C. Julius Caesar Commentarii, vol. II: Belli Civilis [Reprint of the 2nd 1950 ed.] 3598711255, 9783598711251

Table of contents :
PRAEFATIO
CONSPECTVS SIGLORVM ET NOTARVM
NOTAE
LIBER PRIMVS
LIBER SECVNDVS
INDEX NOMINVM

Citation preview

B I B L I O T H E C A S C R I P T O R V M G R A E C O R V M ET

ROMANORVM

T E V B N E R I A N A 1125

C. IVLIVS CAESAR COMMENTARII VOL. II BELLVM CIVILE EDIDIT

ALFRED KLOTZ EDITIO STEREOTYP A EDITIONIS ALTERIVS (MCML)

w DE

G BEROLINI ET NOVI

EBORACI

W A L T E R DE G R U Y T E R

MMIX

® Gedruckt auf säurefreiem Papier, das die US-ANSI-Norm über Haltbarkeit erfüllt. ISBN 978-3-598-71125-1

Bibliografische Information der Deutschen

Nationalbibliothek

Die Deutsche Nationalbibliothek verzeichnet diese Publikation in der Deutschen Nationalbibliografie; detaillierte bibliografische Daten sind im Internet über http://dnb.d-nb.de abrufbar.

© Copyright 2009 by Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, D-10785 Berlin Dieses Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und strafbar. Das gilt insbesondere für Vervielfältigungen, Ubersetzungen, Mikroverfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. Printed in Germany Druck und Bindung: AZ Druck und Datentechnik GmbH, Kempten

PRAEFATIO Ad Belli Civilis commentarios Caesarianos recensendos hi codices nobis praesto sunt: S = codex Ashburnhamensis, olim Sancti Petri Bellovacensis, nunc inter Laurentianos 33 s. X / X I . imaginem praebet Chatelain, Paléographie des Classiques latins p. L A , 2°. L = codex Lovaniensis s. X I , olim bibliothecae Iesuitarum Lovaniensium, nunc Musei Britannici (Add. 10084). cf. Chatelain 1.1. p. IA, I o . Ν = codex Neapolitans s. Χ Ι Ι / Χ Ι Π , Neapoli in Bibliotheca Nationali IV c. 11 adhibitus a Dominico Bassi in Belli Gallici editione Paraviana, ad Belli Civilis commentarios recensendos a Petro Fabre. Τ = codex Thuaneus s. X I , olim I. A. 'Thuani, nunc Parisinus Bibl. Nat. lat. 5764. cf. Chatelain 1. 1. p. X L VIH. V — codex Vindobonensis 95 s. X I I , olim Sancti Eucharii Treverensis. cf. Chatelain 1.1. p. L, 2°. U = codex Vaticanus lat. 3324 s. Χ Ι / Χ Π , ex bibliotheca Fuivii Ursini, olim abbatiae Massay (in Biturigibus). cf. F. Kamorino Riv. di Fil. Class. 18 (1890) 250. R = codex Riccardianus s. XI/XTT in bibliotheca Laurentiana inter Riccardianos 541. cf. F. Ramorino Riv. di Fil. Class. 17 (1889) 127. W = codex Laurentianus pl. L X V I I I 8 s. X / X I (3,4, 6 - 3 , 73, 5. 3,106, 3 - 3 , 1 1 2 , 1 2 scripta sunt s.XH). Fabro est M. quo in codice cum initium opens (1,1, 1·

m

PRAEFATIO 1—33,3 p. 22,4) perierit, adhibetur in hac parte codex Laurentianus pl. LXV1LL 6 (w), qui s. X I I I ex integro codice W trans criptus est. Horum codicum lectiones a prioribus editoribus, imprimis ab Holdero Kueblero Meuselio sumpsimus, nisi quod codicis Neapolitani lectiones Fabro debemus. codices autem ita cohaerere inter se, ut imagine infra scripta indicatur, inter omnes constat. u

correctum communibus erroribus haud paucis demonstrator. quattuor autem potissimum genera mendorum inveniuntur. ac primum quidem nomina propria paulo tantum recondita raro integra servata sunt, cuius rei paucissima afferò exempla (plura suppeditat editionis priorie p.IV): 1, 61, 5 : conquiri et Otogesam: conquirere toto gesma ω 2, 25,1 : Bélica: bellica ω 3, 56, 3: Isthmum: stumum vel sthumum ω 3, 81,1 : Gomphensis: comprensis vel compressis ω Deinde verba saepissime falso aut inter se coaluerunt aut disiuncta sunt: 1) C.Iuli Caesaris Belli avilis libri ree. A. Holder 1898 pr&ef. p.VI. César La Guerre Civile, texte établi et traduit par Pierre Fabre. Collection des Universités de France, publiée sous le patronage de l'Assocation Guillaume Budé, Société d'Edition Les Belles Lettres 1936. IV

PRÀEFATIO 1, 53,1 : multa rumores adfingebant: multarum rumore orai fingebant Τ multa rumore fingebant V multarum fingebant W l mutia rumor fingebat W e ρ multorum ora fingebant a. cum praeter Gall. 6, 20,1 rumore oc fama, qui locus suam habet explicationem, vocabulum rumor pluraliter tantum adhibuerit Caesar, non est dubium quin, quod supra Oehlero auctore posuimus, genuinum sit. 2, 25, 6: verba castra Cornelia naves traduxisset in codicibus sic corrupta sunt : castra corneliana vestra duxisset a castra corneliana traduxisset π castra corneliana vela duxisset V/ρ. hinc error nominis etiam ad 2,24,2 translatus est. falso igitur H. Dessau BE I I I 1786 castra Corneliana ex Caesare attulit. 3,19,4: visurum quemadmodum: vis utrumque adtnodum ω. Tum baud raro in codice archetypo aut litteras nonmillas aut vocabula parva lacunis hausta esse apparet. velut 1, 6, 7 ante verba ex urbe proficiscuntur aliquid excidisse recte statuit Pabre. ego suppleri posse oenseo negationem (non), plures lacunae 3,10, 5 exstant, quern locum in archetypo sic dispositum fuisse consentaneum est: (ee) morte curionis et detrimento africani exercitus (e)t anto (ni) militumque deditione ad corcyram proinde sibi oc r. p. parcereni, (cum) quantum in bello fortuna poeset eqs. quod quidam negaverunt verisimile esse versus huius ambitus in codicibus scriptos fuisse, conféras sis Gaelianae Ciceronianae papyrum Oxyrhynchitem (X 1914, 1250). Denique multi errores inde explicari videntur quod is qui archetypum librorum confecit, multis compendiis scribendi iisque nonnumquam parum usitatis usus est. 1, 23, 4: quattuor viris (i. IUI viris) : its »tris ω 1, 52, 2 : (tenorios L (i. ·Χ· L) : XL ω 2, 42, 3: praefectus equitum HP: pr. eque ω. vel hic verisimile est archetypum minusculis litteris fuisse conscriptum. V

PRAEFATIO Duorum illorum archetipi apographorum ea condicio est ut neutro carere possimus ; nam modo β, modo a veras lectiones praebet. servavit autem a genuinam librorum partitionem, cum 1,1, 1 S inscripsit: De bello civili. Incipit liber Nontis; L: Incipit liber nonus; item U: Incipit lib. Villi Belli civilis; R: Incipit liber nonus Belli civilis (Ν a sua familia defecit cum inscriberet: Suetonii viri clarissimi de bellis civilibus Caesaris Gaii Iulii liber primus incipit), post 1, 87, 5 sequitur in a statim qui liber vulgo numeratur secundus nulla subscriptione aut inscriptione addita, quo peracto legitur in S: incipit liber decimus de bello civili, titulum omisit L, simili ratione ut supra peccat N: Suetonii viri clarissimi de bellis civilibus Caesaris explicit liber secundus, incipit III™, in Τ vestigium genuinae partitionis exstat. tnscribit enim 1. ΙΙΓ: explicit G. Gassaris Belli civilis liber secundus (tertius Tr) eiusdem operis, nisi forte numerus secundus animo librarli inhaesit. testatur autem Hirt. Gall. 8, 48,10: scio Caesarem singulorum annorum singulos commentaries confecisse. ac profecto libris Belli Civilis I et I I vulgaris rationis unius anni res gestae enarrantur. haec docte exposuit J. Zingerle, Wien. Stud. 14 (1892), 82 sq. in σ non solum omissis quibusdam locis (cf. ed. Fabri p. XLVI), sed etiam ordine foliorum turbato graviter peccatum esse certuni est. de hac re accuratius egi in priore editione p. VI adn. 1, quae hic repetere non attinet. Sed quamquam a Caesare commentarios Belli civilis duobus libris conceptos esse mihi persuasi, tamen non adeo rebus novis studui, ut librorum capitumque numéros mutarem. immo rationem habendam esse censui multorum illorum librorum qui de Belli civilis commentariis compositi sunt, imprimis autem lexicorum Caesarianorum numéros turbare nolui. servavi igitur numéros librorum capitumque usitatos, sed coniunctis libris I et I I indicavi genuinam divisionem. eandem viam inisse Fabrum valde gavisus sum. Quomodo si codicum relationes recte descripsimus, ubi β et a inter se différant, ratione, non auctoritate quaerendum est, utra lectio praeferenda sit. sin familia a cum VI

PRAEFATIO altera utra stirpis β familia (V/ρ vel π) consentit, hoc consensu archetypi lectionem demonstran consentaneum est. iis autem locis ubi singulae stirpis β familiae falsis lectionibus a ceteris codicibus recedunt, eaa proprio Marte peccavisse probabile est. sed quaeritur qua ratione ii loci expediendi sint quibus aut familia π contra cum equitatu antecedit ad Castra exploranda Cornelia, quod is locus peridoneus castris habebatur. id 3 autem est iugum derectum eminens in mare, utraque ex parte praeruptum atque asperum, sed tarnen paulo leniore fastigio ab ea parte, quae ad Uticam vergit. abest 4 20 derecto itinere ab Utica paulo amplius passus mille, sed hoc itinere est fons, quo mare succedit longius, lateque is locus restagnat; quem siqui vitare voluerit, vi milium circuitu in oppidum pervenit. II 25. Hoc explorato loco Curio castra Vari conspicit ] 23 muro oppidoque coniuncta ad portam, quae appellatur Bélica, admodum munita natura loci, una ex parte ipso oppido Utica, altera a theatro, quod est ante oppidum, 1 veritus ς -itusque ω quod fort, defendere licet || 2 refugeret ρ || 3 et om. a | adrumetum π | perfugerat σρΤ pro- WV, cf. Liv. 37, 27, 6 Myonnesum perfugerunt || 5 add. RSchn. || β adrumetum π II 7 Marcius Nipp. m. ω | ruflus WpV || 9 remulco ed. pr. remulgo ω || i s biduique ω triduique Kue., ef. Meu. 1906,319aq.\\ 14 -gatum . . . exploran- om. W I relinquit Vase, -liquit ω || i s Cornelia W -ana σρ canidiana (caini- Τ) π (Bell. Htsp. 8, 6 Castra Postumiana; sed 2, 25, 6. 30, 3 recle Cornelia; ef. Mela 1, 34 Hin. Nat. 5, 24) II16 his π || 17 directum aWV* | in m are „eminens Ν || 19 leviore π | a b e s t . . . mille om. a || 20 ρβββψφ mille β passuum milibus {III) Sto. || 21 (in) itinere Meu. | quo W 1 quod (quia V) ω || 22 siqui (quis Ν*) σρ sibi π si W | voluerunt β || 23 circuitum π | perveniunt Wg || 24 varri jiU || 26 Bélica Hartz bellica ω | ammodum S || 27 a del. ed. pr. 69

1125

Numidis equit. repuláis Curio imperator appellator

substructionibus eius opería maximis, aditu ad castra 2 difficili et angusto, simul animadvertit multa uiidique ρ or tari atque agi plenissimis viis, quae repentini tu3 multus timore ex agris in urbem conferebantur. hue equitatum mittit, ut diriperet atque haberet loco prae- & dae; eodemque tempore his rebus subsidio DC équités Numidae ex oppido peditesque cccc mittuntur a Varo, quos auxilii causa rex Iuba paucis diebus ante Uticam 4 miserai, huic et paternum hospitium cum Pompeio et simultas cum Curione intercedebat, quod tribunus plebis io legem promulgaverat, qua lege regnum Iuba« piiblica5 verat. concurrunt équités inter se; ñeque vero primum impetum nostrorum Numidae ferre potuerunt, sed interfectis circiter cxx reliqui se in castra ad oppidum rece6 perunt. interim adventu longarum navium Curio pro-1& nuntiari onerariis navibus iubet, quae stabant ad Uticam numero circiter cc, se in hostium habiturum loco, qui non ex vestigio ad Castra Cornelia naves traduxisset. 7 qua pronuntiatione facta temporis puncto sublatis ancoris omnes Uticam relinquunt et, quo imperatum est, 20 transeunt. qua« res omnium rerum copia complevit exercitum. 1 II26. His rebus gestis Curio se in castra ad Bagradam recipit atque universi exercitus conclamatione imperator appellatur, posteroque die Uticam exercitum ducit et 2» 2 prope oppidum castra ponit. nondum opere castrorum perfecto équités ex statione nuntiant magna auxilia equitum peditumque ab rege missa Uticam venire; eodemque tempore vis magna pulveris cernebatur, et 3 vestigio temperie primum agmen erat in conspectu. novi- 3» tate rei Curio permotus praemittit équités, qui primum impetum sustineant ac morentur; ipse celeriter ab opere 1 substructionibus ed. pr. -stract- SNgV -tract- L W -trat- Τ || 4 conferebantur ed. ρτ. -rantur ω || 7 numidiae πρ | a om. a j varrò Νπ || 10 cum om. . e W f

11»

141

ΙΠ 88

uterque ación instruit

tenebat. Ciliciensis legio coniuncta cum cohortibus Hispanis, quas traducías ab Afranio docuimus, in dextro 4 cornu erant conlocatae. has firmissimas se habere Pompeius existimabat. reliquas inter aciem mediam cornuaque interiecerat numeroque cohortes ex expleverat. 5 5 haec erant milia xlv, evocatorum circiter duo, quae ex beneficiariis superiorum exercituum ad eum convenerant; quae tota acie disperserat. reliquas cohortis vu castris propinquisque castellis praesidio disposuerat. 6 dextrum cornu eius rivus quidam impeditis ripis mu- io niebat; quam ob causam cunctum equitatum, sagittarios funditoresque omnes sinistro cornu obiecerat. 1 I I I 89. Caesar superius institutum servane χ legionem in dextro cornu, nonam in sinistro conlocaverat, tametsi erat Dyrrachinis proeliis vehementer adtenuata, et huic 15 sic adiunxit octavam, ut paene unam ex duabus ef&ceret, 2 atque alteram alteri praesidio esse iusserat. cohortes in acie l x x x constitutas habebat, quae summa erat milium 3 xxii; cohortes vu castris praesidio reliquerat. sinistro cornu Antonium, dextro P. Sullam, mediae acie Cn. Do- 20 mitium praeposuerat. ipse contra Pompeium constitit. 4 simul iis rebus animadversis, quas demonstravimus, timens ne a multitudine equitum dextrum cornu circumveniretur, celeriter ex tertia acie singulas cohortes detraxit atque ex his quartam instituit equitatuique op- 25 posuit, et quid fieri vellet ostendit, monuitque eius diei 5 victoriam in earum cohortium virtute constare, simul 1 Ciliciensis Lips, cilicensis S W ç T ciciliensis V ciliensis LN | cum cohortibus om. ρ II 2 ab Afranio Aid. ab aeranio (-ron- Τ) ω om. V I docuimus haec in civ. nunc non leguntwr || 4 inter reliquas Ν I aciem mediam Vfρ acies mediam (-as V) π acies media a H 5 interiecerant dT | expleverant a || 6 numero mil ρ | evotatorum S | qui Ν || 7 exercitum Vf ρ | conrenerant β -yert- a quod probat Kai. p. 80 || 9 in castris Τ || IB obiecerat (». ante cornu coUocaverat) ω ad- Meu.; recle Kue. conferí Bell. Afr. IS, 2 équités dextro sinistroque cornu opponit || 13 legiones Ν1 || 14 non iam Τ || 15 erant an | adtenuatae (eel att-) απ \ huic β hune a II le adiunxit Wρ ad απ \ unam om. ρ || i s erat om. U || 19 VII Moehring ΙΙ. Munatius M. Pioti us Caesarianus I I I 19,7 Cn. Pompeius Magnus 11, 4. 2, 1 bia. 3 bis. 6. 3, 1 bis. 2. 4. 4, 3. 4. 6, 1. 3. 7, 1. 4. 8, 2. 3. 4 bia. 9, 1. 5.10, 1. 3. 4.13, 4. 14, 1. 3. 15, 4. 17, 1. 18, 6. 19, 1. 4. 23, 4. 24, 1. 4. 5. 25, 2. 26,1. 2. 3. 5. 27, 2. 28,1. 2. 3. 29, 1 bis. 3. 30, 1. 5. 32, 3. 8 bis. 33, 2. 34, 1. 3. 35, 4. 38, 1 bis. 39, 3. 53, 2. 60, 5. 61, 3. 76,1. 84,3 113,1. 17,2. 18, 5. 7. 25,4. 32, 3 I I I 1,4. 3, 1. 4. 5. 9, 8. 10, 1. 2 bis. 11. 11, 1 bis. 2. 3. 13,1. 3. 6. 16, [4]. 4. 5. 17, 2. 5. 18, 3. 4. 19, 1. 22, 1. 23, 2. 25, 2. 29, 1. 3.

INDEX 30, 1. 2. 3. 4. 7. 33, 1. 41, 1 guater. 3. 4. 5. 42, 1. 5. 43, 1. 2. 3 bis. 44, 1. β. 45, 1 bis. 2. β. 49, 1. 51, 7. 52. 1. 54, 1. 55, 1 bis. 2. 56, 3. 57,2. 58,2.5. 60,4.5. 61,1. 2 bis. 3. 63, 5. 65, 3 bis. 66, 4. 67, 1. 3. 4. 6», 1. 4. 70, 1. 2. 71, 2. 75, 3. 76, 2. 4. 77, 3. 78, 2. 3. 5. 70, 2. 3. 4. 6 bis. 80, 3 bis. 4. 81, 3. 82, 1. 2 6m. 4 bis. 83, 1. 2. 3. 84,1. 2. 5. 85, 1. 2 6M. 3. 86, 1. 87, 1 bis. 6. 88, 1. 2. 4. 80,3. 0 2 , ^ . 4 . 0 3 , 3 . 4 . 6 . 04, 5. 06, 1. 3. 07, 3. 102, 1. 2. 3. 7. 103, 1. 3. 4. 5. 104, 1. 2. 106, 1. 4. 108, 6. 111, 3. lex Pompeia de ambitu I I I 1, 4. Pompeiana acies I I I 04, 4. -na legio I I I 60, 2. -nae copiae III 66, 2. -nae res 1117,1 11135,2. -ni collee III 84,2. -ni dilectus 115, 5. -ni milites I 28,1. -nus equitatus I I I 58, 1. -nus esercitile I 40,2 I I I