Acta conciliorum oecumenicorum: Pars II Actio secunda. Epistularum collectio B. Actiones III-VII. [Fotomechan. Nachdr. der Ausg. 1933. Reprint 2011 ed.] 9783110825732, 9783110004175

Citation preview

ACTA CONCILIORVM OECVMENICORVM IVSSV ATQVE MANDATO

SOCIETATIS SCIENTIARVM ARGENTORATENSIS ED1DIT

EDVARDVS SCHWARTZ TOMVS ALTER VOLVMEN PRIMVM PARS ALTERA

MDCCCCXXXIII WALTER DE GRUYTER & CO. VORMALS G.J. GÖSCHEN'SCHE VERLAGSHANDLUNG — J. GUTTENTAQ, VERLAGSBUCHHANDLUNG — GEORG REIMER — KARL J. TRÜBNER — VEIT & COMP.

BEROLINI ET LIPSIAE

CONCILIVM VNIVERSALE CHALCEDONENSE EDIDIT

EDVARDVS SCHWARTZ

VOLVMEN PRIMVM PARS ALTERA ACTIO SECVNDA. EPISTVLARVM COLLECTIO B ACTIONES III—VII

MDCCCCXXXIII

WALTER DE GRUYTER & CO. EN'SCHE VERLAGSHANDLUNG — J. G VORMALS G.J. GÖSCHEN'SCHE - J. GUTTENTAG, VERLAGSBUCHHANDLUNG — GEORG REIMER — KARL J. TRÜBf TRÜBNER — VEIT k COMP.

BEROLINI ET LIPSIAE

Archiv-Nr. 47 02 33 Druck von Walter de Gruyter & Co., Berlin W 10

PRAEFATIO I. DE GESTORVM DEFINITIONIS CANONVM CODICIBVS

Gestorum codicibus antiquis Veneto 555 [M] et Vindobonensi hist. gr. 27 [B, inde a pagina 265, i Ba] adiunxi inde ab actione tertia codicem Vaticanum 831 [Bb]. qui, sicut in libello quern academia Bauarica a. 1925 publicauit [Abhndlg. xxxn 2 p. 8 sq.], exposui, f. 134'—256" med. continet ab uno librario perscriptas actiones πι—xvii, de Dorotheo et Caroso [18] atque de Photio Tyrio et Eustathio Berytio [19], denique constitutionum epistularumque Marciani et Pulcheriae collectionem codicum M et Ba communem [20—31 secundum editionem meam], qua Gesta concluduntur, usque ad locum qui extat in Marciani epistula ad archimandritas et monachos Aeliae consistentes [26 L im 859 = Μ νιι 493]; ibi desiit librarius media et pagina et linea, quoniam defecit exemplar, praeterea ultima illius exemplaris folia ex compage soluta et inter se permutata fuisse probatur contextus ordine turbato magnisque lacunis, quae commodius describentur in parte m, quando omnia edita erunt; nunc sufficiant quae de statu rerum qui in Vaticano 831 inuenitur, 1. 1. disserui. apparet librarium mediae codicis Vatican! partis, i. e. foil. 134'—256" med. in exemplar Gestorum mutilum incidisse, quod et initio carebat et fine, iam alter librarius, qui ab isto partis mediae facile discernitur, non actiones tantum primas duas et collectionis epistularum B partem priorem codicum M et Ba communem [cf. p. ι p. vim], quae concluditur ep. ία, sed etiam actionem tertiam, quamuis ex codice illo mutilo transscripta iam extaret, atque ultimas paginas epistularum imperialium quae in fine post Gesta habentur, suppleuit ex ipso codice Veneto 555, qui tune [a. 1447] in monasterio Studii erat; cf. quae hie librarius in fine supplement! ultimi subscripsit: μετεγράφη το παρόν βιβλίον των πρακτικών τησ δ συνόδου, από βιβλίου παλαιού μεμβράνου τησ μονήσ του στουδίου. κατά το ξ'^νδ έτο? μαίου α. haec igitur omnia quae ex codice M desumpta sunt, neglegi possunt debentque, aliter uero iudicandum est de media ilia parte [f. 134'—256"], cuius initio et fini supplementa Veneta adiecta sunt. quamuis enim lectiones plurimae eaedem sint atque codicis Vindobonensis B", quam ob rem ex re esse uisum est codicem Vaticanum signo Bb notare, Vindobonensem B", lectiones utriusque communes B, tarnen Bb ex ipso Ba deriuari non potest, quoniam codex Ba non mutilus, sed integer est neque turbae illae in Bb de quibus modo locutus sum, ex Ba ullo modo possunt explicari. fieri potuisse dicas ut exemplari codicis Bb, post quam ex Ba descriptum esset, damna ilia inferrentur: obstant huic rationi loci quamuis rari, tarnen certi quibus Bb testimonio codicis M contra Ba firmatur. unde elucet codicis Vindobonensis fratrem extitisse gemellum eorumque archetypo, non librario codicis Ba errores illius plerumque deberi. uel ut haec manifesta fiant, codicem

VI

PRAEFATIO

Bb ab apparatu procul habere nolui, quamuis nullas fere bonas lectiones solus praebeat, uitiis autem praeter ceteras excellat. Tomum Leonis in codicibus HX non ex Collectione H, quam huius uoluminis parte prima edidi, desumptam esse, sed ex Gestis actionis tertiae in qua lecta est, dixi illic p. xv; unde, quoniam tomus ipse in parte ι editus est, in hac altera parte codices istos ad episcoporum acclamationes tantum adhibui [p. 277, 23—31]. Feliciter euenit ut in definitione [5, 30—34] haud paruus testium etiam Graecorum numerus ipsorum Gestorum codicibus accrescat; quamquam enim in ipso concilii decreto de textu fere constat, mira ilia atque notabilis forma quam patres uel ut sincere loquar, ipsa Pulcheria augusta symbolis Nicaeno atque Constantinopolitano imprimi uoluit, ex Gestorum codicibus nullo modo restitui potuit. quae de hac re aliqua ueri similitudine enucleari possunt, alio loco [Zeitschrift f. neutestamentl. Wiss. 25, 76 sq.] exposui; hie satis habeo de codicibus Graecis ea exponere quibus lectori opus est. Antiquissimus, ut uidetur, testis Graecus uenit ex castris aduersariorum: est Collectio codicis Vatican! 1431 [R], cuius fini sub titulo άναγκαΐον δε ήγησάμην καΐ ταύτα προσθεΐναι τώι βιβλίωι προς εΐδησιν της ίν αύτοΐς κακοτπστίας annexae sunt uersio tomi Leonis ad Flauianum, definitio Chalcedonensis, uersio Leonis ep. 104 ad Leonem imperatorem. hanc Collectionem factam esse Alexandriae paucis annis post Zenonis edictum quod uulgo henoticon dicitur, auctore patriarcha Petro Mongo etiam nunc mihi uideor olim in Collectionis editione [Abhndlg. d. Bayer. Akad. d. Wiss. xxxii 6] demonstrasse. Fere eodem tempore compositum est Constantinopoli florilegium Cyrillianum [F] ea intentione ut doctrina Chalcedonensis a Cyrillo non discrepare probaretur, quapropter definitio Chalcedonensis initio proposita erat. quem librum Seuerus postquam in itinere Constantinopolitano 508—511 inuenit, refellendum sibi sumpsit in libro cui inscripsit Φιλαλήθης, ita institute ut parte priore librum ipsum contra quem pugnabat, integrum repeteret. haec libri Seueriani pars prior, non ipse liber a Seuero inuentus, extat in codicibus Parisino 415 [P], cuius apographon est Marcianus 165 [p], et Sinaitico 1690 [s], plura disserui Zeitschr. f. neutestamentl. Wiss. 25, 73. Act. Cone, ι ι ρ. xii. Vltimum locum inter testes obtinet ilia Collectio [0], cui F. Maassen nomen incommodum atque ex apparitorum officialiumque usu loquendi petitum indidit Sammlung in Sachen des Monophysitismus [Gesch. d. Quell, etc. 753 sq.] quam cum compositam esse circa annos 542—544 ab archimandritis laurarum coenobiorumque Palaestinensium disciplinae Euthymii et Sabae adscriptorum probauerim [Zeitschr. f. neutestamentl. Wiss. 25, 74 sq.], ut simul Seuerianos atque Origenistas inpugnarent, aptius et breuius uidebatur appellare Sabbaiticam; inter ea quae in illam recepta sunt, tertium locum obtinet definitio Chalcedonensis. formam Collectionis primariam F. Maassen non nouit nisi ex uersione Latina conciliorum Collectionis Merlinianae, quam frustra in codicibus quaesiui neque saeculo quinto decimo antiquiorem esse duxerim; de codicibus Graecis primus solusque egit O. G nther [Nachr. der Gott. Ges. d. Wiss. 1894, 119 sq. Corp. script, eccles. Latin. 35 p. LXIIII sq.] qua erat sagaci diligentia, neque tarnen ita ut rem ad finem perduceret. recte elegit codices Monacensem 186 et Parisinum 418; quos praeterea adhibendos esse censuit, Ottobonianus 28 ex Parisino, Vindobonensis hist. gr. 46 atque Parisinus 419 ex Vaticano 1179 transscripti sunt. his omnibus antiquior neque tarnen in omnibus melior est codex Vatopedianus 620 s. xini, cuius phototypa debeo collegis Americanis K. Lake et R. Blake.

PRAEFATIO

VII

Quae testimonia omnia ea Gestorum recensione quae in archetype codicum MB extitit, antiquiora sunt. ad tempora longe posteriora deducimur tribus codicibus inter se simillimis Barberino 578 olim Sinaitico [b] s. xi, cuius altera notatio in codicum tabula p. 264 per errorem inter codices Collectionis F irrepsit, Coislin. 34 s. xin [c], de quibus duobus conferas W. Benesevic [lohann. Scholast. p. 103. Syll. xini titul. p. 103. 177], quern post acerba fata mundo redditum esse sincero gaudio gratulamur, Vallicelliano F 22 s. xv [v] de quo locutus sum t. ι ι, ι p. vin. 7 p. in. duo, Barberinus et Vallicellianus, habent synodicon quod inde ab a. 843 dominica orthodoxiae, quae est prima quadragesimae, recitari solebat [cf. Th. Uspenski, Sinodik w nedjeliu prauoslavija, Odessa 1893. Dimitrijevic in descriptione Rossice conscripta codicum liturgicorum 2 p. 359. 888]. ex multorum annorum augurio Michaeli Cerulario patriarchae [1043—1059] in fine synodici oblato Benesevic codicis Barberini aetatem enucleauit; Vallicellianus quoniam f. 32" habet Μανουήλ τοΟ ευσεβέστατου βασιλέως και αύτοκράτορος 'Ρωμαίων του Παλαιολόγου [abdicauit a. 1423] και Ελένης της ευσεβέστατης αύγούστης πολλά τα έτη: Ιωάννου του ευσεβέστατου βασιλέως και αυτοκράτορας 'Ρωμαίων του Παλαιολόγου [regnauit 1423—144^] πολλά τα έτη: Ιωσήφ του άγιωτάτου καΐ οίκουμενικοο πατριάρχου [sedit 1416—1439l ττολλά τα έτη, non multo post a. 1423 scriptus est. quod uel ex hoc indicio conicere licet definitionis Chalcedonensis textum in tribus illis codicibus deberi usui liturgico, confirmatur inscriptione qua defmitio instruitur in codice Barberino: Σύνοδοσ δ άναγινώσκεται κυ(ριακή) των προαλλάκτον [sic] Σ ) e ό "Οροσ τήσ αγίας Kai οίκουμενικήσ εν καλχη συνο et scholio quod legitur in codice Vallicelliano f. 381": χρή εΐδέναι ως ό μεν τόμος της ενώσεως [920/1 sub imperatoribus Constantino et Romano] άναγινώσκεται έπ' άμβωνος τήι προ της ενδέκατης του Ιουλίου κυριακήι ήγουν προ της εορτής της αγίας και καλλινίκου Ευφημίας· ό δε δρος της εν Χαλκηδόνι αγίας συνόδου τήι μετά την ένδεκάτην κυριακήι ήτοι τήι ις1 του Ιουλίου ή εν άλλη ι καθ' ην δν τύχοι ή κυριακή, καθ' ην καΐ ή ακολουθία της αυτής αγίας συνόδου ψάλλεται · καΐ τήι μετ' αυτήν πάλιν κυριακήι ό της ε συνόδου [est sententia synodi ενδημούσης a. 536 et Mennae patriarchae contra Seuerum Petrum Zooran L v 252—256 = M viii 1139—1142]· ό δε γε της έκτης τήι μετά την ΰψωσιν του τιμίου και ^ωοποιου σταυρού [14. Sept.; d. 16 m. Sept. a. 681 definitio lecta et subscripta est] κυριακήι· καΐ μετά την ένδεκάτην [cf. Theophanem p. 463, 5 contra gesta concilii] πάλιν του 'Οκτωβρίου ό της εβδόμης άναγινώσκεται καΐ τήι πρώτηι κυριακήι των νηστειών το συνοδικόν της άναστειλώσεως [sic] των σεπτών καΐ αγίων εΙκόνων. Die n m. lulii non celebrabatur S. Euphemiae Chalcedoniae martyrium, sed miraculum ab ilia statim post concilium quod in eius basilica habitum erat, perpetratum in dennitionum synodicae et haereticae exemplaribus; enarratum illud inuenies in synaxario Constantinopolitano, quod olim Sirmondi nomen ferebat, nunc praeclare editum est ab Hippolyto Delehaye in propylaeo ad AA. SS. m. Nouembris [Bruxellis 1902] p. 811 sq. atque apud Zonar. 13, 25 uel in Menologio Basiliano PG 117 p. 536, cf. praeterea Tillemont 5, 409 et Nilles, Kalendar. manuale i, 208. 2, 490. diem n. m. lulii apud Theophan. p. 229, 30 appellari synaxin της αγίας Ευφημίας ') Definitio quintae synodi uel potius synodi ενδημούσης a. 536 [cf. de hac confusione peruulgata β Zeitschr. f. neutesiamentl. Wiss. 25, 74*] in Cod. Barberino 578 ita inscripta est: Σύνο έ. άναγινώοκεται ή σύνοδο? αύτη κυ(ριακή) των άλοχτων. quem sensum quamue originem habeant haec nomina dominicarum diem festum s. Euphemiae sequentium, nullum inueni unde discam, siue librum siue hominem.

VIII

PRAEFATIO

του "Ορου monuit Delehaye in nota ad synaxarion, unde apparet morem ilium defmitionem Chalcedonensem aut ipso Euphemiae die aut dominica post eum recitandi saeculo vim esse antiquiorem. fabellam effictam esse intellexerunt Bollandistae [AA. SS. Sept. t. 5 p. 257] ex loco epistulae quam synodus Chalcedonensis ad Leonem papam destinauit [Gesta Chalcedon. 21] ή τον σύλλογον τώι νυμφώνι στεφανοϋσα καλλίνικος Ευφημία, ή ώσπερ οίκείαν όμολογίαν της πίστεως ιταρ' ημών δεξαμενή τον δρον τώι εαυτής νυμφίωι δια του ευσεβέστατου βασιλέως καΐ της φιλοχρίστου βασιλίδος προσήγογεν, πασαν μεν των αντικειμένων ταραχήν κατευνάσασα, την δε της αληθείας ως φίλην όμολογίαν κρατύνασα καΐ χειρί καΐ γλώττηι ταΐς πάντων ψήφοις Ιπισφραγίσασα [cf. Anatol epistulam ad Leonem P- 249. 5]· Recitabantur dominica ilia post d. n. m. lulii non definitio tantum, sed etiam episcoporum in actione sexta acclamationes quibus Marciano quaerenti num definition! omnes consentirent, responderunt [p. 351, 5—28. 352, 13 (inde a Νεστορίωι). 14. 35i, 2Q—352, 4], sed ordine immutato nonnullisque liturgiae causa insertis, quae hie enoto, quoniam ab apparatu critico procul habenda erant. in codice igitur Barberino [b] post Νεστορίωι καί Ευτυχεί καΐ Διοοκόρωι ανάθεμα [ρ. 352> Σ3· *4] pergitur Ή τριάς τους τρεις καθεϊλεν: — [ρ. 352, 28] "Ολοις τοις Ίακωβίταις ανάθεμα: — Γ "Ολοις τοις Νεστοριανοΐς ανάθεμα: — Γ "Ολοις τοις αίρετικοΐς ανάθεμα: — Γ 5 Πολλά τα έτη των βασιλέων: — Ό δϊνα [sic] βασιλέως ορθοδόξου πολλά τα ?τη: — Ό θεός φυλάξει το κράτος αυτών: — Ό θεός ειρηνεύσει την βασιλείαν αυτών: — Ουράνιε βασιλεΟ, τους επίγειους φύλαξον: — ίο Του άγιωτάτου ημών πατριάρχου πολλά τα έτη: — Turn tandem secuntur p. 351, 29 ό θειότατος καί etc. usque ad p. 352, 4 εΐρήνην ήμϊν παρά του θεοϋ δωρήσεσθαι, quae finem faciunt recitationis. in codicibus Coisliniano et Vallicelliano pro 2—10 non habentur nisi Ό θεός φυλάξει το κράτος υμών Ό θεός ειρηνεύσει την βασιλείαν υμών Ή υμετέρα πίστις δόξα των εκκλησιών. Sicut ceterae conciliorum de fide definitiones, ita ne Chalcedonensis quidem in collectionem quattuordecim titulorum, quae antiqui canonum corporis locum obtinuit, recepta est neque extra canonum seriem in illius codicibus inuenitur nisi simul cum Leonis tomo in duobus illis quos Benesevic in libro de sylloga xim titulorum describit p. 192 sq. Hierosolymitano Cruc. 2, qui mihi praesto non fuit, et Veneto in 17 [K2], habetur praeterea in codice Vindobonensi hist. gr. 7 [Kw], qui non est collectionis xim titulorum, sed lohannis Scholastici; accuratissime eum descripsit Benesevic in libro de illius synagoga p. 108 sq. Ad canones recensendos praeter codices Gestorum uersionesque Latinas et Syriacam syllogam xim titulorum non sine fructu adhibitam esse ex editione mea manifestum fore spero. in seligendis illius syllogae codicibus secutus sum sicut in tomo primo librum quem Benesevic de ea conscripsit: ad nomocanonis primae redactionis recensionem Photio prototypam pertinent codices a—f [cf. p. 264 huius editionis], ad alias recensiones eiusdem nomocanonis l, h, z, inter quos eundem fere textum atque a—f praebet z, diuersum h atque etiam magis 1. nomocanoni primae redac-

PRAEFATIO

VIIII

tionis fere aequale est syntagma primae redactionis, cuius codicum pq [Patmiaci 172. 173] lectiones sumpsi ex canonum editione quam confecit Benesevic sub titulo Syntagma xiv titulorum sine scholiis secundum uersionem palaeo-slouenicam Petropoli 1906. ad recensiones nomocanone et syntagmate primae redactionis posteriores pertinent codices r, cuius lectiones debentur editioni quam modo commemoraui, et t, qui arte cum Laudiano l cohaerent, et u y. denique in codice Parisino 415 [P] lacinias extare canonum corporis ad collectionem xini titulorum pertinentis exposui in huius uoluminis parte ι p. vi. Canonibus xxvn in sylloga xini titulorum adduntur excerpta ex Gestis haec, numeris hie illic ex arbitrio librariorum additis: Ψήφος της αυτής αγίας συνόδου έκφωνηθεϊσα χάριν των πρεσβειών του θρόνου της άγιωτάτης εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Πανταχού τοις των αγίων — έττ' αυτόν αναφερομένων = Gesta 17, 8 Της αυτής αγίας συνόδου εκ της πράξεως της περί Φωτίου επισκόπου Τύρου και Ευσταθίου επισκόπου Βηρυτού. ΟΙ μεγαλοπρεπέστατοι καΐ ενδοξότατοι άρχοντες εΐπον Περί των επισκόπων — βέβαια φυλαττέσθω = Gesta 19, 45· 49· 5°· 5°· 57· Της αυτής αγίας συνόδου εκ της τετάρτης πράξεως ένθα σκοπεϊται το κεφάλαιον το κατά τους επισκόπους τους Αιγυπτίους. Οί μεγαλοπρεπέστατοι καΐ ενδοξότατοι άρχοντες και ή ύπερφυής σύγκλητος εΐπεν Επειδή οί ευλαβέστατοι — επισκόπου της Άλεξανδρέων μεγαλοπόλεως = Gesta 4. 6ο—62. II. DE EPISTVLARVM COLLECTIONS B

Epistularum Collectionem, quam littera B signaui, extare post actionem alteram, quae est de Dioscoro, partis ι p. vin sq. exposui partemque priorem [ep. ι—13], quae praeter ultimas duas epistulas eodem loco etiam in codice M legitur, descripsi atque de huius partis origine disserui ibidem p. xn. xin. iam agendum est de altera parte [ep. 14—22], quam ex Gestorum codicibus unus habet codex Vindobonensis B. ex codice huius simillimo transscripta est in altera parte codicis Vaticani 1455 [V] bombycini s. xini [cf. Lietzmann Apollinaris p. 100] f. 20ir—215"; secuntur ab alio librario perscripta f. 216 excerpta ex Gestis de damnatione Dioscori [p. 237, 33—238, 34; deinde sub titulo καθαίρεσισ διοσκόρου ρ. 224, 24 δήλα γεγένηνται — p. 225, 5 έσκοποΰμεν εκ τήσ, in quibus uerbis a scribendo destitit librarius cetera paginae parte uacua relicta], ista quoque ex codice B simillimo desumpta Σ ). ab alio librario f. 224'. 224" perscripta est epistula Flauiani ad Leonem Εύσεβείας και [Collect, epist. H 5]; illi adiungitur f. 224" επιστολή άντισύγγραφοσ του εν άγίοισ πάπα φώμησ λέοντοσ πρόσ τον εν άγίοισ έπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως φλαβιανόν τω άγιωτάτω καΐ συλλειτουργώ φλαβιανώ. τέλοσ* πρόσ δε και το — θεοφιλέστατε αδελφέ [ρ. 19,24—20,4; desunt in epistulae quod sequitur exemplari]. ipse tomus Leonis ab nouo rursus librario scriptus habetur f. 225'—234"; eundem fere textum praebet atque codices canonum Klu, quorum lectiones etiam in fine tomi f. 224" perscripto redeunt, et codex Vaticanus 712 [U]. eidem atque tomus Leonis librario debetur in fol. 233' excerptum ex Theodori lectoris historia tripartita, quod quoniam hue usque non notum est nisi ex losephi Suarez apographo parum diligenti [PG 86, ι p. 225], exscribo: εκ της εκκλησιαστικής ιστορίας Θεοδώρου άναγνώστου Κωνσταντινουπόλεως ') Α Β non discrepant nisi haec: p. 237, 34 κσΐ om. V, θεοϋ] χο, ρ. 238, 17 θεοσεβεστάτων καΐ ευσεβέστατων V, 26 ό om. V, 29 τοώτην V, ρ. 224, 3J/32 υπ' αυτών] αυτών Β αϋτώ V, 34 έαυτοΟ] αύτη V. AcU conciliorum oecumeoicorum. Π, χ. a.

b

X

PRAEFATIO

[in mg. manu recentissima conscribillata sunt ποσάκις at της πίστεως εκθέσεις γεγόνασιν] Ταύτα μεν εν Κωνσταντινουπόλει τότε ανέγνωσαν [sic] · ημείς δε τον λαβύρινθον των εκθέσεων όψέ ποτέ διανύσαντες την άπαρίθμησιν αυτών συναγάγωμεν [συναγάγομεν cod.], μετά γαρ την εν Νικαίαι πίστιν ύστερον εν Άντιοχείαι τοις έγκαινίοις δισσάς εκθέσεις υπηγόρευσαν· τρίτη δε εστίν ή έπιδοθεϊσα υπό των περί Νάρκισσον εν ταΐς Γαλλίαις τώι βασιλεϊ Κώνσταντι· τετάρτη δε ή δι' Εύδοξίου τοΤς εν Ίταλείαι [sic] πεμφθεϊσα. εν δε Σιρμίωι τρεις ΰπηγορεύθησαν, ων μία εν Άριμήνωι μετά της ύπατείας άνεγνώσθη. ογδόη δ' εστίν ή εν Σελευκείαι, ην οί περί Άκάκιον άνεγνώκεισαν · τελευταία δε ήτις εν Κωνσταντινουπόλει μετά της προσθήκης έκδέδοται· προσέκειτο γαρ αύτήι μήτε οΰσίαν μήτε ύπόστασιν επί θεού λέγειν, ταύτηι καΐ Ούλφίλας των Γότθων επίσκοπος τότε πρώτον συνέθετο· τον γαρ έμπροσθεν χρόνον την εν Νικαίαι πίστιν ήσπά^ετο επόμενος θεοφίλωι, δς των Γότθων επίσκοπος ων τήι εν Νικαίαι συνόδωι παρών καθυπέγραψε. τοσαΰτα μεν περί τούτων είρήσθω. subscripta sunt extat apud Socratem hist. eccl. lib. n cap. 41. A. Mains. De us quae inde a f. 234' ab eodem librario atque Epistularum collectio B perscripta sunt et ad Collectionem Sabbaiticam pertinent, in t. in agetur. Transcripta est Collectio B ex codice Vaticano 1455 in codice Oxoniensi Barocciano in; neque enim lectiones tantum accurate concordant praeter uitia quaedam a librario codicis Barocciani commissa, sed etiam certius indicium accedit: uerba παρρησίασ — αυτών τήσ [ρ. 260, 5. 6], quae in Vaticano codice lineam faciunt, omittuntur in Barocciano. alter qui eandem Collectionem continet codex Baroccianus 71 transcriptus est ex Barocciano in; si enim comparatur corruptela quam iste f. 104' habet παρακλάσεισ cum παρασκευάσει [ρ. 259, 28] recte in Barocciano in f. 176' perscripto, apparet ευ ita scripta esse, ut facile cum λ confundi possent. Recensionem propriam neque spernendam Leonis epistulae ad luvenalem Graece translatae [= Coll. Β ep. 22] continet codex Vaticanus 720 [F], cuius mentionem feci t. ι ι, ι p. xi. praecedit epistula Graeca Leonis ad Theodosium, cuius uereor ut umquam exemplar extiterit Latinum; primum edita est a Thoma Cacciari, turn repetita a Ballerinis [PG 54, 1257]. Epistulae quam Theodoretus a. 448 [cf. Sitzungsber. d. Bayer. Akad. d. Wiss. 1929 v p. 60] ad Dioscorum scripsit [ep. 14 Collectionis B] praeter codices Graecos BV, uersionem Latinam quam primus edidi t. ι 5 p. 315 sq. [cf. p. in ibidem], et excerpta Syriaca quae in codice Mus. Brit. Add. 12156 legi, extitit codex Graecus antiquus optimaeque notae, Vindobonensis suppl. 23, olim ad Ascetas ex institute S. Augustini Neapolitanos dictos de Carbonaria pertinens atque ab illis a. 1717 imperatori Carolo vi donatus [Kollarii ad Lambecii commentariorum de bibl. Caes. Vind. libros vni supplementorum liber ι p. 194]. qui Vindobona aestate a. 1914 Argentorate missus a me nondum erat examinatus, cum bello exorto, quoniam Vindobonam remitti iam non poterat, in caueas Bibliothecae Argentoratensis abditus est, in quibus remansit diligenter asseruatus usque ad introitum Francogallorum mense Nouembri a. 1918. ubi iam extet, nescio; constat eum bibliothecae Vindobonensi non esse redditum. codice usus est ad Theodoreti epistulas primus lacobus Sirmond, sicut ipse dicit in praefatione editionis quae in lucem prodiit a. 1642, cf. quae ei scripserat Franciscus cardinalis Barberinus d. 13. m. Febr. 1639 [Sirmondi opp. ed. Venet. 1728 t. mi p. 508]: nunc Theodoretum tuum expectamus . . . codicem quoque Neapolitanum ab Holstenio obiter inspectum breui ad nos perlatum iri spero. a. 1772, postquam codex Vindobonam translatus est, loh. Aug. Noesselt qui epistulas recensendi curam

PRAEFATIO

XI

in editione Schulziana suscepit, se beneficio Kollarii praeter apographum epp. 147. 151 etiam aliis ex epistulis discrepantes lectiones eiusdem codicis accepisse scribit [Theodoret. epp. ed. Schulze 4 p. vin]. textum epistulae Noesselt constituit secundum editionem illius quam post Sirmondum confecit Garnier in auctario Theodoreti p. ιοί codice usus Vaticano, quern Vaticanum 1455 fuisse ex lectionibus facile et certo agnoscitur. quern ut codici tune Neapolitano quern Sirmond adhibuerat, praeferret et aperta quoque uitia eius in textum introduceret, pellectus est Gamier tribus locis [p. 245, 33/34. 247,17—19. 30—p. 248, 2] quibus in Vaticano plura extabant quam in editione Sirmondi1); hunc autem multo felicius editoris munere functum fuisse uel inde apparet quod eius lectiones saepe uersionibus Latina et Syriaca confirmantur. quo acrius fuit et est desiderium codicis Vindobonensis, fundamenti textus Sirmondiani; mitigatur aliquo modo codice Vaticano 630 [Z] chartaceo, in quo a librario saeculi potius xvn quam xvi epistularum Theodoreti collectio perscripta est eadem atque extat in descriptione Kollariana codicis Vindobonensis. lectiones concordant omnes cum Sirmondianis, etiam omissiones illae tres, de quibus modo locutus sum. duae lectiones Neapolitan! i. e. Vindobonensis in editione quam Noesselt pro Schulzio confecit, notatae sunt: altera concordat cum Z contra Sirmondum [p. 245,33]; ut p. 246, 25 [non 24 qui typothetae error est] το ex codice Neapolitano enotatum in Ζ non minus omitteretur quam in BV, casu euenisse non est cur negetur. concludo igitur potius quam conicio codicem Z apographon esse codicis tune Neapolitan!. Codicibus perlustratis iam de Collectionis intentione et si fieri potest, origine ac tempore agendum est. praeter primam omnes epistulae scriptae sunt post concilium, epistulae 15 et 16 ab Anatolio et Marciano per Lucianum episcopum Bizyae statim post concilium d. 18. m. Dec. a. 451 ad Leonem destinatae sunt; utrique ille respondit epistulis 17. 18 d. 22. m. Mai a. 452 per eundem Lucianum perlatis [uol. 4 p. 59, 6. 67,25]. Marciani epistula ad Leonem 19 data est d. 15. m. Febr. a. 453; respondit Leo quam citissime epistulis et ad imperatorem et ad omnes qui concilio Chalcedonensi adfuerunt, datis d. 21. m. Mart. a. 453. epistula denique ad luuenalem data est die 4. m. Sept. a. 454, quattuordecim fere mensibus post mortem Pulcheriae [cf. part, ι p. xn]. tendunt sane epistulae 15—22 in eas [19—21] quibus Leo ab imperatore non sine instantia rogatus se decretis Chalcedonensibus de fide et damnatione haereticorum consentire claris uerbis pronuntiat, sed ab assensu excipit quae synodus de priuilegiis sedis Constantinopolitanae et de canone tertio synodi Constantinopolitanae constituerat; huius controuersiae ut summa certe proponeretur, is qui Collectionem B instituit, epistulas 15—18 recepit. num hoc fecerit, ut causam Leonis curiaeque Romanae defenderet, dubito; constat eiusmodi studio non motum fuisse eum qui Gestis epistulam synodi ad Leonem adnexuit [Gesta 21], qua ilia se sperare manifestis uerbis declarat fore ut Leo decreta de priuilegiis sedis Constantinopolitanae probet atque accipiat. quiuis siue huius siue epistularum Collectionis B lector non Constantinopolitanus tantum, sed totius Orientis neque Marcianum neque Anatolium Leonis zelo paruisse [cf. Sifzungsber. d. Berl. Akad. 1930 p. 626] bene nouerat neque periculum erat ne laus quam imperator pontifici propter accuratam canonum custodiam tribuit [p. 257, 16 sq.], ita intellegeretur quasi ille decreta synodalia ab ipso approbata de throno suae regiae urbis papae gratia tollere uel auctoritatem concilii ') Extant omaes in uersione Latina, duo priores in excerptis Syriacis, neque dubitari potest quin a Theodoreto ipso scripti sint. quomodo factum sit ut in apographo codicis Vindobonensis et sine dubio in hoc ipso quoque omitterentur, dici non poterit nisi tota Theodoreti epistularum collectio quae extat in codice Vindobonensi, diligenti examine discussa fuerit.

XII

PRAEFATIO

a magno Theodosio Constantinopolim conuocati uoluerit infringere. uel lulianus Coensis qui illo tempore Leonis quasi apocrisiarius in aula Constantinopolitana erat, papae consilium dabat ne imperatoris uoluntati decretoque synodi assensum denegaret [Leon. ep. 57]. Laudi illi quam papae tributam esse modo dixi, non sine acerbitate Marcianus [p. 257, 20] adiungit ilium ab aliis comperturum, qualia et quanta commissa sint propter eius tomum; quibus obsistere se nolle nisi papa confirmasset fidem Chalcedone proclamatam uere catholicam atque orthodoxam esse, uerba facit imperator de seditione monachorum Palaestinensium; eodem tempore quo ad papam scripsit, per lulianum [cf. εξ ετέρων ρ. 257, 21] Coensem ad eum destinauit [cf. uol. 4 p. 67, 34. 68, 22] edictum quo imperita quorundam monachorum insania quid mereretur, ostendit et responsionem Pulcheriae qua monasteriorum praesules increpauit; utraque scriptio extat Gestis in codicibus MB adnexa [26 et 27]. iam apparet quali conexu epistulae 15—21 cum ultima cohaereant, quae Leonis est ad luuenalem Constantinopoli quo fugerat, Hierosolymam post seditionem profligatam reuersum. quae ibi scripta sunt [uol. 4 p. 92, 7] inexcusabiliorem esse omnibus imperitis quemlibet Hierosolymis habitantem Christianum qui ipsorum locorum testimoniis eruditus duas Christi naturas non agnosceret, Graece uersa credideris, ut monachi seditiosi synodumque Chalcedonensem conuiciantes et anathematizantes impugnarentur. Denique redeo ad Theodoreti epistulam qua se orthodoxum esse Cyrillique olim amicum Dioscoro exponit, qui a Domno rogauerat ut ilium castigaret. in prima [cf. I, 27—46] et nona actione concilii Chalcedonensis magnificentissimi iudices inconcussa aequanimitate ipsorum mentibus sane non debita, sed Marciani magisque etiam Pulcheriae uoluntati obtemperantes contra episcoporum odia clamorosa id egerunt ut Theodoretus synodum intraret et Nestorio anathematizato episcopatum a Dioscoro synodoque Ephesena demptum recuperaret. ipse uero Theodoretus qua erat occasionum perspicacia consiliaque temporibus accommodandi facultate, eis quos concilio praecepturos esse nouerat quam fidem reciperet, Marciano et Pulcheriae gratum se praestitit, dum in tertia actione [24—26] episcopis haesitantibus inter tomum Leonis Cyrillique doctrinam nullum esse discrimen persuadet. res igitur augusti augustaeque agebatur ab illo qui Theodoreti apologiam epistularem Collection! epistularum B praeposuit neque scio an non sine acumine quodam initio memoriam uiri de orthodoxia Chalcedonensi optime meriti coluerit, in fine uero castigatione Leonis collocata labem non paruam intulerit luuenali olim in concilio Epheseno strenuo Dioscori sodali. Non facilis est accessus ad monumenta historica temporum illorum, quando mos erat non aperte de rebus quae gesta erant, iudicare, sed mentes hominum dirigere publicando et colligendo quae constituta et scripta erant ab illis qui res publicas atque ecclesiasticas gubernarunt. talia interpretanti periculum imminet erroris neque fieri potuisse nego ut non omnia recte diuinarem. si qua tarnen ex us quae disserui, non prorsus a uero aberrauerint, hoc manifestum est Collectionem B non aliter quam Collectionem M paucis annis post concilium ipsum esse compositam ab nomine non procul ab aula Marciani Pulcheriaeque uersante. Monachii m. lulio a. h. s. xxxin E. Schwartz

CORRIGENDA ρ. 236, 2i pro Διοκοησαρεων 1. Νεοκαισαρέων; inserenda sunt apparatui 21 Νεοκαισαρέων Φ διοκαισαρέων MB p. 246, 24 nota numerum lineae 25 ponas ante το et legas το1 p. 2&4 deleas priorem mentionem codicis Barberini 578, quae sub littera F posita est p. 269, 14 del. MepaKOVS, in apparatu add, cf. i, 3. 139· 140 P· 3°4. 38 pro Συρίας /. Λν/δία; et in nota add. συρίσσ ΜΒΦ

Acta conciliorum oecumeoicorum. IIt i. a.

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II EPISTVLARVM COLLECTIO B ACTIONES III-VII

Act» conciljorum oecumenicoruai. II, i. a.

M= B= φ» = Oc = ΦΓ =

Codex Venetus 555 s. XI Codex Vindobonensis hist. gr. 27 s. XII uersio antiqua uersio antiqua correcta uersionis antiquae correctae editio Rustici

Δευτέρα πραξις της εν Χαλκηδόνι αγίας συνόδου 1

Ύπατείαι του ευσεβέστατου καί φιλοχρίστου ημών βασιλέως Μαρκιανοϋ το πρώτον L im 37* και του δηλωθησομένου τήι προ τριών Ειδών 'Οκτωβρίων εν Χαλκηδόνι τήι πόλει Μ νι 97& της Βιθυνών επαρχίας a. 451 2 κατά χάριν θεού και εκ θεσπίσματος των ευσεβέστατων βασιλέων συνόδου οίκου- s μενικής συγκροτηθείσης και συνεδρευσάντων εν τώι μαρτυρίωι της αγίας και καλλινίκου 1—5 μάρτυρος Ευφημίας πάντων των όσιωτάτων και θεοφιλέστατων επισκόπων μετά Πασκα- Μ νι 977 σίνου καί Λουκινσίου επισκόπων και Βονιφατίου πρεσβυτέρου των επεχόντων τον τόπον του άγιωτάτου καί όσιωτάτου αρχιεπισκόπου του αποστολικού θρόνου Λέοντος καί Άνατολίου Κωνσταντινουπόλεως καί Μαξίμου Αντιοχείας ίο 6 Στεφάνου Εφέσου 7 Κυριάκου Ηράκλειας 8 Λουκιανού Βύ^ης 9 Διογένους Kujkou ίο Ιουλιανού Κω is ιι ΟΟαλεριανοϋ Βασσιανής ΐ2 Εΰνομίου Νικομήδειας ΐ3 Πέτρου Κορίνθου ΐ4 Ελευθερίου Χαλκηδόνος is Θεοδώρου Ταρσού 2ο ι6 'Ρωμανού Μύρων ΐ7 Κύρου Άνα^άρβου 18 Κωνσταντίου Βόστρων ig Σελευκου Άμασείας 20 Ιωάννου Σεβαστείας 25 2ΐ Κωνσταντίου Μελιτηνής 22 Καλογήρου Κλαυδιουπόλεως 23 Πατρικίου Τυάνων 24 Άμφιλοχίου Σίδης 25 Έπιφανίου Πέργης L nil 374 26 Θεοδώρου Δαμασκού si Huius actionis breuis narratio extat in Collectione Vaticana rerum Chalcedonensium 6 ι άνάγνωθι ττρότερον ταύτην καί ούτω? την γ Mme MB, Φ [usque ad 7 επισκόπων] primam sequitur haec actio in BOa, tertiam quae uulgo numeratur secunda, in M, sed cf. scholia et id quod supra exhibetur, et quod ei quae in M praecedit actioni, adscriptum est, atque Facundum 5, 3 p. 714 in actione tertia . . . quae . . . primae coniuncta in codicibus inuenitur. tertia actio est in 3>cr ι πρδξισ δΕνιτέρα Β 2 το πρώτον om. Oac 7 επισκόπων om. M 7/8 μετά πσσκασίνου [Β00"· πασκασίου Β] καί Β πασχασίου μετά Μ 8 των επισκόπων Β βονηφατίου Μ 15 κών MB 16 ούαλλεριανοΟ MB βασιανήσ MB, corr. M 26 μελιτινησ Μ

4 [200]

Μ νι gSo

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II

27 Αττικού Νικοπόλεως Παλαιάς 28 Βασιλείου Τραιανουπόλεως 29 Φλωρεντίου Σάρδεων 30 φρογκίωνος Φιλιππουπόλεως 3ΐ Ιωάννου 'Ρόδου 32 Πέτρου Γαγγρών 33 Φωτίου Τύρου 34 Νουνεχίου Λαοδικείας 35 Όνησιφόρου Ικονίου 36 Στεφάνου Μέρας πόλεως 37 Μαρινιανοϋ Συνάδων 3§ Περγαμίου Αντιοχείας Πισιδίας 39 Νόννου Εδέσσης 40 'Ολυμπίου μητροπολίτου Κωνστάντιας Κύπρου 4ΐ Θεοκτίστου Πισινοΰντος 42 Δόμνου Άπαμείας Συρίας 43 Κριτωνιανοΰ Άφροδισιάδος 44 Συμεώνος Άμίδης 45 Σεβαστιανοϋ Βερόης 4° Κεκροπίου Σεβαστοπόλεως 47 Ιωάννου Γερμανικείας 4§ Άταρβίου Τραπε3οΰντος 49 Ιωσήφ Ηλιουπόλεως so Άντιόχου Σινώπης 5ΐ Άκακίου Άριαραθείας 52 Αττικού Ζήλων 53 Ευσταθίου Άλικαρνασοϋ 54 Άπραγμονίου Τίου 55 Ιωάννου Νικοπόλεως 56 Γρατιανοϋ Κερασούντος 57 Θαλασσίου Πάριου 58 Φιλίππου Άδάνων 59 Επικτήτου Διοκλητιανουπόλεως 6ο Δανιήλου Κάδων 6ι Θεοδοσίου Najiavjo 62 Θεοδώρου Κλαυδιουπόλεως Μσαυρίας 63 Θεοδώρου Τριπόλεως 64 Θωμά Θεοδοσιουπόλεως 65 Θεοδώρου Νεοκαισαρείας 66 Ιωάννου Πολεμωνίου 67 Αθανασίου μεσήνησ 68 Πατρικίου Νεοκαισαρείας Αυγούστου 69 Αλεξάνδρου Σελευκείας [Ίσαυρίας] MB 4 φρογγίωνοσ Μ 12 τπσσιδίασ Β 13 ίδέσησ Β αΐδεσησ Μ 15 πισσινοϋντοξ Β 17 κρητωνιανοΟ Μ 24 άντιλόχου MB 25 άριαραθίασ MB, corr. M 27 corrupta 32 αδρανών MB άδριανών Mcorr 34 δανιήλ συκάλων MB 35 va^iajo M 39 postulatur Δωροθέου 4ΐ μεσήνησ Β μεσσήνησ Μ postulatur Μοσύνων 43 Ίσαυρίας falsum

$

ίο

is

ζο

25

so

35

4ο

2 NOMINA EPISCOPORVM

70 7ΐ 72 73 74 75 76 77 7» 79 8ο 8ι 82 83 84 85 86 87 88 8g go 9ΐ 92 93 94 95 96 97 9« 99 ιοο ιοί ιο2 ιο3 ιο4 105 ιο6 loy ιο8 log ι ίο in ιΐ2

Ούαλερίου Λαοδικείας Φοινίκης Κυρίνου ΤΤατάρων Θεοφίλου Όριεσσοΰ Αίθερίχου Σμύρνης Τρύφωνος Χίου Μελιτίου Λαρίσσης Νέωνος Σιλλύου Εύδοξίου Έτένων ΜαρκισνοΟ Κοτένων Διοδότου Λυσανίας Ιωάννου Φλαβιάδος Κιλικίας Παύλου Πτολεμαίδος Διονυσίου Ηράκλειας Ιωάννου Άλίνδης Εύττειθίου Στρατονικείας Ιωάννου Άμα^όνος Πατπα Ερίδων Διονυσίου Αντιοχείας Τυγχανίου Άπολλωνιάδος Θεοδωρήτου Άλαβάνδων Μενάνδρου Ηράκλειας Φλακίλλου Μασσοϋ Ιωάννου Κνίδου Καλανδίωνος Άλικαρνασοϋ Καλλινίκου Άπαμείας Έξαττόλεως Θεοτέκνου Τυραείου Έορτικίου Νικοττόλεως Κύρου Σινιάνδου Φλωρεντίου Τενέδου Ζηνοδότου ΤερμισσοΟ Σάβα Παλτού Θεοκτίστου Βεροίας Θωμδ Πορφυρεώνος Μακαρίου Αίνου Κυριάκου Αΐγέης Γενεθλίου Κρατείας Φιλίτατου Θεοδοσιουπόλεως Βασιλικού [Θεοδοσιουττολιτών] Παυλίνου Άπαμείας Πισιδίας Βασιλείου Νακωλείας Ηρακλείου Κομάνων 'Ρουφίνου Σαμοσάτων Μενεκράτους Κιρασσέων

[201] 5

s

ίο

is L ιιπ 375

·2ο

MB ι οΰαλερίου Μ ούσλλερίου Mcorr ούαλλίρισνοο Β 3 όριόσου Β όρισσου Μ όρκισσου Mcorr 7 σιλίου MB 9 κοτέων MB 14 άλύδησ MB 15 εύττιθίου Μ 2ο θεοδωρίτου Β 22 φλακίλου Β !ασοο Β 26 τυραίου MB τυραοϋ Mcorr 31 σάββα Β 32 βερροίο; Β 36 κρατίασ Μ 38 Θεοδοσιουττολιτων repetitum ex 19, postulatur Πάλαια; ττόλεω; 39 ττ-ισσιδίασ Β 43 κιρασέων Β

25

so

ss

4ο

6 [202]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II

113 Κοσσινίου Ίεροκαισαρείας 114 Πατρικίου Άκμάσου us Διονυσίου Άτταλείας Λυδίας ιι6 Παύλου Τριπόλεως ιΐ7 Γεμέλλου Στρατονικείας 118 Μαιονίου Νύσης ιΐ9 Ήσαίου Έλαιτών ΐ2ο Έσπερου Πιτάνης ΐ2ΐ Κοίντου Φώκαιας ΐ22 ΕΟστοχίου Δοκιμίου ΐ23 Μουσωνίου Νύσης ΐ24 Άριστομάχου Κολωνείας ΐ25 'Ρήνου Μουνοπόλεως ΐ2ό Παύλου Μαριάμμης ΐ27 Ευσταθίου Σαρακηνών 128 Αθανασίου Πέρρης ΐ29 Ουρανίου Έμίσης ΐ3ο Δαμιανού Σιδώνος ΐ3ΐ Νώε Κηφα καστέλλου ΐ32 Ουρανίου Μβώρων ΐ33 Πολυχρονίου Επιφανείας ΐ34 Θεοδώρου Άντιφέλλου ΐ35 Λουκιανού Ίψοϋ 136 Νεοπτόλεμου Κόρνων ΐ37 Άχολίου Λαράνδων 138 Ιουλιανού Ύπαίπων ΐ39 Λεοντίου Μαγνησίας 140 Εϋδοξίου Χώματος ΐ4ΐ Φρόντωνος Φασήλιδος ΐ42 Στεφάνου Λιμυρέων 143 Λεοντίου Άράξων ΐ44 Αντιπάτρου κάμων ΐ45 Φιλίππου λιβουρέων 146 Κρατιανοϋ Πανόρμου ΐ47 Ανδρέου Τλωέων 148 Νικολάου ΆκρασσοΟ ΐ49 'Ρωμανού Βουβονέων ΐ5° Παύλου Φιλομηλίου ΐ5ΐ Φλωρεντίου Άδριανουπόλεως ΐ52 Μεσσαλίου Λαοδικείας Πισιδίας ΐ53 Έλπιδίου μονής Θέρμων

Μ νι 981

L nil 3?8

s

ίο

is

2ο

25

MB 13 19 26 33 38

3 άτταλίασ Μ λυκίασ MB 6 νύσσησ Β g φωκείασ Μ 11 νύσσησ Β Ιθυνοιτόλεωσ MB Ιθυντοπόλεω$ Mcorr 14 μαριάμνησ Μ μαριάμησ Β 16 ττέργησ MB κιφδ Μ 20 Ιβόρων Μ 2ΐ έτπφανίασ Μ 22 άιττιφέλου Β 25 ασχολίον; Β ύττέττων MB 29 φασιλίδοσ Β 3° μυρέων MB 31 αράδων MB 32 postulatur ΚαΟνου λιβον/ρέων MB postulatur Βαλβουρέων 35 τονέων MB 36 άκρασοο Β 37 βουβωναΐων Β φιλομιλίου Μ 4° τπσσιδίασ Β

so

35

4ο

2 NOMINA EPISCOPORVM

[203] 7

154 'Ρωμανού Εΰδοξιουπόλεως 155 Λογγίνου Όρκιστοΰ 156 Μυστηρίου Αμορίου ΐ57 Πέτρου Δαρδάνου 158 Ίοβιανοΰ Διβέλτου ΐ59 Φοντηιανοΰ Σογαλασσοΰ 16ο Μνδίμου Είρηνουπόλεως ι6ι Ακύλα Εύδοξιάδος ιό2 Εΰτροττίου αραδου ι63 Μάρκου Άρεθούσης ι&4 Προτερίου Μυρίνης ι65 Μαρκελλίνου Μητροπολίτου ι66 Εύσεβίου Κλα^ομενών ι ο? 'Ολυμπίου Θεοδοσιουπόλεως ι68 Μαμά Άνινήτου 16g Άντοονιανοϋ Αμισού ΐ7° Παραλίου Άνδράπων Ι7 1 Δόμνου Κουκουσσοϋ ΐ72 Γερόντιου Σελευκείας Συρίας ΐ73 Ιουλιανού 'Ρώσου ΐ74 Ύπατίου Ζεφυρίου ΐ75 Πέτρου Γαβούλα 176 'Ρουφίνου Βριούλων ΐ77 'Ολυμπίου Σω^οπόλεως ι?8 Εύφρατα Έλευθέρνης ΐ79 Καιουμα Μαρκουπόλεωξ ι8ο Ιωάννου Καρρων ιβι Άβραμίου Κάστρων ι82 Δημητρίου λαπετων 183 Βεθεσλασις Νέας πόλεως 184 Μουσωνιανοΰ βριμήνων 185 Γενναδίου Άκμονέων ι86 Εϋλαλίου Πιονιών 187 Άμαχίου Σεττών 188 Θεοδοσίου Κανώθας i8g Εϋσεβίου Σελευκοβήλου ΐ9ο Έρμείου Αβύδου ΐ9ΐ Πατρικίου Αδριανού θηρών ΐ92 Ελευθερίου Απόλλωνος ΐ93 Ηλία Βλανδοϋ ΐ94 Άλκιμίδου Σιλάνδου MB 3 άμμωρ(ου Β 5 λιβέλλου MB 6 φροντ'ανοϋ MB 9 άράΒου MB postulatur Άδάδων ιι μυρρίνησ Μ^^Β 12 μαρκελίνου Β 15 άνηνίτου Β ι6 άμισσοϋ MB 17 άδράπων MB 18 κον«ουσοϋ Β 22 γαβουλδ Β γαμβουλα Μ 23 άριούλων MB, corr. M 28 25 έλευοερίνησ ΜΒ άβραομίου Μ 29 λαπέτων MB postulatur Λοππταΐων 3° Βεθεσλασισ Νέα; scripsi βεθέσ λασιννέασ [λασινέασ Β] MB 31 βριμήνων MB postulatur Λιμένων 40 λάνδου MB 41 άλκιμίδουσ Μ

5

ίο

is

2ο

25

Μ VI 984 so

86

4ο

8 [204]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II

195 ι go ig? ig8 ΐ99 2οο 201 202 203 204

Πρόκλου Άδρσέων Θεοδοσίου Ίλιέων Πιονιού Τρωάδος Στεφάνου Ποιμανηνοΰ Μάρκου Ευροίας β Κλαδέου Άγχιασμοϋ Περεγρίνου Φοινίκης Κύρου Κυβίστρων Θεοδώρου Ηράκλειας Τιμοθέου Δολίχης ίο 3 Άέτιος άρχιδιάκονος της βασιλευούσης Κωνσταντινουπόλεως νέας 'Ρώμης και ι, ι6 ιτριμικήριος νοταρίων εΐττεν Μέμνηται ή άγιότης υμών ότιπερ ττρώην άναγνωσθεισών των έττιδοθεισών δεήσεων τοις εΰσεβεστάτοις και φιλοχρίστοις βασιλεΰσιν ημών τταρά L HU 379του θεοφιλέστατου Εύσεβίου επισκόπου της Δορυλαιτών κατά του θεοφιλέστατου επισκόπου της Άλεξανδρέων Διοσκόρου φανερά παρηκολούθησε πραξις υπομνημάτων is παρόντων τώι άγιωτάτωι τούτωι συνεδρίωι των τε ενδοξότατων και μεγαλοπρεπέστατων αρχόντων και της ιεράς και ενδόξου συγκλήτου, εξεταζομένου του μεταξύ αυτών πράγματος μέχρι βαθύτατης εσπέρας. έπεί τοίνυν ό αυτός θεοφιλέστατος ΕΟσέβιος επίσκοπος ετέρους λιβέλλους και νυν έπιδέδωκε τήι υμετέραι όσιότητι κατά του μνημονευθέντος όσιωτάτου επισκόπου Διοσκόρου, μετά χείρας έχοντες τούτους ύποβάλλομεν προς ao το παριστάμενον. 4 Πασκασϊνος επίσκοπος Λιλυβαίου επαρχίας Σικελίας επέχων τον τόπον του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου του αποστολικού θρόνου της πρεσβυτέρας Ρώμης Λέοντος εΐπεν 'Ρωμαιστί Και ήρμηνεύθησαν είς Έλληνικόν ούτως· "Εγνωσται πάντως τήι θεοφιλεϊ ταύτηι as συνόδωι καϊ προς τον μακάριον και άποστολικόν πάπαν Λέοντα θεία γράμματα άπεστάλΜ νι 985 θαι ώστε αυτόν τήι άγίαι συνόδωι παρεϊναι καταξιώσαι, αλλ' έπειδήπερ ούτε το της αρχαιότητος εθος εσχηκεν τοΰτο ούτε του γενικού καιρού ή ανάγκη έπιτρέπειν έδόκει, την ήμετέραν βραχύτητα άνθ' έαυτοΰ ταύτης της αγίας συνόδου (προεδρεύειν) έπέτρεψεν καϊ δια τοΰτο άναγκαϊόν εστί ταϋτα άπερ αν εϊς μέσον άχθήι, δι' ημετέρας διαλαλιδς so σκοπηθήναι. δια τοι τοΰτο ό λίβελλος ό νυν προκομισθείς παρά του θεοφιλέστατου αδελφού ημών και συνεπισκόπου Εΰσεβίου υποδεχθείς παρά του θεοφιλέστατου άρχιδιακόνου καϊ πριμικηρίου [Άετίου] άναγινωσκέσθω. Και λαβών Αέτιος άρχιδιάκονος και πριμικήριος νοταρίων άνέγνω 5

Τήι άγίαι και οίκουμενικήι συνόδωι τήι εκ θεσπίσματος των ευσεβέστατων ημών 35 βασιλέων συνελθούσηι εν τήι Χαλκηδονέων πόλει της Βιθυνίας παρά Εΰσεβίου επισκόπου της Δορυλαιτών ποιούμενου τον λόγον υπέρ τε έαυτοΰ και υπέρ του εν άγίοις Φλαβιανοϋ του γενομένου επισκόπου Κωνσταντινουπόλεως και της ορθοδόξου πίστεως. Το φιλόθεον και μισοπόνηρον ήθος και το περί τους ήδικημένους συμπαθές της υμετέρας άγιωσύνης επισταμένοι, πολλά και δεινά και παρά πδσαν άκολουθίαν ύπομείναντες 4ο MB, Φ [inde a n ] ι άδαέων MB 2 postulatur Θεοσεβίου 4 ποιμανηνών Β ττοιμανίνου Μ 13 ημών βασιλεΰσι Β 14 δορυλλαϊτων MB 22 ττασχασϊνοσ Μ 23 του αποστολικού θρόνου om. Φ 26 καϊ άποστολικόν] et catholicum Φ30, et apostolicum et catholicum ΦΓ θεία om. B 29 ταύτη; — συνόδου scripsi τα τη; τήσ όγίασ συνόδου Μ ταύτη τη αγία συνόδω Β ττροεδρεύειν Φ om. MB 33 primicerio notariorum Φ Άετίου om. Φ 34 διόχονοσ Β cf. notam Rustici ττριμικήριοσ νοτάριοσ Μ πριμικήριοσ Β primicerius notariorum Φ 35 KTJ Mms oyia ταύτη Β 37 δορυλλαϊτών MB τε om. B

3—8 LIBELLVS EVSEBII

[205] 9

παρά του ευλαβέστατου επισκόπου της Άλεξανδρέων Διοσκόρου πρόσιμεν τήι ύμετέραι θεοφιλείαι των δικαίων τυχεΐν άξιοϋντες· τα δε του πράγματος εν τούτοις. πρώην συνελθοϋσα υμών ή αγία σύνοδος άμα τοις Οπερλάμπροις καΐ έξοχωτάτοις άρχουσι και τήι ύπερφυεΐ συγκλήτωι εν ταυτηι τήι άγίαι καί μεγάληι έκκλησίαι έπήκουσε των δεήσεων ημών των έπιδοθεισών τοις εΰσεβεστάτοις ημών βασιλεϋσι κατά Διοσκόρου ι, ι6 του ευλαβέστατου επισκόπου και προθεϊσα ύμϊν τον αγώνα διέγνω τα μεταξύ ημών β καί επέστη τοις τετολμημένοις Διοσκόρωι κατ' έμοϋ και του εν άγίοις Φλαβιανοΰ καϊ της ορθοδόξου πίστεως. ήιτιασάμεθα γαρ τον προειρημένον Διόσκορον ως όμόδοξον όντα Ευτυχεί τώι αίρετικώι και καθηιρημένωι καί άνατεθεματισμένωι και ότι βουλόμενος την εκείνου κακοδοξίαν βεβαιώσαι εν τήι εναγχος γενομένηι συνόδωι εν τήι Έφεσίων L nil 382 μητροπόλει πλήθος άτακτων όχλων συναγαγών και δυναστείαν αΰτώι πορισάμενος ιι δια της προσούσης αύτώι εύπορίας την τε όρθήν πίστιν, το γε ήκον εις αυτόν, έλυμήνατο καί £ύμην αϊρέσεως άήθους είσήνεγκεν εις την καθολικήν έκκλησίαν καί ήμας της αξίας της ίερωσύνης άφείλετο. έπεϊ ουν της διαγνώσεως γενομένης, ως έπίσταται υμών ή θεοφίλεια, απεδείχθη παρ' ημών ό προειρημένος Διόσκορος αλλότρια φρονών της όρ- Μ VI 988 θής πίστεως καί έμέ μη συγχωρήσας συνελθεϊν εν τώι συνεδρίωι τώι γενομένωι εν τήι ιβ Έφεσίων μητροπόλει καί συστήναι ταΐς ίδίαις δικαιολογίαις, έτι δε καί τον εν άγίοις Φλαβιανόν τον γενόμενον έπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, υπέρ ου καί τον λόγον εποιησάμην, κατά καιρόν ταΐς οίκείαις δικαιολογίαις χρήσασθαι, προς τούτοις δε καί φωνάς τάς μη ρηθείσας παρά της τότε συνόδου ενθεϊς τοις ΰπομνήμασιν και εις άγραφους 2ο χάρτας παρασκευάσας αυτούς ύπογράψαι καί πασαν άδικίαν κατεργασάμενος εις τε την εύσέβειαν καί εις τους θείους κανόνας καί είς την των νόμων άκολουθίαν, δέομαι καί προσπίπτω τήι ύμετέραι άγιωσύνηι, οίκτειρήσατε ήμας, άγιώτατοι πατέρες, και ως έτι έχετε εν μνήμηι τα πρώην πεπραγμένα μεταξύ ημών και του προειρημένου Διοσκόρου, ψηφίσασθε πάντα τα πραχθέντα καθ' ημών σχολά^ειν καί μηδέν ήμας από των γεγενημένων 26 καθ' ημών αδίκως υπομνημάτων παραβλάπτεσθαι, εχειν δε ήμδς την άξίαν της ίερωσύνης, άναθεματίσαι δε το μιαρόν αύτοϋ δόγμα, κρατΰναι δε τον ευσέβειας λόγον, κάκεϊνον δε δίκας άποτεϊσαι των τετολμημένων, ώστε υπόδειγμα αυτόν γενόμενον τώι λοιπώι βίωι πάντας σωφρονίσαι τους τα όμοια αύτωι πράττειν έπιχειροϋντας. τούτου γαρ τυχόντες αδιαλείπτως ευχαριστήσομεν τήι ύμετέραι όσιότητι. so Εύσέβιος επίσκοπος Δορυλαίου επαρχίας Φρυγίας Σαλουταρίας έπέδωκα τούσδε τους λιβέλλους ύπογράψας χειρϊ έμήι. 6

Καί μετά το άναγνωσθήναι Εύσέβιος επίσκοπος είπεν Άξιώ τον άντίδικόν μου κατά πρόσωπον μου κληθήναι. 7 Άέτιος άρχιδιάκονος καί πρώτος νοταρίων εΐπεν "Ηδη, καθά έκελεύσατε, ως ss προς τους άλλους όσιωτάτους επισκόπους διαβάντων Δομνίνου καί Κυριακού των διακόνων προς Διόσκορον τον εύλαβέστατον έπίσκοπον ένθεν προ του συνεδριάσαι καΐ προτρεπομένων αυτόν επί το συνελθεϊν καί αυτόν ενταύθα, έδήλωσεν έθέλειν μεν παραγενέσθαι, μη συγχωρεϊσθαι δε υπό των φυλαττόντων αυτόν, ως εφασκεν. 8 Πασκασϊνος ό επίσκοπος εΐπεν Έπειδήπερ ούχ όρώμεν παρόντα Διόσκορον τον ω Αλεξανδρείας άγιώτατον έπίσκοπον, εξελθόντες ευλαβέστατοι κληρικοί έπι^ητησάτωσαν αυτόν εί προ του συνεδρίου τυγχάνει. ΜΒΦ ι TTJS 'Αλεξανδρέων μεγαλοπόλεω; Φ 2 θεοφιλία Μ 6 τη? Άλεξανδρέων μίγαλοπόλίωξ επισκόπου Φ g αναθεματισμένου Μ ίο εκείνου om. Φ 12 είσ αυτόν ήκον Β ΐ7ταϊ5]τησΜ οΙκεΙαισΒ 26 άδ(κωσ καθ'ημών Μ 27 τέ Β κρατϋναι δε ΜΦ καί κρατΰναι Β τον τήσ Β 28 άποτεϊσαι Φ άπαιτήσαιΜΒ 3° εϋχαριστήσωμεν ΜΦ 31 δορυλλαίου MB 34 κατά — μουοιη. Φ κατάοπι. Μ, corr. Μ προσώπου Μ 35 διάκονοσ Β 4° πασχασΐνοσ Μ ut solet 41 'Αλεξανδρείας om. Φ Acta conciliorum oecumenicorum. II, i. a.

2

ΙΟ [206]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II

9

Άέτιος άρχιδιάκονος και πριμικήριος νοταρίων είπεν Καθάπερ έκελεύσατε, Έπιφάνιος και Έλπίδιος οι πρεσβύτεροι περιελθόντες το αγιον τούτο μαρτύριον έ^ήτησαν Μ νι 989 τον θεοφιλέστατον έπίσκοπον της Άλεξανδρέων Διόσκορον καΐ εί παρίσταται, παραγενόμενοι έρωτάσθωσαν. 10 Άνατόλιος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως νέας Ρώμης εΐπεν Λεγέτωσαν oi s ευλαβέστατοι Έπιφάνιος και Έλπίδιος οί πρεσβύτεροι εί γε έπε^ήτησαν τον θεοφιλέστατον L im 383 έπίσκοπον Διόσκορον. 11 Έπιφάνιος και Έλπίδιος πρεσβύτεροι είπον Περιελθόντες τους περιβόλους του αγίου τόπου τούτου έ^ητήσαμεν και ούχ εΰρομεν αυτόν. 12 Άνατόλιος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως νέας 'Ρώμης εΐπεν Ei παρίσταται ίο τήι ύμετέραι άγιωσύνηι άποσταλήναι προς αυτόν τινάς των θεοφιλέστατων αδελφών ημών καϊ συνεπισκόπων εις το καταγώγιον ένθα μένει, και ύπομνησθήναι αυτόν επί τώι παραγενέσθαι εν τήι άγίαι ταύτηι συνόδωι. 13 Μάξιμος επίσκοπος της μεγαλοπόλεως Αντιοχείας είπεν Καλώς εδοξεν τώι άγιωτάτωι άρχιεπισκόπωι Άνατολίωι ώστε πεμφθήναι θεοφιλέστατους επισκόπους επί τώι is μετακαλέσασθαι τον θεοφιλέστατον έπίσκοπον της μεγαλοπόλεως Αλεξανδρείας και δήλην αύτώι ποιήσαι την κατ' αύτοϋ γεγενημένην αίτιον. 14 ' Η αγία σύνοδος είπεν · Άκόλουθόν εστί δηλωθήναι τώι θεοφιλεστάτωι έπισκόπωι της μεγαλοπόλεως Αλεξανδρείας Διοσκόρωι· όθεν ό θεοφιλέστατος επίσκοπος Κωνσταντίνος ό μητροπολίτης Βόστρων και Άκάκιος Άριαραθείας και Αττικός Ζήλων ao διαβάντες ύπομνησάτωσαν τον θεοφιλέστατον έπίσκοπον Διόσκορον παραγενέσθαι είς το άγιον τούτο συνέδριον. 16 Και απελθόντων των ευλαβέστατων επισκόπων Κωνσταντίνου Άκακίου καϊ Άττικοΰ μετά Ίμερίου άναγνώστου καϊ νοταρίου, είτα έπανελθόντων Άέτιος άρχιδιάκονος και πριμικήριος νοταρίων εΐπεν Οί προ βραχέος άποσταλέντες όσιώτατοι 26 επίσκοποι Κωνσταντίνος ό της μητροπόλεως Βόστρων και Άκάκιος Άριαραθείας καϊ Αττικός Ζήλων προς τον θεοφιλέστατον έπίσκοπον της Άλεξανδρέων Διόσκορον παρά της υμετέρας άγιωσυνης παραγεγόνασιν και τοϋτο αυτό υποβάλλομεν προς γνώσιν της υμετέρας άγιωσυνης. 16 Άνατόλιος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως νέας 'Ρώμης είπεν · Καταξιώσουσιν so oi θεοφιλέστατοι επίσκοποι διδάξαι την άγίαν ταύτην σύνοδον οΐαν άπόκρισιν έδέξαντο παρά του θεοφιλέστατου επισκόπου Διοσκόρου. 17 Κωνσταντίνος επίσκοπος Βόστρων εΐπεν Κατά το προσταχθέν παρά της υμετέρας άγιωσυνης απελθόντες προς τον θεοφιλέστατον έπίσκοπον Διόσκορον της Άλεξανδρέων εγγράφως τα ένταλθέντα ήμϊν είπομεν αύτώι καϊ άξιοΟμεν τον συναντά ήμϊν'ΐμέριον 35 Μ VI 99* τον αναγνώστη ν καΐ νοτάριον έξειληφότα είπεϊν τίνα εστίν καΐ τα παρ' ημών λεχθέντα καϊ ποίαν άπόκρισιν ήμϊν δέδωκεν. 18 ΤΤασκασϊνος επίσκοπος δι' έρμηνέως εΐπεν Ό παρών νοτάριος Ίμέριος κατά την κατάθεσιν του θεοφιλέστατου αδελφού ημών καϊ συνεπισκόπου ταϋτα άπερ άπεκρίνατο Διόσκορος ό επίσκοπος, άναγινωσκέτω, ίνα δυνηθήι ή μακαριά αύτη σύνοδος κοινοποιη- ω σαμένη την συμβουλήν έμμελώς διαγνώναι τί οφείλει πραχθήναι. Ίμέριος αναγνώστης καί νοτάριος άνέγνω ούτως ΜΒΦ

9 εύραμεν Μ 12 το Μ 15 το Μ ι6 Dioscorum episcopum Φ ig τησ — άλεξανδρείασ Μ τήσ άλεξανδρείασ Β Alexandrine ciuitatis Φ 19/20 Constantius Φ» et duo codd. φε ao άριαραθίασ MB, corr. M 2i episcopum Alexandriae Φ° 23 Constantius Φ» et duo codd. Φε 26 Constantius Φ3 et duo codd. Φ° άριαρ(χθ(ασ MB, corr. Μ 33 Constantius Φ» 34/35 τησ άλεξανδρέων διόσκορον Β 38 πασχασϊνοσ Μ

9—22 VOCATIO DIOSCORI

19

[207] 11

Κωνσταντίνος επίσκοπος της μητροπόλεως Βόστρων προς τον έπίσκοπον Διόσκορον εΐπεν · ή αγία ο-ύνοδος παρακαλεί σου την αγιότητα άπαντήσαι έως αυτής συνηθροισμένη εν τώι μαρτυρίωι της αγίας και καλλινίκου μάρτυρος Ευφημίας. Διόσκορος επίσκοπος Αλεξανδρείας εΐπεν φυλάττομαι εγώ· ει δε συγχωρούμαι κατελθεΐν, εϊπάτωσαν. Άκάκιος επίσκοπος Άριαραθείας εΐπεν ημείς προς τους καθωσιω- s μένους μαγιστριανούς ουκ άπεστάλημεν, αλλά προς την σήν όσιότητα ώστε σε κατά- L mi 386 ξιώσαι σκυλήναι και καταλαβεΐν την άγίαν σύνοδον συνηθροισμένην εν τώι μαρτυρίωι της αγίας μάρτυρος Ευφημίας. Διόσκορος επίσκοπος Αλεξανδρείας εΐπεν έτοιμος είμι παραγενέσθαι εις την άγίαν και οίκουμενικήν σύνοδον, αλλά κωλύομαι. Αττικός επίσκοπος Ζήλων εΐπεν · λίβελλοι έπεδόθησαν και νυν παρά Εΰσεβίου του Θεοφιλέστατου ίο επισκόπου τηι άγίαι και οίκουμενικήι συνόδωι κατά της σης όσιότητος και δι' ημών ή αγία και μεγάλη σύνοδος έδήλωσεν τήι σήι άγιωσυνηι ώστε σε παραγενέσθαι και άπολογήσασθαι εφ' οΐς έγκαλήι. Διόσκορος επίσκοπος Αλεξανδρείας εϊπεν · άπαξ είπον ότι προθέσεως κάγώ είμΐ του έλθεϊν ε!ς την άγίαν και οίκουμενικήν σύνοδον, αλλ', ως ορδί ή υμετέρα θεοφίλεια, κωλύομαι υπό των καθωσιωμένων μαγιστριανών και σχολαρίων. is

20

Kai μετά το άναγνωσθήναι ταΟτα Ίμέριος αναγνώστης εΐπεν Επειδή μετά το κατελθεΐν με άμα τοις Θεοφιλεστάτοις έπισκόποις άπήντησεν Ελευσίνιος δ θαυμασιώτατος Μ νΐ 993 βοηθός του μεγαλοπρεπέστατου και ενδοξότατου μαγίστρου των θείων όφφικίων και ΰπέστρεψαν οί θεοφιλέστατοι επίσκοποι πάλιν προς τον αυτόν θεοφιλέστατον έπίσκοπον Διόσκορον και άνελθόντες πάλιν υπέμνησαν αυτόν και φανερά διειλέχθησαν, άτινα ζο εν έκλήψει έχω, [και] εί παρίσταται τήι Ομετέραι άγιωσυνηι, ταϋτα άναγνώσομαι. 21 Ή αγία και οικουμενική σύνοδος εΐπεν Άναγίνωσκε. 1 Ιμέριος αναγνώστης άνέγνω ούτως 22

Διόσκορος επίσκοπος Αλεξανδρείας εϊπεν συναγαγών έμαυτόν και γνούς το συμφέρον τάδε αποκρίνομαι* επειδή εν τηι προ ταύτης σύνοδωι καθε^όμενοι οί μεγάλο- 25 πρεπέστατοι άρχοντες ώρισαν φανερά μετά πολλήν εκάστου διαλαλιάν, νυν δε δευτέρα με καλεί σύνοδος είς την των προειρημένων άνασκευήν, παρακαλώ τους και πρώην εν τήι συνόδωι παραγενομένους μεγάλους άρχοντας και την ίεράν σύγκλητον καΐ νυν παρεϊναι, ίνα πάλιν έπ' αυτών τα αυτά γυμνασθήι. Άκάκιος επίσκοπος Άριαραθείας εΐπεν ούχ ούτως έκάλεσεν ή αγία και μεγάλη σύνοδος την σήν άγιωσύνην, ώστε άνασκευ- so άσασθαι τα έπΐ των μεγάλων καϊ ενδόξων αρχόντων και επί της ίερας συγκλήτου πραχΘέντα, αλλά δηλώσασα άπέστειλεν ώστε καταλαβεϊν το συνέδριον και μη άπολειφθήναι αύτοϋ την σήν όσιότητα. Διόσκορος επίσκοπος εΐπεν · είρήκατέ μοι νυν ότι λιβέλλους έπιδέδωκεν Εύσέβιος κατά της σης θεοσέβειας · παρακαλώ πάλιν παρόντων των αρχόντων και της ίερας συγκλήτου δοκιμασθήναι τα κατ' αυτόν. Αττικός επίσκοπος Ζήλων 35 εΐπεν ήμεϊς άπεστάλημεν προς την σήν όσιότητα έπΐ τώι προτρέψασθαι, καϊ ένέκοψεν αυτόν Διόσκορος ό επίσκοπος είπών άπεκρινάμην ήδη ότι έπΐ παρουσίαι των μεγάλων αρχόντων και της ϋπερφυοϋς συγκλήτου πάλιν τα κατ' έμέ έξετασθήναι βούλομαι. Κωνσταντίνος επίσκοπος μητροπόλεως Βόστρων εΐπεν ευθύς έλθοϋσιν ήμΐν άπεκρίνατο ή ση όσιότης δτι εάν συγχωρηθώ υπό των φυλαττόντων με, καταλαμβάνω την άγίαν σύνοδον · 4ο έπεΐ τοίνυν παραγενομένου του μεγαλοπρεπέστατου βοηθού του ενδοξότατου μαγίστρου Μ VI 996 ΜΒΦ ι Constantius Φ» et duo codd. Oc 5 ίττίσχοποσ post Ά. coll. Μ άριαραθία? MB, corr. M 13 ότι om. Φ ι6 lector et notarius ΦΜ lector notariorum ΦΓ 2O locutus est Φ3rr 5/6 τη — γαμέτη Μ ιι proposita Φ προσθεΐνσι MB 12 νόννου Β 15 έμπαροινήσαι Β ένπαροίνησαν Μ έηταροινήσαντα Mcorr 20 άναττέμψωμεν Μ; postulatur άναττέμψαι 21 μηδέ Μ μη καί Β 27 ύττολήψει ΜΒΦ»0 uoci et opinioni ΦΓ 29 totis octo Φ οκτώ MB με ΜΦΓ om. Βφ»ο g ι όρφανικοΐσ Β 33 Sebastiae primae Armeniae Φ

58—64 LIBELLI ATHANASII ET SOPHRONII

[219] 23

62

Kod μετά TO άναγνωσθήναι Σωφρόνιος είπεν · Άξιώ τους έμούς λιβέλλους ένταγήναι τοις ύττομνήμασιν. 63 Πατρίκιος επίσκοπος Τυάνων εΐπεν Έμφερέσθωσαν καί οί άναγνωσθέντες λίβελλοι τήι πράξει των υπομνημάτων κατά την αίτησιν Σωφρονίου. Λίβελλος Σωφρονίου δοθείς κατά Διοσκόρου τηι άγίαι και οίκουμενικήι συνόδωι 5 τήι εν Χαλκηδόνι 64 Τώι άγιωτάτωι και μακαριωτάτωι οίκουμενικώι άρχιεπισκόπωι καί πατριάρχηι της μεγάλης 'Ρώμης Λέοντι και τήι άγίαι συνόδωι τήι κατά βούλησιν θεοϋ και Θεία μανδάτα επί της Χαλκηδονέων πόλεως συναθροισθείσηι παρά Σωφρονίου Χριστιανού. Ευχής έργον μοι γεγένηται, ουκ έμοί δε μόνωι τώι έλαχίστωι, αλλά γαρ και πασι τοις ίο ήδικημένοις παρά Διοσκόρου του επισκόπου της Άλεξανδρέων μεγαλοπόλεως το κατά βούλησιν θεοϋ και θέσπισμα των δεσποτών της οικουμένης την άγιωτάτην υμών καί άγγελικήν άθροισθήναι σύνοδον, εφ' ώι τε προσελθόντα με διδάξαι δσην τυραννίδα και βίαν ΰπέμεινα παρά του μνημονευθέντος ευλαβέστατου επισκόπου. δέομαι τοίνυν Μ νι 1032 της άγιωτάτης υμών συνόδου παρασχεϊν μοι τάς άκοάς, ώστε διδάξαι, καθό μοι δύναμίς is εστίν, εί και μεγάλα καί λόγου πλείστου δεόμενα, τα κατ' έμοϋ τολμηθέντα. αδικηθείς γαρ τα μέγιστα κάγώ καί είς πενίαν έληλακώς εκ διαφόρων κατασκευών του ευλαβέστατου επισκόπου Διοσκόρου της μεγάλης Αλεξανδρείας αφ' ων διαφόρως κατ' έμοϋ του πένητος L im 414 κατεσκεύασεν, πρόσειμι διδάσκων διαφόρους έσχηκώς υπευθύνους, ου μην αλλά γαρ και αδικηθείς παρά Μακαρίου του πολιτευόμενου της μεγάλης Αλεξανδρείας. ούτος 2ο γαρ την ήμετέραν γαμετήν θεοδότην, αφ' ης και παϊδας πεποίηκα, ου διαιρέσεως παρακολουθησάσης, ου λυπηρού τίνος γενομένου, αλλά γαρ το συνοικέσιον άμα ημών εχόντων, εν έπιθυμίαι άδίκωι γενόμενος άρπάσας εσχεν. προς τούτο άχθεσθείς [δι'] όπερ ούτε βάρβαροι τετολμήκασι ραιδίως πώποτε, (μόλις ποτέ) καταλαβών τους δέσποτας της οικουμένης καί τους μεγάλους καΐ εξοχωτάτους έπαρχους ήιτιασάμην τον μνημονευθέντα 25 Μακάριον καί φανερά επί τούτωι πέπρακται ήξίωσά τε τον ούτω παρανομήσαι τολμήσαντα μετά καί της ημετέρας γαμέτης θεοδότης αγεσθαι προς το νομίμωι εξετάσει τα της υποθέσεως προβήναι, μνημονεύσας καί ετέρων μοι γενομένων υπευθύνων κατ' εγγράφους καί άγραφους αποδείξεις. έσχηκώς τοίνυν τους θείους τύπους έτι τε καί τάς μεγίστας αποφάσεις των μεγάλων καί έξοχωτάτων έπαρχων, είκότως δε καί τον ταϋτα so συνεκβιβά3οντα, φημί δη τον αίδέσιμον θεόδωρον τον εκ της μεγίστης τάξεως, κατέλαβον την μεγάλην Άλεξάνδρειαν, ώστε έκβιβασμώι ταϋτα παραδοθήναι. αλλ' ό ευλαβέστατος επίσκοπος Διόσκορος πάντα άκαθοσιώτως πράττων νομΐ3ων τε ανωτέρω πάντων είναι οΰτε τους θείους τύπους ούτε τάς μεγίστας αποφάσεις συνεχώρησεν έκβιβασθήναι, εαυτού την χωράν μάλλον ή των κρατούντων είναι λέγων. αμελεί γοϋν καταπέμπει 36 κατ' έμοϋ Ίσίδωρον, όνομα μεν έχοντα διακόνου, ύπηρέτην δε της αύτοϋ μανίας αεί γενόμενον, μετά φάλαγγος ληιστρικής χωρικών τε καί έτερων τινών, ώστε με των ανθρωπίνων έκτος ποιήσαι πραγμάτων, τον δε εκ της μεγίστης τάξεως άπονεμηθέντα μοι έκβιβαστήν άπρακτον έκδιώξαι, δ δη καί γεγένηται. όστις διάκονος κατά πρόσταξιν του ευλαβέστατου επισκόπου Διοσκόρου ουκ αρκεσθείς τούτοις καί πάντα τα προσόντα Μ νι 1033 μοι άφείλετο εν τε βάρεσι καί έτέροις πράγμασιν, αφ' ων τάς διατροφάς εΐχον μετά καί « ΜΒΦ ι et meos Φ 3 episcopus metropolitanus Φ 12 sacraiissimorum dominorum Φ 13 euangelicum Φ praeter unum codicem Φ1 iy κάγώ ΜΦ εγώ B ig frequenter diuersos [= διαφόρω; διαφόρου;] Φ»0 23 τοϋτο Φ τούτοισ MB δι' MB om. Φ 24 μόλι; — κοπαλαβών scrips! uix tandem perueniens Φ καταλαβών MB 26 τοϋτο Μ ήξίωσά MB praecepit Φ 33 έτΗσκοττοσ Β om. Μ 34 θείον/σ MB imperialia Φ»° inmortalia ΦΓ 41 nauibus φ φάρεσι MB

24 [220]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II

των ημετέρων παίδων. εκ yap παραδόξου τοϋτο γνούς τινός μοι την μανίαν τοΟ μνημονευθέντος μηνύσαντος έκφυγών διεσώθην. έπεΐ ουν τα τολμηθέντα παρά του ευλαβέστατου ΔιοοτΓΓ 40 proiulit Φ προσήγαγεν MB 42 ττάλιν om. Β είσ ύπέρθεσιν Μ

28 [224]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II

90

Προτέριος επίσκοπος σμύρνης είπεν "Οτε έφονεύετο ό άγιώτατος Φλαβιανός, ουδέν άκόλουθον έπράχθη έπ' αύτώι· νον δε τοσούτοι άγιοι ποτέρες, κσΐ νυν πάλιν υπερθέσεις πειράται Ιφευρίσκειν πάντων εύσεβώς των εν τήι άγίαι συνόδωι συνειλεγμένων; 91 Ιουλιανός επίσκοπος Ύπαίπων είπεν "Αγιοι πατέρες, ακούσατε· δτε το κϋρος e είχε Διόσκορος κατά την Έφεσίων πόλιν του κρίνειν [καΐ] μεταξύ [μεν] * * τον άγιώτατον Φλαβιανόν καΐ τον θεοσεβέστατον έπίσκοπον Εύσέβιον καθεϊλεν άδικον ψήφον έξαγαγών καΐ αυτός πρώτος κατέθετα την άδικον κρίσιν καΐ πάντες έπηκολούθησαν μετά ανάγκης* νυν ή υμετέρα άγιότης το κύρος Ιχει του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος καΐ πασά ή αγία σύνοδος ή συναχθεΐσα κατά Θεοϋ χάριν καΐ θέσπισμα των ευσεβέστατων ημών ίο βασιλέων και εγνω Ικαστα όπερ γέγονεν Ιν Έφέσωι άδικα, και άπαντα τά·πραχθέντα εκεί εν γνώσει γέγονε τήι ΰμετέραι άγιωσύνηι καΐ πρώτον καΐ δεύτερον καΐ τρίτον έκάλεσε Διόσκορον καΐ ουδαμώς έβουλήθη ύπακουσαι. παρακαλοϋμεν ουν την ύμετέραν Μ νι 1045 άγιωσύνην τον επέχοντα, μδλλον δε τους επέχοντας τον τόπον του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος άποφήνασθαι κατ' αυτού καΐ τα έπιτίμια τα τοις κανόσιν έγκείμενα IB κατ' αύτοϋ όρίσαι. πάντες γαρ καΐ πδσα ή οικουμενική σύνοδος σύμψηφος γίνεται τήι ΰμετέραι άγιωσύνηι. 92 Πασκασϊνος επίσκοπος είπεν Πάλιν λέγω· τί αρέσκει τήι μακαριότητι υμών; 93 Μάξιμος επίσκοπος της μεγαλοπόλεως Αντιοχείας εϊπεν "Ο δοκεΐ τήι όσιότητι υμών, καΐ ημείς σύμψηφοι γινόμεθα. ζο 94 Πασκασϊνος επίσκοπος Λιλυβαίου της Σικελίας καΐ μετ' αύτοϋ Λουκίνσιος επίσκοπος έρκουλάνων καΐ Βονιφάτιος πρεσβύτερος εκκλησίας της μεγάλης 'Ρώμης επέχοντες τον τόπον του άγιωτάτου καΐ μακαριωτάτου πατριάρχου της μεγάλης 'Ρώμης καΐ αρχιεπισκόπου Λέοντος άπεφήναντο· Δήλα γεγένηται τα τετολμημένα Διοσκόρωι τώι γενομένωι της Άλεξανδρέων μεγάλης εκκλησίας έπισκόπωι κατά της των κανόνων τάξεως 25 καΐ της εκκλησιαστικής καταστάσεως Ικ τε των ήδη έξετασθέντων εν τώι πρώτωι συνεδρίωι καΐ από των σήμερον πεπραγμένων. ούτος γαρ, ίνα τα πολλά παραλείψωμεν, Ευτυχή τον όμόδοξον αύτώι κανονικώς καθαιρεθέντα παρά του Ιδίου επισκόπου του εν άγίοις πατρός ημών Φλαβιανου αύθεντήσας άκανονίστως είς κοινωνίαν έδέξατο πριν συνεδρευσαι εν τήι Έφεσίων μετά των Θεοφιλέστατων επισκόπων. αλλ' έκείνοις so μεν ό αποστολικός Θρόνος συγγνώμην άπένειμεν επί τοις έκεΐσε μη κατά γνώμην υπ' αυτών πεπραγμένοις, οι καΐ διετέλεσαν μέχρι του παρόντος επόμενοι τώι τε άγιωτάτωι L im 426 άρχιεπισκόπωι Λέοντι καΐ πάσηι τήι άγιωτάτηι καΐ οίκουμενικήι άγίαι συνόδωι, ου δη χάριν καΐ εν τήι Ιαυτοϋ κοινωνίαι όμοπίστους έδέξατο· ούτος δε μέχρι του παρόντος ενέμεινε σεμνυνόμενος έπ' έκείνοις εφ' οΐς έδει στένειν και είς γήν κεκυφέναι. προς τούτοις κ δε ουδέ την έπιστολήν άναγνωσθήναι συνεχώρησε του μακαριωτάτου πάπα Λέοντος 24 καθαίρεσισ διοσκόρου 94 sententiae Latine prolatae exemplar [Λ] quod legati ad Leonem rettulerunt, extat Leonis ep. H2 adnexum in codicibus Collectionis Corbeiensis, edidi in Leonis epistulis uol. IIII p. 155. 156 ΜΒΦ ι σμύρνησ MB myrensis Φ, postulatur Μυρίυηί 3 temptatis Φ 5 ύττέπων MB δτε Φ TOTE MB 6 καΐ MB om. Φ μεν MB om. Φ lacunam indicaui 6/7 inter sanctum Flauianum et religiosissimum Eusebium episcopum interque Eutychem Φ η καοείλεν om. Φ g Λέοντος] Leonis et cognouit [nouit Φ30] et uestra sanctitas Φ n cognouit Φ Ιγνω τε MB 13 ήβουλήθη Β o v om. Φ i8. 2i πασχασΐνοσ M ig ώ B 22 έρκουλάνων MB Herculanensis Φ» Herclanensis Φ° Arculanensis siue Harculanensis ΦΓ latet notationis primariae Asculanus corruptela antiquissima βονηφάτιοξ M 23 ττοττριάρχου — 'Ρώμη;] archiepiscopi apostolicae sedis magnae et senioris Romae Φ 24 Ay Mmg 25 εκκλησίας] ciuitatis Φ 29 ττρσ ημών Β ημών ττρσ Μ patre nostro et [om. *\archiepiscopo quondam Φ 31 int' om. B 34 δε ΜΒφ^ δε καΐ ΦΓ

go—go SENTENTIAE DE DAMNANDO DIOSCORO

[225] 29

την γραφεΐσαν παρ' αύτοϋ προς τον εν άγίοις τήι μνήμηι Φλαβιανόν, καΐ ταϋτα πολλάκις παρακληθείς άναγνώναι ταύτην υπό των κεκομικότων καϊ μεθ' όρκων ποιήσασθαι την άνάγνωσιν υποσχόμενος, ης μη άναγνωσθείσης σκανδάλου και βλάβης αί ανά την οΐκουμένην έπειράθησαν άγιώταται έκκλησίαι. αλλ' όμως τοιούτων τταρ' αύτοο τολμηθέντων έσκοποϋμεν εκ της προτέρας πράξεως φιλανθρωπίας αυτόν άξιώσαι ως καϊ Μ VI 1048 τους λοιπούς θεοφιλέστατους επισκόπους, καίτοι μηδέ αύθεντίαν παραπλησίως αύτώι της β κρίσεως έσχηκότας . επειδή δε τοις δευτέροις την προτέραν παρανομίαν ύπερηκόντισεν, έτόλμησε δε καϊ άκοινωνησίαν ύπαγορεϋσαι κατά του άγιωτάτου καϊ όσιωτάτου αρχιεπισκόπου της μεγάλης 'Ρώμης Λέοντος, προς δε τούτοις και λιβέλλων πολλών παρανομιών μεστών κατ' αύτοϋ προσενεχθέντων τηι άγίαι και μεγάληι συνόδωι καί άπαξ καΐ ίο δίς καϊ τρίς δια θεοφιλέστατων επισκόπων κανονικώς κληθείς ούχ ύπήκουσεν, υπό του συνειδότος δηλονότι κεντούμενος, καΐ τους παρά συνόδων διαφόρων ένθέσμως καθαιρεθέντας παρανόμως έδέξατο, αυτός καθ' έαυτοϋ την ψήφον έξήνεγκεν διαφόρως τους εκκλησιαστικούς πατήσας θεσμούς· όθεν ό άγιώτατος και μακαριώτατος αρχιεπίσκοπος της μεγάλης καϊ πρεσβυτέρας 'Ρώμης Λέων δι' ημών καϊ της παρούσης άγιωτάτης συνόδου is μετά του τρισμακαριωτάτου καϊ πανευφήμου Πέτρου του αποστόλου, δς εστί πέτρα καϊ κρηπίς της καθολικής εκκλησίας καϊ της ορθοδόξου πίστεως ό θεμέλιος, έγύμνωσεν αυτόν της του επισκόπου καϊ πάσης Ιερατικής ήλλοτρίωσεν αξίας. τοιγαροϋν ή άγιωτάτη αύτη καϊ μεγάλη σύνοδος τα δόξαντα τοις κανόσιν επί τώι μνημονευθέντι Διοσκόρωι ψηφίσεται. ζο 95 Άνατόλιος επίσκοπος της βασιλευούσης Κωνσταντινουπόλεως νέας 'Ρώμης εϊπεν Τα αυτά τώι άποστολικώι θρόνωι δια πάντων φρονών σύμψηφος κάγώ γίνομαι επί τηι καθαιρέσει Διοσκόρου του γενομένου επισκόπου της Άλεξανδρέων μεγαλοπόλεως εαυτόν πάσης Ιερατικής λειτουργίας άλλότριον άποδείξαντος δια το εν άπασιν άπειθήσαι τοις των αγίων πατέρων κανόσι καϊ τρίτον κανονικώς κληθέντα καϊ μη ύπακοϋσαι θελή- κ σαντα. 96 s Μάξιμος επίσκοπος Αντιοχείας 6 Στέφανος επίσκοπος Εφέσου 7 Λουκιανός επίσκοπος Βύ3ης Μ ν" ίο« 8 Διογένης επίσκοπος Κυ^ίκου so 9 Ιουλιανός επίσκοπος της Κω ίο Εύνόμιος επίσκοπος Νικομήδειας ιι Πέτρος Κορίνθου ΐ2 Ελευθέριος Χαλκηδόνος Μ νι 1050 ΐ3 Θεόδωρος Ταρσού ss 14 'Ρωμανός Μύρων L im 4*8 15 Κϋρος Άνα^άρβου ιό Κωνστάντιος Μελιτηνής MViiosi 17 Σέλευκος Άμασείας 39 18 Ιωάννης Σεβαστείας L im 429 ig Κωνστάντιος Βόστρων Μ νι 1052 inde a 27 sententiae plenae extant in Φ ΜΒΦ 2 recitari Φ έκκεκομικότων Β 3 υποσχόμενου Μ 5 aligua eerie dementia. Φ 6 καίτοι MB καϊ του? Φ auctoritatem Φ αΐτίαν MB ftduciam Λ ^ έσχηκόταί Φ έο-χηκότεσ MB 8 dictare Φ έττογορεϋσοη MB 9/10 παρανομίασ Β 12 propria conscientia Φ 17 έγύμνωσεν αυτόν om. Β ig επί τοίσ Μ 38 Constantinus Φ μελιτινήσ Μ 41 Constantintts Φ

30 [220]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO II

20 Καλόγηρος Κλαυδιουπόλεως

Μ νι ιο53 L im 43°

Μ νι ιο54

LIIH43I Μ νι joss

Μ νι 1056 L im 432

Μ νι IGST

L na 433 Μ νι 1058

k ™ 434

Μ νι ιο6ο

21 Πατρίκιος Τυάνων 22 Αμφιλοχίας Σίδης 23 Έπιφάνιος Πέργης 2 4 Θεόδωρος Δαμάσκου 25 Αττικός Νικοπόλεως Παλαιάς 26 Όνησιφόρος Ικονίου 27 Βασίλειος Τραιανουπόλεως 28 Φλωρέντιος Σάρδεων 29 Φραγκίων Φιλιππουπόλεως 3ο Ιωάννης 'Ρόδου 3ΐ Πέτρος Γαγγρων 32 Φώτιος Τύρου 33 Νουνέχιος Λαοδικείας 34 Περγάμιος Αντιοχείας Πισιδίας 35 Μελέτιος Λαρίσσης 36 Κριτωνιανός Άφροδισιάδος 37 Συμεώνιος Άμίδης 38 Θεόκτιστος Πισινουντος 39 Φοντηιανός Σαγαλασσοΰ 40 Νεοπτόλεμος Κόρνων 4ΐ Άχόλιος Λαράνδων 42 Ιουλιανός Ύτταίπων 43 Λεόντιος Μαγνησίας 44 Εΰδόξιος Χώματος 45 Στέφανος Λιμυρέων 46 Φρόντων Φασήλιδος 47 Θεόδωρος Άντιφέλλου 48 Λεόντιος Άράξου 49 Άντίττατρος κάμου 50 Φίλιππος λιβουρέων 5ΐ Κρατίνος Πανόρμου 52 Ανδρέας ΊΓλωέων 53 Νικόλαος Άκρασσοϋ 54 'Ρωμανός Βουβονέων 55 Αττικός Ζήλων 56 Παύλος Φιλομηλίου 57 Φλωρέντιος Άδριανουπόλεως 58 Μεσσαλϊνος Λαοδικείας 59 Έλπίδιος μονής Θέρμων 6ο Λογγϊνος Όρχιστοϋ 6ι Μυστήριος Αμορίου MB

s

ι°

IB

ζο

26

so

36

ι καλόγηρωσ Β τη κρινονιανόσ Μ ig ιτισσινοΰντοσ Β 2ο Fonteianus Ocr Pontianus Φ^ φροντινισνόσ MB σογαλασοϋ Β 22 Larendenae Φ 23 ϋττέττων MB 27 Phasilidae Φ™ Phasilidenae Φ' βασιλίδοσ MB 3° postulatur Καύνου 31 λιβουρέων MB postulatur Βαλβουρέων 33 Tloeonensis ΦΓ τοέων Μ στοέων Β 35 βοι/βωναίων Β 37 φιλομιλίου MB 41 όρχιστοϋ Μ^οΓΓφ όγχιστοϋ MB 42 άμμωρίον Β

4

"

96 SENTENTIAE DE DAMNANDO DIOSCORO

62 63 64 65 66 67 68 69 70 7ΐ 72 73 74 75 76 77

[227] 31

Πέτρος Δαρδάνου Ίοβΐνος Διβέλτου "Ινδιμος Είρηνουπόλεως Ακύλας Εύδοξιάδος Εύτρόπιος αράδου Μάρκος Άρεθούσης Προτέριος Μυρίνης Μάρκελλος Μητροπόλεως Εύσέβιος Κλσ^ομενών 'Ολύμπιος Θεοδοσιουπόλεως Μαμάς Άνινήτου Γερόντιος Σελευκείας Ιουλιανός 'Ρώσου Ύπάτιος Ζεφυρίου Αλέξανδρος Σεβαστής Θεόδωρος ΑΟγούστης

L im 435 Μ ν ι ιο6ι ο

ίο

Μνΐιοοζ is

78 Χρύσιππος Μαλλοϋ

79 8ο 8ι 82 «3 84 85 86 8? 88 89 go 9ΐ 92 93 94 95 96 97 98 99 ιοο ιοί

Κυριάκος Τροκνάδων Δανιήλ Κάδων Θωμάς Θεοδοσιουπόλεως Ιωάννης Τραπε3οΟντος Αθανάσιος Μοσύνων Πατρίκιος Νεοκαισαρείας Επίκτητος Διοκλητιανουπόλεως Αλέξανδρος Σελευκείας Πισιδίας Ούαλεριανός Λαοδικείας Φοινίκης Κυρϊνος Πατάρων Θεόφιλος Όριοσσοϋ Νέων Σιλλύου Ευδόξιος Έτένων Μαρκιανός Κοτένων Διόδοτος Λυσανίας Ιωάννης Φλαβιάδος Τρύφων Χίου Παύλος Πτολεμαίδος Διονύσιος Ηράκλειας Ιωάννης Άλίνδου Εύτρόπιος Στρατονικείας Ιωάννης Άμυ^ονέων Παπίας Ερίδων ΜΒΦ

2 Διβέλτου scrips! Debeltenae ciuitatis prouinciae Aemimonti Φ» Debeltensis ΦΓ λιβέλλου MB 5 adaroenae ciuitatis Φ3 adardensis Φ°Γ αράδου MB postulatur Άδάδων 7 μυρρ(νη5 McorrB 8 Marcellinus Φ 11 άνηνίτου Β 18 cf. Φ 17 μάλχου MB 18 τρωκνάδων Β ig Κάδων Φ ολέασ [ex 20 (Θεοδοσιουτήόλεως repetitum] Μ έλαίασ Β 2ΐ postulatur ΤροπτΕ^ουπόλεως 24 διοκλητινουπόλεωσ Μ post 25 habet Netiras [nitiras Φ3 natiras Φ0] eps dixit Φ 26 ούολλεριανόσ Mcorr 28 όριόσου B Oriessu ΦΓ 2g σιλίου MB 32 Lysaniae Φ λυτανίασ MB 37 Alindu φ« άλύδδου Μ άλΰδου Β 38 Eustathius Φ postulatur Εύττείθιος 39 άμα3ονίων Mcorr Amazonum φ™

L im 436 2ϋ Μ νι 1063

25 L ιπι 437 Μ νι 1064 so

ss MViioos L im 438 ω

32 [228]

Μ νι ιο66

L im 439

Μ νι ιο67

Μ νι ιο68 L im 440

Μ VI ιο69

LIIH441 Μ νι 1070

Μ νι ιο72

C NClLII CHALCEDONENSIS ACTIO II

102 Διονύσιος Αντιοχείας Kccpiccs 103 Τυγχάνιος Άπολλωνιάδος ιο4 Θεοδώρητος Άλαβάνδων ιο5 Μένανδρος Ηράκλειας ιο6 Φλάκιλλος Ίασσοο ίο; Ιωάννης Κνίδου ιο8 Καλανδίων Άλικαρνασοϋ 109 Θεότεκνος Τυραίου ι ίο Έορτίκιος Νικοπόλεως in ΚΟρος Σινιάνδου uz ΑΙθέριχος Σμύρνης ιΐ3 Φλωρεντίας Τενέδου ιΐ4 Ζηνόδοτος ΤερμισσοΟ ιΐ5 Σάβας Παλτού ιι6 θεόκτιστος Βεροίας 117 Μακάριος Αίνου us Κυριάκος Αίγέης ιΐ9 Γενέθλιος Κρατείας ΐ2ο Φίλππτος Θεοδοσιουπόλεως ΐ2ΐ Βασίλειος Παλαιάς πόλεως ΐ22 Παυλϊνος Άπαμείας Πισιδίας ΐ23 Βασίλειος Νακωλείας ΐ24 Ιωάννης Γερμανικεΐας ΐ25 Κεκρόττιος Σεβαστοπόλεως ΐ26 Άκάκιος Άριαραθείας Ι2 7 Ιωάννης Νικοπόλεως ΐ28 'Ρουφϊνος Σαμοσάτων ΐ29 Σεβαστιανός Βεροίας ΐ3ο Μενεκράτης Κερασσέων ΐ3ΐ Κοσσίνιος Ίεροκαισαρείας ΐ32 Πατρίκιος Άκμασσου ΐ33 Διονύσιος Άτταλείας ΐ34 Παύλος Τριπόλεως Ι35 Γέμελλθξ Στρατονικείας 136 Μαιόνιος Νύσης ΐ37 Ησαΐας Έλαιτών 138 Έσπερος Πιτάνης ΐ39 Κόιντος Φωκέων ΐ4ο Εύστόχιος Δοκιμέων ΐ4ΐ Μουσώνιος Νύσης ΐ42 'Ρήνος Ίουνοπόλεως ΜΒΦ ι prouinciae Cariae Φ Καισαρεία; MB 5 Ιασου Β 8 τυρίου MB 13 τερμισοΟ Β Telmissu Φ» Telmissidis Φϊνοσ Μ £>ηνοσ Β Myrus Φ^ Myron Φ»= 34 άβραάμιοσ Μ κιρκισίου Μ 35 repetitur ras 3 37 άνηνίτου Β 1 corr om. Φ (ιι6) 4 μυρρίνησ M B 42 νύσσησ Β

ιβ

ζο

2β

ζο

35

«

24 τυρού MB 28 μάλχου MB 33 κάρων Β 39 Μαγνησίας

97 SVBSCRIPTIONES EPISCOPORVM

[233] 37

96 97 98 99 ιοο ιοί ιο2 ιο3 ιο4 IDS ιο6 ιο7 ιο8 tog ι ίο in ιΐ2 ιΐ3 114 us ιι6 ιΐ7 us ιΐ9 ΐ2ο ΐ2ΐ ΐ22 J23

Μαρκελλΐνος Μητροπόλεως [PI A] Ησαΐας Έλαιτων [ΡΪΒ] Κόιντος Φώκαιας [PI Θ] "Εσπερος Πιτάνης [ΡΙΓ] Θεότεκνος Τυραείου [ΟΔ] Βασσονδς Νέας πόλεως [ΟΖ] Παολος Φιλομηλίου [ E] Παολος Τριπόλεως [ΡΕ] Κΰρος Σινιανδοϋ [ΟΘ] 'Ολύμπιος Θεοδοσιουπόλεως [Ρ Ν Α] Φροντινιανός Σαγαλασσοϋ [ΠΗ] Κοσσίνιος Ίεροκαισαρείας [ΡΜΗ] Παυλΐνος Άπαμείας [0£] Σάβας Παλτού [ΐί] Εύδόξιος Χώματος [ΡΛς*] Φίλιππος Βαλβουρέων [ΡΛΘ] φρόντων Φασηλιτών [ΡΛΗ] Πατρίκιος Νεοκαισαρείας [« δε μηνυτήσ Μ διαμηνυτήσ BV ίο άμφιβάλλησ V σοι om. V ιι πληρέοτατον V 14 φυλάξ« Β διαφυλάξαι V 15 T MB 16 λθ Μ™ε 22 άνεκδιηγήτωσ MBV 24 υπομένει V 27 έκ^ητήσουσιν V ότι V σπαργάνοισ βρεφικήν spatio relicto om. MB

46 [242]

COLLECTIO EPISTVLARVM B

της άρχαιογονίας αυτού 3ήτησις κινείται. ημείς δε, αδελφέ, μετά του αποστόλου 2 Cor. 5, 16 λέγομεν καΐ εί έγνώκαμεν Χριστόν κατά σάρκα, αλλά λοιπόν νυν ου γινώσκομεν ούτε δυνάμεθα έφύβριστα έρευναν, οίτινες κελευόμεΘα τιμήν διδόναι, φόβον άποδιδόναι καΐ έκδέχεσθαι, ουκ έρευναν τον κριτήν όμολογοΰμεν. Ταϋτα δια βραχέων άπεκρινάμην, αδελφέ, τοις σοΐς γράμμασιν, πλείονα μέλλων s γράφειν, εί προς έμέ ό αδελφός καΐ συνεπίσκοπος ημέτερος Φλαβιανός τινά περί τούτου του πράγματος γράμματα Ιπεμψεν. εΐ γαρ σοι απαρέσκει, δτιπερ γράφεις, αύτώι ήιρήσθαι την άκρόασιν, ήμεϊς ποίωι τρόπωι περί τούτων δικάσαι δυνάμεθα, οΟς μήτε όρώμεν δια την άπουσίαν καί τί ένόησαν, τήι σιωπήι αυτών άγνοοϋμεν; δίκαιος μεσίτης ουκ εστίν ός ενός μέρους ούτως ακούει, ως έτέρωι μέρει μηδέν φυλάξαι. επί ίο πασιν δε προτρεπόμεθά σε, αδελφέ τιμιώτατε, ώστε τοις παρά του μακαριωτάτου πάπα της πόλεως 'Ρώμης γραφομένοις πειθαρχούντως προσέχειν, επειδή ό μακάριος Πέτρος, δς εν τήι ίδίαι καθέδραι καί 3ήι καί προκάθηται, δίδωσι τοις 3ητοϋσι της πίστεως την άλήθειαν. ημείς γαρ σπουδήι της είρήνης καί της πίστεως εκτός συναινέσεως του ' Ρώμης επισκόπου πίστεως αίτίας διαγνώναι ου δυνάμεθα. IB Ύγιαίνουσαν την άγάτην την σήν ό δεσπότης χρόνωι μακροτάτωι διαφυλάξαι καταξιώσει, ποθεινότατε καί άξιοτίμητε υίέ. Δ Επιστολή του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου 'Ρώμης Λέοντος προς Φλαβιανόν άρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως 4 Όποτε ό Χριστιανικώτατος καί φιλανθρωπότατος βασιλεύς άγίαι καί έπαινετήι so πίστει υπέρ της εΙρήνης της καθολικής εκκλησίας μερίμνων προς ήμδς γράμματα διεπέμψατο περί τούτων άτινα παρ' ύμΐν ταραχής κτύπον ένεποίησαν, θαυμά^ομεν την σήν αδελφότητα, τί αυτόθι σκάνδαλον γεγένηται δπερ προς ήμας ήσυχάσαι δεδύνησαι καί μη μάλλον φροντίσαι ώστε προ πάντων διδασκαλίαι σης αναφοράς ήμας διδάξαι, εφ' ώι τε ήμδς περί της πίστεως των πραχθέντων μη δύνασθαι άμφιβάλλειν. έδεξάμεθα γαρ κ λίβελλον Ευτυχούς του πρεσβυτέρου, δστις μέμφεται κατηγοροϋντος Εϋσεβίου επισκόπου άναξίως εαυτόν της κοινωνίας έστερήσθαι, καί μάλιστα, ως έμαρτύρατο, ότι κληθείς παρεγένετο καί την ιδίαν παρουσίαν ουκ ήρνήσατο, επί τοσούτον ώστε εν αύτώι τώι δικαστηρίωι λίβελλον έκκλήτου έπιδεδωκέναι αυτόν όθεν ήναγκάσθη διαμαρτυρίας λιβέλλους εν τήι Κωνσταντινουπόλει προθεϊναι. ων πραγμάτων γεγενημένων οΰπω so έπιγινώσκομεν ποίαι δικαιοσύνηι από της κοινωνίας της εκκλησίας έγένετο κεχωρισμένος. αλλά προσέχοντες τήι αίτίαι Θέλομεν του σου φάκτου τον λογισμόν μαθεϊν καί πάντα ύπερτεθήναι άχρι της ημετέρας γνώσεως, επειδή ήμεϊς oi βουλόμενοι των Ιερέων του δεσπότου δικαίας είναι τάς κρίσεις ουδέν δυνάμεθα μη διαγνωσθέντων των πραγμάτων εις τίνος μέρους πρόκριμα άποφήνασθαι πρίν ή τα πραχθέντα μετά αληθείας άκούσωμεν. 35 καΐ δια τούτο ή ση αδελφότης δι' επιτηδείου μάλιστα καί αρμοδίου πληρεστάτηι άναφορδι γνωρίσει ήμϊν τίς κατά της αρχαίας πίστεως καινότης άνέκυψεν, δπερ αύστηρδι άποφάσει άξιον έγένετο του έκδικηθήναι. καί γαρ ή εκκλησιαστική διοίκησις καί του Θεοφιλέστατου βασιλέως ή πίστις πολλήν ήμϊν φροντίδα περί της των Χριστιανών ειρήνης ένέβαλεν, ίνα περιαιρεθεισών των διχονοιών ή καθολική πίστις αμόλυντος δια- « 4 Exemplar Latinum extat in Leonis ep. 3 [= Epist. ante Gesta Coll. 4] MBV ι 3ήτησινν 5 μέλλων] μάλλον, o in ω corr. V 6 τινά om. V yjiirrco V σαυτω MB 9 Ινενόησαν V 12 ττετροσ ό μακάριοσ BV 14 συναίσεωσ V 18 Δ Μ 21 ΰττό V τη$ εΙριΊντ|5 om. V 22 έττοίησαν BV 29 post corrov om. nee tarnen juisse susceptum translator 30 ων scripsi των MBV 33 ίπτερτιθέναι V 35 άκούσομεν MB 39 ευσεβέστατου V p ssimi 0er 40 άμώμητοσ BV

4 LEONIS EPISTVLA AD FLAVIANVM

[343] 47

φυλαχθείη καΐ τούτων οίτινες τα φοχολα έκδικοΰσιν, από της πλάνης άνακληθέντες τήι ήμετέραι αύθεντίαι ων αν δοκιμασθήι ή πίστις, όχυρωθώσι. καΐ μηδεμία δυσχέρεια εκ τούτου του μέρους προσαχθήι, οπότε ό μνημονευθείς πρεσβύτερος εν τώι Ιδίωι λιβέλλωι ώμολόγησεν ετοιμον εαυτόν είναι προς διόρθωσιν, ει τι εις αυτόν εύρεθείη όπερ εστίν άξιον έπιλήψεως. πρέπει γαρ επί των τοιούτων αίτιων τούτου μάλιστα φροντί^ειν & ώστε Ικτός θορύβου καί φιλονεικίας καί την άγάπην φυλάττεσθαι καί την άλήθειαν έκδικεΐσθαι, αδελφέ τιμιώτατε. καί δια τοΰτο, επειδή ή ση αγάπη περί της τοσαυτης αίτιας συνορδι ή μας άναγκαίως είναι έμφρόντιδας, πληρέστατα καί τηλαυγέστατα σύμπαντα ήμϊν, όπερ ήδη ποιήσαι ώφειλε, δηλώσαι σπουδάσει, ίνα μη μεταξύ της διδασκαλίας των μερών άμφιβολίαι τινί άπατηθώμεν καί διχόνοια τραφήι, ήτις εν ταϊς ίδίαις άρχαϊς έξαπτέα ίο εστίν. εστί yap ήμϊν καταθύμιον καί παραφυλακτέον του θεοΰ εμπνέοντος, ίνα μη αί διατυπώσεις των προσκυνητών πατέρων αί θεόθεν την ίσχύν εχουσαι καί είς την τελειότητα της πίστεως άνήκουσαι φαύληι τινός έρμηνείαι μολυνθώσιν. Ό θεός υγιή σε διαφυλάξει, αδελφέ τιμιώτατε. Ε

Επιστολή Φλαβιανοο αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως προς Λέοντα άρχι- ιέ επίσκοπον της 'Ρωμαίων αγίας εκκλησίας 5 Τώι όσιωτάτωι καί θεοφιλεστάτωι πατρί καί συλλειτουργώι Λέοντι Φλαβιανός εν κυρίωι χαίρειν. Ουδέν ΐστησιν κτλ. = Epist. Coll. H 3 ζ

Επιστολή του άγιωτάτου καί όσιωτάτου αρχιεπισκόπου 'Ρώμης Λέοντος προς Φαϋστον πρεσβυτερον καί άρχιμανδρίτην 2ο 6 Τώι άγαπητώι υίώι Φαύστωι πρεσβυτέρωι Λέων επίσκοπος. Κεχαρισμένον εστίν κτλ. = Epist. Coll. H 4 Ζ

Επιστολή του αύτοΰ άγιωτάτου καί όσιωτάτου αρχιεπισκόπου 'Ρώμης Λέοντος προς Ίουλιανόν έπίσκοπον της Κω πόλεως 7 Τώι άγαπητώι άδελφώι Μουλιανώι Λέων επίσκοπος. ΕΙ καί κτλ. = Epist. 25 Coll. H 6

Η

Του αυτού Λέοντος αρχιεπισκόπου της πρεσβυτέρας 'Ρώμης προς Φαϋστον καί Μαρκελλΐνον καΐ τους λοιπούς άρχιμανδρίτας Κωνσταντινουπόλεως 8 Άγαπητοϊς τέκνοις Φαύστωι καί Μαρκελλίνωι και λοιποϊς άρχιμανδρίταις Λέων επίσκοπος. Επειδή δια την αίτιον κτλ. = Epist. Coll. H 7 so

Θ

Επιστολή του αύτοϋ άγιωτάτου αρχιεπισκόπου 'Ρώμης Λέοντος προς τον εΰσεβέστατον βασιλέα Θεοδόσιον 9 Τώι ένδοξοτάτωι καί φιλανθρωποτάτωι Θεοδοσίωι αύγούστωι Λέων επίσκοπος. "Οσωι των ανθρωπίνων κτλ. = Epist. Coll. Η ίο

Τ

Επιστολή του άγιωτάτου καί όσιωτάτου αρχιεπισκόπου 'Ρώμης Λέοντος προς 85 την εύσεβεστάτην ΤΤουλχερίαν 10 Τήι ένδοξοτάτηι και φιλανθρωποτάτηι θυγατρί Πουλχερίαι Λέων επίσκοπος. "Οσην πεποίθησιν κτλ. = Epist. Coll. Η ιι MBV 2 μ(α V 4 εαυτόν ίτοιμον BV 5 ίπιλήψε«$ edd. Romani Οττολήψεωσ MBV ίο έξατττέα MBV έξαλειπτέα edd. Romani έξαρτέα coniecerim 14 διαφυλάξαι V φυλάξοι Β 15 Ε Μ ι? Ρα MOS ι8 εν κυρίωι om. BV 19 ς1 Μ 2τ μβ W*s 23 Ζ Μ άγιωτάτου καί om. V 24 Kw πόλεω? om. V 25 μγ Μ 27 Η Μ φλαβιανόν V 29 μδ Μ τοϊσ άγοπηττοίσ V 31 θΜ 35 'Μ

48

[244]

COLLECTIO EPISTVLARVM B

ΙΑ

Επιστολή του αύτοο προς την εν Έφέσωι δευτέραν σύνοδον, ήτις υπεβλήθη μεν, άπεκρύβη δε δια το μη συγχωρηθήναι δημοσιευθήναι τοις επίσκοπος υπό του δυσσεβοΰς Διοσκόρου του Αλεξανδρείας επισκόπου 11 Λέων επίσκοπος τήι άγίαι συνόδωι τήι εν Έφέσωι συνελθούσηι άγαπητοϊς άδελφοΐς εν κυρίωι χαίρειν. Ή του ήμερωτάτου κτλ. = Epist. Coll. Η 8 s Επιστολή τοο αύτοϋ άγιωτάτου αρχιεπισκόπου 'Ρώμης Λέοντος προς θεοδόσιον τον βασιλέα, δι' ης ήιτησεν Ιδικήν σύνοδον εν τοις της Ιταλίας μέρεσι γενέσθαι καΐ εν μηδενΐ έτέρωι τόπωι δια το ύπεναντίαν είναι των κανόνων την εν Έφέσωι δευτέραν σύνοδον 12 Τώι γαληνοτάτωι καΐ ενδοξοτάτωι Θεοδοσίωι βασιλεϊ Λέων επίσκοπος. "Ανω- ίο θεν καΐ εξ αρχής κτλ. = Epist. Coll. Μ ι ϊγ

Του αΰτοϋ άγιωτάτου αρχιεπισκόπου 'Ρώμης Λέοντος επιστολή προς τον αυτόν βασιλέα Θεοδόσιον την σύνοδον Ιξαιτοϋντος εις τα μέρη της Ιταλίας γενέσθαι ως μεμφομένου την εν Έφέσωι γενομένην δευτέραν σύνοδον 13 Τώι φιλανθρωποτάτωι καΐ γαληνοτάτωι Θεοδοσίωι αύγούστωι Λέων επίσκοπος is καΐ ή αγία σύνοδος ή εν τήι 'Ρωμαίων πόλει συναχθεϊσα. Τοις γράμμασι κτλ. = Epist. Coll. M 12

Theod. ep.83

Θεοδωρήτου επισκόπου πόλεως Κύρου προς Διόσκορον άρχιεπίσκοπον Αλεξανδρείας 14 l Τώι ευλαβεστάτωι καΐ θεοφιλεστάτωι Διοσκόρωι Θεοδώρητος χαίρειν. Μεγίστην ζο φέρει τοις συκοφαντουμένοις παραψυχήν τα της θείας γραφής διηγήματα. όταν γαρ τις υπό γλώττης αχαλίνωτου ψευδηγορίαις βληθείς τάς οξείας δέξηται της άθυμίας ακίδας, άναμιμνήσκεται της κατά τον άξιάγαστον Ιωσήφ Ιστορίας καΐ ορών της σωφροσύνης το άγαλμα καΐ της παντοδαπής αρετής τον διδάσκαλον συκοφαντίας γραφήν ύπομείναντα και ως γάμον άλλότριον διορύξαντα καθειρχθέντα και πεδηθέντα καΐ πλείστον 25 όσον εν είρκτήι διατρίψαντα χρόνον τώι του διηγήματος φαρμάκωι θεραπεύει την άλγηδόνα. ούτω πάλιν εύρίσκων τον πραότατον Δαυίδ ως τύραννον Οπό του Σαούλ έλαυνόμενον δίς τον πολέμιον και θηρεύσαντα καΐ άλώβητον άπολύσαντα άλεξιφάρμακον πάλιν εντεύθεν της άθυμίας λαμβάνει. δταν δε και αυτόν ίδηι τον δεσπότην Χριστόν, των αΙώνων τον ποιητήν, τον των απάντων δημιουργόν, τον άληθινόν θεόν καΐ του so Mt. 27, 63 αληθινού θεοϋ υΐόν πλάνον υπό των άλιτηρίων Ιουδαίων ώνομασμένον, ουκέτι μόνον ψυχαγωγίαν, αλλά καΐ εύθυμίαν καρποϋται μεγίστην άτε δη της δεσποτικής άξιούμενος κοινωνίας. 20. 21. 29 — ρ. 49, 6 excerpta sunt in Codice syriaco Mus. Brit. Add. 12156 f. 67 [Σ] M [usque ad 5], BV, Z [inde a 18], Λ [t. I 5 p. 315 sq. inde a 18] ι IA MB 12 iy Β i8. 19 θεοδωρήτου [θεοδωρίτου Β]—άλεξανδρεία; BV Διοσκόρω επισκοπώ άλεξανδρεία5 Try' Ζ incipit epistula sanctissimi Theodoriti ept Cyrri ad Dioscorum Alexandrinum post primam, ante secundam Ephesenam Λ 2Ο Τώι — χαίρειν BV Domino meo uere deoamantissimo archiepiscopo Dioscoro Theodontus in domino gaudere Λ om. Ζ θεοδώρντοσ Β 23 άναμιμνήσχηταΐ Β τε τήσ BV ορών τη$ ΖΛ άρετήσ BV 24 παντοδοπτούσ V 25 κσΐ1 Ζ τέ καΐ BV 26 διατρίψαντα ΖΛ σχολάσαντα BV θεροατεύει ΖΛ βαστάζει BV 26/27 άλγηδόνσ ΖΛ άχθηδόνα BV 27 ούτω ΖΛ όταν BV εύρίσκων ΖΛ εύρίσκη BV 28 δίσ ΖΛ τον δε BV καΐ1 ΖΛ om. BV 3° Των — ποιητήν ΖΛ τον ποιητήν των αΙώνων BV θεόν om. V καΐ om. Ζ 3°/3τ τ°ο αληθινού] uerum Λ 31 πλάνον ΖΛΣ πάλιν BV άλλοτρίων V ώνομασμένον ΖΛΣ φάγον καΐ οίνοπότην όνομα^όμενον BV 32 δη] δε V

14 THEODORETI EPISTVLA AP DIOSCORVM

[245] 49

Ταύτα δε γράψαι νυν ήναγκάσθην έντυχών τοις παρά της σης όσιότητος γραφεΐσι τωι δεσπότηι μου τώι θεοφιλεστάτωι καΐ άγιωτάτωι άρχιεπισκόπωι Δόμνωι. ττροσέκειτο yap αύτοϊς καΐ τόδε ως τινές την μεγίστην πόλιν την υπό της σης άγιότητος ίθυνομένην κατειληφότες έγράψαντο ήμδς ως εις δύο υιούς μερΐ3οντας τον ένα κύριον ημών ΊησοΟν Χριστόν καΐ ταύτα εν Άντιοχείαι διαλεγομένους, ένθα πολλαΐ μυριάδες 6 των ακροατών πληροϋσι τον σύλλογον. καΐ εκείνους μεν έθρήνησα ως προφανή συκοφαντίαν ύφαναι τετολμηκότας, ήλγησα δε (καί μοι σύγγωθι, δέοττοτα, υπ' οδύνης λέγειν βια^ομένωι) δτι μοι θατέραν των ακοών ή κατά θεόν σου τελειότης ουκ έφύλαξεν άκεραίαν, αλλά τοις ψευδώς παρ' εκείνων είρημένοις έπίστευσεν. καίτοι εκείνοι μεν τρεις είσιν ή τέσσαρες ή πέντε καΐ δέκα, εγώ δε πολλάς έχω μυριάδας ανθρώπων τήι της ίο διδασκαλίας όρθότητι μαρτυρούσας. εξ μεν γαρ έτη διετέλεσα διδάσκων επί του της μακαρίας καί όσιας μνήμης θεοδότου του της Άντιοχέων επισκόπου, δς καί βίωι λαμπρώι καί τήι των θείων δογμάτων ίκεκόσμητο γνώσει, τρία καί δέκα δε πάλιν ετέρα επί του μακαρίου Ιωάννου, δς τοσούτον έγάννυτο διαλεγομένων ημών, ως άμφω τω χεϊρε κινεΐν καί διανίστασθαι πολλάκις. ότι δε παιδόθεν τοις λογίοις τοϊς θείοις Ιντεθραμμένος is ακριβή λίαν είχεν των θείων δογμάτων την εϊδησιν, εμαρτύρησεν εν τοις γράμμασιν ή άγιότης ή ση. προς δε τούτοις εβδομόν εστίν Ιτος του θεοφιλέστατου αρχιεπισκόπου [του κυρίου] Δόμνου καί μέχρι της σήμερον ημέρας τοσούτου διεληλυθότος χρόνου ουδείς ούτε των θεοφιλέστατων επισκόπων ούτε των ευλαβέστατων κληρικών τοϊς παρ' ημών είρημένοις έμέμψατο πώποτε. μεθ' όσης δε θυμηδίας και οί φιλόχριστοι λαοί των 2ο ημετέρων έπακουουσι λόγων, ράιδιόν σου τήι κατά θεόν τελειότητι παρά των εκείθεν αύτόσε παραγινομένων καί μέντοι καί παρά των εντεύθεν Ικεΐσε άφικνουμένων μαθεϊν. καί ταϋτα λέγω ου σεμνυνόμενος, αλλ' άπολογεΐσθαι βια^όμενος ούτε μην λαμπρότητα, αλλά ορθότητα μόνον τοϊς έμαυτου λόγοις προσμαρτυρών. καΐ ό μέγας δε της οίκουμένης διδάσκαλος ό θεσπέσιος Παϋλος εσχατον εαυτόν των αγίων και πρώτον των ά- 26 μαρτωλών ονομάτων αεί ήναγκάσθη των ψευδηγόρων έμφράττων τα στόματα τον των οικείων πόνων ένθεΐναι κατάλογον και δεικνΰς ως της ανάγκης ην, αλλ' ου της γνώμης ή των πάθημάτων διήγησις, έπήγαγεν άφρωνέγενόμηνκαυχώμενος- υμεϊς με ήναγκά- 2 Cor. 12, 11 σατε. εγώ δε άθλιον έμαυτόν καί τρισάθλιον οΐδα (πολλοίς γαρ υπόκειμαι πλημμελήμασι), δια μόνην δε πίστιν εν τήι της θείας επιφανείας ήμέραι φειδοϋς τίνος άπολαύσεσθαι so προσδοκώ. τοις γαρ των αγίων πατέρων άκολουθεΐν ίχνεσιν και προθυμοΰμαι καΐ προσεύχομαι καί την ευαγγελική ν διδασκαλίαν ην εν κεφαλαίωι παρέδοσαν ήμϊν οί εν Νικαίαι της Βιθυνίας συνεληλυθότες άγιώτατοι πατέρες, ην καί ή εν Έφέσωι αγία 2 haec Dioscori ad Domnum epistula inserta est Actis synodi Ephesenae alterius [Abhandig, d. Gott. Ges. d. Wiss. N. F. 15]; ct. p. 132, 36—134, 2. 134, 18—21. 136, 3. 4 29—p. 50, 17 excerpta in Σ BVZA ι όσιότητοσ BVZ άχιότητοσ Z 2 δεσπότη μου τω ΒΥΛΣ om. Ζ τω κυρίω δόμνω Ζ 2/3 προέκειτο Λ 3 άγιότητοσ ΒΥΣ όσιότητοσ Ζ 4 ίχραψαν V g TO TO BV 6 ώ5 BVA om. Ζ 9 έιτίστευσεν ΖΛ έφύλαξε BV καίτοι εκείνοι Ζ κάκείνοι BV ίο ανθρώπων ΖΛ ακροατών BV 13 6έ ΖΛ om. BV 14 μακαρίου Ιωάννου ΖΛ τησ όσ(ασ καΐ μακαρίασ μνήμησ 'ωάννου του επισκόπου BV έγάννυτο διαλεγομένων ΒΥΛ Ιαίνετο ύττοδιαλεγομένων Ζ 15 εκ τταιδόθενΒν τοϊσ θείοισ λογίοισ [λόγοισ V] BV 16/17 ή ση όσιότησΕΥ 17 θεοφιλέστατου ΖΛ θεοφιλέστατου καί όσιωτάτου BV ι8 του κυρίου Ζ κυρίου BV om. Λ παρελθόντοσ BV 2ΐ έτταΐουσι BV την — τελειότητα BV 22 αύτόσε Ζ ενταύθα BV τταροΥενομένων BV μέντοι καί om. BV άφικομένων BV 23 καί om. V βια^όμενοσ ΖΛ βουλόμενοσ BV 24 μόνον ΒνΛ μόνην Ζ μαρτύρων BV 25 6 — τταϋλοσ ΖΛ om. BV 27 έκθεϊναι νΛ ην — γνώμησ ΖΛ ή άλούσ ην BV 28 με] δε με V 29 έμ' ούτω V 3° δε μόνησ πίστεωσ BV 3ΐ μεν γαρ BV 33 συνεληλυθότεσ Ζ [= cod. Vindob. suppl. 23 teste I. L. Schulze] συναχθέντεσ BV 33/p. 50, ι ην — διηγόρευσε ΒνΛΣ om. Z Acta conciltorum oecumenicoiuiD. Π, i. 3.

7

50 [246]

COLLECTIO EPISTVLARVM B

σύνοδος κρατεΐν διηγόρευσεν, σπουδάσω φυλάττειν άκήρατον. και ώσττερ Ινα πιστεύω είναι θεόν πατέρα καΐ εν πνεύμα άγιον εκ του πατρός έκπορευόμενον, ούτως ένα κύριον Μησοϋν Χριστόν, υίόν του 6εοο μονογενή προ των αΙώνων εκ του πατρός γεγεννημένον, Hebr. ι, 3 απαύγασμα της δόξης καΐ χαρακτήρα της του πατρός υποστάσεως, δια την των ανθρώπων σωτηρίαν σαρκωθέντα καΐ ένανθρωπήσαντα καί κατά σάρκα εκ Μαρίας της παρ- & Rom. 9, 5 Θένου τεχθέντα. ούτω γαρ ήμας καί ό πάνσοφος έδίδαξε ΤΤαΟλος· ων οΐ πατέρες, φησί, καΐ εξ ων ό Χριστός το κατά σάρκα ο ων επί πάντων θεός εύλογητός Rom. ι, 3· 4 είς τους αΙώνας αμήν, καΐ πάλιν περί του υίοΰ αύτοΟ του γενομένου εκ σπέρματος Δαυίδ κατά σάρκα του ορισθέντος υίοϋ Θεοϋ εν δυνάμει κατά πνεύμα άγιωσύνης. δια γαρ τοι τούτο καΐ θεοτόκον άποκαλοΰμεν την άγίαν ίο παρθένον καΐ τους την προσηγορίαν ταύτην παραιτούμενους άλλοτρίους της εύσεβείας ηγούμεθα, ωσαύτως δε καί τους ε!ς δύο πρόσωπα ή είς δύο υίούς ή δύο κυρίους μερί3οντας τον ένα κύριον ημών Μησοϋν Χριστόν κιβδήλους όνομά^ομεν καΐ της των φιλοEph. 4, 5 χρίστων άποκρίνομεν μοίρας. ήκούσαμεν γαρ του θειοτάτου Παύλου λέγοντος εϊς ι Cor. 8, 6 κύριος, μία πίστις, iv βάπτισμα και πάλιν εις κύριος Ιησούς Χριστός, δι'is Hebr. 13, 8 ου τα πάντα και αύθις Ίησοϋς Χριστός χθες καΐ σήμερον ό αυτός καί είς Eph. 4, ίο τους αίώνας καΐ έτέρωθι ό καταβάς αυτός εστίν καΐ ό άναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών. καΐ μυρίας δε τοιαύτας ετέρας εστίν εύρεϊν παρ' αύτώι loh. ι, Η φωνάς τον ένα κύριον κηρυττούσας. ούτω καί ό θείος ευαγγελιστής βόδι καΐ ό λόγος σαρξ έγένετο καί έσκήνωσεν εν ήμΐν καί έθεασάμεθα την δόξαν αύτοϋ, ζο δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος καί αληθείας. καΐ loh. 1,30 ό τούτου δε ομώνυμος, ό βαπτιστής φημί, βόδι λέγων οπίσω μου Ιρχεται άνήρ δς Ιμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτος μου ην. καί το iv πρόσωπον δείξας αμφότερα τέθεικεν καί τα θεία καί τα ανθρώπεια. άνθρώπειον μεν γαρ καί το άνήρ καί το έρχεται, θείον δε το δτι πρώτος μου ην αλλ' δμως ουκ άλλον οίδεν τον 26 οπίσω έρχόμενον καί άλλον τον προ αΰτοϋ όντα, αλλά τον αυτόν οίδεν προαιώνιον μεν ως θεόν, άνθρωπον δε μετ' αυτόν Ικ της παρθένου τεχθέντα. ούτω καί ό τρισμαloh. 20, 28 κάριος Θωμδς τήι του κυρίου σαρκί την χείρα προσενεγκών κύριον ώνόμασεν καί θεόν, δια της δρώμενης φύσεως καταμαθών την άόρατον. ούτω καί ήμεϊς της μεν αύτοϋ σαρκός καί της θεότητας την διαφοράν έπιστάμεθα, ένα δε ΐσμεν υίόν τον ένανθρωπή- so σαντα θεόν λόγον. Ταϋτα γαρ καί παρά της θείας γραφής έδιδάχθημεν καί παρά των ταύτην ήρμηνευκότων πατέρων Αλεξάνδρου καί Αθανασίου των μεγαλόφωνων κηρύκων της αληθείας, οι τον άποστολικόν υμών διεκόσμησαν θρόνον, καί Βασιλείου καί Γρηγορίου καί των άλλων της οικουμένης φωστήρων · ότι δε καί τοις των μακαριωτάτων Θεοφίλου καί SB 27. 28 cf. Dioscori epistulam 1. c. p. 134, 20. 21 19—27. 32—p. 51, 2 excerpta in Σ BVZA 2 ούτωσ ΖΛΣ ούτωσ καί BV 3 του om. BV μονογεννή V των ΒΥΛΣ πάντων των Ζ 4 τ°ο πρσ ΖΛΣ om. BV 6 έδίδαξε ΖΛΣ διδάσκει BV 8 αΐωνασ ΒΥΛΣ αΐωνασ των αΙώνων Ζ ΐ2 είσ» ΒΛ om. VZ f|» ΖΛ f| είσ BV 15 καί πάλιν ΖΛ om. BV 17 εστίν om. V 18 των ουρανών πάντων V των ουρανών Λ έτέραϊ om. νΛ εύρεϊν ΖΛ Ιδεϊν BV 22 δε νΛΣ γε ΒΖ ό — φτ\\ι( ΖΣ om. BV βοά ΖΛΣ έβόα BV 24 ανθρώπινα άνθρώπινον BV το cod. Vind. suppl. 23 teste I. L. Schulze Σ om. ZBV 25 δτι om. Σ άλλο V 26 αλλά τον ΖΛΣ αλλ' BV τον προ αΙώνων BV 28 θν ΖΛ 6ν εΙπών ό κσ μου καί ό οσ μου BV ig την] τον V 3° τή$ om. Ζ 32 yap ΖΛΣ om. BV Οεΐασ ΖΛΣ άγίασ BV 33 πατέρων ΖΛΣ αγίων πατέρων BV 34 κατεκόσμησαν BV 35 δτι δε ΖΣ δτι Λ om. BV μακαριωτάτων ΒνΛ μακαρίων Ζ

i 4 THEODORETI EPISTVLA AD DIOSCORVM

[247] 51

Κυρίλλου συγγράμμασιν κεχρημένοι τους αντιλέγει ν τολμώντας και δια τούτων έπιστομί^ομεν, αυτά μαρτυρεί τα πράγματα. τους γαρ της δεσποτικής σαρκός καΐ της θεότητος την διαφοράν αρνούμενους καί ποτέ μεν την θείον φύσιν εις σάρκα τετράφθαι λέγοντας, ποτέ δε την σάρκα εις θεότητος μεταβεβλήσθαι φύσιν τοις των θαυμάσιων τούτων ανδρών φαρμάκοις θεραπεύειν σπουδά^ομεν. σαφώς γαρ καΐ των δύο φύσεων Β ήμας την διαφοράν έκπαιδεύουσι καΐ το άτρεπτον της θείας κηρύττουσι φύσεως καΐ την δεσποτική ν σάρκα θείον μεν άποκαλοοσιν ως του θεοΰ λόγου σάρκα γεγενημένην, το δε είς θεότητος αυτήν μεταβεβλήσθαι φύσιν ως ασεβές άποκηρύττουσιν. Ότι δε καΐ ό της μακαριάς καΐ όσίας μνήμης Κύριλλος πολλάκις ήμϊν έπέστειλεν, οΐμαι καΐ την ση ν εΐδέναι σαφώς αγιότητα. καί ήνίκα δε τα κατά Ιουλιανού συγ- ίο γράμματα είς την Άντιόχειαν ττέπομφεν, ωσαύτως δε καΐ τα είς τον άποπομπαϊον γραφέντα, τον μακάριον ήιτησεν Μωάννην τον της Άντιοχέων έπίσκοπον έπιδεϊξαι αυτά τοις κατά την Έώιαν διαπρέπουσι διδασκάλοις και δη τοις γράμμασιν είξας ό μακάριος Ιωάννης πέπομφεν ήμΐν τάς βίβλους καΐ άναγνόντες έθαυμάσαμεν καΐ έπεστείλαμεν τώι της μακαρίας μνήμης Κυρίλλωι. και άντέγραψεν πάλιν ήμϊν καΐ άκρίβειαν ήμΐν καΐ is διάθεσιν μαρτύρων και σώζεται παρ' ήμΐν τοϋτα τα γράμματα. "Οτι δε και τοις περί Νεστορίου ύπαγορευθεϊσι τόμοις υπό του της μακαρίας μνήμης Ιωάννου δίς ύπεγράψαμεν, μαρτυροϋσιν ημών αί χείρες. αλλ' ούτοι ταύτα περί ημών θρυλοοσι την οίκείαν νόσον τήι καθ' ημών συκοφαντίαι συσκιά^ειν πειρώμενοι. άποστραφήτω τοίνυν ή όσιότης σου τους λαλοϋντας το ψευδός καί της εκκλησιαστικής 2ο φροντισάτω γαλήνης καί τους διαφθείρειν τολμώντας της αληθείας τα δόγματα ή τοϊς άλεξικάκοις θεραπευέτω φαρμάκοις ή την θεραπείαν μη δεχόμενους ως άνηκέστως διακειμένους των ποιμνίων έξελασάτω, ίνα μη της εκείνων λώβης μεταλάχηι τα πρόβατα· ήμας δε της συνήθους άξιουτω προσρήσεως. ότι γαρ ά φρονοΰμεν, γεγράφαμεν, μαρτυρεί καί τα παρ' ημών συγγραφέντα εις τε τάς θείας γραφάς καί κατά των τα Αρείου ΖΒ και Εύνομίου φρονουντων. προς δε τούτοις καί σύντομον άκροτελεύτιον τίθημι εί τις ου λέγει την άγίαν παρθένον θεοτόκον ή ψιλόν άνθρωπον αποκαλεί τον κύριον ημών ΜησοΟν Χριστόν ή είς δύο υίούς μερΪ3ει τον Ινα μονογενή και πρωτότοκον Col. ι, 15 πάσης κτίσεως, έκπέσοι της είς Χριστόν ελπίδος και έρεϊ πας ό λαός· γένοιτο γένοιτο, cf. Num. s, z a Τούτων δε παρ' ημών ούτως είρημένων τάς Ιεράς σου εύχάς παρασχεΐν μοι, δέσποτα, so καταξίωσαν Kai άντιγράφοις εύφραναι δηλοοσιν ως άπεστράφη σου ή άγιωσυνη τους συκοφάντας. ι σημ πώ$ γράφει μακαριώτατον τον Κύριλλου ό Θεοδώρητος Vmg 3 σημ περί της σαρκός τοο Χρίστου δτι θεία καί ου τροπτεϊσα εΙ$ φύσιν θεότητο? 9—15· J 7—*8. 24—29 excerpta in Σ ΒΥΖΛ ι σνγγράμμασιν ΖΛΣ γράμμασι BV ι/2 καί [om. Λ] — έπιστομ^ομεν ΖΛΣ ΙπιστομΙ^ομεν καί δια τούτων ώσ BV 2 πράγματα ΒΥΛΣ γράμματα Ζ 3 τετρέφθαι Ζ 4 μεταβληθεϊσαν BY 4/5 θαυμασίων τούτων ΖΛ θαυμασιωτάτων BV 6 την διαφοράν ήμδσ V γ λόγου om. VA 8 άποκηρύττουσιν ΒΥΛ άπεκήρυξαν Ζ 9 και όσίασ ΒΥΛΣ om. Ζ άπέστειλεν Ζ ίο σαφώσ εΐδέναι BY αγιότητα ΖΣ τελειότητα BY beatitudinem [i. e. όσιότητα] Λ 11 έκπέπομφεν BV 12 άντιοχέων ΒΥΛ άντιοχείασ Ζ ταΟτα BY 14 απεστε(λαμεν V 15 άντέγραψεν ΖΛ Εγραψε BV ι6 ταϋτα τα γράμματα παρ' ήμϊν BY 17—19 "Οτι — πειρώμενοι om. Z ι8 Ιωάννου om. Σ 6ls om. Λ 19 θρυλλοοσι BV 2ο άπογραφήτω V ή ση δσιότησ BY τούσ ΖΛ αύτούσ BY 21 τολμώντασ ΖΛ έπιχειροοντασ BY 22 θεραπευέτω ΖΛ εκείνων Θεραπεοσαι BV 23 a sacris ou ibus Λ μεταλάβη BV 24 γεγράφαμεν ΖΛΣ γράφομεν BY 25 τε om. V τα ΒΣ του V om. Ζ 27 ου λέγει ΖΣ ούχ ομολογεί ΒΥΛ καλεί Ζ 28 ulouj om. ΛΣ 29 πάσησ τησ BV είπάτω BY 3°—Ρ· 52, 2 om. Z

7*

52 [248]

COLLECTIO EPISTVLARVM B

Πδσαν την συν τήι σήι θεοσεβείαι εν Χριστώι αδελφότητα εγώ τε καΐ οί συν έμοί προσαγορεύομεν. Επιστολή Άνατολίου επισκόπου Κωνσταντινουπόλεως προς Λέοντα άρχιεπίσκόπον 'Ρώμης 15 Τώι άγιωτάτωι καί μακαριωτάτωι πατρί καΐ συλλειτουργώι άρχιεπισκόπωι της β πρεσβυτέρας 'Ρώμης Λέοντι Άνατόλιος εν κυρίωι χαίρειν. Της μεν υμετέρας άγιωσύνης ό περί την εύσέβειαν $ήλος καΐ ή περί της ορθής πίστεως τώι πάντων σωτήρι θεώι φίλη τε και άρέσκουσα φροντίς αξία παντός γέγονε θαύματος. §θος γαρ ύμΐν τοις ούτω μεγάλοις εύδοκιμεϊν καί Θεμέλιον των Χρίστου εκκλησιών τάς εαυτών ποιεϊσθαι σπουδάς · όθεν ου περιεϊδεν ή υμών όσιότης την αληθή πίστιν βεβήλοις ύπορυττομένην ίο όρμαΐς, αλλά βδελυξαμένη τους κακούς έργάτας τώι δπλωι της μισοπονηρίας εντόνως τούτους κατέτρωσεν. έπεί τοίνυν καΐ οί ευσεβέστατοι και φιλόχριστοι ημών βασιλείς, άριστοι της ευσέβειας υπάρχοντες ^ηλωταί, πδσαν (Mjov πικρίας άναφύουσαν φροντίσαντες έκτεμεϊν, ίνα μη δι' αυτής μιανθώσι, δια τοϋτο πλέον είς βασιλείαν προαχθέντες όπως τυραννουμένηι τήι πίστει των πατέρων άμύνωσιν, εκ πάσης σχεδόν της ύφ' ήλίωι ι& τους θεοϋ ιερουργούς έθέσπισαν συναχθήναι, ίνα ούτοι κοινήι κρίσει βεβαιώσαντες την των μακαρίων καΐ άοιδίμων πατέρων πίστιν καί την σύμφωνον ταύτηι της σης άγιότητος επιστολήν πασαν καινοτομίαν των Ιπεισάκτων σοφισμάτων της ευσέβειας το φρόνημα παραβλάπτουσαν άποσκεδάσωσι, καί ?δει άπαντα είς γνώσιν της σης άγιότητος άνενεχθήναι τα παρακολουθήσαντα, άναγκαίως άποστέλλοντες αυτόθι κατ* επιλογήν τον 2ο θεοφιλέστατον άδελφόν καΐ συνεπίσκοπον ημών Λουκιανόν τον τε εύλαβέστατον διάκονον Βασίλειον, γράφομεν καΐ αύθις ταϋτα δηλούντες ως ήδη μεν ό θεοφιλέστατος αδελφός καΐ συνεπίσκοπος ημών Λουκίνσιος άμα τώι θεοσεβεστάτωι συμπρεσβυτέρωι ημών Βονιφατίωι συν Μαρκιανώι τώι εύλαβεστάτωι διακόνωι φανερούς χάρτας περιέχοντας τα εν τήι άγίαι καΐ οίκουμενικήι συνόδωι πεπραγμένα λαβών ταύτης της βασιλευούσης 25 έξεδήμησε πόλεως, επειδή δε μετ' εκείνους πρέπον ην τους ύπολελειμμένους καΐ είς γνώσιν υμών άναγκαίως Ιλθεϊν οφείλοντας χάρτας καί δι' ημετέρων ανδρών άποσταλήναι δια το ίδικώς ήμϊν πεπρδχθαι τινά, τούτου χάριν έπιλεξάμενοι δνδρα εύλαβείαι τε καί συνέσει καί τήι περί την πίστιν άκεραιότητι πλουτοΰντα, τον μνημονευθέντα θεοσεβέστατον έπίσκοπον άμα τώι προειρημένωι διακόνωι είς την υμετέραν μεγίστην 'Ρώμην έξαπεστεί- so λαμεν, ίνα τα μεν δια των χαρτών, τα δε δι' εαυτών σαφή ποιήσαντες (τυχόντες) άποκρίσεως πρόσφορου τε καί ύμΐν πρεπούσης χαίροντες προς ήμας έπανέλθωσιν, άνυμνουντες μετά πάντων την άγάπην καί την φιλοφροσύνην την συνήθη περί τον της βασιλευούσης ταύτης πόλεως θρόνον τήι πατρικήι κηδεμονίαι της υμετέρας μακαριότητας. όπως μεν γαρ ή αγία και οίκουμενική συνοδός έρευνήσασα την γεγενημένην 3°λην κατά της 36 κοινής ειρήνης εΟρέ τε τον αίτιον, Διόσκορον φημί τον της Άλεξανδρέων γεγονότα πρώην έπίσκοπον, καί άπέτεμε της Ιερωσύνης, τα παρά της αγίας καί οικουμενικής συνόδου λεπτομερέστερον γραφέντα δήλοι (Ιδεί γαρ έδει έξαρθήναι τον πονηρόν εκ μέσου τον καί πδσαν την οίκουμένην χειμώνος καί 3°^? έμπλήσαντα), αλλ' επί μεν τούτοις τοις καλώς δόξασι καί την υμετέραν αγιότητα πεπείσμεθα τίθεσθαι δια την §μφυτον μισό- rr 18 αΐτινεξ falso translatum 20 χαλκηδονίων V 24 είρήσοαι V 26 συν πάσαισ Β 27 προσχαλέσηται V γραμμάτων suppl. Ballerini 28 pv V 29 ανωτέρου V τη;4] των V 32/33 -rap — αυτή om. V 34 τούτο V l addidi

56 [252]

COLLECTIO EPISTVLARVM B

αίτοΰμεν τα παρά της αγία? συνόδου τυπωθέντα ίνα καί ή ση θεοσέβεια ε!ς το διηνεκές παραφυλαχθήναι προστάξηι. Ή θεία πρόνοια σε φυλάττοι πολλοίς χρόνοις, άγιώτατε καΐ θεοφιλέστατε πάτερ, d. 18 m. Dec. Εδόθη προ δεκαπέντε Καλανδών Ίαννουαρίων εν Κωνσταντινουπόλει ύπατείας & 4:>Ι ' του δεσπότου ημών Μαρκιανου του αίωνίου αύγοΟστου καΐ του δηλωθησομένου. s Επιστολή Λέοντος αρχιεπισκόπου 'Ρώμης προς Άνατόλιον άρχιεπίσκοπον σταντινουπόλεως νέας 'Ρώμης

Κων-

17

Τώι άγαπητώι άδελφώι Άνατολίωι άρχιεπισκόπωι Κωνσταντινουπόλεως Λέων αρχιεπίσκοπος 'Ρώμης. Φανερωθέντος, ως ηύχόμεθα, δια της χάριτος του θεοϋ του φωτός [και] της ευαγγελικής αληθείας καί από της καθολικής εκκλησίας του σκότους της όλεθριω- ω τάτης πλάνης έκδιωχθέντος άφράστως χαίρομεν εν τώι δεσπότηι ότι της πιστευθείσης ήμίν διοικήσεως ό κάματος είς το πεποθημένον Ιργον έξέβη, καθώς καί της σης επιστολής ι Cor. ι, ίο ό τύπος σημαίνει, ώστε κατά την άποστολικήν διδασκαλίαν το αυτό λεχθήναι παρά πάντων και μη εΐη εν υμϊν σχίσματα, εΐημεν δε τέλειοι εν τώι αύτώι νώι καί εν τήι αύτήι είδήσει. ούτινος κατορθώματος χαίρομεν την σήν άγάπην είναι συνεργόν, ώστε και is τοις όφείλουσι διορθωθήναι την σήν λυσιτελήσαι σπουδήν καί από πάσης των πλανωμένων κοινωνίας καθαρισθήναί σε. του γαρ προηγησαμένου σε του της μακαρίας μνήμης Φλαβιανου δια την έκδίκησιν της καθολικής πίστεως έκβληθέντος ουκ αδίκως έπιστεύετο δτιπερ οί χειροτονήσαντές σε παρά τους κανόνας τους αγίους ως εαυτών δμοιον έφαίνοντό σε χειροτονήσαντές, αλλ' Ιφθασεν ή του θεού ελεημοσύνη είς τοϋτό σε so φέρουσα καί βεβαιούσα ως δν ταϊς μεν κακαϊς άρχαϊς καλώς σε χρήσασθαι καί μη ανθρώπων κρίσει, αλλά θεού άγαθότητι χειροτονηθήναι όφθείης. όπερ αληθώς ούτως Ιστί δεκτέον, εΐ ταύτην της θείας δωρεάς την χάριν έτέραι μη απολέσειας προσκρούσει. τον γαρ καθολικόν άνδρα καΐ μάλιστα τον του δεσπότου Ιερέα ώσπερ ούδεμιδι πλάνηι προσπλέκεσθαι, ούτως ούτε τινί έπιθυμίαι διαφθείρεσθαι χρή. βοώσης της θείας γραφής· Μ Sir. 18, so τάς επιθυμίας τάς σας από της σης προαιρέσεως κώλυε, τοις πολλοίς τούτου του κόσμου δελεάσμασι και τήι πολλήι ματαιότητι άντιβήναι χρή, ώστε της αληθούς έγκρατείας την καθαρότητα κατασχεθήναι. ήστινος πρώτος εστίν όλεθρος ή υπεροψία, αρχή της μεταβάσεως καΐ άρχαιογονία των αμαρτημάτων επειδή δε (διάνοια) έπιθυμητική της δυναστείας τυγχάνουσα ούτε άποσχέσθαι Ιγνω των κεκωλυμένων ούτε χαίρει τοις συγκε- so χωρημένοις, τήι άνακολούθωι καί φαύληι προκοπήι των ατιμώρητων παραβάσεων αύξονται αί οδοί καί συχνά3ουσιν αί άμαρτίαι, αϊτινες έβαστάχθησαν Ιρωτι του άνανεωθήναι την πίστιν και την όμόνοιαν. μετ' εκείνα τοίνυν τα επί τήι σήι χειροτονίαι ήμαρτημένα προοίμια, μετά την χειροτονίαν του Αντιοχείας επισκόπου, ήντινα έαυτώι παρά τους κανονικούς θεσμούς έξεδίκησας, πάσχω καί είς τούτο την σήν άγάπην έξολισθήσαι ώστε ss τάς θείας διατυπώσεις των εν Νικαίαι κανόνων έπιχειρεϊν σε παραλύειν, καθάπερ επιτηδείου σοι προσενεχθέντος καιροϋ δπως της δευτέρας τιμής το προνόμιον ό Άλεξανδρέων θρόνος καί ή Άντιοχέων εκκλησία την κυριότητα της τρίτης άπολέσοι αξίας, ώστε τούτων των τόπων τώι σώι δικαίωι ύπαχθέντων πάντας τους μητροπολίτας επισκόπους της Ιδίας τιμής στερηθήναι. δτινα μήτε άκουσθέντα μήτε έπιχειρηθέντα ποτέ ούτω προ- *ο 17 Latinum exemplar extat in Leonis epist. 56 BV 9 του θϋ χάρντοσ V ίο καί del. Ballerini 14 postulatur ήμΤν cf. Λ ig ίαντόν V 2i φέρουσα V φανερονσα B σε om. V 25 5 Theodori Φ 12 γροτπλιανοσ MB Gratidianus et Gratianus Φ 14 ρν των om. Β» ι6 καΐ ύπεσημηνάμην Β ύπεσημηνάμεθα Μ iy—20 Ιωάννης — ύπεσημηνάμην om. B 2ΐ (Μνοσ Β Ιωαννονττόλεωσ Β 22 λέοντοσ τη Bb 28 εν αύτη & 31 τνπτείσιν Μ 34 των' om. Μ 37 τά om. Β» 39 σύτοΟ MB, corr. Μ 4Ζ ΐ"*1 Υε Bb

9 SENTENTIAE EPISCOPORVM

[297] ιοί

συμβαίνουσαν ορών καΐ την έπιστολήν του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος μετά •πάντων καΐ αυτός ύττεσημηνάμην αύτηι. 6ι Σερήνος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Μαξιμιανουπόλεως 'Ροδόπης είπεν Τήι έκτεθείσηι παρά των αγίων πατέρων των εν Νικαίαι πάλαι συνελθόντων τιη καΐ των μετά ταϋτα εν Κωνσταντινουπόλει ρν και τοις έπι του άγιωτάτου Κυρίλλου εν τη ι s Έφεσίων πρώτη ι συνόδωι πραχθεϊσιν συνάιδουσαν εύρων την έπιστολήν του θειοτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος μετά πάντων καΐ αυτός υπέγραψα αύτηι. 62 Εύσέβιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Σελευκοβήλου Συρίας δευτέρας εΐπεν · Τοις έκτεθεϊσι παρά των αγίων πατέρων των τιη καΐ των ρν, έτι μην καΐ τοις του μακαρίου Κυρίλλου τοις εν Έφέσωι κατά την προτέραν σύνοδον πραχθεΐσι και βεβαιωθεϊσι σύμ- ίο φωνον εύρων την έπιστολήν του όσιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος υπέγραψα αύτηι. 63 Εύσέβιος καΐ Κωνστάντιος οί ευλαβέστατοι πρεσβύτεροι της Νικαέων πόλεως τοποτηροϋντες τώι όσιωτάτωι έπισκόπωι της αυτής πόλεως Άναστασίωι είπον Κατατιθέμεθα δτι ήδη καΐ άναγνούς τον τόμον του άγιωτάτου Λέοντος ό όσιώτατος ημών επίσκοπος Αναστάσιος καΐ εύρων αυτόν σύμφωνον τοις έκτεθεϊσι παρά των αγίων πα- is τέρων των τιη των εν τηι ήμετέραι πόλει συναχθέντων καΐ των ρν των εν τηι βασιλευούσηι πόλει συνελθόντων καΐ τοις επί του μακαρίου Κυρίλλου εν τηι προτέραι συνόδωι τηι κατ' "Εφεσον πραχθεϊσι και βεβαιωθεϊσι καθυπέγραψεν αύτηι. 64 ΤΤορφύριος άρχιδιάκονος τοποτηρών Ούρανίωι τώι εύλαβεστάτωι έπισκόπωι Έμίσης επαρχίας Φοινίκης εΐπεν Ό ευλαβέστατος επίσκοπος ημών Ουράνιος ό είς ζο τόπον αύτοΟ άποστείλας με εύρων την έπιστολήν του όσιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος της πρεσβυτέρας 'Ρώμης συμφωνούσαν τηι εκθέσει των τιη αγίων πατέρων των Μ VII 28 εν Νικαίαι καΐ των ρν των εν Κωνσταντινουπόλει καΐ τοις του μακαριωτάτου Κυρίλλου εν Έφέσωι το πρότερον πραχθεϊσι πδσι καΐ βεβαιωθεΐσιν ύπέγραψεν αΰτηι. 65 Θεόδωρος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Κλαυδιουπόλεως επαρχίας Ίσαυρίας 25 εΐπεν Τήι πίστει των τιη καΐ των ρν σύμφωνος εστίν ή ερμηνεία ή εκτεθείσα παρά του μακαριωτάτου Κυρίλλου καΐ βεβαιωθεϊσα εν τηι κατ' "Εφεσον προτέραι άγίαι συνόδωι, σύμφωνος δε εστίν καΐ ή ερμηνεία της επιστολής του θεοφιλέστατου αρχιεπισκόπου Λέοντος καΐ υπέγραψα αύτηι. 66 Ιωάννης ό ευλαβέστατος επίσκοπος Γερμανικείας Αύγουστοευφρατησίας είπεν L ΙΠΙ 489 Επί τηι πίστει των τιη των εν Νικαίαι και των ρν των εν Κωνσταντινουπόλει εν τοις si έμπροσθεν χρόνοις άθροισθέντων καΐ έβαπτίσθημεν καΐ βαπτί^ομεν καΐ ταύτηι σύμφωνα εύρόντες τα εκτεθέντα παρά του μακαριωτάτου Κυρίλλου εν τηι προτέραι κατ' "Εφεσον συνόδωι καΐ βεβαιωθέντα, έτι μην καΐ την έπιστολήν του όσιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος ύπεγράψαμεν αύτηι. 35 67 Εύόλκιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος του Ζεύγματος Αύγουστοευφρατησίας εΐπεν Συνάιδει ή επιστολή του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος τηι εκθέσει των τιη και των ρν αγίων πατέρων καΐ τοις του άγιωτάτου Κυρίλλου εν Έφέσωι το πρότερον πραχθεϊσιν καΐ βεβαιωθεϊσι, και υπέγραψα αύτηι. 'Ομοίως 68 Κύντιλλος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Ηράκλειας επέχων τον τόπον « του άγιωτάτου επισκόπου της Θεσσαλονικέων Αναστασίου καΐ 6g Πέτρος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Κορίνθου μητροπόλεως Ελλάδος καΐ 7° Αττικός ό ευλαβέστατος επίσκοπος Νικοπόλεως μητροπόλεως παλαιάς Ηπείρου και ?ι Λουκάς δ ευλαβέστατος επίσκοπος Δυρραχίου μητροπόλεως νέας Ηπείρου καΐ 72 Μαρτύριος ό ευλαβέστατος Μ, Β [= ab], Φ [fere plene inde a 40] ι Λέοντοξ om. Bl> 3 σιρίνοσ Β j. 29 εν αύτη Bl> u άγιωτάτου Β 12 COHstantinus Φ 16/17 των ρν — καΐ om. Β 24 ποκπ om. Β 25 ευλαβέστατος om. B Claudianopolis Φ' 36 Euolcius Φ εύλόγιοσ MB 4° κύντιλοσ Β ?* post 73 coll. B

102 [298]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO IIII

επίσκοπος Γορτύνης μητροπόλεως Κρήτης καΐ 73 Κωνσταντίνος 6 ευλαβέστατος επίσκοπος Δημητριάδος Θεσσαλίας επέχων τον τόπον Βιγιλαντίου του ευλαβέστατου επισκόπου Λαρίσσης μητροπόλεως επαρχίας της αυτής καΐ οί Μακεδονίας πρώτης ευλαβέστατοι επίσκοποι, τουτέστιν 74 Σώι^ων ό ευλαβέστατος επίσκοπος Φιλίππων καΐ 75 Εύσέβιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Δοβήρου καΐ 76 Μάξιμος ό ευλαβέστατος έπίσκο- s πος Σερρών καΐ 77 Νικόλαος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Στοβών καΐ 78 Ιωάννης ό ευλαβέστατος επίσκοπος ΤΤαρθικουπόλεως και 79 Δαρδάνιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Βαργάλων και 8ο Όνωράτος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Θάσου, καί οί της Ελλάδος, Μ νιι ig τουτέστιν 8ι Νικέας ό ευλαβέστατος επίσκοπος Μεγάρων καί 8ζ Ιωάννης ό ευλαβέστατος επίσκοπος Μεσσήνης καί 83 'ύύφέλιμος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Τεγέας καί 84 Άθα- ίο νάσιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Όποϋντος καί 85 Είρηναϊος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Ναυπάκτου καί 86 Δομνϊνος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Πλαταιών καί 87 Όνήσιμος ό ευλαβέστατος επίσκοπος "Αργούς, καί οί παλαιάς Ηπείρου, τουτέστι 88 Μάρκος ό L im 492 ευλαβέστατος επίσκοπος Εύροίας καί 8g ΓΓερεγρϊνος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Φοινίκης καί go Ευτύχιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Άδριανουπόλεως καί 9ΐ Κλάδεος ό is ευλαβέστατος επίσκοπος Άνχιεσμοϋ και 92 Σωτήριχος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Κερκύρας, καί οί νέας Ηπείρου, τουτέστιν 93 Πέτρος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Έχινέου και 94 Εύσέβιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Απολλωνίας, καΐ οί της Κρήτης, τουτέστιν 95 Κύριλλος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Σούβριτος καί Φ Γεννάδιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Κνωσσοΰ και 97 Δημήτριος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Λάμπης καί g8 Εύφράτας 2ο ό ευλαβέστατος επίσκοπος Έλευθέρνης επέχων τον τόπον και Παύλου του ευλαβέστατου επισκόπου Καντάνων από χάρτου δια σημείων ύπηγόρευσαν δια Σώι^οντος επισκόπου Φιλίππων Την των αγίων πατέρων των τιη πίστιν σωτηρίαν ήμετέραν ουσαν καί φυλάττομεν καί μετά ταύτης έξελθεϊν τον βίον εύχόμεθα, άλλα και ή των ρν κατ' ούδένα τρόπον της προειρημένης πίστεως άσύμφωνός εστί. φυλάττοντες δε διατελοϋμεν καί πάντα 26 τα πεπραγμένα καί ώρισμένα επί της πρώτης Έφεσιακής συνόδου, ης καθηγηταΐ γεγόνασιν ό μακαριώτατος Κελεστΐνος ό της αποστολικής καθέδρας πρόεδρος καί ό μακαριώτατος Κύριλλος ο της μεγαλοπόλεως Αλεξανδρείας, καί όρθοδοξότατον είναι τον άγιώτατον πατέρα καί άρχιεπίσκοπον Λέοντα πεπληροφορήμεθα. γεγένηται δε ήμϊν περί της έπεσταλμένης παρά της αύτοϋ μακαριότητας επιστολής το άναμφίβολον των άγιω- so τάτων επισκόπων Πασκασίνου καί Λουκινσίου των τον τόπον επεχόντων της αποστολικής καθέδρας σαφηνισάντων ήμϊν ά ή φράσις διισταν ήινίττετο. δτε γαρ κατά τον τύπον της υμετέρας εξουσίας παρά τώι άγιωτάτωι άρχιεπισκόπωι της μεγάλης Κωνσταντινουπόλεως Άνατολίωι καί τήι συνεδρευούσηι αύτωι άγιωτάτηι συνόδωι παρεγενόμεθα όφείλοντες περί ων άμφεβάλλομεν ολίγων πληροφορηθήναι, ηΰρομεν αυτών την αγιότητα 36 ετοιμότατα την άμφιβολίαν έκβάλλουσαν. πάντα γαρ άνθρωπον άνεθεμάτισαν διιστώντα της Οεότητος την σάρκα του κυρίου καί θεοϋ καί σωτήρος ημών ' Ιησού Χρίστου, ην ήνωσεν έαυτώι από της αγίας παρθένου Μαρίας της Θεοτόκου, καί μη τα θεοπρεπή καί τα άνθρωποπρεπή αύτοϋ είναι λέγοντα άσυγχύτως καί άτρέπτως καί αδιαιρέτως, δια τοι τοοτο πληροφορηθέντες καί συμφωνεϊν ηγούμενοι κατά πάντα τοις προγεγραμ- ΊΟ μένοις άγίοις πατράσι την έπιστολήν συνηινέσαμεν ταύτηι καί ύπεγράψαμεν. 23— 29 adfert Vigilius t. IIII 2 p. 155

M, B [= ab], Φ 4 επίσκοπο; om. M 6 ερρων M 7/8 βαργάδων MB 9 νικαίασ MB ίο όφέλιοσ Β 12 πλαταιέων B 14 εύβοίασ MB 15 κλαδαΐοσ B 16 άνχιεσμοϋ MBb άγχιασμοο Ba, utrumque Φ ι-j επίσκοπο; om. M 20 κνωσοΰ B» 21 έλευθερίνησ McorT, cf. Φ 22 Cantinon Φ 24 αλλά καί B nee non et Φ1 καί ΜΦΪ 5 καθώξ om. B» ρν om. Β» 8 Κέστρων om. Bb Ίσαυρίαί scripsi τησ [om. Bb] συρίασ MB ίο νικαΐα των Β« ιι του om. Μ H/I2. 2ο αγίων πατέρων Bb 14 Σατάλων Φ σογάλων Μ σαγάρων Β 19 Ιούλιο; Φ Ιουλιανόσ MB 23 άκρασοο ΒβΦ Λυδία; scripsi δεντέρασ Β β Μ 28 άτταλίασ Μ 2g καί βεβαίαν καί Μ 34 βαανδοΰ MBb 38 Μύρων Φ £ώμησ MB 39 τουτέστι om. B Act» concitiorum oecumeniconim. II, ι. 2.

14

Ιθ6 [302]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO IIII

132 Νεοπτόλεμος δ ευλαβέστατος επίσκοπος Κόρνων επαρχίας Λυκαονίας είπε ν "Ανωθεν καΐ εξ αρχής ή ημετέρα πατρίς πάσης αίρετικής καθαρεύουσα νόσου περί τάς τοιαύτας συζητήσεις καΐ φιλονεικίας άγυμνάστως Ισχεν καΐ ημείς άπλούστερον έπιστεύσαμεν άκολουθοϋντες τήι πίστει των πατέρων τήι έκτεθείσηι εν τήι Νικαέων πόλει, ην ύστερον ήρμήνευσεν ό της μακαρίας μνήμης Κύριλλος καΐ πάλιν έσαφήνισεν ό άγιώτατος καΐ & Θεοφιλέστατος αρχιεπίσκοπος Λέων της 'Ρωμαίων πόλεως, καΐ πάλιν ημείς ταϊς έκθέσεσι ταύταις ουκ έναντιούμεθα. εί δε τις οίεται εχειν τινά άφορμήν άντιλογίας κατά της εκθέσεως του μακαριωτάτου Λέοντος επισκόπου, αυτός συ^ητείτω καΐ φιλονεικείτω, ημών εν μηδενΐ άντιλεγόντων ή άπομαχομένων τηι εκθέσει των τιη καΐ των μετά ταϋτα ρν αγίων πατέρων πίστει. ίο ΐ33 Φλωρεντίας ό ευλαβέστατος επίσκοπος Άδριανουπόλεως Πισιδίας εϊπεν Προ των ερμηνειών του θεοφιλέστατου καΐ μακαριωτάτου πατρός ημών Κυρίλλου καΐ του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος τηι εκθέσει των αγίων πατέρων των εν Νικαίαι πειθόμενοι ούτως έπιστεύσαμεν καΐ πιστεύομεν, ου μην αλλά καΐ των ρν συναινοϋμεν τήι πίστει τήι σαφώς διαγορευούσηι ως εκ πνεύματος αγίου καΐ Μαρίας της παρ- is θενου ό κύριος ημών Ιησούς ό Χριστός έσαρκώθη. ταύτηι τήι πίστει τήι των αγίων πατέρων ούτως πιστεύομεν ώσπερ ήρμήνευσαν, και ουδέν διαμφιβάλλομεν. L im sei ΐ34 Εύτρόπιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Άδάδων Πισιδίας είπεν Εν ούδενΐ άπάιδει της εκτεθείσης πίστεως παρά των αγίων των εν Νικαίαι πατέρων καΐ των ρν των εν Κωνσταντινουπόλει μετά ταύτα συνελθόντων καΐ της επιστολής Κυρίλλου του ζο της όσίας μνήμης ή επιστολή του όσιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος, αλλ' εν πδσι συμφωνεί, καΐ άναγκαίως κάγώ συναινώ καΐ ταύτηι υπέγραψα. ΐ35 Φοντηιανός ό ευλαβέστατος επίσκοπος Σαγαλασσοϋ είπεν Εκ πολλών δσων έμαυτόν πληροφορήσας συνάιδειν τα έπισταλέντα παρά του μακαριωτάτου ημών πατρός Λέοντος τώι συμβόλωι τώι έκτεθέντι παρά των άγιωτάτων πατέρων των εν ζ& Νικαίαι καΐ των ρν των εν τήι πανευδαίμονι πόλει την αυτήν εκθεμένων πίστιν καΐ τήι Μ VII 4ΐ επιστολή ι τήι παρά του της όσίας μνήμης άγιωτάτου επισκόπου Κυρίλλου γενομένου της Άλεξανδρέων μεγαλοπόλεως καΐ συναινέσας υπέγραψα. 136 Παύλος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Δέρβης Λυκαονίας είπεν Ημείς εξ αρχής καΐ ή ημετέρα πόλις την ^ήτησιν ταύτη ν ήγνόησεν, πιστεύομεν δε τώι φιλανθρώπωι so θεώι δτι οϋτε του λοιπού ^ήτησις γενήσεται· δια γαρ την αγαθότητα αύτοϋ πάσης καθαρεύομεν νόσου αίρετικής. έδιδάχθημεν γαρ καΐ παρελάβομεν πιστεύειν τήι εκθέσει των τϊη των εν Νικαίαι αγίων πατέρων Kai των μετά ταΰτα εν Κωνσταντινουπόλει ρν καΐ τήι έπιστολήι του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος συναιδούσηι τήι πίστει των πατέρων καΐ τήι έρμηνείαι του της όσίας μνήμης Κυρίλλου καΐ ούτως πιστεύομεν. 35 ΐ37 Άχόλιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Λαράνδων Λυκαονίας είπεν Είς ουδέν έδοκιμάσαμεν διαφέρειν την έπιστολήν του άγιωτάτου πάπα Λέοντος προς την έκθεσιν των τιη καΐ των ρν καΐ την Ικθεσιν του μακαριωτάτου Κυρίλλου · ήιτινι καΐ υπέγραψα. 138 Μεϊρος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Εύλάνδρων Φρυγίας είπεν Κατά τους κανόνας των οσίων πατέρων των εν Νικαίαι καΐ των εν τήι βασιλευούσηι ρν καΐ την *ο Ικθεσιν του μακαριωτάτου Κυρίλλου τήι νυν γραφείσηι έπιστολήι παρά του αρχιεπισκόπου Λέοντος συναινώ είς πάντα συμφωνούσηι καΐ υπέγραψα. ΐ39 Λουκιανός ό ευλαβέστατος επίσκοπος Ίψου Φρυγίας είπεν Τήι έπιστολήι Μ, Β [= ab], (Φ) 3 ^ητήσεισ Bb 6/7 ταύταισ τσίσ έκθέσεσιν Μ ίο πίστει om. Β» 16 ό» om. Bb 1 τήι om. Β» ΐ7 ήρμηνεΟσαμεν Β 23 φροντηιανόσ Β φροντηιαννόσ Μ Frontianus Φ« Frontinianus ΦΓ σαγαλσσοΟ Β 28 πόλεωσ έκτεθείση Β 35 aylwv ττρων Bb 39 μειροσ Μ b μόϊροσ Β Mints Φ 4° αγίων B 42 συναινούση Β

9 SENTENTIAE EPISCOPORVM

[303] 107

του μακαριωτάτου καί όσιωτάτου Λέοντος συμβαινούσηι τήι έπιστολήι του άγιωτόττου Κυρίλλου καΐ τήι εκθέσει των ρν των εν τήι βασιλευούσηι ττόλει αγίων πατέρων συναινώ καΐ υπέγραψα. ΐ4ο Φίλιππος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Λυσιάδος Φρυγίας εΐπεν Εγώ έπακούσας της επιστολής του αρχιεπισκόπου Λέοντος δτι σύμφωνα καί τήι έπιστολήι του $ μακαριωτάτου Κυρίλλου καί των ρν των συναχθέντων εν τήι βασιλευούσηι πόλει καΐ των τιη αγίων πατέρων ήρμήνευσε, πληροφορηθείς καί συναινέσας υπέγραψα. ΐ4ΐ Εύστόχιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Δοκιμίου Φρυγίας εΐπεν Ή ύπαναγνωσθεΐσα ήμΐν επιστολή πρώην του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος συνωιδά έχει της αγίας συνόδου της εν Νικαίαι των τϊη καί των ρν των εν τήι βασιλευούσηι Κων- L im 504 σταντινουπόλει καί τήι έπιστολήι του μακαριωτάτου Κυρίλλου, όθεν κάγώ συναινώ καί u υπέγραψα αύτήι. ΐ42 Βασίλειος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Νακωλείας Φρυγίας εΐπεν Της επιστολής της γραφείσης παρά του άγιωτόττου αρχιεπισκόπου Λέοντος άναγνωσθείσης ήμϊν και της τοο μακαριωτάτου Κυρίλλου καΐ της των τϊη αγίων πατέρων εκθέσεως και της των is ρν την πίστιν ευρον συνάιδουσαν και πληροφορηθείς συνήινεσα είς πάντα και υπέγραψα. ΐ43 Κυριάκος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Εύκαρπίας εΐπεν Κατά την πίστιν των αγίων πατέρων των τιη των εν Νικαίαι συναχθέντων καί των μετά ταύτα εν τήι βασιλευούσηι πόλει συναθροισθέντων καί την έπιστολήν του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Μ νιι 44 Κυρίλλου ευρον συνάιδουσαν καί την έπιστολήν του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος ζο καί συναινών είς πάντα υπέγραψα. ΐ44 Άβέρκιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Ίεραπόλεως Φρυγίας εΐπεν Τήι εκθέσει των τϊη αγίων πατέρων των εν Νικαίαι συναχθέντων καί των ρν των εν τήι βασιλευοΰσηι πόλει συναθροισθέντων καί τήι έπιστολήι τήι γραφείσηι παρά του της όσιας μνήμης Κυρίλλου ευρον συνάιδουσαν την έπιστολήν την γραφεΐσαν παρά του αρχιεπισκόπου 25 Λέοντος καΐ ούτως πιστεύω καί προς πάντα πληροφορηθείς συνήινεσα και υπέγραψα. ΐ45 Στρατήγιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος της Πολυβοτέων πόλεως εΐπεν Την έπιστολήν του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος εύρων ουκ άπάιδουσαν τήι εκθέσει των τιη αγίων πατέρων των εν Νικαίαι συναχθέντων καί των ρ πεντήκοντα των εν τήι βασιλευοΰσηι πόλει συνελθόντων καί τήι έπιστολήι του της όσίας μνήμης »ο Κυρίλλου καί τήι εκθέσει των τιη Kai των μετά ταϋτα εκατόν ρν αγίων πατέρων κάγώ συναινώ καί ούτω πιστεύων υπέγραψα. 146 Κριτωνιανός ό ευλαβέστατος επίσκοπος Άφροδισιάδος Καριάς εΐπεν Κατά την εκθεσιν των τιη αγίων πατέρων των εν Νικαίαι, ήντινα και έβεβαίωσαν οί ρν οΐ εν τήι βασιλευοΰσηι πόλει μετά ταύτα συναθροισθέντες, ην καί Κύριλλος ό της όσίας 36 μνήμης εν Έφέσωι σνμφώνως ήρμήνευσεν, κατά ταύτην εύρων και την έπιστολήν του πάπα Λέοντος συνάιδειν συναινών είς πάντα ύπεσημηνάμην. ΐ47 Παπίας ό ευλαβέστατος επίσκοπος Ερίφης εΐπεν Κατά την Ικθεσιν των αγίων πατέρων των εν Νικαίαι συναχθέντων τϊη καί των μετά ταϋτα ρν εν τήι βασιλευούσηι πόλει καί την έπιστολήν του της όσίας μνήμης Κυρίλλου εύρον καί την εττιστο- *ο Μ, Β [= ab], (Φ) ι συμφωνούση Β όσιωτάτου Bb 8 εύλαβήσ Β ιο/ιι των εν τηι—Κωνσταντινουττόλει εκατόν πεντήκοντα Β 11 καί συναινώ καί Μ 16 εύρων Β ιη εύκάρπου ~&> 22 έπίσκοττο? om. M 23/24 τη — ττόλει Μ κωνστανηνουττόλει Β 27 εύλαβήσ Β 28 εύρων Μ"»" ηΟρον Μ ευρον Β 31 τηι εκθέσει — πατέρων inepte repetita 32 Post Strategium habet Epiphanias episcopus Midaiu \Midai Φ»] similiter Φ 33 κρητονιανόσ Μ 35 μετά ταοτα om. B 37 post Critonianum habet Johannes episcopus Amazonis similiter. Dionysius episcopus Antiochiae similiter Φ 40 ηορον Μ H*

ΙΟδ [304]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO IIII

λήν του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος συνάιδουσαν καΐ ταύτηι ακολουθών συναινώ. 148 ΕύπείΘιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Στρατονικείας είπεν Κάγώ κατά την εκθεσιν των τϊη πατέρων των συνελθόντων εν τη ι Νικαέων πόλει καΐ των μετά ταϋτα L im 505 ρν των εν τηι βασιλευούσηι πόλει συναθροισθέντων καΐ την έπιστολήν του της όσίας α μνήμης Κυρίλλου ευρον συνωιδά λέγουσαν καΐ την έπιστολήν του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος και συναινώ είς πάντα και υπέγραψα. ΐ49 Θεοδώρητος ό ευσεβέστατος επίσκοπος Άλαβάνδων Καρίας είπεν Κάγώ συναινώ τήι έπιστολήι του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος συναιδούσηι τήι εκθέσει των τϊη πατέρων και των μετά ταϋτα εν Κωνσταντινουπόλει ρν καΐ τήι έπιστολήι του ίο της όσίας μνήμης Κυρίλλου και υπέγραψα. ΐ5ο Μένανδρος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Ήρακλείας Σαλβάκης Καρίας είπεν Κατά την εκθεσιν των τιη των Ιν Νικαίαι καΐ των ρν των εν Κωνσταντινουπόλει καΐ κατά Μ νιι 45 την έπιστολήν του οσίου την μνήμην Κυρίλλου ευρον καΐ την έπιστολήν του όσιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος συνάιδουσαν και ταύτηι συναινών υπέγραψα. is 151 Ιωάννης ό ευλαβέστατος επίσκοπος Κνίδου είπεν Πιστεύω καθώς έξέθεντο οι άγιοι πατέρες οΐ τϊη και οί ρν οί εν Κωνσταντινουπόλει καΐ καθώς δ μακάριος Κύριλλος έπίστευσεν, και καταδέχομαι την έπιστολήν του μακαριωτάτου πάπα Λέοντος συνάιδουσαν τούτοις, καί ταύτηι συναινών υπέγραψα. ΐ52 Τυγχάνιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Άπολλωνιάδος είπεν Κατά την εκθεσιν ζο των τιη καΐ των ρν των εν τήι βασιλευούσηι νέαι 'Ρώμηι συναχθέντων αγίων πατέρων και κατά την έπιστολήν του μακαρίου Κυρίλλου ευρον καΐ την έπιστολήν του όσιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος συνάιδουσαν καΐ ούτως φρονών υπέγραψα. ΐ53 Διονύσιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος (Ηράκλειας) Λάτμου Καρίας είπεν Κατά την εκθεσιν των τιη αγίων πατέρων των εν τήι Νικαέων συναχθέντων καΐ κατά την zs βεβαίωσιν των ρν των εν τήι μεγαλωνύμωι Κωνσταντινουπόλει συναχθέντων αγίων πατέρων καΐ κατά την διδαχήν του μακαριωτάτου Κυρίλλου καΐ κατά την έπιστολήν την υπαναγνωσθεΐσαν του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος ουκ άπάιδουσαν της αυτών πίστεως κάγώ πιστεύω και υπέγραψα. ΐ54 Γέμελλος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Στρατονικείας είπεν Κατά την εκθεσιν 3ο των τιη αγίων πατέρων καΐ των ρν των εν τήι βασιλευούσηι πόλει συναθροισθέντων καΐ την έπιστολήν του άγιωτάτου καΐ μακαριωτάτου Λέοντος συνάιδουσαν ευρον και ούτως πιστεύων υπέγραψα. ΐ55 Λεύκιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Απόλλωνος ίερου επαρχίας Λυδίας είπεν Την εκθεσιν των τιη αγίων πατέρων και των ρν καΐ την έπιστολήν του της όσίας μνήμης 35 Κυρίλλου καΐ την νυν υπαναγνωσθεΐσαν του όσιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος ευρον συνάιδουσαν καΐ ούτως πιστεύων υπέγραψα τήι έπιστολήι. L im 5ο8 156 Πολύκαρπος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Γαβάλων επαρχίας Συρίας είπεν Κατά την εκθεσιν των αγίων πατέρων των συναχθέντων εν τήι Νικαέων τιη και των ρν των εν τήι μεγαλωνύμωι Κωνσταντινουπόλει καΐ κατά την έπιστολήν του άγιω- *ο τάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος έρμηνευθεϊσαν ούτως πιστεύων καΐ συναινών υπέγραψα. ΐ57 Ιωάννης ό ευλαβέστατος επίσκοπος Άλίνδων επαρχίας Καρίας είπεν Ή επιστολή του άγιωτάτου πάπα Λέοντος συνάιδει τήι πίστει των τϊη αγίων πατέρων Μ, Β [= ab], (Φ) 3 εύπίθιοσ MB, corr. Β» 4· 10 αγίων πρων Bb 6. 14 ηορον Μ ι? καθώσ κοΗ Bb 2ΐ νέοι 'Ρώμηι]τΓΟλ£ΐ Bb 22 μακαριωτάτου Β» 24 Hcracttae Φ λάτμου Μ λάγμου Β 3ΐ αγίων om. Μ ίν κωνσταντινουπόλει Bb 32 μακαριωτάτου καΐ όσιωτάτου Β 39 των1 1 ϊϊη Bb τϊη om. Bb 40 κατά om. B 40/41 όσιωτάτου Bb 4 «αϊ ούτωσ Β 42 καισσρΕίσσ Β

SENTENTIAE EPISCOPORVM — 12—17 DE IWENALI ET CONSORTIBVS

[305] 109

καΐ των ρν των εν τηι μεγαλωνύμωι Κωνσταντινουττόλει συναχθέντων καΐ τήι έτπστολήι του της μακαρίας μνήμης Κυρίλλου καΐ ούτως ττιστεύων υπέγραψα. 158 Ιουλιανός ό ευλαβέστατος πρεσβύτερος Άλικαρνασοο επέχων τον τόπον Καλανδίωνος του επισκόπου της αυτής πόλεως εΐπεν Κατά την εκθεσιν των τιη καΐ των ρν καΐ κατά την επιστολή ν του της όσίας μνήμης Κυρίλλου ευρον καΐ την επιστολή ν του 6 άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Λέοντος γραφεϊσαν καΐ ταύτηι συναινών υπέγραψα. 10 Οί μεγαλοπρεπέστατοι καΐ ενδοξότατοι άρχοντες καΐ ή ΰπερφυής σύγκλητος Μ νιι 48 εΐπον Ei καΐ οΐ λοιποί πάντες οί μη Ιδικως καταθέμενοι ευλαβέστατοι επίσκοποι συντίθενται τοις είρημένοις παρά των καταθεμένων όσιωτάτων πατέρων, οίκείαι φωνηι διδασκέτωσαν. ίο 11 Πάντες οί ευλαβέστατοι επίσκοποι Ιβόησαν Πάντες συντιθέμεθα. πάντες συναινουμεν. πάντες ομοίως πιστεύομεν. πάντες τα αυτά φρονοομεν. ούτως φρονουμεν. ούτως πιστεύομεν. τους πατέρας τηι συνόδωι. τους ομόδοξους τηι συνόδωι. τους ύπογράψαντας τηι συνόδωι. πολλά τα έτη των βασιλέων, πολλά τα έτη της αύγούστης. τους πατέρας τηι συνόδωι. τους όμοπίστους τηι is, συνόδωι. πολλά τα έτη του βασιλέως. τους όμόφρονας τηι συνόδωι. πολλά τα έτη του βασιλέως. καΐ οί πέντε τηι πίστει υπέγραψαν. ως Λέων, ούτω φρονοΟσιν. πολλά τα έτη του βασιλέως. 12 Οί μεγαλοπρεπέστατοι και ενδοξότατοι άρχοντες είπον Άνηνέγκαμεν τώι θειοτάτωι και εΰσεβεστάτωι ημών δεσπότηι περί αυτών καΐ άναμένομεν την άπόκρισιν της ζο αυτού εύσεβείας. ή δε ευλάβεια ή υμετέρα καΐ περί Διοσκόρου του παρ' υμών καθαιρεθέντος αγνοούσης και της θειοτάτης κορυφής καΐ ημών και περί αυτών των πέντε, υπέρ ων την παράκλησιν ποιεϊσθε, και πάντων των πεπραγμένων εν τηι άγίαι συνόδωι δώσει λόγον τώι θεώι. 'Ρω άνέγνων άνέγνωμεν άνέγνω. 13 Πάντες οΐ ευλαβέστατοι επίσκοποι έβόησαν · Διόσκορον ό θεός καθεϊλεν. Διόσκο- zs ρος δικαίως καθηιρέθη. Διόσκορον ό Χριστός καθεϊλεν. 14 Καΐ ολίγων ωρών διαγενομένων εν τώι περιμένειν την παρά του Θειοτάτου καΐ ευσεβέστατου ημών δεσπότου άπόκρισιν οί μεγαλοπρεπέστατοι καΐ ενδοξότατοι άρχοντες εΐπον Ό ευσεβέστατος ημών βασιλεύς μαθών τάς υμών αΐτήσεις τηι ύμετέραι γνώμηι δέδωκε βουλεύσασθαι περί Ίουβεναλίου καΐ Θαλασσίου καΐ Εύσεβίου καΐ Βασιλείου καΐ ao Ευσταθίου των ευλαβέστατων επισκόπων τα ύμΐν παριστάμενα. της θεοσέβειας εστί τοίνυν της υμετέρας γινωσκούσης δτι τώι θεώι των γινομένων δώσει λόγον, το L im 509 πρακτέον περί αυτών διαλογίσασθαι. 15 Άνατόλιος ό ευλαβέστατος αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως εΐπεν Δεόμεθα αυτούς είσελθεϊν. s& 16 Πάντες οί ευλαβέστατοι επίσκοποι έξεβόησαν Παρακαλοϋμεν αυτούς είσελθεϊν. τους ομόδοξους τηι συνόδωι. τους δμόφρονας τηι συνόδωι. τους ύπογράψαντας τηι έπιστολήι Λέοντος τηι συνόδωι. 17 Ot μεγαλοπρεπέστατοι και ενδοξότατοι άρχοντες καΐ ή ύπερφυής σύγκλητος εΤπον Μ νιι 49 Είσίτωσαν. 'Ρω άνέγνων άνέγνωμεν άνέγνω. « ιι—12 πιστεύομεν adferuntur in Concilii quinti collatione quinta M, B [= ab], Φ [plene inde a 7] 2 πιστεύων Μ συναινών B 8 είπεν M 14 βασιλέων] βασιλέων τούσ όμόφρονασ τη σννόδω πολλά τα ϊτη των βασιλέων Ba 16/17 TO^S όμόφρονα? — βασιλέωχ om. B» ι8 πολλά — βασιλέως om. Φ ig iudices et amplissimus senatus Φ 2ΐ ευλάβεια Φ ευσέβεια MB 22 περί] πρόσ Μ 24 "Ρω — άνέγνω om. Φ 28 iudices et amplissimus senatus Φ 32 τοίνυν εστί Β 33 διαλογίσασδε Φ 37 TO^S δμόφρονας τηι συνόδωι om. ΒΦ»ΦΚ κελεύεται Ρ κελεύει Ba παρασχεοήναι αϋτοϊσ'«y 13 ίπίde σκοποσ K P 14 είπον ΒΦΚ1 εΐπεν Μ et ceteri codices Κ, Ρ 15 πασχασίνου Ρ ώστε h ω 17 άναμένοντασ BbKaix^iiixiP αναμένει ν l«y 18/19 'Ρ — άνέγνω om. ΦΚΡ 25 εΐπεν Μ 29 'Ρ00 — Γ w άνέγνω om. Φ 33 κελερίνησ ΜΒΦ»° Caelestinae Φ 34 * monutnentis habitat Φ μερίτησ Μ μεριστήσ Β 35 νεμεσίνον Μ νέμεσηνόν Β Nemesium Φ καί MB sed et Φ

60—76 DE CAROSO ET DOROTHEO

[311] 115

όνομα oturo ξενίσει ήμδς. Θεοφίλου το όνομα ξεν^όμεθα. Θωμαν ομοίως ουκ οίδαμεν. Λεόντιος από άρκοτρόφων εστίν. "Υψης μεμορίτης εστίν ί-χων δύο ή τρία ονόματα είς το ξυλόκιρκον. Καλλίνικος έχει δέκα ονόματα είς μεμόριν είς το ξυλόκιρκον. ΤΤαϋλος ό Βιθυνός κατά μονάς εστίν εϊς μεμόριν. Γαυδέντιος (μεμορίτης) εστίν, έχει πέντε ονόματα είς τα Φιλίππου. ΕΟγνωμόνιον ουκ οίδαμεν. πα- & ρακαλοϋμεν πεμφθήναι υπό της μεγαλοπρέπειας υμών καΐ της αγίας συνόδου τινάς καΐ άπελθεϊν καΐ Ιδεΐν τα μοναστήρια αυτών καΐ πεισθήναι εί Ιχουσιν μοναστήρια ή χλευά- Μ νιι 64 3ουσι καΐ βλάπτουσι τάς υπολήψεις των αρχιμανδριτών και από τούτων δφείλουσιν έτπτιμιασθήναι, ώστε μη εαυτούς άρχιμανδρίτας λέγειν τους εν μεμορίοις οίκουντας. παρακαλοϋμεν δε τους λέγοντας εαυτούς μονάζοντας καΐ μη γνωρισμένους μήτε παρά ίο της υμετέρας μεγαλοπρεπείας μήτε παρά τοο άγιωτάτου αρχιεπισκόπου μήτε παρ' ημών έξελθεΐν από της πόλεως ως έπιθέτας δια το σκάνδαλον δ επεχείρησαν ποιήσαι. 65 Οί μεγαλοπρεπέστατοι καϊ ενδοξότατοι άρχοντες είπον Είσίτωσαν οί ευλαβέστατοι μονάζοντες οί τάς δεήσεις έπιδεδωκότες. 66 Καϊ είσηλθον Κάρωσος και Δωρόθεος και Έλπίδιος καϊ Φωτεινός καϊ Ευτύχιος ι& και οΐ λοιποί οΐ προειρημένοι μοναχοί ευλαβέστατοι καϊ Βαρσουμδς μοναχός, έτι μην καϊ Καλοπόδιος ό ευνούχος. οί μεγαλοπρεπέστατοι και ενδοξότατοι άρχοντες καϊ ή ύπερφυής σύγκλητος εΐπον · Δεήσεις πάλαι ή υμετέρα ευλάβεια δέδωκεν τήι καλλινίκωι κορυφήι. έπιδόντες τοίνυν τάς προφερομένας ύμϊν είπατε εΐ έπιγινώσκετε αύτάς είναι τάς παρ' υμών έπιδοθείσας. 2ο 67 Κάρωσος καϊ Δωρόθεος οί ευλαβέστατοι άρχιμανδρϊται καϊ οί λοιποί έπιδόντες τάς δεήσεις εϊπον Αύταί είσιν αί δεήσεις αϊ παρ' ημών έπιδοθεϊσαι. 68 Οί μεγαλοπρεπέστατοι καϊ ενδοξότατοι άρχοντες καϊ ή ΰπερφυής σύγκλητος εΤπον ΆναγινωσκέσΘωσαν αί δεήσεις. 69 Καϊ προ της αναγνώσεως Άνατόλιος ό ευλαβέστατος αρχιεπίσκοπος Κωνσταν- 25 τινουπόλεως εΐπεν· Καλοπόδιος και Γερόντιος οί μεταξύ αυτών πρεσβύτεροι όντες καθήιρηνται πάλαι καϊ ουκ εξεστιν αύτοϊς είσελθεϊν. 70 Γερόντιος καϊ Καλοπόδιος εΐπον Ήμΐν ουδείς εΐπεν ότι καθηιρέθημεν άρτι ήμϊν εΐπον. 71 Άέτιος άρχιδιάκονος της εν Κωνσταντινουπόλει αγίας εκκλησίας άπελθών προς 3ο Καλοπόδιον τον εύνοϋχον εΐπεν αύτώι· Ό αρχιεπίσκοπος λέγει σοι δι' εμού του άρχιδιακόνου ότι καθηιρημένος εϊ, καϊ έξελθε. 72 Καλοπόδιος εΐπεν Δια ποίον πράγμα; 73 Αέτιος άρχιδιάκονος εΐπεν 'Ους αίρετικός. 74 Καλοπόδιος εΐπεν Άξιώ άναγνωσθήναι τάς δεήσεις ημών. 35 75 Οί μεγαλοπρεπέστατοι καϊ ενδοξότατοι άρχοντες εΐπον ΆναγινωσκέσΘωσαν. 'Ρω άνέγνων άνέγνωμεν άνέγνω. Βερονικιανός ό καθωσιωμένος μαγιστριανός και σηκρητάριος του θείου κονσιστωρίου άνέγνω 39 76

Τώι εύσεβεστάτωι καϊ φιλοχρίστωι βασιλεϊ νέωι Κωνσταντίνωι Μαρκιανώι παρά L im 523 Καρώσου Δωροθέου Έλπιδίου Φωτεινού Ευτυχίου Θεοδώρου Μωση Μαξίμου Γερον- Μ vn 5 Μ, Β [= ab], Φ ι et nomen Φ 2 άποαρκοτρόφοσ Β 3/4 Καλλίνικος — ξυλόκιρκον om. Β 4 γαυδέντισ Μ γαβδένποσ Β 4/5 μεμορίτης om. MB in monumentis habitat Φ 5 T0 Bb Eugnomonem Φ 7 πεισθηναι MB dicant Φ 8 καϊ βλάπτουσι om. B g εττιτιμηθηναι Μ05" ίο δε καϊ Φ 11 παρά] από Β 13 iudices et amplissimus senatus Φ 15 Photius Φ praeter unum codicem 18 threw M 19 προφερομένασ ΒΦ προσφερομένασ M 24 εΐπεν M 30 άέτιοσ ό Bb 31 TOV om· M ω 34 ώ5 om. Bb 37 'Ρ — άνέχνω om. Φ 3^/39 κονσισταρίου Μ 4° παρά om. B 4ΐ/ρ· ιι6, ι Θεοδώρου — νεμεσίνου post λεοντίου coll. Bb 15*

HO [312]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO IIII

τίου Νεμεσίνου Θεοφίλου Θωμά Λεοντίου "Υψη Καλλινίκου Παύλου Γαυδεντίου Εύγνωμονίου των ελαχίστων αρχιμανδριτών καΐ πάσης αυτών της συνοδίας της εν Χριστώι και λοιπών κληρικών καΐ μονα30ντων καΐ λαϊκών. Αεί το 'Ρωμαίων βασίλειον καΐ μάλιστα από Θεοδοσίου του μεγάλου και μάκαρος την οίκουμένην γαλήνης πεπλήρωκεν άγωνισάμενον υπέρ της ορθοδόξου πίστεως, αλλά δια το εκαστον το έαυτοϋ ^ητεϊν καΐ 5 ι Cor. ίο, 24 μηκέτι το του ετέρου, καθώς νομοθετεί ή θεία γραφή, άπαντα λέλυται, των αποστόλων ή πίστις τετάρακται καΐ τα μεν των εχθρών, Ιουδαίων φαμέν καΐ Ελλήνων, εν είρήνηι εΐ καΐ καθέστηκεν κακίστηι, τα δε ημέτερα εν πολέμωι άσπόνδωι τυγχάνει. αύτη δε ή διόρθωσις έτηρεϊτο τήι φιλοχρίστωι υμών βασιλείαι προς το μη σχίσμα γενέσθαι εν τήι όρθοδοξίαι, αλλά την πίστιν στηριχθήναι υπό της θειότητος υμών. παν γαρ ίο δίκαιον παντϊ μεν άρχοντι πρέπει, βασιλεϊ δε καΐ μάλιστα εύσεβεϊ κατ' έξαίρετον, δθεν αυτό πέφυκε νομοτεθεϊσθαι το δίκαιον. δεόμεθα ουν της υμετέρας εΰσεβείας προς τώι κελεϋσαι οίκουμενικήν γενέσθαι σύνοδον, ην ήδη καΐ ή υμετέρα ευσέβεια προνοουμένη της πάντων σωτηρίας Θεσπίσαι κατηξίωσεν, άργήσαι [δε] τάς στάσεις καΐ τάς κατά βίαν ύπογραφάς γινομένας καΐ τους διωγμούς τους καθ' έκάστην παρά των κληρικών is καθ' ημών μελετωμένους, ους έπιχειροϋσι λανθάνοντες την ύμετέραν εΰσέβειαν. καΐ παρακαλοϋμεν την ύμετέραν Θειότητα μηδένα βάλλεσθαι μήτε από μοναστηρίου μήτε από εκκλησίας μήτε από μαρτυρίου Ιως της δικαιοκρισίας της αγίας συνόδου προς το Μ νιι 68 μη καΐ νομίσαι τινάς άλλων άτακτουντων έπιγράφειν ταύτα τήι Ομετέραι εύσεβείαι (καΐ γαρ φιλεϊν ύμας την είρήνην καΐ ταύτης φροντί^ειν προ πάντων πεπείσμεθα), ίνα της 20 αγίας πίστεως στηριχθείσης και πάλιν δια των αγίων πατέρων δυνηθώμεν τον έπίλοιπον χρόνον της ^ωής ημών σωφρόνως Kai δικαίως εν είρήνηι * τάς συνήθεις καΐ άδιαλείπτους εύχάς άναπέμψαι τώι δεσπότηι Χριστώι υπέρ της διαμονής τοΟ αιωνίου υμών κράτους τώι καΐ άοράτως τήι ϊδίαι εύδοκίαι δωρησαμένωι ύμϊν το βασίλειον, θειότατοι αογουστοι. 25

77

Διογένης ό ευλαβέστατος επίσκοπος Κυ^ίκου εΐπεν Βαρσουμας ό μεταξύ αυτών είσελθών ?σφαξεν τον μακάριον Φλαβιανόν. αυτός Ιστηκε καΐ Ιλεγεν · σφάξον. καΐ μη έγκείμενος ταϊς δεήσεσι δια τί είσήλθεν; 78 Πάντες οί ευλαβέστατοι επίσκοποι έβόησαν ΓΤασαν Συρίαν Βαρσουμας ήφάνισεν έπήγαγεν ήμϊν χιλίους μονάζοντας. so 79 Οί μεγαλοπρεπέστατοι καΐ ενδοξότατοι άρχοντες προς τους μονά3οντας εΐπον 52 Κατά την ύμετέραν δια των δεήσεων παράκλησιν ό θειότατος καΐ ευσεβέστατος ημών δεσπότης και την άγίαν σύνοδον συγκροτηθήναι καΐ νυν ύμας εΙσόδου τυχεΐν παρεκελεύσατο. είσελθόντες τοίνυν άνάσχεσθε μαθεϊν τα παρά της αυτής άγιωτάτης συνόδου περί της πίστεως τυπούμενα. 'Ρω άνέγνων άνέγνωμεν άνέγνω. 36 80 Κάρωσος καΐ Δωρόθεος ot ευλαβέστατοι άρχιμανδρϊται καΐ οί λοιποί μονάζοντες εΐπον Άξιοϋμεν άναγνωσθήναι τον παρ' ημών προσφερόμενον λίβελλον. 81 ΟΙ ευλαβέστατοι επίσκοποι έβόησαν Τον φονέα Βαρσουμδν Ιξω βάλε. τον φονέα τώι σταδίωι. ανάθεμα τώι Βαρσουμαι. Βαρσουμαν τήι έξορίαι. 82 Οί μεγαλοπρεπέστατοι και ενδοξότατοι άρχοντες καΐ ή ύπερφυής σύγκλητος« εΐπον Ό παρά των ευλαβέστατων μοναχών έπιδεδομένος λίβελλος άναγινωσκέσθω. Μ, Β [= ab], Φ ι νεμεσηνοϋ Ba Nemesio Φ» γαβδεντίου Β 3 £ωμοάον Bb 13 τώι scripsi το ΜΒΦ b 14 δε deleui 16 κοί om. B 17 neminem iactari Φ μηδέν άναβάλλεσθαι [άναβαλέσθαι Μ00"] MB ig κσΐ νομίσαι] καινοτομήσαι Μ«1" ζο τσύτησ Β pro ipsa Φ ττάντωσ Μ ττρά ΒΦΓ irepl M 2ΐ πατέρων ΜΦ om. Β 22 lacunam statui e. g. supplendo διαβιοϋντε; uiuere in pace consuetasque Φ* uiuamus et in pace Φ"0 27 insiabat Φ' et unus codex Φ° 31 iudices et amplissimus senatus Φ 33 v v om. Φ 33/34 παρεκέλευσαν Bb 35 τυττοομεν Bb 'P03 — άνέγνω om. Φ 37 qui — offertur Φ ττροφερόμενον MB 38 ττάντε5 l Φ βάλλε Β 41 είπεν Μ

77—88 DE DOROTHEO ET CAROSO

[313] 117

Κωνσταντίνος ό καθωσιωμένος σηκρητάριος του Θείου κωνσιστωρίου ύποδεξάμενος άνέγνω 83

Τήι άγίαι συνόδωι τήι ενταύθα ένδημούσηι νυν παρά των αρχιμανδριτών καΐ Μ vn 6g άπάσης της εν Χριστώι αδελφότητας. Κατά την πρώτην κλήσιν ευθύς έλθείν εΐχομεν προς την ύμετέραν άγιωσύνην, αλλ' επειδή ό ευσεβή? ημών δεσπότης έδήλωσεν τώι & όσιωτατωι άρχιμανδρίτηι καΐ πρεσβυτέρωι Καρώσωι μη παραγενέσθαι αυτόν, εΐ μη καΐ ή αΟτοϋ ευσέβεια παρήι, ημείς δε εκτός αΰτοϋ είσελθεΐν περιττόν ήγησάμεθα, επειδή εστίν ημών πατήρ, ως και τήι ύμετέραι άγιωσύνηι δια των πεμφθέντων παρ' υμών προς ή μας άντεδηλώθη αύτη ή αίτια, τούτου ένεκεν ου παρεγενόμεθα. νυν δε παραγενόμενοι δεόμεθα της άγιωσύνης υμών πάντα ακολούθως προβήναι καΐ παρεϊναι κατά το ίο συνέδριον τοοτο τον άγιώτατον άρχιεπίσκοπον Διόσκορον και τους συν αύτώι άγιωτάτους επισκόπους.

84

Καΐ εν τώι άναγινώσκεσθαι πάντες οί ευλαβέστατοι επίσκοποι έβόησαν Ανάθεμα Διοσκόρωι. Διόσκορον ό Χριστός καθεϊλεν. τούτους ?ξω βάλε. άρον ΰβριν της συνόδου. * * δρον βίαν της συνόδου. δρον αίσχος της συνόδου. u 85 Φαΰστος ό ευλαβέστατος και οί άμα αύτώι ευλαβέστατοι άρχιμανδρϊται είπον "Αρον Οβριν των μοναστηρίων, 86 Οί ευλαβέστατοι επίσκοποι έβόησαν Των δεήσεων τούτων ουκ §στι της συνόδου άκουσαι. τον καθαιρεθέντα παρά πάσης όμοϋ της συνόδου έπίσκοπον έτόλμησαν όνομάσαι. οί κανόνες δια τί πατοΰνται; ζο 87 ΟΙ μεγαλοπρεπέστατοι και ενδοξότατοι άρχοντες εΤπον "Ανευ προκρίματος άναγινωσκέσθω ό λίβελλος. Τω Κωνσταντίνος ό καθωσιωμένος σηκρητάριος του θείου κονσιστωρίου άνέγνω τα έξης του λιβέλλου 88

καΐ γαρ ό ευσεβέστατος ημών βασιλεύς, αφ' ου πρόεθετο την σύνοδον ταύτην zs γενέσθαι, έπηγγείλατο ήμϊν τα της πίστεως της εκτεθείσης παρά των τϊη αγίων πατέρων L im 527 έπισφραγί^εσθαι μόνον καΐ μηδέν έτερον προ τούτου κινεϊσθαι ή γίγνεσθαι. τούτου δε δόξαντος πάντως ουκ εύλογος ή καθαίρεσις ή γενομένη κατά Διοσκόρου του άγιωτάτου αρχιεπισκόπου, επειδή ούτε έκτος αύτοϋ ή των συν αύτώι δντων άγιωτάτων επισκόπων δυνάμεθα τι λέγειν ή ποιεΐν περί πίστεως. κελεύσατε τοίνυν παραγενέσθαι τον αυτόν Μ νιι 72 άρχιεπίσκοπον Διόσκορον καΐ παντός τους συν αύτώι επισκόπους, ώστε τα σκάνδαλα si τα γενόμενα περί την πίστιν έκκοπήναι καΐ τους ορθοδόξους λαούς μη εχειν σχίσματα εν έαυτοΐς, επειδή ή περί τοϋτο το μέρος σπουδή πάντων υμϊν των εν τώι βίωι τούτωι προτιμότερα οφείλει είναι. εί δε εις τα ούτως ακολούθως παρ' ημών 3ΤΊΤούμενα ή όσιότης υμών αντιτείνει καΐ θέλει αυθεντίαι χρήσασθαι έναντίαι ούσηι τοις συμφέρουσι, ss μαρτυράμενοι τον δεσπότην Χριστόν και τον ευσεβέστατον βασιλέα και τους μεγαλοπρεπέστατους άρχοντας καΐ την ίεράν σύγκλητον, καΐ το υμέτερον δε συνειδός καΐ άποτιναξάμενοι τα Ιμάτια της κοινωνίας της προς υμας έκτος ποιήσομεν εαυτούς. ου γαρ άνεχόμεθα του συμβόλου της πίστεως των τιη άθετουμένου κοινωνοί γενέσθαι τοις τούτο άθετοϋσιν. είς δε τελειοτέραν άπόδειξιν του μηδέν ημάς ΰπεναντίον του συμ- « βόλου της πίστεως φρονεϊν μήτε χωράν 2χειν τινά συκοφαντίαν καθ' ημών γινομένη ν Μ, Β [= ab], Φ 4 πάσης Β 14 βάλλε Ba 15 post συνόδου1 habent uoces imperatori Φ ιό συν Bb 18 ττάντεξ ο! Φ 21 indices et amplissimus senatus Φ 30 τον αυτόν ΜΒΦ^ eundetn sanctissimum Φ' 3i ut et Φ άκόλουΟον Bb ήμϊν Bl> 41 γενομένην Β>>Φ

Il8 [314]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO IIII

ύπετάξαμεν καΐ αυτό το σύμβολον καί τον δρον τον έπισφραγί^οντα τούτο καΐ έξενεχθέντα τταρά της αγίας καΐ οίκουμενικής συνόδου της καθελούσης Νεστόριον. 89

Άέτιος άρχιδιάκονος της κατά Κωνσταντινούπολιν αγίας καΐ καθολικής εκκλησίας εΐπεν· Κανών εστίν ούτος δς μετά των άλλων τέθειται παρά των αγίων πατέρων, ους φυλάττοντες οΐ άγιοι πατέρες οί επίσκοποι έκδιδάσκουσι κληρικούς και μοναχούς καΐ πάντας β τους Χριστιανί^οντας, εΐ ευροιεν ή άφηνιώντας ή μη βουλομένους πείθεσθαι, κεχρήσθαι τώι κανόνι τούτωι. Καΐ από βιβλίου άνέγνω ταϋτα

90 Can. Ant. 5

Περί των εαυτούς άφορι^όντων κληρικών ή μοναζόντων Εί τις πρεσβύτερος ή διάκονος καταφρονήσας του ίδίου επισκόπου άφώρισεν εαυτόν ίο της εκκλησίας καί ίδίαι συνήγαγεν καί θυσιαστήριον §στησεν καΐ του επισκόπου προσκαλουμένου άπειθοίη καΐ μη βούλοιτο αύτωι πείθεσθαι μηδέ ύπακούειν και πρώτον καΐ δεύτερον καλοϋντι, τούτον καθαιρεϊσθαι παντελώς καΐ μηκέτι θεραπείας τυγχάνειν μηδέ άπολαμβάνειν αυτόν δύνασθαι την τιμήν εΐ δε επιμένει θορύβων καί ανάστατων την έκκλησίαν, δια της έξωθεν εξουσίας ως στασιώδη αυτόν έπιστρέφεσθαι. ιβ

91 Πάντες οί ευλαβέστατοι επίσκοποι έβόησαν Ούτος δίκαιος κανών ούτος ό Μ νιι 73κανωυ τωυ αγίων πατέρων. 92 Οί μεγαλοπρεπέστατοι καί ενδοξότατοι άρχοντες καί ή ύπερφυής σύγκλητος είπον · Κατά την ύμετέραν αΐτησιν καί άντιλεγόντων των ευλαβέστατων επισκόπων οί έπιδοθέντες παρ' υμών λίβελλοι άνεγνώσθησαν. είπατε τοίνυν εΐ βούλεσθε τοις δόγμασι 2ο L im 53° ττάσης της άγιωτάτης συνόδου συναινέσαι. 'Ρω. 93 Κάρωσος ό ευλαβέστατος αρχιμανδρίτης εΤπεν Την των τιη των Ιν Νικαίαι γενομένων πατέρων πίστιν, εν ήι καί έβαπτίσθην, οίδα, έπεί εγώ άλλην πίστιν ουκ οΐδα. έπίσκοποί είσιν · έξουσίαν εχουσι καί άφορίσαι καΐ καθαιρήσαι καί ει τι θέλουσιν, έξουσίαν Ιχουσιν. πλείω ταύτης Ιγώ άλλην ουκ οϊδα. έμέ ό άγιος Θεότιμος εν Τόμοις δτε ζ& έβάπτισεν, έκέλευσέ μοι άλλο τί ποτέ μη φρονήσαι. 94 Δωρόθεος ό ευλαβέστατος αρχιμανδρίτης είπεν Τήι πίστει των αγίων πατέρων των εν Νικαίαι τιη, εν ήι και έβαπτίσθην, καί τώι δρωι των Ιν Έφέσωι καθελόντων Νεστόριον εμμένω και οΰτως πιστεύω και παρά ταύτην άλλην πίστιν ουκ οίδα. 95 Βαρσουμδς ό ευλαβέστατος μοναχός δια ιδίου ανθρώπου ερμηνεύοντας αυτόν so Συριστί λαλοϋντα είπεν Οΰτως πιστεύω ως οί τιη και οΰτως έβαπτίσθην είς το όνομα Mt. 28, 19 του πατρός και του υίοϋ καί του αγίου πνεύματος ως αυτούς έδίδαξεν ό κύριος τους αποστόλους. 96 Έλπίδιος μοναχός εΐπεν Εγώ πιστεύω ως οί τιη πατέρες οί εν Νικαίαι καί οί εν Έφέσωι οί Νεστόριον καθελόντες καί εμμένω τώι δρωι ώι έξέθεντο οί άγιοι πατέρες. s» 97 Οί [λοιποί] άλλοι μονάζοντες είπον Καί ημείς τα αυτά λέγομεν. 98 Άέτιος άρχιδιάκονος της κατά Κωνσταντινούπολη άγιωτάτης εκκλησίας άπελθών προς αυτόν εΤπεν Ή αγία αύτη καί μεγάλη σύνοδος οΰτως πιστεύει ως οί τιη άγιοι πατέρες οί εν Νικαίαι το τηνικαϋτα συνειλεγμένοι έξέθεντο καί τούτο το σύμβολον Μ, Β [= ab], Φ 5 et clericos Φ 13 καί μηκέτι MB nee umquam hunc Φ 15 αποστρέφεσαι Μ 18 είπεν Μ 2ΐ "Ρ*0 om. Φ 24 έξουσίαν ΜΦ καί έξουσίαυ Β 25 θεότιμοσ ΜΒΦ8€ Timotheus ΦΓ melius, cf. t. I ι, 2 p. 62 17=. 7 p. 116 173 Tomis Φ τω μηνΐ MB ότε om. Φ 32 αύτούσ Β αύτόσ Μ om. Φ 35 κα' °t νεστόριον Β ώξ Φ οΐ — πατέρες om. Φ 36 λοιποί αλλοι MB alii qui cum ipsis Φ 38 ad eos dixit eis Φ

98—105 DE CAROSO ET DOROTHEO

[315]

αυτοί τε φυλάττουσι καΐ πάντας τους προσιόντας έκδιδάσκουσιν · επειδή δε εν τώι μεταξύ διχόνοιαι παρά τινών ανεφύησαν καΐ προς ταύτας άντιπσρα ία ι ιόμενοι οί άγιοι πατέρες Κύριλλος καί Κελεστΐνος καί νυν ό άγιώτατος και μακαριώτατος πάπας Λέων έπιστολάς έρμηνευούσας το σύμβολον, ου πίστιν ή δόγμα εκτιθέμενοι, έκδεδώκασιν, ας άσμενΐ^ει πασά ή οικουμενική σύνοδος και συναινεί και την εκ τούτων έρμηνείαν παραδίδωσι & τοις έπιθυμοϋσι μανθάνειν, και ή υμετέρα αγάπη ταύτηι τήι γνώμηι πάσης της αγίας συνόδου πείθεται καί αναθεματίσει Νεστόριον καί Εϋτυχέα ως καινοφωνήσαντας ή ου; 99 Κάρωσος ό ευλαβέστατος μοναχός είπεν Εγώ τί έχω άναθεματίσαι Νεστόριον, όστις καί άπαξ καί δεύτερον καί τρίτον καί πολλάκις άνεθεμάτισα αυτόν και καθήιρησα; 100 Άέτιος ό ευλαβέστατος άρχιδιάκονος της κατά Κωνσταντινούπολιν εκκλησίας ίο εΐπεν Καί Εύτυχέα τοίνυν αναθεματίσεις ως ή αγία σύνοδος ή ου; Μ νιι ;6 101 Κάρωσος ό ευλαβέστατος μοναχός εΐπεν Ου γέγραπταί σοι μήκρίνηις, ίνα μη Mt. 7, ι κριθήις; επίσκοποι κόβονται, και συ δια τί λαλείς; 102 Άέτιος ό ευλαβέστατος άρχιδιάκονος εΐπεν Προς α ήρωτήθης δι' έμοϋ παρά της αγίας συνόδου, είπε· πείθηι τήι άγίαι συνόδωι τήι οίκουμενικήι ή ου; is 103 Κάρωσος ό ευλαβέστατος μοναχός εΐπεν Εγώ κατά την έκθεσιν των τιη, ως είπα, ούτως πιστεύω, ως καί έβαπτίσθην. άλλο τί μοι λέγετε, ουκ οΐδα. έξουσίαν έχετε, επίσκοποι έστέ· θέλετε έξορίσαι; Θέλετε καθαιρήσαι; εϊ τι θέλετε, δέχομαι παρ' L 111153' υμών. ό άγιος απόστολος λέγει· εάν άγγελος εξ ουρανού εύαγγελίσηται Gal. 1,8.9 ΰμϊν παρ' δ παρελάβετε, ανάθεμα έστω. τί έχω ποιήσαι; Ιάν μη πιστεύηι 2ο Ευτυχής ως πιστεύει ή εκκλησία ή καθολική, ανάθεμα έστω. 104 Οί μεγαλοπρεπέστατοι καί ενδοξότατοι άρχοντες καί ή ύπερφυής σύγκλητος εϊπον · Άναγινωσκέσθωσαν αϊ δεήσεις αί παρά Φαύστου του ευλαβέστατου καί των άλλων ευλαβέστατων αρχιμανδριτών έπιδοθεϊσαι. 'Ρω. Βερονικιανός ό καθωσιωμένος σηκρητάριος του θείου κονσιστωρίου άνέγνω 25 105

Τώι υπό της αχράντου τριάδος σκεπομένωι εύσεβεστάτωι καί φιλοχρίστωι δεσπότηι καί βασιλεϊ Μαρκιανώι αίωνίωι αύγούστωι δέησις καί ίκεσία παρά Φαύστου Μαρτίνου Πέτρου Μανουήλου Άβραμίου Ίώβ Άντιόχου Δωροθέου Παύλου Ιακώβου Εύσεβίου Τρύφωνος Μαρκέλλου Τιμοθέου Γερμανού Πέτρου Αστεριού Ιωάννου πρεσβυτέρων καί αρχιμανδριτών. Ή φιλόχριστος υμών καί ευσεβής βασιλεία την ευαγή των ορθό- so δόξων θρηισκείαν αύξειν τε και συγκροτεϊν μεμελετηκυΐα τον των άγιωτάτων εκκλησιών έξήλασε θόρυβον. Εύτυχέα γαρ τον τάς μιαράς καί βέβηλους κατά του πάντων ημών σωτήρος Χρίστου έρευξάμενον φωνάς καί έπισπεΐραι πολλά τήι του θεού έκκλησίαι 3ΐ;§άνια μηχανησάμενον Ιξέωσε το φιλόχριστον υμών κράτος. οί δε έκείνωι μαθητευθέντες ου βούλονται τήι όρθοδόξωι καί εύσεβεϊ πίστει καθυποσημήνασθαι καί έξακολου- ss θήσαι τοις των αγίων πατέρων εύσεβέσι δόγμασιν, αλλά σκληροτράχηλοι μεμενήκασιν άνανεύοντες καί έναντιούμενοι τήι όρθήι των πατέρων όμολογίαι, καίτοι πολλής αύτοϊς παραινέσεως προσαχθείσης παρά του θεοφιλέστατου αρχιεπισκόπου Άνατολίου καί Μ νιι ^^ των άμα αύτώι θεοφιλέστατων επισκόπων καί πρεσβυτέρων καί των Ιερών αύτοϊς δογμάτων παραναγνωσθέντων, καθώς οί παρ' ημών άποσταλέντες τοϋτο δήλον ύμϊν« κατέστησαν. τούτου ένεκεν άξιοϋμεν το ύμέτερον κράτος ώστε θεσπίσαι μη επί πλεϊον Μ, Β [= ab], Φ ι φυλάσσουσι Β 2. Ινεφύησαν Β ^ καινοφωνήσαντασ ΜΦ κενοφωνήσαντασ Β g qui Φ δτι MB ίο ό ευλαβέστατος om. Φ sanctissimae ecclesiae Φ 11 άναοεματ^ετε Bb ι6 14 archidiaconus Constantinopolitanae sanctae ecclesiae Φ /ι? ώ$ είττα om. Φ 17 dicis ΦΓ Γ Γ ω 22 είπεν ΜΦ 23 άλλων om. Β 24 ευλαβέστατων ΜΒΦ» 23. 32 magnificentissimi et gloriosissimi Φ 27 o» om. Bb 41 των» om. B

13—29 TRACTATIO DE DEFINITIONS FIDEI

[321] 125

άγιωτάτου αρχιεπισκόπου Άνατολίου καΐ των ευλαβέστατων των από 'Ρώμης συνελθεϊν εν τώι εύκτηρίωι του άγιωτάτου μαρτυρίου καΐ τα περί της πίστεως ορθώς καΐ άνεπιλήπτως τυπώσαι επί τώι πάντας συναινέσαι καΐ μηδέ εν άμφίβολον καταλειφθηναι ή, εΐ μη τοΰτο δοκεϊ, εκαστον την πίστιν δια του μητροπολίτου δήλην καταστησαι, ώστε μηδεμίαν άμφιβολίαν ή διχόνοιαν ομοίως καταλειφθηναι· εΐ δε μη τοΰτο βουληθείη s ή υμετέρα άγιότης, είδέναι ύμδς δτιπερ εν τοις Δυτικοϊς μέρεσιν έχει γενέσθαι ή σύνοδος ως της υμετέρας θεοσεβείας ενταύθα τα περί της αληθούς καΐ ορθοδόξου πίστεως αναμφιβόλως τυπώσαι μη βουλομένης. 23

Οί ευλαβέστατοι επίσκοποι έβόησαν Πολλά τα έτη του βασιλέως. ή ό όρος κρατείτω ή άπερχόμεθα. πολλά τα έτη των βασιλέων. ίο 24 Κεκρόπιος ό ευλαβέστατος επίσκοπος Σεβαστοπόλεως εΐπεν Άξιοΰμεν άναγνωσθηναι τον δρον καΐ τους αντιλέγοντας καΐ μη υπογράφοντας εκείνους άπελθεϊν ημείς γαρ συναινοϋμεν έπϊ τοις καλώς τυπωθεϊσι καΐ ουδέν άντιλέγομεν. 25 Οί ευλαβέστατοι επίσκοποι του Ιλλυρικού είπον Οί άντιλέγοντες φανεροί γένωνται. οι άντιλέγοντες Νεστοριανοί είσιν. οί άντιλέγοντες είς 'Ρώμην άπέλθωσιν. is 26 Οί μεγαλοπρεπέστατοι και ενδοξότατοι άρχοντες εΐπον Διόσκορος t-λεγεν το εκ δύο φύσεων δέχομαι, το δε δύο ου δέχομαι· ό δε άγιώτατος αρχιεπίσκοπος Λέων δύο φύσεις λέγει είναι εν τώι Χριστώι ήνωμένας άσυγχύτως καΐ άτρέπτως καΐ αδιαιρέτως εν τώι ένΐ μονογενεϊ υίώι τώι σωτήρι ημών. τίνι τοίνυν ακολουθείτε; τώι άγιωτάτωι ω Λέοντι ή Διοσκόρωι; 'Ρ 2ο 27 Οί ευλαβέστατος επίσκοποι έβόησαν 'ίύς Λέων, ούτως πιστεύομεν. οί άντιλέγοντες Εύτυχιανισταί είσιν. Λέων όρθοδόξως έξέθετο. 28 ΟΙ μεγαλοπρεπέστατοι και ενδοξότατοι άρχοντες εΐπον Πρόσθετε ουν τώι δρωι κατά την ψήφον του άγιωτάτου πατρός ημών Λέοντος δύο φύσεις είναι ήνωμένας άτρέπτως Kai άμερίστως καΐ άσυγχύτως εν τώι Χριστώι. Ρω 25 29 Kai κατά παράκλησιν πάντων οί ενδοξότατοι άρχοντες είσηλθον εν τώι εύκτηρίωι της άγιωτάτης μάρτυρος Ευφημίας άμα Άνατολίωι τώι ευλαβεστάτωι αρχιεπίσκοπο» Κωνσταντινουπόλεως καΐ Πασκασίνωι και Λουκινσίωι τοις εύλαβεστάτοις έπισκόποις καΐ Βονιφατίωι πρεσβυτέρωι και Ίουλιανώι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι της Κώων πόλεως τοις τοποτηρηταϊς του άποστολικοϋ θρόνου της 'Ρωμαίων μεγαλοπόλεως, Μ νιι ιο8 έτι μην καΐ Μαξίμωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Αντιοχείας Συρίας και Ίουβεναλίωι si τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Ιεροσολύμων και Θαλασσίωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Καισαρείας Καππαδοκίας και Εύσεβίωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Άγκυρας Γαλατίας καΐ Κυντίλλωι και Άττικώι καΐ Σώ^οντι τοις εύλαβεστάτοις έπισκόποις τοις L im 562 από του Ιλλυρικού καΐ Διογένει τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Κρίκου καΐ Λεοντίωι ss τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Μαγνησίας και Φλωρεντίωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Σάρδεων καΐ Εύσεβίωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Δορυλαίου και Θεοδώρωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Ταρσού καΐ Κύρωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι 'Avajap ou και Κωνσταντίωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Βόστρων καΐ Θεοδώρωι τώι ευλαβεστάτωι έπισκόπωι Κλαυδιουπόλεως Μσαυρίας καΐ Φραγκίωνι και Σεβαστιανώι καΐ Βασι- *ο Μ, Β [= ab], Φ ι άγιωτάτου om. Φ των1 om. MBb 2 sanctae martyris Φ 3 το MBb 4 έκαστοσ Β ί 28 εύσεβεοτάτοισ Μ έπισκόποίσ om. Bb 29 της om. B 32/33 Ίεροσττολύμων καΐ θαλσσσίωι — έπιο-κόπωι1 om. Β 34 κυντίλω Β 39 Constantino Φ

120 [322]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO V

λείωι τοις εύλαβεστάτοις έπισκόποις τοις από της Θράικης. καΐ τρακταισάντων περί της αγίας πίστεως καί εξελθόντων καΐ καθεσθέντων πάντων οί μεγαλοπρεπέστατοι καΐ ενδοξότατοι άρχοντες είττον · Καταξιωσάτω ή αγία σύνοδος την πίστιν συγκροτούσα μετά ησυχίας άκοϋσαι των ορισθέντων επί παρουσίαι ήμετέραι παρά των συνελθόντων αγίων πατέρων καΐ τον δρον της πίστεως ερμηνευσάντων. 'Ρω άνέγνων άνέγνωμεν ο άνέγνω. Άέτιος άρχιδιάκονος της άγιωτάτης εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως άνέγνω 30

Ή αγία καΐ μεγάλη και οικουμενική σύνοδος ή κατά θεοο χάριν καΐ θέσπισμα των ευσεβέστατων καΐ φιλοχρίστων ημών βασιλέων Ούαλεντινιανου καΐ ΜαρκιανοΟ αύγούστων συναχθεϊσα εν τήι Χαλκηδονέων μητροπόλει της Βιθυνών επαρχίας εν τώι μαρτυρίωι της ίο αγίας καΐ καλλινίκου μάρτυρος Ευφημίας ώρισεν τα ύποτεταγμένα

31 Ό κύριος ημών καί σωτήρ ό Χριστός της πίστεως την γνώσιν τοις μαθηταϊς βεloh. 14, 27 βαιώνίφη· είρήνην την Ιμήν δ ί δ ω μ ι ύμϊν, είρήνην την έμήν άφίημι ύμΐν, ώστε μηδένα προς τον πλησίον δ'αφωνεΐν εν τοις δόγμασι της εύσεβείας, αλλ' επίσης το της αληθείας έπιδείκνυσθαι κήρυγμα. επειδή δε ου παύεται δια των εαυτού 31- 1δ 3ανίων 6 πονηρός τοις της εύσεβείας έπιφυόμενος σπέρμασι καί τι καινόν κατά της αληθείας έφευρίσκων αεί, δια τούτο συνήθως ό δεσπότης προνοούμενος του ανθρωπίνου γένους τον ευσεβή τούτον καί πιστότατον προς ^ήλον άνέστησε βασιλέα καί τους απαντοχή ι της ίερωσύνης προς εαυτόν αρχηγούς συνεκάλεσεν, ώστε της χάριτος του πάντων Μ νπ log ή^ων δεσπότου Χρίστου ενεργούσης πδσαν μεν του ψεύδους των του Χρίστου προβάτων ζο άποσείσασθαι λύμην, τοις δε της αληθείας αυτήν καταπιαίνειν βλαστήμασιν. δ δη και πεποιήκαμεν κοινήι ψήφωι τα της πλάνης άπελάσαντες δόγματα, την δε απλανή των πατέρων άνανεωσάμενοι πίστιν, το των τιη σύμβολον τοις πασι κυρύξαντες καί ως οίκείους τους τούτο της εύσεβείας το σύνθεμα δεξαμένους πατέρας έπιγραψάμενοι, οΐπερ είσΐν οί μετά ταύτα εν τηι μεγάληι Κωνσταντινουπόλει συνελθόντες ρν και αυτοί την αυτήν κ 8 sq. Definitionis fidei uersiones praeter antiquas et a Rustico correctas quae in Actionibus et hac [Φ] et sexta [Φ6] habentur, extant hae 1.2) in Gestorum Chalcedonensram Collectione Vaticana [cf. uol. II 2] 4 [AT] et 5 [A1*!]; 3) in Collectionibus codicis Vaticani et Hispana [A'], qua usus est translator Gestorum Conc ii quinti [cf. uol. II 2]; 4. in Collectionibus Dionysiana aucta et Hadriana [Ah cf. uol. II 2]; 5. in Collectione codicis Veronensis LX [Λβ cf. uol. II 2]. uersio Syriaca extat in epitoma operis Timothei Aeluri contra synodum Chalcedonensem [Patrol. Orient. 13, 218—231] M, B [= ab], Φ, inde a 8 R, F [ = ps], OK« [Vind. b. gr. 7] K*bcv Φ*, A·* [inde a 12], Λ^ΛΆ^Α« Tim. i εύσεβεστάτοισ MBb τρακτευσάντων M 8 inscr. όροσ τησ συνόδου τησ εν χολκηδόνι R όροσ έκτεθείσ παρά τησ οίκουμενικήσ δ [om. FP] συνόδου τησ iv χολκηδόνι κατά των άσεβεσ Γάτων εύτυχιανιστων καί τοο φρενοβλαβοϋσ νεστορίου καί κατά πλείστων άλλων αίρέσεων [καί κατά δλλων πλείστων αίρέσεων καί κατά νεστορίου του φρενοβλαβοϋσ FP] F δροσ των αγίων εξακοσίων τριάκοντα πατέρων τησ ίν χολκηδόνι άγίασ συνόδου K w σύνοδο; δ άναγινώσκεται κυ(ριακήι) των προαλλάκτων: — [hue usque om. cv] δροσ τησ άγ{ασ καί οίκουμενικήσ εν χαλκηδόνι [καλχηδόνι b] συνόδου bcv καΐ [om. F«] οίκουμενική καί μεγάλη F καί μεγάλη om. Tim. καί1 om. bcv καΐ* om. Ahle 9 ευσεβέστατων b καί om. KZ ημών om. R μαρκιανοΰ καΐ ούαλεντινιανοϋ B αύγούστων om. FAe ίο έπαρχίασ των εξακοσίων τριάκοντα Κ» ιιώρισανΡ Ό om. b ό [om. F«] χσ MRFOKIbcuΦ»φac6ΛhΛvΛ Kylesus Christus φα·φΓ6/\Μ8 δίδωμι Β 14 ώσ το F Ι3 άφίημι Β έπίσησ δπασι MBbcvAT 15 επειδή δε] επειδή FpAb et quoniam A"J έπεί δε FSC 16 άληοείασ Ο 17 δεσπότησ ημών χσ OBa corr. ανθρωπείου FKwbcv 18 τούτον om. RAh πιστόνΡ βασιλέα ζ WZ μαρκιανόν Κ i8/ig πανταχή FK απανταχού R 19 ίκάλεσεν 'Κ.1 2ο Χρίστου om. Tim. οννεργούσησ ObcvAvb 17 φωμαΐον Μ 19 ίκτη Β« 26 λοχ/κηνσίου Μ 29 μεγαλώνυμου ΜΒΦ» 12 θίκτίοτου Μ ιό μίροσ Β Myro Φ" Εύλάδρων ΜΦ» εύλάυδρων ΒΦ« 17 Mocimus Coll. Dionys. aucta 317 Σ ig μιδαΐου Μ μηδαίου Β 2ΐ εύκαρπείασ Β» 22 Eustathius Φ 25 πολυβωτοο Μ 32 λαράνδρων Μ δ erasa, άλαρανδών Β et uaria lectio in Φ» 33 άλοδών MB» άλανδών &> 36 Theoctislus Φ Coll. Dionys. aucta 289 Tupcttou Μ τυρασίου Β 38 Cyrus Φ Coll. Dionys. aucta 291 Σ κυριλλοσ MB 39 παραλίων ΜΒΦ

150 [346]

Μ νιι ι6ι

L im 6ο2

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO VI

290 CTTH 'Ολύμπιος επίσκοπος Σωι;§οπόλεως όρίσας υπέγραψα: — 291 ΟΊΘ Φοντηιανός επίσκοπος Σαγαλασσοϋ όρίσας υπέγραψα: — 292 C 7 άδρσμυτηνόσ, υτη in ras. Μ συνήινεσα καί] όρίσασ Bb 8 Marcellinus Φ" 15 om. Φ» ^εστιανόσ Β Restitutianus Φ" 16 πέτρασ Μ 18 κορυδάλων Β ig Χώματος] μου Bb om. Β»Φ» 2ΐ υπέρ Bb 22 όκησ Β 26 προικονήσου Β 29 Dorotheas Φ" 3° υπ' Μ είσ Β 31 κορύκου Μ add. per Philippum Adanensem Coll. Dionysiana aucta 49 Σ 34 Marinianus Φ τησ μητροπόλεωσ συνάδων Β 3° τεκτορίου ΜΦ τετοκτορίου Β 39 Kiva opiou B κινναμορίου Μ

152 [348]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO VI

356 καΐ Βασιλείου πόλεως "Οτρου συνσινών υπέγραψα: — TM Γ Κύρος επίσκοπος 'Avajap ou της μητροπόλεως καΐ Οπερ των απόντων επισκόπων των υπ' έμέ 357 Παρηγορίου Κασταβόλης & 358 Ιουλιανού Αλεξανδρείας 359 Ευσταθίου ΑΙγών συναινών υπέγραψα: — Μ νιι ι &5 ΤΜΔ Όνησιφόρος επίσκοπος Ικονίου μητροπόλεως όρίσας υπέγραψα καΐ υπέρ των όητόντων επισκόπων των Οπ' έμέ ίο 360 Ευγενίου πόλεως Βαράτων 36ι Διομήδους πόλεως Άμβλάδων 362 Άετίου Ίσαυροπόλεως 363 Ευσταθίου πόλεως Σαυάτρων 364 Ήγεμονίου πόλεως Γδαμαυτου ι* 365 Κόνωνος πόλεως Πέρτων 366 Άρματίου πόλεως Μισθίας 367 Όνησίμου πόλεως Ίλίστρων 368 'Ολυμπίου πόλεως Ούσάδων συναινών υπέγραψα: — ζο ΤΜΕ Βασίλειος επίσκοπος Σελευκείας μητροπόλεως Ίσαυρίας όρίσας υπέγραψα καΐ υπέρ των απόντων υπ' έμέ επισκόπων 369 Αντωνίου Νεφελίδος 37° Ιακώβου Άνεμωρίου 371 Νουνεχίου Χαραδρών 25 372 Διαφεροντίου "Όλβης 373 Αντωνίου Δομετιουπόλεως 374 Στεφάνου Δαλισάνδου 375 Παύλου Ίεραπόλεως 37^ Μηνοδώρου Είρηνουπόλεως

so

377 Κόνωνος Σβίδης: — ΤΜς* Νουνέχιος επίσκοπος Λαοδικείας της μητροπόλεως όρίσας υπέγραψα καΐ υπέρ των ότττόντων Οπ' έμέ επισκόπων 378 Συμμαχίου πόλεως Άττούδων 379 Φιλητοο πόλεως Χαιρατάπων " 35 380 Έπιφανίου πόλεως Κολοσσών 381 Ευαγόρα πόλεως Ίλού^ων 382 Ζωσίμου πόλεως θεμισσοϋ 383 Άντιόχου πόλεως Σανάων 384 Φιλαδέλφου πόλεως ΆτανασσοΟ *ο 385 Άραβίου πόλεως Συννάου Μ, Β [= ab], Φ 3 Cyrus Φ κύριλλοσ MB Anazarborum Φ3 5 καστάβησ MB 6 άλεξάνδρου Β1" 2 a 3Γ 7 Aegeorum Φ ίο ίττισκόττων om. B 11 Βαράτων Φ βσρόγων ΜΦ° βαρογγων Β 15 γδαμαυτοΟ ΜΦ» γδμαυτοϋ Β ΰδμαυτοϋ Bb Gedammao Φ« ι6 περσών Β 21 Ισαν/ρίοκτ μητροπόλεωσ Bb όρίσο? om. M 23 νεφελιάδοσ Ba 31 Σβ(δη$ scripsi βίδησ Β βήδησ Μ bidis Φ» isbidae Φ0 isidae ΦΓ 33 έττιοτιτ 3 τεμένου θηρών Μ«»" 4 et hue et ad p. 152, 41 pertinet Coll. Dionys. aucta 335 Σ Philippus Ancyras sideras 5 Tatiano Φ τατίνου MB 11 τιβεριανουττόλεωσ Μ τιβεριονττόλεωσ Β Tiberio Φ; neque Καρτεριόττολίξ neque Τιβεριοι>ιτολΐ5 neque Νικόπολη unquam inter Cypri sedes episcopates uel omnino ciuitates commemorantur 12 νικοπολίωνοσ ΜΒΦ» nicopolis Φα 15 μαρονουττόλεωσ Β Σοφανηνή5 Coll. Dionys. aucta 114 Ίγγίλης Σ ι6 Ίγγίλη? Coll. Dionys. aucta 113 Σοφανηνήξ Σ ig τπσσιδών Β 2ο καΐ om. Bb 21 Apellino Φ 24 Maximo Φ« 34 άττάνδρων MB 35 Κύμη? Φ, cf. Hierocl. 661, 3 37 tirneni [i. e. Τημένου] Φ3 Acta conciliorum oecumeDicorum II, ι. 2.

2O

J

54 [350]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO VI

418 419 42° 421 422 423 424 425 426 425 426

Ζωτικού πόλεως Άναίας Ισιδώρου πόλεως ΤΤριήνης Μαξίμου πόλεως Τράλλεων Σαββατίου πόλεως Μασταύρων Εύστοργίου πόλεως Διός ίερου 6 Γεροντίου πόλεως Άρκαδιουπόλεως Θωμα πόλεως Αύλίου κώμης 'Ρουφίνου πόλεως Ιωάννου πόλεως Βαρέττων Βασιλείου πόλεως Σέων ίο Αλεξάνδρου πόλεως Μοναύλης συναινέσας υπέγραψα δια Έσπερίου επισκόπου Πιτάνης: — ΤΝΑ Κωνστάντιος επίσκοπος της μητροπόλεως Βόστρων καΐ υπέρ των υπ' έμέ θεοφιλέστατων επισκόπων 427 Πλάκκου πόλεως Γεράσων is 428 Ζώσυος πόλεως Έσβούντων 429 Μάλχου πόλεως Αίνου 43° Γαυτου πόλεως Νεέλων 431 Νόννου πόλεως Ζεραμένης 432 Χίλωνος πόλεως Νέας πόλεως so 433 Ιωάννου πόλεως Έρρης 434 Ίοβίου πόλεως Νέβης 435 Γαιανοϋ πόλεως Μηδάβων 436 Σευήρου Μαξιμιανουπόλεως 437 Αναστασίου πόλεως Ευτιμίας «s 438 Σολέμου πόλεως Κωνσταντιανής 439 Μάρα πόλεως Διονυσιάδος συναινέσας υπέγραψα: — Μ νιι log ΤΝΒ Θεόδωρος επίσκοπος της μητροπόλεως Δαμάσκου καΐ Οπερ των Οπ' έμέ θεοφιλέστατων επισκόπων so 44° Ιωάννου πόλεως ΤΤαλμύρας 441 Δάδα πόλεως Χοναχάρων 442 Εύσεβίου πόλεως Ίαβρουδων 443 Θεοδώρου πόλεως Δανάβων 444 Άβραμίου πόλεως Άρλάνων ss 445 Πέτρου πόλεως Κοραδέων συναινέσας υπέγραψα ΤΝΓ Στέφανος επίσκοπος της μητροπόλεως Μεραπόλεως καΐ υπέρ των υπ' έμέ θεοφιλέστατων επισκόπων 446 Ουρανίου πόλεως Σούρων « 447 Μάρα πόλεως 'Ούρίμων 448 Δαυίδ πόλεως Ευρωποϋ 449 Κοσμά πόλεως Μ, Β [= ab], Φ 2 Prienae Φ πριαίνησ Μ τριαίνησ Β 3/4 Τράλλεων — πόλεω? om. B 7 = supra 185 8. 9 om. Bb ίο σέων [i. e. Σιών] Μ άσα{ων Β teorum ΦΟΓ reontm Φ» 11 μενσύλησ Β 13 Constantinus Φ« 15 πλάκου Β ig χεραβένησ Β1>Φ 2ο χείλωνοσ Β 26 Constantino« et Constantianae Φ 27 βάρα Β 34 δάβων Β» δάβρων Bb 35 άβρσαμίου Μ άρχάων Bb 36 κοραδαΐων MB

ίο-la ACCLAMATIONES EPISCOPORVM

[351] 155

450 Μαριανοο πόλεως 'Ροσαφα συναίνεσα; υπέγραψα: — 451 ΤΝΔ Γρηγόριος επίσκοπος Άδριανουπόλεως όρίσας υπέγραψα: — 452 TNE Ίουβενάλιος επίσκοπος Διβέλλου όρίσας υπέγραψα: — 10

Ό θειότατος καΐ ευσεβέστατος ημών δεσπότης προς την άγίαν σύνοδον εϊπεν ζ Λεγέτω ή αγία σύνοδος εΐ κατά συναίνεσιν πάντων των όσιωτάτων επισκόπων ό νυν άναγνωσθείς δρος έξεφωνήθη. Τω άνέγνων άνέγνωμεν άνέγνω. 11 Πάντες έβόησαν Πάντες ούτως πιστεύομεν. μία πίστις μία γνώμη. πάντες το αυτό φρονοϋμεν. πάντες συναινέσαντες ύπεγράψαμεν. πάντες ορθόδοξοι ίο έσμέν. αύτη ή πίστις των πατέρων. αύτη ή πίστις των αποστόλων. αύτη ή πίστις των ορθοδόξων. αύτη ή πίστις την οίκουμένην Ισωσεν. Μαρκιανώι νέωι Κωνσταντίνωι νέωι Παύλωι νέωι Δαυίδ. τα έτη του Δαυίδ τώι βασιλεϊ. ευσεβή, κύριε, 3ωήν αύτώι, νέωι Κωνσταντίνωι, νέωι Μαρκιανώι. ύμεϊς ή ειρήνη της οίκουμένης. ευσεβή, κύριε, 3ωήν οχπτώι. φυλάξει ύμας ή πίστις υμών. τον is Χριστόν τιμαις, αυτός σε φυλάξει. την όρθοδοξίαν συ έβεβαίωσας. ως οί απόστολοι, ούτω πιστεύετε. της αύγούστης πολλά τα έτη. ύμεΐς φωστήρες της όρ- L mi 6ο? θοδοξίας. δια ταύτα πανταχού είρήνη, τους φωστήρας της εΙρήνης κύριε φύλαξον. τους φωστήρας της οίκουμένης κύριε φύλαξον. αίωνία μνήμη νέωι Κωνσταντίνωι. την από γένους όρθόδοξον ό θεός φυλάξει. την φύλακα της πίστεως ό θεός φυλάξει. 2ο την αεί ευσεβή ό θεός φυλάξει. την ευσεβή την όρθόδοξον την κατά των αίρετικών ό θεός φυλάξει. όλους τους αίρετικοΰς συ έδίωξας. Νεστόριον καΐ Ευτυχέα συ έδίωξας. άπείη φθόνος της υμών βασιλείας. άξιοι της πίστεως, άξιοι του Χρίστου, άπείη φθόνος της υμών βασιλείας. οί πιστοί βασιλείς ούτω τιμώνται. ό θεός φυλάξει το κράτος υμών. ό θεός είρηνεύσει την βασιλείαν υμών. Μαρκιανός νέος Κων- κ σταντϊνος. Πουλχερία νέα Ελένη. της Ελένης την πίστιν συ έπεδείξω. της Ελένης τον $ήλον συ έπεδείξω. ή υμετέρα ^ωή πάντων ασφάλεια. ή υμετέρα πίστις δόξα των εκκλησιών. 12 Ό θειότατος καΐ ευσεβέστατος ημών δεσπότης προς την άγίαν σύνοδον εϊπεν Εί καί κάματον τήι ύμετέραι εύλαβείαι και σκυλμόν έποιήσαμεν, χάριν μεγίστην ομολόγου- so 14—ρ. 158, 5 praeter Φ extat altera uersio in Collectione Hispana [Λ5] et Gestorum Chalcedonensium Collectione Vaticana 4 [ΛΤ, uol. II 2], praeterea cf. eiusdem Collectionis 6 [Λ°] M, B [= ab], bcv [inde a 5], Φ, Λ5 [5—14 αύτώι, inde a 29 usque ad p. 156, 7] Λ» finde a 5], Λ° ι ρωσαφα Μ 2 συναινών Β 3. 4 om. Φ 4 "lo tavo? Coll. Dionys. aucta 16 Σ 5 ημών δεσπότη;] βασιλεύσ bcv 6 σύναισιν Bbb 8 *Ρ» — άνέγνω om. ΙκνΦΛ Πάντε? έβόησαν] ή αγία σύνοδος έξεβόησε ν ίο το om. Bb Ι3/ Σ 4 Ρ*0 ®τ P*e Φ"Λν piissime Λ8 om. φε 14 νέωι 1 — 28 om. Λ8 14 νέωι2 om. bv νέω παύλω c 15 pie ΦΛΤ ημών ν ιό Christum quern Φ" φυλάξοι ν 16/17 ώ$ οΐ — πιστεύετε] νεστόριον καί εύτνχέο συ Ιδίωξασ bcv 1 τ 7 τί? — έτη om. bv 18 δια — εΙρήνη om. bcv 19 του; — 9"-'^a?ov] *Μ s°l° Acumitano codice inueni adnotat Rusticus ή μνήμη Β κωνσταντίνω μαρκιανώ' πουλχερία νέα έλένη· τήσ έλένησ τον jfjXov συ έπεδείξω· δια [om. b] ταϋτα πανταχοΟ εΙρήνη bcv 20 ό — φυλάξει] κύριε φύλαξον bcvAv την φύλακα — φυλάξει om. ΒΝ; ό — φυλάξει] κύριε φύλαξον bv 21 την — φυλάξει om. bcv 22/23 Νεστόριον — έδ(ωξα$ om. bcv 23 βασιλεία?] fide ΛΤ βασιλεΐασ υμών bcv 23—28 άξιοι της — εκκλησιών om. cv 23/24 δξιοι TTJS — τιμώνται om. b 24 υμών] φιλοχρίοτου Φ»Λν ούτε Bb 25—27 Μαρκιανός — ασφάλεια om. b 26 τή5 "Ελένη? om. B 26/27 την — Ελένη? om. Φ" 27 post έπεδείξω habet crucem Christi tu defendis. inuenit Helena, saluauit Pulcheria Λτ 29 εύλαβέστατοσ MBa 29—p. 156, 13 ποιμένων hie om. bcv, cf. ad p. 156, 14 30 praemittit τη? — φανερωθείση; [p. 156, 15—17] Λ5 εΰλαβεΐαι om. c 20*

156 [352]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO VI

μεν τώι πάντων σωτηρι θεώι δτι πολλών πλανωμένων περί την πίστιν αναιρεθείσης της διχόνοιας είς μίαν καί την αυτήν δμογνωμόνως θρηισκείαν άπαντες συνήλθομεν, έλπί^οντες την ταχίστην προς το κρεϊττον ταϊς ύμετέραις πρεσβείας καΐ την έπΐ πασιν είρήνην ήμϊν παρά του θεού δωρηθήσεσθαι. 13 Πάντες έβόησαν · ΤαΟτα δξια της υμών βασιλείας. ταΰτα ίδια της υμών βασι- & λείας. τοϋτο κατόρθωμα της σης βασιλείας, άξιε της πίστεως, άξιε του Χρίστου, άξιε καΐ της βασιλείας καΐ της θρηισκείας. δια ταϋτα ειρηνεύει ή οίκουμένη. ταΰτα άξια της υμών βασιλείας. δια σου ή ορθοδοξία έβεβαιώθη, δια σε ουκ ενι αΐρεσις. Μ νιι ΐ73 ουράνιε βασιλεϋ, τον έπίγειον φυλαξον δια σου βεβαία ή πίστις. ουράνιε βασιλεϋ, την αύγούσταν φυλαξον · δια σου βεβαία ή πίστις. είς θεός ό τοϋτο ποιήσας. ουράνιε ίο βασιλεϋ, την αύγούσταν φυλαξον. άξιοι της ρΐρήνης. τους αιρετικούς συ Ιδίωξας. Νεστορίωι Kai Ευτυχεί ανάθεμα, ανάθεμα καΐ Διοσκόρωι. δι' Ομας ή πίστις, δι' υμάς ή ειρήνη. αύτη ευχή των εκκλησιών, αύτη ευχή των ποιμένων. Νεστορίωι και Ευτυχεί καΐ Διοσκόρωι ανάθεμα. 14 Ό θειότατος καΐ ευσεβέστατος ημών δεσπότης προς την άγίαν σύνοδον είπεν Της« ευσεβούς καί καθολικής πίστεως παρά της αγίας καί οίκουμενικής συνόδου κατά την των πατέρων έκθεσιν φανερωθείσης δίκαιον ομού και συμφέρον είναι ή ημετέρα γαληνότης έδοκίμασεν πδσαν του λοιπού φιλονεικίας άφορμήν περί της ευαγούς θρηισκείας άναιρεθηναι. εί τις τοίνυν Ιδιώτης ή στρατείαι προσομιλήσας ή είς κλήρον τελών δημοσίαι περί της πίστεως όχλαγώγιον συναγαγών εν προσχήματι διαλέξεως θόρυβον έμποιεϊ, ϊστω ως ζο ό μεν ίδιώτου τυχην έπιγραφόμενος της βασιλίδος έξελαθήσεται πόλεως, ό δε στρατευόμενος περί της έαυτοϋ στρατείας καί ό κληρικός περί του Ιδίου βαθμού κινδυνεύσουσι καί έτέραις ύποβληθήσονται τιμωρίαις. 15 Πάντες έβόησαν· Πολλά τα έτη του βασιλέως. του φιλοχρίστου βασιλέως πολλά τα έτη. τώι εύσεβεϊ, τώι Χριστιανώι. τάς εκκλησίας συ ώρθωσας, την ορθό- 26 L im 6ίο δοξίαν συ έστήριξας. της αύγούστης πολλά τα Ιτη τήι εύσεβεϊ και φιλοχρίστωι. την ύμετέραν βασιλείαν ό θεός φυλάξει. τους αιρετικούς ύμεϊς έξεβάλετε. Νεστορίωι καί Ευτυχεί καΐ Διοσκόρωι ανάθεμα. ή τριάς τους τρεις καθεϊλεν. ή τριάς τους τρεις έξέβαλεν. δι' αΙώνος ή υμών βασιλεία. 16 Ό θειότατος καί ευσεβέστατος ημών δεσπότης προς την άγίαν σύνοδον εΐπεν so Τινά εστί κεφάλαια άτινα προς τιμήν της υμετέρας ευλάβειας ύμΐν έφυλάξαμεν, πρέπον ήγησάμενοι παρ' υμών ταΰτα κανονικώς κατά σύνοδον τυπωθηναι ή νόμοις θεσπισθήναι ήμετέροις. Καί κατά κέλευσιν του θειοτάτου καί ευσεβέστατου ημών δεσπότου Βερονικιανός ό καθωσιωμένος σηκρητάριος του θείου κωνσιστωρίου τα κεφάλαια άνέγνω ούτως ss 30 σημειωτέον την του βασιλέω; εϋσέβειαν όπως την σύνοδον προτετίμηκεν ή εαυτόν εν τήΊ των κεφαλαίων εκθέσει Mme 30—33 adfert Pelagius papa II t. IIII 2 ρ. 127 Μ, Β [= ab], bcv [ΐ3· 14. ι—4] Φι hs [ι—η οίκουμένη. 15—23], Λν [ι—33]. (Α°) ι σωτηρι om. c θεώι 1»νΦΛ0Λ» χω ΜΒΛν 2/3 nunc . . conuenimus Φ°ΓΛ5 etiam modo conuenimus Λν 4 δωρήσεσθαι bv 5 υμών1] ημών Μ ^ digne imperio, digne fide et religione Φ" j ταΰτα1 — 14 om. Λ5 ίο augustum Φ* δια — ττ1στι$ om. Φ3 sis] bonus ΛΤ Λ ν 1 b ιι augustum Φ αξιοι ΜΒΛ άξιε Φ 13 αύτη ή B 14 ανάθεμα ή τρίάσ του; τρεϊσ καθεϊλεν [hue usque b] 6 θσ φυλάξει το κράτοσ υμών ό θσ είρηνεύσει την βασιλείαν Ομών ή υμετέρα πίστισ δόξα των εκκλησιών bcv, turn secuntur in bcv p. 155, 29—p. 156, 4 16 καθολικησ ημών Β 22 κινδυνεύσει Β 23 ύποβληθήσεται Β 24 πολλά — του βασιλέως om. Φ3 24/25 του φιλοχρίστου — ^τη] multos annos augusiae Φ" zg τω —- Χριστιανώ ΜΒΦ«Λν imperatori multi anni piissimo et Chrisfianissimo Φ» 26 τήι — φιλοχρίστωι] multi anni piissime amanti xpm Φ» 28/29 ή τρία;1 — έξέβαλεν om. Λν 34—p. 157, 27 om. Λν

13—22 INTERLOCVTIONES IMPERATORIS

[353] 157

17

Τους αληθώς καΐ είλικρινώς τον μονήρη μετιόντας βίον της οφειλομένης αύτοϊς άξιοϋμεν τιμής· επειδή δε τινές τώι μοναχικώι κεχρημένοι προσχήματι και τάς εκκλησίας Μ νιι 176 και τα κοινά διαταράττουσι πράγματα, εδοξε μηδένσ μεν οίκοδομεΐν μοναστήριον τταρά γνώμη ν του της πόλεως έττισκόττου, μήτε δε εν κτήματι παρά γνώμη ν του δεσπότου του κτήμοττος. τους δε καθ' έκάστην πόλιν και χωράν μονάζοντας ύποτετάχθαι τώι έπι- 5 σκόπωι και την ήσυχίαν άσττά^εσθαι και προσέχειν μόνηι τήι νηστείαι και τήι προσευχήι, μήτε δε εκκλησιαστικούς ή δημοσίοις παρενοχλεϊν πράγμασιν, εί μη ποτέ άρα έπιτραπεϊεν δια χρείαν άναγκαίαν υπό TOO της πόλεως επισκόπου. μήτε μην έξουσίαν Ιχειν τους μονάζοντας δέχεσθαι εν τοις εαυτών μοναστηρίοις δούλους ή έναπογράφους παρά γνώμην των δεσποτών. ίο 18 Επειδή δε τινές των εν τώι κλήρωι κατειλεγμένων καΐ των μοναζόντων την φιλοχρηματίαν νοσοΰντες είς φροντίδας βιωτικών πραγμάτων εαυτούς Ιμβάλλουσι μισθωταΐ κτημάτων ή επίτροποι καθιστάμενοι ή οΐκίαις προσεδρεύοντες ως διοικούντες, εδοξε τήι άγίαι ταύτηι καΐ μεγάληι συνόδωι μηδένα κληρικόν μισθοΰσθαι κτήματα ή έπιτροπήν άναδέχεσθαι, εί μη ποτέ άρα παρά του ιδίου επισκόπου έπιτραπεϊεν των εκκλησιαστικών ιέ κτημάτων ποιεϊσθαι φροντίδα. εί δε τις μετά τον δρον τοΰτον ή αυτός τολμήσοι μισθώσασθαι ή δι' άλλου τινός τοιαύτην άναδέξασθαι φροντίδα, τώι έκκλησιαστικώι τοϋτον ύποβάλλεσθαι έπιτιμίωι· εί δε επιμένει φιλονεικών, γυμνοΰσθαι αυτόν του αξιώματος. 19 Κληρικούς είς έκκλησίαν τελοΰντας μη έξεΐναι είς άλλης πόλεως τάττεσθαι έκκλησίαν, αλλά στέργειν έκείνην Ιν ήι λειτουργεΐν εξ αρχής ήξιώθησαν, έξω εκείνων οΐτινες άπο- ζο λέσαντες τάς οίκείας πατρίδας από ανάγκης είς άλλην έκκλησίαν μετήλθαν. εί δε τις μετά τον δρον τοΰτον τον άλλωι έπισκόπωι προσήκοντα δέξαιτο κληρικόν, εδοξεν άκοινώνητον γενέσθαι καΐ τον δεχθέντα καΐ τον δεξάμενον, έως αν ό άποστάς κληρικός είς την Ιδίαν έπανέλθηι έκκλησίαν. 20 Καΐ μετά την άνάγνωσιν έπιδοθέντων των κεφαλαίων παρά του θειοτατου και L im 6ι ι ευσεβέστατου ημών δεσπότου τώι θεοφιλεστάτωι άρχιεπισκόπωι της βασιλίδος Κωνσταν- 26 τινουπόλεως νέας 'Ρώμης Άνατολίωι πάντες οί θεοφιλέστατοι επίσκοποι έβόησαν Πολλά τα έτη των βασιλέων. τώι εύσεβεϊ, τώι Χριστιανώι. ό Χριστός δν σέβηι, Μ νιι 177 αυτός σε φυλάξει. ταϋτα της πίστεως άξια. τώι ίερεϊ, τώι βασιλεΐ. τάς εκκλησίας συ ώρθωοας, νικητά πολεμίων, διδάσκαλε πίστεως. πολλά τα έτη της αύγούστης. so τήι εύσεβεϊ, τήι φιλοχρίστωι. της ορθοδόξου πολλά τα Ιτη. την υμετέραν βασιλείαν ό θεός φυλάξει. τού$ αίρετικούς ύμεϊς καθείλετε. την πίστιν ύμεϊς έφυλάξατε. άφθονα της υμών βασιλείας. δι' αιώνος ή υμών βασιλεία. 21 Ό θειότατος και ευσεβέστατος ημών δεσπότης προς την άγίαν σύνοδον εϊπεν Είς τιμήν της τε αγίας μάρτυρος Ευφημίας καΐ της υμετέρας όσιότητος την Χαλκηδονέων 3» πόλιν, εν ήι τα της αγίας πίστεως κατά σύνοδον διεκροτήθη, μητροπόλεως εχειν πρεσβεία έθεσπίσαμεν, ονόματι μόνωι ταύτην τιμήσαντες, σωζόμενου δηλαδή τήι Νικομηδέων μητροπόλει του οίκείου αξιώματος. Τω 22 Πάντες έβόησαν · Δικαία ή κρίσις του βασιλέως. άξιε της αγίας [τριάδος]. εν πάσχα τήι οίκουμένηι. τάς περιστάσεις των επισκόπων ΰμεΐς κωλύσατε. ή αγία 4ο [τριάς] φυλάξει σε. δεόμεθα, άπόλυσον ή μας. ευσεβής εΤ, βασιλεϋ, άπόλυσον ή μας. 4ΐ—ρ. Ι58, 4 adfert Pelagius papa II t. IIII 2 p. 127 M, B [= ab], Φ, Λν [inde a 27], (Λ°) 12 πραγμάτων BaOCI ανθρώπων MBbOa γρ ανθρώπων Ba in mg 19 άλλα κληρικούσ Mco" 21 Ιδίασ B 26 episcopo Φ 27 νέα; 'Ρώμη? om. Φ l — επίσκοποι om. Φ θεοφιλέστατοι καΐ ευσεβέστατοι Μ 28 των βασιλέων] imperatori Φ principem Λν 3° πολέμων ΦΛν 3ITfll2]TWM 36 τα om. Β*1 39 τριάδοσ ΜΒΦ» martyre Φ^ΓΛν, cf. 35 4° τ°5 — κωλύσατε om. Λν circumuen1 2 tiones Φ" uiolentias Φ» παραστάσεισ MB 4 τριάσ ΜΒΦ om. ΦεΓΛν ευσεβή; — ήμδξ om.

[354]

23

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO VII

Ό θειότατος καΐ ευσεβέστατος ημών δεσπότης προς την άγίαν σύνοδον είπε ν Κεκμήκοττε τώι καλώι διαστήματι σκυλμόν ύπομείναντες· αναμείνατε δε τρεις ημέρας ή τεσσάρας έτι καΐ παρόντων των μεγαλοπρεπέστατων ημών αρχόντων Ικαστα ων βούλεσθε, κινήσατε, της προσηκούσης βοηθείας άξιωθησόμενοι. μηδείς δε υμών προ του τελείους τύπους πάντων δοθηναι της αγίας άναχωρήσηι συνόδου. 'Ρω

L mi 755 "Οροι εκκλησιαστικοί έκφωνηθέντες παρά της αγίας καΐ οίκουμενικής συνόδου της εν Χαλκηδόν» συναχθείσης Πραξις s 1 Τους παρά των αγίων πατέρων καθ' έκάστην σύνοδον άχρι του νυν εκτεθέντος κανόνας κρατεϊν έδικαιώσαμεν. ίο 2 Εί τις επίσκοπος έπΐ χρήμασι χειροτονίαν ποιήσαιτο καΐ είς πρδσιν καταγάγοι την άπρατον χάριν καΐ χειροτονήσοι επί χρήμασιν έπίσκοπον ή χωρεπίσκοπον ή πρεσβύτερον ή διάκονον ή έτερον τίνα των εν τώι κλήρωι καταριθμουμένων ή προβάλοιτο επί χρήμασιν [ή] οίκονόμον ή εχδικον ή παραμονάριον ή όλως τινά του κανόνος δι' αίσχροΜ νιι 360 κέρδειαν οίκείαν, ό τοϋτο έπιχειρήσας ελεγχθείς κινδυνευέτω περί τον οίκεΐον βαθμόν καΐ « ό χειροτονούμενος μηδέν εκ της κατ' έμπορίαν ώφελείσθω χειροτονίας ή προβολής, αλλ1 Ιστω αλλότριος της αξίας ή του φροντίσματος ουπερ επί χρήμασιν Ιτυχεν. εί δε τις καϊ μεσιτεύων φανείη τοις ούτως αίσχροϊς καΐ άθεμίτοις λήμμασιν, καΐ ούτος εΐ μεν κληρικός είη, του οίκείου έκπιπτέτω βαθμού· εί δε λαϊκός ή μονάδων, αναθεματι^έσθω. Τ 3 Ηλθεν εις την άγίαν σύνοδον ότι των εν τώι κλήρωι κατειλεγμένων τινές δι' αίσχρο- ζο κέρδειαν οίκείαν άλλοτρίων κτημάτων γίνονται μισθωταΐ καϊ πράγματα κοσμικά έργολαΜ νπ 357

Canonum uersiones Latinae praeter Φ sunt i) Prisca quae dicitur [ΛΡ]; 2) Dionysii [Ad], quam transscripsit Φ", hie illic ex Γ correxerunt ΦΟΦΓ; 3) Isidori quae dicitur [A']; 4) quae extat in Collectione quae dicitur Theodosii diaconi [Λ9]; 5) quae extat in codice Meermano-Wetstreeniano 9 [Aw]. uersio Syriaca [Σ] exhibetur in Collectione canonum quam edidit Schulthess in Abhndlg. d. Gott. Ges. d. Wiss. N. F. X 2 p. 121 sq. praeter MB Graece extant in Canonum sylloga XIIII titulorum M, B [= ab], ΦΛν(Λ), Λ» [ι—s] ι dominus noster Marcianus perpetuus augustus Φ noster imperator perpetuus augustus A9 2 πολλω ΜΦ» 4 άξιωθησόμενοι ΜΒΦΛβ άξιωθησόμενα ΛιΆ° δε om. &> ημών Βΐ> πρόσ τούσ Bb Μ, Β [= ab], Κ [= abcdefhlpqruyz], ΛΡΛΊΛ'Λ«Λ"Σ Canones hoc loco et pro septima actione exhibent ΜΒΦ3, cf. Fac. 5, 3 p. 715 canones qui utiliter ibi sunt post definitionem fidei constituti et Euagr. 2, 18 p. 92, 9 Bid., post actionem de Athanasio Perrensi, quae apud Graecos est quinta decima, collocant Liberatus 13 p. 93 et ΦεΦΓ; cf. quae exposui in Abhndlg. d. Bayer. Akad. d. Wiss. xxxn 2 p. 18 6—8 ΜΒΛΘ, cf. Ad, κανόνεσ των χλ αγίων [όϊ/Ιων καϊ μακαρίων y] πατέρων των ίν χαλκηδόνι [καλχηδόυι h] συνελθόντων ύπατεΐασ [επί ύττατεΐασ c υπατία d] μαρκιανοο τοο αΙωνίου αύγούστου καϊ τον δηλωθησομένου τη προ οκτώ καλανδών νοεμβρίων [νοεμβρίου h σεπτεμβρίων u] abcdefhpquyz κανόνεσ των χλ αγίων καϊ μακαρίων πατέρων των εν χαλκηδόνι συνελθόντων επί μαρκιανοΰ του ευσεβέστατου βασιλέωσ lr 7 ~^\ χαλκηδόνι Β g sq. numeros Graecos adscr. K, Latinos Λ ιι ποιήσοπΌ l ποιήσειται u πρδσιν] πράγμα d καταγόγη MB 12 χειροτονήσει MB»d χειροτόνηση Bbu έπίσκοπον επί χρήμασιν r έπίσκοπον — ή2 om. Aw ή χωρεπίσκοπον om. Λ«1 12/13 πρεσβυτέρουσ ί\ διακόνουσ Κ 13 τίνα om. y τώι om. u κατηριβμημένων de κατηριθμημένον h προβάλλοιτο dlpqruy 14 ή1 MB om. Κ, Λ ut uidetur, omnes ή παραμονάριον ΚΣ f| προσμονάριον MB om. AdAw τινά om. u των κανόνων d 15 ό om. lr τούτω Β περί τον οίκεΐον κινδυνευέτω Β ιό χειροτονίασ ώφελβίσθω ζ ώφελεϊσθαι c 17 φρονήματοσ d 19 άναθεματι^έσθωσαν h ανάθεμα Ιστω y 20/21 οίκείαν 2Ι αίσχροκέρδειαν Β αίσχροκέρδειαν KAPdiw /Ρ· J59. ι ίργολαμβάνονται lr

1—8 CANONES

4

5 6

7

8

[355] 159

βοϋσι, της μεν τοο θεοο λειτουργίας καταραθυμοϋντες, τους δε των κοσμικών ύποτρέχοντες οίκους καΐ ουσιών χειρισμούς άναδεχόμενοι δια φιλαργυρίαν. ώρισεν τοίνυν ή ayia καΐ μεγάλη σύνοδος μηδένα του λοιποϋ μη έπίσκοπον μη κληρικόν μη μονά3θντα ή μισθοϋσθαι κτήματα ή πραγμάτων έττεισάγειν εαυτόν κοσμικαϊς διοικήσεσι πλην εί μη που εκ νόμων καλοΐτο εις άφηλίκων άπαραίτητον έπιτροπήν ή ό της πόλεως επίσκοπος 5 εκκλησιαστικών έπιτρέψοι φροντί^ειν πραγμάτων ή ορφανών και χηρών άπρονοήτων L im 758 καΐ των προσώπων των μάλιστα της εκκλησιαστικής δεομένων βοηθείας δια τον φόβον του κυρίου. εΐ δε τις παραβαίνειν τα ώρισμένα του λοιπού επιχειρήσοι, ό τοιούτος έκκλησιαστικοϊς ύποκείσθω έπιτιμίοις. Οί αληθώς καΐ είλικρινώς τον μονήρη μετιόντες βίον της προσηκούσης άξιούσθωσαν ίο τιμής· επειδή δε τινές τώι μοναχικώι κεχρημένοι προσχήματι τάς τε εκκλησίας και τα πολιτικά διαταράττουσι πράγματα περιιόντες άδιαφόρως εν ταϊς πόλεσιν, ου μην αλλά και μοναστήρια έαυτοϊς συνιστδν έπιτηδεύοντες, εδοξεν μηδένα μεν μηδαμοϋ οίκοδομεϊν μηδέ συνισταν μοναστήριον ή εύκτήριον οίκον παρά γνώμην του της πόλεως επισκόπου, τους δε καθ' έκάστην πόλιν καΐ χωράν μονάζοντας ύποτετάχθαι τώι έπισκόπωι καΐ την ι& ήσυχίαν άσπά3εσθαι καΐ προσέχειν μόνηι τηι νηστείαι καΐ τήι προσευχήι, εν οίς τόποις άπετάξαντο, προσκαρτεροϋντας, μήτε δε έκκλησιαστικοϊς μήτε βιωτικοϊς παρενοχλεϊν πράγμασιν ή έπικοινωνεϊν καταλιμπάνοντας τα ίδια μοναστήρια, εί μη ποτέ άρα έπιτραπεϊεν δια χρείαν άναγκαίαν υπό του της πόλεως επισκόπου. μηδένα δε προσδεχεσθαι εν τοις μοναστηρίοις δοΰλον επί τώι μονάσαι παρά γνώμην του ίδιου δεσπότου. τον 20 δε παραβαίνοντα τούτον ημών τον δρον ώρίσαμεν άκοινώνητον είναι, ίνα μη το όνομα του θεοϋ βλασφημήται, τον μέντοι έπίσκοπον της πόλεως χρή την δέουσαν πρόνοιαν ποιεϊσθαι των μοναστηρίων. Περί δε των μεταβαινόντων από πόλεως είς πόλιν επισκόπων ή κληρικών t-δοξε Μ νιι 361 τους περί τούτων τεθέντας κανόνας παρά των αγίων πατέρων εχειν την ίδίαν Ισχύν. 25 Μηδένα δε άπολελυμένως χειροτονεϊσθαι μήτε πρεσβύτερον μήτε διάκονον μήτε όλως τινά των εν τώι έκκλησιαστικώι τάγματι, εί μη ίδικώς εν έκκλησίαι πόλεως ή κώμης ή μαρτυρίωι ή μοναστηρίωι ό χειροτονούμενος έπικηρύττοιτο. τους δε απολύτως χειροτονουμένους ώρισεν ή αγία σύνοδος άκυρον εχειν την τοιαύτην χειροθεσίαν καΐ μηδαμοϋ δύνασθαι ένεργεϊν εφ' Οβρει του χειροτονήσαντος. so Τους άπαξ εν κλήρωι τεταγμένους ή καΐ μονάσαντας ώρίσαμεν μήτε επί στρατείαν L HU 759 μήτε επί άξίαν κοσμικήν ερχεσθαι, ή τοϋτο τολμώντας καΐ μη μεταμελομένους ώστε έπιστρέψαι επί τοϋτο δ δια θεόν πρότερον είλοντο, άναθεματί^εσθαι. Οί κληρικοί των πτωχείων καΐ μοναστηρίων καΐ μαρτυρίων υπό των εν έκάστηι πόλει επισκόπων την έξουσίαν κατά την των αγίων πατέρων παράδοσιν διαμενέτωσαν 35 Μ, Β [= ab], Κ [= abcdefhlpqr, t [inde a 8], uyz], APA] τω τησ ζ του c καβώσ u 23 δε καΐ KA9AW 24 τόποισ Ituy 25 ΐη Μ φατρίασ Bcdefhlpqrtuyz 26 δε MBd γενέσθαι Μ 27 τοίνυν om. c ή1 om. K et Λ omnes f| συνομνύμενοι ΚΣ συνομοιούμενοι & φατριά^οντεσ Bcdefhlpqrtuyz 28 οίκείου om. d αριθμού a 29 ιθ Μ είσ τάσ Btyt κεκανονισμένοι ad κανονισμένοι Irt 31 των om. u 33 δοκιμάσαι d τα om. c Acta conciliorum oecumenicorum. Π, ι. 2.

21

:62 [358]

CONCILII CHALCEDONENSIS ACTIO vii

ανακύπτοντα · τους δε μη συνιόντας επισκόπους ένδημοΰντας ταϊ^ εαυτών πόλεσιν καΐ ταύτα εν Ογείαι διάγοντας καί πάσης άτταραιτήτου και αναγκαίας ασχολίας ovTai ελευθέρους άδελφικώς έτΓΠτλήττεσθαι. 20 Κληρικούς εις έκκλησίαν τελοϋντας, καθώς ήδη ώρίσαμεν, μη έξεϊναι εις άλλης πόλεως τάττεο-Θαι έκκλησίαν, άλλα στέργειν έκείνην εν ήι λειτουργεΐν εξ αρχής ήξιώθησαν, 6 έκτος εκείνων οΐτινες άπολέσαντες τάς Ιδίας πατρίδας από ανάγκης είς άλλην έκκλησίαν μετήλθαν. ει δε τις επίσκοπος μετά τον δρον τούτον άλλωι έπισκόπωι προσήκοντα Μ νιι 368 δέξηται κληρικόν, ϋδοξεν άκοινώνητον είναι καί τον δεχθέντα καί τον δεξάμενον, έως αν ό μεταστάς κληρικός είς την ιδίαν έπανέλθηι έκκλησίαν. 21 Κληρικούς ή λαϊκούς κατηγοροοντας επισκόπων ή κληρικών απλώς καί άδοκιμάστως ίο μη προσδέχεσθαι εις κατηγορίαν, εί μη πρότερον έξετασθήι αυτών ή ύπόληψις. 22 Μη έξεΐναι κληρικοϊς μετά Θάνατον του Ιδίου επισκόπου διαρπά^ειν τα διαφέροντα αΰτώι πράγματα, καθώς καί τοις πάλαι κανόσιν άπηγόρευται, ή τους τοϋτο ποιοΰντας κινδυνεύειν είς τους ιδίους βαθμούς. Τ 23 Ηλθεν είς άκοάς της αγίας συνόδου ως κληρικοί τίνες καί μονάζοντες μηδέν έγκε- ι& χειρισμένοι υπό του ιδίου επισκόπου, Ιστι δε δτε καί άκοινώνητοι γενόμενοι παρ' αύτοϋ, καταλαμβάνοντες την βασιλεύουσαν Κωνσταντινουπολιν έπΐ πολύ εν αύτήι διατρίβουσιν ταραχάς έμποιοϋντες καί Θορυβουντες την έκκλησιαστικήν κατάστασιν άνατρέπουσί τε οίκους τινών. ώρισεν τοίνυν ή αγία σύνοδος τους τοιούτους ΰπομιμνήσκεσθαι μεν πρότερον δια του έκδίκου της κατά Κωνσταντινουπολιν άγιωτάτης εκκλησίας επί 2ο τώι έξελθεΐν της βασιλευούσης πόλεως, εί δε τοις αύτοϊς πράγμασιν έπιμένοιεν άναισχυντοϋντες, και άκοντας αυτούς δια TOO αύτοο έκδίκου έκβάλλεσθαι καί τους Ιδίους καταλαμβάνειν τόπους. 24 Τα δπαξ καθιερωθέντα μοναστήρια κατά γνώμην επισκόπου μένειν είς το διηνεκές L nil 767 μοναστήρια καί τα προσήκοντα αύτοϊς πράγματα φυλάττεσθαι τώι μοναστηρίωι καί 2& μηκέτι δύνασθαι γίνεσθαι ταΟτα κοσμικά καταγώγια· τους δε σνγχωροοντας τοΟτο γίνεσθαι ύποκεϊσθαι τοις εκ των κανόνων έπιτιμίοις. 25 Επειδή δε τινές των μητροπολιτών, ως περιηχήθημεν, άμελοϋσι των έγκεχειρισμένων αύτοϊς ποιμνίων καί αναβάλλονται τάς χειροτονίας των επισκόπων, Ιδοξε τήι άγίαι συνόδωι εντός τριών μηνών γίνεσθαι τάς χειροτονίας των επισκόπων, εί μη so ποτέ δρα απαραίτητος ανάγκη παρασκευάσηι έπιταθήναι τον της αναβολής χρόνον. εί δε μη τούτο ποιήσηι, ύποκεϊσθαι αυτόν έκκλησιαστικώι έπιτιμίωι· την μέντοι Μ, Β [= ab], Κ [= abcdefhlpqrtuyz], 2 ταΟτα] τούσ It ύγιεία pqr 3 έπιπλήττεσθαι άδΕλφικώσ df, corr. f 4 >< Μ 5 λειτουργεΐν εξ άρχήσ ΚΑ9 εξ άρχήσ λειτουργεΐν MB 6 ει τινεσ abcdefhpquz οίκείασ pq 7 προσήκοντι d 8 δέξηται Μ δέξεται Β δέξοιτο Κ g έπανέλθοι abcefhuyz ίο κα Μ τ\ λαικούσ om. ζ Ιπισκόπουσ ή κληρικοΰσ d έπίσκοπον ή κληρικόν t 11 είσ κατηγορίαν KApAdA'AflAwZ om. MB έξετασθείη abcdehpquz 12 κβ Μ κληρικούσ Μ 13 ή τοΰσ [τούσ om. u] KA?AwAe τούσ δε MBA' 14 οίκείουσ h 15 Ky Μ είσ τάσ dfhryz κληρικόν & καί om. u 16 καί om. BAW 17 καταλαμβάνονσι u βασιλεύουσαν om. u πόλιν Κωνσταντίνου t διατρίβουσιν εν αυτή r 19 ή y του κανόνοσ rt των νόμων Β 28 κε Μ επειδή δε MB έπειδήπερ Κ ώσπερ ήχήθημεν d 29 αϋτώ d άναβάλλοντεσ u 29/30 εδοξε — επισκόπων om. cdtyAw, corr. y 31 παρασκευάση Μ παρασκευάσει Bh παρασκευάσοι K praeter h 32 ποίηση MBt> ποιήσει Β3!! ποιήσοι abcdefhlpqryz ποιήσαι t ϋποκείσθω u αϋτώ y έκκλησιαστικω [Ικκλησιαστικοϊσ Irt] K, A omnes, Σ κανονικώ MB έπιτιμίοισ Irt

20—27 CANONES

[359] 163

πρόσοδον της χηρευούσης εκκλησίας σώαν ττσρά τώι οίκονόμωι της αυτής εκκλησίας φυλάντεσθαι. 26 Επειδή εν τισίν εκκλησίας, ως περιηχήθημεν, δίχα οίκονόμων οί επίσκοποι τα εκκλησιαστικά χειρί^ον/σι πράγματα, εδοξε πασαν έκκλησίαν έπίσκοπον εχουσαν και οίκονόμον εχειν εκ του ιδίου κλήρου οίκονομοϋντα τα εκκλησιαστικά κατά γνώμην του 5 ιδίου επισκόπου, ώστε μη άμάρτυρον είναι την οίκονομίαν της εκκλησίας και εκ τούτου σκορπί^εσθαι τα της αυτής εκκλησίας πράγματα και λοιδορίαν τήι ίερωσύνηι προστρί- Μ νιι 369 βεσθαι· ει δε μη τούτο ποιήσηι, ύποκεϊσθαι αυτόν τοις θείοις κανόσιν. 27 Τους αρπάζοντας γυναίκας έπ' ονόματι συνοικεσίου ή συμπράττοντας ή συναινουντας τοις άρπά^ουσιν ώρισεν ή αγία σύνοδος, εΐ μεν κληρικοί είεν, έκπίπτειν του ίο οίκείου βαθμού· εΐ δε λαϊκοί, άναθεματί^εσθαι [αυτούς]. Μ, Β [= ab], Κ [= abcdefhlpqrtuyz], ι/2 σώαν παρά — φυλάττεσθαι [παραφυλάττΕσβαι u] Κ, Λ omnes, Σ σώαν φυλάττεσθαι [φυλάττίσθαι σώαν Μ] παρά τω οίκονόμω [των οίκονόμων Μ] τήσ έκκλησίασ MB 3 κ? Μ επειδή δε Β έπεΐ d 6 την — έκκλησίασ είναι d 7 τα — έκκλησίασ σκορπ(3εσθαι Β αυτής om. yz 8 ποίηση Mpt ποιήσει Bclqy ποιήσοι abdefhuz 9 "«Ι Μ καΐ έπ' Bb 9/ι° συναινοΰντασ ΜΒΛΡ συναιρομένουσ hlpqrZ συναιρουμένουσ abcdeftuyz ίο είσΐν Ity 11 Ιδίου Κ αυτούς om. K