Scholia vetera in Hesiodi Theogoniam

Citation preview

~cholia vetera

/

in Hesiodi Theogoniam recensuit

Lambertus Di Gregorio

VITA E PENSIERO

Pubblicazioni della Universita Cattolica del Sacra Cuore Milano 1975

©

1975 Vita e Pensiero - Largo A. Gemelli, 1 - 20123 Milano

INDEX

RERUM

Prolegomena

VII

Compendia

XIX

Scholia vetera in Hesiodi Theogoniam

1

Index auctorum

125

Index nominum

128

Index verborum et rerum notabilium

133

Index grammaticus

140

Prolegomena

1. De codicibus adhibitis.

3. De editionibus.

2. De librorum inter se cognatione. 4. De huius editionis indole atque ratione.

1. Novem et nonaginta anni iam peracti sunt, ex quo tempore Ioannes Flachius in eo libro, qui inscribitur « Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena » (Lipsiae 1876), scholia in Hesiodi Theogoniam protulit, quam editionem adhuc nulla alia est secuta. Hue accedit quod Flachius, qui codices L N P V X Z nondum notos habebat neque aliorum cognationem quaesivit, libros mss. neglegendos adhibuit, neglexit adhibendos. Non modo igitur ad veram existimationem codicum qui praesto erant non pervenit, sed etiam audacius crebro emendavit et leviter temereque coniectavit, haud paucos locos arbitrio suo pervertens. Quae cum ita sint, veteris in Theogoniam commentarii reliquias denuo edere operae pretium esse videtur. Quoniam de codicibus Hermannus Schultzius 1 copiosius egregieque disseruit ac postea ipse 2 iterum fu. sius disputavi, hoe loco paucis absolvam et summatim tantum quae statui exponam. Libri hi sunt manu scripti, quibus ut 1 H. Schultz, Die handschriftliche Ueberlieferung der Hesiod-Scholien, Abhandlungen der koeniglichen Gesellschaft der Wissenschaften zu Gottingen, « Philol.-Hist. Kl.», xn,4, N.F., Berolini 1910, pp. vm-101; Id., Zur Nebenueberlieferung der Hesiodscholien, Nachrichten van der koenigl. Gesell. der Wiss. zu Gottingen, « Philol. Hist. Kl.», 2, 1913, pp. 252-263. 2 L. Di Gregorio, Sulla tradizione manoscritta degli scholia vetera alla Teogonia di Esiodo, I. Le copie del Marc. gr. 464 (= 762), « Aevum », 45 (1971), 1-24; Sulla tradizione manoscritta degli scholia vetera alla Teogonia di Esiodo, II. La famiglia del Vat. gr. 1332, « Aevum », 45 (1971), 187-207; Sulla tradizione manoscritta degli scholia vetera alla Teogonia di Esiodo, III. I codici contaminati, « Aevum », 45 ( 1971), 383-408; Sulla tradizione manoscritta degli scholia vetera alla Teogonia di Esiodo, IV. Conclusioni, « Aevum », 46 (1972), 1-15.

PROLEGOMENA

VIII

scholiorum textum constituerem usus sum, quosque cum omnes photographice depictos contuli tum magnam partem (A N R2 T V W X Z) oculis meis quoque inspexi : B = Codex Parisinus graecus 2708, saec. xv, chartaceus, foliis 1r - 1r Hesiodi Theogoniam continens cum multis scholiis marginalibus atque glossis interlinearibus, quae e variis fontibus derivata ac praecisa minime vel nihil ad textum recensendum opitulantur. Folio 26r/v scholia continentur usque ad sch. 16 b eadem manu exarata (B*) ; his continuatur Explanatio quae Anonyma dicitur ( "'t' 6 -voE oE µ E • a.ihm you-v a.i. Moucrm.... 370,25 Fl.). K

= Codex Parisinus

graecus 2772, saec. xv, chartaceus, foliis 65r - 10Y Hesiodi Theogoniam cum perpaucis scholiis marginalibus et glossis interlinearibus continens. Quae in primis foliis legimus ex parte adhibui ; quae autem in extremis altera man us exaravi t prorsus neglexi 3 •

L = Codex Leidensis Vulcanianus graecus 23, saec. xv, chartaceus, foliis 56v - 7Y scholia in Hesiodi Theogoniam continens. Librum ms., nitida manu exaratum sed nonnullis erroribus vitiisque orthographicis corruptum, primus contuli imaginibus lucis ope depictis usus. Quae scripsit librarius interdum correxit nunc supra lineas nunc in marginibus. Ut in commentatione mea 4 probasse mihi videor, L idem est atque codex Cantabrigiensis, ex quo editionem Basileensem (1542) expressam esse constat.

=

Codex Laurentianus graecus Conventuum Suppressorum A 158, saec. XIV, bombycinus, foliis 27r - 49v Hesiodi Theogoniam cum nonnullis scholiis marginalibus et glossis interlinearibus rubro nigroque colore exaratis continens. Veteris commentarii reliquiae, satis multae in initio carminis, in mediis et extremis foliis magis magisque rarefiunt. Duas manus distinguendas existimo : altera, eadem fortasse quae Theogoniae textum scripsit, scholia rubro colore exarata, nee non aliquot nigro, apposuit ; altera, recentior, reliqua addidit. Hunc codicem non

3

4

cf. L. Di Gregorio, op.I., m, pp. 399-400. cf. L. Di Gregorio, op.I., II, pp. 194-200.

___J

PROLEGOMENA

semper adhibui, congesta essent.

lX

cum nonnullis

locis scholia e variis fontibus

=

M Codex Monacensis graecus 91, saec. xvi, chartaceus, foliis 30F - 31 iv scholia in Hesiodi Theogoniam continens. Ad eorum textum recensendum nihil liber ms. opitularetur et prorsus neglegendus esset 5, nisi librarius hie illic aliorum codicum mendas sustulisset.

=

N Codex Ambrosianus graecus D 15 sup., saec. xv, chartaceus, foliis 3JV - 70r Hesiodi Theogoniam cum multis scholiis marginalibus et glossis interlinearibus rubro colore (fusco in ff. 37v - 39v) exaratis continens. Insunt etiam modo supra versus, modo in marginibus fragmenta nonnulla Theogoniae Explanationis, quae Anonyma dicitur 6 • Hie codex, quern a Michaele Suliardo scriptum esse satis constat, neglegentissime exaratur et mendis innumeris scatet. In tanta vitiorum congerie, quamvis saepe sub errore recta lectio lateat, interdum fit ut vix genuina discerni possit.

=

P Codex Parisinus Suppl. graec. 679, saec. XII, pergamenaceus, folio 2Y/v scholia in Hesiodi Theogoniam ·ab extremo sch. 746 usque ad initium sch. 859 continens. Non desunt vitia orthographica, in primis quae itacismo debentur.

=

Codex Casanatensis graecus 356, saec. x111/x1v,charR2 taceus, foliis 5gv - 73v Hesiodi Theogoniam cum veteribus scholiis marginalibus continens. In imis foliis alter numerorum ordo impressus est (6JV - 76v). Supra vv. 453 sqq. (ff. 6r sqq.) librarius nonnullas glossas addidit e Theogoniae Explanatione, quae Anonyma dicitur, depromptas nee non ex antiquo commentario 7 • Hie illic propter folium perforatum lacunulae insunt, nostris temporibus nova charta expletae ; litteras quae perierunt manus recentior interdum in marginibus atramento pallidiore supplevit.

=

Codex Marcianus graecus 464, a. 1316-1319 manu DeT metrii Triclinii exaratus, ut subscriptio in foliis 7gr et 218r docet ; chartaceus, foliis 145r - 169r Hesiodi Theogoniam cons cf. L. Di Gregorio, op.I., 6 cf. L. Di Gregorio, op.I., 7 cf. L. Di Gregorio, op.I.,

III, II, II,

pp. 394-395. p. 204, n. 50. p. 188.

PROLEGOMENA

X

tinet cum multis scholiis marginalibus et glossis interlinearibus, quae hunc titulum ferunt : 'ExAoyi) &.1to't'Grv1ta.Am,wv (J'xo).lwv·

a OEE.(J''t'l,(J'E(J'ijµELW(J,E\/ll. 01,a,'t'OU(J''t'WJpou17µE't'EpciE.(J''t'L Aijµij't'plou 't'ou Tp1,x}.wlou. Misera veteris commentarii

frustula aucta sunt nonnullis Demetrii Triclinii scholiis, cruce notatis, permultis excerptis ex Ioannis Diaconi in Theogoniam Allegoriis et aliquot ex-planationibus non aliunde cognitis 8 • Quae cum ita sint, hoe scholiorum corpus omnino in recensione neglegendum esse apparet. Non ita egit Flachius. Foliis 170r - 184v codex Triclinianus scholia in Theogoniam vetera continet, quae, passim correcta et interpolata, persaepe ita pervertuntur, ut imaginem exemplaris quo vir doctus usus est, vix effingas. Scholiis intermixta sunt nonnulla excerpta ex Ioannis Diaconi in Theogoniam Allegoriis 9 • V = Codex Ravennas graecus 120,2, saec. XIV, chartaceus, Besiodi Theogoniam cum scholiis marginalibus usque ad sch. 17 b continens (folia non numerantur). His continuatur Explanatio quae Anonyma dicitur ( 't' 6 v oE o€ µ E . a.iha.1, youv a.I. Mou(J'a.L ... 370,25 FI.). W = Codex Vaticanus graecus 1332, saec. XIV, chartaceus, foliis 1ssr - 217r Hesiodi Theogoniam cum veteribus scholiis marginalibus nee non permultis glossis interlinearibus continens. Liber ms., quern Fulvii Ursini olim fuisse constat, pessime habitus est, cum charta mollis et parum resistens nonnullis locis vel humore aetateque paene dissoluta vel ipso atramento exesa esset. Quo factum est ut pro litteris maculae vel lacunae existerent. Scholia vetera tamen tota legi possunt praeter aliquot verba in marginibus superioribus ff. 19Y - 194v exarata. Aliam sortem expertae sunt explanationes supra et subter scholia additae in summis imisque foliis. Quamvis a librario recentiore eas scriptas esse existiment Flachius 10 Schultziusque 11 , nonnullae eadem manu atque veteris commentarii reliquiae exaratae videntur, ut certe in f. 188v. Haec additamenta, etiam in dextro et sinistro latere scholiorum adscripta nee non versuum,

8 9 10 11

cf. L. •Di Gregorio, op.I., IV, pp. 6-8. cf. L. Di Gregorio, op.I., 1v, pp. 8-9. cf. H. Flach, Classen und Scholien, I., p. 3. cf. H. Schultz, Die handschrif tliche Ueberlieferung,

I., pp. 26,89.

PROLEGOMENA

XI

ubi illa desunt, prorsus non curavi, quippe quae nullius essent pretii. Non ita egit Flachius, quamquam persuasum habebat se aetatis byzantinae adnotatiunculas in lucem proferre. X = Codex Mutinensis Estensis graecus a T 9,14, saec. xv, chartaceus, foliis 6Y - 98v Hesiodi Theogoniam cum multis scholiis marginalibus paucisque glossis interlinearibus continens. Veteris commentarii reliquiae inde a folio 68r (v. 91) exaratae sunt. Hunc ~odicem, Cretae fortasse scriptum ante a. 1485, Georgii Vallae (1447-1500) olim fuisse posteaque Alberti Pii (1475-1531), comitis Carpii, compertum habemus. Cum hie illic scholia e variis fontibus manarent, librum ms. · non semper adhibui.

=

Z Codex Palatinus graecus 425, saec. xvi, chartaceus, foliis 48r - 71 r scholia vetera in Hesiodi Theogoniam diligenter, sed non sine mendis, exarata continens. Librarius ut ea perspicue distingueret, scholio concluso, subsequentis verba in alterum versum transtulit. Exemplar, ex quo Z descriptus est, non semper facile lectu erat, siquidem scriptor spatia vacua interdum reliquit 12, consentanea videlicet numero litterarum quae in codice prototypo aut evanuerant aut aliis ex causis legi non poterant. Cum pars inferior folii 66r ;v abscissa esset, nonnulla verba scholiorum 523, 525, 614, 617, 618 perierunt.

2. Hae descriptione confecta, breviter de librorum mss. auctoritate eorumque cognatione agam. Inter scholiorum testes principes exstant R2 W L Z. Codices L Z arctissimis affinitatis vinculis coniunguntur 13; R2 W simillimi. sunt et paene gemelli, sed, cum multis locis, et non semper in rebus minutis, alter ab altero discreparet 14, utrumque adhibui, ratione etiam habita gravium codicum exiguitatis. R2 W L Z ex uno eodemque fonte per duos ramos (/ g) fluxisse procul dubio lacunis et mendis communibus probatur : sch. 82 µ~~01t0Alou~(pro µT} AO~({),7tOA~ou~,p. 17, 13) ; sch. 207 "t'OUutou mhou perperam mser. (p. 43,7) ; sch. 223 a vEµwT}i}fjva~ (pro NEµlcn~ µ~y11va~,

12 13 · 14

cf. L. Di Gregorio, op.l., cf. L. Di Gregorio, op.l., cf. L. Di Gregorio, op.l.,

II, II, II,

p. 203. pp. 200-202. p. 190.

XII

PROLEGOMENA

p. 46,4-5) ; sch. 287 ante i}O.oucn yap ... om. ot OE"t'oVxp6vov (p. 57,2); ante sch. 465 perperam inser. sch. 614 (suo loco iteratur) ; sch. 925 b riyoucrav 11cr"t'pa"t'6v(pro riyoucrav "t'OV O""t'pa"t'ov) ; etc. Ab eodem libro nunc deperdito d manaverunt exemplaria h i, ipsa quoque deperdita, uncle V B* et N fluxisse videntur. Codices V B*, qui veteris in Theogoniam commentarii reliquias usque ad sch. 17 b et sch. 16 b continent, quamvis cum R2 W et L Z consentiant, ab illis quodam modo eo distinguuntur, quod uni extremum sch. 12 tradunt veteribusque scholiis Theogoniae Explanationem, quae Anonyma dicitur, continuant. Ad imaginem exemplaris d pleniorem effingendam non nihil adiumenti affert codex N, quern Flachius nondum notum habebat Schultziusque neglexit. Hunc librum ms. ex eodem fonte atque R2 W L Z, cum quibus arctissime cohaeret, ortum esse lacunae et errores communes demonstrant: sch. 160 m:iv"t'm;(pro 1tai:om;, p. 3 7 ,8) ; sch. 201... X"t'r)O"(J.,(1i}(J.,t, mho &mi}uµricrm;... (pro... X"t''r)cracri}m mh6, toou ltpwc;· i'.µEpoc;OEE!XVµE"t'rl "t'OX"t''r)O"(J.,(1i}(J.,l. Emi}uµricrnc; ... , p. 42,7-8) ; sch. 404 ... o 1tOt.1"J"t'rJc; .•• ·tfjc; 1to1.11crc:wc:; (pro ... TJ 1tot.6"t'rJc; ... "t'fjc; 1tot.6"t'rJ"t'oc;, p. 70,2) ; sch. 407 t ij "t'r}V"t'OU"t'WV m:ipooov t (locus corruptus sensu carens, p. 70, 10); sch. 507 a xat R2WLN om. Z (pro &x, p. 78,19) ; sch. v. 681 rettul. R2WN (ad 682 perperam ad p1.1tfi1'.>1t'(ii}aV) circumscripsi. Editionibus quas confecerunt M .L. Westius (Oxonii 1966) et Fr. Solmsenius (Oxonii 1970) usus sum. Scholia diversa, ad eundem versum pertinentia, litteris italicis additis distinxi; numeros 1 et 2 supra appinxi cum codices duas recensiones inter se dissimiles praebent. Siglis librorum mss. in textum receptis et semper per eundem ordinem digestis indicatur in quibus codicibus singula scholia eorumque partes tradita sint. Margini exteriori adscripsi paginas editionis Flachianae (FI.) nee non paginas lineasque editionis Gaisfordianae (G.). Scholiis duplicem adnotationem subieci. In adnotatione superiore locos a liq uo modo affines vel similes congessi et nonnumquam ad verbum exscripsi. Maxime legentium commoditati me consulturum esse duxi, si quaequae haberem testimonia afferrem, nee multa quae gravioris sint momenti ad textum illustrandum et explicandum praetermisisse me spero. Quaecumque autem omisi, non dubito quin doctiores inveniant. In adnotatione inferiore apparatum, ut vocant, criticum collocavi, qui omnes singulorum codicum varias lectiones, falsas quoque, praebet. Minutias tamen orthographicas, velut accentus, spiritus, v paragogicum, vitiaque e pronuntiatione neograeca et arbitrio neglegentiaque scribarum medii aevi exhorta, adnotare plerumque supersedi.

COMPENDIA

1. Auctores

Achill. Isag.

Alex. de fig.

An. Gr. Bekk. An. Ox.

An. Par.

Anon. de nat. horn.

Anon. in Arat.

1

Twv 'Apchov cn voµ€vwv 1tpoc;ELO'CXywyriv h "tWV 'Axi).),,€wc; m:pl, "tov 1tcxv"t6c;,ed. E. Maass, Commentariorum in Aratum reliquiae, Berolini 1898, pp. 27-75 'AAE~civ8pov 1te:pl,O'XrJµci"twv,ed. L Spengel, Rhetores Graeci III (Lipsiae 1856), pp. 7-40 Anecdota Graeca, ed. I. Bekker, III r, Berolini 1814-21 Anecdota Graeca e codd. man. Bibliothecarum Oxoniensium, ed. J.A. Cramer, I-IV, Oxonii 1835-37 Anecdota Graeca e codd. man. Bibliothecae Regiae Parisiensis, ed. J.A. Cramer, I-IV, Oxonii 1839-41 'Avwvvµov 1tEpt. "tfjc; "tOV XOO'µov xcx"tw:rxe:vfic;"tov civiJpw1tov, ed. I.L. Ideler, Physici et medici graeci minores, I, Berolini 1841, pp. 303-04 Aratus latinus cum scholiis et recensione interpolata. Inest Catasterismorum libellus cum versione latina compositus, e codicibus editus, ed. E. Maass, Commentariorum in Aratum reliquiae, Berolini 1898, pp. 172-306 Anonymus Sangallensis de Astrono-

1 Auctorum nomina, quorum compendia facile agnoscuntur, non apparent.

in hoe indice

COMPENDIA

XX

Anon. Ravenn. Cosmogr.

AP Apion. Gl. Hom.

Apoll. Dysc.

Apollonius Rhodius

Apoll. Soph. ApostoL [Arcad.]

de accent.

Aristarchus

Ariston.

Aristophanes

Byz.

Arist. de mirab. auscult.

Ar. Did.

mia Arati, ed. E. Maass (cf. supra), pp. 595-601 Ravennatis Anonymi Cosmographia et Guidonis Geographica, edd. M. Pinder - G. Parthey, Berolini 1860 Anthologia Palatina Apionis Glossae Homericae, ed. A. Ludwich = Lexica Graeca Minora, selegit K. Latte, disposuit et praefatus est H. Erbse, Hildeshemi 1965, pp. 283-358 Apollonii Dyscoli quae supersunt, rec. R. Schneider - G. Uhlig, Lipsiae 1878-1910 (= Grammatici Graeci II 1-3) Apollonii Rhodii fragmenta, ed. I. Michaelis, De Ap. Rh. fragmentis, Hal. Sax. 1875 Apollonii Sophistae Lexicon Homericum, ed. I. Bekker, Berolini 1833 Apostolius (cf. Corpus Paroemiographorum Graecorum) 'Apxa8lov 1tEpL"t'ovwv. E codd. Parisinis primum ed. E.H. Barker, Lipsiae 1820 Aristarchi in Hesiodum fragmenta, ed. H. Waeschke, De Aristarchi studiis hesiodiis, Commentationes philologae ... Seminarii philologi Lipsiensis, Lipsiae 1874, pp. 151-173 Aristonici 7tEPLcrriµElwv 'IALaooi:;reliquiae emendatiores, ed. L. Friedlaender, Gottingae 1853, et Aristonici 1tEpt. crriµdwv 'Oovcrcrdai:; reliquiae emendatiores, ed. 0. Carnuth, Lipsiae 1869 Aristophanis Byzantii fragmenta, coll. A. Nauck, Halis 1848 Aristotelis quae feruntur mirabiles auscultationes, ed. A. Giannini, Paradoxographorum Graecorum reliquiae, Mediolani s.d., pp. 222-313 Arius Didymus (cf. Dox. Gr. Diels)

COMPENDIA

XXI

Ba.

Call. Choer.

Orth.

·

Choer. m Theod.

Comm. Einsidl. in Donat. Art. Maior.

Cornut. Theol. Gr. Crates

Didym.

Diogen. Dion. Thrac.

Donat.

Ars gr.

Dax. Gr. Diels

=

Anecdota Graeca e codd. Mss. Bibl. Reg. Parisin., descr. L. Bachmann, HI, Lipsiae 1828 Callimachus, ed. R. Pfeiffer, 1-11, Oxonii 1949-53 Choerobosci Orthographia, ed. J.A. Cramer, An. Ox. (cf. supra), II, pp. 167-281 Choerobosci in Theodosii Alexandrini canones, ed. A. Hilgard, Lipsiae 1889-94 ( Grammatici Graeci IV) Commentum Einsidlense in Donati Artem Maiorem, ed. H. Hagen, Lipsiae 1870, pp. 219-66 (= Grammatici Latini, Supplementum) Cornuti Theologiae Graecae compendium, rec. C. Lang, Lipsiae 1881 Cratetis fragmenta, ed. C. Wachsmuth, De Cratete Mallota, Lipsiae 1860 Didymi Chalcenteri grammatici alexandrini fragmenta, coll. M. Schmidt, Lipsiae 1854 Diogenianus (cf. Corpus Paroemiographorum Graecorum) Dionysii Thracis Ars grammatica, ed. G. Uhlig, Lipsiae 1883 (= Grammatici Graeci I 1) Donati Ars grammatica, rec. H. Keil, Lipsiae 1864, pp. 353-402 ( Grammatici Latini 1v) Doxographi Graeci, coll. H. Diels, Berolini et Li psiae 1929 (editio alter a 1879) 'Ex).oy11 8uxcp6pwv ).€l;Ewv, ed. J.A. Cramer, An. Ox. (cf. supra), II, pp. 427-87 'EmµEpurµot xa:ta O"'tOt.XEto\l, ed. J. A. Cramer, An. Ox. (cf. supra), II, pp. 331-426 Epimerismi Homerici, ed. J.A. Cramer, An. Ox. (cf. supra), I Pseudo-Eratosthenis Catasterismi, rec. A. Olivieri, Lipsiae 1897

=

=

=

Eel.

Epim. Alph.

Epim. Hom. [Erat.]

Catast.

COMPENDIA

XXII

Erotian. coll.

Voc. Hippocr.

Etym. Casul.

Etym. Gen.

Etym. Gud.

Etym. M. Etym. Parv.

Etym. Sym.

[Eud.] Viol. Eust. Hom.

Erotiani vocum Hippocraticarum collectio, ed. E. Nachmanson, Upsaliae 1918 II frammento dell'Etymologicum Casulanum, ed. 0. Parlangeli, Bollettino della Badia Greca· di Grottaferrata, vn(1953), pp. 115-26, VIII(1954), pp. 97-112 Etymologicum Genuinum Etymologicum Genuinum (a.µa. - a.i.,twµo~),ed. R. Reitzenstein, Geschichte der griechischen Etymologika, Lipsiae 1897, pp. 11-44 Etymologicum graecae linguae Gudianum, ed. F.G. Sturz, Lipsiae 1818 Etymologicum Gudianum quad vocatur (glossas a.ciA.Lov- sELa.l con tinens), ed. A. De Stefani, Lipsiae 1909-20 Etymologicum Magnum, ed. Th. Gaisford, Oxonii 1848 Etymologicum Parvum quad vocatur ('E-tvµoA.oylm ou:icpopoLa.no 0La.cp6pwv hvµo AoyLxwv EXAEYE~cra.L), ed. E. Miller, Melanges de Litterature Grecque, Lutetiae Parisiorum 1868, pp. 319-40 Das Etymologicum Symeonis (a.-a.lw), herausgegeben van H. Sell, Meisenhemii 1968 [Eudociae Augustae] Violarium, rec. H. Flach, Lipsiae 1880 Eustathii Commentarii ad Homeri Iliadem ad fidem exempli Romani editi, I-IV, Lipsiae 1827-30 Eustathii Commentarii ad Homeri Iliadem ad fidem codicis Laurentiani editi, cur. M. Van Der Valk, 1 (praefationem et commentarios ad libros A-!::..complectens), Lugduni Batavorum 1971 Eustathii Commentarii ad Homeri Odysseam ad £idem exempli Romani editi, I-II, Lipsiae 1825-26

COMPENDIA

XXIII

Exeg. Anon. Theog.

'E~1)y170-Lc;, 't"Y)c;'t'OV 'Ho-L6oou < ...> < *** >

Paris. gr. 2708 (f. 25rv), s. xv Paris. gr. 2708 (ff. lr - 1JV), s. xv Paris. gr. 2772, s. xv Leid. Vulc. gr. 23 ( = Editio Basileensis 1542), s. xv Laur. gr. conv. suppr. 158, s. XIV Mon. gr. 91, s. XVI Ambros. gr. D 15 sup., s. xv Paris. suppl. gr. 679, s. XII Casan. gr. 356, s. XIII/XIV Marc. gr. 464, a. 1316-19 Ravenn. gr. 120,2, s. XIV Vat. gr. 1332, s. XIV Mutin. gr. a T 9,14, s. xv Palat. gr. 425, s. XVI

XXXII L

J

t t

COMPENDIA

verba in codicibus om1ssa et aliunde petita loci corrupti minoribus typis exprimuntur scholia quae in T (interpolato) et in ABMXK (contaminatis) aliter ac in ceteris codicibus recensentur

Scholia vetera in Hesiodi Theogoniam

Ό της Θεογονίας λόγος φυσικην διήγησιν των οντων ύπα­ γορεύει.

άπό Μουσων δέ τήν άρχήν ποιείται του λέγειν,

R2WLZVTK

Fl. 207 G. 460, 1-13

οτι αuται προtσταvται του λόγου. [Μουσαι δε έκλήί}ησαν ώς όμου ά.ει

5

ο6σαι · μίαν γαρ ά.ρμονίαν έντεινάμεναι συνi,δουσι καί συγχορεύουσι ά.λλ ήλαις, μηδέποτε ά.π' ά.λλ ήλων χωρι'ζόμεναι .. -εί γαρ καί ϊδιον κληρον έκάστη εϊληχεν, ή μέν ά.στρονομίας, ή δέ γεωμετρίας, ή δέ καλλιεπείας, ή δέ ι_bδων, καί έτέρου έτέρα, ά.λλ'έν έκάστη πάσας "

εστιν

10

C

~

)

ευρειν. εν

'

γαρ

)

αστρονομι~ και γεωμετριαν ευροι τις αν και f

'

f

ff

,,

'

κάλλος έπων καί ίστορίαν καί των λοιπών εκαστον. είσί δέ έννέα τον ά.ριί}μον και όνομάζονται οϋτως · Κλειώ, Θάλεια, Εύτέρπη, Τερ­ ψιχόρη, 'Ερατώ, Μελπομένη, Πολύμνια, Ούρανία και Καλλιόπη.] Τ ά.πο των Μουσών την

Fl. 207-208

ά.ρχην ποιούμεί}α του λέγειν, διότι αυται ήμων του λόγου α.ρχουσιν.

G. 460, 14461, 6

1

Μου σ ά ων

ι Έ λ ι κ ων ι άδω ν J

:

Έλικωνιάδας δέ, ώς Βοιωτός, είπεν αύτάς. 'Ελικών γαρ ορος της 15

Βοιωτίας. έπεί ουν οί Βοιωτοί ώς ίδιωται διεβάλλοντο, έβουλ ήί}η είπείν 'Ησίοδος Έ λ ι κ ων ι άδω ν , καί δείξαι οτι καί αύτοί εχουσι μέρος τι της φρονήσεως, καί οτι πάντη φοιτωσιν αί Μουσαι ενί}α βούλονται.

20

R2WLZVB*K

Μ ο u σ ά ω V Έ λ L κ ω V L ά δ ω V : των έν Έλικωνι διατpιβουσων. ό δέ 'Ελικών οpος της Θεσπιέων χώρας έν ττi Βοιωτίq., άφ'ης καί ό ποιητής. είς δ καί ίεpόν Μουσων· ενθα χοpεύουσιν, έν δέ τη Πιεpίq. έyεννήθησαν, ητις

1-2 Ό της - ύπαyο,ρεύει cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 295, 27-296, 3. 305, 3-4 Μουσαι - ουσαι Plut. 14-15 Fl. 2-3 άπό Μουσων - λόγου cf. sch. 1. 1, 14-15 Έλικωνιάδας. de frat. am. 480 ef; Epim. Hom., Απ. Οχ. 1 285, 28. Βοιωτίας cf. Proleg. Ac in Hes. Opp. (p. 2, 18-19 Pert.). 15 οί Βοιωτοί διεβάλλοντο cf. Plut. de es. carn. 995 e; Luc. lupp. trag. 32; sch. in Luc. Ιον. trag. 32 (pp. 69, 28-29.70, 1-5 R.); Themist. Or. 334 b; sch. in Pind. Olymp. VI 148 b (1 187, 7-14 Dr.); Lex. Suda 1 499, 25; Diogen. 11 1 (Paroem. Gr. 11 18, 1-2); Greg. Cypr. 1 91. ll 45 (Paroem. Gr. 1 357, 1213. 11 105, 22-23); Mac. 11 79 (Paroem. Gr. 11 151, 11); Apostol. V 11 (Paroem. Gr. 11 333, 7-8). Titulum in codd. commenticium om1s1: έξήyησις είς τήν του ήσιόδου θεοyονίαν L σχόλια είς τήν θεοyονίαν του ήσιόδου Β* είς τήν ήσιόδου θεοyονίαν σχόλιά τινα μερικά, παλαιά Τ σχόλια παλαιά των πάνυ δοκίμων είς τήν ήσιόδου θεοyονίαν Μ titulo carent R2WZNVP ΛΧΒΚ. 1 Ό της] ίστέον οτι ό περί της Τ ύπαyοpεύει] ύποypάφει Κ 7 έτέpου έτέρα Τ: έτέρα έτέpων edd. 12 lemma supplevi: μουσάων R2W om. LZVB* Κ τήv om. LZVB* Κ 13 του λέγειν] του λόγου Β* διότι om. Κ ήμων του λόγου] ήμίν του λέγειν Κ 14 έλικωνιάδας - αύτά.ς] έλι­ κωνιάδες - αύτάς έλικωνιάδας Β* έλικωνιάδας δέ ω',τάς εϊπεν ώc:. βοιωτός

Κ ante βοιωτός add. ό Ζ 15 ώς ίδιωται διεβάλλοντο] ίδιωται διε­ βάλλοντο L εσθ' οτε ίδιωται διεβάλλοντο Ζ εσv' οτε ώς ιδιωται _διεβά.λ­ λοντο VB* εσθ' οτε διαβάλλονται ώς ίδιωται Κ έβουλήi}η] ήβουλήi}η Β* 16 είπείν ήσίοδος] 6 ήσίοδος είπείν Κ κα1. 2 om. W 17 μέρος τι της] τι μέρος Κ πάντη] πανταχου Κ 17-18 ενθα βούλονται

om.

Β*Κ

20

θεσπιέων

scripsi:

βεστιαίων Τ

Gaisf.

G. 460, η. d

SCHOLlA

2

VETERA ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

καt αuτή Βοιωτίας έστtν ορος. έν Έλικωνι δέ καt ίερόν έστt Διός Έλικωνίοu. διά τί δε αuτάς ούκ 'Ολυμπιάδας έκάλεσεν, άλλά Μ ο u σ ά ων Έ λ Lκ ων ι ά δ ων είπεν; βούλεται, ώς φιλόπατρις, άποχαρίσασθαι τά αρισ:cα. τη έαuτοίι πατρίδι καt παιδείας αuτήν οτκον άποδείξαι. έπειδή γάρ οί Βοιωτοt tδιωται οντες διεβάλλοντο, έβοuλή1'η εtπείν 'Ησίοδος Έ λ Lκ ων Lάδω ν, καt δείξαι οτι καt αύτοt οί Βοιωτοt εχοuσι μέρος τι φρονήσεως καt τ.ερt πάντα τά μα1'ήματα έσποuδάκασL, καί οτL πάντη φοιτωσιν αί. ΜοuσαL εν1'α βού­ λονται καt τούς tδιώτας καt άμα1'είς σοφίζοuσιν, η οτL αuτ4> παρακείμεναL χαt σuνοικοuσαι δεδώκασιν αύτ4> τήν ποιητικήν, ο1'εν διασαφεί (Opp. ν. 659)· εν1'α με ι τόJ πρωτον λιγuρης έπέβησαν άοιδης. Τ

Fl. 208 G. 461, 7-11

2

5

10

α. ϊ i7' ' Ε λ ι κ ω ν ο ς : α.ϊτι νες Μοϋσα.ι, δη λα.δη ό λόγος κα.t

ή σοφία., Έλικωνος εχουσιν ορος, άντι τοϋ α.ύτον Έλικωνα. οίκοϋσι

πεpιφpα.στικως, δηλονότι την κεφαλήν πεpιπολεύουσι κα.ί. εtς τόν νοϋν τόν κα.17α.pόν κα.ί. αppυπον έπιπολοϋσι. R2WLZVB* Fl. 208 G. 461, 11-16

3a

κ α. ί τ ε π ε p t κ p ή ν η ν : έν τQ α.ύτQ γάp οpει ην κα.ί.

κρήνη κα.t βωμός. R2WLZVB*

15

ή δε 'Ίππου κρήνη οϋτως λέγεται

άνα.δοi7είσα. έκ της όπλ ης τοϋ Π ηγάσου έν τQ οpει · διψήσα.ντος τοϋ

Βελλεpοφόντου ό Πήγα.σος τQ ποδι. τήν γην πα.τάξα.ς έξέβα.λεν ϋδωρ κα.ί. έχλήiJη

Fl. 208 G. 461, 16462, 4

'Ίππου κρήνη. α.λλοι δε Πηγα.σία.ν έκ τοϋ ορους.

R2WLZVB*T b ίο ει δ έ α.: άνiJώδη, μελάνυδpον- ϊον γαρ είδος α.νi7ους- η την ϊοις πεpιπεφpα.γμένην, άνiJώδη· η δια.υγη κα.ι κα.17α.pάν. δεί γάp

1 έν Έλικωνι - Έλικωνίοu cf. sch. 4. 2 cf. Exeg. Αηοη. Theog. 369370 Fl. 3 a, 16 ή δέ 'Ίππου κρήνη sqq. eadem [Eud.] Viol. 761 (pp. 561, 21-562, 3 Fl.); cf. Ovid. Met. V 256 sqq.; Strab. VIII 6, 21 ιc. 379); Paus. ΙΧ 31, 3; Liban. Or. ΧΙ 97; Hesych. L 858 Latte; Honest. ΑΡ ΙΧ 225; sch. ίη Arat. Phaen. 205 (p. 376, 11 sqq. Μ.); sch. ίη Call. Hymn. V 71 (11 75, 35-36 Pf.). 3 b - άν1'ώδη (22) cf. Etym. Gen. Α Β t ο ε Lδ ~ α · άν1'ώδη, άπό του ίον. Ήσιοδος έν Θεογονί(f ... 'Όμηρος δέ τ11ν μελα.νώδη ελαβεν; Etym. Μ. 473, 10 sqq. (cf. etiam cod. Voss. ίη adn. crit.). 11 ante α.ϊτινες add. σ.ι R2 12 έλιχωνος 10 τό cl. Theog. supplevi om. VB* ante α.ύτόν add. τόν LZ 13 τήν κεφαλήν] τη χεφα.λη R2W 14 έπιπολοuσι] πολοuσL VB* 15 pι·ο lemmate habent και τε περί έλικωνα χαt περί βωμόν όρχεuνται LZ (una cum sch. praec.) έν τω αύτω γάρ] έν αuτ4> γάρ τ4> Ζ 15-16 ην καt κρήνη] καt κρήνην L καL κρήνη Ζ χαί κρήνη ην VB* Τ 16 ή δέ sqq. a verbis praec. seiunxit Ζ (ut lemma praem. ίππου κρήνη) 16 ή - 19 οροuς post sch. 5 b 2 transp. Τ (le.mma η ϊπποu κοήνης praem.) 16 δέ om. Τ οi.ίτωςl οi.ίτω ΖΒ* om. Τ 17 ά:ναδο1'είσα.] άναδο1'ηναι Τ post έν add. γάρ Τ οpει Flach: αpγει codd. Heins. Gaisf. 18 έξέβαλεν] έξέβαλλεν WLV 19 έχ του οροuς] τα.ύτην χαλοucrιν Ί 21 post ίοειδέα add. δέ LZVB*K (una cum extremo sch. praec. conιunxιt L una cum βωμός ( 16) Κ ante ιοειδέα. δέ iteravit ut lemma ιοειδεα. Ζ) ά:ν1'ώδη] ή άν1'ώδη Ζ om. Τ μελάνuδρον] μελανοειδη Κ 22 τήν] τοίς Κ πεοιπεφραγμένην] παραπεφραγμένον Κ ante ά:ν1'ώδη et διαuγη add. τήν Τ

20

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

3

τούς περί λόγους άσχολουμένους διαυγη χαί χαi}αρον εχειν τον λογισμόν, χαί ού μόνον τον λογισμόν άλλα. χαί τό σώμα. χαί δια. τοϋτό φησι τό

(v. 5) ·

'

και τε

5

λ οεσσαμεναι '

χροα χα λ' ον.

'

R2WLZVB*TK πόσσ' άπαλοίσιν

3-4

\ όρχεϋνται:

λ ο ί σι χαί το έ 1t ε ρ ρ ώ σαν το δε

1t

μάχεται

άπα­

ο σ ί ν (ν. 8). R2WLZVB*TK

εί γάρ ποσίν άπαλοίς όρχοϋνται, πώς έπερρώσαντο;

10

το

R2WK

Fl. 208 G. 462, 4-9

το

γάρ σύντονον τQ ήρεμαί½) άντίχειται. η οτι πόδας μεν είχον άπα­ λούς, έρρωμένως δε χαί συντόνως ώρχοϋντο, η έπισταμένως έχόρευον. άνοίχειον δε παρi}ένοις Μούσαις το έπίi}ετον.

R2WLZVB*TK

i} εν έ ο ς: μέλλων αύτοϋ λέγειν την δύναμιν ε!πεν ένταϋi}α το έ ρ ι σ i} εν έ ο ς , ητοι αύτον τον Δία. έν Έλιχώνι δε βωμος ην τοϋ Διος τοϋ Έλιχωνίου. R2WLZVB*T 4

15

έ ρ ισ

τ έ ρε να

5a

τ προς το

χ ρ ό α:

τέρενα τά άπαλά, χατα χοινωνίαν τοϋ

i}, οίον i}έρενα. τα γαρ άπαλα εύi}έρμαντα, τα δε σχλη-

3-4, 10 έppωμένως - έχόpευον cf. sch. Β Hom. Ω 616 (IV 358, 25-26 Dind.) p p ώ σ α ν τ ο· φιλοσόφως καt έppωμένως χαt μετά συνέσεως ώpχήσαντο; sch. Τ Hom. Ω 616 (VI 479, 12-14 Μ.) αϊ τ' ά.μφ' Άχελώϊον έp­ Ρ ώ σαν το · φιλοσόφως- έppωμένην δεί καt τήν των ¾λειων οpχησιν γ(­ νεσi}αι, ο καt Ήσtοδος έπt των Μόυσων; Hesych. ε 4442 Latte. 5 a eadem Etym. Gud. 526,27-29 Sturz; cf. Orion. Etym. 154,17-22 Sturz; Etym. Gen. ΑΒ τ έ p εν · παρά τό 1'έpω i}έpεν καί τέpεν, τό ωσπεp τεi}εpμασμένον καί έ

διακεχυμένον.

τίi}εται

καt

έπί

του

άπαλου, παρά

τό διακεχύσi}αι καt μή

τραχύ είναι; Etym. Μ. 752,33 sqq.; Epim. Hom., Απ. Οχ. 1 412,32 sqq. 15 τέpεν άπαλόν cf. Apoll. Soph. 151,11 Β.; Hesych. α 8053 Latte; Hesych. τ 513,514 Schm.; sch. Gen. Hom. Ν 553 (1 165,7 Nic.)

=

1 λόγους] λόγον Κ ά.σχολουμένους] ήσχολημένους LT ήσχολοvμένους Ζ 2 καί-λογισμόν om. Κ καt 3 om. Τ 3 φησι τό] φησι LZVB* ΤΚ (post λοεσσάμεναι transp. Τ) 4 καί τε om. R2WT λοεσσά.μεναι] λουεσσάμεναι V χpόα καλόν] άπαλόν χpόα Τ τέpενα χpόα Κ 6 sqq. una cum sch. praec. coniunxerunt LZ ad ν. 8 (έπεppώσαντο δέ ποσσ(ν) adscr. Τ lemma om. Κ

post lemma inser. έπιτεταμένως κσ:t έppωμένως καt εύτόνως σημα(νει δέ καt τό tσχυpοποιήσαντο Τ post μάχεται add. δέ Τ 6-7 άπαλοίσι] άπαλοίς R2WT 7 καί om. Κ έπεppώσαντο δέ ποσίν] ύπεppώσαντο L έπεppώσαντο ποσί VB* έπεppώσαντο Τ 8 όpχοϋνται] [ ... ]ευνται R2 (suppl. ίη marg. m. rec.) όpχευνται W 9 ά.ντ(κειται] ά.νάκειται R2V 11 ante ά.νοίκειον praeeunte Schoem. inser. ούκ Flach ά.νοίκειοΙΙJ - έπίi}ετον om. Κ παpi}ένοις μούσαις] παp1'ένοις, μούσαι, L 12 post έpισi}ενέος add. κpονίωνος Τ αύτου] αύτ R2W αύτων V αύτων Β* 13 τό om. Τ ητοι αtτόν τόν δ(α] ηγουν αύτόν τόν δία L αύτόν δέ τον δία λέγει Τ έν έλικωνι δε] έν έλικωνι V έν γαρ τ½J έλικωνι Τ 14 βωμός ην] ην ό βωμός LZ ην βωμός VB* ώς ε(pηται οίκησις έστί Τ του διός τοϋ] διός του VB* διός Τ 15 τέpενα2] τέpσενα R2 ante τα add. λέγεται Τ 16 τ πpός τό] σ πpό του R2 άπαλά.] άπλα R2 εύi}έpμαντα] έσi}έpμαντα R2 ά,i}έpμαντα L έχόpευσαν

η

έφώpμησαν.

Fl. 208 G. 462, 10-13

Fl. 208 G. 462, 14-16

SCHOLIA

4

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

ρα άi}έρμαντα και άτέραμνα. R2WLZVB*T b 1 < Τε Ρ μη (j' (j ο ίο : > Τερμησσος ποταμος παρακείμενος

τω 'Ελικωνι. και Όλμειος ποταμος έν Έλικωνι Fl. 208-209 G. 462, 17463,7

της

Βοιωτίας,

άπο 'Όλμου τοϋ Σισύφου παιδός. R2WLZVB* b2 Π ε ρ μ η σ ο ί ο : οί μεν ποταμοί της Βοιωτίας οuτοί είσι. Περμησός, δν καλοϋσιν οί έγχώριοι διά. τό πρωτον φανηναι Πάρμησον (?), ώς φησι Κράτης έν τοίς Βοιωτικοίς (frg. 11 p. 71 Wachsmuth; FHG IV 370,6). έμβάλ < λ > ει δε είς τήν Κωπαtδα λί.μ νην- τά.ς δε πηγά.ς εχει έν τfi Θεσπιακfi χώρq. [και. ά.π'αύτης ρεί. είς τήν Κωπαtδα λίμνην]. έν δε ταί.ς Ζηνοδοτείοις γράφεται Τε ρ μη σ ο ί. ο [κακως · ό γά.ρ Τερμησός ορος έστί. και. ού ποταμός]. και. ό Όλμειός ποταμός έστιν ά.πό 'Όλμου τοϋ Σισύφου

5

10

παιδός. τριακόσια δέ που στάδια ά.πέχει Θηβων. Τ

['ο λ με ι ο ϋ : ονομα ποταμοϋ άπο τοϋ 'Όλμου τοϋ Σισύ­

6

φου. εστι δε ποταμος έν Έλικωνι. η

'ο λ με ι ο ϋ

R2K : Όλμειος ποταμος έν Έλιχωνι της Βοιω-

τίας κατα το ακρον αύτοϋ, άπο 'Όλμου τοϋ Σισύφου παιδός. Β]

Fl. 209 G. 463, 11-13

εν

9

i} εν ά π ο ρ ν ύ με.ναι κ εκ α λ υ μ μένα ι : [ δια το

ά π ο ρ ν ύ μεν α ι νεύων το

5 b2, 8

είπε το

κ εκ α λ υ μ μένα ι,

ά π ο ρ ν ύ μεν α ι.

έμβάλ

< λ > ει-λί.μνην

οί.ονει μεi}εpμη­

Τ]

cf. Strab.

ΙΧ

2.19 (C. 407):

... και. ό

Περμησσός δε καL ό Όλμειός, έκ τοϋ Έλικωνος συμβάλλοντες ά.λλήλοις, είς την αυτήν έμπίπτουσι λίμνην την Κωπαtδα τοϋ Άλιάρτου πλησίον. 6,

16 κατά. τό α.κρον αύτοϋ cf. sch. ταμοί. είσιν οuτοι (scil. Όλμειός

τοϋ Έλικωνος.

in Luc. adv. ind. 3 (p. 151,20-21 R.): πο­ et 'Ίππου κρήνη) πpός αύτη τfi κορυφf~ . .

ά.i}έpμαντα και.] εύi>έρμαντα (ut vid.) και. L om. Τ ά.τέραμνα] ά.τέR2W ά.τέρενα LZVB* 2 sqq. una cum sch. praec. coniunxerunt R2W 2 lemma inserui τερμησσός] τερμηνός R2V τερνησός LZ (tamquam lemma Ζ) παρνησός L1Z1 (tamquam lemma Ζ 1 ) περμησός Β* post τερμησ­ ,σός add. δε R2WLVB* 4 ολμου cl. Paus. ΙΧ 24,3 et sch. b Hom. Β 511 c

1

ρεμνα

scripsi (cf. etiam sch. 6): όλμειοϋ R2WVB* όλμεί.ου L δλμειοϋ Ζ post add. εστι δε ποταμός παρακείμενος τί;> έλικωνι και. αύτός W (cf. sch. 6) 5 οί μεν-οuτοί. είσι Τ: οuτοι μεν-είσί Flach 6 δν-πάρμησον Τ: ον-φανηναι, η πάρμησος Flach οί έγχώριοι * * διά.-φανηναι, η περμασός? Jacoby 7 κράτης Τ: νικοκράτης coniecit Hecker fortasse recte 8 έμ­ βάλ < λ > ει edd.: έμβάλει Τ 8.9 κωπαtδα edd.: κωπί.δα Τ 8 τά.ς - 9 λί.μνην post τερμησοί.ο (10) ίη Τ, praeeunte Muetz. transp. Flach 9 καί.λί.μνην secl. Flach 9-10 ταί.ς ζηνοδο,τεί.οις Flach: τοί.ς ζηνοδοτί.οις Τ 10 γράφεται cum Flach ex Μ scripsi (γράφεται dub. iam Gaisf. coniecerat): γράφει Τ 10 κακως - 11 ποταμός 1 additamentum videtur indocti hominis qui Termessum a Teumesso ποπ distinxit 11 ολμου scripsi (cf. sch. 5 b 1): όλμειοϋ Τ 13;16 seclusi (cf. sch. 5 b) 13 lemma om. Κ ante ονομα add. όλμειός δε Κ τοϋ ολμου R2: όλμοϋ Κ

παιδός

15

ΙΝ HESIODI.

SCHOLIA

VETERA

10

ο σ σαν

THEOGONIAM

ί είσαι :

5

οσσαν q,δουσαι 1tοpεύονται δι' ολης

της νυχτός. ο σ σ αν την ~είαν φωνην και την ~είαν χληδόνα, ώς και 1tαp' Όμήp({) (α 282-3) · " "οσσαν αχουσης ' , η

Fl. 209 G. 463, 14-18

έχ Διός.

5

εστι δε 'Όσσα και οpος Θεσσαλίας. R2WLZVB*

_ 12

χ p υ σ έ οι σι 1t ε δ ί λ οι ς : τοίς ύ1tοδήμασιν, ητοι δια το

1tpoς τQ 1tέδ({) είναι, η 1tαpα το τοίς 1tοσιν είλείσ~αι [ τα 1tpoς τους 1tόδας είλούμενα]. συνέζευξε δε τούτοις και την οί.χειότητα. R2 10

Fl. 209-210 G. 463, 19-28

ο-τε μεν γάp τις ~εωpητιχός έστι του έν τοίς όpατοίς

WLZVB*

έμφαι νομένου κάλλους, φυσικός τις η φυσιολόγος 1tpοσαγοpεύεται · έ1tειδαν δε ταυτά τις ύ1tεpβας αύτQ 1tαpαστη τQ ~εQ

< χαί >,

με-τα το γνωναι τίνα τpό1tον τα 1tάντα έστι χαλα λίαν, ά1tο του έν τούτοις κάλλους έ1tι το οντως χαλον άναδpάμη, τότε έ1tι τα της

15

φυσιολογίας άνώτεpα 7tpοχόψας, τα καλούμενα με-τα τα φυσικά, έ1tο1tτιχος γίγνεσ~αι δύναται.

16 a

χα ι

Θ έ μι ν

VB*

α ί. δ ο ί η ν

:

αί.δους άξίαν, τιμίαν- η, ώς

10, 2-6 οσσαν-ΘεσσαλLας cf. Apion. Gi. Hom. ( = Lex. Gr. Μίη. p. 329, 3); Apoll. Soph. 123,23 Β.; Lex. Ael. Dion. frg. ο 32 (p. 133,1 Erbse); Herodian. Partit. 103-4 Boiss.; Porphyr. Quaest. Hom. 1 (p. 98,12-15 Sod.); sch. Α Hom. Α 105 a (1 39,2 Ε. = Ariston. p. 44 Friedl.); sch. Α Hom. Β 93 b (1 196,16 Ε. = Ariston. p. 59 Friedl.); sch. Hom. α 282 (p. 113,24 Ludw. = Ariston. p. 282 Carn.); sch. S Hom. β 216 (1 101,14 Dind. = Ariston. p. 24 Carn.); sch. HQ Hom. ω 413 (11 731,23 Dind. = Ariston. p. 164 Carn.); sch. in Apoll. Argon. Α 598-99 (p. 52,14 W.); sch. ίη Plat. Legg. 800 c (p. 329 Greene); Lex. Suda ΙΙΙ 571,15; Lex. Ambr. ο σ σ α · iJεLα φήμη καt κληδών; Etym. Gen. Α Β ο σ σ α· iJεLα φήμη καί (καt om. Α) κληδών ... ; Etym. Μ. 635,50 sqq.; Lex. Tittm. 1474; Ecl., Αη. Οχ. 11 462,4; Eust. Hom. 59,34.1398,30-31. 12 - ειλείσi7αι (8) Apoll. Soph. 129,9 Β.; Orion. Etyn1. 132,5-6 Sturz; Choer. Orth., Αη. Οχ. 11 247,15; sc\1. in Theocr. IV 56 a (p. 150,16-17 W.); sch. ίη Ρίηd. Pyth. IV 168 b (11 122,1011 Dr.); sch. Α Hom. Β 44 (1 186,71 Ε.); Etym. Gen. Α Β πέδιλα· τά ύποδήματα, παρά τό πεpιειλείσi7αι τοις ποσιν, η παρά τό έν τι'ϊ, (τι'ϊ, om. Β) πέδ~ εLλεισiJαι; Etym. Μ. 658, 51-52; Etym. Gud. 456,40-41.45-46 Sturz; Lex. Tittm. 1535; Eust. Hom. 1521,62. 12-16 έπειδάν-δύναται cf. Plut. de 1s. et Os. 382 de

2 της om. VB* 3 καί om. R2 4 ά.κούσης cl. α 282-3 scripsi: ά.κοuσαι R2WZVB* άκούσαις L (ά.κούσω in β 216) 6 καt ante οσσα transp. R2 7 χpuσέοισι edd.: χpuσέοις codd. 8 τά - 9 είλούμενα perperam in textum illata seclusi πpός τούς πόδας] τούς πόδας R2 τοις ποσtν

W 9 σuνέζεuξε] σύζεuξε V τούτοις om. LZ 10 οτε sqq. a verbis praec. seiunxit V οτε Β*: ώς V έστι edd.: εί codd. (οταν ...) η coniecit Gaisf. 12 και inserui 15 μετά τά. φυσικά Β*: παρά τισι μεταφυσικά V 16 γLγνεσiJαι Β* (per compend.): γενέσiJαι V 17 αLδοuς om. L ,

Fl. 210 G. 463, 29-31

r SCHOLIA

6

Fl.210 G. 464, 1-4

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

μαλεpον πυρ 'tO μαpαν'tικόν, ΟU'tως και α ί. δ ο ί η ν 'tην δι' αί.δοuς 'tοίς νομίμοις άνίtpώποις οuσαν. R2WLZVB*T b έ λ ι κ ο β λ έ φα p ον : 'tην καλην άπο μέρους, 'tην έλι­ κοειδη και σ'tpογγύλα και περιφερή και άνακεκλασμένα 'tα βλέφαρα εχοuσαν, έκ με'tαφοpας 'tων 'tης άμπέλοu έλίκων. R2WLZV

S

Β*Τ

Fl. 21Ό G. 464, 5-7

17 a " Η β η ν 't ε χ p u σ ο σ 't έ φ α ν ο ν : 'tην εuμοpφον, άπο 'tης σ'tεφάνης 'tou γuναικείοu κόσμου, 'tou έκ χpuσou και λίίtων κα'tεσκεuασμ,ένοu.

Fl. 210 G. 464, 8-11

R2WLZVT b Δ ι ώ ν η ν : O\J 'tην 't'ης Άφpοδί'tης μη'tέpα, άλλα μίαν "tων 'Ωκεανίδων, 'tOU'tέσ'tι 'tων Τι'tανίδων. R2WLZVT σημείω-

10

σαι δε ο'tι δύο 'Αφpοδί'tαι, ων 'tην μίαν σuνέζεuξε Θέμιδι ά,pχαιο'tά'tην οuσαν.

Fl. 210 G. 464 , 12- 16

LZV

α ϊ ν ύ 1t ο it ' • Η σ ίο δ ον: άν'tι. 'tOUέμέ, ώς 'Όμηρος (Α 240)·

22

η

1to't'

αϊ·ηνες Μοuσαι Ήσίοδον, 15

'Αχιλληος ποίtή.

Ήσίοδόν φησι 'tΟν εu'tελη. πεpι. δε έαu'tOU λέγων ώς πεpι. αλλοu λέγει· άpχαίον δε

G.

464,η.

q

αϊ

'to

ηίtος.

R2WT

ν ύ

1t ο it ' • Η σ ί ο δ ο ν : πεpι. έαu'tou λέγει ώς πεpι. αλλοu. άpχαίον δε 'to ηίtος, ώς 'Όμηρος (Α 240) έξ 'Αχιλλέωςη 1to't' Άχιλληος ποίtή. Ήσίοδόν φησι 'tον εύ'tελη. LZ 17 a - κόσμου (8) cf. Hesych. ε 7212 Latte ε ύ στέφανος · εύκέφαλος, γυναικείος γάρ κόσμος ή στεφάνη... 17 b - ΤιτανLδων (11) cf. Hes. Theog. νν. 337-353; [Apollod.] Bibl. 1 1,3; Procl. ίη Plat. Tim. 40 e (= Orphic. frg. 114 Kern). 12 δύο Άφροδίται cf. Plat. Symp. 180 d; Xen. Symp. VIII 9; Apul. Apol. 12; Plot. Εηη. 111 5,2; Ιο. Lyd. de mens. IV 64 (p. 116,14-15 W.); sch. ίη Luc. Dial. de meretr. VII 1 (p. 278, 17-18 R.)

εuκοσμος

οϋτω LZB* καt om. Τ την] της Β* 2 νομίμοις] LZ post οuσαν add. ά.ξLαν Τ 3 lemma om. LZVB* (una cum sch. praec. coniunxerunt) post έλικοβλέφαρον add. τ'ά.φροδLτην Τ τήν καλήν] om. LZVB* καλήν Τ τήν 2 om. Τ 4 στρογγύλα] στρογ­ γύλην Β* καt ά.νακεκλασμένα] καί ά.νακεκασμένα W om. Τ τά om. Τ 5 έκ-έλLκων] ή δέ μεταφορά ά.πό των έν ταίς ά.μπέλοις έλLκων Τ 7 lemma om. V τε] τήν R2W 8 της στεφάνης] της στεφάνου Ζ

1

ούτως]

φρονίμοις

του στεφάνου Τ γuναικεLοu κόσμου] κοσμοuντος τάς γυναίκας Τ τοu2] την R2W της V 6ς Τ λίi>ων] λLi>ou R2W 9 κατεσκεuασμένοu] κατασκεuασμένην R2 κατεσκεuασμένην W κατεσκεuασμένης V κατασκεuά• ζεται Τ 10 διώνην] om. V καλήν τε διώνην Τ της om. Τ 11 τοuτέστι των τιτανLδων om. R2WT 14 αίτινες-ήσLοδον om. Τ 15 ά.ντt του] ηγοuν Τ ώς] καί Τ 16 η edd.: εt codd. post ποi}ή add. ίξεται uίας ά.χαιων Τ 17 ήσLοδόν-εύτελη om. Τ δέ ante λέγων transp. Τ έαuτοu] αύτοu Τ 19 έαuτοu Ζ: αύτοu L

20

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

7

THEOGONIAM

' Ε λ ι κ ω ν ο ς ϋ π ο ζ α l) έ ο ι ο : αί. Μουσαι

άκρο­ τάτ½,) Έλικωνι ώς l)εαί, αύτος δ' ύποκάτω του ορους ώς βροτός.

23

< έν >

Fl. 210 G. 464, 17-18

R2WLZ 26 a 5

b

α γ Ρα υ λ ο ι :

οί έν άγρQ αύλιζόμενοι. LΖΛsν

y αστέρες ο ίον : οίονει. άντt του περt .την γαστέρα

μόνην άσχολούμενοι και μόνα τα της yαστρος φρονουντες. 'Απολ­

λώνιος μεν ό 'Ρόδιος

(frg. ΧΙΧ Michaelis)

Fl. 210 G. 465,1 Fl. 210 G. 465,2-6

λείπειν τον πρώτον

στίχον φησίν- ού λείπει δέ, άλλ' εστι· ποιμένες αγραυλοί έστε, κάκ' έλέγχεα, γαστέρες μόνον. R2WLZΛ 10

27 a

ϊ δ μ ε ν

ψ ε ύ δ εα :

άντι του εί.δέναι ποιουμεν.

δεν διαψευδόμεναι και πλανωσαι.]

b

[η μη-

R2W

ϊ δ μ ε ν ψ ε ύ δ ε α π ο λ λα λέ γ ε ι ν

: [ ηγουν γι νώσκο­

μεν λέγειν πολλα ψευδή ομοια άληl)έσι λόyοις-

όπόταν

δε έl)έ­

λωμεν, γινώσκομεν μυl)ήσασl)αι και άληl)η. Τ]

15

28 a

ϊ δ μ εν

δ

' ε 6 τ ' [αν]

έ

l) έ λ ω μεν :

πολλή τίς έστι

περι. ήμάς άρετη και ούχ, ως φασί τινες, πάντα φαμεν τα ψευδή. το γαρ δέ άντι του καί έστίν, άντt του και άληl)η ίσμεν λέγειν ήμείς. τουτο δε προκατασκευάζειν φασι τον ποιητήν, ϊνα ώς των

26 a Apoll. Soph. 6,13 Β.; Hesych. α 751,752,753 Latte; sch. Gen. Hom. Κ 155 (11 106,7 Nic.); sch. Η Hom. κ 410 (11 472,23 Dind.); Phot. Lex. 23,8 Reitz.; Lex. Suda 1 35,17; Σa ( = Lex. Gr. Min. p. 18a, 1; cf. Ba. 1 15,5-6; Απ. Gr. Bekk. 331,3); Etyιn. Μ. 13,54; Etym. Gud. 17,19.21 De Stef.; Etym. Sym. α 96 (p. 40,4 Sell); Etym. Casul. 124,88; Lex. Tittm. 19; Lex. Rhet., Απ. Gr. Bekk. 213,1; Epim. Alph., Απ. Οχ. 11 344,1. 26 b - φpονουντες (6) cf. Hesych. γ 190 Latte; Etym. Μ. 221,5354; Lex. Rhet., Απ. Gr. Bekk. 230,15 1 pro έλικωνος ϋπο ζαi}έοιο habent αpνας ποψαίνοντα R2W έν in2 δ' om. LZ τοi;ί opouς om. R2W ' post βpοτός add. τά κάτω μέρη του opouς R2W 4 lemma om. Λsν α.γpαuλοι scripsi: αγpαuλοι δέ LZ (una cum sch. praec. Ζ) 5 lemma om. Λ οίονεt om. Λ τήν om. Λ γαστέρα] γαστέpαν Ζ 6 μόνην] μόνον Λ καt] ητοι Λ μόνα om. Λ 7 post λείπειν praeeunte Schoem. add. τινά μετά Flach, inutili coniectura, cum hoc loco λείπειν eodem modo quo ίn Apoll. Dysc., Gr. Gr. Ι 1, p. 159,28 Schn. accipi posset. qua de causa autem ν. 26 λείπειν Apoll. Rh. dicat et quo modo ποπ λείπειν demonstretur latet τον om. R2W Λ 8 δέ om. LZ 9 κάκ' έλέγχεα] κακελεγχέες Λ μόνον om. Λ 10 η - 11 πλανωσαι perperam ad ν. 27 relata seclusi (cf. sch. 28 b) 15 lemma om. LΖΛ (una cum sch. 26 b coniunxerunt) δ' - έΜλωμεν om. Β αν seclusi έστι om. Β 16 ante περί add. ή R2W καt ούχ] ούχ ΛΒ ού γαρ Τ 17 το l τον Ζ άντί τοu2] om. Λ ηγοuν Τ 17-18 ϊσμεν λέγειν ήμείς] ϊσμεν ήμείς λέγειν ΤΒ λέγειν ίσμεν ήμείς Λ 18 τουτο] του L πpοκατασκεuάζειν] πpοκαserui

τασκεuάζων Τ

φασί]

φησt ΤΒ

τον ποιητήν]

δ ποιητής Τ

Fl.210-211 G. 465,7-13

SCHOLIA

8

ΙΝ

VETERA

HESIODI

THEOGONIAM

Μουσών άκpοώμενοι παpαδέξων'tαι 'tην μέλλουσαν 'tων 1"εων γένε­ σιν, 'tων Μουσών διδαξουσων ήμιiς, άλλ'ούχ 'Ησιόδου ψιλως. R2 WLZTΛB

Fl. 211 G. 465,14-19

ά λ η ϋ" έ α μυ i} ή σ α σ i} α ι : οίον μηδεν διαψευδόμεναι

b

και διαπλανωσαι. γpάφε'tαι και γ η Ρ ύ σ α σ i} α ι , άν'tι 'tOU εί­ πείν. ενϋ"εν γηpυς, ή όμιλία·

'Όμηρος (Δ

5

437)·

ούδ' ϊα γηpυς.

έκ δε 'tού'tου γίνε'tαι γηpυξ καί, 'tpοπη 'tοϋ γ είς χ, κηpυξ, ό λέ­ γων έν

Fl. 211 G. 465,20-21 Fl. 211 G. 465,22466,7

29

't@ άπαγγ,έλλειν 'tας άγγελίας. LΖΛΒ ά p 't ιέ π ει α ι :

αί

άπηp'tισμένα

και

'tέλεια

και

ύγιη

10

λέγουσαι · η άp'tιέπειαι αί άp'tίοις επεσι χpώμεναι. R2WLZTB

30

κα ί

μο ι

σ κ η π 't p ο ν :

η'tοι έπει πολύδαφνος ό Έλι­

κών 'tας Μούσας έκ 'tης παpακειμένης ϋλης εφησεν δοϋναι αύ't@ κλάδον. επpεπε δε έπι. 'Απόλλωνος 'tOU'tO' ό δε 1"εος Μουσηγέ'tης

(Theog. vv. 94-5) · έκ γάp

15

'tOL Μουσάων και έκηβόλου 'Απόλλωνος

ανδpες άοιδοι εασιν.

28 b, 6-8 ενi}εν-κηpuξ cf. Hesych. γ 535 καί κήpuξ, του χ προς γ σuγγένειαν εχοντος; άπό του γηpύσσω

κηρύσσω... τοuτο καί κηρύσσω ... ;

παρά

τό

Latte Etym.

γηpuς,

δ

γη p u ς · φωνή. οi}εν Μ. 511,36-38 κ η p u ξ ·

σημαίνει

την

φωνήν­

Etym. Gud. 320,46-47 Sturz; Lex. αίμωδε~ν 623,13-14 Sturz; Epim. Hom., Απ. Οχ. 1 233,18; Eust. Hom. 110,8.686, 23.727,1. 29 eadem Etym. Gen. Α Β ά p τι έ πει α ι · αί άπηpτισμένα

(άπαpτισμένα ΑΒ) καί τέλεια λέγοuσαι η άpτίοις επεσι (άpτιέπεσι ΑΒ) χpώμεναι. 'Ησίοδος έν Θεογονιq. (έν i}εογονιq. om. Β) « ως εφασαν κοupαι μεγάλου Διός άpτιέπειαι »; Etym. Μ. 150,30-33; Lex. Tittm. 300; cf. Apoll. Soph. 43,7 Β.; Hesych. α 7504 Latte; Σa (= Lex. Gr. Min. p. 31h,9; cf.

Ba. 1 147,19; An. Gr. Bekk. 448,10); Eust. Hom.

1269,37-38

1 παpαδέξωνται] παpαδέξαιντο LZ παpαδέξοιντο ΛΒ ante τήν add. οί άκpοαταί Τ μέλλοuσαν om. Τ 1-2 γένεσιν] γέννησιν Β post γένεσιν add. λέγεσi}αι W 2 των - ήμciς om. Τ διδαξοuσων] δL­ δαξάντων R2WB διδαξασων Λ ήμciς om. Β ψιλως] μόνου ταύτην διηγοuμένοu Τ 4 άληi}έα μui}ήσασi}αι] ίδμεν δ'εuτ'έi}έλομεν LZ άληi}έα. Β οtον om. Β μηδέν] μή ΛΒ 5 διαπλανωσαι] πλανωσαι ΛΒ γράφεται Λ1 (εται per compend.): γp LZB γράφει Λ κα1. 2 ] δε ΛΒ ante γηpύσασi}αι add. άληi}έα LZ 6 ενi}εν om. Β ή om. Β ante ομηpος add. και Λ post ομηpος vc.rbum add. Λ quod legi non potest 7 ούδ' ία γηpuς] ού διά γηpuν Β 8 τpοπη-κ om. ΛΒ 9 άπαγγέλλειν] έπαγγέλλειν Β 10 άpτιέπειαι] κοupαι διός μεγάλου άpτιέπειαι Τ άπηpτισμένα] άπαpτισμέναι R2 άπαpτισμένα WZ άπηpτισμέναι Β τέλεια] τέλειαι Β 10-11 ύγιη λέγοuσαι] υγιείς Β 11 άpτιέπειαι om. ΤΒ αί om. ΤΒ χpώμεναι] χpώμενοι R2W post χpώμεναι add. η ύγιη λέγοuσαι Β 12 post σκηπτpον add. εδον Τ ητοι] ηγοuν L om. Τ πολύδαφνος] πολύδαφνις Τ 13 εφησεν] εφη Τ 13-14 δοuναι-κλάδον om. R2WLZ 14 επpεπε] έπέπpεπε Τ post δέ. 1 add. καί Τ άπόλλωνος τοuτο] άπόλλων[. ...... ] R2 δέ. 2 ] γάp Τ μοuσηγέτης] μοuσαγέτης LZ 16 έκηβόλοu] έλικωνιοu Τ

SCHOLIA

VETERA ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

9

η παpόσον ή δάφνη ένεpγεί προς 'tους ένi}ουσιασμούς. R2WLZT Σοφοκλης (frg. 811 Ν 2 ) έν Κασάνδp~ εϊpηκε· και R2WT

5

10

15

δάφνην φαγων όδόν'tι πpίε 'to σ'tόμα. Λυκόφρων (Alex. ν. 6) ·

δαφνηφάγων φοίβαζεν έκ λαιμών οπα. 'tα δε ποιήμα'tα με'tα i}εοϋ έμπνεύσεως εϊpη''tαι. η έπειδη ή δάφνη άειi}αλής έσ'tιν, και οί. λόγοι άει i}άλλουσιν. R2VLZT

31 [ < δ p έ Ψ α σ i}α ι : > πpοσδρέψασi}αι και λαβείν i}αυμασ'tόν, ϊνα δείξη ο'tι ομaιόν 'tί έσ'tι 'tfi μαν'tικη ή ποCησις. R2W]

F1.211

't ά 't 'έ σ σ ό μεν α : ϊνα δείξη ο'tι ομοιόν 'tί έσ'tιν ή ποίησις 'tfi μαν'tεί~. 'tO κυpιώ'tεpον κεί'tαι έπι μάν'tεως, ούκ έπι ποιη­ 'tοϋ, 'tα έσόμενα μη δυναμένου λέγειν 'tοϋ ποιη'tοϋ. R2WLZ

Fl. 211 G. 466,10-12

ω σ τ ε κ λ ύ ο ι μ ι τ ά. τ ' ε σ σ 6 μ ε ν α : παρά. των Μοuσων, φη­ σιν, άκούων μανi}ά.νω τά. τε έσόμενα καί τά. οντα καί προγεγονότα. τοuτο

Fl. 211 G. 466,8°10

32

δέ είπεν, tνα δείξη οτι ομοιόν τι της μαντικης ή ποίησις. Τ

34

σ φ ας

δ ' α ύ 't ά ς :

αύ'tας

δε

ύμνείν . πpω'tόν

ϋσ'tεpον, ώσανει. άεί. άλλα σύ, ώ Ήσίοδε,

20

'tε

και

παύου 'tων άpχαίων

ρημά'tων, παϋσαι κομποποιων, παϋσαι μύi}ους ληpωδων άλλοκό­ 'tους. 'tO δε 't ύ ν η προς έαυ'tόν φησι κα'tα άpχαϊσμόν- άν'tι 'tΟϋ σύ, ώ Ήσίοδε, Δωpικως. R2WLZ

34, 20 τύνη = Δωρικως Apoll. Soph. 156,5 Β.; sch. Gen. Ηο111. Ε 485 (11 67,15 Nic.); sch. Α Ηο111. Ζ 262 a (11 178,64 Ε.); sch. Gen. Ηο111. Π 64 (11 148,2 Nic.); sch. Α Ηο111. Τ 10 (11 182,1 Dind. = Ariston. p. 290 Friedl.); Hesych. τ 1642 Sch111.; Lex. Suda IV 606,9; Ety111. Gen. Α ά λ λ ά. · ... τό τ ύ ν η Δωρικως προς έαuτόν; Lex. A111br. s.v. τύνη; Ety111. Μ. 314,37 sqq. (= Herodian. 11 1, p. 200, 17 sqq. Lentz); · Lex. Titt111. 1755; Tzetz. ίη Hes. Opp. 10 (11 44,8-9 Gaisf.); Tzetz. ίη Hes. Opp. 639 (11 364,30 Gaisf.); Eust. Ηο111. 573,20.641,52.1044,42.1359,34 2 έν κασά.νδρ~ codd.: num Sophocles tragoedia111 Cassandra111, nullo alio loco laudata111, co111posuerit dubiu111 εtρηκε 0111. Τ 3 δά.φνην] δάφνη R2 πρ~ε τό edd.: πρtεα R2 πptε W πρίετο Τ 5 δαφνηφά.γων scripsi: δαφνηφά.γον R2WLZ δάφνην φαγών Τ 6 ante τά. add. καt Τ δέ post ποιήματα transp. Τ i}εοίί] i}εων LZ εμπνεύσεως] εμπνεύσεων R2W έκπνεύσεως LZ εtρηται] εtρηνται LZ έπειδή] έπεt Τ 7 καί ot λόγοι post i}ά.λλοuσιν transp. Τ 8-9 seclusi (προσδρέψασi}αι - i}αuμσ.στόν glossae videntur ad δρέψασi}αι et ad i}ηητόν; tνα - ποίησις e sch. 32 iterantur) 8 le111111aex · R2W inserui (una cu111 sch. praec. coniunxerunt R2W) 16 αί.ιτά.ς δέ] αί.ι[. .... ] R2 τε] τό LZ 17 ώσανεί] ώς αν R2 αίέν W 18 κοι.:ποποιων] κομποποι [. ) R2 .~ομ*οποιων LZ ληρωδων edd.: ληρωδειν codd. 19 κατα άρχαισμον 0111. R2W

F1.212 G. 466,13-17

SCHOLIA

10

Fl. 212 G. 466,18-25

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

ά λ λ α τ ί η μ ο ι τ α ϋ τ α : ωσπερ &καιρός έφάνη αύτQ.

35

ή όμιλία ην ηρξατο λέγειν, οτι αί Μοϋσαι εδωκάν μοι και ταλλα. καί 1 φησι· τί μοι ταϋτα τα ρήματα, ώς τα περι δρυος η περι πέτρης, τί μοι χρεία έστιν άρχαιολογείν; ή γαρ ποίησις μυθολογία έστιν έοικυία άληθείq.. R2WLZ

είς τί τοϋτο καιροϋ έπείγοντος άρχαιο-

5

λογω, καθάπερ οί έν δρυσι και πέτραις κατατιθέμενοι τα τέκνα και λέγοντες αύτους έκ δρυος γεγεννησθαι η πέτρας; R2WLZΛ Fl. 212 G. 466,26467,4

ά. λ λ ά.

τ ίη

μο ι

τ α. ϋ τ α.

π ερ t

δ ρuν :

παροιμία.

οτα.ν

τις

κα.ιροu τινος α.ύτόν κατεπείγοντος περί α.λλων λέγειν, ό δέ τα.uτα. ά.φείς α.λλοις χρητα.ι. κα.t οuτος οuν ά.φείς περί των προκειμένων α.ύτ~ λέγειν, ητοι της των i}εων γενέσεως, οπως α.ύτ~ α.ί Μοuσα.ι δcίφνης εδωκα.ν κλά.δον

10

λέγει. Τ

Fl. 184

36


[άντι

ό μη ρ ε ϋ σ α ι

όμοϋ εϊρουσαι η τη φωνη συμφω­

νοϋσαι, όμοϋ τη φωνη λέγουσαι. το δε ε ί ρε ϋ σαι άπο τοϋ εϊρειν, ο έστι λέγουσαι, ύμνουσαι.

Fl. 212 G. 467,8-11

:

τοϋ Διος πατρός. Β]

40

γ ε λ

fi,

δ έ

τε

15

R2WLZ

δώματα

πατρός

ήδυτάτων χαίρουσιν οί οίκοι του Διός. η το

:

άπο άνθων τινων

γ ε λ

fi,

άντι του δια­

χείται της φωνης σκιδναμιένης, ήχεί και γελfi, τα δώματα.

R2WLZ

ά.ρχα.ιολογείν (4) eadem Etym. Gen. Α (s.ν. ά.λλά.), quod ante σχόλιον exhibet et post ά.ρχα.ιολογεϊν sic pergit: τό τ ύ ν η Δωρι­ κως πpός έα.uτόν (cf. testim. sch. 34 ). τό δε τα. t (Theog. ν. 36) ά.ντi. τοϋ α.ϊτινες. πτωσιν ά.ντt πτώσεως (ad Διt πα.τρί ν. 36, ut videtur, relata. cf. sch. 36). 6-7 κα.Μπερ-πέτρα.ς cf. sch. HQV Hom. τ 163 (11 674,7-11 Dind. sch. in Plat. de re publ. 544 d, p. 256 Greene); sch. ΑΒΤ Hom. Χ 126 (11 236,26 sqq. Dind.; IV 288,24 sqq. Dind.; VI 382,18 sqq. Μ.); Etym. Gen. ΑΒ πα.λα. ι φ ά. τ ο u · μuι'}ολογείτα.ι οτι οί πα.λα.ιοί α.νi}ρωποι έκ

35 -

lemma

=

δρuων κα.t λίi}ων έγένοντο (έγεννωντο Β)

... (= Etym. Μ. 647,16-17); Eust. Hom. 1262,8 sqq. 1859,21 sqq. 36 cf. testim. sch. 35. 39 - λέγοuσα.ι (15) cf. Hesych. ο 712 Latte όμηρε u σ α. ι · τό σuμβολησα.ι. όμοφωνοϋσα.ι, όμοϋ λέγοuσα.ι; Etym. Μ. 623,54 "Ο μη ρο ς · . . . 'Ησίοδος « φωνii όμηρεu­ σα.ι », τουτέστιν όμοϋ εϊροuσα.ι. 15-16 τό δε είρεϋσα.ι-ύμνοuσα.ι cf. Hesych ε 1022 Latte ε t ρ ε ϋ σ α. ι · λέγοuσα.ι. εϊρω γά.ρ λέγω, ου ό μέλλων έρω. 'Ησίοδος έν τη ΘεογονLq. (ν. 38)

-------

1 τίη] τι Etym. Gen. Α α.κα.ιρος] α.κα.ιρον R2W έφά.νη om. Etym. Gen. Α 2 α.ί μοuσα.ι post μοι transp. Etym. Gen. Α τα.λλα.] τά. α.λλα. Etym. Gen. Α 2-3 κα.ί φησι om. Etym. Gen. Α 3 τά.2 Etym. Gen. Α: om. R2WLZ δρυός] δρϋν LZ πέτρης] πέτρην LZ 4 ante τι add. τουτέστιν Etym. Gen. Α έστίν 1 om. Etym. Gen. Α 5 ά.ληι'}είq.] ά.λήι'}εια.ν R2 ante είς τι praem. ά.λλά. τίη μοι τα.ϋτα. Λ (verba praec.:. om.) εις τL] είς τό α.ύτό R2WLZ (a verbis praec. seiunxit R2) κα.ιροu om. LZ 5-6 ά.ρχα.ιολογω Λ (μωρά. λέγω Λ'): ά.ρχα.ίω λόγω R2WLZ (λ6γ~ per compend. W) 6 οί om. LZ τά. om. R2WLZ 7 κα.ί ex Μ scripsit Flach: η R2WLZΛ α.ύτούς] α.ύτοί Ζ έα.uτούς Λ έκ δρυός om. Ζ γεγεννησi}α.ι] γεγενησi}α.ι R2Λ η] κα.t LZ πέτρας] πέτρης LZ 13 lemma inserui 15 ά.πό του εϊρειν om. LZ 17 τε om. R2WZ πατρός] πα.τρί R2W 18 γελi] γελσ.ν R2W

j

SCHOLIA

VETERA ΙΝ HESIODI

θεά ν : το [δε]

41

11

θεά ν άντι του θεων, Δωpικως οί. γαρ

Δωριείς οϋτως λέγοuσιν.

R2WLZ

ο σ σ α ν ί. ε ί σ α ι : ό 'Ησίοδος την -πάσαν φωνην ο σ σ α ν

43 καλεί.

5

THEOGONIAM

R2WLZ

44 κ λ ε ί ο u σ ι ν ά ο ι δ η : το τίμιον γένος των θεων ύμνουσι και δοξάζοuσι τη φωνη. R2WLZT έ ξ

45 a

ά

p χ η ς ο ϋ ς Γ α ί α : ους έξ άpχης ετεκεν ή Γη

και ό Ούpανος και 'τους έκ τούτων γινομένοuς. λέγει δε τους Τιτάνας.

10

b 47

R2WLZT < έ ξ ά p χ η ς:

δ ε ύ τ ε

pο ν

α

>

uτ ε

Fl. 212 G. 467,11

Fl. 209 G. 467,11-12

Fl. 212 G. 467,13-15

F1.212 G. 467,15-16

[ό Όφίων -πρώτος θεός. Βsν]

Fl.212

Ζη ν α

Fl. 213 G. 467,17-20

:

άpχομένοu

του

δευτέρου

-προοιμίου, τον Δία έκ δευτέρου ύμνουσι άpχόμεναι και λήγοuσαι

ώς θεόν, ώς ά-π'αύτου αpχοuσαι και είς αύτον λήγοuσαι δια την νίκην.

15

53

R2WLZT τ α ς

έν

Π ι ε

pί

η

:

Πιερία

οpος

Μακεδονίας,

έγεννήθησαν αί. Μουσαι, -παpατείνον εως της Θpiκης.

έν

~

R2WLZ

[Κρόνος τέκε τuτθον ά-π'άκpοτάτης κορυφής- λεί-πει το οuσαν, την

Πιεpίαν δηλονότι.] ταύτας τας Μούσας τQ ίδί~ -πατpι μιγείσα τQ

43 eadem Etym. Gen. ΑΒ ο σ σ α · ... οσσαν- « αί δ' αμβpοτον οσσαν (Theog. v. 43)· την πάσαν φωνην (τήν φωνην πάσαν Β) οσσαν λέγει ... ; Etym. Μ. 635,53 ο σ σ α · ... 'Ησίοδος την πάσαν φωνην οσσαν λέγει ... ; cf. sch. Α Hom. Α 105 a (Ι 39,1-2 Ε. = Ariston. p. 44 Friedl.); sch. Α Hom. Β 93 b (Ι 196,16-17 Ε. = Ariston. p. 59 Friedl.); sch. ΗΟ Hom. ω 413 ΟΙ 731,23 Dind. = Ariston. p. 164 Carn.). 53 - ΘpQ",χης (16) cf. sch. Α Hom. Ξ 226 (Il 44,29.45,3-4 Dind. = Ariston. p. 233 Friedl.) ίείσαι »

om. LZ (una cum sch. praec. coniunxerunt) δέ seclusi R2 post ίtεάν 2 add. όπί (έπί R2) λειpιοέσση R2W 1 . οί - 2 λέγουσιν om. LZ 3 lemma om. LZ (una cum sch. praec. coniunxerunt) ό ήσίοδος post φωνην transp. LZ post ό add. γάp R2 την πα.σαν φωνην] πάσαν γάp την φωνην LZ 5 χλείουσιν άοιδfi] ί}εων γένος αίδοίον Τ 7 lemma om. LZT (una cum sch. praec. coniunxerunt) 8 δ om. R2W γινομένους] γεννωμένους Τ 10 lemma inserui (sch. 45 b etiam έχλογη άπό των παλαιών σχολίων cod. Tricl. exhibet: πρώτος θεός όφίων έγένετο) 11 άpχομένου scripsi: άpχόμενος codd. edd. 11-12 άpχομένου-πpοοιμίου om. Τ 12 ύμνουσι om. R2W LZ ante άρχόμεναι add. χαί Τ 13 ώς ίtεόν om. Τ 15 έν ιΤ>] χαί έν ί;'> R2 16 έγεννήίtησαν] έγενήίtησαν L 17 χρόνος sqq. a verbis praec. seiunxit L 17 χρόνος - 18 δηλονότι seclusi: corrigenda et referenda ad v. 62 17 άπ'Ζ: έπ'L 1 lemma

ίtεάν 2 ]

ίtεων

F1.213 Fl. 213, η. 3 G.468,n.m

SCHOLIA VETERA ΙΝ HESIODI

12

THEOGONIAM

Διι ή Μνημοσύνη έγέννησεν, ή του λι-παρωτάτου τόπου του Έλευ­ ί}ηρος αρχουσα: συν αίς και την λήθην, την των -πολυλύ-πων μερι­ μνων άνά-παυσιν.

LZ

Fl.213,n.2 G. 467,21-23

τ ά ς έ ν Πιερ ί Ώ : δείκνυσιν οτι Βοιωτία μεν ην· ή Μνημοσύνη, έμίγη δε τQ Διί έν Πιερίq,, ορει Μακεδονίας 1tαpατείνοντι εως θαλάσσης. Τ

Fl. 213 G. 468,9-11

54 a Μ ν η μ ο σ ύ ν η : δεί γαρ τον συγγραφέα εχειν νουν και μνήμην, ίνα γεννq. λόγον· και οτι έν ταίς άναγνώσεσι χρησθαι

5

δεί -προσοχή τον συγγραφέα.

Fl. 213 G. 468,

R2WLZ < 'Ε λ ευ ί} η ρο ς : > ό [δε] Έλευθηρ βασιλευς ην της

b1 η.

m

χώρας και ορος έ-π'όνόματι του ηρωος, υίου Ά-πόλλωνος και Αίθού­ σης της Ποσειδώνος. Έλευθηρ

τίας, 01to1J, φησίν, ή Μνημοσύνη

10

ονομα -πόλεως της Βοιω­

τιμάται.

οϋτως λέγεται

οτι

έκεί Διόνυσος της μανίας έ-παύσατο και ήλευθερώθη. έκ τούτου

δόξαν -προσά-πτει τη έαυτου χώρq,, οτι έγεννήθησαν μεν έν Πιερίef, άλλ'ή

μήτηρ

ναικός.]

Fl. 213 G. 467,24468,8

[Μνημοσύνη ονομα γυ­

15

R2WLZ γ ο

b2

αύτων της Βοιωτίας ην.

v ν ο ϊ σι ν

'Ε λ ε

v θ η ρο ς :

ητοι τοϊς γονιμω,άτοις τό1tοις

του Έλευθηρος. ό δε Έλευθήρ ονομα 1tόλεώς έστι της Βοιω,ίας, άπό τινος βασιλέως

αύτης

Αίθούσης

της

ηρωος

οϋτω

της

1tόλεως

Ποσειδώνος.

οϋτως

εστι

δε

δε λέγεται οτι έκεϊ ό

ώνομασμένου,

'Απόλλωνος

καί

έ1t'όνόματι

του

Διόνυσος της μανίας έπαύσατο

καί

καί

ορος,

ως

vίου φασιν,

ήλευθερώθη. καί τουτο δε δόξαν 1tpοσ-ά1tτων τη έαυτου 1tατρίδι λέγει, οτι έγεννήθησαν μεν έν Πιερίq,, ή δε μήτηρ αύτων έκ Βοιωτίας ην. Τ

54 a cf. sch. ίη Hes. Opp. 2 (p. 6.12-15 Pert.): Tzetz. ίη Hes. Opp. ι 29.24-30,4 Gaisf.); Το. Diac. Alleg. ίη Theog. 305.1 sqq. Fl. 54 b 1- 2, 10-11 (19-20) υίοϋ-Ποσειδωνος [Apollod.] llibl. llI 10,1; Paus. ΙΧ 20.2. 11 -12 (18) Έλευθήρ ονομα 1tόλεως της Βοιωτίας Etyn1. Gen. ΑΒ s.v. Έλευ­ θηρος; Etym. Μ. 329,25 (oppidιιm Έλευθήρ idem videtur atque ΈλευθεραL cf. Step\1. Byz. 265,10-11 Μ.: Έλευθεραί, 1tόλις Βοιωτίας, ά1tό Έλευθηροc του Ά1tόλλωνος ...) . (ΤΙ

1 ή2 transposui

Ζ

2 λήθην L : θήλην Ζ 6-8 post sch. 54 b 1 ιη codd., μνημοσύνη Flach : λημοσύνην R2 λησμοσύνην W λησμοσύνην τε LZ εχειν] εχει Ζ 9 leιnma inserui (una cun1 θρq,κης sch. 53 coniunxerunt R2W una cum άνά1tα.υσιν LZ) δε scclιιsi 10 vίοϋ scripsi: υίός codd. 11 post της 1 add. του R2W έλευθήρ sqq. a verbis praec. seiunxerunt WLZ καί insenιi 12 01tov- 13 ήλευθερώθη post μνημοσύνη ονομα γυναικός (15-16) ίη codd., tι·ansposui 12 λέγεται ex Τ scripsi: λέγει R2WLZ 14 έγεννήθησαν (scil. αί Μουσαι) ex Τ scripsi : έγεννήθη R2WLZ 15 αύτων] των LZ βοιωτίας praeeunte Goettling scripsit Flach : εύβοίας codd. 15-16 μνημοσύνη - γυναικός glossam perperam ίη textum illatam sec\usi 23 έκ βοιωτίας praeeunte Goettling scripsit Flach : έξ εύβοίας Τ

:

η

6

L

20

SCHOLIA

56

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

13

έ ν ν έ σ. γ ά. p ο ί. ν ύ χ τ σ. ς : πως Ήpσ.χλης έν μιi νuχτι.

πεντήχοντσ. διεχόpησε χόpσ.ς χσ.ι. χuησσ.ι πεποίηχεν, ωστε χσ.ι.

Fl. 213-214 G. 468,12-19

τεχείν πεντήχοντσ. χά.ι. εν τέκνα., της πρώτης δίδuμσ. τεχούσης,

5

Ζευς δε έννέσ. ήμερων έδεήί}η οτε χpείσ.ν εσχε Μνημοσύνη _σuγγε­ νέσί}σ.ι προς σύλληψιν των Μοuσων; εί.δως οτι ό προς τα.ς Μούσσ.ς έ'pως χσ.ι. ή ήδονη βpσ.δέως ά.νύετσ.ι · η οτι τQ έντελεί χέχpητσ.ι ά.pιί}μQ, ο'ί}εν χσ.ι. έννέσ. τίχτοντσ.ι ΜοGσσ.ι · οuδεν γα.p έλλείπον τα.ίς Μούσσ.ις. R2WLZTK

57 10

ν ό σ φ ι ν ά. π 'ά. ί} σ. ν ά. τ ων ί. ε p ον λ έ χ ο ς : ν ό σ φ ι ν

[δε] εί.πων έπήγσ.γε το ί. ε p ό ν , ϊνσ. μη νομισί}η μοιχεία.. R2WLZT

58

ά. λ λ 'ο τ ε δ ή

p' έ ν ι σ. u τ ό ς

: ύποδισ.ίpεσιν έντσ.Gί}σ. τοG

χpόνοu πεποίηχε χσ.ι. α.pχετσ.ι ά.χολούί}ως ά.πο τοG γένους, λέγω δη τοG ένισ.uτοG· είτα. εί.ς το χσ.ί}'εχσ.στον χσ.ι. το είδος. ά.πο γα.p ώpων

σ.ί. ήμέpσ.ι σuνίστσ.ντσ.ι, ά.πο δε ήμερων 15

οί. ένισ.uτοί. R2WLZTB εί.ς τpοπα.ς ί.οGσσ.ι εί.ς το

οί. μηνες, ά.πο δε μηνών

[ πεpιέτpσ.πον δέ, ά.ντι. τοG ά.πο τpοπciν σ.uτο

χσ.τέστησσ.ν-

ηγοuν πεpιηλί}εν

ό

χσ.ιpός. ΤΒ]

56 Etym. Gen. ΑΒ έ ν ν έ α γ ά. p ο ί. · οίον « έννέα γά.p οί. νύχτας έμίσγετο μητίετα Ζεύς». 'Ησίοδος. πως οuν δ (δ om. Β) Ήpαχλης έν μιq. νuχτί πεντήχοντα χορεύει κόρας χαί χύειν (χοίειν Α) πεποίηχεν, Ζεύς δέ (δ' Β) έννέα ήμέpας (ήμε Α); διότι ό πpός τά.ς Μούσας εpως χαί ήδονή βρα­ δέως ά.νύεται, η οτι τQ (τί;> om. Α) έντελεί ά.pιί7μQ χέχpηται. 1-5 πως­ Μοuσων cf. Arnob. adv. nat. IV 26 (p. 233,8-11 March.). 57 cf. Tzetz. ίη Hes. Scut., 35 (11 615,33-35 Gaisf.) Κ οί. om. Ζ ante πως add. ά.ποpία L (ίη marg. ά.ποpήσειεν αν τις Τ ante ήpαχλης add. ό .Κ post ήef!J{λης μεν Τ έν μιi νuχτί] νuχτί μιιi, W 2 πεντήχοντα] νδ Κ διεχόpησε] έχχεχοpεύει Κ κόρας] γυναίκας Τ 2 χαί 1 - 3 τεχούσης om. Κ 2 χuησαι] χύειν Τ χαί 2 om. Τ 3 πεντήχοντα χαί εν] πεντηχονταέν R2LZ τέκνα] τέκνον R2WLZ 4 ήμερων] νuχτων Τ έδεήί7η] εσχε χρείαν Τ οτε χρείαν εσχε om. Τ οτε] οτι R2WZ λύσις (in marg. R2Z) οτι L 4-5 μνημοσύνη σuγγενέσί7αι] μνημοσύνης σuγγενέσί7αι R2 σuγγενέσί7αι μνημοσύνη Κ 5 ante εί.δι:.ις add. φαμεν τοίνuν οτι Τ Έί.δώς] διότι Κ οτι] ώς ΤΚ ό om. R2K 6 εpως om. Κ χαί ή ήδονή om. Τ ή om. Ζ βραδέως] βραχέως R2 post ά.νύεται add. δ δέ πpός ήδονήν ταχέως Τ η οτι Κ (cf. Etym. Gen. ΑΒ) : οτι R2W διά. τοuτο LZ om. Τ τί;> om. Τ post έντελεί add. δέ Τ χέχpηται] έχpήσατο Τ 7 οί7εν-μοϋσαι οη1. Τ μοϋσαι om. Κ 7-8 ούδέν-μούσαις om. Κ 7 έλλείπον] έλλιπες Τ 8 ante ταίς add. παρά. Τ 9 lemma om. R2WLZ (una cum sch. praec. coniunxerunt LZ) 9-10 νόσφιν δε εί.πών] διά. τό νόσφιν Τ 10 δέ seclusi 11 post ένιαuτός add. εην, περί δ' ε'τpαπον ωpαι Τ 11-12 του χρόνου πεποίηχε] ποιείται, του χρόνου Τ πεποίηται του χρόνου Β 13

1 lemma om.

R2Z) add.

ante ώpων add. των LZ 14 οί. om. ΤΒ ένιαuτός ΤΒ 15-16 πεpιέτpαπον-ί.οϋσαι η σ.λλως Β post' κατέστησαν add. η η

Β

οί. ένιαuτοί] ένιαuτοί R2W Β 16 ante εί.ς 2 add. έχύχλωσαν Β ηγοuν Τ

15 om.

Fl. 214 G. 468,19-20 Fl. 214 G. 468,21469,5

SCHOLIA

14 Fl. 214 G. 469,6-12

F1.214 G. 469,13-15

ΙΝ HES IODI

VETERA

THEOGONIAM

ό μ ό φ p ο ν α ς : ομοια αύτη φpονούσας η το αύτο φpονούσας χαι μη έναντιουμένας ά.λλήλαις. σ.λλως. ούχ ωσ-περ 'Αμφίων χαι ΖηDος ά.δελφοι μεν ησαν, έτερόζηλοι δε γεγόνασι ταίς -προαιρέσεσιν, ά.λλσ. την αύτην των έ-πιτηδευμάτων εσχον -προαίρεσιν. η οτι δεί­ χνυσι τσ.ς λογιχσ.ς έ-πιστήμας ά.λληλαις έ-πιχοινωνούσας. R2WLZT το δε χ ο ύ p ας Δωριχως συνέστειλεν. R2WLZ 60

5

61 μ έ μ β λ ε τα ι : μέλει, έν φροντίδι έστί. R2WLZ το δε ά. χ η δ έ α οϋτως λεχτέον· δεϊ γαρ τον -περι λόγους ά.σχολούμε­ νον άφρόντιστον χαι αλυ-πον είναι. R2WLZT

F1.214 G. 469,16-18

F1.214

τ υ τ i} ο ν

62 a

ά

1t '

ά χ pο τ ά τ η ς

J

ύπεp-

10

βατόν έστι τ σ. ς έ ν Π ι ε p ί η τ έ χ ε τ υ τ D ο ν ά. 7t ο τ ο ϋ 'Ο λ ύ μ 1t ου · έγγυς γαρ ή Πιερία τοϋ Όλύμ-που. R2WLZT b < τ υ τ i} ο ν ά 1t α χ p ο τ ά τ η ς χ ο p υ φ η ς : λεί-πει το οvση, τη Πιερίq. δηλονότι.

Fl. 214-215 G. 469,19470,6

ι χ ο pυ φ η ς

" Ι μ ε pο ς J ά.ντι τοϋ -περι τσ.ς Μούσας -πάρεισιν. σ.λλως. R2WLZ φασιν

64

1t

σ. p

δ 'α ύ τ η ς

LZ>

Χ ά pι τ έ ς

ι τ ε

χ αι

15

γαρ οτι έστιν έν Έλιχωνι Χαρίτων ίερον χαι Ίμέρου χαι Μουσών.

[ 'Ίμερος δε ή έ-πιDυμία.]

χατσ. λόγον

συνοιχοϋσι ταις Μούσαις, ηγουν ή σ.νευ ούδεν τσ. των Μουσών δωρα·

δε

'Ίμερος χαι Χάριτες

χάρις χαι ή

έ-πιDυμία, ων

η οτι ό χρηστος -ποιητης ού

60, 6 κούρας Δωρικως συνέστειλεν cf. sch. 267. 61 - έστί (7) eadem Etym. Gen. ΑΒ μ έ μ β λ ε τα ι · έν φροντίδι έστίν- ά:πό του μέλω (= Etym. Μ. 578,39) 1

δμ6φρονας] δμ6φρονα R2W κούρας δμ6φρονας η φρονούσας 2 om. Τ φρονούσας 2 ] φρούσας άλλήλαις W 2 ί:ί.λλως om. R2T (spatium

-

Τ

αύτfί]

έαυταίς

post φρονούσας 2 add. relictum explens πι. rec. suppl. in R2 atramento pallidiore, cuius vestigia νίχ oculis cerni possunt) 3 ζη~ος] ζηνος Ζ 4 εσχον] είχον Τ οτι on1. Τ 45 post δείκνυσι add. έκ τούτου Τ 5 άλλήλα.ις] άλλήλας LZ έπικοινωνούσας] έπικοινωνείν Τ 6 κούρας] κουρας R2W 7 μέλει] μέλλει R2W 7 τδ - 8 λεκτέον] ηγουν liλυπον Τ (praemisso lemmate άκηδέα ~υμδν έχούσαις) 8 σϋτως] οϋτω Ζ δείJ χρή Τ 9 καί α.λυπον είναι] είναι χαί. α.λυπον Τ 10 κορυφης addidi 11-12 του όλύμπου om. Τ 13-14 in sch. 53 inclusa ad ν. 62 referenda sta tuit Schoem. 13 τυτ~δν-κορυφης ut lemma scripsi : κρ6νος τέκε τυτ~δν άπ' (έπ' L) άκροτάτης κορυφης LZ 14 οϋση, τfί πιερίq, praeeunte Schoem. scripsit Flach : ουσαν, τήν πιερίαν LZ 15 πάρ] παρά R2W τε καί ϊμερος addidi 16 φασί.ν] φησί. R2WL 17 γάρ om. Τ οτι] ώς οτι R2WLZ ante χαρίτων add. καί. Τ ί.μέρου] ί.μερίου R2 ήμέρας Τ χαί μουσών om. Τ 18 ίμερος sqq. a verbis praec. praemisso lemmate καί ίμερος οίκί' εχουσιν seiunxit Τ ίμερος-έπι~υμία glossam in textum illatam secl. Flach δέ 1 om. Τ κατά λ6γον om. Τ δέ 2 ϊμερος] δ ίμερος δέ Τ ante χάριτες add. αί. Τ 19 συνοικουσι] παροικουσι Τ ηγουν ή] ή τε γάρ R2LZ η γαρ ή W 19-20 ων α.·νευ] οτι τούτων α.νευ W 20 των μουσών δωρα] των δώρων Τ χ,pηστός] Τ

·

άγαΜς Τ

L

20

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

15

THEOGONIAM

μόνον έστι πολυμαi}ης και δυνατός, άλλα και έπίχαρις και στω­ μύλος, ώς Εύpιπίδης (Herc. fur. νν. 673-4)· ού παύσομαι τας Χάpιτας Μούσαις συγκαταμειγνύς.

R2WLZT

5

έ ν i} αλί η ς : έν τη εύωχίct γαρ πάντα έστι τα μουσικά. ο σ σαν είπεν, ώσανει δύναμιν κληδόνος εχουσαι την λέξιν, εϊ γε

65

περι των μελλόντων διαγορεύουσιν. ν ό μ ο υ ς

66 νόμους

δε

κ αι

η

i} ε

α

R2WLZ

κ ε δ ν ά

:

ϋβpιν τε και εύνομίην έφέποντες (Hom. p 487). τας πολιτείας, τας διατριβάς, τας νεμήσεις,

10

η

i} ε α δε τα εργα. των νόμων

γαρ οί μέν είσι φυσικοί, οί δε των i}εων,

νόμους

Fl. 215 G. 470,10-15

λ,έγει

τα διαιτήματα· [.και ηi}εα κεδνα]

δε

Fl.215 G. 470,7-9

ώς

σοφους

άναγνώσεις,

οί δε των άνi}ρώπων. εί

την

αύτων

εξεις

διάνοιαν.

R2WLZ

15

68 a α ϊ τ ό τ 'ϊ σαν : έπεσημήνατο ταi}τα ό 'Αριστοφάνης (frg. p. 59 Nauck). νϋν περι άνόδου αύτων φησι της είς τον 'Όλυμπον-

.

ό

αύτων χορείας.

b

20

α ϊ

πρότερος γαρ ην

λόγος

αύτί;.> περι της

έν τόπ~

R2WLZT

τ ό τ 'ϊ σαν

:

έποpεύοντο, άντι. τοϋ είς τον λογισμόν

μου έπηλi}ε γνώσις, ωστε κόποις χρήσασi}αι είς το γενέσi}αι με σο­ φόν.

LZ

[ νοϋς

ούκ έπι τοϋ άνi}ρώπου λέγεται, άλλ'έπι. των άγ-

65, 7 δύναμιν χληδόνος cf. sch. 10 1 post δυνατός add. λέγειν Τ 2 ώς - 4 συγχαταμειγνύς post χαρίτων ί.ερδν χαί. ί.μέρου χαt μουσών transp. Τ 2 ώς] om. R2 χαί. Τ 3 ού παύσόμαι cl. Herc. fur. scripsi : χαί. μή παυσαί.μην codd. 3 τάς 4 μούσαις cl. Herc. fur. scripsi : ταίς μούσαις τάς χιiριτας R2WLZ τάς χιiριτας ταίς μούσαις Τ 4 συγχαταμειγνύς cl. Herc. fur. scripsi : συγχαταμιγνvειν R2WZ συγχομιγνύειν L συγχαταμιγνύσχων Τ 6-8 ab extremo sch. 64 seiunxi (ut lemn1a scripsi έν i}αλί.ης pro τδ δέ έν i}αλLης R2W τδ δέ έν i}αλί.αις LZ) 7 οσσαν sqq. a verbis praec. seiunx_it· R2 εχουσαι] εχουσαν LZ edd. 9 νόμους-χεδνιi] νόμους R2W 10 έφέποντες] εφέπονται R2W 11 νεμήσεις Heins. Flach : νεμέσεις codd. Gaisf. 12 χαί. ηi}εα χεδνά seclusi χαί. ηi}εα sqq. a verbis praec. seiunxit

Ζ δέ om. W 14 σοφούς] σοφός LZ άναγνώσεις] ά.γαπήσεις LZ 16 ίσαν] ϊσσαν R2 εσαν LZ post 'ίσαν add. πρός ολυμπον Τ δ om. ΖΤ 17 ante ά.νόδου add. της Τ ά.νόδου] ά.νόδους R2 αύτων] ταύτιi L 18 δ πρότερος] πρότερον Τ ante λόγος add. δ_ Τ τής] αύτης L ποιουσιν sch.

F1.215 G. 470,16-19

20-p. , 16,3 post sch. 80 transp. codd. 22 νους- p. 16,3 80 sine lemmate subiecerunt R2W a verbis praec. seiunxerunt LZ : seclusi, cum manifeste recentiorem originem ostenderent (ad λογισμόν, ut videtur, pertinentia e marg. fortasse ιπ textum irreps~runt) 22 antΞ νους add. δ L λέγεται scripsi : λεχi}ηναι codd. των ά.γγέλων] του άγγέλου R2W

G. 470,

η.

f

l 15

ΙΝ HESIODI

SCHOLIA VETERA

THEOGONIAM

γέλων, διο και. νόες λέγονται· οϋτω δε καλουνται δια το προνοείν τα μέλλοντα. έπl ά.νθρώπου δε λέγεται το λογίζεσθαι και. το ά.γχίνους έστίν- και. οί λόγοι δε άγχίνοιαν ποιουσιν. R2WLZ]

Fl. 215 G. 470,20-23

70 ύ μ ν ε ύ σ α ι ς , έ ρ α τ ό ς : ή γαρ συνθήκη του λόγου ήδονην ποιεί και. δείκνυσι τον ποιήσαντα αύτον τίμιον και. παν­ ταχου διαβεβοημ,ένον, πλην εί σώφρων και. συνετος ειη.

Fl. 215 G. 470,24-27

71

R2WLZ

ν ι σ σ ο μ έ ν ω ν π α τ έ ρ ' ε ί ς ο ν : πορευομένων αύτων προς

τον έαυτων πατέρα. εδει δε είπείν· σφων πορευομένων αύτων προς τον ϊδιον 11tατέρα, ος έ~ ούρανQ βασιλεύει.

Fl. 215-216 G. 471,1-5

5

R2WLZ

k i:ι δ ε εκ α σ τ α ά. θα ν ά τ ο ι ς δ ι έ τ α ξ εν : καλως δε. των θεGJν, τουτέστιν έκά.στ~ αύτων την έαυτου παρέσχε τψην 73-74

10

εχειν. διατάξας και. μερίσας ένετείλατο και. τα α.τακτα είς τάξιν ηνεγκεν, έκάστ~ μεταδους της οίκείας ά.ρχης.

Fl. 216 G. 471,7-11

75

ταυ τ' α. ρ α

Μου σαι

α ει δον

:

R2WLZT

ά.πο

του

διηγημα­

τικου μετέβη είς το πρόσωπον μψητικως, ώς και. uΟμηρος (Δ 1

310)·

15

ως ό γέρων ωτρυνε πάλαι πολέμων εi:ί είδώς.

οϋτως και. 1Ησίοδος · ταυτ' αρα Μουσαι αειδον.

R2WLZT Fl. 216 G. 471,12-20

76

έ ν ν ε: α θ υ γ α τ έ ρ ες

:

είσl δε τα των Μουσών εύρήματα

20

ταυτα. Κλειώ ρητορικήν, Εύτ

c2 < Χάος γ έ ν ε τ' : χάος [ δε] 1tαpά. τό χείσθαι· εστι δε ό μεταξύ γης χαί. ούpανου κενός τό1tος · έκ του ά.φανους γά.p γέγονε. Τ

117 a

Γα, ί' ε ύ p ύ σ τε p ν ο ς

:

την γην ουκ έκ του χάους λέγει·

ού γαρ είπεν έκ του χάους γη, άλλ' α ύ τ α

p

ε π ε ι τ α

γ α ι α

15

.

conv. 678 f; Sext. Emp. adv. Mathem. Χ 11; Sext. Emp. Pyrrh. Hypotyp. 111 121. 1 χάος = χείσθαι Phil. de aetern. mundi 1.1.; Cornut. Theol. gr. 17 (p. 28,7-8 Lang); Prob. ίη Verg. Buc. VI 31 (111 2, p. 344.14-15 Thilo - Η.); Plut. aqua an ign. ut. 955 e; Achill. lsag. 3 (p. 31,32 Μ.); Hesych. χ 168 Schm.; sch. in Aristoph. Nub. 424 (p. 102b, 36-37 Duebn.); sch. in Aristoph. Αν. 1218 (p. 221 Wh.); Etym. Gud. 562,11 Sturz; Tzetz. ίη Aristoph. Nub. 424 a (p. 484,12 Holw.); Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 305, 32 Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 376,9-10 Fl. 2 χάος = χαδείν = χωpείν Sext. Emp. adv. Mathem. Χ 11; Sext. Emp. Pyrrh. Hypotyp. 111 121: Hesych. χ 168 Schm.; Orion. Etym. 164,26-27 Sturz; Etym. Gud. 562,1314 Sturz. 4 χάος = ϋδωp cf. sch. 123; Phil. de aetern. mundi 1.1.; Cornut. Theol. gr. 1.1.; Plut. aqua an ίgη. ut. 1.1.; Prob. in Verg. Buc. 1.1.; Achill. lsag. 3 (pp. 31,29-30.32,1 Μ.); sch. ίη Apoll. Argon. Α 496 - 98 b (p. 44,4-5 W.); Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 305,32-306,1 Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 376,9-10 Fl. 5 sqq. χάος = ά.ήp sch. 123; lbyc. frg. 28 Bergk 4 ? (lbyco frg. abiudicat Page. cf. Bacch. 5,26 Snell - Maehl., adn. crit.); Eur. frg. 448 Ν 2 (cf. Prob. ίη Verg. Buc. VI 31, 111 2, p. 333,18 sqq. Thilo - Η.); Aristoph. Αν. 192; sch. ίη Aristoph. Αν. 192 (p. 53 Wh.); Aristoph. Αν. 1218; sch. ί-η Aristoph. Αν. 1218 (p. 221 Wh.); Aristoph. Nub. 424; sch. ίη Aristoph. Nub. 424 (p. 102b, 36 Duebn.); sch. ίη Aristoph. Nub. 627 (p. 111b, 38-39 Duebn.); Tzetz. ίη Aristoph. Νυb. 424 (p. 484,11 Holw.); Hesych. ε 1195 Latte; Lex. Suda IV 786,11-13. 116 c2 , 14 ό μεταξύ - τό1tος eadem Etym. Gud. 562,11 Sturz 1 γεννώμενα] γεννωμένους LZ χάος - οί δε om. Λ post χείσθαι ο έστι χέεσθαι LZ 1-2 1tαpά. τό scripsi : om. R2WLZ ά.1tό τοϋ Λ 2-3 στηθος cl. Hom. addidi 4 διαχώpησις - διάκρισις] διάκρισις καί. διαχώpησις LZ α.λλοι] οί Λ 6 κάτεχεν scripsi : κατέχε Λ 7 pro ητοι - ούpανοϋ habet τάpταpον τον ά.έpα - ά1tό τοϋ τpέμειν (sch. 119, 7-10) Λ ητοι] ηγουν L κεχυμένον - ούpανοϋ omissis τον una cum lemmate sch. 117 a coniunxit Ζ 8 α.λλως Gaisf. Flach : η Λ 9 οϋ­ τως add. Gaisf. Flach 11 δ' Gaisf. Flach : δε Λ 13 lemma inserui (una cum sch. 116 b coniunxit Τ) δε seclusi 15 γαί' εύpύστεpνος] γαία δ' εύpύστεpνος (-στεpος R2) R2WLZ ούκ om. R2WLZ λέγει] λέγουσι γεγεν~σθαι Τ 16 τοϋ om. Τ γαία om. L add.

J

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

25

Ζήνων δε 6 Στωϊχος (Stoic. vet. Ι frg. 105 Υ. Arnim)

τοv ύγpοϋ

την ύ1tοστά1}μην γην γεγενησ1}αί φησι. R2WLZT ε ύ p ύ σ τ ε p ν ο ς : έ1tειδη ώς 1}εαν αύτην άνα1tλάττει, εύpύστεpνον εί1tε. R2W Λ δια τοϋτο [και] Πλάτων έστίαν του κόσμου την γην φησι έν τ{i} Φαίδωνι (108 e sqq. ιιt vid.) · R2WT c51}εν έ1tαγόμενος (Conv. 178 b) ά1}ετεί τους στίχους. R2WLZT

b

5

Fl. 221 G. 477,14-15,η. q 478,2-4

[ίστέον δε οτt. την εννοιαν λέγει της ϋλης άνήκουσαν 1tpoς τον τεχνίτην, την δε της ούσίας 1tpoς το γεγονός. ώς γαρ έ1tι είδος όpμώμενος ό τεχνίτης τον άνδpιάντα 1tοιεί, οϋτω και 6 κόσμος ϋλη 10

τις α1tοιος, άσχημάτιστος, ην ό 1}εος ελαβεν ωσ-πεp ό άνδpιαντο1tοιός.

R2WLZ] c < ε ύ p ύ σ τε p ν ο·ς: > [Μνασέας ό Παταpευς (FHG ΙΙΙ 157,46) έν τη των Δελφικών χρησμών συναγωγfι t εύpυστέpνας

· ίεpόν

φησιν ciναστησαι

ε ύ

d

15

t.

Λ]

p ύ σ τε p ν ο ς :

1tάντων

εδος

[ 1tλατεία, 1tλατύ1tεδος. Λ]

\ ά1}ανά­ τ ων J : [6 Πλάτων έν τ{i} Φαίδωνι (108 e sqq. ιιt vid.) την γην ψησι είναι 1tάντων εδος και εδpασμα.] ά 1}ανά των [δε] εί1tεν, 117-118

ιάσφαλες

αίει

ϊνα δείξη οτι, των άpχαίων εύσεβων οντων, συνανεστpέφοντο αύτοίς 20

οί 1}εοί.

R2WLZ

Ζήνων - φησι cf. sch. in Apoll. Argon. Α 496-98 b (p. 44, και Ζήνων ... ϋδωp είναί φησ~ν, ου σuνιζιiνοντος ίλύν γίνεσi}αι, ης πηγνuμένης ή γη στεpεμ νιουται.

117 a, 1-2

4-6 W.):

Fl. 221 G. 477,15-17

...

1 ante του add. έκ L και Τ 2 τήν om. LZ γεγενησi}αί] γενέσi}αι L (γεγενησi}αί L1) 3 εύpύστεpνος ut lemma scripsi : post εύpύστεpνος add. δέ R2W (una cum sch. 117 a coniunxerunt) lemma om. Λ i}εάν] i}εά R2 άναπλάττει l άναπλιiττων R2W 4 είπε om. Λ ante διά sqq. lemma εδος ιiσφαλες αίεί praem. Τ και seclusi 4-5 έστίαν του κόσμου ex Χ scripsi (cf. sch. 117-118) : έστίαν R2W αϊτιον του κόσμου Τ 5 την - φησι] φησί. τήν γην Τ 6 omissis εύpύστεpνος - φαίδωνι (3-5) et una cum extremo sch. 117 a δi}εν - στίχους coniunctis, άΜτησιν ad Zenonem rettul. LZ (Stoic. vet. 1 frg. 105 ν. Arnim). scholiastae (R2WT) sententia haec esse videtur : Platonem νν. 118-119 eiecisse (Conv. 178 b), cum, addito ν. 118, πάντων (ν. 117) ηοη, ut ille volebat, rerum universitatem sed deos tantum significaret. ν. 118 autem eiecto, necesse erat etiam ν. 119 pariter eici, arctissime cum illo conexum, siquidem philosophus Τάρ­ ταρα verbo εχοuσι adiungebat (Conv. 1.1.) post οi}εν add. ό R2(?) WT άi}ετεί] ά:ί}ετείται Τ τούς στίχους] στίχος Τ 7 ίστέον - 11 άνδpιαντοποιός e sch. 116 b iterata seclusi 7 ϋλης om. Ζ άνήκοuσαν] άνηκον R2W om. L 10 ελαβεν] λαβών R2W ,. ό 2 om. LZ 12 sqq. a sch. 117 b (Λ) seiunxi lemmate praemisso 12 μνασέας scripsi : μνασ­ σεύς Λ 13 εύpuστέpνας - 14 άναστησαι corrupta crucibιιs inclusi : εύ­ puστέpνοu ίεpόν λέγει άναστηναι Ruhnken fortasse recte (cf. Paus. VII 25,13) 15 pro εύpύστεpνον δε ut lemma εύpύστεpνος scripsi πλατεία, πλατύπεδος scripsi : πλατείαν, πλατύπεδον Λ 16-17 άσφαλες αίεί. άi}ανιiτων addi·di 17-18 e sch. 117b iterata seclusi 18 φησι είναι] είναί φησι LZ πά.ντων] άπά.ντων LZ δε seclusi

Fl. 221 G. 477,17 F1.221 G. 477,18478,2

26 Fl. 221-222 G. 478, η. w 479,4-8

SCHOLIA

ΙΝ HESIODI

VETERA

THEOGONIAM

119 Τ ci ρ τα ρ ci τ 'ή ε ρ ό εν τα : τα διήκοντα μέχρι των έσχά.των της γης. λέγει δε τον άέρα τον την γην περιέχοντα και το περι αύτήν. είναι δε του-το είκος έξ έλciσσονος ύγρου είς πλείονα ογκον διαχεόμενον και άτμιζόμενον. τετciρακται δε μέχρις σ.ν λciβη τον ηλιον- τότε γαρ τQ ήλίf.{) συμπαρεκτείνεται, ωσπερ τQ πυρακτωi}έντι σιδήρf.{) το πυρ. Τάρταρα δε είπεν άπο του ταρciτ­ τεσi}αι · ή ε ρ ό εν τα δέ, σκοτεινά. σ.λλως. Τάρταρα τον άέρα [ciπo του ταρciττεσi}αι], έπειδή, ως φασιν, εως ωδε είπε τα τέσσαρα στοιχεία· έν < τοίς > πρώτοις γαρ Τάρταρα, τα ύπόγαια μέρη,

Fl. 221, η. 6 G. 478,5479,4

Fl. 222 G. 479,9-17

λέγει, τα ριγηλά, άπο του τρόμον έμποιείν. R2WLZ Τ ά p τ σ. p ά τ 'ή ε p ό εν τ σ. : τά διήχοντσ. μέχρι των έσχάτων

s

ιο

της γης. λέγει δε τδν άέρσ. τον την γην περιέχοντα., άπο του τσ.ράττεσθσ.ι. έξ έλάττονος γάρ ύγρου είς πλείονσ. ογχον δισ.χεόμενος, τη του ήλίου θέρμη έξσ.τμιζόμενος τσ.ράττετσ.ι, ώσπερ χσ.t έν τί;> πυρσ.χτωθέντι σιδήρ~ γίνετσ.ι. Τ

120

ή δ' "Ε ρο ς :

πυρώδες γαρ

της

Αίολικον

έπιi}υμίας.

η

"Ε ρο ς. οϋτως.

ενιοι δε το πυρ· το

έπειδη

λυμαίνεται

τQ

ζωογονικQ το πυρ, δια του-το 'Έρωτα αύτο άνέπλασε. προσφόρως

119 - γης (2,12) eadem Etym. Gud. 522,54 Sturz. 3-4 έξ έλάσσονος - άτμιζόμενον cf. Stob. 1 21,5 (1 184,24-185,2 W.): άπο δε του ϋδσ.τος τον άέρσ. έξηφθσ.ι χσ.Μπερ έξσ.τμισθέντσ., χσ.t περιχεχύσθσ.ι σφσ.ιριχως. 6-7 Τάρτσ.ρσ. τον άέρσ., άπο του τσ.ράττεσθσ.ι cf. sch. 721; Luc. de astrol. 21; Serv. ίη Verg. Aen. VI 577 (11 80,23-24 Thilo - Η.), ex quo lsid. Etym. XIV 9,8 et Lact. Plac. in Stat. Achill. 134 (pp. 492,29-493,1 Jahnke); sch. Α b Τ Hom. Θ 13 b (11 301,92-93 Ε.); Etym. Μ. 747,16-17; Exeg. Αηοη. Theog. 376, 19-20 Fl. 8-9 έπειδή - Τάρτσ.ρσ. cf. sch. 120. 9-10 Τάρτσ.­ ρσ., τά ριγηλά, άπο του τρόμον έμποιείν cf. Plut. de primo frig. 948 f : ... Τάρτσ.ρος ουτος ύπο ψυχρότητος χέχλητσ.ι · δηλοί δε χσ.t 'Ησίοδος είπών « Τάρτσ.ρά τ' ήερόεντσ. » · χσ.t το ριγουντσ. πάλλεσθσ.ι χσ.t τρέμειν « τσ.ρτσ.­ ρίζειν »; Serv .. ίη Verg. Aen. VI 577 (11 80,24-25 Thilo - Η.), ex quo lsid.

Etym. XIV 9,8 et Lact. Plac. ίη Stat. Achill. 134 (p. 493.1-2 Jahnke): sch. Α b Τ Hom. Θ 13 b (11 301,93-94 Ε.); Conιm. Einsidl. ίη Donat. Art. maior. (= Gr. Lat., Suppl., p. 237 ,6-7 Keil). 120, 15 Αίολιχον "Ερος cf. sch. Α b Τ Hom. Α 469 a (1 130,69 Ε.); sch. in Apoll. Argon. Α 609-19 c (p. 54, 8 W.); sch. ίη Dion. Thrac., Gr. Gr. ΙΙΙ 463,27 Hilg.; Hesych. ε 5980 Latte; Ιο. Gramm. compend. ΙΙΙ 42 (0. Hoffmann, Die griech. Dial., ΙΙ, p. 221); Greg. Cor. de dial. aeol. 32 (p. 608 Schaef.); Etym. Μ. 379,35; Eust. Hom. 136,34.988,8. 15-16 'Έρως το πυρ, το πυρωδες της έπιννμίσ.ς cf. sch. ίη Apoll. Argon. Α 496-98 b (p. 44,7 W.); lun. Philarg. ίη Verg. Buc. ΙΙΙ 66 (1 ΙΙ 2, p. 61,6 Thilo - Η.). τουτο ante είχος scripsi : post είχος codd. 4 μέχρις] μέχρι LZ 5 λάβοι W 6 δέ είπεν] οϊ δε είπον W άπο] άντt Ζ 7 σ.λλως _~patiο relicto om. R2 (m. rec. suppl. atramento pallidiore, cuius vestigia vix oculis cerni po~sunt) 8 άπο του τσ.ράττεσθσ.ι seclusi φσ.σιν] φησιν R2W 9 τοις supplevi πρώτοις scripsi : πρώτω R2LZ πρωτ W ύπόγσ.ισ.] ύπόγεισ. LZ 15 ερος 1 ] ερως W τόΙ om. LZ 16 γάρ om. Ζ έπιθυμίσ.ς] έπιθυσίσ.ς R2W 17 σ.ύτο] σ.ύτον R2WL

3

λάβυ]

15

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

27

δέ· η οτt. μετα. λαμπάδων γpά.φετα.t., η οτt. έκ θεpμότητος γίνετα.t.. σ.λλως. τα. τρία. στοt.χεi:α. εtπων τέταρτον λέγεt. το πυρ, οπεp δα.ψονίως 'Έρωτά. φησt.· συνα.pμόζει.ν γα.p κα.ι. συνά.γεt.ν κα.ι. ένουν πέφυκεν. εστt. δε το λεi:πον εtς το ετεpον πιiν, οπεp ά.pμονία.ς είδος 5

η 'Έρωτος. κα.ι. ο/. πλά.στα.t. γα.p σ.νευ πυpος ού γpά.φουσt.~ "Εpωτα.ς. R2WLZ 121

λ υ σ t. μ ε λ ή ς : ό λύων τα.ς φροντίδας· ού γα.p έντα.υθα.

την μίξt.ν κα.ι. την έπt.θυμία.ν λέγεt., την λύουσα.ν τα. μέλη, άλλα.

F1.222 G. 479,18-24

την ήδονην κα.ι. την σύγκpα.σt.ν των στοt.χείων. το γα.p δt.ά.στημα. 10

τοϋ ά.έpος, εϋκpα.τον ον, λύεt. τα.ς φροντίδας. 'Έρωτα. δε λέγεt. το πυρ,

οπεp ηύκpά.τωσε τα. πάντα.·

ωσπεp γα.p ό

'Έρως ένοi: τα.

δt.εστωτα., οϋτω κα.t ό ηλt.ος ηύκpά.τωσε τα. πάντα.. 'Όμηρος δε τουτο "Ηφα.t.στον κα.λεi: (Β

123 15

έ κ χ ά. ε ο ς

:

426, 1 468, Ρ 88, ω 71, etc.). R2WLZ

όpθως πά.νυ. ό γα.p ά.ηp προ ήλίου ά.να.τολης

κα.t σ.στpων σκοτεt. νός. 'Έρεβος δε το σκότος· επετα.t. γα.p τfl νυκτι.

το

σκοτεt.νόν,

γεγονότων.

ώς

R2WLZ

μηδέποτε

δt.α.φωτt.ζόντων

το

σκότος

σ.στpων

F1.222 G. 479,25480,6

σ.λλως. τt.νες το υδωp χάος είνα.t.· έκ τοϋ

ούpα.νίου ϋδα.τος ά.να.δίδοτα.t. ωσπεp ά.ηp σκοτεt.νός. η εν έστt.ν έξ

ά.μφοτέpων δηλούμενον ή νύξ · δt.α.φεi: δε α.ύτην εtς δύο σώμα.τα..

20

R2WLZT 124

Νυκτος

δ'α.υτ'Αtθήp

τε:

έν

γα.p

τη

'

νυκτt.

2 τά τpί.α - τό πϋp cf. sch. 119 (8-9). 121, 9 τήν σύγχpασLν των στοLχεί.ων cf. Exeg. Anon. Theog. 376,30.377,14-15 Fl. 123, 14 χάος = ά.ήp cf. sch. 116c 1• 17 χάος= ϋδωp cf. sch. 116c 1• 17-18 έχ τοϋ ούpανί.ου - σκοτεLνός cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 306,30-32 Fl. : έχ χάους δέ τό εpεβος χαt ή νύξ γεννίiταL, δηλαδή ό άπό τοϋ πpό της δLαχοσμήσεως ύγpοϋ ζοφώδης καt σχοτεLνός άήp... 124 fere eadem recensionum b et c codd. Cornut. Theol. gr. (p. XVIII Lang) et Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 307,5-6 F1. R2 om. L ante η 2 add. δε R2 2 τέταρτον] δ' R2 4 τό2] τον R2 7 λυσψελής ut lemma scripsi pro λυσψελής δέ R2WLZ (una cum sch. 120 coniunxerunt R2WZ) 9 σύγχpσ.σLν] σύγχpLσLν R2 δLάστημα codd. : δLαί.τημα dub. coniecit Gaisf. . 11 ηύχpάτωσε] εύχpάτωσε W 14 post χάεος add. δέ Τ 15 σκότος om. L 17 σ.λλως - 18 σχοτεLνός sec\. Flach (post ϋδωp λέγοvσLν (p. 24,4) sch. 116 cΙ inser.) 17 σ.λλως om. R2T (spatium relictum explens m. rec. suppl. ίη R2 atramento pallidiore, cuius vestigia vix oculis cerni possunt) post τLνές add. δε L 17 χάος - 18 σχοταν6ς] θ έχ της γης άναδί.δοταL ωσπεp άήp σχοτεLνός, χάος ώνόμασαν Τ 18 ούpανί.ου] ούpανοϋ R2 ante ωσπέp add. δέ L εν έστLν] ενεστLν R2WL 19 αύτήν] αύτόν R2 21 αυτ'] αυ W δ' αυτ' αιi}ήp τε om. Χ 1

η 1 ] η γάp

τά δ LZ

Fl. 222 G. 480,7-9

28

SCHOLIA VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

όρωμεν τον αί.V'έρα κεκοσμημένον άστράσι και σελήνη· και 1tάλιν έαν μη 1tαpαχωρήση ή νύξ, ού φαίνεται ή ήμέρα. R2WLZX ' Fl. 222-223 G. 480,10-17

Fl. 223 G. 481,

126 Γαία δ έ το ι 1t ρ ω τον μ έ ν : κέντρον ή γη· αϊτιον δε σφαίρας το κέντρον- διο γεννq. ή Γη τον Ούρανόν. άλλ'ό Κράτης (frg. pp. 55-56 Wachsmuth) ά1tοpεί · εί γαρ ίσον , 1tως δύναται καλύ1tτειν; λέγει οδν ίσον ομοιον τQ σχήματι, σφαιροειδή, τQ μεγέiJει δε ά1tειpο1tλάσιον· Δίδυμος (frg. p. 300 Schm.) δε οτι έγεννή1'η. οϋτως και 'Αριστοφάνης (frg. p. 60, η. 83 Nauck) έν τQ βί({) < εχειν > λέγει· 'Αμφιτρύων δε γενναιότερον αύτου 1tαίδα γεννq., άντι του οτι έ1tηυξήi1η ό Ούρανος άστερόεις. R2WLZT ΛΒ 127

η. ί

Ούρα ν ον

ά στ ε ρ ό εν

11',

ϊ να

μι ν:

5

10

το ά1tο της γης

συμβαν έν αίτίq, λέγει. την γην καλεί την νυγμήν, ώς έν διαβήτη 1tεpιρραγέντος του ούρανου. και το 1tpωτον 1tαγέν' τουτο αϊτιον του 1tεριρραγ,έντος. ού γαρ 1tpωτον ή 'Περιφέρεια και τότε ή νυγμή, άλλα νυγμη και τότε 1tεpιφέρεια γίνεται.

ίσον

δ'είς όμοίωσιν

15

126 - τόν Ούρανόν (4) [Plut.J de placit. philos. 887 a: οί φυσικοί ά1tό γης αρξασvαί φασι την γένεσιν του κόσμου καθά1tεp ά1tό κέντρου · άρχη δέ σφαίρας τό κέντρον; Achill. Isag. 7 (p. 38,4 Μ.); Ιο. Diac. Alleg. ίη 306,12-18 Fl. 6 ϊσον ομοιον - σφαιροειδη cf. sch. 127; sch. ίη 86 (p. 104,21-26 Pap.); sch. ίη Arat. Phaen. 22 (p. 341,17-30 Μ.). 8-9 έν τ~ βί(f) hoc loco βίος eodem modo quo ίη sch. 830-31 accipίendum est. 127, 13-15 (p. 29,3-5) καί τό 1tpωτον - 1tεpιφέρεια γίνεται Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 306,17-19 Fl. 15 - p. 29,1 (p. 29,5-6) ίσον - σφαι­ ροειδοϋς (ϊσα - 1tεpιφερές Τ) cf. sch. 126 Theog. Soph.

ΕΙ.

1 αίθέρα ex Λ scripsi (cf. etiam Cornut. Theol. gr. 1.1. et Ιο. Diac. Alleg. 1.1.) : άστέρα R2 αύρανόν W άέρα LZX καί σελήνη] καί σελήνην R2 καί σελην W om. Χ 2 έάν] α.ν Χ 3 γαία - μέν] γαί:α δέ [ ............ ] W γαία δέ τοι 1tpωτον Λ γαία δέ τοι Β κέντρον] μέτρον Ζ ή γη] τη γη R2 4 γεννi] γεννάν R2 5 post ά1tοpεί add. λέγων Τ ante ϊσον add. τό R2 5 1tως - 6 λέγει] 1tως [ ....... ] καλ [ ........ ] γει W 6 λέγει] λέγεται Λ σφαιροειδη] σφαιροειδές Λ 6 τ~ 2 - 7 ά1tειpο1tλάσιον] δέ τ~ μεγέθει R2WLZB om. Λ ; 7 δίδυμος] δίδυμον Λ 7-8 οτι έγεννήθη] τό ίσον έαυτη κατά τόν της γεννήσεως λόγον, ηγουν οτι καί αύτός ωσ1tε~ αύτη έγεννήθη Τ 8 οϋτως - 10 άστερόεις coniecturas a viris -doctis prolatas longum est referre (cf. Flach, Glossen und Scholien. p. 116) 8 οϋτως] ου R2WLZB om. Τ 8 άριστοφάνης - 9 βί(f)] άριστοφάνης έν τ~ βιβλί(f) R2 ά.ριστοφ[ ......... ]ι• βλίφ W άριστοφάνης έν τ~ βίβλ(f) LZ άριστοφάνης Τ 9 εχειν supplevi λέγει.] λέγειν LZ om. Τ δέ οηι. R2~T ΛΒ γενναιότερον αύτοϋ·l αύτου γενναιότερον LZ γενναιότερον αύτου Τ 10 άντί του οηι. ΤΛ οτι] οτε R2WL ΤΒ έ1tηυξήθη] ηύξήθη Β ό om. ΤΛΒ 12 έν_ α.ίτίq. Schoem. Flach : έναντ R2 έναντία WL έναντίους (?) Ζ την γην om. W έν 2 codd. : αν Schoem. Flaclι 13 1tpωτον] 1tpώτως LZ τουτο αίτιον] αϊτιον L αίτιον τοϋτο Ζ 15 άλλά] άλλ' ή R2 W 1tεpιφέρεια] 1tεpιφερές R2W είς όμοίωσιν ex ΛΧ scripsi : ή όμοίωσις R2WLZ

j

SCHOLIA

VETERA

IN HESIODI

THEOGONIAM

29

της πεpιφεpείας και του σφαιpοειδους. R2WLZ ϊ ν α μ ι ν π ε p ί π ά ν τ α κ α λ ύ π τ η : την γην ώσπερ κέντρον ύπέi}ετο, έξ ης ώς έν διαβήτη πεpιήχi}η ό ούpανός. καί τό πpωτον παγέν,

5

Fl. 223, η. 2 G.481,1-6

τουτο αίτιον του πεpιαχi}έντος. ού γάp πpωτον ή περιφέρεια καί τότε ή νυγμή, άλλα. πpωτον ή νυγμη ύποτίi}εται, εϊτα περιάγεται ό κύκλος· ϊσα δ'αν εϊη άμφότεpα κατά τό περιφερές. Τ

129 γ ε ί ν α τ ο δ ' ο ϋ p ε α μ α κ p ά , ι V'ε α ν χ α p ί ε ν τ α ς J έ ν α ύ λ ο u ς : έ ν α ύ λ ο u ς δε έναuλιστήpια, ένδιαιτητήpια,

Fl. 223 G.481,7-8

έγκοιμήσεις · ητοι κοιλότητας εχοντα, φάpαγγας. R2WLZX

10

132

Πόντ ον ,

ατεp

φιλότητος

έ φ ι μ έ pο u ·

αύτ α p

ε πει τ α: οl)τος τον Ώκεανον τ-ης θαλάσσης διαστέλλει. 'Ωκεανός,

Fl. 223 G. 481,9482,3

φησίν, ό την ποιότητα τη γfj παρέχων. γέγονεν οί:Jν πpωτον τα οpη

και

ή

θάλασσα,

μήπω

βpοχης η

δρόσου

η

αλλης τινος

ποιότητος ούpανίας έπι της γης γινομένης τQ ούpανQ δε εύνηυ-είσα,

15

ώσανει μετα ταυτα, ή γη ηpξατο και βpέχεσυ-αι και καpποφοpείν.

R2WLZT 134

Κ ο ίό ν

τ ε

: οί Αίολείς το

κ

άντι

του

π

τίV'ενται ·

134 Etym. Gen. ΑΒ Κ ο ίον · ... οί Αίολείς τϊ;> (τό Α) χ άντί του π κέχpηνται · Ποίόν φησιν (φασιν Β), την ποιότητα. ουτοι δέ Τιτάνες κα­ λουνται καί Τιτανίδες, ώς Άκουσίλαος. άλληγοpουσι δέ την ποιότητα · τό δέ Κ p ε ίον διά την κρίσιν · τό δ' Ύ π ε p ίον α διά την (διά την om. Α) κουφότητα - τό δ' ' Ι α π ε τ ό ν βαρύτητα. 'Ησίοδος έν Θεογονί~ (τό δ' Ίαπετόν - Θεογονί~ om. Β); Etym. Μ. 523,50-54 Κοίος· ... οί Αίο­ λείς τό (sic) χ άντί του π κέχpηνται. ουτοι δέ Τιτάνες καλουνται και Τιτανίδες, ώς Άκουσίλαος · άλληγοpία δέ Κοίον την ποιότητα · Κpείον δέ την κρίσιν · Ύπεpίονα κουφότητα · τον δέ Ίαπετόν βαρύτητα. 'Ησίο­ δος έν Θεογονί~.

1 της πεpιφεpείας] της δμοίας L της Ζ

του ex Β supplevi : om. 7 lemma om. LZX (una cum sch. 127 coniunxerunt) i}εάν χαpίεντας addidi 8 έναύλους δέ] τό δέ έναύλους Χ ante έναυλιστήpια add. ηγουν Χ 9 έγκοιμήσεις] έγκοιμέλσεις (a,. verbis praec. seiunctum) ητοι] ηγουν Χ κοιλότητας] κοιλοτάL έγκοιλάσεις coniecit Heins. τας L εχοντα] εχοντας Χ φάpαγγας] φάρυγγας R2L om. Χ 10 έφιμέpου - 11 επειτα om. LZ pro πόντον - επειτα ut lemma habet τέκ' ώκεανόν βαi}υδίνην (ν. 133) Τ 11 ante ώκεανός add. ό Τ 12 τη γτi παρέχων.] την γην παρέχων R2 της γης παρέχων W παρέχων τη γτi Τ 13 ή om_ Τ η 1 ] καί L αλλης] αλλου R2 14 ποιότητος

R2WLZ

ούpανίας] ούpανίου ποιότητος Τ της γης γινομένης] την γην γενομένης Τ 14 τί;> - 15 ταυτα] μετά ταυτα δέ τί;> · ούpανϊ;> εύνηi}είσα Τ 15 ή γη om. R2WLZ ηpξατο] ηpξαντο R2W βpέχεσi}αι] βpέχειν R2W καpποφοpείν] καpποποιείν R2WLZ LZ

Fl. 223-224 G. 482, η. η

l SCHOLIA VETERA

30

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

Ποίόν φησι, την ποιότητα.. Κρείον το βα.σιλικον και. ήγεμονικόν · 'Υπερίονα. την ύπερ της γης κίνησιν του παντός· Ία.πετον δε άπο του ίένα.ι· έπει. γαρ φύσιν εχει πάντα. τα βάρη άφιέμενα, 1tί1tτειν ανω , το τοιουτον είδος Ία.πετον έκάλεσεν. οuτοι δέ, ώς 'Ακοuσίλα.ος (FHG Ι 100, 2; F Gr Hist Ι 2 F 7; Vorsokr. 9 Β 4 Diels-

5

Kranz Τιτάνες κα.λουντα.ι και. Τιτανίδες. Ζήνων (Stoic. vet. Ι frg. 100 ν. Arnim) δε Τιτανά.ς φησι είρησ~α.ι φuσικώτερον, δια 6 ),

το

[μη]

δια.τάττεσ~α.ι

δια

άλληγορουσι δε < σ.λλως>

πα.ντος

του

κόσμου

τα

στοιχεία..

τον μεν Κοίον είναι την ποιότητα.

και. Κρείον την διάκρισιν- Ύπερίονα. δε τον ούρα.νόν, τον ύπερά.νω ήμων ίόντα., και. Ία.πετον την κίνησιν α.ύτου, πα.ρα το 'ίεσ~α.ι και.

10

πέτεσ~α.ι·

F1.223 G. 482,4-10

ό γαρ ούρα.νος ά.εικίνητός έστιν. R2WLZ Κ ο ί ό ν τ ε Κ p ε ί ό ν i} ' : ό Ζήνων ( Stoic. vet. Ι frg. 100 ν. Ar-

ni111) φησί. τούς Τιτiiνας διά παντός εtpησi}αι τά στοιχεία τοϋ κόσμου. Κοίον γάp λέγει τήν ποιότητα κατά τpοπήν Αίολικήν τοϋ π προς τό χ·

Κpείον δε τό βασιλικόν καί. ήγεμονικόν· Ύπεpίονσ. δέ την ανω κίνησιν, άπό τοϋ ύπεpάνω tέναι·

(?)

έπεί. δέ φ{Jσιν εχει πάντα τά κοϋφα άφιέμενα πίπτειν

αvω, τό τοιοϋτον μ~pος

'Ιαπετόν έκάλεσε. Τ

1,9 (15) Κοίος = ποιότης cf. sch. 404; Cornut. Theol. gr. 17 (p. 30, 11-13 Lang); Ety111. Gen. 1.1.; Ety111. Μ. 1.1.; Exeg. Anon. Theog. 378,11 Fl. 1 (16) Κpείος = τό βασιλικόν καί. f~γεμονικόν cf. Cornut. Theol. gr. 17 (p. 30,14-15 Lang). 7-8 (14) Τιτiiνες = στοιχεία cf. Cornut. Theol. gr. 17 (p. 30,2 Lang); Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 308,6 Fl. 10 Κpείος = διάκρισις cf. sch. 375; Choer. Orth., Απ. Οχ. ΙΙ 226,16-17; Ety111. Gen. ΑΒ Κ p ι 6 ς ( κ p ίο ς Α) · εστι δέ ονομα Τιτiiνος παρά τό κεκpίσi}αι ( = Ety111. Μ. 539,20); Ety111. Gen. 1.1.; Ety111. Μ. 1.1.; Ety111. Gud. 346,44 Sturz; Exeg. Anon. Theog. 397, 17-18 Fl. 10-11 (16-17) Ύ πεpίων = ό ύπεpάνω ήμων tών cf. Cornut. Theol. gr. 17 (p. 30,17-18 Lang); sch. Α Ηο111. Θ 480 (ΙΙ 379,58 Ε.); sch. M 1VMa Ηο111. α 8 (p. 13,25,26-27 Ludw.); sch. Η Ηο111. μ 133 (ΙΙ 542,18 Dind.); sch. in Ρίηd. Isth111. V 1 b (ΙΙΙ 242,7-8 Dr.); Ety111. Gen. Β s.v. Ύπεpίονος; Ety111. Μ. 779,3-4; Exeg. Anon. Theog. 378,13-14 Fl.; Eust. Ηο111. 1383,37. 11-12 'Ιαπετόν την κίνησιν - πέτεσi}αι cf. sch. 507 a b, sch. 565 (p. 86,9); sch. ίη Hes. Opp. 50 f (p. 32,11-14 Pert.); sch. in Hes. Opp. 50 g (p. 32,19-20 Pert.); Ety111. Gud. 269,24 Sturz; Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 333,28-29.334,19 Fl.; Exeg. Anon. Theog. 370,1.378,14-15.402,16-17 Fl.; Tzetz. in Hes. Opp. 56 (ΙΙ 81,13-14 Gaisf.); Tzetz. in Hes. Opp. 382 (ΙΙ 247,7 Gaisf.); sch. Tzetz. ad Exeg. in Il. p. 137,27-28 Her111.; Απ. Par. ΙΙΙ 232,9-10; Eust. Ηο111. 87,8.724,28-29 1 ποίόν] ~οίόν W ante φησι add. οvν LZ (cf. Ety111. Gen. 1.1.) 2 0111.Ζ ίαπετόν] Lαπετός LZ 3 Lέναι] ίέναι L εχει] εχειν L βάρη ex ΛΒΧΚ scripsi (cf. etia111 Ety111. Gen. 1.1. et Ety111. Μ. 1.1.) : μέρη R2 WLZ 4 α.νωi}εν praeeuntc Schoe111. scripsit Flach : α.νω codd. 5 άκοvσίλαος cl. Ety111. Gen. 1.1. et Ety111. Μ. 1.1. scripsi : άpκεσίλαος codd. 6 ζήνων - 8 στοιχεία ante κpείον τό βασιλικόν (1) in codd., transposui 7 τιτiiνάς] τιτηνάς R2WL φvσικώτερον] φvσικωτέpως L 8 μή seclusi 9 αλλως inser. Flach 10 δε 0111. R2WZ 12 πέτεσi}αι cl. testi111oniis scripsi : ποpεύεσi}αι codd. 13 κοϊόν - i}' scripsi : κοίον δε καί. κpείον Τ (una cu111 sch. 132 coniunxit) _

της

15

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

31

THEOGONIAM

Θεία ν τε : παpα το V'εωpείν τα παρόντα η παpα το τp-έχειν. R2WLZ

135 a

1

Θεία ν τε ['ΡεLαν τε Θέμιν τε Μνημοσύνην τε]: Θείαν τήν θεωρουσαν τά πάντα δύναμιν, παρά τό θεα.σθαι· η παρά τό θέειν ητοι παν­

a2

5

ταχου

φέρεσθαι.

έν αύτη διαppέουσι. C


έα.υτων πα.τρι ηχ~οντο,

15

έχολοϋντο η διεβέβληντο. ΝsνΒ

Β]

Fl. 227 G. 486,20-22

δ 'η χ~ ον το :

[ έ ξ ά, ρ χ η ς]

157 a




ηγουν έφα.ίνοντο δένδρα. και ζϊ;>α. κα.1. α.λλα. τινα. και πάλιν έπι­ κρα.τοϋντος τοϋ σκότους έκρύπτοντο κα.1. συνεχέοντο πάντα. κα.1. το φως ούκ έφα.ίνετο.

π ά ν τ σ. ς

b

Fl. 227 G. 486,23-24 2-4

Τ

R2 L

R2WLZN

διά. τοuτο

-

20

ά, π ο κ ρ ύ π τ σ. σ κ ε :

ά.pπα.χτιχόν

έπε1. ούκ

< ά.ε1. >

cf. sch. 148.

5 ante μεγά.λψ add. τό 8 post γης add. ησα.ν χα.t

ύπό 2

του Τ L (σ.λλον

πατρός]

-

οί:

έπι-

δέ Χ 7 γα.ίης τε] μήτε L Τ άγα.θων] προτέρων Τ χα.t τψ σφετέpψ τοχηι ηχθοντο

9 Τ

γά.p 2 om. ύπό 1 ] άπό χα.t om.

om. Ζ 9 έσήμα.ινε - 10 έμισουντο] τουτο δέ έδήλωσε Τ 10 τό 2 ] 11 έσήμα.ινε] έσήμηνεν (post σ.λλον τινά.) Τ α.λλον] α.λλην L 1) 12 σφετέpψ μόνον] σφετέpων μόνον R2\V σφετέpων μό-

νων (μόνι.gιν L) LZ

σ.λλως praeeunte Schoem. corr. Flach : om. R2WT LZ 12 ουτοι - 13 γεννώμενοι post α.ύτων τά. όνόμα.τα. sch. 148 (cf. adn. crit.) inser. Τ (praem. οσοL γα.Lης τε χα.t ούρα.νου έξεγένοντο) ουτοι σ.λλων

δεινότατοι] τεροι Τ

των γά.p έξ σ.λλων γεννηi}έντων παίδων ουτοι μάλλον δεινό­ γεννώμενοι] γενόμενοι L ού γενόμενοι Ζ γεγον6τες Τ 15

13

lemma om. Νsν 16 η om. Νsν 17-20 ad ν. 157 adscripsi : ad έξ άpχης (ν. 156) rettul. R2WLZ lemma om. Ν 18 ηγοuν] ητ' vel οτ' R2 (spiritus et accentus ηοη perspicue appinguntur) έφα.Lνοντο] έφα.ίνετο LZ 18-19 έπιχpα.τουντος] χpα.τοϋντος Ν 21 lemma om. Νsν ante πά.ντα.ς add. τό δέ Χ (una cum sch. 154) άποχpύπτα.σχε] ά.πεχpύπτα.σχεν LZX άεί praeeunte Scl1oem. suppl. Flach 21 - p. 37,1 έπιπολά.ζει τό] έπεπολά.ζετο

Χ

j

SCHOLIA

VETERA ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

37

πολάζει το της γης, άλλ'έν καιpQ γίνεται και κινείται. R2WLZ Nsvx

5

158

έν

κ ευ ί} μ ων ι :

159

έ ν τ ο ς σ τ ο ν α χ ί ζ ε τ ο : αντι του καί}'έαυτην έστενά-

ζετο δια δέος.

160

εν ταίς καταδύσεσι. Nsvχ

Nsvx

σ τε ι ν ο μ έ ν η : Σέλευκος (frg. 28 Mueller) αχ ν υ μ έ ν η

γράφει. ου γαρ έστενοχωpείτο, φησίν, άλλα δια τους κpυφί}έντας

παϊδας αυτης ύπο του Ουpανοϋ έλυπείτο. R2WLZT Ουpανου πpοϊέναι 10

εις

φως

μη

συγχωpουντος

τα

[ του γαρ

Fl. 227 G. 486,25487,4

ΟLΚεια τέκνα,

αλλ'ύπο την γην κpύπτοντος, ή μήτηρ λελύπητο· ό δ' Ουpανος

έφήδετο τQ γινομέν~.Χ]

αλλως. σ τε ι ν ο μ έ ν η στενοχωpου­ μένη, ώς το « στεινόμενος νεκύεσσι » (Hom. Φ 220). [στεινομένη δια το τους πολλους καpπους είναι αιτίους των μαχών.]

αλλως. το

ολον τουτό έστι · τα πνεύμCΧ;τ.α εκ της στενοχωpίας αναπέμπεται, 15

της γης στενοχωpουμένης.

161

το δε αλλο πpοσωποποιια.

R2WLZ

[ αίψα δε] π ο λ ι ο υ α δ ά μ α ν τ ο ς : λευκοϋ, η δια τους

πολλους καpπους τους αιτίους των μαχών. δρέπανον νυν λέγει τον καιpον τοϋ αμητου.

164 20

R2WLZ

παίδες έ μ οι και πα τ

διασύρει το ονομα · αταις ί}άλλειν.

η

ά τ α σ ί} ά λ ο υ α τα σ ί} ά λ ου

p ο ς α τα σ ί} ά λ ου : πpοσδε πονηpοϋ, απο του ταϊς είπε, πλέον

αυτους κινουσα

158 eadem Apoll. Soph. 98,20 Β.; Hesych. χ 2393 Latte; sch. HQV Hom. 283 (ΙΙ 466,21-22 Dind.); sch. Q Hom. ν 367 (ΙΙ 575,9 Dind.). 161, 17-18 δρέπανον - άμητου cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 310,15 sqq. Fl. 164, 20-21 άτασθάλου, άπό του ταίς αταις θάλλειν eadem Etym. Gen. ΑΒ s.v. άτασθαλία; Etym. Μ. 162,33; Etym. Gud. 224,9 De Stef.; Lex. Tittm. 329 χ

γίνεται χαί κινείται] γίνεται χαί ή 1 γης] όργης R2WLZNsv κίνησις Νsν γινόμενα έχινείτο χαί μετsβάλλετο Χ 3 έν χευθμωνι scripsi : lemma om. Ν τό δέ χευθμωνι Χ (una cum τ!{) γινομέν(& sch. 160) 4 ante έντός add. τό δέ Χ (una cum sch. 158) lemma om. Νsν άντί του om. Nsv έαυτήν Χ : έαυτόν Nsv (ut videtur) 4-5 έστενάζετο Νsν : έστένεζε Χ 6 άχνυμένη post γράφει transp. Τ 7 γράφει] γράφεται W (per compend.) γρ Ζ 8 παίδας] πάντας R2WLZ 10 έλελύπητο correxi : λελύπητο Χ 12 στεινομένη - 13 μαχών perperam · in textum illata praeeunte Schoem. secl. Flach (cf. sch. 161) 12 στεινομένη

13 είναι] τούς R2W 15 αλλο] αλλον R2 16 αίψα δέ 17 τούς] των R2 19 παίδες έμοί om. Τ 19-20 προσδιασύρει] προσδιαστέλλει Τ 20 δέ) ηγουν Τ ante άπό add. χαί R2 άπό του] παρά τό Τ ταϊς om. LZ 21 άτασθάλου είπε] άπό του άτάσθαλον ε[πε R2\V ά.πό του ά.τάσθα~ον. είπείν LZ αύτούς] αύτός R2 om. LZ seclusi

Fl. 227-228 G. 487,5-7

Fl. 228 G. 487,8-12

38

SCHOLIA

VETERA ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

1tpoς όργήν. ού γαρ έ1tι 1tατέρα δίκαιον είχον έ1tιβαλεϊν χείρα.

R2WLZT Fl. 228 G. 48 7, Ι 3-14

Fl. 228 G.487,17-18

ά ει κ έ α : άνόμοια, τοuτέστι κακά. t ελαβον δε ύ1tουρ­ γησαι, δηλονότι το τέως κpu1tτόμενον ά.1tοτελεϊν. t R2WLZ 166

174

άεικέα:

άεικέα λέγει τά άνόμοια, τά δεινά. Χ

ε ίσε

δ έ μ ι ν : δια το λεληθότως -;ον χρόνον 1tαpιέναι

εϊρηκε το

175

Fl. 228

κ ρ ύ ψ α σ α.

176

R2WLZ

κ α ρ χα ρόδον τα : [ ηγοuν την αpΊtην, την Χ"

χείς όδόντας εχοuσαν.

Fl. 228 G. 487,19-21

5

η λ

iJ ε

δ ε

τρα-

XB'v] ν ύ κ τ

έ 1t ά γ ω ν :

το

ά.1tοτέλεσμα

του

10

Ούρανοϋ 1tάλιν διακρίναι θέλει. οuΊtω γαρ ην εύκρινης ό Ούρανός.

R2WLZNSV Fl. 228 G. 487,22-24

178

ό

δ 'έκ

λ ό χ ο ι ο : Άριστόνικος

θυρεοϊο · λοχεός γαρ λέγει. βεβίασται δε το εθος.

λ ο χ εο ίό λ ο χ ε ο ϊ ο

φησι, ώς 1tαρα το

R2WLZX

15

174, 6 Κρόνος = χρόνος cf. sch. 137, sch. 459. 175 Apoll. Soph. 95, Hesych. κ 945 Latte; sch. Α Hom. Κ 360 (1 359,30 Dind.); Phot. Lex. 11 293 Naber; Lex. Sud·a 111 38,5; Etym. Μ. 493,2 sqq.; Lex. Tittm. 1144; Ba. 1 268,11. 178 sch. Α Hom. Ψ 160 (11 254,3-13 Dind. = Herodian. 11 1, p. 121,1-12 Lentz) κηδεός · τινές έβάρuνον, ώστε είναι γενικήν · 10

Β.;

αμεινον δέ όξύνειν, ί:να η ρηματικόν, άπο τοϊ:ί κηδεύω. τά γάρ είς ος λήγον­ τα όνόματα, παρά ρημα γινόμενα, καθαρεύοντα καt τ~ Έ παραληγόμενα όξύνεσθαι θέλει, φωλεύω φωλεός, όχεύω όχεός καt έν πλεονασμ~ τοϊ:ί σ όσχεός. καt παρά το σωρεύω δε ό σωρεός · το δε σωρός κατά σuγκοπήν άπετελεϊ:το. καί. παρά το λοχεύω δέ ό λοχεός εσται κατ' όξεϊ:αν τάσιν · « ό δ'έκ λοχεοϊ:ο πάϊ:ς » (Hes. Th. 178). άλλ' οuν γε βαρuτόνως οί πλείοuς άνέγνωσαν, πλεονασμόν έκδεξάμενοι ηϊ:ί ε, ώστε παρά την λόχου γενικήν (« έκ λόχου άμπήδησε » Il. 11,379) λόχοιο γενέσθαι καt λοχέοιο. οϋτως δέ

κατά τον προεφημένον κανόνα, ρήματος οντος τοϊ:ί κηδεύω το παρ' αύτό ονομα, λέγω δέ τό κηδεός, όξuτονηθήσεται;

(IV 310,27 Dind.);

Method.

apud

Etym.

Μ.

cf. etiam sch. Β Hom. ψ 160 59,43-45; Etym. Μ. 742,31

1 προς όργήν] είς δρμήν Τ έπt] είς Τ post έπt add. τον R2 χεϊ:ρα] χείρας Τ 3 ελαβον - 4 άποτελεϊ:ν corrupta crucibus incluW dere malui : praeeunte Schoen1. una cum sch. 174 coniunxit Flach in hunc modum correcta ελαθεν δέ ύποuργήσας, δηλονότι τό τέλος άποτελων κρuπτόμενος 4 τέως] τέλος L τέος Ζ κρuπτόμενον post άποτελεϊ:ν transp. LZ 10-12 una cum sch. 174 coniunxit Ζ 10 lemma om. Νsν δε om. W 11 οϋπω] οϋτω LZ ό om. Νsν 13 ό - λόχοιο] το δέ λοχίοιο Χ (una cum sch. 176) λόχοιο] χόλσιο Ζ άριστόνικος - φησι] άριστο-

ν[ ........... ] φησι W 14 λοχεός - λέγει om. Χ λοχεός] λ~χεός , δέ το λοχεοϊ:ο] δέ τό λοχεϊ:ο R2 δέ τό λεχεοϊ:ο L Χόχιος γάρ Χ (ante

Ζ

βεβιασται)

j

SCHOLIA

VETERA

179

δ εξ ιτ ε ρη

180

φ ί λ ο u

γονης α.ρχειν5

ΙΝ HESIODI

ΊΉΕΟGΟΝΙΑΜ

: . σχήμα

δ ' ά.

7t

ο

39

Dερίζοντος εδειξε. R2WLZ

μή δ ε α :

μή δ ε α

Fl. 228 G. 487,24

λέγει έκ του της

τα γαρ 1tλείονος γονης αϊτια ά.1tέτεμε·

[μήδεα]

η ά.1tο του μέζεά τινα είναι, τα μέσον οντα των μηpων· η ά.1tο του μ ήδω το βοu λεύομαι · οί α.νDpω1tοι γαρ οί βοu λεuτικοι και 1tάντες ά.1tο τούτων γίνονται.

ε ξ ο 1t ί σ ω : δια το εξο1tίσω pί 1tτει ν τους Dερίζοντας. νοείται δε το έ ζ ο 7t ί σ ω και μετα ταυτα, ώς αν μετα το κόψαι

10

184

1t ά σας

δ έ ξ α το :

δια την διασ1tοpαν του σίτου. εκ

γ ε ί ν α τ

' ' Ε pι ν

uς

τ ε

αί

:

μετερχόμεναι

το

σuγγε­

νικον αίμα. έγέννησε γουν τας Έpινυς εκ του αϊματος και τους Γίγαντας. Γίγαντες δε οί γηγενείς

15

γενείς,

ά.λλ'οί Γίγαντες ά.σεβείς·

οί

ά.σεβείς·

1tάντες μεν γη­

ά.νDpώ1tους γαρ

τους δικαίοuς

καλεί. αλλως. Έpινυς ά.1tο της ερας, Γίγαντας δε ά.1tο της γης

αρχειν (3) Orion. Etym. 99,24-25 Sturz; Etym. Gen. ΑΒ s.v. Etym. Μ. 583,33-34 (cf. etiam cod. Haun. apud Etym. Μ. 1.1.); Etym. Gud. 390,42-43 Sturz; Lex. Tίttm. 1358; Eust. Hom. 407,1-3.1555,13-14. 4 ά.πό του μέζεά - μηρών Etym. Gen. ΑΒ s.v. μέζεα; Etym. Μ. 575,10 sqq.; Etym. Gud. 383,14 Sturz. 4-5 ά.πό μήδω τό βουλεύομαι cf. sch. 188. 185, 14 Γίγαντες οί γηγενείς οί άσεβείς cf. sch. in Aristoph. Nub. 853 (p. 118b, 15 sqq. Duebn.); Lex. Suda Ι 522,10-11. 16 Έρινυς ά.πό της ερας cf. sch. 472. Γίγαντας ά.πό της γης cf. Etym. Gen. ΑΒ s.v. Γίγας et Etym. Μ. 231,23 sqq. ( = Orpl1ic. frg. 63 Kern); Lex. Tittm. 437

180 -

μήδεα;

cum sch. 178 coniunxerunt codd. edd. (τό δέ ante δεξιτερη perperam iter. R2 εδειξε] [ ...... ] W 2 lemma om. 3 μήδεα seclusi 4 τινα - μέσον] τι[ .......... ]έσον W 7 έξοπίσω 1 - έξοπίσω2] έξ[ ...... ]ια [ .. ] έξοπίσω W 8 νοείται codd .. : an νοεί? 10 lemma om. Νsν pro lemmate habet τό δέ πάσας έδέξατο ή γη Χ (una cum sch. 182) δέξατο] δ' έδέξατο R2WLZ post δέξατο add. γαία Τ διά - σίτου om. Τ τήν διασποράν praeeunte Schoem., qui etiam τόν διάσπορον dub. coniecerat, scripsit Flach : τό άδέσποτον codd. 11 post έλλάδος sic pergit Τ : έριννύς δέ ά.πό της ερας - ά.πό της γης λέγει (sch. 185,16). τάς νύμφας · έχ τούτων - μελίας δέ άπό του μηλα τά. αλογα (sch. 187) 12 γείνατ' cl. Theog. scripsi : γείνατο, δ' eodd. αί μετερχόμεναι] αλλως έριννυς λέγει τάς μετερχομένας Τ 13 γουν] ουν Τ 14 γηγενείς!] συγγενείς L post μεν add. γά.ρ Τ 16 αλλως om. Τ 16 έρινυς - p. 40,1 ώνόμασεν post έλλάδος sch. 184 inser. Τ (cf. adn. crit.) 16 έρινυς scripsi : έριννυς R2WLZ έριννύς Τ post έρινυς add. δε Τ ερας] έρινν R2 έριν W post ερας add. ών6μασται Τ γίγαντας δέ] γίγαντες δέ LZ τούς δέ γίγαντας Τ 1 una

add.) R2W

F1.229 G. 488,5-7

R2WLZ

διαδοχής γαρ εσ1tείρετο ή γη της 'Ελλάδος. R2WLzNsvτx

185

G. 487,30488,4

R2WLZ

182

ερριψε.

F1.228-229

σχημα

Fl. 229 G. 488,8-9

Fl. 229 G. 488, 10-21

SCHOLIA

40

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

ώνόμασεν. αλλως. μεγάλους Γίγαντας τους άνδρείοuς ανδρας λέγει. Γιγάντων δε όνόματα ταuτα· 'Αλκυονεύς, 'Εγκέλαδος, Πορφυρίων, Μίμας, Fl. 229 G. 488,22489,3

187 Ν ύ μ φ ας ι i} ' ας Μ ε λ ί α ς J : έκ τούτων 'ijν το πρωτον γένος των άνitρώπων· Μελίας δε δια το αμα τοίς δένδρεσι γίνεσitαι. την γένεσιν των άλόγων ζ~ων· Ν ύ μ φας γαρ την αλλην γένεσιν των ζ~ων· Μελίας δε έκ του μηλα είναι τα πρόβατα. R2WLZT λέγει δε και 'Ορεστιάδας και Άμαδρuάδας.

Fl. 229,230 G. 489,4-7

'Όβριμος, Φροϋτος. R2WLZT

5

R2WLZ

188 μ ή δε α δ 'ώ ς : μ ή δε α τα αιδοία. ού γαρ itέλει άλογίστως ήμιiς προσιέναι τοϊς άφροδισίοις, άλλα μετα λόγου. όρitως οuν την των άφροδισίων προεστωσαν

φ ι λ ο μηδέ α

φησί

10

(ν.

200). R2WLZX

189

[δια την πολλην κίνησιν της μίξεως.

Νsν]

Fl. 230 G. 489,8-9

15

191 a

ά φ ρο ς

ά π 'ά

it ανά το u :

την

ζέσιν

τον άφρισμον της μίξεως, την άφροειδη σποράν.

Fl. 230

b

G. 489,10-13

τ

του

αίματος,

R2WLZX

(& δ 'εν ι κ ο ύ ρ η : τουτέστιν έν τQ άφρQ της μί-

187 - ά.νθpώ1tων (5) cf. sch. 563 b; Hes. Opp. vv. 143-45; sch. in Hes. Opp. 143-151 (p. 58,17 sqq. Pert.); sch. in Hes. Opp. 145 (p. 59,6 sqq. Pert.); sch. Τ Hom. Χ 126 (VI 382,20 Μ.); Palaeph. de incred. 35 (p. 52,9-10 Festa): κατ. ταλλα φαύλως ετ1tον χαί τό 1tpωτον γένος ά.νθpώ1tων έκ μελιών γενέσθαι [φασίν]; Hesych. μ 793 Latte μελί ας χα ρ 7t 6 ς · τό των ά.νθpώ1tων γένος;

Tzetz. ίη Hes. Opp. 144 (11 130,1 sqq. Gaisf.); Moschop. in Hes. Opp. 144 (11 130,20 Gnisf.). 5-6 Μελίας - γίνεσθαι cf. sch. in Apoll. Argon. Β 3-4 a (p. 125,1-2 W.); Epim. Hom., Απ. Οχ. 11 389,12-13; Eust. Hom 1210,39-40. 188 cf. sch. 180 σ.λλως om. Τ 1 ών6μασεν] ώνομάσθησαν LZ .λέγει Τ γάλους add. δέ τούς Τ 1-2 σ.νδρας λέγει] λέγει σ.νδρας Ζ νεύς] ά.γκυονεύς Τ 3 οβριμος] ομβριμος Τ (post φροuτος)

post με2 ά.λκυοφροuτος]

φοuτος Τ

(an ροίτος? cf. Roscheι·, 111 2,2469) 4 sqq. ιιηa cum sch. 184 coniunxit Τ (pω lemmate habet τά.ς νύμφας) θ' - μελίας cl. Theog. addidi 4 ην - 5 γένος] Ίtpωτον ην τό γένος Τ 6 γίνεσθαι] γενέσθαι Τ η inser. Flach άλ6γων] σ.λλων L 6 νύμφας - 7 ζ~ων om. Τ 7 μελίας] [ ...... ] R2 7 έκ - 8 1tp6βατα] ά.1tό του μηλα τά. σ.λογα Τ 8 ετναι om. W 10 sqq. una cum extremo sch. 201 coniunxit Χ 10 μήδεα δ' ώς] om. R2X μήδεα W post μήδεα 2 add. δέ Χ 10-11 ά.λογίστως post ήμα.ς transp. Χ 12 φιλομηδέα] φιλομήδεα R2W φιλομειδη Χ 14 lemma inserui 16 ά.1t' ά.θανά.του om. Χ την ζέσιν] ή ζέσις Χ 17 τον ά.φρισμόν] δ ά.φρισμός .Χ την ά.φροειδη σΊtοpάν] ή ά.φροειδης σ1tοpά. Χ 18 pro τί? - κούρη habet ά.μφt δέ λευκός ά.φρ6ς Τ ενι scripsi : ένί codd. 18 τουτέστιν - p. 41,1 μίξεως om. Τ

J

SCHOLIA

YETERA ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

41

ξεως. έχ γαρ της 11α.λά.σσης ή 'Αφροδίτη δια το ύγpόν. ή γαρ έ-πι11υμία. ά.-πο της ύγpότητος γίνεται, 011εν χα.1. ύγpους χα.λοϋμεν τους ά.σελγείς ά.νJJpώ-πους. R2WLZT

5

192 -π p ω τ ον δε Κ υ 11ή p οι σι : ΚύJJηpά. έστι -πόλις Κύ-πpου. εϊpητα.ι δε ΚύJJηpα. -πα.pα το χεύJJειν χα.1. χpύ-πτειν το α.ίσχpόν,

F1.230 G. 489,14-17

ητοι τον εpωτα. · ή έχ τοϋ χύει ν έν 11ισί. -πα.pα.11α.λά.σσιοι γαρ οi:ιτοι.

R2WLZT 194 έ χ R2WLZ 10

195

δ 'ε βη

α. ί δ ο ί η :

ητοι τψία. ή ά.-πο των ά.ίδοίων.

F1.230 G. 489,18-19

την δ ' Ά φ p ο δ ί την : το α.ύτο την Άφpοδίτην χα.1. την

F1.230 G. 489,20-22

Δήμητpα.ν χα.λοϋσι. μετα την μίξιν γαρ χα.1. ή γη βοτά.να.ς ά.νέδωχε·

μίξιν δε λέγει τοϋ ομβpου -προς την γην. R2WLZT

196

ά. φ p ο γένει α. ν :

την Άφpοδίτην. ή -πα.pα τον ά.φpόν,

ή -πα.pα το ά.φpα.ίνειν, ώς Εύpι-πίδης (Troad.

15

ν. 989) ·

τα μωpα. γαρ -πά.ντ' έστ1.ν 'Αφροδίτη βpοτοίς.

(6) eadem Etym. Gud. 352,19-20 Sturz. 4-5 Κύi}ηρα = Ravenn. Cosmogr. V 20 (p. 393,10 Pinder-Parthey); Etym. Gen. ΑΒ Κ u iJ έ ρε ι α · ... ό δέ 'Ησίοδος ά.πό ΚuiJήρας πόλεως Κύ­ τ:ροu (his verbis subiciuntur vv. 196-200 Theog.); Etym. Voss. apud Etym. Μ. 543,44; Etym. Gud. 1.1.; cf. R.E. ΙΙΙ, 2530-2531. ΧΙΙ- 1 , 99,107-108. 196 - βροτοίς (15) eadem Etym. Gud. 245,18-20.246,21-22 De Stef. 13 παρά τον ά.φρόν Hes. Theog. v. 197; Plat. Crat. 406 c; Ovid. Fast. IV 62; Macr, Sat. 1 8,6; sch. in Eur. Troad. 990 (ΙΙ 368,25-369,1 Schw.); Choer. Orth., Απ. Οχ. 11 170,23; lsid. Etym. VΙΙΙ 11,76-77 (ex quibus Rab. Maur. de Univ. XV 6, P.L. 111,432 Β); Nonn. Abb. ad Greg. Naz. orat. 1 contra lul. (P.G. 36,1033 Α); Etym. Gen. ΑΒ 'Αφροδίτη · παρά τό δύνειν έχ του ά.φροϋ ... t= Etym. Μ. 179,4-5). 14 παρά τό ά.φραίνειν sch. 934 a; Cornut. Theol. gr. 24 (p. 45,6-7 Lang); [Heracl.] Quaest. Hom. 30 (p. 45,15 ed. Soc. philol. Bonn.); Choer. Orth., Απ. Οχ. 11 170,23-25; Ιο. Lyd. de mens. IV 64 (p. 116, 11-12 W.); Epim. Hom., Απ. Οχ. 1 37,26-27; Etym. Gen. ΑΒ 'Α φ ρο δ ί­ τ η · ... τινές δέ παρά τήν ά.φροσύνην. ή γάρ 'Αφροδίτη έναντία έστί τη φρονήσει, ηγοuν τη ΆiJηνq. (τη ά.i}ηνq., ο έστι τη φρονήσει Β) ( = Etym. Μ. 179,12 sqq.); Eust. Hom. 414,38 (ex Arist. Rhet. 1400h,23).

192 -

χύειν

τ.όλις Κύπρου Anon.

2 ά.πό της] ά.πό Ζ έξ Τ 4 πρωτον δέ χui}ήροισι] 1 έχ γάρ] ά.πό Τ L χύi}ηρα Ζ χuiJήροισι ζαvέοισι Τ 4-5 post χύτ.ροu add. μικρά. Τ 5 χύi}ηρα] οϋτω Τ 6 ητοι τον ερωτα om. Τ 11τοι] ηγοuν ι έχ του] παρά τό Τ έν i}ισί LT (in L m. rec., ut videtur, supra linean1 scripsit): om. R2WZ παραi}αλά.σσιοι] παραiJαλασσία Τ οuτοι] ή πόλις Τ 8 ητοι] ηγοuν L 10-12 una cum sch. 191 b coniunxit Τ (]emma om.) 10 post αυτό add. δέ Τ 11 δήμητραν] δήμητρα Τ γάρ] δέ L (γάρ L1) ά.νέδωχε] εδωχε R2 ά.πέδωχε L 13 post ά.φρογένειαν add. τε vεά.ν Τ τήν ά.φροδίτην om. Τ 15 μωρα] μωρά R2W μωρά Ζ μόρια Τ πά.ντ'] πάντα Ζ πά.ντεσσι Τ έστίν] γίνεται Τ ά.φροδίτη] ά.φροσύνη · Τ βροτοίς] βροτοίσι Τ om.

F1.230 G. 489 ,23-27

42

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

Κυirέρεια δε άπο του κεύirειν τους έραστας και λάirρα γίνεσDαι..

R2WLZT Fl. 230-231 G. 489,28490,7

201

τ η

δ ' 'Έ ρ ο ς

ώ μ άρ τ η σ ε :

τους παρεπομένους DεQ

ώνόμασε 'Έρωτα και "Ιμερον διαφόρως, ίνα μη ξενισDης. ερως μεν

γαρ το δι' όράσεως έρα.ν- ίμερος δε το μετα την ορασιν έπιirυμείν.

s

οίον είδες βιβλίον καλον περι την άμφίασιν και το γράμμα και τα έξης, και ί.δων ήράσirης κτήσασirαι αύτό, ί.δου ερως· ίμερος δε έαν μετα το κτήσασflαι έπιflυμήσης και έκμαflείν και ποιησαι τα γε­ γραμμένα. οϋτω δε και έπι παντος πράγματος.

Fl. 231 G. 490,8-15

202

γ ει ν ο μ έ ν η

τα

7t

ρ ω τα :

R2\VLZT

αϋτη δε έξ άρχης τιμην

10

εχει, οτε έγεννήirη και συνηριirμήirη, φησί, τοϊς Dεοϊς. ποίας τιμης

ελαχε λέγει·

παρ

D εν ίου ς

τ 'ό ά ρους

και τα έξης. πρώτον

γαρ κινείται όμιλία μεταξυ παρirένων, είτα μειδιασμος και γέλως· είτα τέρψις έπακολουflεί, φιλία και προσήνεια. R2WLZT

αλλως.

τιμην εχει το επεσirαι αύτη τον 'Έρωτα και τον ulμερον- ταύτην

1 Κυ1'έpεια - γίνεσ1'αι eadem Αη. Par. IV 48,27-28; cf. Hesych. χ 4440 Latte; sch. HQ Hom. 1' 288 (Ι 381,27 sqq. Dind.); sch. Β Hom. σ 193 (ll 661,17 Dind.); Phot. Lex. ΙΙ 298 Naber; Lex. Suda ΙΙΙ 206,23.216,29; Etym. Gen. ΑΒ Κ υ 1' έ p ε ι α · ή 'Αφροδίτη, παρά τό χεύ1'ειν τούς εpωτας · ή (η Α) χευ1'όμενον εχουσα έν έαυτϋ (αύτf} Β) τόν εpωτα · η παρά τό χεύ1'ειν χαί χpύπτειν τό αίσχpόν (cf. sch. 192) ... ; Etym. Μ. 543,40 sqq.; Etym. Gud. 351,57,58-59.352,15,17 Sturz; Lex. Tittm. 1266; Απ. Par. IV 80,2-4; Eust. Hom. 1598,51. 201, 4-9 εpως μεν. γάp - πράγματος eadem Etym. Gen. ΑΒ s.v. ϊμεpος; Etym. Μ. (cod. Voss.) 1348 Β (οϋτω - πράγματος om.); cf. Exeg. Anon. Theog. 383,4-7 Fl. 1 έpαστάς codd. : εpωτας Flach (cf. testim.) fortasse rectius γί.νεσ1'αι] παpαγίνεσ1'αι Τ post γίνεσ1'αι add. η ά.πό του χύειν τον εpωτα Τ 3 εpος] εpως R2WL post ώμάpτησε add. χαί ίμερος εσπετο καλός Τ τούς παpεπομένους corr. Flach : τά παρεπόμενα R2WLZ τά έπ6μενα Τ 1'ε~] 1'εός R2W ταύτη 1'εούς Τ 4 εpωτα - διαφόρως] χαί ίμερος άδιαφόpως R2WLZ εpως] εpα Ζ 4-5 μεν γάp] δέ R2WLZ om. Etym. έpciν] όpiiν R2 Etym. Gen. δέ om. Gen. 5 όpάσεως] έpάσεως LZ Ε tym. Gen. τό2] ή Τ οpασι ν] εpασι ν LZ έπι1'υμείν] έπι1'υμία Τ 6 περί - 7 έξης om. Τ · 7 χαί om. Etym. Gen. Α αύτό] αύτ~ L 7 ίδού - 8 χτήσασ1'αι om. R2WLZ 8 έπι~υμήσης] έπι1'υμήσας R2 WLZ χαί έχμα1'είν ante έπι1'υμήσης transp. Etym. Gen. ante χαί 2 add. αύτό R2WLZ 9 δέ χα.ί] δέ L δή χαί Τ om. Etym. Gen. ,10 sqq. 10 τά πpωτα om. ad ν. 203 (ταύτην δ' έξ ά.pχης τιμήν εχει) adscr. Τ R2W 10 αϋτη - 11 εχει om. Τ 11 οτε] οτι R2W φησί om. Τ 11

-ποίας - 12 λέγει]

λοιπόν Τ 12 ελαχε ex Χ scripsi : μετήλλαξε R.2 WLZ λέγει scripsi : λγ" _R2 λεγ W λέγων LZ τ' όάpους] τ' ά6pους R2W τ' ώάpους L όάpους Τ τά om. Τ post έξης add. τά πpωτα R2WLZ (a verbis praec. seiunxerunt R2WL) 13 παp1'ένων] παp1'ένου LZ μειδιασμός χαί γέλως] γέλως χαί μειδιάματα Τ 14 είτα] επειτα

έξαπατωνται, μετά δέ τοϋτο Τ Τ ante φιλία add. χαί Τ

τέρψις έπαχολουθεί] προσήνεια] ενωσις Τ

έπαχολου1'εί τέρψις

15

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

43

έξ άpχης 't'ψην εχει. -πα p i} εν ίου ς δέ, ίν'τj .'t'ας έ-πι 't'ης -παpi}ε­ νίας όμιλίας. R2WLZ 't' ους δε -πα 't' ή p : με't'α 't'o εί-πείν -πεpι Άφpοδί't'ης ηλi}εν έ-πι 't'ους Τι 't'ανας. Τι 't'ανες δε οί αδικοι και βλα-π't'ικοί, έκ

207

5

Fl. 231 G. 490,16-21

't'ου σίνεσi}αι 't'ην Ψυχην 't'ου μέλλον't'ος βλά-π't'εσi}αι. η ά-πο 't'ου

μέλλειν αύ't'ους 't'ψωpίας 't'ίνειν ύ-πεp 't'ης 't'OU -πα't'pος ϋβpεως [ενεκα 't'OU Ούpανου] -παpα 't'OU Διός ['t'OU υίου αύ't'ου]. R2WLZ

10

τούς δε πα.τήp Τιτηνα.ς έπίκλησιν κα.λέεσκεν: ά.πό τοu μέλλειν α.uτοuς τιμωpία.ν τίνειν uπέ:p της τοu πα.τpός uβpεως uπό τοu Διός. η ά.πό τοu τιτα.ίνειν τήν ψuχήν έα.uτων, ο έστι βλά.πτειν, μέλλον­ τα.ς τιμωpείσ1'α.ι uπό Διός διά. τήν α.uτων ά.δικία.ν κα.1. έπα.νά.στα.σιν. Τιτιiνες

G. 490, η. w

γά.p οί α.δικοι κα.1. βλα.βεpοί, ο1'εν κα.t Τιτιiνες όνομά.ζοντα.ι οί μωpα.ίνοντες. Τ

209

't'

ι

't'

αίνο ν

't'

ας :

i}ελήσαν't'ες 't'ψωpίαν ά-παι't'ησάι 't'ον

-πα't'έpα, -παpεκ't'είνοy't'αι 't''Ώ ϋβpει και 't'ίσεως αξια -ποιουν't'αι 't'ψω­

15

pουν't'ες 't''Ώ μη't'pί. αλλως. 't'ίσιν και 't'ψωpίαν λαμβάνον't'ας ύ-πεp

ών ήδίκει ό Ούpανός· η 't'ψωpίαν -παpέχον't'ας, -παpόσον και Τι't'α­ νες όνομάζον't'αι η μωpαίνον't'ες. αλλως. -παpα 't'O 't'Ε't'άσi}αι και

έξα-πλωi}ηναι. η

[ Ο't'ι] Ι

ώς λέγει OU't'Oς ά-πο 't'ης δόξης 't'OU Όpφέως

't'OU't'o λαβών (Orphic. frgg. 57, 136 Kern), ο't'ι -πάλιν 't'ψωpησαι 207, 4 (11-12) Τιτιiνες = α.δικοι, βλα.πτικοί cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 310,1-2 Fl. 5-6 (9) ά.πό τοu μέλλειν τιμωpία.ς τίνειν cf. sch. 209. 209, 13 sqq. (p. 44,4 sqq.) Τιτάνες = τίνω/τίνομα.ι cf. sch. 207; Hes. Theog. ν. 210; Plut. de esu carn. 996 c; Athenag. pro Christ. 18 (= Orphic, frg. 57 Kern); Hesych. τ 973 Schm.; Choer. Orth., Αη. Οχ. ΙΙ 263,21-23; Isid. Etym. ΙΧ 2,135 (ex quibus Rab. Maur. de Univ. XVI 2, P.L. 111,445 Β); Etym. Gen. ΑΒ Τι τ ά. ν · ά.πό τοu τίνω τοu (τό Α) σημα.ίνον­ τος τό ά.ντα.ποδίδωμι (ά.ποδίδωμι Α) γέγονε (om. Α) τινά.ν (τιά.ν Β) κα.1. τι­ τά.ν · οί οuτω δια.πpα.ττ6μενοι ώστε δοuνα.ι τιμωpία.ν; Etym. Μ. 760,39-41; Etym. Gud. 530,30-33 Sturz; Lex. Tittm. 1730; Tzetz. in Lyc. Alex. 1191 (ΙΙ 343,11-13 Scheer). 17 Τιτιiνες = τείνω cf. Etym. Gen. ΑΒ Τι τ ά. ν · . . . η πα.pά. τό τιτα.ίνω τιτά.ν, οίονεί οί τείνοντες (έκτείνοντες Β) τά.ς χείpα.ς είς τό κ6ψα.ι τά. α.ίδοία. τοu πα.τp6ς ... ; Etym. Gen. Α τ ι τ α. ί ν ω · τό τείνω κα.1. ελκω, ά.πό τοu τα.ίνω κα.1. τιτα.ίνω η ά.πό τοu τα.νύω; Etym. Μ. 760,41-46; Etym. Gud. 530,33-34 Sturz; Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 330,21 Fl.; Exeg. Αηοη. 'theog. 383,15-16 Fl.; Eust. Hom. 244,3-4.712,24-25. 849,53-54.985,36-37,40-41 1 ϊν'] ϊνα. R2W 4 τιτιiνες] τιτηνες R2W 6 τίνειν] τείνειν R2 7 ενεκα. τοu oupα.νou, adscripta ad uπέ:p της τοu πα.τpός uβpεως disertius explicanda, secl. Schoem. Flach πα.pά. τοu] περί R2W τοu uίou α.ύτοu perperam addita ab aliquo qui Uranum Saturnum esse putavit, secl. Schoem. Flach 13 1'ελήσα.ντες correxi : 1'ελήσα.ντος R2W 1'ελήσετα.ι L 1'ελήσετ Ζ 14 πα.pεκτείνοντα.ι] πα.pεκτείνοντα. LZ ποιοuντα.ι] ποιοuντα. LZ 16 πα.pέχοντα.ς] πα.pέχοντες R2W 17 μωpα.ίνοντες] μωpα.ίνοντα.ς LZ post α.λλως add. τιτιiνα.ς R2W 18 έξα.πλω1'ηνα.ι] έξα.πλοuσί}α.ι W έφα.πλω1'ηνα.ι Flach οτι seclusi 19 τοuτο λα.βών] λα.βών τουτο LZ

Fl. 231-232 G. 490,22491,9

44

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

μέλλει ό Κρόνος τους ί}εους χα.ι. λαβείν την βασιλείαν α.ύτοϋ · ητοι

πάλιν έπιχpα.τησα.ι μέλλει το σκότος έχεϊνο το ά.pχα.ιότα.τον τους G. 490,

η. χ

ζ4>δια.χους κύκλους τους εχοντα.ς τους ά.στέpα.ς. R2WLZ φ ό: σ χε δ έ τ ι τ σ. ι ν ο ν τ σ. ς : τίσιν χσ.ί τιμωpίσ.ν λσ.μβό:νοντσ.ς ύπέp ων ήδίχησσ.ν· η τιμωpίσ.ν πσ.pέχοντσ.ς-

η i}ελήσσ.ντσ.ς τιμωpίσ.ν ό:πο­

5

τ~σσ.ι τον πσ.τέpσ. πσ.pεχτεLνοντσ. τήν ϋβpιν χσ.ί τίσεως αξισ. ποιοuντσ.. Τ

Fl. 232 G. 491,12-14

το ϊ ο δ' ε π ε ιτ α. : τούτου γαρ τοϋ εpγου εμελλεν α.ύτος

210

ό Ζευς τψωpησα.ι τον Κpόνον, έπει. χα.ι. α.ύτος ημα.pτεν εί.ς τον 'ίδιον πατέρα..

Fl. 232 G. 491,15-20

R2WLZT Ν υ ξ

: ειχοτως έχ Νυχτος γεγενησί}α.ι είπενά.γνοία.ς γαρ τα. τοια.ϋτα. πα.ί}ήμα.τα.. R2WLZT εί}ος ο;:Ίν χα.ι. 211 a

δ 'ε τε χε

τQ ποιητη έπι. των

10

τεί}νηχότων λέγειν στυγεpη νυξ έχά.λυψεν.

όνείpων δε φϋλον το πληί}ος α.ύτων έμφα.ίνει, ών τινες μεν ί}οpυ­ βώδεις, τινες δε ά.πα.τεωνες. ή δε ά.χpιβως ούδενι. συγχα.ί}ευδήσα.σα.

τέτοχε. R2WLZ Fl. 232 G. 491,20-22

Fl. 232 G. 491,27-29

Fl. 232 G. 492,1-3

15

[ Κ η p α. μ έ λ α. ι ν α. ν : Μοίρας λέγει τα.ς έπψεpιζούσα.ς, Κηpα.ς δε τα.ς έπιψηφιζομένα.ς τον ί}ά.να.τον· R2WT η τα.ς γινομένα.ς τιμωρίας των χα.κών εpγων. R2WJ b

212

τ έχε

δ

αλλως. τα. γαρ

213

ο ϋ

τ ι νι

' "Υπ ν ον : τα.ϋτα. γαρ εί}ος επεσί}α.ι τη νυκτί. έξ ά.μιξία.ς γεννηί}έντα. φόβον έμποιεί. R2WLZ χ οι μη i}ε ~ σ σ.

:

20

ούδενt σuνεuνηi}ε~σσ., φησLν, ή Νύξ

τέτοχε τον 'Ύπνον χσ.ί τούς ΌνεLpοuς. τοuτο γό:p εi}ος επεσi}σ.ι τίi νuχτι. Τ

2 Κp6νος = sch. 221 a. 22

σχ6τος cf. sch. 137 (testinι.). τοuτο - νuχτι cf. sch. 212

213 -

Όνείpοuς

(22) cf.

ητοι] ηγοuν L 2 έπιχpσ.τησσ.ι μέλλει] μέλλει έπιχpσ.τησσ.ι ά,pχσ.ι6τσ.τον] ά,pχσ.ι6τεpον R2W 2 τούς - 3 ό:στέpσ.ς ut addita7 το~ο] το~ς LZ post επειτσ. add. mentum recentissimum secl. Flach τLσιν Τ τούτου - εpγοu om. Τ post εμελλεν add. γό:p Τ 8 τιμωpησσ.ι] τιμωpήσσ.σi}σ.ι Τ tδιον om. Τ 10 post ετεχε add. στuγεp6ν τε μ6pον χσ.ί χηpσ. μέλσ.ινσ.ν Τ γεγενησi}σ.ι] γεγεννησi}σ.ι WZ εtπεν ante γεγενησi}σ.ι transp. LZ 11 post γό:p add. δή LZ τοισ.uτσ. πσ.i}ήμσ.τσ.] πσ.i}ήμσ.τσ. τσ.uτσ. Τ 13 πληi}ος] [. ..... ] R2 14 ή δέ] ήδέ R2 οί δέ LZ 15 post τέτοχε nullo interpunctionis signo adhibito add. χηpσ. (μο~pσ.ν Ζ) μέ­ λσ.ινσ.ν χσ.ί μοίpσ.ς (μο~pσ.ν L) λέγει τό:ς έπιμεpιζούσσ.ς LZ 16-18 seclusi (cf. sch. 217) una cum sch. ρraec. lemmate omisso coniunxit Τ 16 ante μοLpσ.ς add. χσ.t R2W ante λέγει add. δέ Τ 18 χσ.χων εpγων scripsi (cf. sch. 217): χσ.χοεpγων R2W 19 γό:p om. LZ

1

Ζ

j

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

45

'Ε σ 1t ε p ί δα ς: τας έσ1tεpινας ωρας λέγει. μηλα δε χρυσά τα αστρα. R2WLZTX αύταίς δε μέλει, έ1tειδη έν αύ­

215

Fl. 233 G. 492-4-8

ταίς ταϋτα όρωμεν. Ήρακλέα δε τον ηλιον. λέγει δε τοϋτο οτι 1tαρερχομένου τοϋ ήλίου ού φαίνονται τα αστρα, ο έστι το τρυγη­ 5

σαι τον Ήρακλέα τα μηλα.

R2WLZX

216 φ έ p ο ν τ ά τ ε δ έ ν δ p ε α κ α p 1t ό ν : δια το συνυπάρχειν τους καp1tους τfj δυνάμει έν τοίς άρδεύουσιν ϋδασιν. R2WLZX έν 4>και ό Ζευς το έ1tι 'Αλεξάνδρου μηλον ελαβεν. R2WLZ κ αι

217 10

Μ ο ί pα ς

κ αι

Κ η p α ς : Μοίρας λέγει τας έ1tι-

μεριζούσας, Κηρας δε τας έ1tιψηφιζομένας τον iJάνατον. ν η λ ε ο -

1t ο ί νους WLZT α ϊ

220

Fl. 233 G. 492 , 12- 15

δε τας γινομένας τιμωρίας των κακών εργων. R2

τ

' ά ν δ pω ν

τ ε

iJ ε

ω ν

τ ε

: ϊνα δείξη τfi ύ1tεp-

βολfj το ελαττον, οτι εί και οί iJεοι άμαρτάνοντες τιμωροϋνται,

1s

Fl. 233 G. 492 •9- 11

Fl. 233 G. 492 , 16- 19

1tολλQ μάλλον οί ανiJpω1tοι. οσα δε λαμβάνεται έ1t'άνiJpώ1tων, ταϋτα και έ1tι iJεων.

222 R2WLZ

κ α κη ν

R2WLZT

ο 7t ι ν

:

την έξ έ1tιστροφης γινομένην ά1tόδοσιν.

215 eadem [Eud.J Viol. 356 (pp. 277,23-278,3 Fl.); cf. sch. 527; sch. 943; Macr. Sat. 1 20,6.10.12; Ιο. Lyd. de mens. IV 67 (p. 120, 6 sqq. W.); Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 311,35-312,2.318,17.321,8-9 Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 384, 11 sqq. 389.8-9 Fl.; Eust. Hom. 1572,44-45. 217 cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 312,8-11 Fl. 222 cf. Hesych. ο 1005 Latte; sch. ΒΤ Hom. Π 388 (IV 128,14 Dind.; VI .187,21 Μ.); sch. in Apoll. Argon. Β 292 (p. 149,19-20 W.); Etym. Μ. 628,9-10; Lex. Tittm. 1458; Eust. Hom. 938,42.1272,19.1391, 39.1528,50 1 post έσ1tεpίδα.ς add. i}' α.Ις μηλα. Τ τά.ς έσ1tεpινά.ς] έσ1tεpίδα.ς τά.ς της νυχτός Τ 2 χρυσii om. Τ post α.στρα. sic pergit Τ : μοίρας χα.χων (cf. sch. 217) μέλει] [ .. ]λλει R2 μέλλει WLZ 3 ήρα.χλέα δέ] α δή χα.ί. ά.p1tάζειν τον ήρα.χλέα. λέγεται ηγουν Χ post ηλιον add. λέγει R2W λέγει - οτι om. Χ 4 1tα.ρερχομένου] 1tεpιερχομένου R2W 1tpοερχομένου Χ ante τοϋ add. γά.ρ Χ ,ού φα.ίνοντα.ι] έμφα.ίνοντα.ι R2WLZ ά.φα.νίζοντα.ι Muetz. ούχέτι φα.ίνοντα.ι Schoem. Flach ο έστι τό] διό Χ . 5 post μηλα. add. φα.σιν Χ 6 φέροντα. - χα.p1tόν ut lemma scripsi : φέpοντά τε δένδρεα. (δένδρα. LZ) · χαp1tόν δέ R2WLZ (una cum sch. praec. nullo interpunctionis

signo adhibito coniunxerunt (una cum sch. praec.) 9-12 una cum sch. 215 lemmate omisso coniunxit Τ

φέροντά

τε

δένδρεα.

R2 10 έ1tιψηφιζομένα.ς]

χα.p1tόν

Χ

R2WZ) τό δέ 7 τοϊ:ς] τα.ίς 9 μοίρα.ς 2 -

μο-ίρα.ς δέ χα.ί. χηρα.ς τά.ς έ1tιμεριζούσα.ς χα.ί. έ1tιχυρούσα.ς εϊρητα.ι Τ 10-11 pro νηλεο1tοtνους δέ habet η Τ νηλεο1tοίνους scripsi : νηλεο1tοίνα.ς R2WLZ 11 τιμωρίας] τιμωρούς Τ εργων om. Τ 13 pro α.ϊ - τε 2 ut lemma l1abet i>εων τε 1tα.pα.ιβα.σία.ς Τ α.(] οϊ L 13 τη - 14 ελα.ττον om. Τ 14 χα.ί. om. R2WT οί om. LZ 15 λα.μβάνετα.ι] λα.μβάνοντα.ι Τ ε1t'] έ1tί. ΖΤ 16 τα.ϋτα. - i>εων] χα.ί. έ1tί. i>εων λα.μβάνοντα.ι Τ

ώς

Fl. 233 G. 492,20-21

SCHOLIA

46

22J a

Fl. 233 G. 492,22-25

τ ί χτ ε

VETERA

δ ε χ σ. 1. Ν έ με σ ι ν :

ΙΝ HF.SIODI

THEOGONIAM

'Όμηρος το.μεν πpιiγμσ.

οτδε (Ζ 351, Ν 122, β 136, etc.), την δε i}εον Νέμεσιν οϋ. Άσχλη­ πιιiδης (FHG ΠΙ 304, 14; F Gr Hist 1 12 F 11) δε έν τοϊ:ς Τpσ.­

γ~δουμένοις είς χύχνον φησ1.ν μετσ.βληi}ηνσ.ι τον Δίσ. χσ.1. Νεμέσει μιγηνσ.ι.

1. Ν έ με σι ν : την μέμψιν τοϊ:ς χσ.χοϊ:ς δηλονότι, ώς έαν ύβpίσϊ)ς πένητσ., μέμψις σ.ϋτη · έαν δε ιiδιχήσης, δίκη έντσ.ϋi}σ. έπσ.χολουi}εϊ:. R2WLZTX b

Fl. 233 G. 492,25-27

Fl. 233-234 G. 492,28493,3

Fl. 234 G. 493,4-6

5

R2WLZT τ ί χ τε δε χ σ.

: ωσπεp λσ.νi}σ.νόμενοι της τιμωpίσ.ς ά.μσ.p­ τιiνομεν. δια τοϋτο νυχτ1. τα έν σχότει γινόμενα, εϊχσ.στσ.ι · λελ η­ Μτως γαρ έπεισέpχετσ.ι [τα έν σχότει γινόμενα.]. δ γαρ ιiπσ.των την ιiλ ήi}εισ.ν χpύπτει. R2WLZT b μ ε τ α τ η ν δ ' ' Α π ά, τ η ν τ έ χ ε : ού την έν τQ βί~ 224 a

Ν υ ξ ό λ οή

ιiπιiτην λέγει, ιiλλα την της 'Αφροδίτης. ή γαρ Φιλότης πσ.pσ.­ κειμένη τσ.ϋτσ. ύποβιiλλει.

η.

s

226

Γη

p ά,

σ. ύ τ α

ς

τ

R2WLZTX

'

ο ύ λ ό μεν ον

15

1. "Ε p ι γηpωντες πσ.pσ.πλήσιοί είσι τQ i}σ.νιiτ~. R2WLZT "Εpιν έντσ.υi}σ. λέγει. R2WLZ 225

Fl. 234 G. 493,7-8

G. 493,

10

p "Ε pι

ς

σ τ υ γ ε

ι χ σ.

pή :

ν

J

οτι

οί

μίσ.ν δε

τα τελούμενα, έχ της εpι-

δος. έχ τσ.ύτης γαρ φόνοι χσ.1. μιiχσ.ι γίνονται.

R2WLZ

20

223 a, 4-5 εtς χύχνον - μ~γην~~ cf. Cratin. frg. 107 Κ; [Erat.] Catast. 25 (p. 31,1 sqq. 01.); [Apollod.] Bibl. ΙΙΙ_ 10,7; Hygin. de astron. JI 8; sch. ίη Arat. Phaen. 273 (p. 394,20-21 Μ.); Tzetz. ίη Lyc. Alex. 88 (ΙΙ 48,25.49, 1-2 Scheer). 225, 17-18 μιαν - λέγη cf. sch. ίη Hes. Opp. 11 (p. 11,13 sqq. Pert.) et 11 a (p. 11,20-22 Pert.); Tzetz. in Hes. Opp. 11 (ΙΙ 45,5-8 Gaisf.); Moschop. ίη Hes. Opp. 11 (ΙΙ 45,21-22 Gaisf.) 1 sqq. una cum sch. praec. lemmate omisso coniunxerunt R2WLZ 1 - 2 ο!δε] τό μεν πριiγμα οιδεν ομηρος Τ 2 i)εόν] i)εων R2\V LZ νέμεσ~ν om. Τ 4 εις - μεταβληi)ηνα~] φησtν εις χύχνον μετα­ βληi)έντα Τ χαt om. R2WT 4-5 νεμέση μ~γηνα~] νεμεσηi)ηνα~ R2 WLZ 6 sqq. una cum sch. praec. lemmate omisso coniunxit Τ 6 τtχτε δέ χαt om. Χ χαt pro τήν scripsi 6 τήν - 7 ύβρLσης] νέμεσ~ν δέ λέγη τήν μέμψ~ν, ο!ον ει ύβρισης Τ 7 αϋτη] έστιν Τ 8 έπαχολουi)ε~] έπιχητα~ Τ άχολουi)ε~ Χ 9 post ωσπερ add. γά.ρ Τ λανi)ανόμενο~] έπ~λανi)ανόμενο~ Τ 9-10 ιiμαρτά.νομεν] ήμαρτά.νομεν LZ 10 νυχτt] νυχτός άπά.τη Τ νυχτός άπά.τη. νυχτt Schoem. Flach σκότη] σχοτLq. Τ εtχαστα~] εtχά.ζετα~ Τ 11 έπησέρχεται] έπησέρχοντα~ R2 LZ τά. - γ~νόμενα praeeunte Schoem. secl. Flach 12 ante τήν add. δηλονότ~ LZ κρύπτη] άποχρύπτη Τ 13 μετά. - τέχε] ιiπά.την Χ post τέχε add. χαt φ~λότητα Τ ού τήν] αύτήν R2 τQ om. Τ 14 τήν om. R2WLZX 14-15 παραχεψένη] περ~χεψένη Χ 15 post ύποβά.λλη add. δ~ό χαt τη άπά.τη έπιiγη τήν φ~λότητα Χ 16-18 una cum sch. praec. coniunxit Τ 16 τ'] δέ Τ χαt ερ~ν addidi 17 παραπλήσ~οι - i)ανά.τ({}] πλησtον της φi)οριiς χαt τοϋ i)ανά.του εLσιν Τ ομηρος

j

SCHOLIA

ΙΝ

VETERA

HESIODI

47

THEOGONIAM

α ύ τ ά p " Ε Ρ ι ς σ τ υ γ ε ρ ή : μίαν ένταϋ~'Υα 'Έpιν λέγει. έξ αύτης δε -π6νον καt λή~'Υην καt λιμόν καί ταλλα τά έκ ταύτης ά.-ποτελούμενά φησι

γεγενησ~'Υαι. έκ

κόν

5

γίνεται.

γάρ

της

φιλονεικίας πόνοι

καί

μάχαι κα.t παν κα­

Τ

Λ ή ί} η ν

't ε : πολλάκις γαρ εpιδος πpός 'tινα γινομένης έπιλανί}ανόμεί}α και 'tων πpοσηκόν'tων. R2WLZX 227

<


κακολογίας,

Ά μ φι λ λογία ς :

>

όνείδη.

Fl. 234 G. 493,13-14

Fl. 187

Nsv Bsv

ά.ν'tιλογίας, ά.μφισβη'tήσεις.

Fl. 187

Nsv Bsv

230

10

σ υ ν ή ί} ε α ς

'tοίς νόμοις μη

233

: 'tou'tέσ'tι σuν'tpιβούσας ά.λλήλαις · ό γαρ πpοσέχων έν α.'tη δια'tpίβει. R2WLZTX

Ν η p έ α δ ' : 'tην pεϋσιν και 'to κα'tωφεpες της ϋλης λέγει.

ά.ψεuδη δε και ά.ληί}η, ώς παλαιάς οϋσης της ϋλης, και ο'tι αί.σχpον

Fl. 234 G. 493,15-17

Fl. 234 G. 493,18-20, η. w

'tοίς παλαιοίς ψεύδεσί}αι. α.λλως. ά.ψεuδη, ο'tι ψεύδει ού πείί}ε'tαι ·

15

ά.ληί}η δέ, ο'tι ψεϋδος ού λέγει.

"

εσ'tι

σίως

'to δε σημείον παpά.κει'tαι οτι ούκ δ ι λ ογια, ' α'λλ"επει' οι' ψ ευ δ'ομενοι δ ια' δ'uo ψ ευ'δ ον'tαι, η'tοι " ' εκουδιά. 'tι να ώφέλειαν, η δια 'to έπιλανί}ά.νεσί}αι · ά.κοuσίως δε

'tον μη έκοuσίως ψεuδόμενον. μά.'tην

γαρ ά.ψεuδη είπεν. α.λλως.

ά. ψ ε

20

u δ έ α μεν 'tον μη ψεuδόμενον, ά. λ η{} έ α δε 'tον μη έπι­ λανί}ανόμενον. ό γαρ έπιλανί}ανόμενος α.κων ψεύδε'tαι. R2WLZ Νηρέα

Νηρέα τήν ά.λη~'Υη.

δ'ά.ψευδέα

ρεϋσιν

ά.ψευδη

καί τό

μέν,

καt

ά.λη~'Υέα

γείνατο

κατωφερές της ϋλης λέγει.

ώς -παλαιίiς

οϋσης

της

ϋλης,

καί

Π6ντος:

ά.ψευδη οτι

δε

καt

αίσχρόν τοίς

-παλαιοίς τό ψεύδεσ~'Υαι· ά.λη~'Υη δέ, η ώς μή έ-πιλαν~'Υανόμενον των ά.λη~'Υων,

25

η ώς μή -πειΜμενον ψεύδει, η ώς μή λέγοντα ψεϋδος. δι-πλως δε τοϋτο ετ-πεν,

ίη

226, 1 μίαν - λέγει cf. sch. 225. Theog. 311,25 sqq. Fl.

1-4

έξ

-

γίνεται

cf.

Ιο.

Diac. Alleg.

5 λή~'}ην τε iter. W τε] δέ Χ (una cum sch. 226) -πολλάκις γάρ] έ-πειδή πολλάκις Χ τινα] τινας R2WX 7 lemma inserui κακολογίας Νsν : κακολογίαι Β 5 ν (ut. vid.) 8 lemma inserui ά.ντιλογίας Νsν : ά.ναλογίας Β 5 ν ante ά.μφισβητήσεις add. τε Β 5 ν 10 συνή~'Υεας] δυσνομίην ατην τε Τ συνή~'Υεας δε Χ (una cum sch. 227) τουτέστι-ά.λλήλαις] ε-πεται ή βλάβη τη δυσνομί~ Τ συντpιβούσας] συντpιβούσαις R2 διατpιβούσας Χ ά.λλήλαις] ά.λλήλας LZ δ] οί R2 11 ατη] αταις Τ 12 δ' scripsi : τε codd. κατωφερές] καταφεpες R2W (W?) 13 δε om. R2 14 post ά.ψευδη add. δέ W 15 σημείον] σημαιν6μενον LZ

16 διλογία ex Μ scripsit

Flach

:

διά λ6γου R2

διά λ6γον LZ οί] καί LZ ητοι] ηγουν L psi : τό μεν ά.ψευδέα R2W τόν μεν ά.ψευδέα LZ τόν

δέ ά.λη~'}έα

codd.

διά λο'ν

W

19 ά.ψευδέα - τόν 1 scriά.λη~'Υέα δε τόν scripsi :

Fl. 234, η. 2 G. 493,20494,4

48

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

οτι οί ψευδ6μενοι διά. δύο ψεύδονται, ;ή έκουσίως διά. τινα. ώφέλεια.ν, η άκουσίως διά. τό έπιλα.θέσθα.ι. μά.ντιν γά,ρ άψευδη φα.σι τόν μή ψευδόμενον, άλλά. τάληθη λέγοντα.. άψευδής γά.ρ έστιν ό μή ψευδ6μενος, ά.ληθής δέ ό μή έπιλα.νθα.ν6μενος · ό γά.ρ έπιλα.νθα.ν6μενος α.κων ψεύδεται. Τ

234

Fl. 235 G. 494,7-8

π pε σ β ύ τ α τ ο ν

π α ί δων :

η

δια. το

εντιμον

και

5

ά.ληί}ες η δια. το γέροντα α.κpως είναι. R2WLZNT

Fl. 235 G. 494,12-18

237

α ϊ:ί τ .ι ς

δ ' α ϊ:ί

Θ αύ μ αν τ α :

την ά:πο των πελαγων

γινομένην ά.ναί}υμίασιν και το πληί}ος των ύδά.των, παpα. το ί}σ.,υμα

παρέχει ν. Φόpκυνα δε την πεpιφοpα.ν των ύδά.των καλεί ένταυί}σ., · εχει γαρ οψιν μόνην καλην των ύδά.των της !}σ.λά.σσης ή φύσις. [δια. το τείνεσί}αι εξω είς γην. R2WLZ

10

Γα.ίη δέ μισγόμενος, διά.

τό εϊσω της γης ύπεισδύεσθα.ι. Τ] η Φόpκυνα το βίαιον του πόντου· Θαύμα.ντα δε το ί}αυμά.ζειν. R2WLZT

G. 494,

η.

z

238

15

p α τ α τ έ κ ν α ί} ε ά. ω ν : μεγάλως έπέpαστα., η

(8) cf. Exeg. Αηοη. Theog. 386,15.388,17 .Fl. 8,13 cf. sch. 265; sch. 266 a; sch. 780 b; Plat. Theaet. 155 d; [Plut.] de plac. phil. 894 b = Stob. Ecl. Ι 30,1 (Ι 239,4-5 W.); Procl. in Plat. Tim. 41 b, 56 e (Ι 133,9-ld.183,10 sqq. Diehl); Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 312,24 sqq. Fl. 9 Φ6ρκυνα. = τήν περιφορά.ν των ύδά.των cf. sch. 270; Etym. Gen. Β Φ 6 p χ υ ς · δαίμων θαλάσσιος, διά. τό ,φέρεσθα.ι ώκέως (= Etym. Μ. 798,38-39); Ιο. Diac. Alleg. in Tl1eog. 315,5.321,23 Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 386,16-17.395,13-14 Fl.; Lex. Tittm. 1818. 240 Etym. Gen. ΑΒ με γ ή p α. τ α. · μεγάλως έπέρα.στα., η ύπερήφα.να. διά. τό κάλλος, η μεγάλως έρίζοντα. περί κάλλους, η πρός α. (α. correxi : οϋς ΑΒ) ούδείς δύνα.τα.ι έρίσα.ι, άλλά. μετ' άλλήλων έρίζει (έpίζει coπexi : έρίζειν ΑΒ). 'Ησίοδος έν Θεογονί~ (ήσίοδος έν θεογονί~ om. Β); Etym. Μ. 574,53-55; Απ. Par. IV 12,1-3; Lex. Tittm. 1346-47

237 -

Θα.ύμα.ς

=

άνα.θυμία.σιν

θα.υμάζειν

5 lemma om. Τ (una cum sch. praec. coniunxit et γέροντα. δέ λέγει κα.λείσθα.ι α.ύτόν prae.m.) 6 ante γέροντα. add. τον Τ α.κρως R2WLZN (cf. sch. b Τ Hom. Ε 284, ΙΙ 46,72 Ε.) : α.κρον Τ ά.πλως Flach post εϊνα.ι sic pergunt R2WLZN : έπεί γά.ρ συμβα.ί.νει κα.τά. περί.στα.σίν τινα. κα.ί ων (ώς Ν) έν νοt ( [ .. ] νο~ R2 έν νο~ W έν ν Ζ) εχομεν λα.νθά.νειν, θέλων δηλωσα.ι τόν (τό R2W) δέ μή α.κοντά ποτε α.ύτόν (α.ύτ6ν ποτε Ν) έπιλα.νθά.νεσθα.ι, τοϋτ6 φησιν (quid haec sibi velint ηοη intellego) 7 post θαύμα.ντα. add. μέγα.ν R2W 8 post ύδά.των add. λέγει Τ 8 πα.ρά. - 9 πα.ρέχειν om. Τ 8 πα.ρά. τό Gaisf. Flach : σ.λλως R2WLZ 9 φόρκυνα sqq. a verbis praec. seiunxit Τ (lemma μέγα.ν τ' άγήνορα. φ6ρκυν praem.) φ6ρκυνα.] φ6ρκυν R2W post ύδάτων (9) transp. Τ δέ om. Τ περιφορά.ν] περιφέρεια.ν R2WLZ post ύδά.των iter. φ6ρκυνα. R2 W 10 εχει - φύσις] μ6νην γά.ρ οψtν κα.λήν (κα.λήν οψιν LZ) εχει ή των ύδά.των θέα. R2WLZ 11 διά. - 12 ύπεισδύεσθα.ι se.clusi et ad v. 238 rettuli 13 θαύμα.ντα. - θα.υμά.ζειν om. Τ 14-15 cf. sch. 237 14 lemma inserui 15 post γα.ίη add. δέ Τ 16 μεγάλως ex testim. scripsi : μεγάλα. codd.

j

l

SCHOLIA

ΙΝ HESIODI

VETERA

49

THEOGONIAM

ύ1tεpήφανα τέκνα δια το κάλλος και 1}αυμαστά. [διότι δεδώpηται και έν γαλήνη 1tλείν και κεpδαίνειν.] α.λλως. R2WLZ

μεγάλως

έpίζοντα 1tεpι κάλλους, η 1tpoς σ. ούδεις δύναται έpίσαι, άλλ'αύτα μετ'άλλήλων έpίζει. η τίμια, ενδοξα. R2WLZT Δ ω p ί δ ο ς : διότι δεδώpηται και έν γαλήνη 1tλείν και

241

5

κεpδαίνειν.

R2WLZT

τ ε λ ή εν τ ο ς : τοϋ τα 1tάντα τελεσφοpοϋντος · 1tάντων γαρ ή τpοφη έκ τοϋ Ώκεανοϋ. η τε λ ή εν τος έ1tισήμου. και

242

1Ο

ήμείς γαρ τους έ1tισήμους έντελείς καλοϋμεν. χ ο ύ ρ η ς ' Ω χ ε σ.. ν ο ϊ ο τ ε λ ή ε ν τ ο ς : ήμεϊς γάρ τούς έπισήμους έντελεϊς

Fl. 236 G. 495,2-3 Fl. 236 G. 495,4-6

R2WLZ ηγουν έπισήμου. χσ..ί

χσ..λουμεν. η του τά πάντα.. τελεσφο­

F1.236 G. 495,4-6

ρουντος · πάντων γάρ ή τροφή έξ Ώχεσ..νου. Τ

243 a

Π

pω

τ ώ

τ

'

Ε ύ κ

pά

τ η

τ ε

:

τα όνόματα των Νηpηι­

δων ώς 1tpoς τα i}αλάσσια σχήματα και εϊδη λέγεται.

15

Π pω τ ω

Fl. 236 G. 495,7-12

δε 1tαpα το 1tpώτως έ1tιβαίνειν ι}άλασσαν, η 1tαpα το 1tpωτεύειν το ϋδωp 1tάσης ϋλης, Ε ύ κ

R2WLZ

R2WLZT p ά τ η , δια

η δια το βασιλικον της γαλήνης. το εύκατόpi}ωτον

R2WLZT

[η

δια το εύκpάτους διδόναι τους άέpας. Τ]

b c

20

Σ α ώ:

'

δια την σωτηρίαν των 1tλεόντων.

Α μ φ ι τ

pί

τ η

:

δια το

R2WLZT

άμφίβολον τοϋ φόβου η δια

242, 7-8 (11-12) του τά πάντα.. - Ώχεσ..νου cf. Exeg. Anon. Theog. 387 ,1-2

Πρωτώ = πσ..ρά τό πρώτως έπιβσ..Lνειν fJciλσ..σσσ..ν cf. Theog. 313,27-28 Fl. 15-16 Πρωτώ = πσ..ρά τό πρω­ ϋδωρ cf. Exeg. Anon. Theog. 387,3-4 Fl.~ Eust. Hom. 1130,6364. 17 Εύ,cρciτη = διά τό εύχσ..τόρθωτον cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 243 b cf. Exeg. Anon. Theog. 387,6 Fl. 243 c - φ6βον 313,28-29 Fl. (p. 50,1) cf. Didym. (p. 338,5 Schm.) apud Etym. Gud. 125,8-9 De Stef.; Hesych. σ.. 4129 Latte; Etym. Gen. apud Reitz., Gesch. d. Gr. Etym., p. 39,13-14 (= Etym. Μ. 94,48); Lex. Tittm. 152; Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 313,29-30 Fl.

243 a, 14-15

Fl.

Ιο. Diac. τεύειν τό

Alleg.

ίη

1 δι6τι - 2 χερδσ..Lνειν seclusi : ad Δωρίδος (ν. 241) referenda ut in Τ 2 ante μεγάλως lemma μεγήριτσ.. τέκνα.. praem. Τ μεγάλως] μεγάλα.. R2W 3 post η add. μεγήριτσ.. Τ &] οϋς R2WLZ testim. ούδείς om. LZ δύνσ..τσ..ι έρίσσ..ι] έρLσει Τ ά.λλ' om. Τ σ..ύτά corr.

: σ..ύτοί R2WLZ om. Τ 4 μετ' ά.λλήλων] προς σ.λληλσ.. γάρ έρίζει corr. Muetz. : έρLζειν R2WLZ έρLζουσιν Τ post τLμισ.. add.

Muetz. Τ

χσ..ί Τ

5-6 ante α.λλως (sch. 240) inser. R2WLZ (δωρLδος om.) una cum sch. 240 coniunxit Τ (δε post δωρLδος add.) 5 δι6τι] οτι Τ χσ..ί 1 om. Τ 14 σχήμσ..τσ.. χσ..ί είδη] ε'ίδη χσ..ί σχήμσ..τα LZ λέγετσ..ι] λέγοντσ..ι R2W λέγει LZ 15 δέ] γάρ Τ πρώτως] πρότερον LZ fJciλσ..σσσ..ν]

fJσ..λg W της fJσ..λciσσης Τ

15-16 τό ϋδωρ] πρωτεύει γάρ τό ϋδωρ ως 50, 1

φσ..σι Τ 17 ευχσ..τ6ρfJωτον l εύχσ..τσ..τ6ρfJωτον R2 20 διά 1 - p. φ6βον] διά τόν πσ..ντσ..χ6fJεν φ6βον η δισ. τό ά,μφίβολον του φ6βου Τ

Fl. 236 G. 495,12-13 Fl. 236 G. 495,13-16

SCHOLIA VETERA ΙΝ HESIODI

50

R2WLZT [ η δ ια' το' i}έν τε και κάτωθεν, τρίτον είναι στοιχείον. Τ] τον πανταχόθεν φόβον

Fl. G. Fl. G. Fl. G. Fl. G. Fl. G.

236 495,16 236 495,17 236 495, η. ί 236 495,17-18 236 495,18-19

Fl. 236 G. 495,20-21 Fl. G. Fl. G. Fl. G. G.

236 495,21 236 495,21-22 236 495,22 495, η. 1

Fl. 237 G. 495, η. η Fl. 237 G. 495 ,24-25 Fl. G. Fl. G.

237 495 ,25-26 237 495,25-26

b Θέτις: ή θέσις των ύδάτων. R2WLZT c1 Γαλήνη : δια το γαληνιωσαν. R2WLZ

5

c2

Γ cι λ ή ν η : ή στόρεσις χcιί ήσυχιcι των ύδά.των. Τ

d

Γλαύκη : δια την οψιν των ύδάτων. R2WLZT

245 a κ υ μ ο i}ό η : δια το ταχυ των κυμάτων η των πλεόντων. R2WLZT b Σ πει ώ: ή έπακολουθία. R2WLZT

c d1

Θ όη

d2 e

Θ cι λ ι cι:

[η

:

ή ταχυτάτη.

Θ α λ ί η

i} έ

10

R2WLZ

ή i}άλλειν δυναμlνη.

:

R2WLZ

τό Μ.λλειν. Τ

έ ρ ό ε σσ α

Πα σι

246

έπιθυμητή.

:

η:

ή

ύπο

R2WLZT

πάντων

θαυμαζομένη,

R2WLZT

15

είς ην πάντες θέουσι. Τ]

247 a 1 Μελίτη : το ήδύ· ήδυ γάρ τισι το πλείν. R2WLZ a 2 Μελ ι τη : διά την τοϋ κέρδους ήδύτητcι· ήδύ γι:ίρ τοίς πciσι τό πλείν. Τ

b1

Ε ύ λ ι μ έν η

:

δια την ήδονην του λιμένος.

R2WLZ

20

b 2 Ε ύ λιμέ ν η : διά την τοϋ λιμένος τοίς έκ ζciλης έρχομένοις ήδονήν.

Fl. 237 G. 495,26-27 G. 496,1-2

" πανταχο'ι) εν, ανω-

Ε ύ δ ώ ρ η : ή καλλίδωρος. R2WLZT

244 a

Fl. 236 G. 495 ,22-23 Fl. 236 G. 495,28-29

THEOGONIAM

Τ

c

'Α γ α υ ή

248 [Δ R2WLZ]

ω τ ώ

:

:

ή λαμπρότης των ύδάτων.

δια

την

γι νομένην

δωρεα.ν

R2WLZ

τοίς

άνθρώποις.

25

1-2 η διά τό - στοιχείον cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 357,29-30 Fl. 244 b Eust. Hom. 1131,5. 244 c 1 cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 313,31 Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 387.12 Fl. 244 d cadem [Eud.] Viol. 242 (p. 167,2-3 Fl.); 245 a cf. cf. Exeg. Αηοη. Theog. 387,12-13 Fl.; Eust. Hom. 1130,36-37. 245b cf. Etym. Gen. ΑΒ σπειω· Exeg. Αηοη. Theog. 387,16-17 Fl. τό άκολουθω. άπό τοϋ επω (post επω add. τό άκολουθω Β) πλεονcισμ(f) τοϋ σ κcιί άποβολη σπέω κcι!. (κcιί om. Β) σπείω. 247 a 1•2 Μελιτη = τό ήδύ cf. Eust. Hom. 1130,50 --------------------

φόβον] φόνον R2WLZ 3 ή] ώς Τ 4 θέτις] θέμις R2W post θέτις add. δέ R2WLZ 5 γcιλήνη] γcιλήνην LZ 10 έπcικολουθίcι] έπcικολούθησις Τ 11 Μη scripsi : θοιη R2 θοή WLZ 15 πcισιθέη] ποσιθέη R2 ή om. LZ ύπό] πcιρά Τ 24-25 seclusi : ad Δωρις

1

(v. 250) referenda

SCHOLIA VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

51

Π ρ ω το μ έ δει α: το βασιλικον των πρωτίστων την βοuλήν, δια. την σχολην και γαλήνην. R2WLZ Π Ρ ω τ ο μ έ δ ει α : διά πρωτεύειν των σ.λλων στοιχειων χαt βασι­ λεύειν αύτων ώς έξ αύτοu γεγενημένων, ώς είρηται (sch. 115, sch. 243 a). Τ

Fl. 237 G. 496.5-6

250 a Δωρίς : δια. την γινομένην δωρεα.ν τοίς ά.νi}ρώποις. R2WLZT b Πανό π η: ή πιiσιν όρωμ{νη. R2WLZT 1 ' δ'ης γα λ'ηνη. τοuτο - το' c ε u' ε ι δ'η ς Γ α λ'α τ ε ι α : η' εuει

Fl. 237 G. 496,1-2

249

5

έπίi}ετον ά.φορμην παρέσχε τοίς νεωτέροις διασκεuά.σαι τον τοu Κύ­ 10

Fl. 237 G. 496,3-5

Fl. 237 G. 496,7 Fl. 237 G. 496,8,10-12

κλωπος έπι την Γαλά.τειαν ερωτα. R2WLZ 2

C

' ει ε u

δ'η

ς

Γ α λ.z.u. τε ι α:

ή

λ εuχ 6της

των

χuμάτων,

' οτε

μετριαις αuραις περιπνέεται ~άλασσα, χαt ή οψις αύτων ή χαρίεσσα. τοuτο

Fl. 237 G. 496,8-12

δέ τό έπί~ετον ά.φορμήν παρέσχε τοίς νεωτέροις τόν Κύχλωπος χαί Γαλατεί­ ας χατασχεuά.σαι ερωτα. Τ

15

251 a

b 252 a

'Ι π π ο

i} ό

η:

ή ταχuτής.

R2WLZ

' Ι π π ο ν ό η : έκ της ταχuτητος τοu νοu. R2WLZ Κ

u μ ο δ ό κ η : το πραuντικον και δεκτικον των κυμά­

των η παρα. το δοκεύειν τα. κuμ.ατα η δια. την έπιτήρησιν αuτων. 20

R2WLZT b ή ε ρ ο ε ι δ έ ι : ά.ερώδει. R2WLZT 253 a b

ζ α έ ων: σ

uν

κ

σ.γαν πνεόντων.

R2WLZ

u ματ ο λ ή γη : τη των κuμά.των λήξει, τοu­

τέστι καταπαύσει. έα.ν γαρ ονομα ά.κούσωμεν, ως φησιν 'Αρίσταρχος

(frg. IV Waeschke),

250 a eadem Hom.

1130,51-52.

Etyιn.

εσονται μία και πεντήκοντα Νηρη·tδες κατει-

Gen. Β s.v. 250 b cf. Eust.

Δωρις;

Hom.

Etym. Μ. 293,34-35; cf. Eust. 1131,6-7. 253 a Hesych. ζ

5 ad Δωτώ (ν. 248) rettu1. R2WLZ (sed cf. Etym. Gen. 1.1. et Etym. Μ. 1.1.) 8 ή om. R2 9 διασχεuάσσ.ι] παρασχεuά.σαι W · 15 ταχuτής] τα.χυτά.τη R2W 16 ante έχ add. ή LZ 17 τό - δεχτιχόν] αύτό τ6 δεχτιχόν χαt πραuντιχόν Τ 18 έπιτήρησιν] έπήρτησιν Τ αύτων] των χuμά.των Τ 20 ήεροειδέι] ήεροειδέα Τ άερώδει] άερώδη R2 άερωδ W τόν άερώδη χαt μέλανα Τ 21 scl1olia 243 a-253 a inter se coniunxerunt R2WZT et ad Πρωτώ τ' Εύχρά.τη τε adscr. (L sch. 244 d cum sch. 244 ct, sch. 245 c cum sch. 245 b, sch. 245 d 1 cum sch. 245 c, sch. 251 a cum sch. 250 c 1, sch. 251 b cum sch. 251 a, sch. 253 a cum sch. 252 b coniυnxit) ζαέων Bergk : ζα~έων codd. ζαχρηων Scl1eer Fiach 22 sqq. una cum sch. praec. coniunxerunt WT

Fl. 237 G. 496,13 Fl. 237 G. 496,14 Fl. 237 G. 496,15-17

Fl. 237 G. 496,17 Fl. 237 G. 496,18 Fl. 237-238 G. 496,18497,4

SCHOLIA VETERA ΙΝ HESIODI

52

THEOGONIAM

λεγμέναι. οί δε έπl του « Προνόη Νημερτής τε η πατρος εχει νόον » (νν. 261-62) το τε περισσόν φασι κείσθαι, ϊνα κατα. του Προνόη ά.κούηται έπιθετικως. ή γαρ προνοουμένη πάντων ά.ληθής έστι · καl ό πατηρ αύτης Νηρευς ά.ληθης παρωνόμασται. σ.λλως. R2WLZ αύτο το λήγειν τα. κύματα. εδειξεν οτι λήγοντα τα. κύματα κάθη,, , , , .,. ' , , (

ται ως εν τινι κατω μερει. παυομενων ουν

των

5

(

ανεμων η καταπαυ-

σις γίνεται. έξαναστροφη δε το σχημα, οτι ή Κυμοδόκη και ή κυματολήγη συν τη 'Αμφιτρίτη παύουσι τους ά.νέμους. R2WLZT F1.238 G. 497,5-7

έ υ σ τ έ φανός θ' Ά λ ι μ ήδη : ή σκηψις των πλεόν-

255

των. η την ά.λμυρότητα λέγει και λεύειν.

Fl. 238 G. 497,8 Fl. 238 G. 497,8-9

257 a b μάτων.

258 a b

G. 497,

259

F1.239 G.497,16

g

βου-

10

R2WLZ

Fl. 238 G. 497,10 F1.238 G.497,10-11 η.

το μήδεσθαι, τουτέστι

Λ ε ι αγ ό ρ η

: το ά.κώλυτον της όμιλίας. R2WLZXB'v Λ α ο μ έ δ ε ι α : ή των ά.λλοτρίων έν πλQ μνήμη πραγ­ R2WLZ Α ύ τ ο ν ό η

:

ό αύτόματος νους.

Λ υ σι άνασσα Ε ύ ά ρ ν η

:

:

R2WLZ

παρα. το λυσιτελείν.

ή καλη ά.ντίδοσις.

R2WLZN'v

15

R2WLZX Β'ν

260 Μεν ί π π η : ή παραμονη της όξύτητος του πλου. R2 WLZX•v B'v

15,16 Latte; Lex. Suda ΙΙ 499,8; sch. Τ Hom. Μ 157 (VI 532,4 406,57; Lex. Tittm. 948; Eust. Hom. 1723,38-39

Μ.);

Etym.

Μ.

1 προνόη] πατρονόη L η] η R2 2 περισσόν φασι] φησi.ν περισσόν R2W του πpονόη] της προνοίας R2W του προνόη L 3 άχού­ ηται] άχούητε R2W άχούσηται L (ση supra η script.) 5 ante οτι add. δέ Τ 5-6 χάθηται] χάi}ηνται R2WT 6 εν τινι] εν τϊ R2 έν W ουν om. Τ ή] η Τ 7 post γίνεται add. αύτοίς Τ έξαναστροφή - σχημα] έναντίον δέ έστι τό έν τούτοις νόημα Τ έξαναστροφή] έξανάστρο­ φον R2 άνάστροφον W οτι] ού γάρ Τ 8 post άνέμοuς sic pergit Τ : άλλά τά πνεύματα λήξαντα χαi. των κυμάτων χατάπαuσιν ποιεί. 9-11 10-11 βουλεύειν] una cum sch. praec. coniunxit W 9 i}' om. R2W βασιλεύειν R2LZ 12 una cum sch. praec. coniunxerunt R2WZX lemma om. Βsν λειαγόρη] λειάγρη LZ post λειαγόρη add. δέ R2WLZ 1314 una cum sch. praec. coniunxerunt R2WZ 13 ή om. R2W 15 una cum sch. praec. coniunxerunt R2WZ δ om. R2W 16 una cum sch.

praec. coniunxerunt codd. WZ lemma om. Νsν Βsν R2WLZ lemma om. Βsν

17 una cum sch. praec. coniunxerunt R2 18-19 una cum sch. praec. coniunxerunt 18 μενίππη] μελανίππη LZ

J

SCHOLIA

VETERA

HESIODI

Θ α ύ μα ς :

53

THEOGONIAM

δε το του 1tελάγους

Fl. 239 G. 497,17-18

ή γ ά γ ε τ '.' Η λ έ κ τ ρ η ν : > 'Ηλέκτρα [δε] ή λαμ1tηδών. δια τουτο γυνη Θαύμαντος, οτι το όρώμενον ί}αυμάζεται. R2WLZ

F1.239 G. 497,19-21

265 ί}αυμα.

Πόντου

1tαίς · λέγει

R2WLZ

266 a 1

5

ΙΝ

a

2




Fl. 239 G. 497,21498,3

ά1tο της λαμ1tηδόνος γίνεται το

τόξον· ού γαρ εχει ίδίαν ύ1tόστασιν, άλλ' εμφασίς τίς έστι. του 15

γαρ νέφους μικρας ρανίδας εχοντος και έξ tναντίας κειμένου του ήλίου, άνακλαται ή ήμετέρα οψις 1tρος τον ηλιον και δοκεί τι κύ­ κλου τμημα έν τQ νέφει είναι. 1tολλάκις δε έν ταύτQ δύο φαίνονται ϊριδες.

' " Α ρ 1t υ ι α ς : τα όνόματα των Άρ1tυιων 'Αελλώ και Ώκυ1tέτη. "Αp1tυιας R2WLZ τας άρ1tακτικας 1tνοας

267

20

R2WLZ ή υ κ ό μ ο υ ς ί}

265, 1-2 λέγει - i}α.υμα. διά. τουτο - i}α.υμά.ζετα.ι cf. έπεί - λόγους cf. sch. 266 b.

cf. sch. 237; sch. 266 a; sch. 780 b. 266 a 1 sch. 237; sch. 265; sch. 780 b. 266 a2 , 6-9 266 b, 12 'lρις = ό προφορικός λόγος cf. [Heracl.] Quaes.t. Hom. 28 (p. 43,8-9 cd. Soc. philol. Βοηη.). 13-17 ά.πό της λα.μπηδόνος - έν τ~ νέφει εlνα.ι cf. Arist. de meteor. 373a,32-375b,15; Sen. nat. quaest. 1 3 sqq.; Plut. de 1s. et Os. 358 f; Plut. amat. 765 ef; [Plut.] de plac. phil. 894 bf (= Aet. ΙΙΙ 5,1-12 [Dox. Gr. Diels pp. 371, 27-374,8]); Plut. de facie ίη orbe lunae 921 a; Diog. Laert. VII 152 (= Stoic. vet. ΙΙ frg. 692 v. Arnim) : ίριν δ' είναι α.ύγά.ς ά.φ' ύγρων νεφων ά.να.κε­ κλα.σμένα.ς η, ώς Ποσειδώνιός φησιν έν τη Μετεωρολογικi\, εμφα.σιν ήλίου τμήμα.τος η σελήνης έν νέφει δεδροσισμέν~ κοίλ~ κα.ί συνεχεί πρός φα.ντα.· σία.ν, ώς έν κα.τόπτρ~ φα.ντα.ζομένην κα.τά. κύκλου περιφέρεια.ν.; Stob. ecl.

1 30,2 (1 241,22 sqq. W.

=

Dox. Gr. Diels p. 455,14 sqq.)

1 πελάγους] πελάγου R2 πελα.γ \V 3 lemma inserui (una cum sch. 265 coniunxerunt R2WZ) δέ seclusi 4 i}α.ύμα.ντος] i}α.ύμα.τος L 10 τίκτει] τίκτειν Ζ (ut vid.) 11 κα.ί. - 12 λόγ~ seclusi 12 λόγ~] λογ R2W 13 προφέρομεν ex Χ scripsi : [ .... ] φe:ρώμεi}α. R2 περιφέρομεν W περιφερόμε~α. LZ α.λλως inser. Flach 14 ύπόστα.σιν] ύπΜεσιν L 15 μικράς] σμικρά.ς R2 16 ά.να.κλιiτα.ι] ά.να.κα.λείτα.ι R2W ήμετέρα.] ήμέρα. R2 19 lemma om. R2WLZ (una cum sch. 266 b coniunxit W) • i}' scripsi : δ' Τ 20 ά.ελλώ] έα.λώ L πνοά.ς] φωνά.ς R2W

Fl. 240 G. 498,4-9

54

SCHOLIA VETERA

ΙΝ

HES IODI THEOGONIAM

τας έκ της των ύδά.των ά.να.δόσεως γινομένα.ς οi}εν κα.ι την προσ­

ηγορία.ν εσχον.

Άρπuία.ς Δωρικως σuνέστειλε·

ληγούσα.ς α.ί.τια.τικας α.ύτοι σuστέλλοuσι.

Fl. 240 G. 498,10-11 Fl. 240 G. 498,12-17

μετα.χρόνια.ι

269

γαρ

τας γαρ εί.ς α.ς

R2WLZT

ία.λλον:

[ά.ντι του ετρεχον,

έπέτοντο · κα.ι τον ούρα.νον γαρ χρόνον κα.λοϋσι. ΤΒ]

Φ ό ρκuϊ

270

:

Φόρκυς ή έπιφορα. των ύδά.των. Κητώ δε το

βά.i}ος. Γρα.ία.ς δε λέγει τον ά.φρόν. α.μεινον δε γρά.φειν κ α. λ λ L π ά. ρ η ο ς, ϊν' fi έπι της Κητοuς το έπίi}ετον, ώς κα.ι Σέλευκος

(frg. 29 Mtιeller) · α.λλως τε κα.ι έν τοίς έπά.νω (ν. 238) την Κητώ κα.λλιπά.ρηον είπεν. R2WLZT έ κ γ ε ν ε τ η ς δε π ο λ ι ά. ς , διότι αμα. τQ γίνεσi}α.ι λεuκα.ί εί.σιν· η έντίμοuς λέγει. R2WLZ Fl. 240 G. 498,18-26

s

10

273 Π ε φ ρ η δ ώ : την ένα.λίαν πομπήν, τον πλουν. έπει οuν έν 't'Q πλείν ενι κα.ι σωi}ηνα.ι κα.ι να.uα.γησα.ι, την μεν Πεφρηδώ είπεν εϋ­ πεπλον, την δε Ένuώ κροκόπεπλον ώς έπι κα.κQ. κα.ι ό μεν 'Ησίοδος

Ένuώ μίαν των Φορκίδων λέγει, 'Όμηρος (Ε κήν τι να. i}εόν.

333, 592) δε πολεμι-

15

R2WLZTX

267, 2-3 ΆρπυLας - συστέλλουσ~ cf. sch. 60; Choer. in Theod., Gr. Gr. IV 1, p. 151,1 sqq. Hilg. (= Herodian. 11 2, p. 668,20 sqq. Lentz); Ιο. Gramm. apud Stephan. Thesaur. Gr., VΙΙΙ, 321 Α (ex quo Greg. Cor. de dial. dor. 149, p. 339 Schaef.); Eust. Hom. 558,20-23.990,56-57. 270 ύδάτων (6) cf. sch. 237. 6-7 Κητώ = το βιi~ος cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 315,6 Fl.; Exeg. Anon. Theog. 386,21-22 Fl. 7 ΓραLας = τον άφρόν cf. Exeg. Anon. Theog. 388,25 Fl. 10-11 έκ γενετης - εtσ~ν cf. Exeg. Anon. Theog. 388,28-29 Fl. 273 eade.m Etym. Gen. ΑΒ π η μαι ν ε ~ ν (-νη Α) · ... ό μέν Ήσιοδοc, Ένυώ μLαν λέγη των Φορκύνων, ο δέ 'Όμηρος τήν πολεμ~κήν. η Πεμφρηδώ τήν έναλLαν πομπήν καt τον πλουν λέγε~ (λέγη post έναλLαν transp. Β) ΉσLοδος. έπεt ουν έν τί;> πλε~ν εν~ καt σω~να~ καt ναυαγησα~, τήν μέν Πεφρηδώ εlπεν εϋπεπλον, τήν δέ Ένυώ κροκ6πεπλον ώς έπt χακί;>. 12-14 έπεt ουν - ώς έπt χακί;> cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 315,10-14 Fl. 15-16 Ένυώ πολεμ~κήν τ~να ~εόν cf. Hesych.

=

3447 Latte; sch. Α Ηοιη. Ε 333 a (11 54,78 Ε. = Ariston., p. 111 Friedl.); sch. Α Ηοιη. Ε 333 c (11 55,84 Ε.); sch. Gen. Ηοιη. Ε 592 (1 90,10 Nic.); Lex. Suda 11 297,20; Epim. Ηοιη., An. Οχ. 1 157,12; Etym. Μ. 345,52

ε

1 των ύδάτων] του ϋδατος Τ 2 άρπυιας - συνέστε~λε] δωρ~κως δέ συνέστηλε το ας Τ 3 post αιτ~ατ~κάς add. πά.σας Τ αύτοt] δωρ~ε~ς Τ 4 μεταχρόν~α~ γάρ om. Β 6 φόρκυϊ] οιη. R2W φόρκυν~ Ζ καλλ~παρήους

Τ 6 φόρκυς - 7 άφρόν post καλλ~πά.ρηον είπεν (10) 6 ante ή add. μέν γά.ρ έστ~ν Τ έπ~φορά] περ~φορά Τ 7 γραLας] γρα~αν R2WLZ λέγε~ οηι. R2WLZ δέ 2 οιη. R2WT 7-8 καλλ~πά.ρηος] καλλ~πά.ρυος R2T καλλ~πά.ρηον (-ρηον L) LZ 8 καt om. Τ 9 καί οιη. R2W έπά.νω] α.νω εtρημένο~ς Τ 10 καλλ~πά.ρηον] καλλ~πά.ρηον R2LZT 11 λευκαι] λευκά. LZ 12 πεφρηδώ] πεφρηδώ τ' εϋπεπλον Τ πεμφρηδώ Χ ante τήν add. ηγουν Χ έναλLαν] ένυαλιαν LZ πομπήν] ποτμήν L τομήν Τ ante τον add. καt Χ ουν] γουν Χ 13 πεφρηδώ] πεφρ~δώ Τ πεμφρηδώ Χ 13-14 είπεν εϋπεπλον] εϋπεπλον είπε Τ 14 καt - 15 ένυώ] ένυώ δέ ο μέν ήσLοδος Τ 15 φορκιδων] φορκύνων Χ 15-16 πολεμ~κήν] πολεμ~κόν LZ

transp.

Τ

J

SCHOLIA VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

55

274 Γοργούς i}' , α ϊ να ίο u σ ι : Γ ο ρ γ ο uς είπεν άπο εύi}είας της Γοργώ. λέγει δε τον φόβον της άπηνοϋς και άπλεύστοu i}αλάσσης, τοuτέστι τον άφανη πλοϋν. R2WLZT [Σi}ενώ, δια

Fl. 240,241 G. 498,26-28 499,3-9, η. d

το δύνασi}αι πολλοίς και δεινοίς περιβάλλειν κακοίς τους έκεί 1tα.­ 5

ραγενομένοuς. Εύρuάλην δε τον έκ τοϋ πλάτους της i}αλάσσης

φόβον.] Μέδοuσα.ν δέ τήν ά.να.διδομένην ανω δύναμιν των υδάτων. [ παρελέξατο δε και σuνεγένετο τη μιci, αύτων ό Κuανοχαίτης έν μαλακQ λειμωνι, τQ τοϋ εαρος δηλονότι καιρQ, δια την ήσuχίαν·] 10

οτε γά.p τά. χρόνου των έpγα.ζόμενονίχμά.δα. τήν

α.νί}η, τότε χα.ί ήσuχια.. Περσέα. δέ η τήν δια.πεpα.ίωσιν του ά.pχομένων πλείν, η τόν λαμπρόν ά.έpα. τόν τήν δια.πεpα.ίωσιν η Περσέα. φησί τόν fιλιον, τόν ελχοντα. χα.ί ά.ποτέμνοντα. τήν έπιπολά.ζοuσα.ν τ'fi ί}α,λά.σση. τα.ύτης δέ ά.να.χί}είσης τιχτοντα.ι

ά.στpα.πα.ί χα.ί ομβpοι, ο

έστι Χρυσάωρ

χα.ί Πήγα.σος.

η

Πήγα.σον λέγει

τά.ς πηγά.ς τά.ς γινομένα.ς λυομένης της χιόνος. Τ

15

275

ϊ ν '

' Ε σ π ε ρ ί δ ε ς λ ι γ ύ φ ω ν ο ι : δια τοϋτο τ ­

αύτας καλεί, διότι κατα μοuσικην άρμονίαν οί άστέρες κινοϋνται περι τα Γάδειρα.
, ώς 'Αριστοτέλης φησί (de Cael. 290b,

Fl. 240 G. 498,29499,2

12 sqq. ?) . R2WLZ

276 20

Σ i} ε ν ώ τ ' Ε ύ ρ u ά λ η τ ε : το δuνατον και κατάμηκες

πέλαγός φησι, Μέδοuσαν δε την λεπτοτάτην ούσίαν. Περσέα δε τον ηλιον καλεί παρα το περισσως σεύειν, 't'ΟU't'έστιν όρμιiν· καί φησιν οτι ό ηλιος κινούμενος

τη ούρανί~ φορci, την μεν Σθενω

274, 2 Γοpγώ cf. sch. b Τ Hom. Θ 349 b (11 363,48 sqq. Ε.). 6 Μέδοuσα.ν δέ - ύδά.των cf. sch. 276. 7-8 πα.pελέξα.το δέ - δηλονότι χα.ι­ pί;'> cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 315,24-26.316,1-3 Fl. 9-14 οτε γά.p τά. α.νί}η - λυομένης της χιόνος cf. sch. 276; sch. 279; sch. 282. 275 cf. [Plut.] de mus. 1147 a; Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 335,8 sqq. Fl. 276 χέεσί}α.ι (p. 56,7) cf. Tzetz. in Lyc. Alex. 17 (11 17,6 sqq. Scheer); [Eud.] Viol. 759 (p. 558,13 sqq. Fl.). 20-21 Περσέα. πα.pά. τό πεpισσως σεύειν cf. Exeg. Αηοπ. Theog. 390,2-3 Fl. 20 sqq. Περσεύς δ ηλιος cf. Ιο.

=

=

Lyd. de mens. IV 22 (p. 81,11-12 W.); Etym. Gud. 462,60 Sturz 1 lemma om. R2WLZ (una cum sch. 273 coniunxerunt LZ) ί}' scripsi : δ' Τ ante είπεν add. δέ R2WLZ είπεν] ειpηχεν Τ 2 ά.πηνοuς χα.t om. Τ ά.πλεύστοu] ά.πλάστοu ~2W ά.-πλέ:οu LZ 15-16 τοια.ύτα.ς scripsi : τα.ύτα.ς codd. edd. 16 διοτι post τοuτο transp. R2W (η praem.) 17 post γά.δειpα. ad lacunam explendam_ quam Flach (Glossen und Scholien, p. 161) indicavit, haec verba Aristotel1s 1.1. fortasse praesto nobis sunt : φα.νεpόν δ' έχ τούτων οτι χα.ί τό φά.να.ι γίνεσί}α.ι φερομένων

ά,pμονία.ν, ώς συμφώνων γινομένων των ψόφων, χομψως μέν είpητα.ι χ~ί -πεpιττως ύπό των είπόντων, ού μήν οuτως εχει τά.ληΜς. 19 σ&ενω]

σfενώ Ζ χει

R2

στενώ Ζ

τ' εύpuά.λη τε] χα.ί εύpύα.λον R2W χα.τά.

μηχ

W

χα.τά.μηχες] χα.τά. μήα.ν

22 ούpα.νί~] ούρα.νι~ R2W ούρα.νι Ζ

σi}ενώ]

Fl. 241 G. 499,9-22

56

SCHOLIA VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

και την Εύpυάλειαν, ηγουν το δυνατον και κατάμηκες πέλαγος της i}αλάσσης, ούκ άναιpεί, ηγουν ούκ άνιμαται · την δε Μέδουσαν

ώς

i}νητην

άναιρεί,

κινήσει τη έαυτου

ηγουν

το

βασιλικώτατον

και

λεπτον

τη

άνιμαται. όpμq, δε άπο της κεφαλης αύτης

ό Πήγασος. άνιμωμένου γαρ του ήλίου και του άέpος, το κεφα-

5

λαιωδες και άτμωδες συμβαίνει το βαpύτεpον άναφεpόμενον κάτω πηγάζειν και χέεσi}αι.

αλλως. >


α ταϋτα προέρχονται. R2WLZ 10

' Ε p υ i} ε ί Ώ :

290

Έρύi}εια aνομα νήσου

ενi}α ί.;>κει ό Γηρυονευς και οί. τούτου βόες. R2WLZX Τ ί

292

p υ ν i}' ε 1.ς

ί. ε

pή ν :

Τίρυνς

έστι

πόλις

'Άργους.

ί.ερη δέ, διότι Κύκλωπες αύτην έτείχισαν. i)ν δε ό Γηρυονευς Τι­ ρύνi}ιος.

pυ

ν

iJ''

έτείχισα.ν · διά τουτο

293 a φησι

1

"Ο

'Όμηρος

ε ίς ίε

ίε

pή

ν

pή

ν

:

πόλιν

'Άργους.

Κύκλωπες

δέ

α.ύτήν

λέγει. δ δέ Γηρυόνης έκ ΤίpυνiJ'ος. Τ

p i} ον τε : ό δε "Ορi}ος έκλήi}η έκ του όρμciν, ως (Θ 474)· πριν api}αι παρα. ναυφι ποδώκεα Πηλεtωνα.

287, 1-2 Γηpυόνην = τόν χειμερινόν καιρόν cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 317,3,10-11.363,14-15 Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 390,15-16 Fl. 2 Γη­ pυόνην = τόν χρόνον cf. Exeg. Αηοη. Theog. 390,17-18 Fl. 2-3 iJ'έλουσι­ πα.pεληλυiJ'ότα., 5-7 Στησίχορος - είναι fere eadem [Eud.] Viol. 241,436h (pp. 166,10-14.342,5-7 Fl.). 4 σελήνη = Έκάτη cf. sch. 450; Ιο. Lyd. de mens. ΙΙΙ 10,13 (pp. 44,4.55,7-9 W.); Lex. Suda ΙΙ 214,10; Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 327 ,35-36 Fl. γηpυονηα. add. τpι.κέφα.λον Τ 1 οί - 2 χρόνον] οί μέν είπον R2W οί μέν είπον < lac. 8/9 litt. > L οί μέν είπον λ < lac. 3/4 litt. > μέλον Ζ 2 τάς - 3 διά] κα.ί τάς τpείς κεφαλάς εχειν α.ύτόν Τ 2 τάς om. R2W 3 τά 1 ] τά τε Τ ante τά2 add. κα.ί R2W 4 κα.ί έκάτη] τη έκάτη WT 5 γηpυονεύς] γηpυόνης Τ έκ om. Τ της] του R2 post ώκεα.νου add. κα.ί χpυσάοpος Τ 6 κα.ί 1 om. Τ χείρας] χείρα. Ζ εχειν om. LZ 7 α.ύτόν om. Τ 9 προέρχονται] προσέρχεται ιz 10 lemma om. R2WLZ (una cum sch. 289 coniunxerunt LZ) ante ονομα. add. δέ R2WLZ περί τόν ώκεα.νόν om. Χ 12 lemma om. R2W (una cum sch. praec. coniunxerunt) ίεpήν om. Χ τίpυνς έ.στί om. LZ έστί om. Χ 13 ίεpή] ίεpά Χ διότι] οτι L 16 post τίpυνiJ'ος sic pergit Τ : opiJ'oν δέ τήν εύμα.pη • ποδώκεα. πηλειωνα. (sch. 293 a2) 17 opiJ'oν τε] opiJ'ην R2W ό scripsi : ή codd. opiJ'oς] op [ .. ] R2 opiJ'η W 18 φησι om. LZ 19 opiJ'α.ι scripsi : άόpiJ'ou R2W ωpiJ'α.ι LZ παρά scripsi : περί codd. να.υφι] να.υν R2W ποδώκεα.] φιλοποδώκεα. R2W

1 ante

χειμέpιον

1

ι

Fl. 242 G. 500,16-18

R2WLZX Τ ί

15

G. 5 οο, 5 - 11

δε και εξ χείρας εχειν φησι και εξ πόδας και

ύπόπτερον αύτον είναι.

289

F1.242

Fl. 242 G. 500, η.1 Fl. 242 G. 500,19-24 501,1-2

SCHOLIA VETERA

58 αλλως.

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

"Ορ-ί}ον την όρμην χαι. ά.νάδοσιν των ύδάτων-

< Εύρu­

τίωνα> δε την εύμαρη ρύσιν των ύδάτων. αλλως. παρα το ά.νορ­

F1.242

μιiν ά.πο των έχεϊ τον ηλιον 'Όρ-ί}ον α:ύτον ώνόμασεν · ητοι τον όρ-ί}ην ποιούμενον την ά.νάδοσιν των ύδάτων. Εύρuτίωνα δε λέγει την εύρείαν νομην χαl χίνησιν. R2WLZ a2 '' Ο ρ i) ον : < Εύρυτίωνα. > τήν εύμα.ρη ρύσιν των ύδciτων.

G. 500,19-21

"Ορθος δ'έχλήθη

άπό τοϋ

όρμiiν-

χα.ί

'Όμηρος

(Θ

5

474) ·

πρtν ορί>α.ι παρά να.ϋφι ποδώχεα. Πηλεtωνα.. Τ

Fl. 242,243 G. 500,25501,1

χ α ι.

b

β ο uχό λ ον

φησιν Έλλάνιχος

Ι

(FHG

Εύ ρ uτ ίων α :

50,41; F Gr Hist

σ-ί}αι ά.πο 'Άρεως χαι. Έρu-ί}είας.]

Ι

[ τον Εύρuτίωνά

4 F 110)

γεγενη-

10

[λέγει δε την ρίζαν χαι. την ά.νά­

δοσιν των φυτών. χαι. γαρ έξ ύγριiς δυνάμεως φύει, χαι. οτι χάτω

μεν

εχει την

ρίζαν,

ανω

δε του

αν-ί}οuς

το

κάλλος] . [ tΊ J την

χα.τά της γης των ύδciτων χυχλοτερη ρεϋσιν. Τ

295

[ ή δ' ετεχ' αλλο πέλωρον]

ά. μ ή χ α ν ο ν : [ ύπερά γαν χα-

15

χόν, ά.προσμάχητον. Χ]

Fl. 243 G. 500,26-28

297


, ος και κατηστεpίσ1"αι συν τfi 'Ύδpη λέγεται. 'Ύδpην δε λέγει έ1tε1. έν τοίς ϋδασι διέτpιβε. Λέρνη δε λίμνη του 'Άργους. < αλλως. > 'Ύδpην την κακίαν φησ1. δια το ύδαλέην και διακεχυμένην είναι 1tανταχου. Λεpναίαν δε ταύτην καλεί δια το λίαν έpνουσ1"αι και αϋξεσ1"αι την φανεpαν κακίαν.

10

ΙΝ HESIODI

R2WLZ

315 a

α 1t λ η τον:

b R2WLZ

κ ο τ έ ο υ σ α

ά1tλήpω_τον, άμέτρητον. R2WLZ

: ήτοι τfi 1"εpμότητι ό άηp όpγιζόμενος.

316 a Δ ι ο ς υ ί ό ς : ό φρόνιμος και. ό στεppος νους καταβάλλει την κακίαν έν τQ έαυτου τμητιχQ ξίφει, ηγουν τη φρονήσει. συν

Fl. 245 G. 502,28-29 Fl. 244 G. 502,29

F1. 245 G. 503 , 1-4

τQ Ίολά{{) δέ, τQ φpονίμ{{) λόγ{{) τQ εύφpαίνοντι τους λαούς. R2 15

20

WLZ b έ ν ή p α τ ο : άντι. του άνείλε καταχpηστικως. εναpα γαρ τα 01tλα η τα σκυλα. R2WLZX

F1. 245 G. 503,4-5

317 ' Ι ο λ ά {{) : ό δε 'Ιόλαος υίος ην άδελφου του 'Ηρακλέους. ουτος κατα μέρος εκαιε τας κεφαλας της 'Ύδρας· ησαν γαρ ά1"ά-

F1. 245 G. 503 ,6-8

νατοι.

R2WLZX

2 σύν δέ Ίολά~ sqq. cf. Eur. Ιοη vv. 198-200; Palaeph. de incred. 38 (p. 56,2-4 Festa); [Erat.] Catast. 11 (p. 13,14 sqq. 01.); [Apollod.] Bibl. 11 5,2; sch. in Plat. Phaed. 89 c (p. 14 Greene); sch. in Arat. Phaen. 147 (p. 364,13 sqq. Μ.); Αηοη. in Arat. 204,6 sqq. Μ.; Αηοη. ίη Arat. 596,11 Μ.; [Eud.] Viol. 935 (p. 689,17-19 Fl.) 6-7 Λερνσ.ίσ.ν δέ τσ.ύτην - σ.ϋξεσi}σ.ι cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 318, 15-16 Fl. 315 b cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 318,10-11.16 sqq. F1. 316 b, 16-17 ενσ.ρσ. - σκυλσ. cf. Apoll. Soph. 68,5.6 Β.; Hesych. ε 2657,2681 Latte; sch. Α Hom. Ζ 480 (ΙΙ 212,36 Ε.); sch. Β Hom. Κ 570 (111 454,29-30 Dind.); Lex. Suda 11 269,13; Etym. Gen. Β εν σ. ρ σ. · σκυλσ., λάφυρα · κυρίως δέ τά πολεμικά οπλσ. ... ; Etym. Μ. 337,39-42; Etym. Gud. 467,17-18 De Stef.; sch. ίη Soph. Αί. 26 (p. 4,15 Pap.); Αη. Par. 111 339,30; Eust. Ηοιn. 80,24.625,33.652,27.930,47; Ιο. Diac. Ped. ίη Hes. Scut. 367 (11 649,18-19 Gaisf.). 317 cf. sch. in Luc. Phal. 8 (p. 5,19-21 R.); Lex. Suda IV 635,19-22; [Eud.] Viol. 436,935 (pp. 331,13-17.689,15-21 Fl.) Τ 2 ίολά~ Flach : ήρσ.κλεί codd. 3 λερνσ.Lq., Flach : ϋδρq., έπεβοήi}ει inser. Flach (cf. Palaeph. 1.1. et [Apollod.] 1.1.) λέγεται ex Μ scripsit Flach : χσ.τηστέριτσ.ι R2 κσ.τηστέρη­ τσ.ι W κσ.τηστέριστσ.ι LZ 5 σ.λλως inser. Heins. Gaisf. 7 έρνουσi}σ.ι] άρσ.ιουσi}σ.ι LZ 9 una cum sch. 313 coniunxit Ζ post σ.πλητον add. δέ codd. 10 una cum sch. 315 a coniunxerunt codd. (pos t κοτέουσσ. add. δέ) ητοι] ηγουν L 12 υίός] νους Ζ (υίός Ζ 1 ) 13 έν ... ξLφει cf. έν διαβήτη sch. 127 έσ.υτου] [.]σ.υτ R2 14 δέ] [ .... ] R2 ητοι W 1616 ante ένήρσ.το add. τό δέ Χ 17 post 17 una cum sch. 316 a coniunxit L γάρ add. κυρLως Χ η] ητοι R2W σκυλσ.] κυλσ. R2 18 pro ίολά~ -

1

λέρνη

φησι

om. codd. 3 δς - 4

ίόλσ.ος habet ίολάω δέ R2 post lemma iter. ίολάω Ζ δ δέ ίόλσ.ος] L6λσ.ος Χ post ην add. ί.φικλέους Χ του om. Χ ήρα.κλέους] ήρα.κλέος R2 19 ϋδρσ.ς] ϋδpης L 19-20 άi}άνσ.τοι] άΜνσ.τσ.ι R2

SCHOLIA VETERA

62 F1.246 G. 503,11-14

ή

319 a

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

δε Χ ί μαι p αν ε τικ τε: ή καίΜλου, φησί, κακία

έγέννησε την μεpικήν· και ό μεν λέων εχει φανεpον και όξυν τον i}υμόν, ό δράκων δε 1tοικιλώτεpον, ή χίμαιρα δε τον μεpικον ί}υμον και μέσον και κεκpαμένον.

Fl. 246 G. 503,9-11

R2WLZ άμα ι μ ά κ ε τ ον 7t ϋ p : ό:1tpοσ1tέλαστον, ό:1tpοσμάχη­

b

5

τον. η την αγαν μαιμωσαν κατα έ1tέκτασιν, τουτέστιν ό:1tόλλουσαν.

R2WLZX Fl. 246 G. 503,17-19

323

7t

p ό σ i} ε

όφείλουσι χpήσασi}αι.

Fl. 246 G. 503,20-25

325

βέλτιον

λέων :

οτι οί μεταβάλλοντες την

έ1tεξεpγάζεσi}αι,

εί

δε

μή,

τη

φpάσιν

1tαpαδοi}είση 10

R2WLZ

Πήγασος είλε

κ α ι έ σ i}λ ο ς

Βελλε

pο φ ό ν τ η ς :

Πήγασον καλεί τον συγκεκpαμένον i}υμόν, ος εχει συγκεκpαμένον

το αλογον μέρος τQ λογικQ. Βελλεpοφόντην δε τον άναιpοϋντα τα i}ανάσιμα 1tαpα το έν τη εp~ βάλλειν- τον βάλλοντα είς την γην.

R2WLZ

αλλως. βέλλεpα τα κακα λέγει· Βελλεροφόντης ουν ό

1tpόνοούμενος 1tαύειν τα κακά.

Fl. 247 G. 504,1014,17-23

326

Φ ί κ' όλο ή ν

:

την

15

R2WLZT Σφίγγα

λέγει.

αϋτη δέ

έστι i}υ­

γάτηp Χιμαίpας και Τυφωνος. ό:1t'αύτfjς έκλήi}η και το Φίκιον,

319 a eadem [Eud.] Viol. 217 (p. 153,18-22 Fl.). 319 b cf. sch. Τ Hom. Ζ 179 (V 213,6 Μ.); sch. L ίη Soph. Oed. C. 127 (p. 13,27 De Μ.) 323 cf. Muetz. de emend. Theog. Hes., p. 460; Schoem., Op. Acad., ΙΙ, p. 530; Flach, Glossen und Scholien, p. 103. 325 eadem [Eud.] Viol. 217 (p. 153,12-18 Fl.). 15 βέλλερα τά. κακά. sqq. eadem Etym. Gen. ΑΒ s.v. Βελλεροφόντης; Etym. Μ. 194,51-52; Lex. Tittm. 382; cf. Exeg. Αηοη. Theog. 393,7 sqq. Fl. 326, 17 την Σφιγγα λέγει cf. Plat. Crat. 414 d; Hesych. φ 436 Schm. αϋτη δέ έστι sqq. cf. Roscher IV, 1364. 18 ά1t' αύτης sqq. cf. [Apollod.] Bibl. ΙΙΙ 5,8; Tzetz. in Lyc. Alex. 1465 (11 396, 23-25.27-28; 397 ,2-3 Scheer); Ba. ΙΙ 285,20-21; Ιο. Diac. Ped. ίη Hes. Scut. 30 (11 614,23-24 Gaisf.); Tzetz. ίη Hes. Scut. 32 (11 615,3-5 Gaisf.). 1-4 post sch. 319 b transp. codd. (una cum sch. 319 b coniunxerunt 2 όξύν τόν] όξύντονον R2 4 χεχραμένον] χεχρεμένον R2 χεχραμ­ μένον LZ 5 1tϋp, οη1. Χ 6 τουτέστιν ά.1tόλλοuσαν om. Χ 8 μετα­ βά.λλοντες] μεταβά).,.λόντες L μεταβαλόντες Ζ 9 μή] μήτε R2LZ 1tα­ ραδο1}ειση Schoem. Flach (Flach etiam 1tpόσi}εν οϋσυ suspicatus est) : 1tpο­ λαβούση R2WZ 1tpοσλαβούσn L 11 1tήγασος - έσi}λός om. Τ χαί βελλεροφόντης om. LZ 12 δς] ους R2 13 post λογιχί;) add. i}uμί;) R2W 14 τόν Flach : τά. codd. 15 pro σ.λλως habet η Τ (praem. δ ήλιος δ τά. βέλη τά. ρέοντα φονεύων e.x Ιο. Diac. 319,19-20 Fl. transcripta) τά. κακά. λέγει] λέγονται τά. χαχά. Τ κακά.] χαλά. L ante οuν scr. et del. δέ Ζ 17 ante φίχ' add. η δ' σ.ρα Τ φίχ'] φ"ίχα R2 σφίγχα W Q"φίχ L φιχ' Ζ (m. rec. ut vid. σ add.) όλοήν om. R2W ante την add. φίχα Τ την - λέγει om. W σφιγγα] φuσχα R2 18 ante χιμαιρας add. της Χ post αύτης add. δέ Τ φιχιον] σφιχιον W

LZ)

J

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

ενi}α διέτριβε. Φίκα δε αύτην οί

63:

Βοιωτοι ελεγον. Λύκος (FHG IV

657 frg. 14 c; F Gr Hist ΙΙΙ Β 380 F 1)

δε αύτην έν τι) 1tερι

Θηβ[α.-ι]ων ύ1tο Διονύσου φησι 1tεμφi}ηναι. R2WLZTX

[το δε

Νεμειαίον εργον Πελο1tοννήσου η 'Άργους, ενi}α 'ijν ό λέων. 1tpωτον 5

δε ιli}λον 'Ηρακλέους έκλ ήi}η τουτο, ά1tο του νεμηi}ηναι 1tεpι τους τό1tους του 'Άργους.]

αλλως. ή δε Σφιγξ 1tpαγματικως μεν γυνη

ην ληστρις και είχε 1tολλους τους συναp1tάζοντας συν αύτη· έν­ ταυi}α δε την κρυψίνουν και μερικην και κεκρυμμένην κακίαν λέ­ γει.

10

R2WLZ

327




την

νεμομένην

τά

φυτά κα.ί τά σώμα.τα.] έν "Αργει δέ έστίν ορος ή Νεμέα, ενi>α. ην ό λέων,

15

Fl. 247 G. 504,17-20

Fl. 247, η. 3 G. 504, η. k

είς δν πρωτον αi>λον Ήρακλης έποιήσατο φονεύσα.ς αύτον ώς νεμόμενον καί ά.φανίζοντα τούς έν

329

"Αργει τόπους. Τ

γ ο υ ν ο ί σ ι

κ α τ έ ν α σ σ ε ν

:

έν τοίς γονιμωτάτοις τό-

1 Φίκα οί Βοιωτο>ί Tzetz. ίη Hes. Scut. 32 (11 615,5 Gaisf.). 3 ύπο Διονύσου πεμφi>ηναι cf. sch. ίη Eur. Phoen. 1031 (1 358,7-8 Schw.) : πα­ ρόσον τήν Σφίγγα ό Διόνυσος επεμψε τοίς Θηβαίοις ώς ένα.ντίον λέγειν (ώς έν Άντιγ6νη λέγει Unger [Eur. frg. 178 Ν2?] έκείνον αίτιον λέγει Mϋnzel); sch. in Eur. Phoen. 934 (1 349,9 Schw.). 6-7 ή δέ Σφίγξ - συν α.ύττj cf. Palaeph. de incred. 4 (p. 11,14 sqq. Festa); Paus. ΙΧ 26,2; Tzetz.

t

in Lyc. Alex. 7 (11 11,16-18 Schee.r); Eust. Hom. 1684,23; [Eud.] Viol. 728 (pp. 515,23-516,1 Fl.). 327 cf. Etym. Gen. ΑΒ Ν ε με ι α. ίον · ορος

Πελοποννήσου καί π6λις, ενi>α. ην ό λέων. εστι δέ. ή π6λις λεγομένη Νέ­ μεια. ... ; Etym. Μ. 600,27-28; Lex. Tittm. 1393. 11-12 ά.πο του νεμηi>ηναι cf. Etym. Μ. 176,36-37; Exeg. Anon. Theog. 395,3-4 Fl. 14-16 έν 'Άργει τ6πους

1

fere eadem

[Eud.]

Viol. 436 (p. 331,5-8 Fl.).

διέτριβε] κα.τι,i)κει Τ φίκα. - ελεγον δέ] γάρ Χ 2 δέ] δ' Τ αύτήν post

πεμφi>ηνα.ι (3) i>ηβων transp. LZ

transp. 3 i}η­ βων Muell. Jacoby : i>ηβαίω R2 i>ηβα.ίων WLZTX φησί om. L post πεμφi}ηνα.ι transp. Τ 3 το - 6 α.ργους seclusi et ad ν.327 rettuli 6 μέν ante πραγματικως transp. W 7 ληστρίς] ληστρική W συν αύττi post πολλούς transp. LZ 8 καί. 2 om. LZ 10-12 in med. sch. 326 inser. codd. (το δέ ante νεμεια.ίον add.) 10 ante εργον, pro quo fortasse ορος scribendum est (cf. Etym. Gen. 1.1., Etym. Μ. 1.1., Lex. Tittm. 1.1.), νεμέα addiderim 11 αi>λον] εργον L ήρακλέους] τοϋ ήρα.κλέους L τον ήρα.κλέα Ζ έκλήi>η] έβλήi>η Ζ 12 περί] παρά R2W (per compend.) ante του add. ύπο R2W 13 την - 14 σώματα ex Ιο. Diac. 320,34-321,1 Fl. deprompta, seclusi 17 ante έν add. ηγουν Χ Τ

post

Fl. 247 G. 504,24-26

SCHOLIA

64

VETERA

1tοις κατ~κησε της Νεμέας, ο έστιν ονομα τοϋ ορους.

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

σ1tηλαίου η μάλλον

R2WLZX

F1.247 G · 504 ,30-31

330 έ λ ε φ α ί p ε τ ο : άντι τοϋ εβλα1tτεν. 'Όμηρος δέ 7tO't'ε και < άντι τοϋ > 1tαpελογίζετο (τ 565) . R2WLZ

Fl. 247-248 G. 505,1-15

τερος και γαρ 'Όμηρος (δ 477,581; ξ 258; p 427) Αϊγυ1tτον καλεί

Ν ε ί λ ό ν τ ' : έκ τούτου φαίνεται 'Ησίοδος 'Ομήρου νεώ-

338

5

τον Νείλον. Άλφειος δε 7tΟ't'αμος Πελο1tοννήσου έν 'Ήλιδι· κατέρχεται δε ά1tο 'Ασίας, κώμης 'Αρκαδικής. Ήριδανος δε 7tΟ't'αμος Κελτών- Στρυμων 7tΟ't'αμος Θρq;κης · Μαίανδρος 7tΟ't'αμος Λυδίας η Καρίας·

'Ίστρος 7tΟ't'αμος Σκυθίας· Φάσις 7tΟ't'αμος Κόλχων- 'Ρησος

10

1tοταμος Τροίας· ΆχελQος 'Ακαρνανίας η Αί.τωλίας· Νέσσος Θρq;-

κης· 'Ρόδιος Τροίας· 'Αλιάκμων Μακεδονίας· Έ1tτά1tοpος και Γρή­ νικος και Αϊση1tος και Σιμους Τροίας· Πηνειος Θετταλίας · 'Έρμος

Λυδίας·

Κάϊκος Μυσίας·

Σαγγάριος Φρυγίας της ανω·

Λάδων

'Αρκαδίας· Παρθένιος Παφλαγονίας · Εϋηνος Αί.τωλίας · "Αρδησκος

15

Σκυθίας· Σκάμανδρος Τροίας. όμου 1tοταμοι εϊκοσι 1tέντε. ό δε έν Σάμ½) Παρθένιος και "Ιμβρασος καλείται. 'Ίμβρασος δε ύ1tο Καρων Έρμης λέγεται.

R2WLZT

329, 1 Νεμέα. = οpος sch. 327; fortasse Verg. Aen. VIII 295; Vib. Sequ. 282; Mythogr. Vat. ΙΙ 160; Etym. Μ. 176,34-36. 330 cf. Apoll. Soph. 66,11-12 Β.; Hesych. ε 2030,2031 Latte; sch. ΒΤ Hom. Ψ 388 (IV 318, 14 Dind.; VI 423,12 Μ.); Lex. Suda ΙΙ 245,19-20; Et)·m. Μ. 329,26 sqq. 338 - Νείλον (7) sch. Hom. δ 477 (l 215,10-12 Dind. = Ariston., p. 49 Carn.; cf. etiam Ι 215,20) Α ί γ ύ π το ι ο · ό γάp Νείλος πρότερον Αίγυπτος έχα.­ λείτο. ΕΥ οτι τόν Νείλον Αίγυπτον όνομά.ζει. ό δέ 'Ησίοδος ώς ων νεώτε­ ρος Νείλον α.ύτόν οϊδεν ηδη χα.λούμενον. HMPQT; Eratosth. apud Strab. Ι

2,22 (C. 29); Apoll. Soph. 13,25-26 Β.; Etym. Μ. 29,7-8; Eust. Hom. 1468,30. 1510,10-11. 16-17 ό δέ έν Σάμ(& - χα.λείτα.ι sch. ίη Apoll. Argon. Α 18588 b (p. 24,8-10 W.); sch. ίη Apoll. Argon. Β 865-72 a (p. 192,21-23 W.); sch. ίη Pind. 01. VI 149 f (l 188,13-15 Dr.); Strab. Χ 2,17 (C. 457). νεμέα.ς scripsi : νεμα.ίης R2WLZ νεμείης Χ ο έστιν] νεμεία. δέ 1-2 μαλλον του om. Χ 3 pro έλεφα.ίpετο habent έλεφήpετο δέ R2W (una cum sch. 329) 3-4 ποτε χα.t ] χα.ί ποτε R2W 4 άντt του inseruι 5 τ'] τε R2WLZ post τ' add. άλφειόν τε χα.t ήpιδα.νόν βα.i}υδLνην Τ ante έχ add. χα.t Τ ante ήσίοδος add. ό R2W 8 δέ2 om. Τ 9 ante ποτα.μός 1 add. δέ LZ μα.ία.νδpος] μένα.νδpος R2L(L ?) μα.ίνα.νδpος Ζ ποτα.μός 2 om. Τ 9-10 χα.pία.ς] ίχα.pία.ς R2LZ 10 ποτα.μός 1 -2 om. Τ 11 ποτα.μός om. Τ post άχελ~ος add. ποτα.μός LZ άχα.pνα.νία.ς] άκα.pνα.νLου R2 άχα.pνάνων Τ 13 σψους] σψόεις Τ πηνειός ex σπειός corr. L (ut vid.) post πηνειός add. ποτα.μός R2W θεττα.λία.ς] θpiκης · τινές δέ τόν γpήνιχον χα.t σψουντα. χα.t πηνειόν θεσσα.λία.ς φα.σί R2WLZ 15 άpχα.δLα.ς] άpκα.δίου R2W 16 όμου - πέντε om. Τ post ποτα.μοt add. είσιν LZ δέ om. Τ 17 σάμ[&] σίμ(& R2 σήμ(& W ίμβpα.σος 1 ] ίμβpος Τ ante ύπό add. δ R2LZ κα.pων] χάρων R2WL χάpδων Ζ 18 ante έρμης add. ό Τ λέγετα.ι] χα.λείτα.ι R2WT post λέγετα.ι iter. ό δέ έν σάμ(& ποτα.μός πα.pθένιος ίμβpα.σος κα.λείτα.ι R2W

1

Χ

J

SCHOLIA VETERA ΙΝ HESIODI

65

346 τ ί κ τε δε ϋ- υ γα τ έ ρ ων : ετεκε δε τας λίμνας, αϊτινες συν τ~ ήλί({.) τρέφουσιν ήμας. ταυτα δέ εί.σιν όνόματα ποταμών και. λιμνών. R2WLZ

Fl. 248 G. 505 , 16- 18

αν δ ρ ας κ ουρί ζ ου σι ν : άνατρέφουσιν. έκ γαρ της

Fl. 248 G. 505, 19-20

347 a 5

THEOGONIAM

ποιότητος του ύyρου έστι.ν ή τροφη του ήλίου. R2WLZT

b

συν

'Απόλλων ι

αν α κ τι :

και. γαρ Άπόλλωνι

και. ποταμοίς οί. νέοι άπέκειρον τας κόμας δια το αύξήσεως και. άνατροφης αί.τίους είναι,

R2WLZT

ώς 'Όμηρος (Ψ

Σπερχεί' αλλως σοί γε πατηρ ήρήσατο

10

τα γαρ ϋδατα αύξητικα και. ό ηλιος.

144) ·

[ πημα] Πηλεύς.

R2WLZ

Δωρι.ς Νηρέως γυνή· Πρυμνω

350-361

[δε]

ό πλους· Ούρανίη

ή αϊσϋ-ησις των ούρανίων- Ίππω ή όξύτης · Κλυμένη ή αϊσϋ-ησις · 'Ροδία ή άνϋ-ηρότης ·

Ζευξω ή

ζευξις των

ύποζυγίων-

'Ιδυία ή

τέχνη· Πασιϋ-όη, έν αλλ({.) Πεισιϋ-όη· Πληξαύρη ή πλησμονή· Γα­

15

λαξαύρη τα άνϋ-ηρα πνεύματα· Κερκηι.ς ή σοφία· βοωπις Πλουτω ή Ταντάλου μήτηρ· Περσηι.ς μήτηρ Αί.ήτου· Άκάστη ή θεραπεία·

Εάνϋ-η ή ξανϋ-ηρότης · Πετραίη το ύπο πέτρας διαιτασϋ-αι · Μενε­ σϋ-ω ή παραμονή· Εύρώπη το πλατυ του άέρος· Εύρυνόμη ή εύνο-

347 b τοίς

είναι

άρχαίοις

(8) sch.

μετά

τό

Α

Hom.

Ψ

παραχμάζειν

εθος ην

142 (11 253,19 sqq. Dind.)

:

της

άποχείρειν

νεότητος

τάς

χόμας

τοίς ποταμοίς

· τούτους γάρ ένόμιζον των άνατροφων αίτίους είναι ... ; sch. Τ Hom. Ε 246 (VI 79,19-20 Μ.); Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 322,19-21 Fl.; [Eud.] Viol. 518 (p. 408,20-22 Fl.). 10 τά γάρ ϋδατα αύξητιχά cf. sch. Α Hom. Ε 246 (11 46,13-14 Dind.); sch. ΒΤ Hom. Ψ 142 (IV 310, 14-15 Dind.; VI 412,11-12 Μ.); sch. Β Hom. Ψ 147 (IV 310,18 Dind.); Exeg. Anon. Theog. 387,1-2.395,28 Fl. 350-361, 11 Πρυμνώ cf. Exeg. Anon. Theog. 396,11-12 Fl. 12 Ίππώ cf. Exeg. Anon. Theog. 396,13-14 Fl. 13 Ζευξώ cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 323,3-4 Fl.; Exeg. Anon. Theog. 396,17-18 Fl. 16 Άχάστη cf. Exeg. Αηοη. Theog. 396,29 Fl. 17 Πετραίη cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 323,15 Fl. 17-18 Μενεσθώ cf. Exeg. Anon. Theog. 397 ,1 Fl. 1 δέΙ om. των ύγρων Τ

L

Fl. 248 G. 505,21-25

4 ante άνατρέφουσιν add. ηγουν Τ 5 του ύγρου] του ήλίου] τ!fJ ήλί~ Τ 6 lemma om. Τ (una cum sch. ΖΤ) 7 άπέχειρον] άπέτεμον L άποχείρουσι Τ 9 σπέρχει R2W σπέρχει' L σπερχεί Ζ πημα seclusi 11

34 7 a coniunxerunt σπερχεί' correxi : ut lemma inser. πρυμνώ τε χαί ούρανίη Τ δωρίς - δέ om. Τ νηρέως] ήνορέη R2W νηλέως L δέ seclusi ούρανίη om. Τ 12 tππώ om. Τ χλυμένη om. Τ 13 ροδία om. Τ ζευξώ om. Τ ίδυία om. Τ 14 πασιθόη - πληξαύρη om. Τ 14-15 γαλαξαύρη om. Τ 15 ante χερχηίς praem. χερχηίς τε Τ χερχηίς] χερχίς L χερχής Ζ πλουτώ om. Τ 16 post περσηίς add. τε R2WLZ ante μήτηρ add. ή Τ 17 ξανθηρότης] άνθηρότης R2WLZ post πετραίη add. τ' έρόεσσα Τ ύπό πέτρας] ύπό πέτρης Ζ ύπό πέτραις (post διαιτίiσθαι) Τ 18 ή1 om. Τ

Fl. 248, G. 506,

η.

3

η.

xy

66

SCHOLIA VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

μία· Άσίη ό κόρος- Καλυψώ ή περιβολή. Εύδώpη· ταύτηv 'Όμηρος

(?) Εύρυνόμην είπε. Στυξ ό φόβος. R2WLZT Fl. 249-250 G. 507,17-18

Fl. 250 G. 507,19-20 Fl. 250 G. 507 ,20-21 Fl: 250 G. 507,22-23

Fl. 250 G. 507 ,20-21

τ α ν ύ σ φ υ pο ι :

364

εύμήκεις άπο μέρους.

R2WLZX

π ο λ υ σ π ε ρέε ς

365

άντι. του μακpόσφυpοι · έκ δε τούτου

:

αϊτινές

είσι

πανταχου

έσπαρμέναι.

5

R2WLZNsvχ

366 έκ μιας

iJ ε ά ων : άντι. του itειiς κείται, πληitυvτικως άντι. ένικου. γαρ μητpος ή τούτων γένεσις. R2WLZTX ο ί.

370

οίκουντες.

[366

δε

εκ α στο ι : ουτοι δε ϊσασιν, οί. έκάστ4> πλησίον

R2WLZX

10

iJ ε ά ων ά γ λα α τέκνα : άντι. του itειiς- κείται δε

πληitυντικοv άντι. ένικου. έκ γαρ μιιiς μητρος ή τούτων γέννησις.

R2\VJ Fl. 250 G. 507,24-25 Fl. 250 G. 507 ,26-27

371

Θεία

δ' 'Η έ λ ιόν

το itέειν ό itαυμασμός.

374 σitαι.

τε

: ή κίνησις της σφαίρας παpα

R2WLZNSV

15

' Υπ ε ρ ίον ο ς : της κινήσεως, παρα το ϊεσitαι το πορεύε­

R2WLZNsv

1 Κα.λuψώ cf. Ιο. Diac. Alleg. 383; Exeg. Anon. Theog. 397,9 Fl.

ιn

Στύξ

Theog. 323,9-10 Fl.

2

371 cf. sch. 135 a 1· 2

374 cf. sch. 134.

εύδώρη δε R2W εύδώρην post τα.νύσφuροι add. δε ώκεα.νίνα.ι R2WLZ (una cum sch. 350-361 coniunxerunt R2WZ) τούτου] της εύσφύρω R2 της εύσφύροu WLZ 4 εύμήκεις] ή εύμήκης R2WLZ post μέρους add. τό παν Χ 5 una cum sch. 364 coniunxerunt R2WZX πολuσ~ερέες] πολuσπορέες R2 om. Νsν πολuσπερέες δέ Χ α.ϊτινές εί.σι] α.ί Χ πα.ντα.χοu] πα.ντελως Nsv έσπα.ρμένα.ι] διεσπα.ρμένα.ι Χ 7-8 una cum sch. 365 coniunxerunt R2WLZX (κα.ί. τό ante ί}εά.ων praem.) 7 post itεά.ων add. άγ λα.ά. τέκνα. Τ ί}εiiς] ί}εων R2W κείται] om. L κείται δε τό Τ πληί}uντικως] πληί}uντικόν WTX ante ένικοϋ add. του R2 W 8 γά.ρ ante μιας transp. LZ γένεσις] γέννησις Τ 9 lemma om. R2WLZ (una cum sch. 366 coniunxerunt) ante οuτοι add. ά.ντί. του Χ δε 2 om. Χ ol.2 om. R2 10 ante οί.κοuντες add. οί.κοuσιν η LZ 11-13 e superioribus verbis iterata seclusi 11 κείται δε om. W 12 post άντί. add. του R2 14 lemma om. Nsv ί}εία.] ί}εία.ν LZ δ'] τ' L 14-15 παρά. τό ί}έειν post i}α,uμα.σμ6ς in codd., praeeunte Schoem. transp. Flach 15 η inser. Flach post ί}αuμα.σμ6ς praeeunte Schoem. inser. παρά. τό ί}ειiσί}α.ι Flach (cf. sch. 135 a 1·2) 16-17 una cum sch. praec. coniunxit Ζ lemma om. Νsν 16 της κινήσεως] τη κινήσει R2WNsv ϊεσί}α.ι] ί.ένα.ι R2W τό2] κα.ί. R2WLZ

1

LZ

περιβολή] υπερβολή R2WLZ 3 τα.νύσφuροι] τα.νύσφα.ιροι R2

cf. sch.

εύδώρη]

J

SCHOLIA VETERA ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

67

Κ ρ ί ιμ : Κρίος Γης και Ούρανοu παίς. i}έλοuσι δε αυτον την διάκρισιν των οντων καλείν [η την των πραγμάτων περαίωσιν η την των αστρων έξ ιiνατολης είς δύσιν]. Εύρuβίη δε Πόντου i}uγάτηρ. λέγοuσι δε αύτην μεγάλην τ~να. δύναμιν εΙναι. R2WLZ

375

5

Κ Ρ ε 1..~ δ ' Ε υ p u β 1..η : Κpείος Γης καί Ουρανοu ην παίς. εστι δέ ή διάκρισις των οντων [ η ή των πραγμάτων περαίωσις η των άστρων άπ' άνατολης είς δύσιν δίοδος]. Ευpuβίη δέ Πόντου i}uγάτηp. i}έλοuσι δέ αυτήν

' Α σ τ ρ α ί ο ν : την γένεσιν των αστρων. Π ά. λ λ α ν τ α την κίνησιν αύτων. R2WLZT

Fl. 250 G. 508,6-7

Πέρση ν : την των αστρων περαίωσιν η κίνησιν ιiπο ιiνατολης είς δύσιν. R2WLZT

Fl. 250 G. 508,8-9

ί δ μ ο σ ύ ν η σ ι ν : έμπειρίαις · ιiπο του ϊδμεναι, ηγοuν έπίστασi}αι. πολλης γάρ έστιν έμπειρίας το γνωναι την διαπεραίω-

F1. 250 G. 508,9-11

377 a

b

15

σιν των αστρων.

R2WLZT [ίδμεν ιiντι του έπιστά.μεi}α. έξ αύτοϋ και ίδμοσύνη · « ος και πα.σι μετέπρεπεν ίδμοσύνησιν » R2W] 378

'Α σ τ ρ α ί ιμ

δ

''Ηώς

ιi ν έ μ ο

u ς τ έ κ εν : ετι γαρ

οντων των ιiστέρων ύπο την εω, τότε τίκτονται έξ ιiνατολης οί ανεμοι. τέσσαρες ανεμοι, έπει και τέσσαρα κλίματα του κόσμου·

20

Fl. 250 G. 508,1-5

δύναμt'.ν τινα μεγιtλην είναι. Τ

376

10

Fl. 250 G. 508,1-5

Εύρώπη, 'Ασία, Λιβύη, Μέση.

R2WLZ

375, 2 (6) την διάκpισιν cf. sch. 134. 4 (8) μεγάλην τινά δύναμιν cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 324,23 Fl. 376, 9 Πάλλαντα cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 324,25-26 Fl. 377 a - κίνησιν (11) cf. sch. 409 b 2 ; Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 324,29-30 Fl. 11-12 άπό άνατολης είς δύσιν cf. Aet. plac. 11 16,1 (= Stoic. vet. 1 113,35-114,1; Dox. Gr. Diels 345a,16-l8); Galen. liist. phil. 58 ( = Stoic. vet. 1 114,2-3; Dox. Gr. Diels 625,9-10); Tzetz. ίη Lyc. Alex. 17 (11 17,32-33 Scheer). 378 - άνεμοι 1 (19) cf. Exeg. Anon. Theog. 397, 18-22 Fl. 19 τέσσαpες άνεμοι iam Hom. ε 295-96.331-32: 2 η - 3 δύσιν (6 η - 7 δίοδος) seclusi : ad Πέpσην (ν. 377) spectare videntur 3 άνατολης] άνατολων R2LZ ευpuβίη sqq. a verbis praec. seiunxerunt codd. (ut lemma ευpuβίη praem. Ζ) 4 αυτήν post δύναμιν transp. LZ 9-10 una cum sch. 375 coniunxit Τ (δε μέγαν post άστρα.ίον add.) 9 post άστpαίον add. δέ R2WLZ την iter. Ζ 11-12 una cum sch. 376 coniunxit Τ 11 post πέpσην add. i}' δς LZ ante την add. πέpσην LZ των α.στpων πεpαίωσιν] διαπεpαίωσιν αυτων Τ η κίνησιν om. Τ 11-12 άπό άνατολης] άπ' άνατολων Τ 13 sqq. una cum sch. 377 a coniunxerunt R2WZ 13 ante ίδμοσύνησιν add. καί πι'iσι μετέπpε­ πεν Τ ante έμπειpίαις add. ηγοuν Τ ηγοuν] ο έστιν Τ 14 έστιν post έμπειpl..ας transp. LZ 14-15 διαπεpαίωσιν των άστρων] των α.στpων διαπεpαίωσιν Τ 15 ίδμεν - 16 ίδμοσύνησιν glossam pe.rperam ίη textum illatam seclusi 16 μετέπpεπεν W : μετέτpεπεν R2 17 ετι] εστι Ζ 18 άστέpων] άστρων LZ 19 άνεμοι2 om. LZ

F1. 250 G. 508,15-18

SCHOLIA

68 F1.251 G. 508 , 19-27

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

379 'Αργέ στην : τον όξυν και ταχυν και καθαρον Άργέστην Ζέφυρον είπε· Ζέφυρον δε λέγει τον Ευρον. πνεί δε 'Αργέστης, ό και Ευρος καλούμενος, άπο άνατολης, ό δε Ζέφυρος άπο δύσεως, ό δε Βορράς άπο της αρκτου, και ό Νότος άπο μεσημβρίας. Άκουσίλαος (FHG Ι 100,3; F Gr Hist Ι 2 F 15; Vorsokr. 9 Β 30 Diels -

Kranz

6

5

δε τρείς άνέμους είναί φησι κατα Ήσίοδον· Βορριiν, Ζέφυρον

)

και Νότον. του γαρ Ζεφύρου επίθετον το ά ρ γ έ στην φησί. "Ομηρος (Λ 306; Φ 334) δε είπεν Άργέστην τον λευκον Νότον. άρχην

t

Άργέστην Ζέφυρον είπεν.

Fl.251 G. 509,1-4

t

τοϋτο

άπηλιώτην φησί. ζητητέον δε ο τι χωρις συνδέσμου

R2WLZ

10

381 τους δε μ έ τ 'ά σ τ έ ρ α τ ί κ τε ν : είπε γαρ εν άρχη (v. 110)· αστρα τε λαμπετόωντα.

'Εωσφόρος δε ε'ίρηται επει περι την εω άνατέλλει.

Fl. 251 G. 509,5-8

Σ τ υ ξ

383

δ ' ε τ εκ εν :

R2WLZT

Στυξ λέγεται και το στυγείν και

το τιμάν και το φοβείσθαι. Π άλλα ν τι δε τη άνωτέρ~ κινήσει λέγει,

ti

συμμισγόμενον το ϋδωρ δυνάμεις τινας εκτελεί.

Ζηλον δε τον -περι το άγαθον λέγει.

Fl. 252 G. 509,16-19

389

' Ω κ ε αν

Cν η

:

R2WLZT

R2WLZ

τα τοιαϋτα όνόματα ό μεν "Αβρων (f rg.

379, 1-2,10 Άργέστην Ζέφυρον cf. Arist. de Meteor. 364 3 ,18: Strab. 1 2,21 (C. 29); sch. ίπ Apoll. Arg_on. Β 955-61 c (p. 197,25 W.); Eust. Hom. 846,2-3. 2-4 πνεί δέ - μεσημ[}ρίας cf. sch. 870. 2-3 'Αργέστης ό χαί. Ευρος cf. sch. 870; sch. ΒΤ Hom. Λ 306 (111 469,13 Dind.; V 396,28 Μ.). 6 τρεϊς ά.νέμους cf. Orph. Hymn. 80.81.82 (pp. 54-55 Quandt). 383, 15-16 Στύξ = τιμα.ν cf. Ιο. Diac. Alleg. ίπ Theog. 323,22 sqq. Fl. 389 • Φαυστίνη (p. 69,2) cf. Dion. Thrac., Gr. Gr. 1 1, p. 26,1 sqq. Uhl.; sch. ίη Dion. Thrac., Gr. Gr. 111, p. 369,7 sqq. (= Apoll. Dysc., Gr. Gr. 11 3, p. 42,15 sqq. Schn.) et p. 528,14 sqq. Hilg.; Prisc. de lnst. 11 7,39 (Gr. Lat. 11 1, p. 68,5 sqq. Keil); Eust. Hom. 776,6-7. 1 ά.ργέστην 1 ·2]

R2 2 δέ 1 om. R2W 3 δ χαί.] και ο ά.χουσιλαος] ά.χουσίαλος R2W 7 χαί. om. R2W 8 δέ om. L 8-9 τοϋτο ά.ρχήν (ά.ρχή LZ) corrupta crucibus inclusi : τοϋτον ά.ρίσταρχος dub. coniecit Gaisf. ουτος δέ ά.ργέστην τον suspicatus est Muetz. (cf. sclι. 870) 9 ά.πηλιώτην] ά.πηλιώτης R2 ά.πηλιωτ W ά.πειλιώτην L φησί] φ lac. 1 litt. σι Ζ 11 δέ μέτ' ά.στέρα] δ' ά.στέρα μέτα Ζ 14 έωσφόρος δέ είρηται om. Τ εω] έώαν LZ 15 δ' ετεχεν] δέ χεν L δέ χε Ζ χαί. 1 om. Τ 16 τό2 ;m. Ζ

4

χαί om. το] τον

ά.ργέτην

R2W W

4-5




πάλλαντα LZ τfΙ ά.νωτέρ~ κινήσει] τήν ά.νωτέρω 17 η συμμισγόμενον] συμμισγόμενον γάρ Τ έχτελεϊ] ά19 lemma om. Τ (una cum sch. 383 coniunxit) pro ώχεαως γάρ έβούλευσε στύξ αφi}ιτος R2W ως γάρ έβούλευσε

ποτελεί Τ νίνη habent LZ τά τοιαϋτα] ταϋτα δέ τά Τ

15

VETERA ΙΝ HESIODI

SCHOLIA

THEOGONIAM

69

φησι πατρωνυμικά: Ώκεα.νCνη, Άλκμα.ιωνCνη, 'Αδρη­

18 Berndt)

στCνη, ΑtητCνη, Φα.υστCνη. Τρύφων (frg. 92 De Vels.) δε παρώ­ νυμα., έπει ούκ εχη αρρενα. πα.ρα.κεCμενα. πα.τρωνυμικως του α.ύτοϋ τύπου.

5

R2WLZT Χ·

392 ε τ π ε δ ' , ο ς α ν : οτι τον μα.χόμενον μετ' έμου τοις Τιτιiσι την έα.υτου τψην εχειν έά.σω. ετπε δε κα.C· τQ μη εχοντι έξ ά.ρχης τψην πα.ρέξω. R2WLZTX Τιτάνας δε τα.ς δυσφημCα.ς τα.ς έν τQ βC~ φησC. R2WLZX έ π ι β η σ έ μ εν :

396 10

Fl. 252 G. 5 ο 9 , 20 · 22

[ ά.ντι του έπιβηνα.ι α.ύτον της τψης

ποιήσει. Χ]

ο τσ ι

398 a

σ υ ν

π α. C δ ε σ σ ι ν

:

[ η τοις οtκεCοις η το[ς

μόνοις. Χ]

δ ι α. μ ή δ ε α. π α. τ ρ ό ς

b

: του πα.τρος συμβουλεύσα.ντος

α.ύτη δηλονότι, η του Διος η του Ώκεα.νου. R2WLZNsvχB

15

i} ε ω ν μ έ γ α. ν ε μ μεν α. ι ο ρ κ ον : έπειδη και ό ορκος

400

φοβερος R2WLzNsvχ

[ και

δυσμενώς εχει προς τους πα.ραβα.C-

Fl. 252 G. 510,4-5 Fl. 252 G. 510, 6-7

νοντα.ς. Χ] φ

404

'

ο ι

β

η

δ

'

..,. Κ

α. υ

'

ο ι ο υ

:

Φ οι'β η

'

το

ό\ ' κα.υα.ρον

' η ' και

λ α.μ-

πηδών τοU όρωμένοu, ΚοΙος δΕ τΟ ά.ρκτικόν. Ετεκε δΕ νύκτα. Οτιι έκ

cf. Ιο. Diac. Alleg. in The.og. 325,28-29 Fl. 7 Τιcf. sch. 734. 404 - όρωμένου (19) cf. sch. 136 a; Cornut. Theol. gr. 17 (p. 31,4 Lang). 19 ετεχε δέ νύχτα cf. sch. 406; Exeg. Αηοη. Theog. 398,19 Fl.

392 -

τάνας

=

παρέξω (7) δυσφημίας

πατρωνυμικά] πατρωνυμιχόν 1 φησί post πατρωνυμικά transp. Χ LZ om. Τ ώχεcινίνη] οίον ώχεcινίνην Χ άλχμαιωνίνη scripsi : άλχμωνίνη R2W om. LZ άλμονίνη Τ άλχμcιιωνίνην Χ 1-2 άδρηστίνη] om. Τ άδρηστίνην Χ 2 αίητίνη scripsi : om. R2WTX cιίητήνη L άνητίνη Ζ φcιυστίνη om. LZX 2-3 post πcιρώνυμcι add. λέγει Τ 3 αρρενcι · 4 τύπου] άρσενιχιi, ώς πατρωνυμικά εϊη Τ 3 πcιτρωνυμιχως] πατρωνυμικά Χ 4 τύπου om. L 5 ante εlπε perperam add. ώς γάρ L αν om. Χ post αν add. μετά Τ ante οτι add. μεi}' έcιυτοϋ R2W είπε δέ Χ 5 μετ' - 6 τιτι:ίσι] τοίς τιτιiσι μετ' έμοϋ Τ 6 τήν - έιiσω] εχειν τήν έcιυτοϋ τιμήν Ί' έcιυτοϋ] έcιυτQ R2 έcιυτ W cιύτων LZ εχειν έάσω] πcιρειiσω L (γρ εχειν έιiσω L1 in marg.) 6 χcιί - 7 παρέξω] οτι χcιί τόν μή εχοντcι έξ άρχης τιμήν πcιρευΜς τιμήσει ν Τ 7 παρέξω] πcιρέξωσι R2 πcιρέξει LZ πcιρέξειν Χ τιτάνας] τιτηνcις R2WX post δέ add. ήi}ιχως Χ 7 τάς - 8 φησί] τάς έν τQ βί~ δυσφημίας νόει Χ 11-12 una cum sch. 396 coniunxit Χ (τό δέ ante οlσι add.) 13 lemma om. Ν 5 νΒ ante διά add. φίλου Χ τοϋ πcιτρός om. Χ 14 cιύτfi] αύτω LZ δηλονότι om. Β 15 lemma om. Νsν μέγcιν scripsi pro δ' R2WLZ δέ Χ ορχον om. LZ έπειδή] έπεί LZX 18 φοίβη 1 ] φοί1 2 βην Τ χοίου om. Χ φο-ίβη ] om. R2WLZ post δρωμένου transp. Τ (έστί praem.) 19 χοϊ:ος] χοϊ:ον Χ post άρχτιχόν add. λέγει Χ post δέ2 add. τήν Χ post νύχτcι add. τοϋτο γιiρ ή λητώ Χ οτι] ητοι W

Fl. 252 G. 510,13-17

SCHOLIA

70

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

τοϋ όρωμένου άέρος και ή νυξ τίκτεται και τα αστρα. R2WLZTX η Κοίος ή ποιότης, Φοίβη δε ή καθαρότης της ποιότητος. R2WLZX FI. 252-253 G. 510,18-22

Λητώ κυανό π ε π λ ον : Λητώ λέγεται ή λήθη και.

406

ή νύξ· τερπόμενοι γαρ ούκ έννοοϋμεν την τοϋ βίου πάροδον. καλώς δε τίθεται το έπίθετον· ή αύτη γαρ λέγεται τη νυκτί, η κατ

5

εύφημισμον η οτι οί αύτfjς παίδες άναιρετικοί είσι των έναντιου­ μένων αύτοίς.

Fl. 253 G. 510,23-25

η π ι ο ν

407

iJ ε

R2WLZT

ο ί σι ν

J :

[δε] ά ν

Fl. 253 G.510,n.x Fl. 253, η. 3 G. 510,31-33

Fl. 253 G. 511,1-2

ώπ ο ισι

t

η την τούτων πάροδον.

'Α σ τε ρ ί η ν ε ύ ώ ν υ μ ον :

409 a

ι κ αι

ά

iJ αν

ά τ ο ι σ 1.

έπειδη οίονει τέρπονται οί θεοι μη έννοούντων ήμων

την του βίου πάροδον

Fl. 253 G. 510,26-27

iJ ρ

t R2WLZNsv

10

Άστερίη ή των άστέρων

κίνησις· δια γαρ της κινήσεως αύτων τα πράγματα περαιοϋνται.

R2WLZNTX b' < Π έ ρ σ η ς :

>

Πέρσην τον ηλιον λέγει.

γαρ και πάλιν ώς είς αύτον δύνουσιν οί άστέρες.

b

2

η ν π ο τε Π έ p σ η ς:

άνατέλλει

R2WLZNX

15

Πέpσην τον ηλ~ον λέγε~. άνατέλλη γσ.p

και πεpα~ώσας τον δp6μον τούς άστέpας άφηκε λά.μπε~ν. Τ

411

'Εκ ά. την

τ έκε

Βοιωτός· τιμάται γαρ

: έπαινεί την Έκά.τηv Ήcτίοδος ώς έκείσε ή 'Εκάτη. R2WLZT

2 Κο~ος ή πο~6της cf. sch. 134. 406 - νύξ (4) cf. sch. 404; sch. 918; Plut. frg. 157 (VII 95,9.97,63-64 Sandbach); Ιο. Lyd. de mens. ΙΙ 2 (p. 19, 15 W.); cod. G Cornut. Theol. gr. (p. XIV Lang); Lex. Tittm. 1304; Eust. Hom. 989,52. 409 a cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 327,25-28 Fl.; Exeg. Anon. Theog. 398,23 Fl. 409 b 1 scholiastes nomen Πέρσης a verbo πέpθω ducere videtur. 409 b2, 17 πεpα~ώσας cf. sch. 377 a. 2 ή πο~6της] ό πο~ητής R2WLZ πο~6τητος] πο~ήσεως R2WLZ 5 δέ] γάp LZ λέγετα~ τη νυχτL] τιθετα~ νυχτt χαt λέγετα~ Τ 8 lemma om. Νsν ηπ~ον] ηπ~ος Ζ δέ seclusi 8 χαt - 9 θεο~σ~ν addidi 9 έπΗδή] έπεt L οLονεt om. Νsν τέpποντα~] χαLpοντα~ Nsv 10 ή πάpοδον corrupta videntur : quid sibi velint non intellego 11 άστεpLην εύώνυμον] om. R2WX (una cum sch. 407 coniunxerunt R2W) ιiστεpLην Ν γεLνατο δ' άστεpLην Τ 11 άστεpLη - 12 χLνησ~ς om. Τ 11 άστεpLη om. LZN άστέpων] αστpων Χ 12 χ~νήσεως αύτων] των άστρων χ~νήσεως Τ πεpα~οϋντα~] παpα~νοϋντα~ Ζ πεpα~οϋτα~ Τ 14 lemma inserui (una cum sch. 409 a coniunxerunt R2LZNX) ante τον add. δέ Χ ιiνατέλλΗ] ιiνατέλλουσ~ Χ 15 ώς] εως R2WLZN αύτόν] έαυτον Χ 18 έχιiτην 1 ] έχάτη R2W ante τήν add. δέ R2WLZ 19 τ~ματα~ γάp έχε~σε] έχε~σε γάp τψατα~ LZ έχε~ γάp τψατα~ Τ

J

SCHOLIA

ΙΝ HESIODI

VETERA

THEOGONIAM

71

413 μοίpα.ν εχειν ιγα.ίης 'tε χα.t !X.'tpuγέ'tOLO V'α, λ ά σ σ η ς J : δια 'tO έχάσ'tοU προνοείσύ"α.ι. 'tWν γαρ έν γfl κα.ι. έν ύ"α.λάσση πάν'tων α.ρχει ή εί.μα.ρμένη· ώς γαρ ύ"ε~ εύχόμεύ"α. 'tfi μοίρq..

5

Fl. 253 G. 511,2-5

R2WLZT

417 χ α. 't α ν ό μ ο ν L λ ά σ χ η 't α. ι : κα.ι. γαρ έάν 'tις Χα.'tα νόμον ποιη'tα.ι 'tας ύ"υσία.ς χα.ι. βούλη'tα.ι έξευμενίσα.ι έα.υ't~ 'tους ύ"εούς, ύ"ύει κα.ι. 'tfi Έχά'tη· κα.ι. 'tψη λοιπον α.ύ't~ μεγάλη γίνε'tα.ι.

Fl. 253 G. 511, 10-13

R2WLZT

10

419 ~ π ρ ό φ ρ ων : ~'tινι. Π'tωσιν ά.ν'tι. π'tώσεως, ου'tινος. οί. γαρ ρή'tορες 't'Ώ δο'tιχfl αν'tι. γενικης χρων'tα.ι. R2WLZ

Fl. 254 G. 5 l1,l 6-17

422 ε χει α. ίσα. ν ά. π ά ν 't ων : έπειδη πάν'tες 't'ην Τύχην χα.λοϋσι χα.ι. Ποσειδωνι κα.ι. α.λλοις ύ"εοίς V'ύον'tες · η Ο'tι έχ 'tΟύ'tων

Fl. 254 G. 511,18-20

ά.πάν'tων μέρος εχει 'tής 'tψης.

' , ο 't ι μ ο υ ν ο γ ε ν ή ς : οί. γαρ μονογενείς πλεονεκ'tουν'tα.ι ώς συμμάχους μη εχον'tες. η O'tL ά.δελφους ούκ εχει κα.ι. πλείονος 'tε'tύχηχε 'tψης · R2WLZX χα.ι. γαρ ούχ ηV"ε'tήV'η ώς

426

15

R2WLZT

ο ύ δ

μονογενής.

R2WLZ

ο ύ δ',

ο τι

μουν ο γεν ή ς

:

οί

γά,ρ

μονογενείς πλεονεχτοϋcn.

πά.ντοτε. διά. γά.ρ τδ μή εχειν ά.δελφούς δ μονογενής πλείονος τετύχηχε

20

Fl. 254 G.511,n.e

Fl. 254, η. 3 G. 511,24-26

τιμης. Τ

429

~

413 -

δ 'έ ύ" έ λ ει :

προνοεϊσϋα.ι

προς ον αν βούλη'tα.ι λιπα.ρως 1tα.ρα.γί-

(2) cf. Etym. Gen.

ΑΒ

•Ε

χ ά τη

·

ή 1'ε6ς, οίονεt

έχά.στη τις ουσα. · ή (η Α) εί.ς εχα.στα. πα.ρα.λα.μβα.νομένη πα.ντα.χοϋ βοη­ ϋοϋσα.; Etym. Μ. 319,39-41; Lex. Tittm. 658. 422 Τύχην cf. sch. 413. 429 eadem Etym. Gen. ΑΒ με γ ά, λ ως (μεγα.λως ΑΒ) · 'Ησίοδος έν Θεογονί~ (έν ϋεογονί(f om. Β) « 4'>δ' έϋέλει, μεγάλως (μεγα.λως ΑΒ) πα.ρα.γίνετα.ι χα.t όνίνησι ». πρός ον δέ βούλετα.ι λιπα.ρως πα.ρα.γίνετα.ι χα.ί ωφελεί α.ύτ6ν;

Etym. Μ. (cod. Voss.) 1640,47.

·

Τ (una cum sch. 411 coniunxit) 1 εχειν] εχει R2 ϋα.λάσσης addidi 2 ante διά. add. οi.ίτω δέ λέγετα.ι Τ έχά.στου] έχάστιy R2WLZ 3 α.ρχει] εχει τήν έξουσία.ν Τ ϋεί;>] ϋε~ WT εύχόμεϋα.] εϋχοντα.ι πάντες Τ 5 sqq. ad χα.t γά.ρ νϋν δτε που τις (v. 416) re.ttul. Τ 5 ίλά.σχητα.ι scripsi : ίλά.σχετα.ι R2WL ίλά.σχεα.τα.ι Ζ 6 'ν6μον] νόμους Τ ποιητα.ι] ποιεϊτα.ι LZ βούλητα,ι scripsi : βούλετα.ι R2WLZ ϋέλη Τ 6-7 έα.υτί;> τούς ϋεούς] έα.υτδν τοίς

W

1-2 lemma om. 1 γα.ίης - 2

ϋεοίς LZ

7 λοιπόν post α.ύτί;> transp. Τ 11 sqq. ad ρεϊα. μάλ' 4'>πρό­ (v. 419) rettul. Τ 11 τύχην] έχάτην Τ 12 ante α.λλοις η δτι] η L ή Ζ om. Τ 13 ά.πά.ντων] πάντων Τ της om. LZT 14 ούδ', δτι] [ .... ]τι R2 14-15 πλεονεχτοϋντα.ι] πλεονέχτα.ι LZ 15 μή εχοντες] [ ... ] χοντες R2 χα.ί] διδ Χ 21 lemma om. Νsν έϋέλει] έϋελ R2W έϋέλη Χ ante προς add. ηγουν Χ βούλητα.ι] φρων γε ϋεά add. τοίς Τ

βού λετα.ι WLZNsν

Fl. 254 G. 512,1-2

SCHOLIA

72

ΙΝ HESIODI

VETERA

THEOGONIAM

νετcιι και. ώφελεί αύτόν. R2WLZN ''X 5

F1.254-255 G. 512 , 12- 14

ό π ό τ ' α ν δ ρ ε ς ά γ ω ν ι ά ε b λ ε ύ ω σ ι : και. προς άγωνιστάς, έν οίς έbέλει, άγαbή έστι, και. ό νικήσας δι'αύτης

435

μάλα χαίρων παραγίνεται είς τον έαυτοϋ

Fl. 255 G. 512,19-22

440

κ α ι.

τ οίς

ο ϊ

γ λ αυ κή ν :

οίκον. R2WLZNsvτx

και. τοίς πλέουσι

την

5

bάλασσαν εύχομένοις αύτη και. τQ Ποσειδωνι αγραν πολλην πα­

ρέχει. άρκεσbει.ς δε τοίς δύο έπιbέτοις, ητοι τQ δ υ σ π έ μ φ ε λ ον,

Fl. 255 G. 512,23-24 Fl. 255 G. 512,25-28

442

ούκ είπε το κύριον.

ρ η ιδίως δ' α γ ρ η ν

:

y λ α υ κ η ν και. R2WLZT

και τοίς κυνηγετοϋσι συνέρχεται.

ους δε bέλει και. βλάπτει κυνηγέτας. R2WLzNsvτ

444

έσ

bλη

δ

'έν

σ τ α

10

b μ ο ί σ ι : συνέρχεται δε έν ταίς

έπαύλεσι τα ποίμνια αύξησαι· συν τQ Έρμη

αμα, φησί· μέλει

γαρ και. τQ ΈρμfΊ των ποιμνίων. ληtδα δε την των τετραπόδων

κτησίν φησι· λήϊα γαρ τα τετράποδα λέγονται άπο του τα λήϊα κατανέμεσbαι.

Fl. 255 G. 513,4-9

450

ο ϊ

R2WLZT

15

μετ' έ κείνη ν

γαρ έγεννήbη

κ ο υ ρ ο τ ρ

:

τοίς μετ'αύτην

δηλονότι·

έξ

oi:J

6 φ ο ς . η τοίς γεννωμένοις μετ' αύτήν,

440, 7 άρκεσi}εί.ς sqq. cf. sch. ΑΒΤ Hom. Π 34 (ΙΙ 92,14-15 Dind.; IV 109,3-4 Dind.; VI 158,6-7 Μ.). 444, 13-14 ληtδα - φησι cf. Orion. Etym. 91,3-4 Sturz : ... οi}εν λεια ή των τετραπόδων κτησις ή νεμομένη τά λήϊα; sch. Gen. Hom. 1 125 (1 115,18-19 Nic.) : ... λεία γάρ κυριως ή των τετραπόδων κτησις. 14 λήϊα = τετράποδα cf. Hesych. λ 814 Latte λήία · κτήνη. πρόβατα.

2 lemma om. Νsν ut lemma praem. έσi}λή Χ όπ6τ' om. R2WLZ ciνδρες om. LZ άεi}λεύωσι scripsi : άεi}λεύουσι R2WLZ om. Τ 3 έν οίς έΜ­ λει] οίς έΜλει LZ οπου i}έλει Τ ante άγαi}ή add. ή έκάτη Τ 4 μάλα om. Χ παραγινεται post οίκον transp. Τ τον ... οίκον] τήν ... οίκίαν LZ 5 sqq. ad τοκευσι δέ κυδος όπάζει (ν. 438) rettul. Τ 5 ante καί. τοίς 2 praem. άναγορεύεται γάρ τίνος πατρός έστιν · άλλά Τ 5 τήν - 7 παρέχει] ώφελεί Τ 6 αύτf~] έαυτη LZ 7 δέ] γάρ Τ δύο] δυσί.ν Τ ητοι] ηγουν L om. Τ τ~ γλαυκήν] τη γλαυκii R2WLZ καί.] καί. τη καί. Ζ 8 δυσπέμφελον] τii δυσπέμφελον R2 τη δυσπεμφέλ4) WLZ τό κύριον] τό κυριως L τό κυριώτερον Ζ ante ούκ transp. Τ 9 lemma om. Νsντ (una cum sch. 440 coniunxit Τ) κυνηγετουσι συνέρχεται] κυνηγέταις συνέπεται Τ 10 δέ Μλει] δ' έi}έλει LZ κυνηγέτας ex κυνηγετουντας corr. Νsν 11 συνέρχεται om. Τ δέ] καί. L om. Τ ταίς] τοίς R2W 12 α.μα, φησί om. Τ μέλει] μέλλει R2WL Ζ 13 τ@ έρμη] αύτ@ Τ ληtδα sqq. a verbis praec. seiunxerunt R2 WLT (lemma praem. σύν έρμf~ ληtδ' άέξειν Τ) ante δέ scr. et del. γάρ Ζ 13 δέ - 14 λέγονται] τά τετράποδα λέγει. Τ 16 sqq. ad οϋτως έξ άρχης κουροτρ6φος (v. 452) rettul. Τ 16 μετ' αύτήν] μετά ταυτα Τ 16-17 έξ ου γάρ] έξ6του Τ 17 post έγεννήi}η add. έκάτη έστί. Τ κουροτρ6φος] κουροτρ6φον L μετ' om. LZ

_J

SCHOLIA VETERA

ΙΝ

HESIODI

73

THEOGONIAM

οσοι είδον το φως του ήλίοu. σ.λλως. οϊτινες, φησί, γεννώνται μετα το γεννηi}ηναι την σελήνην, οuτοι ευτυχείς. αϋξει γαρ ή σελήνη έπι τη γεννήσει αυτων.

451 5

R2WLZT

π ο λ u δ έ ρ κ ε ον :

[ το φως της Ήοuς λέγει, τοuτέστι

της ήμέρας. ουχι το πολλα όρων άλλα το ύπο πολλων όρώμενον. Χ]

452

α ϊ δ έ τ ε τ ι μ α ί : αuται δέ εί.σιν αί. τιμαι αυτης, ας

άνωτέρω είπεν.

R2WNsv

:

10

α ϊ δ έ τε τιμ α ι ά.π61>εσιν ποιείται των περί της Έχά.της χαC φησιν- αυται εtσιν αι τιμαt αύτης, α.ς ά.νωτέpω δηλαδή εϊπεν. Τ

Fl. 255 G. 513,10-12

' Ρ ε ί η δ ' ύ π ο δ μ η i} ε ί σ α : των i}εων. R2WLZTB

ή ευμάρεια, το ευχερει;

Fl. 255 G. 513,13-14

I

Fl. 255 G. 513,14-16

453

455-456 -i'jτο ρ




χ

i} ο ν l

δ ώ μ ατ α

ν α ί ε ι

[ύπο χi}όνα [δε] ναίειν φησι τον

δια το δέχεσi}αι τους i}ανόντας και μη ύποστρέφειν.

15

Fl. 255 G. 513,11-12

ν η λε ε ζ

'Άιδην Τ]

NsvΤ

Λsv Β"

[ διο και νηλεη αυτον εϊρηκεν. Τ] 457

Ζην ά τε

:

έν τούτ½) ή ζωή· και δια τοϋτο τελευταίος.

πάντα γάρ, φησί, -i'jν άφανη σ.νεu ζωης.

459

κ α ι

τ ο

uς

μ εν

R2WLZX

κ α τ έ π ι ν ε

Κ ρ ό ν ο ς

μ έ γ α ς

:

450, 2 Έχάτη = σελήνη cf. sch. 287. 451, 5 ούχt sqq. cf. sch. 457, 16 Ζεύς =ζωή cf. Plat. Crat. 396 ab; [Arist.J de mund. 401", 755. 14-15; Ar. Did. apud Eus. Praep. Evang. XV 15 (= Stoic. vet. 11 169,32-33); Diog. Laert. VII 147 ( = Stoic. vet. 11 305,20-21); Stob. Ecl. 1 1,26 ( = Stoic. vet. 11 312,21-22); Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 317,9-10.331,25-27..333,16 Fl.; Eust. Hom. 414,38. αλλως om. R2T (spatium relictum explens 1 οσοι - ήλιου om. Τ m. rec. suppl. ίη R2 atramento pallidiore, cuius vestigia νίχ oculis cerni possunt) φησί] φασι LZ γεννωνται post σελήνην transp. Τ 3 έπt] έν Τ 6 lemma om. Νsν · αϊ] ώς R2 10 lemma om. R2WLZB (ίη extrem. sch. 479 inser. R2WLZ) ante τό add. χαt Τ 12-13 lemma 13 δέ seclusi 14 ante διά. inse.rui (una cum sch. 453 coniunxit Τ) add. αγpιον Λsν διά - ύποστpέφειν ~upra ν. 456 ίη Ν 5~ Λ5~Βsν ~έχεσί>α.ι] δύεσί>αι Nsv om. Λsν ante τους add. μεν Τ και μη] μή έαν δέ Τ μή Λsν post ύποστpέφειν add. έχείί>εν Λ5~ _16-17 ίη _ extrem. 16 έν - ζωηJ ζηνα ένταυί>α την sch. 465 inser. R2WLZ (lemma όm.) ζωήν λέγει Χ τούτQ:} ex Μ et Muet~. coniectura scripsit Flach : τούτ~ις R2WLZ τουτο] του L τελευταιος Muetz. Schoem. : τελευταιοι R2LZ τελευται [.. ] W τελευταίον Χ 17 πάντα] παν[ .. ] W ην om. Ζ

Fl. 256 G. 514,13-14

Fl. 256 G.513,21514,4

74

&CHOLIA VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

[Κρόνος ειρηται άπο τοϋ κεριiν χαι κιρνιiν εκαστα των γενεθλιω­ μάτων και μίξαι το θηλυ τQ αρρενι .. Χρύσιππος (Stoic. vet. 1Ι frg. 1090 ν. Arnim) δέ φησιν [οτι], καθύγρων οντων των ολων και ομβρων καταφερομένων πολλων, την τούτων εκκρισιν Κρόνον ώνομάσθαι. ή δε έκτομη αύτοϋ οϋτως άναλύεται· οτι τοϋ Ούρανοϋ και της Γης μίξεως γενομένης έζωογονείτο πολλά· είτα τοϋ χρόνου εκαστα διακρίναντος και τα γεννηθέντα έκ της προς αλληλα μίξεως ζωογονοϋντος, έκτετμησθαι τον Ούρανον εϊρηται. αλλοι. δέ φασι Κρόνον είρησθαι, οτι πρώτος θεων είς κρίσιν έπέβαλε. νομίζεται δε παίς Ούρανοϋ και Γης, οτι έκ της έπιτολης των ύπερ γης

5

10

και ύπο γην αστρων ό χρόνος γίνεται. δια γαρ τούτου και ήμερονύ­ κτιον και μηνα και καιρον διορίζομεν. καταπίνειν δε λέγεται τα τέκνα, οτι οσα δια χρόνου γίνεται τQ χρόν~ πάλιν συνδιαφθείρεται. Τ]

Fl. 256 G. 514,14-15 Fl. 256 G. 514,5-6 Fl. 267

461

τα φ ρο νέων:

της βασιλείας αύτοϋ.

463

π εύ θετ ο

ϊνα μή τις αύτων άφέληται την τιμην

R2WLZX

γ α ρ

Γ α ίη ς

τ ε

:

τQ έρωτήματι συμβο­

λικώς επεται ή άπόκρισις, τQ πύσμα"'t'ι δε διεξοδικώς.

[593

άλλα

κόροι ο :

R2WLZX

τας είς ου ληγούσας γενικάς, ων αί

όρθαι είς ος λήγουσιν, οί Θεσσαλοι και Βοιωτοι δια τοϋ οιο έκφέρου σι ν έπι γενικης.

Fl. 268 G. 514, η. r

614

20

R2W

ά κάκητα:

ό Προμηθεύς.

15

'Ακακήσιον ορος 'Αρκαδίας, ενθα έτιμιiτο

R2WLZ]

459 eadem Etym. Gen. ΑΒ s.v. Κρόνος, Etym. Μ. 540,8-24, Etym. Gud. 586,21-38 Sturz, quae hanc de Saturni allegoria disputationem Photio patriarchae tribuunt, his verbis sub finem additis : φωτίου -πατριάρχου Etym. Gen. Α φωτ -πατριαρχ (post νocem χερασβόλος quae vocem Κρόνος subsequitur) Etym. Gen. Β φώτιος -πατριάρχης Etym. Μ. οϋτως έγώ φώτιος δ -πατριάρχης Etym. Gud.; cf. [Eud.] Viol. 532 (p. 424,11-15 Fl.) 4,7,9 εχχρισιν, διαχρίναντος, είς κρίσιν cf. sch. 137. 5 ή δέ έχτομή sqq. cf. Macr. Sat. 1 8,6-8. 6,11,13 Κρόνος = χρόνος cf. sch. 137; sch. 174. 12 χατα-πινειν δέ λέγεται sqq. cf. Cic. de nat. deor. 11 64; Cornut. Theol. gr. 6 (pp. 6,20-7,5 Lang); Ιο. Lyd. de mens. 1 1 (p. 1,1-4 W.): Exeg. Αηοη. Theog. 400,19-21 Fl.; Eust. Hom. 203,25-26. 463 cf. Alex. de fig. 22,23 (111 2425 Speng.). 3 οτι secl. Flach (habent etiam Etym. 16 in extrem. sch. 465 inser. R2WLZ Χ τιμήν] τομήν LZ 17 γάρ γαιης τι R2W δέ om. Χ 19-23 perperam sch. 610 b iterantur 19 ου correxi : et del. σιχελίας Ζ

Gen., Etym. Μ., Etym. Gud.) 15(lemma om.) 15 αύτων] αύτω τε om. Χ 18 -πύσματι] -πταίσμάhoc loco inserta, post sch. 587 et ος R2W 22 ante άρχαδιας scr.

J

SCHOLIA VETERA ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

75

465 Κ α t κ Ρα τε Ρ Q π ε p έ ό ν τι : καίπερ ίσχvρQ οντι έπέπρωτο τQ Κρόν4,> ύπο του ίδίοv παιδος Διος δαμασi)ηναι · δια

Fl. 256-257 G. 514,7-15

τουτο κατέπινεν αύτούς, ού μάτην εχων τον κατ' αύτων σκοπόν. αλ­ 5

λοι γράφοvσι π α τ Ρ ο ς μ ε γ ά λ ο V δ ι α β ο V λ ά ς . οϋτως γαρ γραπτέον, πα τ p ό ς, το~τέστι του Ούρανου. ό γαρ Ζευς πως είχε σvμβοvλευσαι τQ Κρόν~ μήπω γεννηi)είς; [έν τούτοις ή ζωή· και δια τουτο τελευταίοι. πάντα γάρ, φησί, ην άφανη ανεv ζωής. ϊνα μή τις αύτων άφέληται την τιμην της βασιλείας αύτου.]

R2WLZ 10

[αξιον στεναγμου και άνεπίληστον δια το

Fl. 257

' Έ p ι ν ν υ ς : [ την τιμωρίαν δε λάβοι ταίς Έρινύσι τιμωρούμενος τον πατέρα. XBSV Έρινvς δέ· παρα το

Fl. 257

467

α λα στον:

μέγεi)ος. ΧΒ]

4 72

τ ί σ α ιτ ο δ

άραν άνύειν γέγονεν άρανύς, καt κατα 15

τροπην των δύο αα είς Έ

και ϊ 'Ερινύς. η παρα την εραν γέγονεν έρανvς και 'Ερινύς, οίονει έκ της γης άνερχομένη. η παρα το ερι έπιτατικον και το άνύω γέγονεν 'Ερινύς, οίονεt ή μεγάλως άνύοvσα. η παρα το έλινύειν το ήσvχάζειν γέγονεν έλινvς και 'Ερινύς, οίονεt ή ήσvχάζοvσα και κατα άντίφρασιν ή μη ήσvχάζοvσα. τινες δε λέγοvσιν οτι παρα

20

το έρεvνciν γέγονεν 'Ερινύς. ο'ίτινες ού καλως λέγοvσιν. εί γαρ ην

465, 3 ού μάτην - σχοπ6ν (ad ούχ ά.λα.οσχοπιήν εχεν [ν. 466] referenda) cf. Apoll. Soph. 21,33-22,2 Β.; sch. EQ Hom. i} 285 (1 381,19-20 Dind.); Lex. Suda 1 98,10-11; Etym. Μ. 57,13-14; Eust. Hom. 821,55. 467, 10 ά.νεπίληστον Apoll. Soph. 22,29 Β.; Hesych. α. 2774 Latte; sch. ΒΤ Hom. Χ 261 (IV 294,11 Dind.; VI 390,10 Μ.); sch. in Eur. Phoen. 341 (1 291,19 Schw.); sch. in Call. Hymn. V 87 (11 75,41 Pf.); Lex. Suda 1 98,28; Etym. Gen. Β σ. λα. σ τ α. · τά. χα.χά, ά.νεπίληστά τινα. οντα. ... ; Etym. Μ. 57,48; Etym. Gud. 80,25 De Stef.; Lex. Tittm. 116,130; Etym. Casul. 108,330; An. Par. IV 106,30. 472, 13 'Ερινύς δέ sqq. Etym. Gen. Β Έ ρ ι ν ύ ες ... η γά.ρ πα.ρά. τό τά.ς ά.ρά.ς ά.νύειν γέγονε ά.ρινά.ς χα.ί. 'Ερινύς. η πα.ρά. τήν ερα.ν έρα.νύς χα.ί. 'Ερινύς, οίονεί. ή έχ της γης ά.νερχομένη. η πα.ρά. έπιτα.­ τιχόν χα.!. τό ά.νύειν γέγονε 'Ερινύς, οίονεί. ή μεγάλως ά.νύουσα.. η πα.ρά. έλινύειν τό ήσυχάζειν (τό ήσυχά.ζειν post γέγονε transp. Β) γέγονε έλινύς χα.!. 'Ερινύς, τουτέστιν χα.τά. ά.ντίφρα.σιν ή μή ήσυχάζουσα.; Etym. Gud. 523,6-524,5 (cf. etiam 524,9) De Stef.; cf. Choer. Orth., An. Οχ. 11 198,8-14; Etym. Μ. 374,5 sqq.; Tzetz. in Lyc. Alex. 153 (11 71,26-28 Scheer).

4 οϋτως Schoem. : οπως codd. ολως 3 α.ύτων] α.ύτόν LZ Muetz. 6 συμβουλεϋσα.ι codd. : έπιβουλεϋσα.ι Schoem. 6 έν - 8 α.ύτου seclusi : έν - ζωης ad ν. 457 referenda sunt, ϊνα. - α.ύτου ad ν. 461 10 χα.ί om. Β ά.νεπί.ληστο'V Χ : ά.νεπιλειπτον Β 12 lemma om. Βsν τήν om. Bsv λάβοι Χ : λάβη Bsv 13 post έρινύσι add. των πα.ιδων Χ τον πατέρα. Χ : του πα.τρ6ς Bsv

ΙΝ

SCHOLIA VETERA

HESIODI

THEOGONIAM

άπο τοϋ έρευνιiν, ωφειλε δια διφθόγγου γράφεσθαι·

έφάνη γαρ

76

το ευ έν τί;> έpευνιiν. Χ]

Fl. 191

Fl. 257 G. 514,18-20

'Ρέq,.

477 ώς

ο ί

δε

iJ υ γα τ p ι φίλη : Bsv

Nsvχsv

π έ μ ψ αν

πλεοναζόντων

Κρήτη.

Fl. 257 G. 514,21-24


5

δ έ ο ί "Α 't λα ν 't α : έ1t' αξονί 'tινι λέγουσι σ'tρέ­ φεσl)αι 'tOV 1tόλον. "Α'tλας δε 'tO καp'tεpικον αύ'tΟU. R2WLZT

509

51Ο a

ή

Μ ε ν ο ί 't ι ο ν :

[ 'to

έν

ήμίν

l)υμωδες,

δυνα'tον

ον.

ΤΧΒ]

10

7t

F1.260 G. 516,26-27

b ήδε Πpομηl)έα: [Πpομηl)έα αί.ολόμη'tιν λέγει 'tOV 1tοικίλον 'tας φρένας α,νl)pω1tον. ά μ α Ρ 't ί ν ο ο ν δε 'Ε

Fl. 260 G. 516,25-26

ι μη 1) έ α 'tον κακόβουλον και] άπρον6ητον. 'Επιμη1'εύς γάρ ή

Fl. 260 G. 516,28517,5

μετά τό γενέσ1'αι τό εργον ένΜμησις, ώς τ6 (Hom. Ρ 32, Υ 198)· ρεχ1'έν δέ τε νήπιος εγνω.

[η 15

άμα p 't ί ν ο ον

1'uμικόν

'tον σφαλέν'tα κα'tα Την γνώσιν.]

καλύπτει τόν νουν άναφλεχ1'έν·

δ

τό γάρ

γά,ρ 1'uμός έπισκοτήσας του

φονέως τόν νουν, τό εργον τελέσαι πεποίηκεν· ο1'εν καί κολάζεται. Τ

: Π p ο μ η 1) έ α 't'ην 1tpόνοιαν'Ε 7t ι μη 1) έ α 't'ην με'tα 'tO 1tpιiξαι ένΜμησιν, 'to ά1tpονόη'tον, οίον (Hom. Ρ 32, Υ 198) · 511

ά μ α

p 't ί ν ο ό ν

't ' 'Ε

7t ι μ η

1) έ α

pεχl)εν δέ 'tε νή1tιος εγνω.

20

R2WLZ

509 cf. sch. ίη Eur. Hipp. 747 (11 93,14-15 Schw.); Hesych. α 8109 Latte; Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 333,31 sqq. 347,6 sqq., 20 sqq. Fl.; Exeg. Anon. Theog. 402,26-28 Fl.; Eust. Hom. 1389,59. 510 b, 11-13 άπρον6ητον - εγνω cf. sch. 511. 14-16 τό γάρ 1'uμικόν - κολάζεται cf. sch. 515 a. 511 - πρ6νοιαν (18) cf. sch. 565 (p. 86,5-6); Cornut. Theol. gr. 18 (p. 32,1-3 Lang); Ιο. Lyd. de mens. IV 71 (p. 123,21-22 W.); sch. ίη Hes. Opp. 50 g (p. 32,20 Pert.); Etym. Μ. 689,37; Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 334,22-24 Fl.; 18-20 Έπιμη1'έα - εγνω cf. Tzetz. ίη Hes. Opp. 56 (11 81,7-8 Gaisf.). Cornut. Theol. gr. 18 (pp. 32,22-33,2 Lang); sch. Α Hom. Ρ 32 (11 125,4-13 Dind.); sch. ίη Hes. Opp. 89 (p. 43,12-14 Pert.) 18 Έπιμη1'έα - ένΜμησιν cf. sch. 565 (p. 86,6-8); sch. ίη Hes. Opp. 50 g (p. 32,21-22 Pert.); Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 334,25-27 Fl.; Tzetz. ίη Hes. Opp. 56 (11 81,16-18 Gaisf.). 1-4 totum scholium praeeunte Schoem. hoc loco posuit Flach : ή περίστροφος - στρέφεται ad δησε - δεσμQ (ν. 618) adscr. codd., διά - ούραν6ς ίη extrem. sch. 626 inser. (haec verba ad ν. 618 relata iam Heins. Gaisf. δηconiunxerunt) 1 δησε - δεσμω seclusi et ίαπετ6ς ut lemma scripsi

σε - περιστροφος]

[ .........

: . ....................

]

Ζ

περίστροφος]

περιστροφή R2W 2 του α.ξονος praeeunte Schoem. scripsit Flach : τ!{) α.ξονι codd.· 3 είς edd. : καί codd. 5-6 στpέφεσ1'αι] στέφεσ1'αι Ζ 7 lemma om. ΤΒ (una cum sch. 509 coniunxit Τ) τό - 1'uμωδες] έν ήμίν δε τό 1'}uμωδες ατλας Τ

F1.260 G. 516,

η.1

SCHOLIA

80 F1.260 G. 517,6-8

Fl. 260 G. 517,8·9

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

515 a ε ί ς " Ε ρ ε β ο ς : έπειδη κρύπτεται το θυμικόν. ό γαρ φονεύων ύπο του θυμου νικιiται και φονεύει· οθεν και κολάζεται.

R2WLZ b

: τQ τfj ψαύσει όλλύντι, R2\VLZX παρα το ψαύειν και όλλύειν. R2WLZ [ η αίθαλώδει, πυρώδει. Χ] 518 a

ψ ο λό εν τ ι

5

πείρασιν: [έπειδη έν τQ ακρ~ του αξονος στρέφεται το

στρεφόμενον. Χ] ρίδας.

Fl. 260-261 G. 517, 14-16

521

b π ρ ό π α ρ ' Ε σ π ε ρ ί δ ω ν : άντι του περι τας 'Εσπε­ Nsvx δη σε δ' ά λ υ κ τοπ έ δη σι

το δεδέσθαι έν τQ σώμα-

10

τι το προνοητικόν, τουτέστι την ψυχήν. το δε ά λ υ κ τοπ έ δη σι πλεονάζει το χ· άλυτοπέδαις γαρ ην.

Fl. 261 G. 517,17-21

:

' έ λ ά σ σ α ς : ή &γνοια ή άπο του σώματός έστιν ό κίων- R2WT κίονα δε λέγει τα Καυκάσια ορη. αλλως. μ έ σ ο ν δ ι α κ ί ο ν α · R2W ητοι δια μέσου 522

μέ σ ο ν

R2WLZX

δ ι α κ ί ο ν

15

κίονος δήσας τον Προμηθέα, η μέχρι του μέσου κίονος έλάσας και είς την γην κατακρύψας, ϊν'η περι το άνώτατον μέρος δε­ δεμένος ό Προμηθεύς.

Fl. 261 G. 517,22518,2

523

κ α ί

ο ί

R2WLZT

έπ

' α ί ε τ ον ώ ρ σε : tiπαρ [ δε] την κίνησιν

515 b - όλλύειν (5) Lex. Suda IV 848,16; Etym. Μ. 819,7-8; Lex. Tittm. 1875. 521 - ψυχήν (11) cf. Exeg. Αηοη. Theog. 404,4-6 Fl. 11 τδ δέ άλυκτοπέδησι sqq. cf. Etym. Gen. ΑΒ ά λ υ κ τοπ έ δη σι · ... άλυτοπέ­ δα.ις πλεονα.σμQ του χ · τουτέστιν δεσμοϊς ων ούκ εστι λυi}ηνα.ι; Etym. Μ. 71,34 sqq.; Lex. Tittm. 128; Moschop. ίη Hes. Opp. 68 (11 91,11-14 Gaisf.). 522 Etym. Gen. Α ά λ υ κ τοπ έ δη σι : ... (νν. 520-27 Theog.)




κιονα. λέγει τά Κα.υ κά σια. ορη. η ητοι διά μέσου κιονος δήσα.ς τδν ΠρομηΜα., η άνα.γωγικως λέγουσιν οτι ή σ.γνοια. άπδ του σώματός έστιν δ κιων... 13-14 ή σ.γνοια. - κιων cf. Ιο. Diac. Alleg. in

< ... >

Theog. 335,6.336,24 F1. · ... ηπα.ρ

κ τ οπέ δη σι

553 - λογισμου (p. 81,1) Etym. δέ την κινησιν του λογισμοϋ ...

Gen. Α ά (haec verba

λ υ τοϋ

2 i}υμοϋ] i}υμουμένου Ζ κολάζεται] κολάζει LZ 4 post ψολόεντι add. κερα.υνQ R2W δέ Χ (una cum sch. praec. coniunxit Χ) τω] τδν R2W όλλύντι] άπολλύντα. R2W άπολύντι Χ 8 πρόπα.ρ έσπεριδων ut lemma scripsi : om. Νsν έσπεριδων δέ πρόπα.ν Χ (una cum sch. 518 a) 10 δησε δ' άλυκτοπέδησι] δησε R2 δησα.ι W τα.ύτην γάρ οί. (ν. 520) Χ 11 άλυκτοπέδησι - 12 τδ] άλυκτοπέδη πλεονα.σμQ τοϋ Χ 12 άλυτοπέδα.ις] άλυτοπέδης R2 άλυτοπέδη Χ ην] έστι Χ 13 sqq. una cum. sch. 521 coniunxerunt LZ 13 κιον'] κίονα. LZ έλάσσα.ς om. LZ 13 ήΙ 14 κιων post προμηi}εύς (18) transp. Τ (ante ήΙ add. η άνα.γωγικως λέγει οτι) 14 κιων] κύων R2W 15 ητοι] ηγουν L om. Τ 16 τοϋ μέσου κιονος] των μέσων κίονα. Τ 17 την om. Τ άνώτα.τον] ανω Τ 1718 δεδεμένος om. Τ 19 lemma om. Τ (una cum sch. 522 coniunxit) 19 ηπα.ρ - p. 81,1 λογισμου secl. Flach, qui haec verba ad 'Ιαπετός (ν. 507) pertinere censuit 19 ηπα.ρ δέ om. R2WLZ (sed. cf. Etym. Gen. 1.1.) δέ seclusi 19 την - p. 81,1 λο,γισμου] ή τοϋ λογισμοϋ κίνησις Τ

_J

SCHOLIA

VETERA

IN HESIODI

THEOGONIAM

81

του λογισμου · έν τQ ηπατι γαρ τας φρένας είναι λέγοuσι. τον δε άετον βιωτικας μερίμνας και έφημερινας φροντίδας, αϊτινες σuν­ έχοuσι τον ανi}ρωπον και άναλίσκοuσι τας φρένας έφ'ήμέραν, ωσπερ και άετος το 1)παρ. R2WLZT νύκτωρ δε άνακταταί 5

τις τας φρένας φροντίδων άπαλλαγείς, ωσπερ ό άετος αϋξει το

1)παρ. R2WT η άετον αλλως λέγει, οτι του λογισμου τα κuριώτατα φi}είpει ή προπέτεια και ή όξvτάτη πράξις. R2WLZT ν

uκτ ος ο pο ς ο pν ι ς

525 σ ί π τ ε

10

σ ο ν .1 :

ι π

pό

π α ν

1j μ

α

ε δ ο ι

p

δια τους έντuγχάνοντας και ποιουντας i}uμωi}ηναι.

527

'

ρέσεως

Η ρ α κ λ έ η ς

αϊτιον

είναι

και

τ αν

u-

έν ήμέp~ γαρ έλαττοϋται το πpονοητικον

ε κ τ ε ι ν ε

:

R2WLZT

τον ηλιον λέγει της άναι­

της λύσεως του

ζψοu

τούτου,

ον και

Ήρακλέα καλουσιν. οταν ουν άποi}άνη τις, τότε άπαλλάσσεται σώματός έστιν ό κίων

[cf. testim. sch. 522] subsequuntur). 1 έν τ!{} ηπατι sqq. cf. Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 334,31 sqq. 336,25 sqq. Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 404,12-16 Fl. 1-2 τον δε ά.ετόν - φροντίδας cf. sch. Tzetz. ad Exeg. ίη Il. p. 137,17-18 Herm. 525 Etym. Gen. Α ά.λυχτοπέδησι· ... νυχτός δσον πp6παν ~μαp εδυ τανυσίπτεpος · ι -πειδή έν ήμέpq, έλαττουται τό πpονοητικόν διά τούς συντυγχάνοντας καi. -ποιουντας i}υμωi}ηναι ... (hae.c verba τήν κίνησιν του λογισμου [cf. testim. sch. 523] subsequuntur). 527 - φpοντίδος (p. 82,1) Etym. Gen. Α ά.λυκτοπέδησι · ... τον μεν αp Άλχμήνής χαλλι­ σ φ ύ p ου α λ χι μ ο ς υ ί 6 ς · τον ηλιον λέγουσιν είναι της ά.ναιpέσεως του ζ~ου τούτου, ον χαi. Ήpcιχλέα χαλουσιν. δταν, φησί, ά.ποi}άνη (ά.ποi}άνη scripsi : ά.ποi}άνοι Α) τις, τ6τ' ά.παλλάσσεται μερίμνης. οϋτως Ήσίοδος έν Θεογονίq, . . . (haec verba ποιουντας i}υμωi}ηναι [cf. testim. sch. 525] subsequuntur); cf. Exeg. Αηοη. Theog. 404,21-22 Fl. 11

(p. 82,4-5) Ήρακλης sqq. cf. Exeg. p. 137,21-22 Herm.

i}ά.νη

=

ηλιος cf. Αηοη. Theog.

sch. 215; sch. 943. 13 δταν ουν ά.πο­ 404,16 Fl.; sch. Tzetz. ad Exeg. ίη 11.

1 τω om. Τ λέγουσι] φασι Τ δέ] δ' W 2 ante βιωτικάς add. Τ ' μεpίμνας - φροντίδας] φροντίδας καί τήν έφημέpιον μέpιμναν Τ φροντίδας om. L 2-3 συνέχουσι l συνέχουσαι Τ 3 καi. om. Τ post φρένας add. αύτου Τ έφ' ήμέpαν] έφ' ήμέpq, R2 έφ' ήμέρη W [ ] μέραν Ζ έν ήμέpα (post αίτινες) Τ 4 post χαi. add. ό Τ 5 φpοντίδ~ν ά.παλλαγείς] διά της των φροντίδων ά.παλλαγης Τ ό ά.ετός αϋξει] έπi. της νυχτός πάλιν ηϋξανε Τ 6 η - 7 χυpιώτατα] αλλως (om. R2· m. rec. suppl. atramento pallidiore, cuius vestigia νίχ oculis cerni possunt): ά.ετόν λέγουσι τά (του τά R2) χυ~ιώτερα,, (χαιριώτεpα L) ~πεp R2WL χαi. αλλως. ά.ετόν λέ[ .. ; ... ; ... ] pιω_τεpα 7-~εp Ζ _ 7 φi}ειpε;Ί φi}είpεται L παpαφi}είpει Τ οξυτατη πpαξις] οξυτης πpαξις R2 εν όξύτητι πράξις W όξυ,;άτ"Ι"Ι [ ...... ] ~ 8 lemma om. Τ (una ~:1m sch. 5_2~ coniunxit) νυκτός οσον] [ .... ] ός_ οσον Ζ 8 πp6παν - 9 οpνις. addιdι (cf. Etym. Gen.) 9 τό - 10 ποιουντας] [; ... : ... , • • . • ... • ..... ] τ,υγχά• [ .......... ] οιουντας τό πpο_νοητιχόν δια τα συντυ,γχά.νοντ:7- και ποιο~ντα Τ 10 i}υμωi}ηναι] i}υμουσi}αι Τ 11 ut lemma ιαπετεονιδη (ν. 528) praem. Χ τον μεν ά.λχμήνης (ν. 526) Β ήp_ακλέης] ήpαχλέος R2 εχτεινε] είστεινε (in εχτεινε a m._ rec., ut νιd., correctum)_ Ζ λέγει] λέγουσιν ΧΒ 11 της- 12 εtναι] της ά.ναιpέσεως εt~αι R2Z της ά.ναιpέσεως εtναι αϊτιον L αϊτιον της ά.ναιpέσεως Χ εtναι της ά.ναιρέσεως Β 12 της ο~: :ΧΒ χαi.2 om. Χ 13 post συν add. φησί Χ ά.ποi}άνη] Μνη Χ τάς

_z

0

·

Fl. 261 G. 518,2-3

Fl. 261-262 G. 518,4-9

82

ΙΝ

SCHOLIA VETERA

HESIODI

THEOGONIAM

μερίμνης και. φροντίδος. R2WLZXB α λα λ κ εν ουν, τη δυ­ νάμει άπέτρεψεν · ού γαρ ό άδυνατων δύναται βοη~ησαι. R2W LZX Fl. 261-262 G. 518,4-14

< 'Ηρακλέης

ε κ τ ε ι ν ε :

>

λέγει

[ δέ] -τόν Ήραχλέα,

η-τοι -τόν ηλιον, αϊ-τιον είναι -της ά.ναιρέσεως -τοϋ -τοιού-του ζψοu. ο-ταν γάρ

5

αί -της ά.ρε-της ά.χ-τίνες έπί -τόν νοϋν έπιλάμψωσι, -τό-τε ά.παλλάσσε-ται με­

ρLμνης βιω-τιχης. [κα~'ί.στορίαν δε ηπαρ λέγεται παρα πολλοίς ή εϋκαρπος γη, άετος δε ποταμος χώρας τινός, ης έβασίλευσε Προ­ μη~εύς τις. 8ς δη ποταμος οξέως κατιών ηρπαζε την γην πα.σαν

Προμη~έως και. έδαπάνα. τοϋτον τον ποταμον Ήρακλης ποτε διορύξας δι'έτέρων τόπων έξωχέτευσεν. ο~εν

10

έμυ~ολογή~η το τοιοϋ-

τον.] Τ

528

'Ι απ ε τι ον ί δη

:

άντίπτωσίς

έστιν. εδει

γαρ εί.πεϊν

Ίαπετιονίδου. Νsνχ

Fl. 262 G. 518,15-18

529

ο ύ κ

ά έ κ η τι

Ζην ό ς

:

[ τέχνη

γαρ βίου έστίν.] ούκ

15

άβουλίq. του Διός, ϊνα μη άσ~ένειαν αύτQ έπιβάλλη. R2WLZNsvx

είπε

ούκ

άβουλίq.,

άλλ'

ομως

έπιβάλλει τQ

υί.Q

περισσοτέραν

δόξαν. R2WLZNX

533

Fl. 262


τ(f) του

βίου έκ τοϋ προνοητικου. R2WX

534, 4-5 θνητός γάρ θεός ό ανθρωπος Heracl. apud Luc. Vit. auct. 14 Vorsokr. 22 C 5 Diels - Kranz 6); cf. Heracl. apud Hippol. de haer. ΙΧ 10 (= Vorsokr. 22 Β 62 Diels - Kranri). 535 - π6λεμον (8) de alia partitione loquuntur Call. frg. 119 Pf.; [Heracl.] Quaest. Hom. 41 (p. 62,4 ed. Soc. philol. Βοηη.); sch. in Pind. Nem. ΙΧ 123 b (ΙΙΙ 163,17-23 Dr.); cf. etiam Theog. vv. 881-85; [Apollod.] Bibl. 1 2,1. 10 Μηκώνη = Σικυών cf. Strab. VIII 6,25 (C 382), ex quo Eust. Hom. 291,22; sch. ίη Pind. Nem. ΙΧ 123 b (III 163,17 Dr.); Steph. Byz. s.v. Σικυών (p. 569,4 Μ.). 539, 17 Προμηθεύς = προνοητικόν cf. sch. 511; sch. 565 (p. 86,5-6).

(=

1 έπαύσατο - όργης xsv : επαυσε τήν έαυτ όργήν Β λάς θεί;')] έών

Χ ομοιον

om.

LZ praem.)

(a

3 οϋνεκ' ... βουέρίζετο] ήρίζετο R2W ηριζεν] ηpιξεν R2 4 ομοια τί;:} θεί;') ποιείν έαυτόν Χ θνητός ων] θνητός R2 θνητός θε~- seiunxit L et lemmatis instar verbis θνητός γάρ sqq.

6 sqq. una cum sch. praec. coniunxerunt WL 6 και γάρ οτ'.;. θεοί om. Χ οτ'] οτε L έκρίνετο] έκρίνοντο LZ 7 μεκώνη] μηκύνη L μ lac. 3/4 litt. νη Ζ ante έκρί.νετο add. η Χ έκρίνετο] έκρίνοντο LZ πο

Fl. 262

SCHOLIA

84

540

τω

541


λης L άταρτηρης γα< lac. litt. > λης Ζ τό δέ άταρτηροίο Χ (una cum sch. praec. coniunxerunt ΖΧ) ante σκληριiς add. άντί του Χ 1-2 άπό κακης] άπό γενικης L κακίστης Χ 4 lemma om. Nsv προμη~'>εύς om. Χ κακων η] κ [ .. ] ων [.] Ζ 5 μή om. Χ ante άκακήσιον add. εστι δέ καί Χ δέ om. ΤΧ 5-6 άρκαδίας εν~'>α έτιμα.το] ά[ ............ ] ημα.το Ζ άρκαδίας ένταίί~'>α. έτιμα.το Ν 5 " 6 ό om. Ν 5 " προμη~'>εύς codd. : έρμης corr. Flach fortasse recte 7-8 βριά.ρε!{) - ώδύσσατο ut lemma inserui (una cum sch. praec. coniunxerunt WX) 8 βριά.ρε!{) - ό] βριά.ρε!{) δέ [ .......... . . . . . . . . .] Ζ βριάρεως δέ καί κόττος καί γύγης οϋς Χ ό ούρανός] ούρα­ νους W ούρανός Χ άπέκρuβεν] άπέκρuψε Χ 9 αλλως - 10 ~'>εων ab hoc loco aliena pertinent ad sch. 639 ubi iisdem fere v_erbis iterantur αύτούς - ~'>εων] αύ[ ..................... ] της [ ............. ] Ζ 11-12 seclusi et ad. v. 507 re.ttuli 13 lemma om. Νsν 14-15 una cum sch. praec. coniunxerunt R2ZNsν 14 ante άγώμενος add. ύπέροπλον Τ άγώμενος] άγά.μενος {?) R2 άγόμενος Νsν διά. - φύσεως om. R2W Ν5" 15 ante η1 add. τό δέ άγώμενος ~'>αuμά.ζων LZ 16 lemma om. Νsν έκαΜζοντο] κα~'>έζοντο LZ 2/3

Fl. 269 G. 523,31-33

[αλλως. άλλ'οτε αύτους έποίησαν μετασχείν της μοί­

R2WLZX 10

δ'

Fl. 259-260 G. 524,1-2 Fl. G. Fl. G.

269 524,5 269 524,5-7

Fl. 269 G. 524,9

92

SCHOLIA

Χ

Fl. 269 G. 524,13-15

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

εί μεν ψιλως, ησαν- εί δε δασέως, έκαΜζοντο. φ ρ α δ μ ο σ ύ ν η σι:

626

ταίς

βοuλαίς

και

R2WZNsvx

γνώμαις

Γης. ή γαρ Γη είπεν αύτοίς οτι συν τούτοις νικάτε τους Τιτάνας.

[δια την πάλιν και πάλιν γινομένην κίνησιν και

R2WLZNsvT

απαuστον. ού γαρ λήγει έλθων είς δuσμας ό ούρανός.

Fl. 269-270 G. 524,28525,2

της

δη ρ ο ν

629

γ α ρ

μ ά ρ ν αν τ ο

R2WLZ]

5

μάχη άπλως των θεG.>ν

:

προς τους Τιτάνας, την μεριστην φύσιν, το μη είς ταύτον σuνιέναι την νοεραν και σωματικην φύσιν. οί μεν άπ' 'Ολύμπου μάχονται

τοϋ ολλuσθαι μήποτε, οί δε έξ "Οθρuος, οθι το ρεuστον και ή ρύσις. δέκα δε ετη έμάχοντο, ϊνα την μάχην την Jtλείστην δηλώσωσιν­

10

ού γαρ πλείον των δέκα· διο και τοσαϋτα ετη περι 'Ελένης, της ϋλης, τα έναντία, Τρώες και

Fl. 270 G. 525,4-13

632




ή την ζωην φέρουσα. Nsv χsvBsv

εφαίνετο τοίς όρωσι τη ωρq, εκείνη και τοίς

R2WLZ

άκούουσιν, ώς όπότε τη γη εμίσγετο ό ούρανός· R2WLZT ην άκαταστασία.

704

Fl. 273 G. 527,29-32

τ η ς

μ εν

ε ρ ε ι π ο μ έ ν η ς

μ έ ν η ς , τουτέστιν ερριμμένης · νου επικειμένου.

706

σ υ ν

δ

οϋτως

R2WLZ :

της

γης

ερριμμένης

ύπομενούσης η πληττομένης ύπο του ούρανου. αλλως.

Fl. 273 G. 527,33-34

5

εξ ε ρ ι π ό ν τ ο ς

η

ε ρε ι π ο -

δέ, του ούρα­

R2WLZNSV '

α ν ε μ ο ι

:

οί δε άνεμοι

εποίουν, ήχουντες συνετάρασσον.

Fl. 273 G. 528,1-2

708

κ η λα

Fl. 273 G. 528,3-6

709

οτ ο β ο ς

Διός:

δ

σεισμους

και

,

κονιν

15

R2WLZX

τα καυστικα σημεία. NsvΛsvχ

' α π λ η τ ο ς : θόρυβος, ψόφος. δια το άσα-

692 Etym. Gen. Α ϊ κ τ α p · . . . « χειρός ά.πό στιβαρής, ίεpήν φλ6γα είλuφόωντες » · ά.ποστά.ζοντες, σuστpέφοντες, τό πϋp πανταχοϋ πεpιά.γοντες ... (σχολ ίη marg.). 706, 15 ήχοϋντες σuνετά.pασσον (ad έσφαpά.γιζον spectantia) cf. Hesych. ε 6437 Latte έ σ φ α p ά. γ ι ζ ο ν · έδ6νοuν μετά. ψόφου, ηχοuν.

ί08

cf. Apoll. Soph. 99,3-4

Β.;

Etym.

Μ.

510,21 sqq.

709

ΑΒ ο το β ο ς · ψ6φος · διά. τό &.σαφές της λέξεως, ηγοuν τοϋ λέγειν· ή διά. των ωτων βοή. « οτοβος α.πλητος όpώpει »; Etym. Μ. 636,55

Etym. Gen.

sqq.; Lex. Tittm.

,

10

1476; sch.

ίη

Luc. de hist. conscr. 22 (p. 228.13-14 R.).

1 post δε add. καί ΤΧ 3 lemma om. Νsν Λ ά.ποστά.ζοντες] α.πτον­ τες Τ om. Χ τό πϋp om. Χ 4 πανταχοϋ] πάντες Νsν post πεpιά.γοντες add. κεραυνοί δηλονότι Λ 5 lemma inserui τήν ζωήν] τό ζην χsν 6 είσατο] εϊσαντο R2W εδοξεν] εδοξαν R2 7 post έφαίνετο add. δε Τ καί] ού LZ 8 ante ώς add. οϋτως Τ έμίσγετο ex Μ scripsit Flach : έμισείτο R2WLZT 10 lemma om. Νsν της γης έppιμμένης] τουτέστιν έpιμμένης της γης R2 η om. Νsν 11 post ύπομενούσης add. η βοώσης R2W α.λλως om. Νsν 11-12 έpειπομένης om. LZNsν 12 έppιμμένηςl έppιμεμένης L έξεpιπ6ντος] έξεpει1t6ντος R2W 14 δε om. Χ 15 σuνετά.pασσον] σuνετά.pαττον Ζ om. Χ post σuνετά.pασσον add. τό γά.p έσφαpά.γιζον ά.ντί τοϋ ηχοuν Χ 16 lemma om. Ν 5 νΛsν una cum sch. praec. coniunxit Χ (δε post κηλα add.) τά. om. Λsν 17 δ' α.πλητος om. Χ &.σαφές] σαφές δε Χ

SCHOLIA

VETERA IN HESIODI

THEOGONIAM

97

φες τοvτο λέγει· οτοβος γαρ ή δια. των ωτων βοή. γράφεται και χ ό να. β ο ς και σημαίνει και α.ϋτη ή λέξις τον Μρvβον. R2WLZX ί.σχυς

Η. 273

711 πριν δ' ά.λλήλοις έπέχοντες: ά.νi}ιστάμενοι, έμποδίζοντες το πρότερον ά.λλήλοvς· νυν έκλίνi}η ή μάχη. R2

F1.273




< περι δειρήν :

b

THEOGONIAM

χα.τα τρείς τάξεις είς το α.ύτό·

R2W

R2WLZ>

περι το α.χρον και το ά.νώτα.τον

μέρος του Τα.ρτάρου προς τQ 'Άιδτι περι ον, φησί, χέχυτα.ι πολλη τ ρ ι σ τ ο ι χει

α. ύ τ α ρ

c

πολυστοιχεί.

ϋ π ε ρ θ εν :

5

R2WLZ

έπάνω του Τα.ρτάρου κείται ή

γη και ή θάλασσα. .. R2WLZT [τριπλii, ώς αν πλείστη και α.πειρος.] γης ρίζα.ι πεφύχα.σιν, ά.ντι του έχεί ρίζα.ι του κόσμου. ή μετα.φορα ά.πο των φυτων.

Fl. 275 G. 529,5-6

HESIODI

[τον

τετελειωμένον και. πεπλ η-

p ε μ ν η ς : και. της Νυκτος τα δεινα

οίχήματα εκεί εστι. νεφέλη κεκαλυμμένα. προ δε των οί.χημάτων ό Ίαπετιονίδης ϊσταται τον ούpανον βαστάζων, οπου και. ή Νυξ και. ή Ήμέpα χωpιζόμεναι άπ' άλλήλων πpοσαγοpεύουσιν άπαντω-

20

σαι άλλήλας.

R2WLZNX

736, 2-3 τό γάρ cf. Apoll. Soph. 79,23

cf. sch. 115. 739, 7 ευρωεντα = Hesych. ε 7159 Latte; Etym. Μ. 397,58.

1tάντα Β.;

1tλατέα

1 καί τοϋ!] τοϋ τε Χ καί τοϋ 1tόντου om. LZ 2 τά τέλη εί.σίν] τό τέλος έστί Τ post εί.σίν sic pergit Τ : χάλκεον - τε~χος 1tεpιέχει (sch. 733. cf. adn. crit.) 3 ante έξ add. φησίν Χ 4 1tάντων 1tηγαί om. Χ 1tηγαί om. R2W 4 λεί1tει - 5 ριζων iam Flach secl. (cf. sch. 732 a; iterantur hoc loco ubi plane sensu carent) 4 post λεί1tει add. εί.ς τό 1tάντων Χ ϊν'] ϊνα Ζ 5 ταρτάρου] 1tαp' ετέρου Ι~ 7 lemma inserui (una cum sch. 738 coniunxit Χ) ante εύρώεντα2 add. σκοτεινά η 1tλατέα Νsν post εύρώεντα 2 add. δέ Χ 1tλατέα Χ : 1tλάττει Νsν ' 9 1tάντα om. Χ 10 post τέλος add. διά τοϋτο Χ εί.ς] εt L 1tάντα] σ.1tαντα Χ 11 τό-r.ι ούδόν] τό ϋδωρ R2WLZ 12 αύτόν] αύτό LZ 14 lemma inserui 16 lemma om. Ν έρεμνης om. Χ καt 2 ] έκ R2WLZN 17 κεκαλυμμένα] κεκαλυμμένη R2WLZN 18 ί.α1tετιονίδης] ί.α1tετεονίδης R2WLZN 19-20 ά1tαντωσαι] ά1tατωσαι R2WN 20 άλλήλας] άλ-

λήλοις Ν

post άλλήλας add. υί.όν ουν ία1tετοϋ τον α.τλαντα νόει Χ

Fl. 276 G. 529,31-35

100 Fl. 276 G. 530,1-9

SCHOLIA

746

των π ρ ό σ ί}'

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

Ία π ε το ίο : προ των οϊχων δηλονότι

της Νυχτός. μαχόμενα τα επι τQ 'Άτλαντι. εί γαρ εννέα ήμερων

διάστημα ό αχμων χαταβαίνει επι της γης (vv. 722-23), πως οίόν τε τον 'Άτλαντα επι της γης έστωτα βαστάζειν τον ούρανόν; 'Ομήρου είπόντος (α

5

53) ·

εχει δέ τε κίονας αύτός

άντι του επιμελείας άξιοί η φυλάττει, ώς και εν αλλCJ; (δ 737) · χαί μοι χfjπον εχει πολυδένδρεον.

ό δε 'Ησίοδος άντι του

κατέχει και φέρει ηχουσεν.

R2WLZX

10

R2WLZPX 755 νον.

Fl. 277 G. 530,12-14


Χ post χpήνην add. ίεpούς χα-cά. βωμούς Χ 8 χελάδοιο Ρ : ασβεσ-cον δέ χέλαδον Χ της μεγάλης βοης Ρ : -cήν μεγάλην βοήν Χ 9 χόpi}υνεν Χ : ζεύς δ' έπεl ουν Ρ ηύ-cpέπισεν Χ : εύπpέπισεν Ρ 11 επpεσεν] om. Nsv επpεεν Χ εχαιεν] επpεεν Ρ -cοϋ πpέω] -cης πνέω Νsν επpεον] om. Νsν επpεεν Ρ 12 πpέi}ω] πpόεω Ρ om. Χ χαί. om. Χ χαi}'] χα-cά Νsν 13 lemma om. Νsν una cum sch. praec. coniunxit Χ (δε post 1.μάσας add.) ά.ν-cί. -cοϋ] om. Νsν ηγουν Χ 14 una cum sch. praec. coniunxit Χ (χαt -cό ante ηpιπε et δέ ante γυιωi}εLς add.) lemma om. Βsν άν-cί. -cοϋ om. Bsv χωλωi}είς] χολωi}ής

Ρ χολωi}εLς Χ

Fl. 201

108 Fl. 28 l G. 534,4-10

859

SCHOLIA

φ λο ξ

δ ε

VETERA

κ ε ρ α υ ν ω~ έ ν τ ο ς :

ανακτος λέγει, R2WLZPX

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

η κεραυνω~έντος του

τουτέστι του Τυφωέως, άνεχώρησεν

ή φλόξ · η ή φλοξ του ανακτος, τουτέστι του Διός, ά1tέσσυτο, κε­

ραυνω~έντος αύτου, έ1tι τα ορη, ατινα ορη καl ήφάνισεν ή φλόξ.

R2WLZX

φλόγες δε αί έκ των άνέμων άναδόσεις· έξά1tτονται

γαρ έκ του ~ερμου άέρος.

Fl.281 G. 534,11-13

860

5

R2WLZTX

ά ϊ δ ν η ς : ταίς άφανέσιν η ας ήφάνισεν ή φλόξ. άϊδνες

γαρ το άφανες και μη όρώμενον ώς άϊδές, κατα 1tλεονασμον του ν.

νυν δε την σύσκιον νάΊtην λέγει. R2WLZTX

[ του οi3ν Τυφωέως

τQ κεραυνQ 1tληγέντος εβη ή φλοξ έν ταίς άφανέσι και τραχείαις

10

και ΊtVκναίς λόχμαις του ορους. Χ]

Fl. 282 G. 534,14-15

863

χ ο ά ν ο ι ο

:

χωνευτηρος.

του 1tνεύματος, τας φύσας λέγει.

865

ο ϋ ρ ε ο ς

: [ έν

σιδήρου είσι μέταλλα.

τοίς

χόανον

το

χωρητικον

LZX

κοιλώμασι

του

ο ρους, Χ]

15

Nsvx

859 Etym. Μ. 42,1 (cod. Voss.) : έ π έ σ συ τ ο το ίο α. να κ τ ο ς . η κεραυνωθέντος τούτου του α.νακτος λέγει, τοuτέστι της φύσεως (leg. του Τυφωέως), ά.νεχώρησεν ή φλόξ, η ή φλόξ του α.νακτος τούτου, ηγουν του Διός, έπέσσυτο κεραυνωθέντος έπί τά. ορη, α.τινα ήφά.νισεν ή φλόξ; eadem Etym. Sym. α 339 (p. 156,17-21 Sell). 860 - λέγει (9) Etym. Gen. Β άϊδ ν ές · άφανές, τό μή όρώμενον, ά.ϊδές καί κατά. πλεονασμόν του ν άϊδνές; Etym. Μ. 41,55 sqq. άϊδνές· τό άφανές καί μή όρώμενον, ώς Ήσιοδος έν Θεογονίq. ... ά.ϊδές καί πλεονασμ0 του 'ii ά.ϊδνές, βαΜ, σκοτει­ νόν, μέλαν, ά.φανιστικόν. νυν δέ συσκίων λέγει ναπων (νυν - ναπων add. cod. Voss.); Etym. Sym. α 339 (p. 156,14-16 Sell) άϊδνης· ... ά.ϊδνόν δέ τό ά.φανές καί μή δρώμενον, άϊδές · καί κατά. πλεονασμόν του ν ά.ϊδνές. ι νυν δέ συσκίων λέγει ναπων · ... ; Lex. Tittm. 73,90; Lex. Casul. 103, 249; Lex. Suda Ι 65,14. 863 χωνευτηρος (12) Mosi Alch. 57 (p. 311, 17-18 Berthelot).

-

1 κεραυνωθέντος 1 om. Χ 1 η 2 τυφωέως] ηγουν του τυφωέος κεραυνωθέντος Χ l κεραυνωΜντος του] κεραυνοθέντ' Ρ 2 λέγει Ρ (cf. Etym. Μ. 1.1. et Etym. Sym. 1.1.) : om. R2WLZ τουτέστι] τοuτέστι ητοι R2 3 η ή φλόξ om. L τουτέr;τι] ηγουν Χ του 2 om. Ζ 4 αύτου] του τυφωέος Χ α.τινα - φλόξ secl. Flach α.τινα ορη καί] καί R2 WLZ 5 φλόγες δέ om. Τ post αί add. γά.ρ Τ έκ οη1. Χ 6 γά.ρ om. Τ 7 ά.ϊδν-fjς] άϊδναίς Ζ άϊδνης πεπαλοέσσης Τ ά.ϊδνης δέ (una cum sch. 859) Χ ταίς άφανέσιν] σκοτειναίς άφανέσιν Τ της ά.φανους Χ η om. ΤΧ ι'lς] ους R2W ην Χ ήφά.νισεν ή φλόξ] ή φλόξ ήφά.νισεν Τ Χ ante άϊδνές add. η Χ ~ γά.ρ] δέ Τ om. Χ καί] τό ΤΧ post

καί scr. et del. ώς Ζ ώς om. Χ ά.ϊδές] άειδές Τ post ά.ϊδές add. ον Χ ante κατά. add. νυν δέ R2WLZ κατά. πλεονασμόν] καί πλεονασμQ Χ

post ν add. άϊδνές Χ 9 νυν δέ] δέ Τ σύσκιον] σύσκηνον λέγει ante δέ transp. Τ ante νά.πην Χ 12 η inserui χόανον] χόαν L χωρητικόν] χωνευτικόν Χ 13 τά.ς φύσας (post λέγει) Χ : τά.ς φύσσας LZ post λέγει add. δ½. Χ 14-15 lemma om. Νsν (supra v. 860 scripsit) una cum sch. ρraec. coniunxit Χ ενθα - μέταλλα Χ : οτι έν ορει γά.ρ τά. μέταλλα σίδηρα Νsν R2

j

1

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

,868 ά κ α χ ώ ν : Ζέύς. Χ] 870 ν ό σ φ ι Ζ ε φ ύ p ου τε 5

J

THEOGONIAM

109

[ ηγουν λυ1tων την ψυχην του Τυφωέως ό

ι Ν ό τ ο υ Β ο p έ ω τ ε κ α ι. ' Α ρ γ έ σ τ ε ω : Ε6ρος ά1tο άνατολης 1tνέει, Ζέφυρος ά1tο δύ-

Fl. 282, η. 2 G. 534,16-19

σεως, Νότος ά1tο μεσημβρίας, Βορριiς ά1tο αρκτου. 'Αργέστης ό

ά1tηλιώτης, ον λέγει ό 'Όμηρος (ε 295-96.331-32) Ε6ρον. R2WLZX

μ α Ψ α ϋ p α ι : κεναι και μάταιαι 1tνοαί, οίον Καικίας, Θρασκίας. 'Αριστοτέλης (de Meteor. 363\ 12 sqq.; de Mundo 394b, 20 sqq.) δέ φησι δώδεκα τους άνέμους. R2WLzNsv 872

10


[ηγουν

Fl. 282 G. 534,20-22

συν κακη· έξακούεται γαρ ή σύν.

xsv] 880

κ ό ν ι ό ς τ ε κ α ι ά p γ α λ έ ο υ κ ο λ ο σ υ p τ ο ϋ : δια­

φέρει κόνις και κολοσυρτός· κόνις μεν ή έκ φρυγάνων, κολοσυρτος

Fl. 282 G. 534,23-27

δε ό φρυγανώδης συρφετός, ά1tο του τα κόλα σύρειν, τουτέστι τα 15

φρύγανα.

881

κόνις δε ή λε1tτη ψάμμος.

R2WNTX

αύταρ

έ1tεί

'

ρα

'

1tονον:

R2WNT

έ1tειδη μετα την ητ-ταν

Β 145 (l 57b,13-14 Bekk.). 5-6 Etym. Μ. 136,25-27. 6 ά:πηλιώτης = Εuρος Arist. de Meteor. 364b, 19; Apoll. Soph. 79,16 Β.; Aul. Gell. ΙΙ 22,7 sqq.; Hesych. ε 7120 Latte; Etym. Μ. 396,8. 872 - -τtνοαί (7) cf. Hesych. μ 439 Latte. 880 cf. Etym. Gen. ΑΒ κ ο λ ο συρτός · « κόνιός τε καί άργα­

870 cf. sch. 379; sch. DL Hom.

'Αργέστης

ό

ά:πηλιώτης

λέου κολοσυρτοu ». ή έκ φρυγάνων κόνις. διαφέρει δε κόνις κολοσυρτοu (κολοσυρτοϋ om. Α) · κολοσυρτός γάρ ό έκ φρυγάνων συρφετός (κολο• συρφετός Α), ά-τtό του τά κόλα (κωλα Α) σύρειν, τουτέστιν τά φρύγανα ... ; Etym. Μ. 525,21-29; Etym. Gud. 333,55 sqq. Sturz; Lex. Tittm. 1229; sch. ίη Aristoph. Plut. 536 (p. 353a,21-22 Duebn.); sch. ΑΤ Hom. Μ 147 (l 421, 17-18 Dind.; V 444,13-14 Μ.); Lex. Suda ΙΙΙ 146,7,9-10; Tzetz. ίη Aristoph.

Plut. 536 (p. 13oab,10 sqq. Massa Pos.); Eust. Hom. 896,56 sqq. 1 άκαχών scripsi : άκάχων Χ 3 sqq. ad ρ'ί:ψε δέ μιν i}υμ({J (άκάχων add. R2W) v. 868 rettul. R2WLZ 3 νότου - 4 τε addidi 5 βορράς] βαρέας Χ ά-τtό2] ά-τt' Χ post άργέστης add. δε Χ 6 post ά-τtηλιώτης add. έστίν Χ δν] ην Χ ό om. Χ post εuρον add. άριστοτέλης δε ιβ φησί τούς άνέμους είναι Χ (sch. 872) 7 μαψαϋραι om. Νsν 8 i}ρασκίας] i}ρακίας L 10 lemma inserui 12 lemma om. Ν κόνιός τε om. R2W 12 διαφέρει - 14 κολοσυρτός δε ό φρυ supra v. 880 scripsit Ν 12 διαφέρει - 13 φρυγάνων] την έκ φρυγάνων λέγει κόνιν. διαφέρει δε κόνις κολοσυρτοϋ Τ 13 και κολοσυρτός] κολοσυρτοv Χ post μεν add. γάρ έστιν Χ post φρυγάνων add. άνα-τtεμ-τtομένη γη Χ 14 δε]

γάρ Τ φρυγανώδης συρφετός l των φρυγάνων συρομένων Μρυβος Τ συρφετός] κ[ ... ]συρτός ΙΩ κολcσ-·Jpτός WN κόλα Gaisf. Flach : χωρα R2 χάλα WTX κωλα Ν τουτέστι] ηγουν Χ post τά.2 add. ξύλα καί W 15 post φρύγανα add. τροπfi του ίi είς ο Χ λε-τtτή] λε-τtτοτάτη

Τ 16 lemma om. Ν om. R2W

αύτάρ] άτάρ R2

έ-τtεί ρα -τtόνον om. Χ

ρα

Fl. 283 G. 535,5-7

SCHOLIA

110

VETERA

Fl. 283

πόνο ν

HESIODI

THEOGONIAM

ό βίος κεκpάτηκε. το

των ταραχωδών πνευμάτων R2WLZNX δε

ΙΝ

άντι του νίκην. R2WLNX

κ p ί ν α ν τ ο : διεκpωησαν τοίς Τιτασι τη τιμη και τη δυνάμει, NsvχBsv ωστε έκείνους μεν Nsvχ [έν Ταpτάpψ είναι,

882

5

αύτους δε τιμασ1}αι. Χ]

Fl. 283 G. 535,8-13

886

1}έ το

Μη τι ν :

λέγεται οτι ή Μητις τοιαύτην είχε

δύναμιν ωστε μεταβάλλειν είς όποίον αν έβούλετο. πλανήσας ο6ν αύτην ό Ζευς και μικpαν ποιήσας κατέπιεν- εγκυον δε αύτην κατέπιεν. ό δε Ούpανος και ή Γη αύτQ είπον καταπιείν αύτήν, ϊνα μη ό γεννώμενος έξ αύτης έπικpατέστεpος γένηται. R2WLZNTX οϋτω γαρ μεμοιpαμένον ύπηpχεν.

887

π λ είστ α

10

R2WLZNX

1}ε ω ν ε ί. δ υ ία ν : [ άντι του φpονιμωτάτην

άπάντων ο6σαν· την ο6ν Μητιν την βουλην και την σύνεσιν. ό βασιλευς όφείλων συνετος είναι, ηγουν ό Ζεύς, εγκυον ο6σαν αύτην κατέπιεν, οτε εμελλε τεκείν την Ά1}ηναν. Χ]

Fl. 283, η. 3 G. 535,16-17 Fl. 283 G. 535,21-22

890

α ί. μ υ λ ί ο ι σ ι λ ό γ ο ι σ ι ν :

15

[ άπατητικοίς, δια το γεν­

νασ1}αι έκ πολλης βουλης σοφίαν και βα1}ύτητα νου. ΤΧΒ]

892 a

τ ώ ς

γ ά p

ο ί. :

εί.κος ην

< τον

την μητέρα στασιάσαι προς τον πατέρα.

υί.ον >

pέποντα προς

R2WLZNTX

886 - έβούλετο (7) cf. [Apollod.] Bibl. 1 3,6; sch. b Τ Hom. Θ 39 a (11 307,33-34 Ε.). 892a Etym. Μ. 35,31 (cod. Voss.): ... τώ γά.ρ ο ί.. ό Ούρανός καt ή Γη αύτQ .... καταπιείν, ϊνα μη ό γεννώμενος έξ αύτης έπικρατέστερος γένηται (sch. 886). εί.κός γάρ ην..... τη μητρί ρέποuσαν στασιά.σαι. οϋτως 'Ωρίων; eadem Etym. Sym. α 279 (p. 128,1-5 Sell). 3 lemma om. ΝsνΒsν τιτασι] τιτήνεσι Χ : έκρύοuς εν Νsν 6 lemma om. Ν ante θέτο α.λοχον Τ pro θέτο μητιν habet πρώτην Χ ante οτι add. δε Ζ είχε] εχει R2WLZNX post είχε add. την Τ 7 μεταβά.λλειν] καταβά.λλειν Ζ εί.ς om. Ν όποϊον αν] όποίαν Τ οτι θ.ν Χ έβούλετο] βούλοιτο Χ 8 αύτην 1 post ζεύς transp. LZ μικράν] πικράν R2WLZNT 8 εγκuον - 9 κατέπιεν om. ΝΧ 8 εγκuον] εγ­ γuον R2W 9 ό δε sqq. a verbis praec. seiunxit Τ (lemmate γαίης φρα­ δμοσύνησιν v. 891 praemisso post sch. 890 transp.) δε om. Τ ante καί add. φησί Τ αύτQ ετπον] είπον αύτQ Τ 10 γεννώμενος] γενόμενος L 12 sqq. una cum sch. 886 coniunxit Χ (τό δε ante πλείστα add.) 16 lemma om. Β pro αί.μuλίοισι λ6γοισιν habet αί.μuλίοις δε (una cum sch. 897) Χ λ6γοισιν scripsi : λ6γοις Τ ά.πατητικοίς] κολακεuτικοϊς Χ om. Β 16-17 γεννασθαι] γίνεσθαι Χ 18 lemma om. ΝΤ (una cum sch. 886 coniunxit Τ) post γά.ρ add. ρ' Χ ante ην add. γάρ Τ Χ τόν uί.όν inser. Flach 18 ρέποντα - 19 μητέρα] αύτfi τη μητρί ρέποuσαν (ρεποuσ W) R2WLN τη αύτη μητρi. ρέποuσαν Ζ αύτην τi\ μητρt έπομένην Χ 19 τόν πατέρα] την μητέρα LZN 2 p9st

Νsν

τιτησι

του

Βsν

add. 4 add.

την Χ

έκείνοuς

μεν

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

111

b ϊ ν α μ η β α σ ι λ η ί δ α : εί γαρ ην ή σοφία μόνη έκ τοϋ Διός, τουτέστιν έκ τοϋ ανi}pω1tίνου νοϋ, έ1tικpατεστέρα εύρί­ σκετο.

R2WLZNX

897

5

Fl. 283-284 G. 536,1-3

' Ρ ε" Ίt ει τ α υ' τα

' α"

: ει' έχωpίζετο ό νοϋς ήμων, έκpάτει αν και μείζων ύ1tηpχεν. αλλ' ουτος τίκτεται μη χωριζόμενος ρ α

Fl. 284

ήμων, άλλ' εστιν έν ήμίν. R2WNsvχ

Θ έμ ιν :

901 a κινείσi}αι.

'Ώ ρ ας : τας τpο1tικας ωpας λέγει,

b

10

την εύi}εσίαν των 1tάντων, δια το νομίμως

R2WLZTX R2WLZX

' ' τοϋ ώρείν, ο έστι φυλάσσειν. αυται γαρ φύλακες των άνi}pω1tίνων εργων.

903

αΊtο

, p ευ,

ω

ου σι

:

,

τουτεστιν φυ

λ,

'ζ

αττουσι, φpοντι ουσι,

ΝsνχΒ

[ Ε ύ ν ο μίαν μεν δια το νομίμως τους γεωργους ζην, Δίκην δε οτι και δικαίως,

Ε ί ρή ν η ν

δε οτι και είρηνικως.]

[Θάλεια

δέ, οτι δεί τον δεχόμενον τας δωpεας 1tαpαφυλάττειν και 1tοιείν αύ-

901 a cf. sch. 135 c. 901 b Etym. Gud. 580,17 sqq. Sturz ''Ώ p α ι · ά.πό του ώpεύειν, ο έστι φuλάττειν · αuται γάp φύλακες των ά.νθpωπίνων εpγων (sch. 901 b). ώ p ε ύ ο u σι δέ, φuλάττοuσι καί φpοντίζοuσιν, οθεν καί oupoς λέγεται ό φuλάσσων καί φύλαξ ... (sch. 903). 10 αuται γάp sqq. cf. Cornut. Theol. gr. 29 (p. 57,7-8 Lang); Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 355,26 Fl.; Exeg. Anon. Theog. 411,23-24 Fl. 903, 13 oupoς ό φύλαξ cf. Apoll. Soph. 125,2 Β.; sch. Gen. Hom. Ο 659 (ΙΙ 146,1 Nic.); Etym. Μ. 642,22 sqq.; Etym. Gud. 442,16 Sturz.

1 sqq. una cum sch. praec. coniunxerunt ante ην add. μή Χ 1 μόνη - 2 διός]

LZN 1 βασιληίδα έκ μόνου του διός Χ

om. 2 έκ om. Χ έπικpατεστέpα] έπικpατεpεστέpα Ζ 2-3 ante εύpίσκετο add. πάντy.)ν θ.ν Χ 4 sqq. lemma om. Νsν ad δόλ~ φρένας (ν. 889) rettul. Χ 5 μείζων] μείζον R2W οuτος] οϋτως Νsν 6 ήμων om. Χ εστιν έν ήμίν] έν ήμίν ων Χ 7 θέμιν] θέμιν η τέκεν LZ ήγάγετο λιπαpήν θέμιν Τ ante τήν add. τουτέστιν Τ 7 τήν - 8 κινείσθαι] τήν πρώτην εύθεσίαν Χ 7 τήν εύθεσίαν] της εύθεσίας L της εύσuνθεσίας Ζ των om. Τ 7 διά - 8 κινείσθαι om. Τ 9 sqq. una cum sch. praec. coniunxerunt R2X (δε post ώρας add. Χ) lemma om. Τ (una cum sch. praec. coniunxit αuτη δέ: ετεκε τάς ώρας . ωpαι ante ά.πό του praemissis) τpοπικάς ώρας] τpοπικάς W τpοπάς ώρας Ζ τpοπάς Χ λέ­ γει] φησιν Χ 10 ώpείν] ώpεύω Τ ο έστι] τό Τ φuλάσσειν] φυ­ λάσσω Τ φuλάττειν Χ φύλακες] φύλακές είσι Τ είσί φύλακες (post εpγων) Χ 11 ante εpγων add. πραγμάτων καί W 12 ώpεύοuσι scripsi : lemma om. Νsντ (una cum sch. praec. coniunxit Τ) τό οuν ώpαίοuσι Χ ώpαίοuσι δε Β (una cum sch. praec. coniunxerunt ΧΒ) τουτέστιν] oJ;,Νsν καί Β φuλάττοuσι] φιλάσσοuσι Νsν φpοντίζοuσι] om. Χ καί φpοντίζοuσιν Β 13 ουpος] ωpος Χ ante ό add. λέγεται ΤΒ παpετuμο~ογεί] έτuμολογείται Νsν παρετυμολογείται Β 15 θάλεια - p. 112,3 φοι,αν seclusi (cf. sch. 907, sch. 909). Χ

Fl. 284, η. 2 G. 536,8-10

R2WLZTX

οi}εν και oi:Jpoς ό φύλαξ. Ίtαpετυμολογεί δε τας 'Ώρας. NSVTXB 15

Fl. 284 G. 536,7-8

Fl. 284 G. 536,10-11

SCHOLIA

112

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

τας ί)-άλλειν- ι)-άλλοντος γαρ του βίου ήμων τοίς χρήζουσι δωρού­ μεί)-α. τας γαρ του Διος δωρεάς, ηγουν του νου ήμων, άφί)-όνως 1tάσι μεταδιδόναι δεί, ωστε δια 1tάσης της οίκουμένης φοιτάν.] Χ Fl. 284-285 G. 536,25537,4

907 τ ρ ε ί ς δ έ ο ί Ε ύ ρ υ ν ό μ η : οτι αί του Διος δωρεαι άνα 1tάσαν είσι την οίκουμένην- και δια τουτο ή τελευταία Θάλεια, οτι δεί τον δεχόμενον τας δωρεας φυλάττειν αύτας και 1tοιείν ι)-άλ­ λειν. R2WLZT [Θάλεια, έ1tει ι)-άλλοντος του βίου ήμων τοίς χρήζουσι δωρούμεί)-α, R2WLZ]

' τ ρε ϊ: ς δ έ ο ί Ε ύ ρ υ ν ό μη : ε(κότως α[ Χάριτες έκ της Εύρυνόμης. -παν γάρ τό χαρLεν εύρύνεσθαι καt -πλατύνεσθαι δεϊ: άνά -πα.σαν τήν οίκουμένην.

10

Χ

Ά γ λα

909

Fl. 285

5

tη ν

: το έν κόσμ~ λαμ1tρόν, έ1tει άγαλλόμεί)-α,

χαριζόμεί)-α. Εύφροσύνη δέ, έ1tει και χαίρομεν λαμβάνοντες 1tαρά τινος και εύφραινόμεί)-α. Θάλεια δέ, έ1tει ι)-άλλοντος του βίου ήμων

< [τας

τοίς χρήζουσι δωρούμεί)-α. R2WX

γαρ του Διος δω­

15

ρεάς, ηγουν του νου ήμων, άφθόνως 1tάσι μεταδιδόναι δεί, ωστε δια 1tάσης της οίκουμένης φοιτάν. Χ]>




1tαράγωγον άντι του δέρκονται.

ΝsνΛ2Χsν

Fl. 285 G. 537,12-13

913 a

η

τ έ κ ε

Π ε ρ σεφ ό ν η ν

: [ το ζωτικον έν τοίς σ1tέρ1tολυφόρβη, 1tαρα το 1tολ-

μασι καταβάλλει ή Δημήτηρ. ΤΧΒ

4 sqq. ad ειρηνην τεθαλυϊ:αν (ν. 902) rettul. Τ 5 θάλεια] θάλλει R2LZ θαλ W 6 οτι] δ R2 διό W ~ LZ post -ποιεϊ:ν add. αύτάς Τ 6-7 post Μλλειν sic pergit Τ : ώς καt τόν βLον ήμων θάλλειν 7 θάλεια - 8 δωρούμεθα seclusi (ad sch. 909 pertinent, ubi iterantur) 7 Μλλοντος του βLου] Μλλοντα του βLου R2 Μλλοντα τόν βLον W 12 άγλαtην] άγλαtην τε R2 άγλαtα μέν οuν (una cum sch. praec.) Χ post έν add. τQ Χ 12-13 άγαλλόμεθα, χαριζόμεθα] χαριζόμεθα άγαλλόμενοι Χ 14 θάλεια - 17 φοιταν una cum είρηνικως (sch. 903) coniunxit Χ : hoc loco habet θαλLα δέ, έ-πειδή -παρέ-πεται τii χάριτι καί εύφροσύνη τό θάλλειν 14 post δέ inser. οτι δεϊ: τόν δεχόμενον - θάλλειν (sch. 907) Χ έ-πεί θάλλοντος] θάλλοντος γάρ Χ 18 lemma inserui -παρά.-

ά, ντι'

γα

Τ

-]

του

-

Ν sν

, (post δερκονται) Λ2 20 sqq. ad αύτάρ ό δήμητρος (ν. 912) ι·ettul. Χ lemma om. Β 20 -περσεφόνην, cl. Theog. SCl'ipsi : -περσεφόνειαν Τ ante τό add. δήμητρα Χ ante εν add. τό Χ 20-21 post σ-πέρμασι add. του βLου ΧΒ 21 καταβάλλει] ~εταλαμβάνειν Χ καταλαμβάνει Β ή δημήτηρ om. Χ Β post δ;1μητηρ hae~ ex Ιο. Diac. Alleg. 356,19-25 Fl. deprompta add. γωγον

-παραγονται τι

'

κατα

,

-παραγωγην

: -περσεφονειαν δέ λεγει τούς καρ-πούς διά τό -περισσως φονεύεσθαι ot καλυ-πτόμενοι τη ΎΏ διά του ήλίου άναβλαστάνουσιν '

20

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

113

λους φέρβειν ηγουν τρέφειν. Περσεφόνη, δια το πορitηitηνα.ι και άρπασitηναι ά.πο τοϋ φωτος και της οψεως. Χ]

η ν 'Α ϊ δ ω ν ε ύ ς : τοϋτο περι της σήψεως των σπερμάτων λέγει, NsvτB οτι έαν μη κάτω ά.ποitάνη, ανω ού ζωογο-

b

5

νειται.

NsvTXB

914 η ρ πα σε ν : ήρπάσitαι δε αύτήν φασιν οί μεν έκ Σικε­ λίας, Βακχυλίδης (frg. 47 Snell-Maehl.) δε έκ Κρήτης, Όρφευς (Orphic. frg. 43 Kern) έκ των περι Ώκεανον τόπων, Φανόδημος (FHG 1 369,20; F Gr Hist 111 Β 325 F 27) ά.πο της Άττικης, t 10

Fl. 285 G. 537,16-17

Δημαίας έν νάπαις τα σπέρματα.

916

t.

Fl. 285 G. 537,18-22

τοϋτο δε λέγει έπει ούχ έκοϋσα ή γη δέχεται

R2WLZT

χρυσά μ π υ κ ες : [χρυσοϋς δεσμους εχουσαι. αμπυξ γαρ

και δεσμός τις κόσμου γυναικείου. η δια το στεφάνους έν κεφαλii

Fl. 285-286 G. 537,27-29

περιφέρειν οϋτω ταύτας εϊρηκεν. Τ

χρυσά μ π υ κ ες

15

: χρυσοϋς αμπυκας εχουσαι. αμπυξ δέ

έστι δεσμος περι την κεφαλήν- παρα το ά.μφέχω αμφυξ και αμπυξ. Χ]

918

Λ η τω δ

' Ά π ό λ λ ων α : ή Λητω τQ Διι συγγινομένη

913 b, 4 οτι sqq. cf. apost. Paul. ep. ad Cor. 1 15,36 : ... αφρων, σv σπείρεις, ov ζωοποιείται (ν.1. ζωογονείται) έάν μή άποθάνυ... 914 cf. R.E. ΧΙΧ- 1 , 951-953. 6-7 έκ Σικελίας, έκ Κρήτης cf. Tzetz. in Hes.

8

Opp. 32 (11 59,4 Gaisf.). 916 cf. Apoll. Soph. 25,5 sqq. Β.; Hesych. α 3817 Latte; sch. in Ρίηd. Olymp. VII 118 b (1 224,14 sqq. Dr.); sch. in Pind. Isthm. 11 2 (111 214,1 sqq. Dr.); sch. Gen. Hom. Χ 469 (11 199,29-30 Nic.); Phot. Lex. 95,21 Reitz.; Lex. Suda 1 147,18-19; Etym. Gen. apud Reitz. Gesch. d. gr. Etym. p. 30,15 sqq.; Etym. Μ. 86,20 sqq.; Etym. Gud. 118,11 sqq. De Stef.; Lex. Tittm. 150; Lex. αίμωδείν 618,57 sqq. Sturz; Σa (Lex. Gr. Min. p. 21,1; cf. Ba. 1 80,12; Αη. Gr. Bekl [ σημειω-τέον

[δε] ο-τι μίαν Είλεί­

i}υιάν φησι. Χ]

924 a

Τ ρ ι -τ ο γ έ ν ε ι αν :

[-την

έν -τQ Τρί-τωνι λουσαμένην

με-τα -το γεννηi}ηναι. Χ]

b

[ γείνα-τ'

εύi}-ήνη]




-τρι-τω γαρ

2

918, 2 Λητώ = λήθη cf. sch. 406. δτι ό μουσικός sqq. cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 356,33-34 Fl. 919 sch. Gen. Hom. Ε 373 (ll 66.13-14 Nic.) Ο ύ p ανιών ων · των έν ούpανQ οί.κούντων θεων η ά.πό τοϋ Ούpα­ νοϋ τό γένος έχ6ντων. 921, 6 'Ήpην = ά.έpα cf. sch. 927 a: sch. b Τ Hom. Α 53-55 (Ι 25,92 Ε.); sch. b Τ Hom. Α 359 (l 106.53 Ε.): sch. b Τ Hom. Α 399-406 (Ι 113,38 Ε.); sch. b Τ Hom. Α 400 c (l 114,66 Ε.); [Heracl.] Quaest. Hom. 15,25,39,57 (pp. 23,16-17; 24.1-3; 39,3; 56.18: 78,17 ed. Soc. philol. Βοηη.); Ιο. Lyd. de mens. IV 34 (p. 91. 19-20 W.): Etym. Gen. ΑΒ 'Ή p α · ή θε6ς, δτι ή αύτή τQ ά.έpι έστίν ... (= Etym. Μ. 434,44); Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 321.5.357,8.9,21.22 Fl.; Exeg. Αηοη. Theog. 413, 5-6 Fl.; Eust. Hom. 45,44. 922 cf. sch. in Pind. Nem. VII 1 a (lll 117, 18-21 Dr.) : ... ένικως δέ εϊπεν Ε ί λ ε ί iJ-υ ι α, ώς και. 'Ησίοδος · « ή δ' 'Ήβην και. "Αpηα και. Είλείθυιαν ετικτεν ». ό δέ 'Όμηρος έκατέpως... 924 a cf. sch. Α Ησm. Δ 515 (l 535.1-2 Ε.); sch. Α Hom. Θ 39 (ll 307,43 Ε.); sch. in Apoll. Argon. Δ 1311 (p. 313,15-16 W.): Phot. Lex. ll 226 Naber; Etym. Gen. ΑΒ s.v. τριτογενής = Etyn1. Μ. 767,41-42; Apostol. XVII 26 (Paroem. Gr. ll 692,4). 924 b eadem Ιο. Diac. Alleg. ίη Theog. 355,12-13 Fl.; cf. Hesych. τ 1454 Schm.; sch. Ε Hom. γ 378 (l 158.5-6 Dind.): sch. in Aristoph. Nub. 989 (p. 122b,l Duebn.); Phot. Lex. ll 226 Naber; Lex. Suda IV 594,4-5; Etym. Gen. ΑΒ s.v. τριτογενής; Etym. Μ. 767,32-44; Tzetz. 1 τόν οη1. Τ ante ύπέp add. αύτQ Τ ante ά.π6λλωνα add. τόν Τ 1-2 ύπεpβατ6ν post α.λλως transp. R2WLZ post ύπεpβατ6ν add. δέ έστιν Τ 2 α.λλως om. Τ ή2 om. Τ τοϋ om. Τ 4 lemn1a οηι. Λ 2 sνΒ ούpανιώνων] ούpανίων Ν post ούpανιώνων add. δέ R2W δέ έστι LZN (una cum sch. praec. coniunxerunt R2WLN) ηL om. LZN Λ 2 sν των - ούpανόν] των έν τQ ούpανQ οi.κούντων Λ 2 sν οίκούντων] ένοικούντων Β post η2 add. των Λ 2 sν 4-5 ούpανοϋ ά.πογ6νων] των έξ ούpανοϋ και. γης γεννηθέντων Χ των ά.πογ6νων τοϋ ούpανοϋ Β 5 ά­ πογ6νων] ά.π6γονον Ν 6 lemn1a om. Β γά.p om. Β post ά.έpι add. λοιπόν Β 7 των τpεφομένων Χ : τήν τpεφομένην ά.κμήν δια. τοϋ ά.έpος Β 8 lemma inserui (una cum sch. praec. coniunxit Χ) δέ seclusi 10 post τpιτογένειαν add. δέ Χ (una cum sch. 922) 12 γείνατ' εύθήνη (sic) Νsν

: seclusi et

τpιτογένειαν

ut lemma

inseωi

γά.p

otn.

Λ2

·

10

SCHOLIA

925 a ρουσαν.

VETERA

< < i1

926

THEOGONIAM

έγ ρεκύ δ ο ιμον :

>

115

τουτέστι την Μρυβον έγεί­

R2WLzNsvχsv

b LZBSV 5

ΙΝ HESIODI

α γ έ σ τ ρ α τον:

κέλα δ ο ί

>

αγουσαν τον στρατόν. R2W

τ ε : κέλαδος κυρίως ό έν τοίς κυνηγίοις [λέγεται δε και ό έν τοίς πολέμοις και

υ-όρυβος. R2WLZX

Fl. 286 G. 538,16-17 Fl. 286 G. 538,17 Fl. 286 G. 538,15-16

πανταχοϋ. Χ]

927 a

ι "Η ρη δ ' J

φαιστος, Χ]

b

10

" Η φ α ι σ τ ο ν

έπειδη έξ αέρος το πυρ.

"Η ρη δ '

:

[ έκ της 'Ήρας ό 'Ή-

Nsvx

" Η φ α ι σ τ ο ν κ λ υ τ ό ν : πρώτον οi:ίτος

τον 'Ήφαιστον έκ μόνης 'Ήρας είπε, διο και το σημείον. ό δε 'Όμηρος έκ Διος και 'Ήρας (υ- 311-12)· R2WLZTX αταρ οϋ τί μοι αϊτιος αλλος,

αλλα τοκηε 15

R2WX

δύω, τω μη γείνασί}αι οφελλον.

R2W in Lyc. Alex. 519 (11 187,17-18,25-26 Scheer); Exeg. Αηοη. Theog. 411,1517 Fl.; Eust. Hom. 504,26.696,37-38.1473,11; Ιο. Diac. Ped. in Hes. Scut. 197 (11 629,26-27 Gaisf.); Απ. Par. 111 30,24-25; Apostol. XVII 26 (Paroem. Gr. 11 692,6-7) (alii ad aliam dialectum pertinere nomen τριτώ existimant) 925 a Etym. Gen. ΑΒ έ γ ρε χ ύ δ οι μ ο ς (-χοίδοιμος Α) · ή έγείρουσα χυδοιμόν τοίς έναντίοις; Etym. Μ. 312,18; Etym. Gud. 396,1-2 De Stef.; Lex. Tittm. 599; Etym. Parv. apud Reitz. Gesch. d. gr. Etym. p. 192. 925 b cf. Ιο. Diac. Alleg. in Theog. 355,15-16 Fl. 926 sch. ΑΒΤ Hom. Π 183 (11 102, 13-15 Dind.; IV 120,11 Dind.; VI 172,28-29 Μ.); sch. Β Hom. Φ 511 (IV 276,16-17 Dind.); Apion. Gl. Hom. (Lex. Gr. Μίη. p. 321,1-2); Phot. Lex. 11 294 Naber; Lex. Suda 111 90,31; Etym. Μ. 501,34-35; Eust. Hom. 774,19.1249, 42-43; Ba. 1 275,3-4. 927 a, 8-9 'Ήρα = άήρ cf. sch. 921. 927 b sch. Α Hom. S 338 (11 52,4-7 = Ariston. p. 235 Friedl.) ε σ τι ν το ι ~ ά λα μ ο ς · οτι έχ Διός χαί 'Ήρας χα~' "Ομηρον ό 'Ήφαιστος. χαί νυν μέν ϊσως τις έρεί άμφιβολίαν είναι · έν Όδυσσεί~ δέ αύτό σαφώς λέγει ό "Ηφαιστος. ό δέ Ήσίοδος έχ μόνης 'Ήρας; sch. Τ Hom. ~ 312 (1 384,9-11 Dind. = Ariston. p. 83 Carn.); sch. Τ Hom. S 166 (VΙ 71,11 Μ.); sch. in Apoll. Argon. Α 859-60 a (p. 73,7-10 W.); Cornut. Theol. gr. 19 (p. 33,15-16 Lang); [Apollod.] Bibl. 1 3,5; Pselli περί της χαταλλαγης Ήφαίστου 427, 18-19 Fl.; Eust. Hom. 152,1-2; Moschop. in Hes. Opp. 60 (11 85,8-10 Gaisf.). inserui (una cum Μρυβος sch. 926 coniunxerunt R2WL om. Νsνχsν την om. χsν 3 lemma inserui (una cum sch. praec. coniunxerunt R2\,VLZ) τόν] η R2WLZ 5 lemma om. R2 WX (una cum sch. 924 a coniunxit Χ) η Ζ : οΊ: L post χέλαδος add. δέ Χ κυρίως ante χέλαδος transp. LZ έν τοίς χυνηγίοις] έν τοίς χυνηγεσίοις LZ έχ ~ήρας Χ 8 lemma om. Νsν ήρη δ' addidi 10 lemma om. R2WLZX (una cum sch. 925 b coniunxerunt LZ una cum sch. 927 a Χ) post lemma haec ex Ιο. Diac. Alleg. 357,20-21 Fl. add. Τ : παρόσον έξαναφ~είς ό άήρ tσοφαρίζει χαί έξομοιοϋται τ~ αίΜρι πρώτον] om. Τ χαί σημειωτέον οτι Χ post ουτος add. δέ Τ 11 post μόνης add. της Χ είπε] εtσάγει Τ διό - σημείον om. ΤΧ 11-12 ό δέ ομηρος] ομηρος δέ Χ 13 ά.τάρ - σ.λλος cl. Hom. scripsi : σ.λλοι δέ (σ.λλος δ' Χ) οϋτις μοι α'ίτιος ούρανιώνων R2WX 14 τοχηε cl. Hom. scripsi: τοχηες R2WX τώ cl. Hom. scripsi : τό R2W γείνασ~αι οφελλον cl. Hom. scripsi : οφελον γενέσ~αι R2W 1 lemma

Ζ)

τουτέστι

Fl. 286 G. 538,18-19

116 Fl. 286

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ

HESIODI

THEOGONIAM

ζ αμέ ν η σε : το ζα έπι πλεονασμοu λαμβάνεται. λέ­

928 a

γει οi:ίν την άγαν θυμουμένην.

η pι σ ε :

b

R2WX

έφιλονείκησε, έπειδη και αύτος την Άθηναν

ετεκε. NsvΛ 2 svχ

Fl. 287 G. 538,24-26 539,7-8

έ κ

929

π άν τ ων

τ έχνΌ σ ι

παντι τόπ4> τ4> πυpι κεχpήμεθα. R2\\TLZNsvx

932


: έπειδη έν παντι τόπ4> τ4> πυpι κεχpήμεθα. R2WLZNsv] , b pινοτοp4> ι Κ υ θ έ p ε ι α J : ή άφpοσύνη τ4> θpάσει

15

ι

συνεγένετο. Νsvτχ C

φ ό β ο ν

κ α

1.

Δ εί μο ν

ε τ ι κ τ ε :

ύyιως έκδέδοται

928 a cf. sch. in Pind. Nem. IV 21 a (ΙΙΙ 67,7-9 Dr.); Etym. Gud. 579, 11-12 De Stef.; Etym. Μ. 407,43. 933 - έστίν (11) cf. An. Οχ. IV 338,2-3 (= Herodian. ΙΙ 2, p. 646,26-27 Lentz) 934 b Etym. Gen. ΑΒ pι ν ο τ 6 p ο ς · 'Ησίοδος « pινoτ6pty Κv~'}έpεια. Φ6βον κα.ί Δείμον ετικτεν (δείμον κα.ί φόβον ετικεν Β)» · ηγοvν ή (ή om. Β) ά.φpοσύνη τ~ ~'}pά.σει σvνε­ μί < σ > γετο, ... ; Etym. Μ. 704,35. 'Αφροδίτη = ά.φpοσύνη cf. sch. 196. 934c - vίούς α.ύτοϋ (p. 117,4) cf. sch. Α Hom. Ν 299 (11 15,8-9 Dind. = Aris.ton. p. 218 Friedl.); sch. ΑΤ Hom. Ο 119 (11 66,12 sqq. Dind.; VI 111, 2-4 Μ. = Ariston. p. 242 Friedl.); Eust. Hom. 932,62-65.1008,46-4 7. 1 ante τό ,.E_erperam add. 928 b) ante ζα. add. γά.p Χ

έφιλονεί~σε Χ (ad ηpισε pertinet; cf. sch. post ζα. add. έπιτα.τικόν Χ 2 οvν - ~'}uμοvμένην] δέ τον δία. ~'}uμούμενον Χ 3 lemma om. ΝsνΛ 2 sν una cum sch. 928 a coniunxit Χ (δέ post lemma add.) ante έφιλονείκησε add. α.γα.ν

(ad ζα.μένησε pertinent) έφιλονείκησε om. Λ 2 sν post lemma έπειδή] έπεί δή Νsν κα.ί α.ύτός om. Λ 2 sν 4 ante sch. 928 a inser. Χ ετεκε add. έα.vτ~ Χ 5 lemma om. Ν έκ πάντων om. Χ κεκα.σμένον om. R2WLZ 5 έπειδή - 6 κεχpήμε~'}α. ad pινoτ6pty (ν. 934) rettul. R2WLZ 5 έπειδή] έπεί δή Νsν 6 πα.ντί τ6πty] πα.σι supra ν. 934 scripsit Ν Χ κεχpήμε~'}α.] έχpήμε~'}α. Νsν χpώμε~'}α. Χ post ά.μφίβολον add. δέ Χ ητοι] ηγοvν L 7 κεκοσμημένον post ~'}εούς transp. Χ 9 lemma inserui 10 lemma inserui (in sch. 943 incluserunt R2WLZ) 10-11 ά.ποκοπή έστίν] ά.ποκοπα.ί είσίν LZ 14-15 seclusi (verba ad ν. 929 pertinent) 16 lemma om. Νsν (supra ν. 929 scripsit) post lemma sch. 950 b χv~'}έpεια. addidi ά.φpοσύνη Τ (cf. Etym. Gen. l.l. et Etym. Μ. inser. Τ 1.1.) : εύφpοσύνη Νsν ά.φpοδίτη Χ 18 sqq. una cum κεχpήμε~'}α. sch. 934 a 18 ύγιως coniunxit L lemma om. Χ (una cum sch. praec. coniunxit) ώpγίσ~'}ην Νsν

έκδέδοτα.ι] φα.νεpως δέ έντα.ϋ~'}α. νοείτα.~ Χ

J

SCHOLIA

VETERA

ΙΝ HESIODI

THEOGONIAM

το 1tαp' Όμήp½) (Ο 119-20)

117

άμφιβόλως νοούμενον- R2WLZX

ως φάτο καί ρ' ϊ1t1tους κέλετό Δείμόν τε Φόβον τε ζευγνύμεν. 5

οί μεν γαρ ϊ1t1tους ηκουσαν, οί δε υίους αύτου. R2\VX [είκότως δε υίοι 'Άρεως Δείμος και Φόβος- εδει γαρ άνcι1tλασυ-ηναι ά1t' αύτου υ-εους αλγος έμ1tοιουντας. Χ]

937 < 'Α p μ ον ί η ν : > την κόλλησιν των σωμάτων 'Έφο­ ρος (frg. deest apud FHG et F Gr Hist), έν ψ την 'Αρμονίαν Διος και 'Ηλέκτρας φησί. Nsv

10




Ά ρ μ ον ί η ν : 'Αρμονία [δέ] ή κόλλησις των σωμάτων. "Εφορος (frg. deest apud FHG et F Gr Hist) δέ τήν 'Αρμονίαν 'Ηλέκτρας καί Διός φησιν. Χ

938

' Α τ λ α .ν τ ι ς Μ α ί η τ έ κ ε ι κ ύ δ ι μ ο ν ' Ε p μ η ν

J :

Μαία, ή υ-υγάτηp του 'Άτλαντας, ή μετα καρτερίας ζήτησις, τον 15

Fl. 287 G. 539,20-22

λόγον ά1tογεννii,. ό λόγος γαρ δημοσιεύει τα θεία. LZX

940 2

Λ svxBsv

Κ α δ με ί η :

ή

υ-υγάτηp του Κάδμου,

ή

Σεμέλη.

[.άυ-ετουνται δε οί έφεξης 1tέντε στίχοι. Χ]

Nsv

τους

γαρ έξ άμφοτέpων υ-εων γενεαλογείν αύτQ 1tpόκειται. R2WLZX

943

'Αλκμήνη δ ' α p ' ε τ ι κ τε : το έαpινον κατάστημα

937 cf. sch. ίη Eur. Phoen. 7 (1 248,16-17 Schw. = FHG l 235,12 = F Gr Hist ΙΙ Α 70 F 120) : ... 'Έφορος δέ 'Ηλέκτρας της 'Άτλαντος αύτήν (scil. 'Αρμονίαν) είναι λέγει... 938 cf. Cornut. Theol. gr. 16 (ρ. 23,6-9 Lang) : έκ δέ Μαίας εφασαν γεγεννησθαι Διί τόν Έρμην ύποδηλοϋντες πάλιν διά τούτου θεωρίας καί ζητήσεως γέννημα είναι τόν λόγον; Etym. Μ. 589,44-45. 15 Έρμης = ό λόγος cf. Cornut. Theol. gr. 16,24 (pp. 20, 18-19; 45,13-14 Lang); lo. Lyd. de mens. lV 51, lV 76, lV 80 (pp. 107,17-18; 108,23; 128,6; 129,10,12; 132,12 W.); sch. ίη Apoll. Argon. Α 516-18 b (p. 45, 1 W.); sch. ίη Hes. Opp. 79-80 (p. 41,8-9 Pert.); Lex. Suda ΙΙ 413,22,23,25, 26; Tzetz. ίη Hes. Opp. 83 (11 97,20 Gaisf.); Moschop. ίη Hes. Opp. 60 (11 85,28 Gaisf.). 940 cf. Η. Scl1ultz, Die handschriftliche Ueberlieferung, p. 94. 1 άμφιβόλως νοούμενον] ύπό τινων άμφιβαλλόμενον Χ 2 καί.ρ'] om. R2 καί W τε 1 ] καί R2W τε2 om. R2W 3 ζευγνύμεν] ζευγνύμεν ζευγνύμεν R2 ζευγνύμεναι Χ 4 ante υίούς add. τούς Χ 7 lemma

inserui ante τήν add. κ~ Ν : quid sibi velit ηοη intellego (fortasse per errorem scripsit me.ndosus librarius) 10 lemma inserui (una cum sch. 934 c coniunxit Χ) δέ seclusi 13 άτλαντίς om. LZ μαίη τέκε om. Χ κύδιμον έρμην addidi 14 μαία - ατλαντος post άπογενν~ transp. Χ (ante ή add. δέ) 15 ό om. Χ 16 lemma om. ΝsνΛΖsνΒsν θυγάτηρ post κά.δμου transp. Λ 2 sνΒsν ή σεμέλη om. Ν 5 νΛΖsνΒsν 17 τούς - 18 πρόκειται, una cum άitετοϋνται έφεξης στίχοι έννέα coniuncta, sch. 943 subiunxerunt R2W (signum : - praem.) inser. LZ 18 πρόκειται] προύκειτο Χ 19 lemma om. Ν ετικτε om. LZ τό] ίστέον οτι Ν

Fl. 288 G. 540,1-4

SCHOLIA

118

γεννi σφοδρότερον ηλιον. R2WLZN λαβών άποκοπη έστίν·

ποιεί. R2W

ΙΝ

VETERA

HESIODI

THEOGONIAM

[σημειωτέον οτι δύο συλ'Όμηρος δε ούδαμου

R2WLZ

τουτο

ά~ετουνται έφεξης στίχοι έννέα. τους γαρ έξ άμ­

φοτέρων ~εων γενεαλογείν αύτQ πρόκειται.

945

'Α γ λ α

947


(Διί) 122,5 φυσιχ6ς: ( ό) 5, 11; -ά. (τά. καλούμε­ να. μετά. τά. φυσικά.) 5, 15; -οί (ν6μοι)

15,13

φυσιολογία.: -α.ς

(gen.) 5,15

φυσιολ6γcς: 5,11 Χάος: (πα.νδεχής φύσις) 23, 18-19; (παρά. τό χείσi}α.ι) 24,1.13; (πα­

ρά. τό χα.δείν, ο έστι χωρείν) 24, 1-2; (ή είς τά. στοιχεία. δια.χώρη­ σις χα.1. διά.χρισις) 24,3-4; (τό

ϋδωρ)

5 sqq.

24,4; 27,17;

(ό ά.ήρ)

24,

INDEX VERBORUM χειμεpιν6ς:

ΕΤ

(χειμερινόν

RERUM χαφ6ν)

139

NOTABILIUM

57,

χωνευτήp: χωpητικ6ς:

1-2

-ηpος 108,12 -6ν (acc. η.)

108,12

χλωpοποι6ς: -6ν (δέος, acc.) 32,10 χόανος: -ον 108,12 χρηστός: (ποιητής) 14,20 χp6νος: (τόν ούpανόν χp6νον χαλοϋ­

ψαϋσις: -ει 80 ,4 ψιλως (gramm.):

92,1

'Ώpαι:

τpοπιχάς

σι) 54,5 χρυσ6μαλλος: -ον (δέpος,

ώpέω:

1

acc.) 122,

-ας

(τάς

111,9 (φυλάσσω)

111,10

ωpας)

INDEX GRAMMA TICUS

Morphologia Substantiva Declinatio. πέτρης 10,3; βα.σιλείς (acc.) 19,6; Δήμητρα.ν 41,11; 61,4; 'Ύδρην 61,4; νο·t 86,31; 94,8.10; ν6ες [16,1]

'Ύδρη

Adiectiva Declinatio. ίερή 57,13; Λερνα.ίην 60,12; ύδα.λέην 61,6; χρύσεα. 120,15 (χρuσii 45,2) Genus fem. in -ος: άΜνα.τοι 61,19-20. -fcm. in -uς: 'Έλλη &τε τηλuς 122,7 Comparatio. ήδuτά.των 10,18; γέροντα. α.κρως 48,6; τα.χυτά.τη 50,11 Numeralia Declinatio.

δύο

(dat.) 72,7; (gen.) 116,10.13;

[118,1]

V,erbi coniugatio Augmentum. λελύπητο 37 ,10 (cod.); άνέσχετο 84,4 (ήνέσχετο 84,11) Verba contracta. περιπνέετα.ι 51,12; χέεσi}α.ι 56,7; δέετα.ι 78,7; πνέει 109,4 άκούω: (fut.) άκούσομεν 60,12-13 οτδα.: οίδα.μεν 94,1; οτδα.ς 94,2 φύω: έπεφύκεισα.ν 94,19 (έπεφύκεσα.ν 94,23)

Syntaxis Nuιηerus

Congruentia. neutr. plur. cum verbo plur.: 31,8-9; 36,18.19; 45,4; 56, 26; 57,9; 59,16.17; 65,2; 70,12; 72,14; 76,13; 106,7; 108,15; π6νοι κα.t μά.χα.ι κα.ί πiiν κα.κόν γίνετα.ι 4 7 ,3-4

141

INDEX GRAMMATICUS

Casus Nominativus. ονομα τό Έπψη~'rεύς έκληρώσατο 86,8 Genitivus comparationis. ομοιόν τι της μαντικης ή ποιησις 9,15 Genitivus post adverbium. καλως δέ των !Ύεων 16,10-11 Genitivus finalis (infin.). του ολλυσ~'rαι μήποτε 92,9 Genitivus post περιέχω ( = ύπερέχω): και. περιέχεις πάντων 94,2 Genitivus rei cum βοηΜς: βοη~'rός έγένου τοίς ~'rεοίς της χαλεπης βλάβης 94,6-7 Dativus loci sine έν: 7 ,1 (codd.) Dativus cum έν post έ~'rέλω: και. πρός άγωνιστάς, έν οlς έ~'rέλει 72,2-3 Dativus post ζηλόω 84,8-9 Accusativus respectus. εί.σί. δέ έννέα τόν άρι~'rμόν ... 1,9-10; δύναμιν κλη­ δόνος εχουσαι την λέξιν 15,7; τό βασιλικόν των πρωτιστων την βουλήν 51,1-2; τόν ποικίλον τάς φρένας αν~'rρωπον 79,10; δεδιδαγμένον τήν τέχνην 116,7 Accusativus obiecti cognati. έν τψ άπαγγέλλειν τάς άγγελίας 8,9; τάς ίσοδυνάμοvς (scil. λέξεις) λsγει 35 ,3-4; ύπέρ ων ( = ύπέρ τούτων α) ήδίκει 43, 15-16 (cf. etiam 44 ,5); ένίκησε γάρ και. τόν Άργείον πόλεμον 120,7 Accusativus adverbialis (gradus). μηδέν διαψευδόμεναι και. διαπλανωσαι 8,4-5 Accusativus cum πρός post γνωσις: μήτε πρός τόν i}εόν εχουσαν γνωσιν, μήτε πρός τοvς λόγους 58,21-22 Accusativus spatii. τοίς πλέουσι τήν i}άλασσαν 72,5-6 Accusativus personae et rei. παιδεύειν αύτόν την ί.ατρικήν 121,14 Adverbium έπt τό οντως καλόν 5,14; ή καΜλου κακια 62,1; διά τήν πάλιν και. πάλιν γινομένην κινησιν 79,3; τό ... τελέως γυμνόν 86,

Usus attributivus. 32-87,1; pro

έκείσε

δ καΜλου αν~'rρωπος έκεί: 70,19; 123,10

87,25-26

Pronomen Pronomen indefinitum. φυσικός τις ... προσαγορεύεται 5,11; πολλή τις έστι περί. ήμιiς άρετή 7,15-16; 'Οδυσσέα τινά εί.σήγαγεν 17,18 Pronomen possessivum: αύτου in positione attributiva. τήν αύτων εξεις διάνοιαν 15, 14; οί αύτης παίδες άναιρετικοι εί.σι 70 ,6 Pronomen reflexivum. τιταίνειν την ψυχήν έαυτων 43,10; μέλλοντας τι­ μωpείσi}αι.. διά τήν αύτων άδικιαν 4 3, 10-11 Pronornen relativum. τιμωρίαν λαμβάνοντας ύπέρ ων ( = ύπέρ τούτων li) ήδικει ό Ούρανός 43,15-16 (cfr. etiam 44,4-5) Articulus pro pronomine determinativo. ή δέ... συγκα~'rευδήσασα τέτοκε 44,14-15; ή δέ ήρμοσμένη τψ Κάδμψ έγέννησεν 119,17-120,1; δ δέ τήν Άργώ παρασκευάσας... εϊλ ηφε 122,2-3 Pronomen personale. τό ύμων κράτος 94,10 Praeposi tiones εις

έν

pro έν: 1,21; 123,8 instrum.: 28,12 (έν διαβήτη); 29,3; 61,13; 119,8

(έν yεωργιtf)

INDEX GRAMMATICUS

142 έν

pro

σύν

+

είς:

dat.

72,11-12; 108,10; 122,16 + &μα: 72,12

Particulae ώς cum καθό ϊνα cum

inf. pro ώστε: 84,9-10; 102,14 ex eo quod. 103,1 coniunctivo post νους. 123, 1

=

Negationes μή

pro

ού:

90,12; 111,5

Verbi modi Coniunctivus generalis sine &ν ίη enuntiatis relativis. ϊδωσι 17, 1Ο; ος ουν είς γά:μον έλitών τύχη 91,2 Optativus potentialis sine &ν: 86,10 (cod.) Indicativus sine &ν ίη apodosi (modo irreali). εt γάp 111,1-3

οντινα

ην...

βασιλέα:

εύpίσκετο

Verba auxiliaria itέλω:

«soleo».

τά ... itηλυκά πpοπαpοξύνεσitαι

itέλει

106,9

Verbalia Genitivus absolutus post εLpημένου 32,8-9

έπιλαμβά.νρμαι:

έπιλαμβά:νεται ώς ού καλως ...

Verbi tempora Perfectum pro praesenti. έσπουδά:κασι 2,7; ούκ ηpτηται 17,7; τετά:pακται 26,4; πεποίηκεν 79,16; κεχpήμεitα 116,6 [14-15]; sim. plusquamperfectum < έ > λελύπητο 1 37,10 Aoristus empiricus. 27,11.12; 33,11; 41,11; 70,17; 76,1 Perfectum pro aoristo. εϊληφε 122,3

Figurae Constιυctio

ad

sensuιn

κατατιitέμενοι τά τέκνα καt λέγοντες αύτούς... γεγεννησitαι... πυίας Δωpικως συνέστειλε · τάς γάp ... συστέλλουσι 54,2-3

10 ,6-7; Άp­

Ellipsis femίηίηοιυ111. δι6pitωσις: έν δέ ταϊ:ς ΖηνοδοτεLοις 4,9-10. -iJ'υγά:­ τηp: Αtitούσης της Ποσειδώνος 12, 10-11.20; έκ Καλλφp6ης της Ώκεανου 57,5; 'Αρμονίαν Διός και 'Ηλέκτρας ] 17,8-9.11-12. -λέξις: τάς tσοδυνά.-

Nominum

tNDEX GRAMMATICUS

143

μοuς

35,3; -πpόί}εσις: 109,10. -γλώσσα (vel

λείπει ή

διά. 98,10; [99,4]; έξακούεται ή σύν φωνή): κατά. διά.λεχτον 114,13. -ναϊ:ίς: ό δε τήν 'Αργώ παpασκεuά.σας 122 ,2 Nominum mascιιlinorum. utός: ά.πό του 'Όλμου τοu Σισύφοu [4,13-14]; Δήμητρος καί Ίασίοu τόν Πλοϊ:ίτον 119, 10-11. -σύνδεσμος: ό δέ 104, 1. Nominιιm neutι-oιυm. ορος: έν Έλικωνι της Βοιωτίας 4,3 [ 15-16] Adiectivorum neιιtι-orum. έπιτατικόν: τό ζα έπί πλεονασμοu λαμβάνεται

116,1 (cfr. p. 75,16) Verborιιn1. καλέω: α.λΜι δέ Πηγασίαν έκ τοu οροuς

2, 19;

ά.φ'

cvή

Μακε­

δονία 'Ημαθία 120.13. -συμφέρει: τί μcι ταuτα τά. ρήματα ... ; 10,3. ευρίσκω: Κλειώ ρητορικήν ... επη 16 .2 Ι-23. -νeι·bιιm dicendi: τινες τό

ϋδωρ χάος ετναι 27. 17; ώς Άκοuσίλαος 30.4-5; Έλλάν•,κος δέ το-:Jς Κύ­ κλωπας

ώνομάσθαι

των σωμάτων

33,6-7; Ζήνων ... 117. 7-8

"Εφορος

εtρησθαι

33,10-11;

τήν

χόλλησιν