Theocritus quique ferunter Bucolici Graeci [3 ed.] 8824004423, 9788824004428

Citation preview

SCRIPTORES CONSILIO

GRAECI

ACADEMIAE

ET

LATINI

LYNCEORVM

EDITI

IHEOCRITVS QVIQVE FERVNTVR BVCOLICI GRAECI CAROLVS

GALLAVOTTI

RECENSVIT

TERTIVM

IMPRIMEBATVR

ROMAE IN

PVBLICA

OFFICINA

POLYGRAPHICA

MCMXCIII

PRIMVM ITERVM

EDITVM

A.

IMPRIMEBATVR

TERTIVM

A.

MCMXLVI A.

MCMLV

MCMXCIII

AVGVSTO

ROSTAGNI D.

METAAA

AD

TERTIAM

EDITIONEM

D.

XAPIZ

AYTOI

ANIMADVERTENDA

Theocritum Bucolicosque cum primum a. 1946 recensuissem, alteram editionem a. 1955 imprimendam curavi, in qua (pp. V sq. et LXXI sqq.) nonnulla addenda et corrigenda monui, plura mutare in adservatis typothetarum plagulis non licuit. Nunc tertia vice edituro peropportunum mihi contigit ut, Officina Polygraphica non invita, et quae corrigendae et quae mutandae plagulae viderentur, novis impressae curis in integrum restituerentur.

Itaque

factum

est ut nonnulla

renovarem

sive

in carminibus

edendis

sive in codicibus pertractandis; nam aut ex ingenio meo aut e virorum doctrina, qui in hanc studiorum provinciam his annis operam impenderunt, mihi quaedam esse haurienda videbantur. Praeterea papyrorum testimonia his annis aucta sunt,

quae

p. 8 enotavi

et in usum

adhibui

sive ad cartnina

edenda (p. 57) sive ad traditionem manu scriptam illustrandam (p. 351). Nonnullos codices iterum inspexi, ut apparatum criticum politiorem redigerem, et in primis mihi contigit ut librorum U et V testimonia in apparatu meo correctiora significarem, et de libro Paris. gr. 2772 (nunc siglo Par adhibito) minutiore cura in appendice referrem. Praeterea gaudeo quod de illa codicis deperditi Patavini quaestione nunc ipsius Marci Musuri testi-

monium autographum adducere potui in quodam incunabulo Vaticano detectum (p. 365). De his omnibus rebus videas, quaeso, quae disserui in nonnullis operibus meis recentiore tempore prolatis: Intorno

al codice

Patavinus

di T., « Illinois Classical

(1981), pp. 116-135. Planudea (III): testimonianza di Marco Musuro di T., « Boll.

Class.

Lincei », 1981,

pp.

sul codice Patavinus

3-27.

Intorno ai mss. di Giorgio Trivisia e di Giorgio Ist. Univ. Orient. Napoli », 1980-81, pp. 1-24.

[5]

Studies », VI,

Alessandro, « Ánn.

1

La silloge tricliniana di T. e un codice Class. Lincei », 1982, pp. 3-22. Nuovi

Class.

parigino-laurenziano,

papiri di T., « Boll. Class. Lincei », 1984, pp. 3-42.

Pap. Hamb. 201 e questioni Lincei», 1986, pp. 3-36.

varie

Epigrammi

pp.

di Teocrito,

ibid.

della

tradizione

teocritea, « Boll.

101-123.

Si quas comperi coniecturas ab aliis viris recentiore tempore mihi cordi fuit suo loco diserte memorare. Auxilium

lumbo

Stracca

expoliendo,

« Boll.

qua

exoptatissimum

benigne

mihi

docta

studiorum

socia

Bruna

prolatas, M.

Pa-

obtulit, et in plagulis corrigendis et in ipso textu

est sagacitate

praedita.

In Urbe

[6]

scripsi a.1991. Kal. Sept.

DE

HVIVS

PROLEGOMENA OPERIS CONSILIO

AC

RATIONE

Criticae Bucolicorum editionis fundamenta iecit Henricus Ludolfus Ahrensius; ? probabilia quaedam de codicibus Eduardus Hillerus

? et

Udalricus

Wilamowitzius

? docuerunt;

cum

denuo

scholia vetera et byzantina acri obtutu pervolutasset, Carolus Wendelius fecit, ? ut de critica tandem ecdosi agi posset. Hoc igitar novum opus adgredior, qui codices fere omnes meis oculis indagavi, plurimos in usum meum excerpsi, nonnullos etiam melioris notae primus diligenter agnovi. Praeterea in codicibus ipsis aestimandis Áegyptiae quoque papyri nuper repertae subsidium attulerunt. exoptatissimum.

l. SIGLORUM

INDICES

Sigla, quibus utitur Wilamowitzius, retinenda putavi, praeter Tr, quod R dico, cum ipsius Triclinii manu iam scriptum non esse satis constet. Nova tantum fuit opus sigla G IN Par adicere, nec non omnium papyrorum certa et perspicua signa instituere. Praeterea ex manuscriptis fontibus excludendos libros B et O, 2 H. L. Aurens, Bucolicorum graecorum Theocriti Bionis Moschi reliquiae accedentibus incertorum idylliis, Lipsiae 1855; cf. eiusdem Ueber einige alte Sammlungen der theokritischen Gedichte, in Philologus, 33, 1874, pp. 385

sqq. 2) Ep.

HiLLER,

Beiträge

zur

Textgeschichte

Leipzig 1888. 3) Ὁ, DE WILAMOWITZ-MOELLENDORFF,

der griechischen

Bukoliker,

Bucolici Graeci, Oxonii 1905 1,

1910 ?; eiusdem Die Textgeschichte der griechischen Bukoliker, Berlin 1906. 4 C. WENDEL, Scholia in Theocritum vetera, Lipsiae 1914, et Ueberlieferung und Entstehung der Theocrit-Scholien, in Abhandl. Gótting. Gesellsch., Phil.-hist. Kl., N.F. 17. 2, Berlin 1920.

[7]

PROLEGOMENA

si quid video, omnino censui; nam O liber est Moschopuleus (vid. Append. p. 327); ille vero codex Patavinus deperditus, qui siglo B afficitur, mihi

quidem

videtur

melius

Pat,

si quis

usus,

nominari; nam non satis nobis innotuit per editiones anno 1516 in lucem prolatas, quid esset revera, quae carmina comprehenderet (vid. Append. p. 363). a) PAPYRORVM Pi

— Pap.

Py Po

XXII. — Pap. Oxy. 694 (saec. II): XIII. = Pap. Oxy. 2064--3548 (saec. II): I. VI. IV. V, VII. III, VIII. IX. (X?) XI.

Pu

= Pap.

Pa

— Pap. Ant.+P Ant 207 (codex saec. V-VD: I, V, (VII*). X, XIV, XIII, XII, II, XVIII, XV, XXVI, XXIV, XVII, XXVIII-XXXI, XXII.

Pe

—

Perg.

Oxy.

1806

Oxy.

1618

(liber saec.

INDEX

(codex

Paris.-Vindob.

I): insunt

saec. V): V, VII.

(codex

saec.

V):

XXVI. XV. XVI. XXII. Perg = Perg. Berol. 5017 (codex saec. VI-VIT): Addenda

vero

sunt

reliquiae

fragmenta,

quae

XV.

1.

IV.

— P Hamb.

201

(saec.

Ba Bo Be

= Pap. = Pap. — Pap.

recentiore

I): XV.

Ob

= P Oxy

2945

(saec.

II): XIV.

Oc

— POxy

3545

(saec.

II):

Berol. 17073 (codex saec. IV): I. Berol. 21182 (codex saec. VI): VII, Berol 11899 (saec. III-IV): XXII. I.

Ok = P Oxy 3546 (saec. ID: II. Om — P Oxy 3547 (saec. II): III, IV. On Op

— P Oxy = P Oxy

3549 3522

(saec. II): X. (saec. II): XVIII.

Ow = P Oxy 3550 (saec. II: XIV. Ox

— P Oxy

3551

(saec.

III): XVII,

[8]

XVIII. XXVIII.

V.

XIII,

XI, XIV.

notuerunt: Pg

carminis

III.

tempore

in-

SIGLORYM

INDICES

Habemus praeterea papyrum Berol. 7506 saec. I-II, scholia ad V praebentem (vid. p. 351), et eiusdem aetatis P Oxy 3325, quae frustula servavit ex epyllio Megara (Moschi IV). De bucolico carmine,

quod

Pap.

Rain.

29801

servavit, vid. p. 275.

b) LiBRORVM A

--Ambrosianus

carminum C

G

32

VTILIVM

sup.

INDEX

(saec.

XIII

ex.):

series

inest

Vaticana.

= Ambrosianus

B 75 sup.

(saec. XV-XVI):

corpus

compo-

situm. D E

= Parisinus gr. 2726 (saec. XV ex.): corpus compositum. — Vaticanus gr. 42 (saec. XIV in.): series Vaticana et Syrinx.

F

= Ambrosianus

G

liber, M.II continens et tria figurata. -— Laurentianus 32, 52 (saec. XIII ex):

H I K

= Vaticanus gr. 913 (saec. XIII-XIV): liber compositus. — Vaticanus gr. 44 (saec. XIV): series Vaticana. = Ambrosianus C 222 inf. (saec. XIII ex.): series Ambrosiana.

L M N

= Parisinus gr. 2831 (saec. XIII-XIV): liber compositus. = Vaticanus gr. 915 (saec. XIII ex.) liber compositus. --Athous Iberorum 161 (saec. XIII-XIV): liber compo-

B

99

sup.

(saec.

XIII

et XIV): liber

duplex

compositus.

situs. P Par

— Laurentianus 32, 37 (saec. XIII-XIV): liber compositus. = Parisinus gr. 2772 (saec. XIV in.): liber compositus et

abruptus. = Parisinus

R

= Parisinus gr. 2832 (saec. Syrinx Ara Syrinx.

S

= Laurentianus

duplex. = Vaticanus

gr. 2884

(anno

32,

16

1301):

gr. 38 (anno

— Vaticanus gr. 1825 sumdata et Syrinx.

series Laurentiana.

XIV):

(anno

varium

1280):

1322):

(saec. XIV

liber

corpus,

in fine

compositus

et

liber duplex. in.):

series Vaticana

pes-

— Vaticanus gr. 1825--1824 (saec. XIV in.): varium corpus et pessumdatum,

in fine

[?] M»

-

dud

Q

(Syrinx)

Ara.

PROLEGOMENA

W X Y Z

= Laurentianus Conv. soppr. 15 (saec. XIV): varium corpus et abruptum. = Vaticanus gr. 1311 (saec. XV ex.): corpus compositum. = Vaticanus gr. 434 (saec. XIII-XIV): tria carmina figurata. = Laurentianus Ashburnh. 1174 (saec. XVI): tria carmina figurata.

Anth = Heidelb. Palat. gr. 23 + Paris. suppl. gr. 384 (saec. X): Anthologia Palatina. Ath

= Vaticanus gr. 1412 (anno

1492): trium carminum

initium,

Bar

scil. XXIV, XXVI, XXX, ex ms. Athoo a Jano Lascari inspecto. = Oxoniensis Barocc. 50 (saec. X): XXIII 28-32,

Bas = Basileensis 36 (saec. XIII): M.II 24-142. Mus, sive Pat — Marci Musuri adnotationes e quodam codice Patavino deperdito (praesertim ad Epigrammata in libro Vat. Incunab. III 81), nec non lectiones nonnullae in Editt reperiendae.

Plan

= Anthologia Planudea (AM = Marc. C) SIGLA

VETERVM

gr. 481).

EDITIONVM

Med

= Editio princeps Mediolanensis a. 1480: I-XVIII.

Ald

- Prior edito Aldi Adon, M.I-M.IV,

Manutii Venetis B.I, Syrinx).

a. 1495:

(I-XXIII,

Ald? = Editio altera Aldina Venetiis a. 1495 emendata. Bon = Editio Philippi Iuntae Florentiae a. 1516 per Euphrosynum Boninum: (I-XXIX, Adon, Epigr., M.I-M.IV, B.I, Alae, Securis, Syrinx). Cal = Zachariae Calliergis editio Romae a. 1516: (I-XXIX, Adon, Epigrammata, M.I-M.IV, B.I, Alae, Securis, Syrinx, Ara). Editt — consensus Bon(ini) et Cal(liergis), fere Musuri apographo tribuendus. d) NoTARVM

INDEX

AD COMPOSITORVM LIBRORVM PARTES DEFINIENDAS C

— C, in I-III, V, IV, VI-XIII. C, in XI (iterum), XIV-XVI, XXV, M.IV, XVII, M.III, XXII, XVIII, XX, XXI, B.I, XXIII, B.II, Syringe, Ara.

[10]

SIGLORVM

D

INDICES

C; in Ovo, XXVIII-XXX. C, in M.II, Adone, XIX. C, in Epigrammatis, XXIV, XXVI, XXVII. =D, in I-III, VIII-XIII, IV-VII, XIV, XVI, XXIX, Epigrammatis, Alis. D, in XVII, XVIII, XV. D; in XXIV, XXII4 44, XXVI, XXVIII, M.IV, XXV, , XXV,

D, in M.III et XXVII et Securi. F —F,in M.II. F, in Securi, Ara, Syringe. G =G, in I, V, VI, II-IV, VII. G, in VIL-XIII. G, in XV, XIV, Alis (bis). H -—H,in I-XV, XVIII, M.III. H, in XXVIII, XXIX, L =L, in V,-XIII. L,in XIV, XV, XVII, M.III, XVI. M -—M, in IL-IIL, V,,-XIII,, XV;,-XVII. M, in XXII, XXV. Mi in Syringe, M.II. N =N, in I, V, VI, IV, VII. N, in VIII-IX, II, X-XV, III. P —P,in I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIII. P, in XV, XIV, II. P,in M.III, XVI et Syringe, XXII, XVII. Par — Par, in I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIII. Par, in XV, XIV, II, R =R, in I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIII. R,in II XIV-XVI, XXV, ΜΙΝ, XVII, M.III, XXII, XVIII, XX, XXI, B.I, XXIII, B.II, Syringe, Ara, Syringe. S -—S,in I, II, XV,,-XVIII. S, in III, V, VI, IV, VII-XIV, M.III, XV,.. S; in ΜΙ, M.I, M.IV. T -— T, in I, V, VI, IV, VIE III, VIII-XIII, Syringe, Ara. T; in II, XIV, XVI.

[1]

PROLEGOMENA

V

— V, in

I, V,

VI,

V,

II,

sons;

in

105-200, 247-fin.s

W X

IV,

VII,

XIV,

III, VIII-XIII. XViso

M.IV..ı»

sis.

M.Illss-to.;

XVn, XXII;

185,

XXVi,, M.L,

μον

XIX, B.L Adone, XXIII, (Pediasimi ad Syringa comment.), Ara. -in I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIII. W, in II, XIV-XVI, XXV, MV, XVII, M.III,.. =X, in I-XV, XVIII, M.II, XXVIII, XXIX,. X,

in

XVI,

XXV,

ΜΙΝ...

M.Ills.5.,

AXILI.,, 92-185»

XVIIL,.,,, XX, XXI, ΜΟΙ XIX,B. I, Adone, XXIII,B. II. X, in XXIV,,, et in Syringe. 6) DE

CETERIS

ADHIBITIS

COMPENDIIS

a — archetypum. P = subarchetypum. y, 9, ε, ἴ = librorum genera. y — hyperarchetypum.

Σ — vetera Theocriti scholia ex editione Caroli Wendel. 2 (A E U) — quibus tantum libris scholia vetera adserventur. Σ᾿ εἰ Σ᾽ = variae in Z sive aperte sive obscure adservatae lectiones. A vel A! — quod in linea scriptum est. A? = quod ab eodem scriba inter lineas vel in margine, adhibito vel omisso signo γρ(άφεται),

A^ et Ar — secundae

et tertiae

adiectum est.

manus

enotatio.

A corr. = se ipsum corrigentis librarii aut correctoris altera scriptura.

Codd Ka — La — Va —

— codicum de quibus agitur familia codicum Ambrosiana. familia codicum Laurentiana. familia codicum Vaticana.

consensus.

Testim — utriusque sermonis testes ad rem criticam illustrandam. Virorum doctorum nomina in apparatu plerumque decurtavi, ut Ahr(ens), B(er)gk, Edm(onds), Fritz(sche), Gall(avotti), Her(mann), Hof(fmann), Mein(eke), Mo(schopulus), Mus(urus), Steph(anus), Tricl(inius), Valck(enaer), Wak(efield), Wen(del),

Wil(amowitz), Win(terton),

Wor(dsworth),

[12]

Zieg(ler).

2. DE

LIBRORVM

ARCHETYPO

Tale memoria nostra consuevimus pingue sane et supereffluens Bucolicorum corpus legere, quod non altiorem byzantinis temporibus et renovatis litteris, ut opinor, suam originem atque aetatem repetat; seriem autem idylliorum carminumque aliam alii editores magno sane arbitrio condiderunt, neque unum omnino ex plurimis libris secuti sunt. Ipse ad vulgatum ordinem et ad Stephani editionem alteram Basileae a. 1579 conditam propius accedendum esse censui. Vetustioribus enim aetatibus quanam ratione Bucolicorum poetarum

carmina

harum

rerum

studiosi

lectitaverint,

nihil

fere

constat. Corpus ipsum Artemidori, cuius est epigramma traditum Anth. Pal. IX 205: βουκολικαὶ Μοῖσαι σποράδες ποκά, νῦν ἐντὶ μιᾶς μάνδρας, ἐντὶ μιᾶς ἀγέλας,

δ᾽ ἅμα

πᾶσαι

quonam modo constitutum fuerit, quaenam carmina comprehenderit, certis lineamentis adumbrari nequit; quin etiam iure dubitaveris, utrum complurium poetarum carmina an Theocriti unius, nondum in unum redacta, Artemidorus collegerit. Ne illud quidem verisimile hocce verbum βουκολικαὶ monet, in Artemidori syllogam

solum

carmina pastoralia recepta fuisse, sive unius

Theocriti

sive complurium, epylliis tamen et laudationibus et mimis abiectis et huiusmodi generis carminibus; nam cum bucolici poetae qui vocabantur a quadam tantum suorum carminum parte nomen illud acceptum tenerent, βουκολικαὶ quidem μοῖσαι appellari potuerunt vel singula vel omnia cuiusvis generis carmina, quae modo

bucolici

cuiusdam

essent

poetae;

ita ut bono

iure

censeas

Artemidorum illum "Theocriti carmina collegisse quam plurima, et in unum coacta edidisse. Et altero fortasse volumine Moschi carmina, tertio Bionis, eum recepisse putaveris; quamquam et eius, ut nostro, iudicio Theocritus

unus instar omnium

Bucolico-

rum fuit. Artemidori quidem filius nomine Theon ὑπόμνημα scripsit εἰς Θεόκριτον, nec unquam veteri aetate Moschi et Bionis carmina cum Theocrito coniuncta Theocritoque interposita nobis

[13]

PROLEGOMENA

apparent; ipsa vetera scholia tantummodo ad idyllia I-XVIII et ad aeolica XXVIII et XXIX servantur, si Syringa excipias figurataque carmina; denique ex papyris satis constat, quamvis e silentio,

Theocriti

carmina

tota

volumina,

totos

codices

implevisse,

nihil alieni ex alio fonte petitum viros doctos iis adiungere adamasse. Quod

diserte testari videtur epigramma "AXAos

ὁ

Χῖος,

εἷς ἀπὸ τῶν υἱὸς Πραξαγόραο μοῦσαν

ἐγὼ

δὲ

Θεόκριτος,

Anth. Pal. ὃς

IX 434:

τάδ᾽ ἔγραψα,

πολλῶν εἰμὶ Συρηκοσίων, περικλειτῆς τε Φιλίνης,

δ᾽ ὀθϑνείην

οὔτιν᾽ ἐφελκυσάμην.

Item de ceteris grammaticis, Asclepiade, Munatio, Theaeteto, Amaranto, qui quidem operam Theocrito navavisse videntur, nihil fere constat, quod totam hanc quaestionem enucleate dirimat. Sed quamquam recentioris aetatis sunt, tamen Eustathius atque Tzetzes, quorum alter cognovit et priora carmina et XXII, XXIV, XXVI, alter et priora et XXIX laudat, Theocrito tribuisse viden-

tur Aram, quae Dosiadis est; nec non in codice K, qui vetustioris est

originis,

Simiae

Securis

et Alae

cum

Theocrito

copulantur.

Quapropter in aperto est, aliquando T'echnopaegniorum corpus praeeunte Syringe cum Theocriti carminibus coniunctum esse;

et inde, ut epigrammatum anthologia conderetur, sex omnia Technopaegnia adsumpta esse decimo saeculo, ut liber epigrammatum Palatinus post Constantini Cephalae anthologiam extrueretur;? sed cum antiqua iam aetate coniuncte sex omnia tradita esse constet ex Optatiani Porphyrii imitationibus, qui Constantino imperante vitam egit, illud revera nescimus, quando primum cum Theocrito coniuncta sint: mea quidem est sententia, byzantinis temporibus hoc factum esse et in una tantum Theocriti librorum stirpe, quan-

tum nobis apparet, scil. in Ambrosiana; nam Syrinx et Ara, quae Laurentianae

peramplum

agmen

claudunt,

cum

Holoboli

recen-

sionem in textu proferant, recentissimam duxisse originem videntur. Quod Amarantus saeculo IV Syringa ipsam in Theocrito commentando laudavit, minoris facto, quam ut Syringa cum ceteris Technopaegniis in Theocriti exemplaribus iam illum invenisse 9 Quod

BERGKIUS, Anth. Lyr.?, 1868, p. LXIX aperte docuit.

[14]

DE

LIBRORVM

ARCHETYPO

concedam. Quapropter quod nullo modo cognosci potest, procul sit a nobis ut puerili quadam divinatione temptemus ridiculeque statuamus. Nam veteres et primariae, ut ita dicam, librorum stirpes in tanta codicum farragine sunt tres: Ambrosiana,

VIII-XIII,

quae

seriem

perhibet

I, VII,

II, XIV, XV, XVII, XVI, XXIX,

III,

IV,

Epigr.

V,

VI,

1-22, Alas,

Securim; Laurentiana, quae praebet I, V, VI, IV, VII, HII, VIII-XIII,

quibus autem adhaerent XIV-XVI, XXV, M.IV, M.I,

XIX,

B.I, Adon,

in quibusdam codicibus subiuncta II, XVII, M.III, XXII, XVIII, XX, XXI, XXIII,

B.II,

Syrinx,

Ara;

Vaticana, quae carmina ab I usque ad XVIII vulgato ordine continet. Hae

tantum

stirpes, cum

et simplices

et unae sint, a remota

byzantinorum temporum aetate recta via procedere videntur; ideo fit, ut suam quaeque sinceram atque simplicem recensionem et integrum idylliorum ordinem perhibeat. Ceterorum vero syllogae librorum

recentiorem

aetatem

redolent,

cum

e diversis

fontibus

compositae manifesto nobis ipsae appareant aut rariorum carminum unum et alterum singillatim sibi adscivisse videantur.» Quod ad seriem idylliorum attinet, testis est probabilis antiquorum temporum papyrus Po, quae quendam exhibet ordinem 1) Sunt re vera qui censeant, Demetrium ipsum Triclinium Laurentianae syllogae condendae praefuisse; sed in ea multo maioris antiquitatis non deesse indicia concedas, si et priorum et posteriorum carmimum unam et eandem recensionem proferri consideres, quae a ceterarum stirpium recensionibus sane planeque diversa veterem aetatem originemque repetat. Nam vide sis infra Syriani testimonium p. 18, et quae in Append. p. 305 sqq. demonstrabimus; praeterea, si horum carminum imitatores investiges, Nicetas Eugenianus saeculo XII imitatus est et carmina I-XVIII, (XXVII?), XXIX, XXX, Epigrammata (videas versiculos quos edidi in Stud. biz. neoell., IV, 1935, p. 233 post Wilamowitzii Textgesch., p. 105) et XXIII, M.I, ML.III (vide sis anecdota in Rend. Acc. Linc., Cl. mor., 1949, p. 352); sed

num utraque in una eademque sylloga legerit, dubium est; neque aliter aestimandae sunt Nonni crebrae diversaeque imitationes. Quod Hesychius, qui multas

e Theocrito

voces

excerpsit, etiam

carminum

XXI,

XXIII,

XXVII

quaedam verba protulisse dicitur, et eiusdem dubitationis causa subest, et certa indicia desiderari monuit WENDELIUS, Ueberlief., p. 47.

[15]

PROLEGOMENA

ad grammaticorum doctrinam de mimetico et mixto dicendi genere

fortasse referendum: mim. I unde

mix. VI

2 mim. IV, V

facilis est gradus

mix. VII

mim. III

ad Laurentianam

2 mix. VIII, (IX)

seriem,

quinto

procul

a

quarto variationis causa post primum addito: ? 2 mim. L V

mix. VI

mim. IV

mix. VII

mim. III

2 mix. VIII, IX, etc.

Facilis etiam gradus ex illa vel potius ex hac serie ad Ambrosianam,

si carminum V et VI locum cum VII et III permutes. Perspicuum igitur est Vaticanae

stirpis conditorem

suo marte

carmina

dispo-

suisse; cum enim Ambrosianum ordinem in promptu haberet, idyllium VII e loco detrusit ibique II post I, adfinitatis opinor causa ob versum intercalarem, inseruit. Post VII carmen III iam papyrus Bo sexto saeculo testatur; attamen seriem carminum

III, IV ut in familia Vaticana papyrus Om altero saeculo testatur. Etiam

vetera

scholia

probare

videntur,

antiquitus

carmen

VI post I collocatum esse: Argum. ad I (p. 23 Wen.) αὕτη ἡ ὑπόYecıs εἰς Δάφνιν γέγραπται, ὃς διὰ τούτου μὲν τοῦ εἰδυλλίου τέϑνηκε,

διὰ

δὲ τοῦ

ἑξῆς

(scil

in 1dyllo

VI)

ὡς

ζῶντος

αὐτοῦ

μνημονεύει, Aliam vero seriem duo papyri recentiores Pa Pu demonstrant, quae ab idyllis I, V, VII incipiat. Quod autem spectat ad carmina post VIII, diversae sunt inter se papyri

atque

a codicibus

in Pe XIII ante XXVI, in carmen aeolicum XXVIII culo tertio sive in papyro suam seriem effudit, quae

nostris plerumque

abhorrentes;

nam

Perg XI ante XIV legitur; post XVII collocatum invenimus sive in Ox saePa recentiore. Pa vero suopte arbitrio solum in aeolicis carminibus cum no-

1) Nescio an non forte in hac serie acciderit, ut prima carminum verba per litterarum ordinem disposita inveniantur: I ἁδύ, V αἶγες, VI δαμοίτας, IV εἰπέ, VII

ἧς, III κωμάσδω,

[VIII

δάφνιδι],

[IX

βουκολιάσδεο].

Et haec

sola

carmina proprie pastoralia sunt, quae ab ipso poeta ordinata et uno temporis spatio edita esse videantur; rustica vero carmina X et XI cum his copulata esse videntur ex ipsius papyri Po testimonio et e Vergilii eclogarum libro, qui carmina decem collegit,

[16]

DE

stris codicibus

ordinem

concordat.

in librorum

urbani mimi

LIBRORVM

At

ARCHETYPO

carmina

archetypo

VIII-XIII

habuerunt;

vulgarem

sequebantur

iam

autem

II, XIV, XV, ut patet in Ambrosiana et Laurentiana

stirpe; deinde epyllia et quae epica quodammodo dici carmina poterant, scil. XVI et XVII et XVIII nec non eiusdem generis alia. Haec sunt in sylloga Laurentiana: XVI, XXV, M.IV, XVII, M.IIT, XXII, XVIII, in quibus tamen et M.III sordet et XXIV

desideramus; nam XXV et M.IV, quae Theocriti papyris omnino ignota sunt, satis antiqua aetate cum Theocrito coniuncta esse censeas, si carminum corpusculum conferas, quod alia recensione adhibita D, servavit, XXIV, XXII, XXVI, XXVIII, M.IV, XXV (eadem fortasse in vetustiore libro Patavino deperdito legebantur, de

quo

post

videas

aeolicum

inter Theocriti

p. 363).

Sed

carmen

inveniuntur,

in sylloga

traducta

eoque

carmina

XXV

et M.IV in D,

cum

quasi additicia

Laurentiana

iam

copulata leguntur.

Et remotioribus quidem temporibus nonnullae in Hesychii lexico exstiterunt voces excerptae et ex prioribus idylliis et ex carminibus

XXII,

num

XXIV,

XXV,

XXVI;

sed de hoc iure ambigi

potest,

ex uno Theocriteo corpore depromptae sint. Certe carmina XXII, XXIV, XXVI optime inter se cohaerent,

quippe quae omnia sint deorum hymni. Extrema deinde sequebantur aeolica carmina, ut patet, ne papyrum Pa commemorem, in Ambrosiano libro K et in ipso D,. Ideo factum est, ut aeolicis aliquo tempore Technopaegnia subiungerentur; quod ipse K testatur et C;, qui ex optimo fonte aeolica tria cum rarissimo Ovo pro-

tulit. Epigrammata vero cum in uno K exstant (nam ex Kin D,, inde in C, fluxisse videntur), tum, quae est eorum indoles, cum ceteris poetae carminibus ea minime puto grammaticos antiquos edere

consuevisse;

attamen

exstabant in vetusto Patavino libro, ut

Marcus Musurus diserte testatur." Cum igitur ex ipsis papyris manifesto appareat ante saeculum V maiora

corpora

exstitisse

Theocriti

carminibus

instructa,

quae

ad ipsius Artemidori curam referenda ac reducenda videantur, tamen et quae carmina et quam multa uno et eodem corpore libro1 Testimonium videas in Boll. Class. Linc. 1981 p. 4 prolatum e libro Vaticano Inc. III 81; iterum exscriptum legitur hic infra, p. 365.

[17] 2

-

Theocritus

PROLEGOMENA

rum archetypum comprehenderit, nullo modo asseverare certa fide possumus. Communia sunt in K La Va carmina tantum I-XVII. Accedit quod nonnulla carmina, quae papyrus ipsa Pa Theocritea testatur, novissime post indocta tempora rursus humaniore aetate apparuerunt, nempe saeculo XV, ex Orientis partibus allata vel ipsa in Italia detecta: ut XXIV, XXVI, XXVIII (quod antea in uno H scriptum legebatur) XXIX (quod exstabat in uno K), et XXX. Itaque volventibus annis fieri potuit, ut cuiusdam amplis-

simi archetypi materiam segnes librarii deciderent atque imminuerent, sed illud etiam fortasse factum esse videtur, ut complurium archetyporum «exilia corpora novi scribae conglutinarent atque in unum cogerent. Qua quidem quaestione in medio relicta et incerta de carminibus in archetypo vel in archetypis servatis, hoc tamen pro certissimo habemus, quoddam in singulis saltem carminibus exstitisse librorum archetypum (quod uno nomine licet a appellare), quod non idem fortasse in omnibus carminibus, tamen antiqua (si non in omnibus, at in quibusdam saltem carminibus) aetate constitutum esse videatur. Hoc in Theocriti papyris pergamenisque recensendis mihi perspicuum apparuit, et in huius editionis Áppendice pp. 355-360 fusius pertractabitur. Maximi ergo momenti in hac

re

sunt

Laurentianae

papyri Pg Po Pu Pa, nec non

papyrus

Pe

propius

Ob

accedere

et Ow,

in

XVI

cum

stirpi

44

videa-

tur.

Quo tempore sit « constitutum, testes habemus Hermogenem Marci Aureli temporibus viventem et Syrianum saeculo V, qui in Hermogenis libellum περὶ ἰδεῶν commentarium reliquit. Nam in Theocrito XVI 44 Hermogenes δεινὸς ἀοιδὸς legit: scripturam hanc Ka Va servaverunt, minima mutatione κεῖνος pro δεινὸς scribentes; Syrianus contra in suis exemplis iam invenit ϑεῖος ἀοιδός: haec habet La, et habuit Pe. Quapropter saeculum fere quartum « attingere videtur; quod bene cedit, cum ipsa codicis Pe vetustior aetas

subarchetypum

p circiter

anno

400

iam

exstitisse

demonstret, e quo papyrus Pe et byzantini codices pendent libro K excepto. Immo consensus unius libri K cum Pg et Ob Ow nonnullis locis (videas XIV 34 et 47, XV 48, 69, 76) antiquiorem aetatem archetypum a repetere testatur. [18]

DE

LIBRORVM

ARCHETYPO

Ceterum est grandium litterarum commune vitium in codicibus XV

4 ΑΔεμάτω

pro ΑλΛεμάτω. Tantam

vero antiquitatem num in

prioribus quoque carminibus a repetat, incertum atque incompertum esse iure dixeris; adde quod in carmine XVIII, cum Ka deficiat, recentissimum fit archetypum, post Nicetae Eugeniani tem-

pora fortasse constitutum; nam Nicetas in v. 7 legit ἅμα, quod ipsa Pa scriptum servavit, omnes vero codices scripturam ἄρα proferunt. At hyperarchetypum v, in prioribus saltem carminibus quae Po servavit, ad ipsa Theonis vel Artemidori tempora ascendit, cum

papyrorum Po Pu Pa genitor anno circiter 100 recentior nullo modo haberi possit, ipsius Po aetate cogente. Ante 400 fons exstitit papyrorum Pu et Pa, quae saeculi V-VI sunt. Erratae nimirum lectiones iam in u fuerunt II 3 euov (Pa — a) pro sutv, 60 vw (Pa — αὐ pro vuE, 70 ϑευμαριδα (Pa — a) pro Θευμάρα in Σ (Pa) nisi pro Twupapıda, 118 nv9ov καὶ (Pa — o) pro scriptura rv9ov ka quam vetus in K scholium testatur verbis ἦλθον ἄν, 154 ἀληϑῆς (Pa — a) pro aAaS9ns, VII 98 Αρατος (Pu — a), VIII 77 subditicius versus (Po = a), XIV 17 τις (Pa = a) pro κτεις, XV

16 ravra

(Pa = a) pro mama,

ptura ayopacdsıv

quam

16 ayopacdwv (Pa = a) pro scri-

in ipsa Pa scholium

«yopaoov

tuetur,

18

ταῦτα γ᾽ (Pa— a) pro ταὐτᾷ, 121 δενδρων (Pa — a) pro devöpw, 130 Truppe (Pa — a) pro muppau, XVIII 29 μεγαλα art’ (Pa — a) pro keya Aqov. Et iniuria fortasse a quibusdam viris improbatae sunt hae quoque scripturae: I 48 μιν (Pa — c), II 159 pav (Pa — aj, 163 πώλους (Pa = a), V 143 Λακωνα (Pu = a), 21 ovv (Pa —a), 116 ot’ (Pu — a), 119 ekaSnpe (Pu — a), 144 τον (Pu — a), 145 κερουχιδες (Pu— a), VII 13 ουνομα (Po— c), 13 μιν (Po Pu— o), 104 κεινοιο (Po Pu = a), 105 &r' est’ apa (Po Pu = a), 107 opous

(Po = a), XII 24 apmas sposita

XV

(Py = o),

13 ζωπυριῶν

XIV

(Pa = a), XIII 22-23 hemistichia 5 mpoav

(Pa — o),

(Pa — a),

112 map

38

μεν οἱ

peovrı

(Pa — o),

tran-

(Pa — oj,

XVI

24

αοιδω (Pe = a), etc. Praeterea in a, ut nonnulla exempla proferam, exstiterunt errata: I 136 andocı (andovı Po), 150 δοκασεις (δοκησεις Pa), II 3, 10, 159 καταϑυσομαι (καταδησομαι Pa et 22), 62 επιφϑυζοισα

(επιτρυζοισα Pa et 2°), 78 nv (ns Pa), 94 δουλᾳ abe

{τειδε

Pa),

124

μ᾽ εἰ

μὲν κ᾿

(κ᾿ εἰ

[19]

μὲν

μ᾽

(Soa Pa),

150

Pa), 101 μιν

(viv

PROLEGOMENA

Pa), III 12 suov (euıv Po), VII

1 eyw (eyow

Po), 7 eu γ᾽ (eu Po),

14 nyvoinozv (αγνοιησεν Po), 108 μαστισδοιεν (nacrıloıv 0), X 53 ekyeuvra (eykeuvra Pa), 56 μοχϑευντας (μοχϑεντας Pa), XII passim

dorismi (quibus Pa caret), XIV 13 Aris (Ayıs Pa),23 κηφατ᾽ (κηφλεγετ᾽ Pa), 34 1nuos

(τῆνος Pg Pa!), 36 amoıyero

(amoıxeo

Pa), 60 ελευ-

Sepw οἷος (...]roiciwv. Pa), XV 2 διφρον (5pipov Pa), 2 avri

(avra

Pa), 7 eu’ (αιεν Pa), 15 ra (ye Pa), 17 nASe et anpıv {ικτο et ἄμιν Pa), 33 πη (meı Pa), 37 προτεϑεικα (ποτεϑήηκα Pa), 51 γενοιμεϑα (γενωμεϑα Pa), 59 αμμιν (αμιν Pa), 60 eywv (eywy’ Pa), 64 nyayt9' (ayayeY’ Pa), 72 a9pocs (αλαϑεως Pu Pa), 80 σφε (we Pg), 86 φιλεῖται (φιληϑεις Pu Pa), 90 ἐπιτασσε (ποτίτασσε Pa et Etymol.),

98 περχὴν (περυσιν Pu Pa), 145 σοφώτερον (σοφώτατον Pa), XVIII 7 apa (ana Pa ut adhuc Nicetas), 15 «eis («ns Pa), 25 av τις (ais Pa), 54 πνεοντες (rrveovre Pa), etc., ne multa commemorem, quae dubitantis animum a certo iudicio distinent, ut XV 119 Bpilovres (βριϑουσαι Pa), 143 11a91 vuv (iAaos ὦ Pa), XVIII 8 περιπλεκτοις (rrepipAerrrois Pa); iam et largior fuisse fortasse videar in quibusdam vocibus adnotandis, quae parvi ponderis sunt, quippe quae in sin-

gulis exemplaribus de

industria

et corrumpi et corrigi pluries sive fortuito sive

possint.

Missos

denique

facio

certissimos

errores,

in quibus aestimandis nullo quidem papyrorum testimonio fruamur. Adde

quod iam aetate remotissima variae et diversae fereban-

tur lectiones, quas ad ipsum v

referre licet, nisi vagas labilesque

inter doctorum coetus versatas esse censeas; nam vide sis II 60 φλιας Pa corr. Codd, φιλιας Pa! 27; 67 και Pa corr., ta Pa! Codd;

85 εξεσαλαξεν Pa 27, εξαλαπαξεν Codd; XIV 35 avsıpucas Pa! 2, aveipucaca Pa? 2? Codd; 36 αποιώχεο Pa!, amoıxero K, amwyxeto La Va; 45 δυο καὶ $uo Pa La Va, 8uo καὶ δεκα Pa? KW'; 46-47 λείπει o1öev scholium in Pa, οἷδε in textu habent Ob et Κι; 53 uro-

χαλκω

Pa! Z, επιχαλκω

Pa corr. 2? Codd;

XV

4 evöcı Pa Codd,

nvöoı Pa* Σ᾿; 8 eoxarıas Pa!, eoxara yas Pa? Codd; 67 un amoπλαγχϑῆς Pu Pa, un που πλανηϑης Pa*, un τι πλανηϑης Codd; 92

λαλευσαι Pu Pa, AaAcuueg Pa? Codd. Ideo pro variis in v scripturis habendae sunt hae duplices lectiones: II 134 φοβερώτερον Pa, pAoyepwrepov a; 148 poßosooav Pa, poborrayuv a; 165 λιπαροϑρονε Pa,

λιπαροχροε a; XV 99 διαχρεμπτεται Pa, διαϑρυπτεται a; XVIII 49 eurrev9epe Pa Codd,

eutmap9eve

Pa corr.

[20]

Nam

tales

re vera

sunt,

DE

VETERVM

FAMILIARVM

NECESSITVDINE

IN

CARMINIBVS

I-XVIII

ut non satis dignoscere possis utra potior habenda sit; at ne illud quidem ausim dicere, e duobus alteram omnino erratam esse. Quod autem attinet ad XXII, XXIV, XXVI, XXVIII-XXX, vide appara-

tum criticum ad ipsa carmina; nam eadem, quae in superioribus, etiam in illis viget imago necessitudinis inter papyros et codices. Insignis fuit error VII 75 arr! ἐφύοντο in Po Pa, nam « recte arre φύυοντι servavit. In PuPa saltem afferri potest commune vitium XV 70 oi19e (ει9ε) contra codicum scripturam εἰ τι. Mox autem pertractandi nobis erunt errores, qui una cum familiis Ka La Va ex archetypo a pendentibus orti sunt.

3.

DE

VETERVM

Cum

carminum

FAMILIARVM NECESSITVDINE CARMINIBVS I-XVIII I-XVIII,

quae

in

K La Va

omnia

fere

IN

ser-

varentur, recensiones perpenderem, tres esse familias peculiaribus erroribus discretas et ipso idylliorum ordine distinctas mihi satis apparuit; quas veteres sincerasque familias modo p. 15 nominavi. De quibus vide sis Appendicem p. 297. Quod autem ad textum constituendum

attinet,

familiarum

necessitudo

non

in

omnibus

carminibus una et eadem esse deprehenditur. Saepius enim familia Va cum K conspirat, interdum vero cum La facit in apertis erroribus; cum autem ex epigrammate Σιμιχίδα Θεόκριτε, recentissima

aetate

confecto

et inter

1) In codicibus AGEPU (p. scholiis augetur: Σιμιχίδα Ocókprre, σοφῶν καὶ τοκάδων αἰγῶν τὰς Ἑλικωνίτιδες βοτάναι οὗ περὶ μάνδραν ἔδυν ἐξ ὀρέων συνέλεξα καὶ ἐς βωκολικὰς

οὐ πλειόνων

Μοίσας,

δ᾽ ἐπέτυχον,

Nullam

fidem tribuendam

censuit;

videas

testimonio

tamen

quae

familiae

scholia

tradito,

333 Wen.), nec non in libro M, qui nullis ὀΐων ποιμάντορ αἰπόλε μηκάδων, ϑρέψαν καλλίστως, τεήν, ἀλλὰ σποράδας μίαν ἤγαγον μάνδραν

αἵ γέννημα

σέϑεν'

ἔπεί γε μόλις καὶ τῶνδε.

ei esse CARoLus de

Va

hoc

WENDELIUS,

epigrammate

disserui in Boll. Class. Lincei

[21]

et

de

1986 pp. 33-36.

Ueberlief., p. 168, Iohannis

Tzetzae

PROLEGOMENA

videatur ille Theocriti sectator e pluribus exemplaribus duodeviginti carmina collegisse, haud miliae archetypum nunc ex

veri dissimile est in huiusmodi faAmbrosiano, nunc e Laurentiano

quoque fonte petita poemata influxisse. Exempli gratia, in I carmine hos habent errores papyri Po auctoritatem cum La facientis:

K Va contra

I 132 νῦν δ᾽ ἴα K Va, νῦν ἴα Po La 134 ἔναλλα K Va, ἄναλλα Po La

139 μὴν

K Va,

147 τοι

K Va,

Notandum

tamen

μὰν

Po La

δὲ Po La

est 24 ποκα

La Va contra ὅκα unius K, 26 πο-

ταμέλξεται La Va contra ποταμέλγεται K, 52 ἀνϑερίκεσσι La Va contra ἀνϑερίκοισι K, 85 ζατοῖσα La Va contra ζάτεισα K. Has libri K lectiones praetulerunt Wilamowitzius alique; at nostris argumentis adducti statuere non dubitamus, familiam esse Va ab ipsa

iam

origine

contaminatam

fonte. Et in carmine contra La: V

ex

Ambrosiano

V haec seligere errata in

et

Laurentiano

K Va

18 air ἐμὶν K Va, aire μοι La 57 πολλάκις K Va, τετράκις La

(utrumque

68 ὦ φίλε K Va, ὠγαϑὲ La TI τὺ δ᾽ ἄγαν K Va, τύ γε μὰν

La

possumus

Pu?)

86 εἴκοτι (-σι) K Va, εἴκατι La 103 ἀντλὰς K Va, ἀντολὰς La 108

Cave

ἐμὸν

tamen

K Va,

ἁμὸν

La

plus iusto tribuas

conspirantibus

La Va in vv.

144

et 149 τὸν &yvov contra τὰν ἄμνον K; nam ipse K novam suo marte

scripturam edidisse videtur, cum exstet τὸν et in papyro Pu. Atque etiam cave ne plus iusto tribuas concordantibus K La in 146 κράνας contra λίμνας Va, quod vulgo soliti sunt editores in textum recipere;

nam

hoc ipsum

λίμνας

non

κράνας

errorem

esse

facile

perspexeris: et κράνας nunc legimus in Pa, de cuius vocabuli vi disseruit R.E. Wycherleius in Class. Rev. 51, 1937, pp. 2-3.

[22]

DE

VETERVM

Adde

contra

etian

La

XVI

in XVI

NECESSITVDINE

librum

IN

Καὶ cum

CARMINIBVS

Va

I-XVIII

(— AU)

facientem

(— L V W):

12 σφιν 12 18 24 51 62

FAMILIARVM

K Va,

σφισιν

La

70 Μουσάων,

ἵκωντι, ἵκωνται κνάμας, κνάμα δὲ καί, δέ που σφᾶς, σφείας ἢ ὕδατι, ὕδατί τε

81] 88 88 95 100

κουράων

σκεπάουσιν, σκιάουσιν τε, δέ ναίοιντο, ναίοιτο ἔνδοϑι, ὑψόϑι ἐμβασίλευεν, ἐμβασίλευσεν

64 ὅστις τοιοῦτος, ὅστις τοῖος

Maxime notanda sunt haec: 42 δὲ τὰ K Va contra erratam scripturam τὰ δὲ Pe La, et 44 κεῖνος K Va (pro δεινός) contra ὁ ϑεῖος Pe La;

quae

quidem

variae

lectiones

antiquam

esse

demonstrant

familiarum secessionem, si papyri aetatem consideres Syrianumque testem adhibeas, de quo supra diximus p. 18. At in X-XV

facit La

stet saepius optimus XIII

saepenumero

omnium.

Ex.

3 elues (^us) La Va, εἶμεν 8 ula, υἱέα (υἱὸν Pa D) 11 et 12 οὐϑ᾽, οὐδ᾽

19 ἀφνειὰν 'laoAkóv,

cum

Va,

cum

per se K

gr.: Καὶ

ἀφνειὸν ᾿Ιωλκόν

39 ἄγχος (ἔγχος), ἄγγος 48 ἀμφεκάλυψεν, ἐξεφόβησεν (lege ἐξεσόβ.) 21 ἕταιρος, ἑταίροις 55

᾿Αμφιτρνωνίδας,

61 habent

La Va, om.

65 δεδόνατο, 71

ἔμυσσεν,

᾿Αμφιτρνωνιάδας

Pe Καὶ

δεδόνητο ἄμυσσεν

Et in carmine XV concordes sunt VG). (= Α Ν Τὺ) εἰ

(Ξ L R V W)

in erratis vocibus contra K, cuius scripturas novissime firmavit Pa: XV

2 7 33 36

6pa LaVa, ὄρη PaK ἑκαστοτέρω, ἑκαστέρω πᾷ, πῇ (πεῖ Pa) καϑαρᾶν, καϑαροῦ (-pó PaR)

5]

πτολεμισταί,

πολεμισταί

[23]

PROLEGOMENA

59 ὄσ(σ)ος ὄχλος, ὄχλος πολύς 60 εἶτα, om. 83

PaK

ὥνϑρωπος,

ἄνϑρωπος

100 Γολγώ, Γολγώς (et M) 103 μαλακαίποδες, μαλακαὶ πόδας 118 τῆδε, τεῖδε

Fortuito habet aliquid Va cum Pa commune, sive integrum sive erratum, at minimi pretü: 36 épyupío contra ἀργυρίου Καὶ La, 49 κεκροταμένοι contra κεκροτημένοι K La, 114 Συρίω δὲ μύρω contra Συρίου δὲ μύρου K La. Notandum vero neque pro nihilo est habendum 107 ὠνθρώπων Καὶ Va (contra ἀνθρώπων La et Pa), stirpis Va contaminationem rursus redolens. Mentione dignus in primis est K in II idyllio, cum unus omit-

tat versum 61 haud aliter ac Pa, et unus cum Ok et Pa vv. qui vulgo feruntur 28-32 post v. 42 praebeat. Et alibi sinceram integramque scripturam ipse retinuit cum Pa communem, at in eo carmine sunt GP contaminati, deficiunt Q et U, et Laurentianae stirpis testem habemus V (et R W), saepius, ni fallor, cum recentioribus libris contaminatum, bona tamen nonnulla exhibentem; quo fit

ut familiarum K La Va quae finibus audacius videatur. Ut

summam

colligam,

sint necessitudines, interdum

fit

ut

tanti

certis statuere sit

consensus

K Va quanti La sola, interdum K solus quanti La Va; inde sequitur ut Va sola, minutus exceptis, bonae fidei haberi non possit. At ubicumque

papyri

suppetunt,

sinceram

scripturam

praebet

papy-

rorum et codicum consensus contra codicum familiam unam. Excipienda tamen est papyrus Pe in carmine XVI; illa enim teste Syriano cum Laurentiana familia est vel artissime coniungenda; ita

haec efficitur ratio: K (Va) — PeLa, KPe>La, KLa- Pe. Praeterea in XVIII, cum genus Ambrosianum deficiat, duplex

et non triplex est familiarum habitus. Unde ratio: Pa — a, PaR RS>g,eR>S.

» Va,

Pa Va — R.

Ubi

efficitur haec librorum Pa deficit:

R — Va,

At his recensionis fundamentis positis, fieri potest ut non omnia in singulis rebus bene quadrare videantur, ıta ut interdum huiusmodi praecepta quodammodo labantur. Sed minima sunt, opinor,

[24]

DE

VETERVM

FAMILIARVM

NECESSITVDINE

IN

CARMINIBVS

I—XVIII

nec non aliquo artificio removeri videntur. Nam, ne minutias commemorem, quas primo quidem obtutu harum rerum periti viri facillime

diiudicare

solent,

saepius

ita fieri potest,

ut familia

Va

maiorem sibi fidem conciliare quam ut supra demonstravimus videatur. Ita loci tres occurrunt, in quibus Va cum Pa contra K La concinit. Et integram scripturam Pa Va servaverunt in X 55 ynTiTauns contra un τι ταμῃς Καὶ La. Quod autem familiae Va pars in XV 149 cum Pa consentit in incondita voce «qikveu contra apıkev K La, mihi quidem videntur et Pa et Va per se quaeque medelam quaesivisse, ne metrum offensum in αφίκευ scribendo

tolerarent; at ibi apikeu, aut ἐς xaípovr' ἀφίκευσο legendum. Tertius

locus

est XVI

16, ubi auoetuı

Pa Va,

οἴσεται

Καὶ La

prae-

bent; αὔξεται Med coniecit. Adde quod VI 29 υλακτειν νιν servavit una Va contra wAoxte(v) K La; res vero minimi sane ponderis est, ut etiam VII 97 epavraı Va (num integrum hoc sit, iure ambigitur) contra epavrı K La; et in VII 120 potior habetur a plerisque scriptura Va καὶ δὴ μὰν ἀπίοιο pro δὴ μάλ᾽ librorum K La, scitissime tamen Paulus Maas μαλαπίοιο legit. Quas quidem lectiones, si magni facias, non ausim dicere, unde Va sumpserit;

quarum certe nonnullae, quod ad rem attinet, pro nihilo habendae sunt, si librariorum usus moresque cogites. Sed potuit K recentiore tempore corrumpi, potuit La; inde errorum consensus effici familiarum K La contra Va, sive id fortuito sive per contaminationem factum est. Potuit etiam aliquod scholorum corpus illi Theocriti carminum collectori, qui familiae Va praefuit, antiquissimas lectiones suppeditare. Adde varias in archetypo lectiones, neque tantum in a, sed etiam in v, ut supra vidimus

p. 20. Deni-

que, sodes, de singulorum codicum consensu cum papyris, sive fortuito sive felici quadam coniectandi vi arrepto vel alicuius antiqui grammatici subsidio, vide de ipsis papyris quae in Appendice p. 351 sqq. leguntur.

1) Scripturam αὔσεται Paulus Maas defendit, qui epistolio ad me misso conferre iussit in Liddell-Schotti vocabulorum indice voces ἐξαύω A, ἐξαυστής, αὔειν et αὔξεσϑαί ποϑεν, ἐναύεσθαί ποϑεν, preterea W. SCHULZE Klein.

Schr.

p. 190 sqq.

[25]

PROLEGOMENA

Ne vero in his plus nimio moremur, reliquum est ut, quibus potissimum libris in recensendis carminibus usi simus, per summa

capita exponamus. Nam cum Ambrosianae stirpis perpetuus K testis habendus sit, saepius deficiunt nonnulli libri Vaticani in nonnullis carminibus, saepius Laurentiani textum praebent contaminatum, inter affines autem uniuscuiusque generis seligendos esse potiores statuimus. Iam inter Vaticanos AE IU G, L, (=) saepius fit ut librorum L et U testimonia desiderentur, G, sit valde contaminatus; at ex AEI, simillimis inter se, A selegi, rarius in re incerta E I commemoravi. Ex codicibus N, S, T, (= ζ), praetermisso Τα, testes adhibui IN, S, in illis saltem carminibus, quae integra ser-

vaverunt. In Laurentianis G4, N, P, Q T, (— y) potissimum fuit in

PQ

acquiescere, cum G Par libro P simillimi sint, Q pedisseque NT sequantur. In reliquis L, R V W (=), cum W totus e V pendeat,

vetustiorem V quoad superest selegi, et in eius locum, ubi deficit, W adhibui; qui ubi et ipse deficit, ad apographum X, cessi. Quod ad R testem attinet, cum sit in R, scil. usque ad XIII penitus cum recentioribus contaminatus, illum abieci, postea R, semper cum L,

adhibui,

quamquam

cum

Vaticanis

contaminatione

minime

caret novisque coniecturis abundat, quae Demetrio Triclinio fere omnes debentur. Ad genus Triclinianum etiam Par accedit, libris P et V simillimus, et in Par, quasi libri P, gemellus; quare rarius commemoravi in adparatu. Etiam

G,P,,

et

Par,

ad

Ambrosianam

stirpem

accedentes,

sed penitus contaminatos, in XIV et XV rarius commemoravi. Abiciendus autem est P, in XVI et XVII, quippe qui familiae Va sit. Denique saepius fit, ut SH M aliique sint codices commemorandi in carminibus I-XVIII, qui nullum tamen integrum et perpetuum recensionis fundamentum praebent. De his et de ceteris libris omnibus, qui I-XVIII

vel nonnulla tantum ex istis idylliis habent,

in Appendice pp. 315 sqq. et 334sqq. loquar. $i quis autem quaerat in his carminibus I-XVIII, num ex ipso librorum habitu aliqua ratio afferri possit, quae ad spuria D) Videas

Boll.

Class. Linc.,

1983, pp. 3-12.

[26]

DE

LIBRORUM

VSV

POST

CARMEN

XVIII

aut genuina carmina spectet, omnia vere in hac re paria sunt. Satis enim constat sive e papyris sive e codicibus sive ex antiquis imitatoribus concordi consensu haec omnia Theocrito esse tributa; tamen

de aliqua carminis VIII parte et de toto IX haud sine iusta causa dubitatur. Ergo Theocriti nomen ipse in istorum carminum inscriptione asterisco notavi, ne in textu constituendo et emendando segniter meam rem gessisse viderer; nam qui Theocritum auctorem

profitentur, eos moneo saltem in VIII 43 et 47 pro tradita lectione al δ᾽ ἂν ágéprr

oportere

ut

al

δέ κ᾽ ἀφέρπῃ

scribant,

et

totum

illum locum elegiacum vv. 33-60 penitus emendent lacunisque distinguant, multa denique et alia in totius carminis compagine mutare

non

dubitent.

4.

DE

LIBRORVM

VSV

POST

CARMEN

Cetera ipsius Theocriti aliorumque quae post I-XVIII numerantur, exstant

XVIII

Bucolicorum carmina, praecipue et in stirpe

Laurentiana et in alus codicibus nulli addictis familiae; nam carmine XVIII Vaticana familia terminatur; liber vero K, qui testis est Ambrosianae, pauca tantum post XVII praebet, scil. XXIX,

Epigr.

Securim,

Alas.

(— L, R V W, quorum

praecipue

digni sunt

Itaque

praeter

L, unum

Laurentianorum

genus

carmen M.III servavit), memoria

hi libri:

C, qui nullius pretii in C,, ex R descriptus in C, et ex Aldina in C, et ex D in C,, tamen ex optimo fonte in C, habuit et Ovum

et aeolica XXVIII-XXX (de quo vide Append. p. 341); D, qui compositus in D, contaminatusque et ab ipso Καὶ pendens, Valliano generi adnumerandus in D,, tamen insigne novumque corpus in D, protulit, scil. XXIV, XXII, XXVI, XXVIII, ΜΙΝ, XXV; subinde in D, exstiterunt M.III, XXVII, Securis,

sed ex his M.III non eandem quam XXVII originem repetit, nam vulgatissimam recensionem perhibet, Securis vero in fine ex ipso fortasse K descripta est (de quo vide Append. p. 343); praeterea, ne omnes commemorem, qui mox in usum venient minimi

ponderis,

hos

iam

hic

velim

[27]

adicias:

[|

PROLEGOMENA

H, qui ex S pendens, post M.III subiunxit ex alio fonte XXVIII et XXIX;

M, qui post XVII exscripsit XXII

et XXV;

S, qui primus inter Theocriti carmina I-XVIII inseruit M.III; X, qui ex Hin

X, et ex V in X, descriptus, tamen in X, pro-

tulit

carmen rarissimum XXIV. Iuvat igitur ante omnia conspectum carminum et librorum proponere, ut in aperto sit, quaenam in singulis libris teneamus carmina. Nam haec in sola Laurentiana familia invenimus (saepiusque Laurentiani codices pessumdati sunt, vide pp. 9-12 et Append. p. 305): XIX,

Adon:

La

(omisit

R,

exstat

V cum

apographo

X,,

e

quo C, per Aldinam pendet; W periit). XX, XXI, B.II: La (deperd. V W, exst. X, et R cum apographis, quorum

est C,). Accedit

Anth

in XX

1-4.

XXIII: La (deperd. W et in fine V, exst. X, et R cum apogr.). Accedit Bar in vv. 28-32. B.I:

La

(deperd.

W,

exst.

V X, et R cum

At haec sunt et in Laurentianis

apogr.).

et in aliis codicibus:

XXII: La (deperd. W, et partim V et X,, exst. R cum apogr.)

et M, P, (qui solos vv. 1-18 praebet) et D, (qui a v. 69 incipit). Adde papyros Pi Pa Pe Be. XXV: La (partim deperd. V, exst. W X, et R cum apogr.) et M, et D,. M.I: La (omisit R, deperd. W et initio V, exst. X,) et S,, et

Anth, et recentiores Valliani generis (cf. Append. pp. 334 sq., 337). M.III: La (deperd. in fine

W et initio V X,, exst. L, et

R cum

apogr.) et P, S, (ex quo pendent H cum apogr. X, et ceteri libri, quorum sunt D, recentioresque Valliani generis). M.IV: La (fere deperd. V X,, exst. W et R cum apogr.) et

S; (cum recentioribus Valliani generis) et Ὡς. Syrinx: La (deperd. V W, exst. X, et R cum apogr.) et EP T et F, M; Z et Anth. Ara: La (deperd. W, om. X, exst. V et R cum apogr.) et T et

F,YZ

et

Anth.

[28]

DE

LIBRORUM

VSV

POST

CARMEN

XVIII

Haec vero sunt carmina, quibus La caret: XXIV: X, (qui vv. 1-87 praebet) et D, cum apographo C;. Adde Pa. XXVI, XXVII: D, et D, cum apographo C,. At in carmine XXVI adde Pa et Pe. XXVIII: D, et C,H, (cuius apographus est X). XXIX: K (cum familia Perusina, cuius est D,) et C,H,

vv.

1-8

praebet

XXX:

C,

cum

apographo

In carminibus

XXVIII papyri Ox Epigrammata: C, fluxit) et Anth, M.II: F, S, et Ovum: C; et

(qui

X,).

XXVIII-XXX

adde

Pa, et in uno

fragmentum. K (cum familia Perusina, cuius est D,, unde adde Pat in epigr. 4, 13, 16, 19. M, Bas (qui vv. 24-132 praebet). Z et Anth.

Alae: G et K (cum familia Perusina, cuius est D,) Securis: K (unde D,) et F, Y et Anth. Ara lonica: Y et Anth.

et Anth.

Si librorum in his carminibus necessitudinem. dignoscere cupias, per se brevior apparatus subinde declarabit. Nam carmina XIX-XXI,

XXIII,

Adon,

B.I,

B.II

tantum

in

La

servata

sunt,

sed testimonium libri L in istis deficit et V saepius desideratur, W omnino periit, R omisit XIX et Adonem. Praeterea scito ex X, fluxisse priorem Aldi editionem, e quodam libri R apographo Aldinam alteram; unde Bonini et Calliergis editiones et pervulgatum textum. At Adonem et XIX una cum M.II, quae R omiserat, habuit C, ex Aldina (de his rebus confer Hilleri Beitráge, p. 8). Inde sequitur ut recensionis fundamentum hos in singulis carminibus libros teneamus: in XIX et Adone librum V, in XX, XXI, XXIII, B.II libros R X, in B.I libros R V. Cum autem et XXII et XXV in La et in M quoque tradantur,

adiungitur in XXII sui generis liber D;, adde papyrum Pa nec non Pi cum

Pe et minoris pretii Be. At papyris demptis

non

aliud est li-

brorum testimonium in XXV, scil. La cum M opponuntur libro D,. Praeterea in carmine XXIV,

quod in La desideratur, cum

ipse

evicerim in Áppend. p. 347 librum C, fluxisse ex D,, talis efficitur ratio:

Pa = Codd.,

PaX

> D,

PaD

[29]

» X.

PROLEGOMENA

Cum vero sit nullis papyris, at solis C D servatum XXVII, ac praeterea C, pendeat ex D,, ut opinor, testis unus D est habendus. At in. XXVI contra D, stant papyri Pa Pe, in XXX contra unum C stat una Pa. In XXVIII et papyros Ox Pa habemus et libros C H contra D,. Eadem est librorum condicio in XXIX, praeter-

quam

quod pro D habemus

una

Pa

superfuit.

K, ex quo D,

Quartum

aeolicorum

pendet, et papyrorum

carmen,

XXXI,

ex

una

Pa cognovimus. Quem

autem

locum

in Epigrammatis

C D

habeant,

si recte

senst in Áppend. p. 347, C pendet a D, et D a K, quapropter et D et C abiciendi sunt. Tamen vulgatam illam Anthologiam Planudeam, vel minora epigrammatum corpuscula multis codicibus tradita, docti sane librarii praesto habere potuerunt; ita fit ut uno

et altero loco memoria digni videantur. Praeterea addendus nullis locis Pat e Musuri testimonio.

non-

At in Moschi, ut ita dicam, carminibus, contra La stat S, in M.I, contra La stat S, cum affinibus in M.IV, et S, cum affini-

bus in M.III; La vero M.II non recepit. Probabilis testis in M.I etiam Stobaeus exstitit, sed sex tantum versus laudavit: Bucolicorum codices et Anth commune habent erratum

contra

Stobaeum

in v.

16 ἄλλοτ᾽,

at commune

contra V

habent S Anth 14 δ᾽ εἰς, 14 xoi (pro καὶ εἰς), 19 dei (pro μέν), 23 tvoica, 23 Zvai9eı. Complures etiam in bibliothecis adservantur

codices,

quibus

M.I

continetur,

quos

in Bucolicorum

li-

brorum indice consulto omisi: adeo cum S vel Anth plerumque conspirant, minimeque ad ipsum carmen recensendum valent. Nam plerique proferunt Moschi carmen I, quia continent illam epigrammatum collectionem, quae Sylloga Vaticana auditur, ? quaeque excerpta est ab ipso Planude eiusque discipulo Moschopulo e prima

Anthologiae Planudeae sectione (ubi Moschi amor fugitivus est AM I 26 a 9); similiorem ergo libro S recensionem proferunt. Ut exemplum

proferam,

2) De

intuere

sis Vaticanum

hac Sylloga Vaticana

videas quae

librum

Urb.

notavi Boll.

gr.

125, sae-

Class. Lincei 1960,

pp. 11-16, et ibid. 1983, pp.36-48. De Sylloga Eufemia ibid. 1982, pp. 79-86.

[30]

DE

LIBRORUM

culi XIII, qui carmen

VSV

POST

CARMEN

XVIII

M.I praebet non aliud atque in S legimus

(minutiis exceptis ut 10 ἀνήμερος, 24 κεῖνον,

25 x&v

τάγε

Anthologia

pro

πλάνα).

Ádde

quod

non

solum

πλανήσῃ,

29

Planudea

et Palatina (AP IX 440) Moschi carmen proferunt, sed etiam Sylloga Eufemia (est SE 21). Iam et recentiores Lascariani generis

libri Moschea carmina receperunt (unde in Aldinam veteresque editiones fluxerunt), nullius pretii recensione adhibita; vide Append. p. 362. Item in M.II sive Europa sunt hi codices praecipui, F S et M Bas: a manu scripta Bucolicorum traditione extraneum fuisse planum est, antequam Georgius Valla et Constantinus Lascaris in bucolicum corpus adsumpserunt (vid. Append. pp. 334, 362), unde

in principem editionem Aldinam transiit. Librorum Bas, qui tantum vv. 24-142 servavit, cum M fere conspirat, nam vel artissime cum eo coniungitur, cuius errata fere omnia retinet ipse, at non omnia: ex. gr. 67 ϑαλέϑεσκον (ϑαλέσϑεκον M), 72 μέν (μὴν

unus M), 117 κυβίστιε βυσσόϑε

(κυβίστε βυσόϑε M). Liber autem

S, quem Planudes ipse scripsisse dicitur, modo errores accepit libri F, modo libri M; ita ut recensionem, quam sub oculis haberet libro M similem, saepius ille contaminasse videatur. Nam habent 20 δὴ μάλ᾽ ἔπειτ᾽ F S contra δειμαλέην M, 24 ἣν F S contra τὴν

M. Ceteris vero cum antiquior sit, omnino spernendus non est, nam uno vel altero loco ceteris praestat, qui per se varie erraverint.

Praeterea

Planudes

ipse

multa

novavit,

ut eius mos

erat;

singuli vero in S manifesti errores pro nihilo habendi sunt consentientibus libris F M. In M.III contra PS stat La, scil. librorum genus Triclinianum, praeterquam quod R, nisi varia in exemplari suo lectione usum esse Triclinium concedas, semel saltem contaminasse videtur in 74: δ᾽ ἔπλησας P R S, δ᾽ ἔπλησε L, ἔπλησε V (deficit W), δὲ πλῆσαι

coniecit Schaeferus. Ceterorum vero codicum, qui M.III servaverunt, nulla sit nobis cura. Nam praeter libri S mera apographa et librum

D,

qui

Planudis

recensionem

omnino

sequitur,

ex

S

pendet H cum apographo X;; carminis tantum sub initium liber H alium fontem adhibuisse videtur. Simils quaedam in M.IV condicio codicum est, nam genera

duo

sunt, alterum

D S alterum

[31]

La,

vel

certissimis

finibus

PROLEGOMENA

seiuncta. Unum

vel alterum locum novavit R sive Triclinius, plu-

rima suo marte Planudes in S conscribendo. Poteram ergo singulorum codicum errores omnino negligere; quod fere in apparatu condendo feci, paucis locis exceptis, ut, quae Planudis ars critica esset quodque aliorum scribarum arbitrium, e clarissimo huius carminis exemplo docerem. Ubi vero S novavit et corrupta La fuit, D

solus

recentissimus

omnium

sinceram

attulit

scripturam;

at

ubi S cum La facit, erravit D procul omni dubio. Postremo,

in

figuratis

carminibus

per

se

stat

Anth

contra

ceteros codices, qui exceptis G K ex Holoboli recensione fere pendent. Quod

ad quaestionem de auctore carminum attinet,

Triclinia-

num genus Laurentianae stirpis, addito in singulis vel omisso Theocriti nomine, cum Theocriteum corpus condere sibi est visa, nullam ferme auctoritatem sibi conciliat. Inde fit, ut XIX, XX, XXI,

XXIII, Adon quaeque vulgo B.I et B.II nominantur, quae Laurentiana stirps una ex omnibus testatur, non solum

Theocriti

nomine

ornata indigna sunt, quae in lucem prodeant, sed certa stabilisque traditio nulla exstitit, quae Theocrito ista tribueret. At Bionis nomen e Camerarii coniectura recte carmini B.I adscriptum primus edidit Adolphus Mekerchus apud Hubertum Goltzium anno 1565 Brugis Flandrorum; contra Bionis nomine B.II primum est auctum nullo testimonio in editione Ursiniana Antverpiae anno 1568. Carmina XXII et XXV Theocritea testatur, praeter La et

M,

etiam diversae originis recensionisque liber D; at Theocriti no-

men in carmine XXII papyri confirmant, cum quodlibet pro XXV testimonium desideretur, etiam si traditionem, quae non recta via exstitit, perpendas: nam et Nonni imitationes in hac re pro

nihilo sunt, et in Hesychii laudavit, auctoris nomen

lexico, qui carminis XXV

omnino

desideratur.

Bonae

tria verba

fidei liber D

(cum apographo C,) nec non X,, qui dissimilioris est recensionis et ex alio fonte pendet, in XXIV fuisse videntur; nam pro Theocrito Pa testis nuper accessit. Et ipsa Pa, nec non Ox, Theocriti esse carmen XXVIII declarant, quod

carminibus

posuerunt

C; H

inter

se simillimi

fragmentum in Theocriti

et dissimilior

D.

Cum vero XXVI in solis D C, simillimis inter se et XXX in uno C,

[32]

DE

LIBRORUM

VSY

POST

CARMEN

XVIII

setvata sint, papyri tamen Theocritum profitentur auctorem, cum XXVI

in Pa Pe, XXX

in Pa servata sint. At XXVII,

quod

unus

D tradidit (nam libro C, non alius fons exstitit atque D), Theocriti insignitum nomine ne uncinis quidem incluso audemus edere. Quae vulgo carmina Moschi I-IV nominantur, haud multis verbis egent. Fugitivus Amor (M.I) quem Anth et Plan servaverunt nomine Moschi adpicto, inter Theocritea traditus est in familia La (quamquam R sive Triclinius omittendum censuit), sed inter Moschi carmina manifeste collocatur ab S,, quem

recen-

tiores libri concordes assecuti sunt. At Europam (M.IT) Moschei tantum

libri

servaverunt

codices omnino

ignorant.

Moschi

nomine

Epitaphium

adpicto,

Bionis

Bucolicorum

(M.III)

Theocrito

tribuitur in La, quam satis in hac re constat nullius esse momenti;

et hac, ni fallor, duce a Planude suo marte in S,, quem P,D, cum apographis Planudeis secuti sunt, inter sincera Theocritea positum est; recentiores codices Moschum auctorem expresserunt, sed plane temporum rationes neglexerunt, immo ignoraverunt, qua aetate qui carmine celebraretur Bion vixisset. Et Megaram (M.IV), ut solet, La dedit Theocrito non secus ac D, tamen inter Moschea carmina nullo adpicto nomine est in S,,

cuius recensionem ipse D potius redolet quam familiae La. De Moschi et Bionis fragmentis in Stobaei Florilegio traditis nihil habeo quod dicam, praeterquam quod iam erant sic ordine disponenda, quo certissime scimus in opere suo condendo Stobaeum laudavisse.? Papyraceum insuper fragmentum subiunxi e Pap. Vindob. 29801, Theocritum Bucolicosque redolens, nescio an ipsi Bioni tribuendum.» Postremo, Technopaegniorum auctores satis compertos ex aliis fontibus habemus, ut aliqua fides Bucolicorum codicibus praeberi possit, qui non unam Syringa Theocrito imprudenter tribuerint.

1?) Secundum

novam Stobaei editionem, quam WACHSMUTH-HENSE,

Be-

rolini 1884-1912, curaverunt. 2) Quam primus edidit H. OELLACHERUS papyrum, vide a me rursus investigatam in Riv. Fil. Class, N.S., XIX, 1941, 233-258.

[33] 3 - Theocritus

PROLEGOMENA

5. DE

THEOCRITI

DIALECTO

ET METRO

Quod ad dialectum attinet, dorici accentus vestigia, quae papyri codicesque praebent, omnino sprevi, ne totum in accentibus Theocritum

renovarem

atque

reficerem.

Nam

rariora

de

hac

re

testimonia servata sunt. Nonnulli enim codices οὑτῶς vel ἀλλῶς hic et ilic praebent; veteres grammatici ἐνδοῖ pro Evßoı dorice dici testantur;

papyrus

Pa

γάμαι

vel

δωρείται

perspicue

scripsit

nec non VII 148 εχοίσαι, papyrus Ob in XV 49 δυστάνοι. Scholium exstat ad III 52, quod non κεφαλάν, sed κεφάλαν scribendum esse monet; ? sed haec et huiusmodi praecepta cum ipsi poetae nihil conferunt tum nugae grammaticorum saepius fuisse videntur. Át in aeolicis carminibus, ut iam aeolicae poesis editorum mos est, veterum grammaticorum praecepta quamquam invitus secutus sum; ergo et psilosin et barytonesin in XXVIII-XXX adhibui. Et ante spiritum asperum tenues consonantes dorice servari, grammaticorum praeceptum est; laudantur apud Alcmanem scriptu-

rae quales ko et τ᾽ Αρπαλύκω ab Apollon., De synt., 335; in Theocrito testes adhuc habemus papyrum Py in XIII 19 κω, et papyrum Pa in II 24 κως, 41 ποτ᾽ auerepouci, XIII 1 ετεκ᾽ ὡς, XIV 27 ποκ᾽ aouya, fortasse II 153 κηφατ᾽ ὁ, XVIII 25 our’ attis. Etiam

libri K in II

15 memoranda

est scriptura

ταῦϑ᾽ ἕρδοισα Pa Cett, et in X 2 οὐ

ταῦτ᾽ ἔρδοισα

contra

τεὸν (an οὐτ᾽ &óv?) pro οὔϑ᾽ ἐόν

Cett; in IV 56 öxk’ ἕρπῃς K Va. Praeterea est in Hesych. v. ἔστ᾽ ὅκα" ἐνίοτε παρὰ Ταραντίνοις, et in Isyll., hy. Apoll., 26 x’ ἁμῶν. Compluribus tamen locis papyrus Pa, omnibus Po, vulgarem scripturam exhibent. Itaque cum huiusmodi scripturas ubique meo marte adhibere

sexcentis

locis

nollem

neque

deberem,

ne

illis quidem

locis toleravi, qui papyrorum testimonio fulciuntur. Aliud fortasse est testimonium papyri Pa in I 102 παντ᾽ akıov contra πάνϑ᾽ ἅλιον Codd;

non

enim

tenuem

ante asperum

spiritum

2) De scholiorum notis quae ad dialectum indicem apud WENDELIUM, Schol., p. 384.

[34]

servari, sed vo-

pertinent

vide

quintum

DE

THEOCRITI

DIALECTO

ET

METRO

cem ἅλιος asperum amisisse propter homericum ἠέλιος credideris, ut alias in ἡμέρα propter ἦμαρ factum est. Ad eandem rationem verbum ἕρδω fortasse redigendum est; nam in VII 106 scripserunt ταῦϑ᾽ ἕρδοις

Pu Q,

ταῦτ᾽ ἔρδοις

et

Po

et

omnes

fere

codices

optimi. Ex hisce vero peculiaribus scripturis inania grammaticorum praecepta saepius orta esse videntur; nam ridendum plane fuit praeceptum illud, quod scholium ad I 1 servavit, asperum n in a tenue

Dores

mutare.

In dialecticis autem rebus putavi hoc esse in primis editoris officium, ut perspicue ex apparatu appareret, quaenam esset librorum scriptura. Nam in textu lectiones interdum recipiendas statuimus

sive codicibus

faventibus

sive adversantibus,

et incertae necessario sunt.

Saepius

enim,

hyperdoricas formas ut ἄβα,

ἀμιϑέος,

ποιμάν,

quae

dubiae

ut hoc utar exemplo, φιλάσω libri testan-

tur, quae vix in textu accipiendae esse videantur; quas recentiores editores

a Theocrito

alienas

iudicaverunt,

at in ceteris

Bucolicis

tolerandas. Plerumque Ahrensii et Wilamowitzii vestigia pressi; nam cautus homo in litteratissimo poeta certas dicendi leges invenire et edicere nescit. Magis vero codices nutant, quam ut eos omnino sequamur: interdum nulla de causa pro « dorico vulgare ἡ scripserunt, vel similia hic illic novaverunt. Quid? quod in prioribus Theocriti carminibus scribae videntur diligentiores fuisse in dorica dialecto servanda; nescio an et ipsi plures dorismos suggesserint

(ut I 6 xpfis), dum

certa dialecti lineamenta

requirunt;

quin et docti lectores et veteres grammatici maiorem in hanc provinciam operam et arbitrium impendisse videntur. Itaque compluribus locis in dialecticis rebus incerti necessario manemus, neque librorum scripturam fidenter praetermittere licet. Satis enim constat numeris ipsis monentibus, certam dicendi legem

a Theocrito esse alienam: nunc quirit, hic ἐσσεῖται,

ἁμῖν, nunc ἄμμι versus ipse re-

illic ἔσσεται, vel

ἐγὼ

et

ἐγών,

ἐς et eis,

et

genetivum τῷ et -oıo, et infinitivum -ev et -εἰν, Manus ad medelam levissima est adplicanda; neque contra Pa Codd in XV 72 qiAatsUp(ar) legerim pro φυλάξομαι, quod denuo Pg firmavit. Multa quidem in his rebus e papyris profecimus. Nam et ipsae inconstanter a et n, Z et od, c et οὐ nulla lege permutant; tamen

[35]

PROLEGOMENA

aliquando 2) refutant inania argumenta, quae viri docti hariolati sunt,

ut in XV 2 ex. gr. αὐτῇ cum vel in XV

75 χρηστοῦ cum

Codd scriberent, non αὐτῷ (cum Pa), Pg Codd, non χρηστῶ cum

Pa (quasi

Theocritus Syracusanam mulierem induceret politiorem sermonem interdum ita requirentem, ut nobilior et sibi et ceteris videretur), vel in XIV 49 ἀτιμοτάτῃ ἐνὶ μοίρῃ, non ἀτιμοτάτᾳ ἐνὶ μοίρᾳ (quasi proverbium commune non eisdem tantum verbis, sed eisdem dialecti

formis reddere vellet). Potuit vero Theocritus ipse colorem ionicum in homericis vocibus adamare, ut I 126 &yntöv; nam et ipsa Isylli poemata nos ex marmoreis titulis docuerunt, in Doricorum poetarum usu tum doricum ἃ et ionicum ἡ permixta esse; potuit interdum, ut vocalium et consonantium asperiorem sonum vitaret,

minoris dialectum facere quam harmoniam, Cum igitur libri saepius μιν pro viv praebeant, ubique in doricis carminibus restituendum viv esse censueris, quamquam et in ipsis titulis hae voces permixtae inveniuntur (Cyrenis, in Stela de pact., 34 μιν et 47 viv); at in II 10 fieri potuit ut, illius νῦν δέ viv asperitatem effugere studens, potius ipse νῦν δέ μιν scriberet; nam hoc loco νιν habent Codd, u[w] Pa. Sed et libri et papyri cum aliquid certum huiusmodi locis afferre nequeunt, tum omnino neglegendi non sunt; nam his maxime testibus in huiusmodi rebus plerumque nitimur, ita ut magis grammaticorum praecepta recognoscere quam Theocriti usum recuperare liceat. Quapropter, si potiorum testium rationem perpendas, in doricis idyllis hanc fere legem antiqui grammatici sibi dedisse videntur, ut ubique viv, tamen μιν post δὲ scriberent; at μιν etiam in fine versus VII 13 servandum est concordi papyrorum codicumque fide, et fortasse post μὲν in IV 17. Talem enim scripturarum faciem

deprehendimus

in

I-XI,

XIII-XV,

XVIII,

XXIV,

XXVI,

si metricam quoque positionem (quam uncis usus notavi) consideramus: (1o) (1.)

XXIV XIII

66 καί νιν (D, μιν Pa) 8 καί viv

Ὁ Exempla produxi in Boll. Class. Lincei 1984 pp. 30-42 (« Omerismi e dorismi »), vid. ibid. 1986 pp. 4-5 (de χρηστοῦ Pg contra χρηστῶ Pa).

[36]

DE

(iuo)

(2) (u)

THEOCRIII

DIALECTO

ET

METRO

II IV VI

150 κεῖτε viv (Pa, μιν Codd) 8 φαντί viv 8 καὶ TU viv

VII

80 ὧς

VII I

23 πρώαν νιν 9 cs viv (etiam Pa)

(3)

IV VI

(4)

I

τέ νιν (etiam Pu)

100 κά viv (etiam Pa) 30 ἐμοί νιν 29 ὑλακτεῖν viv (Va, om.

K La)

III IV V

42 150 48 6 66

γυίων viv πεπλύσϑαι viv φϑίμενόν viv (uv Va) ἄγων νιν κάλει viv

VIII XV

83 μελπομένω viv (Po!, τευ Po? Codd) 132 ἁμές νιν (etiam Pa)

XXVI 12 πράτα νιν (etiam Pa) I 151 ἄμελγέ viv (etiam Pa)

(wu)

II

157 ὧτέ

III IV Talem

viv (etiam

Pa)

16 δρυμῷ τέ viv (Stob., μιν Codd) 54 ἔχω TÉ viv vero

rerum

faciem

post

δὲ

(vel

μέν)

invenimus,

ut

scriptura uiv cuidam assimilationis generi fortasse deberi videatur:

(iov) II

10 νῦν δέ μιν (Pa, νιν Codd)

(3) (30)

I IV

48 ἀμφὶ δέ μιν (etiam Pa) 17 ὅκα μέν μιν (viv. P)

(5)

VI

11 τὰ δέ μιν (La, νιν

(Δ)

II At

($.)

Καὶ Va)

103 ἐγὼ δέ μιν (Pa U V, νιν K Va) 138 ἐγὼ δέ μιν (Pa, οἱ Codd) semel

VII

in fine versus: 13 οὐδέ κέ τίς μιν (etiam

Pa et Pu corr. ut Codd,

viv Pu!) Inde sequitur, ut μιν etiam in arsi, viv semper in thesi occurrat; nam VIII 23 πρώαν νιν in spuria carminis parte, ni omnia me

[37)

PROLEGOMENA

fallunt, invenitur, et VI 29 ὑλακτεῖν

viv, ubi viv a potioribus libris

omissum est, in (Ey) ὑλακτεῖν mea quidem coniectura mutandum esse censeo. Quas vero pronominum formas primae et secundae pluralis Theocritus adhibuerit, item omnino nos effugit. Nimirum apud Apollonium, De pron., 123 quaedam lex exstitit, quae pronominum ἁμῖν et ὑμῖν usum gubernat. Nam in libris et &piv et ἄμμιν legitur, utramque vero formam Apollonius in Doricis poetis ignorat; qui ἁμὶν doricum esse memorans, orthotonumenon acui, äpıv vero cum

inclinetur

scribendum

esse

docet;

item

ὑμὶν

scribendum

ἐν

ὀρϑῇ τάσει, et μιν inclinatum, Hanc quidem legem Ahrensius nimis anxie secutus est, Wilamowitzius indignans respuit ; sed huius legis vestigium nuper papyrus Pa servavisse videtur, in qua scriptum legimus in XV 17, ubi inclinatum pronomen requiritur, &pıv accentu cirumflexo notatum.?) Codices vero magnopere nutant, et formas aeolicas vel homericas cum duplici littera -uu- in nominativo, accusativo, dativo frequentiores quam papyri profundunt. Semel

ἄμμι versus

ipse requirit in I 102; ceteris

locis haec

tria saltem notanda et distinguenda sunt: qui sit vocabuli tenor utrum rectus an inclinatus, quae metrica positio, quae sit carminis aut

ἁμῖν

illius

loci

carminis

Apollonium

indoles.

secutus

Quibus

scripsi

attente

(pronominis

ἐμΐν

consideratis,

dorica

fretus) et ἄμμιν (in bucolicis idylliis) et ἄμιν inclinatum

et

forma

in urbanis

mimis (in hoc et Apollonium et papyrum Pa nec non Sophronis usum secutus); item ὕμμιν et ὕμιν et ὑμὶν adhibui. Praeterea ἁμὲς et ἄμμες, ἀμὲ et ἄμμε in usum veniunt, item ὄμμες et ὑμές; raro ὕμμε et ὑμέας (an ὑμέ) occurrunt. Nec tantum terminationes et vocales, sed vernacula verba,

quae recentiore aetate oblitterata sunt, antiquae papyri nuper repertae rursus in lucem tulerunt. Ita δρίφον in XV 2 suggerit Pa pro δίφρον Codd, et optimo iure; quamquam non hunc ipsum Theocriti locum, sed Sophronet potius respexisse videntur Etymologus (Etym. Magn. 287,50: δρίφος, Συρακούσιοι: [Sophron. fr. 10 Oliv.] φέρ’ ὦ τὸν δρίφον) et Hesychius (δρίφον’ τὸν δίφρον Δωριεῖς

κατὰ

συστολήν).

1) Cf. etiam

Sophr.

PSI

Ita in XXIX 1214

5 rectius aeolicum

d, 7 amotötrous

(38]

ἄμε πεποήκει.

αἰμισυ

DE

THEOCRITI

DIALECTO

ET

METRO

nuper attulit Pa contra ἅμισυ Codd; cf. Alcae. B 14,13 Lob. alpıϑέων et Sapph. B 2, 14 Lob. αἱμιόνοις, praeterea αἰμισέων cuiusdam tituli (apad Schwyzerum, Dial. gr. exempl. epigr., p. 619, 9 et 11). Participium vero -saıca, pro -σασα, quod non solum et Pindarus et Aeolici poetae sed ipsi Cyrenensium tituli servaverunt, cum unus adhuc D liber et tantum in XXVI 17 ἐρύσαισαι (9) testaretur, nunc pluries papyrus Pa scriptum attulit: II 58 Tpıψαῖσα,

132 eojkodesanca,

XVIII

34 συμπλεξαισὰα

(nempe

semper

in 30) et XVIII 44 vAc&cco1 (in _2). Testimonium additur libri Op altero saeculo in ipsa voce XVIII 34 συμπλεξαισα, nec non vıkacaıs videtur in Po pro participio νικάσας altero saeculo scriptum esse in VIII 89. Variae lectionis ἐκπυρίσαισα ad II 24 -σασα indicium exstat apud Etymologum Magnum p. 250; quapropter etiam in II 116 καλέσαζι)γσα contra Pa Codd scribendum censeas. Tamen omnibus locis librorum scriptura -oac« corrigenda non erat, cum ipsa Pa, ut omittam hymnum sive epyllium dicere mavis XXIV (3 Aoucaca, 16 απειλησ]ασα, 66 καλεσασα, ubique 30), etiam in II 24 et XIV 33 (utrumque 50) etin XV 134 (_2) non aliam atque

Codd terminationem praeberet. Praeterea in X 56 pro μοχϑεῦντας Codd scriptum in Pa legimus uox Sevros, quod cave ne parum seduli librarii errorem habeas, quamquam altero saeculo uox 9evvros iam in papyro On scriptum invenimus. Nam ut I 85 ζάτεισα et fortasse 36 γέλαισα, ita Aeolum more praeter VI 25 (moS)ópnui et VII 40 νίκημι etiam XIV 51 γεύμεϑα Theocritus dixit; ad eandem ferme rationem μοχϑέντας quoque reducere non dubito. Quos cum veteres grammatici aeolismos in Doricis poetis iudicavissent, novi contra, aliter alii eiusmodi res explicantes, in eo consentiunt, quod minime ex Aeolicis poetis has formas a Doricis deductas, sed pro-

prias esse dialecti doricae profitentur.? Marmorei tituli testimonio sunt, qui in Doricis civitatibus reperti hasce communis sermonis voces manifeste proferunt, quos veteres grammatici aeolismos habuerunt, scilicet -oıoa pro —»o« (-ouca), et genetivum -w pro 2) Cf. Dzvoro, Il dialetto delle iscrizioni cirenaiche, in Riv. Fil. Class. 1928, pp. 365-403; BRAUN, Gli eolismi a Cirene e nella poesia dorica, in Riv. Fil. Class., 1931, pp. 181-193 et 309-331; SBORDONE, Le origini di Cirene nella

tradizione

letteraria dei Greci,

Napoli,

[39]

1937,

pp.

109-123.

PROLEGOMENA

—ou, et -saıca pro -saca. Ipsius Stesichori testimonium nunc adducere praestat. Itaque censeas in II 89 scribendum esse ἔρρεν (= ἔρρεον). Quam formam in papyro Pa servatam cum librarii esse errorem Huntius

editor adnotaverit,

tamen

ad

Cyrenensium

titulorum

te-

stimonium confugiendum est, qui in futuro -0e- pro -oeo- et in participio —— pro —o- similiumque imminutionum alia praebent exempla: τελεσφορέντες et ἐκτιμασέντι Cyrenis tantum obviae fiunt, correptiones vero ut in infinitivis πλέν, karapptv, δωρέσϑαι et ἐγγράφεν, ϑύεν, TEMv et Cyrenis et Therae. Adde quod in optimo libro K in II 89 scriptum ἔρρεν legimus, quod deterioris notae codices in fppsuv, quin etiam in Eppeov mutaverunt. Cum autem nullum certum exemplum huiusmodi imperfecti in —v pro —ov afferri posset, ipse hoc Eppev, quod iam in hyperarchetypo fuit, in Eppov (ex ἔρρω, non ex ῥέω) corrigendum esse putavi, sed loci

paralleli omnino obstabant. Itaque £ppevr(o) ἐκ κεφαλᾶς, qualis ipsius exstitit papyri lectio, non omnino improbaveris, quamquam aeolice quoque dictum ἔρρην δ᾽ ἐκ mihi quidem in mentem venit aut ἔρρηντ᾽ ἐκ (ut apud Bacch. XVII 107 δίνηντο pro δινέοντο legitur). "Tamen activa forma requiritur, nisi de £ppusv (= ἐρρύησαν) cogites. Praeterea, neque in XV 50 παίχνια pro παίγνια Codd, neque in XXIX

27 πέλεμες pro πέλομες

Codd,

cum

una

Pa scribere du-

bitavi; adde in I 143 8/601 cum una papyro Po*, in XV 82 ἀν[διveuvri] Pg et Pa (avriweuv[1i), fortasse in XVIII 48 Ελάνας papyris Op et Ow monentibus. Nam complures huiusmodi lectiones ab imprudentibus librariis esse detrusae videntur; qua re titulis et Therae et Cyrenarum collatis in II 28 potius "Aprapı arridet quam quod concordes "Apre Pa Codd praebent; ita in VII 52 et 61 ᾿Αγήνακτι pro 'Ays&vaxn Codd restituendum censueris. Sed quem finem huic divinandi generi statuemus, quod plenum, si quod aliud, est aleae? Rursus igitur atque rursus edico, in dialecticis ut in ceteris rebus,

quae nostra est ignorantia, deberi maximam manu scriptis fontibus reverentiam. Neque enim omnia, quae servaverunt illi quaeque intellegere nequimus, corrupta habenda sunt. In conclamato illo 1) Videas quae disserui in Boll. Class. Linc. 1977 pp. 9-16 (« Un poemetto citarodico di Stesicoro nel quadro della cultura siceliota »).

[40]

DE

THEOCRITI

DIALECTO

ET

METRO

loco I 30, ubi verba ἑλιχρύσῳ κεκονισμένος, quamquam nihil aliud Vergilius Ecl. III 39 exprimit verbis de verbis redditis, ab omnibus fere criticis compluribus emendationibus temptata sunt, nunc doctissimus vir Kurtus Latte fidem codicibus reddidit collata Hesychii voce διάκονις, ubi glossa κονίζω

a grammatico

laudatur,

quae ' contexere' fere audit. Utrumque nimirum factum est, ut et interdum dialecticas voces pro vulgaribus grammatici et scribae suo marte supponerent, et vulgares formas currenti calamo pro rarioribus interdum 1nferrent. Doricum scilicet est in I 6 κρῆς, quod omnes libri testantur; sed si V 140 φίλον κρέας conferas in Pu Codd traditum, ipso metro monente etiam in I 6 κρέας praetuleris, ubi non solum monosyllabum in quarto metro spondiaco —Aov xpfis, sed in pausa positum ante ἔστε κ᾿ &ápéA yrs. Ergo alicuius grammatici vestigia in illo xpfis deprehendimus, qui severiorem doridem adamavit et in prioribus idylliis quantum potuit persecutus est. Itaque fortasse factum est, ut in primis Theocriti versibus duo traderentur exempla secundae personae singularis in -&5 pro -&ıs (I 3 συρίσδες, 19 ἀείδες), et in carmine V, quod in archetypo secundum locum in idylliorum serie tenuit, omnes fere codices optimi in v. 85 ἀμέλγες reci-

perent (idem in IV 3). Contra in I 17 scripserunt &vrı ye πικρὸς optimi libri, saepius alibi ἐντὶ pro ἐστὶ servaverunt; at Ahrensium et Wilamowitzium sequi nequivi, qui ubique scribunt tertio a. Chr. saeculo haec singularis personae forma

ἐστί, cum iam apud

Dores cum plurali permixta esse videretur.) Quid ipse Theocritus scripserit, minime compertum habere nos profiteri oportet. Quin etiam in imperfecto tempore tertiam pluralis ἦν singularis vice tum esse functam constat; cum autem non solum apud Dores, sed etiam apud Aeoles antiquam vocem ἧς permansisse constet, ?

Wilamowitzium

in aeolico

carmine

XXX

16 sequi nequivi,

qui

fiv scribendum, non ἧς in tertia singulari censuit. Numquam enim in papyris, quae supersunt, ἐντὶ vel ἔντι apparet, sed papyrorum in hac re testimonium forte quinquies 12) Cf.

THuMB-KiEcKERS,

Handb.

d. gr. Dial,

I?, Heildelberg

p. 213. 3 Cf. Alcae., fr. 45, 1 et 54, 9. 12 et 65, 1o Lob.

[4]

1932,

PROLEGOMENA

tantum occurrit. Libri vero in I 17 et in V 21, ubi illa vox recto tenore pronuntiatur et trochaeum quintum efficit, concordes ἐντί

proferunt; item in trochaeo primo XI 51 ἐντὶ δρυὸς ξύλα concordes Codd ἐντὶ servaverunt, ubi cum neutro plurali coniuncta pluralis forma non singularis haberi poterat. Quapropter etiam in V 65 (Su), at non in V 104 (τυ, Su) mihi quidem é&vri cum La scribere contra ἔστι K Va visum est; sed Évri in IX 9 (10) cum La Va

contra K. Tamen in II 154 (scilicet in mimo, non in carmine pastorali) trochaeus quintus ἔστι cum Pa Codd immutatus maneat, maiorique

de

causa

XIV

24

ἔστι

Λύκος

Λύκος

ἐστί

cum

PaK

contra La Va servandum est (nam &vrı A. A. ἐστὶ inconditum dici nequit). Item in XI 46—47 ter for(1) servavit K contra ἔντίι) La Va his locis: lu, _(4), et 1_; et iure fortasse, ut a binis pluralis

formis in v. 45 extantibus hae singularis formae anaphorice subsequentes distinguerentur; nisi huic parti La Va palmam ideo concedendam esse censeas, ut omnino pluralis et singularis formae confundantur.

Postremo

in VII

105, scilicet in loco non

ab omni

parte tuto, εἴτ᾽ ἔστ᾽ ἄρα etiam papyrus Po tradidit. At ceteris locis inclinatum ἐστὶ non ἐντὶ scribere praestat, sive concordi librorum fide (Zu IV 55, 30 II 48 etiam Pa, V 68, XIV 52) sive altera librorum

parte cum altera pugnante (?u V 106, 3, X 28, *u XI 4 ubique K Va contra ἐντὶ La). Huic tamen legi, si dici potest, quam instituimus, nonnulla repugnant, ut in III 20 ἔστι (10), ubi ἔντι requiritur (sed versus fortasse spurius huc ex XXVII 4 illatus est), et in III 39 ἀδαμαντίνα ἐντὶ (50), ubi ἐστὶ requiritur et in ipsa Po? (soci Po!) re vera legitur. In XXIV 40 habent ἔστι Pa Codd. Quod autem ad indirectam quam dicunt traditionem spectat, multa dicenda sunt; at in hoc ipso exemplari loco acquiescam, quem Stobaeus quoque rettulit, ut quam caute ea adhibenda sit appareat. Nam in I 15-18 scriptum legimus apud Stobaeum ποιμὴν contra ποιμὰν Codd, ἁμῖν (sicut alteram in K lectionem) contra ἄμμιν Codd, συρίσδειν contra ouplodsev Codd, ἔστι contra évri Codd, et δὲ cum Vaticana familia contra ye, quod optimi Ambrosianae et Laurentianae stirpium codices servaverunt; denique ῥῖνα pro jivi. Tamen huius generis variae scripturae parvi momenti sunt; omnes fere librariis debentur Theocriti dialectum neglegentibus. Quid autem sibi vult illud δὲ cum Va conspirans? Nonne potior est lectio

[42]

DE

THEOCRITI

DIALECTO

ET

METRO

γε quam 8£? Iure inde colligas, cum eundem errorem et Stobaeus et Va praebeant, Stobaei temporibus Vaticanam librorum familiam iam esse constitutam; quod omnino

falsum est, nam Va nonnullis

saeculis recentior nobis apparuit. Prorsus equidem puto, ita factum esse, ut aliquis Stobaei librarius ad Vaticanum Theocriti librum decursu temporis accederet et illud δὲ in Stobaei exemplari exarando scriberet pro ye, quod ab ipso Stobaeo traditum esset. Praeterea, cum in uno Stobaei codice (si novissimis Stobaei editoribus

concedas

tres esse Stobaei

habeantur)

codices,

hi Theocriti versus

qui primarii

laudentur,

fontes omnium

in ceteris desiderentur,

fier1 potest ut Stobaeum eos ipsum ne laudavisse quidem censeas, sed posteriore tempore librarium aliquem vel lectorem in Stobaei volumine, Vaticani libri scriptura adhibita, addidisse. Ad dialecticas res revertamur. In III 3 πεφιλαμένε nostri codices habent; apud Gellium IX 9 πεφιλημένε scriptum invenimus. Át hoc quoque nullius pretii testimonium est; illud enim in tam levi et instabili re non constat, ipsum Gellium et in Theocrito

suo πεφιλημένε invenisse et in Theocrito laudando scripsisse; nam vulgarem communemque formam potuit ipse ex errore memoriae scribere aut imprudens librarius currenti calamo admittere. Itaque, etsi hyperdorismos in Theocrito legendo abiecimus, tamen utrum ille talia adamaverit an ignoraverit nescimus; quamquam magis magisque his temporibus apparuit, multo magis et Callimachum et Theocritum

communem

vivacemque

aetatis

suae

sermonem

re-

spexisse, quam antea concedere viri docti solerent." Aliter autem in aliis idylliis ipse se gessisse videtur, prout rustica carmina aut suaviores cantus aut urbanos mimos conscripsit. Nullam vero sibi legem indixisse videtur, at ubique liberius illum dialecticis formis vocabulisque usum esse patet. Rusticum nimirum est carmen V, agreste inter pastores certamen; non miraberis tamen futurum minime doricum ἔσσεται in v. 25, et homericum ut ita dicam ?) genetivum in v. 27 πρωτοτόκοιο, ut habent Pa Codd, immo D De hyperdorica voce μᾶλα ad oves significandas, quam in Theocrito cum codicibus servavi et in Stesichori papyro nunc invenimus, nonnulla notavi in Boll. Class. Linc. 1977 pp. 9-10, et ibid. 1984 pp. 7-8. 2) De μαλαπίοιο et de κείνοιο videas quae notavi Boll. Class. Lincei 1986 pp. 18-23, ibid. 1984 pp. 41-42.

[43]

PROLEGOMENA

πρατοτόκοιο, ut voluit Ahrensius (conferas VII 120 μαλαπίοιο, scil.

μηλαπίου). Rusticum est XI, siculus Cyclops, qui v. 42 ἀφίκευσο Syracusanorum more dicit; at in eodem carmine minime dorice dicuntur 19 φιλέοντα, 33 πλατεῖα, 62 ὕμμιν. Quapropter nimium confisus est Bergkius quibusdam codicum indiciis, quibus Μοῖσα censeret in quibusdam carminibus scribendum esse, at Móoa in subrusticis idylliis. Sane dixerint Möoa Lacones, at vernaculum est Μοῖσα sive Cyrenis sive Therae; quare Μοῖσαι dedi etiam in X

24

contra

quam

Codd

et

editores,

sibi rusticam personarum

qui

Μῶσαι

asperitatem

scribendo

nescio

consequi et effingere

putent. Itaque saepius in doricis quae dicuntur carminibus et homericas voces et vernaculas ille profudit, litteratissimus vir, qui praeter dorica etiam ionica et aeolica tota carmina conscripsit. Ionica dialecto scriptum esse carmen XII scholia testantur, sed librarii fere doricum inscientes reddiderunt; Planudes autem in S conscribendo

pristinam illi speciem fere reddidit, quam novissime Pa probavit. Incerta fere dialectus est carminis XVI, in quo plures ionismos Laurentiana stirps fideliter tutata est. Incerta etiam carminis XVII, quae

primitus

ionica fuisse videtur,

nunc payrus Pa, quantum ipsis Codd

Αἰγνπτίαισι

Αἰγυπτίῃσι,

scripsit, et cum Codd κνανέαν, 56 Αἰακίδᾳ.

Gravioris nam

vero

in dialecto

61

adversantibus

in 62 & non fj, in 101

fortasse in 5 ἁμιϑέων non ἡμιϑέων

'Avrryóvas,

momenti

librorum

at

superest, fere ionicam dialectum prae-

stat, quae tamen

non

post a librarus obscurata;

63 νωδυνίαν,

quaestionem

familiae

nutant;

carmen

et fortasse 49

XXII

movet;

et licet ionica dialecto

scriptum id esse in Laurentianae familiae titulo praescribatur, dorismi saepius huc et illuc irrepserunt. Epicam contra dialectum servavit liber D

saeculi

XV

exeuntis;

servavit,

inquam,

an

sup-

posuit? Quin ipsa papyrus Pa inter ionicas voces dorismos aliquot praebet, ut 2 ἐρεϑίσδην variam lecionem, 5 Λακεδαιμονίως, fortasse 47 σιδαρείᾳ, 101 προσώπω, 104 πυγμᾷ, De ceteris papyris Pi et Pe parum constat; Pi tamen et ionicas et doricas formas servavit. Contra, doricum esse epyllium XXIV Pa in titulo testatur; saepius libri colorem ionicum addiderunt, et temperatam doridem editores receperunt; ipse papyri testimonio fretus in dorica dia[44]

DE

THEOCRITI

DIALECTO

ET METRO

lecto adhibenda audentior fui, qui genetivos quoque in — et accusativos in —os, et ᾿Αργέος id est’ Apyelos, et ὄρνιχες non ὄρνιϑες scribere non dubitavi. Cum autem aeolica carmina, ut supra dixi, ad psiloseos et barytoneseos legem accommodata edere in animo habuerim, neque ullo modo constet Theocritum ipsum et spiritus et accentus adpinxisse, quibus etiam Pa caret, librorum iuvat in hac re testimonia colligere, ne postea huiusmodi res, quae ad orthographiam saepius pertinent, in apparatu commemorentur. Nam in XXX, quod unus C tradidit, praeter 7 ἄμμε et 26 ἀμμέων nulla psiloseos vestigia in libro deprehendimus, si 22 ὄρη excipias et 25 ἔφατ᾽ ὄτις, at haec barytonica: 3 κάλω, 6 ἐπιτύχην, 6 ἐρωΐα, 8 ποτίδην, 13 λεύκας, 17 ἔραν, 28 ἄμφενα, 31 καὔτας, 31 Epe, 32 σμίκρας. Has adde corruptas voces,

quae tamen barytoneseos indicium prae se ferunt: 2 παῖδα C pro παῖδος (παιδός), 5 μειδίαμα C pro μειδίαι (μειδιᾷ), 25 et 26 δοκεῖ μοι C pro δοκίμοι (δοκιμοῖ), 32 ὁ μέλλων C pro ὀνέλων (?, &veAo).

i" XXVIII habent: 1 γλαύκας C D H, 2 γύναιξιν D, 3 ὑμάρτη D et ὁμάρτη CH, 3 Νείλεω D et Νείλεο CH, 4 Ipov C D (ἴὀρον H) 4 xAópov CD H, 4 ὑπαπάλω (= ὑφ᾽ ἁπαλῶ) C D H, 7 ἱέρον D (ἱερὸν

CH),

10 et

11

πόλλα

D,

11

γύναικες

D,

12

&pvov

D,

13 αὐτοέζνγτει CD H, 13 Θευγένιδος CD H, 13 ἔννεκ᾽ D (ἕνεκ᾽ CH), 14 ἀνυσίεργος C D H, 15 éxip(p)as CD H (pro éipás?), 16 ἀμμετέρας D (μετ, CH), 15 &tpyo CH (ἀεργὼ D), 17 πάτρις D!, 18 μύελον C DH,

21 ἐράνναν 23 φιλαοίδω

18 &v6pov D, 19 σόφα D, 20 λύγραις C D H,

CD H, 22 δαμότισιν CDH, 22 Θεύγενις C D H, C D H, 24 ἔρει τῶ ποσείδων CH (pro ἐρεῖ τῶπος

ἰδών), 25 τίματα C D H. Cetera omnia ad vulgarem usum ut ϑαρσεῖσα, ἀγλαάν, ὅππα, Διὸς etc.

redeunt,

In XXIX, quod C K servaverunt et Η in vv. 1-8 (nam Perusini libri, quorum est D, ex ipso K pendent), notanda sunt haec: 4 ἀκόλας (id est οὐκ ὅλας) CH, 5 ζωΐας (pro ζωή) C H Καὶ, 7 κῶταν K', 9 ταῦτ᾽ ἄρμενα C, 9 δίδως (δίδων pro διδόναι)

CK,

13 ὄρπετον C et éprrerov K (pro ἑρπετόν), 15 μάτης CK,

Tpíraiov C (τρίτατον K), 21 πόεις C, 25 ἁπάλω

göpn

CK, 13 ἀπίξεται

CK,

30 συλλάβην

C, 36 ἐνόχλης C.

[45]

18

Καὶ, 28 ῥύσοι C, 30

PROLEGOMENA

In hexametro condendo satis constat Theocritum severiores sibi leges non dedisse, at quaedam in eius scriptis versuum formae reperiuntur, quas Callimachus evitare sedulo studuit. Mihi quidem libri manu scripti, quos denuo penitus indagatos ad certam redegi manifestamque rationem, in metricis quoque auxilio fuerunt. Nam in I 130, ut hoc utar exemplo, cum omnes veterum sincerarumque

stirpium libros ἐς "Aıöav praebere animadvertissem, Planudem ipsum et Moschopolum ἐς "Aibos primos conscripsisse, veterem illam scripturam retinere non dubitavi, cum aliis quoque locis spondiaca voce, quae quartum pedem terminaret, Theocritum usum esse viderem. Male contra Wilamowitzius in V 118 ausus est sua coniectura scribere μάν Toi, spondiaca voce in quartum pedem admissa;

nam,

quod illi vetera scholia visa sunt talem scripturam verbo

μέντοι

reddere, omnino

deceptus

est, ita ut omnem

codicibus fidem

de-

meret prae scholiorum testimonio; quamquam certissimum est La servavisse lectionem integram ὅκα μάν ποκα, ipsius papyri Pu testimonio firmatam; cum autem in alterius stirpis archetypo vox illa Tok« fortuito excidisset, liber K nihil aliud habuit quam ὅκα μάν,

ob metricam rationem Va corrigere ὅκκα μὲν temptavit. Dubitandi vero locus est in aliis versibus, ut in I 6 «pfis, de quo supra dixi p. 41, ubi κρέας praestare videtur, et in VIII

13, ubi ad sententiarum

ordinem accommodata magis arridet Meinekii pro traditis x’ ἁμῖν in potioribus libris. Ut in I cet monosyllabum etiam in IX 19 Zei, quod mutare non dubitavit (nam quamvis Homeri ὦ tatur, sordet ante vocalem non

correpta

κέ μοι coniectura 6 xpfis, ita displiBrunckius in ζέει 362 imitatione ni-

syllaba),

et in V

132 ὅτι

ue πρᾶν, quo uno loco scito ante πρᾶν brevem vocalem produci, ita ut vitium subesse non una ex causa videatur. Ceterum in V 70 et VIII 49 ab optimis libris docemur, qui a deterioribus ut distinguantur et separentur commodissime nobis evenit, quales integrae lectiones sint: scilicet Μόρσων φίλε non φίλε Μόρσων, et αἰγῶν ἄνερ non ἄνερ αἰγῶν, item ἀντολὰς in. VIII

103 non

ἀντλάς,

Dubium

est X 18, utrum ypoilei9' an χροΐζεται vel χροϊξεῖται probandum sit; tamen

in V 25, si doricum

futurum

requiras,

non

ausim

ἐσσεῖτ᾽

edere pro tradito ἔσσεται; neque in XII 36 ipsius papyri Pa scripturam στόμα πέτρη

(vo...) pro vulgata πέτρῃ στόμα

[46]

($00)

reci-

DE

THEOCRITI

DIALECTO

ET

METRO

pere licet. At in ceteris locis firmissimus est ante bucolicam caesuram spondeus. Quid? quod in XVIII 15 Μενέλαε Te& (id est uu *u | u..), quae in Μενέλα τεὰ & (id est vut | vuu..) corrigere Meinekius properavit, ne trochaeo quarto in exitu verbi locus daretur, haud aliter ac no-

stri libri etiam papyrus Pa servavit; Meinekii coniectura quae numeros accuratiores, ipsa verba deteriora reddat. textum in Pa Codd traditum servavi, quamquam nullus versus occurrit Hermanni legem neglegens; nam XXIV περ ἐών, quod in hac re conferri solet, potes o.uu... quasi

displicet, Equidem Theocriti 102 βαρύς unum sit

verbum, non u tu |u.- computare. At vide sis etiam XIV 70 ποιεῖν

τι δεῖ, quod Knoxii legem

(non secus atque VIII de pausis non -.*u|u,

10 οὐδ᾽ εἴ τι πιάϑοις) propter sed _tuu numerandum

est;

nam satis constat breviora vocabula sponte coalescere, si quae dicendi mora proxime interposita sit; eademque ratione XIV 64 αἰτεῖν δὲ δεῖ considerandum est, ubi particula δέ, quae postpositiva censetur, cum praecedenti verbo coniungitur ut enclytica τι; itaque trochaeus quartus etiam in XI 33 πλατεῖα δὲ ῥὶς o suul.. commode vitatur. Tamen, Hermanni lege neglecta, non ausim XIII

68 μετάρσι᾽ ἐτῶν παρεόντων scribere pro μετάρσια τῶν παρεόντων, nam versus sententia non omnino constat. Denique in prosodia quoque nobis aliquid papyri profuerunt. Nam, quamquam brevem syllabam in arsi ante vocalem Theocritus alias producit, in XV 19 falsa scriptura πασάμενδς ἐπίτασσε in codices irrepsit; nam et papyrus Pa et Etymologus πασάμενος ποτίτασσε servaverunt. Neque vocalium concursum supereffluentium sedulo vitandum esse, Pa denuo confirmavit cum in XV 30 δὴ πολὺ

ἄπληστε tum in XXIV 71 μάντι Εὐηρείδα, quamquam altero loco δὴ πολὺ λᾳστρὶ vel simile quid, altero ἀλλ᾽ Εὐηρείδα concordes viri docti correxerunt. Huiusmodi synecphonesi etiam in XV 149 et in XXX 12 usus esse poeta videtur; quare in XI 54, 79 scripsi ὅτι οὐκ, ὅτι £v, ne quid de XXX 13 μὴ, ἔτι νέος et de I 51 πρὶν 9. éxp&mio rov deque similibus locis dicam, ubi et apheresis et synaloephe in usum veniunt. Plenam autem scriptionem Pa non iniuria praebet in II 90 ὄστι᾽ ἔτι ἧς; ideo scripseris etiam V 37 παῖδ᾽ ἔτι ἐγών. Ad eandem rationem reducendum esse putem XXII

19

ἀπολήγοντι

ἄνεμοι,

nisi

[47]

ionicam

vocem

&roAfjyyovo (1)

PROLEGOMENA

praeferas, et XIV X

77 κατατρίψοντι ἀκρέσπερον, nisi elisione ma-

vis uti, ut in VII 105 ἔστ᾽ ἄρα et XI 46 ἕντ᾽ ἄμπελος. Quid? nonne

XV 112 legemus πὰρ μέν ol ópia? Equidem et coniecturas ex ingenio meo proferre ausus sum, quales VI 29 ἐγὼ ὑλακτεῖν et

XV 95 ὦ οὐκ ἀλέγω.

6. DE

APPARATV

REDIGENDO

De codicibus ipsis familiarumque varietate in huius operis Appendice fusius dicturi, age iam animum in universum referamus ad huius artis elementa, quam excolimus, quam utinam pro virili parte adornemus. Nam ecdosin vere criticam non est quin videat ex omnibus codicibus proferendam esse, qui adhuc in bibliothecis conditi serventur, ita tamen ut libris bene perspectis et in genera familiasque

redactis,

eliminatis eliminandis,

libris scilicet lectioni-

busque inanibus, simplex quiddam et vetustate illustre eluceat in apparatu. Neque tamen seligendae sunt eae tantum lectiones, quae sint utiliores ad textum constituendum; quin etiam nonnulla uberiora notanda sunt, quae patefaciant ac moneant, cur et quando, in singulis verbis atque sensibus, libri familiaeque dirimantur et in partes eant. Quapropter apte fit, ut certa librorum imago ante ocu-

los omnino versetur, e qua dubiis quidem in rebus a nobis illico declarari possit, quidnam

divinando

recuperatum

coniectando

a vetustate traditum, quid non, vel quid

sit a recentioribus,

interdum

etiam

quid

pessumdatum.

Neque vero alienum esse puto, recentiores illos aetatis byzantinae magistros, Planudem in primis et Moschopulum et Triclinium, penitus i..spicere, quamque auctoribus edendis operam navaverint, non lineamentis adumbrare, sed certis, quantum possu-

mus, documentis patefacere, scilicet ut per ipsos vetustiorem memoriam

consequamur.

Quorum

sane virorum

bus, qui commentariis instructi quam quique

peculiaribus

scatebant

e pervulgatis

maxime

coniecturis,

multa

texti-

olim exoptabantur in illa vetera

li-

brorum ab antiquitate recepta genera fluxerunt; unde genera nova exstiterunt, nova,

ut ita dicam,

monstra

[48]

commixtis

iam omnibus,

DE

APPARATV

REDIGENDO

quae nobis aut in unum cogere aut dividere opus est optima quaeque inquirentibus ac seligentibus. Quae quidem omnia religiosissime feci, atque ita statui, ut primum in apparatu proferrem, quid e stirpibus manuscriptorum potioribus et fere primariis ut vere traditum ab antiquitate colligi posset, seu bonum et integrum seu manifeste corruptum, quod tamen plerumque ad archetypum referremus; deinde quid infirmioris memoriae esset, quidnam boni vel mali ex editionibus byzantinis assequeremur; postremo novissimas emendationes, quas quidem verum quodammodo

attigisse credere par esset. Hanc vero

testium congeriem cum pleniorem et incommodiorem esse sentiam, quippe quae librorum condicionem perspicue proferat, sed ad ipsa carmina recensenda parum adiuvet, finibus aliquanto artioribus ad singulas paginarum calces opus erit apparatum cogere, libris omissis contaminatis et byzantina aetate provectis, in iis sal-

tem carminibus, quae nullum integritatis et perspicuitatis damnum hac ipsa pati omissione videantur; at plenior illa testium collectio copiosius in Appendice demonstrabitur. Neque sane in re critica minoris pretii esse videtur stilum agnoscere scribarum, alterasque manus in libris a prioribus accurate distinguere. Hoc enim veritatis elementum in universum proclamandum existimo; quod autem ad Theocritum ipsum attinet, quicumque librum unum aut alterum oculorum acie indagavit, sane sentiat necesse est, qua ratione sit opus eos attentis oculis pervolutare; scatent enim ipsi glossis, rasuris, variis lectionibus, quae ex

alis aliarum stirpium testibus collatae sunt. Quapropter phototypas imagines respui, quibus plerique abutuntur; codices ipsos adivi, quantum potui, Florentiam petens, Mediolanum, Vaticanam urbem, Lutetiam Parisiorum aliasque civitates permultas; neque enim

oculis

vel

cruribus

parcere

talibus

in rebus

consentaneum

esse videtur. Imaginibus illis igitur usus sum paucioribus, quotiescumque exemplarium in remotis urbibus adservatorum scripturas inter se conferre fuit opus, numquam vero iis confisus sum ad statuendam librorum aetatem, numquan ad posteriorum manuum in singulis libris vestigia deprehendenda. Quae autem secundarum vel posteriorum manuum scripturae negligendae visae sunt in indagandis librorum stirpibus, has equi-

[49] 4

-

Theocritus

PROLEGOMENA

dem ex apparatu omnino detrudere plerumque potui, cum saepius lectiones tantum nobis occurrerent iam ex alius familiae codice notae et illinc petitae. Itaque eas raro commemoravimus, sive adiecta secundae

manus

(Ab) nota, sive in re incerta corr(igentis)

manu declarata. Cavendum demum est, ne glossae, quae supra lineam saepius adpinguntur, pro variis lectionibus habeantur. Plurimus denique est usus veterum scholiorum in edendis textibus; servant enim antiquissimas lectiones, quae ex ipsis libris recentiore aetate detrusae sunt. At scholia ad Theocritum byzantina,

quae Carolus Wendelius omnibus absoluta rationibus a veteribus nuper separavit, nullam praebent utilitatem ad textum constituendum;

manant

enim

ex illis veteribus,

quae

nobis

ipsa servantur;

coniecturas tantum addunt, quae pro recentioribus coniecturis habendae sunt. Saepius vero viri docti et ex antiquis scholiis et ex recentissimis plura sibi depromere ad textus utilitatem videntur, quam quae ipsa scholia, si penitus inspiciamus, revera proferunt. Ipse vero scholia tantum attuli, quae

tam

lectionem

minoris momenti

viderentur,

quidem aliam servavisse cer-

in ipsoque apparatu

protuli; at quae

aut recentioris aetatis dubiaeque virtutis iudicavi,

in cuiusquam pagellae spatio testim(oniis) dato tantum enotare malui. Testimonia vero pauca seligenda et afferenda putavi, sive nova, sive a Wendelio aut iam ab Ahrensio collecta; non enim ad Graecas Latinasque litteras illustrandas ea producere fuit in animo, sed illa tantum afferre, quae sane utilia viderentur ad ipsum textum

Bucolicorum constituendum. Quos libros quasque papyros in unoquoque carmine recensionis fundamenta esse statui, nominatim in paginarum calce memoravi.

At de fragminibus papyraceis prorsus cave ne iudices ex silentio. Saepius enim fit ut multorum sane versuum, quos papyrus testetur, una tantum littera vel altera supersit. Igitur quid in papyris vel antiquis pergamenis inveniamus, in unoquoque loco distincte commemorandum esse censui. At siglo Codd, quo in apparatu usus sum, illos libros te moneo designari, qui nominatim sint initio uniuscuiusque carminis commemorati, ceteris omnibus a re alienis; ex. gr. in primo carmine:

Codd = K, La (= PQV), Va (= AGS). [50]

DE

APPARATV

REDIGENDO

Nam illud quoque censui, maximam in apparatu afferre et simplicem perspicuitatem rerum, quod non singulos nominatim, sed per universas familias, quantum potui, libros afferre putavi. Habemus igitur in primo carmine: I 13 ἅτε Codd (= K La Va), 17 ye K La (= ΚΡ ΟΝ), δὲ Va (= AG S). Quid vero sibi velit ex. gr.: I 62 κερτομέω Καὶ Va, φϑονέω La Va?, perspicuum, opinor, est: habent κερτομέω AG S cum varia omnes lectione φϑονέω, Eadem ratione, ubi scriptum edidimus XVI 39 Κρεώνδαις K Ν᾽, Κλεώναις La Va, V retinet Κρεώνδαις in linea, et KAswvaıs variam lectionem.

At in ilis praesertim carminibus, quae perpauci libri servaverunt, nullo perspicuitatis detrimento saepius omisi in apparatu lectionem optimam, quam in textu recepi ab uno libro vel altero praebitam. Ex. gr. in M.II, cuius recensio fulcitur tribus libris FMS, accepi in textu lectionem libri F in v. 67 ἐαροτρεφέων; qua re, omissa in apparatu codicis F scriptura, hoc unum adnotavi, quid haberent M S, scilicet ἐαροτροφέων S, ἀεροτρεφέϑων M. Adde quod uncis usus discordem in cuiusdam familiae codice aut procul omni dubio corruptam vel ex alia stirpe contaminatam scripturam attuli, ut I 25 τε La, δὲ K Va (quamquam vu S). Novum

enim suo marte fretus vu dedit S. Vel etiam: XVI La, ὅστις τοιοῦτος Καὶ Va metri causa novavit ζ (—

64 ὅστις τοῖος

(at ὃς τοιοῦτος ST). Illam enim vocem ST); nam consensus Καὶ et e maioris est

ponderis quam unus S vel una recensio 0. Poteram in strigosiore apparatu hasce nullius pretii lectiones omittere. Poteram et familiam Va contra consensum K La negligere; at non ex ipsis, qui adhuc supersunt, Ambrosiano et Lauren-

tianis codicibus cum sit Va deducta, fieri potest ut dignas, quae commemorarentur,

lectiones servaverit; immo

est, opinor, in qui-

busdam locis, quorum aliquot iam p. 25 memoravimus, necessario adhibenda. Qua re permotus, cum praesertim Vaticana recensio per Moschopulum recentioresque saepius et latius vulgata sit, assidue praeter K La proferendam esse censui. Adde quod saepius fit in incertis rebus locisque contaminatis, in Laurentiana stirpe potissimum, ut non omnis satis pateat librorum condicio et necessitudo. Ex. gr. in I 49 cum habeant ττήρᾳ K Va P, et πήραν Q V, fieri potest ut La πήραν habuerit et P per se solus cum Vaticano libro contaminando px assecutus sit, aut

[51]

PROLEGOMENA

P traditam in La scripturam pa servaverit una cum K Va, novaverint vero Q V πήραν scribendo. Itaque locupletiorem apparatum edidi; at manifestos et nullius momenti et in singulis libris papyrisque adservatos errores praetermisi, non secus ac minutias in accentibus et spiritibus, 1n iota subscripto vel adscripto et in littera v paragogica. Itacismi quoque qui dicuntur ad orthographiam pertinent; quapropter nulla fere mentione dignae innumerabiles scripturae mihi visae sunt, quotiescumque libri singuli vel librorum genera ἢ pro εἰ scripserunt; quamquam non solum ἧς pro els vel πλῆος pro πλεῖος, sed etiam λακῆ pro λακεῖ et ποιῆν pro ποιεῖν hic illic in libris et in papyris legitur, et «fjre pro «eire sive κῆπε pro κεῖττε vel similia, quae librariorum et grammaticorum studio fortasse

debentur

doricam

dialectum

requirentium.

Saepius etiam erratas unius libri voces contra consensum ceterorum ex apparatu detrudere in illis maxime carminibus visum est, quae quattuor vel quinque codicibus servarentur, quorum esset

perspicua necessitudinis imago. Nam in M.IV, ut hoc utar exemplo, rationem clarissimam p. 32 edidimus, ex qua satis patet, opinor, nullo detrimento recensionis me multos errores recentioris libri D abiecisse, quotiescumque probabilem scripturam La S concordes patefaciunt. At cum omnibus fere aetatibus dilectissimus poeta Theocritus haberetur, plurimam operam viri docti usque a primis editionibus impenderunt, ut obrutos erroribus illius versus expolirent, Theocritum esse Theocrito reddendum nimis gloriantes. Quarum coniecturarum aut nulla aut certe non multae, quae memoria dignae haberentur, me latuerunt atque effugerunt; plurimas vero, quas ad

rem criticam augendam atque excitandam neque inutiles neque incommodas dicere ausim, in ipsis tamen edendis carminibus silentio

pressi.

Nam

criticam

editionem,

ut

certis

manu

scriptis

fontibus in textu recensendo, ita probandis tantum et probabilibus scripturis in emendando niti oportet; neque librorum proprios et apertissimos errores colligentem, ignobilem ineptiarum acervum extruere, neque doctorum virorum curas religiosissime celebrantem, quasi musium vanitatum aedificare et palaestram condere pupillis

philologis exercendis. Igitur in philologiae palaestra coniecturarum multitudo magnopere prodest, quae ad textum artis criticae auxilio

[52]

DE

APPARATY

REDIGENDO

legendum nos impellunt, et dubium quod dicitur methodicum omnibus fere locis proferunt; sed critica editio non facilis neque benigna, ut opinor, tot adversus conamina esse debet neque novarum

rerum nimis studiosa. Quod autem ad Theocritum attinet, scitissime Wilamowitzius memoria nostra sibi modum finivit, quo nos in incertum emendandi

certamen progredi liceret. Nam quid de Meinekio et Ahrensio vel Hermanno dicam, excellentissimis viris? Qui quem Theocriti versum corrigere et expolire sibi visi non sunt, dum librorum scripturam mutant, evertunt, dissipant, semper urgent et instantes premunt, omnia dubitant, omnia ferunt aguntque pari doctrina atque arbitrio? Ne quid de versibus vel deletis vel seclusis vel transpositis dicam. Hodie vero, ut ait Wilamowitzius, intellegentes homines con-

sentiunt priora Theocriti carmina grammaticorum curis semper fuisse defensa; itaque emendatoris officium plerumque eo continetur, ut recta ille eligat et scriptionis antiquae modum recte inter-

pretetur. Longe alia res est in posterioribus ipsius Theocriti carminibus et in ceteris bucolicis. Nam ibi, ut Wilamowitzii verbis utar, nec larga nec constans suppetit memoria, et defuerunt semper grammaticorum studia; multa igitur etiam ex eis, quae toleramus, vera non esse suspicandum est, alia penitus sunt corrupta,

ex parte

tantum ingenio emendantium sanata aut quae sanari possint. Postremo haec addit prudentissimus idemque sagacissimus vir: « ego vero sicubi ad verum perveniri posse desperavi, in traditis me cohibui, veluti in dialecticis non

incostantem

Sciens conservavi mernoriam ». At cum in apparatu condendo

tum

solum,

sed adeo

in virorum

falsam

coniecturis

laudandis, ut largior Wilamowitzio essem, res ipsa monuit; sed meas

coniecturas cum raro in apparatu laudavi tum perraro in textum recepi. Cruces autem quae dicuntur philologorum, in dubiis vel erratis locis adpingere puduit; nam et ipsa incompta verba vitium declarant, et coniecturae in apparatu proditae legitimam suspicionem

indicant. Restat ut de litteris Graecis

bene

meritis viris gratias agam,

qui doctrinae et comitatis auxilia mihi saepe et varie commodarunt his quindecim annis, quibus ad hoc munus explendum et ingenium et animum intendi; in primis Carolo Wendelio, qui saepius per lit-

[53]

PROLEGOMENA

teras

mecum

de

nonnullis

quaestionibus

communicavit,

denique

schedas suas locupletissimas mihi prorsus concessit. Alios alia de causa dignos viros, qui grato animo nominentur, cum satis multos esse sentiam, tamen Augustum

Mancinium

praetermittere nolo, et

probum et amantissimum virum, qui meas qualescumque pagellas, ante quam prelo mandarentur, magna cura perlegit atque expolivit; quemque semper diuturnis votis prosequor insignem et egregium vere virum, Hieronymum Vitellium reviviscente memoria ac desiderio. Neapoli

dabam

a. 1941, additamenta

[54]

in Urbe

a. 199r interieci.

BUCOLICI

GRAECI

OEOKPITOY OYPZIZ (Θύρ.) ᾿Αδὺ ἁ

τι τὸ ψιϑύρισμα

ποτὶ

ταῖς

παγαῖσι

H QIAH καὶ

& πίτυς

μελίσδεται,

αἰττόλε τήνα

ἁδὺ

δὲ

καὶ

τὺ

συρίσδες * μετὰ Πᾶνα τὸ δεύτερον ἄϑλον ἀποισῇ. af κα τῆνος £A κεραὸν τράγον, αἶγα τὺ λαψῇ: αἴ κα δ᾽ alya λάβῃ τῆνος γέρας, ἐς τὲ καταρρεῖ ἁ χίμαρος" χιμάρῳ δὲ καλὸν κρέας, ἔστε κ᾿ ἀμέλξης. (Αἰπ.) ἄδιον, ὦ ποιμήν, τὸ τεὸν μέλος ἢ τὸ καταχὲς τῆν᾽ ἀπὸ τᾶς πέτρας καταλείβεται ὑψόϑεν ὕδωρ. αἵ κα ταὶ Μοῖσαι

τὰν οἴιδα δῶρον

ἄγωνται,

ἄρνα τὺ σακίταν λαψῇ γέρας " αἱ δέ x’ ἀρέσκῃ τήναις ἄρνα λαβεῖν, τὺ δὲ τὰν ὄιν ὕστερον ἀξῇ. (Θύρ.) λῇς ποτὶ τᾶν Νυμφᾶν, λῇς αἰπόλε τῆδε καϑίξας, ὡς

τὸ

κάταντες

συρίσδεν; Copp: K, La Papp: Pa (1-3, 27-32, 46-52, 59-65), Tır: Θύρσις ἢ personam tantum vel

Pu)

τοῦτο

γεώλοφον

αἵ

τε

μυρῖκαι,

τὰς δ᾽ αἴγας ἐγὼν ἐν τῷδε νομευσῶ. (2 PQV), Va (C AGS). 48-50, 59-65, 100-105, 125-141, 150-152), Pe (14-19, Ba (31-35, 73-78), Oc (68-95), Po (132-151). 'Qi5 Va et V (praemissis verbis Θεοκρίτου Βουκολικά), personas indicant Cett.

6 xpfis Codd, κρέας Heinsius, cf. V 140 (ubi κρέας habet etiam « 7 (et 15) ποιμὰν Codd, corr. Ahr » 9 Μῶσαι La, cf. v. 20 , 10 τὺ

La Va, σὺ K « 11 ἀξῆς (-ds) Codd, at ἀξεῖ G, ἀξῇ S corr. (ut Valck) «+ 18 ὡς K P Q, ἐς Va (et V corr.), cf. V 101 | ᾧτε Codd, corr. Heinsius, ut est in quodam recentiore libro (libri R apographo) +» 14 (et 16) Tupiodev A S. Testım: 8 cf, XL 55, et Apollon. De pron. 106 εἰς τὲ καταρρεῖ, Θεόkprros * 13 = V 101 . 14 cf. Verg. Ecl. V 12 pascentes servabit Tityrus haedos, unde pro νομευσῶ voluit δοκευσῶ Mein, cf. XXI 42.

[57]

10

l. BEOKPITOY 15

(Αἰπ.)

οὐ ϑέμις, ὦ ποιμήν, τὸ μεσαμβρινόν,

συρίσδεν: τανίκα

οὐ ϑέμις ἄμμιν

τὸν Πᾶνα δεδοίκαμες * ἦ γὰρ ἀπ᾽ ἄγρας

κεκμακὼς

ἀμπαύεται:

ἔντι

γε

πικρός,

καί οἱ ἀεὶ δριμεῖα χολὰ ποτὶ ῥινὶ κάϑηται.

ἀλλὰ τὺ γὰρ δὴ Θύρσι τὰ Δάφνιδος ἀλγε᾽ ἄείδες, καὶ τἄς Bovkokıkäs ἐπὶ τὸ πλέον ἵκεο μοίσας, δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰν πτελέαν ἑσδώμεϑα τῶ τε Πριάπω

20

καὶ T&v τῆνος ὡς

Κρανίδων

ὁ ποιμενικὸς

ὅκα

τὸν

βαϑὺ

ἀμφῶες,

καὶ ταὶ

Λιβύαϑε

αἶγά Te τοι ἃ δύ᾽ ἔχοισ᾽

καὶ

κατεναντίον,

δωσῶ ἐρίφως

ποτὶ

ἅπερ

δρύες.

ὁ ϑῶκος

αἱ δέ κ᾽ ἀείσῃς

Χρόμιν

ἄσας

ἐρίσδων,

διδυματόκον ἐς τρὶς ἀμέλξαι, ποταμέλγεται ἐς δύο πέλλας,

κισσύβιον

κεκλυσμένον

νεοτευχές,

ἔτι

ἁδέι κηρῷ,

γλυφάνοιο

ποτόσδον.

τῷ ποτὶ μὲν χείλη μαρύεται ὑψόϑι κισσός, 30

P. 38 » La, δὲ (tamen βουκολ.

κισσὸς

ἑλιχρύσῳ

κεκονισμένος * ἁ

καρττῷ

ἕλιξ εἱλεῖται ἀγαλλομένα

δὲ κατ᾽ αὐτὸν

κροκόεντι.

15 ἄμμιν Codd, ἁμῖν K?, ἅμιν Ahr, cf. ad VII 2, 135 et Proleg. 37 κεκμηκὼς K (P) | ἐντὶ Codd, cf. Stob. et Proleg. p. 42 | ye Καὶ Va (et Stob.) . 19 δὴ KA, more S, om. G La | ἀείδες Pe Codd ἄειδε P SP) praesentis formam ut ouploöss in v.3 .« 20 cum inter et BoxoA., inter μοίσας et μῶσας incerti sint plerumque Codd, scriptu-

ram ubique statuit Áhr, cf. etiam 64 sqq. » 21 Πριήπω Codd, corr. Brunck, cf. 81 et XXXIV 3,3 et 4,13 . 22 zw ΚΟ, τῶν Cett « 23 ποιμενικὸς Q V, πωμεν. K Va P +» 24 ὅκα K, ποκα La Va * 25 te La, δὲ Καὶ Va (wv S)*

26 ποταμέλγεται

K, --μέλξεται La Va

29 ποτὶ K Va, περὶ La (una littera deleta). Testım:

17

Stob.

*

30

Flor.

* 27 καρῷ Codd,

κεκονισμένος

III

20,

κηρῷ E,

Καὶ Va Q, -νιμένος P

cf. et

129* V

corr.

23 ἔστι δὲ mıxpös (et 15 ποιμήν, ἁμῖν,

16 συρίσδειν, 18 ῥῖνα); quem Theocriti locum in uno Stobaei codice servatum esse scito « 30 locum incertum, quamquam non alium Verg. Ecl. III 39 et Nonn. Dion. XX 128 legerunt, varieque temptatum explicavit Lattius coll. Hesych. διάκονις: ἐπὶ ὑφῆς ἱματίου ἀνωμάλον, ó φαμεν κονίζειν; cf. etiam κεκονισμένος'

συμπεπλεγμένος 2 (Κ P).

[58]

OYPZIZ

ἔντοσϑεν

ἀσκητὰ

H

DIAH

δὲ γυνά τι ϑεῶν

πέπλῳ

δαίδαλμα

TE καὶ ἄμπυκι,

τέτυκται

πὰρ

δέ οἱ ἄνδρες

καλὸν ἐϑειράζοντες, ἀμοιβαδὶς ἄλλοϑεν ἄλλος νεικείουσ᾽ ἐπέεσσι. τὰ δ᾽ οὐ φρενὸς ἅπτεται αὐτᾶς *

35

ἀλλ᾽ ὅκα μὲν τῆνον ποτιδέρκεται ἄνδρα γέλαισα, ἄλλοκα δ᾽ αὖ ποτὶ τὸν ῥιττεῖ νόον * οἵ δ᾽ ὑπ᾽ ἔρωτος δηϑὰ κυλοιδιόωντες ἐτώσια μοχϑίζοντι. τοῖς δὲ μέτα γριπεύς τε γέρων

πέτρα

TE τέτυκται

Aerrpós, ἐφ᾽ & σπεύδων μέγα δίκτυον ἐς βόλον ἕλκει ὁ πρέσβυς κάμνοντι τὸ καρτερὸν ἀνδρὶ ἐοικώς. φαίης κεν yuíov νιν ὅσον σϑένος ἐλλοπιεύειν, ὧδέ οἱ ᾧδήκαντι κατ᾽ αὐχένα πάντοϑεν ἵνες καὶ

πολιῷ

τυτϑὸν

περ

ἐόντι,

τὸ

δ᾽ ὄσσον ἄπωϑεν

Πυρναίαις σταφυλαῖσι

δὲ σϑένος

ἄξιον

ἁλιτρύτοιο

καλὸν

βέβριϑεν

ἄβας.

γέροντος

ἀλωά,

τὰν ὀλίγος τις κῶρος ἐφ᾽ αἱμασιαῖσι φυλάσσει ἥμενος. ἀμφὶ δέ μιν δύ᾽ ἀλώπεκες ἃ μὲν ἀν᾽ ὄρχως φοιτῇ σινομένα τὰν τρώξιμον, ἃ δ᾽ ἐπὶ πήρᾳ

πάντα δόλον τεύχοισα τὸ παιδίον οὐ πρὶν ἀνησεῖν φατὶ πρὶν ἢ ἀκράτιστον ἐπὶ ξηροῖσι καϑίξῃ. 32 ἐκτοσϑὲν Ba . 84 ἐϑειράζοντες Codd ut Ba » 86 ἄλλοκα Codd, ἀλλ᾽ ὁκὰ Schaeferus, cf. IV 17 γελᾶσα P ΟΣ, γελεῦσα Q V, γελοῖσαK Va (-Soa S!), γέλαισα Wil . 41 τὸ καρτερὸν La Va, τῷ καρτερῷ Καὶ A! ΟἹ « 42 κεν Codd, κα Ahr , 44 ἄβας Codd (fpas S) » 47 κῶρος K La, κοῦρος Va + 48 uiv Pa Codd, νιν Zieg * 49 φοιτᾷ Codd (φοιτῇ P S corr.) | πήρᾳ K Va P, πήραν Q V +» S6 τεύχοισα Codd, Tevyovox Pa, κεύϑοισα 2? | ἀνάσσειν K « 51 ἀκράτιστον Codd, éxp&riguóv ex Z ut videtur scripsit Wil (quamquam in I 12 et V 33 καϑίζειν intransitive adhibetur), dxparıonö Fritz (* priusquam ille, scil. puer, ad siccum ientaculum consederit’), ἀκᾶτίσκον ex &xaros fictum Blumenthalius. Testım:

42

ad

ionicum

colorem

in φαίης

xev (non καὶ servandum

cf. XII 13 et Hom. T 220, 392, O 697, y 124 « 46 πυρναίαις ταῖς περκαζούcas ἢ τρωξίμοις Z, sed de Carica urbe cogit. Wil « 50 γράφεται κεύϑοισα, ἀντὶ ToU κρύπτουσα Z, cf. Tryphiod. 221 δόλον καὶ πήματα κεύϑων « 51 πρινὴ

ἀκρατισμοῦ ξηρὸν ποιήσει αὐτόν’ ἀκρατισμὸν δέ τὸν ἀπὸ βρώσεων κόρον X (ita

[59]

46

|. OEOKPITOY

αὐτὰρ

Sy’

σχοίνῳ

é&vSepikoici καλὰν

ἐφαρμόσϑων * μέλεται

πλέκει

ἀκριδοϑήραν

δέ οἱ οὔτε τι πήρας

οὔτε φυτῶν τοσσῆνον, ὅσον περὶ πλέγματι γαϑεῖ. παντᾷ δ᾽ ἀμφὶ δέπας περιπέπταται ὑγρὸς ἄκανϑος, αἰολίχον ϑάημα. τέρας κέ Tu ϑυμὸν ἀτύξαι. τῶ μὲν ἐγὼ πορϑμῆι Καλυδνίῳ aly& τ᾽ ἔδωκα ὦνον καὶ τυρόεντα μέγαν λευκοῖο γάλακτος. οὐδέ τί Tro ποτὶ χεῖλος ἐμὸν ϑίγεν, ἀλλ᾽ ἔτι κεῖται

ἄχραντον.

τῷ

αἴ κά

τὺ

μοι

κά Tu μάλα φίλος

KOUTI TU κερτομέω.

τὸν

πρόφρων

ἐφίμερον

ἀρεσαίμαν,

ὕμνον

ἀείσῃς.

πόταγ᾽ ὠγαϑέ, τὰν γὰρ ἀοιδὰν

οὔ τί πᾳ εἰς "Aıdav

γε τὸν ἐκλελάϑοντα

φυλαξεῖς.

52 ἀνϑερίκοισι K, ἀνϑερίκεσσι La Va | ἀκριδοϑήραν Καὶ Va P, --ϑήκαν Q V » 53 pa) PO! » 56 αἰπολικὸν Codd, αἰολικὸν Z?, corr. Ahr | m ϑάημα K Va, τι ϑαῦμα La, corr. Porsonus * 57 τοῦ omnes fere Codd, τῷ H | πορϑμεῖ Codd (-ἢ K), πορϑμῆι cogit. Ahr | KaAvdwvio Codd, Καλυδνίῳ Z1,

Καυλωνίῳ Ahr! « 60 κέν roi La, καί roti Va, καί τυ K, corr. Ahr « 61 of xe(v) Codd, αἴκα Ahr e recentiore libro (Par. gr. 2835) « 62 κούτι To: K La, om. To! Va,

corr. Bon

| κερτομέω

K Va,

φϑονέω

La Va? + 63 na

'Aibav Codd (-a V omisso ys), "Aıdav scr. Gall, cf.

K La,

vo

Va!

130 et II 28.

vocabuli ἀκρατισμός, quod apud Athen. I 11 d invenitur, aliquem casum ab £ lectum esse primus intellexit Hartungius) ; ol μέλλοντες πολεμεῖν ... ὀλίγον τινὰ fio 910v ἄρτον καὶ ἄκρατον οἶνον ἔπινον, ... ὁ καὶ ἀκρατισμὸν ἐκάλουν: ἐνταῦϑα δὲ ἀκράτιστον ἀντὶ τοῦ ἄγευστον Z (Va), sed collatis vocibus δειπνιστὸς et δορπιστὸς pro substantivo vocabulum ἀκράτιστος vel ἀκρατιστός habuit Ahr « 52 Eustath. 1206, 7 &vSépiog δὲ ὁ τῆς ἀσφοδέλον καρπὸς ἢ καυλός, f) δὲ χρῆσις καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ | Long. Past. I 10 ἡ μὲν ἀνϑερίκους ἀνελομένη πο 9év ἐξ ἕλους ἀκριδοϑήκην (ita liber A, ἀκριδοϑήραν liber B) ἔπλεκε + 56 αἰ[π]ολικόν"

ἀπατητικόν ... Αἰολίζειν γὰρ τὸ ἀπατᾶν“ ἢ Αἰολικὸν τὸ Αἰτωλικόν, Αἰολεῖς γὰρ οἱ Αἰτωλοί, ££ Αἰτωλίας δέ φησι τὸ ποτήριον κεκομίσθαι ἢ CalrroAixóv:) olov αἰπόλος ἂν ϑαυμάσαι EZ, deinde αἰ[π]ολικὸν ϑάημα’ αἰόλον τι καὶ ποικίλον ϑέαμα

Σ,

cf.

Hesych.

Αἰολικὸν ϑέαμα’

ἀντὶ τοῦ

Αἰτωλικὸν

παρὰ

Θεοκρίτῳ,

ἡ γὰρ

Καλυδὼν Αἰολὶς ἐκαλεῖτο, et Alphaeum Anth. XI 5 αἰπολικὸν μήνυμα, Auson. Epist, 14, 33 ῥητορικὸν ϑάημα . 57 τινὲς δὲ γράφουσι Καλυδνίῳ ἀγνοοῦντες

ὡς αἱ Καλυδναὶ ἐγγὺς τῆς Κῶ εἶσιν X (K), cf. Καλυδῶνος, ἔχω δ᾽ Αἰτωλὸν Ἄρηα « 58 Sophr.

[60]

Callim. fr. 621 εἰμ! τέρας fr. 14 Oliv. τυρῶντα.

OYPZIZ

H

DIAH

(OUp.) "Apyere βουκολικᾶς, Moicot φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς Θύρσις ὅδ᾽ ὡξ Afrvas, kal Θύρσιδος ἁδέα φωνά. e πῇ ποκ᾽ ἄρ᾽ ἦσϑ᾽, ὅκα Δάφνις ἐτάκετο͵ ττῇ ποκα Νύμφαι; fj κατὰ Πηνειῶ καλὰ τέμπεα, A κατὰ Πίνδω;

οὐ γὰρ δὴ ποταμοῖο μέγαν ῥόον εἴχετ᾽ ᾿Ανάπω, οὐδ᾽ Αἴτνας σκοπιάν, οὐδ᾽ "Axibos ἱερὸν ὕδωρ. ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. τῆνον μὰν ϑῶες, τῆνον λύκοι ὠρύσαντο, τῆνον

χὡὼκ

δρυμοῖο

λέων

ἔκλαυσε

τὸ

ϑανόντα.

ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς.

πολλαί οἱ Trép ποσσὶ βόες, πολλοὶ πολλαὶ

δὲ

δαμάλαι

καὶ

πόρτιες

δέ τε ταῦροι,

ὠδύραντο.

76

ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. ἦνϑ᾽ 'Epu&s πράτιστος ἀπ᾽ ὥρεος, εἶπε δέ « Δάφνι, τίς τυ κατατρύχει; τίνος, ὠγαϑέ, τόσσον ἔρασαι; »

ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς, ἦνϑον

τοὶ

βοῦται,

τοὶ

ποιμένες,

ὡπόλοι

πάντες ἀνηρώτευν, τί πτάϑοι κακόν.

ἦνϑον,

80

ἦνϑ᾽ ὁ Πρίαπος

Kfjpa * « Δάφνι τάλαν, τί vu τάκεαι;

& δέ τυ κώρα

πάσας ἀνὰ κράνας, πάντ᾽ ἄλσεα ποσσὶ φορεῖται, ἄρχετε βονκολικᾶς, Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς, 64 sqq. βωκολικᾶς Μῶσαι plerumque La Va, βουκολικᾶς Μοῖσαι saepe Καὶ » 65 o£ Codd (sed ἐξ Q ut Mo) | &5ta Codd, ἄδε 66 49' A? S Q | πᾶ pro altero rrj Καὶ . 69 o]ux atr[vos Oc post ὠρύσαντο La Va, ὠδύραντο K (et G?) « 72 ἔκλαυσε Καὶ G! Q V, VaP

ες 74

ΤΊ Ἑρμῆς

πὰρ

K La,

παρὰ

Va P . 75

δὲ

Codd

(om.

K | ὥρεος P Q, οὔρεος K Va V . 78 ἔρασσαι

Q,

δ᾽ αὖ

ubique et & P! Q? V. corr. « 71 ἂν ἔκλαυσε S corr.)

*

Q V » 80-84 post 91

Scr. Oc « 80 βοῦται τοὶ K La (quamquam χ᾽ οἱ V), τοὶ om. Va (καὶ B. S) * 81 Πρίαπος K La, Πρίηπος Va, cf. 21 « 82 τί vu La, τί τὺ K Va | δέ m La,

δὲ τοι K Va (quamquam δέ γε S), δὲ τὲ R, κράνας La, πᾶσαν ἀνὰ κράναν K Va (P?). Testım:

71

Quint.

Smyrn.

XII

ὠρύσαντο.

[61]

δέ τυ Fritz

518 ἐν δὲ λύκοι

«

καὶ

83 πάσας

ϑῶες

ἀνὰ

ἀνα!ιδέες

I. OEOKPITOY

85

ζάτεισ᾽"

ὦ

δύσερώς

βούτας

μὰν

πόλος τάκεται

ὅκκ᾽ ἐσορῇ ὀφθαλμώς,

τις

ἐλέγευ,

ἄγαν

νῦν

καὶ

ἀμήχανος

δ᾽ αἰπόλῳ

τὰς ὅτι

ἀνδρὶ

ἐσσί.

ἔοικας.

μηκάδας οἷα βατεῦνται, οὐ τράγος αὐτὸς ἔγεντο,

ἄρχετε βονκολικᾶς, Μοῖσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς" καὶ τὺ δ᾽ ἐπεὶ κ᾿’ ἐσορῇς τὰς παρϑένος οἷα γελᾶντι, τάκεαι ὀφθαλμώς, ὅτι οὐ μετὰ ταῖσι χορεύεις >». τὼς δ᾽ οὐδὲν ποτελέξαϑ᾽ ὁ βουκόλος, ἀλλὰ τὸν αὑτῷ ἄνυε

πικρὸν

ἔρωτα,

καὶ

ἐς τέλος

ἄνυε

μοίρας.

ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. ἦνϑέ γε μὰν ἁδεῖα καὶ & Κύπρις γελάοισα, λάϑρη μὲν γελάοισα, βαρὺν δ᾽ ἀνὰ ϑυμὸν ἔχοισα,

95

κεΐπτε " «τύ ϑὴν τὸν Ἔρωτα κατεύχεο, Δάφνι, λυγιξεῖν" ἦ ῥ᾽ οὐκ αὐτὸς Ἔρωτος ὑπ᾽ ἀργαλέω ἐλυγίχϑης; » ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς.

τὰν δ᾽ ἄρα χὼ Δάφνις ποταμείβετο * « Κύπρι βαρεῖα,

100

Κύπρι

νεμεσσατά,

Κύπρι

ϑνατοῖσιν

ἀπεχϑής,

ἤδη γὰρ φράσδῃ πάνϑ᾽ ἅλιον ἄμμι δεδύκειν; 85 [rea R, μὲν Codd

„87

scr. Oc, μηκάδας

ζάτεισα K,

La Va,

μακάδας

ζατοῖσίζα) K

LaVa

βατεῦνται

»

86

μὰν

Oc

et

K La, βατεῦντι Va »

90 γελᾶντι K Q, γελεῦντι Va, γελῶντι S corr. P V » 91 τῇσι La » 92 βωκόλος Codd (Poux. A), cf. 105 « 94 πάλιν habent Codd inconstanter (cf. et 104 Pa) iam a v.73, sed confer Z « 97 xelme τὺ K Va, κῆφα m La (tu V) |

λυγιξεῖν La Va, λυγίζειν K + 98 ἢ 6 ΚΟ, ἄρ’ Cett | ἀργαλέω La, -Atov K Va + 100 ποταμείβετο Pa Codd (praeter -εἰψατο A Ὁ) + 101 ϑνητοισιν Pa (et

ES)

| ἐπαχϑής

V!, cf.

141 * 102 φράσδει

G?) | ma]vr' Pa, cf. X et I1 41

Codd (φράσδῃ

ut glossam

| ἅλιον Pa K!, ἅλιος Καὶ corr. La Va

ΚΞ

ἀμμε Pa.

Testım: 85 Αἰολικὸν τὸ ζάτεισα (K, ζατοῖσα Cett), διὸ καὶ βαρύνεται T, cf. Cyrill. in An.

Paris.

IV

183,6

ζητῶ,

Θεόκριτος

δὲ

ζατεῖς;

cf.

denique

II 88 Eppevro et X 56 μοχϑέντος Pa contra Codd * 94 non uno eodemque sed variato commentationis loco (v6) πάλιν (ἐξ ὑποστροφῆς) ἀρχὴν (ᾧῷδῆς) ποιούμενός φησιν, αἱ δὲ παράγραφοι διαστέλλουσι τὰς ᾧδάς Σ (ad v.94 K, ad v.84 Cett) « 102 de παντ᾽ in Pa scripto cf. ad I 1 ἀδύ' οἱ Δωριεῖς τρέπουσι τὸ

ἢ τὸ δασὺ

εἰς ἃ ψιλὸν

ὑπεξαιρουμένων

[62]

τῶν

ἄρϑρων

Σ'

OYPZIZ

H

QIAH

Δάφνις κἦν 'Aiba κακὸν ἔσσεται ἄλγος Ἔρωτι. ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. οὗ λέγεται τὰν Κύπριν ὁ βουκόλος; ἕρττε ποτ᾽ Ἴδαν" [ἔρπτε ποτ᾽ ᾿Αγχίσαν. τηνεὶ δρύες, ὧδε κύπειρος,] ὧδε καλὸν βομβεῦντι ποτὶ σμάνεσσι μέλισσαι. ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. ὡραϊος χώδωνις, ἐπεὶ καὶ μᾶλα νομεύει καὶ πτῶκας βάλλει καὶ ϑηρία πάντα διώκει.

105

110

ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. αὖτις

ὅπως

στασῇ

Διομήδεος

ἄσσον

ἰοῖσα,

καὶ λέγε" τὸν βούταν νικῶ Δάφνιν, ἀλλὰ μάχευ μοι. ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. ὦ λύκοι, ὦ ϑῶες, ὦ ἀν’ ὥρεα φωλάδες ἄρκτοι,

115

χαίρεϑ᾽" ὁ βουκόλος ὕμμιν ἐγὼ Δάφνις οὐκέτ᾽ ἀν᾽ ὕλαν, οὐκέτ᾽ ἀνὰ δρυμώς, οὐκ ἄλσεα. χαῖρ᾽ ᾿Αρέϑοισα, κα ποταμοί, τοὶ χεῖτε καλὸν κατὰ Θύβριδος ὕδωρ. 103 κεῖν Codd, tamen κὴν V ut Mo

| Ἔρωτι

104 μουσαι φίλαι Pa « 105 οὐ Codd, οὐ Graefius

K G! P V, Ἔρωτος VaQ

-

| βουκόλος Καὶ Va, BoxóAos

La « 106 secl. Valck | 'Ayxíonv K | κύπειρος K Va P, κύπειρον QV ΟῚ S1 (et EN), nullius momenti v.l. ex rei palaeographicae ratione ut ἅλιος et ἅλιον in v. 102 » 108 om. Codd praeter S (et E) et A? G? . 109 μᾶλα Codd,

μῆλα Ahr » 110 πάντα K A S (Q?), τἄλλα La (et G) « 112 αὖτις Καὶ La (G), αὖϑις AS . 113 βώταν Codd (βούτ. P), cf. 80 et 86 | μαχεῦμαι G P, μάχεν us Ὁ corr. « 114 post 115 La «+ 116 βουκόλος K, Box. fere Cett | ὑμῖν K, ὕμμιν La Va * 118 Θύβριδος P Q (et N) secundum Theaetetum (X !), Ouuppibos Va (et V), δύβριδος K secundum Asclepiadem (ZX?). Testım: 106 cf. Plut. Quaest. nat. 36 ex Gyberti Longolii

interpre-

tatione: iocose Venus ad Anchisem a pastore ablegatur, uti apum aculeis propter adulterium commissum pungatur : te confer ad Idam, confer ad Anchisen, ubi

quercus atque cypirus crescit, apum strepitatque domus melliflua bombis; ita ἠδὲ κύπειρος, αἱ δὲ καλὸν (quae perperam in textum recepit Wil) vitiose a Plutarcho scripta esse suspicatus est Mein « 106-107 cf. V 45-46 +» 110 cf. V 107 « 118 Eustath. ad Dion. 350 {ζΘύμβρις) παρὰ τῷ Θεοκρίτῳ φαίνεται Ev τινι ἀμφιβαλλομένῃ γραφῇ, et Serv. ad Aen. III 500 circa Syracusas autem esse fossam Thibrin nomine Theocritus meminit.

[63]

I. OEOKPITOY

ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. Δάφνις

ἐγὼν

ὅδε

τῆνος

ὁ τὰς

βόας

ὧδε

νομεύων,

Δάφνις ὁ τὼς ταύρως καὶ πόρτιας ὧδε ποτίσδων. ἄρχετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, πάλιν ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς.

ὦ Πὰν Πάν, εἴτ᾽ ἐσσὶ κατ᾽ ὥρεα μακρὰ Λνκαίω, 125

εἴτε τύ γ᾽ ἀμφιπολεῖς μέγα Μαίναλον, ἔνϑ᾽ ἐπὶ νᾶσον τὰν Σικελάν, Ἑλίκας δὲ λίπε ῥίον αἰπύ τε σᾶμα

τῆνο

Λυκαονίδαο,

τὸ καὶ

μακάρεσσιν

ἀγητόν.

λήγετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, ἴτε λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. ἔνϑ᾽

ὦναξ

ἐν κηρῶ 180

fj γὰρ

καὶ τάνδε

σύριγγα ἐγὼν

λήγετε

φέρ᾽

καλὰν

εὐπάκτοιο

μελίπνουν

περὶ χεῖλος ἑλικτάν.

ὑπ᾽ ἔρωτος

ἐς "Aibav

βουκολικᾶς, Μοῖσαι,

ἕλκομαι

ἤδη.

ἴτε λήγετ᾽ ἀοιδᾶς.

νῦν ἴα μὲν φορέοιτε βάτοι, φορέοιτε δ᾽ ἄκανϑαι, ἁ δὲ καλὰ νάρκισσος Et” ἀρκεύϑοισι κομάσαι. πάντα δ᾽ ἄναλλα γένοιτο, καὶ ἁ πίτυς ὄχνας ἐνείκαι, 185

Δάφνις

&rrel. ϑνάσκει,

κἠξ ὀρέων

λήγετε

καὶ

τὰς

τοὶ σκῶτπες ἀηδόνι

κύνας

ὥλαφος

ἕλκοι,

γαρύσαιντο ».

βουκολικᾶς, Μοῖσαι, ἴτε λήγετ᾽ ἀοιδᾶς.

xo μὲν τόσσ᾽ εἰπτὼν ἀνεπαύσατο * τὸν δ᾽ ᾿Αφροδίτα 128 Λυκαίου fere Codd, sed Auxaío S V (et ^ov P) « 126 ἀγητὸν Καὶ Va,

ἀγατὸν La » 128 φέρ᾽ εὐπάκτοιο Codd, φέρευ vr. Codd (ΓΑἴδος S corr. « 132 νῦν ἴα PoLa, Po K Va P, im’ ΟΝ « 134 ἄναλλα Po La, ἕναλλα (-owro Ὁ) « 135 τὰς Po et V, τὼς Codd (τοὺς

EZ? « 130 'Aíbav vel "AiSav vw 5'ta K Va » 133 ἐπ’ K Va Q? | γένοιτο Po Codd A) | ἔλαφος Va « 136 κὴἠξ

Po K La, κἀξ Va (Q!) | andovı Po, ἀηδόσι Codd . 137 BouxoXika[s] Po « 138 ἀνεπαύσατο Po Q V?, ἀπεπταύσατο K Va P V!. Testım:

125

Schol.

ad Apollon.

Arg.

I 1165

μουίσαι

μέγα τ᾽ ἠρίον’ γράφεται

καὶ μέγα re ῥίον; ita Aim'Tjplov con. Bosius « 134 Anth. V 299 πάντα δ᾽ ἕναλλα γένοντο « 136 Anth. IX 380 τολμῷεν δ᾽ ἐρίσαι σκῶπες ἀηδονίσιν metri causa necessario, sed cf. V 136 ποτ᾽ ἀηδόνα κίσσας ἐρίσδεν; hinc partim pendet Verg. Ecl. VIII 55 certent et cyenis ululae, itaque perperam δηρίσαιντο con. Scaliger (nunc γα[ρύσαιντο Po quoque); contra κὴἠξ óp9óv pro «AE ὀρέων scr. Ahr.

[64]

ΘΥΡΣΙΣ

H

QIAH

ἤϑελ᾽ ἀνορϑῶσαι. τά γε μὰν Alva πάντα λελοίττει ἐκ Μοιρᾶν, χὡὼ Δάφνις ἔβα ῥόον. ἔκλυσε δίνα τὸν Μοίσαις φίλον ἄνδρα, τὸν οὐ Νύμφαισιν ἀπεχϑῆ. λήγετε

βουκολικᾶς, Μοῖσαι,

ἴτε λήγετ᾽

ἀοιδᾶς.

καὶ TU δίδοι τὰν αἶγα τό τε σκύφος, ὧς κεν ἀμέλξας σπείσω ταῖς Μοίσαις. ὦ χαίρετε πολλάκι Μοῖσαι, χαίρετ᾽ * ἐγὼ δ᾽ ὑμὶν καὶ ἐς ὕστερον ὅἄδιον ἀσῶ.

(Αἰπ.)

140

145

πλῆρές τοι μέλιτος τὸ καλὸν στόμα, Θύρσι, γένοιτο,

πλῆρες δὲ σχαδόνων, καὶ ἀπ᾽ Αἰγίλω ἰσχάδα τρώγοις ἁδεῖαν, τέττιγος ἐπεὶ τύγα

φέρτερον

ἠνίδε τοι τὸ δέπας ᾿ ϑᾶσαι

φίλος,

"Qo&v

πεπλύσϑαι

ὡς καλὸν

νιν ἐπὶ κράναισι

ὧδ᾽ ἴϑι, Κισσαίϑα, τὺ δ᾽ ἄμελγέ νιν.

oU μὴ σκιρτασεῖτε,

ἄδεις. ὄσδει"

δοκησεῖς. αἱ δὲ χίμαιραι

μὴ ὁ τράγος ὕμμιν ἀναστῇ.

139 μὰν Po La, μὴν K Va (jw V?) « 141 Μουσαῖς Po | ἀπεχϑῆ Codd (ἐπαχϑῆ GP, ἀπαχϑῆ Q3) . 142 βουκόλικας Po « 143 81501 Po?, δίδου Po! Codd | xv Καὶ S À, μιν Q V, viv GP. 144 Movoalıs Po » 145 υμιίν Po, ὕμμιν Codd «

147 δὲ PoLa, τοι K Va * 148 τύγα K Q, τύγε Cett . 150 δοκησεῖς Pa, δοκασεῖς Codd « 151 Κισσήϑα Καὶ (E? V2) | xipapaı S! V, χίμαροι Q (N) » 152 σκιρτασῆτε Codd (-&onre H ut Mo), corr. Porsonus | Unnıv Pa Codd.

[65] 5

-

Theocritus

150

OEOKPITOY ®APMAKEYTPIAI IT& μοι ταὶ δάφναι; φέρε Θεστυλί’ πᾷ δὲ τὰ φίλτρα; στέψον τὰν κελέβαν φοινικέῳ olós ἀώτῳ, ὡς τὸν ἐμὶν βαρὺν εὖντα φίλον καταδήσομαι ἄνδρα, ὅς μοι δωδεκαταῖος

ἀφ᾽

ὦ,

τάλαν,

οὐδὲ

ποϑίκει

οὐδ᾽ ἔγνω πότερον τεϑνάκαμες ἢ ζοοὶ εἰμὲς οὐδὲ ϑύρας ἄραξεν &vápoios. ἦ ῥά οἱ ἄλλᾳ ᾧχετ᾽ ἔχων ὅ T’ Ἔρως ταχινὰς φρένας ἅ τ᾽ ᾿Αφροδίτα.

10

βασεῦμαι ποτὶ τὰν Τιμαγήτοιο παλαίστραν αὔριον, ὥς viv ἴδω, καὶ μέμψομαι οἷά με ποιεῖ. νῦν δέ μιν ἐκ ϑυέων καταδήσομαι. ἀλλὰ Σελάνα,

φαῖνε καλόν’

Copp:

U

vv.

K,

13-41, Par:

τὶν γὰρ

V

(aut

ex

ποταείσομαι

eo

W

ἅσυχα,

descriptus

vv.

δαῖμον,

5-49),

Va

(C ANS

et

74-166). Pa

(fere

integra),

Ok

(vv.

40—49

huius

editionis).

Tir: Φαρμακεύτρια Pa N GP. (et Serv. ad Verg. Ecl. VIII 1, 21), Φαρμακεύτριαι Καὶ À S (et Athen. XI 475, Eustath. 1767, 20), adiecto Δωρίδι Pa K A G P. 1 πᾷ bis scr. Pa Codd, cf. 19 + 2 φοινικέῳ Pa Codd (sed qgowixío

AEI

et R) * 3 ἐμὸν Pa Codd, ἐμὶν Valck | φίλα K | κκαταδησομαι Pa, καταϑύσομαι Codd, cf. Z « 4 τάλαν Pa Va V (exclamantis vi ac sensu), τάλᾶς K S corr., unde Mo (tamen de syllaba correpta videas Ahr, Gr. Dial., II 174) | ποϑ᾽ ἥκει Pa Va V, mo ἵκει Καὶ + 5 τεϑνήκαμες Pa Va W, τεϑνάκ. K (et G P M) | (oot

Pa (et S), ζωοὶ Codd Pa

| Suéov

« 6 tp(p)a&v

καταϑύσομαι

Codd,

AN « 9 moris Pa * 10 viv Codd, u[w?]

9uuou

καταδησομαι

Pa,

Testım: 2 cf. papyrum Erinnae PSI 1090 α, 20 golıvırıos sscr. —-(ix)s(os) * 3 γράφεται καὶ ζκαταδήσομαι, ἤγουν) karapoyrogo: δεσμεύειν γάρ φασιν αἱ φαρμακίδες, ὅταν πρὸς κατοχήν τινα παρ᾽ αὐταῖς καταμαγεύσωσιν 2.

[66]

®APMAKEYTPIAI

τᾷ χϑονίᾳ

9᾽ Ἑκάτᾳ

τὰν καὶ σκύλακες τρομέοντι

ἐρχομέναν νεκύων ἀνά τ᾽ ἠρία καὶ μέλαν αἷμα. χαῖρ᾽ 'Exé&ra δασπλῆτι, καὶ ἐς τέλος ἄμμιν ὀπάδει φάρμακα ταῦτ᾽ ἕρδοισα χερείονα μήτε τι Κίρκας μήτε τι Μηδείας μήτε ξανϑᾶς Περιμήδας. ἴυγξ

ἕλκε

τὺ τῆνον

ἄλφιτά Tor πρᾶτον

ἐμὸν

ποτὶ

πυρὶ τάκεται"

δῶμα

τὸν

15 ἄνδρα.

ἀλλ᾽ ἐπίπασσε,

Θεστυλί. δειλαία, πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι; N ῥά γέ ϑην, μυσαρά, καὶ τὶν ἐπίχαρμα τέτυγμαι; 20 πάσσ᾽ ἅμα kal λέγε ταῦτα' « τὰ Δέλφιδος ὀστία πάσσω ». υγξ

ἕλκε τὺ τῆνον

Δέλφις ἔμ᾽ ἀνίασεν᾽ αἴϑω.

χὡὼς

κὐἠξαπίνας

ἐμὸν ποτὶ

ἐγὼ

δῶμα

δ᾽ ἐπὶ Δέλφιδι

αὕὗτα

λακεῖ

μέγα

ἄφϑη,

κοὐδὲ

σποδὸν

τὸν

ἄνδρα.

δάφναν

κατεπυρίσασα, εἴδομες αὐτᾶς,

25

οὕτω τοι καὶ Δέλφις ἐνὶ φλογὶ σάρκ᾽ ἀμαϑύνοι. ἴυγξ

ἕλκε τὺ τῆνον

ἐμὸν

ποτὶ

δῶμα

τὸν

ἄνδρα.

13 ἐρχομένην Pa! Va 9᾽ πρια Pa? | καὶ μέλαν αἷμα Pa Codd ut Hom. 298, at confer p. 292 fragmentum n. 3 +» 14 ἄμμιν Pa Codd | οπήδει Pa (et NS corr.), -á5i Καὶ A U, -αδοῖς W, cf. cf. VII 106 | Kıpras Pa, —ns fere Codd

166 « 15 ταῦϑ᾽ Pa Va W, ταῦτ᾽ K, » 18 πρᾶτον Pa W, πρῶτον K Va*

19 mn Pa, πᾷ Codd, mei Bignonius, cf. 1, XI 72, XV 33 | ἐκπεπότασαι Pa W, -noaı K Va * 20 ϑην Pa, τοι Codd, cf. III 8 » 21 ὀστία Pa K W, ὀστέα Va

»

κακπυρίσασα caca

VaW

Mein

24 κως Pa

Etym.

| λακῆ

Pa Va

» 25 κἠξαπίνας

K, ns

. 26 ἀμαϑύνοι KW,

φυτόν,

δαοφώνη

τις οὖσα,

Va

ἀμαϑύνῃ

TzsriM: 18 τάκεται δὲ (Va), unde τύφεται con. Mein in Cyrenensium titulo Decret. B 41 et Apollon. De Synt. 335 | τὸ

| μέγα

Pa Codd

et κακκευρισασα

(cum v.l. -σαισα), καπζ(τ)υρίσασα Codd, W

| εἴδομες Pa

K (SP ΤΊ corr.), εἴλομεν

Va.

τύφεται, ϑυμιᾶται: γράφεται δὲ xol * 19 cf. XI 72; de πῆ cf. I 66 εἰ 37 (nec non ὅπη A 24) » 24 de κως Etym. Gud. 135, 25 et Magn. 250,

ἡ ἐν τῷ

Pa,

μεγάλ᾽ ἐκπυρί-

Salto Sar φωνοῦσα"

κάεται Z ἄλλη πη in Pa cf. 35 δάφνη

ἠχεῖ yàp καιομένη"

μαρτυρεῖ Θεόκριτος." χὡὼς αὐτὰ λακῇ μέγα κακτυρίσασα (v.]. --σαισα), cf. Herodian. Phil. p. 451 ἀπανϑρακίζειν οἱ Δωριεῖς ἐκπυρίσαι λέγουσιν, et Hes. Theog. 694 Aóxs

δ᾽ ἀμφὶ

πυρὶ

μεγάλ᾽ ἄσπετος

ὕλη.

[67]

ἢ. OEOKPITOY

νῦν

ϑυσῶ

τὰ πίτυρα. τὺ δ᾽, "Ἄρτεμι, καὶ τὸν ἐν "Aib

κινήσαις ἀδάμαντα καὶ εἴ τί περ ἀσφαλὲς ἄλλο. 30

Θεστυλί,

ταὶ κύνες

ἀνὰ

πτόλιν

ὠρύονται᾽"

& ϑεὸς Ev τριόδοισι' τὸ χαλκέον ὡς τάχος ἄχει. ἴυγξ ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. ἠνίδε σιγῇ μὲν πόντος, σιγῶντι δ᾽ ἀῆται, ἁ δ᾽ ἐμὰ οὐ σιγῇ στέρνων ἔντοσϑεν ἀνία, 35

ἀλλ᾽ ἐπὶ τήνῳ πᾶσα καταίϑομαι, ὅς με τάλαιναν ἀντὶ γυναικὸς ἔϑηκε κακάν καὶ ἀπάρϑενον ἦμεν.

luyE ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. ὡς τοῦτον τὸν κηρὸν ἐγὼ σὺν δαίμονι τάκω, ὡς τάκοιϑ᾽ 40

ὑπ᾽

ἔρωτος

ὁ Μύνδιος

αὐτίκα

Δέλφις.

χὡὼς Biwei9' ὅδε ῥόμβος ὁ χάλκεος ἐξ ᾿Αφροδίτας, ὡς τῆνος

luyE

δινοῖτο ποϑ᾽

ἁμετέραισι

ἕλκε τὺ τῆνον

ἐς τρὶς ἀποσπένδω

ϑύραισι.

ἐμὸν ποτὶ

καὶ τρὶς τάδε,

δῶμα

τὸν

πότνια,

ἄνδρα.

φωνῶ"

εἴτε γυνὰ τήνῳ παρακέκλιται εἴτε καὶ ἀνήρ, τόσσον ἔχοι λάϑας, ὅσσον ποκὰ Θησέα φαντὶ ἐν Δίᾳ λασϑῆμεν

ἐυπλοκάμω

᾿Αριάδνας.

ἴυγξ ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. ἱππομανὲς

φυτόν

ἐστι παρ᾽

᾿Αρκάσι,

τῷ

δ᾽ ἔπι πᾶσαι

28-37 hoc loco Pa K, eadem iam habuit Ok secundo saeculo (nam frustulum servatur vv. 40-49 uno tenore continens), post 42 traduxerunt

Cett (qua re vv. 33-42 et 28-32 vulgo numerantur pro 28—42) « 28 av Pa ev Aıdnı sic

expresso

dativo

Pa,

ἐν 'A5n

('A5n)

Va W,

tv "Aba

K,

|

ἀναιδῆ

corr. Taylorus « 29 ἀδάμαντα K (et G), ῥ᾽ ἀδάμ. Va W . 30 ἄμμιν Pa Codd | ὠρύοντι Καὶ » 31 χαλκέον Pa, χάλκεον Va, χάλκειον W, χαλκίον K | axn Pa» 36 n]uzv Pa ut Codd (sed ἦμες A, elues N), cf. 116 « 41 τῆνος Ok et K, κεῖνος Va W ποτ᾽ (et M) apetepfjor ϑυραῖισι Pa, v03* ἀμετέρῃσι (-aıcı Brunck) ϑύρῃσι Codd » 43 καὶ es τρις Pa, καὶ τρὶς Codd, ks τρὶς Gall » 45 λάϑας K Va, A&Sos W

(et

ΟΡ

M) » 46 λασϑῆμεν

K, λαϑῆμεν A

(-ues W), λελαϑῆμεν NS

Testım: 28 cf. Hom. A 521 λᾶας ἀναιδής, N Propert. IV 11, 4 non exorato stant adamante viae.

[68]

(et M).

139 ἀναιδέος πέτρης,

et

®APMAKEYTPIAI

καὶ πῶλοι

μαίνονται dv’ ὥρεα καὶ Soal ἵπποι"

ὡς καὶ Δέλφιν ἴδοιμι, καὶ ἐς τόδε δῶμα

μαινομένῳ ἵκελος λιπαρᾷς ἔκτοσθε

περάσαι

παλαίστρας.

ἴυγξ ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. τοῦτ᾽ ἀπὸ τᾶς χλαίνας τὸ κράσπεδον ὥλεσε Δέλφις,

ya

νῦν τίλλοισα κατ᾽ ἀγρίῳ ἐν πυρὶ βάλλω.

αἰαῖ "Epws ἀνιαρέ, τί μευ μέλαν ἐκ χροὸς αἷμα

55

ἐμφὺς ὡς λιμνᾶτις ἅπαν ἐκ βδέλλα πέπωκας; ἴυγξ ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. σαύραν τοι τρίψαισα κακὸν ποτὸν αὔριον οἰσῶ. Θεστυλί,

νῦν

δὲ λαβοῖσα

τὺ τὰ

ϑρόνα

ταῦϑ᾽

ὑπόμαξον

τᾶς τήνω φλιᾶς Ka” ὑπέρτερον, ἄς ἔτι καὶ νύξ,

[ἐκ ϑυμῶ δέδεμαι, ὁ δέ μευ λόγον οὐδένα ποιεῖ] καὶ

Νῦν

λέγ᾽

ἐπιτρύζοισα'

ἴυγξ

ἕλκε

δὴ μώνα

« τὰ

τὺ τῆνον

Δέλφιδος

ἐμὸν

ἐοῖσα πόϑεν

ἐκ τίνος ἄρξωμαι;

ποτὶ

δῶμα

τὸν ἔρωτα

τίς μοι κακὸν

50 περάσαι Pa K, -ἥσαι Va V Codd, ourc Pa, ovyw Pa corr. » 55 Pa, -aca Codd « 60 νῦν Pa Codd, V (G), tv Va (M P) | δέδεμαι IN S V?

ὀστία

ἄγαγε

μάσσω ».

τὸν

ἄνδρα.

δακρύσω; τοῦτο;

. 51 ἵκελος Pa K, ἵκελον ἀνιαρὲ Pa Va, ἀνιηρὲ K νὺξ Buechelerus » 61 (δέδομαι G P), δαίδευμαι

05

Va V «+ 54 yo V + 58 τριψαισα om. Pa K | ἐκ A (et E I M2),

δέδευμαι VI, δαᾳδεῦμ(αι) cogit. Gall . 62 επιτρυζοισα Pa (et Z2), ἐπιφϑύζοισα K, -ouca Va V | ócría Pa Καὶ V?, ὀστέα Va V | πάσσω Codd, kaio Pa, μάσσω

Ahlwardtius * 64 uova Pa, μώνη KV, μούνη Va * 65 τίνος Pa Va V, τήνω δ᾽ K | ἄρξωμαι Pa S, ἄρξομαι Ν (M P), ἄρξομ᾽ ἐγὼ À V (6), ἄρξω K. habet

Testım: 59 γράφεται ἀπόμορξον Σ (K) » 60 γράφεται φιλίας (quod et Pa ante corr.), τουτέστιν ἃ πρὸς φιλίαν καὶ ἄκοντα τὸν Δέλφιν

ἑλκύσει X

ς ἔτι καὶ νῦν (7) * ἕως ἔτι ἐνδέχεται καταδεϑῆναι

αὐτὸν

E, sed cf.

Arat. 497 καϑ' ὑπέρτερα γαίης ἄς ἔτι καὶ voE « 61 cf. III 33 Tu δὲ μεῦ λόγον οὐδένα ποιῇ (medium); tamen vide sis Verg. Ecl. VIII 101 fer cineres Amarylli foras etc. : his ego Daphnim adgrediar ; nihil ille deos, nil carmina curat | δαδοῦμαι significare putes adiectam glossam καίομαι Z (M), ἐκκρεμής εἶμι Σ᾿ (S) + 62 ἐπιφϑύζοισα (cf. VII 127 et Eustath. 1392, 42; 1482, 17): ἐπιτττύουσα, (ypágera: δὲ ἐπιτρύζοισα, ἤγουν» ἐπάδουσα ἡσύχως Z (E), similia Z (M 5), suppl. Gall » 65 Aesch. Cho. 855 τί λέγω, πόϑεν ἄρξωμαι et Eurip. Iph. Aul. 442 τί φῶ

δύστηνος;

ἄρξομαι

πόϑεν;

[69]

ll. ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ

ἦνϑ᾽

ἁ τωὐβούλοιο

ἄλσος

καναφόρος

ἐς ᾿Αρτέμιδος,

τᾷ

δή

ἄμμιν

ποκα

᾿Αναξὼ

πολλὰ

μὲν

ἄλλα

Snpía πομπεύεσκε περισταδόν, ἐν δὲ λέαινα. φράζεό peu τὸν ἔρωϑ᾽ ὅϑεν ἵκετο, πότνα καί μ᾽ ἁ Θευμαρίδα

Θρᾷσσα

Σελάνα.

τροφὸς ἁ μακαρῖτις,

ἀγχίϑυρος ναίοισα, κατεύξατο καὶ λιτάνευσε τὰν πομπὰν ϑάσασϑαι" ἐγὼ δέ οἱ ἁ μεγάλοιτος ὡμάρτευν βύσσοιο καλὸν σύροισα χιτῶνα κἀμφιστειλαμένα 15

τὰν

ξυστίδα

τᾶς

Κλεαρίστας.

φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ὄϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. ἤδη δ᾽ εὖσα μέσαν κατ᾽ ἀμαξιτόν, ᾧ τὰ Λύκωνος, εἶδον Δέλφιν ὁμοῦ τε καὶ Εὐδάμιπιον ἰόντας. τοῖς δ᾽ ἧς ξανϑοτέρα μὲν ἑλιχρύσοιο γενειάς, στήϑεα

δὲ στίλβοντα

πολὺ

πλέον

ἢ τὺ Σελάνα,

ὡς ἀπὸ γυμνασίοιο καλὸν πόνον ἄρτι λιπόντων. φράζεό μὲν τὸν ἔρωϑ᾽ ὅϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. χὡὼς ἴδον, ὡς ἐμάνην, ὡς μεῦ πυρὶ ϑυμὸς ἰάφϑη δειλαίας.

τὸ δὲ κάλλος

τήνας ἐφρασάμαν,

ἐτάκετο,

κοὐδέ

τι πομπᾶς

οὐδ᾽ ὡς πάλιν οἴκαδ᾽ ἀπῆνϑον

ἔγνων: ἀλλά μέ τις καπυρὰ νόσος ἐξαλάπαξε,

66 τ᾽ ὠριβώλοιο V 67 τᾷ Pa! Codd,

καὶ Pa

| κανηφόρος Pa K, kavag. Va V corr.

| moxa

Pa Codd,

τόκα Par

| ἄμμιν Pa Codd « et

Casaubonus

9

68 evi δε λεαῖναῖ Pa « 70 Ocupapíba Pa Codd, τωύὐμαρίδα Gall | τροφὸς Pa Codd, φίλα V* « 72 ϑάσασϑαι Pa N S corr., ϑεάσασϑαι K V A + 74 xängıo. K V AU, ἀμφισ. NS | ξυστίδα Pa Καὶ Va, ζυγίδα V | τᾶς Pa V Va, τὰν Καὶ A1 (U) * 76 μέσον K V AU, utcav NS » 78 ns Pa, ἦν Codd » 79 τὺ Σελάνα Pa K, τὸ Σελάνας Va V « 82 μ]ευ mupı Pa (iam Taylorus), poi (wü N ut Mo)

περὶ Codd, cf. III 42 * 83 κοὐδέ m Codd (οὐδ᾽ ἔτι P), ouken Pa (κοὐκέτι D) » 84 ἐφρασάμαν Codd (nv U V), φρασσάμαν Pa (unde κοῦ κέ mi... φρασσαίμαν con. Gall) | ἀπῆλϑεν U » 85 ἐξεσάλαξεν PaΣ 3, ἐξαλάπαξε(ν) Codd. TEsTIM: 69 φράζεο et hic et insequentibus versibus etiam Pa testatur, vid. tamen I 102 φράσδῃ = 70 [n T]ov Θευίμ]αρον [S]vyarnp sic X (Pa) * 85 γράφεται ἐξεσάλαξεν, ἵν᾽ y. ἐξέσεισε, διέφθειρεν Z (K).

[70]

BAPMAKEYTPIAI

keinav δ᾽ ἐν κλιντῆρι

φράζεό καί

δέκ᾽ ἄματα

μευ τὸν

μευ χρὼς

μὲν

ἔρωϑ᾽

ὁμοῖος

καὶ δέκα νύκτας.

ὅϑεν ἵκετο,

ἐγίνετο

ἔρρεν δ᾽ ἐκ κεφαλᾶς πᾶσαι

πότνα

πολλάκι

Σελάνα.

ϑάψῳ,

τρίχες, αὐτὰ δὲ λοιπὰ

ὀστί᾽ ἔτι ἧς καὶ δέρμα.

καὶ ἐς τίνος οὐκ ἐπέρασα,

Ὦ ποίας

δόμον,

ἔλιπον

γραίας

ἅτις ἐττᾷδεν;

ἀλλ᾽ ἧς οὐδὲν ἐλαφρόν, ὁ δὲ χρόνος ἄνυτο φεύγων. φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ὅϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. χοὕύτω τᾷ δώλᾳ τὸν ἀλαϑέα μῦϑον ἔλεξα" «el δ᾽ ἄγε Θεστυλί μοι χαλετᾶς νόσω εὑρέ τι μᾶχος" πᾶσαν

ἔχει με τάλαιναν

ὁ Μύνδιος,

ἀλλὰ

95

μολοῖσα

τήρησον ποτὶ τὰν Τιμαγήτοιο παλαίστραν᾽ τηνεὶ γὰρ φοιτῇ, τηνεὶ δέ οἱ ἁδὺ καϑῆσϑαι.

φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ὅϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. κήπεί

κά νιν ἐόντα

μάϑῃς

μόνον,

ἅσυχα

κεῖφ᾽ ὅτι Σιμαίϑα Tu καλεῖ, καὶ ἀφάγεο

νεῦσον,

100

τεῖδε ».

ὡς ἐφάμαν, ἁ δ᾽ ἦνϑε καὶ ἄγαγε τὸν λιπαρόχρων εἷς ἐμὰ δώματα

Δέλφιν ^ ἐγὼ δέ νιν ὡς ἐνόησα

ἄρτι ϑύρας ὑπὲρ οὐδὸν ἀμειβόμενον ποδὶ κούφῳ,

86 κείμην U κεφαλᾶς

Codd cf.

. 89 ερίρ]εντ᾽ Pa, ἔρρεν δ᾽ K, ἔρρεον V, ἔρρευν δ᾽ Va

Pa K, -Ns Cett « 90 ὀστί᾽' Pa K V A, ὀστέ᾽

» 94 δωλὰ Pa, δούλᾳ Codd

154

« 95 cır’ Pa, el δ᾽ Codd

| ἀλαϑέα

K V

(el’ P, cf. V 78)

IN SU

| er ns Pa, ἔτ᾽ ἧς

AU, ἀληϑέα Pa et NS, | Θεστυλι

ego: Pa, cf. XV

30 | μᾶχος Pa V?, μῆχος Codd » 100 μάϑῃς Pa K A 53, μάϑοις Cett | nouxa Pa » 101 κεῖφ᾽ Pa K, κῆφ᾽ Va V | apayto diserte Pa et Codd (ügayto Mo et V? corr.) | teıöe Pa, τωδὲε Pa? (et NS), τᾷδε K V AU . 102 ἐφάμαν Pa et UV, -nv Cett | ἦλϑε K » 103 μιν Pa et U V, viv Cett + 104 οὐδὸν Codd, ὠδὸν Gall,

cf. XXIV

15.

"TIEsriM: 89 Hom.

x 393

ἐκ μὲν μελέων τρίχες Eppeov, Hes. fr. 27 χαῖται

Eppeov ἐκ κεφαλέων, Ovid. Met. VI 140 defluxere comae; cf. Proleg. p. 40 « 100 Mouvérios παρώξυνε τὸ fiouya, Tv’ fj ἀντὶ τοῦ ἡσύχως X (K), at potuit Munatius XIV 10 et 27 potius respicere.

U1]

|

Il. OEOKPITOY 105

110

φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ó3Scv ἵκετο, πότνα Σελάνα, πᾶσα μὲν ἐψύχϑην χιόνος πλέον, ἐκ δὲ μετώπω ἱδρώς neu κοχύδεσκεν ἴσον νοτίαισιν ἐέρσαις, οὐδέ τι φωνῆσαι δυνάμαν, οὐδ᾽ ὄσσον ἐν ὕπνῳ κνυζεῦνται φωνεῦντα φίλαν ποτὶ ματέρα τέκνα, ἀλλ᾽ ἐπάγην δαγῦδι καλὸν χρόα πάντοϑεν ἴσα. φράζεό peu τὸν ἔρωϑ᾽ ϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. καί

μ᾽ ἐσιδὼν

ὥστοργος

ἐπὶ χϑονὸς

ὄμματα

πήξας

ἔζετ᾽ ἐπὶ κλιντῆρι καὶ ἑζόμενος φάτο μῦϑον᾽ « ἦ 115

ῥά

με,

Σιμαίϑα,

τόσον

ἔφϑασας,

ὅσσον

ἐγώ

Inv

πρᾶν ποκα τὸν χαρίεντα τράχων ἔφϑασσα Φιλῖνον, ἐς τὸ τεὸν καλέσαισα τόδε στέγος ἤ ne παρῆμεν. φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ὅϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. ἦνϑον γάρ κα ἐγώ, ναὶ τὸν γλυκὺν ἦνϑον Ἔρωτα, ἢ τρίτος ἠὲ τέταρτος ἐὼν φίλος, αὐτίκα νυκτός,

120

μᾶλα

μὲν ἐν κόλποισι

Διωνύσοιο

φυλάσσων,

κρατὶ δ᾽ ἔχων λεύκαν, Ἡρακλέος ἱερὸν ἔρνος,

πάντοϑε πορφυρέαισι

περὶ ζώστραισιν

ἑλικτάν.

106 tx Pa Va V, ἐν K - 107 μευ Pa corr. K N S U V?, μὲν Pa! et A V | κοχύδεσκεν Pa K, κοχύεσκεν Cett (koyx. Vi, «ey. S) [ἶσον Pa K V, τος AU V3,

σον

NS « 108 οὐδ᾽ eri Pa

109 κνυζεῦνται

| φωνᾶσαι Pa Codd | δυνάμην Pa Va V, -μαν Καὶ *

Pa K A N, -vra

SU V!, κνυζῶνται S corr. sive Planudes, cf.

VI 30 | unrepa Pa » 112 πήξας Pa Codd, ut Hom. T 217 « 115 ποτε Pa | 1payov Pa (et E), τρέχων Codd | £p9aca Pa N V?, -ασσα S, -αξα K A U V! » 116

καλέσασα Pa Codd, -σαῖισα Gall, cf. 58 et 132 | παρῆμεν Pa Codd tyo

Pa,

κἀγὼ

AV!,

κἠγὼ

N S Vi,

κἠγὼν

K,

xa

ἐγὼ

+» 118 καὶ

Legrandius

«

122

Tévro91 Pa N S, πάντοϑείν) K A U V | πορφυρέαισι (et G P, deficit K) περὶ ζώστραισιν Pa K, -ἐῃσι (-£o101 AU V) m. ζώστρῃσι Va V. Testım:

106

Leonid. Anth,

IX 322 ἐκ δὲ μετώπον

ἱδρὼς πιδύων » 107

Hesych. v. κοχυδεῖ, cf. Eustath. 1095, 18 + 108 φωνᾶσαι defendit Strunk Glotta 1964 pp. 165-169 coll. Pind. Ol. 13, 67 et Nem. 10, 76; δυνάμην defendit Darms ibid. 1981 pp. 191-193.

[72]

®APMAKEYTPIAI

φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ÓSev ἵκετο, πότνα Σελάνα. καί x’, εἰ μέν μ᾽ ἐδέχεσϑε, τάδ᾽ ἧς φίλα, καὶ γὰρ ἐλαφρὸς καὶ καλὸς πάντεσσι μετ᾽ ἠιϑέοισι καλεῦμαι" εὖδόν τ᾽, εἶ μῶνον τὸ καλὸν στόμα τεῦς ἐφίλησα"

125

εἰ δ᾽ ἄλλᾳ μ᾽ ὠϑεῖτε καὶ & ϑύρα εἴχετο μοχλῷ, πάντως

κα πελέκεις καὶ λαμπάδες

ἦνϑον

ἐφ᾽ ὑμέας.

φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ὅϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. νῦν δὲ χάριν μὲν ἔφαν τᾷ Κύπριδι πρᾶτον ὀφείλειν,

180

καὶ μετὰ τὰν Κύπριν τύ με δευτέρα ἐκ πυρὸς εἴλευ, ὦ γύναι, ἐσκαλέσαισα τεὸν ποτὶ τοῦτο μέλαϑρον,

αὔτως ἡμίφλεκτον. πολλάκις

᾿Αφαίστοιο

Ἔρως

δ᾽ ἄρα καὶ Λιπαραίω

σέλας

φοβερώτερον

αἴϑει,

φράζεό μευ τὸν ἔρωϑ᾽ ὅϑεν ἵκετο, πότνα Σελάνα, σὺν δὲ κακαῖς μανίαις καὶ παρϑένον ἐκ ϑαλάμοιο καὶ νύμφαν ἐσόβησ᾽ ἔτι δέμνια ϑερμὰ λιποῖσαν ἀνέρος ». ὡς ὁ μὲν elmev, ἐγὼ δέ μιν & ταχνπειϑὴς χειρὸς ἐφαψαμένα μαλακῶν ἔκλιν᾽ ἐπὶ λέκτρων, καὶ ταχὺ χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πετπαίνετο, καὶ τὰ πρόσωπα ϑερμότερ᾽ ἧς ἢ πρόσϑε, καὶ ἐψιϑυρίσδομες ἁδύ.

124 καί wel

μέν κ᾿ Codd,

corr.

Ahr

Mein,

Codd, ὡς Pa « 126 εὖδόν τ᾽ εἰ Καὶ Ν S, εὖδον δ᾽ εἰ

nunc

[καικειμεν]ὶμ

Pa

1:5

τώ

| ἧς

AU V, εὔαδε κεῖ Pohlenzius |

ke μόνον Pa Codd, μῶνον Wil τεῦς Pa K, τεῦ Va V | ἐφιλησα Pa (et incertus U), -Aaca Codd. » 128 xai Pa Codd, κα Ahr | ὑμέας Codd, ὑμας sscr. ε (ὑμέας an

Gut?) Pa » 132 εἐσκαλεσαισα Pa, -σασα Codd +» 133 Λιπαραίου Codd, Λιπαρη[ Pa, corr. Valck . 134 ᾿Αφαίστοιο K V, 'Hoaloroio Va | φοβερώτερον Pa, pAoyeρώτερον Codd + 137 ἐφόβησ᾽ Codd, tcópno' Jacobsius | λιποῦσαν Καὶ - 138 μιν Pa, οἱ Codd,

cf.

72, viv scr.

Gow,

cf.

103

.

139 ἐφαψαμένα

K, -tvn

Va V | &huv' Codd, sxa9ny' Pa, ἐκάϑιξ᾽ dubius Huntius « 141 eyı9upıodones Pa, -σδομὲεν K Va, -ἴομεν V | ἀδὺ Codd (ἀεὶ N), nön Pa. Testım:

124 xal εἰ μὲν ἐδέχεσϑέ ue, ἐκάϑευδον ἂν ἀρκούμενος, καὶ el μόνον

τὸ στόμα cou ἐφίλησα -- καὶ ταῦτα ἂν καλῶς εἶχε ἡμῖν, ἄριστος γὰρ τῶν ἡλικιωτῶν εἶμι’ εἰ δὲ ἀπώσασϑε, τότε ἂν τὴν βίαν προσῆγον E « 126 cf. XXXIX 1, 7 εἴ XLII 2, 7 εὔαδεν.

[73]

Il. OEOKPITOY

ὡς Kal Toi

ἐπράχϑη

μὴ

μακρὰ

φίλα

ϑρυλέοιμι

τὰ μέγιστα, καὶ ἐς πόϑον ἤνϑομες ἄμφω.

κοὔτε τι τῆνος ἐμὶν ἀπεμέμψατο 1465

Σελάνα,

οὔτ᾽ ἐγὼ αὖ τήνῳ.

μέσφα

τόδ᾽

ἐχϑές,

ἀλλ᾽ ἦνϑέ μοι & τε Φιλίστας

μάτηρ τᾶς ἁμᾶς αὐλητρίδος & τε Μελιξοῦς

σάμερον, ἁνίκα πέρ τε ποτ᾽ ὠρανὸν ἔτραχον ἵπποι "AS τὰν ῥοδόεσσαν ἀπ᾽ 'Oksavolo φέροισαι, κεῖπτέ μοι ἄλλα τε πολλὰ καὶ ὡς ἄρα Δέλφις ἔραται. 150

κεῖτε νιν αὖτε γυναικὸς ἔχει πόϑος εἴτε καὶ ἀνδρός, οὐκ ἔφατ᾽ ἀτρεκὲς ἴδμεν, ἀτὰρ τόσον ᾿ αἰὲν Ἔρωτος

ἀκράτω

ἐπεχεῖτο καὶ ἐς τέλος ᾧχετο

φεύγων,

κἤφαϑ᾽ ὅ οἱ στεφάνοισι τὰ δώματα τῆνα πύκασϑεν. ταῦτά 156

μοι & ξείνα μυϑήσατο,

ἔστι δ᾽ ἀλαϑής.

ἦ γάρ μοι καὶ τρὶς καὶ τετράκις ἄλλοκ᾽ ἐφοίτη καὶ παρ᾽

ἐμὶν ἐτίϑει τὰν

δωρίδα

πολλάκις

ὄλτπαν ᾿"

νῦν μὰν δωδεκαταῖος, ἀφ᾽ ὧτέ νιν οὐδὲ ποτεῖδον. ἦ ῥ᾽ οὐκ ἄλλο τι τερπνὸν ἔχει, ἁμῶν δὲ λέλασται; 160

νῦν μὰν τοῖς φίλτροις καταδήσομαι᾽ αἱ δ᾽ ἔτι κά με λυπῇ, τὰν ᾿Αίδαο πύλαν ναὶ Μοῖρας ἀραξεῖ.

142 ὡς ΡΔ (ἴ) K V, χὡὼς Va | κα Codd (καὶ S), κεν Pa | ϑρυλέοιμι Codd, ϑρέοιμ᾽ ὦ Pa, scil. ϑροέοιμι cogit. Gall « 143 rnASouess Pa * 144 κοντε τι Pa (et Mo), κοὐκέτι Codd | amsuenyaro Pa (et V? fortuito), ἀπεπέμ. Codd (ἐπεπέμ. N, ἐπεμέμ. S) | τόδ Pa, τύγ᾽ KV, τοι Va V?, τό γ᾽ scr. Ahr ex libro Par. gr. 2758

» 146

anas Pa

(et S), ἐμᾶς Codd

» 147 ep

To: Pa corr,,

TOi re Pa! | ópavóv Pa K, οὐρανὸν Va V | Erpaxov Pa Καὶ V, ἔτρεχον Va V? corr * 148 ροδοέσσὰν Pa, ῥοδόπαχυν Codd (-nxw U) | φέρουσαι Pa! Καὶ * 149 ερᾶται Pa, cf. I 78 et Sapph. a 5, 4 ἔρᾶται (coniunct.) « 150 viv Pa, uv Codd * 152 ἀκράτω Pa Codd, -rws Pa? « 153 κηφάτ᾽ ὁ ol distincte Pa, καὶ φάτο ol Codd, xfipaS' 6 ol Gall | πυκάσδεν Codd, -ασϑην Pa, (ἐγπτύκασϑεν

Gall » 154 ἀληϑὴς Pa Codd, corr. R V? » 155 n (nön Pa?) yap μοι Tpıs Pa | αλλοκ᾽ Pa (iam Brunck), ἄλλοτ' Codd » 157 pav Pa, δέ τε Codd » 158 fip Pa K V, &p' Va

καταϑύσομαι

Codd

* 159

μὰν Pa K V, μὲν Va,

| κα us Pa, κἠμὲ Codd

[74]

μιν Maas

| καταδησομαι

Pa,

« 160 πύλαν Codd, Supav Pa corr.

OAPMAKEYTPIAI

Tol& ol ἐν κίστᾳ κακὰ φάρμακα φαμὶ φυλάσσειν ᾿Ασσυρίω,

δέσποινα,

παρὰ

ξείνοιο μαϑοῖσα.

ἀλλὰ τὺ μὲν χαίροισα ποτ᾽ 'Oxeavóv τράπε πώλους, πότνι᾽, ἐγὼ δ᾽ οἰσῶ τὸν ἐμὸν πόϑον ὥσπερ ὑπέσταν. χαῖρε, Σελαναία λιπαρόϑρονε, χαίρετε δ᾽ ἄλλοι ἀστέρες,

161 κίστῃ corr. Ahr

εὐκήλοιο

κατ᾽

ἄντυγα

Νυκτὸς

ὀπαδοί.

Pa Va V, -a K * 162 μαϑοῦσα K + 163 πώλους Pa Codd, — » 164 ἐγὼν Pa, ἐγὼ δ᾽ Codd | πόϑον Pa K, πόνον Va V „ 165

Armapo9pove Pa, Arrapóxpoe Codd, (εὐκάλοιο S).

cf. 102 et 148 . 166 εὐκήλοιο Pa Codd.

Testım: 164 de πόϑον et πόνον inter se mutatis cf. Anth. V 168, 3, at Nicet. Eugen. III 284 ἔργον δ' οὖν τετέλεστο καὶ ἐς móSov ἤλνθον ἄμφω scripturam πόϑον in v. 143 confirmat.

[75]

166

OEOKPITOY AITIOAOZ

H KOMAZTHX

Κωμάσδω ποτὶ τὰν ᾿Αμαρυλλίδα, ταὶ δέ μοι alyes βόσκονται κατ᾽ ὄρος, καὶ ὁ Τίτυρος αὐτὰς ἐλαύνει. Τίτυρ᾽ ἐμὶν τὸ καλὸν πεφιλημένε, βόσκε τὰς αἶγας,

καὶ ποτὶ τὰν κράναν ἄγε, Τίτυρε, καὶ τὸν ἐνόρχαν τὸν Λιβυκὸν κνάκωνα φυλάσσεο, μή Tu κορύψῃ. ὦ χαρίεσσ᾽ ᾿Αμαρυλλί, τί μ᾽ οὐκέτι τοῦτο κατ᾽ ἄντρον παρκύπτοισα

καλεῖς τὸν

ἐρωτύλον;

ἦ ῥά

N ῥά γέ τοι σιμὸς καταφαίνομαι

νύμφα, καὶ προγένειος; 10

ἐγγύϑεν ἦμεν,

ἀπάγξασϑαί

fjvióe Tor δέκα μᾶλα φέρω

με μισεῖς;

με ποησεῖς.

τηνῶϑε καϑεῖλον,

ὦ μ᾽ ἐκέλευ καϑελεῖν τύ καὶ αὔριον ἄλλα τοι οἰσῶ. ϑᾶσαι

μάν,

ϑυμαλγὲς

ἐμὶν

ἄχος.

αἴϑε

γενοίμαν

ἁ βομβεῦσα μέλισσα καὶ ἐς τεὸν ἄντρον ἱκοίμαν τὸν κισσὸν διαδὺς καὶ τὰν πτέριν, & τὺ πυκάσδῃ.

Coop:

PAP:

K,

Po

La

(- PQV),

(11-54),

Om

Va

(49-54),

(C

Bo

AGNU)

(1-8).

TıT: ᾿Αμαρυλλὶς ἢ αἰπόλος ἢ κωμαστὴς G P V et praemisso κῶμος U (tantum κῶμος habet A), Αἰπόλος ἢ ᾿Αμαρυλλὶς Z (Va) in argum., Αἰπολικὸν ἢ ᾿Αμαρυλλὶς K (in tit. et in argum.). 1 κωμαζὼ Bo » 3 πεφιλαμένε

Codd,

-Anutve

Gellius, cf.

XI6

. 8 ἦμεν

(vel Aus) K Va, εἶμεν La {-ες V!) .« 9 ποιησεῖς (vel -σῆς) fere Codd, ποησεῖς Q V, monefis N, cf. 21 . 10 μᾶλα La Va, μῆλα K | τηνῶϑε Καὶ Va, τηνῶ δὲ La + 12 euıv Po (fortuito cum deterioribus et Lascariana familia), ἐμὸν Codd αἴϑε K La, ei9e Va » 14 πυκάσδῃ Codd (-δει Q), πυκαζί Po.

TzsriM: 3 Gellius Noct. Att. IX 9 » 4 ἢ τὸν τέλειον f| ἡμιτομίαν Z (scil. ivópyav X?).

[76]

|

AITTONOZ

H KOMAZTHZ

νῦν ἔγνων τὸν Ἔρωτα᾽ βαρὺς ϑεός. ἦ ῥα λεαίνας μαζὸν ἐθήλαζε, δρυμῷ τέ νιν ἔτραφε μάτηρ, ὅς με κατασμύχων καὶ ἐς ὀστίον ἄχρις ἰάτπττει. ὦ τὸ καλὸν ποϑορεῦσα, τὸ πᾶν λίϑος, ὦ κνάνοφρυ νύμφα, πρόσπτυξαί ue τὸν αἰπόλον, ὥς Tu φιλήσω. ἔστι καὶ ἐν κενεοῖσι φιλήμασιν ἀἁδέα τέρψις.

20

τὸν στέφανον τῖλαί με κατ᾽ αὐτίκα λετττὰ ποησεῖς, τόν Tor ἐγών, ᾿Αμαρυλλὶ φίλα, κισσοῖο φυλάσσω ἀμπλέξας καλύκεσσι καὶ εὐόδμοισι σελίνοις. ὦμοι ἐγών, τί πάϑω, τί ὁ δύσσοος; οὐχ ὑπακούεις; τὰν βαίταν ἀποδὺς ἐς κύματα τηνῶ ἁλεῦμαι,

ὥπερ τὼς ϑύννως σκοπιάζεται καΐ κα δὴ

᾿ποϑάνω,

"Ὄλπις ὁ γριπεύς"

τό γε μὰν τεὸν

ἀδὺ τέτυκται.

ἔγνων πρᾶν, óx' ἔμοιγε μεμναμένῳ εἰ φιλέεις με οὐδὲ τὸ τηλέφιλον ποτεμάξατο τὸ πλατάγημα, ἀλλ᾽

αὕτως

ἁπαλῷ

ποτὶ

πάχεος

ἐξεμαράνϑη.

30

16 μασδὸν Codd, μαζὸν Thom. Mag. et Schol. ad Eurip., cf. 48 | ἐθήλαζε A G Ν ΟΡ, -ac8c K U V, -αξεν Stobaeus | uiv Codd, viv Stobaeus | ftpage Po et A (et ER) ut Stobaeus, ἔτρεφε K La G N U * 17 ὀστέον Codd, ὀστίον Bgk

| ἰάττει Po Καὶ Va, ἱκάνει La + 18 λίϑος Codd, λίπος 23 + 19 φιλάσω

Codd et Po ut videtur, φιλήσω Ahr » 20 φιλ]ημίασιν Po ut videtur, φιλάμασιν K Va Q, φιλήμ P V (et Stobaeus) » 21 monoeıs Po, ποησῆς K N (-σεῖς Q), ποιησῆς AU (-σεῖς G P V) * 23 ἀμπλέξας Καὶ La (Ὁ U corr.), ἐμπλέξας Va * 24 ἐγὼν K P V, ἐγὼ Va et Q πάϑω τι Va V (τύ K, τίς P, om. Q) « 25 τηνῶ K La, τῆνα Va (τηνῶϑεν G) * 26 ὧπερ Va La (ὦ P), οὗπερ K | τὼς ϑύννως Codd

(τοὺς ϑύννους

28 óx«' (ὅτ᾽ K) ἔμοιγε Greverus. Testım;

A P) + 27 μὴ Codd,

K Q V, ὅκα (6x

δὴ

N)

Graefius

| μὰν La Va,

ϑὰν

Καὶ ε

μεῦ Va (V7), ὅτ᾽ ἔμεν P, ὅκα

15-18 Stob. Flor. IV 20, 60 » 16 Stob. μαστόν, Thomas

μοι

Mag.

s.v. μαστός" εὕρηται δὲ καὶ μαζὸς ἐπὶ ϑηλέος καταχρηστικῶς" Θεόκριτος" fj pa λεαίνης μαζόν ϑήλασδε, Schol. ad Eurip. Hec. 139 « 18 γράφεται διὰ τοῦ T λίπος Z, γράφεται καὶ τὸ πᾶν ἔπος Σ᾿ (P T) » 20 = XXVII 4, qua re Hauptius v. 20 delevit et in eius locum v. 24 traduxit | Stob. Flor. IV 20, 19.

[77 ]

"||. OEOKPITOY

εἶπε καὶ ᾿Αγροιὼ τἀλαϑέα κοσκινόμοαντις, & πρᾶν ποιολογεῦσι παραιβάτις, οὕνεκ᾽ ἐγὼ τὶν ὅλος ἔγκειμαι, τὺ δέ μευ λόγον 35

μὲν

οὐδένα ποιῇ.

ἦ μάν τοι λευκὰν διδυματόκον αἶγα φυλάσσω, τάν με καὶ & Μέρμνωνος ἐριϑακὶς & μελανόχρως αἰτεῖ, καὶ δωσῶ

οἱ, ἐπεὶ τύ

μοι ἐνδιαϑρύτττῃ.

ἄλλεται ὀφθαλμός μευ ὁ δεξιός. Tj ῥά γ᾽ ἰδησῶ αὐτάν; ἀσεῦμαι ποτὶ τὰν πίτυν ὧδ᾽ ἀποκλινϑείς, καί κέ μ᾽ ἴσως ποτίδοι, ἐπεὶ οὐκ ἀδαμαντίνα ἐστί. Ἱππομένης ὅκα δὴ τὰν παρϑένον ἤϑελε γᾶμαι,

μᾶλ᾽ ἐν χερσὶν ἑλὼν δρόμον ἄνυεν * ἁ δ᾽ ᾿Αταλάντα ὡς ἴδεν, ὡς ἐμάνη, ὡς ἐς βαϑὺν

dat”

ἔρωτα.

T&v ἀγέλαν xó μάντις ἀπ᾿ "OSpuos ἄγε Μελάμπους ἐς Πύλον’ 45

& δὲ

Βίαντος

ἐν ἀγκοίναισιν ἐκλίν 9η,

μάτηρ ἁ χαρίεσσα περίφρονος ᾿Αλφεσιβοίας. τὰν δὲ καλὰν

Κυϑέρειαν ἐν ὥρεσι

μᾶλα νομεύων

οὐχ οὕτως Ὥδωνις ἐπὶ πλέον ἄγαγε λύσσας, ὥστ᾽

οὐδὲ

φϑίμενόν

31 & Γροιώ Z? πρὶν K | ποιολογεῦσα

νιν ἄτερ

μαζοῖο

τίϑητι;

τἀληϑέα K P V, τἀλαϑέα Q Va . 32 πρὰν La Va, Codd, corr. Hartmannus | Παραιβάτις 2? . 35 καὶ &

Codd, καλα Po! » 37 ἄρα Codd, 7} ba Lovanius, cf. 7, 8, 15 (ubi npa Po quoque), sed etiam VII 149, 151 . 39 comi Po? (et P), ἐντὶ Codd, soci

Po! ἄλλετ᾽

» 41 ἐν La Va, tvi K La Va (praeter

» 42 εἰς K La, ἐς Va | ἄλλατ᾽ K (et G) Tzetzes,

ἄλλοτ᾽

V?,

et codex Seminarii Patavini)

ἄλετ᾽

P),

corr.

Hemsterhusius

. 44 ἀγκοίνῃσιν Codd, corr. Win

(ut

habet

« 45 'AAgt-

σιβοίας Po ut videtur et Q Va, -ns K P V + 46 ὥρεσι K, οὔρεσι Va La (ὄρ. P) |

μᾶλα Codd (μῆλα P) » 46-48 delendos censuit Gall μαζοῖο K Va P, μασδοῖο Q V. TEsTIM: φασί᾽ τινὲς

182

ὑποκοριστικῶς,

| Tzetzes

K La, um Va |

31 τινὲς ὄνομα κύριον τὸ Γροιώ- οὐδέποτε γὰρ τὴν γραῖαν οὕτως

δὲ (&ypoic)

τὴν

ὄνομα κύριον ἢ ἡ παροδῖτις σϑώτρια

« 48 νιν

ἐπὶ τῶν

ἀγρῶν

τρεφομένην 2

ἢ ἡ παραπορευομένη

+ 32 παραιβάτις"

ἢ

ἔριϑος Σ᾽ « 35 ἐριϑακίς" μι-

ἢ ὄνομα κύριον Σ᾽ « 36 δωσῶ distincte scr. Po . 42 cf.

Chil. XII

9.

[78]

AITITOAOZ H KQMAZTHZ

ζαλωτὸς μὲν ἐμὶν ᾿Ενδυμίων,

ζαλῶ

ὁ τὸν &rporrov ὕπνον ἰαύων

δέ, φίλα γύναι,

'lacícva,

ὃς τόσσων ἐκύρησεν, ὅσ᾽ οὐ πευσεῖσϑε βέβαλοι. ἀλγέω τὰν κεφαλάν, τὶν δ᾽ οὐ μέλει. οὐκέτ᾽ ἀείδω, κεισεῦμαι

δὲ πεσών,

καὶ

τοὶ

λύκοι

ὧδέ

μ᾽ ἔδονται.

ὡς μέλει τοι γλυκὺ τοῦτο κατὰ βρόχϑοιο γένοιτο.

Codd

49 ἐμὶν K Va, &yiv La (ita ut μὲν abiciendum videatur) (roccfjv' P, cf. I 54) + 52 ἀλγέω K Va, ἀλγῶ La(U

» 51 τόσσων corr.) | Tiv

K VaQ! V, τοὶ P Q? » 53 δὲ K Va, om. La | ὧδ᾽ εμ᾽ dist. Om | ἔδονται Om et U ut iam S et Gregor., ἔδοντι Codd » 54 γενηται Om altera scriptura. Testım: 52 τὰν κεφάλαν, ὡς ἡμέραν’ πολλὰ γὰρ (ΑἸἰολικὰν) σῴζεται παρὰ Συρακουσίοις Z, cf. XXIV 6, ubi κεφαλὰς (scil. κεφάλαςἵ, cf. XV 1) ita scr. Pa » 53 Gregor. Cor. 73 « 54 ὅπως γένηται Σ,

[19]

IV OEOKPITOY ΝΟΜΕΙ͂Σ (B&r.) Εἰπέ μοι, ὦ Κορύδων, τίνος αἱ βόες; ἢ ῥα Φιλώνδα; (Kop.) οὐκ, ἀλλ᾽ Αἴγωνος᾽ βόσκεν δέ μοι αὐτὰς ἔδωκεν.

10

(Βάτ.) (Kop.) (Βάτ.) (Kop.) (B&r.) (Kop.) (Βάτ.) (Κορ.)

A Ta we κρύβδαν τὰ ποϑέσπερα πάσας ἀμέλγες; ἀλλ᾽ ὁ γέρων ὑφίητι τὰ μοσχία κὐἠὐμὲ φυλάσσει. αὐτὸς δ᾽ ἐς τίν᾽ ἄφαντος ὁ βουκόλος ῴᾧχετο χώραν; οὐκ ἄκουσας; ἄγων νιν ἐπ᾽ ᾿Αλφεὸν ᾧχετο Μίλων. καὶ πόκα τῆνος ἔλαιον ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὀττώτει; φαντί νιν Ἡ ρακλῆι βίαν καὶ κάρτος ἐρίσδεν. KA’ ἔφαϑ᾽ ἁ μάτηρ Πολυδεύκεος εἶμεν ἀμείνω. κῷχετ᾽ ἔχων σκαπάναν τε καὶ εἴκατι τουτόϑε μᾶλα.

(Βάτ.)

πείσαι

Copp:

Κα,

κα Μίλων

La

(= PQV),

καὶ τὼς

Va

λύκος αὐτίκα

λυσσῆν.

(-AGU).

PaPP: Om (1-2), Po (4-11, 56-63), Pe (34-38). Tır: Nopeis G K (huc et titulum quinti transtulit K), Βουκολιασταὶ ἢ νομεῖς P, Eis Κορύδωνα ἢ νομεῖς ἢ φιλαλήϑης ἢ Βάττος PU, Νομεῖς Βάττος καὶ Κορύδων

V,

1 τίνες

Βονυκολικὸν Z (in argum.),

Αἴγων

Σ (III

Καὶ (A W), τίνος (E) GU P Q V * 2 Bóoxsv

la). La

Va,

βόσκειν

Καὶ . 8

ἀμέλγες Codd (-yeıs PU) . 5 αὐτὸς La K? U? (οὐτὸς Kt), würds Va | βωκόλος Codd, corr. Ahr- 7 ἐν P Va (sed 7-8 om. G, iv 699. ἔλαιον A U), ἐπ᾽ Q V, om. K * 8 Bıav Po, βίην Codd, κάρτος K Va V, κράτος P Q | ἐρίσδεν La Va, -5ew K* 9 εἶμεν K La, ἦμεν Va» 10 εἴκατι La, εἴκοτι K Va | τοντόϑι Codd, TovróSe S (id est Planudes) | μᾶλα Codd, μῆλα Ahr « 11 κε Καὶ, voi La Va, κα Ahr. Testım: 1 Verg. Ecl. III 1 cuium pectus? « 7 οὐχ ὧς τινες ἀναγινώσκουσιν

ἐλαιόν, Tv’ fj σημαῖνον τὸ ἀγριέλαιον, ἐξ οὗ ὁ ᾿Ολυμπιακὸς στέφανος σύγκειται Σ᾽ « 8 βίαν voluit Brunk, tamen Mein coll. scripturam codicum commendavit.

Hom.

[80]

y 370, 8 415

κάρτος τε βίη τε

NOMEIZX

(Kop.) Toi δαμάλαι δ᾽ αὐτὸν μνυκώμεναι αἷδε ποϑεῦντι. (B&r.) δειλαῖαι δ᾽ αὗται τὸν βουκόλον ὡς κακὸν εὗρον. (Kop.) ἦ μὰν δειλαῖαί γε καὶ οὐκέτι λῶντι νέμεσϑαι. (Βάτ.)

τήνας μὲν δή τοι r&g πόρτιος αὐτὰ λέλειτται τὠστία. μὴ πρῶκας σιτίζεται ὥσπερ ὁ τέττιξ;

(Kop.)

οὐ Δᾶν, ἀλλ᾽ ὅκα μέν νιν &r' Αἰσάροιο νομεύω καὶ μαλακῶ χόρτοιο καλὰν κώμυϑα δίδωμι, ἄλλοκα δὲ σκαίρει τὸ βαϑύσκιον ἀμφὶ Λάτυμνον. (Βάτ.) λεπτὸς μὰν χὼ ταῦρος ὁ πυρρίχος. αἴϑε λάχοιεν 90 τοὶ

τῶ

Λαμπριάδα

τᾷ

Ἥρᾳ,

τοιόνδε:

Tol

δαμόται,

κακοχράσμων

ὄκκα

ϑύωντι

γὰρ

ὁ δᾶμος.

(Κορ.) καὶ μὰν ἐς στομάλιμνον ἐλαύνεται ἔς τε τὰ Φύσκω καὶ

ποτὶ

τὸν

πάντα

φύοντι,

αἰγίπυρος καὶ κνύζα καὶ εὐώδης μελίτεια. (Βάτ.) φεῦ φεῦ βασεῦνται καὶ ταὶ βόες, ὦ τάλαν

Αἴγων,

εἰς ᾿Αίδαν,

Νήαιϑον,

ὅπη

καλὰ

ὅκα καὶ τὺ κακᾶς

ἠράσσαο

νίκας,

χἁ σῦριγξ εὐρῶτι παλύνεται, ἄν ποκ᾽ ἐπάξα. (Kop.) οὐ τήνα γ᾽, οὐ Νύμφας, ἐπεὶ ποτὶ TTioav ἀφέρπων δῶρον ἐμοί νιν ἔλειπεν " ἐγὼ δέ τις εἰμὶ

μελικτάς,

κεῦ μὲν τὰ Γλαύκας ἀγκρούομαι, εὖ δὲ τὰ Πύρρω. 12 αἷδε K, ὧδε La Va + 13 δ᾽ αὗται Codd (praeter γ᾽ P ut iam S Planudis et R Triclinii, κ᾿ V?) βωκόλον Codd (Bow. Ὁ) « 16 τὠστία K La U, 4a AG

* 17 A&v

La Va, γᾶν

K

GP)

| νομεύω

K P Q U V

corr., νομεύων À G V « 19 Λάτυμνον Codd (Aéra-

| ἄλλοκα

Codd,

corr. Reiskius

| μιν Codd

wov

GP)

» 20 μὰν K Q V, μὲν Va P | εἴϑε Codd (αἴϑε V) » 21

corr. Valck . 22 κακοχράσμων Codd, -φράσμων

Mein

(νιν

99ovr1 Codd,

| δᾶμος Codd, ταῦρος

£3.23 στομάλιμνον K P V?, τομάλιμνον Q, τὸ μάλιμνον Va V « 24 ὅπη KD, ὅπᾳ Cett, ömei Ahr »« 25 wüla K Va, wila La . 28 ἣν K | ποκ᾽ K LaUS?,

ποτ᾽ Va | ἐπάξα μοι Ahr. Testım:

K Va P, ἐπάξω

Q V (et alias ut glossam)

20 πύρριχος" τινὲς ταροξυτόνως πυρρίχος Z « 22 κακοχράσμων

A ὁ ταῦρος A ὁ δῆμος,

ἀντὶ

ToU

τοῦτο δέ φησὶ διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν

κακὸς

εἰς χρῆσιν’

λειττὸν Σ΄.

[81] 6 - Theocritus

» 30 ἐμοὶ Codd,

ἦν

γὰρ

τάχα

κερατιστής'

Iv. OEOKPITOY

αἰνέω τάν τε Κρότωνα 'KaA& πόλις & τε ZéákuvSos ' καὶ τὸ ποταῷον τὸ Λακίνιον, ἅπερ ὁ πύκτας Αἴγων ὀγδώκοντα μόνος κατεδαίσατο μάζας. τηνεὶ καὶ τὸν ταῦρον ἀπ᾽ ὥρεος ἄγε πιάξας

36

τᾶς

ὁπλᾶς

μακρὸν

κῆἤδωκ᾽

᾿Αμαρυλλίδι,

ἀνάυσαν,

xó

ταὶ

βουκόλος

δὲ

γυναῖκες

ἐξεγέλαξεν.

(Βάτ.) ὦ χαρίεσσ᾽ ᾿Αμαρυλλί, μόνας σέϑεν οὐδὲ ϑανσίσας λασεύμεσϑ᾽ * ὅσον αἶγες ἐμὶν φίλαι, ὅσσον ἀπέσβης. alat TÀÓ σκληρῶ μάλα δαίμονος, ὅς με λελόγχει.

(Kop.)

ϑαρσεῖν χρή, φίλε Bérrre: τάχ᾽ αὔριον ἔσσετ᾽ ἄμεινον.

ἐλπίδες ἐν ζωοῖσιν, χὡ

(Βάτ.)

Ζεὺς

ἄλλοκα

ϑαρσέω.

ἀνέλπιστοι

μὲν

πέλει

δὲ ϑανόντες.

αἴϑριος, ἄλλοκα δ᾽ ὕει.

βάλλε κάτωϑε τὰ μοσχία᾽ τᾶς γὰρ ἐλαίας

τὸν ϑαλλὸν τρώγοντι τὰ δύσσοα.

45

(Kop.)

σίτϑ᾽ ὁ λέπαργος.

σίττ᾽ &, Κυμαίϑα, ποτὶ τὸν λόφον. οὐκ ἐσακούεις; ἡξῶ ναὶ τὸν Πᾶνα κακὸν τέλος αὐτίκα δωσῶν, εἰ μὴ ἄπει τουτῶϑεν. ἴδ᾽ αὖ πάλιν ἅδε ποϑέρπει.

αἴϑ᾽ ἧς μοι ῥοικὸν τὸ λαγωβόλον, Bo

(Βάτ.)

ϑᾶσαι

μ᾽,

ὦ Κορύδων,

32 τάν τε Codd, & τε P ΟΣ

πὸτ TG Διός.

| & τε Codd

La Va

| ἐξεγέλασεν

ΚΟ ΟΝ,

-acorv

& γὰρ ἄκανθα

(ve erasit A? Moschopulum

secutus) « 34 xar[ci]5acoero Pe | μάζας K P V, μάσδας

βωκ.

ὥς τυ πατάξω.

Va Q + 37 βουκόλος Καὶ,

AU P, -atev Tzetzes

« 39 φίλαι

6ccov Καὶ (etiam S et recentt.), φίλαι τόσσον La Va, φίλα τόσσον Briggsius | ἀπέσβης K, -Bas La Va » 46 σίττ᾽ ὦ K La, σίτϑ᾽ ὦ A, σιτϑ᾽ & GU (et Mo,

inde vulgo); Gall

post &, quasi exclamationis

* 46 Κυμαίϑα

Καὶ Va,

Κιναίϑα

La

male

vocem, non appellantis, distinxit ex V

102)

« 48 ἄδε Va,

ἥδε Καὶ,

ὧδε La (sed om. Q) « 49 εἴϑ' (αἴϑ᾽ V) fiv Codd, ai9' ἧς Toupius, el 9nv Ahr | τὸ Codd (ro P), τι Herm | πατάξω aut -ó Codd, πάταξα K! « 50 ποττῷ

La, ποτὶ τῶ

Tesrım: oU τᾷδ' οὔ;

K Va.

37 Tzetzes

οὐ τᾷδε νεμῇ

Chil. II 588 « 46 cf. Eurip. Cycl. 49 sqq. yurt”

(ita vulgo,

sed ψύττ᾽

à οὐ τᾷδ᾽, οὐ τᾷδε νεμῇ corr.

Gall) ... ὕπαγ᾽ ὦ, ὑπαγ᾽ ὦ, κεράστα μηλοβότα στασίωρον, et Sophron. fr. 10 φέρ᾽ ὦ τὸν δρίφον, idem PSI 1214 a, 7 φέρ' ὦ (sed φέρ᾽ ὦ corr. Vitelli) τὰν σκύλακα.

[82]

NOMEIZ

ἁρμοῖ u’ ὧδ᾽ ἐπάταξ᾽ ὑπὸ τὸ σφυρόν.

ὡς δὲ βαϑεῖαι

τἀτρακτυλλίδες ἐντί. κακῶς de πόρτις ὅλοιτο᾽ ἐς ταύταν ἐτύτην χασμεύμενος. ἦ ῥά τι λεύσσεις;

(Κορ.) ναὶ ναί, τοῖς ὀνύχεσσιν ἔχω τέ νιν’ ἄδε καὶ αὐτά. (Bár.)

ὁσσίχον

ἐστὶ τὸ τύμμα καὶ ἁλίκον ἄνδρα

δαμάσδει.

(Kop.) εἰς ὄρος ὄκχ᾽ ἕρπῃς, μὴ νήλιπος ἔρχεο, Βάττε᾽ ἐν γὰρ ὄρει ῥάμνοι τε καὶ ἀσπάλαϑοι κομόωντι. (Βάτ.) εἴπ᾽ ἄγε μ᾽, ὦ Κορύδων, τὸ γερόντιον fj ῥ᾽ ἔτι μύλλει τήναν τὰν κνάνοφρυν ἐρωτίδα, τᾶς ποκ᾽ ἐκνίσϑη; (Kop.) ἀκμάν γ᾽, ὦ δειλαῖε" πρόαν γε μὲν αὐτὸς ἐπενϑὼν καὶ ποτὶ τᾷ μάνδρᾳ κατελάμβανον, ἄμος ἐνήργει. (Βάτ.) εὖ γ᾽, ὥνϑρωπε φιλοῖφα, τό τοι γένος ἢ Σατυρίσκοις

ἐγγύϑεν

ἢ Πάνεσσι

κακοκνάμοισιν

52 ταὶ ἀτρακτυλ(λ)ίδες Codd recentt. Ahr

| χασμεύμενος

Codd,

ἐρίσδεις.

» 58 ἐς Codd | ἐτύπαν Codd, ἐτύπην ex

-μώμενος

S (Planudis,

inde Mo)

| A ῥά Te

K Va, f, ἄρα La, ἢ ῥά ye Med, fi ῥά τι Mein, fjipá £ Ahr « 55 δαμάσδει Codd (-ἀζει P) . 56 ὄκκ᾽ Καὶ Va (δκ᾽ U), ὄχ᾽ La, ὄκχ᾽ Bon | ἕρπῃς Καὶ Va, Epmeis La | νήλιπος K, ἀνάλιπος sive ἀνήλιπος La Va « 37 ῥάμνοι Codd, κάκτοι Z? | κομόωντι Codd (κομέονται ΟἹ et Etym.) * 58 μ’ ὦ Codd (μοι A U) » 59 ποτ᾿ ἐκνάσϑη A (ποτ᾽ etiam N) » 60 γ᾽ om. K | πρώαν La, πρὰν Καὶ Va, πρόαν Briggsius (et E) | μὲν K Va, μὰν La » 61 τᾷ μάνδρᾳ K P Q?, τὰν μάνδραν Q V Va, τὰν μάκτραν 2? | ἐνάργει Codd, ἐνήργει S * 63 ἐρίσδει Codd, ἐρίades

Kl,

Tsstım: 57 γράφεται xod κάκτοι Z, cf. Long. Past. I 2, I ubi v.l. βάτων κάκτων | Etym. Magn. 156, 30 s.v. ἀσπάλαϑος « 61 γράφεται καὶ ποτὶ

T&v

μάκτραν,

6 ἐστι σκεῦος ξύλινον

[83]

ἀβακοειδές, οὗ φυρᾶν εἰώϑασιν Z.

ss

ὦ

V OEOKPITOY OAOITIOPOI (Κομ.)

Alyes

ἐμαί,

τῆνον

τὸν

ποιμένα

τὸν

Zußapitav

φεύγετε τὸν Λάκωνα" τό μευ νάκος ἐχϑὲς ἔκλεψεν. (Λάκ.)

οὐκ ἀπὸ τᾶς κράνας;

σίττ᾽ ἀμνίδες, οὐκ ἐσορῆτε

τόν μευ τὰν σύριγγα πρόαν κλέψαντα Κομάταν; (Κομ.) τὰν ποίαν σύριγγα; τὺ γάρ ποκα, δῶλε Σιβύρτα, ἐκτάσω σύριγγα; τί δ᾽ οὐκέτι σὺν Κορύδωνι ἀρκεῖ τοι καλάμας αὐλὸν ποττπύσδεν ἔχοντι; (Λάκ.) τάν μοι ἔδωκε Λύκων, ὠλεύϑερε. τὶν δὲ τὸ ποῖον Λάκων ἀγκλέψας ποκ᾽ ἔβα νάκος; εἰπὲ Κομᾶτα. οὐδὲ

10

γὰρ

Εὐμάρᾳ

τῷ

δεσπότᾳ

ἧς τοι

ἐνεύδειν.

Copp: Καὶ, La (- PQV), Va (2 AG et L a v. 55, U vv. 1-14 et 80-150). PaPP: Pe (3-8, 50-56, 83-89), Pu (53-65, 81-93, 110-122, 127-150),

Po (137-149), Pa (19-28, 33-37, 88-96, 143-150).

Tir: Ὁδοιπόροι Pa K Va, Αἰπολικὸν (kal) ποιμενικὸν KG U et La ut Σ (in argum.) nec non X (VII 215), Βουκολιασταὶ K P Q (sed in K haec omnia leguntur per errorem super idyllium IV). 2 Λάκωνα Codd Λάμωνα

Λάμων

(quod nomen

in vv. 86 et 143 servavit Po quoque)

Gall, qui ubique pro A&xcov in vv. 9, 14, 86, 136 restituendum esse

censuit, collatis Longi Past. passim * 3 xpávas

Codd, o[x]po[s Pe *

4 πρώαν Codd (-nv V), πρόαν Briggsius " 5 Σιβύρτα K P, Σιβάρτα V, Συβάρτα Q Va (in scholio G, Zupapíra in textu G) * 6 ἐκτάσω Codd, cf. contra IV 28 ἐπάξα (quare ἐκτάσα recentiores quidam hoc loco scripserunt) « 8 τάν

uv QV » 10 Εὐμάρᾳ vel εὐμάρα Σ, cf. 73 et 119, tamen Εὐμαρίδα con. Mein | ἧς Codd (fjv GE) | ἐνεύδειν (-nv) Codd, ἐνεύδεν Gregor., et cf. 7, 27, 36, 107, 136. TESsTIM:

οὐδὲ γὰρ κώδιον,

10 εὐμάρα’

δεσπότῃ

cov

τινές φασιν ὅτι δέρμα

εὐμάρα

ἢ κύριον ὄνομα & (P)

Av

ὥστε

| Gregor.

[84]

Cor.

τί ἐστι καὶ οὐκ ὄνομα. ἵν᾽ A

ἐνεύδειν Z (Va),

et

72 ἧς τοι ἐνεύδεν.

εὐμάρα

τὸ

OAOITIOPOI

(Kou.) τὸ Κροκύλος μοι ἔδωκε, τὸ ποικίλον, &vík" ἔϑυσε ταῖς Νύμφαις τὰν alya.

τὺ δ᾽ ὦ κακὲ καὶ τόκ᾽ ἐτάκευ

βασκαίνων καὶ νῦν με τὰ λοίσϑια γυμνὸν ἔϑηκας. (Λάκ.) οὐ μαὐτὸν τὸν Πᾶνα τὸν ἄκτιον, οὐ τέ γε Λάκων τὰν

βαίταν

ἀπέδυσ᾽

ὁ

Κυλαιϑίδος,

ἢ κατὰ

τήνας

τᾶς πέτρας, ὥνϑρωπε, μανεὶς ἐς Κρᾶϑιν ἁλοίμαν. (Κομ.)

οὐ μὰν οὐ ταύτας τὰς λιμνάδας ὠγαϑὲ afre μοι fAaoí τε καὶ εὐμενέες τελέϑοιεν,

οὔ TEU τὰν σύριγγα (Λάκ.)

αἴ τοι

λαϑὼν

ἔκλεψε

Νύμφας,

Κομάτας.

πιστεύσαιμι, τὰ Δάφνιδος ἄλγε᾽ ἀροίμαν.

ἀλλ᾽ ὧν al κα λῇς ἔριφον ϑέμεν, ἔντι μὲν οὐδὲν ἱερόν, ἀλλ᾽’ ἄγε τοι διαείσομαι,

Eote κ᾿ ἀπείττῃς.

(Κομ.) Us ποτ᾽ 'ASavaíav ἔριν ἤρισεν. ἡνίδε κεῖται ὥριφος ἀλλ᾽ ἄγε καὶ τὺ τὸν εὔβοτον ἀμνὸν ἔρειδε. (Λάκ.) καὶ πῶς, ὦ κιναδεῦ, τάδε γ᾽ ἔσσεται ἐξ ἴσω ἄμμιν;

τίς τρίχας ἀντ᾽ ἐρίων ἐποκίξατο; τίς δὲ παρεύσας (Kou.)

αἰγὸς πρωτοτόκοιο

κακὰν κύνα

δήλετ᾽

ὅστις

πλατίον

τὺ

νικασεῖν

σφὰξ βομβέων ὥριφος

τὸν

ὡς

ἀμέλγειν;

πεποίϑεις,

τέττιγος ἐναντίον. ἀλλὰ γὰρ οὔτι

ἰσοτπαλής

τοι, ἴδ᾽ ὁ τράγος

οὗτος,

ἔρισδε.

14 οὐ μὰν οὐ τὸν Valck, cf. X XVII 36 σέ ys Codd, τέ γε Kiesslingius + 15 Καλαίϑιδος Codd, Κυλαιϑίδος Bechtelius coll. Herond. VI 50 « 16 ἐς GLa (ὡς V), εἰς KA « 17 οὐτ᾽ (οὐδ᾽ AG) αὐτὰς Codd, οὐ ταύτας Reiskius + 18

ofte μοι La, alt’ ἐμὶν K Va (ἐμοὶ G) « 19 ἔκλεψα ΟΡ * 21 οὖν Pa Codd, ὧν Brunck ἐντὶ Codd, ἔστι Ahr * 22 ἀλλ᾽ ἄγε K V, ἀλλά γε Cett » 23 ποκ' Codd (cum glossa πρὸς Q), ποτ᾽ S Planudis, unde Mo | ᾿Αϑηναίαν V = 24 αλλ' aye Pa et KV,

con.

ἀλλά

Greverus,

γε

Cett

. 25 xıvadeü

xıvddeus genit.

τάδ᾽ A | ἴσον Codd,

La,

κίναδ᾽ εὖ

cogitavit Wen

corr. Briggsius

K Va,

τάδε γ᾽

| ἄμμιν La Va,

xwa[ Pa, κίναδος

K QV

(τάγ’

Pa Codd, πρατοτ. Ahr | δήλετ᾽ K Va Q, βούλετ᾽ P V | ἀμέλγειν Codd cf. 10 + 29 βομβεύων Καὶ GP, βομβέων Q V, S Planudis * 30 rv Codd, τοι Koehlerus.

GP),

dulv Καὶ + 27 πρωτοτόκοιο

βομβῶν

A

| οὔτοι

(-cv P),

Codd,

οὔτι

TESTIM: 25 καὶ πῶς ὦ κίναδ᾽ εὖ (γράφεται ὦ κιναδεῦ K): Σικελιῶται τὴν ἀλώπεκα οὕτως Σ, adde κίναδος ἡ ἀλώπηξ X.

[85]

v. BEOKPITOY

(Λάκ.) μὴ σπεῦδ᾽- οὐ γάρ τοι πυρί ϑάλπεαι. ὅἅδιον ἀσῇ τεῖδ᾽ ὑπὸ τὰν κότινον καὶ τἄλσεα ταῦτα καϑίξας.

ψυχρὸν ὕδωρ τουτεὶ καταλείβεται, ὧδε πεφύκει ποία, χά στιβὰς ἄδε, καὶ ἀκρίδες ὧδε λαλεῦντι. (Κομ.)

ἀλλ᾽ οὔτι σπεύδω,

μέγα δ᾽ ἄχϑομαι, εἰ τύ με τολμῇς

ὄμμασι τοῖς ὀρϑοῖσι ποτιβλέπεν, ὅν ποκ᾽ ἐόντα παῖδ᾽ ἔτι ἐγὼν ἐδίδασκον. ἴδ᾽ & χάρις ἐς τί ττοχ᾽ ἕρπει.

ϑρέψαι τοι λυκιδεῖς, ϑρέψαι κύνας, ὥς τυ φάγωντι. (Λάκ.) καὶ πόκ᾽ ἐγὼν παρὰ τεῦς τι μαϑὼν καλὸν ἢ καὶ ἀκούσας μέμναμ᾽;

45

ὦ φϑονερὸν τὺ καὶ ἀπρεπὲς ἀνδρίον αὔτως.

(Κομ.) ἀνίκ᾽ ἐπύγιζόν Tu, τὺ δ᾽ ἄλγεες" αἱ δὲ χίμαιραι αἷδε κατεβληχῶντο, καὶ ὁ τράγος αὐτὰς ἐτρύπη. (Λάκ.) μὴ βάϑιον τήνω πυγίσματος, ὕβε, ταφείης. ἀλλὰ γὰρ ἕρφ᾽, ὧδ᾽ éprre, καὶ ὕστατα βονυκολιαξῇ. (Κομ.) οὐχ ἑρψῶ τηνεί: τουτεὶ δρύες, ὧδε κύπειρος, ὧδε καλὸν βομβεῦντι ποτὶ σμάνεσσι μέλισσαι. &v9' ὕδατος ψυχρῶ κρᾶναι δύο, ταὶ δ᾽ ἐπὶ δένδρει ὄρνιχες λαλαγεῦντι, καὶ ἁ σκιὰ οὐδὲν ὁμοία τᾷ παρὰ τίν’ βάλλει δὲ καὶ & πίτυς ὑψόϑε κώνοις. (Λάκ.)

A μὰν ἀρνακίδας τε καὶ εἴρια τῆδε πατησεῖς,

32 τεῖδ᾽ K Va (τῆδ᾽ G), τεῖνδ᾽ La « 33 τηνεῖ Καὶ Va Q V, τουτεῖ P Ο3 (et E, non I) ut iam S Planudis, sed cf. 45 et 47 + 34 &5c Καὶ Va, &5e La » 37 παῖ-

δ᾽ ἔτ᾽ KV (et N) aut omisso ἔτ᾽ A Par, παῖδα P, παῖδ᾽ ἅτ᾽ Q

ἴδ᾽ & K A corr.

Ὁ corr., & δ᾽ αὖ La Va (ἰδαῖα V?) | ποϑέρπει Codd, ποχ᾽ ἕρπει Mein * 38 καὶ Codd (om. A P), To: Mein (Her), κα Ahr | λυκιδεῖς K* Q V, λυκαδεῖς Ki Va (et P, sed Auxibels habent Par. gr. 2722 et Barb. gr. 4, vid. p. 313 sq.) » 39 ἐγὼν K et Apollon,, ἐγὼ La Va | τεῦ Codd, τεῦς Apollon. et Bon » 41 ru om. Καὶ » 42 κατεβλήχ. Codd, κατεβλάχ. Ahr » 44 βωκολιαξεῖς La Va, Bow. K Q, βωκολιαξῇ S (sive Plan) » 45 τουτεὶ Καὶ La, τούτω Va | ó5e K La, ἐνταῦϑα Va | κύπειρος Καὶ Va, κύπειρον La + 46 σμήνεσσι K, cf. 1107 « 48 ὄρνιχες Codd (SpviSes G ut Mo) | AcAsüvri P V . 49 ὑψόϑι Codd, ὑψόϑε S (Plan) | κώνοις K GP Q, kovous A V.

TEsTIM: 34 τὸ δὲ &de ἀντὶ τοῦ ὧδε τροπῇ Δωρικῇ τοῦ ὦ εἰς ἃ Z (La Va)

» 39

Apollon.

De

pron.

96: καὶ πόκ᾽ ἐγὼν παρὰ τεῦς τι μαϑών.

[86]

OAOQITIOPOI

αἵ x’ EvIns,

ὕπνω

μαλακώτερα

Tol

δὲ Tporyelaı

ταὶ παρὰ τὶν ὄσδοντι Kakwrepov ἢ TU περ dadsıs. στασῶ δὲ κρατῆρα μέγαν λευκοῖο γάλακτος ταῖς

Νύμφαις,

στασῶ

δὲ

καὶ

ἁδέος

ἄλλον

ἐλαίω.

(Κομ.) αἱ δέ κε καὶ τὺ μόλῃς, ἁπαλὰν πτέριν ὧδε πατησεῖς καὶ γλάχων᾽ ἀνϑεῦσαν- ὑπεσσεῖται δὲ χιμαιρᾶν δέρματα τᾶν παρὰ τὶν μαλακώτερα τετράκις ἀρνῶν. στασῶ δ᾽ ὀκτὼ μὲν γαυλὼς τῷ Πανὶ γάλακτος, ὀκτὼ

δὲ

(Λάκ.) αὐτόϑε

σκαφίδας

μέλιτος

μοι ποτέρισδε

τὰν σαυτῶ πατέων

πλέα

κηρί᾽

55

ἐχοίσας.

καὶ αὐτόϑε

βουκολιάσδεν᾽

ἔχε τὰς δρύας.

ἀλλὰ τίς ἄμμε,

τίς κρινεῖ; αἴϑ᾽ ἔνϑοι ποχ᾽ ὁ βουκόλος ὧδ᾽ ὁ Aukorras.

(Κομ.) οὐδὲν ἐγὼ τήνω ποτιδεύομαι.

ἀλλὰ τὸν ἄνδρα,

αἱ λῇς, τὸν δρυτόμον βωστρήσομες, ὃς τὰς ἐρίκας

τήνας τὰς παρὰ τὶν ξυλοχίσδεται᾽ ἔντι δὲ Μόρσων. (Λάκ.) βωστρέωμες. (Κομ.) (Λάκ.)

τὺ κάλει τεῖδ᾽

ἐνθών᾽

ἀμὲς γὰρ

βουκολιαστάς ἐστι.

52 κακώτερον

νιν. ἴϑ᾽ ὦ ξένε, μικκὸν ἄκουσον ἐρίσδομες, ὅστις ἀρείων

τὺ δ᾽ ὠγαϑὲ μήτ᾽ ἐμὲ Μόρσων

Καὶ Va, χαλεπώτερον La + 53 κρατῆρα KP,

55 al δέ xa Va Q V, αἱ δέ κε

κρητ. ζεῖ »

K P, αἵ κα Gall + 57 τᾶν K, τῶν omnes fere Cett |

τετράκις La (et L2), πολλάκις K Va, utrumque fortasse Pu | ἀρνῶν Pu Codd * 59 ὀκτὼ K Va (et V), στασῶ P Q » 60 αὐτόϑε-αὐτόϑι KG, αὐτόϑε bis Va P, αὐτόϑι bis Q V | Boux. K, Box. La Va, ]Aia08cu Pu » 61 ἄμμε Pu Codd, du: Ahr » 62 mo9’ Codd, ποχ᾽ Brunck | βουκόλος K, βωκόλος omnes fere Cett ὧδ᾽ ὁ Καὶ,

ὧδε La Va + 64 ἐρείκας Codd, ἐρίκας Wil « 65 ξυλοχίσδεται Codd {-ILeran K! P V?) | ἐντὶ La, ἔστι K Va * 66 βωστρέωμες (-ev) Va et V, βωστρέομες K La (o super ὦ V?) « 67 τεῖδ᾽ K, τεῖνδ᾽ La, τῆδ᾽ Va | ἄμμες Codd, ἀμὲς Ahr | ἐρίσδοnes La Va, sed -ν K et AP * 68 BoxoX. La | ὠγαϑὲ La, ὦ φίλε K Va. TrsT1M: 62 Propert. IV 3, 1 Lycotam (inde Calpurn. VI 26, VII 4) »

65 cf. XLI

4 et XLII

2, 1 Mopoov.

[87]

05

v, OEOKPITOY

ἐν χάριτι κρίνῃς, μήτ᾽ ὧν τύ ya τοῦτον Övdans. τ (Κομ.) ναὶ ποτὶ τᾶν Νυμφᾶν, Μόρσων φίλε, μήτε Κομάτᾳ τὸ πλέον

ἰϑύνῃς,

μήτ᾽

ὧν

τύ γα

τῷδε

χαρίξῃ *

ἄδε Toi & ποίμνα τῷ Θουρίω ἐστὶ Σιβύρτα, Εὐμάρα

δὲ τὰς

αἴγας

ópíjs,

φίλε, τῶ

Συβαρίτα.

(Λάκ.) μή TU τις ἠρώτη, πὸτ T& Διός, alte Σιβύρτα 75

αἴτ᾽ ἐμόν ἐστι, κάκιστε, τὸ ποίμνιον;

(Κομ.)

ὡς λάλος ἐσσί.

βέντισϑ᾽ οὗτος, ἐγὼ μὲν ἀλαϑέα πάντ᾽ ἀγορεύω, κοὐδὲν καυχέομαι" TU γα μὰν φιλοκέρτομος ἐσσί.

(Λάκ.)

εἴα λέγ᾽,

εἴ τι λέγεις, καὶ τὸν

ζῶντ᾽ ἄφες.

ξένον ἐς πόλιν

αὖϑις

ὦ Παιάν, fi στωμύλος ἦσϑα Κομᾶτα.

80 (Κομ.) Toi Μοῖσαί με φιλεῦντι πολὺ πλέον ἢ τὸν ἀοιδὸν Δάφνιν * ἐγὼ δ’ αὐταῖς χιμάρως δύο πρᾶν ποκ᾽ ἔϑυσα. (Λάκ.) καὶ γὰρ ἔμ᾽ ἙὩὡπόλλων φιλέει μέγα, καὶ καλὸν αὐτῷ κριὸν ἐγὼ βόσκω ᾿ τὰ δὲ Κάρνεα καὶ δὴ ἐφέρττει. (Κομ.) 85

πλὰν δύο τὰς λοιπὰς διδυματόκος αἶγας ἀμέλγω, καί μ᾽ ἁ παῖς ποϑορεῦσα τάλαν, λέγει, αὐτὸς ἀμέλγες;

(Λάκ.) φεῦ φεῦ, Λάκων τοι ταλάρως σχεδὸν εἴκατι πληροῖ

τυρῶ, (Κομ.)

καὶ τὸν

ἄναβον

ἐν ἄνϑεσι

παῖδα

μολύνει.

βάλλει καὶ μάλοισι τὸν αἰπόλον ἁ Κλεαρίστα τὰς αἶγας παρελᾶντα καὶ ἁδύ τι ποτγπυλιάσδξδει.

72 Συβάρτα Q » 73 ante

72 K, delevit Wil

» 74

ἠρώτη

K, ἠρῶτα

La Va | Zupápra Q * 76 βέλτισϑ᾽ K | ἀγορεύω La, -εὐσω K Va « 77 καυχέομαι Codd, καυχῶμαι S | γε μάν La, δ᾽ ἄγαν Καὶ Va, ya μὰν Wil (non H) + 80 Μῶσαι La « 81 ποκ᾽ K La, ποτ᾽ Va * 85 ἀμέλγεις K P V, -ες Cett, cf.

IV 3 .« 86 εἴκατι La, εἴκοτι K Va (-οσι AU) « 87 &vapov Codd, &vnpov Wil» 89 παρελᾶντα Q V et U et Gellius, -λεῦντα K A, -Aaüvra P, -AGvra GL. TzsriM: 89 Gellius Noct. Att. IX 9, 5 τὰς alyas παρελᾶντα καὶ ἀδὺ m

ποππυλιάζει | Eustath. 565, 12 xal ἀδύ m ποππυλιάσδει' τινὲς δὲ αὐτὸ παππυλιάσδει γράφουσιν, item πατιπαλιάσδει K corr.

[88]

OAOIMOPOI

(Adx.) κἠμὲ γὰρ ὁ Κρατίδας τὸν ποιμένα λεῖος ὑπαντῶν ἐκμαίνει, λιπαρὰ δὲ παρ᾽ αὐχένα σείετ᾽ ἔϑειρα. (Κομ.)

ἀλλ’

οὐ

σύμβλητ᾽

ἐστὶ κυνόσβατος

οὐδ᾽

οὐ

ἀνεμώνα

πρὸς ῥόδα, τῶν ἄνδηρα παρ᾽ αἱμασιαῖσι πεφύκει. (Λάκ.) οὐδὲ γὰρ οὐδ᾽ ἀκύλοις ὀρομαλίδες" ol μὲν ἔχοντι Aerrróv ἀπὸ πρίνοιο λεπύριον, al δὲ μελιχραί. — (Κομ.) κἠγὼ μὲν δωσῶ TA παρϑένῳ αὐτίκα φάσσαν ἐκ τᾶς ἀρκεύϑω

καϑελών

τηνεὶ γὰρ

ἐφίσδει.

(Λάκ.) ἀλλ᾽ ἐγὼ ἐς χλαῖναν μαλακὸν πόκον, ὁππόκα πέξω τὰν οἷν τὰν πελλάν, (Kou.)

σίττ᾽ ἀπὸ

Κρατίδᾳ δωρήσομαι

τᾶς κοτίνω

ταὶ μηκάδες"

ὡς τὸ κάταντες τοῦτο γεώλοφον (Λάκ.)

αὐτός.

ὧδε νέμεσϑε,

1»

al τε μυρῖκαι.

οὐκ ἀπὸ τᾶς δρυὸς οὗτος ὁ Κώναρος

& τε Κιναίϑα;

τουτεὶ βοσκησεῖσϑε ποτ᾽ ἀντολάς, ὡς ὁ Θάλαρος. (Κομ.)

ἔστι δέ μοι γαυλὸς κυπαρίσσινος, ἔστι δὲ κρατήρ

ἔργον Πραξιτέλευς ᾿" τᾷ παιδὶ δὲ ταῦτα φυλάσσω. (Λάκ.)

xfjuiv ἐστι κύων φιλοποίμνιος, ὃς λύκος ἄγχει, ὃν τῷ παιδὶ δίδωμι τὰ ϑηρία πάντα διώκειν.

(Κομ.)

ἀκρίδες, al τὸν φραγμὸν

μή

usu λωβάσησϑε

ὑπερπαδῆτε

τὰς ἀμπέλος

τὸν

105

ἁμόν,

ἐντὶ γὰρ

αὖαι.

91 λιπαρ[α] Ton (lege Tt) κατ Pa | παρ᾽ αὐτόϑι K . 92 ἀνεμῶναι VI. 93 πεφύκει La Va,

φυλάσσει

K, cf. I 47

+ 94 ὀρομαλίδες Pa K La, ὀρυμαλίδες

Va, ὁμομαλίδες 23 (Asclepiades) + 97 ἀρκεύϑου K Va + 101 ἅτε Codd, al τε Brubach. edit. . 102 Κιναίϑα K La, Κυναίϑα Va + 103 ἀντολὰς La, ἀντλὰς K Va +» 104 ἔστι (K Va, ἔντι La) δέ μοι Codd,

ἔστιν ἐμὶν Gall | ἔντι δὲ κρητὴρ

La + 106 x&utv Codd, xAulv Gall | ivi Q V « 107 διώκεν A Q « 108 ὑπερπαδεῖτε

Καὶ Q, «ἅτε P, -πηδῆτε V et Va

(sed -&re L)

109 λωβασῆσϑε La Va, -εἶσϑε K, corr. Mo, cf. I 152 ἄζαι £3, αὐταὶ 29, TESTIM: 94 ὀρομαλίδες" τὰ γράφει, ἔστι δὲ τὰ συνακμάζοντα 110 . 109 γράφεται καὶ ἄζαι" ξηρανϑέν, ἄζα λέγεται: γράφεται

| ἀμὸν La, ἐμὸν

K Va

+

| ava: Codd (ἄβαι Q),

ὄρεια μῆλα, ᾿Ασκληπιάδης δὲ ὁμομαλίδες τοῖς μήλοις σῦκα Σ᾽ » 10] — I 13 * 107 cf. I ἐν τοῖς ἀγγείοις γὰρ ἐπειδάν τι καταλειφϑῇ καὶ αὐταί, ἵν᾽ ἦ μόναι Z.

[89]

v. GEOKPITOY 110

(Aóx.) Tol τέττιγες ὁρῆτε, τὸν αἰπόλον ὡς EpeSiLw οὕτω χὑμές ϑην ἐρεϑίζετε τὼς καλαμευτάς. (Κομ.)

115

μισέω

τὰς

δασυκέρκος

od τὰ Μίκωνος

αἰεὶ φοιτῶσαι τὰ ποϑέσπερα ῥαγίζοντι. (Λάκ.) καὶ γὰρ ἐγὼ μισέω τὼς κανϑάρος, οἱ τὰ Φιλώνδα σῦκα κατατρώγοντες ὑπανέμιοι φορέονται. (Κομ.)

ἦ οὐ μέμνασ᾽, ὄκ᾽ ἐγών TU κατήλασα, καὶ τὺ σεσαρὼς

εὖ ποτεκιγκλίζευ

120

ἀλώπεκας,

καὶ τᾶς

δρυὸς

εἴκεο τήνας;

(Λάκ.)

τοῦτο μὲν οὐ μέμναμ᾽" ὅκα μάν ποκα τεῖδέ Tu δήσας Εὐμάρας ἐκάϑηρε, καλῶς μάλα τοῦτο γ᾽ ἴσαμι.

(Κομ.)

ἤδη τις, Μόρσων, σκίλλας

πικραίνεται * ἢ οὐχὶ παραίσϑευ;

ἰὼν γραίας ἀπὸ σάματος

αὐτίκα τίλλοις.

(Λάκ.) κἠγὼ μὰν κνίζω, Μόρσων, τινά, καὶ τὺ δὲ λεύσσεις. ἐνθὼν

(Κομ.)

τὰν

κυκλάμινον

Ἱμέρα ἀνϑ᾽ ὕδατος

ὄρυσσέ

vuv

ῥείτω γάλα,

ἐς τὸν

“Αλεντα.

καὶ τὺ δὲ Κρᾶϑι

οἴνῳ πορφύροις, τὰ δέ τοι σία καρτὸν ἐνείκαι.

125

(Λάκ.) ῥείτω χά Συβαρῖτις

& παῖς

ἀνθ᾽

ἐμὶν μέλι, καὶ τὸ πότορϑρον

ὕδατος

τᾷ κάλπιδι

κηρία

βάψαι.

(Κομ.) ταὶ μὲν ἐμαὶ κύτισόν τε καὶ αἴγιλον αἶγες ἔδοντι 110 ἐρεϑίζω Codd, -ἰίσδω Med » 111 οὕτως La | χὐμὲς Pu KG, Cett

(κὔμμες S) | ερεϑισδετε Pu (et recentt.), -ἰζετε Codd

εἰζοντι Codd . 115 ὑπανέμιοι Pu La, ὑπην. La

+» 116 A

K Va

(et Pu?), om. La

&7’ Pu Codd, &’ Triclinianus R

» 113

χύμμες

ραγισδοντι Pu,

K Va | φορέονται Pu K Va, ποτέονται

μέμνασ᾽

K La

(μεμνησ᾽

Pu),

μέμνᾳ Va

|

| ἐγὼν Pu Q V, ἐγὼ K Va (et P) » 118 ὅκα

μάν ποκα Pu La, ὅκα μὰν K, ὄκκα μὲν Va | τεῖδε Pu K, τεῖνδε La, τῆδε Va | δήσας ΚΡ, δάσας VaQV - 119 Εὐμάρας Codd, Εὐμαρίδας corr. Mein,

cf. 10 et 73 | ἐκάϑηρε Pu Codd, ἐκάϑαρε scr. Ahr ex Michaelis Apostolii codice (Par. gr. 2781), » 120 ἢ οὐχὶ K οὐχὶ La Va | παρήσϑευ Codd, παραίσϑεν Ahr » 121 τίλλοις Codd (τίλλειν A cum S Mo et hic illic ut glossa) + 122 μὰν KL, uiv omnes fere Cett * 123 ἐλϑὼν Καὶ | vw Codd, vw A? et R | "Ἄλεντα Καὶ La, ᾿Αλεῦντα Va «+ 127 τᾷ κάλπιδι Καὶ La, τὰν κάλπιδα Va « 128 κύτισον K La, κύτιλον Va. Testım:

116

cf.

Hom.

O

18, ὦ

[90]

115 ἢ

οὐ

μέμνῃ

ὅτε

κτλ.

OAOITIOPOI

καὶ σχῖνον πατέοντι καὶ ἐν κομάροισι

κέονται.

(Λάκ.) ταῖσι δ᾽ ἐμαῖς ὀίεσσι πάρεστι μὲν ἁ μελίτεια φέρβεσϑαι, πολλὸς δὲ καὶ ὡς ῥόδα κισϑὸς ἐπταν ϑεῖ.

(Κομ.) οὐκ ἔραμ᾽ τῶν

᾿Αλκίττπας,

ὥτων

ὅτι με πρᾶν

καϑελοῖσ᾽,

180

οὐκ ἐφίλησε

ὅκα οἱ τὰν φάσσαν

ἔδωκα.

(Λάκ.) ἀλλ᾽ ἐγὼ Εὐμήδευς ἔραμαι μέγα᾽ καὶ γὰρ ὄκ᾽ αὐτῷ

τὰν σύριγγ᾽ ὥρεξα, καλόν τί με κἀρτ᾽ ἐφίλησεν. (Μόρ.) οὐ ϑεμιτόν,

Λάκων,

ποτ᾽

ἀηδόνα

135

κίσσας ἐρίσδεν,

οὐδ᾽ Érrorras κύκνοισι" τὺ δ᾽ ὦ τάλαν ἐσσὶ φιλεχϑής. παύσασϑαι

κέλομαι

τὸν

ποιμένα.

τὶν δὲ Κομᾶτα

δωρεῖται Μόρσων τὰν ἀμνίδα' καὶ τὺ δὲ ϑύσας ταῖς Νύμφαις Μόρσωνι καλὸν κρέας αὐτίκα πέμψον. (Κόμ.)

πεμψῶ ναὶ τὸν Πᾶνα.

140

φριμάσσεο πᾶσα τραγίσκων

νῦν ἀγέλα ^ κἠγὼν γὰρ ἴδ᾽ ὡς μέγα τοῦτο καχαξῶ κὰτ τῶ Λάκωνος τῷ ποιμένος, ὅττι ποκ᾽ ἤδη ἀνυσάμαν τὰν ἀμνόν" ἐς ὠρανὸν ὔμμιν ἁλεῦμαι. αἶγες ἐμαὶ ϑαρσεῖτε κερουχίδες᾽ αὔριον Opp

129

σχῖνον

Καὶ La,

σχοῖνον

Pu Va et V!

| κέοντι K Va,

κέχυνται

145

Q V,

κέονται P (ut S) » 131 κισσὸς Codd, κισϑὸς M cum Mo * 132 ἐφίλησε K P, -Aace VaQ V +» 138 ὥρεξα K Va (Q9), ἔδωκα La | ἐφίλησεν KAP, -λασεν Cett

« 136 ἐρίσδεν

Codd

(-av

A U Mo)

« 137 σὺ KU,

τί V » 139 τὺ δὲ La

(τόδε Q) Va (τύ γε L), σὺ δὲ Καὶ . 140 Νύμφαις K Va, Μοίσαις γὰρ K La, κἠγὼ μὲν Va « 148 Λάκωνος Pu Codd, Λάμωνος La Va, ὧδε K (et V?) * 144 τὸν Pu Codd, τὰν ΚΞ (cf. 24, 14, 15) | auvav Po! | ópavóv K, οὐρανὸν La Va | ὕμμιν κερουχίδες Pu Codd,

TEsTIM: ἐοικὸς

ῥόδοις

κερούτιδες Ahr

| ὕμμε Pa Pu Codd

La « 142 κἠγὼν Gall, cf. 2 | ὅττι 139, 149 et VIII Pa Codd » 145

(-es V).

131 ἔστι δὲ κισσὸς (scil, κισ 9ός) εἶδος βοτάνης

κατὰ

τὸ

ἄνϑος

Z,

κισϑός

ἐστιν εἶδος

βοτάνης

ἀν ϑοφορούσῃς

ἀνώδους

ἐοικυίας

ῥόδοις" ἐν ἑτέροις δὲ ῥοδάκισσος γράφεται ἕν μέρος λόγονZ (P) « 145 κερονχίδες αἱ κεροφόροι, κερουλίδες οὖλα κέρατα ἔχουσαι, κερουλκίδες al ἀπὸ τῶν κεράτων ἑλκόμεναι Σ΄.

[91]

v. BEOKPITOY

πάσας ἐγὼ λουσῶ οὗτος

τᾶν

ὁ λευκίτας

αἰγῶν,

Συβαρίτιδος ἔνδοϑι κράνας. ὁ κορνπτίλος,

φλασσῶ

εἴ τιν᾽

ὀχευσεῖς

Tu πρὶν f| γέ με καλλιερῆσαι

ταῖς Νύμφαις τὰν ἀμνόν. ὁ δ᾽ αὖ πάλιν. ἀλλὰ γενοίμαν, 150

αἱ μή ru φλάσσαιμι, Μελάνϑιος

146 κράνας

PaK

ἀντὶ

Κομάτα.

La, λίμνας Va « 148 αἰγᾶν fere Codd,

αἰγῶν

AUV

ut S Planudis et Mo | φλασῶ La Va, φλασσῶ K? (et H, φιλάσσω Ki) | fi γ᾽ ἐμὲ Pu K Va V, ἢ ἐμὲ P Q (et R), cf. VII 88 . 149 τὸν La Va, τὰν K, cf.

144 . 150 φλάσσαιμι K, φλάσαιμι La Va. Testım: 146 in papyro Pu λίμνας an κράνας legi possit, ambigitur; cf. Proleg. p. 22 et Append. p. 356.

[952]

VI OEOKPITOY BOYKOAIAZTAI Δαμοίτας χὼ Δάφνις ὁ βουκόλος εἰς Eva χῶρον τὰν ἀγέλαν ποκ᾽, Ἄρατε, συνάγαγον᾽ ἧς δ᾽ ὁ μὲν αὐτῶν πυρρός, ὁ δ᾽ ἡμιγένειος" ἐπὶ κράναν δέ τιν᾽ ἄμφω ἑσδόμενοι ϑέρεος μέσῳ ἄματι τοιάδ᾽ ἄειδον. πρᾶτος δ᾽ ἄρξατο Δάφνις, ἐπεὶ καὶ πρᾶτος ἔρισδεν.

5

(Δάφ.) Βάλλει τοι, Πολύφαμε, τὸ ποίμνιον ἁ Γαλάτεια μάλοισιν, δυσέρωτα τὸν αἰπόλον ἄνδρα καλεῦσα᾽ καὶ TU viv οὐ ποϑόρησϑα, τάλαν τάλαν, ἀλλὰ κάϑησαι

ἀδέα

συρίσδων.

πάλιν

&5’ ἴδε τὰν

κύνα

βάλλει,

& Toi τᾶν ὀίων ἕπεται σκοπός" & δὲ βαύὔσδει εἰς ἅλα

δερκομένα,

ἄσυχα

καχλάζοντος

τὰ

δέ

viv

καλὰ

ἐπ᾽ αἰγιαλοῖο

κύματα

10 φαίνει

ϑέοισαν.

Conn: K, La (=POQV) Va (C AGL et U 1-38). PAP: Po (28-30, 34—40). Tir: Βουκολιασταὶ Δαμοίτας καὶ Δάφνις praemisso Δωρίδι

Codd.

1 xó K G L V, καὶ AUP Q | βουκόλος K, βωκόλος La Va » 4 ἑσδόμενοι Codd (ἐζόμενοι P) * 5 bis πρᾶτος scr. La Va, bis πρῶτος K « 7 καλοῖσα G Q (e glossematibus) + 9 &5’1T5e Codd (ἀδὶ P cum Z? et ἀδὺ δὲ V) « 10 τᾶν La, τῶν

K Va

(Planudes)

* 11

νιν

K Va,

μιν

et Bon (cum Z?)

La

*

12

καχλάζοντα

Codd,

xayAátovros

S

| ϑέουσαν K.

TESTIM: 4 μεσούσης ἡμέρας ἢ iv μεσαιτάτῳ τοῦ ϑέρους Σ (K) sive κατὰ τὸ μέσον τοῦ ϑέρους ὅτε τὰ κυνοκαύματα, subinde κατὰ τὸ μεσημβρινόν, ὃ τῆς ἡμέρας ὅλης καυματωδέστατόν ἐστιν Ze 9 τινὲς χωρὶς τοῦ -δε, ἐκτείνουσι δὲ τὸ 1, ἵνα ἀντωνυμία τυγχάνῃ δεικτικὴ Σ (KG) « 11 γράφεται καὶ ῥαίνει, ἵνα νοῆται τὴν κύνα Σ (KL) » 12 αὐτὴν τὴν Γαλάτειάν φησιν ἐπιτρέχουσαν ἡσύχως κινουμένου τοῦ αἰγιαλοῦ [[els]] τὴν ϑάλασσαν ἐμφανίζειν Σ (Κ G), at rursus μετωνυμικῶς

ἀπὸ

τῆς

ϑαλάσσης

γαλήνης

[93]

πρὸς τὴν

Γαλάτειαν

τρέπεται Z.

vi. OEOKPITOY

φράζεο

μὴ

τᾶς παιδὸς

ἐξ ἁλὸς

ἐρχομένας,

ἐπὶ κνάμαισιν

κατὰ

δὲ χρόα

ὀρούσῃ

καλὸν

ἀμύξῃ.

& δὲ καὶ αὐτόϑε τοι διαϑρύτττεται, ὡς ἀπ᾽ ἀκάνϑας

15

ταὶ καπυραὶ χαῖται, τὸ καλὸν

καὶ φεύγει

φιλέοντα

ϑέρος ἁνίκα φρύγει,

καὶ οὐ φιλέοντα

καὶ τὸν ἀπὸ γραμμᾶς κινεῖ λίϑον.

πολλάκις, τῷ

20

διώκει,

fj γὰρ ἔρωτι

ὦ Πολύφαμε, τὰ μὴ καλὰ καλὰ πέφανται.

δ᾽ ἐπὶ Δαμοίτας

ἀνεβάλλετο

καὶ τάδ᾽

ἄειδεν.

(Δαμ.) Εἶδον ναὶ τὸν Πᾶνα, τὸ ποίμνιον ἁνίκ᾽ ἔβαλλε, κοὔ μ᾽ ἔλαϑ᾽ οὐ τὸν ἐμὸν τὸν ἕνα γλυκύν, ᾧπερ ὄρημι

ἐς τέλος᾽ αὐτὰρ ὁ μάντις ὁ Τήλεμος ἔχϑρ᾽ ἀγορεύων ἐχϑρὰ φέροιτο ποτ᾽ οἶκον, ὅτως τεκέεσσι φυλάσσοι. ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐγὼ κνίζων πάλιν οὖ ποϑόρημι, ἀλλ᾽ ἄλλαν τινὰ φαμὶ γυναῖκ᾽ ἔχεν * ἁ δ᾽ ἀίοισα

25

ζαλοῖ

μ᾽, ὦ Παιάν,

καὶ τάκεται,

ἐκ δὲ ϑαλάσσας

οἰστρεῖ πταπταίνοισα ποτ᾽ ἄντρα τε καὶ ποτὶ ποίμνας.

σίξα δ᾽ ὑλακτεῖν viv καὶ τᾷ κυνί" καὶ γὰρ ók' ἤρων 15 αὐτόϑι Codd (αὐτόϑε P) » 16 φρυγῆ fere Codd, φρυξῇ GP, φλέγει Q, φρύγει S » 20 καὶ τάδ᾽ ἄειδεν K Va, καλὸν ἀείδεν La (yp. καὶ τότ᾽ V?) * 22 κοῦ

μ' ἔλαϑ᾽ La Va,

κοὔτ᾽ ἔλαϑ᾽

K

| τὸν

ἕνα fere Codd, τὸν om.

KL V

|

& ποϑόρημαι Codd (-punaı Q, -ρῶμαι SU corr., -pnii V?, -ρῷμι Heinsius), ᾧπερ ὄρημι

Fritz

«

24 φέροιτο πότ᾿

La

(et

G

ubi

versus

in

mg.

additus

φέρει ποτὶ KA (φέρῃ ποτὶ L, φέροι ποτὶ A*L?U cum Mo) | φυλάσσοι φυλάσσῃ

28

P, φυλαξῇ

παπταίνουσα

Ruhnkenius

ALU

Καὶ et

| ὑλακτεῖν

.

AU!P La,

25 ποϑόρημαι

. 29 σῖγα

-τεῖ K,

ὑλακτεῖν

Codd

vel

(-ρημι A, -ρῶμαι

σίγα

viv Va,

aut σιγᾷ ἐγὼ

est),

K GQV, SU)

»

Codd, σίξα

ὑλακτεῖν

Gall,

cf.

21, 25. TESTIM: 20 γράφεται καλὸν ἀείδειν Z (K), sed cf. Hom. 2 570, « 155, S 266 « 26 Gregor. Cor. 153 ἰδίως λέγουσιν ol Σικελοὶ τὴν γυναῖκα γυνάν, cf. Etym. Magn. 243, 24; unde γυνὰν scr. Fritz « 29 τινὲς δὲ ὑλακτεῖν γράφουσιν, ἵν᾽ ἐλλιπὲς ἧ τὸ Erérpeyrv: ol δὲ προστακτικὸν ὑλάκτει, ἵν’ A καὶ τῇ κυνὶ εἶπεν (εἶπον corr. Gall): ὑλάκτει2 | γράφεται σιγᾷ 8' & τε κύων

νιν

ὑλακτεῖ,

ἦσνχα

δηλονότι Σ (Κ).

[94]

BOYKOAIAZTAI

αὐτᾶς,

ἐκνυζεῖτο

ποτ᾽

ἰσχία

ῥύγχος

ἔχοισα.

ταῦτα δ᾽ ἴσως ἐσορεῦσα ποεῦντά με πολλάκι πεμψεῖ

ἄγγελον * αὐτὰρ ἐγὼ κλᾳξῶ ϑύρας, ἔστε κ᾿ ὀμόσσῃ αὐτά

μοι στορεσεῖν καλὰ δέμνια TA’

ἐπὶ νάσω.

καὶ γάρ ϑην οὐδ᾽ εἶδος ἔχω κακόν, dx με λέγοντι * MN γὰρ πρᾶν ἐς πόντον ἐσέβλειτον, ἧς δὲ γαλάνα, καὶ καλὰ

μὲν τὰ γένεια, καλὰ

δέ μοι ἁ μία κώρα,

ὡς παρ᾽ ἐμὶν κέκριται, κατεφαίνετο, τῶν δέ τ᾽ ὀδόντων

λευκοτέραν

αὐγὰν

Παρίας ὑπέφαινε

ὡς μὴ βασκανϑῶ

ταῦτα

γὰρ

λίϑοιο.

δέ, τρὶς εἰς ἐμὸν ἔτττυσα κόλπον *

& γραία

ne Κοτυτταρὶς

ἐξεδίδαξεν

[ἃ πρᾶν ἀμάντεσσι παρ᾽ Ἱπποκίωνι ποταύλει]. Τόσσ᾽

εἰπὼν

τὸν

Δάφνιν

ὁ

Δαμοίτας

ἐφίλησε,

xo μὲν τῷ σύριγγ᾽, ὁ δὲ τῷ καλὸν αὐλὸν ἔδωκεν. αὔλει

Δαμοίτας,

σύρισδε

δὲ

Δάφνις

ὁ

βούτας,

ὠρχεῦντ᾽

ἐν μαλακᾷ ταὶ πόρτιες αὐτίκα ποίᾳ.

νίκη

οὐδάλλος,

μὰν

30 ἐκνυζᾶτο S (sive Planudes,

Codd

ἀνήσσατοι

δ᾽ ἐγένοντο.

(-ζεῖτο P), -ζοῖτο V? et Z(K)

ut Gregor.

Cor.

79),

cf.

II 109

in lemmate, ἐκνυζῆτο

| ποτ᾽

K

Va

(V?),

La » 31 ἐσορεῦσα K Va V, -εἴσα Q, -οἷσα P | ποιεῦντα saepius scr. La ποεῦντα Καὶ et U Qcorr. « 34 οὐδ᾽ Καὶ Va, οὐτ᾽ La (U?) » 35 γαλάνα La γαλήνα K +» 36 δέ uo: K La, δ᾽ ἐμὶν Va « 41 om. K | πρὶν La Va (-nv πρὰν S et Mo | Ἱτιποκίωνα La, 'Imrokóovn: Va, ᾿Ἱπποκίωνι M? ut Mo ἐφίλασε Codd (-Ance P) * 44 Boro; K, βούτας La Va « 46 νίκη K Va, La

| uiv

K La,

μὰν Va

| ἀνήσσατοι

Testım: 37 γράφεται γενικῆς . 41 -- X 16.

δὲ

K,

καὶ

ἀνάσσατοι

τοῖς

[95]

δέ

map’

Va, Va, V), » 42 νίκα

La Va.

T

ὀδοῦσι,

δοτικὴ

ἀντὶ

VII OEOKPITOY AYKIAAZ

H OAAYZIA

"Hs χρόνος ἁνίκ᾽ ἐγών τε καὶ Εὔκριτος ἐς τὸν Ἄλεντα efprroues ἐκ πόλιος, σὺν καὶ τρίτος ἁμὶν ᾿Αμύντας:

τᾷ Δηοῖ γὰρ κἀντιγένης,

χαῶν

ἔτευχε ϑαλύσια καὶ Φρασίδαμος

δύο τέκνα Λυκωπέος,

τῶν ἐπάνωθεν

Χάλκωνος,

Βούριναν

εὖ ἐνερεισάμενος

ἀπὸ

Κλυτίας τε καὶ αὐτῶ

ὃς ἐκ ποδὸς

πέτρᾳ

εἴ τί περ ἐσθλὸν

γόνυ

ταὶ

ἄνυε

κράναν

δὲ παρ᾽

αὐτὰν

αἴγειροι πτελέαι τε ἐύσκιον ἄλσος ὕφαινον χλωροῖσιν πετάλοισι κατηρεφέες κομόωσαι. Copp: K, La (— P Q V), Va (= AL et U usque ad finem a v. 16). PaPP: Po (1-27, 34-35, 44-59, et 64-154 fere omnes), Pu (4-13,

68-117),

Bo

(127-135),

et fortasse

in titulo Pa.

Τιτ: Λυκίδας ἢ Θαλύσια Etym. Magn. τίζων τὸ εἰδύλλιον Θεοκρίτον, οὗ ἡ ἐπιγραφὴ

273, 42 ('Auópavrog ὑπομνημαA. ἢ O.), Θαλύσια Po Καὶ et Z

(in argum. VI et VII) et Z (III 8, VI 2), Θαλύσια ἢ ἐαρινοὶ ὁδοιπόροι P QV (et Pa?), Θαλύσια ἢ ἑαρινὴ ὁδοιπορία Va. 1 ἁνίκ᾽

K La, ἡνίκ᾽ Va | ἐγὼν Po (et Bon, cf. 131), ἐγὼ Codd » 2 καὶ

Po? K Va et Apollon., ται Po!, δὲ La

ἡμῖν A * 3 καὶ Codd (ὁ AG) S χαῶν Po Codd | Er’ ἄνωϑεν (et P cum Nicanore), Βούρειαν Codd (ἄνυσε P) « 7 eu Po (iam Heinsius.

ἄμμιν

Codd, sed ἁμὶν GP

ut Apollon.,

« 4 ἐσθλὸν Codd, icAóv Med, cf. 12 et sqq. » Codd, ἐπ᾽ ἄνωϑεν Ald . 6 Βούρινίν)αν Καὶ Va La (nam aberravit P, cf. enim Par et Z) | ine Her), εὖ γ᾽ Codd » 8 ἔφαινον Codd, ὕφαινον

TzsriM: 2 Apollon. De pron.

52, De synt.

᾿Αμύντας δεόντως ἠξίωσάν τινες ὀρϑοτονεῖν,

127 σὺν καὶ τρίτος

scil. volebant

ἀμὶν

non ἄμιν inclinatum,

sed ἁμὶν orthotonumenon scribere ultima syllaba correpta, tamen ἄμιν scr. Ahr « 3 τὸ Λυκώπεος Αἰολικῶς προπαροξύνεται Z(Va) « 6 Βούρεια δέ, ὅτι ἀπὸ

κεφαλῆς

βοὸς

κτλ.,

Νικάνωρ

δὲ à Kinos ὑπομνηματίζων

κρήνην καλεῖ Σ (P T) » 8 Verg. Ecl. IX 42 lentae texunt

[96]

Βούριναν

umbracula

τὴν

vites.

AYKIAAZ

κοὔπω

τὰν

H OAAYZIA

μεσάταν

ἁμὶν τὸ Βρασίλα

ὁδὸν

ἄνυμες,

κατεφαίνετο,

οὐδὲ

τὸ

σᾶμα

καὶ τὸν ὁδίταν

ἐσλὸν σὺν Μοίσαισι Κυδωνικὸν εὕρομες ἄνδρα, οὔνομα μὲν Λυκίδαν, ἧς δ᾽ αἰπόλος, οὐδέ κέ τίς μιν

ἀγνοίησεν

ἰδών,

ἐκ μὲν γὰρ κνακὸν

ἀμφὶ

ἐπεὶ αἰπόλῳ

λασίοιο

δέρμ᾽

ἔξοχ᾽

δασύτριχος

ὦμοισι

νέας

δέ οἱ στήϑεσσι

εἶχε τράγοιο

ταμίσοιο

γέρων

ἐῴκει. ποτόσδον,

ἐσφίγγετο

πέττλος

ζωστῆρι πλακερῷ, ῥοικὰν δ᾽ ἔχεν ἀγριελαίω δεξιτερᾷ κορύναν. καὶ μ᾽ ἀτρέμας εἶπε σεσαρὼς ὄμματι

μειδιόωντι,

γέλως

δέ οἱ εἴχετο

χείλευς᾽

« Σιμιχίδα, πᾷ δὴ τὺ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις, ἁνίκα δὴ καὶ σαῦρος ἐν αἱμασιαῖσι καϑεύξδει,

οὐδ᾽ ἐπιτυμβίδιοι κορυδαλλίδες ἠλαίνοντι; ἢ μετὰ δαῖτ᾽ ἄκλητος ἐπείγεαι fj τινος ἀστῶν λανὸν ἔπι ϑρῴσκεις; ds τοι ποσὶ νισσομένοιο

πᾶσα λίϑος πταίοισα ποτ᾽ ἀρβυλίδεσσιν ἀείδει ». τὸν δ᾽ ἐγὼ ἀμείφϑην * « Λυκίδα φίλε, φαντί Tu πάντες εἶμεν συρικτὰν μέγ᾽ ὑπείροχον ἔν τε νομεῦσιν ἔν T' ἀματήρεσσι. τὸ δὴ μάλα ϑυμὸν ἰαίνει ἁμέτερον,

καί

τοι

κατ᾽

ἐμὸν

νόον

ἰσοφαρίσδεν

11 ἁμῖν distincte Po ut Codd | τὸν Codd {τιν᾽ Q? V Mo) « 12 εσλον Po (et Med), ἐσθλὸν Codd | Μούσαισι K PoPu Codd, ὥνομα Mo | Λυκίδαν K Va, -os La | μιν Po Pu (et Pu!) « 14 αγνοίησεν Po, ἠγνοίησεν Codd » 16 ποτόζον Po,

cum S corr. et P + 13 οὔνομα Codd, viv Zieg -óc6ov Codd »

21 τὺ Codd praeter σὺ K P, τὸ GU et Z (Proleg. Aa) * 22 iv K La, ἐφ᾽ Va «23 οὐδ᾽ K Va (et V? yp., ταὶ δ᾽ L2), αἱ δ᾽ La | ἐπιτυμβίδιοι K La, -διαι Va | ἠλαίνονται Codd, -vrı Bon (et Galen. XI 37) . 24 δαῖτα κλητὸς Codd, δαῖτ᾽ ἄκλ. 2? Bon « 25 To: Codd, τεῦ Mo (et H R) | νεισομενοιο Po et Cal *

28 ἔμμεν Codd (ἔμμεναι A U), εἶμεν Hartungius, ἦμεν Wil, cf. 86, 129 . 29 ἀμητήρεσσι Codd, ἀματ. Zieg * 30 ἰσοφαρίζειν K, -Gv P, -σδὲν Cett, cf. 94. TESTIM: 18 γράφεται δὲ καὶ πλοκερῷ

[97] 7

-

Theocritus

παρὰ τὴν πλοκὴν Kal τὴν ὑφὴν X.

30

vit. GEOKPITOY

ἔλπομαι. & δ᾽ ὁδὸς ἅδε ϑαλυσιάς “ A γὰρ ἑταῖροι ἀνέρες εὐπέπλῳ Δαμάτερι δαῖτα τελεῦντι ὄλβω ἀπαρχόμενοι' μάλα γάρ σφισι πίονι ἁ δαίμων εὔκριϑον ἀνεπλήρωσεν ἀλωάν.

ἀλλ᾽ ἄγε δή, ξυνὰ γὰρ ὁδός,

35

βουκολιασδώμεσϑα * τάχ᾽

μέτρῳ

ξυνὰ δὲ καὶ ἀώς,

ὥτερος

ἄλλον

ὀνασεῖ.

καὶ γὰρ ἐγὼ Μοισᾶν καπυρὸν στόμα, κἠμὲ λέγοντι πάντες ἀοιδὸν

ἄριστον * ἐγὼ

δέ τις oU ταχυπειϑής,

οὐ Δᾶν * οὐ γάρ Tro κατ᾽ ἐμὸν νόον οὔτε τὸν ἐσθλὸν Σικελίδαν

νίκημι

τὸν

ἐκ Σάμω

οὔτε

Φιλίταν

ἀείδων, βάτραχος δὲ ποτ᾽ ἀκρίδας ὥς τις ἐρίσδω ». ὡς ἐφάμαν ἐπίταδες * ὁ δ᾽ αἰπόλος ἁδὺ γελάξας « τάν τοι, ἔφα, κορύναν δωρύττομαι, οὕνεκεν ἐσσὶ πᾶν ἐπ᾽ ἀλαϑείᾳ πεπλασμένον ἐκ Διὸς ἔρνος.

ὥς

45

μοι καὶ τέκτων

μέγ᾽

ἀπέχϑεται,

ὄρευς κορυφᾷ

τελέσαι

δόμον

ἴσον

καὶ Μοισᾶν

ὄρνιχες,

ἀντία κοκκύζοντες ἀλλ᾽

ἄγε

ὅσοι

ἐτώσια

βουκολικᾶς

ποτὶ

Χῖον

ὅστις

ἐρευνῇ

᾿Ωρομέδοντος, ἀοιδὸν

μοχϑίζοντι.

ταχέως

ἀρξώμεϑ᾽

ἀοιδᾶς,

34 ἀλωὰν Po K Va, ἅλωνα La « 36 βουκολιασδώμε(σ)ϑα Codd + 39 Δᾶν La Va, γᾶν K (et GH M), cf. glossam μὰ τὴν γῆν * 40 οὐδὲ K P V, οὔτε Va Q V? Φιλητᾶν omnes fere Codd, corr. Crönertius „42 yeAátos Va QV,

cas K P A! V?, -&ccas S Planudis et Mo, vid. 128 « 43 δωρύττομαι K Q V, δωρήσομαι Va (et P) « 44 ἀληϑείᾳ KPVAU | πεπλασμένον K Va (-os Q!), κεκασμένος ΡΟΣ

47 ὅσοι ποτὶ HM

| ἀρξώμεϑ᾽ TESTIM:

(-ov V)

Χῖον

«

46 'OpouéGovros

Καὶ Va, ol ποτὶ τὸν Χῖον K QV,

ἀρχώμεϑ᾽

Po Codd (Εὐρυμ.

La

A U? cum Z3) »

« 49 βωκολικᾶς

Codd,

Boux.

Va (P).

45 μισῶ kal τέκτονα, ὃς ἐρευνᾷ δόμον τελέσαι μέγεϑος ἔχοντα τῆς

τοῦ ὄρους κορυφῆς - ἢ ὄρος ἐν Κῷ ἀπὸ ' Ὡρομέδοντος τοῦ τῆς Κῶ βασιλεύσαντος Σ, τοῦ ὄρους τοῦ ὑψηλοτάτου, τοῦ τῶν ὀρῶν μέδοντος τῷ ὕψει -- ἢ ᾿Ωρομέδοντά φησι τὸν Πᾶνα κτλ. E (Va), γράφεται Εὐρυμέδων, ἵν᾽ ἢ ó Περσεὺς παρὰ ᾿Αργείοις Σ᾽ (K).

[98]

AYKIAAX

H OAAYZIA

Σιμιχίδα' κἠγὼ μέν, ὄρη φίλος, εἴ τοι ἀρέσκει τοῦϑ᾽ 6 τι πρᾶν ἐν ὄρει τὸ μελύδριον ἐξετπόνασα. (Λυκ.)

Ἔσσεται

᾿Αγεάνακτι

καλὸς

πλόος

ἐς Μυτιλήναν,

xarav ἐφ᾽ ἑσπερίοις ἐρίφοις νότος ὑγρὰ διώκῃ κύματα, χὡρίων ὅτ᾽ ἐπ᾽ ὠκεανῷ πόδας ἴσχει,

αἴ κα τὸν Λυκίδαν ὀτττεύμενον ἐξ ᾿Αφροδίτας ῥύσηται: ϑερμὸς γὰρ ἔρως αὐτῶ με καταίϑει. χάλκυόνες στορεσεῦντι τὰ κύματα τάν τε ϑάλασσαν τόν

τε νότον

ἁλκυόνες,

τόν

τ᾽ εὗρον,

γλαυκαῖς

ὃς ἔσχατα

Νηρηίσι

ταί

φυκία

κινεῖ,

τε μάλιστα

ὀρνίχων ἐφίληϑεν ὅσοις τέ περ ἐξ ἁλὸς ἄγρα. ᾿Αγεάνακτι πλόον διζημένῳ ἐς Μνυτιλήναν ὥρια

πάντα

γένοιτο,

καὶ εὔπλοος

κὐἠγὼ τῆνο κατ᾽ &pap

ἢ καὶ λευκοίων

ἀνήτινον

στέφανον

ὅρμον

ἵκοιτο.

ἢ ῥοδόεντα

περὶ κρατὶ φυλάσσων

τὸν πτελεατικὸν οἶνον ἀπὸ κρατῆρος ἀφυξῶ πὰρ πυρὶ κεκλιμένος, κύαμον δέ τις ἐν πυρὶ φρυξεῖ,

χὰ

στιβὰς

ἐσσεῖται

πεπυκασμένα

κνύζᾳ τ’ ἀσφοδέλῳ καὶ

πίομαι

τε πολυγνάμτττῳ

μαλακῶς

μεμναμένος

τε σελίνῳ.

᾿Αγεάνακτος

αὐταῖσιν κυλίκεσσι καὶ ἐς τρύγα

χεῖλος ἐρείδων.

αὐλησεῦντι

εἷς μὲν

50 T: Codd

ἔστ᾽ ἐπὶ πᾶχυν

(εἰς P)

K .

VaQ, 52

et

δέ μοι

δύο

n P, τι κ᾿ V 61

ποιμένες,

| ἀρέσκοι

Μιτυλήναν

K AU

V, ἀρέσκη (-&vav

᾿Αχαρνεύς, ALUQ?

plerumque

.- 52 ἐς

scr.

Cett),

Muri. Fritz Mein . 54 ἴσχῃ Codd (-cı ΟἹ S) « 55 oixev Codd (xe LU), al κα Wil » 56 ῥύηται Κα » 57 τήν τ KAUP V * 59 ταί τε Codd, ταὶ τὰ Cal « 60 ἐφίλαϑεν Codd (-AnScv G) | ὅσαις Codd, ὅσοις Gowius, cf. 62 εὔπλοον Codd, corr. Schaeferus » 63 ἦμαρ K P » 64 περὶ

παρὰ LaAL

* 65 κρατῆρος Po K P, «pnt. Cett « 68 πολυγνάπτῳ

69 μεμνημένος

Codd

{μεμναμ.

V)

* 71 μοι δύο Po Pu K La,

X XXII 2» K Q! GU,

La Va *

δοιὼ Va.

TESTIM: 62 τὰ ὥρια ἤγουν τὰ διὰ φροντίδος αὐτῷ, ἢ pia... ἀντὶ τοῦ φυλακτικὰ ἀπὸ τοῦ ὠρῶ τὸ φυλάσσω X (Va).

[99]

το

vii. SEOKPITOY

εἷς δὲ Λυκωπείτας * ὁ δὲ Titupos ἐγγύώύϑεν doi, ὥς ποκα τᾶς Ξενέας ἠράσσατο Δάφνις ὁ βούτας, Xs ὄρος ἀμφεπονεῖτο, καὶ ὡς δρύες αὐτὸν ἐϑρήνευν,

Ἱμέρα

75

alte φύοντι

εὖτε χιὼν

ἢ "ASc

παρ᾽

ὄχϑαισιν

ὥς τις κατετάκετο

ἢ Ῥοδόπαν

ἢ

ποταμοῖο,

μακρὸν ὑφ᾽ Αἷμον

Καύκασον

ἐσχατόωντα.

ἀσεῖ δ᾽ ὥς ποκ᾽ ἔδεκτο τὸν αἰπόλον εὐρέα λάρναξ ζωὸν

ἐόντα

κακαῖσιν

ἀτασϑαλίαισιν

ἄνακτος,

ὥς τέ νιν αἱ σιμαὶ λειμωνόϑε φέρβον ἰοῖσαι κέδρον

ἐς ἁδεῖαν

μαλακοῖς

ἄνϑεσσι

μέλισσαι,

οὕνεκά οἱ γλυκὺ Μοῖσα κατὰ στόματος χέε νέκταρ. ὦ μακαριστὲ Κομᾶτα, TU ϑην τάδε τερπνὰ πεπόνϑεις,

καὶ τὺ κατεκλάσϑης ἐς λάρνακα, καὶ τὺ μελισσᾶν κηρία φερβόμενος ἔτος ὥριον ἐξετόνασας. αἴϑ᾽ ἔτι μοι ζωοῖς ἐναρίϑμιος

c

Toi ἐγὼν

ἐνόμευον

ὥφελες ἦμεν᾽

ἀν᾽ ὥρεα

τὰς καλὰς

αἶγας

φωνᾶς εἰσαΐων, τὺ δ᾽ ὑπὸ δρυσὶν ἢ ὑπὸ πεύκαις ἁδὺ μελισδόμενος κατεκέκλισο, ϑεῖε Κομᾶτα ».

72 Auxwteıtas Po, -πίτας Pu Codd « 73 τᾶς Ξενέας Po Codd {τᾶς Ξενίας P,

τὰ Ξανές Pu), vide Z | βώτας Q » 74 ἀμφεπονεῖτο Po Pu K (et P G), -Actro La Va « 75 alte φύοντι Codd, oir eguovro Po Pu | ὄχϑαισι(ν) La Va, ὄχϑῃσι Καὶ (-oıv S) » 76 κατετάκετο Pu Codd (κατατ. P), κατατίακετο Po (num κατατ[άκεται &xpov? cf. V 28, XII Pu Codd, ποτ᾽ Po » -How -λίησιν Cett « 82 οὔνεκα et Μοῖσα

9) » 77 ἐσχατόωντα Pu Codd (-τόεντα Ὁ et Mo) » 78 79 kaxaiciv ατασϑαλιησιν Po Pu, -αἷσιν -Alciow Po? K 80 viv Pu Codd | ἰοῖσαι Pu Codd, tou[oaı fortasse Pu Codd » 85 ἐξεπόνασας Codd (ἐξετέλεσσας Q! V

ποκ᾽ P V, Po + et M

cum recc.), s&[rr]ov[ Po, -ncas Pu » 86 ἐπ᾽ ἐμοὶ Pu Codd (tr ἐμεῦ GP), Er μοι Gall | ὥφελες Po? et Codd, -ev Po! | nuev Po Pu (ut Mo), εἶμεν K, elpes La, fuss Va . 88 ἡ γ᾽ vro Pu, ἢ ὑπὸ Codd, cf. ad 7 et V 148 et VIII 30 « 89 κατε Po ut videtur, κατεκέκλισο Pu K P Q, κατακέκλισο Va Q? V. TESTIM: 73 γράφεται τᾶς £av ϑᾶς Z, ula τῶν Νυμφῶν ἡ Sevía X (P T) * 88 Anth.

IX

136 ὥς κεν ὑπὸ

πτελέῃησι καϑήμενος

ἢ ὑπὸ

πέτρῃς

συρίζων

καλάμοισιν κτλ., cf. VIII 55; unde pro πεύκαις (quod habet Pu quoque) voluit πέτραις Mein.

[100]

AYKIAAZ

H BAAYZIA

Xó μὲν τόσσ᾽ εἰττὼν dretaluoato' τὸν δὲ μέτ᾽ αὖϑις

90

κὐἠγὼν τοῖ᾽ ἐφάμαν᾽ « Λυκίδα φίλε, πολλὰ μὲν ἄλλα Νύμφαι

κὐἠμὲ δίδαξαν

ἐσϑλά,

ἀν᾽ ὥρεα

βουκολέοντα

τά που καὶ Ζανὸς ἐπὶ ϑρόνον

ἄγαγε

φάμα,

ἀλλὰ τόγ᾽ ἐκ πάντων μέγ᾽ ὑπείροχον, à TU γεραίρεν ἀρξεῦμ᾽ * ἀλλ᾽ ὑπάκουσον,

ἐπεὶ φίλος ἔπλεο Μοίσαις.

95

Σιμιχίδᾳ μὲν Ἔρωτες ἐπέτταρον ἦ γὰρ ὁ δειλὸς τόσσον ἐρᾷ Μυρτοῦς, ὅσον εἴαρος αἴγες ἔραντι. ὥρατος δ᾽ ὁ τὰ πάντα φιλαίτατος ἀνέρι τήνῳ παιδὸς ὑπὸ σπλόγχνοισιν ἔχει πόϑον. οἷδεν “Apıcris, ἐσθλὸς ἀνήρ, μέγ᾽ ἄριστος, ὃν οὐδέ κεν αὐτὸς ἄείδεν

(Zın.)

Φοῖβος σὺν φόρμιγγι παρὰ τριπόδεσσι

100

μεγαίροι,

ὡς ἐκ παιδὸς Ἄρατος ὑπ᾽ ὀστέον αἴϑετ᾽ ἔρωτι. τόν μοι, Πάν, Ὁμόλας ἐρατὸν πέδον ὅστε λέλογχας, ἄκλητον κείνοιο φίλας ἐς χεῖρας ἐρείσαις, εἴτ᾽ ἔστ᾽ ἄρα Φιλῖνος ὁ μαλϑακὸς εἴτε τις ἄλλος.

Kel μὲν ταῦτ᾽ ἔρδοις, & Πὰν ᾿Αρκαδικοὶ

τανίκα

σκίλλαισιν

μαστίζοιεν,

ὑπὸ

φίλε, μήτι TU παῖδες πλευράς

τε

ὅτε κρέα τυτϑὰ

εἰ δ᾽ ἄλλως νεύσαις, κατὰ

105

καὶ

ὥμους

παρείη;

μὲν χρόα πάντ᾽

ὀνύχεσσι

90 ἀπεπαύσατο Po Pu La Va, &verr. K [αὖϑις Codd, αὖτις Ahr, cf. 156 » 91 κἠγὼν Pu K VaP, κἠγὼ QV » 92 knu' εδιδ. signavit Pu | ev ὠρεσι Pu, ἀν᾽ ὥρεα Codd,

cf.

87,

111

» 93

ἐσθλὰ

Codd,

cf.

12

| Zavés

Po

et

LaL,

Ζηνὸς

KAU . 94 ᾧ Tu yspalpev Codd, ὅττι γ᾽ ἀείδειν Mo (et V7), incertum quid habuerit Pu « 97 ἔραντι K La, -vraı Va * 98 "Ἄρατος Pu Codd, " Qparros S Planudis et Mo V corr. « 101 παρὰ K Va, περὶ La * 102 ὀστέον Pu Codd » 103 'Ομόλας Pu Codd

105 V

εἴτ᾽ ἔστ᾽ ἄρα ut

cf. II 108

S,

«v

15

| uri

('OuóAc

P Q?)

Φιλ.

PoPu Codd

K VaPQ

| ταῦτ᾽

rv Po K La

μαστιζοιεν Po Pu, -σδοιεν

» 104 κείνοιο Po Pu

(εἴτε Φιλ. ἄρ᾽ ἐστιν Po K

et

omnes

(ou Pu), μήτε τι Va Codd

IX

58,2

» 107 ὥμως voluit Valck contra

[101]

(τήνοιο S) »

« 106

Cett,

xd Pu

ταῦϑ᾽

107 pou;

» 109 νεύσαις Po Pu La Va,

Testım: 90 cf. I 138 » 93 de Zavós cf. xvin Sid. Anth.

S)

fere

*

Codd

et

Pu Ὁ,

Po Codd -σεις K.

19, xxxiv 22,1 et Antip. Hom.

Y 716.

»

vit. OEOKPITOY

δακνόμενος, κνάσαιο καὶ ἐν κνίδαισι καϑεύδοις, εἴης δ᾽ ᾿Ηδωνῶν μὲν ἐν ὥρεσι χείματι μέσσῳ

110

Ἕβρον ἐν δὲ

πὰρ

ποταμὸν

τετραμμένος ἐγγύώύϑεν ἄρκτω,

ϑέρει

πυμάτοισι

παρ᾽

Αἰϑιόπεσσι

ὕπο

Βλεμύων,

ὅϑεν

οὐκέτι

πέτρᾳ

νομεύοις

Νεῖλος

ὁρατός.

ὕμμες δ᾽ ὋὙετίδος καὶ Βυβλίδος ἀδὺ λιπόντες νᾶμα καὶ Οἰκοῦντα, ξανϑᾶς ἔδος αἰπὺ Διώνας, ὦ μάλοισιν Ἔρωτες ἐρευϑομένοισιν ὁμοῖοι, βάλλετέ μοι τόξοισι τὸν ἱμερόεντα Φιλῖνον,

115

βάλλετ᾽, ἐπεὶ τὸν ξεῖνον ὁ δύσμορος οὐκ ἐλεεῖ peu: καὶ

120

δὴ

μαλαπίοιο

πτεπαίτερος,

αἱ

δὲ

γυναῖκες

αἰαῖ, φαντί, Φιλῖνε, τό τοι καλὸν ἄνϑος ἀπορρεῖ. μηκέτι τοι φρουρέωμες ἐπὶ προϑύροισιν, Ἄρατε,

μηδὲ πόδας τρίβωμες" ὁ δ᾽ ὄρϑριος ἄλλον ἀλέκτωρ κοκκύζων νάρκαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη, εἷς δ᾽ ἀπὸ τᾶσδε, φέριστε, Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρας. ἄμμιν δ᾽ ἁσυχία τε μέλοι γραία τε παρείη,

12$

ἅτις ἐπιφϑύζοισα τὰ μὴ καλὰ νόσφιν ἐρύκοι ». Τόσσ᾽ ἐφάμαν * ὁ δέ μοι τὸ λαγωβόλον, ἁδὺ γελάξας ὡς

πάρος,

ἐκ Μοισᾶν

ξεινήιον

ὥπασεν

εἶμεν.

111 copeoi Pu (L Q), οὔρεσι omnes fere Codd et ουρεσι Po « 112 Ἕβρον Po (et S U), εὗρον Codd |]eo Trap ποταμὼ Pu? (dativum iam voluit Wuestemannus) | τετραμμένος Po Pu Καὶ Va (Q2), κεκλιμένος La (K?) | ἄρκτου Codd, -ro S « 115 ὕμμες Pu Codd (et Po?) » 116 Oikov]vra Pu (?, ita iam Heckerus), Οἰκεῦντα Sex Σ (K), olxeüvres Codd * 120 legit Maas, μάλ᾽ ἀπίοιο K La, μὰν

ἀπίοιο Va « 121 τι τίοι Po κοκκυζων

-nc1 Codd

Po

(et P), τύσδων

. 122 φρουρέωμες Po Κα La, ppoupoünes Va Codd,

cf. 48,

108

| νάρκαισι

| aviapmaı Po (et S P), dvınpaicı K, -ncı

Po

« 124

et S et recc.,

Cett « 125 ἀπὸ Po Καὶ

(M N Q2), ὑπὸ Va, ἐπὶ La « 127 εἸπιφϑυ[οισα Po, ἐπιφϑύζουσα K Va (P), -σδοισα Q V » 128 röoo’ K Va (Q?), ὡς La | γελάξας Bo Codd et fortasse Po, -σσας S Mo U? . 129 Μοισᾶν Po Codd | ἦμεν Bo et Va, εἶμεν K La (-s V?),

TEsTIM:

112

cf. Dionys.

Perieg.

130 τετραμμένος αὖϑις ἐπ᾽ &pkrous,

tamen τεθραμμένον corr. Bgk, τετραμμένον Köhlerus 299 Ἴστρος is ἀντολίην τετραμμένος ἄχρι ϑαλάσσης.

[102]

coll.

Dionys.

Perieg.

AYKIAAZ

xo

μὲν ἀποκλίνας

H OAAYSZIA

Er’ ἀριστερὰ τὰν ἐπὶ Πύξας

130

elpp’ ὁδόν, αὐτὰρ ἐγών τε καὶ Εὔκριτος ἐς Φρασιδάμω

στραφϑέντες χὼ καλὸς ᾿Αμύντιχος Ev τε βαϑείαις ἁδείας

σχοίνοιο

χαμευνίσιν ἐκλίν ϑημες

ἔν τε νεοτμάτοισι γεγαϑότες οἰναρέοισι. πολλαὶ

δ᾽ ἁμὶν

ὕπερϑε

κατὰ

κρατὸς

αἴγειροι πτελέαι T&' τὸ δ᾽ ἐγγύϑεν Νυμφᾶν

τοὶ

ἐξ

ἄντροιο

δὲ ποτὶ

κατειβόμενον

σκιαραῖς

ὀροδαμνίσιν

δονέοντο

135

ἱερὸν ὕδωρ κελάρυζε.

αἰϑαλίωνες

τέττιγες λαλαγεῦντες ἔχον πόνον, ἁ δ᾽ ὀλολυγὼν τηλόϑεν ἐν πυκιναῖσι βάτων τρύζεσκεν ἀκάνϑαις.

ἄειδον

κόρυδοι

καὶ

ἀκανϑίδες,

ἔστενε

τρυγών,

πωτῶντο ξονϑαὶ περὶ πίδακας ἀμφὶ μέλισσαι. πάντ᾽ ὥσδεν ϑέρεος μάλα πίονος, Bode δ᾽ ὀπώρας.

ὄχναι

μὲν πὰρ

δαψιλέως

ὄρπακες

ἁμῖν

στραφϑέντες

K,

-φέντες

παρὰ

ἐκυλίνδετο,

βραβίλοισι

131 εἶρφ᾽ La Va, ἦρχ᾽ 132

ποσσί,

K U! La Va

πλευραῖσι

τοὶ

δ᾽ ἐκέχυντο

καταβρίϑοντες | ἐγὼ *

133

δὲ μᾶλα 145

ἔραζε’

KP V, cf. 1 εἰς τὸν ἄλενταBo * σχοίνοιο

K P V,

σχίνοιο

Cett

|

χαμευνῆσιν itacismi causa omnes fere Codd | ἐκλίνϑημες K Va (V2), ἐκλίϑ. La * 134 olvaptoıcı Bo Codd (-αισι L et Mo, -ncı S) » 135 ἄμμιν Codd, ἁμὶν Eustath. « 136 τό τ P Q?* V « 137 κελάρυσδε AU Q V + 138 σκιαραῖς K La, σκιεραῖς Va « 140 πυκινῇσι Codd (-αἷσι H) * 143 ὀπώρας Po K P V, -pns Cett « 144 μὲν πὰρ K Q V, piv παρὰ plene sive per compendium P Va | πλευραῖσι Καὶ P, -oici Q V, -ücı Va « 145 ἁμῖν K, ἄμμιν La Va * 146 βραβίλοισι ΚΟΥ et Athen., βραβυλ, Cett., cf. XII3]|tpatc Po Athen. Etym., ἔρασδε Codd. Testım: 134 cf. Ibyc. fr. 1 olvaptoıs ϑαλέϑοισιν (foliis florentibus, vid. Boll. Class. Lincei 1981 pp. 124 et 132) » τὰ φύλλα τῆς ἀμπέλου Z (Bo et Codd)

« 135 Eustath.

1112, 35 Δωριεῖς δὲ ἁμὶν συστέλλοντες τὸ i Kal ὀξύνοντες"

Θεόκριτος: πολλοὶ

δ᾽ ἁμὶν ὕπερϑε x. x. δ. + 146 Athen. II pp. 49-50 Κλέαρχος

δ᾽ ὁ περιπατητικός

φησι “Poßlous καὶ Σικελιώτας

βράβνλα καλεῖν τὰ κοκκύμηλα,

ὡς καὶ Θεόκριτος ὁ Συρακούσιος" ὄρπηκες βραβίλοισι κ. ἔραζε, καὶ πάλιν [XII 3] ὅσον μῆλον βραβίλοιο ἥδιον, Etym. Magn. 211, 5 ὅρπακες βραβήλοισι x. ἔραζε (cf. Hesych. βράβυλος et Suid. βράβηλα).

[103]

vir. GEOKPITOY

τετράενες

Νύμφαι ἄρά 150

δὲ πίϑων

Κασταλίδες

γέ πᾳ

κρατῆρ᾽ ἄρά

ἀπελύετο Φόλω

Ἡρακλῆι

τὸν κρατερὸν

ἄλειφαρ.

αἶπος

ἔχοισαι,

Παρνάσιον

τοιόνδε

γέ πᾳ τῆνον

κρατὸς

γέρων

κατὰ

Adıvov

ἐστάσατο

τὸν ποιμένα τὸν

Πολύφαμον,

ὃς ὥρεσι

ἄντρον

Χίρων; ποτ᾽ νᾶας

᾿Ανάπῳ, ἔβαλλε,

τοῖον νέκταρ ἔπεισε κατ᾽ αὐλία ποσσὶ χορεῦσαι,

οἷον δὴ τόκα πῶμα 155

βωμῷ αὖτις

πὰρ ἐγὼ

δράγματα

διεκρανάσατε,

Δάματρος πάξαιμι

ἀλωίδος;

μέγα

καὶ μάκωνας

πτύον,

Νύμφαι,

ἄς ἐπὶ

σωρῷ

ἁ δὲ γελάσσαι

ἐν ἀμφοτέραισιν

148 εἸχόϊισαζι dorico accentu scil. ἐχοίσαι Pa « 150 κρατῆρ᾽

ἔχοισα.

K P, κρητῆρ᾽

ζεῖ | ἐστήσατο K P * 152 λᾶας Codd, väas Heinsius « 154 διεκρανάσατε K La,

«νώσατε Po Va et Etym. « 155 ἁλωίδος K La, ἁλωάδος Va (V?) * 156 αὖτις K La, αὖϑις Va | yadolo)aı K La ὍΣ, -ἀσευ Va * 157 ἀμφοτέρῃσιν K AU (et P!, sic enim habent et G et Exc. Barb.), -owiw L. Q V, -acw 5 et P corr. Testım: 147 ἑπτάενες Σ᾿ (K); τετράενον con. Von der Mühll, quod Latte defendit | ἄλειφα con. Gall, cf. XVIII 45 * 154 Etym. Magn. 273, 29 S.V. διεκρανώσατε ex Amaranti commentario etymologiam affert.

[104]

VIII * OEOKPITOY BOYKOAIAZTAI Aé&pvibi

τῷ

χαρίεντι

μᾶλα

νέμων,

ἄμφω

Toy!

ἄμφω

συρίσδεν

συνήντετο

βουκολέοντι

ὡς φαντί, κατ᾽ ὥρεα

μακρὰ Μενάλκας.

ἤστην

ἄμφω

πυρροτρίχω,

δεδαημένω,

ἄμφω

ἀνήβω,

ἀείδεν.

πρᾶτος δ᾽ ὧν ποτὶ Δάφνιν ἰδὼν ἀγόρευε Μενάλκας᾽ « μυκητᾶν φαμί

ἐπίουρε βοῶν

τυ νικασεῖν,

τὸν δ᾽ ἄρα χὡ « ποιμὴν

Δάφνι,

λῇς μοι ἀεῖσαι;

ϑέλω,

αὐτὸς

ὅσσον

Δάφνις τοιῷδ᾽

εἰροττόκων

ὀΐων,

s

ἀείδων ».

ἀπαμείβετο

μύϑῳ:᾽

συρικτὰ Μενάλκα,

οὔ ποκα νικασεῖς μ᾽, οὐδ᾽ εἴ τι πάϑοις, τύγ᾽ ἀείδων ». 10

(Μεν.) χρήσδεις ὧν ἐσιδεῖν; χρήσδεις καταϑεῖναι ἄεϑλον; (Δάφ.) χρήσδω τοῦτ᾽ ἐσιδεῖν, χρήσδω καταϑεῖναι ἄεϑλον. (Mev.) καὶ τίνα ϑησεύμεσϑ᾽,

ὅστις

Copp: K, La (- PQV), Va Par: Po (1-16, 29-41, 56-65,

κέ μοι

ἄρκιος

εἴη;

(-ALNUJ). 71-93).

Tir: Βουκολιασταὶ adiectis personis Aáqvis καὶ Μενάλκας Codd. Avct: Theocrito abiudicavit Valck (Her, Brinker, Wil, Perrotta),

sed vv. 33-60 multa arte et ingenii luminibus praediti. 1 συνήντετο Codd, ovvávr. Wil * 2 μᾶλα Po Codd * 3 ἤστην Καὶ Va (fic9nv Α Q2), ἤτην La | mupporpilxi (scil. -xo1?) Po | ἀνάβω Codd, ἀνήβω Wil, cf. 93 + 5 πρᾶτος PoP QU, πρῶτος KV et AL N «+ 9 ποιμὰν Codd (ποιμὴν P) . 10 οὔποτε Codd, éuxo[ suprascripto ut videtur πίο Po, οὔ ποκα Gall

| τι πάϑοις

χρήσδω

Va,

τι πάϑῃς

Q V, παϑέοις

Codd, xpnleıs et χρηζω Po

(xat servavit et Po, καί τι erasa una syllaba

et H? ut Mo, ἁμῖν

La, κέ uo: TEsTIM:

qui subinde Mein

(nunc

10 metri

Καὶ (P)

* 11 et 12

χρήσξεις

et

| àv K La, δ᾽ ὧν Va * 13 καὶ τίνα Codd A, deleta V, ἀλλά τι Q in ras.

5 xev ἁμῖν metri fortasse

causa scripsit)

| x’ &uiv K Va,

xJev[ nisi κ]εμίοι Po).

causa cf. XVIII

[105]

15, XXIV

102, et Proleg.

p. 47.

viri.

(Δάφ.)

μόσχον

ἐγὼ

* SEOKPITOY

ϑησῶ,

τὺ δὲ Sis

ἰσομάτορα

ἀμνόν.

15 (Mev.) οὐ ϑησῶ ποκα ἀμνόν, ἐπεὶ χαλεττὸς ὁ πατήρ uev χά μάτηρ, τὰ δὲ μᾶλα ποϑέσπερα πάντ᾽ ἀριϑμεῦντι. (Δάφ.) ἀλλὰ τί μὰν ϑησεῖς; τί δὲ τὸ πλέον ἑξεῖ ὁ νικῶν; (Mev.) σύριγγ᾽ ἂν ἐπόησα καλὰν ἐγὼ ἐννεάφωνον, λευκὸν

30

ταύταν

(Δάφ.)

κηρὸν

Ka

ἔχοισαν

Seínv,

ἢ μάν τοι χἠγὼ

ἴσον

κάτω

τὰ δὲ τῶ

σύριγγ᾽

λευκὸν

κηρὸν

ἔχοισαν

πρώαν

νιν συνέπαξ᾽-

ἴσον

πατρὸς

ἄνωθεν,

οὐ καταϑησῶ.

ἔχω ἐννεάφωνον,

ἴσον

κάτω

ἶσον

ἄνωϑεν.

ἔτι καὶ τὸν δάκτυλον

ἀλγῶ

τοῦτον, ἐπεὶ κάλαμός μὲ διασχισϑείς διέτμαξεν. 55. (Mev.) ἀλλὰ τίς ἄμμε κρινεῖ; τίς ἐπάκοος ἔσσεται ἁμέων; (Δάφ.) Tfjvóv

πὼς

ἐνταῦϑα

τὸν

ᾧ ποτὶ ταῖς ἐρίφοις

αἰπόλον

ὁ κύων

fjv καλέσωμες,

ὁ φάλαρος

ὑλακτεῖ.

χοΐ μὲν παῖδες ἄυσαν, ὁ δ᾽ αἰπόλος ἦν 9᾽ ἐπακούσας,

χοΐ μὲν παῖδες 30

ἀείδεν,

πρᾶτος

δ᾽ ὧν

εἶτα

ἀμοιβαίαν

δ᾽

ὁ δ᾽ αἰπόλος

ἄειδε λαχὼν

ἰυκτὰ Μενάλκας,

ὑπελάμβανε

Δάφνις

βουκολικάν * οὕτω δὲ Μενάλκας (Μεν.) 35

ἄγκεα

καὶ ποταμοί,

ἤϑελε κρίνειν.

ϑεῖον γένος,

ἄρξατο

ἀοιδὰν

πρᾶτος.

αἴ τι Μενάλκας

πήποχ᾽ ὁ συρικτὰς προσφιλὲς ἄσε μέλος, Bóckorr' ἐκ ψυχᾶς τὰς ἀμνάδας “ ἣν δέ ποκ᾽

14 St; K Va (ϑἐς γ᾽ U cum Mo),

ἔνϑῃ

Ss τ᾿ La * 15 χαλεπὸς Codd ((χαλε-

πός 9' U cum Mo) * 16 μήτηρ Καὶ - 18 érónoa. K Q V, -oinca (εἴ « 19 ἔχουσαν Καὶ * 19 et 22 xapóv Codd (praeter κηρὸν P) » 20 κατ(α)ϑείην Codd, κα Seinv Ahr » 23 συνέπηξ᾽ K Va » 24 uc K La, ye Va, E Graefius | διέτμαξεν

Codd, νιν ἔτμαξεν Mein * 28 ἁμέων La, ἡμέων

K, ἡμῶν Va « 28 &ncov K |

ἐπακούσας La, -κοῦσαι Καὶ Va (Q!) « 29 ἄειδον Codd et fortasse Po, corr. Schneiderus | κρῖναι Va « 30 πρᾶτος K P Q, πρῶτος Va V | àv Codd, àv y’ Po | tuxr&à K et U corr. (V corr. rec.), ἱυκτὰς La Va » 31 ἀμοιβαίαν K P V,

nv Cett . 32 BouxoA. K, βωκολ, La Va « 33 ἄγκεα K Va, ἄγγεα La συριγκτὰς KL, συρικτὰς Cett, cf. 9 (ubi συριγκτὰ K).

[106]

» 34

BOYKOAIAZTAI

Δάφνις

ἔχων

(B)

δαμάλας,

μηδὲν

ἔλασσον

ἔχοι.

(Δάφ.) κρᾶναι καὶ βοτάναι, γλυκερὸν φυτόν, αἴπερ ὁμοῖον μουσίσδει

Δάφνις ταῖσιν

ἀηδονίσι,

τοῦτο τὸ βουκόλιον πιαίνετε * κἤν τι Μενάλκας τεῖδ᾽ ἀγάγῃ, χαίρων ἄφϑονα πάντα νέμοι. ---

παντᾷ

ἔαρ,

οὔϑατα

παντᾷ

δὲ

πιδῶσιν,

νομοί,

παντᾷ

δὲ

40

γάλακτος

καὶ τὰ νέα τρέφεται,

ἔνϑ᾽ ἁ καλὰ παῖς ἐπινίσσεται᾽ αἱ δ᾽ ἂν ἀφέρπῃ, xo —

. EvS9'

ποιμὴν ὄις,

ξηρὸς τηνόϑι

ἔνϑ᾽

σμάνεα

αἶγες

xod

βοτάναι.

διδυματόκοι,

πληροῦσιν,

καὶ

δρύες

ἔνϑα

μέλισσαι

45

ὑψίτεραι,

ἔνϑ᾽ ὁ καλὸς Μίλων βαίνει Trooív: αἱ δ᾽ ἂν ἀφέρττῃ, χὡὼ τὰς βῶς βόσκων xol βόες αὐότεραι. ὦ τράγε, τᾶν λευκᾶν αἰγῶν ἄνερ, & βάϑος ὕλας μυρίον (ὦ σιμαὶ δεῦτ᾽ ἐφ᾽ ὕδωρ ἔριφοι),

---

ἐν τήνῳ γὰρ τῆνος, ἴϑ᾽ ὦ κόλε καὶ λέγε: Μίλων, ὁ Πρωτεὺς

(Mev.)

μή μοι γᾶν

φώκας

καὶ

Πέλοπος,

μή

ϑεὸς

AU

V

« 39 πιαίνετε Po

τεῖνδ᾽ P Q?, τῇδ᾽

Va QV

ἔνεμεν.

μοι Κροίσεια τάλαντα

37 γλυκερὰ φυτὰ A P V! « 38 μουσίζοι μουσίσδει

ὧν

Po et P V?, -ἰσδοι

K La L, ποιμαίνετε

| ἀγάγοι Po Codd, ἀγάγῃ

ΑΝ

U.

S Planudis

KL NQ,

40 τεῖδ᾽ Po Καὶ,

« 41 mavräı

distincte scr. Po (quae hoc loco versum praebet) « 41-44 hoc ordine Codd, sed 41—43 et 45-47 inter se commutandos esse censuit anonymus +» 41 voyol

K Va (V2), νομαὶ

La

« 42 πηδῶσιν

Καὶ Va (QU), πλήϑουσιν

La,

legit Ahr

43 & καλὰ παῖς Codd, καλὰ Nat; Mein » 44 ποιμὴν K P V, ποιμὰν xal βοτάναι Codd, καὶ τὰ βοτὰ Mein « 46 σμήνεα K P, σμάνεα Cett

*

Cett | | mAn-

ροῦσιν K Va, πλαρεῦντι La (mAnp.V) | ὑψίτεραι K P, ὑψότεραι Cett « 49 alyäv ἄνερ K Va, ἄνερ alyàv La, αἰγῶν ἄνερ S Planudis | ὦ Codd (ὦ Q?), ὡς Reiskius, € Gall « 50 ὦ Codd, at Wil « 51 κόλε Codd (βουκόλε K!), καλὲ cum

vocativo

Μίλων Καὶ corr. Codd,

Μίλων

coniungendum

coniecit

Petitus

| MíAovi

NP, Μίλῳ Cett, cf. X . 52 ὡς Codd, ὁ Mein

Κροίσοιο Piersonus,

Κροίσεια

K! L V,

» 53 χρύσεια

Iortinus.

Testım: 51 Μίλῳ δὲ εἶπεν ἀντὶ τοῦ Μίλωνι, καὶ γὰρ τὴν εὐϑεῖαν οὐχ ὁ Μῖλος ἔφη [in v. 47], ἀλλ᾽ ὁ Μίλων Σ (Va) « 52 cf. Hom. Hymn. in Pan. 32 Ev9' ὅγε καὶ ϑεὸς ὧν ψαφαρότριχα

μῆλ᾽

ἐνόμενεν.

[107]

vir.

ein

ἔχειν,

μηδὲ

* OEOKPITOY

πρόσϑε

ϑέειν

ἀνέμων"

ἀλλ᾽ ὑπὸ τᾷ πέτρᾳ τᾷδ᾽ ἄσομαι ἀγκὰς ἔχων σύννομα μᾶλ᾽ ἐσορῶν τὰν Σικελὰν ἐς ἅλα.

56

τυ,

(Δάφ.) δένδρεσι μὲν χειμὼν φοβερὸν κακόν, ὕδασι δ᾽ αὐχμός, ὄρνισιν δ᾽ ὕσπλαγξ, ἀγροτέροις δὲ λίνα, ἀνδρὶ δὲ παρϑενικᾶς ἁπαλᾶς πόϑος. ὦ πάτερ ὦ Ζεῦ, οὐ μόνος ἠράσϑην * καὶ TU γυναικοφίλας. Ταῦτα

τὰν (Mev.)

μὲν

ὧν

πυμάταν

δι’

ἀμοιβαίων

δ᾽ δὰν

οἱ

οὕτως

παῖδες

ἄεισαν,

ἐξᾶρχε Μενάλκας.

Φείδευ τᾶν ἐρίφων, φείδευ λύκε τᾶν τοκάδων yeu, μηδ᾽ ἀδίκει μ᾽, ὅτι μικκὸς ἐὼν πολλοῖσιν ὁμαρτέω. ὦ Λάμπουρε

05

οὐ

χρὴ

κύων,

οὕτω

κοιμᾶσϑαι

βαϑὺς

βαϑέως

ὕπνος

σὺν

ἔχει Tu;

παιδὶ

νέμοντα.

ταὶ δ᾽ ὄϊες μηδ᾽ ὕμμες ὀκνεῖϑ᾽ ἁπαλᾶς κορέσασϑαι ποίας" οὔτι καμεῖσS" ökka πάλιν Abe φύηται.

σίττα νέμεσϑε νέμεσϑε, τὰ δ᾽ οὔϑατα πλήσατε πᾶσαι, $6 τὰν Σικελικὰν K Q V, τὰν Σικελὰν P Va | propter huius versus μᾶλα Menalcae pastori tetrastichum vindicavit Vossius, et Daphnidis tetrastichum post v. 52 excidisse putavit Wuestemannus aut vv. 49-52 ut spurios proscripsit Gall » 57-60 Po Codd, interpolatos habuit Her, octo versuum lacunam ante

v.

57

indicavit

Fritz

Po La Va, ἁπαλὸς

ὁμαρτῶ P Va

K

«

58 ὕσπληγξ

+ 63 τᾶν bis

KP V,

K La, τῶν

» 65 κύων La Va, κύον

K

ὕσπλαγξ bis Va

+ 67 ὀκνῆϑ᾽

Va, ὀκνῆσϑ᾽ Kl, óxvelo9' P, óxvei9' S sive καμᾶϑ᾽ ΑΝ U, καμοῖσϑ᾽ K, καμεῖσ9" Mo.

Planudes

Cett

«

59 ἀπαλᾶς

» 64 ὁμαρτέω

Καὶ corr. . 68

K QV,

Q V, ὀκνᾶϑ᾽

καμῆσϑ᾽

LaL,

Testım: 55 ἄδομαι pro ἄσομαι legisse videtur Z, nam αὐτάρκης τις ὁ Δάφνις ἤδεται ἐν ταῖς ἀγκάλαις ἔχων τὸν ἐρώμενον ὑπὸ τῇ πέτρᾳ Z (K), et ἀλλ᾽ εὐφραίϊνομαί σε ἐν ταῖς ἀγκάλαις ἔχων ὑτὸ τῇδε τῇ πέτρᾳ Z (La) » 57-60 cognovit fortasse Verg. Ecl. III 80 triste lupus stabulis, maturis frugibus imber,

arboribus venti, nobis Amarillidis irae; cf. Callim. Epigr. 52 (Anth. XII 230), Asclep. Anth. V 167 | Daphnidi tetrastichum vindicavisse videtur Eratosth. Anth. V1 78, 2 Δάφνι γυναικοφίλα . 63 Stob. Flor. IV 24, 47 φείδευ τῶν ἀρνῶν,

geldeu

λύκε τῶν

ἐρίφων

riae fortasse vitio ex Hom. et ı 220 ἀρνῶν

uev

(μηδὲ

ἀδικῆς

μ᾽ ὅτι

μικρὸς

KTA.),

memo-

TI 352 ὡς δὲ λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισιν

ἠδ᾽ ἐρίφων.

[108]

BOYKOAIAZTAI (P) ὡς τὸ μὲν ὥρνες ἔχωντι, τὸ δ᾽ ἐς ταλάρως ἀποϑῶμαι. τὸ

δεύτερος αὖ Δάφνις λιγυρῶς ἀνεβάλλετ᾽ ἀείδεν. (Δάφ.) Κἠμὲ ᾿κ τῶ ἄντρω σύνοφρυς κόρα ἐχϑὲς ἰδοῖσα τὰς

δαμάλας

παρελᾶντα

καλὸν

καλὸν

ἦμεν

ἔφασκε.

οὐ μὰν οὐδὲ λόγον ἐκρίϑην ἄπο τὸν πικρὸν αὑτᾷ. ἀλλὰ κάτω βλέψας τὰν ἁμετέραν ὁδὸν εἶρπον. ἁδεῖ᾽

& φωνὰ

τᾶς

πόρτιος,

ἀδὺ

τὸ

76

πνεῦμα,

[ἀδὺ δὲ χὼ μόσχος γαρύεται, ἁδὺ δὲ χά βῶς,] ἁδὺ δὲ τῶ ϑέρεος παρ᾽ ὕδωρ ῥέον αἰϑριοκοιτεῖν. τᾷ δρυϊ ταὶ βάλανοι

κόσμος,

τᾷ μαλίδι

μᾶλα,

τᾷ βοῖ δ᾽ ἁ μόσχος, τῷ βουκόλῳ αἱ βόες αὐταί.

80

ὡς οἱ παῖδες ἄεισαν, ὁ δ᾽ αἰπόλος ὧδ᾽ ἀγόρενεν᾽ « ἁδύ τι τὸ στόμα τοι καὶ ἐφίμερος,

ὦ Δάφνι, φωνά.

κρέσσον μελττομένω TEU ἀκουέμεν ἢ μέλει λείχειν. λάσδεο τᾶς σύριγγος ᾿ ἐνίκασας γὰρ ἀείδων. 70 ἔχοντι Codd, corr. Mo * 71 αὖ La Va, 5' αὖ K » 72 κἄμ' (x H V?) ἐκ Codd, κὐἠμὲ 'x scr. Gall, κἠμὲ γὰρ ἐκ Valck | τῶ &vrpo Codd (τοῦ ἄντρου U, τῶντρω

P V) | σύν. κόρα ἐχϑὲς Po K Va (0), σύν.

& mals V, ἡ παῖς

ouv. P « 73 παρελᾶντα Po La, -λεῦντα K, -λαῦντα Va (sed -λῶντα L ut S? Mo) | ἦμεν K (-es Va), εἶμεν (-es) La « 74 λόγον Po Va Q V, λόγων ΚΡ V? | ἄπο scrips. Po Codd, cf. Z | τὸν KALN (et P V?), τὸ QV et U, cf. Z,

τοσσίχον αὐτᾷ Pohlenzius « 75 ἁμετέραν Po La Va, fuer. Καὶ » 76 é6ta Καὶ * 77 habent Po Codd,

respuit Valck

« 78 αἰϑριοκοιτῆν

K, iv P, -ἂν Cett

«

80 & μόσχος K corr. La, ὁ u. K! Va 1 βουκολίω Po (et fortuito nonnulli recc.), βωκόλῳ Codd » 82 epınepov Po, -os Codd =» 83 τεῦ Pa corr. Codd, viv Pa! | λείχειν K Va, Asixev La » 84 λάσδεο Codd (Adleo P) | τὰς σύριγγας Codd, corr. Scaligerus ενίκασας distincte Po (et M), ἐνίκησας Codd.

Testım: 74 ἀλλ᾽ οὐδὲ λόγον αὐτῇ ἀπεκρίϑην, olov οὐδὲ τὸ τυχόν. δοκεῖ δὲ τὸ ἔπος ἡμαρτῆσϑαι ἐνταῦϑα [scil. in τὸ πικρόν] ἔνϑεν οἱ μὲν γράφουσιν οὐδὲ λόγον ἐκρίϑην ἄτοπον, πικρὸν αὐτᾷ, τουτέστιν οὐδὲ σκαιὸν λόγον ἀπεκρινάμην αὐτῇ, οὔτε τῶν πρὸς τὸ λυπηρὸν οὔτε τῶν πρὸς ἡδονὴν Z (K), nec non ὄπερ, τὸ μὴ ἀποκρίνεσϑαί με, πικρὸν ἦν αὐτῇ. τινὰ δὲ τῶν ἀντιγράφων τὸν πικρὸν ἔχουσιν, ἵν᾽ Ti ou μὴν οὐδὲ ἀπεκρίϑην αὐτῇ οὐδὲν πικρὸν ὧν λέγεται. els ταύτην γὰρ καλῶς εἰποῦσαν οὐδὲν ἔδει πικρὸν ῥηϑῆναι. καὶ κρεῖττον ἂν εἴη, el

τὸν πικρὸν γράφοιτο'

ἀπαιτεῖ γὰρ καὶ τὸ μέτρον Z(La)

[109]

. 77 — IX

7.

vir,

al δέ τι λῇς

* SEOKPITOY

ue καὶ αὐτὸν

τήναν τὰν μιτύλαν δωσῶ

Au’ αἰπολέοντα

τὰ δίδακτρά τοι αἶγα,

ἅτις ὑπὲρ κεφαλᾶς αἰεὶ τὸν ἀμολγέα ὡς μὲν ὁ παῖς ἐχάρη

νικάσας,

οὕτως

ἐπὶ

διδάξαι,

καὶ ἀνάλατο

πληροῖ ». καὶ πλατάγησε

ματέρα νεβρὸς ἅλοιτο.

ὡς δὲ κατεσμύχϑη καὶ ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ ὥτερος, οὕτω καὶ νύμφα δμαϑεῖσ᾽ ἀκάχοιτο.

Kfjk τούτω πρᾶτος παρὰ ποιμέσι Δάφνις ἔγεντο, καὶ νύμφαν ἄκρηβος ἐὼν ἔτι Ναΐδα γᾶμεν.

86 μιτύλαν La πληροῖ K Va, πλαροῖ codice descripto (Par. (ur. U), ματέρι K » 92 xk K Va, κἀκ La

Δάφνις

οἱ

τὴν

δὲ

Va, μιτάλαν K « 87 κεφαλῆς K | ἀεὶ Codd (αἰεὶ A) | La « 89 νικήσας Codd, νικάσας scr. Ahr e quodam gr. 2812 A), νικάσαις Po corr. ex -as | ματέρα La Va 91 γαμηϑεῖσ᾽ Codd (γαμεϑ- V?), 5uaStio' corr. Ahr » | τούτου Codd (τούτω L cum Mo) | mp&ros rr. Tr.

K La, Adavıs m. T. πρῶτος Va

+ 93 vnida

U

(yp. νεανίδα

V?).

TzsrrM: 86 oi μὲν χρώματος εἶδος τὴν μνυτάλην, ol δὲ ὄνομα ἤκουσαν, τελευταίαν X (K) coll. Callim. fr. 691 Pf., et μιτύλαν αἶγά φησι

μὴ ἔχουσαν κέρατα Σ' (La Va), cf. Hesych.

νήπιον Λακεδαίμονες et Herodian. I Parsons: αἰο]λικον ἐστὶ τὸ vik[acous.

162,

[110]

15

μύτιλον et μίτυλον' ἔσχατον, «

89

scholium

in

Po

legit

IX * OEOKPITOY BOYKOAIAZTAI « Βωκολιάσδεο Δάφνι, TU δ᾽ δᾶς ἄρχεο πρᾶτος, WAS ἄρχεο Δάφνι, συνεψάσϑω δὲ Μενάλκας,

μόσχως βουσὶν ὑφέντες, ὑπὸ στείραισι δὲ ταύρως. χοΐ μὲν ἁμᾷ βόσκοιντο καὶ ἐν φύλλοισι πλανῷντο

μηδὲν

ἀτιμαγελεῦντες * ἐμὶν δὲ τὺ βωκολιάσδευ

ἔμπροϑεν,

(Δάφ.) ᾿Αδὺ

&AAcSev

δὲ

μὲν & μόσχος

ποτικρίνοιτο

γαρύεται,

ἁδὺ

— 5

Μενάλκας ».

δὲ χά

βῶς,

ἁδὺ δὲ χἁ σῦριγξ χὡ βονκόλος, ἁδὺ δὲ κἠγών. ἔντι δέ μοι Trap! ὕδωρ ψυχρὸν στιβάς, ἐν δὲ νένασται λευκᾶν

ἐκ δαμαλᾶν

καλὰ

δέρματα,

Copp: K, La (=PQV) Va (-ALNU) Par: Po (18-25). Tir: Βουκολιασταὶ Δάφνις καὶ Μενάλκας Codd, ὁ καὶ κριτὴς add. Q. AvcT: Theocrito abiudicaverunt

Valck Her

τάς

μοι ἁπάσας

προλογίζει

νομεύς τις

ceterique.

1 βωκολιάσδεο Va Q V, -άζεο P, βουκολιάζεο K (et G) » 2 ᾧδᾶς &pyso K Va, πρᾶτος ἄειδε La | Δάφνι συναψάσϑω KPQ, Δάφνι ἐφαψάσϑω V (ἔφεψ. V2), πρῶτος (rp&ros L) ἐφαψάσϑω Va (sed ἐφεψάσϑω U non aliter ac Planudeus S), συνεψάσϑω Gall

KO,

« 3 Boolv La Va

« 4 πλανῷντο Va, πλανοῖντο

πλανεῦντο P V « 5 βουκολιάζευ K (et L), Box. P, βωκολιάσδευ Cett «

6 ἔμπο(σ)ϑεν KPLN (ἔμπωσϑεν U), ἔμπροσθεν A L? Q V, ἕν ποϑ' ἕν K*L corr. (sim. U?), ἔἕκ ποϑὲν Briggsius, ἐκ τόϑεν Cholmeleius | ἄλλοϑεί(ν) δὲ Codd (ἄλλοσϑεν δὲ P cum S, ἄλλοϑε δ᾽ αὖτις L, ἄλλωϑεν δὲ K?) | ποτικρίνοιτο

Codd (ὑποκρ.

Let M V?) * Τὸ Codd, & S sive Planudes

Pow. Κα « 9 ἐντὶ La Va, ἔστι ἀπ᾽ ἄκρας La, ἀπώσας Mein.

K

(et

L)

*

10

ὁ 8 βωκόλος La Va,

ἁπάσας

Καὶ Va

(et

ΟἿ),

Testım: 2 τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως" βουκολιάζεο Δάφνι, συναρξάσϑω δὲ Μενάλκας X (Va) | cf. Verg. Ecl. III 58 incipe, Damoeta, tu deinde sequere,

Menalca

» 7 = VIII

77.

[111]

ı0

Ix.

15

Alp

Kópapov

τῷ

δὲ

* OEOKPITOY

τρωγοίσας

ϑέρευς

ὅσσον

ἐρῶν

οὕτως

Δάφνις

ἀπὸ

φρύγοντος

τὸ πατρὸς ἄεισεν

ἐγὼ

μύϑων ἐμίν,

σκοπιᾶς

τόσσον καὶ

ἐτίναξε.

μελεδαίνω,

ματρὸς

οὕτως

ἀκούειν.

δὲ Μενάλκας.

(Μεν.) Αἴτνα μᾶτερ ἐμά, κἠγὼ καλὸν ἄντρον ἐνοικέω κοίλαις ἐν πέτραισιν ^ ἔχω δέ τοι, ὅσσ᾽ ἐν ὀνείρῳ φαίνονται, πολλὰς μὲν ὄις, πολλὰς δὲ χιμαίρας, ὧν μοι πρὸς κεφαλᾷ καὶ πὰρ ποσὶ κώεα κεῖται.

ἐν πυρὶ δὲ δρυΐνῳ χόρια

ζεῖ, ἐν πυρὶ δ᾽ αὖαι

φαγοὶ

δέ τοι

χειμαίνοντος ᾿ ἔχω

χείματος

ἢ

νωδὸς

καρύων

οὐδ᾽

ἀμύλοιο

ὅσον

ὥραν

παρόντος.

Τοῖς μὲν ἐπεπτλατάγησα καὶ αὐτίκα δῶρον ἔδωκα,

Δάφνιδι μὲν κορύναν, τάν μοι πατρὸς ἔτραφεν ἀγρός, αὐτοφυῇ,

τὰν

οὐδ᾽

ἂν

ἴσως

μωμάσατο

τέκτων,

τήνῳ δὲ στρόμβω καλὸν ὄστρακον, οὗ κρέας αὐτὸς σιτήϑην πέτραισιν ἐν Ὑκαρίαισι δοκεύσας, πέντε ταμὼν πέντ᾽ οὖσιν * ὁ δ᾽ ἐγκαναχήσατο κόχλῳ. Βουκολικαὶ Μοῖσαι, μάλα χαίρετε, φαίνετε δ᾽ ᾧδάν, τάν ποκ᾽ ἐγὼ τήνοισι παρὼν ἄεισα νομεῦσι,

25

12 τοῦ Codd, τῶ Win, τῷ Gall » 18 ἐρῶν τὸ K Va, ἐρῶντι La (et A corr.)

| καὶ

K Va, ἢ La

| μητρὸς V * 14 bis οὑτῶς La, οὕτω Καὶ Va

. 15 κἠγὼ

Va (Q), κἠγὼν P V, καὶ ἐγὼ K | ἐνοικέω K P V, tvoixó Va (et Q) » 17 φαίνονται K Va, -vrı La » 18 κεῖται Καὶ La, κεῖνται Va » 23 ἔτρεφεν Codd (£rpagev 24 μωμάσατο K, -saıto La Va « 25 στρο]μβον Po « 26 σιτήϑην

L MR) * ΚΝ P V?,

-&9nv Cett | πέτραισιν K NN U P V, -now Cett (-o:0w LG) | 'Ixapícao: Codd, ex Par (ὑκκαρίεσι) et X corr. Zieg et Mein « 28 βουκολ. KL, βωκολ. Cett | Moicai K Va V, Μῶσαι P Q (et N) » 28-29 ὡδὰν τὰν Καὶ Va Q? V? (αὐδὰν ON), ᾧδὰς τὰς La (Q3) + 29 ποκ᾽ Codd, τόκ᾽ corr. Voss et Mein | κείνοισι Codd, sed τήνοισι N P Q*. TESTIM:

19 metri causa permulti

sunt loci in Theocrito conferendi

(vide sis Proleg., p. 46), tamen voluit ζέει Brunck, sed cf. Hom. ® 362 et A 554, u 75 « 26 ᾿Ικάριαι πέτραι νῦν οὐκ ἂν λέγοιντο al περὶ Ἴκαρον τὴν νῆσον,

ὀνομάζοιντο δ᾽ ἄν τινες ἴσως καὶ περὶ Σικελίαν’ ὁ γὰρ λέγων X (K) | πέτραις ἐνὶ Καρίαισι Σ᾽ (P).

[112]

ἀγροῖκος Σικελός

BOYKOAIAZTAI (y) μηκέτ᾽ ἐπὶ γλώσσας

ἄκρας ὀλοφυγγόνα

« Τέττιξ

φίλος,

μὲν τέττιγι

μύρμακι

quom.

30

δὲ μύρμαξ,

ipnkes δ᾽ ἴρηξιν, ἐμὶν δ᾽ & Μοῖσα καὶ ᾧδά. τᾶς μοι πᾶς εἴη πλεῖος δόμος. οὔτε γὰρ ὕπνος οὔτ᾽ ἔαρ ἐξαπίνας γλυκερώτερον, οὔτε μελίσσαις ἄνϑεα᾽ τόσσον ἐμὶν Μοῖσαι φίλαι. οὺς μὲν ὁρεῦντι,

γαϑεῦσιν, τὼς δ᾽ οὔτι ποτῷ

δαλήσατο

Κίρκα ».

80 ὀλοφυγγόνα K, -γδόνα La Va | φύσης Codd, φύσῃ Voss » 32 ἴρηκες Codd (ipnE P G) | δ᾽ ἴρηξιν K Va P, δ' ἴραξιν QV (δ᾽ om. AUQ) | ἐμὶν K Va (03, ἐμοὶ U), ἀμῖν La | δ᾽ & Codd (δέ AL U, δέ re Q?) | Móca KNPV, Μοῖσα ALUQ » 35 τόσσον Καὶ (et AL), 6ccov Cett | Μῶσαι Codd (Μοῖσαι A V) | oös Codd (ὡς A) | uiv Codd (γὰρ P Par et G cum Mo et S? sive Planudes) | öpeüvrı Ki La, ὁρῆ(ν)τε K corr. Va (-övrı NS) * 36 γαϑεῦσι(ν) Codd, γαϑεῦσαι Brunck | τὼς Codd (τοὺς P, ταὸς V) | Κίρκα La N, Κίρκη Cett.

ad

Testım: 30 Hesych. óAoquyyóva: φλυκτὶς ἐπὶ τῆς γλώττης « 35-36 Brunckii γαϑεῦσαι cf. Callim. Aet. Prol. 37 (= Epigr. 21) Μοῦσαι

γὰρ ὅσους ἴδον ὄϑματι

Carm.

παῖδας μὴ λοξῷ,

πολιοὺς οὐκ ἀπέϑεντο

IV 3, 1, quem tu Melpomene semel

illum non labor etc.; cf. Verg. Ecl.

IV 62-63.

[113] B - Theocritua

nascentem

φίλους

et Hor.

placido lumine videris,

85

X OEOKPITOY EPFATINAI (MiA.)

H OEPIZTAI

’Epyariva Βουκαῖε, Tí νῦν, ᾧζυρέ, πεπόνϑεις; οὔϑ᾽ ἐὸν ὄρμον ἄγειν ὀρϑὸν δύνᾳ, ὡς τὸ πρὶν ἄγες, οὔϑ᾽

ἅμα λᾳοτομεῖς τῷ

πλατίον,

ἀλλ᾽ ἀπολείτῃ

ὥσπερ ὄις ποίμνας, ἄς τὸν πόδα κάκτος ἔτυψε. ποῖός τις δείλαν τὺ καὶ ἐκ μέσω ἄματος ἐσσῇ,

δ (Βονκ.)

ὃς νῦν ἀρχόμενος τᾶς αὔλακος οὐκ ἀποτρώγεις; Μίλων ὀψαμᾶτα, πέτρας ἀπόκομμ᾽ ἀτεράμνω, οὐδαμά τοι συνέβα ποϑέσαι τινὰ τῶν ἀπεόντων;

(Μίλ.)

οὐδαμά.

1» (Βουκ.) (Μίλ.)

τίς δὲ πόϑος τῶν ἔκτοϑεν

ἐργάτᾳ ἀνδρί;

οὐδαμά νυν συνέβα τοι ἀγρυπνῆσαι δι᾽ ἔρωτα; μηδὲ γε συμβαίη: χαλεπὸν χορίω κύνα γεῦσαι.

(Βουκ.)

ἀλλ᾽ ἐγώ, ὦ Μίλων,

ἔραμαι σχεδὸν ἑνδεκαταῖος.

(MIA) (Βουκ.)

ἐκ πίϑω ἀντλεῖς δῆλον * ἐγὼ δ᾽ ἔχω οὐδ᾽ ἅλις ὄξος. τοιγὰρ τὰ πρὸ ϑυρᾶν μοι ἀπὸ σπτόρω ἄσκαλα πάντα.

Copp: Κ, La (2 PQV), Va(=ALNU) PAP: On (45-56), Pa (53-57), et Po fr. 58 (?, ad vv. 23-251). TiT: ᾿Εργατίναι ἢ ϑερισταὶ Codd, personas Μίλων xal Βάττος X argum.), Bouxaios pro Βάττος scr. Fritz. M

(in

1 ὠζυρὲ K La, olöupt Va * 2 οὐϑ᾽ ἐὸν La Va, οὐ τεὸν K (οὔτε τὸν et ΒΕ) * 3 πλασίον K | ἀπολείπῃ K Q V, ὑπολείττῃ Va (P V2) » 5 δείλαν

T€ Codd

(δειλαῖε

P Par), 8. τυ

K corr.

et M

| ἐν μέσῳ

Codd,

ix μέσω

Kt

(et M) » 7 ἀτεράμνον Va « 9 δὲ omnes fere Codd (om. N, γὰρ P Par ΟΣ V? corr.) « ΕἸ μηδέ ye K La (et L?), μηδὲ Va * 14 τοιγάρτοι Codd, sed τοιγὰρ Tà P et Par non aliter

Testım: ὄνομα τὸν

ac S sive Planudes.

1 Δίφιλος δὲ ἐν τῷ

Βουκαῖον λέγει Σ,

cf.

πρώτῳ

38.

[114]

τῶν

Νικάνδρου

Θηριακῶν

κύριον

EPFATINAI

1: (MiA.)

τίς δέ ru τᾶν

H OEPIZTAI

παίδων

λυμαίνεται;

(Βουκ.) ἃ πρᾶν

ἀμάντεσσι

ἁ Πολυβώτα, ᾿Ἱπποκίωνι ποταύλει.

παρ᾽

(MiA.)

εὗρε ϑεὸς τὸν ἀλιτρόν * ἔχεις, πάλαι ὧν ἐπεϑύμεις. μάντις To: τὰν νύκτα χροϊξεῖται καλαμαία.

(Βουκ.)

μωμᾶσϑαί μ᾽ ἄρχῃ τύ τυφλὸς δ᾽ οὐκ αὐτὸς ὁ Πλοῦτος,

ἀλλὰ καὶ ὡφρόντιστος Ἔρως. μὴ δὴ μέγα μυϑεῦ. (MiA.)

οὐ μέγα μνϑεῦμαι" τὺ μόνον κατάβαλλε

90

τὸ AGov,

καί τι κόρας φιλικὸν μέλος ἀμβάλευ. &510v οὕτως ἐργαξῆ᾽ καὶ μὰν πρότερόν ποκα μουσικὸς ἦσϑα. (Βουκ.)

Μοῖσαι

Πιερίδες,

συναείσατε

τὰν

ῥαδινάν μοι

παῖδ᾽ * ὧν γάρ χ᾽ ἅψησϑε, ϑεαί, καλὰ πάντα ποεῖτε.

25

Βομβύκα χαρίεσσα, Σύραν καλέοντί TU πάντες, ἰσχνὰν

ἁλιόκαυστον,

ἐγὼ

δὲ μόνος

μελίχλωρον.

καὶ τὸ ἴον μέλαν ἐστὶ καὶ ἁ γραπτὰ ὑάκινϑος, ἀλλ᾽ ἔμπας ἐν τοῖς στεφάνοις τὰ πρᾶτα λέγονται. & αἷξ τὰν κύτισον, ὁ λύκος τὰν αἶγα διώκει, ἁ γέρανος TÓpoTpov,

ἐγὼ

δ᾽ ἐπὶ τὶν μεμάνημαι.

αἴϑε μοι ἧς ὄσσα Κροῖσόν ποκα φαντὶ πεπᾶσϑαι, 16 πρὶν Codd, πρὰν S Planudis et V? | ἀμώντεσσι 'Hrrrokíovi

Καὶ La

(-kóovi

P Par! V2), -κόωντι

Va

Va Vi. 18 τοι La, om. K Va | χροϊζῆται Va {-ξῆται A Par? V9), & del. Valck » 20 un δὴ K (et -Ej Va P V? « 24 Μῶσαι Codd

χροΐζεται La (-ferm Q V xpoifei9’ Hemsterhusius M), μηδὲ(ν) La Va * 23 (Μοῦσαι PPar), corr.

La Va, γὰρ

(ποιεῖτε P Par), ποιῆτε

ἐντὶ La

K

| ποεῖτε K QV

* 29 πρῶτα

(et S), τὸν La Va

σί(σγα om.

» 31

K La, ἦσαν

N U, ποκα

K P Par

om.

| λέγονται

τῶὥροτρον

La Va, τἄροτρον

ἔχειν om.

Part), χροϊζεῖται K, | & καλαμαία Codd, ipyatij KiQ V Par, Mein « 25 γάρ x’

Va

»

28 ἐστὶ Καὶ Va,

K Va V3, λέγοντι La ΚΞ. 80 τὰν Καὶ Καὶ

(et Q corr,, εἴησαν N U), ὅσα Va AL,

Codd, cf. VI 41 |

| ποκ᾽ αὔλει K La, ποταύλει

» 32 al

ϑέμις V

| ἧς

| ἔχειν ποκὰ K Q V,

P Par, alterae fere ubique

lectiones.

"TEsTIM: 15 δύναται δὲ kal αὐτὸς λέγειν ὅλον τὸν στίχον, Tv’ f τίς ἄρα os, ὦ πολυβῶτα, ὦ πλούσιε, συνεκδοχικὸνΣ᾽ » 16 — VI 41 ε 18 ἔστι δὲ ἀκρὶς ἐν τῇ καλάμῃ γινομένη καὶ καλεῖται μάντις Z, cf. Hesych. καλαμαία: εἶδος ἀκρίδος,

ἣν καὶ μάντιν καλοῦσι, cf. proverbium apud Suid. v. ἀρουραία μάντις: ἐπὶ τῶν νωϑρῶν καὶ ἀπράκτων, et Siculum interpretamentum apud M. Strano, Helikon

1975-1976, pp. 457-458.

[115]

90

x. OEOKPITOY

χρύσεοι ἀμφότεροί κ᾿ ἀνεκείμεϑα τᾷ ᾿Αφροδίτᾳ, τὼς αὐλὼς

μὲν ἔχοισα καὶ ἢ ῥόδον

ἢ μᾶλον

τύ,

σχῆμα δ᾽ ἐγὼ καὶ καινὰς ἐπ᾽ ἀμφοτέροισιν ἀμύκλας.

35

Βομβύκα

χαρίεσσ᾽,

οἱ μὲν πόδες

ἀστράγαλοί

τευ.

& φωνὰ δὲ τρύχνος’ τὸν μὰν τρόπον οὐκ ἔχω εἰπεῖν. (Μίλ.)

ἢ καλὰς

ἄμμε

ποῶν

ἐλελάϑει

Βοῦκος

ἀοιδάς.

ὡς εὖ τὰν ἰδέαν τᾶς ἁρμονίας ἐμέτρησεν. ὦμοι TÓ πώγωνος, ὃν ἀλιϑίως ἀνέφυσα. S&coi δὴ καὶ ταῦτα τὰ τῶ ϑείω Λιτυέρσα.

40

Δάματερ

πολύκαρπε

πολύσταχυ,

τοῦτο

τὸ λᾷον

εὔεργόν τ᾽ εἴη καὶ κάρπιμον ὅττι μάλιστα. σφίγγετ᾽ ἀμαλλοδέται τὰ δράγματα, μὴ παριών τις εἴπῃ" «σύκινοι ἄνδρες, ἀπώλετο χοὗῦτος ὁ μισϑός». ἐς βορέαν ἄνεμον τᾶς κόρϑυος ἁ τομὰ ὕμμιν

45

ἢ ζέφυρον βλεπέτω᾽ πιαίνεται ὁ στάχυς οὕτως. σῖτον ἀλοιῶντας φεύγειν τὸ μεσαμβρινὸν ὕπνον" ἐκ καλάμας

ἄρχεσϑαι

ἄχυρον

5°

τελέϑει

ἀμῶντας

ταμόσδε

ἐγειρομένω

μάλιστα.

κορνυδαλλῶ,

33 x’ ἀνεκ. K La, τ᾽ ἄνεκ. Va {τ᾿ ἀνακ. U) » 34 μᾶλζλγον τὺ K La, rüy* uGA(A)ov Va Va

| uà

» 36 τευ Codd, teus D

K GP

Par

et S, uiv VaQV

Codd (-9eı La), ἐλελάϑη Ahr 40 ἀλιϑίως P Q, ἀληϑ. KL V, (et P Par) * 41 Arruépoa Καὶ (et 46 βορέην Codd, -av V* - 48

Hesiod. Νικάνδρῳ

Theog. (Ther.

34

244,

de

duriore

etc.

»

« 37 τρύχνος Καὶ La, τρύχνα

» 38 ἄμμε La,

ἄμμι

K Va

| ἐλελήϑη

| βοῦκος K P V (et Par), βῶκος Va (et Q) * ἀλαϑ. AINIU | ἀνέφυσα ΚΟΥ͂, -φυσας Va M), Aum. La Va + 45 εἴποι Codd (εἴπῃ P) * ἀλοιῶντας On K La, -res Va | φεύγειν K La

(U N?), φεύγει Va | τὸν K La U, τὸ 50 δ᾽ ἀμ, On Κα La, ἀμ. Va. Testım:

corr. Bon

Cett -* 49 τημόσδε Codd, ray. Brunck

extremi

38

Βοῦκος

versus

numero

ὁ Bowkalos

5) ὁ βουκόλος X (K), συγκέκοφε

cf.

ὄνομα

δὲ τὸ

Hom.

κύριον:

ὄνομα,

τὸν

B

παρὰ

«+

123,

δὲ

Bowkalov

Βοῦκον εἰπὼν ὑποκοριστικῶς X « 47 Eustath, 630, 29 Δωριεῖς γὰρ κατὰ τὸ καλῶς κτλ.

φασὶ

καὶ οὑτῶς,

οἷον πιαίνεται

ὁ στάχυς

[116]

oó T Gs

(ut est in

K D QV).

καὶ

λήγειν

EPFATINAI

H OEPIZTAI

εὕὔδοντος,

ἐλινῦσαι

δὲ τὸ

καῦμα.

εὐκτὸς ὁ τῶ βατράχω, παῖδες, βίος" οὐ μελεδαίνει

τὸν τὸ πιεῖν ἐγχεῦντα᾽ ππάρεστι γὰρ ἄφϑονον αὐτῷ. κάλλιον, ὠπιμελητὰ φιλάργυρε, τὸν φακὸν ἕψειν, μήπιτάμῃς

τὰν χεῖρα κατατπρίων τὸ κύμινον.

55

ταῦτα χρὴ uóxSevrag ἐν ἁλίῳ ἄνδρας ἀείδειν, τὸν δὲ τεόν, Βουκαῖε, πρέπει λιμηρὸν ἔρωτα μυϑίσδεν τᾷ ματρὶ κατ᾽ εὐνὰν ὀρϑρενοίσᾳ.

51 λήγην On et LU Par, λήγειν Codd . 58 πιῆν On Pa (et LINU), πιεῖν Codd | eyxewra Pa et S M Par et On (tvy.), &xx. Codd » 55 μήπιτάμῃς On Pa Va

Stob.,

μή

τι (ro:

P Par)

τάμῃς

K La

| τὰν

OnPa

(et

Q),

τὴν

Codd | χῆρα On, χεῖρα Codd » 56 poySevras Pa, -eüvras On Codd | ἀείδειν K, -bnv Va, -δεν La * 58 μυϑίσδεν Pa Codd | μητρὶ K V Par | εὐνὰν Va (et Pat), εὐνὴν K La | ὀρϑρενοίσᾳ Codd (-on Καὶ Q V?, -Sevolon G P Par), ὀρϑρεύοντα Gall. Testım:

55

Stob.

Flor.

III

16,

[117]

10.

XI OEOKPITOY KYKAOY Οὐδὲν Νικία,

πὸτ

οὔτ᾽

τὸν ἔρωτα

ἔγχριστον,

ἐμὶν

πεφύκει δοκεῖ,

φάρμακον οὔτ᾽

ἄλλο,

ἐπίπαστον,

ἢ ταὶ Πιερίδες: κοῦφον δέ τι τοῦτο καὶ ἀδὺ

yíver' ἐπ᾽ ἀνθρώποις, εὑρεῖν δ᾽ οὐ ῥάδιόν ἐστι. γινώσκειν δ᾽ οἶμαί τυ καλῶς ἰατρὸν ἐόντα καὶ ταῖς ἐννέα δὴ πεφιλημένον

οὕτω γοῦν ὡρχαῖος

Μοίσαις.

ῥάιστα διᾶγ᾽ ὁ Κύκλωψ

Πολύφαμος,

ἄρτι γενειάσδων 10

ἔξοχα

δὄκ᾽

ἤρατο

τᾶς

περὶ τὸ στόμα

ὁ παρ᾽

ἁμίν,

Γαλατείας

τὼς κροτάφως

τε.

ἤρατο δ᾽ οὐ μάλοις οὐδὲ ῥόδῳ οὐδὲ κικίννοις, ἀλλ᾽ ὀρϑαῖς μανίαις, ἁγεῖτο δὲ πάντα πάρεργα. πολλάκι

ταὶ

ὄϊες ποτὶ τωὐλίον

αὐταὶ

ἀπῆνϑον

χλωρᾶς ἐκ βοτάνας ᾿ ὁ δὲ τὰν Γαλάτειαν ἀείδων αὐτῶ

ἐπ᾽ ἀιόνος κατετάκετο

φυκιοέσσας

Coop: K, La (—PQV), Va (=-ALNU) Par: Po (14-20), Perg (20-24). Tır: Κύκλωψ Z (in argum. c) et adiectis καὶ (ἢ G P) Γαλάτεια Codd. 1 πεφύκη K Va + 2 ἐμὶν K La, ἐμοὶ Va TiCTOv

Va

« 4 ἀνθρώποις

K

(et S), -ποὺς

| οὐτ᾽ ἐπίπαστον La Va

| ἐντὶ La

K La, οὐδ᾽ ἐπί« 6 πεφιλαμένον

Codd, corr. Ahr « 7 ἁμῖν K P Q, ἡμῖν Va V » 8 &' K La, ὅτ᾽ Va » 10 οὐδὲ ῥόδοις K La, οὐδ᾽ αὖ ῥόδοις Va, οὐδ᾽ αὖ ῥόδῳ Planudes (SH MD » 11 ὀρϑαῖς K (et Bon),

ταὔλιον Codd Heinsius.

ὀλοαῖς La Va,

(τωὔλιον

tamen vide Σ᾽ « 12 ταὶ Codd

AU)

. 14 αὐτῷ

Codd

Testım: 11 γενικῶς ἐπεμάνη αὐτῆς — Σ (Va), cf. Aelian. Híst. an. XI 32.

[118]

(ταί τ᾽ V, τέ τ᾽ Q)

(-τοῦ K, -τὸς Q! V), αὐτεῖ

ἢ ζόρϑαϊς") τεταμέναις, ἰσχυραῖς

|

KYKA QV

ἐξ ἀοῦς,

ἔχϑιστον

Κύπριδος

ἔχων

ἐκ μεγάλας

ὑποκάρδιον

τό οἱ ἧτατι

ἕλκος, πᾶξε

βέλεμνον.

ἀλλὰ τὸ φάρμακον εὗρε, καϑεζόμενος δ᾽ ἐπὶ πέτρας ὑψηλᾶς ἐς πόντον ὁρῶν ἄειδε τοιαῦτα. Ὦ λευκὰ Γαλάτεια, τί τὸν φιλέοντ᾽

ἀποβάλλῃ,

λευκοτέρα πακτᾶς ποτιδεῖν, ἁπαλωτέρα

ἀρνός,

μόσχω

ὠμᾶς;

yaupoTépa,

φιαρωτέρα

ὄμφακος

φοιτῇῆς δ᾽ αὖϑ᾽ οὕτως, ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἔχῃ με, οἴχῃ δ᾽ εὐθὺς ἰοῖσ᾽, ὅκκα γλυκὺς ὕπνος ἀνῇ με,

φεύγεις δ᾽ ὥσπερ dis πολιὸν λύκον ἀϑρήσασα. ἠράσϑην μὲν ἔγωγε τεοῦς, κόρα, ἁνίκα πρᾶτον ἦνϑες ἐμᾷ σὺν ματρὶ ϑέλοισ᾽ ὑακίνϑινα φύλλα

ἐξ ὄρεος δρέψασϑαι, ἐγὼ δ᾽ ὁδὸν ἁγεμόνενον. παύσασϑαι ἐκ τήνω

δ᾽ ἐσιδών TU καὶ ὕστερον

οὐδέ τί πᾳ vOv

δύναμαι" τὶν δ᾽ οὐ μέλει, οὐ μὰ Δί᾽, οὐδέν.

γινώσκω, χαρίεσσα κόρα, τίνος οὕνεκα οὕνεκά μοι λασία μὲν ὀφρὺς ἐπὶ παντὶ ἐξ ὠτὸς τέταται ποτὶ ϑώτερον ὧς μία εἷς δ᾽ ὀφθαλμὸς ὕπεστι, πλατεῖα δὲ ῥὶς ἀλλ᾽

οὗτος

τοιοῦτος

ἐὼν

βοτά

χίλια

φεύγεις * μετώπῳ μακρά, ἐπὶ χείλει.

βόσκω,

KNK τούτων τὸ κράτιστον ἀμελγόμενος γάλα πίνω" τυρὸς δ᾽ οὐ λείπει μ᾽ οὔτ᾽ ἐν ϑέρει οὔτ᾽ ἐν ὀπώρᾳ, οὐ χειμῶνος

ἄκρω ᾿ ταρσοὶ

δ᾽ ὑπεραχϑέες αἰεί.

16 Κύπριδος Po Καὶ La, Κύπριος ANU | τὸ οἱ K Va (QD, ἡ οἱ La | πῆξε Καὶ « 20 δ’ ἀρνὸς Codd, ἀρνὸς Planudes (S H M) « 22 ὅκα La » 25 ἔγωγε Codd, -ya Valck | τεοῦς KA (τεσοῦ U), τεῶς P Par? corr. Q*, τεῦ N Q V (om. L), cf. XVIII 41 | πρῶτον Codd {πρᾶτον Q) * 27 ἡγεμόνενον Codd (&yeu. R V ut M) » 28 πᾳ νῦν K, τὰ νῦν La Va (sed vo νῦν A et V3 corr. + 30 γιγνώσκω Καὶ | óveka. K + 31 οὕνεκα Codd | μοι Aacía μὲν La Va, μὲν λασία Καὶ » 32 ϑάτερον La « 33 ἔπεστι Codd, ὕπεστι Winsemius +» 34

οὗτος

K,

οὕτως

TzsriM:

La,

οὐτὸς

21 γράφεται

Va

+

36

ὁπώρᾳ

σφριγανωτέρα

[119]

KPV,

-pn

Cett.

Z (K), cf. XXXII

4.

xi. BEOKPITOY

oupiodev δ᾽ ὡς οὔτις ἐπίσταμαι ὧδε Κυκλώπων, τὶν τὸ φίλον γλυκύμαλον

ἁμᾷ κἡμαυτὸν ἀείδων

πολλάκι νυκτὸς ἀωρί. τράφω δέ τοι ἔνδεκα νεβρὼς πάσας

μαννοφόρως

καὶ σκύμνως

ἀλλ᾽ ἀφίκευσο ποϑ᾽

τέσσαρας

ἄρκτων.

&p£, καὶ ἑξεῖς οὐδὲν ἔλασσον,

τὰν γλαυκὰν δὲ ϑαλάσσαν ἔα ποτὶ χέρσον ópeySelv. 45

ἄδιον ἐν τὥντρῳ παρ᾽ ἐμὶν τὰν νύκτα διαξεῖς. ἐντὶ δάφναι τηνεί, ἐντὶ ῥαδιναὶ κυπάρισσοι, ἔστι

μέλας κισσός,

ἔστι ψυχρὸν

ἔστ᾽ ἄμπελος

ὕδωρ,

ἁ γλυκύκαρπος,

τό μοι ἁ πολυδένδρεος

λευκᾶς ἐκ χιόνος ποτὸν

ἀμβρόσιον

Αἴτνα

προΐητι.

τίς κα τῶνδε ϑάλασσαν ἔχειν ἢ κύμαϑ᾽ ἕλοιτο; αἱ δέ τοι αὐτὸς ἐγὼν δοκέω λασιώτερος ἦμεν, ἐντὶ

δρυὸς

ξύλα

μοι καὶ ὑπὸ

σποδῶ

καιόμενος δ᾽ ὑπὸ τεῦς καὶ τὰν ψυχὰν καὶ τὸν

Ev’ ὀφθαλμόν,

TO

Tp:

ἀνεχοίμαν

μοι γλυκερώτερον

ὦμοι, ὅτι οὐκ ἔτεκέν u’ ἁ μάτηρ 55

ἀκάματον

οὐδέν.

βράγχι᾽ ἔχοντα,

ὡς κατέδυν ποτὶ τὶν καὶ τὰν χέρα τεῦς ἐφίλησα,

αἱ μὴ τὸ στόμα λῆς, ἔφερον δέ τοι ἢ κρίνα λευκὰ

39 γλυκύμαλον Codd ((μοι μᾶλον G P Par) | (κγήμαντὸν ἀείδων ἀμᾷ Va + 40 τρέφω Codd, τράφω scr. Ahr ex Par. suppl. gr. 1024 « 41 ἀμνοφόρως Codd, uavvopópos X? « 42 ἀφίκευσο GP ut Σ (K), ἀφίκευ Q V, ἀφίκευ τὺ K Va + 43 ὁὀρεχϑεῖν K et LU? Q?, ἐρεχ. La ΝᾺ * 44 ἐμὶν K Va, ἁμῖν La » 46 et 47 ἔστι (et ἔστ᾽) ter K P, ἐντὶ (et &vv') Cett « 48 προίησι K et V! * 49 x&v Codd

(ἂν P, T&v QU), κα Brunck

| ἔχειν ϑάλασσαν

Va « 50 ἐγὼν αὐτὸς

K | ἦμεν Codd (εἶναι P), εἶμεν Ahr + 51 ὑπὸ La Va, ἀπὸ Καὶ «. 52 τεῦς Καὶ (Bon), τεῦ La Va « 53 γλυκύτερον Va + 54 ὅτι K P, Sr’ Cett | μ᾽ K QV,

p' 4 U, us Cett

» 55 ποτὶ

K La, ἐπὶ Va (Q?) | τεῦς K (Bon), τεῦ La Va

|

ἐφίλασα K Q V, -nca Va P. TESTIM: Polluc.

V

99

41 γράφεται . 42

καὶ

μαννοφόρους

Z,

cf. Calpurn.

VI

38,

&gíkeuco: οὕτω Συρακούσιοι τὴν 00 πλεονάζουσι συλλαβήν,

ἧπερ κάϑουσο στεφάνουσο X (K) | γράφεται ἐρεχϑεῖν Z (K), cf. Eustath. 1285, 63.

[120]

ἑξῆς

Σ

(Va)

.

43

γράφεται

KYKA Q'

f) μάκων᾽ ἁπαλὰν ἐρυϑρὰ πλαταγώνι᾽ Éyoicav. ἀλλὰ τὰ μὲν ϑέρεος, τὰ δὲ γίνεται ἐν χειμῶνι, ὥστ᾽ οὐκ ἄν τοι ταῦτα φέρειν ἅμα πάντ᾽ ἐδυνάϑην. νῦν μάν, ὦ κόριον, νῦν αὐτίκα νεῖν γε μαϑεῦμαι, αἴ κα τις σὺν ναὶ πλέων ξένος ὧδ᾽ ἀφίκηται,

ὡς εἰδῶ, τί ποχ᾽

ἁδὺ κατοικεῖν τὸν βυϑὸν

ὕμμιν.

ἐξένθοις, Γαλάτεια, καὶ EEevYoloa λάϑοιο, ὥσπερ ἐγὼν νῦν ὧδε καϑήμενος, οἴκαδ᾽ ἀττεν θεῖν, ποιμαίνειν δ᾽ ἐϑέλοις σὺν ἐμὶν ἅμα καὶ γάλ᾽ ἀμέλγειν

καὶ τυρὸν ἁ μάτηρ

πᾶξαι ἀδικεῖ

τάμισον μὲ μόνα,

δριμεῖαν καὶ

65

ἐνεῖσα.

μέμφομαι

ara

οὐδὲν πήποχ᾽ ὅλως ποτὶ τὶν φίλον εἶπεν ὑπέρ μευ, καὶ ταῦτ᾽

ἅμαρ

ἐπ᾽ Apap

ὁρεῦσά

με λεπτύνοντα.

φασῶ τὰν κεφαλὰν καὶ Tas πόδας ἀμφοτέρως usu σφύσδειν,

ὡς

ἀνιαϑῇ,

ἐπεὶ κἠγὼν

0

ἀνιῶμαι.

ὦ Κύκλωψ Κύκλωψ, πᾷ τὰς φρένας ἐκπεττότασαι; αἷκ ἐνθὼν ταλάρως τε πλέκοις καὶ ϑαλλὸν ἀμάσας ταῖς ἄρνεσσι φέροις, τάχα κα πολὺ μᾶλλον ἔχοις νῶν. τὰν παρεοῖσαν ἄμελγε' τί τὸν φεύγοντα διώκεις; 59 οὐκ ἄν Codd, οὔ κα Wil | ἐδυνάϑην La, -49nv K Va + 60 μὰν K La, μὲν Va (et Q*, μέν y' Ὁ) | κόριον K La(U9), κόρα Va(Q?) | αὖTóya K La (periit Q!, αὐτόγε Q* ut S), Tóye Va (ἂν τόγε U?), αὐτίκα Wil | νεῖν Codd (superscr. πλεῖν IN S) | ye μαϑεῦμαι Codd (usuaS. L Q?) » 61 afka τις La Va, εἴτε κα Καὶ « 62 εἰδῶ K P Q, κεν (e)i5ó Va VQ? | To3' Codd, Toy' S | ὕμμιν Καὶ Va, ἄμμιν La * 64 ἐγὼν omnes fere Codd (sed ἐγὼ P Q, et νῦν om.

K!)

| ὧδε

La Va

(ἐνθάδε P), ἄδε Κα

« 67 αὐτῇ

K

« 69 ὁρεῦσα

K La, ποτορεῦσα Va | λεπτὸν ἐόντα Codd, λετττύνοντα Mein * 70 φασῶ La Va, φλασῶ Καὶ (Q?) » 71 (σ)φύσδην K La, σφύζην Va (Q? V2), σφύσδειν R * 72 πᾷ Codd (rco P Q?) » 74 als K La, τοῖς Va Ahr | ἔχεις Va | νῶν K QV, νοῦν Cett.

| xai Codd

{κεν S), xa

TESTIM: 58 cognovit Athen. I 5a, tamen 59 ut spurium eiecit Ahr « 60 Etym. Magn. 529, 49 νῦν μὰν ὦ kópiov « 72 cf. II 19 . 73 αἵ κ᾽ scribitur vulgo, similia Epich. fr. 21 et Sophr. fr. 25 (cf. Wackernagel Vorl. über Synt. I p. 233, Bechtel Gr. Dial. I p. 372).

[121]

Xl. OEOKPITOY

εὑρησεῖς Γαλάτειαν πολλαὶ συμπαίσδεν

κιχλίσδοντι

ἴσως καὶ καλλίον᾽ ἄλλαν. με κόραι τὰν νύκτα κέλονται,

δὲ πᾶσαι,

Errel κ᾿ αὐταῖς ὑπακούσω.

δῆλον ὅτι ἐν τᾷ γᾷ κἠγών τις φαίνομαι ἦμεν. Οὕτω

μουσίσδων,

18 PQ*A

»

εἶμεν Ahr

πείσῃ

τοι

Πολύφαμος

ἐποίμαινεν

τὸν

ἔρωτα

ῥᾷον δὲ διᾶγ᾽ ἢ εἰ χρυσὸν ἔδωκεν.

κιχλίσδοντι La, -ἰζοντι K Va | ὑπακούσω Codd praeter ἐπακ. 79 ὅτ᾽ Codd, ὅτι Gall | εἶναι Codd, ἦμεν Planudes (S H M), » 81 ἢ εἰ K

et Z, ἢ La Va.

TrsriM: 81 ῥᾷον δὲ διῆγεν ἢ el (om. K) τὴν Γαλάτειαν X.

[122]

χρυσίον

εἶχε δοῦναι,

ὅπως

XII OEOKPITOY AITHZ Ἤλυϑες ὦ φίλε κοῦρε, τρίτῃ σὺν νυκτὶ καὶ ἠοῖ ἤλυϑες,

οἱ δὲ ποϑεῦντες ἐν ἤματι

ὅσσον

ἔαρ χειμῶνος,

ὅσον

ἦδιον,

ὅσσον

ὅσσον

παρϑενικὴ

προφέρει

ὅσσον

ἐλαφροτέρη

μόσχον

ὄις σφετέρης

γηράσκουσιν.

μῆλον

βραβίλοιο

λασιωτέρη

ἀρνός,

τριγάμοιο νεβρός,

γυναικός,

ὅσσον

ἀηδὼν

συμπάντων λιγύφωνος ἀοιδοτάτη πετεηνῶν, τόσσον ἔμ᾽ εὔφρηνας σὺ φανείς, σκιερὴν δ᾽ ὑπὸ φηγὸν ἠελίου φρύγοντος ὁδοιπόρος ἔδραμον ὧς τις.

εἴϑ᾽ ὁμαλοὶ πνεύσειαν ἐπ᾽ ἀμφοτέροισιν Ἔρωτες νῶιν,

ἐπεσσομένοις

δὲ γενοίμεθα

πᾶσιν

10

ἀοιδή"

« δοιὼ δή τινε TWÖE μετὰ προτέροισι γενέσϑην

Copp:

K,

La

(-PQV),

Va

(=ALU)

PAP: Pa (12-14, 22-37). Tir: ᾿Αἴτης (τας V) additis τῇ κοινῇ ᾿Ιάδι quapropter plurimos in carmine dorismos iam ceteros viri docti recentissime.

Codd, ᾿Ιάδι διαλέκτῳ 2, abiecit S sive Planudes,

1 xöpe Καὶ | dot Codd « 3 μᾶλον Codd | βραβίλοιο K La, BpaBuA. Va » 4 ἄδιον Codd | σφετέρας λασιωτέρα K Va .« 6 μόσχω Codd » 8 εὔφρανας τὺ Codd | σκιερὰν et φαγὸν omnes fere Codd » 9 ἀελίον Codd | ἔδραμον La Va, ἔδραμεν

Κὶ

οἴω Mein

. 11 ἐπεσσομένοισι

Va

| μετ᾽ ἀμφοτέροισι Codd,

| ἀοιδὰ Codd

«

μετὰ προτέροισι

12 δοιὼ

Codd,

δίω

Ahr,

Taylorus.

TEsTIM: 9 ad ἔδραμεν Καὶ cf. VII 76 κατατίακεται ?] Po, XXXVIII 45, et Theogn. 541-542 δειμαίνω μὴ τήνδε πόλιν ... ὕβρις, ἧπερ Κενταύρους ... ὄλεσεν + 12 τοῦτο ὡς πρὸς τοὺς προγενεστέρονς" ἵνα οἱ μεταγενέστεροι τῆς φιλίας ἡμῶν μνησϑέντες λέγωσιν ὅτι δύω πρὸ ἡμῶν ἐγένοντο ἄνθρωποι κτλ, Σ,

[123]

xii, OEOKPITOY

φῶϑ᾽, ὁ μὲν εἴσπνηλος, φαίη x’ ὡμυκλαϊάζων, τὸν 15

δ᾽ ἕτερον,

πάλιν

ὥς

κεν

ὁ Θεσσαλὸς

ἀλλήλους δ᾽ ἐφίλησαν ἴσῳ ζυγῷ.

χρύσειοι

πάλιν

ἄνδρες,

εἴποι,

ἀίτην"

ἦ ῥα τότ᾽ ἦσαν

ὅτ᾽ ἀντεφίλησ᾽

ὁ φιληϑείς ».

εἰ γὰρ τοῦτο πάτερ Κρονίδη πέλοι, εἰ γὰρ ἀγήρῳ ἀϑάνατοι, yevetj; δὲ διηκοσίῃσιν ἔπειτα ἀγγείλειεν 20

ἐμοί τις ἀνέξοδον

εἰς ᾿Αχέροντα᾽

«1j σὴ νῦν φιλότης καὶ τοῦ χαρίεντος &íTeco πᾶσι

διὰ στόματος,

μετὰ

δ᾽ ἠιϑέοισι

μάλιστα ».

ἀλλ᾽ ἤτοι τούτων μὲν ὑπέρτεροι Οὐρανίωνες ἔσσονϑ᾽ ὡς ἐθέλουσιν * ἐγὼ δέ σε τὸν καλὸν αἰνέων 25

Ψεύδεα ῥινὸς ὕπερϑεν ἀραιῆς οὐκ ἀναφύσω. ἣν γὰρ καὶ τὺ δάκῃς, τὸ μὲν ἀβλαβὲς εὐθὺς ἔϑηκας, διπλάσιον Νισαῖοι

δ᾽

ὥνησας,

Μεγαρῆες

ἔχων

δ᾽ ἐπίμετρον

ἀριστεύοντες

ἀπῆλϑον.

ἐρετμοῖς,

ὄλβιοι οἰκείοιτε, τὸν ᾿Αττικὸν ὡς περίαλλα ξεῖνον 30

ἐτιμήσασϑε

Διοκλέα

τὸν

φιλόπαιδα.

αἰεί οἱ περὶ τύμβον ἀολλέες εἴαρι πρώτῳ κοῦροι

ἐριδμαίνουσι

φιλήματος

ἄκρα

φέρεσθαι"

ὃς δέ κε προσμάξῃ γλυκερώτερα χείλεσι χείλη, 13 9639’ La Va, σφῶν δ᾽ K | μὲν Κ La, μὲν fjv Va | εἴσπνηλος Καὶ, εἴσπνιλος Va, ἴσπνιλος La | ἀμυκλαιάσδων K, GuvkAatobov La Va » 14 ἀΐταν Codd, aır]ıv Pa » 15 ἐφίλασαν La | ἦσαν K Va, ἔσσαν La « 16 dx’ Codd »

17 Kpovíba Codd » 18 γενεαῖς K Va V | διηκοσίαισιν K, διακοσιαισιν V + 22 151 Pa, firoı Codd | ὑπέρτεροι Pa Codd, ὕπερ ϑεοὶ Piccolos . 23 &ocovr[o1] Pa, £ccov9' Codd

24 ἀραιᾶς Pa Codd 26

ὠνησὰς

Pa

| εϑελουσιν Pa

(nimirum

» 25 καὶ τὺ Codd

(ut S), ὥνασας

Codd

iam S Planudis),

(καὶ om. | amnASov

ἐθέλοντι Codd

*

K, καί row V, καί τι QU)

»

Pa

(nempe

et S),

ἀπῆνϑον

fere Codd » 28 περίαλλα Pa (et M ut Aristophanis schol.), περὶ ἄλλων Codd « 30 rporo Pa (ut S), πράτῳ Codd .ς 31 epıö[yaılvooı Pa (iam ἐριδμαίνουσι S), ἐριδμαίνοντι K, ἐριδαίνοντι

et M

La Va | φιλήματος Pa K, φιλάματος La, φιλήματα Va.

Testım: 28 Schol. ad Aristoph. Ach. 874 περίαλλα, quam retinuit et Par (— Par. gr. 2772) nec non Laur. conv. soppr.

[124]

vocem 158.

AITHZ

βριϑόμενος

στεφάνοισιν

ἑὴν

ἐς μητέρ᾽

ἀπῆλϑεν.

ὄλβιος ὅστις παισὶ φιλήματα κεῖνα διαιτᾷ. fj που τὸν χαροπὸν Γανυμήδεα πόλλ᾽ ἐπιβῶται Λυδίῃ ἶσον ἔχειν πέτρῃ

στόμα, χρυσὸν

πεύϑονται,

ἐτήτυμον

Pa Va,

μὴ

φαῦλος,

33 env Pa

(ut

ἀπῆνϑεν

K La

S), ἐὰν Codd *

34

ὁποίῃ

ἀργυραμοιβοί.

| ἐς Pa Καὶ, εἰς Va, πρὸς La

φιλήματα

35

Pa Καὶ Va, φιλάματα

La

| ἀπῆλϑεν .

35 που

Pa K Va V, m P Q | ἐπιρωτᾶ Codd (-βωστρᾷ S A U?), empo[ra]t ut videtur Pa (ut 14m Ahr) . 36 στομα πέτρη Pa, πέτρῃ (-« ΚΑ U) στόμα Codd +» 37 φαῦλος Pa K, φαῦλον La Va.

[125]

XIII OEOKPITOY YAAZ Οὐχ ἁμὶν τὸν ἔρωτα μόνοις ἔτεχ᾽ ὡς ἐδοκεῦμες, Νικία, ᾧ τινι τοῦτο ϑεῶν ποκα τέκνον ἔγεντο᾽ οὐχ ἁμὶν τὰ καλὰ πράτοις καλὰ φαίνεται εἶμεν, oi ϑνατοὶ

πελόμεσϑα,

τὸ δ᾽ αὔριον

οὐκ ἐσορῶμες"

ἀλλὰ καὶ ᾿Αμφιτρύωνος ὁ χαλκεοκάρδιος υἱός, ὃς τὸν Alv ὑπέμεινε τὸν ἄγριον, ἤρατο τταιδός, τοῦ χαρίεντος Ὕλα, τοῦ τὰν πλοκαμῖδα

φορεῦντος,

καί νιν πάντ᾽ ἐδίδασκε πατὴρ ὡσεὶ φίλον υἱέα, 10

ὅσσα μαϑὼν ἀγαϑὸς καὶ ἀοίδιμος αὐτὸς ἔγεντο᾽ χωρὶς δ᾽ οὐδέττοκ᾽ ἧς, οὐδ᾽ εἰ μέσον &pap ὄροιτο, οὐδ᾽ ὄκχ᾽ & λεύκιττπος ἀνατρέχοι ἐς Διὸς &cos,

οὐδ᾽ ὁπόκ᾽ ὀρτάλικοι

μινυροὶ ποτὶ κοῖτον ὁρῷεν

Copp: K, La (—PQV), Va (=ALU) Papp: Py (19-34), Pe (54-66), Pa (1-8, 46-52). Tir: Ὕλλας saepius cf. Schol. ad Apoll. Arg. ἐπιγραφομένῳ κτλ.

Codd, Δωρίδι subiungunt PaKVaV et! (GP); I 1236 Θεόκριτος ἐν τοῖς βονκολικοῖς ἐν τῷ "YAq

1 erex' Pa, ἔτεχ᾽ Codd » 8 πράτοις Pa Codd {πρῶτον Q) | εἶμεν K, εἶμες P Q, fiues Va (et W, fusv S) * 5 'Augrrp. La Va, ὦμφιτρ. K » 7 τῶ bis U et V, ToU bis Cett (alterum exstat in Pa, tw corr. Pa?) . 8 εἸδιδασκε Pa, ἐδίδαξε Codd | υἱέα K, vía La Va, viov Pa (ut familia Perusina) - 10 οὐδ᾽

Codd, οὐτ᾽ Sauppius « 11 οὐδ᾽ ὅκα Καὶ, 009’ ὅκα La Va (οὔτ᾽ ὅκα U), οὐδ᾽ ὄκχ᾽ Med | ἀνατρέχει Codd, -οἱ Schaeferus, - Wil | ἐς Codd (ἐκ Q V, non W) « 12 οὐδ' ὁπότ᾽

K

et V!, οὔϑ' ὁπότ᾽

La Va, 009’ ὁπόκ᾽

S sive Planudes.

Testım: 1 τὸ οὐχ ἁμῖν περισπᾶται: ἔχει γὰρ διαστολὴν πρὸς τὸν Ἡρακλέα Z (K) | ad Ere ὡς Pa cf. 19 κὠ Py et II 24 κὠς, XIV 27 ποκ᾽ ἀσυχᾷ Pa, et Apollon. De synt. 335; vide sis Proleg. p. 34.

[126]

YAAX

σεισαμένας πτερὰ ματρὸς ἐπ᾽ αἰϑαλόεντι πετεύρῳ, ὡς αὐτῷ κατὰ

ϑυμὸν ὁ παῖς πεποναμένος εἴη,

αὐτῷ δ᾽ εὖ ἕλκων ἐς ἀλαϑινὸν ἄνδρ᾽ ἀποβαίη. ἀλλ᾽ ὅτε τὸ χρύσειον ἔπλει μετὰ κῶας ᾿Ιήσῶν Αἰσονίδας,

οἱ δ᾽ αὐτῷ

ἀριστῆες

συνέποντο

πασᾶν ἐκ πολίων προλελεγμένοι ὧν ὄφελός τι, ἵκετο χὼ ταλαεργὸς ἀνὴρ ἐς ἀφνειὸν ᾿Ιωλκόν, ᾿Αλκμήνας

υἱὸς Μιδεάτιδος

ἡρωίνας,

σὺν δ᾽ αὐτῷ κατέβαινεν Ὕλας εὔεδρον ἐς ᾿Αργώ"

ἄμος

δ᾽ ἀντέλλοντι

Πελειάδες,

ἐσχατιαὶ

ἔσταν.

δὲ

E

ἅτις κυανεᾶν οὐχ ἅψατο συνδρομάδων ναῦς, ἀλλὰ διεξάιξε, βαϑὺν δ᾽ εἰσέδραμε Φᾶσιν, αἰετὸς ὡς μέγα λαῖτμα, ἀφ᾽ oU τότε χοιράδες

ἄρνα νέον βόσκοντι τετραμμένω εἴαρος ἤδη, τᾶμος

ναυτιλίας

μιμνάσκετο

ϑεῖος

ἄωτος

ἡρώων, κοίλαν δὲ καϑιδρυν ϑέντες ἐς ᾿Αργὼ Ἑλλάσποντον ἵκοντο νότῳ τρίτον ἄμαρ ἀέντι, εἴσω

δ᾽ ὅρμον

ἔϑεντο

Προποντίδος,

ἔνϑα

Κιανῶν

αὔλακας εὐρύνοντι βόες τρίβοντες ἄροτρον. ἐκβάντες δ᾽ ἐπὶ ϑῖνα κατὰ ζυγὰ δαῖτα πένοντο 13 πετεύρῳ K P V, πεταύρῳ Va (et Q) * 15 ἕλκων Codd, ἥκων Heinsius « 16 ὅτε et ᾿ήσων Codd, cf. 50 et 67 . 19 «o Py, χὡ Codd, cf. 1 |

ἀφνειὸν ᾿Ιωλκὸν K, ἀφνειὰν 'laoAxóv La Va (omisso ἀνὴρ QAU) « 20 ᾿Αλκμήνας Py Codd (praeter -vns KL) | fipwfvns Codd, corr. Med . 21 εὔεδρον VaLa {(ἔυδρον Q), ebevöpov K

(et W, non V)

» 22 ἥψατο Codd, corr. Wil « 23 talem

habent Py Codd, cum alterum hemystichium ad insequentem versum et 24 ἀφ᾽ oU τότε χοιράδες ἔσταν post διεξάιϊξεν transtulerit Jacobsius « 26 τετραμμένου

Codd (νὼ S et U) . 28 καϑιδρυνϑ. Codd (καϑιδρυϑ. 1.) * 30 ESevro Codd, ıxovto Py » 31 ἄροτρον La Va, ἄροτρα K (et L). Testım: 13 Hesych. Phot. Suid. πέτευρον, cf. Polluc. X 156-157 + 15 αὐτῷ δ᾽ εὖ ἕλκων- ἑαυτῷ δ᾽ εὖ βιῶν, ἐπ᾽ εὐδοξίᾳ τῇ ἑαυτοῦ ζῶν’ ἢ ψιλῶς τὸ αὐτῷ, ἵν᾽ fj Ἡρακλεῖ Z (K), alias auτ ὦ δ᾽ εὖ ἕλκων’ ἀντὶ τοῦ αὐτόϑεν, ὡς παραντόϑεν ἐκ νεότητος καλῶς ἕλκων κτλ. E (La Va).

[127]

30

xir.

35

δειελινοί, πολλοὶ δὲ μίαν στορέσαντο χαμεύναν. λειμὼν γάρ σφιν ἔκειτο, μέγα στιβάδεσσιν ὄνειαρ, ἔνϑεν βούτομον ὀξὺ βαϑύν τ᾽ ἐτάμοντο κύπειρον. κῷῴῷχεϑ᾽ Ὕλας ὁ ξανϑὸς ὕδωρ ἐπιδόρπιον οἴσων αὐτῷ 9᾽ Ἡρακλῆι καὶ ἀστεμφεῖ Τελαμῶνι, οἷ μίαν ἄμφω ἑταῖροι ἀεὶ δαίνυντο τράπεζαν, χάλκεον ἄγγος ἔχων. τάχα δὲ κράναν ἐνόησεν ἡμένῳ ἐν χώρῳ" περὶ δὲ ϑρύα πολλὰ πεφύκει, κυάνεόν τε χελιδόνιον χλωρόν τ᾽ ἀδίαντον καὶ ϑάλλοντα

σέλινα καὶ εἰλιτενὴς ἄγρωστις.

ὕδατι δ᾽ ἐν μέσσῳ Νύμφαι 45

OEOKPITOY

ἀκοίμητοι,

Νύμφαι χορὸν ἀρτίζοντο, δειναὶ

ϑεαὶ

ἀγροιώταις,

Εὐνίκα καὶ Μαλὶς ἔαρ 9᾽ ὁρόωσα

ἤτοι ὁ κοῦρος ἐπεῖχε ποτῷ

Νύχεια.

πολνυχανδέα κρωσσὸν

βάψαι ἐπειγόμενος, ταὶ δ᾽ ἐν χερὶ πᾶσαι ἔφυσαν

πασάων

γὰρ ἔρως ἁπαλὰς φρένας ἐξεσόβησεν

ἀργείῳ ἐπὶ παιδί“ κατήριπε δ᾽ ἐς μέλαν ὕδωρ

ἀϑρόος, ὡς ὅτε πυρσὸς ἀπ᾽ οὐρανῶ ἤριπεν ἀστὴρ ἀϑρόος ἐν πόντῳ,

ναύταις δέ τις εἶτεν ἑταίροις"

33 δειελινοὶ Py La Va, -νὴν K * 34 γάρ σφιν ἔκειτο Codd, σφιν παζρεκεῖτο Py | μέγα K, μέγας omnes fere Cett . 35 ἔνϑεν La K L, ἔνϑα AU (ἔνϑα

δὲ S) | βαϑύν τ᾽ K P Q, βαϑὺν δ᾽ Va (et V) . 39 ἄγγος K, ἄγχος P Q*, ἔγχος VaQV . 40 χώρῳ K Va, χόρτῳ La ϑρύα Καὶ U? (et M! V, φρῦα W), ϑρία vel δρία Cett | πεφύκει K La, -kn Va * 41 χλωρὸν K Va, χλοερὸν La . 45 Εὐνείκα Codd,

corr.

H R V?

» 48 ἐξεφόβησεν

Καὶ (et E? M?),

ἀμφεκάλυψεν

La Va, cort.

Jacobsius » 49 'Apytíc vulgo, ἀργείῳ scr. Maria Grazia Bonanno coll. ἀργός, ἀργεστής « 50 πυρσὸς K (et L), muppös La Va | οὐρανοῦ Codd, corr. Win * 51 ναύταις Codd,

ναύτας

Brunck

| ἑταίροις K

Testım: 40 Spíov κυρίως τὸ διεσχισμένον εἶναι, τρίον καὶ ϑρίον Z2

48 ἀμφεκάλυψεν ex Hom. et Prop.

(et Bon),

τῆς συκῆς φύλλον παρὰ (La Va) » 45 cf. XX

€ 294 « 49 de Hyla candido

I 20, 45 et Petron.

83, 3 apud

Erupos

La Va. τὸ εἰς τρία 1 Εὐνίκα -

testimonia laudantur

M. G. Bonanno (Mnemosynum, Studi

A. Ghiselli, 1989, pp. 51-53); cf. Hesych. v. ᾿Αργείη: Πελοποννησία, ἢ λενκὴ Ἡσίοδος (Theog. 11 Ἥρην ἀργείην) et v. ᾿Αργεῖοι - Ἕλληνες, ... ἢ λαμπροί.

[128]

YAAZ

« κουφότερ᾽

ὦ

παῖδες

ποιεῖσ9" ὅπλα

πλευστικὸς

οὖρος ».

Νύμφαι μὲν σφετέροις ἐπὶ γούνασι κοῦρον ἔχοισαι δακρυόεντ᾽ ἀγανοῖσι παρεψύχοντ᾽ ἐπέεσσιν, ᾿Αμφιτρνωνιάδας δὲ ταρασσόμενος περὶ παιδὶ ὥχετο, Μαιωτιστὶ λαβὼν εὐκαμπέα τόξα καὶ ῥόπαλον, τό οἱ αἰὲν ἐχάνδανε δεξιτερὰ χείρ. τρὶς μὲν Ὕλαν

55

ἄυσεν, ὅσον βαϑὺς ἤρυγε λαιμός,

τρὶς δ᾽ ἄρ᾽ ὁ παῖς ὑπάκουσεν: ἀραιὰ δ᾽ ἵκετο φωνὰ ἐξ ὕδατος, παρεὼν δὲ μάλα σχεδὸν εἴδετο πόρρω. [ὡς δ᾽ ὁπότ᾽ ἠυγένειος ἀπόπροϑι Als ἐσακούσος] νεβρῶ φϑεγξαμένας τις ἐν ὥρεσιν ὠμοφάγος λὶς ἐξ εὐνᾶς ἔσπευσεν ἑτοιμοτάταν ἐπὶ δαῖτα, Ἡρακλέης τοιοῦτος ἐν ἀτρίπτοισιν ἀκάνϑαις

παῖδα

ποϑῶν

δεδόνητο,

πολὺν

δ᾽ ἐπελάμβανε

σχέτλιοι οἱ φιλέοντες: ἀλώμενος ὅσσ᾽ ἐμόγησεν ὥρεα καὶ δρυμώς, τὰ δ᾽ ᾿Ιάσονος ὕστερα πάντ᾽

χῶρον. ἧς.

ναῦς μὰν ἄρμεν᾽ ἔχοισα μετάρσια τῶν παρεόντων,

52 ποιεῖϑ᾽ La et U | πλευστικὸς La Va {-στιὸς U), πνευστικὸς K (et Cal) + 55 ᾿Αμφιτρυωνιάδας Καὶ et V?, -νίδας La Va | περὶ LaVa, ἐπὶ Καὶ 57 δεξιτερὴ Codd, corr. recentt. « 58 fivoev Καὶ | βαϑὺς La Va, βαρὺς K * 59 ἀραιὰ Καὶ Va, ἀραιὴ La » 61 om. Pe K | ὁπότ’ Codd (ὁπόκ᾽ H) * 62 τις K Va V1, rs P QU? | ὥρεσιν La, οὔρ. K Va | on. Als Codd (sed ὡμοφαγήσας S! et -ofoas P! Q V?) » 63 ἐτοιμοτάτην Codd, corr. Win » 65 δεδόνητο Καὶ, -varo La Va

« 66 Soc’

La

Va, ὡς Καὶ * 67 ὥρεα

P Q, οὔρεα

K Va V

| δρυμὼς

Codd, -οὐς Zieg . 68 μὲν Codd, μὰν S sive Planudes, μένεν Cal, μένει aut Éyev' con. Gall, yéusv aut γε piv con. Her | uerapoía Graefius et ἅπερ ἰόντων Ahr, cf. Proleg. p. 47. TESTIM: 62 νεβρῶ φϑεγξαμένας * οὐκ ἤρτηται, (dAA&) καϑ᾽ ἑαυτὸ EZ (K) * 68 ναῦς μέν γ᾽ ἄρμενα lemma in 2 (K) | verba ἄρμενα τῶν παρεόντων recte interpretaturΣ (K): τά σιτία καὶ τὰ προσήκοντα φέρουσα μετέωρα τῶν Évóvτῶν, cf. et Hesych. v. ἄρμενα: τὰ πρὸς τὸ ὑποκείμενον πρᾶγμα ἐπιτήδεια καὶ ἁρμόδια,

[129] 9

-

Theocritus

xım. OEOKPITOY

ἱστία δ᾽ ἠίϑεοι

μεσονύκτιον

7» Ἡρακλῇα μένοντες.

ἐξεκάϑαιρον

ὁ δ᾽, & πόδες ἄγον, ἐχώρει

μαινόμενος" χαλεττὸς γὰρ ἔσω ϑεὸς ἧπαρ ἄμυσσεν. οὕτω μὲν κάλλιστος Ὕλας μακάρων ἀριϑμεῖται,

"HeaxAénv δ᾽ ἥρωες ἐκερτόμεον λιποναύταν,

οὕνεκεν τὸ πεζᾷ

ἠρώησε

τριακοντάζυγον

δ᾽ ἐς Κόλχως

69

ἵστια

Codd,

τε καὶ ἄξενον

ἴκρια con.

Reiskius

'Apyox ἵκετο Φᾶσιν.

| ἠίϑεοι La Va,

ἡμίϑεοι Καὶ

| ἔστ᾽

ix&9epov con. Reiskius « 71 χαλεπὸς K L Q V, χαλεπὰ A U P V* corr. | ἄμυσσεν K (U corr. V corr.), ἔμυσσεν La Va » 73 'HpoxAtny La Va, An Καὶ * 74 τριακοντάζυγον Va Q et V corr., -τόζυγον KP et V « 75 πεζὸς V* ut Schol. Tricliniana et Med Ald | Κόλχως ΚΙ, U V, -ous Cett. Testım: 69 cf. ἅπαξ εἰρημένον Hom. cf. Catull. LXIV 4 lecti iuvenes, AÄrgivae nec non LXVIII 101 pubes Graeca (de Graecis barbara (de Persis in Graecos) « 72 ἀμιϑρεῖται Vatic.

Palat. gr.

330,

Dem. 86 et Herond.

sed

cf. Phoen.

VI 6 àyi9pei

Coloph.

B 153 οὐρούς τ᾽ ἐξεκάϑαιρον | robora pubis (de Argonautis), in Ilium) et LXVI 45 iuventus scriptum invenimus in marg. 1, 8 ἀμιϑρῆσαι,

. 73 cf, Apoll. Argon.

[130]

Callim.

Ay.

II 769 'HpaxA£Env.

XIV OEOKPITOY AIZXINHZ

ΚΑΙ OYONIXOZ

(Aloy.) Χαίρειν πολλὰ τὸν ἄνδρα Θνώνιχον. (Θνών.) ἀλλά TU ταὐτᾷ, Αἰσχίνα. ὡς χρόνιος. (Αἰσχ.) . χρόνιος. (Θνών.) τί δέ τοι τὸ μέλημα; (Alox.) πράσσομες οὐχ ὡς λῷστα, Θνώνιχε. (Θνών.) ταῦτ᾽ ἄρα λεπτός, χὡ

μύσταξ

πολὺς οὗτος,

ἀνσταλέοι

δὲ κίκιννοι.

τοιοῦτός γα πρόαν τις ἀφίκετο Πυϑαγορικτάς,

(Alox.)

ὠχρὸς

κἀνυπόδητος"

᾿Αϑαναῖος

δ᾽ ἔφατ᾽ εἶμεν.

ἤρατο

μὰν καὶ τῆνος, ἐμὶν δοκεῖ, ὀτττῶ ἀλεύρω.

παίσδεις ὠγάϑ᾽ ἔχων: ἐμὲ δ᾽ ἁ χαρίεσσα Κυνίσκα ὑβρίσδει" λασῶ δὲ μανείς ποκα, ϑρὶξ ἀνὰ μέσσον.

Copp: K, La (C LR V), Va (ANU) PAPP: Pa (fere integra), Ob (30-50), Ow (43-56), Perg (59-63). Tir: Αἰσχίνης καὶ Θυώνιχος Pa, Αἰσχίνας ἢ Oucvixos L GP et V (-ns), Aloxivas

Θνώνιχον

K,

adiecto

Δωρίδι

Pa.

1 χαίρειν Pa (et L), xalpnv Codd | ἀλλά Tu (τοι KV? corr.) αὐτὰ (αὐτὸ AR V?) Codd, ἀλλά Tu ταὐτὰ Cholmeleius, ταὐτᾷ Gall (scil. ἔχειν cf. XV 18), ἄλλα τοιαῦτα Vahlenius » 3 πράσσομες Pa K Va (R), -uv L V! * 4 avagroAso: Pa, ἂν αὐγαλέοι fortasse K ante ras. (ut G nec non opinor P1), ἂν αὐαλέοι La Va (et KP post ras. et Par), corr. Wartonus post Andream Schottum » 5 πρώαν Pa Codd, καὶ πρᾶν Wil, ya πρόαν Gall « 6 xavvTobnTos

Pa

(et

S),

-Satos

(-s) Codd, εἶμεν Ahr, cf, 25

Codd

| 'A9nvaios

Pa Codd,

» 7 xol τῆνος Codd,

corr.

Gall

| ἦμεν

κακεινος Pa.

TESTIM: 4 κομῶντί cot τὸ γένειον καὶ ol κίκιννοι

ka

ráEn pof εἶσιν Z,

cf. hapax apud Hom. τ 327 ἀνοτάλεος, praeterea videas Append. p. 368 Sqq. de emendationibus ex codice antiquissimo ab Andrea Schotto collectis.

[131]

xıv.

10

(Θνών.) τοιοῦτος

BEOKPITOY

μὲν ἀεὶ τύ, φίλ᾽ Αἰσχίνα,

ἁσυχᾷ

ὀξύς,

πάντα ϑέλων κατὰ καιρόν" ὅμως δ᾽ εἶπον, τίτὸ καινόν;

(Αἰσχ.)

15

'Opytios κἠγὼν καὶ ὁ Θεσσαλὸς ἱπποδιώκτας "Ayıs καὶ Κλεύνικος ἐπίνομες ὁ στρατιώτας ἐν χώρῳ Trap’ ἐμίν. δύο μὲν κατέκοψα νεοσσὼς ϑηλάζοντά τε χοῖρον, ἀνῷξα δὲ Βίβλινον αὐτοῖς εὐώδη τετόρων ἐτέων σχεδὸν ὡς ἀπὸ λανῶ. βολβὸς κτεὶς κοχλίας ἐξαιρέϑη - ἧς πότος ἁδύς. ἤδη δὲ προϊόντος ἔδοξ᾽ ἐπιχεῖσϑαι ἄκρατον ὦὧτινος ἤϑελ᾽ ἕκαστος" ἔδει μόνον ὥτινος ἁμὲς μὲν φωνεῦντες ἐπίνομες, ὡς ἐδέδοκτο"

εἰπεῖν.

ἃ δ᾽ οὐδὲν παρεόντος ἐμεῦ. τίν᾽ ἔχειν με δοκεῖς νοῦν; «οὐ φϑεγξῇ; λύκον εἶδες» ἔπαιξέ τις. «ὡς σοφός» εἶπτε, κἠφλέγετ᾽ * εὐμαρέως κεν ἀπ᾽ αὐτᾶς καὶ λύχνον ἅψας. ἔστι Λύκος, Λύκος ἐστί, Λάβα τῶ γείτονος υἱός, εὐμάκης ἁπαλός, πολλοῖς δοκέων καλὸς εἶμεν"

10 μὲν Pa La Va μὰνK |ἄσνχα corr. Ahr,

Codd Mein

cf.

27

» 11 navra

HAwv

K La (ἀσύχα G P U?), ἄσυχος Pa, πάντ᾽ ἐϑέλων

Codd

Va (V),

| κατὰ

καιρὸν

(et Pa), κατ᾽ ἄκαιρον Greverus, κατὰ kalpov Ribbeckius, παρὰ καιρὸν » 12 κἠγὼ Pa (V3), κἡἠγὼν Codd | Ἱπποδιώκτας K ΔῊ V3, ns LV

13 Ayıs Pa (iam Mein), "Amıs Codd | ἐπίνομες K Va (R V), -uev Pa et LV, cf. 3 στρατιῶτας KAN(RV?, -ms LUV * 14 χώρῳ Pa K Va (V9, χώρᾳ La « 15 δὲ yoipov Pa | pipAwov Pa K L V, βύβλ, Va (et 16 τετόρων Pa K Va L (V3), -&pov R V | Aavó Codd (ληνοῦ L V) Pa Codd, κτεὶς Wor

| κοχλίας Pa Καὶ R V, κολχίας Cett

iam Ahr) Pa, ἐξηρέϑη Codd (et R V?), δ

L V

(scil. &EEmp. ut

| uiv

PaK

Va

» 21 με δοκεῖς K V!, u’ ἐδόκεις L Va, | νοῦν Codd (νῶν G P),

cf. 57 . 22 εἶπον AU Her et Briggsius) | pas

« 23 κηφλεγετ᾽ Pa, Kfipat’ La Va, kfiporr! ἔτ᾽ K (κἠφᾶτττ᾽ Codd

(¥s

S sive Planudes) * 24 ἔστι bis PaKL,

ἐντὶ bis Cett « 25 ἁπαλὸς Pa K La, κἀπαλὸς Va Testım:

| εξερέϑη

« 20 αμὲς Pa (et P), ἄμμες Codd

R V9) » » 17 ms

| eiuev Pa, ἦμεν

10 cf. Munatium ad II 100 * 11 Herond.

πρέπον, cf. Leutsch Paroem. II p. 471 sq., 474, 767

(-es) Codd.

VI 80 ἄκαιρον οὐ

| εἰπέ poi, τί νεώτερον ἧ τὸ

πρᾶγμα τὸ λυποῦν σε £ (K), unde v. 1. kaivov K V « 17 «reis, cf. Mart. IV 46, 11; Athen. 63 f, 86 e, 88 d, 350 f; Dioscur. II 11 » 23 καὶ ἅμα ταῦτα εἰποῦσα

καὶ μνησϑεῖσα τοῦ Λύκον οὕτως ἐφλέγετο,

[132]

ὡς καὶ λύχνον dar’ αὐτῆς ἀνάψαι Σ΄

AIZXINHZ

ΚΑΙ OYONIXOZ

τούτω τὸν κλύμενον κατεφρύγετο τῆνον ἔρωτα. xéuiv τοῦτο δι᾽ ὠτὸς ἔγεντό ποχ᾽ ἁσυχᾷ οὕτως, οὐ μὰν ἐξήταξα μάταν εἰς ἄνδρα γενειῶν. ἤδη

δ᾽ ὧν

πόσιος

τοὶ

τέσσαρες

ἐν βάϑει

ἦμες,

xo Λαρισαῖος τὸν ἐμὸν λύκον ἄδεν ἀπ᾽ ἀρχᾶς, ϑεσσαλικόν τι μέλισμα, κακαὶ φρένες" & δὲ Κυνίσκα ἔκλαι᾽ ἐξαπίνας ϑαλερώτερον ἢ παρὰ ματρὶ παρϑένος ἐξαέτης κόλττω ἐπιϑυμήσασα. τῆνος ἐγώ, τὸν ἴσαις τύ, Θνώνιχε, πὺξ ἐπὶ κόρρας ἤλασα, κἄλλαν αὖϑις, ἀνειρύσας δέ & πέπλωτ᾽ « ἔξω ἀποίχεο ϑᾶσσον, ἐμὸν κακόν᾽ οὔ τοι ἀρέσκω; ἄλλος τοι γλυκίων ὑποκόλπιος; ἄλλον ἰοῖσα

ϑάλπε

φίλον.

μάστακα ἄψορρον

τήνῳ

τεὰ

δάκρυα

μαλὰ

δοῖσα τέκνοισιν ὑπωροφίοισι χελιδὼν ταχινὰ πέτεται βίον ἄλλον ἀγείρειν᾽

ἦμες Codd, εἰμεν Pal, eınes Pa? corr. « 30 Λαρισαῖος PaK L, -σσαῖος Cett | &5cv Pa La Va, ἧδεν K . 32 εκλαι Ob, ἔκλα᾽ L V, ἔκλαεν mira correptione Pa K Va R | ματρὶ Pa La Va, μητρὶ K V! . 33 κόλπω Pa Codd (-ov P S) |

ἐπιϑυμήσασα Codd, -μήνασα Pa (ut Bon) « 34 τηνος Ob et Pa ante corr., ἐγὼ Ob Pa K, ἐγὼν La Va « 35 avapguca[st] τῆμος Pa K L V, räuos R V? Va suprascr. caca Pa, ἀνείρυσα 21 (et U V1), ἀνειρύσασα X? Codd, -voas Gall | δὲ πέπλως

Pa Codd,

δέ & πέπλως

emo[ Pa « μάχλε Codd,

mutata

distinctione Gall

« 36 ἀποίχετο K,

Ob, δ᾽ amoı[[wj]xeo (cum glossa πορευου) Pa « 37 τοι 38 τὰ σὰ La Va, τὰ K, τεὰ Ahr | unAa Pa, μᾶλα Codd, Jacobsius, λαδρὰ Lobeckius | ῥέοντι Pa Codd, ῥεόντω δοῖσα Wakkerius | ὑπωροφίοισιν ἀηδών P et Par.

TEsTIM: 27 ad ποκ᾽ acvya Pa, vid. XIII1* 35 ἀνείρνσα

δὲ πέπλως,

ἀντὶ τοῦ * ἀνέστειλα καὶ ἐγύμνωσα καὶ οὕτω Selpas ἐξέβαλον. ἢ (&veipocaco), ὅτι ἡ Κυνίσκα, φησί, πληγεῖσα καὶ τοὺς πέτλους ἀνελκύσασα ὠκέως διὰ τῶν ϑυρῶν ἀνέδραμεν ZZ | λείπει avrnv Z (Pa) * 39 οὐχ οὕτω τις χελιδὼν τροφὴν δοῦσα τοῖς νεοσσοῖς ταχέως πάλιν ὑπέστρεψεν ἐπὶ τῷ ἑτέραν κομίσαι, ὡς ἐκείνη λιποῦσα τὸν δίφρον διὰ τῶν ϑυρῶν ᾧχετο Σ.

[133]

35

ῥέοντι ».

26 τῷ κλυμένω Paschkius | καταφρύυγετο Pa, κατετάκετο Codd, κατεφρύγετο Pohlenzius | τῆνον Pa? Codd, xeıvov Pa . 27 ποκ᾽ Pa (roy! iam S Planudis), 1o9' Codd | ἄσυχα Καὶ La et acuy' Pa, ἥσυχα Va, corr. Ahr » 29 ὧν Pa (iam Brunck), οὖν Codd (et Pa?) | τέσσαρες Pa K La, τέτταρες Va |

ἀπῴχετο La Va, Ob et Codd, 8n μαλὰ Paschkius, Wil . 39 δ᾽ οἷα

80

40

xiv.

ὠκυτέρα

BEOKPITOY

μαλακᾶς

ἰϑὺ δι᾿ ἀμφιϑύρω

ἀπὸ

δίφρακος

καὶ δικλίδος,

ᾧχετο

τήνα

& πόδες ἄγον.

alvös ϑην λέγεταί τις « ἔβα Kévraupos ἀν᾽ ὕλαν >. εἴκατι, ταὶ δ᾽ ὀκτώ, ταὶ δ᾽ ἐννέα, ταὶ δὲ δέκ᾽ ἄλλαι, σάμερον

45

ἑνδεκάτα᾽

ἐξ ὦ ἀπ᾽ ἀλλάλων

ποτιδεῖ

δύο,

καὶ

δύο

μῆνες

οὐδ᾽ εἰ Θρᾳκιστὶ κέκαρμαι

οἶδε" Λύκος νῦν πάντα, Λύκῳ καὶ νυκτὸς ἀνῷκται" ἁμὲς δ᾽ οὔτε λόγω τινὸς ἄξιοι οὔτ᾽ ἀριϑμητοί,

δύστανοι Μεγαρῆες

ἀτιμοτάτᾳ

ἐνὶ

μοίρᾳ.

Kel μὲν ἀποστέρξαιμι, τὰ πάντα κεν ἐς δέον ἕρποι" νῦν δὲ πόϑεν; μῦς, φαντί, Θυώνιχε, γεύμεϑα πίσσας.

χῶτι τὸ φάρμακόν ἐστιν ἀμηχανέοντος ἔρωτος, οὐκ οἶδα. πλὰν Σῖμος ὁ τᾶς Ὑποχάλκω ἐρασϑεὶς ἐκπλεύσας

ὑγιὴς

πλευσοῦμαι

55

κἠγὼν

ἐπανῆν9᾽, ἐμὸς

ἁλικιώτας.

διαπόντιος,

οὔτε κάκιστος

41 ἔδραμε Codd, επττεῖτο vel ὠχεῖτο Pa (Huntius) * 42 ἀμφιϑύρου Codd, corr. Win « 43 κεν ταῦρος K (et Kevraupos scholium in Pa), κε ταῦρος La Va (καὶ T. R V? corr.), cf. XVII 20 » 45 ποτίϑει Codd {(ποτίϑες S Planudis), nunc ] praebet etiam Pa, ποτιδεῖ Ahr | καὶ δύο Pa La Va, καὶ δέκα Pa yp. et KV! | u&ves Pa La Va, μῆνες KV? . 46 οὗ K V!, ὦ Cett et Ob (o) | οὐδ᾽ εἰ KL, V, οὐδὲ Va (et R) » 47 οἶδε Λύκος Ob et K (non Pa, cum habeat in marg. λείπει οἶδεν), ode Auxo[s] (nisi Auxo) scr. Ow, ἡ δὲ Λύκῳ La, & δὲ Aoxo Va | aveokroi Pa « 48 aye; Ob Ow, ἄμμες Codd, cf. 20 | ἀριϑματοὶ Pa Codd, -nrol E H V? . 49 δύστανοι Ob Ow Καὶ et R (V?), δύστηνοι L V Va | ἀτιμοτάτῃ

Codd,

Codd, νιν Gall 51 nó3cv

corr.

Valck

| es Pa, eis Codd

μοιραι Pa (et

N! V9),

μοίρῃ

Codd

» 50 μὲν

| ἕρποι K Va (et R V2), ἕρπει L, V, eprm Pa *

K L V, mo3' ὡς Va (et R V?) » 52 χωττι Ow, yóm Codd | ἐπιχάλκω

Pa corr. Codd, ὑποχάλκω Pa! Z! (unde D) » 54 ἐπανῆνϑ᾽ (ut De et Bon) aut ἐπέβηνϑ᾽ (ut Patav. Sem. 5) habuit K!, ἐπανῆλϑ᾽ La Va, πόλιν ἦνϑ᾽ in ras. K^ (ut D ceterique Perusini) | Juyıns euos Pa | ἁλικιῶώτας Pa La, fjux. K Va « 55 πλευσοῦμαι Ow K Va L V?, πλευσεῦμαι R V. Z (Pa)

TrsTIM: 43 ἐπειδὴ οντῶς Taysos efepxeran [ὡς ava] τὴν υλὴν ὁ Kevraupos . 46 διὰ τὸ μὴ ἀπαντηκέναι μοι οὐκ οἷδεν εἰ μεταμεμόρφωμαι οὐδ᾽ εἴ

Θρᾳκιστὶ, ἀντὶ τοῦ οὐδ᾽ ᾿Ιλλυριστί, κέκαρμαι X « 53 ὑπόχαλκον δὲ λέγει ἀσπίδα, ἐπεί ἐστιν ὑπὸ τῷ χαλκῷ Σ᾽, {λέγεται

δὲ καὶ

ἐπί χαλκος»

τουτέστιν

ἐφ᾽ ἑαυτῆς

ἔχουσα τὸν χαλκὸν Σ᾿ (Va), cf. Sophr. fr. 145 Oliv., et Hesych. ἐπίχαλκος" ἀσπίς.

[134]

AIZXINHZ

ΚΑΙ OGYONIXOZX

οὔτε Trp&ros ἴσως, ὁμαλὸς δέ τις ὁ στρατιώτας.

(Ouwv.)

ὥφελε

μὰν χωρεῖν

κατὰ νοῦν τεὸν ὧν

ἐπεϑύμεις,

Αἰσχίνα. εἰ δ᾽ οὕτως ἄρα τοι δοκεῖ ὥστ᾽ ἀποδαμεῖν, μισϑοδότας Πτολεμαῖος ἐλευϑέρῳ οἷος ἄριστος, τἄλλα δ᾽ ἀνὴρ οἷός τις ἐν ἀνθρώποισιν ἄριστος, εὐγνώμων,

φιλόμουσος, ἐρωτικός, εἷς ἄκρον ἁδύς,

εἰδὼς τὸν φιλέοντα, τὸν οὐ φιλέοντ᾽ ἔτι μᾶλλον, πολλοῖς πολλὰ

διδούς, αἰτεύμενος οὐκ ἀνανεύων

ola χρὴ βασιλῆ᾽ * αἰτεῖν δὲ δεῖ οὐκ ἐπὶ παντί, Αἰσχίνα. ὥστ᾽ εἴ τοι κατὰ δεξιὸν ὦμον ἀρέσκει

λῶπος ἄκρον περονᾶσϑαι, Er ἀμφοτέροις δὲ βεβακὼς τολμασεῖς

ἐπιόντα

μένειν

ϑρασὺν

ἀσπιδιώταν,

ᾧ τάχος εἰς Αἴγυτττον. ἀπὸ κροτάφων πελόμεσθα πάντες γηραλέοι, καὶ ἐπισχερὼ ἐς γένυν ἕρπει λευκαίνων ὁ χρόνος * ποιεῖν τι δεῖ, ἄς γόνυ χλωρόν.

$6 πρᾶτος Ow La Va, πρῶτος

K | ὁ στρατιώτας Pa Codd, ἀσπιδιώῶτας

Ahr, iv στρατιώταις Koehlerus * 57 νοῦν Pa Codd, cf. 21 » 38 σοι Codd, τοι Ahr | Son Pa | αποδαμῆν Pa, -δαμεῖν La, -δημεῖν Va, -δραμεῖν K .« 60 τἄλλα

δ᾽ K La, τὰ δ' ἄλλα Va (et Stob., cf. I 17) | οἷος τις Perg, ποῖός τις Codd, deinde ex antecedente versu rursus ἐλευθέρῳ οἷος ἄριστος Codd (om. P), tamen 1 4[4]4 τοῖσιν &picvos servavit Pa (ἐνὶ πράϊτοισιν suppl. Huntius, ὅλως xpnol]roicw Pohlenzius, ἐν εὐχρήστοισιν Gall), iv ἀνθρώποισιν coniecerat Briggsius, cf. XVII 117 * 61 φιλόμονσος Codd (sed -uocos; N RU V?) * 64 βασιλῇῆ(α) K Va R V?, βασιλέα L V * 66 λῶπος KL V, λῶπον Va (et R V? corr.) | auporepoiloı Pa, -oıs δὲ Codd | Beßrikws Pa (ut S), BeBaxos Codd » 67 ἀσπ]ιτιώτην Pa « 68 & Va (R V9), & & V, ἡ fj L, ὦ K +» 70 ποιῆν Pa | ἄς

Pa K

et V?,

Testım:

ὡς

La,

οἷς

Va.

60-63 Stob. Flor. IV

7,7 τὰ

δ᾽ ἄλλα

δ᾽ ἀνήρ

τις

Dei-

Sepos οἷος ἄριστος κτλ., olov χρὴ βασιλέα, αἰτεῖν δὲ y ρἡ οὐκ ἐπὶ παντί « 70 δεῖ τι ποιεῖν, ξως γόνυ

χλωρόν,

ἀντὶ τοῦ ἕως ἀκμάζομεν Z, cf. Hor. Epod.

[135]

13, 6.

XV OEOKPITOY ZYPAKOZIAI

H AAQNIAZOYZAI

(Top.) ἜΝνδοι Πραξινόα; (Πραξ.) Γοργὼ ϑαῦμ᾽ ὅτι καὶ νῦν ἦνϑες.

φίλα,

ὡς χρόνῳ,

ἔνδοι.

ὄρη δρίφον, Εὐνόα, αὐτᾷ,

ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον. (Γορ.)

ἔχει κάλλιστα.

(Πραξ.) (Top.)

καϑίζευ. ὦ τᾶς ἀλεμάτω ψυχᾶς ᾿" μόλις ὕμιν ἐσώϑην, Πραξινόα, πολλῶ μὲν ὄχλω, πολλῶν δὲ τεϑρίππων. παντᾷ κρηπῖδες, παντᾷ χλαμυδηφόροι ἄνδρες '

ἁ δ᾽ ὁδὸς &rpurog τὺ δ᾽ ἑκαστέρω altv ἀπτοικεῖς. Copp: K, La (= L R et V aut ex eo depictus W in vv. 35-79, 127-149), Va (C ANU). PaAPP: Pg (41-56, 63-86), Pe (15-25, 48-59), Pu (38-100), Pa (fere integra). TiT: Συρακόσιαι ἣ ᾿Αδωνιάζουσαι Pa K, Συρακούσιαι ἢ ᾿Αδων. Va, 2upa-

κούσιαι Z (XIV 39), ᾿Αδωνιάζουσαι Schol. Arist. Nub. 1130 et Eustath. 102, 2. 1 Γοργοῖ Καὶ (et Pu in v. 70), Γοργὼ La Va (et Pa in vv. 36, 66, 70) | in fine nv8ol Pa?, cf. Z . 2 ἦνϑες Pa La Va, ἦλθες Ραᾳ Καὶ | 6p Pa K, Spa La Va |

&pıpov Pa, δίφρον Codd K La,

]tw Pa,

| αυτᾶι Pa, αὐτῇ

]rws Pa?, ἀδαμά(νγτου

Va

Codd * 3 xaYılou Pa + 4 ἀδεμάτω (ἀδεμ.

U?),

corr.

Scaliger

| ὕμμιν

Pa Codd, ὕμιν Ahr « 5 πολλωίν Pa?) μὲν οχλων Pa, πολλοῦ μὲν ὄχλου Codd, corr. Win « 7 ατρύγετος Pa | ἑκαστέρω Pa Καὶ (ἑκατέρων G), ἑκαστοτέρω La Va | av

Pa

(iam

Sitzlerus),

tu’ Codd

| αποικῆς Pa.

TzsTIM: 1 £v 80i, ἀντὶ τοῦ £vBov: ἔστι τοπικὸν ἐπίρρημα ὡς τὸ Meyapot, Πυϑοῖ' ἀντιπίττει δὲ τούτοις τὸ οἴκοι Z (cf. Apollon. De synt. 610, 20 τινὲς τὸ ἕνδοι Πραξινόα περιέστπτασαν), γράφεται καὶ ἠνδοῖ Σ (Va) « 2 Sophr. fr. 10 φέρ᾽ ὦ τὸν δρίφον (Etym. Magn. 287, 50 δρίφος Συρακούσιοι), cf. Hesych. δρίφον’ δίφρον Δωριεῖς καὶ Εὐστόχιος (κατὰ συστολὴν corr. Latte, κατ᾽ Εὐτόκιον con. Gall) » 4 cf. Synes. Hymn. III 637 ἀλεμάτας (7) ἐπὶ γᾶς ἕρπων.

[136]

ZYPAKOZIAI

H AAQNIAZOYZAI

(Πραξ.) ταῦϑ᾽ ὁ πάραρος τῆνος ἐπ᾽ ἔσχατα γᾶς ἔλαβ᾽ ἐνθὼν ἰλεόν,

οὐκ οἴκησιν,

ὅπως

μὴ γείτονες ὥμες

ἀλλάλαις, ποτ᾽ ἔριν, φϑονερὸν κακόν, altv ὁμοῖος. τὸ μὴ λέγε τὸν τεὸν ἄνδρα, φίλα, Δείνωνα τοιαῦτα

(Γορ.)

τῷ μικκῶ παρεόντος" ὄρη γύναι, ὡς ποϑορῇ

Tv.

ϑάρσει, Ζωπυρίων, γλυκερὸν τέκος * οὐ λέγει ἀπφύν. (Πραξ.) αἰσϑάνεται τὸ βρέφος, ναὶ τὰν πότνιαν. (Γορ.) καλὸς ἀπφύς. (Πραξ.)

(Γορ.)

ἀπφὺς μὰν τῆνός γα πρόαν, λέγομες δὲ πτρόαν Srv ^ is

«πάππα, νίτρον καὶ φῦκος ἀπὸ σκανᾶς ἀγοράσδειν», Ikro φέρων ἅλας ἄμιν, ἀνὴρ τρισκαιδεκάπαχυς. x&pös ταὐτᾷ ἔχει, φϑόρος ἀργυρίω, Διοκλείδας : ἑπτταδράχμως κυνάδας, γραῖαν ἀποτίλματα πηρᾶν, “πέντε πόκως ἔλαβ᾽ ἐχϑές, ἅπαν ῥύπον, ἔργον ἐπ᾽ ἔργῳ. ἀλλ᾽ ἴϑι τὠμπέχονον καὶ τὰν περονατρίδα λάζευ. βᾶμες

τῶ

βασιλῆος

ἐς ἀφνειῶ

Πτολεμαίω,

ϑάσωμαι τὸν "Aboviv: ἀκούω χρῆμα καλόν τι

8 ἐσχατιας Pa, y ante penultimam add. Pa?, ἔσχατα γᾶς Codd » 10 αλληAcıs Pa | φϑονερος Kokos Pa corr. | oxev Pa corr., αἰεὶ Codd « 11 φίλον V? | Asıvava Pa, Alvava R V, Δίκωνα L, Δίχωνα K, Δίωνα Va « 12 ὄρη Pa Καὶ Va,

6pa La « 13 Sápor Pa Καὶ La, ϑάρση Va Ζωπυρίων Pa corr. Codd, Ζωπύριον Buechelerus | yAuxupóv Pa, cf. XXIV 7 λέγει Pa K V!,Atyw La Va (duabus litteris omissis per compendium A) « 15 μὲν Pa Va (L), um ΚΕΝ | ye Pa, τὰ Codd, ya Maasius

| δὲ Pa Codd (om. A)

« 16 πάντα Pa Codd, βάντα Ahr,

πάππα Wil | ἀγοράσδων Pa Codd, -o5dv Ahr, cf. Z (Pa) « 17 «ro Pa, ἦνϑε Codd (ἦλϑε L V!) | &gv Pa, ἄμμιν Codd | τρισκαιδεκάπηχυς Pa Codd, corr. Brunck, cf. 128 « 18 ταῦτά γ᾽ Pa La Va (ταῦτ᾽ K et P Par), ταὐτᾷ Reiskius | apyupıw Pe Pa, -plou Codd « 19 πηρᾶν Pa K La, πηρῶν Va » 20 πόκους KL | ῥύπον Pa K La, ῥύπος Va » 23 ϑασωμες Pa, ϑασόμεναι K Va (ϑεασ. U), ϑασόμεϑα La, ϑάσωμαι Gall, ϑασοῦμαι

liber Ambr.

gr. 40, ϑασοῦμες Ὁ

corr.

(vid. p. 341). Testım: 8 cf. Hom. e 489 ἀγροῦ ἐπ᾽ ἐσχατιῆς « 16 cf. Etym. Magn. 651, 5 πάπτπα᾽ οὕτω λέγεται Trapé Συρακουσίοις ὁ Trafp | εἰπὸν avro ori ayopacov μοι virpa x(aı) nvey(ke) μοὶ aAas avr! aurou X. (Pa).

[137]

xv.

κοσμεῖν τὰν

SEOKPITOY

βασίλισσαν.

(Πραξ.) 25

ἐν ὀλβίω

(Top.)

ὄλβια

ὧν ἴδες, ὧν εἴπαις κα ἰδοῖσα τὺ τῷ

πάντα.

μὴ ἰδόντι"

ἕρπειν copa x’ εἴη, ἀεργοῖς αἰὲν ἑορτά. (Πραξ.)

Εὐνόα,

alpe

τὸ

νᾶμα

καὶ

ἐς μέσον,

alvööpuıte,

ϑὲς πάλιν" αἱ γαλέαι μαλακῶς χρήσδοντι καϑεύδειν᾽ κινεῦ δή, φέρε ϑᾶσσον ὕδωρ. ὕδατος πρότερον δεῖ"

ἁ δὲ σμᾶμα φέρει.

30

δὸς ὅμως μὴ δὴ πολύ, ἄπληστε.

ἔγχει ὕδωρ. δύστανε, τί μευ τὸ χιτώνιον ἄρδεις; παῦε. ὁκοῖα ϑεοῖς ἐδόκει, τοιαῦτα νένιμμαι.

ἁ κλὰξ τᾶς μεγάλας πεῖ λάρνακος;

(Γορ.)

Πραξινόα,

μάλα τοι τὸ κατατττυχὲς

τοῦτο πρέτει" λέγε μοι,

35

(Πραξ.)

ὧδε φέρ᾽ αὐτάν.

μὴ μνάσῃς,

ἐμπερόναμα

πόσσω κατέβα τοι ἀφ᾽ ἱστῶ;

Γοργοῖ" πλέον ἀργυρίω καϑαρῶ

μνᾶν

ἢ δύο, τοῖς δ᾽ ἔργοις καὶ τὰν ψυχὰν ποτέϑηκα. (Γορ.)

Pa

ἀλλὰ

κατὰ

γνώμαν

τοι, τοῦτό ka εἴπαις.

24 κοσμεῖν Pa K La, κοσμῆν Va | τὴν βασίλειαν Pa | πάντα Codd, πολλα » 28 eímons (-oıs Pa? et R?) av Pa (ut iam Toup), εἶπες καὶ K La, εἶπας

xai Va, εἴπαις κα Legrandius

(quae ante ı6[o10a] Pa

ἀπέβα

»

27 νᾶμα

| ἰδοῖσα Pa

traduxit), τε Pa

Codd,

νῆμα

K Va,

ἰδοῦσα La

| τὺ Codd

et Pe

« 26 ἕρπειν K La, ἔρπτην Va, ερττωμες"

Kaercherus

| αἰνόδρυτττε

La (N?) * 28 χρησδοντι Pa? (et P), χρήζοντι Pa Codd

Pa K Va,

αἰνόϑρυτπτε

» 30 δ᾽ ἐς νᾶμα Codd,

δὲ σμᾶμα Her | δὴ Pa K, δὲ La Va | ἄπληστε Pa Codd, de re metrica vide XXIV 21, XXX 12 « 32 παῦε ὁκοῖα K, παῦσ᾽ ὁκοῖα Va (ὁποῖα N corr.),

TaUot' ὁκοῖα L (et E, non I), παύσεο κ᾽ ola V (cum v.l. παύε ovy"), παύσεο x οἷα R | τοιαῦτα PaK La, ταῦτα Va » 33 τᾶς μεγάλας Pa Va R, τῆς μεγάλης KL V | ma Pa (iam Ahr), πῆ Καὶ (ΝΞ et PPar), πᾷ LaVa * 36 Γοργὼ Pa Codd (lopyol GP) | &pyupío Pa Va R, -iou KL W (et PPar) καϑαρῶ Pa (et R), -poó K (et P Par), -ρᾶν L W Va » 37 ποτεϑηκα Pa (iam Valck),

προτέϑεικα Codd » 38 καὶ (κα Pa corr.) eimaıs (-oıs Pa corr.) Pa, κατ᾽ evi Pu, κα εἶπες K La, καλὸν (etiam P Par et W v.l), εἶπας Va, cf. 25. TESTIM: 25 ἐξ ὧν εἶδες kal ἐξ ὧν ἐθεάσω, ἐκ τούτων διηγήσαιο ἂν τῷ un

ϑεασαμένῳ Z « 80 σ[μ]ῃμία) sqq.

« 32 de hiatu

cf.

Hom.

Sols], Arlıeı) A 276

nveyxe(?) & (Pa); cf. Athen.

παῦε,

IX 70 παῦε, ἐπεί σε μένει kai κατόπιν δάκρυα 1214,

8 πεῖ

γὰρ

& ἄσφαλτος;

[138]

ἔα δὲ χόλον

«

ϑυμαλγέα

33 cf. Sophr.

409

et Anth.

fr. 5 = PSI

ZYPAKOZIAI

H AAQNIAZOYZAI

(TipaE.) τὠμπέχονον φέρε μοι, Kal τὰν YoAlav κατὰ κόσμον ἀμφίϑες.

οὐκ ἀξῶ τυ, τέκνον" μορμὼ δάκνει, ἵττπτος.

40

δάκρν᾽ ὅσσα Jedes’ χωλὸν δ᾽ οὐ δεῖ Tu γενέσϑαι. Eprrwpes. Φρυγία, τὸν μικκὸν παῖσδε λαβοῖσα, τὰν κύν᾽ ἔσω κάλεσον, τὰν αὐλείαν ἀπόκλᾳξον. (Top.)

ὦ ϑεοί, ὅσσος ὄχλος.

πῶς καί ποκα τοῦτο περᾶσαι

χρὴ τὸ κακόν; μύρμακες ἀνάριϑμοι καὶ ἄμετροι. (Πραξ.) πολλά τοι, ὦ Πτολεμαῖε, πεποίηται καλὰ ἔργα, ἐξ ὦ

ἐν ἀϑανάτοις

ὁ τεκών * οὐδεὶς

45

κακοεργὸς

δαλεῖται τὸν ἰόντα παρέρπων Αἰγνπτιστί, οἷα πρὶν ἐξ ἀπάτας κεκροταμένοι ἄνδρες ἔπαισδον, ἀλλάλοις

ὁμαλοί,

κακὰ

παίχνια,

πάντες

ἐρινοί.

50

ἁδίστα Γοργοῖ, τί γενώμεϑα; τοὶ πολεμισταὶ ἵπποι τῶ βασιλῆος. ἄνερ φίλε, μή pe πατήσῃς. ὀρϑὸς ἀνέστα ὁ πυρρός᾽ 18° ὡς ἄγριος * κυνοϑαρσὴς Εὐνόα, οὐ φευξῇ; διαχρησεῖται τὸν ἄγοντα. (Γορ.)

ὠνάϑην

μεγάλως,

ὅτι

μοι

ϑάρσει,

Πραξινόα : καὶ

41 δάκρυε plene scrips. Pu Pa Codd, sonus

| ócca

ϑέλεις

(-AngVa) Pa Codd

δὴ

τὸ

βρέφος

μένει

γεγενήμεϑ᾽

ἔνδον.

ὄπισϑεν,

δάκρν᾽ Pg ut iam liber X et Por-

(ὅσσ᾽ ἐθέλεις S

Planudis)

* 42 παῖσδε

Pu Pa La Va, παῖδα K + 47 ἐξ ὦ Pg Codd » 48 δηλεῖται Pg Καὶ (et H P Par), δαλεῖται La Va, JAn[rat scr. Pe * 49 κεκροταμένοι Pa Va R, -τημένοι KL W | ἔπαισδον Codd, εἐπαιζον Pa, cf. 42 » 50 αλλά Pg, ἀλλάλοις Pe Codd (-ἥλοις

H P Par) | αἰλλαλοις y onafAolı Pa | πάιχνια Pa, παίγνια Codd | ἐριοὶ Codd, apoıcı Pal, epyoı Pa corr. (ut Toupius), ἀραῖοι Wartonus, ἐροιοὶ Her, ἐρινοὶ Spohnius (Mein) + 51 l'opyol Codd

| yevwue9a Pa (iam Schaeferus), γενοίμεϑα

Codd

| πολεμισταὶ

La Va

Codd,

aprı Pa.

Pa K, πτολεμ.

. 55 ἔνδον Pa Codd

» 57 ἤδη Pa?

Testım: 40 cf. Schol. Aristid. p. 176 μορμὼ δάκνει με, Theod. Hyrt. Ep. 28 μορμὼ δάκνει, φησὶν ἡ παροιμία « 50 de ionica forma παίχνια cf. Callim. Ja.

12, 24 et Herodian. II 252, Etym. Magn. 151, 39, quapropter παίγνια defendit Latte Gnomon, 1951, p. 253sqg. | Hesych. ipio: καινοί, ad hunc locum Hermanno trahente, ipi(v)ol: κενοὶ suppl. Mein; cf. nunc Phoenicis iambum in Heidelbergensi papyro v. 80 ol δ᾽ οὔτε σῦκα, φασίν, οὔτ᾽ iplv' εὖντες et Martial.

IV

52 qui modo ficus eras,

[139]

mox

caprificus

eris.

35

xv. OEOKPITOY

τοὶ δ᾽ ἔβαν ἐς χώραν. καὐτὰ συναγείρομαι ἤδη; ἵππον καὶ τὸν ψυχρὸν ὄφιν τὰ μάλιστα δεδοίκω δῦ

(Πραξ.)

ἐκ παιδός. σπεύδωμες" ἐξ αὐλᾶς, ὦ μᾶτερ;

(γραῦς)

ὄχλος πολὺς ἁμὶν ἐπιρρεῖ.

ἔγωγ᾽,

ὦ τέκνα.

(Πραξ.)

παρενϑεῖν εὐμαρές;

ἐς Τροίαν

(γραῦς)

πειρώμενοι

ἦνϑον

᾿Αχαιοί,

καλλίστα παίδων * πείρᾳ Inv πάντα τελεῖται. (Πραξ.) χρησμὼς ἁ πρεσβῦτις ἀπῴχετο ϑεσπίξασα. (ἀνήρ) 65

πάντα γυναῖκες ἴσαντι, καὶ ὡς Ζεὺς ἀγάγεϑ᾽ Ἥραν.

(lop.) ϑᾶσαι, Πραξινόα, περὶ τὰς ϑύρας ὅσσος ὅμιλος. (Πραξ.) ϑεσπέσιος. Γοργοῖ, δὸς τὰν χέρα por λαβὲ καὶ τύ, Εὐνόα, Εὐτυχίδος" πότεχ᾽ αὐτᾶς μὴ ἀποπλαγχϑῆς. (Γορ.) πᾶσαι ἅμ᾽ εἰσένθωμες᾽ ἀπρὶξ ἔχευ Εὐνόα ἁμῶν. (Πραξ.)

70

(ἀνήρ)

οἴμοι δειλαία, δίχα μευ τὸ ϑερίστριον ἤδη ἔσχισται, Γοργοῖ. πὸτ τῶ Διός, εἴ τι γένοιο εὐδαίμων, ὥνϑρωπε, φυλάσσεο τὠμπέχονόν οὐκ ἐπ᾽ ἐμὶν μέν, ὅμως δὲ φυλάξομαι.

(Πραξ.)

ὄχλος

μευ.

ἀλαϑέως"

59 ὄχλος πολὺς Pa K (Ρ Par), ὄσίσ)ος ὄχλος La Va | auw Pa (iam Ahr), ἄμμιν Codd . 60 eywy’ c Ttexva Pa, ἐγὼν ὦ τέκνα K (P Par), ἐγὼν ὦ τέκνα εἶτα La Va (ὦ otn. RW non aliter atque S. metri causa) | παρηνϑῆν Pa, παρενϑεῖν Pa? Codd (A- KU) » 61 ἐς Pa Codd, εἰς Pu | ἦνϑον Pa Καὶ Va, ἦλθον La » 62 καλλίστα Pa Codd, καλλισται Pu et N, κάλλιστε P Par | παιδᾶν

Va et SP Par * 63 χρησμὼς Pg Pu Codd, -μοὺς Pa » 64 ayayt9' Pa, ἠγάγ. Codd . 66 l'opyo Pa Codd » 67 αὐτᾶς un ἁποπλαγχϑῆς PuPa, suprascr. TOU (πλα)νηζϑης) Pa?, αὐτᾷ μὴ τὺ {τι Let S) πλανηϑῆς Codd « 68 ἔχευ Pu La Va, £yer' Pal,

ἔχε

Pa

corr.

K

| &uóv

Pu Pa La Va, δμωὰ

K

(δμωὶς

GP Par) * 69 οἴμοι Pg K (et P Par), ὦμοι La Va . 70 Γοργοῖ Pu, Topyw Pa Codd | £f τι Codd, aı3e Pa corr., [?e]ı9e Pu et Pa! » 71 ὥνϑρωπε Pg Pa Codd | φυλάσσεο Pa Codd, φυλασσευ Pu « 72 φυλάξομαι Pg Pu Pa Codd | oxAos αλαϑεῶς Pu Pa, ὄχλος ἀϑέως Καὶ (&9pos M), ὄχλος &9poos aut ἀϑρόως

L Va (&3p005 ὄχλος

R V ut S).

[140]

ZYPAKOZIAI

ὠϑεῦνϑ᾽

ὥσπερ

H AAQNIAZOYZAI

ὕες.

(ἀνήρ) ϑάρσει, γύναι, ἐν καλῷ εἰμές. (TIpaE.) «fs ὥρας κἤπειτα, φίλ᾽ ἀνδρῶν, ἐν καλῷ εἴης ἁμὲ περιστέλλων. χρηστῶ κοἰκτίρμονος ἀνδρός. τὸ φλίβεται Εὐνόα ἄμιν" ἐς ὦν, δειλὰ τύ, βιάζευ. κάλλιστ᾽, ἔνδοι πᾶσαι, ὁ τὰν vuóv εἶπ᾽ ἀποκλάξας.

(Γορ.)

Πραξινόα, πόταγ᾽ ὧδε. τὰ ποικίλα πρᾶτον ἄϑρησον,

λεπτὰ καὶ ὡς χαρίεντα’ ϑεῶν περονάματα paoeis. (Πραξ.) πότνι᾽ ᾿Αϑαναία, ποῖαί w^ ἐπόνασαν ἔριϑοι,

ποῖοι ὡς

(ξένος) (Πραξ.)

ζωογράφοι τἀκριβέα γράμματ᾽

ἔτυμ᾽

ἑστάκαντι,

καὶ

ὡς

ἔτυμ᾽

80

ἔγραψαν.

ἀνδινεῦντι,

ἔμψυχ᾽, οὐκ ἐνυφαντά. σοφόν τι χρῆμ᾽ ἄνθρωπος. αὐτὸς δ᾽ ὡς ϑαητὸς ἐπ᾽ ἀργυρέας κατάκειται κλισμῶ, πρᾶτον ἴουλον ἀπὸ κροτάφων καταβάλλων s ὁ τριφίλητος "Adwvis, ὁ κἠν ᾿Αχέροντι φιληϑείς. παύσασϑ᾽, ὦ δύστανοι, ἀνάνυτα κωτίλλοισαι τρυγόνες. ἐκκναισεῦντι πλατειάσδοισαι ἅπαντα. μᾶ, πόϑεν

ὥνϑρωπος;

τί δὲ τίν, el κωτίλαι

13 ὥσπερὕες Pu Pa K L, ὥσπερ ῥύες Va W, ὦστε ῥύες RW? εἰμὲς Pu K, ἦμες

La Va

» 75 ἄμμε

Codd, du: Ahr

| xenoro

εἰμές;

(ut S)

Pa, χρηστοῦ

| Pg

Codd » 76 φλίβεται K et A, ϑλίβεται La U (et adiecta prima littera N) | ἅμιν K, ἄμμιν La Va | eyov Pg, ἐγὼν ὦ K (ὦ Par, μετέσο ὦ P), ἄγ᾽ ὦ La Va et a]y' ὦ Pa, ἐς ὧν con. Maresch, ἔσω Daniel (ZPE 59, 1985, p. 12) * 80 'ASnvaía Codd, corr. Valck | yepovacav Pg, w' &rov. dist. Bärbel Kramer

coll, IV 3, σφ᾽ &róvacav Pa Codd * 81 ζωγράφοι Codd, τἀκριβέα Pg Codd, ταλαϑέα Pa » 82 av[ Pg, avrweüv[ri 83 τι Pg Pa Codd (τοι L) ἄνθρωπος Pa Καὶ, ὥνϑρωπος Pg Pa K La, -ρέης Ν᾿ U (ρέου A, «o V?) « 85 πρῶτον K φιλεῖται Codd « 87 ἀνὰ νύκτα K . 88 εκνωσεῦντι Pa | -άἀζοισαι Pa

« 89 εἰμὲς Pa

K L,

fipis

Zwoyp. S? V? Etym. | Pa, ἐνδινεῦντι Codd » La Va * 84 ἀργυρέας « 86 φιληϑεις Pu Pa, πλατειάσδοισαι Codd,

Cett, cf, 73,

Testım: 76 Eustath. 104, 2 (tv ᾿Αδωνιαζούσαις) φλίψεται . 81 Etym. Magn. 412, 52 « 83 Schol. Soph. Ant. 353 σοφόν Toi χρῆμ᾽ ἄνϑρωπος, Eustath.

De implac. 98, 15 σοφόν

τι χρῆμ᾽ ἄνϑρωπος.

[141]

xv.

OEOKPITOY

πασάμενος TIOTITaocEe Συρακοσίαις ἐπιτάσσεις; ὡς εἰδῇς καὶ τοῦτο, Κορίνϑιαι εἰμὲς ἄνωϑεν,

ὡς καὶ ὁ Βελλεροφῶν, Πελοτποννασιστὶ λαλεῦσαι: δωρίσδεν δ᾽ ἔξεστι δοκῶ τοῖς Δωριέεσσι.

μὴ 95

(Fop.)

φύη, Μελιτῶδες,

TÀdv

ἑνός" οὐκ ἀλέγω.

σίγη

Πραξινόα - μέλλει

& τᾶς ἅτις 100

(ἀοιδ.)

ὃς ἁμῶν

᾿Αργείας καὶ

μή

μοι κενεὰν

τὸν

ϑυγάτηρ

πέρυσιν

τὸν

καρτερὸς "Αδωνιν

πολύιδρις

ἰάλεμον

εἴη,

ἀπομάξῃς.

ἀείδειν

ἀοιδός,

ἀρίστευσε.

φϑεγξεῖταί τι σάφ᾽ οἶδα καλόν * διαϑρύπτεται ἤδη. Δέσποιν᾽, ἃ Γολγὼς τε καὶ ᾿Ιδάλιον ἐφίλησας

αἰπεινάν τ᾽ Ἔρυκα, χρυσῷ παίζοισ᾽ ᾿Αφροδίτα, οἷον δὴ τὸν "Adwvıv ἀπ᾽ ἀενάω ᾿Αχέροντος μηνὶ

δυωδεκάτῳ

βάρδισται ἔρχονται

105

μαλακαὶ

μακάρων πάντεσσι

πόδας

Ὧραι

ἄγαγον

φίλαι - ἀλλὰ

βροτοῖς

αἰεί τι

ὯΩωραι,

ποϑειναί

φέροισαι.

Κύπρι Διωναία, τὺ μὲν ἀϑανάταν ἀπὸ Ivaräs, ἀνθρώπων ὡς μῦϑος, ἐποίησας Βερενίκαν,

90 ποτίτασσε Pa Etym., ἐπίτασσε Codd » 92 λαλευσαι Pu Pa!, λαλεῦμες Pa? Codd + 93 δωρίσδεν Pu Codd | τοῖς Pu Pa? Codd, ταῖς Pa! | Δωριεῦσι La * 95 οὐκ Codd, οὔκ᾽ prima littera fortasse ex e correcta Pa, ὦ οὐκ sive ox Gall »

96 oıyn(ı) Pu Pa et K, σίγα La Va « 98 πέρυσιν Pu Pa (iam Reiskius, πέρντις Wintzellius), πέρχην K, Σπέρχιν La Va + 99 διαϑρύπτεται Codd, διαχρέμτπτεται Pa, cf. VI 15 « 100 Γολγὼς Pu Pa Καὶ, Γολγὼ La Va | egiAncas Pa (iam Ahr), ἐφίλασας Codd « 101 αἰ πεινὰν τ᾽ Ἔρυκα Pa Codd (-uxav K) | παίζοισ᾽ Pa Codd (-ouo’ La Va), παισδοισ᾽ Pa? . 102 ön Pa, τοι Codd | dev(v)dou Codd (-» R) » 103 μαλακαὶ πόδας Pa K, μαλακαίποδες La Va

« 105

βροτοῖς αἰεὶ Pa K, βροτοῖς

ἀεὶ La, Pporoici(v) ἀεὶ Va | φεροισαι Pa (iam Hemsterhusius), φοροῖσαι K Va, φοροῦσαι La

« 106 Διωναία Pa K Va, -n La | τὺ Codd, ov Pa corr. | &Savérav

Pa K Va, ἀϑάνατον La | ϑνατᾶς Pa K R V, 3varGv Va (et L) Pa La, óv3porov K Va « 108 στάϑος Pa.

» 107 ἀνθρώπων

TrzsriM: 90 Etym. Magn. 681, 55 πασάμενος πτοτίτασσε, Συρακοσίοις &ır., eadem Phav. Ecl. 370, 25 « 100 cf. Catull. LXIV 96 quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum. ᾿

[142]

ZYPAKOZIAI

H AAQNIAZOYZAI

ἀμβροσίαν ἐς στῆϑος ἀποστάξασα yuvoikós: τὶν. δὲ χαριζομένα, πολυώνυμε καὶ πολύναε, ἁ Βερενικεία ϑυγάτηρ Ἕλένᾳ εἰκυῖα ᾿Αρσινόα

πάντεσσι

καλοῖς

ἀτιτάλλει

"ABowiv.

πὰρ μέν οἱ ὥρια κεῖται ὅσα δρυὸς ἄκρα καλεῖται, πὰρ δ᾽ ἁπαλοὶ κᾶποι πεφυλαγμένοι Ev ταλαρίσκοις ἀργυρέοις, Συρίω δὲ μύρω χρύσει᾽ ἀλάβαστρα. εἴδατά 9° ὅσσα γυναῖκες ἐπὶ πλαϑάνω πονέονται ἄνθεα μίσγοισαι λευκῷ παντοῖα μαλεύρῳ, ὅσσα τ᾽ ἀπὸ γλυκερῶ μέλιτος τά τ᾽ ἐν ὑγρῷ ἐλαίῳ, πάντ᾽ αὐτῷ πετεηνὰ καὶ ἑρπετὰ τεῖδε πάρεστι. χλωραὶ δὲ σκιάδες μαλακῶ βρίϑοισαι ἀνήϑω δέδμανϑ᾽" οἱ δ᾽ ἔτι κῶροι ὑπερπωτῶνται Ἔρωτες, οἷοι

ἀηδονιδῆες

ἀεξομενᾶν

ἐπὶ

110

115

120

δένδρῳ

πωτῶνται πτερύγων πειρώμενοι ὄσδον ἀπ᾽ ὄσδω. ὦ

ἔβενος,

ὦ

αἰετοὶ οἰνοχόον πορφύρεοι

χρυσός,

Κρονίδᾳ

ὦ

ἐκ λευκῶ

Διὶ παῖδα

ἐλέφαντος

φέροντες"

δὲ τάπητες ἄνω, « μαλακώτεροι

ὕπνω »

110 Βερενικεία Pa Va R, Bepov. KL V Ἑλένᾳ Pa Va R V!, -νῇ ΚΙ, V3 « 112 πὰρ μὲν ol Pa Codd, at cf. 130 et XVII 82, ceterum vide sis Proleg. p. 48 | καλεῖται Pa, φέρονται Codd, λέγονται (« colliguntur ») Mein » 114 Συρίω δὲ μύρω Pa Va R V*, -ou δὲ μύρον K L V » 115 3' Pa K Va, δ᾽ La | γυναι Pat, cf. ad VI 26 | πλαϑανοις Pal, -vou Pa cort., -vo Codd

« 116 παντοῖ ἀμ᾽ aAeupoo

scripsit Pa cum Codd (μαλαύρῳ V!, μαλεύρω M) » 118 πετεηνὰ Pa Καὶ Va, πετεεινὰ La | vete Pa K, τῇδε La Va | πάρεστι Codd, παρερπει Pa * 119 βριϑουσαι Pa cum V? et recc. (-o10&1 Brunck), Bpllovres Codd (-vros ἀνήϑω corr. Lud-

wichius) | avfjSou Pa, ἀνήϑῳ Codd » 120 δέδμανϑ᾽ K Va R V?, δέδμηνϑ᾽ L V | δ᾽ ἔτι La, δέ τε Καὶ Va | ὑπερπωτῶνται Pa » 121 οἷοι K La, οἷα Va, oio: Pa

K R V, -ποτῶνται K? L Va, -merövran ἀηδονῆες K La, -vifjeg Va, corr. Valck |

éctouévow Codd (delon. L V), corr. Ahr | δένδρων Pa Codd, δένδρῳ Wil « 122 ὀσδον απ οσδίω Pa (ut Toupius), ὄζον ἀπ᾽ ὄζου Codd » 124 altero! PaK La?, alero La Va.

Testım: 112 quamvis non eadem sententia cf. tamen Maximum Περὶ καταρχῶν 490 Ev τε βόϑροισι βάλλειν ἔρνεα πάντα, τά τε δρνὸς ἄκρα λέyovTat,

[143]

125

xv. OEOKPITOY

& Μίλατος ἐρεῖ χὼ τὰν Zapiav καταβόσκων. ἔστρωται κλίνα τῷ ᾿Αδώνιδι τῷ καλῷ ἄλλα“ τὸν μὲν Κύπρις ἔχει, τὰν δ᾽ ὁ ῥοδόπαχυς "Adwvis. ὀκτωκαιδεκέτης ἢ ἐννεακαίδεχ᾽ ὁ γαμβρός" οὐ κεντεῖ τὸ φίλημ᾽, ἔτι οἱ περὶ χείλεα πυρραί. νῦν μὲν Κύπρις ἔχοισα τὸν αὑτᾶς χαιρέτω ἄνδρα" ἀῶϑεν δ᾽ ἁμές νιν ἅμα δρόσῳ ἀϑρόαι ἔξω

130

οἰσεῦμες

ποτὶ

κύματ᾽

ἐπ᾽ ἀιόνι

πτύοντα,

λύσασαι δὲ κόμαν καὶ ἐπὶ σφυρὰ κόλπον ἀνεῖσαι στήϑεσι φαινομένοις λιγυρᾶς ἀρξεύμεϑ᾽ ἀοιδᾶς. ἕρπεις ὦ φίλ᾽ Ἄδωνι καὶ ἐνθάδε Kris ᾿Αχέροντα

135

ἡμιϑέων

ὡς

φαντὶ

μονώτατος.

οὔτ᾽

᾿Αγαμέμνων

τοῦτ᾽ ἔπαϑ᾽, οὔτ᾽ Αἴας ὁ μέγας βαρυμάνιος ἥρως, οὔϑ᾽ Ἕκτωρ Ἑ κάβας ὁ γεραίτερος εἴκατι παίδων, οὐ Πατροκλῆς, οὐ Πύρρος ἀπὸ Τροίας ἐπανενϑών, οὔϑ᾽ οἱ ἔτι πρότεροι Λαπίϑαι καὶ Δευκαλίωνες,

140

οὐ

Πελοπηιϊιάδαι

καὶ

Ἄργεος

Ması νῦν, φίλ᾽ "Abowi,

καὶ

ἄκρα

Πελασγοί.

ἐς véo* εὐθϑυμεύσαις

121 ἄλλα Pa Codd, ἁμὰ Ahr hunc versum cum praecedente coniungens, alra

Madvigius,

ἁβρὰ

Rossbachius

»

128

Rossbachius | δ᾽ o Pa, δ᾽ ὦ Codd | ῥοδόπηχυς τὴς Codd (-δεκαέτης GP), -δεκετὴς S « 130 Pa K La, παρὰ Va | muppd Pa Codd, πυρραὶ μάν K A U | avrà; Pa (et L), αὐτῆς Codd cotr. Ahr

Graefius Pa Codd, 139 ovy' D » 141

* 133 aiova Pa

τὰν

μὲν Pa Codd,

τὸν

μὲν corr.

Pa Va, -παχυς K La * 129 -Sexaφίλημ᾽ Pa Va, φίλαμ' K La | περὶ Ruhnkenius « 131 μὲν Pa La N, « 132 ἄμμες Pa La Va, (u K),

| πτύοντα Pa! Codd, κλυ[οντα Pa corr., κτυπέοντα

« 135 ἀρ]ξουμεϑ᾽ (ἢ Pa, ἀρξώμ. Codd, corr. Kiesslingius + 136 xeis cf. 147 . 137 nı9ewv Pa! | μονώτατος Ka L (N?), νεώτατος Va * Pa | γεραίτερος Codd, -raros S in ras. « 140 ἐπανελϑὼν Codd, corr. πρότεροι K Va, -pov La » 142 καὶ Pa et Va, τε καὶ K La » 143 ıAaos

« Pa, ἴλαϑι νῦν Codd | νέωτ᾽ La Va, νε]ῶτ᾽ Pa, νέον Καὶ, véo lemma (unde Bon et Cal) | εὐθυμεύσαις Pa K Va, -μήσεις La (-ug S). Testım: 126 Eustath. Ad Dion. 823 καὶ Θεόκριτος δὲ τάπητας TÉpous ὕπνου εἰπὼν ἐπάγει" φαίη ἂν ἡ Μίλητος kal ὁ τὴν Zayíav σκων,

ὡς τῆς

Σάμον

καὶ

τῆς

Μιλήτου

ἀγαϑῶν

ὄντων

εἰς

Parthen. fr. 22 ἵλαος ὦ Ὑμέναιε | καὶ ἐς νέω" ἀντὶ τοῦ ἐς νέωτα,

εἰς νέον ἔτος X (Va), cf. P. Maasium, Riv. fil. class., 1928, 413.

[144]

ἐρίων

in Z

μαλακωxarapó-

φοράν

«

143

τοντέστιν εἰς pas,

ZYPAKOZIA!

H AAQNIAZOYZAI

καὶ νῦν fjvSes, Ἄδωνι,

(Top.)

καὶ ὄκκ᾽ ἀφίκῃ,

φίλος ἡ ξεῖς.

Πραξινόα, τὸ χρῆμα σοφώτατον ἁ ϑήλεια" óApía ὄσσα Toarı, πανολβία ὡς γλυκὺ φωνεῖ. ὥρα

ὅμως

κὴς

olkov:

ἀνάριστος

Διοκλείδας,

χὡνὴρ ὄξος ἅπαν, πεινᾶντι δὲ μηδὲ ποτένϑης. χαῖρε, Ἄδωνι ἀγαπατέ, καὶ ἐς χαίροντας ἀφίκευ.

145 σοφώτα]τον Pa (iam Hartungius), σοφώτερον Codd » 147 opa 9’ Pa? | uns Pa, xels Codd « 148 sq. Praxinoae dat Pa » 148 ὄξος Codd, ὀξὺς Pa (iam Toupius ex Etym.) | ἅπαν Pa R! W (et M), ἄγαν Cett | ποτένϑῃς Pa K La, 1:03" fikois Va » 149 Αδωνι Pal, A5ov Pa corr. ut Codd ("Adwv’), sed cf. 30 et XXIV 71 | ἀγαπατε Pa (et R), -πητὲ Codd | χαίροντας &píxeu Codd (apikveu Pa et ἀφικνεῦ

A E I), xalpovr’ ἀφίκευσο

con Vack coll. XI 42,

sed imperativo

opus non est; ceterum cf. Proleg. p. 25. TzsTIM: 148 Etym. Magn. 626, 54 οὕτως καὶ ὀξεῖαν σταφυλὴν λέγομεν ... καὶ ὀξὺν &vSporrov, sed cf. Com. Att. Fr. I1I 532, fr. 698 Kock ὄξος ἠκρατισμένος.

[145] IO - Theocritus

15

XVI OEOKPITOY XAPITEZ

H IEPON

Αἰεὶ τοῦτο Διὸς κούραις μέλει, αἰὲν ἀοιδοῖς, ὑμνεῖν ἀϑανάτους, ὑμνεῖν ἀγαϑῶν κλέα ἀνδρῶν. Μοῖσαι μὲν Seal ἐντί, ϑεοὺς Seal deidovrı‘ ἄμμες δὲ βροτοὶ οἷδε, βροτοὺς βροτοὶ ἀείδωμεν.

τίς γὰρ τῶν ὁπόσοι γλαυκὰν ναίουσιν ὑπ᾽ ἀῶ, ἁμετέρας Χάριτας πετάσας ὑποδέξεται οἴκῳ ἀσπασίως,

οὐδ᾽ αὖϑις

ἀδωρήτους

ἀποπέμψει;

αἱ δὲ σκυζόμεναι γυμνοῖς ποσὶν οἴκαδ᾽ ἴασι πολλά 19

ue τωϑάζοισαι,

ὀκνηραὶ

ὅτ᾽ ἀλιϑίην

ὁδὸν

ἦλϑον,

δὲ πάλιν Keveäs ἐν πυϑμένι χηλοῦ

ψυχροῖς ἐν γονάτεσσι κάρη

μίμνοντι βαλοῖσαι,

ἔνϑ᾽ αἰεί σφισιν ἕδρα, ἐπτὴν ἄπρακτοι ἵκωνται. τίς τῶν νῦν τοιόσδε; τίς εὖ εἰπόντα φιλήσει; οὐκ οἶδ᾽, οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἄνδρες ἐπ᾽ ἔργμασιν ὡς πάρος Copp:

(—-

K, La (= L R et V aut ex eo descriptus

W

in vv.

ἐσϑλοῖς 1-22), Va

ASU). PaP:

Pe

(6-31,

40-64).

TiT: Χάριτες ἢ Ἱέρων Codd et Hermogenes (v. 44), Χάριτες Σ (in argum.). 3 Μοῦσαι Codd, sed cf. (29), 58, 69, 107, et X VII 1 » 4 βροτοὶ βροτοὺς KL, βροτοὺς βροτοὶ VaRW | ἀείδωμες Καὶ, ἀείδομες L, ἀξίδοντες W, ἀείδοντι ΝΔῈ W*, ἀείδωμεν Cal . 5 ἀῶ K La, ἠῶ Va » 6 ἀἁμετέρας La, fuer. K Va * 9 ἀληϑίην K, -einv A, ἀλαϑίην S, ἀλιϑίην Sb et U (αν D*), ἀλλοτρίην La |

fiv3ov Codd (ἦλθον L) . 10 ἐν K, ἐπὶ La Va * 11 βαλοῖσαι Codd (-οὔσαι L) » 12 σφισιν La, σφιν K Va | ἔδρη K AS, ἕδραι La et U, cf. XVII 20 | ἐπὰν Codd (ἐπὴν SP) | ἄπρακτοι Codd (ἄπρηκτοι S) 14 ἔργμασιν Pe Codd (-yacw L, -yoıcıv A).

TestıMm: 5 cf. Hom.

! ἵκωνται

A 8, itaque τίς τ᾽ ἂρ τῶν

Geelius).

[146]

La S, vrı

con.

Taylorus

KAU*

(δ᾽ &p

XAPITEZ

H IEPON

αἰνεῖσϑαι σπεύδοντι, veviknvra δ᾽ ὑπὸ πᾶς δ᾽ ὑπὸ κόλπου χεῖρας ἔχων, πόϑεν ἄργνρον, οὐδέ κεν ἰὸν ἀποτρίψας τινὶ ἀλλ᾽ εὐθὺς μυϑεῖται" « ἀπωτέρω ἢ γόνυ

κερδέων. αὔσεται ἀϑρεῖ δοίη, Kuda‘

αὐτῷ μοί τι γένοιτο’ ϑεοὶ τιμῶσιν ἀοιδούς. τίς δέ κεν ἄλλου ἀκούσαι; ἅλις πάντεσσιν Ὅμηρος, οὗτος ἀοιδῶν λῷστος, ὃς ἐξ ἐμεῦ οἴσεται οὐδέν ».

15

20

δαιμόνιοι, τί δὲ κέρδος ὁ μυρίος ἔνδοϑι χρυσὸς κείμενος;

οὐχ ἅδε πλούτου

ἀλλὰ τὸ μὲν ψυχᾷ,

φρονέουσιν

ὄνασις,

τὸ δέ πού τινι δοῦναι

ἀοιδῶν,

πολλοὺς δ᾽ εὖ ἔρξαι πταῶν, πολλοὺς δὲ καὶ ἄλλων

25

ἀνθρώπων, αἰεὶ δὲ ϑεοῖς ἐπιβώμια ῥέζειν, μηδὲ ξεινοδόκον κακὸν ἔμμεναι, ἀλλὰ τραπέζῃ μειλίξαντ᾽ ἀποπέμψαι, ἐττὴν ἐϑέλωντι νέεσϑοαι, Μουσάων δὲ μάλιστα τίειν ἱεροὺς ὑποφήτας, ὄφρα

καὶ elv 'AíSao

κεκρυμμένος

μηδ᾽ ἀκλεὴς μύρηαι ἐπὶ ψυχροῦ

ἐσϑλὸς

ἀκούσῃς,

30

᾿Αχέροντος,

ὡσεί τις μακέλᾳ τετυλωμένος ἔνδοϑι χεῖρας ἀχὴν ἐκ πατέρων πενίην ἀκτήμονα κλαίων. πολλοὶ ἐν ᾿Αντιόχοιο δόμοις καὶ ἄνακτος ἁρμαλιὴν ἔμμηνον ἐμετρήσαντο πενέσται"

᾿Αλεύα

15 σπεύδοντι Codd (-δουσι L) | νενίκανται La * 16 κόλπω Codd (-ov A) | αὔσεται Pe Va, οἴσεται K La, αὔξεται Med « 18 κνάμα L, κνάμαι W, κνάμας K Va et R (κνήμης S R3 W?) - 20 ἄλλου ἀκούσαι ἅλις Καὶ La et S^ in ras. (habuit opinor antea ἄλλου ἀκοῦσ᾽ ἐϑέλει ut M T), ἅλις ἀκούσαι ἄλλον AU + 21 οἵἷσετε μηδὲν Pe » 23 οὐχ ἄδε K, οὐχὶ δὲ La (id est οὐχ ἦδε), οὐχ ὧδε Va | ὄνησις L V

« 24 πον La, καὶ

111

. 25 δ᾽ εὖ Codd, εὖ Kreusslerus

(ἐπὴν S)

K Va

| ἀοιδῶν Codd, αοιδω Pe, ἑταίρων Gall, cf. XVII

| ἐϑέλοντ: Codd, corr. Bon

| παῶν K Va, πηῶν La » 28 ἐπὰν Codd « 30 ἐσθλὸς

La (et per compendium A),

τὸν KSU | ἀκούσῃς K Va, ἀκούῃ La * 32 μακέλᾳ K La, An Va | Ev6o9i K Va (et R V?), ὑψόϑι L V » 33 ἀχὴν Καὶ Va (sed in ras. A S), ἀρχὴν V, εὐχὴν L R (δεινὴν Rb) | mevinv Codd (av L) * 34 tv Καὶ Va, δ᾽ tv La (iv om. R).

[147]

35

xvi. OEOKPITOY

πολλοὶ

δὲ Σκοπάδαισιν

ἐλαυνόμενοι

ποτὶ

σακοὺς

μόσχοι σὺν κεραῇσιν ἐμυκήσαντο βόεσσι, μυρία δ᾽ ἂμ πεδίον Κραννώνιον ἐνδιάασκον ποιμένες ἔκκριτα μῆλα φιλοξείνοισι

Κρεώνδαις "

ἀλλ᾽ οὔ σφιν τῶν ἦδος, ἐπεὶ γλυκὺν ἐξεκένωσαν ϑυμὸν ἐς εὐρεῖαν σχεδίαν στυγνοῖο γέροντος, ἄμναστοι δὲ τὰ πολλὰ καὶ ὄλβια τῆνα λιπόντες δειλοῖς ἐν νεκύεσσι μακροὺς αἰῶνας ἔκειντο, εἰ μὴ δεινὸς ἀοιδὸς ὁ Κήιος αἰόλα φωνέων 45

βάρβιτον ἐς πολύχορδον ἐν ἀνδράσι ϑῆκ᾽ ὀνομαστοὺς ὁπλοτέροις᾽

οἷ σφισιν

τιμᾶς

δὲ καὶ ὠκέες ἔλλαχον

ἐξ ἱερῶν

στεφανηφόροι

τίς δ᾽ &v ἀριστῆας

Λυκίων

ἵπποι,

ἦλθον

ἀγώνων.

ποτέ, τίς κομόωντας

Πριαμίδας ἢ ϑῆλυν ἀπὸ χροιᾶς Κύκνον ἔγνω, εἰ μὴ φυλόπιδας προτέρων ὕμνησαν ἀοιδοί; οὐδ᾽ ᾿Οδυσεὺς ἑκατόν τε καὶ εἴκατι μῆνας ἀλαϑεὶς 36 Σκοπάδαισιν Καὶ Va, -πιάδῃσιν L, -πιάδεσσιν V, -πάδεσσιν R V? | σακοὺς Codd (enkoisL) . 37 κεραῇσιν K La, -oloıv Va | Éuvk&cavro R V! » 38 Kpavvowviov K, Kpavóviov La Va * 39 μᾶλα La | Κρεώνδαις Καὶ S V1, κλεωναῖς La AU * 40 ἀλλά σφιν Καὶ . 41 στυγνοῦ ' Ayépovros Codd, στυγνοῖο γέροντος Toupius, cf. 31 et XVII 49 . 42 δὲ τὰ K Va (R V2), τὰ δὲ PeL V | τῆνα K Va (R V3), κεῖνα L V * 44 ὁ 3do; PeLa (at in Pe de articulo non patet), κεῖνος K Va, δεινὸς Vallianum genus cum Hermogene | φωνέων K Va (et R V2), φωνῶν L V,

φωνεῖν Reiskius . 46 τιμᾶς Codd (τιμῆς L) » 47 σφιν AU | ἦλθον L VS, AvSov K AUR . 48 ἂν om. L V? | κομόωντας K Va (xou&ovras S et M T), δὲ καμόντας La « 49 ἢ Pe K Va, καὶ La | χροιᾶς Καὶ Va (R V2), χροιῆς L V * 51 εἴκατι

Κα R V?, -or1

S V, -οσι AL,

-ασι U

| ἐλαϑεὶς K,

Testım: 41 Propert. III 18, 24 torvi cymba senis + 44 Hermog. De id. II 9 (370, 1 Rabe) ἐπεὶ κἂν δεινὸν εἴποι τις ποιητήν, ὥσπερ Θεόκριτος elrrev ἐν Χάρισιν

ἢ “Ἱέρωνι τὸν Σιμωνίδην'

εἰ μὴ

δεινὸς

ἀοιδὸς

κτλ.

(est etiam

in

Gregor. Cor. Rhet. VII 1091); Syrian. Comm. in Hermog. I p. 85 Rabe ἱστέον ὅτι ἐν τοῖς νῦν φερομένοις Θεοκριτείοις el μὴ Yelos ἀσιδὸς ytypa rai. Vide sis contra κεῖνος

κεῖται

Ioann.

Sic. Rhet.

ἀοιδὸς

ὁ

Κήιος

VI

451

αἰόλα

Tax’ ἂν οὐδὲ ἐγνώσθησαν φωνέων,

αὐτῷ ἐν τῷ ἄσματι, ἴσως δὲ ἦν

εἰ

[148]

καὶ

μὴ

τὰ

Κεῖος

ἑξῆς"

τὸ

ἀοιδός.

(Κρεῶνδαι), δεινὸς

οὐ

εἴ μὴ πρόσ-

XAPITEZ

πάντας

ἐπ᾽ ἀνϑρώπους,

H IEPRN

'Aíbav

τ᾽ eis ἔσχατον

ἐλϑὼν

ζωός, καὶ σπήλνγγα φυγὼν ὀλοοῖο Κύκλωπος, δηναιὸν κλέος ἔσχεν, ἐσιγάϑη δ᾽ ἂν ὑφορβὸς Εὔμαιος,

καὶ

βουσὶ

Φιλοίτιος

ἀμφ᾽

ἀγελαίαις

ἔργον ἔχων, αὐτός τε περίσπλαγχνος el μή

σφεας

ὥνασαν

᾿Ιάονος

ἀνδρὸς

Λαέρτης, ἀοιδαί.

"Ek Μοισᾶν ἀγαϑὸν κλέος ἔρχεται χρήματα

δὲ ζώοντες

ἀμαλδύνουσι

ἀν ϑρώποισι,

ϑανόντων.

ἀλλ᾽ ἴσος γὰρ ὁ μόχϑος ἐπ᾽ ἀόνι κύματα μετρεῖν, ὅσσ᾽ ἄνεμος χέρσονδε κατὰ γλαυκᾶς ἁλὸς ὠϑεῖ,

ἢ ὕδατι νίζειν ϑολερὰν διαειδέι πλίνϑον, καὶ φιλοκερδείᾳ βεβλαμμένον ἄνδρα παρελϑεῖν. χαιρέτω

ὅστις τοῖος,

ἀνήριϑμος

δέ οἱ εἴη

ἄργυρος, αἰεὶ δὲ πλεόνων ἔχοι ἵμερος αὐτόν. αὐτὰρ ἐγὼ τιμάν τε καὶ ἀνθρώπων φιλότητα πολλῶν

ἡμιόνων

τε kal Immov

πρόσϑεν

65

ἑλοίμαν.

δίζημαι δ᾽, ὅτινι ϑνατῶν κεχαρισμένος ἔλϑω σὺν Μοίσαις * χαλεταὶ γὰρ ὁδοὶ τελέϑουσιν ἀοιδοῖς κουράων

ἀπάνευϑε

52 τ᾽ εἰς

Διὸς

K Va R V? (om.

μέγα

βουλεύοντος.

el; K),

δ᾽ el; LV

| ἐλϑὼν

το

Κα ὍὌὍΙ1.4,

ἐνθὼν

AS +» 53 σπήλυγγα K Va R V3, σπήλαια L V « 54 δ᾽ ἂν ὑφορβὸς ΚΙ, Ὁ (δ᾽ ἂν ὁ φορβὸς A), δ᾽ ὁ συφορβὸς SRV + 57 σφείας L V, σφᾶς Καὶ Va (R V?), corr. Brunck » 58 Μοισᾶν Codd - 59 ἀμαλδύνουσι K Va, -vovrı La » 60 ἠόνι La (et S), &óvi ΚΑ U « 61 μετὰ Codd, κατὰ Buechelerus « 62 ἢ ὕδατι Καὶ Va (R), ὕδατί Tre L V « 63 φιλοκερδείᾳ KL, -δείῃ R V, -δῆ Va | παρελϑεῖν Codd, παρέλxeıv Hemsterhusius « 64 ὅστις τοῖος La, ὄστις τοιοῦτος K Va (ὃς τοιοῦτος S et M T) | ἀνήριϑμος K Va, &váp. La | δὲ μοι K L U, δέ ro: AV, δέ ol S? R V! (et M T) » 66 τιμὰν La, τιμὴν K Va * 68 ὦ τινι Codd (ὦ κεν S corr. M!, ὦ γε R M? T), corr. Bon | ἔνϑω Codd (ἔλϑω L) « 69 Μοίσαις Codd | τελέϑουσιν K Va, -ovrı La | ἀοιδοῖς La, -δαῖς K, -5àv Va V? + 70 κου-

ράων L V, Μουσάων K Va (et R V?) | μεγάλου βονλεύοντος KL AU V?, μεγάλου ἀπέοντος S R V, μέγα βουλεύοντος Eustath. et D corr. et Bon. Testım: 291,

70 Eustath. 75, 38 Aie; μέγα βουλεύοντος,

35 Διὸς μεγάλου

βουλεύσαντος.

[149]

contra Phav. Ecl.

xvi. BEOKPITOY

οὔπω

μῆνας ἄγων

ἔκαμ᾽ οὐρανὸς οὐδ᾽ ἐνιαυτούς"

πολλοὶ κινήσουσιν ἔτι τροχὸν ἅρματος ἵπποι" ἔσσεται οὗτος ἀνήρ, ὃς ἐμεῦ κεχρήσετ᾽ ἀοιδοῦ,

ῥέξας ἢ ᾿Αχιλεὺς ὄσσον μέγας ἢ βαρὺς Αἴας ἐν πεδίῳ Σιμόεντος, ὅϑι Φρυγὸς ἠρίον Ἴλου. ἤδη

νῦν Φοίνικες ὑπ᾽

ἠελίῳ

δύνοντι

οἰκεῦντες Λιβύας ἄκρον σφυρὸν ἐρρίγασιν, ἤδη βαστάζουσι Συρακόσιοι μέσα δοῦρα ἀχϑόμενοι σακέεσσι βραχίονας ἰτεΐνοισιν᾽" ἐν δ᾽ αὐτοῖς

Ἱέρων

ζώννυται, ἵππειαι

προτέροις ἴσος ἡρώεσσι

δὲ κόρυν σκιάουσιν ἔϑειραι.

al γὰρ Ζεῦ κύδιστε πάτερ καὶ πότνι᾽ ᾿Αϑάνα, κούρα S' ἃ σὺν ματρὶ πολυκλήρων ᾿Εφυραίων εἴληχας μέγα ἄστυ παρ᾽ ὕδασι Λυσιμελείας, ἐχϑροὺς ἐκ νάσοιο κακὰ πέμψειεν ἀνάγκα Σαρδόνιον κατὰ κῦμα, φίλων μόρον ἀγγέλλοντας τέκνοις ἠδ᾽ ἀλόχοισιν ἀριϑμητοὺς ἀπὸ πολλῶν᾽ ἄστεα

δὲ προτέροισι

πάλιν

ναίοιτο

πολίταις,

δυσμενέων ὅσα χεῖρες ἐλωβήσαντο κατ᾽ óxpas: ἀγροὺς δ᾽ ἐργάζοιντο τεϑαλότας᾽ αἱ δ᾽ ἀνάριϑμοι μήλων χιλιάδες βοτάνᾳ διαπιαν ϑεῖσαι ἂμ πεδίον βληχῷντο, βόες δ᾽ ἀγελαδὸν ἐς αὖλιν 72 κινήσουσιν

K Va, -σεῦντι La

ἄρματος Codd,

ἄματος Wil « 78 ἐμεῦ La

et S, ἐμοῦ K AU | ἀοιδοῦ K La, ἀοιδῇ Va » 76 ἀελίῳ La . 77 οἰκοῦντες La | Λιβύας KA U, -ns La (S) | ἐρρίγασι Codd (= K L AU, ἐρρίγαντι S, ἠρρίγαντι RV et M T) * 81 σκιάουσιν La {-ζουσιν L), σκεπάουσιν K Va « 83 κούρα 3' ἃ La, κούρη 9' ἡ

K Va

ματρὶ Codd (μητρὶ S) | πολυκλάρων La « 85 κακὰ πέμπει

ἐν &v&yxa K (πέμψειεν D?), κακαὶ πέμψειαν ἀνάγκαι La Va (πέμπουσιν V?) + 86 μετὰ κῦμα V? | φίλον K | ἀγγέλοντας Codd (corr. S) « 87 ἀριϑμητοὺς Καὶ, -ματοὺς La Va » 88 δὲ L V, τὲ K Va (R) | ναίοιτο V, -τε L, -vro K Va(R) » 90 αἱ δ᾽ KL, of τ᾽ VaR V . 92 pAnyoivro Καὶ Va, βλαχ. La, corr. Briggsius ut S? | ἀγελαδὸν La (S), -n66óv K AU.

Testım: 81 Eustath. 421, 44 ἵππειαι κόρυν σκεπάσασαι

[150]

ἔϑειραι.

XAPITEZ

ἐρχόμεναι

σκνιφαῖον

νειοὶ δ᾽ ἐκπονέοιντο

H IEPON

ἐπισπεύδοιεν

ὁδίταν᾽

ποτὶ

ἁνίκα τέττιξ

σπόρον,

ποιμένας ἐνδίους πεφυλαγμένος ὑψόϑι δένδρων ἀχεῖ ἐν ἀκρεμόνεσσιν᾽ ἀράχνια δ᾽ εἰς ὅπλ᾽ ἀράχναι λεπτὰ

διαστήσαιντο,

95

βοᾶς δ᾽ ἔτι μηδ᾽ ὄνομ᾽ εἴη.

ὑψηλὸν δ᾽ Ἱέρωνι κλέος φορέοιεν ἀοιδοὶ καὶ πόντου Σκυϑικοῖο πέραν καὶ ὅϑι πλατὺ τεῖχος ἀσφάλτῳ δήσασα Σεμίραμις ἐμβασίλενεν.

100

εἷς μὲν ἐγώ, πολλοὺς δὲ Διὸς φιλέοντι καὶ ἄλλους ϑυγατέρες, τοῖς πᾶσι μέλοι Σικελὰν ᾿Αρέϑοισαν ὑμνεῖν σὺν λαοῖσι καὶ αἰχμητὰν Ἱέρωνα.

ὦ ᾿Ετεόκλειοι ϑύγατρες ϑεαί, ὦ Μινύειον ᾿Ορχομενὸν

φιλέοισαι

ἀπεχϑόμενόν

ποτε

Θήβαις,

ἄκλητος μὲν ἔγωγε μένοιμί κεν, ἐς δὲ καλεύντων ϑαρσήσας Μοίσαισι σὺν ἁμετέραισιν ἴοιμ᾽ ἄν.

καλλείψω δ᾽ οὐδ᾽ üppe τί γὰρ Χαρίτων ἀγαπατὸν ἀνϑρώποις

ἀπάνευϑεν;

ἀεὶ Χαρίτεσσιν

ἅμ᾽

εἴην.

93 σκνιφαῖον KRV, σκνιπαῖον VaL V? « 94 ἐκπονέοιντο K Va, ἐκπνέοιντο V, ἐκπλέοιντο L, ἐκτελέοιντο R V? | ποτὶ K Va V!, κατὰ La » 95 ἐνδείους K SV!, ἐνδεία AULa

| ὑψόϑι La, ἔνδοϑι

Καὶ Va

* 99 591

K La, ὅπῃ

Va

. 100 ἐζμ)βα-

σίλευεν K Va, -euctv La « 102 πᾶσι μέλοι KL S* (-a RV?2), πᾶσιν fkoi VaV | Σικελὴν Codd (-&v L) | ᾿Αρέϑουσαν L, V, -οἱσαν K Va (R) * 103 αἰχματὰν La » 104 ᾿Ετεόκλειοι Καὶ Va, -κλῆος La (-xAno L) | ϑυγατέρες KL Va (corr. Med), Χάριτες R V ϑεαὶ ὦ K, Seal τὸν La Va (ὦ τὸν V, al Cal) * 105 ποτε K Va, ποκα La «

106 ἔγωγε γένοιμι K, ἐγὼν μένοιμι L V, ἐγὼ μένοιμι M T), corr. Vallianum genus » 107 ἀμετέραισιν KR,

AU (ἐγὼ μίμνοιμι SR et -ροισιν L V, -ρῃσιν Va |

ἰοίμαν Codd (-nv L), ἱκοίμαν M?2, Toig" ἄν Wil « 108 καλλείψω KL À, καλλγύψω SURV | une Καὶ Va, ὑμέας La | ἀγαπατὸν Codd (-ητὸν Let SM T), cf

XV

149 et XVII

64.

Testım: 93 τὸ δὲ σκνιπαῖον ἢ παρὰ τὴν σκνῖπα ἢ παρὰ {τὸ oxvigos) τὸ κνέφας πεποίηται Z « 99 Schol. Aristid. p. 316 ἔνϑα δὲ τεῖχος κτλ, ἐμβασιλεύει « 104 ᾿Ετεοκλείους ϑυγατέρας ἔφη τὰς Χάριτας διὰ τὸ ᾿Ετεοκλέα τὸν Κηφισοῦ πρῶτον ἀποϑῦσαι Χάρισιν ἐν ᾿᾽Ορχομενῷ τῷ Μινοείῳ Z, ϑεὰς pro ϑυγατέρας corr. Gall, nam Theocriti verba sunt ὦ ϑύγατρες (— Χάριτες propter

v.

102),

᾿Ετεόκλειοι

Seal, αἱ φιλέοισαι

[151]

κτλ.

106

XVII OEOKPITOY EFKOMION

ΕΙΣ TTTOAEMAION

Ἔκ Διὸς ἀρχώμεσϑα καὶ Es Δία λήγετε Μοῖσαι, ἀϑανάτων τὸν ἄριστον ἐπὴν κλείωμεν ἀοιδῇς" ἀνδρῶν δ᾽ αὖ Πτολεμαῖος ἐνὶ πρώτοισι λεγέσϑω

καὶ πύματος καὶ μέσσος᾽ ὁ γὰρ προφερέστατος ἀνδρῶν. ἥρωες, Tol πρόσϑεν ἀφ᾽ ἡμιϑέων ἐγένοντο, ῥέξαντες καλὰ ἔργα σοφῶν ἐκύρησαν ἀοιδῶν" αὐτὰρ ἐγὼ Πτολεμαῖον ἐπιστάμενος καλὰ εἰπεῖν ὑμνήσαιμ᾽ * ὕμνοι δὲ καὶ ἀθανάτων γέρας αὐτῶν.

Ἴδαν ἐς πολύδενδρον ἀνὴρ ὑλατόμος ἐλϑὼν 10

παπταίνει, παρεόντος ἄδην, πόϑεν ἄρξεται ἔργον.

τί πρῶτον

καταλέξω;

ἐπεὶ πάρα

οἷσι ϑεοὶ τὸν ἄριστον ἐτίμησαν Ἔκ πατέρων,

μυρία εἰπεῖν,

βασιλήων.

οἷος μὲν ἔην τελέσαι

μέγα ἔργον

Λαγείδας Πτολεμαῖος, ὅτε φρεσὶν ἐγκατάϑοιτο 15

βουλάν, ἂν οὐκ ἄλλος ἀνὴρ οἷός τε νοῆσαι. τῆνον καὶ μακάρεσσι πατὴρ ὁμότιμον ἔϑηκεν

Cops: K, La (- LR W), Va (2 ASU). Pap: Pa (1-31, 42-75, 83-88, 101-103, 111-113), Ox (44-105). Tir: ᾿Εγκώμιον εἰς Πτολεμαῖον La Va (superest εἰς Πτολεμαῖον in Pa), (ὑπόϑεσις) 'Erraívou Πτολεμαίον αὐτόν U. 1 ἐς Δία

Codd

Κι, (ὑπόϑεσις)

(ἐκ Διὸς rursus A Ὁ)

Πτολεμαίου καὶ ἐγκώμιον els τὸν

| Μουσαι Pa, Μοῖσαι

Codd « 2 ἀεί-

δωμεν Codd (ἀίδωμεν 1, W, ἄδωμεν S corr.), κλείωμεν Schaeferus, αὐδῶμεν Cholmeleius | aoıöns Pa, ἀοιδαῖς Codd » 4 προφερέστατος Pa K Va, -τερος La » 5 αἰμιSeco] fortasse Pa « 9 ὑλατόμος K La, ὕλητ. sive ὕλοτ. Va | ἐλϑὼν PaLa Va, ἐνϑὼν K * 11 1p&rovLa « 14 Λαγίδας Codd, corr. Geierus | ὅκα Codd, ὅτε Zieg, cf. 59.

Testım: fr. 384, 40.

14

Aayesiö.,

cf. Kaibelium Epigr. gr. 255 et Callim. Sosib.

[152]

ETKQMION

ΕΙΣ TITOAEMAION

&Savé&rois, καί ol χρύσεος δόμος ἐν Διὸς οἴκῳ

δέδμηται: παρὰ δ᾽ αὐτὸν ᾿Αλέξανδρος φίλα εἰδὼς ἑδριάει,

Πέρσαισι

βαρὺς

ϑεὸς

αἰολομίτρης.

ἀντία δ᾽ 'HpaxAfjos ἕδρα κενταυροφόνοιο ἵδρυται στερεοῖο τετυγμένα

ἐξ ἀδάμαντος :

ἔνϑα σὺν ἄλλοισιν ϑαλίας ἔχει Οὐρανίδῃσι χαίρων υἱωνῶν

περιώσιον υἱωνοῖσιν,

ὅττι σφεων Κρονίδης μελέων ἐξείλετο γῆρας, ἀϑάνατοι

δὲ καλεῦνται

ἑοὶ νέπτοδες γεγαῶτες.

25

ἄμφω γὰρ πρόγονός σφιν ὁ καρτερὸς Ἡρακλείδας, ἀμφότεροι δ᾽ ἀριϑμεῦνται ἐς ἔσχατον ἩἯἩρακλῆα. τῷ καὶ ἐπεὶ δαίτηϑεν νέκταρος

εὐόδμοιο

φίλας

ἴοι κεκορημένος ἐς δῶμ᾽

ἤδη

ἀλόχοιο,

τῷ μὲν τόξον ἔδωκεν ὑπωλένιόν τε φαρέτραν, τῷ

δὲ σιδάρειον σκύταλον

κεχαραγμένον

30

ὄζοις.

οἱ δ᾽ εἰς ἀμβρόσιον ϑάλαμον λευκοσφύρον Ἥβας ὅπλα καὶ αὐτὸν ἄγουσι γενεήταν Διὸς υἱόν. Ola δ᾽ ἐν πιννταῖσι περικλειτὰ Βερενίκα ἔπρεπε ϑηλυτέρῃσ᾽, ὄφελος μέγα γειναμένοισι. τᾷ κόλπον

μὲν Κύπρον ἐς εὐώδη

τῷ οὔπω ὅσσον

ἔχοισα

ῥαδινὰς

ἐσεμάξατο

τινὰ φαντὶ

περ Πτολεμαῖος

Διώνας

πότνια χεῖρας.

ἁδεῖν τόσον

ἑὴν ἐφίλησεν

κούρα

ἀνδρὶ γυναῖκα,

ἄκοιτιν.

17 δόμος Codd, ϑρόνος Bgk » 18 φίλα εἰδὼς Codd, φιλ᾽ ἀαειδω[ν diserte Pa (suppl. Huntius) + 19 αἰολομιτρης Pa (iam -τραῖς Schottus Casaubonus), -Tpas Codd » 205° Καὶ Va, 3’ La | κεταυροφόνοιο Codd (= KL U W, reraup. A, ToU raup. S), κενταυρ. R . 22 Οὐρανίδῃσι Codd (-αἱσι S) * 24 Κρονίδης K L W, -Bas Va (R) * 25 Yeol Codd, tol Heinsius . 26 aut hunc aut sequentem versum

om. Pa » 30 φαρέτραν Καὶ R S, -Tpnv Cett » 34 περικλειτὰ Καὶ (et A2), -κ«λυτὰ La Va » 35 InAutipns Codd (αἷς S) « 36 τῇ Va | κούρα Καὶ Va, κούρη La « 38 φαντὶ

Codd,

φασὶν

Testım: Salmanticensi

videas Curt.

Wil

« 39

ἐφίλησεν La (S), -αἀσεν

K AU.

19 αἰολομίτραις variam lectionem iam Nonius notavit in libro (unde

VI

Schottus

in Bruxellensi),

6, 4 et Iust. XII

3, 8.

[153]

sed

de Alexandri

diademate

35

xvii. OEOKPITOY

N μὰν ἀντεφιλεῖτο πολὺ πλέον * ὧδέ κε παισὶ ϑαρσήσας

σφετέροισιν

ἐπιτρέποι

οἶκον ἅπαντα,

ὁππότε κεν φιλέων βαίνῃ λέχος ἐς φιλεούσης. ἀστόργου δὲ γυναικὸς ἐπ᾽ ἀλλοτρίῳ νόος αἰεί, ῥηίδιοι δὲ γοναί, τέκνα δ᾽ οὐ ποτεοικότα πατρί. 45

κάλλει ἀριστεύουσα ϑεάων πότν᾽ ᾿Αφροδίτα, σοὶ τήνα μεμέλητο᾽ σέϑεν δ᾽ ἕνεκεν Βερενίκα

εὐειδὴς ᾿Αχέροντα πολύστονον οὐκ ἐπέρασεν, ἀλλά μιν ἁρπάξασα, πάροιϑ᾽ ἐπὶ νῆα κατελϑεῖν κυανέαν καὶ στυγνὸν ἀεὶ πορϑμῆα καμόντων, ἐς ναὸν κατέϑηκας, ἑὰς δ᾽ ἀπεδάσσαο τιμάς. πᾶσιν δ᾽ ἤπιος ἦδε βροτοῖς μαλακοὺς μὲν ἔρωτας

προσπνείει, κούφας δὲ διδοῖ ποϑέοντι

᾿Αργεία κυάνοφρυ, μισγομένα 58

Τυδῆι

σὺ λαοφόνον Διομήδεα

τέκες,

Καλυδώνιον

ἀλλὰ Θέτις βαϑύκολπος ἀκοντιστὰν Αἰακίδᾳ Πηλῆι,

μερίμνας.

σὲ δ᾽ αἰχμητὰ

ἄνδρα,

᾿Αχιλῆα

Πτολεμαῖε

αἰχμητᾷ Πτολεμαίῳ ἀρίζηλος Βερενίκα. καί σε Κόως ἀτίταλλε βρέφος νεογιλλὸν ἐόντα δεξαμένα παρὰ ματρός, ὅτε πρώταν ἴδες ἀῶ. ἔνϑα γὰρ

᾿Αντιγόνας

Εἰλείϑυιαν ἐβώσατο

ϑυγάτηρ

λυσίζωνον

βεβαρημένα ὠδίνεσσιν *

ἁ δέ οἱ εὐμενέοισα παρίστατο, κὰδ δ᾽ ἄρα πάντων

νωδυνίαν κατέχευε μελῶν * ὁ δὲ πατρὶ ἐοικὼς 41 ἐπιτρέπει Codd (-moı L et E), cf. 52 « 42 βαίνει Codd (νοι S), βαίνῃ Bon * 48 ἀλλοτρίων K

| αἰεὶ K, αἰὲν La Va

* 44 ῥηίδιαι Va

« 46 ἕνεκεν K La,

ἕνεκα Va (ἕνεκ᾽ & S) » 48 νῆα Καὶ, νᾶα La S (νᾶμα A, νᾶσα U)

| κατενϑεῖν Καὶ »

49 κυανέαν Καὶ R S, -via (εἴς . 50 ναὸν Codd, vnov Pa (et S) « 32 προστινείει Pa Codd (τη U, -oı L) | ποϑέοντι K La, προπνέοντι Va (προσπ. U) + 58 Διομή-

Sea K Va, -5nv La + 54 μισγομένα Codd, -vn Pa » 57 ἀρίζαλος Va » 58 veoyiAAóv KW (aeolica voce), -ἰλὸν L R Va + 59 πράταν La « 61 βεβαρημένα ALS, -ρυμένα K R U W « 62 a δε Pa, ἡ δὲ Codd | εὐμενέοισα K S, -ovoa Cett » 63 νωδυνίαν

Pa Codd.

[154]

ETKQMION

ΕΙΣ TITOAEMAION

παῖς ἀγαπητὸς Eyevro. Κόως δ᾽ ὀλόλυξεν ἰδοῖσα, φῆ δὲ καϑαπτομένα βρέφεος χείρεσσι φίλῃσιν᾽

65

« ὄλβιε κοῦρε γένοιο, τίοις δέ με τόσσον, ὅσον περ Δῆλον

ἐτίμησεν

κυανάμπυκα

ἐν δὲ μιᾷ τιμῇ Τρίοπον

Φοῖβος

᾿Απόλλων᾽

καταϑεῖο κολώναν,

ἶσον Δωριέεσσι νέμων γέρας ἐγγὺς ἐοῦσιν' ἶσον καὶ Ῥήναιαν ἄναξ ἐφίλησεν ᾿Απόλλων ».

70

ὡς ἄρα νᾶσος ἔειπεν" ὁ δ᾽ ὑψόϑεν ἔκλαγε φωνᾷ ἐς τρὶς ἀπὸ νεφέων μέγας αἰετὸς αἴσιος ὄρνις. Ζηνός που τόδε σᾶμα. Διὶ Κρονίωνι μέλοντι

αἰδοῖοι βασιλῆες" ὁ δ᾽ ἔξοχος, ὃν κε φιλήσῃ γεινόμενον τὰ πρῶτα * πολὺς δέ οἱ ὄλβος ὀπηδεῖ,

πολλᾶς μὲν κρατέει γαίας, πολλᾶς δὲ ϑαλάσσας. μυρίαι ἄπειροί τε καὶ ἔϑνεα μυρία φωτῶν

λήιον

ἀλδήσκουσιν

ἀλλ᾽ οὔτις τόσα

ὀφελλόμενον

Διὸς

φύει ὅσα χϑαμαλὰ

ὄμβρῳ,

Αἴγυτττος,

Νεῖλος ἀναβλύζων διερὰν ὅτε βώλακα ϑρύπτει, οὐδέ τις ἄστεα τόσσα βροτῶν ἔχει ἔργα δαέντων. τρεῖς

μέν

οἱ

πολίων

ἑκατοντάδες

ἐνδέδμηνται,

64 ἀγαπητὸς Pa Codd (-ατὸς R) | ἰδοῖσα Καὶ Va (R), ἰδοῦσα LW + 65 en Pa, φᾶ Codd | χείλεσσι φίλοισιν La « 66 ὄλβιε Pa Codd (-10$ A U3 W) | κοῦρε PaKLW,xöpe Va (R) .ς 67 Δῆλον Pa Va, Δᾶλον K La | ἐτίμησεν Pa K L W, -agev Va (R) » 68 μιᾷ Codd, uim Pa | τιμῇ Pa Codd | Tplomov KR, τρίοτττον VaLW 1 κατϑεῖο Καὶ | κολωνὸν La + 70 ἐφίλησεν K L W, -ασεν Va (R) + 71 νᾶσος Codd, vncos Pa » 72 ἀπὸ Pa K, Aral La, ὑπαὶ Va (ὑπ᾽ ἐκ S) μέγας om. A, quare Διὸς integraverunt recentiores | αἴσιος αἰετὸς La Va, αἰετὸς ὅσιος K, corr. Bon + 73 μέλοντι Codd (-otro S) * 74 ai150101 Pa (iam Casaubonus), αἰδοῖο KLW,

αἰδοῖου Va (R) | βασιλῆος Codd, -ἥες K! » 75 ὀπαδεῖ Καὶ » 76 γαῖας K S, γαίης A U La | ϑαλάσσας KA, -ons La SU » 78 ὀφελλόμεναι La Va (D corr.), ὀφελλόμεν K, hinc ὀφελλόμενον fecit D!, unde vulgo * 79 χϑαμαλὰ Καὶ La, -λὴ S, -λὸς A U. Testım: 68 Tploy βασιλεὺς τῆς Κῶ, ἀφ᾽ οὗ ἀκροτήριον ὠνόμασται τῆς Κνίδου &, Tplorrrov: περίβληπτον Σ (Va).

[155]

75

xvii. OEOKPITOY

τρεῖς

δ᾽ ἄρα

χιλιάδες

δοιαὶ

δὲ τριάδες,

τρισσαῖς

μετὰ

ἐπὶ

δέ σφισιν

μυριάδεσσι,

ἐννεάδες τρεῖς"

τῶν πάντων Πτολεμαῖος ἀγήνωρ ἐμβασιλεύει. καὶ μὴν Φοινίκας ἀποτέμνεται ᾿Αρραβίας τε

καὶ Συρίας Λιβύας τε κελαινῶν τ᾽ Αἰϑιοπήων Παμφύλοισί τε πᾶσι καὶ αἰχμηταῖς σαμαίνει Λνκίοις τε φιλοπτολέμοισί καὶ

νάσοις

TÓvTov

Κυκλάδεσσιν,

ἐπιπλώοντι,

ἐπεί

οἱ

ϑάλασσα

νᾶες

95

100

δ᾽ ἱππῆες, πολλοὶ

ἄρισται

δὲ πᾶσα

καὶ ποταμοὶ κελάδοντες ἀνάσσονται πολλοὶ

Κιλίκεσσι τε Καρσὶ καὶ ale

Προλεμαίῳ"

δέ μιν ἀσπιδιῶται

χαλκῷ μαρμαίροντι σεσαγμένοι ἀμφαγέρονται. ὄλβῳ μὲν πάντας κε καταβρίϑοι βασιλῆας" τόσσον ἐπ᾽ ἄμαρ ἕκαστον ἐς ἀφνεὸν ἔρχεται οἶκον πάντοϑε. λαοὶ δ᾽ ἔργα περιστέλλουσιν ἕκηλοι. οὐ γάρ τις δηΐων πολυκήτεα Νεῖλον ὑπερβὰς πεζὸς ἐν ἀλλοτρίαισι βοὰν ἐστάσατο κώμαις, οὐδέ τις αἰγιαλόνδε ϑοᾶς ἐξάλατο ναὸς

ϑωρηχϑεὶς ἐπὶ βουσὶν ἀνάρσιος Αἰγυπτίῃσιν᾽

τοῖος ἀνὴρ πλατέεσσιν ἐνίδρυται πεδίοισι ξανϑοκόμας

ᾧ ἐπίπαγχν 105

Πτολεμαῖος,

ἐπιστάμενος

μέλει πατρώια

πάντα

δόρυ

πάλλειν,

φυλάσσειν

ol ἀγαϑῷ βασιλῆι, τὰ δὲ κτεατίζεται αὐτός. οὐ μὰν ἀχρεῖός γε δόμῳ

ἐνὶ πίονι χρυσός,

84 ἐννεάδες Καὶ LW, ἐνδεκάδες Va (R) » 85 ἀγήνωρ K LW, ἀγάνωρ Va (R) * 87 Συρίης Pa Va (R), -as K LW | Λιβύης Pa Va, -ας K La + 88 Παμφυλίοισι Codd, corr. Schraderus » 89 σημαίνει Va | φιλοπτολέμοισί τε Καρσὶ K, -uois Te Κάρεσσι

La Va » 90 νᾶες ἄριστοι Codd, ἄρισται corr. Steph, immo νῆας Gall « 92 ἀνάσoovrı La » 94 ἀμφαγέρονται K (et 53), -ovri La Va « 95 καταβρίϑοι K La, -Seı Va (pro xe dedit ye S) « 97 repioeX]Aouew exa[AJoı Ox cum v.l. exnAoi | Trepiστέλλονται Καὶ » 98 ὑπερβὰς Ox et Codd (ὑπεμβὰς A U?) « 99 ἐστάσατο Codd Cicero S) + 100 ἐξήλατο La, ἐξάλλατο K Va, corr. Bon | νηὸς Καὶ « 101 Alyuπτίησιν Codd, -αισιν Pa (et S) * 103 ξανϑοκόμας K, -οκόμος La Va | παλαι Ox.

[156]

ETKRMION

ΕΙΣ TTTOAEMAION

μυρμάκων ἅτε πλοῦτος ἀεὶ κέχυται μογεόντων ᾿ ἀλλὰ πολὺν μὲν ἔχοντι ϑεῶν ἐρικυδέες οἶκοι αἰὲν ἀπαρχομένοιο σὺν ἄλλοισιν γεράεσσι, πολλὸν δ᾽ ἰφϑίμοισι δεδώρηται βασιλεῦσι, [καὶ νάσοις Κυκλάδεσσιν, ἐπεὶ οἱ νᾶες ἄριστοι] πολλὸν

δὲ πτολίεσσι,

πολὺν

δ᾽ ἀγαϑοῖσιν

μέγαν

"Aidı πάντα

Πριάμοιο

δόμον

κέκρυπται,

ὅϑεν

κτεάτισσαν πάλιν

110*

ἑταίροις.

οὐδὲ Διωνύσου τις ἀνὴρ ἱεροὺς κατ᾽ ἀγῶνας ἵκετ᾽ ἐπιστάμενος λιγυρὰν ἀναμέλψαι ἀοιδάν, ᾧ οὐ δωτίναν ἀντάξιον ὥπασε τέχνας. Μουσάων δ᾽ ὑποφῆται ἀείδοντι Πτολεμαῖον ἀντ᾽ εὐεργεσίας. τί δὲ κάλλιον ἀνδρί κεν εἴη ὀλβίῳ ἢ κλέος ἐσθλὸν ἐν ἀνθρώποισιν ἀρέσθαι; τοῦτο καὶ ᾿Ατρεΐδαισι μένει: τὰ δὲ μυρία τῆνα, ὅσσα

110

115

ἑλόντες,

οὐκέτι νόστος.

120

μοῦνος ὅδε προτέρων τε καὶ ὧν ἔτι ϑερμὰ κονία στειβομένα καϑύπερϑε ποδῶν ἐκμάσσεται ἴχνη, ματρὶ φίλᾳ καὶ πατρὶ ϑυώδεας εἴσατο ναούς ' ἐν δ᾽ αὐτοὺς χρυσῷ περικαλλέας ἠδ᾽ ἐλέφαντι

ἵδρυται πάντεσσιν ἐπιχϑονίοισιν ἀρωγούς. πολλὰ δὲ πιανϑέντα βοῶν ὄγε μηρία καίει μησὶ

περιπλομένοισιν

ἐρευϑομένων

ἐπὶ

βωμῶν,

107 πλῶτος La » 109 αἰεὶ Codd (αἰὲν S) | ἀπαρχομένοιο K S U, -ucvos ΑἹ, W (-ov R) * 110* = 90 habent AU La et initio K (-ἀδεσσι), om. S, ab ἐπεὶ usque ad 111 πτολίεσσι om. Καὶ » 112 ἱερεὺς K A U, -ρὲς L, -οοὺ SR W « 113 ἀοιδὰν Codd, -nv Pa « 116 εὐεργεσίης Codd (-as P) * 117 ὀλβίῳ κλέος Codd, ἢ add. Ἐ » 120 ἀέρι πᾷ Codd (ἠέρι πον S), "Aıdı πάντα Pflugkius « 121 τεκέων K, τοκέων La Va, τε καὶ ὧν Briggsius | κονία K, -n La Va « 123 ματρὶ Codd (μητρὶ S et compendio U) ναοὺς K La, νηοὺς S (-ós AU) * 125 f6puotv Sp * 126 ὅτε Codd (ὅδε S M), ὄγε R corr. * 127 μασὶ Codd, μησὶ Ahr. TzsriM: 120 cf. Catull. III 12 sqq. (malae tenebrae Orci) unde negant redire quemquam.

[157]

125

xvi. OEOKPITOY

αὐτός τ᾽ ἰφϑίμα τ᾽ ἄλοχος, τᾶς οὔτις ἀρείων νυμφίον ἐν μεγάροισι γυνὰ περιβάλλετ᾽ ἀγοστῷ 1*9 ἐκ ϑυμοῦ στέργοισα κασίγνητόν τε πόσιν τε. ὧδε

καὶ

ἀϑανάτων

ἱερὸς γάμος

ἐξετελέσθη,

οὖς τέκετο κρείουσα Ῥέα βασιλῆας ᾽Ολύμπου" ἐν δὲ λέχος στόρνυσιν ἰαύειν Ζηνὶ καὶ "Hon χεῖρας φοιβήσασα μύροις ἔτι παρϑένος "Ipis. 135 Χαῖρε ἄναξ Πτολεμαῖε. σέϑεν δ᾽ ἐγὼ ἶσα καὶ ἄλλων μνάσομαι

φϑέγξομαι

ἡμιϑέων,

δοκέω

δ᾽ ἔπος

οὐκ

ἀπόβλητον

ἐσσομένοις * ἀρετήν ye μὲν ἐκ Διὸς αἰτεῦ.

128 ἀρείων K (R), ἀρείω L W Va « 131 ἀθανάτων αὐτῶν ἱερὸς IK « 132 τέκετο K La, τέκε Va | κρείουσα K La, κρείοισα Va | ᾽Ολύμπω La + 134 ἔτι

παρϑένος Codd, εὐπάρϑενος Mein

« 137 αἰτεῦ K La, ἕξοις Va.

[158]

XVIII OEOKPITOY EAENHZ

ETIOAAAMIO-

"Ev ποκ᾽ ἄρα Σπάρτᾳ ξανϑότριχι πὰρ Μενελάῳ παρϑενικαὶ ϑάλλοντα κόμαις ὑάκινθον ἔχοισαι πρόσϑε νεογράπτω ϑαλάμω χορὸν ἐστάσαντο, δώδεκα ταὶ πρᾶται πόλιος, μέγα χρῆμα Λακαινᾶν, ἁνίκα Τυνδαρίδα κατεκλάζετο τὰν ἀγαπατὰν μναστεύσας Ἑλέναν ὁ νεώτερος ᾿Ατρέος υἱῶν. ἄειδον δ᾽ ἅμα πᾶσαι

ἐς Ev μέλος ἐγκροτέοισαι

ποσσὶ περιπλέκτοις, ὑπὸ δ᾽ ἴαχε δῶμ᾽ ὑμεναίῳ. Οὕτω δὴ πρώιζα κατέδραϑες, ὦ φίλε γαμβρέ; ἢ ῥά τις ἐσσὶ λίαν βαρυγούνατος, f| ῥα φίλυπνος,

Copp:

S"

(passim),

La

(— R, et X in 51-58),

Va

10

(=ASU).

Par: Pa (fere integra), Op (12-43), Ow (27-52). Tir: Ελενης ἐπιϑαλαμιοι Pa (cf. Nicetae carmen), ᾿Ελένης ἐπιϑαλάμιος X (in argum.), ᾿Ἐπιϑαλάμιος ᾿Ελένης καὶ MeveAdov S, ᾿Εγκώμιον “EAtvns R. 2 κόμαις

Pa SP

(id est Planudis

manu

v.l. in S ex alio fonte

ac S),

κόσμον R Va | ὑάκινϑον Pa Sp, ὑακίνϑινον R Va | ἔχουσαι Pa » 4 πρᾶται PARU, πρῶται AS | Λακαινᾶν RU, -vàv A S * 5 ἁνίκα Va, ἡνίκα R | Τυνδαρίδα Pa Va (-δη S), -5av R | κατεκλάγετο A U, -eyAé&yero R, -εκλίνετο S, -εκλάζετο Cal | ἀγαπατὰν

R, -πητὰν

Va

« 6 μναστεύσας Pa R S {(μναστρήσας

AU) | υἱῶν R,

υἱὸς Va « 7 «pa Pa (et Nicetas), ἄρα Codd | ἐγκροτέουσαι R « 8 περιπλέκτοις Va, -πλίκτοις R, περιβλέπτοις Pa | ὑπὸ Pa R, περὶ Va * 9 pota Pa Va, πρώϊζε R » 10 λίαν Pa R, φίλε A U, φίλος S | βαρυγούνατος R S, -yövarros A, -yovaxros U. Testım:

5 Hesych. κατεκλάζετο

« 7 Nicetas Eugenianus (in carmine e

Theocriti versibus conflato quod primus edidit Gallavottius in Studi bizantini e neoellenici, IV, 1935, p. 232sq.), ᾿Επιϑαλάμιοι, v. 31: ἄδετε δ᾽ ἅμα πάντεςἐς ἕν μέλος ἐγκροτέοντες, cf. XXII 142; tamen Sapph. p 2,25 et p. 78 Lob. Ἰως δ᾽ ἄρα πάρϑενοι ἄειδον μέλος ἄγνον, ἵκανε δ᾽ ἐς αἴϑερα &yo ϑεσπεσία.

[159]

xvin.

BEOKPITOY

A pa πολύν τιν᾽ ἔπινες, 5x’ els εὐνὰν κατεβάλλευ;

εὔδειν μὰν σπεύδοντα καϑ᾽ ὥραν αὐτὸν ἐχρῆν τυ, παῖδα δ᾽ ἐᾶν σὺν παισὶ φιλοστόργῳ παρὰ ματρὶ παίσδειν ἐς βαϑὺν ὄρϑρον, ἐπεὶ καὶ ἕνας καὶ ἐς ἀῶ 15

κῆς ἔτος ἐξ ἔτεος, Μενέλαε, Ted νυὸς Abe.

ὄλβιε γάμβρ᾽, ἀγαϑός τις ἐπέπταρεν ἐρχομένῳ τοι ἐς Σπάρταν, ἅπερ ὥλλοι ἀριστέες ὡς ἀνύσαιο΄ μῶνος

ἐν ἁμιϑέοις

Κρονίδαν

Δία πεν ϑερὸν

ἑξεῖς,

Ζανός τοι ϑυγάτηρ ὑπὸ τὰν μίαν ἵκετο χλαῖναν, οἷα ᾿Αχαιιάδων

γαῖαν

πατεῖ οὐδεμί᾽

ἄλλα᾽

N μέγα κά τι τέκοιτ᾽, εἰ ματέρι τίκτει ὁμοῖον. ἁμὲς γὰρ πᾶσαι συνομάλικες,

als δρόμος würds

χρισαμέναις ἀνδριστὶ παρ᾽ Εὐρώταο λοετροῖς, τετράκις ἑξήκοντα κόραι, ϑῆλυς νεολαία, 25

τᾶν οὐδ᾽ ἅτις ἄμωμος,

ἐπεὶ x’ ᾿Ελένᾳ παρισωϑῇ.

ἀὼς ἀντέλλοισα καλὸν διέφανε πρόσωπον, πότνια νύξ, ἅτε λευκὸν ἔαρ χειμῶνος ἀνέντος᾽ ὧδε καὶ & χρυσέα "EAtva διεφαίνετ᾽ ἐν ἁμῖν. 11 οκ Pa, ὅτ’ Codd | κατεβάλλευ Codd, κατέβαινες Pa « 12 μὰν Op R, μὲν Pa Va | σπεύδοντα Op Pa R, χρήζοντα Va | αὐτὸν ἐχρῆν τυ Pa R, ἐχρῆν αὐτόν Tu Va

« 13 παισὶ PaR S (παιδὶ

(ἕννας AU)

* 15 xn; Pa, xis Codd

» 14 παϊισδην Pa

| ἕνας PAR S

| Μενέλαε τεὰ Pa Codd,

AU)

Μενέλα τεὰ &

Mein + 16 τις Pa Va, τοι Ε » 17 apıoress Pa (et S), -στῆες Codd » 18 μοῦνος iv ἀμιϑέοις Pa Codd, pövos Wil, ἡμιϑέοις voluit Zieg « 19 Ζανὸς Pa Codd et

Op ut videtur « 20 οἷα Pa Va, ἦδε R πίατηι

Op, πατὴ

Pa

| ἄλλα

| 'Axauáóbov Pa S*R,

Pa R, ἄλλη

Va

* 21 καί m Pa R, καί τοι

κέν τι S, corr. Ahr | ματερι Op Pa, μητέρι Codd. | τίκτει -o0i corr. Cal » 22 aues Pa, ἄμμες Codd, ejiis Op | γὰρ R | πᾶσαι Pa R S (πάντες AU) | αἷς PaR S (οἷς U, ἧς κατ Pa | Averpois Va, λοετρῷ R, λοετρὰ Pa * 25 ταν out’ ἅτις Pa, τᾶν οὐδ᾽ ἄν τις Codd,

iam

᾿Αχαιίδα Va

corr. Ahr,

Pa Op A) ov8

| AU,

R S, τίκτεν AU, Va, δε Pa, δ᾽ αἱ * 23 παρ᾽ Codd, [arlıs Op, τᾶν δ

cf. XXVI

27

» 26

&óx

vulgo, &5s voluit Wil et μήνας corr. Sitzlerus nominativum 27 πότνια νὺξ putantes | evreiXoıca Op | διέφαινε Pa Codd, διέφανε Ahr « 28 χρυσέα Codd, χρυσεῖα Pa | Ἑλένα Op Pa Codd, vid. 6, 31, 37, 41 | διεφαίνετ᾽ Pa et AU, διαφαίνετ᾽

RS

| ἀμῖν Pa R, ἡμῖν Va.

[160]

EAENHZ

EITIGOAAAMIOZ

πιείρᾳ μέγα AGov ἀνέδραμε κόσμος ἀρούρᾳ ἢ κάπῳ

κυπάρισσος

ἢ ἅρματι

Θεσσαλὸς

ἵππος,

ὧδε καὶ & ῥοδόχρως Ἑλένα Λακεδαίμονι κόσμος. οὔτε τις ἐκ ταλάρω πανίσδεται ἔργα τοιαῦτα, οὔτ᾽ ἐπὶ δαιδαλέῳ πυκινώτερον ἄτριον ἱστῷ κερκίδι συμπλέξαισα μακρῶν ἔταμ᾽ ἐκ κελεόντων, οὐ μὰν οὐδὲ λύραν τις ἐπίσταται ὧδε κροτῆσαι

"Αρτεμιν ἀείδοισα καὶ εὐρύστερνον ᾿Αϑάναν, ὡς Ἑλένα,

τᾶς πάντες ἐπ᾽ ὄμμασιν

ἵμεροι ἐντί.

ὦ καλὰ, ὦ χαρίεσσα κόρα, τὺ μὲν οἰκέτις ἤδη, ἁμὲς δ᾽ ἐς δρόμον ἦρι καὶ ἐς λειμώνια φύλλα ἑρψοῦμες στεφάνως δρεψούμεναι ἀδὺ πνέοντας, πολλὰ τεοῦς, Ἑλένα, μεμναμέναι, ὧς γαλαϑηναὶ ἄρνες γειναμένας ὅὄιος μαστὸν ποϑέοισαι.

πρᾶταί τοι στέφανον λωτῶ χαμαὶ αὐξομένοιο

29 πιειραι distincte scr. Op Pa? et D^ mg | μεγάλα &r' Pa R, μεγάλη &r' Va (et D, μεγάλαι D^ mg), μέγα λᾷον con. Eichstädt, μεγαλαιζον1) habuit Op | ἀνέδραμε Op Pa Codd (ἐνέδρ. U) | apwpaıv Pa! « 30 f| κάπῳ Codd et Op Ow Pa, tamen ἐν κήπῳ intelligit Z (Pa) » 31 EAeva OpPa et Codd, EAava Ow, cf. 37 et 41 » 32 οὔτε Op Ow Codd, οὐδε Pa | ἐκ Pa R, iv Va | πανισζεται media littera deleta Pa * 33 οὔτ᾽ Op Ow Codd, ουδ Pa | em Op Pa et D? mg, ἐνὶ Codd » 34 συμπλεξαισα Op Pal, -ξασα Pa corr. Codd (et Ow?) + 35 οὐδὲ λύραν Op Ow R, οὐδε Aupnv Pa, oU κιϑάραν Va * 36 ἀείδοισα Pa Codd, -ovoa Op Ow | ASnvav Pa » 37 EAava Op Ow, EAcveva Pa, ᾿Ελένα Codd | ομματος Ow, ομμασι Pa, ὄμματι S, ὄμμασιν AUR | ıpepoevri Pa * 38 ὦ καλὰ

ὦ Ow Pa Va, & kx.

& R

| κόρη

Pa Va, κόρα R

» 39 aus;

Op Ow

Pa, ἄμμες RS, ἄμμε AU | ἦρι Pa Codd (ἤδη S) » 40 ἐρψοῦμες Ow Pa Codd, -εὔμες con. Wil | στεφάνως Op Pa corr. Codd (-ous U) | δρεψούμεναι Ow Pa Codd, -εὐμεναι recc. et Med * 41 Teous Op Ow Pa et U, τεοῦ RS, Te& A | EAava Op Ow, Ἑλένα Pa Codd | μεμναμέναι Ow Va, μεμνημ. Pa ἢ » 42 yetναμένας Ow Pa Va, yeıvon. R » 43 πρᾶται Ow Pa Codd, mparov Pa corr.

TesTIM: 29 Verg. Ecl. V 33 segetes ut pinguibus arvis, tu decus omne tuis | καϑάπερ μεγάλη κυπάρισσος ἀνέδραμεν ἐν Kite κόσμος τῆι λιπαρᾷ γῆι Z (Pa).

[161] II

- Theocritus

xvım.

πλέξαισαι

σκιερὰν

GOEOKPITOY

καταϑήσομεν

ἐς πλατάνιστον,

πρᾶται δ᾽ ἀργυρέας, ἐξ ὄλπιδος ὑγρὸν ἄλειφαρ λαζύμεναι

σταξεῦμες

ὑπὸ

σκιερὰν

πλατάνιστον *

γράμματα δ᾽ ἐν φλοιῷ γεγράψεται, ὡς παριών τις ἀννείμῃ Δωριστί" ᾿ σέβευ μ᾽, Ἑλένας φυτόν εἰμι.

χαίροις, Λατὼ

μὲν

ὦ νύμφα, δοίη

Λατὼ

χαίροις,

κουροτρόφος

εὐτεκνίαν,

Κύπρις

δὲ ϑεὰ

ἀλλάλων,

Ζεὺς

Κρονίδας

δὲ

εὐπένϑερε

Κύπρις

γαμβρέ.

ὕμμιν

ἶσον ἔρασϑαι

Ζεὺς

ἄφϑιτον

ὄλβον,

ὡς ἐξ εὐπατριδᾶν εἰς εὐπατρίδας πάλιν ἔνϑῃ. εὔδετ᾽ ἐς ἀλλάλων στέρνον φιλότατα πνέοντε

καὶ πόϑον, νεύμεϑα

κἄμμες

ἐξ εὐνᾶς

Ὑμὴν

ἔγρεσϑαι δὲ πρὸς ἀῶ μὴ ᾿πιλάϑησϑε. ἐς ὄρϑρον,

κελαδήσῃ

ἐπεί κα πρᾶτος

ἀνασχὼν

ὦ Ὑμέναιε, γάμῳ

εὔτριχα

ἀοιδὸς

δειράν.

ἐπὶ τῷδε χαρείης.

44 πλεξαισαι Pal, -ασαὶ Pa corr. Codd | σκίῖερον Pa, σκιερὰν Codd, σκιαρὸν con. Gall | καταϑήσομεν Codd, -ue; D? et Ow ut videtur. » 45 ἄλειφαρ Codd, ἄλειφα S corr. « 45-46 habet R, om. SU, add. SP « 46 λαζύμεναι SP, -Öuevan

AR

| σταξεῦμες

Codd,

-οὔμες

con. Gall,

cf. 40

| oxıepov

Pal, -ἀν Pa corr. Codd, cf. 43, oxiapóv con. Gowius. » 48 σεβευ Pa! (iam Ahlwardtius), σέβου Pa corr. Codd | 'Ελάνας conicias | εἰμὶ Pa Codd, ἐμμὶ vix doricum

Ahlwardtius,

ἡμὶ con.

Gall

« 49 εὐπένθερε

Pa

Codd,

εὐπαρϑενε Pa

cotr. « 50 Gpuw PaR S*, ἄμμιν 52 δὲ PaLa, om. Va * 53 εἰς EvSn aut EA9n(s) Codd » 54 πνέοντες Codd « 56 κἄμμες Pa

Va . 51 εὐτεκνίην Codd (-av X), -xvelv Ahr * Codd, δ᾽ εἰς Pa | ελϑοις Pa (corr. ex ελϑη), φιλότητα Pa Codd, —rara Brunck | πνεοντε Pa, Codd, κἀμὲς (χἀμές) cogit. Gall, cf. Proleg. p.

34

| πρᾶτος

| κα

Codd

(xs S),

Pa Va, δειρὰν La « 58 Codd, y. 5’e. Pa?.

καὶ Pa

Pa Codd,

Ὑμὴν S*, ὑμῖν AU,

πρᾶτον

Her

ἡμῖν S, ἦ μὰν La

«

57

δειρὴν

| γάμῳ tri Pa

TESTIM: 48 in carmine dorico-aeolico nunc legimus ἐμμὶ apud Callim. Ia. 7 (fr. 197, 2) ἐμμὶ τῶ φυγαίχμα πάρεργον ἱπτποτέκτονος, ceterum cf. XX 32.

[162]

XIX ANONYMI KHPIOKAETITH2 Τὸν κλέπτταν ποτ᾽ Ἔρωτα κακὰ κέντασε μέλισσα κηρίον ἐκ σίμβλων συλεύμενον, ἄκρα δὲ χειρῶν δάκτυλα πάνϑ᾽ ὑπένυξεν. ὁ δ᾽ ἄλγεε καὶ χέρ᾽ ἐφύση καὶ τὰν γᾶν ἐπάταξε καὶ ἅλατο, τᾷ δ᾽ ᾿Αφροδίτᾳ δεῖξεν τὰν ὀδύναν, καὶ μέμφετο, ὅττι γε τυτϑὸν ϑηρίον ἐντὶ μέλισσα καὶ ἁλίκα τραύματα ποιεῖ. χά

μάτηρ

xo

τυτϑὸς

γελάσασα ᾿ « τὺ

δ᾽ οὐκ

ἴσος

μὲν Ens, τὰ δὲ τραύματα

Cop: V. Tıt: habet V. Avcr: Bioni tribuerunt

ἐσσὶ

ἁλίκα

μελίσσαις;

ποιεῖς ».

Valck Her Mein.

8 or’ conicias | χεῖρ᾽ V, corr. Editt | ἐφύσει V (-oon Ald?), corr. Kiesslingius « 5 δεῖξε (-ev Editt) τὰν V, δεῖξεν ἐὰν Wil | u£ugero V, ἐμέμφετο Wil « 7 γελάξασα V, -saca Ald? | τί V, τὺ Steph. « 8 xó V, ὃς Valck.

[163]

XX ANONYMI BOYKOAIZKOZ Εὐνίκα μ᾽ ἐγέλαξε ϑέλοντά μιν ἁδὺ φιλᾶσαι καί μ᾽ ἐπικερτομέοισα τάδ᾽ ἔννεπεν: « ἔρρ᾽ ἀπ᾽ ἐμεῖο" βωκόλος

ὧν ἐϑέλεις με κύσαι, τάλαν;

οὐ μεμάϑηκα

ἀγροίκως φιλέειν, ἀλλ᾽ ἀστικὰ χείλεα ϑλίβειν. μὴ τύ γέ μευ κύσσῃς τὸ καλὸν

στόμα

μηδ᾽ ἐν ὀνείροις"

οἷα βλέπεις, ὁπποῖα λαλεῖς, ὡς ἄγρια παίσδεις. [ὡς τρυφερὸν καλέεις, ὡς κωτίλα ῥήματα φράσδεις" ὡς μαλακὸν τὸ γένειον ἔχεις, ὡς Ada χαίταν.] χείλεά τοι νοτέοντι, 10

χέρες δέ τοι ἐντὶ μέλαιναι,

καὶ κακὸν ἐξόσδεις. ἀπ᾽ ἐμεῦ φύγε, μή ue μολύνῃς ». τοιάδε μυϑίζοισα τρὶς sis ἑὸν ἔπτυσε κόλπον, καί μ᾽ ἀπὸ τᾶς κεφαλᾶς ποτὶ τὼ πόδε συνεχὲς εἶδεν χείλεσι μυχϑίζοισα καὶ ὄμμασι λοξὰ βλέποισα, καὶ πολὺ

τᾷ

Copp:

μορφᾷ

La (= RX),

ϑηλύνετο,

καί τι σεσαρὸς

Anth vv. 1-4 post AP

IX 136 subiunctos.

Tır: BowoAloxos La, Δωρίδι add. R. 1 Εὐνίκα X Anth, Εὐνείκα R | ἐγέλαξε X, —ate Anth (incertum an et R) ! φιλᾶσαι Codd » 2 ἐπικερτομέουσα τόδ’ Anth | ἐμοῖο R * 3 βωκόλος La, Povκόλος Anth | ἐϑέλεις ve X Anth, ϑέλεις R « 4 ἀγροίκους Anth « 5 κύσῃς X | ὀνείρως R « 6 ὁποῖα X, σύγ᾽ ὁποῖα R, órrota Bon | λαλέεις La, λαλεῖς Steph » 7 proscr. Greverus | xaAteıs La, λαλέεις Ald « 7-8 seclusit Lucas + 9 νοσέοντι

La, vortovri Sauppius La, ἐὸν Editt

Testım: σεσηρὼς

| δέ τι La, δὲ τοι Steph

| εἰσὶ La, ἐντὶ Bon

» 11 τεὸν

« 13 μυϑίζοισα La, μυχϑ. corr. Vat. gr. 1379 (ut Hemsterhusius).

13-15

cf. Meleagr.

Anth. V

μυχϑίζεις;

[164]

179 τί μάταια

γελᾷς

καὶ σιμὰ

BOYKOAIZKOZ

καὶ σοβαρόν μ᾽ ἐγέλαξεν" ἐμοὶ δ᾽ ἄφαρ ἔζεσεν αἷμα, καὶ χρόα φοινίχϑην ὑπὸ τὥλγεος ὡς ῥόδον ἕρσᾳ. χά μὲν ἔβα με λιποῖσα, φέρω δ᾽ ὑποκάρδιον ὀργάν, ὅττι

με τὸν χαρίεντα κακὰ

μωμήσαϑ᾽

ἑταίρα.

ποιμένες, εἴπτατέ μοι τὸ κρήγυον᾽ οὐ καλὸς ἐμμί; ἄρά τις ἐξαπίνας με ϑεὸς βροτὸν ἄλλον ἔτευξε; καὶ γὰρ ὡς

κισσὸς

ἐμοὶ τὸ πάροιϑεν ποτὶ

πρέμνον,

ἐπάνϑεεν ἐμὰν

15

20

ἁδὺς ἴουλος

δ᾽ ἐπύκαζεν

ὑπήναν,

χαῖται δ᾽ οἷα σέλινα περὶ κροτάφοισι κέχυντο, καὶ λευκὸν τὸ μέτωπον Et’ ὀφρύσι λάμτε μελαίναις᾽ ὄμματά μοι γλαυκᾶς χαροπώτερα πολλὸν ᾿Αϑάνας, τὸ στόμα δ᾽ ἧς πακτᾶς γλυκερώτερον, ἐκ στομάτων δὲ

ἔρρεέ μοι φωνὰ γλνυκερωτέρα

25

ἢ μέλι κηρῶ.

ἁδὺ δέ μοι τὸ μέλισμα, καὶ ἢν σύριγγι

μελίσδω,

κἣν αὐλῷ καλέω, κἢν δώνακι, κἢν πλαγιαύλῳ.

καὶ πᾶσαι καλόν pe κατ᾽ ὥρεα φαντὶ γυναῖκες

30

καὶ πᾶσαί με φιλεῦντι, τὰ δ᾽ ἀστικά μ᾽ οὐκ ἐφίλασεν, ἀλλ᾽ ὅτι βωκόλος ἐμμί, παρέδραμε κοὐ ποτακούει.

xc καλὸς Διόνυσος ἐν ἄγκεσι πόρτιν ἐλαύνει.

οὐκ ἔγνω δ᾽, ὅτι Κύπρις ἐπ᾽ ἀνέρι μήνατο βούτᾳ

ἴουλος

15 μέγ᾽ ἔλεξεν La, corr. Editt « 16 τὥγεος R » 21 &60 τι κάλλος La, ἀδὺς Graefius « 26 καὶ La, τὸ Editt | δ᾽ αὖ πακτᾶς R, ἢ καὶ ὑπ᾽ ἀκτᾶς X, δὲ

πακτᾶς incertus Gall, δ᾽ ἧς v. Her, καὶ v. Editt | γλυκερώτερον La, ἁπαλώrepov Valck, γλαφυρώτερον Wil « ἔρρε X, ἔρρει R, corr. edit. Moreliana * 28 μέλιδμα La (μέλισμα C et Vat. 1379) . 29 λαλέω La, δονέω R? | κἢν tertium ἘΠ fortasse ante ras. ut Ald, ἣν X R corr. | πλασιαύλῳ X, παγιαύλῳ R,

corr. Steph » 32 βουκόλος X | κοὔποτ᾽ ἀκούει (-c X1) La, fj οὔποτ᾽ ἄκουσε mutata distinctione Ahr

«

33 proscr. Mein

VIII 52 | Διόνυσος La, Διὸς υἱὸς con. existimans | ἔλαυνεν con. Graefius

| χὼ

X, ὁ R, ὡς

Briggsius

ὁ Graefius, et cf.

ita Apollinem

significari

Testım: 33 Verg. Ecl. X 18 et formonsus ovis ad flumina pavit Adonis, cf. Tibull. II 3, 11 et Nemes. II 72.

[165]

XX.

ANONYMI

ss καὶ Φρυγίοις ἐνόμευσεν ἐν ὥρεσιν;

οὐ τὸν Ἄδωνιν

ἐν δρυμοῖσι φίλασε καὶ ἐν δρυμοῖσιν ἔκλαυσεν; ᾿Ενδυμίων

δὲ τίς ἦν;

οὐ βωκόλος;

ὄν γε Σελάνα

βωκολέοντα φίλασεν, ἀπ᾽ Οὐλύμπω

δὲ μολοῖσα

Λάτμιον

παιδὶ

ἂν νάπος

ἦλϑε

καὶ εἷς ὁμὰ

καϑεῦδε.

καὶ τὺ 'Péa κλαίεις τὸν βωκόλον. οὐχὶ δὲ καὶ τύ, ὦ Κρονίδα, διὰ παῖδα βοηνόμον ὄρνις ἐπλάγχϑης; Εὐνίκα δὲ μόνα τὸν βωκόλον οὐκ ἐφίλασεν, ἁ

Κυβέλας

κρέσσων

καὶ

Κύπριδος

ἠδὲ

Σελάνας.

μηκέτι μὴ δὴ Κύπρι τὸν ἀδέα μήτε κατ᾽ ἄστυ 4 μήτ᾽ ἐν ὄρει φιλέοι, uova δ᾽ ἀνὰ νύκτα καϑεύδοι.

85 αὐτὸν 38 βουκολ.

Editt

R3

La, οὐ τὸν Vossius | ᾿Ολύμπω

(-ov R)

« 37 βουκόλος X | ὄν γε R, ὄν τε X

La,

corr.

Bon

» 39 λάϑριον

| καὶ εἰς && R, weils ἐμὰ X, καὶ εἰς óu& Vossius

Ewvelka Εἰ

| μόνον

La,

corr.

μηδὲ X, μηδ᾽ & R, μὴ δὴ Gall corr. Editt

Cal

| βωκόλον

La

La,

-

Λάτμιον

» 40 βωκόλον La » 42

« 43 ἀδὲ La, ἠδὲ ἘΞ

« 44

| μηδὲ κατ᾽ ἄστυ La, corr. Editt « 45 und’ La,

| φιλέοις et καϑεύδοις

La, corr. Ahr

[166]

| μώνη

La,

corr.

Brunck.

XXI ANONYMI ANIEIZ

‘A πενία, avra τῶ ἀνδράσιν

Διόφαντε,

μόνα

τὰς τέχνας

ἐγείρει,

μόχϑοιο διδάσκαλος" οὐδὲ γὰρ εὕδειν ἐργατίναισι κακαὶ παρέχοντι μέριμναι.

κἂν ὀλίγον νυκτός τις ἐπιβρίσσῃσι, τὸν ὕπνον αἰφνίδιον ϑορυβεῦσιν ἐφιστάμεναι μελεδῶναι. Ἰχϑύος ἀγρευτῆρες ὁμῶς δύο κεῖντο γέροντες στρωσάμενοι βρύον αὖον ὑπὸ πλεκταῖς καλύβαισι, κεκλιμένοι τοίχῳ τῷ φυλλίνῳ: ἐγγύώϑι δ᾽ αὐτοῖν κεῖτο τά τ᾽ ἐν χειροῖν ἀϑλήματα, τοὶ καλαϑίσκοι, τοὶ κάλαμοι, τἄγκιστρα, τὰ φυκιόεντά τε Alva,

ὁρμιαὶ κύρτοι τε καὶ ἐκ σχοίνων λαβύρινϑοι, μήρινϑοι κῶπα τε γέρων τ᾽ ἐπ᾽ ἐρείσμασι λέμβος᾽ νέρϑεν τᾶς κεφαλᾷς φορμὸς βραχύς, εἵματα, πῖλοι. οὗτος τοῖς ἁλιεῦσιν ὁ πᾶς πόνος, οὗτος ὁ πλοῦτος.

Copp: Tır:

La (Ξ R X). ᾿Αλιεῖς R, ᾿Αλιεὺς X, Δωρίδι add. R,

1 Διόφαντες X + 3 ἐργατίνεσι R, -εσσιν X, corr. Cal * 4 R, -taıcı X, ἐπιβρίσσῃσι Reiskius « 5 ἐπιστάμεναι X « 8 τῷ La, ποτὶ πὰρ Legrandius « 9 ταῖν χεροῖν X (χειροῖν Cal), ταῖς χείρεσσιν R, 10 röyxıorpa La, corr. Win | τε λῆγα La, δέλητα Ameisius, τε Alva

ἐπιβησέησι Kaibelius, corr. Her « Brodaeus »

11 οἰμειαὶ La, ὁρμειαὶ Editt, corr. Mein | καὶ La, τε xai Bon » 12 xóa La, κῶπαι Strothius, corr. Kiesslingius | δ᾽ ἐπ᾽ La, τ᾽ ἐπ’ Brunck . 13 T5001 La, πίλοι Editt « 14 πόνος La, πόρος Kóhlerus Luzacius | AG Tos R, πλᾶτος X, πλοῦτος La?.

Tesrım:

12-13 cf. Anth.

VI

90 et Aristoph. Plut. 542.

[167]

δ

1

XXI.

ANONYMI

οὐ κλεῖδ᾽, oU κύϑραν ἔχον, οὐ κύνα’ πάντα περισσὰ ταῦτ᾽ ἐδόκει τήνοις᾽ & γὰρ πενία σφας ἐτήρει"

15

οὐδεῖς δ᾽ ἐν μέσσῳ γείτων πέλεν, & δὲ παρ᾽ αὐτὰν

ϑλιβομένα καλύβαν τρυφερὸν προσέναχε ϑάλασσα. κοὔπω τὸν μέσατον δρόμον &vuev ἅρμα Σελάνας, τοὺς δ᾽ ἁλιεῖς ἤγειρε φίλος πόνος,

(Ἂσφ.)

ἐκ βλεφάρων

δὲ

ὕπνον ἀπωσάμενοι σφετέραις φρεσὶν ἤρεϑον αὐδάν. Ψεύδοντ᾽, ὦ φίλε, πάντες ὅσοι τὰς νύκτας ἔφασκον τῷ ϑέρεος μινύϑειν, ὅτε τἄματα μακρὰ φέρει Ζεύς. ἤδη μυρί᾽ ἐσεῖδον ὀνείρατα, κοὐδέπω dus.

μὴ λαϑόμην, τί τὸ χρῆμα χρόνου ταὶ νύκτες ἔχοντι; (ἔταιρ.) ᾿Ασφαλίων, μέμφῃ τὸ καλὸν ϑέρος" οὐ γὰρ ὁ καιρὸς αὐτομάτως παρέβα τὸν ἑὸν δρόμον, ἀλλὰ τὸν ὕπνον

( Ἂσφ.)

& φροντὶς κόπτοισα μακρὰν τὰν νύκτα ποιεῖ τοι. ἄρ᾽ ἔμαϑες κρίνειν ποκ᾽ ἐνύπνια; χρηστὰ γὰρ εἶδον οὔ

σε

ϑέλω

(ἔταιρ.) ὡς καὶ τὰν

τὠμῶ

φαντάσματος

ἦμεν

ἄμοιρον.

ἄγραν,

τὠνείρατα

πάντα

uspítev.

εὖ γὰρ ἂν εἰκάξαις κατὰ τὸν νόον

οὗτος ἄριστος

15 οὐδεὶς δ᾽ La, οὐ κλεῖδ᾽ Buechelerus χύϑραν X | εἶχ᾽ La, ἔχον Kaibelius | κίνα La (λίνα R1), κύνα Bon » 16 πάντ᾽ La, ταῦτ᾽ Mein sive Doehlerus | ἄγρα πενία ἡ σφᾶς ἐτέρη La, & yàp Reiskius, ἡ om. Cal, ἐτήρει Ahr » 17 πενία La, πέλεν & Reiskius | αὐτὴν La, corr. Win + 18 ϑλιβομέναν La, corr. Reiskius + 19 οὕπω τὰ X | μέσα τᾶν δρόμων X! « 21 ὠδὰν La, αὐδὰν Vossius » 22 ψεύ-

Sovro X (-vr' ὦ Briggsius), -vraı R « 23 φέρει X, φέρουσι R, φέρει Ζεὺς XP Editt, φορεῖται Kaibelius » 25 λαϑόμην La, -uav Brunck | χρόνον δ᾽ al La, corr. Martinus « 26 ᾿Ασφαλίων La, varie temptatum (ἀπφά, λίαν Köhlerus) « 27 vtov La, ἐὸν Editt . 28 ποιεῦντι La, ποιεῖ Toı Her » 31 μερίζον X . 32 οὐ γὰρ νικάξῃ La, εὖ yàp ἂν εἰκάξαις Scaliger Graefius Briggsius, el γὰρ κεϊκάξω Wil. Testım:

15 Martial. XI 32 nec sera nec

clavis

nec

canis

atque

calix | Gregor. Cor. 151 ἰδίως δὲ λέγουσιν ol Σικελοὶ τὴν χύτραν κύτραν, τὸν χιτῶνα κιτῶνα = 19 cf. VII 10 κούπω τὰν μεσάταν ὁδὸν ἄνυε « 25 pro-

scr. Gall ut grammatici additamentum ex Aristoph. Nub. 2 τὸ χρῆμα τῶν νυκτῶν

ὅσον.

[168]

ANIEIZ

ἔστιν ὀνειροκρίτας, ὁ διδάσκαλός ἐστι Trap’ ὦ νοῦς. ἄλλως καὶ σχολά ἐντι΄ τί γὰρ ποιεῖν ἂν ἔχοι τις κείμενος ἐν φύλλοις

ποτὶ

κύματι

μηδὲ

καϑεύδων;

ss

ἀλλ᾽ ὄνος ἐν ῥάμνῳ τό τε λύχνιον ἐν πρυτανείῳ" φαντὶ γὰρ ἀγρυπνίαν τόδ᾽ ἔχειν. ἄγε δή ποτε νυκτὸς ὄψιν, ποῖα τάδ᾽ εἶδες, ἑῷ μάνυσον ἑταίρῳ.

(’Aog.)

δειλινὸν ὡς κατέδαρϑον ἐπ᾽

εἰναλίοισι

πόνοισιν,

οὐκ ἦν μὰν πολύσιτος, ἐπεὶ δειπνεῦντες ἐν ὥρᾳ, el μέμνῃ,

τᾶς

γαστρὸς

ἐν πέτρᾳ

μεμαῶτα,

ἐφειδόμεϑ᾽ * εἶδον

καϑεζόμενος

40

ἐμαυτὸν

δ᾽ ἐδόκευον

ἰχϑύας, ἐκ καλάμω δὲ πλάνον κατέσειον ἐδωδάν.

καί τις τῶν τραφερῶν ὠρέξατο: καὶ γὰρ ἐν ὕπνοις

πᾶσα χὡ

κύων

ἄρτον

μαντεύεται,

ἰχϑύα

κἠγών.

μὲν τὠγκίστρῳ

ποτεφύετο,

καὶ ῥέεν αἷμα"

«ὁ

τὸν κάλαμον δ᾽ ὑπὸ TO κινήματος ἀγκύλον εἶχον τὼ χέρε τεινόμενος, περικλώμενος, εὐρὺν ἀγῶνα, πῶς κεν ἕλω μέγαν ἰχϑὺν ἀφαυροτέροισι σιδάροις. εἶϑ᾽

ὑπομιμνάσκων

TO

τρώματος

ἠρέμ᾽

καὶ νύξας ἐχάλαξα καὶ οὐ φεύγοντος

ἔνυξα,

ἔτεινα.

ἤνυσα δ᾽ ὧν τὸν ἄεϑλον, ἀνείλκυσα χρύσεον ἰχϑύν,

παντᾷ τοι χρυσῷ πεπυκασμένον, εἶχε δὲ σᾶμα᾽

84 ἄλλος La, ἄλλως Editt | σχόλλοντι La, σχολὰ ἐντὶ Editt Reiskius Brunck + 36 ῥάμῳ La, corr. Cal | δὲ La, τε Hauptius « 37 ἄγραν La, ἀγρυTvíav Reiskius τόδ᾽ La, τάδ᾽ Ahr | λέγω X, λέγεο R, ἄγε δὴ Eldikius » 88 τά τις ἔσσεο δὲ λέγει La, ποῖα τάδ᾽ εἶδες ἑῷ corr. Gall | μάνυεν La, corr. Editt Brunck « 39 ἐν La, ἐπ’ Wak + 43 καλάμων La, corr. Valck « 45 ἄρτω La, ἄρτον ἘΞ « 46 τῶν klorpov X, cf. 56 » 47 τοῦ La, TG Brunck . 48 τει--

vöuevov La, corr. Cal | περικλώμενον La, "corr. Her | εὐρὺν La, eüpov Editt, sed cf. Hom. ' 258, Apollon. Arg. IV 1604 + 49 μὲν ἕλω La, κεν Aw Reiskius, ἀνελῶ Wil « 50 ὑπομιμνάσκω R | ἄρ᾽ ἐμὲ La, ἠρέμα Eldikius | νύξας La, ἔνυξα Her .. 51 νύξαι (νύξε Ri) χαλέξας La, corr. Briggsius Her | φεύγοντες La,

corr. Editt « 52 ἠνυσιδὼν La, corr. Scaliger » 53 πάντα To: X, πάντα Te τῷ R, corr. Editt | σῆμα R, oe σῆμα X, σᾶμα Wil.

[169]

s

XXI.

μήτι

Ποσειδάωνι

fj τάχα

ANONYMI

πέλοι

πεφιλημένος

τᾶς γλαυκᾶς

κειμήλιον

iy Ss,

᾿Αμφιτρίτας.

ἠρέμα δ᾽ αὐτὸν ἐγὼν ἐκ τὠγκίστρω ἀπέλυσα, μή ποτε τῶ στόματος τἀγκίστρια χρυσὸν ἔχοιεν. καὶ τὸν μὲν σπεύσας καλὸν ἄγαγον ἀπειρώταν,

ὦμοσα δ᾽ οὐκέτι λοιπὸν ὑπὲρ πελάγους πόδα ϑεῖναι, ἀλλὰ μενεῖν ἐπὶ γᾶς καὶ τῷ χρυσῷ βασιλεύσειν. ταῦτά με κἀξήγειρε. τὺ δ᾽ ὦ ξένε λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν * ὄρκον γὰρ ἐγὼ τὸν ἐπώμοσα ταρβῶ.

(ἔταιρ.) μὴ σύ γε, μὴ τρέσσῃς. οὐκ ὥμοσας᾽ οὐδὲ yàp ἰχϑὺν χρύσεον ὡς ἴδες εὗρες " ἴσα δ᾽ ἐν ψεύδεσιν ὄψις. εἰ μὴ γὰρ κνώσσων τὺ τὰ χωρία ταῦτα ματεύεις, ἐλπίς μὴ

σὺ

Tor

μῶνον

ϑάνῃς

ζατεῖν

λιμῷ

Krim

τὸν

σάρκινον

χρυσοῖσιν

ἰχϑύν,

ὀνείροις.

55 ᾿Αμφιτρίτης La, --τας Brunck . 56 ἐγὼ La, ἐγὼν Bon | τῶγκίστρων X «+ 57 vore La, ποτὶ Doehlerus Ahr | Toü X | τὠγχίστρια La, corr. Brunck, τὠγχίνια

Ahr | ἔχοντι R, ἔχοισα X, ἔχοιεν Editt . 58 πιστεύσασα La, πίστευσα Reiskius, σπεύσας Graefius | καλά γε τὸν La, καλὸν ἄγαγον Graefius ἡπήρατον La, corr. Ameisius Her + 60 μένειν La, corr. Mein | καί τοι La, καὶ τῶ Cal | βασιλεύσει X *

61 με R, μὲν X * 62 3appó La, ταρβῶ Editt « 63 xal La, μὴ Hauptius | σύγε La, σύγε μὴ Editt | Tpto(o)eıs La, τρέσστῃς X? pluralem scrips. Editt) « 65 el με γὰρ La, ἄρ᾽ οὐ con. Wartonus, εἰ δ᾽ ἄρα μὴ Wil μαντεύεις X » 66 τῶν ὕπνων R, τὸν ὕπνον ζάτει con. Bindemannus, ἐλπιστῶν ὕτινων

ζατεῖ La, corr. Gall | σάρκιον X

+ 64 ὄψεις La (quapropter etiam ἴσαι μὲν corr. Vossius, μὴ Graefius, el μὲν | τοῦτο La, τὺ τὰ Editt | ματεύεις R, X, τοι μῶνον Gall (ExrríBa τῶν ὕπνων Kóhlerus, ἐλπτίσδων ὕπνῳ Greverus) |

« 67 καί τοι La, κἀπὶ Ahr

[170]

(κἠπὶ Gall).

XXII OEOKPITOY AIOZKOYPOI Ὑμνέομεν Λήδας Te Kal alyıöyou Διὸς vlo, Κάστορα καὶ φοβερὸν Πολυδεύκεα πὺξ ἐρεϑίζειν χεῖρας ἐπιζεύξαντα μέσας βοέοισιν ἱμᾶσιν. ὑμνέομεν κούρης

καὶ

δὶς καὶ τὸ τρίτον

Θεστιάδος,

Λακεδαιμονίω

ἄρσενα δύ᾽

τέκνα

ἀδελφεώ,

ἀνϑρώπων σωτῆρας ἐπὶ ξυροῦ ἤδη ἐόντων, ἵππων

νηῶν

9' αἱματόεντα

ταρασσομένων

καϑ᾽

ὅμιλον,

S', al δύνοντα καὶ οὐρανὸν εἰσανιόντα

ἄστρα βιαζόμεναι χαλεποῖς ἐνέκυρσαν ἀήταις. οἱ δέ σφεὼῶν κατὰ πρύμναν ἀείραντες μέγα κῦμα ἠὲ καὶ ἐκ πρῴρηϑεν, ὅπῃ ποτὲ ϑυμὸς ἑκάστου,

10

ἐς κοίλην ἔρριψαν, ἀνέρρηξαν δ᾽ ἄρα τοίχους &ugoTépous: κρέμαται δὲ σὺν ἱστίῳ ἄρμενα πάντα εἰκῇ ἀποκλασϑέντα' πολὺς δ᾽ ἐξ οὐρανοῦ ὄμβρος Copp: M et La (-- R, X 1-44, V 92-185), D 69-223, PAPP: Pi (8, 38-84), Pe (33-35, 65-68), Pa (1-18, 44-59, 89-105), Be (94-101). Tır: Διόσκουροι adiectis verbis κοινῇ ᾿Ιάδι M La, ὕμνος εἰς Διοσκούρους Schol. Aristoph. Plut. 210. 1 ὑμνέομες Codd, -pev scr. quoddam ex R apographum (Par. gr. 2812 A | atyióxco Codd, corr. anonymus | υἱὼ Pa Codd, vios Pa corr. » 2 epeSiteiw Pa (Ameisius), 3106nv Pa?, -iTev Codd » 3 μέσοις Codd, corr. Reiskius | wacctv Pa « 4 ὑμνέομες Codd, -ucev Mein quod ipse postea refutavit « 5 Λακεδαιμον͵ιως Pa, -lous Codd, corr.

Geelius

| ἀδελφοὺς Pa Codd, corr.

Gall

. 8 ναῶν

Codd,

corr. anon. | oupavov ei]caviovra Pa (iam Mein), -νοῦ £Eavióvra Codd « 9 e]ırexup[cav sed incertum Pa « 11 ἠὲ καὶ La, ἢ M | πρωρηϑεν Pa (Ahr), πρώραϑεν Codd | orm ποίτε Pa, ἢ ὅππῃ Codd » 12 εἷς Codd, ἐς Brunck | κοίλαν Codd

(-Mav M), corr. Ahr,

[171]

xxi. OEOKPITOY

18 νυκτὸς ἐφερπούσης" παταγεῖ δ᾽ εὐρεῖα ϑάλασσα κοπτομένη πνοιαῖς τε καὶ ἀρρήκτοισι χαλάζαις. ἀλλ᾽

ἔμπης

ὑμεῖς γε καὶ ἐκ βυϑοῦ

ἕλκετε νῆας

αὐτοῖσιν ναύτῃσιν ὀιϊιομένοις ϑανέεσϑαι. alwa 8° ἀπολήγουσ᾽ ἄνεμοι, λιπαρὴ δὲ γαλήνη

0 ἂμ πέλαγος"

νεφέλαι

δὲ διέδραμον

ἄλλυδις ἄλλαι"

ἐκ δ᾽ ἄρκτοι τ᾽ ἐφάνησον ὄνων τ᾽ ἀνὰ μέσσον ἀμαυρὴ φάτνη σημαίνουσα τὰ πρὸς πλόον εὔδια πάντα.

ὦ ἄμφω ϑνητοῖσι βοηϑόοι, ὦ φίλοι ἄμφω, ἱππτῆες κιϑαρισταὶ

ἀεϑλητῆρες

ἀοιδοί.

6. Κάστορος ἢ πρώτον Πολυδεύκεος ἄρξομ᾽ ἀείδειν; ἀμφοτέρους ὑμνέων Πολυδεύκεα πρῶτον ἀείσω.

Ἧ μὲν ἄρα προφυγοῦσα πέτρας εἰς ἕν ξυνιούσας ᾿Αργὼ καὶ νιφόεντος ἀταρτηρὸν στόμα Πόντον Βέβρυκας εἰσαφίκανε ϑεῶν φίλα τέκνα φέρουσα. so ἔνϑα μιῆς πολλοὶ κατὰ κλίμακος ἀμφοτέρων EE τοίχων ἄνδρες ἔβαινον ᾿Ιησονίης ἀπὸ νηός, ἐκβάντες δ᾽ ἐπὶ ϑῖνα βαϑὺν καὶ ὑττήνεμον ἀκτὴν εὐνάς τ᾽ ἐστόρνυντο πυρεῖά τε χερσὶν ἐνώμων. Κάστωρ

s; ἄμφω

δ᾽ αἰολόπωλος

ἐρημάζεσκον

ὅ τ᾽ οἰνωπὸς

ἀποπλαγχϑέντες

Πολυδεύκης

ἑταίρων,

παντοίην ἐν ὄρει ϑηεύμενοι ἄγριον ὕλην.

15 ἐφερπύσας v[evns

Pa

»

16

Codd

κοπτομένη

(id est -oloas Kiesslingius), corr. Ahr, εἐπ]ερχοPaLa,

vaM

«

17 ἔμπης La, ἔμπας MP

| τε

Codd, ys Reiskius | v&as Codd, νῆας dedit apogr. (Par. gr. 2812 A) * 18 vonnow M P, ναύταισιν La « 19 ἀπολήγοντ᾽ Codd, corr. Mein | λιπαρὰ δὲ γαλάνα Codd, corr. Ahr » 21 ὄνων τ᾽ La, ὄντ᾽ M + 22 σημαίνοισα Codd, corr. Ahr « 23 ἄμφω La, ἄφνω M | Svaroicı Codd, corr. Ahr « 26 ἀμφοτέρω M | ἀείδω M + 29 φέροισα Codd, corr. Ahr » 30 μιᾶς Codd, corr. apogr., cf.

Etym. « 36 δ᾽ἐν R | ὕλαν M. Testım:

30 Etym.

Magn.3324,

20

[172]

ϑάμνης

πολλοὶ

κατὰ

κλίμακος

κτλ.

AIOXKOYPOI

εὗρον δ᾽͵, ἀέναον κρήνην ὑπὸ λισσάδι πέτρῃ ὕδατι πεπληϑυῖαν ἀκηράτῳ * αἱ δ᾽ ὑπένερϑε

λάλλαι κρυστάλλῳ ἠδ᾽ ἀργύρῳ ἰνδάλλοντο ἐκ βυϑοῦ - ὑψηλαὶ δὲ πεφύκεσαν ἀγχόϑι πεῦκαι λεῦκαί τε πλάτανοί τε καὶ ἀκρόκομοι κυπάρισσοι ἄνϑεά τ᾽ εὐώδη,

λασίαις

φίλα

ἔργα

μελίσσαις,

800’ ἔαρος λήγοντος ἐπιβρύει ἂν λειμῶνα. ἔνϑα δ᾽ ἀνὴρ ὑπέροπλος ἐνήμενος ἐνδιάασκε δεινὸς ἰδεῖν, σκληρῇσι

στήϑεα σαρκὶ

τεϑλασμένος οὔατα πυγμαῖς"

δ᾽ ἐσφαίρωτο σιδηρείῃ,

πελώρια

σφυρήλατος

καὶ πλατὺ

νῶτον

οἷα κολοσσός,

ἐν δὲ μύες στερεοῖσι βραχίοσιν ἄκρον ὑπ᾽ ὦμον ἕστασαν ἠύτε πέτροι ὀλοίτροχοι, οὖὔστε κυλινδέων χειμάρρους ποταμὸς μεγάλαις περὶέξεσε δίναις" αὐτὰρ ὑπὲρ νώτοιο καὶ αὐχένος ἠωρεῖτο ἄκρων δέρμα λέοντος ἀφημμένον ἐκ ποδεώνων. τὸν πρότερος προσέειττεν ἀεϑλοφόρος Πολυδεύκης" (Πολ.) χαῖρε ξεῖν᾽, ὅτις ἐσσί. τίνες βροτοί, ὧν ὅδε χῶρος; (Ap.) χαίρω πῶς, ὅτε τ᾽ ἄνδρας ὁρῶ, τοὺς μὴ πρὶν ὄπωπα; (TIoA.) ϑάρσει, μήτ᾽ ἀδίκους μήτ᾽ ἐξ ἀδίκων φάϑι λεύσσειν. ("Au.) ϑαρσέω, κοὐκ ἐκ σεῦ με διδάσκεσϑαι τόδ᾽ ἔοικεν.

37 ἀένναον κράναν Codd, δ᾽ ἀέναον κρήνην Eustath. . 38 ἀκηράτου M = 39 ἀλλαὶ Codd, λάλλαι Ruhnkenius .« 40 πεφύκεσαν Pi (iam editio Moreliana), πεφύκασιν Codd » 43 λειμωνα Pi, λειμῶνας Codd . 44 ἐνδίασκε Pi! M . 45 orAnpalcı Pa M R, corr. Ahr | re9Aao(-y-M)uvos MR, τεήϑραυμενος Pi . 47 σιδ]αρειαι Pa, σιδαρείη R, -apén MI, σιδηρείῃ Ahr . 49 ὀλοοίτροχοι MR, corr. Valck | κυλινδείων Pi, κυλίνδων MR « 52 ἄκρον M | agnusv[ov Pa » 54 ξεῖν’ Pa R, ξεῖνος M | ori; Pa (Vossius), ὅστις M? R, ὅστ᾽ M! . 56 φασὶ M » 57 σευ Pa (Brunck), σοῦ MR. TEsTIM: 37 Eustath. ad Dion. 1055 εὗρον δ᾽ ἀέναον κρήνην » 39 Hesych. λάλλαι' λάλλας λέγουσι τὰς παραϑαλασσίους καὶ παραποταμίους ψήφους.

[173]

δὺ

xxi

(Πολ.)

OEOKPITOY

ἄγριος el, πρὸς πάντα παλίγκοτος ἠδ᾽ ὑπερόπτης;

("An.) τοιόσδ᾽ οἷον ὁρᾷς: τῆς σῆς γε μὲν οὐκ ἐπιβαίνω. (Πολ.) ἔλθοις, καὶ ξενίων κε τυχὼν πάλιν οἴκαδ᾽ ἱκάνοις. (ἼἌμ.) (T1oA.)

μήτε σύ με ξείνιζε, τά τ᾽ ἐξ ἐμεῦ οὐκ ἐν ἑτοίμῳ. δαιμόνι᾽, οὐδ᾽ ἂν τοῦδε πιεῖν ὕδατος oU γε δοίης;

("An.)

γνώσεαι,

εἴ σευ δίψος

(T10A.)

ἄργνρος

ἢ τίς ὁ μισϑός,

(Ap.)

εἷς ἑνὶ χεῖρας

ἄειρον

ἀνειμένα χεΐλεα ἐρεῖς,

τέρσει.

ᾧ κέν σε πίϑοιμεν;

ἐναντίος

ἀνδρὶ

καταστάς.

(Πολ.) πυγμάχος ἢ καὶ πτοσσὶ ϑένων σκέλος, ὄμματα δ᾽ ὀρϑός;

("Au.)

πὺξ

διατεινάμενος

(Πολ.) ("Ap.) (Πολ.) ("Au.) (TIoA.)

τίς γάρ, ὅτῳ χεῖρας καὶ ἐμοὺς συνερείσω ἱμάντας; ἐγγὺς ὁρᾷς οὐ γύννις ἐὼν κέκληκέ σ᾽ ὁ πύκτης. A καὶ ἄεϑλον ἑτοῖμον, ἐφ᾽ ὦ δηρισόμεϑ᾽ ἄμφω; σὸς μὲν ἐγώ, σὺ δ᾽ ἐμὸς κεκλήσεαι, αἴ κε κρατήσω. ὀρνίϑων φοινικολόφων τοιοίδε κυδοιμοί.

("Au.)

εἴτ᾽ οὖν ὀρνίϑεσσιν ἐοικότες εἴτε λέουσι γινόμεϑ᾽,

σφετέρης

οὐκ ἄλλῳ

58 ἢ MR, ἠδ᾽ Hemsterhusius M,

οἷοι

πὶ *

60 yz MR,

xe Ahr

γε

μὴ

φείδεο

μαχεσσαίμεσϑ᾽

τέχνης.

ἐπ᾽ ἀέϑλῳ.

+ 59 τοιοῖδ᾽ M! R, τοιόσδ’ M corr. | οἷον

| οἴαδ᾽ om.

M

| ἱκάνοις MR,

ἀπελϑοις Pi *

62 τοῦτε M, τοῦγε R, corr. Bon « 63 εἴ cov MR (μον R?), eL σεν Ähr, εὖτε σε Wil (et in fine τέρσῃ) | SiyaM | ἀνοιμένα R | τερσοιῖ Pi? « 64 ᾧ M, ὡς R | τίς et xtv inter se commutavit M + 66 ϑένων ΗΕ, ϑέων M, ϑένω Wil | ὄμματα δ᾽ Pi MR | ὀρϑὸς M, ὀρϑὰ R, op3o1 Pi « 69 οὐ γύννις tov D, οὐ σὺ οὐ γύνις ἐὼν

M, οὐ σὺ μὲ ἀμὸς R (qui post Etym.)

| κεκλήσεϑ᾽ ὁ MR

(D corr.), πύκτης Codd

μὲ signum

habet interrogationis,

et ]3o Pi, -σετ᾽ ὁ D, κέκληκέ

σ᾽ ó Wil

tamen cf. | πύκτας

Pi

» 70 ἢ xci D M, ὦ καὶ R * 71 αἵ κε

D M, ehe R *

72 ὀρνίϑων Pi D (et Schol. ad Aristoph. et Suida), ὀρνίχων MR

« 73 ὀρνίχεσσι

M . 74 yiwóy. Pi D, γεινόμ. P3 MR | γε D, μαχησαίμ. MR, μαχησεύμ. Mein. TEsTIM: 58 Strat. Anth. XII τέρσει:

ξηραίνει

«

69

Hesych.

DR, om. M, κε Her | μαχεσσαίμεσϑ᾽

193 ὑπέροπτα xal ἄγρια

yüvvig

δειλός,

ἄνανδρος,

« 63 Hesych.

γυναικώδης

| Etym.

Magn. 95, 21 ἔστιν ὄνομα ἀμός, ἰσοδυναμοῦν τῷ τις δωρικῶς, cf. Schol. ad Hom. a 10 et Ruhnkenium Ad Tim. p. 29 « 12 Schol. ad Aristoph. Av. 71, Suida s. v. ἡττηϑείς, [174]

AIOZKOYPOI

N

ῥ᾽ "Auukos

οἱ δὲ ϑοῶς

Kal κόχλον

συνάγερϑεν

κόχλου φυσηϑέντος ὡς δ᾽ αὔτως ἥρωας

Μαγνήσσης

ἑλὼν

ὑπὸ

σκιερὰς

μυκήσατο

κοίλην.

πλατανίστους

ἀεὶ Βέβρυκες κομόωντες. ἰὼν ἐκαλέσσατο πάντας

ἀπὸ νηὸς ὑπείροχος ἐν Sal Κάστωρ.

οἱ δ᾽ ἐπεὶ οὖν σπείρῃσιν ἐκαρτύναντο βοείαις χεῖρας καὶ περὶ γυῖα μακροὺς εἴλιξαν ἱμάντας, ἐς μέσσον σύναγον φόνον ἀλλήλοισι πνέοντες. ἔνϑα

πολύς

σφισι

μόχϑος

ἐπειγομένοισιν

ἐτύχϑη,

ὁππότερος κατὰ νῶτα λάβοι φάος ἠελίοιο" ἱδρείῃ μέγαν ἄνδρα παρήλυϑες, ὦ Πολύδευκες, βάλλετο δ᾽ ἀκτίνεσσιν ἅπαν ᾿Αμύκοιο πρόσωπον. αὐτὰρ Sy’ ἐν ϑυμῷ κεχολωμένος fero πρόσσω χερσὶ τιτυσκόμενος. τοῦ δ᾽ ἄκρον τύψε γένειον Τυνδαρίδης ἐπιόντος" ὀρίνϑη δὲ πλέον ἢ πρίν, σὺν δὲ μάχην ἐς γαῖαν.

ἥρωες

ἐτάραξε,

δ᾽ ἐπέκειτο νενευκὼς

Βέβρυκες δ᾽ ἐπαὕτεον,

κρατερὸν

δειδιότες

πολὺς

μή πώς

Πολυδεύκεα

οἱ δ᾽ ἑτέρωϑεν

ϑαρσύνεσκον,

μιν ἐπιβρίσας

δαμάσειε

χώρῳ ἐνὶ στεινῷ Τιτυῷ ἐναλίγκιος ἀνήρ. ἤτοι ὄγ᾽ ἔνϑα καὶ ἔνϑα παριστάμενος

Διὸς υἱὸς

ἀμφοτέρῃσιν ἄμυσσεν ἀμοιβαδίς, ἔσχεϑε δ᾽ ὁρμῆς παῖδα Ποσειδάωνος ὑπερφίαλόν περ ἐόντα.

75 ἑλὼν MR, ἔχων D | μυχήσατο D, μυκάσ, MR

| κοίλην D, κοίλαν R3

(-tav R), κοῖλον M. . 76 πλατανίστους D, -ros M, -τὰς R » 71 κόχλου D, κόχλω MR, xoyxou Pi | φυσηϑέντος Pi D, quca9. MR » 79 νηὸς Pi D, ναὸς MR » 80 σπείραισιν Pi R, -peow M, corr. Ahr ὁ 82 ἀλλήλοισι D, ἀλλαλ. MR »

84 λάβοι D, λάβῃ MR .ς 85 ἱδρείῃ D, ἰδρίῃ M, ἀλλ᾽ ἰδρίῃ R » 87 Tero D, ἵκετο R, ἤγετο M » 88 ἔτυψε μέτωπον D » 90 μάχην D, μάχαν MR | ἐτάραξε D, ἔτίναξε MR . 91 ἐς γαῖαν ἐπέκρυβες D | ol Pa D, ἐκ M R corr. (ἐκν R, scil. ἐκ et varia lectio ol) « 93 μιν D, viv M La | δαμασειεν Pa « 95 παριστάμενος M La, περιστ. D « 96 ἀμφοτέρῃσιν D, -paiciw La, —poiciv M | ἄμυσσεν M La, ἔτυψε D.

[175]

xxi. OEOKPITOY

ἔστη 100

δὲ πληγαῖς

μεϑύων,

ἐκ δ᾽ ἔπττυσεν αἷμα

φοίνιον οἱ δ᾽ ἅμα πάντες ἀριστῆες κελάδησαν, ὡς ἴδον ἕλκεα λυγρὰ περὶ στόμα τε γναϑμούς τε" ὄμματα

δ᾽ οἰδήσαντος

ἀπεστείνωτο

προσώπονυ.

τὸν μὲν ἄναξ ἐτάρασσεν ἐτώσια χερσὶ προδεικνὺς πάντοϑεν’' 106

ἀλλ᾽

ὅτε δή

μιν ἀμηχανέοντ᾽

ἐνόησε,

μέσσης ῥινὸς ὕπερϑε κατ᾽ ὀφρύος ἤλασε πυγμῇ, πᾶν δ᾽ ἀπέσυρε μέτωπον ἐς ὀστέον. αὐτὰρ ὁ πληγεὶς ὕπτιος ἐν φύλλοισι

τεϑηλόσιν

ἐξετανύσϑθϑη.

ἔνϑα μάχη δριμεῖα πάλιν γένετ᾽ ὀρϑωϑέντος" ἀλλήλους δ᾽ ὄλεκον στερεοῖς ϑείνοντες ἱμάσιν, 110

115

ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐς στῆϑός τε καὶ ἔξω χεῖρας ἐνώμα αὐχένος ἀρχηγὸς Βεβρύκων, ὁ δ᾽ ἀεικέσι πληγαῖς πᾶν συνέφυρε πρόσωπον ἀνίκητος Πολυδεύκης. σάρκες δ᾽ αἱ μὲν ἱδρῶτι συνίζανον, ἐκ μεγάλον δὲ ahy! ὀλίγος γένετ᾽ ἀνδρός: ὁ δ᾽ αἰεὶ πάσσονα yuta αὐξομένου φορέεσκε πόνου καὶ χροιῇ ἀμείνω. πῶς γὰρ δὴ Διὸς υἱὸς ἀδηφάγον ἄνδρα καϑεῖλεν; εἰπὲ ϑεά, σὺ γὰρ οἶσϑα’ ἐγὼ δ᾽ ἑτέρων ὑποφήτης φϑέγξομαι

ὡς

ἐϑέλεις

σὺ

καὶ

ὄττπτως

τοι

φίλον

αὐτῇ.

98 πληγαῖσι M La | κατα Pa, ἐκ Codd . 101 ἀπεστείνωτο Be Pa M La, ἀπεστείχοντο D | προσώπω Pa! « 102 ἐτάραξεν M . 103 evonoev Pa » 104 μέσσας M La | πυγμᾶι Pa, πυγμῇ D, πυγμὴν M La * 105 πληγεὶς D, πλαγεὶς M La + 106 τεϑαλόσιν M La +» 108 ἀλλήλους D, ἀλλάλους La, ἀλλάλα M + 110 ἀρχαγὸς M La + 111 ouvegupe M, -pepe La, -φυρσε D | πρόσωπον D, μέτωπον M La | ἀνίκατος M La « 112 at M La, o! D, & Reiskius * 114 ἀπτομένον (-vos R1) Codd, αὐξομένου Mein | xal χροιῇ D, xal χροιῇ δέ τ’ M La | ἀμείνων Codd, corr. Toupius « 116 5’ ἑτέρων Codd, δ᾽ ἑτέροις Hemsterhusius, δὲ τεοῦς Kreusslerus, σφέτερος δ᾽ Brinkerus, δὲ ϑεῶν Jacobsius, cf. XVI 29, XVII 115 » 117 ὅσσ᾽ ἐϑέλεις M | σὺ M La, τὸ D | αὐτῇ M La, ἐστὶν D. Testım: 102 Verg. Aen. V 443 ostendit dextram insurgens Entellus, unde χεῖρε pro χερσὶ con. Slothouwerus « 116 cf. Callim. hy. Dian. 186 εἰπὲ Se&,

σὺ

μὲν

ἄμμιν,

ἐγὼ

δ᾽ ἑτέροισιν

ἀείσω.

[176]

AIOZKOYPOI

ἤτοι ὄγε ῥέξαι τι λιλαιόμενος μέγα ἔργον σκαιῇ μὲν σκαιὴν Πολυδεύκεος ἔλλαβε χεῖρα δοχμὸς ἀπὸ προβολῆς κλινϑείς, ἑτέρῳ δ᾽ ἐπιβαίνων δεξιτερῆς ἤνεγκεν

ἀπὸ

λαγόνος

πλατὺ

120

γυΐῖον.

καί κε τυχὼν ἔβλαψεν ᾿Αμυκλαίων βασιλῆα᾽ ἀλλ᾽ ὄγ᾽ ὑπεξανέδυ κεφαλῇ, στιβαρῇ δ᾽ ἅμα χειρὶ πλῆξεν ὑπὸ σκαιὸν κρόταφον καὶ ἐπέμπεσεν ὥμῳ᾽ ἐκ δ᾽ ἐχύϑη μέλαν αἷμα ϑοῶς κροτάφοιο χανόντος᾽ λαιῇ

δὲ στόμα κόψε,

πυκνοὶ

δ᾽ ἀράβησαν

125

ὀδόντες"

αἰεὶ δ᾽ ὀξυτέρῳ πιτύλῳ δηλεῖτο πρόσωπον, μέχρι συνηλοίησε παρήϊα. πᾶς δ᾽ ἐπὶ γαίῃ keit’ ἀλλοφρονέων

καὶ ἀνέσχεϑε

νεῖκος ἀπαυδῶν

ἀμφοτέρας ἅμα χεῖρας, ἐπεὶ ϑανάτου σχεδὸν fiev. τὸν μὲν ἄρα κρατέων περ ἀτάσϑαλον οὐδὲν ἔρεξας, ὦ

πύκτη

Πολύδευκες,

ὄμοσσε

δέ roi

μέγαν

ὅρκον

ὧν πατέρ᾽ ἐκ πόντοιο Ποσειδάωνα κικλήσκων, μήποτ᾽

ἔτι

Καὶ

ξείνοισιν

σὺ

ἑκὼν

μὲν ὕμνησαί

ἀνιηρὸς μοι,

ἄναξ.

ἔσεσϑαι. σὲ δὲ Κάστορ

ἀείσω,

135

Τυνδαρίδη ταχύπωλε δορυσσόε χαλκεοϑώρηξ. τὼ μὲν ἀναρπάξαντε δύω φερέτην Διὸς υἱὼ δοιὰς Λευκίπποιο κόρας" δισσὼ δ᾽ ἄρα Toys ἐσσυμένως

ἐδίωκον

ἀδελφεὼ

U

᾿Αφαρῆος,

γαμβρὼ μελλογάμω, Λυγκεὺς καὶ ὁ καρτερὸς ἀλλ᾽ ὅτε τύμβον ἵκανον ἀποφϑιμένου ᾿Αφαρῆος,

119 ἔλλαχε La « 120 δοχμὸς corr.

Toupius

123 κεφαλὴν

» 121

ἀπὸ

M La,

Ἴδας.

140

M R®, δογμὸς D La | ἑτέρῃ D, ἑτέρᾳ M La, &rai D

» 122 om.

M La | ἅμα D, ἄρα M La.» 124 πλᾶξεν

M La, proscr. Brunck

9

M La * 126 λαιῇ D, ἄλλῃ

M, ἄλλο V, ἀλλ᾽ 6 ye R | κόψε D, τύψε M La » 127 δαλεῖτο M La +» 128 ἐνὶ γαίῃ D, ἐπὶ γαῖαν M La .« 132 πύκτα Codd, corr. Ahr | 101 M La, σοι D « 134 μήποτ᾽ ἐπὶ D, μήποτε M V (μήποτέ τοι R), ἔτι corr. Steph. « 136 Τυνδαρίδα

et χαλκεοϑώραξ M La 139 δίωκον M La

» 138 δοιὰς M La, δοιὼ D

» 140 καὶ

ὁ M La, καὶ

1177] 14

- Theocritus

D.

| δισσὼ D, δοιὼ M La. «

xxii. OEOKPITOY

ἐκ δίφρων ἅμα πάντες ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ὄρουσαν ἔγχεσι καὶ κοίλοισι βαρυνόμενοι σακέεσσι. Λυγκεὺς δ᾽ αὖ μετέειπεν ὑπὲκ κόρυϑος μέγ᾽ ἀύσατ᾽ « δαιμόνιοι,

τί

μάχης

ἀλλοτρίαις χαλετοί,

ἱμείρετε;

γυμναὶ

πῶς

δ᾽ ἐν χερσὶ

δ᾽ ἐπὶ

νύμφαις

μάχαιραι;

ἡμῖν Toi Λεύκιττπος ἑὰς ἔδνωσε ϑύγατρας τάσδε πολὺ προτέροις, ἡμῖν γάμος οὗτος ἐν ὅρκῳ᾽ ὑμεῖς δ᾽ οὐ κατὰ κόσμου ἐπ᾽ ἀλλοτρίοισι λέχεσσι

βουσὶ καὶ ἡμιόνοισι καὶ ἄλλοισι κτεάτεσσιν

ἄνδρα παρετρέψασϑε,

γάμον

δ᾽ ἐκλέτττετε δώροις.

fj μὴν πολλάκις ὕμμιν ἐνώπιον ἀμφοτέροισιν αὐτὸς

ἐγὼ

τάδ᾽

Era

καὶ οὐ πολύμυϑος

ἐὼν

Trep:

“οὐχ οὕτω, φίλοι ἄνδρες, ἀριστήεσσιν ἔοικε μνηστεύειν

πολλή

ἀλόχους,

τοι Σπάρτη,

᾿Αρκαδίη

αἷς

νυμφίοι

πολλὴ

ἤδη

ἑτοῖμοι.

δ᾽ ἱπτήλατος Ἦλις

τ᾽ εὔμηλος ᾿Αχαιῶν

τε πτολίεϑρα

Μεσσήνη τε καὶ "Apyos ἅπασά τε Σισυφὶς ἀκτή᾽ ἕνϑα κόραι τοκέεσσιν ὑπὸ σφετέροισι τρέφονται μυρίαι οὔτε φνῆς ἐπιδευέες οὔτε νόοιο, τάων εὐμαρὲς ὕμμιν ὀπυιέμεν, ἅς κ᾿ ἐϑέλητε᾽ ὡς ἀγαϑοῖς πολέες βούλοιντό κε πεν ϑεροὶ εἶναι"

ὑμεῖς δ᾽ ἐν πάντεσσι διάκριτοι ἡρώεσσι

142 ἅμα D, ἄρα M, δ᾽ ἄρα La * 144 δ' αὐ La, δ᾽ ἃρ M, αὖD . 145 δ᾽ ἐπ M La, ἐπὶ Ὁ * 147 ἡμῖν D, ἁμῖν (suprascr. n) R, ἢ &uiv V et κἀμῖν M (id est varia lectio ut in R) » 148 ταῖς δὲ M La » 149 ἀλλοτρίοις λεχέεσσι M La » 150 ἀλλοτρίοις M La » 151 ἐκλέπτετε D, ἐκλέψατε M La . 152 μὰν M La | ὑμῖν tvomos M La « 153 τάδ᾽ D, στὰς M La | πολύϑυμος R! V . 155 μναστεύειν

MLa « 156 πολλὰ bis et Zrápra et "Adag M La « 157 ᾿Αρκαδία M La * 158 Meoodva et ἀκτὰ M La + 161 ὀπυί(ίγειν Codd, ὀπυιέμεν Wil | ἐϑέλοιτε D M, ἐϑέληται La « 162 κε D, ye M La » 163 ὑμεῖς D, ὕμμες M La. Testım:

142

cf.

XVIII

7.

[178]

AIOZKOYPOI

καὶ πατέρες Kod ἄνωϑεν ἅπαν

πατρώιον

ἀλλὰ

πρὸς

φίλοι

τούτον

μὲν ἐάσατε

αἷμα.

τέλος ἐλϑεῖν

106

ἄμμι γάμον σφῷν δ᾽ ἄλλον ἐπιφραζώμεϑα πάντες. ἴσκον τοιάδε πολλά, τὰ δ᾽ εἰς ὑγρὸν ᾧχετο κῦμα πνοιὴ

ἔχουσ᾽

ἀνέμοιο,

χάρις

δ᾽ οὐχ

ἕσπετο

μύϑοις,

σφὼ γὰρ ἀκηλήτω καὶ ἀπηνέες. ἀλλ᾽ ἔτι καὶ νῦν πείϑεσϑ᾽" ἄμφω δ᾽ ἄμμιν ἀνεψιὼ ἐκ πατρός ἐστον ».

170

(nonnulla desunt)

« εἰ δ᾽ ὑμῖν

νεῖκος

κραδίη

πόλεμον

ποϑεῖ,

αἵματι

ὁμοίιον

ἔγχεα

λοῦσαι,

ἀναρρήξαντας

δὲ χρὴ

Ἴδας μὲν καὶ ὅμαιμος ἐμὸς κρατερὸς Πολυδεύκης χεῖρας ἐρωήσουσιν ἀπεχ ϑομένης ὑσμίνης,

νῶι 8°, ἐγὼ Λυγκεύς τε, διακρινώμεϑ᾽ Αρηι ὁπλοτέρω γεγαῶτε. γονεῦσι δὲ μὴ πολὺ πένϑος ἡμετέροισι

λίπωμεν.

.

176

ἅλις νέκυς ἐξ ἑνὸς οἴκου

εἷς - ἀτὰρ ὥλλοι πάντες ἐυφρανέουσιν ἑταίρους νυμφίοι ἀντὶ νεκρῶν, ὑμεναιώσουσι δὲ κούρας τάσδ᾽ " ὀλίγῳ τοι ἔοικε κακῷ μέγα νεῖκος ἀναιρεῖν ». εἶπε,

τὰ

δ᾽ οὐκ

ἄρ᾽

ἔμελλε

ϑεὸς

μεταμώνια

180

ϑήσειν.

τὼ μὲν γὰρ ποτὶ γαῖαν ἀπ᾽ ὥμων τεύχε᾽ ἔϑεντο,

164 ἅπαν D, ἅμα M La

| πατρώιον La, μητρώιον D, διάκριτον

M

*

165 τοῦτον et 166 γάμον Codd, τούτου et γάμου retento 166 νῶι corr. Bgk + 166 νῶι La, vöw M, ἄμμι D | ogöı D La, σφῶιν M * 171 hic loquentem induci Castorem constituta lacuna sensit Wil, verbis ὅμαιμος ἐμὸς v. 173

maxime

motus

M La, ἔχϑεα λῦσαι

ὑμῖν M La, D

+

ὕμμιν D

| κραδία M La

174 ἀπεχϑομένης

D, ἀπεχομένης

»

172 ἔγχεα λοῦσαι V, ἀπεσχομένης

R,

-νοῖς R2, ἀποσχόμενοι R3, ἀποσχομένω M + 175 Auyysis τε M La, Κάστωρ τε D, quattuor insequentia verba usque ad 176 γεγαῶτε om. La « 176 δὲ M La, τε D » 177 ἁμετέροισι M La » 178 ἄλλοι M La * 179 νεκρῶν D M, χρόνων La ὁ 182 τὼ D M, τὰ V, τοὶ R. TzsrIM: 172 cf. Simonid. Anth. VI 2 τόξα αἵματι λουσάμενα et Callim. hy. Del. 95 ταχινός oe κιχήσομαι alparı λούσων τόξον ἐμόν.

[179]

xxu. OEOKPITOY

ὦ γενεῇ προφέρεσκον, ὁ δ᾽ ἐς μέσον ἤλυϑε Λνγκεὺς σείων 185

καρτερὸν

ὧς δ᾽ αὕτως

ἔγχος

ὑπ᾽

ἀσπίδος

ἄκρας ἐτινάξατο

ἄντυγα

δούρατος

πρώτην᾽

ἀκμὰς

Κάστωρ᾽ ἀμφοτέροις δὲ λόφων ἐπένευον ἔϑειραι. ἔγχεσι μὲν πρώτιστα τιτυσκόμενο! πόνον εἶχον ἀλλήλων, εἴ πού τι χροὸς γυμνωϑὲν ἴδοιεν. ἀλλ᾽ ἤτοι τὰ μὲν ἄκρα πάρος τινὰ δηλήσασϑαι 190

δοῦρ᾽ ἐάγη σακέεσσιν ἐνὶ δεινοῖσι παγέντα. τὼ δ᾽ ἄορ ἐκ κολεοῖο ἐρυσσαμένω φόνον αὖτις τεῦχον ἐπ᾽ ἀλλήλοισι᾽ μάχης δ᾽ οὐ γίνετ᾽ ἐρωή. πολλὰ

195

μὲν ἐς σάκος εὐρὺ Kal ἱπππτόκομον τρυφάλειαν

Κάστωρ, πολλὰ δ᾽ ἕνυξεν ἀκριβὴς τοῖο σάκος, φοίνικα δ᾽ ὅσον λόφον

ὄμμασι Λυγκεὺς ἵκετ᾽ ἀκωκή.

τοῦ μὲν ἄκρην ἐκόλουσεν ἐπὶ σκαιὸν γόνυ χεῖρα φάσγανον ὀξὺ φέροντος ὑπεξαναβὰς ποδὶ Κάστωρ σκαιῷ * ὁ δὲ πληγεὶς ξίφος ἔκβαλεν, αἶψα δὲ φεύγειν ὡρμήϑη ποτὶ σῆμα πατρός, τόϑι καρτερὸς κεκλιμένος ϑηεῖτο μάχην ἐμφύλιον ἀνδρῶν.

Ἴδας

ἀλλὰ μεταΐξας πλατὺ φάσγανον ὥσε διαπρὸ Τυνδαρίδης λαγόνος τε καὶ ὀμφαλοῦ ᾿ ἔγκατα δ᾽ εἴσω χαλκὸς ἄφαρ διέχενεν - ὁ δ᾽ ἐς στόμα κεῖτο νενευκὼς Λυγκεύς,

183

κὰδ

δ᾽ ἄρα

ol D, τοὶ

οἱ βλεφάρων

M La, ὦ Ahr

Λυγκεὺς D, Λυγγεὺς

| γενεᾷ

βαρὺς

M La

ἔδραμεν

| εἰς Codd,

ὕπνος.

ἐς Ameisius |

M La * 184-185 om. M » 184 πρώτην D, πράταν La »

185 ἄκρας D, Κάστωρ La » 186 Κάστωρ D, καρτερὸς MR » 187 πόνον D, πόϑον MR * 188 ἀλλάλων MR * 191 κολεοῖιν D | αὖϑις MR » 192 yiyver’

D «+ 193 εἰς

DR, &M

. 194 Λυγγεὺς MR

» 195 ἀκωκὴ

D! MR, ipo

D

(ex 192) - 196 ἄκραν MR » 198 πλαγεὶς MR . 199 ὡρμάϑη MR | σᾶμα MR 203

- 209 ϑαεῖτο MR ἐς DM,

εἰς R

Testım: et XXIV 85.

* 202 Τυνδαρίδας MR

| στόμα

D, x3óva

MR

| εἴσω MR,

» 204 Λυγγεὺς

ἄξω D, ἔξω De * MR.

189 Hesych. v. δαλήσασϑαι" λυμήνασϑαι, ἀδικῆσαι, sed cf. 127

[180]

AIOZKOYPOI

οὐ μὰν οὐδὲ τὸν ἄλλον

ἐφ᾽ ἑστίῃ εἶδε πατρῴῃ

2u5

παίδων Λαοκόωσα φίλον γάμον ἐκτελέσαντα᾽ N γὰρ ὄγε στήλην ᾿Αφαρηίου ἐξανέχουσαν τύμβου ἀναρρήξας ταχέως Μεσσήνιος Ἴδας μέλλε κασιγνήτοιο βαλεῖν σφετέροιο φονῆα᾽ ἀλλὰ Ζεὺς ἐπάμυνε, χερῶν δέ οἱ ἔκβαλε τυκτὴν μάρμαρον, αὐτὸν δὲ φλογέῳ συνέφλεξε κεραυνῷ.

210

οὕτω Τυνδαρίδαις πολεμιζέμεν οὐκ ἐν ἐλαφρῷ"

αὐτοί τε κρατέουσι καὶ ἐκ κρατέοντος ἔφυσαν. Χαίρετε Λήδας τέκνα, καὶ ἡμετέροις κλέος ἐσϑλὸν ἀεὶ πέμποιτε. φίλοι δέ τε πάντες ἀοιδοὶ Τυνδαρίδαις Ἑλένῃ τε καὶ ἄλλοις ἡρώεσσιν,

ὕμνοις

Ἴλιον oi διέπερσαν ἀρήγοντες Μενελάῳ. ὑμῖν κῦδος, ἄνακτες, ἐμήσατο Χῖος ἀοιδὸς ὑμνήσας Πριάμοιο πόλιν καὶ νῆας ᾿Αχαιῶν

Ἰλιάδας τε μάχας ᾿Αχιλῆά τε πύργον ὑμῖν αὖ καὶ ἐγὼ λιγεῶν

ἀντῆς᾽

μειλίγματα Μουσέων,

ol αὐταὶ παρέχουσι καὶ ὡς ἐμὸς οἶκος ὑπάρχει, τοῖα φέρω. γεράων δὲ ϑεοῖς κάλλιστον ἀοιδαί.

206 Λαοκόωσα D (et Schol. ad Apoll.), -κόοσσα MR » 207 ὄγε στήλην D, Sy’ ἐς τὰν ἂν MR » 208 ropnpcoMER. | Toxéox; MR, ϑρασέωςD | Μεσσάνιος MR »

210 χερῶν δὲ οἱ D, χερῶν δ᾽ MR | τυκτὰν MR » 212 ἐν D M, ἐπ᾽ R * 213 κραTÉouci D, κρατέοντες MR | κρατεύοντος D, κρατέοντες MR, corr. editio Basil. ὁ 214 ἁμετέροις MR » 216 "EX MR | ἄλλοις D MP, ἄλλαις D « 220 ἀυτῆς D (et Eustath.), -ràs M R +» 221 ὕμιν Ὁ | αὖ Μουσῶν MR «+ 223 ἀοιδὴ MR.

MR . 218 ὕμμιν Ε, δ᾽ aM}

Testım: 206 Schol. Apoll. Arg. I 151 Φερεκύδης τὴν μητέρα τῶν περὶ Ἴδαν ᾿Αρήνην φησίν, Πείσανδρος TloAuGcpav, Θεόκριτος Aaokócoav » 220 Eustath. 621, 57 Θεόκριτος φησὶν τὸν ᾿Αχιλλέα πύργον ἀντῆς.

[181]

XXIII ANONYMI EPAXTHZ

'Avüp τις πολύφιλτρος ἀπτηνέος ἤρατ᾽ ἐφάβω, τὰν μορφὰν ἀγαϑῶ, τὸν δὲ τρόπον οὐκέϑ᾽ ὁμοίω. μίσει τὸν φιλέοντα καὶ οὐδὲ ἐν ἄμερον εἶχε, κοὐκ ἤδει τὸν ἔρωτα, τίς ἦν ϑεός, ἁλίκα τόξα

χερσὶ κρατεῖ, πῶς πικρὰ βέλη ποτὶ καὶ Δία βάλλει" πάντα δὲ κἀν μύϑοισι καὶ ἐν προσόδοισιν ἀτειρής. οὐδέ τι τῶν πυρσῶν παραμύϑιον, οὐκ ἀμάρυγμα χείλεος,

οὐκ

ὄσσων

λιπαρὸν

σέλας,

οὐ

ῥοδόμαλον,

οὐ λόγος, οὐχὶ φίλαμα, τὸ κουφίζει τὸν ἔρωτα. 10

οἷα δὲ ϑὴρ

15

οὕτως πάντ᾽ ἐποίει ποτὶ τὸν DBporóv: ἄγρια δ᾽ αὐτῷ χείλεα, καὶ κῶὥῶραι δεινὸν βλέπος εἶχον ἀνάγκας" τᾷ δὲ χολᾷ τὸ πρόσωπον ἀμείβετο, φεῦγε δ᾽ ἀπὸ χρὼς ὁ πρὶν τᾷ μορφᾷ περικείμενος. ἀλλὰ καὶ οὕτως ἦν καλός" ἐξ ὀργᾶς ἐρεϑίζετο μᾶλλον ἐραστάς. λοίσϑιον

ὑλαῖος ὑποπτεύῃσι

οὐκ

ἤνεικε τόσαν

Copp: La (— R, V 1-55, Tir: habent R et X*. 1 ἐφάβον

La, -Bo Win

κυναγώς,

φλόγα

X

56-63),

τᾶς

Κυϑερείας,

et Bar

. 4 ἦν La, ὧν Mein

(28-32).

| ἡλίκα La, ἁλίκα apogra-

phum » 5 πῶς La, as Wartonus | παιδία La, καὶ Δία Ahr « 7 οὐδέ V, οὐδέ τι R, οὐδὲν Mein

» 8 ῥοδομάλλον La, -μάλλιον La*, ῥόδα μάλων Ahr

* 9 κουφίζει

R (-Iov R®), -Tew V * 10 ϑηβυλέος La, ϑὴρ ὑλαῖος Ald*, om. δὲ R * 11 οὕτως V, οὕτω R | &pia La, ἄγρια edit. Brubach. » 12 βλέπον εἶχεν ἀνάγκαν La, βλέπος εἶχον ἀνάγκας Mein » 14 ὕβριν La, ὁ πρὶν Wyngaardenius Ahr | τὰς ὀργᾶς La, τᾷ μορφᾷ Mein

+ 15 ἡ καλὸς La, corr. Steph

Steph Auberus

« 16 Evı καὶ La, ἤνεικε Steph

φλόγα τᾶς Eldikius.

[182]

Heinsius

| δ᾽ ἐξόρπασ᾽

| τὸ σαμφαότατος

La,

La,

corr.

τόσαν

EPAZTHZ

ἀλλ᾽ ἐνθὼν ἔκλαιε ποτὶ στυγνοῖσι μελάϑροις, καὶ κύσε τὰν φλιάν, οὕτω δ᾽ ἀντέλλετο φωνά" "Aypıe

παῖ

καὶ

στυγνέ,

κακᾶς

ἀνάϑρεμμα

λεαίνας,

λάινε παῖ καὶ ἔρωτος ἀνάξιε, δῶρά Tor ἦνϑον

λοίσϑια ταῦτα φέρων, τὸν ἐμὸν βρόχον" οὐκ ἔτι γάρ σε, κῶρε, ϑέλω λυπεῖν ποϑορώμενος, ἀλλὰ βαδίζω ἔνϑα TU pru κατέκρινας, ὅτῃ λόγος ἦμεν ἀτερπέων

ξυνὸν τοῖσιν

ἐρῶσι

τὸ φάρμακον,

ἔνϑα τὸ λᾶϑος.

ἀλλὰ καὶ fjv ὅλον αὐτὸ λαβὼν ποτὶ χεῖλος ἀμέλξω, οὐδ᾽ οὕτως σβέσσω τὸν ἐμὸν χόλον. ἄρτι δὲ χαίρειν τοῖσι τεοῖς προϑύροις ἐπιβάλλομαι. οἶδα τὸ μέλλον. καὶ τὸ ῥόδον καλόν ἐστι, καὶ ὁ χρόνος αὐτὸ καὶ τὸ ἴον καλόν ἐστιν ἐν εἴαρι, καὶ ταχὺ γηρᾷ.

μαραίνει’

[λευκὸν τὸ κρίνον ἐστί, μαραίνεται ἁνίκα πίπτῃ" ἁ δὲ χιὼν λευκά, καὶ τάκεται ἁνίκα παχϑῇ.] καὶ κάλλος καλόν ἐστι τὸ παιδικόν, ἀλλ᾽ ὀλίγον ζῇ. ἥξει καιρὸς

ἐκεῖνος,

ὁπανίκα

καὶ τὺ φιλάσεις,

ἁνίκα τὰν κραδίαν ὀτπττεύμενος ἁλμυρὰ κλαύσεις.

17 ἐλϑὼν La, ἐνθὼν

Win

.

18 ἀντέλοντο

Edm sive φονᾷ Sitzlerus . 20 ἦλθον La, ἦνϑον Win 32

λύπης

La, Aumfiv Bon

Ald, corr. Edm » 23 6v3a La, ἀταρπὸν Ald, ἀτερπέων La, οὐδ᾽ οὕτως Briggsius | τέλλομαι Reiskius « 30 καὶ

| ποχολωμένος

φωναὶ

La,

ἀντέλλετο φωνὰ

+ 21 πὰρ La, γὰρ Bon *

La, 1roy' ὁρώμενος

La,

κεχολωμένος

τ’ ἐτῦμε V, Ev9' ἑτῦμε R, ἔνϑα τύ μευ Ald | ἀταρπὼν Mein » 24 ξυνὸν La, ξυνὰν Toupius = 26 οὐδὲ τῶς χόλον La, πόϑον Editt » 27 &mpéA(A)ouo La, tmμαραίνεται Bar, μαρ. R, uap. δ᾽ V | ἁνίκα La, ἡνίκα

Bar etiam in 31 | πίπτηι Bar, —ı La . 30-31 seclusit Hauptius « 31 xal raxeται La, καὶ μαραίνεται Bar, κατατάκεται Gebaureus + 32 κάλλος La, τὦνϑος Legrandius.

Testım: 19 praeter III 15-16 conferendum Catulli c. 60 monuit Godo Lieberg, Hermes 94,1 (1966), p. 116 » 28-32 exhibet liber Bar, qui decimo saeculo a Lobelio tribuitur; cognovit hos versus et Manass. VII 13

sqq. et Strat. Anth. XII 234; versus

30-31

21 sqq.

[183]

imitatus iam est Nemes.

IV

XXIII.

ἀλλὰ

τύ,

παῖ,

καὶ τοῦτο

ANONYMI

πανύστατον

ἀδύ

τι ffov:

ὁππόταν ἐξελϑὼν ἠρτημένον ἐν προϑύροισι τοῖσι τεοῖσιν ἴδῃς τὸν τλάμονα, μή pe παρένϑῃς, στᾶϑι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον, ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ λῦσον τᾶς σχοίνω 40

εἵματα

καὶ

με καὶ ἀμφίϑες ἐκ ῥεϑέων

κρύψον

με,

τὸ

δ᾽

αὖ

σῶν

πύματόν

με

φίλασον,

κἂν νεκρῷ χάρισαι τεὰ χείλεα. μή μὲ φοβαϑῆς" οὐ δύναμαι oívec Sor: ἀπαλλάξεις με φιλάσας. χῶμα δέ peu κοῖλόν τι, τό μευ κρύψει τὸν ἔρωτα" κἣν ἀπίῃς, τόδε μοι τρὶς ἐπάπυσον « φίλε, κεῖσαι ». 45

ἣν δὲ ϑέλῃς, καὶ τοῦτο * « καλὸς

γράψον « τοῦτον

καὶ τόδε ἔρως

γράμμα,

ἔκτεινεν’

δέ μοι ὥλεϑ᾽

τὸ σοῖς τοίχοισι

ὁδοιττόρε,

ἑταῖρος ».

χαράξω᾽

μὴ παροδεύσῃς,

ἀλλὰ στὰς τόδε λέξον, ἀπηνέα εἶχεν ἑταῖρον ». ὧδ᾽ εἰπὼν AlYov εἷλεν, ἐρεισάμενος δ᾽ ἐπὶ τοίχῳ ἄχρι μέσων οὐδῶν φοβερὸν λίνον ἅτττετ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶ, τὰν λετττὰν σχοινῖδα, βρόχον δ᾽ ἐπέβαλλε τραχήλῳ, τὰν

ἕδραν δ᾽ ἐκύλισεν

νεκρός.

ἀπαὶ

ἠδ᾽

ἐκρεμάσϑη

ὁ δ᾽ αὖτ᾽ ὦιξε ϑύρας καὶ τὸν νεκρὸν εἶδεν

35 καὶ La, κἂν Cal

. 36 ἠρτημένον La, ἀρταμένον

1tols elöns La, τεοῖσιν föns Ald

R

ποδός,

. 39 τᾷ La, τᾶς Ald

.

38 στᾶϑι V,

3&9 R

Legrandius.

| ἐπισπείσας

* 41 τὰ V, τὰ σὰ R, τεὰ Gall

V,

« 37 pas

« 42 εἶν σε διαλ-

λάξεις La, σίνεσϑαι Gall cf. XXIV 87 et ἀπαλλάξεις Mein | μὲ La, δὲ Eldikius « 43 μευ La, μοι Cal | koiAóv τι τὸ V, κοῖλον τὸ R, kofAavov Editt, χῶσόν m

τὸ Ahr (κοίλου Edm), κοίλαινε τὸ Wil « 44 x&v La, κἣν Brunck | ἀπίῃς La, mapins Gall | ὅὄπανσον La, ἐπάνσον Ald, ἐπάπυσον Briggsius, traíacov Ahr | & φίλε La, φίλε Graefius | κεῖσαι La, κεῖσο Edm

»

45 δὲ λῆς La, δέ ϑέλῃς Ahr

| δέ μοι

La, γὲ μοι Wen * 46 τόσοις (σ)τίχοισι La, τὸ σοῖς τοίχοισι Schäferus | χαράξω La, χαράσσω Wil « 48 εἶχον La, εἶχεν Ald . 49 εἷλεν La, εἷλκεν Mein, eloev Ahr | τοίχω La, τοίχῳ Ald » 50 ὀόδων La, corr. Ald | λίϑον La, λίνον Ahr | ὁπάτ)ότ᾽

La, ἥτττετ᾽ Cal, ἅπτετ᾽ Ahr, cf.

Hom.

A 278

| αὐτοῦ Vat.

gr.

1379,

-&v La, -ὦ Boissonadus « 51 λεπτὰν La, πλεκτὰν Köhlerus | ἔβαλλε La, ἐνέβαλλε Ald, ἔμβαλλε Bon, ἐπέβαλλε Briggsius coll. Hom. Q 272, ἐνίαλλε Wil » 52 txoDuccev La,

corr.

X?

| αἴται La, ἀπαὶ

Steph.

[184]

Reiskius

53 αὐτόιξε La, αὐτ᾽ dite

EPAZTHZ

αὐλᾶς ἐξ ἰδίας ἠρτημένον,

οὐδ᾽ ἐλυγίχϑη

τὰν ψυχάν, οὐ κλαῦσε νέον φόνον, ἀλλ᾽ ἐπὶ νεκρῷ εἴματα πάντ᾽

γυμνασίων,

ἐμίανεν ἐφαβικά,

καὶ τῆλε φίλων

βαῖνε

δ᾽ ἐς ἄϑλως

ἐπεμαίετο λουτρῶν,

καὶ ποτὶ τὸν ϑεὸν ἦνϑε τὸν ὕβρισε * λαϊνέας δὲ ἵἴστατ᾽ ἀπὸ κρηπῖδος ἐς ὕδατα, τῷ δ᾽ ἐφύπερϑεν ἄλατο καὶ τὔὥγαλμα, κακὸν δ᾽ ἔκτεινεν ἔφαβον. νᾶμα δ᾽ ἐφοινίχϑη, παιδὸς δ᾽ ἐπενάχετο φωνά: « χαίρετε τοὶ φιλέοντες, ὁ γὰρ μισῶν ἐφονεύϑη᾽ στέργετε δ᾽ οἱ μισεῦντες, ὁ γὰρ ϑεὸς οἷδε δικάζειν ».

$4 ἀρταμένον Wil Laur. 32, 43 γυμνασίων Wor

| ἐτυλίχϑη La, ἐλυγίχϑη corr. anonymus in mg. libri

56 ἄϑλω La, -ῶς Reiskius, ἄϑλα Ahr « 57 γυμναστῶν La, | καὶ As La, καὶ τῆλε Ald? (1585€ Graefius, ἔκηλα Wil) . 59

ἵστατ᾽ La, Imrat’ Higtius, sed cf. Hom. E 154, e 420 | κρηπίδας La, corr. C | ὑδάτωδ᾽ La, corr. Reiskius + 61 ἅμα La, νᾶμα Sanctamandus | φωνὰ La, σῶμα Mein « 63 οἰμεῖς (ὑμεῖς R) εὔητες La, ol μισεῦντες Ahr | &ik&c(o)ew La, corr. Cal.

[185]

55

XXIV OEOKPITOY HPAKAIZKOZ Ἡρακλέα

δεκάμηνον

ἐόντα moy!

᾿Αλκμήνα καὶ νυκτὶ νεώτερον

& Μιδεᾶτις

᾿Ιφικλῆα,

ἀμφοτέρως λούσασα καὶ ἐμπλήσασα γάλακτος χαλκείαν κατέϑηκεν ἐς ἀσπίδα, τὰν Πτερελάω ᾿Αμφιτρύων καλὸν ὅπλον ἀπεσκύλευσε πεσόντος. ἁπτομένα

« εὔδετ᾽, εὔδετ᾽

δὲ γυνὰ

ἐμὰ

ἐμὰ

κεφαλᾶς

βρέφεα,

ψυχά,

μυϑήσατο

γλυκερὸν

δύ᾽ ἀδελφεοί,

παίδων"

καὶ

ἐγέρσιμον

εὔσοα

τέκνα᾽

ὕπνον,

ὄλβιοι εὐνάζοισϑε καὶ ὄλβιοι ἀῶ ἴκοισϑε ». 10

ὧς φαμένα

δίνασε σάκος

ἄμος δὲ στρέφεται

μέγα,

τοὺς δ᾽ ἕλεν ὕπνος.

μεσονύκτιον

ἐς δύσιν ἄρκτος

Ὠρίωνα κατ᾽ αὐτόν, ὁ δ᾽ ἀμφαίνει μέγαν ὦμον, τᾶμος ἄρ᾽ αἰνὰ πέλωρα δύω πολυμήχανος Ἥρα κυανέαις φρίσσοντας ὑπὸ σπείραισι δράκοντας 15

ὥρσεν

ἐπὶ

πλατύν

ὠδόν,

ὅϑι

σταϑμὰ

Copp: D 1-140, X 1-87. Par: Pa (1-21, 29-72, 79-155,

168-172).

TrT:

add.

'HpoxAloxos

Pa D, Acpi[51

κοῖλα

ϑυράων

Pa.

3 augorspox Pa, -povs DX +» 4 Πτερέλαὼ Pa, -&ov D X * 6 yuvàPa D, γυνὴ X | παίδων Pa D, πάντων X » 7 habent Pa D X, om. D! | yAvxv[pov Pa, cf. XV 13 * 8 ἀδελφεοὶ D X, -φεὼ D? εὔσοα D (et Pa), ἄσσον X + 9 ἀῶ ἵκοισϑε D (et Pa?), ἠῶ ἴδοιτε X + 10 δίνασε Codd, δίνησε Wil, sed cf. Bacch. XVII 18 et Eurip. Or. 1459 | ἐλεν Pa, ἔλαβ᾽ D X « 12 ἀμφαίνει D, ἐμφ. X * 18 πολυμήχανος "Hpa Pa Codd (Ἥρη D) » 15 wöov Pa, οὐδὸν D X Pa*. Testım: 15 Hesych. v. ó5óv: οὐδόν | Hesych. v. κοῖλος" ϑυρεὼν (κοῖλος Supácwv corr. Kapsomenos)

οὐκ ἔχων

ϑύρας.

[186]

HPAKAIZKOZ

οἴκου, ἀπειλήσασα

φαγεῖν

βρέφος

Ἡρακλῆα.

τὼ δ᾽ ἐξειλυσϑέντες ἐπὶ χϑονὶ γαστέρας ἄμφω αἱμοβόρως ἐκύλιον, ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν δὲ κακὸν πῦρ ἐρχομένοις λάμπεσκε, βαρὺν δ᾽ ἐξέτττυον ἰόν.

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ παίδων λιχμώμενοι ἐγγύϑεν ἦνϑον, καὶ τότ᾽

ἄρ᾽ ἐξέγροντο,

Διὸς νοέοντος

ἅπαντα,

᾿Αλκμήνας φίλα τέκνα, φάος δ᾽ ἀνὰ οἶκον ἐτύχϑη. ἤτοι Sy’ εὐθὺς ἄυσεν, ὅπως κακὰ ϑηρί᾽ ἀνέγνω κοίλου

ὑπὲρ

σάκεος

καὶ ἀναιδέας

εἶδεν

ὀδόντας

᾿Ιφικλέης, οὔλαν δὲ ποσὶν διελάκτισε χλαῖναν φευγέμεν

ὁρμαίνων

ὁ δ᾽ ἐναντίος ἵετο χερσὶν

Ἡρακλέης, ἄμφω δὲ βαρεῖ ἐνεδήσατο δεσμῷ δραξάμενος φάρυγος, τόϑι φάρμακα λυγρὰ τέτυκται οὐλομένοις ὀφίεσσι, τὰ καὶ ϑεοὶ ἐχϑαίροντι.

τὼ δ᾽ αὖτε σπείραισιν ἑλισσέσϑην περὶ παῖδα ὀψίγονον, γαλαϑηνόν, ὑπὸ τροφῷ αἰὲν ἄδακρυν᾽ ἂψ δὲ πάλιν διέλυον, ἐπεὶ μογέοιεν ἀκάνϑας,

δεσμῷ ἀναγκαίω πειρώμενοι ἔκλυσιν εὑρεῖν. ᾿Αλκμήνα δ᾽ ἄκουσε βοᾶς καὶ ἐπέγρετο πράτα’ « ἄνσταϑ᾽,

᾿Αμφιτρύων:

ἐμὲ

γὰρ

δέος

ἴσχει

ὀκνηρόν᾽

ἄνστα, μηδὲ πόδεσσι τεοῖς ὑτὸ σάνδαλα Seins. οὐκ ἀίεις, παίδων ὁ νεώτερος ὅσσον ἀντεῖ; 16 οἴκου D X (quamquam post 15 ϑυράων distinxit Pa, sed de hoc cf. 43), deficit Pa « 17 ἐξειλυσϑέντες Pa D, ἐξειλνϑ, X + 18 αἱμοβόρως Pa Codd «+ 19 ἐρχομένοις Codd, δερκομένοις Piersonus * 20 ὅτε Codd, cf. 65 et 92, sed etiam XIII 11 et 16 | fjvSov Pa D X, nASov Pa? « 21 τότ᾽ Codd, cf. 20 et 47

» 24 κοίλου Codd,

non

xoíAo,

cf. 16 « 26 εἴχετο D X, εἵλετο Dt, ἵετο Co-

betus + 28 φάρυγγος D (at corr. D? punctulo subscripto alteri gamma), δὲ φάρυγγος X | τέτυκται D, κέκρυπται X » 29 οφιεσσι ra Pa (et Editt), ὀφίεσσιν ἃ D X . 30 τὼ 5 avr]ou Pa | σπείρῃσιν D X (et Pa?), σπείραισιν Win « 31 ἄδακρυ D X, corr. editio Brubachiana Xylandri

. 33 δεσμὼ avayxeiw Pa, δεσ-

μοῦ &vayxalou DX « 34 δ΄ ἄκουσε Pa, δ᾽ ἐσάκουσε D X | ἐπέγρ. πράτα D, ἐπέδραμε πρώτα X. « 35 post 36, quatenus apparet, habuit Pa .« 36 ἄνστα μηδὲ D X, (c]vora9[* *$ *] Pa | πόδεσσι Teols D (et Pa), —nw ἑοῖς X.

[187]

xxiv.

OEOKPITOY

ἢ oU votes, ὅτι νυκτὸς ἀωρί πον, ol δέ τε τοῖχοι

πάντες ἀριφραδέες καϑαρᾶς ἅπερ ἠριγενείας;

ἔστι τί μοι κατὰ δῶμα νεώτερον, ἔστι φίλ᾽ ἀνδρῶν ». ὡς φάϑ᾽, ὁ δ᾽ ἐξ εὐνᾶς ἀλόχῳ κατέβαινε πιϑήσας,. δαιδάλεον δ᾽ ὥρμασε μετὰ ξίφος, ὅ οἱ ὕπερϑεν κλιντῆρος κεδρίνω περὶ πασσάλῳ altv ἄωρτο. ἤτοι A5

óy'

ὠριγνᾶτο

νεοκλώστον

τελαμῶνος,

κουφίζων ἑτέρᾳ κολεὸν μέγα, λώτινον ἔργον. ἀμφιλαφὴς δ᾽ ἄρα παστὰς ἐνεπλήσθη πάλιν ὄρφνας, δμῶας δὴ τότ᾽ ἄυσεν ὕπνον βαρὺν ἐκφυσῶντας᾽ « οἴσετε πῦρ ὅτι S&ocov ἀπ᾽ ἐσχαρεῶνος ἑλόντες, δμῶες ἐμοί», στιβαρὼς δὲ ϑυρᾶν ἀνεκόψατ᾽ ὀχῆας. « ἄνστατε,

δμῶες

ταλασίφρονες,

1 pa γννὰ

Φοίνισσα

αὐτὸς

ἀυτεῖ »,

μύλαις ἔπι κοῖτον ἔχοισα.

of δ᾽ αἶψα προγένοντο λύχνοις ἅμα δαιομένοισι δμῶες, ἐνεπλήσϑη δὲ δόμος σπεύδοντος ἑκάστου.

ἤτοι

ἄρ᾽

ὡς εἴδονϑ᾽

ὑποτίτϑιον

Ἡρακλῆα

ϑῆρε δύω χείρεσσιν ἀπρὶξ ἁπαλαῖσιν ἔχοντα, ἐκττλήγδην iéynoov: ὁ δ᾽ ἐς πατέρ᾽ ᾿Αμφιτρύωνα ἑρπετὰ

δεικανάασκεν,

ἐπάλλετο

δ᾽ ὑψόϑι

χαίρων

88 ἢ οὐ Pa Codd, εἰ οὐ D ante corr. * 39 ἄτερ D X, δ᾽ αἱ Pa, ἄπερ Briggsius + 42 ὥρμησε Pa (ut Editt), ὥρμασε D X + 43 κεδρινω Pa (praeposita interpunctione, ut dativus cum sequente dativo coniungeretur)

et D$, δεδρίνω

D!, δενδρίνω X » 44 νεοκλώστου Codd, -o scr. Huntius « 45 μέγα λώτινον D X, μεγαλώνυμον D? « 46 ὄρφνας D? X, οἶκος D * 47 τοτ' Pa Codd * 49 στιβαρως Pa, -pous D (et Pa? ut glossam),

-pàv X

| &voxóy. Codd, corr. Blassius

« 51

ante 50 habet D contra Pa X D corr. » 51 γννὴ Pa X, γυνὰ D, cf. 6 | ἔχουσα D, ἔχοισιν X, ἔχοισα Ahr * 52 ol D X Pa corr., Toi Pa | δαιομ. D, καιομ. X * 53 δμῶες Pa D, δμώων X | ἑκάστου D X, cf. 59 et 63 « 54 εἰδονϑ᾽ ὕποτ. Pa, εἴδοντ᾽ ἐπιτ. DX » 56 exmAnyönv Pa (iam Hartungius), συμπλήγδην D X. Testım: 56 Suidas v. ἐκπλήγδην' πλήγδην ἰάχησαν laudantur in Musuri

Inc. III 81 fol. Y 2r), vid. ad XXV

ἐκπληκτικῶς « 54-56 usque ad συμcommentario ad Planudeam (Vat.

266—267.

[188]

HPAKAIZKOZ

γηϑοσύνᾳ,

πατρὸς

γελάσας

δὲ πάρος

ἑοῦ ϑανάτῳ

κατέϑηκε

κεκαρωμένα

ποδοῖιν

δεινὰ πέλωρα.

᾿Αλκμήνα μὲν ἔπειτα ποτὶ σφέτερον βάλε κόλπον ξηρὸν ὑπαὶ δείους ἀκράχολον ἸΙφικλῆα" ᾿Αμφιτρύων δὲ τὸν ἄλλον ὑπ᾽ ἀμνείαν ϑέτο χλαῖναν παῖδα,

πάλιν

ὄρνιχες

δ᾽ ἐς λέκτρον

τρίτον

ἄρτι

ἰὼν ἐμνάσατο

τὸν

ἔσχατον

koírov.

ὄρϑρον

ἄειδον,

Τειρεσίαν ὅκα μάντιν ἀλαϑέα πάντα λέγοντα ᾿Αλκμήνα καλέσασα τέρας κατέλεξε νεοχμόν, καί νιν ὑποκρίνεσϑαι, ὅπως τελέεσϑαι ἔμελλεν, ἠνώγει. « μηδ᾽ εἴ τι ϑεοὶ νοέοντι πονηρόν, αἰδόμενός με KPUTTTE καὶ ὡς οὐκ ἔστιν ἀλύξαι ἀνϑρώποις 6 τι Μοῖρα κατὰ κλωστῆρος ἐπείγει, μάντι Εὐηρείδα, μάλα τοι φρονέοντα διδάσκω ». τὰν δ᾽ Εὐηρείδας τοιῷῷδ᾽ ἀπαμείβετο μύϑῳ᾽

« ϑάρσει, ἀριστοτόκεια γύναι, Περσήϊιον αἷμα, ϑάρσει, μελλόντων δὲ τὸ λώιον ἐν φρεσὶ βάλλευ. ναὶ γὰρ ἐμῶν γλυκὺ φέγγος ἀποιχόμενον πάλαι πολλαὶ ᾿Αχαιιάδων μαλακὸν περὶ γούνατι νῆμα χειρὶ κατατρίψοντι ᾿Αλκμήναν

ἀκρέσπερον

ὀνομαστί,

58 γηϑοσύναι

σέβας

Pa, κωροσύνᾳ

ὄσσων,

ἀείδοισαι

δ᾽ ἔσῃ

"Apyelaıcı.

a

D X

70

» 59 ἑοῦ Pa Codd

(et Pa), ἁγνείανX « 63 πάλιν δ᾽ ἐς D X, παλιν

cf. 24 et 53 » 64 opviyes Pa, ópviSe; D X

εἰς Pa

| κοίτου

« 62 ἀμνείαν D Pa D, κοίτα X,

| ἄειδον D, ἄεισαν X

« 65 πόκα

Pa, τόκα D (hemistichium om. X), ὅκα Schaeferus * 66 τέρας Pa X, χρέος D* (versum om. D) + 67 uw Pa (et C?), νιν D, om. hemist. X . 68 votowro X * 69 μὲ Pa (ut iam Graefius, un Pa?, sed deletum), ἐμὲ D, hemist. om. X | arten D! » 71 μάντι Pa Codd, ἀλλ᾽ Ahr, tamen de re metrica cf. XV 30 et XXX 12 | Eunprira Pa | ro: Pa, σὲ D, m X * 72 sic Pa (suppl. Huntius),

τόσσ᾽ (τὼς D) ἔλεγεν βασίλεια, ὁ δ’ ἀνταμείβετο τοῖος (rolos Db, Toloıs Briggsius) miro hiatu Codd » 74 ϑέσϑαι D? (per coniecturam ut 66 χρέος), om. Codd, βάλλευν Wil

+ 75 ἐμὸν Codd,

corr. Edm

* 76 νᾶμα Codd, corr. Camerarius 9

71 κατατρίψοντι Codd, -ovow Wil, vide sis Proleg. p. 48.

[189]

75

xxiv. OEOKPITOY

τοῖος ἀνὴρ ὅδε μέλλει ἐς οὐρανὸν ἄστρα φέροντα ἀμβαίνειν τεὸς υἱός, ἀπὸ στέρνων πλατὺς ἥρως, οὗ καὶ ϑηρία πάντα καὶ ἀνέρες ἥσσονες ἄλλοι. δώδεκά οἱ τελέσαντι πεπρωμένον ἐν Διὸς οἰκεῖν

μόχϑους, γαμβρὸς κνώδαλα ἔσται δὴ

ϑνητὰ δὲ πάντα πυρὰ Τραχίνιος ἕξει" δ᾽ ἀϑανάτων κεκλήσεται, οἱ τάδ᾽ ἐπῶρσαν φωλεύοντα βρέφος διαδηλήσασϑαι. τοῦτ᾽ ἅμαρ, ὁπηνίκα νεβρὸν ἐν εὐνᾷ

καρχαρόδων σίνεσϑαι ἰδὼν λύκος οὐκ ἐθελήσει. ἀλλὰ γύναι, πῦρ μέν τοι ὑπὸ σποδῷ εὔτυκον ἔστω,

κάγκανα

δ᾽ ἀσπαλάϑω

ξύλ᾽ ἑτοιμάσατ᾽

ἢ παλιούρω

ἢ βάτω ἢ ἀνέμῳ δεδονημένον αὖον ἄχερδον’ καῖε δὲ τώδ᾽ ἀγρίαισιν &rrl σχίζαισι δράκοντε νυκτὶ

μέσᾳ,

ὅκα παῖδα

κανεῖν τεὸν

ἦρι δὲ συλλέξασα κόνιν πυρὸς

ἤϑελον

ἀμφιπόλων

αὐτοί.

τις

ῥιψάτω εὖ μάλα πᾶσαν ὑπὲρ ποταμοῖο φέρεσϑαι ῥωγάδας ἐς πέτρας ὑπερούριον, ἂψ δὲ νεέσϑω ἄστρεπτος" καϑαρῷ πρᾶτον,

ϑαλλῷ 100

ἔπειτα

δὲ πυρώσατε

δ᾽ eco!

ἐπιρραίνειν

δῶμα ϑεείῳ

μεμιγμένον,

ἐστεμμένῳ

ἀβλαβὲς

ὡς

νενόμισται,

ὕδωρ᾽

Ζηνὶ δ᾽ ἐπιρρέξαι καϑυπερτέρῳ

ἄρσενα χοῖρον,

δυσμενέων

ὡς

αἰεὶ

καϑυπέρτεροι

τελέϑοιτε ».

79 οὐρανὸν Codd, cf. 172 | ἄστρα φέροντα Pa Codd, ἀστερόεντα Vossius + 81 οὗ Codd, cf. 130 . 82 oıknv Pa (et - fjv Bon, -iv Cal), olkfis D X. +» 83 uóyx Sous

D, μόχϑοις X « 85 διαδηλήσασϑαι Pa Codd, cf. ad XXII 189 « 86 ὁπηνίκα Codd, ὁπανίκα Gall, cf. XIII X 33 | νεβρὸν Pa X, veupóv DP, νεκρὸν D » 86-87 habent

Pa Codd, proscr.

Dahlius

» 88 σποδῶ Pa D*, σποδὸν D | εὔτυκον Pa

(corr. ex eutuxtov) D^, εὔτεκνον D

» 89 ἀσπαλάϑω D | ἑτοιμάσατ᾽ Pa D, ἑτοί-

μασαι Kreusslerus | παλιούρω Pa D +» 90 B&ro D | δεδονημένον D, -αμένον Blay-

desius + 91 94 φερεσϑαι Briggsius | δῶμα ϑεείῳ

σχίζῃσι Pa D, corr. Win | 5péxovre Pa D*, -τες D » 92 κανῆν PAD * Pa, φέρουσα D « 95 ῥωγάδας DP, ῥαγάδας D | ὑπερούριον D, -ı05 veeo9c Pa (iam Her), νέεσϑαι D . 96 &crperros D?, ἄτρεπτος D | D, δωματα Yeı Pa » 98 ἐστεμμένον D, corr. Schaeferus.

[190]

HPAKAIZKOZ

φᾶ xal ἐρωήσας

ἐλεφάντινον

ᾧχετο

δίφρον

Τειρεσίας πολλοῖσι βαρύς περ ἐὼν ἐνιαυτοῖς. Ἡρακλέης δ᾽ ὑπὸ ματρὶ νέον φυτὸν ὡς ἐν ἁλωᾷ ἐτρέφετ᾽ ᾿Αργείω κεκλημένος ᾿Αμφιτρύωνος. γράμματα

μὲν τὸν

παῖδα

γέρων

Λίνος

ἐξεδίδαξεν,

106

υἱὸς ᾿Απόλλωνος, μελεδωνεὺς ἄγρυπνος ἥρως, τόξον δ᾽ ἐντανύσαι καὶ ἐπίσκοτον εἶσαι ὀιστὸν

Εὔρυτος ἐκ πατέρων μεγάλαις ἀφνειὸς ἀρούραις. αὐτὰρ ἀοιδὸν ἔϑηκε καὶ ἄμφω χεῖρας ἔπλασσεν πυξίνᾳ ἐν φόρμιγγι

Φιλαμμονίδας

Εὔμολτπος.

110

ὅσσα δ᾽ ἀπὸ σκελέων ἑδροστρόφοι ᾿Αργόϑεν ἄνδρες ἀλλάλους σφάλλοντι παλαίμασιν, ὅσσα τε πύκται δεινοὶ ἐν ἱμάντεσσιν, & τ᾽ ἐς γαῖαν προπεσόντες πάμμαχοι ἐξεύροντο σοφίσματα σύμφορα τέχνᾳ, πάντ᾽ ἔμαϑ᾽ Ἑρμείαο διδασκόμενος παρὰ παιδὶ

᾿Αρπαλύκῳ

Πανοττῆι, τὸν οὐδέ κε τηλόϑε λεύσσων

ϑαρσαλέως

τις ἔμεινεν

τοῖον ἐπισκύνιον

ἀεϑλεύοντ᾽

βλοσυρῷ

116

ἐν ἀγῶνι ᾽

ἐπέκειτο προσώπῳ.

ἵππους δ᾽ ἐξελάσασθϑαι ὑφ᾽ ἄρματι καὶ περὶ νύσσαν ἀσφαλέως κάμπτοντα τροχῶ σύριγγα φυλάξαι ᾿Αμφιτρύων

ὃν παῖδα φίλα φρονέων

ἐδίδαξεν

101 φῇ D, 9& C +» 104 'Apysiou D, corr. Huntius | κεκλημ. D*, βεβλημ. D « 107 εἶναι Pa! D, εἰσαι Pa corr. | otocrov Pa corr. (ut C), &vróv Pa! D * 109 ἐπλασεν Pa, ἔπίλασσεν D, ἔϑηκεν D^ « 112 παλαίσμασιν D, παλαίμασιν

C » 114 πάμμαχοι D* (et Pa?), πάγμαχοι D | παλαίσματα D, Mein, ἐξεῦρον παλαμήματα Ludwichius + 116 Φανοπῆι D, Φανοτῆι πῆι Kiesslingius, cf. Z (Pa) | οὐδ᾽ ἂν Pa D, οὐδέ κε Gerhardus | (iam Blaydesius), τηλόϑι D « 119 ἵππους Pa D, cf. 83 et 112 ubi etiam

Pa

« 120 Tpoxó D,

-o0 Wil

Testım: 107 Greg. Naz.

» 121

ἐδίδαξεν

σοφίσματα D*, Tlavoτηλοϑεὲ Pa αλλαλοίυς

D, -σκὲν Ὁ».

De vit. hum. II p. 137

βέλεμνον

ἐπίσκοπον,

qua re vulgatam post Heinsium scripturam ἐπὶ σκοπὸν recte improbavit Wartonus « 116 Tlavomeus moAıs τῆς Φωκιδος X (Pa).

[191]

xxiv. SEOKPITOY

αὐτός,

ἐπεὶ μάλα πολλὰ

ϑοῶν

ἐξήρατ᾽

ἀγώνων

Ἄργει ἐν ἱπποβότῳ κειμήλια, καί οἱ ἀαγεῖς δίφροι ἐφ᾽ ὧν ἐπέβαινε χρόνῳ διέλυσαν ἱμάντας. is δούρατι

ἀνδρὸς

δὲ προβολαίῳ

ὀρέξασϑαι

ὑπ᾽ ἀσπίδι νῶτον

ξιφέων τ᾽ ἀνέχεσϑαι

ἔχοντα

ἀμυχμόν,

κοσμῆσαί τε φάλαγγα λόχον τ᾽ ἀναμετρήσασϑαι δυσμενέων ἐπιόντα καὶ ἱπιπτήεσσι κελεῦσαι Κάστωρ

Ἱππαλίδας

δέδαεν,

φυγὰς

᾿Αργέος

ἐνθών,

i ὦ ποκα κλᾶρον ἅπαντα καὶ οἰνόπεδον μέγα Τυδεὺς ναῖε παρ᾽ ᾿Αδρήστοιο λαβὼν ἱππήλατον "Apyos: Κάστορι

δ᾽ οὔτις

ὁμοῖος

ἐν ἁμιϑέοις

ἄλλος ἔην πρὶν γῆρας ἀποτρῖψαι

πολεμιστὰς

νεότητα.

ὧδε μὲν Ἡρακλῆα φίλα παιδεύσατο μάτηρ. iss εὐνὰ δ᾽ ἧς τῷ παιδὶ τετυγμένα ἀγχόϑι πατρὸς δέρμα λεόντειον μάλα οἱ κεχαρισμένον αὐτῷ" δεῖπνον δὲ κρέα T' ὀπτὰ καὶ ἐν κανέῳ μέγας ἄρτος Δωρικός: ἀσφαλέως κε φυτοσκάφον ἄνδρα Kopkocaı'

αὐτὰρ wo εἵματα

ἐπ᾽ ἄματι τυννὸν δ᾽ οὐκ ἀσκητὰ

ἄνευ πυρὸς

μέσας ὑπὲρ

αἴνυτο

ἕννυτο

δόρπον.

κνάμας

TEE ]--wm...ve.].........}: eo E 1.1. ποσὸν τιρυΐ TED 1. vanov ex[

122 αὐτὸς D, aotos Pa « 125 δὲ D, ve Pa * 126 ἀνέχεσϑαι Pa D, ἀνσχέσϑαι Mein, cf. 107 . 129 Kaotwp In[ Pa, Κάστωρ Ἱππαλίδας D* (Ἴσπαλ. D), "Axrop

Ἱππασίδας Boissonadius (et 132 "Axropi Ahr) | δ᾽ ἔδαεν D, corr. Ahr | ApyoSev Pa, "Ἄργεος D, id est 'Apyéos Maasius « 130 ὦ oxa Pa D (re vera ox legitur in Pa, ex n vel ex r1 fortasse correctum, 5 cogit. Huntius), órrróxa Steph » 131 λαβὼν D (et Pa?), λαχὼν D? « 132 &utSéots D, ἡμιϑ. Ahr | πολεμιστὴς D, corr. Gall » 133 νεότητα Pa D, -«ra corr. Gall, sed cf. XVIII 54 * 135 δ᾽ Pa! D, re Pa corr. * 137 δεῖπνόν τε Pa D, corr. Steph . 140 om. D!, adiecit De carminis finem deesse monentibus Editt scil. Musuro, habet cum sqq. Pa * 141 delevit Pa? versum non alium ut videtur ac 143 « 142 v aut τε Pa | πόσιν (aut πόσον aut moov) Pa « 143 delevit ut videtur Pat.

1192]

HPAKAIZKOZ

148

150

eI

m

9 9m n Jıpov δεῖ

TD

. ev τ.

168

(desiderantur fere 12 versus)

e eos] «.. 9v M.[.......... Ολ]υμπον TED Kopav] δ᾽ epiwmida.[.............% ...Kactyvn]rav onotrar[piov........ Pa. 'λαϑι δωδε͵καίμ]οχϑε, Yelov κελομαι δ᾽ ὁ] ϑνητος, δος

νικαν

τον]

αοιδον

av

o[upavov

ὡς

πλα͵τυν

ıKas.

144 sqq.: incerta sede, tamen neque ante 144 neque post 166 collocanda, prima vestigia supersunt undecim continuarum linearum in abscisso papyri fragmine, ubi hae tantum litterae leguntur 1 αλλί, 2 μενί, 3 ἀκί, 10 αἱ cum scholiorum in mg. vestigiis ὁ 154 et 168 suppl. Huntius * 169 κούρην ad ἐριώπιδα suppl. Pohlenzius, κῶραν collocavit Gall « 170 suppl. Pohlenzius | in fine Ἰλᾶι Pa » 171-172 suppl. Gall. coll. Z (Pa), sub initium χαῖρε Pohlen-

zius et δυωδεϊκάμοχϑε Fránkelius, deinde Se[óv δ᾽ ὡς fjveca] ϑνητός [δὸς χαίρειν τὸν] ἀοιδόν, ἀν οὐρανὸν ὥστεϊ To, νίκαις suppl. perperamque corr. Pohlenzius, nam in fine Ἰτυνεικὼς (aut ᾿γυναικὼς) quarta littera deleta praebet Pa. Testım: 144 sqq.: in abscisso fragmine ante l. 7 « πρπελμονος ὁ HpoxAng ev w[*] εἰλκυσεν2 (Pa) et ante 1. 9 or(1) παιζουσι δος (subsecuntur copticae voculae σμῆμα et ἔλαιον significantes) & (Pa), cf. Athen. 410 sq. * 17] ἐγω o φϑαρτος ποιητίης) κελευὼ τῶ Hpamkeı [10] ϑεζω), ὡς εναλλασσομενος x(aı) εκ διαδοχίης) νικῆσας δικαιὼς ποιησίον) κίαι} τὸν ποιητίην) παντί(ατ) νικησίαι) Z (Pa), interpretantibus Huntio Pohlenzio Gall | cf. Callim. Aet. I 3, fr. 120 χαῖρε Papumitwv, ἐπίτακτα μὲν ἑξάκι Bord, ἐκ δ᾽ αὐταγρεσίης πολλάκι πολλὰ καμών.

[193] 13

-

Theocritus

170

XXV INCERTI

AUCTORIS

HERACLIS

EPYLLIVM

(plura desunt)

Τὸν

δ᾽ ὁ γέρων

προσέειπε

φυτῶν

ἐπίουρος ἀροτρεὺς

παυσάμενος ἔργοιο, τό οἱ μετὰ χερσὶν ἔκειτο" Ἔκ τοι, ξεῖνε, πρόφρων μυϑήσομαι ὅσσ᾽ Ἕρμέω

ἀἁζόμενος

δεινὴν

ὄπιν

ἐρεείνεις,

εἰνοδίοιο᾽

τὸν γάρ φασι μέγιστον ἔπουρανίων κεχολῶσϑαι, εἴ κεν ὁδοῦ ζαχρεῖον ἀνήνηταί τις ὁδίτην. ποῖμναι μὲν βασιλῆος ἐύτριχες Αὐγείαο

οὐ πᾶσαι

βόσκονται ἴαν βόσιν οὐδ᾽ ἕνα χῶρον,

ἀλλ᾽ αἱ μέν ῥα νέμονται ἐπ᾽ ὄχϑαις 10

Εἱλίσσοντος,

αἱ δ᾽ ἱερὸν ϑείοιο παρὰ ῥόον ᾿Αλφειοῖο,

αἱ δ᾽ ἐπὶ Βουπρασίου πολυβότρνος, αἱ δὲ καὶ ὧδε’ χωρὶς δὲ σηκοί σφι τετυγμένοι εἰσὶν ἑκάσταις. αὐτὰρ βουκολίοισι περιττλήϑουσί περ ἔμπης πιάντεσσιν νομοὶ ὧδε τεϑηλότες αἰὲν ἔασι 15

Μηνίου

ἂμ μέγα τῖφος, ἐπεὶ μελιηδέα ποίην

Copp:

D

(85-281,

1-84),

W in vv. 7-104, 201-246).

M

et La

(— R et V aut ex eo descriptus

"Tir: Ἡρακλῆς Acovrogóvos finxit Cal (cf. p. 365), Ηρακλῆς πρὸς ἀγροῖκον initio carminis

AvcT:

habent

R V, ante versum

85 ’EmmwAnoıs

D.

de Theocrito auctore ambigitur, vid. Proleg. pp. 28 et 32.

1 φυτῶν M V, βοῶν D (R) | ἐπίουρος &porpeus M La, ἐπιβονκόλος ἀνὴρ D .8 ὡς M La, ὅσ᾽ D, ὄσσ᾽ D corr. * 6 ὁδοῦ Codd, ὅτου (vel ὀδίταν M La » 7 ἐύτριχες D, ἐύφρονος M La « 8 οὐδ᾽ va D, 9 νέμονται M La, váovros D | ἀμφ᾽ 'EXicotvros M La D corr. nescio an et D), Εἰλισσόντος Mein » 12 δὴ D La, δὲ M,

Mnvíou D, Πηνειοῦ M La

| ἀμ D, &

M La

[194]

| ποίαν IM La.

ὄτευ) Briggsius | οὔϑ᾽ tva M La * ('EAwoüvros D^, δ᾽ οἱ Mein « 15

HERACLIS

λειμῶνες ϑαλέϑουσιν εἰς ἅλις, f| ῥα βόεσσι

EPYLLIVM

ὑπόδροσοι elanevai TE μένος κεραῇσιν ἀέξει.

aurıs δέ σφισιν ἦδε τεῆς ἐτὶ δεξιὰ χειρὸς φαίνεται

εὖ μάλα

κείνῃ,

ὅϑι

χλωρή

τ᾽

πᾶσα

πέρην

πλατάνιστοι ἀγριέλαιος,

ποταμοῖο

ἐπηεταναὶ ᾿Απόλλωνος

ῥέοντος

πεφύασι νομίοιο

ἱερὸν ἁγνόν, ξεῖνε, τελειοτάτοιο ϑεοῖο. εὐθὺς δὲ σταϑμοὶ περιμήκεες ἀγροιώταις

δέδμηνϑ᾽, ol βασιλῆι πολὺν καὶ ἀϑέσφατον ὄλβον ῥνόμεϑ᾽ ἐνδυκέως, τριπόλοις σπόρον ἐν νειοῖσιν ἔσϑ᾽

ὅτε

βάλλοντες

καὶ

τετραπόλοισιν

25

ὁμοίως.

οὔρους μὴν ἴσασι φυτοσκάφοι οἱ πολύεργοι, ἐς ληνοὺς δ᾽ ἱκνεῦνται, ἐπτὴν ϑέρος ὥριον ἔλϑῃ. πᾶν γὰρ δὴ πεδίον τόδ᾽ ἐύφρονος Αὐγείαο

πυροφόροι τε γύαι καὶ ἀλωαὶ δενδρήεσσαι μέχρις

ἐπ᾽

ἐσχατιὰς

πολυπίδακος

80

᾿Ακρωρείης,

ἃς ἡμεῖς ἔργοισιν ἐποιχόμεϑα πρόπαν ἦμαρ, fj δίκη οἰκήων, οἷσιν βίος Eier’ ἐπ᾽ ἀγροῦ.

ἁλλὰ σύ πέρ μοι ἔνισπε, τό τοι καὶ κέρδιον αὐτῷ ἔσσεται,

οὗ τινος

ὧδε

κεχρημένος

εἰλήλουθας,

35

ἠέ τοι Αὐγείην ἢ καὶ δμώων τινὰ κείνον

δίζεαι, οἵ οἱ ἔασιν. πάντα

ἐγὼ δέ κέ τοι σάφα εἰδὼς

μάλ᾽ ἐξείττοιμ᾽, ἐπεὶ οὐ σέ γέ φημι κακῶν

ἔξ

16 ϑαλέϑουσιν ὑπὸ δρόσον M La (δρόσῳ M), τε φέρουσιν ὑπόδροσοι Ὁ * 18 σφιν D « 19 πᾶσα DR, πᾶσαν W, om. M, πᾶσι Mein « 21 τ’ Ὁ, δ᾽ MLa* 23 δὲ D, τε M La | ἀγριώταις MLa » 27 μὴν DR, μιν MW ἴσασι DM, νίσσουσι La | oi πολύεργοι Codd, ἀμπελοεργοὶ Wil . 28 ἐς D, εἰς MLa «+ 29 ἐπίφρονος M La, ἐύφρονος D + 30 γυῖαι Codd, γύαι Bon * 31 μέχρις ἐπ᾽ La, μέχρι δ᾽ ἐπ᾽ M, μέχρι πρὸς D | ἀκρωρείας M La » 33 ἐπ᾽ D M, é&v' La | ἀγροῖς D . 34 toı D, vor M La » 36 ἠέ τοι Codd {τι corr. Ahr, τὸν Gall) | A xai D, καὶ M, fit La » 38 πάντα μάλ᾽ ἐξείποιμ᾽ D, ἀτρεκέως εἴποιμ᾽ M La | ov o£ γέ φημι κακῶν ἐξ D M (t£ Bon), σέ γε oU φίλον κακὸν δὲ La (om. BER).

[195]

XXV.

ἔμμεναι 40

οὐδὲ

AUCTORIS

ἐοικότα

φύμεναι

οἷόν τοι μέγα εἶδος ἐπιπρέπει. ἀϑανάτων

45

κακοῖσιν

INCERTI

τοιοίδε

μετὰ

αὐτόν,

ἦ ῥά νυ παῖδες

ϑνητοῖσιν

ἔασιν.

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη Διὸς Ναὶ γέρον, Αὐγείην ἐϑέλοιμί κεν ἀρχὸν εἰσιδέειν. τοῦ γάρ με καὶ ἤγαγεν ἐνθάδε el δ᾽ ὁ μὲν ἂρ κατὰ ἄστυ μένει παρὰ οἷσι

ἄλκιμος υἱός" ᾿Επειῶν χρειώ. πολίταις

δήμου κηδόμενος, διὰ δὲ κρίνουσι ϑέμιστας, δμώων δή τινα, πρέσβυ, σύ μοι φράσον ἡγεμονεύσας, ὅστις ἐπ᾿ ἀγρῶν τῶνδε γεραίτερος αἰσυμνήτης, ᾧ κε τὸ μὲν εἴποιμι, τὸ δ᾽ ἐκ φαμένοιο πυϑοίμην.

ἄλλου δ᾽ ἄλλον ἔϑηκε ϑεὸς ἐπιδευέα φωτῶν. τὸν δ᾽ ὁ γέρων ἐξαύτις ἀμείβετο δῖος ἀροτρεύτ᾽ ᾿Αϑανάτων, ὦ ξεῖνε, φραδῇ τινος ἐνθάδ᾽ ἱκάνεις" ὥς τοι πᾶν ὃ ϑέλεις αἶψα χρέος ἐκτετέλεσται.

ὧδε γὰρ Αὐγείης υἱὸς φίλος ᾿Ηελίοιο σφωιτέρῳ σὺν παιδί, βίῃ Φυλῆος ἀγανοῦ, χϑιζός γ᾽ εἰλήλουθεν

ἀπ᾽

ἄστεος,

ἤμασι

πολλοῖς

κτῆσιν ἐποψόμενος, fj οἱ νήριϑμος ἐπ᾽ &ypóv: ὥς που καὶ βασιλεῦσιν ἐείδεται ἐν φρεσὶν ἧσιν αὐτοῖς

κηδομένοισι

ἀλλ᾽ ἴομεν αὖλιν

σαώτερος

μάλα πρός

ἐφ᾽ ἡμετέρην,

ἔμμεναι

uiv: ἐγὼ

οἶκος.

δέ τοι ἡγεμονεύσω

ἵνα κεν τέτμοιμεν

ἄνακτα.

40 ἐπιπρέπει DM, --τρέπει La « 43 Αὐγείαν La » 46 κηδόμενος D, κρινόμενος M La | δὲ κρίνουσι M La, τε κρίνησι D . 48 τῶνδε γεραίτερος D, τῶν γεραρώτατος (-ἀτὼν M) M La, γεραίτατος Zieg | αἰσνήτης D « 49 uiv Codd (μέν γ᾽ R) « 50 δ’ ἄλλον D, κ᾽ ἄλλον MLa | φωτῶν M La, ϑνητῶν D + 51 ἐξαῦτις D, προσαῦτις M La | ἀγρώστης D * 53 ὡς MLa, ὃς D « 55 φυλῆος D M, φυλῆ W, φιλλῆι R | &yavà La » 56 y' D, 65' MLa, δ᾽ Her « 58 βασιλεῦσιν D, - λεύειν MR, 61 ἐφ᾽ La, ἐς D.

-λεύεις

[196]

W

« 59 αὐτοῖς D, αὐτὸςM La »

HERACLIS

EPYLLIVM

ὡς εἰπὼν ἡγεῖτο, νόῳ δ᾽ Öye πόλλ᾽ ἐμενοίνα δέρμα τε ϑηρὸς ὁρῶν χειροπληϑῆ τε κορύνην, ὁππτόϑεν ὁ ξεῖνος" μεμόνει δέ μιν αἰὲν EpeoIaı * ἂψ δ᾽ ὄκνῳ ποτὶ χεῖλος ἐλάμβανε μῦϑον ἰόντα,

μή τί οἱ οὐ κατὰ καιρὸν ἔπος προτιμυϑήσαιτο

σπερχομένου᾽ χαλειτὸν δ᾽ ἑτέρου νόον ἴδμεναι ἀνδρός. τοὺς δὲ κύνες προσιόντας ἀπόπροϑεν αἵψ᾽ ἐνόησαν ἀμφότερον

ὀδμῇ

TE χροὸς

ϑεσπέσιον

δ᾽ ὑλάοντες

δούπῳ

τε ποδοῖιν,

ἐπέδραμον

ἄλλοϑεν

ἄλλος

70

᾿Αμφιτρνωνιάδῃ Ἡρακλέι: τὸν δὲ γέροντα ἀχρεῖον κλάζον TE περίσσαινόν 9° ἑτέρωϑεν. τοὺς μὲν ὅγε λάεσσιν ἀπὸ χϑονὸς ὄσσον ἀείρων φευγέμεν ἂψ ὀπίσω δειδίσσετο, τρηχὺ δὲ φωνῇ ἠπείλει μάλα πᾶσιν, ἐρητύσασκε δ᾽ ὑλαγμοῦ χαίρων ἐν φρεσὶν fjocw, ὁϑούνεκεν αὖλιν ἔρυντο

75

αὐτοῦ γ᾽ οὐ παρεόντος ᾿ ἔπος δ᾽ Sye τοῖον ἔειπεν" ὦ πόποι, οἷον τοῦτο ϑεοὶ ποίησαν ἄνακτες ϑηρίον ἀνθρώποισι μετέμμεναι, ὡς ἔπιμηϑές. el οἱ καὶ φρένες ὧδε νοήμονες ἔνδοϑεν ἦσαν,

ἤδει δ᾽, ᾧ τε χρὴ χαλετπαινέμεν ᾧ τε καὶ οὐκί, οὐκ ἄν ol ϑηρῶν τις ἐδήρισεν περὶ τιμῆς"

62 δ' 6ys D, δέ τοι M La | πόλλ᾽ ἐμένοινα M La, πάντα μένοισα D te D,

δὲ La, om.

M

| ϑηρὸς ὁρῶν D, χειρὸς ἑλὼν M La

La, μέμαεν D, μεμόνει Buttmannus ἐξερέεσϑαι D

+ 65 ὄκνος La

+ 64 μέμονε M,

+ 63 μέμοινε

| αἰεὶ (del W, αἰὲν Brunck) ἔρεσϑαι M La,

| μῦϑον

ἰόντα

D,

μυϑήσασϑαι

M La

* 66

om.

M La * 67 νόον DR, om. MW . 68 αἶψα νόησαν D . 69 ἀμφότερον D, -repa M, —rspov δ᾽ W,-Tepov γ᾽ R. | ὀσμῇ Codd, ὀδμῇ Editt « 72 ἀχρεῖον κλάζοντε D, ἄγριον ἀλαζόν re M La | 9' M La, γ᾽ D . 73 ὄσσον D, ἄσσον M La * 74 τρηχὺ D, πολλὰ M La * 75 πᾶσιν D, πάσαν M La (πάσῃ R3) * 76 αὖλιν D, αἰὲν

M La

M La

77 γ᾽ οὐ D,

δ᾽ οὐ M,

vou 1.3

*

79 ἀνθρώποισιν

ἔτ᾽ ἔμμεναι

| ἐπιμηϑεὺς Codd, ἐπιμηϑὲς De (ut Editt), ἐπιπειϑὲς Ahr, ἐπιτηρεῖ Le-

grandius

M La

*

»

80 ἔνδοϑ᾽

ἔασιν M La

| ol M La (y' ol R), 101 D

(ἔασψη W)

.

81 οὐχὶ D

| ϑηρῶντες ἐδήρισαν La.

[197]

« 82 οὐκ D, οὐδ᾽

XXV.

INCERTI

AUCTORIS

νῦν δὲ λίην ζάκοτόν τι Kal ἀρρηνὲς γένετ᾽ αὔτως. N ῥα καὶ ἐσσυμένως 85

ποτὶ ταὔλιον

ἴξον ἰόντες.

Ἠέλιος μὲν ἔπειτα ποτὶ ζόφον ἔτραπεν ἵππους δείελον Fnop ἄγων, τὰ δ᾽ ἐπήλυθε πίονα μῆλα

ἐκ βοτάνης ἀνιόντα

μετ᾽ αὔλιά τε σηκούς τε.

αὐτὰρ ἔπειτα βόες μάλα μυρίαι ἄλλαι ἐπ᾽ ἄλλαις ἐρχόμεναι φαίνον᾽ ὡσεὶ νέφη ὑδατόεντα, ἅσσα τ᾽ ἐν οὐρανῷ εἶσιν ἐλαυνόμενα προτέρωσε ἠὲ νότοιο τῶν

95

βίῃ ἠὲ Θρῃκὸς

μέν τ᾽ οὔτις ἀριϑμὸς

pBopéao: ἐν ἠέρι γίνετ᾽

ἰόντων,

οὐδ᾽ ἄνυσις τόσα γάρ τε μετὰ προτέροισι κυλίνδει is ἀνέμου, τὰ δέ τ᾽ ἄλλα κορύσσεται αὖτις ἐπ᾽ ἄλλοις " τόσσ᾽ αἰεὶ μετόπισϑε βοῶν ἐπὶ βουκόλι᾽ ἤει. πᾶν δ᾽ ἄρ᾽ ἐνεπλήσϑη πεδίον, πᾶσαι δὲ κέλευϑοι ληίδος ἐρχομένης, στείνοντο δὲ πίονες ἀγροὶ μυκηϑμῷ σηκοὶ δὲ βοῶν ῥεῖα πλήσϑησαν

100

εἱλιπόδων, ὄιες δὲ κατ᾽ αὐλὰς ηὐλίζοντο. ἔνϑα μὲν οὔτις ἕκηλος ἀπειρεσίων περ ἐόντων

εἱστήκει παρὰ

βουσὶν ἀνὴρ κεχρημένος ἔργου,

ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἀμφὶ πόδεσσιν ἐυτμήτοισιν ἱμᾶσι

καλοπέδιλ᾽

ἀράρισκε παρασταδὸν

ἄλλος δ᾽ αὖ νέα τέκνα φίλας ὑπὸ

ἐγγὺς ἀμέλγειν, μητέρας ἵει

83 τι M La, τε D » 84 1Ev D, ἰζον 3 M La | ἰόντες D M, ἰόντε La » 85 usque ad finem quasi carmen aliud cum titulo 'Erriro nois ante 1-84 seiunctum habet D | £rpagev Mein * 92 μέν τ' D, μὲν

D, ἤγαγεν M La, corr. Editt * 89 νέφη Codd, vége' MW, μὲν γ᾽ R * 93 πρώτοισι D « 94 αὖϑις Codd,

corr. Bgk » 99 αὐλὰς Codd, αὔλιας Wil, αὔλιδας Legrandius * 102 ἐυτμήτοισιν D, ἐυδμ. M La » 103 κωλοπέδιλ᾽ Codd, corr. Editt, κωλοπέδας Ahr | παρισταδὸν D, περιστ. M La, corr. Steph | ἀμέλγειν M La, &utpyov D . 104 vta D, φίλα M La

| φίλαις ὑπὸ

μητράσιν

M La.

[198]

HERACLIS

EPYLLIVM

mrıvepevan λιαροῖο μεμαότα πάγχν γάλακτος, ἄλλος ἀμόλγιον εἶχ᾽, ἄλλος τρέφε πίονα τυρόν, ἄλλος ἐσῆγεν ἔσω ταύρους

δίχα ϑηλειάων.

Αὐγείης

ϑηεῖτο

δ᾽ ἐπὶ πάντας

ἰὼν

105

βοαύλους,

ἥντινά οἱ κτεάνων κομιδὴν ἐτίϑεντο νομῆες, σὺν δ᾽ υἱός τε βίη τε βαρύφρονος Ἡρακλῆος

110

ὡμάρτευν βασιλῆι διερχομένῳ μέγαν ὄλβον. ἔνϑα καὶ ἄρρηκτόν περ ἔχων ἐν στήϑεσι ϑυμὸν ᾿Αμφιτρνωνιάδης καὶ ἀρηρότα

ἐκπάγλως

νωλεμὲς αἰεὶ

ϑαύμαζε βοῶν τόγε μυρίον ἔϑνος

εἰσορόων. οὐ γάρ κεν ἔφασκέ τις οὐδὲ ἐώλττει ἀνδρὸς ληίδ᾽ ἑνὸς τόσσην ἔμεν οὐδὲ δέκ᾽ ἄλλων,

οἶτε πολύρρηνες πάντων

115

ἔσαν ἐκ βασιλήων.

᾿Βέλιος δ᾽ ᾧ παιδὶ τόγ᾽ ἔξοχον ὦπασε δῶρον, ἀφνειὸν μήλοις περὶ πάντων ἔμμεναι ἀνδρῶν,

καί ῥά οἱ αὐτὸς ὄφελλε διαμπερέως βοτὰ πάντα ἐς τέλος * οὐ μὲν γάρ τις ἐπήλυϑε νοῦσος ἐκείνου βουκολίοις,

alt!

ἔργα καταφϑείρουσι

120

νομήων,

αἰεὶ δὲ TrAéoveg κερααὶ βόες, αἰὲν ἀμείνους ἐξ ἔτεος γίνοντο μάλ᾽ εἰς Eros ἦ γὰρ ἅπασαι

ζωοτόκοι T' ἦσαν περιώσια ϑηλντόκοι τε.

125

ταῖς δὲ τριηκόσιοι ταῦροι σύναμ᾽ ἐστιχόωντο κνήμαργοί S' ἕλικές τε, διηκόσιοί γε μὲν ἄλλοι

105 λιαροῖο

D

DR V, λαροῖο M, λιπαροῖο V? | μεμαότα M La, πέτπληντο δὲ

« 106 τρέφε D, στρέφε M La » 107 ταύρως M La * 110 Bapugpovos

πολύφρονος D

« 113 ᾿Αμφιτρυωνιάδης DR

(-5as R2), -νίδας

M V . 114

M La, ϑεῶν

M La, om. D, βοῶν D* ut Cal (ὁμῶς Bon), ϑεοῦ Wil | τότε Codd, τόγε Cal | t5vov La, ἔργον M,

om.

D, ἔϑνος

De

(ut Editt)

» 116 ἔμεν D, ἔμμεν La, ἔμ-

μεναι M * 117 oltre M La, οἶγε D « 118 δ' om. D » 119 παρὰ La « 120 διαμπερέως βοτὰ Codd, διαμπερὲς εὔβοτα Wil « 121 ἐκείνου M La, ἐκείνοις D * 122 alt’ D M, ἄγ᾽ La | καταφϑείρουσι D, -φϑίνουσι M La » 123 αἰεὶ Codd, oliv Brunck ὁ 124 γείνοντο D * 127 γε M La, τε D.

[199]

XXV.

INCERTI

AUCTORIS

φοίνικες, πάντες δ᾽ ἐπιβήτορες oty' ἔσαν ἤδη. ἄλλοι δ᾽ αὖ μετὰ τοῖσι δυώδεκα βουκολέοντο 180

135

ἱεροὶ ᾿Ηελίοιο, χροιὴν δ᾽ ἔσαν ἠύτε κύκνοι ἀργησταί, πᾶσιν δὲ μετέπρεπον εἰλιπόδεσσιν"

οἱ καὶ ἀτιμαγέλαι βόσκοντ᾽ ἐριϑηλέα ποίην ἐν νομῷ, ὧδ᾽ ἔκπαγλον ἐπὶ σφίσι γαυριόωντες. καί ῥ᾽ ὁπότ᾽ ἐκ λασίοιο ϑοοὶ προγενοίατο ϑῆρες ἐς πεδίον δρυμοῖο βοῶν ἕνεκ᾽ ἀγροτεράων, πρῶτοι τοίγε μάχηνδε κατὰ χροὸς fjecav ὀδμήν, δεινὸν δ᾽ ἐβρυχῶντο φόνον λεῦσσόν τε προσώπῳ.

τῶν μέν τε προφέρεσκε βίηφί τε καὶ σϑένεϊ ᾧ ἠδ᾽ ὑπεροπλίῃ Φαέϑων μέγας, óv ῥα βοτῆρες 140

ἀστέρι

πάντες

ἔισκον,

ὁϑούνεκα

πολλὸν

ἐν ἄλλοις

βουσὶν ἰὼν λάμπεσκεν, ἀρίζηλος δ᾽ ἐτέτυκτο. ὃς δ᾽ ἤτοι σκύλος αὖον ἰδὼν χαροποῖο λέοντος αὐτῷ

ἔπειτ᾽ ἐπόρουσεν

χρίμψασϑαι 145

ποτὶ

ἐυσκόπῳ

πλευρὰ

κάρη

Ἡρακλῆι

στιβαρόν

τε μέτωπον.

τοῦ μὲν ἄναξ προσιόντος ἐδράξατο χειρὶ παχείῃ

σκαιοῦ ἄφαρ κέραος, κατὰ δ᾽ αὐχένα νέρϑ᾽ ἐπὶ γαίης κλάσσε βαρύν περ ἐόντα, πάλιν δέ μιν ὥὦσεν ὀπίσσω ὥμῳ ἐπιβρίσας" ὁ δέ οἱ περὶ νεῦρα ταννσϑεὶς μυὼν 150

ἐξ ὑπάτοιο

βραχίονος ὀρϑὸς ἀνέστη.

ϑαύμαζεν δ᾽ αὐτός τε ἄναξ υἱός τε δαΐφρων Φυλεὺς οἵ τ᾽ ἐπὶ βουσὶ κορωνίσι βουκόλοι ἄνδρες ᾿Αμφιτρνωνιάδαο βίην ὑπέροπλον ἰδόντες. 130 ἠελίοιο Codd, ἠελίου Editt | χροιὴν Codd (χροὴν M) + 132 βόoxov9’ D La, βόσκοντ᾽ M « 133 γαυριόωντες Ὁ, γνριόωντες M, γυριόωντο La « 135 tv ij (scil. ἕνεκ᾽ Editt) ἀγροτ. D, ἕνεκα προτ. M La * 186 ὀσμὴν Codd, ὀδμὴν Wil, cf. 69 .« 137 δὲ βρυχῶντο D, 5' ἐβρύχοντοM La | λεύσσοντε προσώπῳ fere Codd, λεύσσοντες ὀττωτῇ Stadtmuellerus +» 142 σκύλος D V, σκύτος MR (et V?) « 144 πρόσωπον M » 145 ἐδράξατο M La, ἐδέξατο D * 146 κέρατος M . 150 ϑαύμαζον La * 151 ἄνδρες MR, ἦσαν D, ἄνδρες ἦσαν V.

[200]

HERACLIS

To

δ᾽ εἰς ἄστυ

ἐστιχέτην,

λιπόντε

EPYLLIVM

καταυτόϑι

πίονας

ἀγροὺς

Φυλεύς τε Bin 9” Ἡρακληείη.

λαοφόρου δ᾽ ἐπέβησαν ὅϑι πρώτιστα κελεύϑου, λετττὴν καρπαλίμοισι τρίβον ποσὶν ἐξανύσαντες,

156

fj ba δι᾽ ἀμπελεῶνος ἀπὸ σταϑμῶν τετάνυστο οὔτι λίην ἀρίσημος ἐν ὕλῃ χλωρὰ ϑεούσῃ.

τῇ μὲν ἄρα προσέειτε Διὸς γόνον ὑψίστοιο Αὐγείω

ἧκα

φίλος

υἱὸς

παρακλίνας

ἔϑεν

μετόπισϑεν

κεφαλὴν

κατὰ

ἰόντα,

δεξιὸν

160

ὦμον᾽

Ξεῖνε, πάλαι τινὰ πάγχυ σέϑεν πέρι μῦϑον ἀκούσας ὡσεί περ σφετέρῃσιν ἐνὶ φρεσὶ βάλλομαι ἄρτι. ἤλυϑε γὰρ στείχων τις ἀπ᾽ "Apyeos ὡς μέσος ἀκμῆς ἐνθάδ᾽ ᾿Αχαιὸς ἀνὴρ Ἑλίκης ἐξ ἀγχιάλοιο" ὃς δή Toi μυϑεῖτο καὶ ἐν πλεόνεσσιν

165

᾿Επειῶν,

οὕὔνεκεν ᾿Αργείων τις ἔϑεν παρεόντος ὄλεσσε ϑηρίον

αἰνολέοντα,

κοίλην

αὖλιν

ἔχοντα

κακὸν τέρας ἀγροιώταις, Διός

Νεμέοιο

παρ᾽

ἄλσος,

οὐκ οἶδ᾽ ἀτρεκέως ἢ "Apyeos ἐξ ἱεροῖο αὐτόϑεν

ἢ Τίρυνϑα

νέμων

πόλιν

170

ἠὲ Μυκήνην.

ὡς κεῖνος ἀγόρευε" γένος δέ μιν εἶναι ἔφασκεν, el ἐτεόν περ ἐγὼ ἔλπομαι

οὐχ

μιμνήσκομαι,

ἕτερον

τόδε

ἐκ Περσῆος.

τλήμεναι

Αἰγιαλήων

ἠὲ σέ, δέρμα δὲ ϑηρὸς ἀριφραδέως ἀγορεύει

155 ὅϑι DM, ὄρους La » 156 τρίβον M La, τρίφον D | ἐξανύσαντε D « 157 ἀμπελεῶνος D, -AGvos M La + 158 yAop& ἐούσῃ Codd, χλωρὰ ϑεούσῃ Mein coll. Herod. Att. in Brunck. Anal. II, p. 300, cf. Kaibelium Epigr. 1046,

83 « 1$9τῇ D M, τὸν La | μὲν D, uv M La * 160 ΑὐγειέωD | ἔνϑεν M La | ἐόντα D La, ἰόντα M » 162 περὶ Codd, μετὰ D* » 163 ὡσεί περ D, ὡς εἴπερ

M La, el σεῦ περ Ahr, el περὶ σεῦ Wil « 164 ὡς Codd, ἦν Legrandius | νέος

ἀκμὴν D, μέσος ἀκμῆς M La » 169 Νεμίοιο La (et M corr.) « 171 Μυκήνην D, av M La » 172 κεῖνος Codd, κεῖνός γ᾽ Bon « 175-176 altera hemystichia transposuit Mein.

[201]

175

XXV.

INCERTI

AUCTORIS

χειρῶν καρτερὸν ἔργον, ὅ τοι περὶ πλευρὰ καλύπττει. εἴπ᾽ ἄγε νῦν μοι πρῶτον, Iva γνώω κατὰ ϑυμόν, ἥρως, εἴτ᾽ ἐτύμως μαντεύομαι εἴτε καὶ οὐκί, εἰ σύ γ᾽ ἐκεῖνος, ὃν ἦμιν ἀκουόντεσσιν ἔειπεν 180

οὐξ ᾿Ἑλίκηϑεν ᾿Αχαιός, ἐγὼ δέ σε φράζομαι εἰπὲ δ᾽ ὅπως

ὀλοὸν τόδε

ϑηρίον

ὀρϑῶς.

αὐτὸς ἔπεφνες,

ὅππως τ᾽ εὔυδρον Νεμέης εἰσήλυϑε χῶρον" oU μὲν γάρ ἱμείρων 185

κε τοσόνδε

ἰδέειν,

ἐπεὶ

οὐ

κατ᾽ μάλα

᾿Απίδα κνώδαλον τηλίκα

ἀλλ᾽ ἄρκτους τε σύας τε λύκων τῷ καὶ ϑαυμάζεσκον ἀκούοντες

εὕροις

βόσκει,

τ᾽ ὀλοφώιον τότε μῦϑον᾽

ἔϑνος.

οἱ δέ νυ καὶ ψεύδεσϑαι ὁδοιπόρον ἀνέρ᾽ ἔφαντο γλώσσης μαψιδίοιο χαριζόμενον παρεοῦσιν. ὧς εἰπὼν μέσσης ἐξηρώησε κελεύϑου 190

Φυλεύς,

ὄφρα

κιοῦσιν

καί ῥά τε ῥηίτερον

ἅμα

σφίσιν

ἄρκιος εἴη,

φαμένου κλύοι

Ἡρακλῆος,

ὅς μιν ὁμαρτήσας τοίῳ προσελέξατο μύϑῳ᾽ "Q Αὐγηιάδη, τὸ μὲν ὅττι με πρῶτον ἀνήρευ, αὐτὸς καὶ μάλα ῥεῖα κατὰ στάϑμην ἐνόησας. 196

ἀμφὶ δέ σοι τὰ ἕκαστα λέγοιμί κε τοῦδε πελώρον ὅππως

ἐκράανϑεν,

ἐπεὶ λελίησαι

ἀκούειν,

νόσφιν γ᾽ ἢ 89ev NAYE τὸ γὰρ πολέων περ ἐόντων ᾿Αργείων οὐδείς κεν ἔχοι σάφα μυϑήσασθϑθαι᾽ οἷον

δ᾽ ἀϑανάτων

176

ὅτοι M La,

τιν᾽

érov D

ἐΐσκομεν

»

179

ἀνδράσι

ἥμιν D,

ἡμῖν

πῆμα

M La,

ἄμμιν

Steph.

*

180 φράζομαι D, φρίζομαι M, φρίξομαι La » 182 ὄππως D R, ὅπως M V | τ᾽ D, δ᾽ M La | εὔυδρον M La, εὐὐδρον D | Νεμίης M La, cf. 169 « 183 τοσόνδε M V (τόσον R), τόσονγε D | κατ᾽ ᾿Απίδα D, κατὰ πίδακα M La +» 184 τηλίκα D, πηλίκα M La » 185 τ᾿ D R V?, κ᾿ V, om. M | ἔρνος Codd, ἔϑνος Lennepius » 186

μῦϑον

D,

μύϑων

M La, &velpeu D τῶν D

- 199

M La

» 193 Αὐγηιάδη D, Λντη(τ)ιάδη M La

+» 194 καταστασάμην D

σῆμα D.

[202]

| ἀνήρευ

« 197 ἦλϑε D M, ἦλϑες La | vrapeóv-

HERACLIS

ἱρῶν

EPYLLIVM

unvícavra Φορωνήεσσιν

ἐφεῖναι.

200

πάντας γὰρ πισῆας ἐπικλύζων ποταμὸς ὡς λὶς ἄμοτον κεράιζε, μάλιστα δὲ Βεμβιναίους,

οἵ ἐϑεν ἀγχόμοροι τὸν

ναῖον

μὲν ἐμοὶ πρώτιστα

ἄτλητα

παϑόντες.

τελεῖν ἐπέταξεν

Εὐρνυσϑεύς, κτεῖναι δέ μ᾽ ἐφίετο

ϑηρίον

ἄεϑλον αἰνόν.

206

αὐτὰρ ἐγὼ κέρας ὑγρὸν ἑλὼν κοίλην τε φαρέτρην ἰῶν ἐμπλείην νεόμην, ἑτέρηφι δὲ βάκτρον εὐπαγὲς αὐτόφλοιον ἐπηρεφέος κοτίνοιο ἔμμητρον, τὸ μὲν αὐτὸς ὑπὸ ζαϑέῳ “Ἑλικῶνι εὑρὼν σὺν πυκινῆσιν ὁλοσχερὲς ἔσπασα ῥίζαις. αὐτὰρ

ἐπεὶ τὸν χῶρον,

δὴ τότε τόξον

ἑλὼν

210

ὅϑι λὶς ἧεν, ἵκανον,

στρετττῇ

ἐπέλασσα κορώνῃ

νευρειήν, περὶ δ᾽ ἰὸν ἐχέστονον εἶϑαρ ἔβησα. πάντῃ δ᾽ ὄσσε φέρων ὀλοὸν τέρας ἐσκοπίαζον, εἴ μιν ἐσαϑρήσαιμι πάρος γ᾽ ἐμὲ κεῖνον ἰδέσϑαι. ἤματος

ἦν τὸ

φρασϑῆναι

μεσηγύ,

δυνάμην

καὶ οὐδ᾽ οὐδ᾽

215

ὅπῃ

ἴχνια τοῖο

ὠρυγμοῖο

πυϑέσϑαι.

οὐδὲ μὲν ἀνθρώπων τις ἔην ἐπὶ βουσὶ καὶ ἔργοις φαινόμενος

σπορίμοιο

δι᾿ αὔλακος,

ἀλλὰ κατὰ σταϑμοὺς χλωρὸν

οὐ μὴν πρὶν πόδας πρὶν

ἔσχον

ὄντιν᾽

ἐροίμην,

δέος εἶχεν ἕκαστον.

ὄρος τανύφυλλον

ἐρευνῶν

ἰδέειν ἀλκῆς τε μεταυτίκα πειρηϑῆναι.

200 Φορωνήεσσιν D, φόρων οἴναισιν M, φέρω νήεσσιν La + 201 πεισῆας MLa|y' ὥς Ε . 202 ἄμοτος La | Βεμβιναίους La (-valav M), Βεμβινιαίοις Ὁ «

203 ἀγχόμοροι D, ἄγχιστα M La | ναῖον MW (mpoovalov ΒΕ), νέον D, κλαῖον Ahr | παϑέοντες D « 206 φαρέτραν La * 209 ἔμμητρον La (-irpov M, σύριζον W*3), εὔμετρον D « 210 πυκινοῖσιν M! La | ῥίζαις M La, ῥίζης D, ῥίζη D corr. « 212 στρεπτὴν con. Brodaeus

+ 213 περὶ D, παρὰ M La | εἶϑαρ ἔβησα D, εἰσανέβησα

La (εὐσέβησα M) » 215 γ᾽ ἐμὲ κεῖνον D, τί μ᾽ ἐκεῖνον IM W (δέ μ᾽ ἐκεῖνον R) « 216 οὐδ᾽ ὅτη D, οὐδενὸς M La, οὐδέ πῃ Cholmeleius | τοῖο D, τοῖα M La » 217 ὠρυγμοῖο M La, ὠρυϑμοῖο D « 222 npivy'’R | μεταυτίκα D, παραυτ. M La.

[203]

220

XXV.

INCERTI

AUCTORIS

ἤτοι ὁ μὲν σήραγγα προδείελος ἔστιχεν εἰς ἣν βεβρωκὼς κρειῶν τε καὶ αἵματος, ἀμφὶ δὲ χαίτας αὐχμηρὰς πεπάλακτο φόνῳ χαροπόν τε πρόσωπον στήϑεά

αὐτὰρ

τε, γλώσσῃ

ἐγὼ

ἐν τρίβῳ

δὲ περιλιχμᾶτο

ϑάμνοισιν

ὑλήεντι

ἄφαρ

γένειον.

σκιεροῖσιν ἐκρύφϑην

δεδεγμένος,

ὁττπόϑ᾽

ἴκοιτο,

καὶ βάλον ἄσσον ἰόντος ἀριστερὸν εἰς κενεῶνα τηυσίως: οὐ γάρ τι βέλος διὰ σαρκὸς ὄλισϑεν ὀκριόεν, χλωρῇ δὲ παλίσσυτον ἔμπεσε ποίῃ. αὐτὰρ ὁ κρᾶτα δαφοινὸν ἀπὸ χϑονὸς Gr’ ἐπάειρε ϑαμβήσας, πάντῃ δὲ διέδρακεν ὀφϑαλμοῖσι σκεπτόμενος, 236

λαμυροὺς

δὲ

χανὼν

ὑπέδειξεν

ὀδόντας.

τῷ δ᾽ ἐγὼ ἄλλον ὀιστὸν ἀπὸ νευρῆς προΐαλλον

ἀσχαλόων, ó μοι ὁ πρὶν ἐτώσιος ἔκφυγε χειρός" μεσσηγὺς

δ᾽ ἔβαλον

ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὡς ὑπὸ

στηϑέων,

βύρσαν

ὅϑι πνεύμονος

ἔδυ πολυώδυνος

ἕδρη.

ἰός,

ἀλλ᾽ ἔπεσε προπάροιϑε ποδῶν ἀνεμώλιος αὕτως. τὸ τρίτον αὖ μέλλεσκον ἀσώμενος ἐν φρεσὶν αἰνῶς αὐερύειν, ὁ δέ μ᾽ εἶδε περιγληνώμενος ὄσσοις ϑὴρ

ἄμοτος,

μακρὴν

δὲ Trep' ἰγνύῃσιν

ἔλιξε

κέρκον, ἄφαρ δὲ μάχης ἐμνήσατο᾽ πᾶς δέ οἱ αὐχὴν ϑυμοῦ ἐνεπτλήσϑη, πυρσαὶ δ᾽ ἔφριξαν ἔϑειραι 245

σκυζομένῳ, κυρτὴ δὲ ῥάχις γένετ᾽ ἡύτε τόξον πάντοϑεν εἰλυϑέντος ὑπὸ λαγόνας τε καὶ ἰξύν. ὡς δ᾽ ὅταν ἁρματοπηγὸς ἀνὴρ πολέων ἴδρις ἔργων 225 χαροπὸν M La, χαλεπὸν D » 226 δὲ D, τε

M La » 227 ἄφαρ

Codd

(αὖϑις MD), ἅμα Editt + 228 τρίβῳ M La, ῥίω D . 229 εἰς Codd, ἐς Zeig » 231 πα-

Atvovrov D « 233 διέδρακεν Codd, διέδραμεν M! Wi « 234 ὑπ’ ὀδόντας ἔφηνε M (ἔφαινε μοι D, és πνεύμονος Tup(p)al

La), ὑπέδειξεν ὀδόντας D « 235 (ἀπαὶ R) » 236 (ἀγχολόων W) | ὅτι μοι M, ὡς μοι La, 6 μοι ὁ Her (ὧς p' ὁ Ahr) » 287 πλεύμονας D, M La | £69 M La, ἔδρα D * 239 ἀνεμώλιον D * 244 πυρσαὶ D, M La » 246 (slànStvros ὑπαὶ R) .ς 247 ἀἁρματοπαγὸς M La.

[ 204]

HERACLIS

öprnkas

ϑάλψας

κάμτττῃσιν

ἐν πυρὶ

ἐρινεοῦ

πρῶτον,

KPYLLIVM

εὐκεάτοιο,

ἐπαξονίῳ

κύκλα

δίφρῳ᾽

τοῦ μὲν ὑπὲκ χειρῶν ἔφυγεν τανύφλοιος ἐρινὸς καμπτόμενος, τηλοῦ δὲ μιῇ πήδησε σὺν ὁρμῇ᾽

ὥς ἐπ᾽ ἐμοὶ Als αἰνὸς ἀπόπροθεν ἀϑρόος ἄλτο μαιμώων

χροὸς

&car

ἐγὼ

δ᾽ ἑτέρῃφι

βέλεμνα

χειρὶ προεσχεϑόμην καὶ ἀπ᾿ ὥμων δίπλακα λώπην, τῇ δ᾽ ἑτέρῃ ῥόπαλον κόρσης ὕπερ αὖον ἀείρας ἤλασα κὰκ κεφαλῆς, διὰ δ᾽ ἄνδιχα τρηχὺν fata αὐτοῦ ἐπὶ λασίοιο καρήατος ἀγριέλαιον Snpós ἀμαιμακέτοιο᾽

πέσεν δ᾽ Óye πρὶν ἔμ᾽ ἱκέσϑαι

ὑψόϑεν ἐν γαίῃ καὶ ἐπὶ νευστάζων κεφαλῇ" περὶ ἦλϑε βίῃ σεισϑέντος ἐν τὸν μὲν ἐγὼν ὀδύνῃσι νωσάμενος,

πρὶν

τρομεροῖς ποσὶν ἔστη γὰρ σκότος ὄσσε οἱ ἄμφω ὀστέῳ ἐγκεφάλοιο. παραφρονέοντα βαρείαις

αὖτις ὑπότροπον

αὐχένος ἀρρήκτοιο

παρ᾽

ἀμπνυν θῆναι,

ἰνίον ἤλασα

προφϑάς,

ῥίψας τόξον ἔραζε πολύρραπτόν τε φαρέτρην, ἦγχον δ᾽ ἐγκρατέως στιβαρὰς σὺν χεῖρας ἐρείσας ἐξόπιϑεν, μὴ σάρκας ἀποδρύψῃ ὀνύχεσσι, πρὸς δ᾽ οὖδας πτέρνῃσι πόδας στερεῶς ἐπίεζον οὐραίους ἐπιβάς, πλευρῇσί τε μῆρ᾽ ἐφύλασσον, 248 εὐκεάτοιο D, εὐκάμπτοιο M La + 249 ἐπ' ἀξονίῳ D, ἐναξονίῳ M, ἐν ἀξονίῳ La + 250 (ἀπ᾽ ἐκ M) | (ἐρινεὸς M) . 252 ἀϑρόος D, ἄλμενος M La * 254 προεσχεϑόμην D, προσεσχ. M La « 258 (πρίν γ᾽ R) » 259 ἐν γαίῃ D, ἐκ γαίης M La . 262 παραιφρονέοντα D, πάλιν φρ. D^ « 263 ὠσάμενος D | (πρίν y' R) | αὖϑις D | ἀμπνυσϑῆναι M La » 264 ἤλασα D, ἔφϑασα M La, ἔφλασα Bgk * 267 ἐξόπισθεν M La | σάρκας M La, σαρκὸς D | ὑποδρύψῃ M La » 268 στερεῶν D | ἐπίεζον D M, ἐπιέζενον La * 269 οὐραίους D, -αἰον La, —ín M | πλευρῇσι (πλευροῖσι La) τε ufjp" Codd, unpoloí Te πλεύρ᾽ Briggsius. TzsTIM: 266-267 laudantur in Musuri commentario ad Planudeam (Vat.

Inc. III 81 fol. ' 3r) lectionibus adhibitis ££ómi9ev μὴ σαρκὸς ἀποδρύψη (vid. Boll. Class. Lincei 1981 p.27), aut ex ipso D desumpti aut e Patavino deperdito.

[205]

265

XXV.

270

μέχρι οὗ ἐξετάνυσσα ἄπνευστον᾽

ψυχὴν

INCERII

AUCTORIS

βραχίονας ópSóv ἀείρας

δὲ πελώριος

ἔλλαχεν "Aıöns.

καὶ τότε δὴ βούλενον, ὅπως λασιαύχενα βύρσαν ϑηρὸς 276

τεϑνειῶτος

ἀπὸ

μελέων

ἐρυσαίμην,

ἀργαλέον μάλα μόχϑον, ἐπεὶ οὐκ ἔσκε σιδήρῳ τμητὴ οὐδὲ λίϑοις πειρωμένῳ, οὐδὲ μὲν ὕλῃ. ἔνϑα μοι ἀϑανάτων τις ἐπὶ φρεσὶ ϑῆκε νοῆσαι

αὐτοῖς δέρμα λέοντος ἀνασχίζειν ὀνύχεσσι. τοῖσι

ϑοῶς

ἀπέδειρα,

καὶ

ἀμφεϑέμην

ἕρκος ἐνναλίου ταμεσίχροος

μελέεσσιν

ἰωχμοῖο.

οὗτός τοι Νεμέου γένετ᾽, ὦ φίλε, ϑηρὸς ὄλεϑρος πολλὰ πάρος μήλοις τε καὶ ἀνδράσι κήδεα ϑέντος.

270 μέχρι οἱ La (ol om. Gall | ἐξετάνυσα D, -ἀνυσίσ)ε M 271 ἄμπνευστον D | πελώριον D ἀπαὶ M La | ἐρύσαιμι D * 274 λίϑοις Codd,

μὲν ὕλῃ

Codd

M), μέχρις οἱ D, οὗ corr. Hartungius, εὖ La | βραχίονος D, -va M La, corr. Bon * | ἔλλαχεν M La, ἔλλαβεν D » 278 ἀπὸ D, ἔσκε Codd, ἦν οὔτε Wil . 275 τμητὴ οὐδὲ

οὐδὲ λίϑοις TurT) metri causa Mein, sed cf. Hom. TI 734, a 329

cum

Wor, μολύβδῳ Wen ἐνναλίου D, -A(i)oto M La, μήλοισι D.

274 σιδήρῳ loco permutavit Dittrichius, μὲν ἄλλῃ corr. . 276 tv3a D, Se M La M La | loxuoio M La, ὄφρα

[206]

| μοι D M, μιν La +» 279 μοι εἴη D » 281 μήλοις τε

|

XXVI OEOKPITOY AHNAI

H BAKXAI

Ivo καὐτονόα χά μαλοπάρανος

᾿Αγαύα

τρεῖς ϑιάσως ἐς ὄρος τρεῖς ἄγαγον αὐταὶ ἐοῖσαι. χαΐ μὲν ἀμερξάμεναι λασίας δρυὸς ἄγρια φύλλα

κισσόν τε ζώοντα καὶ ἀσφόδελον τὸν ὑπὲρ γᾶς ἐν καϑαρῷ

λειμῶνι κάμον

τὼς τρεῖς τᾷ Σεμέλᾳ,

δυοκαίδεκα

τὼς ἐννέα τῷ

βωμώς,

Διονύσῳ.

ἱερὰ δ᾽ ἐκ κίστας πεποναμένα χερσὶν ἑλοῖσαι εὐφάμως κατέϑεντο νεοδρέτττων ἐπὶ βωμῶν, ὡς ἐδίδαξ᾽, ὡς αὐτὸς ἐθυμάρει Διόνυσος.

Πενϑεὺς δ᾽ ἀλιβάτω πέτρας ἄπο πάντ᾽ ἐϑεώρει σχῖνον

ἐς ἀρχαίαν

καταδύς,

ἐπιχώριον

10

ἔρνος.

Αὐτονόα πράτα νιν ἀνέκραγε δεινὸν ἰδοῖσα, σὺν

δ᾽ ἐτάραξε

Cop: D. PaPP: Pe

ποσὶν

(10-20),

Pa

μανιώδεος

(fere

ὄργια

Βάκχω

integra).

Tir: Λῆναι ἢ Βάκχαι Pa Cal, om. ἢ D, Δωρίδι add. Pa D; cf. Hesych. Arvar Βάκχαι, ᾿Αρκάδες. Avcr: Theocrito abiud. Wil post Eichstadtium Dahlium alios. 1 μαλοπ. Pa D

* 2 ϑιάσως Pa D * 4 re Pa D, ἀεὶ Paleius « 5 βωμοὺς

D, corr. Win » 6 τὼς Pa D « 7 πεποναμένα Pa D, ποπανεύματα Wor « 9 εδιδαξ᾽ Pa, ἐδίδασχ᾽ D « 10 ἁλιβάτον Pa D, corr. Win . 12 πρῶτον νιν Pa

corf. (πρῶτα viv Pa! ut Editt 7), πράταν iv D (πρᾶτον lv C) ὄργια D | Boxyo Pe, Βάκχου Pa D.

»

13 ıepa Pa,

Testım: 1 Hesych. μαλ[λ]οπάρανος" λευκοπάρειος, cf. XXXIV 1, 5 et Eustath. 691, 52 παρὰ Θεοκρίτῳ μαλοπάρῃος ἡ ἁπαλοπάρῃος, praeterea cf.

Flind. Petr. Pap. II 115, 9.

| 207]

xxvi. BEOKPITOY

ἐξαπίνας ἐπιοῖσα᾽ τὰ δ᾽ οὐχ ὁρέοντι βέβαλοι. ıs μαίνετο

μέν S' avra,

μαίνοντο

δ᾽ ἄρ᾽

εὐθὺ

καὶ

ἄλλαι.

Πενϑεὺς μὲν φεῦγεν πεφοβημένος, αἱ δ᾽ ἐδίωκον πέπλως ἐκ ζωστῆρος ἐς ἰγνύαν ἐρύσαισαι. Πενϑεὺς μὲν τόδ᾽ Eeime « τίνος κέχρησϑε, γυναῖκες; » Αὐτονόα τόδ᾽ ἔειπε’ « τάχα γνώσῃ πρὶν ἀκοῦσαι ». 9 μάτηρ μὲν κεφαλὰν μυκήσατο παιδὸς ἑλοῖσα, ὅσσον

περ

τοκάδος

τελέϑει

μύκημα

᾿Ινὼ δ᾽ ἐξέρρηξε σὺν ὠμοπλάτᾳ λὰξ

ἐπὶ

γαστέρα

βᾶσα,

καὶ

λεαίνας :

μέγαν ὦμον

Αὐτονόας

ῥυθμὸς

würds,

αἱ δ᾽ ἄλλαι τὰ περισσὰ κρεανομέοντο γυναῖκες. 2. ἐς Θήβας δ᾽ ἀφίκοντο πεφυρμέναι αἵματι πᾶσαι

ἐξ ὄρεος πένϑημα καὶ οὐ Πενϑῆα φέροισαι. Οὐκ ἀλέγω, μηδ᾽ ὅστις ἀπεχϑόμενος Διονύσῳ φροντίζοι, μηδ᾽ el χαλεπώτερα τῶνδε μογήσαι, εἴη δ᾽ ἐνναέτης ἢ καὶ δεκάτω Empaívor:

so αὐτὸς δ᾽ εὐαγέοιμι καὶ εὐαγέεσσιν ἄδοιμι. ἐκ Διὸς αἰγιόχω τιμὰν ἔχει αἰετὸς ὄρνις. εὐσεβέων παίδεσσι τὰ λώια, δυσσεβέων δ᾽ οὔ.

14 δ' Pa D, τ᾿ Mein | ὀρέοντι Pa! D, ὁρόοντι Pa* (Cal) . 15 9° αὗτα D, τ᾽ αὐτὰ Bon, ]avr& scr. Pa « 17 ες ryvvav Pa! (Reiskius), ἐς ἰγνυῖαν Pa? D | ἐρύσαισαι D « 19 Aurovor scr. Pa ut videtur « 20 unrnp ufev Pa, μήτηρ uiv τὰν D, μάτηρ μὲν Editt « 26 φεροισαι Pa, φέρουσαι D . 27 οστις απεχϑόμενος Pa (cf. XVIII 25), ἄλλος ἀπεχϑόμεναι D, -μένω Bgk « 28 φροντίζοι D, ἄμμι μέλοι in Pa supplevit Lobelius collato Z (Pa), φρασσαίμαν Pohlenzius, aut οἰκτισϑῇ ex. gr. Gall | τωνδε μογησαι Pa (iam Ahr), τῶνδ᾽ ἐμόγησε D . 29 εἴη δ᾽ D, εἴην Gall puncto posito pro commate in fine praecedentis versus | δεκάτω Pa D, δεκάδων Gall | δεπιβαιην Pa (6 del. Paz), ἐπιβαίνοι D * 30 δ᾽ D, τ᾿ Gall commate posito post 29 ἐπιβαίην « 31 opvis Pa, οὕτως D . 32 μ]εν

παισί! Pa, παίδεσσι D. Testım: 27 o μεμισήμενος τῶ Διωνυσὼ ur tuor μελοι Z (Pa) . 29 ἀντί! TOU) Gssss2stia. adonu εἰς 9' er Z (Pa) | cf. Callim. Aet. Prol. 6 τῶν 5' ἐτέων ἡ δεκὰς οὐκ ὀλίγη . 30 cf. Callim. hy. Del. 98 εὐαγέων δὲ καὶ εὐαγέεσσι μελοίμην.

[208]

AHNAI

H BAKXAI

Xalpoı μὲν Διόνυσος, ὃν ἐν Δρακάνῳ νιφόεντι Ζεὺς

ὕπατος

μεγάλαν

ἐπιγωνίδα

κάτϑετο

λύσας"

χαίροι δ᾽ εὐειδὴς Σεμέλα καὶ ἀδελφεαὶ αὐτᾶς Καδμεῖαι

πολλοῖς

μεμελημέναι

Tipwivan,

oi τόδε ἔργον ἔρεξαν ὀρίναντος Διονύσω οὐκ

ἐπιμωματόν:

μηδεὶς

τὰ

ϑεῶν

ὀνόσαιτο.

34 εἐπιγωνιδα Pa, ἐπιγουνίδα D + 86 πολλαῖς D, corr. Graefius | ἡρωίναις Pa D, corr. Graefius

« 37 Διονύσου

Pa D,

[209] 14. - Theocritus

corr.

Win.

XXVII

ANONYMI (Kóp.)

ECLOGA

τὰν πινυτὰν *EAEvav Πάρις ἥρπασε βουκόλος ἄλλος.

(Δάφ.) μᾶλλον ἑλοῖσ᾽ Ἑλένα τὸν βουκόλον ἐστὶ φιλεῦσα. (Kóp.) μὴ καυχῶ, σατυρίσκε᾽ κενὸν τὸ φίλαμα λέγουσιν. (Δάφ.) ἔστι καὶ ἐν κενεοῖσι φιλάμασιν ἁδέα τέρψις. (Kóp.) τὸ στόμα neu πλύνω καὶ ἀποπτύω τὸ φίλαμα.

(Δάφ.) πλύνεις χείλεα σεῖο; δίδου πάλιν, ὄφρα φιλάσω. (Κόρ.) καλόν σοι δαμάλας φιλέειν, οὐκ ἄζυγα κώραν. (Δάφ.) μὴ καυχῶ * τάχα γάρ σε παρέρχεται ὡς ὄναρ fipa. 19

(Kóp.) ἅδε τι γεράσκω; τόδε Tov μέλι καὶ γάλα πίνω. (Δάφ.) ἁ σταφυλὶς σταφίς ἐστι, καὶ οὐ ῥόδον αὖον ὀλεῖται;

(Κόρ.) μἠπιβάλῃς τὰν χεῖρα, καὶ εἰσέτι χεῖλος ἀμύξω. (Δάφ.) δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰς κοτίνους, ἵνα σοί τινα μῦϑον ἐνέψω.

15

(Kóp.) (Aág.) (Κόρ.) (Δάφ.)

οὐκ ἐθέλω’ καὶ πρίν pe παρήπαφες ἁδέι μύϑῳ. δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰς πτελέας, ἵν᾽ ἐμᾶς σύριγγος ἀκούσῃς. τὰν σαυτοῦ φρένα τέρψον’ ὀιζύον οὐδὲν ἀρέσκει. φεῦ φεῦ, τᾶς Παφίας χόλον ἄζεο καὶ σύγε, κώρα.

Cop:

D.

TiT:

om.

D,

Δάφνιδος

καὶ

κόρης

(Nnföos

Bon)

ὀαριστὺς

finx.

Editt;

dorismos in carmine saepius post alios viros doctos restituit Gall. AvcT:

Bioni

1 initium

tribuit

carminis

Gall, deesse

Moscho monuit

Heinsius Bon,

cf.

alii. 13 et 73-74

. 2 260% D,

ixoic' Ahr, ἑλοῖσ᾽ Zieg | ἐστὶ D, ἔσχε Her * 3 μὴ om. D, habent De Editt «+ 8 ἥβη D » 9 ἢ δὲ D, εἰ δὲ D?, ἄδε Gall « 10 & D, οὐ Mein | καὶ οὐ D, καλὸν Gall | αὖον D, αὐτίκ᾽ Gall « 11 post 19 praebet D, trai. Ribbeckius τὴν D « 12 ἐνέψω D, iviyo Editt + 13 456 D, ἀδέι ὩΣ « 15 τὴν σαυτοῦ D ἀρέσκη D, corr. Steph.

[210]

| |

RCLOGA

(Kóp.) (Δάφ.) (Κόρ.) (Δάφ.) (Κόρ.)

χαιρέτω ἁ Tlapía: μόνον TAaos ᾿᾽Αρτεμις εἴη. μὴ λέγε, μὴ βάλλῃ σε καὶ ἐς λίνον ἄλλυτον ἔνϑης. βαλλέτω ὡς ἐϑέλει- πάλιν "Aptenis ἄμμιν ἀρήγει. οὐ φεύγεις τὸν Ἔρωτα, τὸν οὐ φύγε παρϑένος ἄλλα. φεύγω ναὶ τὸν Πᾶνα: σὺ δὲ ζυγὸν αἰὲν ἀείραις.

(Δάφ.) δειμαίνω,

(Κόρ.) (Δάφ.) (Kóp.) (Δάφ.) (Κόρ.)

ἀνέρι δώσει.

πολλοί μ᾽ ἐμνώοντο, νόον δ᾽ ἐμὸν οὔτις ἰαίνει. εἷς καὶ ἐγὼ πολλῶν μναστὴρ τεὸς ἐνθάδ᾽ ἱκάνω. καὶ τί, φίλος, ῥέξαιμι; γάμοι πλήϑουσιν ἀνίας. οὐκ ὀδύναν, οὐκ ἄλγος ἔχει γάμος, ἀλλὰ χορείαν. ναὶ μάν φασι γυναῖκας ἑοὺς τρομέειν παρακοίτας.

(Δάφ.) μᾶλλον

(Kóp.) (Δάφ.) (Κόρ.) (Δάφ.) (Κόρ.)

μὴ δή σε κακωτέρῳ

ἀεὶ

κρατέουσι"

τίνα

τρομέουσι

γυναῖκες;

ὠδίνειν τρομέω' χαλεπὸν βέλος Εἰληϑυίας. ἀλλὰ τεὰ βασίλεια μογοστόκος "Aptenis ἐστιν. ἀλλὰ τεκεῖν τρομέω, μὴ καὶ χρόα καλὸν ὀλέσσω. fjv δὲ τέκῃς φίλα τέκνα, νέον φάος ὄψεαι ἦἧβας. καὶ τί μοι ἕδνον ἄγεις γάμου ἄξιον, ἢν ἐπινεύσω;

(Δάφ.) πᾶσαν τὰν ἀγέλαν, πάντ᾽ ἄλσεα καὶ νομὸν ἕξεις. (Kóp.) ὄμννε μὴ μετὰ λέκτρα λιπὼν ἀέκουσαν ἀπενϑεῖν.

(Δάφ.) οὐ μαὐύτὸν τὸν Πᾶνα,

καὶ ἣν ἐϑέλῃς με διῶξαι.

(Kóp.) τεύχεις

μοι

ϑαλάμους,

τεύχεις

(Δάφ.) τεύχω

σοι

ϑαλάμους,

τὰ

καὶ δῶμα καὶ αὐλάς;

δὲ πώεα

καλὰ

νομεύω.

18 ἄκλιτον D, ἄλλυτον Bon » 19 ἐϑέλης D, corr. Valck | ἀρήγη D, corr. Schaeferus « 20 ἄλλη D + 21 ἄειρες D, ἀείραις Ahr . 22 δώσω D, δώσει Schaeferus, δῷσι Cobetus « 23 με (μευ D*) μνώοντο D, corr. Brunck | νόον δ᾽ ἐμὸν D, vuóv yt piv (οὔτις ἀείδει) Wen | ἀείδει D, ἔϑελγεν Cobetus, ἔπειϑεν Zieg, laiverı Mein coll. VII 29 » 24 μνηστὴρ D * 26 ὀδύνην et xopeinv D » 27 val D, καὶ Briggsius, cf. IV 23, VII 120 | toos om. D, habent D* Editt, ἀεὶ Rannowius, cf. 28 « 29 ElAn9vins D » 30 ve D . 32 υἱας D, fipas Ahr » 33 &yns D, ἄγεις Editt * 34 τὴν D | ἔζες D, ἕξες De, ἐξεῖς Editt, ἕξεις Ahr (ut C) * 35 ἀπένθης D, ἀπενϑεῖν Zieg « 38 cov D, co: Editt.

[211]

25

30

85

XXVII.

(Kóp.) πατρὶ 40

ANONYMI

δὲ γηραλέῳ

(Δάφ.) αἰνήσει

σέο

τίνα

λέκτρον,

μάν, τίνα μῦϑον

ἐπὴν

ἐμὸν

οὔνομ᾽

ivéyo;

ἀκούσῃ.

(Kóp.) οὔνομα σὸν λέγε τῆνο-“ καὶ οὔνομα πολλάκι τέρπει. (Δάφ.) Δάφνις ἐγώ, Λυκίδας δὲ πατήρ, μάτηρ δὲ Νομαία. (Kóp.) ἐξ εὐηγενέων" ἀλλ᾽ οὐ σέϑεν εἰμὶ χερείων. 45

(Aág.) οἶδ᾽, ᾿Ακροτίμη ἐσσί, πατὴρ δέ τοί ἐστι Μενάλκας. (Κόρ.) δεῖξον ἐμοὶ τεὸν ἄλσος, ὅπῃ σέϑεν ἵσταται αὖλις. (Δάφ.) δεῦρ᾽

ἴδε, πῶς

ἀνϑεῦσιν

ἐμαὶ

ῥαδιναὶ

(Κόρ.) alyss ἐμαί, βόσκεσϑε - τὰ βουκόλω (Δάφ.) ταῦροι, καλὰ νέμεσϑ᾽, ἵνα παρϑένῳ (Kóp.)

τί ῥέζεις, σατυρίσκε;

τί δ᾽ ἔνδοϑεν

κυπάρισσοι.

ἔργα νοήσω. ἄλσεα δείξω. ἅψαο

μαζῶν;

(Δάφ.) μᾶλα τεὰ πράτιστα τάδε χνοάοντα διδάξω. (Κόρ.) ναρκῶ, ναὶ τὸν Πᾶνα. τεὰν πάλιν ἔξελε χεῖρα.

55

(Δάφ.) ϑάρσει, κῶρα φίλα. τί μοι ἔτρεμες;

ὡς μάλα δειλά.

(Κόρ.)

καλὰ

βάλλεις

εἰς ἀμάραν

με καὶ

εἵματα

μιαίνεις.

(Δάφ.) ἀλλ᾽ ὑτὸ σοὺς πέπλους ἁπαλὸν νάκος ἠνίδε βάλλω. (Kóp.) φεῦ φεῦ, καὶ τὰν μίτραν ἀπέσχισας * ἐς τί δ᾽ ἔλυσας; (Δάφ.) τᾷ Παφίᾳ πράτιστον ἐγὼ τόδε δῶρον ὀπάζω.

(Κόρ.) μίμνε τάλαν, τάχα τίς τοι ἐπέρχεται, ἦχον ἀκούω. (Δάφ.) ἀλλήλαις λαλέουσι τεὸν γάμον αἱ κυπάρισσοι. (Κόρ.) τὠμπέχονον ποίησας ἐμὸν ῥάκος " εἰμὶ δὲ γυμνά. (Δάφ.) ἄλλαν

ἀμπεχόναν

τᾶς

σᾶς

τοι

μείζονα

δώσω.

39 κεν D, μὰν Ahr | ἐνέψω D, ἐνίψω Editt » 41 ὥνομα iterum D | πολλά κε D, πολλάκι Editt « 42 Λυκάδας D, corr. Editt | τέκε D, τε D corr., δὲ Editt | μήτηρ et Nonain D

« 43 ἔϑεν D, σέϑεν Editt, quamvis cf. Hom. A 114

« 44 οὐδ᾽ ἄκρα

τιμὴ D, οἶδ᾽ Jacobsius, 'Axporíun Edm, οἶδ᾽ ἄρα’ τιμίη Hartungius, οὔ γ᾽ &poc τιμία Gall « 45 ἐμοὶ ἔϑον D, ἔϑεν D? Editt, ἐὸν Ahr, τεὸν Wil | ma D, ola D», αὔλις Editt, αὐλὰ Blaydesius + 47 βωκόλα D, BoxóAc Bon * 48 ἵν᾽ ἄλσεα παρϑένι

D (παρϑένῳ C), ἵνα παρϑένῳ ἄλσεα Steph, ἐμὰ παρ. ἄλσ. Ahr . 49 ῥέζης D, cort. C Editt + 51 τεὴν D » 52 δία D, δειλὰ Editt « 55 μικρὰν D, μίτραν Winsemius | ἀπέστιχες D, ἀπέσχισας Scaliger +» 58 ἀλλήλαις D | λαλέουσι D, λαλέοντι Bon « 59 τἀμπέχονον D (scil. τῶμπ, cf. XV 21), κἀμπέχ. Sitzlerus, ἀμπεχόνην Ahr |

ἐμὸν D, ὅλον Ahr | ῥάγος D, ῥάκος Bon « 60 ἄλλην ἀμπεχόνην τῆς σῆς D μείζονα D, ἀμείνονα Cobetus.

( 212]

|

ECLOGA

(Kóp.) φής μοι πάντα δόμεν, τάχα δ᾽ ὕστερον οὐδ᾽ ἅλα δοίης. (Δάφ.) αἴϑ᾽ αὐτὰν (Kóp.)

Ἄρτεμι,

(Δάφ.) ῥέξω

δυνάμαν μὴ

πόρτιν

νεμέσα

Ἔρωτι

καὶ σέο

καὶ

τὰν

ψυχὰν

ῥήμασιν

αὐτᾷ

ἐπιβάλλειν.

οὐκέτι

βῶν

πιστᾷ.

᾿Αφροδίτᾳ.

(Κόρ.) παρϑένος ἔνϑα βέβηκα, γυνὰ δ᾽ εἰς οἶκον ἀφέρπω. (Δάφ.) ἀλλὰ γυνὰ μάτηρ, τεκέων τροφός, οὐκέτι κώρα. ὡς

ol

ἀλλάλοις

μὲν

χλοεροῖσιν

ψιϑύριζον,

χὰ μὲν ἀνεγρομένα ὄμμασιν αἰδομένοις,

ὃς δ᾽ ἐπὶ ταυρείας

ἰαινόμενοι

ἄνυστο

μελέεσσιν

δὲ φώριος

εὐνά.

πάλιν ἔστιχε μᾶλα νομεύειν κραδία δέ οἱ ἔνδον ἰάνϑη,

ἀγέλας

κεχαρημένος

εὐνᾶς

fiev .....

Δέχνυσο τὰν σύριγγα * τεῶν πάλιν, GA pie ποιμάν, τῶν

καὶ

ποιμενικῶν

ἑτέραν

σκεψώμεϑα

μολπάν.

62 ἐπιβάλλω D, corr. Editt * 63 συ D, σοι D*, σοῖς Ahr, σέο Her | ἔρημας D, ῥήμασιν Ahr | πιστῇ D + 64 ῥέζω D, corr. Editt | Bóv D, βοῦν Bon * 65 βέβηκας D, βέβηκα D corr. Editt ! γυνὴ D | ἀφέρπη D, corr. Ahr . 66 γυνὴ μήτηρ D » 68 ἀλλήλοις D | ἀνίστα D, ἀνίστατο Editt, ἀνύετο Ahr, ἄνυστο δὲ Mein | εὐνὴ D » 69 y?| et &veypoutvn D | γε διέστιχε D, oty' ἔστιχε Ahr, πάλιν Wil . 70 αἰδομένη D, corr. Her | κραδίη D » 72 fiev nec plura D (kiev C), del. Ahr * 73 τεῶν D (defendit Gall commate post σύριγγα posito), edv corr. Ahr » 74 τῶν καὶ D, τᾷ καὶ Wil, τῶν δ᾽ αὖ Legrandius | ποιμαιyviov D, ποιμενικῶν con. Gall | ἑτέρην D, ἑτέρων Wil + 73-74 om. Editt, vacuum folium post 74 reliquit D. Testım: 70 Nonn. Dion. VII 266 et al. ὄμμασιν αἰδομένοισιν » 71-72 cf. Hom. A 556-557 τετιημένος ἦτορ fiie πόλλ᾽ ἀέκων « 73 cf. Constantini Manassis editionem a Bekkero curatam, p. 3 adn., epigramma quod incipit δέχνυσο τοῖον δῶρον.

[213]

XXVIII OEOKPITOY AAAKATA Γλαύκας, ὦ φιλέριϑ᾽ ἀλακάτα, δῶρον ᾿Αϑανάας γύναιξιν, νόος οἰκωφελίας αἷσιν ἐπάβολος, ϑέρσεισ᾽

ὄππα

10

ἄμμιν

ὑμάρτη

πόλιν

ἐς Νείλεος ἀγλάαν,

Κύπριδος Ipov καλάμω χλῶρον ὑπ᾽ ἀπάλω.

τυΐίδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεϑα πὰρ Aíos, ὄππως ξέννον ἔμον τέρψομ᾽ ἴδων κἀντιφιληϑέω Νικίαν, Χαρίτων ἱμεροφώνων fepov φύτον, καὶ σὲ τὰν ἐλέφαντος πολυμόχϑω γεγενημέναν δῶρον Νικιάας εἰς ἀλόχω χέρρας ὀπάσσομεν, σὺν τᾷ πόλλα μὲν ἔρρ᾽ ἐκτελέσεις ἀνδρεΐοις πέττλοις,

πόλλα δ᾽ οἷα γύναικες φορέοισ᾽ ὑδάτινα βράκη. δὶς γὰρ

μάτερες

Copb:

CH,

ἄρνων

μαλάκοις

ἐν βοτάνᾳ

πόκοις

D.

PAP: Ox (1-13), Pa (7-25). Tir: ᾿Αλακάτα (male adiectis verbis παιδικὰ αἰολικἀ) C D, ...ηλαίκατη Ox, 'HAaxérn Mein. 1 ᾿Αϑαναίας CH * 2 γυναιξὶν Ox D, H CH | νόος Ox Codd, πόνος Scaliger + 3 ϑάρσεισ' distincte scr. Ox, ϑερσοῖσ᾽ C*, ϑαρσεῖσ᾽ D, ϑαρσοῖσ᾽ CH, ϑέρσεισ’᾽ Bgk | ὑμάρτη D, ὁμάρτη CH | Νείλεω D, -Mo CH, -Acos Hartungius « 4 ὁππαὶ Ox » 5 Tui$c Ox (ut iam Her), τὺ δὲ Codd * 6 ὅππως Ox D, ὅπως CH | ξεῖνον Codd, corr. Ahr | τέρψωμ’ Codd, Tépyou' D$ | κἀντιφιλήσω Codd, -Aoonaı Editt, -ἡσομεν Bgk, -n9éo Lobelius « 7 Νικία CH | ἱμεροφόνων Codd, -φώνων D? » 8 πολυμέχϑω CH * 9 Νικία ἄσεις Codd, Niκιάας Ahr et els Editt | Aöxw Codd, ὀλόχω (7) libri H apographum X | χέρρας Pa D, χεῖρας CH « 10 ἔργ᾽ Codd, £pp' (scil. ἔρια) Buechelerus | ἐκατελέσεις D, ἀκτ,

CH,

-ns Gowius.

TESTIM: τοῦτο τὸ εἰδύλλιον ... γέγραπται AloAldı διαλέκτῳ Σ (in argum.) ; psiloseos et barytoneseos vestigia, quae libri servaverunt, omnia digessi p. 45.

[214]

AAAKATA

πέξαιντ᾽

αὐτοέτει,

Θευγένιδός

γ᾽ Evver’

tuoqüpo-

οὕτως ἀνυσίεργος, φιλέει δ᾽ ὄσσα σαόφρονες. οὐ γὰρ εἰς ἀκίρας οὐδ᾽ ἐς ἀέργω κεν ἐβολλόμαν ὄπασσαί

σε δόμοις ἀμμετέρας

ἔσσαν

ἀπὺ

15

χϑόνος.

καὶ γάρ τοι πάτρις, ἂν ὧξ ᾿Εφύρας κτίσσε ποτ᾽ ᾿Αρχίας, νάσω

Τρινακρίας

μύελον,

ἄνδρων

δοκίμων

πόλιν.

νῦν μὰν οἶκον ἔχοισ᾽ ἄνερος, ὃς πόλλ᾽ ἐδάη σόφα ἀνθρώποισι νόσοις φάρμακα λύγραις ἀπαλαλκέμεν, οἰκήσεις κατὰ Μίλλατον ἐράνναν πεδ᾽ ᾿Ιαόνων, ὡς εὐαλάκατος

Θεύγενις ἐν δαμότισιν

20

πέλῃ,

καί οἱ μνᾶστιν ἄει τῶ φιλαοίδω παρέχῃς ξένω. κῆνο γάρ τις ἔρει τῶπος ἴδων σ᾽" « fj μεγάλα χάρις

δώρῳ

σὺν

ὀλίγῳ

πάντα

δὲ τίματα τὰ πὰρ

φίλων >.

13 αὐτοέτει Pa C D (-ἐντει H), αὐτοένει Bgk | γ᾽ om. Codd, add. Editt | ἕνεκ’ CH * 15 ἀκίρας Pa D, éxíppas CH | ἐβολλάμαν Codd, corr. edit. Commelin. + 16 ὀππάσαι CD, ὀππάσασαι C*H, corr. Ahr | ἁμετέρας CH | &ri D?, ἀπὺ D cort. (periit D propter ras.), ἀπὸ CH * 17 oe Pa, σοι DH {τι C), τοι Ahr | &v Ee φύρας Codd, dist. Bon | κτίσας CH +» 18 vaoou Pa « 19 eyoua Pa, ἔχοις D, ἔχεις

CH « 20 νόσοις

Pa D, νούσοις CH

» 21 οἰκήσεις Codd, -ἧς Gowius |

pet’ Codd, rreß’ Ahr « 22 πέλη D, πέλει CH * 23 ἀεὶ Codd, ἄιν Bgk | παρέχης D, -xowa CH «+ 24 κεῖνο Codd, corr. Ahr | T ποσείδων CH, TG 100150 D, dist. Wor

|

' CH,

om.

DI

CH

+» 25

[215]

φίλων

CD,

φίλω

H.

25

XXIX

OEOKPITOY TIAIAIKA (o^) Olvos, κἄμμε χρὴ

ὦ φίλε παῖ, λέγεται καὶ ἀλάϑεα' μεϑύοντας ἀλάϑεας ἔμμεναι.

κἄγω μὲν τὰ φρένων ἐρέω Klar’ ἐν μύχῳ᾽ οὐκ ὅλας φιλέειν μ᾽ ἐϑέλησϑ᾽ ἀπὺ καρδίας. Γινώσκω, τὸ γὰρ αἴμισυ τᾶς Colas ἔχω ζὰ τὰν σὰν ἰδέαν, τὸ δὲ λοῖπον ἀπώλετο. κῶτα μὲν σὺ ϑέλης, μακάρεσσιν ἴσαν ἄγω ἀμέραν * Sta δ᾽ οὐκ ἐθέλησϑα, μάλ᾽ ἐν σκότῳ. πῶς ταῦτ᾽ ἄρμενα, τὸν φιλέοντ᾽ ὀνίαις δίδων;

"AAN

10

ai μοί τι πίϑοιο νέος προγενεστέρῳ,

Copp: CK (abiciendus fere C*, qui D sequitur libri K apographum; praeterea H, qui vv. 1-8 servavit, ubique cum C consentit ut in XXVIII). PAP: Pa (1-8, 20-40). Tir: Παιδικὰ Αἰολικὰ C H, eadem fortasse Pa ubi nunc Παιδίικα legitur (sed cf. XXX), Παιδικὰ Δωριστὶ ol δὲ Αἰολιστὶ K (ubi rubro atramento εἰδύλλιον ἐρῶντος superscriptum est); numerum α΄ inscripsit Ahr.

epew

2 κἄμμες Codd, corr. Brunck ἀληϑέας C » 3 κἠγὼ Codd, corr. Hof | eodem loco Pa atque Codd » 4 ἀκόλας C, οὐχ ὅλας K, legit Amei-

sius

| £S£AnoS Pa Codd,

C | αἵμισυ Pa, ἄμισυ 7 κῶταν

-λεισϑ᾽ Ahr

Codd

| ζωΐας

| ἀπὸ

Codd,

ΚΙ, xorav Codd, χῶτα Ahr,

Codd,

mi

Hof

* 5 τὸ

corr. D* » 6 δὲ PaK,

corr. Wil

K,

om.

τὺ

C *

| μὲν σὺ ϑέλης (-es C) Codd,

S]jaAns Pa | ἄγω Codd, ἔχω C? « ὃ ὅκα Codd, Sta Bgk | οὐκ ἐϑέλεις (-ns K) TU Codd, σὺ scr. Wil, o]ux' εϑ[ελ dist. Pa quoque, οὐκ ἐϑέλησϑα Gall « 9 ταῦτ᾽

ἄρμενα C, ταῦϑ' ἄρμενα K | ἀνίας Codd, ὀνίαις scr. Hof coll. Sapph. a 1,3 δίδως K, δίδων C corr. ut D corr. « 10 el Codd, αἱ Bgk πείϑοιο

Codd,

corr.

Editt.

TrzsriM: de dialecto, de qua vide sis p. 45, cf. etiam schol. ad Tzetz. de metris in Cramer An. Ox. III 315 στίχοι Θεοκρίτου παιδικοὶ καὶ αἰολικοί, ubi vitiose vv. 7-8 exscripti sunt.

[216]

|

| μοι τι C, τι poi K |

ΠΑΙΔΙΚΑ (a^) TQ κε λώιον αὗτος ἔχων ἔμ᾽ ἐπαινέσαις ' πόησαι καλίαν μίαν ἐνν Evı δενδρίῳ, ὄπποι μηδὲν ἀπίξεται ἄγριον ὄρπετον. νῦν δὲ τῶδε μὲν ἄματος ἄλλον ἔχης κλάδον, ἄλλον δ᾽ αὔριον, ἐξ ἀτέρω δ᾽ ἄτερον μάτης,

15

καὶ μέν σευ τὸ κάλον τις ἴδων ῥέϑος αἰνέσαι, τῷδ᾽ εὔϑυς πλέον ἢ τριέτης Ey£veu φίλος,

τὸν πρῶτον

δὲ φίλεντα τρίταιον ἐϑήκαο.

"Ἄνδρων

τῶν

ὑπερανορέων

δοκίμως

πέειν,

φίλη δ᾽, ἄς κε ζόῃς, τὸν ὕμοιον ἔχειν ἄει. αἱ γὰρ ὥδε πόης, ἄγαϑος μὲν ἀκούσεαι ἐξ ἄστων, ὁ δέ τοί κ᾿ Ἔρος οὐ χαλέπως ἔχοι, ὃς ἄνδρων φρένας εὐμαρέως ὑπαδάμναται κἄμε

μόλθακον ᾿Αλλὰ

ἐξ ἐπόησε

πὲρρ

ἀπάλω

σιδαρίω. στύματός

σε

πεδέρχομαι

25

ὀμνάσϑην, ὅτι πέρρυσιν ἦσϑα νεώτερος, κῶττι γηράλεοι πέλεμεν πρὶν ἀπύπτυσαι καὶ ῤύσοι, νεότατα δ᾽ ἔχειν παλινάγρετον 11 καὶ Codd, κε Her | αὕτως C « 12 ποίησαι C, ποίησον K, πόησαι vel πόην σοι Gall | εἶν Codd, ἐνν Wil . 13 ὄππη C, ὅπη K, ὅπποι Bgk | ὄρπετον C, ἕρπετον K « 14 ἔχης C, ἔχεις K + 15 αὔριον Codd, &yepov con. Gall | ἐτέρω δ᾽ ἔτ. Codd,

corr.

Hof

| μάτης evanido sigma K, μάϑης C

« 16 καὶ κεν Codd,

καὶ μὲν Brunck « 18 πρῶτον C, πρᾶτον K | φιλεῦντα Codd, corr. Hof | τρίταιον C, τρίτατον K |Ιἔϑηκας Codd, corr. Camerarius » 19 ἀνδρῶν τῶν ὑπερανορέων Codd, ἀνϑρώπων Wil et ὑπὲρ &voptav Ahr | δοκέεις Codd, δοκίμως Gall (Bgk), cf. XXX 25 | πνέειν C, πνείειν K +» 20 φίλει K | als C, ὥς K, corr. Bon | ζόης

K, rpóns (superscr. ἢ C, varie temptatum (ins, vóns, 6pns) | ὕμνον K, ὅμοιον C, ὕμοιον D* [ἔχειν Codd, Exnv C? ἀεὶ Pa Codd, & Bgk, &w Gall + 21 ποῆς K, πόεις C | axouvca: Pa « 23 ὑποδάμναται Pa K, -erai C, corr. Hof » 24 κἠμὲ μαλϑακὸν Codd, corr. Gall | ἐξεπόησε (-moın- K) Codd, dist. Ahr | σιδαριὼ Pa (Ahr), -apíou C, -ἀριον Καὶ « 25 περὶ K, γὰρ περὶ C, πὲρρ Ahr Wil | ἁπαλλῶ C, cf. XXVIII 4 | στόματος C * 26-40 om. Editt « 26 ὃ μνάσϑην K, ἐμνάσϑεν C, legit Ahr

| πέρυσιν

C

. 27 χὧτι

Codd,

corr. Wil

| πεἤλεμες Pa, πέλομες

C,

πέλοιμες K, πέλεμεν Gall | omorrr. etiam Pa, corr. Hof « 28 ῥύσοι C, ῥνσσοὶ K | exsıv Pa ut Codd, Exnv Brunck.

[217]

xxix. OEOKPITOY

οὐκ ἔστι “ πτέρυγας γὰρ ἐπωμιδίαις φόρη, 80

κἄμμες βαρδύτεροι τὰ ποτήμενα

συλλάβην.

ταῦτα χρή σε νόεντα πέλην ποτιμώτερον, καί μοι τὠραμένῳ συνέραν ἀδόλως σέϑεν, ὄππως, ἄνικα τὰν γένυν ἀνδρεΐαν ἔχης, 35

ἀλλάλοισι πελώμεϑ᾽ ᾿Αχιλλέιοι φίλοι. αἱ δὲ ταῦτα φέρην ἀνέμοισιν ἐπιτρέττεις, ἐν ϑύμῳ

δὲ λέγεις"

« τί με, δαιμόνι᾽,

ἐννόχλης;

»,

νῦν μὲν κἀπὶ τὰ χρύσια μᾶλ᾽ ἔνεκεν σέϑεν

βαίην καὶ φύλακον 40

νεκύων

πεδὰ

Κέρβερον,

τότα δ᾽ οὐδὲ κάλεντος ἐπ᾽ αὐλείαις ϑύραις προμόλοιμί κε παυσάμενος χαλέπω πόϑω.

29 εἐπ]ωμιδιαις Pa, ἐπωμαδίας K, ἐπ᾽ ὀμμασίαις qópn C, φορεῖ K « 30 βραδύτεροι Codd, corr. Brunck

C

| φορη ut videtur Pa, συλλάβην C, -αβεῖν Καὶ »

31 votovra Codd, σε νόεντα Buechelerus | πέλειν Codd, -nv Brunck | πο]τιucrepov Pa (ut Casaubonus, cf. p. 319), ποτιμότερον K, προτιμότερον C * 32 συνερᾶν C, συνορᾶν Καὶ | ἀδόλως Codd, αδολοις Pa * 33 ὅπως Codd, ὅππως Brunck | ἔχεις Pa K, ἔχης C » 34 ἀλλήλοισι Codd, corr. Casaubonus πελόμεϑ᾽

C, πέλωμεν Blaydesius | ᾿Αχιλήιοι Codd, corr. Schaeferus « 35 ταῦτά γε Codd, ταῦτα D corr. (qui duobus punctulis ye subsignavit) | φέρειν Codd, -nv Brunck | eri]rpereis Pa (et Casaub.), ἐπιτρόποις K, ἐπὶ τρόπις C * 36 λέγης

C

εν]Ἱνοχλείις ? Pa (ita Her), ἐνοχλεῖς K, tvóxAns C, corr. Bgk

. 37 μὲν C,

μὲν δὴ K | kfrrerra. Codd, κἀπὶ τὰ Hof (Casaub.) | χρύσεα Codd, corr. Hof | εἵνεκεν C + 38 παῖδα Codd (Pa quoque?), πέδα D* (id est πεδὰ per anastrophen?) « 39 τόκα Codd, róra Bgk | καλεῦντος Codd, corr. Hof | avAia[is Pa » 40 τρομήλοιμι C | πόϑω K, μούνω C.

Cramer

TrsrIM: 29 voces ὠμίδιος et ἐπωμίδιος laudantur a Theognosto in An. Ox. II 54, 24 « 35 Nonn. Dion. XXX 248 κλονέειν ἀνέμοισιν

ἐπέτρεπεν,

eiusdem

vide Dion. XLVII

271

[218]

et XLVIII

651.

XXX

OEOKPITOY TTAIAIKA (P’) Ὥιαι τῶ χαλέτω Kalvonöpw τετόρταιος ἔχει Trodbog ἔρος μῆννά

κάλω

τῶδε νοσήματος" με δεύτερον

μὲν μετρίως, ἀλλ᾽ ὅποσον τῷ πόδι περρέχει

τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις, ταῖς δὲ παραύαις γλύκν μειδίαι. καί με νῦν τὸ κάκον τᾷ μὲν ἔχει, τᾷ δ᾽ ó(vín πάλιν»),

τάχα δ᾽ οὐδ᾽ ὄσον ὕπνω ᾿πιτύχην ἔσσετ᾽ ἐρωΐα. ἔχϑες γὰρ παρίων ἔδρακε λέτγτ᾽ ἄμμε δι᾽ ὀφρύγων

αἰδέσϑεις ἔμεϑθεν δὲ εἰς οἶκον πόλλα 8° «τί

δῆτ᾽

ποτίδην ἄντιος, ἠρεύϑετο δὲ χρόα, πλέον τᾶς κραδίας ὥρος ἐδράξατο, δ᾽ ἀπέβαν ἔλκος ἔχων καινόζτερον πόϑῳ). ὀγκαλέσαις ϑῦμον ἐμαύτω διελεξάμαν " αὖτε

πόης;

ἀλοσύνας

τί ἔσχατον

10

ἔσσεται;

Copp: C (pessumdatus) et in primis tribus verbis Ath. PAP: Pa (1-6, 20-32). Tır: Παιδικὰ Αἰολικὰ Pa C, numerum β΄ sub. Ahr. 1 óol Ath, καὶ C * 2 παῖδα C, παῖδος Bgk (et Pa?) | epos Pa, ἔρως C | μῆνα C, μῆννα Fritz et us add. Bgk » 3 παιδὶ C, ποδὶ Buechelerus

περιέχει C,

περρέχει Ahr « 4 hic habet Pa, post insequentem C | mapavans Pa, παραυλαις C | μειδίαμα C, μειδίαι Bgk * 5 νῦν μὲν C, uc νῦν Gall | ταῖς μὲν C, τᾷ piv Gall | ταῖς δ᾽ οὔ C, τᾷ δ᾽ Gall et ὀνίη πάλιν Ahr, évíncí με Gowius « 7

λεπτὰ

μελιφρύγων

C, λέιττ᾽ ἄμμε Schwabius

et δι' ὀφρύων

Bgk . 9 καρδία

σωρὸς C, legit Bgk * 10 καὶ τὸ C, ex. gr. suppl. Gall, καρτερὸν ἧπατι Ahr + 11 εἰσκαλέσας C, ὀγκαλέσαις Gall | ἐμαυτοῦ C, corr. Fritz | διέλυξε C, διελεξάμαν Bgk . 12 τί δὴ ταῦτ᾽ ἐπόῃς C, τί μοι δηῦτε möns Gall | ἔσεται C, corr. Bgk.

Testım: 10 alia alii suppleverunt, nuper καιόμενον [v-] con. Fantuzzi, Mus. crit., 1982, p. 157; possis καῖοίν ἔμαν φρένα] coll. Sapph. fr. 18 Voigt ἔμαν φρένα καιόμεναν πόϑῳ.

1219]

xxx. OEOKPITOY

λεύκαις oU συνίησϑ᾽

ὅττι qópns ἐν κροτάφοις τρίχας;

Opa τοι φρονέειν, μὴ ἔτι νέος τὰν ἰδέαν πέλτη 15

πάντ᾽ ἔρδων ἄπερ οἱ τῶν ἐτέων ἄρτια γεύμενοι. καὶ μὰν ἄλλο σε λάϑει, τὸ δ᾽ ἄρ᾽ ἧς, λώιον ἔμμεναι

ξέννον TG χαλέπω παῖδος ἔρον {φευγέμεναι δρόμῳ). TG μὲν γὰρ βίος ἔρρωτ᾽ ἴσα γόννοις ἐλάφω ϑόας, τλάσεται δ᾽ ἀτέρᾳ ποντοπόρην οὔριος ἀμέρᾳ" τῶ δηῦτ᾽ oU γλυκέρας ἄνθεμον ἄβας Tred’ ὑμαλίκων μένει" τῶ δ᾽ ὁ πόϑος καὶ τὸν ἔσω μύελον ἐσϑίει

ὀμμιμνασκομένῳ'

πόλλα

5° ὄρη νύκτος ἐνύπνια,

παύσασϑαι δ᾽ ἐνίαυτος χαλέπας οὐκ l(kavos vóco) ». Ταῦτα κἄτερα πόλλα πρὸς ἔμον ϑῦμον ἐμεμψάμαν, ὁ δὲ τοῦτ᾽ ἔφατ᾽ * « Ὄττις δοκίμοι τὸν δολομάχανον νικάσην Ἔρον, οὗτος δοκίμοι τοὶς ὑπὲρ ἀμμέων

εὔρην

βραϊδίως

ἄστερας

ὀππόσσακιν

ἔννεα ».

Καὶ νῦν, εἴτ᾽ ἐθέλω, χρή ue μάκρον σχόντα τὸν ἄμφενα ἕλκην τὸν ζύγον, εἴτ᾽ οὐκ ἐθέλω: ταῦτα γὰρ ὥγαϑος 18 λεύκας C,

corr. Hof

οὐ συνίησϑ' Kreusslerus 14 μὴ ... weos

ἅπερ Gall

Ahr

| οὐκ ἐπίσϑησϑ᾽

C, οὐκέτ᾽ ἴσησϑ᾽

| ὅτι φόροις C, corr. Bgk

C, μὴ ἔτι aut μὴ αὖϑι νέος con. Gall

! γεγευμένοι

« 15 Ep5' ὄσσαπερ C,

C, γεύμενοι Kreusslerus

| δ᾽ ἄρης C, δ' &p' ἧς Bgk

Schwabius,

| τρία C, τρίχας

Fritz

=»

ἕρδων

« 16 ἄλλος ἐλάϑειτο C, legit

+ 17 ξεῖνον C, corr. Ahr

| τῶν χαλεπῶν

C, τῷ χαλέπω Gall | ἔραν C, ἔρον φευγέμεναι δρόμῳ ex. gr. suppl. Gall » 18 ἕρπερω C, ἔρρωτ᾽ Ahr | γόνοις C, corr. Buechelerus | ϑοαῖς C, Yoäs Bgk » 19 δλάσει C, τλάσεται Bgk | ἑτέρᾳ C, corr. Hof | αὔριον ἁμέραν C, οὔριος ἁμέρᾳ Kreusslerus + 20 τωδ[ Pa, οὐδ’ aut’ C, τῶ δηῦτ' οὐ Gall | πεδιμαλικὼ C, corr. Bgk » 21 μιελὸν C, μυελὸν Bgk « 23 οὐ post ἐνιαυτὸς ab ipso scriba deletum est in C | χαλεπαὶ οὐχὶ (superscr. οὐκὶ) C, χαλεπᾶς οὐκ ἱκανὸς νόσω vel οὐκὶ δύας ἅλις Bgk

Hof μοι

+ 24 y&repa C, corr.

» 25 tau[t Pa, τοῦτ’ C C, δοκίμοι. Bgk

ἀμμέων Bgk

. 26 νικασην

Fritz

| ποτ᾽

C,

mpor'

Bgk, πρὸς

| Egr' ὅτις C, ἔφατ' ὄττις Bgk . 25 et 26 δοκεῖ Pa, νικάσειν C

. 27 cupnv Pa, εὑρεῖν C

| τᾶς ὑπὲρ Au’

| βραδίως C,

corr. Bgk

C, τοῖς ὑπὲρ

| ὀπποσάκιννινν

(deletis ultimis) C, ὁπποσσάκιν Buechelerus * 28 ἔχοντα C, oxóvra Ahr » 29 erkov Pa, ἕλκειν C, corr. Hof | ὦγα Stos C, ὥγαϑε Fritz, ὥγαϑος Bgk. Testım:

18 cf. XLIV

13-14.

[220]

TIAIAIKA (p^)

βόλλεται ϑέος, ὃς καὶ Alos ἔσφαλε μέγαν νόον καὶ τᾶς

Κυπρογενήας : ἔμε μάν,

σμίκρας

δεύμενον

αὔρας,

ὀνέλων

φύλλον

ὦκα

ἐπάμερον

φόρη

(νότος).

30 βολλεταίι Pa (iam Wil) βούλεται C . 31 καὶ Tos Pa, καῦτας C | φίλον C, φύλλον Fritz « 32 δευόμενον C, corr. Bgk | αὔρας C (sed media littera adiecta videtur) | ὁ μέλλων C, ὀνελὼν Ahr | αἴκα φορεῖ C, ὦκα Ahr et qópn Buechelerus et νότος Ahr, & xe (9619) φορεῖ Wil. Testıim:

82

αὔας

con.

Gall

coll.

Hesych.

v. αὔη

πνοή.

Nam

voces

Hesychii A 8335/6/7 coniunctae videntur esse intellegendae: αὔραν πνοὴν Aerrrrj» (Eur. Or. 1427), (xol) αὖραι: πνοαί, (xoi) αὔη πνοή, ἢ (αὔῃ) ἅψηται. Tamen Kurt Latte in editione sua p. 281 refert αὔη ad Hom. ε 469 (αὔρη δ᾽ ἐκ ποταμοῦ ψυχρή) et αὔῃ ad e 490.

[221]

XXXI

THEOCRITI FRAGMENTUM AEOLICUM NavxAapo

q.[

σμικραναι

ovros κανδρί συ de τὼ Διος [ s τι TO kaddols....... ]. κοδί[.7αἱ

]xec- . τοί

Ἰεων αμφι Jeo[.]

L

exe χωτα. ]uo δ᾽ ολῇ

ujexapov κάρτα [ Jemwaf ]e& καὶ! (desunt

13 1.)

]rov

]xes ]pov ]eov 30

]Ἰαλλευ

]vrov Ἰχατα.

PaP:

Pa, in qua

totius carminis

vv. 33 numeravit

Huntius,

32 Gall.

1 forsitan φά[, nisi altera littera inter lineas scripta censeatur » 2 σμικρᾷ val ex. gr. Huntius * 8 kóra corr. Huntius coll. XXIX 7 . 30 β]αλλεο corr. Huntius

« 32

£o]xara

ex.

gr.

Huntius.

[222]

AXXXII

THEOCRITI FRAGMENTVM BERENICES Koi τις ἀνὴρ αἰτεῖται ἐπαγροσύνην τε καὶ ἐξ ἁλὸς ᾧ ζωή, τὰ δὲ δίκτυα κείνῳ ἄροτρα,

ὄλβον,

σφάζων ἀκρόνυχος ταύτῃ ϑεῷ ἱερὸν ἰχϑύν, ὃν λεῦκον καλέουσιν, ὃ γὰρ φιερώτατος ἄλλων, καί κε λίνα στήσαιτο καὶ ἐξερύσαιτο ϑαλάσσης ἔμπλεα

Βερενίκῃ

————————————————————

FoNs: Athenaeus VII 284 Θεόκριτος δὲ ὁ Συρακούσιος ἐν τῇ ἐπιγραφομένῃ τὸν λεῦκον ὀνομαζόμενον ἰχϑὺν ἱερὸν καλεῖ διὰ τούτων καί τις-

ἔμπλεα.

2 ζώει Codd, ζωὴ Toupius » 3 ἀκρονύχους Codd, ἀκρόνυχος Scaligerus + 4 8᾽ ἱερώτατος Codd, φιερώτ. Schweighaeuserus, φιαρώτ. Toupius.

[223]

XXXIII ANONYMI IN MORTVVM

ADONEM

"ABcoviv ἡ Κυϑήρη ὡς

εἶδε νεκρὸν

ἤδη

στυγνὰν ἔχοντα χαίταν ὠχράν τε τὰν παρειάν, ἄγειν τὸν ὗν πρὸς αὐτὰν ἔταξε

τὼς

Ἔρωτας.

οἱ δ᾽ εὐθέως ποτανοὶ πᾶσαν

δραμόντες

στυγνὸν δῆσαν

ὕλαν

τὸν Uv ἀνεῦρον, δὲ καὶ πέδασαν.

χὼ μὲν βρόχῳ καϑάψας ἔσυρεν

αἰχμάλωτον,

ὁ δ᾽ ἐξόπισϑ᾽ ἐλαύνων ἔτυπτε τοῖσι τόξοις" ὁ ϑὴρ

δ᾽ ἔβαινε δειλῶς,

φοβεῖτο γὰρ Κυϑήρην. τῷ δ᾽ εἶπεν ᾿Αφροδίτα᾽ « πάντων

κάκιστε

ϑηρῶν,

σὺ τόνδε μηρὸν ἴψω; σύ μου τὸν ἄνδρ᾽ ἔτυψας; » ὁ ϑὴρ δ᾽ ἔλεξεν ὧδε"

Cop: V. Tir: om. XXXII

V (et X), εἰς νεκρὸν "Adwvıv finxit Ald, habet liber Laur.

43. 2 ἴδε V,

corr.

Ald

» 10

τε V,

δὲ Wil

[224]

« 19

Ayo

V,

corr.

vr

IN

MORTVVM

ADONEM

coi,

Κυϑήρη,

« ὄμνυμί

αὐτάν καὶ

σε Kal τὸν ἄνδρα

ταῦτά

μου

τὰ

δεσμὰ

καὶ τώσδε τὼς κυναγώς, τὸν ἄνδρα τὸν καλόν ctu οὐκ

ἤϑελον

πατάξαι,

ἀλλ᾽ ὡς ἄγαλμ᾽ ἐσεῖδον, καὶ μὴ φέρων τὸ καῦμα

γυμνὸν τὸν εἶχε μηρὸν ἐμαινόμαν

φιλᾶσαι.

καί peu κατ᾽ εὖ δίκαζε᾽" τούτους

λαβοῦσα

τούτους κόλαζε,

τέμνε,

Κύπρι"

τί γὰρ φέρω περισσῶς ἐρωτικοὺς

35

ὀδόντας;

εἰ δ᾽ οὐχί σοι τάδ᾽ ἀρκεῖ, καὶ

ταῦτ᾽

ἐμοῦ

τὰ

χείλη.

τί γὰρ φιλεῖν ἐτόλμων; » τὸν δ᾽ ἠλέησε Κύπρις εἶπτέν τε τοῖς Ἔρωσι τὰ δεσμά οἱ ’πιλῦσαι. ἐκ τῶδ᾽ ἐπηκολούϑει

καὶ ᾿ς ὕλαν οὐκ ἔβαινε, καὶ τῷ πυρὶ προσελθὼν ἔκαιε

TO

ὀδόντας.

32 κατεσίναζε V, κατ' εὖ δίκαζε Ahr + 38 ταῦτά μον scr. Gowius, cf. 24 « 42 ἐπιλῦσαι V +» 44 καὶ σύλαν V, c delevit V^ (nam σύλαν servavit et apographum X), legit Gall « 45 καί te V, xal τῷ Heinsius, kal τῷ (et χερὶ pro Tupí) Ahr « 46 ἔκαιε V, αἴκαλλε Ahr | τοὺς scr. Gowius | Ἔρωτας V, ὀδόνTay Wil.

[225] I$

- Theocriius

40

45

XXXIV * OEOKPITOY EITITPAMMATA l. Τὰ ῥόδα τὰ δροσόεντα καὶ di κατάπυκνος ἐκείνα ἔρπυλλος

κεῖται

ταῖς

᾿Ἑλικωνιάσιν"

ταὶ δὲ μελάμφυλλοι δάφναι τίν, Πύϑιε Παιάν, Δελφὶς ἐπεὶ πέτρα τοῦτό τοι ἀγλάισεν᾽ βωμὸν

δ᾽ αἱμάξει

τερμίνϑου

κεραὸς τράγος

τρώγων

οὗτος

ἔσχατον

ὁ μαλός,

ἀκρεμόνα.

2. Δάφνις ὁ λευκόχρως, βουκολικοὺς

τοὺς

τρητοὺς

ὁ καλᾷ σύριγγι

ὕμνους,

ἄνϑετο

δόνακας,

τὸ

νεβρίδα, τὰν πήραν, Copp:

K

1-22

(cum

mutato ordine (cf. Append. 19).

Accedunt

Editt

μελίσδων

Πανὶ

τάδε,

λαγωβόλον,

ὀξὺν

ἄκοντα,

ᾧ ποκ᾽ ἐμαλοφόρει.

familia

Perusina,

quorum

D)

et

Anth

1-25

p. 349). Nonnulla praebet Plan (4, 13, 14, 16,

et Mus(uri

scholia

in epigrammata)

e libro

Patavino

deperdito, nec non testimonia libri C (contaminati) et libri D? (e K Patavinoque

pendentis). Tir: ᾿Επιγράμματα K, ad singula carmina inanes titulos Anth; de auctoribus vide p. 350, nam in Anth et Plan nonnulla Leonidae Tarentino ad-

scribuntur; praeterea digna Theocrito saltem habentur 1, 8, 10, 13, 17, 18, 19, 22, plane

indigna

5, 7 et

15,

12, 23.

1,1 & Anth, ἡ Καὶ » 2 ἔρπυλλος Anth (et D* Call), ἔρπυλος K + 4 πέτραι Anth

| 1o: Anth (et D corr. ut Editt), ol K

» 5 alpafel Brunck

| μᾶλος Anth,

μανὸς K. 2.1 καλᾷ K, καλῇ Anth (et Suidas s.v. λευκοχρώς) 4 τὰν Anth,

τὴν

K

| ποτ᾽’ Anth

| ἐμαλλοφόρει

[226]

K.

. 8 ὀξὺν om.

K *

EITITPAMMATA

3. Εὕὔδεις φυλλοστρῶτι ἀμπαύων

πέδῳ,

στάλικες

Δάφνι, σῶμα κεκμακὸς

δ᾽ ἀρτιπαγεῖς

dv’

ὄρη,

ἀγρεύει δέ τυ Πὰν καὶ ὁ τὸν κροκόεντα Πρίηπος κισσὸν ἐφ᾽ ἱμερτῷ κρατὶ καϑαπτόμενος,

ἄντρον ἔσω στείχοντες ὁμόρροϑοι. ἀλλὰ τὺ φεῦγε, φεῦγε

μεϑεὶς ὕπνου

κῶμα

καταγρόμενον.

4. Τήναν τὰν λαύραν,

σύκινον

τόϑι Tal δρύες, αἰτπττόλε κάμψας

εὑρήσεις ἀρτιγλυφὲς

τρισκελὲς αὐτόφλοιον

ἀνούατον,

ξόανον ἀλλὰ

φάλητι

παιδογόνῳ δυνατὸν Κύπριδος ἔργα τελεῖν. σακὸς δ᾽ εὐίερος περιδέδρομεν, ἀέναον δὲ ῥεῖϑρον ἀπὸ σπιλάδων πάντοσε τηλεϑάει δάφναις καὶ μύρτοισι καὶ εὐώδει κυπαρίσσῳ.

ἔνϑα πέριξ κέχνται

βοτρυότπαις ἕλικι

3. 1 κεκμακὼς Codd, corr. Cal

« 2 τάλικες Καὶ « 8 δέ τυ K, δ᾽ ὅτε Anth *

5 ἄντρον Anth K, corr. C et Editt * 6 ὕπνον κῶμα Codd, £ppov vel πίττον κῶμα con. Gall | κατ’ ἀκρεμόνων con. Gall, καταγρώμενον K (-póucvov scrips. D

cum

adfinibus), -yóusvov Anth,

καταρρύμενον

Edm.

4. tripartitum praebet Anth (vv. 7-12 et 13-18 post IX 432, vv. 1-6 post IX 436); partim Plan habet (vv. 7-12), reliqua Musurus adiecit e codice

Patavino in scholiis Graecis ad epigrammata Perusini), τὼς αἱ Mus

unus liber Ambr. κᾶπος v.l. Mus

* 1 Tó91 ταὶ Anth, τᾶς αἱ Καὶ (et

C Editt (sed 1631 αἱ in scholiis

Musurianis

praebet

gr. 333) + 3 ἀσκελὲς con. Jahnius + 5 σακὸς K (et Perusini),

Cal, k&ros

C

Iunt, ἕρκος Anth

| δ᾽ εὐίερος scr. Toupius, δ᾽ εὖ

ἱερός K, δ᾽ εὖϑ᾽ ἱερὸν Anth » 6 πάντοϑε Mus | τηλεϑάει Codd, -&is con. Gall scil. caxós « 7 κυπαρίττῳ K. pov,

Testım: 3, 6 cf. Sapph. α΄ 2, 7 ϑυσσομένων δὲ φύλλων κῶμα κάτερGreg. Naz. de nat. hum. XIII ἀπ᾽ ἀκρεμόνων κῶμα. Testım: 4,

6 cf.

Arch.

pap.

Col.

[227]

28 ἄνϑε[σιν τηλ]εϑάεσσι.

xxxiv. * BEOKPITOY

ἄμπελος, elapivol δὲ λιγυφϑόγγοισιν ἀοιδαῖς κόσσυφοι ἀχεῦσιν ποικιλότρανλα μέλη. ξουϑαὶ

ἀηδονίδες

μέλπουσαι

μινυρίσμασιν

στόμασιν

τὰν

ἀνταχεῦσι

μελίγαρυν

ὄπα.

ἕζεο δὴ τηνεὶ καὶ τῷ χαρίεντι Πριάπῳ εὔχε᾽ ἀποστέρξαι 15

τοὺς Δάφνιδός

μὲ πόϑους,

κεὐθϑὺς ἐπιρρέξειν χίμαρον καλόν. ἣν δ᾽ ἀνανεύσῃ τοῦδε τυχών, ἐϑέλω τρισσὰ ϑύη τελέσαι" ῥέξω γὰρ δαμάλαν, λάσιον τράγον, ἄρνα τὸν ἴσχω σακίταν. ἀίοι δ᾽ εὐμενέως ὁ ϑεός.

5. Λῆς ποτὶ τᾶν Νυμφᾶν ἁδύ τί μοι; κἠγὼ

ἀρξεῦμαί τι κρέκειν,

διδύμοις αὐλοῖσιν ἀεῖσαι πακτίδ᾽

ἀειράμενος

ὁ δὲ βουκόλος

ἄμμιγα

ϑέλξει

Δάφνις, κηροδέτῳ πνεύματι μελπόμενος. ἐγγὺς δὲ στάντες λασίας δρυὸς ἄντρου ὄπισϑεν

Πᾶνα

τὸν αἰγιβάταν

ὀρφανίσωμες

ὕπνον.

6. "A δείλαιε τὺ Θύρσι, τί τὸ πλέον, εἰ κατατάξεις

δάκρυσι

διγλήνους

4. 11 ἀηδονίδες

K,

δ᾽ ἀηδ.

ὦπας Anth,

ὀδυρόμενος; δ᾽ ἀδονίδες con.

Mein

coll. [Mosch.]

III 9 et 46 | ἀντιαχεῦσι Codd, corr. Scaliger + 12 μέλπουσαι K, -oicci Plan, -oucı et -oıre Anth. | μελίγηρυν Anth . 13 Πριάπῳ Codd, Πριήπῳ Editt » 14 εὔχ᾽ K, εὔχου Anth | ἀποστρέψαι Anth « 15 ἀπορρέξαι χίμαρον xaA&v Anth ἀνανεύσῃ K, -evoı Anth » 17 Täpva Anth » 18 &ío: K, vevot Anth. Anth Anth K

5. 1 Nuug&v K, Μοισᾶν Anth » 2 κἀγὼ Καὶ | ἀειρόμενος Anth » 3 ταξεῦμα' | βωκόλος Anth? | ἄμμι τὰ (ἄμμιγα Editt et C) ϑέλξει K, ἐγγύϑεν ἀσεῖ (ex Theocr. VII 72) . 5 λασιαύχενος tyyuSev ἄντρον Anth.

6. 1 ἃ δείλαιε Anth (et D corr. ut Editt), δειλὲ K | τί vor Anth | καταξεῖς . 2 διγλήνως Anth.

[228]

ETIITPAMMATA

οἴχεται

& χίμαρος,

τὸ καλὸν

τέκος, olyer' ἐς "Aibav:

τραχὺς γὰρ χαλαῖς ἀμφεπίαξε λύκος. αἱ

δὲ κύνες

KAcyysÜvTr

τί τὸ

πλέον,

ἁνίκα

τήνας

ὀστίον οὐδὲ τέφρα λείπεται οἰχομένας; 7. Νήπιον

υἱὸν ἔλειπες, Ev ἁλικίᾳ δὲ καὶ αὐτός,

Εὐρύμεδον, τύμβου τοῦδε ϑανῶν ἔτυχε. σοὶ

μὲν ἕδρα ϑείοισι μετ᾽ ἀνδράσι, τὸν δὲ πολῖται τιμασεῦντι πατρὸς μνώμενοι ὡς ἀγαϑοῦ.

8. Ἦλϑε καὶ ἐς Μίλητον ὁ τοῦ Παιήονος υἱός, ἰητῆρι νόσων ἀνδρὶ συνοισόμενος Νικίᾳ, ὅς μιν ἐπ᾽ ἦμαρ ἀεὶ ϑνυέεσσιν ἱκνεῖται, καὶ τόδ᾽ ἀπ᾽ εὐώδους γλύψατ᾽ ἄγαλμα

κέδρου,

᾿Ηετίωνι χάριν γλαφυρᾶς χερὸς ἄκρον ὑποστὰς μισϑόν: ὁ δ᾽ εἰς ἔργον πᾶσαν ἀφῆκε τέχνην. 9. Ξεῖνε, Συρακόσιός Toi ἀνὴρ τόδ᾽ ἐφίεται "Op3ov: χειμερίας μεϑύων μηδαμὰ νυκτὸς ἴοις. 6. 4 χαλᾷς Κὶ

| ἀμφὶ πίαξε

«

καλεῦντι τί τοι πλέον Anth

. 6 λείπεται

οἰχομένης K, λείπετ᾽ ἀποιχομένας Anth. 7. cum

15 coniunxit Anth + 1 ἐν ἡλικίῃ Anth, ἐναλίγκια K, corr. D cete-

rique Perusinae familiae libri « 2 Εὐρύμελον K | ἔτυχες Codd, ἔτυχε corr. Gall + S ἕδρη ϑείοισι παρ᾽ dvd. Anth . 4 τιμησεῦντι Anth. 8. 1 Μίλατον ὁ τῶ Anth * 3 ἅμαρ Anth . 4 ἀπενώλους K » 6 τέχναν Anth, 9. 1 τοι Anth, τις Καὶ | ἐφίετο K

+» 2 χειμερίης K.

[229]

xxxiv.

* OEOKPITOY

καὶ γὰρ ἐγὼ τοιοῦτον ἔχω πότμον, πατρίδος

óSveíav

κεῖμαι

ἀντὶ δὲ πολλᾶς

ἐφεσσάμενος.

10. Ὑμῖν

τοῦτο, ϑεαί, κεχαρισμένον ἐννέα πάσαις τῶὥγαλμα Ξενοκλῆς ϑῆκε τὸ μαρμάρινον,

μουσικός" οὐχ ἑτέρως τις ἐρεῖ. σοφίῃ δ᾽ ἐπὶ τῇδε αἶνον ἔχων Μουσέων οὐκ ἐπιλανϑάνεται. ll. Εὐσϑένεος τὸ μνῆμα’

φυσιγνώμων

δεινὸς ἀπ᾽ ὀφϑαλμοῦ

εὖ μιν ἔϑαψαν

ἑταῖροι

(δὲ καλεῖται)

καὶ τὸ νόημα

μαϑεῖν.

ἐπὶ ξείνης ξένον ὄντα

χὑμνοϑέτης αὖτις δαιμονίῳ φίλος ὦν. πάντων, ὧν ἐπέοικεν, ἔχει τεϑνεὼς ὁ σοφιστὴς

καίπερ

ἄκικυς ἐών’ εἶχ᾽ ἄρα κηδεμόνας.

12. Δαμομένης ὁ χοραγός, ὁ τὸν καὶ σὲ τὸν ἅδιστον ϑεῶν 9, 8 πότμον K, μόρον Anth 10. 1 ἐννέα K, ἄνϑετο

τᾷδε

Anth

« 4 Μουσάων

Anth

τρίποδ᾽, ὦ Διόνυσε, μακάρων ἀναϑείς,

| πολλῆς Anth «. 4 ὀϑνείαν Anth, ὀϑνείων K. * 2 ϑῆκε K, τοῦτο

Anth

» 8 σοφίᾳ δ᾽ ἐπὶ

K.

11. 1 ὁ σοφιστὴς Codd, ὃς ἄριστος Edm, δὲ καλεῖται corr. Gall

« 3 ἔϑαψἝαν

Anth (et D corr. ut Editt), ἔγραψαν K * 4 χὐμνοϑέτας Anth. (-τῆς Editt), xóuvo3érns K | αὐτοῖς Anth (et D corr. ut Editt), αὐτῆς K (et C ut D cetetique Perusini), αὖτις corr. Gall, αὐτῷ corr. Heckerus | δαιμονίοις Anth, ἀλιuovos K (et Perusini), δαιμονίως in marg. scr. Paris. gr. 2721 et in textu D corr. ut C et Editt, δαιμονίων con. Gall » 5 ὧν Anth, ἦν K. 12. 1 Δαμομένης Codd (Δημομέλης D*, Δαμομέλης Cal, -τέλης Bon, -ytvns

C1), Δαμομέδης Gall ex Z (Anth) Δημομέδων οὗτος ἀνέϑηκε Διονύσῳ ξόανον καὶ τρίποδα | χοραγὸς Anth, χορηγὸς Καὶ . 2 ἄδιστον Anth!, fibicrov K Anth?.

[230]

ETIITPAMMATA

μέτριος fjv ἐν πᾶσι, χορῷ δ᾽ ἐκτάσατο νίκαν

ἀνδρῶν, καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ προσῆκον ὁρῶν. 13. “A Κύπρις οὐ πάνδαμος. οὐρανίαν,

ἀγνᾶς

ἵλάσκεο τὰν ϑεὸν εἰττὼν

ἄνϑεμα

Χρυσογόνας

οἴκῳ ἐν ᾿Αμφικλέους, ᾧ καὶ τέκνα καὶ βίον εἶχε ξυνόν᾽ ἀεὶ δέ σφιν λώιον εἰς ἔτος ἦν ἐκ σέϑεν

ἀρχομένοις,

ἀϑανάτων

ὦ πότνια’

κηδόμενοι

αὐτοὶ πλεῖον ἔχουσι

γὰρ

βροτοί.

14. ᾿Αστοῖς καὶ ξείνοισιν ἴσον νέμει ἦδε τράπεζα"

ϑεὶς ἀνελεῦ ψήφου πρὸς λόγον ἐρχομένης. ἄλλος τις πρόφασιν λεγέτω, τὰ δ᾽ ὀϑνεῖα Κάικος χρήματα

καὶ νυκτὸς βουλομένοις ἀριϑμεῖ.

15. Γνώσομαι, εἴ τι νέμεις ἀγαϑοῖς πλέον, ἢ καὶ ὁ δειλὸς ἐκ σέϑεν ὡσαύτως ἶσον, ὁδοιττόρ᾽, ἔχει.

« χαιρέτω οὗτος ὁ τύμβος, ἐρεῖς, ἐπεὶ Εὐρυμέδοντος κεῖται τῆς ἱερῆς κοῦφος ὑπὲρ Kepadfis». 12. 8 ἐκτήσατο Codd, corr. Gall

| νίκαν K, νίκην Anth.

13. 1-2 om. Plan, add. Mus e libro Patavino * 3-6 ad Epigr. 5 adhaerentes subiunxit Anth « 1 & Κύπρις ob πάνδαμος Anth, ἡ K. οὐ πάνδημος Cett | lÀóoxco Anth Mus D? Editt, lÀ&oxero K CD! | τὰν Anth, τὴν Cett »

2 οὐρανίαν Anth et Bon, -nv Cett (et Cal) | ἄνϑεμα Anth D corr. Mus Editt, ἄνθεα Καὶ « 3 ᾿Αμφιλέους Anth | εἶχε K (et Perusini), ἔσχε Anth Plan Bon. 14. Leonidae

inscr.

Plan,

om.

Editt,

Theocrito

tribuit Mus

e libro

Patavino » 1 &5e Anth et Plan » 2 ἀνελεῦ Plan, ἀνελοῦ K, &veAss Anth | ipxoμένης Plan K (ἕλκομ. KP et Perusini), ἀρχομένης Anth. 15. 1 νέμοις Codd, νέμεις D? et Editt * 2 ἔχει Anth (ut D post fas. et Editt), ἔχεις K + 4 τᾶς ἱερᾶς ... κεφαλᾶς scr. Legrandius coll. Epigr. 7 dorico.

[231]

xxxiv.

* BEOKPITOY

16. Ἧ παῖς ᾧχετ᾽ ἄωρος ἐν ἑβδόμῳ ἦδ᾽ ἐνιαυτῷ εἷς ᾿Αίδην πολλῆς ἡλικίης προτέρη, δειλαίη, ποϑέουσα τὸν εἰκοσάμηνον ἀδελφόν, νήπιον ἀστόργου γευσάμενον ϑανάτον. αἵ ἐλεεινὰ παϑοῦσα Περιστερή, ὡς ἐν ἑτοίμῳ ἀνϑρώποις δαίμων ϑῆκε τὰ λυγρότατα. 11. Θᾶσαι τὸν ἀνδριάντα τοῦτον, ὦ ξένε, σπουδᾷ

καὶ λέγ᾽, ἐπτὴν ἐς οἶκον ἔνϑῃς"

« ᾿Ανακρέοντος εἰκόν᾽ εἶδον ἐν Τέῳ τῶν πρόσϑ᾽

εἴ τι περισσὸν

ᾧδοποιοῦ ».

προσϑεὶς δὲ χὧτι τοῖς νέοισιν ἄδετο, ἐρεῖς ἀτρεκέως ὅλον τὸν ἄνδρα.

18. "A τε φωνὰ εὑρὼν

Δώριος χὡνὴρ

ὁ τὰν κωμῳδίαν

Ἐπίχαρμος.

16. Leonidae inscr. Anth et Plan, om. Editt, Theocrito tribuit Mus e libro Patavino « 2 πολλῆς Anth D corr. Mus, πολλῆσιν K, πολιῆς Plan, πολλοῖς

Ahr

« 3 ποϑέουσα

Anth

et Plan,

ποϑέοισα

K

* 5 ot al Codd,

oi

scr. Gall scholium Wechelianum secutus | λυγρὰ Anth et Plan, ἐλεεινὰ Mus K (et Perusini), ἐλεινὰ corr. Ahr | ma9oüca Anth et Plan, παϑοῖσα K | περιorepl Plan =» 6 Avypórara Mus K, δεινότατα Anth et Plan. 17, 2 σπουδᾷ Anth, σπουδαῖε K | ἐπὰν Codd, ἐπὴν D* | ἐς Anth, εἰς K + 4 προσϑέντι Anth | περισσῶν ὠδοποιῶν K +» 5 τοῖς K, καὶ τοῖς Ánth | νέοισιν Anth (et DP ut Editt), νέοις Καὶ | fj5ero Anth.

[232]

ETIITPAMMATA

ὦ Βάκχε, χάλκεόν νιν ἀντ᾽ ἀλαϑινοῦ τὶν ὧδ᾽

ἀνέϑηκαν

τοὶ Συρακούσσαις ἐνίδρυνται, πελωρίστᾳ πόλει, ol ἁνδρὶ πολίτᾳ᾽ σωρὸν γὰρ εἶχε χρημάτων μεμναμένοις τελεῖν ἐπίχειρα. πολλὰ γὰρ πὸτ τὰν ζόαν τοῖς πᾶσιν εἶττε χρήσιμα. μεγάλα χάρις αὐτῷ.

10

19. Ὃ

μουσοποιὸς

ἐνθάδ᾽

Ἱππῶναξ

κεῖται.

εἰ μὲν πονηρός, μὴ ποτέρχευ τῷ τύμβῳ: el δ᾽ ἐσσὶ κρήγυός τε καὶ παρὰ χρηστῶν,

ϑαρσέων

καϑίζευ,

xiv

ϑέλῃς,

ἀπόβριξον.

20. *O μικκὸς τόδ᾽ ἔτευξε τᾷ Θραΐσσᾳ

Μήδειος τὸ μνᾶμ᾽ ἐπὶ τᾷ ὁδῷ κἠπέγραψε Κλείτας. ἕξει τὰν χάριν ἁ γυνὰ ἀντὶ τήνων, ὧν τὸν κῶρον EIpepe τί μάν; ἔτι χρησίμα καλεῖται. 18. 5 τοὶ K, ol Anth | ἀνδρὶ πολῖται Κὶ, εἶχε Anth, σοφῶν ἔοικε Codd, corr. Editt » 9

Anth | Συρακούσαις εἴ πελωριστῆ Καὶ » 6 ol’ K, 800° ἄνδρα πολίταν con. Wor » 7 σωρὸν γὰρ εἶχε K, σωρὸν Kaibelius | χρημάτων K, ῥημάτων Anth | μεμναμένους ζωὰν Anth | πᾶσιν Anth, παισὶν K.

19. etiam Plan et Mus praebent, om. Cal . 2 μή ποτ᾽ ἔρχευ Anth et Plan, un trpootpxov Καὶ (C D) et Mus τύμβῳ Anth Mus K (C D), τάφῳ Plan » 4 καϑίζευ Anth tv K. 20.

1

et Plan

Θράσσαι

(D* Bon), xaSítov Anth

»

2

Μήδειος

K

| xiv Anth

Anth

(ut

D

et Plan post

ras.

(D? Bon), et Editt),

ΜνήδειοςK | κἠνέγραψεΚαὶ « 3 τὴν et ἡ γυνὴ K | ἀντεκείνων Anth « 4 κοῦρον K | E9pey' ἔτι μὴν et χρησίμη K | καλεῖται K, τελευτᾶι Anth.

[233]

xxxiv.

* GEOKPITOY

21. ᾿Αρχίλοχον

καὶ στᾶϑι

τὸν τῶν

kal εἴσιδε τὸν πάλαι

ἰάμβων,

ποιητὰν

οὗ τὸ μυρίον κλέος

διῆλθε Kimi νύκτα καὶ ποτ᾽ ἀῶ.

fj ῥά νιν αἱ Μοῖσαι

καὶ ὁ Δάλιος

ἠγάπευν

᾿Απόλλων,

ὡς ἐμμελής τ᾽ ἐγένετο κἠπιδέξιος

ἔπεά τε ποιεῖν πρὸς λύραν τ᾽ ἀείδειν. 22. Τὸν τοῦ Ζανὸς ὅδ᾽ ὕμιν υἱὸν ὡνὴρ τὸν λεοντομάχαν, τὸν ὀξύχειρα, πρᾶτος τῶν ἐπάνωϑε

μουσοποιῶν

Πείσανδρος συνέγραψεν xwoocous

ἐξεπόνασεν

οὐκ Καμίρου,

elm

ἀέϑλους.

τοῦτον

δ᾽ αὐτὸν ὁ δᾶμος, ὡς σάφ᾽ εἰδῇς,

ἔστασ᾽

ἐνθάδε

πολλοῖς

μησὶν

χάλκεον

ποήσας

ὄπισϑε κἠνιαυτοῖς. 23.

Αὐδήσει τὸ γράμμα, τί σᾶμά τε καὶ τίς ὑπ᾽ αὐτῷ. Γλαύκης 21. λάιος K 22.

ἀνὴρ K

εἰμὶ

τάφος

3 ποτ᾿ Anth, πρὸς » 5 κἀπιδέξιος K. 1 τοῦ Ζανὸς

τῆς Κα

ὀνομαζομένης.

- 4 μιν K

K, rot Ζηνὸς Anth

« 3 ἐπάνωϑεν K, Er’ ἄνωθεν Anth,

Ahr . 5 yóocou; Anth, μισὶν K, μασὶν Perusini

yócous K et Editt.

| Μοῦσαι

Anth

| ἡμῖν Καὶ | ὠνὴρ

cf. VII

. 7 ποιήσας

5

| Δάλιος Anth, Anth

» 4 ó(x)

(et D*),

Codd, οὐκ

Καὶ « 8 μησὶν Anth

(et D?),

23. sola habet Anth VII 262 (inscr. Θεοκρίτον βουκολικοῦ) . 1 αὐδήσες sscr. -& Anth.

[234]

ETITPAMMATA

24. "Apxaío τῷ

᾿Απόλλωνος

TÄVINKATAa ταῦτα

ὑπῆρχεν ἡ βάσις δὲ τοῖς μὲν εἴκοσι, τοῖς δ᾽ ἑπττά, τοῖς δὲ πέντε, τοῖς δὲ δώδεκα,

τοῖς δὲ διηκοσίοισι νεωτέρη ἦδ᾽ ἐνιαυτοῖς" τοσσόσδε γάρ νυν ἐξέβη μετρούμενος.

25. "AAAos

ὁ Χῖος, ἐγὼ

δὲ Θεόκριτος

ὃς τόδ᾽

ἔγραψα

εἷς ἀπὸ τῶν πολλῶν εἰμὶ Συρηκοσίων, υἱὸς Πραξαγόραο περικλειτῆς τε Φιλίνης᾽ μοῦσαν

δ᾽ ὀϑνείην

οὔτιν᾽

ἐφελκυσάμην.

24. sola habet Anth IX 436, quae continuo post 14 subiunxit adiecta notula (ταῦτα τὰ ἐπιγράμματα) ἐν Συρακούσαις ἐγράφησαν « 1 ἀρχαῖα Anth, ἀρχαῖ᾽ ἐν con. Ahr, ᾿Αρχία con. Gall aut ἀρχαίῳ scil. ναῷ | τῷῶιπόλλωνος τἀναθϑήματα Anth, corr. Ahr ut hexameter evaderet, τὠπόλλωνι τάναϑ. scr. Stadtmuellerus ut trimetrum efficeret deleto verbo ταῦτα » 2 sqq. τοῖς quinquies Anth, τοῦ quinquies Wil « 5 γάρ νιν Anth, ἀριϑμὸς Wil, γάρ νῦν aut y αἰὼν con. Gall. 25. habet Anth IX 434 (inscr. τοῦ αὐτοῦ scil, OcokpíTov), tradiderunt etiam Z (K Va) in prolegomenis * 1 τόδ᾽ Anth, τάδ᾽ Z + 2 Zupnkovalov Z, Συρακοσίων Ánth « 3 περικλειτῆς Anth, -κλυτῆς Σ᾿, -κλειτᾶς Stadtmuellerus |

Φιλίνης Z, -ίννης Anth, -ἰννας Jacobsius « 4 ὀθϑνείην Σ, 69velov Anth, ὀϑνειῶν Σ (Kb), cf. Epigr. 9, 4 (et 14, 3) | ἐφελκυσάμαν Anth.

[235]

XXXV (M. I) MOZXOY ΕΡΩΣ APATIETHZ Ἃ Κύπρις τὸν Ἔρωτα τὸν υἱέα μακρὸν ἐβώστρει" Ὅστις

ἐνὶ τριόδοισι

δραπετίδας

πλανώμενον

ἐμός ἐστιν,

εἶδεν

ὁ μανύσας

Ἔρωτα,

γέρας

ἕξεῖ"

μισϑόν σοι τὸ φίλαμα τὸ Κύπριδος: ἢν δ᾽ ἀγάγῃ

νιν,

s οὐ γυμνὸν τὸ φίλαμα, τὺ δ᾽ ὦ ξένε καὶ πλέον ἑξεῖς. ἔστι δ᾽ ὁ παῖς περίσαμος, ἐν εἴκοσι πᾶσι μάϑοις νιν. χρῶτα μὲν οὐ λευκός, πυρὶ δ᾽ εἴκελος. ὄμματα δ᾽ αὐτῷ

δριμύλα καὶ qAoyótvror κακαὶ φρένες, ἁδὺ λάλημα᾽ οὐ γὰρ ἴσον νοέει καὶ φϑέγγεται: ὡς μέλι φωνά, 1» ἐν δὲ χολὰ νόος ἐστίν ἀνάμερος, ἠπεροπευτάς,

οὐδὲν ἀλαϑεύων, δόλιον βρέφος, ἄγρια παίσδων. εὐπλόκαμον τὸ κάρανον, ἔχει δ᾽ ἰταμὸν τὸ μέτωπον. μικκύλα μὲν τήνῳ τὰ χερύδρια, μακρὰ δὲ βάλλει,

Copp: S et La (= V 18-30, et in vv. 1-17 apographum X), Anth et Plan (AM I 26 a, 9); praeterea epigrammatum Sylloga Eufemiana (SE 21) et Sylloga Vaticana (SV 26). Tir: habent

Codd,

praemissis

scho tribuit etiam Stobaeus

Anth,

τι

S

»

X, itaque 'similitudinibus' viv S Anth,

corr.

X?,

Σικελιώτου

S Anth Plan,

Mo-

(cf. vv. 7 sqq.).

2 ὅστις X, ei τις S Anth ὅ τὺ X, τοι

Möoxov

μάϑοιο

6

* 3 μανντὰς δ' ὁ παῖς

S Anth

S Anth,

* 4 ἀγάγῃς

δὲ xal X

S Anth

| εἰκόσι

*

πάσαις

pro 'viginti' vertit Andreas Divus | μάϑεις (-ns) X

.

7 χρῶμα

X

| αὐτῷ

X

et

Stob.,

αὐτοῦ

S Anth » 10 ἣν (iv Stob.) δὲ xoA& S Anth, ὡς δὲ χολὰ X | ἐντὶ X * 11 παίσδει S Anth. « 12 képnvov X | πρόσωπον S Anth * 13 βελί(υ- X3)5pi« X. TEsrIM:

Flor. IV 20, 56.

7-10 et sine novo lemmate

[236]

continuatos

16-17 laudavit Stob.

ΕΡΩΣ APATIETHX

βάλλει xels ᾿Αχέροντα καὶ εἰς ᾿Αἴδεω

βασίλεια.

γυμνὸς ὅλος τό γε σῶμα, νόος δέ οἱ εὖ πεπύκασται. Kal

πτερόεις

ἀνέρας

ἠδὲ

ὡς

ὄρνις

γυναῖκας,

ἐφίττταται

ἐπὶ

ἄλλον

σπλάγχνοις

ἐπ᾽

ἄλλῳ,

δὲ κάϑηται.

τόξον ἔχει μάλα βαιόν, ὑπὲρ τόξω δὲ βέλεμνον, τυτϑὸν μὲν τὸ βέλεμνον, ἐς αἰϑέρα δ᾽ ἄχρι φορεῖται. καὶ χρύσεον περὶ νῶτα

φαρέτριον,

ἔνδοϑι δ᾽ ἐντὶ

τοὶ πικροὶ κάλαμοι, τοῖς πολλάκι κἀμὲ τιτρώσκει. πάντα μὲν ἄγρια ταῦτα, πολὺ πλεῖον δέ οἱ αὐτῷ βαιὰ

λαμπὰς

ἐοῖσα

fjv τις ἔλῃ τῆνον,

κἢν

ποτίδης

τὸν

Ἄλιον

δήσας

ἄγε

κλαίοντα,

αὐτὸν

ἀναίϑει.

μηδ᾽ ἐλεήσῃς,

φυλάσσεο

μή

σὲ πλανάσῃ.

κἣν γελάῃ, τύ νιν ἕλκε, καὶ ἣν ἐϑέλῃ σε φιλᾶσαι, φεῦγε᾽ κακὸν τὸ φίλαμα, τὰ χείλεα φάρμακον ἐντί. ἣν δὲ λέγῃ « λάβε ταῦτα, χαρίζομαι ὅσσα μοι ὅπλα », μὴ τὺ ϑίγῃς πλάνα δῶρα: τὰ γὰρ πυρὶ πάντα βέβαπται. [αἱ αἱ καὶ τὸ σίδαρον, ὃ τὸν πυρόεντα καϑέξει].

14 xels X, δ᾽ εἰς S Anth | καὶ εἰς X, καὶ S Anth | ᾿Αἰδεω S Anth?, 'Aibao Anth!, ’Alönv X | βασιλῆα Codd, corr. Ahr Wil » 15 ὅλος X, piv S Anth | ἐμπετύκασται Codd, εὖ πεπύκ. X? « 16 ὡς S X ut Stob., ὅσον Anth | ἄλλοτ᾽ Codd, ἄλλον Stob. | ἄλλῳ Codd et Stob., ἄλλον X? (quae

v.l potius ad verbum

ἄλλοτ᾽ spectare voluit)

9 17 σπλάγχνοισι

S Anth

*

19 uiv V, id Anth, ἀεὶ S, ol corr. Gall, cf. v. 22 » 22 uiv V Anth, δέ γ᾽

S | ταῦτα πῆ, πάντα Codd | πλεῖον (-ov S) δέ ol S Anth, πλέον δέει V, πλέονα δ᾽ ἀεὶ V, & δ᾽ ἀεὶ corr. Ahr, & δαῖς Wil « 23 ivoica et ἐναίϑει S Anth * 24 witv τις (ἣν τόγε V3) ἔλῃ V, Av τύ γ᾽ ἕλῃς S Anth | δάσας Codd, corr. Mein, cf. V 118 | ἐλεάσῃς V « 25 πλανήσῃ Codd, son nescio quis » 26 γελάᾳ S Anth | μιν et rursus κἣν V » 27 φαρμακόεντα Anth! » 28 ἣν Codd, yiv Vi. 29 μή m S » 30 om. S Anth.

[237]

XXXVI (M. II) MOZXOY ΕΥ̓ΡΏΠΗ Εὐρώπῃ ποτὲ Κύπρις ἐπὶ γλυκὺν ἧκεν ὄνειρον, νυκτὸς ὅτε τρίτατον λάχος ἵσταται, ἐγγύϑι δ᾽ ἠώς, ὕπνος ὅτε γλυκίων μέλιτος βλεφάροισιν ἐφίζων λυσιμελὴς πεδάᾳ

μαλακῷ

6 εὖτε καὶ ἀτρεκέων

τῆμος

κατὰ

φάεα δεσμῷ,

ποιμαίνεται

ὑπωροφίοισιν

Φοίνικος ϑυγάτηρ

ἔϑνος ὀνείρων.

ἐνὶ κνώσσουσα

ἔτι παρϑένος

δόμοισι

Εὐρώπεια

ὦὠϊσατ᾽ ἠπείρους δοιὰς περὶ elo μάχεσϑαι,

᾿Ασίδα τ᾽ ἀντιπέρην τε’ φυὴν δ᾽ ἔχον οἷα γυναῖκες, 1 τῶν δ᾽ ἡ μὲν ξείνης μορφὴν ἔχεν, ἡ δ᾽ ἄρ᾽ ἐῴκει ἐνδαπίῃ, φάσκεν

καὶ μᾶλλον

ἑῆς περιίσχετο κούρης,

δ᾽ ὥς μιν ἔτικτε καὶ ὡς ἀτίτηλέ

ἡ δ᾽ ἑτέρη

κρατερῇσι

βιωομένη

μιν αὐτή.

παλάμῃσιν

εἴρυεν οὐκ ἀέκουσαν, ἐπεὶ φάτο μόρσιμον elo 1: ἐκ Διὸς

αἰγιόχου

fj δ᾽ ἀπὸ

παλλομένη

γέρας

ἔμμεναι

Εὐρώπειαν.

μὲν στρωτῶν

λεχέων

ϑόρε

κραδίην’ τὸ γὰρ

ὡς ὕπαρ

δειμαίνουσα,

εἶδεν ὄνειρον.

ἑζομένη δ᾽ ἐπὶ δηρὸν ἀκὴν ἔχεν, ἀμφοτέρας δὲ εἰσέτι

πεπταμένοισιν Copp:

tem

F S, M,

ἐν

et Bas

ὄμμασιν

εἶχε

γυναῖκας.

(24-142).

TiT: de titulo et auctore non ambigitur, at carmen per mediam aetaBucolicorum syllogae omnino ignotum fuit. 1 fiev

F S, ἦλθεν

M.

* 2 τρίτον

Codd,

corr.

Editt

| ἵστατο

F . 9

᾿Ασίδα τ’ F, ᾿Ασιάδ᾽ S, &coab^ M + 10 om. S | εἶχεν F » 12 ἀτίτηλλε S, ταλλὲε M * 14 εἴρυεν M 553, εἴρυκεν S, ἤρυκεν F | ἀέκουσ᾽ M | εἶναι Codd, elo corr.

Ahr

« 18 ἀκμὴν

M.

[238]

ΕΥ̓ΡΏΠΗ

ὀψὲ δὲ δειμαλέην ἀνενείκατο παρϑένος αὐδήν’ « Τίς

μοι

τοιάδε

ποῖοί με στρωτῶν

φάσματ᾽

ἐπουρανίων

προΐηλεν;

λεχέων ὕπερ ἐν ϑαλάμοισιν

ἡδὺ μάλα κνώσσουσαν ἀνεπτοίησαν ὄνειροι; τίς δ᾽ ἦν ἡ ξείνη, τὴν εἴσιδον ὑπνώουσα;

ὥς μ᾽ ἔλαβε κραδίην κείνης πόϑος, ὥς με καὶ αὐτὴ ἀσπασίως ὑπέδεκτο καὶ ὡς σφετέρην ἴδε παῖδα. ἀλλά μοι εἰς ἀγαϑὸν μάκαρες κρήνειαν ὄνειρον ».

"Qc

εἰποῦσ᾽

ἀνόρουσε,

φίλας

δ᾽ ἐπεδίζεϑ᾽

ἑταίρας

ἥλικας οἰέτεας ϑυμήρεας εὐπατερείας, τῇσιν ἀεὶ συνάϑυρεν, ὅτ᾽ ἐς χορὸν ἐντύνοιτο,

f ὅτε φαιδρύνοιτο χρόα προχοῇσιν ἀναύρων, ἢ ὁπότ᾽ ἐκ λειμῶνος ἐΐπνοα λείρι᾽ ἀμέργοι. αἱ δέ οἱ αἶψα φάανϑεν, ἔχον δ᾽ ἐν χερσὶν ἑκάστη &vSobókov τάλαρον, ποτὶ δὲ λειμῶνας ἔβαινον ἀγχιάλους, ὅϑι τ᾽ αἰὲν ὁμιλαδὸν ἠγερέϑοντο

τερπόμεναι

αὐτὴ

ῥοδέῃ

δὲ χρύσεον

ϑηητόν,

μέγα

τε φυῇ

καὶ κύματος ἠχῇ.

τάλαρον

ϑαῦμα,

μέγαν

φέρεν πόνον

Εὐρώπεια Ἡφαίστοιο,

ὃν Λιβύῃ πόρε δῶρον, ὅτ᾽ ἐς λέχος ᾿Εννοσιγαίου fiev: ἡ δὲ πόρεν περικαλλέϊ Τηλεφαάσσῃ, ἥτε οἱ αἵματος ἔσκεν. ἀνύμφῳ δ᾽ Εὐρωπείῃ μήτηρ Τηλεφάασσα περικλυτὸν ὥπασε δῶρον. ἐν τῷ δαίδαλα πολλὰ τετεύχατο μαρμαίροντα. ἐν μὲν ἔην χρυσοῖο τετυγμένη ᾿Ιναχὶς ᾿Ιὼ

εἰσέτι πόρτις ἐοῦσα, φυὴν δ᾽ οὐκ εἶχε γυναίην. φοιταλέη δὲ πόδεσσιν ἐφ᾽ ἁλμυρὰ βαῖνε κέλευϑα 20 δειμαλέην M, δὴ μάλ᾽ ἔπειτ᾽ F S παρϑένον M * 28 ὄνειρον M * 24 τὴν M Bas, ἣν FS * 27 κρίνειαν Codd, corr. Wak » 28 &mbite9" M Bas « 30 ἐντύναιντο F S, -vovro M Bas, -vatro. FR, -vomo Wil * 31 φαιδρύνοντο

δ᾽ αὖ

ἘΜ

S, -otro Bas ΕΞ

« 32

ἀμέρσοι

M Bas.

[239]

Codd,

corr. Mein

. 34 δὲ F S,

xxxvi.

MOZXOY

vnxouévg ἰκέλη" κυάνου δ᾽ ἐτέτυκτο ϑάλασσα. δοιοὶ δ᾽ ἔστασαν ὑψοῦ ἐπ᾽ ὀφρύος αἰγιαλοῖο φῶτες ἀολλήδην, ϑηεῦντο δὲ ποντοπόρον βοῦν. ἐν δ᾽ ἦν Ζεὺς Κρονίδης

ἐπαφώμενος

πόρτιος 'lvaxíns, τὴν δ᾽ ἑπταπόρῳ ἐκ βοὸς

εὐκεράοιο

πάλιν

μετάμειβε

ἠρέμα χερσὶ

παρὰ

Νείλῳ

γυναῖκα.

ἀργύρεος μὲν ἔην Νείλου ῥόος, ἡ δ᾽ ἄρα πόρτις 55

χαλκείη, χρυσοῦ δὲ τετυγμένος αὐτὸς ἔην Ζεύς. ἀμφὶ δὲ δινήεντος ὑπὸ στεφάνην ταλάροιο "Epueíns ἤσκητο, Ἄργος

πέλας δέ οἱ ἐκτετάνυστο

ἀκοιμήτοισι

κεκασμένος

ὀφϑαλμοῖσι.

τοῖο δὲ φοινήεντος ἀφ᾽ αἵματος ἐξανέτελλεν ὄρνις ἀγαλλόμενος πτερύγων πολνανϑέι χροιῇ,

τὰς ὅ γ᾽ ἀναπλώσας ὡσείτε τις ὠκύαλος νηῦς χρυσείου

ταλάροιο

περίσκεπε

χείλεα ταρσοῖς.

τοῖος ἔην τάλαρος περικαλλέος Εὐρωπείης. ΑἹ

δ᾽ ἐπεὶ οὖν

λειμῶνας

ἐς ἀνϑεμόεντας

ἵκανον,

ἄλλη ἐπ᾽ ἀλλοίοισι τότ᾽ ἄνϑεσι ϑυμὸν ἔτερττον. τῶν ἡ μὲν νάρκισσον ἐύπνοον, ἡ δ᾽ ὑάκινϑον,

fj δ᾽ ἴον, ἡ δ᾽ ἔρπυλλον é&rraívuro: πολλὰ δ᾽ ἔραζε

70

λειμώνων ἐαροτρεφέων ϑαλέϑεσκε πέτηλα. αἱ δ᾽ αὖτε ξανϑοῖο κρόκου ϑυόεσσαν ἔϑειραν δρέτπτον ἐριδμαίνουσαι: ἀτὰρ μέσσῃσιν ἄνασσα ἀγλαΐην πυρσοῖο ῥόδου χείρεσσι λέγουσα

οἷά περ ἐν Χαρίτεσσι

διέτπρρεπεν ᾿Αφρογένεια.

47 κυανὴ Codd, κυάνου corr. Mein » 51 εἰναλίης Codd (praeter corruptum S), 'lvaxíns corr. Piersonus « 55 στεφάνοις M Bas * 60 ταρσὸν Codd, ταρσὰ 5' Schaeferus, τὰς ὁ γ᾽ Maasius » 63 ἐς F (ἐσήλυϑον ἄνϑεμ. S), ἐπ’ M Bas « 66 ἔρπυλον M Bas * 67 ἑαροτροφέων S, ἀεροτρεφέϑων M (ignotum quid Bas) | ϑαλέϑεσκε S (ϑαλέεσκε F), -kov M Bas .ς 68 £Scípnv Codd, corr. Dindorfius » 69 μέσσῃσιν F (μέση ἔστη S), μέσσοισιν M Bas.

[240]

ΕΥ̓ΡΏΠΗ

oU μὲν δηρὸν ἔμελλεν ἐπ᾽ ἄνϑεσι ϑυμὸν ἰαίνειν, οὐδ᾽ ἄρα παρϑενίην μίτρην ἄχραντον ἔρυσϑαι.

A γὰρ δὴ Κρονίδης ὥς μιν φράσαϑ᾽, ὡς ἐόλητο ϑυμὸν

ἀνωίστοισιν

Κύπριδος,

ἣ μούνη

ὑποδμηϑεὶς

δύναται

βελέεσσι

καὶ Ζῆνα

δαμάσσαι.

δὴ γὰρ ἀλευόμενός τε χόλον ζηλήμονος Ἥρης παρϑενικῆς τ᾽ ἐθέλων ἀταλὸν νόον ἐξαπατῆσαι κρύψε ϑεὸν καὶ τρέψε δέμας καὶ γείνετο ταῦρος, οὐχ

οἷος

σταϑμοῖς

ὥλκα

διατμήγει

οὐδ᾽

οἷος ποίμνῃς

ἐνιφέρβεται,

σύρων

οὐδὲ

εὐκαμτπὲς

ἐπιβόσκεται,

μὲν

οἷος

ἄροτρον,

οὐδὲ

μὲν οἷος

ὅστις ὑποδμηϑεὶς ἐρύει πολύφορτον ἀπήνην. τοῦ δή τοι τὸ μὲν ἄλλο δέμας ξανϑόχροον ἔσκε, κύκλος δ᾽ ἀργύφεος μέσσῳ μάρμαιρε μετώτῳ, ὄσσε δ᾽ ὑπογλαύσσεσκε καὶ ἵμερον ἀστράτπττεσκεν, lo& τ᾽ ἐπ᾽’ ἀλλήλοισι κέρα ἀνέτελλε καρήνον ἄντυγος ἡμιτόμον κεραῆς ἅτε κύκλα σελήνης. ἤλυϑε δ᾽ ἐς λειμῶνα καὶ οὐκ ἐφόβησε φαανϑεὶς παρϑενικάς, πάσῃσι δ᾽ ἔρως γένετ᾽ ἐγγὺς ἱκέσϑαι,

ψαῦσαι

δ᾽ ἱμερτοῖο βοός, τοῦ δ᾽ ἄμβροτος

ὀδμὴ

τηλόϑι καὶ λειμῶνος ἐκαίνυτο λαρὸν ἀντμήν. στῇ δὲ ποδῶν προπάροιϑεν ἀμύμονος Εὐρωπείης,

καί οἱ λιχμάζεσκε δέρην, κατέϑελγε δὲ κούρην. ἡ δέ μιν ἀμφαφάασκε καὶ ἠρέμα χείρεσιν ἀφρὸν πολλὸν ἀπὸ στομάτων ἀπομόργνυτο καὶ κύσε ταῦρον. 12 μὲν Codd (praeter μὴν M) * 78 τ' om. M Bas * 79 γένετο M, γέντο F, yivero S, γίνεται Bas, corr. Ahr . 81-82 om. S | ὅλκα et οὐδ᾽ ὁποῖος M Bas » 83 ὅστις ὑποδμηϑεὶς Codd, ὕσπληγγι δμηϑεὶς con. Sitzlerus «+ 85-86 om. S | ὑπογλαύσεσκε Bas, -ϑεσκε M, -κεσκε F, corr. Valck | καὶ F, 6

M Bas | dotpamterke F « 87 καρήνω M Bas * 90 πάρϑενικαῖς πάσαις δὲ M Bas « 91 δ᾽ Codd, τ᾽ Editt | τοῦ δ᾽ M Bas, τοῦ γ᾽ F, τοῦ S . 94 δέριν F . 95 ἀμφιφάασκεν et χερσὶν F.

[241] 16 - Theocritus

xxxvI.

MOZXOY

αὐτὰρ ὁ μειλίχιον μυκήσατο᾽ φαῖό κεν αὐλοῦ Μυγδονίου γλυκὺν ἦχον ἀνηπύοντος ἀκούειν. ὥκλασε δὲ πρὸ ποδοῖιν, ἐδέρκετο δ᾽ Εὐρώπειαν 100

αὐχέν᾽ ἐπιστρέψας καί οἱ πλατὺ δείκννε νῶτον. ἡ

δὲ βαϑυπλοκάμοισι μετέννεπε παρϑενικῇσι᾽ « Δεῦϑ᾽ ἑτάραι φίλιαι καὶ ὁμήλικες, ὄφρ᾽ ἐπὶ τῷδε ἐζόμεναι ταύρῳ TEPTTWUEIA" δὴ γὰρ ἁπάσας

νῶτον 106

ὑποστορέσας

ἀμφιϑέει,

μούνης

δ᾽

ἐπιδεύεται

αὐδῆς ».

“Ὡς φαμένη νώτοισιν ἐφίζανε μειδιόωσα, αἱ δ᾽ ἄλλαι μέλλεσκον, ἄφαρ δ᾽ ἀνετήλατο ταῦρος, ἣν ϑέλεν ἁρπάξας" ὠκὺς δ᾽ ἐπὶ πόντον ἵκανεν.

ἡ δὲ μεταστρεφϑεῖσα

115

οἷά τ᾽ ἐνηὴς

πρηῦς τ᾽ εἰσιδέειν καὶ μείλιχος, οὐδέ τι ταύροις ἄλλοισι προσέοικε, νόος δέ οἱ ἠύτε φωτὸς αἴσιμος

110

ἀναδέξεται

φίλας καλέεσκεν

ἑταίρας

χεῖρας ὀρεγνυμένη,

ταὶ δ᾽ οὐκ ἐδύναντο κιχάνειν.

ἀκτάων

πρόσσω

δ᾽

ἐπιβὰς

ϑέεν

ἠύτε

δελφίς,

χηλαῖς ἀβρεκτοῖσιν ἐπ᾽ εὐρέα κύματα βαίνων. ἡ δὲ τότ᾽ ἐρχομένοιο γαληνιάασκε ϑάλασσα, κήτεα

δ᾽ ἀμφὶς

ἄταλλε

Διὸς προπάροιθε

ποδοῖιν,

Ὑηϑόσυνος δ᾽ ὑπὲρ οἶδμα κυβίστεε βυσσόϑε δελφίς. Nnpeides δ᾽ ἀνέδυσαν ὑπὲξ ἁλός, αἱ δ᾽ ἄρα πᾶσαι κητείοις 120

νώτοισιν

ἐφήμεναι

ἐστιχόωντο.

καὶ δ᾽ αὐτὸς βαρύδουπος ὑπεὶρ ἅλα ᾿Εννοσίγαιος κῦμα

κατιϑύνων

97 φαῖε Codd M Bas, λιγὺν F S « F? « 105 τ’ ἐσιδέειν tal FS, αἱ M Bas

M Bas

ἁλίης

κελεύϑον

(φαίης S), corr. Mein » 98 Μυγδόνιον M Bas | γλυκὺν 102 φίλαι M Bas » 104 Te νῆυς Codd (Te νῆα S), τ᾽ ἐνηὴς M Bas, εἰσιδέειν S, τις ἰδέειν F | ἀμείλιχος M Bas » 112 * 113 πρόσω Codd, corr. F? » 114-117 om. S | τ’ ἀμφὶς

| κύβιστε M, -τιε Bas

κύματ᾽ ἰϑύνων

ἡγεῖτο

| βυσσόϑι

M Bas.

[242]

F

« 118

ἀνέβησαν

M Bas

*

121

EYPOTIH

αὐτοκασιγνήτῳ, Τρίτωνες, κόχλοισιν

τοὶ δ᾽ ἀμφί μιν ἠγερέϑοντο

πόντοιο βαρύϑροοι αὐλητῆρες, ταναοῖς γάμιον μέλος ἠπύοντες.

ἡ δ᾽ ἄρ᾽ ἐφεζομένη Ζηνὸς βοέοις Emmi νώτοις τῇ μὲν ἔχεν ταύρον δολιχὸν κέρας, ἐν χερὶ δ᾽ ἄλλῃ εἴρυε πορφυρέην κόλπου πτύχα, ὄφρα κε μή μιν δεύοι ἐφελκόμενον πολιῆς ἁλὸς ἄσπετον ὕδωρ. κολπώϑη δ᾽ ὦὥμοισι πέπλος βαϑὺς Εὐρωπείης ἱστίον οἷά τε νηός, ἐλαφρίζεσκε δὲ κούρην.

125

130

ἡ δ᾽ ὅτε δὴ γαίης ἄπο πατρίδος ἦεν ἄνευθεν, φαίνετο δ᾽ οὔτ᾽ ἀκτή τις ἁλίρροϑος οὔτ᾽ ὄρος αἰπύ, ἀλλ᾽

ἀὴρ

ἀμφί

ἑ παπτήνασα « Πῇ

ἀργαλέ᾽

μὲν ὕπερϑεν,

ἔνερϑε

τόσην

δὲ πόντος

ἐνενείκατο

με φέρεις,

ϑεόταυρε;

εἰλιπόδεσσι

διέρχεαι,

φωνήν.

τίς ἔπλεο;

οὐδὲ

νηυσὶν

γὰρ

ὠκυάλοις,

ταῦροι

δ᾽ ἁλίην τρομέουσιν

σοὶ ποτὸν

πῶς

δὲ κέλευϑα

136

ϑάλασσαν

δειμαίνεις; ποῖον

ἐπίδρομός

ἀπείρων,

ἐστι

ϑάλασσα

ἀταρπόν.

ἡδύ, τίς ἐξ ἁλὸς ἔσσετ᾽ ἐδωδή;

[A ἄρα τις ϑεός ἐσσι ϑεοῖς δ᾽ ἐπεοικότα ῥέζεις.]

140

οὔϑ᾽ ἅλιοι δελφῖνες ἐπὶ χϑονὸς οὔτε τι ταῦροι ἐν πόντῳ στιχόωσι, σὺ δὲ χϑόνα καὶ κατὰ πόντον ἄτρομος

ἀίσσεις,

χηλαὶ

δέ τοί εἶσιν ἐρετμά.

ἢ τάχα καὶ γλαυκῆς ὑπὲρ ἠέρος ὑψόσ᾽ ἀερϑεὶς εἴκελος alynpoicı πετήσεαι οἰωνοῖσιν. ὦμοι ἐγὼ μέγα δὴ τι δυσάμμορος,

123 βαϑύϑροοι F

* 133

ὕπερϑεν

M Bas S, βαρύϑροοι

F S, &vo3ev M Bas

* 135

145

ἦ ῥά τε δῶμα

F

* 127 νηῶν

ἔπλετο

M Bas

M Bas S, μή μιν | κέλευϑον

Codd,

cort. Ahr « 136 ἀργαλέην πόδεσσι M Bas, ἀργαλέοισι πόδεσσι F S cort. Ahr » 139 τίς F S, ri M Bas - 140 del. Wil ϑεῷ M Bas | δ’ Codd, γ᾽

Edm * 141 οὐδ᾽ Codd (οὐκ S), 069° S* « 143 δὲ rov F S, δέοι M « 145 ποτήσεαι

Codd,

merfioen

Bon

» 146 οἴμοι F S.

[243]

xxxvi.

150

πατρὸς ἀποπρολιποῦσα Kal ἑσπομένη

Pol τῷδε

ξείνην ναυτιλίην

οἴη.

ἐφέπω καὶ πλάζομαι

ἀλλὰ ἵλαος

σύ μοι, μεδέων πολιῆς ἁλὸς ᾿Εννοσίγαιε, ἀντήσειας, ὃν ἔλπομαι εἰσοράασϑαι

τόνδε

κατιϑύνοντα

οὐκ ἀϑεεὶ γὰρ ταῦτα

"Qe 155

MOZXOY

φάτο,

τὴν

πλόον

προκέλευϑον

διέρχομαι

δ᾽ ὧδε

ἐμεῖο.

ὑγρὰ κέλευϑα ».

προσεφώνεεν

« Θάρσει παρϑενική, μὴ δείδιϑι αὐτός τοι Zeus εἰμι, καὶ ἐγγύϑεν

ἠύκερως

βοῦς:

πόντιον οἶδμα. εἴδομαι εἶναι

ταῦρος, Errei δύναμαί γε φανήμεναι ὅττι ϑέλοιμι. σὸς δὲ πόϑος μ᾽ ἀνέηκε τόσην ἅλα μετρήσασϑαι ταύρῳ ἐειδόμενον: Κρήτη δέ σε δέξεται ἤδη,

f| μ᾽ ἔϑρεψε καὶ αὐτόν, ὅπῃ νυμφήια σεῖο 180

ἔσσεται" ἐξ ἐμέϑεν δὲ κλυτοὺς φιτύσεαι υἷας,

οἱ σκηπτοῦχοι

ἅπαντες

ἐπιχϑονίοισιν

ἔσονται ».

Ὥς φάτο, καὶ τετέλεστο τά περ φάτο. φαίνετο μὲν δὴ Κρήτη, Ζεὺς δὲ πάλιν σφετέρην ἀνελάζετο μορφήν, λῦσε δέ οἱ μίτρην, καί οἱ λέχος ἔντυον Ὧραι. 185

ἡ δὲ πάρος κούρη Ζηνὸς γένετ᾽ αὐτίκα νύμφη, καὶ Κρονίδῃ τέκε τέκνα καὶ αὐτίκα γίνετο μήτηρ.

180 ἀντιάσειας FS | ὄν om. MS | ἐέλπομαι F S » 151 πόντον προπάροιϑεν ἐμεῖο M » 153 ὧδε FS, αὖ 6 yc M * 155 καὶ Codd, κεῖ corr. Mein

| εἴδομεν M

S « 157 ἀνέοικε M

| εἶναι F, ἦμεν

« 158 ταῦρον

M S

*

156 ὅττι

κε ϑέλοιμι

F S * 160 φητῆσαι M

166 τέκε τέκνεα MI, τέκνα τίκτε F S.

[244]

F,

órv' 89.

* 164 ἔντυνον FS

*

XXXVII (M. III) ANONYMI ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ Αἴλινά

μοι στοναχεῖτε νάται

BIRNOZ καὶ Δώριον

ὕδωρ,

καὶ ποταμοὶ κλαίοιτε τὸν ἱμερόεντα Βίωνα. νῦν φυτά μοι μύρεσϑε, καὶ ἄλσεα νῦν γοάοισϑε, ἄνϑεα νῦν στυγνοῖσιν ἀποπνείοιτε κορύμβοις. νῦν ῥόδα φοινίσσεσϑε τὰ πένϑιμα, νῦν ἀνεμῶναι,

νῦν ὑάκινϑε λάμβανε

λάλει τὰ σὰ γράμματα

τοῖς πετάλοισι:

καλὸς

καὶ πλέον

τέϑνακε

δ

αἰαῖ

μελικτάς.

ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι. ᾿Αδόνες αἱ πυκινοῖσιν ὀδυρόμεναι ποτὶ φύλλοις, νάμασι τοῖς Σικελοῖς ἀγγείλατε τᾶς ᾿Αρεϑοίσας,

10

ὅττι Βίων τέϑνακεν ὁ BoxóAos, ὅττι σὺν αὐτῷ καὶ τὸ

μέλος

τέϑνακε

καὶ

ὥλετο

Δωρὶς

ἀοιδά,

ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι. Στρυμόνιοι μύρεσϑε παρ᾽ ὕδασιν αἴλινα κύκνοι, καὶ γοεροῖς στομάτεσσι μελίσδετε πένθιμον ᾧδάν,

15

Copp: La (—- L R, W 1-15 et V 35-126), P et S (unde H). Tir: de titulo non ambigitur, Δωρίδι add. R; sed hoc carmen, quod et Moschi et Bionis aetate recentius est (cf. n. XL), Byzantinis temporibus inter Theocritea relatum est. 2

κλαάοιτε

falso

La P,

irrepsit,

καλάοιτε

a recentioribus

S WI,

corr. Editt

librariis inter

«+

4 νῦν

PS,

Moschea

om.

La

(re R) » 5 ἀνεμώνα Codd, corr. Valck « 7 τοῖς PS W, σοῖς LR | τέϑνηκε Codd, corr. H^ + 10 Σικελικοῖς Codd, corr. 55 τῆς ᾿Αρεϑούσης L PS ὁ. 11 τέϑνηκεν Codd, corr. Win | βουκόλος LP.

[245]

XXXVII.

ANONYMI

olav ὑμετέροις ποτὶ χείλεσι yfjpus ἄειδεν.

εἴπατε δ᾽ αὖ κούραις Οἰαγρίσιν, εἴπατε πάσαις Βιστονίαις Νύμφαισιν: ἀπώλετο Δώριος ᾿Ορφεύς. ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι. Κεῖνος ὁ ταῖς ἀγέλαισιν οὐκέτ᾽ ἐρημαίαισιν ὑπὸ

ἀλλὰ παρὰ

Πλουτῆι

ἐράσμιος οὐκέτι μέλττει, δρυσὶν ἥμενος ἄδει,

μέλος Ληϑαῖον

ἀείδει.

ὥρεα δ᾽ ἐστὶν ἄφωνα, καὶ αἱ βόες al ποτ᾽ ἀναύροις 25

πλαζόμεναι γοάοντι καὶ οὐκ ἐθέλοντι νέμεσϑαι. ἄρχετε Σικελικαὶ τῷ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι. Σεῖο,

Βίων,

καὶ Σάτυροι

ἔκλαυσε

ταχὺν

μύροντο

καὶ Πᾶνες στοναχεῦντι

μόρον

αὐτὸς

᾿Απόλλων,

μελάγχλαινοί τε Πρίηποι, τὸ σὸν

μέλος,

al τε Kay’

ὕλαν

Κρανίδες ὠδύραντο, καὶ ὕδατα δάκρνα γέντο. ᾿Αχὼ δ᾽ ἐν πέτραισιν ὀδύρεται, ὅττι σιωττῇ, κοὐκέτι μιμεῖται τὰ σὰ χείλεα.

σῷ δ᾽ ἐπ᾽ ὀλέϑρῳ

δένδρεα καρπὸν ἔριψε, τὰ δ᾽ ἄνϑεα πάντ᾽ ἐμαράνϑη. μάλων οὐκ ἔρρευσε καλὸν γλάγος, οὐ μέλι σίμβλων" κάτϑανεν ἐν κηρῷ λυπεύμενον, οὐκέτι γὰρ δεῖ 35

τῷ

μέλιτος τῶ σῶ τεϑνακότος αὐτὸ τρυγᾷσϑαι. ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι.

Οὐ τόσον εἰναλίαισι ap’ ἀόσι μύρατο Σειρήν, οὐδὲ τόσον ποκ᾽ ἄεισεν ἐνὶ σκοπέλοισιν ᾿Αηδών, οὐδὲ τόσον ϑρήνησεν dv’ ὥρεα μακρὰ Χελιδών, 16 olav ἐν L P, οἷαν RS

.ς 23 ποτε (ποτὶ S) ταύροις

Codd,

ποτ᾽ ἀναύ-

pois Wak « 30 πέτρῃσιν Codd, -αισιν Ri « 34 κάτϑανεν La P,f-ve δ᾽ S + 37 ἡόσι Codd, corr. Wil | oe (ye ΒΕ) πρὶν La, δὲ πρὶν P, δελφὶν S, Zeiptiv Buechelerus « 38 wor’ La, nor’ P S | &votv scr. H, ποκα κλαῦσεν con. Ähr et ἑνὶ σκεπανοῖσιν Barigazzi.

[246]

ΕΠΙΤΑΦΙΌΣ

᾿Αλκυόνος

δ᾽ οὐ

τόσσον

BIOQNOZ

ἐπ᾽

ἄλγεσιν

οὐδὲ τόσον γλαυκοῖς ἐνὶ κύμασι

ἴαχε

Κηρύλος

Κῆνξ,

40

δεν,

οὐ τόσον ἀώοισιν ἐν ἄγκεσι παῖδα τὸν ᾿Αοῦς ἱπτάμενος

περὶ

σᾶμα

κινύρατο Μέμνονος

ὅσσον ἀποφϑιμένοιο ἄρχετε Σικελικαὶ ἀδονίδες πᾶσαί

ὄρνις,

κατωδύραντο Βίωνος τῶ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι,

τε χελιδόνες,

45

ἅς ποκ᾽ Éreprrev,

ἃς λαλέειν ἐδίδασκε καϑεζόμεναι δ᾽ ἐπὶ πρέμνοις ἀντίον

ἀλλάλαισιν

ἐκώκνον,

ὄρνιϑες * « λυπεῦνϑ᾽

αἱ

ἄρχετε Σικελικαὶ τῷ Τίς ποτὶ c& σύριγγι τίς δ᾽ ἐπὶ

αἱ δ᾽ ὑπεφώνευν

πενϑάδες,

πένϑεος

μελίξεται,

σοῖς καλάμοις

ϑήσει

ἀλλὰ

καὶ

ἁμεῖς ».

ἄρχετε Μοῖσαι.

ὦ TprrróSmre; στόμα;

τίς ϑρασὺς

οὕτως;

εἰσέτι γὰρ πνείει τὰ σὰ χείλεα καὶ τὸ σὸν ἄσϑμα,

ἀχὼ δ᾽ ἐν δονάκεσσι τεᾶς ἔτι βόσκετ᾽ ἀοιδᾶς. Πανὶ φέρω τὸ μέλισμα; τὸ στόμα

δειμαίνοι,

ἄρχετε

τάχ᾽ ἂν καὶ κεῖνος ἐρεῖσαι

μὴ δεύτερα

Σικελικαὶ

τῶ

55

σεῖο φέρηται.

πένθϑεος

ἄρχετε

Μοῖσαι.

Κλαίει καὶ Γαλάτεια τὸ σὸν μέλος, ἄν ποκ᾽ ἔτερτες ἑζομέναν μετὰ σεῖο παρ᾽ ἀιόνεσσι ϑαλάσσας. 40 ἀλκυόνος Codd, -ας con. Mein

(κεῖρυξ V), mediam 41

post

ἠῴοισιν

42 praebent

S, corr.

| ἴαχε La, ἴσχετο

litteram erasisse videntur Wil

Codd,

transp.

PS

| κήρυξ

Codd

S? et D corr. ut Ald Ursinius »

S? « 42 ἠωνοῖσιν

» 47 δ᾽ ἐπὶ La P, ποτὶ S

La

(lov. R), olov.

« 49 λυπεῦσϑαι

P,

L, -εῦσϑε

P R V, -εἴσϑε R2, -εἴσϑε γε S, λυπεῖσϑ᾽ αἱ Ahr, λυπεῦνϑ᾽ αἱ corr. Gall mutata distinctione ἡμεῖς LSV, ἡμᾶς P, ὑμεῖς R, ἄμμες scr. Her, ἀμεῖς Gall * 51

μελίσδεται Codd, -iEeraı S? | τριπόϑατε La P, -τε S « 52 ϑάσει La P, ϑήσει S + 54 ἀχεδὼν L, ἀχεδνὴ R V, ἀχεδονεῖ P S, ἀχὼ 5' ἐν Cal | ἐπιβόσκετ᾽ Codd, corr. Higtius « 55 μέλιγμα La | κἀκεῖνος Codd, xal κεῖνος Ahr . 59 παρὰ Codd, μετὰ corr. Her | Alı)öveocı Codd, corr. Wil | ϑαλάσσῃς Codd, corr.

Valck.

[247]

XXXVII.

e OU γὰρ

ἴσον Κύκλωπι

ἁ καλὰ

Γαλάτεια,

ANONYMI

μελίσδεο᾽ τὸν

σὲ δ᾽ ἄδιον

μὲν ἔφευγεν

ἔβλεπεν

GA pas.

καὶ νῦν λασαμένα τῶ κύματος ἐν ψαμάϑοισιν ἕζετ᾽ ἐρημαίαισι, βοᾶς δ᾽ ἔτι σεῖο νομεύει. ἄρχετε e Πάντα

Σικελικαὶ τῷ

τοι,

ὦ

βούτα,

πένϑεος

ἄρχετε

συγκάτϑανε

Μοῖσαι.

δῶρα

τὰ

Μοισᾶν,

παρϑενικᾶν ἐρόεντα φιλάματα, χείλεα παίδων, καὶ στυγνοὶ περὶ σῶμα τεὸν κλαίουσιν Ἔρωτες. & Κύπρις φιλέει σε πολὺ πλέον ἢ τὸ φίλαμα, τὸ πρώαν τὸν "Aboviv ἀποϑνάσκοντα φίλασεν. eo" ἄρχετε Σικελικαὶ τῷ Trev9eos ἄρχετε Μοῖσαι.

τὸ Τοῦτό

τοι,

ὦ ποταμῶν

τοῦτο, Μέλη,

τῆνο

τὸ

μύρασϑαι

νέον

ἄλγος.

Καλλιόπας καλὸν

υἷα

λιγυρώτατε, ἀπώλετο

γλυκερὸν

δεύτερον

πρᾶν

στόμα,

πολυκλαύτοισι

moy!

ἄλγος, Ὅμηρος,

καί σε λέγοντι ῥεέϑροις,

πᾶσαν δὲ πλῆσαι φωνᾷς ἅλα: νῦν πάλιν ἄλλον τὸ υἱέα δακρύεις, καινῷ 6° ἐπὶ πέν ϑεῖ τάκῃ. ἀμφότεροι

παγαῖς

πεφιλαμένοι,

ὃς μὲν ἔπινε

Παγασίδος κράνας, ὁ δ᾽ ἔχεν πόμα τᾶς ᾿Αρεϑοίσας. χὡ μὲν Τυνδαρέοιο καλὰν ἄεισε ϑύγατρα

καὶ Θέτιδος μέγαν vla καὶ ᾿Ατρεΐδαν Μενέλαον * so κεῖνος δ᾽ οὐ πολέμους,

61 ἄδιον La, στυγνὸν P S | σᾶμα Codd, ποϑέει Her | inter lineas adiecit

οὐ δάκρνα,

Πᾶνα

δ᾽ ἔμελττε,

ἀδὺ P S (qui ἀπέβλεπεν metri causa subiunxit) « 67 Codd, σῶμα Ald! « 68 & Codd, χά Hartungius | φιλέει φίλημα P S » 69 φίλησεν S « 69* om. Codd, sed ἄρχετε S, itaque apographa totum versum exscripserunt » 71

TO! La, poi P, roi S, ποχ᾽

corr. Kaibelius

+ 72 λέγονται

La

» 73 μύρεσϑαι

Codd, corr. Mein | πολυκλαύστοισι Codd (-αὐτοισὶι L) « 74 δ᾽ (om. V) ἔπλησε L V, δ’ ἔπλησας P S et R, δὲ πλῆσαι corr. Schaeferus . 75 αἰνῷ PS | post 75 intercalarem versum add. Her « 76 πεφιλημένοι 5 « 77 Παγασίδας Codd (sed -i5os R) | ᾿Αρεϑούσας L V, -ovons P S, -oícos R.

[248]

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ

καὶ

βούτας

ἐλίγαινε

καὶ

BIRNOZ

ἀείδων

ἐνόμευε,

καὶ σύριγγας ἔτευχε καὶ ἁδέα πόρτιν ἄμελγε, καὶ παίδων ἐδίδασκε φιλάματα, καὶ τὸν Ἔρωτα ἔτρεφεν ἐν κόλποισι καὶ ἤρεϑε τὰν ᾿Αφροδίταν.

ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι. Πᾶσα,

Βίων,

"Acxpn

ϑρηνεῖ

σε κλυτὴ

μὲν γοάει σε πολὺ

πόλις,

πλέον

ἄστεα

85

πάντα.

Ἡσιόδοιο᾽

Πίνδαρον οὐ ποϑέοντι τόσον Βοιωτίδες ὕλαι᾽ οὐ τόσον ᾿Αλκαίῳ περιμύρατο Λέσβος ἐραννά, οὐδὲ τόσον τὸν ἀοιδὸν ὀδύρατο Τήϊον ἄστυ᾽

σὲ πλέον ᾿Αρχιλόχοιο ποϑεῖ Πάρος, ἀντὶ δὲ Σαπφοῦς εἰσέτι σεῦ τὸ μέλισμα κινύρεται

ἁ Μιτυλάνα.

εἶ δὲ Συρακοσίοισι Θεόκριτος * αὐτὰρ ἐγὼ τοι Αὐσονικᾶς ὀδύνας μέλτω

μέλος, οὐ ξένος ᾧδᾶς

βωκολικᾶς, ἀλλ᾽ &vre διδάξαο σεῖο μαϑητάς, κλαρονόμος pocos τᾶς Δωρίδος, & με γεραίρων ἄλλοις μὲν τεὸν ὄλβον, ἐμοὶ δ᾽ ἀπέλειττες ἀοιδάν.

ἄρχετε Αἰαῖ ταὶ

Σικελικαὶ

μαλάχαι

ἠδὲ τὰ χλωρὰ

τῶ

μὲν ἐπὰν

πένϑεος κατὰ

ἄρχετε κᾶπον

95

Μοῖσαι. ὄλωνται,

σέλινα τό τ᾽ εὐϑαλὲς οὖλον ἄνηϑον,

100

ὕστερον αὖ ζώοντι καὶ εἰς ἔτος ἄλλο φύοντι" ἄμμες δ᾽ οἱ μεγάλοι

81 βώτας Codd, φιλήματα

S

καὶ καρτεροί,

βούτας apographum

« 86 ϑρήνασε

οἱ σοφοὶ

quoddam

La P, -noe S, ϑρηνεῖ σε corr.

ἄνδρες,

(Vat. gr. 1379)

» 83

Cal

. 87

| κλυτὰ La

"Aoxpn Codd . 89 ἐρεννὰ La, ἐρενέα P, ἐρεμνὰ S, corr. Heringa « 90 ἐμύρατο Codd, ὀδύρατο con. Wak » 92 μέλιγμα La | Μιτυλήνα P S » 93 tv Codd, εἶ con. Wil, ceterum videas notulam p. 369 de lacuna a Marco Mlusuro indicata et sex versibus expleta, quos Valckenaer defendit, damnavit Naekius Opusc. I 261 » 95 fivre Codd, ἄντε Valck. . 96 uooas Codd | ἄμμε Codd (ἄμμεα R V), & us corr. Brunck » 100 ἠδὲ La, ἢ PS » 102 καρτερικοὶ Codd (kaprepol P), καρτεροὶ ol corr. Briggsius. [249]

XXXVII.

105

ὁππότε

πρᾶτα

ϑάνωμες,

ἀνάκοοι

εὕδομες

εὖ μάλα

μακρὸν

ἀτέρμονα

Φάρμακον

115

ἐν χϑονὶ κοίλᾳ νήγρετον

ὕπνον.

καὶ σὺ μὲν ὧν σιγᾷ πεπυκασμένος ἔσσεαι ἐν γᾷ, ταῖς Νύμφαισι δ᾽ ἔδοξεν ἀεὶ τὸν βάτραχον ἄδειν. τῷ δ᾽ ἐγὼ οὐ φϑονέοιμι, τὸ γὰρ μέλος οὐ καλὸν ἄδει. ἄρχετε

110

ANONYMI

Σικελικαὶ ἦλϑε,

τῷ

Βίων,

πένϑεος ποτὶ

σὸν

ἄρχετε στόμα;

Μοῖσαι. φάρμακον

εἶδες;

τοιούτοις χείλεσσι ποτέδραμε κοὐκ ἐγλυκάνϑη; τίς δὲ βροτὸς τοσσοῦτον ἀνάμερος, ὡς κεράσαι τοι ἢ δοῦναι λαλέοντι τὸ φάρμακον; Fi φύγεν ᾧδάν; ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένϑεος ἄρχετε Μοῖσαι. ᾿Αλλὰ Δίκα κίχε πάντας * ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ TrévSei τῷδε δακρυχέων τεὸν οἶτον ὀδύρομαι. εἰ δυνάμαν δέ,

ὡς ᾿Ορφεὺς καταβὰς ποτὶ Τάρταρον, ὥς ποκ᾽ ᾿Οδυσσεύς, ὡς πάρος ᾿Αλκεΐδας, κἠγὼ τάχ᾽ ἂν ἐς δόμον ἦλϑον Πλοντέος, ὥς κέ σ᾽ ἴδοιμι, καὶ εἰ Πλοντῆι μελίσδῃ, ὡς ἂν ἀκουσαίμαν, τί μελίσδεο. καὶ παρὰ Κώρᾳ 120

Σικελικόν τι λίγαινε καὶ ἁδύ τι βωκολιάζευ" καὶ κείνα Σικελά, καὶ ἐν Αἰτναίαισιν ἔτταιζεν

ἀόσι, καὶ μέλος οἶδε τὸ Δώριον: οὐκ ἀγέραστος 103 πρῶτα

et ἀνάκοες

P S

« 105

ἐν Codd,

ὧν

corr. Wak

« 107 τοῖς

Codd, τῷ Cal, πῶς Ahr « 109 εἶδες La, ^5: P S - 110 or’ ἔδραμε Codd, ποτέδρ. S? « 111 κεράσαιτο Codd (τὸ sscr. τοῦτο R et κεράοντι S), κεράσαι TO! in mg.

corr. apographum

(Vat.

gr.

1379)

«

112

AaXMovm

La,

καλέοντι

PS |f φύγεν Codd (praeter ἔκφυγεν S) * 114 πάντας La (53), om. PS « 115 δάκρνα καὶ Codd, δακρυχέων Bon | δυνάμην PS . 117 εἰς Codd, ἐς Aid Ahr

» 118 κεν Codd, κέ o' con. Schaeferus « 119 ἀκουσαίμην PS | μελίσδεο Codd

P, ἀλλ᾽ ἐπὶ S, καὶ πᾶσα

μελίσδης (εἰς) Codd, -55 corr. (praeter -ἰσδεαι S) | ἀλλὰ πᾶσα

L, καὶ παρὰ R V, dar’ ἔτι Ahr, ἀλλ᾽ ἄγε Wil « 120

βουκολ. La » 121 xai κείνα 1, V, καὶ κεῖνος P, κείνη S, κείνα R | Σικελικὰ La P, Σικελικαῖσιν S, Σικελικὰ καὶ R, Σικελὰ καὶ corr. Teucherus » 122 οἶδε

Codd, 55e S®,

[250]

ETITA®IOZ

BIQNOZ

ἐσσεῖϑ᾽ & μολπά, χὡὼς ᾿Ορφέι πρόσϑεν ἔδωκεν “dern φορμίζοντι παλίσσυτον Εὐρυδίκειαν, καὶ σὲ Βίων πέμψει τοῖς ὥρεσιν. εἰ δέ τι κἠγὼν συρίσδων

δυνάμαν,

126 συρίσδων

La P, -r& S

125

παρὰ Πλουτέι κ᾿ αὐτὸς ἄειδον.

Codd,

-5ev P? S

| δυνάμην

| ἄειδον S ΕΞ, om. P, ἀείδω La.

[251]

P S, δυναίμαν V

| Πλουτῆι

XXXVIII (M. IV) ANONYMI METAPA Μῆτερ

ἐμή,

ἐκπάγλως

TÍpS'

ἀχέουσα,

ὧδε

φίλον

τὸ πρὶν

κατὰ

Supóv

δέ τοι οὐκέτ᾽

ἰάπτεις

ἔρευϑος

σῴζετ᾽ ἐπὶ ῥεϑέεσσι; τί μοι τόσον ἠνίησαι; fip 6 τοι ἄλγεα πάσχει ἀπείριτα φαίδιμος υἱὸς ἀνδρὸς ὑπ᾽ οὐτιδανοῖο, λέων ὡσείϑ᾽ ὑπὸ νεβροῦ; ὦμοι ἐγώ, τί νυ δή

ἀϑάνατοι;

με ϑεοὶ τόσον

ἠτίμησαν

τί νύ μ᾽ ὧδε κακῇ γονέες τέκον αἴσῃ;

δύσμορος, FT’ ἐπεὶ ἀνδρὸς ἀμύμονος ἐς λέχος ἦλϑον, τὸν μὲν ἐγὼ τίεσκον ἴσον φαέεσσιν ἐμοῖσιν 10

ἠδ᾽ ἔτι νῦν σέβομαί τε καὶ αἰδέομαι κατὰ Supóv: τοῦ δ᾽ οὔτις γένετ᾽ ἄλλος ἀποτμότερος

οὐδὲ τόσων σχέτλιος,

σφετέρῃσιν

ὃς τόξοισιν,

ἠέ τινος Κηρῶν 15

παῖδας

ἅ οἱ πόρεν

κατὰ

τοὺς μὲν ἐγὼ

βαλλομένους

φροντίσι

κηδέων.

αὐτὸς ᾿Απόλλων

ἢ ᾿Ερινύος αἰνὰ βέλεμνα,

ἑοὺς κατέπεφνε

μαινόμενος

ἐγεύσατο

ζωόντων,

καὶ ἐκ φίλον εἵλετο ϑυμὸν

οἶκον,

5 δ᾽ ἔμπλεος

ἔσκε φόνοιο.

δύστηνος ἐμοῖς ἴδον ὀφϑαλμοῖσι

ὑπὸ

πατρί,

τὸ δ᾽ οὐδ᾽ ὄναρ

ἤλυϑεν

ἄλλῳ.

Copp: La (- RW et V 1-13), DS. PaP: P Oxy 3325 (65-76, 86-89). Tir: Μεγάρα γννὴ Ἡρακλέους La, item Meydpa quasi personae colloquentis nomen praebent D S; praeterea carmen inter Moschea praebuit S,

quem

6 τοι

DS

secuti

sunt

recentiores.

1 μᾶτερ ἐμὰ La « 2 ἀχέουσα D « 6 δή ve DS, μ᾽ ὧδε La

. 14 ’Epivvvos Codd,

corr. D!

S (-ἐεσσι D), -ἐοισα La * 4 ὅτι LaS, | ἠτίμασαν LaD, -now R1 S « ἃ εἰς

« 16 ἔμπλεως La.

[252]

METAPA

οὐδέ

σφιν

δυνάμην

ἀδινὸν

καλέουσιν

ἀρῆξαι

μητέρ᾽ ἑήν, ἐπεὶ ἐγγὺς ἀνίκητον κακὸν fiev. ὡς δ᾽ ὄρνις δύρηται ἐπὶ σφετέροισι νεοσσοῖς ὀλλυμένοις, οὖστ᾽ αἰνὸς ὄφις ἔτι νηπιάχοντας ϑάμνοις ἐν πυκινοῖσι κατεσϑίει, ἡ δὲ κατ᾽ αὐλὰς

πωτᾶται κλάζουσα μάλα λιγὺ πότνια μήτηρ, οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔχει τέκνοισιν ἐπαρκέσαι fj γάρ οἱ αὐτῇ ἄσσον ἴμεν μέγα τάρβος ἀμειλίκτοιο πελώρον᾽" ὡς ἐγὼ αἰνοτόκεια φίλον γόνον αἰάζουσα μαινομένοισι

πόδεσσι

δόμον

κατὰ

πολλὸν

ἐφοίτων.

ὥς γ᾽ ὄφελον μετὰ παισὶν ἅμα ϑνήσκουσα καὶ αὐτὴ κεῖσθαι φαρμακόεντα δι᾽ ἥπατος ἰὸν ἔχουσα, Άρτεμι,

ϑηλυτέρῃσι

μέγα

κρείουσα

γυναιξί.

τῷ x’ ἡμᾶς κλαύσαντε φίλῃσ᾽ ἐνὶ χερσὶ τοκῆες πολλοῖς σὺν κτερέεσσι πυρῆς ἐπέβησαν

ὁμοίης,

καί κεν ἕνα χρύσειον ἐς ὀστέα κρωσσὸν ἁπάντων λέξαντες κατέϑαψαν,

ὅϑι πρῶτον

γενόμεσϑα.

νῦν δ᾽ οἱ μὲν Θήβην ἱπποτρόφον ἐνναίουσιν ᾿Αονίου πεδίοιο βαϑεῖαν βῶλον ἀροῦντες" αὐτὰρ ἐγὼ Τίρυνϑα κατὰ κραναὴν πόλιν Ἥρης πολλοῖσιν δύστηνος ἰάτττομαι ἄλγεσιν firop αἰὲν ὁμῶς, δακρύων δὲ πάρεστί μοι οὐδ᾽ T ἐρωή. ἀλλὰ πόσιν μὲν ὁρῶ παῦρον χρόνον ὀφϑαλμοῖσιν οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ πολέων γάρ ol ἔργον ἑτοῖμον μόχϑων,

τοὺς

20 ἀνίκατον

ἐπὶ

γαῖαν

La

.

ἀλώμενος

21 ὀδύρηται

Codd,

ἠδὲ

corr.

Codd, -ἰῃ Ahr | αὐτοὺς Codd, αὐλὰς Ahr . 25 f, γάρ cf. 42 et 56, sed etiam XV 112 et Callim. Ja. 16, 43

40

ϑάλασσαν

Mein

.

23 κατεσϑίει

Codd, ἢ fa con. Gall, « 27 γόνον D S, τόκον

La + 28 πολλὸν Codd, πάντῃ con. Her » 30 ἔχοισα La . 32 φίλαις La | ἐπὶ DR (om. W, ἐν S), ἐνὶ C | τοκῆες Codd, τοκῆε corr. Her » 34 eis La » 35 πρᾶτον La » 36 κουροτρόφον La « 38 Ἥρης S D, ἦρα La » 40 αἰεὶ Codd, αἰὲν corr. Brunck * 42 γάρ ol Codd, γέ To1 con. Gall, cf. 25.

[253]

AXxvill.

ANONYMI

μοχϑίζει πέτρης Sy’ ἔχων νόον ἠὲ σιδήρου καρτερὸν ἐν στήϑεσσι᾽ σὺ δ᾽ ἠύτε λείβεται ὕδωρ νύκτας τε κλαίουσα καὶ ἐκ Διὸς ἤμαϑ᾽

ὁπόσσα.

ἄλλος μὰν οὐκ ἄν τις ἐνφρήναι με παραστὰς κηδεμόνων᾽ οὐ γάρ σφε δόμων κατὰ τεῖχος ἐέργει. καὶ λίην πάντες γε πέρην πιτυώδεος ᾿Ισϑμοῦ

vaíouc', οὐδέ μοί ἐστι πρὸς ὄντινά κε βλέψασα οἷα γυνὴ πανάποτμος ἀναψύξαιμι φίλον κῆρ νόσφί γε δὴ Πύρρης συνομαίμονος" ἡ δὲ καὶ αὐτὴ

ἀμφὶ πόσει σφετέρῳ πλέον ἄχνυται ᾿Ιφικλῆι, σῷ υἱεῖ: πάντων γὰρ ὀιζυρώτατα τέκνα 55

γείνασϑαί σε ϑεῷ τε καὶ ἀνέρι ϑνητῷ ἔολπα.

Ὡς ἄρ᾽ ἔφη, τὰ δὲ οἱ ϑαλερώτερα

δάκρυα πηγῶν

κόλπον ἐς ἱμερόεντα κατὰ βλεφάρων ἐχέοντο μνησαμένῃ τέκνων τε καὶ ὧν μετέπειτα τοκήων.

ὡς δ᾽ αὔτως δακρύοισι παρήϊα λεύκ᾽ ἐδίαινεν ᾿Αλκμήνη,

βαρὺ δ᾽ ἦγε καὶ ἐκ ϑυμοῦ στενάχουσα

μύϑοισιν πυκινοῖσι φίλην νυὸν ὧδε μετηύδα" Δαιμονίη παίδων, τί vu τοι φρεσὶν ἔμπεσε τοῦτο πευκαλίμῃς; πῶς ἄμμ᾽ ἐθέλεις ὀροϑυνέμεν ἄμφω

κήδε᾽ ἄλαστα λέγουσα;

τὰ δ᾽ οὐ νῦν πρῶτα κέκλανται.

ἢ οὐχ ἅλις, οἷς ἐχόμεσϑθα τὸ δεύτατον αἰὲν ἐπ᾽ ἦμαρ γινομένοις; μάλα μέν γε φιλοθρηνής κέ τις εἴη, ὅστις ἀριϑμήσειεν ἐφ᾽ ἡμετέροις ἀχέεσσι.

ϑάρσει, οὐ τοιῆσδ᾽

ἐκυρήσαμεν

ἐκ ϑεοῦ αἴσης.

45 λείβεαι La + 46 ἤματα πάντα La « 47 τίς γ᾽ La « 48 λίαν et πέραν La « 51 ἀναπτύξαιμι La « 53 ἄχννται D S, ἄχϑεται La « 54 υἱῷ La * 56 μήλων Codd (μηλῶ D), πηγῶν corr. Sitzlerus, immo 57 κατὰ γλαφυρῶν scr. Wil, cf. XIV 38 + 58 τέκνων D S, τεκέων La » 63 ἐθέλῃς La + 64 κέκλωνται La + 65 αἰεὶ Codd ut papyrus, oliv corr. Brunck « 66 τις DS, τ᾽ ἂν La + 67 ἀριϑμηϑεῖσιν Wil et 68 ϑαρσοίη Her * 68 οὐ Codd, cf. XXV 275, ἐπεὶ Legrandius.

[ 254]

MET APA

καὶ δ᾽ αὐτὴν ὁρόω σε, φίλον τέκος, ἀτρύτοισιν ἄλγεσι μοχϑίζουσαν ἐπιγνώμων δέ τοί εἶμι ἀσχαλάαν, ὅτε δή γε καὶ εὐφροσύνης κόρος ἐστί. καί σε μάλ᾽ ἐκπάγλως ὀλοφύρομαι ἠδ᾽ ἐλεαίρω οὕνεκεν

ἡμετέροιο λυγροῦ

70

μετὰ δαίμονος ἔσχες,

ὅσϑ᾽ ἡμῖν ἐφύπερϑε κάρης βαρὺς αἰωρεῖται. ἴστω γὰρ Κούρη τε καὶ εὐέανος Δημήτηρ, ἃς κε μέγα

βλαφϑείς

τις ἑκὼν

ἐπίορκον

75

ὀμόσσαι

δυσμενέων, μηϑέν σε χερειότερον φρεσὶν ἦσι στέργειν ἢ εἴπερ μοι ὑπὲκ νηδυιϊιόφιν ἦλϑες καί μοι τηλυγέτη ἐνὶ δώμασι παρϑένος ἦσθα: οὐδ᾽ αὐτήν γέ vu πάμπαν ἔολτπά σε τοῦτό γε λήϑειν. τῷ μή μ᾽ ἐξείπτῃς ποτ᾽, ἐμὸν ϑάλος, ὧς σευ ἀκηδέω, 3

,

μηδ᾽ εἴ κ᾿ ἠυκόμου

Νιόβης πυκινώτερα κλαίω.

οὐϑὲν γὰρ νεμεσητὸν

ὑπὲρ τέκνου γοάασϑαι

μητέρι

ἐπεὶ δέκα

δυστταϑέοντος᾽

μῆνας

ἔκαμνον

πρὶν καί πέρ τ᾽ ἰδέειν μιν, ἐμῷ ὑπὸ ἥπατ᾽ ἔχουσα, καί

ne πυλάρταο

σχεδὸν

ἤγαγεν

85

Albovfjos:

ὧδέ ἑ δυστοκέουσα κακὰς ὠδῖνας ἀνέτλην. νῦν δέ μοι οἴχεται οἷος ἐπ᾽ ἀλλοτρίης νέον

ἄϑλον

ἐκτελέων, οὐδ᾽ οἶδα δυσάμμορος, εἴτε μιν αὖτις ἐνθάδε νοστήσανϑ᾽ ὑποδέξομαι, εἴτε καὶ οὐκί.

πρὸς δ᾽ ἔτι μ᾽ ἐπτοίησε

διὰ γλυκὺν

ὕπνον * δειμαίνω δὲ παλίγκοτον 72

ὀλοφύρομαι

DR

]Jtexe[7e1 ?] scr. papyrus

(ἐποδύρομαι

αἰνὸς ὄνειρος

ὄψιν ἰδοῦσα S, vv. 71-72 partim om. W)

« 76 ἄς κε D S, als κε La, ἄστε con. Mein

. 74

| ὁμόσσῃ

Codd, corr. Brunck + 77 δυσμενέων Codd, μὴ μὲν ἐγὼ Ahr, εὔχομ' ἐγὼ Wil j μηδὲν La S, μηϑὲν D « 78 νηδυόφιν Codd, corr. Valck « 81 μηδ᾽ La, μήτ᾽ D, μή μ᾽ 5. | ror S D, τότ᾽ La (τόγ᾽ R!) | σεῦ 5, εὖ D* in vacuo spatio,

σ᾽ οὐ La

| ἀκηδέω De (-5o S), κηδέω La

» 83 οὐθὲν D La, οὐδ᾽ ὥς S » 85

ἔχοισα La + 86 "Andovfios La » 87 δυστοκέσασα La pyrus, -av La * 88 οἷος Codd, υἱὸς con. Valck . 89 Bon, αὐτὸν Codd.

[255]

ἀνέτλην D S ut paavr: papyrus et D^

XXXVII.

ἐκπάγλως,

μή

ANONYMI

pol τι τέκνοις ἀποϑθϑύμιον

Epmm.

εἴσατο γάρ μοι ἔχων μακέλην εὐεργέα χερσὶ παῖς ἐμὸς ἀμφοτέρῃσι, βίη Ἡρακληείη" τῇ μεγάλην ἐλάχαινε δεδεγμένος ὡς ἐπὶ μισϑῷ

τάφρον τηλεϑάοντος Er ἐσχατιῇ τινος ἀγροῦ, γυμνὸς ἄτερ χλαίνης τε καὶ εὐμίτροιο χιτῶνος. αὐτὰρ ἐπειδὴ παντὸς ἀφίκετο πρὸς τέλος ἔργου 100

καρτερὸν

οἰνοφόροιο

πονεύμενος

ἕρκος

ἀλωῆς,

ἤτοι ὁ λίστρον ἔμελλεν ἐπὶ προύχοντος ἐρείσας ἀνδήρου καταδῦναι,

& καὶ πάρος εἵματα ἕστο᾽

ἐξαπίνης δ᾽ ἀνέλαμψεν ὑπὲρ πῦρ ἄμοτον, περὶ δ᾽ αὐτὸν 105

αὐτὰρ

ὄγ᾽ αἰὲν ὄπισϑε

ἐκφυγέειν

μεμαὼς

ὀλοὸν

αἰεὶ δὲ προπάροιϑεν νώμασκεν

πάπταινεν, 110

φλόξ.

ϑοοῖς ἀνεχάζετο ποσσὶν μένος

Ἡφαίστοιο:

ἑοῦ χροὸς ἠύτε γέρρον

μακέλην * περὶ

μὴ δή

καπέτοιο βαϑείης ἀϑέσφατος εἰλεῖτο

δ᾽ ὄμμασιν

μιν ἐπιφλέξῃ

ἔνϑα καὶ ἔνϑα

δήιον πῦρ.

τῷ μὲν ἀοσσῆσαι λελιημένος, ὥς μοι ἔικτο, ᾿Ιφικλέης μεγάϑυμος ἐπ᾽ οὔδεϊ κάππεσ᾽ ὀλισϑὼν

πρὶν ἐλθεῖν, οὐδ᾽ ὀρϑὸς ἀναστῆναι ἀλλ᾽

ἀστεμφὲς

ἔκειτο γέρων

ὡσείτ᾽

δύνατ᾽

αὖτις,

ἀμενηνός,

ὄντε καὶ οὐκ ἐϑέλοντα βιήσατο γῆρας ἀτερτὲς 118

κατγττεσέειν᾽ κεῖται δ᾽ ὅγ᾽ ἐπὶ χϑονὸς ἔμπεδον εἰσόκε τις χειρός μιν ἀνειρύσσῃ παριόντων

αὕτως,

αἰδεσϑεὶς ὄπιδα τρομερὴν πολιοῖο γενείου. ὡς ἐν γῇ λελίαστο σακεσπάλος

᾿Ιφικλείης :

93 ἔρδοι Codd, -n Schaeferus, Epmn con. Her » 94 εἴσατο D S, ἵστατὸ La » 98 ἄτερ D S, ἄνευ La + 100 οἰνοπέδοιο et ἀλωὴν La » 101 ἀρείσας La « 104 εἰλεῖται La * 106 μένος D La (βέλος S) * 112 πρίν γ᾽ R. | αὖϑις D'!S « 114 βιήσατο D S, önioato La » 115 κάππεσε La | αὐτοῦ D La, αὕτως S « 116 ἀνειρύσῃ D La, -σσῃ S * 117 προτέρην Codd, τρομερὴν con. Ahr.

[256]

METAPA

αὐτὰρ ἐγὼ κλαίεσκον ἀμηχανέοντας ὁρῶσα παῖδας

ἐμούς,

μέχρι

δή

μοι

ἀπέσσυτο

νήδυμος

ὕπνος

ὀφθαλμῶν, ἠὼς δὲ παραυτίκα φαινόλις ἦλϑε. τοῖα φίλη μοι ὄνειρα διὰ φρένας ἐπτοίησαν παννυχίῃ * τὰ δὲ πάντα πρὸς Εὐρυσϑῆα τρέποιτο οἴκου ἀφ᾽ ἡμετέροιο, γένοιτο δὲ μάντις ἐκείνῳ ϑυμὸς ἐμός, μηδ᾽ ἄλλο παρὲκ τελέσειέ τι δαίμων.

121 φαινόλις DS,

ἦλθεν

D,

φαίνετο

δῖα S, φαίδιμος ἦλθε

μὴ La.

[257] 17

-

Theocritus

La

125

« 125

μηδ᾽

XXXIX MOSCHI

FRAGMENTA

1. Τὰν ἅλα τὰν γλαυκὰν ὅταν ὥνεμος ἀτρέμα βάλλῃ, τὰν φρένα τὰν δειλὰν ἐρεϑίζομαι, οὐδ᾽ ἔτι μοι γᾶ ἐντὶ φίλα, ποϑίει δὲ πολὺ πλέον ἅ με γαλάνα. ἀλλ᾽

ὅταν

ἀχήσῃ

πολιὸς

κυρτὸν ἐπαφρίζῃ, τὰ ἐς χϑόνα παπταίνω γᾶ δέ μοι ἀσπαστά, ἔνϑα καὶ ἣν πνεύσῃ ἦ κακὸν ὁ γριπεὺς 10

βυϑός,

ἁ δὲ ϑάλασσα

δὲ κύματα πάντα μεμήνῃ, καὶ δένδρεα, τὰν δ᾽ ἅλα φεύγω, χά δάσκιος εὔαδεν ὕλα: πολὺς ὥνεμος, & πίτυς ἄδει.

ζώει

βίον, ᾧ δόμος ἁ ναῦς

καὶ πόνος ἐντὶ ϑάλασσα καὶ ἰχϑύες ἁ πλάνος ἄγρα. αὐτὰρ ἐμοὶ γλυκὺς ὕπνος ὑπὸ πλατάνῳ βαϑυφύλλῳ, καὶ παγᾶς

ἃ τέρπει

φίλέοιμι

τὸν

ἐγγύϑεν

Ψψοφέοισα τὸν ἀγρικόν,

ἄχον

ἀκούειν,

οὐχὶ ταράσσει.

2. Ἤρατο

Πὰν

᾿Αχῶς τᾶς γείτονος,

σκιρτατᾶ Σατύρω,

ὡς ᾿Αχὼ

Σάτυρος

τὸν Πᾶνα,

l. Stob.

Flor.

IV

δ᾽ ἐπεμήνατο

τόσον Σάτυρος 17,

ἤρατο

19 (libi

Λύδᾳ.

φλέγεν

AM S) ἐκ τῶν

δ᾽ ᾿Αχὼ ᾿Αχώ,

Μόσχον

βονκολικῶν

«

1 βάλλοι Codd, corr. Steph « 2 μοῖσα Codd, μοι γᾷ corr. Salmasius « 3 ποϑίη Codd, corr. apogr. | πλέονα μεγάλαν ἄλα Codd, corr. Steph. et Teucherus « 5 πάντα add. Gall, om. Codd, μακρὰ add. apogr. « 7 ἀσπαστὰ A, é&mor& M S | τάχα Codd, χά Steph « 10 ἰχϑὺς Codd, corr. Teucherus | ἁπλανῶς Codd, & πλάνος apogr. * 12 τὸν Codd, Täs Ahr | ἦχον Codd, corr. Brunck « 13 ἀτερπῆ Codd, ἃ τέρπει apogr. | &ypoikov Codd, corr. Steph. 2. Stob. IV 20, 29 (libri

κολικῶν » 1 init. ἤρα Codd, init. 'Axós M S.

AM S) ἐκ τῶν

corr. Wak

[258]

τοῦ Σικελιώτου

Bou-

« 2 σκιρτητᾷ et Λύδαν MS

Möoxou

. 3

MOSCHI

FRAGMENTA

kai Λύδα Zarupiokov: Ἔρως δ᾽ ἐσμύχετ᾽ ἀμοιβά. ὅσσον γὰρ τήνων τις ἐμίσεε τὸν φιλέοντα, τόσσον ὁμῶς φιλέων ἠχϑαίρετο, πάσχε δ᾽ ἃ ποίει. ταῦτα

λέγω

στέργετε

τοὺς

πᾶσιν

τὰ

διδάγματα

φιλέοντας,

τοῖς

iv’ ἢν φιλέητε

ἀνεράστοις᾽"

φιλῆσϑε.

3. ᾿Αλφειὸς

μετὰ

Πῖσαν

ἔρχεται εἰς ᾿Αρέϑοισαν

ἐπὴν

ἄγων

κατὰ

πόντον

ὁδεύῃ,

κοτινηφόρον ὕδωρ,

ἕδνα φέρων καλὰ φύλλα καὶ ἄνϑεα καὶ κόνιν ipá&v: καὶ βαϑὺς ἐμβαίνει τοῖς κύμασι, τὰν δὲ ϑάλασσαν νέρϑεν ὑποτροχάει, κοὺ μίγνυται ὕδασιν ὕδωρ, ἁ δ᾽ οὐκ οἷδε ϑάλασσα διερχομένω ποταμοῖο. κῶρος

δειλοϑέτας

κακομάχανος

αἷνὰ

διδάσκων

καὶ ποταμὸν διὰ φίλτρον Ἔρως ἐδίδαξε κολυμβῆν. 4. Λαμπάδα οὗλος

ϑεὶς καὶ τόξα βοηλάτιν εἵλετο ῥάβδον Ἔρως,

πήρην

καὶ ζεύξας ταλαεργὸν ἔσπειρεν

Δηοῦς

δ᾽ εἶχε κατωμαδίην,

ὑπὸ

ζυγὸν

αὔλακα

αὐχένα ταύρων

πυροφόρον.

εἶπε δ᾽ ἄνω βλέψας αὐτῷ All’ « πλῆσον ἀρούρας, μή σε τὸν Εὐρώπης βοῦν ὑπ᾽ ἄροτρα βάλω ». 2. 6 ἤχϑαιρεδό Codd, corr. Gesnerus « 8 τοὺς Codd, τὼς Ahr. 3. Stob. IV 20, 55 (libri A M S) ἐκ τῶν Μόσχου τοῦ Σικελιώτου βουκολικῶν « 1 Πεῖσαν Codd « 4 ἐμβαίνη et 5 ὑποτροχάη AM . 7 BewoSérag Codd, δειλοϑ. βεῖν A.

con. Ahr,

&yovoS.

Hemsterhusius

| κακομήχανος

et 8 κολυμ-

4. Anthol. Planud. XVI 200 (AM IV 8 a 49) Μόσχον εἷς Ἔρωτα &porpiGvTa, et anepigraphum SC 80 (scil. Sylloga Parisina epigrammatum apud Cramer Anecd. Paris. IV p. 379), praeterea liber Vat. gr. 18 f. 168 + 6 ἐπ᾽ SC, ὑπ᾽ Plan.

[259]

XL (B. I) (BIRNOZ) EMTA®IOZ

AAQNIAOZ

Aal’ ὦ τὸν "ABoviv: ἀπώλετο καλὸς cero καλὸς "Adwvis: ἐπαιάζουσιν "Ἔρωτες,

Μηκέτι

πορφυρέοις

ἐνὶ φάρεσι

Κύπρι

Αδωνις.

k&Seuóe:

ἔγρεο δειλαία κυανόστολε καὶ πλατάγησον 5

στήϑεα

καὶ λέγε πᾶσιν.

αἴαζ᾽

ὦ

Κεῖται καλὸς

τὸν

ἀπώλετο

"Aboviv:

"Adwvis

καλὸς "Ἄδωνις.

ἐπαιάζουσιν

ἐν ὥρεσι

μηρὸν

Ἔρωτες.

ὀδόντι,

λευκῷ λευκὸν ὀδόντι τυπείς, καὶ Κύπριν ἀνιῇ λετττὸν ἀποψύχων᾽ τὸ 86 οἱ μέλαν εἴβεται αἷμα 15

χιονέας κατὰ

σαρκός,

ὑπ᾽

ὀφρύσι

δ᾽ ὄμματα

ναρκῇ,

καὶ τὸ ῥόδον φεύγει τῶ χείλεος" ἀμφὶ δὲ τήνῳ ϑνάσκει

καὶ τὸ φίλαμα,

τὸ μήποτε

Κύπρις ἀποίσει.

Κύπριδι μὲν τὸ φίλαμα καὶ οὐ ζώοντος ἀρέσκει, ἀλλ᾽ 15

οὐκ oldev "Adwvis

ὅ μιν

ϑνάσκοντ᾽

ἐφίλασεν.

αἴαζ᾽ ὦ τὸν "Αδωνιν * ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες.

Copp:

La (— R V).

"Tir: ᾿Αδώνιδος ἐπιτάφιος V, Ἔπιτ,

tribuit Camerarius 1 αἰάζω

coll. XXXVII

La,

La, -ócroAa con. Wil

αἴαζ᾽ ὦ scr. ad 5 στήϑεα

᾿Αδώνιδος R;

quod

carmen

Bioni

Bionis ipsius epitaphio. Ahr

etiam vv. 6, 15, 67

referens

» 7 ἐπ᾽ La,

»

4 κυανοστόλε

ἐν corr. Ameisius +

8 ὀδόντι V!, -ra La « 11 χείλευς La, corr. C (apographus libri R) » 13 om. ΕἸ | ζώοντες ἄρεσκεν V . 13-14 proscr. Ahr, sed cf. XXXVII 69.

[260]

ETIITAOIOZ AAQNIAOZ

"Aypıov ἄγριον ἕλκος μεῖζον δ᾽ ἁ Κυϑέρεια κεῖνον μὲν περὶ παῖδα καὶ Νύμφαι κλαίουσιν λυσαμένα πενϑαλέα

ἔχει κατὰ μηρὸν "Adwvis‘ φέρει ποτικάρδιον ἕλκος. φίλοι κύνες ὠδύραντο ᾿Ορειάδες" ἁ δ᾽ ᾿Αφροδίτα

πλοκαμῖδας ἀνὰ δρυμὼς ἀλάληται νήπλεκτος ἀσάνδαλος, αἱ δὲ βάτοι

viv

ἐρχομέναν κείρουσι καὶ ἱερὸν αἷμα δρέπονται" ὀξὺ δὲ κωκύοισα

᾿Ασσύριον

δι᾽ ἄγκεα μακρὰ φορεῖται

βοόωσα

πόσιν

καὶ πολλὰ

καλεῦσα.

ἀμφὶ δέ μιν μέλαν αἷμα Trap! ὀμφαλὸν ἠρωεῖτο,

στήϑεα δ᾽ ἐκ χειρῶν φοινίσσετο, τοὶ δ᾽ ὑπὸ μαζοὶ χιόνεοι τὸ πάροιϑεν ᾿Αδώνιδι πορφύροντο. αἰαῖ τὰν Κυϑέρειαν, ἐπαιάζουσιν Ἔρωτες.

Ὥλεσε

τὸν καλὸν

Κύπριδι

μὲν καλὸν

κάτϑανε

δ᾽ à μορφὰ

ἄνδρα,

εἶδος, ὅτε

σὺν ὥλεσεν ζώεσκεν

σὺν ᾿Αδώνιδι.

ἱερὸν εἶδος.

"ABowis:

τὰν

Κύπριν

αἰαῖ

ὥρεα πάντα λέγοντι, καὶ αἵ δρύες od τὸν "Αδωνιν " καὶ ποταμοὶ κλαίουσι τὰ πένϑεα τᾶς ᾿Αφροδίτας,

καὶ παγαὶ τὸν Ἄδωνιν ἐν ὥρεσι δακρύοντι᾽" ἄνϑεα δ᾽ ἐξ ὀδύνας ἐρυϑαίνεται: 18 κεῖνον La, τῆνον Brunck 21 νήπλεκτος

Codd,

νήπαστος

ἁ δὲ Κυϑήρα

. 20 δρυμοὺς V | ἀλαλεῖται La, corr. Editt »

Ahr,

νήπεπλος

Bgk,

νήζωστος

Legrandius

22 κείρουσι La, -ovrı Ald . 23 κωκύουσα La, -οισα Brunck ἄγγεα La, corr. Ald? | φέρεται V » 24 ποσὶ καὶ πόδα V, πόσιν καὶ παῖδα R, πολλὰ corr. Her + 28 αἷμα Codd, def. Fantuzzi, elua con. Ahr | fwpeito Codd, corr. Fantuzzi Mus. Crit. 1978-1979 p. 361 . 26 στάϑεα V | μηρῶν La, χειρῶν corr. Ahr | οἱ δ᾽ La, τοὶ δ᾽ Wil « 31 τὰν Κύπριν V, Κύπριδος R » 32 ὥρια La,

corr. Ald

Stephanus

« 33 ἐρυϑραίνεται

Testım: δουρί

. 33 κλαίουσι La

25 Hom.

« 26 Nonn. Dion.

unow et XXIV

| τῆς -δίτης R

La,

corr. Bon

A 303, m 441 XVIII

331

« 34 ὄρεσι V, οὔρεσι

| Κυϑήρη

[261 ]

corr.

Mein.

αἶψά Tor αἷμα κελαινὸν ἐρωήσει περὶ

ἐφοινίσσοντο

165 similia.

La,

R, cort.

δὲ

μαζοὶ

τυπτόμενοι

παλά-

«+

xL. (BIONOZ) πάντας

ἀνὰ

κναμώς,

ἀνὰ

πᾶν

νάπος

οἰκτρὸν

ἄειδεν"

αἰαΐ τὸν νέον οἶτον, ἀπώλετο καλὸς "Adwvis. ᾿Αχὼ δ᾽ ἀντεβόασεν: ἀπώλετο καλὸς "Abovis. Κύπριδος

ὡς ὡς

αἰνὸν ἔρωτα

ἴδεν,

ἴδε

ὡς

φοίνιον

τίς οὐκ ἔκλαυσεν

ἐνόησεν

αἷμα

᾿Αδώνιδος

μαραινομένῳ

ἂν αἰαῖ;

ἄσχετον

περὶ

ἕλκος,

μηρῷ,

πάχεας ἀμπετάσασα κινύρετο' « μεῖνον "ASowi, δύσποτμε μεῖνον Ἄδωνι, πανύστατον ὥς σε κιχείω,

ὥς σε περιτττύξω καὶ χείλεα χείλεσι μίξω. 45

ἔγρεο

τυτϑόν,

τοσσοῦτόν ἄχρις

"Adwvı,

δ᾽ αὖ πύματόν

με φίλασον, ὅσον

ἀποψύχῃς

πνεῦμα

τὸ

τεὸν

ἐς ἐμὸν

ῥεύσῃ,

τὸ

με φίλασον,

ζώει τὸ φίλαμα,

στόμα

Kels ἐμὸν

δέ σευ γλυκὺ

ἧπαρ

φίλτρον

ἀμέλξω,

ἐκ δὲ πίω τὸν ἔρωτα, φίλαμα δὲ τοῦτο φυλάξω ὥς

σ᾽

αὐτὸν

τὸν

"Adwviv,

ἐπεὶ

σύ

μὲ

δύσμορε

φεύγεις,

φεύγεις μακρόν, "Ἄδωνι, καὶ ἔρχεαι εἰς ᾿Αχέροντα πὰρ στυγνὸν βασιλῆα καὶ ἄγριον: ἁ δὲ τάλαινα ζώω 55

καὶ ϑεός ἐμμι καὶ οὐ δύναμαί

σε διώκειν.

λάμβανε, Περσεφόνα, τὸν ἐμὸν πόσιν ' ἐσσὶ γὰρ αὐτὰ πολλὸν ἐμεῦ κρέσσων, τὸ δὲ πᾶν καλὸν ἐς σὲ καταρρεῖ. ἐμμὶ

δ᾽ ἐγὼ

πανάποτμος,

καὶ κλαίω τὸν "A&oviv, ϑνάσκεις, ὦ τριπόϑητε,

ἔχω

δ᾽ ἀκόρεστον

ἀνίαν,

ὅ μοι ϑάνε, καὶ σεσόβημαι. πόϑος δέ μοι ὡς ὄναρ ἔπτη.

χήρα δ᾽ ἁ Κυϑέρεια, κενοὶ δ᾽ ἀνὰ δώματ᾽ Ἔρωτες. 36 ἀνάπαλιν ἀποσοικτρὰν (ἀποικτρὸν R) La, corr. Wak | ἀείδειν La, ἀείδει Ald, ἄειδεν Gall » 37 αἵ af τὰν νότον V, ai τὰν Κυϑέρειαν R, αἰάζει νέον οἶτον con. Ahr et olai τὸν Gall, cf. XXXVII

ἂν ai ol R, ἄρ᾽ aiat corr. Ahr, ἐν aia con. Cal

« 48

ῥεύσει

115

* 38 om. V!

Ludwichius

La, corr. V? « 50 ὡς σ᾽ αὐτὸν

+ 46

« 39 αἵ ai V,

Lon La, corr.

La, σ᾽ del. Editt

| τὸν om.

V . 52 init. καὶ La, πὰρ Ameisius | & δ᾽ & V . 55 πάγκαλον La, corr. Editt | καὶ ἄρρει La, karappet Steph » 56 εἰμὶ et dvinv La, corr. Brunck » 57 oe φόβευμαι La, σεσόβημαι con. Bgk * 58 τριπόϑατε La, corr. Ahr | ἔπτη La, ἔπτα Wil « 59 χήρη La, corr. R? δῶμα La, δώπατ᾽ Ald?, δῶμ᾽ ol Ahr.

[262]

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ

AAQNIAOZ

col δ᾽ ἅμα κεστὸς ὄλωλε. TI γὰρ ToAunpé Kuvareis; καλὸς ἐὼν τί τοσοῦτον ἐμήναο Inpi παλαίειν ; »

ὧδ᾽

ὀλοφύρατο alai τὰν

Δάκρυον

Κύπρις,

Κυϑέρειαν,

ἀπώλετο

Ἔρωτες "

καλὸς

Ἄδωνις.

ἁ Παφία τόσον ἐκχέει, ὅσσον

αἷμα χέει, τὰ δὲ πάντα αἷμα

ἐπαιάζουσιν

ῥόδον

αἴαζ᾽

τίκτει, τὰ

ὦ

τὸν

Αδωνις

ποτὶ χϑονὶ γίνεται ἄνϑη. δὲ δάκρνα

"ABoviv,

τὰν

ἀνεμώναν.

ἀπώλετο

καλὸς

Μηκέτ᾽ ἐνὶ δρυμοῖσι τὸν ἀνέρα μύρεο,

Κύπρι.

"Adwvis.

οὐκ ἀγαϑὰ στιβάς ἐστιν ᾿Αδώνιδι φυλλὰς ἐρήμα᾽ λέκτρον ἔχοι Κυϑέρεια τὸ σὸν καὶ νεκρὸς "Αδωνις" καὶ

νέκυς

ὧν

καλός

ἐστι,

καλὸς

νέκυς,

70

οἷα καϑεύδων.

κάτϑεό νιν μαλακοῖς ἐνὶ φάρεσιν, οἷς ἐνίαυεν, οἷς μετὰ σεῦ ἀνὰ νύκτα τὸν ἱερὸν ὕπνον ἐμίχϑη παγχρύσῳ

κλιντῆρι᾽

ποϑεῖ καὶ στυγνὸν

"Adwvıv.

βάλλε δέ μιν στεφάνοισι καὶ ἄνθεσι’ πάντα ὡς

τῆνος

τέϑνακε

καὶ

ἄνϑεα

πάντ᾽

σὺν αὐτῷ,

ἐμαράνϑη.

ῥαῖνε δέ μιν Συρίοισιν ἀλείφασι,

ῥαῖνε μύροισιν.

ὀλλύσϑω

μύρον

μύρα

πάντα,

τὸ

σὸν

ὥλετ᾽

Αδωνις.

κέκλιται ἁβρὸς "Ἄδωνις ἐν εἵμασι πορφυρέοισιν, ἀμφὶ δέ μιν κλαίοντες ἀναστενάχουσιν Ἔρωτες 61 τοσοῦτον V, τοσσ. R, τί τοσοῦτον con. corr. Brunck « 64 Tlagin La, corr. anon. | τόσσον

Heinse

+ 66 τὴν R

» 69 ἔστ᾽ ἀγαϑὰ

Koechlius | ἔμηνας La, V | ἐγχέει La, ἐκχέει con.

La, οὐκ &y. corr. Ahr « 70 ἔχει La,

corr. Valck | τοσὸν R, τόσσον V | νῦν δὲ V, τὺ δὲ (subinde "Abovt et 71 ἐσσί) R, καὶ corr. Edm » 72 ol La, οἷς corr. Steph » 73 τοῖς La, οἷς corr. Wak |

σεῦ La, τεῦς scr. Wil. | ἐμοχϑει V, τῇ R, corr. Voss « 74 παγχρύσῳ La, -oto corr. Wil

| ποϑεῖ καὶ V, πόδει τὸν R. » 75 δ᾽ ἐνὶ La, δέ μιν corr. Gall

| poste-

rius hemistichium et 76 prius hemistichium om. R | πάντ᾽ ἐμαράνϑη La, πάντα ϑανόντων corr. Edm + 77 init. μύροισιν V, καλοῖσιν R, Συρίοισι cort. Ruhnkenius » post 78 intercalarem v. 6 add. Ahr.

[ 263]

XL. (BIQNOZ) κειράμενοι χαίτας ἐπ᾽ ᾿Αδώνιδι:

xo

μὲν ὀιστώς,

ὃς δ᾽ ἐπὶ τόξον ἔβαλλ᾽, ὃς δὲ πτερόν, ὃς δὲ φαρέτραν, χὡ

μὲν ἔλυσε πέδιλον

᾿Αδώνιδος,

οἱ δὲ λέβητι

χρυσείῳ φορέοισιν ὕδωρ, ὁ δὲ μηρία λούει, ὃς δ᾽ ὄπιϑεν πτερύγεσσιν ἀναψύχει τὸν "Adwviv. αἷαῖ τὰν Κυϑέρειαν, ἐποψμάζουσιν Ἔρωτες. Ἔσβεσε λαμπάδα πᾶσαν ἐπὶ φλιαῖς Ὑμέναιος καὶ στέφος ἐξεκέδασσε γαμήλιον

οὐκέτι

δ᾽ Ὑμήν,

Ὑμὴν οὐκέτ᾽ ἄειδεν ἑὸν μέλος, ἀλλ᾽ ἔλεγ᾽ αἰαῖ αἰαῖ, καὶ τὸν "Adwviv ἔτι πλέον ἢ Ὑμέναιος

αἱ Χάριτες κλαίοντι τὸν vita τῶ Κινύραο, ὥλετο

καλὸς

"Abovis

Ev ἀλλάλαισι

λέγοισαι.

αἰαῖ δ᾽ ὀξὺ λέγοντι πολὺ πλέον ἢ Παιῶνα xai Μοῖσαι

τὸν

"A&oviv,

ἀνακλείοισι

δ᾽ "Adwvıv,

καί μιν ἐπαείδουσιν' ὁ δέ σφισιν οὐκ ἐπακούει. οὐ μὰν οὐκ ἐϑέλει,

Κώρα

δέ μιν οὐκ ἀπολύει.

Λῆγε γόων Κυϑέρεια τὸ σάμερον, ἴσχεο κομμῶν᾽ δεῖ σε πάλιν κλαῦσαι, πάλιν εἰς ἔτος ἄλλο δακρῦσαι.

81 ὀιστὸς V . 82 ἔβαιν᾽ La, ἔβαλλ᾽ corr. Koenneckius V, δ᾽ εὔπτερον R, corr. Bon | ὃς δὲ V, αὖ γε ΒΕ * 88 ὃς δὲ La, ol fius | λέβητος V, λέβησι R, λέβητι Bon » 84 χρυσίη V, χρυσείοις Bon | gopinow et Aut: V „ 86 αὐτὰν La, al αἵ Lennepius . 87

δ᾽ ἔπτερον δὲ GraeR, corr. φιαῖς Une-

valoıs La, corr. Editt « 88 δοίμαν La, δ᾽ Ὑμὰν Ald, corr. Ahr » 89 "Yun La, 'Yu&v Ald, corr. Ahr | deısovios La, ἄειδεν ἐὸν corr. Koechlius | ἄλλεται La, ἀλλ᾽ ἔλεγ᾽ corr. Maasius « 90 at Ὑμέναιον Codd, corr. Higtius « 91 τῶ Κινύ-

pao La, τὸν Kiv. con. Vulcanius . 92 ἀλλήλῃσι La, corr. apographum (Par. gr. 2812 A) « 93 αὐταὶ La, αἰαῖ corr. Piersonus | 80&0- La, δ᾽ ὀξὺ Cal | τὺ Διώνα La, Παιῶνα con. Ahr . 94 καὶ La, xol corr. Mein | μοῖραι La, Μοῖσαι con.

Vulcanius | ἀνακλαίοισιν V, -κλέοισιν Ri, -σαι Ἐξ, ἀνακλείοισι δ᾽ con. Ahr « 95 σφιν La, σφισιν Ald? « 97 σήμερον La, corr. Her | κώμων La, corr. Barthius

. 98 δεῖσαι

La,

δεῖ oc R*.

[264]

XLI (B. II) ANONYMI ETIOAAAMIOZ

AXIAAEQZ

ΚΑΙ AHIAAMEIAZ

(Mup.) Λῆς vu τί μοι, Λυκίδα, Σικελὸν μέλος ἀδὺ λιγαίνειν, ἱμερόεν γλυκύϑυμον ἐρωτικόν, οἷον ὁ Κύκλωψ ἄεισεν Πολύφαμος

(Λυκ.)

κὐἠμοὶ

ἐπ᾽ ἀόνι τᾷ

συρίσδεν, Μύρσων,

Γαλατείᾳ;

φίλον,

ἀλλὰ

τί

μέλψω;

(Μύρ.) Σκύριον ὄν, Λυκίδα, ζαλώμενος ἄδες ἔρωτα, λάϑρια Πηλεΐδαο φιλάματα, λάϑριον εὐνάν, πῶς παῖς ἔσσατο φᾶρος, ὅπως δ᾽ ἐψεύσατο

μορφάν,

xijv κώραισιν ὅπως Λυκομηδίσιν οὐκ ἀλεγοίσαις ἄιε δὴν κατὰ παστὸν ᾿Αχιλλέα Δηιδάμεια. "Aptraoe τὰν Ἑλέναν πόϑ᾽ ὁ βωκόλος, ἄγε δ᾽ ἐς Ἴδαν,

(Λυκ.)

10

Οἰνώνῃ κακὸν ἄλγος. ἐχώσατο δ᾽ ἁ Λακεδαίμων, πάντα δὲ λαὸν ἄγειρεν ᾿Αχαϊκόν, οὐδέ τις Ἕλλην οὔτε Μυκηναίων

οὔτ᾽

Ἤλιδος

οὔτε

Λακώνων

μεῖνεν ἐὸν κατὰ δῶμα φυγὼν δύστανον "Apna. λάνϑανε δ᾽ ἐν κώραις Λυκομηδίσι μοῦνος ᾿Αχιλλεύς, Copp: La (= RX). Tir: habet La (sed Ursinus.

᾿Επιϑαλάμιον

R!);

Bioni

carmen

iam

tribuit

3 fnóvi La, &óvi τᾷ Brunck » 4 xfiv μοι La, κἠμοὶ Brunck * 5 Auxíba ζαλῶν μένος ἁδύς La, ὃν Λυκίδα ζαλώμενος ἄδες Ahr . 7 ἐγεύσατο La, ἐψεύσ. Canterus « 8 x/jv ὅπως ἅπα λέγοισαι (sa ἘΠ)

(ὅπος R) ἐν κώραις La, corr. Wil, χώπως ἐν κώραις | La, ὅπα λέγοισα X?, οὐκ ἀλέγ. corr. Ahr . 9 ἀει-

δὴνηατὰ La (ἀηδ. R), ἄιε δὴν leg. Gall (coll. 26sqq.) εἴ κατὰ corr. Mein » 11 & R, om. X, δ᾽ & Heskinus + 14 φέρων δυσὶν ἀγνὸν X, φέρων (-ov Rt) δισσὶν

ἀνὰν R, corr. Bentleius Testım:

ἐψεύσατο

νύμφη

7

Nonn.

(μορφήν

Dion.

| ἄρνα La, "Apna XLIV

corr. Graefius).

[265]

289

οὐ

Scaliger. vóSov

εἶδος

ἔδεκτο

καὶ

οὐκ

15

XLI.

εἴρια

δ᾽ ἀνθ᾽

ANONYMI

ὅπλων

ἐδιδάσκετο,

καὶ

χερὶ

λευκᾷ

παρϑενικὸν κόρον εἶχεν, ἐφαίνετο δ᾽ ἠύτε kopac καὶ γὰρ ἴσον τήναις ϑηλύνετο, καὶ τόσον ἄνϑος χιονέαις πόρφυρε Trapníci, καὶ τὸ βάδισμα παρϑενικῆς ἐβάδιζε, κόμας δ᾽ ἐπύκαζε καλύτπτρῃ. ϑυμὸν δ᾽ ἀνέρος εἶχε, καὶ ἀνέρος εἶχεν ἔρωτα, ἐξ ἀοῦς δ᾽ ἐπὶ νύκτα παρίζετο Δηιδαμείᾳ. καὶ ποτὲ μὲν τήνας ἐφίλει χέρα, πολλάκι δ᾽ αὐτᾶς

20

στάμονα καλὸν ἄειρε, τὰ δαίδαλα δ᾽ ἄτρι᾽ ἐπήνει" ἤσϑιε

δ᾽

οὐκ

ἄλλᾳ

σὺν

ὁμάλικι,

πάντα

δ᾽ ἐποίει

σπεύδων κοινὸν ἐς ὕπνον. ἔλεξέ vu καὶ λόγον αὐτᾷ " « ἄλλαι μὲν κνώσσουσι σὺν ἀλλήλαισιν ἀδελφαί, αὐτὰρ ἐγὼ μούνα, μούνα σὺ δὲ νύμφα καϑεύδεις. αἱ

δύο

παρϑενικαὶ

συνομάλικες,

αἱ

δύο

καλαί,

ἀλλὰ μόναι κατὰ λέκτρα καϑεύδομες: ἁ δὲ πονηρὰ Nuoaía

δολία

με κακῶς

ἀπὸ

σεῖο

μερίσδει.

οὐ γὰρ ἐγὼ σέο ... (cetera desunt)

19 παρειῇσι La, corr. Salmasius

* 20 ἐπυκάζετο X « 21 init. "Apcos

La, ἄνερος Lennepius * 22 μερίζετο La, corr. Canterus » 23 πολλάκις X * 24 στόμ᾽ ἀνὰ La, corr. Scaliger | δ᾽ ἀδέα δάκρν La, δαίδαλα 5'&rpv! Lenne-

pius » 26 αὐτὰν La, corr. Ursinus nepius

« 28 μοῦνα uiuvo La, μούνα μούνα Len-

« 29 initio at δ᾽ ὑπὸ La, corr. Salmasius

31 Νύσσα X, Νύσσα γὰρ R, corr. Wil.

[266]

» 30 καὶ La, κατὰ Scaliger

9

XLII BIONIS

FRAGMENTA

l. ᾿Αμφασία τὸν Φοῖβον ἕλεν τόσον ἄλγος ἔχοντα. δίζετο φάρμακα πάντα, σοφὰς δ᾽ ἐπεμαίετο τέχναν, χρῖεν δ᾽ ἀμβροσίᾳ καὶ νέκταρι, χρῖεν ἅπασαν ὠτειλάν: μοιραῖα δ᾽ ἀναλϑέα τραύματα πάντα.

2.

(o

I

I 2.2:

Εἴαρος,

ὦ Μύρσων,

ἢ χείματος

ἢ φϑινοπώρω

ϑέρεος, τί τοι ἁδύ; τί δὲ πλέον εὔχεαι ἐλϑεῖν; ϑέρος, ἁνίκα πάντα τελείεται ὅσσα μογεῦμες,

γλυκερὸν φϑινόπωρον, ὅτ᾽ ἀνδράσι λιμὸς ἐλαφρά; καὶ χεῖμα δύσεργον; ἐτεὶ καὶ χείματι ττολλοὶ αλπόμενοι ϑέλγονται ἀεργίᾳ τε καὶ ὄκνῳ.

l. Stob. I 5, 7 (libri F P) ἐκ τῶν Βίωνος βονκολικῶν (-λίων F), εἰς 'γάκινϑον » 1 τὸν Codd, τόκα Ahr | Φοῖβον P, βίον F | τόσον Codd, τὸ σὸν Wil | ἔχοντα Codd, ὁρῶντα Ursinus « 2 ἐπεβένετο F, ἐπεβώσετο P!,

-sato P3, ἐπεμαίετο Vulcanius « 4 Μοίραιαι F, Moipacı Her | φάρμακα Codd, τραύματα corr. Her. 2. Stob.

ὦ Ursinus

I 8, 39

(libri

F P)

ἐκ τῶν

Biwvos

| φϑινοπώρου Codd, -po corr. Brunck

sinus « 6 ϑάλποντας sius Her.

Codd,

ϑέλγονται

Ursinus

[267]

P corr., μοιραῖα scr.

βουκολικῶν

* 1 ὁ Codd,

* 3 &ooa Codd, ὅσσα Ur| depyein

Codd, corr.

Amei-

XLIl.

BIONIS

fj τοι καλὸν ἔαρ πλέον εὔαδεν; εἰπέ, TI τοι φρὴν αἱρεῖται; λαλέειν γὰρ ἐπέτραπεν ἁ σχολὰ ἄμμιν. Κρίνειν οὐκ ἐπέοικε 10

ϑεήια ἔργα

βροτοῖσι’

πάντα γὰρ ἱερὰ ταῦτα καὶ ἁδέα’ σεῦ δὲ ἕκατι ἐξερέω,

Κλεόδαμε,

τό

μοι

πέλεν

ἄδιον

ἄλλων.

οὐκ ἐθέλω ϑέρος ἦμεν, ἐπεὶ τόκα μ᾽ ἅλιος ὀπτῇ. οὐκ ἐθέλω ϑφινόπωρον, ἐπεὶ νόσον ὥρια τίκτει. 15

οὖλον χεῖμα φέρον νιφετὸν κρυμώς τε φοβεῦμαι. εἶαρ ἐμοὶ τριπόϑατον ὅλῳ λυκάβαντι παρείη, ἁνίκα

μήτε κρύος

εἴαρι

πάντα

x&

νὺξ

μήϑ᾽

κύει,

ἅλιος

ἄμμε

πάντ᾽ εἴαρος

ἀνϑρώποισιν

ἴσα

καὶ

βαρύνει.

ἁδέα ὁμοίιος

βλαστεῖ, ἀώς.

3. Μοίσας

Ἔρως

μολτὰν

ταὶ

καλέοι, Μοῖσαι Moicaí

τὰν γλυκερὰν

μοι

ἀεὶ

τὸν

Ἔρωτα

ποϑέοντι

μολιπάν, τᾶς φάρμακον

φέροιεν.

διδοῖεν,

ἅδιον οὐδέν.

4. Ἔκ ϑαμινᾷς χά

λίϑος

ῥαθάμιγγος,

ἐς ῥωχμὸν

ὅπως λόγος, αἰὲς ἰοίσας

κοιλαίνεται ...

2. 7 τοι τι φρὸν F, om. P, τί τοι φρὴν Urs * 8 λαλέειν Codd, -&v apogr. | ἡμῖν Codd, ἄμμιν Valck * 14 φέρειν Codd, φέρον Her | κρυμὸς F, xpundeı P, -oUs Urs, -ὡς Brunck * 16 ἄμμι Codd, corr. Urs » 17 βλάστη Codd,

corr. Urs.

3. Stob. I 9, 3 (libri F P) ἐκ τῶν Bíovos Tai P?, 9' af Wil « 3 &5n P, εὔδη F, ἄδιον P?.

βονκολικῶν

«

2 τε Codd,

4. Stob. III 29, 52 (liber S) ἐκ τῶν Bíovos Zpupvalou βουκολικῶν 1

ϑαμινῆς

Cod,

-&

Ahr

| wxws

Cod,

ὅκως

[268]

Gesnerus,

ὅπως

apogr.

et Her.

+

FRAGMENTA

5. Οὐ καλόν, ὦ φίλε, πάντα λόγον ποτὶ τέκτονα gorrfjv, μηδ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἄλλω χρέος ἰσχέμεν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς τεχνᾶσϑαι

σύριγγα

πέλει δέ τοι εὐμαρὲς ἔργον.

6, Μηδὲ λίπῃς μ᾽ ἀγέραστον, ἐπεὶ χὼ Φοῖβος ἀείδων μισϑοδοκεῖ.

τιμὰ δὲ τὰ πράγματα

κρέσσονα ποιεῖ.

T. Οὐκ old’, οὐδ᾽ ἐπέοικεν

ἃ μὴ μάϑομες

πονέεσϑαι.

8. Εἴ μευ καλὰ πέλει τὰ μελύδρια, καὶ τάδε μῶνα κῦδος ἐμοὶ ϑήσοντι,

τά

μοι πάρος

ὦπασε

Μοῖσα.

5. Stob. III 29, 53 (liber S) τοῦ αὐτοῦ . 1 πάντα λόγον Cod, παῖ σ᾽ ἀλόγως con. Legrandius 9 2 μηδέ τοῖ Cod, μηδ᾽ ἐπὶ Grotius | ἄλλο Cod, -w Salmasius. 6. Stob. IV 1, 8 (liber S) Schaeferus | ἀείδειν Cod, -Swv Her Codd,

Bíovos βουκολικά » 1 ἐπὴν Cod, ἐπεὶ * 2 μισϑὸν ἔδωκε Cod, μισϑοδοκεῖ Edm.

7. Stob. IV 16, 11 (libri A M S) ix τῶν Bíovos ἔστ᾽ Her | μάϑομεν (-wuev) Codd, -pes Ahr. 8. Stob.

IV

16,

12 (libri

βουκολικῶν

A M S) τοῦ αὐτοῦ, cum 7 coniunxit

rus « 1 μοι Codd, μεῦ Ahr | μόνα Codd, corr. Gaisfordius Μοῖσα Steph.

[269]

. 1 οἵδ᾽ Gesne-

« 2 Μοῖρα Codd,

XLII.

BIONIS

εἶ δ᾽ οὐχ ἁδέα ταῦτα, τί μοι ποτὶ πλείονα μοχϑεῖν;

εἰ μὲν γὰρ βιότω διπλόον χρόνον ἄμμιν ἔδωκεν ἢ Κρονίδας ἢ Μοῖρα πολύτροπος, Gor ἀνύεσϑαι τὸν

μὲν

ἐς εὐφροσύναν

ἦν τάχα

μοχϑήσαντι

καὶ

χάρματα,

μεθύστερον

τὸν

δ᾽ ἐνὶ

μόχϑῳ,

ἐσϑλὰ δέχεσϑαι.

εἰ δὲ ϑεοὶ κατένευσαν ἕνα χρόνον ἐς βίον ἐλϑεῖν ἀν ϑρώποις, ἐς πόσον

καὶ τόνδε

βραχὺν

καὶ

& δειλοὶ καματώδε᾽

μείονα

ἐς ἔργα

πάντων,

πονεῦμες,

ψυχὰν δ᾽ ἄχρι τίνος ποτὶ κέρδεα καὶ ποτὶ τέχνας βάλλομες, ἱμείροντες ἀεὶ πολὺ πλείονος ὄλβω; N λαϑόμεσϑ᾽

ἄρα

πάντες,

ὅτι

ϑνατοὶ

γενόμεσϑα,

χὼς βραχὺν

ἐκ Μοίρας λάχομες χρόνον...

9. Toi

Moicoi τὸν Ἔρωτα

τὸν ἄγριον ἢ φοβέονται

ἢ '* ϑυμῶ φιλέοντι καὶ ἐκ ποδὸς αὐτῷ ἕπονται. κἢν μὲν ἄρα ψυχάν

τις ἔχων ἀνέραστον ἀείδῃ,

τῆνον ὑπεκφεύγοντι

καὶ οὐκ ἐθέλοντι διδάσκειν"

ἣν δὲ νόον τις Ἔρωτι

ἐς τῆνον μάρτυς

μάλα ἐγών,

ἣν μὲν γὰρ

tius ἐλϑῆν

πᾶσαι ὅτι

Codd,

+

ποτὶ

10 καμάτως

Codd, corr. Ahr » Codd, -ucs Brunck.

ὅδ᾽

ἄλλον

« 6 ἐνὶ Codd, ἐπὶ Wil MS

ἐπειγόμεναι

μῦϑος

βροτὸν

8. 3 πολὺ

δονεύμενος ἁδὺ ἔπλετο

μελίσδῃ,

προρέοντι. πᾶσιν

ἢ ἀϑανάτων

Ahr,

ποτε

Mein

« 7 mo9’ ὕστερον keis Codd,

»

ἀλαϑής"

τινὰ μέλπω, 4 ἁμῖν Codd,

Codd,

μεϑύστερον

καματώδε᾽ ἐς Legrandius

13 λαϑόμεϑ᾽ ἢ Codd, fj λαϑόμεσϑ᾽

ἄμμιν

Her

Gro-

Mein . 8

* 12 πλέονος

«

14 λάχομεν

9. Stob. IV 20, 7 (libri A M S) ἐκ τῶν Bíovos βουκολικῶν « 1 ἢ Codd, oU Gesnerus « 2 init. fix Codd, ἐκ scr. Gesnerus, ἢ ’« scr. Gall | δὲ φιλεῦντι con. Valck » 3 δεῖ δὴ Codd, deiön Steph « 5 τῷ Codd, τις Brunck » 7 ἀληϑὴς Codd,

corr.

Brunck.

[270]

FRAGMENTA

βαμβαίνει μοι γλῶσσα Kal ὡς πάρος οὐκέτ᾽ ἀείδει" fjv δ᾽ αὖτ᾽ ἐς τὸν Ἔρωτα

Kal τόκα

μοι xaípoica

καὶ ἐς Λυκίδαν τι μελίσδω,

διὰ στόματος

10

ῥέει ᾧδά.

10.

“A μεγάλα μοι Κύπρις ἔϑ᾽ ὑπνώοντι παρέστα, νηπιάχον τὸν Ἔρωτα καλᾶς ἐκ χειρὸς ἄγοισα ἐς χϑόνα νευστάζοντα, τόσον δέ μοι ἔφρασε μῦϑον" « μέλπειν μοι φίλε βοῦτα λαβὼν τὸν Ἔρωτα δίδασκε ». ὧς λέγε, x& μὲν ἀπῆλϑεν, ἐγὼ δ᾽ ὅσα βουκολίασδον, νήπιος

ὡς

ἐθέλοντα

μαϑεῖν

τὸν

Ἔρωτα

δ

δίδασκον,

ὡς εὗρε πλαγίαυλον ὁ Πάν, ὡς αὐλὸν ᾿Αϑάνα, ὡς χέλυν Ἑ ρμάων, κίϑαριν ws ἁδὺς ᾿Απόλλων. ταῦτά μιν ἐξεδίδασκον" ὁ δ᾽ οὐκ ἐμπάζετο μύϑων, ἀλλὰ

μοι

ϑνατῶν

αὐτὸς

ἄειδεν

ἀϑανάτων

κὐἠγὼν

ἐκλαϑόμαν

ὅσσα

δ᾽

Ἔρως

ἐρωτύλα,

τε

πόϑως

μὲν

ὅσων

μ᾽

ἐδίδαξεν

καί

καὶ τὸν

μ᾽ ἐδίδασκε

ματέρος Ἔρωτα

ἐρωτύλα

10

ἔργα. δίδασκον,

πάντα

διδάχϑην.

11. Ἕσπερε,

τᾶς

ἔρατᾶς

χρύσεον

φάος

᾿Αφρογενείας,

Ἕσπερε κυανέας ἱερὸν φίλε νυκτὸς ἄγαλμα, τόσσον

ἀφαυρότερος

μήνας,

ὅσον

ἔξοχος

9. 9 μοι A, μεῦ M corr. S « 11 ῥεῖ A | δὰ

ἄστρων,

Codd, αὐδὰ Urs.

10. Stob. IV 20, 26 (libri A M S) ἐκ τῶν Bíovos βουκολικῶν « 8 κίϑαριν Codd, -&pav Brunck « 9 μιν Codd, viv Mein « 10 μ᾽ ἐδίδασκεν A S, με Bib. M « 11 möSous Codd, -ws Brunck « 13 ue δίδαξεν A | πάντ᾽ ἐδιδάχϑην Codd, corr. Wil. 11,

Steph

Stob.

IV

20,

27

(libi

AM

S)

τοῦ

αὐτοῦ,

sed

Moscho

» 1 ἔρωτας Codd, ἐρατᾶς S? « 3 ἀφαυρότερον Codd, corr. Urs.

[271]

tribuit

XLII.

BIONIS

χαῖρε φίλος, καί poi ποτὶ ποιμένα s ἀντὶ

σελαναίας

τὺ δίδου

φάος,

κῶμον

ὥνεκα

ἄγοντι

τήνα

σάμερον ἐρχομένα τάχιον δύεν. οὐκ ἐπὶ φωρὰν ἔρχομαι, οὐδ᾽ ἵνα νυκτὸς ὁδοιπορέοντας ἐνοχλέω, ἀλλ᾽ ἐράω' καλὸν δέ τ᾽ ἐρασσαμένῳ συναρέσϑαι. 12. Ὄλρβιοι ol φιλέοντες, ἐπὴν ἴσον ἀντεράωνται. ὄλβιος ἦν Θησεὺς τῶ Πειριϑόω παρεόντος, εἶ καὶ ἀμειλίκτοιο κατήλυϑεν εἰς ᾿Αίδαο. ὄλβιος ἦν χαλεποῖσιν ἐν ᾿Αξείνοισιν "Opécrras,

s ὧνεκά οἱ ξυνὰς Πυλάδας ἦν

μάκαρ

Αἰακίδας

ἑτάρω

ἄρητο κελεύϑως. ζώοντος

᾿Αχιλλεύς᾽

ὄλβιος ἦν ϑνάσκων, ὅτι οἱ μόρον αἰνὸν ἄμυνεν. 13. ᾿Ιξευτὰς ἔτι κῶρος ἐν ἄλσεϊ δενδράεντι ὄρνεα ϑηρεύων τὸν ὑπόπτερον εἶδεν Ἔρωτα ἑσδόμενον πύξοιο ποτὶ κλάδον’ ὡς δ᾽ ἐνόησε,

χαίρων ὥνεκα δὴ μέγα φαίνετο τῶὥρνεον αὐτῷ, ὁ τὼς καλάμως

ἅμα

πάντας

11. 7 ὁδοιπορέοντία) corr. Mein Ahr. 12. Stob. IV Gesnerus | ἐπὰν A « ἄροιτο A | κελεύϑους con. Legrandius, ol u. suspensis

verbis

ἐπ᾽ ἀλλάλοισι

Codd, corr. Gaisfordius

συνάπτων « B συνερᾶσϑαι Codd,

20, 28 (libri A M) τοῦ αὐτοῦ * 1 ol om. Codd, add. 2 θασεὺς A . 5 ἄρκτο M, id est &pnro leg. Gesnerus, Codd, -ws Ahr « 7 ol μόρον αἰνὸν Codd, οὐ μ. αὐτῷ οὐκ ἐπάμυνεν Gall coll. Hom. Σ 98, aut αἰνὸν é&pove(i)v

cogit.

Gall.

13. Stob. IV 20, 57 (libri A M S) ix τῶν Βίωνος Σμυρναίου βουκολικῶν »

2 ἀπότροπον Codd, ὑπόπτερον Briggsius 4 ὄρνεον Codd, τῶὥρνεον Valck.

[272]

« 3 δ᾽ ἐνόασε Codd, δὲ νόησε Wil *

FRAGMENTA

τᾷ καὶ τᾷ τὸν Ἔρωτα μετάλμενον ἀμφεδόκευε. xo παῖς ἀσχαλάων, ὅκα οἱ τέλος οὐδὲν ἀπάντη, τὼς καλάμως ῥίψας ποτ᾽ ἀροτρέα πρέσβυν ἵκανεν, ὅς νιν τᾶνδε τέχναν ἐδιδάξατο, καὶ λέγεν αὐτῷ, καί οἱ δεῖξεν Ἔρωτα καϑήμενον. αὐτὰρ ὁ πρέσβυς

μειδιάων κίνησε κάρη καὶ ἀμείβετο παῖδα : « φείδεο TÄS

ϑήρας,

μηδ᾽ ἐς τόδ᾽

ἔτ᾽ ὄρνεον

ἔρχευ.

φεῦγε μακράν. κακόν ἐντι τὸ ϑηρίον. ὄλβιος ἔσσῃ, εἰσόκε μή μιν ἕλῃς" ἣν δ᾽ ἀνέρος ἐς μέτρον ἔλϑης, οὗτος ὁ νῦν φεύγων καὶ ἀπάλμενος αὐτὸς ἀφ᾽ αὑτῶ ἐλϑὼν

ἐξαπίνας

κεφαλὰν

ἔπι

σεῖο

καϑιξεῖ ».

14, ἽἌμερε

Κυπρογένεια,

Διὸς τέκος ἠὲ ϑαλάσσας,

τίτττε τόσον ϑνατοῖσι καὶ ἀϑανάτοισι χαλέτπτεις; τυτϑὸν ἔφαν: τί νυ τόσσον ἀπήχϑεο καὶ τεῖν αὐτᾷ, ταλίκον

ὡς

ἄγριον

πάντεσσι

ἄστοργον,

μορφᾷ

ἐς τί δέ νιν πτανὸν

ὡς

μὴ

πικρὸν

κακὸν

τὸν

νόον

Ἔρωτα

οὐδὲν

καὶ ἑκαβόλον

ἐόντα

ὁμοῖον;

ὥπασας

δυναίμεθα

τῆνον

τεκέσϑαι,

ἦμεν,

ἀλύξαι;

15. Μορφὰ

ϑηλυτέραισι

πέλει καλόν,

13. 7 οὔνεχα Codd, ὅκα Porsonus Codd,

15.

Stob.

ϑηλυτέρῃσι

Codd,

IV

21,

corr.

3

(libi

A M)

Theocritus

τοῦ αὐτοῦ

AM S)

Wil.

[273] -

« 14 εἰσόκα Codd, corr. Ahr

| μιν

νιν Mein.

14, Stob. IV 20, 58 (libri 4 τέκηαι Codd, τεκέσϑαι Her.

τῇ

ἀνέρι δ᾽ ἀλκά.

ix τῶν

« 1 Tiv Codd, reiv Her * Biwvos βονυκολικῶν

« 1

XLII.

BIONIS

16. Αὐτὰρ

ἐγὼν

βασεῦμαι

ἐμὰν

ὁδὸν

ἐς τὸ κάταντες

τῆνο ποτὶ ψάμαϑόν τε καὶ ἀιόνα ψιϑυρίσδων, λισσόμενος

ἐλπίδας

Γαλάτειαν

ὑστατίω

μέχρι

ἀπηνέα’

γήραος

τὰς

δὲ γλυκείας

οὐκ ἀπολειψῶ.

17. Πάντα ϑεῶ γ᾽ ἐθέλοντος ἀνύσιμα, πάντα βροτοῖσιν ἐκ μακάρων ῥάιστα καὶ οὐκ ἀτέλεστα γένοιτο.

16, Stob. IV 46, 17 (liber S) ἐκ τῶν Βίωνος βουκολικῶν καὶ Cod, βασεῦμαι Urs * 2 ἠόνα Cod, ἀιόνα Her.

» 1 βὰς

εὖ

17. Orion Anth. V 4 (ix) τῶν Biovos βουκολικῶν . 1 ϑεοῦ γὰρ ϑέλοντος Cod, corr. Schneidewinus | ἀνύσιμα Cod, ἐναίσιμα Her « 2 γὰρ ῥάστα Cod, ῥάιστα Ahr.

[274]

XLIII ANONYMI PANIS EPYLLIVM

]v nerag[. .. . ‚Jpauver[ ]9v omevöl... .Jexeıv μα ] ἐκ φη[γ]οῖο λαβὼν εὐαν[ϑέα κηρὸν ]ν ἔϑαλψεν ὑπ᾽ ἠελίοιο [βολαῖσι Ἰπωτᾶτο φιλόδρομος ἀ[μφὶ] μέλισσα,

ἐν]ομευσε τὸ κηρίον ὠδίνουσα Διω]νύσοιο

καρήατι

πίμτλατο

σμήνεος ἠχ]ήεντος"

ἐν ἀνϑεμόεντι

ἔν τε πολ]υτρήτοις

{ζγλυκερὸν»

δὲ δρῦς

δὲ κηρῷ

μέλι λείβετο {σίμβλοις).

ὡς ἄρ᾽ ὑπ᾽ ἠελ]ίοιο τακεὶς ὑπελύετο

ὑγρῷ

δ᾽ ὥρσε

Par: et in verso

πέδον]δε

10

κηρός,

ῥέειν ἀτάλαντος

P. Rain. 29801, codicis folium lineas 48, in recto 49 primitus

ἐλαίῳ,

in utraque parte conscriptum, complectens, ut stichometricae

notae in inf. marg. positae testantur; sed utra pagella praeponenda sit, ambigitur. Primus edidit Oel(lacher), cui pleraeque coniecturae debentur; postremus

E. Heitsch,

Die

griech.

Dichterfragm.

der

Rómischen

Kaiserzeit,

I (1951), pp. 55-58. Tir:

finxit

Gall,

qui

Bioni

carmen

tribuit

in

Riv.

fi.

class.

1941,

233-258, et ὡς eüpe πλαγίαυλον ὁ Πὰν carminis rem definivit coll. XLII v. 7 et XXXVII 80-82.

10

7 suppl. Gall | μελιστα pap, corr. Oel * 8 suppl. Barigazzi, βυσσοδόμευσε τὸ Oel * 10-12 suppl. Gall | νπεληετο pap * 13 ὑγρῷ δ᾽ ὦρσεν ἔρα]ζε suppl. ex. gr.

Gall, πέδονδε

Testım: 7 cf. VII

142

Schmidtius. * 8 cf. Christod. Anth.

343 κηρίον ὠδίνουσα - 11 Nonn. τρήτων ἀπὸ σίμβλων.

Dion.

[275]

XIII

255

II 352

μέλιτος

κέντρα

νομεύων,

γλυκεροῖο

πολυ-

LI.

ANONYMI

τῷ σὺν π]ηκτίδα πῆξε (Trepı)xploas λάσιος Πὰν 15 σύν

τ᾽ ἀνεμοῦ

π]νοιῇσιν,

ὅπως

μένοι ἔμπεδα

κηρός,

ἦλϑε δ᾽ ὅπη τὸ] πρόσϑεν ἀπ᾽ αἰϑέρος ἵπτατο Περσεύς, "Apyos ὅτ᾽ εἰσαφίκ]ανε καὶ ἔκτισεν ἀγλαὸν ἄστυ, Jouöl..Jopwev κεκμηῶτες. Ἰφιλωμί[..]λοιατα Βάκχαις 20 π]ερὶ Πανὸς ἐπτήδα ὁρμω]μένη ἐς χορὸν ἐλϑεῖν χείλεσσι]ν ἐφήρμοσεν ἀκροτάτοισι, &]pénke, ϑεοῦ δ᾽ ἐνιφυσιόωντος

io]yupov ὑπ᾽ 25

ἄσϑματος

αὐχένος

]-Gvexpois ἐντέτατο χρώς. Javoro μελίζεμεν ἀρχόμενος κατὰ]

βαιὸν

ἐπήϊε

χεῖλος

lves

Πὰν

ἀμείβων

Ἰπάλιν ἔπνεεν εὐρντέροισιν (vv. 20 perierunt)

]ke[. ...... ]Π.ε. εἰ ]- vol... ....- jew. A. [ Ἰδηκαπί. ...... Ἰαλλα[

50

14-15 suppl. Gall

* 16 suppl.

Keydellius, σεύατ᾽ ἔπειϑ᾽ ὡς con. Gall

«

17 εὖτ᾽ els "Apyos ἵκανε Oel, "Apyos ὅτ᾽ εἰσαφίκανε Keydellius + 18 Jópo &(t) corr. Maasius, ὀρέων (&ró) Collartius « 21 suppl. Arnimius « 23 ἀφέηκε Oel, ἐφέηκε Keydellius * 25 ev9edaro pap, corr. Maasius. TzsriM: 14 cf. VIII 23 | Nonn. XIV 175 ὑγρὸν ἄλειφα Trepıyploaca προσώπῳ « 16 Hom. H 208 σεύατ᾽ &£rre9' οἷός τε πελώριος ἔρχεται "Apns, ὃς τ᾽ εἶσιν πολεμόνδε μετ᾽ ἀνέρας, οὖςτε κτλ. = 24 cf. I 43 » 27 cf. Nonn. XLII 45 A&Spiov ἐς Bepónv πεφυλαγμένον ὄμμα τιταίνων, xal κατὰ

ὄπισϑεν ἐς ἀτραπὸν

ἤιε κούπης,

que rem

vv.

amatoriam

Dion. βαιὸν

unde λαϑρηδὸν κατὰ βαιὸν con. Gall, idem-

19-54 narratam divinare ausus est coll. Nonn. ibid.

250 ἀλλὰ ϑεαίνης ἱμείρων ἀφάμαρτε,

390 TapSévov οὐκ ἐκίχησε.

[276]

PANIS

EPYLLIVM

]Jpwvov égi[r]roro παρϑεν[ ]ernv, καμάτῳ δ᾽ ὕπο γούνατα κάμττων pilye χαμαὶ σ[ζύριγγα], φίλῳ δ᾽ ἐφομάρτεε [Βάκχῳ. Τὸν] δὲ ἰδὼν γ[αλερὸν προσέφη Σιληνὸς [ἐπελϑώνEi]

μοι, ὦ

αἰχ]μήτης

νομέων

μετέχαρμος

μέγα

κοίρανε,

ἄτερ σακέων

πῶς

ἄ[ν ἴοι τις

πόλ(εμόνδε;

πῶς δὲ χ]ορῶν ἐπ᾽ ἀγῶνας ἄνευ σύριγγος ἱκάϊνεις; πῇ c]ot 1rnkris ἔβη, μηλοσκόπε, Ἰτῇ oso φ[όρμιγξ; π[ἢ]

μελέων

κλέος εὐρύ,

τὸ καὶ Διὸς

οὔατ᾽

ἰά[νϑη;

ἦ ῥά σευ ὑπνώοντος ἀπειρεσίη[ν] μετὰ ϑ[ήραν] κλέψε τεὴν σύριγγα κατ᾽ οὔρεα Δάφνις ὁ βού[της, ἢ Λύκος ἤτοι Θύρσις, ᾿Αμύντιχος ἠὲ Μεν[ζάλκας; κείνοις γὰρ κραδίην ἐπικαίεαι ἠιϑέοισ[ιν. ἠ[ἐ] μιν &&vov ἔδωκας ὀρεσσιπόλῳ τινὶ νύμφῃ; σὸν γὰρ ὑπὸ πτερύγεσσιν ἀεὶ φέρετ᾽ ἦτορ [Ἔρωτος:

πάντῃ γὰρ γαμέεις, πάντῃ

δέ σε I[AAU] βιάζζει.

ἢ σὺ λαβὼν σύριγγα τεζὴν κ]νέφα[ς ἄμφι κάλυψας δειμαίνων σατύρους μή

τι σὲ κερτομέωσιν,

ἐπὴν

[

εὐύμνων προχέοις κεχρημένος — uo. αὐλῶν. 53-54 suppl. Gall (ῥίπτε et σύριγγα etiam Keydellius) | ἐφόρματεε pap, corr. Collartius et Koertius + 55 yoAspóv aut maxeröv con. Oel | ἐπελϑὼν

suppl.

Gall, ὑβριστὴς

Koertius, ἀλήτης Collartius

+ 58 init. suppl. Arni-

mius | oupıyyas pap * 60 ἰάνϑη suppl. Gall, Ἰαίνει Powellius » 61 vrrvoovTos pap | μετὰ ϑήραν suppl. Gall, μετὰ ϑοίνην Maasius, μετ᾽ ἄϑυρσιν Schmidtius

» 63 ηλυδοσητοι

pap, ἢ Λύκος

ἢ ἔτι corr. Oel, ᾿ηΗδύλος

ἤτοι

Collartius,

f Λυκίδας ἢ Maasius * 64 xewos et 65 ev5ov pap, corr. Maasius « 66 suppl. Koertius « 67 suppl. Schmidtius + 69 oatupoıs pap » 71 expl. Gall, dpuoνιάων Keydellius. TzsriM: 53 Hom. H 118 γόνυ κάμψειν, e 453 γούνατ᾽ ἔκαμψεν, cf. H 7, Φ 270

« 54 cf. XXV

265, XLII

13, 8 et Anacr.

fr. 28, Hom.

T 378 » 60 cf,

VII 29 et 93 sive XXVII 70 una cum Hom. 5 549, Pind. Ol. II 15 » 61 cf. I 16 et Nemes. III 3 cum Pan venatu fessus recubare sub ulmo etc.

[277]

XLIIIL.

ANONYMI

μοῦνος

δ᾽ ἀμφὶ

νομῆας

ἀίδρι[αὴς ἐσσ[ὶ

οἷ σεο

ϑάμβος

ἔχουσι

καὶ οὔν[ομ]α

πῶς

δ᾽ οὔ τοι φόβος ἐστὶ μέγαϊς,

μελιστής,

[{πεφ]ρί[κασι"

μ]ὴ PL

τὸ οἷον ἄναυδον ἴδοιτο καὶ οὐκ ἀλέγζοντα χορείης, καὶ λασίας σέο χεῖρας ἀ[π]ωσαι δῆσαι οἰοπόλοισιν ἐν οὔρεσιν [ (cetera desunt)

72 uovvous pap, corr. Gall | μελιστὴς suppl. Gall, φοβητὸς Schmidtius » 73 πεφρίκασι suppl. Schmidtius » 74 βάκχη ἀλῆτις suppl. Schmidtius, βουκόλος ἀνὴρ Gall » 75 suppl. Maasius * 76 a[v]oye[ sive αἰ π]ωσαι[τ᾿ legit Oel, ἀπώσασαι ... Νύμφαι

con.

Gall.

Testım: 76 cf. Philostr. Imag. II 11 τὸν Πᾶνα αἱ Νύμφαι πονηρῶς φασιν ὀρχεῖσϑαι κτλ. ... πειρῶντι αὐτὰς Kal ἁτττωμένῳ τῶν κόλπων ἐπιτίϑενται ... περιῆκται μὲν ἤδη τὼ χεῖρε ὁ Πάν κτλ. « 77 de re metrica cf. XXV 275, XXXVIII

68, et ex. gr. Hom.

Tl 734, α 239, tamen

δήσει᾽ Maasius.

[278]

δήσας corr. Keidellius,

XLIV 2IMIOY ΩΙΟΝ

ka

Κωτίλας ματέρος

τῇ τόδ᾽ ἄτριον νέον Δωρίας

ἀηδόνος.

πρόφρων λίγειά

δὲ ϑυμῷ

μιν Kap’

ἶφι

δέξο’ δὴ γὰρ ἁγνᾶς ματρὸς

ὠδίς.

τὸ μὲν ϑεῶν ἐριβόας Ἑρμᾶς

ἔκειξε κἄρυξ

φῦλ᾽ ἐς βροτῶν ὑπὸ φίλας ἕλὼν Trrepoici ματρός,

Coppn:

Anth,

CZ.

Tir: Σιμμίου “Poßiou 'Qióv CZ Par.

Anth

165,

24

et Hephaest. (cf. Tzetz. in Cram. An.

'Qióv 'PoBíou τοῦ Σιμμίου),

(B. 'P. 'Qióv ἢ Δωσιάδα

Bnoavrivou

ἢ Zippiou in subscr.

*Pobíou

᾿Ωιὸν χελιδόνος

Anth).

1-4 κωτίλας ματέρος TI τόδ᾽ φὸν νέον ἀηδόνιος Δωρίας ἀγρίου C Z, in sex lineas distributa κωτίλας - ἄτριον 'Ρόδου - ματέρος - Δωρίας νασιῶτας -τῇ τόδ᾽ cv

νέον - ἁγνᾶς ἀηδόνος Πανδιωνίδας Anth, &yv& Codd, corr. Salmasius « 6 μιν (κάμ᾽ ἀμφὶ Salmasius) | ὠδὶς &yvàs CZ φίλος Aes CZ | mérpoici CZ, πέτροις Testım:

Hephaest.

c.

corr. Wil » 5 δεῖ γὰρ Anth, δὴ CZ | κἀμφὶ Codd, viv káy' ἴφι Haeberlinus » 7 Ἕρμῆς fijate CZ * 8 φῦλ᾽ ἐς Anth, Ánth, corr. Scaliger.

17 ἀντιϑετικὰ δέ, ὅσα κατὰ σχέσιν μὲν γέγραπται,

οὐ μέντοι κατὰ τὴν αὐτὴν τάξιν παραβάλλεται ἀλλήλοις τὰ ἀντιστρέφοντα, ἀλλὰ τὸ πρῶτον ἀπὸ τοῦ τέλους τῷ πρώτῳ παραβάλλεται τῷ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς, καὶ τὸ δεύτερον ἀπὸ τέλους τῷ δευτέρῳ τῷ ἀπ᾽ ἀρχῆς, τὸ δὲ τρίτον ἀπὸ τέλους τῷ τρίτῳ, καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν

οὕτω'

ταύτης δὲ τῆς ἰδέας ἐστὶ τὸ ᾿Ωιὸν τὸ Σιμμίου καὶ

ἄλλα παίγνια, item ἀπὸ τοῦ πρώτον ἥξεις ἐπὶ τὸ τελευταῖον κατιὼν καὶ πάλιν ἐπανιὼν ἀναλόγως Z (Anth), cf. etiam X ad XLV et XLVI . 3 Hesych. &rpiov. ὕφος λεπτόν « 4 τῆς Δωρίας ἀηδόνος: τοῦτο δέ φησιν, ὅτι 'Póbiog αὐτὸς X (Anth).

[279]

xLiv.

ZIMIOY

ἄνωγε δ᾽ ἐκ μέτρου μονοβάμονος 10 ἀριϑμὸν

μέγαν πάροιϑ᾽

εἰς ἄκραν δεκάδ᾽ ἰχνίων, κόσμον νέμοντα

ἀέξειν ῥυθμῶν,

ϑοῶς δ᾽ ὕπερϑ᾽ ὠκυλέχριον φέρων νεῦμα ποδῶν σποράδων —Á

πίφαυσκεν

12 ἴχνει ϑενών τε κρότον παναίολον αὐδάν,

Πιερίδων μονόδουτπον

ϑοαῖς To” αἰόλαις νεβροῖς κῶλ᾽ ἀλλάσσων,

ὀρσιπόδων

ἐλάφων τέκεσσι ᾽ 1 ταὶ δ᾽ ἀμβρότῳ πόϑῳ φίλας ματρὸς ῥώοντ᾽ αἶψα μεϑ᾽ ἱμερόεντα μαζόν, πᾶσαι κραϊπνοῖς ὑπὲρ ἄκρων ἱέμεναι ποσὶ λόφων Kart’ ἀρϑμίας ἴχνος τιϑήνας,

1: βλαχᾷ δ᾽ οἰῶν πολυβότων ἀν᾽ ὀρέων νομὸν ἔβαν τανυσφύρων

τ᾽ ἐς ἄντρα

Νυμφᾶν᾽

καί τις ὠμόϑυμος ἀμφίταλτον αἶψ᾽ αὐδὰν δεξάμενος ϑαλαμᾶν μυχοιτάτοις 9 ἄνωγε Anth, CZ

* 10 εἰς ἄκραν

ὄνῳ CZ

Anth,

| μέγαν

δ᾽ els ἄκρον

ϑὴρ

Codd, μέζω Edm CZ

| κόσμιος

Ev κόλτοις

| ἀέξειν Anth, ὥνξε

νέμοντο

Anth

| ῥυθμῷ

Anth, τὸν CZ, corr. Bgk » 11 ὕπερϑ᾽ Anth, ὕπερϑεν CZ | ποδῶν πίασκε CZ, πόλλω πίφαυσκε Anth, σποράδων ex Z add. Salmasius * 12 ϑένων τὸν CZ, Ivo τὰν Anth (γᾶν corr. Powellius), (fva kpó)rov Sitzlerus, (Te kpó)rov Gall « 13 Soaic: τ’ Codd, ϑοαῖς Io’ Bgk (supra lineam iam ἶσα adnotavit Z), cf. 20 | ἀλλάσσων Anth, ἀλλὰ σῶν Z (σῶς C) | ὀρσιπέδων et τεκέεσσι CZ * 14 ταί τ᾽ ἀμερότῳ Anth (corr. Salmasius), τὰ δ᾽ ἄμβροτι C Z | ῥόωντ᾽ Codd, boovr' X (Anth) « 15 πάλαι Codd, πᾶσαι Wil | ἱέμενα Anth | ποσσὶ Anth, ποδὶ CZ ποσὶ Salmasius | κατ᾽ ἀρϑμίας ἴχνος τιϑένας Anth, καταρυ (-1Οὐ)ϑμίας ἴχνοι (xvn. C2 25) τιϑήνας CZ +» 16 βλαχαὶ Anth, λαχαὶ C Z, βλαχᾷ Edm | τισαυβότων et ἔβα Anth | τ’ ἄντρα CZ, 1' om. Anth, τ᾽ ἀν ἄντρα Salmasius, ἐς ἄντρα Wil | Nuugóv Codd, corr. Bgk « 17 ns Anth, τῆς CZ | ὁμόϑυμος

Codd,

ὠμόϑ.

Anth?

| afy'

οὐδ᾽ ἂν ϑῆς

ἐν κόλποις

CZ

| ϑαλάμοις

Anth, om. CZ, corr. Haeberlinus | πουκότατον Anth, πονκότητα CZ, puxorr&ro Wil (et ἐν κόλπῳ tacite scripsit antea), μυχοιτάτοις Gowius. TESTIM:

11 τὸ δὲ λέχριον φέρων νεῦμα ποδῶν σποράδην, ὅτι πλάγιον καὶ

ἀσαφὲς τὸ ποίημαZ (Anth) + 14 τὸ δὲ ῥώοντο ἀντὶ τοῦ ἐβάδιζον Z (Anth) . 16 cf. Hom. u 266 οἰῶν τε βληχὴν de ipsis ovibus dicta, non de cervulis » 17 πουκότατον ἀντὶ ToU πυκνότατον X (Anth).

[280]

QION

ῥίμφα 1rerpókorrov ἐκλιττὼν ὄρουσ᾽ εὐνάν, ματρὸς πλαγκτὸν μαιόμενος

βαλιᾶς

18

ἑλεῖν τέκος,

κᾷτ᾽ ὦκα βοᾶς ἀκοὰν μεϑέτων ὄγ᾽ ἄφαρ λάσιον νιφοβόλων ἀν᾽ ὀρέων ἔσσυται ἄγκος. ταῖς δὴ

δαίμων

πολύπλοκα

18 πτερόκοιτον

óusvos βαλίαις

Codd,

κλυτὸς

ἴσα

μεϑίει

μέτρα

Anth,

ϑοοῖσι

δονέων

ἅμα

20

μολπᾶς.

περίκοιτον

CZ « 19 καὶ τάδ᾽ Codd,

corr. Bgk | Aacíov Codd,

ποσὶν

C Z,

corr.

κἄτ᾽ Wil

corr. Salmasius

Salmasius

|

κοὰν CZ

| πλακτὸν καὶ-

| ἄφαρ

| ὀφοβόλων CZ

óye

| ἔσσυτ᾽

ἀνάγκαις Codd, corr. Salmasius * 20 κλυταῖς Codd, corr. Bgk, cf. XLVI 13| Seols ποσὶ δονέων Anth, ϑοποσὶ πονέων CZ, ϑοοῖσζι πόνον) δονέων ποσὶ

Jacobsius (sed (βάδισιν) suppl. Wil), ϑοοῖσζι) mockv) δονέων μολπαῖς

Anth.

[281]

(&ua)

Gall

|

XLV ZIMIOY ΠΤΈΡΥΓΕΣ

Λεῦσσέ με τὸν Γᾶς τε βαϑυστέρνου ἄνακτ᾽ ᾿Ακμονίδαν τ᾽ ἄλλυδις ἑδράσαντα,

2 μηδὲ τρέσῃς, εἰ τόσος ὧν δάσκια βέβριϑα λάχνᾳ γένεια. τᾶμος ἐγὼ γὰρ γενόμαν, ἁνίκ᾽ ἔκραιν᾽ ᾿Ανάγκα,

Conn: Anth (quae bis textum depinxit), G, K (cum familia Perusina et Scholiorum apographis Ambrosiano et Barberino); titulum tantum scr. F post

Syringa. TiT: Πτέρυγες

Σιμμίου saltem in indice Ànth (ut Hephaest. 9, 4 Σιμμίας

ὁ 'PóBios ... ἕν τε τῷ Πελέκει κἂν ταῖς Πτέρυξιν), Theocrito contra diserte vel tacite dederunt Ε K; Πτέρυγες K, Πτέρυγες "Ἔρωτος in utraque inscriptione Anth, αὐτοῦ

Πτερύγιον G ut Σ (Anth G K) et Z (Anth K) ad XLVI, Πτέρυγες ToO ἤγουν Ἔρως (Ἔρωτος ἘΞ) ποίημα Θεοκρίτου F.

1 λεῦσ(σλ)έ us (μοι K) Codd, λεύσετε Hephaest. | βαϑυστέρνου Hephaest. Anth?, -vov Codd (βαϑύτερον K) τ᾿ Hephaest. et G, om. Cett (ἀκμονάδαν ἄλυδες K) « 2 τόσσος Ánth K | βεβριϑότα Codd, βέβριϑα corr. Salmasius | λάχναις G, Aayv& Anth et λαγνὰ K, corr. Salmasius « 3 &piw' Codd, ἔκραιν᾽ Salmasius | &yxa K. TESTIM:

τὸ δὲ σχῆμα τοῦ Πτερυγίου οὐκ ἔχει ἀπὸ ToU πρώτου ἐπὶ τὸ

ἔσχατον τὴν ἀνάγνωσιν, ὡς ἐπὶ τοῦ Πελέκεως καὶ τοῦ ᾿᾽Ωιοῦ Σ,

et rursus

τούτου

ἡ ἀνάγνωσις ὡς γέγραπται

δύναται γίγνεσϑαι ἕνεκά γε τοῦ νοῦ, ἀλλὰ κἂν διὰ

τὰ μέτρα ἀπὸ τοῦ

ἐπὶ τὸ ἔσχατον

πρώτου

ἔρχῃ, ἵνα τὰ ἀλλήλοις

ἀντίστροφα

A μετ᾽ ἀλλήλων’ ταύτῃ γὰρ κελεύει τὸ πρῶτον ἀναγνόντας εἶτα τὸ πανύστατον προσφέρεσϑαι,

καὶ

ἀναλόγως

suppl. Gall) καὶ οὕτως etiam Σ δὰ XLVI.

ἄνωϑεν

ὁ τρόπος,

τὸ

δεύτερον (elta κάτωϑεν

ἕως ἂν ἐπὶ τὸ βραχύτατον

[282]

τὸ

δεύτερον

ἀφίκῃ Z, cf.

TITEPYFEZ

πάντα δὲ Γᾶς εἶκε φραδαῖσι Auypais ἑρπετά, πάνϑ᾽ δι᾽ αἴϑρας. Χάους

ὅσ᾽ Eprrei

δέ,

οὔτι γε Κύπριδος Trais ὠκυπέτας

οὐδ᾽

Ἄρεος

καλεῦμαι-

οὔτι γὰρ ἔκρανα βίᾳ, πραὔνόῳ δὲ πειϑοῖ, εἶκε δέ μοι γαῖα ϑαλάσσας τε μυχοὶ χάλκεος οὐρανός Tt: τῶν δ᾽ ἐγὼ ἐκνοσφισάμαν ὠγύγιον σκᾶτττρον, ἔκρινον δὲ ϑεοῖς

ϑέμιστας.

4 δ' ἐκ τᾶς (nisi re vera δὲ γᾶς) εἶκε G, 8’ ἐκτάσει καὶ Anth K, corr. Salmasius | φραδέσσι G, φραδέσι Anth, φροδαῖσι K, φραδαῖσι Salmasius | λυγραῖς Codd, Auypois Edm. . 5 ἑρπέϑ᾽ &rav9' G Καὶ | ἕρπει Codd, εἴρπε Edm, ἐμπνεῖ corr. Kaibelius * 7 τε Codd, δὲ Bgk » 8 ys om. G «+ 9 δ᾽ Codd, οὐδ' Wil, ἠδ᾽ Powellius | ἀέρος G K, ἀέριος Anth, "Apeos Cal, 'Apétog Edm * 10 οὔτε G K | Expıva Codd, corr. Salmasius Bgk | Bias Codd, βίᾳ Steph | TpaUvo Codd, corr. Bgk, πραὐλόγῳ con. Wil coll. Synes. Hymn. IV 33 πειϑοῦς TpaUAóyou . 11 δέ vor Anth, τε μοι GK | γᾶς Te scr. et ϑαλάσσας om. Anth! | μυχὸς Codd (μυχὸς ὁ G), μυχοὶ χάλκεος Anth? - 12 ἐγὼ G, ἐγὼν Anth K | ἐκν(ἐν- G)oogiodunv G K | ἔκραινον δὲ Anth? G, ἔκραιν δὲ Anth, κραιίνδοις {-ες corr.) K, corr. Salmasius. TEsTIM: 4 αὐτός ἐστιν ὑπὲρ ἑαυτοῦ λέγων, ὅτι πάντα αὐτῷ εἴκει καὶ τὰ ἐπὶ γῆς καὶ τὰ ἐν οὐρανῷ xal ϑαλάττῃ Z | τότε γὰρ ἐγενόμην, ὅτε ἡ ᾿Ανάγκη ἦρχε καὶ πάντα ὑπεῖκε (ὑπείκει G K) ταῖς τῆς γῆς γνώμαις, ὅσα ἕρπει δι᾽ ἀέρος καὶ αἰϑέρος ... ὑπεῖξαν {εἶξαν G) δέ μοι οἱ γῆς καὶ ϑαλάσσης μυχοὶ Z | cf. Hesych. φραδέσι' βουλαῖς.

[283]

XLVI 2iMIOY TEAEKYZ ᾿Ανδροϑέᾳ δῶρον ὁ Φωκεὺς κρατερᾶς μηδοσύνας ἦρα τίνων

᾿Αϑάνᾳ ὥπασ᾽

᾿Επειὸς πέλεκυν, τῷ ποκα πύργων

ρειψεν admros: τᾶμος ἐπεὶ τὰν ἱερὰν κηρὶ πυρίπνῳ

ϑεοτεύκτων κατέ-

πόλιν

ἠϑάλωσε

Δαρδανιδᾶν, χρυσοβαφεῖς δ᾽ ἐστυφέλιξ᾽ ἐκ ϑεμέϑλων ἄνακτας,

οὐκ ἐνάριϑμος γεγαὼς ἐν προμάχοις ᾿Αχαιῶν,

et

Copp: Anth, F Y (ex Holoboli recensione), K (cum Scholiorum apographis Ambrosiano et Barberino).

familia Perusina

Tır: om. Anth, Πέλεκυς K et in indice Anth, Σιμμίου 'Ροδίου Πέλεκυς ὃν ᾿Επειὸς Φωκεὺς τῇ ᾿Αϑηνᾷ δῶρον ἔδωκε in securis manubrio scr. F Y et in mg. Y, ποίημα Σιμμίου ποιητοῦ in mg. scr. F; carmen Theocrito tacite tribuit K, sed cf. etiam Hephaest. 9,4, iam laudatum.

2 ὥπασ' K, ὥπασεν Anth, ὥπασε δ᾽ F Y | τῷ more Anth Y (τόδε F), & ποκα K | κατήρειψ᾽ F Y, κάλλιπεν K + 3 τᾶμος K, τῆμος Anth F Y | vv Y | πυρίπνῳ K (et familia Perusina et Scholiorum apogr.), πυρίνω Anth, πυρίνη F Y +» 4 χρυσοβαφεῖς om. K | δ᾽ K, τ᾿ Anth FY | ἐστυφέλιξεν F Y « 5 ivaρίϑμιος K F Y | γεγὼς F Y | £v mpon. ’Ax. Anth F Y, ivi προμάχοισιν ᾿Αχαιῶν K (et Perusini et apogr.). TESTIM: δεῖ τὸν ἀναγιγνώσκοντα καὶ ἐξηγούμενον μετὰ τὸ πρῶτον κῶλον τὸ τελευταῖον λέγειν, εἶτα τὸ δεύτερον ἀπ᾽ ἀρχῆς καὶ μετ᾽ αὐτὸ τὸ δεύτερον ἀπὸ τέλους, καὶ οὕτως καϑεξῆς ἕως τοῦ μέσου, ὥστε τὸ μέσον τέλος εἶναι Σ' (Anth K), deinde ὁ μὲν Πέλεκυς ἔχει τὸ πρῶτον κῶλον πρὸς τὸ τελευταῖον συνατγτόμενον κατὰ διάνοιαν, τὸ δὲ Πτερύγιον κατὰ τὸ ἑξῆς τῶν στίχων EZ (Anth K), cf. Schol. ad Hephaest. p. 140 Cons. σύγγραμμα ὁ Πέλεκυς, ἐπειδὴ κατὰ μίμησιν πελέκεως

συντέϑεικε μακρὰν ἑκατέρωϑεν ϑεὶς καὶ ἐν τῷ μέσῳ « 8 ἡνίκα τῇ ἱπποποιήτῳ κηρὶ καὶ πυριπνόῳ (ruptimvo K) τὴν πόλιν ἔκαυσεν Z (Anth K) + 5 καὶ τοὺς βαϑυπλούτους ἄνακτας ἐκ βάϑρων ἔσεισεν ᾿Επειός, ὃς οὐκ ἦν προμάχοις ἐναρίϑμιος,

ἀλλ᾽ ἀπὸ κρηνῶν καϑαρῶν

πόμα ἔφερε τοῖς ᾿Αχαιοῖς Σ' (Anth K).

[284]

ITEAEKYZ

ἀλλ᾽ ἀπὸ κρανᾶν iSap&v νᾶμα κόμιζε δυσκλής" νῦν δ᾽ ἐς Ὁμήρειον

ἔβα κέλευϑον

σὰν χάριν, ἁγνὰ πολύβουλε Παλλάς. τρὶς μάκαρ,

ὃν σὺ

ϑυμῷ

ἵλαος ἀμφιδερχϑῆς’

10

ὅδ᾽ ὄλβος ἀεὶ πνεῖ [τὼς

12

δίνων

κλυτὸς

πολύτροπα

ἴσα

ϑεοῖς

ὡς

εὗρε

Ρόδου

yeyacıs

μαιόμενος μέτρα μολπῆς].

ὁ

|

6 κρανᾶν K, κρηνᾶν Anth F Y | ἰϑαρᾶν Anth!, καϑαρᾶν (-óv K) Codd | νᾶμα om. Y | δνσκλεὴς F Y, δυσηλεὲς Καὶ + 8 ἀγνὰν K + 10 ἀμφιδερχ Sel; K ο 11 ὅδ᾽ Anth F Y, τὸν ut videtur K corr. (ut Perus. et apogr.) ὄλβος Anth K, ὄλβιος Y, ὄλβον Boissonadius « 13 habet K in securis manubrio, om.

Anth F Y, damnavit Salmasius, cf. XLIV 20 | τὰς βίνων K (βαίνων Bon), τὼς δίνων

con.

Gall, Σιμμίας

βαίνων

scr. Wil

| μοῦνος

K,

μαιόμενος

corr.

Wil

μολπῆς K (ubi evanuerunt duae litterae postremae, quae tamen in apographis servantur), μολτπᾷς scr. Powellius.

[ 285 ]

|

XLVII OEOKPITOY ZYPITZ Οὐδενὸς

εὐνάτειρα Μακροπτολέμοιο

δὲ μάτηρ

μαίας ἀντιπέτροιο ϑοὸν τέκεν ἰϑυντῆρα, οὐχὶ Κεράσταν, ὧν ποτε ϑρέψατο ταυροπάτωρ,

ἀλλ᾽ οὗ πειλιπὲς αἴϑε πάρος φρένα τέρμα σάκους οὔνομ᾽

Ὅλον

δίζων,

κούρας γηρνυγόνας

ὃς T&s

μέροπος

πόϑον

ἔχε τᾶς ἀνεμώδεος,

ὃς Μοίσᾳ λιγὺ πᾶξεν ἰοστεφάνῳ ἕλκος, ἄγαλμα πόϑοιο πυρισμαράγον, ὃς σβέσεν ἀνορέαν ἰσουδέα 10

παττποφόνου Τυρίας τ᾽ ἐξήλασεν" ᾧ τόδε τυφλοφόρων ἐρατὸν πᾶμα

Πάρις

ϑέτο

Σιμιχίδας.

Copp: Anth et Hol(obolus EFMPRU X Z). Tir: habent Codd (ἐπίγραμμα Θεοκρίτον εἰς τὴν σύριγγα ΕἸ et Σ (τὸ ἐπιγραμμάτιον ἡ Σῦριγξ τοῦ Θεοκρίτου), choliambum "Hynua Μουσῶν ἡ Θεοκρίτου cüpryE vel miurum hexametrum ZüpıyE οὔνομ᾽ ἔχεις, ἄδει δέ σε μέτρα σοφίας add. Hol. 1 μᾶτερ vel μῆτερ Hol » 2 ἀντιπέτροιο Anth, ἀντιπάτρ. Hol

τέκες Hol « 3 ὄν ποτ᾽ {τιν᾽ F) £S3p. Hol « 5 δίζωον Codd, sed δίζων E F U al. * 6 ἀνεμώκεος Anth = 8 πυρισμαράγον Anth, plura Anth, Tupías τ’ ἀφείλετο Hol, corr. 12

πᾶμα

Codd,

πῆμα

Anth!

| τέκεν Anth,

4 οὗ πιλιπὲς Anth, ἀπέλιπες οὗ Hol «+ ynpuóvas Hol | ἔχε Anth, &9e Hol | mupıogap. Hol » 10 Tuplas Te nec Haeberlinus « 11 & Codd, τῷ Wil»

| Σιμαχίδας Anth!

(-n- sscr.), cf. VII

96.

TESTIM: 4 πιλιπὲς δὲ τέρμα σάκους εἶπεν τὴν Πίτυν 2 « 10 ὃς τὴν ὑπερηφανίαν ἔπαυσε τὴν Περσικὴν καὶ τῆς ἀπωλείας τὴν Εὐρώπην ἐρρύσατο Z.

[286]

ZYPINZ

ψυχάν,

ὦ

βροτοβάμων

στήτας οἷστρε Σαέττας κλωποπάτωρ

14

ἀπάτωρ

λαρνακόγυιε, χαρεὶς ἁδὺ

16

μελίσδοις

ἔλλοπι κούρᾳ,

18

Καλλιόπᾳ νηλεύστῳ.

13 ἀεὶ Anth, ὦ Hol, & Heckerus βροτοβάμων Codd, βοτοβ. con. Wil, sed cf. Σ . 14 Σαέττας Anth, &&r(r)os Hol » 16 χαζ(ί)ροις Hol, χαίρεις Anth, corr. Heckerus

+ 17 μελίσδοις Hol,

-δεις X (Anth).

TEsTIM: 13 τῇ σύριγγι, ὦ Πάν, τὴν ψυχὴν χαίροις 2 | βροτοβάμονα δὲ εἴρηκε τὸν Πᾶνα ὡς πετροβάτην ... λίϑους λαβὼν ὁ Δευκαλίων ἀνϑρώπους ἐποίει, ὅϑεν αὐτοὺς καὶ λαοὺς κεκλῆσϑαι λέγουσιν Σ᾿ + 14 τὸ δὲ (σγτήτῃη ἡ γυνή, Σαέττης (5b) τῆς Λυδῆς Z (Anth), δέττα δὲ ἡ Λυδή, στήτη δὲ ἡ γυνή X

(E M)

. 16 τὸ μὲν οὖν χαίροις πρὸς τὸ ψυχὰν ἀποδοτέον 2.

[287]

XLVIII AQZIAAA BOMOZ Εἱμάρσενός

πόσις,

με στήτας

μέροψ

τεῦξ᾽,

δίσαβος,

oU σποδεύνας

ἵνις ᾿Εμπούσας,

μόρος

Τεύκροιο βούτα καὶ κυνὸς τεκνώματος, Χρύσας

τὸν

δ᾽ ἀίτας,

γυιόχαλκον

ὃν

ἁπάτωρ

μόρησε ἐμὸν 10

ἄμος

ἑψάνδρα

οὖρον

ἔρραισεν,

δίσευνος

ματρόριτπτος.

δὲ τεῦγμ᾽

ἀϑρήσας

Θεοκρίτοιο κτάντας τριεσπέροιο καύστας Copp:

Anth

et Hol(obolus

— F Y Z,

R T V).

Tir: δωσιάδα βωμὸς etiam in indice et in subscriptione (ubi adicitur Δωριέως,

ὃν ἔστασε

Μούσαις

ἐν γᾷ) Anth,

Δωσιάδου

βωμὸς

Hol

(ποίημα

Ao-

σιάδου ποιητοῦ etiam in mg. Ε), Dosiadae dant Lucian. Lexiph. 25 et Schol. Dion. Thrac. 11, 24 Hilg. (iv τῷ βωμῷ ToU Δωσιάδου), Theocrito tribuit Tzetz. Exeg. in Il. 68,

11

Her.

(cf. item

Eustath., infra n. L fr. 6).

1 εἰμ’ ἄρσενος Codd, legit Vossius « 2 möocıs Hol * 5 χρυσὰς Anth, χρυσοῦς Hol, Χρύσας 5' Valck | &yáv5pa Anth, εὖσ᾽ ἄνδρα Hol « 6 οὖρον Hol, ouvov

Anth « 8 μόρησε

Codd,

uöynce

kpltoy F » 11 τριεσπερίοιο Anth TzsriM: 17

τὸν

τῆς

cf. Z(Hol)

ἔκαυσε Z

Χρύσης

in uno

Βωμόν,

codice V

δὲ ἐπὶ τῷ

(Hol)

ut

F

| μητρόρριπος

F

« 10 Θεο-

Hol.

1 áv5poav περιβαλοῦσα στολὴν Σ (Hol) . 5 Philostr. Imag. ὃν

fol.

᾿Ιάσων ποτὲ ἱδρύσατο,

29v,

Lincei 1982 p. 19: ὁ διὰ τῶν μέτρων γέγραπται

Bgk

| καύστας Anth, καύτας

βωμῷ,

. 8 μόρησε

ὅτε elg

quod

editum

videas

οὑτοσὶ

βωμὸς

Δωσιάδον

Κόλχους

in

Bell.

μόρου

καὶ

κακοπαϑείας

ἐτεκτήνατο Z (Hol), vid. Boll. Class. Linc. 1982 p. 21 ἐνταφιαστὴς ToU τριεσπέρον Ἡρακλέος & (Hol).

[288]

|

Class.

τινός εὔρημα,

ὃν ὁ ᾿Ιάσων κατεσκεύασεν τῇ ᾿Αϑηνᾷ

καὶ μετὰ

ἔπλει

| εὖσε

καὶ

ὁ Ἥφαιστος

» 11 ὁ καύτης

καὶ ὁ

BRMOZ

ϑώνυξεν alv’ ἰύξας,

12

χάλεψε γάρ νιν ἰῷ σύργαστρος ἐκδυγήρας. τὸν δ᾽ αἰλινεῦντ᾽ ἐν ἀμφικλύστῳ Πανός

τε ματρὸς

εὐνέτας

14

φὼρ

16

δίζῳος ἵνίς τ᾽ ἀνδροβρῶτος ᾿Ιλοραιστᾶν fip" ἀρδίων ἐς Τευκρίδ᾽ ἄγαγον τρίπορϑον.

12

ϑώυξεν Anth, ἄιξεν Hol

| ἀνιύξας

Codd, corr. Salmasius

18

« 14 σύγ-

γαστρὸς Anth | ἐκδὺς γῆρας Codd, ἐκδυγήρας corr. Salmasius * 15 ἀεὶ λινεῦντ᾽ Anth,

ἐλλινεῦντ᾽

Hol,

corr.

Heckerus

Powellius,

εὖνιν

εὖντ' Wil

« 17 Ἰλορ-

(p)aícras Hol (ἰλιορρ. F, lAopp. Y, ἴλλορ. V, op. Z), ᾿Ἰνοραίσταν Anth, 'Duopραιστᾶν con. Bgk Wil Legrandius * 18 ἄγαγε Hol | τρίπορϑον Codd, -όρϑητον con. Koenneckius.

[289] Ig

- Theocritus

XLIX BHZANTINOY BOMOZ

᾿Ολὸς

οὔ με λιβρὸς

λιβάδεσσιν

ἱρῶν

οἷα κάλχη

ὑποφοινίῃσι τέγγει, μαύλιες δ᾽ ὕπερϑε πέτρης Ναξίης ϑοούμεναι

παμάτων

φείδοντο Πανός, οὐ στροβίλῳ λιγνύι

ἱξὸς εὐώδης

μελαίνει τρεχνέων

pe Nucíov:

ἐς γὰρ βωμὸν ópfis με μήτε γλούρου πλίνϑοις μήτ᾽ ᾿Αλύβης παγέντα βώλοις, οὐδ᾽ ὃν Κυνϑογενὴς ἔτευξε φύτλη λαβόντε μηκάδων κέρα, λισσαῖσιν ἀμφὶ δειράσιν 12

ὄσσαι

21-22).

νέμονται

Copp:

Κυνϑίαις,

Anth

et Y (titulum tantum

Tır: habent Βωμὸς

con.

F Y, om. Anth

exscr. F et unam

lineam ex vv.

(at cf. apparatum ad XLIV),

Bnotivou

Haeberlinus.

Acrost: OAuume πολλοισίζι erect Soorios, suppl. Gall lacuna post v. 14 statuta ut ternis omnino

versibus

carmen

evaderet.

1 οὐ u’ ἀμβρὸς ἱρῶν οὐ Y « 2 κάχλην Codd (et scholia in Anth), κάλχη corr. Brunck . 4 Nafias Codd, corr. ed. (dativum voluit Edm) + 5 στροβίλων

Codd,

corr. Salmasius

μεταγχούρον

Y,

μήτε

12

Κυνϑίας Codd,

id.

γλούρεα'

TzsriM:

« 7 ὁρῆς Codd, ὄρη Edm γλούρον

corr.

Bgk

| μήτε ταγχούρου Anth,

» 10 λαβόντα

Codd, corr. Wil +

-ἰαις Anth?.

2 Hesych. κάλχη" πορφύρα

χρύσεα

Φρύγες),

« 7 Hesych. yAoupös' χρυσός (cf.

contra τάγχουρος

Περσικὴ Σ (Anth).

[290]

γὰρ

ὁ χρυσός,

ἡ

(δὲ)

λέξις

BOMOZ

ἰσόρροπος πέλοιτό μοι. σὺν Οὐρανοῦ γὰρ ἐκγόνοις tlvàg

μ᾽ ἔτευξε

Γηγενής"

τάων

ἀείζῳον τέχνην

15

ἔνευσε πάλμυς ἀφϑίτων. σὺ δ᾽, ὦ πιὼν κρήνηϑεν

ἵνις κόλαψε ϑύοις

ἣν

18

Γοργόνος,

τ᾽ ἐπισπένδοις

τ᾽ ἐμοὶ

Ὑμηττιάδων πολὺ λαροτέρην σπονδὴν ἄδην : 191 δὴ ϑαρσέων

21

ἐς ἐμὴν τεῦξιν, καϑαρὸς γὰρ ἐγὼ ἰὸν ἱέντων τεράων,

οἷα κέκευϑ᾽ ἐκεῖνος,

ἀμφὶ Νέαις Θρηικίαις ὃν σχεδόϑεν Μυρίνης σοί, Τριπάτωρ,

πορφυρέον

φὼρ

ἀνέϑηκε κριοῦ.

14 post hunc versum lacunam unius versus per iota incipientis (cf. Acrost.) statuit Gall « 16 τάων Y, τάων δ᾽ Anth . 21 Ὑμεττιαδᾶν Anth, -ἰδων Y, corr. Bgk

* 21-22 ab πολὺ

ad ἄδδην scripta profert F in altaris delineata

figura | Aaßportpnv et ἄδδην F Y | δὴ om. Y * 23 εἰς Codd, corr. Salmasius * 25 σχεδὸν et 26 τριπάτορ Y.

[291]

24

L DE THEOCRITI

FRAGMENTIS

SVBDITICIIS

l. Schol.

ad

Dionys.

Per.

v. 576

&rípponov ... ὡσαύτως

δὲ xol

Πρίαττος παρὰ Θεοκρίτῳ ὁ αὐτὸς (scil. τῷ Διονύσῳ) slvai λέγεται. Priapum in I 81 de Dionyso interpretati sunt. 2. Serv. ad Aen. II 35 quamquam ... non adsit ... Anchises ... propter caecitatem,

ut docet

Theocritus,

et ibid.

II 687

*'oculos ad sidera '

contra opinionem Theocriti, qui eum fulmine caecatum fuisse commemorat (cf. ibid. I 617 et II 649 fulminatus autem est Anchises, qui se cum

Venere concubuisse iactabat).

Commentarium

expilavit ad I 105-107. 3.

Etym. gen. (Magn. 437, 13) παροξυτόνως, scil. ἠρία, σημαίνει TOUS τάφους ... παρὰ

τὸν

ἀέρα

ἤγουν

τὸν

ἐπικείμενον

σκότον

τοῖς

τεϑνηῶσι. Θεόκριτος" πάντα δένδρεα καὶ ἠρία κεκμηώτων, καὶ Καλλίμαχος [fr. 262] τίνος ἠρίον ἵστατε τοῦτο;

Spectat ad II 13 aut vitio memoriae aut sinceris Theocriti verbis hoc loco deperditis, quapropter post Θεόκριτος lacunam statuendam esse censuit Naekius, Opusc. II 269; praeterea cf. Hippol. Adv. haer. IV 35 χαίρουσα

σκυλακῷ

ὑλακῇ

τε xol αἵματι

φοινῷ,

ἂν νέκυας στείχουσα κατ᾽ ἠρία τεϑνηώτων. 4͵ Etym. gen. (Magn. 290, 54) καὶ αὐτὸ δὲ τὸ δύο εὕρηται κλινό-

μενον, καὶ παρὰ τὸ δύο δυσὶν ἀντιφέρεσϑαι (ubi Etym. Magn. παρὰ τῷ δύω δυσὶν ἀντιφέρονται praebet), ὡς παρὰ Θεοκρί-

[292]

DE

τῳ" οὐκ ἑνὶ

FRAGMENTIS

μόνον κεῖται,

SVBDITICIIS

ἀλλ᾽ ὅτε

μὲν δυσίν,

ὅτε δὲ πλείοσι.

Cf. Choerob. in Theod. 442, 30 in Gramm. graec. IV 1, p. 398 Hilg. Laudatur Arat. Phaen. 468, itaque locum

suit Gall: καὶ T(ap') ᾿Αράτῳ Θεοκρίτῳ οὐκ

ὅτε δὲ

ἑνὶ

legendum

esse cen-

«Buc δυσὶν ἀντιφέρονται », ὡς παρὰ

μόνον κεῖται [in XXII 65], ἀλλ᾽ ὅτε μὲν

πλεόνεσσιν

[in XXV

δυσίν,

166).

5. Vit. Hom. 6, p. 30 Wil. ᾿Αναξιμένης μὲν οὖν καὶ Δαμάστης καὶ Πίνδαρας ὁ μελοποιὸς Χῖον αὐτὸν (scil. Homerum) ἀποφαίνονται

καὶ Θεόκριτος ἐν τοῖς ἐπιγράμμασιν. recte an perperam incertum.

Interpretatur XXXIV

25, ]

6. Eustath. ad Il. A 6, p. 21, 43 περιέργως τινὲς ἐπιβαλόντες Θεοκρίτου στήτην τὴν γυναῖκα εἰπόντος γράφουσιν vrai Sa « διὰ στήτην ἐρίσαντο », et Tzetz. in Il. 68, 11 τὸ δὲ oT rmn ἡ γυνὴ εὕρηται παρὰ Θεοκρίτῳ ἐν τῷ Βωμῷ. Spectant ad XLVII 14 et XLVIII 1. 7. Eustath. Ἥβη,

ad Il. E 905, p. 620, 29 ἀδελφὴ

δέ ἐστιν "Ἄρεως ἡ

ὡς καὶ Θεόκριτος μυϑολογεῖ, Theodori fragmentum subesse censuit Jahnius in Philol. I 179;

cf. Fulgent. Myth.

I 26. 8.

Eustath. ad Il. T 387, p. 1189, 46 σημείωσαι

τῆς σύριγγος: ἕλκος,

ὡς

oU μόνον γὰρ

ὁ Θεόκριτος,

Immo

σῦριγξ

ποιμενική,

δὲ τὴν ὁμωνυμίαν

ἔτι δὲ Kal ποδὸς

Apollon. Arg. IV 1646.

9, Ps.-Drac. Strat. de metris p. 90, 3 ed. Encycl.

PW,

V

2,

1662

v.

Dracon

Αἰτναίου ὄρεος μέγα τυφομένοιο.

Hermann

13): Θεόκριτος:

(vid. Realὡς

Est Callim. hy. Del. 141.

[293]

δ᾽ ὁπότ᾽

THEOCRITI

10. Anth.

VII

534

sub

nomine

(᾿Αλεξάνδρου

Αἰτωλοῦ

(ἢ)

Αὐτομέδοντος:

Ανϑρώπε,

ζωῆς περιφείδεο,

ναυτίλος ἴσϑι' καὶ δείλαιε Κλεόνικε, σὺ

ἠπείγου

Κοίλης

μηδὲ παρ᾽ ὥρην

ὡς οὐ πολὺς ἀνδρὶ βίος. δ᾽ εἰς λιταρὴν Θάσον ἐλϑεῖν

ἔμπορος

ἐκ Συρίης,

ἔμπορος, ὦ Κλεόνικε- δύσιν δ᾽ ὑπὸ Πλειάδος ποντοπορῶν αὐτῇ Πλειάδι συγκατέδυς. Primum distichum Anthol. Planud. (AM mine Θεοκρίτον tradidit.

[294]

αὐτὴν

III 19 b 5) sub no-

APPENDIX

APPENDIX

DE

1l. DE In

potioribus

CODICIBVS

BVCOLICORVM

VETERIBVS

et, ut

ita dicam,

FAMILIIS primarius

librorum

stirpibus

indagandis magni momenti sunt vetera ad Theocritum scholia, de quibus Carolus Wendelius nuper egit pari virtute doctrinaeque praesidio, qui tres esse scholiorum familias iure contendit, Ambro-

sianam Laurentianam Vaticanam, certis propriisque finibus interpositis.) Quibus uti nominibus par est ad librorum familias in 1psis carminibus dignoscendas; iidem enim codices, qui quandam textus

recensionem praebent, eodem quoque scholiorum genere plerumque, ut videbimus,

exornantur.

a) DE AMBROSIANA STIRPE (=

Ka)

Unicum quodammodo sui generis esse testem K cum in scholiis tum in carminibus satis patet, cuius cum optimas lectiones, tum

peculiares

novimus

XVII,

inf.

Seriem

continet

idylliorum:

I, VII, III-VI, VIII-XIIL

II, XIV, XV,

XVI,

1-22, Alas, Securim.

Magnus C 222

errores. XXIX,

Epigrammata

est ille liber miscellaneus (=

n. 886

apud

Bibliothecae Ambrosianae

Martini-Bassi,

Catal.

codicum

Grae-

corum Bibl. Ambros., p. 984 sqq.; scripturae imagines ediderunt Wattenbachius, Scripturae Graecae specimina, p. 15 sq., tab. XXIX, et Drachmannus,

Scholia

vetera

in Pindari

carmina,

I, in calce),

in primis nobilis probabilisque cum in Aeschylo et Pindaro tum in Aristophane (ff. 43-91) et Theocrito (ff. 339v-362), saeculo XIII exeunte; de quo viri multi disseruerunt, novissime vero Alexander

Turynus,

De codicibus Pindaricis, p. 9 sqq.,

et Iohannes

Irigoin,

1) Vide CARoLr WENDELII opera iam laudata, quae brevius appellamus Scholia et Entstehung, passim.

[297]

APPENDIX

Hist. du texte de Pindare, 1952, pp. 239-247. Ipse nonnulla notaveram in Riv. filol. class., 42, 1934, p. 555 sq. Huius

codicis

praestantiam,

ut

omittam

scholia,

nonnullae

praedicant lectiones egregiae, quas unus servavit. Nam saepius fit ut unus communes habeat cum papyro Pa lectiones, quas ceteri libri corruptas retinent. Exempli gratia versum II 61 omittunt Pa K; adde quod illos in altero ıdyllio versus, qui ante meam editionem numerabantur 28-32, ipsi post versum 42 collocant. Quid? quod unus omittit K cum papyro Pe versum illum XIII 61; cum Po quoque unus K facit in VII 125 ἀπό. Insigne praeterea consensus cum Pg in XV 76 errata scriptura. At errores interdum unus ipse singulares retinuit. Ex. gr. contra codices omnes et Po in VII 90 ἀνεπαύσατο, contra codices et Pa in II 3 φίλα, 4 τάλας, 65 ἐκ τήνω δ᾽ ἄρξω, in XV 11 Alxwva, 42 παῖδα, 68 δμωά, 143 νέον, ne multa commemorem, quibus

papyri nullum auxilium ad rem diiudicandam afferunt, quae K contra libros omnes manifeste errata retinuit. Ad recensionis libri K tempus, quo sit orta, cum sit ipse XIII saeculo scriptus, divinandum,

XV

68 δμωὰ

ἀλιμώνως

pro

ἁμῶν,

non alios inveni locos illustriores ac

scil. AMQA

pro δαιμονίως, scil. AAIM

= ΑΜΩΝ,

— AAIM,

et Epigr. 11, 4

maiuscularum

erro-

rem manifesto denuntiantes, aut transcriptionem codicis cuiusdam maiusculis exarati in minusculas litteras. Inde efficitur ut huiusmodi recensio,

quam

liber K servavit, iam saeculo

IX vel X constituta

iure habeatur. Eandem fere aetatem repetit vox δυσηλεὴς in K pro δυσκλεὴς

in Simiae

Securi 6.

Huiusmodi vero recensionis reliquias et lacinias habemus etiam in quibusdam testibus contaminatis. Nam in aperto est libros G P et Par, qui ad familiae Laurentianae recensionem pertinent, ad Ambrosianum genus certis carminibus accessisse. Itaque, praeter minutias in carmine II (ex. gr. II 160 πόϑον K P), multos ex XIV et XV

proferre locos possum ad rem comprobandam, at in his acquiescam: XIV 4 αὐγαλέοι KG (et P ante ras., αὐαλέοι Par), 36 ἀποίχετο K G P, 43 κένταυρος Pa et κεν ταῦρος K ΟΡ Par!, 58 ἀποδραμεῖν ΚΡ

(non PaG

Par), 70 ἃς

») Cf. PauLum

MaASIUM,

PaK

GP; XV 59 ὄχλος πολὺς

Gnomon,

[298]

1930, p. 562.

PaK

GP

DE

Par, 60 εἴτα om.

PaK

VETERIBVS

GP

FAMILIIS

Par, 68

δμωὰ

K

et öuwis

G P Par,

91 καὶ τοῦτο rursus post Κορίνϑιαι Καὶ Ὁ P. Exstant vero nonnullae lectiones, quae propriae videntur esse recensionis

Ambrosianae,

quae

tamen

apparent

in

H

vel

in M,

id est in singulis libris nulli quidem addictis familiae. Has inde selegi: I 24 ὅκα KH, IV 17 γᾶν et VII 39 γᾶν ΚΗ Μ', VIII 86 μιτάλαν KM (μιτύλαν Codd.); X 5 δείλαν TU καὶ ἐκ μέσω KM, 30 τὰν κύτισον Καὶ S H; XIII 33 δειελινὴν KM? (δειελινοὶ Py Codd),

48 ἐξεφόβησεν

Καὶ M*

= 294). Contaminatam

(cum ceteri. ἀμφεκάλυψεν vero horum

habeant

ut Hom.

codicum esse indolem, si non-

nullas pagellas inferiores legeris, citra periculum refutationis patere certior fias; cumque rarius aliquas bonas vel codice K praestantiores lectiones sive consulto

sive fortuito retinuerint,

rarius commemo-

randi nobis sunt in Theocriti recensione. ? Praeterea ex ipso K familia Perusina fluxit, de qua vide p. 338

sqq., et ab ipso K magna ex parte depictus est etiam liber Patavini Seminarii 305, saec. XV, qui praebet haec: I, VII, III-VI, VIIIXIII, IL, XIV, XV (in quibus tamen praetermissa sunt II,,-XIV;,); de quo videas nonnulla a me notata in Atti Acc. Lincei 1945,

suppl.

al vol.

IV, pp. b) DR

Vaticanae

22-25,

et Boll. Acc. Lincei

VATICANA

stirpis, quae

STIRPE

duodeviginti

(—

1986,

p.

11.

Va)

priora

carmina

complec-

titur, plures testes adhuc servantur. Ex quibus tamen, qui libri esse optimae notae videntur, vel compositi sunt (sic enim libros appellare Byz.

1) ALEXANDER TURYN, Te ms. tradition ... of Aeschylus, 1943, p. 38 et Trad. Eur., 1957, p. 78, ad eundem Planudis circulum reducendos

putavit et Planudis codicem S et Ambrosianum K; quod bene in Theocrito cedit, si conferas quid intersit inter K et Planudeos H M. Praeterea de lectionibus ab S* traditis vide Io. Irıcoın,

246

sq.,

n.

1. Equidem

vero ipsum

Hist. du texte de Pindare,

codicem

P ad

eundem

quo K ortus est, referendum censeo; nam inter K et P cum quandam in Theocriti recensione notavi (et in Pindaro vide

1952, pp.

coetum, ex similitudinem Irıcoımn, l. 1,

p. 309), tum iterum libros illos inspiciens similiorem scripturae faciem deprehendi nec non quarundam litterarum ductum. Scilicet hi omnes codices miscellanei Byzantio manarunt, ubi Planudis ipsius aetate in uno eodemque circulo conscripti et ad finem perducti videntur.

[299]

APPENDIX

soleo, in quos ex alio fonte nonnulla carmina fluxerint; ex quo fit ut aliam in aliis carminibus recensionem atque stirpem servaverint) vel foliis nonnullis fortuito deminuti nunc exsistunt. Bombycini sive chartacei sunt hi omnes codices, anno fere 1300 conscripti. A, codex

Ambrosianus

G

32 sup.

(n. 390 in Martini-Bassi

Catal. Bibl. Ambrosianae), saec. XIII exeunte conscriptus, sanus est

omnino: fol. 1-56 habet I-XVIII cum Vaticanis prolegomenis et argumentis et scholiis. E, codex

Vaticanus

graecus

42

(cf.

Mercati- Franchi de’

Ca-

valieri, Codices Vaticani graeci, vol. I), saec. XIII-XIV conscriptus, cum Vaticanis prolegomenis et argumentis et scholiis, sanus est ipse, atque etiam continet carmina

I-XVIII

(fol. 1-50) et Syringa

ex recensione [τοῦ] ῥήτωρος Μανουὴλ Ὁλοβώλ(ου). Cuius viri nomen, quod scriptum in margine legi, terminum praebet, post quem liber exaratus esse statuatur. G, codex Laurentianus 32, 52 (cf. Bandinii Catalogum Laurentianae, col. 209; scripturae imaginem dedit Drachmann, Scholia in Pindarum,

II, tab. I, sed alia sunt Pindari folia, alia Theocriti,

ita ut in unum duos libros compactos esse recte dixeris), quem saec. XIII exeunte vel etiam XIV ineunte Theodorus quidam Neocastrites ? depinxit, fol. 98-119 habet I, V, VI, II-IV, VII-XIII, XV, XIV, Alas. Sed Vaticanus textus cum in scholiis tum in carminibus usque ad VII 54 progreditur, deinde ad Laurentianae stirpis exemplum scriba migravit, at in XV et XIV contaminatum quoddam recensionis genus in textu retinuit quam artissime cum 2 Hoc legi in fol. 119r monocondylio depictum: ἁγία τριάς, βοήϑει τῷ σῷ δούλῳ Θεοδόρῳ τῷ Νεοκαστρίτῃ (sic). Praeterea in fol. 1219», post Lycophronis fragmentum, hanc legi notam: ὦ Χριστέ, διὰ πρεσβείων τοῦ ἐν ἱεράρχοις Κλήμεντος &yíou βοήϑει τῷ σῷ δούλῳ Θεοδώρῳ τῷ Νεοκαστρίτῃ, itaque ex Clementis nomine in Thessalonicae regionibus hunc librum conscriptum esse hariolatus sum. Ceterum hic liber conferendus mihi quidem videtur cum codice Vatic. gr. 64, quem anno 1270 Thessalonicae scriptum esse testantur subscriptiones fol. 289v. Videas ergo de libro G quae ad Pindarum notavit IoOHANNES IRIGOIN, loc. laud., p. 322.

[ 300]

DE

VETERIBVS

P coniunctum. Quapropter quas G,G,G;, appellavi.

FAMILIIS

tres partes

in libro deprehenduntur,

I, quod siglum ipse statuere cogor, codex est Vatic. gr. 44 saec. XIV; nonnullis tantum et prolegomenis et argumentis et glossis adiectis

fol.

145-200

habet

I-XVIII4,

ubi excisus est.

L, codex Parisinus graecus 2831 (cf. Omont, Inventaire sommaire des manuscrits grecs de la Bibliotheque Nationale), saec. XIV ineuntis, acephalus est; habet enim fol. 2-49 haec tantum carmina V,,-XV, XVII, M.III, XVI. Sed Vaticanae adstipulatur familiae

usque ad XIII cum Vaticanis optimis argumentis et scholis, Laurentianae autem in sequentibus carminibus. Qua re licet alteram partem

L,, alteram

I4 nominare.

N, quod siglum primus instituo, codex est Athous Iberorum 161 (n. 4281 apud Lambros, Catalogue of the greek manuscripts on Mount Athos, II, p. 41 sq.), qui fol. 86-106 praemissis Vaticanis prolegomenis habet I, V, VI, IV, VII-IX, II, X-XV, III. Com-

positam

nimirum

V, VI,

IV, VII)

recensionem adfert ex Laurentiana stirpe (in I, et Vaticana

(in VIII

usque

ad XV

et III), nec

tantum in carminibus sed etiam in rarioribus scholiis. Cuius partes appellamus, illam N, usque ad VII (quamvis haud raro cum Vaticano

teste

contaminatam),

hanc

N,

usque

ad

finem

sive

ad

carmen III. Fusius egi de hoc novo codice in Riv. filol, class., 1939, 43-55; rursus tamen illud liceat monere, inter fol. 102v et lO3r desiderari XII„-XIIL,; praeterea de toto codice videas nunc I.

Irigoin, Hist. du texte de Pindare,

1952, pp. 297-304.

S, codex Laurentianus 32, 16 (praeter Bandinii Catalogum supra laudatum cf. Chiarium, Pubblicazioni della Università Cattolica, ser. IV, vol. VII, 568 sqq., novissime vero Wendelium, Byzantinische Zeitschrift, 1940, 418 sqq.), cui nulla fere scholia adpicta sunt, fol. 174-189 seriem continet I-III, V, VI, IV, VII-XIV,

ML.III,

XV-XVIII.

XV,-XVIII,

siticio

cum

a Maximo

Stirpis autem Vaticanae sunt Idyllia I-II omnia,

quae

Planude anno

media

inveniuntur,

quinione

et in-

1280 conscripto atque inserto ex

[301]

APPENDIX

alio fonte manent genusque contaminatum redoleant. De totius voluminis natura et compagine videas A. Turyn Dated gr. mss. of the thirteenth and fourteenth centuries in the libraries of Italy (1972), I pp. 28-39. Sigla adhibeo S, prioribus foliis, S, Planudeo quinioni, deinde S, ad alia

bucolica

sive

nude conscripta designanda;

Moschi

carmina

in codice

a Pla-

cf. p. 316.

T, codex Vatic. gr. 38, de quo vide p. 306, fol. 286-291

ram

servavit

appello

nova

T,, nempe

manu

conscriptam

II, XIV,

XVI

idylliorum

Vaticanae

partem,

alte-

quam

recensionis.

U, codex Vatic. gr. 1825 ff. 113-160, saec. XIV, pessumdatus est, Vaticanae tamen familiae procul omni dubio addicendus cum

Vaticanis argumentis et scholiis. Nam erravit Wilamowitzius librum U cum P QV coniungens; protulit enim recensuitque lectiones e primo carmine, quo U caret hisce foliis deperditis. Ὁ Itaque haec tantum et perturbata in codice reperies: fol.

118:

IL;

119-125: IL,-IV,, 114: IV,-Vi, 115:

116-117:

Vis«- VI,

113: VIL... 126-159; VIL,-XVIII

V so-105

160:

(τέλος)

Syrinx

Ex hisce omnibus, quos recensuimus, testibus colligere licet, Vaticanum archetypum duodeviginti carmina in ordinem disposuisse, quem nos vulgatum accepimus; nam satis patet librum G e Laurentianae stirpis codice, quem prae manibus habuisse diximus, seriem quoque idylliorum suo marte conturbavisse haud secus ac N et S. Optimi sane erant testes L et U, sed pleraque ex iis exciderunt; nam A E I, vel artissime inter se coniuncti, nonnullas habent

1) Procul omni dubio WILAMOWITZIUS, Textgeschichte, habuit pro U: nam libri V partem compactam habemus per U. Videas nunc de his codicibus Vaticanum catalogum a studiosissime conscriptum (1970), pp. 240-250, et quae ipse Class. Lincei, 1982, pp. 3-22.

[ 302]

p. 12, liberum V errorem in libro PAULO CANART disserui in Boll.

DE

VETERIBVS

FAMILIIS

lectiones recentiore nota designandas, cum probas et antiquas L et U servaverint. Ante annum 1280, quo Maximus Planudes librum S ad manum habuit, correxit et locupletavit, iam esse familiam ortam, quam Vaticanam appellamus, satis constat. Potuit vero Vaticanum archetypum iam ante duo saecula constitui; nam epigramma Σιμιχίδα Θεόκριτε κτλ, (vide p. 21), cum Vaticanis scholis traditum et coniunctum, circa saeculum XI scriptum esse, si verum attingere huiusmodi in rebus possumus, sane videtur. At hoc nequaquam pro certo habuerim, utrum ab initio duodeviginti an minora numero carmina archetypum comprehenderit; quamquam testes et imitatores, quos collegit Ahrensius in sua editione, aliquid habere ponderis in hac re possunt, Nicetas Eugenianus, Eustathius, Ioannes Tzetzes, qui sola fere carmina I-XVIII laudant vel imitantur. Utcumque se habet res, en aliquot errores Vaticanae familiae communes (quibus K La carent): I (SSGAEI) 47 κοῦρος 62 om.

11 δ᾽ ὧν 24 γε pro με

τοι

25 ἡμῶν

63 mo 80 om. τοί

30 πρῶτος 39 ποιμαίνετε (praeter L)

87 βατεῦντι

63 τῶν utroque loco

112 αὖϑις (praeter G)

92 Δάφνις παρὰ ποιμέσι

V (G,L,UAET) 5 τούτω δρύες ἐνταῦϑα κύ'Ὗ πεῖρος (deficiunt LU)

67 τῇδ᾽ 94 ὀρυμαλίδες μαλίδες

XV

que ad 55) 19 πηρῶν

ΟἹ, U, ópuyAEI

20 ῥύπος

102 Κυναίϑα 116

πρῶτος (S, NNUAELI) 4 ἀδαμάντου (deest S, us-

(et S,)

32 ταῦτα (non S,)

μέμνᾳ

38 καλὸν

εἶπας (et Sj)

118 ὅκκα μὲν τῇδε 127 τὰν κάλπιδα

97 ϑυγάταρ (praeter N) 105 βροτοῖσι(ν)

128 κύτιλον

106 ϑνατῶν

142 κἠγὼ

μέν

130 παρὰ

146 λίμνας (M quoque, contra xpövas Pa) VIII

(DL;

reliqui libri cum NUAET)

137 νεώτατος

(μονώτατος

utrumque 142 om. τε

N)

148 ποϑ᾽ ἥκοις

[303]

S,

APPENDIX

Maxima

est horum

codicum concordia in

A E

IU; at S,, qui

docti cuiusdam viri manu et fortasse ipso Planude inspirante scriptus est, nonnulla novavit meliora peiora; G, saepe contaminavit hic

illic in prioribus etiam carminibus; L, quoque et N,, quos satis constat Laurentiano codice usos esse, unde nonnulla carmina sumerent,

veri simile est nonnulla et in ceteris carminibus N, saepius cum S, facit contra

contaminasse.

AE I U; saepius L, et U quid-

dam boni praebent contra A E I. Nescio tamen an nonnullis locis AEI melius quam reliqui Vaticanae stirpis archetypum effingant, cum L, et U contaminando vel corrigendo saepius nota et meliora consequi potuerint.

Nonnulla tamen enumeranda videntur in singulis libris. Librorum N, et S, proprium est genus: vide sis II λελαϑῆμεν, 74 ἀμφιστειλαμένα,

76 u£cav,

107

ὅσον,

optimam vero lectionem cum ipsa Pa praebent

46

122 πάντοϑι;

in II 65 ἄρξωμαι

S et ἄρξομαι N contra ἄρξομ᾽ ἐγὼ (G À E I). Praesertim suas lectones habent contra librorum A EIU peculiares voces, ut II2

gowikew AEI,

contra

φοινικίῳ

74 τᾶς contra τάν,

A EI,

61

δέδομαι

118 κἠγὼ contra κἀγώ,

contra

δαίδευμαι

126 πορφυρέῃσι

contra πορφυρέοισι, 126 τ᾽ contra δ᾽, Nec non cum N,S, coniungendus est T,, ita ut in carmine II conspirent N S T, in XIV N T, in XVI S T; ex. gr. II 61 iv ϑυμῷ δέδεμαι, 65 ἄρξομαι (est in rasura bo, at certum est antea non fuisse ἄρξομ᾽ ἐγώ). Tamen contra novatas in N,S, lectiones T habet 46 λαϑέμεν (sic), 74 καὶ

ἀμφιστειλαμένη, 76 μέσον,

107 ἴσον.

Nescio vero an et ipse T hic

illic contaminatus vel pessumdatus sit, ex. gr. 107 ἱδρώς με κοχύεσκεν,

132 τεὸν omissum, deinde ποτὶ δόμον μέλαϑρον (ut P,, cf. p. 308), 164 πάϑος

(iuxta πόϑος

K P).

L,, si quas in V-XIII lectiones integras servavit, suspicione carere non potest, quin ex Laurentiano teste contaminaverit. Qui cum in nonnullis etiam locis cum recentiore Moschopuli recensione concordat (ut VIII 73 παρελῶντα), tum aliquando ab AEIU discrepat cum optimis libris coniunctus (ex. gr. VIII 39 miaívere contra ποιμαίνετε).

U quoque cum Moschopulo 15 χαλεπὸς δ᾽ vel cum Planude quaedam

notabiliora servavit:

V

saepius facit (VIII 14 Sé γ᾽, (IX 2 ἐφεψάσϑω), tamen bona 89 παρελᾶντα,

[304]

XV

84 ἀργυρέης

DE

VETERIBVS

FAMILIIS

(una cum SN contra &pyuptou ΑῈ ἢ, 149 ἀφίκευ (cum SN contra ἀφίκνευ AEI et Pa), XVI 54 ὑφορβός, XVIII 41 τεοῦς una cum Pa. De libris denique AE I perquam difficile est statuere, quibus inter se necessitudinis vinculis adstringantur. Át habent libri EI peculiares errores contra A, velut V 2 χϑές, XV 31 ἔχει, 118 πάριν; suosque habet A, sicut XV

15 om.

δέ, 33 κλάγξ,

143 εὐϑυμέσαις,

Neque tamen E ex I neque 1 ex E depictus esse potest, cum I erret ex. gr. in XV 12 μικρῶ, 13 om. ἀπφύν, 33 νένυγμαι, 33 κλάν, 76-81 omittat, 83 ὥνϑρωπε; erret E contra in II 164 om. πόνον,

XV

95 πλήν, 138 om. ὁ μέγας. Ad summam, cum habeat G nonnulla perspicua cum U communia (IV 46 oírS' & Kup), nonnulla meliora quam A E I (neque enim II 2 gowikio neque 6 ἔρραξεν scripsit), L vero, si quas optimas lectiones diiudices cum Laurentiano teste contaminatas, propius ad À E I accedat (habet cum E I commune IX 35 ὁρῆτε, cum habeant ópfjvre A U, ὁρῶντι Ν S, at ópsüvri omnium optimi libri; tamen V 94 ὀρυμαλίδες L G U servaverunt contra ὀρυγμαλίδες AEI)

in duo

genera

libri Vaticani

distributi videntur, alterum

NS et T, alterum GU et AEIL, sed incerta necessario librorum G et L est collocatio. Exstant plures et alii Theocriti libri, qui carmina I-XVIII servaverint;

quos

non

Vaticanae

familiae

scito

addicendos

esse,

sed inter recentiores enumerandos et renovatarum litterarum aetate gnatos, de quibus erit infra sermo

(cf. p. 334). Quod vero cum us-

que ad nostra tempora viros doctos effugisset, magna fuit in indagandis libris iactura. c) DE LAVRENTIANA STIRPE (— La) In propria carminum serie Laurentiana stirps illico deprehenditur, sed duodecim

tantum

carmina vetustiore tempore, ut vide-

tur, stirpis huiusmodi finibus comprehensa fuisse patet: I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIII, (Syrinx?). Eiusdem vero stirpis alterum genus, quod Triclinianum iure appellatur, ad hunc priscum idylliorum ordinem suam carminum

[305] 20

- Theocritus

APPENDIX

seriem locupletissimam ex alio fonte depromptam subiunxit, quae iam initio est his finibus contenta:

II, XIV-XVI, XXV, M.IV, XVII, M.III, XXII, XVIII, XX, XXI M.I, XIX, B.I, Ad, XXIII, B.II, Sy, Ara. Itaque hi libri esse hoc loco recensendi videntur: Q N, T, deinde G, et P, cum Par, postremo libri Tricliniani, scil. L, R et V

cum apographis W X,, nec non alii quoque libri minoris ponderis. Q codex Paris. gr. 2884 bombycinus ab Athanasio Spondile anno 1301 scriptus est. Nam hanc legi fol. 274 v subscriptionem: τ) [K(vpi)e], βοήϑει μοι τῷ σῷ τῷ γράψαντι ταύτην [τὴν]

δούλῳ [AS]avacíio τῷ ZTovb(l)Àn βίβλον. ἐτελειώϑη ... βίβλος κατὰ

τὴν εἰκ[ο]ἱστὴν τετάρτην τοῦ geupovaplou μηνὸς [ἔτους $€:9'. 2 Accedentibus prolegomenis et argumentis Laurentiani a Wendelio nuncupati generis, scholus vero suis et permixtis, fol. 217-247 seriem habet integram ab I usque ad XIII. Deinde, scribae nota praepicta, incipit ad Syringa Holoboli commentarius, uno in fine vel pluribus abreptis foliis: quodsi P et T conferas, et Syringa et doricam Áram in Q sub finem conscriptas fuisse dixeris. N, de quo supra diximus, est in priore parte Laurentianae stirpi addicenda (N;) libro Q simillimus, nempe in I, V, VI, IV, VII. Saepius vero cum Vaticano teste contaminatus est, quem satis constat ad manum habuisse scribam in exarando libro. T codex Vatic. gr. 38 continet foliis 147-187 anno 1322 conscriptis Laurentianam seriem ab I usque ad XIII, ipsum vero textum cum in scholiis (de quibus vide Wendelium) tum in carminibus ex Vaticana et Laurentiana stirpe permixtum. Libros enim ipsos Q et E vel simillimos scriba descripsit aliquis et conglobavit. At eadem exstant manu fol. 188v-191r Syrinx et Ara dorica, nescio 2 Quam GARDTHAUSEN,

ignorant et OMONTIUS Die griech. Schreiber

in catalogo supra laudato et VoGELdes Mittelalters

und der Renaissance, in

Zentralblatt für Bibliothekswesen, Beiheft 33, Leipzig 1909. In primo folio chartaceo (signum habet pellucidum apertas forfices) possessoris nomen habemus:

αὕτη

fj βίβλος ὑπάρχει

Mi(xa)

τοῦ Za(v)SotroUA(ov).

3| Cum annum 1299, scil. so[7'], scriptum esse putavissem, ALEXANDER TuRYN tradidit (Stud. Trad. Soph., Urbanae 1952, p. 41) se physicis chemicisque subsidüs usum legisse so3'.

[306]

DE

VETERIBVS

FAMILIIS

an ex ipso Ὁ, cum adhuc sanus esset, depromptae.? manus T, scripsit, de quo vide p. 302 et 304. P codex

Laurent.

32, 37 (praeter Bandinii

Altera vero

Catalogum,

cf. sis

de Nolhac, La bibliothéque de Fulvio Orsini, p. 257) anno circiter 1300, ut videtur, nitidissime scriptus est (imaginem habes phototypam apud Drachmannum, Scholia in Pindarum, II, tab. II). Una cum Laurentianis (in I, III-X) prolegomenis et argumentis et scholis fol. 1-36 seriem carminum Laurentianam habet ab I usque ad XIII, deinde XV, XIV,

II, M. III, XVI, praemissis etiam

eadem manu Syringe (Holoboli recensione adhibita), XXII (versibus tantum duodeviginti scriptis), et XVII. Quapropter compositum esse codicem dixeris, saepius vero contaminatum. Ab I usque ad XIII Laurentianam stirpem cum in ordine idylliorum tum in lectionibus perspicue prae se fert, saepius vero lectiones novae (quarum nonnullae cum Moschopuli recensione conspirant) docti cuiusdam viri operam declarant, qui pluribus etiam testibus et bonis usus est.? Priscam, ut ita dicam, libri partem P, nomino; at in XV, XIV, II cum K, quod iam praediximus, saepius con-

sonantibus, P, nuncupare licet; reliqua vero P;. Libro P simillimus fuisse videtur antigraphus libri Par (— Paris. gr. 2722 ff. 6-15), qui libri P seriem ab I usque ad II, servavit, in reliquis abruptus. Ad coetum Triclinianum Alexander Turyn (Byz. Trad. Eur., Utbanae 1957, pp. 233-235) rettulit haec decem Parisini libri folia, et e codice miscellaneo

Laur.

37,2 celeberrimo

esse avulsa demonstravit; nonnulla videas praeterea, quae notavi in Boll. Class. Linc. 1982 pp. 3-12. Multis et peculiaribus lectionibus

Par et P consentiunt, 2 praesertim 2 Seriem habet Laurentianam

Par et P,, tamen

uterque

etiam codex Atheniensis 1063 ex Atho

monte, anno 1627 conscriptus (cf. fol. 8ov), qui fol. 1-25 habet I4,, V, VI, IV, VII, III, VIIIss, lectionibus a me nonnullis excussis Laurentianae stirpi

addicendus; ex. gr. I 62 κοῦτι τοι φϑονέω cum La et 36 γελᾶσα cum ΡΟ; at IV 32 τάν τε cum Οἱ W, et V 35 τάδε γ᾽ cum Ὁ W, 33 τηνεῖ cum ΟἹ W; una cum Q et N! om. ἄδε in IV 48 πάλιν ποϑέρπει, Adde

codicem

Ambrosian.

C 7 inf., pergamenum

saeculi XV

(n. 844 in Martini-Bassi Catalogo), qui fol. 29v-40v novam I, VII,

IX,

VIII,

XII,

textum

vero

cum

Q Ν᾽ T;

seriem

exeuntis

perhibet

conspirantem.

2) Nota XV ı Γοργοῖ, 2 ἦλθες, 4 ἀδαμάτου, 18 ταῦτ᾽, 33 πῆ, 38 καϑαροῦ, 45 δηλεῖται, 59 ὄχλος πολύς, saepius etiam libro K concordante, praeterea

[307]

APPENDIX

contaminasse pro virili parte videtur; in nonnullis autem Parisinus liber Planudeam recensionem secutus est, ex gr. II 65 ἄρξωμαι, V 25 xivaße, 32 τάνδ᾽, XIV 22 εἴπον, 58 ἀποδημεῖν, 70 οἷς, 9)

Hic addenda sunt Theocriti excerpta in codice Vat. Barb. gr. 4 conscripta saec. XIII exeunte, ? chartaceo (cm. 12

x

8,5), qui

ff. 72v-81v excerpta continet satis ampla ex I, V, VI, IV, VII, III,

VIII-XIII, II, XIV, XV, nec non ex XVII in calce priorum pagellarum (72v-74v) et ex XVI in calce posteriorum (77v-80r). Artissimam cum P necessitudinem recensio carminum patefacit (ex. gr. in V 27, VIII 56), sed non ex ipso P pendet, praebet enim in V 38 ϑρέψαι λυκιδεῖς contra ϑρέψαι λυκαδεῖς P, cum libri QV ϑρέψαι καὶ Aukıdeis habeant,

(et

et in VII 44 πεπλασμένον contra κεκασμένθ P

Q* V), κεπλασμένον G.

Porto

notandum

est

II

132

ποτὶ

δῶμα Σιμαίϑα (metri causa corrigitur lectio ποτὶ δόμον μέλαϑρον librorum P T), VII 47 οἱ ποτὶ τὸν ϑεῖον, XV 83 ἄνϑρωπος cum ΡΟ, 144 ZEoıs.

G, quem stirpi Vaticanae additum p. 300 percensuimus, Laurentianae quoque stirpis in G, testem esse praediximus, libro P, simillimum, cum quo praecipue coniungitur in carminibus XV et XIV. L, iam

inter Vaticanos

laudatus,

ad XIII, deinde, ubi L4 appellavimus,

testis est Vaticanus

usque

Laurentianus in XIV, XV,

XVII, M.III, XVI, quippe qui cum V W et R fere omnino consonet; at nescio qua ratione adductus scriba in XVI acquievit, » 68 δμωίς, 72 ὄχλος &9poos, 73 ὦμες, 78 πρῶτον etc. usque ad 148 μὴ ποτένϑθῃς,

nec non XIV ro μάν, 33 κόλπων, 39 ἀηδών, 47 ἡ δὲ Λύκον, et 60 omissum. Sed iam cum P, consensus notabilis, ex. gr. I 113 βούταν, 123 Λυκαίων, 141 ἐπαχϑῆ et 143 viv (etiam G), alia videas in adparatu ad IX 35 γάρ, X 5 BeiAale,, 9 γάρ, I4 τὰ etc.

ἡ Cum P deas in Indice 2) Videas ibid. 1983 pp. 3 Ex L

partim coniungendos Lond. Burn. 109 et Laur. 31, 18 vip. 372. argumentum, quod attuli in Boll. Class. Linc. 1959 pp. 48-50. 55-56. descriptus est saeculo XVI codicis Parisini gr. 2835 prior

pars, sed tantum (quod iam vidit AHRENSIUS in Philologo, l.c., p. 579, n. 600)

a carmine IX usque ad XVI, cum octo priora carmina e Moschopuli exemplari deprompta sint.

[308]

DE

VETERIBVS

FAMILIIS

Liber V diremptus colligitur ex Vat. gr. 1825 + 1824 saec. XIV ineunte conscriptus: nam priores Theocriti pagellae usque ad IIL, in fine Vat. gr. 1825 ff. 218-232 compactae sunt; cf. iam Zieglerum, Jahr. für class. Phil. 125, 1882, p. 826, et Hilleri Bei-

träge p. 19 de libro V cum descriptis W et X comparato (nunc vero Paulus Canart Catal. pp. 240-250 minutiore cura rettulit omnia). De prolegomenis scholiisque vide Wendelium, Entstehung, p. 17; praeterea videas quae in Boll. Class. Linc. 1982 pp. 17-22 notavi. Nam in libro Vat. gr. 1824 in folio 29 et 30 signato nonnulla inveniuntur, quae viros doctos effugerunt, ad carmina figurata pertinentia, nec non Holoboli ad Aram pleniora scholia, quae Wendelius nullis in codicibus reperta ex editione tantum Farreana expressit pp. 346 sqq. editionis suae. In carminum recensione plurima folia post XIII amissa sunt, reliqua nunc ordine conturbata invenies, quae, apographis X W et libro R monentibus nec non ipsis quinionum notis recentioribus, hac ratione disponere licet (inde a fol. 9y): quinionum notae

folia

carmina

c 9 d2-d6 d 8 e2 e 3

9v 10-14 28 21 19

IL., ILo aa» ZIV, XV XV 10-116 XVI,.« XVI, a5 AXVis

e 6

20

XXV

15

e 7

22

XXV

55-200

11

27

XXV

f 2, 3 f5 6 g 3-6

25, 26 23, 24 15-18

M.IIT,,4. XXII: M.I;, 24; XIX, B.I, Adon, XXIII,4,

h 2

29 et 30

Pediasimi

ΜΙΝ

ad

exitus, Ara

Syringa

cum

commentarii

Holoboli

commen-

tario. W codex est Laurentianus Conv. Soppr. 15 (cf. RostagnoFesta, Indice dei codici greci Laurenziani non compresi nel catalogo del Bandini,

in Stud.

ital.

di filol. class.,

[309]

I, 1893,

p. 129

sqq),

APPENDIX

e libro V descriptus pleniore quam

quem hodierno tempore habe-

mus, at miserrime

fol. 81-143 praebet:

in fine abruptus

I, V, VI,

IV, VII, III, VIIT-XIIT, II, XIV-XVI, XXV, M.IV, XVII, M.IIT,,. Saeculo XV cum liber conscriptus dicatur, antiquior contra declaratur, si litterarum ductus et signa pellucida fideliter inspicias, saec. XIV

procul

dubio addicendus.

Nam

habet haec signa,

Italorum chartam medii fere saeculi XIV declarantia: pondus n. 12403 (Briquetii, campanam n. 3923, lagonam n. 6220. X codex Vaticanus

gr. 1311, saec. XV,

de quo vide

sis infra

p. 322, apographus ex V iam a Hillero proclamatus est in media parte,

quam

X,

dicimus,

M.IIL,an, XXII,

quae

continet:

5555 XVII,

XVI,

XXV,

ΜΙΝ...

XX, XXI, ΜΟΙ, XIX, BI,

Adonem, XXIII, B.II. Quapropter ex V descriptus est, cum nonnulla folia iam ipse V amisisset, non tamen omnia, quibus hac nostra aetate

caret.

R codex

Parisinus

gr. 2832

(de quo

fusius egit Omontius,

Revue de Philol., N. S., 28, 1904, pp. 189-197), saec. XIV conscriptus, fol. 1-48 continet: I, V, VI, IV, VII, III, VIII-XIIT, II,

XIV-XVI, XXV, M.IV, XVII, M.III, XXII, XVIII, XX, XXI, B.I, XXIII, B.II, Syringa, Áram, rursus Syringa. Triclinius ipse dicitur librum conscripsisse, quod si minime probandum censeo litteraram ductibus bene perspectis atque collatis, nullum dubium est quin Triclinianam recensionem praebeat, ex Moschopulo et ex Vaticana et Laurentiana stirpe et aliis testibus contaminatam, ipsius

Triclinii scholiis

comitantibus

(de

quibus Wendelius,

Entsteh-

ung, p. 31 sqq.), novisque lectionibus insertis, serie vero libri V repetita, XIX tamen et M.I et Adone ut a Theocrito plane abiciendis ornissis. Exemplum fuit R nonnullis libris adhuc exstantibus, de quibus Hillerus in Beitráge diserte et optime cum pertractaverit, satis mihi sit nomina tantum commemorare. In primis C codex Ambrosianus B 75 sup., de quo vide sis infra p. 341, apographum est ex ipso R (aut ex aliquo gemello) descriptum non solum in carminibus a Hillero in suum usum ad-

1310]

DE

VETERIBVS

FAMILIIS

hibitis, sed iam ab XI, in media libri parte quam appello C4: 1d

est in XI, XIV-XVI, XX,

XXI,

B.I, XXIII,

XXV,

M.IV, XVII, M.III, XXII, XVIII,

B.II, Syringe,

Ara.

Ex R descripti sunt codex Parisinus gr. 2812A, saec. XVI ineuntis (qui fol. 193-295 non alia ac R continet, praeterquam quod

Ara hac nostra aetate in fine desideratur), et codex Vaticanus gr. 1379, saec. XV (qui fol. 1-24 a XXV orsus, omissis insuper XVII et XVIII, seriem habet in M.III conturbatam: XXV, M.IV, XXII,

XX, XXI, B.I, XXIII, B.II, Syringa, Aram, M.III). In hisce omnibus libris recensendis perspicuum est in primis notaque dignum, librorum GP recensionem post carmen XIII longe aliam esse atque librorum L R V W; ideoque in hac stirpe additicia sese profitentur omnia, quae libri Q T, ignorant. Át nullius fere momenti est T,, nescio an ex ipso Q depromptus, vel potius libri Q gemellus; nam Laurentiana scholia, quae in T, locupletissima sunt, in Q saepius desiderantur. Praeterea liber R, ex Triclinii officina provectus valde contaminatus est cum recentioribus,

praecipue cum Moschopuleis codicibus; quapropter in priore parte minimi pretii est planeque abiciendus. Libri quoque V W contaminati nobis apparent, praesertim in carmine II, at uno vel altero loco inter omnes optimi. Quo tempore La constituta sit, haud satis patet. Nisi vero V 45 κύπειρος pro κύπειρον vel similia pro nihilo facias, post aetatem putes La esse exortam, qua saepius librarii parvo omicron usi sive nominativum —os sive accusativum —ov designabant, circa saec. XI-XIIL? Praestat autem hic nonnulla tantum errata Laurentianae stirpi communia commemorare, quae plurima, si apparatum oculis percurras, deprehendas: I

(P,

N,

Q

T,

V

W)

110

56 ϑαῦμα (et Par?) 97 «figa m

τἄλλα

114 post 115 126 ἀγατόν

1) Recensionem tamen antiquam La repetit; servavit enim in XVI 44 scripturam illam ϑεῖος ἀοιδός, quam Hermogenes ignoravit, habuit vero Syrianus in exemplari suo. De hac re vide sis p. 18. Ceterum maiuscularum error videtur VII 34 &Acva pro ἀλωάν,

[311]

APPENDIX

143 μιν vel viv

67 τεῖνδ᾽ (τάνδ᾽ Par)

III (P, Par, Q T, VW) 10 τηνῶ δέ 17 ἱκάνει contra Po K Va 52 ἀλγῶ 53 om. δέ V (P, Par, NN; Q T, VW)

115 118 140 VII 2 13

32 τεῖνδε (τάνδ᾽ Par)

mortovraı contra Pu K Va τεῖνδε (τάνδε Par,, τηνεὶ Ὁ) Μοίσαις δὲ contra καὶ PoK Va et Par, Λυκίδας contra -av cett et Par,

34 ἄλωνα

45 κύπειρον (et Par, ante corr.) 52 χαλεπώτερον

47 ol ποτὶ τὸν Χῖον 101 περὶ 125 &rí (praeter &ró N — Po K)

Quod autem ad singula in I, ITI-XIII librorum genera spectat, artissime scito cum P, esse coniunctum G,. Nimirum coniunctus

est cum P, etiam Vaticanus G, contaminando (ex. gr. I 110 τἄλλα, 143 νιν GP;

in hac re valde

insignis est locus

ille VII

47,

ubi

ὅσοι ποτὶ τὸν Χῖον praebet G); at gemellus est libri P bono iure post carmen XIII, cum ad Laurentianam stirpem scriba migraverit: ut VII 86 ἐπ᾽ ἐμεῦ, VIII 72 ἡ παῖς σύνοφρυς, IX 32 ἴρηξ δ᾽ ἴρηξιν, X 55 μή τοι τάμῃς, 58 ópSevolon. Et iam certiores facti sumus de necessitudine inter P, Par, et G, (cf. p. 307); ne tamen putes

ex ipso P esse descriptum G, illa quidem conferti possunt (ut VI 24 φυλάσσοι), quae G cum ΟΝ conspirantem patefaciunt contra novitatum in libro P studium, at in primis illud sufficit, quod enotavit Wendelius, G saepius in scholiis locupletiorem esse quam P. Quibus autem vinculis P Q V (ceteris libris omissis) cohaereant, utrum P Q contra V an contra P stent Q V, an P V contra

Q, haud facile dignoscere possumus. Plurima ad hoc, parvi tamen momenti proferri possunt; nam cum ipse P saepius contaminatus sit cum Ambrosiano genere et deterioribus libris, Q saepius ipse cum Va,? nec non ceteri plus minusve, perpauca referre mihi licet, quae, utpote hanc rem aperte ostendentia, librorum cognationem patefaciant. Ideo in singulis vocibus, quas, ut exemplis utar, consilio

et meditationi

subiciam,

aliam

alii rerum

significationem

1) Praecipue cum recensione U, cf, V 89 παρελᾶντα; minime vero cum U

facit in VII

21, cum

habeat ipse

lectionem

[312]

TU

contra editorum

notam.

DE

VETERIBVS

FAMILIIS

sibi aperient, cum uniuscuiusque libri contaminationem deprehendisse sibi videantur vel duplices lectiones cogitent vel similia hariolentur. Nonne gemelli fere sunt P V in VIII 72? Habent σύνοφρυς & mals V, ἡ παῖς σύνοφρυς P, contra σύνοφρυς κόρα Ey Is Po K Va Q. At potuit ipse Q in aperto errore medelam quaerere ex Vaticano teste (ita enim saepius Q contaminavit, vide I 110, 134, 136, III 31, 45, etc.). Item in V 27 βούλετ᾽ P V conspirant contra

δήλετ᾽ K Va Q, at potuerunt ipsi per se quisque faciliorem vocem sive superpositam glossam deligere. Similia vide sis:

|I

49 πήραν 52 72 90 103 113 118 133

ékpiboSfjpav ἔκλαυσε γελᾶντι Ἔρωτι μάχευ μι Θύβριδος ἐπ᾿

Q V Par

contra πήρᾳ

Q V K Q V Par KQ K PV Par K Va V Par? PPar Q(K) Pa K VaP

K VaP

» » ^» » » »

-ϑήκαν ἀνέκλαυσε γελῶντι Ἔρωτος μάχευμαι Oupppióo; ὁὑπ᾽

» » ^

ἀπεπαύσατο — TUyt Boußewv

»

K VaP Par | Va P P Par V VaQ P Par'(-u«) VaV QV!

Par V*

138 ἀνεπαύσατο 148 τύγα V 29 βομβέων 33 τηνεῖ

Po Par V* KO Q V Par, BonBöv AEI K VaQV Par?

»

Κα Va P V! Va P V Par KGP

τουτεῖ P Q* (nam errant Wilamowitzius et Legrandius)

Ita in V 38 Aukıdeis habent

QV

et

Par,

λυκαδεῖς

VaP;

at

manifeste P deprehendimus contaminatum esse, cum Excerpta Barberina cum P coniunctissima λυκιδεῖς servaverint. Eadem ratione potuit V ex aliquo Vaticano libro hauriens κώνους assequi in V 49 contra κώνοις K G P Q Par; potuit etiam in V 59 scribere ὀκτὼ cum K Va contra στασῶ P Q Par. At non parvi ducendum puto V 37 παῖδ᾽ ἔτ᾽ KV et omisso ἔτ᾽ A Par contra παῖδα P et παῖδά τ᾽ Q (quamquam et N et recentiores illam scripturam perhibent), et 148 ἤ γ᾽ ἐμὲ Pu Καὶ VaV contra ἢ ἐμὲ P Q Par (et R cum libris Moschopuleis). Adde quod unus V cum Par servavit I 135 τὰς κύνας., ut habet

Po.

[313]

APPENDIX

Itaque in incertissima re cum aliquam viam necesse sit ingredi, quae quidem est existimatio mea, malui P Q coniungere contra V; nam, ut Q V contra P ponerem, minoris habui locum illum, quo quidem nullum illustriorem novi, XI 42 ἀφίκευσο GP, ἀφίκευ Par Q V, ἀφίκευ ru Καὶ Va: nam diserte laudatur vox ἀφίκευσο in Ambrosianis scholiis, quae

K

servavit et

G P cognoverunt.

Denique Q suos habet errores ad Moschopulum quoque

ali-

quando accedens, ut VII 77 ἐσχατόεντα, 85 ἐξετέλεσσας, at artissime cum N, T, conspirantem praeclarae voces ostendunt: I 75

om. δέ, V 44 ὕστατον, 69 χαριξῆ pro ὀνασῆς etc. Praeterea demum, quod attinet ad seriem carminum post XIII

in LRV locupletissimam adiectam, VW nimirum gemelli sunt (cf. et quisquilias ut IX 36 τάος VW superscr. in utroque Tox) aut W ex ipso V descriptus est; ex. gr. in V 66 Boorptouss habet V cum nota διὰ τὸ μέτρον συστέλλεται, et βωστρέομες scripsit V=W, alio inter lineas omicron adiecto. Tamen haud facile dirimi potest, quod Hilleri non venit in usum et Wilamowitzius non sensit aut neglexit, utrum

L potius

si apparatum (ut in XV

cum

R conspiret

intuearis, saepius

cum

an cum

Va

VW;

manifesto

nam

est L,

contaminatus

106, 148, etc., nec mirum, cum sit L, Vaticanus). Hunc

tamen unum locum rem omnem dirimere posse putavi: XVI 4 βροτοὶ βροτοὺς ἀείδομες L (scil. ἀείδωμες) cum K, cum habeant et βροτοὺς βροτοὶ omnes alii et ἀείδοντες VW, ἀείδοντι Va V* W* R. Vide

sis etiam

Va Par W!, ὥστε

2. DE

XV

73

ῥύες

ὥσπερ

ὕες

Pu PaKL

contra ὥσπερ

ῥύες

RW? (et S).

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

Bucolicorum codices, quos adhuc in bibliothecis servatos habemus, nulli exstant ante dimidium fere saec. XIII conscripti, alii

quidem textum ab antiquitate receptum optima fide exhibentes, at alii plurimis emendationibus propriisque lectionibus referti. Secernenda igitur in primis nova et subditicia sunt ab integris et antiquis, ne, qui simus aurum, ut ita dicam, possidentes, viliore protinus materia in edendis carminibus utamur. Nullam enim censeo

nobis

utilitatem

afferre

codices

[314]

illos, quos

uno

nomine

Mo-

DB

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

schopuleos appello; ? nullam omnino libros omnes, qui nihil boni, nihil melioris notae quam testes vetustiores servantes multis contra emendationibus aut corruptionibus scateant aetate recentissima exortis. a) DE

Reviviscentium

coDicBvs

Byzantii

PLANVDEIS

litterarum post

dimidium

saeculum

XIII auctor fuit in primis Planudes ille, Nicomediae natus, Manuel ante, deinde Maximus, cum monasticham stolam induit, appellatus. Quem vivum esse anno 1301 suo ipsius testimonio, ? mortuum

autem quinquagesimum annum agentem ex discipuli cuiusdam epigrammate comperimus; ? praeterea anno 1305 sapremum diem obiisse pro certo habetur. Ipse tradit 9 se ovantem Byzantii vidisse Michaelem Tarchaniotam anno 1281; ipsius exstat in codice Laurent. 32, 16 fol. 174 anno 1280 conscriptum commentariolum quoddam 5) excellentem

litterarum

scientiam

et sagacitatem

perspicue

demonstrans. Quin etiam commentariolum istud mihi videtur una cum codicis magna parte Planudis ipsius manu esse conscriptum. Laurent.

32,16

=

$S,S,S,.

Codex bombycinus saec. XIII, de quo diximus iam p. 301 et sqq., binis columellis est exaratus, multa complexus ff. 391, et 1) Quod nobis ipsi proposuimus in Theocrito, iam egregie fecit in Pindaro Ausustus Bokckius, Pindari opera quae supersunt, Lipsiae 1811, I, p. IX sqg., qui a Thomanis libris, ipsius Thomae Magistri commentario instructis, distinendam

esse docuit

sinceram

codicum

scripturam

veterum

familiarum,

veteribus scholiis locupletatam. 2) In celeberrimo codice Marciano 48r Anthologiae, quae dicitur, Planudeae, fol. 122v. De indictionis nota (ry') antecedentem annum indicante cf. K. RADINGERUM in Rheinisches Museum, 58, 1903, p. 303, et quae notavi in Boll. Class. Linc. 1959, p. 30 n. 10.

3) Cf. K. KRUMBACHERI Geschichte der byzantinischen Literatur, München, 1897, p. 543; nunc de anno mortis vid. A. Dondaine, Arch. Fratrum Praed., 1951, pp. 421

et 422 n. 75.

4 In Epist. CXII 40 Treu. 5 Editum legis apud H. L. Aurensıum, (scholia continens), p. 8, signatum IXD.

[315]

Bucolicorum graecorum etc., II

APPENDIX

a Francisco Philelpho «sub anno 1423, pridie nonas ianuarias ἀπὸ τῆς γυναικὸς Iohannis Chrysolorae » Byzantii emptus est. Alterius manus codicem exarantis exstat subscriptio in imo folio, quod nunc f. 8 numeratur: εἴληφε καλῶς ἡ βίβλος αὕτη πέρας τοῦ πρὶν Μανονὴλ ἀρτίως δὲ Μαξίμον ϑεὸν βοηϑὸν τῇδε συγκεκτημένου. Huius ipsius viri manus alia multa in codice descripsit vel renovavit, huc illuc glossas adiecit variasque lectiones, Prolegomena illa ad Theocritum, cuius auctorem pro certo habemus fuisse Planudem, in f. 174, cum albam invenisset pagellam, praemisit; deinde Halieuticon Oppiani finem conscripsit et poemata Moschi, inter quae scriptionis tempus in f. 296 designavit Kal. Sept. a. D. 1280; quinionem denique 22, qui Theocriti III-XV,, complectitur, reno-

vavit in locum antiquioris quaternionis substituens. Nomina, tempora,

res ipsae

congruunt

cum

Planude,

stilus ipse

declarat

Pla-

nudis manum, quam conferre fuit nobis cordi diligentissime cum illius Anthologiae codicis Marciani 481 foliis ab ipso Planude depictis.? S continet ff. 174-188: Prol. IXD Ahr, I-III, V, VI, IV, VII-XIV, M.III, XV-XVIII; ff. 296-298: M.II, M.I, M.IV. Cum autem carmina a III usque ad XV,, quinione substituto contineantur

(S,),

perspicuum

est,

collatis

insuper

lectionibus,

primitus

librum habuisse idyllia I-XVIII vulgato ordine et Vaticanam recensionem praebentia; Planudes vero suo marte carminum seriem turbavit adhibito teste quodam Laurentianae recensionis, cuius quidem

ordinem

esse:

I, V,

VI,

IV,

VII,

III,

VIII-XIII

satis

constat.

1 Cf, K. PREISENDANZII Zur Griechischen Anthologie, in Beilage zum Jahresbericht des grossherz. Gymnasiums zu Heildelberg, 1910, tabulam II (cum in I alterius manus specimen exhibeatur). Aliam Planudis subscriptionem vide apud S. Kuczas, Zur Geschichte der Münch. Thukidideshs. Augustanus F, in Byzant. Zeitschrift, 1907, p. 587 sqq., in adiecta tabula. Prioris manus libri S imaginem phototypam dederunt WATTENBACHIUS et VELSENIUS, Exempla codicum graecorum, tab. XXI. [316]

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

Fuit etiam docti cuiusdam viri prior manus, a quo carmına

],

II, et XV,,-XVIII scripta in hoc libro adhuc habemus; saepe enim Vaticanas lectiones respuens aliquid novum et notabile consulto subicit. Confer ex. gr. I 19 γάρ ποτε, 25 aly& νύ τοι, 36 γελῶσα, 60 καὶ μάλα τοι, 82 δέ γε, 94 sqq. numquam πάλιν, 130 ἔρχομαι, 132 ἄκανϑοι, Planudes autem in carminibus priore manu conscriptis multa renovavit et adiecit vel traditas lectiones colligens Vaticanas Laurentianasque, vel suo marte nonnumquam corrigens (I 11 ἀξῇ S corr., 75 δ᾽ αὖ δ᾽, 90 γελῶντι 5", 130 "Ai&os S corr., etc.), re me-

trica vel grammatica nisus ut ipsius aetatis studium atque doctrina postulabant. 9) Qua quidem ratione usus est etiam in carminibus novo quinioni descriptis, quae saepe Laurentianas, alias Vaticanas, novas nonnumquam et peculiares lectiones praebent. Idyllium autem V, cuius integram lectionum varietatem proponimus, praeclarum Planudis operae nobis en adferet exemplum. V

9 ἀγκλέψας KVa(= AEU), ἀνκλέψας SH, ἐγκλέψας Q, ἐκκλέψας Mo 17 18 23 25

λιμνάδας Codd, λιμνιάδας H ofre μοι La S H G, αἴτ᾽ ἐμὶν K Va ποκ᾽ Codd, ποτ᾽ S Mo κιναδεῦ Codd, κίναδε SH Mo Par

GP V W,

(=

A E) Mo

27 55e Κα Va (= AEG) Q Mo, βούλετ᾽ (cum glossa δωρικόν ἢ H 29 βομβέζυγων K La G S H, Boupóv οὔτοι Codd, οὔτι SH!

ἂν κλέψας

P Par VW

S

Va Mo

1) Cf. P. Maas, Die Schicksale der antiken Literatur in Byzanz, in Gercke-Norden Einleitung, I, 3, Suppl, 1927; F. Fuchs, Die höheren Schulen

von Konstantinopel, in Byzant, Archiv, 8, 1926. Quam operam Planudes navavisset in codice S conficiendo, primus viderat PAuLUs Maas Byz. neugr. Jahrb., 4, 1923, pp. 267-269. Tamen ipsius Planudis manu insiticium illum a me detectum quinionem scriptum esse ALEXANDER TURYNUS negavit (Mss. Trad. Aesch., 1943, p. 38); sed vide quae

WENDELIUS

Byz.

Zeit.

1940

p. 420

monuerat,

quaeque scripsi in Riv.

Fil.Class. 1946 p. 178. Postremo vero TURYNUS ipse, in opere egregio Dated gr. mss. ... in the libraries of Italy (1972), vol. I pp. 28-39, satis luculenter Planudis manum in illo codice cognovit.

[317]

APPENDIX

32 τεῖδ᾽ K Va, τεῖνδ᾽ La, τάνδ᾽ S Par, ταῦτα Codd, τάδε H

τῆδ᾽

H

in ras.

H Mo

33 T» KGAVW QS* Par“, τουτεῖ P Par! QPS'HE 38 καὶ K GQVWSH Mo, om. PAE λυκιδεῖς K* Q VW S H Mo, λνκαδεῖς K VaP 41 χίμαιραι Codd, χίμαραι QVW H 44 βουκολιαξεῖς Codd, βουκολιαξῇ S corr. H 45 τουτὶ

48 49 52 55

K La S, τουτεὶ

H, τούτω

Va, Tovro

S* Mo

ὧδε K La S H Mo, ἐνταῦϑα Va 5᾽ xurreipos Codd et Par”, κύπειρον La λαλαγεῦντι Par Q Va S H Mo (λελεγεῦντι K), λαλεῦντι PVW ὑψόϑι Codd, ὑψόϑε SH Mo κώνοις K G P Par QS H, κώνους A E V W Mo κακώτερον Codd, χαλεπώτερον La δέ κε KPSH!, δέκα QVW Va (= AEGL) Mo

H corr., δέ κε καὶ Par 57 τετράκις La S H!, πολλάκις

Καὶ Va

Mo

65 ἐστὶ Κα M Va Mo, ἐντὶ LaSH 66 βωστρέωμες Va V (cum nota: διὰ τὸ μέτρον συστέλλεται), βωστρέομες K M La ( W*) SH Mo 67 τεῖδ᾽ K, τεῖνδ᾽ La (τάνδ᾽ Par), 156° VaS H M Mo 68 ὠγαϑὲ La S H M, ὦ φίλε Καὶ Va Mo 70 Μόρσων φίλε Codd, φίλε Μόρσων S H M, om. φίλε Mo 77 καυχέομαι Codd, καυχῶμαι SH ys μὰν La S H M, δ᾽ ἄγαν K Va Mo 19 ἦσϑα Codd, ἐσσὶ M 85 ποϑορεῦσα Codd, ποϑορῶσα SH Mo 86 εἴκατι La, εἴκοτι Κα ΟῚ, Q corr. W* S H Mo, εἴκοσι A E U Par? 89 TapsA&(v)vra (-Acüvro) Codd, παρελῶντα Ο L Par S H Mo 94 ὀρομαλίδες K La, ὀρυ(γ)μαλίδες Va, ὀριμαλίδες SH Mo 102

Kwal9a

K La S H,

KuvaiS«

103 ἀντολὰς La S H, ἀντλὰς 104 ἐστὶ Codd,

Va Mo

Καὶ Va Mo, ἀνατολὰς Par

ἐντὶ La

[318]

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

108 ἀμὸν La S H Mo, ἐμὸν Καὶ Va 111 χὑμὲς KG (et Pu), χύμμες Cett, κὔμμες

S Mo

115 φορέονται K Va S H Mo, mortovrai La M 116 μέμνασ᾽ K La S H Mo, μέμνα K* Va 118 ὅκα μάν ποκα La S M, ὅκα μὰν K, ὅκκα μὲν Va, ὅκκα μὴν Mo (H 1n ras.)

τεῖδε K, Teivde La (τηνεὶ Ὁ, τάνδε Par), Tide Cett 121 τίλλοις Codd, τίλλειν A E S Η (et OÖ? scil. Mo?) 123 viv Codd,

μιν 5

127 τᾷ κάλπιδι

K La, τὰν

κάλπιδα

128 κύτισον K La M!, κύτιλον

Va

M

Cett corr.

S Mo

(et Q in ras)

κίτυλον H 129 κέοντι

Καὶ Va M,

κέχυνται

QV W,

κέονται

P Par

S H Mo

125 ὥρεξα Codd, ἔδωκα La M 140 νύμφαις

Codd,

μοίσαις La

142 κἠγὼν

γὰρ

K La, κἠγὼ

146 ἔνδοϑι

Codd,

ἔνδοϑε Va

μὲν Cett

kpävas Codd, λίμνας Va (= 148 ἢ ἐμὲ PPar

QR Mi, ἢ γ᾽ ἐμὲ

GLAEU)

M

Cett (et Pu K)

Notabile quidem est post XIV Planudem M.III dedisse, qua de re conferas velim ordinem idylliorum in Laurentianis L R V W vel in ipso P ad eandem aetatem pertinente, qui post XIII habet XV, XIV, II, M.III, XVI. Est et in H carmen illud et in recentiore

Vaticano gr. 1363, post XIV similiter M.III praebente; est et in alis, quos vocamus, Planudeis codicibus. Quapropter nescio an Theocrito hoc Bionis epitaphium Planudes ipse tribuerit in exarando S, qui M.II, M.I, M.IV in alia codicis parte diligenter collegit; nam, si libros Planudeos excipias, exstat M.III inter Theocritea poemata in una illa sylloga Laurentianae stirpis, quam servaverunt, nullius in hac re momenti. Maximi

L4, R, V, W,

vero pretii sunt variae lectiones ab altera (S") 1d est

Planudis manu in carmine XVIII inter lineas inscriptae, quas optime Pa novissime confirmavit. Unde Planudes eas sumpserit, omnino latet.

[319]

APPENDIX

Vatic. gr. 913 = H, et H.. Exstat in H quoque M.III, in bombycino libro anno circiter 1300 conscripto in Orientis partibus,? qui fol. 1-52 perhibet I-XV, XVIII, M.III, XXVIII, XXIX,,. Quem facile viri docti statuerunt cum S vel saepissime facere; quorum consensui magnam fidem

tribuerunt, cum integros antiquioris familiae testes inepte ducerent. Nullus enim frater, opinor, vel patruelis est H codicis S, sed filius vel ex filio nepos; nam oculorum intenta acie quinionem 22 a re-

centiore Planudis manu in quaternionis locum substitutum in S vidimus; hinc libri S origo, hinc peculiaris forma; quo fit ut H cum S, et S, conspirantem ex S originem duxisse evincamus. Quid? quod passim in ipsis scholiis e Planudis ingenio provectas adnotationes deprehendas (cf. Wendelium, Entstehung, p. 23), quo cer-

tior fias, quibus ex officinis sit H expressus. Insunt vero in H vestigia viri summa doctrina praediti, qui null scribae officio assuefactus plures testes adhibuerit, idylliorum seriem turbaverit, carmina ex alio fonte petita adiecerit, lectiones in S traditas laeto animo proferens saepiusque lectionibus ab alio quodam teste prolatis praeferens. Carmina XXVIII et XXIX digna sunt, quae nominatim laudentur,

singulae

nescio

saltem

an

ex

libro

lectiones

familiae

videntur

esse

Ambrosianae

repetitae.

ducta,

Hunc

unde

licet H,

nominare. At in XVIII cum S tantum facit, S^ minime novit. Animadvertas denique velim, si quis XVI et XVII in libro H desideret, post XV exstare in fol. 45r carminis XVI enarrationis

initium. Praeterea videas quae Ambros. gr. 40 recentioris aevi continet ff. 347-418 cum prolegomenis scholiisque Triclinianis: I-XVI, XVIIL XXVIII, XXIX, ,, XX,.,, M.III, XVII. Qua

ratione

H

cum

S coniunctus

sit, brevior carminis

XIV

adparatus, ut iam carminis V supra laudati locupletior, satis demonstrat: XIV

1

ru (vel Toi) αὐτὰ τοι αὐτῷ

Codd

(αὐτὸ

À Em

αὐτὸς

G

et Par),

SH

6 κἀνυπόδατος

Codd, κἀνυπόδητος S H T (cum Pa)

1) Videas hunc librum summatim enarratum apud P. SCHREINER, Catal. codd. Vat. gr. (1988), codd. 867-932, p. 114. [320]

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

12 κἠγὼν Codd, κἠγὼ S H V Par (cum Pa) 13 Κλεύνικος Codd (cum Pa), Κλεόνικος SHE Par 20 &u(u)s Codd, ἄμμιν 23 ἅψας Codd, ἅψαις

5 SH et Par!

27 mo9’ Codd, moy’ SH (ποκ᾽ Pa) ἀσύχα K La, ἦσυχα Va (CAEN U), ἀσύχως &ouyov SH 33 κόλπω Codd (cum Pa), κόλπων GPPar SH 34 ἐγὼν Codd, ἐγὼ K SH Par (cum Pa) ἴσαις Codd,

ἴσας

Codd

Par,

SH T et Par"

xöppas Codd, xóppns; 45 ποτίϑει

GP

SH T

(cum Pa), ποτίϑες

SH

47 & δὲ (vel ἡ δέ) Codd (cum Pa), τᾷ δὲ S 53 πλὰν Codd, πλὴν GP S H et incertus Par 55 πλευσοῦμαι

Codd,

πλευσεῦμαι

H V

κὐἡγὼν Codd, κἠγὼ S H T V Par 65 ἀρέσκει Codd (cum Pa), ἀρέσκοι 66 λῶπος

K L V

S H, λῶπον

SH

Cett

βεβακὼς Codd, βεβηκὼς SH (cum Pa) 67 τολμασεῖς

Codd,

τολμησεῖς

SH

Vatic. Palat. gr. 330. Libri H, gemellus est codex Vaticanus Palat. gr. 330 (cf. H. Stevensonii Codices manuscr. Palat. graec., 1885) saec. XV-XVI (signum fert pellucidum n. 748 Briquetii, cuius de marginibus complura doctorum virorum signa exhibentibus variasque lectiones disserui in Studi Italiani di filologia classica, N. S., XI, 1934, p. 307.

Est in prioribus carminibus praecipue Moschopuleus, quamquam iam in iis cum S saepius facit (V 44 βουκολιαξῇ, 55 δέ κε, 57 τετράκις, 68

ὠγαϑέ,

77 ys

μάν,

77 καυχῶμαι,

116

ἢ οὐ μέμνασ᾽. At prae-

clarissima cum H conspirantia videas haec: V 32 τάδε pro ταῦτα, VII 86 ἐπὶ Zwois μοι (cum habeant ἐπ᾽ ἐμοὶ ζωοῖς Codd, ἐπ᾽ ἐμὶν ζωοῖς S), VIII 10 εἴ τι παϑείης at H habet εἴ τι πταϑέεις, IX 6 ἔμποσϑεν ἄλλοϑεν, XI 42 ποτ᾽ ἀμά,

Sed cum habeat hanc seriem I-III, V, VI, IV, VII-XIII ex ipso S repetitam, perspicuum est et Palatinum codicem et H per aliquod commune exemplar, quod nunc deperditum putamus, ex

[321 ] a1

- Theocritus

APPENDIX

S ortos esse. Plures autem codices commemorandi sunt in eadem regione versantes. In primis, qui ex ipso H fluxerunt: Parisinus

gr.

2781,

saec.

XV

ex.,

fol.

73-156

eadem

atque

H continet: I-XV, XVIII, M.III, XXVIII, XXIX, (et Syringa cum scholiis), sed octo priora carmina Moschopuli recensionem perhibent (praeter nonnulla, velut II 34 κινήσαις ἀδάμαντα, 65 ἄρξομαι),

et Michaelis Apostolii manu scripta sunt, cum omnia quae secuntur ab eius filio Aristobulo Apostolide 1) sint adiecta, qui patris codicem locupletavit novis ex ipso H manifesto petitis carminibus. Has hic velim perpaucas animadvertas lectiones, quae recensionis H mutationes patefaciunt: IX 6 ἄλλωϑεν δέ γ᾽ ὑποκρίνοιτο (propter metricam rem inserto y"), 7 ὁ μόσχος (& μόσχος S H), 29 ᾧδὰν

τὴν (τὰν SH), 35 οὖς γὰρ ὁρῶσαι (os uiv ὁρῶντι SH); X 2 οὔτε τὸν (οὔϑ᾽ ἐὸν S H); XI 42 ἀφίκευ ποτὶ τάμά (ἀφίκευ τὺ ποτ᾽ ἀμὰ H);

XIV 17 βολβός τις κολχοὶ (κολχείας H); XV 8 πάραγος (sic) Er’ ἔσχατα (om. τῆνος ut H), 11 Διδῶνα (Δίνωνα S H), 20 ϑασσόμεναι (Sacóu.

SH),

30 é&&5si' ἐς νᾶμα

(&585' ἐς νᾶμα

SH)

46 πολλάκι

τοι

(πολλά TOi suprascripto κι H). Cum valde peculiarem originem Parisini 2781 fuisse perquam in aperto sit, quippe qui duas proferat manus, duplicem autem recensionem prae se ferat, e tali libro statuendum existimo descriptum esse codicem Vatic. gr. 1311 (— X), saec. XV exeuntis, qui fol. 145-237 una manu scriptus habet:

I-XV, XVIII, ΜΙΗ͂Ι, XXVIII, XXIX,-, quae subsecuntur XVI, XXV, etc. usque ad B.II ut supra diximus (p. 310) ex V descripta, deinde XXIV ,.,;, Syrinx. Has partes appello X,

X,

X,

quarum

X,, Apostolii et Aristobuli codicem pediseque

sequitur, ut habeat ex. gr. IX 6 ἄλλωϑεν δέ γ᾽ ὑποκρίνοιτο, 29 ᾧδὰν τὴν, 35 οὗς γὰρ ὁρῶσι (at ultima syllaba est in rasura), X 2 οὔτε τὸν, XI 41 ἀφίκευ ποτὶ τἀμά, XIV 17 koAyoí, XV 8 om. τῆνος, XV 23 ϑασσόμεναι, 46 πολλάκι τοι. Denique suos habet errores X,, ut XIII 41 χλοεράν, XIV 35 πέπλον, etc.

1535)

1? De Michaele Apostolio (1422-1480) eiusque filio Aristobulo (1475vide E. LEcRAND, Bibliographie Hellénique, I, pp. Lvim et cxıv, et

VOGEL-GARDTHAUSEN,

Bibliothekswesen,

Griech.

XXIII,

Schreiber,

in

Beihefte

1909, pp. 42 et 305.

[322]

zum

Zentralblatt

für

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

Ex ipso 5, ut iam inde ab Ahrensio pervulgatum est (cf. insuper F.

Garinum,

Revue

de Philologie,

40,

1916, p. 33 sqq),

pendent

duo codices eadem, ut opinor, manu conscripti ac Vatic. gr. 40 (= O): alter est Vaticanus Urbin. gr. 140 (cf. Cos. Stornajoli Codices

Urbinates

graec.

Bibl.

Vaticanae,

Romae

1895),

alter

Pari-

sinus Coislinian. gr. 169 (in quo scribae nomen legitur Iohannes), qui continent I-XIV, M.III, XV-XVIII. Sed octo priora carmina Moschopuli recensionem perhibent, quippe qui ex O vel simillimo codice fluxerint, ceteris manifesto ex ipso S descriptis. Procul omni dubio sunt ambo ineunte saeculo XIV conscripti, cum Coislinianus

minime sit bombycinus (quod vulgavit Omontius in suo Catalogo), sed chartaceus, ? qui italicam officinam denuntiet pellucido signo (n. 8184 Briqueti). Eiusdem autem aetatis, ut manifesto patebit infra (p. 327), fuit etiam codex O, perperam saec. XII attributus a Wilamowitzio et Legrandio, cum sit e Moschopuli officina prolatus. Adde nunc Paris. gr. 2802, non bombycinum sed chartaceum saeculi XIV (signo pellucido n. 706 Briquet), nonnullis tamen foliis suffectis (fol. 135-38), in quibus patent lacunae a V 132 usque ad VII 34 et a VII 60 usque ad VIII 23. Quibus neglectis codex continet fol. 115-155: I-XIV, M.III. Triplex est origo libri: I-VIII Moschopuli recensionem omissis argumentis perhibent; IX-XI ex ipso Q deprompta (vide sis IX 32 ἁμῖν δ᾽ & μῶσα yp. ἐμὶν δέ τε μῶσα, 28 αὐδὰν yp. ᾧδάν, XI 60 νῦν μὰν ὦ κόριον νῦν αὐτό ya νεῖν yp. καὶ οὕτως: νῦν μὲν ὦ κώρα νῦν τό γε νεῖν γε, 55 ποτὶ yp. ἐπί; cf. et Ahrensium in Philologo, 1. c., p. 395, 17); XII-XIV, M.III, ex S sunt apographa. In XII 28 retinuit vocem περίαλλα cum uno codice M communem (vid. p. 325). Ex S fluxit etiam Parisinus Suppl. gr. 1229 saec. XV (cf. Omont, Inventaire sommaire des manuscripts du supplément grec, 1883), qui ex Orientis partibus a Minoide Myna allatus est, neque potuit ex ipso S describi, quem Philelfus anno 1423 emptum By1) Minutissima cura PauLus Henry librum Coislinianum investigavit, Les mss. des Ennéades (1948), pp. 97-101. Praererea videas I. IRIGOIN in Scriptorium 1950 p. 295 de charta disceptantem. [3231

APPENDIX

zantio domum adduxit. At cum foliis 217v-234r habeat (praemissis Prolegomenis Gb) I-III, V, VI, IV, VII, comitantibus argumentis, notabiliores libri S lectiones sequitur, ut I 82 δέ γε, II 65 ἄρξωμαι, 74 ἀμφιστειλαμένα, 76 μέσαν, 107 ὅσον, 144 μέσφα τοι χϑές,

166 εὐκάλοιο, V 70 φίλε Μόρσων, peculiarem libri S recensionem declarantes; aliquando tamen ab S ignoratas lectiones aliunde sumptas protulit, ut I 72 λέων ἔκλαυσε, II 34 κινήσαζι)ς ἀδάμαντα. Postremo Planudis librum S secuti nonnulli codices M.III sive Bionis epitaphium bucolicis idylliis subiunxerunt: in primis Vatic. gr. 1363, saec. XIV (cf. de Nolhac, La bibliothàque de Fulvio Orsini, p. 173), qui ff. 272-311 praemissis prolegomenis Vaticanis et rubro atramento scriptis Planudeis habet I-III, V, IV, VI-XIII, Syringa (Holoboli recensione

adhibita), XIV,

M.III;

ne rursus

P comme-

morem et Paris. gr. 2802 una cum libri S meris apographis. Quorum recensio carminis M.III, Theocrito tributi, peculiaris exstitit;

eam D quoque servavit, de quo vide p. 345; simillimam praebent et P et Vatc. gr. 1363; aliam vero Laurentiani L R V (W X). Haec tantum videas: M.III

37 oe πρὶν L V H' (γε πρὶν R), δὲ πρὶν P Vatic, δελφὶν S H* D Cett 42 ἠωνοῖσιν L V (lov. R), olovoiciv HP Vatic., ἠώοισιν S D Cett 47 8' ἐπὶ Codd,

ποτὶ

SH D

Cett

49 Aurreic9e omnes fere Codd πεῖσϑέ ye SH D Cett 54 ἀχεδὼν

L, -5v

(λυπεῦσϑε PR! Vatic.), Au-

R V, -Sovel Cett

61 ἄδιον ἔβλεπεν La Vatic., ἀδὺ EBA. P, ἀδὺ ἀπέβλ. SHD Cett 67 oruyvol La Vatic, στυγνὸν PSH D Cett 71 Μέλη La P Vatic., μένεν SH D Cett 74 πᾶσαν et ἅλα Codd, πάντα et ἄγκεα SH D (εἰς 89 ἐρεννὰ La, épev(v)Yéa P Vatic., ἐρεμνὰ SH D (ζεῖ 97 ἀπέλειπες Codd, ἀπέλειψας SH D Cett 103 ἀνάκοοι La, ἀνάκοες Cett 110 τοιούτοις Codd, τίς τούτοις

[324]

SH D

Cett

DE

CODICIBYS

RECENTIORE

AETATE

111 κεράσαιτο Codd, κεράοντι 112 λαλέοντι

La et Vatic,

112 ἢ φύγεν

Codd,

SD Cett

καλέοντι

ἔκφυγεν

EXORTIS

SH D

PSH

D

Cett

Cett

119 perlodeo La P Vatic, μελίσδεαι SH D Cett 119 καὶ πᾶσα L (καὶ παρὰ RV), ἀλλὰ πᾶσα P Vatic., ἀλλ᾽ ἐπὶ SH D Cett 121 καὶ κείνα σικελικά L V. (κεῖνος P Vatic.), κείνα καὶ cix. R, κείνα σικελικαῖσιν S H D. Cett 126 ἀείδω La Vatic, om. P, ἄειδον RESH D Cett

Vatic. gr. 915 — M. Ingens hic est liber Vatic. gr. 915, non una manu exaratus multaque complexus; summatim descripsit H. Hinckius, Jahrbücher für class. Philologie, 97, 1869, p. 336; cf. etiam de Pindaro Schroederum

Philol,

56,

1895, p. 285 et 56,

1896, p. 93; de Hesiodo

H.

Schultzium, Die hs. Ueberlieferung der Hesiod-Scholien, in Abh. d. Gott.

Gesel. d. Wissensch., Phil.-hist. Kl.,

N.

F., XII, 4); videas

nunc P. Schreiner, Catal. codd. Vat. gr., loc. laud., p. 114, et de Pindaro

I. Irigoin,

Hist. du

texte de P., loc. laud.,

Annum ante 1311 conscriptus legimus subscriptionem:

est, nam

pp.

in novissimo

260—261.

folio hanc

ἐμοὶ 8' (scil. υἱοί)

[tv ἡμέρᾳ τοῦ] ἀρ[χ]ιστρατ(ήγου)

Μιχ(αή)λ ὥρᾳ I τῆς νυκτὸς

ἔτει ςωδ΄ ἰν(δικτιῶνος) 9' ἐτέχϑ᾽ ὁ υἱός μου Δημήτρ(ιος).

Κ(ύ-

ριοὺς φυλάξοι αὐτὸν κτλ. [------- ] ὧρᾳ a’ τῆς ἡμέρας ἐγεννήϑη ὁ Μαί(νουγὴλ so ἰν(δικτιῶνος) ιε΄. Κύριος φυλάξοι αὐτὸν κτλ.

-----

fiu](épa) 9° ἐν ἔτει swı6’ ἰν(δικτιῶνος) δ΄ ἐτέχϑη ὁ ἀδελ-

φὸς αὐτῶν Μιχ(αή)λ. Κίύριο)ς φυλάξοι αὐτὸν κτλ. [μηνὶ ἰανοναρίῳ] x9' ἰν(δικτιῶν)ος 9' ἡμέρᾳ δ' ὥρᾳ νυκτὸς

νήϑη ὁ ἀδελφὸς αὐτὸν κτλ. Nimirum

ἐν ἔτει

αὐτῶν

Ko(voravrivos).

Κ(ύριο)ς

aetatis notas habes, scilicet diei VI septembris

β΄ ἐγεν-

φυλάξοι

mensis

a. 1295, annorum 1301-1302, 1305-1306, postremo diei XXVII ianuarii mensis a. 1311, qua natus est Mercuriali die, hora secunda

noctis, filius quartus illius hominis, qui haec in codice conscripsit.

[325]

APPENDIX

At primo obtutu iure diiudices e virorum doctorum manibus hunc esse librum exortum; in ipso vero Theocrito, in quo nobilissimus inter omnes vel unus inter optimos celebratur, contaminatum

procul dubio se nobis patefacit ipsumque Planudis circulum redolentem. Cum autem plurima folia deperdita sint vel suo loco deturbata, en habes imaginem rerum et foliorum, qua ratione restituenda

sint: fol. 240 241 243-245 230

: : : :

IL,-III, V4,-VII, VII,-XI« XL;-XIII,

229

H

XV;-XVl,

247-248 : 246: 242 : 217 :

XVI4-XVIL ΧΧΊΙΙ,χει XXII, XXVi-s5 XXV,cs« XXVi-2.

His utor siglis: M, in II-XVII, M, in XXII et XXV, ad cetera Bucolica designanda in codice depicta, quae sunt: fol. (21) : (Ara,

M,

Securis)

22v et 39r : Syrinx cum 36-37 : M.II

scholiis

Illud est in primis notandum, quod, cum M, praecipue accedat ad Vaticanae stirpis genus ζ = S, N, T, (ex. gr. V 146 λίμνας cum omnibus Vaticanis, et II 61 δέδεμαι M! cum S H T, δαίδευμαι

M* cum À E I, at 46 λελαϑῆμεν, 65 ἄρξομαι, 76 μέσαν, etc.), tamen sive librum S, sive S, manifesto redolet (vide carminis V adparatum p. 317, ubi cum S, conspirat). Praeclarum cum S consensum locus illustrat XI 10, quem propter numeros perperam correxit in oU μάλοις οὐδ᾽ αὖ ῥόδοις iam Va(ticanum archetypum), cum habeant οὐδὲ ῥόδοις

K La (= a): Vaticanam lectionem cum invenisset Planudes, percallida doctrina οὐδ᾽ αὖ ῥόδῳ scripsit in S; hanc ipsam scripturam habent et H et M et Palat.gr. 230, qui libri ex S defluxerunt (Triclinianam vero lectionem habes fortasse in R οὔτε ῥόδοις οὐ μάλοις). Propter numeros etiam in XI 20 ἀρνὸς habent SH M contra δ᾽ ἀρνὸς Cett. Rursus deinde conspirat M cum S, post XV, ut in XVI 64 ὃς τοιοῦτος et 106 ἐγὼ μίμνοιμι.

Unus omnium habet optimam scripturam M in XII 28 περίαλλα (quam novissime firmavit Pa), coniectura an fortuito incer-

[326]

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

tum. Neque tantum acquievit doctissimus scriba in Vaticano, quem ad manum habebat, teste et in S; quin saepius Ambrosianum quoque genus adhibuit, ut initio patuit p. 299; at carminum quoque seriem ex alio fonte locupletavit XXII et XXV adiectis, in quibus M, suam habet recensionem cum P, coniunctam (vide sis p. 29).

b) De

MoscHoPVLI

RECENSIONE

(Mo)

Planudis discipulus fuit in primis dilectus et nobilissimus Manuel Moschopulus, de quo diserte loquitur magister ille in epistula ad Moschopuli avunculum (Epist. XVIII, ed. Treu). Cum autem Planudis epistulae adscriptam diem habeant inter annum 1293 et 1300, adulescens adhuc, ni fallor, Planudem magistrum adivisse Moschopulus videtur. τ Inde effcitur ut Theocriti editionem octo priorum carminum continuo commentario et enotationibus auctam, 2 quae multis adhuc libris variorum temporum servata studiose inspici et 1ndagari potest, anno circiter 1300 Moschopulus in lucem protulerit. Antiquissimus testis est Vaticanus gr. 40 (siglo O designatus), qui scriptus est anno circiter 1300, cum longissime a veritate aberrantes hunc esse librum saeculi XI vel XII nonnulli viri docti professi sint. Eadem vel simillima manu descripti sunt, quos inter Planudeos commemoravimus p. 323, codices Vaticanus Urb. gr. 140 et Parisinus Coislin. 169, qui parem copiam carminum complectentes eandem ac liber O recensionem in prioribus carminibus exhibent; at cetera ab ipso S deducta esse patuit. Propriae vero huius O libri lectiones recentioremque aetatem redolentes in om-

1) In Vat. gr. 29, fol. 1v, quidam exstat Moschopuli locus de re metrica:

Μανουὴλ τοῦ Μοσχοπούλου περὶ ToO ἡρωϊκοῦ μέτρον" τὸ ἡρωϊκὸν μέτρον δέχεται πόδας

££ κτλ. Quem

librum

anno

1292

(sw’)

depictum

statur: διὰ χειρὸς ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ Tlaciou Griech. Schreiber, p. 374); sed Moschopuli locus esse videtur, cf. I. KgANEY Byz. Zeit. 1971 p. 3 Moschopuli scholia a veteribus separata WENDELIUS pertractavit, Entstehung, p. IS.

[327]

esse

subscriptio

te-

(cf. VOGEL-GARDTHAUSEN, posteriore tempore adiectus 313. permira doctrina CAROLUS

APPENDIX

nibus fere libris, quos appellamus codices Moschopuleos, deprehenduntur. 2) Moschopuli commentarius auctoris nomine signatus exstat in codicibus Vatican. gr. 1824 (— V), Paris. gr. 2832 (— R), Neapol. 165, Hi vero codices suam habent textus recensionem; nullo autem

nomine adpicto plurimi libri, qui octo priora carmina complectuntur, illum ipsum Moschopuli commentarium et certam notabilemque textus recensionem exhibent, quam quidem Moschopuleam iam appellare licet. Nullis adiectis prolegomenis nullisque argumentis, octo priora carmina, quae Vaticanae familiae seriem sequerentur, copiosa a Moschopulo commentatione instructa atque edita sunt; saepius vero fit, ut singuli scribae novum aliquid, ut solent, adiecerint atque novaverint; qua re, quos appellare Moschopuleos uno nomine consentaneum est, non eandem utique totis numeris faciem exhibent. Quorum habes subinde conspectum singula exhibentem, quae cognoscere iuvat ad librorum varietatem pertinentia. Habent enim carmina I-VIII cum scholiis:

O (desunt nunc I-IV,,): anno ca. 1300 conscriptus Ravennas 183: saec. XIV Oxoniensis Misc. 99: saec. XIV Lipsiensis 3 (cum argum. ad IIT): saec. XIV ex. Mutinensis 99: saec. XIV-XV Lipsiensis Univ. 34 (cum argum. ad IV, VI-VIID: saec. XV Vaticanus 1371 (praemissis Àa IXD): saec. XV Casanatensis 306 (cum prolegomenis): anno 1413 Oxoniensis Laud. 54 (cum prolegomenis): saec. XV in. Oxoniensis Baroc. 109 (cum prolegomenis): saec. XV-XVI» Scorialensis 282 (cum prolegomenis): anno 1477, cuiusdam Manuelis manu 1) Initio abruptus est liber O, ut habeat V4,- VIII; at unam pagellam huius codicis perperam in extremo Vatic. gr. 1824 (fol. 88) compactam ipse inveni;

quam

si suo

loco restituas

in O,

hic habet

IV44-VIII.

à Manu Andreae Doni, vid. A. Turyn Byz. Trad. Eur. (1957) p. 209 n. 200.

[328]

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

Pistoriensis I (sine scholiis): saec. XV, ex Sozomeni libris Ambrosianus 782 (sine scholiis): saec. XV Lucensis 3 (sine scholiis): saec. XVI Parisinus 2835 in altera parte (sine scholiis): saec. XVI. De huius libri priore parte vid. p. 308 n. 3 Leovardiensis 35 (sine scholis): saec. XVI Eadem

habent

praemissis argumentis

praeter arg. I:

Ferrariensis 116 (praemisso prol. Aa): saec. XIV Vaticanus 39 (incipit ab I 116): saec. XV Vatic. Regin. 151 (sine scholiis, praemisso prol Aa): saec. XV Monacensis 334 (sine scholiis, praemisso prol. IXD): saec. XV Vaticanus 43 (sine scholiis, praemissis Aa Ba VIIC IXD): saec. XV

Nonnulli sunt etiam Moschopulei codices, qui carmine V ante IV fortuito vel consulto transposito hanc seriem sine scholiis perhibent I-III, V, IV, VI-VIII: Marcianus gr. XI 7: saec. XV, Georgii Gregoropuli

Monacensis 470: saec. XV Senensis J IX 3: saec. XV, Iohannis Scutariotae Elbincensis O 10: saec. XV-XVI Vatic. Regin. 152: saec. XVI Barcinonensis (cum scholiis, praemisso Aa): a. 1312, Codaniensis 1982 (cum scholis et argumentis, praemissis

prol.

Va): saec. XIV

Laurentianus XCI sup. 9 (cum scholiis et prol. Va): a. 1460 Ahni contra codices Moschopulei iique bonae et vetustioris notae non omnia octona illa carmina perhibent; Ferrariensis enim 155, ut hoc utar exemplo, septem priora cum prolegomenis et argumentis, Vaticanus 50 sex priora collegit. Nonnulli vero sunt, qui Moschopuleam seriem auxerint adiecto carmine IX vel etiam X et XI aliunde petitis; Laur. conv. soppr. 158, saec. XIV (et in carmine I 1-139 a Demetrio Damila saec. XV redintegratus ff. 64-67), usque ad carmen XIV progreditur. Quin etiam multi libri sunt, qui scribarum arbitrio in uno et altero carmine acquieverint aut legen-

[329]

APPENDIX

tium temporumque iniuria quaedam folia amiserint. Quos hic praestat negligere et praeterire, cum in codicum indice p. 372 sqq. eos facile invenias. Neque solum externa facies mutabilis est; saepius etiam recensio carminum in his codicibus a potioribus certioribusque Moschopuleis aliquantum discrepat, quippe quae scribarum opera cum alis testibus contaminata sit vel novis correctionibus distincta. Longum est atque sane irritum singula huiuscemodi disserere atque referre. Praeterea horum codicum inter se necessitudines, e quibus quisque ortus sit, cum incertae sane sunt in tanta librorum copia, tum indignae, quae nos longius morentur. Denique

hoc unum

restat, ut Moschopuli

recensionis

imagi-

nem ante oculos legentium proponam e potioribus et vetustioribus codicibus collectam, accurate selectis vocibus omnibus nota dignis,

quae a familiae Va recensione discrepent. Plura tamen de his omnibus rebus a me iam antea in lucem edita atque indagata, adeas quaeso, si sit opus, in Rivista di filologia classica, IN. S., XII, 1934, pp.

349—369. I

4 ἕλῃ

Codd

(=

17 δὲ Va, ys

K La Va),

ἔλοι Mo

K La S’ Mo

19 ἀείδες Pe Codd,

ἄειδε S corr.

22 Kpaví&cv

Κρανιάδων

25 δὲ

Codd,

K Va Par, te La

P Mo

Mo

Par, Κραναιδῶν

H

5’ Mo

29 ποτὶ K Va, περὶ La Par S’ Mo 36 γελᾶσα,

--λεῦσα, —Aoica

Codd,

γελῶσα

62 κοῦτι (τοι) Codd, κοῦτοι roi S* Mo

S! H Mo

et Par*

65 ὧὡξ Altvas Codd, ἐξ Almas Q Mo ἁδέα, ἄδε & Codd, à5' & H^ Mo

66 πῆ

Codd, πᾶ Mo bis

75 δὲ Codd,

δ᾽ αὖ S corr. HG

81 ἀνερώτευν Codd,

ἀνερώτων

82 τοι vel τι Codd,

γε SH,

corr. Mo

Mo τε Mo

85 ζατοῖσ(α) Codd, ζατεῦσα Mo 90 γελᾶντι, γελεῦντι Codd, γελῶντι P Par VW 102 δεδυκεῖν Codd, δεδύκει S corr. H Mo 132 ἄκανϑαι Codd, ἄκανϑοι SH? Mo

[330]

S corr. Mo

DE

II

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

4 τάλαν Pa Codd, τάλας Καὶ S corr. 9 μέμψομαι Codd, μέμψωμίαι) Mo

EXORTIS

H Mo

25 elAopnev Codd, εἴδομες Pa ΚαὶS* H' Mo 31 xaAktov Codd, χαλκίον Καὶ Mo 45 Θησέα Codd, Θασέα Mo 46 λαϑῆμεν Codd, AacSfjusv

K Mo

61 ἐν ϑυμῷ Codd, ἐκ ϑυμῶ

G Mo VW

δαίδευμαι,

δέδευμαι, δέδομαι Codd, δέδεμαι IN S H Mo Par

70 Θευμαρίδα Pa Codd, Θευχαρίλα H* Mo 72 ϑεάσασϑαι Codd, ϑάσασϑαι Pa N S corr. Mo 80 λιπόντων Pa Codd, λιποῦσιν Mo 82 uot Codd, μεῦ Pa N Mo

83 90 101 109 118

κοὐδέ τι (οὐκέτι Pa) Codd, οὐδέ τι Par, κοῦτε m Mo ὀστί(α) Pa K M V! A, éóoré(c) GPUNSH Mo Par &payto Codd, ὑφαγέο H corr. Mo «vuleüvraı Pa Codd, κνυζῶνται S corr. H Mo κἠγὼν, κἀγὼ Codd, κἠγὼ S H Mo

144 κοὐκέτι Codd, κοῦτε τι Pa Mo 144 ἀπεπέμψατο Codd, ἀπεμέμψατο Pa, ἐπεμέμψατο N

III 18 ποϑορεῦσα Codd, ποϑορῶσα 30 πάχεος Codd, πάχεϊ Mo IV

10 τουτόϑι

Codd,

τουτόϑε

S H Mo

S Mo

13 δ(έ) Codd, y(e) P Par SH Mo 16 τὠστία Codd (et Par corr.), τὠστέα SH Mo 30 ἐμοὶ Codd, ἐμὶν S H Mo 32 ἃ τε ZéxuvSogs Codd, & ZéxuvSos Mo 39 τόσσον Codd, ócoov K S H corr. Mo

Par!

A corr.

46 οἰττ᾽ ὦ Codd, cíT9' ὦ A E, círS' & GU Mo 53 χασμεύμενος Codd, χασμώμενος S H Mo 58 μ᾽ ὦ

V

Codd,

9 ἀγκλέψας

uo:

AU

Mo

Codd, ἐκκλέψας Mo

23 ποκ᾽ Codd, ποτ᾽ S Mo 25 κιναδεῦ Codd, κίναδε SH Mo

Par

32 τεῖ(ν)δ᾽ Codd, τάνδ᾽ S Par, τῆδ᾽ GH corr. Mo 37 & δ᾽ αὖ Codd, 38 λυκαδεῖς K Va

4l ru TU Codd,

S H Mo

ἴδ᾽ € KA corr. Mo (et P), -ıöeis La Par

ve τὺ Mo

[331]

S H Mo

APPENDIX

47 δένδρει Codd, δένδρῳ Mo 48 ὄρνιχες Codd, ὄρνιϑες G Mo

49 ὑψόϑι Codd, ὑψόϑε 70 φίλε Codd,

om.

SH

Mo

Mo

72 et 74 Zipupra, Zupópra Codd, Zupápra Q H Mo 85 ποϑορεῦσα Codd, ποϑορῶσα SH Mo 89 παρελᾶ(υ)γντα, παρελεῦντα Codd, παρελῶντα G L N* Par S H Mo 94 ὀρομαλίδες, ὀρν(γ)μαλίδες Codd, ὀριμαλίδες SH Mo 108 ἐμὸν Καὶ Va, ἁμὸν La Par S H Mo 111 χὑμές Pu Καὶ G, χὔμμες Codd, κὔμμες S Mo 116 fi οὐ K Va, ov La! Par Mo 118 ὅκα μάν

ποκα

Pu

La

(ὁ κα distincte

Par, ποκα om.

K),

óxxa μὲν Va, óxx«a μὴν Mo (et H in ras.) 122 piv Codd, μὰν K L Mo 129 κέοντι K Va, κέχυνται Q V W, κέονται P Par N’SHMo 131 κισσὸς Codd, κισϑὸς M Mo (ut 2) 146 λίμνας Va, κράνας Pa K La Par 5 H Mo

VI 12 αἰγιαλοῖο Codd, αἰγιαλοῖσι Οἱ Mo 15 αὐτόϑι Codd, αὐτόϑε P Par S H Mo 22 ποϑόρημαι Codd, ποθϑόρημι Mo 24 φέρει ποτί, φέροιτο ποτ᾽ Codd, φέροι ποτὶ U Mo φυλάσσοι ΚΟ Q V, -σσῃ P Par, φυλαξῇ Va, φυλάξῃ Mo 25 ποϑόρημαι

Codd,

ποϑόρημι

A E Mo

31 ἐσορεῦσα, —peloa, -poloa Codd, ἐσορῶσα 32 κλαᾳξῶ Codd, κλασῶ Mo 4] πρὶν Codd, πρὰν S Mo

VII

11 13 25 42

SH Mo

ἀμάντεσσι Codd, ἀμώντεσσι SH Mo Par* *Hrrrokíova, Ἱπποκόωντι Codd, ᾿Ἱπποκίωνι τὸν Codd, rw’ Par Q* V W S corr. H Mo οὔνομα Po Codd, óvoua Mo τοι Codd, τεῦ H corr. Mo γελάξας, γελάσας Codd, γελάσσας S Mo

M! Mo

54 ἴσχῃ Codd, ἴσχει Par Οἱ S H corr. Mo 60 ὀρνίχων Codd, ὀρνίϑων Mo

TI ἐσχατόωντα Codd, ἐσχατόεντα Q Mo Par! 85 ἐξεπόνασας

Po Pu

Codd,

ἐξετέλεσσας

[332]

MN Q!

VW

Mo’

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

94 ᾧ Tu yepafpelı)v Codo, ὅττι γ᾽ ἀείδειν S® Mo 98 "Ἄρατος Pu Codd, “ὥρατος S Mo 116 οἰκεῦντες Codd, οἰκεῦντα S, οἰκεῦντας Mo

et Par

121 ἀπορρεῖ Codd, ὑπορρεῖ A" Mo 122 φρουρέωμες (-ev Par), -ροοὔμες Codd, φρουρῶμες Mo 124 νάρκῃσιν Codd, νάρκαισιν SH Mo Par 128 γελάξας Codd, γελάσσας S Mo, γελάσας 132 στραφέντες Codd, -φϑέντες K S H Mo

H

134 olvapéoici Codd, -ρέῃσιν S, olvapécioi(v) L Mo 145 δ᾽ ἐκέχυντο Codd, δὲ κέχυντο Mo VIII 3.ἤστην, ἤσϑην K Va, ἤτην La G Mo 13 καί τινα Pa Codd,

ὅστις

(χ᾽)

Codd

ἀλλά

m

Q corr.

H corr. Mo

(ὃ ms Par), 6 κεν Q corr. H corr. Mo

ἄρκιος Codd, ἄρκιον H corr. Mo 14 95 (T) Codd, 3& y' U Mo

15 χαλεπὸς ὁ Codd, χαλεπός 26 καλέσωμες

Codd,

9᾽ ὁ U Mo

καλέσωμεν

P Par

S H Mo

28 χ᾽ οἱ Codd, χ᾽ ó Mo 30 ἰυκτὰς Codd, luxr& K S corr. U corr. Mo Par corr.

41 παντᾷ Codd, πάντα 48 χ᾽ αἱ Codd, χ᾽ & Mo

G Mo Par

67 ὀκνῆϑ᾽, óxv&S' Codd, ὀκνεῖσϑ᾽ G P Par, óxvetS' S Mo 68 καμῆσϑ᾽, καμοῖσϑ᾽, καμᾶϑ᾽ Codd, καμεῖσϑ᾽ Mo

73 TapeA&(v)vra, παρελεῦντα Codd, Par corr.| 78 αἰϑριοκοιτῆν, -&v

Codd,

80 ὁ μόσχος Va, & μόσχος

παρελῶντα

S'H L Mo

-eiv P S H Mo Par

K La Par S H Mo

Ex hisce locis manifestum, ni fallor, omnibus apparet, quibus rationibus ductus Moschopulus recensendo Theocrito operam dederit. Qui Vaticanam, quam dicimus, et seriem et recensionem adhibitam novae editionis fundamentum habuit; saepius Planudem,

nempe codicem S secutus est; alia suo marte novavit re grammatica nisus pro virili parte suaeque aetatis doctrina. Qua re omnino sunt abiciendi huiusmodi libri in textu Theocriti constituendo, quamquam una vel altera Moschopuli coniectura digna passim occurrat, quae flocci non habeatur; nimirum ex appa-

[333]

APPENDIX

ratu nostro liber O detrudendus est, cuius aetas et natura plerosque fugit, certe editores Theocriti fefellit; illi denique libri librorumque familiae sunt abiciendi, qui e Moschopuli recensione exorti nova

genera promoverunt.

c) DE FAMILIA PARISINA DEQVE VALLIANO ET LASCARIANO GENERIBVS

Nam

brorum

fluxit etiam ex Planude et Moschopulo copiosissima li-

familia,

carmina

I-XVIII

vulgato

ordine complectens,

quam Parisinam appellamus: nonnulli enim horum codicum recentioribus scholiis aucti sunt, quae quidem Parisini Anonymi scholia doctissimus vir Carolus Wendelius definivit. Accurate secernendi sunt hi libri a familia Vaticana, cuius etsi ordinem idylliorum retinuerunt, lectiones tamen plurimas novaverunt. Quorum codicum

recentiorum en habes indicem, quantum potui, diligentissimum. In primis dicendum est de Paris. gr. 2758, saec. XIV, qui fol. 40-68 habet haec tantum: Aa Ba IXD Ahr, I-IIT, V, IV, VIVIII, XV; folia vero 40-62 priore manu conscripta sunt usque ad VIII,

reliqua altera manu

perfecta eadem aetate, addita subscrip-

tione f. 68v: ἐν ἔτει gob5y' ἰν(δικτιῶν)ος η΄, unvós σεπτεμβρίου β΄, ἡμέρᾳ σαββάτου, apa β΄ μετὰ τὸ μεσημέριον ἡμισείᾳ ἤκουσεν ὁ Φῶκας

μέχρι τέλος τὸ

παρὸν

βιβλίον

ἀπ᾽ ἀρχῆς

stridie Kal. Sept. 1384). Descripta sunt Ba (sub finem) et VII C, quae adiecta sunt habes idylliorum ad quosdam Moschopuli (vel ad ipsius codicis S imaginem), textum

ἀρξάμενος

(=

ρο-

in prolegomenis etiam in ima pagella. Seriem codices accommodatam vero contaminatum et

Laurentianae familiae ut S saepius addictum; at carmen XV nonnullas lectiones iam exhibet Parisinae familiae, cuius scholia ab

altera manu adiecta inde a carmine II leguntur: nam priore manu Moschopuli scholia ad octo carmina et Vaticana ad II-VIII argumenta conscripta fuerant. Siglum Planudis (μαξ vel nafın) iure ad prol. IX D Ahr., perperam ad singula argumenta adscriptum exstat. Reliqui codices omnes, qui Parisini commentarii scholia perhibent, non ante saeculum XV scripti sunt, qui post carmen VIII Planudeam

recensionem servaverunt,

[334]

inde a XV

Parisinam.

DB

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

Paris. gr. 2833, saec. XV: eadem habet Prolegomena, deinde I-XVIII cum Scholiis Parisinis. Ambros. 37, saec. XVI ineuntis: eadem Prolegomena, I-XVIII,

Scholia. Paris.

gr. 2763,

saec. XV:

eadem

Prolegomena

adiecto

IC,

deinde I-XVIII cum Scholiis. Oxon. Can. 86, saec. XV: nonnulla Vaticana Prolegomena, I-XVIII, Syrinx, Scholia. Cantabr. 600, saec. XV exeuntis: Aa Ba, VIIC, Ca, Bb, Cb, IXD, IC, IXC, Ea, Ibcd, Fa, Syrinx, deinde I-XVIII cum Scholiis. Laurent. XXXII 43, anno circiter 1470 exaratus, si pellucidis foliorum signis fidem facimus (n. 3100 Briquetii), eandem

fere seriem carminum atque editio Aldina protulit (vid. p. 361), scil. I-XVIII, M.III, MI, MI, XIX, BI, MIV, XXII, XXIII,

Syringa,

Adonem. ?

Genus autem, quod dicimus Vallianum a Georgio Valla, cum Saepius

ad Parisinam

recensionem,

scholiis tamen

omissis et pro-

legomenis, accedat, proximum sese praebet editioni principi Theocriti (Med), solis carminibus I-XVIII collectis. Quorum indicem hunc XViu

librorum exstruxi: Ambros. 631, saec. in

fine

XV,

a Georgio

Valla

exaratus,

et post

abruptus.

Marc. 480, saec. XV, a Georgio Trivisia conscriptus Bessarionis gratia, qui die XVIII novembris mensis a. 1472 mortuus est. Placent. 6, saec, XV, ab Iohanne Rhoso conscriptus. Gothan. II 64, ab eodem Iohanne Rhoso Venetis die XXIX

septembris mensis a. 1481 ad finem perductus. Laurent.

cum

XXXII

illud habeat

46,

officinae

saec.

XV

(inter

chartariae

annum

signum

1460

cardinalis

et

1480,

pileum),

praebet: Aa, Suid. v. Θεόκριτος, Ab, IXC, Gb, IXD, Manil. Astr. II

39-42, Quint. Inst. X 1 55, deinde I-XVIII, Syringa, Aram, cum Angeli Politiani adnotatiunculis (cf. F. Garinum, La Expositio Theocriti di Ang.

Pol. nello Studio

fiorentino, in Riv. filol. class.,

2 Hunc librum ex Angeli Politiani libris fuisse ne putaveris: iure ALEXANDER PERosA negavit (Par.d.Pass. 1952 p. 71) nonnullis notis librum auctum esse ad Angelo in primo carmine.

[335]

APPENDIX

42, 1914, pp. 275-282), quem septembri mense anno 1494 mortuum esse constat. Vatic. gr. 1380, saec. XV, ex bibl. Fulvii Ursini: I-XVIII. Salmantic. 253 (nunc 230), saec. XV-XVI, qui habet I-XVIIT, a quodam Matthaeo τοὔνομα Σεβαστὸς Λαμπούδης Peloponnesio conscriptus est,? qui Florentiae scripsit etiam Parisini gr. 2835 alteram partem, fol. 77-96, Moschopuli recensione adhibita (cf. p. 329). Paris.

gr.

2834,

saec.

XV,

fol.

1-35

nitidissime

conscriptus

habet I-XVIII, permultis postea rasuris et correctionibus vexatus. Paris. gr. 2596, saec. XV, fol. 239-250r tantum XV-XVIII continet,

a quodam

Iohanne

anno

1475

conscriptus, nescio an ex

ipso Parisino gr. 2834 descriptus, cum quo mire conspirat et in minutiis et in variis lectionibus. Adde postremo Paris. gr. 2726 — D, qui in parte D, servavit fol. 173-180 carmina XVII, XVIII, XV, Valliani generis adhibita recensione (de hoc libro vide p. 343). De his omnibus libris cum fusius egerim in Stud. ital. filol. class., n.s, XIII (1936), 45-59, hoc tantum iuvat rursus edicere, nullas

usquam, nisi forte quid quisquam coniciendo est assecutus, meliores lectiones eos praebere quam optima, quae perpendimus, genera librorum, id est Ambrosianam

et Laurentianam et Vaticanam stir-

pes; nullum vero eis meliorem fontem praesto fuisse, qui quidem nobis ignotus sit. Plurimas enim coniecturas admiserunt doctorum virorum operam manifesto declarantes: cum in Moschopuli recensione haberent in V 70 Μόρσων (omisso φίλε per errorem), metri causa suppleverunt ναὶ Μόρσων, et in XV 38 τοῦτο καλὸν εἶπες Vaticanae recensionis ad ναὶ καλὸν elmas eadem de causa redegerunt; cum autem legerent in Vaticanis libris XV 32 ταῦτα (pro τοιαῦτα), numeris obsecuti scripserunt ταύτη γε. Quid? quod ex Hermogene nova scriptura fluxit in XVI 44 εἶ μὴ δεινὸς contra codices el μὴ ὁ ϑεῖος vel el μὴ κεῖνος, ne censueris ergo illam vocem traditam esse in Theocriti libris nunc deperditis, tum exstantibus. Nam 1) De libro Salmanticensi nunc ManriNus S. RuiPÉREZ disseruit in Emerita 18, 1950, pp. 77-88, qui librum esse Valliano generi tribuendum confirmavit.

[336]

DE

CODICIBVS

apud Hermogenem

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

(περὶ ἰδεῶν II 9) illi viri legebant: x&v δεινὸν

εἴποι τις ποιητήν, ὥσπερ ὁ Θεόκριτος εἶπεν ἐν Χάρισιν ἢ Ἱέρωνι τὸν Σιμωνίδην " «εἰ μὴ δεινὸς κτλ. »; quod diserte memorat in

margine

scriba codicis Neapolitani 200: ὁ 'Epuoytvns ἐν τῷ περὶ

δεινότητος μέμνηται τῶνδε τῶν στίχων, kal ἀποδίδωσι τῷ Θεοκρίτῳ

λέγοντι

περὶ

Σιμωνίδου.

Pro coniectura vero habendum est etiam in III 12 ἐμὶν pro ἐμόν

(habet nunc ἐμὶν Po quoque) etin XV 23 ϑασοῦμαι vel ϑασοῦμες," quamquam novissime Pa Saocopyss dedit, contra ϑασόμζ(εν)αι vel SacóyusSa ceterorum testium. Nempe doricam vocem illi viri desiderabant; eadem de causa in XV 72 φυλαξοῦμαι perperam scripserunt pro φυλάξομαι.3 Sua carminum serie genus quod dicimus Lascarianum definitur, nimirum cum Valliano genere conspirans et Parisina familia. Hoc est in eo praecipue dignum, quod miremur, idyllium X ante IX collocatum esse; praeterea Moschus cum Theocrito copulatur. Notabilis

ipso

in primis

Constantino

est liber

Lascari

conscriptus

Κωνσταντίνου ToU Λασκάρεως a Georgio Valla conscriptum

comitantur: Ambros. medio

427

et in fine deperditis)

Matritensis

4607

saec.

et subscriptus

XV,

(fol.

ab

153v:

xol ὁ κόπος καὶ τὸ κτῆμο). Adde Mutin. 146, quem alii nonnulli

saec. XV et Berol.

exeuntis Phil.

(permultis

folis in

1602, saec. XV-XVI,

et Mosquens. 471, saec. XVI. Quorum en habes carminum seriem et rerum indicem: Matrit.: Syrinx, Prol., I-III, V, IV, VI-VIII, X, IX, XI-XIII, XVI, XVIL M III, M.II, M.I, XIV, XV, XVIII. Berol.: Syrinx, Prol., I-III, V, IV, VI-VIII, X, IX, XI-XIII,

XVI, M.IIT. Mutin.: I-IIIT, V, IV, M.II, M.I, M.IV, Prol.

1) Locum iam temptaverat

VI-VIII,

X, IX, XI-XVIII,

sua coniectura

Paris. gr. 2758, qui

M.III,

ϑασσό-

ne9’ áp scripsit, ut alii quoque codices huius familiae Parisinae (Paris. gr. 2763 et 2833). 2) Φυλάξομαι tamen servavit Paris. gr. 2758 cum nonnullis insuper lectionibus antiquae notae, quas ceteri novaverunt.

[337 ]

APPENDIX

Ambros.: I-III, V, IV, VI-VIII, X, IX, XI-XVII (et XVIII; et MD Quorum ipse Berolinensem et Mosquensem non vidi, Matritensem habui domi per imagines lucis ope confectas. Ceterum in hoc

libro

notatu

dignum

videtur,

verba

Πτολεμαίῳ ... ἀκούω

in

XV 22-23 omissa esse velut in aliis eiusmodi libris et in editione principe et in Aldina; in margine vero adiecta esse eadem Constantini manu,

lectione adhibita d) De

Sacoüyss.

FAMILIA PERVSINA

Recentissima aetate exortam restat ut Perusinam, quam dicimus, familiam per summa capita pertractemus, quae fere ab uno scriba exaratos nonnullos tantum codices complectitur serie carminum singulari. Codex

Perusinus

D

67 fol. 266—303

continet: Aa

Ibcd Fab

Cc Ecd Ie Ab Ia H,4, deinde cum argumentis I-III, VIII-XITI, IV-VII, XIV, XVII, XXIX, Epigr. 1-22, Alas.

Pro XVII Codex

habent XVI

Taurinensis

B

hi libri: III

11, qui foliis 37 habet: Aa Ea Cb

Deb Ibcd Fab Ecd Ie Ab Ia, deinde cum argumentis I-III, VIIIXIII, IV-VII, XIV, XVI, XXIX, Epigr. 1-22, Alae. Codex Parisinus gr. 2721, qui foliis 37 (pagellae sunt numeris 1-74 notatae) habet eadem prolegomena et argumenta et carmina. Codex Parisinus gr. 2726

(=

Dj),

qui

foliis

135-173r

habet

eadem prolegomena et argumenta et carmina. Uni eidemque scribae quattuor hi codices debentur; 1) eadem est ratio scripturae et numeratio foliorum; eadem charta in Tauı) Manu scripsit Georgius Trivisia Cretensis, qui diem obiit anno 1485 Venetiis (videas P. D. MASTRODIMITRI, in Thesaurismata, 1971, 49-62). Idem conscripsit Theocriti carmina generis Valliani in libro Marc. gr. 480 (vid. hic p. 335) nec non scholia Theocritea generis Ambrosiani in libro Ambros. gr. 52 collecta et ex ipso K descripta: de his rebus disserui in Annali Ist. Or. Napoli, 1980-1981, pp. 1-24.

[ 338]

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

rinensi et in Parisino 2721, signo columnae pellucido ornata, cum cardinalis pileum D proferat. Eadem praeterea carminum recensio, quae manifesto ex Ambrosiano genere idylliorum seriem deprompsit, in qua tamen semel carmen XVII, ter in eius loco XVI acceptum est, et XV Securisque plane omissa fuerunt. Quin etiam ex ipso K recte dixeris illum scribam hos codices descripsisse, quamquam in prioribus carminibus pervulgatam Moschopuli recensionem adhibuit, ex. gr. II 65 &pEoy' ἐγώ, 70 Θευχαρίλα, 75 λιποῦσιν, 83 κοὐκέτι (ut Ferrariensis 155), 101 ὑφηγέο τῶδε, 144 ἀπεπέμψατο (ut Ferrariensis). Notandum II 157, ubi Te om. Perusinus (fortuito ut liber I), et Parisinus 2721 primum omisit, deinde adiecit, habet D; et οὐδέποκ᾽ praebent Perus. et Paris., οὐδέποτ᾽ D. Cum Parisino fere conspirat Taurinensis, namque habet XIV 25 ἄσαλος Parisinus, cum &rroAos nunc legatur in D, sed τὸ in rasura, ἄσαλος suprascripto πὶ Taurinensis, [- -]kns ἁπαλός Perus.; 39 ὑποροφίοισι Perus., at ὑποφορίοιο Taurin., et Paris., et

D. Perspicuum est igitur sive carminum seriem inspicienti sive textus recensionem, dissimiliorem exstitisse Perusinum, propinquiores contra inter se ceteros esse, quorum D ex altero Parisino descriptus sit: nam interdum fit ut, cum sexcenties D correctus sit,

scriba

qui

D

correxit alterum

quoque

codicem

Parisinum

nova

lectione ditaverit, vel, ubi alter correctus est, hanc ipsam correctam

vocem D nulla correctura servaverit. Attamen D potius quam Paris. gr. 2721, si quis usus esset, in apparatu meo notavi, cum libro D uti necesse sit in alus carminibus,

quae Parisino ignota D sibi ex

alio fonte adiunxit. At in IX-XIII ad Laurentianam stirpem propius accedit scriba; inde a XIV codicem Καὶ omnino repetit: ut XIV 21 κῆφατ᾽ ἔτ᾽, 38 τὰ 5á«pua, 47 οἷδε Λύκος, 54 9' ὑγιής, 58 ἀποδραμεῖν (at 61 habent Perus., Taurin., Paris. 2721, omisit D, et 70 non ἄς ut Καὶ sed omnes 6x). Etiam in XVII, quo carent ceteri, Perusinus liber apographum est libri K: 34 περικλειτά, 68 κατϑεῖο, 72 ἀπό, 72 αἰετὸς ὅσιος, 97 περιστέλλονται, 103 ξανϑοκόμας, lll καὶ νάσοις Κυκλάδεσσι

πολὺν

δ᾽ ἀγαϑοῖσιν

scriptura τεκέων),

ἑταίροις,

128 ἀρείων,

121 τοκέων 131

(cum

ἀϑανάτων

quam 137 αἰτῶ scripsit pro αἰτεῦ libri dati (item αἰτέω coniecit Briggsius).

[339]

incerta

sit in Καὶ

αὐτῶν ἱερός; quam-

K aut male lecti aut emen-

APPENDIX

Argumentum vero, ut hos codices evincam ex ipso K (non e gemello quodam) deductos esse, satis, opinor, probabile occurrit;

nam in XIV 54 scripsit K ἐπανῆνϑ᾽ cum Codd et Pa vel &répnvS* ut est in Semin. Patav. libro, altera deinde manus recentior πόλιν ἦνϑ᾽ in rasura dedit; quam quidem lectionem hi tantum libri serva-

verunt. Item recenti manu habet Epigr. 13, 1 ἱλάσκετο K* ut D* et 14, 2 ἑλκομένης K* ut hi libri. Adde quod ipsi in XIV 53 ὑποχάλκω

legunt, scholia libri K secuti, cum in ceteris libris et &my.

et ὑποχ. lectiones ambae commemorentur. Est ὑποχάλκω et in Pa, est XIII 8 υἱὸν in his codicibus tantum et in Pa (vita K, vla Cett); at cave his rebus adductus ne suspiceris, exemplar optimum prae se hos libros habuisse insignius quam K aut continuo librum Pat expilasse.) Nec non verisimile mihi quidem videtur D ex ipso K Securim quoque sumpsisse, quae post alia carmina in D, collocaretur. Ne forte mireris, quod Secur. 5 ἐνὶ προμάχοισιν ᾿Αχαιῶν servaverit D

cum

omnia

praeter

ἐνι K

omittere

dicatur,

scito

illam

ipsam

esse codicis K scripturam quamquam evanidam et in codice Ambr. gr. 52 vel Barb. gr. 214 libri K apographis servatam. Item fit ut in Secur. 12 μέτραμολτπ᾽ ... adhuc legatur in K, μέτρα μολπῆς praebeant

D et apographa et Editt.; adde quod in v. 13 scriptum est βίνων non pívo in K, et habent βίνων D, apographa, Cal, βαίνων Bon. Subiungendi sunt his, quos Perusinos appellamus libros, alii duo, Mosquensis 509, saec. XV, qui fol. 1-61 servavit Syringa cum Pediasimi scholiis, I-XVIII, XXIX, Alas, et Neapolitanus 200, saec. XV, qui fol. 1-67 habet I-XIV, XVI, XXIX, XV, XVIII,

Epigrammata

1-22, Alas.?

y Comperimus

tamen

eadem

aetate, qua

Georgius

Trivisia in regione

Veneta degebat, non solum librum K in urbe Patavio apud Georgium Merulam fuisse (unde Mediolanum migravit ante annum 1494), sed etiam Patavinum quem dicimus deperditum librum (Pat) in manibus fuisse Pauli Capivacci Patavini et ineunte saeculo XVI Marco Musuro innotuisse Patavit (de Pat vid. pp. 363 sqq.). Quapropter ex ipso Pat fieri potest ut nonnullae lectiones et correctiones libri D manaverint, 2) Praemissa sunt Vaticana prolegomena Aa Ea Cb Eb I b-d Fb E cd Ie Ab

Ia, adiectis in margine ab alia manu

recentioribus illis VII D, VII H,

VII E Ahrensii editionis. Liber fuerat Parmensis usque ad annum aedibus Farnesianis, et Iacobus Phil. Dorvillius eum collatio in Bibliotheca Bodleiana servatur.

[340]

Parmae

1734 in

agnovit,

cuius

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

Nam series idylliorum primo obtutu demonstrat versari hos codices in eadem regione qua Perusina familia; equidem Mosquensem ignoro, quam sibi adsumpserit recensionem, Neapolitanum contra satis superque indagavi (cf. etiam p. 337). Qui minime rem omnem e Perusina familia produxit: Moschopuli recensionem in I-VIII et Laurentianam stirpem in IX-XIV compilavit; XVXVIII ad Vallianum genus redeunt; XXIX,

Epigrammata et Alae

cum

Perusinis libris coniunctissima sunt. Cave tamen ne putes ex ipso D (qui Valliano genere adhibito familiam Perusinam auxit carminibus XV, XVII, XVIII) Neapolitanum fluxisse; nam, ut his utar exemplis, in XVI 90 ἠδ᾽ ἀνάριϑμοι,

106 ἔγωγε μένοιμι, 107 ἱκοίμαν scripsit Neapolitanus cum Mediolanensi editione, D contra aliter se gessit; in XV 22 Neapolitanus verba omiserat a Πτολεμαίω usque ad ἀκούω, ut editio Mediolanensis; adiecit eadem manus lectione adhibita ϑασοῦμεν (-ues praebet D).

Quapropter Neapolitani fontem recte dixeris illi editioni principi, quae

Valliani generis recensionem adhibuit, adstrictiorem fuisse quam D. e) DE

conicievs

C et D

Nonnulli sunt codices recentioris aetatis, quos ut recenseamus restat, qui multa inutilia ex deterioribus familiis cum retinuerint,

optimi tamen sunt in quadam Bucolicorum syllogae parte; qua re facere non possumus quin eos testes adhibeamus, sua virtute excellentes vel quodam fortunae casu primas agentes. Ambros. 104 = C. Codex C, pergamenaceus, fol. 1-82 variam et compositam syllogam complectitur a tribus manibus exaratam saec. XV et XVI ineuntis, quarum opera hoc modo indicari potest: C, C, C,

— = —

tertia manus: Epigrammata, XXIV, XXVI, XXVII prima manus: I-III, V, IV, VI-XIII secunda manus: XI (iterum), XIV-XVI, XXV, M.IV, XVII,

M.III, XXII, XVIII, XX, XXI, B.I, XXIII, B.II, Syrinx cum commentariis, Ara C,

—

secunda manus: Commentarius in Securim, Ovum, XXVIII-

XXX C,

=

tertia manus:

M.II,

Adon,

[ 341]

XIX

APPENDIX

Manus quidem prima, ni fallor, Iohannis est Θετταλοῦ τοῦ Σκουταριώτου, cuius plurimi codices adhuc exstant, ab anno 1442

usque ad 1494 Florentiae plerumque scripti. At non Mediceos principes tantum et Iannottium Manettium, sed pontificem quoque Nicolaum V et Sancti Marci Florentiae bibliothecam diuturna opera Johannes adiuvit et auxit. Huius eiusdem scribae Theocritum habemus nullius pretii in Vatic. Palat. gr. 190 et in Senensi libro J IX 3, quorum hunc habeas pro certo Moschopuleam recensionem exhibere, ? at illum ex Vatic. Regin. 92 descriptum esse.” Priora quoque carmina a Scutariota in C, scripta ad Moschopuli recensionem accedunt, quamquam ad illius aetatis cuiusdam docti viri mentem nonnulla accommodata sunt (ut V 62 Λυκήτος). Neglegendus omnino est C, ex Aldina descriptus.) At secunda quoque manus in C, nihil boni aut novi praebet, nam ab XI (iterum) usque ad Aram doricam Triclinianum codicem R expressit.9 Quod Eduardus Hillerus (Beiträge, pp. 15-39) demonstravit a XXV orsus, idem de prioribus carminibus statui potest, ex. gr.: XV 4 ἀδεμάτω 1) Senensis liber habet I-III, V, IV, VI-VIII, eadem serie ac C; de scriba vide sis ALLENUM, Classical Review, IV, 1890, p. 105, et A. BIEDLUM,

Byzantinische Zeitschrift, 38, 1938, 96-98. 3) Vatic. Regin. gr. 92 saeculi est XIV; perperam 'Avróvios ὁ [Koonäs] NTauouvravéypos suum nomen vetustiore deleta subscriptione scripsit fol. 172v (prioris manus exstant verba ὁ δοῦλος ToU κραταίον καὶ ἁγίου ἡμῶν ao S(Ev)v(ov) xal, secundae βασιλέως 'Avrovios ὁ Κοσμᾶς Nrapouvravéypos). Liber habet

foliis 154-172 Theocriti I-IX cum prolegomenis, argumentis scholiisque. Theocriti I-IX habet Scutariotae manu conscriptus Vatic. Palat. 190, fol. 17-34, in quo II 52-fin. post VII 52 descripta sunt, cum in Reginensi folia quae 167, 168 numerantur eandem idyllii II partem complectentia e sua sede (inter 160 et 161) deturbata sint. Quapropter alterum ex altero descriptum esse, statim dixeris. De Antonio de Monte Nigro vid. A. TunYvN, Mss. Trad, Aesch. (1943), p. 39 n. 48. 3) Cf. AHRENSIUM, Philol., l.c., p. 592 et HILLERUM, Beiträge, p. 19, n. 1, 4) Carmina figurata in libri parte C4 non ex R descripta esse (vid. p, 310), sed ex ipso fonte quo eadem in C4 manus usa est, contendit FRANCISCUS SBORDONE, 71 commentario di Manuele Olobolo etc. (Fontes Ambrosiani 1950 p. 3 extr.), nescio an argumentis infirmioribus adductus. Tamen vide sis WENDERLIUM, Entstehung u.s.w., p. 192. De libro Voss. misc. 13 (vid. p. 372) fortasse effugit doctum virum

FR. SBORDONE

(p. 5 n. 20) quae

WENDELIUS

[342]

Entst.

p.

179

sq. scripserat.

DE

(=

CODICIBYS

La), 8 πάναρος (=

RECENTIORE

AETATR

unus R), 12 dpa,

23

EXORTIS

ϑασόμεϑα,

30 &i5'ἐς

et μὴ πουλὺ (R, non L V W), 32 παύσεο χ᾽ ola (= R), 38 τοῦτο x’ ἄειττες (= La, at cum apostropho unus R), 60 ἐγὼ τέκνα εἶτα (= R V W, non L), 73 ὥστε ῥύες et ἠμὲς (= R), 80 ᾿Αϑηναίη (=R), 100 Γολγὸν (= R et Vallianum genus), 103 μαλακοὶ πόδες (= R), 103 ὥρας (= R), 115 πλαϑάνᾳ (= R). At secunda manus in C, nonnulla protulit magni pretii ex alio fonte petita, cum praesertim XXX in hoc uno codice scriptum inveniamus, et memoria tantum primi versus supersit in Iani Lascaris commentariis de itinere ad Laurae monasterium Montis Athos in Vatic. gr. 1412 adservatis; recentia vero fragmenta assecuti sumus in Pa. Tertia quoque manus in C, nonnulla carmina protulit, quae temporibus illis paene ignota erant; nam praeter Epigrammata conscripsit XXIV (tantum in X, et D, eiusdem aetatis codicibus adservatum, antequam plenius hoc carmen in Pa, quod nostris temporibus accidit, inventum est) et XXVI (quod servavit D et nunc etiam Pe Pa praebuerunt) et XXVII (quod unus D habet). Igitur inter manuscriptos fontes numerandi nobis erunt C, et C; sed in C, eadem est recensio carminum atque in D,; quanam vero necessitudine copulentur, statum in recensendo D statuam.

Paris. gr. 2726 Scaligerianus

— hic

D. liber,

qui

postea

Tellerianus

fuit,

eadem

manu est exaratus qua Paris. gr. 2721 nec non Taurinensis et Perusinus nuper laudati (p. 338); itaque in iis omnia omnino concinunt conscripta poemata, praeterquam quod Perusinus, XVI omisso, XVII eius loco suffecit, et liber D multa ex alio fonte sibi adiunxit. Nam post priora carmina, quae fol. 135 r-173 r ab 1 usque ad 18 numerantur et ex ipso Paris. gr. 2721 descripta sunt, secuntur in D tres partes, quibus familia Perusina caret. Cuius libri index est: — —

99 l|

D,

135r-173r: (num. 1-18) I-XIV e serie Perusina, XVI, XXIX, Epigr., Alae 173r-180v: (num. 19-21) XVII, XVIII, XV 181r-184r: (num. 22) XXIV, deinde 70 fere versuum spatio relicto

[343]

APPENDIX

185r-202r:

(omisso

num.)

XXIL;-. ; (num. 23-28) XXVI,

XXVIII, M.IV, XXV, a» *XVi-, M.IOI 204r-206r: (num. 29, 30) XXVII et (lacuna

D, —

interiecta)

Securis.

Quapropter libri D quae virtus sit, facile deprehendi potest in recensendis carminibus XXII et XXIV-XXVIII. Nam, ne quid de D, dicam, qui est familiae Perusinae, pro nihilo D, quoque est habendus in carminibus XV, XVII, XVIII, quorum non aliam

exhibet recensionem, quam quae pluribus Valliani generis codicibus usurpatur (cf. p. 336). At nullius est pretii D, in ΜΟΙ deteriore recensione adhibita; ? in M.IV propius ad 5, accedit. Exstat vero XXII in La et M, praeter papyros, et carminis initium in P; XXIV in (Pa) C, et initium in X,; XXV in (Pa) LaM, XXVI in (Pe Pa) C,, XXVII in C,, XXVIII in (Pa et Ox) C,H,. Quod ad Securim in D attinet, ex ipso K descriptam esse iam antea (p. 340) dicere non dubitavi. At

rursus

te

commonefactum

volo,

fere

in

omnibus

huius

compositi libri partibus carminibusque varias lectiones in margine adscribi sane dignas, quae attentis oculis pervolutentur, nec non rasuras et correctiones frequentes, doctissimi viri curam adsiduam et meditationem ostendentes; unde, si has novas lectiones diligenter inspicias, recte dixeris non esse dubium quin ex eodem fonte editiones Bonini et Calliergis deductae sint, aut proposito harum editionum exemplari correctiones et additiones in D novatae sint. Neque unius viri sunt novae voces, quin etiam praeter librarium et Scaligerum tres aut quattuor scribarum manus deprehendes. D* recentior esse videtur illis editionibus, et ex ipso Bon novas lectiones adscripsisse. 2 At D* et D* saepius ipsi cum Bonini et Calliergis editionibus ita conspirant, ut ex eodem exemplari fluxisse

1) Cf. AHRENSIUM, Philol., 1. c., p. 411, qui ex ipso codice Paris. gr. 2802 descriptum esse voluit MIII in D. Quapropter ipse in Proleg. p. rr malui MIII

ex

D,

demptum

in D,

detrudere;

sed

ipsum

librarium

scito certis

signis in codice additis illas quattuor libri partes iis finibus continuisse. 3) Iuntinae sphalmata in De (XXV 9 ἀμφελινοῦντος) vel coniecturas (79 &mun3&) conferri iubet HiLLERUS, Beiträge, p. 5, n. 2.

[344]

DE

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

videantur: nonne ex illo Patavino codice nunc deperdito, quem a Musuro adhibitum esse comperimus? An hunc ipsum D putes Musuri fontem exstitisse? Ceterum D*, potius quam ex illis editionibus, novas lectiones, coniecturas

meras,

ex ipso

Patavino nisi

e Musuri codice sumpsisse veri similius esse censeo. Aliis enim locis cum Bon, aliis cum Cal conspirat; lectiones adiecit, quas ignorant Editt; denique generis Ambrosiani lectiones Bon et Cal servaverunt, nempe e Musuri recensione receptas, quas D, familiae Perusinae codex librum K describentis, proprias habet in textu vel in margine. Sed de his rebus vide pp. 363 sqq. Praeterea saepius fit ut variarum lectionum causa in C et D conscriptarum quandam et certam exsistere necessitudinem horum librorum diiudices. Quod breviter, sed penitus illustrandum et pertractandum

est. Nam

in C,, qui ex R descriptus

est, aut hic illic

voces deprehenduntur, quae libri D sunt, quibus adiectae stint inter lineas et in marginibus lectiones libri R, aut iuxta textum ex R de-

scriptum variae lectiones collatae sunt, quae in libri D textu leguntur. Videas quaeso, quae ratio inter C, et D, intercedat:

XVII

20 σφιν CD, κεν RC? 33 γεννήταν C D, γενειήταν R 48 νᾶμα

C D, νᾶα RC?

68 τρίοπτον C D, Tplomov RD 74 φιλασεῖ C D, φιλήση RC 126 ἐπὶ 137

XVIII

ἕξοις

C D, ὅγε CD,

T corr. (ex ὅτε)

αἰτεῦ

5 κατελέξατο

23 λοετροῖς

R

C D, κατεγλάγετο

6 υἱὸς C D, υἱῶν

8 περιπλέκτοις

corr.

R

R

C D περιπλίκτοις R

C D, λοετρῶ

R

Videas praeterea, quid intersit inter C, et D;: XXII

usque ad 69, ubi incipit D, variis lectionibus C omnino caret (et Laurentianam recensionem usque ad 68 retinuerunt Bon

et Cal)

70 ὦ RC, ἢ DC 9] ἐκ RC, οἱ DC

[345]

APPENDIX

96 ἄμυσσεν

RC,

ἔτυψεν

101 ἀπεστείνωτο RC,

D C*

ἀπεστείχοντο D C*

122 om. RC, habent DC? 153 δέ τοι C*, τάδε D, στὰς

RC

175-76 partim om. R C, habent D C' 179 χρόνων

RC,

νεκρῶν

DC"

203 χϑόνα RC, στόμα D C! et aliae fere triginta sunt eiusmodi variae lectiones, digessit Hillerus, Beitr., pp. 16-17 1 &ríoupos &porpeus RC, ἐπιβουκόλος ἀνὴρ D C* 27 ἴσσασι C D, víc(c)ouc: R C! 114 ϑεῶν RC, om. D, βοῶν D'C'! 114 &6vov RC,

om.

151 ἄνδρες RC, 252

ἄλμενος

D, ἔϑνος D* C!

ἦσαν D C*

RC,

ἀϑρόος

D C?

279 loxyuoio RC, ὄφρα μοι εἴη aliaeque sunt triginta eiusmodi pp. 17-18) 32 φίλ(αις compendio) R, φίλ᾽ 50 βλάψασα RC, βλέψασα D 100 ἀλωὴν RC, ἀλωῆς DC! 104 εἱλεῖται RC, εἱλεῖτο D C* 113 ἀμενοινὸς RC, ἀμενηνὼς D

M.IV

M.III

114 ἀνακόες

Eadem XXVIII

ratione

Postremo XXIX

C, ἀνηκόες inter

16 ὀππάσασαι 17 κτίσας

4 5 9 10 12

CH,

videas,

D,

C, φίλης D C* C!

C*

ἀνάκοσι

C, et D,

R

haec intercedunt:

C? H, ὀππάσαι κτίσσε

D C* lectiones (in Hilleri Beitr.,

D C

DC!

quid sit inter

C, et D,:

ἀκόλας C, οὐκ ὅλας Ὁ (5 τὺ C, τὸ DC? δίδων C D corr., δίδως D* C* et Paris. 2721 ei μοί m C D corr. (εἴτ᾽ ἐμοὶ Paris. 2721) ποίησαι C D^, ποίησον D C*

13 ómmr

quas

C D?, ὅπη D

[346]

DE

13 18 30 32

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

öprrerov C D corr. (fprrerov Paris. 2721 ut K) τρίταιον C D corr. (τρίτατον Paris. 2721 ut K) συλλάβην C, -Beiv D C! συνερᾶν C, συνορᾶν D C*

35 ἐπιτρότπις C, -óroig Ὁ (ἢ 40 μούνω C, πόϑω DC? et inter C, et D,:

Epigr.

6,1 δειλαῖε C D* (δειλὲ habuit D cum K et Perus.) 9,4 ὀϑνείην C D corr. (ὀϑνείων habuit D cum K et Perus.) 11,4 δαιμονίως C D* et Paris. 2721 familia Perusina cum K)

varia lectio. (dAıpwvoos

13,1 ἱλάσκετο C D* (ut D!?), lA&oxso D corr. et vulgo 14,2 ἑλκομένης

C D

(et familia Perusina ut KP), ἔρχομ,

K,

ἄρχομ. Ánth (omittunt epigramma Bon Cal, quod Musurus in Patavino libro exstitisse testatur)

15,1 νέμεις C Ὁ" (et Bon Cal), νέμοις D! (ut Cett et Anth) 15,2 ἔχει C D ras. (et Bon Cal), ἔχεις Cett 16,2 πολλῆς C D ras., πολλῆσιν Cett (om. epigr. Bon Cal) Age iam id, quod in medium proposui, me demonstravisse confido praeclaro testimonio. Nam cum habeat C lectiones et correctiones, quae in omnibus libri D partibus servatae sunt, hoc inde

colligi mihi maxime videtur: et librarium et correctorem codicis C iam ipsum D prae manibus habuisse; scilicet eos adhibuisse D novis illis lectionibus et coniecturis locupletatum, quae audiunt D* (cf. XXV 114). At iam aliud gravioris momenti in eiusmodi quaestione argumentum afferre volo, cum ex ipso D statuo tertiam manum in C, descripsisse Epigrammata, XXIV, XXVI, XXVII. Nam una et eadem est horum carminum recensio in C D, quos

gemellos primo obtutu diiudices; adeo conspirant in singulis et universis. Quorum vero patrem D et filium C absque dubio dixeris: D vetustiorem et una manu conscriptum, hinc multa in ceteris carminibus librum C sumpsisse, varias lectiones novasque voces ex D et ex D* repetitas, cum nullae sint voces in C, secundis curis adscriptae; ideo syllogam auxisse C suam ex illo quidem ipso D

codice, illinc ceteris carminibus petitis, quibus careret. Quapropter [347]

APPENDIX

C utilis nobis et necessarius testis est in C,, nulltus vero momenti

est in reliquis libri partibus.? f) De Lıerıs F, Y, Z, ET ANTHOLOGIA

PALATINA

Ambrosianus gr. 121 = F, et F,. Cum plurimi libri sint in bibliothecis adservati, qui M.II servaverint, quos ne in indice quidem librorum commemorare operae pretium fuit, tamen ΕἾ illud carmen M.II exhibentem satis antiquum (saec. XIII; de toto codice vide Martini-Bassi, Ambrosianum Catalogum, n. 121) necesse est iuxta La et S, in manuscriptis Bucolicorum fontibus tenere, quippe qui bona quaedam in recensendo carmine suppeditet. At F, qui saeculo insequenti scriptus est, habet Securim, Aram, Syringa, cuius pretium ex apparatu intellegi potest. Nam de libris figurata carmina servantibus vide Häberlinum in Phılol., 49,

1890, p. 271 sqq., et Wendelium in Byz. Zeitsch., 16, 1907, p. 460 sqq.; nonnulla addidi in Boll. Class. Linc. 1982 pp. 18-20. Vaticanus gr. 434 — Y. Dignus qui nominatim commemoretur in figuratis carminibus, cum alios complures eiusmodi libros in indice omiserim ac silentio omnino praeteream, est codex Vat. gr. 434, saec. XIII ex., pergamenaceus in ff. 1—4 ante annum 1363 conscriptis; nam eadem manu exarata

haec

legitur

(6870-5508 — 1362) σταντινουπόλει

ἡ

fol. 2v

ἔτει

adnotatio:23

iv(Bixrióv)os

μεγάλη

Svfjcig

τῶν

i&'

ἱστέον

ὅτι

τῷ

swo’

γέγονεν

ἐν

τῇ

Kov-

ἀνθρώπων

ola

οὐ γέγονε

1 Plura et diversa disceptavit ROBERTUS SMUTNY, The text history of the Epigr. of Th. (Univ. of California, 1953, Publ. in Class. Philol. r5, 2, PP. 29-94), qui pp. 51-62 in usum vocavit etiam librum Heidelb. Palat. gr. 341,

neque

cum

testibus

C

et Bon

copulavit,

sed

ex Pat

pendere

statuit

directa via. Liber est saec. XVI, qui servavit Epigrammata (demptis 14, 16, I9) et carmen XXVI; equidem censeo ex Bon descriptum esse, vid. Gnomon 1956 p. 116, adde quae significavi in Boll Class. Lincei 1981 pp. 22-26 (“1 commento di Musuro agli epigrammi di T. nella Planudea "). 2) Quam habes nunc editam a R. DEVREESSIO in catalogo, qui inscribitur Codices Vaticani Graeci, II, 1937, p. 163.

[ 348]

DE

πώποτί(ε). κοστὸν

CODICIBVS

RECENTIORE

AETATE

EXORTIS

eis δὲ τὸ ἐπιὸν Eros (a.D. 1363) ἤγουν εἰς τὸ ἑβδομη-

πρῶτον

καὶ

Tpor(ns)

ἰν(δικτιῶν)ος

γέγονεν

ἡ τοιαύτη

ϑνῆσις καὶ πτῶσις τῶν ἀνϑρώπων ἐν τῇ ᾿Αδριανουπόλει κτλ. τότε καὶ ὁ λεοντόϑυμος γίγας ὁ εὐγενὴς ἀνὴρ ὁ Καντακουζηνὸς κῦρ Μανονὴλ

τὸ χρέος ἐλειτούργησεν.

Praeter

multa

doctissimi

cuiusdam

viri

scientiam

declaran-

tia habet ff. 34 Securim, Aram, Áram lonicam (cf. Wendelium, Byz. Zeitsch., 19, 1910, pp. 331-337). Cum autem haec tria car-

mina Holoboli commentarium adscriptum habeant, qui Planudis temporibus vixit (cf. M. Treu, Byz. Zeitsch., 5, 1896, p. 538 sqq.), terminum quoque habemus post quem liber est exaratus. Laurentianus Ashburnham. 1174 — Z. Z codex est recentior, quippe qui saec.

XVI

scriptus sit, at

ff. 186-191r servavit praeter Syringa et Áram etiam Ovum, adiectis Holoboli

et Pediastmi

commentariüs

ad

Syringa

et

Holoboli

ad

Aram. Cf. H. Rostagnum 1n Stud. ital. filol. class., V, 1897, p. 287.

Illud vero maximi momenti in libro est, quod Ovum habet, in C tantum adservatum et in Anthologia Palatina. Quod enim attinet ad carminum recensionem in Technopaegniis, omnes fere Bucolicorum libri conspirant in elaborata recentiorum

Byzantinorum

curis

recensione,

contra

quam

suum

habet

locum praeclarus ille Anthologiae Palatinae liber. Anthologia Palatina — Anth. Exstant Figurata Carmina in huius syllogae extrema parte, quae nunc est Paris. suppl. gr. 384, 9? nempe in XV Anthologiae libro, hac serie: XV 21 Syrinx, 22 Securis, 24 Alae, 25 Ionica Ara, 26 Ara, 27 Ovum, cum scholiis omnia praeter Aram.

At prior Anthologiae Palatinae pars, quae codice Heidelbergensi Palatin. 23 continetur, in usum quoque Bucolicorum est vocanda,

cum

subiunctum) libro

K

(cum

praeter M.I

Theocriti Perusina

1) Cf. K. PREISENDANZ,

(in IX 440)

epigrammata familia)

nobis

et XX,.,

servaverit, tradita

(numero

quae sunt,

IX 136

tantum serie

in

tamen

Anth. Palat. codex Palatinus et codex Parisinus

phototypice editi (inter Codices graec. et lat. phototyp. depict., 15).

[349]

APPENDIX

immutata. Nonnulla Planudes recepit in suam epigrammatum anthologiam (Marc. gr. 481 = AM). Quorum tabulam profero:

K

1 2 3 4

Anth VI VI IX IX

5 6 7 8 9 10 11 12 13

IX IX VII VI VII VI VII VI VI

14 15

IX VII

16

VII

17 18 19 20 21 22

(23) (24) (25)

IX IX XIII VII VII IX VII IX IX VII

336 (Theocr.) 177 (adespot.) 338 (Theocr.) 437 (Theocr): AM I 19b6 (vv. 7-12 anonymos) 433 (Theocr.) 432 (Theocr.) 659 (sub VII 658, Theocr. sive Leonidae) 337 (Theocr.) 660

(Leonidae)

338 (Theocr.) 661

(Leonidae)

339 (Theocr.) 340 (Theocr:

AM

I 27

a 2

(vv.

3-6

anonymos)

435 (Theocr): AM I 20 a 3 (Leonidae) 658 (Iheocr. sive Leonidae, cum VII 659 conglobatum) 662 (Leonidae): AM III 20 a 14-15 (Leonidae)

599 (Theocr.) 600 (Theocr.) 3 (Theocr:

AM

III 22b

6

663 (Leonidae) 664 (adespot.)

598 (Theocr.) 262 (Theocr.) 436 (inter Theocritea) 434 (Theocriti);

etiam

in

2, p. 6 Wen.)

534 (Alexandri) Aetoli (sive) Automedontis, tamen Theocriti in Anthologia Pla-

nudea, AM III 19 b 5 (vide p. 294). In Patavino quem dicimus codice deperdito (Pat) Marcus Musurus testatur se legisse Theocriti epigrammata 4 et 14, adde

[350]

DE

PAPYRIS

ET

PERGAMENIS

13, 16, 19, quorum lectiones variantes refert in Vat. Inc. III 81 (unde Scholia quae dicuntur Wecheliana pendent): de his rebus videas infra p. 365 et quae disserui Boll. Class. Lincei 1981 pp. 3-27. 3. DE PAPYRIS

ET PERGAMENIS

Praeter Berolinense fragmentum n. 7506 saec. I-II, quod commentarium ad V4,-,, exhibet,? habemus undeviginti papyros idyllio-

rum vel antiquas pergamenas recensendas, ad secundum saeculum praecipue pertinentes et ad

Nonnulla de quibusdam

aetatem

seriorem,

quas

p. 8 indicavi.

notanda sunt.

Vetustior omnium Pg — Pap. Hamb. 201, quae ante dimidium saec. I conscripta est, carminis XV vv. 41-55 et 63-86 testatur, a Bárbel Kramer scitissimo commentario nuper ditata (B. Kramer et D. Hagedorn, Griech. Pap. der Staats- u. Universitátbibl. Hamburg, vol. II, Bonnae 1984). Mirus in primis consensus cum K in 76 ἐγὼν contra Pa et La Va &y' ὦ, nec non in 48 δηλεῖται, 69 οἴμοι. Praeterea confirmat

79

ϑεῶν περονάματα,

de quibus diu viri docti

dubitaverunt, et insigne pronomen adducit 80 we contra librorum et papyri Pa vulgare

σφε, Attamen cum

una Pa recentioris aevi con-

sentiens praebet 82 ἀνδινεῦντι cum ἀνά compositum contra codices omnes, qui ἐνδινεῦντι novaverunt. Pi — POxy 1806, saeculi I exeuntis (edita in. The Oxyrhynchus Papyri, XV, 1922, p. 180), fragmenta carminis XXII perhibet quattuor columnis; quarum e prima vestigia supersunt unius versus 8, ex altera versuum 38-39, reliquae habuerunt 40-69 et 70-84. Non-

nullas ibi voces deprehendimus alias atque in codicibus, ut 40 πεφύ-

2 Edidit WiLAMOowrTZIUS in Berliner Pap. Ber. nr. 5017 ibidem 19o7 p. 55.

Recentiore MüÜrLLer

tempore

(Forsch.u.Ber.,

editae sunt Staatl.

Mus.

papyri

Klassikertexte,

Berolinenses

zu Berlin,

nr.

1968, p. 126),

Josk O'CarLAGHAN (Chronique d'Egypte, 1975, p. 193), MAEHLER (Zeitschr. f. Papyr. u. Epigr., 1969, 4, p. 114).

[351]

I, p.

56, deinde

11899 a W. nr.

17073

nr. 21182

a

a ἢ.

APPENDIX

xecav (quod iam Stephanus coniecerat) contra πεφύκασιν Codd, 43 λειμῶνα contra λειμῶνας, 45 τεϑραυμένος contra τεϑλασμένος, 49 κυλινδέων, 60 ἀπέλϑοις contra ἱκάνεις, 66 ópSol contra ὀρϑὸς (ὀρϑά),

77 xövxov (sic), etc. Quod

ad dialectum attinet, habet 60 ἀπένϑοις

correctum in dmtAYoıs, 69 πύκτας, at 77 Μαγνήσσης ἀπὸ νηός, 80 σπείραισιν.

κόνχου

φυσηϑέντος,

79

Py — POxy 694 (The Oxyrh. Pap., IV, 1904, p. 139), quae versuum tantum initia perhibet carminis XIII 19-34, visa est editoribus priore saec. II parte esse scripta. Notanda nonnulla: 20 ᾿Αλκμήνας et 25 ἅμος (dorice dicta cum optimis libris, praeter ᾿Αλκμήνης K), 33 δειελινοὶ (aeque atque in optimis libris praeter deıeλινὴν K M corr.); etiam in 23-24 eodem ordine hemistichia praebet atque codices. Proprium habet 19 xo pro xo Codd; qua de re vide Apollon., De synt., 335, et papyri

Pa testimonium

(in II 24 κως,

XIII 1 erek' ὡς, XIV 27 ποκ᾽ acvya), de quo cf. Proleg., p. 34. Vitiis etiam propriis haec papyrus laborat in 30 ἵκοντο (pro ἔϑεντο) e superiore versu repetitum, 23 διεξάεισε Py!; fortasse et 34 [Aa] ὧν [σ]φ[]ν

παίρεκειτο]

pro

λείμων

γάρ

σφιν

ἔκειτο.

ΟΡ — POxy 2945, Op — POxy 3552, Ow — POxy 3550 magni ponderis testimonia vetustiora in carminibus XIV et XVIII praebent sive ad textum constituendum sive ad historiam Theocriti manu scriptam considerandam. Perspicuum videas adparatum lectionum et familiarum, qui ex his fontibus efficitur, cum una cum libris byzantinis comparentur. Celeberrimum locum XIV 47 nunc Ob

et Ow

illustrant, cum

K

consentientes

in verbo

οἵδε

contra

ceteros libros et papyrum Pa. In carmine XVIII, ubi libri K testimonium desideratur et papyrus Pa recentior exstitit, praetiosissimae testes Op et Ow apparuerunt sive in lectionibus variis sive in rebus grammaticis,

vide apparatum

vv.

12,

19, 21, 22, 34, 35 etc. Non

audeo tamen Op et Ow in XVIII v. 36 ἀείδουσα probabiles testes habere contra ἀείδοισα Pa et Codd. Ba = PBer 17073 saeculi alterius proprium vitium adduxit in I 32 ἔκτοσϑεν suo Marte coniectans, nam Codd bono iure retinuerunt

ÉvToc 3v, scil. intus hederae et helichrysi delineamenta (quae in exteriore facie vasis insculpta sunt, vid. quae disserui in Par. del Pass. 1352]

DB

PAPYRIS

ET

PERGAMENIS

1966 pp. 421—436: «Le coppe istoriate di Teocrito e di Virgilio », praesertim p. 429. Ok

— POxy 3547 memoranda est, quae cum K consentit in

II 41 τῆνος et in versuum successione 28-42 (ut papyrus Pa). Eius-

dem atque Ok aetatis papyri vetustiores saepius testes probabiles esse videntur ad Theocriti dialectum illustrandam, praesertim ubi doricum à testantur contra homericum n, quod a codicibus recentioribus et byzantinis in quibusdam vocibus adamatum est. De hoc argumento videas quaeso quae disserui in Boll. Class. Lincei 1984 pp. 7-8, ibid. 1986 p. 4. Po = POxy 2064, edita ab A. S. Hunt et J. Johnson (Two Theocritus Papyri, 1930), altero scripta est saeculo exeunte; eiusdem voluminis nonnulla fragmina, iam ab Edgaro Lobel collecta, a Petro

Parsons

edita sunt

recentiore

1-5 et 11-15 omnino columnae

tempore

perierunt;

(POxy

3548).

cetera sic ordine

habentes inscripta

Columnae

disponuntur:

numerantes lineas

(1-5) 6, (7, 8: (9-10:

(I 1-131) 1132-152+VI+IV 1-11] ΙΝ 12-63

(27 bis, 26 ter) (27 bis, 26) (26 bis)

(11-15):

(V

(26

16-21: 22-23: 24-26: 21-28:

V 128-150, VII 1-129 VII 130-157 + III 1-21 III 22-54, VIII 1-41 VIII 42-91 .. IX 1-25 .. XI 15-20 ...

1-127)

ter, 25

bis)

26, 25 bis, (25 bis) 25, 26, 25 25 bis

26,

25,

26

Verisimile est hanc papyrum decem illa carmina collegisse, quae bucolica sive rustica ferebantur, scil. I et III-XI, nec plura; nam his copiis columnae triginta et quinque numerantur; cum 2 De optima ab A. S. Huntio curata editione vide praecipue quae disseruerunt

P.

Maasıus,

Gnomon,

6,

1930,

pp.

561-64

et

M.

POoHLENZIUS,

Götting. Gel. Anzeigen, 1931, n. 10. pp. 361-76. Cf. et A. KoERTIUM in Archiv für Papyrusforschung, X, 1932, p. 23.

[353] 23

-

Theocritus

APPENDIX

autem in altitudinem selides ad cm. 20, in longitudinem ad cm. 16 pateant, papyrus efficitur quae m. 5,60 metiatur. De insigni carminum ordine videas pp. 15-16 (quod ad seriem I, VI, IV, V attinet); praeterea papyrus Bo conferenda est (Pap. Berol. 21182 saec. VI), quae praebet in VII et III eandem successionem carminum, vid. p. 8. Quod ad dialectum attinet, non est cur plus iusto papyro Po tribuamus, sive Μοῦσα pro Μοῖσα constanter habet sive litteram 6 potius quam 08 praebet. Áttamen notabilia sunt I 143 δίδοι, IV 8 βίαν, VII 14 ἀγνοίησεν, 93 Zavós, VIII31 ἀμοιβαίαίν ... ἀο]ίδαν, nec non dorici accentus vestigia, ut III 36 i5noó, 37 δωσῶ, γάμαι, VII 39 δωρείται, VII 106 παίδες, 109 ἀλλῶς.

40

Mirum est V 144 &uvav (ἄμνον suprascripto), ad quod perperam conferri editor iussit quae leguntur in XXVII 55 uírp&v et in Adon. 44 $A&v.? Dignum quod laudetur III 12 &ulv, quod coniectura assecuti sunt etiam recentissimi libri Valliani generis, et VII 7 fortasse conspirans cum Hermanni coniectura. Non satis constat de III 39 ἀδαμάντινοϊς (?, ut H) neque de VIII 13, in quo Po nequaquam,

opinor, Moschopuli coniecturam testatur. Librorum autem lectionem γαρύσαιντο in I 136 contra Scaligerianum δηρίσαιντο vulgo probatum Po retinet, nec mirum, cum Verg. Ecl. VIII 35 («certent et cycnis ululae ») non ad hunc locum, immo ad V 136 ποτ᾽ ἀηδόνα κίσσας ἐρίσδεν potius spectet. In I 136 pro ἀηδόσι Codd ἀηδόνι habet Po; quod, collato hoc ipso Theocriti loco V 136 nec non VII 41 et XII 6, rectum sincerumque dixeris. Ceterae vero lectiones, quas Po alias servavit ac nostri libri, fallaces sunt manifesto, ut III 35, 39, VII 86, VIII 10, praeter I 135 τάς (quod habent et

V W); de VII 75 vide sis infra Pu. Postremo notanda est concordia cum La in I 132, 134, 147, VIII 73 contra erratos K Va, et cum K

(similiter Va) in VII 145 contra erratam La. Ut summam colligam in his prioribus carminibus Artemidori cura et meditatione collectis atque editis in Bucolicorum sylloga, 1) Recte

videtur

sensisse

M.

POHLENZIUS,

l. c., p. 362: « ἀμνὰν

steht

in der koischen Inschrift DJ 3639, 5 (&uv&v καὶ ἀμνόν) und ist auch sonst gelegentlich bei Späteren bezeugt; aber... es ist wohl einfach durch das voraufgehende τὰν veranlasst ».

[354]

DE

PAPYRIS

ET

PERGAMENIS

perpaucos locos minimasque res corruperunt volventia tempora a saec. II usque ad a. 1300, quin etiam adulterinum versum VIII 77 servavit Po, haud secus atque VIII 57-60, quos plerique damnant. Pe —

Pergamenacei codicis fragmenta Lutetiae Parisiorum et

Vindobonae servata, saeculo V tributa, si in unum colligas, hae tibi exstare appareant laciniae: I 14-19, 27-32, 46-52, 59-65; IV

34—38; V 3-8, 50-56, 83-89; XIII 53-66, XXVI 10-20, XV 15-25, 48-59; XVI 6-31, 40-64; XXII 33-35, 65-68. Vide sis C. Wesselium,

Wien.

Stud.,

8,

1886,

pp.

221-30

et Mitteilungen

aus d.

Sammlung der Pap. Erzh. Rainer, 2-3, 1887, pp. 78-79, qui papyrum edidit. Ceterum minima sunt Vindobonensia fragmina, quae IV 34—38 et V 3-8 tantum habeant. Cum pessumdata sit pergamena, perpaucis locis fit ut iuvemur hoc testimonio, nonnulla tamen haud parvi pretii consequimur. Illud igitur in primis animadverte, quod carmen XXVI excipit idyllium XIII. Haec autem in nostris libris existimandis maxime utilia sunt: XIII 61 om. Pe cum uno K, recte, sese addicentibus et Z; sed in XVI 44 ὁ ϑεῖος servavit Pe cum La concinens

in lectione iam a Syriano cognita, XVI 42 τὰ δὲ cum La (nam aberravit R) conspirans in manifesto errore, XVI 49 ἢ cum Codd praeter καὶ La. De huius testimonii pretio vide p. 18. Mirum est XVI 16 αὔσεται cum deterioribus pro οἴσεται K La. Nonnulla praeterea parvi pretii conferas: XV 18 ἀργυρίω (et Pa) et XXVI 14 Béxyc contra ἀργυρίου Codd et Βάκχου Pa Codd.

XVI

Adde

I 19 [ἀείδ]ες cum

14 ἔργμασιν

cum

Codd,

libris potioribus.

IV

34 κατεδάσσετο

Et suos habet errores:

XVI 21 οἴσετε μηδέν, 24 ἀοιδῷ, 25 ἄλλους. Mira sunt.

et XV

Pe!,

V 3 äfx]pals]

25 τὺ ἰδ[οϊῖσαϊ.

Pu — POxy 1618 (The Oxyrhynchus Papyri, XIII, 1919, pp. 168-179) e papyraceo codice saeculo V exarato fragmenta perhibet nonnulla

e carminibus

V

53-65,

81-93,

110-122,

127-137,

139-150, VII 4-13, 68-117; XV 38-47, 51-57, 59-80, 84-110. Singula papyri folia (quae fere cm. 24 x 24 metiebantur), hac ima-

[355]

APPENDIX

gine restitui possunt, cum pro certo habere ante V depictum esse (ut in Pa): folia

possimus

versus

(I 1-152) (25, (V 1-52) (26 V 53-(80) 28 81-(108) 28 (109)-137 29 138-150, VII (1) 14 (15-67) (27, 68-92 25 93-117 27

quaternio x, Xr

XV

Xv

70-110

I

lineae

quaternio A (1 vr, 2 vr, 3 vr) (4 vr) 4r 4v 3r 3v (2 rv) lr lv

38-69

carmen

26 sexiens) bis)

27 26)

32

31

Ante omnia dignus est, qui attentis oculis consideretur in Pu, qui est saeculi V, consensus in carmine V 144 alt’ ἐφύοντο cum Po, saeculi II, contra alte φύοντι Codd, cum praecipue papyri Pa sit affinis Pu et paene gemellus. At minime crediderim in Pu I 146 λιμνας descriptum esse, cum in Pa xpav[as] perspicue legatur et in optimis libris, ? nisi glossam vel variam lectionem suspiceris — at ipse monuit editor papyri, magis incerta litterarum vestigia esse, quam

ut plane

diiudicaret, utrum

λίμνας

an κράνας

legeret. Et in

VII 112 ['EP]oc» πὰρ ποταμῷ correctori debetur (Pu corr.), at librarius Ἕβρον (ut Pa) πὰρ ποταμὸν primitus dedit. In V 144 habet &uvov

Pu ut Pa? Codd, ἄμναν in Pa! peculiare sane verbum est et

aetate antiquiore fortasse ineptum. Adde quod Po Pu cum Codd conspirant contra K in VII 86 ἦμεν (non εἶμεν), 90 ἀπεταύσατο (non ἀνεπ. ), 109 νεύσαις (non νεύσεις). Minimeque crediderim, nisi proprium esse Moschopuli recensionis visum est (cf. p. 93, habent & TU γεραίρειν codices integri) et veteribus scholiis ignotum; 9) 1) Quid sibi κρήνη Graeco sermone significet, vide R. E. WYCHERLEIUM,

quem in Proleg. p. 22 laudavi. 2) Cf. p. 102 Wen.: Z (K Va) ὃ μέλλω λέγειν, φησί, παρὰ τὰ ἄλλα διενήvoxev, scripturam illam ὅττι γ᾽ ἀείδειν ἀρξεῦμαι minime testatur, quod contra

[356]

DE

PAPYRIS

ET

PERGAMENIS

monuit enim editor vestigia esse levissima, sed ᾧ TU γεραίρειν, quae potiorum codicum est lectio, minime in papyro exstitisse censuit. Incerta est etiam lectio V 57 [...]Aoxas, utrum fuerit τετράκις (= La) an πολλάκις (= K Va), monente editore: « possibly it was corrected from or to p by the first hand ». Egregiae sunt communes cum Pa voces in XV; nam habet XV 70 εἴϑε Pa!, αἴϑε Pa corr., [*Jı9e Pu, contra ei τι Codd (qui hoc loco sinceram

scripturam servavisse videntur),

et 67 μὴ ἀπο-

πλαγχϑῆς, 72 ὄχλος ἀλαϑέως, 86 ὁ κἦν 'Ayépovri φιληϑείς, 92 λαλεῦσαι, 98 πέρυσιν. At suos habet errores: XV 71 φυλάσσευ (pro -σεο),

38 κατειτί - *] contra κα εἴποις Pa corr., καὶ εἴπταις Pa!,

«a εἶπες optimi libri (= K La, sive K L R W), ne dicam de futtilibus (ut VII 73 τὰ Ξανές, 100 μετ᾽, 103 ὥστ᾽, XV 54 σὺ pro οὐ, 99 etc.). Novum habet, praeter quae commemoravimus et minutias (ut V 111 ἐρεϑίσδετε, 113 ῥαγίσδοντι), VII 88 fj γ᾽ ὑπὸ (ἢ ὑπὸ

Codd, at cf. V 148 ἢ γ᾽ ἐμὲ Pu K Va V W, ἢ ἐμὲ POR), nec non VII 92 ἐν ὥρεσι (ἀν᾽ ópea Codd). Dignum quod in primis commemoretur V 116 ὅτ᾽ Pu Codd, contra óx' R et vulgo, cum Pu habeat 118 ὅκα μάν ποκα cum Codd. Postremo vide locum VII 76

κατετάκετο μακρὸν ὑφ᾽ Αἷμον Pu Codd, cum habeat xarer[a]kero Po"),

et in VII 75 alt’ ἐφύοντο Po Pa contra αἴτε φύοντι Codd lectionem difficiliorem.2 Adde quod VII 72 Λυκωπίτας Pu Καὶ La contra Auxco-

Tras

Po nullius est sane pretii communis itacismi causa.

Pa — Papyraceus codex Antinoensis, editus ab A. S. HuntJ. Johnson (Two Th. Pap., 1930), frustulum addidit Fr. Turner (The Antinopoli Papyri, III, 1967, p. 176). Quonam vero modo

Wilamowitzium et Legrandium τιμήσω,

adfirmare ausim; deinde X (K Va) ᾧτινί oe

ἢ δι’ οὗ, ἵν᾽ A γενικὴ manifesto & (vel à) Tu γεραίρειν ἀρξεῦμαι illu-

strant, postremo ineptum est quod legitur in Σ (P) ὦ τύ’ ἀντὶ 2 Et liber P fortuito. Fuit ergo scribarum κατατάκετο ut ex. gr. XIV 26 καταφρύγετο Pa, κατετάκετο Codd. 3 Cf. M. PoHLENZIUM, Gött. Gel. Anz., 1931, p. 362: Korruptel, die dadurch entstanden ist, dass man φύοντι nicht erkannte (das Präsens ist allein möglich) ».

[357]

τοῦ ὦ φίλε σύ. vulgaris error, « guovro, eine als intransitiv

APPENDIX

constitutus fuerit, quibus quotque editor princeps rationem, aliam ipse at seriem idylliorum, quamvis a complurium foliorum inter XVII talem fuisse:

fasciculis compactus, aliam dedit protuli diversis causis adductus ;1) doctissimo viro statuatur lacuna et XXVIII, pro certo habemus

I, V, (VII$,....) X, XIV, XIII, XII, II, XVIII, XV, XXVI, XXIV, XVII, XXVIII, XXIX, XXX, XXXI, XXII, ..... Hoc autem loco satis est conspectum codicis redigere ad mentem editoris, e quo codicem confectum esse quattuor quinionibus apparet compluribus adhuc foliis servatis, nonnullis vero deperditis (quae uncis usus distinxi): quin. A lur B

Zur

lvr

3vr

2 vr

(455432

3vr

Avr

ὃν

C(1234554 D lvr 2vr (....)

3

1) 5rv

Arv

3rv

2rv

Irv

2) Irv

Ego quidem folia per seniones disposui, ut totam illam quinionis C lacunam perincommodam detruderem; nam, quid illa novem folia scriptum habuerint, nobis animo fingere frustra conamur.

Quapropter,

albo

senionis

A

primo

folio

deperdito,

cetera

hac imagine disponuntur: sext. A B C

(1)

2vr 3vr ἄντ (5665432

(1) 2vr 3vr Avr 5vr 6vr 6rv 5rv Arv 3rv 2rv ἵτν lvr 2vr (.....)

Ad lacunam supplendam mata

1)

habemus

VII. VI.

IV.

novem

foliorum inter À et B poe-

III. VIII.

IX. XI, adde XVI,

adde

et ignotam illam Berenicem, ut totum spatium fere versuum 800 inter carmina V et X expleamus; quamquam nihil vetamur quo-

1) Confer sis quae disserui in Riv. filol. class., n. s., VIII, 1930, p. 498

sqq.; accedit nunc cessionem carminum

POxy

3551

XVII,

— Ox,

XXVIII

saeculo tertio conscripta, quae succonfirmavit.

[358]

DB

PAPYRIS

minus alterum senionem, gamus hac fere ratione:

ET

PERGAMENIS

at primum

quaternionem

nobis

effin-

quat. A lvr 2vr 3vr (4 4 3 2 1) sen. B (1l) 2vr 3vr Avr Sur 6vr 6rv 5rv Arv 3rv 2rv 1rv

ὃ

C lor 2vr (.....)

aptum

foliorum

spatium

numerantes

ad carmina

I, V,

(VII,

VI,

IV, III, VIII, IX, XD, X, XIV, XIII etc. Sescentos habes errores in Pa et librario et correctori tribuendos, quos tacite praetereundos bona fide putavi, cum sedulo totam hanc rem doctissimus vir, qui primus papyrum edidit, A. S. Huntius pertractavisset. At egregia nobis ipsa et locupletissima testis exstitit cum in nonnullis gravioris momenti quaestionibus tum in ipsis carminibus recensendis nostrisque codicibus aestimandis. Plurimas enim affert lectiones, quas viri docti nostra memoria plerumque assecuti sunt coniectando vel divinando, multa etiam quae nunc primum in edendo Theocrito nos proferre gloriemur. Át ne nimia cumulem, quae maximam papyri vim atque virtutem in apparatu aperiunt, nonnulla tantum

hoc loco notabiliora adnotanda

censui.

In primis novum aeolicum carmen XXXI assecuti sumus et exitum carminis XXIV in codicibus desideratum. In XXIV 72 longe alium versum deprehendimus atque in nostris fontibus, et versum illum XIV 60 nondum esse corruptum videmus. At omissis omnibus,

quibus

Pa caret, librorum vitiis, communia

potius

cum

ipsis errata magni ducenda esse putaveris; et exstat certe commune saltem (praeter II 24 koxx«upicaca?) XVIII 29 μεγάλ᾽ ἅτ᾽. Equidem in alus, quae proferri possunt, facere non possum quin in dubio sim, utrum bonum

et retinendum sit quod traditum habea-

mus in Pa Codd, an erratum et corrigendum: ex. gr. XV 30 μὴ δὴ πολὺ

ἄπληστε

procul Μενέλαε

dubio τεά

(quocum

XXIV

Paulus Maasius, Gnomon,

21, XXX

(quae scriptura,

1. c., non omni

12 conferri iubet),

quamvis

conferri possit

et XVIII XXIV

15 102,

trochaeum quartum contra Hermanni legem exhibet). Consensum vero testium Pa X notabilis est in XIV 53. At praeclarum habemus in re critica exercenda recensioneque carminum constituenda testium Pa K consensum in bonis lectionibus

[359]

APPENDIX

contra ceteros libros: II 61 om., XII 37 φαῦλος,

XV 30 δή, 51 mo-

λεμισταί, 59 ὄχλος πολύς (quamquam πολὺς est inter lineas in Pa additum), 61 εἶτα om., etc. Postremo est papyri Pa animadvertenda cum Pu necessitudo, quam supra significavimus (p. 356), et Pa! cum Ob in XIV 34 τῆνος. Quod ad dialectum attinet, a certa lege papyrum quam longissime discedere diiudices, si quam minimo spatio inter se permutatas

consideraveris voces, quae —v9—

et —AS-, vel a et ἡ, vel

c et ou, vel —8- et -I- praebent. Quapropter in hac re morari piget, cum in Huntii editione p. 28 eiusmodi omnia diligenter enumerentur. Áccentus vestigia notata sunt in V 96 δωσῶ, XIV 9 λασῶ, 22 φϑεγξῇ, etc. Αἴ in gravioribus de dialecto quaestionibus haud parvi momenti haec papyrus est. Nam saepius mutam ante spiritum asperum exstare testatur, probante Apollon. De synt., 335, ut supra diximus: habet enim II 24 κως, 41 ποτ᾽ ayerepoaci, XIII 1 ετεκ᾽ ὡς, XIV 27 ποκ᾽ ασυχ᾽, praeterea I 102 Tavr' αλιον,

saepius veto vulgarem scripturam. Singularis autem scriptura notanda, quam affert in II 88: eppevr (contra ἔρρεν δ᾽ K, Eppeov δ᾽ V W, Eppew δ᾽ Cett). Quod, cum Huntius plane neglexerit ut manifestum errorem, aeolicae quae dicitur dialecti vocem esse censeo, ut est in 185 ζάτεισ(α). Adde quod Pa in X 56 scripsit μοχϑεντας aeolice contra nox9eüvras Codd. Nota dignum est etiam in XV 2 δρίφον cum Sophrone et Hesychii testimonio contra δίφρον Codd; cf. potissimum Etym. Mag. 287, 50 (Συρακουσίων). Denique insigne est in XXIX 5 aıpıov contra ἅμισυ Codd (confer enim αἰμισέων in Schwyzeri Dial. graec. exempl. epigraph., 619, 9 et 11 nec non Älcaeum fr. 26, 13 Lob. αἰμιϑέων, Sapphona β΄ 2, 14 Lob. αἰμιόνοις), ibidem

27 πέλεμες, in XV

50 παίχνια,

Perg — Pergamena Berolinensis 5017, serioris temporis (edita in Berliner Klassikertexte, VI, 1907, 55), reliquias praebet ex XI 20-24 et XIV 59-63. In quibus illud patet, alterum carmen alterum excepisse nullo alio interiecto. At nota dignum est XIV 60 ἀνὴρ οἷός Tis, reliqua versus parte nunc deperdita; quem autem versum adhuc

integrum papyrus Pa servavit, corruptum vero codices omnes tulerunt, ita ut totum omitteret S (cum apographis Coislin. et Urbin. et Paris. 2802), omitteret G quoque et D (non Perusinus et Tau-

[360]

DB

VETERIBVS

EDITIONIBVS

rinensis eiusdem familiae), alteram vero partem omitterent PT et H (qui postea et hemistichium et totum versum adiecit, ita ut apographum X utrumque retinuerit).

4. DE Exstant lanense Boni complectens; bus exemplis

VETERIBVS

Theocriti Accursii Aldinum corrupta,

EDITIONIBVS

incunabula duo, quorum alterum Mediotypis impressum, ? vulgato ordine I-XVIII alterum anni 1495, cuius sylloga, in priorideinde emendata haec est:

editio prior

editio emendatior

fasc. A-E

I-XVIII, M.IIT, M.II, M.I I-XVIII, M.III, M.II, M.I F 1, 2 XIX, B.I XIX. B.I F 3, 4 XX, XXI, XX, XXI, F5-G6 XXI. XXI os M.IV ,3,, M.III , 4. M.IV

XXII 1-44. osos

XXII

XVIII 4,45, XXIII Syrinx, Adon, Proleg.

XXIII Syrinx, Adon

Folia quae F 1, 2 numerantur easdem res in utraque editione complexa sunt, textus vero in altera emendatus est. Contra A-E

et F 3, 4 eadem omnino folia sunt in editionibus priore et emendata. Nonnulla autem exemplaria correctae editionis foliis F 3, 4 fortuito carent. Mediolanensis editio ex quibus libris pendeat, iam vidimus et illustravimus Parisinam familiam pertractantes Vallianumque genus, quod certa recensione adhibita I-XVIII complectitur (p. 334). Quorum librorum eadem est recensio atque editionis principis,

ex

illis tamen

simillimum

huic

editioni

textum

Gothanus

liber accepit, quocum communia sunt sphalmata huiusmodi: I 60 αἴ μεν, 74 ὡς, 74 Θύρισδος. Álii praeterea, qui adhuc exstant, libri 9 Cf. R. PROKTOR, Museum,

I 1i, 1892,

An

p. 386,

index to the early printed books in the British n. 5967.

[361]

APPENDIX

ex ipsa Mediolanensi editione derivati esse videntur, qui tamen illa peculiaria sphalmata non receperunt, ut Marc. 619, saec. XVI, a quodam

Ascanio

Durantio

conscriptus,

et Vatic.

Ottobon.

280,

saec. XVII. ? At principe editione Aldus quoque usus est, quam paene expressit, nonnullis insuper carminibus adiectis, scilicet M.III, M.II, ΜΟΙ (cf. ipsum Lascarianum genus, p. 337), subinde XIX, B.I, XX, XXI, M.IV, XXII, XXIII, Syringe, Adone, quae manifestum est

ex Laurentianae stirpis Tricliniano genere esse desumpta. Quin ex ipso libro X Aldinam fluxisse, collatis in utroque lacunis, procul dubio statuit Ahrensius; at altera Aldina editio emendatior prodit

adhibito codice Vatic. gr. 1379 ex R descripto. 9 Eadem fere atque Aldina, praeter XX et XXI, habet etiam codex Laurent. 32, 43, quem perperam Garinus ? edixit ex libris Angeli Politiani fuisse; nam priorem libri partem manu vetustiore scriptam esse censeo (v. p. 335), at altera ex Aldinae exemplari descripta est, quod

foliis F 3, 4 careret; nam

in f. 63r

inter car-

mina B.I et M.IV tres lineae leguntur, quamquam deletae, quae praebent et titulum BowkoAloxos carminis XX et extremos duo versus carminis XXI. 9

9) Habent ex. gr. II 60 ποτὸν κακόν, et XV 22-23 omittunt a Πτολεμαίω usque ad ἀκούω. In Ottoboniano fol. 109 sqq. alia manu scripta leguntur scholia in Aram doricam et in Securim. Marcianus insuper adiecit carmen XIX post notam scribae, et initio fol. 3 Adonem. 2 De his rebus cf. E. HiLLERUM, Beiträge, p. 8 sq. 3 Cf. F. GanINUM, La Expositio Theocriti etc., 1. c., p. 278. 4 De hoc libro post Ahrensium cf. HirLERI Beiträge, p. 9 (ceterum in XXII 40 liber affert πεφύκασιν contra Ziegleri sententiam). Ipsius Aldi Manutii manu scriptum Theocriteum exemplar habuit R. F. BRuNcKIUS, qui in Analectis veterum poetarum graecorum, a. 1776, illud ita commemorat: « In codice qui penes me est ... praeter alia multa Theocriti continentur Idyllia quinque Aldi Manutii manu scripta » (scilicet XXV, 54, XXIV, XXVI, XXVIII XXIX, 5). Sed neque in Parisiensi Bibliotheca Nationali neque in Britannico Museo, quo Brunckii libri omnes adducti sunt, illud exemplar inventum est (cfr. LEop. DeLisLe, Le Cabinet des mss. de la Bibl. Nat. 2, 1874, p. 280 et H. OmonT, Bibl. de l'École des Chartes,

45, 1884, p. 325). De Brunckii excerptis cf. AHRENSIUM, ]. c., p. 406 sqq.

[362]

DE

VETERIBVS

EDITIONIBVS

Incipiente deinde saeculo XVI,

eodem

anno, eadem

fere die,

edita sunt Bucolicorum carmina Florentiae per Boninum in aedibus Philippi Iuntae die X Ianuarii mensis a. 1516 (— 1515 more Florentinorum) et Romae impensis Corneli Benigni per Zachariam Calliergem eiusdem mensis die XV. Quae quidem editiones arte congruunt inter se, arte etiam cum Aldina, plura tamen

praebent,

quae sunt: Aldina

Ι

—

Calliergiana

Iuntina

I-XVIII, M.III, ΜΟΙ, M.1 XIX, B.I, XX, XXI, M.IV XXII, XXIII, Adon, Syrinx XXIV-XXVI, XXVIII

I, VII, III-VI, VHI-XIII II, XIV-XVIII XXII, XXIV, M.II, XXIX,ss XXVI, XXVII, XXVIII

ΧΧΙΧ,., XXVII Epigr., Securis Alae, Ara

M.IV, XXV, XXI, XXIII, XX B.I Adon, M.III, M.I, XIX Epigr., Syrinx, Alae, Securis

Prima carmina ex Aldina recepit Calliergiana eodem

ordine;

eadem tamen habet omnino ac Iuntae impressio, adde tamen dori-

cam Áram, nec non Scholiorum syllogam tunc primum a Callierge e codicibus collectam. Nam ex eodem exemplo textum habuisse Cal et Bon, si quis lectiones in primis, in mediis, in extremis carminibus conferat, in aperto est, cum doctos editores ad medelam saepius manum attulisse concedere sane liceat; quo fit, ut hic et

ilic consensus editionum deficiat. Magni sunt momenti in indagandis

utriusque

editionis ori-

ginibus epistulae

ex quibus

nonnulla ex-

duo

praemissae

in Bon,

cerpta hic rescribere iuvat. Altera est epistula Philippi, Alexandri Pandulphini filii, ad Euphrosynum Boninum Florentinum: ... Aiaτρίβων 'Everíno: καὶ τῶν annis 1512-16, quo anno

Μουσουρείων εἷς ὧν ἀκροατῶν Musurus ille Venetiis Romam

(scilicet petivit,

ubi statim e vita egressus est), ἐνέτυχον ἀντιγράφῳ Tivi τῶν Osokpírou εἰδυλλίων ὑπ᾿ αὐτοῦ Moucoupou τῆς &xpiβοῦς

ἐπιδιορϑώσεως

ταβίῳ σχολασταῖς

(scilicet annis

σὰν φιλοφρόνως

ἀναγνωρίζων

vopSou

πρὶν

τὰ

ἀξιοϑέντι

ka9' ὃν

χρόνον τοῖς ἐν Πα-

1503-09) τὴν Συρακουσίαν

τε καὶ ξεναγωγῶν, οὐ μόνον

ἐντνυνπω

[363]

SévTa...,

ἐπ

μοῦn-

ἀλλὰ καί τιν᾽ ἄλλα

APPENDIX

τῇ μὲν ποιημάτια Tfj δ᾽ ἐπιγράμματα ... προῆγεν εἰς φῶς ἀναλεξάμενος ἐπί τινος ἀρχαιοτάτον βιβλίον, τὸ δ᾽ ἐλάνϑανεν ἀποκείμενον παρὰ Παύλῳ τῷ Βουκεφόλᾳ ... Τοῦτο δὴ πόμεν τοῖς περὶ Βέρναρδον τὸν Φιλίπτππον

τἀντίγραφον ἀποπέμχαλκογράφοις ... Ἔπι-

μελήϑητι... ὅπως ἀπαραλλάκτως τὰ νεαρὰ βιβλία τυπωϑήσεται κατὰ ταὐτὰ τοῖς ἐν τῷδε τῷ παρ᾽ ἡμῶν ἀρχετύπῳ διηκριβομένοις ... Respondit autem Paulus Melas Romanus Philippo Panduiphini filio Florentino hisce verbis: Εὐφρόσινος Βονίνος ... οὗπερ ἀκροατῶν εἷς ὧν τυγχάνω, σοφοῦ ἀνδρὸς σοφὴν ἔδειξεν ἐπιστολήν ἧς τὸ κάλλος ϑαμβήσας οὐκ ὥκνησα πολλάκις αὐτὴν ἀναγνῶναι. ἔτι δὲ καὶ ἀρχέτυπον δείξας τινά, προστάγμασι τῆς ἐπιστολῆς ἐκέλευσε πάμπαν με πείϑεσϑαι, ὅπερ ποιεῖν οὐκ ἠξίωσα. ᾿Αδέκαστον

γὰρ ἀρχέτυπον ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ Εὐφροσίνον ἀκριβῶς ἐπιδιορϑωϑέντα τῶν Θεοκρίτου ἔχομεν εἰδυλλίων. σνγκρίναντες δὲ πολλούς, τὸν σὸν ἀσπασίως ἐδεξάμεϑα σύμμαχον ἡμετέρῳ, τὴν μὲν αὐτῶν ὁμοιόnra ἐπαινοῦντες, ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις τῷ Βωνίνον φρονήματι &rapκοῦντες.

Confer denique et hanc Bonini ad Iacobum Diacetum epistulam ante Hesiodum in eodem volumine impressam: « Theocritus mihi

sese obtulit adeo

hic truncatus,

hic graviter onustus,

hic a

se ipso turpiter mutatus, ut non illum expolire, sed Theocritum Theocrito reddere necessarium esse dicere non dubitarim. Hunc demorso saepius ungue longisque lucubrationibus a veteri iam expurgavimus tabe. Nec non et Venetiis a Marco Musuro recognitum exemplar nacti diligenter sane castigatum cum castigatissimo nostro conferentes

Legimus εἰδύλλια

τὰ

talem

ex tali reddidimus,

autem παρὰ

ToU

in

Calliergiana, μακαρίου

ut... ».

a principio:

προτυπωϑέντα

Τὰ

"AASou,

Θεοκρίτον καὶ ἡμεῖς

δεύτερον ἐτυπώσαμεν, οὐχ ὡς εὕρομεν ... &AA&... ἐπιδιορϑώσαντες, χεῖρ᾽ ἐπικουρίας ὀρέγοντος KopvnAlou Βενιγνίου τοῦ Οὐιτερβιέως, Ὁ et post carmina:

τὸν Θεοκρίτου πέλεκυν, τὸ πτερύγιον, καὶ τὸ ἐξῆς

τὸ ἄνευ ἐπιγραφῆς (scilicet Aram), μὴ ἔχοντες δεύτερον ἀντίγραφον, οὐκ ἠδυνήϑημεν κάλλιον ἐπιδιορϑῶσαι, διό μοι καὶ συγγνωστέον, ἕν 1) Calliergianam quam dicimus editionem editam esse scito ἀναλώμασι μὲν TOU Aoylou ἀνδρὸς Κορνηλίου Bevryviou ToO Οὐϊτερβιέως, πόνῳ nrı Ζαχαρίου Καλλιέργου τοῦ Κρητός.

[364]

δὲ καὶ δεξιό-

DE

VETERIBVS

EDITIONIBVYS

γὰρ καὶ μόνον τῶν ἀντιγράφων ταῦτα εἶχεν. Denique in fol. x, c. 3: λείπει τὸ τέλος τοῦ παρόντος εἰδυλλίου

(scilicet Heraclisci), καὶ f|

ἀρχὴ τοῦ ἑπομένου, ὅπερ ἐξανύει ἐπιγράφεσϑαι Ἡρακλῆς λεοντοφόνος. Bon vero cum Cal conferentes, Patavinum illum codicem, quem

latuisse apud Paulum Capivaccium ? laudata epistula monet, viri docti statuerunt illico, librum esse optimae notae ad familiam libri K pertinentem, corpus autem carminum maius quam K complectentem. Musurus ipse testatur se cognovisse codicem antiquum Pauli Bocari Patavini, quo Theocriti epigrammata complura continerentur; nam talia notavit in scholiis ad Anthologiam sua manu conscriptis anno

1509 in Vat. Inc. III 81, fol. T Ir, ad Leonidae

Tarentini epigramma (AP IX 435 = Th. ep. 14): γράφεται Osokpírou. ἐν γάρ τινι ἀρχαιοτάτῳ ἀντιγράφῳ πολλοῖς ἐνέτυχον ἐπιγράμμασι Θεοκρίτου, πρὸς δὲ τοῖς ἄλλοις ἦν καὶ τοῦτο. τοῦ δὲ ἀντιγράφου μετέδωκέ μοι ὁ καλὸς κἀγαϑὸς νεανίσκος Παῦλος ὁ Βώ-

καρος

τῶν

ἐν Παταβίῳ

μάλιστα

γένει καὶ πλούτῳ προὐχόντων"

oU τὴν οἰκίαν διεττόρϑησαν καὶ ἐξηλάπαξαν οἱ "Everof, καὶ τὸν πατέρα καϑεῖρξαν γερμανίσαντα σὺν πολλοῖς ἄλλοις, ὧν τέσσαρες

ἐκρεμάσϑησαν, 'ap9', scil. anno 1509. ? Ex illo codice Musurus videtur fere omnia carmina sumpsisse, quae Bon et Cal editioni Aldinae addiderunt, scil. epigrammata et XXIV-XXIX,, (quamquam de XXVII valde dubito); technopaegnia Securis et Alae etiam ex Ambrosiano fonte vel ex ipso codice D promanare poterant. ) Praeterea in eo codice Musurus ea carmina invenisse 1) Qui mortuus est anno 1553 aetate provectus; cf. BERN. SCARDEONIUM, Historia de urbis Patavii antiquitate et claris civibus Patavinis, 1560, p. 355, et Ep. HILLERUM, Beiträge, p. 3; cf. et V. Rose, Anacreontis Teil quae vocantur etc., 1876, p. XIV, n. 16.

2) Musuri scholium in recentioribus exemplaribus per compendium redactum est, et Wechelianum scholium auditur, quod in Anthologia Planudea apud Andreae Wechelii heredes impressa (Francofurti a. 1600) p. 43 editum est: ᾿Επίγραμμα Θεοκρίτου, ὡς εὔρηται ἔν τινι ἀρχαιοτάτῳ ἀντιγράφῳ Παύλου τοῦ

Βυκάρον

ἐν Παταβίῳ.

De his rebus iam videas quae disserui in Planudea (III), Boll. Class. Lincei 1981 pp. 3-27. 3 Non ipsum K adhibuisse Musurum censeo, cum librum K sciamus Georgi Merulae fuisse, qui Mediolani mortuus est anno

libros ad familiam

Chalcorum

migravisse

[365]

constat.

1494; inde Merulae

APPENDIX

videtur,

quae

in Bon et Cal non eandem

patefaciunt, scil. XXII

et M.IV.

Nam in XXII, cuius recensionem Aldinam id v. 68, postea vero novas quas in D legimus. Et in

M.IV

36 ἱπποτρόφων 58 τέκνων

versibus 1-68 liber D caret, Bon et Cal est Laurentianam secuti sunt usque ad lectiones proferunt non alias atque eas M.IV confer ex. gr. haec tantum:

D Bon, κουροτρόφον

D Bon Cal, τεκέων

64 κέκλαυται

αὐτὸν

Cett et Ald Cal

Cett et Ald

D Bon Cal, κέκλωνται

89 αὖτις D* Bon,

recensionem atque Ald

Cett (κέλονται Ald)

Cett

94 εἴσατο D Bon Cal, fc(r)aro Cett 114 βιήσατο

D Bon Cal, 8níc(c)ero

Cett

Quapropter in aperto est aut Musurum librum D cognovisse aut Trivisiam et Musurum ex eodem libro Pat nova Theocriti carmina sumpsisse. Tamen ex ipso D verisimile fortasse non est (ut Hillerus monuit in Beiträge p. 4 n. 2) Bon et Cal sive Musurum ipsum nova carmina sumpsisse novasque lectiones; nam, cum integrum et ex K depromptum carmen XXIX in Perusinis libris exstiterit, in editionibus illis decurtatum invenimus ac 25 priores tantum versus exhibens; ideo Musurus videtur alio et diverso fonte usum esse, in quo carminis XXIX versus 26-40 desiderarentur. De prioribus Theocriti carminibus I-XVIII, utrum Pat ea

contineret an omnino ignoraret, quae meliora quam nostri codices plerumque censeo Musuri ipsius quaeque pro coniecturis ducenda

nihil re vera comperimus. Nam editores Bon et Cal expresserint, aut sui ipsorum coniecturas esse; non sint, in Theocriti libris ad-

huc exstantibus inveniri, scilicet in K et D alıisque; nullum igitur illis fuisse fontem optimum et egregium qui nobis ignotus et irre-

parabilis sit. Nam facile coniectando potuit aliquis vir Graecis litteris imbutus

Tu scribere pro Toı (ut 1 62 Tu habet Bon

contra

Codd),

vel τεῦς pro τεῦ (ut in V 39 τεῦς Bon cum Apollonio contra Codd, cf. XI 52 Καὶ Bon, XVIII 41 Op Ow Pa U Bon), vel pro φράσδει (quod etiam in H V exstat, nam erravit Wilamowitzius) φράσδῃ (quod in I 102 habet Bon et K?, ut XVII 42 βαίνῃ Bon, βαίνει Codd). Ceterum plura Musuro a novissimis editoribus tribuuntur, quam quae re vera illi debentur: nam ex. gr. XVI 106 ἔγωγε μένοιμι est in Val-

[ 366]

DE

VETERIBVS

EDITIONIBVS

lano genere (quapropter et in D,), unde in principem editionem fluxit, unde in Ald: ex Ald habuerunt ἔγωγε Praeterea, neglectis omissisque lectionibus,

μένοιμι et Bon et Cal. quae non solum in

Editt, sed iam etiam in K D (ut XIV 17 οἷδε Λύκος) vel in K La (ut XV

38 κα εἴπες) inveniuntur, perpauca in Editt sunt eademque

minimi pretii, quae memoranda At in primis XV

143 &

esse videantur.

véo scriptum habent

Bon

Cal, cum

véo' habeant Codd et Pa (νέον K): si dorico quodam et Cyrenaeo titulo collato? illud véo bonum rectumque diiudices, at scito vocem illam etiam in (P)

legi. Item ex Z(K) scriptio ἀφίκευσο 1n XI

42 vulgari atque innotescere potuit. Adde facilem coniecturam XVI 70 μέγα Bon Cal cum Eustathio et post rasuram D, contra μεγάλον codicum omnium (nam errant Ahrensius Wilamowitzius Legrandius); facillimam vero

in XVI

68 ötwı

Bon,

ὦτινι

Codd in loco

iam antea temptato (öye M* et ökev M'S corr.). Propter numeros autem non est dubium quin ipse Musurus ex XXVIII 6 κἀντιφιλήσω fecerit κἀντιφιλήσομαι, eademque ratione in XXVIII 13 Θευγενίδος ἔννεκ᾽, cum productam syllabam desideraret, scripserit Θευγενίδος γ᾽ ἕννεκ᾽, Corrigendi causa XXIX 11 κεν dedit Bon pro καὶ Codd.

Facile dedit XVII

71 αἰετὸς

αἴσιος Bon

cum legeret αἰετὸς ὅσιος K, αἴσιος αἰετὸς Cett. Nonnulla re vera ex his omnibus lectionibus novis verisimile est Musurum in Pat invenisse. Dignum

est notatu XVIII

2 ϑάλλοντα κόμαις ὑάκινϑον

Bon

Cal cum Pa et S^ (id est Planudis manu), cum et omnes libri et S

habeant

ϑάλλοντα

κόσμον

VorivYıvov

(etiam

ΕΖ,

ὑακίνϑανον

R!, nam errant Ahrensius Wilamowitzius Legrandius), praeter Vallianum genus

quod

hariolatum

est ϑάλλονϑ᾽ ὑακίνϑω

κόσμον.

At

integra illa lectio satis vulgata fuit, quae in S* et in libri S apographis legebatur et in margine libri D (quod Ahrensius praetermisit; ut etiam 10 λίαν habent Pa R D* Bon Cal); praeterea carmen XVIII hac nostra aetate in V W

desiderari te rursus commonefacio.

1 Cf. P. Maasıum, Riv. filol. class., n. s., VI, in Sacra Cyrenarum Lege B 44: γᾶς καρπὸν ϑύεν αἱ δέ ka παρῇ, i[s] ven δὶς τόσσα pro coniectura cf, et U, WirckEeNn Berliner Griech. Urkunden,

[367]

1928, καὶ ἐκ] III,

p. 413, qui supplevit σπονδὰς xaS' Eros ἀεί, véo prioris editionis; 1903, 958 C.

APPENDIX

At coniecturam procul dubio iudicaveris XXIV 66 χρέος Ὁ Bon Cal, omissum in CD, cum habeant τέρας Pa X. Neque alterae in D vel tertiae lectiones, exceptis vocibus quae recentiore manu adscriptae sint, ex Bon sumptae sunt; potius Bon sumpsit ex D vel ex eodem fonte quo D; cum enim versum 74 omittant Bon Cal,

marginalis coniectura in D exstat ϑέσϑαι (D"), cum ultimum verbum in CDX omissum sit; immo Georgius Trivisia, qui D scripsit et epigrammata e libro K in D, collegit, posteriore tempore videtur libro Pat usum

esse, ut D, conscriberet et nonnulla

in D,

corri-

geret. Adde quod XXIV 88 σποδὸν habent CD, at eadem manu σποδῶ D*, et Bon Cal (cum Pa); atque eiusmodi necessitudinis exempla multa proferri possunt, quamvis parvi facias consensum editionum cum D corr., qui potuit aliquando decursu temporis ex ipsis editionibus corrigi, ut in XXIV 35 ἔχει CDX (nam errant vulgo editores), ἴσχει D corr. Bon Cal, parvique facias consensum in facilioribus coniecturis, ut in X XIX 20 ὕμιον D (ut KC), ὕμοιον D? et Bon Cal. Non magni ponderis mihi videtur etiam XXIV 29 ὀφίεσσι τὰ Editt cum Pa contra ὀφίεσσιν ἃ Codd. ADDENDA

Praeterea

censeo,

ad

Musuri

curas

Theocriteas

illustrandas,

nonnulla patefacere librum Salmanticensem 295 bibliothecae Universitatis, de quo primus Antonius Tovar (Anales de Filol. Clas., 4, 1949, pp. 15-89) curiosissime disseruit et a Nonio Pinciano celeberrimo viro scriptum esse edixit saeculo decimo sexto. Tovarum vero effugerant, quae

Wendelius Entst. pp.

172, 203 adnota-

verat de hoc ipso Salmanticensi et de libro Bruxellensi 18174, ab Andrea Schotto exarato, quaeque accepimus ab ipso Schotto (Observationum humanarum libri quinque. Antverpiae 1616, pp. 9499) de quodam Toletano codice nunc deperdito: ex quo Bruxellensis et, ni omnia

me

fallunt,

Salmanticensis

descripti sunt. De

quodam Pliniano codice ab ipso Nonio in Toletanae ecclesiae bibliotheca inspecto cf. Tovarum in Emerita, 13, 1945, p. 46. Wendeli notas ignoraverunt, de Salmanticensi referentes, et Gow (Theocr., I p. xlvi) et Latte (Gnomon 1951 p. 253). Equidem,

quid de codice censerem,

breviter exposui in La Parola del

[368]

DE

VETERIBVS

EDITIONIBVS

Passato, 6, 1951, p. 79 sq.; nam liber a Tovaro excussus nihil novi

mihi videtur afferre in illa de Patavini, qui dicitur, deperditi codicis quaestione. Atque alia disserui de his rebus occasione oblata, sive in Boll. Class. Lincei 1968 pp. 65-75 (« Bione di Smirne e il suo epitafio ») sive in Illinois Class. Stud. VI 1, 1981, pp. 116-135 (« Intorno al codice Patavinus di Teocrito »). Ceterum in libro Salmanticensi aut Bruxellensi (nam eadem omnia uterque praebet) nullae quidem occurrunt vel certe perpaucae nota dignae lectiones, quae nondum alibi sive in codicibus sive in Editt inventae sint. Quarum duae, in XVI 95 et XXVI X 27, merae coniecturae tribuendae sunt; nam ad voces itacismo foedatas ἐνδείους

et κρίνειαν subiunguntur yp. ἐνδίους et yp. κρήνειαν (quod Wakefieldius quoque coniecit). Haec dumtaxat notatu non indigna videntur:

II 118 κἀγὼ

yp. κεν ἐγώ,

IX

6 ἔμποϑεν

... yp. ἔκποϑεν

(quod etiam Briggsius coniecit), XII 23 ὡς yp. ὅσσ᾽ (quod post Naberi ϑήσονϑ᾽ &occ' coniecit Wilamowitzius, qui scripsit ἔσσεται ὅσσ᾽ et XVII

19 αἰολομίτρας yp. αἰολομίτραις (lectionem habes ab

Andrea Schotto ex illo Toletano codice allatam et inde a Reiskio et Zieglero vulgatam). Sed tantum in XIV 4 insignis eruitur scriptura (αὐγαλεοὶ yp. αὐαλεοὶ ἢ) αὐσταλέοι, quam et Wartonus coniecit, qui probe scripsit ἀυσταλέοι deleta particula ἂν praecedente, cum ipsa payrus Pa scriptum afferat avaotakeoı. Huius generis scripturae aliaeque notulae, quae iuxta lectiones alicuius codicis Aldinae recensionis adpinguntur, commentationem sapiunt vel publicam expositionem cuiusdam viri docti, ipsius fortasse Musuri, qui ad carmina legenda et emendanda variis subsidiis usus sit nec non codicem aliquem adhibuerit ex Ambrosiana recensione manatum. NoruLA

(ad p. 249)

In Epitaphio Bionis, ante v. 93 ἐν δὲ Συρακοσίοις κτλ., Marcus Musurus lacunam inesse percepit et sex versibus explevit, quos ceteris immiscebant post Calliergem editores, antequam A.F. Naekius (Progr. Acad. Bonnae 1827 = opusc. I 261) veteri poetae abiudicavit et Musuro reddidit. Tum lacunam a Hermanno et Meinekio et Ahrensio enotatam Wilamowitzius inesse negavit, qui

[369] 24

-

Thcocritua

APPENDIX

ἐν in el correxit; nunc vero illos sex versus sane elegantissimos antiquitatem redolere contenderunt Antonius Tovar in Anales de Filol. Clas., 4, 1949, 51—54, et Kurtius Latte in Gnomon, 23, 1951,

p. 253 sq. Qui sunt: 92

b ς d e

πάντες ὅσοις karmupóv τελέϑει στόμα βουκολιασταὶ ix Μοισᾶν σέο πότμον ἀνακλαίουσι ϑανόντος. κλαίει Σικελίδας τὸ Σάμου κλέος, ἐν δὲ Κύδωσιν ὁ πρὶν μειδιόωντι σὺν ὄμματι φαιδρὸς ἰδέσϑαι δάκρυα νῦν Λυκίδας κλαίων χέει, Ev τε πολίταις

f

Τριοπίδαις ποταμῷ

a

ϑρηνεῖ παρ᾽ "Ἄλεντι Φιλητᾶς

92 a-f: habuit liber aliquis Toletanus (unde in Andreae Schotti codicem Bruxell. 18174 et in eiusdem Obs. ham. Antv. 1615, pp. 94-99); exstant in libro Salmant. 295 (qui sane gemellus est libri Bruxell., nisi Toletanus ille habendus est, quo Schottus Toleti usus est); leguntur in editione Cal (1516) asteriscis inclusi et in Ursiniana (1566) nomine adscripto Μουσούρον, desiderantur in ipsa Bon, ubi lacuna indicatur voce λείπει adpicta ut in libro Vind. Phil. gr. 311; post v. 92 notant: post hunc versum debent sequi sequentes omnes Salm. Brux., Μάρκος ὁ Movooüpos ἔλεγε τοιαῦτά τινα λείπειν Cal, sex hi versus a Marco Musuro homine doctissimo, quod desiderarentur adiecti, erant integre scripti in veteri libro [scil. Toletano], et agnovit Ios. Scaliger [cf.

edit. Commelinianam cum Scaligeri emendationibus a. 1596] e Cod. scripto nobilissimi viri Lud. Castanei Obs. hum. p. 96.

Nisi omnia obstinatus negare soleas, luce tibi clarius apparet illos versus ab ipso Musuro confectos esse; affabre quidem confectos, qua praeditus doctrina ille vir erat et qua mollium numerorum venustate peritus. Videas quaeso carmina ab ipso composita sive heroa sive iambos apud R. Wuensch in Rhein. Mus. 51, 1896, pp. 143144 et p. 152 (cf. Io. Mercati, Cod. lat. Pico Grimani Pio, pp. 72-74), et elegiaca permulta apud Beriah Botfield, Praefationes et epistolae editionibus principibus auctorum veterum praepositae, Cantabrigiae 1861 (ex gr. in editionibus Etymologici 1499 et Platonis 1513); nec non, ut videtur, supplementa in Hymnos Callimachi apud Pfeiffer,

Callim.,

II, p. bw.

At hercle in Bionis epitaphio vv. 92 a-f supplendo neglexit optimus vir temporum ordinem ac rationem; nam Bionis fecit aequales Asclepiadem Philitam Theocritum, quos maerentes Bionis interitum induxit. Praeterea Thalysia prave interpretatus est, qui

[370]

DE

VETERIBVS

EDITIONIBVS

et Philitam et Asclepiadem nec non Lycidam Cretensem poetas fecit bucolicos. Quare sex illi versus vetustiori poetae tribui nequeunt. De his rebus, et de ceteris versibus humaniore aetate in Theo-

criti textu interpolatis, videas quaeso quae congessi in Illinois Class. Stud., VI 1, 1981, pp. 121-132: ibi editiones praesertim digestae sunt, quae Ioachimus Camerarius (Hagonae 1530) et Federicus Morellus (Lutetiae 1585) curaverunt, ut carmina XXIV et XXV nec non XXVII et MLIII resarcirent invita Minerva et irata, gloriantes tamen ex antiquo codice talia se supplementa haurire.

Postremo restat in recentioribus Theocriti impressionibus recensendis, ut ceteris omissis laudentur Stephani editio Basileensis a. 1566, qua primum editum est Ovum,? et Isaaci Casauboni

Notae ad Diog. Laert. libros, qui primus anno 1583 produxit in lucem XXIX 26-fin. e quodam codice Francisci Porti Cretensis; ? quos versus carminis XXIX scito ante Brunckium editores seorsum

post Epigrammata impressisse. Denique commemoranda est Claudii Salmasii Duarum inscriptionum veterum ... explicatio, anno 1619 in lucem prolata, p. 126, ubi Ara Ionica Besantini ex Anth edita est

sub Dosiadis nomine. Novissime vero in Ambrosiano C detectum a Ch. Zieglero 3) aeolicum carmen XXX Theodorus Bergkius edidit eo libello, cui inscriptum est Index scholarum... per hiemem anni 1865-1866 habendarum,

Halae, formis Hendeliis. Huc demum

An-

tinoensis codicis papyracea fragmenta accesserunt a Huntio publici iuris facta in volumine Two Theocr. Papyri, Londinii 1930, quibus et XXIV expletum est et XXXI additum. Bucolicorum corpori ipse addidi mea sponte, nescio an recte, e Vindobonensi papyro Panis epyllium, scil. carmen nr. XLIII, Bioneum ratus.

1) In hac serie, quae vulgaris exstitit: I-XXIX;;, Adon, Epigrammata, carmina Moschea et Bionea, Syrinx, Securis, Ovum, Ara, Alae (in altera

editione Ovum, Alae, Securis, Syrinx, Ara). 2 Ad Diog. Laert. II 69; cf. H. E. HuEBNERI Laert.,

I, 1830,

Commentarios in Diog.

p. 45.

3) Sed iam Dorvillium carmen XXX cognovisse monet L. STERNBACHIUS, Meletemata

graeca,

Vindobonae

1886,

p.

[371]

130,

APPENDIX

5. OMNIVM

LIBRORVM

INDEX

Omissi sunt recentioris aetatis nonnulli libri, quique scholia sine textu servaverint aut carmen singulum Moschi Europam (M.IT) tradiderint. AVSTRIA Vindobona. — Bibliotheca Nationalis: 1) Phil gr. 127: (VI-XIV, XVI-XVIII, XV) 2) Phil. gr. 200: (Moschopulus ampl. usque ad XIII): cf. p. 329 3) Phil. gr. 256: (I-V) 4) Phil. gr. 258: (Moschopulus): cf. p. 328 5) Phil. gr. 289: (I-XI): cf. p. 329 6) Phil. gr. 311: (M.III, M.II, M.I, M.IV,): cf. p. 337 7) Suppl. gr. 18: (I-XIID: cfr. p. 329.

BATAVIA Leovardia. — Bibliotheca Provincialis: 8) Cod. 35: (Moschopulus): p. 328 Lugdunum Batavorum. — Bibliotheca Universitatis: 9) Scalig. 61: (XXIX 2640): cf. p. 362 nt. 1, et 371 10) Voss. gr. 49. 38:

(I-IV):

cf. p. 329

11) Voss. misc.

13: (Carmina figurata)

12) Voss. misc.

1: (Ovum)

BRITANNIA Cantabrigium. - Emmanuelis Collegium: 13) Cod. 32: (VIT,,-VIILT) Bibliotheca

Universitatis:

14) Cod. 600: (Vallianum genus): p. 335 Londinium. - Museum Britannicum: 15) Add. ms. 11, 885: (I-VIII, M.III, M.II,

16) Burney ms.

109: (Laurentianus): p. 308,

Με)

1: peculiares libri P

lectiones praebet hic liber saec. XV, qui fuit quondam Iohannis Caroli Salviati; habet ff. 1-25 carmina I-XIII, XV,

XIV,

et in fol. 24° notationem quandam

manu scriptam. 17) Harley ms. 5691:

(I-Vi,;) [372]

Andronici Callisti

OMNIVM

Oxonium.

18) 19) 20) 21)

Barocc. Barocc. Barocc. Canon.

50: 109: 216: 86:

22) Dorvill. 23) Laud. 24) Misc.

LIBRORVM

INDEX

— Bibliotheca Bodleiana:

(XXIII 28-32) — Bar: p. 128 (Moschopulus): p. 328 (III 23-VIII 18) (Vallianum genus et Syrinx): p. 335

71: (I-VI, IV, VII, VIII, X, Ara 54: (Moschopulus): p. 328 99: (Moschopulus): p. 328

25) Misc.

lonica,

Securis)

243: (M.III) DANIA

Codania. — Bibliotheca Regia: 26) Gl. Kgl. Saml. 1982: (Moschopulus):

p. 329

GALLIA Lutetia. - Bibliotheca

Nationalis:

27) 28) 29) 30) 31)

Gr. Gr. Gr. Gr. Gr.

2551: 2596 2721: 2722: 2726:

32) 33) 34) 35) 36)

Gr. Gr. Gr. Gr. Gr.

2758: 2763: 2781: 2786: 2802:

(M.IV 1-13, III 35-fin. scripta ex Ald): cf. p. 361 (ΧΥ -ΧΥ ΠῚ: p. 336 (Perusinus): pp. 338, 343 (Laurentianus) — Par: p. 307 (Perusinus, deinde compositus) — D: pp. 324, 336, 338, 343, 365, 368 (Parisina familia): p. 334 (ΜΟΙ, deinde Parisinus): p. 335 (ex H depictus): p. 322 (Moschop. ampl. usque ad X): cf. p. 329 (compositus et Planudeus): p. 323

37) Gr.

2812

A:

38) 39) 40) 41) 42)

2831: 2832: 2833: 2834: 2835:

Gr. Gr. Gr. Gr. Gr.

43) iterum.

(ex R depictus):

p. 311

(Vaticanus et Laurentianus) — L: pp. 301, 380 (Laurentianus) — R: pp. 310, 328, 342, 345 (Parisinus, deinde M.T): pp. 335, 337 nt. 1 (Vallianum genus): p. 336 (Moschopulus, deinde ex L scriptus): p. 308 nt. 3

2835

a Matthaeo.

Lampude

lus): p. 329 [373]

conscriptus:

(Moschopu-

APPENDIX

44) Gr. 2884: (Laurentianus) 45) Gr. 3026: (Thyrsis) 46)

Coislin.

169:

=

Q: pp. 306, 323

(Moschopulus, deinde ex S scriptus): pp. 323, 329

47) Coislin. 351: (ex Aldina depictus anno 1516): cf. p. 361 48) Suppl. gr. 384: (Anthologiae Palatinae 1. XV) — Anth: p. 349

49) Suppl. gr.

467: (Thyrsis)

50) Suppl. gr. 756: (Ovum) 51) Suppl. gr. 1024: (Moschopulus, et IX-XT): cf. p. 329 22) Suppl. gr. 1229: (Planudeus): p. 323

GERMANIA Amburgum. - Bibliotheca Universitatis: 53) Ms. in scrinio 16: (I, VII, III-VI descripta ex Bon): cf. p. 363 Berolinum. - Prussica Bibliotheca: 54)

199: (Lascarianum

genus):

p. 337

Elbinca. — Bibliotheca Urbana: 55) Cod. O 10: (Moschopulus): p. 329 Gotha. — Comitalis Bibliotheca: 56) Membr. II 64: (Vallianum genus): p. 335 Heidelberga. — Bibliotheca Universitatis: 57) Palat. gr. 23: (Anthologia Palatina) = Anth: 58) Palat. gr. 341:

(XXVI,,4,,

Epigramm.,

p. 349

XXVI):

Lipsia. — Bibliotheca Urbana: 59) Cod. gr. 3: (Moschopulus): p. 328 Bibliotheca Universitatis: 60) Cod. gr. 34: (Moschopulus): p. 328 Monachium.

- Bavarica

Bibliotheca:

61) Cod. gr. 334: (X 1-16 et Moschopulus): 62) Cod. gr. 470: (Moschopulus): p. 329 63) Cod. gr. 525: (M.II 1-70)

[374]

p. 329

p. 348 nt. 1

OMNIVM

LIBRORVM

INDEX

GRAECIA Athenae. — Bibliotheca

Nationalis:

64) Cod.

1063; (Laurentianus): p. 307, nt. 2

65) Cod.

1076: Mons

(I-VID): Athos.

cf. p. 329

- Monasterium

Caracallae:

66) 241: (Alae, Securis) Monasterium 67)

91:

Iberorum:

(Adon)

68) 146: (Securis, Alae) 69)

161:

(Laurentianus

et Vaticanus)

=

N: pp. 301, 306

Monasterium Vatopedii: 70) 738:

(unum

carmen?)

HELVETIA Basilea, — Bibliotheca 71) F VIII 4: (M.II

24-142)

Universitatis: =

Bas: p. 31

HISPANIA Barcino. - Bibliotheca

Centralis: Ὁ)

72) Cod. 399: (Moschopulus): p. 329 Escuriale. - Bibliotheca Scorialensis:

713) RII 5: (XIX) 74) Y III 15: (Moschopulus): p. 328 Madritum.

- Bibliotheca

Nationalis:

75) Cod. 4607: (Lascarianum genus): p. 337 Salmantica.

- Bibliotheca

Universitatis: 2

76) 230: (Vallianum genus): p. 336 D) Videas 2) Videas

PERICEY in Emerita 23, 1955, pp. 165-180. p. 368 de libris Salmant. 295 et Bruxellensi, qui continent

Emendationes in nonnulla loca Th. depravata, ex codice antiquissimo.

[375]

APPENDIX

ITALIA Augusta Taurinorum. — Bibliotheca Nationalis: 7T) B III 11: (Perusinus): p. 338 Bononia.

T! bis) Cod.

-— Bibliotheca

4238:

Universitatis:

(I-XVIID:

cf. p. 335. »

Ferraria. — Bibliotheca

Communalis:

78) Cl. II 116: (Moschopulus): p. 329 79) Cl. II 155: (Moschopulus) anno 1337 conscriptus: pp. 329, 339 Florentia. — Bibliotheca Laurentiana: 80) XXXI 5: (Moschopulus ampl.): cf. p. 329 81) XXXI 18: (I, V, VI, IV): p. 308, nt. 1: pergamenaceus saec.

XV in Philelphi bibliotheca praebet Theocriti carmina ff 87,105, neque recensionis

82) XXXI

mutilus

est; praecipuas lectiones Laurentianae

servavit, saepius

ad P accessit, nonnulla novavit.

25: (Moschopulus ampl.): cf. p. 329

83) XXXII

16:

(Vaticanus

et

Planudeus,

deinde

Moscheus)

=

S: pp. 30, 31, 299 nt. 1, 301, 315, 367 84) XXXII 37: (Laurentianus et compositus) — P: pp. 299 nt. 1, 307, 324 85) XXXII

43:

(Parisina

86) XXXII

46: (Vallianum genus): p. 335

87) XXXII

52:

(Vaticanus

familia):

1174:

91) Conv. soppr. 92) Conv. soppr. 62:

(Syrinx, Ara,

p.

—

G:

pp.

300, 308

329

Ovum)

—

Z: p. 349

15: (Laurentianus) = W: p. 309 158: (Moschopulus ampl.): p. 329

Bibliotheca 93)

et 362

et Laurentianus)

88) LXXXVI 25: (I, II, Vi) 89) XCI sup. 9: (Moschopulus): 90) Ashburn.

p. 335

Riccardiana:

(I-V4)

Luca. — Bibliotheca Civitatis: 94) Cod. 3: (Moschopulus): p. 329 1) Librum saec. XV ex. notavit ELripius esistenti nelle bibl. ital., I (1966), p. 37.

[376]

Mionı,

Catal. d. mss. gr.

OMNIVM

Mediolanum.

LIBRORVM

INDEX

-- Bibliotheca Ambrosiana:

95

37 —

A 11] sup.: (familia Parisina): p. 335

96)

40

A

—

115 sup.

: (Vallianus et compositus)

97)

52 — A 155 sup.: (Securis, Alae): Trivisiae manu conscriptus continet Ambrosiani 98) 104 — B 75 sup.: (compositus) — 99)

121

=

B

99 sup.:

100) 390 = 101) 409 =

G G

32 sup.: (Vaticanus) 69 sup.: (Syrinx)

102) 426

H

22 sup.: (VII-X,,,

—

p. 338 nt. 1: Georgii scholia vetera generis C: pp.

310,

341, 345

(M.II, Securis, Ara, Syrinx) = F: p. 348

=

A: p. 300

XXIIL ,;,, Syrinx, Adon, I-VI)

a Iohanne Mauromate conscriptus 103) 104) 105) 106) 107)

427 = 598 = 631 = 655 = 782 = p. 329 108) 844 = 109) 886 = 110) 975 =

H 24 sup.: (Lascarianum genus): p. 337 O 123 sup.: (M.II, Securis, Ara ex F descripta) P 84 sup.: (Vallianum genus): p. 335 P 270 sup.: (VIII4-XV&, Syrinx) + 18 sup.: (Moschopulus ex Ferrar. 116 descriptus): C 7 inf: (I, VIL IX, VIII, XII): p. 307 nt. 1 C 222 inf.: (Ambrosianus) = K: pp. 297, 340, 365 D 465 inf.: (XXIX, as 20-00): cf. p. 319

111) 999

D

=

529 inf.:

(I-XIV

nova serie:

I, VI, VII,

IV, VIII, X, IX, XII, XIII, XI, XIV, 112)

1068

=

1 186 inf.:

(XXIX, se):

V, III,

II)

cf. p. 371

Mutina. — Bibliotheca Estensis:

113) 34 = 114) 99 115) 146 —

III A 20: (IL;-XV, VII, a.) III C 20: (Moschopulus): p. 328 T 8.8: (Lascarianum genus): p. 337

Neapolis. — Bibliotheca Nationalis: 116) 165 = 117) 200 — 118) 218 =

II F 9: (Moschopulus ampl. I-X): p. 329 II F 43: (Vallianus et Perusinus): pp. 337, 340 III A 15: (Ara, Syrinx)

Panormum.

- Bibliotheca Communalis:

119) 5: (Ovum)

[377]

APPENDIX

Patavium.

— Seminarii

Bibliotheca:

120) Cod. 305: (descriptus ex K): p. 299 Bibliotheca Antoniana: 121)

Cod.

23:

(Thyrsis)

Perusia,

122) 249 —

- Bibliotheca

Communalis:

D 67: (Perusina familia): p. 338

Pistorium. — Bibliotheca Forteguerrorum: 123) A 24: (Moschopulus): p. 329 Placentia. - Bibliotheca

Communalis:

124) Cod. 6: (Vallianum genus): p. 335

Ravenna. - Bibliotheca Classensis: 125)

183: (Moschopulus): p. 328 Roma.

- Bibliotheca

Casanatensis:

126) 306: (Moschopulus): p. 328 Bibliotheca Apostolica Vaticana: 127) Vatic.

gr. 16:

(I-V;)

128) Vatic. gr. 38: (Laurentianus et Vaticanus) — T': pp. 302, 306 Vatic. Vatic. Vatic. Vatic. Vatic. Vatic. Vatic. Vatic. Vatic.

gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. "Q1

129) 130) 131) 132) 133) 134) 135) 136) 137)

39: 40: 42: 43: 44: 50: 53: 62: 269:

recensionem

138) Vatic. gr. 139) Vatic. gr.

(Moschopulus L,,-VIIT): (Moschopulus) — O: pp. (Vaticanus) — E: p. 300 (Moschopulus): p. 329 (Vaticanus) — I: p. 301 (I, II 49-VI): p. 329 (Moschopulus ex Ambros. (Moschopulus contamin.): (Syrinx) (fol. 360v =

p. 329 328, 334

782 depictus) cf. p. 3290 Syrinx ad Oloboli

pertinens)

434: (Securis, Ara, Ara Ionica) — Y: p. 348 913: (Planudeus) — H: pp. 299, 320, 322

1) Textus Theocriti, ὑπὸ Λαμόλου γραφέντος (fol. 93?), nonnullas lectiones

cum

codice

C communes

praebet.

[378]

OMNIVM

140) Vatic. gr. 915: 325, 380 nt. 1 141) Vatic. gr. 1311: 142) Vatic. gr. 1363: 143) Vatic. gr. 1371: 144) Vatic. gr. 1379: 145) Vatic. gr. 1380: 146) Vatic. gr. 1412: = Ath: p. 343 147) Vatic. gr. 1824: 148) Vatic. gr. 1825: 149) Vatic. gr. 1948:

LIBRORVM

INDEX

(Planudeus et compositus) — M: pp. 299, (compositus) = X: pp. 310, 322, 362 (Moschopulus et Planudes): p. 319, 324 (Moschopulus): p. 328 (ex R depictus): pp. 311, 362 (Vallianum genus): p. 336 (initia carminum XXIV, XXVI, XXX) (Laurentianus) — V: pp. 309, 328 (Vaticanus) = U: p. 302 (Syrinx) manu Scipionis Charteromachi

150) Vatic. gr. 2360: (II, III, V, IV, VD: cf. p. 275; olim fuit Andreae Schotti, insunt etiam scholia ad I-XVIII

151) Barb. gr. 4: (Excerpta Laurentiana): p. 308 152) Barb. gr. 69: (VI, VII, Adon), saec. XVI ex., manu Marcelli Adriani 153) Barb. gr. 214: (Securis, Alae): p. 340; scholia continet generis Ambrosiani ex n. 97 depictus 154) Ottob. gr. 280: (descriptus ex Med, deinde Ara): p. 362 155) Palat. gr. 131: (I, II, IIL V) 156) Palat. gr. 156: (I-IV) 157) Palat. gr. 190: (I-IX ex Regin. gr. 92 descripta): p. 342 158) Palat. gr. 319: (Syrinx) 159) Palat. gr. 330: (Planudeus): p. 321 92: (Moschopulus ampl.): p. 342 160) Regin. gr. 161) Regin. gr. 151: (Moschopulus): p. 329 152: (Moschopulus): p. 329 162) Regin. gr. 163) Urbin. gr. 95; (Syrinx) 164) Urbin. gr. 125: (M.I): p. 30 140: (Moschopulus et ex S depictus): pp. 323, 329 165) Urbin. gr. Sena lulii. - Bibliotheca

166) J IX 3: (Moschopulus):

Communalis:

pp. 329, 342

Venetiae. — Bibliotheca

Nationalis

Marciana:

167) Marc. 466: (Moschopulus ampl.): cf. p. 329 168) Marc. 480: (Vallianum genus): p. 335, 338 nt. 1

[379]

APPENDIX

169) Marc.

510:

(Thyrsis)

170) Marc. 522: (M.II, Syrinx) Ὁ 171) Marc. 525: (Syrinx) 172) Marc. 619: p. 362

(Adon, deinde descriptus ex Med,

deinde XIX):

173) App. Class. XI 7: (Moschopulus): p. 329 RVSSIA Moscua. 174) Synod. gr. 175) Synod. gr. 176) Synod. gr.

- Musaeum historicum: 471: (Lascarianum genus): p. 337 480: (Ovum, Syrinx, Securis) 509: (Perusinus?): p. 340

Petropolis. - Bibliotheca publica: 177) Cod. gr. 490: (Carmina figurata) SVECIA Upsala, — Bibliotheca Universitatis: 178) Cod. 21: (Syrinx, Ara)

2 Moschi carmen et Syringa in libro Marciano gt. 522 e codice Vat. gr. 915 descripta esse suspicor, cum Veneti libri Theognidem e Vaticano pendere periti viri doceant: Io. CARRIERE, Théognis, Parisiis 1948, p. 16, et DoucLas Young in Scriptorio VII ı, 1953, p. 7.

[380]

INDEX PROLEGOMENA

DE HVIVS

I. Siglorum indices a) Papyrorum

b) Librorum c)

RERVM

OPERIS

............

CONSILIO

AC RATIONE

cessent

index............eeeeeeeeee ee ehh

utilium index.......... νιν εν κεν eee nnn

Sigla veterum

editionum

.....06

νον νιν σον ε ον κε

ohh

ntn

d) Notarum index ad compositorum librorum partes definiendas . e) De ceteris adhibitis compendiis *992929992999€99*9925392922929€ 2. De librorum archetypo

Du u

u

zur u

Bu ur zu ur Sr zur ur u

u nee u

Be u

u zu u zu

a

ον

εκ

3 . De veterum familiarum necessitudine in carminibus I-XVIII 4. De

librorum usu post carmen

5.

Theocriti

dialecto

apparatu

redigendo

De

6 . De

XVIII

et metro OR

9 9

9 ROS

9o

O9

OR

€

***^**

9^;

9 Ro

P O9 9 9 9 9 9

VOR

P OVOR OR OR ORE

8 8 O9

u tt,

OR

tt

9 OR ORO

i

ε

....

i tb

t]

9 & 9 9

& 9

9 ORUON

OR

t

86

n 08

es

RU

CARMINA Theocriti

Thyrsis

.......eeeeeeeeeee ehh

hn

.. . 0. .ὐν νιν κου γε νει ν ennt II ..222.- Theocriti Pharmaceutriae III .......... "Theocriti Comastes o9 9OR O9 9 9 9 9 OR ὁ B "58ᾷ ὁ OR OR P δ ὁ ὁ Rh S» a IV... Theocriti Pastores $99 bo φ Ae 9 9 9 9 9 9 9 8 96 95 9 9 9 » 9 $9 t6 t t Theocriti

Viatores

OP

P9 O8 9

δι

909

BOR

9 9 6 € 9 9 994.

RR

5

n n

t.

4 9 4 9 à 9 oV ον S 4o? bog o! * or s P ze ze d P ὰ 8 VI 22. Theocriti Bucoliastae nnn VII.......... Theocriti Lycidas ........ κεν κεν νννν νιν ORO OR OR OR OQ 9 9 9 OROROR OO 09 8 9 x wx x s n VIII ....... * Theocriti Bucoliastae II IX ........ *'LIheocriti Bucoliastae III ................eeeeeee

XI ........ AII.......... XIII........ XIV ........ XV nae XVI ........

Theocriti Theocriti Theocriti

o9 9 9 eR 9 9 OR Por S o9 9 4 9 9 EON 9 o9» 9 9 9$. 9 f Messores Cyclops .. 0000. ν κε νννννν εν κεν κεν γεν εν κι κεν Áites . 4... {ννν νυ νυν εν εν νν εν ννν nen neun none

Theocriti Hylas

...{ννν νιν ἐν νν νειν

Theocriti

Aeschines

Theocriti Theocriti

Syracusanae ao» Hieron

4

*OROBOR

OR

9 9 9 99

......... 9o oa 9o

BOR

o 3 oh

εν BOR OR

γε νενν nenne

B OP 9$

6 9 9 9 9 RP

9

OR

e UR

eec a on

""

ρει

ει

u

eur ee

INDEX

RERVM

XVII....... Theocriti Laudes Ptolemaei —..................eeeueee XVIII .. Theocriti Epithalamium Helenae ................ eat XIX ...... Anonymi Ceriocleptes ...... eee ... XX... Anonymi Bucoliscus .........eeee eee UP XXI ....... Anonymi Piscatores .................. lesse nnn XXIL.... Theocriti Dioscuti ................ ΠΝ ΨΊῃΓᾳ{ᾳ{0ῃ00. XXIII... Anonymi Amator ............. OPTED TOPCPPPEEN XXIV.... Theocriti Heracliscus ...........eeeeeeeeeeeeeeere XXV ... Incerti auctoris Heraclis epyllium .................... XXVI...... Theocriti Bacchae — ........... enne ne XXVII ... Anonymi Ecloga........... TPPPPPPPDUDUM enhn . XXVIII.. Theocriti Colus ...... ἐν εν εν εννν κων ΝΌΟΝ XXIX...... Theocriti Paedicon I......... sehr htt] rtr XXX .... Theocriti Paedicon II ........... TOPPED ett hn XXXI... Theocriti fragmentum aeolicum ............ eee XXXII... Theocriti fragmentum Berenices .............. PEPPER XXXIII. Anonymi In mortuum Adonem ............... etn XXXIV... * Theocriti Epigrammata ...................eeee nenn XXXV... Moschi Amor fugitivus (M.T) .............. PER XXXVI.. Moschi Europa (M. II)..... eessssssososcaecessosesos . XXXVII. Anonymi Epitaphium Bionis (M. III) ............... (addita p. 369 notula ad vv. 92 a-f) XXXVIII Anonymi Megara (M. IV) ...... eesessososestet enn XXXIX.. Moschi fragmenta .............. LL. TOPPED emn XL ........ XLI ........ XLII....... XLIII.... XLIV......

(Bionis) Epitaphium Adonis (B.I).................... Anonymi Epithalamium Achillis (B. II) ............. . Bionis fragmenta...........c.eeceee ee eese etas Anonymi Panis epyllium (Pap. Rain. 29801) ......... . Simiae Ovum . . . . . ccce eeeeeeseeosesoot hn

XLV ..... Simiae Αἰδε.... «ον ον νον εν εν νυν νον εν ehh hn XLVI...... Simiae Securis .... eeclesie nenne runs nn sense XLVII... Theocriti Syrinx ............. FE FE Dosiadis

Ara

................ ΝΥΝ

PED

XLIX...... Besantini Ara Ionica ......... FE Kernnnnenne L........... De Theocriti fragmentis subditiciis ............. ern

APPENDIX I.

De

DE

veteribus

CODICIBVS familiis

202

BVCOLICORVM

9999992569499

9€4€4-92?998*5€82

9928558

d) De Ambrosiana stirpe ............e sesto eos] b) De Vaticana stirpe .osesesereorsenenen en een en essen nn c) De Laurentiana stirpe .......... νον ΝΥΝ

*

297

E

XLVIIL..

INDEX

2. De

codicibus

a) De

recentiore

codicibus

aetate

RERVM

exortis

— .......eeeeeeeeeeeenA

Planudeis 6... 60 νον νυν κεν

εν εν κε

εν

nn

δ) De Moschopuli recensione............... eecsessosee tnn c) De familia Parisina cum Valliano et Lascariano generibus d) De familia Perusina .... {γώ νὸν νον ον εν κεν τ νον hr nn e) De codicibus C et D .................. eee nnn

f) De libris F, Y, Z et Anthologia Palatina .................... 3. De papyris et pergamenis

.......eeeeeeeeee

4. De veteribus editionibus

............ TEE

5. Omnium

INDEX

librorum

RERUM

hn P EEE

index........... (essere tese e

..........eeeeseseeeeeeee e nn

[383]