Demosthenis orationes: Volumen I Pars II Orationes XVIII - XIX [1994 ed.] 3815412544, 9783815412541

Table of contents :
XVIII. ΥΠΕΡ ΚΤΗΣΙΦΩΝΤΟΣ ΠΕΡΙ TOΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
XIX. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΡΕΣΒΕΙΑΣ

Citation preview

DIE5EVBUCH GEHÖRT

Nile

Nohturfft Helmes

6

a

2800 Bremen 33 Telefon

Ii. T . S c h .

S00:"I1

IU-21

'2?->Q7Z

DEMOSTHENIS

ORATIONES EX RECEN8IONE G U I L I E L M I DINDORFII. EDITIO QÜAETA COBBECTIOB CUKANTE

FRIDERICO BLASS. VOL. I. PABS II. ORATIONES XVIII-X1X. JSDITIO 8TBKBOTYPA, Nils Nohturfft Helmer 6 a 2800 Bremen 33 Telefon 0421/237922

MCMVni LIPSIAE IN AEDJBUS B. G. TEUBNERL

L i r e i A R : TTP1S 11. G. TEUBNBEL

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ. 243 XVIII.

ΤΠΕΡ ΚΤΗΣΙΦΩΝΤΟΣ ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ. Λ.ΙΒΑΝΙΟΤ ΤΠΟΘΕΣΙΣ Τείχος μεν δ ρήτωρ νπερ 'Λ&ηναίων προνβάλετο των ΰυνη&ων τούτων xal χειροποίητων αρραγέοτερόν τε χαι βέλτιον, την τ' εις την πάλιν εννοιαν χαι περϊ λόγονς δεινότητα, ώς αυτός εί'ρηκεν ,,ού λί&οις και πλίν&οις τα,ς Αθήνας ώχνρωβα, αλλά μεγάλαις δννάμεβι χαί πολλή τινι Ουμμαχία, τη μεν ix γης, τη δ' εκ &αλάττηςί'" ον μην αλλά xal εις τον χειροποίητον περίβολον ού μικρά τη πάλει αυνεβάλετο. πεπονηχότος γαρ χατά πολλά μέρη τοϋ τείχους τοις ναίοις, επειδή εδοξεν άνορ&οϋν αυτό, ηρέ&ηααν επι το έργον άνδρες δεχα, φυλής εχάατης εϊς, ονς εδει την έπιμελειαν 2 παρέχεΰ&αι ψιλην' το γαρ άνάλωμα δημόΰιον. εις τοίνυν τούτων και ο ρητωρ γενόμενος, ονχ ομοίως τοις άλλοις την επιμέλειαν μόνην είβηνεγχε τη χρεία, άλλα το μεν ιργον άμέμπτως άπετέλεαε, τά δε χρηματ' εδωχεν οΐχο&εν τη πάλει, επηνεΰεν αντον την εννοιαν ταύτην η βουλή, χαι την προθνμίαν ημείψατο οτεφάνω χρυΰω" έτοιμοι γάρ Ά&ηναΐοι 3 προς τάς χάριτας των εύ ποιούντων. Κτηβιφών ς έλάχιβτον. δια τί; ότι νμεΐζΖΆΑ μεν ουκ αφ' ής ώμό6α&' ήμέρας μόνον, άλλ' άφ' ής ήλπίβατ εϊρήνην εβεβ&αι, πάβας έξελύβατε τάς παραβκενάς τάς. τον πολέμου, & δε τοϋτ' εκ παντός τον

254

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

χρόνου μάλιβτ ε'πραγματενετο, νομίζω ν, δπερ ήν άλη&ε'ς, οβα της πόλεως προλάβοι προ τοϋ τους ορκους άποδοϋναι, πάντα ταύτα βεβαίως εζειν ούδένα γαρ 27 την είρηνην λύβειν τούτων εΐνεκα. άγω προορώ μένος άνδρες 'Λ&ηναϊοι και λογιζόμενος το ψήφιβμα [τούτο] γράφω, πλεΐν επί τους τόπους έν οίς αν f j Φίλιππος, xal τους ορκονς την ταχίβτην άπολαμβάνειν, ιν εχόντων των Θρακών, των υμετέρων βυμμάχων, τά χωρία ταϋϋ·' α νυν ούτος διέΰυρε, το Σέρριον καϊ το Μνρτηνον καϊ την Έργίβκην, ούτω γίγνοινϋ·' ot ορκοι, και μη προλαβων εκείνος τους επίκαιρους των τόπων, κύριος της Θράκης .καταβταίη, μηδε πολλών μεν χρημάτων πολλών δε βτρατιωτών ευπορήβας, εκ τούτων 28 ραδίως τοις λοιποΐς έπιχειροίη πράγμαβιν. είτα τοϋτο μεν ούχι λε'γει το ψήφι^μ' ούδ' άναγιγνώβκεΐ' εί δε βουλεύων εγώ προβάγειν τους πρέββ εις ω μην δεΐν, τοϋτο δε' μου διαβάλλει. αλλά τί χρην με ποιεΐν; μη προβάγειν γράψαι τους ε'πΐ τοΰ&' ηκοντας, ϊν υμϊν διαλεχ&ώβιν; τ) &έαν μη κατανεΐμαι τον ά^ιτέκτον αύτοΐς κελεϋβαι; άλλ' εν τοΐν δνοΐν δβολοΐν έ&εώρουν αν εί μη τοϋτ' έγράφη. τά μικρά της πόλεως έδει με φυλάττειν, τά δ, ολ', ωβπερ ούτοι, πεπρακε'ναι; ου δήπου. λέγε τοίνυν μοι τό ψήφιβμα ιουτί λαβών, ο βαφώς ούτος είδώς παρέβη. 29

ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ.

235

[Έπι άρχοντος Μνηαιφίλου, εχατομβαιώνος ενij και νέα, φυλής πρυτανευονϋης Πανδιονίδος, Λημοΰ&ένης 4ημοΰ&ενονς Παιανιενς είπε ν' επειδή Φίλιππος άποΰτείλας πρίΰβεις περι της ειρήνης ομολογοναένας πεποιηται ανν&ή?.ας, διδάχ&αι τη βονλη xal τώ δήμω τω 'Λ&ηναίων,

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

255

8χως αν η ειρήνη επιτελισ&^ η επιχειροτονη&εΐβα εν zijj πρώτη εχχλησία, πρέσβεις ελέσ&αι εκ πάντων 'Αθηναίων ηδη πέντε·, τους δε χειροτονη&έντας απόδημεΐν μηδεμίαν νκερβολην ποιουμένους, οπού αν 'όντα πυν&άνωνται τον Φίλιππον, xal τους όρκους λαβείν τε παρ' αυτού και δοϋναι την ταχίατην επί ταΐς ώμολογημέναις ΰυν&ήχαις αντω προς τον 'Αθηναίων δημον, αυμπεριλαμβάνοντας και τους εχατέρων συμμάχους, πρέσβεις ήρέ&ησαν Ευβονλος 'Λναφλύστιος, Αισχίνης Κο&ωχίδης, Κηφισοφων 'ΡαμνονΟιος, δημοκράτης Φλυεΰς, Κλέων Κο&ωχίδης.] Ταϋτα γράψαντος έμοϋ τότε, χαι το τη πόλει 6νμψέρον, ού το Φιλίππω ξητοΰντος, βραχύ φροντίβαντες οί χρηβτοι πρέββεις ούτοι, κα&ήντ' έν Μακεδονία τρεις ολους μήνας, εως ήλ&ε Φίλιππος εκ Θράκης πάντα καταβτρεψάμενος, εξόν ημερών δέκα, ϊ'βως δε τριών η τεττάρων, εις τον Έλλήβποντον άφΐχ&αι xal τά χωρία όώΰαι, λαβόντας τους ορκους πρίν εκείνον έζελεϊν αυτά' ού γάρ αν ηψατ αυτών παρόντων ημών, η ουκ αν ώρκίξομεν αυτόν, ωΰτε της ειρήνης αν διημαρτήκει καί ουκ αν άμφότερ' είχε, καΐ την εϊρήνην·236 xal τά χωρία. Το μεν τοίνυν έν τη «ρεββεία πρώτον κλέμμα μεν Φιλίππου, δωροδόκημα δε των αδίκων τούτων [άν&ρώπων] τοιούτον εγενετο' νπερ ου καί τότε και νϋν xal άεϊ δμολογώ xal πολεμεΐν χαϊ διαφέρεβ&αι τούτοις, 'έτερον δ' εν&νς εφεξής έτι τούτου μείζον κακούργημα &εάβαβ&ε. επειδή γάρ ωμοβεν την είρήνην ό Φίλιππος χρολαβών την Θράκην διά τούτους, ούχΐ πειβ&έντας τώ έμω ψηφίβματι, πάλιν ώνεΐται παρ' αυτών δπως μη απιμεν εκ Μακεδονίας, έως τά της βτρατείας της έπί τους Φωκέας εύτρεπή ποίήβαιτο, ίνα μή, δεϋρ'

256

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

κπκγγειλάντων ημών οτι μέλλει και παραδχενάζεται πορενεδ&οίΐ, εξέλ^οι^' νμεΐς και περιπλενδαντες ταΐς τριήρεβιν εις ΙΙνλο·.ς ωδπερ πρότερον χλείβαιτε τον τόπον, άλλ' αμ' άχονοιτε ταντ απαγγέλλονταν ημών, χάχεϊνος έντος εϊη Πνλών και μηόεν έχοι&' νμεΐς ποιήβαι. 33 οντω δ' ην 6 Φίλιππος εν φόβω, μη και ταύτα προίίληφότος αντον, ι ο προ τοϋ τους Φωκέας άπολέδ&αι ψηφίδαιδ&ε βοη&εΐν, εχφνγοι τά πράγματ αντόν, ωδτε μιδ&ονται τον κατάπτνβτον τοντονί, ονκέτι κοινή μετά των 'άλλων πρέδβεων άλλ' idia κα&' αντόν, τοιαύτα προς νμάς ειπείν και άπαγγεΐλαι, δι' ών κπαντ άπώ34 λετο. άζιω d' ώ άνδρες Ά&ηναΐοι και δέομαι τούτο μεμνηβ'9αι παρ' δλον τον αγώνα, οτι μη κατηγορήβαντος Αίβχίνου μηδέν ε ζω της γραφής, ούδ' αν έγω'31 λόγον ουδέν' έπο ιού μην έτερον, πάβαις ό' αιτίαις και βλαβφημίαις άμα τούτον κεχρημένον, ανάγκη χάμοί προς εκαδτα [των κατηγορημένων| μίκρ' άποκρίναδ&αι. 35 τίνες ούν ηβαν οι παρά τούτον λόγοι τότε ρη&έντες, και δι' ους άπαντ άπώλετο; ώς ον δει ·&ορνβεϊδ&αι τω παρεληλνϋ·έναι Φίλιππου εί'δω Πνλών έδται γαρ άπαν&' 00α βούλεδ&' νμεΐς, αν εχη&' ηβνχίαν, και άκονδεδ&ε δνοΐν η τριών ημερών, οις μεν έχ&ρος ηκει, φίλον αντον γεγενημένον, οίς δε φίλος, τουναντίον \έχ&ρόν]. ον γάρ τά ρήματα τάς οικειότητας ε φ η βεβαιούν, μάλα δεμνώς όνομάζων, αλλά το ταντά δνμφέρειν δνμφέρειν δε Φιλίππω και Φωκεύδι και νμΐν ομοίως άπαδι, της άναλγηδίας και της βαρύτητος απαλλαγή ναι της 36 των Θηβαίων, ταύτα δ' άδμένως τιν\ς ηκονον αντον, διά την τό&' νπούδαν άπέχ&ειαν προς τονς Θηβαίονς. τί ονν δννέβη μετά ταύτ' εν&νς, ονκ εις μακράν; τονς μεν Φωκέας άπολέδ&αι και καταδκαφήναι τάς όπλεΐζ

ΠΕΡΙ ΤΟΧ

257

ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

αυτών, νμ&ς δ' ήβυχίαν άγαγόντας και τούτω πειβ&εντας μικρόν νβτερον βκευαγωγεΐν εκ των αγρών, τούτον δε χρνβίον λαβείν, κάτι προς τούτοις την μεν άπέχ&ειαν την προς Θηβαίους και Θετταλονς τι} πάλει γενέβ&αι, την δε χάριν την νπερ των πεπραγμένων 37 Φιλίππφ. οτι δ' οντω Καλλιβ&έ'νους ψήφιβμα που, ίξ ών αμφοτέρων φανερά, λέγε.

ταντ' έχει, λέγε μοι τό τε τον καϊ την έπιβτολήν τον Φιλίπ[τ«ΰ·9·'] απαντα [νμΐν\ έβται

ΨΗΦΤΣΜΑ.

38

238

{'Επί Μνηβιφίλου άρχοντος, ΰύγκλητος εκκληΰία νκο στρατηγών και πρυτάνεων, [και] βουλής γνώμη, μαιμακτηριωνος δεκάτη άπιόντος, Καλλιβ&ενης Έτεονίκου Φαληρεύς είπε' μηδένα 'Α&ηναίων μηδεμια παρευρεθεί iv τη χώρα κοιταϊον γίγνεα&αι, αλλ' εν αΰτει και Πειραιεϊ, οΰοι μη iv τοις φρουρίοις εΐΰΐν άποτεταγμένοι" τούτων δ' εχάβτους rjv παρέλαβον τάξιν διατηρεϊν μήτε Εφημερεύοντας μήτε άποκοιτοΰντας. ο ς δ, αν άπει&ήΰη τωδε τω ψηφίΰματ ι, ένοχος εΰτω τοις της προδοβίας ϊπιτιμίοις, έάν μή τι αδύνατον επιδεικνύη περί εαυτόν περί δε τοΰ αδυνάτου επικρινετω ό επί των οπλών οτρατηγός και ό επί της διοικήβεως καϊ ο γραμματεύς της βουλής, κατακομίζειν δε και τα εκ των αγρών πάντα την ταχίΰτην, τα μεν ϊντός ΰταδίων εκατόν εί'κοΰιν εις αΰτν και Πειραιά, τα δε εκτός βταδίων εκατόν εΐκοΰιν εις Έλευβΐνα καϊ Φυλήν και "Αφιδναν και 'Ραμνονντα και Σούνιον. είπε Καλλιΰ&ένης Φαληρεύς.]

ΤΑρ' έπϊ τανταις ταΐς έλπίβι την είρηνην έποιεΐβϋ-ε, η ταντ έπηγγέλλε%·' νμΐν ούτος δ μιΰ&ωτός; 39 Λέγε δή την έπιβτολην ην έπεμψε Φίλιππος μετά ταϋτα.

Demostb.

Vol. I.

17

*

χ ν π ΐ . ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

258

ΕΠΙΣΤΟΛΗ. \Βααύεύς Μακεδόνων Φίλιππος Αθηναίων z f j βουλή και Tco δήμω χαίρειν. Γβτε ημάς παρεληλυ9ότας εΐΰω Πνλων και τά κατά την Φωκίδα νφ' εαυτούς πεποιημενονς, και οΰα μεν εκουβίως προΰετί&ετο των πολιΰμάτων, φρουράς είΰαγηοχότας, τα δε μη υπακούοντα κατά κράτος23$ λαβόντες και εζανδραποδιΰάμενοι κατεΰκάψαμεν. άκοΰων δε και ν μας παραακευάξεΰ&αι βοη&εΐν αντοΐς γεγραφα υμΐν, ίνα μή πλεΐον ενοχληΰ&ε περί τούτων, τοις μεν γαρ ολοις ουδέν μετριόν μοι δοκεϊτε ποιεΐν, την είρήνην ΰνν&εμενοι και ομοίως άντιπαρεζάγοντες, και ταντα ονδε βυμπεριειλημμενων των Φωκίων εν ταΐς κοιναΐς ημών βυν&ήκαις. ωβτε εάν μη εμμένητε τοις ωμολογημίνοις, ουδέν προτερήοετε εξω τοϋ εφ&ακεναι άδικουντες.] 40

'Ακούει προς

ώ ς βαφως

υμάς

,,ταϋτ'

έπιβτολη

εγώ

προς

πεποίηκ'

μενων,

ω6τ'

ταλοί,

τούτους

εί'περ

δηλοΐ τους

ακόντων εύ

μεν

ψρονεΐτ

εχ&ρονς

βονλόμενος

δεικνύναι.

τοιγαρονν

μηδ'

γματ

εκείνον

41 ρούβαις ταύτης και

δ δεϋρ'

κακών

το

μηδ'

νφ'

αλλ'

άπαγγείλας

ώς οικτρά, καϊ

αντος ^ων

καϊ

ννν τούτων

off' 'άλλα πεπόν&αΰιν αίτιος,

δηλον

γάρ

Θετδε

δε Εκεί-

των

μετά

πάντα

τά

πρά-

εξ ών

ταις

πα-

κεχρηνται. και

6

καϊ φενακίϋας των

νμας,

πά&η εν

ot "Ελληνες o r t , ΰν μεν

δε

βνναγωνιβτης,

όδνρόμενος καϊ

πι-

ταντα

προοραν

βννεργος

τά ψενδή

δ τά Θηβαίων

και εμοί ωχετ

ταλαίπωροι

αντω

λνπον-

εκ τούτων έαβαι

οτι

και

γράφας,

τίοιήβαβ&αΐ"

οι

πίβτεως

ρήμαβιν ότιονν

αντω

βνμφοραΐς της

οντάς διεξιών

εις

αίβ&άνεβ&αι,

εν r f j

βνμμάχονς,

, ώ Θηβαίοι

τοις

λαβών

αντον

ύπολήψεβ&ε,

ο ΰ τούτοις

ταντα

διορίζεται,

Ά%·ηναίων

βτενβετε," νους

καϊ

και

Φωκενβι απάντων άλγεΐς

ε'πι

259

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

τοις ϋνμβεβηκόβιν Αίβχίνη καϊ τους Θηβαίους ελεείς, χτήματ' έχων έν τη Βοιωτία καί γεωργών τά 'κείνων, εγω δε χαίρω, ο ς εν&νς έξΐ]τονμην νπο τον ταϋταϋο πράζαντος. 42 'Αλλά γάρ έμπέπτωκ' εις λόγους, ovg αντίκα μάλλον [ίβως] άρμόϋει λέγειν, έπάνειμι δή πάλιν εις τάς αποδείξεις, ως τά τούτων αδικήματα των νννι [παρόν • των] πραγμάτων γέγον αίτια. 'Επειδή γάρ έξηπάτηβ&ε μεν νμεΐς νπο τον Φιλίππου διά τούτων, των έν ταΐς πρεββείαις μιβ&ωβάντων αντονς και ονδεν άλη&ες ν μι ν άπαγγειλάντων, έξηπάτηντο δ' οι [ταλαίπωροι] Φωκεϊς και άνήρην&' 43 αί πόλεις αν των, τί έγένετο; οι μεν κατάπτνβτοι Θετταλοϊ και άναίβ&ητοι Θηβαίοι ψίλον, εύεργέτην, βωτήρα τον Φίλιππον ήγοϋντο' πάντ έκεΐνος ήν αν τοις' ονδε φωνήν ήκονον, εΐ τις αλλο τι βονλοιτο λέγειν, νμεϊς δ' νφορώμενοι τά πεπραγμένα και δνβχεραίνοντες, ήγετε τήν είρήνην όμως' ον γάρ ήν δ τι αν έποιειτε. και οι άλλοι δ' "Ελληνες, ομοίως νμΐν πεφενακιβμένοι και διημαρτηκότες ών ήλπιΰαν, ήγον τήν είρήνην αΰμενοι, και αντοί τρόπον τιν' έκ πολλοϋ πολεμούμενοι. 44 ότε γάρ περιιων Φίλιππος 'Ιλλυριούς και Τριβαλλούς, τινάς δε καΐ των 'Ελλήνων κατεβτρέφετο, και δυνάμεις πολλός καΐ μεγάλας έποιεΐ&' νφ' έαντω, καί τίνες των έκ των πόλεων έπΐ τη της ειρήνης έζονβία βαδίζοντες έκεΐβε διεφ&είροντο, ών εις ούτος ήν, τότε πάντες, έφ' ονς ταϋτα παρεβκενάζετ έκεΐνος, έπολεμοϋντο.

εί δε μή ήβ&άνοντο,

είερος λόγος [oiiro?], ο ν

45 προς έμέ. έγω μεν γάρ προ νλεγον καί δ ιε μαρτυρά μην και παρ' νμΐν άεΐ καί οποί πεμφ&είην αί δε πόλεις ένόβουν, των μϊν έν τώ πολιτενεβ&αι και πράττειν 17*

260

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

δωροδοκονντων και διαφ&ειρομένων έπι χρήμαθι, τών·2*1 δ' ιδιωτών καϊ πολλών, τά μεν ον προορωμένων, τά δ\ τη κα&' ήμέραν ραστώνη καϊ βχολη δελεαξομένων, και τοιοντονί τι πά&ος πεπον&ότων απάντων, πλην ουκ εφ' έαντούς έκάΰτων ο Ιο μένων το δεινον ηζειν, καϊ διά των ετέρων κινδύνων, τά εαυτών άβφαλώς 46 βχήβειν οι' αν βούλωνται. εϊτ οΐμαι βυμβέβηκε, τοις μεν πλή&εΰιν, άντί της πολλής και άκαιρου ραθυμίας, την έλευ&ερίαν άπολωλεκέναι, τοις δε προεβτηκόβιν και ταλλα πλην εαυτούς οίομένοις πωλεΐν, πρώτους εαυτούς πεπρακόβιν αιβ%ε6&αΐ' άντι γαρ φίλων και ξένων α τότ ώνομάζοντο, [ηνίκα έδωροδόκουν,] ννν κόλακες και &εοΐς ε'χ&ροι και πάνϋ·' α προβήκεν άκού47 ονβιν. ουδείς γαρ άνδρες 'Λ&ηναΐοι το τοϋ προδίδοντας βυμφέρον ζητών χρηματ άναλίβκει, ονδ' έπειδάν ών αν πρίηται κύριος γένηται, τω προδότη βνμβονλω περί τών λοιπών ετι χρηται· ονδεν γάρ αν ήν ενδαιμονέΰτερον προδότου. αλλ ουκ ίβτι ταύτα' πό&εν; πολλού γε και δει. αλλ' έπειδάν τών πραγμάτων εγκρατής δ ζητών αρχειν καταβτή, καϊ τών ταύτ άποδομένων δεβπότης έβτί, την δε πονηρίαν είδώς, τότε δή 48 τότε και μιβεΐ και άπιβτεΐ και προπηλακίζει, βκοπεΐτε δέ~ καϊ γάρ εΐ παρελήλνΟ·' ο τών πραγμάτων χαιρός, ό τοϋ γ' εΐδέναι τά τοιαύτα καιρός άεϊ πάρεΰτι τοις εν φρονούβι. μέχρι τούτον Λαβ&ένης φίλος ώνομάζετο, εως προνδωκεν "Ολνν&ον μέχρι τούτου Τιμόλαος, εως άπώλεβε Θήβας' μέχρι τούτον [Ενδικος και] Σΐμος 6 Ααριβαΐος, εως Θετταλίαν νπο Φιλίππω έποίηβεν. ειτ έλαυνομένων και ύβριζομένων και τί κακών ονχΐ πα-24·2 ΰχόντων, π&δ ή οικουμένη μεβτή γέγονεν. τί δ' Άρίβτρατος εν Σικνώνι, καϊ τί Πέριλλος έν Μεγάροις;

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

261

49 ουκ άπερριμμένοι; εξ ων και βαφέδτατ αν τις ί'δοι, οτι ο μάλιβτα φυλάττων την αύτου πατρίδα, και πλεΐβτ άντιλέγων τοΰτ οις, ούτος ύμϊν Αϊβχίνη τ ο ig προδιδουβι και μιβ&αρνοϋβιν το έχειν εφ' οτω [«ϊωροόοκ^(ϊετε] περιποιεί, και δια τους πολλούς τουτωνϊ και τους ύν&ιβταμένονς τοις ΰμετέροις βουλήμαβιν, ΰμεϊς έβτε βωοι και εμμιβ&οο, έπει διά γ' υμάς αυτούς πάλαι αν άπωλώλειτε. 50 Και περί μεν των τότε πραχ&έντων έχων έτι πολλά λέγειν, καΐ ταϋϋ·' ηγούμαι πλείω των ικανών ιίρήβ&αι. αίτιος δ' ούτος, ωβπερ εωλοκρ'χβίαν τινά μον της πονηρίας της εαυτού και των αδικημάτων καταβκεδάβας, ην άναγκαΐον ήν προς τους νεωτέρους των πεπραγμένων άπολύβαβ&αι. παρηνώχληβ&ε δ' ΐ6ως οι και πρίν έμ' ειπείν ότιούν εϊδότες την τούτον τότε μιβ&αρνίαν. 51 καίτοι φιλίαν γε καϊ ξενίαν αύτην ονομάζει, και νυν είπέ που λέγων ,,ό την 'Αλεξάνδρου ξενίαν όνειδίξων έμοί". εγώ 6οι ξενίαν Αλεξάνδρου; πό&εν λαβόντι, •η πώς άξιω&έντι; ούτε Φιλίππου ξένον ούτ 'Αλεξάνδρου φίλον εί'ποιμ' αν εγώ 6ε, ονχ οϋτω μαίνομαι, εί μη και τους &εριβτάς καϊ τούς άλλο τι μιβδοϋ πράττοντας, φίλους και ξένους δει καλεΐν των μιβ&ωβα52 μένων, [αλλ' ουκ εβτι ταΰτα' πό&εν; πολλοϋ γε και dft.] άλλα μιβδωτον εγώ βε Φιλίππου ,πρότερον καϊ νυν Αλεξάνδρου καλώ, και ούτοι πάντες, ει δ' άπιβτεΐς έρώτηβον αυτούς, μάλλον δ' εγώ τού&' ύπερ βοϋ ποιήβω. πάτερ' υμίν ώ άνδρες 'Α&ηναΐοι δοκεΐ μιβδωτος Αϊβχίνης η ξένος είναι ['Αλεξάνδρου]·, άκουείς :4 u λέγουβιν. 53 Βούλομαι τοίνυν ήδη και περϊ της γραφής αντης άπολογήβαβ&αι και δΐίξιλ&εΐν τά πεπραγμέν' έμαυτω,

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

262 Ίνα

καίπερ

είδως

και

τούτων

των

νων

ετι

μοι

λέγε

τούτων τήν

ΛΙβχίνης

ομως

άκονβτ],

προβεβονλευμένων δωρεών

γραφήν

καΐ

δίκαιος

αυτήν

είναι

δι'

κ

φημι

πολλω

μειζό-

τνγχάνειν.

και

λαβών.

ΓΡΑΦΗ. 54

['£«« Χαιρώνδον άρχοντος, ελαφηβολιωνος ε'κτ^ ίϋταμένου, Αίαχίνης 'Ατρομήτου Κο&ωκίδης άπήνεγκε προς τον Άρχοντα παρανόμων κατά Κτηΰιψωντος τον Αεωΰ&ενονς 'ΑναφλνΟτίον, οτι έγραψε παράνομον ψήφιομα, ώς αρα δει ΰτεφανώΰαι Λημοΰ&ένην Λημοο&ένονς Παιανιέα χρναώ ϋτεφάνω, r.ai άναγορενΰαι ίν τω ΰεάτρω Αιονυΰίοις τοις μεγάλοις, τραγωδοϊς καινό ig, οτι ατεφανοΐ δ δήμος Λημοΰ&ένην Λημοα&ένονς Παιανιέα χρνΰω ΰτεφάνω, αρετής ενεκα και εύνοιας ης 'εχων διατελεί εις τε τον ς "Ελληνας απαντας και τον δήμον τον 'Α&ηναίων, και άνδραγα&ίας, και διότι διατελεί πράττων και λέγων τα βέλτιατα τω δήμω και πρό&νμός εΰτι ποιεΐν ο τι αν

66

όυνηται άγα&όν, πάντα ταντα ψευδή γράψας και παράνομα, των νόμων ονκ εώντων πρώτον μεν ψευδείς γραφας ε ig τα δημόΰια γράμματα καταβάλλεΰ&αι, είτα τον νπεν9υνον ΰτεφανονν (εΰτι δε Λημοα&ενης τειχοποώς και επι τω &εωρικω τεταγμένος), ετι δε μή άναγορενειν τον ϋτέφανον εν τω &εάτρω Αιονυΰίοις τραγωδών τη καινή,-244 άλλ' ίάν μεν ή βουλή ΰτεφανοΐ, εν τω βονλευτηρίω άνειπεϊν, εάν δε ή πόλις, εν πνκνι τη εκκληΰία. τίμημα τάλαντα πεντήκοντα, κλητήρες Κηφιαοφών Κηφιΰοφώντος 'Ραμνονΰιος, Κλέων Κλέωνος Κο&ων.ίδης.\ η

66

Α μεν διώκει

τοϋ

ταΰτ'

έβτίν.

εγώ

δήλον

νμϊν

ποιήΰίΐν,

τήν

γαρ

αυτήν

ψηφίβματος

δ' άπ' τούτω

αυτών

δτι πάντα

ώ άνδρες τούτων δικαίως

ποι-ηβάμενος

των

'Α&ηναΐοι

πρώτον

οΐμαι

απολογήβομαι· γεγραμμένων

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

263

τάξιν, περί πάντων έρώ κα&' εκαβτον εφεξής καί ονδεν 57 εκών παραλείψω, τοϋ μεν ονν πράττοντα καΐ λέγοντα τα βέλτιβτά με τω δήμω διατελεΐν, καί πρό&υμον είναι ποιεΐν ο τι αν δύνωμαι άγα&άν, και έπαινεΐν έπϊ τούτοις, εν τοις πεπολιτευμενοις την κρίβιν είναι νομίζω· άπο γαρ τούτων εξεταζόμενων ενρε&ήβεται, εΐτ άλη&ή περί εμοϋ γεγραφε Κτηβιφών ταϋτα και προβήκοντα, 58 είτε καί -ψευδή· το δε μή προβγράψαντ ,,ίπειδάν τάς εύ&ύνας δω" βτεφανοϋν, καί άνειπεϊν £ν τω 0·εάτρω [τον βτε'φανον] κελενβαι, κοινωνεΐν μεν ηγούμαι καί τοϋτο τοις πεπολιτευμενοις, εΐτ αξιός είμι τον βτεφάνου καί τής άναρρήβεως, είτε καί μη, έτι μέντοι καί τους νόμους δεικτέον είναί μοι δοκεΐ, κα&' ους ταϋτα γράφειν ε'ξήν τούτω, ούτωβί μεν ω άνδρες 'Λΰηναΐοι δικαίως καί απλώς την άπολογίαν εγνωκα 59 ποιεϊβ&αι, βαδιοϋμαι δ' έπ' αυ&' α πεπρακταί μοι. καί με μηδείς άπαρταν νομίβη τον λόγον τής γραφής, έάν εις Έλληνικάς πράξεις καί λόγους εμπεΰω' 6 γαρ διάκων τοϋ ψηφίβματος το λέγειν καί πράττειν ταριβτάΌΆ με καί γεγραμμένος ταϋ&' ώς ουκ άλη&ή, οϋτός έβτιν ο τονς περί πάντων των εμοί πεπολιτευμε'νων λόγονς οικείους καί αναγκαίους τη γραφή πεποιηκώς. πολλών γαρ προαιρεβεων ουβών τής πολιτείας, την περί τάς Έλληνικάς πράξεις είλόμην εγώ, ωβτε καί τάς αποδείξεις έκ τούτων δίκαιος είμι ποιεΐβ&αι. 60

"Α μεν ούν προ τοϋ πολιτεύεσαι καί δημηγορεϊν έμέ, πρόλαβαν κατεβχε Φίλιππος, εάΰω' ούδε γαρ ήγοϋμαι τοντων είναι προς εμε· α δ' άφ' ής ημέρας έπί ταϋτ' επεβτην εγώ διεκωλύ&η, ταϋτ' αναμνηΰω καί τούτων ΰφεξω λόγον, τοΰοϋτον ΰπειπών. πλεο-

61 νέκτημ

άνδρες Ά&ηναΐοι

μέγ' νπήρξεν Φιλίππω.

παρά

264

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

γάρ τοις "Ελληβιν, ο ν τιβιν, αλλ' απαΰιν όμοίως, φορά προδοτών και δωροδόκων και &εοΐς εχ&ρών άν&ρώπων βυνε'βη, οβην ουδείς πω πρότεροι> μέμνηται γεγοννϊαν oi)g βυναγωνιβτάς και βυνεργούς λαβών, και πρότερον κακώς τους "Ελληνας έχοντας προς εαυτούς και ϋταβιαβτικώς, ετι χείρον διε'&ηκε, τους μεν εί,απατών, τοις δε διδούς, τους δε πάντα τρόπον δικφ&είρων, και διεβτηβεν εις μερη πολλά, ένος τοϋ Συμφέροντος απαβιν οντος, κωλύειν έκεΐ62 νον μεγαν γίγνεδ&αι. εν τοιαύτη δε καταβτάβει και ετ αγνοία τον βυνιβταμένον και φυομέν ου κακοΰ των απάντων 'Ελλήνων όντων, δει βκοπείν υμάς άνδρες 'Λ&ηναΐοι, τί προβήκον ην ελεβ&αι πράττειν και ποιεΐν την πάλιν, και τούτων λόγον παρ' έμοϋ λαβείν δ γάρ ενταϋΟ·' εαυτόν τάζας της πολιτείας είμ' 63 έγώ. πότερον [αύτην] χρην ΑΙβχίνη το φρόνημ' «φεϊ-246 6αν και την άζίαν την αυτής, εν τη Θετταλών και Λολόπων τάζει βυγκατακταβ&αι Φιλίππψ την των 'Ελλήνων αρχήν, καΐ τά των προγόνων καλά και δίκαι αναιρεΐν; η τούτο μεν μη ποιεΐν, δεινον γάρ ώς άλη&ώς, α δ' εώρα βνμβηβόμεν', εί μηδείς κωλνβει, και προη6&άνε&' ώς εοικεν εκ πολλοϋ, ταύτα περιιδεΐν 64 γιγνόμενα; αλλά νυν εγωγε τον μάλιβτ' επιτιμώντα τοις πεπραγμε'νοις ήδε'ως αν εροίμην, της ποίας μερίδος γενε'β&αι την πάλιν ήβούλετ' αν, πότερον της βυναιτίας των βυμβεβηκότων τοις "Ελλη6ι κακών και αίβχρών, ή ς αν Θετταλονς και τονς μετά τούτων είποι τις, τ) της περιεορακυίας ταϋτα γιγνόμενα, επί τη της ιδίας πλεονεξίας ελπίδι, ης αν Αρκάδας και Μεββη65 ν ίου ς και 'Λργείους δείημεν. αλλά και τούτων πολλοί, μάλλον δε πάντες, χείρον ημών άπηλλάχαβιν. καί γάρ

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

265 •

εί μεν ώς έκρκτηβε Φίλιππος φχετ' εν&έως απ ιών καί μετά ταντ ήγεν ήβνχίαν, μήτε τών αντον βνμμάχων μήτε των άλλων Ελλήνων μηδέν α μηδέν λνπήβας, ην αν τις κατά των έναντιω&έντων οϊς έπραττεν εκείνος μέμψις και κατηγορία' εί δ' ομοίως απάντων το άί-ίωμα την ήγεμονίαν τήν ε'λεν&ερίαν περιείλετο, μάλλον δε και τάς πολιτείας, οβων έδννατο, πώς ονχ απάντων ενδοζότα&' νμεΐς έβονλενβαβΰ·' ε'μοί πειβ&έντες; 66 'Αλλ' εκεί β' επανέρχομαι, τί τήν πάλιν Αίβχίνη προβήκε ποιεΐν, αρχήν καΐ τνραννίδ' όρώβαν των Ελλήνων έαντώ καταβκεναξόμενον Φίλιππον; η τί τον βνμβονλον έδει λέγειν ή γράφειν τον Α&ήνηβιν (καί247 γάρ τοϋτο πλεΐβτον διαφέρει), δ? βννήδειν μεν έκ παντός τον χρόνου μέχρι της ημέρας αφ' ης αντος έπί το βήμ άνέβην, άεί περί πρωτείων και τιμής και δόξης άγωνιξομένην τήν πατρίδα, και πλείω και χρήματα καί βώματ άνηλωκνΐαν νπερ φιλοτιμίας και των πάβι βνμφερόντων, ί) τών άλλων 'Ελλήνων νπερ αντων 67 άνηλώκαβιν εκαβτοι, εώρων δ' αντον τον Φίλιππον, προς δν ήν ήμΐν άγών, νπερ αρχής και δνναβτείας · τον δφ&αλμον έκκεκομμένον, τήν κλεΐν κατεαγότα, τήν χείρα, το βκέλος πεπηρωμένον, πάν ο τι βονλη&είη μέρος ή τνχη τον δώματος [παρελέβ&αι, τοϋτο ] προϊέμε68 νον, ωβτε τω λοιπω μετά τιμής καί δόξης ζην. και μήν ονδε τοϋτό γ' ονδείς αν ειπείν τολμήβαι , ώς τω μεν έν Πέλλη τραφέντι, χωρίω αδόξω τότε γ' οντι καί μικρά, τοβαντην μεγάλοψνχίαν προβήκεν έγγενέβ&αι, ωβτε τής τών 'Ελλήνων αρχής έπι&νμήβαι καί τοϋτ' εις τον νονν έμβαλέβδαι, νμΐν δ' ονβιν 'Λ&ηναίοις, καί κατά τήν ήμέραν έκάβτην έν πάβι καί λόγοις καί &εωρήμαβι τής τών προγόνων άρετής νπομνήμαθ·'

266

XVIII. ΔΗΜΟΣ0ΕΝΟΤΣ

Φ

δρώβι,

τοΰαύτην

κακίαν

69 αυτεπαγγέλτους αν είξ ταϋτα

ψήβειεν.

αμα,

ο ίς

παβιν

τι ονβ&αι

καί

λενον

αλλά

πάντ'

άφείς,

70 νηβον

τί

Αορί&κον η πόλις

ήδικεΐτο,

εφηβ&ά

με

τουβί,

ονδ'

περί

71 λέγων

ευχερώς αλλ'

και

καταβκευάξων

Μεγάροις

έπι%ειρων,\

καταβκάπτων

Πορ&μόν,

Φιλιβτίδην

ποιών

ήδίκει

η ον;

και

72 βοντ' ναι

'Ελληνίδας κατάγων,

ας μεν

τιν'

'Ελλήνων

εί μεν

γάρ

μη χρήν,

καί όντων

£γω περί

τούτων

πειβ&εΐβ'

έμοί,

'Λ&ηναίων,

ειπών, εΰτω

δ'

ελυε

την Έλλάδ'

άναι-

την

ταϋτα είρήνην,

τον

κωλύ-

αλλά

ονβαν

την όφ&ή-

περιείργαβμαι

περιείργαβται αδικήματα

Βυ-

πότερον

φανήναί

[καλούμενην\

καϊ

και

παρεβπόνδει

η μή;

καϊ Ώρεώ

Κλείταρχον,

καί

λείαν

ζώντων

εν μεν

ποιούμενος,

καί

[και

'ίίρεόν,

πότερον

εχρήν,

Μνβών

φυγάδας

ώ

βφετεριζόμενος

κα&ιβτάς

αν τω

έμών,

'Λττικήν,

καταλαμβάνων

καί πόλεις

εις ας δε τους

Αιοπεί&ους

ουκ

την

εν δ' 'Ερέτρια ν φ'

ζάντιο ν πολιορκών,

καϊ

γ'

του-

ούδε νυν π£ρΙ τού-

επί

και

τύραννον,

Έλλήβποντον

ρών,

καί

καίτοι, βύ

εκείνος

έπιτείχιβμ

καϊ αλλ'

έμβαλεΐν

'όντων,

δ τι αν βονλη&ης.

ερώ.

δε

καί οβ'

οίδα.

'Αριβτοφώντος

δ τήν Ενβοιαν

των

έρωτώ, Άλόν-

Σέρριον

εχ&ραν

ψηφιβμάτων

όμο-2+8

β'

Ποτείδαιαν,

εί γέγον'

και

τούτων

βυνεβού-

γάρ

πόρ&ηβιν

εις

έναναρχής

χρόνους,

μέμνημαι'

λέγοντ'

υμάς,

δε καϊ

ηδη

ΙΙύδναν,

Πεπαρή&ου

ταϋτα

Εύβούλου

των

με ποιεΐν;

τούτων

ονδ'

άναγκαΐον

μεν ΰμεϊς

εγραφον

'Λμφίπολιν,

καί την

ην καί

άδικων

έποιεΐτε

έλεν&ερίας

Φιλιππω.

ovij επολιτευόμην

χρήν

ούδενος

τοίνυν

επραττ'

τοντ

προβηκόντως,

λογώ.

τον

λοιπόν

καί εγώ κα&'

ωβτε της

παραχωρήΰαι

έκεΐνος

δικαίως.

είκότως

νπάρζαι,

έ&ελοντάς

μεν

δ' ή πόλις

πάντα

[α

ή

πέπρα-

267

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ. κται]

και άμαρτηματ'

φανηναι,

τίν'

γενέβ&αι;

ταντα

καταδονλούμενον μην

και

τοίννν

ή πόλΐξ

εί $' £δει τούτων

κωλντήν

δημον

έπολιτενόμην

καΙ διδάβκων

προβήκε

εγώ, καΙ

πάντας άν&ρώπονς εκείνον,

προλέγων

μην την είρηνην 73

εμά.

άλλον η τον 'Α&ηναίων

μη

δρών249

ηναντιού-

προέβ&αι.

γ' εκείνος ελνβε τά πλοία λαβών,

και ονχ

Αιβχίνη.

Φέρε ό' αντά την τοϋ Φιλίππου,]

τά ψηφίβματα

[καϊ την

καΙ λε'γ' έφεσης'

τ is τ ivos αίτιος έβτι γενήβεται

επιβτολην

άπό γάρ

τούτων

φανερό ν.

ΨΗΦΙΣΜΑ. Ι^Επι άρχοντος Νεοκλεους, μηνός βοηδρομιωνος, εκκληΰία σύγκλητος υπο ατρατηγων, Ενβονλος Μνηΰι&έον Κόπρειος είπε ν. επειδή προαήγγειλαν οί Οτρατηγοί εν τη εκκλησία, ως αρα Λεαδάμαντα τον ναύαρχον και τά fiet' αντον άποΰταλεντα ΰκάφη είκοΰιν επι την τον ΰίτον παραπομπην εις Έλλήβποντον ο παρά Φιλίππου βτρατηγος Αμύντας καταγήοχεν εις Μακεδονίαν και εν φυλακή εχει, επΐ{ιελη&ηναι τ ους πρυτάνεις και τους ΰτρα τηγονς οπως η βουλή ΰυναχ&η xal αίοε&ώΰι πρεΰβεις προς Φίλιππον, 74

75

οΐτινες παραγενόμενοι διαλεξονται προς αντον περί τοϋ άφε&ηναι τον ναύαρχον και τά πλοία και τοί)? ϋτρατιώτας, και εί μεν δι' αγνοία ν ταντα πεποίηκεν δ 'Αμύντας, οτι ου μεμψιμοιρεί δ δήμος ονδεν ει δέ τι πλημμελονντα παρά τά επεοταλμένα λαβών, οτι επιακεψάμενοι έπιτιμήΰονΰι κατά την της ολιγωρίας α ξ ία ν' εί δε μηδέτερον τούτων εΰτίν, αλλ' ιδία άγνωμονονΰιν rj δ άποΰτείλας η δ άπεΰταλμενος, και τοντο λέγειν, ίνα αιβ&ανόμενος 0250 δήμος βουλεύβηται τί δει ποιεϊν.] Τοντο ουκ εγώ,

μεν τοίννν το ψήφιβμ'

Ενβονλος

το 0' έφεσης 'Αριΰτοφών,

εί&'

εγραψεν, Ήγήβιππος,

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

268 ειτ'

Άριβτοφών

φων,

είτα

πάλιν,

πάντες

είτα

εγώ

δ'

Φιλοκράτης, ονδεν

είτα

περι

Κηφιβο-

τούτων,

λέγε.

ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. [Έπί Νεοχλέους άρχοντος, βοηδρομιωνος ivrj και νέα, βουλής γνώμη, πρυτάνεις και ατρατηγοι εχρημάτιΰαν τα εκ της εκκλησίας άνενεγχόντες, οτι ε'δοζε τω δήμω πρέΰβεις ίλέΰ'άαι προς Φίλιππου περι της των πλοίων άναχομιδης και εντολάς δούναι κατά τα εκ της εκκλησίας ψηφίϋματα. και εΐλοντο τούΰδε, Κηφιοοφώντα Κλέωνος Άναφλύατιον, Λημόκριτον Λημοφώντος'Αναγνράΰιοι·. Πολΰκριτον Άπημάντου Κο&ωκίδην. πρυτανεία φυλής Ίππο&ωντίδος, ΆριΟτοφώ ν Κολλυτευς πρόεδρος εϊπεν. | 76

"ίΐβπερ οντω

βν

τοίννν

αίτιος

εΐμι

είχες,

ονδεν

μην

ονδ'

λφού, λην

την

εγώ

ταντα

όείξον Λίϋχίνij, τον

άλλ,

πολέμου,

αν αντοϋ

ό Φίλιππος

δεικνύω

ποιοι» εγώ ουκ

πρότερον ούάεν

ετέροις

έγκαλων.

τοϋ

Φιλίππου.

αν

νννϊ

αΐτιαταί

Λέγε

δ'

τα

ψηφίϋματα,

γράψκς

ψήφιβμ'

έχοις'

εΐ

παρέβχον. μ' νπερ

αντήν

την

γάρ και

τον

πο-

έπιβτο-

ΕΠΙΣΤΟΛΗ. 77

[Βαΰιλενς Μακεδόνων Φίλιππος ναίων τη βουλή και τώ δήμω χαίρειν. παραγενόμενοι προς εμε οί παο'251 υμών πρεΰβευταί, Κηφιδοφών κα'ι Δημόκριτος και Πολυκριτος, διελεγοντο περι της των πλοίων άφέβεως ών εναυάρχει Λεωδάμας. κα& ολου μεν ούν εμοιγε φαίνεβ&ε εν μεγάλη εύη&εία εχεβ&αι, ει οΐεβ&' εμε λαν&άνειν, οτι εζαπεβτάλη ταντα τά πλοία πρόφαΰιν μεν ως τον αϊτον παραπε'μψοντα εκ τοϋ Ελλησπόντου εις Λημνον, βοη&ήαοντα δε Σηλυμβριανοϊς τοις νπ' ίμοϋ μεν πολιορχουμενοις, ου δυμπεριειλημμενοις δε εν ταϊς της φιλίας κοινή

78

χειμεναις

ημΐν ΰνν&ήκαις.

xal ταϋτα 6ννετάχ$η

τω

ναυ-

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΒΦΑΝΟΤ.

269

άρχω άνευ μεν τον δήμου τον 'Α&ηναίων, νπο δε τίνων αρχόντων και ετέρων ιδιωτών μεν ννν όντων, ίκ παντός δε τρόπον βονλομένων τον δημον άντί της ννν νπαρχούΰης προς εμε φιλίας τον πόλεμον άναλαβεΐν, πολλώ μάλλον φιλοτιμονμένων τον το ΰνντ ετελίΰ&αι η τοις Σηλνμβριανοϊς βοη&ηΰαι. και νπολαμβάνονΰιν αν τοις το τοιοντο πρόβοδον ε'βεΰ&αι. ον μεντοι μοι δοκεϊ τοντο χρήΰιμον νπάρχειν οά!θ' νμϊν οντ εμοί. διόπερ τά τε ννν χαταχ&έντα πλοία προς ημάς άφίημι νμϊν, και τον λοιπον, εάν βούληΰ&ε μη επιτρεπειν τοις προεΰτηκόοιν νμών χακοή&ως πολιτενεα&αι, άλλ' επιτιμάτε, πειράΰομαι χάγω διαφνλάττειν την είρήνην. ίντνχιΐτεί] 79 'Ενταν&' ούδαμον ζ/ημοβ&ε'νην γέγραφεν, ούδ' αίτίαν ονόεμίαν κατ' εμού. τί ποτ' ονν τοις άλλοις εγκαλώ ν των εμοί πεπραγμένων ουχί μέμνηται·. ort των αδικημάτων αν εμέμνητο των αντον], εί τι περί έμον γεγραφεν]' τούτων γαρ είχόμην εγω και τοντοις-262 ηναντιονμην. καϊ πρώτον μεν την εις Πελοπόννηβον πρεββείαν έγραψα, οτε πρώτον εκείνος εις Πελοπόννηβον παρεδύετο, είτα την εις Εϋβοιαν, ήνίκ Ευβοίας ηπτετο, είτα την επ 'ίίρεον έξοδον, ούκέτι πρεββείαν, και την εις Έρέτριαν, επειδή τυράννους εκείνος εν so τανταις ταΐς πόλεβιν κατέβτηΰεν. μετά ταϋτα δε τους άποβτόλους απαντας άπέβτειλα, κα-9·' ους Χερρόνηβος ε'βώ&η και Βυζάντιον καϊ πάντες οι βνμμαχοι. ε'ξ ών νμϊν μεν τά κάλλιβτα, έπαινοι, δόζαι, τιμαι, βτέφανοι, χάριτες παρά τών εν πεπον&ότων νπήρχον των δ' αδικούμενων τοις μεν ΰμΐν τότε πειβ&εΐβιν ή βωτηρία περιεγένετο, τοις δ' όλιγωρήϋαβι το πολλάκις ών νμεΐς προ είπατε μεμνήΰ&αι, και νομίζειν υμάς μη μόνον εϋνους [eavrofg], άλλά και φρονίμους ανθρώπους και 81 μάντεις είναι' πάντα γαρ έκβέβηχ « προείπατε. και

270

XVnl. Δ Η Μ Ο Σ Θ Ε Ν Ο Τ Σ

μην δτι πολλά μίν αν χρήματ' έδωκε Φιλιβτίδης ωΰτ έχειν 'ίίρεόν, πολλά δε Κλιίταρχος ωβτ' έχειν 'Ερίτριαν, πολλά δ' αντ'ος δ Φίλιππος ώβτε ταν&' νπάρχειν εφ' νμας αντώ, και περί των άλλων μηδέν έλέγχεβ&αι, μηδ' cl ποιων ήδίκει μηδέν' εξετάξειν πανταχού, ονδεις 82 αγνοεί, και πάντων ηκιβτα βύ~ οι γάρ παρά τον Κλειτάρχον xal τον Φιλιβτίδον τότε πρέββεις δεν ρ' άψικνούμενοι, παρά ΰοι κατίλνον Αίβχίνη και βν προνξ,ένεις αντων οΰ? η μεν πόλις ως έχ&ρονς καϊ οντε δίκαι' οϋτε βνμφέροντα λέγοντας άπήλαβε, βοϊ δ' ήβαν φίλοι, ον τοίννν έπράχ&η τούτων ονδέν, ώ βλάβηρημών περί έμοϋ καϊ λέγων, ώς βιωπώ μεν λαβών, βοω δ' άναλώϋας. αλλ' ον 6ν, αλλά βοάς μεν έχων, πανβει· δ' οΰ-253 δέποτε, έάν μη β' ούτοι πανβωβιν άτιμώβαντες τήμερον. 83 βτεφανωβάντων τοίννν ϋμων μ επί τούτοις τότε, και γράφαντος Άριβτονίκον τάς αντάς βνλλαβάς, άΰπερ οντοβι Κτηβιφών νϋν γέγραφε, καϊ άναρρη&έντος εν τω &εάτρω τον βτεφάνον, και δεντέρον μοι κηρύγματος ήδη [τούτονJ γιγνομένον, οντ' άντείπεν Αίβχίνης παρών οντε τον είπόντ' έγράψατο. Και μοι λέγε καϊ τοϋτο τό ψήφιβμα λαβών. 84

ΨΗΦΙΣΜΑ. \Έπι Χαιρώνδου Ήγήμονος άρχοντος, γαμ,ηλιωνος ε'χττ) άπιόντος, φυλής πρντανευούοης Αεοντίδος, 'Αριΰτόνιχος Φρεάρριος είπε ν. επειδή Λημοβ&ένης Λημοβ&ένονς ΙΙαιανιευς κολλάς xal μεγάλας χρείας παρεβχηται τώ δήμω τώ Ά&ηναίων, xal πολλοίς των συμμάχων xal πρότερο ν και εν τώ παρόντι καιρώ βεβοή&ηχε δια των ψηφιΰμάτων, χαί τινας των έν τη Εύβοια πόλεων ηλενϋ-ερωχι, xul διατελεί εννους ων τώ δήμω τω 'Α&ηναίων, χαί λέγει χαί πράττει ο τι αν δννψαι άγα&ον νιτέρ τε ανιών 'Αθηναίων

271

ΠΕΡΙ TOT ΧΤΕΦΑΝΟΤ.

xal τών άλλων 'Ελλήνων, δεδόχ&αι ry βουλί) xal τώ δήμω τώ 'Αθηναίων επαινεΰαι Λημοΰ&ίνην Λημοβ&ενους Παίανι,έιχ xal βτεφανωβαι χρνΰω βτεφάνω, χαϊ άναγορεϋΰαι τον βτεφανον ίν τω &εάτρψ Λιοννΰίοις, τραγωδοΐξ κοινοί?, της δε άναγορενβεως τον ΰτεφάνον επιμελη&ήναι την πρντανενονΰαν φυλην και τον άγωνο&έτην. είπε υ Άριΰτόνιχος Φρεάρριο;. | 254 85 '

"Εβτιν

ονν

βυμβάβαν α νυν καϊ

δια τούτο

ούτος

μην

εφη

οταν

αν τε καλώς τιμωρίας, και ον 86 τειν

ούδε

γράφων,

υμάς

όντων 'Επειδή

τοις

μεν

τοίνυν

των

υμών,

διαρραγωΰί

επί Θράκης

Βυξαντίους

τά γραφέντα,

εν ο'ις πράτ-

λέγων και

καϊ παβιν

και

στεφάγενέβ&αι,

ώς άγα&ών

πεποιηβ&αι,

ούδ'

τη

δ Φίλιππος

τού-

τίνες

τούτων,

κύριος

υπ* ορών

άλη&ή,

υμάς

έφαβαν χάρακα

δ'

παρελθών

'όντας αντφ, προς

τοις εμοϋ,

έπειΰάκτω,

γενέβ&αι,

επί τούτοις

λέγοντες

και

ε'ξητει.

πλείβτω χρώμεΰ·'

τον

έξηλά&η,

δε πολιτεία

βυμμάχους

βυμπολεμεϊν

δ' ουκ rjd-ελον

μαχίαν

τότε,

τάριβτα

επιτειχιβμον

άν&ρώπων

της βιτοπομπίας

ώς

έτερως,

εκείνων,

και προβόδους

κατά της πόλεως

ήξίου

πράγματα, ώς

o r ' έβουλενεβ&ε,

βουλόμενος πρώτον

χρόνων

άνωμολόγημαι

εκ της Ευβοίας ϋφ

καν

ort βίτω πάντων

τα

αν

πεποιη6ϋ·αι.

οπλοις

ψηφίβμαβι, ετερον

&εοϊς

βτεφανώμαι;

πάβι

τη πάλει και έμοϊ

των 87

μεν

τω καταπραχ&ήναι τοις

η γέλωτα,

εγώ

έγώ χάριτος τετυχηκώς

τω νικ&ν,

εξ αυτών

αν

πάλει

τιμωρίας.

πάντας

τω &υβίας

τfj

η χλευαβμον

τυγχάνει,

τοίνυν

μέχρι

τη πάλει,

αιβχύνην

και γνώριμα

φαίνομαι

έπράχ&η,

νους

το ψήφιϋμ'

η via

μέμψεως

οϊδέ τιν

όυμβήβεβ&αι,

εχη, χάριτος

Ούκοϋν ταντ

οϋτις υμών

το

μεν

πόλεμον, την

6υμ-

βαλόμένος

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

272 προς

τη πάλει

88 τούτων ούκέτ

και μηχανή ματ'

δε γιγνομένων, έρωτήβω'

ό βοη&ήβας

τοις

χρόνους·,

οταν εϊπω,

Βυξαντίοις

και

γράφων

89 πράγματ

απαντας,

έργω

'Λ&ηναϊοι.

τίς δ' δ τη πάλει και εγώ.

ουκέτ

πεπείραβ&ε'

άπλώς

άφϋονωτέροις

νϋν ειρήνης, χρηβτοί,

και μετάΰχοιεν

ων ΰμεΐς

τους ϋ-εούς αιτείτε, ρηνται.

Λέγε

έλπίβιν,

δει

ένβτάς

τα

ταϋτ' μα&εϊν,

πόλεμος,

διήγεν

ύμας

της

τηροϋβιν

οι

ων

διαμάρτοιεν,

οί τά βέλτιβτα

βουλόμενοι

και τους

φάνους

και [του?] των Ιίεριν&ϊων,

τούτων

την

ΰμΐν ων αύτοι

προή-

των Βνζαντίων οίς έβτεφάνονν

Στεex

πάλιν. ΨΗΦΙΣΜΑ

90

τάτ

μη μεταδοΐεν

δ' αΰτοΐς

εις

εν παΰι τοις κατά τον

κατά της πατρίδος

επι ταϊς μελλούβαις

ΰμεϊς λέγων

εαυτόν

λόγου

και εύωνοτέροις

ην ούτοι

το δ'

αλλά μην ηλίκα

εκ τοϋ

ό γάρ

τις ό εκείνους

λέγω.

άνευ τοϋ καλήν δάζαν ένεγκεΐν, βίον

κατ'

άνδρες

διδονς;

νμ&ς,

αλλά τις ήν25Γ.

και βώΰας αντονς; άλλοτριω&ήναι

καϊ πράττων

αφειδώς

ώφέληβεν αλλ'

νμεΐς

την πάλιν

έπολιόρκει.

ο τι μεν προβήκε ποιεΐν

δηλον γαρ έβτιν απαβιν.

κωλνβας τον 'Ελλήβποντον τονς

έπιβτήβας

ΒΤΖΑΝΤΙίϊΝ.

[Έπϊ Ιερομνάμονος Βοΰπορίχω Λαμάγητος iv τα άλία ελεξεν, ix τ&ς βωλ&ς λαβών ρήτραν. επειδή 6 δαμος ό Ά&αναίων εν τι τοις προγεναμένοις καιρόΐς εννοιών διατελεί Βυξαντίοις και τοις ανμμάχοις χαι ΰνγγενέβι Περιν&ίοις και πολλας και. μεγάλας χρείας παρεΰχηται, εν τε τω παρεβτακότι χαίρω Φιλίππω τω Μακεδόνος επιβτρατενβαντος επι ταν χώραν χαι ταν πάλιν ετί άναΰτάβει Βνζαντίων χα'ι Περιν&ίων xal ταν χώραν δαίοντος xal δενδροκοπεοντος, βοα&ήδας πλοίοις εκατόν χαι εϊχοΰι καίίδβ ΰίτω χαι βελεΰι χαι οπλίταις ίξείλετο άμε ix των μεγάλων

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

91

92

273

κινδύνων και άποχατέβταβε τάν ηάτριον πολιτείαν και τα>£ νόμως και τως τάφως, δεδόχ&αι τω δάμω τω Βυξαντίων και Περιν&ίων Ά&αναίοις δόμεν ίπιγαμίαν, πολιτείαν, εγχταβιν γας καϊ οίκιαν, προεδρίαν εν τοις άγωαι, πό&οδον ποτι τάν βωλάν καϊ τον δαμον πράτοις πεδά τα ιερά, και τοις κατοικεΐν ε&ελουβι ταν πάλιν άλειτουργήτοις ημεν παβαν ταν λειτουργίαV βταΰαι δε και εικόνας τρεις εχχαιδεχαπάχεις εν τω Βοβπορείω, ΰτεφανονμενον τον δ&μον τον Ά&αναίων νπο τω δάμω τω Βυξαντίων και Περιν&ίων" άποβτεΐλαι δε και &εαρίας ες τάς ίν τα 'Ελλάδι παναγύριας, "Ιΰ&μια και Νέμε α και 'Ολύμπια και Πύ&ια, και άνακαρΰξαι τώς βτεφάνως οις εβτεφάνωται δ δαμος ο 'Α&αναίων υφ' άμέων, οπως επιβτεωνται οί "Ελλανες πάντες τάν τε Ά&αναίων άρετάν καϊ ταν Βνξαντίων και Περιν&ίων εύχαριβτίαν.] Λέγε

καϊ τους παρά των έν Χερρονήβω

βτεφάνονς,

ΨΗΦΙΣΜΑ ΧΕΡΡΟΝΗΣΙΤΩΝ. [Χερρονηοιτών οί κατοικοϋντες Σηβτον, Έλαιονντα, Μάδντον, 'Λλωπεκόννηβον, ΰτεφανονβιν Ά&ηναίων την βουλην και τον δημον χρνΰώ ΰτεφάνω άπο ταλάντων εζήκοντα, και Χάριτος βωμον ιδρύονται και Αημου Λ&ηναίων, Ott πάντων μεγίδτων άγα&ων παραίτιος γέγονε Χερρονηΰίταις, εξελόμενος εκ της Φιλίππου καϊ αποδονς τάς πατρίδας, τους νόμους, την ελευ&ερίαν, τά ιερά. και257 εν τώ μετά ταΰτα αίώνι παντι ούχ ελλείψει ευχαριΰτών και ποιων ο τι αν δύνηται άγα&όν. ταΰτα εψηφίΰαντο εν χοινώ βονλευτηρίω.] 93

Ονκονν βωβαι,

οϋ μόνον

ονδε το χωλϋβαι

γενέβ&αι

τότε,

η προαίρεβίξ καϊ παβιν

το Χερρόνηβον

ούδε το τψ&β&αι

την

η έμη καϊ η πολιτεία

εόειξεν

DEMOSTH. V o l . 1.

καϊ

τον Έλλήβποντον

άν&ρώποις

Βνζάντιον

νπο

πάλιν

εκ

διεπράξατο,

την τε της πόλεως 18

Φιλίππω τούτων αλλά καλο-

274

XVm.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

χαγα&ίαν καϊ τήν Φιλίππον χακίαν. δ μεν γε βνμμαχος [ων] τοις Βνξαντίοις πολιορκών αυτούς εωρ&&' νπο 94 πάντων, ου τί γένοιτ αν αί'βχιον η μιαρώτερον; νμεΐς δ' οί χαϊ μεμψάμενοι πολλά και δίκαι' αν έκείνοις εΐκότως, περί ών ηγνωμο νήκεβαν εις ν μας εν τοις εμπροβ&εν χρόνοις, ον μόνον ού μνηβικακονντες ονδε προϊέμενοι τους αδικούμενονς, αλλά και βωξοντες εφαίνεβ&ε, 0- ών δόξαν εϋνοιαν παρά πάντων εκταβ&ε. καϊ μήν οτι μεν πολλούς έϋτεφανώκατ η δη των πολιτευόμενων απαντες ί'βαβι" δι' οντινα δ' άλλον ή πόλις έβτεφάνωται, βύμβουλον λέγω και ρήτορα, πλην δι' εμ', ονδ' αν εις ειπείν εχοι. 95

"Ινα τοίννν και τάς βλαβφημίας, ας κατά των Εύβοέων και των Βυζαντίων έποιηβατο, ει τι δνβχερες αύτοΐς έπέπρακτο προς υμάς νπομιμνήβκων, βνκοφαντίας οϋβας επιδείξω μη μόνον τω ψευδείς είναι (τούτο μίν γαρ ύπάρχειν υμάς είδότας ηγούμαι), άλλά καϊ τω, εΐ τά μάλιβτ ηΰαν άλη&εΐς, ούτως ώς εγώ κεχρημαι τοις πράγμαβι βνμφέρειν χρήβαβ&αι, εν η δύο βούλομαι των κα&' υμάς πεπραγμένων καλών τη πόλει όίίξ-258 ελ&εϊν, και ταύτ' εν βραχέβι και γάρ ανδρ' ιδία καϊ πόλιν κοινή προς τά κάλλιβτα των υπαρχόντων άεϊ δει

96 τκ λοιπά πειρ&ΰ&αι πράττειν. ύμεϊς τοίνυν άνδρες Ά&ηναϊοι Λακεδαιμονίων γης καϊ d-αλάττης αρχόντων, καϊ τά κύκλω της 'Αττικής κατεχόντων αρμοβταΐς καϊ φρουραΐς, Ενβοιαν, Τάναγραν, την Βοιωτίαν απαβαν, Μέγαρ', Αϊγιναν, Κέων, τάς αλλας νηδους, ον ναύς ον τείχη της πόλεως τότε κεκτημένης, έζήλ&ετ' εις Άλίαρτον καϊ πάλιν ον πολλαΐς τ\μέραις ϋβτερον εις Κόριν&ον, των τότ Αθηναίων πόλλ' αν εχόντων μνηβιχακηβαι xul Κοριν&ίοις καϊ Θηβαίοις των περί τον

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ. Λεκελεικον

πόλεμον

πραχ&έντων

275

άλλ' ούχ

ε'ποίονν

97 τοϋτ', ούδ' εγγύς, καίτοι ταϋτ' άμφότερ' ΛΙβχίνη, οϋϋ·' ύπερ ευεργετών ποιοϋντες ούτ άκίνδυν' εώρων. άλλ' ού δια ταϋτα προΐεντο τους καταφεύγοντας εφ' αυτούς, άλλ' νπερ ευδοξίας και τιμής ηϋελον τοις δεινοΐς εαυτούς διδόναι, όρϋ-ώς και καλώς βονλενόμενοι. πέρας μεν γάρ απαδιν άν&ρώποις τοϋ βίου θάνατος, καν εν οΐκίδκω τις αντον καθείρζας τηρΐ]' δει δε τους αγαθούς ανδρας, έγχειρεΐν μεν απαβιν άεϊ -τοις καλοΐς, την άγαθήν προβαλλομε'νονς ελπίδα, φε'ρειν δ' αν ό θεός 98 διδω γενναίως, ταϋτ' έπο ίου ν οι [υμέτεροι] πρόγονοι, ταϋθ' νμεΐς οι πρεσβύτεροι, οΐ Λακεδαιμονίους ού φίλους 'όντας ούδ' ενεργέτας, άλλα πολλά την πάλιν ημών ήδικηκότας καΐ μεγάλα, επειδή Θηβαίοι κρατήΰαντες εν Αεύκτροις άνελεΐν έπεχείρονν, διεκωλύδατε, ον φοβηθέντες την τότε Θηβαίο ις ρώμην καΐ δόξαν νπάρχον6αν, ούδ' νπερ οϊα πεποιηκότων ανθρώπων κινδννεύ-269 99 δετε διαλογιδάμενοι. και γάρ τοι παδι τοις "Ελληδιν έδείξατ' ε'κ τούτων, ότι καν δτιοϋν τις εις υμάς ί%αμάρττj, τούτων την όργήν εις ταλλ' έχετε, εάν δ' ύπερ βωτηρίας η ελευθερίας κίνδυνος τις αυτούς καταλαμβάνη, ούτε μνηδικακήβετ' οϋϋ·' νπολογιείβθε. και ουκ έπί τούτων μόνων ούτως έβχήκατε, άλλα πάλιν δφετεριξομένων Θηβαίων την Εϋβοιαν, ού περιείδετε, ούδ' ων νπο Θεμίδωνος καΐ Θεοδώρου περί Ώρωπον ήδίκηΰθ' άνεμνηδθητε, άλλ' έβοηθηδατε και τούτοις, των εθελοντών τριηράρχων τότε πρώτον γενομένων τη πόλει, 100ων ε'ις ήν εγώ. άλλ' οϋπω περί τούτων, και μεν εποιήδατε καΐ το δώδαι την νηδον, πολλώ τούτου κάλλιον το καταδτάντες κύριοι καΐ των των καΐ των πόλεων, άποδοϋναι ταϋτα δικαίως 16*

καλόν δ' ετι δωμάαντοΐς

276

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

τοις

έξημκρτηκόΰιν

οϊς επιβτεύΰ·η&' ειπείν

έχων

βτρατείας], αυτών,

ε Ις νμας,

παραλείπω,

τοβούτοις

ναυμαχίας,

και πάλαι

γεγονυίας

πεποίηται.

καϊ τοιούτους

λοις Συμφερόντων τινά

και νϋν

[πεξάς,

εφ'

υμών ελευ&ε-

είτ εγώ τε&εωρηκώς

οϋβης

6ωξε6&αι,

δι' ας άπαντα προησόμε&α. εΐ τι των

λόγω μόνον

αίβχύνειν

εν

μνηβικαχείν

και τις ουκ αν

επεχείρησα-,

αυτής

κελεύβειν, νή

χαϊ προφάσεις

υπαρχόντων

ουκ αν έποιήσαΟ"' ύμεΐς,

υπερ

τί εμέλλον

αυτή ποιεΐν;

με δικαίως,

τί ήν έμποδών;

εν

ετερ'

εξόδους

ε&έλουβαν άγωνίζεβ&αι,

τής βουλής

ή τί βυμβουλεύβειν

Αία ξητείν

άπέκτεινέν260

τή πάλει

κάλων

έπει τό γ'

έργον

ο id' εγώ' εί γαρ

ουκ ε'ξήν; ούχ ύπήρχον

ήβούλεσ&ε,

οί ταΰτ'

εροΰν-

οΰτοι; βοΰλομαι

102

τοίννν

την πάλιν, ύπερ των τοις άλ-

προς τους βουλομε'νους

τες

ων ήδίκηβ&ε

μυρία

ας άπάβας ή πόλις της των 'Ελλήνων

ιοχρίας καΐ βωτηρίας

τρόπον

μηδέν

ΰπολογιβάμενοι.

τοίνυν

έπολιτευάμην

τή πάλει βελτιβτον το ναυτικό ν υμών σίους

έπανελ&εΐν

και σκοπεϊτ ήν.

όρων

γαρ ώ άνδρες

καταλυόμενον,

ατελείς από μικρών

εφ' α τούτων

νόμον

άναλωμάτων

τή πάλει δ' δπερ ήν [τούτον

άπολλύοντας, ποιεΐν

τους δε πένητας έπαυσ'

\ο'όσ&αι τάς παραΰκευάς εις ύμας]

τών ψήφων

μεν τά δίκαια

οΰκ

έτι

έ&ηκα

ήνάγκαβα, άδικουμένους,

εν καιρώ

γίγνε-

και γράφεις τον

αγώνα

είσήλ·&ον χάπέφυγον,

δ διώκων

ματα τους ήγεμόνας

χρηβιμώτατον, έποίηβα.

πλου-

γιγνομένους,

εκ τούτων τήν πάλιν των καιρών,

κα&' ον τους

τους πλουσίους,

'Λ&ηναΐοι

και τους μεν

τους δε μετρ ι' ή μικρά κεκτημένους δ' ΰστερίζουσαν

εξής

εν τούτοις πάλιν αϋ, τί το

έλαβεν.

τών συμμοριών

και το

καίτοι

πόβα

μέρος χρή-

η τους δευτέρουg

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

277

xai τρίτους οίεβ&ί μοι διδόναι, ωβτε μάλιβτα μεν μή %-εϊναι τον νόμον τούτον, ει δε μη, χαταβάλλοντ' i&v εν νπωμοβία; τοβαντ ώ άνδρες 'Α&ηναΐοι, off' όκνήιϋϊβαιμ' αν ειπείν, και ταΰτ είκότως επραττον εκείνοι, ή ν γάρ αύτοΐς, έκ μεν των προτέρων νόμων βννεκχαίδεκα λτ]τονργεΐν, αντοΐς μεν μικρά και ονδεν άναλίβκονβι, τονς δ' απόρους των πολιτών έπιτρίβονθιν, εκ26\ δε τον έμον νόμον το γιγνόμενον κατά την ονβίαν εκαβτον τι&έναι, και δνοΐν έφάνη τριήραρχος ό της μιας έκτος καΐ δέκατος πρότερον βνντελής' ονδε γάρ τριηράρχους ετ ώνόμαζον έαντονς, άλλα βυντελεΐς. ωβτε δη ταντα λν&ήναι και μη τά δίκαια ποιεΐν άναγκαί056&ηναι, ονκ εβ9·' ο τι ονκ έδίδοβαν. Και μοι λέγε πρώτον μεν το ψήφιβμα, καθ1' ο ειβήλ&ον την γραφήν, είτα τονς καταλόγονς, τόν τ' ix τοΰ προτέρου νόμον xai τον κατά τον έμόν. λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑ. [ΈλΪ άρχοντος ΠολνχΙέονς, μηνός βοηδρομιωνος εκνη Inl δέχα, φυλής πρυτανευονΰης Ίππο&ωντίδος, Αημοα&ενης Λημοβ&ίνονς Παιανιευς είΰήνεγχε νόμον τριηραρχιχόν άντϊ τον πρότερον, χα&' ον αί βυντέλειαι ηβαν των τριηράρχων' xai επεχειροτόνηβεν η βουλή xai ό δήμοςxai άπήνεγχε παρανόμων Λημοα&ενει Πατροχλής Φλυεύς, χαι το μέρος των ψήφων ον λαβών άπετειΰε τάς πενταχοοίας 5ρ«χ(ϋάς·] 106

Φέρε δή και τον καλόν

κατάλογον.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ. [Τοΰ? τριηράρχους καλεϊΰ&αι επί την τριήρη βυνεχχαίόεχα ix των εν τοις λόχοις ΰνντελειων, άπο εί'χοΰι

XVm. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

278 xal

πέντε

Ιτ&ν

είς

τετταράκοντα,

ΙπΙ

ΐαον

τή

χορηγία

εμοϋ

νόμου

χρωμένονς.] Φέρε

δή

παρά

τούτον

τον

L·

τον

κατάλογον.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ.

262

[Τονς τριηράρχους αίρεΐβ&αι επί την τριήρη άπο της ονΰίας κατά τίμηΰιν, άηο ταλάντων όέαα' ίάν δε πλειόνων -η ova ία άποτ ετιμημενη y χρημάτων, κατά τον άναλογιβμον ε ω ς τριών πλοίων και υπηρετικού η λειτουργία εβτω. κατά την αντην δε άναλογίαν εβτω και οΐς Ιλάττων ονΰία ιΰτΐ των δέκα ταλάντων, είς βνντέλιιαν βνναγομένοις εις τα δέκα τάλαντα.] 107

'Αρα

μικρά

βοη&ήβαι

μίκρ'

&ν άναλώβαι

βιοι·,

ού

τοίννν

μνύνομαι,

ούδε

βνμφέροντα

fr

δεδωκέναι.

πάντα κατά

τριήραρχος

υμϊν,

ουκ

έδε&η,

άπώλετο

τη

ΙΟϋάνάγεβ&αι.

γάρ

τον

ού

ραρχίας'

πάντ

τούτ'

τριήρης

το

δ'

προτέρους

αίτιον,

ονν είμ'

εν

προηρούμην και δυνάμεις

έπαίνου πολιτεύματα, ΰυνέβαινον

ίκετηρίαν

ύπο

τοις

παρ'

των

δυναμένη

νόμους

άπαντα

πένηβιν

μετήνεγκα

έγίγνετο. τνχεϊν, άφ'

άπο-

καταλειφ&εΐβ' ον

ην

[βυνέβαινεν].

εύπορους

τά δέοντ'

άποβτόλων

ούχ

έξω

άπελείφ%·η

δη ταδύνατα

είς τους

ούχ

τω έργω

ώς αδικούμενος

οντ

αντου

6ε-

και

πεϊραν

των

εμόν,

η

κλού-

τκϋτα άλλα

τω

πόλεμον

πώποϋ·'

κατά τους

αξιός

καϊ τον

δοκω, οί

χα&υφεΐναι

έκα&έξετο,

οϋτ'

υμών ποιεΐν

άποφυγεΐν,

νόμον

νόμον

ουδείς

πολλά

απόρων

τιμαί

τον

πόλει,

έκ των

καϊ

μη

καίτοι

λτ^τουργεΐν

τοιαύτα

τω

τον

έγίγνετο.

κατά

μόνον

εν Μουνιχίας

βτολέων

ταΰτ'

τά δίκαια

τω γραφείς

γιγνομένων

πένηβιν

μη

είναι

έ&ηκε

τοις

toi

τάς και

οτι

δ'

τριη-

μην

και

πάντα

τά

ών άμα

τη πόλει'

το

εγώ

δόξα ι

βάΰκανοι>263

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΥ.

279

6ε και ningbv καϊ κακόη&ες ουδέν έβτι πολίτενμ έμόν,263 ΐΟθονδε ταπεινον, ονδε της πόλεως άνάξιον. ταντο τοίννν ή&ος εχων εν τε τοις κατά την πάλιν [πολιτενμαβιν] καϊ εν τοις Έλληνικοΐς φανήβομαι' οϋτε γάρ ίν τη πόλει τάς παρά των πλονβίων χάριτας μάλλον rj τά των πολλών δίκαι είλόμην, οντ εν τοις Έλληνικοϊς τά Φιλίππον δώρα και τήν ξενίαν ήγάπηϋ' αντί των xoivfj π&βι τοΐξ "Ελληβι βνμφερόντων. 110 'Ηγούμαι τοίννν λοιπον είναι μοι περι τον κηρύγματος ειπείν καϊ των εύϋ-ννών' το γάρ ώς ταριβτά τ £πραττον καϊ δια παντός εννονς ειμί καϊ πρόθυμος εν ποιεΐν ύμας, ίκανώς έκ των είρημένων δεδηλώβ&αί μοι νομίζω, καίτοι τά μεγιβτά γε των πεπολιτ ευμενών και πεπραγμένων έμαντφ παραλείπω, νπολαμβάνων πρώτο,ν μεν έφεσης τους περί αντοϋ τον παρανόμου λόγους άποδοϋναί με δεΐν, είτα, καν μηδέν εί'πω περί των λοιπών πολιτευμάτων, 6μοίως παρ' υμών εκάβτφ το βννειδός ίιπάρχειν μοι. 111 Των μεν ονν νόμων, ονς ούτος άνω καϊ κάτω κνκών ελεγεν [ττί^ί τών παραγεγραμμένων νόμων], οντ ε μά τούς &εονς [νμας] οΐμαι μανΰάνειν, οντ' [αντος] ηδννάμην βννεΐναι τά πολλά' απλώς δε την όρ&ήν περι τών δικαίων διαλέγομαι, τοβοντον γάρ δέω λέγειν ώς ονκ ει'ι.ι υπεύθυνος, δ νυν ούτος διέβαλλε και διωρίξετο, ωβ&' άπαντα τον βίον νπεν&υνος είναι δμολογώ, ών η διακεχείρικ' η πεπολίτενμαι παρ' νμίν. 112ων μέντοι γ' εκ της ιδίας ονβίας έπαγγειλάμενος δέδωκα τω δημω, ονδε μίαν ήμέραν νπεν&ννος είναί φημι (άκονεις Αίβχίνη·,) ονδ' άλλον ούδένα, ούδ' αν·264 τών έννέ' άρχόντων τις ων τύχη. τίς γάρ νόμος τοβαντης αδικίας καϊ μιΰαν&ρωπίας μεβτός, ωΰτε τον

280

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

δόντα τι των ιδίων καϊ ποιηβαντα πράγμα φιλάν&ρωπον χαί φιλόδωρον, της χάριτος μεν άποβτερεϊν, εις τους βυκοφάντας δ' αγειν, χαί τούτους επί τάς εύ&ύνας ων έ'δωκεν έφιβτάναι; ονδε εις. ει δε φηβιν ΐΙΆοντος, δειξάτω, χάγώ βτίρζω και βιωπήβομαι. άλλ ουκ εβτιν άνδρες 'Λ&ηναΐοι, άλλ' ούτος βνκοφαντων, οτι επί τω &εωρικω τότ ων έπέδωχα τά χρήματα, ,,ιπτ/νεβεν αντον" φηβίν ,,νπεύ&ννον οντα". ον περί τούτων γ' ονδενος, ών νπεύ&ννος ήν, άλλ' έφ' οίς επεδωκ' ώ βνκοφάντα. αλλά καΐ τειχοποώς ήβ&α. και διά τοΰτό γ' όρ&ως έπηνούμην, οτι τάνηλωμέν' έδωκα και οι>κ έλογιξόμην. ό μεν γάρ λογιβμος εν&ννων και των έζεταβόντων προβδεΐται, η δε δωρεά χάριτος καϊ ε'παινον δικαία τνγχάνειν εβτίν διόπερ ταντ έγραψεν δ dl Ιΐ4περί εμον. οτι δ' όντως ταντ' ού μόνον εν τοις νόμο ις, αλλά και εν τοις νμετέροις η&εβιν ωριβται, έγω ραδίως πολλαχό&εν δείξω, πρώτον μεν γάρ Νανβικλής βτρατηγων, έφ' οίς άπο των ιδίων προεΐτο, πολλάκις έβτεφάνωται' εί&' ore τάς άβπίό'ας Λιότιμος εδωκε καϊ πάλιν Χαρίδημος, έβτεφανοϋντο' εΐ&' οντοβι Νεοπτόλεμος, πολλών έργων έπιβτάτης [ών], έφ' οίς έπέδωχε τετίμ-ηται. βχέτλιον γάρ αν εί'η τοΰτό γε, ει τω τιν' αρχήν αρχοντι, η διδόναι τη πόλει τά εαντον διά την άρχήν μη έζέβται, η των δο&έντων αντί τον κομίβα6&αι26ί> ΐΐδχάριν εύ&ύνας νφέζει. "Οτι τοίννν ταντ άλη^η λέγω, λέγε τά ψηφίβματά μοι τά τούτοις γεγενημέν αντά λαβών. λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑ. ["Αρχων Λημόνιχος Φλνενς, βοηδοομιώνος έκτη μετ' είχάδα, γνώμη βουλής καί δήμον, Καλλίας Φρεάρριος ιϊπεν, ou doxa rij ßovifj καί τω όημω δτιφανώΰαι Νανΰι-

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ;

281

κλία τον επί των οπλών, οτι Ά&ηναίων οπλιτών διΰχιλίων όντων ίν "Ιμβρω και βοη&ονντων τοις κατοικονΰιν ναίων την νήΰον, ον ävvaμενον Φίλωνος τον επί της διοικήΰεως κεχειροτονημενον δια τους χειμώνας πλενΰαι και μιΰ&οδοτήΰοιι τον ς όπλίτας, εκ της ιδίας οναίας εδωκε καΐ ονκ ειβεπραξε τον δημον, και άναγορενΰαι τον ατίφανον Λιονναίοις τραγωδοΐς καινόfg.]

ΕΤΕΡΟΝ ΨΗΦΙΣΜΑ. 116

[ Ε ί π ε Καλλίας Φρεαρριος, πρυτάνεων λεγόντων, βουλής γνώμη, επειδή Χαρίδημος S επί των όπλιτων, άποΰταλεις εις Σαλαμίνα, και Λιότιμος 6 ίπι των ίππεων, εν η} Ιπι τοΰ ποταμού μάχτ/ των ϋτρατιωτων τινών υπό των πολεμίων βκνλευ&εντων, εκ των ιδίων άναλωμάτων κα&ώπλιΰαν τους νεανίακους άΰπίβιν οκτακοΰίαις, δεδόχ&αι Ttj βουλή και τω δήμω Οτεφανωΰαι Χαρίδημον κα'ι Λιότιμον χρνΰω ΰτεφάνω, και άναγορενΰαι Πανα&ηναίοις τοις μεγάλοις εν τω γυμνικω άγώνι και Αιονυΰίοις τραγωδοϊς καινόΐς' της δε άναγορεΰΰεως επιμελη&ήναι &εΰμο&ετας, πρυτάνεις, α^ωνοθετας.] 266

117

Τούτων νπεν&ννος ονχονν των διά

ονχ

Ίνα έφ' οίς

γνω&ι έγράψατο φαντών

της μεν αρχής tfs V9XSV

γαρ

εκείνων, είτα

ονχ

νπεν&ννος.

έβτίν

μοι

δίχαι'

δήπον.

ων ων εδωχα

ήρζα;

ού

ταντά άλλοις

γ' εν&ννας

αδίκως

γιβταί, 118

ίγώ' τοις

ταϋτα,

αλλ'

ΑΙβχίνη,

ην, έφ' οίς δ' έβτεφανοΰτ', ονδ'

αυτών

δέδωχά

εχαβτος

έπέδωχα' υπεν&ννος.

ηρχον

ονχ ων έπέδωχα.

παρών,

οτε

περϊ

επαινούμαι xal

νη Λι ,

μ' είΰήγον

οι

λο-

χατηγόρεις;

τοίννν ονχ

ΐδη&'

το ψήφιβμ' τον

οτι

νπεύ&ννος δλον

οντάς

το γραφέν

προβονλενματος,

φανηΰεται.

αντος

ην έβτεφανωβ&αι,

λέγε.

μοι.

τούτοις

μοι

μαρτνρεΐ,

λαβών

άνά-

οίς γαρ

ονχ

& διώκει

ϋνχο-

XVm. ΔΗΜ0ΣΘΕΝ0Τ2

282

ΨΗΦΙΣΜΑ. άρχοντος όντος,

φυλής

Εν&νχλέονς,

ΰ&ενους

'Αναφλνΰτιος

α&ένονς

Παιανιευς

in,ιΰχενης, ονβίας τοϋ

xal

τρία

Οινήδος,

εΐπεν'

ίπειδή

γενόμενος

διατελεί

Ιν

φανον

ίν

καιρώ

χρνβώ

τω &εάτρψ

δε άναγορενΰεως 119

Ούκοϋν γέγραψαΐ' ϋ&αι

και

120

Kai μεν

ονχ

μην

&εών

οΰτω

αυτόν όε των τρω

περί

τοϋ

γίγνεται

δίδοντας

εί

γ'

την

Ά&ηναίων,

τόν στε-267

χαινοϊς'

της

άγωνο&έτην.] έβτιν

ων ούδεν

άντί

αν γενέ-.

το λαβείν

ονν

διδό-

το χάριν

τούτων

όντως,

ποΐός

ϋ-εάτρω

κεκηρϋχ&αι

και

τά

άπο-

αν&ρωπος tig

αν εί'η

πόλιν μάλλον

πρότερον.

τω μεν

εϊνεκα

κηρύττεβ&αι,

παραλείπω

άναίβ&ητος

δτι

το κήρυγμα; εϊι την χάριν

τον

Λημοής έχων

τούτων

έν τω

[ό βτ εφανος]

βτεφανούντων

είς το ποαΐν

δήμον

δεϊν

έβτεφανωβ&αι

ΰκαιος ξηλον

δεδόχ&αι τι) βουλή Λημοΰ&ενην

δ δε παμπόνηρος

μνρίονς

λογίβαβ^αι,

ε χει

επί των

τοιούτος;

αντος

ον δύναβαι

ix παβων

τραγωδοϊς

είναι,

καΐ βάβκανος ό

μνριάκις

το πολλάκις

α διώκεις,

ιδίας

xal

xai &ναγορεϋΰαι

ταϋτ

γράφτ].

έχ&ρ'ος

&εών;

τοις

τον

ή βονλή

εννομον

παρανόμων

&εοΐς

προς

τον

έπέδωχα,

έβ&'

δμολογών

δοϋναι

το

ταϋτ'

εις

ατεφάνω,

επιμελη&ήναι

α μεν

τειχών

τώ δήμω,

εηαινεΰαι

Λιονναίοις

α δέ φηβιν

μοι,

μενα

Λημο-

της των

άρετης ε'νεχα xal χαλοχαγα&ίας

παντι

και ΰτεφανωΰαι

ταντα

εις άνοιας,

xal τω δήμω τώ 'Λ&ηναίων, β&ενους Παιανιεα

Λημοα&ίνης

επέδωχε

εκατόν μνας

απι· Αεω-

εις τα εργα άττο της

επεδωκε

χαταβτα&είς,

9εωροΐς

εΐ'άτΐ]

Κτηβιφων

επιμελητής

προβαναλώΰας

τάλαντα,

ϋ-εωρικον

φνλων

πνανεψιώΐ'ος

πρντανενονΰης

δπον

Αίΰχίνη,

πρ0ς ωβτ

βτεφανονμένω

τον

αν άναρρη&ή,

τοϋ

βνμφέροντος

of γαρ

καΐ

άλλα

έν τω

άκούΰαντες

προτρέπονται, έπαινονΟι

απαντες

καΐ τους τοϋ

&εάαπο-

βτεφανου-

ΠΕΡΙ TOT ΓΤΕΦΑΝΟΤ. μένον διόπερ Λέγε δ' αύτόν

τόν νόμον τοντον ή πόλις μοι τον νόμον λαβών.

283 γέγραφεν.

ΝΟΜΟΣ. ["Οΰους ΰτεφανοναί τίνες των δήμων, τάς άναγορενοείς των ΰτεφάνων ποιεΐΰ&αι ίν αύτοϊς έχάοτονς τοις ιδίοις δήμοις, εάν μη τινας ο δήμος ό των 'Λ&ηναΙων η η βονίη ατεφανοΐ' τούτους δ' ίξεΐναι ίν τώ &εάτρφ Λιοννβίοις . . . .] 121 'Ακούεις Αίβχίνη τον νόμον λέγοντος βαφως, ,,πλήν £άν τινας 6 δήμος η ή βουλή ψηφίΰηται' τούτους $''268 άναγορευέτωα. τί ονν ώ ταλαίπωρε βυκοφαντεΐς; τί λόχους πλάττεις; τί βαντον ουκ έλλεβορίζεις; άλλ' ούδ' αίβχνντ] φ&όνον δίκη ν είβάγων, ουκ αδικήματος ονδενός, κάί νόμους μεταποιών, των δ' άφαιρών μέρη, ovg ολους δίκαιον ήν άναγιγνώβκεβ&αι τοις γ' όμωμοκόβιν 122^ατά τους νόμους ψηφιεΐβ&αι; επειτα τοιαύτα ποιών λέγεις πόβα δει προβεϊναι τω δημοτικά, ωβπερ άνδριάντ έκδεδωκώς κατά βνγγραφην, είτ ονκ έχονϋ·' α προβηκεν εκ της βνγγραφής κομιξόμενος, η λόγω τους δημοτικούς, άλλ1 ου τοις πράγμαβι και τοις πολιτεύμαβιν γ ιγνωΰκο μένους. καΐ βοάς ρητά και αρρητ ονόμαζαν, ωβπερ αμάξης, α 6οι και τω β ω γένει πρόβεβτιν, ονκ έμοί. καίτοι και τοντ ώ άνδρες 'Α&ηναΐοι. Ι23^ώ λοιδορίαν κατηγορίας τούτω διαφέρειν ηγούμαι, τω την μεν κατ ηγορίαν άδικη ματ έχειν, ών έν τοις νόμοις είβιν at τιμωρίαι, τήν δε λοιδορίαν βλαβφημίας, ας κατά την αυτών φύβιν τοις έχ&ροΐς περι αλλήλων βνμ βαίνει λέγειν, οίκοδομηβαι όί τους προγόνους τ αυτί τά δικαϋτήρι ύπείληφα, ονχ ίνα βνλλέξαντες ΰμκς εις ταύτα, άπο των ιδίων κακώς τάπόρρητα λέγωμεν

284

XVin. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

άλλήλυνς, αλλ' ϊν έξελέγχωμεν, εάν τις ήδικηκώς τι τνγ\αχάνΐ] την πόλιν. ταντα τοίνυν είδως Αίβχίνης ούδεν •ήττον έμον, πομπενειν άντί τον κατηγορεΐν εΐλετο. ον μην ονδ' έντανΟ·' έλαττον έ'χων δίκαιος έβτιν άπελ&εϊν. •ήδη δ' έπΐ ταντα πορεύβομαι, τοβοντον αυτόν έρωτήβας. πότερόν βέ τις Αΐβχίνη της πόλεως έχ&ρον η έμον είναι έμον δήλον οτι. εΐ&' ον μεν ήν «αρ'269 έμον δίκην κατά τους νόμονς νπερ τούτων λαβείν, είπε ρ ηδίχονν, έξέλειπες, έν ταΐς εν&ύναις, έν ταΐς \1ΐ>γραφαΐς, έν ταΐς αλλαις κρίβεβιν ον δ' εγώ μεν ά&φος π&ΰι τοις νόμοις, τω χρόνω, τη προ&εβμία, τω κεκρί6&αι περί πάντων πολλάκις, τω μηδεπώποτ έξελεγχ&ήναι μηδέν ν μας άδικων, t f j πάλει δ' η πλέον η έλαττον ανάγκη των γε δη μοβ ία πεπραγμένων μετεϊναι της δόξης, έντανϋ·' άπηντηκας·, ορα μη τούτων μεν έχ&ρος ής, έμος δε προβποιη. 126 'Επειδή τοίννν ή μεν εύβεβής και δικαία ψήφος απαβι δέδεικται, δει δέ μ' ώ? εοιχε καίπερ ον φιλολοίδορον οντα, δια τάς νπο τούτον βλαΰφημίας είρημένας, άντι πολλών καΐ ψενδων αυτά τάναγχαιότατ ειπείν περί αν τον, και δεΐξαι τις ων και τίνων ραδίως όντως άρχει τοϋ κακώς λέγειν, xal λόγονς τινάς διασύρει, αντός είρηκως α τίς ουκ αν ωκνηβεν των μεΙ27τρίων άν&ρώπων φ&έγζαδ&αι·, — εί γαρ Αιακός η 'Ραδάμαν&νς η Μίνας ήν δ κατήγορων, αλλά μη βπερμολόγος, περίτριμμ' αγοράς, ολε&ρος γραμματεύς, ουκ αν αυτόν οίμαι ταντ ειπείν, ο ν δ' αν όντως έπαχ&εΐς λόγονς πορίβαβ&αι, ωβπερ έν τραγωδία, βοώντα ,,ώ γη καΐ ηλιε καί άρετη" καΐ τά τοιαύτα, και πάλιν ,,βύνεβιν και παιδείαν" έπικαλονμενον, „rj τά καλά και τα αίΰχρά διαγιγνώβκεται"' ταντα γαρ [δήπου&εν]

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

285

ΜΆηχονετ' αντον λέγοντος, βοΐ d' αρετής ώ κά&αρμ' η τοις βοϊς τις μετονβία; η κάλων η μή τοιούτων τις διάγνωβις; πό&εν η πώς άζιω&έντι; πού δε παιδείας 0θΙ &έμις μνηβ&ήναι; ής των μεν ώς άλη&ώς τετνχηχότων, ούό' αν εις είπεν περι αντον τοιούτον ουδέν,no «Αλά χαν έτερον λέγοντος ήρν&ρίαβεν, τοις δ' άπολειφ&εΐβι μεν ωβπερ βν, προβποιονμε'νοις δ' νπ άναι6&ηβίας, το τονς άκούοντας άλγεΐν [ποιεΐν], οταν λέγωβιν, ον το δοχεΐν τοιούτοις είναι περίεβτιν. 129 Ονχ άπορων δ' ο τι χρή περί βον xal των 6ων ειπείν, απορώ τον πρώτον μνηβ&ώ" πάτερ' ώς ό πατήρ βον Τρόμης έδούλενε παρ' Έλπία τω προς τω Θηβείω διδάβχοντι γράμματα, χοϊνικας παχείας έχων και ξΰλον; η ώς ή μήτηρ τοις με&ημερινοΐς γάμοις εν τω κλειβίω τω προς τω Καλαμίτη χρωμένη, τον καλόν ανδριάντα καΐ τριταγωνιβτήν άκρον έξέ&ρεψέ 6ε; άλλα πάντες ιβαβί ταύτα, καν εγώ μη λέγω. άλλ' ώς ό τριηραύλης Φορμίων, δ Λίωνος τον Φρεαρρίον δούλος, άνέβτηβεν αυτήν από της καλής έργαβίας; άλλα νή τον /Iία καΐ &εούς, όκνώ μή περί 6ού τα προβήκοντα λέγων, αντος ον προβήκοντας έμαντώ δ όξω προ τ/ρήβ&αι λόγονς. 130ΤΚϋτα μεν ονν έάβω, άπ' αυτών δ' ων βεβίωκεν άρχομαι" ούδε γαρ ων έτνχ' ην, άλλ' οίς ό δήμος καταραται. όψε γάρ ποτ' — όψε λέγω; χ&Ις μεν ονν και πρώην άμ' Ά&ηναΐος και ρήτωρ, και δυο βνλλαβάς προβ&εϊς τον μεν πατέρ' άντι Τρόμητος έποίηβ' Άτρόαητον, την δε μητέρα βεμνώς πάνν Γλανκο&έαν, ην "Εμπονβαν άπαντες ί'βαβι καλονμένην, εκ τού πάντα ποιεϊν [καΐ πάβχειν] δηλονότι ταύτης της έπωννμίας l3iTV£Ov(jaf' πό&εν γαρ άλλο&εν; άλλ' ομως όντως άχάριβτος εϊ και πονηρός ψνβει, ώβτ ελεύθερος έκ δούλον

286

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

καΐ πλούβιος εκ πτωχού διά τουτουβι γεγονώς, ονχζΐ: όπως χάριν αντοΐς έχεις, άλλά μιΰ&ώβας βαυτον κατά τοντωνί πολιτεύει. καΐ περί ών μεν έβτι τις άμφιββήτηΰις, ώς άρ' νπερ της πόλεως εί'ρηκεν, έάΰω" α δ' ύπερ των έχ&ρών φανερώς απεδείχθη πράττων, ταύτ' άναμνήβω. 132 Τις γάρ ουκ old εν τον άποψηφιβθέντ Αντιφώντα, δ? έπαγγειλάμενος Φιλίππω τά νεώρι' έμπρηβειν ε is την πάλιν ηλ&εν, όν λαβοντυς ε'μοϋ κεκρνμμε'νον έν Πειραιεΐ και καταβτήΰαντος εις την έκκληβίαν, βοών ό βάβχανος ούτος και κεκραγώς, ώς εν δημοκρατία δεινά ποιώ, τονς ήτυχηκότας των πολιτών υβρίζων και έπ' οικίας βαδίζων αν εν ψηφίσματος, άφε&ήναι έποίηβεν. 133xal εί μη ή βουλή η εξ Αρείου πάγου το πραγμ αι'β&ομένη, xal την νμετεραν άγνοιαν έν ου δέοντι βνμβεβηκνΐαν ίδούΰα, έπεζήτηβε τον άν&ρωπον και βνλλαβονβ' έπανήγαγεν ώς υμάς, εζήρπαβτ αν δ τοιούτος και το δίκην δούναι διαδύς έζεπέπεμπτο [&ν\ υπο τοϋ ϋεμνολόγου τοντουί' νΰν δ' νμεϊς βτρεβλώβαντες αύτον ναάπεκτείνατε, ώς έδει γε και τούτον, τοιγαροϋν είδυϊα ταϋϋ·' η βουλή ή εξ 'Αρείου πάγον τότε τούτω πεπραγμένα, χειροτονηβάντων αύτον υμών βύνδικον νπερ τού ιερού τού έν ζΐήλω, άπο της αυτής αγνοίας ήβπιρ πολλά προεΐβ&ε τών κοινών, ώς προβείλεδ&ε κάκείνην καΐ τού πράγματος κυρίαν έποιήβατε, τούτον μεν ευθύς άπήλαβεν ώς προδότην, 'Τπερείδτ] δε λέγειν προβέταζε" και ταύτ' άπο τού βωμού φέρουδα την ψήφον έπραξε, Ι35και ουδεμία ψήφος ήνε'χθη τω μιαρω τούτω. Και υτι.ΐί ταύτ' αληθή λέγω, κάλει- τούτων τους μάρτυρας.

287

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΔΝΟΤ.

ΜΑΡΤΤΡΕΣ. [Μαρτνρονβι Λημοβ&ενει νπιρ απάντων οϊδε, ΚαΙλίας Σοννιενς, Ζήνων Φλνενς, Κλέων Φαληρενς, Λημόνιχος Μαρα&ώνιος, οτι τον δήμου ποτέ χειροτονήΰαντος Λιβχίνην βΰνδικον ύπερ τον ίεροϋ τον εν Λήλω εις τους 'Αμφικτΰονας, βννεδρενβαντες ημείς εκρίναμεν 'Τπερείδην άξιον εΐναι μάλλον νπερ της πόλεως λεγειν, και άπεβτάλη 'Τπίρείδης.] 136

Ουκούν ή βουλή

οτε

κακόνονν

νμΐν

"Εν

μεν

νεανίον

[τοίννν]

ετερον

δ'

έπεμψε

βνμμάχων

πάντων

ποιηϋων ονκ εϊζα τά της

ονδ'

Και

βωνος ούτος

τον

ο Ig ε'μον

κατη-

ore γάρ και παρά

πρέββεις,

και πολλω αλλ'

ονχΐ

όντως,

τάναντί'

εγώ

καϋ·'

μεν νμων,

άντεΐπον, άλλ'

ωβτε

και

άδικονντ'

τους

όμολογεϊν

έμαρτύρει

αντον αίβχύνΐ]

τότ'

ρέοντι

άναΰτάς

ανιβταμένονς

Πύ&ωνα

των

ώζ εν

προϋδωκα,

φανερως

αυτούς και

[πολίτευμα]

γάρ;

καϊ δείξω ν άδικούβαν,

δίκαι

ουκ

άπέχρη

'Λναζινω οίκίαν αυτός

τονς

ταϋτ',

τω μόνος

νπηρχε

εκείνον ούτος

t f j πατρίδι,

δΰτις

μόνω

βννήει

τι] φύβει

πάλιν

βννιων

καίτοι

Καϊ 'ότι ταϋτ μάρτνρας.

αλλά

καταΰκόπω

έλήφ&η.

πεμφ&έντι

Tfj πατρίδι. των

καϊ

δε και

ψευδή.

νβτερον μίων

Βνζάντιον

νπεχώρηβα

βννηγωνίζετο

ον

βννέπεμψε

Φίλιππον

βνμμάχονς

άπήλαβεν

και προδότην

τοιούτο

γ',

ϋ-ραβυνομένω

πόλεως

έξήλεγξα

[λεγειν],

τότε

άναμιμνήβκεΰ&ε. τον

την πάλιν

τω Πύ&ωνι

τοϋτο

ομοιόν

Φίλιππος

137

μέλλοντος έτέρω,

άπέφηνεν.

τούτον,

γορεί"

ταύτα

τούτον

καϊ προβε'ταξ'

τω και

κατάβκοπος

άλη&ή λέγω,

μετά

ταϋ·9·'

εις την

Θρά-

νπο των

πολε-

έκοινολογεΐτο,ΖΤά κα\

πολέμιος

κάλει μοι

τού-

288

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ ΜΑΡΤΤΡΕΣ.

[ ΤεΙέδημος Κλέωνος, 'Τπερείδης ΚαλΙαίβχρον, Νικόμαχος /Ιιοφάντου μαρτυρονβι Λημοβ&ίνει και ιπωμόβαντο επί των ΰτρατηγων, είδέναι Αίΰχίνην Άτρομήτον Κο&ωκίδην (ΐννερχόμενον νυκτός εις την Θράΰωνος οιχίαν xal χοινολογονμενον 'Αναδίνω, ög εχρί&η tlvai χατάβχοπος παρά Φιλίππον. ανται άπιδό&ηβαν at μαρτνρίαι επι Νιχίον, εχατομβαιωνος τρίτη ίβταμενον.] 138 Μύρια τοίννν [ίτίρ' ειπείν ε χω ν περί αύτοΰ] παραλείπω. και γαρ οντω πως έχει. πόλλ' αν έγω νϋν έτι τούτων έχοιαι δεΐξαι, ών ούτος κατ' εκείνους τους χρόνους τοις μεν εχ&ροΐς υπηρετών, έμοί δ' επηρεάζων εύρέ&η. αλλ' ού τί&εται ταύτα παρ' ύμϊν εις ακριβή μνήμην ονδ' ην προβήκεν οργή ν, άλλα δεδώκατ έ&ει τινί φαύλω πολλήν έζουβίαν τω βουλομένω, τον λέγοντα τι των ύμϊν βυμφερόντων ύποβκελίζειν και βνκοφαντεΐν, της ε'πΐ ταΐς λοιδορίαις ηδονής και χάριτος τδ της πόλεως βυμφε'ρον άνταλλαττόμενοι" διόπερ ραόν έβτι καϊ άβφαλέβτερον, άει τοις εχ&ροϊς υπηρετούντα μιβ&αρνεΐν, ή την ύπερ υμών έλόμενον τάξιν πολιτεύεΰ&αι. 139 Και το μεν δη προ τοϋ πολεμεϊν [qpavfpög] 6υναγωνίζεβ&αι Φιλίππω, δεινον μεν, ώ γή και &toi, πώς γαρ οϋ·, κατά της πατρίδος' δότε δ' ει βονλεβ&ε ddt'274 αντω τούτο, άλλ' επειδή φανερώς ήδη τά πλοΐ' έβεούλητο, Χερρόν-ηβος έπορ&εΐτ', επι την 'Αττικήν έπορενε&' αν&ρωπος, ούκέτ' εν άμφιββητηβίμω τά πράγματ \y\v\, άλλ' ένειβτήκει πόλεμος, δ τι μεν πώποτ έπραξ' ύπερ υμών 6 βάβκανος ούτος ίαμβοφάγος, ουκ αν εχοι δεΐξαι, ούδ' έβτιν ούτε μείζον οντ' έλαττον φήφιβμ' [ούόίν] Αϊβχίν)] περι των βυμφερόντων rfj

ΠΕΡΙ TOT ΓΤΕΦΑΝΟΤ.

289

πόλει. ε( δέ φηβι, νϋν όειξάτω, εν τφ εμώ ϋδατι. αλλ' ουκ έβτιν ονδέν. καίτοι δυοΐν αυτόν ανάγκη &άτερυν, η μηδέν τοις πραττομένοις ύπ' εμού τότ' έχοντ έγκαλεΐν μη γράφειν παρά ταύ&' ί'τερα, η το των εχθρών βυμφέρον ξητούντα μη φέρειν εις μέβον τά τούτων άμείνω. 140 'Άρ ονν ονδ' έλεγεν, ωβπερ ονδ' έγραφεν, ηνίκ' έργάβαβ&αί τι δέοι κακόν; ου μεν ονν ην ειπείν έτέρω. και τά μεν αλλ α καϊ φέρειν ήδύναϋ·' ώς έοικεν η πόλις και ποιών ούτος λαν&άνειν £ν δ' έπε%ειργάβατ άνδρες 'Α&ηναΐοι τοιούτον, ο παβι τοις προτέροις έπέ&ηκεν τέλος' περί ον τους πολλούς άνήλωβεν λόγους, τά των 'Αμφιββέων [των Λοκρων] διεξιών δόγματα, ως διαβτρέψων τάλη&ές. το δ' ον τοιούτον έοτι' πό&εν; ούδέποτ' έκνίψτ/ βύ τάκεΐ [πεπραγμένα βαντω |· ονχ οντω πόλλ' έρεΐς. 141 Καλώ δ' εναντίον υμών άνδρες 'Αθηναίοι τους &εούς πάντας και πάβας οβοι την χώραν εχονϋι την 'Αττικήν, και τον 'Απόλλω τον Πύ&ιον, og πατρώος έβτι τγι πόλει, και έπεύχομαι πα(5ι τούτοις, ει μεν άλη&ή προς ν μας εΐποιμι καϊ είπον και τότ' εν&νς εν τω δήμω, οτε πρώτον ε'ιδον τοντονϊ τον μιαρον τούτον του275 πράγματος άπτόμενον (έγνων γαρ, εν&έως εγνων), εντνχίαν μοι δούναι και βωτηρίαν, εί δε προς έχ&ραν η φιλονικίας ιδίας ενεκ' αίτίαν επάγω τούτω ψευδή, πάντων τών άγα&ών άνόνητόν με ποιήΰαι. 142

Τί ούν ταύτ έπήραμαι και διετεινάμην οντωβι βφοδρώς; ort και γράμματ έχων έν τω δημοβίω κείμενα, έζ ών ταύτ' έπιδείξω βαφώς, και υμάς είδως τά πεπραγμένα μνημονεύοντας, εκείνο φοβούμαι, μη τών είργαβμένων αντω κακών ούτος έλάττων ύποληφ&η· Dekosth. Vol. I.

19

290

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

οπερ πρότερον βννέβη, οτε τους ταλαίπωρους Φωκέας αζέποίηβ' άπολέΰ&αι, τά ψευδή όεϋρ' άπαγγείλκς. τον γάρ έν Αμφίβΰη πόλεμον, δι' ο ν εις Έλάτειαν ήλίϊε Φίλιππος καϊ δι' ο ν ηρέ&η τών Άμφικτυόνων ήγεμών, δ? απαντ' ανέτρεψε τά των 'Ελλήνων, ούτος έβ&' ό καταβκενάβας καϊ πάντων εις άνήρ μεγίβτων αίτιος κακών, καϊ τότ' εν&νς εμον διαμαρτυρομένου και βοώντος έν τη έκκληβία „πόλεμον εις την 'Αττικήν εΐβάγεις Αίβχίνη πόλεμον Άμφικτνονικόν", οι μεν έκ ηαρακλήβεως βνγκα&ήμενοι, ουκ εί'ων με λέγειν, οί δ' έ&ανμαξον και κενήν αίτίαν δια την ιδίαν έχ&ραν έπάΐαγειν μ' νπελάμβανον αύτω. ήτις δ' ή φνβις άνδρες 'Α&ηναΐοι γέγονεν τούτων τών πραγμάτων, και τίνος εϊνεκα ταντα βννεβκενάβ&η καϊ πώς έπράχ&η, ννν άκονβατ', επειδή τότ έκωλύ&ητε' καϊ γάρ εν πράγμα ΰνντε&εν 'όψεβ&ε, καϊ μεγάλ' ώφελή&εβ&ε προς ίβτορίαν των κοινών, καϊ όδη δεινότης ην έν τω Φιλίππω &εάΰεβϋ·ε. 145

Ούκ ήν τοϋ προς υμάς πολέμον πέρας ονδ' απαλλαγή Φιλίππω, εΐ μη Θηβαίους καϊ Θετταλονς έχ&ρονςϊΤ* ποιήβειε tfj πάλει' αλλά καίπερ ά&λίως καϊ κακώς τών ατρατηγών τών υμετέρων πολεμούντων αν τω, ομως νπ' αντον τον πολέμον και τών ληβτών μνρί' έπαβχεν κακά. οντε γάρ έξήγετο τών έκ της χώρας γιγνομένων ΐίί,ονδέν, οντ' εί}.?'ΐάρχου γνώμη, επειδή Φίλιππος εις άλλοτριότητα Θηβαίους προς ημάς επιβάλλεται καταΰτήΰαι, παρεβχεύαΰται δε και παντϊ τώ ΰτρατενματι προς τονς εγγιΰτα της 'Αττικής παραγίγνεβ&αι τόπους, παραβαίνων283 τάς προς ~ήμ&ς νπί,ρχονΰας αύτω ανν&ήχας, δεδόχ&αι τή βουλή και τώ δήμω πέμψαι προς αντον κήρυκα καί πρέαβεις, οΐτινες άξιώΰονΰι καί παραχαλέβονβιν αντον ποιήΰασ&αι τάς άνοχάς, οπως ενδεχομένως ο δήμος βουλενΰηται' καί γάρ νΰν ον κέχριχε βοη&εϊν εν ονδενί των μετρίων, ί/ρέ&ηβαν εκ βουλής Νέαρχος Σωΰινόμου, Πολυκράτης 'Επίφρονος, καί κήρυξ Εννομος Άναφίυβτιος εκ τον ιίήμου.] 166

Αέγε

όή

και

τάς

άποκρϊβεις.

297

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙΣ. [ΰαίίιλεϋς

Μακεδόνων

Φίλιππος

,Αθηναίων

τη

χαι τώ δήμω χαίρειν.

ην μεν άπ' αρχής εΐχετε προς

αΐρεβιν,

και τίνα

ουκ άγνοω,

καλέβαβ&αι βουλόμενοι χαι Βοιωτούς'

Θετταλονς

λομενων

ίφ'

νμΐν

ποιήβαβ&αι

βυμφίρον

ίβταμένων,

ΰτείλαντες

νμεΐς

μνημονεύετε ημών

χαι

τάς

προβετι

ör

βυμβουλεύοντας

αλλά άπο-

αίτεϊα&ε,

τοις

ΰνν&ηχών

κατ

ονδεν

υφ

άχούΰας

των'

πρε-

παραχαλουμένοις

χαι

έτοι-

εγω μεντοι

τάς άνοχάς,

νμΐν

άζιώβητε.

167

εαυτών αΐρεβιν,

νυν ίξ ΰποΟτροφής

την

άνοχάς

βυγκατατί&εμαι

μος είμι ποιεϊβ&αι ατιμίας

κα'ι Θηβαίους,

πρός με πρέαβεις χαι κήρυκα,

πεπλημμελημένοι.

αβευτών

ήμΰς

έποιεΐβ&ε

βελτιον δ' αν των φρονού ντων και μη βον~

κατά

το

βπουδήν

ßovlfj

αν περ τους ουκ ορ&ως

παραπεμψαντες

της

προβηκούβης

ερροιβ&ε.]

ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΘΗΒΑΙΟΙΣ. [Βσ.Οίλενς Μακεδόνων

Φίλιππος

Θηβαίων

τη

και τω όήμω χαίρειν. εχομιΰάμην την παρ' υμών δι

ης

μοι

την

πνν&άνομαι φέρονται

δμόνοιαν

μέντοι

διότι

φιλοτιμίαν,

β&αι τοις ΰπ'

χαι την παβαν

βουλόμενοι

είρήνην νμΐν

άνανεονβ&ε gfW

Ά&ηναΐοι

νμας βυγκαταίνους

αυτών παρακαλουμενοις.

ελπίβι και επαχολουϋ·είν

δ' επιγνους

αυτών

ττ) προαιρεβει.

νμάς τα προς ημάς εξητηκότας

μάλλον η ταΐς ετέρων

επακολου&εΐν

μάλλον μας επαινώ χατά πολλά,

γνώμαις,

τούτων

Οντω

όια&είς

δια τούτων,

άβφαλεΰτερον

και τά προς ήμ&ς

μενητε της προ&ίβεως. ό Φίλιππος

ννν

ηΰ&ην κα'ι

οπερ ού μικράν νμΐν οΐβειν ελπίζω

λκς

εκεί-

μάλιατα δ' επί τω (3ου-

εχειν εν εύνοια'

168

γενε-

ε χει ν είρήνην

λεύβαβ&αι περί

εάν περ επϊ ταύτης

προβ-

πρότερο ν μεν ονν

νμωι> χατεγίγνωοκο ο επί τω μέλλειν πεί&εΰ&αι ταϊς νων

ßovlfj

ίπιΰτολήν,

τάς

και τούτοις ίπαρ&εις

πόλεις τοις

ροπήν.

Ι'οροίσθε.] προς

άλλ·ή-

-ψηφίβμαβιν

298

χνίπ. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΣ

καϊ ταΐς άποκρίβεβιν, Έλάτειαν

πνευβάντων τότε

βυμβάντα Έβπερα

πρυτάνεις

έ'χων την δΰναμιν

ώς ονδ'

τή πάλει &όρυβον,

ή πόλις.

τη δ' ύβτεραία,

την βονλήν

χρηματίβαι

πλήρης

άμα τη ήμερα,

οι μεν

εκάλουν

[ft'j το

βουλευτήριον],

ε'πορεύεβ&ε, και πριν ε'κεί-285

καϊ προβονλεϋβαι,

γειλαν of πρυτάνεις „τις άγορεύειν

πας ό δήμος

κήρυκος

ουδείς,

απάντων

δε των

τά προβηγγελμίν κάκεΐνος

βούλεται;"

δε τοϋ

άνω

τον

πατρίδος

βω&ήναι

πολλάκις

μάλλον

άνίβτατ'

εροΰνΟ·' ύπερ βωτηρίας·

δίκαιον

φωνήν

άφίηβι,

ήγεΐβ&αι.

πάντες

γάρ 6

ταυ την

κοινήν

εί μεν

τούς

παρελ&εΐν εδει, πάντες

γάρ οίδ'

ταΰτα,

[τή

ην

καίτοι

άναβτάντες

επι το

ort βω&ήναι

αντήν

εί δε τούς πλονβιωτάτους,

εί δε τούς αμφότερα

απάν-

δε της πατρίδος

[και οι άλλοι 'Αθηναίοι]

ε βαδίζετε'

έβούλεβ&ε'

ούδεν

καλούβης

τήν πόλιν βουλομενονς

άν ΰμεΐς

πλουδίους,

παρήει δ' ουδείς,

μεν των θτρατηγών παρόντων,

ρητόρων,

φωνή]

εαυτοΐς και τον

είπεν, ήρώτα μεν δ κήρυξ

έρωτώντος,

κήρυξ κατά τούς νόμους

βήμ'

μετεπεμ-

καϊ θορύβου

καϊ μετά ταν§·' ώς ήλ&εν ή βουλή και άπήγ-

ήκοντα παρήγαγον

Πΐτής

τούς τ

εξεΐργον και τά

οι δε τούς βτρατηγούς

ύμεΐς δ' εις την εκκληβίαν

κοινή

και μετά ταΰϋ·' of

των κατά την άγοράν

γε'ρρ' ενεπίμπραβαν,

των

πάντες'

μεταξύ δειπνονντες,

ποντο καϊ τον βαλπικτήν εκάλουν

νην

τον

μεν γαρ ην, ήκε δ' άγγελλων τις ώς τους

εκ των βκηνων

ΠΟχα&ήτο.

άλλα μην

Ι'βτε μεν

ώς 'Ελάτεια κατείληπται.

πρυτάνεις

ετ,ι ΰυμ-

ομως τ αναγκαιότατα.

μεν εύ&ύς εξαναβτάντες

ην

και τήν

αν εΐ τι γένοιτ

αν ημών και των Θηβαίων,

μικρά δ' άκούβα&' 169

ήκιν

κκτελκβεν,

και εϋνονς

οι

τριακόβωι'

τή πόλε ι και

of μετά ταΰτα τάς μεγάλας επιδόβεις

έπι-

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

299

δόντες· και γάρ έννοια καΐ πλοντω τοντ εποίηβαν. Ι72άλλ' ώ? έοικεν εκείνος ο καιρ'ος [και ή ήμερα εκείνη] 071 μόνον εννονν και πλονδιον άνδρ' έκάλει, αλλά καΐ πκρηκολον&ηκότα τοις πράγμαβιν ίξ αρχής xal βνλλελογιβμένον ορ&ώς, τίνος εϊνεκα ταϋτ' έπραττε ό Φίλιππος και τί βονλόμενος' ό γάρ μη ταϋτ' είδώς μηδ' έ'ξητακώς πόρρω&εν, out' εΐ εϋνονς ήν οντ εί πλούσιος, ονδεν μάλλον ήμελλ' δ τι χρή ποιεΐν εΐβεβδαι, ΐ73ούό' νμΐν ε ζει ν βνμβονλεύειν. έφάνην τοίννν ούτος τηνικαύτ εγώ και παρελ&ών είπον [ii'g υμα-g], α μον286 δνοΐν εϊνεκ άκονβατε προββχόντες τον νουν, ένος μεν, ϊν' είδήΟ·' οτι μόνος των λεγόντων και πολιτευόμενων εγώ την της εννοίας τάξιν εν τοις δεινοΐς ονκ έλιπον, αλλά καϊ λέγων και γράφων έξηταξόμην τά δε'ον&' νπερ υμών εν αντοΐς τοις φοβεροΐς, έτερον δ', οτι μικρόν άναλώβαντες χρόνον, πολλω προς τά λοιπά της ΐαπάβης πολιτείας έβε6& εμπειρότεροι, είπον τοίννν οτι ,,τονς μεν ώς υπαρχόντων Θηβαίων Φιλίππω λίαν θορνβονμενονς, άγνοεΐν τά παρόντα πράγμαηγούμαι· εύ γάρ οϊδ' οτι, ει τοϋ&' όντως ετύγχαν' έχον, ονκ αν αντον ήκονομεν έν 'Ελατεία [οντά], αλλ' έπι τοις ήμετε'ροις όρίοις. οτι με'ντοι ϊν' έτοιμα ποιήβηται τάν Θήβαις ηκει, βαφώς επίβταμαι. ώς δ' έχει ταϋτ'" 1 Ίβεφην ,,άκονβατέ μον. εκείνος οβονς η πεΐβαι χρήμαβιν Θηβαίων ή ε'ξαπατήβαι ε'νήν άπαντας ηντρέπιβται' τον" δ άπ' αρχής άν&εβτηκότας αντώ και νύν έναντιονμε'νονς ούδαμώς πεΐβαι δύναται, τί ονν βονλεται, και τίνος εϊνεκα την 'Ελάτειαν κατείληφεν, πληβίον δνναμιν δείξας και παραβτήβας τά ΰπλα, τονς μεν έαντοϋ φίλους έπαραι [και. &ραβείς ποιήβαι], τονς δ' έναντιονμένονς καταπλήξαι, ϊν' η βνγχωρήβωβι φοβη&ε'ντες «

300

χνίπ. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

Ι76ννν ουκ έ&έλουβιν, i) βιαό&ώβιν. ε( μϊν τοίννν προαιρηβόμεΟ·' ημείς" εφην „iv τω παρόντι, εί τι δυβκολον πέπρακται Θηβαίοις προς ημάς, τούτον μεμνήβ&α κάπιβτεΐν αύτοΐς ώς εν rfj των έχ&ρών ονβιν μερίδι, πρώτον μεν αν εϋξαιτο Φίλιππος ποιήβομεν, ίΐτα φοβούμαι μη προΰδεζαμένων των νυν άν&εβτηκότα>1 αντω και μια γνώμη πάντων φιλιππιβάντων, εις τήν287 Άττικην έλ&ωβιν αμφότεροι, αν μέντοι πειΰ&ήτ' εμοί, και προς τω βκοπεΐν άλλά μη φιλονικεΐν περί ών αν λέγω γένηβ&ε, οιμαι και τά δέοντα λέγειν δόξειν καΐ ίπτον ίφεβτηκότα κίνδυνου τη πάλει διαλύβειν. χί ονν φημϊ δεΐν; πρώτον μεν τον παρόντ έπανεΐναι φόβον, εϊτα μετα&έβ&αι καϊ φοβεΐβ&αι πάντας νπερ Θηβαίων πολύ γάρ των δεινών είβιν έγγντέρω, και προτέροις αντοΐς ο κίνδυνος' έπειτ εξελ&όντας 'Ελευβινάδε τους iv ηλικία καϊ τους ιππέας, δείξαι πάΰιν ν μας αύτονς iv τοις 'όπλοις οντάς, ίνα τοις iv Θηραις φρονοϋβι τά υμέτερα, εξ ί'βου γένηται το παρρηβιάζεβ&αι περί των δικαίων, ίδοϋβιν ort, ωθπερ τοις πωλούβι Φιλίππω τήν πατρίδα, πάρεβθ·' ή βοηϋ-ήΰονβα δύναμις εν Έ? ατέ ία, ούτω τοις νπερ της έλευ&ερίας άγωνίζεβ&αι βονλομένοις, ύπάρχε&' ύμεΐς έτοιμοι και βοη&ηοετ', αν τις Ι78£π' αύτονς ί'η. μετά ταύτα χειροτονηβαι κελεύω δέκα πρέΰβεις. και ποιήβαι τούτους κυρίους μετά των βτρατηγών και τοϋ πότε δει βαδίξειν [εκεΐβε] και της εξόδου, έπειδάν δ' έλ&ωβιν οι πρέΰβεις εις Θήβας, πώς χρή6%·αι [τω πράγματι] παραινώ; τούτω πάνν μ οι πρόοβχετε τον νουν. μή δεΐβ&αι Θηβαίων μηδέν (αίβχρος γάρ 6 καιρός), άλλ' επαγγέλλεβ&αι βοη&ήβειν, αν κελεύωβιν, ώς έκείνων 'όντων iv τοις έβχάτοις, ημών δ' αμεινον ij 'κείνοι προορωμένων %ν έάν μεν δέζωνται

ΠΕΡΙ TOT ΣΤΕΦΑΝΟΤ.

301

ταϋτα και πειβ&ωβιν ημϊν, και α βουλόμεϋ·' ωμεν διωκημένοι και μετά Οχήματος άξιον της πόλεως ταντα28Η πράξωμεν, ixv δ' ίχρα μη ΰνμβϊ] κατατυχεΐν, εκείνοι μεν αντοις έγκαλώβιν, αν τι νυν έξαμαρτάνωβιν, ημϊν δε μηδέν αίβχρον μηδε ταπεινόν tj πεπραγμένου." Π9Ταϋτα και παραπληβια τούτοις εϊπων κατέβην. ΰυν*παινεβάντων δε πάντων και ονδενος ε (πόντος εναντίον ουδέν, ουκ είπον μεν ταϋτ', ουκ έγραφα δέ, ούά' έγραφα μεν, ουκ έπρέββευβα δέ, ονδ' έπρέββευβα μεν, ουκ έπειθα δε Θηβαίους, αλλ' από της αρχής αχρι της τελεντης διεξήλ&ον, και έδωκ' έμαυτον νμίν άπλως εις τους περιεβτηκότας τγι πάλει κινδύνους. Και μοι φέρε το φήφιΰμα το τότε γενόμενον. 180 Καίτοι τίνα βούλει ', ΑΙβχίνη και τίν έμαυτον έκείνην την ημέραν είναι ·9·ώ; βούλει έμαυτον μεν, ον αν 6ν λοιδορούμενος και διαβύρων καλέβαις, Βάτταλον, 0ε δε μηδ' ηρω τον τυχόντα, άλλα τούτων τινά των απο της βκηνης, Κρεΰφόντην η Κρέοντα, η δν έν Κολλντώ ποτ' Οΐνόμαον κακώς έπέτριφας·, τότε τοίνυν \κατ εκείνον τον καιρόν] ό Παιανιεύς έγώ Βάτταλος Οίνομάου τον Κοϋ-ωκίδου 6οϋ πλείονος άξιος ων έψάνην τι] πατρίδι. Πελοποννηβίων της πατρώας αρχής χατηγαγον, τοις οπλοις κρατηΰαντες τους άντιβαίνειν πειρωμενους τοις Ηρακλέους εγγόνοις, χαι τον Οίδίπονν και τους μετ εκείνον εκπεοόντας νπεδεξάμε&α, και ετερα πολλά ημΐν υπάρχει φιλάν&ρωπα και ένδοξα προς Θηβαίους' διό mo ουδε ννν άποΰ τήβεται 6Ά&ηναίων291 δήμος των Θηβαίυις τε χαϊ τοις άλλοις "Ελληΰι βνμφερόντων. ΰνν&έα&αι δε τνρος αυτούς καϊ ΰυμμαχίαν και επιγαμίαν ποιηΰαβϋαι καϊ ορκονς δούναι και λαβείν, πρεΰβεις Αημοΰ&ενης Λημοΰ&ένους Παιανιενς, 'Τπερείδης Κλεάνδρον Σφήττιος, Μνηβι&είδης 'Αντιφάι>ονς Φρεάρριος. δημοκράτης Σωφίλου Φλυενς, Κάλλαιοχρος /ίιοτίμον Κο&ωκίδης.]

188

Λντη

καϊ

μ,ϊβος

και

των.

τοϋτο

κίνδννον τοίννν 18$τούτων βονλος κότες, γε

των

π col

κατάβταβίξ

προ

όωβιν

Θήβας

πρώτη,

άπιβτίαν το

των

ψήφιβμα

παρελ&εΐν τον είχεν και

δίκαιον

των εαντον

τον

ό βνκοφάντης, πλεΐΰτον

πραγμάτων νπεύ&ννον

μη ννν ονδΐ γνώμην

των

ήν

π&βιν

επιτιμαν.

αλλήλων

άλλων

αποφαίνεται,

μίν εΐ

δ γαρ

τι

βύμ-

ονδίν

εοιδ μεν

διαφίρονΰιν

ι oig πειϋ&εϊβι,

τού-

περιβτάντα

νι'φοξ.

δεΐζαι

και

νπο

τη πόλει

ωβπερ τότε

άρχη

εις έχ&ραν

νπηγμενων

τότε

πολίτον,

πραγμάτων

τούτων

πόλεων

eποίηβεν,

άμεινον,

εν τούτω

εγίγνετο

τά προ

καϊ

rr; τύχη,

δίτοις

304

XVIII. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΤΙ,

καιροΐς, τώ βονλομένω" δ df