Poetae Comici Graeci Vol. 1: Comoedia Dorica, Mimi, Phlyaces [1] 3110169495, 9783110169492

Citation preview

POETAE COMICI GRAECI

W G DE

POETAE COMICI GRAECI (PCG) Ediderunt R. Kassel et C. Austin

VOL. I COMOEDIA DORICA

MIMI

PHLYACES

Walter de Gruyter Berolini et Novi Eboraci · mmi

® Gedruckt auf säurefreiem Papier, das die US-ANSI-Norm über Haltbarkeit erfüllt.

Die Deutsche Bibliothek — CIP-Einheitsaufnahme

Poetae comici Graeci : (PCG) / ed. R. Kassel et C. Austin. Berolini ; Novi Eboraci : de Gruyter. Voi. 1. Comoedia dorica mimi Phlyaces. —2001 ISBN 3-11-016949-5

© Copyright 2001 by Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, 10785 Berlin Dieses Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und straf­ bar. Das gilt insbesondere für Vervielfältigungen, Übersetzungen, Mikroverfilmungen und die Einspei­ cherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. Printed in Germany Satz: Arthur Collignon GmbH, Berlin Druck: Gerike GmbH, Berlin Buchbinderische Verarbeitung: Lüderitz & Bauer GmbH, Berlin

CONSPECTUS P ra efa tio .............................................................................................................. VII S ig la ...................................................................................................................... XI Nomina breviata......................................................................................................XVII Veterum s c r ip t a .................................................................................................... XVIII Recentiorum com m entationes............................................................................. XXII Comoedia D o r i c a .............................................................................................. A ristoxenus...................................................................................................... Epicharm us...................................................................................................... Ψευδεπιχάρμεια.......................................................................................... Phormus vel Phorm is...................................................................................... D in o lo c h u s......................................................................................................

1 6 8 138 174 177

M im i...................................................................................................................... S o p h r o n .......................................................................................................... X e n a r c h u s ......................................................................................................

185 187 254

P h ly a c e s .............................................................................................................. R h i n t o n .......................................................................................................... Sciras.................................................................................................................. B laesus.............................................................................................................. Sopater.............................................................................................................. Heraclides..........................................................................................................

257 260 271 273 275 288

Anonyma Dorica..................................................................................................

289

Glossarium Italioticum ......................................................................................

301

Comparatio numerorum...................................................................................... Index titu lo r u m .................................................................................................. Index verb oru m .................................................................................................. Index fon tiu m .................................: .................................................................

333 339 341 373

Addenda et corrigenda

394

PRAEFATIO Augustus Meineke cum Menandri et Philemonis fragmenta copioso volumine collecta a. 1823 foras daret, in praefatione Gedani scripta spem fecit legentibus se aliquando ceterorum quoque comicorum reliquias uno corpore comprehensas editurum esse (p. xiv). a consilio tum instituto ne Siculorum quidem comoediam alienam fuisse aperte significavit, dum de quaestione quadam differenda sic loqui­ tur: de his ad Epicharmi fragmenta dicam (p. 191). sed triennio post Berolinum vocatus, ut Gymnasium Regium Ioachimicum regeret, in Quaestionum scenicarum specimine primo (a. 1826) comicorum historiam adumbraturus opus inceptum an­ gustioribus terminis definivit, veritus enim ne disputandi materia in immensum cres­ ceret, hanc mihi legem dixi, inquit, ut non omnium poetarum in hoc genere clarorum historiam explicarem, sed exclusis qui Siculam Italicamque comoediam illustravere poetis, disputationem meam in una propemodum Atticorum scena cohiberem (p. 2). haec ipsa verba a. 1839 in editionis mirabilis volumine primo iteravit (p. 4sq.). mutato vel titulo Theodorus Kock Meinekii editionem minorem anni 1847 reficiens non Fragmenta Comicorum Graecorum sed Comicorum Atticorum Fragmenta se dare professus est (a. 1880—1888). ad prius illud Meinekii maius propositum rever­ sus Georgius Kaibel postquam Comicorum Graecorum Fragmentorum a. 1899 a voluminis primi fasciculo primo, quod comoediam Doricam mimos phlyaces conti­ nebat, initium cepit, ab opere persequendo acerba morte prohibitus est. nunc de­ mum Poetae Comici Graeci Atticis voluminibus II—VIII praemisso Dorico frag­ menta comica omnia complectuntur, aliquatenus tamen hoc primum volumen a ceteris separandum erat. Atticorum poetarum indici verborum quem nono volu­ mini destinavimus non poterant nisi cum gravi legentium incommodo immisceri Dorica; haec igitur Kaibelii exemplum secuti una cum indice fontium suo volumini inserere decrevimus, suum locum hic invenerunt testimonia de comoedia Dorica (p. 3—5); in maiore de comoedia universa testimoniorum elencho quem in volumen nonum reservamus praevalebunt Attica. Kaibelii operae antecesserant primum curae gnomologorum sententiis Epicharmeis intentorum, Morelli (a. 1553), Hertelii (a. 1560), H. Stephani (a. 1569), Grotii (a. 1623. 1626); maiora molito Theodoro Canter (f a. 1616) ampliorem suam comi­ corum fragmentorum collectionem typis mandare non contigit, neque prodiit umquam Caroli Iosephi Grysar, qui a. 1828 de Doriensium comoedia in programmate Coloniensi non sine fructu disputaverat, volumen alterum in quo fragmenta propo­ nere intendebat, eodem fere tempore de Epicharmo edendo cogitabat P. Hofman

V ili

PRAEFATIO

Peerlkamp, sed in aliis occupatus copias quas conquirere coeperat tradidit iuveni Harlemensi H. Polman Kruseman, qui rem satis morose ut ipse fatetur et festinan­ ter absolvit (a. 1834). peritiorem Sophron nactus est editorem cum C. J. Blomfield post Valckenarium, qui a. 1773 testimonia et fragmenta haud pauca ad Theocriti Adoniazusas illustrandas adhibuerat, pleniorem syllogen componere studeret (a. 1811. 1826). multum in emendandis verbis et Epicharmi et Sophronis, quos primus intra unius voluminis ambitum consociavit, H. L. Ahrens profecit, dum doctissimi de Graecae linguae dialectis operis parti secundae de dialecto Dorica a. 1843 editae amborum fragmenta, quae quidem ipsorum verba plus singula conti­ nerent (p. ix), appendicis loco adiungit. Ahrensii correctiones plurimas in usum converterunt ad Epicharmea recognoscenda Lorenz (a. 1864), ad Sophronea Botzon (a. 1867). Rhintonis fragmenta praeeunte Sommerbrodt, qui a. 1875 phlyacographos tractaverat, E. Voelker collegit in dissertatione Halensi, quae et Halis Saxonum et Lipsiae eodem anno 1887 publici iuris facta est. Sophronis editionem novam quam tum praeparabat E. Hauler perficere non valuit. vergente saeculo Poetarum Graecorum Fragmenta auctore Udalrico de Wilamowitz-Moellendorff collecta et edita exspectabantur, sed post Kaibelii fasciculum qui primus prodiit et Dielesii Poetas Philosophos brevi deinde cum praefatione Kaibelii mortem nuntiante emissos nullae corporis incohati partes ad effectum perductae sunt. Dielesius ipse in Praesocraticorum editiones inde ab initio (a. 1903, ultimam curavit W. Kranz a. 1951) Epicharmeorum et Pseudepicharmeorum ad rem facien­ tium delectum inclusit, fragmenta comica mimica phlyacica in Kaibelii libro conge­ sta omnia leviter retractavit A. Olivieri (a. 1930, 21946/47). in circumscribenda huius voluminis materia Kaibelii exemplum ut par erat secuti sumus, opus ipsum quamvis et critico acumine et eruditione eximia excellens post centum annos funditus renovari debuisse patet, quid in hoc officio praestiterimus iudicabunt docti, quid voluerimus paucis exponere liceat, addenda erant in papyris et apud scriptores reperta quae Kaibel nondum noverat; quae novit et exhibet ad novas fontium editiones et criticorum coniecturas exigenda erant, haud raro igitur fragmentorum ordo mutandus, verborum textus aliter constituendus erat, in augenda adnotatione ut antea in ceteris voluminibus id praecipue spectavimus, ne interpretationis subsidiis quorum Kaibel parcissimus fuit legentes careant; quam­ quam multa in his frustulis obscura remanere non ignoramus, multum adiumenti affert R. Kerkhof in dissertatione Coloniensi quam passim citamus, idem de hoc volumine optime meritus est indicibus verborum et fontium diligenter confectis, in plagulis corrigendis operam suam quam septem voluminibus prioribus naviter impendit ne huic quidem deesse voluit H.-G. Nesselrath olim Coloniensis, deinde Bemensis, nunc Gottingensis. ceterorum quoque adiutorum grati meminimus, utinam in quaestionibus potissimum ad dialectum Doricam pertinentibus consilio uti

PRAEFATIO

IX

potuissemus Volkmari Schmidt, quem mortuum lugemus; multo emendatior evasis­ set hic liber. Menandreorum fragmentorum papyraceorum numerus ut novis repertis interim augeatur a dis propitiis nobiscum petant qui proximum volumen exspectant. Coloniae et Cantabrigiae a. MMI

R. K. et C. A.

SIGLA Abh. Ak.

Abhandlungen der Akademie (Bln., etc.)

Aeg.

Aegyptus

A. I. Ο. N.

Annali dell’Istituto Universitario Orientale di Napoli

Am. Stud. Pap.

American Studies in Papyrology

An. Gr. ... Boiss.

Anecdota Graeca e cod. regiis, ed. J. F. Boissonade, Par. 1829-1833

Ann. Serv. Ant. Ég.

Annales du Service des Antiquités de l’Ègypte (Le Caire)

An. Ox.

Anecdota Graeca e codd. manuscriptis bibliothecarum Oxoniensium, ed. J. A. Cramer, Oxon. 1835—1837

An. Par.

Anecdota Graeca e codd. manuscriptis bibliothecae regiae Parisiensis, ed. J. A. Cramer, Oxon. 1839—1841

AP

Anthologia Palatina

APF

Archiv für Papyrusforschung und verwandte Gebiete

Arch. lat. Lex.

Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik (Leipzig)

Art. scr.

Artium scriptores (Reste der voraristotelischen Rhetorik), ed. L. Radermacher, Wien 1951 (SB 227,3)

BCH

Bulletin de correspondance hellénique

BICS

Bulletin of the London Institute of Classical Studies

BKT

Berliner Klassikertexte

Boll. Comit.

Bollettino del Comitato per la preparazione dell’Edizione Nazionale dei Classici Greci e Latini, Accademia naz. dei Lincei (Roma)

Boll. Fil. Class.

Bollettino di filologia classica (Torino)

BphW

Berliner philologische Wochenschrift

Burs.

Bursians Jahresberichte über die Fortschritte der klassischen Alter­ tumswissenschaft

BZ

Byzantinische Zeitschrift

SIGLA

XII CA

Collectanea Alexandrina, ed. I. U. Powell, Oxon. 1925

CAF

Comicorum Atticorum Fragmenta, ed. Th. Kock, Lips. 1880-1888

CAG

Commentaria in Aristotelem Graeca, Berol. 1883—1909

CEG

Carmina epigraphica Graeca sacculorum V ili—V a. Chr. n., ed. P. A. Hansen, Berol./Novi Eboraci 1983

CGF

Comicorum Graecorum Fragmenta, ed. G. Kaibel. Voi. I fase. 1 Do­ riensium comoedia Mimi Phlyaces, Berol. 1899, 21958

CGFP

Comicorum Graecorum fragmenta in papyris reperta, ed. C. Austin, Berol./Novi Eboraci 1973

CGL

Corpus Glossarium Latinorum, ed. G. Goetz, Lips. 1888—1923

CLE

Carmina Latina Epigraphica (Anthologia Latina II, ed. F. Buecheler, Lips. 1895-1897)

C1J

The Classical Journal

ClPh

Classical Philology

ClQu

The Classical Quarterly

C1R

The Classical Review

CMG

Corpus Medicorum Graecorum

CML

Corpus Medicorum Latinorum

CPF

Corpus dei Papiri Filosofici Greci e Latini, Firenze 1989-

CPG

Corpus Paroemiographorum Graecorum, ed. E. L. Leutsch et F. G. Schneidewin, Gottingae 1839—1851. Supplementum Hildesh. 1961

Cron. Ere.

Cronache Ercolanesi

CSEL

Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum (Vindobonae)

DGEE

Dialectorum Graecarum exempla epigraphica potiora, ed. Ed. Schwyzer, Lips. 1923

Dion.

Dioniso

Doxogr. Gr.

Doxographi Graeci, ed. H. Diels, Berol. 1879

SIGLA

XIII

Edinb. Rev.

The Edinburgh Review or Critical Journal

Eik.

Eikasmos. Quaderni Bolognesi di Filologia Classica

Eran.

Eranos

FCG

Fragmenta Comicorum Graecorum, ed. A. Meineke, Berol. 1839-1857

FGE

Further Greek Epigrams, ed. by D. L. Page, Cambr. 1981

FGrHist

F. Jacoby, Die Fragmente der griechischen Historiker, Berlin 1923-1930, Leiden 1940-1958

FHG

Fragmenta Historicorum Graecorum, ed. C. et Th. Mueller, Par. 1841-1870

FPL3

Fragmenta Poetarum Latinorum, post W. Morel et K. Büchner ed. J. Blänsdorf, Stutg. et Lips. 1995

Garl.

The Greek Anthology, The Garland of Philip, ed. by A. S. F. Gow and D. L. Page, Cambr. 1968

GGA

Göttingische gelehrte Anzeigen

GGM

Geographi Graeci minores, ed. C. Mueller, Par. 1855—1861

Gl.

Glotta

GLP

Greek Literary Papyri I, ed. by D. L. Page, Lond. 1942

Gnom.

Gnomon

GRBS

Greek, Roman and Byzantine Studies

GrGr

Grammatici Graeci I-IV , ed. A. Hilgard, A. Lentz, R. Schneider, G. Uhlig, Lips. 1867-1910

GrL

Grammatici Latini, ed. H. Keil, Lips. 1855—1879 (voi. II—III Priscian. ed. M. Hertz, 1855—1859)

GV

Griechische Vers-Inschriften I, ed. W. Peek, Berlin 1955

Hell, epigr.

The Greek Anthology, Hellenistic epigrams, ed. by A. S. F. Gow and D. L. Page, Cambr. 1965

Herrn.

Hermes

Hesp.

Hesperia. Journal of the American School of Classical Studies at Athens

HSCIPh

Harvard Studies in Classical Philology

IEG

Iambi et Elegi Graeci ante Alexandrum cantati, ed. M. L. West, Oxon. 1971-1972, 21989-1992

IG

Inscriptiones Graecae

Ind. Hippocr.

Index Hippocraticus, ed. J.-H. Kühn/U. Fleischer, Gottingae 1989

Ind. lect. Rost.

Index lectionum in Academia Rostochiensi ... habendarum

Jb. cl. Ph.

Jahrbücher für classische Philologie

Jb. oest. byz. Ges.

Jahrbuch der österreichischen byzantinischen Gesellschaft

JPh

The Journal of Philology

K.-B.

R. Kuehner, Ausführliche Grammatik der griechischen Sprache, I Elementar- und Formenlehre, 3. Aufl. von F. Blass, Hannover 1890-1892

K.-G.

R. Kuehner, Ausführliche Grammatik der griechischen Sprache, II Satzlehre, 3. Aufl. von B. Gerth, Hannover/Leipzig 1898—1904

Κωκ.

Κώκαλοο (Palermo)

Λαογρ.

Λαογραφία (έν Αθήνα«;)

LIMC

Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae, Zürich und Mün­ chen 1981-1997

L(ei)pz. St(ud.)

Leipziger Studien zur classischen Philologie

LSJ

H. G. Liddell and R. Scott, A Greek-English Lexicon. A new (9th) edition by Sir Henry Stuart Jones. Oxf. 1940. A Revised Supple­ ment, ed. P. G. W. Glare, Oxf. 1996

Lustr.

Lustrum. Internationale Forschungsberichte aus dem Bereich des klassischen Altertums

Mèi. Gr.-R.

Mélanges Gréco-Romains tirés du Bulletin de l’Académie Impériale des Sciences de St.-Pétersbourg

Mem. 1st. Lomb.

Memorie dell’Istituto Lombardo (Milano)

Mnem.

Mnemosyne

Mus. Crit.

Museum Criticum

MusHelv

Museum Helveticum

Neue Jb.

Neue Jahrbücher für Philologie und Paedagogik

OGIS

Orientis Graeci Inscriptiones Selectae, ed. G. Dittenberger, Lips. 1903-1905

Pap. Ox.

The Oxyrhynchus Papyri

PG

Patrologiae cursus completus, series Graeca, ed. J.-P. Migne, Par. 1857-1866

Phil.

Philologus

Philol. Mus.

Philological Museum (Cambridge)

Phoen.

Phoenix

PL

Patrologiae cursus completus, series Latina, ed. J.-P. Migne, Par. 1844-1864

PLG

Poetae Lyrici Graeci, ed. Th. Bergk, Lips. ‘1843, 21853, 31867, 41882

PMG

Poetae Melici Graeci, ed. D. L. Page, Oxon. 1962

PM GF

Poetarum Melicorum Graecorum Fragmenta, Voi. I, ed. M. Davies, Oxon. 1991

PP

Parola del Passato (Napoli)

PPF

Poetarum philosophorum fragmenta, ed. H. Diels, Berol. 1901

Prom.

Prometheus

PSI

Pubblicazioni della Società Italiana per la ricerca dei papiri greci e latini in Egitto

RCCM

Rivista di Cultura Classica e Medioevale (Roma)

RE

Real-Encyclopädie der classischen Altertumswissenschaft, Stuttgart/ München 1893-1978

REA

Revue des études anciennes

REG

Revue des études grecques

Rev. Phil.

Revue de philologie, de littérature et d’histoire anciennes

RFIC

Rivista di filologia e di istruzione classica

RhM

Rheinisches Museum für Philologie

RLM

Rhetores Latini Minores, ed. C. Halm, Lips. 1863

Rosch. LM

W. H. Roscher, Ausführliches Lexicon der griechischen und römi­ schen Mythologie, Lips. 1884—1937

SB

Sitzungsberichte der Akademie der Wissenschaften (Bin., Hdbg., Mchn., Wien etc.)

SEG

Supplementum epigraphicum Graecum

Sem. Rom.

Seminari Romani di Cultura Greca

Seit. Phil. Aen.

Serta philologica Aenipontana, hrsg. von R. Muth, Innsbruck 1962

SH

Supplementum Hellenisticum, ed. H. Lloyd-Jones et P. Parsons, Berol./Novi Eboraci 1983

SIFC

Studi Italiani di Filologia Classica

SIG3

Sylloge Inscriptionum Graecarum, tertium ed. G. Dittenberger et F. Hiller de Gaertringen, Lips. 1915—1924

SO

Symbolae Osloenses

St. clas.

Studii clasice

SVF

Stoicorum veterum fragmenta, ed. Ioannes ab Arnim, Lips. 1903-1924

Tab. Heracl.

Tabulae Heracleenses (= DGEE p. 19-28)

ThesGrL

Thesaurus Graecae Linguae ab H. Stephano constructus ... tertio ed. C. B. Hase, G. et L. Dindorfius, Par. 1831-1865

TG F

Tragicorum Graecorum Fragmenta, ree. A. Nauck, Lips. *1856, 21889

TrGF

Tragicorum Graecorum Fragmenta, ed. B. Snell, R. Kannicht, St. Radt, Gottingae 1971 sqq.

NOMINA BREVIATA VS

XVII

Die Fragmente der Vorsokratiker, griech. und deutsch von H. Diels, 6. Aufl. von W. Kranz, Berlin 1951--1952 (Ί903)

WSt

Wiener Studien

Z. Alt.

Zeitschrift für die Altertumswissenschaft

ZPE

Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik

'cf.’ saepius = 'confera(n)tur’ quam 'confer’, 'vid.’ saepius = 'videa(n)tur’ quam 'vide’, nonnumquam = 'videtur’

NO M INA BREVIATA Bl.

Blass

M.-W.

Merkelbach-West (Fragmenta Hesiodea)

Casaub.

Casaubonus

Pow.

Powell (Collectanea Alexan­ drina)

Dalec.

Dalecampius

Raderai.

Radermacher

Dem.

Demianczuk (Supplementum comicum)

Reitz.

Reitzenstein

D.-Kr.

Diels-Kranz (VS)

Ruhnk.

Ruhnkenius

G.-P.

Gow-Page (The Greek An­ thology)

Salm.

Salmasius

Hemst.

Hemsterhuis

Schweigh.

Schweighaeuser

Herw.

van Herwerden

Steph.

Stephanus

Jac.

Jacoby (FGrHist)

Theod.

Theodoridis

K.

Kock (CAF)

Tsants.

Tsaritsanoglou

K.-A.

Kassel-Austin (PCG)

Valck.

Valckenaer

Kann.-Sn.

R annidit-Snell (TrGF)

Wack.

Wackernagel

Mein.

Meineke (FCG)

Wil.

Wilamowitz

Mus.

Musurus

XVIII

VETERUM SCRIPTA

VETERUM SCRIPTA (vid. voi. IV praef. p. vii) Ael. Dion.

Aelii Dionysii atticistae fragmenta, ed. H. Erbse, Untersu­ chungen zu den attizistischen Lexika, Berlin 1950 (Abh. Ak. Bin. 1949, 2), p. 94-151

Ammon.

Ammonii De adfmium vocabulorum differentia, ed. Kl. Nickau, Lips. 1966

Antiatt.

Άντιαττικιοτήο, ed. I. Bekker, Anecdota Graeca I, Berol. 1814, p. 75—116 (annot. erit, in voi. Ill, Berol. 1821, p. 1074-1077)

Append, prov.

Appendix proverbiorum (CPG I p. 379—467)

At. Byz.

Aristophanis Byzantii grammatici Alexandrini fragmenta, ed. A. Nauck, Hal. Sax. 1848; ed. W. J. Slater, Berlin/ New York 1986

Arcad.

Άρκαδίου Π ερί τόνων, ed. E. H. Barker, Lips. 1820 = Ε πιτομή τήο καθολικήο προοωιδίαο Ή ρωδιαvoù, ed. Μ. Schmidt, lenae 1860

Athen.

Athenaei Naucratitae Dipnosophistarum libri XV, ed. G. Kaibel, Lips. 1887—1890. Epitomen librorum III—XV ed. S. P. Peppink, Lugd. Bat. 1937—1939, librorum I —II (sola epitome traditorum) post Kaibelium ed. A. M. Desrousseaux, Par. 1956. ubi ab editionibus discrepantia refe­ rimus, scito nos codicum ACE imagines contulisse

Did(ym.)

Didymi Chalcenteri grammatici Alexandrini fragmenta, coll. M. Schmidt, Lips. 1854

Diogen.

Diogenianus (CPG I p. 177—320). vid. infra Prov.

Diogen. ... Schm.

Diogenianus grammaticus. Fragmenta coll. M. Schmidt, Hesych. Lex. voi. IV, lenae 1862, p. lxxxvi-xc

Diog. Laert.

Diogenes Laertius, vid. voi. IV praef. p. viii

Epimer. Horn.

Epimerismi Homerici, ed. Andrew R. Dyck, Berlin/New York 1983-1995

Erat(osth.)

vid. infra Str(ecker)

Erot.

Erotiani vocum Hippocraticarum collectio, ed. E. Nachmanson, Upsaliae 1918

Et. gen.

Etymologicum genuinum, codicum AB lectiones suppedita­ vit K. Alpers

Et. gen. α β

Etymologicum magnum genuinum, Symeonis etymologi­ cum, Etymologicum magnum auctum, ed. Fr. Lasserre et N. Livadaras, voi. I (α—άμωογέπωο), Rom. 1976, voi. II (άνά—ßcotopsc), Athenis 1992

Et. gen. λ

K. Alpers, Bericht über Stand und Methode der Ausgabe des Etymologicum genuinum (mit einer Ausgabe des Buchstaben Λ), Kobenhavn 1969

Et. Gud ... Stef.

Etymologicum Gudianum (άάλιον—ζειαί), ree. A. de Ste­ fani, Lips. 1909-1920

Et. Gud. ... Sturz

Etymologicum Graecae linguae Gudianum, ed. Fr. G. Sturz, Lips. 1818

Et. magn.

Etymologicum magnum, ed. Th. Gaisford, Oxon. 1848

Et. Orion.

Orionis Thebani Etymologicum, ed. Fr. G. Sturz, Lips. 1820

Et. Sym. a β

vid. Et. gen. a β

Et. Sym. β

Das Etymologicum Symeonis (β), ed. G. Berger, Meisenh. 1972

Eust. in II.

Eustathii archiepiscopi Thessalonicensis commentarii ad Homeri Iliadem ad fidem exempli Romani editi. Lips. 1827-1830; ed. M. van der Valk, voi. I-IV , Lugd. Bat. 1971 —1987, Indices composuit Helena Maria Keizer, ibid. 1995

Eust. in Od.

eiusdem commentarii ad Homeri Odysseam ad fidem exem­ pli Romani editi, Lips. 1825—1826

Harp.

Harpocrationis lexicon in decem oratores Atticos, ed. G. Dindorf, Oxon. 1853; ed. John J. Keaney, Amst. 1991

Hdn.

Herodiani Technici reliquiae, ed. A. Lentz, I—II (= GrGr III h i ), Lips. 1867-1870

Hdn. Π. διχρ.

Herodiani Π ερί δίχρονων, ed. A. Lentz, II p. 7—20. de cod. Hauniensi vid. P. Egenolff, RhM 35 (1880) p. 564-568

XX

VETERUM SCRIPTA

Hdn. Π. μον. λέξ.

Herodiani Π ερί μονή pone λέξεωε, ed. A. Lentz, II p. 908—952. de cod. H(auniensi) vid. Egenolff 1.1. p. 98-104, de V(indobonensi) A. Ludwich, Aristarchs hom. Textkr., II Lpz. 1885, p. 683—692

Heracl. Mil.

L. Cohn, De Heraclide Milesio grammatico, Berol. 1884

Herenn. (Phil.)

Herennius Philo, De diversis verborum significationibus, a cura di V. Palmieri, Napoli 1988

Hesych.

Hesychii Alexandrini lexicon, ed. K. Latte, voi. I —II (a —o), Hauniae 1953-1966; ed. M. Schmidt, voi. III-IV (π—ω), lenae 1861 —1862. nonnullis locis codicis lectiones et novas coniecturas nobiscum communicavit P. A. Hansen

Lex. Bachm.

Ουναγωγή λέξεων χρησίμων εκ διαφόρων σοφών τε καί ρητόρων πολλών, ed. L. Bachmann, Anecdota Graeca I, Lips. 1828, p. 1—422. nonnullis locis codicis imaginem contulimus

Lex. Bekk.v

Λέξεκ: ρητορικά!, ed. I. Bekker, Anecdota Graeca I, Berol. 1814, p. 195—318 (annot. crit. in voi. Ill, Berol. 1821, p. 1094-1101)

Lex. Herrn.

Fragmentum lexici Graeci, ed. G. Hermann, De emendanda ratione Graecae grammaticae I, Lips. 1801, p. 319—352

Lex. Vind.

Lexicon Vindobonense (Andreae Lopadiotis), ed. A. Nauck, Petropoli 1867

Moer.

Harpocration et Moeris ex ree. I. Bekkeri, Berol. 1833 p. 187—214; Das attizistische Lexicon des Moeris, ed. D. U. Hansen, Berlin/New York 1998

Or(us)

Das attizistische Lexikon des Oros, ed. Kl. Alpers, Berlin/ New York 1981

Paus. att.

Pausaniae atticistae fragmenta, ed. H. Erbse, Untersuchun­ gen zu den attizistischen Lexika, Berlin 1950 (Abh. Ak. Bin. 1949, 2) p. 152-221

Philox.

Die Fragmente des Grammatikers Philoxenos, hrsg. von Chr. Theodoridis, Berlin/New York 1976

XXI Phot.

Photii patriarchae lexicon, ed. Chr. Theodoridis, I (α—δ), II (ε—μ), Berol./Novi Eboraci 1982—1998; e codice Galeano descripsit R. Porsonus, Lond. 1822

Phryn. ecl.

Die Ekloge des Phrynichos, ed. E. Fischer, Berlin/New York 1974

Phryn. praep. soph.

Phrynichi praeparatio sophistica, ed. Ioannes de Borries, Lips. 1911

Poll.

Pollucis onomasticon, ed. E. Bethe, Lips. 1900—1937. non­ nullis locis nostrum in usum codicum imagines inspexit Chr. Theodoridis

Proleg. de com.

Prolegomena de comoedia, ed. W. J. W. Koster, Scholia in Aristophanem I 1 A, Groningae 1975

Prov.

Proverbia, de prov(erbiis) Ath(ois) 'collectionis quintae1, Bodl(eianis), codicis Par. suppi. 676, Coisl(inianis), de Diogen(iano), D 1, D 2, D 3, Zenob(io) Ath(oo) et vul­ g a to ) ceterisque collectionibus vid. W. Buehler, Zenobii Athoi proverbia vulgari ceteraque memoria aucta, voi. I, Gottingae 1987; idem nobis codicum lectiones suppedi­ tavit

Schol. Ar.

Scholia in Aristophanem, edidit edendave curavit W. J. W. Koster, Groningae, I —III 1969—1999, IV (Tzetzae com­ mentarii) 1960—1964. Scholiorum in hoc opere nondum editorum collationes nobiscum communicavit D. Holwerda (Thesm., Eccl.)

Schol. Soph. Ai.

Τά αρχαία οχόλια sic Αϊαντα too CoipoicLéooc, ed. G. A. Christodoulou, Athenis 1977

Steph. Byz.

Stephani Byzantii ethnicorum quae supersunt, ed. A. Meineke, Berol. 1849

Sud.

Suidae lexicon ed. Ada Adler, Lips. 1928—1938

Suet. Π. βλαοφ. et Π. παιδ.

Suétone Π ερί βλααρημιών. Π ερί παιδιών (extraits byzantins), ed. J. Taillardat, Par. 1967

Sync.

Georgii Syncelli Ecloga Chronographica, ed. A. A. Mosshammer, Leipzig 1984

Theognost.

Theognosti canones, ed. J. A. Cramer, An. Ox. II p. 1-165

XXII

RECENTIORUM COMMENTATIONES

Theognost. ... Alp.

Kl. Alpers, Theognostos Π ερί ορθογραφίας, Überlieferung, Quellen und Text der Kanones 1—84, Diss. Hamb. 1964

Thom. Mag.

Thomae Magistri ecloga vocum Atticarum, ed. Fr. Ritschl, Hal. Sax. 1832

Tryph.

Tryphonis grammatici Alexandrini fragmenta, ed. A. de Velsen, Berol. 1853

Tzetz.

vid. Schol. Ar.

Zenob.

vid. Prov.

RECENTIORUM COMMENTATIONES (vid. voi. IV praef. p. vii) Ahrens

H. L. Ahrens, De Graecae linguae dialectis, II De dialecto Dorica, Gottingae 1843

Arena

R. Arena, Iscrizioni greche arcaiche di Sicilia e Magna Gre­ cia, I Iscr. di Megara Iblea e Selinunte, Milano 1989

Am ott Alex.

W. Geoffrey Amott, Alexis: The Fragments, A Commen­ tary, Cambr. 1996

Basileenses

H. Breitenbach et al., Diogenis Laertii vita Platonis, Juve­ nes dum sumus, Basil. 1907

Bechtel

Fr. Bechtel, Die Griechischen Dialekte, Zweiter Band, Die Westgriechischen Dialekte, Berlin 1923 [Bd. I 1921, III 1924] Die historischen Personennamen des Griechischen bis zur Kaiserzeit, Halle 1917 Die einstämmigen männlichen Personennamen des Grie­ chischen, die aus Spitznamen hervorgegangen sind, Berlin 1898 (Abh. Ges. Wiss. Gott., N. F. 2,5)

HB Spitzn(amen)

Bentley Diss. epist. Epist. ad Mill.

Richard Bentley A Dissertation upon the Epistles of Phalaris, 2Lond. 1699 The Correspondence of Richard Bentley, ed. Chr. Words­ worth, London 1842 Epistola ad J. Millium, Oxon. 1691

Bergk

Rei.

Th. Bergk, Emendationes Epicharmeae, Kleine philologi­ sche Schriften, hrsg. von R. Peppmüller, II. Band p. 263-278, Halle 1886 [a. 1868-1869] Commentationum de reliquiis comoediae Atticae anti­ quae libri duo, Lips. 1838

L. Berk

Epicharmus, door L. Berk (With a summary in English), diss. Utrecht, Groningen 1964

Bernays Ges. Abh.

Jacob Bemays, Gesammelte Abhandlungen, hrsg. von H. Usener, Berlin 1885

Blaydes Adv.

Frederick Η. M. Blaydes, Adversaria in Comicorum Grae­ corum fragmenta, I secundum editionem Meinekianam, Hal. Sax. 1890; II secundum editionem Kockianam, Hal. Sax. 1896

Blomfield 1811 1826

C. J. Blomfield Sophronis Mimorum Fragmenta, CU 8 (1811) 380—390 Sophronis Mimographi Fragmenta, Mus. Crit. 2 (1826) 340-358 [a. 1821], 559-569 [a. 1826]

Bluemner Techn.

Hugo Bluemner, Technologie und Terminologie der Ge­ werbe und Künste bei Griechen und Römern, I2 Leipzig/ Berlin 1912, I I - I V Leipzig 1879-1887

Botzon

L. Botzon, Sophroneorum Mimorum reliquiae, progr. Ma­ rienburg, Danzig 1867 De Sophrone et Xenarcho mimographis, progr. Lyck 1856 [non vidimus]

1856 Brandt. Parod.

Corpusculum poesis epicae Graecae ludibundae. Fase, prior continens parodiae epicae Graecae et Archestrati reli­ quias a P. Brandt editas. Lips. 1888

Cant(er) ms.

Comicorum Graecorum Fragmenta a Th. Cantero (f 1616) collecta (typis non impressa). Pars prima (insunt άπαντα τά ευρισκόμενα Menandri Philemonis Diphili Apollodori Philippidis Philippi Posidippi Epicharmi Eupolidis Cra­ tini Cratini iunioris Platonis) asservatur Oxotìii in biblio­ theca Bodleiana (ms. dOrville 123), pars altera (insunt Aristophanis et centum et quadraginta trium poetarum fragmenta) asservatur Parisiis (Bibi. Nat., suppi, gr. 1013). insunt etiam Scaligeri coniecturae nonullae. vid. J. A. Grays, The early printed editions of Aeschylus (1981), p. 277—309. codices ipsi inspeximus

Casaub. Animadv.

Is. Casauboni Animadversionum in Athenaei Dipnosophistas libri XV, 2Lugduni 1621

Chantraine

P. Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque, histoire des mots, Paris 1968—1980

Christ-Schmid

Wilhelm von Christs Geschichte der griechischen Literatur, 6. Aufl., unter Mitwirkung von O. Staehlin bearb. von W. Schmid, voi. II 1, München 1920

Cobet

C. G. Cobet (vid. voi. IV praef. p. vii)

Courtney

Edw. Courtney, The Fragmentary Latin Poets, Oxf. 1993

Daremb.-Saglio

Ch. Daremberg et Edm. Saglio, Dictionnaire des Antiquités grecques et romaines, Paris 1873—1919

Davies-Kath.

M. Davies & Jeyaraney Kathirithamby, Greek Insects, Lon­ don 1986

Denniston, Gr. Part.

J. D. Denniston, The Greek Particles, 2nd ed., Oxf. 1954

Desrousseaux Obs.

A. M. Desrousseaux, Observations critiques sur les livres III et IV d’Athénée, Paris 1942

Deubner

L. Deubner, Attische Feste, Berlin 1932

Dobree Adv. Not. Ar.

P. P. Dobree Adversaria, et J. Scholefield, Cantabr. 1831 —1833 Ricardi Porsoni Notae in Aristophanem, quibus Ph comoediam partim ex eiusdem recensione part mss. emendatam et variis lect. instructam praemi collationum append, adiecit P. P. Dobree, Car 1820

Dub(ois)

L. Dubois, Inscriptions grecques dialectales de Sicile, Pans/ Rome 1989

Elter Gnomol.

A. Elter, De Gnomologiorum Graecorum historia atque origine commentatio, Progr. Bonnensia 1892—1897

Emperius Opusc.

A. Emperius, Opuscula philologica et historica, Gottingae 1847

Erasmus Adag.

Opera omnia Desiderii Erasmi Roterodami, II 1—8 Adagia, edd. F. Heinimann, E. Kienzle et al., Amsterdam/London/New York/Tokyo 1981 —

XXV Erfurdt Obs.

C. G. A. Erfurdt, Observationes criticae maxime in Athe­ naei Deipnosophistas, Königsberger Archiv für Philoso­ phie, Theologie, Sprachkunde und Geschichte, 1 (1812) 424-472

Emout-Meillet

A. Em out et A. Meillet, Dictionnaire étymologique de la Langue Latine, 4ème édition, Paris 1959—1960

Fehling Wiederholungsfig.

D. Fehling, Die Wiederholungsfiguren und ihr Gebrauch bei den Griechen vor Gorgias, Berlin 1969

Fraenkel Beob.

Ed. Fraenkel, Beobachtungen zu Aristophanes, Roma 1962

Fraser

P. M. Fraser, Ptolemaic Alexandria, Oxf. 1972

Frisk

H. Frisk, Griechisches etymologisches Wörterbuch, Heidel­ berg 1960-1972

Gerhard

G. Gerhard, Phoinix von Kolophon, Leipzig/Berlin 1909

Gigante

M. Gigante, Rin tone e il teatro in Magna Grecia, Napoli 1971

Goebel Ethn(ica)

M. Goebel, Ethnica, diss. Vratislav. 1915

Gomperz, Hell.

Th. Gomperz, Hellenika. Eine Auswahl ... kleiner Schrif­ ten, Leipzig 1912

Grotius Diet.

Hugo Grotius Dicta poetarum quae apud Ioannem Stobaeum exstant, Parisiis 1623 Excerpta ex tragoediis et comoediis Graecis, Parisiis 1626

Exc. Grysar

C. I. Grysar, De Doriensium comoedia quaestiones, Colon. 1828

Gygli-Wyss Polypt.

Brigitte Gygli-Wyss, Das nominale Polyptoton im älteren Griechisch, Göttingen 1966

Hammerstaedt Oenom.

J. Hammerstaedt, Die Orakelkritik des Kynikers Oenomaus (Beitr. z. klass. Phil. 188) Frankfurt am Main 1988

Hauler 1893

1894

E. Hauler Der Mimus von Epicharm bis Sophron, Xenia Austriaca, Festschr. d. österr. Mittelschulen zur 42. Versamml. deutscher Philologen und Schulmänner in Wien, Wien 1893, I p . 81-135 Über Sophron, Theokrit und Herondas, Verhandlungen der 42. Versammlung deutscher Philologen und Schul­ männer in Wien, Leipzig 1894, p. 256—270

Haupt Opusc.

M. Haupt, Opuscula, Leipzig 1875—1876

Head Hist, num.2

B. V. Head, Historia numorum. A manual of Greek Numis­ matics, 2Oxf. 1911

Helm Luc. u. Men.

R. Helm, Lucian und Menipp, Leipzig/Berlin 1906

Heringa Obs.

A. Heringa, Observatorium criticarum liber, Leovardiae 1749

Herw. Coll.

H. van Herwerden, Collectanea critica, epicritica, exegetica sive Addenda ad Theodori Kockii opus Comicorum Atti­ corum Fragmenta, Lugd. Bat. 1903

Herzog

R. Herzog, Die Zauberinnen des Sophron, Hessische Blät­ ter f. Volkskunde 25 (1926) 217-229

Immisch

O. Immisch, De glossis lexici Hesychiani Italicis, Lpz. St. 8 (1885) 265-378

Jacobs Addit.

Fr. Jacobs, Additamenta animadversionum in Athenaei Deipnosophistas, lenae 1809

Jahn

Otto Jahn, Persius Flaccus. Satirarum liber. Lips. 1843

Kaibel

G. Kaibel, CG F I 1 Doriensium Comoedia Mimi Phlyaces, Berol. 1899, 21958

Kann

S. Kann, De iteratis apud poetas antiquae et mediae comoe­ diae Atticae, diss. Giessen 1909

Kassel Kl. Sehr.

R. Kassel, Kleine Schriften, hrsg. von H.-G. Nesselrath, Berlin/New York 1991

Kerkhof

R. Kerkhof, Dorische Posse, Epicharm und Attische Komö­ die, M chn.—Lpz. 2001

Koen

Gregorius Corinthius, De dialectis ... illustr. G. Koen, Ludg. Bat. 1766

Kruseman

Epicharmi Fragmenta coll. H. Polman Kruseman, Harlemi 1834

Latte De salt.

Kurt Latte, De saltationibus Graecorum capita quinque, Giessen 1913

Lloyd-Jones Acad. Pap. (I)

Greek Epic, Lyric, and Tragedy, The Academic Papers of Sir Hugh Lloyd-Jones, Oxf. 1990

Lobeck Agl.

Chr. Aug. Lobeck Aglaophamus sive de theologiae mysticae Graecorum causis libri tres, Regimontii Pruss. 1829 Paralipomena grammaticae Graecae, Lips. 1837 Phrynichi eclogae nominum et verborum Atticorum, Lips. 1820 Pathologiae sermonis Graeci prolegomena. Lips. 1843 Sophoclis Ajax, Lips. '1809, 21835, 31866

Parai. Phryn. Prol. Path. Soph. Ai. Lorenz

A. 0 . F. Lorenz, Leben und Schriften des Koers Epicharmos, Berlin 1864

Madvig Adv.

J. N. Madvig, Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos, I - I I I , Hauniae 1871-1884

Manni Piraino

Maria Teresa Manni Piraino, Iscrizioni greche lapidarie del museo di Palermo, Palermo 1973

Meineke 1843

Aug. Meineke vid. supra FCG Philologicarum exercitationum in Athenaei deipnosophistas specimen 1, Berlin 1843 specimen 2, Berlin 1846 Analecta critica ad Athenaei Deipnosophistas, Lips. 1867 Menandri et Philemonis reliquiae, Berol. 1823 Theocritus, Bion, Moschus, 3Berol. 1856

1846 Anal. Ath. Men. et Phil. Theocr.3 Joh. Meyer

Joh. Meyer, Emendationes et observationes in novissimam Athenaei editionem, progr. Regensb. 1897

Mill(er) Mèi.

E. Miller, Mélanges de littérature grecque, Paris 1868

Moessner

O. Moessner, Die Mythologie in der dorischen und altatti­ schen Komödie, Diss. Erlangen 1907

Mullach

Fragmenta philosophorum Graecorum coll. F. G. A. Mullachius, Par. 1860

Nauck ms. Trag. diet. ind.

vid. ZPE 128 (1999) 29 sq. Tragicae dictionis index spectans ad tragicorum Graeco­ rum fragmenta, Petropoli 1892

Nesselrath Par.

H.-G. Nesselrath, Lukians Parasitendialog, Berlin/New York 1985

Nestle

W. Nestle, Untersuchungen über die philosophischen Quellen des Euripides, Phil. Suppi. VIII (1899-1901) p. 557-656 (Epicharmos p. 601—628)

Nilsson Gr. Feste

M. P. Nilsson Griechische Feste von religiöser Bedeutung mit Aus­ schluß der attischen, Leipzig 1906 Geschichte der griechischen Religion, München, I3 1967, II3 1974

GGR

O’Conn.

J. B. O’Connor, Chapters in the history of actors and acting in ancient Greece together with a prosopographia histrio­ num Graecorum, diss. Princeton, Chicago 1908

Olivieri2

A. Olivieri, Frammenti della Commedia Greca e del Mimo nella Sicilia e nella Magna Grecia I. Frammenti della Commedia Dorica Siciliana, Napoli 21946 IL Frammenti della Commedia Fliacica, Napoli 21947

Otto

A. Otto, Die Sprichwörter und sprichwörtlichen Redensar­ ten der Römer, Leipzig 1890

Overb.

J. Overbeck, Die antiken Schriftquellen zur Geschichte der bildenden Künste bei den Griechen, Leipzig 1868

Page

vid. GLP

Peppink Obs.

S. P. Peppink, Observationes in Athenaei Deipnosophistas, Lugd. Bat. 1936

Pfeiffer Hist.

R. Pfeiffer, History of classical Scholarship from the begin­ nings to the end of the Hellenistic Age, Oxf. 1968

Pick.-Cambr. Dith. Trag. Com.

(Sir) Arthur Pickard-Cambridge, Dithyramb, Tragedy and Comedy, Oxf. 1927 (2nd ed. by T. B. L. Webster 1962)

Pierson Moer.

Moeris Atticista. Lexicon Atticum, ed. J. Piersonus, Lugd. Bat. 1759

Porson Adv. Praef. Hec.

R. Porson Adversaria, Cantabr. 1812 Euripidis Hecuba. Supplementum Praefationis, Lond. 1808 [1811]

Preg.

Th. Preger, Inscriptiones Graecae Metricae ex scriptoribus praeter Anthologiam collectae, Lips. 1891

Preller-Robert

L. Preller, Griechische Mythologie, 4. Aufl. von Carl Ro­ bert, Berlin 1894

Raderai. Frösche2

L. Radermacher, Aristophanes’ Frösche, Wien/Leipzig 1923, 2. Aufl. von W. Kraus 1954 (SB Wien 198,4)

Rehdantz—Blass Ind.

Demosthenes, neun Philippische Reden, erkl. von C. Reh­ dantz, II 2 Indices, 4. verb. Aufl. von Fr. Blass, Leipzig 1886

Reisig Coni.

C. Reisig, Coniectanea in Aristophanem, Lips. 1816

Reitz. Gesch. gr. Et.

R. Reitzenstein, Geschichte der griechischen Etymologika, Leipzig 1897

Richards

H. Richards, Aristophanes and Others, London 1909

Robert Heldensage

C. Robert, Die griechische Heldensage, Berlin 1920—1926

Rohde Gr. Rom.3

Erwin Rohde Der griechische Roman und seine Vorläufer, 3Leipzig 1914 Psyche. Seelencult und Unsterblichkeitsglaube der Grie­ chen, 2Freiburg 1898

Psyche2

Ruhnk. Tim.2

Timaeus Sophista, Lexicon vocum Platonicarum, ed. D. Ruhnkenius, Ludg. Bat. 21789

Salis

A. von Salis, De Doriensium ludorum in comoedia Attica vestigiis, diss. Basii. 1905

Schmid

Wilhelm Schmid, Geschichte der griechischen Literatur (Handb. d. Altertumswiss. VII 1), München I 1 (1929)

V. Schmidt Herond.

Volkmar Schmidt, Sprachliche Untersuchungen zu Herondas, Berlin 1968

Schulze Qu. ep.

Wilhelm Schulze, Quaestiones epicae, Gueterslohae 1892

Schwyzer

E. Schwyzer (— A. Debrunner), Griechische Grammatik, München 1939—1950

Fel. Solmsen

Fel. Solmsen, Untersuchungen zur griechischen Laut- und Verslehre, Straßb. 1901

Sommerbrodt

E. Sommerbrodt, De phlyacographis Graecis, diss. Vratisl. 1875

Spyridonidou-Skarsouli

Maria Spyridonidou-Skarsouli, Der erste Teil der fünften Athos-Sammlung griechischer Sprichwörter, Berlin/New York 1995

Stephan.

I. E. Stephanis, Διονυσιακοί Τεχνΐται, Heraklion 1988

Str(ecker)

C. Strecker, De Lycophrone Euphronio Eratosthene comi­ corum interpretibus, diss. Gryphisw. 1884

Susemihl

Fr. Susemihl, Geschichte der griechischen Litteratur in der Alexandrinerzeit, Leipzig 1891 —1892

Taplin (Comic Angels)

O. Taplin, Comic Angels and Other Approaches to Greek Drama through Vase-Paintings, Oxf. 1993

Thompson Fishes

D ’Aicy W. Thompson, A glossary of Greek Fishes, London 1947

Thumb-Kieckers

A. Thumb, Handbuch der griechischen Dialekte 1,2. erwei­ terte Auflage von E. Kieckers, Hdb. 1932

Tichy

Eva Tichy, Onomatopoetische Verbalbildungen des Griechi­ schen, Wien 1983 (SB 409,14)

Tosi Diz. delle Sent.

R. Tosi, Dizionario delle Sentenze Latine e Greche, Milano 1991

Toup Emend.

Jon. Toup, Emendationes in Suidam et Hesychium et alios lexicographos Graecos, Oxon. 1790

Tsants.

K. Tsantsanoglou, New fragments of Greek Literature from the Lexicon o f Photius, Ά θήναι 1984

Usener Epic.

H. Usener, Epicurea, Lips. 1887

Vahlen

Ennianae poesis reliquiae, ed. Ioh. Vahlen, 2Lips. 1903

Valck. Theocr. (1773)

L. C. Valckenaer Theocriti Decern Eidyllia ... eiusdemque Adoniaz. uberi­ oribus adnotationibus, Lugd. Bat. 1773 Theocriti Bionis et Moschi carmina bucolica, Lugd. Bat. 1781

Theocr. (1781)

Voelker

E. Voelker, Rhinthonis fragmenta, diss. H ai, Halis Saxonum (et Lips.) 1887

Wachsmuth Stud.

C. Wachsmuth, Studien zu den griechischen Florilegien, Berlin 1882

Wack. Vorl. üb. Synt.

Jacob Wackemagel, Vorlesungen über Syntax, 2Basel 1926-1928

Wagner Symb.

R. J. Th. Wagner, Symbolarum ad comicorum Graecorum historiam criticam capita quattuor, diss. Lips. 1905

Walde-Hofmann

Lateinisches Etymologisches Wörterbuch von A. Walde, 3., neubearbeitete Auflage von J. B. Hofmann, Heidelberg 1938-1954

Wehrli Motivstud.

Fr. Wehrli, Motivstudien zur griechischen Komödie, Zürich/Leipzig 1936

Welcker

F. G. Welcker, Epicharmos, Kl. Schriften I p. 271-356 [a. 1830-1835], Bonn 1844

Wil.

U. de Wilamowitz-Moellendorff (vid. voi. IV praef. p. vii)

Woelke Batrachom.

H. Wölke, Untersuchungen zur Batrachomyomachie, Mei­ senheim am Glan 1978

Wuensch

R. Wuensch, Zu Sophrons Tal yuvaùcsc αϊ τάν θεόν φαντι έξελάν, Jb. cl. Ph. Suppi. 27 (1902) 111-122

COMOEDIA DORICA

DE COMOEDIA DORICA 1. Arist. poet. 3 p. 1448a 30 αντιποιούνται τήο τε τραγωιδίαο καί τήο κωμωιδίάο οί Δωριεΐο (τήο μέν γάρ κωμωιδίάο οί Μ εγαρεΐο οΐ τε ένταΰθα ώο έπί τήο παρ’ αύτοϊο δημοκρατίαο γενομένηο καί οί εκ Οικελίαο, έκεΐθεν γάρ ήν Έπίχαρμοο ό ποιητής πολλώι πρότεροο ών Χιωνίδου καί Μάγνητοο, καί τήο τραγωιδίαο ενιοι των έν Πελοποννήοωι) 5 ποιούμενοι τά ονόματα οημεϊον αυτοί μέν γάρ κώμαο τάο περιοικίδαο καλείν φαοιν, Ά θηναίουο δέ δήμουο, ώο κωμωιδούο ούκ άπό τοΰ κωμάζειν λεχθένταο άλλα τήι κατά κώμαο πλάνηι άτιμαζομένουο έκ τοΰ άοτεωο, καί τό ποιείν αυτοί μέν δράν, Άθηναίουο δέ πράττειν προοαγορεύειν 2sq. vid. test. 6—17 3 Epich. test. 4 4 Chion, test. 2, Magn. test. 2 5 αυτοί Spengel: ουτοι Ξ 5sq. Άθηναίουο anon, in ed. Oxon. a. 1760: -αϊοι Ξ

LACEDAEMONII 2. Athen. XIV p. 621 D παρά δέ Λακεδαιμονίοιο κωμικήο παιδιάο ήν τιο τρόποο παλαιόο, ώο φηοι Cmcißioc (595 F 7 Jac.), ούκ άγαν οπουδαΐοο, άτε δή κάν τούτοιο τό λιτόν τήο Οιάρτηο μεταδιωκούοηο. έμιμείτο γάρ τιο έν εότελεί τήι λέξει κλέπτοντάο τιναο οπώραν ή ξενικόν ιατρόν τοιαυτί λέγοντα, ώο Α λέξιο έν Μανδραγοριζομένηι διά τούτων 5 παρίοτηοιν (fr. 146)· ... εκαλούντο δ’ οί μετιόντεο τήν τοιαύτην παιδιάν παρά τοΐο Λάκωοι δικηλιοταί, ώο άν τιο οκευοποιούο είπηι καί μιμητάο. τοΰ δέ εΐδουο των δικηλιοτών πολλαί κατά τόπουο εΐοί προοηγορίαι- Cικυώvιoι μέν γάρ φαλλοφόρουο αύτούο καλοΰοιν, άλλοι δ’ αύτοκαβδάλουο, οί δέ φλύακαο, ώο Ιτα λο ί, οοφιοτάο δέ οί πολλοί, Θηβαίοι δέ καί τά πολλά ίδίωο όνομάζειν είωθότεο έθελοντάο. hinc Eust. in II. p. 884,23 6 δικηλιοταί A: δεικ- CE (Eust.): δ(ε)ικελίκται vel -ηλικταί dubitanter Jacoby vid. test. 3—5 7 de incertae regionis phallophoris Semus Delius 396 F 24 Jac., ad Sicyonios Anth. Pal. XI 32 (Honest, epigr. 8 G.-P.) rettulit Kaibel p. 75, ad fab. sat. Gow-Page Gari. II p. 305, al. 8 de αύτοκαβδ. vid. Sem. 1.1. et ad Eup. fr. 192, 195 sqq., de phlyacibus infra p. 259 8 sq. καί τά πολλά ίδίωο όνομάζειν είωθότεο έθελοντάο Α: έθελοντάο, οΐ τά πολλά ίδ. όνομάζοντεο καινουργοΰοι κατά τάο φωνάο CE: fort, κάλλα πολλά ίδ. όνομάζειν είωθότεο έθελοντάο Kaibel in ed. Athen, (cf. Arist. poet. 5 p. 1449b 2) 3. Sud. c 859 de Sosibii opere Π ερί των μιμηλών «τών>? Jacoby III b ii p. 404) έν Λακωνικήι ίοτορουμένων παλαιών, 595 Τ 1 Jac. (codd. AGFVM) έν τούτοιο δέ ίοτορεί καί τοΰτο, ότι είδόο τι κωμωιδίάο έοτί καλούμενον δικηλιοτών (δεικ- G, Μ ex corr.) καί μιμηλών. δ 1098 δικηλιοτών καί μιμηλών- είδόο έοτι κωμωιδίάο, ώο φηοι Ccocißioc ό Λάκων

DE COMOEDIA DORICA 4. Hesych. δ 1821 δίκηλον φάομα. όψια εϊδωλον. μίμημα (cf. Tim. lex. Plat. ed. Ruhnk.2 p. 85, Theod. ad Phot, δ 101). δθεν και ό μιμολόγοο παρά Λάκωοι δικηλίκταο (δίκην λίκταο cod., coir. Mus.), δ 453 = Et. magn. ρ. 260,42 δεικηλισιαί (δεικελ- codd., corr. Valesius)· μιμηταί παρά Λάκωοι. Schol. Apoll. Rhod. I 745/6 a δικηλιοτάο (-ixac cod., corr. Keil) δέ roue οκωπτικούο roùc εν τώι οκώπτειν άπομιμουμένουο rivàc άλλουο 5. Plut. vit. Ages. 21,8 (apophth. Lac., Ages. 57 p. 212 E) Καλλιππίδηο ό των τραγωιδιών ύποκριτήο (274 O’Corni. = 1348 Stephan.) όνομα καί δόξαν έχων έν tote Έ λ λ η α καί οπουδαζόμενοο ύπό πάντων ... εϊπεν ,,ούκ έπιγινώεκειο με, ώ βααλεϋ;“ κάκεΐνοο άποβλέψαο πράο αυτόν εϊπ εν ,,άλλ’ ου τύγ’ ècci Καλλιππίδαο ό δεικηλίκταο;“ οΰτω δέ Λακεδαι5 μόνιοι roùc μίμουο καλοϋοι. tamquam proverbium explicat Apost. XIII 66 (επί μίμων καί υποκριτών οοβαρών) 1 Καλλιππίδαο apophth. ΦΕ 3 ώ βααλεϋ, ούδ’ ήκουοαο öctic είμί;“ ό δ’ ΆγηοίXaoc apophth. 4 εϊπεν vit. S, Υ praeter Ν: om. apophth., vit. N τύγ’ ècci Ziegler: τύ ècci apophth.: cóy’ ècci vit. Υ: ουγεντι vit. S δεικηλίκταο apophth. ΦΠ, δικηλFZgX, vit. Υ, δικηνλ- vit. S in marg.: δικηδιάκταο vit. S MEGARENSES 6. Arist. poet. 3 p. 1448a 31, vid. supra test. 1. Kerkhof p. 13sqq. 7. Arist. eth. Nie. IV 6 p. 1123a 21 ó ... ßävaucoc ... èv ... rote μικροΐα των δαπανημάτων πολλά άναλίοκει καί λαμπρύνεται παρά μέλοε, οϊον ... κωμωιδοΐο χορηγών έν τήι παρόδωι πορφύραν είαρέρων, ώσπερ οί Μ εγαρεϊσ Anon. ad loc., CAG XX ρ. 186,9 Heylb. ούνηθεε έν κωμωιδίαι παραπετάοματα δέρρειο ποιεϊν, ού πορφυρίδαο (vid. ad Phorm. test. 5 1,4). Μυρτίλοο έν Τιτανόπαια (fr. 1) * * * το δείν’, άκούειο; : : Η ράκλειο, τουτ’ εσα coi / τό οκώμμ’ άοελγέο καί Μ εγαρικόν καί αρόδρα / ψυχρόν, f γελάε òpàic τά παιδία (Eup. fr. 261). διασύρονται γάρ οί Μεγαρεΐο έν κωμωιδίαι, έπεί καί αντιποιούνται αύτήο obe παρ’ αύτοΐο πρώτον εύρεθείςηο (cf. test. 1), ει γε καί Coucapioov ό κατάρξαο κωμωιδίαε Μεγαρεύο (Sus. test. 10). àie φορτικοί τοίνυν καί ψυχροί διαβάλλονται καί πορφυρίδι χρώμενοι ίο έν τήι παρόδωι. καί γοΰν (γάρ Kaibel) Άριστοφάνηο έπιοκώπτων αύτούο λέγει που (Vesp. 57) μηδ’ αυ γέλωτα Μ εγαρόθεν κεκλημένον (κεκλεμμ- codd. Ar.), άλλα καί Έκφαντίδηο παλαιότατοο ποιητήο τών αρχαίων φηεί (fr. 3) Μεγαρικήο κωμωιδίαο | άσμα δίειμαι f / αίοχυνόμενοο τό δράμα Μ εγαρικόν ποιεϊν. δείκνυται γάρ έκ πάντων τούτων δτι Μεγαρεΐο τήο κωμωιδίαο εύρεταί vid. ad Myrt., Eup., Ecph. fragmenta allata et ad Theop. fr. 3. Kerkhof p. 17 sqq. 8. Schol. Ar. Vesp. 57 b Μ εγαρόθεν ή ώο ποιητών δντων τινών άπό Μεγαρίδοο άμούοων καί άφυώο οκωπτόντων ή ώο τών Μ εγαρέων γελώντων καί άλλωο φορτικώο γελοιαζόντων. Εΰπολιε Προοπαλτίοισ (fr. 261,2) 9. Prov. Bodl. 285 γέλωο Μ εγαρικόσ επί τών άώρωο θρυπτομένων. ήκμαεε γάρ έπί χρόνον ή Μεγαρική κωμωιδία, ήν ’Αθηναίοι καταμωκώμενοι έγέλων (brevius Diogen. Ill 88 = Apost. V 29, Sud. γ 115). Hesych. γ 317 γέλωο Μ εγαρικόσ ό οκωπτικόο

Testimonia

5

COYCAPIHN 10. vid. voi. VII p. 661-665. Kerkhof p. 4 0 -5 0 MAICQN 11. Athen. XIV p. 659 A —C έκάλουν οί παλαιοί tòv μέν πολιτικόν μάγειρον Maiccova, τον δ’ έκτόπιον Τέττιγα. Χρύαπποο δ’ ό φιλόσοφος (SVF III ρ. 200,28 Am.) τον Maiccova από του μαοάοθαι οΐεται κεκλήοθαι, οίον τον αμαθή καί πράο γαοτέρα νενευκότα, άγνοών δτι Μαίοων γέγονεν κωμωιδίαο όποκρίτηο (325 O’Conn. = 1594 Stephan.) Μεγαρεύε τό 5 γένοο, oc καί τό προοωπεΐον εόρε τό άπ’ αυτού καλούμενον Maiccova, eòe ’Αριστοφάνη φηοίν ό Βυζάντιος έν τώι Π ερί προσώπων (fr. 363 SL), εύρεΐν αύτόν φάσκων καί τό του θεράποντος πρόοωπον καί τό του μαγείρου, καί εικότως καί τά τούτοισ πρέποντα σκώμματα καλείται Μαιοωνικά ... τόν δέ Maiccova (μάςωνα cod.) Πολέμων έν toìc πράο Τίμαιον (fr. 46 Pr.) έκ των έν Ο κ ελ ία ι φηοίν είναι Μ εγάρων (-ρέων cod., corr. Schweigh.) ίο καί ούκ έκ των Nicaicov. hinc Eust. in Od. p. 1751,55 12. Fest. p. 118,23 L. Maeson persona comica appellatur, aut coci, aut nautae, aut eius generis, dici (var. lect. dicitur) ab inventore eius Maesone comoedo, ut ait Aristophanes gramma­ ticus (fr. 363 SI.) 13. Hesych. μ 96 Μ αίαον μάγειρον (-ιον c o d .), άλλοι βορόν, από του μαοάοθαι (pacccod.). τ 671 τέττιξ ... παρά ’A rm an e οί των μαγείρων ύπηρέται ξένοι, οί δέ έντόπιοι Maiccovec. vid. etiam μ 1759 (fr. adesp. 392) 14. Poll. IV 148 δούλων πρόσωπα κωμικά ... θεράπων Μαίοων (μέςων FC, μαίων Α, corr. Bekker), θεράπων Τέττιξ. 150 ό δέ Μαίοων (μέσων FC, μαίων Α) θεράπων (accedit S) φαλακρόο πυρρόο έσπν (φ.π. έ. om. FSC), ό δέ θεράπων (ό δέ θ. om. FSC) Τέττιξ φαλακρόο μ έλα ς δύο ή τρία βοσψύχια μέλανα (μέλ. om. FS) επικείμενος καί όμοια έν τώι γενείωι, διάοτροφοο τήν όψιν 15. Philod. rhet. IV, voi. I p . 189 Sudh. (Pap. Here. 1007, col. viia 13, vid. Gigante Cron. Ere. 1,1971,66) τόν τρό[πον] τούτον, όν διά των [παραδειγμάτων oikoc ύπέδειξεν, ό εκαπανεύε καί Μαίοων μόνοο λαλεΐ. de loco obscuro Π. παρρηα col. xiib 3 (p. 52 Oliv.) [χ]αλ[ε]kòc γάρ ό Μαίοων φρε[ν]ούμενοο καί έπάγει τού χωρίου vid. Gigante p. 67 sq. 16. Diogen. Π. παροιμιών, CPG I p. 178,6 Μαιοωνική παροιμία a Schneidewino refertur ad versum mire Maesoni Megarensi ascriptum άντ’ εΰεργεοίηο Άγαμέμνονα δήοαν ’Αχαιοί, vid. Buehler ad Zenob. II 58; de Maesone etiam Kerkhof p. 30—38 TOAYNOC 17. Et. gen. AB (Et. magn. p. 761,46) Τολύνιον τό καλούμενον Κρατίνειον μέτρον πο­ λυσύνθετον. καλείται καί Τολύνιον από τού Μ εγαρέως Τολύνου- έστι δέ προγενέοτεροο Κρατίνου vid. ad Cratin. fr. 361

ARISTOXENUS (saec. VI) 1. Heph. ench. 8,3 (π. άναπαιοτικοϋ) p. 25,12 Consbr. Άριοτόξενοε δέ ό Οελινούντιοο Ε πιχάρμου πρεοβύτεροο έγένετο ποιητήο, οΰ καί αύτόε Έπίχαρμοο μνημονεύει έν Λόγωι καί Λογίναι (fr. 77)· οί toùc ίάμβουο καί τον f άριοτον τρόπον, δν πράτοο είσηγήεαθ’ Ώριοτόξενοο 2. a. Euseb. (Hieron.) Ol. 29,1 (a. 664/3) p. 94b, 15 Helm Archilochus et Simonides et Aristoxenus musicus {et A. mus. om. Arm.) inlustres habentur

b. Sync. p. 252,22 Mossh. Ά ρχίλοχοε καί Οιμωνίδηο καί Άρισυόξενοο οί μουακοί έγνωρίζοντο e. Cyrill. Alex. c. Iui. 12 (PG lxxvi p. 520 D) είκοοτήι τρίτηι Ό λυμπιάδι (a. 722/18) (pad. γενέοθαι ’Α ρχίλοχον ... είκοοτήι έννάτηι Ό λυμπιάδι (a. 664/0) Ίππώνακτα ... καί τον μουσικόν ’Αριστόξενον Eusebius cum Siculo poeta Aristoxenum 'm usicum ’ Tarentinum turpiter commiscuit, in aetate quoque computanda socordiae sibi crimen fecit, cum Ol. 29 ne condita quidem fuisset Selinus Aristoxeni patria, quo Megarenses Hyblaeos coloniam deduxisse a. 628 Thucydides (VI 4,2), a. 651 Diodorus (XIII 59,4) tradit. 'Aristoxenum comicum poetam fuisse nemo tradidit, iambos et tetrametros fecisse probabile est. Hephaestionis doctrina videtur ex Apol­ lodori ad Epicharmi verba commentario fluxisse, qui de patria poetae incertum est utrum Epicharmo an alio auctore usus sit. apud Eusebium non aetate sed simili carminum genere aequales poetae compositi sunt, comicis Aristoxenum adscripsit qui versum tetrametrum anapaesticum ei adfinxit’ Kaibel. fictum esse versum Wil. Herrn. 9 (1875) 3342 coniecerat, negavit Crusius CPG Suppi. IV (1892) p. 278 et V (1910) p. 592, qui ex Epicharmo priscum comoediae auctorem laudante sumptum putat, inter iambographos recepit West, IEG II p. 45 sq. (cf. Stud, in Gr. El. and Iamb. p. 34 sq.) E. Heitz ap. K. O. Mueller, Gesch. d. gr. Litt. II (41882) p. 64' Bergk Gr. Lit. IV (1887) p. 2 - 4 Kaibel RE II 1 (1895) 1056 (Aristoxenos nr. 5) et CGF p. 87 Schmid 1 1 p. 638. 647

Incerta fabula

7

In certae fab u lae (?) fragm entum 1

rie άλαζονίαν πλείσταν παρέχει των ανθρώπων; τοί μαντείο Heph. ench. 8,3 ρ. 25,17 (post test. 1) καί τούτου τοίνυν του Άριοτοξένου μνημονεύεται τινα τούτωι τώι μέτρωι γεγραμμένα· t i c ---- μαντείο. Choerob. ad loc., ρ. 234,12 φέρει τήν χρήοιν τοΰ Άριοτοξένου, δτι έοτι τετράμετρον καταληκτικόν sic ουλλαβήν· τίο ---- μαν­ τείο. Gramm, ignot. in cod. Hamb. gr. 1 apud Nauck, Lex. Vind. p. 269,5 (of. Plat. fr. 223) αλαζονεία καί τίο ---- ανθρώπων. Άριοτόξενοο άλαζονίαν Heph. AD, Choerob. (τό δ’ άλαζονίαν διά του Ιώτα ... όφεΐλον είναι δίφθογ­ γον από τοΰ άλαζονεύω, ώο τό ρητορεύω ρητορεία, κολακεύω κολακεία): -είαν Heph. I: -ίαο Gramm. Hamb. πλείοταν Heph. AI, Choerob. U: πλεϊοτα Gramm. Hamb.: πλείοτοιο Choerob. K: om. Heph. D παρέχει om. Choerob. K to i Heph.: oi Choerob. pergit Heph. τό μέντοι τον οπονδειον έχον, άλλα μή τον άνάπαιοτον παραλήγοντα είοίν οΐ Λακωνικόν καλοΰοι, προφερόμενοι παράδειγμα τό (PMG 857) άγετ’ ώ Cnäρταο ένο­ πλοι κούροι ποτΐ τάν Ά ρεω ο κίναοιν. sequitur Cratin. fr. 143 vid. ad Anaxandr. fr. 50 et cf. Epich. fr. 9

EPICHARMUS (saec. V W ) 1. Sud. ε 2766 (codd. AGITFVM) Έπίχαρμοο, Τιτύρου (-ρρου A) ή Χιμάρου (Χειμάρ­ ρου Α, -άρου cett., corr. Bemhardy) καί Οηκίδοο (C ik - codd., coit. Bemhardy), Ουρακούcioc ή έκ πόλεωα Kpactoß των Οικανών öc ευρε τήν κωμωιδίαν έν CupaKoùcaic (-ccaic AM) άμα Φόρμωι. έδίδαξε δέ δράματα νβ', dic δέ Λύκων φηοί λε'. τινέο δέ αυτόν Κώιον ανέγραψαν, των μετά Κάδμου είο Οικελίαν μετοικηοάντων, άλλοι Càpiov, άλλοι Μεγαρέα (-άρων codd., corr. Kaibel) των έν Ο κ ελίαι. ήν δέ (των add. A) προ των Περσικών ετη εξ (a. 486/5 vel 485/4), διδάσκων έν Οιρακούεαιε (-ccaic AM)· έν δέ Άθήναιο Ευέτηο καί Εΰξενίδηε (Εύεξεν- Α) καί Μύλλοο (Μΰλοε Α, Μύλοε cett.) έπεδείκνυντο. (ούτοε εύρετήε καί των μακρών στοιχείων η καί ω in marg. add. IVM). καί Έ πιχάρμειοε λόγοο, τοΰ Ε πιχάρμου 1 sq. parentes ficti; patris nomen diversum est in test. 9,1, de matris nomine vid. ad fr. 123 2sq. de Syracusano vid. test. 18. 20. 28. 29 et fr. 66. 161. 214 (Max. Tyr.). *292, de Crasto patria Steph. Byz. p. 382,13 Kpacróc, πόλιο Οικελίαε των Οικανών Φίλιοιοο Οικελικών ιγ' (556 F 44 Jac.). έκ ταύτηε ήν Έπίχαρμοο ό κωμικόο καί Λαίσ ή έταίρα, dic Νεάνθηο έν τώι περί ενδόξων άνδρών (84 F 13 Jac.). έχει δέ ή πόλιο εύπρεπεοτάταο γυναίκαο, dic Φιλήμων (fr. 182) 3 ό τάν κωμωιδίαν ευρών Έπίχαρμοο in Theocriti epigrammate (test. 18) civis Syracusanus est. comoediam in Sicilia inventam memorat Solin. 5,13 (inde Isid. orig. XIV 6,33). Schol. Dion. Thr., G rG r I 3 p. 475,20 Hilg. (Proleg. de com. XVIIIb 3,12 p. 74 Kost.) εύρέθη ή μέν τραγωιδία υπό Θέσπιδόο τινοο ’Αθηναίου, ή δέ κωμωιδία υπό Ε πιχάρμου έν Ο κελίαι, καί ό ΐαμβοε υπό Coucapioivoc (test. 11) 4 de Phormo sive Phormide vid. eius test. 1 (p. 174) et infra test. 5 Lyconem Iasensem qui de vita Pythago­ rica scripsit (Athen. X p. 418 E) agnoscit Bergk Rei. p. 149, Peripateticum Lorenz p. 147; Lycophronis nomen latere susp. Kaibel de fabularum numero vid. test. 6,8 4sq. cf. test. 9,3. Diomed. De poem. (art. gramm. Ill), G rL I p. 489,8 (codd. ABM; Proleg. de com. XXIV 2,58 p. 121 Kost.) sunt qui velint Epicharmum in Co insula (in cum insulae M, in clioum insule B) exulantem primum hoc carmen frequentasse, et sic a Coo (choo B, Co Keil) comoe­ diam dici de Cadmo Hdt. VII 164,1 5 Samium ut Pythagorae sectatorem (Kaibel RE p. 40,52—65), vid. ad test. 9,3 sq. de Megarensi vid. test. 4 6 de aetate vid. test. 4 et 6 a,7, de Euete et Euxenide voi. V p. 276. 544, de Mullo voi. VII p. 28 8sq. cum codd. IVM additamento cf. test 28 9 fort, idem atque ό αύξόμενοε Xóyoc, vid. fr. 1362 2. Sud. δ 338 Δεινόλοχοο, CupaKoùcioc ή Άκραγαντΐνοο, κωμικόα ήν έπί τήο ογ' Ό λυμπιάδοο (a. 488/4), oiòc Επιχάρμου, ebe δέ τινεο, μαθητήο κτλ. (vid. infra p. 177, Dinol. test. 1) Epicharmi ανταγωνιστήν Dinolochum vocat Aelianus nat. an. VI 51 (Dinol. test. 2). vid. Arnott Alex. p. 12sq.

Testimonia

9

3. Plat. Theaet. p. 152 E écti ... ούδέποτ’ ούδέν, αεί δέ γίγνεται. καί περί τούτου πάντεο έξήο οί εοφοί πλήν Παρμενίδου ευμφερέεθων (var. lect. -φέρεοθον, -φέρονται), Πρωταγόpac τε καί 'Ηράκλειτου καί Έμπεδοκλήο, καί των ποιητών οΐ άκροι τήο ποιήεεωο έκατέpac, κωμωιδίαο μέν Έπίχαρμοο, τραγωιδίαο δέ Ό μηροο. vid. fr. 136 Ael. Aristid. or. 4,47 L.—B. άλλ’ Επίχαρμου δήτα δικαίωο αύτώι (Platoni) κωμωιδίαε άκροο, ώι ταϋτα άριστα φαίην έγωγε έχειν öca τήο φωνής τήο ’Αττικής έσπν έγγυτάτω 4. Arist. poet. 3 p. 1448“ 30 (De com. Dor. test. 1, supra p. 3) αντιποιούνται rqc τε τραγωιδίαε καί τής κωμωιδίαε οί Δωριεϊσ τήο μέν γάρ κωμωιδίαε οί Μεγαρεΐο οϊ τε ενταύθα (vid. ad Ecph. fr. 3) cbc έπί τήε παρ’ αύτοΐο δημοκρατίας γενομένηο καί οί έκ Οικελίαο, έκείθεν γάρ ήν Ε πίχαρμος ό ποιητής πολλώι πρότεροο ών Χιωνίδου (test. 2) καί Μάγνητοο (test. 2) Sud. μ 20 Μάγνηο (test. 1) ... επιβάλλει δ’ Έ πιχάρμωι véoc πρεοβύτηι (cf. φ 441 [Philoch. 328 Τ 1 Jac.] έπιβαλείν πρεοβύτηι νέον δντα, Vit. Pind. Ambr., I p. 2,21 Drachm, επέβαλλε δέ toÌ c χρόνοιο Οιμωνίδηι [-ου ήι codd.] νεώτεροο πρεοβυτέρωι) de Epi­ charmo Megarensi vid. test. 1,5 et 9,4. Μέγαρά; index fabulae, p. 54. Ε πίχαρμος viri nomen in titulo s. V 1 urbis Selinuntis, Megarensium Hyblaeorum coloniae, Dubois nr. 76 5. Arist. poet. 5 p. 1449b 5 τό δέ μύθουο ποιεΐν [Ε πίχαρμ ος καί Φόρμα:} τό μέν εξ άρχήο έκ Οικελίαο ήλθε, των δέ Ά θήνηοιν Κράτης πρώτου ήρξεν άφέμενοο τήο ιαμβικής ΐδέαο καθόλου ποιεΐν λόγους καί μύθουο cf. test. 1,3. Themist. or. 27 p. 337 B κωμωιδία τό παλαιόν ήρξατο μέν έκ Οικελάκ;, έκείθεν γάρ ήστην Ε πίχαρμός τε καί Φόρμοο, κάλλιον δέ Ά θήναζε αινηυξήθη vid. Cratet. test. 5 et de Epicharmo atque Cratete Kerkhof p. 173—177 6. a. Anon. De com. (Proleg. de com. Ill) 9 p. 7 Kost, οί μέν ούν τήε αρχαίας κωμωιδίαο ποιηταί ούχ ύποθέοεωε άληθούο, άλλα παιδιδο εύτραπέλου γενόμενοι ζηλωταί toùc άγώvac έποίουν καί φέρεται αυτών πάντα τα δράματα τξε' cùv τοϊυ ψευδεπιγράφοια τούτων δέ είοιν άξιολογώτατοι Επίχαρμου, Μάγνηο (test. 3), Kparìvoc (test. 2 α), Κράτηε (test. 5 2 α), Φερεκράτηε (test. 2 α), Φρύνιχοο (test. 2), Εΰπολιο (test. 2 α), ’Apicrocpàvqc (test. 4). ( ’Επίχαρμος * * *>. ούτοο πρώτου τήν κωμωιδίαν διερριμμένην άνεκτήοατο πολλά προαριλοτεχνήοαα χρόνοιο δέ γέγονε κατά τήν ογ' ’Ολυμπιάδα (a. 488/4), τήι δέ ποιήσει γνωμικόο καί εύρετικόε καί φιλότεχνοα αοιζεται δέ αύτοΰ δράματα μ', έξ ών άντιλέγονται δ' 1 sqq. vid. Wil. Textg. d. gr. Lyr. p. 642 6 Ε πίχαρμ ος add. Dindorf, Έ πίχ. Ουρακόcioc Kaibel, sed potest Μεγαρεύο (τών έν Οικελίαι, cf. test. 1,5 sq. et 4) scriptum vel utraque origo commemorata fuisse 7 γέγονε floruit (Rohde, Kl. Sehr. I p. 180). cf. test. 1,6 8 cf. test. 1,4

b. Canones comicorum ed. Kroehnert (Canonesne poetarum scriptorum artificum per antiquitatem fuerunt?, diss. Regim. Pruss. 1897), tab. M cap. 4 (p. 6) = C cap. 10 (p. 12) κωμωιδοποιοί αρχαίας (αρχαίοι C) ζ'· Έπίχαρμοο, Kparìvoc (test. 2 b), Ευπολιο (test. 2 b), ’Αριστοφάνης (ad test. 4), Φερεκράτηε (test. 2 b), Κράτης (test. 2 b), Πλάτων (test. 2) vid. Kroehnert p. 26—30, F. Stein De Prodi chrestom., diss. Bonn. 1907, p. 31—34

EPICHARMUS 7. Marni. Par. 239 A 55 Jac. άφ’ ού 'Ιέρων Cupcncoucccòv έτυράννευοεν, έτη HHFIII, άρχοντοο Άθήνηοι Χά[ρ]ητοε (a. 472/1)· ήν δέ καί Έ πίχαρμοε ό ποιητήο κατά τούτον cf. test. 8 et fr. 96 8. Clem. Alex, ström. I 64,2 Ξενοφάνηο ό Κολοφώνιοσ ... δν φ η α Τίμαιοο (566 F 133 Jac.) κατά 'Ιέρωνα τον Ο κελίαο δυνάστην καί Επίχαρμον τον ποιητήν γεγονέναι c f test. 7 et fr. 143 9. Diog. Laert. VIII 78 (codd. BPF) Έ πίχαρμοο (om. B) Ήλοθαλοΰο (ηλ- B, ήλ- B2 F et γρ P3 in marg., ήλοθάλλουε P 1, Ή λιοθαλοΰο Kern, Φιλοθ- Herzog, Koische Forsch, u. Funde [1899] p. 202) K cüioc. καί oötoc ήκουοε Πυθαγόρου. τριμηνιαΐοσ δ’ υπάρχων άπηνέχθη τήο Οικελίαο sic Μέγαρα, εντεύθεν δ’ sic CupaKoócac, Άφάννασ Phot.: Άφάνηαο Antiatt. Ή ρ α κλ εΐ τώι Schneidewin, Eust. prooem. comm. Pind. (1837) p. 51: -είτωι Antiatt.: -εϊ Phot.