Athenaei Maucratitae dipnosophistarum libri XV: Vol. II Libri VI-X [Reprint 1927 ed.] 3598711026, 9783598711022

The Bibliotheca Teubneriana, established in 1849, has evolved into the world's most venerable and extensive series

172 29 11MB

English Pages 506 [504] Year 1985

Report DMCA / Copyright

DOWNLOAD FILE

Polecaj historie

Athenaei Maucratitae dipnosophistarum libri XV: Vol. II Libri VI-X [Reprint 1927 ed.]
 3598711026, 9783598711022

Table of contents :
PRAEFATIO
ς
Ζ
Η
Θ
Ι

Citation preview

B I B L I O T H E C A S C R I P T O R V M G R A E C O R V M ET

ROMANORVM

T E V B N E R I A N A

1 102

ATHENAEI NAVCRATITAE DIPNOSOPHISTARVM LIBRI XV V O L . II · L I B R I V I - X

RECENSVIT GEORGIVS

KAIBEL

EDITIO STEREOTYPA EDITIONIS PRIORIS (MDCCCLXXXVII)

w G DE

B E R O L I N I ET NOVI

EBORACI

W A L T E R DE G R U Y T E R

MMIX

© Gedruckt auf säurefreiem Papier, das die US-ANSI-Norm über Haltbarkeit erfüllt. ISBN 978-3-598-71102-2

Bibliografische Information der Deutschen

Nationalbibliothek

Die Deutsche Nationalbibliothek verzeichnet diese Publikation in der Deutschen Nationalbibliografie; detaillierte bibliografische Daten sind im Internet über http://dnb.d-nb.de abrufbar.

© Copyright 2009 by Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, D-10785 Berlin Dieses Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Grenzen des Urheberrechtsgesetzes ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und strafbar. Das gilt insbesondere für Vervielfältigungen, Übersetzungen, Mikroverfilmungen und die Einspeicherung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. Printed in Germany Druck und Bindung: Hubert & Co. GmbH & Co. KG, Göttingen

PRAEFATIO Non puto in parte opería praefanda esse quae in principio necessaria ratione suum sibi locum flagitant, sed ne quid offensui sit legentibus, hoc moneo Athenaeum me edere compilatorem, non scriptbres poetasve ab ilio compilatos. Horum igitur reliquias quales Athenaeum legisse probabile est tales repraesentavi, ut etiam vitia aperta sive orthographica seu grammatica, quae quidem imperatorie Commodi aetate vigerent, integra relinquerem nisi ubi ipse codex vel epitome corrigendi ansam praeberent. Athenaei autem orationem saepenumero inconcinnam nec raro magnis hiatibus patentem etsi non erat diffìcile hic illic redintegrare et supplere, tarnen eo cautius hac in re agendum existimavi, quod certum est non ipsum Athenaei opus nobis traditum esse, sed quale sexti septimive saeculi grammaticus aliquis ita contraxit ut ex triginta libris fierent quindecim. Codicem Marcianum (A) ipse contuli Venetiis itemque ex epitomae libro Parisino (O), cum parato animo bibliothecae Parisinae praefecti Gryphiam eum misissent, diligenter enotavi quae usui esse yiderentur: nam quod de epitomae fide olim aequo iniquius iudicavi (ind. schol. Rost. 1882/3), dudum poenituit.

ÍV

PBAEFATIO

In emendandis Athenaei verbis quantum debeam Wilamowitzii mei operae amicissimae non poterunt piene aestimare qui illius sane quam multa ac pulcra inventa in singulis fere paginis probata vel relata legunt; ñeque enim potui adnotare quotiens ill e falsa ut abicerem, vera ut invenirem dux mihi extiterit et auctor: etiam alios confido meritas illi gratias habituros esse. Mus(uri), Cas(auboni), Schw(eighaeuseri), Di(ndorfii), Mein(ekii), Iac(obsii), Pors(oni), Dobr(aei), Cob(eti), Herw(erdenii), Wilam(owitzii), aliorum nomina compendile haud obscuris significavi; quae Κ littera insignita habentur, mea sunt. Scribebam Argentorati mense Octobri a. h. s. LXXXVI.

9

'Επειδή απαιτείς βννεχώς απαντών, εταίρε Τιμά-222 χρατες, τα παρά τοις δειπνοβοφιβταϊς λεγόμενα, καινά riva νομίζων ημάς ενρίΰχειν, vitoμνήβομεν βε τα παρά 'Αντιψάν ει λεγόμενα ¿ν Ποιήϋει ( I I 9 0 Κ ) τόνδε τον 6 τρόπον μαχάριόν έβτιν ή τραγωδία ποίημα χατά πάντ', εί' γε πρώτον of λόγοι νπό των θεατών εΐβιν έγνωριβμένοι, πρϊν χαί τιν' ειπείν νπομνηβαι μόνον 6 δεί τον ποιητην. ΟΙδίπονν γαρ φω τα δ' αλλα πάντ Ιβαδιν b πατήρ Λάιος, μητηρ Ίοχάϋτη, Ο-υγατερες, παίδες τίνες, τί πείβεδ' οντος, τί πεποίηχεν. αν πάλιν εΐπτ) τις 'Αλχμέωνα, χαί τα παιδία 10 πάντ' εν&νς εί'ρηχ', οτι μανείς άπεχτονε

10

15

την μητε'ρ', άγαναχτών δ' "Αδραΰτος εϋ&έως η£ει πάλιν τ' άπειβι £πει&' οταν μηδέν δννωντ ειπείν ετι, χομιδί] δ' άπειρηχωβιν ¿ν τοις δράμαΰιν, ^

TON

€IC Λ

mod' C : πάν»', ης ye Hirschig 10 fort. ΟΙδίπονν γ' αν φώ μόνον 14 'AXiι17. 18 τaniiaifr' οταν A : corr. S 19 άπιιρηDi

2

S

16 αΐρουβιν ωβπερ δάχτυλον την μηχανήν, xal τοις &εωμενοιβιν όποχρώντως êχει. 223 ημΐν δε ταντ ουκ εβτιν, άλλα πάντα δει ενρεΐν,

ονόματα

χαινά, χαπειτα

τα διωχημένα

20 πρότερον, τà νυν παρόντα, την χαταΰ τροφην, την είββολήν. αν εν τι τούτων παραλίπ?] Χρεμηζ τις η Φείδων τις, έχβυρίττεται' Πηλεΐ δε ταϋτ' 0·εδτι xal Τενχρω ποιεΐν. Λίφιλος δ' έν 'Ελαιωνηφρουροϋβι (II549 Κ)·

b

ώ τόνδ' έποπτενουβα xal χεχτημένη Βραυρώνος ιερού &εοφιλέβτατον τόπον, Λητούς ¿¡ιός τε τοξόδαμνε παρ&ένε, ώς οί τραγφδοί φαΰιν, οίς εί-ουβία 6 εΰτίν λέγειν άπαντα xal ποιεΐν μόνοις.

δ

10

15

2.

Τιμοχλής ò χωμωδιοποιος κατά πολλά χρηΰίμην είναι λέγων τω βίω την τραγφδίαν φηβΐν ¿ν Λιοννβιαξούΰαις (II453 Κ)· ώτάν, αχουβον, ίίν&ρωπός έβτι

e

ην τί 0οι μέλλω λέγειν, ζώο ν έπίπονον ψνβει,

xal πολλά λυπήρ' 6 βίος έν έαυτώ φέρει, παραψυχας ουν φροντίδων ανεύρετο 5 ταύτας' ο γαρ νονς των Ιδίων λή&ην λαβών προς αλλοτρίω τε ψυχαγωγηθείς πά&ει μεθ' ηδονης απήλθε παιδευτείς αμα. τους γαρ τραγωδους πρώτον, εΐ βούλει, ΰχίπει ώς ώφελοϋΰι πάντας. 6 μεν ων γαρ πένης 10 πτωχότερον αυτού χαταμα&ών τον Τήλεφον 4.5 fort, (καινά πράγματα, | καινούς Ιόγονς) 7 καν tv Wilam παραλείπηι Α : corr. C 8 ψιδων Α 16 de ο C 19 ίοκώ Xèynv Stob. fl. 124, 19 22 yovv AC: corr. Stob àvevçaro AC

20

25



3

γενόμενον ηδη την «ενίαν φΰον φέρει. ò νόθων δϊ μανιχώς Άλχμέων' έβχέψατο ' οφ&αλμιά τις, εΐβΐ Φινείδαι τυφλοί, τέ&νηχέ τφ παις, η Νιόβη χεχούφιχε. d 6 15 χωλός τις έβτιν, τον Φιλοχτητην ορά. γέρων τις ατυχεί, χατέμα&εν τον ΟΙνέα. απαντα γαρ τα μείζον' η πέπον&έ τις άτυχήματ' άλλοις γεγονότ' έννοονμενος τας αυτός αΰτοϋ βνμφοράς §äov φέρει. 10 3. χαί ήμεΐς ου ν, ω Τιμόχρατες, άποδίδομέν 0οι τα των δειπνοβοφιΟτών λείψανα χαί οϋ did ο μεν, ώς 6 Κο&ωχίδης φηβΐ φήτωρ (3,83) Λημοβ&ένην χλεύαζαν, og Φιλίππου 'Λ&ηναίοις 'Αλόννηβον δίδοντος βυνε- e βούλευε μή λαμβάνειν, ει δίδωΰιν άλλα μη άποδίδωΰιν. 15 όπερ 'Αντιφάνης iv Νεοττίδι (II 80 Κ) παιδιαν τέμενος έρεβχηλεΐ τόνδε τον τρόπον ο δεβπότης δ\ πάντα τα παρα τον πατρός άπέλαβεν ωΰπερ έλαβε ν. Β. ηγάπηβεν αν το ρημα τούτο παραλαβών Λημοβ&ένης. •20"Αλεξις 0ε ¿ν Στρατιώτη (II373 Κ)· απόλαβε τουτί. Β. τι τοϋτο δ' έβτίν; Α. ο παρ' υμών έγώ παιδάριον έλαβον αποφέρων ηχω πάλιν. Β. πώς; ούχ άρέΰχει 6οι τρέφειν, Α. ουκ Εατι γαρ f 25 5 ημέτερον. Β. ούδ' ήμέτερον. Α. αλλ' έδώχατε ΰμεϊς έμοί τούτ'. Β. ούδ' έδώχαμεν. Α. τί δαί; Β. άπεδώχαμεν. Α. το μη προβηχόν μοι λαβείν, 2 τι μανικό ν Stob 'Αλκμ,αίων' AC 3 ο tot φινίόαι Α: corr. C 6 χατοίμα&ε A: corr. C 8 rj ¿¡Uots A: corr. C 22 τοϋτο δ' ίατϊ ti A: corr. Kock 26 δαί Herrn: δέ A 27 άποδίδωχαμ,ίν A: corr. Cae Ιμοί A: corr. Mein

4

S

xal έν Άδελφοΐς (II299 Κ ) · έγώ δέδωχα γαρ tí τανταις ; είπε μοι. Β. ούχ, άλλ' άαέδωχας ένέχυρον έήπον λαβών. 22¿Αναζίλας ài έν Ενανδρία ( I I 2 6 5 Κ ) ' xal rag παλαίϋτρας δωΰω. Β. μα την γην, μη ffv γε 6 δώς, άλλ' άπόδος. Α. xal δη φέρουα' έί-έρχομαι. Τιμοκλης δ' ¿ν "Ηρωΰιν (II467 Κ ) · ονχονν κελεύεις νυν με πάντα μάλλον η τ à προβόντα φράξε ιν. Β. πάνν γε. Α. δράβω τοϋτό, (toi. xal πρώτα μεν (Soi «ανβεται Λημοβ&ενης 10 όργιξόμενος. Β. 6 ποιος 6 Βριάρεως; 5 Α. ó τους χατααέλτας τάς τε λόγχας έβ&ίων, b μιβών λόγους αν&ρωπος ovôh πώποτε άνζί&ετον ειπών ουδέν, άλλ' "Αρη βλέπων, χατά τους ουν προειρημένους ποιητάς xal αυτοί τα 15 επόμενα τοις προειρημένοις αποδίδοντες xal ου δίδοντες τα άχόλου&α λέζομεν. 4. έπειβήλ&ον ουν ημΐν παίδες πλή&ος οβον ¿χ&νων φέροντες δαλαββίων λιμναίων τε έπΐ πινάκων αργυρών, ώς &·αυμάβαι μετά του πλούτου xal την πολυτέ- 20 λειαν μονονουχί γαρ καϊ τάς Νηρηίδας ώψωνήχει. χαί e χις τών παραβίτων xal κολάκων έφη τον Ποβειδώ πέμαειν τω Νιττουνίω ημών τους Ιχ&νς ού δια τών έν τη 'Ρώμη ίβον ΐβφ τών τον Ιχ&υν πωλούντων, άλλα τους μίν ¿ξ 'Αντίου κεχομίβ&αι, ετέρους δ' έχ 2ό Ταραχινών xal τών καταντικρύ νήβων Ποντίων, άλλους δ' έχ Πύργων" πόλις δ' αΰτη Τυρρηνική, οί γαρ έν 4 ίΰανδρείαι Α 6 τάς παίαιάς (seil, ίμβάάας) Κ δώαω Mein: αοι Α 8 με E l m s l : μετά Α 10. 11 χ α ί πρώτα μίντοι (fort, μίν δή) navasxaC αοι Βρίάρεως | όργιζόμενος. Β. ò ποίος ούτος Βριάρεως ; E l m s l 18 vjrcçqpvisooovDobr 21 ¿·ψωνήτ(ίΐΑ: oorr. C 23 Νεπτοννίφ ζ 23.24 velut τών ¿v xr¡ Ρώμ·η κερν,ώπων των Ιχ&ϋςπωλονντων

s τ τ } ' Ρ ω μ τ ι Ιχ&υοπώλαι την'Αττιχην μίν Β

¿ν Νεανίβχοις

φηβίν

έγώ τέως

ωόμην

είναι

μίν

πεπίβτενχ' ¿χ&υοπώλαις

6 ωβτ

έ% ανάγκης

δ'

λίθινος

γαρ

αύτό&ι

εν&νς

Heτ' άποβτραφεντι αν ί'άω γάρ

Ιχ&ύν

οαον

τιμωϋι,

πήγννμαι

¿V Πλάνφ

τ'

6 ονς αν ¿περωτήβτ]

ίκυφεν

πρώτον

βιωπτ}

(καΐ

απαντες

άνδροφόνοι

οόβεί. προβέχων 10 εχρουϋε

δ'

...

xal

άχονβαι

λαβών

ούδΐν

αν' δει

τούτο

γε'

εΐΰιν

ivi

ονδ'

άχηχοώς

λόγω),

έπρήα&η

....

ο λα

αφελών

η δε χέβτρα· τον

e

Τηλεφος

τιν' · ο δ' βυλλαβην

η αγορά.

τι των

ωβπερ γάρ

τις έν

TOT' ου λαλών

άλλα

γένοιτ

μυρίαις λόγου

επερωτά

δικαίως

πουλνπονν

τά φήματ, τοιαντ'

έβτιν

ίχ&υοπώλας

τις

παρακειμένων,

βολών

$άόν

άζιω&ήναι

χαταράτους

μοι ηλίκον

βαφώς.

άπόχριβινζων^αν

τους

d

(II 244 Κ)'

βτρατηγούς

προβελ&όντ

λαβείν προς

'όταν

γίνομαι'

αυτούς,

τους

κατά

'Αντιφάνης

Γοργόνας

προς δ'

τών

άγοραν

λαλεΐν

μοίραις

26

τάς προς

· έμβλεπων

τοις

προς

20

άποδέουβι " περί ων

(II79 Κ)·

τι, λογοποίημα'

5 . "Αμψις

16

ολίγον

ποτε χωμωδη&ε'ντων

Ιλϋω,

10

ουδ'

5

'τάρων 'χτώ

όψωνοΰντά

βολών.' τι.

1 ovS' Schw: ου*. Α 4 ω μην A C : corr. Grot 6 tv&vg ΙμβΙέπων yàç αντοίς (yàp τοις C) Ιχ&.Α: corr. Pore 9 iàv AC 14 ων add. Pore 16 iàv Α άναίαξών Kock 20 ώαιΐ προσήκον d' ovSiv Κ ι i a t i re προαίχων ουδέν Mein 21 πώΐνπόν A Ιπρήα&η corruptnm: iratus emptor iterum quaerit; ίπρία&η Mein 23 τάρων Mua: τιττάρων A 24 βολών Schw: ¿βολών A χτώ Mein: οχτώ A

6

Σχεδίαν χυνηγετών, ηγεν ώς ξενίαων είς οίκον χαί τον οίκέτην άπέΰτειλεν άααγγελοϋντα τί} γυναικί τάπιτηδεία παραβκευάζειν ώς άγοντος αντοϋ 963ξένονς. έλ&ών δ' είς οίκον ώς ονδίν ενρε παρεβχεναϋμένον αντός έπιβαλων τον βΐτον έπι τον άλετώνα 25 καϊ ταλλα τάχόλου&α έπιτελέβας έ£έι>ιβεν αυτούς, καϊ ο Φόρβας όντως έπΙ τω ξενιΰμω ηβ&η ώς και 1 η add. Pore (την τ' άμίδα C), fort, nal 4 χαααιν Δ: corr. Pors 7 ίαμβίων A 9 κατά νήσους suppl. Mein 10 Kviias Α κνίδου C: corr. Cas 13 δωμάτιον A: corr. Schw hiatum signif. Mein 16. 16 %αταςάσεο&αι A: os καϊ κατηράοατο C 26 êmzeléaag Κ: ίαιιτα άλέβας AC

ζ

85

τον βίον τελευτών έπέϋκηψε το [ς φίλοις δι' έλεν&έρων τους έναγιβμούς έπιτελείν αντω · xal το ¿'dog διαμένειν έν τή &υβία τον Φόρβαντος. έλεΰ&εροι γάρ slew oí διαχονονντες, δονλω δί προαελϋ-εΐν ονχ έβτιν οβιον! 6 83. έπεί Si xal τοντ έβτι των υπό τον Ουλπιανον προβεβλημένων, [xal] το περί τους οίκέτας, φέρε b εί'πωμέν τι xal ημείς άναπεμπαβάμενοι περί αυτών ¿ξ ων πάλαι τνγχάνομεν άνεγνωκότες. Φερεχράτης μεν γάρ ¿ν 'Αγριο ις φηβίν (I 147 Κ)' 10 ου γαρ ην τότ ουτε Μάνης οντε ΣηχΙς ούδενΐ doiAog, αλλ' αντάς έδει μοχ&εΐν 'άπαντ έν οίχία. είτα προς τοντοιβιν ηλονν ορ&ριαι τα ΰιτία, ωβτε την χώμην νπηχεΐν &ιγγανονβών τάς μνλας. xal Ανα%ανδρίδης δε έν 'Αγχίβη φηβίν (II137Κ)· 16 ούκ έβτι δούλων, ωγά&', ονδαμον πόλις, c τύχη δί πάνττ] μεταφέρει τα βώματα. πολλοί δί νυν μεν εΐβιν ονχ έλενΟ-εροι, ít'g ανριον δΐ Σοννιεΐς, εϊτ είς τρίτην 5 αγορά χέχρηνται. τον γαρ οΐαχα βτρέφει 20 δαίμων έχάβτω. 84. Ποβειδώνιος δέ φηβιν ό άπο της βτοας έν τι} των ίβτοριών ενδεχάττ] (FHGIII257) 'πολλούς τ ίνας εαντων ού δυναμένους προίβταβ&αι διά το της διανοίας αβΰ·£νες έπιδονναι έαντούς είς την των βννετωτέρων 25 νπηρεβίαν, όπως παρ' εκείνων τνγχάνοντες της είς d τα αναγκαία έπιμελείας αυτοί πάλιν άποδιδώβιν έκείνοις δι αυτών απερ αν ωβιν νπηρετεΐν δυνατοί, xal τούτω 2 διαμένα s β χαί del. Mein 11 άπαντα τάν τη οίχία A: corr. Canter 12 ήλουν Piereon: ήλων Α ηλων G 13 πιριαγονβών Kock, latet aliud 16 πάντα A: corr. Wilam 18 sis τ' ανριον A: corr. C

86

«

τω τρόπω ΜαριανδυνοΙ μίν Ήραχλεώταις ύπετάγηβαν, δια τέλους νποβχόμενοι δητευβαν παρέχονΰιν αντοίς τα δέοντα, προβδιαβτειλάμενοι μηδενός αυτών ίβεβ&αι πραβιν έ'£ω της Ήρακλεωτων χώρας, αλλ' εν αύτη μόνον τη ιδία χώρα! τάχ ονν δια τούτο xal Εν φ ο- 5 ρ ίων ó έποποώς τους Μαριανδννονς δωροφόρονς χέκληχε (fr. 73 Μ)· e δωροφόροι χαλεοίαδ' νποφρίββοντες αναχτας. λέγει di xal Καλλίβτρατος ó 'Αριβτοφάνειος (FHG IV 355), οτι τους Μαριανδυνους ώνόμαξον μίν δωροφόρονς 10 άφαιρονντες το πιχρον της [àao\ των οίχετών προβηγορίας, χα&άπερ Σπαρτιάται μεν έποίηβαν έπΐ των ειλώτων, Θετταλοϊ δ' έπΐ των πενεβτών, Κρητες δ' έπΐ των χλαρωτών. χαλονβι δε ol Κρητες τους μεν κατά πάλιν ί οΐχέτας χρυβωνητους, άμφαμιώτας δε τους κατ άγρόν 15 ¿γχωρίονς μϊν οντάς, δουλωΟ·έντας δε χατα πόλεμον' δια τύ χληρω&ηναι δε χλαρώτας. ó "Εφορος δ' ¿ν γ' ίβτοριών (FHG 1242)· 'χλαρώτας, φηβί, Κρητες χαλονβι τους δούλους άπο τού γενομένου περί αυτών χληρον. τούτοις 6' είαΐ νενομιΰμέναι τινίς εορται έν Κυδωνιά, 20 ¿ν αϊς ούχ είβίαβιν είς την πόλιν έλεύ&εροι, άλλ' oI δούλοι πάντων χρατούβι xal χύριοι μαβτιγονν είβι τους έλεν&έρους.' Σωβικράτης δ' έν δεντέρφ Κρητικών (FHG IV 601) 'την μίν χοινήν, φηβί, δουλείαν ol Κρητες χαλονβι μνοίαν, την δε ιδίαν άφαμιώτας, τονς 25 264Í£ υπηχόους περιοίκους! τα παραπληβια ΙβτορεΓ xal Λωβιάδας έν δ' Κρητικών (FHGIV 399). 85. Θετταλών δί λεγόντων πενέβτας τονς μη γόνω δούλους, 8 κβ/Ιί οΓαβ·' A: corr. Schw 9 άριβτοφάνιος A: corr. C 11 [àirò] Κ 14 χίαςοτών A: corr. C 16 άφαμ,ιωται Ηθβ. et Strab. p. 701 25. 26 τον; âh περιοίκους υπηκόους: corr. Dobr

ζ δια πολέμου δ' ήλωκότας, Θεόπομπος χρηΰάμενος rfj φωνή φηβι (1752 Κ)·

87 ó κωμικός άπο-

δεαπότου πενέΰτον ρυβα βουλευτήρια. Φιλοκράτης δ' ¿ν β' Θετταλικών (FHG IV 477) (εί 6 γνήΰια τ« βνγγράμματα) καλεΐβ&αί φηβι τούς χενεΰτας xal Θετταλικέτας. 'Αρχεμαχος δ' iν rfj τρίτια Ευβοϊκών (FHGr IV ΆΗ)' Βοιωτών, φηόίν, τών τήν'Αρναίαν κατοικηβάντων o ί μη άπάραντες ε ¿ς την Βοιωτίαν, αλλ' ¿μ- b φιλοχωρήβαντες παρεδωκαν εαυτούς τοις Θεββαλοΐς 10 δουλεύειν κα&' ομολογίας, ¿φ' ω οϋτε έζάζουβιν αυτούς ¿κ της χώρας οϋτε άχοκτενούβιν, αυτοί δε την χώραν αύτοΐς έργαξόμενοι τας βυντάζεις άχοδώβουβιν οντοι ονν ol κατά τάς ομολογίας καταμείναντες καϊ παραδόντες εαυτούς έκλή&ηΰαν τότε μεν μενεβται, 15 νυν 6ε πενέβται. καϊ πολλοί τών κυρίων εαυτών εΐβιν εύπορώτεροι! και Ευριπίδης δε ¿ν Φρίξω λάτριας αυτούς ονομάζει δια τούτων (fr. 827 Ν)· c λάτρις πενεΰτης άμος αρχαίων δόμων. 86. Τίμαιος δ' 6 Ταυρομενίτης ¿ν τη ένάτη τών 20 ιβτοριών (FHGI 207) 'ουκ ην, φηβί, πάτριον τοις "Ελληβιν υπό αργυρωνήτων το παλαιόν διακονείβ&αι', γράφων ούτως' 'καθόλου δε ητιώντο τον 'Αριβτοτέλη (ρ. 497 R) διημαρτηκεναι τών Αοκρικών έ&ών ούδε γαρ κεκτήβ&αι νόμον είναι τοις Αοκροΐς, ομοίως 25 dà ούδε Φωκεύβιν, οϋτε δεραχαίνας οϋτε οΐκέτας πλην έγγύς τών χρόνων, άλλα πρώτη τη Φιλομήλου γυναικί τού καταλαβόντος Λελφούς δύο &εραπαίνας άκολον&ήβαι. παραπληβίως δΐ καϊ Μνάβωνα τον 'Αριβτοτελους d 1 S là πολέμου C: δ là πόλεμο ν A, fort, κατά πάλεμον 14 μεν add. C om. A 16 λάτρις (i. e. λάτρας) C fort, recte 26 ίγγίοτων χρόνων Mein, fort, τών iyyvq χρ.

88 εταΐρον χίλιους οίχέτας χτηΰάμενον διαβλη&ήναι παρά τοϊς ΦωχενΟιν ώς τοΰοντονς τών πολιτών την άναγχαίαν τροφην άφαρημένον. εί&ίβ&αι γαρ εν ταϊς οίχειαχαΐς διαχονεΐν τους νεωτέρους τοις πρεΰβυτέροις! 87. Πλάτων δ' ¿ν εχτφ Νόμων φηΰί (p. 776 c)- 'τα 6 τών οίχετών χαλεπά πάντη. ΰχεδον γαρ πάντωι/'Ελλήνων η Λακεδαιμονίων είλωτεία πλείΰτην άπορίαν παράβχοιτ β αν xal έριν τοις μεν ώς εν, τοις δ' ζως'} ονχ εν γεγονυϊά έβτιν έλάττω di η Ήραχλεωτών δουλεία της τών Μαριανδυνών χαταδονλώβεως έριν αν έχοι το 10 Θετταλών τ' αν πενεΰτιχον ί&νος. είς α xal πάντα άποβλέψαντας ημάς τί χρη ποιεϊν περί χτήαεως οίχετών, ού γαρ νγύς ούδίν ψυχής δούλης· ον δει γαρ ούδΐν [tiytíg] πιοτεύειν αντοΐς τον νουν χεχτημένον. ó dè αοφώτατος τών ποιητών φηΰιν (ρ 322)· 15 ημιβν γάρ τε νόου άπαμείρεται ενρύοπα Ζευς ανδρών, ους αν δη κατά δούλιον ημαρ ελτ)βι. χαλεπον ουν το χτήμα έργω πολλάκις ¿πιδέδειχται περί τε τας Μεββηνίων βυχνας άποβτάβεις xal περί τας τών ix μιας φωνής πολλούς οίχετας χτωμένων 20 πόλεις offa χαχα βυμβαίνει, xal έτι τα τών λεγομένων περιδίνων περί την Ίταλίαν παντοδαπα [κλοπών] έργα xal πα&ήματα' προς α τις αν πάντα βλέ-ψας διαπορή2656ειε τί χρη δραν περί απάντων τών τοιούτων, δύο δη λείπεβδον μηχαναί, μη πατριώτας αλλήλων είναι 25 τους μέλλοντας δουλεύβειν άβνμφώνονς τε ort μάλιβτα 3. 4 ίν tais oUíais C, Ιν ταίς oUticmais XQtiaig Hemeterh 8 èçciviotg μίν A ώς om. A 11 S' av et πάντας A 14 vyiét om. Plat

17 av t¡St¡ A: corr. C

22 neçiieivmv A

δαπων A: corr. Plat (ubi νΧοπων del. Naber) 26 5tí A: corr. C

παντο-

23 τις άπαντα AC

s

89

εις δύναμιν, τρέφειν δ' αυτούς ορ&ώς μη μόνον ¿κείνων ενεχα, πλέον δ' ¿αυτών προτιμώντας ύβρίζειν τε ηκιβτα είς αυτούς, κολάζειν öl· έν δίκη íowAovg δει xal μη νου&ετοϋντας ώς έλεν&έρονς &ρνπτεβ&αι 5 ποιεΐν, την 6l· οΐχέτου πρόΰρηβιν χρη ϋχεδον ¿πίτα\ιν πάΰαν γίγνεΰ&αι, μη προβπαίζοντας μηδαμή μηδαμώς οΐχέταις, μήτ ουν &ηλείαις μήτε αρρεβιν' α δη προς b dovAovç φιλούβι πολλοί βφόδρα άνοήτως &ρύπτοντες χαλεπώτερον άπεργάζεα&αν τον βίον ίχείνοις τε αρχεβ&αι 10 xal εαυτοΐς άρχειν.' 88. πρώτους δ' ¿γώ των 'Ελλήνων οΐδα άργυρωνήτοις δούλοις χρηΟαμενους Χίους, ώς Ιΰτορεΐ Θεόπομπος έν τη εβδόμη xal δεκάτη των ίβτοριών ( F H G I 3 0 0 ) ' 'Χίοι πρώτοι τών 'Ελλήνων μετά Θετταλούς xal Ααχε15 δαιμονίους έχρήβαντο δούλοις, την μεντοι κτήβιν αυτών ού τον αυτόν τρόπον ¿χείνοις ... Λακεδαιμόνιοι μίν γαρ xal ΘετταλοΙ φανήΰονται καταβκευαΰάμεvoi την c δουλείαν ¿χ τών 'Ελλήνων τών οΙκούντων πρότερον την χώραν ην ¿κείνοι νυν έχουβιν, of μεν 'Αχαιών, 20 ΘετταλοΙ Περραιβών καΐ Μαγνητών, xal προδηγόρευΰαν τους καταδουλω&εντας οί μεν είλωτας, οΐ δί πενέβτας. Χΐοι dì βαρβάρους χέχτηνται τους οΐκέτας xal τιμήν αυτών καταβάλλοντες.' ο μίν ουν Θεόπομπος ταύΟ·' ίατόρηβεν ¿γώ δΐ τοις Χίοις ηγούμαι δι à 26 τοΰτο νεμεβήβαι το δαιμόνιον' χρόνοις γαρ ΰβτερον ¿ξεπολεμή&ηΰαν δια δούλους. Νυμφόδωρος γοϋν ό Συραχόβιος ¿ν τω της 'Αβιας Παράπλφ (FHG II 378) τάδ' ίβτορεΐ περί αυτών 'τών Χίων οί δούλοι άπο- d

23

δ χ