Stoicorum Veterum Fragmenta Vol IV: Porphyrii philosophi fragmenta [1993 ed.] 381541721X, 9783815417218

Table of contents :
Praefatio
Adnotationes ad singulos indices
Conspectus notarum ac compendiorum
Index verborum, notionum, rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium
Index vocabulorum ad Stoicorum doctrinam pertinentium, quae ab auctoribus Romania e Graeco in Latinum sermonem translata sunt
Index nominum propriorum
Index fontium
Addenda

Citation preview

BIBLIOTHECA S C R I P T O R V M G R A E C O R V M ET R O M A N O R V M TEVBNERIANA

PORPHYRII PHILOSOPHI FRAGMENTA

EDIDIT

A N D R E W SMITH FRAGMENTA ARABICA DAVID W A S S E R S T E I N INTERPRETANTE

S T V T G A R D I A E ET L I P S I A E IN A E D I B V S B. G. T E V B N E R I M C M X C I I I

Oedruckt mit Unterstützung der Förderungsund Beihilfefonds Wissenschaft der VO WORT GmbH, Goethestraße 49, 80336 München

Die Deutsche Bibliothek - CIP-Einheitsaufnahme Porphyrlus: [Fragmenta] Porphyrii Philosophi fragmenta / ed. Andrew Smith. Fragmenta Arabica David Wasserstein interpretante. Stutgardiae ; Lipsiae : Teubner, 1993 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) ISBN 3-8154-1721-X NE: Smith, Andrew [Hrsg.]; Porphyrius: [Sammlung] Das Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und strafbar. Das gilt besonders für Vervielfältigungen, Übersetzungen, Mi)croverfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. © B. G. Teubner Verlagsgesellschaft Leipzig 1993 Printed in Germany Satz und Druck: INTERDRUCK Leipzig GmbH Buchbinderei: Leipziger Großbuchbinderei GmbH

uxori füiisque meis

PRAEFATIO Ne quis miretur, reliquias operum philosophi qui tantam auctoritatem apud posteros habuerit perpaucas nostrani usque ad aetatem esse traditas, primum est dicendum multos Porphyrii libros propter hanc ipsam auctoritatem esse deletos, cum philosophi posterae aetatis Porphyrii sententias exspoliatas ita in suos libros comprehendissent ut nullo modo extricarentur. ñeque enim veri simile est Porphyrii commentarios in oracula Chaldaica saepe esse perlectos postquam eadem oracula Iamblichus et Proclus laboriose atque amplissime commentati sunt. 1 multa quoque eorum quae Porphyrius de Platone conscripsit in eos commentarios intexta sunt quos illi in Timaeum et in Parmenidem composuerunt. Haud dubium est quin posteri multa, quae ex operibus eorum qui ante Porphyrium scripserunt vel ad verbum citant vel summatim referunt, ex Porphyrio ipso hauserint 2 , qui non solum scriptores priores nomine laudavit sed etiam fontes ipsos saepe ad verbum exscripsit, id quod facile intelleget qui opera quae supersunt inspexerit. nam si quis fontes Calcidii, ut exemplo utar, extricare conabitur, videbit illum sententias et verba ipsa antiquorum philosophorum, praecipue Numenii 3 , de Porphyrio deprompsisse. Deinde incertum est an magna pars operum Porphyrii, 1 Cf. Westerink, Mnem. 10 (1942) 275 sq. 2 Cf. Dörrie, Theiler, Entretiens sur l'antiquité classique V, 233; 236. 3 Cf. Waszink, Cale. Comm. intr. passim et praecipue LXXX-LXXXI.

VI

PRAEFATIO

praecipue eonim in quibus res difficiles tractaverit, late in usu fuerit, praeterea cum quod lectoribus placet, id profecto aut ad conservandos libros aut ad exstinguendos conducat. opus enim quod nunc vita Pythagorae appellato eo superest quod liber primus historiae philosophiae, qui per vitam et doctrinas Pythagorae ad philosophiam exhortatus est, eos qui saeculo quarto litteras de philosophia legebant magis delectavit quam libri tres posteriores ex quibus fragmenta solum nobis tradita sunt, tractatus quoque de abstinentia et epistulam ad Marcellam ideo superstites esse manifestum est, quod homines tum magis allecti sunt in illud philosophiae genus quod res ethicas modo simplici non sine ornamento religioso atque mystico explicat. sed ex omnibus Porphyrii scriptis illae introductiones in Aristotelis opera logica longe maxima fama fruebantur non solum propter utilitatem sed etiam cum Christianis vix quicquam praebuissent quod reprehenderent. nihilominus bene est notandum inter haec studia logica illos commentarios prolixiores in Aristotelis Categorías (P. 3) usque ad nostram aetatem non pervenisse, partim cum in opera posteriorum commentatorum inclusi essent, partim quod nimis difficiles erant et argumenta fortasse controversa proposuerunt. Opinio, quam contra Porphyrium adversarii Christiani habebant, et damnatio publica effecerunt ut opera eius saepe non superessent nisi ab ipsis auctoribus Christianis citata essent. nam assiduo in Porphyrii contra Christianos libros ímpetu suscepto haud est mirandum alios quoque Porphyrii libros sublatos esse, praeterea id quod Porphyrius saepe cum haereticis Christianis nominatur 1 fortasse significat ecclesiasticos eum condemnavisse non solum quod librum contra Christianos conscripsisset sed etiam 1 Cf. 3 8 - 4 3 T.

STOICORYM VETERVM FRAGMENTA COLLEGIT

HANS VON ARNIM

VOLVMEN IV QVO INDICES CONTINENTVR CONSCRIPSIT M.ADLER

EDITIO STEREOTYPA E D I T I O N I S PRIMAE (MCMXXIV)

K G ·

S A U R M Ü N C H E N · L E I P Z I G 2004

SAMMLUNG W I S S E N S C H A F T L I C H E R COMMENTARE

Bibliografische Information Der Deutschen Bibliothek Die Deutsche Bibliothek verzeichnet diese Publikation in der Deutschen Nationalbibliografie; detaillierte bibliografische Daten sind im Internet über http://dnb.ddb.de ahrufbar. © 2004 by Κ. G. Saur Verlag GmbH, München und Leipzig Printed in Germany Alle Rechte vorbehalten. All Rights Strictly Reserved. Jede Art der Vervielfältigung ohne Erlaubnis des Verlages ist unzulässig. Gesamtherstellung: Strauss Offsetdruck, Mörlenbach ISBN 3-598-74258-4

CAPITÜM TABULA. p»g.

Praefatio Adnotationes ad singulos indices

V VII

Conspectus notarum ac compendiorum

1

Index verbornm, notionum, rerum ad Stoicam doctriuam pertinentium .

2

Index vocabulorum ad Stoicorum doctriuam pertinentium, quae ab auctoribue Romanis e Graeco in Latinum sermonem translata sunt

169

Index nominum propriorum

175

Index fontium

187

Addenda

221

Ρ RAE FAT I O. Γ ragmentis Stoicorum veteriim collectis indices promissos adiciendi muñas Ioannee ab Arnim aliie studiis prohibitue ad me detulit, quod suscepi ita, ut Consilio eius niterer et uterer. Tardius autem opus confeci quam ipse vellem. Nam multa obstiterunt, imprimis bellum atrocissimum paxque bello ipsi simillima. Accedebat, quod qua prelo opus fuit pecunia, manuscripto iam confecto deerat. Tum communi volúntate ad studia excolenda et proferenda inter se coniunctas esse societates virorum doctorum cognitum est. Nam hos indices edendos singulari liberalitate atque munificentia adiuverunt et Societas Pragensis ad Germanorum in Bohemia scientias, artes, litteras promovendas constituía, cuius sodales Carolus Holzinger, Aloisius Rzach, Henricus Swoboda praeter ceteros huic libro exstiterunt fautores, et curatores Legati Perizoniani Leidenses Consilio I. I. 6 . Vtlrtheim, viri doctissimi, et Academia Vindobonensis; quibus omnibus summa gratia pro amplis beneficile habenda est. Quattuor genera indicum proponuntur: In primo indice reperiuntur et vocabula Stoicorum scbolae propria et ceterae voces ad doctrinam Stoicam illustrandam adhibitae. Alter verba Latina complectitur a Cicerone Seneca aliisque in praeceptis Stoicorum exponendie usurpata. Tertio nomina propria continentur. Quartus index fontium additus est. Index autem Graecitatis Chrysippeae, linguae •κοινής maxime studiis utilis, ne hoc volumen maius fieret, quamquam iam incohatus erat, tarnen receptus non est; sed posthac, si fieri possit, seorsum in Iucem mittetur. P r a g a e , mense Martio MCMXXIV. MAXIMILIANUS ADLER.

Vil

ADNOTATIONES AD SINGULOS INDICES. I. AD INDICEM TERMINOLOGICUM. 1. Nomina philosophorum per compendia notantur, praeterea alia sigla compendiaque adhibentur, quae pag. 1 collecta sunt. 2. Singulis locis nomen philosophi auctoris additum est; C h r y s i p p i nomen semper fere praetermissum in altero et tertio volumine, ubi nullius nomen adscripsi, subaudiendum est, veluti Z. I 47, 23. III 17, 19 prior locus ad Zenonem, alter ad Chrysippum auctorem referendus est. 3. Ubique numero voluminie omisso proximus numerus antecedens supplendus est. 4. Recepta non sunt vocabula a scriptoribus, qui de doctrina Stoica referunt, ex ipsorum ratione cogitandi usurpata aut a Stoicorum philosophia aliena. Frustra igitur exempli gratia s. ν. έϋνικός, άπλώς πιοτός argumentum loci Clementis Alexandrini III frg. 515 hoc in indice quaeres, at άπλώς πιατόν s. ν. προκύπτων, έϋνικόν s. ν. φαύλος invenies. 5. Verba άπαξ είρημένα ad Stoicorum doctrinam pertinentia ad unum omnia huic indici inserta sunt, praesertim ea, quae in Passowii thesauro verborum non leguntur, velut άνεπιξηνηαία, άνταν αιρετικόξ, àvνπέραρτog e. c. II. AD INDICEM LATINUM. Vocabula Latina, quibus quod verbum Graecum reddatur, dubitari non potest, in primo indice leguntur; quae res in secundo indice hac nota „ = " designatur; nonnusquam notis „cf." vel „vid. s. v.", qui legunt, ad Graeca verba notione similia relegantur; sed in re dubia ad Latinam vocem numeri tantum paginarum et versuum huius fragmentorum collectionis adecribuntur. Voces Graecas, quas Romani e sermone Graecorum sumpserunt, velut „dialéctica, physica", in indice Latino omissas esse scias. III. AD INDICEM NOMINUM PROPRIORUM. Hoc indice nomina Stoicorum veterum, praeterea ceterorum philosophorum, deinde eorum scriptorum ac poëtarum, qui a veteribus Stoicis laudantur vel impugnantur, conscribuntur. Cetera nomina sive deorum sive hominum a Stoicis commemorata in primo indice reperies. IV. AD INDICEM FONTIUM. Omnes fere loci ad editiones recentissimas referuntur, etiam quorum scriptorum I. ab Arnim editionibus antiquioribus usus est; veluti Stobaei Florilegi! loci non ex Meinekii, sed Hensei editione afferuntur.

PER HAEC COMPENDIA NOTANTUR NOMINA PHILOSOPHORUM: Ant. Apollod. Apolloph. Arch. A. Bas. Β. Chr. Cl. Crin.

=

= =

= =

= =

= = -

Antipater Tarsensis Apollodorus Seleuciensis Apollophanes Archedemus Tarsensis Aristo Chius Basilides Boëthus Sidonius Chrysippus Cleanthes Assius Crinis

Diog. Dion. Eudr. H. P. Sosig. Sph. Z. Z. T.

= = = = = = = = =

Diogenes Babylonius Dionysius Heracleota Eudromus Herillus Carthaginiensia Persaeus Citieus Sosigenes Sphaerus Zeno Citieus Zeno Tarsensis

CONSPECTUS NOTARUM AC COMPENDIORUM. adv. — adverbium cf. = confer, confera(n)tur comp. = compara(n)t, c o m p a r a d tur, comparatici def. = definitili·, definitio dem. - demonstrat(ur) disp. = disputat(ur) e. = exemplum, exempla e. gr. = exempli gratia e. s. — exempla sequuntur enum. = enumera(n)tur expl. = explana(n)tur, explicatur, explicatio ïb. — ibidem i. e. = id est ill. = illustrat(ur)

imp. = impugnat(ur) I. — liber, libri opp. = oppoeitum pass. = passim quaer. — quaerit(ur) sc. = scilicet scr. = scribit, scripsit, scriptum sec. — secundum sq. = sequens, sequentes St. = Stoici s. v. — sub voce tit. = titulus, titilli vid. = videatur = est, έατιν, εΐαίν, είναι : opponitur, distinguitur

INDEX VERBORUM, NOTIONUM, RERUM AD STOICAM DOCTRINAM PERTINENTIUM. A αβλαβής τους άγαΰούς ά. navras είναι expl. III 154, io. 12 αγαθόν. άγαθά (καλόν uàyadòv vici. s. ν. καλόν, summum bonum s. ν. τέλος) περί à. tit. 1. Chr. III 194, 4 ό περί ά. και κακών τόπος pars eth. [II 3,2 ούκ έατιν έπελΰείν έπί τον των ά. και κακών λόγον ή άπό τής κοινής φύαεως 17, 4—π. 80, 37 τόν περί ά. και κακών λόγον μάλιοτα των έμφυτων άπτεαϋαι προλήψεων 17,18 bonum non cum ceteris comparando, sed propria vi sua sentitur et appellai ur 18,3 boni notitia collatione ratio· nis facta est 17, 29 φυσικώς νοείται à. τι II 29,19 τό ά. λέγεοϋαι πλεοναχώς III 18,18 τριχώς προααγορενεαΰαι 18, «ι. 19, 24 ά. enum. III 17,17 def . à. κοινώς τό τί όφελος, Ιδίως τούτον t¡ ούχ έτερον ώφελείας III 18, 27. 19, 22 à. = άφ' oi αυμβαίνει ώφελείοϋαι 18, 20. 43. 19, 15. 25 ά. = αφ' ου αυμβαίνει τι τών έν τφ βίφ ώφελείοϋαι 19, 16 ά. = καϋ' δ αυμβαίνει ώφελείοϋαι 18, si. 19, 2. 25 = rò οίον ώφελείν 18,22. 19,5 Ιδιον τοϋ ά. τό ώφελείν, ού τό βλάπτειν 28, 12 τό ά. τφ αυμφέροντι ταύτόν 76, 17 ά. -= πάν δ έατιν άρετή ή μετέχον άρετής Ζ. I 47,21 e. enum·, III 17, is. 19, 23. 154, 6 πΆν τό à. κατ άρετήν άφώριοται 76, 20 ή άρετή μόνη ά. I l l 165,21. Α. I 83,si. ά. al άρεται και τα μετέχοντα αυτών Diog. III 218,14

ού μόνον τάς άρετάς, άλλά και τάς πράξεις τάς καλάς ά. καλοϋμεν 26,24 ή πράξις ή κατ' άρετήν ά. 19, s. 25 μόνον τό καλόν ά. Ζ. I 47, 3. 6. Α. I 84, se. III 9, 25 — 1 0 , 32 pass. 11, 24. 31, 25. 135, 25 ταύτόν ά. τε και καλόν 9, 33. 10, 5. 44, 8. 76, 2ΐ πάν ά. καλόν είναι Cl. I 127, 5. III 6, 18. 9, 32 μηδέν αίοχρόν είναι ά. 37,15 καλόν λέγουαι τό τέλειον ά. 20, 20 φ έοτιν εύ και κακώς χρήοϋαι, τούτο ούκ έατιν ά. 28, u e. s. ά. = τό δι αύτό αίρετόν Ζ. I 47, 12. III 18,12 ά. — τό τέλειον κατά φύαιν λογικού ώς λογικού 19, 27 nihil esse bonum praeter scientiam Η. I 92, 25 τό ά. και καλόν είναι τάς ήδονάς Cl. I 123, 7 à. — τό ουλλαμβανόμενον πρός εύδαιμονίαν, τό αυμπλήρωτικόν ευδαιμονίας III 18, 13 τρία γένη τών ά., τά μέν περί ψυχήν, τά δ' έκτος, τά δ' οϋτε περί ψυχήν οϋ τε έκτός III 23, 36. 24, 3. is έξαιροϋαιν τό γένος τών περί τό αώμα ά. ώς μη άγαϋών 23, 3» τά ό" έκτός και περί αώμα λεγόμενα ά. πλεονεκτήματα μόνον 9, 21 τών περί ψυχήν ά. τά μέν είναι διαϋέοεις, τά δ' έξεις μέν, διαΰέαεις δ' οϋ. τά δ' οϋτε έξεις οϋτε διαϋέαεις 25,8. 20. τών ά. τά μέν είναι έν κινήαει, τά δ' έν αχέοει 26, 27 e. s. τών δέ έν αχέαει τά μέν και έν έξει είναι, τά δ' έν αχέαει μόνον 26, 30 e. s. τών ά. τά μέν είναι καϋ' έαυτά, τά δέ πρός τί πως έχειν 26,38 à. τά μέν αύτά καϋ' έαντά ' τά δέ μετέχοντα τών-

3

Index verborum notionam rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium. ά. 2 7 , 18

τ ά μέν

αύτά

δι

2 6 , 24

προηγούμενα

2 7 , 34 e. s.

δέ δεύτερα

αυτά

αίρετά,

τ ά μέν

δέ ποιητικά,

τά

δι' αϋτά

2 6 , 16

ποιητικά

τά

τά

ά.,

των

μέν

δέ δι

έτερα

αίρετά,

μέν

τά

τελικά,

δ' άμφοτέρως

τά μέν δέ

άρετάς,

έχοντα

άναγκαΐα

πρός

2 4 , ái

άεί

φρονίμοις

δ'οΰ

24,42. 25, ι

δέ

εύδαιμονίαν, ά.

άεί

ά.

τά

των

τοίς

των

τά δ' οϋ 2 3 , 22

2 7 , il C. S.

μή

ουκ

είναι

ΰπάρχειν τά

πάαι

rá

340, 5

ΰπάρχειν κακά

την

πάσαν

I I I 2 1 , 27 τό διά έοτιν

ά. 3 6 , 21. 23

III

2 5 3 , β sqq.

δει

φαντασιών

έοτιν

ά.,

ά.

πρός

όντων

τά

λόγον

έκλογη

οπου-

συμφωνότατον

των

κατά

φύοιν

Ant.

ά.

χρηοις

οία

ουσία

Ζ. I 4 6 , 9

τά ά. καλά Cl. I 1 2 7 , 5 III 2 2 , 1 . 4 . 9 21,43

σπουδαία κεϊα

22,1

ά.

I I I 2 2 , 11

τό

εύσεβές

εύάρεοτον

μέν

111 9 , 28

ib.

21,43

πρέποντα

Cl. I

δίκαιον

ουκ

διαφοράν

yivόμενον

τοίς

τοίς

είναι τω βίφ III 1 7 , 1 3 natura omnes ea, quae bona videntur, eequuntur 106,44 bonum in eo positum est, ut naturae consentiat 1 4 0 , 36 bonum = quod esset natura absolntum Diog. III 218,22 bonum et malum natura iudicatur 7 7,15 οϋαία τοϋ ά. ή εύλόγιοτος

έχειν των

ά.

τά

τά

κακόν

περί

μόνοις 154, 7

ουμβαίνειν

τον

τά

non bona esse potuisse, si non essent mala II 3 3 5 , 34 à. Υπαρχόντων και κακά

όαίοις

τ ά παρακείμενα

όντα,

άμικτα,

2 4 , 85

μεμιγμένα

20,7

ποιεί

ά., ώφελήματα

άεί,

και μέν

τά παρόντα,

μέν

ϋούς

δέ τά

2 5 , 24 e. S. 25, 35 e. s. 2 6 , 8 e. S. ά. τά μέν

τά

à. τά

ά.

ου πάν

οί-

127,4

CI. I 1 2 7 , 4

δοιον

127,8

ά. έπίσης

χαρτόν

εις

χαράν

17, 16. 23. 2 8 , 4 e. s.; Diog. Ill 218,14

πίπτει 5 0 , 22 quod est bonum, omne laudabile est 1 1 , 5 optabile 11, 11

τοιαύτα

τ ό ά. ύμολογούμενον

τά δέ τά

κακά,

ά.

τά

έοτιν

δ'

τοίς

άνθρώποις,

ώατε

τά κακά

των

άνά

ρείν

1 8 8 , 24

ά.:

προηγμένον

τό

μήτε

ά.

μήτε

2 8 , 2 1 . 3 1 , 36 έοτιν

περί

ά. είναι οτην

προτε3 3 , 21

κακόν 3 0 , 28

ά.

διά

αύτά διαφέρει

τό

οϋδέν

των

φέροντα

τήν

μεγί-

τοϋ

άξίαν

πάντα πάν

ά.

άνεοιν

τά

ά. loa

έπ'

άκρον

μήτε

I I I , 2 3 , 8.12. 2 7 , 30 αίρετόν

έπίταΟιν

και

μήτε 2 3 , 4.

δέχεσϋαι

1 4 0 , se non bonorum frequentia beatiorem vitam fieri aut magie expetendam aut pluris aestimandam III 15,21 aestimatio boni genere valet, non magnitudine 18,7 quomodo possint paria bona esse, si triplex eorum condicio e s t 2 7 , 23 e. s.

á. ó χρόνος

προσγινόμενος

14,

οϋδέν ϋεών των

ά. τοίς

τοίς

σπουδαίοις

expl.

154,16

τοϋ g φαύλους

ούκ υπό

είναι πάντα των

των

τά ά.

κοινά

πάντα

1 6 0 , 13. 19

τά.

ΰπάρχειν

ά. μηδενός

154,5

πάν

μετέχειν τό

ά.

άγα-

I I I 2 2 , 36 . 39

6 1 , is

61,17

τέον

ά. μόνον

ά.:

τά

και

τ ά ά. έμμενετά

ά. 2 1 , 30

είναι

ποιη-

61,13

61,

ΐϊ

πάντα

ά.: έστίν

ύπο-

2 2 , 23.27

μηδέν

έκ

τό ΰαρρη-

αίσϋητά διεοτηκότων

2 4 , 24. 3 8 , 14

ά.

γίνεσΰαι και

61,16

αίρετέον τ ό ά. μόνον

ποιητέον

ΰαρρητέον

6 1 , is

τέον μενετά

βουλητά

9 , 26. 11, 12. 17 . 2 2 . ίο.

τ ό à. μόνον

ά . : αίρετέον

συμ2 1 , 43.

Cl. I 1 2 7 , 5 I I I 2 2 , 8

ά. χρήσιμον

22 , 35.40 αίρετά

τά

πάΰη

δι' ύπόληψιν

I I I 9 3 , 38. 9 4 , 8

κακοϋ

ά. ένεοτώς

ή μέλλον

είναι

ά.

περί

ήδονήν

τό και

9 4 , 17. 22

έπιϋυμίαν ά.

άνϋρώποις

2 1 , 43. 2 2 , 9

2 1 , 43. 2 2 , 5 λυοιτελή

τ ά ά. όρεκτά

αϋξει

ι

III 10,7

περιγίνεται οπουδαίων

22,6

à.

Cl. 1 1 2 7 , 6 . 11121,42.

εϋχρηστα

13. 35. 39

bonum an corpus sit? III 2 0 , 36 et bona corpora esse 2 1 , 6 . 2 2

δέον

τά

le

τά ά. ωφέλιμα

Ζ. I 4 8 , ιι ά.

23,

22,ιο

3 2 , 14

έχοντος

κοινά

άξια

τό

έχειν

Cl. I 1 2 7 , 9

Cl. I 1 2 7 , 5 III 20, 14. 2 2 , 6

άδιάφορον 30,2

ά.

προηγμένον άξίαν

III 3 1 , 1 7

μέοον

οίκεϊα:

πάν

άδιάφορα

ά.

in

in

def.

def.

άγαθός

ημάς

6 3 , 24

Α . I 8 5 , 36

c f . οοφός.

έξ άνάγκης ά. ή κακούς

III

φρονήαεως

άρετής

σπουδαίος είναι

και

I I I 1 6 5 , 1 6 πάν

γίνεοΰαι τό

άγαϋόν

ά. ποιεί III 2 0 , 8 ipsam aequitatem et ius ipsam amant 1 2 , 29 μόνον τόν αοφόν

ά.

2 0 , 28 τους

ά.

κατ'

ούΟέν

4

Index verboruin notionum rerum ad Stoicam doctrinam peitinentium.

προέχεαΰαι ύπό Αώς III 141, 21 πάντως εύδαιμονείν άεΐ 14,9 omnia refert ad beate vivendum 15,15 άβλαβείς πάντας είναι 154, io τω ά. τό την οϋοίαν άποβαλειν οίονεί δραχμήν άποβαλείν και τό νοαηοαι οίον προοκόψαι 36, 89 ποτέ μεν τά δύαχρηοτα αυμβαίνειν τοίς ά. ονχ &απερ τοϊς φαύλοις κολάοεως χάριν II 3 3 8 , 4 και άνεξέλεκτοί είοιν ol ά. και καταληπτικοί άξιωμάτων II 42,13 ουκ έπιεικη είναι τον ά. άνδρα III 162, 39 άγάλλομαι = χαίρειν έπί καλοίς 111106,2 ά γ α π α ω τό ά. μόνων είναι σπουδαίων III 161,13 άγάτυη def. III 71,33 άγάπησις def. III 72, 8 ά. είδος βουλήοεως III 105, 23. 34 ά γ έ ν η τ ο ς τάς άρχάς είναι ά. II 111,5 ά γ ε ν ν ή ς τον à. όονλον είναι III 89,13 ά γ κ ώ ν άπό τοϋ έγκεΐσΰαι II 47,15 ά γ ν ε ί α def. III 105,41 ά. είδος της εύλαβείας 105, 23 ά γ ν ο έ ω μηδέν ά. τον σοφόν I I 4 1 , ΐ2 III 150, 15 πάντα ά. ò φαύλος 165, 7

άγνοια

in tit. 1. Chr. II 9,28

def. = μεταπτωτική αυγκατάϋεαις και άοϋενής Ζ. I 20, π III 147, 1 scientia: inscientia Ζ. I 18, 25. 2 0 , 9 Η. 1 9 1 , 2 6 την à. είναι έναντίαν κακlav τβ φρονήαει III 166 , 29 inter scientiam et iiiscientiam comprehensionem collocabat Ζ. 1 1 8 , 27. 20,17 είναι μεϋόριον ά., ού την μακράν άπεληλαμένην έπιοτήμης, άλλα την έγγυς και άγχίΰυρον αυτή III 144, 35 ignorantiam a virtute. sapientiaque removebat Ζ. I 16, 28. 18, 36 f¡ ά. φαϋλόν έοτιν II 41, íc näaa φαύλου ΰπόληψις ά. III 164, 32 κακώς και ψενδως γινωοκόντων και πραττόντων ημών ό βίος διοικείται κατά ά. 60, 30 uia ή κακία ή ά. 60, 33 των κακιών τάς μέν είναι ά. τινών και άτεχνίας, τάς δ' οϋ. 23, 32. 34 à. in def. μανίας pass.

ά γ ν ό ς ά. ΰπάρχειν τους οπονδαίους III 157, 20 ά γ ο ν ο ς πως ä. γίνονται ol άνδρες II 213,14 ά γ ρ ι ο ς τόν φαϋλον είναι ά. expl. III 169, 35 ά γ ρ ο ι κ ί α def. III 169,34 ά γ ρ ο ΐ κ ο ς και ά. είναι πάντα φαϋλον 111 169, S3 άγύμναστος ol ά. έχοντες τάς φαντααίας II 39, 33 ά γ χ ί ν ο ι α def. III 64,28. 65,14.28. 66, 7 ά. νποτάττεοάαι rg φρονήαει 64, 2ΐ. 66, 3 ά γ χ ί ν ο υ ς d. ó αοφός II 39,34 III 161, 3 των απουδαίων άλλους άλλων άγχινουοτέρους γίγνεαϋαι 142, ιι ά γ ω γ ή cf. παιδεία περί ά. tit. 1. Cl. I 107, 28 κα'ι προς ά. παραλαμβάνεαϋαι παίδων είς ϋποτύπωαιν άρετών την μονοικήν Diog. III 228, 28 ol έν ά. γεγονότες III 173, 35 λόγοι τάς ά. υγιείς έχοντες II 84,23 ά γ ω ν ία def. III 98, 38.40. 99, β. 101, 32 είδος φόβου 96, 7. 98, 35. 101, so ά δ ε λ φ ή τό ά. αυγγενέσΰαι άλόγως διαβεβληοϋαι III 187, 11 τόν όμομήτριον τεκνοποιείαϋαι έκ της όμομητρίας 185, 30 ά δ ε λ φ ό ς ά. τιμαν καΰηκον III 135,1 ά. άφροντιατείν παρά τό καΰηκον 135,3 τους απουδαίους αεβήοεοϋαι ά. έν δευτέρα μοίρφ μετά τούς ϋεούς 183, 23 και τόν όμομήτριον τεκνοποιείοϋαι έκ της όμομητρίας 185, 29 ά'δηλον {opp. φαινόμενον) II 74,28 ά δ ι ά β ο λ ο ς ά. είναι τόν καλόν κάγαΰόν expl. III 153, 6 ά δ ι ά π τ ω τ ο ς άδιαπτώτως πράττειν III 69,10 ά. έν ταΐς ύρμαΐς άναατρέφεοϋαι 69, 13 ά. ένέργεια 72, 20 ά δ ι ά σ τ ρ ο φ ο ς άφορμαί ά. III 53,10 άδιαφορία de ά. cum Α. disceptat Chr. III 9, 8 τέλος την ά. είναι Α. I 83, 7. 34 Tg ά. κρίνεοΰαι τάς ψυχάς είς κοινήν ουνουοίαν τοις ΰεοίς Α. I 87, so virtutibus exceptis atque vitiis cetera in summa aequalitate ponit A. 84, ss sq.

Index verborum notionum rerum ad Stoicani doctrinan! pertinentium. άδιάφορον

c f . ούδέτερον,

μεταξύ.

άγαϋόν

των

ά.

λέγειν,

e. enum. Ζ. I 4 7 , 2 4 . 5 9 . 9 Α. 81,33 CJ. 1 3 2 , 1 3 III 1 7 , 2 0 Diog. 2 1 8 , 10

conceditur 3 3 , 2 2

τό

τ ω ν ά.,

à.

των

πρός

I I I 3 4 , 22 διχώς

τι

λεγομένων

ά. Α . I 8 3 , 8

τ ό ά. άπλώς

τό

ά.

2 8 , 29 e.

s.

I I I 2 8 , 21 e. S.

νοείαϋαι τό

είναι

à.

λέγεαϋαι

τριχώς

2 9 , 17 è. s. à. =

τα μεταξύ

των

άγαϋών

και

ή άρετή III 57,18 ούδέ

λέγεαϋαι ού

έχειν

3 4 , 23

φνγήν

άπείπε

ϋεαιν

τόν

μήτε

εύ

και

μήτε τό

μήτε

άρμης

μήτε

τά κακο-

άφορμ

ήg

προς

δ

2 8 , 22. 2 9 , 2

όρμή,

μήτε

άφορμ

e. S.

προς

δ όρμή

μεν

και

μάλλον

δέ

προς

ού

ίοτιν

προς

τικών

γίγνεται,

ώ

2 8 , 30. 2 9 , 24

αυνεργουντα

μήτε

αίρε-

2 9 , 28 =

χρήοϋαι

εύδαιμονίαν

δαιμονίαν =

I I I 2 8 , 21 =

φενκτόν κακώς

προς

τό μήτε

ά. ή

κινημήτε 2 9 , 18

γίγνεται

άφορμή τόδε

ή

2 9 , 20

τάδε

est et horum, quae media apellamus, grande discrimen III 2 9 , 8 e. s. τά

μεταξύ

έχειν

άρετής

μηδεμίαν

8 3 , 13. 8 4 , 35 τ ά δέ

μένα, των

ά.

και ά. τά

των

τά

μεν

είναι

μήτε

ά.

μή

Α . I 7 9 , 7. μεν

προηγIII 30,25

άποπροηγμένα

προηγμένα,

τά

τ ά δέ μήτε

δ' άποπροηγμένα, μένα

κακίας

παραλλαγής

προηγ-

2 9 , 31 e. S.

άποπροηγμένα

της

τήν

πρός

μεταξύ

άρετής

καΰήκον

άδιαφόρως

29, 5

τ ά μέν

των

ά.

τόν

τά

τά δ' έλάττω

αυτά,

τά

τά

μέν

δέ

έχειν,

όρμής

σνμβλητι-

εύδαίμονα

μέν

βίον

πλείω

· και

τά

άξίαν μέν

3 2 , 22

ποιητικά κινητικά,

τ ά δέ οϋτε

μή ξ,

έκλεκτικήν

προς

έχειν,

III

φνγήν

άπεκλεκτικήν,

ούδαμώς

2 8 , 27

και

άξίαν

τ ά δ ' άπαξίαν κήν

έτερων

αϊρεαιν

τά

καΰ'

των δέ

ά. άφορ-

όρμή ς οϋτε

ά.

ή ά. οϋτε

άδικων

και

καΐ είς

μή άδικεϊσϋαι άτόπως

κατ

ά. και ΰόν

είδος

προηγμένα

προηγμένα

1 5 , 4-2

ει

: αίρετόν τις

βούλεται

I I I 2 8 , 10 και τό

άγαμέν

ó έαυτόν

143,22

πρώταις

7 0 , 35

ά.άγνοιατινών

ά. διάϋεαις

άναπό-

2 3 , 30

ά. κακία 6 5 , 18

κακίαις

ά. 7 1 , 20

ά. έαυτόν

τό

παρπαρα-

1 5 2 , 30.39

απουδαΐον

23,33

άτεχνία

βλητος

ά.

άδικοϋμενος

III 63,31

def.

όντινοϋν ó

τοϋ

πας

λέγεαϋαι

άδικία

έν

ά. κακόν

ταΐς Ζ. I

4 7 , 23 III 17,19. 19, 31 ή ά. λαμβάνεται πρός

ά.,

διά-

I I I 1 3 6 , 22

71,13

τόν

είναι

:

φαν-

ó και

αύτώ

έαυτόν

τά δ' ά. III 17,16. Diog. άγαϋά

III

(sc.

οϋτε

ά. 7 1 , 6.15

γενόμενος ΰφ' ότονοϋν

και

έξις

71,12

έαυτόν

τά δέ κακά,

ib.

τιοί

141,6

τ ό ά. Αμάρτημα

άδιχέω

έαυτούς

κακά

ά.

I I I 2 5 , 19

πρός

ά.·. άγαϋά'.

τά πολλοί

Α. I 80,27

Sph. I

είναι

άγαϋά,

218,14

ol

ol ά. περαίνοντες

άδίκευσίς ϋεαις

άφορμής μέν

κακίας

Α δ ι ά ψ ε υ σ τ ο ς τήν καταληπτικήν ταοίαν

των

τά

έχοντα περί

de f . 8 8 , 24

2 9 , il β. s.

όντων

διά-

άνϋρωποι

I I 8 3 , 23. 8 6 , « . 8 7 , 41. 8 8 , 21.

λόγοι)

νομεί

των

πρός

ά. τήν ol

παραμετρείαϋαι

έπίοης

άπεκλέγεται,

τά

και άδεή

1 3 6 , 10

αίτιος

δ'

δπως

κακοδαιμονοϋσιν

τά

έχόντων

ά.

in mediis momenta nulla esse A. I 8 3 , 33 nullam rerum differentiam esse Α. Η. I 92, i9 non esse ullam causam, cur aliud alii anteponatur A. I 84,22 non neglegit ά. ñeque tarnen ad finem summi boni refert Η. I 9 2 , 1 τό μέοον

I 4 7 , 32

ά. έκλέγεται,

φϋαιν

των

Α. I 79, 7 και

τ ό ά. παρανόμημα

των

ενσχη-

τσάδιαφόρως

ά.

3 1 , 26. 3 2 , 24 expl. alia secundum naturam, alia naturae esse contraria; Iiis ipsis alia interiecta et media Z. τ ά μέν

κατά

έχωοιν

είναι

πτοηϋέντες

τό

τό

πρός

τά

ήμάς ούδέν

πρός

Ζ. I 5 7 , 19

5 7 , 2 1 τέλος ζην

προς

αϊρεοιν

ψυχής

έκκλίνει έκλέγεται

εύδαιμονίαν

πρός

άϋαϋμαοτον

κακόν

και

είναι

πρός

à.

δέ

και

τ ά ά. ούδέν

ζην,

και

και

διωΰεΐ

αίρείται

Ουνεργείν

3 3 , 37

àγαϋόν

κακόν

μέν

δέ

μόνως

κακών Η. I 91,32. III 17,24. 28,19. Diog. 2 1 8 , 1 5 . Α. I 8 3 , is = τό μήτε μήτε

τά τά

τό

5

ά.

ώς

οϋτως

έτερον,

âv

έχουαιν ού πρός

έν

πλείοαι III 71, 1

έαυτόν

τήν

70, 36 ά . : ύβρις

γεγονέναι

I I I 1 5 2 , 33 μή πρός

ά. II 3 3 9 , 30

τήν

δικαιοαύνην

άχρήατως τήν

6

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinan! pertinentium.

omnium iniustitiam similem esse I I I 142, 31 ϊοην à. την Άριατείδον τf¡ Φαλάριδος 143, ίο ού τω άπό των ϋεών φόβω της à. άποτρέπεσϋαι του g άνϋρώπους I I I 7 7, 22

¿ ή ρ cf. άκούω à. = παν τό άερώδες II 136, 25 ά. οτοιχείον Ζ. I 28, 28. II 134, 2 των δραατικών ατοιχείων II 137, 38 deus aërZ.141,31 IunoaërZ.l43,3o άδικοπραγή ματα τά Αμαρτήματα II 314, 32 είναι τοϋ Διός τό είς τόν ά. διατετακός "Ηραν Diog. I I I 217, 15 à. III 136, 33 ά δ ι κ ο ς , ά δ ί κ ο ν . άδικον είδος τοϋ τόν à. Αία λέγονοιν expl. II 320, 20 τόν έκ τής γης άναϋυμιώμενον ά. αίοχροΰ III 20,24 ius et iniuria natura διά την άνάδοοιν άναδωδωναΐον είναι diiudicantur 7 6, 26 qui ignorât veram Cl. I 121, 20 legem, is est iniastus 79,10 κοϋφονύά. II 155,33.175,20.177,36. οί κατ lòiav ά. ού ουνεοτήκαοιν έκ 178, 24 άβαρής Ζ. I 27, 32 μήτε βάρος πλειόνων τοιούτων I I I 70, 39 καϋ' δαον έξ αύτοϋ μήτε κουφότητα έχει II143,35 προς τούς πληοίονς ó είς ä. 71·, 3 τείνεται και ó ά. πως έπί τό τοϋ κόομου ούκ έατι αωφρονεϊν μέν, άδικος δέ ζην I I I 76, 23 non posse eundem esse μέαον Ζ. I 27 , 32 φύσει άνωφερής Ζ. I 27 , 34, 11 143 , 32. 176 , 39. 177 , 42 έπί sapientem et iniustum 73,19 sq. πάντας έπίαης à. τους μη αοφούς 167, 30 την άνω φοράν ¿χει τήν όρμήν και άδόξαστος τόν αοφόν ά. είναι περιδινείται 175, 32 λεπτομερής II 155, 33 λεπτομερής Α. I 78, 19 τφ καταϋραϋεοβαι £φδίως είς λεπτά άδοξία d. άδιάφορον Ζ. I 47, 25 μόρια 140,14 προς πάααν ποιότητα I I I 17, 20. 28, 8. Apollod. 261, 10 και δύναμιν εύκέραατος υπό μανότητος ά. άποπροηγμένον έπί των έκτός III 178, 20 ó καπνός ά. είδος 141, 36 3 1 , 8 ignominiam satis habere causae, ά. ëv αωμα αυνεχές έαυτφ πάντχ), quam ob rem reiceretur 31, 34 μηδαμόϋι κενοϋ παραπλοκήν έχον II Αδράστεια κόαμος Ά. δτι ουδέν 139, 45 μή αυγκείοϋαι έκ ΰρανομάτων, έοτιν αύτόν άποδιδράοκειν I I 169,34 άλλά οννεχή δι' δλον 140, 8 την είμαρμένην Ά. 2 9 2 , 17 πϋρ και ά. εϋτονα II 155, 33 ά. και ά δ ρ ό ς τόν απονδαΐον ά. Ζ. I 52, 34. πϋρ ουνέχειν 144, 27 ά. και πϋρ αυIII 150, 7 τών δι' εύτονίαν έκτικά και άλλοις ά δ υ ν α μ ί α ά. κακία III 23, 31 ά. οϋτε έγκεκραμένα τόνον παρέχειν 146,34 άγνοιά τίνων οϋτε άτεχνία 23, 34 τάς έξεις άέρας είναι 147, 39 τοϋ άδυνατέω άτονοι και έντονοι τω ποιόν έκαοτον είναι ó συνεχών αίτιος δύνασΰαι ημάς ή ά. III 123, 18 ά. 147, 40 τό πνεϋμα = ά. κινούμενος άδύνατον ά. άξίωμα, δ μή έοτιν έπι152, 33 πϋρ και à. αίτια τή yf¡ τη ζ δεκτικόν τον άληύές είναι I I 64, 18 οκληρότητος 145, 9 probatio conclusionum, quae dicitur τόν ά. — τό ψυχρόν I I 1 8 0 , 9 πρώτως „impossibile" def. I I 79, 2 δννατφ à. ψυχρόν 140, 36. il pass. ούκ άκολουΰεΐ Cl. I 109, 34 φ έπεται ó ά. φύοει ζοφερός II 140,35. 178,8 τι à. δυνατόν, και αύτό άδύνατον II subniger est, nullam habens luminis a 118,36 και δυνατφ ά. έπεαϋαι II 65,5 se speciem ideoque ab alio lumine ά δ ω cf. φδός illuminatur II 17 7,6 τόν ά. τεταράχθαι, ούχ εύρεάήναι πρεπωδεοτέραν έλευ- μέχρι âv λάβη τόν ήλων 177, ίο τφ ϋέροις άλλην άνεοιν και παιδείαν τοϋ ήλίω ουμπαρεκτείνεται &οπερ τφ αιτόν μεν ά. Diog. I I I 230, 27 τφ à. δήρω τό πϋρ 177, ιι φωτός äv έπιψαναχ) μόνον, δι δλου τρεπόμενος έκκαταπανϋηναι έμφνλίους οτάοεις Diog. φωτίζεται 178,21 τοίς άνω πέρααιν 2 3 2 , 21 αύτοϋ προοπιπτούαης της ήλιακής άερώδης άήρ II 136, 25 τόνοι ά. αύγης δλος άλλοιοϋται 143, 16 τόν ά. 1 4 8 , 1 d. 231,37 τροπή και μεταβολή κατά νύξιν ή ά έ χ ε ι α = ατέρηαις I I 51,26

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinal« pertinentium. ψαϋοιν έξηλιοναϋαι 143,26 ròv πεφωτιαμένον ά. τω διακεκρίαϋαι μάλλον έχειν Ιοχΰν 2 3 4 , 3 τόν άφώτιατον ά. τ φ κεχαλάαΰαι μη όύνααϋαι υπό της όψεως οννεντείνεαόαι ? 3 4,5 τη ν δρααιν άπό τοϋ ά. λαμβάνειν τό φως Ζ. 1 7 0 , 2 την ανΰτααιν πρός την περιφέρειαν τοϋ κόομον ποιείοΰαι Ζ. I 27,33 αφαιρικώς περικεΐαΰαι έξωΰεν τ-fì yr¡ I I 1 7 5 , 2 5 περικεχναϋαι οφαιρικώς 1 6 8 , 26 έπειδάν πληγη πνεύματα κινείται αφαιρικώς 1 4 0 , ίο ύπό την οελήνην την τοϋ ά. Οφαΐραν είναι II 1 6 9 , β τον ά. είς τά περίγεια χωρείν Cl. I 1 1 1 , 7 τό ΰδωρ είς à. μεταβάλλειν Cl. I 111,7 δευτέρα χύαις έξ ΰδατος els II 1 3 6 , 24 έξ ϋδατο ς άτμιζομένου ά. γίνεαϋαι Ζ. I 28, ι». 32 II 1 6 8 , 25 τό Λεπτομερές τοϋ ύδατος ά. γίνεαϋαι 1 4 3 , 39 μετά τό ΰδωρ ά. έοφαιρωμένον 1 7 6 , 28 έκ τοϋ ά. πϋρ έξάπτεαύαι Ζ. I 2 8 , ι». 32 CI. I 1 1 1 , 7 à. έκπυρωϋείς φλόξ γίνεται II 1 4 0 , 2β cf. S. ν. αΐϋήρ. πρώτη ή έκ πυρός κατά αύατααιν είς ά. μεταβολή Ζ. I 28, 17. 24 I I 1 3 6 , 20 μετά τον αΐϋέρα τον ά. είναι I I 1 7 5 , 24. 1 8 0 , 1 2 aeri similitude aetheris et cum e o s u m m a coniunctio 3 1 4 , ss ά. έγκέκραται τω ΰδατι κατά την πρώτην γένεοιν, καθάπερ και τοίς λοιποίς ατοιχείοις I I 2 0 6 , 6 έξ ΰδατος γης υφισταμένης ά. άναΰνμιdrat 179,32 ό έκ της γής άναϋνμιώμενος à. C l . I I 3 2 , il I 1 2 1 , 20 fixae stellae in canea sunt ternp e r a n t i a e aëris I I 3 3 1 , 2 8 aër causa reapirationis II 3 3 1 , so obnoxius morbo a c corruptioni 1 8 3 , o c a u s a animalibus generationis faciend a e 3 3 1 , 20 à. in de f. φωνή g pass, τά πρός άκοήν à. πεπληγμένος πως I I 1 2 7 , 27 όταν άμα πολλοί φωνώαι, πολλάς Ιοχει τάς έτεροιώαεις 23, ίο al έτήοιοι ώραι παθήματα ά. II 202,11 ά ή τ τ η τ ο ς ó απουδαίος ά. III 1 5 0 , ίο Ò αοφός ί>πό της τύχης à. P . I 9 9 , 22 in def. εύψυχίας I I I 6 4 , 39. 6 6 , ι» et pass. άθεώρητος ά. άρετή III 48, ι

7

Άθηνα περί τής Ά. tit. 1. D i o g . I I I 2 1 7 , io. so Ά. οίον Άϋρηνύν είρήσϋαι II 258,22 III 2 1 7 , 24 Ά. καλοϋαι κατά την είς αΐΰέρα διάτααιν τοϋ ήγεμονοιον rot) ι3εοϋ II 305,21 τοϋ Αιός τό είς τόν αίϋέρα διατετακός Ά . D i o g . III 2 1 7 , 17 Ά. = φρόνηαις D i o g . III 2 3 5 , ι μήτιν ουααν και οίον φρόνηαιν έκ τής κεφαλής γενέαϋαι τοϋ Αώς II 2 5 6 , 13. D i o g . I I I 2 1 7 , 19 ¿v τψ ατήϋει γεγονέναι φρόνηαιν oioav II 2 5 8 , 19. III 2 1 7 , «o expl. τάς προσηγορίας της Ά. και τά φορήματα τf¡ φρονήαει αννοικειοί I I 2 5 8 , 25 την πρώτην έννοιαν τ>γν Là. I I 3 2 0 , 5 ά θ λ η τ ί χ ό ς ή της μουαικής πρός τάς ά. ένεργείας αυνεργία Diog.-III 225,32 Άθρηνα Άΰηνάν οίον Ά. είρήαϋαι II 2 5 8 , 22 III 2 1 7 , 24 άθρόως δρεξις ά. ¿επτική I I I 108, όρμή ά. φερομένη 1 3 0 , is ά. προαπίπτειν 131,23 άθυμία def. III 1 0 0 , sä. 1 0 1 , ιβ α Ι δ έ ο μ α ι αΙ.:αΙαχύνεσϋαιΙΙΙ 107,21.33 α ΐ δ η μ ο σ ύ ν η def. I I I 6 4 , S3 al. ύποτάττεαϋαι Tg αωφροαύντ} 64,22 Ά ΐ δ η ς τόνοκοτεινόνάέρα"Α.ΙΙ 315,20 esse inferos et sedes piorum a b impiis esse discretas Ζ. I 4 0 , 1 5 άΐδίος ά. ή κινοϋοα την ΰλην δύναμις I I 1 1 3 , 1 0 ά. ή ϋλη 1 1 4 , 2 6 αιδώς def. III 1 0 1 , S4. 1 0 5 , 4 0 al.: αίοχύνη 1 0 1 , 36 ai. είδος τοϋ φόβου 1 0 1 , 2 9 είδος τής εύλαβείας 1 0 5 , 2 3 p u d o r e m r u b o r consequitur 9 9 , 1 7 αίθήρ cf. πϋρ. al. παρά τό αΧϋειν είρημένος 1 1 1 9 7 , 3 1 al. ούκ άποτρέπονται πϋρ όνομάξειν II 1 8 5 , 12 άνωτάτω τό πϋρ, δ δή al. καλεΐαϋαι 1 8 0 . io aetheriam naturano, id est igneam, quae e x s e omnia g i g n e r e t 3 1 3 , is τόν αΐ.ΰεόν είναι Ζ. 1 4 1 , 3 0 I I 3 1 6 , ι Β . III 2 6 5 , 5 πρώτον άεόν II 1 9 2 , 8 summus deus, mente praeditus, q u a omnia r e g a n t u r Ζ. I 4 1 , s s certissimum deum Cl. I 1 2 0 , 24. 1 2 1 , 5. n έπί μιάς τής τοϋ al. ούαίας διατελείν τόν Αία κα'ι την πρόνοιαν II 3 1 2 , 38 είναι τοϋ

8

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

Jiòg τό είς τόν al. διατετακός Άΰηνάν Diog. III 217, π II 305, 22 aether elementorum possidet principatum II 312,18 ó al. καϋαρώτατος

και είλαιρινέστατος κ ai πάντων εύκινητότατος 194, 6 έκ τοϋ άέρος τον al. έξήφϋαι άραιότατον όντα και είλικρινέοτατον 16 8,86 λεπτννομένον τοϋ άέρος ό al. περιχείται κύκλω 17 9, 33 άποτελείν άπολεπτννόμενον τον διάπνρον al. πυρ 143, ω τον al. ήγεμονικόν τοϋ κόσμου II 192, 8. 194, 6. 15 ή τοϋ πυρωϋέντος κόομον ovala είς τόν λεπτότατον άναλνϋήσεται al. 188,23 τόν al. τήν δλην περιάγειν τοϋ κόσμου φοράν 194,7 περιφέρεσϋαι τόν al. 168, 17 περιφέρεσϋαι έγκυκλίως 168, 29 τόν al. έξωϋεν είναι, οφαιρικόν όχημα έχοντα II 175, 23 τον al. τό μεν αύγοεώέξ ούρανόν γεγονέναι, το δέ πνκνωΰέν Λάτρα 198, ιι έν τψ al. τά άστρα καόίδρυται 168, 29 έν τφ al. πρώτην τήν των άπλανών αφαΧραν γεννάαϋαι, είτα τήν των πλανωμένων 180, ιι εϋλογον και έν τφ al. ζώων ύπάρχειν φύοιν II 303, 18 αίμα τρέφεαϋαι έξ αϊ. τήν ψυχήν Ζ. I 38, 32. Cl. 118, 1 al. είναι τήν ιμυχήν Diog. III 216,27

αίμύλος ó σπουδαίος at. III 161,2 αϊρεσις al. tit. 1. Chr. II 5,19 κατά τών at. 1. Ant. III 257, 32 at. = βούληαΐξ έξ άναλογισμοϋ III 41,32 = πρόακλισις δογμάτων II 37,8 κατηγορημάτων al al. γίνονται III 2 2 , 39

όπόβα ούδενός άλλον ένεκεν είς εϋλογον a!, έρχεται, δι' αυτά αιρετά III 26,16 τό καλόν και άγαϋόν τους άνϋρώπους έπιΰπάται προς τήν αντοϋ αϊ. 11, 32 τό άγαϋόν αϊ. εϋλογον κινεί 22, 15 τό άγαϋόν, καΰ' δ άνυπόπτως είς ai. έρχεται, άρεοτόν 22, 16 τά αδιάφορα έπίαης έχειν πρός αϊ. και φυγήν 29, 7 άφιέναι τ$ ώς έτνχεν έπικλίσει της διανοίας δείν τήν al. 41,37 ή Ιαχνς κερί τάς ai. και έκκλίοεις σωφροσύνη CI. I 129,2 έταιρία — φιλία καΰ' al III 2 7, 5

αίρετέος διάφερειν τό αίρετόν κai τό al. III 22,19 al. ώφέλημα πάν, δ ϋεωρείται παρά τό έχειν τό άγαϋόν III 22, 20. 36 alρούμεϋα τό al. 22,21 e. s.) 22,38 al. : ποιητέον : ϋαρρητέον : άγαϋόν III 61,12 rd ποιητέα και al. έστίν και ϋπομενετέα και άπονεμητέα και έμμενητέα 72,36 αωφροσύνην φρόνηαιν έν al. Ζ. I 49, 32 αίρετικώς ó ένάρετος τά μεν al. ποιεί III 72, 37 αιρετός περί τών δι abτά at. tit. 1. Chr. III 194,38 περί τών μή δι' αύτά al. 195, 9 al. = τό δρμής αύτοτελοϋς κινητικόν III 32,12 = δ αίρεσιν εϋλογον κινεί 22,15

διαφέρειν τό al. και τό αίρετέον III 22,19 rò al. ούχ αίρούμεϋα, άλλ' εΐ άρα, έχειν αυτό αίρούμεϋα 22, 22 cur ή άρετή αί. III 50,5 σωφροσύνη = έπιστήμη al. και φευκτών και ουδετέρων Α. I 85,37 111 63,26 qui habet exactum iudicium de fugiendis petendisque, seit, quid sibi faciendum sit A . I 8 2 , 15

τό άγαϋόν at. III 22, is. 16. 20. 41 πάν άγαΰόν έπ' άκρον al. 23, 4 πάν άγαϋόν al. expl. 22,10 rò άγαϋόν al., τό δ' al. άρεστόν III 9, 26. 11, 8. 11. 18 διττώς λέγεοϋαι τά δι αύτά at. Diog. III 219,32 δπόσα ούδενός άλλον ένεκεν είς εϋλογον αίρεσιν έρχεται, δι aiiτά al. III 26, 17 omne honestum propter se expetendum III 8, u. 12,2 ius et omne honestum sua sponte expetendum 12,28 aequitatem per se

expetendam Α. I 82, 7 τών άγαϋών τά μεν δι αύτά al., τά δέ ποιητικά III 26, 17 μήτε τών άρετών τινα δι' αυτήν al. είναι III 8, 32 διαφέρειν al. και ληπτόν III 32,11. 20

rd αύτά πράγματα ληπτά και ούχ ai. 30, 2 διαφέρει τό καθ' αντό at. τοϋ καϋ' αίirò ληπτοϋ 32, 14 άδιάφορον τό μήτε al. μήτε φενκτόν III 28,21 μήτ ϋγίειαν μήτ εύεξίαν etc. al. 35, 28 έκαστον τών άδιαφόρων προστιϋέμενον rg άρετ$ τό όλον αίρετώτερον τω σπουδαία ποιεί 15, 41

Index verbornm notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium. α ί ρ έ ο μ α ι S. ν. αίρετόν α ί ρ έ ω ó αίρών λόγος s. ν. λόγος", λόγος αίρεί ποιείν τά καϋήκοντα III 135, ι α ί σ α ούκ ëan μέν al., ούκ ¿Οτι δέ νέμεοις II 295, 29 αισθάνομαι αίσΰάνεοΰαι ούκ êan μη καταληπτικώς II 27, π διαδίδοβϋαι την έκ τον προοπεαόντος έξωϋεν έγγενομένην τφ μορίω κίνηοιν είς την άρχήν τής ψνχής, ol. το ζφον Ζ. I 41, η κατά την είμαρμένην al. τά ζώα II 295,18 οίκειώοεως πάοης και άλλοτριώοεως άρχή το al. Ζ. I 48, 37 α ϊ σ θ η σ ι ς περί al. tit. I. Cl. 1106,36 είς διαβολήν των al. έγραψε Chr. II 33, 34 cf. 34, io τον περί φανταοίας και al. λόγον προτάττουαι II 21, 5 quattuor significationes vocabuli II 2 6,35 πολλαχώς ή αϊ. λέγεται I I 2 30,33 al. = άντίληψις δι' αίοϋητηρίον ή κατάληψιςΖ. 1 1 9 , β 11230,32 Ζ.118,23 = αΙθϋητικ$ φαντaoiq Ουγκατάϋεαις II 27, 6 al. εΐοΰεοίς τις ουσα II 150,13 πέντε al είδικαί al. II 230,40 quomodo efficiatur al.expl. 2 3 6,37 έκαοτον των αίοϋητικών όργάνων άλλοιωϋήναι χρή πάντως, ίνα al. γένηται II 232, 4 τάς al. έν τω ηγεμονικά γίνεοϋαι 11 231, 2. 29 al πέντε al. μέρος τής ψυχής Ζ. I 39,22 τό αίοϋητικόν μέρος τής ψυχής άρχή και πηγή των κατά μέρος al. Α. I 86 , 36 ου al al. τελεντώοιν, έκεί την φανταΟτικήν ψνχήν είναι II 228, 9 τής ψνχής ή al. μέρος ουοα αώμά έατιν I I 220, 9 αωμάτων τάς al. 2 3 0,37 μεταξύ τον πνεύματος όντων κενωμάτων ένεποδίζοντο äv νπ' αύτών al al. II 172, 42 singuli sensus unum quiddam sentiunt, hic colores, sonus alius II 232,5. 235,38 sensus iunctos esse e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus Ζ. I 17,14 την κοινήν al. έντός άφήν προααγορεύονοιν II 230, 38 πρώτος τής Αναγραφής (sc. in tabulano rasam) τρόπος ό διά των al. II 28, ίο αυναΰροίξεοόαι τον λόγον από των al. Hai φανταοιών περί δεκατέααερα ετη Ζ. I 40, 37 A d l e r , Stoicoram veterum fragmenta IV.

9

πάσα νόηοις fatò al. γίνεται ή ον χωρίς οΜΙ 2 9,21 ή αύτη δΰναμις κατ' άλλο μέν έατι νοϋς, κατ' άλλο δέ οΓ.ΙΙ 230,17 πάοαν κατάληψιν ήρτήαϋαι των al. II 3 3,30 πάσα al. ουγκατάϋεαις και κατάληψις 26 , 39 αίοϋητική φανταοίφ ουγκατάϋεαις 27,5 sensus ipsos adsensus esse 27, 1 al. κριτήριον άπολείπει Β. III 265, 3 κριτήριον al. και πρόληψιν II 33, 9 τάς al. είναι άληϋείς I I 27,30 sensus natura certi I I I 55,22 sensibus fidem tribuebat Ζ. I 18, 29 munitur a Chr. fides eorum II 12, 25 παρά τάς φνοεις •άλλα γίνεοϋαι άλλοις όρατά και άκουατά II 101, 3 άλλά και παρά τέχνας και τριβάς 101, 22 multa falsa esee longeque aliter se habere ac sensibus videantur II 2 7,26.29 studiose omnia conquisivit contra sensus Chr. 34,10 sensibus eadem omnia comprehenduntur ILI 84, 25 ol· àv άναμειχϋώοι δύο al., περί μέν το ύποκείμενον ουμφωνεϊν, περί δέ την παρεπομένην ήδονήν τε και λύπην διαφωνείν Diog. III 223, 4 al. πρώτον κατά φύαιν III 34, 29 κατά μετοχήν αΐ.μή πεπηρωμέναι3ί,3ΐ των al. έατιν άς άποβαλών ό αοφός ούδέ ζην υπομένει III 1 7 4 , 9 προαχρήται ταϊς al. f¡ άρετή προς τάς Ιδίας ένεργείας 16, 5 φρόνιμη αϊ. άγαϋόν πύσι τοις φρονίμοις και άεί υπάρχον 24, 43 : al. άφρων 25, 5 τά μέν αύτοφυοϋς al. δείοΰαι, τά δ' έπιοτημονικής e. s. Diog. III 222, 35 ñeque praeteritorum meminit sensus ullas, nec suspicatur futura II 236, 2 τό μέν μνήμην ταΐς al. περιΛπτειν κατυδέοϋη, τό δ' άναλογίας μετέχειν προσεδέξατο Apolloph. I 90, 24 πρός τι ή al. II 132, 4G al. τόν ών ούκ άνευ λόγον έχουοιν I I I 16, 2 α ί σ θ η τ ή ρ ι ο ν cf. αίσϋησις περί al. tit. 1. Sph. I 139, 27 αϊοϋηοις λέγεται και ή περί τά al. καταοκενή II 26, 37 τά πέντε al, II 226, 21. 227, 28 al. = πνεύματα νοερά άπό τον Ηγεμονικού έπί τά όργανα τεταμένα Ιί 230, 35 2

10

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

πνεύματα άπό τοϋ ηγεμονικού διατείνει άλλα κατ άλλα al. II 2 2 6 , 9 είς τό ήγεμονικόν συν τείνει τά al. πάντα 246, 2 τό μέρος τό ήγούμενον τής ψυχής τνποϋσϋαι δύναται άπό των όντων διά των al. Ζ. I 39, 12 τό της ψυχής μέρος τι (τό αίσϋητικόν) μετά τίνος των al. κινεΐαϋαι Α. I 86, 35 αίαϋητικαί al δι' al. λαμβανόμενοι φαντααίαι II 24, ìc τό al. άλλοιωϋήναι χρή, ίνα αΧαϋηαις γένηται 2 3 2 , 4 ίνα αίοΰητική φαντασία γένηται δεί συνδραμείν τό τε al. etc. 26, 22 δμοιον τοις al. και έπί των τεχνών αυντέτενχεν 101, 25 al. δλοκληρία ουδέν προς ήμάς III 33, se al. άρτιότης κατά φύοιν 34.16 al. έπιμελεΐαϋαί καϋηκον άνευ περιστάσεως 1 3 6 , 9 τόν οοφόν ού παραπαίειν κατά τι των al. 147,19 virtus extendit se usque ad sensua e. s. 49,se αισθητικός τό ήγεμονικόν = τό πρώτον al. II 231,7 μέρη τής ψνχιΐε πέντε τά al. 2 2 6 , 15. 21. 23. so τό τής ψυχής μέρος τι μετά τίνος των αίοϋητηρίων κινεΐαϋαι, δ al. καλεί Α. I 86, 35 τό ai. άρχή και πηγή των κατά μέρος αίσΰήσεων 86, se nihil sensuale sine anima II 229,20 ούκ έξ al. των πρώτων άναγκαΐον είναι τό al. expl. II 139, 7 al. al δι' αίαϋητηρίων λαμβανόμενοι φανταοίαι I I 24, 16 Iva al. φαντασία γένηται δεί πέντε συνδραμείν 26,20 al. φαντασίφ ανγκατάΰεσις — ή αίαϋηαις 2 7 , 5 al. άναϋυμίασις Ζ. I 39, 4 αίσθητόν πρώτα : δεύτερα al. I I 27, 32 ϊνα αίοΰητική γένηται φαντααία δεί συνδραμείν και τό al. I I 26, 22 την άλογον τής ψυχής δύναμιν άντιληπτικήν γίνεοΰαι τών al. II 230, 25 κατά περίπτωσιν νοείται τό al. 29, 12 τό έκτος νποκείμενον al. οϋτε δλον έοτ'ιν οϋτε μέρος 27, 42 ea, quae sentiuntur, composita sunt, utpote corpora 235,37 èvia ϋποκεϊσΰαι τών al. ώς άληϋή, èvia δέ μη ύπάρχειν I I 27, 25 τών al. τινα άληϋή κατ άναφοράν την έπί

τά παρακείμενα νοητά 63, 15 ού πάν al. βέβαιον είναι Ζ. I 19, 9 νοητσν : al. I I 28, 2 τουλάχιστον al. ούκ έπιλείψειν έπιδν τω μεγίατφ I I 151,22 al. τάγαϋά και τά κακά I I I 21, 29. 31,40 τά πάΰη al. 21,82 α ί σ χ ο ς τοϋ σώματος al. def. III 121, 29 al. άδιάφορον III 28, 8. ApoUod. 261, 9 μη φευκτόν 35, so άποπροηγμένον έπί τών σωματικών 31, 7 α ί σ χ ρ ο κ έ ρ δ ε ι α άνύπαρκτον την al. I I I 168, u αίσχρόν cf. καλόν τέτταρα είδη τοϋ ai. I I I 20, 24 honesta ac turpia natura diiudicantur I I I 76, 27. 77,17 μηδέν al. είναι άγαϋόν 37, 15 πάν al. κακόν 6, 18 πάντα τά κακά al. 2 2 , 2 malum = turpe Α. I 83,35. 84,37 Cl. 130, 27 I I I 10,4i. 12, β. 44, β turpes actiones oriuntur ex vitiie 1 2 , 8 turpia per se esse fugienda 12,3 τό al. ψεκτόν I I 296, ι. 2 9 7 , 17 την ψυχήν φέρεαϋαι πρός τό al. ΰφ' ηδονής I I I 111,31 nihil esse turpe dictu Ζ. I 22,19.34 α ι σ χ ρ ό ς al. είναι τονς νέους, μύλους y' όντας και άνοήτους I I I 181,5 τούς έρααΰέντας al. παύεσΰαι καλών γενομένων 181,9 αισχύνη def. I I I 98,35. 99, 1. 101, 34 al. είδος φόβου 96, 8. 98, 34. 103, 29 al. : αΙδώς 101, 36 al. έμφαΐνειν τό έφ' φ γίνεται 96, 12 αίσχύνομαι αΐδείαΰαι : al. I I I 107, 21. 83 τής ψυχής al. έρυΰρόν γίνεται τό σώμα Cl. I 117, 13 αίτια al. = λόγος αίτιου II 1 1 8 , 5 nec id, sine quo quippiam non fit, causa est, sed id, quod cum accessit, id, cuius est causa, efficit necessario I I 287, 30 άπαν τό δν al. δείαϋαι συνεκτικής είς τό είναι I I 144, 36 f¡ ovaia ύπό τίνος al. όφείλει κινεΐαϋαι 112, 40 μηδέν άναιτίως γίνεοΰαι, άλλά κατά προηγουμένας al. 2 6 4 , 7 al. in def. είμαρμένης I I 264,22 pass.

Index verboruui notionum rerum ad Stoicam doctrinan! pertiiientium. aïxtov είναι τι at. dem. I I 1 1 8 , 8 τό at. = δί' Ζ. I 45,34. 55, 16. 111 3,30. 4,15—22.36,5 ¿ κ ο σ μ ο ς quia sit ä. III 82,21 à. είδος τοϋ αίαχροϋ 20, 25 άκούω cf. άκοή τοϋ πνεύματος μή δι' δλον τοϋ κόομου δντος ανμφυοϋς, ούχ οίον τ àv ήν ά. II 172,41 ά. ήμάς τοϋ μεταξύ άέρος πληττομένου αφαιροειδ&ς) είτα κνματουμένου 234, 23 άκρασία έν ταΐς ύπό τάς πρώτας κακίαις III 65,19 άκρατής ά. al καταατάαεις των έμπαϋών III 1 2 7 , 3 ά κ ρ ο ς παν άχαΰόν έπ' ά. αίρετόν III 2 3 , 4 ó έπ' ä. προκύπτων vid. s. v. προκόπτω ά κ ρ ο χ ο λ ί α εύεμπτωαία III 102,35 ά λ ά σ τ ω ρ ό άξιος άλάσϋαι II 4 7 , 5 ά λ γ έ ω ά. μέν τον οοφόν, μή βααανίζεοϋαι δέ III 1 5 2 , 9 ά λ γ η δ ώ ν dolor indifferens III 39,35. 44,13 άποπροηγμένον 29, 37. 31, 83 ιιή φευκτόν και βλαβερόν 3 5, 30 ma-

lum Dion. I 95,17 malum non est III 10,35. 39,16 vacuitas doloris non est bonum A. I 8 5 , 2 in ea satis esse causae, quam ob rem quibusdam anteponeretur III 31,30 ά. ώς κακόν πιΰανήν προβάλλειν φανταοίαν 55, ίο. 39 ό άλόγιατος ταΐς ά. υποπίπτει 169, 22 in dolore pro remedio erit obstinatio animi A. I 81, 25 εύλόγως έξάξειν έαυτόν τοϋ βίου τόν οοφόν, àv έν ακληροτέρα γένηται ά. III 187, 85 άλεκτρυών 111177,4 Α λ έ ξ α ν δ ρ ο ς Priamifilius, exemplum fati inevitabilia II 270,39 αλήθεια à. — Λόγος = ειμαρμένη II 2 6 4, 22 ά. — έπιοτήμη πάντων άληϋών άποφαντική II 42, 23 διαφέρει τάληϋοϋς ούοία τε και αυοτάαει και δυνάμει 42, 18 οώμά έατιν dem. 42,23 συστηματική τε και πλειόνων άϋροιομα 42, 28 ούδέν οϋτως πειατικόν ώς ά. Diog. III

237,7

ó την ά. έχων αοφός II 42, 33 τήν αύτήν είναι ά. άνδρός και ΰεοϋ ΠΙ 59,19 κριτήριον τής ά. vid. S. ν. κριτήριον άληθεύω εί ό αύτός άμα ά. και ψεύοεται II 106, 37 μόνος δ αοφός à. III

164,32

αληθής τό à. = τό υπάρχον και άντικείμενόν τιvi II 63,16 τήν άλήΰειαν διαφέρειν τοϋ ά. ούαΐφ τε και αυοτάαει και δυνάμει II 42,19 τό ά. άσώματον 42, 2ΐ άξίωμα ib. μονοειδές και άπλοϋν 42, 27 ού πάντως έπιοτήμη ς έχεται 42, so ά. in def. διαλεκτικής pass, πρός τήν των ά. εΰρεαιν δεί χρήαϋαι τ$ διαλεκτική II 39, 18 τό ά. και τό ψευδός διαγιγνώακεοϋαι ύπό τής διαλεκτικής 39, 29 sapientem posse falsa a veris distinguere 34,24 μόνος ó αοφός έπιστήμην έχει τοϋ ά. βεβαίαν III 164, 33 à. άληϋοϋς μάλλον ούκ έατιν III 141, 25 έπ' άληϋεΐ ά. έπεται II 81,36 ά. ψεϋδος ούκ άκολονϋεΐ 82, ι έοτι τι δυνατόν, δ οΰτ' έατιν ά. οϋτ' έαται Cl. I 109, Si ού πάν παρεληλυΰός ά. άναγκαΐόν έατιν Cl. I 109, 35. 110,6

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doc tri nam pertinentium.

13

ούκ έξ εύϋείας τά αίαΰητά ά., άλλά κατ' άναφοράν τήν ¿)g έπί τά παρακείμενα τούτοις νοητά II 63, 15 ά. φαντααίαι II 2 5, is à. in def. άξιώματος άληθορκέω ά. : εύορκείν II 63, 28 άληπτος και)' αυτά ά. : ποιητικά των καϋ' αύτά ά. III 35,3 πάντα τά παρά φύοιν à. 34, 34 ά λ λ ο ΐ ό ω άψάμενον ά. τό μεταβάλλον II 133, 29 ϋερμότης και ψυχρότης δλην ά. όύναται την ούοίαν 133,35 τό παΰητικόν δύναται αίοϋητικόν γενέαϋαι, μεταβάλλον και ά. 139, 8 ó άήρ δλος à. 143,17 Οκαοτον των aloΰητικών όργάνων ά. χρή πάντως, Ινα αίαϋηαις γένηται 232, 4 τέχναι ά. ύπό της άρετής III 26, 31 άλλοίωσίς = ή κατά ποιότητα μεταβολή II 161,4 είδος κινήσεως III 105, 7 υπό τοϋ ΰερμον μάλιΟτα γϊνεοϋαι II 135,16 περί της καϋ' δλην τήν ούοίαν ά. II 161,9 ούοία = τό πάσας δεχόμενον τάς ά. 114, 36 ά. έν Tg ψνχΑ ή φανταοία 22, 23 ά λ λ ο ί ω τ ό ς τό ατοιχείον ά. δι' δλον

μένον τόν λόγον 113, 27 = χωρίς λόγου καΐ κρίοεως 113,16 τό ήγεμονικόν μηδέν έχειν ά. έν έαυτφ Ζ. I 50, 9 III 111, 22 τό ήγεμονικόν λέγεαϋαι ά., δταν τφ πλεονάξοντι της όρμής παρά τόν αίροϋντα λόγον έκφέρηται Ζ. I 50, 9. Ill 111, 22 ούκ είναι τό παΰητικόν και à. διαφορφ τινι και φύαει ψυχής τοϋ λογικού διακεκριμένον Ζ. I 50, 5. I l l 111, 18 in def . πάϋους pass. à. ανατολή και έπαροις III 92, 23 ή ά. δύναμις άντιληπτική των alαϋητών II 230, 25 ά. φαντααίαι II 24, 21 ή ά. φορά και άπεατραμμένη τόν λόγον III 125,12 ά λ ό γ ω ς ά. φέρεαϋαι = κατά τήν τοϋ λόγου άποοτροφήν III 113, S9. 126, 29 ά λ υ π έ α τελικόν άγαϋόν III 25, sg à. καΐ εύταξία ai αύται .rj¡ σωφροσύνη

I I 133,25

ται άλλήλοις ά. δίκην 274, 19 ά λ υ σ ι τ ε λ ή ς πάντα τά κακά d.III 22,2 ά μ α ρ τ ά ν ω cf. διαμαρτάνω τους προστιθεμένους rg έτέρφ διαφόρων φαντααιών και μή έπέχοντας ά. I I 2 91, ίο προπίπτειν και ά. άκαταλήπτοις αυγκατατιϋεμένους III 42, 37 του κατά τόν βίον ά. έν τοίς περί των άγαϋών τε και κακών γνώαεως τε και κτήαεως και φυγής al μοχϋηραί δόξαι αννίστανται III 41, 21 ά. μάλλον και ήττον ούκ έατιν III 141, 40 ó πλείον και ó έλαττον ά. έπίαης ούκ εΐαίν έν τφ κατορϋοϋν 141,29 τούς φαύλους άεί ά. έν άπααιν Ζ. I 52, so ó μέαος ούτε ά. οϋτε κατορϋοΐ III 139, 39 πάς ó λυπούμενος ή φοβούμενος ά. 119, 26 πάς δ ά. παρ' έαντόν ά. III 71,16 πάς ό ά. βλάπτει έαυτόν και άδικεΐ 71,17 πάντας ά. παρά τήν Ιδίαν κακίαν 162, 37 τά πράγματα διά τόν έν ή^ιΖν λόγον δύναται άμαρτανόμενα κακώς πράττεοϋαι

αλλότριος

τω άατείω ά. ουδέν III

1 6 8 , 34 ά λ λ ο τ ρ ι ό ω alienari animal ab interitu iisque rebus, quae interitum videantur afferre I I I 44,19 ούκ à. εικός

αύτω τό ζφον 43, 6 πρός & μέν άδιάφορα ά., προς ä δέ οίκειοϋν ήμάς τήν φύοιν 35, 30 α λ λ ο τ ρ ί ω σ ί ς οίκειώαεως πάοης και ά. άρχή τό αίοΰάνεσϋαι Ζ. I 48, 36 μηδεμΐαν ά. είναι φύοει προς πόνον I I I 54, so ά λ ο γ ( α ή της λύπης

à. I I I 118,26

ή τοϋ πάϋους ά. 118, 32 ά λ ο γ ι σ τ ί α ή έν τοίς πάϋεαιν

à.

I I I 129, 33 e. praeced.

άλόγιστος άλογος

= φαύλος

III 169, 21

notio vocis ä. I I I 12 6,20

διττύν τό ά., παρά τόν αίροϋντα λόγον, των ζώων τά μή λογικά 91, 20 ά. ζφα s. ν. ζφον ά. = ιίπειΰές τφ λόγψ III 94, 25 = άπειΰές τφ λόγφ και άπεοτραμ-

27,7 άλυπος

ά. ó σοφός I I I 110,23

τό

άγαϋόν ά. Cl. I 127, 7 α λ υ σ ί ς τά δεύτερα πράγματα δίκην ά. τοίς πρώτοις αυνηρτήαϋαι II 273,32 rudentis explicatio 272,35

140, 28

έμπέπλεκ-

14

Index verborum notiouum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

μή ονγγνώμην έχειν τοις ά. III 16 2,39 αμάρτημα e. enum. III 136, 22 ά. = ένέργημα κατά κακίαν III 166, 7 = τό παρά τον όρϋον λόγον πραττόιιενον 108,40. 136,16 — πάν τό παρά τό καϋήκον έν λογϊκώ γινόμενον 13 6,9.16 = νόμου άπαγόρενμα 140,8 non in posterie et in consequentibus, sed in primis continuo peccata sunt III 137, 12 άρχή πολλών ά. ή περί τέλους νπόληψις ψευδής III 9,19 τό όοξάζειν των ά. αίτιον 147, 30 εΐ άοΰενής ουγκατάϋεοις ά. disp. 41, 2 sq. peccata partim tolerabilia esse, partim nullo modo Ζ. I 55, 34 peccata, quae sunt in effectu: peccata sine effectu e. s. III 137, β πάντα τά ά. τέλεια III 142, 3 ά. άμαρτήματος μάλλον ονκ έοτιν 141,27. 142,2 loa πάντα τά ά. Ζ. I 54, is. 15. 17Sg. P . I 1 0 0 , 4 . 111 1 1 9 , 2 2 . 1 4 1 , 2 4 .

142, si. 32. 38 άνιοα τά ά. Heraclides III 258, 15 toa πάντα τά ά., ούκέτι δ' δμοια 141,31 peccata non habentur communia 23,15 τά ά. των βλαμμάτων έοτίν III 71,16 ox) ποιητέα II 297, 14 αίοχρά 297, 16 prave facta, i. e. peccata, in malis actionibus ponebat Ζ. I 55,23 àòvuoπραγήμora και άνομήματα etc. III 136, 33 πάν ά. άοέβημα III 166,3 άπάρεοτον ϋεοίς 166, 8 omne pecca tum imbecillitatis et inconstantiae est 142,28 inter recte factum atque peccatum officium et contra officium media locabat Ζ. I 55,22 ή άπαγόρευΟις περί ά. γίνεται III I 39, 37 ά μ α ρ χ η τ ι κ ό ς ó κακός φύοει ά. διά κακίαν γενόμενος III 26, 20 ά. ών και κατά τάς πράξεις διαμαρτάνει 26, 22 έν τ$ κρίαει τό ά. 119, 30 πράξις ά. 139,5 άμαρτΐα πάοαν ά. κατά διάψενοιν πράττεοϋαι III 142,1 μή ά. άμαρτίας ύπερέχουοαν είναι 141, 17 ά μ α τ α ι ό τ η ς def. II 39,25 α μ έ θ ο δ ο ς λόγοι ους ά. όνομάζουαιν II 83,19 οί άμεϋόδως περαίνοντες λόγοι 8 7, 4. ίο. 13. 20 τούς ά. περαίνον-

τας δμοίους τοίς κατηγορικοίς ονλλογιομοίς 87, 30 α μερί] τά (= άτομοι) προφέρουαι τοίς των ά. προϊοταμένοις τό μήτε δλοις δλων άφήν είναι μήτε μέρεοί μερών II 159,19 ά μ ε ρ ί α ί ο ς ά. ευδαιμονία III 14,11 ά. φρόνηαις 50, 20 άμεσος τά ά. II 50,5 άμέοως 50,3.12< ά μ ε τ α θ ε τ ό ς I I 2 6 4 , 2β. 265, is; in def. έπιοτήμης α μ ε τ α π τ ω τ ο ς άγαΰών μέγιοτον τά ά. έν ταΙς κρίαεοι · μή δείοϋαι τούτον τόν έπ' άκρον προκύπτοντα III 145,1 ουδέν ούτως πειοτικόν ώς ή περί των πραγμάτων ά. έμπειρία Diog. III 237,8 τέχναι γενόμενοι ά. III 26, 33 έξις φανταοιών δεκτική ά. υπό λόγου 27,2 έπιοτήμη ά. ύπό λόγου 147, 12 κατάληψις ά. ύπό λόγου in def. έπιοτήμης λόγος ά. in def. άρετής. ά μ ι χ τ ο ς ά. άγαϋά III 24, 3β = άπλοϋν 24, 40 ά μ ι ς III 36, 38. 37,2 Α μ μ ω ν (deus) = τό δεκτικόν πνεύμα II 319, 3ΐ άμνησίχακος τό ά. των παιδιών III 128,13 α μ ο ι β ή ή à. τοϋ δοκιμαατον — άξια III 30, 8. 32 δεύτερον είδος φιλίας τό κατ'ά. 181,34 ά'μορφος τάς άρχάς είναι ά. II 111,6 δ μ π ω τ ί ς ά. κ al πλημμυρίδες κατά τάς τής Οελήνης αυξήσεις και φϋίαεις γίνονται II 302, 27. 347, 21 τών δοκούντων παραδόξων à. τόν οοφόν ού ϋανμάζειν III 163, 8 αμφιβολία περί ά. tit. 1. Sph. I 140, 17 περί ά., περί τών τροπικών ά., περί συνημμένης τροπικής ά. tit. 1. Chr. II 6, 24. 25. 26 sq. όκτώ διαφοραί τών ά. II 46, 5 sq. α μ φ ί β ο λ ο ς ά. διάλεκτοι II 56, 3. 58, 3 omne verbum natura ambiguum II 45, 29 μή ά. τάς λέξεις λέγειν 107, si τό άμφιβόλως λεγόμενον διευκρινείν 39, 30 αναβαίνω φαοίν ά. τινών τόν ϋυμόν II 242, 20 αναβάλλομαι ούκ ά. (: ΰπερτίΰεαϋαι) ποτε τόν απουδαΐον ούδέν III 163,2»

Index verboruin notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium. αναβολή ή ά. έκπτωοίν τiva τών προσηκόντων έργων έμποιεί III 163,36 ά ν α γ κ ά ζ ω άναγκάζεοϋαι — ¿κοντά τι ποιείν III 88, 43 τόν οπουδαΐον ονκ έοτιν ά. 88, 40 ó οοφός ούτε ά. υπό τίνος ούτε ά. τινά 150, ίο ά ν α γ κ α ϊ ο ς άλλο τι τοϋ άναγκαίως γινομένου το γινόμενον έξ άνάγκης II 280, 2 ά. το άεί άληϋές II 279, 32 παν παρεληλυϋός άληΰές ά. 93, ι. 276,40 ού πάν παρεληλυϋός άληϋές ά. Ant. III 248, 37 άξίωμα, δ άληϋές δν ούκ έοτιν έπιδεκτικόν τοϋ ψεϋδος είναι II 64,19 omne, quod ita disiunctum sit, quasi „aut etiam aut non" necessarium 72,19 rò άξίωμα τό „εΟται αϋριον ναυμαχία11 άληϋές μέν είναι δύναοϋαι. ού μέντοι και ά. 279, si ά. λόγοι (i. e. conclusiones) II 78, s των άγαϋών τά μέν ά. προς ενδάιμονίαν, ra δέ μή III 27, π e. S. τών κακών τά μέν ά. προς κακοδαιμονίαν, τά δέ οϋ 27, 14 e. s. τά μεταξύ . . . à. η περιστατικά 27, 22 cur ή άρετή ά. 50, 6 κατά τήν τών δλων οίκονομιαν ά. II 269, 4 α ν ά γ κ η άναγκαίως : έξ ά. II 280, s ά. = άνίκητος αίτια και βιαστική II 284, π τό έξ à. γινόμενον ού τό γινόμενον βtq. άλλά τό κατά τήν των αίτιων άκολουϋίαν 280, s λόγος = ά. Ζ. I 42 , 25. 29 II 264,22 είμαρμένη — Ά. II 292, 17 τόν Llia είμαρμένην και ά. 315, 9 «ατά ά. : καϋ' είμαρμέν ην : κατά προαίρεοιν 281,8

πάντα έξ ά. γίνεοϋαι II 271, 9. 15 τά καϋ' είμαρμέν ην μή έξ ά. γίγνεΟϋαι 279, 27 in adsensionibus necessitatem improbabat Chr. II 282, sj „έοται μέν ναυμαχία", ούκ έξ ά. 279, 35 έξ. ά. ήμάς είναι και γίνεοϋαι à γαϋους ή κακούς III 165, 16 δναγνος τους φαύλους à. III 165,43 α ν ά γ ω γ ο ς ó άφρων ά. III 158,29

15

ά ν α ζ ω γ ρ ά φ η σ ι ς in tit. Chr. II 9, κ άναθυμίαμα τόν ήλων έξαμμα έκ τοϋ τής ϋαλάαοης ά. II 196,24 άναθυμίασις terrae, marie, aquarum vapores a sole excitantur II 183,12 ώκεανοϋ ή γής τήν à. ó ήλιος έπινέμεται Cl. I 112,28 II 196,42 •ά. ε!ς πυρ μεταβάλλουσα II 179,29 τρέφεοϋαι τους άοτέρας έκ τής έπιγείου à. II 201,17 ex terra vapores ad quid utiles? 331,15 ψυχή = ά. αίσϋητική Ζ. I 39,4 expl. II 217, 29 ψυχής φνοις ά. II 229,36 τοϋ οτερεοϋ αώματος είναι τήν ψυχήν ά. Ζ. I 38, 27 . 29 Cl. 117, 31. 33 d. αίματος χρηΰτοϋ τό ψυχικόν πνεύμα II 218, 5 τό κινούν τόν άνϋρωπον τάς κατά προαίρεοιν κινηθείς ψνχική τις έοτιν ά., πάοα δέ ά. έκ τής τροφής άνάγεται Diog. III 216, 20 in def. ϋυμοϋ, ά. τής χολής III 101,44 ά ν α θ υ μ ι ά ο μ α ι έκ τοϋ ύδατος άήρ à. II 179, 32 ó έκ τής γής ά. άήρ Cl. I 121, 19 ó ϋνμός έκ τής καρδίας à. II 240, 5 αναίτιος ró ά. δλως άνϋπαρκτον είναι και τό αύτόματον II 282,13 βιασμένους τω ά. τήν φύοιν 282, 9 ά. κίνηοις II 273, 12 εΐ ά. έοτι κίνηοις 275, 24 άναιτίως μηδέν ά. γίγνεοϋαι II2 64, e. 273, 8 δμοιον τό ά. τφ γίνεοϋαι τι έκ μή δντος 273, 14 α ν α λ α μ β ά ν ω ά. = discere II 20,12 αναλλοίωτος ούοία τό ά. κατά τόν Ιδιον λόγον II 114, 37 αναλογία κατ ά. νοείται τiva e. s. II 29,13 αύξητικώς ή μειωτικώς 29,14 collatione rationis boni notitia facta est III 17,29 άναλογισμός clef. II 89,36 άνάλυσις ά. ουλλογιομών in tit. Chr. II 7,5.12. is άναπόδεικτοι χρείαν έχοντες ά. II 81, 29 χύοις ή à. II 136, ΐ4. 28 pass. αναλύω οι διά δύο τροπικών πώς ά. ουλλογιομοί II 83, 22 α ν α μ α ρ τ η τ ο ς d. είναι τοίποτεταγμένα άλλήλαις 69, ΐ7 qui generalera, habet et speciales, qui speciales, et generalem v. 48,14 al ά. άλλήλαις αΧτιαι διά την άντακολονϋίαν II 121, 7 εΐ καί άντακολουϋοϋοιν άλλήλαις al ά., άλλά τβ Ιδιότητι διαφέρονοιν III 74, 24 μή ά. άρετής ϋπερέχουοαν είναι III 141, 17 τάς ά. μή έπιδέχεοϋαι έπίταοιν καί άνεοιν II 129, 42. 130, 30. ΠΙ 141,8 αϋξεοϋαι τάς ά. καί διαβαίνειν 52, 42 quamquam negant v. crescere, tarnen fundi et dilatari putant 142,19 quattuor άριϋμοί τής á. III 52,11 άκαρεί χρόνου έκ τής φανλότητος εις ούκ έχονοαν ϋπερβολήν ά. διάϋεοιν μεταβάλλει Ò οοφός 144, 8 Ol πελάζοντες ά. των μακράν όντων ούχ ήττόν είοιν έν κακίφ 143, 42 τό άλλους παρ' άλλους εν πεφυκέναι πρός ά., τελειότητα κατ ά. ούδ' ήντινοϋν τών άμεινον φύντων κατηγορεί 52, si δοα

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

έπτός ά., έάν μή προαγένηται τό πέρας, άνωφελή πάντα 137, io έν όλίγοις γίνεαΰαι τάς μελέτας των κατά τάς ά. Diog. III 221, 20 al τέλειοι à. μόνου τοϋ τελείου κτήματα III 140,28 πάντα ποιείν τόν αοφόν κατά πάσας τά$ ά. 148, 23. 166, χι τάς τέχνας τάς έν τω απουδαίφ άλλοιωϋείβας ύπό της ά. οίονεί ά. γίνεαΰαι 26, si ol τάξ ά. έχοντες ούκέτι των άντικειμένων κακιών ταΐς ά. δεκτικοί II 287, s τόν οπουδαΐον διά παντός τοϋ βίου χρήαϋαι ταΙ$ ά. Ζ. I 62,28. Cl. 129, 28 πάοιν τοις πράγμαοι καλώς χρήται ή ά. Ill 4 9, 25. 28 διά παντός άρετ$ καλώς έατι χρήαϋαι 29, 29 ούδέν είναι ά. όφελος όλιγοχρονίου 50, 28 ά. πάοι τοϊς φρονίμοις ύπάρχειν και έν παντί καιρφ 24, 43 τάς ά. έν άπαϋείφ είναι 48,3ΐ

ν. laudabiles eos efficit,

in

quibus est 48, 9 τους έπαίνους άλλοτριώαεαϋαι κατά τίνα των αυμβαινύντων άπ' ά. 50, 32. 51, 2. 7 εΐ τής à. ένεκεν ποριατέον τφ οοφφ 172, 9 πώς εύλογος έξαγωγή τφ την ά. έχοντι disp. 190,13 sq. τον αοφόν έπ' ά. παρορμήαειν 175, 5 μήτε προτετράφôat τινά τών φαύλων μήτε προτρέπειΛ προς ά. 170, 52 μηδέ την κατ άξίαν ποιεϊαϋαι δόαιν της ά. τών φαύλων τινά 171, il ό ΰεός ά. ού δίδοχαιν άνΰρώποις III 51, 25 ούδέν τών άλλων ζώων πλην άνθρωπου ά. έπιδεκτικόν 16 5,22 ν. praeter hominem a c deos in nullo

alio genere 58, S3 τίγν αυτήν ά. είναι ΰεών και άνΰρώπων Cl. I 129, 9. ιι sq. III 36, io. 58, 32. 37 pass, πάααις ταΐς ά. αυμπεπληρωμένον ó ϋεός Cl. I 120,16 ó την ά. έχων έπίαης τφ Διί μακαρίως ζβ III 190,15 την αυτήν à. τών γυναικών και τών άνδρών 5 9 , 35

27

virtutum cognitio confirmât percipi et comprehendi multa posse II 3 5 , 34 si natura confirmatura ius non erit, v. omnes tollentur III 8 4 , 32

είδος φιλίας τό κατ à. III

πρώτον 1 8 1 , 33

τήν μουΟικήν προς άγωγήν παραλαμβάνεαθαι παίδων είς ϋποτύπωαιν ά. Diog. III 228, 29 ή περί μουαικήν φιλοτεχνία οίκείως διατιΰέναι προς πάαας à. Diog. 2 3 4 , 1 1 Diog. 2 1 8 , 36

virtus : artes

Αρης (deus) άναίρην είναι τόν Ά. II 319,36 κατά τοϋ πολέμου τετάχϋαι και της τάξεως και άντιτάξεως 315, is "Α. τών βλαπτόντων θεών είναι 300, 24 (stella) sphaera I I 1 6 9 , 4

£ρθρον

μέρος

Ant. Π Ι 2 4 7 , 24

μετά

d. τους

λόγου

II 45, 2. ίο.

def. Diog. III 2 1 4 , s

δρους

προφέρομεν

II

5 0 , 22

αριθμός είναι

ó πάς ά. άπειρος

λέγεται

Apollod. III 2 6 0 , 1 9

πάλιν πάντα ταύτά γίνεαΰαι κατ à. II 189, 37 μηκέτι τήν αύτήν ψυχήν και οώμα είναι κατ ά. 189,41 πότερον είς είμΐ τφ à. ό νϋν (SC. έν τβ παλιγγενεσία) καΐ τότε 191,2 quattuor ά. virtutis I I I 5 2 , π κατορθώματα omnes numéros virtutis con-

tinent 4, 41

κατόρθωμα

=

καθήκον

πάντας έπ έχον ά. 1 3 6 , 1 5 alia peccata plures, alia pauciores numéros officii praeterire Ζ. I 5 5 , 3 5

άριστοκρατία πολιτείαν άρίατην τήν μικτί/ν έκ τε δημοκρατίας καί βασιλείας καί à. III 175,27 ά ρ μ ή παράϋεοις καθ' ά. II 154,12 τών καθ' ά. ουγκειμένων 154, si άρ(Ιονικός αύτήν καϋ' έαυτήν τήν ούνεοιν τοϋ ά. πρός τήν παιδείαν χρήαιμον Diog. III 221,30 δρους καί διαιρεθείς καί άποδείξεις έν Αρμονική πλείατας είναι Diog. 233, 20 ά ρ μ ό τ τ ω τφ φανλφ ούδέν ά. III 169,s τό ήρμοΟμένον καί άνάρμοατον τής έπιατημονικής αίαΰήαεως δείαθαι

διά τί τήν ά. λέγουαιν άγαθόν III 49, 43 καλόν 50, 3 απουδαΐον 50, ι πολλοϋ άξιον 49, 44 αίρετόν 50, 5 συμφέρον 50, 4 χρήαιμον 50, 4 λυοιτελές 50, 7 έπαινετόν 50, 2 άρεοτύν 49, 44 άναγκαΐον 50, β αϋταρκες 50, 9 άνενδεές 50, 9 άποχρών

άρνητικόν

5 0 , 1«

II 66,11

Diog. I I I 2 2 2 , 36

(sc. άξίωμα) 3«

def. e. s.

28

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

ά ρ ρ ε ν ο μ ι ξ ί α άδιάφορον τήν à. Ζ. I 59, 9. Cl. 132, is ά ρ ρ η ν ό τ η ς άρετή def. III 66, 28 α^ωστημα ά. = νοσήματα μετ άοϋενείας III 103, 2.5. 104, 9 def. 104, 31 το κατά ψυχήν ά. λέγεαϋαι άπό της προς σώμα άναλογίας 121,2 ά. έπί τοϋ σώματος enum. 103, 3 ά. έπί της ψυχής enum. 103,4 : 1 0 3 , 2 . 104,7 aegrotationes partes vitiositatis 104, 20 oriuntur ex libidine et ex laetitia 103,34 difficilius evelli posse quam vitia 105,11 ούκ έν τφ κρίνειν άγαϋά έκαστα λέγεται ά., άλλά κατά τό έπί πλέον έκπεπτωκέναι προς ταυ τα τοϋ κατά φύοιν 130, 22 μηδέπω ά. τήν περί των χρημάτων είναι δόξαν ώς άγαϋών, άλλ' έπειδάν τις αύτά μέγιατον άγαϋόν νομίζτ} 130, 33 εις à. τά παιδία ούκ έμπίπτειν 128, ι τά ά. έξεις μόνον e. S. 25,17 ούκ άναγκαΐα κακά 2 7,17 ά ρ τ ά ω II 2 7 3 , 7 Αρτεμις δεικννς δτι αελήνη ή "Α. και τά περί τόκους είς αυτήν άναφέρων II 212, 39 τήν αελήνην Ά. Diog. III 217,13 ορτιότης ά. προηγμένον έπί των αωματικών III 3 1 , 4 òi' αυτό και δι' ετερα προηγμένον 31, so. 32, 33. 37 αίοΰητηρϊων ά. κατά φύοιν είναι 34,16 πρώτον κατά φύοιν 34, 29. 45, ίο τήν ά. {sc. της ψυχής) δύναμιν, έκ της άοκήοεως περιγιγνομένην 68, 26 αρχη ά. = είς δ διέλη τις κατ' έπίνοιαν αυτό τό έλάχιοτον II 135, ι ά. : οτοιχείον II 111,4. 134,43 τάς ά. είναι άγενήτους και άφϋάρτονς 111,5 άοωμάτους καί άμορφους 111,6 ούκ έξ άνάγκης δμογενείς τοίς πράγμασιν II 134,37 ά. των ΰλων δύο, τό ποιούν καί τό πάοχον Ζ. I 24,5. Cl. 110,25. II 111,8. Arch. Ill 263,21 ϋεόν καί άποιον ύλην Ζ. I 24, ίο. 12. 18. Cl. 1 1 1 , 6 . II 1 1 1 , 1 0 . 1 1 2 , 2 8 . cf. 307, ss ó περί ά. λόγος τήν πίοτιν λαμβάνει έκ τον οώμα χωρείν διά οώματος II 156, 14 τήν ά. τής ψυχής = τό ήγεμονικόν II 245, 27 ά. των καϋηκόντων III 30, 3 της

δικαιοσύνης ά. ή έκ τον Λιός καί ή έκ τής κοινής φύοεως 80, 35 •ή à. = νόμιμος άνϋρώπων διοίκηοις III 81, 21 = πρόνοια άνϋρώπων κατά νόμον 81, 2ΐ αρχικός ό ά. τουτέστιν ó είδώς άρχειν, μόνος άρχων, εΐ καί μή έχει τά όργανα τής ά. έπιΟτήμης III 159,4 τους οοφούς ά. είναι 158,9 άστείοις τήν ά. έπιοταοίαν κατανέμουοιν e. s. 158,23 ά'ρχω â. λέγεοΰαι τον έχοντα τήν βααιλικήν έπιατήμην III 159,15 έγνωκέναι δεϊν τον à. περί άγαϋών καί κακών 158, 38 δ άρχικός μόνος άρχων 1 5 9 , 5 μόνος άρχων ó σπουδαίος 159,ιο οϋτε ά. οϋτε άρχεοϋαι οΐός ΰ'δ άφρων 158,28 α σ έ β ε ι α περί ά. tit. 1. P. I 96,29 ή ά., κακία ούσα, άγνοια ΰεών ϋεραπείας III 157, 10 ά. ού τεταγμένη κατά τήν ένέργειαν, άλλά ή τή ευσεβείς έναντι α έξις 166,12 τό παρά τήν βούλησίν τι πράττεσΰαι τον ϋεον ά. έστί τεκμήριον 166,5 τό κατά ά. πεπραγμένον άοέβημα 166,13 άσέβημα def. III 166, s. 13 πάν άμάρτημα ά. είναι 1 6 6 , 4 ά σ ε β η ς πάντας τους άφρονας ά. III 157,10 δ σ η def. III 100,10.36 είδος τής λύπης 96, ίο άσημος II 45, ΐ3 ασθένεια έπί τοϋ σώματος ά. και έν ψυχή συνίσταται III 120, 32 ή τον οώματος ά. def. 1 2 1 , 2 8 άδιάφορον 28,8. Apollod. 261,9 άποπροηγμένον έπί των σωματικών 31,7 παρά φύσιν 34,17 Chr. αΐτιάται τών πραττομένων ούκ όρϋώς ά. τής ψυχής 123, ι φαύλους δντας ύπ' ά. συγκατατίϋεοϋαι ταΐς ψευδέοι φανταοίαις 4 2, si omnepeccatum imbecillitatis et inconstantiae est; haec vitia in omnibus stultis aeque magna sunt 142, 28 ά. οϋτε άγνοιά τίνων οϋτε άτεχνία 23,34 ά. : Ισχύς 1 2 3 , 3 ä. in def. άρρωοτήματος ά σ θ ε ν έ ω κ αϊ κατά ψυχήν τινας ά. III 121,1 ά σ θ ε ν ή ς ά. συγκατάϋεσις III 41, 8. 24 ά. ΰπόληψις 92, 22 ol φαύλοι ά. πράττονοιν 124,5

Indes verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium. δσκησις περί ά. tit. 1. Η. I 91,9. Dion. 93, 20 ή φιλοσοφία à. έπιτηδείου τέχνης I I 15, 5 άρεταί δυνάμεις έκ τής ά. περιγιγνόμεναι I I I 68,25 ϋεραπεία οΐήοεως ή à. τής ψνχής IH 133,19 προς ήδονήν, λύπην, φόβον, έπιΰυμϊαν πολλής δεί τής ά. Α. 1 85, 19 άσμενισμός def. I I I 97,13. 98,6 είδος τής ήδονής 96, e α σ π ά ζ ο μ α ι τό ά. μόνων είναι σπουδαίων I I I 161,13 ά σ π ά λ α ξ όψεως έοτέρηται I I 51,35 ασπασμός def. I I I 105,33 είδος βουλήσεως 106, 23 άσπλαγχνος I I 249, is αστείος cf. σοφός, σπουδαίος, πεπαιδευμένος δρων των τοϋ ά. tit. 1. Chr. I I 8, ss à. κρίσις I I I 72,16 d. σύστημα I I I 81, ι την πίστιν à. ύπάρχειν 147, ίο ή αύτοπραγία ά. 176, 29 ύπάρκτους τούς d. I I 40, ιβ πάντα φρονίμως ποιεί ó d. I I I 88, 36 r φ ά. άλλότριον ούδέν I I I 168, 34 τά πάϋη ταΐς των ά. ούκ έγγίγνεται ψνχαίς I I I 116, 29 έλεύϋερος ό ά. I I I 88, sc. 89, 6 ά. την άρχικήν κατανέμουσιν έπιοτασίαν I I I 168, 23 ού μεΰύει Ζ. I 55, 3 ού Η έπ' άλ^οτρίοις κακοίς χαίρει I I I 168, li εύτεκνεΐ μόνος ó d. 156, 26 ούκ άεί άνδρίζεται 58, ι άστήρ cf. darρον, άπλανή, πλανώ· μενα, κομήτης. ά. : derρον I I 124, 25 οί ά. έκ ΰαλάοσης άνάπτονται I I 179, 33 τρέφονται έκ τής έπιγείον άναϋυμιάσεως 201,18 terrae, maris, aquarum vaporabile aluDtur 183, 11 refundunt eadem 183, n stellae natura flammeae 183, 11 έκ πυρός ϋείου και άϊδίον 200,15 αύγοειδείς 219, io congruere stell as et radios inter se committere; hac societate luminis existere imaginem stellae longioris Ζ. I 35,9 σφαιρικοί 200, 12.19 κωνοειδείς Cl. 1114, 5 sq. άπό άνατολών έπΐ δυσμάς φέρεοϋαι πάντας τους ά. Cl. I 114,1. s κατά τινας των ά. έπιτολάς καΐ δύοεις μεταβολαί τοϋ περιέχοντος γίνονται I I 302, 28

29

ol ά. ζώα λογικά κ al σπουδαία I I 200, 37 pass, αύγοειδείς τε άμα και ξηρούς όντας άκραν σύνεοιν έχειν 219,ιο τόν κόομον είναι πόλιν και πολίτας τούς ά. 194, 17 ol ά. ϋεοί I I 30, 19. 187, 9. 306,24. 315,2». 316,3 τούς ά. άεί ϋέοντας ϋεούς προσηγόρενσαν 300, 20. sine labore ac defatigatione est eornm circumactio 201, 10 καί ol ά., ϋεοί όντες, προς τήν έαυτών φόοράν συνεργοϋσι τφ ήλίω Cl. I 114, 29 τό περιττούς ή άρτιους είναι τους ά. άδιάφορον I I I 29, 19 αστραπή def. Ζ. I 33, ss I I 202,29. 203,11. 20.28 δστρον cf. άστήρ τό ά. έκ διεστώτων καί ώρισμένων 11 124, 25 σφαιροειδή τά ά. 196,12 έν τφ αΐϋέρι καόίδρυται 168, 29 oriuntur in aethere Cl. I 113,25 τον αιθέρος τό πνκνωϋέν ά. γεγονέναι I I 198,12 άπό τής γής τρέφεσΰαι II 178, 29. 196, li ali aquis, alia dulcibu8, alia marinis Cl. 1112,20. I I 1 3 9,24. sidera nutrienda ex mari magno I I 332, 2 τήν σελήνην καί τά λοιπά ά. τόν ήλιον έξομοιώσειν πάντα έαυτφ καί μεταβαλείν είς έαυτόν Cl. I 114, 27 astra animantia esse Cl. I 113, 25 των ä. έκαστον νοερόν καί φρόνιμον. πυρινόν δέ πυρός τεχνικού Ζ. I 34,22 τά ά. ϋεϊα καί έμψυχα I I 168, 30 a. vim divinam tribuit Ζ. I 43,13. Cl. 120, 29 ex aetroruin ordine in animis hominum notiones deorum informatas esse Cl. 1 1 1 9 , 24. so αστρονομία τέχνη θεωρητική III 49, 3 α σ υ γ χ α τ ά θ ε τ ο ς μήτε πράττειν μήχε όρμάν άσυγκαταϋέτως I I I 42,25. Ant. 246, 37 τούς τι των δεόντων ά. γνώμΐβ πράττοντας μή κατορϋοϋν I I I 13 9, S3 διάϋεσις ά. in def. άπροπτωσίας I I 4 0 , 9 άσυλλόγιστος ά. τρόπος in tit. 1. Chr. I I 7, s ή τον έπομένου πρόσληψις έν τοΙς συνεχέσιν ά. 88, 9 ά. λόγοι def. 77, so e. s. ασυμμετρία σώματος νόσος ή ά. των έν αύτφ ϋερμοϋ καί ψυχρού, ξηρού καί ύγροϋ I I I 121, ιβ pass.

30

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

ασύμφορος III

τά κακά

πάντα

à.

22, 2

ή έχΰρα

α σ υ μ φ ω ν ί α ά σ υ ν θ ε τ έ ω

II

63,

ά.

III

1 6 6 , îe

α

κατάληψις I I I 2 6 , 4 ΐ ή ούαία ά. κατά τόν Ιδιον λόγον I I 114, 89. 115, 29 ά σ κ η μ ω ν πραξις I I I 1 2 3 , 3 2 α σ ώ μ α τ ο ς cf. λεκτά τά ά. έν έπινοίαις ϋφιατάμενα ψιλαΐς I I 166, 9 των ά. τά μεν τέλεια, τά δ' άτελή 58, 38 των ά. τέαααρα είδη ' λεκτόν, κενόν, τόπος, χρόνος 117,20 ά . τάς άρχάς 111,6 rò „ri" και κατ ά. κατηγορούμενον 117, 7 τό άξίωμα ά. I I 63, 18 ά. τό κενόν Ζ. I 26, 28 τό ά. οϋτε ποιείν τι πέφυκεν οϋτε πάσχειν I I 123, si καταχρηστικώς αίτιον και οίον αΐτιωδώς 119,41 αώμα αώματι άοωμάτον αίτιον 119,20 ούδέν ά. συμπάσχει οώματι, ούδέ ά. αώμα Cl. 1 1 1 7 , π. I I 219, 33 μη οίον τε κοινόν είναι αϋμπτωμα σωμάτων και ά. I I 126, 24 ούδέν ά. άπό αώματος χωρίζεται I I 2 1 9 , 26. 3 0 . 4 0 ούδέ γαρ έφάπτεται αώματος ά. 219, 27.31 των ά. άσωμάτους είναι τάς ποιότητας 128, 15 των ά. φαντααΐαι ούκ αίσΰητικαί 24, 18 τό ά. άπειρον α σ φ α λ ή ς

ά σ χ η μ ά τ ι σ τ ο ς

163, 8

μηδέν ά τ α κ τ ή

cupere I I I

omni

ά.

bonum di c a n t

sed

=

1 0 9 , 20

molestia,

fugere,

Α τ λ α ς

πρόνοια

III

in

nihil

109,19 id eos

timere

την ά. της esse,

qui si

nomen

vicinitate

nec

ψυχής

summum vacemus volnptatis

versari

7 , so

μονή I I I 2 6 , 2 9 ά τ ε λ ή ς (opp. τέλειος) των άαωμάτων τά μέν τέλεια, τά δ' ά. I I 58, 38. α τ ά ρ α χ ο ς

59,9

τά μέαα των καϋηκόντων έφαρμόττει και τοίς ά. I I I 1 4 0 , 2 3 ά. όντας είναι φαύλους CI. I 129, 20 ά. βίος και κακοδαίμων I I I 154, 20 ά τ ε ρ π ί α τελικόν κ α κ ό ν I I I 2 6 , 3 ά τ ε χ ν ί α περί τέχνης καΐ ά. t i t . 1. O l i r . I I 9 , 39 ή ά. τών άναμέσον II 41,17 άποπροηγμένον έπΐ τών ψυχι-

Α. άκάματος και άκοπίατος όλοόφρων 1 2 5 , 2 . 4 περί τών ά. t i t . 1. C l . I πρός τάς ά. και τά είδωλα

Cl. 1124,37

(Ζτομος

110, 29

t i t . 1. S p h . I

1 3 9 , 26

τό ηέγώ" και „αύ" έπί τών ά. λέγεαϋαι I I 92, ι α τ ο ν ί α και έπί τον αώματος ά. και έν ψυχχι I I I 1 2 0 , 3 2 ή του αώματος ά. def. 1 2 1 , 2 8 C h r . αιτιάται τών πραττομένων ούκ όρϋώς ά. της ψυχής 123,1 ό έν τβ ψνχα τόνος λέγεται ώς εύτονία και à. 1 2 3 , 1 9 ά.: εΰτονία 1 2 3 , » οίτονος οί έπί τοϋ σώματος λέγονται τόνοι ά. και εϋτονοι είναι I I I 123, 17 και κατά ψυχήν τινας λέγομεν ά. 121, ι yr¡ και ύδωρ παχυμερή και ä. όντα I I 155, 34 ά. τό της ϋηλείας σπέρμα 1 4 1 , 23

Ά. κατά τό άτρεπτον και άμετάϋετον τοϋ μερισμού I I 265, 18 ώς ποιούσαν τό άποκληρωϋέν άμετάτρεπτον 319, 25 δτι άμετάϋετος ò καϋ' έκαστα διορισμός 264, 26 ή ειμαρμένη "Α. 292, 16 δ τ υ φ ο ς ά. τόν αοφόν I I I 1 6 3 , 21 α υ γ ο ε ι δ ή ς οί άατέρες αύ. 1 1 2 1 9 , ί ο τό αύ. πνεϋμα τοϊς όφϋαλμοίς έπιπέμπεται 231, 2ο α υ γ ή ά. τρίτον τι πυρός είδος II 142, 40 ά. = τό άποατελλόμενον έκ φλογός συνεργόν όφϋαλμοίς εις την τών ύρατών άντίληψιν 187, 5 έκ τής δράσεως προχείαϋαί τινα εις τό σκότος αύ. 2 3 4 , 9 μεταβάλλειν τόν κόαμον εις αύ. I I 186, 32 ΰπό τής ήλιακής αύ. ό άήρ άλλοιοϋται 143,16 δαον λείπεται πρός λεπτομέρειαν άήρ αύ., τοσούτον άτμός άέρος 232, 18 Α τ ρ ο π ο ς

1 3 6 , 34

bonum

1 3 9 , 11

Sph. I

είναι ά. Bas. I I I 268, 8 μ α τ α τά άμαρτήματα à.

ά τ α ρ α χ ί α

summum

κών I I I 31, β τών κακιών τάς μέν είναι άγνοιας τινών και ά., τάς δ' οϋ I I I 23, 32. 34 ávayualov κατά την τών δλων οίκονομΐαν έχειν ημάς περί τάς ά., ώς äv ποτ èχωμεν I I 2 6 9 , 9 δ τ ε χ ν ο ς ά. είναι τούς αοφονς ού φητέον I I 4 1 , 6 Λ. φανταο'ναι 2 4 , 2 4 τά έργα διορίξεσϋαι τω άπό τεχνικής διαΰέαεως f¡ άπό ά. γίγνεαϋαι III

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinara pertinentium.

αύδή φωνή : διάλεκτος : αύ. def. II 44, 15. 19 αυθάδης ó άφρων αύ. III 158,29 αύθέκαστος τό άγαϋόν αύ. Cl. I 127, 6 αύλέω 111149,5 α ύ λ η τ ή ς ó αύ. : ó σοφός ΠΙ 148,39 CCÙXïJttXÔÇ ή αύ. : άρετή III 49, 24 αύξανω περί αυξανομένου tit. 1. Chr. III 194, 22 αΰξη τάς αϋ. μ ή γίνεαϋαι πολλαχοϋ έν ταΐς κράσεοιν II 157,22 αΰξησίς δ περί αύ. λόγος expl. II 214,21 αύ.:μείωσις 114,26 ταΐς των ζώων διά της τροφής αύ. χρώνται προς κατασκευήν τοϋ σώμα διά σώματος χωρείν 210,3 α ύ ξ η τ ι κ ώ ς bonnro non accessione ñeque crescendo eentimus bonum III 18,3 αΰξω cf. αυξάνω αΰξεσϋαι τάς άρετάς III 52,42 αύστηρία άρετή def. III 66,38 αυστηρός notio expl. III 162, 21. 26. 30 αύ. πάντας τους σπουδαίους 162, 20 τό άγαϋόν αύ. Cl. I 127,6 αύτάρκε ta άρετή def. III 6 7,3.6 8,5 αύτάρκης notio expl. II 186,5 ó κόσμος αύ. ib. τήν άρετήν αύ. πρύς εύδαιμονίαν Ζ. I 46, 33. III 13, 17. 16, 37. 50, 9. 57, 15. 172, 9. 190, 12. Ant. 252, 33 αύτοδιακονία 111177,38 αυτοκίνητος έατι τις καϋ' έαυτήν αύ. δΰναμις II 113, β τό πυρ αύ., τάχα δε και al πηγαί 287, 40 αυτόματος ή τύχη και τό αύ. def. I I 281,35 κατά προαίρεσιν: κατά τύχην. κατά τό αύ. 281,9 λέγειν τινάς αύ. νοσείν, δταν άδηλος ή αύτοίς ή αίτια της νόσου 281, 37 τό αύ. δλως άνύπαρκτον είναι 282, 14 αύτοπραγία ή αύ. άστειόν έστιν III 176, 29 έλευϋερία = έξουσία αύ. 111 86, 32. 146, 8 δουλεία = στέρησις αύ. 86, 32 αύτοτελής δρμή αύ. III 32,12 συνεκτικά αίτια συνωνύμως κ ai αύ. καλείται II 120, 3 αύτοτελές (sc. λεκτόν) II 31, 32. 48,25. 58,30. 61,26 δέκα γένη 62, ΐ7

31

αυτοφυής αύ. αΐσΰησις Diog. III 222,35 pass. αφέλεια άρετή def. III 68, 8 αφελής ó σπουδαίος à. III 161, s άφη = πνεύμα διατεϊνον άπό τοϋ ηγεμονικού μέχρις έπιφανείας II2 2 7,32 = τό διήκον της ψυχής είς δλην τήν σάρκα 238, 37 τήν κοινή ν αίοϋησιν έντός ά. προσαγορεύονσιν 230, 39 αφθαρσία cf. κόσμος ά. κόσμου II 174, ίο. Β. III 265,23 (¡φθαρτός τάς άρχάς ά. II 111,5 τούς ϋεούς ά. είναι Ant. Ill 249,13.19 ά φ ί η μ ί τάς καταλήψεις ά. II 90,5 άφιλαρύνω III 43,13 άφορμή cf. δρμή ά. διχώς λέγεσϋαι III 40, η def. 40, 11 = λόγος άπαγορευτικός 42, 7 άδιάφορον τό μήτε δρμής μήτε ά. κινητικόν III 28, 22. 29, 2 των άδιαφόρων τά μεν δρμής κινητικά, τά δέ ά., τά δέ οϋτε δρμής ούτε ά. 29, ιι e. S. άδιάφορα λέγεσϋαι ού πρός δρμήν και ά. 34, 25 ή φύσις ά. δίδωσιν άδιαοτρόφους III 53,10 πάντας άνϋρώπους ά. έχειν έκ φύσεως προς άρετΐ)ν Cl. I 129,18. III 65,1 ά. έχειν εις τό άληϋές είναι II 64, 24 άφραίνω ά. Αμάρτημα III 136, 22 τους φαύλους πάντας ά. 166,25 Α φ ρ ο δ ί τ η Ά. παϋών ϋεός II 300,26 de dea Cl. I 124, 6 (stella) sphaera II 169,5 ¿φρόνευσίς ή ά. οϋτε έξις οϋτε διάϋεσις III 25,19 αφροσύνη = άγνοια άγαϋών και κακών και ούδετέρων II 50, 18. III 63, 29 = άγνοια ών ποιητέον και ού ποιητέον και ούδετέρων III 63,29. 66, 1 def. III 73, 27 ά. άγνοια τίνων και άτεχνϊα III 23,33 έξις II 49,36 κακία III 23,30 έν ταΐς πρώταις κακίαις III 65, is ά. κακόν Ζ. I 4 7,23. III 17,19. 1 9,31 ά. μόνη κακόν III 19, 41 à. έστιν αίοϋέοϋαι III 21, 34 άφρων cf. φαύλος ά. = ol τον ποία δει ποιεϊν, ποία δ' οϋ, τι άγνοονντες III 65, 43 àyvoοϋσι τά καϋ' αύτοΰς πράγματα 153,32

32

Index verborum notionum rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

ά. : κατόρΰωμα 13 9,26 κατά παραγγέλματα βιοϋν μηόένα των ά. 171,3 μηόένα των ά. έτοιμον προς τό φιλοοοφείν 170,35 πάντας έπίοης à. τους μή οοφονς 167, 31 τους ά. έπίαης πάντας à. 142,6 είναι τινας έν αύτοίς διαφοράς 142,8 τους à. δυστυχείς είναι dent. 153, 32 των κακών τά μέν πααι τοις ά. ύπάρχειν και άεί 2 5 , 3 . 5 sq. πας τις ά. αύνεοτιν ήδέως Tg έαυτοϋ κακίφ 171,ιβ πάντας τους ά. άοεβείς 157, ίο πάντα ϋεοίς έχϋρόν 166, 15 οϋτε άρχειν οϋτε άρχεαϋαι οΐός τ δ ά., ανϋάδης ων κ ai άνάγωγος 158, 28 à. πολιτεία ούκ έατιν ούδέ νόμος D i o g . I I I 2 4 1 , 8 5 λυοιτελεΐ ζην ä. μάλλον ή μη'βιοϋν, κάν μηδέποτε μέλλη φρονήαειν III 188, 22 την των ά. ψυχή ν έπιμένειν προς ποαοΰς τινας χρόνους I I 2 2 3 , 2 1 την των ά. ψνχήν άσΰενεατέραν άμανρόν αύγκριμα γίνεαΰαι II 223, 26 τό ά. είδος τοϋ αίαχρον III 20, 25 δ ä. άνϋρωπος ποιητικόν μόνον κακόν 25,

31

ά. ύρμή 25,5

def. I I 1 2 3 , 8 τ ό β. αώμα 127,14 β α θ ύ ς β. τινάς φαμεν διά τό μηδέν έφικνεΙΟΰαι καταβηναι αύτών II β ά θ ο ς

είναι

2 4 3 , 23. 31

etymol.

β α ρ β α ρ ι σ μ ό ς def.

ó

II 4

β.,

7,25

κακία

D i o g . I I I 2 1 4 , 20

β. είναι οώματος Ιδιον I I ού πάντως αώμα β. έχειν Ζ. I 27,31 έπί τό μέοον τοϋ κόομου την φοράν έχει τά β. έχοντα Ζ. I 27, 29 περί τόν μέοον τόπον άντερείδει τά βάρη ¿έποντα II 19 5, 7 β α ρ υ θ υ μ ί α είδος της λύπης def. 115,40

100,40

β. δ νενει εις μέοον I I 1 7 8 , 2 5 πάν αώμα έμβριϋές είς τό αύτό Ουννεύει και πρός τό αύτοϋ μέοον άντερείδει 195, 12 έοτιν Ιδιος τοϋ κούβαρύς

parum II

se

quia Charités Iovis grate

gerere

filiae,

sacrilegium

318,2

άνύπαρκτον τό à. I I I τόν φαϋλον είναι à. 1 6 9 , 3 9

αχάριστος

168,19 ά χ θ ο ς

είδος

d e f . III

λύπης

112,

15.

I I I 6 9 , 6.

s . 21.

και &.

ά.

75, s def.

τό ποιοϋν

αψίς

101,20

101,19

τό αίτιον ά. της ΰλης τάς άρετάς ά . ε ί ν α ι

20

άψικορία

ται

100,

9 6 , 9. 9 9 , 37.

100,9.25.

9 6 , ίο.

α χ ώ ρ ι σ τ ο ς II

99, « .

λύπης

19

101, δ χ ο ς είδος

III

def.

101,11.20

11197,8

πελάαει

τινί

ποιεί

I I 1 1 9 , 28

II 2 0 5 , 4

τά ά. κατά μετάΰεοιν έξ έαυτών κινείται

κινεί287,42

φου και τοϋ β. τόπος 1 62,15 γη και ϋδωρ β. 175, 19. 34. 177, 36. 155, 34. β α σ α ν ί ζ ω άλγείν μεν τόν αοφόν, μη βαοανίξεοΰαι δέ III 152, 9 βασιλεία περί β. t i t . 1. P . I 9 6 , 2 6 . Cl.

λόγου,

β ά ρ ο ς

III

αχαριστία

δ ψ υ χ ο ς

ά. αΧαϋηαις III 25,5

βάναυσος

ά. έρώτηαις 25,32 ά. άπόκριαις 25,6 ά. πατρίς και ά. φίλος 24, 19 α φ υ ΐ α άποπροηγμένον έπί των ψυχικών III 31,6 ά'φωνα τά ä. enum. D i o g . I I I 2 1 3 , 1 7 άχαριστέω ούδέ à. ot φαϋλοι ούδ' ol νοϋν έχοντες I I I 1 6 8 , 1 8

107

, 33.

Sph.

139,

34

def. III 1 58, 35. 159,1 ή β. είδος άρχικης έπιοταοίας 1 5 8 , 2 4 μόνω τω οοφω κατανέμεται 1 5 8 , 2 4 . 1 5 9 , 2 3 β. τόν αοφόν έκονοίως άναδέχεαϋαι, χρηματιζόμενον άπ' αύτής 173, 24 ó χρηματιαμός δ άπό β. προηγούμενος 172,

16.

174,

πολιτείαν δημοκρατίας 175,

19

άρίατην την μικτην έκ τε και β. και άριοτοκρατίας

27

β. λέγεοΰαι τόν έχοντα την βααιλικήν έπιοτήμην III 159, 15 μόνον τόν αοφόν β. 8 1 , 3 1 . 1 5 8 , 3 5 pass. D i o g . 2 4 1 , 36 ó σοφός αυμβασιλεύς

Index verborum, notionum. rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium. βιώοεται β. 173, ig. «6 οτρατεύοεται μετά β. 173, 26 καταγέλαατος ό πορισμός δ άπό β. 172, li β α β ί λ β ύ ω και β. ποτέ τον νοϋν έχοντα III 173, ir κάν αύτός β. μι) δννηται ό αοφός, ονμβιώοεται βαοιλεΐ 173, 26 β. και πλουτοϋντες: ό άγαϋός 3-6, 37 β α σ ι λ ι κ ό ς f¡ β., άρετή def. III 65, si. 74, 19 ό έχων την β. έπιοτήμην άρχων και βαοιλεύς 159,16 ό β. βίος προηγούμενος 172,15 β. δ σπουδαίος Ζ. I 53, ίο μόνος ό σπουδαίος β. III 150, 17. 1 5 9 , 1 β έ β α ι ο ς τό άμετάπτωτον έν ταΐς κρίοεοι και β. III 145, ι σύστημα έξ έπιστημων τεχνικών έξ αντοϋ έχον τό β. 27, ι λόγος β. και άμετάπτωτος Ζ. I 50, 3 III 111, io in def άρετής pass. β ί α β. τις έξωΰεν των όργιζομένων III 128, 27 β ι ά ζ ω βιάζεοϋαι ούκ έστι δικαίως, άλλ' άπό μοχ&ηρας πρόεισιν έξεως III 35, 9 ό σπουδαίος οϋτε β. ύπό τίνος οϋτ αύτός β. τινά 150, ιι βίαιος δρμή β. και πλεονάζουσα III 93, 25 β. φορά 95,12 τά πάΰη βιαίως προωΰείν 95, ι' β ί ο ς cf. ζάω, έξαγωγή περί βίων tit. 1. Chr. III 194, u ζωή : β. Ζ. I 55, 17 βΙων τριών όντων, ΰεωρητικοϋ και πρακτικού και λογικοϋ, τον τρίτον αίρετέον III 173, 4 τρεις προηγουμένους β. είναι, τον βαΟιλικόν, τον πολιτικάν, τον έπιστημοvatòv 172, 15 δοοι νπολαμβάνουαι φιλοσόφοις έπιβάλλειν μάλιοτα τόν οχολαοτικόν β. άπ' άρχης. διαμαρτάνειν 176, 16 φαίνεται ό κατά την ήουχίαν β. άκΐνδυνόν τι και άσφαλές έχειν 176,83 ούδέν τον οχολαοτικόν β. τοϋ ήδονικοϋ διαφέρειν 176,14 ούκ άγαϋοίς και κακοίς δει παραμετρείοϋαι τον β., άλλά τοίς κατά φύοιν και παρά φύοιν III 188,20 in vita sibi quemque petere, quod pertineat ad usum, non iniquum est 173,13 οϋτε μονήν έν τφ β. τοις άγαΰοίς, οϋτ' έξαγωγήν τοίς κακοίς δει παραμετρείν, άλλά τοίς μέοοις κατά φύοιν

33

188, 7 ό β. : μακρόν συμπόσιον 190, se inscientia vita expetitar 55, se ό β. διοικείται κατά έπιοτήμην, κατά äyvoiav III 60, 29 vita agenda est certo genere quodam, non quolibet 4, Μ προς άρετήν δ κατά φύοιν β. σπεύδει 5 3 , 4 τέχναι δύνανται σννεργείν πρός τόν κατά φύοιν β. 3 3 , 2 ό κατά φύοιν β. : άξια 30, so ή άρετι) άγει ήμάς πρός τόν όρϋόν β. 49, 44 άρετι) περί δλον τόν β. τέχνη 49, 7. 148, 42 ό κατ' άρετή ν β. τέλος 6, ι» τόν οπουδαΐον ταΐς περί τόν β. έμπειρίαις χρώμενον πάντ ευ ποιείν Ζ. I 52, so ό δμολογονμενος β. τέλος III 3, 24 δμολογονμενος β. : άξια 30, 28 δ β. ό σπουδαίος = σύοτημα λογικών πράξεων III 72,19 = των υπό τοϋ λόγου διδασκομένων άδιάπτωτος ενέργεια 72, ι» honesta vita = beata III 10, 28 όρΰός β. = εύδαιμονία Α. I 86,27. CI. 126, 23 ευδαιμονία - ευδαίμων β. Cl. I 126, 23. III 6,14 εϋροια β. = εύδαιμονία III 4, 5. 6, ιι. 18,15pass, δ τοϋ προκύπτοντος β. οϋπω εύδαίμων 1 3 7 , 46 τέλειον τοις οπουδαίοις είναι τόν β. και εύδαίμονα 154, 19 των φαύλων τόν β. άτελή και κακοδαίμονα 154,«ο μήτε κακίας ϋπερβολήν άπο· λείπειν μήτε κακοδαιμονίας τόν β. 167 , 23 τά άδιάφορα ουδαμώς άξια ν ουμβλητικήν πρός τόν εύδαίμονα β. έχειν 28, 28 μή άξίαν έχειν τήν ήδονήν έν τφ β. Cl. I 130, 19 bonorum frequentia ν. beatiorem non fieri III 15, 22 non magia expetenda ν. beata, si sit longa, quam si brevis 141, i sapientis vi tarn non beatiorem fore, si ampulla aut strigilis accedat 15,3» πρός πλείοτα έπί τοϋ β. χρησιμεύειν τήν μουσικήν Diog. III 234,1»

βιόω

cf. ζάω

έν τφ κατ άρετή ν β. μόνον έστί τό ενδαιμόνως III 34, ίο κατά παραγγέλματα β. μηδένα των άφρόνων 171, 3 λυοιτελεΐ ζήν άφρονα μάλλον ή μή β. 188,22 βλαβερός πάντα τά κακά β. III 21, ι τά παρά φύοιν μή φευκτά και β. 35,29

34

Index verboruin, notionum, rerum ad Stoicain doctrinam pertinentiuin.

β λ ά β η β. = κίνη οις ή οχέοις κατά κακίαν III 19, 39 β. ωοπερ κακία καΐ ή φαύλη πράξις 19, 35 κακόν = β. ή ούχ έτερον βλάβης 19, 35 τον οπουδαίον άπηλλάχΰαι πάθη ς κακίας και β. 19,39. 152, 36 έχϋρός και αI άπ' αύτον γινόμενοι β. ποιητικά κακά 26, 2 in def. ύβρεως 152, 30 βλά μ μα τά παρακείμενα τοίς κακοίς, άπερ έοτίν ών ού χρή, β. III 154,9 τό άμάρτημα των β. έατι 71, ίο detriment« communia hominibus 23,7 paria 23,9 β λ α π τ ι κ ό ς ó φαύλος β. άνϋρωπος III 169,36 β λ ά π τ ω cf. ώφελέω β. = κινείν η Ιοχειν κατά κακίαν III 28, ΐ7 prima conciliatione τά β. διωΰείται 43, 8 quae nocent, mala sunt 23, li ουδέτερα, δαα μήτε ώφελεΐ μήτε β. 28, 6 quod malum est, nocet; quod nocet, deteriorem facit 39, 15 τινάς φόβους, λύπας, άπάτας β. μεν, χείρονας δ' ού ποιείν 110, 3ΐ β. έαυτόν παρά τήν άξίαν — έαντόν άδικείν 7 1, 17. 20 ó βλαπτόμενος ί>φ' έτερον έαντόν β. και παρά τήν άξίαν έαντόν β. 71,19 τόν βλάπτοντα και έαντόν β. 160, 21 μήτε άδικείοϋαι μήτε β. τόν οπουδαΐον 152, 3ΐ ol άγαϋοί άβλαβείς κατ άμφότερα, ούτε β. οίονς τε δντας οντε βλάπτεοϋαι 154, ίο sapientissimum esse, qui mavult perire, ne noceat 85, ι βλίτυρί τύ β. άοημον II 45, 13 β ο λ β ο φ α κ ή III 178,33 β ο υ κ ο λ έ ο μ α ι ού β. τον οοφόν III 147, 14 β ο υ λ ε ύ ο μ α ι και τους β. τω φαινόμενη ονγκατατίϋεοϋαι II 286, 32

βουλευτός φρόνηαις πρός τά β. III 67, 34 β ο υ λ ή περί β. tit. 1. Cl. I 107,24 βούλησίς cf. προαίρεσις β. = εύλογος δρε&ς III 41, ss. 105, 20.27. 107,3 β. είδος εύπαϋείας 105,17 τής β. είδη 105, 22. so β. ένανria τβ έπιΰυμίΐ} 105, 20 cupiditas : voluntas 106, 33 sq. 107,2 κατηγορημάτων ai β. γίνονται III 22, 40 actio recta non erit, nisi recta fuerit voluntas; ab hac enim est actio. Rursue voluntas non erit recta, nisi habitus animi rectus fuerit; ab hoc enim est v. I l l 139, 27 non rei adraissae quantitatem, sed admittentis vol. spectant 142, 39 β. ούκ είναι άρετήν 23, 25 vol. in solo esse sapiente 107, 3 nostrarum voluntatura causas non esse naturales et antecedentes I I 2 7 5, is non esse sub necessitate nostras ν. II 291,30 ή τοϋ δλον διοικητού β. III 4, 7 β ο υ λ η τ έ ο ς βονλητόν : β. III 22,34 τά ώφελήματα β. 22, 3« βούλεοΰαι τά β. 22, 38 β ο υ λ ή τ ό ς β. : βονλητέον III 22,34 β. τάγαΰά 22, 35. 41 β ρ α β ε υ τ ή ς ó οοφός III 175, ία βραδύνοΐα έν ταΐς ύπό τάς πρώτας κακίαις III 65,19 βρέφος τό β. έν τα γαοτρί φύαει τρέφεοϋαι, καϋάπερ φντόν II 222, is βροντή def. Ζ. I 33, ss II 202,29. 203, 12. 2 2 . 27 β ω μ ό ς άφεκτέον είναι τοϋ πρός β. ούρείν III 187,22

γαμέω τό γ. μέαον καόήκον III 134,27 γ. τύν οοφόν Ζ. I 62, 20 III 172,19 expl. ducendam uxorem sapienti, ne Iovem Gamelium et Geneth1 i urn violet III 183,3 γ ά μ ο ς cf. μνηστεία, γυνή περί γ. tit. 1. P. I 96, 28. Ant. III 254,23

γ. άδιάφορον III 39, 2. i οίκείον τοίς οπονδαίοις και τό ονγκαταβαίνειν εις γ. 158, 5. 33 περί γ. (lisp. Aut. III 254, 20 sqq. ζημία άγαμίον, όψιγαμίον, κακογαμίον A I 89, 36 έν τοίς γ. τήν μοναικήν παρέχειν χρείαν Diog. I l l 225, is γ α σ τ ρ ι μ α ρ γ ί α def. III 97,19

Index verborum, notionum, rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

35

Γ ά τ ι ς : Άταργάτις Ant. III 257, 13 τήν 6ποστάΰμην y. γεγενήσθαι Ζ. I γενεά = triginta anni Ζ. I 37, se 29, 18. 21. 24 ϋποστάθμην πάντων τήν γένεσις τοϋ κόσμου II 180,24 y. II 180,12 τήν y. έν ϋδατι είναι γενιχός τό γ. νοητόν, τό είόικόν 176,27 αίοϋητόν II 28, ι τό γενικώτατόν πρώτη χύσις γ. είς ϋδωρ II 136,23 έστιν δ yévog 6ν y évo g ούκ έχει Diog. τήν y. μεταβάλλειν είς ϋδωρ Cl. 1111,7 III 214,3i e. s. γενικώτερον τοϋ δντος y. έκπυρωθείσα άνϋραξ γίνεται II140, II 117, 7 τό γενικώτατον των όντων 27 terra longo opere consnmpta ger117, 38 minationem non ulterius prae se fert 182,41 t.corruptione aquarum caenosa γ. άρετή III 19,12. 48,12 γενικωreddita II 178,16. 182,42 τάτην είναι την όρμήν πολλών εΙδών 40, 23 τήν y. μίαν και πεπεραομένην II 195, 20 σφαιροειδή 195, 23. 196, 12 γενναίος ó πρός άρετήν καλώς figuram t. per providentiam factam }εγονώς γ. III 89, 11 ó γ. εύγενής fuisse globosam 330, 36 γη περί τό 89, 12 μέσον σημείον τοϋ κόσμου κειμένη γενναιότης περιγίνεσϋαί τι προς Ζ. 127, so. 29, 24. 11 169, 9. 176, 34. γ. διά μουσικής Diog. III 226,17 177, 36. 180, 12. 27. 183, 33. 330, 32 γ έ ν ν η σ ι ς aliquod fuit principium τό πϋρ έν τφ μέσω τοϋ κόσμου είναι, generandi animalium Ζ. I 35, ig άλλ' ού τήν γ. Arch. III 264, 5 ή γ. γεννητικός cf. σπερματικός κέντρου τάξιν και μέγεθος έπέχουσα τό y. μόριον ψυχικόν φασι II 234,29 II 175, 27. 176 , 26 Tg δυνάμει μεγίγ έ ν ο ς δρων των κατά y. tit. 1. Chr. στη, αύτή τό πλείστον της ούσίας υπII 8 , sc in tit. Chr. 9,7. 10 άρχουσα 178,31 ή δλη y. έχει βάρος y. = πλειόνων και άναφαιρέτων ένΖ. I 28, ι ή γ. πάντων ϋπέρεισμα νοημάτων ούλληψις Diog. III 214,23 II 168,18 σννερείδει πανταχόθεν αύτη τό των άνύρώπων y. s. V. άνϋρωπος τοίς μέρεαι 178,12 inferior est 176,29 γέρας def. III 149, 25 τιμή = y. τελευταία σφαίρα ή της γ. 169, 9 άξίωσις ib. γ. ούκ είναι τήν σελήνην, δτι της γεΟσίς = πνεύμα διατεΐνον άπό κάτω χώρας άφέατηκε 195,18 τήν τοϋ Ηγεμονικού μέχρι γλώττης II 227, της γ. αφαΧραν μόνην έστάναι 175, si = τό διΐ/κον της ψυχής είς γλώτταν 29. 36. 196, 12 παρά τήν ϋέαιν διά τό 238, 37 τήν μέαην έχειν χώραν έπί τοϋ τόπου γ ε ω μ ε τ ρ ί α y. τέχνη ϋεωρητική III τούτου μένειν Ζ. I 28, 2 τοϋ κόσμου 49,3 γ. : φιλοσοφία II 31, ιθ τό ύπομένον τήν γ. II 168,17 τήν γΐ) γ. ατοιχεϊον Ζ. I 28,28 II 134,2 έπί τό μέσον φοράν αίτιον είναι της των παθητικών στοιχείων έστίν II 13 7 , 39 γ. και Οόωρ αννέχεαΰαι 14 4,27 γ. μονής έν τφ κόσμω Ζ. I 27, 30 την γ. δείσθαι τοϋ συνέξοντος 145, 2 άνευ βάσεως διαμένει, τόν κατά φύσιν τόπον έχουσα, τόν μέσον II 195,4 πνευματικής μετόχι) δυνάμεως την άναπέμπει τροφήν τώ ούρανφ και ένότητα διαφυλάττειν 146,32 δύο υποτοίς άστροις 178,28 κείμενα βαρέα, y. και ΰδωρ 175, 19. rite disposita Sectio terrae pro habi178, 24 γ. και ϋδωρ βαρέα καΐ κατωtatione hominum, proque spatio ad φερΐ/ 175, 34. 177, 36 παχνμερή και usum deorum II 331,44 γη: νήσοι : βαρέα και άτονα 155, 34 y. τό ¿ηρόν ήπειροι 168, 22 ζώναι της y. πέντε έαχάτως αώμα 144, 4. 180, 9 195, 24 τό μεν λίθος αυτής, τό δέ άπό y. άρξασϋαι τήν γένεσιν τοϋ μεταλλευτόν τι σώμα, τό δέ ή γεωργουκόαμον II 180, 24 τρίτη μεταβολή τοϋ μένη y. 144, 10 τά μέν έλώδη της y. ύδατος είς y. 136, 22 τό παχυμερές οικήσιμα γίνεται διά ξηρότητα, τά δέ τοϋ νγροϋ αυατάν άποτελείται y. Ζ. I συμμέτρως έχοντα άοίκητα διά τήν 28, 3ΐ II 143, 40 ϋδωρ νφίατασϋαι και τής ξηρότητος έπίτασιν 183, 23 y. συνϊστασθαι Ζ. I 28,17 έκ τοϋ ϋγροϋ

36

Index verborum, notionum, rerum ad Stoicam doctrinan! pertinentiiim.

τήν y. ήγεμονικόν είναι τοϋ κόσμου II 194,5 ΰεόν είναι 30, 19. 306, 24 ϋεόν είναι, ού τήν άνασκαπτομένην ούαίαν, άλλά την διήκουσαν έν avrfl όύναμιν 320, 8 διά τής γ. αύτής τον νουν κεχωρηκέναι καϋ' έξιν 192, ίο ή γ. μήτηρ διά τό δέχεσϋαι τά απ έρματα και τίκτειν 300, 18 τά ξύλα πάντα κ ai καρπών μόρια πολλά καί ζώων γεώδη τήν ούαίαν είναι 144,17 γήρας ró γ. γίνεαΰαι διά τήν τοϋ ϋερμοϋ έλλειψιν II 215, 20 y. κατά φύαιν έχον III 24, 38 γίγνομαι οίκειούμεϋα προς αύτούς εν&ύς γενόμενοι III 43,24.34. 44, le. ss pass, nasci et mori fatis dant II281,42 έξω y. έαντών III 129,19 γϊγνώσκω καλώς άπαντα γινωσκόντων ήμών ò βίος διοικείται κατά έπιστήμην, κακώς δέ καί ψευδώς γ. κατά äyvoiav III 60, 28 γλυκύς τό y. και πικρόν διαφοράς μεν έχει, ού μέντοι καΰ' αυτά έοτι τοιαϋτα, άλλά πρός τι II 132,32 γ λ ώ τ τ α γ., τό των χυμών διαγνωατικόν όργανον, έκ τής ύγροτέρας Ιδέας τοϋ σώματος II 231,39 γνώριμος ol y. έκτος άγαϋά III 24, 6 γνωριμότης φιλία ¿γνωαμένων III 27,4 γν£5σΐς y. άγαϋόν αύτό δι' ab τό αίρετόν III 26, 25 τοϋ κατά τόν ßlov άμαρτάνοντος έν τοίς περί άγαϋών καί κακών γ. καί κτήαεως αί μοχΰηραί δόξαι αυνίστανται 41, 22 γνωστικός cf. αοφός, σπουδαίος πράσαεταί τινα καί πρός των μή y. όρϋώς, άλλ' ού κατά λόγον III 138,5 πάσα πράξις y. κατόρϋωμα 139,3 γ. : πιατός ib. γοητεία y. ύπό τήν ήδονήν Απάγονται 11196,7 def. 98,4.6 γ ο ν ε ί ς y. προηγμένων των έκτος III 33, s γ. των έκτος άγαϋών είναι 23,41 inter bona esse parentes bonos 24,30 γ. τιμάν καΰήκον 135, ι γ. άμελείν παρά τό καΰήκον 135, 2 parentes violare peccatam, quod est in effectu 137,9 τό τιμάν τον ς γ. κοινον τοϋ τε οπουδαίον καί μη σπουδαίου,

τό δέ άπό φρονήαεως τιμάν τους γ. Ιδιον τοϋ αοφοϋ 139, 15 καί γ. σεβήαεαϋαι τούς σπουδαίους έν δευτέρα μοίρα μετά τούς ΰεούς 183,22 natura liberi a parentibus amantur III 83, 19 δμοιοι γινόμεϋα τοίς y. ού μόνον κατά τό Οώμα, άλλά καί κατά τήν ψυχήν Cl. I 116, 33. 117, 8. 16 parentes ánimos teneros et rudes inficiunt et flectunt III 55,2.1 sq. admirationem nobis parentes auri argen tique fecernnt 56, 3 άπογενομένων των y. ταφαΐς χρηατέον ταΐς άπλουατάταις 186,42 γόος y. είδος λύπης def. III 100,39. 101, η

γ ρ ά μ μ α τριχώς λέγεται τό y. Diog. III 213,14 τά είκοοιτέσσαρα γ. Diog. 213,13 γ ρ α μ μ α τ ι κ ή γ. — άνάπτνξις των παρά ποιηταΐς καί συγγραφεϋαιν II 31,25 ostendit, quemadmodum quod que poeta finxerit verbum, confinxerit, declinarit CI. 1109, g γ. : φιλοσοφία lì 31,25 γ ρ α μ μ α τ ι κ ό ς άγαϋός γ. ó σοφός Diog. III 241, 32 γ ρ α μ μ ή def. Apollod. III 259,27 y., τοίς αώμααι προαεοικός, εις άπειρον τέμνεται II 158, 17 πάσης γ. μέρος είναι y. Apollod. III 260,13 γραΰς έγκρατώς άποσχέσϋαι δυσΰανατώαης γ. laude non dignum III 50, 36. 51, 3. 9 έγκρατεΰεται ούχ ó ϋανατιώαης γ. άπεχόμενος, άλλ' δ Λαΐδος 67, 22 γραφεΐον γ. κρατείν οΰτε καΰήκον ούτε παρά τό καΰήκον III 135, 6 γραφική ή γ. et γυμναστική : ή μουσική Diog. III 222,7 γυμναστικός ή τής μουσικής πρός τάς γ. ένεργείας συνεργία Diog. Ill 225, 32 ή y. et ή γραφική : ή μουσική Diog. 222, 5 γυναικομανής γ. III 130,2« καλοϋαι τούς φιλόγυνας γ. 167,8 γυναικομανία είδος τής μανίας III 1 6 7 , 6 γυνή cf. ϋήλεια περί γ. συμβιώσεως tit. I. Ant. III 254, a

Index verboruiu, notionuui, rerum ad Stoicam doctrinam pertinentiuin.

37

τήν γ. τι)ν αύτήν φύοιν και άρετήν έχειν τφ άνδρί III 59,34 φιλοσοφητέον και ταΐς y., έμφερώς τοίς άνδράσιν 59,29.36 KOtvàs είναι τάς y. ôclv παρά τοίς βοφοίς Ζ. I 62, 17. 19. III 183, 9 περί y. γαμέτη ξ disp. Ant. III 254, 27 sq. y. έοϋίειν κελεύοναιν άπο-

ΰανούαας 186, ιβ Ζήνων ούδεπώποτε γ. έχρήαατο I 58, 30 δια τί y. αυνουαιάζουσα ού αναλαμβάνει II 213, ίο πώς ατείραι γίνονται al y. 213, η έν ταΖς πανοελήνοις εύτοκώταται γίγνονται ai y., κατά δέ οκοτομηνίας δύοτοκοι 212,36.40

δαίμόνίον δ. φαϋλα II 3 3 8,32 άφανίζει τό δ. P. I 99, 4 δαίμων δ. ϋπάρχειν ουσίας ψυχικός II 320, 27 εΐ διαμένουαιν at ψυχαί, δ. al avrai γίνονται 224, jo τους δ. έ£¿ωμενεατέρους άνϋρώπων γεγονέναι, το δε ΰείον ούκ άμιγές έχοντας 320, so είναι τινας δ. άνϋρώπων συμπάϋειαν έχοντας 320, 29 ή συμφωνία τοϋ παρ' έκάστφ δ. προς τήν τοϋ ΰλου διοικητού βούλησιν III 4,6 φαύλους δ. άπέλιπε Chr. II 321, 5 τον υπό αελήνην οϊκοϋσι τόπον 321, ΐ4 τροφβ χρώνται τή άπό γι/ς άναΰνμιάσει 321, ίο δάχτυλος τό προτεΐναι τον δ. ώδί ή ώδί άδιάφορον III 28,24 τό έκτεΐναι τον δ. ή ανοτείλαι άδιάφορον 29, 3 μήτε προήχΰαι μήτε άποπροήχϋαι 29,34 bonae famae causa ne digitum quidem porrigendum esse 37, so ούδ' àv τον δ. καΰήκοι προτεΐναι χάριν άμεριαίας φρονήσεως 50, 19. 25 άνδρείως τον δ. προτεϊναι quia laudabit? 50, 35 àv είς σοφός όπουδήποτε τον δ. πρότεινα φρονίμως, ol αοφοί πάντες ώφελοϋνται 160, 28 ουδέ τον Ö. ώς έτυχε Οαλεύειν τφσοφφ ó λόγος έπιτρέπει 183,18 δείλαίνω ούκ άεί δ. τον φανλον III 58,1 δειλία = άγνοια δεινών και ού δεινών και ούδετέρων III 63, 32 δ. άγνοια τίνων και άτεχνία 23, 33 δ. κακία 23, 30 κακία ψυχής : άνδρεία 60,37 δ. ¿ν ταΐς πρώτοις κακίαις 65, ιβ Ιοην δ. τήν Βρασίδου τf¡ Αόλωνος 143,ιο δ. «ακόν Ζ. I 47,23. III 17,19. 19,31 δ. έατιν αίσϋέαόαι 21,34 δειλόν τό δ. είδος τοϋ αίσχροϋ III 20,2a ή μουσική έπιφαίνει τό άνανδρον Diog. III 224, is

δεΐμα def. III 98,35. 43. 99, 2 δ. υπό τόν φόβον υπάγεται 96, 8. 98, 34 δειμός 111123,28 δεινός δ. έν λόγοις ό αοφός II 39, Μ in def. δειλίας III 63,32 in def. φόβον 95, ι» in def. δικαιοσύνης 63,28 pass. δ ε ΐ ξ ι ς 11 65, 13. 66 , 39. 67, 12 δεισιδαιμονία περί δ. tit. 1. Ant. III 257,12 δ. def. III 98, 43. 99,13. 29 είδος φόβου 96, 8 δεκτικός έξις φαντασιών δ. III 2 7,2 ψυχή φαντασιών ψευδών δ. 34, 19 σώμα τραυμάτων δ. 34, 20 δεξιός δ. τοϋ κόσμου xà προς &Qκτον II 176, ΐί δέομαι δ. μεν τόν σοφόν, μή προσδέχεσϋαι δέ III 152, 10 sapientem nulla re egere et tamen multie ¡Ili rebus opus esse; contra stolto nulla re opus est, sed omnibus eget 169,10 τόν φανλον ούδενός δ. 168, 2!i ού δ. μεν, ένδέονται δέ ol φαύλοι 169, 7 δέον τό δ. πολλάκις δεόντως ούκ ένεργείται III 138, 23 τους τι των δ. άσνγκαταϋέτφ γνώμΐβ πράττοντας μή κατορΰοϋν 139, 33 τό àyaOòv δ. Cl. I 127, 5 πάν άγαόόν δ., ότι συνέχει έν οίς χρή III 22, β quod bonum est, utique necessarium ; quod necessarium est, non utique bonum 20,14 δέος def. Ill 98, 43. 99, 3. (10) υπό τόν φόβον υπάγεται 96, 8 δεσπόζω δ σπουδαίος ούτε δ. οϋτε δεοπόζεται III 150,12 δεσποτεία δ. φαύλη ούσα: δουλεία III 86, 34 δεύτερος τά μεν προηγούμενα άγαϋά, τά δέ δ. δεύτερά έστιν, δαα περιέχει κακών άπαλλαγήν III 27, 34

38

Index rerborum, notionum, rerum ad Stoicam doctrinara pertinentium.

δηγμός Ô.: λύπη III 107,20 μυίας δ. 51,4 δη μοχοπέω τό δ. εις σπουδαίους ού πίπτει III 158,7 Δ η μ ή τ η ρ Λ. καλοϋσι κατά την είς γήν διάτασιν τοϋ ϋεοϋ II 305, 24 Δ. γή ή τό έν αύτβ πνεϋμα 315, 17. 316,7 J.Kai Κόρη τό διά της γης και των καρπών διΐ/κον πνεϋμα 319,31 Δ. των ώφελούντων ϋεων είναι 300,23 τροφήν ενροϋοαν ΰεόν νενομίσϋαι P. I 99, κ δημίουργέω τον ϋεόν διά πάσης της ϋλης δ. έκαστα Ζ. 124,8. Cl. 110,28 δη μοχρατία πολιτείαν άρίστην την μικτην έκ δ. και βασιλείας και άριστοκρατίας III 175,27 δ ^ μ ο ς ó δ. άοτεΐόν τι σύστημα III 81, ι μή κατά πόλεις μηδέ κατά δ. οίκωμεν, άλλα πάντας άνΰρώπους ήγώμεϋα δημότας Ζ. I 61, 2 δΐ]ξΐς τάς έπ'ι ταίς κρίσεσιν άλογους δ. είναι τά της ψυχής πάϋη Ζ. I 51, 24 τάς δ. in affectibue τό μάλλον και τό ήττον δέχεαϋαι III 119, 30 διά δι δ : έξ ον : ύφ' oh II 162, 22 δι έαυτοϋ κινείν : έξ έαυτον : άφ' έαυτοϋ 161,27 κριτήριον ώς δι' ού 33,21 διαβαίνω αϋξεσϋαι τάς άρετάς και δ. III 52, 42 δ ta βάλλω μόνους τους φαύλους και διαβάλλεσΰαι και ô. III 153, 10 διαβολή def. III 163,8 κακουργότερον ούδέν δ. Cl. I. 132,15. ô. 132,17 διαγωγή διαμαρτάνειν ύπονοοϋντας δ. τίνος ένεκεν δεϊν τόν δλον βίον διελκύσαι III 176, 17 διαζευκτικός προς τους Άμεινίον δ. (sc. λόγους) tit. 1. Chr. II 7, 24 δ. αϋνδεαμος — ήτοι II 68, si de modo concludendi έν τοίς δ. συλλογισμοίς 88, 4 διάθεσίς έξις : δ. III 141,12 τάς δ. άνεπιτάτονς είναι και άνανέτους II 129, 38. III 141,13 ¿an της ψυχής μέρη, δι ών αυνέστηκεν ή έν τω λόγω δ. III 122, 4 ai κατά έξιν ή δ. μεταβολαί της ψυχής Ζ. I 50,8 ó. al άρεταί II 129, 42. HI 25, 10 ή άρετι) — δ. τις και δύναμις τον ηγεμονικού Ζ. I 50, 2 ή άρετι) = ô. ύμολογουμένη

III 11, 37. 48, 4 pass. = δ. ψυχής σύμφωνος αύτ/j περί δλον τόν ßlov III 48,17. 63, 34. 72,12 τά έργα διορίζεσϋαι τω άπό τεχνικής δ. í¡ άπό άτέχνου γίγνεοϋαι III 139, 11 τόν σοφόν έκαατον των πραττο/ίΐένων άπό άρίατης δ. πράττειν 139,18 τόν σοφόν άπό έξεως και δ. εύλογίστου εύλόγιστον 138, 22 και τό ψεϋδος άπό άατείας δ. προφέρεαϋαι II 42,31 φρόνιμη δ. III 11, 34. su τάς σπουδαίας δ. = Διοσκοϋρους Ζ. I 43, 34 των περί ψυχην άγαΰών τά μεν είναι δ., τά δέ έξεις μέν, δ. δ' οϋ, τά δ' οΰτε έξεις οϋτε δ. III 25, 8. 20 e. s. item de malis 25,13 e. s. τάς τέχνας μι) είναι δ. II 129, 44 δμοιοι τοίς γονεϋαι γινόμεθα κατά τήν ψυχήν ταΐς δ. Cl. I 117,9 των οικείων δ. ούκ έξωϋεν, άλλ' έν ήμίν έχομεν τάς αίτιας Diog. III 222, 12 δίαθέω διά τής ύλης δ. τόν τοϋ παντός λόγον Ζ. I 24, si δίαιρέομαι προς τους μή δ. tit. 1. Chr. II 6,23 διαίρεσίς περί των δ. tit. 1. Chr. II 9, 8.10 def. Diog. III 215,1 e. s. f¡ τέλειος δ. συντάξει τοϋ καϋολικοϋ διενήνοχε II 75,5 δ. έν άρμονικί} πλεΐστας είναι Diog. III 233,1» ή ΰλη δ. και σύγχυσιν έπιδεχομένη κατά μέρη II 114, 27 διαιρετικός de modo concludendi έν τοίς δ. ουλλογισμοίς II 88, 4 ó έξ άντιφάσεωςΦδ. συλλογισμός 87,43 έν τοίς έξ έναντίων δ. : έξ άντικειμένων 88, 39 διαιρετός δι' όλων δ. την ύλην II 115, 7 διαιτάω ού δ. τόν αοφόν III 147,14 διαχεχριμένον II 75, ΐ7 διάχενος Ô. έλκυσμός II 22,6. 25, ι διακοσμέω rerum naturae dispositorem atque artificem universitatis λόγον Ζ. I 42, 23 τό πϋρ άνωϋεν άρχεαβαι ô. τό δλον Cl. I 111, 20 έκπυροϋσάαι τόν κόσμον, είτ αυϋις πάλιν δ. Ζ. I 2 7, IG διαχόσμησις δ. = των δ' στοιχείων Ισονομία II 187 , 30 κόσμον λέ-

Index verborum, notionum, rerum ad Stoieam doctrinan! pertinentium. γονοι τήν δ. 168,9 qualis sit δ. 176, 25 quomodo fiat ή τοϋ δλου δ. expl. Ζ. I 28, lfi. Cl. 111, 21 πάλιν έκ πυρός τοιαύτην άποτελεϊοϋαι τήν δ. οία πρότερον ijv Ζ . Ι 32, e. 9. Cl. 115, 3. II 183, 43. 184, 14 κατά περιόδους την αυτήν διαοώζεοΰαι τοϋ κόσμου δ. II 184, 22. 190, 39 κατά τήν δ. γενητόν και μεταβλητόν τον κόομον II 169, 18.19 φϋειρόμενον τον κατά τήν δ. κόομον II 1 82, 8 ó ϋεός έπί μέρους γίνεται της ουσίας, δταν δ. f¡ 310, si /ιένει ή της δ. ποιότης έπ' έλάττονος ούοίας της τοϋ Διός 186,37

διακρίνω

τό φως άήρ διακρινό-

μενος II 142, se τό φως διακριτικόν τοϋ άέρος 143, 9 δίαλανθάνω ef. διαλεληϋώς ó διαλεληϋώς, αύτός έαυτόν ούδέπω κατεϊληφε γεγονώς αοφός III 144,12 γίνεοϋαι δέ και δ. τινά οοφόν 144, 24. 31 διαλέγομαι τό δ. έν ουντομί$ κείμενον κάν τφ λαμβάνειν και διδόναι λόγον II 95, 32 τοϋ αύτοϋ είναι όρϋως δ. και διαλογίζεοϋαι 39, 35 τα προς τά έναντία δ. 38, 32 pass. τό δ. μέοον καϋήκον III 134,27

διαλεκτική

περί δ. tit. 1. CI. I

1 0 8 , 4 in tit. Chr. II 5, 1. 9,32.34 τέχνη δ. tit. 1. Spb. I 140,15 1. Chr. II 5,2. Diog.III 215,13. Crin. 269,2 δ. μέρος τί/ς φιλοσοφίας Gl. I 108, 11 cum ethicis et physicis coniungenda II 38, is τό λογικόν μέρος τής φιλοαοφίας II 15, ίο τυγχάνει περί οημαίνοντα και αημαινόμενα II 38, 5 = έπιοτήμη τοϋ όρΰώς διαλέγεοΰαι 1118,25. 41,32. III 65, 37 = έπιοτήμη τοϋ ευ λέγειν expl. II 38, 11 sollertia disputandi 33, 14 = έπιοτήμη άληϋών και ψευδών και ουδετέρων 18,26. 38,3.7 habet rationem, ne cui falso assentiamur neve captiosa probabilitate fallamur III 69,29 δ. : Ρητορική Ζ. I 21, 33. II 95, 33 άναγκαίαν dvcu και άρετήν II 39, si a corporis sensibus ducendam I I 33,14 μή πρός ήμάς είναι τά διαλεκτικά Α. I 79, 21 τήν δ. ώς αο-

39

φίαματα λύει ν δυναμένην έκέλευε παραλαμβάνειν Ζ . Ι 16,17 de ratione disserendi etsi a Chr. maxime est elaboratimi, tarnen a Ζ. minus multo quam ab nntiquis I 16, c

διαλεκτικός

προς τους δ. tit. 1.

Α. I 75, 24 δροι δ. tit. 1. Chr. II 4, 40 περί των άντιλεγομένων τοις δ. tit. 1. Chr. II 9, 35 μόνος ò οοφός δ. II 38, >5. 39, 3ί>. III 164,18 άγαϋός δ. ó αοφός Diog. III 241,31 διαλεκτικώς ποιεί δ οοφός III 180, 22

διάλεκτος

def. Diog. III 213, 10

δ. def. : φωνή : αύδή II 44,15 Αμφίβολοι δ. II 56, 3. 58, 3. c. s διαλεληθώς (sc. λόγος) in tit. Chr. II 8,12 sophisma 90,3« διάλληλος δ. λόγος II 90,30 διαλογίζομαι τοϋ αύτοϋ είναι όρΰώς διαλέγεοΰαι και δ. II 39, 35 διαλογισμός τονς δ. έν Tfl καρδία rivai II 242, ο. 17 δϋεν δ λόγος έκπέμπεται, έκείοε δεί τόν δ. γίγνεοΟαι 244, ΐ6

διάλογος

in tit. 1. Α. I 75, η. Η.

91,20 συμποτικοί δ. tit. 1. P. I 101, 3. 23 δ. έρωτικοί tit. 1. Sph. I 140, s διαλύω cf. άνάλυοις δ. : ουνίοταμαι II 136, io pass. — δ. τόν ψευδόμενον λόγον II 7, 39 δίαμαρτάνω οΐ δ. ψόγον καρπούνται III 58, 17 ούδένα τών άοτείων οϋά' όδοϋ δ. οΰτ οΙκίας οϋτε οκοποϋ 147, 17 διαμονή · δ. όλική II 206, 7 ή τών οωμάτων δ. 206, 12 δίανοέομαι πώς έκαΟτα λέγομεν και δ. tit. 1. Chr. II 9, 24 ημάς δ. κατά τήν καρδίαν II 250,29. 33 άπό της διανοίας δεί δ. 250, 33

διανόημα II 255, 3!» διανοητικός ô. μόρων της

ψυχής

— διάνοια II 226, 2ϊ

διάνοια

vid. διαστροφή

το ήγεμονικόν μέρος τής ψυχής καλείται δ. Ζ. I 50,c. I l l 75,9. I l l , 19 δ. Οώμα III 75, 5 ούκ άλλη μεν πηγή λόγου, άλλη δέ δ. II 244, li τήν δ. λόγου πηγήν II 228,17 λόγος άπό δ. χωρεί Ζ. 1 40,30.

40

Index verboruu), notionum, rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

Diog. III 215,32. 216,4 άπό τής δ. δεί λέγειν και έν έαυτφ λέγειν II2 50, S2 έκλαλητική υπάρχουσα, συγκατάϋεαιν, TÍ¡V δέ ύπόληψιν άσϋενή III 14 (, 4 δ. = άσϋενης και ψευδής συγκατάϋεσις Ζ. I 20, c. II 29 , 37 = imbecilla adsensio III 93, 7 τήν δ. ¿v τφ λογιατικφ μόνω αυνίστασϋαι III 115, 33 ex inscientia exsistere opinionem, quae esset imbecilla et cum falso communis Ζ. I 18,20 δ. μεταπτωτική II 41, ίο τον κατά τον βίον άμαρτάνοντος έν τοίς περί άγαϋώ ν και κακών γνώσεως al μοχϋηραί δ. συνίστανται I I I 41, 23 τάς δ. άλλοτρίους της τοϋ σοφού διαΰέσεως I I I 147, 5 έν μόνοις τοίς φαϋλοις καϋεστάναι II 30, ι τά πάϋη δ. III 92, 21. 93,14 perturbationes opinione fieri 93,1.14 piss. έπί πάντων τών παϋών παραλαμβάνεοϋαι τήν δ. άντί της άσϋενοϋς ύπολήψεως 92 , 22 in affectibus τήν ô. αύτ>)ν έχειν τό Ατάκτως κινητικόν 95, 38 sq. έν τφ χρόνψ μαλάττεται τά πάϋη, κάν al δ. μένωσι 117,17 sq. duae perturbationes ex opinione boni 93, 38 duae ex o. malorum 93, 43 λύπη δ. πρόσφατος κακού παρουσίας 95,17.30 ήδονή δ. πρόσφατος άγαϋοϋ παρουσίας 95 , 21. 32 metus opinio impendentis mali 93, 43. 95, »3 libido venturi boni 95, 34 caput esse in consolando detrahere illam opinionem raaerenti 132,23 περί δ. tit. 1. Cl. I 107, 22. Spli. 140,13 δ. = ·ή έπί τών άαπούδων δόκησις : κλέος III 38, 41 ») δ. άδιάφορον Ζ. I 47, 24. Α. I 81, 33. 111 17, 20. 28, 31 προηγμένον I I I 29,37. 31,30 προηγμένον έπί τών έκτός I I I 31,5 δι έτερα ληπτόν 35,2 μή προς ô. δρα, έϋέλων σοφός γενέσΰαι Cl. I 127, 36 άνελενϋερος πάς δσης είς δ. βλέπει Cl. I 128, c ούτω πολιτεύσεοϋαι τόν αοφόν ώς και της δ. οϋαης άγαϋοϋ I I I 175,9 δοξάζω τό μή δ. τόν σοφόν tit. 1. Chr. II 9, 27 4*

44

Index verborum, notionum, rerum ad Stoieam doctrinara pertinenti lini.

τύ δ. = κοινώς άκαταλήπτοις φαντασία) ς είκειν II 291, ΐ2 = ψενδεί ουγκατατίΰεαΰαι III 147, 27 δ. άφροούνης και τών Αμαρτημάτων αίτιον 147, 30 αίτιον τών παΰών III 95, 37 sq. ού δ. τόν αοφόν Ζ. I 16,32. 17,7. 35. Sph. I 141, io. II 34, 22. 40,21 III 1 47, 1. 27. 40 δ ο ξ ο μ α ν ή ς καλούπι τούς φιλοδόξους δ. III 167, 7 δόσις def. III 30, η. Diog. 219,19 την δ. κ al τιμήν άξίαν λέγεαϋαι 30, 8 οπονδαΐον τήν δ., έπιατήμην οΰβαν 171,12 μη ποιείαΰαι τι) ν κατ άξίαν δ. της άρετής των φαύλων τινά 171,11 δ ο ύ λ ε (01 δ. = άγνοια ων τε έξεατι Mai ών μή III 87, β οτέρηοις αύτοπραγίας 86, 32 και άλλην δ. τήν έν υποτάξει, και τρίτην τήν έν κτήοει τε και υποτάξει ib. ούχ al νπηρεοίαι μηνύματα δ. 87, 8 τήν κατ άλήϋειαν δ. κακόν 155,15 τελικόν κακόν 26,3 δοΟλος άνθρωπος έκ φύαεως δ. ουδείς III 86, 19 ô. μι) ¿)ς φύοει δ., άλΧ ώς μιαϋωτοί 86,20 ούχ ή πρααις άποφαίνει τόν πραΰέντα δ. 87, 25 δ. : οΐκέτης 86, 23 ού πράαει και ώνι] τόν δ., άλλά Tg γνώμα Tg άνελενΰέρφ 86, 29 τούς φαύλους δ. είναι 86, 31 δια τι)ν ύποπτωτικήν διάΰεοιν 155,18 τούς άνοήτονς δ. είναι και 3 μή έξεατιν αύτο'ις, ταϋτα ποιείν 87, i δ. τόν Λγεννή 89, 13 τούς άπελενΟέρους 86,24 servus perpetuus mercenarius 86,12 etiam s. benefîcium dat 86,14 et servis philosophandum esse 59,29 δ ρ α σ τ ή ρ ι ο ς ó. αίτιον : παϋητόν II 111,19 δραστικός δ. ποιότητες II 133,40 δ. ατοιχεία 137 , 38 δραατικώτατον τό ϋερμόν 135, ίο δ ρ α χ μ ή τό την ούοίαν άποβαλείν οίον ει δ. άποβαλείν III 36, 35.40 δύο δ. απαράλλακτοι in expl. άρμης et έπικλίσεως 29, Μ. 175, 23 δύο δ. 41, 38 δρομεΰς of όργιζόμενοι : δ. III 1 2 8 , 23 δύο δ. ad illustr. έπίκλιαιν 175,15 δ ρ ό μ ο ς cf. τρέχω, ατάδιον III 123,21 δ ρ ό σ ο ς def. II 202,4ο

δ ύ ν α μ α ι άτονοι και έντονοι τω δ. ημάς ή άδυνατείν III 123,17 δυναμικός έρωτήματα δυναμικώτερα τών Μεγαρικών II 90, ιι δ υ ν α μ ι ς δ. = ή πλειόνων ¿ποιοτική συμπτωμάτων III 49, 12. ιβ δ. διά της ύλης πεφοιτηκυία II 113,2 ¿Οτι ης καό' έαυτήν αυτοκίνητος 113,6 εν Tg CAg είναι τήν δ. μορφοϋΰαν 308, 17 άίδιος ή κινοϋαα τήν ΰλην δ. 113, ίο είμαρμένη = δ. κινητική της ύλης Ζ. I 44, 36. 45, ι ή δ. της ύλης έοτΐν ό ϋ ε ό ς II308,37 όΰεόςπροοονομάζεται κατά τάς δ. 305,19 τάς δ. της ψυχής ώς έν ύποκειμένω ποιότητας ονμβιβάζουαιίΐ 225,41 iviai μεν διακρίνονται διαφορότητι των υποκειμένων οωμάτων, ένιαι δέ Ιδιότητι ποιότητος περί τό αύτό υποκείμενον II 226, ι μίαν είναι δ. της ψνχης III 61, 35 μηδεμίαν είναι της ψυχής δ. ή έπιϋυμητικήν ή ΰυμοειδή III 112, ιβ. 115, 22 ή ψυχή δύο έχει δ., τήν μεν λογικήν, τήν δέ άλογον II 230, 23. 255, 15 intimus est motus animae vis rationabilis II 2 3 6 , e διοικεΐαάαι ήμΛς υπό τριών δ. Cl. I 130, 8 άρεταί δ. III 68,25 δ. in def. άρετής Ζ. I 50, 2. Ill 111, ΐδ pass., enum. II 235, 32 έπιοτήμη έξις, ήν φασι έν τόνω και δ. κείοϋαι III 27, 3 Tg δ. ούκ Ιοον, κατά τό ποαόν δέ II 1 5 7 , 3 δ υ ν α τ ό ς , ό ν . περί τών δ. tit. 1. Chr. II 5, 22 ser. Cl. II 93, 16. Ant, IH 248, 32. Arch. 263,13 ó. = πάν τό έπιδεκτικόν τοϋ γενέοΰαι II 64, 42 = δ νπ' ούδενός κωλύεται γενέαΰαι IL 279,15 = δ οϋτ έστιν άληΰές οϋτ έοται Cl. I 109, 34. 11 93,11. Ant. III 248, 35 quae non eint futura, posse fieri II 276,31 τό „¿στα»" ού κωλύεται είναι άληΰές, κάν δ. ϋ τό μή γενέαΰαι II 64, 43. 278, 39 δυνατφ άδύνατον έπεοϋαι II 66,5. 93, 12 δ. άδύνατον ούκ άκολονΰεΐ Cl. 1 1 0 9 , 34. II 93,3 sq.μι) άναιρείοθαι πάντων γινομένων καΰ' είμαρμένην τό δ. I I 2 7 9,14 δ. αξίωμα τό έπιδεκτικόν τον άληΰές είναι II 64, ΐ7 δ. λόγοι (i. e. conclusiones) 7 8, 2

Index verborum, notionnm, rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

δυσαπόσχετος

III 6 7,21

δ υ σ γ έ ν ε ι α άδιάφορον III 28, β. Apollod. 261, ίο άποπροηγμένον 31, g

δ υ σ τ υ χ ί α τους φαύλους ήκειν ô. III 166, 2«

45

έπ' άκρον

δυσυπομένητος III 67,20 δυσφορία def. III 100, se

δ υ σ φ ρ ο σ ύ ν η έπιγέννημα της κακίας δυσδιόριστος II 91, u δυσθυμία def. III 100,24 δ. : ϋυμός III 19, 33 102, 27 ô. τελικόν κακόν 26, 4 έπι- δυσχέρανσις def. III 100,28 γέννημα της κακίας 19, 33 δύσχρηστη μα incommoda comδύσίς = κρύψις άοτρον υπό γήν munia, non paria III 23,9 inter reiecta II 200, 23 = ή άμα ήλίφ ò. 200, 25 sunt 23,13 δυσμένεια def. III 97, G δ ύ σ χ ρ η σ τ ο ς πάντα τά κακά δ. III δύσνοια def. III 97, τ 22, 1 ποτέ μέν τά δ. σνμβαίνειν τοίς δυσπραγία def. III 109, u άγαϋοίς II 338,4

lap

def. II 201,29.33

έ α υ τ ο ΰ etc. vid. s. praeposit. έν etc.

έγχατάλειμμα αίοϋητών

κατά,

όπομένον άπό των

II 24, 2

έγχεχαλυμμένος

(sc. λόγος)

in

tit. Chr. II 8,11 qualis sit docetur 90, 37. 94, 5 έγχέφαλος

ούκ έν τω έ. έατίν ή

διάνοια Ζ. I 40,31. Diog. III 215,33 έγχράτεια def. III 64,34. 65,12. 67, 20. 66,40. 93, 28. Cl. 1 1 2 8 , se των άγαϋών έστιν III 8, 35 ύποτάττεται T¡¡ αωφροαύvr¡ 64, 23 τό κατ' έ. πραττόμενον κατόρϋωμα 73, íc μι) άχρήατως γεγονέναι πρός την έ. την άκολασίαν II 339, 29 έγχρατεύομαι III G7,22. 68,1

έγχρατής

III 149,17

έ γ χ ρ ί ν ω περί τοϋ έ. τους άρχαϊονς την διαλεκτικήν tit. 1. Chr. II 9, 32 έ γ χ ύ χ λ ί ο ς τά έ. παιδεύματα : φιλοσοφία Α. I 78 , 27 . 34 τάς έ. λεγομένας τέχνας έπιτηδεύματα μέν, έπιοτήμας δ' ου III 72, 2S εύχρηατείν και τά έ. μαϋήματα III 184, 19 την έ. παιδείαν άχρηστον Ζ. I 60, 28 έ γ χ ω μ ι α σ τ ι χ ό ν μέρος ¿ηνορικής

II 96, 3 έγχώμιον

τά έ. όίά της μουσικής

Ιθος περί βαρβαρικών έ. tit. 1. Dion. I 93, 27 κατά την συγγνμναοίαν 51,22 oí έν é. ποιοίς

173, 35 είδιχός

τό έ. III γεγονότες

τό είδικώτατον def. Diog.

111214,32

τό εί. αίαΰητόν : γενικόν

II 28, 2 al εί. άρεταί III 19,13. 48,15

είδοποιέω II 126, 22. 130, 8. ΐ3. 148, 2. 308, 13 είδος

περί εί. και γενών 1. Chr. II

9, 7. 10 def. Diog. III 214,29

= Ιδέα II

123, 34 μέρη τοϋ ζώου σώματος ύντος τό τε εί. και ή ϋλη, ώστε και σώματα II 220, g φναικόν, ήΰικόν, λογικόν εί. II 15, 19 έκάατη των έπ' εί. άρετών άγαΰόν III 19,17 είδη τοϋ καλόν III 20,22 τοϋ αίσχροϋ 20, 21 άδιάφορα κατ εί. προηγμένα 28, ίο τά πάΰη συν τοίς εί. 21, 32 οί έχθροί συν τοίς εί. 24,11 έν εί. 40, 6. 24 καταληπτόν τό ηόος έξ εί. Ζ. I 50, 18. Cl. 137, 19 ή μοχϋηρία τον ήϋους άναπίμπλησι τό εί. I l l 181, is νέοι, έμφαίνοντες διά τον εί. την πρός άρετήν εύφνΐαν Ζ. I 59,5. III 180,15.

Apollod. 261,24 ε ί χ α ώ τ η ς II 39,32

παιδεύειν Diog. III 225, 10 έ γ χ ε ί ρ η σ ι ς def. III 41, si έ γ χ ρ ο ν ί ζ ο μ α ι III 117,27. 118, so

e l x f j εί. γίγνεσθαι τάς κατά τά πάϋη κινήσεις III 127 , 26 sq.

έγω

είχός

II 237, S4. 245,20

111146,23

46

Index verborum, uotionum, rerum ad Stoicam doctrinam pertinentium.

εΐκω εί. έξ έαντών τι] φαντασία I I 286, ίο άδήλοις, ψευδέσιν, άκαταλήπτοις εί. I I 291, ίο τό εί. άδυναμία ψυχής προς κολάσεις προσποιούμενη χρηστότητα I I I 163,5 εύϋύς όρμάν μι) εΐ. μηδέ αυγκαταϋεμένους 42, 27 sq. ειμαρμένη cf. τό έψ' ήμίν περί εί. tit. 1. Chr. I I I 196,7. Β. I I I 265, π εί. είρομένη τις I I 265, 12 = αίτια των όντων είρομένη Ζ. I 44, 33. I I 265, 27 = είρουαα τάς έκάοτων Ανελλιπώς και Αδιαστάτως αίτιας I I 265,6 = είρμυς αίτιων, τοντέατι τάξις και έπισύνόεσις Απαράβατος 265, 8«. 266, ι. ίο = series inplexa cauaarum 305, 89 = συμπλοκή αίτιων τεταγμένη 284, 12 —ή των λόγων και των αίτιων έπιπλοκή και άκολουΰία Ζ. I 27,20 = λόγος καϋ' δν τά μέν γεγονότα γέγονε, τά δέ γινόμενα γίνεται, τά δέ γενηοόμενα γενήσεται I I 264,20. 266, is = quod ex omni aeternitate verum fuit I I 266, u. 22 — κυριωτάτη αίτια 2 7 3, 35 = αίτια Ανίκητος και Ακώλυτος και άτρεπτος 292, 15 άναρχος και Ατελεύτητος I I 265, 5 = ò τοϋ παντός λόγος Ζ. I 24, si. 42, 24. 29 = ό τον κόσμου λόγος I I 264, 18 = λόγος και)' δ ν ό κόσμος διεξάγεται Ζ. I 44, 33. I I 205, 27 = λόγος των έν τ ώ κòau