Symposion. Griechisch und deutsch 3760815766, 9783760815763

Citation preview

SAMMLUNG TUSCULUM Herausgegeben von Karl Bayer, Manfred Fuhrmann, Gerhard Jäger

PLATON

SYMPOSION

Griechisch und deutsch herausgegeben und Ubersetzt von FRANZ BOLL Neu bearbeitet von WOLFGANG BUCHWALD

ARTEMIS VERLAG MÜNCHEN UND ZÜRICH

Titelvignette von einer altischen Amphora des Charmidesmalers. erste Hälfte des 5. Jahrhunderts v. Chr. J. D. Beazley. Attic red-figure vasepainters 654, 10)

CIP-Titelaufnahme der Deutschen Bibliothek Plato: Symposion / Piaton : griech. u. dt. Hrsg. u. Ubers, von Franz Boll. Neu bearb. von Wolfgang Buchwald. 8. Aufl. München ; Zurich : Artemis-Verlag 1989 (Sammlung Tusculum) Einheitssacht.: Convivium ISBN 3-7608-1576-6 NE: Boll, Franz [Hrsg.]; Buchwald, Wolfgang [Bearb.]

Achte Auflage 1989 © 1989 Artemis Verlag München und Zurich, Verlagsort München. Alle Rechte, einschließlich derjenigen des auszugsweisen Abdrucks und der photomechanischen Wiedergabe, vorbehalten. Druck: Laupp & Göbel, Nehren (Tübingen) Printed in Germany

INHALT

Text mit Übersetzung

6

Rahmenerzählung

7

Der Bericht über das Symposion Einleitende Erzählung Phaidros' Rede Pausanias' Rede Erstes Intermezzo Aristophanes- Eryrimarhos . . Eryximachos' Rede Zweites Intermezzo Aristophanes-Eryximachos . . Aristophanes' Rede Erster Dialog Sokrates-Agathon Agathons Rede Zweiter Dialog Sokrates-Agathon Sokrates' Rede Alkibiades' Ankunft Alkibiades' Rede Ausklang des Symposions Anhang

11 11 23 27 39 41 49 49 61 6$ 73 83 113 119 139 14$

Nachwort

147

Zum griechischen Text Zur Literatur Zu einzelnen Stellen Zur Neubearbeitung

159 160 160 171

1. ΑΠΟΛΛΟΔωΡΟΣ. Δοκώ μοι, περί ων πννβανεσ6ε, ουκ άμελέτητος Είναι, καΐ γάρ έτύγχανον πρφην els άστυ οίκοθεν άνιών ΦαληρόΘεν. των ούν γνωρίμων τις όπισθεν κοττιδών με πόρρωθεν έκάλεσε, καΐ παίδων άμα τη κλήσει, τ ω Φαληρεύς, ίφη, ούτος 'Απολλόδωρος, ού περιμενεΐς; Κάγώ έπιστάς περιέμεινα. ΚαΙ δς, 'Απολλόδωρε, εφη, καΐ μήν κσΐ Ιναγχός σε έ^ήτουν βουλόμενος διαπυθέσβαι τήν 'Αγάθωνος συνουσίαν καΐ Σωκράτους καΐ Άλκιβιάδου καΐ των άλλων των τότε Ιν τω συνδείττνω παραγενομένων, περί των έραττικών λόγων, τίνες ήσαν άλλος γάρ τΙς μοι διηγείτο άκηκοώς Φοίνικος τοΰ Φιλίππου, εφη δέ καΐ σέ εΐδέναι. άλλά γάρ ούδέν είχε σαφές λέγειν, σύ ούν μοι διήγησαι· δικαιότατος γάρ εΐ, τούς τοΰ έταΐρου λόγους άπαγγέλλειν. πρότερον δέ μοι, ή δ' ός, είπέ, σύ αύτός παρεγένου τη συνουσίςι ταύτη ή ού; Κάγώ είπον, δτι Πσντάπασιν ίοικέ σοι ουδέν διηγεϊσθαι σαφές ό διηγούμενος, εΐ νεωστί ή γη τήν συνουσίαν γεγονέναι ταύτην, ή ν έρωτας, ώστε καΐ έμέ παραγενέσ6αι. Έ γ ώ γε δή, ίφη. Πόθεν, ήν δ' ί γ ώ , ώ Γλαύκων; ούκ οίσθ', δτι πολλών έτών Άγάθων ένθάδε ούκ έπιδεδήμηκεν, άφ' ού δ' έγώ Σωκράτει συνδιατρίβω καΐ έπιμελές πεποίημαι έκάστης ή μέρας εΐδέναι, δτι άν λέγη ή πράττη, ούδέπω τρία ϊ τ η έστ(ν; πρό τοΰ δέ περιτρέχων, δπη τύχοιμι, καΐ οΐόμενος τί

Zum krit. Apparat vgl. S. 159 6

172

h