Sophoclis: Oedipvs Colonevs [3 ed.] 3815418143, 9783815418147

Table of contents :
PRAEFATIO
CONSPECTVS SIGLORVM
ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩΙ
CONSPECTVS METRORVM

Citation preview

B I B L I O T H E C A SCRIPTORVM

GRAECORVM

ET

ROMANORVM

T E V B N E R I A N A

SOPHOCLIS OEDIPVS

COLONEVS

TERTIVM EDIDIT R.D. D A W E

S T V T G A R D I A E ET L I P S I A E IN A E D I B V S B.G. T E V B N E R I M C M X C V I

Die Deutsche Bibliothek — CIP-Einheitsaufnahme Sophocles : O e d i p u s Coloncus / Sophocles. — 3. cd. / R. D. Dawe. — Slutgardiae ; Lipsiae : T e u b n e r , 1996 (Bibliothec-a seriptoruin G r a e e o r u m et R o m a n o r u m T e u b n e r i a n a ) ISBN 3-Ö154-1814-3 N E : Dawe, Roger D. fHrsg.| Das W e r k einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. J e d e Verwertung a u ß e r h a l b der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist o h n e Z u s t i m m u n g des Verlages unzulässig u n d strafbar. Das gilt b e s o n d e r s f ü r Vervielfältigungen, Übersetzungen, Mikroverfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. ©

B. G. T e u b n e r Stuttgart und Leipzig 1996

Printed in G e r m a n y Satz: 1)W & ID Repro- u n d Satzzentrum G m b H D r u c k : Winkler druck G m b H , Gräfenhainichen Buchbinderei: Christian Biener, Dessau

PRAEFATIO Codices qui Trachinias, Antigonen, Philocteten Oedip u m q u e C o l o n e u m e x h i b e n t m u l t o p a u c i o r e s s u n t illis q u i t r i a d e m q u a e v o c a t u r B y z a n t i n a . q u i a d h i b e n d i essent q u i q u e n e g l e g e n d i ex d u o b u s p r a e s e r t i m s u b s i d i i s c o n s t i t u i m u s : c o l l a t i o n i b u s videlicet l i b r o r u m A n t i g o n e s a b E. C h r i s t i a n o Kopff 1 O e d i p o d i s q u e C o l o n e i a G . Speake 2 confectis. q u o d ad T r a c h i n i a s a t t i n e t , l e c t i o n e s ex a l i q u o t c o d i c i b u s selectas i a m d u d u m p a t e f e c i t W . S u b k o f f 3 . édit o n s opus facilius reddiderunt etiam collationes Philoctetae l i b r o r u m G Q R q u a s publici iuris fecit Patricia Easterling 4 . m u l t a t a r n e n r e s t a b a n t n o b i s p e r f i c i e n d a , a t q u e m u l t a i a m a b his q u o s n o m i n a v i m u s lustrata i t e r u m peragrare n o b i s a e q u u m esse v i d e b a t u r . alio a u t e m m o d o r e m g e s s i m u s a t q u e in t r i a d e : n a m c u m l e c t i o n u m m i n u t i a s d i s c r e p a n t i u m i m p e r t i r e n o b i s n o n p r o p o s i t u m esset, n o n codices ipsos sed i m a g i n e s ξηρογράφους p l e r u m q u e d o m i e x c u s s i m u s . q u o t i e n s a u t e m ex his m i n u s d a r u m erat q u i d in libris Parisinis s c r i p t u m esset, per αύτοψίαν certiores facti s u m u s ; e o d e m m u ñ e r e f u n c t u s c o d i c e s Flo-

1 A Collation and Description of the Manuscripts of Sophocles' Antigone, Diss. University of North Carolina, Chapel Hill, 1974. 2 Greek, Roman and Byzantine Monographs 8, Durham 1978. 3 Trachiniae ed. W. Subkoff, Mosquae 1879. 4 Class. Quart. N.S. 19 (1969) 57-85.

VI

PRAEFATIO

rentinos pro sua benevolentia nobis inspexit Augustus Guida. Quibus modis codices harum quattuor fabularum inter se conectantur, quoad potuimus in tertio Studiorum nostrorum volumine 5 explanavimus. haud aliter atque in triade stationes extremas occupant codex L, quem A. Diller saec. X medio assignavit6, et A, cui artissime cohaerent U et Y. codex A omnibus Sophoclis lectoribus iam dudum notissimus est, sed U eiusdem fere esse temporis atque auctoritatis videtur. ubi hi inter se discrepant, si lectionem progenitoris pro certo habere vis, codicis Y arbitrio rem remitías. Tertia familia ex libris ZoT imprimis constituía est, quibus in hac editione accedunt Zg (Trach. et Phil.), Zf (Ant.), Zn (Oed. Col.), ex his principatum tenet Zo. auctoritatem huius familiae non facile colligeres ex editionibus quibus viri docti hodie uti soient, nunc tamen inter alia apparet multas lectiones quas Demetrii Triclinii ingenio tribuere mos erat ex antiquo fonte communi derivatas esse. Zc (Ant.) auspiciis parum felicibus suum nomen accepit, nam cum ZfZgZnZo non multum congruit. superest enim quarta familia quaedam, si familiam eos codices re vera appellare licet qui originem ducunt ex exemplaribus paucis haud multum a codice L distantibus. ex hac praeter Zc et illos G (Phil.) Q (Phil, et Oed. Col.) R (omnes praeter Trach. 373 ad finem), quos etiam in priore volumine adhibuimus, his codicibus usi sumus: K, cuius collationes utilissimas praestitit Metlikovitz 7 ; hic omnes sep5 Studies on the Text of Sophocles, vol. Ill, Leiden 1978. 6 Serta Turyniana, Illinois 1974, 522. 7 Dissertationes philologae Vindobonenses 2 (Pragae-Vindobonae-Lipsiae 1890) 213-302.

PRAEFATIO

VII

tem fabulas continet, et eo gratior Trachiniarum editori est quod ceteri huius familiae libri in hac fabula aut partim aut omnino deficiunt; locum propiorem a codice L obtinet quam a progenitore librorum G Q R . deinde S (Ant. et Phil. 1 - 6 5 4 , 748-1297) et V (Ant. Phil. Trach. 1 - 1 8 , Oed. Col. 1338-1779). quamquam SV multos errores communes exhibent, necessitudines alias uterque praebet: noli igitur eos pro gemellis habere, sunt loci ubi S K cum consentit: Ant. 231, 521, 1136, 1308; Phil. 426, 538, 954, 1093, 1199. Hodie nemo ignorât, etsi causas penitus intellegere difficile est, familias singulas vel etiam codices singulos lectiones antiquas tradere posse aliis traditionis stirpibus ignotas. A U Y cum papyri fragmento consentiunt ad Trach. 360 Ant. 110, Oed. Col. 138. idem facit Κ ad Trach. 783, 1136, 1275. φρονεΐν exhibent L ac et pap. Amst. Inv. 68 ad Trach. 289. inter Pollucem et Z o T est insignis similitudo in loco Ant. 628. ubi desunt testimonia extrinsecus afferenda. antiquas esse huiusmodi lectiones probant leges metricae seu grammaticae, ut de ipso stilo Sophocleo sileamus. hoc fusius comprobavimus in nostro libello Leidensi: possis tamen, si rem ex paucis admodum locis aestimare vis, hac brevi tabula uti: prima familia L: Ant. 619, 938; Phil. 110, 1461; Oed. Col. 35 L sre : Trach. 7, 731; Ant. 340; Oed. Col. 1218 altera familia A U Y : Trach. 502, 977; Ant. 34, 471(?), 557, 1197; Phil. 895, 1235, 1312; Oed. Col. 110, 608, 786, 1531 tertia familia (praesertim Zo) Trach. 902, 1045; Ant. 152, 384, 864; Phil. 614, 745, 1243, 1429; Oed. Col. 250, 320, 889, 1455, 1597, 1728

Vili

PRAEFATIO

quarta familia G Q R : Phil. 11, 496, 1120 Κ : Oed. Col. 525, 778, 1337, 1515: hic codex formam ποεϊν saepe servai, aliter in codice L solum inventam. S: Ant. 1289, Phil. 228(?), 496 V: Phil. 150, 650, 760 Multas bonas lectiones in codice Τ repertas hic non citamus, propterea quod Triclinius emendatorem tam fortem se praebuit ut interdum dubitari possit utrum lectio antiqua an coniectura recens nobis arrideat. cum viri docti tempore quo hanc editionem conficimus Triclinii modum operandi melius intellegere velint, in partibus lyricis collationes huius libri ampliores dedimus quam quas exegisset res mera critica. E testimoniis haud multa discimus. Sophocles noster saepe c o m m e m o r a t a in opere λεξικώι Suda: sed Trach. 743 et Oed. Col. 99 exceptis nihil fere praeter corruptiones novas impertit. Ant. 1167 soli servant Athenaeus et Eustathius: hic etiam μηδ' pro μήτ' ad Phil. 771. orthographiam veram tradit Photius ad Trach. 770, et ad Trach. 788 r ' sincerum in textu depravato Diogenes Laertius. lectionem pretiosam quam coniectura attingere non potuerimus habet Strabo ad Trach. 12-13. In hac tertia editione textum manu paulo liberiore tractavimus ne ubi remedium excogitari posset balbutire noster lectori retardato videretur. Itemque ea spe ut optimae lectiones quas caligo oblivionis paene obrutas habebat iterum in lucem reducerentur plures coniecturas in apparatu commemorare dignavimus, quarum maiorem partem e collectione auro pretiosiore quam conflavit L. van Paassen exprompsimus. Cantabrigiae, A. D. MCMXCIV

R. D. D,

CONSPECTVS SIGLORVM A Κ L Q R Τ U V Y Zn Zo

Paris, gr. 2712 Flor. Laur. 31, 10 Flor. Laur. 32, 9 Paris, suppl. gr. 109 Vatic, gr. 2291 Paris, gr. 2711 Ven. gr. 467 Ven. gr. 468 Vindob. phil. gr. 48 Paris, gr. 2787 Vatic. Palat. gr. 287

Codex L ca. 950 A. D. exscriptus est, et Κ fortasse ante A. D. 1200. U subscriptionem A. D. 1312 exhibet. eiusdemque fere aetatis esse debet A. saeculo quinto decimo assignantur RY, sexto decimo Q. ceteri codices saeculo quarto decimo exarati sunt, nisi forte V exeunte saeculo priore. P. Mich. 3, 140 (Oed. Col. 136-145) s a e c . I I - I I I P. Vat. gr. 11 Favorini (Oed. Col. 562-564, 797-799) B ac B pc Bc Blpc Β2 B 2pc Bs Bw

lectio codicis Β ante correctionem lectio codicis Β post correctionem lectio correcta ubi B ac dispici nequit correctio a prima manu illata manus altera quaelibet hoc siglum usurpatur ubi satis certum est lectionem correctam nec B 1 nec B s intulisse scriba scholiorum vel glossator frequens varia lectio in Β reperta, rpaefixis litteris γρ., γρ. και, aut formula εΰρηται δε εν τισι vel. sim.

X

Β8' Β in lin. Β s. 1. Σ * • rell. fere rell.

ree.

[