Sortes Astrampsychi, vol. II: Ecdosis altera [Reprint 2012 ed.] 3598710038, 9783598710032

The Sortes Astrampsychi, a Greek oracle book from the first or second century C.E., seems to have enjoyed great populari

160 100 4MB

English Pages 152 Year 2001

Report DMCA / Copyright

DOWNLOAD FILE

Polecaj historie

Sortes Astrampsychi, vol. II: Ecdosis altera [Reprint 2012 ed.]
 3598710038, 9783598710032

Table of contents :
Praefatio
Conspectus Commentariorum
Sigla
Introductiones
Quaestiones
Capita Interrogationis
Decades Responsorum
ARCHETYPI RECONSTRVCTIO CONIECTA
Introductio
Quaestiones
Capita Interrogationis
Decades Responsorum

Citation preview

B I B L I O T H E C A SCRIPTORVM

GRAECORVM

E T R O M A N O RV M

T E V B N E R I A N A

SORTES A S T R A M P S Y C H I V O L . II

EDIDIT

RANDALL

STEWART

M O N A C H I I ET L I P S I A E IN A E D I B V S K. G. SAUR MMI

Gedruckt mit Unterstützung der Förderungsund Beihilfefonds Wissenschaft der VG WORT GmbH Goethestraße 49, 80336 München

Die Deutsche Bibliothek - CIP-Einheitsaufnahme Astrampsychus: [SortesJ Sortes Astrampsychi. Monachii ; Lipsiae : Saur Vol. 2. / Ed. Randall Stewart. - 2001 (Bibliotheca Teubneriana) ISBN 3-598-71003-8

© 2001 by Κ. G. Saur Verlag GmbH, München und Leipzig Printed in Germany Alle Rechte vorbehalten. All Rights Strictly Reserved. Jede Art der Vervielfältigung ohne Erlaubnis des Verlages ist unzulässig. Satz: pagina GmbH, Tübingen Druck und Bindung: Druckhaus »Thomas Müntzer« GmbH, Bad Langensalza

IN HOC LIBRO C O N T I N E N T V R SORTES ASTRAMPSYCHI ECDOSIS ALTERA

Praefatio Conspectus Commentariorum Sigla

VII XXI XXIII

Introductiones

1

Quaestiones

9

Capita Interrogationis

14

Decades Responsorum

17

ARCHETYPI RECONSTRVCTIO CONIECTA Introductio

87

Quaestiones

89

Capita Interrogationis

92

Decades Responsorum

93

PRAEFATIO In hoc volumine reperies editionem criticam ecdosis alterius Sortium Astrampsychi necnon archetypi, qui et priorem et alteram ecdosin peperit, restitutionem coniecturaliter effectam. Hac autem ex parte istae ecdoses perperam >prior< et >altera< appellatae sunt: Alibi enim fusius demonstravi Sortium Astrampsychi pristinam formam nonaginta duas quaestiones decadesque centum tres responsorum continuisse easque eo ordine praestitisse quo ecdosis >altera< eas exhibet, ilium autem textum, qui in codice Ambrosiano A 45 sup., ff. 59r, 64v-94v - unico ecdosis >prioris< integro teste - apparet, ex hac f o r m a deductum esse. 1 Quidam codicis manuscripti hunc textum pristinum exhibentis possessor antiquus, cum tabulam, quae ordinem decadum immutatum clavemque libri recte adhibendi praestaret, in chirographo suo non inveniret, personam redactoris inscius induit atque earn tabulam e decadibus extrapolando restituere conatus est; eiusmodi autem conatum necessarie creaturum esse textum nonaginta unius quaestionum centumque decadum ita dispositarum sicut in teste Ambrosiano demonstravi. Quae cum ita sint, ecdosis, quae hoc in volumine continetur, rectius fortasse appellanda videtur prior, ilia autem, quam exhibet codex Ambrosianus quamque edidit Browne, altera. 2 Sed item demonstravi textum Ambrosianum, cum ab archetypi compage dispositioneque discrepet, tamen in responsorum brevitate et in fortuito responsorum falsorum ordine quo per decades disposita sunt, sequi archetypum multo fidelius hac nostra quam alteram dicunt ecdosin; quae servat quidem pristinum decadum ordinem, verborum autem compositione ab archetypo valde distat neque in responsorum falsorum dispositione cum archetypo congruit: qua de causa textus Ambrosianus etiam nunc iure prior, haec autem ecdosis altera appellari potest.

1 The Textual Transmission of the Sortes Astrampsychi, Illinois Classical Studies 11, 1995, 135-147. 2 G . M . Browne, Sortes Astrampsychi, vol. I: Ecdosis Prior, Lipsiae 1983. VII

PRAEFATIO

Dubium est quo saeculo cum ecdosis ab Ambrosiano exhibita tum ea altera, quae verborum compositionem mutavit, in lucem prodierint; neque satis certa extant indicia, ut tempus, quo Sortes Astrampsychi primum exortae sint, indagari possit. Browne quidem sibi persuasit et ex usu particulae εί in quaestionibus adhibitae et ex officii decemvirorum mentione (95 εί γίνομαι δεκάπρωτος;) deduci posse Sortes tertio saeculo in Aegypto ortas esse;3 qua de re licet dubitare, non solum quia istud εί ex oraculis Aegyptiis non esse deductum apparet, 4 sed etiam quia tempus, quo δεκαπρωτείας officium in Aegyptum introductum est, multo propius accedit ad tempus, quo antiquissimae Sortium papyri scriptae sint (nempe ilio ipso tertio saeculo), quam ut origo Aegyptia credi possit. 5 Meliorem ad eam quaestionem aditum praestitit T.C. Skeat, qui cum Sortes Astrampsychi Sortibus Sangallensibus similes esse animadvertisset,6 hanc similitudinem optime explicari posse contendit, si textum nostrum saeculo secundo scriptum esse putaremus. 7 Quo autem loco Sortes ortae sint, usque adhuc nullum certum exstat indicium. Ecce testes quibus Sortes Astrampsychi conservantur: p i P. Oxy. XII 1477, saec. nr iv; quam papyrum cum Grenfell et Hunt, editores primi, fragmentum Sortium Astampsychi esse non agnoscerent, a G. Björck 8 recte agnita, a G.M. Browne 9 iterum edita est. Continet duas quaestionum columnas, quarum prior, cum exigua tantum vestigia finium quaestionum 46, 48, 50, et 52-55 conservet, 3 The Origin and Date of the Sortes Astrampsychi, Illinois Classical Studies 1, 1976, 53-58. 4 R. Stewart, The Oracular EI, Greek, R o m a n , and Byzantine Studies 26, 1985, 67-73. 5 T.C. Skeat, litterae privatae ad G.M. Browne datae a.d. IV. Id. Mart. 1982. 6 Vd. Sortes Sangallenses, ed. H. Winnefeld (Bonn, 1887); J. Rendel Harris, The Annotators of the Codex Bezae (Cambridge, 1901); A. Dold, Die Orakelsprüche im St. Galler Palimpsestcodex 908 (die sogenannten »Sortes Sangallenses«), Abhandlung der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, phil.-historische Klasse, 225,4. 7 T.C. Skeat, litterae privatae ad G . M . Browne datae Id. April. 1982. 8 Heidnische und christliche Orakel mit fertigen Antworten, Symbolae Osloenses 19, 1939, 97. 9 The Papyri of the Sortes Astrampsychi, Beiträge zur klassischen Philologie 58 (Meisenheim 1974) 17-28. VIII

PRAEFATIO

ñeque a Grenfell et Hunt transcripta ñeque in hac editione inclusa est; altera quaestiones 79-92 paene integras exhibet. P2P. Oxy. XXXVIII 2832, saec. iii-iv. Constat ex duabus eiusdem columnae partibus, quarum prior decades 64.7-65.10, altera 66.4-67.10 continet. Editionem principem huius papyri Browne fecit, qui earn denuo quoque edidit. 10 P3P. Oxy. XXXVIII 2833, saec. I I I - I V . Duas columnas responsorum conservât, quarum altera male dilacerata fines decadum 73.1-75.1 et 76.4-6, altera decades 76.7-79.10 continet. Etiam huius papyri novam editionem praestitit Browne. 11 P4P. Oxy. XLVII 3330, saec. I I I - I V . In hac papyro, quae olim pars eiusdem ac P. Oxy. 2833 voluminis fuit, decades 50.10-54.3 conservantur. Browne editionem principem eius fecit. P5P. Oxy. inv. 63 6B. 70/b (l-2)a, E (1-3), saec. v-vi. 12 Praeter quattuor fragmenta, quae sola exhibent nonnullas decades in aliis testibus non exstantes, ea papyrus quattuor partes textus recepti praestat ex his decadibus: (la) 29.10-30.9, (lb) 32.2-33.2, (2a) 65.8-66.9 et 67.6-10, (2b) 68.10-70.2, (3a) 70.3-72.3, (3b) 72.4-74.4, (4a) 93.1-95.7, (4b) 95.8-97.10. Novas decades illas, quarum numeri minimum ad 208 pertinebant, in pristino Sortium Astrampsychi textu non infuisse, sed ut supplementum additas esse ex eo elucet, quod earum responsa ad quaestiones pertinent dissimiles earum, quibus in primis 103 decadibus responsum est, et quod in illis decadibus nusquam ulla responsa inveniuntur, quae istis alienis quaestionibus coniungere possis. Quae cum ita sint, fragmenta istas novas decades exhibentia ut posteriora additamenta in hac editione non includuntur. P6P. Gent inv. 85, saec. IH. Servat decades 20.5-21.10. 13 P 7 P . land. 5. 71, saec. iv. Hoc parvum decadum 81 et 82 fragmentum editor princeps testem Sortium Astrampsychi non agnovit, 14 id quod in nova editione J. Lenaerts correxit. 15 Posthac editio tertia huius 10 Ibid., 30-42. 11 Ibid., 43-63. 12 E d e t u r publicique iuris fiet a R . Stewart. 13 W . Clarysse et R . Stewart, P. G e n t inv. 85, a N e w F r a g m e n t of the Sortes Astrampsychi, C h r o n i q u e d ' E g y p t e 63, 1988, 309-314. 14 J. Sprey, Papyri I a n d a n a e , v. 5: Literarische Stücke und Verwandtes, Lipsiae 1931, 170-172. 15 J. Lenaerts, D e u x p a p y r u s des Sortes A s t r a m p s y c h i : P. l a n d . 5,71 et P. Rain. I, 33, C h r o n i q u e d ' E g y p t e 58, 1983, 191-195. IX

PRAEFATIO

papyri decadis 81.1—4, 7 textum in melius restitutum praestitit. 16 P8P. Rain. I 33, saec. v. Etiam hanc papyrum in editione principe non recte cognitam, sed postea a Lenaerts Sortibus Astrampsychi iure adscriptam 17 (decades enim 93.1-3 et 96.1-5 continet) ego denuo iam edidi. 18 Praeter has papyros in hac editione adhibitas trium aliarum mentio est facienda. P. Lugd. Bat. XXV n. 8, saec. m, a W. Clarysse edita: Servai in recto tabulam Alexandra Severo imperante scriptam, in verso numéros 13-85 ex ea Sortium parte, quae >capita interrogationis< (κεφάλαια έπερωτήσεως) continet. Textus e tribus columnis constat; in columna autem altera et tertia propter errorem scribae numeri in sinistra parte inscripti cum eis in dextera non congruunt. Pro personis Biblicis, quae in medii aevii codicibus inveniuntur, haec papyrus nomina heroum deorumque (praecipue Aegyptiorum) exhibet, quibus ut quaestionem suam proponant ii, qui Sortes adituri sunt, monentur. P. Berol. 21341 et 21358, saec. HI, a W. Brashear editae: Hac in editione non adhibentur, cum ilia nihil nisi decades contineat, quae agnosci non possint, haec, quamquam 85.9-86.3 in recto praestat, tam exigua sit, ut lectiones insecuras tantum offerat. 19 Utraque, ut videtur, nomen alicuius numinis unicuique decadi anteponit, ita ut in codicibus manuscriptis medii aevi nomina Biblica decadibus anteponuntur. Codices manuscripti hi sunt: A Ambrosianus A45 sup., ff. 59r, 64v-94v, saec. xm. Huius manuscripti, unici ecdosis prioris testis, descriptionem plenam invenies in Browne, Sortes Astrampsychi, Vol. 1 (Leipzig 1983) praefatio, v-x. D Barberinianus 13, ff. 38-62v, saec. xvi. Continet Byzantinum >de fato librumcapita interrogationis