Sophoclis: Philoctetes [3 ed.] 3815418151, 9783815418154

Table of contents :
PRAEFATIO
CONSPECTVS SIGLORVM
ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ
CONSPECTVS METRORVM

Citation preview

B I B L I O T H E C A SCRIPTORVM

GRAECORVM

ET

ROMANORVM

T E V B N E R I A N A

SOPHOCLIS PHILOCTETES

TERTIVM EDIDIT R. D. D A W E

S T V T G A R D I A E ET

LIPSIAE

IN A E D I B V S B. G. T E V B N E R I

MCMXCVI

Die Deutsche Bibliothek — GIP-Einheitsaufnahme Sophocles : [Philoctetes] Sophoclis Philoctetes. — 3. ed. / H. D. Dawe. — Stutgardiae ; Lipsiae : T e u b n e r , 1996 (Bibliotheca seriptorum G r a e c o r u m et R o m a n o r u m T e u b n e r i a n a ) ISBN 3-8154-1815-1 NK: Dawe, Roger D. [Hrsg.| Das W e r k einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. J e d e Verwertung a u ß e r h a l b der engen G r e n z e n des Urheberrechtsgesetzes ist o h n e Z u s t i m m u n g des Verlages unzulässig u n d strafbar. Das gilt besonders f ü r Vervielfältigungen, Obersetzungen, Mikroverfilmungen und die Kinspeicherung u n d Verarbeitung in elektronischen Systemen. ©

B . C . T e u b n e r Stuttgart u n d Leipzig 1996

Printed in G e r m a n y Satz: D W & ID Repro- u n d Satzzentrum G m b H D r u c k : Winkler-Druck (»mbH, Gräfenhainich en B u c h b i n d e r e i : Christian Biener, Dessau

PRAEFATIO Codices qui Trachinias, Antigonen, Philocteten Oedipumque Coloneum exhibent multo pauciores sunt illis qui triadem quae vocatur Byzantina. qui adhibendi essent quique neglegendi ex duobus praesertim subsidiis constituimus: collationibus videlicet librorum Antigones ab E. Christiano Kopff 1 Oedipodisque Colonei a G. Speake 2 confectis. quod ad Trachinias attinet, lectiones ex aliquot codicibus selectas iam d u d u m patefecit W. SubkofP. éditons opus facilius reddiderunt etiam collationes Philoctetae librorum G Q R quas publici iuris fecit Patricia Easterling 4 . multa tamen restabant nobis perficienda, atque multa iam ab his quos nominavimus lustrata iterum peragrare nobis aequum esse videbatur. alio autem modo rem gessimus atque in triade: nam cum lectionum minutias discrepantium impertire nobis non propositum esset, non codices ipsos sed imagines ξηρογράφους plerumque domi excussimus. quotiens autem ex his minus d a r u m erat quid in libris Parisinis scriptum esset, per αύτοψίαν certiores facti sumus; eodem muñere functus codices Flo-

1 A Collation and Description of the Manuscripts of Sophocles' Antigone, Diss. University of North Carolina, Chapel Hill, 1974. 2 Greek, Roman and Byzantine Monographs 8, Durham 1978. 3 Trachiniae ed. W. Subkoff, Mosquae 1879. 4 Class. Quart. N . S . 19 (1969) 5 7 - 8 5 .

VI

PRAEFATIO

rentinos pro sua benevolentia nobis inspexit Augustus Guida. Quibus modis codices harum quattuor fabularum inter se conectantur, quoad potuimus in tertio Studiorum nostrorum volumine 5 explanavimus. haud aliter atque in triade stationes extremas occupant codex L, quem A. Diller saec. X medio assignavit6, et A, cui artissime cohaerent U et Y. codex A omnibus Sophoclis lectoribus iam dudum notissimus est, sed U eiusdem fere esse temporis atque auctoritatis videtur. ubi hi inter se discrepant, si lectionem progenitoris pro certo habere vis, codicis Y arbitrio rem remittas. Tertia familia ex libris ZoT imprimis constituía est, quibus in hac editione accedunt Zg (Trach. et Phil.), Zf (Ant.), Zn (Oed. Col.), ex his principatum tenet Zo. auctoritatem huius familiae non facile colligeres ex editionibus quibus viridocti hodie uti soient, nunc tarnen inter alia apparet multas lectiones quas Demetrii Triclinii ingenio tribuere mos erat ex antiquo fonte communi derivatas esse. Zc (Ant.) auspiciis parum felicibus suum nomen accepit, nam cum Z f Z g Z n Z o non multum congruit. superest enim quarta familia quaedam, si familiam eos codices re vera appellare licet qui originem ducunt ex exemplaribus paucis haud multum a codice L distantibus. ex hac praeter Zc et illos G (Phil.) Q (Phil, et Oed. Col.) R (omnes praeter Trach. 373 ad finem), quos etiam in priore volumine adhibuimus, his codicibus usi sumus: K, cuius collationes utilissimas praestitit Metlikovitz 7 ; hic omnes sep5 Studies on the Text of Sophocles, vol. Ill, Leiden 1978. 6 Serta Turyniana, Illinois 1974, 522. 7 Dissertationes philologae Vindobonenses 2 (Pragae-Vindobonae-Lipsiae 1890) 213-302.

PRAEFATIO

VII

t e m fabulas continet, et eo gratior Trachiniarum editori est quod ceteri huius familiae libri in hac fabula aut partim aut o m n i n o deficiunt; locum propiorem a codice L obtinet q u a m a progenitore librorum G Q R . deinde S (Ant. et Phil. 1 - 6 5 4 , 7 4 8 - 1 2 9 7 ) et V (Ant. Phil. Trach. 1 - 1 8 , Oed. Col. 1338-1779). q u a m q u a m S V m u l t o s errores c o m m u n e s exhibent, necessitudines alias uterque praebet: noli igitur eos pro gemellis habere, sunt loci ubi c u m L s r e consentit: Ant. 231, 521, 1136, 1308; Phil. 426, 538, 954, 1093, 1199. Hodie n e m o ignorât, etsi causas penitus intellegere difficile est, familias singulas vel etiam codices singulos lectiones antiquas tradere posse aliis traditionis stirpibus ignotas. A U Y cum papyri fragmento consentiunt ad Trach. 360, Ant. 110, Oed. Col. 138. idem facit Κ ad Trach. 783, 1136, 1275. φρονεΐν exhibent L a c et pap. Amst. Inv. 68 ad Trach. 289. inter Pollucem et Z o T est insignis similitudo in loco Ant. 628. ubi desunt testimonia extrinsecus afferenda, antiquas esse huiusmodi lectiones probant leges metricae seu grammaticae, ut de ipso stilo Sophocleo sileamus. hoc fusius comprobavimus in nostro libello Leidensi: possis tamen, si rem ex paucis adm o d u m locis aestimare vis, hac brevi tabula uti: prima familia L: Ant. 619, 938; Phil. 110, 1461; Oed. Col. 35 L s w : Trach. 7, 731; Ant. 340; Oed. Col. 1218 altera familia A U Y : Trach. 502, 977; Ant. 34, 471(?), 557, 1197; Phil. 895, 1235, 1312; Oed. Col. 110, 608, 786, 1531 tertia familia (praesertim Z o ) Trach. 902, 1045; Ant. 152, 384, 864; Phil. 614, 745, 1243, 1429; Oed. Col. 250, 889, 1455, 1597, 1728

Vili

PRAEFATIO

quarta familia G Q R : Phil. 11, 496, 1120 Κ: Oed. Col. 525, 778, 1337, 1515: hic codex formam ποεϊν saepe servat, aliter in codice L solum inventam. S: Ant. 1289, Phil. 228(?), 496 V: Phil. 150, 650, 760 Multas bonas lectiones in codice Τ repertas hic non citamus, propterea quod Triclinius emendatorem tam fortem se praebuit ut interdum dubitari possit utrum lectio antiqua an coniectura recens nobis arrideat. cum viri docti tempore quo hanc editionem conficimus Triclinii modum operandi melius intellegere velint, in partibus lyricis collationes huius libri ampliores dedimus quam quas exegisset res mera critica. E testimoniis haud multa discimus. Sophocles noster saepe commemoratur in opere λεχικώι Suda: sed Trach. 743 et Oed. Col. 99 exceptis nihil fere praeter corruptiones novas impertit. Ant. 1167 soli servant Athenaeus et Eustathius: hic etiam μηδ' pro μήτ' ad Phil. 771. orthographiam veram tradit Photius ad Trach. 770, et ad Trach. 788 r ' sincerum in textu depravato Diogenes Laertius. lectionem pretiosam quam coniectura attingere non potuerimus habet Strabo ad Trach. 12-13. In hac tertia editione textum manu paulo liberiore tractavimus ne ubi remedium excogitari posset balbutire noster lectori retardato videretur. Itemque ea spe ut optimae lectiones quas caligo oblivionis paene obrutas habebat iterum in lucem reducerentur plures coniecturas in apparatu commemorare dignavimus, quarum maiorem partem e collectione auro pretiosiore quam conflavit L. van Paassen exprompsimus. Cantabrigiae, A. D. MCMXCIV

R. D. D,

CONSPECTVS A G Κ L Q R S Τ U V Y Zg Zo

SIGLORVM

Paris, gr. 2712 Flor. Laur. conv. soppr. 152 Flor. Laur. 31, 10 Flor. Laur. 32, 9 Paris, suppl. gr. 109 Vatic, gr. 2291 Vatic. Urbinas gr. 141 Paris, gr. 2711 Ven. gr. 467 Ven. gr. 468 Vindob. phil. gr. 48 Flor. Laur. 32, 2 Vatic. Palat. gr. 287

Codex L ca. 950 A. D. exscriptus est, et Κ fortasse ante A. D. 1200. G subscriptionem A . D . 1282 exhibet, U A . D . 1312, eiusdemque fere aetatis esse debet A. saeculo quinto decimo ass i g n a n t e RY, sexto decimo Q. ceteri codices saeculo quarto decimo exarati sunt, nisi forte V exeunte saeculo priore. P. Berol. Inv. 17 058 (Phil. 419-421, 4 5 2 - 4 5 4 ) saec. I V - V . Nihil habet commemoratu dignum: vide K. Treu, Mitteilungen aus der Ägyptischen Sammlung 8 (1974) 434 sq. B ac B pc Bc Blpc B2 B2pc Bs

lectio codicis Β ante correctionem lectio codicis Β post correctionem lectio correcta ubi B ac dispici nequit correctio a prima manu illata manus altera quaelibet hoc siglum usurpatur ubi satis certuni est lectionem correctam nec B 1 nec B s intulisse scriba scholiorum vel glossator frequens

X BrQ Β8' Β in lin. Β s. 1. Σ * • rell. fere rell.

ree.

[

CONSPECTVS SIGLORVM varia lectio in Β reperta, praefixis litteris γρ., γρ. και, aut formula ενρηται δε εν τισι vel. sim. glossema in Β repertum, interdum etiam varia lectio sine γρ., γρ. καΐ vel tali formula praefixa lectio codicis Β in linea reperta lectio codicis Β supra lineam reperta scholia rasura unius litterae littera nihili lectio omnium ceterorum codicum exceptis meris erroribus in uno vel duobus codicibus inventis lectio quam vult maior pars ceterorum codicum, meris erroribus tantum suppressis qui nihil ad rem criticanti conferunt hoc siglo raro utimur ubi convenit lectiones commemorare unius vel plurium codicum quae nobis ex editionibus aliorum innotuerunt editoris supplementum verba quae editor delenda censet

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ ΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ ΧΟΡΟΣ

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ ΕΜΠΟΡΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ

5

10

15

20

ΟΔΥΣΣΕΥΣ Ακτή μεν ήδε της περιρρύτου χθονός Λήμνου, βροτοϊς άσηπτος ούδ' οικουμένηενθ', ώ κρατίστου πατρός 'Ελλήνων τραφείς, Άχιλλέως παϊ Νεοπτόλεμε, τον Μηλιά Ποίαντος υ ιόν έξέθηκ' έγώ ττοτε, ταχθείς τόδ' ερδειν των άνασσόντων ϋπο, νόσωι καταστάζοντα διαβόρωι πόδα, δτ' ουτε λοιβής ήμίν ούτε θυμάτων παρήν έκήλοις προσθιγεΐν, άλλ' άγρίαις κατεϊχ' άεΐ πάν οτρατόπεδον δυσφημίαις, βοών, ίύζων. άλλά ταϋτα μεν τί δει λέγειν; ακμή γάρ ου μακρών ήμίν λόγων, μή και μάθη ι μ' ήκοντα, κάκχέω το πάν σόφισμα τώι νιν αυτίχ' α'ιρήσειν δοκώ. άλλ' έργον ήδη σον τά λοίφ' ύπηρετεΐν, σκοπεΐν &' 'όπου 'στ' ένταΰ&α δίστομος πέτρα, τοιάδ' ϊν' έν ψύχει μεν ήλιου διπλή πάρεστιν ενθάκησις, έν θέρει δ' ΰτινον δι' άμφιτρήτος αύλίου πέμπει πνοή. βαιόν δ' ενερθεν έξ αριστεράς τάχ' äv ιδοις ποτόν κρηναϊον, ε'ιπερ εστί σων.

codd. L K S V G Q R A U Y Z g Z o T 2 άστιπτος L G Q R Z o αστειπτος rell. || 6 - 7 invicem trai. Nauck II 6 ερδειν] έργον Gye ερδειν codd. plerique | ϋπο] πάρα Z g Z o II 10 κατεϊχ' A U Y Z g Z o κατείχε τ' rell. || 11 ίύζον Q R ήύζον G (στενάζον G gl Q e ' στενάζων Qgl s. 1.) στενάζων rell. || 16 d'om. L a c Q, add. L s || 17 αύλίου G «

PHILOCTETES 1 - 3 9

25

3

ä μοι προσελθών σϊγα f σήμαιν'] εϊτ' εχει χώρον προσάντη τόνδ' ετ\ εϊτ' αλληι κυρεϊ, ώς τάπίλοιπα των λόγων σύ μεν κλύψς, εγώ δε φράζω, κοινά δ' εξ άμφοϊν ϊηι.

ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ αναξ Όδνσσεν, τοΰργον ον μακράν λέγειςδοκώ γάρ οίον εϊπας αντρον ε'ισοράν. OA. άνωθεν, η κάτωθεν; ον γάρ εννοώ. NE. τόδ' έξύπερθε • και στίβου γ' οϋδει τύπος. 30 ΟΔ. δρα καθ' νπνον μή κατανλισθείς κυρεϊ. NE. όρώ κενή ν οϊκησιν ανθρώπων δίχα. ΟΔ. ονδ' ένδον οίκοποιός έστί τις τροφή; NE. στιπτή γε φυλλάς ώς ένανλίζοντί τωι. ΟΔ. τά δ' αλλ' έρημα, κονδεν έσθ' ύπόστεγον; 35 NE. αύτόξνλόν γ' εκπωμα, φλαυρουργοϋ τίνος τεχνήματ' άνδρός, καΐ πνρεΓ όμοϋ τάδε. ΟΔ. κείνου το θησαύρισμα σημαίνεις τάδε. NE. Ιού ιού• και ταϋτά γ' αλλα θάλπεται ράκη, βαρείας τον νοσηλείας πλέα.

22 σνμαιν' Ζο μάνθαν' Dawe, errorem ex glossemate σημαίνον ortum esse ratus | εϊτ' evi S || 23 προσάντη Tournier προς

αυτόν codd. τον αυτόν Blaydes | τόνδ' ετ' Elmsley om. GRS τόν ô' Q τόνδε γ' AUY τόνδ' rell. || 24 κλύηις ree. -εις Q -οις

rell. II 25 ϊηι Kammermeister ε'ϊη codd. || 26 ωναξ Κ | 'Οδυσσεύς Ζο II 29 γ' Τ δ' G Q R S τ' rell. 'στ' Mudge | οϋδει Bergk ουδείς codd. ονχ εις Mudge | κτύπος LG 1 M ? Q V Z g Z o | καατι xaì

στίβου τύπος, eiecto ουδείς, Jackson || 30 κατακλιθείς

AUYZg

ZoT I κυρεϊ G ac , coni. Schaefer -εις Υ -ήι G pc rell. || 32 τρυφή Welcker || 33 στειπτή VT, Y s. 1., Eustathius 778, 54 || 35 y' om.

VT r' GR I φαυλουργοΰ GQS φλαυλ- R Y F φαλ- V

4

SOPHOCLES

40 OA.

45

NE. 50 OA.

NE. ΟΔ. 55

60

άνήρ κατοικεί τούσδε τους τόπους σαφώς, καστ' ονχ έκάς που- πως γάρ äv νοσών άνήρ κώλον παλαιάι κηρΐ | προαβαίη^ μακράν; άλλ' ή 'πι φορβής μαστύν εξελήλυΘεν ή φύλλον εϊ τι νώδννον κάτοιδέ πον. τον ονν παρόντα πέμψον εις κατασκοπήν, μή και λά&ηι με προσπεσών ώς μάλλον äv ελοιτό μ' ή τους πάντας Άργείους λαβείν. άλλ' ερχεταί τοι και φυλάξεται στίβος. σύ δ' εϊ τι χρήιζεις φράζε δευτέρωι λόγωι. Άχιλλέως παΐ, δει σ' εφ' οΐς έλήλνθας γεννάϊον είναι, μή μόνον τώι σώματι, άλλ' ήν τι καινόν, ών πριν ούκ άκήκοας, κλύηις, νπουργεΐν οΐς υπηρέτης πάρει. τί δήτ' ανωγας; τήν Φιλοκτήτου σε δει ψυχήν όπως δόλοισι έκκλέψεις, λέγων, δταν σ' έρωτάι τις τε καί πόθεν πάρει, εγώ είμ' Άχιλλέως παις· τόδ' ούχΐ κλεπτέον πλεϊς δ' ώς προς οίκον, εκλιπών το ναυτικόν στράτευμ' Αχαιών, εχ&ος έχϋήρας μέγα, οϊ σ' εν λιταις στείλαντες εξ οίκων μολεϊν,

40 άνήρ Brunck άνήρ codd. || 42 προστείχοι Herwerden || 43 φορβήν Burges, quo accepto νηστις Wecklein Schenkl | μαστύνΊουρ

φορβήι

νόστον codd. || 45 τόνδ' Toup || 47 fort.

ελοιτέ μ' Lac ελοιτ' εμ' Buttmann | λαβών V μολεϊν AUY: num ήδοιτο... λαβών seu ελών legendum? || 48 τοι Blaydes τε codd. | στίβον Wakefield || 53 οϊς Musgrave ώς codd. || 54-55 δεϊν ... λέγω Matthiae || 55 λόγοισι codd.: corr. Gedike, qui etiam λέγων cum sequentibus intelligendum esse primus perspexit | έκκλέψεις Q'c -ηις Qpc et ita fere rell. | λέγω δ' Zo || 57 εγώ είμ' Dawe

(cf. 240 sq., 585) λέγειν codd. || 60 οίκον ZgZoT

PHILOCTETES40-83

ουκ

65

70

75

80

5

μόνην γ' εχοντες τήνδ' αλωσιν Ιλίου, ήξίωσαν των Αχίλλειων 'όπλων έλθόντι δούναι κυρίως αίτουμένωι, άλλ' αϋτ' Όδυσσεΐ παρέδοσαν λέγων δσ' äv ϋέληις καθ' ημών εσχατ' εσχάτων κακά. τούτων γάρ ουδέν άλγυνεϊ μ'· εί δ' εργάσηι μη ταϋτα, λύπην πάσιν Άργείοις βάλειςεί γάρ τά τοϋδε τόξα μη ληφϋήσεται, ούκ εστί πέρσαι σοι το Δαρδάνου πέδον. ώς δ' εστ' έμοί μεν ουχί, σοι δ' ομιλία προς τόνδε πιστή και βέβαιος, εκμαθε. συ μεν πέπλευκας οϋτ' ένορκος ούδενί, οϋτ' εξ άνάγκης, οϋτε τοϋ πρώτου στόλου, έμοί δε τούτων ουδέν έστ' άρνήσιμον ωστ' εί' με τόξων έγκρατής αίσθήσεται, δλωλα, και σε προσδιαφΘερώ ξυνών. άλλ' αυτό τοϋτο δει σοφισθήναι, κλοπεύς δπως γενήσηι των άνικήτων δπλων. εξοιδα, παι, φύσει σε μη πεφυκότα τοιαύτα φωνεϊν, μηδέ τεχνάσϋαι κακά, άλλ', ηδύ γάρ τι κτήμα τής νίκης λαβείν, τόλμα• δίκαιοι δ' αύθις εκφανούμε-θα · νϋν δ' εις άναιδές ήμέρας μέρος βραχύ

61 γ' Seyffert om. A U Y

άλλ' ουδέ τοι ση ι χειρί πείσομαι το δράν. ου τάρα Τρωσίν, αλλά σοι μαχούμεθα.

1235 δη A U Y om. rell. || 1238 ταύτά L K G R S ταϋτα rell. || 1240 punctum post έπίστω habet L | άκηκοώς LQRVZoT άκήκοας KG S A U Y Zg || 1242 έοτι Ebner | ούπικωΑύων Herwerden II 1243 λαός] στρατός ZgZo | τοις ZgZo τοισδ' rell. || 1245 σοφά Brunck σοφόν codd. || 1251 φόβον] στρατόν Hermann, qui etiam lacunam indicavit ψόφον Fröhlich || 1252 sq. Ulixi trib. G Q R U Y T 1252 Ulixi, 1253 Neoptolemo L K S V vice versa ZgZo et ed. Aldina ante 1252 personae nota caret A, ante 1253 legi nequit 1253 ante 1252 traiecit Hermann II 1252 πείθομαι codd.: corr. Bothe: πεισΟησομαι Σ, Tgl

PHILOCTETES 1234-1272

NE. ΟΔ. 1255 NE. ΟΔ. NE. 1260

ΦΙ. 1265 NE. ΦΙ. 1270 NE. ΦΙ.

61

'έστω

το μέλλον. χείρα δεξιάν όράις κώπης έπιψαύονσαν; άλλα κάμε τοι ταύτόν τόδ' δφει δρώντα, κού μέλλοντ' ετι. καίτοι ο' èàaw τώι ôè σνμπαντι στρατώι λέξω τάδ' έλθών, δς σε τιμωρήσεται. έσωφρόνησας- καν τά λοίφ ' οϋτω φρονήις, ϊσως αν έκτος κλανμάτων εχοις πόδα. σύ δ', ω Ποίαντος παΐ, Φιλοκτήτην λέγω, εξελϋ' άμείψας τάσδε πετρήρεις στέγας. τις αΰ παρ' αντροις θόρυβος ϊσταται βοής; τί μ' έκκαλεΐσ&ε; τον κεχρημένοι, ξένοι; ώμοι κακών τί χρήμα; μών τί μοι μέγα πάρεστε προς κακοϊσι πέμποντες κακόν; 9άρσει· λόγους δ' άκουσον ους ήκω φέρων. δέδοικ' εγωγε· και τά πριν γάρ έκ λόγων καλών κακώς έπραξα σοϊς πεισθείς λόγοις. οϋκουν ενεοτι και μεταγνώναι πάλιν; τοιούτος ή adα τοϊς λόγοισι χώτε μου τά τόξ' εκλεπτες- πιστός, άτηρός λάθραι.

1254sqq. έστω το μέλλον Ulixi, χείρα ... έπιψαύονσαν Neoptolemo LKV | άλλά κάμέ τοι ... ετι Ulixi trib. LKUY: personae nota caret Α έστω ... ετι Neoptolemo trib. R personarum notae in S dispici nequeunt || 1255 έπιψαύσουσαν KSV I 1261 σοι AUY, quo recepto Φιλοκτήτης, λέγω coni. Matthiae | Φιλοκτήτηι S || 1262 πέτρινους Q || 1263 om. Lac, add. Ls Κ 1264 εγκαλ- Zg ac Zo | φίλοι R || 1265 ώμοι (οϊμοι Qc) • κακόν τό χρήμα codd.: corr. Page (κακών iam Fl. Chrestien) | μέγα] νέον Schneidewin || 1266 κακά L in lin. || 1267 δ' om. Q r' Wakefield II 1269 σον Q | δόλοις Grégoire, Schirlitz || 1271 oiada AUZgZo

62

SOPHOCLES

NE. 1275 ΦΙ. NE. ΦΙ. NE. 1280 ΦΙ.

1285 NE. ΦΙ. NE. 1290 ΦΙ. NE. OA.

άλλ' οϋ τι μην νυν βούλομαι δε σου κλύειν πότερα δέδοκταί σοι μένοντι καρτερεϊν, ή πλεϊν με9' ημών. παϋε, μη λέξηις πέραμάτην γάρ αν εϊπηις γε πάντ' είρήσεται. οϋτω δέδοκταί; και πέρα γ' ϊσ9' η λέγω. άλλ' ή&ελον μεν αν σε πεισ&ήναι λόγοις έμοϊσιν ει δε μη τι προς καιρόν λέγων κυρώ, πέπαυμαι. πάντα γάρ φράσεις μάτην. ον γάρ ποτ' εϋνουν την εμην κτησηι φρένα, όστις γ' έμοϋ δόλοισι τον βίον λαβών άπεστέρηκας, καιτα νον9ετεΐς έμε έλ&ών, άριστου πατρός αϊσχιστος γεγώς. δλοισδ', Άτρεϊδαι μέν μάλιστ', 'έπειτα δε ó Λαρτίου παις, και σύ. μη 'πεύξηι πέρα· δέχου δε χειρός έξ έμής βέλη τάδε. πώς εϊπας; άρα δεύτερον δολούμεϋα; άπώμοσ' άγνόν Ζηνός υψίστου σέβας. ώ φίλτατ' ειπών, ε'ι λέγεις έτήτυμα. τούργον παρέσται φανερόν άλλά δεξιάν πρότεινε χείρα, και κράτει τών σών δπλων. εγώ δ' άπαυδώ γ', ώς &εοΙ ξυνίστορες,

1273 μή AUYZgT || 1275 παϋε Τ παΰσαι rell. || 1276 αν A U Y T om. V äv rell. | γε\ σύ Dobree || 1282 βών Wesseling ||

1284 èÀdeïv GyeQlre \ εχθιστος codd.: corr. Pierson || 1286 Λαρ-

τίου LQRAUY Λαέρτιου KGSVZgT Λαέρτου Zo || 1288 άρα Porson ούκ αρα L Q U ούκ άρα rell. || 1289 άγνόν Wakefield άγνοϋ codd. | ύψιστου V, coni. Wakefield ΰψιστον rell. || 1291 πάρεατι G R || 1293 ώ Reiske ώι Tournier

PHILOCTETES 1273-1314

1295 ΦΙ. OA.

ΦΙ. 1300 NE. ΦΙ. NE. ΦΙ. NE. 1305 ΦΙ.

NE. 1310 ΦΙ.

NE.

63

ύπέρ τ' Ατρειδών τον τε σύμπαντος στρατού. τέκνον, τίνος φώνημα, μών 'Οδυσσέως, έπηισ&όμην; σάφ' ϊσθι• και πέλας γ' όράις, δς σ' ες τά Τροίας πεδί' άποστελώ βίαι, εάν τ' Άχιλλέως παις έάν τε μή θέληι. αλλ' ου τι χαίρων, ην τόδ' όρθωθηι βέλος. ά, μηδαμώς, μή, προς θεών, με&ήις βέλος. μέ&ες με, προς θεών, χείρα, φίλτατον τέκνον. ούκ äv μεθείην. φεΰ· τί μ' άνδρα πολέμιον έχ&ρόν τ' άφείλου μή κτανεΐν τόξοις έμοΐς; άλλ' οντ' έμοι καλόν τόδ' εστίν οϋτε σοι. άλλ' ονν τοσούτον γ' ϊσ&ι, τους πρώτους στρατού, τους τών Αχαιών ψευδοκήρυκας, κακούς οντάς προς α'ιχμήν, έν δε τοις λόγοις Βράσεις. ειέν τά μεν δή τόξ' έχεις, κούκ εσθ' δτου όργήν εχοις äv ουδέ μέμψιν εις έμέ. ξύμφημι, τήν φύσιν δ' εδειξας, ώ τέκνον, έξ ης εβλαστες, ούχΐ Σισύφου πατρός, άλλ' έξ Άχιλλέως, δς μετά ζώντων Β' or' ήν ήκου' άριστα, νΰν δε τών τεθνηκότων. ήσ&ην πατέρα τον άμόν εύλογοιΊντά σε

1294 τ' Z g Z o T om. rell. || 1297 post hunc versum deficit S usque ad finem || 1300 α Τ α α vel sim. rell. | μεθηις] μή 'φήις Meineke || 1302 τί μ' V A U Y τίν' rell. || 1303 davsïv Τ || 1304 τόδ' G R Z o , coni. Brunck τοντ' rell., quo accepto καλόν post σοι traiecit Wakefield || 1308 εΐεν codd. | δή om. L Q V ZgZo νυν Wecklein | δτου Tournebou όπου codd. || 1310 δ' A U Y Z g Z o T om. L K G Q R V || 1312 ^ ' A U ^ Y om. U a c rell. ||

1313 re Tournebou || 1314 πατέρα τε, ubi re s. 1., AUY | άμόν Τ έμόν rell.

64

1315

1320

1325

1330

1335

SOPHOCLES

αυτόν τ' εμ'· ων δέ σου τυχεΐν έφίεμαι άκουσον άνθρώποισι τάς μεν έκ θεών τύχας δοθείσας εστ' άναγκαϊον φέρειν, δσοι δ' έκουσίοισιν 'έγκεινται βλάβαις, ώσπερ σύ, τούτοις οϋτε συγγνώμην εχειν δίκαιον έστιν οϋτ' έποικτίρειν τινά. σύ δ' ήγρίωσαι, κοϋτε σνμβουλον δέχηι, εάν τε νουΰετήι τις εύνοίαι λέγων, στυγεϊς, πολέμιον δυσμενή 9' ηγούμενος, όμως δε λέξω, Ζήνα δ' δρκιον καλώ· [και ταΰτ' έπίστω, και γράφου φρενών έσω.] σύ γάρ νοσείς τόδ' άλγος έκ θείας τύχης, Χρυσής πελασ&είς φύλακος, δς τον άκαλυφή σηκόν φυλάσσει κρύφιος οίκουρών όφις. και παϋλαν Ζadi τήσδε μη ποτ' αν τυχεΐν νόσου βαρείας, εως äv αυτός ήλιος ταύτηι μεν αϊρηι, τήιδε δ' αϋ δύνηι πάλιν, πριν äv τά Τροίας πεδί' εκών αύτός μόληις, και τών παρ' ήμϊν έντνχών Άσκληπιδών νόσου μαλαχθηις τήσδε, καΐ τά πέργαμα ξύν τοίσδε τόξοις ξύν τ' έμοί πέρσας φανηις.

1315 τ' εμ' K V A a c U a c τέ μ' A^U" 0 rell. | σοι G Q R || 1316 9εοϋ Suda 4, 612, 27 || 1318 έκουσίηισιν VZg -ίαισιν Q T || 1319 τούτοις A U Y τούτοισιν rell. || 1319sq. ουδέ ... ούδ' Z g Z o II 1322 εύνοίαι A U Y Z g , Τ s. 1. εϋνοιαν V Z o εϋνοιάν σοι rell. εϋσοιαν Schneidewin | εχων Zo || 1323 δυσγεννη Κ || 1324 καλών G, verum Gre\ Ζήνά γ' δρκιον καλών Härtung || 1325 vers, eiecit Dawe || 1327 Χρυσής V Q A U Y Χρυσής rell. || 1329 äv τυχεΐν Porson έντυχεΐν codd. || 1330 εως Q, coni. Lambin ώς rell. εστ' Brunck | αύτός Heath αύτός codd. ούτος Brunck || 1332 εκών αύτός A U Y T αύτός έκών rell. || 1333 Άσκληπιδών L K Q a c V A p c U Y -ιαδών A a c G R Q p c Z g Z o T -ίδαιν (et τοΐν) Dindorf: -ιδαΐν iam Porson

PHILOCTETES 1315-1359

1340

1345

ΦΙ. 1350

1355

65

ώς δ' οΐδα ταύτα τήιδ' εχοντ' εγώ φράσω • άνήρ γάρ ήμϊν εστίν εκ Τροίας ώΙούς, Έλενος άριστόμαντις, δς λέγει σαφώς ώς δει γενέσθαι ταύτα • και προς τοϊσδ' ετι, ώς εστ' άνάγκη του παρεστώτος θέρους Τροίαν άλώναι τιάσαν ην δίδωσ' έκών κτείνειν εαυτόν, ην τάδε ψευσθήι λέγων. ταΰτ' οΰν έπεί κάτοισθα, συγχώρει θέλων καλή γάρ ή 'πίκτησις, 'Ελλήνων ενα κριθέντ' άριστον, τούτο μεν παιωνίας ές χείρας έλθεΐν, ειτα την πολύστονον Τροίαν έλόντα κλέος ύπέρτατον λαβείν. ώ στυγνός αιών, τί μ' ετι δήτ' εχεις άνω βλέποντα, κούκ άφήκας εις Άιδου μολεϊν; οΐμοι, τί δράσω; πώς άπιστήσω λόγοις τοις τοϋδ', δς εϋνους ών έμοί παρήινεσεν; αλλ' είκάθω δήτ'; είτα πώς ό δύσμορος εις φώς τάδ' ερξας εΐμι; τώι προσήγορος; πώς, ώ τα πάντ' ίδόντες άμφ' έμοί κύκλοι, ταΰτ' έξανασχήσεσθε, τοΐσιν Άτρέως έμε ξυνόντα παισίν, ο'ί μ' απώλεσαν; πώς, τώι πανώλει παιδί τώι Λαέρτιου; [ου γάρ με ταλγος των παρελθόντων δάκνει, άλλ' οΐα χρή παθειν με προς τούτων ετι

1337 γάρ] παρ' Elmsley | έστιν ήμϊν (ήμίν Τ) Z g Z o T || 1342 ψευδή G Q R , etiam G » | λέγηι G in lin., Q « λέγει R || 1343 έπειδή Q Z g || 1346 εις A U Y || 1348 μ' ετι δήτ' Toup με δήτ' G R A με τί δ' V με τήιδ' Τ με τί δήτ' rell. || 1349 έφήκας Herwerden || 1353 ερξας A U Y Z o ερεξας R | τοΰ Schaefer ]| 1354 έμοΰ A U Y || 1357 τώι2 om. Q τον G R Z g T || 1358 με τάλγος V A U Y Z g Z o T μ' ετ' άλγος L K G Q R | παρεοτώτων Q || 1358-1361 eiecit Dawe

66

1360

1365 a 1365b 1365 c

1370

NE. 1375 ΦΙ. NE.

SOPHOCLES

δοκώ προλεύσσειν οΐς γάρ ή γνώμη κακών μήτηρ γένηται, ταλλα παιδεύει κακά.] καΐ σοϋ δ' εγωγε θαυμάσας 'έχω τάδεχρήν γάρ σε μήτ' αύτόν ποτ' ές Τροίαν μολεϊν, ήμας τ' άπείργειν { ) οι τε σοϋ καθύβρισαν, πατρός γέρας συλώντες- [οι τον α&λιον Αϊανϋ' δπλων σοϋ πατρός ύστερον δίκη ι 'Οδυσσέως έκριναν] είτα τοϊσδε σύ ει ξνμμαχήσων, και μ' άναγκάζεις τάδε; μη δήτα, τέκνον άλλ', α μοι ξυνώμοσας, πέμψον προς οίκους, καυτός έν Σκύρωι μένων εα κακώς αύτοϋ 'ξαπόλλυσ&αι κακούςχοϋτω διπλήν μεν έξ έμοϋ κτήσηι χάριν, διπλήν δέ πατρός- κού κακούς έπωφελών δόξεις δμοιος τοις κακοϊς πεφυκέναι. λέγεις μεν ε'ικότ'- άλλ' όμως σε βούλομαι 9εοις τε πιστεύσαντα τοις τ' έμοις λόγοις φίλου μετ' άνδρός τοϋδε τήσδ' έκπλεϊν χθονός. ή προς τά Τροίας πεδία και τον Άτρέως εχ&ιστον υίόν τώιδε δυστήνωι ποδί; προς τους μεν ούν σε τήνδε τ' εμπυον βάσιν παύσοντας άλγους κάποσώσοντας νόσου.

1360 κακόν Lac κακοϋ Seyffert || 1361 ταργα Erfurdt κάλλα Cavallin | κακούς Dobree || 1362 σοϋ γ' QV | τάδε ZgZoT τέκος Qye || 1363 καλεϊν R, G1 s. 1. || 1364 inter άπείργειν et οϊ τε hiatum indicavit Dawe | οϊ γε Heath || 1365a-1365c οϊ τον ... έκριναν eiecit Brunck || 1365a γέρα ZgZo γέρας ante πατρός collocai Τ II 1366 καμ' Brunck | τάδε L ^ G ^ Q A U Y || 1367 άλλά μ', δ ξυνήινεσας Blaydes: cf. 1398 άλλά μ\ οϊ ξ. Robertson || 1369 κακούς ... κακώς Wakefield | αυτούς άπόλλυσϋαι codd.: corr. Dawe || 1371 τε Κ || 1377 ώδε Q || 1379 κάποσώιζοντας codd.: corr. Heath

PHILOCTETES 1360-1398

1380 ΦΙ. NE. ΦΙ. NE. ΦΙ. 1385 NE. ΦΙ. NE. ΦΙ. NE. 1390 ΦΙ. NE. ΦΙ. NE. 1395 ΦΙ.

67

ώ δεινόν αϊνον αίνέσας, τί φήις ποτε; α σοι τε κάμοί λώισϋ' όρώ τελούμενα. καΐ ταϋτα λέξας ού καταισχύνη ι Θεούς; πώς γάρ τις αίσχύνοιτ' äv ώφελών φίλους; λέγεις δ' Άτρείόαις δφελος, ή 'π' έμοί τάδε; σοι που, φίλος γ' ών, χώ λόγος τοιόσδε μου. πώς, δς γε τοις έχθροΐσί μ' έκδοϋναι Θέλεις; ώ τάν, διδάσκου μή ϋρασύνεσΰαι κακοις. όλεϊς με, γιγνώσκω σε, τοϊσδε τοις λόγοις. οϋκουν εγωγε· φημι δ' οϋ σε μανϋάνειν. έγώ ουκ Άτρείδας εκβαλόντας οϊδά με; άλλ' έκβαλόντες εί πάλιν σώσονσ' δρα. ούδέπο&' έκόντα γ' ώστε την Τροίαν ίδεϊν. τί δήτ' äv ήμει ς δρώιμεν, εί σέ γ' έν λόγοις πείσειν δυνησόμεσϋα μηδέν ών λέγω; ώς ράιστ' έμοί μεν τών λόγων λήξαι, σέ δέ ζην, ώσπερ ηδη ζήις, άνευ σωτηρίας. εα με πάσχειν ταϋθ' απερ πα&είν με δει· α δ' ηινεσάς μοι δεξιάς έμής θιγών,

1381 λώισθ' Dindorf κάλ' A U Y καλώς rell. || 1383 ώφελών φίλους Buttmann ωφελούμενος codd. || 1384