De Revelatione per  Ecclesiam Catholicam Proposita volumen II

Citation preview

T H E O L O G I A

F U N D A M E N T A L I S

SECUNDUM S. THOMAE DOCTRINAM

P A R S A PO L O G ET IC A

DE REVELATIONE PER ECCLESIAM CATHOLICAM PROPOSITA VOLUMEN II

AUCTORE

P. Fr. REO. GARRIQOU-LAGRANGE 0. P. MAdSTRO IN S. THEOf.OClA PBOFESSORF. 1N COI.I.EOIO ANOKI.iro T)E l'RBK ET .SOCIO ACADEMIAS ROMANAR S. THOMAE AQ.

5* ED1TIO EMENDATA OPERIS INTEGRI OFVSJVXTAS. P. BENEDICTI XVORTATASACRAS PRAKXEKTIMJCVEXTCTI COMMENDATUM

ROMAE LIBRERIA EDITRICE RELIGIOSA F, FERRARI________

Vio Bol Coxorl, 1950

2

APPROBATIONES

Opus E. K Mag. Reginaidi Garrigou-Lagrange De Revelatione áltente perlegimas dignumque existimaxnua quod typis committatur et in pubblicanx utilitatem rursus edatúr. Romas', e Colíegio Angélico, die i Decembris 1944. •■

Fl. M. Michael Browhb, O. P, S. Th. Mag.

Fr. L udovicus Gillon O. P. S. Th. Mag.

IMPR1MATUR Fr. M. St. Gillbt, O. P. Magister Gener. O. P.

IMPRIMATUR: L digi Xraolia, Arch. Caesarien., Vicesger. •

8ECTI0 V - LIBRI

I

De valore motivoruiu credibilitatis

G. XVH. De valore motivorum nobis intemorum. Art. únicos. C. XVIII. De valore motivorum extemorum, religioni intrinsecorum. Art. unicus. C. XIX. De valore miraculi. Art.-1, de notione miraculi. Art. 2. de posibilítate miraculi, Art. 3. de discernibilitate miraculi!. Art. 4. de vi pobativa miraculi. C. XX.

De valore prophetiae. Art.. 1. de notione prophetiae. Art. a. de posibilítate prophetiae. Art. 3. de discemibilitate prophetiae. Art. 4. de vi probativa prophetiae.

Nondum agitar de Revelationis existentia, sed solum de eius dis­ cemibilitate ; ideoque credibilitatis motiva seu Revelationis signa nunc considerantur theoretice, quoad eorum notionem, possibilitatem, cognoscibilitatem et vim probativam. In libro II, ad existentiam divinae Revelationis probandam, historice ostendemns de facto extitisse et nunc permanere haec revelationis signa. Haec pars theologiae fundamentalis, prout est de valore criteriorum revelationis, vocari potcst Criteriologia apologética. Prius tractamus de valore motivorum nobis intemorum, licet principaliora certe non sint, quia his motivis disponitur homo nondtim credens ad considerationem aliorum signorum. Postea erit quaestio de motivis extemis, religioni intrinsecis, de corum relatione ad alia motiva, proindeque de unitate totius Apologeticae, antequam íusius agatur de valore miraculi et prophetiae.

CA P U T X V I I . DE VALORE MOTIVORUM NOBIS INTERNORÜM. A rticulus t'XICUS. T. Motivis intcrnis non roete utuntur íautores methodi tmmanetrtiae. II. Motiva interna indi vidnalia per se et ordinario aflemnt probabi lítateos, non vero ccrtitndinem de credibilitntc mystenornm íidei. III. Motiva interna uní versaba simul snmpta praebere possuut quamdam certitiKlincm moralem tic facto revclnlionis; et coninneto cunt correladvis motivis externis, rcligioui intrinsecis, constituunt argnmentum irrcfragabile.

§ I. Motivis internis non recte utuntur fautores methodi inamanentiae. — Hi novi apologetae, ut dicitur in Encyclica Pascendi (Denz. 2103), nimiam atfinitatom habent cum seminaturalismo protestantium liberalium et modemistarum, qui ad ipsum naturalismum tendunt. A . Katio.valistar ^ cidam utuntur et i|>si motivis intcrnis. ad ostendendum ethicam chri&tianani corrcs|X)ii(lerc aspirationibus nostris; non tamen admitiunt origincni supematuralcm Christiaiiismi; imo ut Kantiusct Hcgcl, onmia dogmata supumaturalia retid unt vel en intcrpretnntnr ul symhola vcrilatum natnralium. B. P rotestantes ubenales f.t modernistas ícrc similiter utuntur motivis intcrnis. ex aspirationibus nostris nd rcligioncm desumptis; ostenOunt nempo perfectnir» expíetionetn harum aspiralionum non inveneri nisi in Christianismo. Sed ex lioc non probat Christianismum esse revolatum a Dec, ac proinde iníallibiliter verum ct inimutabilem in ómnibus smír doginntihus et jwaoceptis: imo modernistae pntanl Christianismum esse solnm sujx:r¡orem formam evolntionis religiosuc, ac proimlc CHseatioliter mutabilcm. Itaque, ut diennt, catholicisir.us. tanquam religio in nuctoriintc (undata, debet Incum ce­ deré Christianismo liberali sen religión} spiritus, in qua dogmata snni sol «un symixjln expresiva evolutionia sensus rdigiosi1 cci. IvbcvcI. raacendi, Pii X. JVnr. Ji >). Modernismo quidom utuntur etiam indi iodo histórica sed solum ad estendendum in historia mirabili* vi tac Ecclesiac - al¡quid iur^niti celar i », tanquam mysterium natnrnlc evolntionis íiam ciiim hnc mystm'nin invenitiir in appnritinne vitar vegetal ivac, sensitiva?, intHlectiuilis, a fortiori in evoluticno sonsos religiosi; ; non vero ad proJwjulaiUj^ujH-rniiluralem val ¡Kilicismi origimni irf. J‘ik col. 1'um.iik Ií IVn*. iíioiJ. 1 Cf

A. S a íi M II'H . /.