Valeri Maximi Facta et Dicta Memorabilia: Vol. I Libri I - VI [1998 ed.] 3519019167, 9783519019169

259 78 10MB

German Pages 476 Year 1998

Report DMCA / Copyright

DOWNLOAD FILE

Polecaj historie

Valeri Maximi Facta et Dicta Memorabilia: Vol. I Libri I - VI [1998 ed.]
 3519019167, 9783519019169

Table of contents :
Praefatio
Compendia
Capitula librorum
Liber I
Liber II
Liber III
Liber IV
Liber V
Liber VI

Citation preview

B I B L I O T H E C A SCRIPTORVM

GRAECORVM

ET

ROMANORVM

T E V B N E R I A N A

VALERI MAXIMI FACTA ET DICTA MEMORABILIA VOL. I LIBRI I-YI EDIDIT JOHN B R I S C O E

S T V T G A R D I A E ET LIPSIAE IN A E D I B V S B . G. T E V B N E R I M C M X C V I I I

Die Deutsche Bibliothek - CIP-Einheitsaufnahme Valerius : [Facta et dicta memorabilia] Valeri Maximi facta et dicta memorabilia / ed. John Briscoe. Stutgardiae ; Lipsiae : Teubner (Bibliotheca scriptorum Craecorum et Romanorum Teubneriana) Vol. 1. Libri I - V I . - 1998 ISBN 3-519-01916-7 Das Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und strafbar. Das gilt besonders für Vervielfältigungen, Ubersetzungen, Mikroverfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. © 1998 B. G. Teubner Stuttgart und Leipzig Printed in Germany Gesamtherstellung: Druckhaus „Thomas Müntzer", Bad Langensalza

SVMMARIVM Volumen I Praefatio Compendia Capitula librorum Liber I Liber II Liberili Liber IV Liber V Liber VI

VII XXXII 1 7 85 152 223 292 369

Volumen II Liber VII Liber VIII Liber IX Iuli Paridis epitoma Fragmentum de praenominibus Ianuari Nepotiani epitoma Concordantia ad Nepotianum Index nominum

435 495 566 638 794 800 847 852

PRAEFATIO 1. Codices primariae auctoritatis Codices Valeri Maximi plus octingenti - si translationes et commentarli numerandi sunt - supersunt, 1 quorum triginta ante a. 1200 scripti sunt.2 uetustissimi sunt duo codices saeculo nono exarati, Bern. bibl. ciuium 366 (A) et Flor. Med. Laur. Ashburnham 1899 (L). proximus est Bruxell. bibl. reg. 5336 (G), saeculo undécimo scriptus. A et L, codices propemodum aequales, uterque in Gallia septentrionali scriptus, textus simillimos exhibent; haud mirum est Kempf 3 eos fratres paene gemellos esse habendos iudicasse. quod ad G attinet, Schullian,4 quae per quinquaginta fere annos studio

* de compendiis XXXIII-XLII sqq.

in

adnotationibus

usurpatis

u.

pp.

1 catalogum instruxit Schullian, Miscellanea Augusto Campana (Padova, 1981), 695-728. codices Valeri diligentissime indagauit Carter in dissertatione Vniversitati Cantabrigiensi a. 1967 praesentata (The Manuscript Tradition of Valerius Maximus). hanc dissertationem, quae nunquam diuolgata est, Cantabrigiae in bibliotheca Vniuersitatis perlegi; aliquot locos ('Carter' cit.) laudo. 2 u. Münk Olsen, L'étude des auteurs classiques latins aux xi et xii siècles, 2 (Paris, 1985), 661-8. 3 u. Kempf, xxiii-xxvi. 4 CPh 1937, 349-59.

Vili

PRAEFATIO

traditionis Valerianae se dedidit et prima G esse codicem primariae auctoritatis uidit, adfirmauit G ab communi fonte AL non esse deriuatum. Marshall 5 tamen credit fontem codicis G (ueri simile uidetur G ipsum ab archetypo ALG non esse exaratum) tertium esse exemplar communis AL fontis. ego Schullian adsentior: nam multi sunt loci ubi G cum AL discrepai, et aut certum aut ueri simile est lectionem G ueram esse, saepe lectio G coniectura potuit esse, quamquam - sic Schullian credebat - haud ueri simile est omnes scribam G aut fontis eius excogitaturum fuisse, aliquot locos profero ubi lectionem ueram - aut uerae uicinam - in G coniecturam esse mihi minus ueri simile uidetur. 6 1.5.6 2.7.15 2.8.5 3.6.1 4.4.5 6.3.la

6.5.3, 7.2.6 7.6.5

ΚΑΤΩΒΑΟΙΑΕΑ 7 G : KATQbasilea AL Fuluio G : Furio AL P 8 ueriori G : iustiori A L diutius G : dium A c : diu muum L : diu militum L c semina spargentem G : semen aspergentem AL coepisti unus factus es ex Senonibus A c : sic, sed om. es G : coepit iunus factus exenonibus AL Tib. G : T. AL 9 id est G : idem A L

5 Texts and Transmission, ed. Reynolds (Oxford, 1983), 429. Carter (233-7) idem sensisse uidetur. 6 u. etiam Schullian, o.e. (adn. 4), 357-8. 7 de litteris Graecis u. pp. XXVIII-XXIX. 8 fortasse Fuluio uaria lectio erat, antiquitus tradita, transcripta in communem ALG fontem, sed a fonte A L non recepta. cf. 1.8.2 Burgoni G (in ras.) Ν : Tiogulini AL, 4.1.ext.7 (DIAOCCXDIA G : CCXDIA AL. 9 T. pro Tib. frequens est corruptio; minus ueri simile est scribam T. traditum correcturum fuisse.

PRAEFATIO

IX

Permulti etiam sunt loci ubi lectio uera in G et correctoribus A L - interdum uno modo - inuenitur, cum lectio falsa a librariis A L scripta erat, si error a correctoribus AL, utroque suo Marte, ut uidetur, tolli poterai, manifestum est non esse causam quin eadem correctio a G uel fonte eius excogitari non potuerit. sed cum tot habemus locos eius modi, malim credere G nonnunquam lectionem traditam, a fonte A L corruptam, seruasse. Stemma igitur sic constituendum esse uidetur:

G Sunt autem octodecim, nisi fallor, loci ubi L lectionem piane ueram, AG eundem errorem exhibent, e quibus 4.3.praef. uis habitat, bella gignuntur. fauentibus igitur (om. AG) 'maxime notabilis lectio est'10, haud facile est credere Valerium haec uerba non scripsisse. habitare sic alibi utitur noster (cf. 5.5.2, 8.1.damn.l, 8.9.ext.2, 9.5.ext.2), et, ut Michael Reeve me admonet, si librarius lacunam manifestam sarcire uoluisset, nil

10 Kempf, xxv.

X

PRAEFATIO 11

nisi fauentibus igitur scripsisset. cum tamen tam palici sint hi loci, haudquaquam conligi potest stemma hoc modo constituendum esse:

G

non possum igitur facere quin credam haec uerba, in margine communis fontis ALG scripta et in fontem AL transcripta, non recepta esse ab A et fonte G. haud scio an idem iudicandum sit de 1.1.16 tensa (templo AG), 4.5.2 Varrò (om. AG), quamquam librarius potuit 3.4.4 recordari, 7.8.7 Balbum. 4.5.3 C. (om. AG) facile potuit uterque scriba omitiere, alibi lectiones L e coniectura oriri potuerunt. 12 Si haec uera sunt, sequitur lectiones G, si cum AL discrepent, aequam auctoritatem possidere. nonnun-

11 iam dett. igitur pro Unguis scripserunt. Kempf (1854, 332) perperam dicit Andream Schottum, qui L sexto uel séptimo decimo saeculo legisse uidetur (u. Kempf, xxv adn. 1), indicasse codicem nil nisi fauentibus inter flagrai et Unguis exhibere; u. Schottum, Obseruationes humanae (Hanouiae, 1615), 168. 12 1.1.1 ciuitatem accepisset nomine, 1.5.3 obuenisset, 4.3.7 om. uasa, 4.7.ext.2 om. in, quae Kempf (xxiv) lectionibus A,

PRAEFATIO

XI

quam igitur, ubi Kempf, ut par erat, AL secutus est, lectionem G scribo. in apparatu haec feci: si AG aduersus L uel LG aduersus A in lectione certe uera consentiunt, lectionem falsam non cito, si tarnen AL aduersus G in lectione certe uera consentiunt, G cito, nisi ubi scriba ipse errorem correxit 13 nec lectio alia de re est citanda. consensum ALG α uoco. Schnetz,14 cui adsentitur Billanovich,15 erroribus in litteris transcribendis fretus, coniecit AL a codice insulari, quae dicitur, scriptura, fortasse Fuldae, exaratum esse, illius fontem fuisse codicem cum litteris maiusculis scriptum, si stemma recte constituí, ueri simile uidetur fontem G eadem fere aetate ac AL scriptum esse. 2. A, Seruatus Lupus et epitoma Iuli Paridis Primus Kempf, in editione a. 1854 diuolgata, codicem Bernensem antiquissimum codicum nostrorum esse uidit. iam a. 1828 Cardinalis Angelo Mai textum epitomae Valeri a Iulio Paride confectae, in codice Vat. Lat. 4929 (ff. 79 u -148 r ) seruatum, imprimendum curauit. 16 haud fefellit Kempf multas in A lectiones uarias, in marginibus uel super lineam scriptas, a Paride esse sumptas, et saepe correctorem id indicasse, u. (= uetustus\ sic piene semel), I uel I. Ρ (= Iulius Pa-

cum quo G consentit, praetulit, mihi non certe uera esse uidentur; u. apparatum ad loco; cf. 4.7.uu.22, 51 adnn. 13 u. p. XV. 14 1904, 4 - 9 . 15 Aevum 1956, 322-3; dissentit tarnen Carter, 25-43. 16 Scriptorum ueterum noua collectio (Romae), 3.

XII

PRAEFATIO

ris), ADB uel BR. uel br. (= (ad)breuiator), C.T. (= C. Titius; semel C. Titus) scribentem. 1 7 A L G lacunam habent post 1.1.4 comperit; sequuntur 1.4.ext.2 Deiotaro uero. In A manus recentior ( A 3 earn u o c o ) addidit earn Delphis portandam (corr. perferendam) curauif, idem, nisi Delphos, exhibent multi codices recentiores. 1 8 hanc lacunam expleuit editio M o g u n t i a e a. 1471 diuolgata, e p i t o m a m Paridis uiginti quattuor e x e m p l a praebens. 1 9 f o n s autem e o r u m n o n erat c o d e x Vaticanus, sed c o d e x aliqui Valeri ipsius, ab A deriuatus. n a m corrector codicis Bernensis haec exe m p l a e Paride sumpsit et textui Valeri s u o praemisit; h o d i e fragmenta tantum, partes l . l . e x t . 4 2 0 - 8 , 2.tit., 1, 3, 5, 3 . 2 - 4 supersunt. 2 1

17 u. Schnetz (1901), 16-17). etiam Λ uel .a. (= alter) scripsit. de C. Titio u. pp. X I X - X X . 18 u. p. XVI. 19 exempla etiam inueniuntur in editione Parisiis a. 1475 impressa, quae ab editione Moguntina deriuata est (Carter, 221). Aldus haec exempla editioni suae secundae a. 1502 praemisit. Cuspinianus ea in codice 'antiquissimo' Viennae inuenerat. Aldus scripsit 'quae omnibus in Italia Valerii Max. exemplaribus tarn impressis quam manu conscriptis deerant'. mirum est Torrenium, qui editione Moguntina utebatur, earn haec exempla continere non indicauisse. Kempf (1854, 51) Aldum ea primum suppleuisse credebat; Schullian (CTC, 5.254, 302) ea se in editione a Martino Herpipolensi Lipsiae a. 1501 diuolgata inuenisse scribit. epitomam Nepotiani addidit Kempf (1854). 20 'primum hoc Timasithei exemplum integrum adhuc extat inter Valeriana, compendium eius haud dubie librarius apposuerat, ut significaret locum, ubi inserenda essent reliqua, quae sequuntur' (Kempf (1854), 79 adn. 2). 21 exemplum de Brenno (1.1.18a in hac editione; Halm, Kempf (1854) praeeunte, ad externa exempla id transtulit,

PRAEFATIO

XIII

Nunc tarnen scimus ilium correctorem non ignotum aliquem fuisse, sed uirum aetatis Carolinae in primis doctissimum, Seruatum Lupum Ferrariensem. quod primus uidit Traube,22 demonstrauit Schnetz,23 discipulus eius. Schnetz docuit Lupum textum Valeri bis correxisse; cum primum corrigeret, eum nondum codicem Paridis obtinuisse; eo tempore (inter a. 859 et 862) excerpta Valeriana dictasse, quae Heiricus Autissiodurensis, discipulus Lupi, describeret; ea excerpta lectiones Paridis nusquam exhibere; paulo postea Lupum, codice Paridis usum, Valerium iterum correxisse. cum codex Paridis Vaticanus ab Heirico corrigeretur, 24 potuit fieri ut Lupus textu Paridis ab Heirico sibi adcommodato uteretur. Billanovich uero sibi persuasit Heiricum codicem Lauduni, ubi monachi Hiberni habitarent, obtinuisse, Lupo postquam codicem Vaticanum describendum curauisset dedisse;25 mihi tarnen ueri similius uidetur Lupum fontem codicis Vaticani legisse, Heiricum postea, fortasse post mortem Lupi, qui circa finem a. 862 obiit, codicem suum scribendum curauisse. alioquin certum est Lupum codice Vaticano non esse usum: nam ut Schnetz26 docuit, Lupus codi-

numerum l.l.ext.9 adsignans) in imo margine f.4u scriptum est. in impressis primum inuenitur in editione Venetiis a. 1471 diuolgata; in editione Moguntina deest. 22 Vorlesungen und Abhandlungen, 3 (München, 1920), 3-6. 23 Schnetz (1901). 24 u. Billanovich, Aevum 1956, 319-53. 25 o.e., 331. Billanovich (o.e., 328) adfirmat Hibernum uel amicum aliquem Hibernorum Celebris in textu Melae (3.53) interpolationis auetorem fuisse. 26 Schnetz (1901), 44-6.

XIV

PRAEFATIO

cem suum 'uetustum' appellai 27 , interdum, ut supra dictum est, 'u.' adnotationibus adscripsit. ad hoc, lectio Lupi nonnunquam cum codice Vaticano discrepai. 28 ut unum exemplum proferam, ad finem 7.2.1 Lupus scripsit hoc loco I.P. titulum hab. hui; m. de felicitate quae in animi habitu est. at codex Vaticanus nullum omnino titulum hic habet; multo ueri similius est scribam titulum incongruum omisisse quam Lupum de lectione codicis tam mire mentitum esse. Imae partes ultimorum foliorum codicis Bernensis (150 u -159 r ) perierunt, alia ob labes aut uix aut non leguntur. haec sic in apparatu indico: quae litterae uix leguntur, sub iis puncta pono; 29 quae non leguntur uncís et punctis indico.30 Haud dubium est maiorem partem correctionum in A Lupo, alias autem librario ipsi adsignandas esse, interdum tamen non possum diiudicare uter emendationem scripserit; emendationes igitur et librarli et Lupi siglo 'A c ' indico. 3. L Codex Florentinus, a. 1884 de Lord Ashburnham emptus, 31 saeculo nono in Gallia septentrionali scrip-

27 ante exempla e Paride descripta Lupus sic scribit: 'in adbreuiatore qui et uetustus erat quaedam reperta sunt quae quoniam nostro deerant necessario suppleui'. manifestum est eum de aetate codicis, non de Paride ipso scribere. 28 u. Schnetz (1901), 4 4 - 5 . 29 nonnunquam, praesertim in apparatu ad fragmentum de praenominibus (u. p. XX adn. 48), 'u.l.' scribo. 30 si plura tribus litteris non leguntur, tribus modo punctis utor. 31 cf. Stangl, Phil. 1886, 225-36.

PRAEFATIO

XV

tus est. 32 correctiones exhibet, paucas a librario ipso, plerasque a secunda manu, haud multo recentiore. quas omnes, ut de codice Bernensi, siglo 'L c ' indico, sunt et aliae emendationes, multo postea (fortasse saeculo quarto decimo) a duabus manibus scriptae, quas siglis 'L 3 ' et 'L 4 ' indico. 33 lacunam exhibet inter 9.5.ext.2 inpudentius (sic) et 9.13.2 ñeque relationi; unus quaternio perisse uidetur. saeculo tertio decimo abbatia Benedictina Stabulis codicem possedit. 34 4. G Codex Bruxellensis, undécimo saeculo Gemblaci, quod uiginti Septem milia passuum a Bruxellis abest, Olberto abbate scriptus est. 35 multi errores, praesertim omissiones et traiectiones uerborum, a librario ipso, ut mihi uidetur, postea correcti sunt, has correctiones 'G c ' uoco; quo siglo etiam utor si incertum est utrum emendatio a G ipso aut ab alio correctore facta sit. nam sunt et duo alii correctores, multo recentiores (unus in aetate quae dicitur impressionis 36 ). si lectio

32 Münk Olsen, o.e. (adn. 2), 663. 33 L 3 ad f. 114" desinit, ad f. 153r opus excipit. si lectio L uel L 4 etiam in codice(-cibus) recentiore(-ribus) inuenitur nil nisi 'L3' uel 'L4' scribo, etiamsi corrector L posterior esse uidetur. idem fació de G z (u.i.). 34 u. f. l u 'liber ecclesiae sancti Remacli in Stabulaus' (Münk Olsen. I.e. (adn. 32)). 35 Münk Olsen, o.e. (adn. 2), 662. u. f. l r 'cenobium Gemblacense me habet'. G uidetur idem esse ac 'codex Gemblacensis' a Pighio citatus; u. Schullian, o.e. (adn. 4), 355-7. 36 u. f. 34r 'haec non habentur in nouis impressionibus'. Carter (233; sed correctores non discreuit) eum Pighium ipsum esse coniecit.

XVI

PRAEFATIO

sine dubio horum alterutrique adsignanda est, 'G z ' scribo.37 5. Codices recentiores Constat L nullam progeniem habuisse. nam 4.3.praef. uis habitat bella gignuntur. fauentibus igitur, de quo supra disputatum est, non solum ab AG sed etiam ab omnibus aliis codicibus a uiris doctis per quadringentos annos inspectis omittuntur. multi tamen codices ab A deriuati sunt, quorum alii lectiones Paridis habent, alii nullum uestigium harum lectionum exhibent, sequitur hos a codice ex A antequam Lupus epitomam cognouerit descriptos esse, illos ab exemplari confecto postquam Lupus correctiones a Paride sumptas in codice suo scripserit.38 Alii codices G adfines sunt, ita tamen ut saepe cum A contra G consentiant. ueri simile uidetur eos a traditione A contaminatos esse; haudquaquam conligi potest eos lectionem fontis G seruasse, G corrupisse. Non deerant tamen qui sibi persuaderent alios codices, multo ALG recentiores, auctoritatem propriam possidere. 39 a. 1910 Valentini40 adfirmauit codicem Romanum, Corsinianum 43 D 37, quem O uocauit, quibusdam locis easdem ac Paris lectiones exhibere, unde conlegit O e fonte alio ac AL deriuatum esse, cum codex excerpta tantum continet, non possumus

37 u. adn. 33. In foliis 147 u -151 u aliquae litterae aut non aut uix leguntur; quae eodem modo ac de A indico (u. p. XIV). 38 Carter, 125-226. 39 plura disputauit Carter, 54-78. 40 SIFC 1910, 289-318.

PRAEFATIO

XVII

pro certo dicere fontem eius l.l.ext.5-4.ext.l non continuisse. haud tamen facile est credere aliquem, si textum haec exempla praebentem habuisset, ea omnino neglecturum fuisse, quod 1.1.ext.3 utrumque tempus anni ALG habent, anni non solum ab O et Paride sed etiam a Lactantio, qui unum saltem ex exemplis in ALG omissis cognouit (l.l.ext.5), omittitur, uix sequitur traditionem iam ante Lactantium bipartitam fuisse, cuius una stirps fons ALG, altera Paridis et O fuerit; 41 anni pluribus uiris superuacaneum uideri poterai, ceterum omnes loci a Valentini prolati aliter explanandi sunt, nullus est ubi lectio O a coniectura oriri non potuit. admirabile tamen est 6.3.3 sibi O et Paris, om. ALG. Cum Valentini sibi persuasisset O auctoritatem propriam habere, lectiones eius magni aestimauit. quas enumerare supersedeo; aliquas in apparatu laudaui. A. 1917 Pirrone 42 in medium protulit codicem Drepanensem, bibl. mun. V.b, 6, scriptum in Venetia, ut uidetur, a. 1302; libros 1 - 4 continet. Pirrone adfirmauit eum non esse deriuatum ab A aut L aut alio codice superstite, sed a codice proprias lectiones traditas possidente, a codice Bernensi iam lectiones Paridis exhibente corredo, quod nullo modo mihi uerum uidetur; codex Drepanensis lectiones AA C et G inter se miscebat; lectiones eius propriae nullam auctoritatem possidenti omnes e coniectura uel casu ortae sunt.

41 sic Klotz, BPhW 1912, 681. 42 Athenaeum 1917, 224-43.

XVIII

PRAEFATIO

Similiter de Rodulfo Tortario iudicandum est. is monachus saeculo undécimo poema de mirabilibus 43 in distichis elegiacis Floracii scripsit, Valerio fonte usus, a. 1934 Schullian 44 adfirmauit Tortarium lectiones alias exhibere quae neque ab A uel L neque a communi fonte A L deriuari possent, alias quae textui Paridis similes essent. conlegit igitur Tortarium codice usum esse nec A L nec Paridi coniuncto, traditionem tertiam seruante. aliae tamen lectiones a Schullian citatae etiam in G, quem, cum haec scribebat, nondum cognouerat, apparent, aliae e casu uel coniectura oriri poterant. quod ad sex locos attinet ubi Schullian credebat Tortarium lectiones Paridi similes exhibere, quinqué nullius momenti sunt, de 3.2.23 plura dicere operae est pretium. codices superstites manifestam lacunam praebent. Valerius, postquam uirtutem centurionis Caesaris narrauit, cuius scutum crebris foraminibus absumptum erat, centurionem adloquitur uisoque imperatore armis non amissis sed bene impensis, cum laudem merereris, ueniam petisti, magnus proelio .... Paris scripsit ρ e tilt a Caesare ut sibi ignosceret, quod sine scuto redisset, Tortarius sed quia reiectis ad castra reuerteris armis. sed nullo modo sequitur Tortarium textum Paridi similem inspexisse; causam cur centurio ueniam peteret desiderauit, nec illam armis non amissis sed bene impensis satis declarari putabat. 45

43 u. editionem ab Ogle et Schullian confectam (Rome, 1933).

44 TAPhA 1934, 35-46. 45 admirandum est codicem Par. bibl. nat. Lat. 96B8 (s. xii 2 ) bis nomina in Paride, cum aliis codicibus Valeri dissentiente (nihil adnotauerat Lupus), in margine exhibere (Carter, 271-4). minoris est momenti 8.9.1 ubi codices Valeri de

PRAEFATIO

XIX

Si lectio in apparatu critico laudanda a uiris doctis (inde a Pighio46) in codicibus suis inuenta esse diserte dicitur, uel e silentio eorum ueri simile uidetur earn lectionem non ab omnibus codicibus abesse, 'dett.' 47 scribo. si tarnen nullus codex lectionem exhibuisse uidetur, indico in qua editione earn primum inuenerim. non sum nescius multas lectiones in codicibus latere nec omnes me editiones perscrutatum esse. 6. Paris, fragmentum de praenominibus, Nepotianus Plura nunc de epitomatoribus Valeri dicenda sunt. (i) In fine indicis capitulorum quae epitomae Paridis praemittitur haec leguntur: libro decimo de praenominibus de nominibus de cognominibus de agnominibus de appellationibus de uerbis. post epitomam noni libri Valeri codex Vaticanus exhibet lib .χ. de praenominibus; textum sequitur subscriptio 0 Titi Probi finit epitoma historiarum diuersarum exemplorumque Romanorum feliciter emendaui descriptum Rabennae Rusticius Hel-

Valerio Publicóla, Paris de Menenio Agrippa scribunt; nam adnotator codicis Parisini Liuium (2.32.8-12) legere potuit. plus negoti praebet 3.8.ext.6, ubi codices Valeri a Parmenione, Paris ab Antipatro scribit; nam nullus alius auctor est Antipatrum de Philippo medico Alexandrum admonuisse. sed utcumque res se habet, nulla est causa cur credamus codicem lectiones traditas cum A L G dissentientes alibi exhibere. 46 Pighius, Lipsius, Vorst, Perizonius apud Torrenium citantur. multa de aliis codicibus addidit Kempf (1854). 47 sic scribo etiam si lectio laudata in uno tantum codice inuenta esse dicitur.

XX

PRAEFATIO

pidius Domnulus VC.48 In praefatione epitomae Paris scribit decern Valerii Maximi libros dictorum et factorum memorabilium ad unum uolumen epitomae coegi. Ego non sum idoneus qui de rebus in fragmento de praenominibus tractatis aut de fontibus auctoris disputem. 49 quod ad traditionem textus attinet, non habeo quod addam eis quae Schmidt50 exposuit. Paris usus est codice Valeri qui opus Valeri in decern libros diuisit.51 ipse libros non diuisit, sed, ut supra dictum est, indicauit Valerium decern libros scripsisse. postea lector aliquis textum Paridis conferebat cum codice Valeri qui opus in nouem libros diuisit, indicem addidit, et libros epitomae diuisit. mirabatur cur Paris de decern libris Valeri scriberet, sibi persuasit opus grammaticum, Titio Probo adsignatum, qui fortasse iam textum Paridis in codice sequebatur, decimum esse librum. tum reliquae partes operis, ut quae minus cum rebus a Valerio narratis cohaererent, seiunctae sunt; sed nomen Probi, cui etiam epitoma Paridis iam adsignata est, et index totius operis seruabatur. Quod ad Rusticium Helpidium Domnulum attinet, qui postea textum emendauit, uix dubium est quin 48 Lupus textum post finem noni libri Valeri exscripsit (u. Kempf, 1854, 79-80); de subcriptione u. apparatum. textum impressum prima editio Moguntina a. 1471 diuolgata praebuit. 49 u. Schmidt, RE, Suppbd. 15.645-52, Handbuch der lateinischen Literatur der Antike, 5, ed. Herzog (München, 1989), 121-2 (posthac 'Schmidt, RE, Schmidt, Handbuch' citt.). de nomine auctoris nihil adfirmo. 50 Schmidt, RE. 51 cf. Gell. 12.7.8, de Val. 8.1.amb.2, scripta haec historiast in libro Valeri Maximi factorum et dictorum memorabilium nono.

PRAEFATIO

XXI

idem sit ac ille qui poemata Christiana sexto saeculo scripserit et epistulas a rege Theoderico acceperit. 52 subscriptio in codice Vaticano ad textum Pomponi Melae de chorographia indicai eum hunc quoque emendasse.53 Paridem ipsum ueri simile est quarto uel quinto saeculo uixisse.54 (ii) Interdum Heiricus textum Paridis e Valerio ipso correxit, fortasse A usus, etiam in locis ubi Lupus A e Paride correxerat (cf. 2.7.6 Gemino PAC : Geminio AP°; 2.7.8 Rullianus PAC : Rutilianus APC; 3.3.1 Porsina PAC : Porsenna A : Porsena P°; 4.7.6 Seuius PAC : Seruius APC). In nono autem libro Heiricus saepius et correctionibus Lupi adsentitur et uerba quae Paris omisit addit; hoc etiam fecit alius corrector recentior, quem, Kempf secutus, π uoco; mihi autem, codicem ipsum in bibliotheca Vaticana scrutanti, multa quae Kempf π adsignauit ab Heirico esse scripta uidentur. in apparatu π raro cito. (iii) Textus Nepotiani ipsius, qui ante a. 500 scripsit,55 ad 3.2.7 desinens, in codice Vat. Lat. 1321 (ff. 147 r 154r), medio saeculo quarto decimo exarato, seruatur.56 duobus aliis fontibus uti possumus. saeculo deci52 u. Kempf (1854), 59-60; cf. tarnen Sundwall, Abhandlungen zur Geschichte des ausgehenden Römertums (Helsingfors, 1919), 126. 53 Rouse ( Texts and Transmission (cf. adn. 5), 290) perperam scribit nomen Rustici etiam in subscriptione ad Vibium Sequestrem de fluminibus apparere. 54 u. Kempf (1854), 66, Schmidt, Handbuch, 193. 55 u. Schmidt, Handbuch, 195. 56 Mai (o.e., adn. 13) textum a. 1828 edidit; praefationem iam a. 1657 Labbé (cf. pp. XXXVII-XXXVIII) imprimendam curauerat.

XXII

PRAEFATIO

mo Landolfus Sagax scripsit opus historicum quod Historia miscella intitulatur; codex huius operis uetustissimus, circa a. 1000 scriptura Beneuentana, fortasse Neapoli, exaratus, est Vat. Pal. Lat. 909. 57 Landolfus historiam Pauli diaconi augebat, fonte praecipuo usus Orosio; sed, ut primus uidit Hans Droysen 58 , qui editionem in Monumentis Germaniae historiéis59 curabat, quaedam e Nepotiano sumpsit; quorum hanc tabulam, Droysen praeeunte, confeci: Valerius 60 1.1.11 1.1.14 1.1.18 1.1.18a 1.2.1 1.2.2 1.2.3 1.2.4 1.4.2 1.6.1 1.6.5

Landolfus 61 232.14-16 242.22 255.5-6 232.3-5 228.8 249.24-6 269.6-8 268.42-4 259.32-7 228.25-7 244.34-6, 245.27-8, 30-1

57 Droysen (o.e., adn. 59, lxii, 226) codicem a Landolfo ipso aut scriptum aut correctum esse, Crivellucci (o.e., adn. 59, xiii-xxi) Landolfum textum dictasse credebat. Loew, The Beneventan Script2 (Rome, 1980), 1.9 (cf. 55, 74, 2.167) Landolfum et scribam codicis aequales fuisse adfirmauit. 58 Hermes 1877, 390, 1878, 122-32. 59 MGH, AA, 2.227-376. alias editiones curabant V. Fiorini et G. Rossi (Città di Castello, 1900; Bologna, 1919), A. Crivellucci (Roma, 1912). si lectiones codicis in his editionibus inuentae inter se discrepant, imaginem eius phototypicam inspexi. 60 u. p. XXVII. 61 numéros paginarum et uersuum in editione Droysen (adn. 59) cito.

PRAEFATIO

1.6.7 1.6.12 1.6.13 1.7.1 1.7.2 1.7.ext.l 1.8.1 1.8.2 1.8.3 1.8.5 1.8.7 1.8.8 1.8.11 nou.2 2.4.2 2.6.11 2.7.1 2.7.12 3.2.1 3.2.2 nou.ll

XXIII

257.23-8 288.11-15 290.15-19 291.32-8 290.12-15 245.5-10 235.3-14 253.16-22 231.33-4 229.7-9 227.11-13 291.42-292.1 228.29-32 238.3-6 253.40, 45-6 266.19-20 258.25-9 254.41 229.20-4 229.15-20 263.2-4

Haec ad ea exempla pertinent quorum epitoma in Vat. Lat. 1321 non exstat: 3.2.ext.8 3.2.11 3.2.19 3.2.22 3.2.23 3.3.1 3.7.1c 5.1.1b 5.1.1c 5.1.1e 5.1.10 5.1.ext.3 5.2.1 5.3.2b

254.39, 42-4 246.3-6 283.21-3 287.23-5 288.20-5, 282.19-28 229.11-15 250.10-12 249.42-3 253.27-8 253.32-5 288.42 237.8-9 229.39, 248.2-7 252.27-8

XXIV 5.4.2 5.5.2 5.5.4 5.6.2 5.6.7 6.1.1 6.2.3 7.3.ext.8 7.4.1 7.4.3 7.6.ext.3 8.1.abs.5 8.7.6 8.7.ext.l6 8.11.2 8.13.ext.l 8.15.7 9.1.3 9.1.ext.l 9.2.2 9.2.ext.l 9.2.ext.2 9.2.ext.3 9.5.ext.3 9.6.3 9.11.ext.2

PRAEFATIO 245.24-5 230.3-5 271.27-8, 30 232.32, 35-9 246.34 228.35-41 261.7-11 246.7-10 228.13-18 232.10-11 275.8 254.5-9 260.25-6 278.46-279.2 290.19-22 254.17-25 271.46-272.5 251.25-8 250.22-7 271.41-4 242.23 246.25-7 270.33-4 246.19-23 263.5-6 278.38-9

Haec incerta sunt: 3.7.ext.6 4.5.6 5.4.1 6.1.2

245.19 290.8 229.38 231.8-9

PRAEFATIO

XXV

Nepotiano interdum usus est auctor recensionis, quae dicitur, J 2 historiae de preliis Alexandri Magni.62 tabulam hanc confeci: Valerius

J2

1.7.ext.2 1.8.ext.l0 3.3.ext.l 3.8.ext.6 4.3.ext.4 7.2.ext.l3 7.3.ext.4 8.14.ext.2

125 115 37 cf. 47.4-13 44.20-1 cf. 43.26 44.19, 2 2 - 3 44.27-8

(iv) Qui primum se Paridi et N e p o t i a n o emendandis dedebant, 6 3 scriptores antiquitatis recentioris normas Latinitatis Valerianae, ne dicam Ciceronianae, sequi uolebant, nec non textum eorum e Valerio ipso supplere aut corrigere conabantur. cuius rationis errorem post editionem Kempf a. 1888 diuolgatam uiderunt uiri docti. 6 4 e g o tamen haudquaquam confido textum m e auctorum huius aetatis constituere posse, rationem igitur secutus sum quam aliqui lectores sine dubio mirabilem, ne dicam ridiculam, iudicabunt: nisi emendatio mihi certa uidetur, lectionem codicum dedi, nec obelis usus sum; 65 quod ad nomina propria attinet,

62 u. Hilka-Bergmeister-Grossman, Historia Alexandri Magni (Historia de preliis) Rezension J2 (Orosius-Rezension) (Meisenheim am Glan, 1976-7). 63 Mai, Halm, Eberhard, Novák (1883, 1884), Gertz (Κ), Kempf. 64 u. C.F.W. Müller, NJPhP 1890, 713, Petschenig, Phil. 1891, 192, Heraeus (1893), 632, Ihm, 248, Stangl, Phil. 1894, 572. 65 u. etiam p. XXIX.

XXVI

PRAEFATIO

auctores nostros nomina Romana usitata recte scripsisse pono, in fragmento de praenominibus autem, ut qui ab auctore et docto et uetustiore scriptus sit, rationem editorum uolgarem secutus sum. (ν) Cum Paris et Nepotianus exempla libri primi quae in codicibus Valeri non inueniuntur seruent, sequitur utrumque codice Valeri usum esse qui locum in stemmate, ut ita dicam, altiorem quam communis ALG fons possideat. haud dubium est Paridem magnum auxilium editoribus Valeri adferre. sed hoc auxilio cautius est utendum. cum Valerius de factis dictis institutisque scribit, Paris textum breuiat, sententias eius morales et locos communes omittit. Si uerbum aliquod uel congeries uerborum quod in Valeri codicibus legitur ab epitomatore omittitur, haudquaquam sequitur codices interpolationem praebere. si tamen id quod Paris praebet in codicibus Valeri omittitur, res maioris est momenti, ceterum Paris saepe uerba Valeri sine immutatione reddit. si igitur omnia praeter unum uerbum inter se consentiunt, res diligenter est deliberanda. constat autem Paridem aliis praeter Valerium fontibus esse usum, inter quos iis e quibus Valerius ipse hauserit. 66 si igitur fontes Valeri cum Paride contra codices Valeri consentiunt, potuit fieri ut Valerius errauerit, Paris errorem eius correxerit. Haud facile est constituere quot lectiones Paridis in apparatu sint citandae. Kempf mihi uidetur multas citare quae nullo modo lectiones uerae Valerianae esse possunt. Nepotianus minoris est momenti ad textum Valerianum constituendum. plura quam Paris omittit, plura 66 u. Kempf (1854), 52.

PRAEFATIO

XXVII

etiam - interdum etiam exempla - addit, uerba Valeri plerumque non itérât, sunt tarnen loci ubi et Nepotianus aliquid pretii adferat. 7. Numeri exemplorum Ne difficultates lectoribus augeam, praesertim iis qui TLL perscrutantur, numéros exemplis a Kempf adscriptos seruaui. confitendum tamen est rationem meliorem interdum constituí potuisse: ut aliquot locos proferam, 1.4.praef. (e Nepotiano) non est praefatio, sed exemplum; l.ó.ext.l claudatur ... possunt est praefatio ad exempla externa; 2.6 externa tantum exempla continet, 'ext.' tamen non apparet; 3.3.ext.l est et ... dolore est praefatio ad ext. 2 - 5 , non pars ext.l. títulos capitulorum in codicibus scriptos - haud ueri simile est Valerium eorum fuisse auctorem 67 - retinui, nec unquam ad alium locum, etiamsi aptior uidetur, transtuli. numéros titulis praemissos omisi. In textu autem Nepotiani numéros editionis Kempf non seruaui, sed, eandem rationem qua ille apud Paridem usus est secutus, numéros in textu Valeri usurpatos imprimendos curaui. quae exempla Nepotianus addidit, haec 'nou.'(a) uocaui. concordantiam addidi. 8. Ratio textus et apparatus critici 68 In usu angulatorum, qui dicuntur, uncorum ad supplementa indicanda eandem fere rationem ac in editione

67 u. Helm, RE, 8A.97-8. 68 de eliminatione u. p. XI, de correctoribus apud ALG pp. XI-XVI (si corrector solus citatur, intellegendum est lectionem librarii non apparere).

XXVIII

PRAEFATIO

mea Liui quartae decadis secutus sum,69 nisi quod si uir doctus supplementum se proferre credebat, etiam si lectio similis in codice quem non cognouit inuenitur, uncis usus sum. item in rebus orthographicis eandem fere rationem ac in editionibus meis Liuianis secutus sum. si lectio mea cum codicibus in orthographia modo discrepai nec alia de re est citanda, nisi de plerisque nominibus propriis, cum, si e pro aeloe uel ae/oe pro e scribitur, alia orthographia aliud uerbum efficit, et raro alibi, nihil indico, idem facio (i) de nominibus propriis Antiochus, Appuleius, Aquillius, Chalcis (-idicus), Carthago (-ginienses), Lycurgus, Messalla, Mithridates, Paullus, Popillius, Ptolomaeus,70 Pyrrhus, Pythagoras, Quinctius, Sulla(nus), Thermopylae, Thracia, (ii) cum codices e et ae/oe uel i et y in nominibus propriis inter se commutant, (iii) cum codices compendiis consue tis utuntur, (iv) cum codices hi(s), ego ii(s) scribo,71 (ν) cum compendia praenominum perperam scribuntur uel explentur aut praenomina sine compendiis scripta prauam orthographiam exhibent, (vi) cum codices perperam uerba bis scribunt. numéros nunc uerbis nunc siglis indico. Cum Valerius Graece scripsit, ALG litteras maiusculas, saepe prauas, exhibent; manifestum est scribas, nec non scribas fontium eorum, linguam Graecam non intellexisse. formas litterarum in codicibus inuentas in apparatu imitari non sum conatus; nisi quod C retineo, consuetas litteras maiusculas scripsi; si quando 69 u. ed. lib. 31-40, xx; de usu uncorum ad orthographiam indicandam u. ibid, xxi adn. 106. 70 de forma Piolo- u. commentarium meum ad Liui libros 31-33 (Oxford, 1973), 56. 71 codex Paridis eis, Halm ii(s) saepe scripsit.

PRAEFATIO

XXIX

tarnen uir doctus indicai litteras se Graecas minúsculas in codice aliquo inuenisse, eis utor. Hactenus de Valerio ipso, quod ad epitomatores attinet, haec feci: (i) orthographiam codicum fere retineo; si quando earn mutaui, lectionem codicis citaui, praeterquam quod, nisi lectio alia de re est citanda, ad Paridem sileo de Carthago (-ginienses), Lacedaemonius, Sulla(nus), ad Nepotianum de e pro aeloe (ae/oe in apparatu fere scribo), b et u, ci et ti, i et y inter se mutatis, necnon de Africa(nus), Carthago (-ginienses), Spartanus, Sulla(nus)\ (ii) correctiones Heirici (siglo 'P c ' utor) fere non indico cum (a) Ρ non legitur, (b) correxit Ρ scribentem adque pro atque, -bs- pro -ps-, -bt- pro -pt-, inquid pro inquit, -h- addentem uel omittentem, (c) correxit Ρ uerba male diuidentem, (d) orthographiam superuacuo mutauit; (iii) cum editores lectionem Ρ sine adnotatione mutauerunt, et incertum est an hoc consulto fecerint '*' post nomina eorum pono; 72 (iv) cum codices compendia consueta scribunt, ilia retineo; nisi de numeris, puncta post compendia scribo etiam si librarius ea omisit, lineas superscriptas omitto; (v) in textu Paridis títulos librorum expleo et in apparatu sileo; (vi) cum Mai, Vat. Lat. 1321 secutus, -ere scripsit, Kempf, qui ipse codicem non inspexerat, sibi persuasit eum -er (= -erunt) exhibere; de his locis sileo. 9. Apparatus testimoniorum In editione a. 1854 impressa Kempf adnotationibus ad singula exempla, uel partes eorum, fontes alios ean72 quod ad Nepotianum attinet, Mai indicauit tot esse errores codicis ut plerumque adnotationes emendationibus non adscripserit (p. 94 adn. 1).

XXX

PRAEFATIO

dem rem narrantes praemisit; a. 1888, normam editionum Teubnerianarum illius aetatis secutus, testimonia omisit. ego, editione Kempf pro fundamento usus, numéros locorum, si opus erat, correxi, alia testimonia, si potui, addidi;73 conscius tarnen sum hoc negotium finem nunquam habiturum esse, cum testimonia permulta sunt, omnia non citaui, sed indicaui ubi (saepe apud RE uel MRR) inueniri possint. 10. Praesens historicum Codices primariae auctoritatis perraro praesens historicum, quod dicitur, exhibent, duodeciens, nisi fallor, petit,14 bis redit,15 semel repetitlk scriptum est. quae omnia errores ex haplographia, quam uocant, oriri poterant.77 alioqui notandum est G quinquiens perfectum scripsisse.78 Septem autem ahi loci considerandi sunt: 1.8.ext.4 donai, 2.10.2 adpropinquant ... nuntiant19 5.1.10 curat, 6.2.ext.2 accersit (arcessiit G), 6.5.2 cogit (coegit G), 7.3.6 subicit (subiecit PAC), 7.8.5 trahit (traxit PAC). quod ad 1.8.ext.4, 5.4.3 et 6.2.ext.2 attinet, praesens

73 multa testimonia addidit Faranda, sed saepe numeri locorum falsi sunt, alibi loci citati nihil ad exemplum pertinent. 74 1.1.14, 2.5.4, 2.8.2, 3.3.ext.2, 5.4.3, 5.8.3, 7.3.10, 7.5.3, 7.7.1, 9.8.2, 9.13.2, 9.13.ext.4. 75 1.1.11, 9.9.2. 76 1.7.ext.l0. 77 potuit fieri, ut me admonet W.S. Watt, ut Valerius -it uellet; sic uero plerumque scripsit Kempf (1854). 78 5.8.3, 7.3.10, 7.5.3, 9.9.2, 9.13.ext.4. sic etiam Lupus corrigens 1.1.11, 1.7.ext.l0, 7.3.10, 7.5.3, 9.8.2, 9.13.ext.4, L c 1.7.ext.l0. 79 u. apparatum ad loc.

PRAEFATIO

XXXI

aut sequitur aut praecedit perfectum (ademit ... donat, reddidit ... curat, arcessit ... interrogauit), et Valerium tali uariatione usurum fuisse non ueri simile uidetur. uix tarnen de 2.10.2 dubitandum est; quod ad 7.3.6 attinet, cum possit ... tradiderit ... occupauerit sequantur, praesens retineo. 80 *

*

*

Gratiae iterum sunt agendae Academiae Britannicae et Vniuersitati Mancuniensi, quae, ut Bernam, Bruxellas, Florentiam, Romam ad codices inspiciendos uiserem, uiatica mihi dederunt, custodibus bibliothecae ciuium Bernae, regiae Bruxellis, Mediceae Laurentiae Florentiae, Apostolicae Vaticanae, qui et me ipsum benigne acceperunt et imagines codicum mihi petenti efficiendas curauerunt. gratias item ago W.S. Watt, qui coniecturas suas aliquas mecum per litteras communicauit. tertio maximae sunt gratiae agendae Edward Medcalf, qui non modo textum et indicem machina ordinatrice confectum sed etiam schedas impressas diligenter et aequo animo perlegit et correxit.81 Dabam Mancunii mense Iunio, MCMXCVII

J.B.

80 nil attinet Paridem, subiecit scripto, imperfectis posset ... non posset esse usum. 81 hoc opus paene absolutum est cum editio librorum 1 - 3 , a R. Combés confecta, in manus meas uenit. cum tarnen editor, praeter unum Montepessulanum, eos solos codices quibus Kempf usus est adhibet, G omnino neglegit, hanc editionem perscrutari supersedi. Addendum: gratias etiam ago Stephen Oakley, qui in paginis impressis legendis insignem mili operam praebuit.

COMPENDIA CODICES1 Valerius Maximus α

consensus codicum ALG A Bern. bibl. ciuium 366, s. ix2/3 L Flor. Med. Laur. Ashburn. 1899, s. ix2 G Bruxell. bibl. reg. 5336, s. xi1 dett. alii codices laudati Iulius Paris Vat. Lat. 4929, s. ix med., ff. 79 u -148 r u. p. XXI

Ρ π Nepotianus Ν Land. J2

Vat. Lat. 1321, s. xiv med., ff. 147 r -154 r Vat. Pal. Lat. 909, s. χ ex. codices Orosi quae dicitur recensionis historiae de preliis Alexandri Magni

EDITIO PRINCEPS ed. Arg.

ed. Argentorati, 71470

1 de correctoribus u. pp. XII-XVI. mg = in margine.

COMPENDIA

XXXIII

Recensum editionum ante a. 1783 diuolgatarum praebet ed. Biponti illius anni; u. etiam Schullian, CTC, 5.301-12, 320-4. quorum coniecturas Torrenius in editione uariorum quae dicitur laudauit, eorum maioris partís aetatem tantum indico, paginas librorum in apparata critico non indico nisi cum loci ordine non tractantur. si quando opus ipse inuenire non potui, indicaui apud quem citetur. iis praeterea compendiis usus sum quae apud L'Année Philologique inueniuntur (Mnem. = Mnemosyne, Phil. = Philologus). In testimoniorum apparatu compendiis nominum et operum scriptorum a TLL et Liddell-Scott-Jones usurpatis plerumque utor (sed Pol. = Polybius); ad Liu. indicai testimonia in editionibus meis Liui librorum 31-45. Aid. Astin, A.E., Cato Astin, A.E., SA Badian, E., Studies Badius, I. (Ascensius) Barthius Becker, G.

Bergk, T. Blaum, R.

2 u. p. XII adn. 19.

edd. Venetiis, 1502 2 -34 Cato the Censor, Oxford, 1978 Scipio Aemilianus, Oxford, 1967 Studies in Greek and Roman History, Oxford, 1964 edd. Parisiis, 1510-13 Κ. von Barth, 1587-1658 'Zu Valerius Maximus und seinen Epitomatoren', NJPhP 1867,337-9 ap. Heraeus (1893), 580 adn. 1,634 adn. 1 Quaestionum Valerianarum specimen, Argentorati, 1876

XXXIV

COMPENDIA

Blomgren, S.A. (1956, 1957)

Böhme, W. Boot, J.C.G. Brakman, C. Bücheler, F., KS Busch, H. Casaubon, I. Chale, (ocondyles), T. Christ, W. Cluuerius Coler, C. Combés, R. Cornelissen, I.I. CTC, 5 Crawford, M.H., RRC Cuiacius Damsté, P.

Diels-Kranz

'Ad Valerium Maximum adnotationes criticae', Eranos 1956, 211-22, 1957, 175-87 'Zu Valerius Maximus', NJPhP 1886, 797-800 'Analecta critica', Mnem. 1890,360 ap. Stangl, 1493 Kleine Schriften, LeipzigBerlin, 1915-30 Quaestiones Valerianae, Landsberg a. W., 18693 1550-1614 ed. Mediolani, fort, ante 15034 ap. Halm P. Klüwer, 1580-1623 ed. Francofurti, 1601 ed. Budé lib. 1 - 3 , Paris, 1995 'Lectiones Valerianae', Mnem. 1873, 295-305 Catalogus translationum et commentariorum, 5, Washington, D.C., 1984 Roman Republican Coinage, Cambridge, 1974 J. Cujas, 1522-90 'Lectiones Valerianae', Mnem. 1913, 135-44, 290-301, 1914, 152-64, 257-72 H. Diels-W. Kranz, Die Fragmente der Vorsokratiker9, Berlin 1959-60

3 non uidi; u. Kempf (de Paride p. 672). 4 u. Schullian, CTC, 5.320-1.

COMPENDIA Doederlein, L. Droysen, H. Du Rieu, C.N.

Eberhard, A.

Eberhard, A. (G) ed. Mog. Elschner, C. Eussner, A. Fabricáis, F. Faranda, R. Foertsch, C. (1855, 1864, 1870)

FGrH

Freinsheim, J. Gelbcke, C.F. Gertz, M.C.

XXXV

Lectionum uariarum ogdoas,'Erlangae, 1835 'Nachträge zur Epitome des Nepotianus', Hermes 1878, 122-32 Schedae Vaticanae, Lugduni Batauorum, 1860, 164-215 censura editionis Halm, ZG 1866, 155-65; in apparata ad Nepotianum indicat 'Zu Ianuarius Nepotianus Epitome des Valerius Maximus', Hermes 1874, 91-104 ap. Gelbcke ed. Moguntiae, 1471 Quaestiones Valerianae, Berolini, 1864 'Ad Ianuarium Nepotianum', Phil. 1874, 738-9 1525-73 ed. Torino, 1971 Emendationes Valerianae, Naumburg 1855, 1864, 18705 Die Fragmente der griechische Historiker, ed. F. Jacoby, Berlin-Leiden, 19231608-60

Quaestiones Valerianae, 1865 'Symbolae Criticae ad Valerium Maximum', Tidskrift for Philologie og

5 1855 et 1864 non uidi; u. 1870 et Kempf.

XXXVI

COMPENDIA

Gertz, M.C. (Κ) Gertz, M.C. (1892) Geuartius Glar.(eanus), Η. Gron.(ouius) Gryphius, S. Gudius Guyet, F. Haase, F. Halm, K. Halm, K. (1854) Hamilton, J.R. Havet, L. Helfrecht, J.J.B. Heller, H.I. (1868, 1869)

Heraeus, W. (1893)

Heraeus, W. (1898)

6 non uidi; u. Kempf. 7 non uidi; u. Vahlen (GPS).

Paedagogik 1872-3, 260-99 ap. Kempf censura editionis Kempf, BPhW 1892, 588-93 J.G. Gevaerts, 1593-1666 1488-1563 J.F. Gronov, 1611-71 ed. Lugduni, 1551 M. Gude, 1635-89 1575-1655 ap. C.K. Reisig, Lateinische Syntax, Berlin, 1888 ed. Teubneriana, Lipsiae, 1865 Emendationes Valerianae, Monachii, 18546 Plutarch, Alexander, A Commentary, Oxford, 1969 Manuel de critique verbale, Paris, 1911 ed. Curiae Regnitianae, 17997 'Emendationes Valerianae', Phil. 1868, 343-8, 1869, 361-4 'Spicilegium criticum in Valerio Maximo eiusque epitomatoribus', JKPh Supp. 1893, 577-636 'Bericht über die Literatur betreffend Valerius Maximus und seine Epitomatoren 1891-1897 (inkl.)', JAW 1898, 12647

COMPENDIA Heraeus, W. (1900)

Ihm, M.

IG I.I. ILLRP ILS K-St

Kapp, J. Keil, Β. Kellerbauer, Α. Kempf, Κ. Kempf, Κ. (1854) Kempf, Κ. (1866) Kempf, Κ. (1886) Klokkius, M. Klotz, Α.

Kraffert, A.H.

8 non uidi; u. Kempf.

XXXVII

'Neue Beiträge zur Kritik des Valerius Maximus und des Nepotianus', Philologus 1900, 416-40 'Zu Valerius Maximus und Ianuarius Nepotianus', RhM 1894, 247-55 Inscriptiones Graecae Inscriptiones Italiae Inscriptiones Latinae liberae rei publicae Inscriptiones Latinae selectae R. Kühner-C. Stegmann, Ausführliche Grammatik der lateinischen Sprache, dritte Auflage durchgesehen von A. Thierfelder, Leverkusen, 1955 ed. Lipsiae, 1782 ap. Kempf ap. Halm ed. Teubneriana, Lipsiae, 1888 ed. Berolini, 1854 Nouae quaestiones Valerianae, Berlin, 18668 'Zu Valerius Maximus', NJPhP 1886, 49-64 aequalis Lipsi 'Neue Beiträge zu Valerius Maximus und den Exempla', SBAW 1942, 5 Neue Beiträge zur Kritik und Erklärung lateini-

XXXVIII

COMPENDIA

Labb.(é), P.

Lipsius Lundgren, C.O. Luterbacher, F. Madvig, J.N. Magie, D. Mai, A.

Manutius Meiggs, R.-Andrewes, A.

Merula Meursius Mitalerius, C. Mommsen, T., StR

Morel, W. MRR

scher Autoren, Leipzig, 1888 editio praefationis Nepotiani, Nouae bibliothecae manuscript, librorum tomus primus, Parisiis, 1657, 1.669 J. Lips, 1547-1606 Studia in Valerium Maximum, Holmiae, 1898 Der Prodigienglaube und Prodigienstil der Römer1, Burgdorf, 1904 Aduersaria critica, 2, Hauniae, 1873, 314-35 Roman Rule in Asia Minor, Princeton, N.J., 1950 editio Paridis et Nepotiani, Scriptorum ueterum noua collectio, 3, Romae, 1828 P. Manuzio, 1511-74 Sources for Greek History between the Persian and Peloponnesian Wars, collected and arranged by G.F. Hill, Oxford, 1951 G. Merlani, 1425-94 J. de Meurs, 1579-1639 ed. Lugduni, 1581 Römisches Staatsrecht, Leipzig, 1-2 3 , 1887, 3, 1888 'Zu Valerius Maximus', PhW 1929, 525-7 T.R.S. Broughton, The Magistrates of the Roman Republic, New York, 1951-86

COMPENDIA Müller, H.J. Münzer, F., RA

Novák, R. (1883,1884)

Novák, R. (1896) Novák, R. (1903) Novák, R. (WS 1903) Novák, R. (Κ) Ogilvie, R.M.

Oliuerius Parrhasius Perizonius Pighius Pithoeus Rhodes, P.J.

Rohde, E. Rossai, M.

Rossbach, O.

Rutgers, J.

XXXIX

censura editionis Kempf, DLZ 1889, 1158-62 Römische Adelsparteien und Adelsfamilien, Stuttgart, 1920 'Nova ëteni k textu Valerius Maximus a jeho epitomatorû', LF 1883, 395-8, 1884, 1 - 8 ; 'Miscellanea critica', ibid., 217-20 'Zu Valerius Maximus', WS 1896, 267-82 'Lectiones Valerianae' CMF 1903, 17-51 'Zu Valerius Maximus', WS 1903, 82-9 ap. Kempf A Commentary on Livy, Books 1-5, Oxford, 1965 A. Olivieri, ap. ed. Venetiis, 1487 A.G. Parisio, 1470-1534 J. Voorbroek, 1651-1715 S.V. Wynants, edd. Antuerpiae, 1567-92 P. Pithou, 1539-96 A Commentary on the Aristotelian Athenaion Politela, Oxford, 1981 Der griechische Roman3, Leipzig, 1914 Dissertatio ad locum insignem Valerii Maximi, Groningae, 1720 'Zu Valerius Maximus und Livius', PhW 1922, 596-9 1589-1625

XL

COMPENDIA

Salmasius, C. Santini, A.

Sauppe, H. Scaliger Schnetz, J. (1901)

Schnetz, J. (1904)

Schoell, F.

Schottus, A. SEG Shackleton Bailey, D.R.

Shackleton Bailey, D.R. (1996) Stanger J. Stangl, T.

1588-1653 'Val. Max., I, 6 ext.V, Hommages à Jozef Veremans, ed. F. Decreus-C. Deroux, Bruxelles, 1986, 289-92 Ausgewählte Schriften, Berlin, 1896 J.J. de la Scala, 1540-1609 Ein Kritiker des Valerius Maximus im 9. Jahrhundert, Neuburg, 1901 Neue Untersuchungen zu Valerius Maximus, seinen Epitomatoren und zum Fragmentum de praenominibus, Würzburg, 1904; in apparatu ad Nepotianum 'Schnetz' hoc opus significat Orationum deperditarum fragmenta, M. Tulli Ciceronis scripta quae manserunt omnia, fase. 29, Lipsiae, 1917,392-487 1552-1629 Supplementum epigraphicum Graecum 'Textual Notes on Lesser Latin Historians', HSPh 1981, 158-678 'On Valerius Maximus', RFIC 1996, 175-84 ap. Halm 'Zur Textkritik des Valerius Maximus und Iulius Paris', BPhW 1912,1235-8, 1266-8, 1329-30, 1335, 1363-4, 1429-32, 1461-

COMPENDIA

Stangl, T. (1914) Thenn, Α.

Thormeyer, G.

TLL Tollius, J. Toepffer, J. Torr.(enius), A. Unger, G.F.

Vahlen, J.

Vahlen, J., GPS

Valentini, R.

Vorst, J. G.J. Vos Vos, I. Walbank, F.W.

XLI

4,1491-6,1523-8,155660 'Zu Valerius Maximus', WKPh 1914, 250-4 'Valerius Maximus V,2,10', BBG 1877, 257-6; 'Valer. Max. V,3,4\ ibid., 298-304 De Valerio Maximo et Cicerone questiones criticae, Gottingae, 1902,103-13 Thesaurus linguae Latinae 1630-96 ap. Kempf ed. Lugduni Batauorum, 1726 'Die römische Quellen des Livius in der vierten und fünften Dekade', Phil. Supp. 3.2 (1878) 'De emendando Valerio Maximo', Opuscula académica 2, Lipsiae, 1908, 133-56 'Bemerkungen zu Valerius Maximus', Gesammelte philologische Schriften, Leipzig-Berlin, 1911, 623-30 'Un codice abbreviato di Valerio Maximo, Corsiniano 43 D 37', SIFC 1910, 289-318 ed. Berolini, 1672 1577-1649 1618-89 A Historical commentary on Polybius, Oxford, 1957-79

XLII

COMPENDIA

Watt, W.S. Watt, W.S. (1986)

Watt, W.S. (1995)

Wensky, H. Wensky, H. (1882, 1883, 1884)

Wistrand, E. Wopkens, T.

9 non uidi; u. Kempf.

coniecturae mecum communicatae 'Notes on Valerius Maximus and Vellerns Paterculus', Klio 1986, 46573 'Notes on Valerius Maximus', Euphrosyne 1995, 237-42 Coniectanea in Valerium Maximum, Breslau, 18799 'Zu Valerius Maximus', NJPhP 1882, 371-2, 1883, 637-41, 1884, 777-92 Miscellanea Propertiana, Göteborg, 1977 H.J. Arntzenius, Miscellaneorum liber, Traiecti ad Rhenum, 1765, 44

C A P I T V L A LIBRORVM LIBER I II III IUI V VI

De De De De De De

religione neglecta religione ominibus prodigiis somniis miraculis

LIBER VII VIII

PRIMVS I II III IUI V VI

SECVNDVS

D e institutis antiquis D e disciplina militari

I II

Inscriptiones et subscriptiones : incipiunt capitula librorum Valeri Max factorum et dictorum .m. lib prim A : incipiunt cap. libri Valerli Maximi L : sic, sed capitula G || post cap. lib. 1 expl.lib.i.cap.iñc.ii. et sic in sqq. nisi om. cap., exp(.) ante libros iii, v, vi A : cap lib ii et sic in sqq. L (cap lib vi post de pudicitia) : expliciunt cap lib .i. incipiunt .ii., explic lib. ii. incipiunt .iii. (ut uid.), expl lib .iii. incip .iiii., expl lib .iiii. inc .v. (ut uid.), expl lib Lv. incip .vi., expl lib .vi. ine .vii., expl lib .vii. ine .viii., expl lib .viii.inc ,v[...], expliciunt capitula G II numeri capitulorum : Seriem continuam habent ALG, sed in G multi aut non aut uix leguntur; errores L non indico, numéros uniuscuiusque libri, nono excepto, praebet A, addidit, etiam ad librum nonum, Lc

2

Villi X XI

VALERI MAXIMI De iure triumphi De censoria nota De maiestate

III IUI V

LIBER TERTIVS XII XIII XIIII XV XVI XVII

XVIII XVIIII

De indole De fortitudine De patientia Qui humili loco clari euaserunt Qui a parentibus Claris degenerauerunt Qui ex inlustribus uiris in ueste aut in cetero cultu sibi licentius quam mos patrius permittebat indulserunt. De fiducia sui De constantia

I II III IUI V VI

VII VIII

L I B E R QVARTVS XX XXI XXII

De moderatione Qui ex inimicitiis iuncti sunt amicitia aut necessitudine De abstinentia et continentia

I II III

xii de indole A || xiii de fortit[.]d[...] A || xiv de patientia u.l. A II XV qui humili loco L : q[..] humili loco A : de humili loco qui G I cl[.]r[.] A || xvi q[...] tib; A | degenerauerunt AL : degenera G || xvii q[.. .]ustrib; uiris in . . . ceter[.. .]ibi qua mos patris (-ius Ac) A || xx de moderatione AG (litteris maiusculis A) : spat. L

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

XXIII XXIIII XXV XXVI

De De De De

paupertate uerecundia amore coniugali liberalitate

IUI V VI VII

LIBER QVINTVS XXVII XXVIII XXVIIII XXX XXXI XXXII XXXIII XXXIIII

De humanitate aut dementia De gratis De ingratis De pietate erga parentes erga fratres erga patriam De parentum amore et indulgenza in liberos De parentum seueritate aduersus liberos De parentum aduersus suspectes liberos moderatione De parentibus qui obitum filiorum forti animo tulerunt

I II III IUI V VI VII VIII

LIBER SEXTVS XXXV XXXVI XXXVII XXXVIII XXXVIIII

De pudicitia Libere dicta aut facta De seueritate Grauiter dicta aut facta De fide publica

I II III IUI V

XXV amore Ac : more α || xxvii aut dementia AG : audementia L || xxxlii liberos ACLG : libros A

4

XL XLI

VALERI MAXIMI De fide uxorum erga uiros De mutatione morum aut fortunae

VI VII

LIBER SEPTIMVS XLII XLIII XLIV XLV XLVI XLVII XLVIII XLVIIII

L

De felicitate Sapienter dicta aut facta Vafre dicta aut facta Strategetica De repulsis De necessitate De testamentis quae rescissa sunt Quae rata manserunt cum causas haberent cur rescindi possent Quae aduersus opinionem hominum heredes habuerunt

I II III IV V VI VII Vili

Villi

LIBER OCTAVVS LI LII LUI

Infames rei quibus de causis absoluti aut damnati sint De priuatis iudiciis insignibus Quae mulieres apud magistrat e pro se aut aliis causas egerunt

I II III

xlv strategetica Ac (.u. mg, sed strategemata P) : stragetica α II li damnati ACG : dampnata A : dampnati L

5

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

LIIII LV LVI LVII LVIII LVIIII LX

LXI LXII LXIII

LXIIII LXV LXVI

De quaestionibus De testibus Qui quae in aliis uindicarant ipsi commiserunt De studio et industria De otio Quanta uis eloquentiae est Quantum momentum sit in pronuntiatione et apto motu corporis Quam magni effectus artium sint Quaedam nulla arte effici posse Suae quemque artis optimum et auctorem esse et disputatorem De senectute De cupiditate gloriae Quae cuique magnifica contigerunt

mi

V vi

VII VIII Villi X

XI XII XIII

XIIII XV XVI

L I B E R NONVS LXVII LXVIII LXVIIII LXX LXXI

De De De De De

luxuria et libidine crudelitate ira aut odio auaritia superbia et potentia

Ixvi magnifica A || lxxi potentia A

I II III IUI ν

6

LXXII LXXIII LXXIIII LXXV LXXVI LXXVII LXXVIII LXXVIIII LXXX

LXXXI LXXXII

VALERIVS MAXIMVS

De perfidia De ui et seditione De temeritate De errore De ultione Dieta improba aut facta scelerata De mortibus non uulgaribus De cupiditate uitae Quam exquisita custodia usi sunt quibus suspecti domestici fuerunt De similitudine formae De his qui infimo loco nati mendacio se clarissimis familiis inserere conati sunt

VI VII Vili Villi X XI XII XIII XIIII

XV XVI

VALERI

MAXIMI

FACTORVM ET D I C T O R V M MEMORABILIVM L I B E R PRIMVS Vrbis Romae exterarumque gentium facta simul ac praef. dicta memoratu digna, quae apud alios latius diffusa sunt quam ut breuiter cognosci possint, ab inlustribus electa auctoribus digerere constituí, ut documenta su5 mere uolentibus longae inquisitionis labor absit. nec mihi cuncta complectendi cupido incessit: quis enim omnis aeui gesta modico uoluminum numero comprehenderit, aut quis compos mentis domesticae peregrinaeque historiae seriem felici superiorum stilo condilo tam uel attentiore cura uel praestantiore facundia traditurum se sperauerit? te igitur huic coepto, penes quem hominum deorumque consensus maris ac terrae regimen esse uoluit, certissima salus patriae, Caesar, inuoco, cuius caelesti prouidentia uirtutes, de quibus

Inscriptiones : Valeri Maximi factorum et dictorum memorabilium liber primus incipit AG : sic, sed incipit de relegione L praef. 4 digerere Meursius : deligere AG : delegere L || 9 superiorum dett : superiori α || 10 praestantiore Lc : praestanciori A : praestantiora L : praestantis G

8

VALERI MAXIMI

l.praef.-l.l

dicturus sum, benignissime fouentur, uitia seuerissime 15 uindicantur: nam si prisci oratores ab loue Optimo Maximo bene orsi sunt, si excellentissimi uates a numine aliquo principia traxerunt, mea paruitas eo iustius ad fauorem tuum decucurrerit, quo cetera diuinitas opinione colligitur, tua praesenti fide paterno auitoque si- 20 deri par uidetur, quorum eximio fulgore multum caerimoniis nostris inclutae claritatis accessit: reliquos enim deos accepimus, Caesares dedimus. et quoniam initium a cultu deorum petere in animo est, de condicione eius summatim disseram. 25 1

DE RELIGIONE

1 Maiores statas sollemnesque caerimonias pontificum scientia, bene gerendarum rerum auctoritate augurum obseruatione, Apollinis praedictione uatum libris, portentorum depulsis Etrusca disciplina explican uoluerunt. prisco etiam instituto rebus diuinis 5 opera datur, cum aliquid commendandum est, precatione, cum exposcendum, uoto, cum soluendum, gratu-

1.1-5: Cie. har. resp. 18 22 claritatis dett. : alacritatis α || 23 dedimus α : uidemus

Bouterwek (cf. Fowler, CQ 1988, 263-4) l.tit. de religione G Ν : sie AL in indice, sed hic om. : de

religione seruata aut neglecta Ρ || 2 auctoritate Pighius : auctoritate a : auctoritate Madvig || 3 praedictione Pighius : praedicatione α : praedictione ACLC : praedictione Madvig || 4 depulsis Vorst : depulsis α : depulsa Pighius II 7 soluendum dett. : soluendae AG : exsoluendae L : exsoluendum dett. || 7 - 8 gratulatione dett. : gratulationes α

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

9

latione, cum inquirendum uel extis uel sortibus, impettito, cum sollemni ritu peragendum, sacrificio, quo etiam 10 ostentorum ac fulgurum denuntiationes procurantur. Tantum autem Studium antiquis non solum seruandae sed etiam amplificandae religionis fuit ut florentissima tum et opulentissima ciuitate decern principum filii senatus consulto singulis Etruriae populis perci15 piendae sacrorum disciplinae gratia traderentur, Cererique, quam more Graeco uenerari instituerant, sacerdotem a Velia, cum id oppidum nondum ciuitatis accepisset nomen, Calliphanam peterent, ne deae uetustis ritibus perita deesset antistes. 20 Cuius cum in urbe pulcherrimum templum haberent, Gracchano tumultu moniti Sibyllinis libris ut uetustissimam Cererem placarent, Hennam, quoniam sacra eius inde orta credebant, quindecimuiros ad earn

11-15: Cie. diu. 1.92; cf. leg. 2.21 || 15-19: Cie. Balb. 55 || 20-24: Cie. Verr. 2.4.108, Lact. inst. 2.4.29 8 - 9 impetrito Merula : in(-m- /4 c L c G)pertito α || 13 decern a : decim Lipsius : fort, sex ( c f . Cie. diu.) || 14-15 percipiendae AL : praecipiendae G || 15 sacrorum ACLCG : sacrarum AL II 17 Velia α : Vela PAC || 17-18 ciuitatis accepisset nomen AG : ciuitatem accepisset nomine L, fort, recte : fort. ciuitatis accepisset , nomine || 18 Calliphanam peterent Kempf (1854), ci. Cie. Ρ Ν : Calcitanam peterent uel ut alii dicunt Cal(-ll- LG)iphoenam α || 1 8 - 1 9 uetustis ritibus α : uetusti ritus Gertz (Κ) || 21 Gracchano tumultu Ac : tumultu Gracchano Ρ : Gracca nutu L : Graeco nutu G \ moniti LG : ex PAC I Sybillinis libris LG : libris Sibyllinis PAC || 22 Hennam α : Bennam PAC || 23 credebant α : credebant Stanger I xvuiros α Ν : xuiros Ρ (sic Cie.)·, ueri simile est Val. ipsum errasse

10

VALERI MAXIMI

1.1.1-1.8

propitiandam miserunt. item Mairi deum saepe numero imperatores nostri compotes uictoriarum suscepta 25 uota Pessinuntem profecti soluerunt. 2 Metellus uero pontifex maximus Postumium consulem eundemque flaminem Martialem ad bellum gerendum Africam petentem, ne a sacris discederet, multa dieta urbem egredi passus non est, religionique sum- 30 m u m imperium cessit, quod tuto se Postumius Martio certamini commissurus non uidebatur caerimoniis Martis desertis. 3

Laudabile duodecim fascium religiosum obsequium, laudabilior quattuor et uiginti in consimili re oboe- 35 dientia: a Tiberio enim G r a c c h o ad collegium augurum litteris ex prouincia missis, quibus significabat se, cum libros ad sacra populi pertinentes legeret, animaduertisse uitio tabernaculum captum comitiis consularibus, quae ipse fecisset, eaque re ab auguribus ad se- 40 natum relata, iussu eius C. Figulus e Gallia, Scipio Nasica e Corsica R o m a m redierunt et se consulatu abdicauerunt.

4

Consimili ratione P. Cloelius Siculus M. Cornelius Cethegus C. Claudius propter exta parum curiose ad- 45

2 4 - 2 6 : Cie. har. resp. 28 || 2 7 - 3 3 : Liu. per. 19, 37.51.1, Tac. ann. 3.71.3 || 3 4 - 4 3 : u. fontes αρ. MRR, 1.442 || 4 4 - 4 8 : Liu. 26.23.8 (de Claudio), Plut. Marc. 5.5 (de Cornelio) 28 Martialem GPAC : Mantialem AL || 30 urbem AG : urbe L P, fort, recte || 31 quod Ac : quo AG : qüo L || 3 4 - 3 5 -quium laud- periit in A || 36 Graccho Ac : Gracco α || 3 7 - 3 8 se cum ACLCG : secum L : spat. A || 44 Cloelius dett. : Coelius /l c (abdicauerunt . . . Cornelius in summo mg., om. A)LG : Coerai.lius Ρ I Siculus PAc(ut supra) : om. LG

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

11

mota deorum immortalium aris uariis temporibus bellisque diuersis flamonio abire iussi sunt coactique etiam. At Q. Sulpicio inter sacrificandum e capite apex 50 prolapsus idem sacerdotium abstulit, occentusque soricis auditus Fabio Maximo dictaturam, C. Flaminio raagisterium equitum deponendi causam praebuit. Adiciendum his quod P. Licinio pontifici máximo uirgo Vestalis, quia quadam nocte parum diligens ae55 terni ignis custos fuisset, digna uisa est quae flagro admoneretur. Maximae uero uirginis Aemiliae discipulam exstincto igne tutam ab omni reprehensione Vestae numen praestitit. qua adorante, cum carbasum, quem opti60 mum habebat, foculo imposuisset, subito ignis emicuit. Non mirum igitur si pro eo imperio augendo custodiendoque pertinax deorum indulgentia semper excu49-52: Plin. nat. 8.223, Plut. Marc. 5.5-6; u. MRR, adn. 3 II 53-56: Liu. 28.11.6 || 57-60: D.H. 2.68.3-5, 4.11.53-4 II 61-79: Cie. Verr. 2.4.123, rep. 1.21, nat. 2.61, Liu. 27.25.7-10 (cf. 29.11.3), Ase. p. 12C, Plut. 28.2, mor. 318E, Lact. inst. 1.20.12

5

6

7

8

1.235 Prop. deor. Marc.

46-47 deorum . . . diuersis Torr. : sic (inm- L), sed. om. aris LG : o m. A (sic Gertz) : aris admota Ρ : aris ante deorum dett., pro uariis Stanger; cf. Blomgren (1956) || 47 flamonio L Ρ : flaminio A : flaminium G || 49 Q. Ρ : om. a || 50 idem Lipsius : eidem α || 51 auditus ACLCG : auditu AL | Fabio A°LCG : e Fabio L I Flaminio dett. : Flamminio AG : Flamonio L (Flamonius Ρ) II 54-55 aeterni ignis α : ignis aeterni Ρ || 55 flagro α : per lictorem flagro Ρ || 57 discipulam α Ρ (-ula) : disciplinam dett.. || 59 qua adorante α : qua adorata Ac : qua adoranti Perizonius II 62 deorum indulgentia dett. : eorum indulgentia deorum α : indulgentia deorum Eberhard : etiam indulgentia deorum Foertsch (1870)

12

VALERI MAXIMI

1.1.8-1.10

buit, + quod + tam scrupulosa cura paruola quoque momenta religionis examinari uidentur, quia nunquam remotos ab exactissimo cultu caerimonarium oculos habuisse nostra ciuitas existimanda est. in qua cum M. Marcellus quintum consulatum gerens templum Honori et Virtuti, Clastidio prius deinde Syracusis potitus, nuncupatis debitum uotis consecrare uellet, a collegio pontificum impeditus est, negante unam cellam duobus dis recte dicari: futurum enim, si quid prodigii in ea accidisset, ne dinosceretur utri rem diuinam fieri oporteret, nec duobus nisi certis dis una sacrifican solere, ea pontificum admonitione effectum est ut Marcellus separatis aedibus Honoris ac Virtutis simulacra statueret, neque aut collegio pontificum auctoritas amplissimi uiri aut Marcello adiectio impensae impedimento fuit quo minus religionibus suus tenor suaque obseruatio redderetur. 9 Obruitur tot et tam inlustribus consulatibus L. Furius Bibaculus, exemplique locum uix post Marceilum inuenit, sed pii simul ac religiosi animi laude fraudandus non est. qui praetor, a patre suo collegii Saliorum magistro iussus, sex lictoribus praecedentibus arma ancilia tulit, quamuis uacationem huius officii honoris

65

70

75

80

85

80-91: Lact. inst. 1.21.47; de aetate u. Münzer, RE, 7.319, MRR, 1.237

63 + quod + α : sic, sed uidetur Lc : quo Kempf (1854) : quo Madvig : quoi Gertz || 64 examinari AL : examinare G I] 67 Μ. Ρ : om. a || 80 et tam Lipsius : etiam α | con-

sulatibus Lipsius : consularibus ALGC : consuribus G || 83 collegii Saliorum ACLCGC : collegiis aliorum α || 84 iussus sex Lc : iussus ex AG : sic, sed unum uerbum L

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

13

beneficio haberet: omnia namque post religionem ponencia semper nostra ciuitas duxit, etiam in quibus summae maiestatis conspici decus uoluit. quapropter non dubitauerunt sacris imperia seruire, ita se huma90 narum rerum futura regimen existimantia, si diuinae potentiae bene atque constanter fuissent famulata. Quod animi iudicium in priuatorum quoque pec- 10 toribus uersatum est: urbe enim a Gallis capta, cum flamen Quirinalis uirginesque Vestales sacra onere 95 partito ferrent, easque pontem sublicium transgressas et cliuum, qui ducit ad Ianiculum, escendere incipientes L. Albinius plaustro coniugem et liberos uehens aspexisset, propior publicae religioni quam priuatae caritati sui ut plaustro descenderent imperauit, at100 que in id uirgines et sacra imposita omisso coepto itinere Caere oppidum peruexit, ubi cum summa uene-

92-109: Liu. 5.40.7-10, Strabo 5 p. 220C, Plut. Cam. 21.13, Flor. 1.13.11-12, Paul. Fest. p. 38L 90 futura α : futura Walter (PhW 1924, 402) : futura Krohn (JAW 1928, 83) || 92 iudicium dett. : indicium α II 93 a Gallis PACG : agellis A : Gallis L || 94 Quirinalis ACLCG : Quirinales AL || 96 escendere Lipsius : descendere α : adscendere dett. || 97 Albinius Kempf (1854) : Aluanius α : Albanius PAC : Albanus Ν || 98 aspexisset α : cspexisset Kempf, el. Liu. P(conspecto) | propior α : propior Watt II 99 caritati ALF : claritati L : caritatis (in ut) G | suis dett. : sui AL : de G u. supra || 100 in id ACL : ad id A : adit G II 101 Caere oppidum Ac : Caere Ρ : Ceretem oppidum LG : Caere in oppidum Pighius : Caerete in oppidum Torr. : fort. Caerete oppidum | cum α : sunt Damsté : post recepta Halm : cum . . . reeeptis Blaum

14

VALERI MAXIMI

1.1.10-1.13

ratione recepta, grata memoria ad hoc usque tempus hospitalem humanitatem testatur: inde enim institutum est sacra caerimonias uocari, quia Caeretani ea infracto rei publicae statu perinde ac fiorente 105 sante coluerunt. quorum agreste illud et sordidius plaustrum tempestiue capax cuiuslibet fulgentissimi triumphalis currus uel aequauerit gloriam uel antecesserit. 11 Eadem rei publicae tempestate C. Fabius Dorsuo 110 memorabile exemplum seruatae religionis dedit: namque Gallis Capitolium obsidentibus, ne statum Fabiae gentis sacrificium interrumperetur, Gabino ritu cinctus, manibus umerisque sacra gerens per medias hostium stationes in Quirinalem collem peruenit. ubi omni- 115 bus sollemni more peractis in Capitolium propter diuinam uenerationem uictricium armorum perinde ac uictor rediit.

110-118: Liu. 5.46.1-3, 52.3, App. Celt. 6 (= Cass. Hem.

fr. 19Ρ), Flor. 1.7.16, Dio fr. 25.5-6, Min. Fei. 6.2 102 recepta, grata distinxit Halm : recepta grata, memoria ed. Arg. : recepta, grata memoria, . . . testantur (sic dett.) Torr. [I 103 humanitatem ACLCGC : inhumanitatem α (A ut uid.) II 105 perinde ACLC : proinde AG || 105-106 fiorente s a n e ó t e Vos : florentes ante α || 106 quorum ACL° : quarum α II 110 C. α : Καίσων Dio \ Dorsuo PACL : dorso suo AUG : Dorssuo Ac || 113 interrumperetur α : interrumperent Ρ | ritu α : om. PAC || 116-117 propter diuinam uenerationem ACLG : sic, sed pop (punct. et lin. fort. Ac) A : prope diuina ueneratione Madvig || 117 ac LG : om. A || 118 rediit Ac : redit α

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

15

Magna conseruandae religionis etiam P. Cornelio 12 120 Baebio Tamphilo consulibus apud maiores nostros acta cura est. si quidem in agro L. Petili scribae sub Ianiculo cultoribus terram altius uersantibus, duabus arcis lapidéis repertis, quarum in altera scriptura indicabat corpus Numae Pompili fuisse, in altera libri re125 conditi erant Latini Septem de iure pontificum totidemque Graeci de disciplina sapientiae, Latinos magna diligentia adseruandos curauerunt, Graecos, quia aliqua ex parte ad soluendam religionem pertinere existimabantur, Q. Petilius praetor urbanus ex 130 auctoritate senatus per uictimarios facto igni in conspectu populi cremauit: noluerunt enim prisci uiri quicquam in hac adseruari ciuitate quo animi hominum a deorum cultu auocarentur. Tarquinius autem rex M. Atilium duumuirum, quod 13 135 librum secreta+rium ciuilium sacrorum + continentem, custodiae suae commissum corruptus Petronio Sabino describendum dedisset, culleo insutum in mare

119-133: u. testimonia ad Liu. 40.29.3-14 || 134-140: D.H. 4.62.4 120 Baebio α : fort. Baebio | Tamphilo Pighius : Pamphilo α || 121 Petilii Pighius : Petili α (sic MSS. Liui)\ sic infra II 124 fuisse α : inesse Wensky (1884) || 125 pontificum α : fort, pontificio (sic Liu.) || 129 Q. Ac : quos LG : sic etiam A, ut uid. || 134 M. Atilium Kempf (1854) : M. Tullium α : Matilius ( . . . insutus est) Ν : Μάρκον Άτίλιον D.H. || 135 secretalo- L)+rium ciuilium sacrorum + α : sic, sed secreta dett. : secreta rium ciuilium sacrorum Novák (Κ), Gertz (Κ) : sic, sed om. sacrorum Novák (ibid.) : sacrorum post duumuirum Damsté || 136 corruptus dett. : corruptum α

16

VALERI MAXIMI

1.1.13-1.16

abici iussit, idque supplicii genus multo post parricidis lege inrogatum est, iustissime quidem, quia pari uindicta parentum ac deorum uiolatio expianda est. 140 14 Sed quae ad custodiam religionis attinent, nescio an omnes M. Atilius Regulus praecesserit, qui ex uictore speciosissimo insidiis Hasdrubalis et Xanthippi Lacedaemonii ducis ad miserabilem captiui fortunam deductus ac missus ad senatum populumque R o m a n u m 145 legatus, ut se et uno et sene complures Poenorum iuuenes pensarentur, in contrarium dato Consilio Carthaginem petiit, non quid ignarus ad quam crudeles q u a m q u e merito sibi infestos + deos + reuerteretur, u e r u m quia iis iurauerat, si captiui eorum redditi 150 non forent, ad eos sese rediturum. potuerunt profecto di immortales efferatam mitigare saeuitiam. ceterum,

141-156: u. fontes αρ. Klebs, RE, 2.2089-90; cf. 3.8.ext.3, 9.2.ext.l 140 est dett. : esset α || 141 quae ... ad(-t- /l c G)tinent AG : quae ... attinet L : quod ... attinet Lc : in his quae ... attinent dett. : qua ... adtinet Rossbach || 142 Atilius Lc : Attilius α || 143 Hasdrubalis ACG : Asdrubalis AL | Xanthippi scripsi : Xanctippi α : Xantippi dett. || 146 se Lipsius : ex se α : ex s.c. Gertz II 148 petiit dett. : petit α : petit Pighius : redit Pighius : redit Halm | quid Kempf (1854) : quod α : om. dett. : sie, sed etiam om. quia (u. 150) Pighius \ ad quam Ac : atque A : atq/ L : sie, sed ad- Lc : ad quae G || 149 quamque Ac : quoque LG : quosque L° \ + deos + α : om. uel hostes uel eos dett. : Poenos Klokkius : doos Perizonius : illos Eberhard : deno Foertsch (1870) : eo Gertz : reus Blaum (NJPhP 1873, 612) : iratos sibi ... deis Wensky (1884) : hoines Kraffert : odio Lundgren : deos posi iurauerat Damsté || 150 uerum ACG : u. A : ras. unius litt. L

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

17

quo clarior esset Atili gloria, Carthaginienses moribus suis uti passi sunt, tertio Punico bello religiosissimi 155 spiritus tam crudeliter uexati urbis eorum interitu iusta exacturi piacula. Quanto nostrae ciuitatis senatus uenerabilior in 15 deos! qui post Cannensem cladem decreuit ne matronae ultra tricesimum diem luctus suos extenderent, uti 160 ab iis sacra Cereris peragi possent, quia maiore paene Romanarum uirium parte in exsecrabili ac diro solo iacente nullius penates maeroris expertes erant. itaque matres ac filiae coniugesque et sorores nuper interfectorum abstersis lacrimis depositisque doloris insigni165 bus candidam induere uestem et aris tura dare coactae sunt, qua quidem constantia obtinendae religionis magnus caelestibus iniectus est rubor ulterius aduersus earn saeuiendi gentem, quae ne iniuriarum quidem acerbitate ab eorum cultu absterreri potuerit. DE N E G L E C T A R E L I G I O N E Creditum est Varronem consulem apud Cannas cum 16 Carthaginiensibus tam infeliciter dimicasse ob iram Iunonis, quod cum ludos circenses aedilis faceret, in Iouis Optimi Maximi tensa eximia facie puerum histri-

157-169: Liu. 22.56.4-5, 34.6.15, Plut. Fab. 18.1-2, Paul. Fest. p. 86 L 1-7: Lact. inst. 2.16.16 160 paene hic a : post nullius Damsté || 167 caelestibus α : caelitibus Ac || 168 iniuriarum α : miseriarum Wensky tit. de neglecta reli(e)gione α : de contempta religione Ρ : om. Ν (del. Kempf) || 3 faceret α : ederet PAC || 4 tensa LPAC Ν : templo AG

18

VALERI MAXIMI

1.1.16-1.19

onem ad exuuias tenendas posuisset. quod factum, 5 post aliquot annos memoria repetitum, sacrificiis expiatum est. 17 Hercules quoque detractae religionis suae et grauem et manifestam poenam exegisse traditur: nam cum Potitii sacrorum eius ritum, quem pro dono genti 10 eorum ab ipso adsignatum uelut hereditarium obtinuerant, auctore Appio censore ad humile seruorum publicorum ministerium transtulissent, omnes, qui erant numero super triginta, púberes intra annum exstincti sunt nomenque Potitium in duodecim familias diuisum 15 prope interiit, Appius uero luminibus captus est. 18

Acer etiam sui numinis uindex Apollo, qui, Cartilagine a Romanis oppressa ueste aurea nudatus, id egit ut sacrilegae manus inter fragmenta eius abscisae inuenirentur. 20 18a (Par.) Brennus Gallorum dux, Delphis Apollinis templum ingressus, dei uoluntate in se manus uertit.

8 - 1 6 : Liu 9.29.9-11, D.H. 1.40.4-5, Paul. Fest. p. 270L, Macr. 3.6.13, Seru. Aen. 8.179, uir. ili. 34.2, or. gent. Rom. 8, Lact. inst. 2.7.15, 16.11 || 1 7 - 2 0 : cf. App. Lib. 127.609 || 2 1 - 2 8 : Diod. 22.9.5, Cie. diu. 1.81; cf. lust. 24.8, Paus. 10.23

5 exuuias Ρ : excubias ALGC : sic, sed -bas G [| 1 2 - 1 3 publicorum Kempf (públicos Ρ, publicis Ν) : om. a || 16 prope α : propere dett. : om. Helfrecht : obelum adp. Kempf, qui mpore coniecit : stirpe Heraeus (1893) || 2 1 - 2 8 de hoc exemple u. pp. XII-XIII adn. 21; fort, omittenda

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

19

(Nep.) Brennus rex Gallorum uictoriis Dephos usque perueniat, cumque iam humanae uires resistere ei 25 omnino non possent, cultoresque loci ad Apollinem confugissent, respondit deos secum et candidas puellas Gallis pugnaturas. tum niuibus cum omni exercitu Brennus oppressus est. Nec minus efficax ultor contemptae religionis filius 19 30 quoque eius Aesculapius, + qui consecratum templo suo lucum a Turullio praefecto Antoni ad naues ei faciendas magna ex parte succisum +, inter ipsum nefarium ministerium deuictis partibus Antoni, imperio Caesaris morti destinatum Turullium manifestis numi35 nis sui uiribus in eum locum quem uiolauerat traxit, effecitque ut ibi potissimum a militibus Caesarianis occisus eodem exitio et euersis iam arboribus poenas

29-41: Dio 51.8.2-3, Lact. inst. 2.7.17 23 rex Ν : dux Halm (sic Ρ) | uictoriis Ν : fort, uictor | Dephos Mai : Defos Ν || 24 perueniat Ν : peruenerat Mai : peruenit Du Rieu || 25 Apollinem Land. : Appollinem Ν || 26 confugissent Mai : cum fugissent Ν | deos Ν Land. : deos Christ : deus Eberhard || 26-27 secum et . . . Gallis Ν Land. : sic, sed pugnaturas Foertsch (1870) : secum et . . . cum Gallis Land.0 : se et candidas . . . cum Gallis Eberhard : se cum et . . . Gallis Becker : secum et . . . Gallos pugnaturos Bergk || 29 ultor AU : ultro LG || 30-32 + qui . . . succisum + α : . . . succisum dolens dett., Halm, Foertsch (1870), Blaum, uel Kempf : qui . . . Gertz (K) || 31 Turullio α : Caruilius ( . . . occideretur P) PAc(corr. Caruilios (sie)) : Turulus ( . . . succidit) Ν I Antonii α : M. Antonii Ρ, fort, recte || 35 locum α : (in eodem) luco Ν : lucum Pighius

20

VALERI MAXIMI

1.1.19-1.ext. 2

lueret et adhuc superantibus immunitatem consimilis iniuriae parerei, suamque uenerationem, quam apud colentes maximam semper habuerat, + dis + multipli- 40 cauit. 20 Q. autem Fuluius Flaccus impune non tulit, quod in censura tegulas marmóreas ex Iunonis Laciniae tempio in aedem Fortunae Equestris, quam Romae faciebat, transtulit: negatur enim post hoc factum mente 45 constitisse. quin etiam per summam aegritudinem animi exspirauit, cum ex duobus filiis in Illyrico militantibus alterum decessisse, alterum grauiter audisset adfectum. cuius casu motus senatus tegulas Locros reportandas curauit, decretique circumspectissima 50 21 sanctitate impium opus censoris retexuit; tam me her-

42-51: Liu. 42.3, 28.10-12, Lact. inst. 2.7.16 || 51-58: Diod. 27.4, Liu. 2 9 . 8 - 9 , 1 6 . 4 - 2 2 . 1 0 , 31.12.2, 3 4 . 4 4 . 6 - 8 , App. 5 5 . 2 3 0 - 1 , Dio fr. 57.62

Hann.

38 immunitatem Mitalerius : im(n)punitatem α || 39 parerei α : pararet Eberhard || 39-40 quam . . . habuerat α : quae . . . colentes maxima . . . fuerat Eberhard || 40 + dis + α (diis Ac) : deus dett. : del. (sc. deus) Perizonius : sic uel deus Halm : dis Eberhard : his Heller (1868) : sie, sed iis (dat.) Gertz : dies Wensky : duplicauit pro dis multiplicauit Novák (1884): mis Stangl (1236) : tis Walter (PhW 1921, 790) : suo (u. 31) . . . cus Morel : fort, bis (sie etiam Shackleton Bailey (1996)) || 42 Q. Ac : spat. A : qras (qnt' L 3 ) : quae G || 4 5 - 4 6 negatur . . . constitisse α : mentis factus est dubiae PAC || 49 Locros α : locis (u.i.) Ρ : loco dett. : ilico Pighius : loco su Gudius : soeiis Torr.\ errauit ipse Val. || 50 reportandas α : reponendas Ρ

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

21

cule quam Plemini legati Scipionis in thesauro Proserpinae spoliando sceleratam auaritiam iusta animaduersione uindicauit: cum enim eum uinctum Romam per55 trahi iussisset, + qui + ante causae dictionem in carcere taeterrimo genere morbi consumptus est, pecuniam dea eiusdem senatus imperio et quidem summam duplicando reciperauit. Quae, quod ad Plemini facinus pertinuit, bene a pa- ext. 1 60 tribus conscriptis uindicata, quod ad uiolentas regis Pyrrhi sordes attinuerat, se ipsa potenter atque efficaciter defendit: coactis enim Locrensibus ex thesauro eius magnam illi pecuniam dare, cum onustus nefaria praeda nauigaret, ui subitae tempestatis tota cum clas65 se uicinis deae litoribus inlisus est, in quibus pecunia incolumis reperta sanctissimi thesauri custodiae restituta est. At non similiter Masinissa rex. cuius cum praefectus 2 classis Melitam adpulisset et aeque ex fano Iunonis 70 dentes ebúrneos eximiae magnitudinis sublatos ad eum pro dono attulisset, ut comperit unde essent aduecti, quinqueremi reportandos Melitam inque templo

5 9 - 6 7 : Liu. 29.18.3-6, D.H. 20.9, App. Samn. 12.3-6, Dio fr. 40.48, Lact. inst. 2.7.18, 16.11 || 6 8 - 7 6 : Cie. Verr. 2.4.103 52 Plemini Perizonius (Pleminius PN): P. (Ac in ras.) Lemini A : P. Leminii G : P. Lomini Lc : ante add. Minerua Ac : L. Pleminii Pighius || 55 + qui + α : om. dett. : ubi (sic N) Gertz || 57 quidem dett. : qd (quid uoluerit incertum) L : quod AG II 59 quae α : del. Ac \ Pleminii Pighius : Publii Lemini AL : P. Leminii G || 65 deae α : del. uel aedi Shackleton Bailey || 68 at non similiter a : Amsinus PA' || 70 ebúrneos α : eboreos Ρ

22

VALERI MAXIMI

l.l.ext.2-l.ext.4

Iunonis conlocandos curauit, insculptos gentis suae litteris significantibus regem ignorantem eos accepisse, libenter deae reddidisse. factum Masinissae animo quam Punico sanguini conueniens! 3 Quamquam quid attinet mores natione perpendi? in media barbaria ortus sacrilegium alienum rescidit: Syracusis genitus Dionysius tot sacrilegia sua, quot iam recognoscimus, iocosis dictis prosequi uoluptatis loco duxit: fano enim Proserpinae spoliato Locris, cum per altum secundo uento classe ueheretur, ridens amicis 'uidetisne' ait 'quam bona nauigatio ab ipsis dis immortalibus sacrilegis tribuatur?' detracto etiam Ioui Olympio magni ponderis aureo amiculo, quo eum tyrannus Gelo e manubiis Carthaginiensium ornauerat, iniectoque ei laneo pallio dixit aestate graue esse aureum amiculum, hieme frigidum, laneum autem ad utrumque tempus anni aptius. idem Epidauri Aesculapio barbam auream demi iussit, quod adfirmaret non

77-103: Cie. nat. deor. 3.83-4, A el. u.h. 1.20, Lact. inst. 2.4.16-26 II 85-86 Paus. 6.19.7 75 animo α : Romano Eberhard : del. Blaum || 76 quam ACLG : quod A, ut uid. : plus quam uel magis quam dett. : quam . . . sanguini conueniens Halm : non Foertsch (1870) : quem, . . . sanguini Madvig : quam Novák (1884) : factum . . . quam Gertz (Κ) || 78 in α : il Damsté || 80 recognoscimus α : recognoscemus Halm || 86 Gelo α Ν : Hiero PAC (etiam Gero Ac secundum Kempf] nunc ob plicaturam legi non potest) || 87 graue G c : grauem α || 89 anni α (sic Cie.) : om. Ρ (sie Lact.) \ Epidauri U : Epidauriae α || 8 9 - 9 0 Aesculapio AG Pc : Aescolapio L Ρ

75

80

85

90

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

23

conuenire patrem Apollinem imberbem, ipsum barbatimi conspici, idem mensas argenteas atque aureas e fanis sustulit, quodque in his more Graeciae scriptum erat bonorum deorum eas esse, uti se bonitate eorum 95 praedicauit. idem Victorias aureas et pateras et coronas, quae simulacrorum porrectis manibus sustinebantur, tollebat, et eas se accipere non auferre dicebat, perquam stultum esse argumentando, a quibus bona precamur, ab his porrigentibus nolle sumere, qui, ta100 metsi debita supplicia non exsoluit, dedecore tarnen filii mortuus poenas rependit quas uiuus effugerat: lento enim gradu ad uindictam sui diuina procedit ira, tarditatemque supplicii grauitate pensât. In quam ne inciderei Timasitheus Liparitanorum 4 105 princeps + Consilio sibi aliter atque uniuersae patriae utili prouidit exemplo +: excepta namque in freto a ciuibus suis piraticam exercentibus magni ponderis aurea cratera, quam Romani Pythio Apollini decimarum nomine dicauerant, incitato ad earn partiendam popu110 lo, ut comperit

104-111: Diod. 14.93.3-5, Liu. 5.28.2-5, Plut. Cam. 8 . 5 - 8 91 Ap(p)ollinem α : del. Eberhard, fort, recte || 94 eas esse α : del. Kempf (1854), cl. Cie. Ρ, fort, recte : fas esse Foertsch (1855) I 101 rependit α : pependit Kempf, fort, recte || 104 Timasitheus dett. : Thimasitheus α || 1 0 5 - 1 0 6 + Consilio . . . exemplo . . . + α : sic, sed pariter dett. : consilii . . . pariter ... Foertsch (1870) : ... pariter . . . prouidit, del. exemplo Halm, Consilio Heraeus (1893, 594) || 108 cratera ACLCG : chratera AL : creterram Ρ : sic, sed -r- Ac (u. p. XII) | quam G : quem AL

24

VALERI MAXIMI

l.l.ext.4-l.ext.8

(Par.) curauit Delphos perferendam. (Par.) Milesia Ceres, Mileto ab Alexandra capta, milites qui templum spoliaturi inruperant, fiamma obiecta priuauit oculis. (Nep.) Alexander Magnus Miletum cepit. cum mili- 115 tes etiam Cereris templum introissent, excaecati sunt, ne inspicerent secreta tantum feminis cognita. 6 (Par.) Persae, mille nauium numero Delum conpulsi complexi, tempio Apollinis religiosas potius manus quam rapaces adhibuerunt. 120 (Nep.) Persae mille nauibus impleuere Delum, et cum diuitiae in praedas possent allicere uictores, omnibus spoliis temperatum est in dei honorem. 7 (Par.) Athenienses Protagoram philosophum pepulerunt, quia scribere ausus fuerat primum ignorare se 125 an di essent, deinde, si sint, quales. iidem Socratem damnauerunt, quod nouam religionem introducere uidebatur. 5

112-117: Lact. inst. 2.7.19 || 118-123: Hdt. 6.97 || 124-6, 134-7: Cie. nat. deor. 1.63, Min. Fei. 8.3, || 127-8: cf. Seru. Aen. 7.187 111 - 4.92 u. pp. XII, XXV-VI, XXIX || 111 curauit Delphos perferendam Ρ : earn Delphis perferendam (corr. ex portandam) curauit A3 : sie, sed Delphos dett.; áa spat, vii uersuum L || 116 etiam Ν : eius Gertz (1892) || 118 Persae Aid. : Prensae PAc(corr. Prensa) || 118-119 conpulsi complexi Ρ : conpulsi Ac : complexi Novak (Κ) || 121 nauibus impleuere Ν : ñaues appulere Mai : nauibus appulere Kempf || 124 Protagoram Ac : Prothagoram Ρ || 126 sint Ρ : sent Halm

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

25

iidem Phidiam tulerunt quamuis m a r m o r e potius 130 quam ebore Mineruam fieri debere dicebat, quod diutius nitorem mansurum, sed ut adiecit et uilius, tacere iusserunt. (Nep.) Pythagoras philosophus ab Atheniensibus pulsus est librique eius publice exusti, quod scripserat 135 ignorandi essent, ac si essent, quales essent non posse sciri. Socrates in eadem urbe damnatus est, quod contra religiones n o n n u m q u a m disputaret. Phidias ibidem eboris scalptor ait sumptu minore 140 m a r m o r e incipere diis simulacra fieri quod ipse ratum ex ebore Athenienses iusserunt. (Par.) Diomedon unus e decern ducibus quibus Ar- 8 gennusae eadem pugna et uictoriam et damnationem

142-149: Xen. Hell. 1.6.27-7.34, Diod. 13.97-102 129 quamuis Ρ : quam diu Pc : quam diu is dett. || 130 quod Ρ : quo Kempf (1854) || 130-131 diutius Ρ : diutius Gertz (K) || 131 nitorem mansurum Ρ : nitor esset mansurus dett. | uilius tacere Ρ : uilius tacere Eberhard (Hermes 1874, 94) || 133 Pythagoras Ν : Protagoras Kempf (1854) || 134 quod Ν : quia Mai || 135 ignorandi Ν : ignoracre se> an dii Mai : ignora an di Halm | non Ν : om. Mai, sed dubium an consulto || 138 disputaret Ν : disputasset Eberhard || 139 Phidias Mai : Fidias Ν || 140 marmore Ν : marmore Gertz (Κ) \ incipere Ν : am ebore Foertsch (1864) : ingi bere Gertz (Κ) : incipere post ebore Novák (1896) \ quod Ν : ob id Eberhard \ ipse ratum Ν : ipsi rati Mai : aspernati Christ : ipsare eum Eberhard : ipso irati Gertz (Κ) : impse rati Novák (1896)

26

VALERI MAXIMI

l.l.ext. 8-2.4

pepererunt, cum ad iam meritum supplicium duceretur, nihil aliud locutus est quam ut uota pro incolumi- 145 tate exercitus ab ipso nuncupata soluerentur. (Nep.) Apud eosdem Diomedes, unus de decern ducibus, cum post uictoriam ad supplicium pergeret, rogauit ut nuncupata uota pro exercitu soluerentur. 2 (Nep.)

(Par.) D E SIMVLATA R E L I G I O N E QVI R E L I G I O N E M S I M V L A V E R V N T

1 (Par.) Numa Pompilius, ut populum Romanum sacris obligaret, uolebat uideri sibi cum dea Aegeria congressus esse nocturnos, eiusque monitu se quae acceptissima deis immortalibus sacra fierent instituere. (Nep.) Numa Popilius, cum efferatos assiduis bellis 5 Romanos aduerteret, docuit eos cultum deorum. atque idem, ut facilius mansuescerent, Egeriam nympham in consuetudinem se habere praeceptricem sibi confixit, quo maior apud feroces esset auctoritas.

2.1-9: Liu. 1.19.5, D.H. 2.60.5-61.1, Quint, inst. 2.4.19, Plut. Num. 4.1 (cf. 13.2, 15.9), Sern. Aen. 7.763, Flor. 1.2.3, uir. ill. 3.2, Lact. inst. 1.22.1-2 144 iam meritum Ρ : iam meritum Torr. : immeritum Kempf (1854) || 147 Diomedes Ν : Diomedon Mai || 149 pro Mai : per Ν 2.tit. religionem Mai : relationem Ν || 2 Aegeria Ρ : Egeria Kempf II 3 monitu se quae dett. : monitus aeque (fort. eque Ρ, aeque P°) Ρ || 5 Popilius Ν : Popilius Mai || 6 aduerteret Ν : aduerteret Mai || 8 consuetudinem Ν : consuetudine Mai || 9 confixit Mai : confixit Ν

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

27

10

(Par.) Scipio Africanus non ante ad negotia priuata 2 uel publica ibat quam in cella louis Capitolini moratus fuisset, et ideo loue genitus credebatur. (Nep.) Scipio Africanus neque publica ñeque priuata negotia prius umquam attigit quam in cella Iouis 15 Capitolini diutissime moraretur antequam uideretur a quoquam. (Par.) L. Sulla, quo tiens proelium committere desti- 3 nabat, paruum Apollinis signum Delphis sublatum in conspectu militum conplexus, orabat uti promissa ma20 turaret. (Nep.) Sulla proeliaturus simulacrum Apollinis Delphis ablatum suppliciter orabat in conspectu militum ut promissa praestaret, uidebaturque inire bellum fretus. 25 (Nep.) Syram mulierem Marius in castris habebat 4 sacricolam, ex cuius se auctoritate asserebat omnia aggredì.

10-16: Liu. 26.19.5-6, Geli. 6.1.6, App. Hisp. 23.89, uir.

ili. 49.1-3; de fabula, quae dicitur, Scipionis u. Walbank, PCPhS 1967, 54 sqq. || 17-24: Front, strat. 1.11.11, Plut. Sull.

29.11-13 II 25-27: Front, strat. 1.11.12, Plut. Mar. 17.2

14 negotia Land. : om. Ν || 15 Capitolini Land. : capitoli in TV I) 23 inire incertum utrum sic an mire Ν (mire Mai, inire Foertsch (1870)) : inhire Land. | bellum Ν Land. : ilio Mai :

(mire) bellum Halm : (inire) bellum Gertz (Κ) : (inire) bellum Walter (WS 1930, 182) || 23-24 fretus hic Ν : ante inhire Land. || 26 se auctoritate Ν : auctoritate se Land.

28

5

.1

2

3 4

VALERI MAXIMI

1.2.5-3.2

(Par.) Q. Sertorius per ásperos Lusitaniae colles ceruam albam trahebat, ab ea se quaenam aut agenda aut uitanda essent praedicans admoneri. (Nep.) Sertorius in exercitu Hispano albam ceruam habuit, quam persuasit barbaris monitricem sibi esse. (Par.) Minos Cretensium rex nouo anno in quendam praealtum et uetusta religione consecratum specum secedere solebat, et in eo moratus tamquam ab loue, quo se ortum ferebat, traditas leges perrogabat. (Par.) Pisistratus in reciperanda tyrannide, quam amiserat, simulatione reducentis se in arcem Mineruae est usus, cum per ostentationem ignotae mulieris, quae Fye uocabatur, formatae ad habitum deae Athenienses deciperet. (Par.) Lycurgus Consilio Apollinis grauissimae ciuitati Lacedaemoniorum leges conpositas ferre se persuasit. (Par.) Zaleucus sub nomine Mineruae apud Locrenses prudentissimus habitus est.

30

35

40

45

2 8 - 3 2 : Plin. nat. 8.117, Front, strat. 1.11.13, Plut. Sert.

11.3-8, Gell. 15.22.3-9, App. b.c. 1.110.514, Polyaen. 8.22 || 3 3 - 3 6 : Horn. Od. 20.179, Plat. legg. 624b, [Plat.] Min. 319c, Hör. Carm. 1.28.9; u. alios fontes αρ. Poland, RE, 15.1902

sqq. II 37-41: Hdt. 1.60.4-5, Polyaen. 1.21.1 || 42-44: Ηdt. 1.65.2-4, Xen. Lac. pol. 8.5, Plat. legg. 624a, Pol. 10.2.11, Diod. 7.12, Plut. Lyc. 5.4, lust. 3.3.12, BCH 1881, 434-5 || 4 5 - 4 6 : de Zaleuco u. von Fritz, RE, 9A.2298-2301

33 nouo Ρ : nono Aid. || 34-35 specum Ρ : specus Ac II 36 perrogabat Ρ : prorogabat dett. : praerogabat ed. Mog. II 40 Fye Ρ : Phye Mai || 42 grauissimae Ρ : grauissimas Halm : grauissimo Gertz (K) || 45 Zaleucus P° : Zaeleucus Ρ

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

29

(Nep.) DE SVPERSTITIONIBVS 3 (Par.) Bacchanalium sacrorum mos nouus institutus, 1 cum ad perniciosam uaesaniam iret, sublatus est. (Nep.) Bachanalius misteria fuere Romae. sed cum temporibus nocturnis uiri ac feminae pariter essent fu5 rerentque, multo colentium sanguine se et peregrina sacra abolita sunt. (Par.) Lutatius Cereo, qui primum Punicum bellum 2 confecit, a senatu prohibitus est sortes Fortunae Praenestinae adire: auspiciis enim patriis, non alienigenis 10 rem publicam administrari iudicabant oportere. (Nep.) Lutantium Circonem, confectorem primi Punici belli, fama extitit uelle ad Praenestinam Fortunam sortes mittere siue colligere. hoc cognito senatus inhi-

3.1-6: ILLRP 511, Cass. Hem. fr. 36P, Liu. 39.8-19, Schol. Iuu. 2.3, Tert. nat. 1.10.16, apol. 6.10, Firm. err. 6.9, Varr. ant. rer. diu. fr. 93Cardauns (= Aug. ciu. 6.9) 3.tit. de superstitionibus Ν : om. Ρ || 3 Bachanalius Ν : Bachanalium Mai : fort. Bachanalia | misteria Ν : mysteria Mai || 4 essent Ν : essent Sauppe (827) || 5 se et Ν : om. Mai : fe et Eberhard : foeda Foertsch (1870) : foeta Kempf : foeaec (1884) uel foe et (K) Novák : efso Sauppe (I.e.) : fect e Schnetz : et s.c. Rossbach : s.c. ut Watt (1986) || 7 Cereo Ρ : om. Aid. : Cerco Kempf (1854)·, re uera Catulus, sed errauit ipse Val.·, u. u. 11 adn. || 9 alienigenis Ρ : aligenigenis Ac II 11 Lutantium Circonem Ν : Lutatium Circonem Mai : sic, sed Cerconem Kempf (1854) || 12 Praenestinam fortunam Ν : Praenestinae fortunae Mai || 13 sortes ... colligere Ν : sortes mittere si de cofligere Kempf (1854) : sortes mittere qui conslere Foertsch (1855) : mittere sortes qui colligere Halm : sortes mittere si ui

30

VALERI MAXIMI

1.3.2-4.praef.

buit extraria responsa consultorum disquiri. iussum legatis est aedilibusque in haec missis ut si consuluisset, 15 ad supplicium Romam reduceretur. denique adeo profuit factum ut ex incerta ei Romana auspicia fuerint: nam ab altaribus patris profectus Egadas opulentissimas ínsulas in conspectu Carthaginis populatus est. 3 (Par.) Cn. Cornelius Hispalus praetor peregrinus M. 20 Pompilio Laenate L. Calpurnio eos. edicto Chaldeos circa decimum diem abire ex urbe atque Italia iussit, leuibus et ineptis ingeniis fallaci siderum interpretatione quaestuosam mendaciis suis caliginem inicientes. idem Iudaeos, qui Sabazi Iouis cultu Romanos inficere 25

2 0 - 3 1 : Liu. epit. Oxyrh. 54 conligere Heller (1868) : sortes inmittere uel colligare Bergk : mittere sortes ibi colligere Foertsch (1870) : sortes mittere Eberhard : mittere sortesque colligere Novák (Κ) : mittere et sortes ibi colligere Gertz (1892) || 14 consultorum Ν : consuli Romn Gertz : sic, sed consule Kempf || 15 haec Ν : hoc Gertz | ut Mai : et Ν || 17 factum Ν : , facto, Gertz | ex incerta Ν : sic, sed exin certa Foertsch (1870) : pro incerts Mai : ex incerts Halm || 18 patris Ν : patris Mai | Egadas Ν : sic, sed A e - Mai : Aegates Kempf (1854) : Aegatas Heraeus (1893) || 20 Hispalus Ρ : fort. Hispalus uel Hispanus; cf. Münzer, RE, 4.1493 || 21 Pompilio PAC : Popilio Kempf (1854) : melius Popillio | cös. PAC : consulibus Kempf (1854) \ Chaldeos PAC : Chaldaeos P° || 22 circa PAC : intra Pighius : citra Lachmann (αρ. Kempf (1854)) || 2 3 - 2 4 interpretatione Ac : sic, sed -prae- Ρ || 25 idem Iudaeos qui Ρ : in Ac spat, post inicientes, ut nouum exemplum\ prima pars sequentis uersus periit, sed uix idem Iudaeos qui continere potuit·, idem qui dett., ut Iudaeos Ac omisisse uideatur. Lane (JRS 1979, 35-8) perpe-

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

31

mores conati erant, repetere domos suas coegit. (Nep.) Caldeos igitur Cornelius Hippalus urbe expulit et intra decern dies Italia abire iussit, ne peregrinam scientiam uenditarent. lúdeos quoque, qui Roma30 nis tradere sacra sua conati erant, idem Hippalus urbe exterminauit arasque priuatas e publicis locis abiecit. (Par.) L. Aemilius Paulus consul, cum senatus Isidis 4 et Serapis fana diruenda censuisset, eaque nemo opificum adtingere auderet, posita praetexta securem arri35 puit templique eius foribus inflixit. (Par.) D E AVSPICIO

4

(Nep.) Vrbem Romam auspiciorum auspiciis conditam praef.

certum est. itaque Remus prior sex uultures auspicatus: postea Romulus duodecim potior Remulo fuit,

32-35: cf. Varr. αρ. Tert. nat. 1.19.17, Tert. apol. 6.8, Arno b. 2.73 4.1-5: Liu. 1.7.1-2, D.H. 1.86, Plut. Rom. 9.4-5, Flor. 1.1-6, uir. ill. 1.4; cf. Enn. Ann. 77-96V = 72-91 Sfc ram Iudaeos additamentum scribae codicis Ρ iudicauit | Sabazi Ac : Sabzi Ρ || 26 mores Ρ : -re (inficere mo- perierunt) Ac II 27-31 hie Kempf (1854) : ante exemplum 2 Ν || 27 Caldeos Ν : Caldaeos Mai | Hippalus Ν : Hispalus Kempf (1854)\ sic etiam u. 30; u. u. 20 adn. || 31 priuatas Mai : priuatos Ν ¡| 34 securem Ρ : securim Aid. 4. tit. de auspicio hic Mai, ante exemplum 2 Ρ : de auspiciis hic Torr.\ de Ν u.i. || 1 auspiciorum auscipiis conditam Ν : auspiciis conditam Mai : auspiciorum corruptelam tituli iud. Halm : auspiciorum initiis conditam Gertz (Κ) || 2 itaque Ν : atque Gertz (Κ) || 2 - 3 auspicatus Ν : auspicatus Gertz (Κ) || 3 Remulo Ν : Remo Mai : duodecim. potior Remo mul Gertz (Κ)

32

VALERI MAXIMI

1.4.praef.-4.2

quod Remus prioribus auspiciis niteretur, Romulus pluribus. 5 1 (Par.) L. Tarquinius rex, centuriis equitum quas Romulus auspicato conscripserat alias adicere cupiens, cum ab Atto Nauio augure prohiberetur, offensus interrogami an id fieri possit quod animo cogitaret. eo augurio capto posse fieri dicente, iussit nouacula co- 10 tem discindi, qua Attus adlata, administrato incredibili facto, effectum suae perfectionis oculis regiis subiecit. (Nep.) L. Tarquinius rex cum centuriis a Romulo constitutis alias adicere disponeret, Atcius Nauus augur dixit prius deos consuli oportere. rex iussit citari 15 conquod in animo haberet fieri posset, post consultatione posse respondit. 'nouacula' inquit 'cotem scindere uolo'. nil conciatus augur scidit. exin magna fides et auctoritas Romae augurum mansit. Nauo cum cote et nouacula constituía est statua. 20

6-20: Cie. diu. 1.32, Liu. 1.36.2-5, D.H. 3.70-71, Plin. nat. 34.21-2, 29, Fest. pp. 168-70L, Flor. 1.1.5, Lact. inst. 2.7.8 4 Romulus Mai : Romolus Ν || 7 alias P° : aliaras. Ρ || 9 possit Ρ : posset Kempf (1854); cf. Liu. || 10 dicente Ρ : docente Halm, sed dubium an consulto || 12 perfectionis Ρ : professionis dett. || 14 Atcius Ν : Attius Mai : Attus Kempf (1854) I Nauus Ν : Nauus Mai-, sie etiam u. 19 || 15 citari Ν : citari Mai : citari Gertz (K) || 16 con(quod) Ν : num Mai : an Halm || 16-17 consultatione Mai : consultatione Ν || 17 cotem Ν : cotem Kempf (1854) : fort, cotem scindi || 18 conciatus Ν : conciatus Mai : cunctatus Kempf (1854)

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

33

(Par.) Ti. Gracchus, cum ad res nouas moliendas 2 pararetur, auspicia domi prima luce petiit, quae illi perquam tristia responderunt: et ianua egressus ita pedem offendit ut digitus ei decuteretur. tres deinde cor25 ui, in eum aduersum occinentes, partem tegulae decussam ante ipsum propulerunt. quibus omnibus contemptis, a Scipione Nasica pont. max. decussus Capitolio, fragmento subsellii ictus procubuit. (Nep.) Titus Gracchus tribunatum adepturus pulla30 rium domi consuluit, ab eoque ire in campum prohibitus est. sed cum pertinaciter pergeret, sic illisit mox extra ianuam pedem ut eius excideretur articulus. deinde tres corui prodeunti ei cum uocibus aduersis inuolauerunt et compugnantes tegulam ante pedes 35 eius deiecerunt. cumque in Capitolio consuleret, similia auspicia habuit. male igitur tribunatu gesto, occisus est a Scipione Nasica: primo ictus fragmento subsellii, postea claua, expirauit. corpus eius, cum his qui pariter occisi erant, Lucretius aedilis plebi inhumatum 40 Tiberim abici iussit.

2 1 - 4 0 : Cie. Cat. 1.3, 4.4, Liu. per. 58, Veil. 2.3.2, Plut. TG 1 6 - 2 0 , Α ρ ρ . b.c. 1.14-16, Flor. 2.2.7, Obs. 27a, Oros. 5.9.1-3, uir. ill. 64.6-7; cf. 3.2.17, 5.3.2e 22 pararetur Ρ : pro

eraret uel pergeret Kempf || 24 decuteretur Ρ : excuteretur Gertz (Κ) || 26 omnibus Ρ : omnibus Rinkes (αρ. Kempf) || 27 decussus Ρ : depulsus uel detrusus Gertz (Κ) || 29 Titus Ν : Tiberius Mai || 31 illisit Mai : sic, sed illi sit Ν || 32 excideretur Ν : excuteretur Kempf (1854) : fort, decuteretur | articulus Mai : aruculus, ut uid., Ν II 36 gesto Mai : gesta Ν || 37 primo Ν primu Eberhard || 38 his Ν : eis Eberhard || 40 Mai : om. Ν

34

VALERI MAXIMI

1.4.3-4.7

3

(Par.) P. Claudius bello Punico primo, cum proelium nauale committere uellet, auspiciaque more maiorum petisset, et pullarius non exire cauea pullos nuntiasset, abici eos in mare iussit, dicens 'quia esse nolunt, bibant'. (Nep.) P. Claudius, praeceps animi, primo bello Pu- 45 nico pullarium consuluit. qui cum dixisset non uesci pullos, quod malum omen est, 'bibant' inquit et in mare proici iussit. mox classem apud Egadas ínsulas cum multo rei pub. damno et suo exitio amisit. 4 (Par.) L. Iunius, P. Claudii collega, neglectis auspi- 50 ciis classem tempestate amisit, damnationisque ignominiam uoluntaria morte praeuenit. 5 (Par.) Cum Metellus p.m. Tusculanum petens iret, corui duo in os eius aduersum, ueluti iter inpedientes, aduolauerunt, uixque extuderunt ut domum rediret. 55 insequenti nocte aedis Vestae arsit. quo incendio Metellus inter ipsos ignis raptum Palladium incolume seruauit.

4 1 - 5 2 : Cie. nat. dear. 2.7, diu. 1.29, 2.20, 71, Liu. fr. WJal (= Sem. Aen. 6.198), per. 19, 22.42.9, Suet. Tib. 2, Flor. 1.18.29, Min. Fei. 7.4, 26.2, Eutr. 2.26.1, Oros. 4.10.3; cf. 8.1.abs.4 II 53-64: Cie. Scaur. 48, Varr. ant. rer. diu. fr. lACardauns (= Aug. du. 6.2), Liu. per. 19, D.H. 2.66.4, Ou. fast. 6.437-8, Sen. contr. 4.2, 7.2.7, Sen. dial. 1.5.2, Plin. nat. 7.141, Iuu. 3.139, 6.265, Plut. mor. 309F-310A, Ampel. 20.11, Oros. 4.11.9, Aug. ciu. 3.18.2 46 cum dixisset Mai : condixisset TV || 48 proici Mai : phici Ν I Egadas Ν : Aegadas Mai : Aegates Kempf (1854) : Aegatas Heraeus (1893) || 50 collega ed. Mog. : collçga Ρ || 53 p.m. Ρ : pontifex maximus Kempf (1854) | petens Ρ : petens Mai || 56 quo Ρ : uel quo Kempf

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

35

(Nep.) Metello pontifici máximo proficiscenti in 60 agrum Tusculanum corui duo euidenter obstiterunt, sed neglecto augurio ire contendit. inter se aues unguibus laniare coeperunt et rostris dare ictus, mirans Metellus Roma rediit. sequenti nocte ex incendio Palladium rapuit. 65 (Par.) M. Ciceroni mors inminens auspicio praedicta 6 est: cum enim in uilla Caletana esset, coruus in conspectu eius horologii ferrum loco motum excussit, et protinus ad ipsum tetendit, ac laciniam togae eo usque morsu tenuit donee seruus milites ad eum occi70 dendum uenisse nuntiaret. (Nep.) M. Tullius ñr cum in agro Saletano proscriptus lateret insectante Antonio, coruus uirgulam ferream, qua distinguebantur horae, siete scidit rostro ut earn excuteret, togamque Tullii apprehendit et traxit. 75 sub momento ad eum percussores irruerunt. (Par.) M. Brutus cum reliquias exercitus sui aduer- 7 sus Caesarem et Antonium eduxisset, duae aquilae ex diuersis castris aduolauerunt, et, edita inter se pugna, ea quae a parte Bruti fuerat, male mulcata fugit.

65-75: Plut. Cie. 47.7-48.5, App. b.c. 4.19.73-20.77, uir. ill. 81.6 II 76-79: Plut. Brut. 48.4, App. b.c. 4.128.532 59 máximo Mai : moximo iV || 60 corui duo Mai : sie, sed cor uiduo Ν || 63 Roma Mai : Roma Ν || 66 Caletana Ρ : Caie tana ed. Mog. || 71 ñr Ν : er Mai : or (sc. orator) Watt (1986) I Saletano Ν : Caletano Mai : Caietano Kempf (1854) || 73 siete scidit Ν : sic rescidit Mai : sie coscidit Halm : sie cecidit Novák (Κ) || 78 aduolauerunt P° : aduolauerint Ρ || 79 fuerat Ρ : fuerat Gertz (K) : ueerat Kempf \ mulcata hic in spat., ut uid., Pc : post fugit Mai, sed dubium an consulto

36

VALERI MAXIMI

1.4.7-5.2

(Nep.) M. Brutus collega Cassii de exitu belli est 80 ciuilis ammonitus. nam duae aquilae, aduolantes super eum campum in quo pugauit ex diuersis castris conuenire, in se conflixerunt. uictrix profecía ad Caesarem est Augustum, fugiat ilia quae ex Bruti adiluxerat parte. 85 . 1

{Par.) Cum rex Alexander urbem in Aegypto con-

stituere uellet, architectus Dimocrates cum cretam non haberet polentaque futurae urbis liniamenta deduxisset, ingens auium multitudo primo lacu emersa polentam depasta est; quod sacerdotes Aegyp- 90 tiorum interpretati sunt conuenarum frequentiae alimentis suffecturam urbem. 2 Deiotaro uero regi omnia fere auspicato gerenti salutaris aquilae conspectus fuit, qua uisa abstinuit se ab eius tecti usu quod nocte insequenti ruina solo aequa- 95 tum est.

8 6 - 9 2 : Strabo 17 p. 792C, Plut. Alex. 26.8-10, Curt. 4.8.6, Arr. an. 3.2.1, Amin. 22.16.7 || 93-96: Cie. diu. 1.26, 2.20 8 0 - 8 1 est ciuilis Ν : ciuilis est Kempf (1854) || 82 pugauit Mai : pugauit Ν || 8 2 - 8 3 conuenire Ν : conuenien Mai : conuenae Novák (Κ) : cum ueniret Gertz (K) : conuenere Kempf : conuenire Walter (WS 1930,182) || 83 in se Ν : om. Mai : in se Halm \ profecía Mai : prefecto Ν || 84 Augustum Ν : om. Mai, sed dubium an consulto | fugiat Ν : fugit Mai : fugata Gertz | brucia diluxerat Ν : Bruti aduenerat Mai : Bruti aduoluerat Du Rieu : Bruti adfluxerat Gertz (1892) II 85 parte Mai : porte Ν || 87 Dimocrates Ρ : Dinocrates Pighius II 8 8 - 8 9 deduxisset Pc : despat, dspat, uxisset Ρ : duxisset Pighius || 89 primo Pighius : primo Ρ || 91 interpretati Pc : interpraetati Ρ : interpretati Gertz (Κ) \ conuenras.arum Ρ || 93 auspicato dett. : auspicatu α

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

37

DE OMINIBVS

5

Ominum etiam obseruatio aliquo contactu religioni in- 1 nexa est, quoniam non fortuito motu, sed diuina prouidentia constare creditur. quae effecit ut urbe a Gallis disiecta, deliberantibus patribus conscriptis utrum 5 Veios migrarent an sua moenia restituèrent, forte eo tempore praesidio cohortibus redeuntibus centurio in comitio exclamaret 'signifer, statue signum, hic optime manebimus': ea enim uoce audita senatus accipere se omen respondit, e uestigioque Veios transeundi consi10 lium omisit. quam paucis uerbis de domicilio futuri summi imperii confirmata est condicio, credo indignum dis existimantibus prosperrimis auspiciis Romanum nomen ortum Veientanae urbis appellatione mutari, inclutaeque uictoriae decus modo abiectae urbis 15 ruinis infundí! Huius tam praeclari operis auctor Camillus, cum es- 2 set precatus ut si cui deorum nimia felicitas populi Romani uideretur, eius inuidia suo aliquo incommodo satiaretur, subito lapsu decidit. quod omen ad damna20 tionem qua postea oppressus est pertinuisse uisum est. merito autem de laude inter se uictoria et pia precatio

5.1-15: Liu. 5.55.1-2, Plut. Cam. 32.1-3, Zon. 7.23.8 || 16-23: Liu. 5.21.15-16, D.H. 12.16.23, Plut. Cam. 5.7-9 5.tit. de ominibus hic Ac N, ante 4.93 AG, post gerenti (ibid.) in fine uersus, ut solet, L : de ornine hic Ρ || 1 religioni Guyet : religionis α || 3 creditur α : credutur Kempf || 4 utrum dett. : uti α || 6 praesidio α : e praesidio Ac || 11 condicio, sic distinxit Eberhard : condicio! Coler || 19 decidit ALCG Ν : dedit L : procidit Ρ : cecidit Gc

38

VALERI MAXIMI

1.5.2-5.6

amplissimi uiri certauerint: aequae enim uirtutis est et bona patriae auxisse et mala in se transferre uoluisse. 3 Quid illud quod L. Paullo consuli euenit, quam memorabile! cum ei sorte euenisset ut bellum cum rege Perse gereret, et domum e curia regressus filiolam suam nomine Tertiam, quae tum erat a d m o d u m paruola, osculatus tristem animaduerteret, interrogauit quid ita eo uoltu esset, quae respondit Persam perisse, decesserat autem catellus, quem puella in deliciis habuerat, nomine Persa, arripuit igitur omen Paullus exque fortuito dicto quasi certam spem clarissimi triumphi anim o praesumpsit. 4 A t Caecilia Metelli, dum sororis filiae, adultae aetatis uirgini, more prisco nocte concubia nuptiale petit omen, ipsa fecit: nam cum in sacello q u o d a m eius rei gratia aliquamdiu persedisset nec ulla uox proposito congruens esset audita, fessa longa standi mora puella rogauit materteram ut sibi paulisper locum residendi accommodaret. cui illa 'ego uero' inquit 'libenter tibi

24-33: Cie. diu. 1.103, 2.83, Plut. Pauli. 10.6-8, mor. 197F-198A; cf. Liu. 44.17.10 || 34-44: Cie. diu. 1.104, 2.83; incertum est qui e Caeciliis Metellis maritus huius Caeeiliae esset; u. Münzer, RE, 3.1234 22 certauerint AGC : certauerunt LG | aequae ACG : aeque AL || 23 transferre AL : transferri G, fort, recte || 25 euenisset AG Ν : obuenisset LP || 26 Perse G Ρ : Persae L : Persa AGC || 32 quasi α : quasi Wensky : quasi < . . . > Kempf : quasi sum Gertz : consentaneo usu s Halm (JPhV 1874, 407) : consentaneum staum Wensky (1884) : consentaneo usu transiluisse Novák (1884) : sic, sed usu s Heraeus (1893) : consentaneo usus (uel rursus) transitu isse Kempf (1886) : consentaneo usu s Novák (1896) : consentanea rusus Damsté || 183 + prouinciam + α : Ion uinicem Wensky : (quem) ad subiciendam Kempf : paruam Heraeus (1893) : del. Novák (1896), fort, recte || 187 < . . . > et lac. ind. Lc ('hie deest') : classibus uenerat terra pedestre et Ac : exercitu repleuerat uel exercitu operuit ut uel exercitu operuerat ut uel operuit exercitu ut uel texerat terram equitibus ut uel marte classibus texerat terram uelud fugax dett. : pedestriat Blaum (NJPhP 1873, 613) : pedestre et Foertsch (1864) : pedestri ut Novák (1883) : pedestri et Kempf : < . . . constrauerat> Heraeus (1893) : classibus uinerat (uel iunerat) terra pedestre ... Santini || 189 eidem dett. : eodem α | montem Athon A : monte Atho LG \ uix tandem G : iuxta indem (indum Lc) AL || 190 Lacedaemonis Lc : Lacedemonis G : Lacaedemoniis A : Lacedaemoniis L : Lacaedemonis Ac

52

VALERI MAXIMI

l.ó.ext. 1 - 7 . 1

consilium agitanti admirabile inter cenam prodigium incidit: infusum namque paterae eius uinum in sanguinem, nec semel sed iterum et tertio, conuersum est. qua de re consulti magi monuerunt ut se ab incepto proposito abstineret: et si quod uestigium in uecordi 195 pectore sensus fuisset, + ante de Leonida et a caesare Spartanis abunde monitum +. 2 Midae uero, cuius imperio Phrygia fuit subiecta, puero dormienti formicae in os grana tritici congesserunt. parentibus deinde eius quorsus prodigium tende- 200 ret explorantibus augures responderunt omnium illum mortalium futurum ditissimum. nec uana praedictio

198-206: Cie. diu. 1.78, 2.66, A el. u.h. 12.45 196 fuisset ACLCG : fuissent AL || 196-197 + ante... monitum + a : del. a Ac : ccauere potuisset>, ante de Leonida et Spartanis abunde monitus (monitus dett.) ed. Arg. : sic, sed ante a Leonida et ccc eius Spartanis Torr. : ante de Leonida et Spartanis hac re sane abunde monitus Foertsch (1855) : sic, sed et acerrimis Spartanis abunde monitus Elschner : ut Torr., sed Halm : ante de Leonida et caesuris Spartanis abunde monitum Heller (1868) : ante de Leonidae acie sane Spartana abunde monitum! Foertsch (1870) : ante de Leonida crederes pertinacia abunde monitum Wensky : ... ante a Leonida ut caueret a Spartanis (Spartanos (K))... Novák (1884) : ante de Leonida et ccc Spartanis abunde monitum Heraeus (1893) : ante de Leonida et aciebus Spartanis abunde monitus Lundgren : ante et a Leonida et ccc Spartanis abunde monitus Shackleton Bailey || 200 quorsus LG : quorsum Ac : corsus A || 202 ditissimum a : diuit(diut- Pessimum P° I praedictio Ac : praedicatio α

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

53

exstitit: nam Midas cunctorum paene regum opes abundantia pecuniae antecessit, infantiaeque incunabula 205 uili deorum muñere donata onustis auro atque argento gazis pensauit. Formicis Midae iure meritoque apes Platonis prae- 3 tulerim: illae enim caducae ac fragilis, hae solidae et aeternae felicitatis indices exstiterunt, dormientis in 210 cunis paruoli labellis mei inserendo, qua re audita prodigiorum interpretes singularem eloquii suauitatem ore eius emanaturam dixerunt. ac mihi quidem illae apes non montem Hymettium thymi flore redolentem, sed Musarum Heliconios colles omni genere doc215 trinae uirentes dearum instinctu depastae máximo ingenio dulcissima summae eloquentiae instillasse uidentur alimenta. DE SOMNIIS

7

Sed quoniam diuitem Midae disertumque Platonis 1 somnum attigi, referam quam certis imaginibus multo-

207-217: Cie. diu. 1.78, 2.66, Ρlin. nat. 11.55, A el. u.h. 10.21, 12.45 7 . 1 - 1 5 : Veil. 2.70.1, Plut. Brut. 4 1 . 7 - 8 , Ant. 22.2, Suet. Aug. 13.1, 91.1, Flor. 2.17.9, App. b.c. 4.110.463, Dio 47.41.3-4, Tert. an. 46.8, Lact. inst. 2.7.22 205 uili Madvig : utili α || 208 illae UG : ille AL | fragilis ACLC : fragiles α || 212 emanaturam α : manaturam Ρ || 213 Hymettium ed. Arg. : Hymetium α : Hymettum dett. || 214 Heliconios dett. : Peliconios AL : Eliconios ACLC : per Eliconios G II 215 dearum instinctu hic α : post depastae Damsté 7.1 diuitem Gelbcke : diuitias (diuispai. tias G) α : diuitis . . . disertique (sie dett.) Gudius

54

VALERI MAXIMI

1.7.1-7.3

rum quies adumbrata sit. quem locum unde potius ordiar quam a diui Augusti sacratissima memoria? eius medico Artorio, somnum capienti nocte quam dies insecutus est quo in campis Philippiis Romani inter se exercitus concurrerunt, Mineruae species oborta praecepit ut illum graui morbo implicitum moneret ne propter aduersam ualitudinem proximo proelio non interesset. quod cum Caesar audisset, lectica se in aciem deferri iussit. ubi dum supra uires corporis pro adipiscenda uictoria excubat, castra eius a Bruto capta sunt, quid ergo aliud putamus quam diuino numine effectum ne destinatum iam immortalitati caput indignam caelesti spiritu fortunae uiolentiam sentirei? 2 Augustum uero praeter naturalem animi in omnibus rebus subtiliter perspiciendis uigorem etiam recens et domesticum exemplum ut Artori somnio obtemperaret admonuit: audiuerat enim diui Iuli patris sui uxorem Calpurniam, nocte quam is ultimam in terris egit, in quiete uidisse multis eum confectum uolneribus in suo sinu iacentem, somnique atrocitate uehementer exterritam rogare non destitisse ut proximo die curia

16-34: Veli. 2.57.2, Plut. Caes. 63.8-9, Suet. lui. 81.3, App.

b.c. 2.115.480, Dio 44.17.1, Obs. 67 4 diui GAC : di A : di L | sacratissimaque memoria ACLCG : sacratissimam memoriam AL || 6 Philippiis Kempf (1854) : Philipphis A : sic, sed F- L : Filippis Lc : Philippis G : Philipiis Kempf, sed dubium an consulto; cf. 5.1.U.201 adn. || 8 implicitum α : implicatum Novák (1903) || 9 proelio AL : om. G || 13 diuino AL : diui G || 14 ne ACLCG : nec L : ne ras. (sed sine spat, ante de-) A || 18 Artorii LCG : Artorius AL(ut uid.) II 19 diui G : d AL || 20 nocte LCG : noctem AL : nocte e Stanger

5

10

15

20

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

55

se abstineret; at ilium, ne muliebri somnio motus id 25 fecisse existimaretur, senatum, in quo ei parricidarum manus allatae sunt, haberi contendisse. non + est + inter patrem et filium ullius rei comparationem fieri, praesertim diuinitatis fastigio iunctos, sed iam alter operibus suis aditum sibi ad caelum instruxerat, alteri 30 longus adhuc terrestrium uirtutum orbis restabat. quapropter ab hoc tantummodo impendentem mutationem status cognosci, ab ilio etiam differri di immortales uoluerunt, ut aliud cáelo decus daretur, aliud promitteretur. 35 Illud etiam somnium et magnae admirationis et cía- 3 ri exitus, quod eadem nocte duo cónsules P. Decius Mus et T. Manlius Torquatus Latino bello graui ac periculoso non procul a Vesuui montis radicibus positis castris uiderunt: utrique enim quaedam per quie40 tem species praedixit ex altera acie imperatorem ex

35-49: u. fontes αρ. MRR, 1.135 24 at ACLCG : ad AL || 26 haberi α : habere dett. | + est + α : est operae dett. : est uel Madvig : est Kempf : net Heraeus (1893) : est Novák (1903) || 29 instruxerat α : struxerat Kellenbauer, fort, recte : tam . . . im struxerat Gertz (1892) || 30 orbis α : actus Wensky (1884) : ordo Heraeus (1893) || 31 ab ACLCG : ad AL I impendentem Ac : pendente AL : pendentem LCG, fort, recte || 37 Mus α : om. Ρ | Manlius Ρ : Manilius α || 3 7 - 3 8 graui ac periculoso Kempf (1854) : ac periculoso graui AL : ac periculo suo graui Ac : ac periculoso et graui Lc : ac periculo graui G : et graui et periculoso ed. Ven. 1471 || 38 Vesuuii dett. : Vesubi(i) ACLCG : Baesubi L || 39 quaedam dett. : quidam α || 3 9 - 4 0 quietem species Stanger : quietis speciem ACLCG : equiras.s speciem A : equietis speciem L

56

VALERI MAXIMI

1.7.3-7.6

altera exercitum dis Manibus Matrique Terrae deberi: utrius autem dux copias hostium superque eas sese ipsum deuouisset, uictricem abituram. id luce próxima consulibus sacrificio uel expiaturis, si posset auerti, uel, si certum deorum etiam monitu uisum foret, exse- 45 cuturis hostiarum exta somnio congruerunt, conuenitque inter eos cuius cornu prius laborare coepisset, ut is capite suo fata patriae lueret. quae neutro reformidante Decium depoposcerunt. 4

Sequitur aeque ad publicam religionem pertinens 50 somnium. cum plebeiis quidam ludis pater familias per circum Flaminium, prius quam pompa induceretur, seruum suum uerberibus mulcatum sub furca ad supplicium egisset, T. Latinio homini e x plebe Iuppiter in quiete praecepit ut consulibus diceret sibi praesulto- 55 rem ludis circensibus proximis non placuisse: quae res nisi attenta ludorum instauratione expiata esset, secuturum non mediocre urbis periculum. ille ueritus ne cum aliquo incommodo suo religione summum implicaret imperium, silentium egit, e uestigioque filius eius 60 subita ui morbi correptus interiit. ipse etiam per quietem ab eodem deo interrogatus an satis magnam poenam neglecti imperii sui pependisset, in proposito per-

5 0 - 6 9 : Cie. diu. 1.55, Liu. 2.36, D.H. 7.68.3-6, Plut. Cor. 24.2-7, Lact. inst. 2.7.20-21, Macr. 1.11, Aug. du. 4.26, Min. Fei. 7.3, 27.4, Arnob. 7.39 51 plebeis AG : plebeiius, ut uid., L : plebeius L c ; errauit ipse Val. || 54 T. Latinio (T. Latinius... iussus P) Kempf (1854) : Latino α || 5 5 - 5 6 praesultorem α : fort, praesultorem (sic Liu.) || 61 correptus ACLCG : corruptus AL II 63 neglecti ACLC : intellect! α

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

57

seuerans debilitate corporis solutus est, ac tum 65 demum ex Consilio amicorum lecticula ad tribunal consulum et inde ad senatum delatus, ordine totius casus sui exposito, magna cum omnium admiratione recuperata membrorum firmitate pedibus domum rediit. 70 Ac ne illud quidem inuoluendum silentio. inimico- 5 rum conspiratione urbe pulsus M. Cicero, cum in uilla quadam campi Atinatis deuersaretur, animo in somnum profuso per loca deserta et inuias regiones uaganti sibi C. Marium consulatus ornatum insignibus 75 putauit obuium factum, interrogantem eum quid ita tarn tristi uoltu incerto itinere ferretur. audito deinde casu quo conflictabatur, comprehendisse dexteram suam ac se proximo lictori in monumentum ipsius ducendum tradidisse, quod diceret ibi esse ei laetioris 80 status spem repositam. nec aliter euenit: nam in aede Iouis Mariana senatus consultum de reditu est eius factum. C. autem Graccho imminentis casus atrocitas palam 6 atque aperte per quietem denuntiata est: somno enim 85 pressus Tiberi fratris effigiem uidit dicentis sibi nulla

70-82: Cie. diu. 1.59 || 83-91: Cie. diu. Antipater, fr. 5 0 P ) , 2.136. Plut. CG 1.7

1.56 (= Coelius

66 delatus Ρ (sie Cie. Liu. (defertur)) : perlatus α || 72 deuersaretur L : diuersaretur G : deuersaretis A : deuersaret is Ac || 79 laetioris Ρ : laetiorem α || 80 aede LCGC : aedem ACLG : eadem A || 81 Iouis α : del. uel Honoris Jordan (Topographie der Stadt Rom, 1.2.44)·, errauit Val. || 85 Tiberii Ρ : Tiberii Gracchi α

58

VALERI MAXIMI

1.7.6-7.8

ratione eum uitare posse ne eo fato non perirei quo ipse occidisset. id ex Graccho prius quam tribunatum, in quo fraternum exitum habuit, iniret multi audierunt. Coelius etiam, certus Romanae historiae auctor, sermonem de ea re ad suas aures ilio adhuc uiuo per- 90 uenisse scribit. 7 Vincit huiusce somni dirum aspectum quod insequitur. apud Actium M. Antoni fractis opibus, Cassius Parmensis, qui partes eius secutus fuerat, Athenas confugit. ubi concubia nocte cum sollicitudinibus et 95 curis mente sopita in lectulo iaceret, existimauit ad se uenire hominem ingentis magnitudinis, coloris nigri, squalidum barba· et capillo immisso, interrogatumque quisnam esset respondisse κακόν δαίμονα, perterritus deinde taetro uisu et nomine horrendo seruos inda- 100 mauit, sciscitatusque est ecquem talis habitus aut intrantem cubiculum aut exeuntem uidissent. quibus ad-

92-108: (de Bruto) Plut. Brut. 36.6-7, Caes. 69.6-11, App. b.c. 4.134.565, Flor. 2.17.8; de morte Cassi u. Veli. 2.87, Porph. Hor. epp. 1.4.3 86 non perirei LG : perirei PAC : interiret Gertz (K)\ cf. Löfstedt, AClass 1991,156 || 87 ipse α : ipse propulsus a (e Ac) Capitolio PAC || 88 iniret ACLCG : inirent AL || 89 Coelius scripsi : Caelius α || 95-96 cum . . . curis α : cum . . . curis uel cum . . . curis Shackleton Bailey (1996) || 97 hominem AcLc(mg)G : hominis AL : homini Lc || 99 ΚΑΚΟΝ A(corr. ex d-)AIMONA Ρ : ΚΑΚΩΝ AE(-Ç- G, -AIA c )MONA α II 100 taetro dett. : tracto LG : iterato Ac : tanto Lc I nomine α : homine Ac : omine Halm || 101 sciscitatusque ACLCG : sciscitatosque AL | ecquem dett. : et quem α : an quemv4 c

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

59

firmantibus neminem illuc accessisse, iterum se quieti et somno dedit, atque eadem animo eius obuersata 105 species est. itaque fugato somno lumen intro ferri iussit puerosque a se discedere uetuit. inter hanc noctem et supplicium capitis, quo eum Caesar adfecit, paruolum admodum temporis intercessit. Propioribus tamen, ut ita dicam, lineis Hateri Rufi 8 110 equitis Romani somnium certo + aduentu admonitum + est. qui, cum gladiatorium munus Syracusis ederetur, inter quietem retiarii se manu confodi uidit, idque postero die in spectaculo consessoribus narrauit. incidit deinde ut proximo ab équité loco retiarius cum mur115 milione introduceretur. cuius cum faciem uidisset, iidem dixit ab ilio retiario trucidari putasse, protinusque inde discedere uoluit. illi sermone suo metu eius discusso causam exitii misero attulerunt: retiarius enim in eum locum compulso murmillone et abiecto, 120 dum iacentem ferire conatur, traiectum gladio Haterium interemit.

103 se quieti ACG : sequenti AL : seque Ti Lc || 107 supplicium ACLCG : supplicitum AL || 108 paruulum α : paululum dett. : paruum (parum Mai) Ρ | temporis α : tempus dett. || 109 propioribus Gc : proprioribus α | Haterii dett. : Haturii PAC : Aterii LCG || 110 + aduentu admonitum + α : euentu admonitum Gc : euentu admotum Lipsius : sic, sed euentu Madvig : euenit admonitum (nel admonitus) Kraffert : somnus . . . euentu admonitus Shackleton Bailey || 111 gladiatorium α : gladiatorum Ρ || 112 confodi uidit ACLCG : confodiuit AL || 112-113 postero ALGC : postera G, fort, recte || 113 in spectaculo LG : in spectaculum A : in spectaculum Gertz (Κ) || 116 idem Kempf : idem α : statim Eberhard \ ilio α : ilio se Ac || 120-121 Haterium dett. : Aterium LG : Haturium Ac

60

.1

2

V A L E R I MAXIMI

1.7.ext.l-7.ext.3

Hannibalis quoque ut detestandum Romano sanguini ita certae praedictionis somnium, cuius non uigiliae tantum sed etiam ipsa quies hostilis imperio nostro fuit: hausit enim proposito et uotis suis conuenientem 125 imaginem, existimauitque missum sibi ab loue mortali specie excelsiorem iuuenem inuadendae Italiae ducerci. cuius monitu primo uestigia nullam in partem secutus oculis, mox humani ingenii prona uoluntate uetita scrutandi pone respiciens, animaduertit im- 130 mensae magnitudinis serpentem concitato impetu omne quidquid obuium fuerat proterentem, postque eam magno cum caeli fragore erumpentes nimbos lucemque caliginosis inuolutam tenebris. attonitus deinde quidnam esset monstri et quid portenderet interro- 135 gauit. hie dux 'Italiae uides' inquit 'uastitatem: proinde sile et cetera tacitis permitte fatis'. Q u a m bene Macedoniae rex Alexander per quietem uisa imagine praemonitus erat ut uitae suae cu-

122-137: Poi. 3.48.9, Cie. diu. 1.49 (= Silenus FGrH 175F2, Coelius Antipater fr. I I P ) , Liu. 21.22.6-9, Sil. 3.170213 II 138-150: Diod. 17.118.1, Curt. 10.10.17, lust. 12.14.69, epit. Alex. 9 8 - 9 ; cf. Plut. Alex. 77.2-5, Arr. an. Ί.2Ί 123 praedictionis Ac : praedicationis α || 124 tantum AL : om. G II 125 hausit α : habuit Shackleton Bailey || 126 existimauitque dett. : extimauitque AL : estimauitque Lc : aestimauit G II 127 inuadendae α : inuadundae Ρ || 129 < . . . > secutus Kempf (1854) : secutis α : secutus ACLC : secutus Pighius : secutus Vorst : fort, oculis secutus || 130 pone ACG : paene A : pene L || 135 esset α : id esset Ρ, fort, recte || 135-136 interrogauit α : interrogans audiuit Ac II 137 tacitis α : tacitus Perizonius || 138 rex α : dux Ρ

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

61

140 stos esset diligentior, si eum cauendi etiam periculi Consilio fortuna instruere uoluisset: namque Cassandri pestiferam sibi dexteram somnio prius cognouit quam exitu sensit: existimauit enim ab ilio se interfici, cum eum nunquam uidisset. interposito deinde tempore 145 postquam in conspectum uenit, nocturni metus patefacta imagine, ut Antipatri filium esse cognuouit, adiecto uersu Graeco, qui fidem somniorum eleuat, praeparati iam aduersus caput suum ueneficii, quo occidisse Cassandri manu creditur, suspicionem animo 150 + retulit +. Longe indulgentius di in poeta Simonide, cuius salu- 3 tarem inter quietem admonitionem consilii firmitate roborarunt: is enim, cum ad litus nauem appulisset inhumatumque corpus iacens sepulturae mandasset, ad155 monitus ab eo ne proximo die nauigaret, in terra remansit. qui inde soluerant, fluctibus et procellis in conspectu eius obruti sunt: ipse laetatus est quod uitam suam somnio quam naui credere maluisset. memor autem beneficii elegantissimo carmine aeter160 nitati consecrauit, melius illi et diuturnius in animis hominum sepulcrum constituens quam in desertis et ignotis harenis struxerat.

151-162: Cie. diu. 1.56, 2.135 147 eleuat α : eluat A° || 148 ueneficii ACLCG : beneficii AL II 150 + retulit + α : repulit dett. : retudit Kempf (1854) :

pepulit Madvig || 151 indulgentius α : indulgentiores Ac || 158-159 memor α : memor Gudius || 159 < . . . > lac.

sic ind. Kempf : carmine Stephanus

(ed. Par. 1544) :

Gertz (Κ) : Kempf : Watt (1986) : fort. lac. ante uel post elegantissi-

mo ponendo || 161 quam α : quam Kraffert

62

4

VALERI MAXIMI

1.7.ext.4-7.ext.6

Efficax et illa quietis imago quae Croesi regis animum máximo prius metu deinde etiam dolore conferii: nam e duobus filiis et ingenii agilítate et corporis dotibus praestantiorem imperiique successioni destinatum Atym existimauit ferro sibi ereptum. itaque quidquid ad euitandam denuntiatae cladis acerbitatem pertinebat, nulla ex parte patria cura cessauit auertere. solitus erat iuuenis ad bella gerenda mitti: domi retentus est; habebat armamentarium omnis generis telorum copia refertum: id quoque amoueri iussit; gladio cinctis comitibus utebatur: uetiti sunt propius accedere, necessitas tamen aditum luctui dedit: cum enim ingentis magnitudinis aper Olympi montis eulta crebra cum agrestium strage uastaret, inusitatoque malo regium imploratum esset auxilium, filius a patre extorsit ut ad eum opprimendum mitteretur, eo quidem facilius quod non dentis sed ferri saeuitia in metu reponebatur. uerum dum acri studio interficiendi suem omnes sunt intenti, pertinax casus imminentis uiolentiae lanceam petendae ferae gratia emissam in eum detorsit, et quidem eam potissimum dextram nefariae caedis crimine uoluit aspergi cui tutela filii a

163-187: Hdt. 1.34-45, Diod. 9.29 165 ingenii Gron. : ingenti α || 167 Atym α : Acyn (corr: Atyn) P° (ras. unius litterae post -n) || 168 euitandam dett. : euitandum α : exitandam Kempf || 170 auertere Gertz : auertere α : del. Novák (1903) || 173 iussit a : iussu Foertsch (1870) || 176-177 inusitatoque α : inusitatoque Halm II 182 uiolentiae α Ρ : uiolentia Madvig, fort, rede \ emissam PAC : missam a, fort, recte

165

170

175

180

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

63

185 pâtre mandata erat, quamque Croesus imprudentis homicidii sanguine uiolatam, hospitales ueritus deos, supplicem sacrificio expiauerat. Ne Cyrus quidem superior inuictae fatorum necessi- 5 tatis paruolum argumentum est. cuius ortus ad imperi190 um totius Asiae spectantes maternus auus Astyages duos praenuntios somnii frustra discutere temptauit, Mandanen filiam suam, quod in quiete uiderat urinam eius omnes Asiaticas gentes inundasse, non Medorum excellentissimo, ne in eius familiam regni decus trans195 ferretur, sed Persarum modicae fortunae uiro conlocando, natumque Cyrum exponi iubendo, quia similiter quietis temporibus existimauerat genitali parte Mandanes enatam uitem eo usque creuisse donee cunctas dominationis suae partes inumbraret: frustratus est 200 enim se ipse nepotis felicitatem caelestium iudicio destinatam humanis consiliis impedire conando. Intra priuatum autem habitum Dionysio Syracusano 6 adhuc se continente Himerae quaedam non obscuri generis femina inter quietem opinione sua caelum

188-201: Hdt. 1.107-121, lust. 1.4-5 || 202-219: Timaeus FGrH 566F29, Heracl. Pont. fr. 133 Wehrli, P. Oxy. 1012 fr. 9, col. II.l, Phot. s.u. Ίερείας ένύπνιον, Suda s.u. Ίμερεία, Bekker, Anecdota Graeca 266.9, Paroem. Gr. 1.421.25

185 inprudentis Ac : in(m)pudentis α || 191 duos praenuntios A LG : duo praenuntios A : duo praenuntia Ac : sic, sed somnia C

Wensky (1884) | discutere ACLGC : discurrere AG || 192 in

quiete LCG : in quietem AL : per quietem Ac | urinam dett. : urina α : urina ... inundatas Torr. : fort, urina m || 198 enatam dett. : natam α || 202 intra Ρ : inter α || 203 Himerae Pighius : Himere AG : Himerae L : Himera PAC

64

VALERI MAXIMI

1.7.ext.6-7.ext.l0

conscendit, atque ibidem deorum omnium lustratis sedibus animaduertit praeualentem uirum flaui coloris, lentiginosi oris, ferreis catenis uinctum, Iouis solio pedibusque subiectum, interrogatoque iuuene, quo considerandi caeli duce fuerat usa, quisnam esset, audiit illum Siciliae atque Italiae dirum esse fatum, solutumque uinculis multis urbibus exitio futurum, quod somnium postero die sermone uolgauit. postquam deinde Dionysium inimica Syracusarum libertati capitibusque insontium infesta fortuna caelesti custodia liberatum uelut fulmen aliquod otio ac tranquillitati iniecit, Himeraeorum moenia inter effusam ad officium et spectaculum eius turbam intrantem ut aspexit, hunc esse quem in quiete uiderat uociferata est. id cognitum tyranno cusam tollendae mulieris dedit. 7 Tutioris somni mater eiusdem Dionysi. quae cum eum conceptum utero haberet, parere uisa est Satyriscum, consultoque prodigiorum interprete clarissimum ac potentissimum Graii sanguinis futurum certo cum euentu cognouit. 8 At Carthaginiensium dux Hamilcar, cum obsideret Syracusas, inter somnum exaudiese uocem credidit nuntiantem futurum ut proximo die in ea urbe cenaret. laetus igitur perinde ac diuinitus promissa uictoria

220-224: Cie. diu. 1.39 || 225-234: Cie. diu. 1.50; cf. Diod. 20.29-30, lust. 22.8.2 205 ibidem α : ibi Ρ || 212 uulgauit a : uulgauit Kraffert II 216 effusam L : effusa AG || 219 cusam Foertsch (1864) : curam α || 220 eiusdem ACLC : eius idem α : id est Gc II 221 eum LG : eo A : eum adhuc Ρ || 226 inter α : per Ρ \ exaudisse AG : exaudisse se L

205

210

215

220

225

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

65

exercitum pugnae comparabat. in quo inter Siculos et 230 Poenos orta dissensione, castris eius Syracusani subita inruptione oppressis ipsum intra moenia sua uinctum pertraxerunt. ita magis spe quam somnio deceptus cenauit Syracusis captiuus, non, ut animo praesumpserat, uictor. 235 Alcibiades quoque miserabilem exitum suum haud 9 fallaci nocturna imagine speculatus est: quo enim pallio amicae suae dormiens opertum se uiderat, interfectus et insepultus iacens contectus est. Proximum somnium etsi paulo est longius, propter 10 240 nimiam tarnen euidentiam ne omittatur impetrai, duo familiares Arcades iter una facientes Megaram uenerunt, quorum alter se ad hospitem contulit, alter in tabernam meritoriam deuertit. is qui in hospitio erat uidit in somnis comitem suum orantem ut sibi caupo245 nis insidiis circumuento subueniret: posse enim celeri eius adcursu se imminenti periculo subtrahi, quo uiso excitatus prosiluit, tabernamque in qua is deuersabatur petere conatus est. pestifero deinde fato eius humanissimum propositum tamquam superuacuum dam-

235-238: Cie. diu. 2.143, Nep. Ale. 10.6, Plut. Ale. 39.1-8 || 239-258: Cie. diu. 1.57, Suda s.u. τιμωρούντος (= Chrysippus SVF 2.1205) 229 in quo α : , quom Madvig || 236 imagine AL : uisione G II 237-238 interfectus α : eodem interfectus PAC : eo interfectas dett. H 241 Arcades AL : Archades G | una ACG : uno AL I Megaram ACLG Cie. : Megarum A : Megara Ρ || 246 uiso α : uisu Ρ || 247-248 deuersabatur Kapp : diuersabatur α || 248 eius α : iues Bergk

66

VALERI MAXIMI

1.7.ext. 10-8.2

nauit, et lectum ac somnum repetiit. tunc idem ei sau- 250 cius oblatus obsecrauit ut, quoniam uitae suae auxilium ferre neglexisset, neci saltem ultionem non negaret: corpus enim suum a caupone trucidatum tum maxime plaustro ferri ad portam stercore coopertum. tam constantibus familiaris precibus compulsus proti- 255 nus ad portam cucurrit et plaustrum, quod in quiete demonstratum erat, comprehendit, cauponemque ad capitale supplicium perduxit. 8 DE MIRACVLIS praef. Multa etiam interdiu et uigilantibus acciderunt perinde ac tenebrarum somniique nube inuoluta. quae, quia u n d e manauerint aut qua ratione constiterint dinoscere arduum est, merito miracula uocentur. quor u m e magno aceruo in primis illud occurrit. 5 1 Cum apud lacum Regillum A. Postumius dictator et Tusculanorum dux Mamilius Octauius magnis uiribus inter se concurrerent ac neutra acies aliquamdiu pedem referret, Castor ac Pollux R o m a n a r u m partium propugnatores uisi hostiles copias penitus fuderunt. 10

8.6-10: Cie. nat. deor. 2.6, 3.11, D.H. 6.13.1-3, Plut. Cor. 3.5-6, Front, strat. 1.11.8, uir. ill. 16.3 250 repetiit A°LC : repetit α || 251 oblatus α : oborsus (aborsus Ρ : obortus Kellerbauer) Pc || 252 non α : ne Kempf, cl. Cie. II 254 ad ... coopertum α : extra ... adopertum Ρ || 258 perduxit α : duxit Ρ 8.tit. miraculis α : uisis PAC || 2 somniique α : somnique c A II 4 uocentur α : uocantur Pighius

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

67

Item bello Macedonico P. Vatienus Reatinae praefecturae uir, noctu urbem petens, existimauit duos iuuenes excellentis formae, albis equis residentes, obuios sibi factos nuntiare die qui praeterierat Persen 15 regem a Paullo captum. quod cum senatui indicasset, tamquam maiestatis eius et amplitudinis uano sermone contemptor in carcerem coniectus, postquam Paulli litteris ilio die Persen captum apparuit, et custodia liberatus et insuper agro ac uacatione donatus est. Ca20 storem uero et Pollucem etiam ilio tempore pro imperio populi Romani excubuisse cognitum est quo apud lacum Iuturnae suum equorumque sudorem abluentes uisi sunt, iunctaque fonti aedis eorum nullius hominum manu reserata patuit. 25 Sed ut ceterorum quoque deorum propensum huic 2 urbi numen exsequamur, triennio continuo uexata pestilentia ciuitas nostra, cum finem tanti et tam diutini mali neque diuina misericordia ñeque humano auxilio imponi uideret, cura sacerdotum inspectis Sibyllinis li-

11-24: Cie. nat. deor. 2.6, 3.11, 13, Plin. nat. 7.86, Lact, inst. 2.7.10, Flor. 1.28.14-15, Min. Fei. 7.3, Epist. Paul, et Sen. 1 p. 130Barlow, cf. Liu. 45.1.1-5, Plut. Pauli. 24.4-6, 25.2 II 25-65: Liu. 10.47.6-7, per. 11, Ou. met. 15.622-744, Plin. nat. 29.72, Plut. mor. 286C-D, Lact. inst. 2.7.13, uir. ill. 22 11 Vatienus scripsi (cf. Taylor, Voting Districts of the Roman Republic, 262-3) : Vacienus Ν : Vatinius α Ρ || 14 praeterierat α : praeterierit Ρ | Persen Ρ Ν : Persam α || 18 Persen Lc : Persem A : Perse L : Persam G || 21 apud α : ad TV; cf. Flor. II 23 iunctaque AL : iuncta G | aedis AL : aedes ACLCG, fort, recte

68

VALERI MAXIMI

1.8.2-8.4

bris animaduertit non aliter pristinam recuperan salubritatem posse quam si ab Epidauro Aesculapius esset accersitus. itaque eo legatis missis unicam fatalis remedii opem auctoritate sua, quae iam in terris erat amplissima, impetraturam se credidit. neque earn opinio decepit: pari namque studio petitum ac promissum est praesidium, e uestigioque Epidauri Romanorum legatos in templum Aesculapi, quod ab eorum urbe quinqué milia passuum distai, perductos ut quidquid inde salubre patriae laturos se existimassent pro suo iure sumerent benignissime inuitauerunt. quorum tam promptam indulgentiam numen ipsius dei subsecutum uerba mortalium caelesti obsequio comprobauit, si quidem is anguis, quem Epidauri raro, sed nunquam sine magno ipsorum bono uisum in modum Aesculapi uenerati fuerunt, per urbis celeberrimas partes mitibus oculis et leni tractu labi coepit, triduoque inter religiosam omnium admirationem conspectus, haud dubiam prae se appetitae clarioris sedis alacritatem ferens ad triremem Romanam perrexit, pauentibusque inusitato spectaculo nautis eo conscendit ubi Q. Ogulni legati tabernaculum erat, inque multiplicem orbem per summam quietem est conuolutus. tum legati, perinde atque exoptatae rei compotes expleta gratiarum actione, cultuque anguis a peritis excepto, laeti inde soluerunt,

31 Aesculapius ACG P° N(E- ut solet) : Aescolapius AL : Aesculatius P; sic etiam infra AACLG, nisi u. 37 Esc- AAC, 57 Aescol- G (Escolipii de templo Antii N) || 39 iure a : del. Wensky (1884) || 45 fuerunt α : fuerant Ac || 50 ubi ACG (in ras.) : urbi(que) L \ Ogulnii dea. : Tiogulini AL : Tioguini L° : Burgoni G (in ras.) Ν || 51 inque ACLCG : inquae AL || 54 excepto α :

ercepto Halm : accepto Damsté

30

35

40

45

50

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

69

55 ac prosperam emensi nauigationem postquam Antium appulerunt, anguis, qui ubique in nauigio remanserat, prolapsus in uestibulo aedis Aesculapi myrto frequentibus ramis diffusae superimminentem excelsae altitudinis palmam circumdedit, perque tres dies, positis 60 quibus uesci solebat, non sine magno metu legatorum ne inde in triremem reuerti nollet, Antiensis templi hospitio usus, urbi se nostrae aduehendum restituii, atque in ripam Tiberis egressis legatis in insulam, ubi templum dicatum est, tranauit aduentuque suo tempe65 statem, cui remedio quaesitus erat, dispulit. Nec minus uoluntarius in urbem nostram Iunonis 3 transitus. captis a Furio Camillo Veiis, milites iussu imperatoris simulacrum Iunonis Monetae, quod ibi praecipua religione cultum erat, in urbem translaturi sede 70 sua mouere conabantur. quorum ab uno per iocum interrogata dea an Romam migrare uellet, uelle se responds. hac uoce audita lusus in admirationem uersus est, iamque non simulacrum sed ipsam caelo Iunonem petitam portare se credentes, laeti in ea parte montis 75 Auentini, in qua nunc templum eius cernimus, conlocauerunt. Fortunae etiam Muliebris simulacrum, quod est La- 4 tina uia ad quartum miliarium, eo tempore cum aede

66-76: Liu. 5.22.3-7, D.H. 13.3, Plut. Cam. 6.1-2, Lact, 2.7.11 II 77-82: u. fontes αρ. Schur, RE, Supp. 5.653,

inst.

Ogilvie, 336; cf. 5.2.1, 4.1

55 emensi ACLCG : amensi AL || 57-58 frequentibus ACGC : frequentius AG : sic, sed ras. spat, ante (fort, to to eras.) L : frequenbus Lc || 68 Monetae ACLCGC : monitae α || 77 muliebris dett. : muliebre α || 77-78 Latina α : Latina Blaum

70

VALERI MAXIMI

1.8.4-8.6

sua consecratum quo Coriolanum ab excidio urbis maternae preces reppulerunt, non semel sed bis locutum 80 constitit + prius + his uerbis: 'rite me, matronae, dedistis riteque dicastis'. 5 Valerio autem Publicóla consule, qui post exactos reges bellum cum Veientibus et Etruscis gessit, illis Tarquinio pristinum imperium restituere, Romanis nu- 85 per partam libertatem retiñere cupientibus, Etruscis et Tarquinio in cornu dextro proelio superioribus tantus terror subito incessit ut non solum uictores ipsi profugerent, sed etiam pauoris sui consortes secum Veientes traherent. cuius rei pro argumento miraculum ad- 90 icitur: ingens repente uox e próxima silua Arsia, quae ore Siluani in hune paene modum missa traditur: 'uno plus e Tuscis cadent, Romanus exercitus uictor abibit'. miram dicti fidem digesta numero cadauera exhibuere.

83-94: Liu. 2.7.1-3, D.H. 5.16.2-3, Plut. Pubi. 9.1-8 79 Coriolanum dett. (Coriolani mater P) : Curiolanum α || 81 + prius + α : prius Lipsius : del. Torr., fort, recte : pricis Halm, Gelbcke : prius . . . dedicastis, Madvig : prius . . . dedistis, rite me Wensky : ipsis Novák (Κ) : pruis Wilamowitz (ap. Kempf) : propitiis (uerbis) Damsté : prriis Rossbach, Schnetz {Phil. 1922, 421) Il 8 1 - 8 2 dedistis PAC Ν : uidistis α : uouistis Aid. \ riteque α PN: del. uel dedistis dedicatis rite me matronae Eberhard | dicastis PAC (dicarunt AO : dedicatis (in ras. G) a : dedicastis dett., fort, recte (cf. Aug. du. 4.19) || 83 Publicóla Lc (Poblicola P, sed ut nom.) : Publicolae α || 84 et ACGC : om. α II 93 e Tuscis (sed unum uerbum) Ρ : Erusci AL : Etrusci LCG : Etruscis Pc \ cadent α : cadet Ρ

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

71

95

Quid? Martis auxilium, quo uictoriam Romanorum 6 adiuuit, nonne memoria celebrandum est? cum Bruttii atque Lucani odio incitatissimo maximisque uiribus Thurinae urbis peterent excidium ac praecipuo studio incolumitatem C. Fabricius Luscinus consul protege100 ret, resque ancipiti euentu conlatis unum in locum utriusque partis copiis gereretur, non audentibus Romanis proelium ingredi eximiae magnitudinis iuuenis primum eos hortari ad capessendam fortitudinem coepit. deinde, ubi eos tardiores animaduertit, arreptis 105 scalis per mediam hostium aciem ad contraria castra euasit et admotis uallum conscendit. inde, uoce ingenti clamitans factum uictoriae gradum, et nostros ad aliena castra capienda et Lucanos Bruttiosque ad sua defendenda illuc traxit ubi conferti dubio certamine tere110 bantur. sed idem impulsu armorum suorum prostratos hostes iugulandos capiendosque Romanis tradidit: uiginti enim milia caesa, quinqué cum Statio Statilio duce utriusque gentis et tribus atque uiginti militaribus signis capta sunt, postero die cum consul, inter hono115 randos quorum strenua opera fuerat usus, uallarem coronam ei se seruare dixisset a quo castra erant oppressa, nec inueniretur qui id praemium peteret, cognitum pariter atque creditum est Martern patrem tunc

9 5 - 1 2 4 : Amm. 24.4.24; cf. Liu. per. 1 1 - 1 2 , D.H. 16.3, 20.4, Plin. nat. 34.32

19.13.1,

98 excidium PAC : exitum α : exitium LCGC, fort, recte || 99 Luscinus Ρ : Luscinius a || 100 ancipiti G : ancipitis AL \ euentu a : euentus ACLC || 104 eos G : om. AL, fort, recte || 1 0 9 - 1 1 0 terebantur dett. : terrebantur α || 1 1 1 - 1 1 2 xx ACG : XX AL

72

VALERI MAXIMI

1.8.6-8.10

populo suo adfuisse. inter cetera huiusce rei manifesta indicia galea quoque duabus distincta pinnis, qua caeleste caput tectum fuerat, argumentum praebuit. itaque Fabrici edicto supplicatio Marti est habita et a laure atis militibus magna cum animorum laetitia oblati auxilii testimonium ei est redditum. 7 Referam nunc quod suo saeculo cognitum manauit ad posteros, penetrales déos Aeneam Troia aduectos Lauini conlocasse: inde ab Ascanio filio eius Albam, quam ipse condiderat, translatas pristinum sacrarium repetisse, et quia id humana manu factum existimari poterai, relatos Albam uoluntatem suam altero transitu significasse, nec me praeterit de motu et uoce deorum immortalium humanis oculis auribusque percepto quam in ancipiti opinione aestimatio uersetur, sed quia non noua dicuntur, sed tradita repetuntur, fidem auctores uindicent: nostrum sit inclutis litterarum monumentis consecrata perinde ac uana non refugisse. 8

Facta mentione urbis e qua primordia ciuitas traxit, diuus Iulius fausta proles eius se nobis quem C. Cassius, nunquam sine praefatione parricidii nominandus, cum in acie Philippensi

120

125

130

135

nostra offert, publici arden- 140

125-136: D.H. 1.67.1-2, orig. gent. Rom. 17.2 123 animorum α : urinorum Damsté || 124 ei AL : om. G II 126 penetrales α : penates Ac Ν || 129 manu ACLCG : manus AL || 133 in AL : om. G || 135 sit α : est Halm : sic, sed nostrumst Madvig | inclitis A : inclytis ACL : inditis G || 136 consecrata LCG : consecratam Ac | uana LG : uanam A : uera Novák (1883) || 137 facta mentione LCGC : factam mentionem α || 138 offert ACG : offers L || 139 C. Ac : C.S. LG || 140 in Ρ : om. α

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

73

tissimo animo perstaret, uidit humano habitu augustiorem, purpureo paludamento amictum, minaci uoltu et concitato equo in se impetum facientem. quo aspectu perterritus tergum hosti dedit, uoce illa prius emis145 sa: 'quid enim amplius agam, si occidisse parum est?' non occideras tu quidem, Cassi, Caesarem, neque enim ulla exstingui diuinitas potest, sed mortali adhuc corpore utentem uiolando meruisti ut tam infestum haberes deum. 150 lam quod L. Lentulus litus praenauigans in quo Cn. 9 Pompei Magni perfidia Ptolomaei regis interempti corpus concisae scaphae lignis comburebatur, ignarus casus eius, cum ipsi Fortunae erubescendum rogum uidisset, commilitonibus dixit 'qui scimus an hac flam155 ma Cn. Pompeius cremetur?' diuinitus missae uocis miraculum est. Atque hoc quidem hominis et casu, illud tantum 10 non ore ipsius Apollinis editum, quo Appi interitum ueridica Pythicae uaticinationis fides praecucurrit. is 160 bello ciuili, quo se Cn. Pompeius a Caesaris concordia pestifero sibi nec rei publicae utili Consilio abruperat,

150-156: Plut. Pomp. 80.6 || 157-177: Luc. 5.120-236,

Oros. 6.15.11 142 amictum minaci ACLCG : amictuminaci AL || 145 enim α : om. Ρ | agam PAC : agas LG || 146 quidem Lc : quid enim a (L ut uid.) || 151 perfidia ACLC : perfidiam α (A ut uid.) II 154 qui α : qui Wensky || 157 hominis et Vorst : homini sed AL : hominis sed G || 159 Pythicae dett. : Phyticae ACG : Phiticae L : Phythiae Ac : Phatidicae Lc | uaticinationis ACLCG : uaticationis AL | praecucurrit G : percucurrit AL

74

VALERI MAXIMI

1.8.10-8.ext.l

euentum grauissimi motus explorare cupiens, uiribus imperii - namque Achaiae praeerat - antistitem Delphicae cortinae in intimam sacri specus partem descendere coegit, unde ut certae consulentibus sortes 165 petuntur, ita nimius diuini spiritus haustus reddentibus pestifer exsistit. igitur impulsu capti numinis instincta uirgo horrendo sono uocis Appio inter obscuras uerborum ambages fata cecinit: 'nihil' enim inquit 'ad te hoc, Romane, bellum: Euboeae Coela obtinebis'. at is 170 ratus consiliis se Apollinis moneri ne illi discrimini interesset, in earn regionem secessit quae inter Rhamnunta, nobilem Attici soli partem, Carystumque Chalcidico freto uicinam interiacens Coelae Euboeae nomen obtinet, ubi ante Pharsalicum certamen morbo 175 consumptus praedictum a deo locum sepultura possedit. 11 Sunt et illa miraculorum loco, quod deusto sacrario Saliorum nihil in eo praeter lituum Romuli integrum

178-184: (de lituo Romuli) Cie. diu. 1.30, D.H. 14.2.2, Plut. Rom. 22.1-2, Cam. 33.6-7; (de statua Serui Tulli) Liu. 24.47.15, Ou. fast. 6.625, D.H. 4.40.7; (de Quinta Claudia) Tac. ann. 4.64.3 166 reddentibus LG : petentibus uel redditus Ac || 167 existit Ac : extitit LG : exit Ac | capti Ac(ut uid.)G : capiti AL : cupiti U II 169 fata ACLCG : facta AL | enim LG : om. Ac || 170 Coela PcAc(i.I.') : caela Ρ : coelam α || 172-173 Rhamnunta dett. : Rhamuntha ALCG : Rhamunta L || 174 Coelae A : Caelae L : Coele G : fort. Coela | Euboeae Pc : Euboae A : Euboe LG || 178 de mirandis ante hoc exemplum PAC \ sunt Vahlen (GPS) : possunt α : sic, sed post loco add. poni uel accipi uel haberi uel referri dett., ed. Mog. 1544 : poscunt . . . locu Torr. : ponunt Foertsch (1855)

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

75

180 repertum est, quod Serui Tulli statua in uestibulo templi Matris deum posita bis ea aede incendio consumpta, prius P. Nasica Scipione et L. Bestia item M. Seruilio et L. Lamia consulibus, in sua basi flammis intacta stetit. 185 Aliquid admirationis ciuitati nostrae Acili etiam 12 Auiolae rogus attulit, qui et a medicis et a domesticis mortuus creditus, cum aliquamdiu domi iacuisset, elatus, postquam corpus eius ignis corripuit, uiuere se proclamami auxiliumque paedagogi sui - nam is solus 190 ibi remanserat - inuocauit, sed iam flammis circumdatus fato subtrahi non potuit. L. quoque Lamiae praetorio uiro aeque uocem fuisse super rogum constitit. Quae minus admirabilia + Pheretris + Pamphylii ca- ext. 1 195 sus facit, quem Plato scribit inter eos qui in acie ceciderant decern diebus iacuisse, biduoque post quam in-

185-193: Plin. nat. 7.173; cf. Syme, The Augustan Aristocracy, 378 II194-198: Plat. rep. 10.614b-621b, Cie. rep. 6.3, Macr. somn. 1.1.9 180-181 statua < . . . statua> sic lac. indicaui : statua cum aedis Fortunae conflagrasset inuiolata mansit, quod Q. Claudiae statua Ac : sic, sed aedes, om. quod, Quintae P; plura habet Ν || 182 prius P. dett. : prius LG : P. Ac | Nasica Ac : Nasica primo LG || 183 et L. α : L. Halm, fort, recte | item α : item Halm, fort, recte | Seruilio Gc : Seruilii LG : Seri Ac | et L. scripsi : L. a, fort, recte : et ante prius Gc || 184 basi ACLCG : uasi A : sic uel hasi L || 187 creditus α : redditus Ac \ domi Eberhard : humi α || 190-191 flammis circumdatus α : circumdatus fiamma Ρ || 192 praetorio ACG : ras. (fort, pr.) praetorio A : preetorio Lc : praetorii uiri Ac || 194 + Pheretris + α : Pheretis dett. (Phereta P, Pheretem Ν (acc.)) : fere Eris Gertz

76

VALERI MAXIMI

1.8.ext.l-8.ext.7

de sublatus esset impositum rogo reuixisse ac mira quaedam tempore mortis uisa narrasse. 2 Et quoniam ad externa transgressi sumus, quidam Athenis uir eruditissimus, cum ictum lapidis capite excepisset, cetera omnia tenacissima memoria retinens litterarum tantum modo, quibus praecipue inseruierat, oblitus est. dirum malignumque uolnus in animo percussi, quasi de industria scrutatis sensibus, in eum potissimum quo maxime laetabatur + et + acerbitate nocendi erupit, singularem doctrinam hominis pleno inuidiae funere efferendo. cui si talibus studiis perfrui fas non erat, utilius aliquanto fuit ad illa aditum non impetrasse quam iam percepta eorum dulcedine caruisse. 3 Miserabilior tamen sequentis casus narratio: Nausimenis enim Atheniensis uxor, cum filii ac filiae suae stupro interuenisset, inopinati monstri perculsa conspectu et in praesens tempus ad indignandum et in posterum ad loquendum obmutuit. illi nefarium concubitum uoluntaria morte pensarunt. 4 Hoc modo fortuna saeuiens uocem ademit, ilio propitia donat. Echecles Samius athleta mutus,

199-210: Plin. nat. 7.90 || 217-220: Geli. 5.9.5-6 197 esset α : est Ρ || 200 Athenis uir α : uir Atheniensis Ρ || 204-205 potissimum α : potissimum locum Ac || 205 + et + α : del. Ac, fort, recte : ex uel etiam dett. : cu Novák (1883) : et Walter (WS 1930,185) || 208 utilius ACLCG : utilis AL I ad Ac : ab α || 212 Atheniensis α Ρ : del. Kraffert || 213 perculsa α : percussa P, fort, recte || 216 pensarunt ACLCG : pesarunt AL || 218 donat Kempf (1854) : donat α I Echecles PAC Ν : Aegles LG

200

205

210

215

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

77

cum ei uictoriae quam adeptus erat titulus et praemi220 um eriperetur, indignatione accensus uocalis euasit. Gorgiae quoque Epirotae fortis et clari uiri origo 5 admirabilis fuit, quod in funere matris suae utero elapsus inopinato uagitu suo lectum ferentes consistere coegit nouumque spectaculum patriae praebuit, 225 tantum non ex ipso genetricis rogo lucem et cunas adsecutus: eodem enim momento temporis altera iam fato functa peperit, alter ante elatus quam natus est. Diuinae fortunae uolnus Pheraeo Iasoni exitii eius 6 cupidus intulit: nam cum inter insidias gladio eum per230 cussisset, uomicam, quae a nullo medicorum sanari potuerat, ita rupit ut hominem pestifero malo liberaret. Aeque dis immortalibus acceptus Simonides, cuius 7 salus ab imminenti + officio + defensa ruinae quoque 235 subtracta est: cenanti enim apud Scopam Crannone,

228-232: Cie. nat. deor. 3.70, Plin. nat. 7.166, Plut. mor. 89E II 233-242: Cie. de or. 2.352, Phaedr. 4 . 2 4 - 5 , Quint, inst. 11.1.12-13 222 admirabilis fuit Ρ (sie Kempf (1854)) : om. a : sic, sed mira pro uiri Vorst : fortis uiri clara origo Pighius \ quod α : qui Ρ || 225 tantum non G7 : non tantum AL : non tamen G || 227 peperit dett. : périt a : parit dett. || 228 Iasoni α : Iasoni quidam inimicus P, fort, recte : Iasoni quidam dett. : Iasoni inimicis quidam (uel inimicus quidam) Kempf (1854) || 231 potuerat α (potuerant Cie. ) : poterai Ρ || 234 + officio + α : exitio uel naufragio (fort. recte) dett. : Oceano Elschner : a tempestate pro ab imminenti Blaum : officio Thormeyer || 235 Crannone Kempf (1854) : et Crannona α : sic, sed in pro et dett. : Crannonae P, fort, recte, si Val. errauit

78

VALERI MAXIMI

1.8.ext.7-8.ext.ll

quod est in Thessalia oppidum, nuntiatum est duos iuuenes ad ianuam uenisse magnopere rogantes ut ad eos continuo prodiret. ad quos egressus neminem repperit ibi. ceterum eo momento temporis triclinium, in quo Scopas epulabatur, conlapsum et ipsum et omnes conuiuas oppressit. quid hac felicitate locupletius, quam nec mare nec terra saeuiens exstinguere ualuit? 8 Non inuitus huic subnecto Daphnitem, ne quis ignoret quantum interfuerit cecinisse deorum laudes et numen obtrectasse. hic, cum eius studii esset cuius professores sophistae uocantur, ineptae et mordacis opinationis, Apollinem Delphis inridendi causa consuluit an equum inuenire posset, cum omnino nullum habuisset. cuius ex oráculo reddita uox est inuenturum equum, sed ut eo proturbatus perirei, inde cum iocabundus quasi delusa sacrarum sortium fide reuerteretur, incidit in regem Attalum saepe numero a se contumeliosis dictis absentem lacessitum, eiusque iussu saxo, cui nomen erat Equi, praecipitatus ad deos usque cauillandos dementis animi iusta supplicia pependit.

243-256: Cie. fat. 5, Strabo 14 p. 647C, Suda s.u. Δαφίδας 240 (a)epulabatur ACLCG : (a)epulabantur AL || 243 Daphnitem scripsi : Daphanitem α : Daphnites (nom.) Ρ : Daphidam Gz : Daphniten Kempf (1854) (Daphitas Cie. Δαφίτας Strab., Δαφίδας Suda) || 246 ineptae G : inepte A : inepti L : impiae Gertz || 248 equum G : aequum AL\ sic etiam infra || 249 cuius α : cui Lc || 2 5 1 - 2 5 2 reuerteretur ACLCG : reuertetur AL II 255 animi dett. : animae AG : anime L \ iusta Ac : iussa α

240

245

250

255

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

79

Eodem oráculo Macedonum rex Philippus admoni- 9 tus ut a quadrigae uiolentia salutem suam custodirei, toto regno disiungi currus iussit eumque locum qui in 260 Boeotia Quadriga uocatur semper uitauit. nec tarnen denuntiatum periculi genus effugit: nam Pausanias in capulo gladii quo eum occidit quadrigam habuit caelatam. Quae tarn pertinax necessitas in patre filio Alexan- 10 265 dro consimilis apparuit, si quidem Callanus Indus sua sponte se ardenti rogo superiecturus, interpellatus ab eo ecquid aut mandaret aut dicere uellet, 'breui te' inquit 'uidebo': nec id sine causa, quia uoluntarium eius e uita excessum rapida mors Alexandri subsecuta 270 est. Regios interitus magnitudine miraculi remigis casus 11 aequat, quem in hexere Tyriorum sentinam haurientem cum e naui fluctus abiecisset, altero latere reper-

257-263: Cie. fat. 5, A el. u.h. 3.45 || 264-270: Cie. diu. 1.47, Tuse. 2.52, Diod. 17.106.1-5, Strabo 15 p. me, Plut. Alex. 6 9 . 6 - 7 , Arr. an. 7.3, 18.6, Lucían. 55.25, Ath. 10.437A, Ael. u.h. 2.41.5-6, Ambr. epp. 2.7.34, Epist. Gr. 192, Suda s.u. Κάλανος 260 Boeotia dett. : Boetia α || 264 in patre filio α : fati in filio Gertz (Κ) : in patre filio Watt || 265 si quidem ACUG : si quidam L || 266 superiecturus A' G : superiacturus A : superiecturus L || 267 ecquid dett. : et quid LG : quid Ac \ mandaret A(ut uid.)LG : mandare Ac || 272 hexere Pighius : dhexere α : c super prius e, ut uid., Ac || 273 altero a : altero Gertz

80

VALERI MAXIMI

1.8.ext.ll-8.ext.l7

cussum contrarius fluctus in nauem rettulit. itaque miseri simul ac felicis complorationi permixta fuit gratulatio. 12 Quid? illa nonne ludibria naturae in corporibus humanis fuisse credenda sunt, tolerabilia quidem, quia saeuitia caruerunt, ceterum et ipsa miraculis adnumeranda? nam et Prusiae regis Bithyniae filius eodem nomine quo pater pro superiore ordine dentium unum os aequaliter extentum habuit, nec ad speciem deforme neque ad usum ulla ex parte incommodum. 13 Mithridatis uero regis filia Drypetine, Laodice regina nata, duplici ordine dentium deformis admodum comes fugae patris a Pompeio deuicti fuit. 14 Ne illius quidem paruae admirationis oculi, quem constat tam certa acie luminum usum esse ut a Lilybaeo portu Carthaginiensium egredientes classes intueretur.

275

280

285

2 7 7 - 2 8 3 : Liu. per. 50, Plin. nat. 7.69, Paul. Fest. p. 135L, Sol. 1.70 cf. Arr. FGrH 156F29 || 2 8 4 - 2 8 6 : cf. Amm. 16.7.10 II 2 8 7 - 2 9 0 : Plin. nat. 7.85, A el. u.h. 11.13, Sol. 1.99 275 com(n)plorationi α : conploratione Kempf || 277 ludibria LCG : delubria AL || 280 Prusiae Ρ : Prausiae α | Bythiniae ACLCG : Bythiae AL || 282 os α Ρ : os Kraffert \ extentum a : extensum Ρ || 284 Dripetine G : Drypetinae ALC : Dripetina dett. | Laodice Gc : Laodiceae α : Laudiciae Ν II 285 deformis dett. : deformi a || 286 comes . . . deuicti hic α : post nata Eberhard || 287 admirationis α : admirationis Gertz, coll. Ν Plin. || 289 portu ACLCG : portum AL, fort, recte

290

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

81

Oculis eius admirabilius Aristomenis Messenii cor, 15 quod Athenienses ob eximiam calliditatem exsectum pilis refertum inuenerunt, cum eum aliquotiens captum et astutia elapsum cepissent. 295 Et poeta Antipater Sidonius omnibus annis uno tan- 16 tum modo die, quo genitus erat, febri implicabatur, cumque ad ultimam aetatem peruenisset, natali suo certo ilio circuitu morbi consumptus est. Hoc loco apte referuntur Polystratus et Hippoclides 17 300 philosophi, eodem die nati, eiusdem praeceptoris Epicuri sectam secuti, patrimonii etiam possidendi habendaeque scholae communione coniuncti, eodemque momento temporis ultima senectute exstincti. tam aequalem fortunae pariter atque amicitiae societatem 305 quis non ipsius caelestis Concordiae sinu genitam nutritam et finitam putet?

291-294: Plin. nat. 11.185, Steph. Byz. s.u. Άνδανία || 2 9 5 298: Cie. fat. 5, Plin. nat. 7.172 || 299-306: de Polystrato u. fontes αρ. Mette, RE, 21.1833 291 Messeni dett. : Meseni α || 292 Athenienses α : del. Kraffert, re uera Lacedaemonii, sed ueri simile est Val. errasse || 293-294 captum LCGC : catum α || 294 astutia elapsum ACLCG : astutiae lapsum AL || 295 poeta Antipater Sidonius (sic ACG : Sidonis AL) a : Antipater poeta Sidonius Ac : Antipater Sidonius poeta Ρ || 301-302 habendaeque Ρ : alendaeque α || 303 tam ACG : tantam AL : sic, sed aequalis dett. : tantam tam Lc : tantam tam Torr. : hanc tam Gelbcke : quam tam Wensky : tanta tam Drechsler (ZöG 1892, 302) II 306 et α : del. Eberhard

82

18

VALERI MAXIMI

1.8.ext.l8-8.ext.l9

Quapropter haec potissimum aut in liberis potentissimorum regum aut in rege clarissimo aut in uate ingenii florentis aut in uiris eruditissimis aut in homine sortis ignotae , ne ipsa quidem, omnis bonae ma- 310 laeque materiae fecunda artifex, rationem rerum natura reddiderit; non magis quam quid ita siluestres capreas Cretae genitas tantopere dilexerit, quas sagittis confixas ad salutare auxilium herbae dictamni tantum non suis manibus deducit, efficitque ut concepta ea 315 continuo et tela et uim ueneni uolneribus respuant; aut in Cephalania insula, cum omnia ubique pecora haustu aquae cotidie recreentur, capras maiore parte anni ore aperto ex alto uentos recipientes sitim su-

3 1 2 - 3 1 6 : Arisi, h.a. 6 1 2 a l - 4 , [Arisi] mir. 830b20, Antig. mir. 30, Cie. n.d. 2.126, Verg. Aen. 12.414, Seru. Aen. 4.73, Plut. mor. 974D, Ael. u.h. 1.10; cf. Theoph. h.p. 9.16.1, Plin. nat. 8.97, 25.92 || 3 1 7 - 3 2 0 : Ael. n.a. 3.32; cf. Plin. nat. 8.122 3 0 7 - 3 0 8 potentissimorum regum dett. : potissimi regis α : fort, potentissimi regis || 308 rege α : duce Shackleton Bailey || 309 florentis α : florentis Stanger || 310 < . . . > lac. ind. Madvig, coniciens : Gertz (Κ) : uel Shackleton Bailey || 312 reddiderit ACG : reddiderat AL | quid ita dett. : qui ita α : quid Halm || 314 confixas ACLCG : confixat AL | dictamni ACLCG : dictani AL II 315 concepta α : comesta Gertz (Κ), cl. Ν : percepta Novák (1896) || 317 Cephalania scripsi : Caephalania A : Cephalania L : Cephalinia G : Cephalenia Halm | cum α : cum Kempf || 318 haustu aquae ACLCG : aut sua quae, ut uid., AL I capras Torr., cl. Ν : ea pars α || 3 1 8 - 3 1 9 maiore parte anni Heraeus (1900) : maiore ex parte anni α : per maiorem anni partem Ρ

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

83

320 am sedare instituent; aut q u a p r o p t e r C r o t o n e in templo Iunonis Laciniae a r a m ad omnes uentos immobili ciñere donauerit; potissimumue q u a r e alteram in Macedonia alteram in Caleño agro a q u a m p r o p r i e t a t e m uini, qua homines inebrientur, possidere uoluerit. non 325 admiratione ista, sed m e m o r i a prosequi debemus, cum sciamus recte a b ea plurimum licentiae uindicari penes q u a m infinitus cuncta gignendi labor consistit. Q u a e quia supra usitatam rationem excedentia atti- 19 gimus, serpentis q u o q u e a T. Liuio curiose pariter ac 330 facunde relatae fiat mentio: is enim ait in Africa apud B a g r a d a m flumen tantae magnitudinis fuisse ut Atili Reguli exercitum usu amnis prohiberet, multisque mi-

320-322: Liu. 24.3.7, Plin. nat. 2.240 || 322-324: u. fontes αρ. Börner ad Ou. met. 15.329-31 || 328-342 (= Liu. fr. 8Jal): Tubero fr. 8Ρ (= Gell. 7.3), Liu. per. 18, Sen. epp. 82.24, Plin. nat. 8.37, Sil. 6.141-293, Flor. 1.18.20, Oros. 4.8.10, loh. Dam. PG 94.1600-1, Zon. 8.13.2 320 Crotone L : Crotonae AG, fort, recte || 321 inmobili Ac : inmobile AL : in(m)obilem LCG || 322-323 Macedonia LCG : Macedoniam AL || 323 aquam Ac : qua α | proprietatem Lc : proprietate α || 328 excedentia ACG : excidentia AL II 329 Liuio dett. : Libio α | curiose Ac : curiositer A(ut uid.)LG II 330 facunde U : fecunde AL : fçcunde G | relatae Ac : relata α || 331 Bagradam Ν : Bagrada α | tantae magnitudinis α : magn serp Acmg, sed ut adnotatio : tantae magnitudinis serpentem Ν : tantae magnitudinis anguem uel tantae magnae fuisse serpentem dett. : tantae anguem magnitudinis Hertz : anguem tantae magnitudinis Luterbacher (54) : lac. ante ind. Kempf : tantae magnitudinis Rossbach \ Atilii G Ν : Acilii AL || 332 usu A°LCG : usum AL

84

VALERI MAXIMI

1.8.ext.l9

litibus ingenti ore correptis, compluribus caudae uoluminibus elisis, cum telorum iactu perforari nequiret, ad ultimum ballistarum tormentis undique petitam sili- 335 cum crebris et ponderosis uerberibus procubuisse, omnibusque et cohortibus et legionibus ipsa Carthagine uisam terribiliorem, atque etiam cruore suo gurgitibus imbutis corporisque iacentis pestifero adflatu uicina regione polluta Romana inde summouisse castra. 340 dicit beluae corium centum et uiginti pedum in urbem missum.

338 uisam α : uisa ACLC || 341 dicit Foertsch (1855) : dicit α I pedum α : pedum longum Ac || 342 urbem ACLCG : urbe AL Subscriptiones : Valeri Maximi factorum et dictorum memorabilium liber primus expl. incipit lib. seed, feliciter A : Valeri Maximi factorum et dictorum memorabilium lib. i explicit incipit liber ii L : Valerli Maximi factorum et dictorum memorabilium liber .i. explicit, incipit .ii. G

VALERI

MAXIMI

FACTORVM ET DICTORVM MEMOR ABILI VM LIBER SECVNDVS Diues et p r a e p o t e n s n a t u r a e r e g n u m scrutatus, iniciam praef. stilum qua nostrae urbis qua c e t e r a r u m gentium priscis ac memorabilibus institutis: opus est enim cognosci huiusce uitae, q u a m sub optimo principe felicem 5 agimus, q u a e n a m fuerint elementa, ut e o r u m q u o q u e respectus aliquid praesentibus moribus prosit.

DE INSTITVTIS A N T I Q V I S

1

A p u d antiquos non solum publice, sed etiam priuatim 1 nihil g e r e b a t u r nisi auspicio prius sumpto. q u o ex more nuptiis etiam n u n c auspices interponuntur, qui, q u a m -

1.1-5: Cie. diu. 1.28, Seru. Aen. 1.346 Inscriptiones : i de institutis antiquis ii de disciplina militari iii de iure triumphandi iiii de censoria nota ν de maiestate α praef. 2 ce(-ç- G)terarum α : exterarum Stanger || 4 felicem G : felice AL 1.2-3 quo ex more α : quo more Ρ

VALERI MAXIMI

86

2.1.1-1.5

uis auspicia petere desierint, ipso tamen nomine ueteris consuetudinis uestigia usurpantur. 5 2 Feminae cum uiris cubantibus sedentes cenitabant. quae consuetudo ex hominum conuictu ad diuina penetrami: nam louis epulo ipse in lectulum, Iuno et Minerua in sellas ad cenam inuitabantur. quod genus seueritatis aetas nostra diligentius in Capitolio quam 10 in suis domibus conseruat, uidelicet quia magis ad rem pertinet dearum quam mulierum disciplinam contineri. 3 Quae uno contentae matrimonio fuerant corona pudicitiae honorabantur: existimabant enim eum praeci- 15 pue matronae sincera fide incorruptum esse animum qui depositae uirginitatis cubile egredi nesciret, multorum matrimoniorum experientiam quasi legitimae cuiusdam intemperantiae signum esse credentes.

6 - 1 3 : cf. Sern. Aen. 7.176

4 desierint G : desierit AL || 5 uestigia usurpantur α : uestigia usurpant dett. : uestigia usurpantur Kempf || 7 diuina α : culturam diuinam Ρ || 8 lectulum α : lectum Ρ || 9 inuitabantur α Ρ : inuitantur Pighius || 12 rem α : rem Damsté | disciplinam dett. : disciplina α || 17 egredi Kempf (1854) : in publicum egredi α : post depositae ... in publicum egredi dett. : pudicum egredi Pighius : deposita uirginitate ... unicum egredi Klokkius : in posterum egredi Foertsch (1870) : et cubiclum egredi Wensky (1884)

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

87

20

Repudium inter uxorem et uirum a condita urbe 4 usque ad + centesimum et quinquagesimum + annum nullum intercessit. primus autem Sp. Caruilius uxorem suam sterilitatis causa dimisit. qui, quamquam tolerabili ratione motus uidebatur, reprehensione tamen 25 non caruit, quia ne cupiditatem quidem liberorum coniugali fidei praeponi debuisse arbitrabantur. Sed quo matronale decus uerecundiae munimento 5 tutius esset, in ius uocanti matronam corpus eius attingere non permiserunt, ut inuiolata manus alienae tac30 tu stola relinqueretur. Vini usus olim Romanis feminis ignotus fuit, ne scilicet in aliquod dedecus prolaberentur, quia proximus a Libero patre intemperantiae gradus ad inconcessam uenerem esse consueuit. ceterum ut non tristis earum 35 et hórrida pudicitia, sed honesto comitatis genere temperata esset - indulgentibus namque maritis et auro abundanti et multa purpura usae sunt - , quo formam

20-26: D.H. 2.25.7, Plut. mor. 267B-C, comp. Thes. et Rom. 6.4, comp. Lyc. et Num. 3.13, Gell. 4.3.2., 17.21.44 || 31-42: Pol. 6.11a.4, Cie. rep. 4.6, D.H. 2.25.6, Plut. comp. Lyc. et Num. 3.10, mor. 265B, Gell. 10.23.1-3, Ael. u.h. 2.38, Tert. apol. 6.4, Seru. Aen. 1.737; cf. 6.3.9

21 + centesimum et quinquagesimum + α ¿ sic, sed -gensPc, -gensimam Ρ : .Ñ. (sed deletum) annos Ñ.cl. Ν : uicesimum et quingentesimum Aid. : quingentesimum Kempf (1854) II 22 Caruilius Ρ : Carbilius α : Caruillius Ν || 23 suam G : om. AL, fort, recte || 25 ne Kempf (1854) : nec a, fort,

recte || 28 uocanti (-tern Lc) a : uocanti , cl. N, Halm II 30 stola dett. : stolae (tactustolae A, tactus tolae (corr. Lc) L) a || 31-32 scilicet α : per id Ρ : inde dett. : scilicet inde Stangl (1526) || 35 sed dett. : sed et α

88

VALERI MAXIMI

2.1.5-1.9

suam concinniorem efficerent, summa cum diligentia capillos ciñere rutilarunt: nulli enim tune subsessorum alienorum matrimoniorum oculi metuebantur, sed pariter et uidere sánete et aspici mutuo pudore custodiebatur. 6 Quotiens uero inter uirum et uxorem aliquid iurgii intercesserat, in sacellum deae Viriplacae, quod est in Palatio, ueniebant, et ibi inuicem locuti quae uoluerant, contentione animorum deposita, concordes reuertebantur. dea nomen hoc a placandis uiris fertur adsecuta, ueneranda quidem et nescio an praecipuis et exquisitis sacrificiis colenda utpote cotidianae ac domesticae pacis custos, in pari iugo caritatis ipsa sui appellatione uirorum maiestati debitum a feminis reddens honorem. 7 Huius modi inter coniuges uerecundia: quid? inter ceteras necessitudines nonne apparet consentanea? nam ut minimo indicio maximam uim eius significem, aliquamdiu nec pater cum filio pubere nec socer cum genero lauabatur. manifestum igitur est tantum religionis sanguini et adfinitati quantum ipsis dis immortalibus tributum, quia inter ista tam sancta uincula non magis quam in aliquo sacrato loco nudare se nefas esse credebatur.

53-61: Cie. o f f . 1.129, Plut. Cat. mai. 20.8 39 subsessorum α : subsessores dett. || 4 1 - 4 2 custodiebatur a : custodiebantur dett. || 49 et Lc : sed AG : spat., ut uid., L || 50 in A : in quo LG : in qua Lc : inque uel in com(pari) dett. || 51 a Vos : ac α : fort, ab || 57 genero LCG : genere AL (ut uid.) Il 60 magis a : minus Lc \ nefas α : fas Aid.

40

45

50

55

60

FACTA ET DICTA MEMORABILIA

65

70

75

80

89

Conuiuium etiam sollemne maiores instituerunt id- 8 que caristia appellauerunt, cui praeter cognatos et adfines nemo interponebatur, ut si qua inter necessarias personas querella esset orta, apud sacra mensae et inter hilaritatem animorum et fautoribus concordiae adhibitis tolleretur. Senectuti iuuenta ita cumulatum et circumspectum 9 honorem reddebat, tamquam maiores natu adulescentium communes patres essent. quocirca iuuenes senatus die utique aliquem ex patribus conscriptis aut propinquum aut paternum amicum ad curiam deducebant, adfixique ualuis exspectabant donec reducendi etiam officio fungerentur. qua quidem uoluntaria statione et corpora et ánimos ad publica officia impigre sustinenda roborabant, breuique processurarum in lucem uirtutum suarum uerecunda laboris meditatione ipsi doctores erant. Inuitati ad cenam diligenter quaerebant quinam ei conuiuio essent interfuturi, ne senioris aduentum discubitu praecurrerent, sublataque mensa priores con-

6 2 - 6 7 : Ou. fast. 2.617-638, Mart. 9.54-5, Tert. idol. 10, Malalas p. 180D, gloss. All, 103, 215, 531, 5.273, 355, 636; u.

Degrassi, LI. 13.2.414 || 68-84: cf. Gell. 2.15.1-2 66 et α : om. dett. : et van der Vliet (Mnem.

1894,

447) II 67 tolleretur α : (querellae ...) soluerentur Ρ || 68 iuuenta G Ρ : iuuentas AL : iuuentus Gc | circumspectum Ac : circuminspectum α || 73 ualuis ACLC : balbis α || 76 processurarum L : sie, sed -ssu ra- AG : processu morarum Ac : processu harum Lc || 78 doctores dett. : doctiores α || 79 quinam PACG : quidnam AL || 80 senioris ALCG : seniores L : seniorum P, fort, recte || 8 1 - 8 2 consurgere α : eos surgere Ρ, fort, recte

90

VALERI MAXIMI

2.1.9-2.1

surgere et abire patiebantur. ex quibus apparet cenae quoque tempore quam parco et quam modesto sermone his praesentibus soliti sint uti. 10 Maiores natu in conuiuiis ad tibias egregia superi- 85 orum opera carmine comprehensa pangebant, quo ad ea imitanda iuuentutem alacriorem redderent. quid hoc splendidius, quid etiam utilius certamine? pubertas canis suum decus reddebat, defuncta uitae cursu aetas ingredientes actuosam uitam fauoris nutrimentis 90 prosequebatur. quas Athenas, quam scholam, quae alienígena studia huic domesticae disciplinae praetulerim? inde oriebantur Camilli Scipiones Fabricii Marcelli Fabii, ac ne singula imperii nostri lumina simul percurrendo sim longior, inde, inquam, caeli clarissima 95 pars, diui fulserunt Caesares.

85-96: Cato fr 118P = 7.13CA (= Cie. Tuse. 1.3, 4.3, Brut. 75), Varr. de uita pop. Rom. 2.84Riposati (= Non. p. UM), Hör. carm. 4.15.25-32, Quint, inst. 1.10.20, Seru. Aen. 1.641, Prise, inst. 6.2 (= GL 2.195) 85 egregia LCG : aegregia Ac : egregias L : aegraegias A || 8 5 - 8 6 superiorum ACLC : superorum α || 86 pangebant α : cantabant PAC : canebant Ν : pendebant Torr. : pragebant Gertz (K)\ cf. Enn. uar. 16V, Vahlen, 135-7 || 87 ea ACLCG : eam L | iuuentutem Ν Ac (iuuentus incitaretur P) : uirtutem LG II 89 defuncta uitae Vahlen (GPS) : defuncta (-funta A, eorr. Ac) uiri α : defuncta uirium Ac : defunta uero Lc : defuncta uiri Lipsius : defuncta uiri

  • Torr. : uiri post actuosam (uel ante defuncta) Foertseh (1870) : defuncta Kempf : defunetura Gertz : defuncta oribus suis (aetas) Blaum || 90 fauoris α : feuoris Eberhard : ardoris Kempf : laboris Damsté || 94 singula ACL°G : singuli AL

    FACTA ET DICTA MEMORABILIA

    91

    Adeo autem magna caritate patriae tenebantur ut 2.1 arcana Consilia patrum conscriptorum multis saeculis nemo senator enuntiauerit. Q. Fabius Maximus tantum 100 modo, et is ipse per imprudentiam, de tertio Punico bello indicendo quod secreto in curia erat actum P. Crasso rus petens domum reuertenti in itinere narrauit, memor eum triennio ante quaestorem factum, ignarus nondum a censoribus in ordinem senatorium adlec105 tum, quo uno modo etiam iis qui iam honores gesserant aditus in curiam dabatur. sed quamuis honestus error Fabi esset, uehementer tamen a consulibus obiurgatus est: nunquam enim taciturnitatem, optimum ac tutissimum administrandarum rerum uincu110 lum, labefactari uolebant. Ergo, cum Asiae rex Eumenes amantissimus nostrae urbis bellum a Perse aduersus populum Romanum comparari senatui nuntiasset, non ante sciri potuit quid aut ille locutus esset aut patres respondissent 115 quam captum Persen cognitum est. fidum erat et altum rei publicae pectus curia, silentique salubritate munitum et uallatum undique, cuius limen intrantes abiecta priuata caritate publicam induebant. itaque non dicam unum sed neminem audisse crederes quod 120 tam multorum auribus fuerat commissum.

    2.111-115: Liu. 42.14.1 2.98-99 nemo α : nullus Ρ || 101 secreto LCG : secro AL : secum Ac || 103 ignarus Lc : ignarum α : ignarusque PAC || 105-106 gesserant UG : gesserai AL || 106 curiam dett : curia α || 107 tamen Ac(-n in ras. v-vi litt.)Lc{ante ras. ix-x litt.)G II 113-114 sciri potuit α : scire potuit p. r. P° ipm. P) || 114 quid ACUG : quod L

    92

    VALERI MAXIMI

    2.2.2-2.4

    2

    Magistrates uero prisci quantopere sui populique Romani maiestatem retinentes se gesserint hinc cognosci potest, quod inter cetera obtinendae grauitatis indicia illud quoque magna cum perseuerantia custodiebant, ne Graecis unquam nisi Latine responsa darent. quin 125 etiam ipsos linguae uolubilitate, qua plurimum ualent, excussa per Interpretern loqui cogebant non in urbe tantum nostra, sed etiam in Graecia et Asia, quo scilicet Latinae uocis honos per omnes gentes uenerabilior diffunderetur. nec illis deerant studia doctrinae, sed 130 nulla non in re pallium togae subici debere arbitrabantur, indignum esse existimantes inlecebris et suauitati litterarum imperii pondus et auctoritatem donari.

    3

    Quapropter non es damnandus rustici rigoris crimine, C. Mari, quia gemina lauru coronatam senectutem 135 tuam, Numidicis et Germanicis inlustrem tropaeis, uictor deuictae gentis facundia politiorem fieri noluisti, credo ne alienígena ingenii exercitatione patrii ritus serus transfuga exsisteres. quis ergo huic consuetudini, qua nunc Graecis actionibus aures curiae exsurdantur, 140 ianuam patefecit? ut opinor, Molo rhetor, qui studia M. Ciceronis acuit: eum namque ante omnes exterarum gentium in senatu sine interprete auditum constat. quem honorem non immerito cepit, quoniam

    134-148: Cie. Brut. 312, Sail. lug. 63.3, 85.32, Quint, inst. 12.6.7, Plut. Mar. 2.2-4 121 sui LG : suae Lc : suam Ac (fort, suas A), fort, recte || 126 ipsos PAC : ipsa LG | qua . . . ualent AL : quam . . . ualerent G || 127-129 urbe . . . nostra . . . uocis ACLCG : urbem . . . nostrani... uoces AL || 132-133 suauitati ACU : suauitate α II 139 serus Lipsius : seruus α | existeres dett. : existeret a

    FACTA ET DICTA MEMORABILIA

    93

    145 summam uim Romanae eloquentiae adiuuerat. conspicuae felicitatis Arpiñas unicum, siue litterarum gloriosissimum contemptorem siue abundantissimum fontem intueri uelis. Maxima autem diligentia maiores hunc morem reti- 4 150 nuerunt, ne quis se inter consulem et proximum lictorem, quamuis officii causa una progrederetur, interponeret. filio dumtaxat et ei puero ante patrem consulem ambulandi ius erat, qui mos adeo pertinaciter retentus est ut Q. Fabius Maximus quinquiens consul, uir et iam 155 pridem summae auctoritatis et tunc ultimae senectutis, a filio consule inuitatus ut inter se et lictorem procederei, ne hostium Samnitium turba, ad quorum conloquium descendebant, elideretur, facere id noluerit. Idem a senatu legatus ad filium consulem Suessam 160 missus, postquam animaduertit eum ad officium suum extra moenia oppidi processisse, indignatus quod ex undecim lictoribus nemo se equo descendere iussisset,

    149-158: cf. fontes αρ. MRR, 1.181-2 || 159-169: Claud. Quad. fr. 57Ρ (= Gell. 2.2.13), Liu. 24.44.9-10, Plut. Fab. 24.1-4, mor. 196A; Q. Fabius Maximus Rullianus cum Fabio Cunctatore confunditur

    145 adiuuerat dett. : adiuuarat α || 146 unicum Perizonius : unicum α || 154 uir α : I.P. uir cons. Ac : .v. cös. P, quod fort. Lupus male intellexit || 157 hostium α : hostili P, fort, recte || 158 facere id ALCG : facere id est L : facere Ρ || 159 a α : ab Ρ, fort, recte | Suessam α Ν : Sues-

    sam Pometiam Ρ : fort. Suess
      am (sic Liu.) || 161 quod ACGP : quoque AL || 162 xi α : om. Ρ : del. Ac : duodeeim dett.

      94

      VALERI MAXIMI

      2.2.4-2.8

      plenus irae sedere perseuerauit. quod cum filius sensisset, proximo lictori ut sibi apparerei imperauit. cuius uoci continuo Fabius obsecutus 'non ego' inquit, 'fili, summum imperium tuum contempsi, sed experiri uolui an scires consulem agere: nec ignoro quid patriae uenerationi debeatur, uerum publica instituta priuata pietate potiora iudico.' 5 Relatis Q. Fabi laudibus, offerunt se mirificae constantiae uiri, qui legati a senatu Tarentum ad res repetendas missi, cum grauissimas ibi iniurias accepissent, unus etiam urina respersus esset, in theatrum, ut est consuetudo Graeciae, introducti, legationem quibus acceperant uerbis peregerunt. de iis quae passi erant questi non sunt, ne quid ultra ac mandatum esset loquerentur, insitusque pectoribus eorum antiqui moris respectus dolore, qui ex contumelia grauissimus sentitur, conuelli non potuit. finem profecto fruendarum opum, quibus ad inuidiam diu abundaueras, Tarentina ciuitas, quaesisti: nam dum horridae uirtutis in se ipsum + conuexum + stabilimentum nitore fortunae

      165

      170

      175

      180

      170-184: Poi. 1.6.5, Lia. per. 12, D.H. 19.5, App. Samn. 7.2, Dio fr. 39.6-8 (= Zon. 8.2.3), Fior. 1.13.5, Eutr. 2.11.1, Oros. 4.1.2 163-164 quod ... imperauit Ρ : orti, a : quod ... lictori cut patrem iuberet ut ex equo descenderet et> sibi ... imperauit Shackleton Bailey (1996) || 170 relatis Q. G : relatisque AL || 171-172 repetendas Lc : petendas α || 172 grauissimas ibi ACLCG : grauissima sibi AL || 177 insitusque Gc : intusque α : intimusque uel in intimisque Ac : intimisque dett. || 180 inuidiam a : inuidiam usque Ac || 182 + conuexum + α : connexum dett. : connixum Guyet

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      95

      praesentis inflata fastidiose aestimas, in praeualidum imperii nostri mucronem caeca et amens inruisti. 185 Sed ut a luxu perditis moribus ad seuerissima ma- 6 iorum instituta transgrediar, antea senatus adsiduam stationem eo loci peragebat qui hodieque senaculum appellato: nec exspectabat ut edicto contraheretur, sed inde citatus protinus in curiam ueniebat, ambi190 guae laudis ciuem existimans qui debitis rei publicae officiis non sua sponte sed iussus fungeretur, quia quidquid imperio cogitur exigenti magis quam praestanti acceptum refertur. Illud quoque memoria repetendum est, quod tribu- 7 195 nis plebis intrare curiam non licebat, ante ualuas autem positis subselliis decreta patrum attentissima cura examinabant, ut si qua ex eis improbassent, rata esse non sinerent. itaque ueteribus senatus consultis C littera subscribi solebat, eaque nota significabatur illa 200 tribunos quoque censuisse. qui, quamuis pro commodis plebis excubabant inque imperiis compescendis occupati erant, instruí tarnen ea argenteis uasis et anulis aureis publice praebitis patiebantur, quo talium rerum usu auctoritas magistratuum esset ornatior. 205 Quorum quemadmodum maiestas amplificabatur, 8 ita abstinentia artissime constringebatur: immolatarum enim ab iis hostiarum exta ad quaestores aerarli dela-

      185-193: Van. ling. 5.156, Paul. Fest. p. 455L || 194-204: Zon. 7.15.8 187 peragebat Gc : peragebant α || 191 fungeretur ACLCG : fugaretur L || 198 c. PAC : om. a : t. dett. || 199 eaque ACLCG : ea quae AL || 203 quo dett. : quod a, fort, recte || 207 ab iis Halm : ab his α : a magistratibus PAC | aerarli α : aerarios PAC

      96

      VALERI MAXIMI

      2.2.8-3.1

      ta uenibant, sacrificiisque populi Romani cum deorum immortalium cultus tum etiam hominum continentia inerat, imperatoribus nostris quam sanctas manus habere deberent apud ista altaría discentibus: continentiaeque tantum tribuebatur ut multorum aes alienum, quia prouincias sincere administrauerant, a senatu persolutum sit: nam quorum opera publicam auctoritatem splendorem suum procul obtinuisse uiderant, eorum dignitatem domi conlabi indignum sibique deforme esse arbitrabantur. 9 Equestris uero ordinis iuuentus omnibus annis bis urbem spectaculo sui sub magnis auctoribus celebrabant: Lupercalium enim mos a Romulo et R e m o incohatus est tunc cum laetitia exsultantes, quod iis auus Numitor rex Albanorum eo loco ubi educati erant urbem condere permiserat sub monte Palatino, + hortatu Faustuli educatoris sui +, quem E u a n d e r Arcas consecrauerat, facto sacrificio caesisque capris epularum hilaritate ac uino largiore prouecti, diuisa pasto-

      218-229: Varr. ling. 6.13, 34, Liu. 1.5.1-2, fr. 13Jal, D.H. 1.80.1, Ou. fast. 2.267-452, Plut. Rom. 21.4-10, mor. 280B-C, Paul. Fest. pp. 7 5 - 6 L , Sern. Aen. 8.343, 663, Aug. du. 18.17, orig. gent. Rom. 22

      208 uenibant Halm : ueniebant α Ρ : uaeniebant Lipsius || 211 ista α : ipsa Damsté || 214-15 publicam auctoritatem Ac : publica auctoritate α II 219—220 celebrabant Ρ : celebrabat a, fort, recte : post add. die Lupercalium et equitum probatione (we/ prolatione Ac) PAC || 223-224 + hortatu ... sui + hic a : post consecrauerat Gron. : post Remo Blaum : post erant Kempf : del. Torr. : fort, post prouecti || 224 Areas Gron. :

      Argos α

      210

      215

      220

      225

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      97

      rali turba, cincti + obuios + pellibus immolatarum hostiarum iocantes petiuerunt. cuius hilaritatis memoria annuo circuitu feriarum repetitur. trabeatos uero equi230 tes idibus Iuliis Q. Fabius transuehi instituit. idem censor cum P. Decio seditionis finiendae gratia, quam comitia in humillimi cuiusque potestatem redacta accenderant, omnem forensem turbam in quattuor tantummodo tribus discripsit easque urbanas appel235 lauit. quo tam salubri facto uir alioqui in bellicis operibus excellens Maximus cognominatus est. Laudanda etiam populi uerecundia est, qui impigre 3.1 se laboribus et periculis militiae offerendo dabat operam ne imperatoribus capite censos sacramento roga240 re esset necesse, quorum nimia inopia suspecta erat, ideoque iis publica arma non committebant. sed hanc diutina usurpatione formatam consuetudinem C. Marius capite censum legendo militem abrupit, ciuis alioqui magnificus, sed nouitatis suae conscientia uetustati

      229-236: Liu. 9.46.10-15, D.H. 6.13.4-5, Suet. Aug. 38.3, uir. ill. 32; u. etiam fontes αρ. Weinstock, RE, 6A.2178 sqq. 3.237-251: Sali. lug. 86.2-3, Plut. Mar. 9.1, Gell. 16.17.14, Flor. 1.36.13

      227 + obuios + LG : obuias Lc : ouinis ACLC : obuios post iocantes dett., ante cincti Torr. : obuios cincti ouinis Keil : fort.

      obuios ante iocantes (in obuios irruerunt N) || 228 petiuerunt dett. : metiuerunt LG : gestierunt Ac || 231 quam Ρ : quia α || 234 discripsit Eberhard

      {Hermes, 1874, 101) : descripsit α Ρ

      Ν II 235 alioqui in α : alioquin Lc 3.239 censos ACLCG : censor AL || 241 committebant a : committebantur dett. || 242 formatam α : firmatam Ac || 243 legendo ACLCG : legendum AL \ militem AL : militiae G, fort, recte

      98

      VALERI MAXIMI

      2.3.1-4.2

      non sane propitius, memorque si militaría signa humilitatem spernere perseuerarent, se a maligno uirtutum interprete uelut capite censum imperatorem compellari posse, itaque fastidiosum dilectus genus in exercitibus Romanis oblitterandum duxit, ne talis notae contagio ad ipsius quoque gloriae suggillationem penetraret. 2 Armorum tractandorum meditatio a P. Rutilio consule Cn. Malli collega militibus est tradita: is enim nullius ante se imperatoris exemplum secutus, ex ludo C. Aureli Scauri doctoribus gladiatorum arcessitis, uitandi atque inferendi ictus subtiliorem rationem legionibus ingenerauit, uirtutemque arti et rursus artem uirtuti miscuit, ut illa ímpetu huius fortior, haec illius scientia cautior fieret. 3 Velitum usus eo bello primum repertus est quo Capuam Fuluius Flaccus imperator obsedit: nam cum equitatui Campanorum crebris excursionibus équités

      252-259: cf. Ennod. p. 284Hartel

      || 260-272: Liu.

      26.4.4-

      10, Front, strat. 4.7.29 245 militaría signa Ac : militaris i g n a u i a / l L : sic, sed ignauiae G : militaris ogantia Cornelissen : militis or ingenuae Wensky : militaría signa uam Kempf : militares ignauia Lundgren : militaría signa ui Damsté : militaris inuidia Watt (1995) : militaris egantia Shackleton Bailey (1996) || 246 perseuerarent AL : perseueraret ACLCG II 248 dilectus AL : delectus ACLCG || 249 duxit G : duxi AL II 252 meditatio α Ρ : meli ratio Damsté || 253 Malli(i) α : Manlio PAC || 255 uitandi ACLCG : uitandis AL II 256 ictus α : iactus PAC \ legionibus dett. : legibus α || 260 uelitum Ac : uellitium AL : uelitium LCG || 262 excursionibus Ρ : excursationibus ALFG : excursationi L

      245

      250

      255

      260

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      99

      nostri, quia numero pauciores erant, resistere non possent, Q. Nauius centurio e peditibus lectos expediti 265 corporis breuibus et incuruis septenis armatos hastis, paruo tegumine munitos, ueloci saltu iungere se equitantibus et rursus celeri motu delabi instituit, quo facilius equestri proelio subiecti pedites uiros pariter atque equos hostium telis incesserent, eaque nouitas 270 pugnae unicum Campanae perfidiae debilitauit auxilium, ideoque auctori eius Nauio honos a duce est habitus. Proximus militaribus institutis ad urbana castra, 4.1 id est theatra, gradus faciendus est, quoniam haec 275 quoque saepe numero animosas acies instruxerunt, excogitataque cultus deorum et hominum delectationis causa non sine aliquo pacis rubore uoluptatem et religionem ciuili sanguine scaenicorum portentorum gratia macularunt. 280 Quae incohata quidem sunt a Messalla et Cassio 2 censoribus. ceterum auctore P. Scipione Nasica omnem apparatum operis eorum subiectum hastae uenire placuit, atque etiam senatus consulto cautum est ne

      4.280-287: Liu. per. 48, Veil. 1.15.3, Tac. ann. 14.20.2, App. b.c. 1.28.125, Oros. 4.21.4, Aug. ciu. 1.31; cf. Piso fr. 38Ρ (= Plin. nat. 17.244), Tert. spect. 10

      265 incuruis α : infirmis Lipsius | septenis ACU : septenos α II 267 celeri ACLCG : celebri AL | delabi Ρ : dilabi α; cf. Liu. §§ 5, 7 II 268 subiecti ACLCG : subiecit AL || 271 Nauio G : Naeuio ALGC | honos a duce Lipsius : honos adhuc AL : adhuc honos G 4.273 Halm : om. a || 277 uoluptatem ACG : uoluntatem AL || 283 est a : fuit Ρ

      100

      VALERI MAXIMI

      2.4.2-4.4

      quis in urbe propiusue passus mille subsellia posuisse sedensue ludos spectare uellet, ut scilicet + remissioni animorum standi uirilitas propria Romanae gentis nota esset +. 3 Per quingentos autem et quinquaginta et octo annos senatus populo mixtus spectaculo ludorum interfuit. sed hune morem < A . > Atilius Serranus et L. Seribonius aediles ludos Matri deum facientes, posterioris Africani sententiam secuti, discretis senatus et populi locis soluerunt, eaque res auertit uolgi animum et fauorem Scipionis magnopere quassauit. 4 Nunc causam instituendorum ludorum ab origine sua repetam. C. Sulpicio Petico C. Licinio Stolone consulibus intoleranda uis ortae pestilentiae ciuitatem nostram a bellicis operibus reuocatam domestici atque intestini mali cura adflixerat, iamque plus in exquisito et nouo cultu religionis quam in ullo humano Consilio positum opis uidebatur. itaque placandi caelestis nu-

      288-294: Cie. αρ. Ase. p. 69C, har. resp. 24, Liu. 34.44.5, 54.3-8, Ase. pp. 69-70C; cf. 4.5.1 || 295-323: Liu. 7.2, Cluuius Rufus ap. Plut. mor. 289C-D, Oros. 3.4.5 284 passus G Ρ : passos AL || 285-287 + remissioni . . . esset + α : remissioni animorum standi uirilitas coniungeretur Ρ : remissioni animorum iuncta . . . Ac : sic uel . . . coniuncta . . . Kempf : remissione ... uel remissione . . . Perizonius : ncta pro nota Halm : standa pro standi Wensky (1884) : ... nota iuncta ... Damsté || 288 quingentos . . . et quinquaginta et octo α : del. et utroque loco Ac : .d. 1 viiii Ρ II 290 Unger (76) : om. a || 296 Petico (Peticus Ac) Ρ : Betico Ac(ras. post -o)LG | C. (G.) LG : L. PAC : om. A II 298 bellicis dett. : bellicosis α

      285

      290

      295

      300

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      101

      minis gratia compositis carminibus uacuas aures praebuit, ad id tempus circensi spectaculo contenta, quod primus Romulus raptis uirginibus Sabinis Consualium 305 nomine celebrauit. uerum, ut est mos hominum paruola initia pertinaci studio prosequendi, uenerabilibus erga deos uerbis iuuentus rudi atque incomposito motu corporum iocabunda gestus adiecit, eaque res ludium ex Etruria arcessendi causam dedit. cuius decora 310 pernicitas uetusto ex more Curetum Lydorumque, a quibus Tusci originem traxerunt, nouitate grata Romanorum oculos permulsit, et quia ludius apud eos ister appellabatur, scaenico nomen histrionis inditum est. paulatim deinde ludiera ars ad saturarum modos per315 repsit, a quibus primus omnium poeta Liuius ad fabularum argumenta spectantium ánimos transtulit, isque sui operis actor, cum saepius a populo reuocatus uocem obtudisset, adhibito pueri ac tibicinis concentu gesticulationem tacitus peregit. Atellani autem ab 320 Oscis acciti sunt; quod genus delectationis Italica seueritate temperatum ideoque uacuum nota est: nam ñeque tribu mouetur nec a militaribus stipendiis repellitur.

      302 aures α : aures eres p.> Damsté || 309 arcessendi G : arcersendi AL : fort, accersendi || 310 pernicitas Lc : pertinacitas α | Curetum ACLCGC : cum return (unum uerbum G) LG II 312 ister scripsi (hister Pighius, ci. Liu.) : histrio α II 313 histrionis G : strionis AL || 318 tibicinis ACLCG : tibicines AL || 322 Gertz, Cornelissen : om. a : post repellitur Kraffert || 323 repellitur AL : rependitur G

      102 5

      VALERI MAXIMI

      2.4.5

      E t quia ceteri ludi ipsis appellationibus unde trahantur apparet, non absurdum uidetur saecularibus initium suum, cuius generis minus trita notitia est, reddere. cum ingenti pestilentia urbs agrique uastarentur, Valesius uir locuples rusticae uitae, duobus filiis et filia ad desperationem usque medicorum laborantibus, aquam iis calidam a foco petens, genibus nixus lares familiares ut puerorum periculum in ipsius caput transferrent orauit. orta deinde uox est, habiturum eos saluos si continuo flumine Tiberi deuectos Tarentum portasset, ibique ex Ditis patris et Proserpinae ara petita aqua recreasset. eo praedicto magnopere confusus, quod et longa et periculosa nauigatio imperabatur, spe tarnen dubia praesentem metum uincente pueros ad ripam Tiberis protinus detulit - habitabat enim in uilla sua propter uicum Sabinae regionis Eretum - , ac lintre Ostiam petens nocte concubia ad Martium campum appulit, sitientibusque aegris succurrere cupiens, igne in nauigio non suppetente ex gubernatore cognouit haud procul apparere fumum, et ab

      325

      330

      335

      340

      324-374: Fest. p. 440L, Paul. Fest. p. 479L, Zos. 2.1-3 326 generis α : del. Gertz (Κ) : orignis Kempf || 328329 filia UG : filiam AL || 330 iis (sic G : eis PAC : is AL) hic Ρ : post calidam α || 332-333 eos saluos α : eum saluos filios Ρ : eum filios s. Ac : eum saluos Gertz (Κ) || 334 portasset ACLCG : portassent AL || 335 aqua α : aqua eos Ρ || 337 praesentem AL : praesenti G | metum ACLC : metu LG || 339 sua α : del. Coler : sita Halm || 339-340 Eretum fort. G : Fretum AL (fort. G) || 340 ac lintre Ac : ac luntre AG : aduntre L : lintre Lcmg (ac lintre secundum Kempf, fort, ac periit) II 343 cognouit Ρ : cognoscit α

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      103

      eo iussus egredi Tarentum - id nomen ei loco est - , 345 cupide adrepto calice, aquam ilumine haustam eo unde fumus erat obortus iam laetior pertulit, diuinitus dati remedii quasi uestigia quaedam in propinquo nanctum se existimans, inque solo magis fumante quam ullas ignis habente reliquias, dum tenacius omen 350 adprehendit, contractis leuibus et quae fors obtulerat nutrimentis pertinaci spiritu flammam euocauit, calefactamque aquam pueris bibendam dedit. qua potata salutari quiete sopiti diutina ui morbi repente sunt liberati, patrique indicauerunt uidisse se in somnis a 355 nescio quo deorum spongea corpora sua pertergeri et praecipi ut ad Ditis patris et Proserpinae aram, a qua potio ipsis fuerat aliata, furuae hostiae immolarentur lectisterniaque ac ludi nocturni fierent. is, quod eo loci nullam aram uiderat, desiderar! credens ut a se consti360 tueretur, aram empturus in urbem perrexit, relictis qui fundamentorum constituendorum gratia terram ad solidum foderent. hi domini imperium exsequentes, cum ad uiginti pedum altitudinem humo egesta peruenissent, animaduerterunt aram Diti patri Proserpinaeque 365 inscriptam. hoc postquam Valesius nuntiante seruo accepit, omisso emendae arae proposito hostias nigras, quae antiquitus furuae dicebantur, Tarenti immolauit, ludosque et lectisternia continuis tribus noctibus, quia

      347 dati G : dari AL : clari Lc || 349 habente ACLCG : habentem AL || 351 euocauit Torr. : euomuit α : emouit Pighius : elicuit Foertsch (1855) || 352 potata a : pota PAC || 356 praecipi ACLCG : praecepi AL | et PAC : om. a || 357 furuae a : purae PAC || 358 lectisterniaque α : sellisternia PAC\ sic etiam u. 368) | ac Ρ Gc : om. a || 363 xx α : χ Lipsius || 364 -que ACL°G : quem AL

      104

      VALERI MAXIMI

      2.4.5-5.2

      totidem filii periculo liberati erant, fecit, cuius exemplum Valerius Publicóla, qui primus consul fuit, studio succurrendi ciuibus secutus, apud eandem aram publice nuncupatis uotis caesisque atris bubus, Diti maribus, feminis Proserpinae, lectisternioque ac ludis trinoctio factis, aram terra, ut ante fuerat, obruit. 6 Religionem ludorum crescentibus opibus secuta lautitia est. eius instinctu Q. Catulus, Campanam imitatus luxuriam, primus spectantium consessum uelorum umbraculis texit. Cn. Pompeius ante omnes aquae per semitas decursu aestiuum minuit feruorem. Claudius Pulcher scaenam uarietate colorum adumbrauit, uacuis ante pictura tabulis extentam. quam totam argento C. Antonius, auro Petreius, ebore Q. Catulus praetexuit. uersatilem fecerunt Luculli, argentatis choragiis P. Lentulus Spinther adornauit. translatum, antea poenicis indutum tunicis, M. Scaurus exquisito genere uestis cultum induxit.

      370

      375

      380

      385

      375-386: Plin. nat. 19.23, 33.53, 35.23, Amm. 14.6.25; cf.

      Cie. Verr. 2.4.6, 133, har. resp. 26, off. 2.57, Plin. nat. 8.19, 21.6, Gran. Lie. p. 3 2 F

      370 Publicóla α : Poblicola Ρ : add. Bruti collegae PAC \ studio α : Studium PAC || 372 bubus AL : bobus LCG || 3 7 5 - 3 7 6 lautitia L : laetitia ACG || 376 Q. ACLCG : quae L || 378 aquae ACG : aq; L : aq ue Lc || 379 CI. α : C. Pighius : C. laudius Kempf (1854) || 381 extentam G : extensis AL || 382 Petreius G : Preteius AL : P. Reteius Ac : Petreius Eberhard : < · > Petreius Kempf ( < M . > scribere debuit) | ebore ACG : euore A : aeb(-b- in ras.)ore Lc | Q. yl c : -que LG || 383 Luculli Lc : Luculi L : Lucuni A : Lucani G || 384 Spinther A : Spinter LG \ translatum α : translatum Lipsius : theatrum Rutgers : translatum aute a (poenicis) Vos

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      105

      Nam gladiatorium munus primum Romae datum est 7 in foro boario Αρ. Claudio Q. Fuluio consulibus. dederunt M. et D. filii Bruti Perae funebri memoria pa390 tris ciñeres honorando. athletarum certamen a M. Scauri tractum est munificentia. Statuam auratam nec in urbe nec in ulla parte Itali- 5.1 ae quisquam prius aspexit quam a M'. Acilio Glabrione equestris patri poneretur in aede Pietatis. eam au395 tem aedem P. Cornelio Lentulo M. Baebio Tamphilo consulibus ipse dedicauerat, compos uoti factus rege Antiocho apud Thermopylae superato. lus ciuile per multa saecula inter sacra caerimonias- 2 que deorum immortalium abditum solisque pontifici400 bus notum Cn. Flauius, libertino patre genitus et scriba, cum ingenti nobilitatis indignatione factus aedilis curulis, uolgauit ac fastos paene toto foro exposuit. qui, cum ad uisendum aegrum collegam suum ueniret

      387-391: Liu. per. 16, 39.22.2, Seru. Aen. 5.392-397: Liu. 40.34.5-6, Amm. 14.6.8 fr. TIP (= Gell. 7.9), Cie. Att. 6.1.8, Mur. Diod. 20.36.6, Liu. 9.46 (= Macer fr. 18P), 18, Pomp. dig. 1.2.2.7, Macr. 1.15.9; cf. 9.3.3

      3.67 || 398-407: Piso 25, de or. 1.186, Plin. nat. 33.17-

      388 Q. α PN: sie etiam Flor, praef. 6, Eutr. 1.18.3, Oros. 4.7.1 (sed Fabio), Cassiod. s.a.; re uera M.; Liuius errasse uidetur II 389 Perae PAC : (q in mg) | Pêrae | Pc : om. a | funebri α P° : funeri PAC : funeris Gertz (Κ) || 390 ciñeres ACLCG : cineris AL || 391 Scauri α : fort. Fului (cf. Liu. 39) 5.392 auratam α : inauratam Ac || 393 M'. Kempf : Μ. α : Manlio Ρ || 394 aede ACP : aedem LG || 395 Tamphilo Torr. : Pamphilo α || 400 et α : ex Wensky (1884) || 401 aedilis UG : edilis A : edulis L || 402 fastos α : fastus PAC \ toto α : toto Halm II 403 ueniret a : uenisset Ρ Ν, fort, recte (sic Liu.)

      106

      VALERI MAXIMI

      2.5.2-5.6

      ñeque a nobilibus, quorum frequentia cubiculum erat completum, sedendi loco reciperetur, sellam curulem adferri iussit et in ea honoris pariter atque contemptus sui uindex consedit. 3 Veneficii quaestio, et moribus et legibus Romanis ignota, complurium matronarum patefacto scelere orta est. quae, cum uiros suos clandestinis insidiis ueneno perimerent, unius ancillae indicio protractae, pars capitali iudicio damnatae centum et septuaginta numerum expleuerunt. 4 Tibicinum quoque collegium solet in foro uolgi oculos in se conuertere, cum inter publicas priuatasque serias actiones personis tecto capite uariaque ueste uelatum concentus edit, inde tracta licentia. quondam uetiti in aede Iouis, quod prisco more factitauerant, uesci, Tibur irati se contulerunt. quorum ministerio senatus deserta sacra non aequo animo ferens, per legatos a Tiburtibus petiit ut eos gratia sua Romanis templis restituèrent, quos illi in proposito perseuerantes, interposita festae epulationis simulatione, mero somnoque sopitos plaustris in urbem deuehendos curaue-

      405

      410

      415

      420

      408-413: Liu. 8.18.1-11, Aug. ciu. 3.17, Oros. 3.10 || 414-427: Van. ling. 6.17, Liu. 9.30.5-10, Ou. fast. 6.651-692, Quint, inst. 5.11.9, Plut. mor. 277E-278B, Cens. 12.2, Fest. p. 134 L 412 capitali ACLCG : capitalii, ut uid., AL | damnatae α : damnata Ac || 416 serias PAC : ferias α || 416-417 uelatum Ac : uelatis LG || 417 concentus edit Ac (concentus edere Ρ) : concentuse dedit L : concentus edidit ACG (concenturas.dedit A) II 420-421 per legatos a Tiburtibus ACG : a legatis per Tiburtibus L || 421 petiit dett. : petit α Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      107

      425 runt, quibus et honos pristinus restitutus et huiusce lusus ius est datum, personarum usus pudorem circumuentae temulentiae causam habet. Fuit etiam illa simplicitas antiquorum in cibo ca- 5 piendo humanitatis simul et continentiae certissima in430 dex: nam maximis uiris prandere et cenare in propatulo uerecundiae non erat, nec sane ullas epulas habebant quas populi oculis subicere erubescerent. erant adeo + continenter + attenti ut frequentior apud eos pultis usus quam pañis esset, ideoque in sacrificiis 435 mola quae uocatur ex farre et sale constat, exta farre sparguntur et pullis, quibus auspicia petuntur, puls obicitur. primitiis enim et libamentis uictus sui deos eo efficacius quo simplicius placabant. Et ceteros quidem ad benefaciendum uenerabantur, 6 440 Febrem autem ad minus nocendum templis colebant, quorum adhuc unum in Palatio, alterum in area Marianorum monumentorum, tertium in summa parte uici longi exstat, in eaque remedia quae corporibus aegrorum adnexa fuerant deferebantur. haec ad 445 humanae mentis aestus leniendos cum aliqua usus ratione excogitata, ceterum salubritatem suam industri-

      428-438: Varr. ling. 5.104, Plin. nat. 18.7, luu. 14.171, Fest, 124L II 439-450: Cie. nat. deor. 3.63, leg. 2.28, Plin. nat. 2.16, Sen. apocol. 6.1, Ael. u.h. 12.11, Arr. Epici. 1.19.6, 22.16, Cypr. PL 4 p. 570, Aug. ciu. 3.25, 4.15, Prud. Hamart. 157-8, Theod. Prise, phys. 3. p. 250Rose

      p.

      427 habet α : habent PAC || 433 + continenter + a : continentiae dett. : fort. continentiam || 435 uocatur Lipsius : uocabatur α || 437 primitiis ... et Ac : primitus ... et α : primitus ... ex dett.

      108

      VALERI MAXIMI

      2.5.6-6.4

      ae certissimo ac fidelissimo munimento tuebantur, bonaeque ualitudinis eorum quasi quaedam mater erat frugalitas, inimica luxuriosis epulis et aliena nimiae uini abundantiae et ab immoderato ueneris usu auersa. 6.1 Idem sensit próxima maiorum nostrorum grauitati Spartana ciuitas, quae seuerissimis Lycurgi legibus obtemperans aliquamdiu ciuium suorum oculos a contemplanda Asia retraxit, ne inlecebris eius capti ad delicatius uitae genus prolaberentur: audierant enim inde lautitiam et immodicos sumptus et omnia non necessariae uoluptatis genera fluxisse, primosque lonas unguenti coronarumque in conuiuio dandarum et secundae mensae ponendae consuetudinem, haud parua luxuriae inritamenta, repperisse. ac minime mirum est quod homines labore ac patientia gaudentes tenacissimos patriae neruos externarum deliciarum contagione solui et hebetari noluerunt, cum aliquanto faciliorem uirtutis ad luxuriam quam luxuriae ad uirtutem transitum uiderent. quod eos non frustra timuisse dux ipsorum Pausanias patefecit, qui maximis operibus editis, ut primum se Asiae moribus permisit, fortitudinem suam effeminato eius cultu mollire non erubuit.

      6.451-468: Hdt. 5.32, Thuc. 1.95.1-5, 128-130, Diod. 11.44.3-6, 54.2-4, 55.8, Nep. Paus. 2.2-6, Plut. Cim. 6.2-3, lust. 2.15.14-16, Aristodemus FGrH 104F4.1-2, 6.2-3, 8.1 447 munimento L : monumento AG 6.451 próxima ACLCG : proxi AL | grauitati ACLCG : grauedetati, ut uid., L || 456 lautitiam dett. : laetitiam a || 457 lonas LCG : i.o. nas A : Romas L || 460 in(r)ritamenta A°G : in(-r- L c )rimenta AL

      450

      455

      460

      465

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      109

      Eiusdem ciuitatis exercitus non ante ad dimicandum 2 470 descendere solebat quam tibiae concentu et anapaesti pedis modulo cohortationis calorem animo traxissent, uegeto et crebro ictus sono strenue hostem inuadere admoniti. idem ad dissimulandum et occultandum uolnerum suorum cruorem punicis in proelio tunicis ute475 bantur, non ne ipsis aspectus eorum terrorem, sed ne hostibus fiduciae aliquid adferret. Egregios uirtutis bellicae spiritus Lacedaemoniorum 3 prudentissimi pacis moribus Athenienses subsequuntur, apud quos inertia e latebris suis languore marcens 480 in forum perinde ac delictum aliquod protrahitur, fitque ut facinorosae ita erubescendae rea culpae. Eiusdem urbis et sanctissimum consilium Areos pa- 4 gus quid quisque Atheniensium ageret aut quonam

      469-473: Thuc. 5.70, Xen. Lac. pol. 13.8, Cie. Tuse. 2.37, Quint, inst. 1.10.14, Plut. Lye. 21, mor. 238B, 1040C, Gell. 1.11.1-5, Polyaen. 1.10, Paus. 3.17.5, Mart. Cap. 9.925 || 473-476: Xen. lac. Pol. 11.3, schol. Ar. Ach. 320, Plut. mor. 238F, Ael. u.h. 6.6, Isid. orig. 19.22.10 || 477-487: Hdt. 2.177, Lys. frr. 35, 94, Isoc. Areop. 44, Dem. 57.32, Ath. pol. 16.2-3, Diod. 1.77.5, Plut. Sol. 17.2, 22.3, 31.5, Poli. 8.42 470 solebat α : solebant dett. || 471 pedis ACLCG : pedes AL II 474 punicis α : puniceis PAC, fort, reete || 475 eorum G : earum AL || 479 inertia e G : in(a)ertiae AL || 481 Perizonius : om. α || 483 et α : est Ac : om. dett. : uel Halm : et Kempf : et Gertz (Κ) : et Damsté | consilium α : concilium Ac, fort, reete | Areos scripsi (fort. Arios) : Areios α : Arrio Ac : fort. Val. Graece scripsit || 484 quid α : quid Novak (1884)

      110

      VALERI MAXIMI

      2.6.4-6.7

      quaestu sustentaretur diligentissime inquirere solebat, ut homines honestatem, uitae rationem memores reddendam esse, sequerentur. 5 Eadem bonos ciues corona decorandi primo consuetudinem introduxit, duobus oleae conexis ramulis darum Periclis cingendo caput, probabile institutum, si rem siue personam intueri uelis: nam et uirtutis uberrimum alimentum est honos et Pericles dignus a quo talis muneris dandi potestatis potissimum initium caperete. 6 Age, quid illud institutum Athenarum, quam memorabile, quod conuictus a patrono libertus ingratus iure libertatis exuitur! 'supersedeo te' inquit 'habere ciuem tanti muneris impium aestimatorem, nec adduci possum ut credam urbi utilem quem domui scelestum cerno. abi igitur et esto seruus, quoniam liber esse nescisti.' 7 Idem Massilienses quoque ad hoc tempus usurpant, disciplinae grauitate, prisci morís obseruantia, caritate

      495-501: [Dem.] 35.48, A th. pol. 58.3; u. alios fontes αρ. Rhodes, 656 488 bonos ciues(-s fort. Ac) a : bonum ciuem Ρ | primo α : prima Haase (258 adn. 207) : primu Halm || 489 introduxit α : (Athenienses . . . ) induxerunt Ρ || 490 cingendo ACG : cingento AL : cingens Lc | si α : siue Ac || 492 Pericles ACLCG : Periclis AL || 493 muneris ACLCG : muneri AL : muñera Ac | potestatis ACLG : potestas uel posteritas dett. : posteritatis Lc || 493-494 caperetur a : caperet dett. || 499 domui A°G : domuis L : dominis Lc || 502-503 idem . . . grauitate Gertz : inde . . . grauitatem α || 503 moris Ac : moribus α

      485

      490

      495

      500

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      111

      populi Romani praecipue conspicui. qui tres in eodem 505 manumissiones rescindere permittunt; si ter ab eodem deceptum dominum cognouerunt, quarto errori subueniendum non putant, quia sua iam culpa iniuriam accepit qui ei se totiens obiecit. Eadem ciuitas seueritatis custos acerrima est, nul510 lum aditum in scaenam mimis dando, quorum argumenta maiore ex parte stuprorum continent actus, ne talia spectandi consuetudo etiam imitandi licentiam sumat. omnibus autem qui per aliquam religionis simulationem alimenta inertiae quaerunt clausas portas 515 habet, et mendacem et fucosam superstitionem submouendam esse existimans. Ceterum a condita urbe gladius est ibi, quo noxii iugulantur, rubigine quidem exesus et uix sufficiens ministerio, sed index in minimis quoque rebus omnia 520 antiquae consuetudinis monumenta seruantium. Duae etiam ante portas eorum arcae iacent, altera qua liberorum altera qua seruorum corpora ad sepulturae locum plaustro deuehuntur, sine lamentatione

      504 eodem α : eo Ρ || 506 errori ACLC : terrori LG : terrò ras. A II 508 accepit α : accipit Kempf || 510 scaenam mimis Ρ : schenam imis A : scena imis L : sce(-chae- G)na mimis ACLCG II 510-511 argumenta ACLCG : argumento AL || 511 stuprorum α : stuprosos P, fort, rede (cf. 6.1.α.67) ¡| 513 sumat α : sinuet Gertz (^0 || 515 et (mendacem) α : del. Stanger, fort, recte || 518 rubigine ACLCG : rubiginem AL II 520 monumenta Ρ : momenta α | seruantium ACL Ρ : seruandum A (ut uid.)G || 521 arcae AL : archae G : areae Kraffert || 521-524 altera qua liberorum . . . planctu a : una qua seruorum ad . . . altera qua liberorum sine planctu Ρ : altera quo . . . altera quo . . . Kraffert

      112

      VALERI MAXIMI

      2.6.7-6.8

      sine planctu. luctus funeris die domestico sacrificio adhibitoque necessariorum conuiuio finitur: etenim quid attinet aut humano dolori indulgeri aut diuino numini inuidiam fieri, quod immortalitatem suam nobiscum partiri noluerit? Venenum cicuta temperatum in ea ciuitate publice custoditur, quod datur ei qui causas sescentis - id enim senatus eius nomen est - exhibuit propter quas mors sit illi expetenda, cognitione uirili beniuolentia temperata, quae ñeque egredi uita temere patitur et sapienter excedere cupienti celerem fati uiam praebet, ut uel aduersa uel prospera nimis usis fortuna - utraque enim finiendi spiritus, illa ne perseueret haec ne destituât, rationem praebuerit - comprobato exitu terminetur. 8 Q u a m consuetudinem Massiliensium non in Gallia ortam sed ex Graecia translatam inde aestimo, quod illam etiam in insula Cea seruari animaduerti, quo tempore Asiam cum Sex. Pompeio petens Iulide oppidum intraui: forte enim euenit ut tunc summae dignitatis ibi femina, sed ultimae iam senectutis, reddi-

      539-576: cf. Strabo 10 p. 486C, Ael. u.h. 3.37 524 die dett. : dies α : sic, del. luctus Perizonius, planctu luctus. distinguens Torr. || 524-525 adhibitoque Ρ : aditoque α II 529 cicuta a : e cicuta Ρ | ea α : eadem Kempf, cl. Ρ \ publice ACG Ρ : publicae AL || 530 sescentis PAC : scentis α || 531 eius α : om. Ρ || 535 usis A : usi lac. ind. Kempf : debitum uel dignum se Ac : Kempf (1854) : Foertsch (1864) : Eberhard : Walter (PhW 1921, 790) : Shackleton Bailey || 48 petiit dett. : petit α || 50 aliis ACLCG : alis AL || 5 1 - 5 2 + non plura praecerpens + α : non plura praecipiens dett. : non plura praecipiens Torr. : non piora praecipiens Madvig : conctura praecerpens (uel praecipiens) Wensky || 52 acciderunt α : acciderant Gertz || 52-54 acciderunt . . . ut sic distinxit ed. Arg. : acciderunt, - nam . . . est - ut Wensky

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      135

      multatus est, ut si quid religionis insolentia commisis55 set, poena expiaret. Sapientiores igitur Q. Fuluius, qui Capua capta, et 4 L. Opimius, qui Fregellanis ad deditionem compulsis, triumphandi potestatem a senatu petierunt, uterque editis operibus magnificus sed neuter petitae rei com60 pos, non quidem inuidia patrum conscriptorum, cui nunquam aditum in curia esse uoluerunt, sed summa diligentia obseruandi iuris, quo cautum erat ut pro aucto imperio, non + pro reciperata + quae populi Romani fuissent triumphus decerneretur: tantum enim 65 interest adicias aliquid an detractum restituas quantum distai beneficii initium ab iniuriae fine. Quin etiam ius de quo loquor sic custoditum est ut 5 P. Scipioni ob reciperatas Hispanias M. Marcello ob captas Syracusas triumphus non decerneretur, quod 70 ad eas res gerendas sine ullo erant missi magistratu. probentur nunc cuiuslibet gloriae cupidi, qui ex desertis montibus myoparonumque piraticis rostris laudis inopes laureae ramulos festinabunda manu decerpserunt: Carthaginis imperio abrupta Hispania et Siciliae 75 caput abscisum triumphales iungere currus nequi-

      56-66: Amm. 25.9.10; cf. fontes αρ. MRR, 1.274, 510 || 67-80: Liu. 26.21.1-4, 28.38.4, Plut. Pomp. 14.1, Marc. 22.1, Amm. 25.9.10, uir. ill. 45.6 60 inuidia AcLc(ut

      uid.)G

      : inuidiam AL(ut

      uid.) ||

      61 curia Stanger : curia α || 63 + pro reciperata + quae ACL : ob recuperatum qui G : pro recuperatis quae dett. : fort. ob reciperata quae || 69 captas ACLCG : capta A || 72 pi(y)raticis α : piraticu Novák (Κ) | rostris dett. : nostris α : monstris Ac II 75 abscisum Gertz (Κ) : abscisum Sy(i)racusae α

      136

      VALERI MAXIMI

      2.8.5-9.praef.

      uerunt. et quibus uiris? Scipioni et Marcello, quorum ipsa nomina instar aeterni sunt triumphi. sed clarissimos solidae ueraeque uirtutis auctores umeris suis salutem patriae gestantes, etsi coronatos intueri senatus cupiebat, ueriori tamen reseruandos laureae putauit. 80 6 His illud subnectam: moris est ab imperatore ducturo triumphum cónsules inuitari ad cenam, deinde rogari ut uenire supersedeant, ne quis eo die quo ille triumphant maioris in eodem conuiuio sit imperii. 7 Verum quamuis quis praeclaras res maximeque uti- 85 les rei publicae ciuili bello gessisset, imperator tamen eo nomine appellatus non est, neque ullae supplicationes decretae sunt, neque aut ouans aut curru triumphauit, quia ut necessariae istae, ita lugubres semper existimatae sunt uictoriae, utpote non externo sed do- 90 mestico partae cruore, itaque et Nasica Ti. Gracchum et + G. Metellus Opimi + factiones maesti trucidarunt. Q. Catulus, M. Lepido collega suo cum omnibus sedi-

      81-84: Plut. mor. 283A || 85-104: u. fontes αρ. MRR, 1.494, 520 (de Gracchis), 2.39-69 (de Cinna, Mario et Sulla), 85, 89-90 (de Catulo et Lepido), 166 (de Antonio et Catilina) 80 ueriori G : iustiori AL || 83 supersedeant ACGC : supersideant Ac : subtersedeant L : sic etiam G, ut uid. || 84 triumphant α : triumphabit Ρ || 90 externo G : hesterno AL || 91 Gracchum α : Gracchi Torr., fort, recte || 92 + G. (C. G) Metellus Opimi + α : Opimius C. Gracci Gz : Gaium uel Luci Opimi anon. αρ. Hertz (NJPhP 1874, 256) : Gai gemellas factiones Foertsch (1864) : Gai et Fului L. Opimius Halm : et Gaium et illas Opimius Madvig : Opimius Gaium et eius factionem Blaum (NJPhP 1873, 613) : Opimius Gai et Fului Halm (NJPhP 1874, 407) || 9 3 - 9 4 seditiosis AUG : seditionis L

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      137

      tiosis copiis exstincto, + tum + moderatum prae se fe95 rens gaudium in urbem reuertit. C. etiam Antonius, Catilinae uictor, abstersos gladios in castra rettulit. L. Cinna et C. Marius hauserant quidem auidi ciuilem sanguinem, sed non protinus ad templa deorum et aras tetenderunt. iam L. Sulla, qui plurima bella ci100 uilia confecit, cuius crudelissimi et insolentissimi successus fuerunt, cum consummata atque + constricta + potentia sua triumphum ducerei, ut Graeciae et Asiae multas urbes, ita ciuium Romanorum nullum oppidum uexit. 105 Piget taedetque per uolnera rei publicae ulterius procedere, lauream nec senatus cuiquam dedit nec quisquam sibi dari desiderauit ciuitatis parte lacrimante. ceterum ad quercum pronae manus porriguntur, ubi ob ciues seruatos corona danda est, qua postes 110 Augustae domus sempiterna gloria triumphant. DE C E N S O R I A NOTA

      9

      Castrensis disciplinae tenacissimum uinculum et mili- praef. taris rationis diligens obseruatio admonet me ut ad censuram, pacis magistram custodemque, transgrediar:

      94 extincto Ac : extinctoque L : extincto qui G : extincto Lundgren : extinctoque Rossbach : extinctoque Watt \ + tum + LG : tantum Ac : tarnen dett. : (extincto) quam Kempf : fort, moderatum tantum || 96 Catilinae ACG : Catillinae AL || 101 + constricta + α : constructa Aid. : constituía Watt || 103 nullum Ac : ullum α || 109 postes ACG : potest A : potes L : nepotes Lc 9.1 et α : del. Kempf (1854) || 2 admonet a : admonet Kempf

      138

      VALERI MAXIMI

      2.9.praef.-9.3

      nam ut opes populi Romani in tantum amplitudinis imperatorum uirtutibus excesserunt, ita probitas et 5 continentia censorio supercilio examinata est, opus effectu par bellicis laudibus: quid enim prodest foris esse strenuum, si domi male uiuitur? expugnentur licet urbes, corripiantur gentes, regnis manus iniciantur, nisi foro et curiae officium ac uerecundia sua constiterit, 10 partarum rerum caelo cumulus aequatus sedem stabilem non habebit. ad rem igitur pertinet nosse atque adeo recordari acta censoriae potestatis. 1 Camillus et Postumius censores aera poenae nomine eos qui ad senectutem caelibes peruenerant in ae- 15 rarium deferre iusserunt, iterum puniri dignos, si quo modo de tam iusta constitutione queri sunt ausi, cum in hunc modum increparentur: 'natura uobis quemadmodum nascendi, ita gignendi legem scribit, parentesque uos alendo nepotum nutriendorum debito, si quis 20 est pudor, adligauerunt. accedit his quod etiam fortuna longam praestandi huiusce muneris aduocationem estis adsecuti, cum interim consumpti sunt anni uestri

      9.14-25: Plut. Cam. 2.3-4, Paul. Fest. p. 519L

      4 in tantum ACG : antantam A : in tantam L || 6 continentia censorio ... examinata est, opus sic distinxit G : continentia, censorio ... examinata, est opus Stanger || 7 bellicis G : becillis AL : imbecillis Ac || 15 peruenerant α : peruenerunt P, fort, recte || 16-17 quo modo ACLG : quoquo modo Lc : quidem Shackleton Bailey (1996) || 17 queri ACG : quaeri AL I sunt α : sint dett. : sent Pighius || 19 scribit α : scripit Kempf || 21 alligauerunt G : allegauerunt AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      139

      et mariti et patris nomine uacui. ite igitur et + nodo25 sam + exsoluite stipem, utilem posteritati numerosae.' Horum seueritatem M. Valerius Maximus et C. Iu- 2 nius Brutus Bubulcus censores consimili genere animaduersionis imitati sunt: L. enim Antonium senatu mouerunt, quod quam uirginem in matrimonium du30 xerat, repudiasset nullo amicorum in consilium adhibito. at hoc crimen nescio an superiore maius: nam ilio coniugalia sacra spreta tantum, hoc etiam iniuriose tractata sunt, optimo ergo iudicio censores indignum eum aditu curiae existimauerunt, sicut Porcius Cato L. 3 35 Flamininum, quem e numero senatorum sustulit, quia in prouincia quendam damnatum securi percusserat, tempore supplicii ad arbitrium et spectaculum mulierculae, cuius amore tenebatur, electo, et poterai inhiberi respectu consulatus, quem is gesserai, atque auctori-

      34-45: u. testimonia ad Liu. 39.42.5-44.9 {sed. in fine del.

      '24'); cf. 4.5.1 24-25 + nodosam + α : numosam Lipsius : odiosam uel

      robrosam uel positam Perizonius : uxoram Torr. : modo iam (1864) uel morosam (1870) Foertsch : uidosam Heller (1868) : nocn o>dosam Madvig : otiosam Lundgren : otiosam Damsté || 27 Brutus Bubulcus LG : Bubulcus PAC : fort. Bubulcus Brutus (sic fast. Cap.) I consimili α : non simili uel dissimili Shackleton Bailey (1996) Il 28 Antonium a : Annium P, fort, recte || 29 in matrimonium α : om. Ρ || 30 in consilium Ac : in Consilio α : Consilio P, fort, recte || 31 nam ilio G : ilio nam AL : ilio namque dett. Il 35 Flamininum Ρ : Flaminium α || 36 prouincia ACU : prouinciam (uarie scriptum) a || 37 arbitrium ACLCG : arbitrum AL || 39 respectu LCG : respecto AL

      140

      VALERI MAXIMI

      2.9.3-9.6

      tate fratris eius T. Flaminini; sed et censor et Cato, duplex seueritatis exemplum, eo magis illum notandum statuii quod amplissimi honoris maiestatem tam taetro facinore inquinauerat, nec pensi duxerat iisdem imaginibus ascribi meretricis oculos humano sanguine delectatos et regis Philippi supplices manus. 4 Quid de Fabrici Luscini censura loquar? narrauit omnis aetas et deinceps narrabit ab eo Cornelium Rufinum, duobus consulatibus et dictatura speciosissime functum, quod decern pondo uasa argentea comparasset, perinde ac malo exemplo luxuriosum in ordine senatorio retentum non esse, ipsae medius fidius mihi litterae saeculi nostri obstipescere uidentur, cum ad tantam seueritatem referendam ministerium accommodare coguntur, ac uereri ne non nostrae urbis acta commemorare existimentur: uix enim credibile est intra idem pomerium decern pondo argenti et inuidiosum fuisse censum et inopiam haberi contemptissimam. 5 M. autem Antonius et L. Flaccus censores Duronium senatu mouerunt, quod legem de coercendis conuiuiorum sumptibus latam tribunus plebi abrogauerat.

      40

      45

      50

      55

      60

      46-58: u. fontes αρ. MRR, 1.196: adde Geli. 4.8.7 || 59-69: cf.

      Cie. de or. 2.274 40 Titi dett. : c. Ü. AL : cu G : u. c. T. Pighius : T. u Gertz (Κ) | Flaminini L : Flaminii ACG : Flaminium A I et censor et dett. : et censor α : fort, censor et || 43 pensi ACG : persi L || 47 deinceps ALGC : adhuc G || 50 perinde Ac : proinde LG || 51 ipsae G : ipse AL |[ 52 uidentur ACLC : uiderentur α || 5 9 - 6 0 Duronium PAC : Durionium α || 60 de a : om. Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      141

      mirifica notae causa: quam enim impudenter Duronius rostra conscendit ilia dicturus: 'freni sunt iniecti uobis, Quirites, nullo m o d o perpetiendi. adligati et con65 stricti estis amaro uinculo seruitutis: lex enim lata est quae uos esse frugi iubet. abrogemus igitur istud horridae uetustatis rubigine obsitum imperium: etenim quid opus liberiate, si uolentibus luxu perire non licet?' 70

      A g e , par proferamus aequali iugo uirtutis honorum- 6 que societate iunctum, + instrictum + autem aemulationis animo dissidens. Claudius N e r o Liuiusque Salinator, secundi Punici belli temporibus firmissima rei publicae latera, quam destrictam simul egerunt censu75 ram! nam cum equitum centurias recognoscerent et ipsi propter robur aetatis etiam nunc eorum essent e numero, ut est ad Polliam uentum tribum, praeco lecto nomine Salinatoris citandum necne sibi esset haesitauit. quod ubi intellexit Nero, et citari collegam et 80 equum uendere iussit, quia populi iudicio damnatus

      70-99: Liu. 29.37.8-16, Suet. Tib. 3.2, Dio fr. 57.71, uir. ill. 50.3; cf. 4.2.2, 7.2.6, 9.3.1 62-63 Duronius AL : Durionius G || 63 conscendit a : conscendat uel conscendet Gertz || 64 alligati A°LCG : allegati AL II 70 aequali iugo α : iugum aequali Ac || 71 societate ACUG : societatem AL \ + instrictum + AL : instructum G : instinctu Aid. : fort, instinctum . . . aemulatione || 72 CL. Nero G : c.l. Naero AL | Liuiusque dett. : L. Iulius Q. (.q. A : -q; L) α II 74 destrictam AL : districtam ACG || 76 etiam nunc α : etiam num Ac : etiam tunc Blaum || 79 et citari Ac : excitari α I collegam ACLC : collam AL : Polliam G

      142

      VALERI MAXIMI

      2.9.6-9.8

      esset. Salinator quoque eadem animaduersione Neronem persecutus est, adiecta causa quod non sincera fide secum in gratiam redisset. quibus uiris si quis caelestium significasset futurum ut eorum sanguis inlustrium imaginum serie deductus in ortum salutaris princi- 85 pis nostri conflueret, depositis inimicitiis artissimo se amicitiae foedere iunxissent, seruatam ab ipsis patriam communi stirpi seruandam relicturi. Salinator uero quattuor atque triginta tribus inter aerarios referre non dubitauit, cum se damnassent, postea consulem et 90 censorem fecissent, praetexuitque causam, quia necesse esset eas alterutro facto crimine temeritatis et periurii teneri, unam tantum modo tribuum Maeciam uacuam nota reliquit, quae eum suffragiis suis ut non damnatione ita ne honore quidem dignum iudicauerat. 95 quam putemus constantis et praeualidi illum ingenii fuisse, qui neque tristi iudiciorum exitu compelli ñeque honorum magnitudine adduci potuit quo se blandiorem in administratione rei publicae gereret? 7

      Equestris quoque ordinis bona magnaque pars, qua- 100 dringenti iuuenes, censoriam notam patiente animo

      100-105: Front, strat. 4.1.22 81 quoque ACG : quosque L || 85 salutaris α : salutarem Perizonius || 88 stirpi Ac : stirpe α || 90 cum ... postea α : quod cum ... postea Ac : cum ... et postea Lc || 92 et α : aut (fort, recte) uel uel dett. || 93 tribuum LG : tribum Ac, fort, recte || 96 putemus AL : putamus G | constantis Ac : consultantis α || 97 qui neque ACLCG : quinqué AL | iudiciorum α : iudicio in eorum Ac | exitu LCG : exitum ACL || 98 magnitudine ACLCG : magnitudinem AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      143

      sustinuerunt, quos M'. Valerius et P. Sempronius, quia in Sicilia ad munitionum opus explicandum ire iussi facere id neglexerant, equis publicis spoliatos in nume105 rum aerariorum rettulerunt. Turpis etiam metus censores summa cum seueritate 8 poenam exegerunt: M. enim Atilius Regulus et L. Furius Philus M. Metellum quaestorem compluresque équités Romanos, qui post infeliciter commissam Can110 nensem pugnam cum eo abituros se Italia iurauerant, dereptis equis publicis inter aerarios referendos curauerunt. eos que graui nota adfecerunt qui cum in potestatem Hannibalis uenissent, legati ab eo missi ad senatum de permutandis captiuis, neque im115 petrassent quod petebant, in urbe manserunt, quia et Romano sanguini fidem praestare conueniens erat et M. Atilius Regulus censor perfidiam notabat, cuius pater per summos cruciatus exspirare quam fallere

      106-121: Liu. 24.18.1-6; cf. testimonia ad 1.1.14 102 M'. Pighius : M. α Ρ; fort, errauit ipse Val. | P. LG : L. PAC II 103 Sicilia α : Siciliani Ρ || 107 L. α Ρ : re uera P., sed ueri simile est Val. errasse || 108 Philus Pighius : Pilus PAC : Philippus α I Μ. α F (sic Liu. I.e.) : L. Pighius (sic Liu. 22.53.5); cf. 5.6.M.330 adn. || 109 Romanos LCG : Romaras. A : Romano L || 110 abituros ACUG : habituros AL | Italia ACG : Italiam AL || 111 dereptis Torr. : direptis α | referendos Ac : defendendos LG || 112 eos que Perizonius : eosque α : iidem censores et eos Ρ : I.P. eidemque censores Ac || 113-114 legati . . . captiuis a : legati . . . captiuis Gertz : legati . . . captiuis Wensky || 115 manserunt α : remanserunt P, fort, recte || 118 expirare dett. : expiare α

      144

      VALERI MAXIMI

      2.9.8-10.2

      Carthaginienses satius esse duxerat. iam haec censura ex foro in castra transcendit, quae ñeque timeri ñeque 120 decipi uoluit hostem. 9 Sequuntur duo eiusdem generis exempla, eaque adiecisse satis erit. C. Geta, cum a L. Metello et Cn. Domitio censoribus senatu motus esset, postea censor factus est. item M. Valerius Messalla, censoria nota 125 perstrictus, censoriam postmodum potestatem impetrami. quorum ignominia uirtutem acuit: rubore enim eius excitati omnibus uiribus incubuerunt ut digni ciuibus uiderentur quibus dari potius quam obici censura deberet. 130 10

      DE MAIESTATE

      praef. Est et illa quasi priuata censura, maiestas clarorum uirorum, sine tribunalium fastigio sine apparitorum ministerio potens in sua amplitudine obtinenda: grato enim et iucundo introitu animis hominum adlabitur, admirationis praetexto uelata. quam recte quis dixerit 5 longum et beatum honorem esse sine honore. 1 Nam quid plus tribuí potuit consuli quam est datum reo Metello? qui cum causam repetundarum diceret, tabulaeque eius ab accusatore expostulatae ad nomen

      122-25: Cie. Clu. 119 || 125-130: u. Münzer, RE, 8A.164 10.7-16: Cie. Ait. 1.16.4, Balb. 11; u. MRR, 1.539 adn.3 123 C. PAC : om. LG || 126 censoriam . . . potestatem PAC : censoria . . . potestate α || 126-127 impetrauit Ac : imperauit α II 128 ut ACLCG : aut AL 10.9 expostulatae LCG : expostulatae et A (-t fort. Ac) : expostulante L

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      145

      10 inspiciendum circa iudices ferrentur, totum consilium ab earum contemplatione oculos auertit, ne de aliqua re quae in iis relatae erant uideretur dubitasse, non in tabulis sed in uita Q. Metelli argumenta sincere administratae prouinciae legenda sibi iudices crediderunt, 15 indignum rati integritatem tanti uiri exigua cera et paucis litteris perpendi. Sed quid mirum si debitus honos a ciuibus Metello 2 tributus est, quern superiori Africano etiam hostis praestare non dubitauit? si quidem rex Antiochus, bel20 lo quod cum Romanis gerebat, filium eius a militibus suis interceptum honoratissime excepit, regiisque muneribus donatum ultro et celeriter patri remisit, quamquam ab eo tum maxime finibus imperii pellebatur. sed et rex et lacessitus maiestatem excellentissimi uiri 25 uenerari quam dolorem suum ulcisci maluit. Ad eundem Africanum in Liternina uilla se continentem complures praedonum duces uidendum eodem tempore forte confluxerunt. quos cum ad uim faciendam uenire existimasset, praesidium domestico30 rum in tecto conlocauit, eratque in iis repellendis et animo et apparatu occupatus. quod ut praedones anim-

      17-25: Pol. 21.15.2-3, Diod. 29.8, Liu. 37.34.4-7, 36.2-7, 37.6-7, Plin. nat. 35.22 App. Syr. 29.145-6, 149, Dio fr. 62.2, Zon. 9.20.4, lust. 31.7.4-6, uir. ill. 54.3; cf. 3.5.1 12 relatae erant α : relata est Torr. || 16 perpendi PAC : perdidi L : perdi LCG : pendi Halm || 21 regiisque ACLCG : regisque AL || 23 tum AU : cum LG : fort, tum cum || 24 et rex et Ac : et rex α : rex dett. || 26 Liternina ACLG : Literni PAC II 27 uidendum α : uidendi eius causa PAC : del. Gertz || 28 confluxerunt α : confluxerant dett.

      146

      VALERI MAXIMI

      2.10.2-10.5

      aduerterunt, dimissis militibus abiectisque armis ianuae adpropinquant, et clara uoce nuntiant Scipioni non uitae eius hostes, sed uirtutis admiratores uenisse, conspectum et congressum tanti uiri quasi caeleste ali- 35 quod beneficium expetentes: 'proinde securum se nobis spectandum praebere ne grauetur.' haec postquam domestici Scipioni rettulerunt, fores reserari eosque intromitti iussit. qui, postes ianuae tamquam aliquam religiosissimam aram sanctumque templum uenerati, 40 cupide Scipionis dexteram adprehenderunt ac diu osculati, positis ante uestibulum donis quae deorum immortalium numini consecran soient, laeti quod Scipionem uidisse contigisset, ad lares reuerterunt. quid hoc fructu maiestatis excelsius, quid etiam iucundius? 45 hostis iram admiratione sui placauit, spectaculo praesentiae suae latronum gestientes oculos uidit. delapsa caelo sidera hominibus si se offerant, uenerationis amplius non recipient. 3

      E t haec quidem uiuo Scipioni, illud autem Aemilio 50 Paullo exanimi contigit: nam cum exsequiae eius cele-

      50-61: Plut. Pauli. 39.8 33 nuntiant Λ : nunc(-t / / (itintc /. : nuntiantes O, fort, recte, et deleto || 36-37 'proinde . . . grauetur' sie distinxi : pro nobis coni, nudis Wopkens, nunis Foertsch (1870), coram Wensky, noxiis Heraeus (1900), bonis Walter (PhW 1921, 790), notis Watt (1986) || 42 quae G : qui AL II 44 uidisse α : uidere Novák (WS 1903) | contigisset ACLCG : contigisse AL | lares α : ñaues Torr., fort, recte : rates Gertz : lases Kempf : lires Heraeus (1900) || 46 admiratione . . . placauit ACLCG : admirationem . . . placuit AL II SO haec LCG : hae AL : hoc dett.

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      147

      brarentur ac forte tunc principes Macedoniae legation s nomine Romae morarentur, funebri lecto sponte sua sese subiecerunt. quod aliquanto maius uidebitur 55 si qui cognoscat lecti illius frontem Macedonicis triumphis fuisse adornatum: quantum enim Paullo tribuerunt, propter quern gentis suae cladium indicia per ora uolgi ferre non exhorruerunt! quod spectaculum funeri speciem alterius triumphi adiecit: bis enim te, 60 Paulle, Macedonia urbi nostrae inlustrem ostendit, incolumem spoliis suis, fato functum umeris. Ne filii quidem tui Scipionis Aemiliani, quem in ad- 4 optionem dando duarum familiarum ornamentum esse uoluisti, maiestati parum honoris tributum est, cum 65 eum adulescentem admodum a Lucullo consule petendi auxilii gratia ex Hispania in Africam missum Carthaginienses et Masinissa rex de pace disceptatorem uelut consulem et imperatorem habuerunt. ignara quidem fatorum suorum Carthago: orientis enim illud 70 iuuentae decus deorum atque hominum indulgentia ad excidium eius alebatur, ut superius cognomen Africanum capta posterius euersa Corneliae genti daret. Quid damnatione, quid exsilio miserius? atqui P. 5 Rutilio conspiratione publicanorum perculso auctorita75 tem adimere non ualuerunt. cui Asiam petenti omnes

      62-72: App. Lib. 71-2; cf. 5.2.ext.4 || 73-78: u. fontes αρ. Münzer, RE, lA.1274-6 56 adornatum α : adornatam Ac fort, recte || 57 cladium Ac : gladium α | indicia AL : indicio G || 59 funeri AL : funeris G || 61 functum ACLC : fultum α || 66 missum ACLCG : missus AL || 67 disceptatorem AL : disputatorem G

      148

      VALERI MAXIMI

      2.10.5-10.8

      prouinciae illius ciuitates legatos secessum eius opperientes obuiam miserunt. exsulare aliquis + loco hoc aut + triumphare iustius dixerit. 6 C. etiam Marius, in p r o f u n d u m ultimarum miseriarum abiectus, ex ipso uitae discrimine beneficio maie- 80 statis emersit: missus enim ad eum occidendum in priuata d o m o Minturnis clausum seruus publicus, natione Cimber, et senem et inermem et squalore obsitum, strictum gladium tenens, adgredi non sustinuit, et claritate uiri occaecatus, abiecto ferro, attonitus inde 85 ac tremens fugit. Cimbrica nimirum calamitas oculos hominis praestrinxit, deuictaeque gentis suae interitus animum comminuit, etiam dis immortalibus indignum ratis ab u n o eius nationis interfici Marium quam totani deleuerat. Minturnenses autem, maiestate illius 90

      79-94: Cie. ad Quir. 20, Pis. 43, Piane. 26, fin. 2.105, Liu. per. 77, Veli. 2.19.2-4, Plut. Mar. 36-9, App. b.c. 1.61, Oros. 5.19.7, uir. ili. 67.4 76-77 secessum eius opperientes ACLCG : eius secessum eius operientes (operientes etiam A) L : discessum praeripientes (praeripient; Ac) Ρ : secessum eius appetentes (uel optantes) Perizonius : secessum ei aperientes uel secessum offerentes Gertz : secessum eius occupantes Watt (1995) || 77 aliquis α : quis Halm || 77-78 + loco hoc aut + α : loco hoc an dett. : hoc an Perizonius : loco hoc re Wensky : bito hoc an Kempf : rogo, hoc an Heraeus (1900) : loco hoc Stangl (1237-8) : fatum hoc an Watt (1995) || 84 et LG : sed Ac II 85 uiri α : uisus Cornelissen || 86 calamitas ACLCG : calamitos AL || 87 praestrinxit Halm : perstrinxit ALC : perstriexit L : strinxit G || 89 quam α : qui A' || 90 deleuerat ACLCG : deleguerat AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      149

      capti, compressum iam et constrictum dira fati necessitate incolumem praestiterunt. nec fuit eis timori asperrima Sullae uictoria, cum praesertim ipse Marius eos a conseruando Mario absterrere posset. 95 M. quoque Porcium Catonem admiratio fortis ac 7 sincerae uitae adeo uenerabilem senatui fecit ut cum inuito C. Caesare consule aduersus publícanos dicendo in curia diem traheret et ob id iussu eius a lictore in carcerem duceretur, uniuersus senatus illum sequi non 100 dubitaret. quae res diuini animi perseuerantiam flexit. Eodem ludos Florales, quos Messius aedilis faci- 8 ebat, spectante, populus ut mimae nudarentur postulare erubuit. quod cum ex Fauonio amicissimo sibi una sedente cognosset, discessit e theatro, ne praesentia 105 sua spectaculi consuetudinem impediret. quem abeun-

      95-100: Suet. lui. 20.4, Plut. Cat. min. 33.1-4, Gell. 4.10.8, Dio 38.3.1-3 II 101-108: Sen. epp. 97.8, Mart. 1.1, Lact. inst. 1.20.10

      91 com(n)pressum α : comprensum Madvig : conprensum Kempf || 92 eis dett. : ei α || 98 curia Lc : curiam α I traheret Ρ : abstraheret α : extraheret dett. | et dett. : om. a II 101 eodem PAC G : eosdem AL || 101-102 faciebat a : edebat PAC || 102 mimae >lc(populus ... io- (u. 107) Ac in ras.\ u. infra)G : minime L || 103 ex LG : a PAC || 104 cognosset LG : cognouisset PAC | discessit (sic Ρ) e theatro PCAC G : discessit et athro ne L : ante add. Martiales nosses iocosae sacrum cum dulce flore cur in te atrum Cato seuere uenisti an ideo tantum ueneras ut exires L : Martialis nosse iocose sacrum cum dulce flore festosque lusus et licentiam uulgi cur in theatrum Cato seuere uenisti an ideo tantum ueneras ut exires G : haud dubium est his, quae sunt corruptela Mart. 1.1 similia etiam in A ante rasuram fuisse

      150

      VALERI MAXIMI

      2.10.8-10.ext.2

      tem ingenti plausu populus prosecutus, priscum morem iocorum in scaenam reuocarunt, confessus plus se maiestatis uni illi tribuere quam sibi uniuerso uindicare. quibus opibus, quibus imperiis, quibus triumphis hoc datum est? exiguum uiri Patrimonium, astricti continentia mores, modicae clientelae, domus ambitioni clausa, paterni generis una imago, minime blanda frons, sed omnibus numeris perfecta uirtus. quae quidem effecit ut quisquís sanctum et egregium ciuem significare uelit, sub nomine Catonis definiat. . 1 Dandum est aliquid loci etiam alienigenis exemplis, ut domesticis aspersa ipsa uarietate delectent. Harmodi et Aristogitonis, qui Athenas tyrannide liberare conati sunt, effigies aeneas Xerxes ea urbe deuicta in regnum suum transtulit. longo deinde interiecto tempore Seleucus in pristinam sedem reportandas curauit. Rhodii quoque eas urbi suae adpulsas, cum in hospitium publice inuitassent, sacris etiam in puluinaribus conlocauerunt. nihil hac memoria felicius, quae tantum uenerationis in tam paruolo aere possidet.

      110

      115

      120

      125

      116-125: Plin. nat. 34.70, Paus. 1.8.5, Arr. an. 3.16.7-8, 7.19.1-2 107 reuocarunt α : reuocauit dett.,fort. recte || 107-108 maiestatis uni illi α : maiestati uni illi Wensky (1884) || 108 uniuerso α : uniuersos Ac || 111 mores AL : moris G || 112 imago G : ini imago AL : inlustris imago dett. : nll imago Foertsch (1855) || 118 tyrannide liberare ACLCGC : tyranni deliberare α || 123 in Ρ : om. a || 125 possidet α : positdit Watt

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      151

      Quantum porro honoris Athenis Xenocrati, sapien- 2 tia pariter ac sanctitate claro, tributum est! cum testimonium dicere coactus ad aram accessisset, ut more eius ciuitatis iuraret omnia se uere rettulisse, uniuersi 130 iudices consurrexerunt proclamaruntque ne ius iurandum diceret, quodque sibimet ipsis postmodum dicendae sententiae loco remissuri non erant, sinceritati eius concedendum existimarunt.

      126-133: Cie. Att. 1.16.4, Β alb. 12, D.h. 4.7 126 Xenocrati ACG : Xenocratis A : Senocrati Lc || 127 cum a : qui cum uel is cum Ac || 128 dicere G : diceret AL : diceret et U || 129 ret(t)ulisse AL Ρ : dixisse G || 131 diceret ACUG : dicere AL Subscriptiones : explic lib secund : incipit tertius A : sic, sed explicit liber . . . incp L : Valerii Maximi liber .ii. explicit' iii G

      VALERI

      MAXIMI

      FACTORVM ET DICTORVM MEMORABILIVM LIBER TERTIVS DE INDOLE praef. Attingam quasi cunabula q u a e d a m et d e m e n t a uirtutis, animique procedente tempore ad summum gloriae cumulum peruenturi certo cum indolis experimento datos gustus referam. 1.1 Aemilius Lepidus, puer etiam tum progressus in 5 aciem, hostem interemit ciuem seruauit. cuius tam raemorabilis operis index est in Capitolio statua bullata

      1.5-18: Crawford, RRC, 419.1 Inscriptiones : i de indole ii de fortitudine iii de patientia iiii qui humili loco clari euaserint (ALG C : -unt G) ν qui a parentibus claris degenerauerint vi qui ex in(l)lustribus uiris in ueste aut in cetero cultu sibi licentius quam mos (mox L) patrius permittebat indulserint vii de fiducia sui viii de constantia α tit. de indole hic LG, ante u. 5 A praef. 3 cumulum ALGC : om. G : culmen Coler 1.5 Lepidus G : Laepidus AL | etiam tum α : etiamnum PAC

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      153

      et incincta praetexta senatus consulto posita: iniquum enim putauit eum honori nondum tempestiuum uideri 10 qui iam uirtuti maturus fuisset. praecucurrit igitur Lepidus aetatis stabilimentum fortiter faciendi celeritate, duplicemque laudem e proelio rettulit, cuius eum uix spectatorem anni esse patiebantur: arma enim infesta et destricti gladii et discursus telorum et aduentantis 15 equitatus fragor et concurrentium exercituum impetus iuuenibus quoque aliquantum terroris incutit, inter quae gentis Aemiliae pueritia coronam mereri spolia rapere ualuit. Hic spiritus ne M. quidem Catonis pueritiae defuit: 2 20 nam cum in domo M. Drusi auunculi sui educaretur, et ad eum tribunum plebis Latini de ciuitate impetranda conuenissent, a Q. Poppaedio Latii principe, Drusi autem hospite, rogatus ut socios apud auunculum adiuuaret, constanti uoltu non facturum se respondit. ite25 rum deinde ac saepius interpellatus, in proposito perstitit. tunc Poppaedius in excelsam aedium partem leuatum abiecturum inde se, nisi precibus obtempera-

      1 9 - 3 4 : Plut. Cat. min. 2 . 1 - 5 , uir. ill. 80 8 senatus consulto α : ex s.c. Ρ | posita ACLCG : posite A : positae L : posita e Gertz (Κ) || 10 praecucurrit dett. : praecurrit a, fort, recte || 14 destricti UG : destricta A : districti Ac : dostricti, ut uid., L | discursus ACLCG : descursus AL I aduentantis ACLCG : aduentantes AL || 18 ualuit α : maluit Damsté || 22 conuenissent α : uenissent Ρ | Latii L : Latini AG : Latino uel Latinorum (fort, recte) dett. : Latini Vorst : latini Damsté || 26 in α : eum in Ρ : fort, eum post abiecturum scribendum || 27 leuatum α : latum Ρ I se α : om. Ρ || 2 7 - 2 8 obtemperaret ACLCG : obtemperare AL

      154

      VALERI MAXIMI

      3.1.2-l.ext.l

      ret, minatus est: nec hac re ab incepto moueri potuit. expressa est itaque illa uox homini: 'gratulemur nobis, Latini et sodi, hunc esse tam paruum, quo senatore ne sperare quidem nobis ciuitatem licuisset.' tenero ergo animo Cato totius curiae grauitatem percepii, perseuerantiaque sua Latinos iura nostrae ciuitatis adprehendere cupientes reppulit. Idem, cum salutandi gratia praetextatus ad Sullam uenisset et capita proscriptorum in atrium aliata uidisset, atrocitate rei commotus paedagogum suum, nomine Sarpedonem, interrogauit quapropter nemo inueniretur qui tam crudelem tyrannum occideret: cumque is non uoluntatem hominibus sed facultatem deesse, quod salus eius magno praesidio militum custodiretur, respondisset, ut ferrum sibi daret obsecrauit, adfirmando perfacile se eum interfecturum, quod in lecto illius considere solerei, paedagogus et animum Catonis agnouit et propositum exhorruit, eumque postea ad Sullam excussum semper adduxit. nihil hoc admirabilius: puer in officina crudelitatis deprehensus uictorem non extimuit, cum maxime cónsules municipia le-

      35-51: Plut. Cat. min. 3 . 4 - 7 29 homini Lipsius : hominum α : hominum Foertsch (1864) Il 30 paruum Ac : parum α | senatore ACLC : senatorem α II 31 sperare Lc : desperare AG : desperarem L || 32 percepit ACLG : praecepit Perizonius || 38 Sarpedonem hic PAC : om. L : spat. G : ante nomine Gz || 40 deesse LCG : deesset AL || 41 salus eius Lc : Sylla in spat, malore A : salutius LG II 47 officina dett. : officinas α | deprehensus α : deprehensum Novák (Κ) || 48 cum α : tum dett. : fort. cum

      30

      35

      40

      45

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      155

      giones, equestris ordinis maiorem partem trucidantem. 50 ipsum Marium ilio loci statuisses: celerius aliquid de sua fuga quam de Sullae nece cogitasset. Cuius filium Faustum C. Cassius, condiscipulum su- 3 um, in schola proscriptionem paternam laudantem, ipsumque, cum per aetatem potuisset, idem facturum 55 minitantem, colapho percussit. dignam manum quae publico parricidio se non contaminaret. Et ut a Graecis aliquid, Alcibiades ille, cuius nescio ext. 1 utrum bona an uitia patriae perniciosiora fuerint illis enim ciues suos decepit his adflixit - , cum adhuc 60 puer ad Periclen auunculum suum uenisset, eumque secreto tristem sedentem uidisset, interrogauit quid ita tantam in uoltu confusionem gereret. at ilio dicente mandatu se ciuitatis propylaea Mineruae, quae sunt ianuae arcis, aedificasse, consumptaque in id opus in65 genti pecunia non inuenire quo pacto ministerii rationem redderet, atque ideo conflictari, 'ergo' inquit 'quaere potius quemadmodum rationem non reddas.' itaque uir amplissimus et prudentissimus, suo Consilio defectus, puerili usus est, atque id egit ut Athenienses, 70 finitimo implicati bello, rationibus exigendis non uaca-

      52-56: Plut. Brut. 9.1-4 || 58-74: Diod. 12.38.3, Aristodemo FGrH 104F16.4, Plut. Ale. 7.3, mor. 186E 50 statuisses Lipsius : statuisset α : statuisset ut Ac : ipsum . . . statuisses Torr. || 54 per aetatem ACLCG : per aetati A : primum Ρ : primum per aetatem Heraeus (1893) Il 59 illis . . . his Ac : ille . . . hic α || 62 tantam α : tacitam Damsté | at α : at Damsté || 63 mandatu AL Ρ : mandato LCGP° | propylaea PAC : propyla LG || 70 finitimo α : funtiimo Damsté

      156

      VALERI MAXIMI

      3.1.ext.l-2.2

      rent, sed uiderint Athenae utrum Alcibiadem lamententur an glorientur, quoniam adhuc inter exsecrationem hominis et admirationem dubio mentis iudicio fluctuatur. 2.praef. Nos, quia iam initia procursusque uirtutis patefeci- 75 mus, actum ipsum persequemur, cuius ponderosissima uis et efficacissimi lacerti in fortitudine consistunt. D E FORTITVDINE

      Nec me praeterit, conditor urbis nostrae, Romule, principatum hoc tibi in genere laudis adsignari oportere. sed patere, obsecro, uno te praecurri exemplo, cui et ipse aliquantum honoris debes, quia beneficio illius effectum est ne tam praeclarum opus tuum Roma di- 5 laberetur. 1 Etruscis in urbem ponte sublicio inrumpentibus, Horatius Codes extremam eius partem occupauit, totumque hostium agmen, donee post tergum suum pons abrumperetur, infatigabili pugna sustinuit, atque, ut 10 patriam periculo imminenti liberatam uidit, armatus se in Tiberim misit. cuius fortitudinem di immortales admirati incolumitatem sinceram ei praestiterunt: nam ñeque altitudine deiectus quassatus nec pondere armorum pressus nec ullo uerticis circuitu actus, ne telis 15

      2.7-25: u. fontes αρ. Münzer, RE,

      8.2331-6

      71 Alcibiadem ACG : Alchibiadem AL || 74 fluctuatur α : fluctuatur Pighius 2.76 persequemur α : persequamur Novák (Κ) 9 pons α : om. Ρ || 12 misit ALCG : missit L : inmisit dett. || 14 quassatus dett. : quassatusue α

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      157

      quidem, quae undique congerebantur, laesus tutum natandi euentum habuit. unus itaque tot ciuium tot hostium in se oculos conuertit, stupentes illos admiratione, hos inter laetitiam et metum haesitantes, unus20 que duos acerrima pugna consertos exercitus, alterum repellendo alterum propugnando, distraxit. denique unus urbi nostrae tantum scuto suo quantum Tiberis alueo munimenti attulit. quapropter discedentes Etrusci dicere potuerunt 'Romanos uicimus, ab Horatio 25 uicti sumus.' Immemorem me propositi mei Cloelia facit: paene 2 eadem enim tempestate, certe aduersus eundem hostem et in eodem Tiberi inclutum ausa facinus: inter ceteras enim uirgines obses Porsennae data, + hosti + 30 nocturno tempore custodiam egressa, equum conscendit celerique traiectu fluminis non solum obsidio se sed etiam metu patriam soluit, uiris puella lumen uirtutis praeferendo.

      26-33: u. fontes αρ. Ogilvie, 267 17 natandi α : nandi Ρ || 17-18 tot ciuium tot hostium LG : tot hostium tot ciuium Ac || 18-19 admiratione ACLCG : admirationem AL || 26-27 facit . . . enim α (sic distinxit Vahlen (146)', facit. paene ed. Arg.) : paene facit eadem enim (facit. eadem distinxit ed. Brixiae 1480) uel paene facit eadem dett. : paene facit. eadem ea Lipsius : facit, paene eadem Kempf (1854) II 28 facinus α : facinus Vahlen (I.e.) || 29 Porsennae α : Porsinae PAC : Porsenae Pc \ + hosti + a : om. Ρ (del. Perizonius) : hosti Foertsch (1864) : hosti Halm : furtim Wensky (1883) || 30 custodiam α : custodia PAC || 31 obsidio se Perizonius : obsidione α || 32 metu patriam ACG : metu patriam metu L : patriam metu Gc, fort, recte || 3 2 - 3 3 lumen . . . praeferendo LG : lumine . . . praeferenda Ac

      158

      VALERI MAXIMI

      3.2.3-2.7

      3

      R e d e o nunc ad Romulum, qui ab Acrone Caeninensium rege ad dimicandum prouocatus, quamquam 35 et numero et fortitudine militum superiorem se crederei, tutiusque erat toto cum exercitu quam solum in aciem descendere, sua potissimum dextera omen uictoriae corripuit. nec incepto eius fortuna defuit: occiso enim Acrone fusisque hostibus opima de eo spolia 40 Ioui Feretrio rettulit. hactenus istud, quia publica religione consecrata uirtus nulla priuata laudatione indiget.

      4

      A b Romulo proximus Cornelius Cossus eidem deo spolia consecrauit, cum magister equitum ducem Fide- 45 natium in acie congressus interemisset. magnus initio huiusce generis incohatae gloriae Romulus: Cosso quoque multum adquisitum est, quod imitari Romulum ualuit.

      5

      N e M . quidem Marcelli memoriam ab his exemplis 50 separare debemus, in quo tantus uigor animi fuit ut apud Padum Gallorum regem ingenti exercitu stipatum cum paucis equitibus inuaderet; quem protinus obtruncatum armis exuit eaque Ioui Feretrio dicauit.

      34-43: Liu. 1.10.4-7, D.H. 2.33.2-34.4, Prop. 4.10, Plut. Rom. 16.2-3, Fest. p. 202L, Flor. 1.1.11, uir. ill. 2.3-4, Zon. 7.3, ILS 64 ¡I 44-49: u. fontes αρ. MRR, 1.59 || 50-54: u. fontes αρ. MRR, 1.233 34 Acrone AL : Macrone LCG || 40 Acrone Ac : Macrone α I de eo L : deo AG || 47 inchoatae a : sic, sed titulo pro initio Heraeus (1893) : inchoato Gertz : inchoata gloria Kempf II 47-48 Cosso quoque α : Cossoque Gertz : Cosso quoque Heraeus (1893) || 48 multum α : multum Kempf || 54 dicauit α : dedicauit Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      159

      55

      Eodem et uirtutis et pugnae genere usi sunt T. 6 Manlius Torquatus et Valerius Coruinus et Aemilianus Scipio, hi etiam ultro prouocatos hostium duces interemerunt, sed quia sub alienis auspiciis rem gesserant, spolia Ioui Feretrio non posuerunt consecranda. 60 Item Scipio Aemilianus, cum in Hispania sub Lucullo duce militaret atque Intercatia, praeualidum oppidum, circumsederetur, primus moenia eius conscendit. neque erat in eo exercitu quisquam aut nobilitate aut animi indole aut futuris actis cuius magis saluti 65 parci et consuli deberet. sed tunc clarissimus quisque iuuenum pro amplificanda et tuenda patria plurimum laboris ac periculi sustinebat, deforme sibi existimans, quos dignitate praestaret, ab his uirtute superari. ideoque Aemilianus hanc militiam, aliis propter difficulta70 tem uitantibus, sibi depoposcit. Magnum inter haec fortitudinis exemplum antiqui- 7 tas offert. Romani Gallorum exercitu pulsi, cum se in Capitolium et in arcem conferrent, inque his collibus morari omnes non possent, necessarium consilium in 75 plana parte urbis relinquendorum seniorum ceperunt, quo facilius iuuentus reliquias imperii tueretur. cete-

      5 5 - 7 0 : u. fontes ap. MRR, 1.119 (de Manlio), 129 (de Valerio), 456 (de Scipione) || 7 1 - 9 6 : Liu. 5.41, Plut. Cam. 2 2 . 5 - 7 , Flor. 1.7.14, Oros. 2.19.7, Zon. 7.23.3 56 Manlius dett. : Mallius a || 57 prouocatos α : prouocati dett. : prouocates Badius : proucatos Torr. || 59 posuerunt ACLC : potuerunt α || 60 item α : idem Ac, fort, recte || 64 aut futuris actis α : ad futuros actus Novák (1884) : aut futuri sagiis Gertz (Κ) : ei par excidisse coni. Kempf : futuris actis Damsté

      160

      VALERI MAXIMI

      3.2.7-2.9

      rum ne ilio quidem tam misero tamque luctuoso tempore ciuitas nostra uirtutis suae oblita est: defuncti enim honoribus apertis ianuis in curulibus sellis cum insignibus magistratuum quos gesserant, sacerdotio- 80 rumque quae erant adepti, consederunt, ut et ipsi in occasu suo splendorem et ornamenta praeteritae uitae retinerent et plebi ad fortius sustinendos casus suos . uenerabilis eorum aspectus primo hostibus fuit et nouitate rei et magnificentia cultus et ipso audaciae 85 genere commotis. sed quis dubitaret quin et Galli et uictores illam admirationem mox in risum et in omne contumeliae genus conuersuri essent? non exspectauit igitur hanc iniuriae maturitatem C. Atilius, uerum barbam suam permulcenti Gallo scipionem uehementi ic- 90 tu capiti inflixit eique propter dolorem ad se occidendum ruenti cupidius corpus obtulit. capi ergo uirtus nescit, patientiae dedecus ignorât, fortunae succumbere omni fato tristius ducit, noua et speciosa genera

      80-81 sacerdotiorumque quae ACG : sacerdotiorum quaeque AL || 83 plebi a : plebe Ac : plebem (sic dett.) Foertsch (1870) : obses Halm : pubi Gertz | fortius dett. : fortium α : hostium Halm | suos α : suo Ac : rsus Halm : del. Heraeus (1893) || 84 < . . . > spat. G : splendorem . . . retinerent hic iter. AL : exemplum praeberent (uel darent) uel (plebem . . . ) animarent uel constantis animi documentum existerent dett. : prouocarent Gz : Torr. : (suos) Kempf (1854) : Halm : Eberhard : (suo) Madvig : Blaum : porum sic lac. indicaui : porum α : classem nantes lubricis pelagi quasi camporum Ac : sic, sed. ante lubricis Gertz, gausi pro quasi Damsté : fugae Punicam porum Schnetz (1904, 20) || 127 conantis ACLC Ρ : conatis L : conantem G II 127-128 Numidae ACLC Ρ : Numidam LG || 128 ceruicem AL : ceruice G Land. | con(m)plexus a : amplexus Ρ || 129 deforme α : deformem P(sed om. os)ytc || 131 uictoria Ac : uictoriam α || 132 morientis solac(-t-)io a : morienti solacio Lc, fort, recte : morientis ultioni Wensky (1884)

      115

      120

      125

      130

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      163

      Militis hie in aduerso casu tam egregius tamque ui- 12 135 rilis animus, quem relaturus sum imperatoris: P. enim Crassus, cum Aristonico bellum in Asia gerens, a Thracibus, quorum is magnum numerum in praesidio habebat, inter Elaeam et Zmyrnam exceptus, ne in dicionem eius perueniret, dedecus arcessita ratione 140 mortis effugit: uirgam enim, qua ad regendum equum usus fuerat, in unius barbari oculum derexit. qui ui doloris accensus latus Crassi sica confodit, dumque se ulciscitur, Romanum imperatorem maiestatis amissae turpitudine liberauit. ostendit fortunae Crassus 145 quam indignum uirum tam graui contumelia adficere uoluisset, quoniam quidem iniectos ab ea libertati suae miserabiles laqueos prudenter pariter ac fortiter rupit, donatumque se iam Aristonico dignitati suae reddidit. 150

      Eodem mentis proposito usus est Scipio Metellus: 13 namque infeliciter Cn. Pompei generi sui defensis in Africa partibus, classe Hispaniam petens, cum animaduertisset nauem qua uehebatur ab hostibus captam, gladio praecordia sua transuerberauit, ac deinde pro155 stratus in puppi quaerentibus Caesarianis militibus ubinam esset imperator respondit 'imperator se bene

      134-149: u. fontes αρ. MRR, 1.503 || 150-158: u. fontes αρ. MRR, 2.297 134 militis ACLCG : milites AL | egregius a : egregie Ac || 135 quem Gelbcke : quam α : quam quem den. || 138 Zmyrnam Ρ : Zmirnam ACG : Smirnam AU : Smyrnam Pc : Myrinam Front, strat. 4.5.16 || 150 Scipio Metellus PAC : Scipio α : fort. Metellus Scipio || 152 classe ACG : classae Lc : clausae AL(ut uid.)

      164

      VALERI MAXIMI

      3.2.13-2.17

      habet', tantumque eloqui ualuit quantum ad testandam animi fortitudinem aeternae laudi satis erat. 14 Tui quoque clarissimi excessus, Cato, Vtica monumentum est, in qua ex fortissimis uolneribus tuis plus 160 gloriae quam sanguinis manauit: si quidem constantissime in gladium incumbendo magnum hominibus documentum dedisti quanto potior esse debeat probis dignitas sine uita quam uita sine dignitate. 15

      Cuius filia minime muliebris animi, quae, cum Bruti 165 uiri sui consilium quod de interficiendo ceperat Caesare ea nocte quam dies taeterrimi facti secutus est cognosset, egresso cubiculum B r u t o cultellum tonsorium quasi unguium resecandorum causa poposcit, eoque uelut forte elapso se uolnerauit. clamore deinde ancil- 170 larum in cubiculum reuocatus, Brutus obiurgare e a m coepit, quod tonsoris praeripuisset officium, cui secreto Porcia 'non est hoc' inquit 'temerarium factum meum, sed in tali statu nostro amoris mei erga te certissim u m indicium: experiri enim uolui, si tibi propositum 175 parum ex sententia cessisset, quam aequo animo me ferro essem interemptura.'

      16

      Felicior progenie sua superior Cato, a quo Porciae familiae principia manarunt. qui cum ab hoste in acie

      159-164: u. fontes αρ. MRR, 2.298 || 165-177: Plut. Brut. 13, Polyaen. 8.32, Dio 44.13-14.1 || 178-187: Front, strat. 4.5.17, Plut. Cat. mai. 20.9-11, Pauli. 21.2-5, lust. 33.2.1-4 167 secutus α : secutus Kempf || 167-168 cognosset α : cognouisset Ρ || 170 elapso α : lapso Ρ || 171 cubiculum ACG : cubiculo AL II 175 uolui si tibi ACLCG : uoluisti bi AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      165

      180 uehementer + paruulo + peteretur, uagina gladius eius elapsus decidit. quem subiectum proeliantium globo atque undique hostilibus pedibus circumdatum postquam abesse sibi animaduertit, adeo constanti animo in suam potestatem redegit ut ilium non periculo op185 pressus rapere, sed metu uacuus sumere uideretur. quo spectaculo attoniti hostes postero die ad eum supplices, pacem petentes, uenerunt. Togae quoque fortitudo militaribus operibus inse- 17 renda est, quia eandem laudem foro atque castris edi190 ta meretur. cum Ti. Gracchus in tribunatu, profusissimis largitionibus fauore populi occupato, rem publicam oppressam teneret, palamque dictitaret interempto senatu omnia per plebem agi debere, in aedem Fidei Publicae conuocati patres conscripti a consule 195 Mucio Scaeuola quidnam in tali tempestate faciendum esset deliberabant, cunctisque censentibus ut consul armis rem publicam tueretur, Scaeuola negauit se quicquam ui esse acturum. tum Scipio Nasica, 'quoniam' inquit 'consul, dum iuris ordinem sequitur, id agit 200 ut cum omnibus legibus Romanum imperium corruat,

      1 8 8 - 2 0 7 : u. fontes αρ. Münzer, RE,

      4.1503

      180 + paruulo + α : uehementi tragula uel uehementis proelii Ac : percito Vorst : sparulo Perizonius : praualo Foertsch (1855) : perculu Heller (1868) : sic, sed labe-

      retur Wensky : paruulo Novák (1884) : paulo uehementius Lundgren : paruulo post principia Damsté : par umbo Morel : per uolu Watt (1986) || 189 quia eandem laudem /lcGc(eadem G) : qui eadem laude AL II 190 Ti. dett. : Τ. α || 191 occupato α : auspicato Lipsius || 198 esse α : del. Novák

      (1903)

      166

      VALERI MAXIMI

      3.2.17-2.19

      egomet me priuatus uoluntati uestrae ducem offero', ac deinde laeuam manum a parte togae circumdedit, sublataque dextra proclamauit 'qui rem publicam saluam esse uolunt me sequantur', eaque uoce cunctatione bonorum ciuium discussa, Gracchum cum scelerata facilone quas merebatur poenas persoluere coegit. 18 Item, cum tribunus plebis Saturninus et praetor Glaucia et Equitius designatus tribunus plebis máximos in ciuitate nostra seditionum motus excitauissent, nec quisquam se populo concitato opponeret, primum M. Aemilius Scaurus C. Marium consulatum sextum gerentem hortatus est ut libertatem legesque manu defenderet, protinusque arma sibi adferri iussit. quibus allatis ultima senectute confectum et paene dilapsum corpus induit, spiculoque innixus ante fores curiae constitit, ac paruolis et extremis spiritus reliquiis ne res publica exspiraret effecit: praesentia enim animi sui senatum et equestrem ordinem ad uindictam exigendam impulit.

      208-220: u. fontes αρ. MRR, 1.574; cf. 8.6.2, 9.7.1 202 manum a parte Kempf : manum aparte AL : manum aperte G : manum parte PAC : ima parte Stanger || 208-209 Saturninus . . . tr. pi. Ac(et ... Equitius in ras.)L : om. G : Saturninus et Equitius et praetor Glaucia Ρ : sic Ac(mg) sed G. II 211 primum α : primum, Kraffert || 217 constitit ac α : stetit ictuque saxi uulneratus est Ρ (ictuque . . . est Ac) : constitit, ictu uoque saxi uulneratus Gertz (Κ) \ et extremis (sed ps pro sps) L : et extremi AUG : extremi Ac

      205

      210

      215

      220

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      167

      Sed ut armorum et togae superius, nunc etiam side- 19 rum clarum decus, diuum Iulium, certissimam uerae uirtutis effigiem, repraesentemus, cum innumerabili multitudine et feroci ímpetu Neruiorum inclinari 225 aciem suam uideret, timidius pugnanti militi scutum detraxit e o q u e tectus acerrime proeliari coepit. quo facto fortitudinem per totum exercitum diffudit, labentemque belli fortunam diuino animi ardore restituii, idem alio proelio legionis Martiae aquiliferum, ineun230 dae fugae gratia iam conuersum faucibus comprehensum, in contrariam partem + detraxit +, dexteramque ad hostem tendens 'quorsum tu' inquit 'abis? illic sunt cum quibus dimicamus.' et manibus quidem unum militem, adhortatione uero tam acri omnium legionum 235 trepidationem correxit, uincique paratas uincere docuit.

      221-228: Caes. Gall. 2.25, Plut. Caes. 20.7-91| 229-236: Plut. Caes. 52.9, Suet. lui. 62 221 ut α : ui Halm (1854) | armorum ACG : amorum AL | et togae superius ACG : togae superius AL : togaeque prius Vahlen (GPS) || 222 clarum α : clarum Halm (1854) || 223 repraesentemus, cum sic distinxit Vahlen (I.e.) : repraesentemus. cum ed. Arg. | innumerabili ACLCG : innumerabile AL II 224 Neruiorum α : seruorum Ρ | inclinari ALGC : inclinare G II 228 ardore Ac : ordo AL : ordine G || 229 Martiae aquiliferum ACG : Marti aquiliferum ALC : Martiali qui ferum L II 231 + detraxit + ALc(-sit L)G : retorsit Ρ : retraxit Perizonius : derexit Gertz (Κ) : detorsit Kempf : del. Heraeus (ap. Novák (1903)) : traxit Novák (1903) : detrusit Damsté || 232 quorsum ACLCG : cursum AL : corsum Kempf || 233 dimicamus AL : dimicandum est G || 234 acri omnium ACLCG : acrimonium AL

      168 20

      VALERI MAXIMI

      3.2.20-2.21

      Ceterum ut humanae uirtutis actum exsequamur, cum Hannibal Capuam, in qua Romanus exercitus erat, obsideret, Vibius Accaus, Paelignae cohortis praefectus, uexillum trans Punicum uallum proiecit, se ip- 240 sum suosque commilitones, si signo hostes potiti essent, exsecratus, et ad id petendum subséquente cohorte primus impetum fecit, quod ut Valerius Flaccus, tribunus tertiae legionis, aspexit, conuersus ad suos 'spectatores' inquit, 'ut uideo, alienae uirtutis hue 245 uenimus; sed absit istud dedecus a sanguine nostro, ut Romani gloria cedere Latinis uelimus. ego certe, aut speciosam optans mortem aut felicem audaciae exitum, uel solus praecurrere paratus sum.' his auditis Pedanius centurio, conuolsum signum dextra retinens, 250 'iam hoc' inquit 'intra hostile uallum mecum erit: proinde sequantur qui id capi nolunt', et cum eo in castra Poenorum inrupit totamque secum traxit legionem. ita trium hominum fortis temeritas Hannibalem, paulo

      237-256: Liu. 25.14.4-7 238-239 in qua . . . obsideret α : quam Romanus exercitus obsederat defenderet (defend; Ac) PAC; errauit Val. || 239 Accaus Ρ : Acceus α : Acaus §4, Accaeus §14 cod. Put. Liu.; u. Gundel, RE, 8A.1950 || 240 uallum ACLCGC : bellum a || 241 signo PAC : se LG || 247 cedere LCG : caedere AL \ uelimus AL : uelint G, fort, recte || 248 optans Kempf (1886) : optaui α : optam Lipsius : opto mi Foertsch (1870) : optari Novák (Κ) : speciosum optans uitae (aut) uel opto uitae . . . uel Böhme : opdani Damsté || 248-249 exitum Lc : exitus a || 249 praecurrere α : procurrere Kempf (I.e.) || 250 Pedanius Ρ : Padanius a | dextra ACLCG : dextram AL || 252 nolunt AU : uolunt G

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      169

      255 ante spe sua Capuae + potiorem +, ne castrorum quidem suorum potentem esse passa est. Quorum uirtuti nihil cedit Q. Occius, qui propter 21 fortitudinem Achilles cognominatus est: nam ut reliqua eius opera non exsequar, abunde tarnen duobus 260 factis, quae relaturus sum, quantus bellator fuerit cognoscetur. Q. Metello consuli legatus in Hispaniam profectus, Celtibericum sub eo bellum gerens, postquam cognouit a quodam gentis huius iuuene se ad dimicandum prouocari - erat autem illi forte pranden265 di gratia posita mensa - , relicta ea arma sua extra uallum deferri equumque educi clam iussit, ne a Metello impediretur, et ilium Celtiberum insolentissime obequitantem consectatus interemit, detractasque corpori eius exuuias ouans laetitia in castra rettulit. idem 270 Pyresum nobilitate ac uirtute omnes Celtiberos praestantem, cum ab eo in certamen pugnae deuocatus esset, succumbere sibi coegit. nec erubuit flagrantissimi pectoris iuuenis gladium ei suum et sagulum, utroque exercitu spedante, tradere. ille uero etiam petiit ut ho275 spitii iure inter se iuncti essent, quando inter Romanos et Celtiberos pax foret restituía.

      2 5 7 - 2 7 6 : cf. Liu. epit. Oxyrh. 54, App. Ib. 78.333 255 Capuae AL : Capua G \ + potiorem + AG : petitorem L : potitorem ACLC : potiturum Gatti (TLL, 10.2.357) : fort, delendum || 256 potentem ALCG : potetem L : potientem Ac || 261 consuli Halm : coñs (-ns G) a : consule ed. Arg. || 268 obequitantem ACG : obaequitatem AL : obaequitantem Lc || 269 exuuias G : exubias AL \ laetitia dett. : laetitiam α || 270 Pyresum LG : Pyrresum A || 272 flagrantissimi G : fraglantissimi AL || 273 sagulum α : ragulam Kraffert || 274 spectante α Ρ : spectante Stanger

      170

      VALERI MAXIMI

      3.2.22-2.23

      22

      Ne Acilium quidem praeterire possumus, qui, cum decimae legionis miles pro C. Caesaris partibus maritima pugna proeliaretur, abscisa dextra, quam Massiliensium naui iniecerat, laeua puppim adprehendit nec 280 ante dimicare destitit quam captam profundo mergeret. quod factum parum iusta notitia patet. at Cynegirum Atheniensem simili pertinacia in consectandis hostibus usum uerbosa cantu laudum suarum Graecia omnium saeculorum memoriae litterarum praeconio 285 inculcai. 23 Classicam Acili gloriam terrestri laude M. Cassius Scaeua, eiusdem imperatoris centurio, subsecutus est: cum pro castello enim, cui praepositus erat, dimicaret, Gnaeique Pompei praefectus Iustuleius summo studio 290 et magno militum numero ad eum capiendum niteretur, omnes qui propius accesserant interemit, ac sine

      277-282: Plut. Caes. 16.2, Suet. lui. 68.4 || 282-286: u. fontes αρ. Schock, RE, Supp. 4.1126\ adde Plin. nat. 35.57, Suet. I.e. II 287-329: Caes. du. 3.53.4-5, Luc. 6.140-262, Suet. I.e., Plut. Caes. 16.3-7, App. b.c. 2.60.247-9, Flor. 2.13.40; cf. Dio 37.53.3 277 Acilium Pighius (Acilius P, Acili Suet., Άκίλιος Plut.) : Atilium α; sic etiam u. 287 || 278 decimae legionis G Ρ Land. : decum aelegionis AL : decumae legionis ACLC || 279-280 Massiliensium PAC : ad silentium L : assilientium G || 2 8 1 282 mergeret α : mersit Ρ || 286 inculcai α : inculcat Kempf (1854) || 287 Cassius scripsi (Cassi Suet., Κάσσιος Plut.; cf. CIL 10.5728) : Caesius α Ρ, fort, recte, si Val. errauit || 290 Iustuleius Halm : iussu eius LG : Iustuletus PAC\ cf. Münzer, RE, 10.1340 II 291 eum α Ρ : id Torr. : del. Kempf (1854) : cum Foertsch (1855)', errauit ipse Val. || 291-292 niteretur PAC : mitteretur LG

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      295

      300

      305

      310

      171

      ullo regressu pedis pugnans super ingentem stragem, quam ipse fecerat, corruit. cuius capite umero femine saucio, oculo eruto, scutum centum et uiginti ictibus perfossum apparuit. talis in castris diui Iuli disciplina milites aluit, quorum alter dextera alter oculo amisso hostibus inhaesit, ille post hanc iacturam uictor, hic ne hac quidem iactura uictus. Tuum uero, Scaeua, inexsuperabilem spiritum in utra parte rerum naturae admiratione prosequar nescio, quoniam excelienti uirtute dubium reliquisti inter undasne pugnam fortiorem edideris an in terra uocem miseris. bello namque quo C. Caesar, non contentus opera sua litoribus Oceani claudere, Britannicae insulae caelestes iniecit manus, cum quattuor commilitonibus rate transuectus in scopulum uicinum insulae quam hostium ingentes copiae obtinebant, postquam aestus regressu suo spatium quo scopulus et insula diuidebantur in uadum transitu facile redegit, ingenti multitudine barbarorum adfluente, ceteris rate ad litus regressis solus immobilem stationis gradum retinens, undique ruentibus telis et ab omni parte acri studio ad

      293 pedis Gelbcke, Halm : pedes α || 295 saucio A c : saucium α : sic, sed corpus pro capite dett. : saucii Kempf | c PAC : unum L : uno LCG || 296 apparuit A°LCG : apparauit AL : post add. ipse interuentu commilitonum seruatus Ρ : sic, sed seruatus Kempf || 298 ne ACG : de L || 300 Scaeua α (idem P) : Scaeui Kempf (1854) (Sceuius Land.) || 301 naturae a : naturae Gertz (Κ) || 303 terra ACG : terram AL I uocem α : uocem uel Kempf II 304 miseris α : emiseris dett. || 305 Britannicae G : Brittannicae A : Brittanicae L : Brittaniae Land.·, sic etiam A LG u. 318 II 310 facile dett. : facilem α

      172

      VALERI MAXIMI

      3.2.23-2.ext.l

      te inuadendum nitentibus, quinqué militum diurno proelio suffectura pila una dextera hostium corporibus 315 adegisti. ad ultimum destricto gladio, audacissimum quemque modo umbonis impulsu modo mucronis ictu depellens, hinc Romanis illinc Britannicis oculis incredibili, nisi cernereris, spectaculo fuisti. postquam deinde ira ac pudor cuneta conari fessos coegit, tragula 320 femur traiectus saxique pondere ora contusus, galea iam ictibus discussa et scuto crebris foraminibus absumpto, profundo te credidisti ac duabus loricis onustus inter undas, quas hostili cruore infeceras, enasti, uisoque imperatore armis non amissis sed bene im- 325 pensis, cum laudem merereris, ueniam petisti, magnus proelio, sed maior disciplinae militaris memoria, itaque ab optimo uirtutis aestimatore cum facta tum etiam uerba tua centurionatus honore donata sunt. 24

      Sed quod ad proeliatorum excellentem fortitudinem 330 attinet, merito L. Sicci Dentati commemoratio omnia Romana exempla finierit, cuius opera honoresque operum ultra fidem ueri excedere iudicari possent, nisi ea certi auctores, inter quos M. Varrò, monumentis

      330-350: D.H. 10.36-9, 45.2-47.6, 11.25.2, Plin. nat. 7.101-3, 16.14, 22.9, Gell. 2.11, Fest. p. 208L, Sol. 1.102-3, 106, Amm. 25.3.13, 27.10.16, Fulg. serm. ant. 5 (p. 113.9 Helm) 314 te inuadendum Ac : euadendum α : inuadendum Lc || 324 enasti α : euasti Damsté || 326 petisti α : petisti, quod sine scuto redisses Kempf (petit a Caesare ut sibi ignosceret, quod sine scuto redisset P)\ de Tortario u. p. XVIII || 329 donata dett. : data α || 331 Sicci(i) LG : Sentii PAC \ commemoratio LCG : commoratio AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      173

      335 suis testata esse uoluissent. quem centiens et uiciens in aciem descendisse tradunt, eo robore animi atque corporis utentem ut maiorem semper uictoriae partem traxisse uideretur: sex et triginta spolia ex hoste rettulisse, quorum in numero octo fuisse cum quibus, in340 spectante utroque exercitu, ex prouocatione dimicasset, quattuordecim ciues ex media morte raptos seruasse, quinqué et quadraginta uolnera pectore excepisse, tergo cicatricibus uacuo: nouem triumphales imperatorum currus secutum, totius ciuitatis oculos in 345 se numerosa donorum pompa conuertentem: praeferebantur enim aureae coronae octo, ciuicae quattuordecim, murales tres, obsidionalis una, torques octoginta tres, armillae centum sexaginta, hastae octodecim, phalerae quinqué et uiginti, ornamenta etiam legioni 350 nedum militi satis multa. Ille quoque ex pluribus corporibus in unum magna ext. 1 cum admiratione Calibus cruor confusus est. in quo oppido cum Fuluius Flaccus Campanam perfidiam

      351-370: Liu. 26.15.8-15, Sii. 13.369-80 335 uoluissent ACLCG : uoluisset AL || 336 aciem AL : acie G II 338-339 retulisse ACLG : retulisset AL || 339 fuisse ACLCG I cum α : se cum Gc : eorum cum Gertz, cl. Ρ ex his octo eorum qui se prouocauerant || 340 prouocatione Ac : probatione a; de Ρ u. supra || 342 ν et xl a : xlv Ρ || 344 currus secutum ACLCG || 346-347 aureae . . . iii α : (donatus) aureis coronis ciuicis viii muralibus iii Ρ || 347-348 lxxxiii PAC (sic etiam Plin. Gell.) : clxxxiii α || 349 phalerae dett. : pharetrae α : (accepit ...) pateras Ρ : pharetras Pc | xxv α (sic etiam Plin. Gell.) : xxxv Ρ || 353 Campanam perfidiam α : Campana perfidia Ac

      174

      VALERI MAXIMI

      3.2.ext.l-2.ext.3

      principes ciuitatis ante tribunal suum capitali supplicio adficiendo uindicaret, litterisque a senatu acceptis finem poenae eorum statuere cogeretur, ultro se ei C. Vibellius Taurea Campanus obtulit, et quam potuit clara uoce 'quoniam' inquit, 'Fului, tanta cupiditate hauriendi sanguinis nostri teneris, quid cessas in me cruentam securem destringere, ut gloriari possis fortiorem aliquanto uirum quam ipse es tuo iussu esse interemptum?' eo deinde libenter id se fuisse facturum, nisi senatus uoluntate impediretur, adfirmante, 'at me' inquit, 'cui nihil patres conscripti praeceperunt, aspice, oculis quidem tuis gratum, animo uero tuo maius opus edentem', protinusque interfecta coniuge ac liberis gladio incubuit. quem ilium uirum putemus fuisse, qui suorum ac sua caede testari uoluit se Fului crudelitatem suggillare quam senatus misericordia uti maluisse? 2

      Age, Darei quantus ardor animi! qui, cum sordida et crudeli magorum tyrannide Persas liberaret, unumque ex his obscuro loco abiectum corporis pondere

      371-378: Hdt. 3.78.4-5, lust. 1.9.22 355 ad(f)ficiendo LCG : adficiendos AL || 357 C. scripsi : T(itus) a; cf. Liu. 23.46.12 | Vibellius (sic Liu.) H. J. Müller : Vibelus A : Iubelius L : Vibelius G : Iubellius dett. || 360 destringere G : distringere AL || 361 aliquanto dett. : aliquando a II 362-363 deinde ... adfirmante, at Kempf (1854) : deinde dicente ... ad(f)firmante at α : sic, sed orti, adfirmante dett. || 362 id U : ait α : del. Ac || 366 edentem ACLCG : sedentem AL II 371 Darei α : Gobrie Gz (Gobryae Pighius)\ errauit Val. ¡I 372 crudeli LCG : crudelia AL

      355

      360

      365

      370

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      175

      urgeret, praeclari operis socio plagam ei inferre dubi375 tanti, ne dum magum petit, ipsum uolneraret, 'tu uero' inquit 'nihil est quod respectu mei timidius gladio utaris: uel per utrumque ilium agas licet, dum hic quam celerrime pereat.' Hoc loci Leonidas nobilis Spartanus occurrit, cuius 3 380 proposito opere exitu nihil fortius: nam cum trecentis ciuibus apud Thermopylas toti Asiae obiectus grauem ilium et mari et terrae Xerxen, nec hominibus tantum terribilem sed Neptuno quoque compedes et cáelo tenebras minitantem, pertinacia uirtutis ad ultimam de385 sperationem redegit. ceterum perfidia et scelere incolarum eius regionis loci opportunitate, qua plurimum adiuuabatur, spoliatus, occidere dimicans quam adsignatam sibi a patria stationem deserere maluit, adeoque alacri animo suos ad id proelium quo perituri 390 erant cohortatus est ut diceret 'sic prandete, commilitones, tamquam apud inferos cenaturi.' mors erat denuntiata: Lacedaemonii, perinde ac uictoria esset promissa, dicto intrepidi paruerunt.

      379-393: u. fontes αρ. Lenschau, RE, 12.2015-7

      374 urgeret ACLC : urgyret A : urgiret L : urgueret G, fort, recte || 377 utrumque α : utrumque nostrum P, fort, recte |

      illum G : illud AL, fort, recte || 382 mari ACLCG : mare AL || 385-386 incolarum ... opportunitate Kempf : sic, sed, et loci LG (opor- G) : incolarum eius regionis et loci A : incolarum oportunitate eius regionis et loci Ac : incolarum opportunitate loci Ρ : incolarum eius regionis opportunitate loci Halm || 388-389 adeoque Torr. : ideoque a : ideoque tam Ac || 392 Lacedaemonii Ac : Lacedaemoniis A : Lacedemonii L : Lacedemoniis G

      176

      VALERI MAXIMI

      3.2.ext.4-2.ext.6

      4

      Othryadae q u o q u e pugna pariter ac morte speciosa Thyreatium laude q u a m spatio latius solum cernitur. qui sanguine suo scriptis litteris direptam hostibus uictoriam tantum non post fata sua in sinum patriae cruento tropaei titulo rettulit. 5 Excellentissimos Spartanae uirtutis prouentus miserabilis lapsus sequitur. Epaminondas, maxima Thebar u m felicitas idemque Lacedaemonis prima clades, cum uetustam eius urbis gloriam inuictamque ad id tempus publicam uirtutem apud Leuctram et Mantineam secundis proeliis contudisset, traiectus hasta, sanguine et spiritu deficiens recreare se conantes primum an clipeus suus saluus esset, deinde an penitus fusi hostes forent interrogauit. quae postquam ex animi sententia comperit, 'non finis' inquit, 'commilitones, uitae meae, sed melius et auctius initium aduenit: nunc enim uester Epaminondas nascitur, quia sic moritur. Thebas ductu et auspiciis meis caput Graeciae factas

      394-398: Hdt. 1.82, Ou. fast. 2.663-6, Sen. suas. 2.2, 16, [Plut.] mor. 306Α-B, Ampel. 14.4; cf. schol. Stat. Theb. 4.48 || 399-418: u. fontes αρ. Swoboda, RE, 5.2701-2 394 speciosa α : speciosu Gertz : speciosu Kempf : fort, speciosi (cf. Ρ Othryades . . . speciosus) || 395 Thyreatium dett. : Thyreatrum AGC : Thyrearum L : Thyreatrium G : Thyreatum uel Thyreatarum Bergk | cernitur α : censetur Heraeus (1893) || 396 scriptis α : inscriptis Ρ | direptam a : dereptam Perizonius || 397 non a : del. Lc \ fata Lc : facta α II 399-400 miserabilis Ac : mirabilis α || 401 Lacedaemonis dett. : Laced(a)emoniis α || 409 auctius G : athius AL : aptius uel altius Ac : amplius Novák : lautius Gertz (Κ) : beatius Kempf : del. Damsté : atius Walter (Phil. 1925, 449) : melioris Morel || 410 sic moritur a : del. A°

      395

      400

      405

      410

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      177

      uideo, et fortis et animosa ciuitas Spartana iacet armis nostris abiecta: amara dominatione Graecia liberata est. orbus quoque, non tarnen sine liberis morior, quo415 niam mirificas filias Leuctram et Mantineam relinquo.' e corpore deinde suo hastam educi iussit, eoque uoltu exspirauit quo, si eum di immortales uictoriis suis perfrui passi essent, sospes patriae moenia intrasset. Ac ne Theramenis quidem Atheniensis in publica 6 420 custodia mori coacti parua mentis constantia, qua triginta tyrannorum iussu porrectam ueneni potionem non dubitanter hausit, quodque ex ea superfuerat iocabundus inlisum humo darum edere sonum coegit, renidensque seruo publico, qui eam tradiderat, 'Critiae' 425 inquit 'propino: uide igitur ut hoc poculum ad eum continuo perferas.' erat autem is ex triginta tyrannis crudelissimus. profecto supplicio est se liberare tam facile supplicium perpeti. itaque Theramenes perinde

      419-430: Xen. Hell. 2.3.56, Cie. Tuse. 1.96; cf. Diod. 14.5, Ael. u.h. 9.21 414 quoque α : quidem Eberhard || 416 educi dett. : deduci α II 416-418 uultu . . . quo, si . . . sospes . . . intrasset Madvig : sic, sed uulnere . . . a : uulnere . . . quod si . . . moenia sed gloriosior non intrasset (uel sospes sed gloriosior patriae uel gloriosior pro sospes) dett. : uulnere . . . . quod si . . . sospes gloriosior . . . non intrasset ed. Ven. 1471 : uulnere . . . . quid si (quasi 1870) ... sospes . . . intrasset? Foertsch (1864) : uulnere . . . . quod si . . . sospes Spartae . . . intrasset Eberhard (G) : uulnere . . . . quod si . . . quae spes . . . intrasset! Blaum (NJPhP 1873, 615) || 42« qua Heller (1868) : in qua α || 422 hausit α : exhausit Ρ || 426 is AUG : his L : hic Ρ |j 428 Theramenes dett. : Theramenis α

      178

      VALERI MAXIMI

      3.2.ext.6-3.praef.

      atque in domestico lectulo moriens uita excessit, inimicorum existimatione punitus, suo iudicio finitus. 7 Sed Theramenes a litteris et doctrina uirilitatem traxit, Numantino uero Rhoetogeni ad consimilem uirtutem capessendam quasi magistra gentis suae ferocitas exstitit: perditis namque et adflictis rebus Numantinorum, cum omnes ciues nobilitate pecunia honoribus praestaret, uicum suum, qui in ea urbe speciosissimus erat, contractis undique nutrimentis ignis, incendit, protinusque strictum gladium in medio posuit ac binos inter se dimicare iussit, ut uictus incisa ceruice ardentibus tectis superiaceretur. qui, cum tam forti lege mortis omnes absumpsisset, ad ultimum se ipse flammis immersit. 8 Verum ut aeque populo Romano inimicae urbis excidium referam, Cartilagine capta uxor Hasdrubalis, exprobrata ei impietate, quod a Scipione soli sibi impetrare uitam contentus fuisset, dextra laeuaque com-

      431-442: Liu. per. 59, Sen. dial. 3.1.7, Flor. 1.34.15; cf. App. Ib. 94.407 || 443-448: Pol. 38.20, Diod. 32.23, Liu. per. 51, Strabo 17 p. 832C, App. Lib. 131, Flor. 1.31.16-17, Oros. 4.23.4, Zon. 9.30.6 431 Theramenes ALGC : Theramenis ACG || 432 Numantino LCG (Numantinus nom. Ρ) : Nummantino AL \ Rhoetogeni Kempf (1854) (Rhoetogenes nom. PAC, Rhoecogene abl. Flor.) : Theogeni α || 437 incendit α : incendit; Shackleton Bailey (1996) || 441 absumpsisset ACLCG : adsumpsisset AL || 442 in(m)mersit α : inmisit Ρ || 443 aeque ACG : aequae A : eque L || 444 Hasdrubalis ACG : Hasdrybalis AL || 445 exprobrata ACLCG : exprobata AL | Scipione ACG : Spicione L

      430

      435

      440

      445

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      179

      muñes filios mortem non recusantes trahens, incendio se flagrantis patriae obiecit. Muliebris fortitudinis exemplo aeque fortem du- 9 450 arum puellarum casum adiciam. cum pestifera seditione Syracusarum tota regis Gelonis stirps euidentissimis exhausta cladibus ad unicam filiam Harmoniam uirginem esset redacta, et in earn certatim ab inimicis impetus fieret, nutrix eius aequalem illi puellam, regio 455 cultu ornatam, hostilibus gladiis subiecit; quae ne cum ferro quidem trucidaretur cuius esset condicionis proclamami. admirata illius animum Harmonía et tantae fidei superesse non sustinuit, reuocatosque interfectores, professa quaenam esset, in caedem suam conuer460 tit. ita alteri tectum mendacium alteri ueritas aperta finis uitae fuit. D E PATIENTIA

      3

      Egregiis uirorum pariter ac feminarum operibus forti- praef. tudo se oculis hominum subiecit, patientiamque in medium procedere hortata est, non sane infirmioribus radicibus stabilitam aut minus generoso spiritu abun-

      449-461: cf. Liu. 24.25.11 448 obiecit α : superiecit Ρ || 449 muliebris LCG : mulieris A : mulleres L || 451 tota ACG : cum tota AL || 455 hostilibus ACLCG : hostibus AL | subiecit α Ρ : obiecit dett. || 456-457 proclamauit PAC : ediceret proclamauit (ediceret. proclamauit distinxit ed. Arg.) LG : ederet proclamauit dett. || 457-458 et tantae fidei α : et tantae fidei constantiam Ac : tantae fidei Halm, fort, recte

      180

      VALERI MAXIMI

      3.3.praef.-3.ext.l

      dantem, sed ita similitudine iunctam ut cum ea uel ex 5 ea nata uideri possit. 1 Quid enim iis quae supra rettuli facto Muci conuenientius? cum a Porsenna rege Etruscorum urbem nostrani graui ac diutino bello urgueri aegre ferret, castra eius clam ferro cinctus intrauit, immolantemque 10 ante altaría conatus occidere est. ceterum inter molitionem pii pariter ac fortis propositi oppressus, nec causam aduentus texit et tormenta quantopere contemneret mira patientia ostendit: perosus enim, credo, dexteram suam, quod eius ministerio in caede regis 15 uti nequisset, iniectam foculo exuri passus est. nullum profecto di immortales admotum aris cultum attentioribus oculis uiderunt. ipsum quoque Porsennam, oblitum periculi sui, ultionem suam uertere in admirationem coegit: nam 'reuertere' inquit 'ad tuos, Muci, et 20 eis refer te, cum uitam meam petieris, a me uita donatum.' cuius clementiam non adulatus Mucius, tristior Porsennae salute quam sua laetior, urbi se cum aeternae gloriae cognomine Scaeuolae reddidit.

      3.7-24: u. fontes αρ. Münzer, RE, 16.416-23, Leone ad

      Tzetzem epp. 6 (p. 11.10-12) 3.5 similitudine ACLCG : similitudinem AL | iunctam AL : coniunctam G, fort, recte || 8 Porsenna α (Porsennam Land.) : Porsina PAC : Porsena P° || 9 diutino α : diuturno PAC \ aegre ACG : aegrae A : egrae Lc || 11 occidere est AL : est occidere G, fort, recte || 12 nec ACG : ne AL || 15 caede α : caede Kempf || 19 sui LCG (ultionem bis, ut uid., L) : sui fere Ac : om. dett. : sui uel sui Halm : sui Foertsch (1870) : simul Damsté

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      181

      25

      Pompei etiam probabilis uirtus, qui, dum legationis 2 officio fungitur, a rege Gentío interceptus, cum senatus Consilia prodere iuberetur, ardenti lucernae admotum digitum cremandum praebuit, eaque patientia regi simul et desperationem tormentis quicquam ex se 30 cognoscendi incussit et expetendae populi Romani amicitiae magnam cupiditatem ingenerauit. A c ne plura huiusce generis exempla domi scrutando saepius ad ciuilium bellorum detestandam memoriam progredì cogar, duobus Romanis exemplis contentus, 35 quae ut clarissimarum familiarum commendationem ita nullum publicum m a e r o r e m continent, externa subnectam. Vetusto Macedoniae m o r e regi A l e x a n d r o nobilissi- ext. 1 mi pueri praesto erant sacrificanti, e quibus unus turi40 bulo arrepto ante ipsum adstitit. in cuius bracchium carbo ardens delapsus est. quo etsi ita urebatur ut adusti corporis eius odor ad circumstantium nares perueniret, tarnen et dolorem silentio pressit et bracchium immobile tenuit, ne sacrificium Alexandri aut con45 cusso turibulo impedirei aut edito gemitu + regio +

      2 5 - 3 1 : cf. Liu. 44.27.11, App. Mac. 18.1, III. 9.25, Plut. Pauli. 13.2, IG 9.2.258 26 rege hic P, post Gentío Ac : o m. α || 30 incussit Ac : excussit AUG : excusit L : iniecit Ρ || 32 ac α : fort, at || 36 maerorem Ac : memoriam LG || 39 e α : ex Ρ || 40 arrepto α : accepto Ρ | adstitit AL : astitit ACG : constitit Ρ \ brachium Ρ : brachio α || 43 silentio ACLCG : silentium AL || 45 + regio + α : regias aures Ac : re

    • gio Foertsch (1864) : aut edito gemitu impediret aut concusso turribulo regem Blaum : regio Damsté

      182

      VALERI MAXIMI

      3.3.ext.l-3.ext.3

      aspergerei, rex, quo patientia pueri magis delectatus est, hoc certius perseuerantiae experimentum sumere uoluit: consulto enim sacrificami diutius, nec hac re eum proposito reppulit. si huic miraculo Dareus inseruisset oculos, scisset eius stirpis milites uinci non pos- 50 se cuius infirmam aetatem tanto robore praeditam animaduertisset. Est et illa uehemens et constans animi militia, litteris pollens, uenerabilium doctrinae sacrorum antistes, philosophia. quae ubi pectore recepta est, omni inho- 55 nesto atque inutili adfectu dispulso, totum solidae uirtutis munimento confirmât, potentiusque metu facit ac dolore. 2 Incipiam autem a Zenone Eleate. qui cum esset in dispicienda rerum natura maximae prudentiae inque 60 excitandis ad uigorem iuuenum animis promptissimus, praeceptorum fidem exemplo uirtutis suae publicauit: patriam enim egressus, in qua frui secura liberiate po-

      59-89: u. fontes αρ. Diels—Kranz, Tuse. 2.52, nat. deor. 3.82

      1.247-51;

      adde Cie.

      46 quo Torr. : quoque α || 47 est AL : est et Ac : ex G ||

      49 rep(-pp- Lc)ulit α : depulit PAC | Dareus AL : Darius G, fort, recte || 50 uinci LCG : uici AL || 55 omni dett. : homini α : hominem Ac || 56 totum Gertz • totum in α : totum id C.F.W. Müller (NJPhP 1890, 716 adn. 2) | solidae α : solido Gertz ||

      57 munimento ACG : monimento AL || 59 a ACLC : om. α | Zenone Ac : Zenonem α || 61 promptissimus ACG : promptissimum, ut uid., L : promptissimis ALC || 62 publicauit α : publicauit Kempf

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      183

      terat, Agrigentum miserabili seruitute obrutum petiit, 65 tanta fiducia ingenii ac morum suorum fretus ut sperauerit et tyranno et Phalari uaesanae mentis feritatem a se deripi posse, postquam deinde apud ilium plus consuetudinem dominationis quam consilii salubritatem ualere animaduertit, nobilissimos eius ciuita70 tis adulescentes cupiditate liberandae patriae infiammami. cuius rei cum indicium ad tyrannum manasset, conuocato in forum populo torquere eum uario cruciatus genere coepit, subinde quaerens quosnam consilii participes haberet. at ille neque eorum quemquam 75 nominauit et proximum quemque ac fidissimum tyranno suspectum reddidit, increpitansque Agrigentinis ignauiam ac timiditatem effecit ut subito mentis impulsu concitati Phalarim lapidibus prosternerent. senis ergo unius eculeo impositi non supplex uox nec misera80 bilis eiulatus, sed fortis cohortatio totius urbis animum fortunamque mutauit. Eiusdem nominis philosophus, cum a Nearcho ty- 3 ranno, de cuius nece consilium inierat, torqueretur supplicii pariter atque indicandorum gratia consci85 orum, doloris uictor sed ultionis cupidus, esse dixit quod secreto audire eum admodum expediret, laxatoque eculeo, postquam insidiis opportunum animaduer-

      64 petiit dett. : petit α || 65 tanta . . . suorum fretus α : tantu . . . suorum fretus Kempf (1886) : tanta . . . suorum Böhme || 74 quemquam G : quempiam Ac : quemq (reliquis abscisis) Lc : om. AL || 82 a PAC G : om. L \ Nearcho PAC : de Archo L : Dearco G || 86-87 laxatoque α : laxatusque PAC(-V- sed ' eras.)

      184

      VALERI MAXIMI

      3.3.ext.3-3.ext.7

      tit, aurem eius morsu corripuit, nec ante dimisit quam et ipse uita et ille parte corporis priuaretur. 4 Talis patientiae aemulus Anaxarchus, cum a tyranno Cypriorum Nicocreonte torqueretur, nec ulla ui inhib e n posset quo minus eum amarissimorum maledictorum uerberibus inuicem ipse torqueret, ad ultimum amputationem linguae minitanti 'non erit' inquit, 'effeminate adulescens, haec quoque pars corporis mei tuae dicionis', protinusque dentibus abscisam et commanducatam linguam in os eius ira patens exspuit. multorum aures illa lingua et in primis Alexandri regis admiratione sui attonitas habuerat, dum terrae condicionem, habitum maris, siderum motus, totius denique mundi naturam prudentissime et facundissime expromit. paene tarnen occidit gloriosius quam uiguit, quia tam forti fine inlustrem professionis actum comprobauit, Anaxarchique + non uitam modo deseruit +, sed mortem reddidit clariorem.

      90

      95

      100

      105

      90-105: Plin. nat. 7.87, Plut. Alex. 8.5, 28.5, 52.7, D L. 9.59; cf. Cie. Tuse. 2.52, nat. deor. 3.82, Ou. Ib. 571-2, anth. Pal. 7.133, Ph. 6.31, Plut. mor. 449E, 505D, 1126D, D.h. 9.26, Tert. apol. 50.9, Clem. ström. 4.56.1, Amm. 14.9.6, Suda s.u. Ζήνων Έλεάτης

      88 corripuit α : arripuit Ρ || 92 posset ACG : possit AL || 104 + non ... deseruit + α : non uitam modo non deseruit uel uitam modo non deseruit dett. : non uitam deseruit Perizonius : non uitam modo deseruit Torr. : uitam non deseruit Madvig : non uitam modo decoruit Foertsch (1864) : non uitae modo deseruit Blaum : non uitam modo ceteram sed Novák (1884) : non uitam modo adseruit uel non uitae modo deseruit Gertz (Κ) : non uitam modo demeruit Heraeus (1900) : non uitam modo deseruit Damsté

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      185

      In Theodoto quoque uiro grauissimo Hieronymus 5 tyrannus tortorum manus frustra fatigauit: rupit enim uerbera, fidiculas laxauit, soluit eculeum, lamminas exstinxit prius quam efficere potuit ut tyrannicidii conilo scios indicaret. quin etiam satellitem, in quo totius dominationis summa quasi quodam cardine uersabatur, falsa criminatione inquinando fidum lateri eius custodem eripuit, beneficioque patientiae non solum quae occulta fuerunt texit, sed etiam tormenta sua ultus est. 115 quibus Hieronymus, dum inimicum cupide lacerai, amicum temere perdidit. Apud Indos uero patientiae meditatio tam obstinate 6 usurpari creditur ut sint qui omne uitae tempus nudi exigant, modo Caucasi montis gelido rigore corpora 120 sua durantes, modo flammis sine ullo gemitu obicientes. atque his haud parua gloria contemptu doloris adquiritur titulusque sapientiae datur. Haec e pectoribus altis et eruditis orta sunt, illud 7 tamen non minus admirabile seruilis animus cepit. ser125 uus barbarus Hasdrubalem, quod dominum suum occidisset grauiter ferens, subito adgressus interemit,

      106-116: Liu. 24.5.10-14 || 117-122: Cie. Tuse. 2.40, 5.77, Plin. nat. 7.22, Lucían. 55.25, 56.7 || 123-129: Diod. 25.12, Liu. 21.2.6, Sil. 1.151-81, App. Hisp. 8.28-9, Hann. 2.5, lust. 44.2.4, 5.5; cf. Pol. 2.36.1

      108 fidiculas G : fidicula AL || 111 quodam α : quodam Kempf II117 Indos G : Hindos AL || 119 gelido LG : gladio A : glaciali Ac || 121 his (fort, iis) ... parua Ac : his parua aut (haut Lc) L : ras.paruaras. G || 124 cepit ALGC : coepit G : cepit Halm

      186

      VALERI MAXIMI

      3.3.ext.7-4.2

      cumque comprehensus omni modo cruciaretur, laetitiam tarnen, quam ex uindicta ceperat, in ore constantissime retinuit. Non ergo fastidioso aditu uirtus: excitata uiuida in- 130 genia ad se penetrare patitur, neque haustum sui cum aliquo personarum discrimine largum malignumue praebet, sed omnibus aequaliter expósita quid cupiditatis potius quam quid dignitatis attuleris aestimat, inque captu bonorum suorum tibi ipsi pondus exami- 135 nandum relinquit, ut quantum subire animo sustinueris, tantum tecum auferas. quo euenit ut et humili loco nati ad summam dignitatem consurgant et generosissimarum imaginum fetus in aliquod reuoluti dedecus acceptam a maioribus lucem in tenebras con- 140 uertant. quae quidem planiora suis exemplis redduntur; ac prius de iis ordiar quorum in meliorem statum facta mutatio splendidam relatu praebet materiam.

      127 comprehensus G : conpressus AL : conprensus Lc || 128 ceperat ACGC : coeperat AG : caeperat L || 130 uirtus: excitata (sic distinxit Lipsius : uirtus excitata, ed. Med. 1480 : fort, uirtus excitata:) uiuida ingenia α : sic, sed ingenia uiuida dett., ingenia uiuida Lipsius, uiuida ingenia Vorst : aut excitata aut uiuida del. Tollius : uirtus excitata inuidia ingenia Kapp : uirtus excitata ui ( ui Kenipf) uila ingenia Schulze (Phil. 1878, 572) : uirtus efferata ruilia ingenia Wensky : uirtus: excitata uirilia Damsté || 1 3 3 - 1 3 4 cupiditatis A°LCGC : cupiditati α || 1 3 5 - 1 3 6 examinandum G : exanimandum AL || 137 euenit ACG : uenit AL || 139 reuoluti α : deuoluti Ac || 1 4 1 - 1 4 2 redduntur α : reddentur dett. Il 143 relatu α : relatu Perizonius

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      187

      D E HVMILI LOCO NATIS QVI CLARI EVASERVNT

      4

      Incunabula Tulli Hostili agreste tugurium cepit; eius- 1 d e m adulescentia in p e c o r e p a s c e n d o fuit occupata; ualidior aetas imperium R o m a n u m rexit et duplicauit; senectus excellentissimis decorata in altissimo 5 maiestatis fastigio fulsit. Verum Tullus etsi m a g n u m admirabilis incrementi, 2 d o m e s t i c u m tamen e x e m p l u m est: Tarquinium autem ad R o m a n u m imperium o c c u p a n d u m fortuna in urb e m nostram aduexit, alienum q u o d + exactu +, alíelo niorem q u o d ortum Corintho, fastidiendum quod mercatore genitum, e r u b e s c e n d u m q u o d etiam exsule na-

      4.1-5: cf. Ael. u.h. 14.36 || 6-19: u. fontes αρ. Schachermeyr, RE, 4A.2370, Wissowa, RE, Supp. 1.340 4. tit. de . . . clari LG : de his qui humili loco nati clari A : qui ex humili loco Ρ | euaserunt A : euaserint LG Ρ || 1 cepit ACG : coepit AL || 4 < . . . > lac. ind. Kempf (1854) : ornamentis Ac, fort, recte : (decoribus pro decorata 1870) Foertsch (1864) : excellentiis smmis Damsté || 6 magnum Halm : magnus α : magni et dett. : magnus Walter (WS 1930,185) || 9 aduexit ALGC : uexit G \ + exactu + α : exactum dett. : Etruscum Perizonius : extranum (1864) uel ex natum (1870) Foertsch : exce

      tum Heller (1868) : del. quod exactu Blaum : ex coetu Gertz (Κ) : ex actu Kempf : ex actu H.J. Müller : ex Etru Shackleton Bailey : ex actu Watt (1986) : e Tusci Combés || 10 ortum ACG : artum AL \ Corintho dett. : Horintho AL : Chorintho G || 1 0 - 1 1 mercatore ACLC (mceratore (sic) Gz) : mercare AL II 11 exule ACLC : extuie α || 11-12 natum dett. : Demo(-a- dett.)rato natum α

      188

      VALERI MAXIMI

      3.4.2-4.5

      tum patre. ceterum tarn prosperum condicionis suae euentum industria sua pro inuidioso gloriosum reddidit: dilatauit enim fines, cultum deorum nouis sacerdotiis auxit, numerum senatus amplificauit, equestrem 15 ordinem uberiorem reliquit, quaeque laudum eius consummatio est, praeclaris uirtutibus effecit ne haec ciuitas paenitentiam ageret quod regem a finitimis potius mutuata esset quam de suis legisset. 3

      In Tullio uero fortuna praecipue uires suas ostendit, 20 uernam huic urbi natum regem dando, cui quidem diutissime imperium obtinere, quater lustrum condere, ter triumphare contigit. ad summam autem unde processerit et quo peruenerit statuae ipsius titulus abunde testatur, seruili cognomine et regia appellatione per- 25 plexis. 4 Miro gradu Varrò quoque ad consulatum macellarla patris taberna conscendit. equidem fortuna parum duxit sordidissimae mercis capturis alito duodecim fasces

      2 0 - 2 6 : u. fontes αρ. Thomsen, King Servius Tullius, c. 1 || 2 7 - 3 7 : u. fontes αρ. MRR, 1.247 1 2 - 1 3 prosperum . . . euentum α : prospero . . . euentu Ac || 13 industria sua dett. : industriosum α | inuidioso G : indiuiso AL : inuiso ACLC || 14 nouis Ac : noui α || 1 4 - 1 5 sacerd o t e - v4)iis Ac : sacerdotii LG || 21 natum hic a : ante huic Lipsius II 2 2 - 2 3 condere ter Lc : conderetur AG : condere Ac II 23 autem dett. : aut ACLG : aud A || 24 et Foertsch (1864) : aut α | abunde AL : om. G || 27 macellarla α : ex (e Halm) macellarla dett. (de Ρ u. adn. ad loc.) || 28 conscendit α : escendit Novák (Κ) : ascendit Kempf \ equidem α : et quidem dett. || 29 alito G : salito AL : sallito Ac: solito U

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      189

      30 largiri, nisi etiam L. Aemilium Paullum dedisset collegam. atque ita se in eius sinum infudit ut cum apud Cannas culpa sua uires populi Romani exhausisset, Paullum, qui proelium committere noluerat, occidere pateretur, ilium in urbem incolumem reduceret. quin 35 etiam senatum gratias ei agentem, quod redire uoluisset, ante portas eduxit, extuditque ut grauissimae cladis auctori dictatura deferretur. Non paruus consulatus rubor M. Perperna, utpote 5 qui consul ante quam ciuis, sed in bello gerendo utili40 or aliquanto rei publicae Varrone imperator: regem enim Aristonicum cepit Crassianaeque stragis punitor exstitit, cum interim, cuius uita triumphauit, mors Papia lege damnata est: namque patrem illius, nihil ad se pertinentia ciuis Romani iura complexum Sabelli iudi45 ciò petitum redire in prístinas sedes coegerunt. ita M. Perpernae nomen adumbratum, falsus consulatus, cali-

      38-48: cf. fontes αρ. MRR,

      1.502-3

      32 exhausisset ACLCGC : exhausisse α || 33 qui ACG : quique AL : quoque qui Lc || 36 eduxit ACLCG : seduxit AL || 37 auctori AcG(sed -e scribere coepit) : auctore in L : (ut) in . . . auctorem Lc : auctori etiam dett. || 38 paruus AL : paruum G | rubor ACL : robor A : robur G | Perperna Torr. : Perpennae a : Perpenna dett. : Perpenna e Gertz (Κ) || 39 qui ACLCG : quam AL : del. Eberhard || 40 imperator Kellerbauer : imperatore α || 41 cepit AcG : coepit AL \ Crassianaeque Ac : Grassia neque L : Grassianaeque LCG : Crassianae Ρ

      190

      VALERI MAXIMI

      3.4.5-5.praef.

      ginis simile imperium, caducus triumphus aliena in urbe improbe peregrinatus est. 6 M. uero Porci Catonis incrementa publicis uotis expetenda fuerunt, qui nomen suum Tusculi ignobile Ro- 50 mae nobilissimum reddidit: ornata sunt enim ab eo litterarum Latinarum monumenta, adiuta disciplina militaris, aucta maiestas senatus, prorogata familia in qua maximum decus posterior ortus est Cato. . 1 Sed ut Romanis externa iungamus, Socrates, non so- 55 lum hominum consensu uerum etiam Apollinis oráculo sapientissimus iudicatus, Phaenarete matre obstetrice et Sophronisco patre marmorario genitus ad clarissimum gloriae lumen excessit. neque immerito: nam cum eruditissimorum uirorum ingenia in disputa- 60 tione caeca uagarentur, mensurasque solis ac lunae et ceterorum siderum loquacibus magis quam certis arguments explicare conarentur, totius etiam mundi habitum complecti auderent, primus ab his indoctis errori-

      49-54: u. fontes αρ. Geizer-Helm, RE, 22.108-65 || 55-68: Plat. Tht. 149A, Cie. Tuse. 5.10, ac. 1.15, D.L. 2.18, Suda s.u. Σωκράτης 4 7 - 4 8 aliena . . . est α : corruptum iud. Gertz (Κ) : aliena . . . peregrinantis Kempf : triumphus. aliena . . . peregrinatus est Heraeus (1900) : aliena . . . peregrinatus est uel aliena in urbe . . . est Novák (1903) : aliena . . . est Damsté : fort. aliena . . . est II 57 Phaenarete Kempf (1854) (Phaenaretem (habuit) P) : Phanarete ACLG : Phanaretem A | matre ACLCG : matrem L || 58 Sophronisco Gc : Sophonisco α (Sophoniscum (u.s.) Par.) Il 64 indoctis α : doctis Lipsius : indignis Foertsch (1870)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      191

      65 bus abductum animum suum intima condicionis humanae et in secessu pectoris repositos adfectus scrutari coegit. + si uirtus per se ipsa aestimetur +, uitae magister optimus. Quem patrem Euripides aut quam matrem Demo- 2 70 sthenes habuerit ipsorum quoque saeculo ignotum fuit, alterius autem matrem holera, alterius patrem cultellos uenditasse omnium paene doctorum litterae loquuntur. sed quid aut illius tragica aut huius oratoria ui clarius? QVI A PARENTIBVS CLARIS DEGENERAVERVNT

      5

      Sequitur duplicis promissi pars adopertis inlustrium ui- praef. rorum imaginibus reddenda, quoniam quidem sunt referendi qui ab earum splendore degenerauerunt, tae-

      69-74: Ar. Ach. 478, ran. 840, thesm. 387, 456, schol. Ar. eq. 19, Dem. 27.4, Aeschin. 2.94, 3.171, Plut. Dem. 4.1-2, Iuu. 10.130-2, Gell. 15.20.1, uit. Eur. 1.3, Suda. s.u. Ευριπίδης 65 intima dett. : in intima α : ui intima Gertz (Κ) || 66 secessu LG : secessum A : recessu Kempf || 67 + si . . . aestimetur + α (; si . . . ed. Arg. : , si . . . Halm) : fort. - si . . . aestimatur - || 69 patrem . . . matrem Bergk : matrem . . . patrem α || 71-72 alterius autem . . . cultellos dett. : alterius autem matrem cultellos α : Euripidis mater holera uendebat, Demosthenis pater cultellos uenditabat Ρ : alteterius (sic) enim patrem holera alterius autem patrem cultellos Ac 5. tit. qui . . . degenerauerunt AL : sic, sed degenerauerint G : qui sibi licentius quam mos patrius permiserat indulserunt (cf. p. 195 tit. adn.) Ρ || 1 - 2 uirorum LCG : uiuorum AL(ut uid.) II 3 qui ACL°G

      192

      VALERI MAXIMI

      3.5.praef.-5.3

      terrimis ignauiae ac nequitiae sordibus imbuta nobilia portenta. 1 Quid enim monstre» similius quam superioris Africani filius Scipio, qui in tanta domestica gloria ortus a paruolo admodum regis Antiochi praesidio capi sustinuit, cum ei uoluntaria morte absumi satius fuerit quam inter duo fulgentissima cognomina patris et patrui, altero oppressa Africa iam parto, altero maiore ex parte reciperata Asia surgere incipiente, manus uinciendas hosti tradere eiusque beneficio precarium spiritum obtinere, de quo mox L. Scipio speciosissimum deorum hominumque oculis subiecturus erat triumphum. Idem praeturae petitor candidam togam adeo turpitudinis maculis obsolefactam in campum detulit ut nisi gratia Cicerei, qui patris eius scriba fuerat, adiutus esset, honorem a populo impetraturus non uideretur. quamquam quid interfuit utrum repulsam an sic adeptam praeturam domum referret? quam cum propinqui ab eo pollui animaduerterent, id egerunt ne aut sellam ponere aut ius dicere auderet, insuperque e manu eius anulum, in quo caput Africani sculptum erat, de-

      5.6-16: cf. testimonia ad 2.10.2 || 17-27: cf. 4.5.3, M RR, 1.406 adn. 2 9 absumi ACLCG : adsumi AL || 11 altero (oppressa) dell. : altero maiori α | maiore AL : maiori G || 12 recuperata ACLCG : recuperati AL || 18 obsolefactam LG : obsoletam PAC II 19 eius α : ei Stangl (1526)

      5

      10

      15

      20

      25

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      193

      traxerunt. di boni, quas tenebras e quo fulmine nasci passi estis! Age, Q. Fabi Maximi Allobrogici et ciuis et impera- 2 toris clarissimi filius Q. Fabius Maximus quam perdi30 tam luxuria uitam egit! cuius ut cetera flagitia oblitterentur, tamen abunde ilio dedecore mores nudari possunt, quod ei Q. Pompeius praetor urbanus paternis bonis interdixit, neque in tanta ciuitate qui illud decretum reprehenderet inuentus est: dolenter enim 35 homines ferebant pecuniam, quae Fabiae gentis splendori seruire debebat, flagitiis disici, ergo quem nimia patris indulgentia heredem reliquerat, publica seueritas exheredauit. Possedit fauorem plebis Clodius Pulcher, adhaerens- 3 40 que Fuluianae stolae pugio militare decus muliebri imperio subiectum habuit. quorum filius Pulcher, praeterquam quod eneruem et frigidam iuuentam egit, perdito etiam amore uolgatissimae meretricis infamis fuit, mortisque erubescendo genere consumptus est: 45 auide enim abdomine deuorato foedae ac sordidae intemperantiae spiritum reddidit.

      2 8 - 3 8 : Cie. Tuse. 1.81 || 3 9 - 4 6 : de Fuluia u. fontes αρ. Münzer, RE, 7.281-4, de Clodio filio u. Cie. Ait. 14.13A.2, 13B.4, ILS 882 26 fulmine α : lumine Cornelissen || 28 Allobrogici dett. : Allobrogi α : Allobrogis PAC || 40 Fuluianae dett. : Fulbianae α I militare . . . muliebri α : militari . . . muliebre Wensky (1884)

      194

      VALERI MAXIMI

      3.5.4-6.1

      Nam Q. quidem Hortensi, qui in máximo et ingenuorum ciuium et amplissimorum prouentu summum auctoritatis atque eloquentiae gradum obtinuit, nepos Hortensius Corbio omnibus scortis ab- 50 iectiorem et obsceniorem uitam exegit, ad ultimumque lingua eius tam libidini cunctorum inter lupanaria prostitit quam aui pro salute ciuium in foro excubuerat. ó.praef. Animaduerto in quam periculosum iter processerim; itaque me ipse reuocabo, ne si reliqua eiusdem gene- 55 ris naufragia consectari perseuerauero, aliqua inutili relatione implicer. referam igitur pedem, deformesque umbras in imo gurgite turpitudinis suae iacere patiar: satius est enim narrare qui inlustres uiri in cultu ceteroque uitae ritu aliqua ex parte nouando sibi indulse- 60 rint. 4

      4 7 - 5 3 : de nepotibus Hortensi u. Corbier, MEFRA 655-701, Briscoe, ZPE 95, 249-50, Eck, ibid., 251-60

      1991,

      47 nam Q. G : iam (nam A) Q. {in ras. multo maioré) Ac : namq L || 4 7 - 4 8 ingenuorum α : ingeniorum Lipsius : ingenoorum Torr. : ingeniorum Shackleton Bailey || 48 ciuium et α : et ciuium Lipsius | Halm : om. α || 4 8 - 4 9 prouentu LCG : prouentum AL : lectio Ac incerta || 52 cunctorum α : cunnorum Gertz ( Κ ) || 53 aui AL : auide G 6.56 inutili α : futili Kempf

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      195

      QVI EX INLVSTRIB VS VIRIS IN V E S T E A VT C E T E R O CVLTV L I C E N T I V S SIBI QVAM MOS PATRIVS P E R M I T T E B A T I N D V L S E R V N T

      P. Scipio, cum in Sicilia exercitum augendo traiciendo- 1 que in Africam opportunum quaerendo gradum Carthaginis ruinam animo uolueret, inter Consilia ac molitiones tantae rei operam gymnasio dédit, pallioque et 5 crepidis usus, nec hac re segniores Punicis exercitibus manus intulit, sed nescio an ideo alacriores, quia uegeta et strenua ingenia, quo plus recessus sumunt, hoc uehementiores impetus edunt. crediderim etiam fauorem eum sociorum uberiorem se adepturum existi10 masse, si ritum eorum et sollemnes exercitationes comprobasset. ad quas tarnen ueniebat, cum multum ac diutius fatigasset umeros et cetera membra militari agitatione firmitatem suam probare coegisset, consistebatque in his labor eius, in illis remissio laboris.

      6.1-14: Liu. 29.19.11-12, Tac. arm. 2.59.1, Plut. Cat. mai.

      3.5-6 tit. qui . . . indulserunt AG : sic, sed certo (corr: Lc) ... mors (ut uid. ; corr. Lc) ... indulserunt permittebat L; de Ρ u. p. 191 tit. adn. || 1 exercitum hie PAC : exercitu post traiciendoque dett. : agmen hic Damsté : fort, exercitu hie : om. a || 1 - 2 traiciendoque in dett. : traiciendoque AG : traiciendiqi (sic) U II 5 usus α : usus est dett. \ re ACLCG || 7 recessus dett. : recessui α || 9 se AL : om. G || 10 ritum G : uitum L : uitam ACU : uictum dett. || 12 diutius G : dium Ac : diu muum L : diu militum Lc : diu in amoum ctractatione uersatus> Kempf : diu mimum . . . umeros Thormeyer || 12-13 et . . . firmitatem α : et . . . membra . . . firmitatem Kempf : et . . . firmitatem Gertz

      196 2

      3 4

      5

      6

      VALERI MAXIMI

      3.6.2-7.1

      L. uero Scipionis statuam chlamydatam et crepidatam in Capitolio cernimus. quo habitu uidelicet, quia aliquando usus erat, effigiem suam formatam poni uoluit. L. quoque Sulla, cum imperator esset, chlamydato sibi et crepidato Neapoli ambulare deforme non duxit. C. autem Duilius, qui primus naualem triumphum ex Poenis rettulit, quotienscumque publice epulatus erat, ad funalem cereum praeeunte tibicine et fidicine a cena domum reuerti solitus est, insignem bellicae rei successum nocturna celebratione testando. Nam Papirius quidem Maso, cum bene gesta re publica triumphum a senatu non impetrauisset, in Albano monte triumphandi et ipse initium fecit et ceteris postea exemplum praebuit, proque laurea corona, cum alicui spectaculo interesset, myrtea usus est. lam C. Mari paene insolens factum: nam post Iugurthinum Cimbricumque et Teutonicum triumphum cantharo semper potauit, quod Liber pater Indicum ex Asia deducens triumphum hoc usus poculi genere

      1 5 - 2 « : Cie. Rab. Post. 27 || 2 1 - 2 5 : u. fontes αρ. MRR, 1.205-, adde uir. ili 38 || 2 6 - 3 0 : Piso fr. 31 Ρ, Paul Fest. p. 131 L, 1.1. 13.1.79 || 3 1 - 3 6 : Plin. nat. 33.150, Plut. mor. 461E 21 Duilius scripsi (sic Halm αρ. Ρ) : Duellius α Pc : Dulius Ρ II 22 quoties(-ns- / l ' L ' jcumque α : quotiens Ρ | publice Ρ (cf. uir. ill) : om. a | epulatus Perizonius : epulaturus α || 23 praeeunte α : praecinente P, fort, recte || 26 nam LG : M. PAC : nam M. Halm | Maso scripsi : Masso α : om. Ρ || 27 im(n)petrauisset α : inpetrasset Ρ || 29 proque ACLGC : pro quae AG || 33 cantharo α : in cantharo Ρ

      15

      20

      25

      30

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      197

      35 ferebatur, ut inter ipsum haustum uini uictoriae eius suas uictorias compararet. M. autem Cato praetor M. Scauri ceterorumque 7 reorum iudicia nulla indutus tunica sed tantummodo praetexta amictus egit. 40 Sed haec atque his similia uirtutis aliquid sibi in 7.praef. consuetudine nouanda licentiae sumentis indicia sunt: illis autem, quae deinceps subnectam, quantam sui fiduciam habere soleat cognoscitur.

      DE FIDVCIA SVI

      P. et Cn. Scipionibus in Hispania cum maiore par- 1 te exercitus acie Punica oppressis, omnibusque prouinciae eius nationibus Carthaginiensium amicitiam secutis, nullo ducum nostrorum illuc ad corrigendam 5 rem proficisci audente, P. Scipio quartum et uicesimum agens annum iturum se pollicitus est. qua quidem fiducia populo Romano salutis ac uictoriae spem dedit.

      37-39: Asc. p. 29C 7.1-8: u. fontes αρ. MRR, 1.274, 280

      35 ut ACLCG : om. AL | inter AL : per G

      7.42 quantam Ac : quantum LG : fort, quantum ... fiduciae II 43 cognoscitur LG : cognoscetur Ac, fort, recte tit. de fiducia sui PAc(in spat.) : om. LG-, cf. u. 228 adn. ||

      5 P. PAC : om. LG

      198

      VALERI MAXIMI

      3.7.1a-7.1d

      la

      Eademque in ipsa Hispania usus est: nam cum oppidum Bariam circumsederet, tribunal suum adeuntes in aedem, quae intra moenia hostium erat, uadimonia in posterum diem facere iussit, continuoque urbe potitus et tempore et loco quo praedixerat sella posita ius eis dixit, nihil hac fiducia generosius, nihil praedictione uerius, nihil celeritate efficacius, nihil etiam dignitate dignius. lb Nec minus animosus minusue prosperus illius in Africam transitus, in quam ex Sicilia exercitum senatu uetante transduxit, quia nisi plus in ea re suo quam patrum conscriptorum Consilio credidisset, secundi Punici belli finis inuentus non esset. le Cui facto par illa fiducia, quod, postquam Africam attigit, speculatores Hannibalis in castris deprehensos et ad se perductos nec supplicio adfecit nec de consiliis ac uiribus Poenorum percontatus est, sed circa omnes manípulos diligentissime ducendos curauit, interrogatosque an satis ea considérassent quae speculari iussi erant, prandio dato ipsis iumentisque eorum, in-

      9 - 1 6 : Plut. mor. 196B, Gell. 6.1.8-11 || 17-21: cf. fontes αρ. MRR, 1.301 || 2 2 - 3 0 : Pol. 15.5.4-7, Liu. 30.29.2-3, App. Lib. 39.162, Polyaen. 8.16.8 10 Bariam scripsi : Badiam αΡ : uaidam uel Batiam uel Baulam Torr. ; cf. Hübner, RE, 3.16 | circumsederet ALCG : circumsedere L : circumsideret Ac : obsideret Ρ II 11 uadimonia AG : uadimoniam L : uadimonium Ac || 18 senatu ACG : senatum L || 2 0 - 2 1 Punici belli UG : Puni bellici A : Punici bellici LAC || 22 illa α : illu Gertz (Κ) || 25 percontatus G Land. : percunctatus AL

      10

      15

      20

      25

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      199

      columes dimisit. quo tarn pleno fiduciae spiritu prius 30 ánimos hostium quam arma contudit.

      Verum ut ad domestica eius eximiae fiduciae acta Id ueniamus, cum a L. Scipione ex Antiochensi pecunia sestertii quadragiens ratio in curia reposceretur, prolatum ab eo librum, quo acceptae et expensae summae 35 continebantur, refellique inimicorum accusatio poterai, discerpsit, indignatus de ea re dubitari quae sub ipso legato administrata fuerat. quin etiam in hunc modum egit: 'non reddo, patres conscripti, aerario uestro sestertii quadragiens rationem, alieni imperii mi40 nister, quod meo ductu meisque auspiciis bis miliens sestertio uberius feci: ñeque enim hue puto malignitatis uentum ut de mea innocentia quaerendum sit: nam cum Africam totam potestati uestrae subiecerim, nihil ex ea quod meum diceretur praeter cognomen rettuli. 45 non me igitur Punicae, non fratrem meum Asiaticae gazae auarum reddiderunt, sed uterque nostrum inuidia magis quam pecunia locupletior est.' tam constantem defensionem Scipionis uniuersus senatus comprobauit, sicut illud factum quod cum ad necessarium rei 50 publicae usum pecuniam ex aerario promi opus esset,

      31-73: u. testimonia ad Liu. 38.50.4-60 31 domestica ACLCG : domesticam AL || 33 sestertii dett. : sestertium α || 33-34 prolatum . . . librum α : prolato . . . libro ACGC II 36 discerpsit dett. : discessit α || 40 ductu meisque ACG : doctum eisque AL : doctu meisque Lc | milies ACLCG : milites A : milie L || 41 hue puto dett. : hue puto eo α : adhuc puto eo Ac : hic puto eo Foertsch (1864) : hue puto esse Halm : hue puto indignitatis (uentum) Damsté || 46 auarum ACLCG : aurum AL

      200

      VALERI MAXIMI

      3.7.1d-7.3

      idque quaestores, quia lex obstare uideretur, aperire non auderent, priuatus claues poposcit, patefactoque aerario legem utilitati cedere coegit. quam quidem ei fiduciam conscientia ilia dedit qua meminerat omnes leges a se esse seruatas. le Non fatigabor eiusdem facta identidem referendo, quoniam ne ille quidem in consimili genere uirtutes edendo fatigatus est. diem illi ad populum M. Naeuius tribunus plebis aut, ut quidam memorant, duo Petillii dixerant. quo ingenti frequentia in forum deductus rostra conscendit, capitique suo corona triumphali imposita 'hoc ego' inquit, 'Quirites, die Carthaginem magna spirantem leges nostras accipere iussi: proinde aequum est uos mecum ire in Capitolium supplicatum.' speciosissimam deinde eius uocem aeque clarus euentus secutus est, si quidem et senatum totum et uniuersum equestrem ordinem et cunctam plebem Iouis Optimi Maximi puluinaria petens comitem habuit. restabat ut tribunus apud populum sine populo ageret, desertusque in foro cum magno calumniae suae ludibrio solus moraretur. cuius deuitandi ruboris causa in

      54 qua Perizonius : quia α || 57 uirtutes Ac (om. quoniam . . . edendo A) : uirtutis LG || 58 edendo ACLC : sedendo L : sudando G || 59 ut G : om. AL | quidam ACG : quid ad L | Petillii scripsi : Petilii AUG || 60 deductus A'UG : deducturus AL II 61 corona ACLCG : coronas AL || 6 2 - 6 3 magna ACG : magnam AL || 63 spirantem G : sperantem AL || 64 aequum A°G : aecum AL || 66 secutus G7 : om. a || 6 9 - 7 0 ageret desertusque ACLCG : agere dedertusque AL || 71 deuitandi ruboris ACLCG : diuitandi roboris AL

      55

      60

      65

      70

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      75

      80

      85

      90

      201

      Capitolium processit, deque accusatore Scipionis uenerator factus est. Auiti spiritus egregius successor Scipio Aemilianus, 2 cum urbem praeualidam obsideret, suadentibus quibusdam ut circa moenia eius ferreos múrices spargerei, omniaque uada plumbatis tabulis consterneret habentibus clauorum cacumina, ne subita eruptione hostes in praesidia nostra impetum facere possent, respondit non esse eiusdem et capere aliquos uelle et timere. In quamcumque memorabilium partem exemplo- 3 rum conuertor, uelim nolimue, in cognomine Scipionum haeream necesse est: qui enim licet hoc loci Nasicam praeterire, fidentis animi dictique clarissimum auctorem? annonae caritate increbrescente C. Curiatius tribunus plebis productos in contionem cónsules compellebat ut de frumento emendo adque id negotium explicandum mittendis legatis in curia referrent. cuius instituti minime utilis interpellandi gratia Nasica contrariam actionem ordiri coepit. obstrepente deinde plebe 'tacete, quaeso, Quirites', inquit: 'plus ego enim

      74-81: Plut. mor. 2 0 0 A - B || 82-96: Liu. per. 55 72 accusatore ACLCG : acc(-c- L)usatores AL || 78 cacumina α : acumina dett. || 80 uelle et ACL°G : uellet A || 83 conuertor Ac : conuerti L : conuertar G : cor uerto A° : me conuerto dett. : me conuerti Kempf || 85 dictique a : dicti Gertz, fort, recte || 86 increbrescente α : increscente Ρ || 88 emendo α : coemendo Halm (iuberet coemi Ρ) | adque Ac : atque α : atque Novák (1896), fort, recte || 89 curia dett. : curiam α : Suriam Perizonius || 92 tacete ACG : tacite AL | plus ego enim α : melius enim ego (enim ego etiam Ac) Ρ

      202

      VALERI MAXIMI

      3.7.3-7.8

      quam uos quid rei publicae expediat intellego.' qua uoce audita omnes pieno uenerationis silentio maiorem auctoritatis eius quam suorum alimentorum respectum egerunt. 4 Liui quoque Salinatoris aeternae memoriae tradendus animus, qui cum Hasdrubalem exercitumque Poenorum in Vmbria delesset et ei diceretur Gallos ac Ligures ex ade sine ducibus et signis sparsos ac palantes parua manu opprimi posse, respondit in hoc, eis oportere parci, ne hostibus tantae cladis domestici nuntii deessent. 5 Bellica haec praesentia animi, togata illa, sed non minus laudabilis, quam L. Furius Philus consul in senatu exhibuit: Q. enim Metellum Quintumque Pompeium consulares uiros, uehementes inimicos suos, cupidam sibi profectionem in prouinciam Hispaniam, quam sortitus erat, identidem exprobrantes, legatos secum illuc ire coegit: fiduciam non solum fortem sed paene etiam temerariam, quae duobus acerrimis odiis latera sua cingere ausa est, usumque ministerii uix tutum in amicis e sinu inimicorum petere sustinuit! 6 Cuius factum si cui placet, necesse est L. etiam Crassi, qui apud maiores eloquentia clarissimus fuit,

      95

      97-103: Liu. 27.49.8-9 || 104-113: Dio fr. 82 || 114-124: cf. Cie. inu. 2.111, Pis. 62, Ase. p. 5 C; u. etiam testimonia ad

      6.5.6 101 in LG : om. A || 104 praesentia a : praesantia Gertz (Κ) \ non Ac G : om. AL || 105 L. scripsi : P. a; fort,

      errauit Val.·, u. MRR, 1.488 adn. 1 || 105-106 senatu G :

      se(-a- L)natum ALC || 113 amicis e ACG : amicisse L : amicis se Lc II 115 Crassi dett. : classi AL : classii G

      100

      105

      110

      115

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      203

      propositum non displiceat: nam cum ex consulatu p r o uinciam Galliam obtineret, atque in earn C. Carbo, cuius patrem damnauerat, ad speculanda acta sua uenisset, non solum eum inde non summouit, sed insu120 per locum ei in tribunali adsignauit nec ulla de re nisi eo in consilium adhibito cognouit. itaque acer et uehemens Carbo nihil aliud Gallica peregrinatione consecutus est quam ut animaduerteret sontem patrem suum ab integerrimo uiro in exsilium missum. 125 Cato uero superior, saepenumero ab inimicis ad 7 causae dictionem uocatus nec ullo unquam crimine conuictus, ad ultimum tantum fiduciae in sua innocentia reposuit ut ab iis in quaestionem publicam deductus Ti. Gracchum, a quo in administratione rei publi130 cae ad multum odium dissidebat, iudicem deposceret. qua quidem animi praestantia pertinaciam eorum insectandi se inhibuit. Eadem M. Scauri fortuna, aeque senectus longa ac 8 robusta, idem animus, qui cum pro rostris accusaretur 135 quod ab rege Mithridate ob rem publicam prodendam pecuniam accepisset, causam suam ita egit: 'est enim iniquum, Quirites, cum inter alios uixerim, apud alios me rationem uitae reddere; sed tamen audebo uos, quorum maior pars honoribus et actis meis interesse

      125-132: Liu. 39.40.8, Plin. nat. 7.100, Plut. Cat. mai. 15.4 || 133-145: Cie. αρ. Ase. pp. 21-2C, Ase. II. ce., Quint, inst.

      5.12.9, uir. ill. 72.11; cf. 8.1.abs.l0, MRR, 2.16-17 adn.6 116 consulatu LG : consule Ac (fort, consul A) || 131 pr(a)estantia α : praesentia Vorst || 136 enim α : uiem Pighius : enim Gertz : del. Kempf : nimi Damsté II 137 iniquum ACLCG : inicum AL

      204

      VALERI MAXIMI

      3.7.8-7.11.

      non potuit, interrogare: Varius Seuerus Sucronensis Aemilium Scaurum regia mercede corruptum Imperium populi Romani prodidisse ait, Aemilius Scaurus huic se adfinem esse culpae negat; utri creditis?' cuius admiratione populus commotus Varium ab illa dementissima actione pertinaci clamore depulit. 9 Contra M. Antonius ille disertus - non enim respuendo sed amplectendo causae dictionem quam innocens esset testatus est - , quaestor proficiscens in Asiam, Brundisium iam peruenerat; ubi litteris certior incesti se postulatum apud L. Cassium praetorem, cuius tribunal propter nimiam seueritatem scopulus reorum dicebatur, cum id uitare beneficio legis Memmiae liceret, quae eorum qui rei publicae causa abessent recipi nomina uetabat, in urbem tarnen recurrit. quo tarn pleno fiduciae bonae Consilio cum absolutionem celerem tum profectionem honestiorem consecutus est.

      146-157: u. fontes αρ. MRR, 1.537; cf. 6.8.1 140 Seuerus α : om. dett. | Sucronensis dett. (sie Quint.) : Vcronemsis A : Vcronenssis, ut uid., L : Veronensis G codd. uir. ill. : Mucronensis Ac : Veronensis Lc || 141-2 (A)emilium, -s α : M. Aemilium, -s Ac || 143 utri Ac : uti α | cuius α : Quirs uel ciues Eberhard : cuius dicti uel cuius defensionis dett. : cuius Blaum : cuius Kempf : cuius Damsté || 144 admiratione α : adueratione Wensky (1882) || 146-148 - non . . . est - sie distinxit Halm : . non . . . est. ed. Arg. || 149 certior α : certior factus dett. : ceptis Wensky (1884); cf. TLL, 3.922.54-6 || 154-155 quo tarn dett. : quae uota α : quo Ac

      140

      145

      150

      155

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      160

      165

      170

      175

      205

      Sunt et illa speciosa fiduciae publicae exempla: nam 10 cum eo bello quod aduersus Pyrrhum gerebatur Carthaginienses centum ac triginta nauium classem in praesidium Romanis Ostiam ultro misissent, senatui placuit legatos ad ducem eorum ire, qui dicerent populum Romanum bella suscipere solere quae suo milite gerere posset: proinde classem Carthaginem reducerent. Idem post aliquot annos, Cannensi clade exhaustis Romani imperii uiribus, supplementum in Hispaniam exercitu mittere ausus, fecit ne locus hostilium castrorum, tum maxime Capenam portam armis Hannibale pulsante, minoris ueniret quam si ilium Poeni non obtinerent. ita se gerere in aduersis rebus quid aliud est quam saeuientem fortunam in adiutorium sui pudore uictam conuertere? Magno spatio diuisus est a senatu ad poetam Acci- 11 um transitus. ceterum ut ab eo decentius ad externa transeamus, producatur in medium, is Iulio Caesari amplissimo ac florentissimo uiro in conlegium poetarum uenienti nunquam adsurrexit, non maiestatis eius immemor, sed quod in comparatione communium stu-

      158-165: lust. 18.2.1-3 || 166-173: Liu. 26.11.5-7, Fior. 1.22.47 158 speciosa ... publicae Perizonius : speciosae ... publica α II 159 quod ACLCG || 160 triginta α : uiginti lust. (sic etiam dett.) II 161 Ostiam G : Hostiam AL || 167 supplementum ACLCG : supplici mentum A : supplimentum L || 168 exercitu Kempf (1854) : exercitum AL : exercituum G : exercitui Ac : et in ... exercitum dett. | fecit α : fecit Stanger || 170 minoris α : minor iis Ac || 179 conparatione Ac : con(m)parationem α

      206

      VALERI MAXIMI

      3.7.11-7.ext.4

      diorum aliquanto se superiorem esse confiderei, qua- 180 propter insolentiae crimine caruit, quia ibi uoluminum non imaginum certamina exercebantur. . 1 Ne Euripides quidem Athenis adrogans uisus est, cum postulante populo ut ex tragoedia quandam sententiam tolleret, progressus in scaenam, dixit se ut 185 eum doceret, non ut ab eo disceret, fabulas componere solere, laudanda profecto fiducia est quae aestimationem sui certo pondere examinai, tantum sibi adrogans quantum a contemptu et insolentia distare satis est. itaque etiam quod Alcestidi tragico poetae re- 190 spondit probabile, apud quem cum quereretur quod eo triduo non ultra tres uersus máximo impenso labore deducere potuisset, atque is se centum perfacile scripsisse gloriaretur, 'sed hoc' inquit 'interest, quod tui in triduum tantum modo, mei uero in omne tempus suffi- 195 cient:' alterius enim fecundi cursus scripta intra primas memoriae metas corruerunt, alterius cunctante stilo elucubratum opus per omne aeui tempus plenis gloriae uelis feretur. 2 Adiciam scaenae eiusdem exemplum. Antigenidas 200 tibicen discípulo suo, magni profectus sed parum feliciter populo se adprobanti, cunctis audientibus dixit

      200-206: Cie. Brut. 187, Dio 9.115

      Chrys. 78.18, Symm.

      epp.

      183 Athenis a : Athenis Stanger || 184 populo dett. : ui populo α : ni populo Novák (Κ) || 190 Alcestidi α : Acestori Bergk; fort, errauit Val. || 191 quereretur AL : quaereretur G || 194 tui ACLCG : tu AL || 195 omne ACLCG : omni AL || 196 fe(-é- Α, -ç- G)cundi α : secundi Torr., err. typ., ut uid.) II 202 cunctis α : multis Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      207

      'mihi cane et Musis', quia uidelicet perfecta ars fortunae lenocinio defecta iusta fiducia non exuitur, quam205 que se seit laudem mereri, eam si ab aliis non impetrai, domestico tamen acceptam iudicio refert. Zeuxis autem, cum Helenam pinxisset, quid de eo 3 opere homines sensuri essent exspectandum non putauit, sed protinus hos uersus adiecit: 210 ού νέμεσις Τρώας και έυκνήμιδας 'Αχαιούς τοιηδ' άμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν. adeone dextrae suae multum pictor adrogauit ut ea tantum forma comprehensum crederei quantum 215 aut Leda caelesti partu edere aut Homerus diuino ingenio exprimere potuit? Phidias quoque Homeri uersibus egregio dicto adlu- 4 sit: simulacro enim louis Olympii perfecto, quo nul-

      207-216: cf. Plin. nat. 35.66 || 210-212: Horn. II. 3.156-7 || 217-227: Strabo 8 p. 354C, Macr. 5.13.23; cf. Cie. or. 8, Sen. contr. 10.5.8, Plin. nat. 34.49, Quint, inst. 12.10.9, Philost. VA 6.19 205 eam si LCG : eam si eam AL : tametsi eam Ac : etiamsi eam Halm : eam si iam Stangl (1237) || 207 Helenam ACL : Elenam G || 209 protinus Ac : protinus se ad LG : pinxisse se ad Wensky : protinus iados Rossbach : protinus se ad Krohn (JAW 1928, 88) : protinus ipse Watt II 210-212 textum Homeri primus recte scripsit Aid. : OTNEMECICIPnQCKAIETKNHNHMIAACAXAIOTCTOIHA(-A- £)ΩΦΙΓΤΝΛ(-Α- L)IKII10ATNXP0N0NAATEIA (om. L)TlAC(s.l. y4 c )XEIN,4L : sic, sed -PMQCKAIETΛΕΝΗΝ-, -ΑΛΤΕΙΑ- G || 214 forma Aid. : forma a || 215 partu edere Lc : par dae re A : partu dare G || 218 quo Ac : quod LG

      208

      VALERI MAXIMI

      3.7.ext.4-7.ext.6

      lum praestantius aut admirabilius humanae + fabricae + manus, interrogato ab amico quonam mentem suam dirigens uoltum Iouis propemodum ex ipso caelo petitum eboris liniamentis esset amplexus, illis se uersibus quasi magistro usum respondit: ή καί κυανέησιν ίπ όφρύσι νεΰσε Κρονίων άμβρόσιαι δ' άρα χαΐται έπερρώσαντο ανακτος κράτος άπ' άθανάτοιο, μέγαν δ' έλέλιξεν Όλυμπον. 5 Non patiuntur me tenerioribus exemplis diutius insistere fortissimi duces, si quidem Epaminondas, cum ei ciues irati sternendarum in oppido uiarum contumeliae causa curam mandarent - erat enim illud ministerium apud eos sordidissimum - , sine ulla cunctatione id recepit, daturumque se operam ut breui speciosissimum fieret adseuerauit. mirifica deinde procuratione abiectissimum negotium pro amplissimo ornamento expetendum Thebis reddidit.

      224-227: Horn. II. 1.528-30 || 228-236: Plut. mor. 811B 219 + fabricae + α : fabricatae sunt Ac : fabricatae manus sunt uel fecere uel fabricauere dett. : fabricarunt Novak (1903) : fabricae munus Dilthey (u. JAW 1898, 140) || 220 quonam ACLCGC : quodam AG : quidam, ut uid., L || 223 magistro usum dett. : magistrum usus α : magistris usum dett. || 224-227 textum Homeri primus recte scripsit Aid. : HKAIKTAENHCINEnOOPTCINETOEKPONEinNAMBIOTCIAAPAXAITAIΕΠΕΡΩΟΑΝΤΩΑΝΑΚΤΟ(:ΚΡΑΤΟΚΑΠ(-ΙΤ- L ) A 0 A N A TOIOMETANΑΙΛΕΝΞΕΝΟΛΤΝΙΤΟΝ α || 228 de fidutia sui ante exemplum 5 G : spat. rei. A; cf. p. 197 tit. adn. \ tenerioribus α : tenuioribus Aid., fort, recte || 234 mirifica . . . procuratione ACLCG : mirificam . . . procurationem AL || 236 Thebis a : Thebis Perizonius

      220

      225

      230

      235

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      209

      Hannibal uero, cum apud regem Prusiam exsularet 6 auctorque ei committendi proelii esset, atque is non idem sibi extis portendi diceret, 'ain tu?' inquit; 'uitu240 linae carunculae quam imperatori ueteri mauis credere?' si uerba numeres, breuiter et abscise, si sensum aestimes, copiose et ualenter: Hispanias enim direptas populo Romano, et Galliarum ac Liguriae uires in suam redactas potestatem, et nouo transitu Alpium iuga 245 patefacta, et Trasumenum lacum dira inustum memoria, et Cannas, Punicae uictoriae clarissimum monumentum, et Capuam possessam et Italiani laceratam ante pedes hominis effudit, uniusque hostiae iocineri longo experimento testatam gloriam suam postponi 250 aequo animo non tulit. et sane, quod ad exploranda bellica sacrificia aestimandosque militares ductus attinebat, omnes foculos omnes aras Bithyniae Marte ipso iudice pectus Hannibalis praegrauasset.

      237-253: Cie. diu. 2.52, Plut. mor. 606C; cf. 9.2.ext.2 237 Prusiam G : Plusiam AL : Prusian P, fort, recte \ exularet α Pc : exolaret Ρ || 239 ain α (sie Cie. codd. VB) : an ACLC (sie Cie. codd. AVe) : ita Ρ || 239-240 uitulinae LG (sic Cie.) : uili PAC II 240 carunculae α (sic Cie.) : carnunculae Ρ || 242 direptas α : dereptas Kempf (1854) || 244 redactas ACLCG : reactas AL || 245 Trasumenum scripsi : Transhymenum α : Trahymenum Ac : Trasymenum dett. : Trasymenum Halm : Trasimenum Kempf | inustum ACLCG : iniustum AL || 251 sacrificia α : artificia Gelbcke, fort, recte : bellicas artes Eberhard

      210

      VALERI MAXIMI

      3.7.ext.7-8.1

      7

      Capax generosi spiritus illud quoque dictum regis Cotyis: ut enim ab Atheniensibus ciuitatem sibi datam 255 cognouit, 'et ego' inquit 'illis meae gentis ius dabo.' aequauit Athenis Thraciam, ne uicissitudine beneficii imparem iudicando humilius de origine sua sentire existimaretur. 8 Nobiliter etiam uterque Spartanus, et qui increpitus 260 a quodam, quod in aciem claudus descenderet, pugnare non sibi fugere propositum esse respondit, et qui, referente quodam sagittis Persarum solem obscurari solere, 'bene narras' inquit: 'in umbra enim proeliabimur.' eiusdem uir urbis atque animi hospiti suo patri- 265 ae muros excelsos latosque ostendenti dixit 'si mulieribus istos comparastis, recte, si uiris, turpiter.' 8

      DE CONSTANTIA

      praef. Apertum et animosum bonae fiduciae pectus emenso quasi debitum opus superest constantiae repraesentatio: natura enim sic comparatum est ut quisquís se aliquid ordine ac recte mente complexum confidit, uel

      254-259: Dem. 23.118 || 260-262: Plut. mor. 234E; cf. 210F, 217C II 262-267: Hdt. 7.226, Cie. Tuse. 1.101, Plut. mor. 190A, 212E, 215D, 225B, 230C, Stob. 7.4.6, gnom. Vat. 5.391 255 Cotyis Kempf (1854) : Cotyi AG : Coti L : Cotys Ac || 257 uicissitudine α : uicissitudini Perizonius, fort, recte : uicissitudinem Madvig || 258 imparem ACLCG : imperem A || 262 non sibi LG : sibi non Ac || 265 suo α : sua Damsté 8.1 apertum dett. : aptum α || 2 - 3 repraesentatio. natura Lipsius : reprehensione cura α : repraesentatione cura dett. : repraesentatione. cura Perizonius || 4 recte α : recta dett.

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      211

      5 iam gestum, si obtrectetur, acriter tueatur, uel nondum editum, si interpelletur, sine ulla cunctatione ad effectum perducat. Sed dum exempla propositae rei persequor, latius 1 mihi circuminspicienti ante omnia se Fului Flacci conio stantia offert. Capuam, fallacibus Hannibalis promissis Italiae regnum nefaria defectione pacisci persuasam, armis occupauerat. tam deinde culpae hostium iustus aestimator quam speciosus uictor, Campanum senatum impii decreti auctorem funditus delere constituit. ita15 que catenis onustum in duas custodias, Teanam Calenamque, diuisit, consilium exsecuturus cum ea peregisset quorum administrandorum citerior esse necessitas uidebatur. rumore autem de senatus mitiore sententia orto, ne debitam poenam scelerati effugerent, nocte 20 admisso equo Teanum contendit, interfectisque qui ibi adseruabantur e uestigio Cales transgressus, perseuerantiae suae opus exsecuturus, et iam deligatis ad palum hostibus litteras a patribus conscriptis nequiquam salutares Campanis accepit: in sinistra enim eas manu, 25 sicut erant traditae, reposuit ac iusso lictore lege agere tum demum aperuit, postquam illis obtemperar! non

      8.8-29: Liu. 26.15.1-9; cf. 3.2.ext.l 8 exempla dett. : exemplar α || 9 circum inspicienti α : circumspicienti dett., fort, recte || 14 delere constituit ACLCG || 15 Teanam α : Theanam Gc : Theanem Vorst : Teanem Halm || 17 citerior Gertz : celerior α || 20 Teanum dett. : Theanum α || 21 transgressus α : transgressus Torr. II 22 executurus Lc : executus α : executus est Ac : executum Blaum | et α : del. Kempf || 24 Campanis LCGC : Campanus α

      212

      VALERI MAXIMI

      3.8.1-8.3

      poterai, qua constantia uictoriae quoque gloriam antecellit, quia, si eum intra se ipsam partita laude aestimes, maiorem punita Capua quam capta reperias. 2 Atque ista quidem seueritatis, illa uero pietatis constantia admirabilis, quam Q. Fabius Maximus infatigabilem patriae praestitit. pecuniam pro captiuis Hannibali numerauerat: fraudatus ea publice tacuit; dictatori ei magistrum equitum Minucium iure imperii senatus aequauerat: silentium egit; compluribus praeterea iniuriis lacessitus in eodem animi habitu mansit, nec unquam sibi rei publicae permisit irasci. tam perseuerans in amore ciuium. quid? in bello gerendo nonne par eius constantia? imperium Romanum Cannensi proelio paene destructum uix sufficere ad exercitus comparandos uidebatur. itaque frustrari et eludere Poenorum impetus quam manum cum iis tota acie conserere melius ratus, plurimis comminationibus Hannibalis inritatus, saepe etiam specie bene gerendae rei oblata nunquam a consilii salubritate ne parui quidem certaminis discrimine recessit, quodque est difficillimum,

      30-51: u. fontes αρ. MRR,

      30

      35

      40

      45

      1.243; adde Liu. 22.23.5-8; cf.

      4.8.1 27-28 antecellit α : antecessit Kempf || 28 ipsam Kempf (1854) : ipsum α || 29 punita ACLCG || 30 quidem seueritatis ACLCG : quid esse ueritatis (ut uid.) AL || 33 publice UG pecublice AL : pucpublice Ac : pecunia publice dett. || 34 ei magistrum dett. : et magistro a || 34-35 senatus (a)equauerat α : aequauerat Lipsius || 38 amore G : amorem AL || 41 uidebatur dett. : uidebat α || 42 tota α : iuta Kellerbauer Il 44 specie ALC(-X\- L)G : spe Ac || 45 ne Ac : nec α

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      213

      ubique ira ac spe superior apparuit. ergo ut Scipio pugnando, ita hic non dimicando maxime ciuitati nostrae succurrisse uisus est: alter enim celeritate sua Cartha50 ginem oppressit, alter cunctatione id egit ne Roma opprimi posset. C. etiam Pisonem mirifice et constanter turbulento 3 rei publicae statu egisse consulem narratione insequenti patebit. M. Palicani seditiosissimi hominis pesti55 feris blanditiis praereptus populi fauor consularibus comitiis summum dedecus admitiere conabatur, amplissimum ei deferre imperium cupiens, cuius taeterrimis actis exquisitum potius supplicium quam ullus honos debebatur. nec deerat consternatae multitudini 60 furialis fax tribunicia, quae temeritatem eius et ruentem comitaretur et languentem actionibus suis inflammaret. in hoc miserando pariter atque erubescendo statu ciuitatis tantum non manibus tribunorum pro rostris Piso conlocatus, cum hinc atque illinc ambissent 65 + ac + Palicanum suffragiis populi consulem creatum renuntiaturus esset interrogaretur, primo respondit non existimare se tantis tenebris offusam esse rem publicam ut hue indignitatis ueniretur. deinde, cum perseueranter instarent ac dicerent 'age, si uentum 70 fuerit?' 'non renuntiabo' inquit. quo quidem tam ab-

      49 celeritate a : temeritate Ac || 54 Palicani dett. : Pallicani AL P° : Pollacini PAC : Paligani G || 5 4 - 5 5 pestiferis ACLCG : pestiferi AL || 59 multitudini ACLC : multitudinis α || 64 ambissent a : ab iis sententia Ac || 65 + ac + α : an Ac : ac Paliganmumne uel ac . . . creatum an dett. : ac Palicanum Kempf (1854) : ac . . . creatum Halm : ac . . . renuntiaturus (K) uel an (WS 1903) Novâk \ Palicanum dett. : Paliganum α : Palliganum Lc

      214

      VALERI MAXIMI

      3.8.3-8.6

      sciso responso consulatum Palicano prius quam ilium adipisceretur eripuit. multa et terribilia Piso contempsit, dum speciosum mentis suae flecti non uolt rigorem. 4 Metellus autem Numidicus propter consimile perseuerantiae genus excepit quoque indignam maiestate ac moribus suis procellam: cum enim animaduerteret quo tenderent Saturnini tribuni plebis funesti conatus, quantoque malo rei publicae, nisi iis occurreretur, erupturi essent, in exsilium quam in legem eius ire maluit. potest aliquis hoc uiro dici constantior, qui, ne sententia sua pelleretur, patria, in qua summum dignitatis gradum obtinebat, carere sustinuit? 5 Ceterum ut neminem ei praetulerim, ita Q. Scaeuolam augurem merito comparauerim. dispulsis prostratisque inimicorum partibus, Sulla occupata urbe senatum armatus coegerat ac summa cupiditate ferebatur ut C. Marius quam celerrime hostis iudicaretur. cuius uoluntati nullo obuiam ire audente, solus Scaeuola de hac re interrogatus sententiam dicere noluit. quin etiam truculentius sibi instanti Sullae 'licet' inquit 'mihi agmina militum, quibus curiam circumsedisti, ostentes,

      75-83: u. fontes αρ. MRR, 1.576 || 84-96: u. fontes αρ. MRR, 2.40 71 Palicano AL : Paligano G : Pollacino Ac : Pallicano U || 73 flecti ACLCG : fleti AL || 76 maiestate ACLCG : maiestatem AL || 8 0 - 8 1 quam . . . ire maluit α : ire quam . . . maluit Wensky || 8 6 - 8 7 senatum armatus ACLCG : senatus armatum AL || 87 ferebatur α : ferebat Gertz || 89 nullo ACLCG : nullos AL || 91 instanti ACLC : intanti AL : minitanti G, fort, recte

      75

      80

      85

      90

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      215

      licet mortem identidem miniteris, nunquam tarnen efficies ut propter exiguum senilemque sanguinem me95 urn Marium, a quo urbs et Italia conseruata est, hostem iudicem.' Quid feminae cum contione? si patrius mos ser- 6 uetur, nihil: sed ubi domestica quies seditionum agitata fluctibus est, priscae consuetudinis auctoritas conuelli100 tur, plusque ualet quod uiolentia cogit quam quod suadet et praecipit uerecundia. itaque te, Sempronia, Ti. et C. Gracchorum soror, uxor Scipionis Aemiliani, non, ut absurde grauissimis uirorum operibus inserens, maligna relatione comprehendam, sed quia ab tribuno 105 plebei producta ad populum in maxima confusione nihil a tuorum amplitudine degenerasti, honorata memoria prosequar. coacta es eo loci consistere ubi principum ciuitatis perturbari frons solebat, instabat tibi toruo uoltu minas profundens amplissima potestas, 110 clamor imperitae multitudinis obstrepebat, totum fo-

      97-116: uir. ili. 73.3-4; cf. 9.7.2, 15.1 93 miniteris ACLCG : ministris AL || 98-103 nihil . . . absurde in imo margine scriptura parua Gc || 98 sed ubi ACLCGC : sedubii AL || 99-100 conuellitur ACGC : conuelletur AL || 101 te ACLCGC (ras. post AL) | Sempronia Tib. Gc : sim Proniaque A . sic, sed -quae L : Sem pronia Q. Ac || 103 grauissimis . . . inserens i4 c (inferens A)LG : grauissimis . . . inserent Madvig || 105-106 nihil a tuorum ACLCG : nihilaturum AL || 108 solebat a : solet Kempf || 109 minas ACLCG : minans AL || 110 clamor . . . obstrepebat G (ras. post) : clamore . . . obstreperet AL : clamor . . . obstrepens Ac : cum clamore . . . obstreperet Lc : clamore . . . obstrepente Halm

      216

      VALERI MAXIMI

      3.8.6-8.ext.l

      rum acerrimo studio nitebatur ut Equitio, cui Semproniae gentis falsum ius quaerebatur, tamquam filio l ì beri fratris tui osculum dares, tu tarnen ilium, nescio quibus tenebris protractum portentum, exsecrabili audacia ad usurpandam alienam propinquitatem tenden- 115 tem reppulisti. 7 Non indignabuntur lumina nostrae urbis si inter eorum eximium fulgorem centurionum quoque uirtus spectandam se obtulerit: nam ut humilitas amplitudinem uenerari debet, ita nobilitati fouenda magis quam 120 spernenda bonae indolis nouitas est. an abigi debet Titius ab horum exemplorum contextu? qui pro Caesaris partibus excubans, Scipionis praesidio interceptus, cum uno modo salus ab eo daretur, si se futurum Cn. Pompei generi ipsius militem adfirmasset, ita re- 125 spondere non dubitauit: 'tibi quidem, Scipio, gratias ago, sed mihi uti ista condicione uitae non est opus.' sine ullis imaginibus nobilem animum! 8

      Idem constantiae propositum secutus + Meius + centurio diui Augusti, cum Antoniano bello saepe nu- 130 mero excellentes pugnas edidisset, improuisis hostium insidiis circumuentus et ad Antonium Alexandriam perductus, interrogatusque quidnam de eo statui deberet, 'iugulari me' inquit 'iube, quia non salutis beneficio neque mortis supplicio adduci possum ut aut Cae- 135

      1 1 7 - 1 2 8 : bell. Afr. 4 4 . 2 - 4 6 . 1 120 nobilitati Pighius : nobilitate α : a nobilitate Ac || 122 Titius LG : Totius A : T. Pontius dett. : Cottius uel T. Occius Kempf (1854) | horum ACLCG : orum AL || 129 + Meius +, ut uid., AL : del. ACLC : spat. G : Meuius uel Menius dett.

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      217

      saris miles desinam aut tuus esse incipiam.' ceterum quo constantius uitam contempsit, eo facilius impetrami: Antonius enim uirtuti eius incolumitatem tribuit. 140 Complura huiusce notae Romana exempla super- ext. 1 ant, sed satietas modo uitanda est. itaque stilo meo ad externa iam delabi permittam. quorum principatum teneat Blassius, cuius constantia nihil pertinacius: Salapiam enim patriam suam praesidio Punico occupatam 145 Romanis cupiens restituere, Dasium acerrimo studio secum in administratione rei publicae dissidentem et alioquin toto animo Hannibalis amicitiae uacantem, sine quo propositum consilium peragi non poterai, ad idem opus adgrediendum maiore cupiditate quam spe 150 certiore temptare ausus est. qui protinus sermonem eius, adiectis quae et ipsum commendatiorem et inimicum inuisiorem factura uidebantur, Hannibali rettulit. a quo adesse iussi sunt, ut alter crimen probaret alter defenderet. ceterum, cum pro tribunali res gereretur 155 et quaestioni illi omnium oculi essent intenti, dum aliud forte citerioris curae negotium tractatur, Blassius

      140-166: Liu. 26.38.6-14, App. Hann. 45-7, Zon. 9.7.6-7 136 esse hic G, post miles Ac, fort, recte : om. AL || 140-141 superant α : superant Halm : supersunt Kempf\\ 141 modo α : modo Kellerbauer : modo Kempf : mihi Watt (1995) || 142 iam delabi ACG : tam delabi AL : tandem labi Lc || 143-163 Blassius ubique a : Blattius Liu. : Βλάτιος App. || 143-144 Salapiam dett. : Selapiam Ac : Salariam L : Salutariam G || 154 cum ACGC : om. a || 156 citerioris α : citioris Pighius

      218

      VALERI MAXIMI

      3.8.ext.l-8.ext.3

      uoltu dissimulante ac uoce submissa monere Dasium coepit ut Romanorum potius quam Carthaginiensium partes foueret. enimuero tunc ille proclamai se in conspectu ducis aduersus eum sollicitari. quod quia et in- 160 credibile existimabatur et ad unius tantum aures penetrauerat et iactabatur ab inimico, ueritas fide caruit. sed non ita multo post Blassi mira constantia Dasium ad se traxit, Marcelloque et Salapiam et quingentos Numidas, qui in ea custodiae causa erant, tradì- 165 dit. 2

      Phocion uero, cum Athenienses rem aliter atque ipse suaserat prospere administrassent, adeo perseuerans sententiae suae propugnator exstitit ut in contione laetari quidem se successu eorum, sed consilium 170 tarnen suum aliquanto melius fuisse diceret: non enim damnauit quod recte uiderat, quia quod alius male consuluerat bene cesserat, felicius illud existimans hoc sapientius. et sane blandum animum temeritati casus facit, ubi prauo Consilio propitius aspirai, quoque ue- 175 hementius noceat, insperatius prodest. placidi et mise-

      159-160 conspectu ACL°G : conspectum AL || 161 ad AL : om. G Κ 162 ueritas Wensky : ueritas α || 164 Salapiam dett. : Selapiam α || 165 causa LCG : causae A || 168-169 perseuerans α : perseueranter Ac || 172 alius α : pulus Wensky || 173 cesserat LCG : gesserai AL || 173-174 hoc . . . et sane Kempf (1854) : hoc . . . etiam sane AL : hoc etiam sapientius sane G : hoc . . . et iam sane Combés || 174-175 blandum . . . facit dett. : sic, sed iacit α : inflando . . . temeritate . . . nocet Wensky : blandum ocinium . . . iacit Shackleton Bailey : blandimentum . . . iacit Watt (1986) : blandus . . . facit Shackleton Bailey (1996) || 175 propit(-c- ,4)ius ACL : propius G II176 insperatius dett. : speratius α : insperatus Watt (1986)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      219

      ricordes et liberales omnique suauitate temperati mores Phocionis, quos optime profecto consensus omnium bonitatis cognomine decorandos censuit. ita180 que constantia, quae natura rigidior uidetur, lenis e mansueto pectore fluxit: Socratis autem uirilitatis robore uallatus animus aliquanto praefractius perseuerantiae exemplum edidit. Vniuersa ciuitas Atheniensium, iniquissimo ac tru- 3 185 culentissimo furore instincta, de capite decern praetorum, qui apud Arginusas Lacedaemoniam classem deleuerant, tristem sententiam tulerat. forte tunc eius potestatis Socrates cuius arbitrio plebei scita ordinarentur, indignum iudicans tot et tam bene méritos et 190 indicta causa Ímpetu inuidiae abripi, temeritati multitudinis constantiam suam obiecit, maximoque contionis fragore et incitatissimis minis compulsus non est ut

      178-179: Nep. Phoc. 1.1, Plut. Phoc. 10.4, Ael. u.h. 3.47, 4.16, 12.43 II 184-197: Xen. Hell. 1.7.15, mem. 1.1.18, 4.4.2, Plat. apol. 32B, [Plat.] Axioch. 368D; cf. Plat. Gorg. 4 7 3 E 474A 178 op(-b- /I)time profecto α : profecto optime Ac || 180 uidetur ACL : uideretur G | lenis e ACLG : lenis et A : lenis et ex Lc : e leni et Damsté || 182 uallatus Lc : pallatus A : palliatus ACG : ballatus L | praefractius Ac : praefactius L : perfectius ACG : praestructius Ac : praestantius dett. || 185 furore Cornelissen : errore α || 186 Arginus(s)as dett. : Arriginnussas AG : Arginnusas L || 186-187 deleuerant ACLCG : deuerant AL || 189-190 et indicta Leo (ap. Thormeyer) : et indigna LG : indigna Ac : ex indigna dett. : et indignum . . . indicta Damsté || 192 minis ACUG : mimis AL : animis Ac

      220

      VALERI MAXIMI

      3.8.ext.3-8.ext.6

      se publicae dementiae auctorem ascriberet. quae, oppositu eius legitima grassari uia prohibita, iniusto praetorum cruore manus suas contaminare perseuerauit. nec timuit Socrates ne consternatae patriae undecimus furor mors ipsius exsisteret. 4 Proximum, etsi non eiusdem splendoris est, at aeque certum constantiae haberi potest experimentum. efficacis operae forensis, fidei non latentis Athenis, Ephialtes accusare publice iussus, et inter ceteros Demostrati nomen deferre coactus est, cuius filius erat Demochares excellentis formae puer, animo eius flagrantissimo inhaerens amore, itaque communis officii sorte truculentus accusator, priuati adfectus condicione miserabilis reus, puerum ad se exorandum quo parcius patris criminibus insisterei uenientem neque repellere neque supplicem genibus suis aduolutum intueri sustinuit, sed operto capite flens et gemens preces expromere passus est, nihilominusque sincera fide accusatum Demostratum damnauit. uictoriam nescio laude an tormento maiore partam, quoniam prius quam sontem opprimeret se ipsum uicit Ephialtes.

      195 cruore ACLCG : cruorem AL || 198 etsi AL : et G || 198-199 at aeque Kempf (1854) : adaeque L : adeaque A : adeoque ACG : aeque tarnen (tamen post experimentum Ac) Perizonius || 201 publice UG : publicae AL || 201-202 Demostrati ACU : Demonstranti α || 203-204 flagrantissimo ACG : fraglantissimo AL || 207-208 repellere ACUG || 210 nihilominusque Gc : nihilominus qui α || 211 Demostratum ACLC : Demonstratum α || 212 laude ACLCG : laudem L

      195

      200

      205

      210

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      221

      Quem Syracusanus Dio seueritate exempli prae- 5 215 grauat. quibusdam monentibus ut aduersus Heraclidem et Calippum, quorum fidei plurimum credebat, tamquam insidias ei nectentes cautior esset, respondit uita se malle excedere quam metu uiolentae mortis amicos inimicis iuxta ponere. 220 Quod sequitur et rei ipsius admiratione et claritate 6 auctoris inlustre. Alexander Macedonum rex, incluta iam pugna excellentissimis opibus Darei contusis, aestu et itineris feruore in Cilicia percalefactus Cydno, qui aquae liquore conspicuus Tarson interfluit, corpus 225 suum immersit. subito deinde ex nimio haustu rigoris obstupefactis neruis ac torpore hebetatis artubus, maxima cum exanimatione totius exercitus in oppidum castris propinquum defertur. iacebat aeger Tarsi, inque ualitudine eius aduersa instantis uictoriae spes 230 fluctuabat. itaque conuocati medici attentissimo consi-

      214-219: Plut. Dio 56.1-3, mor. 176F, 530C; cf. Nep. Dio 8.4-5 II 220-242: Sen. dial. 4.23.2, Curt. 3.5-6.16, Plut. Alex.

      19, Arr. 2.4.7-11, lust. 11.8.3-9, Ps.-Call. 2.8, lui. Val. 2.24, ititi. Alex. 28-30, Zon. 4.9 p. 289D, POxy. 1798 fr. 44, col. 1 214 Dio Kempf (1854) : diu α : Dion dett. || 215 quibusdam α : ante add. is uel qui Ac || 215-216 Heraclidem dett. : Eraclidem α : Eraclydem Ac || 216 Calippum Halm : Calippum α II 218 excedere Ac : excidere α | metu dett. : in metu AG : in me L \ uiolentae dett. : uioletae A : uiolente L : uiolento Ac : uiolatae G || 219 inimicis α : inimicosque Ac || 222 Darei AL : Darii G, fort, recte || 224 Tarson AL : Tharson ACG\ sic etiam infra || 225 rigoris α : frigoris dett. : rigore Shackleton Bailey (1996) || 230 fluctuabat α : fluctuabat Novák (1903)

      222

      VALERI MAXIMI

      3.8.ext.6

      lio salutis remedia circuminspiciebant. quorum cum ad unam potionem sententiae derexissent, atque eam Philippus medicus suis manibus temperatam Alexandre - erat autem ipsius amicus et comes - porrexisset, a Parmenione missae litterae superueniunt, admo- 235 nentes ut rex insidias Philippi perinde ac pecunia corrupti a Dareo caueret. quas cum legisset, sine ulla cunctatione medicamentum hausit ac tum legendas Philippo tradidit. pro quo tam constanti erga amicum iudicio dignissimam a dis immortalibus mercedem re- 240 cepit, qui incolumitatis eius praesidium falso interpellari indicio noluerunt.

      231 circuminspiciebant LG : circumspiciebant A | quorum α : qui dett. || 232 sententiae Lipsius : sententiam α : sententiae Torr. : sententia direxisset Halm : sententiae Kempf, fort, recte | eam ACL : in meam G || 235 a Parmenione α : ab Antipatro P; cf. p. XIX adn. 45 || 237 Dareo ACLC F: : Daraeo AL : Dario G Ρ, fort, recte Subscriptiones : Valeri Maximi expl. lib. iii incip. lib. iiii A : Valeri Maximi explic. lib. iii. incipit lib. iiii L : Valeri Maximi factorum et dictorum memorabilium lib. iii expl. incip. iiii. G

      VALERI

      MAXIMI

      FACTORVM ET DICTORVM M E M O R A B I L I VM LIBER QVARTVS DE MODER ATI ONE 1 Transgrediar ad saluberrimam partem animi, modera- praef. tionem, quae mentes nostras impotentiae et temeritatis incursu transuersas ferri non patitur. quo euenit ut reprehensionis morsu sit uacua et laudis quaestu sit 5 opulentissima, itaque effectus suos in Claris uiris recognoscat. Atque ut ab incunabulis summi honoris incipiam, R 1 Valerius, qui populi maiestatem uenerando Publicolae nomen adsecutus est, cum exactis regibus imperii eo10 rum uim uniuersam omniaque insignia sub titulo consulatus in se translata cernerei, inuidiosum magistratus fastigium moderatione ad tolerabilem habitum dedu-

      1.7-23: Cie. rep. 2.53, Liu. 2.7.7, 8.4, D.H. 5.19.1-3, Plut. Pubi. 10.7, Dio fr. 13.2, Flor. 1.9.4, uir. ill. 15.4, Zon. 7.13.2 1.2 in(m)potentiae et Ac : in(m)potentiae α : impotentis A : impotenti dett. : inprouidae Wensky (1884) || 2 - 3 temeritatis α : del. Torr. || 10 omniaque ACG : omnia quae AL c

      224

      VALERI MAXIMI

      4.1.1-1.5

      xit, fasces securibus uacuefaciendo et in contione populo submittendo. numerum quoque eorum dimidia ex parte minuit ultro Sp. Lucretio collega adsumpto, 15 ad quem, quia maior natu erat, priorem fasces transferri iussit. legem etiam comitiis centuriatis tulit, ne quis magistratus ciuem Romanum aduersus prouocationem uerberare aut necare uellet. ita, quo ciuitatis condicio liberior esset, imperium suum paulatim de- 20 struxit. quid quod aedes suas diruit, quia excelsiore loco positae instar arcis habere uidebantur? nonne quantum domo inferior tantum gloria superior euasit? 2 Vix iuuat abire a Publicóla, sed uenire ad Furium Camillum libet, cuius tam moderatus ex magna igno- 25 minia ad summum imperium transitus fuit, ut cum praesidium eius ciues, capta urbe a Gallis, Ardeae exsulantis petissent, non prius Veios ad accipiendum exercitum iret quam de dictatura sua omnia sollemni iure acta comperisset. magnificus Camilli Veientanus 30 triumphus, egregia Gallica uictoria, sed ista cunctatio longe admirabilior: multo enim multoque se ipsum quam hostem superare operosius est, nec aduersa praepropera festinatione fugientem nec secunda effuso gaudio adprehendentem. 35 3 Par Furio moderatione Marcius Rutilus Censorinus: iterum enim censor creatus ad contionem populum

      24-35: Liu. 5.46.11, Plut. Cam. 24.3, Dio fr. 25Π || 3 6 43: Plut. Cor. 1.1 13 uacuefaciendo ACG : uacuaefaciendo AL || 15 ex α Ρ : del. HJ. Müller || 16 quia ACLG : qui A : quae Ρ || 30 iure a Ρ : more dett. || 34 secunda ACLCG || 36 Rutilus Kempf (1854) : Rutilius α Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      225

      uocatum quam potuit grauissima oratione corripuit, quod earn potestatem bis sibi detulisset, cuius maiores, 40 quia nimis magna uideretur, tempus coartandum iudicassent. uterque recte, et Censorinus et populus: alter enim ut moderate honores crederent praecepit, alter se moderato credidit. Age, L. Quinctius Cincinnatus qualem consulem 4 45 gessit! cum honorem eius patres conscripti continuare uellent, non solum propter illius egregia opera sed etiam quod populus eosdem tribunos in proximum annum creare conabatur, quorum neutrum iure fieri poterai, utrumque discussit senatus simul Studium 50 inhibendo et tribunos uerecundiae suae exemplum sequi cogendo, atque unus causa fuit ut amplissimus ordo populusque tutus esset ab iniusti facti reprehensione. Fabius uero Maximus, cum a se quinquiens et a pa- 5 55 tre auo proauo maioribusque suis saepe numero consulatum gestum animaduerteret, comitiis, quibus filius eius summo consensu consul creabatur, quam potuit constanter cum populo egit ut aliquando uacationem huius honoris Fabiae genti darent, non quod uirtuti60 bus filii diffideret - erat enim inluster - , sed ne maximum imperium in una familia continuaretur. quid hac

      44-53: Liu. 3.21 41 et . . . populus a : del. Dams té || 43 se α : del. Wensky {1884) II 48 conabatur α : destinabat PAC || 51 unus AL : unius G II 59 huius ALCG : om. L : eius Ρ | Fabiae genti ACLCG : Fabi egenti A : Fabia egenti L | darent α : daret Ρ

      226

      VALERI MAXIMI

      4.1.5-1.8

      moderatione efficacius aut ualentius, quae etiam patrios adfectus, qui potentissimi habentur, superauit? 6 Non defuit maioribus grata mens ad praemia superiori Africano exsoluenda, si quidem maxima eius merita paribus ornamentis decorare conati sunt, uoluerunt illi statuas in comitio in rostris in curia, in ipsa denique Iouis Optimi Maximi cella ponere, uoluerunt imaginem eius triumphali ornatu indutam Capitolinis puluinaribus adplicare, uoluerunt ei continuum per omnes uitae annos consulatum perpetuamque dictaturam tribuere: quorum nihil sibi neque plebiscito dari neque senatus consulto decerni patiendo paene tantum se in recusandis honoribus gessit quantum egerat in emerendis. Eodem robore mentis causam Hannibalis in senatu protexit, cum eum ciues sui missis legatis tamquam seditiones apud eos mouentem accusarent. adiecit quoque non oportere patres conscriptos se rei publicae Carthaginiensium interponere, altissimaque moderatione alterius saluti consuluit alterius dignitati, uictoria tenus utriusque hostem egisse contentus. 7 At M. Marcellus, qui primus et Hannibalem uinci et Syracusas capi posse docuit, cum in consulatu eius Si-

      64-75: Liu. 38.56.12-13; cf. 8.15.1, App. Ib. 23.89 || 7682: Liu. 33.47.4-5 || 83-98: Liu. 26.26.5-9, 27.16, 29-32, Plut. Marc. 23, Dio fr. 57.46a, Zon. 9.6.8-9; cf. Cie. Verr. 2.4.151 62 quae Ac : quam AL : qua LCG || 72 nihil hic G, post sibi Ac : om. AL || 77 sui missis ALC : suis missis L : summissis G II 78 mouentem α : molientem dett. || 82 utriusque α : fort, delendum || 84 consulatu Lc : consulatum a : consulatu iv Heraeus (1893)

      65

      70

      75

      80

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      227

      85 culi de eo questum in urbem uenissent, nec senatum ulla de re habuit, quia collega Valerius Laeuinus forte aberat, ne ob id Siculi in querendo timidiores essent, et ut is rediit, ultro de iis admittendis rettulit querentesque de se patienter sustinuit. iussos etiam a Laeui90 no discedere remanere, ut suae defensioni intéressent, coegit, ac deinde, utraque parte perorata, excedentes curia subsecutus est, quo liberius senatus sententiam ferret, improbatis quoque eorum querellis, supplices et orantes ut ab eo in clientelam reciperentur clementer 95 excepit. super haec Siciliam sortitus ea prouincia collegae cessit. totiens laudatio Marcelli uariari non potest quotiens ipse nouis gradibus moderationis aduersus socios usus est. Quam Ti. etiam Gracchus admirabilem se exhibuit! 8 100 tribunus enim plebis, cum ex professo inimicitias cum Africano et Asiatico Scipionibus gereret, et Asiaticus iudicatae pecuniae satisdare non posset, atque ideo a consule in uincula publica duci iussus esset, appellas-

      99-115: u. testimonia ad 3.7.1d 86 ulla α : illa Gelbcke, fort. recte\ sed Val. Liuium male intellegere potuit || 87 aberat ALGc(ut uid.) : haberat G || 88 ut is ACLCG : in his A | his admittendis α : intromittendis iis Ρ I ret(t)ulit ACLCG : sed (set L) tulit AL || 89 a dett. : a L. α II 89-90 Laeuino G : Laeuinio AL || 91 utraque parte perorata ACL : sic, sed post add. et AG : causa perorata Ρ : ex utraque parte perorato Gertz : ab utraque parte peroratu et Wensky : causa utraque parte perorata Kempf II 92 sententiam AG : sententias L || 95 ea prouincia AL : earn prouinciam ACG || 97 nouis ACLCG : nobis AL || 99 Ti. dett. : Τ. α II 101 Asiatico α : Gnaeo PAC

      228

      VALERI MAXIMI

      4.1.8-1.10

      setque collegium tribunorum, nullo uolente intercedere secessit a collegis decretumque composuit. nec quis- 105 quam dubitauit quin in e o scribendo ira tinctis aduersus Asiaticum uerbis usurus esset, at is primum iurauit se cum Scipionibus in gratiam non redisse, deinde tale decretum recitauit: cum L . Cornelius Scipio die triumphi sui ante currum actos hostium duces in carcerem 110 coniecerit, indignum et alienum maiestate rei publicae uideri e o d e m ipsum duci: itaque id non passurum fieri. libenter tunc opinionem suam populus R o m a n u s a G r a c c h o deceptam cognouit, moderationemque eius debita laude prosecutus est. 115 9

      C. quoque Claudius N e r o inter cetera praecipuae moderationis exempla numerandus est. Liui Salinatoris in Hasdrubale opprimendo gloriae particeps fuerat. tamen eum triumphantem equo sequi quam triumpho, quem senatus ei aeque decreuerat, uti maluit, quia res 120 in prouincia Salinatoris gesta erat. < . . . > sine curru tri-

      116-123: Liu. 28.9.7-16, uir. ill. 48.5, 50.2 104 collegium α : auxilium Kellerbauer || 105 collegis dett. : collegiis a || 106 quin in ACLC : quin α | ira tinctis Kempf (1854) : irati noctis AL : irati notis G : iracundis uel ira extortis Ac : ira commotis uel irati hominis uel irati hostis dett. : ira stinctis Heller (1868) : irati pectis Blaum : irae tenacis Wensky (1883) || 108 redisse ACLCG || 110 actos LCG : actus AL II 111 .rp. (.rp. L) LG : .pr. Ac || 112 eodem Ac : eundem α || 120 senatus ei A : ei senatus Lc : om. L : spat, ei G I uti ACL : ut AG || 121 erat. sic scripsi : erat atque is Ac : spat. AG : om. L : fuerat Gz : erat, atque ita Kempf (1854) : erat, atqui Halm

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      229

      umphauit, eo quidem clarius quod illius uictoria tantummodo laudabatur, huius etiam moderatio. Ne Africanus quidem posterior nos de se tacere pa- 10 125 titur. qui censor, cum lustrum conderet inque solitaurii sacrificio scriba ex publicis tabulis sollemne ei precationis carmen praeiret, quo di immortales ut populi Romani res meliores amplioresque facerent rogabantur, 'satis' inquit 'bonae et magnae sunt: ita130 que precor ut eas perpetuo incólumes seruent', ac protinus in publicis tabulis ad hunc modum carmen emendari iussit. qua uotorum uerecundia deinceps censores in condendis lustris usi sunt: prudenter enim sensit tunc incrementum Romano imperio petendum 135 fuisse cum intra septimum lapidem triumphi quaerebantur, maiorem autem totius terrarum orbis partem possidenti ut auidum esse quicquam ultra appetere, ita abunde felix si nihil ex eo quod obtinebat amitteret. Neque alia eius in censura moderatio pro tribunali 140 apparuit. centurias recognoscens equitum, postquam C. Licinium Sacerdotem citatum processisse animaduertit, dixit se scire ilium uerbis conceptis peierasse: proinde, si quis eum accusare uellet, usurum testimonio suo. sed nullo ad id negotium accedente 'transduc 145 equum' inquit, 'Sacerdos, ac lucrifac censoriam notam,

      124-138: cf. Cie. de or. 2.268 || 139-147: Cie. Clu. 134, Quint, inst. 5.11.13, Plut. mor. 200E 1 2 5 - 1 2 6 solitaurii Kempf (1854) : solita uiri α : solito uiri Ac : solitaurili Cuiacius || 129 bonae α : et bonae Ρ || 144 transduc α : traduc Ρ

      230

      VALERI MAXIMI

      4.1.10-1.12

      ne ego in tua persona et accusatorie et testis et iudicis partes egisse uidear.' 11 Quod animi temperamentum etiam in Q. Scaeuola excellentissimo uiro adnotatum est: testis namque in reum productus, cum id respondisset quod salutem 150 periclitantis magnopere laesurum uidebatur, discedens adiecit ita sibi credi oportere si et alii idem adseuerassent, quoniam unius testimonio aliquem cadere pessimi esset exempli, et religioni igitur suae debitam fidem et communi utilitati salubre consilium reddidit. 155 12 Sentio quos ciues quaeue facta eorum ac dieta quam + breuissimo + ambitu orationis amplectar. sed cum magna + mihi atque per+multa breuiter dicenda sint, claritate excellentibus infinitis personis rebusque circumfusus utrumque praestare + non potuit itaque + 160

      146 accusatoris . . . iudicis α : (sim) et testis et iudex et accusator et censor Ρ : et censoris post testis add. Ac || 148 Q(uinto) α : M. PAC || 152 credi PAC : cedi α | et ACL : et in A : non et G : om. Ρ || 153 cadere Perizonius (cadit Tortarius) : cedere α : credere Ac : caedere Lipsius || 157 + breuissimo + G : om. AL : incongruo uel indecenti uel minus digno uel (ut uid.; minus digno aut conciso scripsit Lupus) minus conciso uel minus apto Ac : angusto dett. : lac. ind. Kempf || 158 + mihi atque per+multa A : multa L : strictim et multa G : et multa dett. : mihi permulta Foertsch (1855) : mihi et permulta Heller (1868) : abundanter, multa Gertz : multa Kempf | breuiter α : del. Foertsch (1855) : pariter id. (1870) Il 159 excellentibus LG : excellentibus spat. A : excellentibus uiris sermo Ac : excellentibus numeroque Gertz || 160 utrumque α : debitum ('uel simile'), alias lectiones AAC retinens, Kempf (1854) \ + non potuit itaque + A : om. L : spat. G : non potui. itaque Gertz : non potui Kempf : non potuit itaque Rossbach

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      231

      propositi quoque nostri ratio non laudanda sibi omnia, sed recordanda sumpsit. quapropter bona cum uenia duo Metelli, Macedonicus et Numidicus, maxima patriae ornamenta strictim se narrari patientur. 165 Acerrime cum Scipione Africano Macedonicus dissenserat, eorumque ab aemulatione uirtutis profecta concitatio ad graues testatasque inimicitias progressa fuerat: sed tamen, cum interemptum Scipionem conclamari audisset, in publicum se proripuit maestoque 170 uoltu et uoce confusa 'concurrite, concurrite' inquit, 'dues! moenia nostrae urbis euersa sunt: Scipioni enim Africano intra suos penates quiescenti nefaria uis adlata est.' o rem publicam pariter Africani morte miseram et Macedonici tam humana tamque ciuili la175 mentatione felicem! eodem enim tempore et quantum amisisset principem et qualem haberet recognouit. idem filios suos monuit ut funebri eius lecto humeros subicerent, atque huic exsequiarum illum honorem uocis adiecit, non fore ut postea id officium ab illis maio180 ri uiro praestari posset, ubi illa tot in curia iurgia? ubi tam multae pro rostris altercationes? ubi maximorum

      165-184: Plin. nat. 7.144, Plut. mor. 202A; cf. 485D; de inimicitia Scipionis cum Metello u. Astin, SA, 312-15 164 patriae LCG : patria AL || 165 Macedonicus α : Metellus Macedonicus Ρ || 167 concitatio α : contentio dett. : concetatio Madvig || 173 morte ACLC : mortem α || 174 humana ACLCG : humanam AL || 179 illis Ac : aliis α : his Ρ || 181 tam multae G : tot multae AL : tot uel tot illae Halm : tmultosae Wensky : tot mutuae Damsté

      232

      VALERI MAXIMI

      4.1.12-l.ext.l

      ciuium et ducum tantum non togata proelia? omnia nimirum ista praecipua ueneratione prosequenda deleuit moderatio. 13 Numidicus autem Metellus populari factione patria 185 pulsus in A s i a m secessit. in qua cum ei forte ludos Trallibus spectanti litterae redditae essent, quibus scriptum erat máximo senatus et populi consensu reditum illi in urbem datum, non e theatro prius abiit quam spectaculum ederetur, non laetitiam suam proxi- 190 m e sedentibus ulla ex parte patefecit, sed summum gaudium intra se continuit. e u n d e m constat pari uoltu et exsulem fuisse et restitutum. adeo moderationis beneficio medius semper inter secundas et aduersas res animi firmitate uersatus est. 195 14 Tot familiis in uno genere laudis enumeratis, Porcium n o m e n uelut expers huiusce gloriae + silentio praetereundum se negat fieri debere + posterior Cato,

      185-195: uir. ill. 62.3 || 196-207: Plut. Cat. min. 39.3, Dio 39.23.1 182 togata ACG : togatam AL || 187 Trallibus α P= : Tralibus Ρ II 189 non e theat(h)ro prius α : non prius theatro Ρ || 190 ederetur α : pergeretur Ρ : cderetur Gertz || 197198 + silentio . . . debere + a : sic, sed del. fieri debere Ac, fort, recte : silentione pratereundum? negat fieri debere Pighius : silentio praetereundum se negat. fieri debere Torr. : silentio praetereundumst. negat fieri debere Halm : silentio praetereundum se negat Madvig : gloriae fieri debere? silentio praetereundum se negat Blaum : praetereundum. se negat fieri debere Wensky (1883) : praetereundum re, negat fieri debere Novak (1903)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      233

      non paruo summae moderationis fisus indicio. Cypria200 cam pecuniam maxima cum diligentia et sanctitate in urbem deportauerat. cuius ministerii gratia senatus relationem interponi iubebat, ut praetoriis comitiis extra ordinem ratio eius haberetur. sed ipse id fieri passus non est, iniquum esse adfirmans quod nulli alii tribu205 eretur sibi decerni, ac ne quid in persona sua nouaretur, campestrem experiri temeritatem quam curiae beneficio uti satius esse duxit. Ad externa iam mihi exempla transiré conanti M. 15 Bibulus uir amplissimae dignitatis et summis honori210 bus functus manus inicit. qui cum in Syria prouincia moraretur, duos egregiae indolis filios suos a Gabinianis militibus Aegypti occisos cognouit. quorum interfectores ad eum uinctos regina Cleopatra misit, ut grauissimae cladis ultionem arbitrio suo exigeret. at 215 ille, oblato beneficio quo nullum maius lugenti tribuí poterat, dolorem moderationi cedere coegit, carnificesque sanguinis sui intactos e uestigio ad Cleopatram reduci iussit, dicendo potestatem huius uindictae non suam sed senatus esse debere. 220 Tarentinus Archytas, dum se Pythagorae praeceptis ext. 1 Metaponti penitus immergit, magno labore longoque

      208-219: Caes. ciu. 3.110.6, Sen. dial. 6.14.2 || 220-227: Cie. rep. 1.59, Tuse. 4.78, Diod. 10.7.4, Plut. mor. 10D, 551B, lambí, uit. Pyth. 197; cf. Sen. dial. 3.15.3, D.h. 3.38, 8.20 199-200 Cypriacam ACLCG : Cypriamcam L || 201-202 relationem LG : dilationem Ac || 203 sed ACLC : se α || 204 adfirmans ACLCG : adfirmatis A || 208 conanti ACUG : conati A || 209 Bibulus Ac : Vibulus α || 212 Aegypti α : in Aegypto Ρ || 216 cedere ACG : caede L : caedere Lc

      234

      VALERI MAXIMI

      4.1.ext.l-l.ext.4

      tempore solidum opus doctrinae complexus, postquam in patriam reuertit ac rura sua reuisere coepit, animaduertit neglegentia uilici corrupta et perdita, intuensque male meritum 'sumpsissem' inquit 'a te supplicium, nisi tibi iratus essem': maluit enim impunitum dimitiere quam propter iram iusto grauius punire. 2 Nimis liberalis Archytae moderatio, temperatior Platonis: nam cum aduersus delictum serui uehementius exarsisset, ueritus ne ipse uindictae modum dispicere non posset, Speusippo amico castigationis arbitrium mandauit, deforme sibi futurum existimans si commisisset ut parem reprehensionem culpa serui et animaduersio Platonis mereretur. Quo minus miror quod in Xenocrate discípulo suo tam constanter moderatus fuit, audierat eum de se multa impie locutum: sine ulla cunctatione criminationem respuit. instabat certo uoltu index, causam quaerens cur sibi fides non haberetur: adiecit non esse credibile ut quem tantopere amaret, ab eo inuicem non diligeretur. postremo, cum ad ius iurandum inimicitias serentis malignitas confugisset, ne de periurio eius disputarci, adfirmauit nunquam Xenocratem illa dicturum fuisse, nisi ea dici expedire sibi iudicasset. non in corpore mortali sed in arce caelesti, et quidem arma-

      228-234: Plut. mor. lOD, D.L. 3.38 226 enim α : eum Perizonius || 229 cum aduersus FA' G : cum uersus A : conuersus L || 231 Speusippo G : Pseusoppo AL : Pleusippo PA° |] 238 certo α : recto Watt || 239 adiecit α : obiecit Eberhard || 241 cum ad Lc : cuia A : cum iam Ac : cuius G : cum iam ad Halm

      225

      230

      235

      240

      245

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      250

      255

      260

      265

      235

      tum, animum eius uitae stationem putes peregisse, humanorum uitiorum incursus a se inuicta pugna repellentem, cunctosque uirtutis numéros altitudinis suae sinu clausos custodientem. Nequaquam Platoni litterarum commendatione par 3 Syracusanus Dio, sed quod ad praestandam moderationem attinuit, uehementioris experimenti, patria pulsus a Dionysio tyranno Megaram petierat. ubi cum Theodorum principem eius urbis domi conuenire uellet neque admitteretur, multum diuque ante fores retentus corniti suo 'patienter hoc ferendum est' ait: 'forsitan enim et nos, cum in gradu dignitatis nostrae essemus, aliquid tale fecimus.' qua tranquillitate consilii ipse sibi condicionem exsilii placidiorem reddidit. Thrasybulus etiam hoc loci adprehendendus est, qui 4 populum Atheniensem triginta tyrannorum saeuitia sedes suas relinquere coactum, dispersamque et uagam uitam miserabiliter exigentem, animis pariter atque armis confirmatum in patriam reduxit. insignem deinde restitutione libertatis uictoriam clariorem aliquanto moderationis laude fecit: plebei enim scitum interposuit, ne qua praeteritarum rerum mentio fieret.

      250-259: Plut. Dio 17.9-10 || 260-270: A th. pol. 40.2, Xen. Hell. 2.4.43, Nep. Thras. 3.3, lust. 5.10.11 246 pûtes peregisse ACL : pute spregisse A : puto spe egisse G II 251 Dio PAC : diu α || 253 Dionysio Pc : Dyonisyo A : Dionisi L : Dyonisio Lc : Dionisio G : (pulsus) acontii pro patria (cum) Ρ : pulsus actii pro Ac || 254 Theodorum ACG : Thodorum AL || 257 forsitan a : fortasse Ρ || 262 dispersamque α : dispersumque Damsté || 264-265 in . . . restitutio(om. -o- L : corr. Lc)ne AL : om. G || 267 rerum Ac : se rerum LG

      236

      VALERI MAXIMI

      4.1.ext.4-l.ext.7

      haec obliuio, quam Athenienses amnestian uocant, concussum et labentem ciuitatis statum in pristinum habitum reuocauit. 5 Non minoris admirationis illud. Stasippus Tegeates, hortantibus amicis ut grauem in administratione rei publicae aemulum, sed alioqui probum et ornatum uirum, qualibet ratione uel tolleret uel submoueret, negauit se facturum ne quem in tutela patriae bonus ciuis locum obtineret, malus et improbus occuparet, seque potius uehementer aduersario urgueri quam patriam egregio aduocato carere praeoptauit. 6 Pittaci quoque moderatione pectus instructum. qui Alcaeum poetam et amaritudine odii et uiribus ingenii aduersus se pertinacissime usum, tyrannidem a ciuibus delatam adeptus, tantummodo quid in eo opprimendo posset admonuit. 7 Huius uiri mentio subicit ut de septem sapientium moderatione referam. a piscatoribus in Milesia regio-

      279-283: Diod. 9.12.3, D.L. 1.76 || 284-300: Diod. 9.3.3, 13.2, Plut. Sol. 4, D.L. 1.27-9, schol. Ar. Plut. 9, Auson. lud. sept. sap. 165-74; cf. Call. fr. 191.65-77Pf Ath. 11.495D 271 Tegeates AL Pc : Tageates G : Tegeaes Ρ || 275 ne quem LCG Ρ : ñeque L : ne eum quem Ac (eum ante malus Ρ) I tutela Ac : tuentelam L : tutelam G || 277 Halm : om. a II 280 Alcaeum AL : Alchaeum PCAC G : Achaeum Ρ II 282 delatam LG : Mytilenae Ac (Pittacus Mitylenaeorum tyrannus . . . Ρ) | quid AL : quod G || 282-283 in eo opprimendo Ρ : om. eo α : opprimendo quid in eo Shackleton Bailey || 283 posset PAC : possit α || 285 Milesia dett. : Melesia α

      270

      275

      280

      285

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      237

      ne euerriculum trahentibus quidam iactum emerat. extracta deinde magni ponderis aurea Delphica mensa, orta controuersia est, illis piscium se capturam uendidisse adfirmantibus, hoc fortunam iactus emisse dicen290 te. qua cognitione propter nouitatem rei et magnitudinem pecuniae ad uniuersum ciuitatis eius populum delata, placuit Apollinem Delphicum consuli cuinam adiudicari mensa deberet. deus respondit illi esse dandam qui sapientia ceteros praestaret, his uerbis: 295 τίς σοφία πρώτος πάντων; τούτφ τρίποδ' αύδώ. tum Milesii + so + Thaleti mensam dederunt. ille cessit ea Bianti, Bias Pittaco, is protinus alii, deincepsque per omnium septem sapientium orbem ad ultimum ad Solonem peruenit, qui et titulum amplissimae pruden300 tiae et praemium ad ipsum Apollinem transtulit.

      286 iactum α : captum uel captum Cornelissen || 287 Delphica α : del. Krajfert (om. P) || 289 iactus G : ductus AL \ emisse a : se emisse dett. || 2 8 9 - 2 9 0 dicente ACLCG : dicentem AL || 290 cognitione Lipsius : conditione α : contentione uel contradictione dett. : condictione Perizonius || 295 τίς . . . αύδώ Kempf (1854) ex Diod. : sic, sed πάντων πρώτος Casaubon : TICCO exempli gratia supplens || 8 quam qui cuncta Ac : quam cuncta α : quo cuncta dett. : quo tuta Perizonius : quo magis tuta Halm : quoniam (uel quod) tuta Kempf : del. quam . . . possidet Wensky (1884) : quam qui cuncta possideet Thormeyer || 14 solidis AL : om. G

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      257

      Regio imperio propter nimiam Tarquini superbiam 1 finito, consulatus initium Valerius Publicóla cum Iunio Bruto auspicatus est, idemque postea tres consulatus 20 acceptissimos populo Romano gessit, et plurimorum ac maximorum operum praetexto titulum imaginum suarum amplificauit, cum interim fastorum illud columen patrimonio ne ad exsequiarum quidem impensam sufficiente decessit, ideoque publica pecunia ductae 25 sunt, non attinet ulteriore disputatione tanti uiri paupertatem scrutari: abunde enim patet quid uiuus possederit, cui mortuo lectus funebris et rogus defuit. Quantae amplitudinis Menenium Agrippam fuisse 2 arbitremur, quem senatus et plebs pacis inter se fa30 ciendae auctorem legit? quantae scilicet esse debuit arbiter publicae salutis. hie, nisi a populo conlatis in capita sextantibus funeratus esset, ita pecuniae inops decessit ut sepulturae honore caruisset. uerum idcirco perniciosa seditione diuidua ciuitas manibus Agrippae 35 in unum contrahi uoluit quia eas pauperes quidem sed sanctas animaduerterat. cuius ut superstitis nullum

      4.17-27: Liu. 2.16.7, D.H. 5.48.3-4, Plut. Pubi. 23.4, Apul. apol. 18, Amm. 14.6.11, uir. ill. 15.6, Zon. 7.13.7 || 28-38: u. fontes αρ. Münzer, RE, 15.840-3 20 acceptissimos A : acceptissimus L : acceptissimae G || 29 inter dett. : in α || 3 1 - 3 2 a populo . . . sextantibus α : sextantibus a populo conlatis Ρ : I.P. collatis a populo sext; Ac || 33 ut α : del., - ita . . . decessit - distinguens, Halm, fort, recte : n i s i . . . esset post caruisset Eberhard (G) || 36 nullum α : nullum Halm : nullum Wensky

      258

      VALERI MAXIMI

      4.4.2-4.6

      fuit quod in censum deferretur, ita exstincti hodieque amplissimum est Patrimonium Romana concordia. 3 In C. uero Fabrici et Q. Aemili Papi principum saeculi sui domibus argentum fuisse confitear oportet: uterque enim patellam deorum et salinum habuit, sed eo lautius Fabricius quod patellam suam corneo pediculo sustineri uoluit. Papus quoque satis animose, qui cum hereditatis nomine ea accepisset, religionis causa abalienanda non putauit. 4 Uli etiam praediuites qui ab aratro arcessebantur ut cónsules fierent, uoluptatis causa sterile atque aestuosissimum Pupiniae solum uersabant, deliciarumque gratia uastissimas glebas plurimo cum sudore dissipabant? immo uero, quos pericula rei publicae imperatores adserebant, angustiae rei familiaris - quid cesso proprium nomen ueritati reddere? - bubulcos fieri cogebant. 5 Atilium autem, qui ad eum arcessendum a senatu missi erant ad imperium populi Romani suscipiendum,

      40

      45

      50

      55

      39-45: Plin. nat. 33.153 || 54-64: Cie. S. Rose. 50 et schol. Gron. ad. loc., Sest. 72, Verg. Aen. 6.844 et Seru. ad loc., Plin. nat. 18.20, Symm. epp. 1.58, Claud. 3.202, 8.415, 18.454 37 hodieque ACLG : odio quae A : hodie que Halm || 40 fuisse AL0 : non fuisse G : om. L || 41 deorum α : deorum uel deorum Shackleton Bailey || 42-43 pedículo ACLC Ρ : peduculo a, fort, recte || 43 sustineri Ρ : sustinere α || 44 nomine UG : nominis AL || 47 sterile Lc : sterilem α || 48 Pupiniae dett. : Puppiniae α : Pupinae Ac || 49-50 dissipabant? sic distinxit Gelbcke : dissipabant. ed. Arg.

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      259

      semina spargentem uiderunt. sed illae rustico opere attritae manus salutem publicam stabilierunt, ingentes hostium copias pessum dederunt, quaeque modo arantium boum iugum rexerant, triumphalis currus habe60 nas retinuerunt, nec fuit iis rubori eburneo Scipione deposito agrestem stiuam aratri repetere. potest pauperes consolari Atilius, sed multo magis docere locupletes quam non sit necessaria solidae laudis cupidini anxia diuitiarum comparatio. 65 Eiusdem nominis et sanguinis Atilius Regulus, primi 6 Punici belli qua gloria qua clades maxima, cum in Africa insolentissimae Carthaginis opes crebris uictoriis contunderei, ac prorogatum sibi ob bene gestas res in proximum annum imperium cognosset, consuli70 bus scripsit uilicum in agello, quem Septem iugerum in Pupinia habebat, mortuum esse, occasionemque nanctum mercennarium amoto inde rustico instrumento discessisse, ideoque petere ut sibi successor mitteretur,

      65-80: Liu per. 18, Sen. dial. 12.12.5, Front, strat. 4.3.3, Apul. apol. 18, uir. ill. 40.2

      56 semina spargentem G : semen aspergentem AL : semen spargentem Vahlen (GPS) || 58 quaeque AL : quoque G II 60 rubori G : robur is AL(ut uid.) : robur Ac : rubor Lc || 61 aratri α : del. Gelbcke || 61-62 pauperes ACG : pauperum A : pauper L || 62 consolari ACLCG : consulari AL || 63 necessaria ACLCG : necessarias L | cupidini dett. : cupido nisi LG : cupido nimis Ac || 66 qua gloria qua L : quae gloria quae Lc : gloria qua A : gloria quia G || 69 cognosset α : cognouisset Ρ || 70 in agello quem α : quem in agello Ρ || 71 Pupinia AG : Punicia L : Papinia Ac : Pinia Lc || 72 amoto AL : amo G

      260

      VALERI MAXIMI

      4.4.6-4.9

      ne deserto agro non esset unde uxor ac liberi sui alerentur. quae postquam senatus a consulibus accepit, et agrum Atili ilico colendum locari, et alimenta coniugi eius ac liberis praeberi, resque quas amiserat redimi publice iussit. tanti aerario nostro uirtutis Atilianae exemplum, quo omnis aetas Romana gloriabitur, stetit. 7 Aeque magna latifundia L. Quincti Cincinnati fuerunt: septem enim iugera agri possedit ex hisque tria, quae pro amico ad aerarium obsignauerat, multae nomine amisit. poenam quoque pro filio Caesone, quod ad causam dicendam non occurrisset, huius agelli reditu soluit. et tarnen ei quattuor iugera aranti non solum dignitas patris familiae constitit, sed etiam dictatura delata est. anguste se habitare nunc putat cuius domus tantum patet quantum Cincinnati rura patuerunt. 8

      75

      80

      85

      90

      Quid Aelia familia? quam locuples! sedecim eodem tempore Aelii fuerunt, quibus una domuncula erat eodem loci quo nunc sunt Mariana monumenta, et unus in agro Veiente fundus minus multos cultores desiderane quam dominos habebat, inque circo máximo et 95

      81-90: Liu. 3.13.10, 26.8-12, D.H. 10.8.4, Plin. Nat. 18.20 || 91-102: Plin. nat. 33.142, Plut. Pauli. 5.6-7, 28.11-12 76 ilico α : del. Cornelissen || 77 resque Ac : isque α || 83 obsignauerat α : subsignauerat (subsignanda P) Halm, fort, recte || 86 reditu ACLC reditus α || 88 se ACLCG : fort, e L II 91 Aelia AL : Aemilia G || 92 Aeli (-ii Ac) AL : Aemilii G II 93 Mariana LCG : maria AL || 94 Veiente ACLCG : Vegente AL | multos α : multo Ac || 95 inque ACLG : in A c | circo Ac : om. a

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      261

      Flaminio spectaculi locus; quae quidem loca ob uirtutem publice donata possidebant. Eadem gens nullum ante scripulum argenti habuit 9 quam Paullus, Perse deuicto, Q. Aelio Tuberoni gene100 ro suo quinqué pondo argenti ex praeda donaret: taceo enim quod princeps ciuitatis filiam ei nuptum dedit cuius pecunia tam ieiunos penates uidebat. qui ipse quoque adeo inops decessit ut nisi fundus, quem unum reliquerat, uenisset, unde uxor eius dotem reci105 peret non exstitisset. animi uirorum et feminarum uigebant in ciuitate, eorumque bonis dignitatis aestimatio cunctis in rebus ponderabatur. haec imperia conciliabant, haec iungebant adfinitates, haec in foro haec intra priuatos parietes plurimum poterant: patri110 ae enim rem unus quisque, non suam augere properabat, pauperque in diuite quam diues in paupere imperio uersari malebat. atque huic tam praeclaro proposito illa merces reddebatur, quod nihil eorum quae uirtuti debentur emere pecunia licebat, inopiae115 que inlustrium uirorum publice succurrebatur.

      102-105: Poi 18.35.6, 31.22.3-4, Diod. 31.26.1, Liu. per. 46, Dio fr. 67, Zon. 9.24.4, uir. ili 56.6 96 spectaculi locus α : spectacula Damsté | loca ACG : locus AL : loca iis Kempf || 97 publice G (sed post donata; corr.

      Gc) : publicae AL || 98 argenti LG : auri PAC || 99 deuicto α : uicto Ρ II 100 pondo AL : om. G : libras PAC | argenti L : auri PAC : argenteos G || 101 ei nuptum ACLCG : enuptam A : enuptum L || 102 pecunia ACLCG : pecuniam AL || 111 paupere ACLCG : pauperem AL || 115 publice ACG : publicae

      AL

      262

      VALERI MAXIMI

      4.4.10-4.11

      10

      Itaque, cum secundo Punico bello Cn. Scipio ex Hispania senatui scripsisset, petens ut sibi successor mitteretur, quia filiam uirginem adultae iam aetatis haberet, neque ei sine se dos expediri posset, senatus, ne res publica bono duce carerei, patris sibi partes de- 120 sumpsit, consilioque uxoris ac propinquorum Scipionis constituía dote summam eius ex aerario erogauit ac puellam nuptum dedit. dotis modus quadraginta milia aeris fuit, quo non solum humanitas patrum conscriptorum sed etiam habitus ueterum patrimoniorum co- 125 gnosci potest: namque adeo fuerunt arta ut Tuccia Caesonis filia maximam dotem ad uirum decern milia aeris attulisse uisa sit, et Megullia, quia cum quinquaginta milibus aeris mariti domum intrauit, Dotatae cognomen inuenerit. idem senatus Fabrici Luscini Scipio- 130 nisque filias ab indotatis nuptiis liberalitate sua uindicauit, quoniam paternae hereditati praeter opimam gloriam nihil erat quod acceptum referrent.

      11

      M. autem Scaurus quantulam a pâtre hereditatem acceperit in primo libro eorum quos de uita sua tres 135

      116-133: Sen. nat. 1.17.8, Front, strat. 4.3.4, Amm. 14.6.11, Zon. 9.3.10 II 134-139: Cie. Brut. 112, Tac. Agr. 1.3, uir. ill.

      72.1 123 xl(ta) α : quattuor Shackleton Bailey (1996) || 124 quo LCG : quum AL || 125 patrimoniorum dett. : pmnior a : pronior, ut uid., Ac || 126 Tuccia PAC : Taccia AL : Accia G || 128 Megullia α : Negullia PAC : Megallia Lc : Negilia Halm ad Par. | cum AL : tum G || 128-129 quinquaginta PAC : quingentis LG || 134 quantulam ACLCG : quantulum AL || 135-136 tres scripsit Halm, cl. Cie. : transcripsit α : conscripsit Kempf (1854) : perscripsit Heller (1868)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      263

      scripsit refert: ait enim sibi sex sola mancipia totumque censum quinqué atque triginta milium nummum relictum. in hac ille pecunia futurus senatus princeps nutritus est spiritus. 140 Haec igitur exempla respicere, his adquiescere solaciis debemus, qui paruolos census nostros nunquam querellis uacuos esse sinimus. nullum aut admodum parui ponderis argentum, paucos seruos, septem iugera aridae terrae, indigentia domesticae impensae fune145 ra, inopes dotum filias, sed egregios consulatus, mirificas dictaturas, innumerabiles triumphos cernimus. quid ergo modicam fortunam quasi praecipuum generis humani malum diurnis nocturnis conuiciis laceramus, quae ut non abundantibus ita fidis uberibus Publico150 las Aemilios Fabricios Curios Scipiones Scauros hisque paria robora uirtutis aluit? exsurgamus potius animis pecuniaeque aspectu debilitatos spiritus pristini temporis memoria recreemus: namque per Romuli casam perque ueteris Capitoli humilia tecta et aeternos 155 Vestae focos, fictilibus etiam nunc uasis contentos, iuro nullas diuitias talium uirorum paupertati posse praeferri.

      136 sex ACU : ex AL : .x. G, fort, recte || 137 quinqué atque α : om. Ρ |] 144 domesticae Ac : domestica α || 147 modicam L : medicam A : mediam ACG : mendicam dett. || 148 diurnis α (mg G) : diuturnis Ac : diutinis dett. : diurnis Madvig (1.45) : sic, sed et Havet (132) : diutius Wensky (1882) || 150 Scipiones ACUG : Scipionis AL || 152 aspectu α : espectu Damsté || 155 etiam nunc α : etiamnum Ac

      264 5

      VALERI MAXIMI

      4.5.praef.-5.3

      DE V E R E C V N D I A

      praef. A qua tempestiuus ad uerecundiam transitus uidetur: haec enim iustissimis uiris praecepit ut priuatas facilitates neglegerent, publicas quam amplissimas esse cuperent, digna cui perinde atque caelesti numini tempia exstruantur araeque consecrentur, quia parens est om- 5 nis honesti consilii, tutela sollemnium officiorum, magistra innocentiae, cara proximis, accepta alienis, omni loco omni tempore fauorabilem prae se ferens uoltum. 1 Sed ut a laudibus eius ad facta ueniamus, a condita 10 urbe usque ad Africanum et Ti. Longum cónsules promiscuus senatui et populo spectandorum ludorum locus erat, nunquam tarnen quisquam ex plebe ante patres conscriptos in theatro spedare sustinuit: adeo circumspecta ciuitatis nostrae uerecundia fuit, quae 15 quidem certissimum sui documentum etiam ilio die exhibuit quo L. Flamininus extrema in parte theatri constitit, quia a M. Catone et L. Fiacco censoribus senatu motus fuerat, consulatus iam honore defunctus, frater

      5.10-15: u. testimonia ad 2.4.3 || 15-20: u. testimonia ad 2.9.3 5.1 uidetur ACLCG : uideretur L || 2 iustissimis α : istis (uel illis) summis Kempf : iustissimis Damsté || 7 omni α : omnique (sic A scripsisse credens) Halm || 8 prae se ferens LG : prae se referens A : prae se

      referens uel praeferens Torr. || 15 circumspecta ACLCG : circum inspecta AL || 18 quia dett. : qua AL : qui G, fort, recte || 18-19 senatu motus dett. : senatum LG : senatu A : motus senatu Ac (motus . . . senatu P)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      265

      20 etiam T. Flaminini Macedoniae Philippique uictoris: omnes enim transiré eum in locum dignitati suae debitum coegerunt. Confregit rem publicam Terentius Varrò Cannensis 2 pugnae temerario ingressu. idem delatam ab uniuerso 25 senatu et populo dictaturam recipere non sustinendo pudore culpam maximae cladis redemit, effecitque ut acies deorum irae, modestia ipsius moribus imputaretur. itaque titulo imaginis eius speciosius non recepta dictatura quam aliorum gesta adscribí potest. 30 Nos autem ad praeclarum uerecundiae opus trans- 3 grediamur. magna cum inuidia fortuna praetoriis comitiis Africani superioris filium Cn. Scipionem et scribam C. Cicereium in campum deduxerat, utque nimis impotens sermone uolgi carpebatur, quod tanti uiri 35 sanguinem clientelamque comitiali certamine confuderat. ceterum crimen eius in suam laudem Cicereius conuertit: nam ut uidit omnibus se centuriis Scipioni anteferri, templo descendit abiectaque candida toga competitoris sui suffragatorem agere coepit, ut scilicet 40 praeturam melius Africani memoriae concederei

      23-29: cf. testimonia ad 3.4.4 || 30-43: cf. testimonia ad 3.5.UU. 1 7 - 2 7

      20 uictoris Ac : uictores α || 21 dignitati G : dignitatis AU : indignitatis L || 23 Varrò L Ρ : om. AG || 25 dictaturam α : censuram Ρ || 32 C(G)n. α : re uera L.\ u. MRR, 1.406 adn. 2 || 33 C. L Ρ : om. AG || 38 tempio descendit α : templo discessit Cornelissen \ abiectaque ACUG : adiectaque AL || 39 agere α : se agere Ac \ ut α : ut Gertz', um H.J. Müller

      266

      VALERI MAXIMI

      4.5.3-5.ext.2

      quam sibi uindicaret. + nec maximum esse + uerecundiae pretium: Scipio tunc honorem adeptus est, sed Cicereio magis gratulati sunt. 4 Ac ne protinus comitiis abeamus, consulatum petens L. Crassus, cum omnium candidatorum more cir- 45 cum forum supplex populo ire cogeretur, nunquam adduci potuit ut id praesente Q. Scaeuola grauissimo et sapientissimo uiro, socero suo, faceret. itaque rogabat eum ut a se, dum ineptae rei inseruiret, discederet, maiorem uerecundiam dignitatis eius quam candi- 50 dae togae suae respectum agens. 5 Pompeius autem Magnus Pharsalica acie uictus a Caesare, cum postero die Larisam intraret, oppidique illius uniuersus populus obuiam ei processisset, 'ite' inquit 'et istud officium praestate uictori.' dicerem 55 non dignus qui uinceretur, nisi a Caesare esset super-

      44-51: Cie. de or. 1.112 || 52-58: Luc. 7.712-25, Dio 42.2.3 41 + nec maximum esse + α : nec minimum est Ac : neg maximum esse Halm : ac maximum esset Foertsch (1870) : u t . . . uindicaret nec maximum e s s e t . . . pretium, Madvig : uindicaret, ne c maximum esse Blaum : neg maximum esse . . . pretium? Kempf : nec maximum esse . . . pretium Novák (1903) || 42 Scipio AL : om. G | sed dett. : sed si α : etsi Foertsch (1864) : sed si Gertz : sed ci Rossbach : sed Shackleton Bailey || 19-20 extinguerere ACLCG : extinguere AL : extinguereri Novák (1896) || 2 1 - 2 2 temptaueras α : temptaueras femíneo animo impar inuentus dett. || 24 uir ACG : uiro L | Plautius LCG : Plaucius AL || 28 colligatusque ACLCG : collegatusque AL II 29 dextra A°LCG : dextram AL || 30 acerbitate LCG : aceruitate AL : acerbitati Ac || 31 hausit α : hausit Kempf

      270

      VALERI MAXIMI

      4.6.3-6.ext.l

      3

      Eiusdem ut nominis ita amoris quoque M. Plautius: nam cum imperio senatus classem sociorum sexaginta nauium in Asiam reduceret Tarentumque appulisset, 35 atque ibi uxor eius Orestilla, quae illuc eum prosecuta fuerat, morbo pressa decessisset, funerata ea et in rogum imposita inter officium unguendi et osculandi stricto ferro incubuit. quem amici, sicut erat, togatum et calceatum corpori coniugis iunxerunt, ac deinde 40 subiectis facibus utrumque una cremauerunt. quorum ibi factum sepulcrum est - Tarenti etiam nunc conspicitur - , quod uocatur των δύο φιλούντων. nec dubito quin, si quis modo exstinctis sensus inest, Plautius et Orestilla fati consortione gestientes uoltus tenebris in- 45 tulerint. saneque, ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquanto praestat morte iungi quam distrahi uita. 4 Consimilis adfectus Iuliae C. Caesaris filiae adnotatus est. quae cum aediliciis comitiis Pompei Magni 50 coniugis sui uestem cruore respersam e campo domum relatam uidisset, territa metu ne qua ei uis esset adlata, exanimis concidit, partumque, quem utero conceptum habebat, subita animi consternatione et graui dolore corporis eicere coacta est, magno quidem cum 55

      49-59: Plut. Pomp. 53.4, Dio 39.32.2 35 reduceret α Ρ : deduceret Gertz (Κ) || 37 pressa α : oppressa dett., fort, recte | ea ACLCG : eam AL || 38 unguendi α : lugendi Damsté || 42 est Tarenti a : Tarenti Ac : om. Lipsius ( - Tarenti... conspicitur - distinxit Gertz) || 43 ΤΩΝ LG : om. Ac I ΔΥΟ ACL : YO G | ΦΙΛΟΥΝΤΩΝ Ac : ΦΙΛΟΥΤΟΝ LG II 46 saneque a : sane Ac || 51 respersam α : aspersam Ρ || 55 coacta est α : (eiecit P) atque ita ex(s)pirauit PAC

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      271

      totius terrarum orbis detrimento, cuius tranquillitas tot ciuilium bellorum truculentissimo furore perturbata non esset, si Caesaris et Pompei concordia communis sanguinis uinculo constricta mansisset. 60 Tuos quoque castissimos ignes, Porcia M. Catonis 5 filia, cuneta saecula debita admiratione prosequentur. quae cum apud Philippos uictum et interemptum uirum tuum Brutum cognosses, quia ferrum non dabatur, ardentes ore carbones haurire non dubitasti, mu65 liebri spiritu uirilem patris exitum imitata, sed nescio an hoc fortius, quod ille usitato tu nouo genere mortis absumpta es. Sunt et alienigeni amores iusti obscuritate ignoranti- ext. 1 ae non obruti, e quibus paucos attigisse satis erit. gen70 tis Cariae regina Artemisia uirum suum Mausolum fato absumptum quantopere desiderauerit leue est post conquisitorum omnis generis honorum monumentique usque ad septem miracula prouecti magnificentiam argumentar!: quid enim aut eos colligas aut de ilio inclu-

      60-67: Plut. Brut. 53.4-7, Cat. min. 73.6, Mart. 1.42, App. b.c. 4.136.574, Polyaen. 8.32, Dio 47.49.3 || 68-77: Geli. 10.18.3; de Mausoleo u. Hornblower, Mausolus, c. 9 56 terrarum orbis ALGC : orbis terrarum G || 63 cognosses α : (Porcia tertia persona) cognouisset Ρ || 66 ille G : illae AL \ tu Ac : om. AL : spat. G || 67 absumpta es dett. : adsumptae α : adsumpti Ac : absumptae Lc || 68 amores LG : amoris A : amoris ciñeres Ac | iusti α : usti Ac : iuste Madvig : casti Heraeus (1893) || 71 absumptum ACG : adsumptum AL : assumptum Lc | desiderauerit dett. : desiderauit α : desiderarli dett., fort, recte | leue ACLCG : leua A : laue L || 73 magnificentiam AL : magnificentia G

      272

      VALERI MAXIMI

      4.6.ext.l-6.ext.3

      to tumulo loquare, cum ipsa Mausoli uiuum ac spirans sepulcrum fieri concupierit eorum testimonio qui illam exstincti ossa potioni aspersa bibisse tradunt? 2 Hypsicratea quoque regina Mithridatem coniugem suum effusis caritatis habenis amauit, propter quem praecipuum formae suae decorem in habitum uirilem conuertere uoluptatis loco habuit: tonsis enim capillis equo se et armis adsuefecit, quo facilius laboribus et periculis eius interesset. quin etiam uictum a Cn. Pompeio per efferatas gentes fugientem animo pariter et corpore infatigabili secuta est. cuius tanta fides asperarum atque difficilium rerum Mithridati maximum solarium et iucundissimum lenimentum fuit: cum domo enim et penatibus uagari se credidit, uxore simul exsulante. 3 Verum quid Asiam, quid barbariae inmensas solitudines, quid latebras Pontici sinus scrutor, cum splendidissimum totius Graeciae decus Lacedaemon praecipuum uxoriae fidei specimen nostris ostentet oculis, plurimis et maximis patriae suae laudibus admiratione facti comparandum?

      78-89: Plut. Pomp. 32.14-15; cf. Eutr. 6.12.3 || 90-114: Hdt. 4.145-6, Plut. mor. 2 4 7 A - C 76 fieri AL : om. G || 77 potioni Ac : ponione AL : potione LCG | aspersa ACLCG : sic, sed ebibisse Heraeus (1893) : asperse A : aspersae L || 78 Hypsicratea α : Hypsicratia AcUP, fort, recte || 84 efferatas ACLCG : offeratas AL || 85 infatigabili α : infatigabilis dett. || 91 Pontici ACLCG : pontifici L || 93 uxoriae G : uxori A : uxoris ACL | nostris ACLC : non nostris L : nunc nostris G : tantum non nostris dett.

      75

      80

      85

      90

      95

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      273

      Minyae, quorum origo ex incluto sociorum Iasonis numero Lemniorum in insula concepta per aliquot saeculorum uices stabili in sede manserat, a Pelasgicis expulsi armis, alienae opis indigentes excelsa Taygeto100 rum montium iuga supplices occupauerunt. quos Spartana ciuitas respectu Tyndaridarum - namque in ilio nobilis famae nauigio destinatum sideribus par fratrum fulserat - deductos inde legibus commodisque suis immiscuit. sed hoc tantum beneficium in iniuriam 105 bene meritae urbis, regnum adfectantes, uerterunt. igitur publicae custodiae inclusi capitali adseruabantur supplicio. quod cum uetere instituto Lacedaemoniorum nocturno tempore passuri essent, coniuges eorum inlustris ibi sanguinis, uelut adlocuturae perituros 110 uiros impetrato a custodibus aditu, carcerem intrauerunt, commutataque ueste per simulationem doloris uelatis capitibus eos abire passae sunt, hoc loco quid aliud adiecerim quam dignas fuisse quibus Minyae nuberent?

      96 Minyae PAC : Miniae A° : Moeniae L : Moeoniae Lc : Myniae G || 98 stabili Ac : stabilis a | a Pelasgicis α : a Pelasgis dett. (pulsi a Pelasgis confugerunt P) : Pelasgicis Torr. || 99 armis Ac : ranis U : ramis G : ratis Foertsch (1864) : sedis uel agris Halm : arris Heller (1868) : , remis aduenae (excelsa) Blaum : urmis Novák (1884) : ramos oleae porrigentes (excelsa) Wensky (1884) : , remis aduenae Thormeyer || 101 ciuitas α : ciuitas recepit uel Spartani (sic A, corr. Ac) ciuitate susceperunt Ac (a quibus recepii Ρ) || 102 destinatum LGC : destinatus AG || 104 inmiscuit AL : miscuit G || 109 inlustris ibi AL : illustrissimi G || 113 Minyae Ac : moenia A : Moeniae L : Moeoniae U : Myniae G

      274 7

      VALERI MAXIMI

      4.7.praef.-7.1

      DE AMICITIA

      praef. Contemplemur nunc amicitiae uinculum potens et praeualidum neque ulla ex parte sanguinis uiribus inferius, hoc etiam certius et exploratius quod illud nascendi sors, fortuitum opus, hoc unius cuiusque solido iudicio incohata uoluntas contrahit. itaque celerius sine reprehensione propinquum auersere quam amicum, quia altera diremptio no utique iniquitatis, altera utique leuitatis crimini subiecta est: cum enim deserta sit futura uita hominis nullius amicitiae cincia praesidio, tam necessarium subsidium temere adsumi non debet, semel autem recte adprehensum sperni non conuenit. sincerae uero fidei amici praecipue in aduersis rebus cognoscuntur, in quibus quidquid praestatur totum a constanti beniuolentia proficiscitur. felicitatis cultus maiore ex parte adulationi quam caritati erogatur, certe suspectus est perinde ac plus semper petat quam impendat. accedit hue quod infractae fortunae homines magis amicorum studia desiderant uel praesidii uel solacii gratia: nam laeta quidem et prospera negotia, utpote cum diuina suffragatione foueantur, humana minus indigent, tenacius igitur eorum no-

      5

      10

      15

      20

      7. tit. de amicitia PAC : om. α || 2 uiribus α : del. Damsté || 6 auersere dett. : auertere α || 7 diremptio no utique Kempf (1854) : directione utique AL : dilectioni utique G : dilectio neutiquam Ac : diremptio utique uel diremptio dett. : diremptio . . . (uel ) leuitatis Perizonius : sic, sed Torr. : diremptio neutiquam (uel neutique) Halm || 9 deserta ACLCG : diserta AL | cincta LCG : cuneta AL : iuncta ACLC || 15 adulationi . . . caritati α : adulatione . . . caritate Gertz, fort, recte

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      275

      mina posteritatis memoria adprehendit qui aduersa amicorum non deseruerunt quam qui prosperum uitae cursum comitati sunt, nemo de Sardanapalli familiari25 bus loquitur, Orestes Pylade paene amico quam Agamemnone notior est patre, si quidem illorum amicitia in consortione deliciarum et luxuriae contabuit, horum durae atque asperae condicionis sodalicium ipsarum miseriarum experimento enituit. sed quid externa at30 tingo, cum domesticis prius liceat uti? Inimicus patriae fuisse Ti. Gracchus existimatus est, 1 nec immerito, quia potentiam suam saluti eius praetulerat. quam constantis tamen fidei amicum etiam in hoc tam prauo proposito C. Blossium Cumanum ha35 buerit operae pretium est cognoscere. hostis iudicatus, ultimo supplicio adfectus, sepulturae honore spoliatus, beniuolentia tamen eius non caruit: nam cum senatus Rupilio et Laenati consulibus mandasset ut in eos qui cum Graccho consenserant more maiorum animaduer-

      7.24-29: cf. Weisbach, RE, lA.2436- 75 (de Sardanapallo), Radke, RE, 23.2077-81 (de Pylade) || 31-57: Cie. am. 37, Plut. TG 20.5-6 22 posteritatis ACLGC : potestatis AG | aduersa G : aduersus A : aduersum Ac : aduersos casus L, fort, recte || 25—26 Agamemnone L : Agamennone AG || 28 durae ACLCG : duae AL I sodalic(t)ium ACG : soldadicium A : soladicium L : solacium Lc || 31 fuisse Ti. dett. : fuisset AL : fuisse ACLC : fuisse T. G II 34 Blossium Kempf (1854) (Blossius P) : Blosius a; infra Blossius bis L, Blossius . . . Blos(-ss- /4c)ius A, Blosius . . . Blossius G II 38 Rupilio Pighius : Rutilio α Ρ; fort, errauit Val. (cf. 2.7.W.41 adn.) || 39 more ACG : om. AL || 3940 animaduerterent ACLCG : animaduertent AL

      276

      VALERI MAXIMI

      4.7.1-7.3

      terent, et ad Laelium, cuius Consilio praecipue consules utebantur, pro se Blossius deprecatum uenisset familiaritatisque excusatione uteretur, atque is dixisset 'quid? si te Gracchus templo louis Optimi Maximi faces subdere iussisset, obsecuturusne illius uoluntati propter istam, quam iactas, familiaritatem fuisti?', 'numquam istud' inquit 'Gracchus imperasset.' satis, immo etiam nimium: totius namque senatus consensu damnatos eius mores defendere ausus est. uerum quod sequitur multo audacius multoque periculosius: compressus enim perseueranti interrogatione Laeli in eodem constanti gradu stetit, seque etiam hoc, si modo Gracchus adnuisset, facturum respondit. quis illum sceleratum putasset fuisse, si tacuisset? quis non etiam sapientem, si pro necessitate temporis locutus esset? at Blossius nec silentio honesto nec prudenti sermone salutem suam, ne qua ex parte infelicis amicitiae memoriam desereret, tueri uoluit. 2 In eadem domo aeque robusta constantis amicitiae exempla oboriuntur: prostratis enim iam et perditis C. Gracchi consiliis rebusque, cum tota eius conspiratio late quaereretur, desertum omni auxilio duo tantum amici Pomponius et Laetorius ab infestis et undique ruentibus telis oppositu corporum suorum texerunt. quorum Pomponius, quo is facilius euaderet, concita-

      ill.

      58-74: Veli. 2.6.6, Plut. 65.5; cf. Cie. diu. 2.62

      CG

      16.6-17.1,

      Oros.

      5.12.7-8,

      40

      45

      50

      55

      60

      uir.

      45 fuisti AL : fuisses G || 48 damnatos eius Ρ : dam(p)natus α : damnatos Ac || 51 constanti AG : constantiae L, fort, recte || 52 annuisset α : innuisset dett. || 58 in α : in Gertz (K)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      277

      65 tum sequentium agmen in porta trigemina aliquamdiu acerrima pugna inhibuit nec uiuus pelli potuit, sed multis confectus uolneribus transitum super cadauer suum eis, credo etiam post fata inuitus, dedit. Laetorius autem in ponte sublicio constitit et eum, donee 70 Gracchus transiret, ardore spiritus sui saepsit, ac ui iam multitudinis obrutus conuerso in se gladio celeri saltu profundum Tiberis petiit, quamque in eo ponte caritatem toti patriae Horatius Cocles exhibuerat, unius amicitiae adiecta uoluntaria morte praestitit. quam 75 bonos Gracchi, si aut patris aut materni aui sectam uitae ingredi uoluissent, habere milites potuerant! quo enim ímpetu qua perseuerantia animi Blossius et Pomponius et Laetorius tropaea ac triumphos eorum adiuuissent, furiosi conatus tam strenui comités, sini80 stris quidem auspiciis amicitiae condicionem secuti, sed quo miseriora hoc certiora fideliter cultae exempla! L. autem Reginus, si ad debitam publico ministerio 3 sinceritatem exigatur, posteritatis conuicio lacerandus, si amicitiae fido pignore aestimetur, in optimo lauda85 bilis conscientiae portu relinquendus est: tribunus enim plebis Caepionem in carcerem coniectum, quod illius culpa exercitus noster a Cimbris et Teutonis ui-

      82-95: u. fontes αρ. MRR, 1.564 65 sequentium α : sequentium Eberhard | porta trigemina ACLCG : portari gemina A || 68 eis hic AG : ante super L, fort, recte || 70 ui ACLCG : uim AL || 75 patris α : paterni Ac I sectam α : seitam Damsté || 81 certiora α : celsiora Cornelissen | cultae Madvig : cultae nobilitatis α || 85 conscientiae α : constantiae Stanger || 86 Caepionem G : Coepionem AL

      278

      VALERI MAXI MI

      4.7.3-7.5

      debatur deletus, ueteris artaeque amicitiae memor publica custodia liberauit, nec hactenus amicum egisse contentus, etiam fugae eius comes accessit, pro magnum et inexsuperabile tuum numen, amicitia! cum ex altera parte res publica manum iniceret, ex altera tua illum dextera traheret, et illa ut sacrosanctus esse uellet exigeret, tu exsilium indiceres, - adeo blando uteris imperio - supplicium honori praetulit. 4 Admirabile hoc opus tuum, sed quod sequitur aliquanto laudabilius: recognosce enim quo usque Volumni constantem erga amicum suum caritatem sine ulla rei publicae iniuria euexeris. qui ortus equestri loco, cum M. Lucullum familiariter coluisset eumque M. Antonius, quia Bruti et Cassi partes secutus fuerat, interemisset, in magna fugiendi licentia exanimi amico adhaesit, hue usque in lacrimas et gemitus profusus ut nimia pietate causam sibi mortis arcesseret: nam propter praecipuam et perseuerantem lamentationem ad Antonium pertractus est. cuius postquam in conspectu stetit, 'iube me' inquit, 'imperator, protinus ad Luculli corpus ductum occidi: neque enim absumpto ilio superesse debeo, cum ei infelicis militiae auctor exstiterim.' quid hac fidelius beniuolentia? mortem amici hostis odio leuauit, uitam suam consilii crimine astrinxit,

      90

      95

      100

      105

      110

      9 0 - 9 1 pro magnum ACLCG : pro magno AL : permagnum A€ Il 92 .r.p. (.rp. G) ACG : r.p. trp. (tribuno plebis Heraeus (1900)) L II 93 et α : del. Ac || 99 iniuria euexeris dett. : iniuriae c(y4c)eris A : iniuria feceris Ac : iniuriras.aeueris L : iniuria iuueris Lc : iniuriaueris G : iniuria egeris Halm || 100 Μ. α : del. Münzer, RE, 13.419 || 104-112 pietate . . . misera- Ac in ras. Il 104 causam Lc (ut uid.) : causas Ac : causa L(ut uid.)G || 106 conspectu G : conspectum ACL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      279

      quoque ilium miserabiliorem redderet, se fecit inuisiorem. nec difficiles Antoni aures habuit, ductusque quo uoluerat, dexteram Luculli auide osculatus, caput, 115 quod abscisum iacebat, sublatum pectori suo adplicauit, ac deinde demissam ceruicem uictori gladio praebuit. loquatur Graecia Thesea, nefandis Pirithoi amoribus subscribentem, Ditis se patris regnis commisisse: uani est istud narrare, stulti credere, mixtum 120 cruorem amicorum et uolneribus innexa uolnera mortique inhaerentem mortem uidere, haec sunt uera Romanae amicitiae indicia, ilia gentis ad fingendum paratae monstre similia mendacia. L. quoque Petronius huiusce laudis consortionem 5 125 merito uindicat: paria enim in cultu amicitiae auso par gloriae portio adserenda est. admodum humili loco natus ad equestrem ordinem et splendidae militiae stipendia P. Coeli beneficio peruenerat. cui gratum animum, quia laeta in materia exhibere non contigerat, 130 in ea quam iniquam fortuna esse uoluit, cum multa fide praestitit. erat ab Octauio consule Placentiae

      117-119: u. fontes αρ. Fontenrose, RE, 19.121 || 124-140: cf. Plin. nat. 8.144, Ael. n.a. 7.10, Plut. mor. 969C 113 Antonii ACLCG : Antonia A || 116 demissam Ac : dimissam α || 117 Pirithoi L : Piritoi A : Perithoi G || 125 paria enim AL : pari etenim Ac : pari enim G | in cultu Schottus : inclitu A : inclytae Ac : inclutu L : inclitae G || 128 Publii α : Ti. Ρ I Coeli A°L : Colaeli A : (Publi)colae Lc : Caeli G : Coelius ( . . . petiit) P\ infra Coelius L(ut uid.)G, Caelius ALc(ut uid.); u. Badian, Studies, 92 || 130 iniquam Ac : unicam α : inicam Gertz || 131 ab ACL : b(octauio) A : om. G

      280

      VALERI MAXIMI

      4.7.5-7.7

      praepositus Coelius. qua a Cinnano exercitu capta et senior iam et graui ualitudine adfectus, ne in potestatem hostium ueniret, ad auxilium dexterae Petroni confugit. quem is ab incepto Consilio frustra conatus abstrahere, in iisdem perseuerantem precibus interemit, caedique eius suam iunxit, ne eo iacente, per quem omnia dignitatis incrementa adsecutus fuerat, superesset, ita alterius fato uerecundia alterius pietas causam praebuit. 6 Iungendus Petronio Ser. Terentius est, quamquam ei, sicut cupierat, pro amico suo perire non contigit: incepto namque egregio non inrito euentu aestimari debet, quia, quantum in ilio fuit, et ipse exstinctus est et D. Brutus periculum euasit mortis, qui fugiens a Mutina, ut ad se interficiendum ab Antonio missos équités aduenisse cognouit, quodam in loco iustae poenae debitum spiritum tenebris furari conabatur, eoque iam facta inruptione Terentius fideli mendacio, obscuritate ipsa suffragante, Brutum se esse simulauit et corpus suum trucidandum equitibus obiecit. uerum cognitus a Furio, cui Brutianae ultionis officium mandatum fuerat, nece sua amici supplicium discutere non potuit. sic inuitus fortuna cogente uixit.

      141-154: de morte D. Bruti u. fontes αρ. Münzer, Supp. 5.384-5

      RE,

      132 a (captus a P) dett. : om. a | Cinnano exercitu α : Cassianis militibus Ρ : Cassiano exercitu Ac || 135 Consilio a : del. Damsté || 141 Seruius ALCG P° : Serus L : Seuius Ρ || 143 non ACG : om. AL || 145 euasit mortis α : mortis euasit Ac II 148 furari ACLC : funerari α : fonerari Lipsius : tutari Novák (Κ)

      135

      140

      145

      150

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      281

      155

      Ab hoc horrido et tristi pertinacis amicitiae ad lae- 7 tum et serenum uoltum transeamus, atque inde earn euocatam ubi omnia lacrimis gemitu caedibus fuerant refería in eo quo dignior est felicitatis domicilio conlocemus, gratia honore abundantissimisque opibus ful160 gentem. orere igitur ab ilia quae sanctorum umbris dicata esse creditur sede, hinc D. Laeli illinc M. Agrippa, alter uirorum deorum alter maximum amicum et certa mente et secundis ominibus sortiti, totumque beatae turbae gregem, qui uestro ductu ueneranda 165 sincerae fidei stipendia laudibus et praemiis onustus peregit, in lucem uobiscum protrahite: uestros enim constantes ánimos, uestra strenua ministeria, uestram inexpugnabilem taciturnitatem proque dignitate et salute amicorum perpetuam excubationem et stationem 170 beniuolentiae, et rursus harum rerum ubérrimos fruc-

      1 5 5 - 1 7 2 : cf. Veli. 2.127.1 156 inde dett. : in α : hinc ACLC | eam α : del. Novák (Κ) || 157 euocatam α : euocatam Perizonius || 158 quo ACLCG : quod AL II 160 orere AL : ordiemur G || 161 Decime Lc : Decimi ACLG : Decimie A; re uera Gaius | Lelii G : Lelli AL II 1 6 1 - 1 6 2 Agrippa U : Agrippae α || 162 alter (uirorum) AL : altero Ac : alterum ACG | alter (maximum) L : alterum AG : alteram maximam amicam Ac || 163 ominibus ACG : omnibus AL | sortiti a : sortita Ac || 166 protrahite dett. : pertrahite α || 169 et stationem Madvig : testationem α : testatiorem Ac : uesta omnem (beniuolentiam) Elschner : testactamque lauda>tione (benuiolentiam) Heller (1869) Il 170 beniuolentiae Lipsius : beniuolentiam α : beniuolentia Lc

      282

      VALERI MAXIMI

      4.7.7-7.ext.2

      tus posterior intuens aetas in excolendo iure amicitiae qua libentius qua etiam religiosius erit operata. 1 Haeret animus in domesticis, sed aliena quoque bene facta referre Romanae urbis candor hortatur. Damon et Phintias, Pythagoricae prudentiae sacris initia- 175 ti, tam fidelem inter se amicitiam iunxerant ut cum alterum ex iis Dionysius Syracusanus interficere uellet, atque is tempus ab eo quo prius quam perirei domum profectus res suas ordinaret, impetrauisset, alter uadem se pro reditu eius tyranno dare non dubitaret. 180 solutus erat periculo mortis qui modo gladio ceruices subiectas habuerat: eidem caput suum subiecerat cui securo uiuere licebat. igitur omnes et in primis Dionysius nouae atque ancipitis rei exitum speculabantur. adpropinquante deinde finita die nec ilio redeunte, 185 unusquisque stultitiae tam temerarium sponsorem damnabat. at is nihil se de amici constantia metuere praedicabat. eodem autem momento et hora a Diony-

      173-201: u. fontes αρ. Wellmann, RE, 4.2074\ adde Hyg. fab. 154 171 excolendo α : colendo Kempf\\ 172 qua (libentius) dett. : quam α | qua (etiam) A : quam ACLCG || 173-174 bene facta L : unum uerbum AG || 175 Phintias Salmasius : Pinthias α Ρ || 176 iunxerant G : iunxerunt AL, fort, recte || 179 ordinaret LCG Ρ : ordinauit ALGC : ordinarit Ac | impetrauisset ACL°G : imperauisset AL : impetrasset Ρ || 180 dubitaret Ρ : dubitauit α : dubitauerit Halm || 185 finita α : definita uel praefinita dett. II 187 se de ACLCG : sed AU (at . . . praedicabat U in summo margine : om. L) || 188 a Ac : om. a

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      283

      sio constituía et qui earn acceperat superuenit. admi190 ratus amborum animum tyrannus supplicium fidei remisit, insuperque eos rogauit ut se in societatem amicitiae tertium sodalicii gradum + ultima + culturum beniuolentia reciperent. hascine uires amicitiae? mortis contemptum ingenerare, uitae dulcedinem ex195 stinguere, crudelitatem mansuefacere, odium in amorem conuertere, poenam beneficio pensare potuerunt. quibus paene tantum uenerationis quantum deorum immortalium caerimoniis debetur: illis enim publica salus his priuata continetur, atque ut illarum aedes sacra 200 domicilia harum fida hominum pectora quasi quaedam sancto spiritu refería templa sunt. Quod ita esse rex Alexander sensit. Darei castris, in 2 quibus omnes necessarii eius erant, potitus, Hephaestione gratissimo sibi latus suum tegente, ad eos adlo205 quendos uenit. cuius aduentu mater Darei recreata humi prostratum caput erexit, Hephaestionemque, quia et in statura et forma praestabat, more Persarum

      202-217: Diod. 17.37.5, Curt. 3.12.15-17, Arr. an. 2.12.6-7 189 et qui earn scripsi : qui earn qui AL : qui earn LCG : earn uel earn qui Ac : et earn qui Madvig, fort, recte || 192 sodalicii ACG : soladicii AL \ + ultima + G : utuma L : ut una Ac : intima Pighius : mutua Gertz (Κ) || 193 hascine α : haecine Ac II 199 sacra a : sacra Lipsius || 200 harum α : ita harum dett. II 202 Darei AL : Darii G Ρ, fort, recte; sic etiam ALG infra || 203-204 Hephestione dett. : Ephestione α : Ephesione P; sic etiam infra || 204 latus ACLCG : datis A : datus L II 207 et in AG : et L, fort, recte : ei et Ac : eum Halm

      284

      VALERI MAXIMI

      4.7.ext.2-8.1

      adulata tamquam Alexandrum salutauit. admonita deinde erroris per summam trepidationem excusationis uerba quaerebat. cui Alexander 'nihil est' inquit 'quod hoc nomine confundaris: nam et hic Alexander est.' utri prius gratulemur? qui hoc dicere uoluit an cui audire contigit? maximi enim animi rex et iam totum terrarum orbem aut uictoriis aut spe complexus tam paucis uerbis se cum comité suo partitus est. o donum inclutae uocis danti pariter atque accipienti speciosum! Quod priuatim quoque merito ueneror, clarissimi ac disertissimi uiri promptissimam erga me beniuolentiam expertus. nec metuo ne parum conueniat mihi Pompeium meum instar esse Alexandri, cum illi Hephaestio suus alter fuerit Alexander, ego uero grauissimo crimini sim obnoxius, constantis et benignae amicitiae exempla sine ulla eius mentione transgressus, cuius in animo uelut in parentum amantissimorum pectore laetior uitae meae status uiguit, tristior adquieuit, a quo omnium commodorum incrementa ultro oblata cepi, per quem tutior aduersus casus steti, qui studia nostra ductu et auspiciis suis lucidiora et alacriora reddidit, itaque paui inuidiam quorundam optimi

      212 utri ACG : uti AL : cui Lc | uoluit ACL : uoluerit AG : ualuit Kempf || 213 et iam Ac : etiam α || 221 illi ALCG : illi Perizonius || 226 pectore ACLCG : pectorum AL I meae status ACLCG : maestatus A : me status L || 227 ultro ACLCG : ultra (bis L) AL || 228 cepi α : cepi Damsté

      210

      215

      220

      225

      230

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      285

      amici iactura, uidelicet quia fructu torseram, non quidem meo merito, gratiam meam, quantacumque fuit, cum iis qui ea uti uoluerunt partitus. uerum nulla tam modesta felicitas est quae malignitatis denies uitare 235 possit. et quo secessu quosdam fugeris aut quibus infulis misericordiae permulseris, ne alienis malis perinde ac bonis suis laetentur et gestiant? diuites sunt aliorum iacturis, locupletes calamitatibus, immortales funeribus. sed illi quatenus alienis incommodis suorum 240 adhuc expertes insultent optima uindex insolentiae uarietas humanae condicionis uiderit. DE LIB ER ALITATE

      8

      Nostrum opus pio egressu ad proprium dolorem pro- 1 uectum in suum ordinem reuocetur, liberalitatisque commemorationi uacemus. cuius duo sunt maxime probabiles fontes, uerum iudicium et honesta beniuo5 lentia: nam cum ab his orietur, tunc demum ei ratio constat, dono autem ipsi gratiam et magnitudo quidem sua, sed efficaciorem aliquanto opportunitas conciliât: accedit enim pretio rei inaestimabile momentum occasionis.

      231 iactura α : cultura Watt (1986); u. Shackleton Bailey (1996) I quia α : quos dett. | fructu U : fructum α | torseram a : (fructum) car

      seram Watt (1986); u. Shackleton Bailey (1996) II 233 qui ea >4c(quie a ) G : quietam A : qui earn L || 234 quae ACLCG : quam AL 8.2 liberalitatisque LCG : libertatisque AL || 6 gratiam dett. : gratia α | et α : o m. dett. || 7 aliquanto ACG : aliquando AL

      286

      VALERI MAXIMI

      4.8.1-8.3

      Quae Fabio Maximo tot ante saecula paruam pecu- 10 niae summam erogatam ad hoc usque tempus laudabilem fecit, captiuos ab Hannibale interposita pactione nummorum receperat. qui cum a senatu non praestarentur, misso in urbem filio fundum, quem unicum possidebat, uendidit eiusque pretium Hannibali proti- 15 nus numerauit, si ad cálculos reuocetur, paruum, utpote septem iugeribus et hoc in Pupinia addictis redactum, si + animo + erogantis, omni pecunia maius: se enim patrimonii quam patriam fidei inopem esse maluit, eo quidem maiore cum commendatione quod 20 proni studii certius indicium est supra uires niti quam uiribus ex facili uti: alter enim quod potest praestat, alter plus etiam quam potest. 2

      Itaque eiusdem temporis femina Busa nomine, regionis autem Apulae ditissima, merito quidem liberalità- 25 tis testimonium receperit, sed excellentes opes suas

      8.10-23: Liu. 22.23.5-8, Plut. Fab. 7.5-8, uir. ill. 43.7; cf. 3.8.2 II 24-33: Liu. 22.52.7, 54.4 10 Fabio Maximo α : Fabium Maximum ACLC : Fabio Maximo Halm || 1 0 - 1 1 paruam . . . summam erogatam α : parua . . . summa erogata Ac : propter paruam . . . summam erogatam Lc || 14 unicum ALGC : unum G || 17 septem α : septem Kempf \ hoc α : fort, his | Pupinia dett. : Puppiniam α : Puppinia Ac || 18 + animo + erogantis dett. : animo prae(s¿c A, pre- L, pro- G)rogantis α : ad animum (fort, recte) ... Lc : animo pensrogantis Madvig : sic, sed aes Gertz (Κ), per uel per Kempf (cf. 1886) : animo pr erogantis Shackleton Bailey I pecunia A°LCG : pecuniam AL || 26 sed α : sed si Ac

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      287

      Fabianis rei familiaris angustiis non comparauerit: nam etsi circa decern milia ciuium nostrorum, Cannensis proelii reliquias, benignissime intra Canusina moe30 nia alimentis sustentauit, saluo tamen statu fortunarum suarum munificam se populo Romano praestitit: Fabius in honorem patriae paupertatem inopia mutauit. In Q. quoque Considio saluberrimi exempli nec sine 3 35 paruo ipsius fructu liberalitas adnotata est. qui Catilinae furore ita consternata re publica ut ne a locupletibus quidem debitae pecuniae propter tumultum, pretiis possessionum deminutis, solui creditoribus possent, cum centiens atque quinquagiens sestertii summam in 40 faenore haberet, neque de sorte quemquam debitorum suorum neque de usura appellari a suis passus est, quantumque in ipso fuit, amaritudinem publicae confusionis priuata tranquillitate mitigauit, opportune mirificeque testatus se nummorum suorum non ciuilis 45 sanguinis esse faeneratorem: nam qui nunc praecipue negotiatione delectantur, cum pecuniam domum cruentam rettulerunt, quam improbando gaudio exsultent cognoscent, si diligenter senatus consultum quo Considio gratiae actae sunt legere non fastidierint.

      28 χ L : χ AG || 29 benignissime ACG : benignissimi AL : benignissimis A' U || 32 honorem U : honore α || 34-35 sine paruo α : sine largo Heraeus (1893) : paruo Shackleton Bailey : sine magno uel sine paruo Watt (1986) || 37 tumultum ACLC : tumulum AL : cumulum G || 37-38 pretiis AL : precii G || 44 mirificeque α : munificeque Cornelissen || 46 negotiatione dett. : negotiation! AL : negatione G

      288

      VALERI MAXIMI

      4.8.4-8.ext. 1

      4

      Queri mecum iam dudum populus Romanus uidetur quod cum singulorum munificentiam consecter, de sua taceam: ad summam enim eius laudem pertinet quem animum regibus et urbibus et gentibus praestiterit recognosci, quod omne praeclari facti decus crebra memoria in se ipso reuirescit. Asiam bello captam Attalo regi muneris loco possidendam tradidit, eo excelsius et speciosius urbi nostrae futurum imperium credens, si ditissimam atque amoenissimam partem terrarum orbis in beneficio quam in fructu suo reponere maluisset. ipsa uictoria donum felicius, quia multum occupasse inuidiam habere potuit, tantum tribuisse gloria carere non potuit. 5 Illius uero Romanae liberalitatis caelestem spiritum nullae litterae satis dignis laudibus prosequentur: Philippo enim Macedoniae rege superato, cum ad Isthmicum spectaculum tota Graecia conuenisset, T. Quinctius Flamininus tubae signo silentio facto per praeconem haec uerba recitari iussit: 'senatus populusque Romanus et T. Quinctius Flamininus imperator omnes Graeciae urbes quae sub dicione Philipp! regis fuerunt libe-

      50-62: Pol. 21.24.7-8, 46.3, Cie. Sest. 58 (etiam de Attalo

      errans), Diod. 29.11, Liu. 37.55.5-56.5, 38.39.8, 14-17 || 63-79: Poi. 18.46, Liu. 33.32-3, Plut. Flam. 10.4-10, App.

      Mac. 9.3-4, Zon. 9.16.12 54 praeclari ACLCG : praeclaris A || 55 Attalo α Ρ; re uera Eumeni, sed Val. a Cicerone deceptus est (u. testimonia) || 60 multum α : quantum Cornelissen || 61 tribuisse ACLCG : tribuí se A : tribusse L || 65 Macedoniae α : Macedonum Ρ || 65-66 Isthmicum G : Isthimicum L : id tam mirum PAC || 69 Flamininus ACG : Flaminus AL

      50

      55

      60

      65

      70

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      289

      ras atque immunes esse iubet.' quibus auditis, máximo et inopinato gaudio homines perculsi primo ueluti non audisse se quae audierant credentes obticuerunt. iterata deinde pronuntiatione praeconis tanta caelum cla75 moris alacritate compleuerunt ut certe constet aues quae superuolabant attonitas pauentesque decidisse. magni animi fuisset a tot captiuorum capitibus seruitutem detraxisse quot tunc nobilissimis et opulentissimis urbibus populus Romanus libertatem largitus est. 80 Ad cuius maiestatem pertinet non solum quae ipse benigne tribuit, sed etiam quae alio tribuente sensit commemorari: ut enim illic + commemoratae +, ita hic redditae laudis commendatio est. Hiero Syracusarum rex, audita clade qua Romani ext. 1 85 apud Trasumennum lacum erant adflicti, trecenta milia modium tritici et ducenta hordei aurique ducenta et quadraginta pondo urbi nostrae muneri misit. ne-

      84-92: Liu. 22.37.1-12 73 audierant G : audierunt ACL : auderunt A || 74 tanta Ac : tantum α || 76 quae a : quae forte Ρ || 77 fuisset dett. : fuisse α II 78 quot dett. : quod α : quid quod Ac || 82 + commemoratae + ACLG : commimoratae A : collatae Ac : meritae Kempf (1854) : commeritae Halm : commemoralo part>ae Foertsch (1864) : commodatae Shackleton Bailey || 83 laudis α : laudis Shackleton Bailey | commendatio est ACG : conmendationes AL || 85 Trasumennum scripsi : Thrasimennum A : Thrasymennum ACL Ρ : Trasmennum G II 85-86 ccc G : ccc mil(ia) AL cod. Put. Liu. || 86 modium LG : m PAC \ et α Ρ : om. Liu. \ ducenta (cc A) A Ρ : cc ACLG cod. Put. Liu. || 86-87 ducenta et xl α : ccl Ρ : ducenta et 1 Ac : cc ac xx cod. Put. Liu.

      290

      VALERI MAXIMI

      4.8.ext.l-8.ext.2

      que ignarus uerecundiae maiorum nostrorum, ne aurum nollent accipere, in habitum id Victoriae formauit, ut eos religione motos munificentia sua uti cogeret, uoluntate mittendi prius, iterum prouidentia cauendi ne remitteretur liberalis. 2 Subnectam huic Acragantinum Gillian, quem propemodum ipsius liberalitatis praecordia constat habuisse. erat opibus excellens, sed multo etiam animo quam diuitiis locupletior, semperque in eroganda potius quam in corripienda pecunia occupatus, adeo ut domus eius quasi quaedam munificentiae officina creder e t e : illinc enim publicis usibus apta monumenta exstruebantur, illinc grata populi oculis spectacula edebantur, illinc epularum magnifici apparatus labentique annonae subsidia oriebantur. et cum haec uniuersis, priuatim alimenta inopia laborantibus, dotes uirginibus paupertate pressis, subsidia detrimentorum incursu quassatis erogabantur. hospites quoque cum urbanis penatibus tum etiam rusticis tectis benignissime excepti, uariis muneribus ornati dimittebantur. quodam uero tempore quingentos simul Gelensium équités ui tempestatis in possessiones suas compulsos

      93-118: Diod. 13.83 (= Timaeus 1.5.4a, Suda s.u. 'Αθηναίος

      FGrH

      90

      95

      100

      105

      566F26), Ath.

      88-89 nostrorum ne aurum L : nostrorum ne id Ac : nostrorum ne Ac : nostrorum G || 91 uoluntate ACLC : uoluntatem α || 93 Acragantinum AL : Agragantinum G : Agrigentinum PAC, fort, recte | Gillian a : Callian Ac (Callias nom. Ρ) : Γελλίας Diod. Stob. 4.19.48 : Τελλίας Ath. Suda || 100 populi dett. : pupillis α : pupillorum Ac \ oculis AL : oculi G || 103 alimenta AL : alimenti G

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      291

      110 aluit ac uestiuit. quid multa? non mortalem aliquem sed propitiae Fortunae benignum esse díceres sinum. ergo quod Gillias possidebat omnium quasi commune Patrimonium erat, pro cuius salute et incrementis cum Acragantina ciuitas tum etiam uicinae regiones uotis 115 excubabant. conloca e contraria parte arcas inexorabilibus claustris obseratas: nonne praestantiorem aliquanto existimes illam impensam quam hanc custodiam?

      112 Gillias α : Callias PAC | commune ACLCG : communem AL || 114 Acragantina AL : Agragantina G : Agrigentina Ac, fort, recte || 115 conloca e Ac : conlocatae AL : colloco G II 115-116 inexorabilibus ACL : inexonerabilibus G Subscripciones : Valeri Maxi factorum et dictorum memorabilium lib. iiii. expl.. incipit liber .v. A : Valeri Maximi factorum et dictorum memorabilium liber .iiii explicit inept lb .v. L : Valerli Maximi factorum et dictorum memorabilium liber .iiii. expl. ine .v. G

      VALERI

      MAXIMI

      FACTORUM ET DICTORVM MEMORABILIVM LIBER QVINTVS 1

      DE HVMANITATE ET CLEMENTIA

      praef. Liberalitatis quas aptiores comités quam humanitatem et clementiam dederim, quoniam idem genus laudis expetunt? quarum prima inopiae, próxima + occupatione +, tertia ancipiti fortunae praestatur, cumque ne-

      Inscriptiones : i de human(-il- A, corr. /l c )itate aut dementia ii de gratis iii de ingratis iiii de pietate erga parentes erga fratres erga patriam ν de parentum amore et indulgentia in liberos vi de parentum seueritate aduersus liberos vii de parentum aduersus suspectos liberos moderatione viii de parentibus qui obitum filiorum forti animo tulerunt AL : om. G 1. tit. et dementia Ρ : aut dementia α || 1 liberalitatis α : liberalitati Ac, fort, recte || 3 inopiae L : inopia AG : in opia Heller (1869) : inopi Madvig || 3 - 4 + occupatione + α : occupationi Lc : occubanti Madvig : occupatione Novák (1884) : occasioni uel opportunita Shackleton Bailey : occupatur Watt (1986) || 4 fortunae Madvig : fortuna α : fortuna Kempf : fortuna Novák (1903, 33)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      293

      5 scias quam maxime probes, eius tarnen commendatio praecurrere uidetur cui nomen ex ipso numine quaesitum est. A n t e omnia autem humanissima et clementissima la senatus acta referam. qui, cum Carthaginiensium legati 10 ad captiuos redimendos in urbem uenissent, protinus iis, nulla pecunia accepta, reddidit iuuenes n u m e r u m duum milium et septingentorum quadraginta trium explentes + simis rerum + tantum hostium exercitum dimissum, tantam pecuniam contemptam, tot Punicis 15 iniuriis ueniam datam: ipsos legatos obstipuisse arbitrar ac secum dixisse 'o munificentiam gentis R o m a nae d e o r u m benignitati aequandam! o etiam nostram legationem supra uota felicem! nam quod beneficium n u n q u a m dedissemus, accepimus.'

      1.8-19: cf. Liu. 30.43.7-8 6 praecurrere ACG : procurrere AL | numine α : homine Badius : numen ... nomine Blaum || 12 milium ... trium AG (xl trium A, xliii G) : milium ... et xl trium L : oo oo dccxlii Ρ || 12-13 explentis + simis rerum + sic scripsit Kempf : expíenles uerum Ac : expletissimis (-os Lc) rerum LG : explentis Ρ : explentis si mo uerum Rumpf (αρ. Halm) : sic, sed om. modo Foertsch (1870), uerum Novák (1884) : explentis. sicne (uel siccine) uerum Heller (1868) : explentis. tantum ... datam! Gertz : explentis. simil ueri Kempf : explentis. simis rarum Lundgren : explentis. miremur Heraeus (1900) : explentis. nimis mirum Thormeyer : explentis. sumis rerum cmiraculis adnumerauerim> Novák (WS 1903) : . . . si miramur . . . datam, ipsos . . . Watt (1986)

      294

      VALERI MAXIMI

      5.1.1b—l.lf

      lb

      Illud quoque non paruum humanitatis senatus indicium est: Syphacem enim, quondam opulentissimum Numidiae regem, captiuum in custodia Tiburi mortuum publico funere censuit efferendum, ut uitae dono honorem sepulturae adiceret. le Consimilique dementia in Persa usus est: nam cum Albae, in quam custodiae causa relegatus erat, decessisset, quaestorem misit qui eum publico funere efferret, ne regias reliquias iacere inhonoratas pateretur. Id Hostibus haec et miseris et fato functis officia regibus erogata, illa amicis et felicibus et uiuis tributa sunt, confecto Macedonico bello Misacenes Masinissae filius cum equitibus, quos in praesidium Romanorum adduxerat, ab imperatore Paullo ad patrem remissus, tempestate classe dispersa, Brundisium aeger delatus est. quod ubi senatus cognouit, continuo ilio quaestorem ire iussit, cuius cura et hospitium adulescenti expediretur et omnia quae ad ualitudinem opus essent praeberentur, impensaeque liberaliter cum ipsi

      20-24: Liu. 30.45.4 || 25-28: de morte Persei u. Diod. 31.9.5, Veli. 1.11.1, Plut. Pauli. 37.2-3, Zon. 9.24.5 || 29-45: Liu.

      45.14.8-9 20 paruum ACG : parum AL || 21 Syphacem PAC Lc : Sipacem A : Sypacem L : Syfacem Ac : Siphacem G | enim α : del. Kempf II 25 consimilique ACLG : consimili A | Persa α : Perse Torr. Il 26 relegatus ACLCG : religatus AL || 27 qu(a)estorem α Land. : praetorem Ρ || 2 9 - 3 0 regibus α : del. Perizonius || 31 Misacenes scripsi : Musachanes LG : Musophanes PAC : Musacenes dett. : Musochanes Kempf (1854) || 32 quos ACUG : quo AL || 33 adduxerat α : duxerat Ρ | ad ACUG : a AL II 35 ubi α : ut Ρ j ilio α : illu Novak {1903, 24)

      20

      25

      30

      35

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      295

      tum toti comitatui praestarentur, ñaues etiam ut pro40 spicerentur, quibus se bene ac tuto cum suis in Africani traiceret. equitibus singulas libras argenti et quingenos sestertios dari imperauit. quae tarn prompta et tam exquisita patrum conscriptorum humanitas efficere potuit ut etiamsi exspirasset adulescens, aequiore 45 animo desiderium eius pater toleraret. Idem senatus, cum ad gratulandum sibi Prusian Bi- le thyniae regem Perse deuicto uenire audisset, obuiam illi P. Cornelium Scipionem quaestorem Capuam misit, censuitque ut ei domus Romae quam optima conduce50 retur, et copiae non solum ipsi sed etiam comitibus eius publice praeberentur, in eoque excipiendo tota urbs unius humani amici uoltum habuit. itaque qui amantissimus nostri uenerat, duplicata erga nos beniuolentia in regnum suum reuersus est. 55 Ne Aegyptus quidem Romanae humanitatis expers If fuit, rex eius Ptolomaeus, a minore fratre regno spoliatus, petendi auxilii gratia cum paucis admodum seruis, squalore obsitus, Romam uenerat ac se in hospiti-

      46-54: u. testimonia ad Liu. 45.44.4-21 || 55-71: Diod. 31.18, Liu. per. 46, Trog. prol. 39, Porph. FGrH 260F2, Zon. 9.25.3 39 ut α : ei Ac : duae Novák (Κ) || 44 aequiore ACLCG : aequiorem L || 45 toleraret ALGC : tolerasset G || 46 ad gratulandum PAC : gratulatum Land. : om. a | Prusyan ACG (Prusiae . . . occurrere Land.) : Brusian A : Brysian L : Prusiam Ρ II 47 deuicto PAC : om. a || 48 P. a; reuera L., sed errauit ipse Val. || 52 urbs ACG : urbis AL : urs (sic) Lc || 53 dup(-pp- L c )licata ACLCG || 55 expers ACLCG : exper AL

      296

      VALERI MAXIMI

      5.1.1f—1.3

      um Alexandrini pictoris contulerat. id postquam senatui relatum est, accersito iuuene quam potuit ac- 60 curata excusatione usus est, quod nec quaestorem illi more maiorum obuiam misisset nec publico eum hospitio excepisset, eaque non sua neglegentia, sed ipsius subito et clandestino aduentu facta dixit, et ilium e curia protinus ad públicos penates deduxit, hortatus- 65 que est ut depositis sordibus adeundi ipsius diem peteret. quin etiam curae habuit ut muñera ei per quaestorem cotidie darentur. his gradibus officiorum iacentem ad regium fastigium erexit, effecitque ut plus spei in auxilio populi Romani quam metus in sua fortuna re- 70 poneret. 2

      Atque ut ab uniuersis patribus conscriptis ad singulos ueniam, L. Cornelius consul primo Punico bello, cum Olbiam oppidum cepisset, pro quo fortissime dimicans Hanno dux Carthaginiensium occiderat, corpus 75 eius e tabernáculo suo ampio funere extulit, nec dubitami hostis exsequias ipse celebrare, eam demum uictoriam et apud deos et apud homines minimum inuidiae habituram credens quam plurimum humanitatis habuisset. 80

      72-80: Liu. per. 17, Sii. 6.671-2, Fior. 1.18.15-16, Oros. 4.7.11, Zon. 8.11.7 59 Alexandrini α : cuiusdam Alexandrini Ρ | contulerat a : contulit Ρ II 67 ut muñera ei Vorst : uti muñere AL : uti muñera G : uti muñera ei ACLC : ut ei muñera Kempf (1854) || 74 Olbiam α : Oluiam PAC | cepisset ACLG : coepisset A : petisset PAC || 75 Hanno G Ρ : Anno AL || 76 nec ACG : ne AL || 77 eam dett. : tarn α : tum Ac || 79 quam Torr. : quam α : cum Ac : quae Peritonitis

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      297

      Quid de Quinctio Crispino loquar, cuius mansuetu- 3 dinem potentissimi adfectus, ira atque gloria, quatere non potuerunt? Badium Campanum et hospitio benignissime domi suae exceperat et aduersa ualitudine 85 correptum attentissima cura recreauerat. a quo post illam nefariam Campanorum defectionem in acie ad pugnam prouocatus, cum et uiribus corporis et animi uirtute aliquanto esset superior, monere ingratum quam uincere maluit: nam 'quid agis' inquit, 'demens, 90 aut quo te praua cupiditas transuersum rapit? parum habes publica impietate furere, nisi etiam priuata lapsus fueris? unus uidelicet tibi Romanorum Quinctius placet in quo sceleste exerceas arma, cuius penatibus et honoris uicissitudinem et salutem tuam debes! at 95 me foedus amicitiae dique hospitales, sancta nostro sanguini, uestris pectoribus uilia pignora, hostili certamine congredi tecum uetant. quin etiam, si in concursu exercituum fortuito umbonis mei impulsu prostratum agnouissem, adplicatum iam ceruicibus tuis 100 mucronem reuocassem. tuum ergo crimen sit hospitem occidere uoluisse, meum non eris hospes occisus. proinde aliam qua occidas dexteram quaere, quoniam mea te seruare didicit.' dedit utrique caeleste numen

      81-105: Liu. 25.18.4-15 87 et (animi) ACLCG : om. AL || 89 inquit A°L : inquid A : om. G II 92 fueris ACLGC : fuerit AG || 93 sceleste ACLG : sic, sed ut uoc. Kraffert || 95 hospitales A°LCG : hospitalis AL II 96 sanguini Ac : sanguine α || 98 fortuito umbonis A'G : fortuituum bonis AL : fortuitu umbonis Lc || 100 reuocassem AL : prouocassem G || 101 eris α : erit Ac

      298

      VALERI MAXIMI

      5.1.3-1.7

      debitum exitum, si quidem in eo proelio Badius obtruncatus est, Quinctius insigni pugna clarus euasit. 4 Age, M. Marcelli dementia quam darum quamque memorabile exemplum haberi debet! qui, captis ab se Syracusis, in arce earum constitit, ut urbis modo opulentissimae tunc adflictae fortunam ex alto cerneret. ceterum casum eius lugubrem intuens fletum cohibere non potuit. quem si quis ignarus uir aspexisset, alterius uictoriam esse credidisset. itaque, Syracusana ciuitas, maxima clade tua aliquid admixtum gratulationis habuisti, quia si tibi incolumem stare fas non erat, leniter sub tam mansueto uictore cecidisti. 5 Q. uero Metellus, Celtibericum in Hispania gerens bellum, cum urbem Centobrigam obsideret et iam admota machina partem muri quae sola conuelli poterai disiecturus uideretur, humanitatem propinquae uictoriae praetulit: nam cum Rhoetogenis filios, qui ad eum transierat, Centobrigenses machinae ictibus obiecissent, ne pueri in conspectu patris crudeli genere mortis consumerentur, quamquam ipse Rhoetogenes negabat esse impedimento quominus etiam per exitum sanguinis sui expugnationem perageret, ab obsidione

      106-115: cf. Plut. Marc. 19.2 || 116-13«: Flor. 1.33.10 111 uir Lipsius : uir α : rei Halm : del. Novák {1896) || 113 tua ACLCG : sua AL || 114 incolumem a : incolumi Perizonius II 116 Hispania ACLCG : Hispaniam AL || 117 Centobrigam P°AC : Centobricam α || 118 sola ACLCG : solam AL || 120 Rhetogenis α : Rhoethogenis Ρ | filios ACGC : filius AG : filium Lc II 121 Centobrigenses Kempf (1854) : Centobricense A : Centobricensis ACLG : Centobricenses Gc || 124 exitum α : exitium dett. || 125 ab obsidione PAC : per obsidionem α

      105

      110

      115

      120

      125

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      299

      discessit. quo quidem tam d e m e n t i facto etsi non unius ciuitatis moenia, omnium tamen Celtiberarum urbium ánimos cepit, effecitque ut ad redigendas eas in dicionem populi R o m a n i non multis sibi obsidionibus opus 130 esset. Africani q u o q u e posterioris humanitas speciosa, la- 6 teque patuit: expugnata enim Carthagine circa ciuitates Siciliae litteras misit, ut ornamenta templorum suorum a Poenis rapta per legatos reciperarent inque 135 pristinis sedibus reponenda curarent. beneficium dis pariter atque hominibus acceptum! Huic facto par eiusdem ilia humanitas. a quaestore 7 suo, hastae subiectos captiuos uendente, puer eximiae formae et liberalis habitus missus est. de quo cum 140 explorasset Numidam esse, orbum relictum a patre, educatum apud auunculum Masinissam, eo ignorante immaturam aduersus R o m a n o s ingressum militiam, et errori illius ueniam d a n d a m et amicitiae regis fidissimi

      131-136: Cie. Verr. 2.2.3, 86-7, 4.72-4, 84, 93, 97, Diod. 13.90.5, Liu. per. 51, App. Lib. 133 || 137-150: Liu. 27.19.812

      127 Celtiberarum α : Celtiberarum Novak (1903, 49) || 128 cepit ACG : coepit AL || 131 speciosa G : speciose AL, fort, rede : speciose Novák (1903) || 133 ornamenta templorum AL : oranamentorum G || 137 illa scripsi : uiri a : aui dett. : uiri alia Vorst : uiri humanitas Gertz '• uiri Hispania. a id. (K) : uiri Kempf II 137-138 quaestore . . . uendente α : quaestore . . . uendente Gertz : quaestore ... uendente Kempf || 140 orbum ACLCG : orbem AL || 142 ingressum G : ingressus AL

      300

      VALERI MAXIMI

      5.1.7-1.10

      populo Romano debitam uenerationem tribuendam existimauit. itaque puerum, anulo fibulaque aurea et tunica laticlauia Hispanoque sagulo et ornato equo donatum, datis qui eum prosequerentur equitibus, ad Masinissam misit, eos uictoriae máximos fructus ratus, dis ornamenta + rerum + hominibus sanguinem suum restituere. 8 L. etiam Paulli in tali genere laudis memoria adprehendenda est. qui cum Persen parui temporis momento captiuum ex rege ad se adduci audisset, occurrit ei Romani imperii decoratus ornamentis, conatumque ad genua procumbere dextera manu adleuauit et Graeco sermone ad spem exhortatus est. introductum etiam in tabernaculum lateri suo proximum in Consilio sedere iussit, nec honore mensae indignum iudicauit. proponatur in conspicuo acies qua prostratus est Perses et harum rerum quas rettuli contextus; utro magis spec-

      151-163: ? Pol. fr. 74, Diod. 30.23, Liu. 45.7.4-8.8, Plut.

      Pauli. 26.8-27.1, Dio fr. 66.4, Flor. 1.28.10-11, Eutr. 4.7.2,

      uir. ill. 56.3, Zon. 9.23.12 147 donatum ACG : damnato L : clam dato Lc || 148149 ratus . . . + rerum + G : ratos si ornaras, iras, ominibus regibus A : ratus sic ornatum omnibus regi Ac : ratos disornamenras.m hominibus regibus L : ratus dis ornamenta eorum hominibus regibus Lc : ratus dis ornamenta templorum hominibus regibus dett. : ratus, diis ornamenta templorum, hominibus Kempf (1854) : sic, sed om. templorum id. : ratus, diis ornamenta templorum, hominibus regium Foertsch (1870) : ratus, dis ornamenta, hominibus egregiis Damsté || 152 Persen G Ρ : Persem AL || 153 captiuum α : captum PAC || 155 genua α Ρ : genua Gertz (Κ) \ dextera manu ACLCG : dexteram manum AL

      145

      150

      155

      160

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      301

      iaculo delectentur homines dubitabunt: nam si egregium est hostem abicere, non minus tamen laudabile infelicis scire misereri. H a e c L. Paulli humanitas admonet me ne de Cn. 9 165 Pompei d e m e n t i a taceam. regem Armeniae Tigranem, qui et per se magna cum populo R o m a n o bella gesserat et infestissimum urbi nostrae Mithridatem Ponto pulsum uiribus suis protexerat, in conspectu suo diutius iacere supplicem passus non est, sed benignis uer170 bis recreatum diadema, quod abiecerat, capiti reponere iussit, certisque rebus imperatis in pristinum fortunae habitum restituit, aeque pulchrum esse iudicans et uincere reges et facere. Q u a m praeclarum tributae humanitatis specimen 10 175 Cn. Pompeius, quam miserabile desideratae idem euasit exemplum! nam qui Tigranis tempora insigni regio texerat, eius caput, tribus coronis triumphalibus spoliatum, in suo m o d o terrarum orbe nusquam sepulturae locum habuit, sed abscisum a corpore, inops rogi, 180 nefarium Aegyptiae perfidiae munus + portatum est +, etiam ipsi uictori miserabile: ut enim id Caesar aspe-

      164-173: Cie. Sest. 58, Plut. Pomp. 33.2-5 (de aliis fontibus u. testimonia αρ. Ziegler ad loc.) || 174-188: u. testimonia ap. Ziegler ad Plut. Pomp. 80.7

      163 infelicis Ac : infelici a || 167 urbi ACG : urbis AL || 171 certisque ACLCG : certique AL || 175 miserabile ACLCG : miserabilem AL || 178 nusquam LCG : numquam AL || 179180 rogi nefarium ACG : rogina farium A : roginaefarium L : rogi naefarium Lc || 180 + portatum est + ALGC : oblatum est G : portatum est (plura fort, excidisse putans) Gertz : portatum est Damsté

      302

      VALERI MAXIMI

      5.1.10-1.ext.2

      xit, oblitus hostis soceri uoltum induit ac Pompeio cum proprias tum et filiae suae lacrimas reddidit, caput autem plurimis et pretiosissimis odoribus cremandum curauit. quod si non tam mansuetus animus diuini principis exstitisset, paulo ante Romani imperii columen habitum - sic mortalium negotia fortuna uersat - inhumatum iacuisset. Catonis quoque morte Caesar audita et se illius gloriae inuidere et ilium suae inuidisse dixit, patrimoniumque eius liberis ipsius incolume seruauit. et hercule diuinorum Caesaris operum non parua pars Catonis salus fuisset. 11 M. etiam Antoni animus talis humanitatis intellectu non caruit: M. enim Bruti corpus liberto suo sepeliendum tradidit, quoque honoratius cremaretur, inici ei suum paludamentum iussit, iacentem hostem deposito aestimans odio: cumque interceptum a liberto paludamentum comperisset, ira percitus protinus in eum animaduertit, hac ante praefatione usus: 'quid? tu ignorasti cuius tibi uiri sepulturam commisissem?' fortem piamque eius uictoriam Philippi campi libenter ui-

      188-192: u. testimonia αρ. Ziegler ad Plut. Cat. min. 72.1-2 || 193-203: Plut. Ant. 22.6-8, Brut. 53.4, comp. Dem. et Ant. 2.5 183 proprias L : propiras AG : properas Ac | tum et LCG : tum Ac II 185 curauit dett. : curat AG : erat L || 190 ipsius hic a : ante inuidisse Damsté || 193-194 intellectu non LCG : intellectu Ac : intellectum L || 194 M(arci) enim ACG : Marciani AL II 195 inici ei α : inici rogo Ρ : inici ig Halm || 198 con(m)perisset ACLCG : conperisse AL | protinus ACG : pronus AL || 201 Philippi campi Kempf (1854) : Philippi campi (unum uerbum A) AL : Philippicam di G; cf. 1.7.m. 6 adn.

      185

      190

      195

      200

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      205

      210

      215

      220

      225

      303

      derunt, sed ne ista quidem generosissimae indignationis uerba inuiti audierunt. Commemoratione Romani exempli in Macedoniam ext. 1 deductus, morum Alexandri praeconium facere cogor, cuius ut infinitam gloriam bellica uirtus, ita praecipuum amorem dementia meruit, is, dum omnes gentes infatigabili cursu lustrat, quodam loci niuali tempestate oppressus senio iam confectum Macedonem militem nimio frigore obstupefactum, ipse sublimi et propinqua igni sede sedens, animaduertit, factaque non fortunae sed aetatis utriusque aestimatione descendit, et illis manibus quibus opes Darii adflixerat corpus frigore duplicatum in suam sedem imposuit: id ei salutare futurum quod apud Persas capital exstitisset, solium regium occupasse, quid ergo mirum est si sub eo duce tot annis militare iucundum ducebant cui gregarii militis incolumitas proprio fastigio carior erat? idem non hominum ulli sed naturae fortunaeque cedens, quamquam uiolentia morbi dilabebatur, in cubitum tamen erectus dexteram omnibus qui eam contingere uellent porrexit. quis autem illam osculari non curreret, quae iam fato oppressa maximi exercitus complexui humanitate quam spiritu uiuidior suffecit? Non tam robusti generis humanitas, sed et ipsa ta- 2 men memoria prosequenda Pisistrati Atheniensium ty-

      204-218: Curt. 8.4.15, Front, strat. 4.6.3 || 225-233: Diod. 9.37.1, Plut. mor. 189C, 457F 208 loci α : loco Ρ || 211 sede sedens LCG : sedem sedens AL : sede residens Ρ || 223 curreret (sed c- Lc, ultimum -rGc) a : curaret Aid. : cuperet Perizonius || 224 uiuidior M advig : uiuidiore α | suffecit Ac : sufficit a

      304

      VALERI MAXIMI

      5.1.ext.2-l.ext.3

      ranni narrabitur. qui, cum adulescens quidam amore filiae eius uirginis accensus in publico obuiam sibi factam osculatus esset, hortante uxore ut ab eo capitale supplicium sumeret, respondit 'si eos qui nos amant interficiemus, quid iis faciemus quibus odio sumus?' minime digna uox cui adiciatur eam ex tyranni ore manasse. in hunc modum filiae iniuriam tulit, suam multo laudabilius. a Thrasippo amico inter cenam sine fine conuicio laceratus, ita et animum et uocem ab ira cohibuit ut putares satellitem a tyranno male audire, abeuntem quoque, ueritus ne propter metum maturius se conuiuio subtraheret, inuitatione familiari coepit retiñere. Thrasippus, concitatae temulentiae ímpetu euectus, os eius sputo respersit, nec tamen in uindictam sui ualuit accendere, ille uero etiam filios suos uiolatae patris maiestati subuenire cupientes retraxit, posteroque die Thrasippo supplicium a se uoluntaria morte exigere uolente, uenit ad eum, dataque fide in eodem gradu amicitiae mansurum ab incepto reuocauit. si nihil aliud dignum honore memoriae gessisset, his tamen factis abunde se posteritati commendasset.

      233-247: cf. Sen. dial. 5.11.4 231 interficiemus AL : interficimus G || 232 minime α : nimirm Dams té | ore G : ore de humanitate ALGC : ore et immanitate Lipsius : ore humanitate uel ore di humanitate Perizonius : ore et humanitate Foertsch (1864) : credo humanitate Wensky (1884) || 233 suam α : suam Damsté || 235 laceratus a : lacessitus Ρ || 236 a ACLC : om. a || 239-240 euectus LCG : euectu AL : eiecto Ac : euictus Ρ II 242 maiestati LCG : maiestatis AL || 244 uolente G : uolenti AL

      230

      235

      240

      245

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      305

      Aeque mitis animus Pyrrhi regis, audierat + quos- 3 dam + in conuiuio Tarentinorum parum honoratum de 250 se sermonem habitum: accersitos qui ei interfuerunt percontabatur an ea quae ad aures ipsius peruenerant dixissent. turn ex his unus 'nisi' inquit 'uinum nos defecisset, ista quae tibi relata sunt, prae iis quae de te locuturi eramus, lusus ac iocus fuissent.' tam urbana 255 crapulae excusatio tamque simplex ueritatis confessio iram regis conuertit in risum. qua quidem dementia et moderatione adsecutus est ut et sobrii sibi Tarentini gratias agerent et ebrii bene precarentur. Ab eadem altitudine humanitatis legatis Romano260 rum ad redimendos captiuos castra sua petentibus, quo tutius uenirent, Lyconem Molossum obuiam misit, quo honoratius exciperentur, ipse cum + ornatu equitatum + extra portam occurrit, secundarum rerum

      248-258: Quint, inst. 6.3.10, Plut. Pyrr. 8.12, mor. 184D, Dio fr. 40.47 248-249 + quosdam + α : sic, sed habuisse infra dett. : apud quosdam ACLC : quibusdam Ac : quodam Freinsheim : quosdam post arcessitos, ci. P, Novák (1884) || 250 se ACLCG : om. AL I interfuerunt ACLG : interfurunt A : interfuerant Ρ || 254 fuissent PAC : fuisset α || 261 Molossum Ρ Land. : Molosson α II 262 honoratius LCG : ortatius AL : ornatius Ac || 262-263 + ornatu equitatu(-uu- G)m + α : ornato equitatu ACLC : ornatu regio Ρ : exornatis equitibus Land. : ornatu regio salutatum Foertsch (1855) : ornatu regio equitumatu Heller (1869) : ornatu et comitatu Gertz : ornatu regio atu equitum Heraeus (1898,144)

      306

      VALERI MAXIMI

      5.1.ext.3-l.ext.6

      prouentu non corruptus ut officii prospectum in iis deponeret qui tum maxime armis cum eo dissidebant. 265 4 Cuius tam mitis ingenii debitum fructum ultimo fati sui tempore cepit: nam cum diris auspiciis Argiuorum inuasisset urbem, abscisumque eius caput Alcyoneus Antigoni regis filius ad patrem + propugnatorem laborans laeterat + laetus uelut aliquod felicissimum uicto- 270 riae opus attulisset, Antigonus, correpto iuuene quod tanti uiri subitae ruinae immemor humanorum casuum effuso gaudio insultaret, humo caput sublatum causea, qua uelatum caput suum more Macedonum habebat, texit, corporique Pyrrhi redditum honoratissi- 275 me cremandum curauit. quin etiam filium eius Helenum captiuum ad se pertractum et cultum et animum regium gerere iussit, ossaque ei Pyrrhi aurea inclusa

      266-280: Plut. Pyrr. 34.7-11 (cf. 32.8), lust. 25.5.1-2 264 non α : adeo non Ac | prospectum a : respectum Kellerbauer || 264-265 (h)iis deponeret dett. : is(iis- AcG)dem poneret α || 265 tum ALCG : cum ACL || 266 fructum G : strictum AL | fati LCG : facti L : om. A || 267 tempore cepit Stanger : tempore recepit AG : temporere coepit L | diris auspiciis Gc : diri auspicis AL : diris auspicis ACG : diri auspicii U II 268 abscisumque ACL°G : adscissumque A : adscisumque L : occisique Gertz (Κ) || 269-270 + propugnatorem laborans laeterat + AL : sic, sed om. laeterat G : propugnatorum labor san taeter at Foertsch (1855) : sic, sed at Halm : propugnator em laborants aderat Madvig : propugnatorem salutane, laetus Blaum : del. Kraffert II 270 aliquod ACLCG : aliquot AL || 272-273 casuum ACL°G : casu AL || 273 humo ACG : homo AL || 274 causea dett. : gausea α

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      307

      urna Epirum in patriam ad Alexandrum fratrem por280 tanda dedit. Campani autem exercitum nostrum, cum consulibus 5 apud Caudinas furcas sub iugum a Samnitibus missum, nec inermem tantum sed etiam nudum urbem suam intrantem, perinde ac uictorem et spolia hostium 285 prae se ferentem uenerabiliter exceperunt, protinusque consulibus insignia honoris militibus uestem arma equos commeatum benignissime praestando et inopiam et deformitatem Romanae cladis mutarunt. quo animo si pro imperio nostro aduersus Hannibalem 290 quoque usi fuissent, truculentis securibus materiem saeuiendi non praebuissent. Facta mentione acerrimi hostis, mansuetudinis eius 6 operibus, quam Romano nomini praestitit, locum qui inter manus est finiam: Hannibal enim Aemili Paulli 295 apud Cannas trucidati quaesitum corpus, quantum in ipso fuit, inhumatum iacere passus non est. Hannibal Ti. Gracchum Lucanorum circumuentum insidiis cum summo honore sepulturae mandauit, et ossa eius in

      281-288: Liu. 9.6.4-7 || 294-296: Liu. 22.52.6 || 2 9 6 299: Diod. 26.16, Liu. 25.17.4-7; cf. Polyaen. 6.38.1 279 urna Epyrum ACLCG : urnae Pyrrum A : urnepyrrum L [I 283 inermem ACLCG : inermen A || 284 spolia ACL°G : solia AL II 286 consulibus dett. : consuli ACLC : consul L : cons G I insignia ACL : insigni AG | militibus ACLC : ras. milibus A : et milibus L : similibus G || 288 mutarunt α : mitiarunt Cornelissen || 290 truculentis ACG : truculenti AL II 291 praebuissent ACLCG : braebuissent A : prohibassent L

      308

      VALERI MAXIMI

      5.1.ext.6-2.1

      patriam portanda militibus nostris tradidit. Hannibal M. Marcellum in agro Bruttio, dum conatus Poenorum cupidius quam consideratius speculatur, interemptum legitimo funere extulit, Punicoque sagulo et corona donatum laurea rogo imposuit. ergo humanitatis dulcedo etiam in efferata barbarorum ingenia penetrai, toruosque et truces hostium mollit oculos ac uictoriae insolentissimos spiritus flectit. nec illi arduum ac difficile est inter arma contraria inter destrictos comminus mucrones placidum iter reperire, uincit iram, prosternit odium, hostilemque sanguinem hostilibus lacrimis miscet. quae etiam Hannibalis admirabilem uocem pro funeribus Romanorum ducum arbitria statuentis expressit. quin aliquanto ei plus gloriae Paullus et Gracchus et Marcellus sepulti quam oppressi attulerunt, si quidem illos Punico astu decepit, Romana mansuetudine honorauit. uos quoque, fortes ac piae umbrae, non paenitendas sortitae estis exsequias: nam

      299-303: Cie. sen. 75, Liu. 27.28.2, Sil. 15.381-96, 30.1-5, App. Hann. 50.217, uir. ill. 45.7-8

      300

      305

      310

      315

      Plut.

      Marc.

      302 funere Ρ : iure ACLG : iurae L || 303 laurea α : aurea Ρ II 304 in efferata Ac : inferata α : efferata Lc || 305 toruosque Lc : orbosque α || 308 rep(p)erire α : aperire Stanger || 310-312 quae ... expressit α : nerba Hannibalis excidisse iud. Shackleton Bailey (1996) || 310 quae Ac : atque LG (sie etiam A, ut uid.) || 311 ducum Ac : duci α : del. Gertz || 312 quin Kempf (1854) : quia α : quar Pighius : expressit , quia Novák (1903) || 315 honorauit α : funerauit Wensky (1884) I uos quoque α : uosque dett. || 316 sortitae A'G : sortiti AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      309

      ut optabilius in patria ita speciosius pro patria conlapsae supremi officii decus infelicitate amissum uirtute reciperastis. DE GRATIS

      2

      Gratas uero animi significationes et ingrata facta libuit praef. oculis subicere, ut uitio ac uirtuti iusta merces aestimationis ipsa comparatione accederet. sed quoniam contrario proposito sese distinxerunt, nostro quoque 5 stilo separentur, prioremque locum obtineant quae laudem quam quae reprehensionem merentur. Atque ut a publicis actis ordiar, Marcium + patriae 1 conantem +, admotoque portis urbis ingenti Volscorum exercitu funus ac tenebras R o m a n o imperio mito nantem, Veturia mater et Volumnia uxor nefarium opus exsequi precibus suis passae non sunt, in quarum honorem senatus matronarum ordinem benignissimis

      2.7-21: u. testimonia ad 1.8.4 317-318 pro patria conlapsae Ac : pro patriae ac conlapsae AL : pro patria collapsa G || 318 supremi G : suppmi A : supmi Ac : subpremi L : suppremi Lc || 319 recuperastis ACG : recuperatis AL 2.1 gratas uero animi LG : gratas uero A : grati uero animi Kempf II 2 subicere ACG : subobicere AL || 5 quae ACLCG : quam AL || 7 - 8 + patriae conantem + α : patriam oppugnare conantem Ac : patria carentem Foertsch (1855) : patriae ascentem Busch : patria exulantem Blaum (NJPhP 1873, 616) : patriae conantem Halm : patriae uel culcisi iniuriam> conantem Heller (1869) : patriae (uel ) parare Lundgren

      310

      VALERI MAXIMI

      5.2.1-2.4

      decretis adornauit: sanxit namque ut feminis semita uiri cederent, confessus plus salutis rei publicae in stola quam in armis fuisse, uetustisque aurium insignibus nouum uittae discrimen adiecit. permisit quoque iis purpurea ueste et aureis uti segmentis. super haec aedem et aram Fortunae Muliebri eo loco quo Coriolanus exoratus fuerat faciendam curauit, memorem beneficii animum suum exquisito religionis cultu testando. Quem secundi etiam Punici belli tempore exhibuit: cum enim a Fuluio Capua obsideretur ac duae Campanae mulieres beniuolentiam erga Romanos dimitiere ex animis noluissent, Vestia Oppia mater familiae et Cluuia Facula meretrix, quarum altera cotidie pro salute exercitus nostri sacrificauit, altera captis militibus Romanorum alimenta subministrare non destitit, urbe illa oppressa senatus iis et libertatem et bona restituii, et si quid amplius praemii petissent, libenter se daturum adseuerauit. uacasse tanto gaudio patribus

      22-33: Liu. 26.33.7-34.1 15 aurium LGC : aurum AG || 16 uittae Lc : uitae α || 18 aedem dett. : eadem α | aram ACLCG : arum A | muliebri eo Ρ : muliebriae α (in loco autem ubi orauerant . . . fortunae muliebri Land.) || 19 faciendam LCG : faciend A : faciend L || 25 noluissent G : uoluissent AL | Vestia L : Vescia PAC Land. : uestigia G | Oppia FA' Land. : oppida LG || 26 Facula AG Ρ : Falcula L : Pacula Mommsen (Die unteritalischen Dialekte, 284) : fort. Faucula (sic codd. Liu.) || 31 uacasse ACLC : uagasse AL : uacasset G \ tanto a : in tanto dett.

      15

      20

      25

      30

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      311

      conscriptis duabus humillimis feminis referre gratiam, nedum tam prompte rettulisse mirandum. Quid ilia quoque iuuentute Romana gratius, quae 2 35 Nautio et Minucio consulibus ultro nomina sua militari sacramento obtulit, ut Tusculanis, quorum fines Aequi occupauerant, praesidium ferrent, quia paucis ante mensibus constantissime et fortissime imperium populi Romani defenderant? ergo, quod auditu nouum est, 40 ne patriae grata uoluntas cessasse uideretur, exercitus se ipse conscripsit. Magnum grati populi specimen in Q. Fabio Maximo 3 enituit: nam cum quinqué consulatibus salutariter rei publicae administratis decessisset, certatim aes contu45 lit, quo maior ac speciosior funeris eius pompa duceretur. eleuet aliquis praemia uirtutis, cum animaduertat fortes uiros felicius sepeliri quam uiuere ignauos. Fabio autem etiam incolumi summa cum gloria gra- 4 tia relata est. dictator! ei magister equitum Minucius

      34-41: cf. Liu. 3.26.1, 31.3, D.H. 10.43 || 42-47: Plut. Fab.

      27.4; cf. uir. ill. 32.4 || 48-58 Pol. 3.103-5, Liu. 22.25-30, Sil. 7.736-45, Plut. Fab. 9-13, App. Han. 13.55, Dio fr. 57.19, Zon. 8.26.10, uir. ill. 43.3 33 prompte retulisse Torr. : propter se tul(-ll- v4)isse ACLG : prae se tulisse Ac : propense LF || 35 Nautio Pighius (Nautius P) : Naucio Ac : Nuntio LG | Minucio dett. : Minutio α II 36 Tusculanis ACLCG : Tusculani AL || 39 defenderant ACG : defenderent AL : defenderunt Lc | auditu ACLCG : auditum AL || 41 conscripsit dett. : combussit LG : conduxit Ac II 43-44 r.p. (uel sim.) administratis α : re p. administrata P, fort, recte || 49 Minucius L : Minutius AG

      312

      VALERI MAXIMI

      5.2.4-2.8

      scito plebis, quod nunquam antea factum fuerat, aequatus partito exercitu separatim in Samnio cum Hannibale conflixerat. ubi temere inito certamine pestiferum habiturus exitum, subsidio Fabi conseruatus, et ipse eum patrem appellauit et ab legionibus suis patronum salutari uoluit, ac deposito aequalis imperii iugo magisterium equitum, sicut par erat, dictaturae subiecit, imprudentisque uolgi errorem gratae mentis significatione correxit. 5 Tarn hercule probabiliter quam Q. Terentius Culleo, praetoria familia natus et inter paucos senatorii ordinis splendidus, optimo exemplo Africani superioris currum triumphantis, quia captus a Carthaginiensibus ab eo fuerat reciperatus, pilleum capite gerens secutus est: auctori enim libertatis suae tamquam patrono accepti beneficii confessionem, spectante populo Romano, merito reddidit. 6 At Flaminini de Philippo rege triumphantis currum non unus sed duo milia ciuium Romanorum pilleata comitata sunt, quae is Punicis bellis intercepta et in Graecia seruientia cura sua conlecta in pristinum gra-

      59-66: Liu. 30.45.5, 38.55.2, Plut. mor. 196D-E, Ps. Quint, deci. 9.20 || 67-75: Diod. 28.13, Liu. 34.52.3-7, Plut. Flam. 13.6-8, mor. 197B, Oros. 4.20.3 52 inito ACLCG : initio AL || 54 ab ACLCG : ob AL || 56 iugo α : iure Damsté | magisterium ACG : magisterio AL || 59 quam Q. G : quamque AL || 63 recuperatus ACLG : recuperatis A : restitutus PAC || 64 secutus ACLCG : secus AL \ tamquam ACLCG : tamque AL || 69 is LG : om. A

      50

      55

      60

      65

      70

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      313

      dum restituerai. + geminum ea + decus imperatoris, a quo simul et deuicti hostes et conseruati dues spectaculum patriae praebuerunt. illorum quoque salus dupliciter omnibus accepta fuit, et quia tarn multi et quia 75 tam grati exoptatum libertatis statum reciperauerunt. Metellus uero Pius, pertinaci erga exsulem patrem 7 amore tam d a r u m lacrimis quam alii uictoriis cognomen adsecutus, non dubitauit consul pro Q. Calidio praeturae candidato supplicare populo, quod tribunus 80 plebis legem qua pater eius in ciuitatem restitueretur tulerat. quin etiam patronum eum domus et familiae suae semper dictitauit. nec hac re de principatu, quem procul dubio obtinebat, quicquam decerpsit, quia non humili sed grato animo longe inferioris hominis maxi85 mo merito eximiam submittebat dignitatem. Nam C. quidem Mari non solum praecipuus sed eti- 8 am praepotens gratae mentis fuit impetus: duas enim Camertium cohortes, mira uirtute uim Cimbrorum sus-

      76-85: u. fontes ap. MRR, 2.5, 83 || 86-94: Cie. Balb. 46, Plut. Mar. 28.3, mor. 202C

      71 + geminum ea + G : geminü.r. ea Ac : geminarum ea L : geminum (uel geminatum) ea (uel ea re) dett. : geminum rae Blaum : geminarunt ta Kempf : geminatura Heraeus (1893) : geminum ea Novák (1896) : geminarunt ea Blomgren

      (1956) || 71-72 a quo

      ACLCG : aequo A : acuo L || 75 recuperauerunt α : recuperauerant Kempf || 77 amore tam ACLCG \ lacrimis α : del. Damsté \ uictoriis ACLCG : uictoris AG || 79 praeturae dett. : praetore α || 80 qua ACUG : quam L || 82 nec G : ne AL || 83 decerpsit Ac : arcersit L : accersiit G : decessit dett. : abscessit Lipsius : abstersit Halm

      314

      VALERI MAXIMI

      5.2.8-2.ext.l

      tinentes, in ipsa acie aduersus condicionem foederis ciuitate donauit. quod quidem factum et uere et egre- 90 gie excusauit dicendo inter armorum strepitum uerba se iuris ciuilis exaudire non potuisse. et sane id tempus tunc erat quo magis defendere quam audire leges oportebat. 9

      C. Mari uestigia ubique L. Sulla certamine laudis 95 subsequitur: dictator enim priuato Pompeio et caput adaperuit et sella adsurrexit et equo descendit, eaque se libenter facere in contione praedicauit, memor ab eo duo de uiginti annis nato partes suas exercitu paterno adiutas. multa insignia Pompeio, sed nescio an 100 hoc quicquam admirabilius contigerit, quod magnitudine beneficii sui obliuisci Sullam coegit. 10 Sit aliquis in summo splendore etiam sordibus gratis locus. M. Cornuto praetore funus Hirti et Pansae iussu senatus locante, qui tunc Libitinam exercebant cum 105 rerum suarum usum tum ministerium suum gratuitum polliciti sunt, quia hi pro re publica dimicantes occiderant, perseuerantique postulatione extuderunt ut exse-

      95-102: Sali. hist. 5.20M, Plut. Pomp. 8.4, Crass. 6.5, Zon. 10.1 90 ciuitate ACLCG : ciuitatem AL || 96 dictator α : in censura PAC I enim Ac : enim in α | priuato Pompeio dett. : priuato et Pompeio α : Pompeio et priuato Pighius : priuato et Pompeio Kempf (1854) || 98 contione ACLCG : contentione AL || 99 annis α : annos Halm || 101 contigerit ACLCG : contegerit AL || 102 sui α : sue Damsté || 103 gratis ALFG : gatis L : gratus Ac || 104 Hirti(i) α : Hirtio Ρ || 105 Libitinam LG Pc : Libitanam A : Libertinam PAC | exercebant α : praestabant PA° || 108 extuderunt Gc : extulerunt A°LG : extulerent A

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      315

      quiarum apparatus sestertio nummo ipsis praebendus 110 addiceretur. quorum laudem abiecta + lege + condicio äuget magis quam extenuat, quoniam quidem quaestum contempserunt nulli alii rei quam quaestui uiuentes. Pace cinerum suorum reges gentium exterarum se115 cundum hunc tam contemptum gregem referri se patientur, qui aut non attingendus aut non in ultima parte domesticorum exemplorum conlocandus fuit, sed dum honesti etiam ab infimis + estis + editi memoria non intercidat, licet separatum locum obtineant, ut 120 nec his adiecti nec illis praelati uideantur. Darius priuatae adhuc fortunae, amiculo Sylosontis ext. 1 Samii delectatus, curiosiore contemplatione fecit ut ul-

      121-129: Hdt. 3.139-49, Strabo 14 p. 638C, Ael. u.h. 4.5, Julian, epp. 9B-C 109 nummo α : nummum Ac | praebendus Perizonius : praebentibus a || 110 addiceretur L : adduceretur A : adiceretur LCG | abiecta Lc : adiecta α : addicta (m./.) Wensky (1884) I + lege + α : del. Lipsius : loge Foertsch (1855) : lege Heller (1869) : legi Blaum (NJPhP 1873,616) : lucr Wensky (1884) : abiecta lege post extuderunt Damsté : lice Watt (1986) || 111 auget Ac : auset AL : ausit U : auxit G \ quidem ACG : quidam AL || 116 non (in) AL : orti. ACG : non nisi dett. || 118 + estis + α : om. dett. : infimae sortis Lipsius : honesti actus (sic Gz) etiam ab infimis sint editi ... intercidat Torr. : (ab) inhonestis Kempf (1854) : setis Heller (1869) : expli Foertsch (1870) : extis, lacuna post intercidat posita, Thenn : istis Kempf || 122 Sami (-ii Gc) delectatus ACG : Samide lactatus A : Sami delactatus L \ curiosiore AcG : curiore AL \ fecit α : fecit Halm

      316

      VALERI MAXIMI

      5.2.ext.l-2.ext.4

      tro sibi et quidem a cupido daretur. cuius muneris quam grata aestimatio animo eius esset adlapsa regno potitus ostendit: totam namque urbem et insulam Samiorum Sylosonti fruendam tradidit: non enim pretium rei aestimatum, sed occasio liberalitatis honorata est, magisque a quo donum proficisceretur quam ad quem perueniret prouisum. 2 Mithridates quoque rex magnifice gratus apparuit, quoniam pro Leonico, acerrimo salutis suae defensore, a Rhodiis nauali pugna excepto omnes hostium captiuos permutauit, satius esse existimans ab inuisissimis circumiri quam bene merito gratiam non referre. 3 Liberalis populus Romanus magnitudine muneris, quod Aitalo regi Asiam dono dedit. sed Attalus etiam testamenti aequitate gratus, qui eandem Asiam populo Romano legauit. itaque nec huius munificentia nec illius tam memor beneficii animus tot uerbis laudari potest quot amplissimae ciuitates uel amice datae uel pie redditae sunt.

      135-141: u. testimonia ad 4.8.4; de testamento Aitali III u. fontes αρ. Hansen, The Attalids of Pergamon, 147-8

      123 a cupido α : cupide Damsté || 125 potitus ACLCG : petitus AL II 127 liberalitatis Ac : libertatis α | honorata α : ponerata Gertz || 134 circumiri α : circumueniri dett. || 138 munificentia ACLCG : munificentiam (-i a Ä) AL || 139 uerbis α : uerbis Damsté || 140 ciuitates uel Lc : ciuitatisuae A : ciuitatesuae L : ciuitati suae G | amice LCG : amicae AL : amicitiae Ac

      125

      130

      135

      140

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      317

      Ceterum nescio an praecipue Masinissae regis pec- 4 tus grati animi pignoribus fuerit refertum: beneficio enim Scipionis et + per sua + regni m o d o liberalius 145 auctus, memoriam incluti muneris ad ultimum uitae finem, longa etiam a dis immortalibus senectute donatus, constantissima fide perduxit, adeo ut e u m non solum Africa sed etiam cunctae gentes scirent amiciorem Corneliae familiae atque urbi R o m a n a e quam 150 sibimet ipsi + superesse +. ille cum graui Carthaginiensium bello premeretur ac uix tutelae imperii sui sufficeret, tamen Scipioni Aemiliano, quia nepos Africani erat, bonam magnamque partem Numidici exercitus, quam ad Lucullum consulem, a quo ad auxilia peten-

      142-172: Pol. 36.16.10, Liu. epit. Oxyrh. 50, Oxy. per. 50, App. Lib. 71-2, 105-7, Eutr. 4.11, Oros. 4.22.8, Zon. 9.27.4-5 143 grati ACLC : gratia a || 144 + per sua + AL : peruasi Ac : persui G : persuasu dett. : p.r. iussu Perizonius : permissu Novák (1896) | liberalius dett. : liberius α : uberius dett. II 146 finem α : diem Stanger || 148 Africa α : Africa Novák (Κ) II 148-149 amiciorem Ac : amictiorem A : amicitiorem LG || 150 ipsi ACG : si AL | + superesse + AL : semper esse ACG : semper fuisse dett. : sum perisse Vahlen (GPS) : suisque isse Gertz (Κ) : imperasse Novak (Κ) : exspirasse id. (1896) : se probasse Thormeyer : perstitisse Watt (1995) | graui ACLCG : graue AL || 151 imperii ALGC : regni G, fort, recte || 152 Scipioni ACGC : Scipioni de A : Scipionum de L : Scipionidae Lc : Scipionide G \ Africani L : Africano AG || 154 quam LCG : quaë (sic) Ac : quem Ac : qua L | ad Lucullum Ac : Lucullum AL : Lucullom Lc : Lucullo A°G \ consulem Halm : coñs α : consuli dett.

      318

      VALERI MAXIMI

      5.2.ext.4-3.2a

      da missus fuerat, in Hispaniam ducerei, promptissima mente tradidit, praesentique periculo respectum pristini beneficii anteposuit. ille, cum iam aetate deficiente, magnas regni opes quattuor et quinquaginta filiorum numero relinquens, in lectulo laberetur, M \ Manilium, qui pro consule Africam obtinebat, litteris obsecrauit ut ad se Scipionem Aemilianum sub eo tunc militantem mitteret, feliciorem mortem suam futuram ratus si in complexu dexterae eius supremum spiritum ac mandata posuisset. ille, aduentum Scipionis fatis suis praecurrentibus, haec uxori liberisque praeceperat, unum in terris populum Romanum et unam in populo Romano Scipionis domum nosse, integra omnia Aemiliano reseruare; eum diuidendi regni arbitrum haberent: quod is statuisset perinde ac testamento cautum immutabile ac sanctum obtinerent. tot tamque uariis rebus se Masinissa infatigabili pietatis serie ad centesimum extendit annum. His et horum similibus exemplis beneficentia generis humani nutritur atque augetur: hae sunt eius faces, hi stimuli, propter quos iuuandi et emerendi cupiditàte flagrai, et sane amplissimae et speciosissimae diuitiae sunt feliciter erogatis beneficiis late posse censeri.

      158-159 quattuor . . . numero α : quattuor . . . numerum dett. : quattuor . . . filios numero Halm || 159 laberetur a : laberetur Perizonius : iaceret Madvig | M\ ed. Lips. 1830 : M. (M. AL) α II 160 pro cons. α : fort, proconsul || 167168 nosse . . . reseruare α : nossent (sic P) ... reseruare Halm II 169 ac dett. : om. a : et Ac || 170 tot tamque ACG : totamque AL || 171 serie ACLCG : seriae A : serii L || 174 faces L° : facies α || 176 flagrai A'L' G : fraglat A : flaglat L

      155

      160

      165

      170

      175

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      319

      quorum quoniam religiosum cultum instituimus, nunc neglectum suggillandi gratia, quo sit gratior, refere180 mus. DE INGRATIS

      3

      Vrbis nostrae parentem senatus, in amplissimo digni- 1 tatis gradu ab eo conlocatus, in curia lacerauit, nec duxit nefas ei uitam adimere qui aeternum R o m a n o imperio spiritum ingenerauerat. rude nimirum illud et 5 ferox saeculum, quod conditoris sui cruore foede raaculatum ne summa quidem posteritatis dissimulare pietas potest. Hunc ingrate lapsae mentis errorem consentanea 2a ciuitatis nostrae paenitentia sequitur. uirium Romana10 rum et incrementum laetissimum et tutela certissima, Furius Camillus, in urbe incolumitatem suam tueri non ualuit, cuius ipse salutem stabilierat felicitatem auxerat: a L. enim Appuleio tribuno plebis tamquam

      3.1-7: Liu. 1.16.4, D.H. 2.56.4, Plut. Rom. 27.6, mor. 313D, App. b.c. 2.114.476, Flor. 1.1.17 || 8-23: u. fontes αρ. MRR, 1.93 178 religiosum ACG : religioso AL || 179 sit α : sis Gertz | gratior α : turpior Heraeus (1900) : gratior Novák (1903) : rarior Watt (1995) 3.1-2 urbis . . . lacerauit α : Romulum senatus (sen: Ac) in(-m- /T)memor beneficiorum in curia (.c. Ac) discerpsit PAC II 8 ingrate AG : ingratum Ac : ingratae L || 9 paenitentia a : impotentia Damsté || 10 tutela certissima ACLCGC : tulacetissima AL : tutela laetissima, ut uid., G || 11 urbe α : ea urbe Ρ (cf. Kempf 672)

      320

      VALERI MAXIMI

      5.3.2a-3.2e

      peculator Veientanae praedae reus factus duris atque, ut ita dicam, ferreis sententiis in exsilium missus est, equidem eo tempore quo, optimo iuuene filio spoliatus, solaciis magis adleuandus quam cladibus onerandus erat, sed immemor patria tanti uiri maximorum meritorum exsequiis filii damnationem patris iunxit. at, inquit, aerario abesse tribunus plebis querebatur quindecim milia aeris: tanti namque poena finita est. indignam summam propter quam populus Romanus tali principe careret! 2b Priore adhuc querella uibrante alia deinceps exsurgit. Africanus superior non solum contusam et confractam belli Punici armis rem publicam sed paene iam exsanguem atque morientem Carthaginis dominam reddidit, cuius clarissima opera iniuriis pensando ciues uici ignobilis eum ac desertae paludis accolam fecerunt. eiusque uoluntarii exilii acerbitatem non tacitus ad inferos tulit, sepulcro suo inscribi iubendo 'ingrata patria, ne ossa quidem mea habes.' quid ista aut necessitate indignius aut querella iustius aut ultione moderatius? ciñeres ei suos negauit quam in cinerem conlabi passus non fuerat. igitur hanc unam Scipionis uindictam ingrati animi urbs Romana sensit, maiorem

      24-45: u. testimonia ad Liu. 38.50.4-60 14 peculator AL : speculator G || 16 equidem α : et quidem Ac : et equidem Gc || 17 magis ACG : magnis AL || 20 aerario ACLG : aerario Halm || 21 tanti ... est (pena A, corr. Ac) AL : sic, sed om. est G : del. Damsté || 25 superior

      ACLCG : superiori, ut uid., L || 27-28 Carthaginis (Karta-, ut solet, G) ... cuius ACG : sic, sed Archigines L || 28 ciues uici Pighius : uici Ac : ciuis L : ciues LCG : ciuitatis Ac

      15

      20

      25

      30

      35

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      321

      me hercule Coriolani uiolentia: ille enim patriam metu pulsauit, hie uerecundia. de qua ne queri quidem tanta uerae pietatis constantia - nisi post fata susti40 nuit. Talia passo, credo, quae fratri eius accidere solacio 2c esse potuerunt. cui rex Antiochus deuictus et Asia imperio populi Romani adiecta speciosissimusque triumphus ut peculatus reus fieret et in carcerem duci iube45 retur causam praebuit. Nihilo uirtute posterior Africanus auo minor, sed ne 2d exitu quidem felicior: duabus enim urbibus, Numantia atque Carthagine, imperio Romano imminentibus ex rerum natura depulsis, raptorem spiritus domi inuenit, 50 mortis punitorem in foro non repperit. Quis ignorât tantum laudis Scipionem Nasicam toga 2e quantum armis utrumque Africanum meruisse, qui pestifera Ti. Gracchi manu faucibus oppressam rem publicam strangulari passus non est? sed is quoque prop-

      4 6 - 5 0 : u. fontes αρ. Astin, SA, 241 adnn. 2-3 || 5 1 - 5 8 : de morte Gracchi u. testimonia ad. 3.2.17, de exsilio Nasicae Cie. Flacc. 75, Plut. TG 21.4-6, uir. ill. 64.9 3 7 - 3 8 uiolentia . . . uerecundia ACLC : uiolentiam . . . uerecundiam α || 38 qua Aid. : qua re α || 39 fata ACLC : facta AG : acta L II 46 posterior... auo minor Kempf (1854) : posterior . . . aut minor α : om. aut dett. : minor fuit posterior Africanus dett. Κ 47 Numantia ACLCG : Numantiam A : Nunantiam L || 48 Kart(h)agine ACLCG : Kartaginem AL || 50 in foro α : in urbe Ρ : foris Damsté || 53 oppressam α : opprensam Ac : apprensam Pighius : apprensam Halm : onprensam Kempf

      322

      VALERI MAXIMI

      5.3.2e-3.3

      ter iniquissimam uirtutum suarum apud ciues aestima- 55 tionem sub titulo legationis Pergamum secessit, et quod uitae superfuit ibi sine ullo ingratae patriae desiderio peregit.

      2f

      In eodem nomine uersor necdum Corneliae gentis querellas exhausi: namque P. Lentulus, clarissimus et 60 amantissimus rei publicae ciuis, cum in Auentino C. Gracchi nefarios conatus et aciem pia ac forti pugna, magnis uolneribus exceptis, fugasset, proelii illius, quo leges pacem libertatemque in suo statu retinuerat, hanc mercedem tulit, ne in urbe nostra moreretur: si 65 quidem inuidia et obtrectatione compulsus, legatione a senatu libera impetrata, habitaque contione qua a dis immortalibus petiit ne unquam ad ingratum populum reuerteretur, in Siciliam profectus est, ibique perseueranter morando compotem se uoti fecit, quin- 70 que igitur deince Cornelii totidem sunt notissima ingratae patriae exempla. 2g Atque horum quidem secessus uoluntarii: Ahala uero, cum magister equitum Sp. Maelium regnum adfec-

      59-63: Cie. Cat. 3.10, 4.13, Phil. 8.14 || 73-76: u. fontes αρ. Münzer, RE, 2Α.1768-72 61 Auentino L : Aduentuno A : Aduentino Ac : Aduentinum G II 62 nefarios conatus α : nefarios conatus Gertz ( Κ ) : nefarios conatus Novak (WS 1903) : sie, sed Walter (PhW 1921, 790) || 67 a LCG : om. AL || 68-69 populum α : p.r Ρ || 71 deince Halm : deinde α || 73 uoluntarii Ahala G : uoluntaria Hala AL : uoluntarii Hala Ac || 74 magister Badius : magistrum α | Melium (G ut uid.) α : Aelium Gc

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      323

      75 tantem occidisset, custoditae libertatis ciuium exsilio suo poenas pependit. Ceterum ut senatus populique mens in modum sub- 3 itae tempestatis concitata leni querella prosequenda est, ita singulorum ingrata facta liberiore indignatione 80 proscindenda sunt, quia potentes consilii, cum utrumque ratione perpendere liceret, scelus pietati praetulerunt. quo enim nimbo qua procella uerborum impium Sextili caput obrui meretur, quod C. Caesarem, a quo cum studiose tum etiam feliciter grauissimi criminis 85 reus defensus fuerat, Cinnanae proscriptionis tempore profugum, praesidium suum in fundo Tarquiniensi cladis condicione implorare beneficii iure repetere coactum, a sacris perfidae mensae et altaribus nefandorum penatium auolsum truculento uictori iugulandum tra90 dere non exhorruit? finge accusatorem eius fortuna publica in supplicis nomen conuersum tam luctuosam illam opem genibus adnixum orasse; crudeliter tamen repulsus uideretur, quia etiam quos iniuriae inuisos faciunt, gratiosos miseriae reddunt. uerum Sextilius 95 non accusatorem sed patronum saeuissimae inimici

      77-97: Cie. or. 3.10, Brut. 307, Liu. per. 80, App. 1.72.332

      b.c.

      75 custoditae libertatis Ac : custodiae libertatisque α || 79 indignatione ACLCG : dignatione AL || 88 perfidae Gc (a sacris . . . auulsum orti. G, add. Gc in imo margine) : perfidiae AL || 91 supplicis Lc : suppliciis ALc{om. eius . . . Sextilius L, add. Lc in imo margine)G || 92 illam ALFG : illum Ac I ad(n)nixum ALCG : adfixum Torr. : innixum Heraeus (1900)

      324

      VALERI MAXIMI

      5.3.3-3.ext.l

      uiolentiae suis manibus obiecit, si metu mortis, uita indignus, si praemii spe, dignissimus morte. 4 Sed ut ad alium consentaneum huic ingrati animi actum transgrediar, M. Cicero C. Popillium Laenatem, Picenae regionis, rogatu M. Caeli non minore cura 100 quam eloquentia defendit, eumque causa admodum dubia fluctuantem saluum ad penates suos remisit. hic Popillius postea, nec re nec uerbo a Cicerone laesus, ultro M. Antonium rogauit ut ad illum proscriptum persequendum et iugulandum mitteretur, impetratis- 105 que detestabilis ministerii partibus gaudio exsultans Caietam cucurrit, et uirum, mitto quod amplissimae dignitatis, certe + salubritatis studio praestantis officii + priuatim sibi uenerandum, iugulum praebere iussit, ac

      98-118: Liu. per. 120, Sen. contr. 7.2.8, suas. dial. 9.16.1, Plut. Cie. 48, App. b.c. 4.20.77, Dio Hieron. s.a. Ol. 184.2

      6.20, Sen. 47.11.1-2,

      97 praemii ACLCG : praemiis AL || 100 Picenae α : Picentis PAC II 101 eloquentia ACLCG : loquentia AL || 107 mitto AL : omitto G || 108 + salubritatis . . . officii + ACG : sie, sed salubritati A, salubritate L : salutis eius auetorem studio . . . dett. : sie, sed ... studiose pro tantis officii Perizonius : salubri studio . . . Fabrieius : salubris artis studio . . . Torr. : salutaris studi . . . Madvig : salutari lutis studio . . . Halm (NJPhP 1874, 408) : salubritate studio (del. praestantis officii) Thenn : salubritate tanti praestiti . . . Novák (1884) : salutis custoditae praestanti officio Wensky (1884) : salutari studio . . . Kempf : salubri studio praestantis officium (uel praestandi officii) Lundgren : salubritate studii . . . Heraeus (1900) : salubritate studii praestantia . . . Stangl (1363)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      325

      110 protinus caput Romanae eloquentiae et pacis clarissimam dexteram per summum et securum otium amputami, eaque sarcina tamquam opimis spoliis alacer in urbem reuersus est: neque enim scelestum portanti onus succurrit illud se caput ferre quod pro capite 115 eius quondam perorauerat. inualidae ad hoc monstrum suggillandum litterae, quoniam qui talem Ciceronis casum satis digne deplorare possit alius Cicero non exstat. Quo te nunc modo, Magne Pompei, attingam ne- 5 120 scio: nam et amplitudinem fortunae tuae, quae quondam omnes terras et omnia maria fulgore suo occupauerat, intueor et ruinam eius maiorem esse quam ut manu mea attemptari debeat memini. sed tarnen nobis quoque tacentibus Cn. Carbonis, a quo admodum 125 adulescens de paternis bonis in foro dimicans protectus es, iussu tuo interempti mors animis hominum non sine aliqua reprehensione obuersabitur, quia tam ingrato facto plus L. Sullae uiribus quam propriae indulsisti uerecundiae. 130 Ac ne nostra confessis alienigenae urbes insultent, ext. 1 Carthaginienses Hannibalem, qui pro illorum incolumitate et uictoria tot imperatores totque exercitus nostras trucidauerat quot, gregarios milites hostium si

      119-129: u. fontes αρ. MRR, 2.66; cf. 6.2.8, 9.13.2 || 130135: u. testimonia ad 4.1.6

      112 eaque ACG : eaquae AL || 116 suggillandum ACG : suggillande A : suggillandae L || 127 obuersabitur Ac : obseruabitur α || 127-128 ingrato A : ingrati LG || 133-134 si occidisset AG : occidisset L : occidisse ei Heraeus (1893)

      326

      VALERI MAXIMI

      5.3.ext.l-3.ext.3

      occidisset, magnae gloriae foret, conspectu suo submouere animum induxerunt. 2 Neminem Lycurgo aut maiorem aut utiliorem uirum Lacedaemon genuit, utpote cui Apollo Pythius oraculum petenti respondisse fertur nescire se utrum illum hominum an deorum numero adgregaret. huic tamen neque uitae summa sinceritas neque constantissimus erga patriam amor neque leges salutariter excogitatae auxilio esse potuerunt quo minus infestos ciues experiretur: saepe enim lapidibus petitus, aliquando foro eiectus, oculo etiam priuatus, ad ultimum ipsa patria pulsus est. quid aliae faciant urbes, ubi etiam ilia quae constantiae et moderationis et grauitatis eximiam sibi laudem uindicat tam ingrata aduersus tam bene meritum exstitit? 3 Detrahe Atheniensibus Thesea, nullae aut non tam clarae Athenae erunt, si quidem ille uicatim dispersos

      136-148: Hdt. 1.65.3, Diod. 7.12, Plut. Lyc. 11, Sol. 16.2,

      comp. Lyc. et Num. 1.8, mor. 227A, Paus. 3.18.2, Ael. u.h. 13.23, Stob. 3.19.13 || 149-160: u. fontes αρ. Herter, RE, Supp. 13.1212-13 (de synoecismo), 1117-28 (de Minoe), 1208-10 (de Thebis), 1201-5 (de Hercule), 1197-1201 (de morte) 134 conspectu α : a conspectu Ρ || 135 animum AL : in animum Ρ : animo G | induxerunt ACG : duxerunt AL || 137 Lacedemon Ac : Lacedemoni A : Lacedomoni L : Lacedemonia G || 138 fertur α : fertur Gertz [| 140 summa G : summae ACL || 143-144 foro eiectus, oculo Kempf (1854) : furore eiectus publico α : furore eiectus publico . . . priuatus oculo Ac : pulsus foro ita ut oculum amitteret Ρ : eiectus furore publico Torr. || 147 uindicat tam ACG : uindicatam AL : bat Lcmg || 150 clarae ACLCG : darae L | uicatim ACLCG : leuicatim A : late uicatim, ut uid., L

      135

      140

      145

      150

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      327

      dues suos in unam urbem contraxit, separatimque et agresti more uiuenti populo amplissimae ciuitatis formam atque imaginem imposuit. idem saeua potentissimi regis Minois imperia uixdum aetate pubescente 155 reppulit; idem effrenatam Thebarum insolentiam domuit; idem opem liberis Herculis tulit et quidquid ubique monstri aut sceleris fuit uirtute animi ac robore dexterae comminuit. huius tamen submoti ab Atheniensibus Scyros, exsule minor insula, ossa mortui ce160 pit. Iam Solon, qui tam praeclaras tamque utiles Atheniensibus leges tulit ut si iis perpetuo uti uoluissent, sempiternum habituri fuerint imperium, qui Salaminam uelut hostilem arcem ex propinquo saluti eorum 165 imminentem reciperauit, qui Pisistrati tyrannidem primus uidit orientem, solus armis opprimi debere palam dictitare ausus, senectutem Cypri profugus exegit, ñeque ei in patria, de qua optime meruerat, humari contigli.

      161-169: u. fontes αρ. Aly, RE, 3A.949 (de morte), 955-76 (de legibus); de Salamina u. Plut. Sol. 8-10 et fontes αρ. Ziegler ad loc. ; de Pisistrato u. fontes αρ. Rhodes, 201 -2 151 unam dett. : suam unam α | separatimque LCG : passimque Ac : separtimque L : sparsimque Novák (Κ) || 157 animi ACLCG : amici L || 159 Scyros Ac : Cyros α : Cypros Lc \ exule Ac : exulem LG : exilis Cornelissen : exiua Novák (1884) I minor α : et ino

      s Cornelissen || 159-160 cepit Ac : coepit α : texit Ρ : copeit Damsté || 163-164 Salaminam α : Salamina dett. || 167 dictitare ACUG : dicitare A : dicititare L \ ausus α : ausus est dett. : ausus Halm || 168 de qua dett. : qua AL : quam G

      328

      VALERI MAXIMI

      5.3.ext.3

      Bene egissent Athenienses cum Miltiade, si eum post trecenta milia Persarum Marathone deuicta in exsilium protinus misissent ac non in carcere et uinculis mori coegissent. at, puto, hactenus saeuire aduersus optime meritum abunde duxerunt. immo ne corpus quidem eius sic exspirare coacti sepulturae prius mandari passi sunt quam Cimo filius eius eisdem se uinculis constringendum traderet. hanc hereditatem paternam maximi ducis filius et futurus ipse aetatis suae dux maximus solam se creuisse, catenas et carcerem, gloriari potuit. Aristides etiam, quo totius Graeciae iustitia censetur, continentiae quoque eximium specimen, patria iussus excedere est. felices Athenas, quae post illius exsilium inuenire aliquem aut uirum bonum aut amantem sui ciuem potuerunt, cum quo tunc ipsa sanctitas migrauit! Themistocles, eorum qui ingratam patriam experti sunt celeberrimum exemplum, cum illam incolumem

      170-18«: Hdt. 6.136, Diod. 10.30.1, Nep. Cim. 1.1, Sen. contr. 9.1 praef, Quint, deci. 302.5, Plut. Cim. 4.4, lust. 2.15.19; cf. 5.4.ext.2 || 181-186: Ath. poi. 22.7, Nep. Arisi. 1.2, Plut. Arisi. 7.2 || 187-192: u. fontes αρ. Meiggs-Andrewes, 349-, cf. 8.7.ext.l5 170 Miltiade y4c(cummilti ade A)L : Militiade G || 173 at Perizonius : ut α || 176 Cimo PAC : Cim A : Cymon L : Cimon G | eius Ac : eiusdem LG || 179 catenas et carcerem α : del. Heller (1869) || 181 quo a : sub quo Ρ | iustitia Ac : iustitiae α || 185-186 cum ... migrauit hie α : fort, post exsilium ponenda

      170

      175

      180

      185

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      329

      claram opulentam, principem Graeciae reddidisset, eo 190 usque sensit inimicam ut ad Xerxis, quem paulo ante destruxerat, non debitam sibi misericordiam perfugere necesse haberet. Phocion uero, iis dotibus quae ad pariendum + hominem + potentissimae iudicantur, dementia et libera195 lítate, instructissimus, tantum non in eculeum ab Atheniensibus impositus est. certe post obitum nullam Atticae regionis quae ossibus eius iniceretur glebulam inuenit, iussus extra fines proici, intra quos optimus ciuis uixerat. 200 Quid abest igitur quin publica dementia sit existimanda summo consensu maximas uirtutes quasi grauissima delieta punire, beneficiaque iniuriis rependere? quod cum ubique tum praecipue Athenis intolerabile uideri debet, in qua urbe aduersus ingratos ac205 tio constituía est, et recte, quia dandi et accipiendi

      193-199: Diod. 34-7

      18.66.4-67, Nep. Phoc. 4, Plut.

      Phoc.

      190 ad Xerxis ACLG : Arxerxis A : ad Xerxen Ρ : ad xerxis Halm || 193-194 + hominem + α : honorem Chale., Aid. : pacandum hominem Pighius : parcendum homini Lipsius : placandum hominen Vorst : capiendum hominem Perizonius : em homin Torr. : prouehendum hominem Blaum : homincum amor>em Kempf : pariendam hominum Lundgren || 194-195 liberalitate Ac : liberiate α || 195 tantum non Ρ : non tantum a | in aeculeum Ρ : in eculeo ALc(-\o L)G : eculeo Kempf || 197 glebulam LCG : gebulam AL : g\e\(corr. -b-)ula Ac || 199 ciuis ACLCG : ciues AL

      330

      VALERI MAXIMI

      5.3.ext.3

      beneficii commercium, sine quo uix uita hominum exstat, tollit quisquís bene merito parem referre gratiam neglegit. quantam ergo reprehensionem merentur qui, cum aequissima iura sed iniquissima ingenia haberent, moribus suis quam legibus uti maluerunt? quod si qua 210 prouidentia deorum effici posset ut excellentissimi uiri quorum modo casus rettuli legem ingratorum uindicem retinentes patriam suam in ius ad aliam ciuitatem pertraherent, nonne ingeniosum et garrulum populum mutum atque elinguem hac postulatione reddidissent? 215 'discordes foci tui pagisque diuidua tuguria Graeciae facta sunt columen: lucet Marathon Persicis tropaeis: Salamina et Artemisium Xerxis naufragia numerantur: praeualidis manibus exhausta moenia pulchrioribus

      206 uix uita ACG : uix uita A : uix ita L : uix uita Kempf (1854) : uita Novák (1896) (u.i.) || 206-207 extat G : extaret A° : experet L : expertem Lc : esset Halm : expedit Heller (1869) : iuuet Foertsch (1870) : extare potest Kempf : cohaeret Heraeus (1893) : expereret (sic; uoluit expeteret) Thomas (DLZ 1895, 493) : expers est Novák (1896) (u. s.) : sic, sed omnium < . . . um> (sine ) Heraeus (1898,136) : ess potest Lundgren : expetenst Damsté : hominem explerit Walter (PhW 1921, 791) : expeteret Rossbach : experet Krohn (JAW 1928, 89) || 207 quisquís dett. : quisque α || 213 retinentes α : recitantes Watt (1986) || 215 mutum ACG : metum AL : metu Lc || 216 pagisque Lipsius : pacisque AG : paucisque L : paris Lc || 218 Salamina LCG : Salamin AL, fort, recte : Salamis L 3 || 219 exhausta AG : exausta L : exusta Ac

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      331

      220 operibus consurgunt. harum rerum auctores ubi uixerunt? ubi iacent? responde! nempe Thesea paruolo in scopulo sepeliri, et Miltiadem in carcere mori, et Cimona paternas induere catenas, et Themistoclea uictorem uicti hostis genua complecti, Solonemque cum Aristide 225 et Phocione penates suos ingrata fugere coegisti, cum interim cineribus nostris foede ac miserabiliter dispersis Oedipodis ossa, caede patris nuptiis matris contaminata, inter ipsum Arium pagum, diuini atque humani certaminis uenerabile domicilium, et excelsam 230 praesidis Mineruae arcem honore arae + decoratos sacrosanctiores + colis, adeo tibi aliena mala tuis bonis gratiora sunt, lege itaque legem quae te iure iurando obstrictam tenet, et quia bene meritis debita reddere praemia noluisti, laesis iusta piacula exsolue.' tacent 235 mutae illorum umbrae, fati necessitate constrictae: at,

      225-231: Paus. 1.28.7 220-221 uixerunt dett. : uixerint AUG : uixerit L || 222 Miltiadem L : Miliciadem AG || 222-223 Cimona ACLCG : Cimonas AL || 223 Themistoclea G : Temistoclea AL || 224 con(m)plecti α : amplecti Stanger || 226 nostris α : castis Eberhard || 227 ossa α : del. Heller (1869) || 227-228 contaminata α : contaminatos Heller : contaminati Kempf || 228 Arium A : Arrium L : Ario(pagum) LCG, fort, recte || 229-230 excelsam praesidis Mitalerius : excelsis praesidiis α || 230-231 + decoratos sacrosancti(-tih- L)ores + AUG : decorat ossa crosancti eros Reifferscheid (RhM 1860, 484) : decorata sacro sanctiore Madvig : Oedipodis caede . . . contaminati... decorata ossa sanctione Blaum : decoratos sacris sanctius Böhme || 231 colis ACG : colles ALC : collis L || 233 obstrictam ACLCG : ras.obstrictum A || 234 ex(s)olue ACG : exsolues Lc

      332

      VALERI MAXIMI

      5.3.ext.3-4.2

      immemores beneficiorum Athenae, + reprehensione + lingua sermone licenti soluta non tacet. 4.praef. Sed omittamus ingratos et potius de piis loquamur: aliquanto enim satius est fauorabili quam inuisae rei uacare. uenite igitur in manus nostras, prospera paren- 240 tium uota, felicibus auspiciis propagatae suboles, quae efficitis ut et genuisse iuuet et generare libeat. DE PIETATE ERGA PARENTES ET FRATRES ET PATRIAM

      1 Coriolanus, maximi uir animi et altissimi consilii optimeque de re publica meritus, iniquissimae damnationis ruina prostratus ad Volscos infestos tunc Romanis confugit. magno ubique pretio uirtus aestimatur: itaque quo latebras quaesitum uenerat, ibi breui sum- 5 mum est adeptus imperium, euenitque ut quem pro se salutarem imperatorem ciues habere noluerant, paene pestiferum aduersus se ducem experirentur: frequenter enim fusis exercitibus nostris uictoriarum suarum gradibus aditum iuxta moenia urbis Volsco militi stru- 10

      4 . 1 - 2 6 : u. testimonia ad 1.8.4 236 + repr(a)ehensione + ALCG : repraehenne L : repraehensionis dett. : om. uel reprehensione Kempf (1854) : reprehensionem Halm : reprehensio Blaum\ omitto coniecturas eorum qui aut Athenae nominatiuum esse credebant aut Athenas (sic dett.) scripserunt || 237 tacet α : tacent A° : careni Ac 4.239 fauorabili quam ACLCG : fauor ab aliquam A tit. et fratres et α : fratres Ρ || 3 Volscos ACLCG : Voleos AL II 5 quo ACLCG : quod, ut uid., AL || 5 - 6 breui summum Ac : breuissimum α

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      333

      xit. quapropter fastidiosus ille in aestimandis bonis suis populus, qui reo non pepercerat, exsuli coactus est supplicare, missi ad eum deprecandum legati nihil profecerunt; missi deinde sacerdotes cum infulis aeque 15 sine effectu redierunt. stupebat senatus, trepidabat populus, uiri pariter ac mulieres exitium imminens lamentabantur. tunc Veturia mater Coriolani, Volumniam uxorem eius et liberos secum trahens, castra Volscorum petiit. quam ubi filius aspexit, 'expugnasti' 20 inquit 'et uicisti iram meam, patria, precibus huius admotis, cuius utero quamuis merito mihi inuisam dono', continuoque agrum Romanum hostilibus armis liberauit. ergo pectus dolore acceptae iniuriae, spe potiendae uictoriae, uerecundia detractandi ministerii, metu 25 mortis refertum, totum sibi pietas uacuefecit, uniusque parentis aspectus bellum atrox salutari pace mutauit. Eadem pietas uiribus suis inflammatum Africanum 2 superiorem, uixdum annos pubertatis ingressum, ad opem patri in acie ferendam uirili robore armauit: 30 consulem enim eum, apud Ticinum flumen aduersis

      27-37: Pol. 10.3.3-7, Liu. 21.46.7-10, Sen. benef. 3.33, Plin. nat. 16.14, Sil. 4.454-68, Flor. 1.22.10, Oros. 4.14.6, uir. ill. 49.4, Zon. 8.23.9; cf. Macr. 1.11.26 12 suis α : uiris Wensky (1884) || 17 mater Coriolani G : Coriolani A : Coriolani mater L || 21 utero α : utero te Ac || 24 uerecundia ACLCG : uerecu(-o- L)ndiam AL | detractandi AL : detrectandi ACG || 25 uniusque ACLCG : uniuscuiusque L || 28 pubertatis ingressum L? : puerilitatis ingressum α : puerilitatis egressum dett. : cum adhuc praetextatus esset PAC : egressus pueritia Land. || 29 acie ACG : aciem AL || 30 flumen α : fluuium Ρ

      334

      VALERI MAXIMI

      5.4.2-4.5

      auspiciis cum Hannibale pugnantem, grauiter saucium intercessu suo seruauit, neque illum aut aetatis infirmitas aut militiae tirocinium aut infelicis proelii etiam ueterano bellatori pertimescendus exitus interpellare ualuit, quo minus duplici gloria conspicuus coronam imperatore simul et patre ex ipsa morte rapto mereretur. 3 Auribus ista tam praeclara exempla Romana ciuitas accepit, illa uidit oculis. L. Manlio Torquato diem ad populum Pomponius tribunus plebis dixerat, quod occasione bene ficiendi belli inductus legitimum obtinendi imperii tempus excessisset, quodque filium optimae indolis iuuenem rustico opere grauatum publicis usibus subtraheret. id postquam Manlius adulescens cognouit, protinus urbem petiit et se in Pomponi domum prima luce derexit. qui existimans in hoc eum uenisse, ut patris crimina, a quo plus iusto aspere tractabatur, deferret, excedere omnes iussit cubiculo, quo licentius remotis arbitris indicium perageret. nactus occasionem opportunam proposito suo, iuuenis gladium, quem tectum attulerat, destrinxit, tribunumque minis ac terrore compulsum iurare coegit a patris eius

      35

      40

      45

      50

      38-59: Cie. off. 3.112, Liu. 7.3.4-5, Sen. benef. 3.37.4, App. Samn. 2, uir. ili. 28.1-2, Zon. 7.24.11; cf. 6.9.1 31 Hannibale ACLCG : Hannibalem AL || 32 intercessu ALCG : interces L : intercursu Liu. || 39 Manlio Ρ : Manilio a; sic etiam infra u. 44, a u. 55 || 4 0 - 4 1 oc(c)asione ACLCG :

      ocasiones A : occasionem L || 41 ficiendi Pighius : faciendi AL : faciendi ACLCG : finiendi Gc || 45 petiit dett. : petit α II 51 tectum ACLCG : tectus AL : tectcum seoum Blaum \ destrinxit Ac : distrinxit α

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      335

      accusatione recessurum, eoque effectum est ne Torquatus causam diceret. commendabilis est pietas quae 55 mansuetis parentibus praestatur. sed Manlius, quo horridiorem patrem habuit, hoc periculo eius laudabilius subuenit, quia ad eum diligendum praeter naturalem amorem nullo indulgentiae blandimento inuitatus fuerat. 60 Hanc pietatem aemulatus, M. Cotta eo ipso die quo 4 togam uirilem sumpsit, protinus ut e Capitolio descendit, Cn. Carbonem, a quo pater eius damnatus fuerat, postulauit, peractumque reum iudicio adflixit, et ingenium et adulescentiam praeclaro opere auspicatus. 65 Apud C. quoque Flaminium auctoritas patria aeque 5 potens fuit: nam cum tribunus plebis legem de Gallico agro uiritim diuidendo inuito et repugnante senatu promulgasset, precibus minisque eius acerrime resistens ac ne exercitu quidem aduersum se conscripto, si in 70 eadem sententia perseueraret, absterritus, postquam pro rostris ei legem iam referenti pater manum iniecit, priuato fractus imperio descendit e rostris, ne minimo quidem murmure destitutae contionis reprehensus.

      60-64: Memnon FGrH 434F39, Dio 36.40.3-4 || 65-73: Pol. 2.21.7-8, Cato fr. 43Ρ = 2.14Œ, Cie. inu. 2.52, sen. 11, ac. 2.13, Brut. 57, leg. 3.20, Liu. 21.63.3; cf. D.H. 2.26.5

      53 recessurum α : decessurum Ρ || 63 peractumque Ρ : pertractumque α || 67 repugnante ACG : repugnando L || 70 perseueraret ACG : perseuerare AL || 71 legem α : lege Kempf I referenti α : ferenti Lc :

      erferenti Torr. \ pater manum iniecit Lc : paterno numini eiecit α : paternum numen (nomen mg) obiecit Ac || 72 e rostris α : del. Damsté

      336

      VALERI MAXIMI

      5.4.6-4.ext.l

      6

      Magna sunt haec uirilis pietatis opera, sed nescio an his omnibus ualentius et animosius Claudiae Vestalis uirginis factum, quae, cum patrem suum triumphantem e curru uiolenta tribuni plebis manu detrahi animaduertisset, mira celeritate utrisque se interponendo amplissimam potestatem inimicitiis accensam depulit. igitur alterum triumphum pater in Capitolium, alterum filia in aedem Vestae duxit, nec discerni potuit utri plus laudis tribueretur, cui uictoria an cui pietas comes aderat. 7 Ignoscite, uetustissimi foci, ueniamque aeterni date ignes, si a uestro sacratissimo tempio ad necessarium magis quam speciosum urbis locum contextus operis nostri progressus fuerit: nulla enim acerbitate fortunae, nullis sordibus pretium carae pietatis euilescit; quin etiam eo certius quo miserius experimentum habet. Sanguinis ingenui mulierem praetor apud tribunal suum capitali crimine damnatam triumuiro in carcere necandam tradidit. quo receptam is qui custodiae

      74-83: Cie. Cael. 34, Suet. Tib. 2.4, Dio fr. 14, Oros. 5.4.7, Macr. 3.14.14 || 91-109: Tzetz. alleg. II. p. 340Boissonade; cf. Plin. nat. 7.121, Fest p. 228L

      74 an ACLCG : ad AL || 77 uiolenta dett. : uiolentia α | pi. PAC : om. a | detrahi PAC : om. a || 77-78 animaduertisset ACG : animaduertisse AL || 78 utrisque Ac : utriusque AL : utrique G, fort, recte || 81 Vestae ACG : Vestam AL || 84 ueniamque ACLCG : ueniam quae AL || 85 ignes ACLCG : ignis A : igne L || 92 carcere Lc : carcerem a || 93 quo receptam α : quo recepta uel quam receptam Ac

      75

      80

      85

      90

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      337

      praeerat, misericordia motus, non protinus strangu95 lauit: aditum quoque ad earn filiae, sed diligenter excussae, ne quid cibi inferret, dedit, existimans futurum ut inedia consumeretur. cum autem plures iam dies intercederent, secum ipse quaerens quidnam esset quo tarn diu sustentaretur, curiosius obseruata filia anim100 aduertit illam exerto ubere famem matris lactis sui subsidio lenientem. quae tam admirabilis spectaculi nouitas ab ipso ad triumuirum, a triumuiro ad praetorem, a praetore ad consilium iudicum periata, remissionem poenae mulieri impetrauit. quo non penetrai aut quid 105 non excogitat pietas, quae in carcere seruandae genetricis nouam rationem inuenit? quid enim tam inusitatum quid tam inauditum quam matrem uberibus natae alitam? putarit aliquis hoc contra rerum naturam factum, nisi diligere parentes prima naturae lex esset. 110 Idem praedicatum de pietate Perus existimetur, ext. 1 quae patrem suum Cimona, consimili fortuna adfectum parique custodiae traditum, iam ultimae senectutis uelut infantem pectori suo admotum aluit. haerent ac stupent hominum oculi, cum huius facti pictam ima-

      110-120: Hyg. fab. 254 96 inferret ACLCG : inferre AL || 98 quo AG : quod ACL || 103 consilium α : concilium Ac || 106-107 inusitatum α : inusitatum Halm || 109 naturae lex esset ACG : naturae lexisset AL : natura elexisset Lc || 110 Perus dell. : Rius α : Pero (nom.) PAC : prius Lc : eius Gc || 111 patrem suum Cimona α : fratrem maiorem PAC : patrem suum Mycona Muncker (ad Hyg.) | consimili Lc : consili(i) α : Consilio Ac

      338

      VALERI MAXIMI

      5.4.ext.l-4.ext.5

      ginem uident, casusque antiqui condicionem praesentis spectaculi admiratione renouant, in illis mutis membrorum liniamentis uiua ac spirantia corpora intueri credentes. quod necesse est animo quoque euenire, aliquanto efficaciore pictura litterarum uetera pro recentibus admonito recordari. 2 Ne te quidem, Cimo, silentio inuoluam, qui patri tuo sepulturam uoluntariis uinculis emere non dubitasti: nam etsi máximo tibi postea et d u i et duci euadere contigit, plus tamen aliquanto laudis in carcere quam in curia adsecutus es: ceterae enim uirtutes admirationis tantummodo multum, pietas uero etiam amoris plurimum meretur. 3 Vos quoque, fratres, memoria complectar, quorum animus origine fuit nobilior, si quidem admodum humiles in Hispania nati pro parentium alimentis spiritum erogando specioso exitu uitae inclaruistis: duodecim enim milia nummum, quae post mortem uestram iis darentur, a Paciaecis pacti, ut eorum patris interfectorem Etpastum gentis suae tyrannum occideretis, nec ausi solum insigne facinus estis, sed etiam strenuo ac

      121-127: u. testimonia ad 5.3.ext.3 115 condicionem α : cognitionem Perizonius : del. Kempf (u.i.) Il 115-116 praesentis spectaculi admiratione LCG : praesenti spectaculi admirationem AL : sic, sed spectaculo Kempf (u.s.) || 119-120 pro recentibus Ac : procedentibus α || 120 admonito Lipsius : admonitos α || 121 te ACLCG : om. AL II 125 in curia α : in curia Damsté | es : et AL || 133 pacti Ac : pactum α || 134 Etpastum AL : sic, sed et P- G || 135 insigne LCG : insignem AL

      115

      120

      125

      130

      135

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      339

      forti exitu clausistis: iisdem enim manibus Paciaecis ultionem, Etpasto poenam, genitoribus nutrimenta, uobis gloriosa fata peperistis. itaque tumulis etiam nunc uiuitis, quia parentium senectutem tueri quam 140 uestram exspectare satius esse duxistis. Notiora sunt fratrum paria Cleobis et Biton, A m - 4 phinomus et Anapius, illi quod ad sacra Iunonis peragenda matrem uexerint, hi quod patrem et matrem umeris per medios ignes portarint, sed neutris pro spi145 ritu parentium exspirare propositum fuit. Nec ego Argiuam detrecto laudem aut Aetnaei 5 montis gloriam minuo, uerum obscuriori propter ignorantiam pietati notitiae lumen admoueo, sicut Scythis libenter pietatis testimonium reddo: Dario enim, totis 150 regni sui uiribus in eorum regionibus subinde impe-

      141-145: Hdt. 1.31, Pol. 22.20.7, Cie. Tuse. 1.13, Plut. Sol. 27.7, mor. 108F, Hyg. fab. 254, Lucían. Char. 10, D L. 1.50, S EG 3.395 (de Cleobi et Bitone)\ de Amphinomo et Anapio u. fontes ap. Wissowa, RE, 1.1943-4 || 146-157: Hdt. 4.125-7 136 iisdem ACG : isdem Lc : hisdem A || 137 Etpasto Kempf (1854) : Etpasti AL : sic, sed et Ρ-G : Epasto dett. || 138 fata Ac : facta α || 141 sunt ALGC : om. G \ Cleobis Ac : Cleobus A : Cleobius LG || 141-142 et Biton Amphinomus Ac : et Obito Namphinomus A : sic, sed Obitonam P- L : et Bioton Amphinomus G || 142 Anapius Ρ : Anaphas α : Anapias Kempf (1854), cl. Strab. Phot., fort, recte || 144 ignes α : ignes Aethnae (Aetnae P°) PAC || 146 Aetnei AL : Aethnei ACGC : Aether G || 147 minuo ACL°G : inuo AL || 148 sicut α : si uel si et Blomgren (1956) \ Scythis G : Scytis AL || 149 Dario G : Dareo AL || 150 regionibus α : regiones Pighius

      340

      VALERI MAXIMI

      5.4.ext.5-5.praef.

      tum facienti, paulatim cedentes ad ultimas iam solitudines peruenerant. interrogati deinde ab eo per legatos quem finem fugiendi aut quod initium pugnandi facturi essent, responderunt se nec urbes ullas nec agros cultos, pro quibus dimicarent, habere: ceterum, cum ad parentium suorum monumenta uenisset, sciturum quemadmodum Scythae proeliari solerent. quo quidem uno tam pio dicto immanis et barbara gens ab omni se feritatis crimine redemit. prima igitur et optima rerum natura pietatis est magistra, quae nullo uocis ministerio nullo usu litterarum indigens propriis ac tacitis uiribus caritatem parentium liberorum pectoribus infundit. quid ergo doctrina proficit? ut politiora scilicet, non ut meliora fiant ingenia, quoniam quidem 6 solida uirtus nascitur magis quam fingitur: quis enim plaustris uagos et siluarum latebris corpora sua tegentes in modumque ferarum laniatu pecudum uiuentes sic Dario respondere docuit? illa nimirum, quae etiam Croesi filium loquendi usu defectum ad protegendam patris incolumitatem ministerio uocis instruxit: captis enim a Cyro Sardibus, cum unus e numero Persarum ignarus uiri in caedem eius concitato ímpetu ferretur,

      168-177: Hdt. 1.85, Cie. diu. 1.121, Sen. contr. 7.5.13, Geli. 5.9.1-4 151-152 ultimas iam solitudines Ac : ultimum Asiam solitudinis AL : ultimas Asiae solitudines G : ultimum iam solitudinis Perizonius || 156 uenisset Ρ : uenissent a || 157 Scythae AL : Scytae G || 158 dicto Ac : dictu α || 159 omni se feritatis ACG : omnis efferitatis AL : sic, sed eferitatis Lc || 166 plaustris L : palustris AG || 171 Sardibus AL : Sarspaf.dibus G \ unus ACLCGC : unum α || 172 in ACLCG : om. AL

      155

      160

      165

      170

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      341

      uelut oblitus quid sibi fortuna nascenti denegasset, ne Croesum regem occideret proclamando paene iam im175 pressum iugulo mucronem reuocauit. ita qui ad id tempus mutus sibi uixerat, saluti parentis uocalis factus est. Eadem caritas Italico bello Pinnensem iuuenem, cui 7 Pultoni erat cognomen, tanto animi corporisque robo180 re armauit ut cum obsessae urbis suae claustris praesideret, et Romanus imperator patrem eius captiuum in conspectu ipsius constitutum destrictis militum gladiis circumdedisset, occisurum se minitans nisi inruptioni suae iter praebuisset, solus e manibus senem rapuerit, 185 duplici pietate memorandus, quod et patris seruator nec patriae fuit proditor. Hanc caritatem proximus fraternae beniuolentiae 5.praef. gradus excipit: nam ut merito primum amoris uinculum ducitur plurima et maxima beneficia accepisse, ita 190 proximum iudicari debet simul accepisse. quam copiosae enim suauitatis ilia recordatio est: in eodem domicilio antequam nascerer habitaui, in iisdem incunabulis infantiae tempora peregi, eosdem appellaui parentes, eadem pro me uota excubuerunt, parem ex 195 maiorum imaginibus gloriam traxi! cara est uxor, dul-

      178-186: cf. Diod. 37.19.3-20

      176 uixerat ACLCG : uiuierat AL || 180 ut cum Ac : ut eum cum LG II 181 et hic a : ante patrem Ac || 183 minitans ACLCG : minatanss A : minatantis L || 184 manibus α : manibus eorum L3 : manibus Kempf : manibus uel manibus Damsté 5.190-191 copiosae AG : copiose L : copiosa Kempf || 195 maiorum ACLCG : maiorem AL

      342

      VALERI MAXIMI

      5.5.praef.-5.3

      ces liberi, iucundi amici, accepti adfines, sed postea cognitis nulla beniuolentia accedere debet quae priorem exhauriat. 1 Atque haec teste Scipione Africano loquor, qui tametsi artissima familiaritate Laelio iunctus erat, at ta- 200 men senatum supplex orauit ne prouinciae sors fratri suo erepta ad eum transferretur, legatumque se L. Scipioni in Asiam iturum promisit, et maior natu minori et fortissimus imbelli et gloria excellens laudis inopi et, quod super omnia est, nondum Asiatico iam Afri- 205 canus. itaque clarissimorum cognominum alterum sumpsit alterum dedit, triumphique praetextum huius cepit illius tradidit, ministerio maior aliquanto quam frater imperio. 2 M. uero Fabius consul, incluía pugna Etruscis et 210 Veientibus superatis, delatum sibi summo senatus populique studio triumphum ducere non sustinuit, quia eo proelio Q. Fabius frater eius consularis fortissime dimicans occiderat. quantam in eo pectore pietatem fra-

      5.199-209: Cie. Mur. 32, Phil. 11.17, Liu. 37.1.7-10, App.

      Syr. 21.100 || 210-216: Liu. 2.47.10, D.H. 9.13.4, Oros. 2.5.7 197 accedere α : accidere Perizonius || 200-201 at tamen (unum uerbum AL) a : tamen PAC || 201 orauit ACLCG : onorauit AL || 202 erepta ACLCG : eraptam A : ereptam L || 203 promisit α : reprom(5/c v4c)isit PAC || 204 imbelli et gloria G : et belli et gloria AL : et belli gloria ACLC || 207 praetextum Kempf (1854) : praetextam α || 210 Etruscis dett. : et amicis α : et Amiclis Ac : et Aruncis dett. : Aequicolis Pighius : et Faliscis Madvig || 211 Veientibus ACLCG : uenientibus AL II 214 quantam ACLCG : quantum AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      343

      215 ternae caritatis habitasse existimemus, propter quam tantus amplissimi honoris fulgor exstingui potuit? Hoc exemplo uetustas, ilio saeculum nostrum orna- 3 tum est, cui contigli fraternum iugum Claudiae prius nunc etiam Iuliae gentis intueri decus: tantum enim 220 amorem princeps parensque noster insitum animo fratris Drusi habuit ut cum Ticini, quo uictor hostium ad complectendos parentes uenerat, graui ilium et periculosa ualitudine in Germania fluctuare cognosset, protinus inde metu attonitus erumperet. iter quoque quam 225 rapidum et praeceps uelut uno spiritu corripuerit eo patet, quod Alpes Rhenumque transgressus die ac nocte, mutato subinde equo, ducenta milia passuum per modo deuictam barbariam Antabagio duce solo comité contentus euasit. sed eum tum máximo labore 230 et periculo implicatum, mortaliumque frequentia defectum, sanctissimum pietatis numen et di fautores eximiarum uirtutum et fidissimus Romani imperii custos Iuppiter comitatus est. Drusus quoque, quamquam fa-

      217-243: Liu. per. 142, Sen. dial. 11.15.5, Plin. nat. 7.84,

      Tac. ann. 3.5.1, Suet. Tib. 7.3, Dio 55.2.1 215 quam ACG : quem AL || 216 amplissimi AL : om. G \ fulgor ACLCG : fulgore AL || 217 uetustas ilio α : uetustatis Ac II 219 intueri LCG : intuere AL || 223 fluctuare α : flictari Cornelissen || 224 inde dett. : idem α || 226 Alpes ACUG : Halpes AL | Rhenumque G : Raenumque A : Renumque L || 227 nocte G : noctu AL | equo Ac : om. a || 228 modo ACLCG : modum AL | Antabagio Ac : Namantabagio (nam A- G) α : Namantobogio Heraeus (1900) || 229 contentus ACG : contemptus L | máximo α : maxime Damsté || 230-231 defectum Lc : ad(f)fectum α

      344

      VALERI MAXIMI

      5.5.3-6.1

      to iam suo quam ullius officio propior erat, uigore spiritus et corporis uiribus conlapsus, eo ipso tamen quo uita ac mors distinguitur m o m e n t o legiones cum insignibus suis fratri obuiam procedere iussit, ut imperator salutaretur. praecepit etiam dextera in parte praetorium ei statui, + et consulare et imperatorium nomen obtinere uoluit +, e o d e m q u e tempore et fraternae maiestati cessit et uita excessit. his scio equidem nullum aliud quam Castoris et Pollucis specimen consanguineae caritatis conuenienter adici posse. 4 Sed omnis memoriae clarissimis imperatoribus profecto non erit ingratum si militis summa erga fratrem suum pietas huic parti uoluminis adhaeserit: is namque in castris Cn. Pompei stipendia peragens, cum Sertorianum militem acrius sibi in acie instantem comminus interemisset iacentemque spoliaret, ut fratrem germanum esse cognouit, multum ac diu conuicio deos ob donum impiae uictoriae insecutus, prope castra transtulit et pretiosa ueste opertum rogo imposuit. ac deinde subiecta face protinus eodem gladio quo ilium interemerat pectus suum transuerberauit,

      244-258: Liu. per. 79, Tac. hist. 3.51.2 (= Sisenna fr. 129Ρ), Gran. Lic. 35.24-25, Aug. du. 2.25, Oros. 5.19.12 234 ullius AG : illius L | propior ACLCG : proprior AL || 236 legiones ACLCG : legionis AL || 238 dextera ACLC : dexteram a | parte AL : partem G || 239-240 + et ... optinere uoluit + A : sic, sed ob(p)tinens LG, optineri uolens Ac : et . . . optinere uoluit Kempf (1854) : e t . . . optinere uoluit Novák (1903, 27) || 246 pietas ACG : pietatis AL II 252-253 in(m)posuit a : superposuit Ρ || 253 subiecta face a : face subdita Ρ

      235

      240

      245

      250

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      345

      255 seque super corpus fratris prostratum communibus flammis cremandum tradidit. licebat ignorantiae beneficio innocenti uiuere, sed ut sua potius pietate quam aliena uenia uteretur, comes fraternae neci non defuit. Artissimis sanguinis uinculis pietas satis fecit: restât 6.praef. 260 nunc ut patriae exhibeatur. cuius maiestati etiam ilia, qua deorum numinibus aequatur, auctoritas parentium uires suas subicit, fraterna quoque caritas animo aequo ac libenter cedit, summa quidem cum ratione, quia euersa domo integer rei publicae status manere 265 potest, urbis ruina penates omnium secum trahat necesse est. uerum quid attinet uerbis ista complecti quorum tanta uis est ut ali a salutis suae impendio testati sint? Brutus consul primus cum Arrunte, Tarquini Super- 1 270 bi regno expulsi filio, in acie ita concurrit ut pariter inlatis hastis uterque mortifero uolnere ictus exanimis prosterneretur. merito adiecerim populo Romano libertatem suam magno stetisse.

      6.269-273: Cie. Tusc. 1.89, 4.50, sen. 75, Liu. 2.6.8-9, D.H. 5.15.1-2, Plut. Pubi. 9.3-4, uir. ill. 10.6, Zon. 7.12 6.262 subicit Kempf (1854) : subiecit AUG : om. L || 263 libenter α : libenti dett. || 264 integer L : inter AG | rei publicae status Halm : status rep. (.rp. G) status α : status . . . proprius Ac : status rep. Lc : (domo) intemptatus . . . status dett. : totius . . . status Foertsch (1864) || 265 ruina ACLCG : uina AL II 267 alici e>a Kempf (1854) : alia a : aliqui Ac : talia LF : aliqui ea dett. || 269 Arrunte ACU : Arruteras. AL : Arrunte et G II 270 ita G (sed spat, post) : ita quo AL : ita equo ACLC : ita equo Heraeus (1900) || 271 mortifero G : mortifico AL II 272 adiecerim ACLC : abiecerim AL : obiecerim G

      346

      VALERI MAXIMI

      5.6.2-6.4

      2

      Cum autem in media parte fori uasto ac repentino hiatu terra subsideret, responsumque esset ea re illum tantum modo compleri posse qua populus Romanus plurimum ualeret, Curtius, et animi et generis nobilissimus adulescens, interpretatus urbem nostram uirtute armisque praecipue excellere, militaribus insignibus ornatus equum conscendit, eumque uehementer admotis calcaribus praecipitem in illud profundum egit, super quem uniuersi ciues honoris gratia certatim fruges iniecerunt, continuoque terra pristinum habitum reciperauit. magna postea decora in foro Romano fulserunt, nullum tamen hodieque pietate Curti erga patriam clarius obuersatur exemplum. cui principatum gloriae obtinenti consimile factum subnectam. 3 Genucio Cipo praetori paludato portam egredienti noui atque inauditi generis prodigium incidit: namque in capite eius subito ueluti cornua erepserunt, responsumque est regem eum fore, si in urbem reuertisset.

      274-287: u. fontes αρ. Münzer, RE, 4.1864-5 || 288-297: Ou. met. 15.565-621, Plin. nat. 11.123; cf. Varr. ling. 5.163, Fest.

      Paul. p. 339L 274 media parte fori A : mediam partem fori LG : media fori parte Ρ || 275 subsideret α : subsedisset Ρ | esset LCG PAC : esse L | ea PAC : om. LG || 276 qua AL : quam G || 277 ualeret ACLCG : ualere AL || 277-278 nobilissimus α : nobilissimi Halm || 278 uirtute ACLCG : uirtutem AL || 280281 admotis ACLC : admonitis α || 288 Genucio A : Genutio LG I Cipo α : Cippo L c | portam UG : portum A || 289 atque ACG : autem L || 290 erepserunt LG : emerserunt Ac : eruperunt dett.

      275

      280

      285

      290

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      347

      quod n e accideret, uoluntarium ac perpetuimi sibimet indixit exsilium. dignam pietatem quae, q u o d ad solid a m gloriam attinet, s e p t e m regibus praeferatur. cuius 295 testandae gratia capitis effigies aerea portae qua excesserat inclusa est, dictaque Rauduscula: n a < m > olim aera raudera dicebantur. Genucius laudis huius, qua maior uix cogitari po- 4 test, successionem tradit A e l i o praetori. cui ius dicenti 300 c u m in capite picus consedisset, haruspicesque adfirmassent conseruato e o fore ipsius d o m u s statum felicissimum rei publicae miserrimum, occiso in contrari-

      298-308: Varr. uit. pop. Rom. fr. 94Riposati, Front, strat. 4.5.14, Plin. nat. 10.41 292 accideret L°G : accedere AL : accederei A° || 2 9 3 294 solidam ACG : solidum ACL || 295 gratia ACG : gratiae L : gratia Shackleton Bailey | effigies ACLCG : efficies AL I aerea dett. : aereae α : aerea e Gertz (Κ) | qua AL : quam G || 296-297 dictaque . . . dicebantur (de lectionibus u.i.) del. Blaum || 296 Rauduscula; na Kempf (1854) : Rauduscolana A : Raudusras. colana L : Raudusculana Lc : Raudus colana G : Raudusculana Halm || 297 aera G : era AL : ea Ac \ dicebantur dett. : dicebatur a || 298 Genucius ALGC : Gentuius G \ qua maior dett. : quam aliorum α : qua alia maior Vorst || 298-299 uix cogitari potest Kempf : excogitad impotest AL : sic, sed potest G : excogitan uix potest Halm : ix cogitari iui potest Gertz (Κ) : excogitan nn potest Heraeus (1893) : ix cogitari ull potest Damsté || 299 tradit α : tradidit L 3 1 cui ius ACLCG : cuius L II 300 aruspicesque Z/(ras.picisque L)G : ras.arispicisque A : arispicesque Ac || 300-301 affirmassent G : adfirmasset AL || 301 domus statum Ac : domum ratum LG : domui fatum dett. II 301-302 felicissimum A'L : fidelissimum G

      348

      VALERI MAXIMI

      5.6.4-6.8

      um utrumque cessurum, e uestigio picum morsu suo in conspectu senatus necauit. decern et septem + mil. tum + familia eximiae fortitudinis uiros Cannensi proe- 305 lio amisit: res publica procedente tempore ad summum imperii fastigium excessit. haec nimirum exempla Sulla et Marius et Cinna tamquam stulta riserunt. 5 P. Decius Mus, qui consulatum in familiam suam primus intulit, cum Latino bello Romanam aciem in- 310 clinatam et paene iam prostratam uideret, caput suum pro salute rei publicae deuouit, ac protinus concitato equo in medium hostium agmen, patriae salutem sibi mortem petens, inrupit, factaque ingenti strage plurimis telis obrutus super corruit. ex cuius uolneribus et 315 sanguine insperata uictoria emersit. 6 Vnicum talis imperatoris specimen esset, nisi animo suo respondentem filium genuisset: is namque in quar-

      309-316: u. fontes αρ. MRR, 1.135; adde Cie. diu. 1.51; cf. 1.7.3 II 317-324: u. fontes αρ. MRR, 1.177 303 morsu suo ACLCG : orsù suo AL : Marti suo Torr. : manu sua Foertsch (1855) : morsu Heraeus (1893) : mortuosu Lundgren : morsu suo Rossbach : morsu suo emanum eius appetentem> Watt (1986) || 304 decern et vii (xvii G) α : xvi Heraeus (1893) || 304-305 + mil. tum + ALC : mil. cum Ac : militum L : tum G : Aeli tum Torr. : Aeli tum uel illa tum Foertsch (1855) : illa Novák (Κ) || 308 Sylla ACG : Syllae AL | Cinna GLC : Cynna A : Cinnam L | stulta riserunt Ac : scul(-lp- G)turis erunt α : sculpta riserunt Gc || 309 Mus PAC : om. a || 310-311 inclinatam PAC : indisciplinatam LG || 311 et hic dett. : post iam α || 312 deuouit ACLCG : deuoluit AL || 314 strage ACLCG : stra AL || 315 super a : ipse Gertz (Κ) : super Kempf || 316 insperata ACLCG : inseparata AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      349

      to consulatu, patris exemplum secutus, deuotione simi320 li, aeque strenua pugna, consentaneo exitu labantes perditasque uires urbis nostrae correxit. ita dinosci arduum est utrum Romana ciuitas Decios utilius habuerit duces an amiserit, quoniam uita eorum ne uinceretur obstitit, mors fecit ut uinceret. 325 Non est exstinctus pro re publica superior Scipio 7 Africanus, sed admirabili uirtute ne res publica exstingueretur prouidit: si quidem cum adflicta Cannensi clade urbs nostra nihil aliud quam praeda uictoris esse Hannibalis uideretur, ideoque reliquiae prostrati exer330 citus deserendae Italiae auctore Q. Metello consilium agitarent, tribunus militum admodum iuuenis stricto gladio mortem unicuique minitando iurare omnes nunquam se relicturos patriam coegit, pietatemque non solum ipse plenissimam exhibuit, sed etiam ex 335 pectoribus aliorum abeuntem reuocauit. Age, ut a singulis ad uniuersos transgrediar, quanto 8 et quam aequali amore patriae tota ciuitas flagrauit! nam cum secundo Punico bello exhaustum aerarium ne deorum quidem cultui sufficeret, publicani ultro 340 aditos censores hortati sunt ut omnia sic locarent tamquam res publica pecunia abundaret, seque praestatu-

      325-335: u. fontes αρ. MRR, 1.251 || 338-353: Liu. 24.14.3-9, 16.9, 18.10-15 321 ita α : itaque Ac || 322 Decios ACLG : del., ut uid., Lc || 329 Hannibalis α : del. Eberhard || 330 Q. α : om. Ρ : M. Kempf

      (1854)

      : fort. L.; cf. 2.9.M.108 adn. || 331 iuuenis

      ACLCG : iunis A : iuueni L || 332 minitando ACLCG : mitando AL : minitans Land. || 334 ex U : et AL : e ACG || 337 fla-

      grauit ACLCG : fraglauit A : fragauit L

      350

      VALERI MAXIMI

      5.6.8-6.ext.2

      ros cuneta nec ullum assem nisi bello confecto petituros polliciti sunt, domini quoque eorum seruorum quos Sempronius Gracchus ob insignem pugnam Beneuenti manumiserat pretia ab imperatore exigere su- 345 persederunt. in castris etiam non eques non centurio Stipendium dari sibi desiderauit. uiri ac feminae quidquid auri argentiue habuerunt, item pueri insignia ingenuitatis ad sustentandam temporis difficultatem contulerunt. ac ne beneficio senatus, qui muneribus 350 his functos tributi onere liberauerat, quisquam uti uoluit, sed insuper id omnes promptissimis animis praestiterunt: non ignorabant enim captis Veiis, cum decimarum nomine, quas Camillus uouerat, aurum Apollini Delphico mitti oporteret neque emendi eius 355 facultas esset, matronas ornamenta sua in aerarium rettulisse, similiterque audierant mille pondo auri, quod Gallis pro obsidione Capitoli omissa debebatur, earum cultu expletum. itaque et proprio ingenio et

      353-359: Diod. 14.116.9, Liu. 5.25.8, 50.7, Plut. Cam. 8.3, Fest. pp. 138, 282L, Zon. 7.20.2-3 344-345 Beneuenti α : Beneuenta Eberhard || 347 Stipendium dett. : impendium α || 350 ne . . . senatus scripsi : ne . . . senatus α : ne . . . senatus Kempf (1854) : ne . . . senatus Novák (1896) || 351 his α : del. Pighius \ functos G : functus AL | tributi onere liberauerat A' G : tributione reliberauerat A : tribulatione ras.eliberauerat L : tribulationes eliberauerat Lc || 354 uouerat ACLCGC : mouerat α (G ut uid.) Il 355 Delphico G : Delfico AL || 356 esset ACLCG : esse AL || 358 omissa debebatur Torr. : promissa debebantur α : promissum debebatur Lc || 359 cultu ACLCG : cultum AL I (ingenio) et ACLCG : om. AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      351

      360 exemplo uetustatis admoniti nulla sibi in re cessandum existimauerunt. Sunt et externa eiusdem propositi exempla. rex ext. 1 Atheniensium Codrus, cum ingenti hostium exercitu Attica regio debilitata ferro igni uastaretur, diffidentia 365 humani auxilii ad Apollinis Delphici oraculum confugit, perque legatos sciscitatus est quonam modo tam graue illud bellum discuti posset, respondit deus ita finem ei fore si ipse hostili manu occidisset. quod quidem non solum totis Athenis sed in castris etiam con370 trariis percrebruit, eoque factum est ut ediceretur ne quis Codri corpus uolneraret. id postquam cognouit, depositis insignibus imperii famularem cultum induit ac pabulantium hostium globo se obiecit, unumque ex his falce percussum in caedem suam compulit. cuius 375 interitu ne Athenae occiderent effectum est. Ab eodem fonte pietatis Thrasybuli quoque animus 2 manauit. is cum Atheniensium urbem triginta tyrannorum taeterrima dominatione liberare cuperet, paruaque manu maximae rei molem adgrederetur, et qui380 dam e consciis dixisset 'quantas tandem tibi Athenae

      362-375: u. fontes αρ. Scherling, RE, 11.984-5; adde Cie. Tuse. 1.116 II 376-384: cf. fontes αρ. Bernert, RE, 6A.571-2 362 sunt dett. : om. AL : age Ac : sed G | et α : del. Ac || 364 Attica LCG : Matrica A : Mattica L | debilitata α : debellata Shackleton Bailey (1996) | igni α : ignique ¡J : et igni dett. Il 369 Athenis sed G : Athenienses AL : Atheniensium ACLC : sed post castris ACL? || 371 Codri ACLCG : Cordi AL |j 373 obiecit unumque ACLCG : obiectae numque L || 379 rei α : rei Damsté || 380 e ACLC : de G : om. AL

      352

      VALERI MAXIMI

      5.6.ext.2-6.ext.5

      per te libertatem consecutae gratias debebunt?', respondit 'di faciant ut quantas ipse illis debeo uidear rettulisse.' quo adfectu inclutum destructae tyrannidis opus laude cumulauit. 3 Themistocles autem, quem uirtus sua uictorem, iniu- 385 ria patriae imperatorem Persarum fecerat, ut se ab ea oppugnanda abstineret, instituto sacrificio exceptum patera tauri sanguinem hausit, et ante ipsam aram quasi quaedam pietatis clara uictima concidit. quo quidem tam memorabili eius excessu ne Graeciae altero 390 Themistocle opus esset effectum est. 4 Sequitur eiusdem generis exemplum. cum inter Carthaginem et Cyrenas de modo agri pertinacissima contentio esset, ad ultimum placuit utrimque eodem tempore iuuenes mitti, et locum in quem hi conuenissent 395 finem ambobus haberi populis. uerum hoc pactum Carthaginienses duo fratres, nomine Philaeni, perfidia praecucurrerunt, citra constitutam horam maturato gressu in longius promotis terminis. quod cum intelle-

      385-391: de morte Themistoclis

      u. Meiggs-Andrewes,

      349;

      cf. 5.3.187-192 || 392-416: u. fontes αρ. Windberg, RE, 19.2098-101-,

      cf. Goodchild,

      PBSR 1952,

      94-110

      381 per te ACLCG : praeter A : perter L || 383 quo G : quod A : quo L | destructae LCG : districtae A : destrictae ACL : extinctae Ac | tyrannidis UG : tyrannis AL : tyrannidiis Ac || 384 laude α : laude Shackleton Bailey || 388 ipsam L 3 : ipsa α | aram dett. : arma α : arama (sic) L? || 392-393 Karthaginem AL : Karthaginienses G || 393 modo agri ACGC : magno agri α (G ut uid.) : agri modo Ρ : margine agri L?GZ || 394 eodem Ρ : eodemque α

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      353

      400 xissent Cyrenensium iuuenes, diu de fallacia eorum questi, postremo acerbitate condicionis iniuriam discutere conati sunt: dixerunt n a m q u e sic eum finem ratum fore, si Philaeni uiuos ibi se obrui passi essent. sed Consilio euentus non respondit: illi enim nulla in405 terposita mora corpora sua his terra operienda tradiderunt. qui quoniam patriae quam uitae suae longiores términos esse maluerunt, bene iacent manibus et ossibus suis dilatato Punico imperio, ubi sunt superbae Carthaginis alta moenia? ubi maritima gloria incluti 410 portus? ubi cunctis litoribus terribilis classis? ubi tot exercitus? ubi tantus equitatus? ubi immenso Africae spatio non contenti spiritus? omnia ista duobus Scipionibus fortuna partita est: at Philaenorum egregii facti memoriam ne patriae quidem interitus exstinxit. nihil 415 est igitur excepta uirtute quod mortali animo ac m a n u immortale quaeri possit. Iuuenali ardore piena haec pietas. Aristoteles uero, 5 supremae uitae reliquias senilibus ac rugosis membris in summo litterarum otio uix custodiens, adeo ualen420 ter pro salute patriae incubuit ut eam ab hostilibus armis solo aequatam in lectulo Atheniensi iacens, equidem Macedonum manibus, quibus abiecta erat,

      417-424: u. fontes αρ. Ziegler ad Plut. Alex. 7.3 412 contenti ACLCG : contentis AL || 413 at ACLCG :aAL\\ 414 ne ACL : nec A : spat. G || 415 quod ACLC : quam AG \ mortali AL : immortali G || 416 possit ACLC : posset α || 418 supremae α : supremas Perizonius || 420 incubuit α : excubuit dett. I ab α : om. dett. || 421 Atheniensi α : Athenis Foertsch (1864) : del. Kraffert || 421-422 equidem LG : de Ac : et quidem L 3

      354

      VALERI MAXIMI

      5.6.ext.5-7.2

      erigeret. ita non tam urbs strata atque euersa Alexandre quam restituía Aristotelis notum est opus. Patet ergo quam benignae quamque profusae pietà- 425 tis erga patriam omnium ordinum omnis aetatis homines exstiterint, sanctissimisque naturae legibus mirificorum etiam exemplorum + clara mundo + subscripsit + unitas +. 7

      DE PARENTVM A M O R E ET INDVLGENTIA IN L I B E R O S

      praef. Det nunc uela pii et placidi adfectus parentium erga liberos indulgentia, salubrique aura prouecta gratam suauitatis dotem secum adferat. 1 Fabius Rullianus, quinqué consulatibus summa cum gloria peractis omnibusque et uirtutis et uitae 5 meritis stipendiis, legatus ire Fabio Gurgiti filio ad

      7.4-14: Liu. per. 11, Plut. Fab. 24.3, Dio fr. 36.30-1, Eutr. 2.9.3, Oros. 3.22.6-9, Suda s.u. Φάβιος, Zon. 8.1.10-14 423 erigeret Aid. : eriperet α | non tam Ac : om. a : sic, sed om. quam infra Eberhard : non Kempf (1854) : non post urbs L 3 I urbs ACG : urbe A : urbis L | strata atque α : Stagira Pighius || 428-429 + clara mundo . . . unitas + G (sed subscripscit) : clara mundo suscriptuumtas AL : clara mundo subscripsit ciuitas Lc : clara mundo suscripta testantur Ac : clara mundo subscripsit ubertas L3GZ : clara mundo subscripsit ueritas Pighius : cara mundo subscripsit ubertas Perizonius : celebranda . . . ubertas Damsté : clara muudo subscriptonm dat Watt (1986) 7.4 Rullianus Ρ : Rutiiianus α || 5 uirtutis Vorst : uirtutibus α II 6 meritis Gryphius : meritis α | Fabio Gurgiti α : cum Fabio Gurgite Ac : Fabio Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      355

      bellum difficile et periculosum conficiendum grauatus non est, paene ipso per se dumtaxat animo sine corpore militaturus, utpote propter ultimam senectutem 10 lectuli otio quam labori proeliorum habilior. idem triumphantem equo insidens sequi, quem ipse paruolum triumphis suis gestauerat, in maxima uoluptate posuit, nec accessio gloriosae illius pompae, sed auctor spectatus est. 15 Non tam speciosa Caeseti equitis Romani sors pa- 2 tria, sed par indulgentia. qui ab Caesare omnium iam et externorum et domesticorum hostium uictore cum abdicare filium suum iuberetur, quod is tribunus plebis cum Marnilo collega inuidiam ei tamquam regnum 20 adfectanti fecerat, in hunc modum respondere sustinuit: 'celerius tu mihi, Caesar, omnes filios meos eripies quam ex iis ego unum nota mea pellam.' habebat autem duos praeterea optimae indolis filios, quibus Caesar se incrementa dignitatis benigne daturum 25 pollicebatur. hunc patrem tametsi summa diuini principis dementia tutum praestitit, quis tamen non huma-

      15-28: Liu. per. 116, Nie. Dam. FGrH 90F130.69, Veil. 2.8.4, Pluí. Caes. 61.8, Ant. 12.7, Suet. lui. 79.1, App. b.c. 2.108.449, Dio 44.9.3 8 per se Ac : perese A : pese L : prae se G || 10-11 triumphantem PAC : triumphantis α || 13 accessio α : accessor Ac : accensus Ac || 15 non tam ACLCG : non tamen A || 17 et (domesticorum) ACLCG : om. AL || 18 abdicare ACLG : abdice A : abicere Ac \ is ACLCG : his AL || 19 ei tanquam Ac : etiam quam LG : tamquam Lc (et tamquam MSS. Liu. per.\ ei tamquam Sigonius) || 20 respondere AL : respondendo G : respondit PAC

      356

      VALERI MAXIMI

      5.7.2-7.ext. 1

      no ingenio maius ausum putet, quod cui totus terrarum orbis succubuerat non cessit? 3 Sed nescio an Octauius Balbus concitatioris et ardentioris erga filium beniuolentiae fuerit. proscriptus a triumuiris, cum domo postico clam esset egressus iamque fugae expeditum initium haberet, postquam filium intus trucidari falso clamore uiciniae accepit, ei se neci quam euaserat obtulit, occidendumque militibus tradidit, pluris nimirum illud momentum quo illi praeter spem incolumem uidere filium contigerat quam salutem suam aestimans. miseros adulescentis oculos, quibus amantissimum sui patrem ipsius opera sic exspirantem intueri necesse fuit! . 1 Ceterum ut ad iucundiora cognitu ueniamus, Seleuci regis filius Antiochus, nouercae Stratonices infinito amore correptus, memor quam improbis facibus arderei, impium pectoris uolnus pia dissimulatione contegebat. itaque diuersi adfectus iisdem uisceribus ac raedullis inclusi, summa cupiditas et maxima uerecundia, ad ultimam tabem corpus eius redegerunt. iacebat ipse in lectulo moribundo similis, lamentabantur necessarii, pater maerore prostratus de obitu unici filii de-

      29-39: App. b.c. 4.21.85 || 40-67: u. fontes αρ. Rohde, 56 adn. 2 32 expeditum α : inpeditum Ρ || 33 falso ACLCP : falsus α || 3 4 - 3 5 tradidit AL : se tradidit G || 35 nimirum ACG : minimum AL II 37 miseros Ac : miserans α || 39 intueri ACLCG : inturi AL || 41 Stratonices Ac : Stratonicae AG : Stratonicaes L : Strationices Ρ || 42 facibus AL : facinoribus G || 4 3 - 4 4 contegebat ACLG : tegebat Ac || 46 redegerunt a : redegerant Gertz (Κ) || 4 7 - 4 8 necessari! ACLCG : necessaria AL

      30

      35

      40

      45

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      357

      que sua miserrima orbitate cogitabat, totius domus 50 funebris magis quam regius erat uoltus. sed hanc tristitiae nubem Leptinis mathematici uel, ut quidam tradunt, Erasistrati medici prouidentia discussiti iuxta enim Antiochum sedens, ut eum ad introitum Stratonices rubore perfundi et spiritu increbrescere, eaque 55 egrediente pallescere et + exercitatiorem + anhelitum subinde reciperare animaduertit, curiosiore obseruatione ad ipsam ueritatem penetrauit: intrante enim Stratonice et rursus abeunte bracchium adulescentis dissimulanter adprehendendo modo uegetiore modo 60 languidiore pulsu uenarum comperit cuius morbi aeger esset, protinusque id Seleuco exposuit. qui carissima sibi coniuge filio cedere non dubitauit, quod in amorem incidisset fortunae acceptum referens, quod dissimulare eum ad mortem usque paratus esset ipsius 65 pudori imputans. subiciatur animis senex rex amans: iam patebit quam multa quamque difficilia paterni adfectus indulgentia superarit.

      49 cogitabat α : quritabat Wensky (1884) || 54 rubore ACLCG : robore AL | perfundi α : offundi Ρ || 55 egrediente ALGC : regrediente G | pallescere Ρ : pallere ACLG : pallare A I + exercitatiorem + AG : excitatiorem L : sedatiorem Halm : tardiorem Novák (Κ) : expeditiorem Heraeus (1893) : ex citatiore m (uel m) Vahlen : excitatiorem . . . subinde cremittere tranquillitatemque> Novák (1896) : exiliorem Lundgren : extentiorem Damsté || 5 6 - 5 7 curiosiore obseruatione ACG : curiosiorem obseruationem L : curiosiori obseruatione U || 6 1 - 6 2 carissima . . . coniuge dett. : coniuge . . . carissima Ρ : carissimam . . . coniugem a || 65 rex ALGC : res G || 67 superarit Vorst : superauit α : superauit Kapp, fort, recte

      358

      VALERI MAXIMI

      5.7.ext.2-8.3

      2

      Ac Seleucus quidem uxore, Ariobarzanes autem filio suo Cappadociae regno cessit in conspectu Cn. Pompei, cuius cum tribunal conscendisset, inuitatus- 70 que ab eo in curuli sella sedisset, postquam filium in cornu scribae humiliorem fortuna sua locum obtinentem conspexisset, non sustinuit infra se conlocatum intueri, sed protinus sella descendit et diadema in caput eius transtulit, hortarique coepit ut eo transiret unde 75 ipse surrexerat. exciderunt lacrimae iuueni, cohorruit corpus, delapsum diadema est, nec quo iussus erat progredì potuit, quodque paene ueritatis fidem excedit, laetus erat qui regnum deponebat, tristis cui dabatur. nec ullum finem tam egregium certamen habuis- 80 set, nisi patriae uoluntati auctoritas Pompei adfuisset: filium enim et regem appellauit, et diadema sumere iussit, et in curuli sella considere coegit. 8.praef. Comicae lenitatis hi patres, tragicae asperitatis illi. D E S E V E R I T A T E PATRVM IN L I B E R O S

      1 L. Brutus, gloria par Romulo, quia ille urbem hic libertatem Romanam condidit, filios suos dominationem Tarquini a se expulsam reducentes, summum Imperium obtinens, comprehensos proque tribunali uirgis

      68-83: App. Müh. 105.496 8.1-7: u. fontes αρ. MRR, 1.1 68 ac Seleucus AL : haec de Seleuci G || 69 regno AL : regnum G || 77 delapsum Perizonius : dilapsum α || 83 considere AL : sedere G 8. tit. de . . . liberos α : de parentum seueritate Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      359

      5 caesos et ad palum religatos securi percutí iussit. exuit patrem ut consulem ageret, orbusque uiuere quam publicae uindictae deesse maluit. Huius aemulatus exemplum, Cassius filium suum Sp. 2 Cassium, qui tribunus plebis agrariam legem primus 10 tulerat, multisque aliis rebus populariter ánimos hominum amore sui deuinctos tenebat, postquam illam potestatem deposuit, adhibito propinquorum et amicorum Consilio adfectati regni crimine domi damnauit, uerberibusque adfectum necari iussit, ac peculium eius 15 Cereri consecrauit. T. autem Manlius Torquatus, propter egregia multa 3 rarae dignitatis, iuris quoque ciuilis et sacrorum pontificalium peritissimus, in consimili facto ne Consilio quidem necessariorum indigere se credidit: nam cum ad 20 senatum Macedonia de filio eius D. Silano, qui eam prouinciam obtinuerat, querellas per legatos detulisset, a patribus conscriptis petiit ne quid ante de ea re statuerent quam ipse Macedonum filiique sui causam inspexisset. summo deinde cum amplissimi ordinis tum 25 etiam eorum qui questum uenerant consensu cognitione suscepta, domi consedit solusque utrique parti per

      8-15: u. fontes αρ. MRR, 1.20, 22 || 16-45: Cie. fin. 1.24, Liu. epit. Oxyrh. 54, per. 54 5 religatos α : deligatos H.J. Müller || 8 - 9 Cassius . . . Cassium Kempf : sic, sed Ensius Ρ : Cassius filium α : Ensius Sp. Cassium filium Ac : Cassius Sp. Cassium filium Gertz (Κ) || 9 qui α : quod is PAC || 10 populariter α : populariter Wensky (1884), fort, recte : popularibus Damsté || 16 Manlius PAC : Manilius α || 22 petiit G : petit AL

      360

      VALERI MAXIMI

      5.8.3-8.5

      totum biduum uacauit, ac tertio pienissime die diligentissimeque auditis testibus ita pronuntiauit: 'cum Silanum filium meum pecunias a sociis accepisse probatum mihi sit, et re publica eum et domo mea indignum iudico, protinusque e conspectu meo abire iubeo.' tam tristi patris sententia perculsus Silanus lucem ulterius intueri non sustinuit, suspendioque se próxima nocte consumpsit. peregerat iam Torquatus seueri et religiosi iudicis partes, satis factum erat rei publicae, habebat ultionem Macedonia, potuit tam uerecundo filii obitu patris inflecti rigor: at ille neque exsequiis adulescentis interfuit, et cum maxime funus eius duceretur, consulere se uolentibus uacuas aures accommodauit: uidebat enim se in eo atrio consedisse in quo imperiosi illius Torquati seueritate conspicua imago posita erat, prudentissimoque uiro succurrebat effigies maiorum cum titulis suis idcirco in prima parte aedium poni solere ut eorum uirtutes posteri non solum legerent sed etiam imitarentur. 4 M. uero Scaurus, lumen ac decus patriae, cum apud Athesim flumen ímpetu Cimbrorum Romani équités

      30

      35

      40

      45

      46-58: Front, strat. 4.1.13, uir. ili. 72.10 27 tertio ... die α : tertio die pienissime L? : tertio pienissime Eberhard || 28 auditis ACLCG : audistis AL || 30 re ACLC : rei AL (.r G) || 31 tam G : tarnen AL : tanem Damsté || 36 uere(o)cundo α : uerecundi Ac | filii ACL°G : filio A || 41 Torquati seueritate AL : Torquato(-i Gc) seueritatem G || 42 maiorum Kempf : maiorum suorum α || 43 suis α : suis Wensky || 47 ímpetu ACLCG : impetum AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      361

      pulsi deserto consule Catulo urbem pauidi repeterent, consternationis eorum participi filio suo misit qui dice50 ret libentius se in acie eius interfecti ossibus occursurum quam ipsum tam deformis fugae reum uisurum: itaque, si quid modo reliquum in pectore uerecundiae superesset, conspectum degenerati patris uitaturum: recordatione enim iuuentae suae qualis M. Scauro aut 55 habendus aut spernendus filius esset admonebatur. quo nuntio accepto iuuenis coactus est fortius aduersus semet ipsum gladio uti quam aduersus hostes usus fuerat. Nec minus animose A. Fuluius uir senatorii ordinis 5 60 euntem in aciem filium retraxit quam Scaurus e proelio fugientem increpuit: namque iuuenem et ingenio et litteris et forma inter aequales nitentem, prauo Consilio amicitiam Catilinae secutum inque castra eius temerario ímpetu ruentem, medio itinere abstractum 65 supplicio mortis adfecit, praefatus non se Catilinae ilium aduersus patriam sed patriae aduersus Catilinam genuisse. licuit, donee belli ciuilis rabies praeteriret,

      59-69: Sail. Cat. 39.5, Dio 37.36.4 48 consule Catulo PAC : Catulo α : Catulo consule Gertz (Κ) II 49 consternationis ACLC : consternationes α || 5 0 - 5 1 occursurum α : occursurum fuisse Ρ, fort, rede || 53 degenerati α : degener ati . . . uitaret Pighius : degenerati Halm II 59 nec ACLCG : ne AL || 60 e ACG : et AL: ex dett. || 64 ruentem Lc : rúente AL : irruentem G || 65 Catilinae ACLCG : Catillinae AL; sic etiam infra

      362

      VALERI MAXIMI

      5.8.5-9.4

      inclusum arcere: uerum illud cauti patris narraretur opus, hoc seueri refertur. 9.praef. Sed ut hanc incitatam et asperam seueritatem mitio- 70 res relati patrum mores clementiae suae mixtura temperent, exactae poenae concessa uenia iungatur. D E P A R E N T V M A D V E R S V S SVSPECTOS L I B E R O S M O D E R ATI O N E

      1 L. Gellius, omnibus honoribus ad censuram defunctus, cum grauissima crimina de filio, in nouercam commissum stuprum et parricidium cogitatum, propemodum explorata haberet, non tamen ad uindictam continuo procucurrit, sed paene uniuerso senatu adhibito in 5 consilium, expositis suspicionibus, defendendi se adulescenti potestatem fecit, inspectaque diligentissime causa absoluit eum cum consilii tum etiam sua sententia. quod si ímpetu irae abstractus saeuire festinasset, admisisset magis scelus quam uindicasset. 10 2 Q. autem Hortensi, qui suis temporibus ornamentum Romanae eloquentiae fuit, admirabilis in filio patientia exstitit: cum enim eo usque impietatem eius suspectam et nequitiam inuisam haberet ut Messallam

      9.1-10: cf. Cat. 88-90 || 11-24: Cie. Att. 5.12.2, 6.3.9, 10.4.6, Brut. 328, Cael. αρ. Cie. jam. 8.2.1 68 narraretur Ac : narretur α 9.70 ut G : et ut ALGC || 7 0 - 7 1 mitiores ACLCG : mitioris AL 2 in nouercam AL : in nouerca Ρ : immo uero iam G || 7 inspectaque ACLC : spectaque AL : spectataque G || 8 consilii AL : Consilio G || 9 Ímpetu ACLCG : impetum AL || 14 ut ACG : et AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      363

      15 sororis suae filium h e r e d e m habiturus, ambitus reum defendens iudicibus diceret, si ilium damnassent, nihil sibi praeter osculum nepotum, in quibus adquiesceret, superfuturum, hac scilicet sententia, quam etiam editae orationi inseruit, filium potius in tormentis animi 20 quam in uoluptatibus reponens, tamen, ne naturae ordinem confunderet, non nepotes sed filium h e r e d e m reliquit, m o d e r a t e usus adfectibus suis, quia et uiuus moribus eius uerum testimonium et mortuus sanguini honorem debitum reddidit. 25 Idem fecit clari generis magnaeque dignitatis uir Q. 3 Fuluius, sed in filio aliquantum taetriore: nam cum auxilium senatus implorasset, ut suspectus in parricidio et ob id latens per triumuirum conquireretur, ac iussu patrum conscriptorum comprehensus esset, non solum 30 eum non notauit, sed etiam decedens + omnium + esse uoluit, quem genuerat h e r e d e m instituens, non quem fuerat expertus. M a g n o r u m uirorum clementibus actis ignoti patris 4 nouae atque inusitatae rationis consilium adiciam. qui 35 cum a filio insidias necti sibi comperisset, nec induce-

      15 heredem habiturus α : del. Damsté || 17 osculum α : oscula Fletcher (CQ 1931, 51) | quibus α : quo Gertz (Κ) || 18 superfuturum ACLCG : superfutura AL || 18-19 editae ACLCG : meditae AL || 19 in tormentis ACG : intermenti A : intormenti L || 22 reliquit ACL'G : reliquid AL || 25 Q. Ρ : om. a II 26 aliquantum α : aliquanto dett. || 26-27 auxilium LCG : auxilio AL || 30 + omnium + α : dominum omnium dett. : dominum omnium Wensky (1884) || 33 patris ACLCG : patres AL || 35 necti ACL : nec A : necis G

      364

      VALERI MAXIMI

      5.9.4-10.2

      re in animum posset ut uerum sanguinem ad hoc sceleris progressum crederei, seductam uxorem suppliciter rogauit ne se ulterius celaret siue illum adulescentem subiecisset siue ex alio concepisset. adseueratione deinde eius et iure iurando nil tale suspicari persua- 40 sus, in locum desertum filio perducto gladium, quem occultum secum attulerat, tradidit ac iugulum feriendum praebuit, nec ueneno nec latrone ei ad peragendum parricidium opus esse adfirmans. quo facto non paulatim sed magno Ímpetu recta cogitatio pectus 45 iuuenis occupauit, continuoque abiecto gladio 'tu uero' inquit, 'pater, uiue, et si tarn obsequens es ut hoc precari filio permitías, me quoque exsupera, sed tantum quaeso ne meus erga te amor eo sit tibi uilior quod a paenitentia oritur.' solitudinem sanguine meliorem, pa- 50 catioresque penatibus siluas, et alimentis blandius ferrum, ac mortis oblatae quam datae uitae felicius beneficium! lO.praef.

      Commemoratis patribus qui iniurias filiorum patienter exceperunt, referamus eos qui mortes aequo ani- 55 mo tolerarunt.

      36 ad hoc G : ad hunc AL : hue Heraeus (1893), fort, recte : ad hunc sceleris Walter (PhW 1921, 790) || 40 nil . . . suspicari dett. : se nil . . . suspicari α : se nil tale debere suspicari dett. : se nil . . . suspicari Halm : se nil tale suscepisse Foertsch (1870) || 46 abiecto ACLCG : adiecto AL || 47 es ut L 3 : et α II 48 sed α : id Perizonius || 49 eo ACLCG : eorum L : ea re Lc : eo Halm

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      365

      DE P A R E N T I B V S QVI OBITVM L I B E R O R V M FORTI A N I M O T V L E R V N T

      Horatius Puluillus, cum in Capitolio Ioui Optimo Maxi- 1 mo aedem pontifex dedicaret, interque nuncupationem sollemnium uerborum postern tenens mortuum esse filium suum audisset, neque manum a poste remouit, 5 ne tanti templi dedicationem interrumperet, neque uoltum a publica religione ad priuatum dolorem deflexit, ne patris magis quam pontificis partes egisse uideretur. clarum exemplum, nec minus tamen inlustre quod sequitur. 10 Aemilius Paullus, nunc felicissimi nunc miserrimi 2 patris clarissima repraesentatio, ex quattuor filiis formae insignis egregiae indolis duos iure adoptionis in Corneliam Fabiamque gentem translatos sibi ipse denegauit: duos ei fortuna abstulit. quorum alter trium15 phum patris funere suo quartum ante diem praecessit, alter in triumphali curru conspectus post diem tertium

      10.1-9: u. fontes αρ. MRR, 1.3-4 || 1 0 - 2 8 : Cie. Tuse. 3.70, Diod. 31.11, Liu. 45.40.7-42.1, Veil. 1.10.3-5, Sen. dial. 6.13.3-4, Plut. Pauli. 35-36.9, App. Mac. 19, uir. ill. 56.4 10. tit. de parentibus α : om. Ρ | tulerunt α : tulerint PAC || 1 Horatius AL : Honoratius G | in ACG : om. AL || 2 interque PAC : inque a | nuncupationem A L Ρ : nuncupatione G || 3 sollemnium α : sollemnem Ρ | esse α : om. Ρ || 4 audisset α : post add. tolle inquit cadauer Ρ (sic Ac in imo margine, sed ubi scribi deberet non indicauit (post uideretur dett.) : cadauer tolli iussit post uideretur Bergk : cadauer ferri iussit post deflexit Gertz (Κ) || 8 clarum α : pro clarum Ac || 10 nunc . . . nunc ACL : nec . . . nunc A : nec . . . nec G II 12 duos ACLCGC : (duos . . . denegauit in imo margine Gc) : duo AL

      366

      VALERI MAXIMI

      5.10.2-10.ext.2

      exspirauit. itaque qui ad donandos usque liberos abundauerat, in orbitate subito destitutus est. quem casum quo robore animi sustinuerit oratione, quam de rebus a se gestis apud populum habuit, hanc adiciendo clausulam nulli ambiguum reliquit: 'cum in máximo prouentu felicitatis nostrae, Quirites, timerem ne quid mali fortuna moliretur, Iouem Optimum Maximum Iunonemque Reginam et Mineruam precatus sum ut si quid aduersi populo Romano immineret, totum in meam domum conuerteretur. quapropter bene habet: adnuendo enim uotis meis id egerunt ut uos potius meo casu doleatis quam ego uestro ingemescerem.' 3 Vno etiam nunc domestico exemplo adiecto, in alienis luctibus orationi meae uagari permittam. Q. Marcius Rex, superioris Catonis in consulatu collega, filium summae pietatis magnae spei et - quae non parua calamitatis accessio fuit - unicum amisit, cumque se obitu eius subrutum et euersum uideret, ita dolorem altitudine consilii coercuit ut a rogo iuuenis protinus curiam peteret senatumque, quem eo die lege habere oportebat, conuocaret. quod nisi fortiter maerorem ferre scisset, unius diei lucem inter calamitosum patrem et strenuum consulem neutra in parte cessato officio partiri non potuisset.

      1 7 - 1 8 abundauerat Lc : ambulauerat α || 26 bene habet α : bene habet se res uel bene se res habet Ac, ut uid. || 29 nunc α : num Ac : del. Coler || 3 0 - 3 1 Marcius A : Martius LG || 31 superioris α Ρ : superior Pighius || 32 magnae LG : et magnae A, fort, recte || 3 4 - 3 5 altitudine ACLCG : altitudinem AL II 36 quem . . . habere α : qui . . . haberi Ρ : quem . . . haberi dett. || 37 conuocaret Kempf (1854) : euocaret α : (et senatum . . . ) conuocauit Ρ || 39 cessato α : cesssante Pighius

      20

      25

      30

      35

      40

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      367

      Princeps Atheniensium Pericles, intra quadriduum ext. 1 duobus mirificis adulescentibus filiis spoliatus, his ipsis diebus et uoltu pristinum habitum retínente et oratione nulla ex parte infractiore contionatus est. ille uero 45 caput quoque solito more coronatum gerere sustinuit, ut nihil ex uetere ritu propter domesticum uolnus detraheret. non sine causa igitur tanti roboris animus ad Olympii Iouis cognomen ascendit. Xenophon autem, quod ad Socraticam disciplinam 2 50 attinet, proximus a Platone felicis ac beatae facundiae gradus, cum sollemne sacrificium perageret, e duobus filiis maiorem natu nomine Gryllum apud Mantineam in proelio cecidisse cognouit: nec ideo institutum deorum cultum omittendum putauit, sed tantummodo co55 ronam deponere contentus fuit, quam ipsam, percontatus quonam modo occidisset, ut audiit fortissime pugnantem interisse, capiti reposuit, numina quibus sacrificabat testatus maiorem se ex uirtute filii uoluptatem quam ex morte amaritudinem sentire, alius re-

      41-47: Plut. Per. 36.6-9, mor. 118E-F, A el. u.h. Symm. epp. 3.6.3 || 48: Ar. Ach. 532, Cratinus frr. 71, 240-1, Diod. 10.40.5, Plin. nat. 34.74, Plut. Per. 8.3, 118E II 49-64: Plut. mor. 118F-119A, D L. 2.54, Ael. 3.3, Stob. 7.49

      9.6, 111, mor. u.h.

      43 uultu ACLCG : uultum AL || 44 contionatus ACLCG : fort, continuonatus A, contentionatus L | ille α : imo Foertsch (1864) || 51 e ACLCG : et A ; ex Halm : cum Ρ || 52 maiorem LCG : maiore AL | Gryllum dett. : Grylum α Ρ; fort, errauit ipse Val. || 53 ideo ACLC Ρ : in eo α || 59 morte ACLCG : more AL

      368

      VALERI MAXIMI

      5.10.ext.2-10.ext.3

      mouisset hostiam, abiecisset altaría, lacrimis respersa 60 tura disiecisset: Xenophontis corpus + religioni + immobile stetit et animus in Consilio prudentiae stabilis mansit, ac dolori succumbere ipsa clade quae nuntiata erat tristius duxit. 3 Ne Anaxagoras quidem supprimendus est: audita 65 namque morte filii 'nihil mihi' inquit 'inexspectatum aut nouum nuntias: ego enim illum ex me natum sciebam esse mortalem.' has uoces utilissimis praeceptis imbuta uirtus mittit. quas si quis efficaciter auribus receperit, non ignorabit ita liberos esse procreandos 70 ut meminerit iis a rerum natura et accipiendi spiritus et reddendi eodem momento temporis legem dici, atque ut mori neminem solere qui non uixerit, ita ne uiuere aliquem quidem posse qui non sit moriturus.

      65-74: Cie. Tuse. 3.30, 58, Plut. mor. 118D-E, D.L. 2.134, Ael. u.h. 3.2, Stob. 4.44.62, Symm. epp. 3.6.3 60 abiecisset altaría /lL c (altaria . . . disiecisset in imo margine LC)G : absceisset altari Eberhard || 61 + reli(e)gioni + ACL : regioni A : reli(e)gione LCG : regioni Madvig : religion e s instinctu (uel impulsu)> Kempf : religioni Damsté || 67 illum α : om. Ρ || 69 inbuta Gertz (Κ) : in(m)buta α | quas Lc : qua AL quae G : quam Ac || 74 aliquem quidem α : quidem aliquem Ac : quidem Halm Subscriptiones : Valeri Maximi lib. .ν. expï. incipit vi. feliciter A : sic, sed liber .v. explicit . . . liber .vi. L, Valerli . . . liber .v. explicit G

      VALERI

      MAXIMI

      FACTORVM ET DICTORVM MEMORABILIVM LIBER SEXTVS DE PVDICITIA

      1

      V n d e te uirorum pariter ac feminarum praecipuum praef. firmamentum, Pudicitia, inuocem? tu enim prisca religione consecratos Vestae focos incolis, tu Capitolinae Iunonis puluinaribus incubas, tu Palati columen augu5 stos penates sanctissimumque Iuliae genialem torum adsidua statione celebras, tuo praesidio puerilis aetatis insignia munita sunt, tui numinis respectu sincerus iuuentae flos permanet, te custode matronalis stola censetur: ades igitur et cognosce quae fieri ipsa 10 uoluisti. Dux R o m a n a e pudicitiae Lucretia, cuius uirilis ani- 1 mus maligno errore fortunae muliebre corpus sortitus

      1.11-18: u. fontes αρ. Münzer, RE

      13.1692-4

      1. tit. de pudicitia AG Ρ : de pudicitia libere dicta aut facta L II 2 firmamentum a : ornamentum Lipsius || 4 columen ACLCG : columem AL || 5 Iuliae α : Iuliae gentis dett. || 8 iuuentae LG : iuuentute A : iuuentuti Ac || 9 cognosce Werisky : cognosce α

      370

      VALERI MAXIMI

      6.1.1-1.7

      est, a Sex. Tarquinio regis Superbi filio per uim stuprimi pati coacta, cum grauissimis uerbis iniuriam suam in concilio necessariorum deplorasset, ferro se, quod ueste tectum attulerat, interemit, causamque tam animoso interitu imperium consulare pro regio permutandi populo Romano praebuit. 2 Atque haec inlatam iniuriam non tulit: Verginius plebeii generis, sed patricii uir spiritus, ne probro contaminaretur domus sua, proprio sanguini non pepercit: nam cum Αρ. Claudius decemuir filiae eius uirginis stuprum, potestatis uiribus fretus, pertinacius expeteret, deductam in forum puellam occidit, pudicaeque interemptor quam corruptae pater esse maluit. 3 Nec alio robore animi praeditus fuit Pontius Aufidianus eques Romanus, qui, postquam comperit filiae suae uirginitatem a paedagogo proditam Fannio Saturnino, non contentus sceleratum seruum adfecisse supplicio, etiam ipsam puellam necauit. ita ne turpes eius nuptias celebraret, acerbas exsequias duxit. 4 Quid P. Maenius? quam seuerum pudicitiae custodem egit! in libertum namque gratum admodum sibi animaduertit, quia eum nubilis iam aetatis filiae suae osculum dedisse cognouerat, cum praesertim non libi-

      19-25: u. fontes αρ. Gundel, RE 8A.1530 13 Sex(tus) PAC Land. : om. a | Tarquinio AL : Tarquinii G II 22 uirginis Ac : uirgini α : Verginie Kellerbauer : del. Halm II 24 deductam α Ρ : seductam Lipsius | forum α : foro Ρ II 28 Fannio α Ρ : Annio Shackleton Bailey || 34 nubilis ACLCG : nobilis AL || 35 cum praesertim G : praesertim cum Ac : cum praesenti L

      15

      20

      25

      30

      35

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      371

      dine sed errore lapsus uideri posset, ceterum amaritudine poenae teneris adhuc puellae sensibus castitatis disciplinam ingenerari magni aestimauit, eique tam tristi exemplo praecepit ut non solum uirginitatem inli40 batam sed etiam oscula ad uirum sincera perferret. Q. uero Fabius Maximus Seruilianus, honoribus, 5 quos splendidissime gesserai, censurae grauitate consummatis, exegit poenas a filio dubiae castitatis, et punito pependit uoluntario secessu conspectum patriae 45 uitando. Dicerem censorium uirum nimis atrocem exstitisse, 6 nisi P. Atilium Philiscum, in pueritia corpore quaestum a domino facere coactum, tam seuerum postea patrem cernerem: filiam enim suam, + quod ita + stu50 pri se crimine coinquinauerat, interemit. quam sanctam igitur in ciuitate nostra pudicitiam fuisse existimare debemus, in qua etiam institores libidinis tam seueros eius uindices euasisse animaduertimus? Sequitur excellentis nominis ac memorabilis facti 7 55 exemplum. M. Claudius Marcellus aedilis curulis C.

      41-45: [Quint.] deci. mai. 3.17, Oros. 5.16.8 || 54-66: Plut. Marc. 2 . 5 - 8 41 Seruilianus α : Seruiliani f. Münzer (RE, 6.1797) || 4 3 45 poenas . . . uitando Ac(om. a, patris A)LG : poenas a filio (.f. Ac) exegit (exeg Ac) dubiae castitatis (.d.c. Ac) et ipse patria cessit PAC || 49 + quod ita + /lL c (quo dita L)G : quod ea Ac : quod Ρ : quod ita Torr. : quod ite Kempf (1854) : quod ipa Halm : quia Gertz : quoniam Novák (1884) Il 52 institores Ac : institutores α || 55 Marcellus ACG : Macellus AL

      372

      VALERI MAXIMI

      6.1.7-1.10

      Scantinio Capitolino tribuno plebis diem ad populum dixit, quod filium suum de stupro appellasset, eoque adseuerante se cogi non posse ut adesset, quia sacrosanctam potestatem haberet, et ob id tribunicium auxilium implorante, totum collegium tribunorum negauit se intercedere quo minus pudicitiae quaestio perageretur. citatus itaque Scantinius reus uno teste qui temptatus erat damnatus est. constat iuuenem productum in rostra defixo in terram uoltu perseueranter tacuisse, uerecundoque silentio plurimum in ultionem suam ualuisse. 8 Metellus quoque Celer stuprosae mentis acer poenitor exstitit, Cn. Sergio Silo promissorum matri familiae nummorum gratia diem ad populum dicendo eumque hoc uno crimine damnando: non enim factum tune, sed animus in quaestionem deductus est, plusque uoluisse peccare nocuit quam non peccasse profuit. 9 Contionis haec, ilia curiae grauitas. T. Veturius filius eius Veturi qui in consulatu suo Samnitibus ob turpiter ictum foedus deditus fuerat, cum propter domesticam ruinam et graue aes alienum P. Plotio nexum se dare adulescentulus admodum coactus esset, seruilibus

      73-82: Lìu. 8.28, D.H. 16.5; cf. Cie. rep. 2.59 56 Scantinio AL : Sanctinio G | tribuno α : aedili Pighius || 60 in(m)plorante ACLCG : plorantem A : plorante L || 61 quo A°LCG : quod AL || 62 Scantinius ALC : Sanctinius LG || 64 defixo . . . uultu ACLCG : defixit... uultum AL | terram α : terra dett. || 6 7 - 6 8 poenitor AL Ρ : punitor LCG || 76 Ρ. A Ρ : C. LG, fort, recte \ Plotio AL : Plocio G

      60

      65

      70

      75

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      80

      85

      90

      95

      373

      ab eo uerberibus, quia stuprum pati noluerat, adfectus, querellam ad cónsules detulit. a quibus hac de re certior factus senatus Plotium in carcerem duci iussit: in qualicumque enim statu positam Romano sanguini pudicitiam tutam esse uoluit. Et quid mirum si hoc uniuersi patres conscripti cen- 10 suerunt? C. Pescennius triumuir capitalis C. Cornelium, fortissimae militiae stipendia emeritum uirtutisque nomine quater honore primi pili ab imperatoribus donatum, quod cum ingenuo adulescentulo stupri commercium habuisset, publicis uinculis onerauit. a quo appellati tribuni, cum de stupro nihil negaret, sed sponsionem se facere paratum diceret, quod adulescens ille palam atque aperte corpore quaestum factitasset, intercessionem suam interponere noluerunt. itaque Cornelius in carcere mori coactus est: non putarunt enim tribuni plebis rem publicam nostram cum fortibus uiris pacisci oportere ut externis periculis domesticas delicias emerent.

      8 3 - 9 6 : cf. Liu. epit. Oxyrh. 50 81 positam α : posito Damsté || 82 tutam ACLCG : tuum tarn L : tuam A || 83 et quid α : ecquid Halm : ed quid Heraeus (1900) || 84 Pescennius Pighius : Fescenninus A : Fescennius ACL Ρ : Sescenninius G | triumuir PAC Gc : sic, sed iiiuir AL : uir G : triumuir Heraeus (1893) | capitalis PAC : om. a : capitaliu Heraeus (1893) || 85 stipendia emeritum ACG : stipendiae meritum AL Ρ : stipendiis meritum Lc II 88 onerauit ACLCG Ρ : honorauit A : honerauit L || 90 quod AcG(fort. Gc, quo G) : quo AL : quo Lc : ni Halm

      374 11

      VALERI MAXIMI

      6.1.11-1.13

      Libidinosi centurionis supplicium M. Laetori Mergi tribuni militaris + aeque similis + foedus exitus sequitur. cui Cominius tribunus plebis diem ad populum dixit, quod cornicularium suum stupri causa appellas- 100 set. nec sustinuit eius rei scientiam Laetorius, sed se ipse ante iudicii tempus fuga prius deinde etiam . naturae modum expleuerat, fato tarnen functus uniuersae plebis sententia crimine impudicitiae damnatus est. signa ilium militaría, sacratae aquilae, et 105 certissima Romani imperii custos, seuera castrorum disciplina, ad inferos usque persecuta est, quoniam cuius uirtutis magister esse debuerat, sanctitatis corruptor temptabat exsistere.

      97-109: D.H. 16.4, Suda s.u. Γάιος Λαιτώριος 98 + aeque similis + α : aeque Lipsius : ut a, sed Mergi, . . . aeque, distinxit Foertsch (1864) : aeque similis Gertz : aeque libidis foedae Wensky : similis, del. aeque et foedus Kempf : aeque foedi similis Heraeus (1893) : anque (uel anque) similis Lundgren || 101 scientiam Torr. : scientiam α : sententiam Gc || 102 fuga prius α : primum fuga Ρ || 102-103 deinde etiam < . . . > sic lac. ind. Kempf (1854) : deinde morte se puniuit Ρ : sic, sed deinde etiam . . . Ac, del. naturae . . . expleuerat, ut uid. : deinde etiam morte puniuit Halm, praeeunte Kempf (1854) : sic, sed poenae uel supplicii pro naturae Shackleton Bailey (1996) : morte multauit Novák (1903) || 103 fato AL : facto G || 104 sententia ACLCG : sententiam AL || 107 persecuta ACLC : sersecuta LG(ut uid.) || 108 uirtutis LG : om. A \ sanctitatis α : del. Novák (1896) || 109 temptabat ACL°G : temptabat et AL : temptarat uel temptauat Halm

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      375

      110

      Hoc mouit C. Marium imperatorem, tum cum C. 12 Lusium sororis suae filium, tribunum militum, a C. Plotio manipulan milite iure caesum pronuntiauit, quia eum de stupro compellare ausus fuerat. Sed ut eos quoque qui in uindicanda pudicitia dolo- 13 115 re suo pro publica lege usi sunt strictim percurram, Sempronius Musca C. Gellium deprehensum in adulterio flagellis cecidit, C. Memmius L. Octauium similiter deprehensum + pernis + contudit, Carbo Attienus a Vibieno item Pontius a P. Cerennio deprehensi ca120 strati sunt. Cn. etiam Furium Brocchum qui deprehenderat familiae stuprandum obiecit. quibus irae suae induisisse fraudi non fuit.

      1 1 0 - 1 1 3 : Cie. Mil. 9, schol. Bob. ad loc., Quint, inst. 3.11.14, [Quint.] deci. 3, Plut. Mar. 14.4-9, mor. 2 0 2 B - C 1 1 0 - 1 1 1 C. Lusium Lc Ρ : Clusium α : C. Clusium Ac || 111 tribunum ACL3 : tribuno AU : tribo L : .tr. G || 1 1 1 - 1 1 2 a C. Plotio Ρ : ac Plutio AL : a C. Plutio G, fort, recte || 112 manipulan Kempf : manipularlo α : manipulare Ρ | milite dett. : milit(c)iae α : om. Ρ | iure ACG : iurae AL || 116 Musca LG : Musia, ut uid., A : Musa PAC | Gellium ΡA' : Gallium AL : Gellium . . . C. om. G || 1 1 6 - 1 1 7 adulterio ACLC : adiutorio A : adultorio L || 117 Memmius G Ρ Memnius AL || 118 + pernis + α : protinus uel pernix uel neruis dett. : pugnis Foertsch (1864), fort, recte : frenis uel pertiis Heraeus (1900) : fort. Octaui . . . deprehensi pernas || 119 Vibieno Pighius : Bibieno α : Vivieno PAC \ a P. AL Ρ : .xp. G | Cerennio Ρ : Cernió α : Cerenio Ac | deprehensi α : deprensi Ρ || 120 qui α : quem PAC || 1 2 0 - 1 2 1 deprehenderat α : deprenderat Ρ || 121 stuprandum ACLCG : stupra dum (unum uerbum L) AL

      376

      VALERI MAXIMI

      6.1.ext.l-2.praef.

      .1

      Atque ut domesticis externa subnectam, Graeca femina nomine Hippo, cum hostium classe esset excepta, in mare se, ut morte pudicitiam tueretur, abiecit. cuius corpus Erythraeo litori adpulsum próxima undis humus sepulturae mandatum ad hoc tempus tumulo contegit: sanctitatis uero gloriam aeternae traditam memoriae Graecia laudibus suis celebrando cotidie florentiorem efficit. 2 Vehementius hoc, illud consideratius exemplum pudicitiae. exercitu et copiis Gallograecorum a Cn. Manlio consule in Olympo monte ex parte deletis ex parte captis, Ortiagontis reguli uxor mirae pulchritudinis a centurione, cui custodienda tradita erat, stuprum pati coacta, postquam uentum est in eum locum in quem centuno misso nuntio necessarios mulieris pretium quo eam redimerent adferre lusserai, aurum expendente centurione et in eius pondus animo oculisque intento, Gallograecis lingua gentis suae imperauit ut eum occiderent. interfecti deinde caput abscisum raanibus retinens ad coniugem uenit, abiectoque ante pe-

      131-146: Poi. 21.38 (= Plut. mor. 258E-F), Liu. 38.24.211, Flor. 1.27.6, uir. ill. 55.2 126 Erithreo G : Erytheo AL : Erytreo Ac || 129 suis α : suis Foertsch (1864) || 130 efficit ACG : effecit AL || 132-133 Manlio Ρ : Manilio AUG : om. L || 134 Ortiagontis scripsi : Orgiagontis α : Orgiacontis PAC || 136 in quem α : in quem iussu consulis Ac (postquam iussu consulis a centurione necessariis suis redimentibus reddebatur P) || 140-141 Gallograecis . . . occiderent α : uni ex Gallograecis . . . occideret Ρ || 142 abiectoque ACLCG : adiectoque AL

      125

      130

      135

      140

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      377

      des eius iniuriae et ultionis suae ordinem exposuit. huius feminae quid aliud quisquam quam corpus in 145 potestatem hostium uenisse dicat? nam ñeque animus uinci nec pudicitia capi potuit. Teutonorum uero coniuges Marium uictorem ora- 3 runt ut ab eo uirginibus Vestalibus dono mitterentur, adfirmantes aeque se atque illas uirilis concubitus ex150 pertes futuras, eaque re non impetrata laqueis sibi nocte próxima spiritum eripuerunt. di melius, quod hunc animum uiris earum in acie non dederunt: nam si mulierum suarum uirtutem imitari uoluissent, incerta Teutonicae uictoriae tropaea reddidissent. L I B E R E DICTA AVT FACTA

      2

      Libertatem autem uehementis spiritus dictis pariter et praef. factis testatam ut non inuitauerim, ita ultro uenientem non excluserim. quae inter uirtutem uitiumque posita, si salubri modo se temperauit, laudem, si quo non de5 buit profudit, reprehensionem meretur. ac uolgi sic auribus gratior quam sapientissimi cuiusque animo probabilior est, utpote frequentius aliena uenia quam sua prouidentia tuta, sed quia humanae uitae partes perse-

      147-154: Fior. 1.38.17, Oros. 5.16.16-19 145 nam ñeque G : namque AL : nam nec Ac || 147 Teutonorum Ac : Teuthonorum AL : Theutonorum G : Teutonum P, fort, recte || 147-148 orarunt α : orauerunt Ρ || 151 di LCG : die AL : dii Ac || 152 acie UG : aciem AL || 154 Teutonicae Ac : Teuthonicae α 2.5 profudit α : prorupit Ac : profudit Schnett (Phil. 1922, 422)

      378

      VALERI MAXIMI

      6.2.praef.-2.3

      qui propositum est, nostra fide propria aestimatione referatur. 1 Priuerno capto interfectisque qui id oppidum ad rebellandum incitauerant, senatus indignatione accensus consilium agitabat quidnam sibi de reliquis quoque Priuernatibus esset faciendum, ancipiti igitur casu salus eorum fluctuabatur, eodem tempore et uictoribus et iratis subiecta. ceterum cum auxilium unicum in precibus restare animaduerterent, ingenui et Italici sanguinis obliuisci non potuerunt: princeps enim eorum in curia interrogatus quam poenam mererentur, respondit 'quam merentur qui se dignos liberiate iudicant.' uerbis arma sumpserat exasperatosque patrum conscriptorum ánimos inflammauerat. sed Plautius consul, fauens Priuernatium causae, regressum animoso eius dicto obtulit, quaesiuitque qualem cum eis Romani pacem habituri essent impunitate donata, at is constantissimo uoltu 'si bonam dederitis' inquit, 'perpetuane si malam, non diuturnam.' qua uoce perfectum est ut uictis non solum uenia sed etiam ius et beneficium nostrae ciuitatis daretur.

      10

      15

      20

      25

      2.11-29: Liu. 8.21.1-10, D.H. 14.13, Dio fr. 35.11 12 incitauerant α : concitauerant Ρ || 13 consilium α : Consilia Ρ I quidnam ACLCG : quinnam AL || 15 fluctuabatur AL : fluctuabat LCG || 16 subiecta α : obiecta Cornelissen || 18-19 eorum LG : om. A : legationis Ρ || 19 poenam α : poenam ciues eius Ρ || 20 libertate ACLCG : libertatem A || 20-21 iudicant Ρ : iudicarent AL : iudicarunt G : iudicarint Ac II 21-22 sumpserat... inflammauerat dett. : sumpserant... inflammauerant α || 22 Plautius PAC : Plaustius α || 25 donata α : data Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      379

      30

      Sic in senatu loqui Priuernas ausus est: L. uero Phi- 2 lippus consul aduersus eundem ordinem libertatem exercere non dubitauit: nam segnitiam pro rostris exprobrans alio sibi senatu opus esse dixit, tantumque a paenitentia dicti afuit ut etiam L. Crasso summae di35 gnitatis atque eloquentiae uiro id in curia grauiter ferenti manum inici iuberet. ille, reiecto lictore, 'non es' inquit 'mihi, Philippe, consul, quia ne ego quidem tibi senator sum.' Quid? populum ab incursu suo libertas tutum reli- 3 40 quit? immo et similiter adgressa et aeque experta patientem est. Cn. Carbo tribunus plebis, nuper sepultae Gracchanae seditionis turbulentissimus uindex idemque orientium ciuilium malorum fax ardentissima, P. Africanum, a Numantiae ruinis summo cum gloriae 45 fulgore uenientem, ab ipsa paene porta in rostra perductum quid de Ti. Gracchi morte, cuius sororem in matrimonio habebat, sentirei interrogauit, ut auctoritate clarissimi uiri incohato iam incendio multum incrementi adiceret, quia non dubitabat quin propter 50 tarn artam adfinitatem aliquid pro memoria interfecti necessari! miserabiliter esset locuturus. at is iure eum

      30-38: Cie. de or. 3.2-4, Quint, inst. 8.3.89 || 39-65: u. fontes αρ. Astin, SA, 264-6 31 libertatem α : nimiam libertatem, cl. Ρ usus nimia libertate, Gertz (Κ) || 32 segnitiam AL : segnitiem G || 3 2 - 3 3 exprobrans α : exprobrans Kempf || 36 lictore ACLCG : litore AL I es ACLCG Ρ : est AL || 37 mihi PA° : mi α | tibi PAC : om. α II 39 quid α : nunquid uel neque Ac | libertas Ac : liberas α || 39-40 reliquit ACUG : reliquid AL || 4 0 - 4 1 patientem α : patientia L? : patientiam dett. || 41 Cn. (uarie scriptum) a Ρ : C. Pighius; sic etiam 6.5.u. 102

      380

      VALERI MAXIMI

      6.2.3-2.6

      caesum uideri respondit. cui dicto cum contio, tribunicio furore instincta, uiolenter succlamasset, 'taceant' inquit 'quibus Italia nouerca est.' orto deinde murmure 'non efficietis' ait 'ut solutos uerear quos adligatos 55 adduxi.' uniuersus populus ab uno iterum contumeliose correptus erat - quantus est honos uirtutis! - et tacuit. recens ipsius uictoria Numantina et patris Macedonica deuictaeque Carthaginis auita spolia ac duorum regum Syphacis et Persei ante triumphales currus 60 catenae ceruices totius tunc fori ora clauserunt. nec timori datum est silentium, sed quia beneficio Aemiliae Corneliaeque gentis multi metus urbis atque Italiae finiti erant, plebs Romana libertati Scipionis libera non fuit. 65 4

      Quapropter minus mirari debemus quod amplissima Cn. Pompei auctoritas totiens cum übertäte luctata est, nec sine magna laude, quoniam omnis generis hominum licentiae ludibrio esse quieta fronte tulit. Cn. Piso, cum Manilium Crispum reum ageret eumque 70 euidenter nocentem gratia Pompei eripi uideret, iuuenili ímpetu ac studio accusationis prouectus multa et grauia crimina praepotenti defensor! obiecit. interro-

      52 contio PAC : continuo a || 53 instincta AL : instincti G | suc(b)clamasset PAC : succlamassent α || 58 Numantina ACLCG : Numantia AL || 59 auita dett. : habita α || 61 cat e n o i d e Aid. : catenae α | fori ora Kempf (1854) : fori α : fori prementes ora Ac : ceruices ... fori Damsté || 64 libertati AL : libertate G || 65 libera non fuit α : libera fauit Madvig : irata non fuit Watt (1986) || 68 qm L : qñ A : quando G || 70 eumque dett. : cumque α || 72 accusationis dett. : accusationem A : ad accusationem Ac : accusatione LG

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      381

      gatus deinde ab eo cur non se quoque accusaret, 'da' 75 inquit 'praedes rei publicae te, si postulatus fueris, ciuile bellum non excitaturum, et iam de tuo prius quam de Manili capite in consilium iudices mittam.' ita eodem iudicio duos sustinuit reos, accusatione Manilium liberiate Pompeium, et eorum alterum lege 80 peregit alterum professione, qua solum poterat. Quid ergo? libertas sine Catone? non magis quam 5 Cato sine liberiate: nam cum in senatorem nocentem et infamem reum iudex sedisset, tabellaeque Cn. Pompei laudationem eius continentes prolatae essent, pro85 cui dubio efficaces futurae pro noxio, submouit eas e quaestione legem recitando, qua cautum erat ne senatoribus tali auxilio uti liceret. huic facto persona admirationem adimit: nam quae in alio audacia uideretur, in Catone fiducia cognoscitur. 90 Cn. Lentulus Marcellinus consul, cum in contione 6 de Magni Pompei nimia potentia quereretur, adsensusque ei clara uoce uniuersus populus esset, 'acclamate' inquit, 'acclamate, Quirites, dum licet: iam enim uobis impune facere non licebit.' pulsata tunc est exi95 mii ciuis potentia hinc inuidiosa querella hinc lamentatione miserabili.

      81-89: Plut. Cat. 48.7-8, Pomp. 55.6-9, Dio 40.52.2, 55.2 || 90-96: Dio 39.28.5 74 cur non se AG : cur se non L : cur non su

      Halm II 76 et iam dett. : etiam α || 80 solum poterat ACLCG :

      solum apoterat AL : sola poterat Kempf || 85 pro noxio ACUG : proxia AL || 88 adimit Halm : ademit α || 93 (inquit) ad(c)clamate hic α : post Quirites PAC

      382

      VALERI MAXIMI

      6.2.7-2.9

      7

      Cui candida fascia crus adligatum habenti Fauonius 'non referí' inquit 'qua in parte sit corporis diadema', exigui panni cauillatione regias ei uires exprobrans. at is neutra in parte mutato uoltu utrumque cauit, 100 ne aut hilari fronte libenter agnoscere potentiam aut profiteri uideretur. eaque patientia inferioris etiam generis et fortunae hominibus aditum aduersus se dedit: e quorum turba duos rettulisse abunde erit. 8 Heluius Mancia Formianus, libertini filius ultimae 105 senectutis, L. Libonem apud censores accusabat. in quo certamine cum Pompeius Magnus humilitatem ei aetatemque exprobrans ab inferís ilium ad accusandum remissum dixisset, 'non mentiris' inquit, 'Pompei: uenio enim ab inferís, in L. Libonem accusator uenio. sed 110 dum illic moror, uidi cruentum Cn. Domitium Ahenobarbum deflentem, quod summo genere natus, integerrimae uitae, amantissimus patriae, in ipso iuuentae flore tuo iussu esset occisus. uidi pari claritate conspi-

      97-104: Amm. 17.11.4 || 105-132: u. fontes αρ. MRR, 2.66 (ιde Carbone), 77 (de Domitio), 90 (de Bruto), 120 (de Per-

      perna)·, cf. 5.3.5, 9.13.2 98 sit AL : sint G | diadema AL : om. G || 99 ei uires PAC : eius res α || 100 neutra in parte Perizonius : neutra in parte α || 101 agnoscere G : adcognoscere AL || 1 0 1 102 aut < . . . > sic lac. indicaui : om. α : aut tristi iram Ac : aut tristi iam Kempf (1854) : aut tristi uel aut tristi eam Halm : (libenter) aut contractiore (uel contrada) potenter Wensky (1883) : aut tristi imia Heraeus (1900) || 106 L(ucium) α : om. Ρ \ censores α : censorem Ρ || 109 uenio α Ρ : uero Damsté || 111-112 uidi . . . Ahenobarbum α : uidi Cn. Pompei Domitium Ahenobarbum (Ahen; Ac) PAC || 112 natus ACLCG : renatus A

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      383

      115 cuum M. Brutum ferro laceratum, querentem id sibi prius perfidia deinde etiam crudelitate tua accidisse. uidi Cn. Carbonem, acerrimum pueritiae tuae bonorumque patris tui defensorem, in tertio consulatu catenis, quas tu ei inici iusseras, uinctum, obtestantem se 120 aduersus omne fas ac nefas, cum in summo esset imperio, a te équité Romano trucidatum. uidi eodem habitu et quiritatu praetorium uirum Perpernam saeuitiam tuam exsecrantem, omnesque eos una uoce indignantes, quod indemnati sub te adulescentulo car125 nifice occidissent.' obducta iam uetustis cicatricibus bellorum ciuilium uastissima uolnera municipali homini, seruitutem paternam redolenti, effrenatae temeritatis, intolerabilis spiritus, impune reuocare licuit. itaque eodem tempore et fortissimum erat Cn. Pompeio ma130 ledicere et tutissimum. sed non patitur nos hoc longiore querella prosequi personae insequentis aliquanto sors humilior. Diphilus tragoedus, cum Apollinaribus ludis inter 9 actum ad eum uersum uenisset in quo haec sententia

      133-140: Cie. Att. 2.19.3; cf. Shackleton Bailey, Letters to Atticus, 1.62-3

      Cicero's

      115 Μ. Ρ : om. α || 119 uinctum ACLCG : uictum AL | se Kempf(1854) : te a || 120 ac nefas a : del. uel ac ius Perizonius || 122 Perpernam PAC : Perpennam a || 124 adulescentulo AL : adulentulo G || 125 obducta ACG : obductam L | uetustis Ac : uetus α : uetribus Damsté || 128 intolerabilis Ac : intolerabiles ALCG | reuocare α : renouare Lipsius : refricare Heraeus (1893) || 129 eodem dett. : eo α || 130 nos ACLCG : sed nos, ut uid., A : se nos L || 134 in quo α : quo Ρ

      384

      VALERI MAXIMI

      6.2.9-2.ext.l

      continetur 'miseria nostra magnus est', derectis in Pompeium Magnum manibus pronuntiauit, reuocatusque aliquotiens a populo sine ulla cunctatione nimiae illum et intolerabilis potentiae reum gestu perseueranter egit. eadem petulantia usus est in ea quoque parte 'uirtutem istam ueniet tempus cum grauiter gemes.' 10 M. etiam Castrici liberiate inflammatus animus, qui cum Placentiae magistratum gereret, Cn. Carbone consule iubente decretum fieri quo sibi obsides a Placentinis darentur, nec summo eius imperio obtemperauit nec maximis uiribus cessit; atque etiam dicente multos se gladios habere respondit 'et ego annos.' obstipuerunt tot legiones tam robustas senectutis reliquias intuentes. Carbonis quoque ira, quia materiam saeuiendi perquam exiguam habebat, paruolum uitae tempus ablatura, in se ipsa conlapsa est. 11 Iam Ser. Galbae temeritatis piena postulatio, qui diuum Iulium consummatis uictoriis in foro ius dicentem in hunc modum interpellare sustinuit: 'C. Iuli Caesar, pro Cn. Pompeio Magno, quondam genero tuo, in tertio eius consulatu pecuniam spopondi, quo nomine nunc appellor, quid agam? dependam?' palam

      141-150: cf. Liu. per. 84 || 151-160: Cie. fam. 6.18.3 135 continetur α : contineretur Ρ | est α Ρ : es Perizonius, cl. Cie. II 138-139 perseueranter LCG : perseuerenter AL : perseueranti Ac || 140 cum α : dum Ρ | gemes Ρ (sic Cie.) : gemas α || 146 ego α : se PAC || 151 Serui(i) α : Sergius {nom.) Ρ II 151-153 qui diuum Iulium . . . dicentem Ac (Caesarem in foro sedentem P) : quid illum Iulius . . . dicens LG II 153 in hunc modum Ac : hunc modum L : hoc modo G

      135

      140

      145

      150

      155

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      385

      atque aperte ei bonorum Pompei uenditionem exprobrando ut a tribunali submoueretur meruerat. sed illud ipsa mansuetudine mitius pectus aes alienum Pom160 pei ex suo fisco solui iussit. Age, Cascellius, uir iuris ciuilis scientia clarus, quam 12 periculose contumax! nullius enim aut gratia aut auctoritate compelli potuit ut de aliqua earum rerum quas triumuiri dederant donauerant formulam compo165 neret, hoc animi iudicio uictoriae eorum beneficia extra omnem ordinem legum ponens. idem cum multa de temporibus liberius loqueretur, amicique ne id faceret monerent, duas res, quae hominibus amarissimae uiderentur, magnam sibi licentiam praebere re170 spondit, senectutem et orbitatem. Inserit se tantis uiris mulier alienigeni sanguinis, ext. 1 quae a Philippo rege temulento immerens damnata, prouocare se iudicium uociferata est, eoque interrogante ad quem prouocaret, 'ad Philippum' inquit, 'sed

      171-179: cf. Plut. mor. 178F-179A, Stob. 3.13.49 161 age α : A. Pighius : age Torr. | Cascellius Ac : Pascelius α : Castellius Ρ || 164 dederant donauerant Ρ : dederant AGL3 : fort, dono dederant || 165 uictoriae LG : uniuersa A : omnia (sed om. omnem infra) Ρ : uniuersa uictoriae Torr. II 167 temporibus α : temporibus Caesaris PAC || 167-168 faceret AL : fieret G || 172 immerens Ac (sic etiam fort. G) : immere L : immerenter L?GC : non merens Ac || 173-174 prouocare se . . . prouocaret Ρ : sic, sed eo Becker, om. iudicium (an consulto?) Gertz : prouocarem AG : prouocare L : peruocare Lc : prouoco Gertz : prouocaram Madvig

      386

      VALERI MAXIMI

      6.2.ext.l-3.1a

      sobrium.' excussit crapulam oscitanti, ac praesentia animi ebrium resipiscere causaque diligentius inspecta iustiorem sententiam ferre coegit. igitur aequitatem, quam impetrare non potuerat, extorsit, potius praesidium a liberiate quam ab innocentia mutuata. 2 Iam illa non solum fortis sed etiam urbana libertas. senectutis ultimae quaedam Syracusis, omnibus Dionysi tyranni exitium propter nimiam morum acerbitatem et intolerabilia onera uotis expetentibus, sola cotidie matutino tempore deos ut incolumis ac sibi superstes esset orabat. quod ubi is cognouit, non debitam sibi admiratus beniuolentiam, arcessiit eam et quid ita hoc aut quo merito suo faceret interrogauit. tum illa 'certa est' inquit 'ratio propositi mei: puella enim, cum grauem tyrannum haberemus, carere eo cupiebam. quo interfecto aliquanto taetrior arcem occupauit. eius quoque finiri dominationem magni aestimabam. tertium te superioribus importuniorem habere coepimus rectorem. itaque ne, si tu fueris absumptus, deterior in locum tuum succédât, caput meum pro tua salute

      175 crapulam ACG Ρ : crapulum ALC : crapula L | oscitanti Ac : excitanti α || 175-176 praesentia animi Ac : praesentianimi A : sic, sed -mini L : praesentis animi Ac : praesenti animo G II 177 aequitatem Ac : aequalitatem α || 178-179 praesidium AL : praedium G || 179 mutuata ACLCG : mutuatam AL II 180 illa ACG : illam AL || 186 arcessiit G : accersit Ac (matutino . . . grauem ty- in ras. Ac) : arcessit LAC : arcessit Kempf (1854) : in arcem arcessit Damsté (in arcem perducta P) || 190 aliquanto α : alter aliquanto Ρ || 192 coepimus ACG : cupimus A : cepimus L || 193 ne si ACLCG : nisi AL I absumptus Ac : ad(s)sumptus ALCG : adsumptis L

      175

      180

      185

      190

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      387

      195 deuoueo.' tarn facetam audaciam Dionysius punire erubuit. Inter has et Theodorum Cyrenaeum quasi animosi 3 spiritus coniugium esse potuit, uirtute par, felicitate dissimile: is enim Lysimacho regi mortem sibi minitan200 ti 'enimuero' inquit 'magnifica res tibi contigit, quia cantharidis uim adsecutus es.' cumque hoc dicto accensus cruci eum suffigi iussisset, 'terribilis' ait 'haec sit purpuratis tuis, mea quidem nihil interest humine an sublime putrescam.' DE SEVERITATE

      3

      Armet se duritia pectus necesse est, dum horridae ac praef. tristis seueritatis acta narrantur, ut omni mitiore cogitatione seposita rebus auditu asperis uacet: ira enim destrictae et inexorabilis uindictae et uaria poe5 narum genera in medium procurrent, utilia quidem legum munimenta, sed minime in placido et quieto paginarum numero reponenda. M. Manlius, unde Gallos depulerat, inde ipse prae- la cipitatus est, quia fortiter defensam libertatem nefarie

      197-204: Cie. Tuse. 1.102, 5.117, Sen. dial. 14.3 3.8-17: u. fontes αρ. Münzer, RE, 14.1171 198-199 par . . . dissimile α : fort. par . . . dissimile || 203 humine PAC (sic Cie.) : humi a, fort, reete || 204 putrescam α : putescam PAC, fort, reete 3.2 omni mitiore dett. : omniore AL : mitiore GA3 : omni re Ac : omni mitiori L 3 || 3 ira Heraeus (1893) : ira LG : ita A : iam Kempf || 4 destrictae AL : districtae G | inexorabilis α : inexorabiles Lc | uaria ACLCG : uariae AL || 6 - 7 paginarum AL : pugnarum G

      388

      VALERI MAXIMI

      6.3.1a-3.2

      opprimere conatus fuerat. cuius iustae ultionis nimirum haec praefatio fuit: 'Manlius eras mihi, cum praecipites agebas Senonas: postquam imitari coepisti, unus factus es ex Senonibus.' huius supplicio aeternae memoriae nota inserta est: propter ilium enim lege sanciri placuit ne quis patricius in arce aut Capitolio habitaret, quia domum eo loci habuerat ubi nunc aedem Monetae uidemus. lb Par indignatio ciuitatis aduersus Sp. Cassium erupit, cui plus suspicio concupitae dominationis nocuit quam tres magnifici consulatus ac duo speciosissimi triumphi profuerunt: senatus enim populusque Romanus, non contentus capitali eum supplicio adficere, interempto domum superiecit, ut penatium quoque strage puniretur: in solo autem aedem Telluris fecit, itaque quod prius domicilium impotentis uiri fuerat, nunc religiosae seueritatis monumentum est. le Eadem ausum Sp. Maelium consimili exitu patria multauit. area uero domus eius, quo iustitia supplicii notior ad posteros perueniret, Aequimeli appellationem traxit. quantum ergo odii aduersus hostes libertatis insitum animis antiqui haberent parietum ac tecto-

      18-26: cf. testimonia ad 5.8.2 || 27-32: u. fontes αρ. Münzer, RE, 14.243-4 12 imitari a : immutari dett. : mutari Damsté || 12-13 coepisti . . . Senonibus Ac : sic G, sed om. es : coepit iunus factus exenonibus AL || 14 lege ACLCGC : leges α || 18 Sp. α : C. Ρ || 23 penatium ACL3G : penitium A || 27 Maelium Ac : Milium A : Melium L : ras.aelium G || 29 Aequimelii ed. Ven. 1471 : Eqra.s-.meh A : Equimeli LG : Aequemelii Ac : Maelii Ρ : Aequimaeli Kempf (1854)

      10

      15

      20

      25

      30

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      389

      rum in quibus uersati fuerant ruinis testabantur. ideoque et M. Flacci et L. Saturnini seditiosissimorum ciuium corporibus trucidatis penates ab imis funda35 mentis eruti sunt, ceterum Flacciana area, cum diu penatibus uacua mansisset, a Q. Catulo Cimbricis spoliis adornata est. Viguit in nostra ciuitate Ti. et C. Gracchorum sum- Id ma nobilitas ac spes amplissima, sed quia statum ciui40 tatis conati erant conuellere, insepulta cadauera iacuerunt supremusque humanae condicionis honos filiis Gracchi et nepotibus Africani defuit. quin etiam familiares eorum, ne quis rei publicae inimicis amicus esse uellet, de robore praecipitati sunt. 45 + Idem sibi licere tam P. Mucius tribunus plebis 2 quam senatui et populo Romano + credidit, qui omnes

      33-37: Cie. dorn. 102, 114 || 38-44: u. fontes αρ. Münzer, RE, 2Α.1396- 7, 1424 || 45-52: Dio fr. 22.1, Zon. 7.17.7; cf. Fest. p. 180L 34 ciuium ACLCG : ciuibus AL || 35 eruti α : (domus) diruta Ρ II 35-36 diu penatibus Ac : diu pene L : diu paene G : diis penatibus PAC : diu plane Foertsch (1854) : diu poenae Kempf : diu poenae Gertz (K) : diu Novák (1896) : diu penitus Leo (ap. Thormeyer) || 41 supremusque ACLCG : suispremusque, ut uid., A : suppremusque L II 42 Africani ACG : Africanis AU : Africanus L || 43 inimicis ACG : inimici AL || 44 de robore α : de rupe Ac : in robore Vorst : in Tiberi Cornelissen || 45-46 + idem . . . p.r. (uel sim.) + (Mutius A) a : sic, sed senatus Ac, tam ante uel post sibi dett. : idem sibi licere P. . . . quod . . . Romano Kempf (1854) : idem . . . tam . . . quod . . . Romano Halm

      390

      VALERI MAXIMI

      6.3.2-3.5

      collegas suos, qui duce Sp. Cassio id egerant ut magistratibus non subrogatis communis libertas in dubium uocaretur, uiuos cremauit. nihil profecto hac seueritate fidentius: unus enim tribunus eam poenam nouem collegis inferre ausus est quam nouem tribuni ab uno collega exigere perhorruissent. 3 Libertatis adhuc custos et uindex seueritas, sed pro dignitate etiam ac pro disciplina aeque grauis: M. enim Claudium senatus Corsis, quia turpem cum iis pacem fecerat, dedit. quem ab hostibus non acceptum in publica custodia necari iussit, semel laesa maiestate imperii quot modis irae pertinax uindex! factum eius rescidit, libertatem ademit, spiritum exstinxit, corpus contumelia carceris et detestanda Gemoniarum scalarum nota foedauit. Atque hic quidem senatus animaduersionem meruerat: Cn. autem Cornelius Scipio Hispali filius prius quam mereri posset expertus est: nam cum ei Hispania prouincia sorte obuenisset, ne illuc iret decreuit, adiecta causa quod recte facere nesciret. itaque Cornelius propter uitae inhonestum actum sine ullo prouinciali ministerio tantum non repetundarum lege damnatus est.

      53-61: Dio fr. 45, Zon. 8.18.7-8, Amm. 14.11.32 47 qui PAC : om. a : suis (duce ... uocaretur) uiuos distinxit Gelbcke (31) || 53 seueritas ALCG : seueritatis L : senatus Ac II 56 dedit ed. Ven. 1491 : dedit α || 58 quot ACL°G : quod AL II 62 atque AUG : aequae Ac : aeque L || 63 Hispali α : fort. Hispali || 66 quod LCG : quo AL || 66-67 Cornelius ACLCGC : Cornelio AL

      50

      55

      60

      65

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      70

      75

      80

      85

      90

      391

      Ne in C. quidem Vettieno, qui sibi sinistrae manus dígitos, ne bello Italico militaret, absciderat, seueritas senatus cessauit: publicatis enim bonis eius ipsum aeternis uinculis puniendum censuit, effecitque ut quem honeste spiritum profundere in a d e noluerat, turpiter in catenis consumerei. Id factum imitatus M'. Curius consul, cum dilec- 4 tum subito edicere coactus esset et iuniorum nemo respondisset, coniectis in sortem omnibus tribubus, Polliae, quae prima exierat, primum nomen urna extractum citari iussit neque eo respondente bona adulescentis hastae subiecit. quod ut illi nuntiatum est, ad consulis tribunal cucurrit collegiumque tribunorum appellauit. tunc Manius Curius, praefatus non opus esse eo ciue rei publicae qui parere nesciret, et bona eius et ipsum uendidit. Aeque tenax propositi L. Domitius: nam cum Sicili- 5 am praetor regeret cumque ad eum eximiae magnitudinis aper adlatus esset, adduci ad se pastorem cuius manu occisus erat iussit, interrogatumque qui earn bestiam confecisset, postquam comperit usum uenabulo,

      76-85: Liu. per. 14, Varr. Men. 195 || 86-96: Cie. Verr. 2.5.7, Quint, inst. 4.2.17 70 sibi Ρ : om. α || 76 Manius L 3 : Μ. α || 76-77 dilectum ACG : dilecto AL : delectum U || 77 et iuniorum Ac : iuniorum AL : iuniorumque G || 78 omnibus tribubus α : nominibus tribus Ρ || 79 prima Ρ : próxima α || 79-80 urna extractum α : fort, delenda || 80-81 adulescentis α Ρ : delitescentis Shackleton Bailey |j 84 rei Ac : rem A : re L : .r G || 87 cumque G : tum AL : et Ac, fort, recte || 90 confecisset AL : confixisset G

      392

      VALERI MAXIMI

      6.3.5-3.9

      cruci fixit, quia ipse ad exturbanda latrocinia, quibus prouincia uastabatur, ne quis telum haberet edixerat. hoc aliquis in fine seueritatis et saeuitiae ponendum dixerit - disputatione enim utroque flecti potest: ceterum ratio publici imperii praetorem nimis asperum 95 existimari non patitur. 6 Sic se in uiris puniendis seueritas exercuit, sed ne in feminis quidem supplicio adficiendis segniorem egit. Horatius + prius + proelio trium Curiatiorum, condicione pugnae omnium Albanorum uictor, cum ex illa 100 clarissima acie domum repetens sororem suam uirginem Curiati sponsi mortem profusius quam illa aetas debebat flentem uidisset, gladio, quo patriae rem bene gesserai, interemit, parum púdicas ratus lacrimas, quae praepropero amori dabantur. quern hoc nomine 105 reum apud populum actum pater defendit. ita paulo propensior animus puellae ad memoriam futuri uiri et fratrem ferocem uindicem et uindictae tam rigidum adsensorem patrem habuit.

      97-109: u. fontes αρ. Münzer, RE,

      8.2322-4

      91 cruci AL : circum G | fixit α : fixit uel fixit Novák (1903) | exturbanda α : extirpanda dea. || 92 edixerat ACLCG : dixerat AL || 93 fine ACG : finem AL || 94 dixerit α : duxerit Perizonius || 97 in uiris ACLCG : iniuriis AL || 99 + prius + α : prius . . . ceterum condicione Ac : ipso Eberhard (G, 25) : prius . . . iterum condicione Wensky | proelio ACGC : proelium LG | Curiatiorum dett. : Curiatium Ac : curatorum L : Curiatorum G || 102 Curiati sponsi L3GC : Curiatis sponsi Ac : Curiatis post L || 105 praepropero LCGC (om. prius -τ- G) : propero AL || 107 propensior ACUG : propensio AL \ uiri ACLCG : ueri AL || 108 rigidum α : rigidae Kempfet Gertz (Κ)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      393

      110

      Consimili seueritate senatus postea usus Sp. Postu- 7 mio Albino Q. Marcio Philippo consulibus mandauit ut de iis quae sacris Bacchanalium inceste usae fuerant inquirerent. a quibus cum multae essent damnatae, in omnes cognati intra domos animaduerterunt, 115 lateque patens opprobrii deformitas seueritate supplicii emendata est, quia quantum ruboris ciuitati nostrae mulleres turpiter se gerendo incusserant, tantum laudis grauiter punitae attulerunt. Publicia autem, quae Postumium Albinum consulem, 8 120 item Licinia, quae Claudium Asellum uiros suos ueneno necauerant, propinquorum decreto strangulatae sunt: non enim putauerunt seuerissimi uiri in tam euidenti scelere longum publicae quaestionis tempus exspectandum. itaque quarum innocentium defensores 125 fuissent, sontium mature uindices exstiterunt. Magno scelere horum seueritas ad exigendam uin- 9 dictam concitata est, Egnati autem Mecenni longe mi-

      110-118: Liu. 39.18.6 || 119-125: Liu. per. 48, Obs. 17 || 126-134: Plin. nat. 14.89, Seru. Aen. 1.737, Tert. apol. 6; cf. D.H. 2.25.6 110 Sp. ACG : Purio L || 111 Albino Q. ACG : Albinoque L || 112 ut α : om. Par. | Bacchanalium AL : Bachanalium G | inceste G : incertae AL : incestae Ac || 114 cognati ACU : cognitae A : cognatae L : cognatas G || 119 Publicia LCG : Publica A : Publici L : Publia Ρ : fort. Publilia (sic MSS. Liu. per.) \ consulem α : (uiros) consulares Liu. per.; ueri simile est auctorem periocharum errasse. || 120 Asellum L : Nellum Ac : Asellium G II 121 strangulatae LCG : strangilatae A : strangylatae L : stranguilatae PAC |[ 127 Egnati ACL : Ignati A : magni, ut uid., G I Mecenni Kempf (1854) : Metelli α : Metenius (percussit) Ρ : Meceni Kempf || 127-128 minore Ac : maiore α

      394

      VALERI MAXIMI

      6.3.9-3.ext.3

      nore de causa, qui uxorem, quod uinum bibisset, fusti percussam interemit, idque factum non accusatore tantum sed etiam reprehensore caruit, uno quoque existimante optimo illam exemplo uiolatae sobrietati poenas pependisse. et sane quaecumque femina uini usum immoderate appétit, omnibus et uirtutibus ianuam claudit et delictis aperit. 10 Horridum C. quoque Sulpici Gali maritale supercilium: nam uxorem dimisit quod eam capite aperto foris uersatam cognouerat, abscisa sententia, sed tamen aliqua ratione mota: 'lex enim' inquit 'tibi meos tantum praefinit oculos quibus formam tuam adprobes. his decoris instrumenta compara, his esto speciosa, horum te certiori crede notitiae. ulterior tui conspectus superuacua inritatione arcessitus in suspicione et crimine haereat necesse est.' 11 Nec aliter sensit Q. Antistius Vetus repudiando uxorem quod illam in publico cum quadam libertina uolgari secreto loquentem uiderat: nam, ut ita dicam, incunabulis et nutrimentis culpae, non ipsa commotus

      135-143: Plut. mor. 267C || 144-153: Plut. mor. 267C 128 fusti L 3 : fustim AG : furtim L : fuste PAC || 131 sobrietati α : sobrietatis dett. || 133 omnibus Ac : hominibus α | et hic a : ante omnibus Ac || 134 claudit ACLCG : cladit A : cludit Halm || 135 Gali scripsi : Galli α : Gelli Ac || 136 aperto α : operto Ρ || 138 mota α : munita dett. : motu Heraeus (1893) I enim' inquit sic distinxit Aid. : ' enim inquit Haupt (Hermes 1871, 42) || 141 certiori α : cteriori Watt (1995) || 142 arcessitus dett. : arcersitus AL (om. -eruacua . . . crimine G) : accersitus dett., fort, recte || 146 secreto α : scorto Perizonius

      130

      135

      140

      145

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      395

      culpa citeriorem delicto praebuit ultionem, ut potius caueret iniuriam quam uindicaret. 150 Iungendus est his P. Sempronius Sophus, qui coniugem repudii nota adfecit, nihil aliud quam se ignorante ludos ausam spedare, ergo, dum sic olim feminis occurritur, mens earum a delictis aberat. Ceterum etsi Romanae seueritatis exemplis totus 155 terrarum orbis instruí potest, tarnen externa summatim cognosse fastidio non sit. Lacedaemonii libros Archilochi e ciuitate sua exportari iusserunt, quod eorum parum uerecundam ac pudicam lectionem arbitrabantur: noluerunt enim ea liberorum suorum ánimos im160 bui, ne plus moribus noceret quam ingeniis prodesset. itaque maximum poetam aut certe summo proximum, quia domum sibi inuisam obscenis maledictis lacerauerat, carminum exsilio multarunt. Athenienses autem Timagoran, inter officium saluta165 tionis Dareum regem more gentis illius adulatum, capitali supplicio adfecerunt, unius ciuis humilibus blanditiis totius urbis suae decus Persicae dominationi submissum grauiter ferentes. Iam Cambyses inusitatae seueritatis, qui mali cuius170 dam iudicis e corpore pellem detractam sellae intendi

      164-168: cf. Plut. Art. 22.9-12 || 169-173: Hdt. 5.25 148 culpa ACLCG : culpae, ut uid., A : culpam L | praebuit α : probauit Gertz (Κ) || 157 e α : om. Ρ || 161 summo Ac : aut summo LG || 164 Timagoran α : Timagoram Ρ || 165 Dareum AL Pc : Darium G Ρ, fort, recte || 170 intendi GCL3 : intuendi AL : intendit P(sine iussit)y4c

      12

      ext. 1

      2

      3

      396

      VALERI MAXIMI

      6.3.ext.3-4.2

      in eaque filium eius iudicaturum considere iussit. ceterum et rex et barbarus atroci ac noua poena iudicis ne quis postea corrumpi iudex posset prouidit. 4

      G R A V I T E R DICTA AVT FACTA

      praef. Magnam et bonam laudis partem in claris uiris etiam illa uindicant quae aut ab iis dicta grauiter aut facta pertinax memoria uiribus aeternis comprehendit. quorum ex abundanti copia nec parca nimis nec rursus auida manu quod magis desiderio satisfaciat quam sa- 5 tietati abundet hauriamus. 1 Ciuitate nostra Cannensi clade perculsa, cum admodum tenui filo suspensa rei publicae salus ex sociorum fide penderei, ut eorum animi ad imperium Romanum tuendum constantiores essent, maiori parti sena- 10 tus principes Latinorum in ordinem suum sublegi placebat. Annius autem Campanus etiam consulem alterum Capua creari debere adseuerabat: sic contusus et aeger Romani imperii spiritus erat, tunc Manlius Torquatus, filius eius qui Latinos apud Veserim incluía 15 pugna fuderat, quam poterat clara uoce denuntiauit, si quis sociorum inter patres conscriptos sententiam di-

      4.7-22: Liu. 8.5.1-7, 23.6.6-8, 22.1-7 172 iudicis ACLC : iudicii AG : del. Damsté, fort, recte 4.2 uindicant AL : indicant G || 5 - 6 satie(-ç- L)tati α : satietate dett. || 8 filo ACLCG : filio AL || 11 principes A'G : princeps AL || 13 Capua Ρ : Capuae α || 15 filius a Ρ : stirpis Pighius I Veserim Ρ : Vesserim α || 16 poterat α : potuit Ρ | denuntiauit ALGC : pronuntiauit G

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      397

      cere ausus esset, continuo eum interempturum. hae unius minae et Romanorum languentibus animis calo20 rem pristinum reddiderunt et Italiani ad ius ciuitatis nobiscum exaequandum consurgere passae non sunt: namque ut patris armis ita uerbis filii fracta cessit. Par illius quoque Manli grauitas, cui cum consulatus omnium consensu deferretur eumque sub excusatione 25 aduersae ualitudinis oculorum recusaret, instantibus cunctis 'alium' inquit, 'Quirites, quaerite ad quem hunc honorem transferatis: nam si me gerere eum coegeritis, nec ego mores uestros ferre nec uos meum imperium perpeti poteritis.' priuati tam ponderosa 30 uox: quam graues fasces consulis exstitissent! Nihilo segnior Scipionis Aemiliani aut in curia aut 2 in contione grauitas. qui cum haberet consortem censurae Mummium, ut nobilem ita eneruis uitae, pro rostris dixit se ex maiestate rei publicae omnia gestu35 rum, si sibi ciues uel dedissent collegam uel non dedissent.

      23-30: Liu. 26.22.5-9 || 31-36: uir. ill. 58.9 18 continuo a : continuo se PAC, fort, recte : se ante si Damsté || 22 patris . . . filii α : p.r. . . . illius Pighius || 23 illius a : eius Pighius | quoque Ac : quoque et α : quoque T. Gelbcke | Manli(i) α : Manlius Torquatus (inquit) Ρ : Manlii Torquati Ac | coñs tus Ac : coñs α || 24 omnium Ac : cum omnium AL : om. omnium . . . excusatione G || 27 eum α : om. Ρ II 28 coegeritis ACG : cogeritis AL || 33 Mummium ACLCGP : ras. Mummium AL : L. Mummium Halm \ nobilem α : nobilem G.J. Vos : uel nobilem Shackleton Bailey || 35 si ACLCG : om. AL : si . . . uem dedissent collegam non dedissent Wensky

      398

      VALERI MAXIMI

      6.4.2-4.5

      Idem, cum Ser. Sulpicius Galba et Aurelius cónsules in senatu contenderent uter aduersus Viriathum in Hispaniam mitteretur, ac magna inter patres conscriptos dissensio esset, omnibus quonam eius sententia indinaretur exspectantibus, 'neutrum' inquit 'mihi mitti placet, quia alter nihil habet, alteri nihil est satis', aeque malam licentis imperii magistram iudicans inopiam atque auaritiam. quo dicto ut neuter in prouinciam mitteretur obtinuit. 3 C. uero Popillius a senatu legatus ad Antiochum missus, ut bello se quo Ptolomaeum lacessebat abstineret, cum ad eum uenisset atque is prompto animo et amicissimo uoltu dexteram ei porrexisset, inuicem illi suam porrigere noluit, sed tabellas senatus consultum continentes tradidit. quas ut legit Antiochus, dixit se cum amicis conlocuturum. indignatus Popillius quod aliquam moram interposuisset, uirga solum quo insistebat denotauit, et 'prius' inquit 'quam hoc circulo excedas da responsum quod senatui referam.' non legatum locutum, sed ipsam curiam ante oculos positam crederes: continuo enim rex adfirmauit fore ne amplius de se Ptolomaeus quereretur, ac tum demum Popillius manum eius tamquam socii adprehendit. quam efficax est animi sermonisque abscisa grauitas! eodem momento Syriae regnum terruit, Aegypti texit.

      46-61: u. testimonia ad Liu. 45.11-12.8 37 Aurelius PAC : Aur (-? A) AL : aut G : Aurelius Torr. || 38 Viriathum α : Viriatum ACLC || 46 C. Ρ : Cn. (C.ñ. L, C.N. Ä) α || 5 3 - 5 4 insistebat α : instabat Ρ || 58 quereretur ACG : quaeretur A : quaereretur L

      40

      45

      50

      55

      60

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      399

      P. autem Rutili uerba pluris an facta aestimem ne- 4 scio: nam utrisque aeque admirabile inest robur. cum amici cuiusdam iniustae rogationi resisterei, atque is 65 per summam indignationem dixisset 'quid ergo mihi opus est amicitia tua, si quod rogo non facis?', respondit 'immo quid mihi tua, si propter te aliquid inhoneste facturus sum?' huic uoci consentanea illa opera, quod magis ordinum dissensione quam ulla culpa sua 70 reus factus nec obsoletam uestem induit, nec insignia senatoris deposuit, nec supplices ad genua iudicum manus tetendit, nec dixit quicquam splendore praeteritorum annorum humilius, effecitque ut periculum non impedimentum grauitatis eius esset, sed experi75 mentum. atque etiam cum ei reditum in patriam Sullana uictoria praestaret, in exsilio, ne quid aduersus leges faceret, remansit. quapropter felicitatis cognomen iustius quis moribus grauissimi uiri quam impotentis armis adsignauerit: quod quidem Sulla rapuit, Rutilius 80 meruit. M. Brutus, suarum prius uirtutum quam patriae pa- 5 rentis parricida - uno enim facto et illas in profundum praecipitauit et omnem nominis sui memoriam inexpiabili detestatione perfudit - , ultimum proelium 85 initurus negantibus quibusdam id committi oportere,

      62-80: u. fontes αρ. Münzer, RE, ΙΑ. 1274-6 Plut. Brut. 40.7-8

      || 81-89: cf.

      65 mihi G Ρ : mihi inquit ALGC : quid mihi Perizonius || 67 tua α : tua opus est Ρ || 69 quod AL : quo G | dissensione ACLCG : dissensionem AL | culpa sua AL : sua culpa G || 70 obsoletam ACLCG : obsolitam AL || 76 praestaret ACG : praesteneret AL

      400

      VALERI MAXIMI

      6.4.5-4.ext.4

      'fidenter' inquit 'in aciem descendo: hodie enim aut recte erit aut nihil curabo.' praesumpserat uidelicet ñeque uiuere se sine uictoria neque mori sine securitate posse. . 1 Cuius mentio mihi subicit quod aduersus D. Brutum in Hispania grauiter dictum est referre: nam cum ei se tota paene Lusitania dedidisset ac sola gentis eius urbs Cinginnia pertinaciter arma retineret, temptata redemptione propemodum uno ore legatis Bruti respondit ferrum sibi a maioribus quo urbem tuerentur, non aurum quo libertatem ab imperatore auaro emerent, relictum. melius sine dubio istud nostri sanguinis homines dixissent quam audissent. 2 Sed illos quidem natura in haec grauitatis uestigia deduxit, Socrates autem, Graecae doctrinae clarissimum columen, cum Athenis causam diceret, defensionemque ei Lysias a se compositam, qua in iudicio uteretur, recitasset demissam et supplicem, imminenti procellae accommodatam, 'aufer' inquit 'quaeso istam: nam ego, si adduci possem ut earn in ultima Scythiae

      99-109: Cie. de or. 1.231, Quint, inst. 2.15.30, D.L. 2.40-1, Stob. 7.90

      87 erit α : ero PAC || 9« subicit G : subiacet AL || 92 dedidisset G : dedisset AL || 93 Cinginnia PAC : Cinninia α : Cingiania Hübner (RE, 3.2560) | temptata α : post add. de uel pro dett. : tentata Perizonius || 97 istud hie ACGC,

      ante sine G : stut AL : fuit Lc || 98 homines LCG : hominis AL II 101 columen ACLCG : columem AL | diceret α : dicturus esset Ρ || 103 demissam ACG : dimissam AL | im(n)inenti α : inminentique Ac || 105 earn α : ea PAC | Scythiae G : Scytiae AL

      90

      95

      100

      105

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      401

      solitudine perorarem, tum me ipse morte multandum concederem.' spiritum contempsit, ne careret grauitate, maluitque Socrates exstingui quam Lysias superesse. 110 Quantus hie in sapientia, tantus in armis Alexander 3 illam uocem nobiliter edidit: Dareo enim uno iam et altero proelio uirtutem eius experto atque ideo et partem regni Tauro tenus monte et filiam in matrimonium cum deciens centum milibus talentum pollicente, 115 cum Parmenion dixisset se, si Alexander esset, usurum ea condicione, respondit 'et ego uterer, si Parmenion essem.' uocem duabus uictoriis respondentem dignamque cui tertia, sicut euenit, tribueretur. Atque haec quidem et animi magnifici et prosperi 4 120 status: illa uero, qua legati Lacedaemoniorum apud patrem eius miseram fortitudinis suae condicionem testati sunt, gloriosior quam optabilior: intolerabilibus enim oneribus ciuitatem eorum implicanti, si quid morte grauius imperare perseueraret, mortem se prae125 laturos responderunt.

      110-118: u. fontes αρ. Ziegler ad Plut. Alex. 29.7-9 || 119125: Cie. Tuse. 5.42, Front, strat. 4.5.12, Plut. mor. 235B 107-108 grauitate ACLCG : grauitatem AL || 108 Lysias α : Lysias Halm : Lysiam Vielhaber (ZöG 1867, 251) II 111 nobiliter Lc : nobiliteren L : nobilem Ac : nobiliorem G | edidit Ac : ide dit L : ededit, ut uid., U : dédit G \ Dareo AL Pc : Dario G Ρ, fort, recte || 112 uirtutem AG : uirtute ACL || 112-113 et partem UG : et parte L : ex parte A II 114 pollicente LCG : pollicentem AL || 116 ea L 3 : ex LG : se Ac : hac Lc || 121 fortitudinis LG : fortunae Ac

      402 5

      5

      VALERI MAXIMI

      6.4.ext.5-5.1

      Nec parum graue Spartani cuiusdam dictum, siquidem nobilitate et sanctitate praestans, sed in petitione magistratus uictus, maximae sibi laetitiae esse praedicauit quod aliquos patria sua se meliores uiros haberet. quo sermone repulsam honori adaequauit. 130 D E IVSTITIA

      praef. Tempus est iustitiae quoque sancta penetralia adire, in quibus semper aequi ac probi facti respectus religiosa cum obseruatione uersatur, et ubi Studium uerecundiae cupiditas rationi cedit, nihilque utile, quod parum honestum uideri possit, ducitur. eius autem praecipu- 5 um et certissimum inter omnes gentes nostra ciuitas exemplum est. 1 Camillo consule Falerios circumsedente, magister ludi plurimos et nobilissimos inde pueros uelut ambulandi gratia educios in castra Romanorum perduxit. 10 quibus interceptis non erat dubium quin Falisci deposita belli gerendi pertinacia tradituri se nostro imperatori essent. ea re senatus censuit ut pueri uinctum raagistrum uirgis caedentes in patriam remitterentur. qua iustitia animi eorum sunt capti quorum moenia expu- 15

      126-130: Plut. mor. 191F, 231B 5.8-17: u. fontes αρ. Münzer, RE, 7.329 127 in LG : et in A : ed in Kempf {1854) 5. tit. de iustitia PAC : om. a || 8 Falerios AL : Faliscos G C L 3 I circumsedente ACLG : circumsedentem A : circumsidente Ρ || 9 - 1 0 ambulandi dett. : amandi α || 12 gerendi AL : gerandi G || 13 uinctum ACLCG : uictum AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      403

      gnari non poterant: namque Falisci beneficio magis quam armis uicti portas Romanis aperuerunt. Eadem ciuitas aliquotiens rebellando semperque aduersis contusa proeliis tandem se Q. Lutatio consuli 20 dedere coacta est. aduersum quam saeuire cupiens populus Romanus, postquam a Papirio, cuius manu iubente consule uerba deditionis scripta erant, doctus est Faliscos non potestati sed fidei se Romanorum commisisse, omnem iram placida mente deposuit, pari25 terque et uiribus odii, non sane facile uinci adsuetis, et uictoriae obsequio, quae promptissime licentiam subministrat, ne iustitiae suae deesset obstitit. Idem, cum P. Claudius Camerinos ductu atque auspiciis suis captos sub hasta uendidisset, etsi aerarium 30 pecunia fines agris auctos animaduertebat, tamen, quod parum liquida fide id gestum ab imperatore uidebatur, maxima cura conquisitos redemit, iisque habitandi gratia locum in Auentino adsignauit et praedia restituit. pecuniam etiam non ad curiam sed sacrarla

      18-27: Pol. 1.65.2, Liu. per. 20, Eutr. 2.28, Zon. 8.18.1, /./. 13.1.77; cf. Oros. 4.11.10 18 rebellando α : rebellando Gertz (Κ) || 24 iram ACLC : rem α | deposuit AL : disposuit G II 28 P. a Ρ : fort, corruptum | Camerinos α : Amerinos PAC, fort, recte : Arretinos Linker (NJPhP 1865, 402-3) || 33 Auentino LCG Ρ : Aduentino AL : Arretino Linker (u.s.) || 34 non ad curiam sed AL : non ad curiam sed ad ACG, fort, recte : ad curiam aedificanda et sacrificia facienda Torr. : ad curiam et Kempf (1854) : non ad xuriam sed Foertsch (1855) : nou ad curiam et Linker (u.s.) : non ad curiam et Novák (Κ) : non ad guria m sed Gertz (Κ)·, cf. Shackleton Bailey, HSPh 1983, 239

      404

      VALERI MAXIMI

      6.5.1-5.3

      aedificanda sacrificiaque facienda tribuit, iustitiaeque promptissimo tenore effecit ut exitio suo laetari possent, quia sic renati erant. Moenibus nostris et finitimis regionibus quae adhuc rettuli , quod sequitur per totum terrarum orbem manauit. Timochares Ambraciensis Fabricio consuli pollicitus est se Pyrrhum ueneno per filium suum, qui potionibus eius praeerat, necaturum. ea res cum ad senatum esset delata, missis legatis Pyrrhum monuit ut aduersus huius generis insidias cautius se gereret, memor urbem a filio Martis conditam armis bella non uenenis gerere debere. Timocharis autem nomen suppressit, utroque modo aequitatem amplexus, quia nec hostem malo exemplo tollere ñeque eum qui bene mereri paratus fuerat prodere uoluit. 2 Summa iustitia in quattuor quoque tribunis plebis eodem tempore conspecta est: nam cum L. Atratino, sub quo duce aciem nostram apud Verruginem a Volscis inclinatam cum ceteris equitibus correxerant, diem ad populum L. Hortensius collega eorum dixisset, pro

      38-49: u. fontes αρ. MRR, 1.194 || 50-61: Liu. 4.42.3-9; cf. testimonia ad 3.2.8 37 quia a : qui Perizonius || 39 < . . . > lac. ind. Kempf coniciens : Gertz (Κ) : Rossbach : fort. : ante quae Shackleton Bailey (1996) || 40 Timochares Ac : Timoclares α : Timocrates Ρ II 46 Timocharis dett. : Thimochares (-is Ac) A : Thimocares (-is Lc) L : Timoclares G || 51 L. α Ρ : C. Pighius (cf. 3.2.Ü.98, Liu.) Il 52 Verruginem dett. : Ferruginem α || 5253 Volscis UG : Volcis AL

      35

      40

      45

      50

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      405

      55 rostris iurauerunt in squalore + se esse + quoad imperator ipsorum reus esset futurus: non sustinuerunt enim egregii iuuenes, cuius armati periculum uolneribus et sanguine suo defenderant, eius togati ultimum discrimen potestatis insignia retinentes intueri. qua iu60 stitia mota, contio actione Hortensium desistere coegit: nec + se + eo facto quod sequitur exhibuit. Cum Ti. Gracchus et C. Claudius ob nimis seuere 3 gestam censuram maiorem partem ciuitatis exaspérassent, diem iis P. Popillius tribunus plebis perduellionis 65 ad populum dixit, praeter communem consternationem priuata etiam ira accensus, quia necessarium eius Rutilium ex publico loco parietem demoliri iusserant. quo in iudicio primae classis permultae centuriae Claudium aperte damnabant, de Gracchi absolutione 70 uniuersae consentire uidebantur. qui clara uoce iurauit si de collega suo grauius esset iudicatum, in factis se paribus eandem cum ilio poenam exsilii subiturum, eaque iustitia tota illa tempestas ab utriusque

      62-75: Cie. rep. 6.2, Liu. 43.16, Fest. p. 360L, uir. ill. 57.3 55-56 + se esse + . . . futurus α : spat, imperator . . . futurus Ρ : esse futuros si imperator . . . futurus Pc : se esse . . . futuros dett. : sese . . . futuros Halm || 6 0 - 6 1 coegit GL3 : cogit AL II 61 + se + α : se . . . sequitur dissimilem Ac : se etiam aliter L 3 : seccus se> uel se Kempf || 62 Tib. G : T. AL j C. (G. AL) α : L. Ρ || 64 Ρ. α : om. PAC cod. Vind. Liu. : M. Ac | Popilius α (a Popilio P) : Rutilius (etiam u. 75; del. Rutilium infra) Pighius (sic Liu.) || 67 loco AL : om. G | demoliri LCG : demoli AL : demolire Ac || 72 eandem ACLCG : eadem AL

      406

      VALERI MAXIMI

      6.5.3-5.7

      fortunis et capite depulsa est: Claudium enim populus absoluit, Graccho causae dictionem Popillius remisit. 4 Magnam laudem et illud collegium tribunorum tulit, quod cum unus ex eo L. Cotta fiducia sacrosanctae potestatis creditoribus suis satis facere nollet, decreuit si ñeque solueret pecuniam neque daret cum quo sponsio fieret, se appellantibus eum creditoribus auxilio futurum, iniquum ratum maiestatem publicam priuatae perfidiae obtentu esse, itaque Cottam in tribunatu quasi in aliquo sacrario latentem tribunicia inde iustitia extraxit. 5 Cuius ut ad alium aeque inlustrem actum transgrediar, Cn. Domitius tribunus plebis M. Scaurum principem ciuitatis in iudicium populi deuocauit, ut si fortuna aspirasset, ruina, sin minus, certe ipsa obtrectatione amplissimi uiri incrementum claritatis adprehenderet. cuius opprimendi cum summo studio flagraret, seruus Scauri noctu ad eum peruenit, instructurum se eius accusationem multis et grauibus domini criminibus promittens. erat in eodem pectore inimicus et Domiti-

      75

      80

      85

      90

      76-84: Ludi. 413-15 || 85-100: Cie. Scaur, fr. apud Ase. p. 21C, Deiot. 31, Ase. I.e., Suet. Ner. 2.1, Dio fr. 92; cf. Plut. mor. 91D

      75 dictionem Kempf (1854) : dictionem M. α : dictionem P. Gc II 78 creditoribus suis α : creditori suo Ρ; sic etiam infra || 80 eum α : del. Mommsen (StR, P.289 adn. 2) || 81 ratum L 3 :

      ratus α || 82 obtentu AL : ob(-p-)tentui ACLCG | Cottam AL : Cotta G II 83-84 tribunic(-t-)ia ... iustitia ACLC : tribunic(-t-)iam ... iustitiam a || 88 ruina A : ruinam ACLG || 93 inimicus α : inimicus Gertz, fort, recte || 93-94 et Domitius Ac : et Domitius et dominus α : et dominus Becker

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      407

      us, diuersa aestimatione nefarium indicium perpen95 dens, iustitia uicit odium: continuo enim, et suis auribus obseratis et indicis ore clauso, duci eum ad Scaur u m iussit. accusatorem etiam reo suo, ne dicam diligendum, certe laudandum! quem populus cum propter alias uirtutes tum hoc nomine libentius et con100 sulem et censorem et pontificem maximum fecit. Nec aliter se L. Crassus in eodem iustitiae experi- 6 mento gessit. Cn. Carbonis nomen infesto animo utpote inimicissimi sibi detulerat, sed tamen scrinium eius a seruo adlatum ad se, complura continens quibus faci105 le opprimi posset, ut erat signatum cum seruo catenato ad eum remisit. quo pacto igitur inter amicos uiguisse tunc iustitiam credimus, cum inter accusatores quoque et reos tantum uirium obtinuisse uideamus? Iam L. Sulla non se tam incolumem quam Sulpici- 7 110 um R u f u m perditum uoluit, tribunicio furore eius sine ullo fine uexatus. ceterum cum eum proscriptum et in uilla latentem a seruo proditum comperisset, manumissum parricidam, ut fides edicti sui exstaret, praeci-

      101-108: u. fontes αρ. MRR, 1.526; cf. 3.7.6 || 109-116: Liu. per. 77, Plut. Sull. 10.2 94 indicium ACLCG : inditum A || 94-95 perpendens α : perpendens Heraeus (1893) || 96 obseratis ACG : obseruatis AL II 101 se hic ACG, ante gessit Kempf : om. AL || 102 Cn. cf. 6.2.W.41 adn. || 106 eum α : dominum Ρ || 109 se tam α : tam se Gertz (Κ) || 113 extaret α Ρ : constaret dett. || 113-115 praecipitari . . . iussit α : praecipitari protinus Tarpeo saxo pilleatum iussit Ρ : praecipitari eum s.t. pilleatum iussit Ac

      408

      VALERI MAXIMI

      6.5.7-5.ext.3

      pitari protinus saxo Tarpeio cum ilio scelere parto pilleo iussit, uictor alioquin insolens, hoc imperio iustissimus. . 1 Verum ne alienigenae iustitiae obliti uideamur, Pittacus Mitylenaeus, cuius aut meritis tantum ciues debuerunt aut moribus crediderunt ut ei suis suffragiis tyrannidem deferrent, tam diu illud imperium sustinuit quam diu bellum de Sigeo cum Atheniensibus gerendum fuit, postquam autem pax uictoria parta est, continuo reclamantibus Mitylenaeis deposuit, ne dominus ciuium ultra quam rei publicae necessitas exegerat permanerei, atque etiam cum reciperati agri dimidia pars consensu omnium offerretur, auertit animum ab eo muñere, deforme iudicans uirtutis gloriam magnitudine praedae minuere. 2 Alterius nunc mihi prudentia referenda est, ut alterius repraesentari iustitia possit. cum saluberrimo consilio Themistocles migrare Athenienses in classem coegisset, Xerxeque rege et copiis eius Graecia pulsis ruinas patriae in pristinum habitum reformaret, et opes clandestinis molitionibus ad principatum Graeciae capessendum nutrirei, in contione dixit habere se rem deliberatione sua prouisam, quam si fortuna ad

      115

      120

      125

      130

      135

      117-128: Diod. 9.12.1, Strabo 13 p. 617C, Plut. mor. 858B, D L. 1.75 II 129-148: Cie. o f f . 3.49, Plut. Them. 20.1-2, Arisi. 22.2-4; cf. Diod. 11.42 119 ei suis L? (ipsis ciuibus . . . deferentibus P) : eis AL : eius Ac : ei G : ei s Walter (WS 1930, 186) : fort. suis post suffragiis scribendum || 131 Themistocles G : Themisthocles AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      409

      effectum perduci passa esset, nihil maius aut potentilas Atheniensi populo futurum, sed earn uolgari non oportere, postulauitque ut aliquis sibi cui illam tacite 140 exponeret daretur. datus est Aristides. is postquam re cognouit, classem ilium Lacedaemoniorum, quae tota apud Gytheum subducta erat, uelle incendere, ut ea consumpta dominatio maris ipsis cederet, processit ad ciues et rettulit Themistoclen ut utile consilium ita 145 minime iustum animo uoluere. e uestigio uniuersa contio quod aequum non uideretur ne expedire quidem proclamauit, ac protinus Themistoclen incepto iussit desistere. Nihil illis etiam iustitiae exemplis fortius. Zaleucus, 3 150 urbe Locrensium a se saluberrimis atque utilissimis legibus munita, cum filius eius adulterii crimine damnatus secundum ius ab ipso constitutum utroque oculo carere deberet, ac tota ciuitas in honorem patris necessitatem poenae adulescentulo remitteret, aliquam155 diu repugnauit. ad ultimum populi precibus euictus, suo prius deinde filii oculo eruto usum uidendi utrique reliquit. ita debitum supplicii modum legi reddidit, aequitatis admirabili temperamento se inter misericordem patrem et iustum legis latorem partitus.

      149-159: Ael. u.h. 13.24 141 re cognouit Madvig : recognouit a || 144 Themistoclen ACLCG : Themitoclen AL\ infra Themistoclen AG, Themitoclen L || 151 adulterii ACLCG : adulteri A || 156157 uidendi utrique ACG : uidendi utriusque L : utrique uidendi PAC : uidendi utrisque dett., fort, recte || 159 legis latorem α : legem latorem Ρ : legum latorem P°

      410

      4

      6

      VALERI MAXIMI

      6.5.ext.4-6.2

      Sed aliquanto Charondae Turii praefractior 160 et abscisior iustitia. ad uim et cruorem usque seditiosas contiones ciuium pacauerat lege cauendo ut si quis eas cum ferro intrasset, continuo interficeretur. interiecto deinde tempore e longinquo rure gladio cinctus d o m u m repetens, subito indicta contione sic ut erat in 165 earn processit, ab e o q u e qui proxime constiterat solutae a se legis suae admonitus, 'idem' inquit 'ego illam sanciam', ac protinus ferro quod habebat destricto incubuit, cumque liceret culpam uel dissimulare uel errore defendere, p o e n a m tamen repraesentare maluit, 170 ne qua fraus iustitiae fieret. DE FIDE PVBLICA

      praef. Cuius imagine ante oculos posita, uenerabile Fidei num e n dexteram suam, certissimum salutis h u m a n a e pignus, ostentat. q u a m semper in nostra ciuitate uiguisse et omnes gentes senserunt et nos paucis exemplis recognoscamus. 5

      160-171: Diod. 12.19.1-2; cf. 13.33.2-3 160 aliquanto ACLC : aliquando LG | Charondae Ac : Charionde L : Charum de G : Charo da (u.i.) Ρ : Charanda P° \ Turii Kempf : Tyrii A°LG : Syrii Ac (Syriorum (u.s.) legumlator P) || 162 lege LCG : leges AL || 164 e ... rure α : ex ... itinere Ρ || 166 constiterat ACLCG : consisterai L || 167 legis ACLCG : legi AL || 168 sanciam L? : sauciam AL (lectio G incerta) : sarciam Ac 6.1 imagine ... posita LCG : imaginem ... positam AL || 2 certissimum LCG : certissimam AL || 3 ostentat L 3 : ostendat ACLCG : ostendant L || 4 - 5 recognoscamus α : recognoscemus Perizonius

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      411

      Cum Ptolomaeus rex tutorem populum Romanum 1 filio reliquisset, senatus M. Aemilium Lepidum, pontificem maximum bis consulem, ad pueri tutelam gerendam Alexandriam misit, amplissimique et integerri10 mi uiri sanctitatem rei publicae usibus et sacris operatam externae procurationi uacare uoluit, ne fides ciuitatis nostrae frustra petita existimaretur. cuius beneficio regia incunabula conseruata pariter ac decorata incertum Ptolomaeo reddiderunt patrisne fortuna 15 magis an tutorum maiestate gloriari deberet. Speciosa illa quoque Romana fides, ingenti Poeno- 2 rum classe circa Siciliam deuicta, duces eius fractis animis Consilia petendae pacis agitabant. quorum Hamilcar ire se ad cónsules negabat audere, ne eodem 20 modo catenae sibi inicerentur quo ab ipsis Cornelio Asinae consuli fuerant iniectae. Hanno autem, certior Romani animi aestimator, nihil tale timendum ratus, maxima cum fiducia ad conloquium eorum tetendit. apud quos cum de fine belli ageret, et tribunus mili25 tum ei dixisset posse illi merito euenire quod Cornelio accidisset, uterque consul, tribuno tacere iusso, 'isto te' inquit 'metu, Hanno, fides ciuitatis nostrae libérât.' claros illos fecerat tantum hostium ducem uincire potuisse, sed multo clariores fecit noluisse.

      6.6-15: Tac. ann. 2.67, lust. 30.3.4, Crawford, RRC, 419.2 || 16-29: u. fontes αρ. MRR, 1.205, 208-10; cf. 6.9.11 7 filio α : filio suo Ρ || 15 tutorum LCG : tutoris Ac : tutorem L II 17 deuicta Ρ : deducta α || 22 Romani animi α : Romanorum morum Ρ || 28 uincire Parrhasius : uincere α

      412

      VALERI MAXIMI

      6.6.3-6.ext.l

      3

      Aduersus eosdem hostes parem fidem in iure legati- 30 onis tuendo patres conscripti exhibuere: M. enim Aemilio Lepido L. Flaminio consulibus L. Minucium et L. Manlium Carthaginiensium legatis, quia manus his attulerant, per fetiales a M. Claudio praetore dedendos curauerunt. se tunc senatus, non eos quibus hoc 35 praestabatur aspexit. 4 Cuius exemplum superior Africanus secutus, cum onustam multis et inlustribus Carthaginiensium uiris nauem in suam potestatem redegisset, inuiolatam dimisit, quia se legatos ad eum missos dicebant - tam- 40 etsi manifestum erat illos uitandi praesentis periculi gratia falsum legationis nomen amplecti - , ut Romani imperatoris potius decepta fides quam frustra implorata iudicaretur. 5

      Repraesentemus etiam illud senatus nullo modo 45 praetermittendum opus, legatos ab urbe Apollonia

      30-36: Liu. 38.42.7, Dio fr. 61 || 37-44: Poi. 15.4.5-12, Diod. 27.12, Liu. 30.25.9-10, App. Lib. 35.148, Dio fr. 57.72, Zon. 9.12.6 || 45-54: Liu. per. 15, Dio fr. 42, Zon. 8.7.3 30 eosdem hostes AL : eundem hostem G || 31 exhibuere ACLC : exhibere α || 32 L. α Ρ : C. dett.\ ceterum haec M. Valerio Messalla C. Liuio Salinatore consulibus acciderunt, errauit Val. | Flaminio dett. : Flamminio A : Flaminino L Ρ : Flamminino G | L. AL : om. G | Minucium G Ρ : Minutium AL II 33 legatis ACLC Ρ : legatio α | his α : om. Ρ : sic Damsté, Manlium, . . . legatis quia . . . distinguens || 34 attulerant α : intulerant Ρ | a Μ. Ρ : om. a || 36 aspexit α : espexit Damsté || 37 secutus ACLCG : secus A || 38 inlustribus Ac : in(l)lustrium α || 40-42 - tametsi . . . amplecti - sic distinxi : tametsi . . . amplecti, Perizonius (amplecti ut ed. Arg., amplecti. ut ed. Mog.)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      50

      55

      60

      65

      413

      Romam missos Q. Fabius Cn. Apronius aedilicii orta contentione pulsauerunt. quod ubi comperit, continuo eos per fetiales legatis dedidit, quaestoremque cum his Brundisium ire iussit, ne quam in itinere a cognatis deditorum iniuriam acciperent. illam curiam mortalium quis concilium ac non Fidei templum dixerit? quam ut ciuitas nostra semper benignam praestitit, ita in sociorum quoque animis constantem recognouit. Post duorum in Hispania Scipionum totidemque ext. 1 Romani sanguinis exercituum miserabilem stragem, Saguntini uictricibus Hannibalis armis intra moenia urbis suae compulsi, cum uim Punicam ulterius nequirent arcere, conlatis in forum quae unicuique erant carissima atque undique circumdatis accensisque ignis nutrimentis, ne a societate nostra desisterent, publico et communi rogo semet ipsi superiecerunt. crediderim tunc ipsam Fidem, humana negotia speculantem, maestum gessisse uoltum, perseuerantissimum sui cultum iniquae fortunae iudicio tam acerbo exitu damnatum cernentem.

      5 5 - 6 6 : Liu. 21.14, App. Ib. 12, Flor. 1.22.6 47 Fabius α : Fabius et Ρ | aedilicii PAC : aedili AG : edili L : edilis Lc || 48 pulsauerunt α Ρ : pulsauerant Perizonius || 49 dedidit ACLCG : dédit AL || 52 ac non G : annon AL : an dett. : (uel )? an non Kempf (1854) || 57 Saguntini ACLCG : Sagutini AL || 61 desisterent α : defic: Ac : desciscerent dett., fort, recte || 63 speculantem α : spectantem Damsté || 6 3 - 6 4 maestum ACLCG : aestum AL || 65 acerbo ACLCG : aceruo AL

      414 2

      7

      VALERI MAXIMI

      6.6.ext.2-7.3

      Idem praestando Petelini eundem laudis honorem meruerunt. ab Hannibale, quia deficere a nostra amicitia noluerant, obsessi, legatos ad senatum auxilium implorantes miserunt. quibus propter recentem Cannen- 70 sem cladem succurri non potuit. ceterum permissum est uti facerent quod utilissimum incolumitati ipsorum uideretur. liberum ergo erat Carthaginiensium gratiam amplecti. illi tamen, feminis omnique aetate imbelli urbe egesta, quo diuitius armati famem traherent, per- 75 tinacissime in muris constiterunt, exspirauitque prius eorum tota ciuitas quam ulla ex parte respectum Romanae societatis deposuit. itaque Hannibali non Peteliam sed fidum Peteliae sepulcrum capere contigit. DE FIDE VXORVM ERGA VIROS

      1 Atque ut uxoriam quoque fidem attingamus, Tertia Aemilia, Africani prioris uxor, mater Corneliae Gracchorum, tantae fuit comitatis et patientiae ut cum sciret uiro suo ancillulam ex suis gratam esse, dissimu-

      67-79: Poi. 7.1, Liu.

      23.20.4-10, 30.1-2, Front,

      strat.

      4.5.18, Sii. 12.431-2, App. Hann. 29 67 Petelini Ρ : Petilini AL : Petiliani G || 68-69 a nostra amicitia ACG : nostrani amicitiam AL : sic, sed destituere uel deserere pro deficere Halm : nostra amicitia Foertsch (1864) || 72 uti Ρ : ut ei AL : eis ut G : ut Novak (1903) || 74 in(m)belli ALGC : imbecilli G || 75 diutius dett. : tutius α || 7 8 79 Peteliam . . . Peteliae Kempf (1854) : Petiliam . . . Petiliae α 7. tit. de . . . uiros hic ACG, post attingamus L : de fide uxorum Ρ

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      415

      5 lauerit, ne domitorem orbis Africanum, femina magnum uirum, impatientiae reum ageret, tantumque a uindicta mens eius afuit ut post mortem Africani manumissam ancillam in matrimonium liberto suo daret. 10 Q. Lucretium, proscriptum a triumuiris, uxor Turia 2 inter cameram et tectum cubiculi abditum una conscia ancillula ab imminente exitio non sine magno periculo suo tutum praestitit, singularique fide id egit ut cum ceteri proscripti in alienis et hostilibus regionibus per 15 summos corporis et animi cruciatus uix euaderent, ille in cubiculo et in coniugis sinu salutem retineret. Sulpicia autem, cum a matre Iulia diligentissime cu- 3 stodiretur, ne Lentulum Cruscellionem, uirum suum proscriptum a triumuiris, in Siciliam persequeretur, ni-

      7.10-16: App. b.c. 4.44.189-92; cf. Dio. 54.10.21| 17-23: App. b.c. 4.39.164-6 5 domitorem α : domitorem Vahlen (149) : domitorem (uel post magnum) H.J. Müller (WKlPh 1894, 769) || 6 magnum uirum in(m)patientiae α (, femina . . . uirum, distinxi) : sic, sed incontinentiae uel inpudicitiae dett., inpotentiae Lipsius, intemperantiae Gertz (Κ) : om. magnum uirum dett. : magni uiri impatientior Wensky : magnum uirum impatientia (uel inpotentia) Kempf : sic, sed om. Damsté : de H.J. Müller u.s. || 7 mens eius afuit Ac : mendesseam fuit L : mendessae abfuit G || 10 Turia α : Tyria PAC : T u r c o i a Halm II 11 una α : cum una Ρ || 12 ancillula α : ancilla Ρ || 15 uix α : uix Gertz || 18 Cruscellionem α : Cruscillionem PAC || 19 in α : et in Ρ | Siciliam α : Siciliam transeuntem PAC | persequeretur α : sequeretur PAC : prosequeretur dett.

      416

      VALERI MAXIMI

      6.7.3-8.3

      hilo minus, famulari ueste sumpta, cum d u a b u s ancillis 20 t o t i d e m q u e seruis ad e u m clandestina fuga peruenit, nec recusauit se ipsam proscribere, ut ei fides sua in coniuge proscripto constaret. 8

      DE F I D E SERVORVM

      praef. Restât ut s e r u o r u m etiam erga dominos q u o minus exspectatam hoc laudabiliorem fidem referamus. 1 M. Antonius, a u o r u m n o s t r o r u m temporibus clarissimus orator, incesti reus agebatur. cuius in iudicio accusatores s e r u u m in quaestionem perseuerantissime 5 postulabant, q u o d ab eo, cum ad stuprum iret, lantern a m p r a e l a t a m contenderent. erat a u t e m is etiam t u m imberbis, et stabat in corona, u i d e b a t q u e rem ad suos cruciatus pertinere, nec t a m e n eos fugitauit. ille uero, ut d o m u m q u o q u e u e n t u m est, A n t o n i u m hoc 10 n o m i n e u e h e m e n t i u s confusum et sollicitum ultro est hortatus ut se iudicibus t o r q u e n d u m traderet, adfirm a n s nullum ore suo u e r b u m exiturum q u o causa eius laederetur, ac promissi fidem mira patientia praestitit:

      8.3-19: cf. testimonia ad 3.7.9 20 famulari G PAC : familiari AL || 22 ut ei α : uti Damsté || 23 coniuge proscripto Ac(clandestina . . . quo (8.M.1) Ac in spat, et ras.)LG : coniuge proscriptu Eberhard 8. tit. de fide seruorum A Ρ : om. LG || 5 perseuerantissime α : perseuerantem Ρ : perseueranter Pc || 6 iret G : irent AL : iretur Ρ || 8 stabat Ac : stabant α | in corona Becker : coronam A : corona LG : coram Ac || 14 promissi fidem Lc : promis idem L : proximidem A : proxime idem Ac : promissa idem G

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      417

      15 plurimis etenim laceratus uerberibus eculeoque impositus, candentibus etiam lamminis ustus, omnem uim accusationis custodita rei salute subuertit. arguì fortuna merito potest quod tarn pium et tam fortem spiritum seruili nomine inclusit. 20 Consulem autem C. Marium Praenestinae obsidio- 2 nis miserabilem exitum sortitum, cuniculi latebris frustra euadere conatum, leuique uolnere a Telesino, cum quo commori destinauerat, perstrictum seruus suus, ut Sullanae crudelitatis expertem faceret, gladio 25 traiectum interemit, cum magna praemia sibi proposita uideret si eum uictoribus tradidisset. cuius dexterae tam opportunum ministerium nihil eorum pietati cedit a quibus salus dominorum protecta est, quia eo tempore Mario non uita sed mors in beneficio reposita 30 erat. Aeque inlustre quod sequitur. C. Gracchus, ne in 3 potestatem inimicorum perueniret, Philocrati seruo suo ceruices incidendas praebuit. quas cum celeri ictu

      20-30: u. fontes αρ. MRR, 2.66 || 31-40: Veil. 2.6.6, Plut. CG 17.2-3, App. b.c. 1.26.117, Macr. 1.11.25, Oros. 5.12.8, uir. ill. 65.6 15 etenim Lipsius : etiam α : enim dett. : del. Novák (1896) II 17 accusationis α : accusatorum Ac | rei α : eri Eberhard || 18 et tam AL : etiam G || 19 nomine α : domicil Heumann (Misc. Lips. nou. 1747, 330) : temine Heraeus : corpore Watt (1986), fort, recte || 21 miserabilem AL : mirabilem G || 23 con(m)mori α : mori Ρ || 29 non ACLCG : no AL | mors ACLCG | reposita AL : posita G || 32 potestatem L : potestate AG \ inimicorum AL : ras. G

      418

      VALERI MAXIMI

      6.8.3-8.6

      abscidisset, gladium cruore domini manantem per sua egit praecordia. Euporum alii hunc uocitatum existímant: ego de nomine nihil disputo, famularis tantum modo fidei robur admiror. cuius si praesentiam animi generosus iuuenis imitatus foret, suo non serui beneficio imminentia supplicia uitasset: nunc commisit ut Philocratis quam Gracchi cadauer speciosius iaceret. 4 Alia nobilitas alius furor, sed fidei par exemplum. Pindarus C. Cassium Philippensi proelio uictum, nuper ab eo manumissus, iussu ipsius obtruncatum insultationi hostium subtraxit, seque e conspectu hominum uoluntaria morte abstulit, ita ut ne corpus quidem eius absumpti inueniretur. quis deorum, grauissimi sceleris ultor, illam dexteram, quae in necem patriae parentis exarserat, tanto torpore inligauit ut se tremibunda Pindari genibus submitteret, ne publici parricidii quas merebatur poenas arbitrio piae uictoriae exsolueret? tu profecto tunc, diue Iuli, caelestibus tuis uolneribus debitam exegisti uindictam, perfidum erga te caput sordidi auxilii supplex fieri cogendo, eo animi aestu

      4 1 - 5 5 : Veli. 2.70.2, Plut. Brut. 43.7-8, App. b.c. 4.113.472-3, Dio 47.46.5, Fior. 2.17.13, Oros. 6.18.16, uir. ili. 83.6 34 manantem Lc : manentem AL : madentem ACG || 35 Euporum Ac : eum Porum LG : Euporo ( . . . praebuit) Ρ || 40 Philocratis ACG : Philocrates AL || 42 C. Cassium Ρ : Cassium ACG : Assium L || 4 3 - 4 4 insultationi ACLCG : insultationum L II 45 ne G : nec AL, fort, recte || 46 absumpti ACLCG : adsumpti AL || 47 quae ACLC : om. a || 50 piae uictoriae α : pii uictoris Ac || 53 sordidi auxilii LCG : sordidi auxiliis AL : sordidis auxiliis Ac : sordidi mancipii Wensky (1884)

      35

      40

      45

      50

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      419

      compulsum ut ñeque retiñere uitam uellet ñeque fini55 re sua manu auderet. Adiunxit se his cladibus C. Plotius Plancus, Munati 5 Planci consularis et censorii frater. qui cum a triumuiris proscriptus in regione Salernitana lateret, delicatiore uitae genere et odore unguenti occultam salutis cu60 stodiam detexit: istis enim uestigiis eorum qui miseros persequebantur sagax inducta cura abditum fugae eius cubile odorata est. a quibus comprehensi serui latentis multumque ac diu torti negabant se scire ubi dominus esset, non sustinuit deinde Plancus tam fideles tamque 65 boni exempli seruos ulterius cruciari, sed processit in medium iugulumque gladiis militum obiecit. quod certamen mutuae beniuolentiae arduum dinosci facit utrum dignior dominus fuerit qui tam constantem seruorum fidem experiretur, an serui qui tam iusta domi70 ni misericordia quaestionis saeuitia liberarentur. Quid Vrbini Panapionis seruus? quam admirabilis 6 fidei! cum ad dominum proscriptum occidendum domesticorum indicio certiores factos milites in Reatinam uillam uenisse cognosset, commutata cum eo ueste, 75 permutato etiam anulo, illum postico clam emisit, se

      56-70: Plin. nat. 13.25, Sol. 46.3 || 71-86: Sen. benef. 3.25,

      App. b.c. 4.44.188, Dio 47.10.2, Macr. 1.11.16 56 C. (G.) α : L. Plin. Sol. : om. Ρ | Plotius Pighius : Plotinus a : om. Ρ (u.i.) || 5 6 - 5 7 Plancus Munat(c)ii Planci (Pian. A) a : Plancus Munatius Planci Munatii Ρ || 58 Salernitana a Plin. : Salonitana PAC || 62 latentis Perizonius : latentes α || 71 Vrbini LG (Vrbinus Macr.) : Vruon PAC | Panapionis PAC : Panopionis α : Άππιον App.; infra Panapionem . . . Panopio A, Panapionem . . . Panapio L, Panopionem . . . Panopio G

      420

      VALERI MAXIMI

      6.8.6-9.praef.

      autem in cubiculum ac lectulum recepii et ut Panapionem occidi passus est. breuis huius facti narratio, sed non parua materia laudationis: nam si quis ante oculos ponere uelit subitum militum adcursum, conuolsa ianuae claustra, minacem uocem, truces uoltus, fulgentia arma, rem uera aestimatione prosequetur, nec quam cito dicitur aliquem pro alio mori uoluisse, tam id ex facili etiam fieri potuisse arbitrabitur. Panapio autem quantum seruo deberet amplum ei faciendo monumentum ac testimonium pietatis grato titulo reddendo confessus est. 7 Contentus essem huius exemplis generis, nisi unum me dicere admirado facti cogeret. Antius Restio, proscriptus a triumuiris, cum omnes domésticos circa rapinam et praedam occupatos uideret, quam maxime poterai dissimulata fuga se penatibus suis intempesta nocte subduxit. cuius furtiuum egressum seruus ab eo uinculorum poena coercitus, inexpiabilique litterarum nota per summam oris contumeliam inustus, curiosis speculatus oculis ac uestigia hue atque illue errantia beniuolo studio subsecutus, lateri uoluntarius comes adrepsit. quo quidem tam exquisito tamque ancipiti officio perfectissimum exspectatae pietatis cumu-

      80

      85

      90

      95

      87-113: App. b.c. 4.43.181-4, Dio 47.10.4-5, Macr. 1.11.19-20 81 aestimatione ACLC : aestimationem α || 83 arbitrabitur LG : mirabitur Ac || 87 huius α : his huius Ac || 88 dicere Perizonius : dicere α || 91-92 intempesta ... furtiuum ACLCG : in tempestate ... furtium AL || 98 expectatae Perizonius : expectatae α : spectatae dett. : insperatae Gertz (Κ)

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      421

      lum expleuerat: iis enim quorum felicior in d o m o sta100 tus fuerat lucro intentis, ipse, nihil aliud quam umbra et imago suppliciorum suorum, maximum esse emolum e n t u m eius a quo tam grauiter punitus erat salutem iudicauit, cumque abunde foret iram remittere, adiecit etiam caritatem. nec hactenus beniuolentia processit, 105 sed in eo conseruando mira quoque arte usus est: nam ut sensit cupidos sanguinis milites superuenire, amoto domino rogum exstruxit, eique egentem a se comprehensum et occisum senem superiecit. interrogantibus deinde militibus ubinam esset Antius, m a n u m rogo inn o tentans ibi ilium datis sibi crudelitatis piaculis uri respondit. quia ueri similia loquebatur, habita est uoci fides, quo euenit ut Antius + statum + quaerendae incolumitatis occasionem adsequeretur.

      DE MVTATIONE MORVM AVT FORTVNAE 9 Multum animis hominum et fiduciae adicere et sollici- praef. tudinis detrahere potest morum ac fortunae in Claris uiris recognita mutatio, siue nostros status siue proxim o r u m ingenia contemplemur: nam cum aliorum for5 tunas + et pectora + ex condicione abiecta atque con-

      100-101 ipse ... esse LCGC : ipse ... esset AL : ipse ... ras. G : ipse cum . . . esset Ac || 100 nihil aliud Ac : nihil α || 107 egentem α : ardenti Ρ : incenso Cornelissen || 107108 con(m)prehensum α : conprensum Ρ || 112 + statum + AL : statim LCG : tutam Madvig : spatium Watt (1986) | quaerendae AL : querendae G 9. tit. aut fortunae ACLG : om. P; u. u.46 adn. || 4 ingenia a : del. Gertz (Κ) : ingenue Stangl (1492) || 5 + et pectora + LG : spedando Ac, fort, recte

      422

      VALERI MAXIMI

      6.9.praef.-9.5

      tempta emersisse claritatem uideamus, quid aberit quin et ipsi meliora de nobis semper cogitemus, memores stultum esse perpetuae infelicitatis se praedamnare spemque, quae etiam incerta recte fouetur, interdum certam in desperationem conuertere? 10 1 Manlius Torquatus adeo hebetis atque obtusi cordis inter initia iuuentae existimatus ut a patre L. Manlio, amplissimo uiro, quia et domesticis et rei publicae usibus inutilis uidebatur, rus relegatus agresti opere fatigaretur, postmodum patrem reum iudiciali periculo li- 15 berauit, filium uictorem, quod aduersus imperium suum cum hoste manum conseruerat, securi percussit, patriam Latino tumultu fessam speciosissimo triumpho recreauit, in hoc, credo, fortunae nubilo adulescentiae contemptu perfusus, quo senectutis eius decus 20 lucidius enitesceret. 2 Scipio autem Africanus superior, quem di immortales nasci uoluerunt ut esset in quo uirtus se per omnes numéros hominibus efficaciter ostenderet, solutions

      9.11-21: u. testimonia ad 2.7.6, 5.4.3 || 22-28: Geli 7.8.5 (= Naeu. com. 108)

      8 infelicitatis AL : infelicitati G || 8-9 sae (sic) praedampnare Ac : s(a)epe dam(p)nare α || 9 spemque quae ACG : spem quaeque L || 11 hebetis ACG : habetis A : hebitis Lc \ obtusi α : obtunsi PAC, fort, recte || 12 existimatus α : existimatus est Ρ II 15 patrem α : om. Ρ | iudiciali ACLCG : iudicati A : iudicali L || 18 tumultu A°LCG : tumultum AL || 19 credo ACLC : credo ne α : credo malignae dett. : credo, re Foertsch (1864) : credo, lle Eberhard : credo, in Kraffert : credo, ui Thormeyer || 23 se per ACG : super AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      423

      25 uitae primos adulescentiae annos.egisse fertur., remotos quidem a luxuriae crimine, sed tarnen Punicis tropaeis, deuictae Carthaginis ceruicibus imposito iugo teneriores. C. quoque Valerius Flaccus secundi Punici belli tem- 3 30 poribus luxu perditam adulescentiam incohauit. ceterum a P. Licinio pontífice máximo flamen factus quo facilius a uitiis recederei, ad curam sacrorum et caerimoniarum conuerso animo, usus duce frugalitatis religione, quantum prius luxuriae fuerat exemplum, tan35 tum postea modestiae et sanctitatis specimen euasit. Nihil Q. Fabio Maximo, qui Gallica uictoria cogno- 4 men Allobrogici sibimet ac posteris peperit, adulescente magis infame, nihil eodem sene ornatius aut speciosius ilio saeculo nostra ciuitas habuit. 40 Quis ignorât Q. Catuli auctoritatem in máximo eia- 5 rissimorum uirorum prouentu excelsum gradum obtinuisse? cuius si superior aetas reuoluatur, multi lusus multae deliciae reperiantur. quae quidem ei impedimento non fuerunt quo minus patriae princeps exsiste45 ret, nomenque eius in Capitolino fastigio fulgeret, ac uirtute ciuile bellum ingenti motu oriens sepeliret.

      29-35: Liu. 27.8.4-10 || 36-39: u. fontes αρ. MRR, 1.520-11| 40-46: u. fontes αρ. Münzer, RE, 13.2088-9 (de templo Capitolino), MRR, 2.85, 90 (de bello contra Lepidum)

      28 teneriores α : tenuiores Kempf || 33-34 religione G : regione AL : relegione Lc || 37 Allobrigici dett. : Allobrigi α || 41 prouentu ACLC : prouectu α || 42 lusus α : luxus dett. || 43 repperiantur AL : reperientur ACLCG : || 46 uirtute α : uirtus Perizonius | de mutatione fortunae post sepeliret PAC

      424

      VALERI MAXIMI

      6.9.6-9.9

      6

      L. uero Sulla usque ad quaesturae suae comitia uitam libidine uino ludicrae artis amore inquinatam perduxit. quapropter C. Marius consul moleste tulisse traditur quod sibi asperrimum in Africa bellum gerenti tam delicatus quaestor sorte obuenisset. eiusdem uirtus, quasi perruptis et disiectis nequitiae qua obsidebatur claustris, catenas Iugurthae manibus iniecit, Mithridatem compescuit, socialis belli fluctus repressit, Cinnae dominationem fregit, eumque qui se in Africa quaestorem fastidierat ipsam illam prouinciam proscriptum et exsulem petere coegit. quae tam diuersa tamque inter se contraria si quis apud animum suum attentiore comparatione expendere uelit, duos in uno homine Sullas fuisse crediderit, turpem adulescentulum et uirum, dicerem fortem, nisi ipse se felicem appellari maluisset. 7 Atque ut nobilitati, beneficio paenitentiae se ipsam admonitae respicere, altiora modo suo sperare ausos subtexamus, T. Aufidius, cum Asiatici publici exiguam admodum particulam habuisset, postea totam Asiam proconsulari imperio obtinuit. nec indignati sunt socii eius parere fascibus quem aliena tribunalia adulantem

      47-62: u. fontes αρ. Fröhlich, RE, 4.1522-66 Flacc. 45; cf. MRR, 2.142 adn. 9

      || 63-72: Cie.

      49 Marius Kempf : Marium (coñs) α || 50 Africa LCG : Africam AL || 5 2 - 5 3 obsidebatur ACL°G : obsiderebatur AL || 54 fluctus Ac : luctus α || 55 se G : om. AL : se post felicem Torr., ante ipse Novák (1896) || 63 nobilitati Gron. : nobilitatis α : nobilitate Ac \ ipsam ACLC : ipsum α || 64 ausos ACLC : ausus α || 65 T(itus) α (sic Cie.) : P. Ρ \ publici α : publicani Gc : publicans Kraffert

      50

      55

      60

      65

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      425

      uiderant. gessit etiam se integerrime atque splendidis70 sime, quo quidem modo demonstrauit pristinum quaestum suum fortunae, praesens uero dignitatis incrementum moribus ipsius imputari debere. At P. Rupilius non publicanum in Sicilia egit, sed 8 operas publicanis dedit. idem ultimam inopiam suam 75 auctorato sociis officio sustentauit. ab hoc postmodum consule leges uniuersi Siculi acceperunt, acerbissimoque praedonum ac fugitiuorum bello liberati sunt, portus ipsos, si quis modo mutis rebus inest sensus, tantam in eodem homine uarietatem status admiratos 80 arbitror: quem enim diurnas capturas exigentem animaduerterant, eundem iura dantem classesque et exercitus regentem uiderunt. Huic tanto incremento maius adiciam. Asculo capto 9 Cn. Pompeis Magni pater P. Ventidium aetate 85 puberem in triumpho suo populi oculis subiecit.

      73-82: Ps. Asc. p. 264St, u. alios fontes αρ. MRR, 1.498 || 83-91: Veil. 2.65.3, Plin. nat. 7.135, Gell. 15.4.3, Dio 43.51.4-5 (ιde Ventidio in triumpho Pompei ducto), Veli. Geli, ll.cc., App. b.c. 4.2.6, Dio I.e., 47.15.2 (de praetura et consulatu Ventidi a. 43 a.C.); de bello contra Parthos et triumpho u. fontes αρ. MRR, 2.388, 393 (adde Schol. Iuu. 7.199) 69 etiam α : enim Damsté || 70 quo quidem Kempf (1854) : quoque id α : eoque uel miroque dett. || 73 Rupilius dett. : Rutilius a; fort, errauit Val. (cf. 2.7.W.41 adn.) || 74 idem ALCG : om. L : id est Lipsius || 76 cons(.) ACLCG : ante add. o A, in (ut uid.) L : oconsule Kempf || 84 Pompeis Pighius : Pompei(i) a : a Cn. Pompeio patre Ρ || 85 puberem Pighius : puberem α : aetate admodum puberem Ρ : nondum puberem Kempf : admodum puberem Heraeus (1900)

      426

      VALERI MAXIMI

      6.9.9-9.13

      hic est Ventidius qui postea Romae ex Parthis et per Parthos de Crassi manibus in hostili solo miserabiliter iacentibus triumphum duxit. ita qui captiuus carcerem exhorruerat, uictor Capitolium felicitate celebrauit. in eodem etiam illud eximium, quod eodem anno praetor et consul est factus. 10 Casuum nunc contemplemur uarietatem. L. Lentulus, consularis lege Caecilia repetundarum crimine oppressus, censor cum L. Censorino creatus est. quem quidem fortuna inter ornamenta et dedecora alterna uice uersauit, consulatu illius damnationem damnationi censuram subiciendo, et neque bonis eum perpetuis frui neque malis aeternis ingemescere patiendo. 11 Iisdem uiribus uti uoluit in Cn. Cornelio Scipione Asina, qui consul a Poenis apud Liparas captus, cum belli iure omnia perdidisset, laetiore subinde uoltu eius adiutus cuncta reciperauit, consul etiam iterum creatus est. quis crederei illum a duodecim securibus ad Carthaginiensium peruenturum catenas? quis rursus existimaret a Punicis uinculis ad summi imperii peruenturum insignia? sed tamen ex consule captiuus et ex captiuo consul est factus.

      92-98: Fest. p. 360L || 99-107: u. testimonia ad 6.6.2 86 ex α : de Ρ || 88 duxit ACLCG : dixit AL || 9 0 - 9 1 praetor et consul Lc : praetor a : fort, et consul praetor || 93 Caecilia a Ρ : Acilia Gertz (Κ) : fort, re uera lex Calpurnia, sed errauit Val. || 95 ornamenta Ac : tormenta a || 96 consulatu AL : consulatui ACG || 98 ingemescere AL : ingemiscere ACG || 99 i(i)sdem ACLCG : idem AL || 100 Asina PAC : Nasica ALCG : Naesica L || 105 summi ACG : summum AL : summam Lc

      90

      95

      100

      105

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      427

      Quid? Crasso nonne pecuniae magnitudo locupletis 12 nomen dedit? sed eidem postea inopia turpem decoc110 toris + superlationem + inussit, siquidem bona eius a creditoribus, quia solidum praestare non poterai, uenierunt. itaque qui amara suggillatione non caruit, cum egens ambularet, Diues ab occurrentibus salutabatur. 115 Crassum casus acerbitate Q. Caepio praecucurrit: is 13 namque, praeturae splendore, triumphi claritate, consulatus decore, maximi pontificis sacerdotio ut senatus patronus diceretur adsecutus, in publicis uinculis spiritum deposuit, corpusque eius funesti carnificis ma120 nibus laceratum in scalis Gemoniis iacens magno cum horrore totius fori Romani conspectum est.

      108-114: Plin. nat. 33.133; cf. Cie. Tuse. 1.81 |] 115-121: u. testimonia ad 4.7.3; cf. Münzer, RE, 2A.1785 109 inopia ACLC : inopiam α || 110 + superlationem + AL : superlatione G : appellationem Lipsius \ a AL : om. G || 111-112 uenierunt ACL4 : uenerunt α || 112 qui α : quia Ac : del. Lc : sic, sed quia cum dett., cum enim egens Halm, salutaretur Eberhard : itaque quoque uel ita amara ... qui cum dett. : quod Kempf (1854) : sui Foertsch (1855) : itaque amara ... qui cum Heller (1869) : sic, sed qui Novák (1883) : (uenierunt). id quoque Gertz (Κ) : illa Schnetz (1904, 22) : qui Shackleton Bailey (1996) || 115 Q. ACLCG : quae A : que, ut uid., L || 116 splendore Ac : splendor et A : splendore et LGC : splendorem et G, ut uid. || 119 funesti Gertz (Κ) : funesti a

      428

      14

      VALERI MAXIMI

      6.9.14-9.ext.l

      lam C. Marius + maxime fortunae luctatione +: omnes enim eius impetus qua corporis qua animi robore fortissime sustinuit. Arpinatibus honoribus iudicatus inferior, quaesturam Romae petere ausus est. patien- 125 tia deinde repulsarum inrupit magis in curiam quam uenit. in tribunatus quoque et aedilitatis petitione consimilem campi notam expertus, praeturae candidatus supremo in loco adhaesit, quem tarnen non sine periculo obtinuit: ambitus enim accusatus uix atque aegre 130 absolutionem ab iudicibus impetrauit. ex ilio Mario, tam humili Arpini tam ignobili Romae, tam fastidiendo candidato, ille Marius euasit qui Africam subegit, qui Iugurtham regem ante currum egit, qui Teutonorum Cimbrorumque exercitus deleuit, cuius bina tro- 135 paea in urbe spectantur, cuius septem in fastis consu-

      122-141: de uita Mari u. fontes αρ. Weynand, RE, 6.1363-1425

      Supp.

      122 + maxime . . . luctatione + A : sic, sed maximae L, maxima G : maxima . . . luctatio A° : maximae . . . luctatio est Lc : maxime (uel maximae) . . . luctationi Gertz : maxime . . . luctationi id. (Κ) : maxime . . . luctatione Kempf : sic, sed insignis post maxime Watt : maximae . . . luctatione Brakman : maximus . . . Stangl (1493) : maxime . . . luctatione Damsté : maxima . . . luctatione Walter (PhW 1921, 790) || 123 qua corporis qua AL : quo corporis quo ACG : corporis quam Lc || 129 adhaesit Gron. (ad Liu. 5.2.11) : ita haesit α : inhaesit Ac II 132 Arpini G : Arpiña AL : Arpíñate Ac : del. Damsté | Romae a : Romao Gertz : del. Damsté || 133 subegit ACG : subegit qui subegit AL || 136 urbe LCG : urbem AL

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      429

      latus leguntur, cui post exsilium consulem creari proscriptoque facere proscriptionem contigit. quid huius condicione inconstantius aut mutabilius? quem si inter 140 miseros posueris, miserrimus, si inter felices, felicissimus reperietur. C. autem Caesar, cuius uirtutes aditum sibi in cae- 15 lum instruxerunt, inter primae iuuentae initia priuatus Asiam petens, a maritimis praedonibus circa insulam 145 Pharmacusam exceptus, quinquaginta se talentis redemit. parua igitur summa clarissimum mundi sidus in piratico myoparone rependi fortuna uoluit. quid est ergo quod amplius de ea queramur, si ne consortibus quidem diuinitatis suae parcit? sed caeleste numen se 150 ab iniuria uindicauit: continuo enim captos praedones crucibus adfixit. Attento studio nostra commemorauimus: remissiore ext. 1 nunc animo aliena narrentur. perditae luxuriae Athenis adulescens Polemo, neque inlecebris eius tantum155 modo sed etiam ipsa infamia gaudens, cum e conuiuio non post occasum solis sed post ortum surrexisset domumque rediens Xenocratis philosophi patentem ia-

      142-151: Veil. 2.41.3, Plut. Caes. 1.8-2.7, Suet. lui. 4.1-2, 74.1 II 152-173: Hor. Sat. 2.3.254, Lucían. 29.16, D L. 4.16, Aug. epp. 144, contra lui. 1.4.12, Suda s.u. Πολέμων 137 cui ACGC : qui α || 140-141 si ... felicissimus G : inter felicissimos AL : inter felices felicissimus ACLC || 143 instruxerunt a : struxerunt Ac | primae a : prima P, fort, recte || 145 Pharmacusam scripsi : Pharmacusam a Pc : Pharnacusam Ac : Parnacusam Ρ || 155 cum A' G : om. AL

      430

      VALERI MAXIMI

      6.9.ext.l-9.ext.5

      nuam uidisset, uino grauis, unguentis delibutus, sertis capite redimito, perlucida ueste amictus, refertam turba doctorum hominum scholam eius intrauit. nec contentus tam deformi introitu, consedit etiam, ut clarissimum eloquium et prudentissima praecepta temulentiae lasciuiis eleuaret. orta deinde, ut par erat, omnium indignatione, Xenocrates uoltum in eodem habitu continuit, omissaque re quam disserebat, de modestia ac temperantia loqui coepit. cuius grauitate sermonis resipiscere coactus, Polemo primum coronam capite detractam proiecit, paulo post bracchium intra pallium reduxit, procedente tempore oris conuiualis hilaritatem deposuit, ad ultimum totam luxuriam exuit, uniusque orationis saluberrima medicina sanatus ex infami ganeone maximus philosophus euasit. peregrinatus est huius animus in nequitia, non habitauit. 2 Piget Themistoclis adulescentiam attingere, siue pattern aspiciam abdicationis iniungentem notam, siue matrem suspendió finire uitam propter filii turpitudinem coactam, cum omnium postea Graii sanguinis uirorum clarissimus exstiterit, mediumque Europae et

      174-177: Nep. Them. 1.1-2, Plut. Them. 2.8, A el. u.h. 2.12, Liban, deci. 10, Suda s.u. άποκήρυκτον 159 redimito ACLCG : remedito A : redemito L || 160 turba ACLCG : turbam AL | doctorum G : doctorem AL || 1 6 1 162 clarissimum α : elatissimum Damsté || 163 lasciuiis ACLCG : lasciuis AL \ eleuaret α : macularet Ac || 171 uniusque ALGC : unius G | orationis LCG : orationi AL || 175 iniungentem α : inurentem Ac

      160

      165

      170

      175

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      431

      Asiae uel spei uel desperationis pignus fuerit: haec 180 enim eum salutis suae patronum habuit, ilia uadem uictoriae adsumpsit. Cimonis uero incunabula opinione stultitiae fuerunt 3 referta: eiusdem + stultitiae + imperia salutarla Athenienses senserunt. itaque coegit eos stuporis semet ip185 sos damnare, qui eum stolidum crediderant. N a m Alcibiaden quasi duae fortunae partitae sunt, 4 altera quae ei nobilitatem eximiam, abundantes diuitias, formam praestantissimam, fauorem ciuium propensum, summa imperia, praecipuas potentiae uires, fla190 grantissimum ingenium adsignaret, altera quae damnationem, exsilium, uenditionem bonorum, inopiam, odium patriae, uiolentam mortem infligeret: nec aut haec aut illa uniuersa, sed uaria perplexa, freto atque aestui similia. 195 A d inuidiam usque Polycratis Samiorum tyranni, 5 abundantissimis bonis conspicuus, uitae fulgor exces-

      186-194: Nep. Ale. 1, Plut. Ale. 2.1; u. etiam fontes αρ.

      Toepffer, RE, 1.1516-32 || 195-212: Hdt. 3.39-42, 120-5, Cie. fin. 5.92, Strabo 14 p. 638C, Plin. nat. 37.3-4,

      Tzetz.

      Chil. 7.199-216 182 opinione Ac : opinionis α || 183 + stultitiae + α : del. Lipsius : ulscentiae Halm : adulti Madvig, fort, reete :

      ultae ttis Wensky (1884) || 184 coegit G : cogit AL II 192 nec Ac : ne α || 193 illa α : illa simul Ac | uaria ACLCG : uariae Ac : uarie dett. : uaria e Halm || 194 aestui ACLCG : aestuis AL : aestus Ac || 195 Polycratis U : Policratis AG : Polycrates L

      432

      VALERI MAXIMI

      6.9.ext.5-9.ext.7

      sit, nec sine causa: omnes enim conatus eius placido excipiebantur itinere, spes certuni cupitae rei fructum adprehendebant, uota nuncupabantur simul et soluebantur, uelle ac posse in aequo positum erat, semel dumtaxat uoltum mutauit, perquam breui tristitiae salebra succussum, tunc cum admodum gratum sibi anulum de industria in profundum, ne omnis incommodi expers esset, abiecit. quem tarnen continuo reciperauit, capto pisce qui eum deuorauerat. sed hunc, cuius felicitas semper plenis uelis prosperum cursum tenuit, Orontes Dari regis praefectus in excelsissimo Mycalensis montis uertice cruci adfixit, e qua putres eius artus et tábido cruore manantía membra atque illam laeuam, cui Neptunus anulum piscatoris manu restituerai, situ marcidam Samos, amara seruitute aliquamdiu pressa, liberis ac laetis oculis aspexit. 6 Dionysius autem, cum hereditatis nomine a patre Syracusanorum ac paene totius Siciliae tyrannidem accepisset, maximarum opum dominus, exercituum dux, rector classium, equitatuum potens, propter inopiam litteras puerulos Corinthi docuit, eodemque tempore

      213-219: Cie. Tuse. 3.27, farri. 9.18.1, Quint, inst. 8.6.52,

      lust. 21.5.2-8, Amm. 14.11.30, Tzetz. epp. 6 (p. 11.1213Leone); cf. Ael. u.h. 6.12, 9.8 198 certum AL : circum G | fructum L4 : fractura AL : factum ACG || 201 perquam Ac : perque AL : perras. G \ breui ALGC : breuis G || 205-206 cuius ACLC : huius α || 208 Mycalensis α : Mycales Ρ || 209 tábido A°LCG : abido AL II 217 Corinthi AL : Chorinthi G

      200

      205

      210

      215

      FACTA ET DICTA MEMORABILIA

      433

      tanta mutatione maiores natu ne quis nimis f o r t u n a e crederei, magister ludi factus ex tyranno, monuit. 220 Sequitur h u n c Syphax rex, consimilem f o r t u n a e ini- 7 quitatem expertus, q u e m amicum hinc R o m a p e r Scipionem illinc Carthago p e r H a s d r u b a l e m ultro petitum ad p e n a t e s deos eius uenerat. c e t e r u m eo claritatis euectus ut ualidissimorum p o p u l o r u m t a n t u m 225 non arbiter uictoriae exsisteret, parui temporis interiecta m o r a catenatus a Laelio legato ad Scipionem i m p e r a t o r e m pertractus est, cuiusque d e x t e r a m regio insidens solio adroganti m a n u attigerat, eius genibus supplex procubuit. 230 Caduca nimirum et fragilia puerilibusque consentan e a crepundiis sunt ista q u a e uires atque opes h u m a nae uocantur. adfluunt subito, r e p e n t e dilabuntur, nullo in loco nulla in persona stabilibus nixa radicibus consistunt, sed incertissimo flatu f o r t u n a e hue atque

      220-229: Pol. 11.24a.4, Liu. 28.17.10-18.12, 30.12.1-3, 13.1-7, App. Hisp. 29.116-30.119, Lib. 10.36-40, 26.107-8 218 tanta mutatione ACLCG : tantam mutationem AL \ natu α : del. Kraffert || 219 ludi factus ACLC : Iudifacatus L : ludificatus G || 220 Syphax LCG : Sypax AL : Syfax Ac || 223 deos α : del. Perizonius || 224-225 tantum . . . uictoriae {ras. ante uictoriae A) a : non tantum arbiter sed et uictor Ac II 228 attigerat LCG : attingerat AL || 230 nimirum dett. : nimium α | puerilibusque ACLCG : puerilibus quae AL || 230-231 consentanea LCG : consenanea AL || 231 crepundiis ACG : crepitudis AL | ista quae ACL°G : istaque AL || 234 incertissimo α : incertissime Damsté | fortunae LCG : fortunam AL : fortuna Ac

      434

      VALERI MAXIMI

      6.9.ext.7

      illuc acta quos sublime extulerunt improuiso recursu 235 destituios profundo cladium miserabiliter immergunt. itaque ñeque existimari neque dici debent bona quae, ut inflictorum malorum amaritudine desiderium sui duplicent, .

      235 recursu Ac : recussu AL : recessu G || 237 itaque neque ACLCG : itaque AL : ita neque dett. || 237-239 quae ut ... duplicent, < . . . > lac. ind. Pighius : add. propensiore fauore primo delinitos maiori postea malorum cumulo opprimere soient dett. : quae amaritudinem desiderio sui duplicant Ac : sic, sed duplicent Torr. : quae ui ... amaritudine desiderii sui duplicant Madvig : add. e.g. Kempf (1854) Subscriptiones : Valeri Maximi liber (lib. A) .vi. explic. (explic". L) incipit liber (.)vii. AL : Valerii Maximi liber vi expt. incipit vii. G