Athenaei Maucratitae dipnosophistarum libri XV: Vol. III, Libri XI - XV, Indices [1992 ed.] 3519011034, 9783519011033

Citation preview

ATHENAEI

ΝAVCRΑΤΙΤΑΕ

DIPNOSOPHISTARVM L I B R I XV

VOL.

III

LIBRI X I - X V

INDICES

RECENSVIT

GEORGIVS

KAIBEL

EDITIO STEREOTYPA PRIORIS

EDITIONIS

(MDCCCXC)

S T V T G A R D I A E IN A E D I B V S B . G. T E V B N E R I

MCMXC1I

Die Deutsche Bibliothek - CIP-Einhciteaufnahme Athenaeue < NaucraliU > : [Dipnosophistae] Athenaei Naucratitae Dipnosophistarum libri XV / ree. Georgi un Kaibel. - Ed. stereotype. - Stutgardiae : Teulmer. (Bil)liotheca acriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) Einheitsaacht. : Deipnosophistae NE: Kaibel, Georg [Hrsg.] Ed. stereotype Vol. 3. Libri XI - XV, indices. - Ed. stereotype ed. 1. (1890). 1992 ISBN 3-519-01103-4

Das Werk einschließlich aller seiner Teile ist urheberrechtlich geschützt. Jede Verwertung außerhalb der engen Gr einen des Urheberrechtsgesetsea ist ohne Zustimmung des Verlages unzulässig und strafbar. Dea gilt besondere f ü r Vervielfältigungen, Übersetsungen, Mikroverfilmungen und die Einspeichcrung und Verarbeitung in elektronischen Systemen. © B. G. Teubner Stuttgart 1992 Printed in Germany Druck: Praxis-Druck GmbH, Karlsruhe

PRAEFATIO Tertium Athenaei volumen editurus quamquam non ita sum morosus ut nihil hac mea opera profectum esse querar, tamen multo plura me aliis perficienda reliquisse probe intellego. nam quod in aliis scriptoribus gravissimum est ut ante quam librum recte aestimes hominem penitus cognitum habeas, quae ingenii animique indoles fuerit, quae cogitandi consuetudo, quae dicendi ratio, hoc ipsum in Athenaeo sophista longe difficillimum est, qui non suo sed aliorum sapit ingenio, qui vel tum cum ipse loqui videtur tecta veterum scriptorum imitatione insidias struit legentibus. non raro igitur verendum ne quae in ipso Athenaeo facile toleres in Athenaeo compilatore toleranda non fuerint, saepe etiam illud ne ipso invito verba tradita correxerim. primaria autem Athenaei opera cum in eo posita fuerit ut quae aliunde collegerat probabili quodam modo ordinaret et in dialogi speciem disponeret, non prius recte de Athenaeo scriptore iudicari poterit quam quo modo qua arte quo Consilio, quibus denique ex fontibus ille pretiosissimum opus compilaverit accurate quaesitum fuerit. quod negotium per se difficile difficiliusque etiam epitomatoris culpa factum (nam de epitomatore si quis dubitare

IV

PRAEFATIO

potuit non legit is Athenaeum) quoniam ego in me non recepì (ñeque enim unius opinor hominis est sed coniunctam multorum requirit diligentiam), satis hinc apparet maximam fere et gravissimam officii partem aliis relictam esse, qui facile sine dubio multa aliquando rectius et intellegere et corrigere poterunt quae nunc desperanda esse videntur. interim singula quaedam quae in prioribus duobus voluminibus corrigenda vel adnotatis addenda censeam breviter significabo, omissis tarnen quae in Comicorum volumine tertio KoCkius vel in Parodorum editione Brandtius nova protulerunt: ad haec enim facilis cuivis aditus paratus est. I 2c simillimo modo Libanius (praef. in Demosth. 1) Montium proconsulem utriusque linguae peritum cum Asteropaeo Homérico comparavit. I 6d (χ&ύα τρίβων Diels; incertius est quod idem paullo post Aristotelis verba corrupta ratus ita fere emendanda putabat δημηγορονντες έν τοις ΰχλοις χατατρίβονϋιν δλην τ·ήν ήμέραν, ¿ντεν&εν άχίαΰι καΐ açbg κτλ'. I 8 e cf. Rob. Weber De Dioscuridis αερί των παρ' Όμήρφ νόμων libello, Lipsiae 1888. I 10 b ού òi-ψηζ axog recte Wilamowitz, qui vidit verba ex Euripidis Cyclope (97) petita esse. I l i d Philemonem vere coniecit Weber (comment. Ribbeck. p. 446 sqq) haec dixisse: τον μίν ovv άχρατιΰμόν αριβτον ¿λεγον, τό δί Κριβτον δεΐπνον, τό δΐ δεΐπνον δόρπον. Athenaeum alia scripsisse facile apparet.

PRAEFATIO

Y

I 21e περιιβτάντα Usener. I 25 d χρεμώντες Nauck. II 35 a ούχ εί'ων με — δίδόναι βχολην Timocratis videntur verba esse. II 39 e legendum περί κρεωφαγίας. II 53 f legendum το πλατύ κάρυο ν το καλούμενο ν Σαρδιανόν. II 67 a lege Λίνων. II 68f in Epicharmi versículo lege άπολελεμμένας. II 69f lege òg Γλανκίδης ίβτορεΐ, cf. p. 81a.d. III 86b de Aeschyli verbis ν. Nauck F T 2 fr. 285, qui improbabilem Pappageorgii coniecturam memora vit. III 98e Άλέζαρχος Ομαίμων πρόμοις γα&είν Usener, quod non videtur praestare. III 104 c Theogneti v. 8 quod Porsonum coniecisse dixi άνε'ατροφεν, dedit hoc codex XV 671c. I l l 114b fortasse δράμικες δί xal δ ρ άμε ig παρ' Ά&αμ&βιν. III 122b de Theodoro poeta ν. Β Keil anal. Isocrat. p. 99 et quae ipse in scriptorum indice adnotavi. IY 133 b legendum puto ως Σπενβι,ππος παρίβτηβιν ¿v δεντερω Όμοιων, totum opus decern erat librorum, nec probabile est per omnes libros plantarum et animalium similitudines Speusippum tractasse; secundi autem libri hoc argumentum fuisse certo constat, indeque factum ut apud Athenaeum huius solius libri mentio fìeret. vix igitur dubium quin etiam ilio loco quae de cicadae et cercopae similitudine dicta sunt non e quarto sed e secundo libro fluxerint. 1*

VI

PRAEFATIO

IV 157 d χρεοφαγεΐν ante me propoauit Eontos bull, de corr. Hell. II 234. IV 165 b fortasse Φρύνιχος — μνημονεύει tot) ήδυλογεΐν. in ipsius Phrynichi versu 6 όυγχρούβαντες scribendum esse demonstravi Hermae yol. XXIII p. 37. IV 171c legitur 8ν νυν χαλοϋβι 'ΡωμαΙοι προγεύβτην, ubi latino vocabulo gustator graecum substitutum est. sed cum in glossarne gustator non προγεύύτης, sed πρωτογεύβτης vertí soleat, hoc ipsum fortasse Athenaeo restituendum est. recte vero tovg προγεύβτας legitur p. 171 e. IV 182 d de magadidis interpretatione (verba sunt Tryphonis) vide ad XIV 634 d. — in Anaxandridae versículo ante Meinekium Schweighaeuserus μέγαν coniecerat. V 190e χαταγηράναι Nauck. V 194 a graeca haec fient si scripseris iv Si ταΐς itçbs tàg πόλεις εύ(εργε")βίαις. V 206de invitus neglexeram quae de hoc Moschionis loco Bitschelius disputavit opuse. I 469, qui tarnen quod coniecit Λιοχλείδης μίν 6 'Αβδηρίτης &ανμαζέτω ¿al r f j — έλεπόλει, non videtur ferri posse, nisi paullo poet ante verba Ίέρων δϊ ò Συραχο6ÍC0V βαΰιλενς hiare orationem statueris. V 215e scribendum puto i¡ itov Θουκυδίδης tòv Σωχράτη παρενέχρονβε. V 221 b rectissime Schoenemann de lexicogr. p. 44 sq. adn. Αλέξανδρος 6 Μύνδιος iv δευτέρα Πτηνών [βτορίας restituii. VI 229e legendum iv τφ Πλούτψ [τω] δράματι.

PRAEFATIO

VII

VI 234e Stephani Thucydidis f. demoticum nomen intercidisse putabat Härtel Stud, über att. Staater. p. 8. VI 238 e Antiphanis verba (ν. 7) μή ¿¡-ελ&είν φρέαρ recte defendit Oiels coll. Simplicii phys. p. 470, 81 (ed. D) et Zenob. 3, 45. VI 250d ευ ye νή τούς &εονς [¿ποίηβαν], ίφη recte Diels; pergit enim Democles deinceps el· γε νή τους fteoi)s ¿πιτετίμηχας, Λιονύβιε, et videri vult hoc ipsum statim ab initio dicere voluisse. VI 253 f Athenaeus Μαραθωνομάχοι videtur scripsisse. VI 254a ¿ν Φαρμαχοπώλ^] τ) Κρατεία habet codex hoc quoque loco; de fabulae nomine non recte iudicaram praef. vol. I p. XL, cf. Hermae XXV p. 98. VI 257 c sic potine verba collocanda ύαό τών περί αυτόν ζτινος) χολάχων. VI 258 c πάλιν ή τον βίου \ ύγρότης με του 4οϋ ί&λιψε Usener Epicur. p. 45 adn., quod dubito Dum praeferendum sit. VI 266f Χίος άεαπότην [ώνήβατο] recte Herwerden. VI 275a διήγον τούς νΐούς Usener. VII 276 c (cap. 3 in) poetae comici verba sunt είχα πώς δειπνήϋομεν | τοάαΰτα δείπνα, sed non Aristophanis ipsius, qui deinceps citatur. VH 279b Batonis v. 10 sic scribendum esse coniecit Diels εϋζως δ' Satavrag εύτνχεΐν δώβεις ¿μοί. VII 292 de Άλλος αοφιβτής μαγειρικής Nauck non recte, opinor; ϋοφιβτής μαγειρίαχος eodem iure dici poterat quo βοφιβτής μάγειρος XIV 658 e. VII 294e Άρχίατρατος δ' 6 tòv αυτόν Σαρδανοαϊάλλω

Vili

VII

VII VII VII VII

VII

VII VIII Vili

PEAEFATIO

ζηλώΰας βίον Nauck, quod si voluisset scriptor, dicendum ei fuerat 6 τον Σαρδαναπάλλον ζηλώ6ag βίον, cf. Viti 335f. 297e ñeque τους αλιέα g nec rovg Alokèag Antigonus dixit Neptuno thy tinos sacrificare, sed, ut egregie vidit Toepffer att. Geneal. p. 305 adn, τουξ 'Αλαιέας. 299 f Φνλότιμοξ recte codex. 307 f comici poetae verba sunt Θεσμοφορίων τήν μέδην I αγομεν δίχην γαρ κεατρε'ων νηδτεύομεν. 313ab lege βόαχας xyl ΰμαρίδας. 318 d in Posidippi epigrammatis v. 3 γην àvà χοιρανέονδαν coniecit Yahlen, quod neque a sententia neque ab dicendi concinnitate mihi commendari videtur. 328 f corrigenda haec sine dubio hunc in modum: των δε έριτίμων μέμνηται Αωρίων (έν τω περί ΊχΟ-ύων') λέγων — έν ύποτρίμματι. 'Επαινετός δε [έν τω περί ί%&νων~\ φηδι. ceterum de Dorione vide quae docte exposuit Maximiiianus Wellmann Hermae XXIII 187 sqq. 329 c lege Κωβιοϋ τοϋ Σαλαμινίον ζτον)> τόχον. 338 c itαρά nvog των αλιέων recte Diels. 339 d Timoclis ex Icariis versus ita ut nulla fere correctione opus esset ionicis numeris discribi posse demonstravit Wilamowitz ind. lect. Gott. 1889/90 p. 23: neque enim comoediam fuisse Icarios, sed fabulam satyricam, id quod ipsius Athenaei testimonio constare (IX 407 f Τιμοχλής έν Ίχαρίοις δατύροις); Timoclem autem et tragicum et comicum fuisse poetam. haec, quae vera

PRAEFATIO

VIII VIII VIII VIII VIII

IX IX IX IX IX IX IX Χ Χ X

IX

esse nondum mihi persuasi, quoniam breviter responden non potest, nunc memorasse satis habeo. 341 e ¿ποιόουμε'νης αντω της γαβτρός Gesneri est coniectura, quam fortasse memorare debui. 354b f lg την &εωρονμε'νην εξιν ήλ&εν Usen er ad Epicuri fr. 171. 360c de Rhodiorum cantilena v. Usener Altgriech. Versbau p. 82. 361 d oraculi versum ita Diels restituebat /; χ Ιχ&ύς âii^t] ν ς % άγριος ηγήβηται. 368 f pullos a quibusdam ίππους dici ait Athenaeus, ubi Λίπους coniecit Casaubonus. πιπώ avis est apud Antoninum Lib. c. 9 et 14, quo altero loco κνιχολόγοζ πιπώ Nicandri fortasse verba sunt. 384 a fortasse περιενεχ&εντων δε τούτων και άλλων [χηνών] περιττως έβχεναβμένων. 394e νέαν Οξίαν φνεβ&αι Diels. 395b legendum ¿v δε Λορχίδι η Ποππυξούβΐ]. 399 b τά δ' εχατε'ρω&εν κοιλώματα λίγονβι κνμßovg ¿¡ γλήνκς Diels coll. Galen. II 736. IV 410. 406 e lege 'Ηγήμων ó Θάΰίος (òy τάς παρωδίας γράψας. 409f ώς Άντιχλείδης έν τω — ΈΙ-ηγητιχώ correxit Stiehle Philol. V i l i 633. 410f fortasse 'Ελλάνικος ¿v μεν ταΐς Ίβτορίαις. 411b in Ionis versu primo νπο δε της βουλιμίας pulcre correxit Bentley. 4 2 I f in Euripidis versu primo πορφνρεως ante me correxerat Lobeck Phryn. p. 234 adn. 423d lege πρότερον δε μοι λελε'ξεται.

χ

PRAEFATIO

Χ 424e τον κρατήρα τον ιta ιώνιο ν Usener. Χ 426 d Alexis fortasse scripsit ούχοϋν iy%¿a) \ Τρίτωνα. similiter in eadem re iocatus est Aristophanes Eq. 1188 sq. X 426e fortasse οτι εϋρονν 6 μάντις [Παλαμήίην] ¿μαντενϋατο πλουν ίβεϋ&αι. Ionis enim ipsa verba sunt. X 428 f lege iv γάρ roig Καβίρ otg, uti recte in codice scriptum est: docuerunt tituli Thebani nuper reperti. X 433b lege πλεΐατον δί επινε. X 443a Κλεομις ò τύραννο g correxit Scliaefer Demosth. I 435, cf. Nikitsky Mittheil. d. Athen. Inst. Χ (1885) p. 57. Χ 447 d (c. 68 in) gravissimo meo errore factum est ut quid in codice scriptum esset adnotare neglegerem. habet Marcianus o Ivo s φίλος ov (i. e. Sv) &νρ6οφόρος, unde poetam scripsisse bv (πόρε) 9νρϋοφόρος μέγα πρεσβεύων Λιόννβος coniecit Hiller anth. lyr. p. XII. Praeterea etiam ad postremos libros habeo quae addam. XI 486 e suspecta mihi τράπεζα 'Ρηνιονργής, quae potius χρονπεζα 'Ρηνιονργής vel 'Ρηναιουργής fuisse videtur; £μβαϋ·ρα 'Ρηνιονργή habet Pollux 7, 93. XI 495c fortasse ϋλπην δΐ Κλείταρχos κτλ'. XI 496 c citatur Alexander iv τιγονι, quod ut Alexandri comici fabulam reciperaret Meinekius iv Τιγονίφ scripsit. mihi cum reliquie quae attulit hoc loco glossographus testimoniis mediae vel

PKAEFATIO

XI

novae comoediae poeta parum apte coniungi videtur; fortasse Alexandri Aetoli tragoedia fuit, ut scribas 'Λλέ%ανδρός

Αντιγόνα•

X I 503f immerito Wilamowitzii athetesin repudiavi: Μνημοβύνβ

quin sit interpolamentum

non potest comparato Plutarchi libri p. 749 b μόνον Μουβ&ν

εύχώμε&α

dubitari

loco

amatorii

r f j μητρί

ίλεω είναι χαI βυναναΰφζειν

τον

των μϋ&ον,

quem ipsum locum Athenaeus imitari voluit; cf. etiam X I I I 555 b. X I I 518f apud Sybaritas Timaeus narravit in usu fuisse ανθρωπάρια τους

καλουμένους

νάρια

Μελιταΐα,

μικρά

xal

παρά τιβι

τους

βχοπαίους,

ΰτίλπωνας,

και κυ-

quae verba paullo post

ipse

Athenaeus (519 b ) ita interpretatur &λλ' oí Συβαρίται ίχαιρον τοις Μελιταίοις ποις ονχ άν&ρώποις,

ubi aperte griphi notissimi

memoriam iniecit άνθρωπος Plat. rep. V 479 c).

κνν ιδίοις xal άν&ρώ(schol.

ούχ άνθρωπος

eunuchum igitur intellegit.

inde paene certum mihi videtur Timaeum scripsisse τους καλουμένους παρά τιβι CTTAAÍONAC. sed altero vocabulo βχοπαίους,

quod non magis sanum est,

ne nunc quidem scio quid faciam. X I I 530f

dudum

paenituit

in Phoenicis versu

15

aliena coniectura verba integerrima temptasse. Hipponactis enim versiculum (fr. 13) Ίππώναχτος'

άχούβατ

ού γαρ άλλ' {¡χω ita imitatus est

Phoenix ut pro suo dicendi more augeret: άκουσον είτ

Άββνριος

είς r¡ Κόρακος 'Ινδός

χομητης·

είτε xal

íj άπο τών

άνω

ου γαρ αλλά

Μηδος λιμνών

χηρύββω.

XII

FRAEFATIO

XIII 571a quod traditum est xal τοϋ Μάγνου ¿πιραπίβαι βονλη&ε'ντος, non potuit hoc scribere Athenaeus, ut ipsius verba quae secuntur docent: corrigendum xal r ο ν λ π ι α ν ο ϋ κτλ'. XIII 596e Ννμφις ¿v Περίπλω Άβιας codex: sed ubique Athenaeus Nymphin Heracleotam Heracleoticorum auctorem, Nymphodorum autem Syracusanum Circumnavigationis sive Praeternavigationis Asiae scriptorem citavit. itaque aut Ννμφόδωρος scribendum est aut, si traditum nomen tuearis, Nymphis non Heracleota intellegendus sed Syracusanus. XIII 609c legendum ég 'Λντιχλείόης (Κλιίόημος cod) ίβτορεΐ ¿v η' Νόβτων, ut vidit Stiehle Philol. YIII 633. XIII 610f in adnotatione ad paginae 347 versum 20 delenda verba 'add. Mein.' admirabilem olim Schweighaeuserus in indicibus conficiendis diligentiam collocarat, quo sane instrumento in utendis Athenaei copiis careri omnino non posse consentiunt omnes. illos autem indices cum corrigere instituissem, id quod necessarium erat, tam multa corrigenda addenda demenda, tam multa aliter administranda esse intellexi, ut tutius existimarem ab integro novas tabulas componere, quae gaudebo si legentium usui aptae esse videbuntur. Argentorati mense Februario a. h. s. LXXXX.

ΙΑ "Αγε όή, τις άρχή τών λόγων γενήβεται; 459 κατά τ ο ν χωμωδιοποών Κηφιϋόδωρον (1802 Κ), εταίρε Τιμόχρατες. βνναχ&έντων γαρ ημών καθ·' ωραν μετά 5 βπονδής διά τα εχπώματα ó Ονλπιανός, έτι καθήμενων απάντων, πρίν χαί τι όιαλεχ&ήναι έ'φη· 'παρά μεν τω Άδράβτω, άνδρες φίλοι, χα&ίύαντες οί αριϋτεϊς δειπνονβιν, 6 δε Πολνιδος ιερά &νων εν όδω παραπορενόμενον τον Πετεω χατέβχεν xal χαταχλίνας ¿ν 10 t f j πόα δαλλίαν τε χαταχλάβας άντί τραπέζης παρέ&ηχε τών τν&έντων. χαί τω Αντολνχω έλ&όντι "Ι&άχης ¿?460 πίονα δήμον' ή τροφός χα&ημένω δηλονότι — όντως γαρ εδείπνονν οί τότε — τον Όδνββέα, φηβΐν ó ποιητής (τ 399),

15

[παΐδα νέον γεγαωτα χιχήβατο &υγατέρος ής, τόν ρά οι Ευρύκλεια φίλοις επί γονναβι &ήκε πανομένω δόρποto] εχάδιβεν επί τών γονάτων χαί ονχΐ παρά τοις γόναβιν εβτηβεν. ημεΐς ονν μη διατρίβωμεν, άλλ' ηδη χατακλι20 νώμε&α, ϊν' ημΐν 6 Πλούταρχος περί ων έπαγγέλλεται ποτηριών άποδονς τον λόγον xal τάς χνλιχας πλήρεις b 6 και τινα λεχ&ήναι A: corr. Κ 16—17 del. Mein 19 ήμιίς δ' ονν Mein, sed oratio non integra 20 fort, ¿πήγγίλται, vi-

detur hoc promiaiese Plutarchus X 448 b

2

ΙΑ

απαβι προπίτ]. 2. ποτήρια δϊ πρώτον οΐδα όνομάβαντα τον Άμόργιον ποιητήν Σιμωνίδην ¿ν Ίάμβοις όντως (fr. 20 Β)·

από τράπεζαν εϊλέ νιν ποτήρια, xal ό τήν'Αλχμαιωνίδα Si ποιήβας φηΰίν (ρ.76Ki)* 5 véxvg δε χαμαιβτρώτον έπϊ τ ι ίνας ενρείης ΰτιβάδος nuQ¿&r¡x' αντοΐΰι δάλειαν δαΐτα ποτήρια τε, βτεφάνονς δ' έπϊ χραβιν ε&ηχεν. απερ ώνομάα&η άπό της πόβεως, ως το ¿χπωμα οι 'Ατό τιχοί, έπει νδροποτε Ιν xal οίνοποτεϊν λέγονβιν. Ά ρ ι- ίο Οτοφάνης ¿ν Ίππεϋβιν (198)· γαμφηλαϊβι δράκοντα χοάλεμον αίματοπώτην. χαν τω αντω δε Ιφη (124)· πολλω y' ό Βάχις διεχρήτο τω ποτηρίω. xal Φερεχράτης ¿ν Τνραννίδι (I 187 fr. 143, 10 Κ)· 15

βτάβιας

463 8.

αίνεΐν

μνημοΟννη,

οι

20

πάρευνος, πίεται. βοφοϊ

Α Ε : corr. Herrn

ανμποτικάς

2 tog of

Schneidewiii: ωση Α ως ή E , post άρετής fort, hiat oratio 3 διεπειν Α: διέπει E , pendet infinitivus, ut vidit Wilam, ab Yocabulo άγα&όν (6) 4 τι add. Mein, si recte eius notam iiltellego,

oidi

τά

Κενταύρων

προτέρων

Α Ε : corr. Schw

λιος A 1 4 κρητήρ

9 Ityi¡ Α

6 δε add. Seal

φλάσματα

6 αφεδανάς

άγα&ην A : corr. Herrn

Κ : λίγα, Α 1 6 προχοαίβιν

nisi fuit varia lectio προχόοιαιν νιξέτω

corrupta, ίζέτω

Bentl

1 1 μνήακεται έν άργυρεαις

Herrn

Osann:

πλασμάτων

φενδόνας

8 φιλέω 8g E :

A

φί-

Α Ε : corr. F r a n k e A : corr. p. 4 9 6 c ,

έν άργνρέαις

16 χειρών

ΙΑ

9

όμιλίας. ' παραμν&εΐται γαρ ó οίνο g xal τήν τον γήρως δνϋθνμίαν' φηβΐ Θεόφραβτος ¿ν τω περί Μέθης (ft. 120 W). 9. διόπερ βννιονβι xal ημΐν έπί rag Λιοννβιαχας 6 ταύτας λαλιάς ουδείς αν ευλόγως φθονήϋαι νουν ίχων, κατά τους 'Λλεξιδος Ταραντίνονς (II 377 Κ), οΐ των πε'λας ούδέν' άδικοΰμεν ούδε'ν. αρ' (ούχ)> οΐβθ' ότι d το καλούμενου ζην τοντο διατριβής χάριν 10 μόνον έβτίν υποκόριβμα της ανθρωπινής 5 μοίρας; έγώ γάρ, εI μίν εν τις ή κακώς φήβει με χρίνειν, ουκ ίχοιμ' αν δε χάρτα φείδΐ]. 26. ΑΝΤΙΓΟΝΙΙ εκπωμα από τον βασιλέως Αντιγόνου, ώς από Σελενχου ΣΕΛΕΥΚΙΣ χαϊ άπο Προνβίον ΤΤΡΟΥΣΙΑΣ. ΑΝΑΦΑΙΑ ή δίρμοποτις παρά Κρηβίν. f ΑΡΥΒΑΛΑΟΣ ποτήριον χάτω&εν ενρντερον, 'άνω δ\ 10 βννηγμένον, τκ βυβναβτίι βαλάντια, a xal αντά δια την όμοιότητα άρνβάλλονς τίνες χαλοϋϋιν. Άριΰτοφάνης Ίππενβι αθ94)· 5

χαταβπένδειν άμβροβίαν.

χατά της κεφαλής

άρνβάλλω

ΐδ ον πόρρω δε' ε Οτι τον άρνΰτίχον δ άρνβαλλος, τον άρντειν xal βάλλειν. λεγονΰι δε χαϊ πρόχονν βτtv. Σοφοκλής (fr. 697 Ν)· κακώς lx'

&ρτι μϊν

μέλαιναν,

"Αλεξις

χάρα βρνονβαν,

είλχον

Λ ιός χεραμί,

xal

¿ν Καμπνλίωνι rig

Ιτευζε

χοίλης

ή χον

χαχειδίος

τήν

ενρννας

(Π 328 Κ)·

xal Οηρίχλειός

vcg χνλιξ,

φνβιν,

χοτηρίοις; ότέφανον

ον γάρ ¿χίτηχτόν

χύχλφ τ iva.

(Π 299 Κ)*

μίβτήν

άχράτον &ηρίχλειον

χοίλην

ύχερ&νονβαν

4 3 . Τίμαιος

ποτε βά&ος ;

γνναιχείαν

ήδεται

δ' ¿ν ΊχχεΙ

iv Ίχχίβχω

(II179 Ε ) '

6ε Θηριχλης

λαγόνος

μιχροΐς

χρνβοϋν

έχνενιμμένην, έπιχαλονμενοι

(fanfyog.

δ' τ} Εΰβονλος

Ιχονϋα

παρα,

ό^ναύνδαχα,

άντανγοϋϋαν,

χιβϋώ

ώς ούχί

άνδριχήν

ψηφοχεριβομβήτριαν,

εύχνχλωτον,

6 «τίλβονβαν,

μάλ'

ύχεραφρίζουβαν

χω&ωνόχειλον,

& yola

νέος.

(ibid. 183)'

τ&ν δηριχλείων

Αραρίας

είργαζόμην

Ιβχαβε

...

δ' ¿v t f j όγδάη xal εΙχοβτ% τ&ν

( F H G I 2 2 6 ) ΰηριχλείαν

χαλεΐ τήν χύλιχα γράφων

6 μαλαν αν άοι%ην A: corr. Ε

stantivnm Teint %OQT¡V, cf. p. 4 7 2 c d

Ίβτορι&ν όντως'

7 pro παοα fait sub-

8 *νοχει έκνβέρνα Θούριος. 15 Πολέμων δ' έν τοις προς 'Αντίγονου περί Ζωγράφων φηβίν (fr. c:t Pr)· "Α&ήνηΰιν έν τω τον Πειρί&ον γάμω ti πεποίηκεν "Ιππνς τήν μεν οίνοχόην καΐ το κνπελλον λί&ινα, χρνβω τα χείλη περιτεραμνίβας, τάς δε κλιΰίας έλατίνας χαμάζε ποικίλοις βτρώμαβι κεκοΰμημένας, έκ- 20 πώματα δί κεραμέονς καν&άρονς, καΐ τον λνχνον ομοίως (τοVs) έκ της οροφής ε'ζηρτημένον, άνακεχνμένας έχοντα 2 ιοτιν i) A: corr. Stcphanus 3 tùv A hi lac: δ η A 4 nrçcavœ A: corr. lac 5 del. Di 11 suppl. e Macrobio

5, 21, 15 12 και μίτ' òUya del. Bentl 13 Hycayt μην Boriti: εγώ την ίμην A 14. 15 την ναϋν ίχιίνην ην Ιποίηβε ΚαλλίκΙής (haec Orot) & Καλνμνιυς (sie Heringa) edunt; mihi τον καΐυνμινον (-xáv&aQOvy glossa videtur esse, ut fere scribas

ζην μίν} ΚαλλικΙής | ίποΐησιν, Ενφράνωρ xrl'

15 ευφρανορ

¿κυβέρνα A: corr. Grot, omnino haec non de navigio, sed de cantharo poculo intellcgenda 18 "ίππνς Di: ίππινς AE, cf.

Plin. 35, 141 add. Κ

19 χρνβωτά χιίλη AE: corr. Mus

22 τον

ΙΑ

43

ràg φλόγας.' οτι δε xal ano Καν&άρου χεραμέως ώνομάaih) το £χπωμα Φιλέταιρός φηΰιν ¿ν Άχιλλεΐ ( Ι Ι 2 3 1 Κ ) Πηλενς' δ Πηλεύς δ' έβτΙν 'όνομα χεραμέως (Eur. iPh. a. 7οι), ξηρού λνχνοποιοϋ, Καν&άρον, πενιχρού πάνυ, e 5 άλλ' ου τυράννου, νή /di'. οτι ó ε καΐ γνναιχείον χοβμάριόν έΰτιν κάν&αρος 'Αντιφάνης εϋρηχεν ¿ν Βοιωτία (ib. 36). 49. ΚΑΡΧΗΣΙΟΝ. Καλλίξεινος ò 'Ρόδιος εν τοις περί Αλεξανδρείας φηβΐν (F Η G III C5) ori ποτήριόν ¿Οτιν 10 ¿πίμηχες, βυνηγμένον εις μέβον έπιειχώς, ώτα ίχον μέχρι τοϋ πυ&μένος χαθ-ήχοντα. έβτI δε ίχανώς έπίμηχες [rò] ποτήριον το χαρχήβιον, χαι τάχα διά το f άνατετάβ&αι όντως ώνόμαβται. άρχαιότατον δ' εβτΐ ποτήριον το χαρχήβιον, εί γε à Ζευς όμιλήβας Αλκμήνη ΐδ έδωκε δώρον αυτό της μίξεως, ως Φερεκύδης ¿v τη δευτέρα (FHG I 77) ίβτορεΐ xal Ήρόδωρος ò Ήραχλεώτης (F Η G II 29). Άβχληπιάδης δ' ó Μνρλεανο ς χεχλήβ&αί φηβιν αυτό άπό τίνος των ¿ν τη νηί χαταβχεναβμάτων. 'τον γάρ ι σ τ ο ί το μεν χατωτάτω πτέρνα 20 χκλεΐται, η εμπίπτει εις την ληνόν, το δ' οϊον εις μέβον τράχηλος, το δϊ προς τω τέλει χαρχήβιον. ¿ χ « 4 7 5 δΐ τούτο κεραίας ανω&εν νενονβας έφ εχάτερα τα μέρη, xal έπίχειται το λεγόμενον αντω &ωράχιον, τετράγανον πάντη πλην της βάβεως xal της χορνφης· αύται δϊ 7 fort. Βοιχτίω 9 sqq 'procerum et circa mediam partem conpressum [ansatum] mediocrità·, ansis a sutnmo ad in-

fimurn pertingentibus'

Macr. 6, 21, 4

12 τό del. K, nisi

forte omnia haec ¿cri Sì ίχανώς — τό χαρχήβιον delenda 12. 13 cf. schol. Pind. Nem. 5, 94 15 StScoxe E 20 5 Coraes: η AE 22 arco avvvtvovaas A E : corr. Dobr, *et

inde diffondi in uirumque veli latus ea quae cornua vocantur'

Macrob

44

ΙΑ

προνχουϋι μικρόν èri εν&είας έζωτέρω. έπϊ δί του θωρακίου εις νψος άνήκονβα καϊ όζεία γιγνομένη έϋτίν η λεγομένη ηλακάτη. μνημονεύει dì των χαρχηβίων και Σαπφώ έν τούτοις (fr. 61 Β)" χήνοι δ' αρα πάντες 5 χαρχηΰία ηχον καλείβον' άραβαντο δί πάμπαν έΰλά τω γαμβρω. Κρατίνος έν Λιοννΰαλεξάνδρω (I 24 Κ)· Οτολην δε δή τίν εϊχεν, τοντό μοι φράΰον. 10 Β. &νρθον, κροχωτόν, ποιχίλον, χαρχήδιον.) Σοφοκλής Τνροΐ (fr. 599 Ν)· προΰπτήναι μέϋην τράπεζαν άμφΐ Οΐτα xal χαρχηΰία, I) προς την τράπεξαν φάβκων προβεληλν&εναι τονς δρά- 15 χοντας καΐ γενέβδαι περί τα ΰιτία καϊ τά χαρχηΰία. ê&oç γαρ ην τοις άρχαιοις έπΐ των τραπεζών χεχραμένα τι&έναι ποτήρια, καθ« xal "Ομηρος ποιεί, ώνομάβ&η δε το χαρχήΰιον διά το τραχνΰματα Ιχειν χεγχροειδή, xal εί'ρηται χατά έναλλαγήν τον Τι προς 20 το ä άντϊ τον χερχήΰιον δώ και "Ομηρος (Φ 541) τονς νπο δίψονς κρατονμένονς χαρχαλέονς εϊπεν. Χάρων δ' δ Λαμψαχηνος έν τοις "£Ιροις (FGH I 36) παρά e Λακεδαιμονίοις φηβϊν ετι xal εις αυτόν δείκννΰ&αι το δέπας το δο&Ιν Αλκμήνη νπ'ο Λιός, οτε 'Αμ φιτρνωνι 25 είκαΰ&η. 6 χαρχήσι' ί'χον Α καρχηβια ί'σχον Macrob: coït. Bgk 7 «ai ÎXêifiov A 9 Cratini locus add. e Macrobio 10 τονδο μοι Macrobii cod: corr. Pors 13 προβτήναι μέοην A: non certa

coniectura corr. Bgk, προς. γην διψι Macrob. cod 14 αιτία τά καϊ A: corr. Macrob 20 fort. HÍQj£VOSlÓf¡ 23 ΤθΓί A: corr. Scbw 26 είτιαα&είζ (cvvtyevtto Κ

OÇOIÇ

ΙΑ

45

ΚΑΛΤΤΙΟΝ. ποτηριού τι γένος Έρν&ραίον, ως φηβι Πάμφιλος. είναι δ' αύτο οϊόν ¿βτι το βχαφίον. τούτον τοϋ έχπώματος μνημονεύει (fr. 63 Β)· 5 αγε δή, φέρ' ήμίν, ω παΐ, 50.

ΚΕΛΕΒΗ.

Ανακρέων

κελέβην, οχως αμυβτιν προπίω, τά μίν δέχ' έγχέας ύδατος, τά πέντε â' οίνου κνά&ονς. 10 αδηλον δί πότερον εΐδός έβτι ποτηριού rj παν ποτήριον χελέβη καλείται ίπο τοϋ χέειν ε Ις αυτό την λοιβήν d ήτοι λείβειν τοϋτο δϊ έπΐ τοϋ ύγροϋ ΰννή&ως Ιταττον, αφ' ου λέγεται xal δ λέβης. Σιληνος δί xal Κλείταρχοζ τους ΑΙολεϊξ φαβιν οντω χαλεΐν το ποτήριον. 15 Πάμφιλος δί το [ποτήριον] δερμοποτίδα χαλούμενον τήν χελέβην είναι. Nix ανδρός δ' ó Κολοφώνιος έν ταϊς Γλώββαις (fr. 138 Sehn) ποιμενιχον άγγεΐον μελιτηρον τήν χελέβην είναι, καΐ γάρ Αντίμαχος ό Κολοφώνιος έν πέμπτα Θηβαίδος ψηΰί (fr. 19 Kiy 20 κήρυκας ά&ανάτοιβι φέρειν μέλανος o ¿Voto άβχον ένίπλειον κελέβειόν οττι φέριΰτον oteIV ένΐ μεγάροις κεΐτο μέλιτος πεπλη&ός. καΐ πάλιν (fr. 18)' άτάρ αμφί&ετον κελέβειόν ελόντες 25 Ιμπλειον μέλιτος, τό φά ot προφερέβτερον ήεν. 1 « ιΐδος Ε fort. Έρν9ραίθί, ως φηβι ν el etiam Έρν&çcu'ovs φηοϊ 2 tlyai Ε : οΪμαι Λ 5 ήμϊν Α Ε 6 οπως Α Ε : corr. Χ ρ. 427 a 10 πότιρον Κ: ποίον Α 12 ήτοι Mein: η rò Α Ε 16 τό ποτήριον 9ιρμοποτίία καΐονμένην Α (Πάμφάος μόνην την 9ερμ. χαΐονμένην Ε) : corr. Κ 20 χήρν\áe 9' άμα τοΐοι Stoll 21 9·' add. Schw 22 Ινϊμμιγάροις A xtfrai A: corr. Bgk

25 προφιρίατατον Stoll

ΙΑ

46

άλλαχρϋ δε φηβιν (fr. 17)' xal χρνβεια έμπλεων

δέπαβτρα

μέλιτος,

xal άβχη%έος

ΰαφώς γαρ ννν χελέβειον προειπων χόδιος

ποτήρια

εν ταΐς

άντι αγγείου

δέααϋτρα.

οίος

άώτω'

(fr. 72 M)'

ψνοχόει οϊνον ζΙιονϋΰιος

χελέβΐ] άποήφνβας

ϋδωρ. 10

δ' άμφίπολοζ

τριχνα&ον

δ' ó Λεπτός

εις τον "Ερωτα

μελιχρον

χελέβην έ'χουΰα. Θεοδωρίδα

το

μέλος την χελεβην φηal τί&εΰ&αι

επί

τον όρ&ον ποτηριού 51. ΚΕΡΑΣ, τονς

¿^ηγούμενος

οίον Προνΰιάδος πρώτους

λέγεται

βοών πίνειν

άφ' ου τον Λιόννβον

Ο&αι ετι

τανρον

τε

¿ν δε Κνζίχω

χαλεΐΰδαι

xal τανρόμορφος

επινον

εν αντω

χέρατος^ οίον χερατήρ, χαταβχευή.

χεραΰι

χερατοφνή

πλάττεποιητών,

ΐδρυται.

δϊ

δτι

15

των

υπό πολλών

τω οϊνω tò ϋδωρ, χεράϋαι δ' εν φ χιρνάται

βνγχιρνάβ&αι

b τό πόμα.

xal &ηριχλειον. τοις

τοις

δήλον έχ τοϋ xal μέχρι ννν λέγεΰ&αι, --Ό

οταν ϋυμμίβγωβι xal το άγγεΐον τοϋ

δ' & Συρα- &

(fr. 32 Β)·

Άναχρέων

χέραβιν

τε'&ειχε,

ψηοίυ (ν. 2)'

Φαρμαχεντρίαις

ήέ πο&εν ποταμών

476

εί'η.

τινός

Θεόκριτος

ατεψον ταν χελέβαν ψοινιχέψ f xal Εύφορίων

χελέβειον

τό φά οί προφερέβτερον

διαμένει χαλοϋβι

το

ϋδωρ,

(ì'f)

άπο τοϋ εις το χέρας δε

ετι

xal

φάβχοντες.

ό οίνο s χρατήρ

νϋν η τών

γοϋν ένιοι ταϋτα

ρντά.

άπο

άπο τοϋ

έγχεΐ09«ι χεράτων 25 χαϊ

τών

2 άοκί/ϋ-ίς Λ: corr. Κ 3 προφιριατατον Stoll 16 πρώτους ζάν&ρώπονς) Dobr, cf. I p. 12 d 17 διονναιον A: corr. E 20. 21 verba graviter turbata et fort, interpolata

ν&ται A: corr. E E fort, recte

23 r¡ add. Κ

24 ofovtï E

22 κίρ-

tls κέρας

47

¡A

ποιητών dl πολλοί παράγουβι πίνοντας τους αρχαίου g κέραΟι. Πίνδαρος μεν έπί των Κενταύρων λέγων (fr. 160 Β*)" άνδροδάμαντα 5

ό' επεί Φήρες δάεν ριπάν ο/νου,

μελιηδέος

έββνμένως άπ'ο μεν λευκόν γάλα χερβί τραπεζαν ω&εον, αυτόματοι δ' ε'ξ άργνρέων κεράτων πίνοντες έπλάζοντο. xal Ξενοφών δ' εν τη ξ' της 'Λναβάΰεως διηγούμε10 νος το παρά τω ΘραχΙ Σεύ&η βυμπόβιον γράφει οϋτως (c. 2, '¿3) ' ' επεί δε Ξενοφών βύν τοις μετ αντοϋ είβήλ&ε e προς τον Σεν&ην, ήβπάξοντο μεν πρώτον αλλήλους και κατά τον Θράχιον νόμον κέρατα οίνου προϋτεινον.' εν δε τη έκτη περί Παφλαγόνων διηγούμενός φηβι 15 (e. 1, 4)' ' καταχείμενοι δ' ¿ν βτιβάΰιν έδείπνουν και επινον κερατίνοις ποτηρίοις.' Αίβχνλος d' εν Περραιβίβι τους Περραιβούς παρίβτηδιν άντι ποτηριών τοις κέραβι χρωμένους δια τούτων (fr. 185 Ν)" •¿0

άργυρηλάτοις κέραβι χρνβα βτόμια προββεβλημένοις. και Σοφοκλής Πανδώρα (fr. 442 Ν)·

και πλήρες εκπιόντι χρύβεον κέρας τρίψει γέμοντα μαλ&ακής υπ" ωλενης. "Ερμιππος Μοίραις (I 23G Κ)' 25 οίβ&ά νυν ο μοι ποίηβον, τήνδε νϋν μή μοι δίδον, ix δε τοϋ κέρατος αύ μοι δός πιεϊν απαξ μόνον.

d

4 άνόροόάμαντα δ' Bocckh (duce Casaubono): υάαμαν ό' Α 6 τράπιξαν A: corr. Ε 13 προϊιπινον Xenoph 16. 17 tv πιρριβοις (supcrscr. αι man. ree.) A: corr. Di 17 itiççeβονς A 20 προβίβλημί'νοις E 23 corruptus, γίροντα Adamus νποίαινης A: corr. Mus 24 μνς>αις A: corr. Cas

48

JA

Λυκούργος δ' ό ρήτωρ έν τώ κατά Λημάδου (fr. 18 Tur) Φίλιππόν ψηβι τον βαβιλέα προπίνειν κέρατι τούτοις οϊς έφιλοφρονεΐτο. τους δε Παιάνων βαβιλεΐς φηβι Θεόπομπος ¿ν δευτέρα Φιλιππιχών (FHG I 285), των βοών των παρ' αύτοΐς γινομένων μεγάλα κέρατα 5 ψυόντων, ως χωρεΐν τρεις xal τέτταρας χόας, έκπώματα e Λοιεϊν «ξ αυτών, τα χείλη περιαργυροϋντας xal χρυβοϋντας' xal Φιλόξενος δ' ό Κυ&ηριος έν τω έπιγραφομένω Λείπνω φηβίν (fr. 5 Β4) πίνετο νεχτάρεον πώμ εν χρυβέαις προτομαΐς ίο ταύρων χεραβτών, ί'βρεχον δε κατά μιχρόν. 'Λ&ηναΐοι δε xal αργυρά ποιοϋντες χέρατα ijcivov λιπαστήν Ιγχιάμινον | ίβτιν ¿χχα^νβάι'σαι (seil, apud inferos); Ιάψαι glossa fuit ad έχχαρνβάί'ααι 20 πωματίαιν dubitanter Cas, fort, ατοματίαιν 23 λί παστών àSvoivov (i¡ sup. α) litpQttivtt A: corr. Pors, recte igitur άμίρας Mein 24 sqq haec ex altera Pamphilae editione (cf. litt, bc) esse coni. Schw Di

70

ΙΑ

λεπαΰτή μάλα βυχνή, ην έκπιοϋβ' αχρατον Άγα&ον δαίμονος περίβτατον βοώαα την χώμην noel. NI'XUVÖQOS Ò' δ Θυατειρηνόξ ' κ ΰ λ ι ξ , φηβί, μείζων,' παρατιδέμενος Τηλεχλείδου ¿χ Πρυτάνεων (I 215 Κ)" 6 χα) μελιχρόν οΐνον ελχειν ίξ ηδνπνόου λεπαβτής. ίΗόΈρμιππος Μοίραις (ilj. 236)" αν ¿γω πά&ω τι τηνδε την λεπαΰτην έχπιών, τω Λιοννβω πάντα τάμαυτοϋ δίδωμι χρήματα. 10 7 1 . ΛΟΙΒΑΣΙΟΝ x i t t t j · , fig φηβι Κλείταρχος χαι Νίχανδ ρος ό Θυατειρηνός . . . . φ το ελαιον έπιβπενδονΰι τοις Ιεροΐς, βπονδεϊον δε φ τον ο·νον, χαλεΐβ&αι λέγων χαί λοιβίδας τα Οπονδεΐα vito 'Αντιμάχου τον Κολοφωνίον. 15 f

ΑΕΣΒΙΟΝ οτι ποτηρίον είδος, Ήδνλος παρίβτηϋιν εν Έπιγράμμαβιν οντωΰϊ λέγων 1) η διαπινομένη Καλλίβτιον άνδράΰι, &ανμα χον ψενδες, νήβτις τρεις χόας ¿ξεπιεν ή ς τόδε βοί, Παφίη, ξωρα ig μνρρΐ]0ι &νω&ϊν 2ο χείται πορφυρέης Αέββιον ¿ξ νελον. !> ην (βν) βάον πάντως, ¿>ς χαί πάντων απ εκείνης eoi τοίχοι γλυκερών βνλα φερωβι πό&ων.

3 πιριατατόν Α 7 ήδνπνον Elmsl 9 làv A: corr. E , ην recte l'ora 11 xXtapgo? A : corr. Verraert 12 haec mutila, supplendum fere Stiva Se Ιοιβάβιον τ) loißtiov) ω το ¿λα to ν ίπιαπ. τοις ίίροίς, cf. Poll. 10, 65 14 χαί λοιβίδας

Κ: λοιβίδας χαί Α 18 κάλλιΰτον A: corr. Mus 20 ξωριομιτρησι A : corr. Κ , ξωροΐς μέτροιαι Iacobs 22 σϋ add. Di χαί πάλι των Κ Ιπ έχίίνης A : corr. Mus; ceterum Λίαβιον non est vasculum potator.um, sed in victoriae meiiioriam illa unguento repletum vaeculum dedicat

71

ΙΑ ΛΟΥΤΗΡΙΟΝ. τηριών

Έπιγένης

χαταλόγω

φηΰι

Μνηματίω

έν τώ των

κρατήρες, δλχεΐα, 5

ζκροννίΐ'.

λουτήρι'

—

β.

άλλά

'όψει γάρ 72. άπο αί

νπό

10 νος]

τοΰ

¿ν

®φιάλας

Ανχιονργεΐς 'δίδωβιν xal δ'

¿ν

ήμιεργέας', τήδεια

αλλας ζ'

dvo'

[¿ν

δ' χνρίων

άλλ'

άπο

25 Ειρήνη

φηβί

(31)·

τω

προς

dvo

προς

iv

áí

Μύρωνος α οτι ουκ

τ; έ&νων.

περί τον αν

Τιμό&εον μετά

λύχων

το

τον

Λνχιονργίδας &ηραν

τοιούτον τις

έπι-

¿ξηγούμενος into

Ανχίον

γένος

Βοιώ-

άνδριαντοποιον,

Ακροπόλεως

Άριβτοφάνης

d

Ήρό-

8περ

ούτος

των

δύο'

(ρ. 314 Schin) τάς

νΐός

όνομάτων

χάν

όντως

Φορμίωνι

είργαΰμένα.] f¡v

φηβ'ιν

πόλεων

dì

Ανχω-

ΰτεφάνου

Ανχιονργείς

έβτι

Ανχία

ò γραμματιχ'ος

άπο

c

Κονώνειοι [τοϋ

τοϋ

(c. 76) 'προβόλους

¿ξ Έλεν&ερών,

αγνοεί

vai.

χαλοϋνται

χαϊ

λέγων

τω

φιάλας

6 γραμματικός

Πολέμων

όντως

[jwpl χρέως

χατεβχεναβμενας.

20 τιος

Α.

λέγειν,

ως

ΰπερ

άχόντιά

])> έν

φηcl

δεϊ

μνημονεύει

τω

άπο&είναι

ort

Λίβνμος

χροννεΐα;

τινίς

ποιη&εΐοαι.

γράφει' 15 δοτος

φιάλαι

Τιμό&εον

χρημάτων

γάρ)

κ α θ ' εχαβτα

χατεΰχεναδμένον,

Κόνωνος

προς

ίΰτι

χάδοι,

αυτός.

Λημοΰ&ένης

τώ]

ώς

τί

ΛΥΚΙΟΥΡΓΕΙΣ.

Αύχωνος

πο-

¡ I I 418 Κ ) ·

(fr. 2 Pr). ΰχηματιβμον

ενροι

γινόμενον, τε

γάρ

έν e

(143)·

4 ολκίΓα κρουνιαναι A , cf. ρ. 472 f 7 ntçl λνχιουργι'όων φιαλών lemma cod. A 8 χονώνιοι A E 9 — 1 1 iucluea del. Preller 11 νπερ χρέως Cae: νβρεως A 1 2 — 1 7 del. D i (duce Schweigbaeusero), cf. Harpocr. p. 122,14 B e k k 13.14 μιτ' &λλων χρημάτων χαί φιάλας D e m 15 δυο Ινκοίργέας (Tel λυκεργίας) H e r o d 17 η add. Κ , duplex est explicatio 20 ¿ξ έίιν&έρων A : corr. Cas 24 χαί ¿θνών Harpocr

72

ιλ

το òì πλοΐον εβται Ναξιονργής κάν&αρος. Κριτίας τε ίν τη Λακεδαιμονίων Πολιτεία (FHG II 69)" 'κλίνη Μιληβιονργής καΐ δίφρος Μιληβιονργής, χλίνη Χιονργης χαϊ τράπεζα 'Ρηνιοεργής.' Ήρόδοτός τε ¿ν τΐ] εβδόμη φηΰί (ο. 76)' 'προβόλους δύο Αυχοεργέας.' μήποτ' ονν χαϊ παρά ζτώ Ήροδότω ώς χαϊ παρά> τω Αημοΰ&ένει γραπτέον Αυχιοεργέας, ΐν' ~&χονηται τά εν Ανκία είργαβμένα. 73. ΜΕΛΗ. οϋτω καλείται τινα ποτήρια, ω ν μνημονεύει Άνάζιππος ¿ν Φρε'ατι λέγων ούτως (III 301 Κ) f αν δϊ τήν με'λην, Σνρίΰχε, ταντηνΐ λαβών ενεγχον έπΐ το μνήμ' έχείνη, μαν&άνεις; χαϊ χατάχεον. ΜΕΤΑΝΙΠΤΡΟΝ ή μετά το δεΐπνον έπήν άπονίψωνται διδομένη κύλιξ. Αντιφάνης Ααμπάδι (II 68 Κ)δαίμονος Άγα&ον μετάνιπτρον, έντραγεΐν, ΰπονδή, κρότος. 487Jíφιλoς Σαπφοΐ (II 664 Κ)· 'Αρχίλοχε, δεζαι τήνδε τήν μετανιπτρίδα μεύτήν Αώς βωτηρος, άγα&οϋ δαίμονος, ενιοι δϊ τήν μετά το νίψαβδαι πόβιν, &ς Σελενχος ¿ν Γλώϋϋαις. Κα λ λ ία ς δ' ¿ν Κύχλωψι (I 696 Κ)· καΐ δέζαι τηνδΐ μετανιπτρίδα τής 'Τγιείας. Φιλε'ταιρος Άϋκληπιώ (II 230 Κ)· ένέοειβε μεβτήν ΐϋον ΐβω μετανιπτρίδα 2 TÍ Mein: dì Α 3. 4 κλίνη Μολοοαιονςγής χαϊ κλίνη Xiovi/γήί Ε 3 requiritur δίφρος Oeaaalovçγής 4 ίμβα&ςα 'Ρηνιονργή habet Poll. 7, 93 6 suppl. Schur, cf. Harp. 1. s 7 ίνα χαίηται Δ : corr. Schw, ίνα όνομάξηται Harp, fort, iva χαλήται 9 μίλη non fuit vasculi nomen ; deceptoe Athenaeus vel potins Pamphilas ipse (cf. Hee. g. y) corrupta Anaxippei yerBus Bcriptura 12 ivtyn' A : corr. Pore 14 ènàv E

ΙΑ

73

μεγάλην, ίπειπων τής "Pyitfag τοϋνομα. Φιλόξενος δ' 6 δι&νραμβοποώς ¿ν τώ έπιγραφομένψ Λείπνφ μετά το άπονίψαβ&αι χάς χείρας προπίνων τινί φηΰι (fr. 4 Β4)· δ βύ δΐ τάνδε Βαχχία b εϋδροβον πλήρη μετανιπτριδα δέξαι. πραν τί τοι Βρόμιος γάνος τόδε δονς ini τέρψιν πάντας ϋγει. Αντιφάνης Ααμπάδι (II 68 Κ)· 10 τράπεζα φνβτημινεις, &μα δ' f¡v δαίμονος Άγα&οϋ μετάνιπτρον. Νιχόβτρατος ΆντερώβΤ} (ib. 220)' μετανιπτρίδ* αντώ τής 'Tyuíag ίγχεον. 74. ΜΑΣΤΟΣ. Απολλόδωρος δ Κνρηναΐος, ώς 16 Πάμφιλός φηβι, Παφίονς το ποτ·ήριον οϋτως χαλεΐν. ΜΑΘΑΛΙΔΑΣ Βλαΐϋος ¿ν Σατονρνφ φηΰίν c επτά μαδαλίδας έπίχε' ήμΐν τώ γλνχντάτω. Πάμφιλος δε φηάϊ 'μήποτε ¿χπώματός έοτιν είδος, τ} 20 με'τρον οίον χναϋυς.' Διόδωρος dì χύλιχα άποδίδωόι. 7δ. ΜΑΝΗΣ ποτηριού είδος. Nix ω ν Κι&αρωδώ (III 389 Κ)·

25

xal πάνν τις εύχαίρας 'προπίνω, φηβί, j πατριώτα.' μάνην δ' είχε χεραμεονν άδρόν, χωροϋντα χοτύλας πέντ' Ιΰας. ¿δεξάμην. I νπιιπών A: corr. Schw 6 τ avi' ¿χβαχχω ιϋδροαον Α: τάνδι Βαχχίον | tiiçôaov Iacobs 8 Ζπαντας A: corr. Mein 10 eententia: 'mensae subtatae stmt' άμα δ' f¡v Κ: ¿M¿ μην A 18 ¡πΐχίί ήμίν τΰι γίνχυτάτωι Α, Ιχίχίον Mein; BLaesum pedestri sermone uaum esse putat Wilam 19. 20 η μίτρον, naec aliorum fuit interpretatio, cf. Heg. s. τ

23. 24 προπίνων φησί πατριώτα Α: corr. Heringa μάνην S' Haßt coll. Poll. 6, 99

24 fort.

74

ΙΑ

παρέ&ετο r « ίαμβεϊα καΐ Λίδνμος (ρ. 73sq Schm) και d Πάμφιλος. καλείται δε μάνης xaì το έπι τον χοζτάβον έφεβτηκός, εφ' ον rag λάταγας έν παιδιά ϋπεμπον οπερ δ Σοφοκλής iν Σαλμωνεΐ χάλχειον Ιφη κάρα, λέγων ovrag (fr. 494 Ν) τάδ' εβτΐ κνιΰμος και φιλημάτων ψόφος' τω χαλλιχοτταβονντι νικητήρια τί&ημι και βαλόντι χάλκειον κάρα. ''Αντιφάνης Αφροδίτης Γοναΐς (II 33 Κ)· εγω 'πιδείξω καθ' εν os civ τον κότταβον άφείς ini την πλάστιγγα (ποιήΰΐ] πεβεΐν — Β. ηλάΰτιγγα\) ποίαν; τοντο τούπικείμενον e άνω rò μικρόν, το πιναχίβχιον λεγεις; 5 Α. τοντ' ε'βτι πλάβτιγξ — ούτος ό κρατών γίνεται. Β. πως δ' είΰεταί τις τοϋτ'; Α. έάν τύχτ] μόνον αντής, έπΐ τον μάνην πεβεΐται χαϊ ψόφος ίβται πάνυ πολνς. Β. προς &εων, τω χοττάβω πρόβεβτι και Μάνης τις ωβπερ ο Ικέτης-, "Ερμιππος Μοίραις (I 237 fr. 47,5 Κ)

f

φάβδον δ' οψει, φηβί, την κοτταβιχήν εν τοις άχνροιβι κνλινδομενην, μάνης δ' ονδεν λατάγων άίει· την δε τάλαιναν πλάβτιγγ' αν ίδοις 5 παρά τον βτροφεα της κηπαίας εν τοϊβι κορήμαβιν ονβαν. 3 Ιφ' Bentl: άφ' Α 4 οάλμωνι A: corr. Mus 4 et 8 XaXneìov A 10 Ιγώ διδάξω XV p. 6G6 f, recte ut videtur tv 8g Κ: χαftóeov A (καθ' ov os Schw) 11 áqprjs A: corr. p. 666 11. 12 sup pl. Toup e schol. Luc. Lexiph. c. 3 1 2 ποίαν P . 6 6 6 : ποιον αν Α το inoxtífitvov A : COÏT. p. 666 14 ούτος p. 667 a: iV' ouros A 15 Iacobs 82 alti A : corr. lac

ΙΑ

lb

76. ΝΕΣΤΟΡΙΣ. περί της Ιδέας τοϋ Νέβτορος ποτηριού φηβϊν ό ποιητής (Λ 632)· παρ dì δέπας περιχαλλές, δ οίχο&εν ήγ' 6 γεραιός, χρνϋείοις ήλοιβι πεπαρμένον οϋατα δ' αύτον 5 τέϋβαρ' ieav, dotal dì πελειάδες άμφϊς εχαότον χρύβειαι νεμέ&οντο δυο δ' ύπό πυθμένες ήβαν. 6 άλλος μίν μογέων άποχινήααβχε τραπέζης 488 π λείο ν έόν Νέϋτωρ δ' 6 γέρων άμογητί ίχειρεν. έν τούτοις ζητείται πρώτον μίν τί ποτ' έβτϊ το χρυ10 ΰείοις ήλοιβι πεπαρμένον, έπειτα τί το οϋατα d' αύτοϋ τέΰϋαρ' ίβαν. τά γαρ &λλα ποτήρια φηβιν 6 Μνρλεανος Άβχληπιάδης ¿ν τώ περί της Νεϋτορίδος δύο ωτα Ιχειν. πελειάδας dì πώς αν τις νπό&οιτο νεμομένας περί ε'χαβτον των ωτων; πώς dì χαϊ λέγει δύο 15 πυθμένας είναι τοϋ ποτηριού·, Ιδίως dì xal τοϋτο λέ- b γεται δτι ot μίν άλλοι μογοϋντες έβάϋταζον το ποτήριον, Νέϋτωρ δ' ό γέρων άμογητί αειρεν. ταϋτα προ&έμενος δ Άϋχληπιάδης ζητεί περί τών ήλων, πώς πεπαρμένονς αντονς δει δέχεβ&αι. οΐ μίν oiv λέγονϋιν έξω&εν δεΐν 20 έμπείρεβδαι τους χρυύονς ήλους τώ άργυρώ έχπώματι χατά τον της έμπαιβτιχής τέχνης λόγον, ώς xal έπΐ τοϋ Άχιλλέως βχήπτρου (Α 245)· ως φάτο χωόμενος, ποτΐ dì αχήπτρον βάλε γαίτ] χρυβείοις ήλοιΰι πεπαρμένον. 25 εμφαίνεται γάρ ώς τών ήλων έμπεπερονημένων xafráπερ έπΐ τών ροπάλων, xal έπΐ τοϋ ξίφους τοϋ Άγαμέ- c μνονος (Α 29)· άμφΐ δ' αρ' ωμοιΰιν βάλετο ζίφος' έν δέ ot ήλοι 3 í s om. Λ : add. Ε 5 πίΐιάδις A : corr. Ε 6 δνο Α Ε , cf. ρ. 488f. 489f 13 πιλιάδας A : corr. Ε 19.20 StCv ¿¡infiçta&ei i. e. si quis imitanduin susceperit

76

JA χρύβειοι

πάμφαινον

άτάρ περί

χονλεόν

ήεν

άργνρεον. ουν 6 χορευτής

'Λπελλής

μίν

εν

Κοριν&ιαχοις

τιϋι

¿πεδείχννεν,

εργοις

τήν

έζοχή δ' ήν όλίγη τοις χολαπτήρβιν κεφαλίδας ήλους (1 xal

ήλων

imo

άποτελοϋβα.

τοϋ

ποιητοϋ

πεπαρμένοι

ί|ω

εΐόίν,

τε όλίγω

νείας

ούχ

προϋχουβι,

δτι

ίξω&εν

οτι είχεν

μίν

δύο ώτα céva, xa&áti

αλλα

δυο

χατά

dì

μεροΐν

μικρά, ωτων

ήτις

τω

e διαβχιδεΐς λων

το κύρτωμα

παρόμοια

ò δε Απελλής ρων

έντέχνως

ΰχέβιν πυ&μένι είβι

'άγαν

διεϋτωβαι

διάϋτημα.

χατά μίν

τήν άπόοταβιν

πάλιν

τοϋτον

τέτταρα

έπ' ένίων μάλιβτα

αύται τοϋ

βυμφυείς ώτα.

ποτηριών δί των

πυ&μένων

υπό πυθμένες

1 χρύσιοι Α

εκάτερον

προς

το απ

ήβαν,

διαλύουΟιν

πώς

τήν 20

φυλάττουβι

χείλους

τον

τρόπον αλλ'

πάντων,

θεωρείται,

το δ' έπΐ των 25

λέγεται

όντως

ους άλλή-

χείλους

τήν τοϋ

ούχ έπΐ

Σελευκιδών,

ζητούμενου,

15

μετεωριζόμεναι

το είδος της χαταβχευής

λεγομένων

ρίζης,

τοϋ

Ετι

xal γίνεται dì

τεββά-

οιονεί

ου πολύ

αγγείου

ζεΐΰιν). τοϋτο

τοίν ύδρίαις.

τήν των

μέχρι

xal μιχρόν

χατά δί το άπολήγον

ερειβιν

f δυειν

καθ'

10

ποτήρια,

¿ξ άμφοΐν

έχ μιας

¿π' άμφοΐν,

τοϋ ποτηριού

έπιφα-

διορίζονται,

xal ταλλα

υπέδειξε

προβχυρεΐ,

§άβδοι

έοίχαβιν

Άλλης

Κοριν&ιαχαϊς

ωδε.

δ

τους

«ρόόχεινται

της

μέϋον

ταΐς

εχουϋαν

διήχουϋαι διάϋχιβιν,

χαΐ οιονεί

61 λέγεται

77. xal περί των ωτων όντως

ϋντες.

Q-έΰιν.

οτι έμπεπαρμένοις μετέωροι

ήμίν

ήλων

επηρμένη

πεπάρ&αι

αλλ'

φηβίν,

των

τινές,

το

δύο των

δ' πο-

14 ίπέδιιζε Κ 16 προαχυρρ» A: coir. Ε ίχάτιρον τό ους i. e. ad utriusque ansae latus 17 άπ' om. E 22 βνμ,φνιϊς Α συμφύονται Ε, tíciv add. Wilam 26 ηκιατα Si E τό Se nifi των E

77

ΙΑ

τηρίων τινά μϊν ίνα πυ&μένα ίχειν τον φνϋιχον χαί ΰνγχεχαλχενμένον χώ ολω ποτήρια, χα&ότι τά λεγόμενα χνμβία χαί τας φιάλας xal εΐ τι φιαλώδέζ ¿ότι τήν lÖiav τινά δΐ δύο, ώΰπερ τά φοΰχύφια xal τά χαν&ά6 ρια xal rag Σελενχίδας xal τά χαρχήϋια xal τά του.τοis όμοια' iva μϊν γαρ είναι πνδμένα τον χατά το χύτο$ βυγχεχαλχευμένον ολω τώ άγγείω, ετερον dl τον πρόβ&ετον, άπό ó|¿og άρχόμενον, χαταλήγοντα d' είς «λατύτερον, ¿φ' ου ϊϋταται το χοτήριον. xal το τοΰ489 10 Νεβτοροζ ουν δ ¿πας φαβίν είναι τοιούτον, δύναται δε xal δύο πν&μένας νποτί&εύ&αί, τον μϊν οίον τοϋ ποτηριού φέροντα τον δλον δγχον [xal] χατά μείζονα χυχλοειδή περιγραφέν ίζαρβιν Ιχοντα τοϋ vipovg βνμμετρον, τον δϊ κατ' ¿λάττω χύχλον Οννεχόμενον έν 16 τώ μείξονι, καθ·' οϋον ϋνννεύειν «νμβέβηχεν εις όξύ τον φνβιχον τοϋ ποτηριού πυ&μίνα, &ΰτε ναό δυοΐν πν&μενοιν φέρεβ&αι τό Ιχπωμα. Λιονύβιος Öi 6 Θράξ ¿ν 'Ρόδω λέγεται τήν Νεβτορίδα χαταβχευάϋαι των μαθητών αύτώ βυνενεγχάντων τάργνριον οπερ b 20 Προμα&ίδας τον Λιοννβιον

δ Ήραχλεώτης

¿%ηγονμενοξ τήν χατά

διάτα%ίν φηϋιν ϋχύφον είναι παραχει-

μένως Ιχοντα τά ¿ra, χα&άπερ al δίπρωροι των νε ων, περί δϊ τά ¿τα τάς περιπτεράς ' ώύπερεί δέ τινα ^οπάλια δύο ύποχεΐβ&αι τώ ποτηρίφ πλάγια διά μήχου$· 26 ταϋτα

δ' είναι τους δύο πνδμένας.

ννν ίβτιν

όαοΐόν τι χαί

Ιδεϊν ¿ν Καπνη πάλει τη s ΚαμπανΙας ¿να-

ι ίχΐί ΛΕ: corr. Schw 6 τά χαρχήαια Ε: χαρχήβΜ Λ 7 ανγχαϊκιυάμίνον Δ: corr. Ε 10 δύναται i. e. βννατάν ioti 12 xal del. Wilam

ξονι AE

14.16 iv τω μ,ΐίζονι E : Iv χιΐχΐω pei-

21.22 planine dixiseet παςα-κιφέναig Ιχοντα τά &τα

ίχατéçm&tv δύο xal βύο, cf. Aristarchi verba echol. Λ 632

78

ΙΑ

χείμενον τη Άρτέμιδι ποτήριον, οπερ λεγονβιν ¿κείνοι e Νεβτορος γεγονεναι' ¿ ούτοι

άποχινήΰαΰχε

δηλοϋΰ&αι

τραπέζης βαβτάζοντος

2 Φεοισιν Α 5 κ ι ι χ ί ώ e t i a m Homei-i cod. V i n d o b δ μεν A : corr. Ε 19 ίτερον μιν λενχόν A : corr Ε 9άδε Α 27 άποκινήβοντος Α : corr. ed. Bas

εάν, 25 άν&ρώτο

ποδίχα

12 & W 23 ίν-

ia

87

πόνου xal χαχοπα&είας. το γάρ ποτήριον ύφίβταται μέγα [xal] χατα rò κύτος xal βαρύ τήν όλχήν, οπερ φιλοπότης òv ò Νέΰτωρ ¿x της βυνεχοϋς βυνη&είας ραδι'ως βαβτάξειν εϋ&ενε. 85. Σωβίβιος δ' δ λντιχος 5 προ&είς τά ίπη' οίλλος μίν μογέων άποχινηβαβχε τραπέζης πλεΐον ίόν, Νέβτωρ δ' 6 γέρων άμογητί άειρεν, d γράφει χατά λέζιν 'νυν το μεν έπιτιμώμενόν ¿Οτι τώ ποιητϊ] οτι τους μεν λοιπούς είπε μογέοντα$ άείρειν 10 rò δέπας, τον δί Νέβτορα μόνον άμογητί. αλογον δ' έδόχει Λιομήδους xal Λΐαντος, ετι δ' 'Αχιλλέας παρόντων εΐβάγεβδαι τον Νέϋτορα γενναιότερον, xf¡ ΐ]λιχία προβεβηχότα. τούτων τοίννν όντως κατηγορουμένων τι] άναβτροφΐ] χρηβάμενοι άπολύομεν τον χοιητην. από 15 γαρ τούτον τοΰ εξαμέτρον 'πλεΐον έόν, Νέβτωρ ί ' ο e γέρων άμογητί Ιίειρεν' άπα τον μέβον εζελόντες το γέρων τάξομεν τον πρώτον βτίχον προς τήν αρχήν υπό το 'άλλος μέν, είτα το έξ άρχης βυνεροϋμεν 'άλλος μεν γέρων μογέων άποχινηβαβχε τραπέζης πλεΐον έόν, ό Sì 20 Νέβτωρ άπονητϊ αειρεν.' νυν ονν ουτω τεταγμένων ό Νέβτωρ φαίνεται των μίν λοιπών πρεββυτών μόνος το δέπας άμογητί άείρων.' ταύτα χαι ó δανμάβιος λυτιχος Σωβίβιος, ον ούχ άχαρίτως διεπαιζε δια τάς πολν&ρνλήτονς ταύτας xal [ràj] τοιαύτας λύβεις Πτο- f 25 λεμαΐος 6 Φιλάδελφος βαβιλεύς. λαμβάνοντος γάρ αυτού βύνταξιν βαβιλιχήν, μεταπεμψάμενος τούς ταμίας 2 xai del. Κ S φιίοπώτης A: cori. Ε 9 εϊπί Madvig: fort Â, ίφη Wilam 14 sqq graece haec sic fere dicenda erant ¿nò (κοινού^ γάρ τovtov τον ίξαμέτρον 'πΐίίον — αειριν' in τοϋ μέσον έξιλόντις (nihil nisi άπό τον μισόν ίξιλόντες Ε) 20 άμογητί schol. (Β) Λ 63C 21 μίν om. Ε 23 διίπαι£tv Ε 24 τάς del. Κ

88

u

έχέλενβεν, έάν παραγένηται δ Σωϋίβιος έπϊ τήν άπαίτηβιν της ΰνντά^εως, λέγειν αντφ ort άπείληφε. xal μετ' ον πολν παραγενομένω xal αίτοϋντι είπόντες δεδωχέναι αντφ τάς ηΰνχίας εΐχον, δ dì τω βαβιλεΐ προβελ&ων χατεμέμφετο τους ταμίας. Πτολεμαίος (δί) 6 ίΜμεταπεμψάμενος αντονg xal ήχειν χελενβας μετά των βιβλίων, ¿ν olg al άναγραφαί είβι των τάς βνντά^εις λαμβανόντων, λαβών ταύτας εις χείρας [δ βαβιλενς] xal χατιδών ίφη xal αντος άπειληφέναι αντον όντως" ήν όνόματα εγγεγραμμένα ταϋτα, Σωτήρος Σωβιγένονς 10 Βίωνος Απόλλωνίον [Δίωνος]' είς & άποβλέψας δ βαβιλεύς είπεν 'ω %-ανμάΰιε λντιχέ, εάν αφέλης τον Σωτήρος το όω xal τοϋ Σωβιγένονς το βϊ xal τον Βίωνος τήν πρώτην βνλλαβήν [βί] xal την τελενταίαν τοϋ 'Απολλώνιου, εύρήβεις βαντον άπειληφότα χατά τάς aàg 16 b έπινοίας. xal 'ταντ' ούχ ύπ' Άλλων, άλλά τοις αντον πτερόΐς' χατά τον δανμάβιον ΑΙβχνλον (Myrmicl. fr. 139 Ν) άλίβχτι, απροβδιοννβονς λνβεις πραγματενόμενος.' 86. ΟΛΜΟΣ ποτήριον κερατίου τρόπον είργαβμένον. ΜενεβΟ·ένης έν δ' Πολιτικών γράφει όντως (FHGIV 20 451)· 'άλβατάνης δΐ βτρεπτόν xaI δλμον χρνβοϋν. δ dà ολμος έβτΐ ποτηριον κερατίου τρόπον είργαβμένον, νψος &ς πνγονιαΐον.' 87. ΟΞΥΒΑΦΟΝ. ή μίν χοινή βννήϋ·εια όντως χαλεΐ 4 ηγον Ε

5 Se add. Mue, et legit fort. E, ubi haec

ó äi ßaotlivg Tj-ntiv αύτονς χιλιΰσας (om. ó βααιλινς τ. 8) 8 Ιαβών ταύτα Mein ó ßacdevg del E, y. ad y. 5 9 ΐίΐηψίναι ΑΕ: corr. Κ όντως Α: ταύτας όντως Ε 11 ΆποΙIcoviov Lehre: ájcóllavos Α Ε Δίωνος om. E, del. Lehrs

14 om £ , del. Herw 16 άπόλλωνος A: corr. Lehre 16 aavτον E 20 Mtvta&ivης iure suspectus Dalecampio 21 άλβατάνης nomea sine dubio peregrinum idque corruptum 23 πν-

ymvialov A: corr. E

ia rò 'όζους δεχτιχον ου μνημονεύει

βχεϋος'

Κρατίνο

89

¿(Srl ôi xal όνομα

g μίν

iv Πυτίντ]

πώς rig αυτόν, από τον πότου έγφδα.

5

παύβειε,

βνντρίψω

πώς τις αν

του λίαν

γάρ αύτον

χούδ' οτι

όζύβαφον

δε έβτι

10 μέας

χόας

Ιτι

είδος

xal

Αντιφάνης

¿ξευτελίξουβα

τό

όζνβαφον

αξιόν

όξυβαφίων τώ δημιουργώ

ου μϊν

àxoυβόμε&α περί

τι ήγητέον

ìj 5τι

Μοβ

¿χπώματα

(*βέ), οΰνεχα. (1410Κ) Λιόνυόος

ώς αυτόν

fjtovv.

%τουν β

ού γάρ

δλλο

xal τό

τοις

είς δ τάς

λά-

12 τό ¿ξύβαφον Koppiers: τήν

χνΐι-

τιδέμενον

17 ο$ (ifν oi fiiv ά^τίας

14 πίοομ,αι A: corr.

yàç A : corr. p. 446

21 τής άοφαίιίας A: corr. p. 446

23 &%ονβΑμ*9α A: corr. Mue 6*

of fool

δύο.

13 βαρρί. Schw coll. Χ p. 446c

20 ot add. p. 446

γαρ

δταν 6

όξυβάφω

δΐ όξυβαφον

1 iì *αί Ε: Si Α

χάγάϋ·'

δημαγωγών

άπελ&όντα

*α Α

&ρτι

δ