রুমিয়‍্যাহ

Citation preview

4

Uvodna riječ

Zeleni busevi koji su prebacili sahvate izvan Halepa

Dok vođe sahvatskih skupina odlaze na sastanak u glavni grad Kazahstana, Astanu, kako bi se sastali sa predstavnicima nusajrijskog režima radi uspostavljanja primirja između njih i nusajrijske vojske uz garanciju i zaštitu krstaške Rusije, njihovi borci nastavljaju sa napadom na grad El Bab, i to uz podršku ruskih krstaša, koji su saveznici najvećeg sahvatskog taguta Erdogana. Štaviše, musibet sahvata murtedda se ne zaustavlja na ovome, pa onaj ko posljednjih dana sluša govore njihovih vođa vidjeće kako pričaju o Rusima kao da pričaju o prijateljima, a ne o krstaškoj Rusiji, savezniku nusajrijskog režima, koja je ubila hiljade nemoćnih, i uništila mnoge gradove i sela, te pomogla nusajrijskoj vojsci da vrati grad Halep i istjera ih iz njega. Oni je danas nazivaju “mirotvorcem” i nadaju se savezništvu sa njom u borbi protiv Islamske države. Ovo prijateljstvo između murteddskih sahvata Šama (iza kojih stoji njihov tagut Erdogan) i krstaških Rusa je došlo nakon godina surađivanja murtedda sa Amerikom, koja je ubila veliki broj muslimana i pomogla tagute protiv njih i zaštitila židovsku državicu u okupaciji muslimanske zem-

lje. Pa kada su izgubili nadu u Ameriku, nije im bilo teško da je zamjene za Rusijom, čak štaviše, ništa ih ne spriječava da za nekoliko dana postanu prijatelji židovske državice, a to je zbog toga što je el vela’ ve-l-bera’ u njihovim srcima u potpunosti uništena. Pa surađivanje sa židovima, krstašima i mušricima i pomoganje njih protiv vjernika od ehlu-sunneta je za njih vrlo lako, a sve to od straha od mušrika i pohlepe za korist kojoj se nadaju od njih. Sahvati Šama opravdavaju svoje novo zbližavanje sa Rusima, čak štaviše, postoji šansa da će stati pod njihovu zastavu i zastavu nusajrijskog režima u borbu protiv Islamske države, te govore da su oni na putu slabljenja iranskog utjecaja u Šamu, te nastojanja da nusajrijski režim napusti svoje potpomaganje sa rafidijskim milicijama i usredotoči se na borbu protiv “terorističkih” džema’ta, a sa tim misle na Islamsku državu kao glavnu. Oni s tim precizno ponavljaju ono što su govorila njihova braća od sahvata Iraka, kada su opravdavali svoj ulazak pod američku brigadu prije nekoliko godina, tvrdeći da oni žele da budu zamjena za rafidijske milicije koje su bile američka snaga na koju se ona (Amerika) oslanjala u svojoj borbi pro5

Konferencija u Astani

tiv mudžahida. Tvrdili su da njihovo pridruživanje krstaškoj Americi – protiv koje su se godinama borili – znači borbu protiv zajedničkog neprijatelja, a to je Islamska država. Vjerovali su u njeno obećanje da će ih ona (Amerika) pomoći u preuzimanju vlasti nakon što se ona povuče iz Iraka, što će se desiti odmah nakon poražavanja Islamske države. I kao inače, Amerika im nije ispunila nijedno od njenih obećanja. Na kraju su uništeni na rukama rafidijskih milicija koje su bile obučene u policijsku i vojnu odoru, nakon što se sahvati nisu mogli izboriti sa Islamskom državom. Uzele su cijeli Irak kao jeftinu ganimu (plijen). Ali zbog Allahove milosti prema muslimanima, Islamska država se uspješno vratila nakon nekoliko godina i zadala rafidijama i njihovoj braći sahvatima najgore muke i otela od njih – Allahovom milošću – ono što je bilo u njihovim rukama od područja i robova. Uzvišeni Allah je pojasnio stanje tih koji tvrde da posjeduju iman, pa oni u svakom vremenu i mjestu požuruju da surađuju sa kafirima, bojeći se da ih ne zadese nevolje od njih i da ne izgube korist od njih, za kojom mnogo žude. Tako da s tim u skupinama otpadaju od Allahove, te’ala, vjere, pa ih Allah zamjenjuje sa Svojim najboljim stvorenjima, onima koji za prijatelje uzimaju Allaha, Njegova Poslanika i vjernike. One, koji su 6

Uvodna riječ

Allahova, te’ala, stranka, kojima je Allah propisao pobjedu, osvajanje i uspjeh. Kao što je rekao Uzvišeni: {O vjernici, ne uzimajte za zaštitnike jevreje i kršćane! Oni su sami sebi zaštitnici! A njihov je onaj među vama koji ih za zaštitnike prihvati; Allah uistinu neće ukazati na Pravi put ljudima koji sami sebi nepravdu čine. Zato ti vidiš one čija su srca bolesna kako se žure da s njima prijateljstvo sklope, govoreći: “Bojimo se da nas kakva nevolja ne zadesi.” A Allah će, sigurno, pobjedu ili nešto drugo od sebe dati, pa će a oni koji vjeruju reći će: “Zar su to oni koji su se zaklinjali Allahom, svojom najtežom zakletvom, da su zaista s vama?” Djela njihova biće poništena, i oni će nastradati. O vjernici, ako neko od vas od vjere svoje otpadne – pa, Allah će, sigurno, umjesto njih dovesti ljude koje On voli i koji Njega vole, prema vjernicima ponizne, a prema nevjernicima ponosite; oni će se na Allahovu putu boriti i neće se ničijeg prijekora bojati. To je Allahov dar, koji On daje kome hoće – a Allah je neizmjerno dobar i zna sve. Vaši zaštitnici su samo Allah i Poslanik Njegov i vjernici koji ponizno molitvu obavljaju i zekat daju. Onaj ko za zaštitnika uzme Allaha i Poslanika Njegova i vjernike – pa, Allahova strana će svakako pobijediti.} [El Ma’ida: 51-56].

8

Članak

Mušrici od ehlul-kitabija i njihovi saveznici murteddi neće prestati širiti laži o zastrašujućem broju vojnika Islamske države za koje tvrde da su ubili u bitkama i zračnim napadima. Njihov cilj u ovome jeste da srca mudžahida ispune očajem zastrašivajući ih velikim gubicima u njihovim redovima ako oni nastave da se bore i vode džihad protiv mušrika i budu uporni u uništavanju širka i uspostavljanju vjere. To je navika kafira u svakom vremenu, a to je zbog toga što oni sve stvari mjere na osnovu materijalističkih i dunjalučkih rezultata, a samo to i znaju. To je upravo ono što je učinio jedan od njihovih vođa nakon bitke na Uhudu, kada se ponosio ubistvom ashaba Allahovog Poslanika  želeći s tim ubaciti tugu u srca muslimana koji su preživjeli. Ali oni su mu odgovorili da oni nisu isti, jer su ubijeni muslimani u Džennetu, a ubijeni mušrici u Vatri. Uzvišeni Allah je Svojim robovima muvehhidima u svakom vremenu naredio da ne smiju sebi dopustiti da ih njihove rane zaustave u još većem traženju mušrika kako bi ih ubijali i borili se protiv njih, te oteli im njihovu zemlju i imetke, kao što je došlo u govoru Uzvišenog: {Nemojte malaksati

tražeći neprijatelja; ako vi trpite bol, trpe i oni bol kao i vi, a vi se još od Allaha nadate onome čemu se oni ne nadaju. – A Allah sve zna i mudar je.} [En-Nisa: 104]. Rat se ne sastoji samo od osvajanja i ganime, on se također sastoji od rana i bolova, umora i iscrpljenosti, trošenja snage, imetka i opreme. Muvehhidi se za sve ono što su uložili na Allahovom putu nadaju Njegovoj, subhanehu ve te’ala, bliskosti, te Njegovoj pomoći i podršci koju On šalje njima kada vidi iskrenost njihovog džihada. Štaviše, oni sa svojim traženjem pomoći i pobjedom nad njihovim neprijateljem znaju sa ubjeđenjem da sa svakim svojim porazom, te svojim zalaganjem truda i snage u ratu, zajedno uz svoju iskrenost i nijjet, samo će još više dobiti na Ahiretu. Kao što je rekao Allahov Poslanik : “Nema nijedne ratne jedinice ili izvidnice koja izvrši napad pa osvoji ratni plijen bez ikakvih gubitaka, a da neće odmah dobiti dvije trećine svoje nagrade, a također nema nijedne ratne jedinice ili izvidnice koja se ne vrati sa ratnim plijenom i uz to pretrpi gubitke, a da neće dobiti svoju nagradu u potpunosti.” [Bilježi Muslim]. I vraćaju se nakon svakog poraza, žrtvujući još više od sebe na

Mudžahidi nastavljaju da traže i ganjaju neprijatelja

9

Mrtvi murtedd ubijen dok se borio u redovima nusajrijskog režima

putu zadovoljavanja Gospodara nebesa i Zemlje, sve dok samo Allahova vjera ne ostane ili presele na tome. Baš kao što ih je opisao njihov Gospodar, subhanehu ve te’ala: {One koji su se Allahu i Poslaniku i nakon zadobijenih rana odazvali, one između njih, koji su dobro činili i bogobojazni bili – čeka velika nagrada;} [Aal ‘Imran: 172]. Međutim, na drugoj strani vidimo da se taguti ne nadaju ničemu od prethodno navedenog, jer sve ono što ulože u svojim bitkama će biti samo propast za njih, i sa svakim porazom kojeg im nanesu muvehhidi njihova snaga se sve više i više lomi i slabi. Sa svakim gubitkom imetka i vojnika slabi njihova želja za nastavkom borbe i koračanjem tim putem, sve dok ne budu slomljeni pa se stvar okrene protiv njih. Upravo zbog toga je Uzvišeni Allah naredio Svojim robovima da ih ne smiju prestati tražiti i boriti se protiv njih, te ih je podsjetio kako poraz ima jako loš utjecaj na njih i da njihov završetak neće biti drugačiji osim da će ih Allah uništiti. Mnogo puta smo vidjeli potvrdu te stvari tokom historije ovog blagoslovljenog džihada koji nije prestao otkad su ga Allahov Poslanik  i njegovi plemeniti ashabi otpočeli. Mekka i Arapsko poluostrvo su se pokorili muslimanima za vrlo kratak period, a onda su porazili Kisru, nakon duge bitke protiv mušrika Perzijanaca u kojoj su muslimani 10

Članak

zadobili mnogobrojne rane, sve dok Allah nije, sa njihovim rukama, oborio prijestolje Kisre. Zatim su napali rimsku državu, te nakon duge borbe muslimana protiv nje, koja je trajala nekoliko stoljeća, Allah je dao pobjedu muslimanima i izbrisao njihove (rimske) tragove i obilježja. Nakon toga, muslimani su se borili protiv mnogo taguta i naroda kufra i nisu se umorili u tome, sve dok ih Allah nije počastio pobjedom nad njima, pa je muslimanima ostala njihova vjera i njihova država. Također, to vidimo i danas u ovom ratu mudžahida protiv svih naroda širka i kufra, na čelu sa zapadnim krstaškim zemljama, tokom dva posljednja desetljeća. Zastava je postala jasna i cilj se ispunio, a mudžahidi se i dalje – Allahovom milošću – nalaze u usponu i procvatu. Allah je povećao njihov broj i povećao njihovo naoružanje i imetak, i podario im uspjeh na zemlji, i pomogao ih u uspostavi Njegove vjere, te oživljavanju muslimanskog džema’ta, kojeg danas predvodi vođa pravovjernih, šejh Ebu Bekr el Bagdadi – Allah ga sačuvao. A mušrici se i dalje nalaze u padu i porazu, a to je zbog toga što je Allah učvrstio mudžahide na njihovom džihadu, te zato što oni neprestano napadaju kafire i murtedde, sve dok ih Allah ne slomi kao što je slomio one prije njih. {Zato što je Allah zaštitnik onih koji vjeruju i što nevjernici zaštitnika nemaju.} [Muhammed: 11].

Sa svakom štetom koju mudžahidi nanesu mušricima, kafiri i zabludnici svojim jezicima i govorom počnu da mijenjaju događaje i izvrću stvarnost, imajući s tim za cilj da oklevete i ponize muvehhide, te da razuzdane fasike, koji ne posjeduju ni vjersku ni moralnu vrijednost, prikažu u najboljem svjetlu. Sve to, kako bi prolili lažne suze zbog vjere u koju su zanevjerovali i krvi koju su duplo više prolili, kao što se desilo u posljednjem napadu u Istanbulu u kojem su vojnici Islamske države napali mušrike za vrijeme njihovog praznika, na noć tzv. “Nove godine”, kada su orili širom svijeta tvrdeći da su muvehhidi prolili nevinu krv i dozvolili ubijanje nedužnih. U ovom tekstu ćemo pokušati rasvijetliti neka pitanja koja se tiču ove operacije kako bi muslimanima pojasnili ovo pitanje, te ukazali na put mudžrima (grješnika). Mi ne prihvatamo ono što su objavili tagutski mediji od imena ubijenih i ranjenih, jer svjedočenja iz prošlosti i današnji dokazi su nam dovoljan pokazatelj njihovih laži i obmana u ovoj stvari. Baš kao što su prije uradili taguti Jordana u vezi blagoslovljene operacije “Fenadik Oman” u kojoj je napadnuta grupa CIA agenata i murtedda iračkih sahvata, pa su taguti prikrili stvarnost ovog događaju i tvrdili da je ranjena samo grupa ljudi koji su u istom hotelu prisustvovali slavlju vjenčanja, od onih koji normalno da će biti ranjeni zbog detonacije eksplozivnih pojaseva istišhadija koji su napali krstaše i murtedde. A fitna (širk) je gora od ubijanja Rekao je Uzvišeni: {Pitaju te o svetom mjesecu, o ratovanju u njemu. Reci: “Ratovanje u njemu je veliki grijeh; ali je nevjerovanje u Allaha i odvraćanje od Njegova puta i časnih mjesta i izgonjenje stanovnika njegovih iz njih još veći grijeh kod Allaha. A fitna je gora od ubijanja!} [El Bekara: 217]. 12

Izdvojeno

Rekao je Ibn Kesir  u vezi razloga objave ovog ajeta: “Prenosi Es-Sedi od Ibn Malika, a ovaj od Ebi Saliha, a on od Ibn ‘Abbasa i od Merre, a on od Ibn Mes’uda da je rekao: ‘{Pitaju te o svetom mjesecu, o ratovanju u njemu. Reci: “Ratovanje u njemu je veliki grijeh}, Allahov Poslanik je poslao skupinu ljudi od sedam članova na čelu sa ‘Abdullahom ibn Džahš el Esedijem. Ibn Džahš je stigao u Batnu-Nahla, kad tamo ‘Amr ibn el Hadremi, Mugira ibn ‘Osman, ‘Abdullah ibn Mugira, te El Hakem ibn Kejsan. Ibn Mugira je pobjegao pa su zarobili El Hakema ibn Kejsana i ubili ‘Amra, ubio ga je Vakid ibn ‘Abdullah, i to je bila prva ganima koju su zaplijenili ashabi Allahovog Poslanika . Mušrici su rekli: ‘Muhammed tvrdi da se pokorava Allahu, a on je prvi koji je povrijedio svete mjesece i ubio naše drugove u redžepu.’ Muslimani rekoše: ‘Ubili smo ih u džumadi’ - rečeno je: ‘Prvog redžepa a zadnje noći džumada’ - pa su muslimani stavili svoje sablje u korice kada je nastupio mjesec redžep.

Zatim je Allah povodom toga objavio ajet {Pitaju te o svetom mjesecu, o ratovanju u njemu. Reci: “Ratovanje u njemu je veliki grijeh} i s tim ukazao stanovnicima Mekke, mušricima, da ono što oni rade od činjenja širka Allahu i nevjerovanja u Njega, te odvraćanje ljudi od Muhammeda  i izgonjenje stanovnika iz časnih mjesta, onda kada su Muhammeda  izbacili iz njega, je veće i gore kod Allaha od ubijanja.’“ Molimo Allaha  da upiše nagradu ‘Abdullahu ibn Džahšu  i njegovim drugovima muhadžirima, mudžahidima za ono što su uradili. Ibn Ishak  kaže: “Kada se pokazalo šta su učinili ‘Abdullah ibn Džahš i njegovi drugovi, objavom navedenog ajeta, oni su poželjeli nagradu, pa su rekli: ‘Allahov Poslaniče! Hoćemo li se nadati polasku u pohod u kojem ćemo dobiti nagradu mudžahida, muhadžira?!’ Nakon toga Uzvišeni Allah je objavio slijedeće: {Oni koji vjeruju, i koji se isele i na Allahovom putu bore, oni se mogu nadati milosti Allahovoj. A Allah oprašta i milostiv je.} [El Bekara: 218], i tako im je Allah zbog toga dao uzvišeni nadu.”

ono što je Allah dozvolio, čak štaviše, ponosili bi se sa tim prljavim djelom. Rekao je Uzvišeni: {Premještanjem svetih mjeseci samo se povećava nevjerovanje, čime se nevjernici dovode u zabludu; jedne godine ga proglašavaju običnim, a druge godine ga proglašavaju svetim – da bi ispunili broj onih mjeseci koje je Allah učinio svetim. Ružni postupci njihovi predstavljeni su im kao lijepi. A Allah neće ukazati na Pravi put onima koji neće da vjeruju.} [Et-Tevba: 37]. Rekao je Ibn Kesir : “Prenosi El-Lejs Ebi Selim od Mudžahida: ‘Bio je jedan čovjek iz Beni Kinane koji bi svake godine na svome magarcu dolazio na hadždž i govorio: ‘Zaista se meni niti odgovara niti zamjera. Zaista je mjesec safer ove godine prvi mjesec i ove godine je dozvoljen.’ Tako bi ga učinio dopuštenim ljudima. Jedne godine bi safer proglašavao zabranjenim (svetim), a druge godine muharrem. Zato Uzvišeni Allah kaže: {Premještanjem svetih mjeseci samo se povećava nevjerovanje}, tj. jedne godine ostavljaju mjesec muharrem (na njegovom mjestu), a druge godine ga proglašavaju svetim, {da bi ispunili broj onih mjeseci koje je Allah učinio svetim} tj. četiri mjeseca, pa su činili dozvoljenim ono što je Allah učinio svetim tako što su premještali i odlagali ovaj sveti mjesec.’” [O ovome su prenijeli Ebi Vail, Dahhak i Katada]. Mušrici ne poštuju Allahove praznike, niti dane, niti svetinje, već se igraju i ismijavaju sa Allahovom vjerom, te propisivaju u vjeri ono što Allah nije

Stvarnost preuveličavanja taguta i njihovih saveznika za prolivenu krv i “svetinje” Možda će neko ko sluša kako su mušrici ponižavali Allahovog Poslanika  i njegove ashabe, govoreći da je on  povrijedio svete mjesece, pomisliti da su mušrici bili iskreni u preuveličavanju ovih mjeseci u kojima je Allah zaista zabranio borbu. Međutim, stvarnost je suprotna tome, jer su se mušrici preuScena ispred noćnog kluba Reina nakon blagoslovljenog napada veličavanjem ovog propisa zapravo ismijavali istom. To je zato što bi se oni, kad god bi im bila otežana borba i nisu je mogli voditi tri mjeseca uzastopno, okrenuli onome što je gore od toga, a to je mijenjanje Allahovih propisa. Tvrdili bi da je zabranjena borba u mjesecu u kojem je dozvoljena. Tako da su s tim dozvoljavali ono što je Allah zabranio, te branili

13

Turski murteddski ministar unutrašnjih poslova, Süleyman Soylu, nije uspio spriječiti pravedan teror

propisao i nije dozvolio, ne vjerujući nikako u nju. Zatim traže načine kako da ponižavaju muslimane i negiraju njihovu vjeru, te ih optužuju najgorim optužbama i sumnjičenjem, misleći i tvrdeći da su oni na pravom putu, pored svoga kufra i širka prema Uzvišenom Allahu. Upravo ovako vidimo kako rade današnji taguti i njihovi robovi od učenjaka zla, oni koji mijenjanju Allahov Šerijat. Govore da borba mudžahida protiv murtedda i njihovo uništavanje širkilišta i napadi na mjesta gdje mušrici proslavljaju svoje mušričke praznike nije ispravno. Zatim, varaju ljude govoreći da mudžahidi ubijaju muslimane i zaštićene osobe, te da napadaju mesdžide i tekfire obične muslimane kao što su prije radile haridžije. Taguti zaboravljaju svoj zločin kufra u Allaha, ‘azze ve džell, te svoje mijenjanje Njegovog Šerijata i uzimanje Njegovog prava u suđenju, propisima i uluhijjetu, a što spada u najveći zločin, bez ikakve sumnje. Uključujući i namjerno ubijanje muslimana i onih kojima je data zaštita, iako čvrsto znaju da mudžahidi nemaju ništa sa tim (namjernim ubijanjem). I zaboravljaju njihovi robovi od učenjaka zla i medijskih radnika da njihova velika briga o prolivenoj muslimanskoj krvi i zaštita iste, jeste zapravo samo čista laž koju potvrđuju i otkrivaju njihova hapšenja i zatvori puni muslimana u kojima ih izlažu najgorim mučenjima. Otkrivaju je i masakri koje su počinili njihovi avioni nad muslimanima u Islamskoj državi i na drugim mjestima. Otkrivaju je i podrška koju su dali svima onima 14

Članak

čije su ruke duboko uronjene u muslimansku krv, od krstaša, židova, rafidija, hindusa, budista i dr. Ubijanje nekih muslimana naravno da ne znači dozvoljavanje njihove krvi Laž da mudžahidi napadaju muslimane i dozvoljavaju prolivanje njihove krvi spada u najstariju laž na koju su muvehhidi mnogo puta odgovorili, pojašnjavajući svoju brigu o zaštićenoj krvi (krv muslimana), te upozoravanju muslimana da se ne miješaju sa mušricima u isto vrijeme, a pogotovo ne na mjestima gdje postoje velike mogućnosti za izvršavanje napada na mušrike, kao što su vojna područja, sigurnosna područja, sjedišta njihovih vlada, mjesta na kojima obilježavaju svoje vjerske rituale i praznike. Pa ko ne postupi po Allahovoj naredbi i ne odvoji se od mušrika, te ne napusti njihovu državu, čineći hidžru, i sa namjerom se miješa sa njima na mjestima gdje mudžahid ne može raspoznati ko je musliman a ko mušrik, takav je sam sebi naštetio, i nije mu zagarantovana sigurnost od mudžahida, a Allah će ga proživjeti shodno njegovom nijjetu. Ako je mudžahidu dozvoljeno napadati mušrike čak i ako će to dovesti do gubitka zaštićenih života onih koje su mušrici uzeli za svoj štit od napada mudžahida, kako je onda sa onima koji se svojevoljno miješaju sa mušricima na njihovim mjestima gdje čine nemoral i to na dan jednog od njihovih praznika, slaveći ga s njima i oponašajući ih u njihovim djelima. A nakon toga, osuđuje ako ga zadesi nevolja od strane djela kojeg je Allah dozvolio

muslimanima, štaviše, Koji ih je podstakao na izvršavanje istog, a to je da napadaju i nanose štetu mušricima muharibinima! Ovako su mudžahidi napali noćni klub u Istanbulu, želeći svojim napadom ubiti mušrike, nakon što su precizno osmotrili, pregledali, isplanirali a potom ga izvršili. I njima neće biti na štetu ako u napadu bude ubijen ili ranjen neki od onih koji se pripisuju islamu sa svojim fiskom i nemoralom. Restoran ili klub? Taguti su osjetili neugodnost nakon što se vijest o ubistvu njihovih državljana na mušričkoj proslavi u noćnom klubu proširila i počela kružiti u javnosti. Čak i obični ljudi znaju da se radi o noćnom klubu i da je to mjesto fiska i nemorala, i da su stalni gosti tog kluba kafiri i kafirkinje, fasici i fasikinje. Upravo zbog toga, njima (tagutima) je postalo teško da svoje ubijene predstave kao Allahove evlije, šehide koji će biti bliski Njemu, kao što uvijek predstavljaju svakog onog ko bude ubijen rukama mudžahida. Stoga, izašli su sa promjenom imena, što svaki put rade kako bi se igrali sa Allahovim propisima, pa su mjesto fiska i nemorala nazvali restoranom, kako bi uvjerili ljude da mudžahidi napadaju one koji se nalaze u restoranu i rade ono što je Allah dozvolio, jedu i piju. U stvarnosti, samo nazivanje mjesta, u kojem se desio blagoslovljeni napad u Istanbulu, restoranom

ili klubom ne mijenja ništa u vezi njegovog propisa. Međutim, to je mjesto u kojem se proslavljaju mušrički praznici i koje je dozvoljeno napasti da bi se ubili mušrici i nanijela im se šteta. Takva mjesta koja su puna fiska i nemorala nisu dozvoljena muslimanima da borave u njima. Vojnici Islamske države danas, na istoku i zapadu Zemlje, se ne ustručavaju napadati mjesta mušrika od rafidija, ismai’lija i drugih, pored toga što ih oni nazivaju mesdžidima. To je zbog toga što su ta mjesta u stvarnosti mjesta na kojima se čini ‘ibadet nekom drugom mimo Allaha. Stoga, obaveza je da se muslimani klone takvih mjesta, te da ne borave u njima, pa čak ni da prolaze pored njih, bez obzira da li se u tom mjestu izvršavaju ‘ibadeti samo Allahu, jer je muslimanima zabranjeno da čine ‘ibadet Allahu u kojem postoji šubha (sumnja) kako ‘ibadet ne bi bio radi nekog drugog mimo Njega, kao što je okretanje prema vatri u namazu te klonjenje od oponašanja medžusija u načinu obavljanja njihovog namaza prema njoj (vatri), te namaz u dva vremena, u zoru i predvečer, te klonjenje od oponašanja mušrika u vremenima obavljanja njihovog namaza. Također, muslimani se moraju kloniti klanja kurbana za Allaha na mjestima na kojima mušrici kolju za svoje idole. A ako u napadu na jedno od takvih širkilišta nenamjerno bude ubijen neko od onih koji sebe pripisuju islamu, to ne čini napad na mušrička

Murteddski učenjak, Selman el ‘Avda, optužio blagoslovljeni napad

15

mjesta zabranjenim, jer je muslimanima obaveza da se klone takvih mjesta, pogotovo što ih mudžahidi upozoravaju na to. Pa kako je onda sa onim ko se nalazi na mjestu fiska i nemorala, među mušricima i to na dan njihovog kafirskog praznika? Propis onih koji proslavljaju mušričke praznike „Upitan je Ebul-’Abbas ibn Tejmijje  o muslimanima koji prave istu hranu kao krstaši za vrijeme Nejruza (praznik mušrika), i druge praznike, te o onome ko im prodaje nešto od čega oni traže korist za vrijeme njihovog praznika, da li je dozvoljeno muslimanima da rade nešto od toga ili nije? Pa je odgovorio: ‘Zahvala pripada Allahu. Nije dozvoljeno muslimanima da ih oponašaju ni u čemu što se tiče njihovih praznika, niti u hrani, niti u odjeći, niti pranju, niti paljenju vatre, niti da rade išta od njihovog načina života ili išta slično njima. Također nije dozvoljeno praviti gozbu (slavlje), niti davati poklone, kao ni prodavati ono od čega traže korist, niti uređivati djecu i davati im igračke koje spadaju u obilježja njihovog praznika. A nije dozvoljeno ni dotjerivanje, uljepšavanje na taj dan. Shodno tome, nije dozvoljeno da ističu svoje praznike sa bilo čime od svojih obilježja (rituala), već će dan njihovih praznika kod muslimana biti kao svaki drugi dan i muslimani ih neće isticati sa ničim od njihovih obilježja. Ako muslimani s namjerom urade nešto od njihovih praznika, neki od selefa i prethodnika su to mrzili, a ako na taj dan njihovog praznika urade nešto od njihovih obilježja, pa u propisu toga nema razilaženja među ulemom, štaviše, jedna grupa uleme je otišla dalje i rekla da to spada u djelo kufra, jer se u tome nalazi veličanje kafirskih obilježja. Jedna grupa uleme je rekla: ‘Ko zakolje ovna na dan njihovog praznika, kao da je zaklao svinju.’ Rekao je ‘Abdullah ibn ‘Amr ibn el ‘Aas: ‘Ko oponaša strane narode i proslavlja njihove praznike „nove godine“ i festivale, te ih oponaša sve do svoje smrti, on će isto tako biti oživljen sa njima na Sudnjem danu.’ Nekoliko selefa je u vezi govora Uzvišenog {i oni koji ne svjedoče neistinu} reklo: ‘To se misli na nevjerničke praznike, pa ako je tako

16

Članak

sa njihovim svjedočenjem, kako je onda sa radom po njima, što spada u njihove rituale.’ Prenosi se od Allahovog Poslanika  u Musnedu i Sunnenu da je rekao: ‘Ko oponaša neki narod on je od njih.’ A u drugoj predaji: ‘Nije od nas ko oponaša druge mimo nas.’ Hadis je dobar. Pa ako je ovo u vezi njihovog oponašanja, kako je onda u vezi njihovog oponašanja u onome što je daleko veće od toga? Sva ‘ulema je mrzila – ili mržnjom zabrane ili običnom mržnjom – jedenje onoga što su oni zaklali za svoje praznike, i njihove kurbane koji su pripremljeni za nekog drugog mimo Allaha. Također i ono što je zaklano na žrtvenicima, te su isto tako zabranili podržavanje u njihovim praznicima davanjem poklona ili prodajom, i rekli su: ‘Nije dozvoljeno muslimanima da prodaju kršćanima ništa od čega će imati koristi za svoje praznike; niti meso, niti krv, niti odjeću, niti išta za gajenje njihove stoke, niti im je dozvoljeno pomagati ih u bilo čemu od njihove vjere, jer to spada u veličanje njihovog širka i pomaganje njihovog kufra, a sultani (vladari) treba da zabrane muslimanima ove navedene stvari, jer je Uzvišeni Allah rekao: {Jedni drugima pomažite u dobročinstvu i čestitosti, a ne sudjelujte u grijehu i neprijateljstvu} [El Ma’ide: 2].’ Zatim, muslimanima nije dozvoljeno da ih pomažu u pijenju alkohola tako što ga procjeđuju, ili slično tome. Pa kako onda za ono što se veže za njihova obilježja i rituale kufra? Stoga, ako muslimanima nije dozvoljeno da ih podržavaju u tome, šta onda reći za rad po tome? A Allah zna najbolje.“ [Medžmu’al-Fetava, bi Tesarruf Jesir]. Napad u Istanbulu, blagoslovljena operacija U napadu u Istanbulu napadnuti su mušrici na njihovom mjestu i za vrijeme njihovog praznika. Ubijeno je i ranjeno mnogo mušrika i murtedda. A onaj ko je ubijen u ovom napadu od onih koji se pripisuju islamu pa takav je počinio djelo koje ga čini bliže kufru nego islamu, pored njegovog miješanja sa mušricima gdje se ne može raspoznati između njega i njih. Njegova krv je bezvrijedna (potrošena). Molimo Allaha da onome ko je izvršio ovaj napad i njihovoj braći podari uspjeh i pobjedu. A zahvala pripada samo Allahu, Gospodaru svjetova.

Turski tagut Erdogan od početka trenutnog džihada u Šamu promoviše ideju o području na kojem se okupljaju izbjeglice koje bježe od avionskih napada nusajrijskog režima, pružajući im smještaj, usluge potrebne za život i zaštitu od bombardovanja. Radeći to, sav teret zaštite ovog područja stavljen je na ramena turske vojske i njene avijacije, ali pod pokroviteljstvom Amerike i NATO-a. Međutim, ta ideja je propala jer Amerikanci i njeni saveznici iz NATO-a se nisu uspjeli dogovoriti. Štaviše, oni su povukli svoj protuzračni sistem “Patriot”, kojim se sigurnosna zona mogla štititi od nusajrijskih aviona. Turska dobija početno odobrenje Sa zaoštravanjem rata protiv Islamske države, kojeg vodi međunarodna krstaška koalicija na čelu sa Amerikom, postalo je lako za svaku stranu da promoviše svoj lični projekat, uz uslov da će podržavati borbu protiv Islamske države. Tako da se tagut Erdogan, zajedno sa svojim agentima murteddima od sahvatskih skupina, vratio da ponovo podigne projekat “sigurnosna zona”, ali sada na drugi način, a to je da to područje bude baza za borbu protiv Islamske države i početna tačka za izvršavanje napada, baš kao što su to uradile rafidije u Iraku, Pešmerga u Kurdistanu, PKK u području El Džezira i nusajrijski režim u Halepu i južnoj pustinji. 18

Članak

Glavni zadatak ovog područja će biti napredovanje sa sjevera vilajeta Halepa uz zapadnu (šamsku) obalu rijeke Eufrat, te zajedno uz suradnju sa napredovanjem PKK murtedda sa istočne obale rijeke. I nije iznenađujuće ako ove dvije, naizgled neprijateljski postavljene, strane uzmu slična imena za svoje vojne kampanje, pa i sad vidimo kako turski murteddi i njeni saveznici svoju misiju nazivaju “Štit Eufrata”, a murteddi Kurdi i njihovi saveznici svoju misiju nazivaju “Srdžba Eufrata”. Sa ovim stavom Turska je uspjela dobiti odobrenje Amerikanaca da napadne prema Džerablusu i Ra’iju i tako stigne do grada El Baba. Ona joj je obezbijedila zračnu podršku i podršku u naoružanju u brojnim fazama ove operacije. Kako bi zaobišla odbijanje nusajrijskog režima i njegovih saveznika od Rusa i Iranaca, turska murteddska vojska je otpočela pregovore sa ruskim krstašima, te ih uvjerila da pristanu na napad na dvije okolice Halepa, sjevernu i istočnu, uz garanciju da je ovaj napad usmjeren protiv Islamske države i da Turska, ni na kakav način, neće dirati nusajrijski režim i njegove saveznike od rafidija i drugih. Važnost ovog projekta za Tursku Tagut Erdogan i članovi njegove murteddske vlade su održali mnogo govora o “sigurnosnoj zoni”, opisivajući je kao načinom za spriječavanje uspostavljanja kurdske države, kojoj teže sekularistički kafiri PKK. Kao takvo, Turska traži način kako da zauzme područje koje se prostire između Džerablusa i ‘Azaza, širine više od 50km. Tako da područja koja su pod kontrolom PKK murtedda istočno i zapadno od Eufrata, neće biti povezana, te bi se s tim također uspostavila pregrada koja bi spriječila mudžahide Islamske države da stig-nu do njenih područja.

Murtedd Erdogan sa svojim krstaškim saveznikom Putinom

Međutim, ko dobro sagleda trenutnu situaciju na mapi, te kako se kreću politički događaji u Turskoj i u Šamu, shvatiće da važnost stvaranja ove “sigurnosne zone” za tursku murteddsku državu znači daleko više od samog uništavanja planova kurdske države, unatoč njihovoj važnosti za nju. To je zbog toga što će tursko osvajanje jednog dijela Šama značiti veliki pritisak na sirijski režim u budućnosti, što će biti veće od važnosti upravljanja velikim brojem murteddskih sahvatskih jedinica. To znači da će oni povratiti mnoge nagrade koje su dali u budućem povlačenju, bez obzira koja tagutska vlada bude na čelu u Damasku. Isto tako, djelomična turska kontrola nad ovim područjem, zajedno sa ruskom ili američkom zračnom podrškom, će onemogućiti nusajrijskom režimu da ga bombarduje. To će pomoći Turskoj da se riješi nepoželjnih izbjeglica tako što će moći otvoriti izbjegličke kampove na ovom području. A uz to će također moći da riješi problem velikih troškova zbog kojih je turska ekonomija u padu. Ovo će također značiti regrutiranje novih boraca iz ovih kampova radi ostvarivanja budućih projekata turske vojske u Šamu. Pa kao što je Iran preuzeo vlast (kontrolu) nad rafidijskim milicijama u okviru “rafidijske mobilizacije,” koristeći ih za ostvarivanje svojih ciljeva, isto tako je Turska počela da priča o “sahvatskoj mobilizaciji,” koje će koristiti za ostvarivanje svojih ciljeva u Šamu i ostatku područja.

Prihvatljiva sigurnosna zona Sa svakim dogovorom primirja između nusajrijskog režima i sahvata murtedda, koje nadgledaju ruski krstaši, Rusi počnu da govore o važnosti odvajanja „umjerenih skupina“ od „ekstremista“ pored toga što znaju za čvrsto savezništvo među sahvatskim murteddskim skupinama – bilo da se radi o onima koje otvoreno pozivaju u sekularizam ili one koje pozivaju u „Šerijat“.To je zbog toga da bi Rusija mogla bombardovati ove „ekstremiste“ koji odbijaju otvorene pregovore sa nusajrijskim režimom, suprotno od „umjerenih“ koji su to prihvatili i povjerili tu stvar bivšem nusajrijskom zamjeniku ministra, murteddu Rijadu Hidžabu. Međutim, ova stvar nije bila ostvariva zbog toga što postoji velika razlika između dvije vrste sahvata, oni koji prihvataju pregovore i oni koji ih odbijaju, kao i zbog nemogućnosti „umjerenih“ da izbace “druge” koji se nalaze među njima. A najjasnija slika toga je ono što se desilo u Halepu prije njegovog kompletnog pada u ruke nusajrijske vojske, što je predloženo od strane taguta Erdogana na prihvatljiv način za sahvate murtedde. Radeći to, on je u isto vrijeme imao rusko-nusajrijsko odobrenje za stvaranje „sigurnosne zone“ čija će uloga biti razdvajanje „umjerenih“ sahvata od „ekstremnih“ sahvata. I tako bi „umjereni“ sahvati napustili borbu protiv nusajrijskog režima i bili slobodni samo za borbu protiv Islamske države, a uz to će biti zaštićeni od 19

nusajrijsko-ruskog bombardovanja dok god se drže ovog dogovora. Tursko-ruski projekat Nakon završetka predaje Halepa nusajrijskom režimu od strane sahvatskih skupina, koje je bilo zasnovano na dogovoru između Rusije i Turske, počelo se sa razvojem novog tursko-ruskog projekta širenja „eksperimenta Halep“ na ostala područja Šama koja se nalaze pod kontrolom sahvata. Ovo je zasnovano na mirovnom ugovoru između sahvata i nusajrijskog režima, koji se sastoji od tri glavne tačke: Prva: obustavljanje vatre između dvije strane na svim područjima Šama. Druga: osnivanje zajedničke vlade koja će se sastojati od nusajrijskog režima i murtedda od oružanih sahvatskih skupina i političke opozicije, te koja će se zasnivati na sekularizmu, demokratiji i predstavnicima njenih članova, gdje će većinska moć ponovo pripasti nusajrijama, jer će se raditi na pridruživanju sahvatskih boraca nusajrijskoj vojsci. Treća: da na kraju sva borba bude usredotočena protiv Islamske države Kao tako, „sigurnosna zona“ će biti prvo područje gdje će se službeno uspostaviti prekid vatre, iako je u stvarnosti već nekoliko mjeseci vatra prekinuta (od početka turske operacije „Štit Eufrata“). Ovo područje će biti sklonište za sve skupine i organizacije koje ulaze u okvir tursko-ruskog projekta, gdje će se preseliti u njega sa svojim naoružanjem, opremom, porodicama i sjedištima. A Idlib će ostati sklonište (utočište) za sve murteddske skupine van dogovora o primirju sa nusajrijskim režimom, gdje će ih nusajrijski i ruski avioni zasipati raketama i granatama, a rafidijske milicije će još više stezati obruč oko njih. Nakon toga neće biti načina za bijeg iz te paklene situacije, osim onome ko se ili preda i pridruži nusajrijskoj vojsci, ili ko uđe u Tursku preko službenog graničnog prijelaza kako bi bio prebačen u „sigurnosnu zonu“ i pridružio se „umjerenoj“ sahvatskoj vojsci u borbi protiv Islamske države, daleko od bilo kojeg borbenog polja protiv nusajrijske vojske. Ovaj projekat će se nastaviti sve dok nusajrijska vojska u potpunosti ne zauzme područja Idliba, obalna područja i sjevernu okolicu Hame, nakon što

20

Članak

izbaci sahvatske murteddske borce iz malih područja Himsa, Damaska, Kalemona a vjerovatno i Der’e. Nakon toga će svaki sahvatski murteddski vojnik morati prihvatiti dogovor o primirju sa nusajrijama, te će se ili morati pridružiti nusajrijskoj vojsci ili „umjerenoj“ sahvatskoj vojsci unutar „sigurnosne zone“, posebno kada više ne bude izbora za boravak u Turskoj ako turska murteddska vlast prebaci sve izbjegličke kampove u „sigurnosnu zonu“. Tokom ovog perioda počinje se sa dogovorom pridruživanja umjerenih sahvatskih jedinica nusajrijskoj vojsci na način koji će biti sličan jedinicama „narodne vojske“ ili policijskim jedinicima, jer će murteddska opozicija vjerovatno imati učešća u ministarstvu unutrašnjih poslova zajedničke vlade. Sa ovim će se sav trud usredotočiti na borbu protiv Islamske države. Stopama iračkih sahvata Sa prvim znakom pojavljivanja sahvata Šama, Islamska država je upozorila murtedde da oni idu istim putem – rame uz rame - svoje braće sahvata u Iraku, i da će njihova završnica biti crna kao što je bila za njihove prethodnike prije. Islamska država ih neće ostaviti na miru, niti će krstaši ispuniti svoja obećanja koja su im dali, a niti će im nusajrije i rafidije dati ono čemu se nadaju. Štaviše, vojnici Hilafeta će nastaviti da sijeku njihove vratove. Rafidije i nusajrije će ih nastaviti rasparičavati, slabiti i ponižavati ih, a onaj ko se pobuni, pa nusajrijama i rafidijama nije teško da otvore i pogledaju u njegove stare dokumente ili mu presude sa nekom novom optužbom. A krstaši i taguti će ih napustiti onog trenutka kada ne budu više imali potrebu za njima. I neće se niko od njih spasiti osim onaj ko je pobjegao kao izbjeglica u neku od susjednih država, baš kao što se desilo sa murteddima od vođa sahvata Iraka. I uistinu će sahvati nestati, a Islamska države će se – Allahovom dozvolom – vratiti na sva područja sa kojih se povukla na sjeveru Šama. I karavane njenih vojnika će ući u Tursku, kako bi od nje napravili nove vilajete u kojima će vladati Allahov Šerijat i biti uništeni idoli Ataturka i simboli demokratije, sekularizma, sufizma i Murteddskog bratstva. A to Allahu nije teško.

Nema sumnje da su se sa povratkom Hilafeta i uspostavom Islamske države, te oživljavanjem onoga što je nestalo i izbrisano od zakona i propisa, prosvijetlili umovi mnogih žena sa našim plemenitim Šerijatom. Tako da su Allahove robinje, u okrilju Islamske države, postale još učenije u vjerskim pitanjima, u onome čime ih je obavezao Gospodar svjetova, pogotovo u pitanjima ‘akide i tevhida, što je bilo pokvareno u zemlji širka. Najčvršća veza imana Znaj o Allahova robinjo da islam znači da se predaš Allahu sa tevhidom i da mu budeš poslušna tako što ćeš se pokoravati Njegovim naredbama i da se kloniš širka i mušrika. El vela’ ve-l-bera’ spada u osnovu islama po idžma’u (konsenzusu) i ono spada u svjedočenje “la ilahe illa Allah”. Osoba se ne može nazvati muslimanom osim sa odricanjem od kufra i kafira, makar se radilo o najbližoj porodici. Možda će žena reći: “Ali moja vela’ je za Allaha, Njegovog Poslanika i vjernike, a najveći dokaz za to je da ja živim u Darul-islamu i počašćena sam blagodati Šerijata Gospodara stvorenja!” Pa znaj da vela’ za kafire ne znači samo pomaganje i podržavanje njih protiv muslimana, štaviše, samo posjedovanje ljubavi i bliskosti prema njima spada u vrstu vela’ za njih, a ljubav i bliskost su smještene u srcu. A srce je gospodar udova i njihov pastir. Bilježi Imam Ahmed u svom Musnedu od Bera’a ibn ‘Aziba  da je rekao: „Sjedili smo kod Allahovog Poslanika  pa nam je rekao: ‘Koja je najčvršća veza islama?’ Rekli smo: 22

Za sestre

‘Namaz.’ Rekao je: ‘To je dobro, ali nije to.’ Rekosmo: ‘Zekat.’ Reče: ‘To je dobro, ali nije to.’ Rekosmo: ‘Postiti mjesec ramazan.’ Reče: ‘To je dobro, ali nije to.’ Rekosmo: ‘Hadždž.’ Reče: ‘To je dobro, ali nije to.’ Rekosmo: ‘Džihad.’ Reče: ‘To je dobro, ali nije to.’ Pa on  reče: ‘Zaista je najčvršća veza islama ljubav u ime Allaha i mržnja u ime Allaha.’” Rekao je Sulejman Aal eš-Šejh : „Neće se vjera uspostaviti i zastava džihada i naređivanja dobra i odvraćanja od zla uzdići osim uz ljubav i mržnju u ime Allaha, iskazivanjem neprijateljstva u ime Allaha i prijateljevanjem u ime Allaha. Kada bi ljudi bili saglasni na jednom putu i zajedničkoj ljubavi, bez iskazivanja neprijateljstva i mržnje, onda ne bi postojalo sredstvo za razdvajanje između haqqa i batila, niti između vjernika i nevjernika, niti između Allahovih saveznika i šejtanovih saveznika.“ [Ed-Durer es-Sennija]. Između nas i vas je nastalo neprijateljstvo i mržnja Nema vela’ bez bera’. Da, ti živiš među muvehhidima i tvoja vela’ je za Allaha, Njegova Poslanika i vjernike, međutim, da li si se odrekla neprijatelja Allaha i vjere? Vjerovatno na tvojoj listi prijatelja koje pozivaš telefonom ima onih koji psuju Islamsku državu i smatraju njene pripadnike neprijateljima, od tvoje rodbine, rođaka i prijateljica. Vjerovatno u tvojim razgovorima sa tvojim prijateljicama ima onih koje posjeduju neprijateljstvo i mržnju prema Hilafetu i njenim vojnicima, koje Allah zna, ali ti ne brineš, niti

Zastave džihada i hisba (naređivanje dobra i odvraćanje od zla) ne mogu biti uspostavljeni bez el vela’ vel-bera’

mariš za to. Štaviše, među njima ima onih koje te podstiču da se iseliš iz Darul-islama zbog žestine rata koji se vodi protiv nje, i druge stvari od laži i zabluda! Pored svega toga ti ništa ne poduzimaš i šutiš i prema takvima se ponašaš prijateljski i blisko umjesto da budeš ljuta prema njima zbog svoje vjere i svoje ‘akide, čak štaviše, ti svu svoju ljutnju pokazivaš onda kada ti tvoj muž zabrani kontakt sa takvim osobama zato što su oni u tvojim očima samo rođaci! Muslimani bojkotiraju ashaba zbog toga što je izostao iz bitke Selefi su nam pokazali najbolje primjere u el vela’ ve-l-bera’, od kojih i primjer Ka’ba ibn Malika  kada je izostao iz bitke na Tebuku bez opravdanja, nakon čega je došla naredba od Allahovog Poslanika  za muslimane, jasna kao sunce u sred dana, a kojom je muslimanima naređeno da bojkotiraju Ka’ba i drugu dvojicom sa njim koji su izostali iz bitke. Ka’b priča, a njegovu priču bilježi Buhari u svom Sahihu: „Allahov Poslanik  zabranio je muslimanima razgovarati sa nama trojicom između onih koji su izostali iza njega. Izbjegavali su nas ljudi i mnogo se promijenili, tako da ja nisam mogao prepoznati zemlju po kojoj sam hodao, i ona kao da nije bila zemlja koju sam znao. U takvom stanju ostali smo pe-

deset noći. Što se tiče dvojice drugova, izolirali su se i sjedili u svojim kućama plačući. Ja sam bio čvršći i strpljiviji, odlazio sam na namaz sa muslimanima, obilazio trgove, niko nije razgovarao sa mnom. Dolazio bih Allahovom Poslaniku poslije namaza, nazivao bih mu selam i sam sebe pitao miču li se njegove usne, odvraća li mi selam ili ne? Zatim sam klanjao blizu njega i krao mu pogled. Kada bih ja pristupio u namazu, gledao je u mene, a kada bih se okrenuo prema njemu, skinuo bi pogled sa mene. Kada je takav odnos muslimana prema meni potrajao, otišao sam i ušao u (ograđeni) vrt Ebi Katadea, a on je moj amidžić i najdraži mi od ljudi. Nazvao sam mu selam; tako mi Allaha, nije mi odvratio; zatim sam mu rekao: ‘O Ebu Katade, kunem te Allahom, da li znaš da ja volim Allaha i Njegova Poslanika?’ On je samo šutio. Ponovio sam i preklinjao ga, a on je šutio, zatim je rekao: ‘Allah i Njegov Poslanik znaju.’ Zatim su mi obilno suzile oči...“ Ostao je u ovom stanju, a muslimani su ga izbjegavali, sve dok Allah nije prihvatio tevbu njega i njegova braće. Stoga, razmisli o Allahova robinjo i pogledaj kako su muslimani bojkotovali Ka’ba, pokoravajući se svome Poslaniku  i prijateljujući sa njim! I da li ono što je uradio Ka’b  rade danas oni koji izostaju iz bitke? Ne, wallahi! Oni koji danas izostaju iz pomaganja istine nisu za-

23

El vela’ vel-bera’ su od velike važnosti u odbrani islama i muslimana

dovoljni samo svojim sjedenjem i izostajanjem, čak štaviše, kada im se spomene džihad i mudžahidi oni oštro i žestoko počnu da reagiraju. Allahova vjera je njima draža od njihovih očeva Kako je samo dobar ‘Abdullah ibn ‘Abdillah ibn Ubejj . Njegov otac, vođa munafika je rekao: {Ako se vratimo u Medinu, sigurno će jači istjerati iz nje slabijeg!} [El Munafikun: 8], zatim im je Allahov Poslanik  naredio povratak, pa je ‘Abdullah stao na put svome ocu govoreći mu: „Neću te napustiti sve dok ne kažeš da si ti ponižen a Muhammed poštovan“. Da, to je el vela’ ve-l-bera’, u svojoj najsvjetlijoj i najiskrenoj slici, to je tačka razdvajanja i rastavljanja, na granici menhedža i ‘akide. Tada, više nema ljubavi i bliskosti, kada se radi o vjeri! A što se tiče majke vjernika Umm Habibe  pa od nje smo naučili ders o el vela’ ve-l-bera’ koji se malo gdje može naći u našem vremenu. Prenosi Ez-Zuhri: „Ebu Sufjan je došao u Medinu kada je Allahov Poslanik  htio napasti Mekku, i razgovarao je sa njim želeći produžiti primirje, ali on se nije okrenuo prema njemu. Zatim je ustao i ušao kod svoje kćerke Umm Habibe i kada je krenuo da sjedne na madrac Allahovog Poslanika , ona ga je smaknula od njega. Zatim je rekao: ‘O kćeri

24

Za sestre

moja, je li ti to želiš sačuvati taj madrac od mene ili mene od madraca?’ Ona reče: ‘To je madrac Allahovog Poslanika, a ti si prljavi mušrik.’ On reče: ‘O kćeri moja, tebe je nakon mene zadesilo zlo.’“ [Sijer A’lam en-Nubela’]. Različiti stepeni izbjegavanja nekoga radi Allaha Za kraj želimo reći, o Allahova robinjo, mi tebe ne podstičemo da izbjegavaš svoju porodicu i prijatelje, osim u slučaju kada vidiš nekog od njih da je, govorom ili djelom, počinio riddet koji poništava millet (vjeru). Takva se osoba mora izbjegavati i nje se mora odreći radi Allaha, isto kao što je onaj koji pomaže neprijatelje, pa makar sa jednim slovom, ili poziva na uništavanje i poražavanje Islamske države u ratu protiv njenih neprijatelja, ili se nada uništavanju šerijatske vlasti i uspostavljanju izmišljenih zakona, ili uradi nešto drugo od nevakida islama (djela koja poništavaju islam) i poništavača imana. A što se tiče onih koji se nalaze u zabludi koja nije na ovom stepenu, takvi se izbjegavaju u onoj mjeri koliko pri sebi imaju od grijeha. A zahvala pripada samo Allahu, Gospodaru svjetova.

25

I dok vojnici Hilafeta vode borbu protiv snaga kufra, mi ćemo se nakratko osvrnuti na nekoliko vojnih operacija koje su mudžahidi Islamske države uspješno izveli, uspijevajući tako proširiti teritorij Hilafeta, terorizirati, masakrirati i poniziti Allahove neprijatelje. Ove operacije su samo izbor mnogih operacija koje je Islamska država izvela na različitim frontovima širom mnogih područja tokom zadnjih sedmica. Rat protiv Turske 7. rebi’ el ahir, vojnici Hilafeta su uništili turski BMP nakon gađanja sa navodećom raketom blizu gradića Kabbasin. 8. rebi’ el ahir, vojnici Hilafeta izveli napad na tursku murteddsku vojsku i sahvatske pozicije zapadno od grada El Baba. Odvili su se kratki sukobi i murteddi su pobjegli, ostavljajući mudžahide da zauzmu njihove pozicije, nakon čega su se sigurno vratili u svoju bazu. 26

Vijesti

13. rebi’ el ahir, vojnici Hilafeta uništili tenk turske murteddske vojske nakon gađanja sa navodećom raketom blizu sela Kudejran. 26. rebi’ el ahir, istišhadi Ebu Ahmed el Hamvi, Allah ga primio, je napao i detonirao svoju auto-bombu na barake turske murteddske vojske i sahvata blizu planine Dajr, sjeverno od grada El Baba, ubijajući i ranjavajući nekoliko njih. Isto tako, uništen je tenk i vozilo za prevoz vojnika nakon što su gađani sa navodećim raketama blizu sela Kabr el Mikri, sjeveroistočno od El Baba. Vilajet Kavkaz 30. rebi’ el evvel, tajne jedinice Islamske države su izvele dva napada na dvije kontrolne tačke dagestanske policije u gradu Hasavjurt, i treći napad na policijsku patrolu u gradu Kaspijsk, u centru Dagestana. Uspjeli su ubiti nekoliko murtedda i raniti nekoliko drugih.

Mudžahid, Ebu Hassan el ‘Iraki 

Vilajet Bagdad 3. rebi’ el ahir, istišhadi Ebu Hassan el ‘Iraki, Allah ga primio, izveo šehidsku operaciju na murteddske rafidije u gradu Sad, prema istoku Bagdada, kao osveta za neprestana rafidijsko-krstaška bombardovanja na zdravstvene institucije vilajeta Nejneva. On je svoju auto-bombu detonirao na njihovu skupinu, ubijajući i ranjavajući oko 150 murtedda. Nakon toga su uslijedila još dva napada sa auto-bombama na ranjene rafidije, jedna kod bolnice Dževadir a druga kod bolnice El Kindi, prema istoku grada, u kojima je ubijeno i ranjeno 60 murtedda. 9. rebi’ el ahir, istišhadi Jahja el ‘Iraki, Allah ga primio, je napao sa svojom auto-bombom i detonirao je na grupu rafidijskih mušrika u mjestu ‘Ulva Džemila, prema istoku Bagdada, ubijajući i ranjavajući oko njih 80. Drugi istišhadi napad je izveden od strane brata Ebu Dudžane el ‘Irakija, Allah ga primio, koji je uletio u sred grupe murteddskih rafidija i detonirao svoj eksplozivni pojas, ubijajući i ranjavajući oko njih 45. 11. rebi’ el ahir, nakon pomnog promatranja kretanja i okupljanja rafidijske vojske, te oficira i vođa rafidijske mobilizacije unutar Medicinskog koledža El Kindi u području Nahda prema istoku Bagdada i Univerzitetu Didžla u području Devra, prema jugu Bagdada, jedinice za ek-

sploziv Islamske države su parkirale i detonirale dvije auto-bombe kod mjesta njihovog okupljanja, i tako ubili i ranili oko njih 70. Vilajet Salahuddin 3. rebi’ el ahir, nekoliko ingimasija Islamske države je izvelo napad na pozicije rafidijske vojske u gradu Samerra’. Nakon žestokih sukoba, uspjeli su ući u bazu Federalne policije kao i u bazu vojne jedinice milicija Selam u centru grada. U tim sukobima su ubili oko 100 murtedda i ranili desetine drugih, a među ubijenima se nalazi i jedan od oficira. Nekoliko murteddskih vozila je zapaljeno, te su neki dijelovi zgrade Federalne policije i zgrade milicija Selam uništeni. Jordan 7. rebi’ el ahir, tajna jedinica Islamske države je uspjela likvidirati murtedda Bessam el Havranija, prvog kapetana murteddske jordanske policije. Napali su ga i ubili na putu Ajil u mjestu Me’an, prema jugu Jordana. Vilajet Rakka 8. rebi’ el ahir, nekoliko vojnika Islamske države je izvelo iznenadni napad na PKK pozicije u gradiću Tell Seman i u selu Haniz, na sjeveru Rakke. Odvili su se žestoki sukobi u kojima je ubijeno oko 30 murtedda unutar gradića. Do27

Mrtvi PKK borci

datnih 40 murtedda je ubijeno kada je njihov konvoj pao u zasjedu dok je išao prema selu Haniz kao podrška murteddima koji su se nalazili tamo. U zasjedi je izbrisan cijeli konvoj, zajedno sa BMP-om i pet vozila 4x4. 16. rebi’ el ahir, grupa ingimasija je tajno ušla iza linija PKK u selu Svejdijja Sagira, na zapadu Vilajeta i izvela iznenadni napad na murtedde. Sukobi su se odvijali nekoliko sati i završili su sa istišhadi operacijom brata Ebu Abdillaha eš-Šišanija, Allah ga primio, koji je detonirao svoju auto-bombu na murtedde unutar sela. Nakon toga, murteddi su pozvali u pomoć krstaške avione kao i dodatnu vojnu podršku izvan sela. Brat istišhadi Ebu Hattab ed-Dimaški, Allah ga primio, je napao sa svojom auto-bombom i detonirao je na veliku skupinu njihovih boraca i vozila, te tako nanio velike gubitke u njihovim redovima. Mudžahidi su isto tako detonirali 8 eksplozivnih naprava na murtedde u mjestu Svejdijja Sagira. U međuvremenu, grupe ingimasija su napale sela Bir Huvejn i Istočni Dža’ber, koji se nalaze sjeverno od Tabke, gdje su se sukobili sa murteddima, ubijajući i ranjavajući nekoliko njih. Tokom ovih sukoba, krstaški avioni su izveli nekoliko zračnih napada, od kojih je 7 greškom izvedeno na PKK pozicije, a u napadima mudžahida je ubijeno 100 murtedda. 25. rebi’ el ahir, vojnici Hilafeta su iznenadno izveli veliki napad na PKK murtedde u području 28

Vijesti

Dža’ber u okolici Džernijje, na zapadnoj strani Vilajeta. Ingimasiji su u grupama, poslije predvečerja krenuli u napad i uspjeli okružiti murtedde sa tri strane. Napad je počeo u selima ‘Atšana, U’ajvidž i ‘Ali ‘Omer, te se nastavili u selima Džedda i Mahmudali, u kojem su svi PKK borci, koji su se nalazili u tim selima, ubijeni. Druga grupa ingimasija je napala selo Tuvejhina, odakle su krenuli prema selu Ebu Sahra i Dža’ber i prema dvorcu Dža’ber, dok je druga grupa ingimasija napala gradić Džernijja. Ovim napadom su vojnici Hilafeta zauzeli nekoliko sela, te ubili i ranili na desetine PKK boraca. 27. rebi’ el ahir, 33 PKK borca je ubijeno i 16 ranjeno u napadu vojnika Hilafeta na njihove pozicije u selima Haniz i Tell Semen. Izbili su žestoki sukobi, tokom kojih su mudžahidi granatirali murteddske pozicije sa više od 125 minobacačkih granata, nakon čega su se sigurno vratili na svoje pozicije. U međuvremenu, druga grupa vojnika Islamske države je izvela napad na PKK pozicije blizu sela Hajavi u sjevernoj okolici Vilajeta, gdje su uspjeli ubiti 5 murtedda koji su pokušali pobjeći preko pustinje. Također su osvojili nešto od lakog naoružanja i municije kao ganimu, prije nego što su se sigurno vratili na svoje pozicije. Vilajet Nejneva 9. rebi’ el ahir, nekoliko vojnika Islamske države je izvelo žestok napad na rafidijske vojnike i milicije u okolici Šukak el Hadba, na sjeveroistoku Mosula. Izbili su žestoki sukobi koji su trajali nekoliko sati, a tokom kojih je ubijen i ranjen 31 murtedd. Nakon toga, dva istišhadija, Ebu Enes el Maslavi i Ebu Bekr el Maslavi, su napali sa svojim auto-bombama i detonirali ih, jednu za drugom, na murtedde. Uspjeli su ubiti 21 murtedda i raniti nekoliko drugih, kao i uništiti dva hummera i zapaliti zgradu u kojoj su se murteddi nalazili. U međuvremenu, istišhadi Ebu Ahmed eš-Šami, Allah ga primio, je napao sa svojom auto-bombom i detonirao je na grupu

rafidijskih vojnika i milicija u naselju Selam, na jugu Mosula. Uspio je ubiti 11 murtedda i raniti nekoliko drugih, te uništiti četiri hummera kao i kuću kojoj su se murteddi nalazili. Somalija 10. rebi’ el ahir, dva člana somalijske murteddske policije su ubijena dok je treći ranjen u napadu vojnika Hilafeta sa ručnim bombama na njihovu kontrolnu tačku kod raskrižja ‘Ali Sufi u gradu Mogadišu. Vilajet Zapadna Afrika 10. rebi’ el ahir, vojnici Hilafeta su ubili 20 vojnika afričke koalicije u napadu na njihove pozicije u gradu Buni Jadi u regiji Jobe, na sjeveroistoku Nigerije.

kabir el Karmid i stambeni projekat Džurja, i tako su spojili jugozapadna naselja sa planinom Serda, koja se nalazi na zapadnoj strani grada. U novom napadu su aerodrom i okolna područja pod nusajrijskom kontrolom odsječena od baze 137 Brigade i zapadnosjevernih naselja grada. Vojnici Hilafeta su također zauzeli kontrolu nad planinom ‘Ummal, se koje se širi pogled na grad i susjedno mezajre, kao i autobusnu stanicu Pullman i nekoliko pozicija u naselju ‘Ummal, na jugozapadu grada. U ovim borbama je ubijeno 40 nusajrijskih vojnika i boraca rafidijskih milicija, te su uništeni top 57mm, tenk i Šilka. 19. rebi’ el ahir, istišhadi Ebu ‘Ali eš-Šami, Allah ga primio, je napao sa svojom auto-bombom i detonirao je na grupu murtedda u okolici Elektrodistribucije koja se nalazi na planini grada El Hajra. Nekoliko njih je ubijeno i nekoliko ranjeno, a pješadijske jedinice su napale kako bi dovršile one koji su preživjeli. Nešto kasnije, mudžahidi su uspjeli zauzeti kontrolu nad zgradom Elektrodistribucije kao i okolna područja, te su isto tako zauzeli kontrolu nad prenosnom ambulantom nusajrijske vojske na planini. Ukupan broj ubijenih murtedda je 15, pored mnogo drugih ranjenih tokom sukoba.

Vilajet El Hajr 16. rebi’ el ahir, nekoliko ingimasi grupa je tajno prije zore, ušla na nusajrijske pozicije, zapadno od vojnog aerodroma El Hajr, i uspjela zauzeti područje Sekan el Muhendisin, u kojem su se murteddi bili utaborili i koristili to mjesto kao prve odbrambene linije na zapadnoj strani aerodroma. U sukobima je ubijeno 5 murtedda i nekoliko drugih ranjeno. 17. rebi’ el ahir, vojnici Hilafeta su nastavili sa svojim naVojnici Hilafeta u vilajetu El Hajr u borbi protiv nusajrijskih murtedda padima nakon čega su uspostavili opsadu na vojni aerodrom zajedno sa još četiri naselja. Na taj način su ih odsjekli od ostatka naselja i područja pod kontrolom nusajrijske vojske i rafidijskih milicija, sjeverozapadno od grada. Ovo je uslijedilo nakon što su vojnici Hilafeta napredovali na zapadnu stranu aerodroma, gdje su zauzeli područje Me-

29

Šesti put pobjede je prepoznavanje potrebe za Allahom i poniznost. Rekao je Uzvišeni: {Allah vas je na mnogim bojištima pomogao, a i onoga dana na Hunejnu kada vas je mnoštvo vaše zanijelo, ali vam ono nije ni od kakve koristi bilo, nego vam je zemlja, koliko god da je bila prostrana, tijesna postala, pa ste se u bijeg dali} [Et-Tevba: 25]. Rekao je Ibn Kesir : “Prenosi Ibn Džurejdž da je Mudžahid rekao: ‘Ovo je prvi ajet u suri Beraa’ u kojem Uzvišeni Allah spominje Svoju počast kojom ih je počastio i Svojom dobrotom i pomoći kojima ih je pomogao na mnogim bojištima i bitkama sa Allahovim Poslanikom , i to je od Njega Uzvišenog, Njegovom pomoći i Njegovom odredbom, a ne zbog njhovog broja, niti zbog njihove opreme. On ih obavještava da je pobjeda samo od Njega, bilo da je njihov broj velik i malen. Na dan Hunejna njih je zavelo njihovo mnoštvo i pored toga ono im nije ni od kakve koristi bilo, pa su se dali u bijeg osim mali broj koji je ostao sa Allahovim Poslanikom .’” Rekao je Allahov Poslanik : “Uistinu mi je Allah  objavio da budete ponizni.” [Bilježi Muslim od ‘Ijada ibn Himara]. Rekao je Ibnul-Kajjim : “Zaista je potreba za Allahom, uz neki nedostatak, bolja od ponosa bez nje (potrebe).“ [Tariku-l-hidžretejn]. Bilježi Muslim od Ebi Hurejre  da je rekao: „Neće se neko poniziti radi Allaha a da ga On neće uzvisiti.“ Ova uzvišenost na dunjaluku dolazi kroz pomoć, pobjedu i dobar ugled, a na Ahiretu to znači podizanje stepena i pohvalno mjesto. Rekao je Ibn Battal: „Rekla je ‘Aiša: ‘Vi zanemarujete najbolji ‘ibadet; poniznost.’“ Rekao je EtTaberi : „Poniznost je jedan od najboljih testova kojim Allah testira Svoje robove vjernike, kako bi vidio njihovu pokornost Njemu u u tom stanju i zato što On zna korist za njih u tome – na dunjaluku i Ahiretu. Od toga je i slučaj kada je on  ušao u Mekku, ljudi su počeli govoriti: „On je ovo, on je 30

Članak

ono...!“ Pa je sageo svoju glavu dok je bio na jahalici i počeo da govori: „Allah je Veći i Uzvišeniji...“ Tarik ibn Šihhab je rekao: „Kada je ‘Omer stigao u Šam pojavi se ispred njega plićak vode, pa je sišao sa svoje kamile, zatim skinuo svoju obuću i uzeo ih u svoje ruke a potom, zajedno sa kamilom, ušao u vodu. Ebu ‘Ubejda mu reče: ‘Danas si napravio ogromnu stvar kod stanovnike zemlje.’ On se udari po prsima a onda reče: ‘Kamo sreće da je to rekao neko drugi mimo tebe o Eba ‘Ubejda. Uistinu ste vi (Arapi) bili najponiženiji i najgori narod pa vas je Allah uzvisio sa islamom, pa kad god budete tražili ponos u nečem drugom mimo Njega, Allah će vas poniziti.“ [Šerh Sahihu-l-Buhari]. Sedmi put pobjede je zikr (spominjanje) Allaha. Rekao je Uzvišeni: {O vjernici, kada se s kakvom četom sukobite, smjeli budite i neprestano Allaha spominjite da biste postigli što želite} [El Enfal: 45]. Rekao je Et-Taberi: „{i neprestano Allaha spominjite} tj. tražite od Allaha da vas pomogne protiv njih (neprijatelja) i da ih porazite. Zaposlite svoja srca i jezike spominjanjem Njega, kako bi postigli ono što želite.” On također prenosi da je Katade rekao:

“Allah je naredio zikr kada ste najzaposleniji; u vrijeme kada se sablje sukobe.” Postoji jako vrijedan govor Kurtubija u tefsiru ovog ajeta gdje kaže: “’Učenjaci imaju tri mišljenja u vezi ovog zikra. Prvi je da spominjete Allaha kada su vam srca zabrinuta, jer spominjanje Allaha pomaže u izdržljivosti i čvrstoći u poteškoćama. Drugo, da budete izdržljivi svojim srcima i da spominjete Allaha svojim jezicima, jer se srce ne smiruje kod sukoba, a jezik se može ispreplitati. Stoga, On je naredio zikr sve dok srca ne budu čvrsta na jekinu a jezik na zikru, izgovarajući ono što su izgovarali drugovi Taluta: {Gospodaru naš, nadahni nas izdržljivošću i učvrsti korake naše i pomozi nas protiv naroda koji ne vjeruje!} [El Bekara: 250]. Ovo stanje ne može biti ostvareno osim kroz snagu znanja i uočavanja, što spada u preporučljivu hrabrost ljudi. Treće je da se morate sjetiti Allahovog obećanja koje vam je dao kada prodate svoju dušu, kao i nagrade koju je On pripremio za vas.” Sve ovo se odnosi na spominjanje Allaha, tako da vjernik treba da spominje Allaha sa svojim jezikom i da svoje srce navikava i napominje na hrabrost i smjelost, i da se sjeti onoga što je Allah obećao od pobjede i pomoći na dunjaluku i Dženneta na Ahiretu. Rekao je Uzvišeni Allah Musau i Harunu: {i neka sam vam Ja uvijek na pameti} [Ta Ha: 42]. Rekao je Ibn Kesir : „Pod ovim se misli da ne popuste u spominjanju Allaha u vrijeme kada se sukobe sa Faraonom, kako bi im spominjanje Allaha bilo od pomoći protiv njega, te kako bi bilo njihova snaga i moć kojom bi ga slomili.“ Znaj da je zikr Allaha u borbi nešto tajno (skriveno). El Hakim je zabilježio i potvrdio vjerodostojnost predaje od Ebi Musaa  da je Allahov Poslanik  mrzio podizanje glasa u toku borbe (glasno spominjanje Allaha). Osmi put pobjede je dova. Rekao je Uzvišeni Allah: {Reci: “Allah vam poklanja pažnju samo zbog vaše molitve} [El Furkan: 77]. I rekao je Slavljeni: {zato samo Njega dozivajte, iskreno Mu ispovijedajući vjeru} [Gafir: 65]. I rekao je: {a Njemu se molite sa strahom i nadom; milost Allahova je doista blizu onih koji dobra djela čine.} [El A’araf: 56]. I rekao je: {Gospodar vaš je rekao: “Pozovite Me i zamolite, Ja ću vam se odazvati! Oni koji iz oholosti neće da Mi se klanjaju – ući će, sigurno, u Džehennem poniženi.”} [Gafir:

60]. I rekao je: {A kada te robovi Moji za Mene upitaju, Ja sam, sigurno, blizu: odazivam se molbi molitelja kad Me zamoli. Zato neka oni pozivu Mome udovolje i neka vjeruju u Mene, da bi bili na Pravome putu.} [El Bekara: 186]. Rekao je Allahov Poslanik : „Dova je ‘ibadet.“ [Bilježe Ibn Madža, Ebu Davud, Et-Tirmizi, En-Nesai od En-Nu’mana bin Bešira]. I rekao je : “Nema ništa vrijednije kod Allaha od dove.” [Bilježi El Hakim od Ebi Hurejre]. I rekao je : “Ko ne traži od Allaha, On će se naljutiti na njega.” [Bilježi Et-Tirmizi od Ebi Hurejre]. Rekao je Ibn Tejmijje : “Pomoć i opskrba se dobijaju na razne načine. Najsigurniji od njih je dova vjernika.” Isto tako je rekao: “Kada je nastupila bitka na Bedru i Allahov Poslanik  obavijestio svoje ashabe da će doći taj dan i da će neprijatelj biti poražen, ono što je prethodilo tome jeste to što je Allahov Poslanik  tražio pomoć od Allaha i dovio Mu za to.” [Medžmu’a-l-fetava]. Ovo je Allahov Poslanik , kada je vidio mnoštvo neprijatelja i njihovu snagu, te mali broj ashaba i njihovu slabost, okrenuo se Allahu i tražio od Njega pomoć; {a pobjeda dolazi samo od Allaha, Silnoga i Mudroga} [Aal ‘Imran: 126]. Muslim u svom Sahihu bilježi predaju od El Faruka ‘Omera ibn Hattaba  da je rekao: „I kad je osvanuo dan bitke na Bedru, Allahov Poslanik  je pogledao u svoje ashabe i vidio njih nešto više od tri stotine, zatim je pogledao u mušrike a njih je bilo više od hiljadu, zatim se okrenuo prema Kibli i rekao: ‘Allahu, daj mi ono što si mi obećao, Allahu, daj mi ono što si mi obećao. Allahu ako uništiš ovu malu skupinu vjernika, neće niko na Zemlji ostati da Te obožava.’ I dovio je sve dok mu ogrtač nije spao sa ramena.“ [Bilježi Muslim]. A kada bi uopšteno dovio protiv mušrika, rekao bi: ““Allahu, o Ti koji Knjigu spuštaš, o Ti koji oblake šalješ, o Ti Koji saveznike pobjeđuješ, pobijedi ih i pomozi nas protiv njih.” [Bilježe Buhari i Muslim od ‘Abdullah ibn Ebi Evfa]. Allahov Poslanik  je posebno navodio u dovi njihove vođe i starješine. Bilježe Buhari i Muslim od Ibn Mes’uda  da je rekao: “Okrenuo se Allahov Poslanik  prema kibli i proučio dovu protiv grupe Kurejšija: protiv Sejbe ibn Rebi ‘a, Utbe ibn Rebi’a, Velida ibn Utbe i Ebu-Džehla ibn Hišama. Zaklinjem se Allahom da sam ih vidio poubijane, a sunce ih već izobličilo jer je dan bio vrlo vruć.” 31

Znaj, o Allahov savezniče, da se ti nalaziš na jednom od mjesta gdje se prima dova. Prenosi se od Sehla ibn Sa’da es-Sa’dija da je rekao: “U dva vremena vam se otvaraju nebeska vrata, kada malo kome se ne prima njegova dova, za vrijeme poziva na namaz i u vrijeme kada se saffovi redaju u borbi na Allahovom putu.” [Bilježi Malik u El Muvetta’]. Stoga, o mudžahide, traži vremena kada se dova prima kao što je dan džume, u kojem postoji sat u

Zikr je osnova džihada, a najbolji zikr je Kur’an

kojem se primaju dove, u vrijeme ezana, kada pada kiša, u zadnjoj trećini noći. Rekao je Allahov Poslanik : “Naš Blagoslovljeni i Preuzvišeni Gospodar spušta se svake noći na zemaljsko nebo kada ostane zadnja trećina noći i govori: ‘Ko šta moli, da mu udovoljim? Ko šta traži, da mu dam? Ko Me moli za oprost, da mu oprostim?’” [Bilježe Buhari i Muslim od Ebi Hurejre]. A u drugom rivajetu stoji: “Ko traži opskrbu pa da ga opskrbim? Ko traži da otklonim od njega poteškoću, pa da mu je otklonim?” Molim Allaha da nam ne uskrati primanje dove, jer su nam nepravdu učinili i bliski i udaljeni, i cijeli svijet se okupio u ratu protiv nas. A ono što je Allahov Poslanik  rekao Mu’azu je radosna vijest za vas: “Čuvaj se dove (kletve) osobe kojoj je učinjeno nasilje, jer između nje i Allaha nema prepreke!” [Bilježe Buhari i Muslim]. A ovaj poslanik je osoba kojoj je učinjena nepravda jer su ga 32

Članak

prozivali lašcem, pa je on dovio Allahu, i kakav je bio odgovor? Rekao je Uzvišeni: {Prije njih Nuhov narod nije vjerovao i roba Našeg je u laž utjerivao, govoreći: “Luđak!” – i Nuh je onemogućen bio. I on je Gospodara svoga zamolio: “Ja sam pobijeđen, Ti se osveti!” I Mi smo kapije nebeske pootvarali vodi koja je neprestano lila, i učinili da iz zemlje izvori provru, i vode su se sastajale kako je određeno bilo, a njega smo nosili na onoj od dasaka i klinaca sagrađenoj} [El Kamer: 9-13]. Zatim znaj, o mudžahide, da je od puteva pobjede prisutnost slabih (nemoćnih) u našim redovima, i njihove dove koje čine za nas. Prenosi se od Ibn ‘Abbasa  da je rekao: “Saopćio mi je Ebu Sufjan i rekao: Pitao sam te slijedi li ga ugledni svijet ili siromašni između njih, a ti si izjavio: “Slijede ga slabi (siromašni) između njih;” pa oni su bili (većinom) sljedbenici Poslanika.’” [Bilježe Buhari i Muslim]. Rekao je Allahov Poslanik  Sa’idu : “Da li ste vi pomognuti ili oprskrbom darovani zbog nečega drugog ili zbog nemoćnih među vama?” [Bilježi Buhari]. Ovaj hadis nam jasno ukazuje na važnost čuvanja nemoćnih mudžahida, kao i drugih od žena, djece i staraca, jer oni su većinom iskreniji u dovi, bogobojazniji i ponizniji, i imaju veću potrebu i oslonac na Allaha. Na kraju vas podsjećam na govor Uzvišenog Allaha: {O vjernici, budite strpljivi i izdržljivi, na granicama bdijte i Allaha se bojte, da biste postigli ono što želite! } [Aal ‘Imran: 200]. I na govor: {a u Allaha se pouzdajte, ako ste vjernici!” } [El Ma’ida: 23]. I na govor: {Allah je zaista na strani onih koji se Njega boje i grijeha klone i koji dobra djela čine.} [En-Nahl: 128]. I govor: {A Allah će sigurno pomoći one koji vjeru Njegovu pomažu – ta Allah je zaista moćan i silan} [El Hadždž: 40]. I govor: {O vjernici, kada se s kakvom četom sukobite, smjeli budite i neprestano Allaha spominjite da biste postigli što želite} [El Enfal: 45]. Ovo su putevi pobjede u Allahovoj Knjizi, pa čvrsto se uhvatite za njih.

33

Pitanje: Kakva je bila situacija na frontu u područjima okolo grada Tedmura prije njegovog osvajanja, i kakve su bile pripreme za napad na grad? Odgovor: Vojnici Hilafeta su već jednom osvojili grad Tedmur i to u mjesecu ša’banu 1436., a nusajrijska vojska i rafidijske milicije nisu uspjele ga uspjele vratiti pod kontrolu, pored desetine napada koje su izveli na njega i u kojima su pretrpjeli velike gubitke i ranjene, te većina njihovih vozila je bila uništena. Ovako je bilo sve dok nisu počeli sa velikim napadom na grad uz rusku zračnu podršku, na početku mjeseca džumadel-ahira 1437. Mobilizirali su hiljade vojnika (uključujući vojne snage, rafidijske milicije, ruske borbene snage i ruske savjetnike) u simulativnoj koordinaciji sa žestokim zračnim bombardovanjem, tako da su svakodnevno bombardovali grad sa 100 raketa, eksplozivnim buradima i eksplozivnim gasnim cilindrima. Mudžahidi su bili natjerani da se povuku iz grada u polovini istog mjeseca, nakon čega je nusajrijski režim uspio zauzeti grad i njegova okolna područja. Mudžahidi su nakon toga počeli sa izvođenjem serija operacija nastojeći s tim da iscrpe nusajrijske resurse, te su također pokrenuli veliki napad na njihove pozicije u područjima Sa’ir i Džezel, kao i na područja blizu grada Tedmura, nakon čega su svoje operacije usredotočili na istočni pravac grada. U sukobima u gradu i njegovoj okolici od perioda u kojem su vojnici Hilafeta prvi put zauzeli grad, mjeseca ša’bana 1436. pa sve do početka mjeseca rebi’ el evvela 1438. ubijeno je i ranjeno oko 1700 nusajrijskih vojnika i pripadnika rafidijskih milicija, te 7 ruskih vojnika, među kojima se nalazi vojni savjetnik i dva pilota. Broj vozila koji su ili uništeni ili uzeti kao ganima od strane mudžahida je ukupno 236, među kojima se nalazi 71 tenk, 18 topova 23mm, 34

Article Članak

57mm i 14.5mm, 20 topova 122mm i 130mm, te nekoliko vozila 4x4 sa montiranim mitraljezima. Dodatno tome uništen je ruski helikopter, a sva zahvala pripada samo Allahu. Pitanje: Koliki je bio broj pozicija neprijatelja unutra i okolo grada Tedmura, prije nego što ste ga osvojili? Odgovor: Nusajrijski režim i oni koji ga podržavaju, ruske snage i rafidijske milicije, su zauzeli nekoliko pozicija kao svoje centralne tačke u gradu i okolo njega. Čvrsto su se utaborili na njima, uključujući i planinu Tar, gradske silose, brdo ‘Amirijja i planinu Hujan, dok je područje Džezel bilo mjesto gdje su postavili svoje vojne barake, na vrhu brda koje su nadgledale puteve koji vode do njih. Na strani nusajrijskog režima nalazile su se rafidijske milicije iz Irana, Afganistana i Iraka, tzv. „Popularni komiteti“, kao i ruske snage. Ruske snage, kojih je bilo na desetine, su imale za zadatak da pružaju podršku u izvršavanju vojnih operacija i da pružaju zračnu podršku, te da obučavaju vojnike koji su se nalazili u tom području. Broj nusajrijskih vojnika u gradu je bio između 1500 i 2000, podržani sa desetinama oklopnjaka, tenkova i teškim oružjem. Nusajrije su okupile ovu snagu kako bi izvršili napad na pozicije mudžahida u vilajetu El Hajr. Grad je podijeljen na osnovu

milicija koje su bile stacionirane u njemu. Svaki od njih su okupirali ulicu ili zgradu, ispisujući po zidovima znakove širka i stavljajući određene zastave naokolo, a stanje grada, što se tiče usluga, je bilo katastrofalno. Pitanje: Recite nam o operaciji ponovnog osvajanja grada Tedmura. Kako je izvedena i koje ste rezultate postigli? Odgovor: Vojna operacija je počela 8. rebi’ el evvela. Vojnici Hilafeta su pokrenuli veliki i iznenadni napad na nusajrijsku vojsku i rafidijske milicije i to iz 8 pravaca širom borbene linije u dužini od 200 km. Allahovom milošću su napravili veliki napredak i zauzeli grad Tedmur, kao i desetine pozicija u okolici grada, kao i naftna i gasna polja, i široka područja na istočnoj okolici Himsa i to u iznenađujućem napadu koji je uništio nusajrijske nade da napreduju prema autocesti Tedmur-Hajr sa namjerom da razbiju opsadu mudžahida nad nusajrijama u gradu Hajru i vojnom aerodromu. Važnost grada Tedmura leži u činjenici da je to prenosno središte koje spaja između Hame, Himsa i vilajeta Damaska, te isto tako predstavlja raskrižje koje vodi do podučja koja se nalazom pod kontrolom Hilafeta u pravcu Damaska, Hame, Himsa, Hajra i vilajeta Rakke. On također predstavlja startno mjesto prema područjima pod kontrolom

35

nusajrijskog režima. Nusajrijsko vođstvo je povećalo svoje pokrete prije nekoliko mjeseci i održali su nekoliko sastanaka sa onima koji tvrde da su plemenske vođe u Hajru i Rakki. Objavili su formiranje plemenske mobilizacije koje korača rafidijskim stopama – Plemenska mobilizacija u Iraku. Ova nova plemenska mobilizacija će postati kao cipele kojima će nusajrije hodati kako bi stigli do grada Hajra, počinjući iz grada Tedmura, kao što su tvrdili. Najbolji način odbrane je da napadnete na način koji je suprotan onome što nusajrije očekivaju i žele, tako da su Allahovi vojnici muvehhidi odradili pripreme i – tražeći pomoć od Allaha c – izveli veliki istovremeni napad duž borbene linije koja se prostire na oko 200km. Operacije su otpočele u noći iz pravca Huvejsisa. U tom području su se svakodnevno odvijali žestoki sukobi na već naviknut način, ali u zoru tog dana stvari su bile potpuno drugačije na tom području nego na ostalim, jer su se ingimasi grupe pripremale da izvrše napad na kafire. Nakon primanja naredbe, desetine tenkova Hilafeta su iz svih pravaca počeli granatirati barake nusajrijske vojske i milicija i na taj način su podržavali ingimasi grupe koje su napredovale prema barakama, te koji su brzo stigli do kafirskih rovova kod kontrolnih tačaka Talila, područja oko silosa Tedmura i planine Hujan, a to je ista ona planina koja je zadavala velike muke nusajrijskim i ruskim borbenim avionima tokom bitke u kojoj su zauzeli Tedmur prošle godine. Vojnici Hilafeta su zauzeli kompletnu kontrolu nad planinom Hujan, kontrolnim tačkama Talila kao i nekoliko kontrolnih tačaka koje su se nalazile prema području oko silosa tokom prvog dana borbe, a sva zahvala pripada samo Allahu. Nakon toga, nusajrijska uporišta u Džiharu, Džezelu, Muru i kompaniji Hajjan za gasna polja su pala, zajedno sa vojnim pozicijama. Neprobojna tvrđava nusajrijskog režima, silosi, su također pali, a sa padom planine Tar sužen je obruč oko nusajrija. Odmah nakon toga stigle su naredbe za ruske snage da se povuku iz Tedmura, a vijesti o povlačenju ruskih snaga su kao munja pogodile rafidije i nusajrije, jer oni su vjerovali da ne mogu biti poraženi sve dok imaju rusku zračnu i artiljerijsku podršku, kao i opremu za noćno praćenje koju su im obezbjedili. Zauzimanje Tedmura je bilo neočekivano. 36

Intervju

Pripreme su izvršene, Allahovom milošću, i samo nakoon četiri dana borbe Allah nam je otvorio put. Nusajrijska vojska i rafidijske milicije su doživjele kolaps nakon žestokih napada mudžahida, gdje su pretrpljeli velike gubitke, među kojima 350 ubijenih i ranjenih, te 50 drugih je palo u zarobljeništvo, oboren je jedan borbeni avion, 3 druga prizemljena na vojnom aerodromu T4, a mudžahidi su osvojili ganimu od oko više od 50 tenkova, 28 raznih artiljerijskih topova raznog kalibra, 7 BMP-ova, nekoliko raketnih lansera, 4 protuoklopne rakete, određenu količinu raketa Grad i Kornet, tenkovske rakete, mitraljeze, i veliku količinu razne municije, a sva zahvala pripada samo Allahu na onome čime nas je počastio. Pitanje: Koja je bila uloga istišhadija i ingimasija u osvajanju Tedmura i bitaka koje su uslijedile? Odgovor: Trećeg dana bitke, odlučujuće oružje – nakon uspjeha od Allaha – su bile šehidske operacije, smrtonosno oružje protiv kafira i njihov vječni teror. Vitez šehadeta, Ebu Bekr el Halidi, Allah ga primio, je napao sa svojim eksplozivnim tenkom na silose Tedmura, najjaču utvrdu kafirskih baraka, gdje su bile stacionirane afganistanske milicije i irački bataljoni Sejjid eš-Šuheda’, kao i mnogi drugi, zajedno sa ruskim oficirima koji su ih nadgledali. Dok je istišhadi napredovao prema njima, kafiri su uspjeli pobjeći, ali naš brat ih je prestigao i njihovu utvrdu pretvorio u ruševine. Samo nekoliko trenutaka kasnije, vojnici Hilafeta su se već nalazili na zidinama silosa, dovršavajući one koji su preživjeli prethodni napad, nakon čega su napredovali prema istočnim tedmurskim farmama. U međuvremenu, ingimasi jedinice iz pravca planine Tar su napredovale prema svojim metama, tražeći pomoć od Allaha. Allah ih je počastio da zauzmu nusajrijske barake na planini, kao i tedmurska skladišta, i obruč oko nusajrija unutar grada je bio sve tjesniji, jer su sada bili okruženi sa tri strane, sa jednim putem za bijeg koji vodi do područja Davva prema sjeveru. Pitanje: Šta su mudžahidi uradili odmah nakon osvajanja Tedmura? Odgovor: Mudžahidi su iskoristili to što su nusajrijske snage i njihovi saveznici doživjeli slom,

tako da su nastavili napredovati iz svih pravaca sve dok nisu stigli do okolice vojnog aerodroma T4, nakon čega su zauzeli kontrolnu tačku kod raskrižja Karjatejn, plantažu Hejr i bazu bataljona zračne odbrane u okolici vojnog aerodroma, te su na taj način još više stegnuli obruč oko vojnog aerodroma iz tri pravca. Pitanje: Koje su najvažnije pozicije i područja koje je zauzela Islamska država tokom ovog napada? Odgovor: Sjeverozapadno od grada Tedmura se nalaze područja Huvejsis, Ša’ir, Džezel, Džihar, dva artiljerijska brda, tornjevi u području Džezel, kao i strateška planina koja se nalazi između Džezela i Ša’ira. Jugozapadno od Tedmura se nalazi područje Kasr el Hallabat i strateška planina Hujan, sa koje se širi pogled na grad i ono predstavlja nusajrijsku rutu za opskrbu. Na sjeveroistoku, nalazi se kontrolna tačka Irtuvazijja, te Burdž i brda Mehr. Kontrolna tačka Irtuvazijja se nalazi blizu gasne kompanije Mehr, koja je locirana sjeveroistočno od vojnog aerodroma T4, zapadno od Tedmura. Širom tog područja se nalazi petnaest vojnih kontrolnih tačaka, između Mehra i Džihara. Zatim se tu nalaze silosi Tedmur, od kojih su ruske snage napravile svoje barake i koje je predstavljalo najjaču odbrambenu liniju, kao 8 kontrolnih tačaka okolo njih, i raskrižje Talijja, istočno od grada. Sjeverno od grada se nalazi strateški važna planina Tar, planina ‘Antara i vojna skladišta Tedmur, koje je služilo kao suženo područje nusajrijskog režima i njihovih milicija unutar grada. Na južnoj strani se nalazi strateški važna planina Hujan. Na zapadu se nalazi bataljon Mahdžura, sjeveroistočno od vojnog aerodroma T4. Nakon toga, Allahovom milošću, grad Tedmur je osvojen i to nakon kolapsa kafirskih odbrambenih linija onog trenutka kada je zauzeta tvrđava Tedmur, sa koje se širi pogled na cijeli grad. Isto tako zauzeto je brdo ‘Amirijja i naselje ‘Amirijja sjeverno od grada, kao i istočni ulaz u grad, te je jedina ruta za opskrbu kafira došla u opasnost, a koja se nalazi između planine Hujan i Tar, sjeverozapadno i jugozapadno od grada, koje su bile pod kontrolom mudžahida nakon prva tri dana bitke. Isto tako, na zapadu Tedmura se nalaze područja Bejjarat,

Davva i Tedmurski trougao, kao i pozicije i važne ustanove, kao što su kompanija gasa Mehr, gasno polje Džihar, naftno polje Džezel, te kompanija gasa Hajjan. Tedmur je u potpunosti bio osiguran, nakon napredovanja 40km zapadno od grada, a sva zahvala pripada samo Allahu. Grad Tedmur i vilajet Hama su spojeni i linija ribata mudžahida je spojena sa Hamom i Damaskom. A na putu Tedmur-Damask, osvojili smo rakrižje Džihar istočno od vojnog aerodroma T4, uključujući i 12 pozicija na brdima koja vode prema bataljonu zračne odbrane. Jugoistočno od vojnog aerodroma se nalazi selo Marahatamn, toranj Syriatel, dva područja Kasr el Hajr i Maštal – u okolici Berida, južno od vojnog aerodroma T4 – i kontrolna tačka na raskrižju koje spaja grad Karjatejn i aerodrom T4. Zapadno od vojnog aerodroma se nalazi selo Šerifa. Pitanje: Koja je strateška uloga vojnog aerodroma? Odgovor: Vojni aerodrom T4 je najveći vojni aerodrom u Šamu. Na njega mogu sletjeti i poletjeti veliki avioni i bombarderi, te je opremljen sa helidromom za helikoptere. Iz ove baze se pruža vojna podrška istočnoj okolici Himsa, te predstavlja polaznu tačku za helikoptere. Isto tako, njegova blizina naftnim i gasnim poljima u istom području služi kao podrška njegovim sposobnostima u borbi protiv Islamske države u tom području. Svake snage koje pokušaju napredovati prema Tedmuru dolaze iz ovog vojnog aerodroma. Njegova geografska pozicija omogućava da bude središte za okolicu Himsa, odvajajući njegovu istočnu diviziju od njegove južne divizije, sa njegovim granicama kretanja koje se nalaze između sjevera sve do okolice Himsa, a onda do vilajeta Damask. Pitanje: Kakva je bila uloga sahvata, ako uopšte postoji, u ovim bitkama unutar vilajeta Hims i njegovim okolnim područjima? Odgovor: Prateći njihove izjave u kojima su izjavljivali da je Rusija nesposobna da se bori protiv Islamske države, Amerika je poslala sahvatske jedinice koje su bile stacionirane širom izmišljene granice da pokrenu napade kako bi olakšali pritisak nad nusajrijama, i zaista, sahvati su proglasili 37

Vojnici Hilafeta su osvojili veliki broj tenkova u bici u vilajetu Hims

napad kojeg su nazvali „Redd el I’tibar“ zbog svog gorkog poraza u Istočnom Kalemonu, nekoliko mjeseci prije nego su dovezli desetine vozila i napali lažne pozicije koje su mudžahidi postavili u šamskoj pustinji Hamad, nakon čega su upali u minska polja gdje je nekoliko njih ubijeno i ranjeno. Nakon toga su se povukli i vratili na svoje pozicije braneći jordansku granicu blizu američke baze u Rukbanu, a sva zahvala pripada samo Allahu. Pitanje: Zašto je kompanija za gas Hajjan u istočnoj okolici Himsa dignuta u zrak, i zašto je bila važna za nusajrijski režim? Odgovor: Kompanija Hajjan proizvodi više od 3 miliona kubičnih metara gasa dnevno, što predstavlja ogroman ekonomski resurs, a kojeg nusajrije koriste za financiranje svojih vojnih operacija. Velika važnost ove kompanije za nusajrijski režim leži u njegovoj proizvodnji električne energije u južnom dijelu Šama. Njen gubitak povećava nedostatak električne energije u područjima pod kontrolom nusajrijskog režima, kao i dodatne materijalne gubitke koje trpe zbog potražnje zamjenskog resursa. Pitanje: Recite nam nešto o znakovima, kerametima i pomoći od Allaha u ovoj bici. Odgovor: Svi izvještaji nam govore o neočekivanom kolapsu nusajrijske vojske i njegovih milicija za veoma kratko vrijeme, pored snažnog prisustva 38

Intervju

ruskih snaga u području i snažnog učešća rafidijskih milicija u području, te o njihovom očajnom povlačenju, te gruboj prirodi ovih područja i teškim procjenama – posebno u području Džezel, koje je poznato po svojim velikim planinama i brojnim brdima – a da ne spominjemo vojni arsenal i snagu koju je nusajrijski režim postavio u to područje. I nakon običnih napada dali su se u bijeg – Allahovom milošću i uspjehom koji On daje Svojim robovima mudžahidima. Desio se jedan događaj a koji je imao glavnu ulogu – nakon Allaha  – u uzdrmavanju redova kafira. Vidjeli smo jasnu pomoć Allaha kada je istišhadi Ebu Bekr el Hajr, Allah ga primio, napao sa svojim eksplozivnim tenkom prema silosima Tedmura, najčvršću odbrambenu liniju kafira za grada Tedmur. Vozio je 15 minuta, prelazeći prepreka jednu za drugom. Desetine projektila je palo ispred njegovo tenka dok je on napredovao, i Allah c ga je štitio, sve dok na kraju nije stigao do cilja i detonirao svoje vozilo među neprijatelja blizu silosa. Gusti oblak dima se digao visoko u zrak kao rezultat detonacije vozila istišhadija, i kretao se sve do silosa nakon čega ih je prekrio, te se tu zaustavio i nije se više pokretao. Subhanallah! U potpunosti je prekrio silose i ostao tu, a kafiri nisu ništa mogli vidjeti. Nakon toga, pješadija je napala i zauzela to područje, i ova operacija je igrala glavnu ulogu u napredovanju braće prema ulazu u grad iz pravca ‘Amirijje.

39

Prve i najbolje generacije od muhadžira i ensarija su shvatile da je Allahova roba, Džennet, skupocjena i neće je osvojiti osim onaj ko sve od sebe uloži na tom putu, pa su tražili svaki put koji ih vodi do Allahovog zadovoljstva, tražeći od Allaha da im olakša i primi njihov trud. Vidiš ih kako potpisuju ugovor odlučnosti na prodaju i trgovinu sa Allahom, prodajući svoje živote i imetke kako bi ga (Džennet) kupili: {O vjernici, hoćete li da vam ukažem na trgovinu, ona će vas spasiti patnje nesnosne: u Allaha i Poslanika Njegova vjerujte i imecima svojim i životima svojim na Allahovu putu se borite – to vam je, da znate, bolje – On će vam grijehe vaše oprostiti i u džennetske bašče vas, kroz koje će rijeke teći, uvesti, i u divne dvorove u edenskim vrtovima; to će biti uspjeh veliki} [Es-Saff: 10-12]. I kada su shvatili da je najbrži put prema njemu šehadet na Allahovom putu, krenuli su na bojna bolja napadajući i ne povlačeći se, natjecajući se prema smrti i uzimajući je za put koji vodi prema životu. Enes ibn en-Nadr  je napao mušrike na dan Uhuda Ovo je Enes ibn en-Nadr , koji je izostao iz bitke na Bedru, nakon čega je mnogo tugovao, ali se čvrsto zakleo i obećao. Pa poslušajmo šta nam kaže sin njegovog brata Enes ibn Malik  o djelu kojeg je njegov amidža uradio: “Moj amidža Enes ibn Nadr nije učestvovao u bici na Bedru, pa je rekao: ‘Allahov Poslaniče, bio sam odsutan od prve borbe u kojoj si se ti borio protiv mušrika. Ako mi Allah pruži priliku 40

Članak

za borbu protiv mušrika, vidjećeš šta ću napraviti.’ Pa kada je bila bitka na Uhudu i muslimani bili izloženi opasnosti (poraza), on je rekao: ‘Allahu moj, ispričavam Ti se za ono što ovi (povlačenjem) učiniše, (misleći na svoje drugove), a ponovo se odričem pred Tobom onoga što ovi učiniše (smjerajući na mušrike).’ Potom je prošao naprijed, pa se okrenuo Sa’du ibn Mu’azu i rekao mu: ‘O, Sa’d, želim Džennet! Tako mi Gospodara Nadra, ja osjećam njegov miris ispred Uhuda.’ Sa’d je kasnije rekao: ‘Allahov Poslaniče, nisam u mogućnosti da opišem ono što je on tada počinio.’ Kasnije smo na njemu našli - pripovijeda Enes - osamdeset i nekoliko rana od sablje, uboda koplja ili strijele; našli smo ga ubijena, a mušrici su ga iznakazili toliko da ga je prepoznala samo njegova sestra po njegovim jagodicama. Smatramo - kaže Enes - da se na njega i njemu slične odnosi ovaj ajet: {Ima vjernika koji ispunjavaju zavjet dat Allahu...} [El Ahzab: 22].” ‘Umejr ibn el Hammam  žuri prema Džennetu koji je širok koliko nebesa i Zemlja Enes  nam priča: “Allahov Poslanik  i njegovi drugovi su krenuli i uspjeli stići na Bedr prije mušrika. Kad su mušrici stigli, Allahov Poslanik  reče: ‘Neka ni slučajno niko od vas ne čini ništa prije mene!’ Kad su se mušrici približili, Allahov Poslanik  reče: ‘Krenite u Džennet, koji je širok koliko nebesa i Zemlja!’ Na to ‘Umejr ibn el Hammam el Ensari reče: ‘Allahov Poslaniče! Kažeš Džennet, koji je širok koliko nebesa i Zemlja?!’ Da, reče Allahov Poslanik . Oh, oh! Povika ‘Umejr. Allahov Poslanik  ga upita: ‘Zašto uzvikuješ oh, oh?’ Ništa, Allahov Poslaniče, tako

mi Allaha - reče on - osim želje da i ja budem jedan od džennetlija. ‘Ti si onda džennetlija!’ - reče mu Allahov Poslanik . On potom izvadi iz svoje torbe nekoliko hurmi i stade ih jesti, kazavši: ‘Ako poživim toliko da mognem pojesti ove svoje hurme, biće to dug život.’ Zatim je prosuo ono što mu je bilo ostalo od datula (hurmi) i bacio se u borbu sve dok nije poginuo.” Vođe jedinice Muta traže šehadet Na dan bitke na Muti, Dža’fer ibn Ebi Talib izgubi desnu ruku, a onda uze bajrak lijevom rukom, pa ponovo jurnu na neprijatelja. U borbi mu odsjekoše i drugu ruku. Zatim bajrak bez straha prihvati dvjema nadlakticama i noseći ga je sve dok nije pao ubijen. Pričalo se da ga je ubio neki Vizantijac, tako što ga je prepolovio na dvoje, pa je Allah Uzvišeni za nagradu darovao Džaferu krila u Džennetu, da može letjeti kud želi. Beduinski muhadžir koji je bio iskren sa Allahom pa je Allah bio iskren sa njim Pogledajte u njihovu iskrenost prema Allahu, prenosi Šeddad ibn el Had : “Došao je čovjek od beduina kod Allahovog Poslanika , te je povjerovao u njega i počeo ga slijediti. Zatim je rekao: ‘Učiniću hidžru sa tobom.’ Pa mu je Allahov Poslanik  povjerio neke od ashaba. Kada je došlo vrijeme bitke, Allahov Poslanik  je zaplijenio nešto od ganime i

podijelio je, te odvojio dio za ovog beduina, zatim je dao ashabima dio koji je odvojio za beduina, koji je čuvao njihova leđa. Kada je stigao oni su ga pogurali prema tome, pa je on rekao: ‘Šta je ovo?’ Oni rekoše: ‘To je tvoj dio ganime kojeg je Allahov Poslanik  odvojio za tebe.’ Pa ga je uzeo i došao sa njim Allahovom Poslaniku  i rekao: ‘Šta je ovo?’ On  reče: ‘Dio koji sam odvojio za tebe.’ On reče: ‘Ja te ne slijedim radi ovoga, već te slijedim kako bi bio pogođen ovdje – pa je pokazao na svoj grkljan – sa strijelom, i da umrem a onda da uđem u Džennet.’ On  reče: ‘Allah će ti to ispuniti.’ Nisu dugo ostali, a onda su krenuli u borbu protiv neprijatelja. Nakon toga je donešen Allahovom Poslaniku  a on je bio pogođen sa strijelom na mjesto na koje je pokazao, pa je Allahov Poslanik  rekao: ‘Je li to on?’ Rekoše: ‘Da, jeste.’ On  reče: ‘Bio je iskren sa Allahom pa je Allah bio iskren sa njim.’ Zatim ga je Allahov Poslanik  zamotao u kefine od njegovog džubeta i klanjao mu dženazu. Allahov Poslanik  je dovio za njega govoreći: ‘Allahu moj, ovo je Tvoj rob, izašao je u borbu na Tvom putu kao muhadžir i ubijen je kao šehid, a ja svjedočim za to.’” Ebu ‘Akil ranjen odlazi u borbu protiv murtedda Pogledajte na dan Jemame i na ljude koji su branili svoju vjeru sve dok im je krv kroz njihove vene tekla, sve dok nisu preselili kao šehidi. Dža’fer ibn ‘Abdillah

Allah nastavlja Sebi uzimati šehide

41

I mladi i stari žude za postizanjem šehadeta

ibn Eslem je rekao: “Na dan bitke na Jemami, kada su se borci poredali, prva osoba koja je bila ranjena bio je Ebu ‘Akil. On je bio pogođen sa strijelom između svojih ramena i srca, ali ga nije ubilo. Strijela je uklonjena i lijeva strana njegovog tijela je postala slaba tokom prvog dijela dana, pa je doveden u privremeni zaklon. Kada se bitka zaoštrila i muslimani bili pred porazom, te se povukli nazad do svog zaklona, Ebu ‘Akil, koji je bio mnogo slab zbog svoje rane, čuo je Ma’na ibn ‘Adijja kako viče: ‘O Ensarije! Spominjite Allaha! Spominjite Allaha i napadnite na neprijatelja!’ ‘Abdullah ibn ‘Omer je rekao: ‘I tako je Ebu ‘Akil ustao namjeravajući da krene prema svom narodu, i ja sam rekao: ‘Šta pokušavaš učiniti?’ Ti se ne možeš boriti!’ On je rekao: ‘Pozivač je pozvao moje ime!’ Ibn ‘Omer je rekao: ‘Rekao sam mu: ‘On kaže o Ensarije i ne misli s tim na ranjene.’ Ebu ‘Akil reče: ‘Ja sam od Ensarija i ja ću mu se odazvati čak i ako moram puzati!’’ Ibn ‘Omer reče: ‘Zatim je Ebu ‘Akil navukao svoj kaiš, uzeo sablju sa svojom desnom rukom a onda počeo dozivati, o Ensarije! Napad kao na dan Hunejna! Okupite se – Allah vam se smilovao – i krenite naprijed, jer muslimani su sad meta ispred neprijatelja!’ Nakon toga su odbili neprijatelja u vrt i borci su se izmiješali i razmjenjivali udarce. Ibn ‘Omer je rekao: ‘Pogledao sam u Ebu ‘Akila i njegova ranjena ruka je bila odsječena i pala je na zemlju, a on je imao četrnaest rana, od kojih sve smrtonosne, a Allahov neprijatelj Musejlema je bio ubijen.’” Ibn ‘Omer je rekao: “Stao sam iznad Ebu ‘Akila dok je izdisao i rekao: ‘O Ebu ‘Akil! On reče: ‘Na tvojoj usluzi’, a bio je u nesvijesti. ‘Ko je poražen?’ Rekao 42

Članak

sam: ‘Raduj se, Allahov neprijatelj je ubijen.’ Zatim je podigao svoj kažiprst prema nebu veličajući Allaha i onda je preselio – Allah mu se smilovao.” Bera’ ibn Malik  napao murtedde u njihovoj tvrđavi (bašča smrti) Prvi ingimasi u islamu je bio Bera’ ibn Malik , brat Enesa ibn Malika . Ibn Sirin nam pripovijeda njegovu priču: „Kada su muslimani došli do zida iza kojeg su se nalazili mušrički borci, Bera’ ibn Malik je rekao: ‘O ljudi, stavite me na jedan štit i taj štit podignite na vaša koplja, a onda me ubacite preko zida u unutrašnjost bašče, negdje blizu kapije. A kada upadnem unutra, ili ću poginuti kao šehid, ili ću vam otvoriti kapiju!’ I u tren oka Bera’ sjede na štit, a već smo spomenuli da je bio mršav i sitan, pa ga onda desetine kopalja podigoše uvis i ubaciše u unutrašnjost bašče među hiljade Musejleminih ratnika. Bera upade među njih poput groma iz vedra neba; udarao je na sve strane probijajući se do obližnje kapije. Na kraju ubivši najmanje desetoricu mušrika, uspje otvoriti kapiju, zadobivši pritom više od osamdeset rana, što od strijela, a što od udaraca sablji. Muslimani tada svom žestinom navališe na utvđenu bašču smrti, i na zidove i na kapiju. Kosili su pred sobom otpadnike koji su pokušavali da se zaklone iza zidina, ubivši pritom blizu dvadeset hiljada Musejleminih pristalica, dok ne stigoše te ubiše i njega lično. Bera’ ibn Malik je bio prenešen u šator da mu se pruži pomoć. Na tom mjestu Halid ibn Velid provede mjesec dana

liječeći ga od zadobijenih rana, sve dok Allah ne dade da ozdravi.” Šehidska operacija Salima , oslobođenog roba Ebi Huzejfe  Prenosi Muhammed ibn Sabit ibn Kajs ibn Šems el Ensari: “Kada su se muslimani povukli na dan bitke na Jemami, Salim, oslobođeni rob Ebi Huzejfe je rekao: ‘Nismo ovako radili sa Allahovim Poslanikom !’ Zatim je sebi iskopao rupu i stao u nju, a tog dana je nosio bajrak muhadžira, te se borio sve dok nije poginuo kao šehid na Jemami.” Busr ibn Artaa napao na Rimljane u njihovoj tvrđavi El ‘Ala’ ibn Sufjan el Hadremi je rekao: “Busr ibn Artaa je napao Rimljane, a bio je napadnut od njih sa leđa. Zatim im je napravio zasjedu pa su Rimljani osujetili njegovu zasjedu. Kada je vidio to otišao je na začelje vojske kojih je bilo stotinu, nakon čega se jedan dan izolirao u jednu od dolina Rimljana. Zatim je u ovoj dolini pronašao oko trideset zavezanih jahalica (konja), te crkvu pored njih unutar koje su se nalazili konjanici koji su ih pratili. Zatim je sišao sa svoje jahalice i zavezao je, a onda ušao u crkvu i zatvorio za sobom vrata. Rimljani su se iznenadili s tim što je zatvorio vrata. Nisu ni stigli da uzmu svoja koplja a

on je već trojicu ubio. Njegovi drugovi su ga izgubili pa su ga tražili. Zatim su došli na mjesto i prepoznali njegovu jahalicu. Čuli su buku unutar crkve. Prišli su joj, a vrata su bila zatvorena. Zatim su se popeli na nju i otvorili jedan dio krova i spustili se među njih, a Busr je u lijevoj ruci držao svoja crijeva a u desnoj svoju sablju. Kada su njegovi drugovi zauzeli crkvu i porazili Rimljane Busr je pao u nesvijest. Zatim su napali na Rimljane unutra te su ih zarobili i pobili. Doveli su mu zarobljene pa su oni upitali: ‘Tako vam Allaha, recite nam ko je ovo?’ Rekoše: ‘Busr ibn Artaa.’ Oni rekoše: ‘Tako nam Allaha, nijedna žena nije rodila sličnog njemu.’ Zatim su se pobrinuli za njegova crijeva i vratili ih unutar njegovog stomaka, a ništa od njegovih crijeva nije bilo izbodeno. Zatim su ga privezali, a onda ponijeli sa sobom. Zašili su ga i on se oporavio nakon određenog vremena.” Ovakva je bila žudnja ashaba za postizanjem ovog uzvišenog stepena u Džennetu, pored toga što su bili od najbogobojaznijih, najpobožnijih i najučenijih ljudi. I nisu ih nikakav trud, ni borba, ni traženje znanja i podučavanje drugih odvratili od postizanja tog uzvišenog stepena. Niti su se vezali za dunjaluk, porodicu i djecu. I njihovim stopama će koračati njihovi sljedbenici sve do Sudnjega dana. Sve dok se zadnji od njih ne bude borio protiv Dedždžala, biiznillahi te’ala.

Šehidska operacija - najkraći put ka postizanju šehadeta

43

4

Vorwort

Die grünen Busse, welche die Sahwat raus aus Halab (Aleppo) transportieren

Während die Führung der Sahwah-Gruppierungen sich zur kasachischen Hauptstadt Astana begeben, um sich dort unter russischer Anleitung mit den Vertretern des Nusayri-Regimes zur Verankerung des Waffenstillstands zwischen ihnen und der Nusayri-Armee zu treffen, setzen ihre abtrünnigen Kämpfer ihren Angriff auf die Stadt al-Bab mit Unterstützung der russischen Kreuzzügler fort, den Verbündeten des größten Sahwah-Taghuts Erdogan. Die Katastrophe der abtrünnigen Sahwat hält hier nicht inne, denn wer die Aussagen ihrer Führung in diesen Tagen verfolgt, der wird feststellen, dass sie von den Russen so sprechen, als ob sie von Freunden reden, nicht vom Kreuzfahrer-Russland, dem Verbündeten des Nusayri-Regimes, das Tausende von Schwachen tötete, das Städte und Dörfer zerstörte, der Nusayri-Armee zur Rückeroberung Aleppos und zur Vertreibung der Sahwat aus ihr verhalf. Doch heute bezeichnen sie Russland als „Schaffer des Friedens“ und träumen von einer Allianz mit Russland zur Bekämpfung des Islamischen Staates. Diese Freundschaft zwischen den abtrünnigen Sahwat-Gruppierungen asch-Schams (und mit ihnen ihr Taghut Erdogan) und den russischen Kreuzzüglern, kommt nach jahrelanger Loyalität der Murtaddin zu Amerika, die die Muslime tötete, die Tawaghit gegen sie unterstützte und den Kleinstaat der Juden, der das Territorium der Muslime okkupiert beschützte. Als sie die Hoffnung auf Amerika aufgaben, war es für

sie nicht schwer sie mit Russland zu ersetzen. Tatsächlich hindert sie nichts daran innerhalb einiger Tage, sogar mit dem Kleinstaat der Juden Freundschaft zu schließen, solange Wala und Bara in ihren Seelen vollständig abwesend sind. So gibt es nichts einfacheres für sie, als die Juden, Nazarener1 und Muschrikin zu befreunden und sie zu Verbündeten gegen die Muslime von Ahl as-Sunnah zu nehmen, ob aus Furcht vor den Muschrikin oder aufgrund ihrer Ambitionen zur Erlangung von Vorteilen durch sie. Die abtrünnigen Sahwat von asch-Scham rechtfertigen ihre neue Annäherung mit den kreuzzüglerischen Russen – ja sogar die Möglichkeit der Vereinigung unter ihrer Flagge und unter der Flagge des Nusayri-Regimes, die auf die Bekämpfung des Islamischen Staates ausgerichtet ist – als einen Weg zur Schwächung des iranischen Einflusses in asch-Scham und als Anreiz, um das Nusayri-Regime dazu zu bewegen ohne die Rafidi-Milizen auszukommen, in dem sie selbst den Platz der Milizen beim Kampf gegen die „terroristischen“ Gruppen ausfüllen, wobei sie mit diesem Begriff in erster Linie den Islamischen Staat meinen. Damit wiederholen sie buchstabengetreu die Aussage ihrer Brüder von den Sahwat des Iraks zur Legitimierung ihrer Partizipation unter amerikanischer Flagge vor einigen Jahren, wobei sie damit bezwecken wollten zum Ersatz für die Rafidi-Milizen zu werden, auf 1 Christen 5

Die Astana Konferenz

die sich die amerikanischen Besatzungstruppen beim Kampf gegen die Mudschahidin verließen. Ebenfalls rechtfertigten sie sich mit ihrer Behauptung, dass ihre Zusammenarbeit mit Amerika – die sie ja jahrelang bekämpft hatten – zur Konfrontation ihres gemeinsamen Feindes – nämlich dem Islamischen Staat – dient. Dazu gehörte auch die Absicht, Amerika dazu zu bewegen ihre Versprechen ihnen gegenüber einzuhalten bzgl. der Übergabe der Herrschaft an sie2 nach ihrem Rückzug aus dem Irak, der direkt nach der Eliminierung des Islamischen Staates stattfinden sollte. Natürlich hielt Amerika keines ihrer Versprechen und das Ende der Sahwat wurde durch ihre Auslöschung durch die Hände der Rafidi-Milizen besiegelt, die die Kleidung der Polizei und des Militärs trugen, nachdem ihnen die Sahwat für die Erschwernisse der Bekämpfung des Islamischen Staates ausgedient hatten, um somit kaltblütig den Irak vollständig als Beute zu nehmen. Nur aufgrund von Allahs Barmherzigkeit mit den Muslimen kehrte der Islamische Staat innerhalb weniger Jahre zurück, um den Rafidah und ihren Sahwat-Brüdern schlimmste Strafe zuzufügen und mit Allahs Erlaubnis das zu retten, was sich in ihren Händen an Dienern und Gebieten befand. Allah  verdeutlichte bereits den Zustand dieser Leute, die von sich behaupten Iman zu haben, diese eilen jederzeit und jederorts zur Loyalität zu den Kuffar, aus Furcht vor ihrem Übel und mit der Hoffnung von ihnen zu profitieren, daher werden diese Leute scharenweise von der Religion Allahs c abtrünnig. So wechselt Allah c diese aus mit reinen, aufrichtigen Dienern die loyal zu Allah, Seinem Gesandten und 2 Die Sahwat 6

Vorwort

den Gläubigen sind. Jene, sind die Partei Allahs c, für die einzig und allein die Oberhand, Eroberung und Festigung geschrieben wurde; gemäß der Aussage Allahs c: {O die ihr glaubt, nehmt nicht die Juden und die Christen zu Awliya (Schutzherren)! Sie sind einer des anderen Awliya. Und wer von euch sie zu Awliya nimmt, der gehört zu ihnen. Gewiss, Allah leitet das ungerechte Volk nicht recht. Und so siehst du diejenigen, in deren Herzen Krankheit ist, sich ihretwegen beeilen; sie sagen: „Wir fürchten, dass uns eine Schicksalswendung treffen wird.“ Aber vielleicht wird Allah den entscheidenden Sieg oder eine Anordnung von Ihm herbeibringen. Dann werden sie über das, was sie in ihrem Innersten geheimgehalten haben, Reue empfinden. Und diejenigen, die glauben, werden sagen: „Sind dies diejenigen, die bei Allah ihren kräftigsten Eid schworen, dass sie wahrlich mit euch seien?“ Ihre Werke sind hinfällig, so dass sie (nun) Verlierer geworden sind. O die ihr glaubt, wer von euch sich von seiner Religion abkehrt -, so wird Allah Leute bringen, die Er liebt und die Ihn lieben, bescheiden gegenüber den Gläubigen, mächtig (auftretend) gegenüber den Kuffar, und die den Dschihad auf Allahs Weg führen und nicht den Tadel des Tadlers fürchten. Das ist Allahs Huld, die Er gewährt, wem Er will. Allah ist Allumfassend und Allwissend. Euer Schutzherr ist (allein) Allah und (auch) Sein Gesandter und diejenigen, die glauben, die das Gebet verrichten, die Abgabe entrichten und zu den sich Verbeugenden gehören. Wer sich Allah zum Schutzherrn nimmt und (auch) Seinen Gesandten und diejenigen, die glauben, - gewiss, die Anhängerschaft Allahs wird der Sieger sein.} [Al-Maidah: 51-56]

8

Artikel

Die Muschrikin von den Leuten des Buches (Ahl al-Kitab) und ihren abtrünnigen Marionetten und Verbündeten lassen nicht ab von der Verbreitung ihrer Lügen bzgl. der angeblich „gewaltigen Anzahl“ von Soldaten des Islamischen Staates, von denen sie behaupten sie während der Schlachten oder bei Luftangriffen getötet zu haben. Ihr Ziel dabei ist die Verbreitung der Hoffnungslosigkeit in den Seelen der Mudschahidin, indem sie ihnen Furcht einflößen bzgl. der angeblichen „großen Verluste“ in ihren Reihen, wenn sie weiterhin auf der Bekämpfung und Führung des Dschihads gegen die Muschrikin beharren sollten, sowie auf ihrer Absicht den Schirk auszulöschen und die Religion zu etablieren. Dies ist die Gewohnheit der Kuffar zu jeder Zeit, weil sie alle Angelegenheiten aus dem Blickwinkel der finanziellen und weltlichen Ergebnisse bewerten, außer der sie nichts anderes kennen, so wie einer ihrer Anführer es zuvor nach der Schlacht von Uhud tat, als er sich mit der Tötung der Gefährten des Gesandten Allahs  brüstete, mit der Absicht Trauer unter den verbliebenen Muslime zu verbreiten. Daraufhin antworteten sie ihm, dass beide Seiten nicht gleich sind, denn die getöteten Muslime sind im Paradies, während die getöteten Muschrikin im Feuer sind. Der Befehl Allahs  kam zu seinen Muwahhidin Dienern zu jeder Zeit, dass die Verluste sie weder von

der Bekämpfung und Tötung der Muschrikin abhalten sollen, noch von der Erbeutung ihrer Gebiete und ihrer Güter. Gemäß der Aussage Allahs  {Und lasst nicht nach, das Volk (der feindlichen Kuffar) zu suchen. Wenn ihr zu leiden habt, so haben sie zu leiden wie ihr. Ihr aber habt von Allah zu erhoffen, was sie nicht zu erhoffen haben. Und Allah ist Allwissend und Allweise.} [An-Nisa: 104] So besteht der Krieg nicht nur aus Eroberungen und Beute, sondern auch aus Verwundung, Schmerzen, Ermüdung, Erschöpfung und Verlust von Besitz. Die Muwahhidin hoffen mit allem das sie auf dem Wege Allahs opfern die Annäherung zu Allah  und erhoffen sich von Ihm den Fortbestand Seiner Unterstützung für Seine Diener, wenn Er die Aufrichtigkeit ihres Dschihads sieht. Vielmehr wissen sie mit Gewissheit, dass mit ihrem Begehren der Unterstützung Allahs gegen ihre Feinde und ihrer Aufzehrung durch den Krieg, sowie ihrer Reinhaltung der Absicht und ihrer aufrichtigen Bemühung eine Steigerung der Belohnung liegt. Gemäß der Aussage des Gesandten Allahs , „Keine große oder kleine Truppe führt einen Überfall aus, erhält ihren Teil der Beute und kehrt unbeschadet zurück, außer, dass sie zwei Drittel ihres Lohns im Voraus erhält. Und keine große oder kleine Truppe kehrt enttäuscht und verwundet zurück, außer, dass sie ihren vollständigen Lohn erhält.“

Die Mudschahidin attackieren und bestrafen weiterhin die Kuffar

9

Ein Murtadd, der getötet wurde während er für das Nusayri Regime kämpfte

So kehren sie nach jeder Niederlage zurück und opfern noch mehr auf dem Weg zur Erlangung der Zufriedenheit Allahs, bis die Religion allesamt Allah gehört oder sie hierbei getötet werden. Gemäß ihrer Beschreibung durch ihren Herrn , {Diejenigen, die auf Allah und den Gesandten hörten, nachdem ihnen eine Wunde zugefügt worden war - für diejenigen unter ihnen, die Gutes tun und gottesfürchtig sind, wird es großartigen Lohn geben.} [Al Imran: 172] Gleichzeitig sehen wir, dass die Verbündeten des Taghuts keine Hoffnung auf etwas davon haben, so ist das was sie in den Schlachten geopfert haben nichts als ein Verlust für sie. Und mit jeder Niederlage, die ihnen durch die Mudschahidin zugefügt wird, nimmt die Niederlage in ihren Seelen zu. Und mit jedem finanziellen oder personellen Verlust nimmt ihre Motivation zur Fortführung des Kampfes ab, bis sie komplett einbrechen, wodurch die Mudschahidin die Oberhand gewinnen. Deswegen befahl Allah  die stetige Fortführung des Kampfes gegen sie und erinnerte die Mudschahidin an die große Wirkung der Schädigung der Kuffar und dass ihr Ende darin bestehen wird, dass Allah sie vernichtet. Wir haben die Wahrhaftigkeit dieser Angelegenheit bereits unzählige Male in der Geschichte dieses gesegneten Dschihads gesehen, der seit ihn der Gesandte Allahs  und seine Gefährten begonnen haben nie aufgehört hat. So eroberten die Muslime Makkah und die arabische Halbinsel innerhalb weniger Jahre. Sie zerstörten Kisras Imperium nach dem fortwährenden Kampf mit den Muschrikin der Perser in langen Schlachten, während der die Muslime durch einige 10

Artikel

Niederlagen getroffen wurden, bis Allah durch ihre Hände den Thron Kisras stürzte. Daraufhin wiederholten sie dies mit den Römern, die sie für mehrere Jahrzehnte bekriegten, bis Allah ihre Vernichtung gewährte. Danach führten die Muslime diese Vorgehensweise gegen viele der Tawaghit und Nationen des Kufr fort, ohne dass die Muslime bei deren Bekämpfung nachließen, bis Allah die Niederlage der Kuffar gewährte, während für die Muslime ihre Religion und ihre Gebiete blieben. Gleichermaßen sehen wir heute in den Operationen der Mudschahidin gegen die Nationen des Schirk und Kufr insgesamt und ganz besonders bei den Kreuzfahrernationen des Westens während der letzten zwei Jahrzehnte, wo das Banner deutlich und das Ziel aufrichtig wurde. Die Angelegenheit der Muwahhidin ist weiterhin durch Allahs Großzügigkeit im Aufstieg und in Prosperität, so vergrößerte Allah ihre Anzahl, vermehrte ihre Waffen und Besitz, festigte sie auf der Erde, half ihnen bei der Etablierung Seiner Religion und Wiederbelebung der Gemeinschaft der Muslime, die heute von Amir al-Muminin Schaych Abu Bakr al-Baghdadi  angeführt wird. Gleichermaßen verbleibt die Angelegenheit der Muschrikin im Absturz und Abstieg, weil Allah  die Mudschahidin bei ihrem Dschihad festigt und weil Er den Kuffar und Murtaddin Schaden zufügt, bis Allah sie zerbricht, so wie Er bereits jene vor ihnen zerbrochen hat. {Dies, weil Allah der Schutzherr derjenigen ist, die glauben, und weil die Kuffar keinen Schutzherrn haben.} [Muhammad: 11]

Mit jedem Akt der Mudschahidin der den Muschrikin Schaden zufügt, kommen die Leute des Kufr und der Irreleitung heraus, um mit ihren Zungen und Schreibstiften die Details zu ändern und die Wahrheit zu verdrehen. Ihr Ziel ist es die Mudschahidin zu diffamieren, sie als böse darzustellen und sie als korrupte Sünder darzustellen, die sich nicht um die Unantastbarkeit des Lebens oder der Religion scheren. Sie vergießen Krokodilstränen über eine Religion, gegen die sie Unglauben begangen haben und über Blut, von dem sie ähnliches wesentlich mehr vergossen haben. Dies war auch der Fall nach dem neulichen Angriff in Istanbul, bei dem Soldaten des Islamischen Staates die Muschrikin während ihrer europäischen Neujahrsfestlichkeiten angriffen. Daraufhin füllten sie die Welt mit lauten Behauptungen, dass die Muwahhidin geschütztes Blut vergossen haben und jene getötet haben, die beschützt werden sollten. Wir werden daher mehrere Aspekte der Situation beleuchten, sodass die Angelegenheit deutlich für die Muslime wird und damit die Verbrecher bloßgestellt werden. Wir dürfen den Medien der Tawaghit bzgl. dem, was sie an Namen und Zahlen von Toten und Verwundeten veröffentlichen keinen Glauben schenken. Der Beweis, sowohl alt und neu ist ausreichend, um ihre Hinterlistigkeit beim Täuschen der Leute in dieser Hinsicht zu etablieren. Dies ist wie das was die Tawaghit von Jordanien nach den gesegneten Operationen in den Hotels von Amman, wo die Kreuzfahrerversammlungen der CIA-Agenten und abtrünnigen irakischen Sahwat ins Visier genommen wurden. Die Tawaghit von Jordanien verheimlichten diese Wahrheit und behaupteten, dass die „Opfer lediglich eine Gruppe von Leuten war, die eine Hochzeit im Hotel feierten“ - solche die als Kollateralschaden von dem explosiven Sturm der Istischhadi-Gürtel getroffen hätten können, während sie es auf die Kreuzzügler und Murtaddin abgesehen haben. Fitnah ist schlimmer als Töten Allah  sagt: {Sie fragen dich nach dem Schutzmonat, danach, in ihm zu kämpfen. Sag: In ihm zu kämpfen ist schwerwiegend. Aber von Allahs Weg abzuhalten und Ihn zu verleugnen -, und von der geschützten Gebetsstätte (abzuhalten) und deren Anwohner von ihr 12

Feature

vertreiben, ist (noch) schwerwiegender bei Allah. Und Verfolgung ist schwerwiegender als Töten.} [Al-Baqarah: 217] Ibn Kathir  sagte über den Offenbarungsgrund dieser Ayah: „Ibn Masud sagte, dass der Gesandte Allahs  einen Überfalltrupp aus sieben Männern angeführt von Abdullah Ibn Dschahsch al-Asadi entsandte... Ibn Dschahsch ging zu einem Hain von Palmen und fand dort Abdullah Ibn al-Hakam Ibn Kaysan, al-Mughirah Ibn Uthman, Amr Ibn al-Hadrami und Abdullah Ibn al-Mughirah. Ibn al-Mughirah flüchtete, doch al-Hakam Ibn Kaysan und al-Mughirah wurden gefangen, während Amr von Waqid Ibn Abdillah getötet wurde. Sie nahmen die erste Ghanimah, die von den Gefährten des Propheten  erbeutet wurde... Da machten die Muschrikin eine irreführende Anschuldigung indem sie sagten: ‚Muhammad behauptet Allah gehorsam zu sein, aber er ist der Erste der im heiligen Monat Blut vergießt, denn er tötete unsere Leute im Radschab.‘ Die Muslime antworteten: ‚Wir töteten sie im Dschumada.‘ und es wird gesagt, dass es ganz am Anfang von Radschab war, d.h. die letzte Nacht von Dschumada und dass die Muslime ihre Schwerter in die Scheide einsteckten als der Monat Radschab begann. Da wies Allah die Leute von Makkah zurück, als Er

offenbarte: {Sie fragen dich nach dem Schutzmonat, danach, in ihm zu kämpfen. Sag: In ihm zu kämpfen ist schwerwiegend.} D.h. es ist nicht erlaubt während ihm zu kämpfen, aber was ihr - O Muschrikin - getan habt ist eine größere Sünde als im heiligen Monat zu kämpfen, denn ihr habt Unglauben an Allah begangen und Muhammad  und seine Gefährten von Seiner Sache abgehalten. Und das Vertreiben der Leute von al-Masdschid al-Haram aus ihr - so wie sie Muhammad  vertrieben - ist eine größere Sünde bei Allah als das Töten.“ Es wird überliefert, dass Allah  für Abdullah Ibn Dschahsch  und seine Gefährten aufgrund dem was sie getan haben den Lohn der Mudschahid Muhadschirin geschrieben hat. Ibn Ishaq sagte: „Als Abdullah Ibn Dschahsch und seinen Gefährten das Gute ihrer Taten deutlich wurde, sowie im Quran offenbart wurde, hatten sie Hoffnung belohnt zu werden. Sie sagten: ‚O Gesandter Allahs! Können wir für den Überfall, den wir ausführten hoffen mit dem Lohn der Mudschahid Muhadschirin belohnt zu werden?‘ Da offenbarte Allah : {Diejenigen (aber), die glauben, und diejenigen, die auswandern und Dschihad auf Allahs Weg führen, sie hoffen auf Allahs Erbarmen. Allah ist Allvergebend und Barmherzig.} [Al-Baqarah: 218], [wodurch] Er ihre Hoffnungen darauf sehr vergrößerte.“ [As-Sirah] Die Wahrheit über den „Respekt“ der Tawaghit und ihrer Verbündeten für Blut und Schutz

ten sie dies, indem sie den Kampf in einem Monat in dem das Kämpfen erlaubt war verbaten. So erlaubten sie was Allah verboten hatte und verbaten was Allah erlaubt hatte. Sie pflegten gar untereinander über diese Übeltat anzugeben, gemäß der Aussage ihres Dichters: „Waren wir nicht jene die für Maadd verzögerten Monate die halal waren, sie haram machten?“ Allah  sagte: {Das Verschieben eines Monats ist nur eine Mehrung des Unglaubens. Damit werden diejenigen, die Kuffar sind, in die Irre geführt; sie erklären ihn in einem Jahr für ungeschützt und in einem (anderen) Jahr für geschützt, um der Anzahl dessen gleichzukommen, was Allah für geschützt erklärt hat; so erklären sie für ungeschützt, was Allah für geschützt erklärt hat. Ihre bösen Taten sind ihnen ausgeschmückt worden. Allah leitet das Kuffar Volk nicht recht.} [At-Taubah: 37] Ibn Kathir  sagte: „[In der Dschahiliyyah] pflegte ein Mann von Bani Kinanah jedes Jahr zur (Haddsch-) Saison auf einem Esel zu kommen. Er pflegte zu sagen: ‚O Leute! Ich mache keinen Fehler, noch werde ich befragt. Und es gibt keine Antwort auf das was ich sage! Wir haben Muharram verboten und Safar verschoben.‘ Dann kommt er das nächste Jahr und sagt stattdessen, ‚Wir haben Safar verboten und Muharram verschoben.‘ Entsprechender Seiner Aussage ist {um der Anzahl dessen gleichzukommen, was Allah für geschützt erklärt hat] d.h. die vier Monate, {so erklären sie für ungeschützt, was Allah für geschützt erklärt hat} indem sie diesen heiligen Monat verschieben.“

Vielleicht mag einer der hört wie die Muschrikin den Gesandten Allahs  und seine Gefährten aufgrund Folglich ehren die Muschrikin nicht die Riten Allahs, ihres angeblichen Kampfes während der heiligen Mo- noch Seine Verbote, sondern spielen nur mit der Renate annehmen, dass die Muschrikin wahrhaftig bei ligion Allahs und verspotten sie, indem sie in der Reder Ehrung dieser Monate waren, in denen Allah ih- ligion Gesetze erlassen, die Allah nie erlaubt hat, und nen das kämpfen verboten hatte. Jedoch entspricht dies Der Tatort am Reina Nachtclub nach der gesegneten Operation nicht der Wahrheit. Ihre Haltung zu diesem Urteil war dem Spott näher als dem Respekt. Wenn sie es schwer fanden für drei konsekutive Monate vom Kampf abzuhalten, so taten sie etwas wesentlich sündhafteres als das Kämpfen: Sie änderten das Urteil Allahs und machten Gesetze über Seine Religion hinweg, indem sie das praktizierten was als „Nasi“ (das Verschieben eines Monats) bekannt ist. Dies, um das Kämpfen in einem der heiligen Monate in denen Allah das Kämpfen verboten hatte zu erlauben und dann ersetz13

Der türkische Innenminister, Sülayman Soylu, schlug fehl, gerechten Terror vorzubeugen

dadurch begehen sie Unglauben an der ganzen Religion. Dann suchen sie nach Wegen, um die Muslime und ihre Religion zu verleumden und kritisieren sie basierend auf kleinsten Vermutungen, während sie behaupten, dass sie selber auf dem richtigen Weg sind, trotz ihres Unglaubens an Allah  und ihres Schirks.

Das unbeabsichtigte Töten mancher Muslime bedeutet nicht, dass „ihr Blut halal ist“

Aber die Tawaghit vergessen, dass ihre Verbrechen des Unglaubens an Allah und ihr Konkurrieren mit Ihm in der Gesetzgebung, Herrschaft und Anbetung die absolut größten Verbrechen sind - das beinhaltet dass absichtliche Töten von Muslimen und Geschützten, von denen sie mit Gewissheit wissen, dass die Mudschahidin hiervon unschuldig sind.

Die Lüge, dass die Mudschahidin Muslime ins Visier nehmen und ihr Blut als halal ansehen ist eine der ältesten Lügen, die von den Leuten des Tauhids viele Male widerlegt wurde, indem sie ihr Festhalten an der Unantastbarkeit von geschütztem Blut erklärten, aber gleichzeitig auch die Muslime davor warnten, sich mit den Muschrikin zu vermischen, besonders an Orten wo die Muschrikin mit hoher Wahrscheinlichkeit angegriffen werden - z.B. in ihren militärischen und polizeilichen Einrichtungen, ihren Regierungsgebäuden, sowie in ihren Orten der Anbetung und Feierlichkeit. Diejenigen die sich nicht an Allahs Befehl zur Trennung von den Muschrikin und zur Hidschrah von ihren Ländern halten und stattdessen sich mit Absicht unter sie mischen, sodass es einem Mudschahid unmöglich ist zwischen einem Muslim und einem Muschrik zu unterscheiden, so haben solche Leute sich selber Schaden zugefügt und sie sind vom Schutz der Mudschahidin ausgenommen - und Allah wird sie entsprechend ihrer Absichten wiedererwecken.

Ihre Diener, die üblen Gelehrten und ihre Helfershelfer in den Medien vergessen, dass die Behauptungen ihrer Meister bzgl. der Beachtung muslimischen Blutes und dem Eifer zu seinem Schutze blanke Lügen sind, die von den Gefängnissen und Kerkern bloßgestellt werden, in denen Muslime niederträchtige Folter erleiden, sowie durch die Massaker, die ihre Kampfflugzeuge an den Muslimen in den Ländern des Islamischen Staates und anderswo anrichten und durch die Unterstützung, die sie jedem geben, der seine Hände mit dem Blut der Muslime wäscht, ob Kreuzzügler, Juden,

Es ist für die Mudschahidin erlaubt die Muschrikin ins Visier zu nehmen, selbst wenn diese Muslime als menschliche Schutzschilde gegen ihren Willen verwenden. Wie ist es dann erst mit jemandem, der sich absichtlich unter den Muschrikin an ihren Orten der Ausschweifung, an einem ihrer Feiertage aufhält, an den Feierlichkeiten teilnimmt und sie in ihren Taten imitiert und nachahmt? Doch dann verurteilt er die Mudschahidin, wenn er durch einen Angriff geschädigt wird, der von Allah für die Muslime erlaubt wurde und zu dem Er sie motivierte, d.h. das direkte Tö-

Dies finden wir heutzutage in den Taten der Tawaghit und ihrer Sklaven, den üblen Gelehrten, die die Scharia Allahs ersetzen und Fehler bei den Mudschahidin suchen, die gegen die Murtaddin kämpfen, die Tempel der Muschrikin ins Visier nehmen, sowie deren Orte für das Feiern ihrer Schirkfestlichkeiten. Sie führen die Leute in die Irre, erzählen ihnen, dass die Mudschahidin Muslime und andere Geschützte töten, dass sie Moscheen angreifen und dass sie Takfir auf sündige Muslime machen, so wie die Chawaridsch zuvor.

14

Rafidah, Hindus, Buddhisten oder andere.

Artikel

ten und die Schädigung der feindlichen Muschrikin. In diesem Licht griffen die Mudschahidin einen Nachtclub in Istanbul an, wo sie bei der Attacke die Muschrikin zum Ziel hatten, nachdem sie alle Mittel zur Überwachung, Inspizierung, Planung und Ausführung ausgeschöpft hatten. Es ist dann irrelevant, wenn jemand der als Muslim angesehen werden könnte aber auf jeden Fall sündhaft und unmoralisch war - bei dem Angriff getötet oder verletzt wurde. Restaurant oder Nachtclub? Die Tawaghit und ihre Sklaven waren verlegen bzgl. der Verbreitung der Nachricht und Berichterstattung über ihre Bürger, die an einem Ort von Schirk-Feierlichkeiten getötet wurden, da ein „Nachtclub“ selbst bei normalen Leuten als ein Ort der Sünde und Unmoral bekannt ist, wo die Hauptkundschaft ungläubige Männer und Frauen, sowie andere unmoralische Männer und Frauen sind. Folglich fanden sie es zu schwer, jene die dort getötet wurden als Awliya von Allah oder Schuhada, die Allah nahe stehen darzustellen, entsprechend ihrer Gewohnheit jede Person, die von Mudschahidin getötet wird so zu präsentierten. Daher kamen sie mit dem Spiel der Änderung der Namen, was sie oft verwenden wenn sie mit den Regeln der Scharia spielen. Sie begannen diesen Ort der Sünde als ein „Restaurant“ zu bezeichnen, um so die Leute in die Irre zu führen mit dem Gedanken, dass die Mudschahidin jene dort angriffen, während sie einer erlaubten Tätigkeit - Essen und Trinken - an einem erlaubten Ort - einem Restaurant- nachgingen.

Die Realität ist, dass wenn man den Ort, an dem die gesegnete Istanbul-Attacke stattfand ein Restaurant oder einen Nachtclub nennt, dies nichts an dem Urteil ändert, denn es war ein Ort wo die Muschrikin sich versammelten um ihren Schirk zu feiern. Es ist erlaubt sie an einem solchen Ort ins Visier zu nehmen, zu versuchen sie zu töten und zu verwunden, abgesehen von der Tatsache, dass es ein Ort der Sünde und Unmoral ist, dessen Betretung den Muslimen nicht erlaubt ist. Dies ist genauso wie die Soldaten des Islamischen Staates heute im Osten und im Westen kein Problem damit haben die Rafidah und Ismaili Muschrikin in ihren Tempeln anzugreifen, obwohl sie diese „Moscheen“ nennen. Dies, weil sie in Wirklichkeit Orte der Anbetung anderer als Allah sind, so müssen Muslime es vermeiden diese Orte zu besuchen, in ihnen zu sein oder selbst durch sie hindurch zu gehen - geschweige denn in ihnen Gottesdienste zu verrichten, selbst wenn dies nur für Allah alleine wäre. Es gibt ein klares Verbot für Muslime bzgl. der Anbetung Allahs auf eine Weise, die der Anbetung anderer ähnelt, z.B. die Hinwendung zum Feuer beim Gebet, um nicht wie die Madschus bei ihrem Gebet auszusehen, oder das Beten genau beim Sonnenauf- oder Untergang, um zu vermeiden wie die Sabäer Muschrikin bei ihren Gebetszeiten auszusehen oder das Schlachten von Tieren für Allah an Orten, wo die Muschrikin ihren Götzen Opfer darbringen. Selbst wenn jene die als Muslime angesehen werden während Angriffen auf solche Tempel - als Kollateralschaden, nicht absichtlich - getötet würden, weil sie in ihrer Nähe sind, so verhindert dies nicht das Angreifen

Der Murtadd “Gelehrte”, Salman al-Awdah, verurteilt den gesegneten Angriff

15

dieser Schirktempel. Stattdessen müssen die Muslime diese Orte vermeiden, ganz besonders nachdem die Mudschahidin ihre Warnungen ausgegeben haben. Wie ist es dann erst bei jemandem, der an einem Ort der Sünde und Unmoral, inmitten von Muschrikin an einem Tag ihrer Kufr-Feierlichkeiten ist? Das Urteil über jene die an Muschrik-Feierlichkeiten teilnehmen Ibn Taymiyyah  wurde über einen Muslim befragt, der Essen so vorbereitet wie es die Christen zum Neujahr zu anderen Anlässen wie dem Mahl der Taufe, Weihnachten, Gründonnerstag oder dem Sabbat tun und über jemanden, der ihnen etwas zu ihren Feierlichkeiten verkauft - ist dies einem Muslim gestattet oder nicht? Er antwortete: „Alles gebührt Allah. Bzgl. ihrer Feierlichkeiten, so ist es nicht erlaubt für Muslime ihnen in jeglicher Sache zu ähneln, nicht in ihrem Essen, nicht in ihrer Kleidung, nicht in ihrem Baden, Anzünden von Kerzen, dem Verlassen der Arbeit oder Anbetung oder ähnliches. Es ist nicht erlaubt ein Mahl vorzubereiten oder Geschenke zu geben oder etwas zu verkaufen, das ihnen bei etwas von dem hilft, noch [ist es] Kindern oder anderen [erlaubt] Spiele zu spielen, die speziell zu diesen Feierlichkeiten gehören oder sich für diese anzuziehen. Allgemein dürfen Muslime keine besondere Beachtung zu [Kafir]-Anlässen zeigen. Stattdessen sollten jene Feiertage - von den Muslimen - wie jeder andere Tag behandelt werden.“ „Dass ein Muslim absichtlich einen von diesen Tagen Beachtung schenkt war bei Gruppen von den Salaf und Chalaf verpönt. Was das betrifft, dass er speziell etwas tut von dem was oben erwähnt wurde, so gibt es keine Meinungsverschiedenheit darüber bei den Gelehrten. Vielmehr ist es so, dass einige Gelehrten der Ansicht waren, dass wer solche Sachen tut Kufr begangen hat, da dies zu tun bedeutet religiöse Aktivitäten des Kufr zu würdigen. Andere sagten, dass wer einen Bock schlachtet an einem Tag ihrer Feierlichkeiten, so ist es als ob er ein Schwein geschlachtet hat.“ „Abdullah Ibn Amr Ibn al-As sagte: ‚Wer in den Ländern der nicht-Araber lebt, ihr Neujahr und Feste feiert und ihnen ähnelt bis er so stirbt, so wird er mit ihnen am Tage der Wiederauferstehung wiedererweckt werden.‘ Mehr als einer von den Salaf sagte dies über die Aussage Allahs {Und (auch) diejenigen, die keine Falschaussage bezeugen} [Al-Furqan: 72], dass dies bzgl. der Feierlichkeiten der Kuffar ist. Wenn dies der Fall beim lediglichen Mitansehen ist, was ist dann erst mit der Teilnahme daran, indem man das tut was speziell zu ihnen gehört?“

16

Artikel

„Es wurde vom Propheten  überliefert, dass er sagte: ‚Wer einem Volk ähnelt, der gehört zu ihnen.‘ [Überliefert bei Ahmad von Ibn Umar] und in einem anderen Wortlaut: ‚Derjenige gehört nicht zu uns, der anderen als uns ähnelt.‘ [Überliefert bei at-Tirmidhi von Abdullah Ibn Amr Ibn al-As] und es ist ein ‚guter‘ Hadith.“ „Wenn dies gesagt wird bzgl. dem ihnen ähneln, selbst wenn es nur bei Bräuchen ist, was ist dann erst bei einer Sache die noch deutlicher als das ist? Die Mehrheit der Imame mochten es nicht - entweder bis hin zum Verbot (Tahrim) oder zu einem geringeren Level - das zu essen, was zu ihren Feierlichkeiten oder religiösen Darbringungen geschlachtet wurde, da sie das einordneten als das was etwas anderem als Allah dargebracht wird oder was an einem Altar geopfert wird. Gleichermaßen verbaten sie es sie bei ihren Festlichkeiten durch das Geben von Geschenken oder das Verkaufen von Sachen [für diesen Anlass] zu unterstützen. Sie sagten, dass es den Muslimen nicht erlaubt ist den Christen etwas zu verkaufen das ihrer Feierlichkeit hilft: Kein Fleisch, kein Blut, kein Kleidungsstück, ihnen keine Mitreitgelegenheit zu geben und ihnen in nichts von ihrer Religion zu helfen. Dies, weil dies zu tun bedeuten würde, ihren Schirk zu schätzen und ihnen bei der Begehung von Kufr zu helfen. Die Autoritäten sollten den Muslimen verbieten dies zu tun, gemäß der Aussage Allahs : {Helft einander zur Güte und Gottesfurcht, aber helft einander nicht zur Sünde und feindseligem Vorgehen} [Al-Maidah: 2]“ „Des Weiteren, genauso wie es dem Muslim nicht erlaubt ist ihnen beim Weintrinken zu helfen, ob durch das Pressen von Trauben oder anderweitig, was ist dann erst mit dem Beachten ihrer Riten des Kufr? Und wenn es ihm selber nicht erlaubt ist ihnen dabei zu helfen - was ist dann wenn er selbst es tut? Und Allah weiß es am besten.“ [Madschmu al-Fatawa] Die Istanbul-Attacke war eine gesegnete Operation Die Attacke in Istanbul zielte auf die Muschrikin an einem Ort und zu einem Zeitpunkt ihrer Feierlichkeit. Viele Muschrikin und Murtaddin wurden dort getötet und verwundet. Jede die sich dem Islam zuschreiben und bei diesem Angriff getötet wurden, haben dies selber zu verantworten, da sie eine Tat begangen haben, die diese näher zum Kufr als zum Islam bringt, soweit, dass sie sich mit den Muschrikin vermischten bis es nicht mehr möglich war sie zu unterscheiden. Daher wurde sein Blut ohne Schuld vergossen. Wir bitten Allah Ehre und Sieg jenen zu geben, die diesen Angriff ausführten, sowie deren Brüdern und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten.

nen die Rafidah im Irak, die Peschmerga in Kurdistan, die PKK in al-Dschazirah1 und das Nusayri Regime in Aleppo und in der Badiyah2 arbeiten. Die Aufgabe dieser Achse ist das Vordringen vom Norden von Wilayat Halab entlang dem westlichen (zu asch-Scham gehörenden) Ufer des Euphrat Stroms, während parallel dazu die PKK-Front am östlichen Ufer des Stroms vorandringen soll. Und es ist keinesfalls bizarr wenn sich beide Achsen, die sich gegenseitig unterstützen, sich aber öffentlich als feindselig gesinnt geben, sich überschneiden. Die Ähnlichkeit der Namen verdeutlicht die gemeinsame Aufgabe vom „Schutzschild Euphrat“ der abtrünnigen Türken und ihrer Alliierten, sowie vom „Zorn des Euphrates“ der abtrünnigen Kurden und ihrer Alliierten.

Der türkische Taghut Erdogan drängte seit Beginn des Dschihads in asch-Scham auf die Errichtung einer Zone, in der die vor den Luftschlägen der Nusayriyyah Flüchtenden versammelt werden sollten und in der diese Unterschlupf, Beistand und Schutz vor Bombardierung erhalten, wobei die Bürde der Durchsetzung dieser Zone auf den Schultern der türkischen Armee und ihrer Luftwaffe liegen würde, im Schatten Amerikas und des NATO-Bündnisses. Doch diese Idee scheiterte aufgrund der fehlenden Einwilligung Amerikas und ihrer NATO-Verbündeten. Vielmehr initiierten diese sogar die Rückverlegung ihrer fortgeschrittenen Luftabwehrsysteme des Typs „Patriot“, die sie zum Schutz der Pufferzone vor der Luftwaffe der Nusayriyyah geeignet gewesen wäre. Die Türkei erhält die erstmalige Einwilligung Mit der Steigerung der Intensität des von der internationalen Kreuzfahrerkoalition unter Führung Amerikas geführten Krieges gegen den Islamischen Staat wurde es für jede Partei möglich ihr eigenes besonderes Projekt zu vermarkten, mit der Bedingung, dass es im Sinne des Krieges gegen den Islamischen Staat ausgerichtet ist. So kehrte der Taghut Erdogan und seine abtrünnigen Verbündeten von den Sahwat-Gruppen zurück, um sein Projekt der Pufferzone mit einem neuen Verständnis vorzustellen. Dies besagt, dass diese Zone als Stützpunkt für den Krieg gegen den Islamischen Staat herhalten soll, sowie als Ausgangspunkt für eine neue Achse für den Angriff auf den Islamischen Staat, die den anderen Fronten hinzugefügt werden soll, auf de18

Artikel

Und mit diesem Standpunkt erhielt die Türkei die amerikanische Bewilligung zum Vormarsch in Richtung Dscharablus, ar-Rai bis hin zu al-Bab und stellte für sich die Luftunterstützung sicher, sowie die Hilfe und Bewaffnung für die verschiedenen Stufen der Operation. Um die Ablehnung der Nusayri Regierung und den mit ihr verbündeten Russen und Iranern zu überwinden, bediente sich die abtrünnige türkische Regierung der Verhandlungen mit den kreuzfahrenden Russen, um sie zur Bewilligung des Vormarsches im nördlichen und östlichen Landgebiet Aleppos zu bewegen, mit der Garantie, dass dieser Vormarsch ausschließlich auf die Bekämpfung des Islamischen Staates abzielt und dass das Nusayri Regime und seine Verbündeten von den Rafidah und dergleichen in keinster Weise davon berührt werden. Die Wichtigkeit dieses Vorhabens für die Türkei Der Taghut Erdogan und die abtrünnigen Mitglieder seiner Regierung intensivierten ihre Gespräche über die Pufferzone, indem sie sie als Mittel zur Verhinderung der Etablierung eines kurdischen Staates bezeichneten, den die säkulare, ungläubige PKK errichten möchte. Und dies durch die Kontrolle des Gebietes, welches sich von Dscharablus bis Azaz mit einer Tiefe von mehr als 50 km erstreckt, um somit die Verbindung der von der PKK östlich und westlich des Euphrats kontrollierten Gebiete zu verhindern 1 Die Region nördlich des Euphrats und südlich des Tigris. 2 Die Wüste im Zentrum asch-Schams.

Der Murtadd Erdogan mit seinem Kreuzzügler-Verbündeten Putin

und ebenfalls mit dem Zweck, dass diese Region als Absperrung wirkt, die die Mudschahidin des Islamischen Staates vom Erreichen ihres Territoriums verhindern soll.

so wird die Türkei im Stande sein von einer „Sahwat-Mobilisierung“ zu sprechen, die sie für ihre Interessen in asch-Scham und der Region insgesamt einsetzen wird.

Doch wer sich die Realität auf der Karte anschaut und den Verlauf der politischen Geschehnisse, sowohl in der Türkei als auch in asch-Scham betrachtet, der weiß, dass die Wichtigkeit dieser Region für die abtrünnige türkische Regierung in starkem Konflikt steht mit der Angelegenheit des Projekts der Zerstörung des kurdischen Staates, trotz ihrer Wichtigkeit.

Die akzeptierte Pufferzone Bei jedem Waffenstillstandsabkommen zwischen dem abtrünnigen Nusayri-Regime und den abtrünnigen Sahwat, der von den russischen Kreuzzüglern eingefädelt wird, sprechen russische Beamte über die Notwendigkeit der Trennung der „gemäßigten Opposition“ von den „Extremisten“, obwohl sie an der starken Koalition zwischen den abtrünnigen Sahwatgruppen arbeiten, ganz egal, dass dabei von ihnen jene sind, die sich klar zum Säkularismus bekennen oder die „Etablierung der Scharia“ von sich behaupten. Und dies mit der Absicht, dass die russischen Bomberflugzeuge die „Extremisten“ ins Visier nehmen können, die die Verhandlungen mit dem Nusayri-Regime ablehnen, ohne dabei die „Gemäßigten“ zu treffen, die den Verhandlungen zugestimmt haben. Sie beauftragten das „Komitee der Verhandlungen“, welches vom letzten Premierminister des Nusayri-Regimes kontrolliert wird, nämlich dem Murtadd Riyad Hidschab.

So wird die Eroberung eines Teils von asch-Scham durch die türkische Armee bedeuten, dass sie in der Zukunft ein starkes Druckmittel auf das Nusayri Regime besitzt, welches über die Kontrolle der vielen abtrünnigen Sahwatgruppen hinausgeht. Das bedeutet das Erlangen großer Gewinne im Tausch für den Rückzug aus dieser Region in der Zukunft, ganz egal welche Art von Taghut-Regierung sich in Damaskus an der Macht halten wird. Gleichermaßen wird die teilweise Kontrolle dieses Gebiets durch die Türkei mit russischer oder amerikanischer Luftunterstützung ihre Bombardierung durch die Luftwaffe des Nusayri Regimes verhindern und der Türkei zukünftig helfen viele der unerwünschten Flüchtlinge (Störende oder für sie unnütze Personen) loszuwerden, indem sie für diese Flüchtlingslager in dieser Gegend eröffnet. Dadurch entledigt man sich dann auch der großen durch die Flüchtlinge entstehenden finanziellen Belastungen, die auf der schwächelnden türkischen Wirtschaft lasten. Zusätzlich zu der Rekrutierung von Kämpfern in diesen Flüchtlingslagern im Interesse der zukünftigen Projekte der türkischen Armee in asch-Scham. Wenn also Iran die Rafidi-Milizen im Rahmen der „Rafidi-Mobilisierung“ kontrolliert und diese zur Erreichung ihrer Ziele einsetzt,

Doch diese Sache war nie möglich aufgrund der starken Vermischung beider Arten der Sahwat, denen die zu Verhandlungen bereit waren und jenen die es nicht waren, weil die „Gemäßigten“ unfähig waren die anderen von ihnen abzustoßen. Dies wurde besonders in der Stadt Aleppo deutlich, bevor sie vollständig in die Hände der Nusayri-Armee fiel, als der Taghut Erdogan eine von den Sahwat akzeptierte Form für diese Entfernung anbot, indem gleichzeitig die nusayritisch-russische Erlaubnis zur Errichtung der „Pufferzone“ zugesichert wird. Wobei dieser Zone dann die Rolle der Trennung der „gemäßigten“ Sahwat von den „extremistischen“ Sahwat zukommt, 19

damit die „gemäßigten“ Sahwat sich von der Bekämpfung des Nusayri-Regimes fernhalten und sich nur auf den Kampf gegen den Islamischen Staat konzentrieren, während sie vor nusayritischer und russischer Bombardierung sicher sind, solange sie sich an diese Sache halten. Das russisch-türkische Projekt Nachdem die Stadt Aleppo vollständig durch die Sahwatgruppen dem Nusayri-Regime aufgrund des abgeschlossenen Übereinkommens zwischen Russland und der Türkei übergeben wurde, wurde sogleich ein neues russisch-türkisches Projekt entwickelt, um den Vorgang von Aleppo auf die restlichen von den Sahwat in aschScham kontrollierten Gebiete auszuweiten und dies auf Grundlage eines Friedensvertrages zwischen den Sahwat und dem Nusayri-Regime, welches auf drei fundamentalen politischen Säulen beruht: Erstens: Der Waffenstillstand zwischen beiden Seiten in allen Regionen von asch-Scham. Zweitens: Bildung einer gemischten Regierung bestehend aus dem Nusayri-Regime und den Murtaddin in den bewaffneten Sahwatgruppen, sowie der politischen Opposition auf Grundlage von Säkularismus, Demokratie und Repräsentation der Minderheiten, in der die Oberhand erneut für die Nusayriyyah sein wird, sowie die Einbindung der Sahwatkämpfer in die Nusayri-Armee. Drittens: Die letztlich ausschließliche Bekämpfung des Islamischen Staates. Dementsprechend ist die Rolle der Pufferzone im Rahmen dieses Abkommens, dass sie die erste Region ist, in der der Waffenstillstand offiziell zur Geltung kommt, nachdem in ihm über mehrere Monate hinweg (seit Beginn der türkischen „Schutzschild Euphrat“ Operation) Fakten geschaffen wurden. So wird diese Region zur Herberge für alle abtrünnigen Gruppen und Organisationen, die in den Rahmen des russisch-türkischen Projektes eintreten, worauf diese dann mit ihren Waffen, ihrer Ausrüstung, ihren Familien und ihren Stützpunkten dorthin umziehen. Während Idlib als Herberge für alle anderen abtrünnigen Gruppen übrigbleibt, die den Friedensvertrag mit dem Nusayri Regime ablehnen, wo dann die russischen und nusayritischen Flugzeuge auf sie fürchterliche Luftschläge durchführen werden, während die Rafidah-Milizen sie am Boden erwürgen, sodass demjenigen, der aus diesem Inferno entkommen will keine andere Wahl bleibt, außer sich der Nusayri-Armee zu ergeben und sich ihr anzuschließen, oder über die offiziellen Grenzübergänge in die Türkei zu gehen, wo er dann in die Pufferzone transferiert wird, um sich der Armee der gemäßigten Sahwat zur Bekämpfung des Islamischen Staates anzuschließen, fern jeglicher kämpferischer Fronten mit der Nusayri-Armee.

20

Artikel

Dieses Projekt wird fortwähren bis die Nusayri-Armee die komplette Kontrolle über die Regionen Idlib, die Küste und das Landgebiet nördlich von Hamah hat, nachdem sie dorthin die restlichen abtrünnigen Sahwatkämpfer deportieren, die vom Süden von Homs, Damaskus, Qalamun und vielleicht auch von Daraa kommen, wobei das Zeichen der Akzeptanz eines jeden Abtrünnigen der Sahwatkämpfer sein wird, dass er den Friedensvertrag mit der Nusayriyyah akzeptiert. Entweder er schließt sich den Reihen der Nusayri-Armee an oder den Reihen der Armee der „gemäßigten“ Sahwat in der Pufferzone. Ganz besonders wenn die Möglichkeit des Sitzens in der Türkei aufhören wird zu existieren, nachdem die abtrünnige türkische Regierung alle Flüchtlingslager ins innere der Pufferzone verlegt. Zu diesem Zeitpunkt wird das Abkommen zur Integration der Gruppen der Pufferzone in die Nusayri Armee vervollständigt, entsprechend dem Muster von Regimentern ähnlich den Gruppen der „Volksarmee“ oder ihre Integration in die Polizeiabteilungen, um so das Innenministerium in der Einheitsregierung mehrheitlich der abtrünnigen Opposition zuzuweisen, auf diese Weise werden dann die Anstrengungen komplett vereint um den Islamischen Staat zu bekämpfen. In den Fußstapfen der Sahwat des Iraks Beim ersten Anzeichen des Auftretens der Sahwat in asch-Scham warnte der Islamische Staat die Murtaddin davor, dass sie sich genau auf dem Weg ihrer Brüder der Sahwat des Iraks befinden und dass sie ebenso wie ihre damaligen Vorgänger ihr schwarzes Ende finden werden. Weder der Islamische Staat, noch die Kreuzfahrer werden sie in Ruhe lassen. Und die Tawaghit werden sie mit ihren Versprechen locken, während weder die Nusayriyyah noch die Rafidah ihnen das geben werden, was sie sich wünschen. Stattdessen werden die Soldaten der Chilafah weiterhin ihre Hälse abschneiden. Und die Rafidah und die Nusayriyyah werden an ihrer Auflösung, Schwächung und Unterwerfung arbeiten, wer auch immer Widerstand leistet so wird es nicht schwer für die Nusayriyyah und Rafidah sein die alten Akten wieder zu öffnen oder ihn mit neuen Anschuldigungen vor Gericht zu bringen. Und die Kreuzfahrer und Tawaghit werden sich ihrer entledigen sobald sie sie nicht mehr benötigen, so wird keiner von ihnen Rettung finden außer jener, der als Flüchtling in einem der Länder Region ankam, wie es bereits mit den abtrünnigen Anführern der Sahwat des Iraks war. Die Sahwat werden verschwinden und der Islamische Staat wird – mit Allahs Erlaubnis – zu allen Gebieten zurückkehren von denen er sich zuvor im Norden von asch-Scham zurückgezogen hatte und die großen Armeen des Islamischen Staates werden die Türkei betreten, um von ihr neue Wilayat einzurichten, in denen die Scharia Allahs angewendet wird und die Götzen Atatürks, der Demokratie, des Säkularismus, der Sufiyyah und der Murtadd Bruderschaft entfernt werden und dies ist wahrlich ein Leichtes für Allah!

Zweifellos wurde durch die Rückkehr der Chilafah und die Etablierung des Islamischen Staates, sowie nach der Wiederbelebung der verlorenen Rituale und abgeschafften Gesetze Allahs der Verstand vieler Frauen mit der Scharia erleuchtet. So wurden sich die Dienerinnen Allahs im Schutze unseres Staates mehr über die Angelegenheiten der Religion sowie die von Allah gegebenen Vorschriften bewusst, besonders was die Aqidah und den Tauhid betrifft, die in den Ländern des Schirks besudelt wurden. Die festeste Handhabe des Imans Wisse, o Dienerin Allahs, dass der Islam die Ergebung zu Allah anhand des Tauhids ist, sowie die Unterwerfung zu Ihm durch den Gehorsam, als auch die Lossagung vom Schirk und seiner Anhänger. Die Loyalität (Wala) und Lossagung (Bara) sind per Konsensus (Idschma) zwei Prinzipien von den Prinzipien des Islams, die zum Glaubensbekenntnis (Schahadah) von „La Ilaha illa Allah“ gehören. Ein Muslim wird nicht Muslim genannt, bis er sich vom Kufr und seinen Anhängern lossagt, selbst wenn diese von den nächsten Verwandten wären. Eine Frau könnte sagen: „Aber meine Wala ist doch für Allah, Seinen Gesandten und den Gläubigen. Und der größte Beweis dafür ist, dass ich im Gebiet des Islams (Darul-Islam) lebe, wo Allah uns mit der Scharia segnete!“ So wisse, dass die Loyalität zu den Kuffar nicht nur darin liegt sie zu unterstützen, ihnen zu helfen und ihnen Rückhalt zu geben. Vielmehr gehört bereits das ledigliche innere Verspüren von Liebe und Zuneigung für sie, sowie sie anzufreunden zu den Aspekten der Loyalität. Der Ort der Liebe und Zuneigung ist im Herzen und das Herz ist der Anführer aller anderen Organe und ihr Hirte. Ahmad 22

Schwestern

überlieferte in seinem Musnad von al-Bara Ibn Azib , dass er sagte: „Wir saßen beim Propheten , als er sprach: ‚Welche Handhabe des Islams ist am stärksten?‘ Sie sagten: ‚Das Gebet.‘ Er sagte: ‚Es ist gut, aber es ist nicht das.‘ Sie sagten: ‚Die Zakah.‘ Er sagte: ‚Es ist gut, aber es ist nicht das.‘ Sie sagten: ‚Das Fasten im Ramadan.‘ Er sagte: ‚Es ist gut, aber es ist nicht das.‘ Sie sagten: ‚Die Haddsch.‘ Er sagte: ‚Es ist gut, aber es ist nicht das.‘ Sie sagten: ‚Der Dschihad.‘ Er sagte: ‚Es ist gut, aber es ist nicht das.‘ Er sagte: ‚Wahrlich, die festeste Handhabe des Imans ist, dass du für Allah liebst und für Allah hasst.‘“ Sulayman Al asch-Schaych sagte: „Ist es denn möglich die Religion zu etablieren oder das Banner des Dschihads zu erheben oder das Banner des Gebietens des Guten und des Verbietens des Schlechten zu erheben, außer durch die Liebe für Allah und das Hassen für Allah, sowie die Feindschaft für Allah und die Loyalität für Allah? Wenn die Menschen sich auf einem Weg einig wären und [nur] Liebe ohne Feindschaft und Hass [bestünde], so gäbe es keine Unterscheidung zwischen Wahrheit und Falschheit. Weder zwischen den Gläubigen und Kuffar, noch zwischen den Verbündeten Allahs und den Verbündeten des Schaytans.“ [Ad-Durar as-Saniyyah] Zwischen uns und euch haben sich Feindschaft und Hass auf immer offenkundig gezeigt Es gibt keine Wala ohne Bara, jawohl, du lebst unter den Muwahhidin, deine Wala ist zu Allah, Seinem Gesandten und den Gläubigen. Aber sagst du dich auch von den Feinden Allahs und den Feinden Seiner Religion los? Vielleicht befindet sich ja in deiner Freundesliste auf deinem Telefon jemand von

Der Banner des Dschihads und Hisbah können ohne Wala und Bara nicht erhoben werden

der Familie, den Verwandten oder Freundinnen, die den Islamischen Staat beschimpfen und seinen Unterstützern die Feindschaft zeigt. Vielleicht enthalten manche Gespräche mit deinen Verwandten Feindschaft und Hass gegenüber der Chilafah und ihren Soldaten und Allah weiß darüber Bescheid. Doch du bist dadurch weder besorgt noch kümmert es dich. Tatsächlich sind da sogar jene, die dich zum Verlassen des Gebiets des Islams (Darul-Islam) auffordern, mit dem Vorwand der Härte des Krieges und anderer Panikmache und Falschheiten. All dies und du machst nichts, während du diesen Leuten mit Liebe entgegnest, ohne Wut für deine Religion und die Aqidah. Aber du zeigst deine ganze Wut, wenn dein Ehemann dir verbietet mit solchen Leuten Kontakt zu haben, weil sie aus deiner Perspektive ja lediglich Verwandte sind. Die Muslime boykottieren einen Gefährten des Propheten aufgrund seines Fernbleibens von einem Feldzug Die tugendhaften Vorfahren (Salaf ) liefern uns die besten Beispiele im Bereich der Wala und Bara. So war dort Kab Ibn Malik , der vom Tabuk-Feldzug ohne Entschuldigungsgrund fernblieb. So kam der deutliche Befehl des Propheten  an die Muslime zum Boykott von Kab und den anderen die zurückgeblieben waren. Laut al-Bucharis Sahih sagte Kab , während er seine Geschichte berichtete: „Der Prophet g verbat den Muslimen mit uns dreien von denjenigen, die zurückgeblieben waren zu sprechen. So mieden uns die Leute und verhielten

sich uns gegenüber anders, bis die Welt mir fremd wurde und sie nicht die war, die ich kannte. Wir verblieben so für 50 Nächte. Was meine beiden Gefährten betrifft, so gaben sie auf und saßen in ihren Häusern weinend. Und was mich betrifft, so pflegte ich mich unters Volk zu mischen und war geduldig. Ich begab mich zum Gebet mit den Muslimen, lief in den Märkten umher, während niemand mit mir sprach. Und ich ging zum Gesandten Allahs , begrüßte ihn mit dem Salam, während er nach dem Gebet in seiner Sitzung saß. So sagte ich mir: ‚Hat er seine Lippen in Erwiderung des Salams bewegt oder nicht?‘ Daraufhin bete ich in seiner Nähe und werfe einen Blick auf ihn. Als ich mich zum Gebet begab, blickte er zu mir und wenn ich mich zu ihm wendete, so kehrte er sich von mir ab. Bis die Unfreundlichkeit der Menschen mir zu viel wurde. Ich lief bis ich die Wand von Abu Qatadahs Mauer erklamm, während er mein Cousin ist und der mir von den Menschen am Liebsten ist. So gab ich ihm den Salam und, bei Allah, er erwiderte den Salam nicht. So sagte ich: ‚O Abu Qatadah, ich bitte dich um Allahs Willen. Weißt du, dass ich Allah und Seinen Gesandten liebe?‘ Doch er blieb still. So kehrte ich zurück und bat ihn, doch er schwieg. So kehrte ich zurück und bat ihn, daraufhin sagte er: ‚Allah und Sein Gesandter wissen es am Besten.‘ Daraufhin füllten sich meine Augen mit Tränen.“ Er verblieb in diesem Zustand, während die Muslime ihn boykottierten, bis Allah Kab und seinen Gefährten vergab. So denke darüber nach, O Dienerin Allahs, und schaue wie die Muslime Kab boykottierten, in Gehorsam und Loyalität zu ihrem Pro23

Wala und Bara ist der Kernpunkt, um den Islam und die Muslime zu verteidigen

pheten. Und hat Kab  das getan, was von denjenigen getan wird die heutzutage vom Dschihad zurückbleiben? Allah bewahre! Allah bewahre! Die heutigen Zurückbleibenden begnügen sich nicht nur mit ihren Sitzenbleiben und ihrem Fernbleiben von der Unterstützung der Wahrheit. Vielmehr gibt es von ihnen jene, wenn man ihnen gegenüber den Dschihad und seine Leute erwähnt, verletzen sie sie mit scharfen Zungen. Die Religion Allahs ist ihnen lieber als ihre Väter Wie gut doch Abdullah, der Sohn von Abdullah Ibn Ubayy  war! Sein Vater, der Kopf der Munafiqin sagte: {„Wenn wir nach al-Madinah zurückkehren, so wird ganz gewiss der Mächtigere den Niedrigeren aus ihr vertreiben.“} [Al-Munafiqun: 8] Daraufhin befahl der Prophet  die Rückkehr, so versperrte Abdullah den Weg seines Vaters und sagte: „Ich werde dich nicht verlassen, bis du sagst, dass du der Niedrige bist und dass Muhammad der Mächtige ist.“ Ja, dies ist Wala und Bara, wie sie auf die schönste und aufrichtigste Weise verkörpert werden. Hier ist das Feilschen und der Riss, an den zwei Linien des Manhadsch und der Aqidah, keine Bevorzugung und kein Verlassen, denn bei der Angelegenheit handelt es sich um die Angelegenheit der Religion! Was die Mutter der Gläubigen Umm Habibah  betrifft, so lehrt sie uns eine Lektion in Wala und Bara, für die es in unserer Zeit kein ebenbürtiges Beispiel gibt. Az-Zuhri sagte: „Als Abu Sufyan in al-Madinah lief, während der Prophet  Makkah überfallen wollte, sprach er zu ihm bzgl. 24

Schwestern

der Verlängerung des Waffenstillstands. Doch er akzeptierte es nicht. So stand er auf und trat zu seiner Tochter Umm Habibah ein. Als er sich auf das Bett des Propheten  setzen wollte, räumte sie es von ihm weg. So sagte er: ‚O meine Tochter, ist dir dieses Bett lieber als ich oder bin ich dir lieber als es?‘ Daraufhin sagte sie: ‚Vielmehr ist es das Bett des Gesandten Allahs und du bist ein unreiner Muschrik!‘ So sagte er: ‚O meine Tochter, du wurdest nach mir vom Übel getroffen!‘“ [Siyar Alam an-Nubala] Die Stufen des Vermeidens für Allah Abschließend: O Dienerin Allahs, wir wollen dich wahrlich nicht zur Verwerfung deiner Familie und Verwandten motivieren, außer jenen von denen die Abtrünnigkeit in Wort oder Tat deutlich geworden ist. Denn dieser wird vermieden und von ihm sagt man sich für Allah los und für den gibt es keinen Respekt. Zum Beispiel jener, der die Feinde unterstützt, selbst wenn es nur mit einem Buchstaben wäre! Oder jener der Dua gegen den Islamischen Staat macht oder um seine Zerstörung und seine Niederlage im Krieg mit den Feinden bittet. Oder jener, der sich die Entfernung der Herrschaft mit der Scharia und die Wiederherstellung der von menschengemachten Gesetze erhofft. Oder jener, der etwas anderes von jenen Taten macht, die den Islam einer Person auslöschen und seinen Iman annullieren. Was aber jene betrifft, die weniger als das irregeleitet sind, so werden diese entsprechend der Intensität ihres Ungehorsams gemieden. Und das Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten.

25

Während die Soldaten der Chilafah ihren Krieg gegen die Truppen des Kufrs weiterführen, werfen wir einen Blick auf einige der letzten Operationen, welche die Mudschahidin des Islamischen Staates ausführten und wobei es ihnen gelang das Territorium der Chilafah zu erweitern oder die Feinde Allahs zu terrorisieren, auszurotten und zu demütigen. Diese Operationen sind nur eine kleine Auswahl von zahlreichen Operationen, die der Islamische Staat an den verschiedenen Fronten in den vergangenen Wochen ausführte. Der Krieg gegen die Türkei: Am 7. Rabi al-Achir zerstörten die Soldaten der Chilafah einen türkischen BMP, nachdem sie es mit einer Lenkrakete nahe der Stadt Qabassin attackierten. Am 8. Rabi al-Achir führten die Soldaten der Chilafah einen Angriff auf die türkische Armee und Sahwah Stellungen im Westen der Stadt Bab. Es fanden leichte Gefechte statt und die Murtaddin flüchteten, wobei sie den Mudschahidin ermöglichten ihre Stellungen einzunehmen, woraufhin die 26

Nachrichten

Mudschahidin sicher zu ihren Stellungen zurückkehrten. Am 13. Rabi al-Achir zerstörten die Soldaten der Chilafah einen Panzer der abtrünnigen türkischen Armee, nachdem sie es mit einer Lenkrakete in der Nähe des Dorfes Qudayran angriffen. Am 16. Rabi al-Achir, machte sich der Istischhadi Abu Ahmad al-Hamwi  auf den Weg und detonierte seine Autobombe an einer Kaserne der türkischen Armee und Sahwat nahe dem Berg Dayr, nördlich der Stadt Bab, wobei eine Anzahl von ihnen getötet und verwundet wurden. Ebenso wurde ein Panzer und zwei Truppentransporter zerstört, nachdem diese mit Lenkraketen in der Nähe des Dorfes Qabr al-Miqri, nordöstlich von Bab angegriffen wurden. Wilayat Qawqaz: Am 30. Rabi al-Awwal führten verdeckte Einheiten des Islamischen Staates zwei Attacken auf Kontrollpunkte der abtrünnigen Dagestanischen Polizei in der Stadt Chasavyurt aus und einen dritte auf eine Polizei Patrouille in der Stadt Kapiysk inmitten von Dagestan. Sie töteten dabei erfolgreich zahlreiche Murtaddin und verwundeten weitere.

Der Mudschahid, Abu Hassan al-Iraqi 

Wilayat Baghdad: Am 3. Rabi al-Achir führte der Istischhadi Abu Hassan al-Iraqi  einen Angriff auf die Rafidi Murtaddin in der Stadt Sadr in Richtung Ost-Baghdad aus, als Rache gegen die wiederholte Rafidi-Kreuzzügler Koalition, welche die Gesundheitsinstitute in Wilayat Ninawa attackierten. Er fuhr los und detonierte seine Autobombe in ihren Höhlen, wobei ungefähr 150 Murtaddin getötet und verwundet wurden. Diesem folgten zwei Autobomben, welche gegen die verwundeten Rafidah detoniert wurden. Einer am Dschawadir Krankenhaus und der andere am Kindi Krankenhaus in Richtung Osten der Stadt, wobei 60 Murtaddin getötet und verwundet wurden. Am 9. Rabi al-Achir fuhr der Istischhadi Abu Yahya al-Iraqi  los und detonierte seine Autobombe an den Ansammlungen und Höhlen der Rafidi Muschrikin in Ulwah Dschamilah in Richtung Ost-Baghdad, wobei ungefähr 80 von ihnen getötet wurden. Ein zweiter Istischhadi, Abu Dudschanah al-Iraqi  drang in die Reihen einer anderen Gruppe von Rafidah ein und detonierte seine Sprengstoffweste, wobei ungefähr 45 von ihnen getötet und verwundet wurden. Am 11. Rabi al-Achir, nach der Obervierung der Höhlen und Ansammlungen der Rafidi Armee und Milizenoffizieren und Führern in der Al-Kindy Hochschule für Medizin im Gebiet Nahdah, in Richtung Ost-Bahdad und Didschlah Universität im Gebiet Dawrah in Richtung Süd-Baghdad, parkten und detonierten sie zwei Autobomben an

ihren Ansammlungen, wobei ca. 70 von ihnen getötet und verwundet wurden. Wilayat Salahuddin: Am 3. Rabi al-Achir führten einige Inghimasiyyin des Islamischen Staates Angriffe gegen Stellungen der Rafidi Armee in der Stadt Samarra aus. Nach schweren Gefechten betraten sie das Quartier der Bundespolizei, sowie ein Quartier der Salam-Abteilungs Miliz inmitten von Samarra und töteten erfolgreich ungefähr 100 Murtaddin und verwundeten Dutzende weitere, darunter ein Offizier des Ranges „Oberstleutnant“. Ebenso wurden zahlreiche Fahrzeuge der Murtaddin verbrannt und Teile des Gebäudes der Bundespolizei und Salam-Abteilungs Miliz zerstört. Jordanien: Am 7. Rabi al- Achir ermordete eine verdeckte Einheit des Islamischen Staates den Murtadd Bassam al-Hawrani, einen Offizier des Ranges „Erster Kapitän“ der abtrünnigen jordanischen Polizei. Sie töteten ihn an der Ayil Straße in Ma’an in Richtung Süd-Jordanien. Wilayat Raqqah: Am 8. Rabi al-Achir, führte eine Gruppe von Soldaten des Islamischen Staates einen Überraschungsangriff auf Stellungen der PKK in der Stadt Tall as-Saman und im Dorf Chaniz in Richtung Nord-Raqqah. Starke Konfrontationen ereigneten sich in der Stadt, die zur Tötung von 30 Murtad-

27

Tote PKK Kämpfer

din führten. Weitere 40 Murtaddin wurden bei einem Hinterhalt auf ihr Konvoi getötet, als sie sich zur Verstärkung der Murtaddin zum Dorf Chaniz begeben wollten. Der Hinterhalt führte zur Auslöschung der gesamten Einheit und Zerstörung eines BMPs und 5 4x4 Fahrzeugen. Am 16. Rabi al-Achir schlichen sich eine Gruppe von Inghimasiyyin heimlich zu den hinteren Linien der PKK im Dorf Suwaydiyyah Saghirah im westlichen Landgebiet der Wilayah und führten einen Überraschungsangriff gegen die Murtaddin aus. Sodann baten die Murtaddin um Luftunterstützung der Kreuzzügler und riefen nach Verstärkung außerhalb des Dorfes. Der Istischhadi Abu Chattab ad-Dimaschqi  fuhr dann los und detonierte seine Autobombe an einer großen Ansammlung ihrer Kämpfer und Fahrzeuge, welche zur Tötung und Verwundung eines großen Teils der Verstärkung führte. Die Mudschahidin detonierten ebenso 8 Sprengsätze gegen die Murtaddin in Suwaydiyah Saghirah. Währenddessen stürmten Gruppen der Inghimasiyyin die Dörfer Bir Chuwaym und Ost-Dscha’bar, nördlich von Tabqah und lieferten sich Gefechte mit den Murtaddin, wobei mehrere von ihnen getötet und verwundet wurden. Während dem Verlauf der Konfrontationen führten Flugzeuge der Kreuzzügler-Koalition Luftangriffe aus, wovon 7 versehentlich Stellungen der PKK bombardierten. Die Operation der Mudschahidin führte zur Tötung von 100 Murtaddin. Am 25. Rabi al-Achir überraschten die Soldaten der Chilafah die PKK Murtaddin mit einer Groß-

28

News

offensive im Gebiet Dscha’bar und der Stadt Dscharniyyah im westlichen Landgebiet der Wilayah. Die Inghimasiyyin rückten gruppenweise nach Mitternacht aus und umzingelten die Murtaddin aus drei Richtungen. Der Angriff begann in den Dörfern Atschanah, Uaywidsch und Ali Umar und streckte sich auf die Dörfer Dschaddah und Mahmudli aus, worin alle anwesenden PKK Kämpfer getötet wurden. Eine weitere Gruppe von Inghimasiyyin griff das Dorf Tuwayhinah an und rückte von dort aus weiter in die Dörfer Abu Sachrah und Dscha’bar und in Richtung der Dscha’bar Burg mit einer weiteren Gruppe von Inghimasiyyin, die ebenso die Stadt Dscharniyyah stürmten. Die Attacke führte zur Eroberung zahlreicher Dörfer und führte ebenso zur Tötung und Verwundung von dutzenden PKK Kämpfern. Am 27. Rabi al-Achir wurden 33 PKK Kämpfer getötet und 16 weitere bei einem Angriff der Soldaten der Chilafah auf ihre Stellungen in den Dörfern Chaniz und Tall as-Saman verwundet. Es fanden heftige Gefechte statt. Dabei bombardierten die Mudschahidin die Stellungen der Murtaddin mit 125 Mörsergranaten und kehrten sicher zu ihren Stellungen zurück. Währenddessen führte eine andere Gruppe der Soldaten des Islamischen Staates einen Angriff auf zwei Stellungen der PKK in der Nähe des Dorfes Hayawi im nördlichen Landgebiet der Wilayah und tötete dabei 5 Murtaddin, als sie versuchten durch die Wüste zu flüchten. Sie erbeuteten ebenso Leichtwaffen und Munition, bevor sie sicher zu ihren Stellungen zurückkehrten. Wilayat Ninawa: Am 9. Rabi al-Achir führten Soldaten des Islamischen Staates einen heftigen Angriff gegen die Rafidi Soldaten und Milizen-Kämpfern in den Außenbezirken von Schuqaq al-Hadba in Richtung Nord-Ost-Mossul aus. Es fanden mehrstündige Gefechte statt, wobei 31 Murtaddin getötet und verwundet wurden. Diesem folgten zwei Istischhadiyyin – Abu Anas al-Moslawi und Abu Bakr al-Moslawi  – die ihre Autobomben einer nach dem anderen gegen die Murtaddin detonierten. Sie töteten ungefähr 21 ihrer Kämpfer und verwundeten zahlreiche andere. Ebenso zerstörten sie zwei Humvees und setzten ein Gebäude in Brand,

worin die Murtaddin sich verankerten. Währenddessen fuhr der Istischhadi Abu Ahmad asch-Schami  los und zündete seine Autobombe an einem Fahrzeug einer Gruppe von Rafidi Soldaten und Milizenkämpfern in der Gegend Salam, in Richtung Süd-Mossul. Er tötete dabei 11 Murtaddin und verwundete zahlreiche andere und zerstörte ebenso vier Humvees, sowie ein Haus, worin sie sich verschanzten. Somalia: Am. 10. Rabi al-Achir wurden zwei abtrünnige somalische Polizisten getötet und ein Dritter wurde bei einem Angriff der Soldaten der Chilafah mit Handgranaten auf ein Kontrollpunkt nahe der Kreuzung Ali Sufi in der Stadt Mogadischu getötet. Wilayat West Afrika: Am 10. Rabi al-Achir töteten die Soldaten der Chilafah 20 afrikanische Soldaten der Koalition bei einem Angriff auf ihre Stellungen in der Stadt Buni Yadi in der Yobe Region in Richtung Nord-Ost-Nigeria.

stoß der Soldaten der Chilafah westlich des Flughafens, während sie die Kontrolle über das Gebiet Makabis al-Qarmid und Dschuryah Wohnprojekt erlangten, wodurch sie die südwestlichen Viertel und den Berg Thardah verbanden, welcher sich westlich der Stadt befindet ab. Dieser neue Vorstoß führte zur Unterbrechung des Flughafen und den umgebenen Gebieten zur Basis der 137. Brigade im nordwestlichen Viertel der Stadt. Die Soldaten der Chilafah nahmen ebenso den Berg Ummal ein, welcher einen Blick auf die Stadt und die benachbarte Friedhofsregion bietet, sowie die Pullman Bustation und einige Stellungen im Viertel Ummals südwestlich der Stadt. Die Kämpfe führten zur Tötung von mindestens 40 Nusayri Soldaten und Rafidi Milizen, inklusive der Zerstörung eines 57mm Geschützes, einem Panzer und einer Schilka. Am 19. Rabi al-Achir fuhr der Istischhadi Abu Ali asch-Schami  los und detonierte seine Autobombe an einer Gruppe von Murtaddin in der Nähe der Elektrizitätsfabrik, welche sich auf dem Berg der Stadt al-Chayr befindet. Zahlreiche von ihnen wurden dabei getötet, weitere wurden verwundet und eine Sturmtruppe stürmten dann das Gebiet und setzten denen, die überlebten ein Ende. Bald danach eroberten die Mudschahidin das Firmengebäude, sowie die benachbarte Region und das Nusayri Feldlazarett auf dem Berg. Insgesamt wurden mehr als 15 Murtaddin getötet und weitere während den Konfrontationen verwundet.

Wilayat al-Chayr: Am 16. Rabi al-Achir schritten einige Gruppen von Inghimasiyyin heimlich zu den Stellungen der Nusayriyyah, westlich der Chayr Militärbasis vor Fadschr vor und eroberten erfolgreich das Gebiet Sakan al-Muhandisin, worin sich die Murtaddin verschanzten und als erste Verteidigungslinie für den Flughafen nahmen. Die Gefechte führten Die Soldaten der Chilafah in Wilayat al-Chayr bekämpfen die Nusayri Murtaddin zur Tötung von 5 Murtaddin und Verwundung weiterer. Am 17. Rabi al-Achir führten die Soldaten der Chilafah ihren Vorstoß fort und belagerten den Militärflughafen mit vier naheliegenden Vierteln. Dadurch schnitten sie ihnen den Weg zu den restlichen Vierteln und Gebieten, die sich im Nordwesten der Stadt unter der Kontrolle der Nusayri Armee und Rafidi Milizen befinden ab. Dies folgte nach dem Vor-

29

Der sechste Weg zum Sieg liegt im Erkennen der eigenen Abhängigkeit von Allah und der Bescheidenheit. Allah  sagte: {Allah hat euch doch an vielen Orten zum Sieg verholfen, und auch am Tag von Hunain, als eure große Zahl euch gefiel, euch aber nichts nutzte. Die Erde wurde euch eng bei all ihrer Weite. Hierauf kehrtet ihr den Rücken (zur Flucht).} [At-Taubah: 25] Ibn Kathir  sagte: „Ibn Dschuraydsch berichtete, dass Mudschahid sagte: ‚Dies ist die erste Ayah, die von Surat Baraah1 offenbart wurde. Allah erwähnt ihre Bevorzugung durch Ihn und Seine Großzügigkeit mit ihnen durch Seine Unterstützung für sie {an vielen Orten} ihrer Schlachten mit dem Gesandten Allahs , und das war von Ihm  und durch Seine Macht und Kraft – nicht durch ihre Anzahl oder Ausrüstung – und Er erinnerte sie, dass der Sieg von Ihm alleine kommt, egal ob ihre Anzahl groß oder klein ist. Denn am Tag von Hunain waren sie von ihrer Anzahl beeindruckt, doch dies brachte ihnen keinen Nutzen, denn sie wandten sich ab und flohen, außer wenige mit dem Gesandten Allahs .‘“ Der Gesandte Allahs  sagte: „Wahrlich, Allah offenbarte mir ‚Sei bescheiden.‘“ [Überliefert bei Muslim von Iyad Ibn Himar]. Ibn al-Qayyim  sagte: „Wahrlich, abhängig von Allah zu sein und eine Schwäche zu haben ist besser, als stolz zu sein ohne [eine Schwäche].“ [Tariq al-Hidschratayn] Muslim berichtete von Abu Hurayrah : „Keiner war bescheiden zu Allah, außer dass Er ihn erhöhte. Dieses Erhöhen ist durch Unterstützung, Sieg und einen guten Ruf. Und im Jenseits ist es durch hohe Stufen und die lobenswerte Rangstufe.“ Ibn Battal  sagte: „Aischah sagte: ‚Wahrlich ihr seid unachtsam bzgl. dem besten Gottesdienst: Bescheidenheit.‘ At-Tabari  sagte: ‚Bescheidenheit ist eine der Prüfungen durch die Allah seine gläubigen Diener testet, um zu sehen wie sie Ihm darin gehorchen werden und weil Er den Nutzen für Seine Schöpfung darin kennt – ihr Diesseits und ihr Jenseits … Dazu gehört, als er  Makkah betrat und die Leute [lobend] sagten: „Er ist dies und das.“ Da stieg er auf sein Kamel und sagte: „Allah ist höher und überragend.“‘ Dann sagte er: ‚Tariq Ibn Schihab berichtete, dass Umar eine Furt erreichte als er nach asch-Scham kam. So stieg er von seinem Kamel ab und entfernte seine Schuhe. 1 Ein anderer Name für Surat at-Taubah. 30

Artikel

Während er sie festhielt, begab er sich zusammen mit seinem Kamel ins Wasser. Abu Ubaydah sagte daraufhin zu ihm: „Heute hast du etwas Gewaltiges bei den Leuten der Welt getan.“ Da tätschelte er seine Brust und sagte: „Vielleicht wenn jemand anderes das gesagt hätte, O Abu Ubaydah, aber ihr [Araber] wart von den schwächsten und niedrigsten Leuten, danach ehrte euch Allah mit dem Islam. Wann immer ihr Ehre bei etwas anderem außer Ihm sucht, so wird Allah euch erniedrigen.“ [Scharch Sahih al-Buchari] Der siebte Weg zum Sieg ist das Gedenken (Dhikr) Allahs. Allah  sagte: {O die ihr glaubt, wenn ihr auf eine Schar trefft, so steht fest und gedenkt Allahs häufig, auf dass es euch wohl ergehen möge!} [Al-Anfal: 45] At-Tabari sagte, dass {gedenkt Allahs häufig} bedeutet: „Bittet Allah um Unterstützung gegen sie und um Sieg über sie. Und gewöhnt eure Herzen und Zungen an Sein Gedenken, damit ihr erfolgreich sein möget… Qatadah sagte: ‚Allah macht Dhikr zu einer Pflicht, wenn du am Meisten beschäftigt bist: Wenn sich die Klingen kreuzen.‘“ Al-Qurtubi schrieb wertvolle Worte als er diese Ayah erklärte, er sagte: „Die Gelehrten haben drei Meinungen über dieses Dhikr. Die Erste ist, dass ihr Allah gedenken müsst, wenn eure Herzen furchtsam sind, denn Sein Dhikr hilft zur Standhaftigkeit in harten Zeiten. Die Zweite ist, dass ihr eure Herzen festigen und Ihn mit

euren Zungen erwähnen müsst, denn das Herz wird nicht ruhig während des Konflikts – aber die Zunge kann durcheinander kommen. Daher befahl Er das Gedenken bis das Herz mit Gewissheit und die Zunge mit Dhikr gefestigt ist, entsprechend der Aussage der Gefährten Taluts: {Unser Herr, überschütte uns mit Standhaftigkeit, festige unsere Füße und verhilf uns zum Sieg über das Kuffar Volk!} [Al-Baqarah: 250] Dieser Zustand kann nicht erreicht werden, außer durch die Kraft des Wissens und der Entzündung der Einsicht, die der löbliche Mut der Männer ist. Die Dritte ist, dass ihr dem Versprechen Allahs gedenken müsst, welches euch gegeben wurde als ihr eure Seelen verkauftet, sowie der Belohnung die Er für euch hat.“

Dawud und at-Tirmidhi von an-Numan Ibn Baschir] Al-Hakim und andere überlieferten von Abu Hurayrah , dass er  sagte: „Nichts ist wertvoller bei Allah als Dua.“ [Al-Mustadrak] Er sagte auch: „Wer auch immer nicht von Allah erbittet, [so] ist Er zornig auf ihn.“ [Überliefert bei at-Tirmidhi von Abu Hurayrah] Ibn Taymiyyah  sagte: „Sieg und Versorgung werden durch verschiedene Mittel erlangt. Das Sicherste von ihnen ist das Dua der Gläubigen.“ Er sagte ebenfalls: „Als der Sieg am Tag von Badr entschieden wurde und der Prophet  seinen Gefährten sagte, dass er kommen und der Feind verlieren würde, war es das Hilfe suchen und Dua Machen des Propheten  das dazu führte.“ (Madschmu al-Fatawa)

Ich sage, dass all diese Ansichten in Anbetracht gezogen werden sollten, so erwähnt man Allah mit der Zunge während sich das Herz stark fühlt, während man sich an das erinnert, was Allah ihm an Unterstützung im Diesseits und Gärten im Jenseits versprochen hat. Und Allah  sagte zu Musa und Harun: {Und lasst nicht nach in Meinem Gedenken.} [Ta Ha: 42] Ibn Kathir  sagte: „Dies bedeutet, dass sie nicht nachlassen sollten beim Gedenken Allahs wenn sie dem Pharao entgegen treten, dass Allahs Dhikr sie unterstützen und stärken würde, sowie, dass es eine entscheidende Autorität gegen den [Pharao] ist.“

Dies ist der Gesandte Allahs , der, als er die Vielzahl seiner Feinde und deren Stärke sah, sowie die Knappheit seiner Gefährten und deren Schwäche, sich zu Demjenigen zuwendete, in Dessen Hand der Sieg ist.

Wisse, dass das Dhikr von Allah im Kampf etwas geheimes ist. Al-Hakim authentifizierte einen Bericht von Abu Musa , dass der Gesandte Allahs  das Anheben der Stimmen im Kampf nicht mochte. 2 Der achte Weg zum Sieg ist Dua. Allah  sagte {Sag: Mein Herr kümmerte Sich nicht um euch, wenn nicht euer Bittgebet (zu Ihm) wäre.} [Al-Furqan: 77] und {So ruft Ihn an, (wobei ihr) Ihm gegenüber aufrichtig in der Religion (seid} [Ghafir: 65] und {Und ruft Ihn in Furcht und Begehren an. Gewiss, die Barmherzigkeit Allahs ist den Gutes Tuenden nahe.} [Al-Araf: 56] und {Euer Herr sagt: „Ruft Mich an, so erhöre Ich euch. Gewiss, diejenigen, die sich aus Hochmut weigern, Mir zu dienen, werden in die Hölle gedemütigt eingehen.“} [Ghafir: 60] und {Und wenn dich Meine Diener nach Mir fragen, so bin Ich nahe; Ich erhöre den Ruf des Bittenden, wenn er Mich anruft. So sollen sie nun auf Mich hören und an Mich glauben, auf dass sie besonnen handeln mögen.} [Al-Baqarah: 186] Der Gesandte Allahs  sagte: „Dua ist Ibadah (Gottesdienst).“ [Überliefert bei Ibn Madschah, Abu 2 Die Verwendung dieses Hadith durch den Autor verneint nicht das Heben der Stimme mit Dhikr während der Schlachten. Stattdessen ist damit nur der Zeitpunkt des Auftreffens mit dem Feind gemeint: In der Zeit des Propheten  als die Klingen sich kreuzten und in unserer Zeit, wenn der Abzug gezogen wird. Und Allah weiß es am Besten.

{Denn der Sieg kommt nur von Allah, dem Allmächtigen, dem Allweisen} [Al Imran: 126] Umar Ibn al-Chattab  sagte: „Am Tag von Badr schaute der Gesandte Allahs  zu den Muschrikin, die [an der Zahl] eintausend waren, und zu seinen Gefährten, und seine Gefährten waren 319 Männer. Da wandte sich der Prophet Allahs  zur Qiblah, weitete seine Hände aus und begann seinen Herren zu rufen: ‚O Allah, erfülle was Du mir versprochen hast. O Allah, gib mir was Du mir versprochen hast. O Allah, wenn Du diese kleine Gruppe von Muslimen zerstörst, so wirst Du nicht auf der Erde angebetet werden.‘ Er hielt nicht davon ab seinen Herren mit ausgestreckten Händen zu rufen während er zur Qiblah gewendet war, bis sein Gewand von seinen Schultern fiel.“ [Überliefert bei Muslim] Er  machte Dua gegen die Muschrikin allgemein und sagte: „O Allah, Offenbarer des Buches, der Schnell im Urteilen ist! O Allah, besiege die Gruppen! O Allah, besiege sie und erschüttere ihre Grundfesten!“ [Überliefert bei al-Buchari und Muslim von Abdullah Ibn Awfa] Er erwähnte auch speziell ihre Individuen und Anführer, wie von Ibn Masud  überliefert wurde: „Der Prophet  wandte sich zur Kabah und machte Dua gegen einige Angehörige von Quraysch: Gegen Schaybah Ibn Rabiah, Utbah Ibn Rabiah, al-Walid Ibn Utbah und Abu Dschahl Ibn Hischam. Ich schwöre bei Allah, dass ich jeden von ihnen totgeschlagen auf dem Boden und von der Sonne entstellt sah.“ [Überliefert bei al-Buchari und Muslim] Wisse, O Verbündeter Allahs, dass du dich in einem der Orte befindest, wo das Dua beantwortet wird. Sahl Ibn Sad as-Sadi sagte: „Es gibt zwei Stunden für die die Tore des Himmels geöffnet sind und in denen kaum eines Bittenden Dua unbeantwortet bleibt: Wenn zum 31

Gebet gerufen wird und wenn die Reihen [während des Kampfes] für Allahs Sache geordnet werden.“ [Überliefert bei Malik] So suche, O Mudschahid, die Zeiten der Akzeptanz wie die Stunde am Tag von Dschumuah, beim Ertönen des Gebetsrufes, bei Regenfall und während dem letzten Drittel der Nacht. Abu Hurayrah  berichtete, dass der Gesandte Allahs  sagte: „Unser Herr  kommt jede Nacht zum niedrigsten Himmel herab,3 wenn das letzte

Dhikr ist notwendig im Dschihad und der größte Dhikr ist der Quran

Drittel der Nacht übrigbleibt und sagt: ‚Wer wird Mich anrufen, so dass Ich ihm antworte? Wer wird Mich bitten, so dass Ich ihm gebe? Wer wird Meine Vergebung ersuchen, sodass Ich ihm vergebe?‘“ [Überliefert bei alBuchari und Muslim] In einer anderen Version: „Wer ist da um Mich um Versorgung zu bitten, so dass Ich ihn versorge? Wer ist da um Mich um die Entfernung einer schädlichen Sache zu bitten, so dass Ich ihn von ihm entferne?“ [Überliefert bei Ahmad] Ich hoffe wahrlich von Allah, dass Er uns besonders antworten wird, denn uns wurde Unrecht angetan von nah und fern und die ganze Welt hat sich versammelt, um Krieg gegen uns zu führen. Es gibt eine frohe Botschaft vom Gesandten Allahs , als er zu Muadh sagte: „Nimm dich in Acht vor dem Dua des Unterdrückten, 3 Al-Chattabi (388 n. d. Hidschrah verstorben) kommentierte diese Überlieferung wie folgt: "Über diesen Hadith und andere die ihm ähnlich sind bzgl. den Sifat (Eigenschaften die Allahs Wesen und Taten beschreiben), so ist die Haltung der Salaf diese zu akzeptieren und basierend auf dem Dhahir (offensichtliche Bedeutung) anzuwenden, und jegliche Kayfiyyah (Erklärung "wie" sie sind) abzulehnen." (Alam al-Hadith) 32

Artikel

denn wahrlich, es gibt zwischen ihm und Allah keinen Schleier.“ [Überliefert bei al-Buchari und Muslim] Dies war ein unterdrückter Prophet, der der Lüge bezichtigt wurde und dann Dua machte und wie wurde das beantwortet? Allah  sagte: {Vor ihnen (schon) bezichtigte das Volk Nuhs (ihren Gesandten) der Lüge. Sie bezichtigten Unseren Diener der Lüge und sagten: „Ein Besessener.“ Und er wurde (von ihnen) gescholten. Da rief er seinen Herrn an: „Ich bin überwältigt, so leiste Du (mir) Hilfe.“ Da öffneten Wir die Tore des Himmels mit niederströmendem Wasser und ließen aus der Erde Quellen hervorströmen; so traf das Wasser zu einer bereits festgesetzten Angelegenheit zusammen. Und Wir trugen ihn auf einem Schiff aus Planken und Nägeln,} [Al-Qamar 9-13] So wisse, O Mudschahid, dass es zu den Wegen des Sieges gehört, dass in unseren Reihen jene sind die schwach sind und dass diese Dua für uns machen. Abu Sufyan sagte: „Hiraql sagte zu mir: ‚Ich fragte dich ob die Adligen ihm folgten oder eure Schwachen und du behauptest die Schwachen. Wahrlich, sie sind die Gefolgsleute der Gesandten.‘“ [Überliefert bei al-Buchari und Muslim von Ibn Abbas] Der Prophet  sagte zu Sad: „Wird euch Sieg und Versorgung durch etwas anderes gewährt als durch jene von euch die schwach sind?“ [Überliefert bei al-Buchari] Dieser Hadith verdeutlicht, dass die schwachen Mudschahidin in Betracht gezogen werden sollten, ebenso wie andere, z.B. Frauen, Kinder und die Greisen. Dies, weil sie oft aufrichtiger sind wenn sie Dua machen, bescheidener sind und eine größere Not zu und Vertrauen auf Allah haben. Zum Abschluss erinnere ich an die Aussage Allahs : {O die ihr glaubt, geduldet euch, haltet standhaft aus, seid kampfbereit und fürchtet Allah, auf dass es euch wohl ergehen möge!} [Al Imran: 200] und {Und verlasst euch auf Allah, wenn ihr gläubig seid.} [Al-Maidah: 23] und {Gewiss, Allah ist mit denjenigen, die gottesfürchtig sind und Gutes tun.} [An-Nahl: 128] und {Und Allah wird ganz gewiss denjenigen helfen, die Ihm helfen. Allah ist wahrlich Stark und Allmächtig.} [Al-Hadsch: 40] und {O die ihr glaubt, wenn ihr auf eine Schar trefft, so steht fest und gedenkt Allahs häufig, auf dass es euch wohl ergehen möge!} [Al-Anfal: 45] Dies sind die Wege zum Sieg die im Buche Allahs verzeichnet sind, so haltet euch an ihnen fest!

33

Frage: Wie war die Situation auf der Front in den umliegenden Gebieten der Stadt Tadmur vor der Eroberung und welche Maßnahmen wurden zur Vorbereitung des Angriffs auf die Stadt genommen? Antwort: Die Soldaten der Chilafah übernahmen zuvor im Monat Schaban 1436 die Kontrolle über die Stadt Tadmur und sowohl die Nusayri Armee als auch die Milizen der Rafidah waren unfähig sie zurück zu erobern, trotz dutzender kontinuierlicher Angriffe bei denen sie hunderte von ihrem Personal verwundet und dutzende Fahrzeuge zerstört wurden. Dies war bis sie mit einem großen militärischen Feldzug mit russischer Luftunterstützung gegen die Stadt am Anfang des Monats Dschumada al-Achirah 1437 begannen. Sie mobilisierten tausende Bodentruppen (inkl. Armeekräfte, Rafidah-Milizen, russischen Bodentruppen und russischen Militärberatern) in simultaner Koordinierung mit einer schweren Luftbombardierungskampagne, wobei die Stadtviertel täglich mit durchschnittlich 100 Raketen, Fassbomben und explodierenden Gaszylindern bombardiert wurden. Die Mudschahidin waren gezwungen sich in der Mitte desselben Monats aus der Stadt zurückzuziehen, woraufhin das Nusayri Regime sein Einflussgebiet in der Umgebung der Stadt ausweiten wollte. Dann begannen die Mudschahidin eine Serie von Operationen zur Erschöpfung der Ressourcen der Nusayriyyah, zusätzlich zu den großräumigen Attacken und Angriffen auf ihre Position in den Gegenden von Schair und Dschazal, sowie in den Gegenden nahe der Stadt Tadmur, woraufhin ihre Operationen sich auf die Richtung östlich der Stadt konzentrierten. Die Konfrontationen in der Stadt und ihrer Umgebung von dem Zeitpunkt als die Soldaten der Chilafah die Stadt zum ersten Mal in Schaban 1436 eroberten bis zum Anfang von Rabi al-Awwal 1438 resultierten in der der Tötung und Verletzung von ungefähr 1700 Nusayri-Soldaten und Rafidah-Milizionären, sowie sieben russischen Soldaten und zwei Piloten. Die Anzahl der Fahrzeuge die entweder zerstört oder von den Mudschahidin als Ghanimah erbeutet wurden erreicht insgesamt 236 Fahr34

Artikel Interview

zeuge, davon 71 Panzer, 18 23mm und 57mm Kanonen, ein 14,5mm Maschinengewehr, 20 122mm und 130mm Kanonen und mehrere Allradfahrzeuge mit Bordmaschinengewehr. Außerdem wurde noch ein russischer Hubschrauber zerstört und alles Lob gebührt Allah. Frage: Wie waren die Anzahl und Positionen des Feindes in und um Tadmur vor der Eroberung? Antwort: Das Nusayri-Regime und seine Unterstützer von den russischen Truppen und den Rafidah-Milizen verwendeten mehrere Positionen als ihre zentralen Stellungen in der Stadt und um sie herum. Sie verstärkten diese sehr, inkl. dem Tar Berg, den Silos, dem Amiriyyah-Hügel, sowie der Huyan Berg, während sie in der Gegend um Dschazal Militärkasernen errichteten, auf Hügeln mit Sicht auf die Zufahrtswege, die ebenfalls verstärkt wurden. Auf der Seite der Truppen des Nusayri-Regimes waren Rafidah-Milizen aus dem Iran, Afghanistan und Irak, sowie die sogenannten „Volksmobilisierungseinheiten“ und russische Truppen. Die russischen Truppen, höchstens ein paar Dutzend, waren beauftragt mit der Koordinierung der Unterstützung und Luftunterstützung, sowie dem Training der anwesenden Truppen. Die Anzahl des Personals der Nusayriyyah in der Stadt betrug zwischen 1500 und 2000 Mann, verstärkt durch dutzende gepanzerte Fahrzeuge, Panzer und schweren Waffen. Die Nusayriyyah versammelten diese Truppen um einen Angriff auf Stellungen der Mudschahidin in der Wilayah von alChayr auszuführen. Die Stadt war entsprechend den

Milizen in der Stadt aufgeteilt. Jede von ihnen besetzte eine Straße oder ein Gebäude und dominierten ihre Gegend, indem sie ihre Slogans des Schirks auf sie pinselten und ihre Flaggen überall platzierten. Die Muschrikin der Rafidah bauten mehrere Husayniyyat1 in der Stadt und stahlen alles was nicht nietund nagelfest ist, bis hin zu den Wassertanks. In der Stadt wimmelte es nur so an Kontrollpunkten und es gab eine Militärbasis nur für die russischen Truppen, während die Lage der Stadt hinsichtlich der Dienstleistung äußerst schlecht war. Frage: Berichte uns über die Operation zur Rückeroberung von Tadmur. Wie wurde diese ausgeführt und was waren die Ergebnisse der Eroberung? Antwort: Die militärische Operation begann am 8. Rabi al-Awwal. Die Soldaten der Chilafah starteten einen großangelegten Überraschungsangriff gegen die Nusayri-Armee und die Rafidah-Milizen aus acht Richtungen auf einer Frontlinie die ungefähr 200 Kilometer lang ist. Sie machten einen bedeutsamen Vorstoß - durch Allahs Gnade - und übernahmen die Kontrolle über die Stadt, sowie dutzender Stellungen in der Umgebung, zusätzlich zu den Öl- und Gasfeldern, sowie weite Gegenden des östlichen Landgebiets von Hims während eines Überraschungsangriffs der die Hoffnungen der Nusayriyyah auf einen Vorstoß entlang der Tadmur-Chayr Autobahn mit der Absicht der Unterbrechung der Belagerung der Stadt al-Chayr und der Militärbasis durch die Mudschahidin zerstörte. Die Wichtigkeit Tadmurs liegt 1 Rafidah-Tempel

35

in der Tatsache, dass es ein Transitort ist, der zwischen den Wilayat von Hamah, Hims und Dimaschq verbindet, sowie, dass es eine Wegkreuzung ist, die zu den von der Chilafah kontrollierten Gegenden in den Wilayat von Dimaschq, Hamah, Hims, Chayr und Raqqah führt. Gleichermaßen wird es auch als Ausgangspunkt in Richtung der Gegenden die vom Nusayri-Regime kontrolliert werden angesehen. Die Nusayri-Führung hatte bereits einige Monate zuvor ihre Bewegungen intensiviert und Treffen mit Mehreren organisiert von denen sie behaupten, dass sie Stammesführer in Chayr und Raqqah sind. Sie kündigen die Formierung einer Stammesmobilisierung entsprechend dem Vorbild der Handlanger der Rafidah, den Stammesmobilisierungseinheiten im Irak. Diese neue Stammesmobilisierungen sollten als Handlanger der Nusayriyyah fungieren, die verwendet werden würden um die Stadt Chair ausgehend von Tadmur zu erreichen, so behaupteten sie. Die beste Verteidigung ist entsprechend dem Gegenteil von dem was die Nusayriyyah erwarteten und wünschten anzugreifen, so bereiteten sich die Muwahhidin-Soldaten Allahs vor und - während sie Allahs Hilfe ersuchten - griffen sie gleichzeitig in einer großen Operation entlang einer 200 km langen Frontlinie an. Die Operationen begannen nachts in der Richtung von Huwaysis. Konfrontationen fanden ständig und wie gewohnt in dieser Gegend statt, doch bei Morgendämmerung waren die Dinge anders als bei den anderen Achsen, denn die Inghimasi-Gruppen bereiteten sich vor um eine Attacke auf die Kuffar auszuführen. Nachdem der Befehl eintraf feuerten dutzende Panzer der Armee der Chilafah auf alle operierenden Achsen, die Kasernen der Nusayri-Armee und der verbündeten Milizen, während sie gleichzeitig auf diese Kasernen vorrückten um den vordrängenden Inghimasi-Gruppen Feuerschutz zu geben, die nach kurzer Zeit die Lichter der Kuffar bei den Talilah-Kontrollpunkten, der Umgebung der Tadmur Korn-Silos und dem Huyan Berg, bei dem es sich um den gleichen Berg handelt, der der Nusayriyyah, den Rafidah und den russischen Flugzeugen Schwierigkeiten bereitete während der Schlacht in der sie Tadmur letztes Jahr erobert hatten. Die Soldaten der Chilafah übernahmen im Laufe des ersten Tages der Schlacht die komplette Kontrolle des Huyan-Bergs, den Talilah-Kontrollpunkten und mehreren Kontrollpunkten die sich weiter in den Gegenden nahe der Silos befinden, und alles Lob gebührt Allah. Danach kollabierten die Bollwerke der Nusayriyyah in Dschihar, Dschazal, Muhr und bei den Hayyan Gasfeldern, sowie weitere militärische Stellungen. Die Silos - die undurchdringliche Hochburg der 36

Interview

Kuffar - war gefallen und die Schlinge wurde durch den Kollaps des Tar-Bergs enger. Sofort kamen Befehle für die in Tadmur anwesenden russischen Truppen sich schnell zurückzuziehen und die Nachricht der vom Schlachtfeld fliehenden Russen traf die Rafidah und Nusayriyyah wie ein Blitz, denn sie dachten, dass sie nicht besiegt werden könnten solange sie russische Luft- und Artillerieunterstützung sowie die von ihnen gelieferten Nachtsichtgeräte haben. Die Einnahme Tadmurs kam unerwartet. Vorbereitungen wurden durch Allahs Großzügigkeit getroffen und nach lediglich vier Tagen des Kampfes öffnete Allah  uns den Weg. Die Nusayri-Armee und die Rafidah-Milizen brachen durch die Attacken der Mudschahidin schnell zusammen, wodurch sie riesige Verluste erlitten, denn 350 Murtaddin wurden getötet oder verwundet, weitere 50 Murtaddin wurden gefasst, ein Flugzeug wurde abgeschossen, drei andere auf dem T4 Flughafen geparkte Flugzeuge wurden zerstört, während die Mudschahidin mehr als 50 Panzer, 28 Artilleriekanonen verschiedenen Kalibers, 7 BMPs, einen Mehrfachraketenwerfer, vier Startplattformen für Panzerabwehrraketen, Mengen an Grad- und Kornet-Raketen, Panzer-Munition, Maschinengewehre und eine große Zahl verschiedener anderer Munition als Ghanimah erbeuteten und alles Lob gebührt Allah für das womit er uns gesegnet hat. Frage: Welche Rolle spielten die Istischhadiyyin und die Inghimasiyyin bei der Eroberung Tadmurs und den darauffolgenden Schlachten? Anwort: Am dritten Tag der Schlacht war die entscheidende Waffe - nach dem Erfolg von Allah - die Istischhadi-Operation, die fatale Waffe gegen die Kuffar und ihren fortwährenden Terror. Der Ritter der Schahadah Abu Bakr al-Chalidi  rückte mit seinem Sprengstoff beladenen Panzer zu den Tadmur-Silos aus, der am Meisten befestigten Stellung der Kuffar, wo afghanische Fatimiyyin-Milizen, irakische Sayyid asch-Schuhada Bataillone und andere unter Aufsicht russische Offiziere stationiert waren. Als der Istischhadi zu ihnen vordrang versuchten die Kuffar zu flüchten, doch der Bruder überrumpelte sie und legte ihr Bollwerk in Schutt und Asche. Nur wenige Momente später waren die Soldaten der Chilafah bereits an den Mauern der Silos angekommen, um die Überlebenden auszuschalten und um weiter in Richtung der östlichen Farmen Tadmurs vorzudringen. Gleichzeitig marschierten die Inghimasi-Abteilungen auf dem Tar-Berg in Richtung ihrer Ziele los, während sie Allahs Hilfe erbaten. Allah öffnete ihnen die Stellungen der Nusayriyyah auf dem Berg, sowie die Tadmur-Lager und die Schlinge wurde noch enger um den Hals der Nusayriyyah ge-

zogen, als diese von drei Seiten umzingelt waren und nur eine Fluchtroute durch das Gebiet von Dawwah im Norden führte. Frage: Was machten die Mudschahidin direkt nach der Rückeroberung Tadmurs? Antwort: Die Mudschahidin machten sich den Kollaps in den Rängen der Nusayriyyah und ihrer Verbündete zu nutzen indem sie auf allen Frontlinien weiter voranpreschten, bis sie die Peripherie der T4 Militärbasis erreichten, woraufhin sie die Kontrolle über den Kontrollpunkt an der Qaryatayn-Kreuzung, der Hayr-Plantage das Luftabwehrbataillon in der Nähe der Luftwaffenbasis einnahmen und die Schlinge um die Luftwaffenbasis aus drei Richtungen enger zogen. Frage: Welche sind die wichtigsten Stellungen und Gegenden, die vom Islamischen Staat während dieser Attacke erobert wurden? Antwort: Nordwestlich von Tadmur, dort sind die Gegenden von Huwaysis, Schair, Dschazal, Dschihar, die zwei Artilleriehügel, die Türme in der Gegend von Dschazal, sowie der strategische Berg zwischen Dschazal und Schair. Südwestlich von Tadmur ist die Gegend von Qasr al-Hallabat und der strategische Berg Huyan, der die Stadt und ihre Nusayri-Nachschubroute überblickt. Im Nordosten ist der Irtuwaziyyah-Kontrollpunkt, sowie die Burdsch und Muhr Hügel. Der Irtuwaziyyah-Kontrollpunkt liegt nahe der Muhr Gasfirma, nordöstlich der T4 Luftwaffenbasis, westlich von Tadmur. Dort sind 15 militärische Kontrollpunkt in der Gegend die von Muhr bis nach Dschihar reicht. Es gibt die Silos von Tadmur, die von den russischen Streitkräften als Kaserne verwendet wurden und ihre stärkste Verteidigungslinie war, sowie acht Kontrollpunkte um ihr herum, sowie die Taliyyah-Kreuzung, östlich der Stadt. Nördlich von Tadmur sind die strategischen Berge Tar, Antarah und die Tadmur Militärlager, die der Würgepunkt des Nusayri-Regimes und der Milizen in der Stadt waren. Auf der südlichen Seite ist der strategische Berg Huyan. Im Westen das Mahdschurah-Bataillon, nordöstlich des T4 Luftwaffenstützpunktes. Dann wurde die Stadt Tadmur eingenommen, durch Allahs Großzügigkeit, nachdem die Verteidigung der Kuffar zusammenbrach, nach der Eroberung der Burg von Tadmur, die die gesamte Stadt überblickt, sowie nach der Eroberung des Amiriyyah-Viertels im Norden der Stadt und dem östlichen Stadteingang, sowie nachdem die einzige übrigbleibende Nachschublinie der Kuffar bedroht war, die zwischen dem Huyan-Berg und dem Tar-

Berg belagert wurde. Beide wurden von den Mudschahidin innerhalb der ersten drei Tage der Schlacht erobert. Außerdem sind noch die Areale von Bayyarat, Dawwah und das Tadmur-Dreieck im Westen von Tadmur, sowie Stellungen und wichtige Einrichtungen wie die Muhr Gasfirma, das Dschihar-Gasfeld, das Dschazal-Ölfeld, umliegende Gebiete und die Hayyan Gasfirma. Tadmur wurde vollständig gesichert nach einem Vorstoß 40km westlich der Stadt und alles Lob gebührt Allah. Die Stadt Tadmur und die Wilayah von Hamah wurden dann verbunden und die Ribatlinie der Mudschahidin wurde von Hamah bis nach Dimaschq verbunden. Und auf der Tadmur-Dimaschq Autobahn übernahmen wir die Kontrolle der Dschihar-Kreuzung östlich der T4 Luftwaffenbasis, sowie Stellungen und Befestigungen der Kuffar auf der Gebirgskette nördlich der Luftwaffenbasis, inklusive zwölf Stellungen auf den Hügeln, die in Richtung des Luftabwehrbattaillons führen. Südöstlich der Luftwaffenbasis ist das Dorf Marhatan, der Syriatel-Turm, die zwei Gegenden von alHayr und Maschtal - in der Nähe von Baridah, südlich der T4 Luftwaffenbasis - und der Kontrollpunkt der Kreuzung, die die Stadt Qaryatayn und die T4 Luftwaffenbasis verbindet. Westlich der Luftwaffenbasis ist das Dorf Scharifah. Frage: Was ist die strategische Bedeutung des militärischen Luftwaffenstützpunktes? Antwort: Die T4 Luftwaffenbasis ist der größte militärische Stützpunkt in asch-Scham. Von dort können Jet- und Bomberflugzeuge abheben und landen und es gibt ebenfalls Hubschrauberlandeplätze für Helikopter. Von dieser Luftwaffenbasis wird Luftunterstützung im östlichen Landgebiet von Hims geleistet und Helikopter starten von ihr. Gleichermaßen hat ihre Nähe zu den Öl- und Gasfeldern im gleichen Gebiet einen Beitrag geleistet für die Unterstützungsfähigkeiten während der jahrelangen Kämpfe mit dem Islamischen Staat in der Gegend. Jede Streitkraft die gen Tadmur marschieren möchte kommt von diesem Luftwaffenstützpunkt. Die geografische Lage macht es zu einem Drehund Angelpunkt für das Landgebiet von Hims, wobei es den östlichen Teil vom südlichen Teil trennt, während die Bewegungsgrenzen zwischen dem Nord, hoch im Landgebiet von Hims, dann bis nach Dimaschq Wilayah liegen. Frage: Spielten die Sahwat während dieser Schlacht in Hims Wilayah ein Rolle? Wenn ja, welche? Antwort: Nach den Aussagen die erklärten, dass 37

Die Soldaten der Chilafah erbeuteten zahlreiche Panzer in Wilayat Hims

Russland unfähig ist den Kampf gegen den Islamischen Staat anzuführen beorderte Amerika die Sahwat-Divisionen die sie entlang der künstlichen Grenze stationierten zur Vorbereitung zur Ausführung von Angriffen um den Druck auf die Nusayriyyah zu lindern und tatsächlich verkündeten die Sahwat ihren Feldzug mit dem Namen „Radd al-Itibar“ für ihre bittere Niederlage in Ost-Qalamun vor einigen Monaten, wo sie dutzende von Fahrzeugen verwendeten und einige Täusch-Stellungen der Mudschahidin in der Schami Hamad Wüste angriffen, wobei sie in ein Minenfeld gerieten, wodurch einige von ihnen getötet oder verwundet wurden, woraufhin sie sich dann zurückzogen und zu ihren Verteidigungspositionen an der jordanischen Grenze nahe der amerikanischen Basis in Ruqban zurückzukehren und sie schauten nicht zurück. Alles Lob gebührt Allah. Frage: Warum wurde die Hayyan Gasfirma im östlichen Landgebiet von Hims gesprengt und warum war sie wichtig für das Nusaryi-Regime? Antwort: Die Hayyan Gasfirma produziert mehr als 3 Millionen Kubikmeter Gas täglich, eine riesige finanzielle Einkommensquelle, die vom Nusayri-Regime zur Finanzierung der militärischen Operationen genutzt wurde. Der große Nutzen dieser Firma für das Nusaryi-Regime liegt darin, dass es den Brennstoff zur Betreibung der Elektrizitätswerke im Süden von asch-Scham verwendet, zusätzlich zu den anderen materiellen Verlusten die das Regime durch die Suche nach Alternativen erleidet. Frage: Berichte uns über die Zeichen, Wunder und Unterstützung Allahs in dieser Schlacht. Antwort: Alle Berichte erzählen uns von dem kom38

Interview

plett unerwarteten Zusammenbruch der Nusayri-Armee und ihrer Milizen in einer kurzen Zeitdauer, trotz der starken Präsenz russische Streitkräfte in der Gegend und der starken Beteiligung der Rafidah-Milizen, sowie von ihrem hoffnungslosem Rückzug sowie den harten Umständen der Region, sowie den großen Höhenunterschieden - besonders in Dschazal, das für seine großen Berge und vielen Hügel bekannt ist - nicht zu schweigen das Arsenal und die militärische Kraft, die vom Nusayri-Regime in der Gegend stationiert wurde. Doch angesichts einiger einfacher Angriffe und Attacken flohen sie - durch Allahs Großzügigkeit und Seinem Gewähren des Erfolgs für Seine Mudschahidin Diener. Es gab da auch ein Vorkommnis das stattfand und eine große Rolle - nach Allah  - bei der Erschütterung der Kuffar spielte: Wir sahen wie Allahs Unterstützung deutlich wurde als ein Istischhadi namens Abu Bakr al-Chayr  in einem mit Sprengstoff beladenen Panzer in Richtung der Tadmur Silos fuhr, die stärkste Verteidigungsstellung der Kuffar in Tadmur. Er drang für 15 Minuten vor und durchbrach eine Barriere nach der anderen. Dutzende Projektile trafen seinen Panzer während er vordrang und Allah  beschützte ihn bis er letztlich sein Ziel erreichte und sein Gefährt inmitten der Kuffar nahe der Silos sprengte. Eine dichte Rauchwolke entstand dabei und sie bewegte sich bis sie die Silos erreichte und bedeckte, wonach sie sich nicht mehr bewegte. SubhanAllah! Die Silos wurden komplett verdeckt und die Wolke blieb durch, wodurch die Kuffar nichts sehen konnten. Danach preschten die Angreifer-Gruppen vor und übernahmen die Kontrolle über das Gebiet. Diese Operation spielte eine zentrale Rolle bei dem Vorstoß der Brüder in Richtung des Stadteingangs bei Amiriyyah.

39

Die ersten Vorgänger der Muhadschirin und Ansar wussten, dass das Paradies die wertvolle Ware Allahs ist und sie wussten, dass ihr Preis nicht erreicht werden kann, außer durch Anstrengung. So suchten sie nach jedem Weg auf dem die Zufriedenheit Allahs liegt, um sie zu erreichen, während sie Allah um Erfolg und Akzeptanz baten. Man sieht sie entschlossen beim Verkauf und Handel mit Allah, so verkaufen sie die Seele und den Besitz um es zu kaufen. {O die ihr glaubt, soll ich euch auf einen Handel hinweisen, der euch vor schmerzhafter Strafe rettet? Ihr sollt an Allah und Seinen Gesandten glauben und den Dschihad mit eurem Besitz und mit eurer eigenen Person führen; das ist besser für euch, wenn ihr nur wisst -, dann wird Er euch eure Sünden vergeben und euch eingehen lassen in Gärten, durcheilt von Bächen, und in angenehme Wohnungen in den Gärten Edens. Das ist der großartige Erfolg.} [As-Saff: 12-10] Und als sie erkannten, dass der schnellste Weg zu ihr die Schahadah auf dem Wege Allahs ist, begaben sie sich eilend zu den Schlachtfeldern, um den Feind zu treffen ohne sich abzuwenden, während sie sich dem Tod zuwenden und ihn als Weg zur Erlangung des Lebens nutzten. Anas Ibn an-Nadar  wirft sich in die Reihen der Muschrikin am Tag von Uhud Hier ist Anas Ibn an-Nadar , der von der Schlacht von Badr fernblieb und deswegen sehr traurig war. Doch er machte einen Schwur und gab ein Versprechen, so lasst uns seinem Neffen Anas Ibn Malik zuhören, der uns über

40

Artikel

die Tat seines Onkels berichtet: „Mein Onkel Anas Ibn an-Nadar blieb dem Kampf von Badr fern, so sagte er: ‚O Gesandter Allahs, ich war beim ersten Kampf, bei dem die Muschrikin kämpften abwesend. Wenn Allah mir gewährt die Muschrikin zu bekämpfen, so werde ich Ihm zeigen was ich mache!‘ Als der Tag von Uhud stattfand, als die Muslime zurückgedrängt wurden, sagte er: ‚O Allah, ich entschuldige mich bei dir wegen dem was diese da - er meinte seine Gefährten - gemacht haben und sage mich los von dem was diese da - er meinte die Muschrikin - gemacht haben.‘ Daraufhin stoß er vor, da begegnete ihm Sad Ibn Muadh und sagte: ‚O Sad Ibn Muadh! Das Paradies, beim Herrn von an-Nadar, wahrlich, ich vernehme seinen Geruch vor Uhud!‘ Sad sagte: ‚Ich war nicht fähig, O Gesandter Allahs, zu tun was er tat.‘“ Anas sagte: „Wir fanden an ihm mehr als 80 Schwerthiebe, Speerstöße und Pfeilschüsse vor. Wir fanden ihn tot und von den Muschrikin entstellt vor, so konnte ihn niemand erkennen, außer seine Schwester, die ihn anhand seiner Finger erkannte.“ So sagte Anas: „Wir pflegten zu denken, dass diese Ayah über ihn und seinesgleichen herabgesandt wurde: {Unter den Gläubigen gibt es Männer, die das wahrgemacht haben, wozu sie sich Allah gegenüber verpflichteten.} [Al-Ahzab: 23]“

Umayr Ibn al-Humam  eilt zu einem Paradies dessen Weite wie die Himmel und die Erde ist Und dies ist Anas , der uns von ihrer Anstrengung berichtet: „Der Gesandte Allahs  und seine Gefährten gingen los, bis sie vor den Muschrikin bei Badr eintrafen, woraufhin die Muschrikin ankamen. Da sagte der Gesandte Allahs : ‚Lasst niemanden von euch vor mir vordringen.‘ Daraufhin nährten sich die Muschrikin, da sagte der Gesandte Allahs : ‚Steht auf für ein Paradies dessen Weite wie die

Himmel und die Erde ist!‘ Umayr Ibn al-Humam sagte: ‚O Gesandter Allahs, ein Paradies dessen Weite wie die Himmel und die Erde ist?‘ Er sagte: ‚Ja.‘ Da sagte er: ‚Bravo. Bravo.‘ So sagte der Gesandte Allahs : ‚Was bringt dich dazu „Bravo. Bravo.“ zu sagen?‘ Er sagte: ‚Nein, bei Allah, nichts, außer die Hoffnung zu seinen Bewohnern zu gehören!‘ Er sagte: ‚So bist du wahrlich von ihm!‘ Da holte er Datteln aus seinem Behälter und begann sie zu essen. Da sagte er: ‚Wenn ich leben würde bis ich diese meine Datteln gegessen habe, so wäre es wahrlich ein langes Leben!‘ So warf er die Datteln fort und bekämpfte sie bis er getötet wurde.“ Die Anführer der Expedition von Mutah suchen nach der Schahadah Und bei Mutah nahm Dschafar Ibn Abi Talib  die Flagge in seine rechte Hand, daraufhin wurde sie abgetrennt. So nahm er sie in seine linke Hand, so wurde sie abgetrennt. Daraufhin hielt er sie mit seinen beiden Armen bis er getötet wurde, während er 33 Jahre alt war. So gab Allah ihm dafür zwei Flügel im Paradies mit denen er fliegt wohin er will. Und es wurde gesagt, dass ein Mann von den Römern ihn erschlug, woraufhin er in zwei Hälften geteilt wurde. Der Muhadschir Beduine war aufrichtig zu Allah, so erfüllte Er seinen Wunsch Und seht euch ihre Aufrichtigkeit mit Allah an!

Schaddad Ibn al-Had  berichtete, dass ein Mann von den Beduinen zum Propheten  kam, an ihn glaubte und ihm folgte. Dann sagte er: „Ich mache Hidschrah mit dir.“ So gab der Prophet  ihn in Obhut mit einigen seiner Gefährten. Als eine Ghazwah stattfand, erbeutete der Prophet  etwas, so teilte er es auf und wies ihm einen Teil zu. So gab er seinen Gefährten was er ihm zugeteilt hatte. Währenddessen hütete er Vieh für sie. Als er kam führten sie ihn zu ihm. Da sagte er: „Was ist das?“ Sie sagten: „Ein Anteil der dir vom Propheten  zugeteilt wurde.“ Da nahm er ihn und kam damit zum Propheten  und sagte: „Was ist das?“ Er sagte: „Ich habe es dir zugeteilt.“ Er sagte: „Ich folge dir nicht wegen dem, sondern ich folge dir, damit ich hier - während er auf seinen Hals zeigte - durch einen Pfeil getroffen werde, sterbe und dann das Paradies betrete. Er sagte: „Wahrlich, Allah wird wahrhaftig mit dir sein.“ So warteten sie ein wenig, dann standen sie auf, um den Feind zu bekämpfen. Dann wurde er zum Propheten  gebracht, während er getragen wurde und er von einem Pfeil getroffen wurde, wo er zuvor hingezeigt hatte. So sagte der Prophet : „Ist er es?“ Sie sagten: „Ja.“ Er sagte: „Er war aufrichtig zu Allah, so akzeptierte Er seinen Wunsch.“ Dann wickelte ihn der Prophet  in seinem Mantel ein, brachte ihn nach vorne und betete über ihm. Von dem was in seinem Gebet sichtbar wurde war: „O Allah, dies ist Dein Diener, der als Auswanderer auf deinem Weg hinausging. So wurde er als Schahid getötet. Ich bin Zeuge dafür.“

Allah nimmt weiterhin Schuhada zu Sich auf

41

Beide, jung und alt sind eifrig darin, die Schahadah zu erlangen

Abu Aqil  drängt verwundet zur Bekämpfung der Murtaddin vor Schau auf diejenigen, die am Tag der Schlacht von Yamamah die Religion verteidigten, solange in ihren Körpern eine pulsierende Ader ist, bis sie als Schahid getötet wurden. Dschafar Ibn Abdillah Ibn Aslam sagte: „Am Tag von Yamamah, während sich die Menschen in Reihen gliederten, war der Erste der verwundet wurde Abu Aqil. Er wurde durch einen Pfeil zwischen seinen Schultern und seinem Herzen getroffen, ohne getötet zu werden. So entfernte er den Pfeil, während seine linke Seite am Anfang des Tages schwach wurde und zum Lager zurückgebracht wurde. Der Kampf wurde intensiver, die Muslime wurden geschlagen und wurden hinter ihre Lagerstätten zurückgetrieben, während Abu Aqil von seiner Wunde schwach war. Er hörte Maan Ibn Adiyy rufen: „O Ansar! Haltet euch an Allah und am Angriff auf euren Feind fest!“ Abdullah Ibn Umar sagte: „So stand Abu Aqil um zu seinem Volk zu gehen. Da sagte ich: ‚Was willst du? Du kannst nicht kämpfen!‘ Er sagte: ‚Der Rufer hat meinen Namen gerufen!‘“ Ibn Umar sagte: „So sagte ich zu ihm: ‚Er sagt nur „O Ansar!“ und er meint nicht die Verletzten.‘“ Abu Aqil sagte: „Ich gehöre zu den Ansar und ich antworte ihm, selbst kriechend!“ Ibn Umar sagte: „So gürtete sich Abu Aqil, nahm das Schwert in seine rechte Hand und rief: ‚O Ansar! Einen Angriff wie am Tag von Hunain! So versammelt euch - möge Allah euch barmherzig sein - allesamt und

42

Artikel

marschiert voran, denn die Muslime sind eine Zielscheibe vor ihrem Feind!‘ bis sie auf ihren Feind im Garten auftrafen und sich vermischten. Die Schwerter vermischten sich zwischen uns und ihnen.“ Ibn Umar sagte: „Ich schaute zu Abu Aqil, während seine verwundete Hand von der Schulter abgetrennt war und am Boden lag. Er hatte 14 tödliche Wunden. Und der Feind Allahs Musaylimah wurde getötet.“ Ibn Umar sagte: „Ich stand bei Abu Aqil, während er im Sterben lag. So sagte ich: ‚O Abu Aqil!‘ Er sprach auf undeutliche Weise: ‚Wer hat verloren?‘ Ich sagte: ‚Frohe Botschaft, der Feind Allahs ist getötet worden!‘ Da hob er seinen Finger zum Himmel empor, pries Allah und starb, möge Allah ihm barmherzig sein.“ Al-Bara Ibn Malik  wirft sich in die Hochburg der Murtaddin Dazu gehört der erste Inghimasi im Islam, Al-Bara Ibn Malik, der Bruder von Anas Ibn Malik - . Ibn Sirin berichtet, dass die Muslime einen Wall erreicht hatten, auf dem sich Männer der Muschrikin befinden. So setzt er sich auf einen Schild und sagte: „Hebt mich mit euren Speeren empor und schleudert mich zu ihnen!“ So warfen sie ihn hinter den Wall. Er sagte: „Sie erreichten ihn als er bereits zehn von ihnen getötet hatte. Und al-Bara wurde an jenem Tag mit mehr als 80 Hieb- und Schusswunden verwundet. So nahm sich Chalid Ibn al-Walid seiner an für einen Monat bis er von seinen Wunden genesen war.“

Die Istischhadi Operation von Salim, dem Sklaven Abu Hudhayfahs  Von Muhammad Ibn Thabit Ibn Qays Ibn Schammas wird berichtet, dass er sagte: „Als die Muslime am Tag der Schlacht von al-Yamamah zurückgedrängt wurden, sagte Salim, der Sklave Abu Hudhayfahs: ‚So pflegten wir es nicht mit dem Propheten g zu tun!‘ So grub er ein Loch für sich und stand in ihm, während er mit sich das Banner der Muhadschirin jenes Tages hatte. So kämpfte so lange bis er am Tage der Schlacht von al-Yamamah als Schahid getötet wurde.“

Busr Ibn Artaah wirft sich in die Hochburg der Römer Von al-Ala Ibn Sufyan al-Hadrami wird berichtet, dass er sagte: „Busr Ibn Artah überfiel die Römer. So wurde seine Rückseite ständig angegriffen. So stellte er ihnen eine Falle. Dann wurde die Falle angegriffen. Als er dies sah blieb er mit einer Hundertschaft von seiner Armee zurück und verblieb einen Tag allein in einem der Täler der Römer, wo sich ungefähr 30 nicht-arabische Reittiere befanden, während neben ihnen in der Kirche die Reiter dieser Reittiere waren, die ihnen von hinten zu folgen pflegten. So stieg er von seinem Reittier ab, band es an und betrat die Kirche. Er versperrte die Tür für sich und für sie zu. Die Römer wunderten sich darüber, dass er sie verschlossen hatte. So eilten sie nicht zu ihren Spee-

ren ehe er drei von ihnen erschlagen hatte, während seine Gefährten ihn verloren hatten und nach ihm suchten. So kamen sie und erkannten sein Reittier und hörten das Gebrüll in der Kirche. Da kamen sie zu ihm, doch fanden die Türe verschlossen vor. So rissen sie einen Teil des Dachs auf und stiegen zu ihnen herab, während Busr einen Teil seiner Gedärme in seiner Hand hielt und das Schwert zu seiner rechten Hand. Als seine Gefährten in der Kirche die Oberhand gewonnen hatten fiel Busr ohnmächtig um. So traten sie zu jenen vor und fingen sie und töteten sie. Daraufhin wurden die Gefangenen zu ihm geführt, so sagten sie: ‚Um Gottes Willen, wer ist das?‘ Sie sagten: ‚Busr Ibn Artah.‘ Da sagten sie: ‚Bei Allah, die Frauen haben niemanden wie ihn geboren!‘ So nahmen sie sich seiner Gedärme an und stopften sie in sein Inneres zurück, während nichts davon durchstochen war. Dann verbanden sie ihn mit ihren Turbanen, trugen ihn und nähten ihn zu. Er überlebte und wurde wieder gesund.“ So war die Sorgfalt der Sahabah bzgl. dem Erreichen dieser großartigen Rangstufe im Paradies, trotz der Tatsache, dass sie Allah am Meisten fürchteten, Ihn am Meisten anbeteten und am Meisten Wissen hatten. Doch weder Ersuchen von Wissen oder das Lehren hinderte sie daran zur Erreichung der Schahadah zu eilen, noch das Festhalten am Diesseits. Auf ihren Spuren folgen ihre Nachfolger bis zum Tage des Gerichts, bis die Letzten den Daddschal antreffen, mit Allahs Erlaubnis.

Eine Istischhadi Operation - der kürzeste Weg um die Schahadah zu erlangen

43

4

Foreword

The green buses that transported the Sahwat out of Halab

As the leaders of the Sahwah factions were heading to Astana, the capital of Kazakhstan, to meet with the representatives of the Nusayri regime in order to strengthen the ceasefire between them and the Nusayri army, under Russian Crusader patronage, their murtadd fighters were continuing their attacks on the city of Bab with the support and backing of the Russian Crusaders, allies of the Sahwat’s main taghut, Erdogan. But the sad state of the murtadd Sahwat doesn’t end there, as anyone who followed the statements of their leaders in recent days would have found them speaking about the Russians as if they were speaking about friends, not about Crusader Russia – the ally of the regime – which killed thousands of helpless people, destroyed cities and villages, and aided the Nusayri army in retaking the city of Halab and expelling them from it. But today, among them is he who calls them a “peacemaker,” hoping to ally with them to fight the Islamic State. This friendship between the murtadd Sahwat of Sham (and behind them, their taghut, Erdogan) and the Russian Crusaders comes after years of the murtaddin allying with America, which has killed countless Muslims, aided the tawaghit against them, and protected the Jewish state occupying the lands of the Muslims. But when they lost hope in America, it

wasn’t difficult for them to replace it with Russia. In fact, there’s nothing to even prevent them from befriending the Jewish state itself over the course of a few days as long as wala and bara remains utterly broken within them. So there’s nothing easier for them than allying with the Jews, the Christians, and the mushrikin and taking charge of their efforts against the believers from Ahlus-Sunnah, either due to their fear of the mushrikin or their desire to obtain some benefits which they hope to acquire from them. The murtadd Sahwat of Sham justify their new bond with the Russian Crusaders – as well as the possibility of them coming under their banner and the banner of the Nusayri regime directed to fight the Islamic State – with the claim that it’s for the sake of weakening Iranian influence in Sham and to push the Nusayri regime to have no need for the Rafidi militias, as the Sahwat would take their place in fighting the “terrorist” groups, by which they’re referring primarily to the Islamic State. They are thereby repeating exactly what their brothers – the Sahwat of Iraq – used to say years ago in order to justify joining under America’s banner. They claimed that they wanted to be an alternative to the Rafidi militias, which American forces depended on in their war against the mujahidin, and that their 5

The Astana conference

standing alongside America – whom they had fought for years – in order to confront their common enemy, the Islamic State, would push America to fulfill its promise of handing the rule of the land over to them after they withdraw from Iraq, which would occur as soon as they’d eliminated the Islamic State. And of course, America didn’t fulfill any of its promises, and their fate was that they were wiped out at the hands of the Rafidi militias, which donned the uniforms of the police and the military after the Sahwat had spared them the hardship of having to fight the Islamic State and left them to take Iraq as easy ghanimah. But Allah was kind to the Muslims and the Islamic State returned in a number of years, afflicting the Rafidah and their brothers – the Sahwat – with the worst of torment, and rescuing – by Allah’s grace – the lands and the people under their control. And indeed, Allah c has clarified the condition of these claimants to iman, for in every era and every land they hasten to ally with the kuffar due to their fear of being harmed by them and out of their desire to benefit from them. They thereby apostatize from the religion of Allah c in multitudes, so Allah c replaces them with His pure slaves, those who take Allah, His Messenger, and the believers as allies, and who are the party of Allah c, the only ones for whom He decreed victory, conquest, and consolidation, as He c said, “O you who have believed, do not take

6

Foreword

the Jews and the Christians as allies. They are [in fact] allies of one another. And whoever is an ally to them among you - then indeed, he is [one] of them. Indeed, Allah guides not the wrongdoing people. So you see those in whose hearts is disease hastening into [association with] them, saying, ‘We fear that a calamity may strike us.’ But perhaps Allah will bring conquest or a decision from Him, and they will become, over what they have been concealing within themselves, regretful. And those who believe will say, ‘Are these the ones who swore by Allah their strongest oaths that indeed they were with you?’ Their deeds have become worthless, and they have become losers. O you who have believed, whoever of you should revert from his religion - Allah will bring forth [in place of them] a people He will love and who will love Him [who are] humble toward the believers, powerful against the disbelievers; they strive in the cause of Allah and do not fear the blame of a critic. That is the favor of Allah; He bestows it upon whom He wills. And Allah is all-Encompassing and Knowing. Your ally is none but Allah and His Messenger and those who have believed - those who establish prayer and give zakah, and they bow [in worship]. And whoever is an ally of Allah and His Messenger and those who have believed - indeed, the party of Allah, they will be the ones who prevail” (Al-Maidah 51-56).

8

Article

The mushrikin of the People of the Book and their apostate agents and allies will not cease to spread lies about the heavily inflated number of Islamic State soldiers whom they claim to have killed in battles or in airstrikes. Their goal in that regards is to fill the mujahidin with despair by terrifying them with the threat of a large number of losses in their ranks if they continue in their fight and jihad against the mushrikin and their insistence on removing shirk and establishing the religion. This is the habit of the kuffar in every era, and that is because they measure all affairs based on material, dunya-oriented results, which is all that they know. This is just the same as what was previously done by one of their leaders following the Battle of Uhud, when he boasted about killing the companions of Allah’s Messenger g, seeking therewith to fill the remaining Muslims with sorrow. But they replied to him saying that they were not eaqual, for those killed from among the Muslims were in Jannah, and those killed from among the mushrikin were in Hellfire. And Allah’s c command has come to His muwahhid slaves in every era that their wounds must not stop them from increasing their pursuit of the mushrikin and their endeavor to fight them, kill them, and seize their land and wealth, as in His c statement, “And

do not weaken in pursuing the enemy. If you should be suffering - so are they suffering as you are suffering, but you expect from Allah that which they expect not. And Allah is ever Knowing and Wise” (An-Nisa 104). So war is not only conquest and ghanimah. Rather, it includes wounds, pain, weariness, fatigue, the exhaustion of men and equipment, and the depletion of wealth and resources. But with everything they sacrifice for the cause of Allah, the muwahhidin hope to attain nearness to Him c, and to draw more of the victory which He grants to His slaves when He sees the truthfulness of their jihad. And even as they seek victory against their enemies, they know with certainty that there is even greater reward for them if they are defeated in war after having purified their intentions and exerted their efforts, as the Prophet g said, “No fighter or detachment carries out a raid, takes ghanimah, and returns safely except that they have received two thirds of their rewards, and no fighter or detachment fails to acquire ghanimah and is afflicted except that their rewards will be given in full” (Reported by Muslim). So after every defeat, they make more sacrifices for the sake of pleasing the Lord of the heavens and the earth, until the religion becomes entirely for Allah or they perish in the process, just as their Lord c described them in

The mujahidin continue to pursue and punish the kuffar

9

A dead murtadd killed while fighting for the Nusayri regime

His statement, “Those [believers] who responded to Allah and the Messenger after injury had struck them. For those who did good among them and feared Allah is a great reward” (Al ‘Imran 172). Alternatively, we find the patrons of the taghut having no hope for any of that. So what they expend in their battles becomes nothing other than a source of regret for them, and with every defeat they suffer at the hands of the muwahhidin, their spirit is even more broken, and with every loss they suffer in wealth and in personnel, their drive to continue fighting is further weakened, until eventually they are broken and suffer a turn for the worst. For this reason, Allah c commanded His slaves not to hold back from them and reminded them of the effect that defeat has on them, and that their final outcome will be nothing other than Allah destroying them. And we have seen this being confirmed many times throughout the history of this blessed jihad, which has not stopped since Allah’s Messenger g and his noble companions commenced it. Makkah and the Arabian Peninsula yielded to the Muslims in a number of years, and they eliminated Khosrau’s empire after engaging the Persian pagans in long battles, during the course of which the Muslims suffered what they did of injuries, until eventually Allah brought down Khosrau’s throne. They then dealt with the Roman state, which the Muslims continued to attack for several centuries, until Allah permitted that it be elimi10

Article

nated and that its traces be wiped out. Then, there was what the Muslims did with many of the tawaghit and the nations of kufr, which the Muslims did not tire of fighting against, until Allah eventually permitted their defeat and there remained for the Muslims their religion and their lands. And likewise is what we see today in these current rounds of the mujahidin’s war with all the nations of shirk and kufr – at the head of which are the Crusader nations of the West – specifically over the past two decades, for the banner was clear, and the goal was sincere. Thus, the affair of the muwahhidin continued – by Allah’s grace – to rise and to flourish. Allah increased them in numbers, weapons, and wealth, granted them consolidation on His earth, and supported them in establishing His religion and reviving the jama’ah of the Muslims, which is led today by Amirul-Muminin Abu Bakr al-Baghdadi . The affair of the mushrikin, meanwhile, continues to decline and deteriorate, and this is through Allah c keeping the mujahidin steadfast in waging jihad against them, and through His defeat of the kuffar and murtaddin, until Allah eventually breaks them just as He broke those before them. “That is because Allah is the protector of those who have believed and because the disbelievers have no protector” (Muhammad 11).

With every act of the mujahidin that harms the mushrikin, the people of kufr and deviance come out with their tongues and pens to alter the details and flip the truth. Their aim is to defame and vilify the muwahhidin, showing them as corrupt sinners who care nothing for the sanctity of life or religion. They weep deceitful tears over a religion in which they have disbelieved and over blood, the likes of which they have shed many times more. Such was the case following the latest attack in Istanbul, in which Islamic State soldiers targeted the mushrikin during one of their parties, celebrating the European “New Year.” As a result, they filled the world with noisy claims that the muwahhidin had spilled inviolable blood and killed those who should be protected. We will shed some light on various aspects of the situation, so that it will be clear for the Muslims and that the criminals will be exposed. We must not submit to the media of the tawaghit concerning what they release of names of the dead and wounded. The evidence, both old and new, is sufficient to establish their deceit in misleading people in this regard. This is like what the tawaghit of Jordan did after the blessed operations in the hotels of ‘Amman, where Crusader gatherings of CIA agents and murtaddin of the Iraqi Sahwat were targeted. The tawaghit of Jordan hid this truth and claimed that the “victims” were only a group of people celebrating a wedding at the hotel – those who could have been collaterally hit by the explosive storm of the istishhadi belts while they targeted the Crusaders and murtaddin. Fitnah Is More Severe than Killing Allah c said, “They ask you about the sacred month, about fighting therein. Say, ‘Fighting therein is a great sin, but averting [people] from the cause of Allah, disbelieving in Him and (denying the sanctity of ) al-Masjid al-Haram, and expelling its people therefrom are greater sins according to Allah. And 12

Feature

fitnah is greater than killing’” (Al-Baqarah 217). Ibn Kathir  commented on the reason this ayah was revealed, saying, “Ibn Mas’ud said that Allah’s Messenger g dispatched a raiding party of seven men led by ‘Abdullah Ibn Jahsh al-Asadi… Ibn Jahsh went into a patch of palms and found there al-Hakam Ibn Kaysan, al-Mughirah Ibn ‘Uthman, ‘Amr Ibn al-Hadrami, and ‘Abdullah Ibnul-Mughirah. Ibnul-Mughirah escaped, but al-Hakam Ibn Kaysan and al-Mughirah were captured, while ‘Amr was killed by Waqid Ibn ‘Abdillah. They seized the first ghanimah taken by the Prophet’s g companions… So the mushrikin made a deceptive allegation, saying, ‘Muhammad claims to be obedient to Allah, but he is the first to shed blood in the sacred month, as he killed our people during Rajab.’ The Muslims responded, saying, ‘We killed them during Jumada,’ and it is said that it was at the very onset of Rajab, meaning the last night of Jumada, and the Muslims sheathed their swords when the month of Rajab started. So Allah rebuked the people of Makkah, revealing, ‘They ask you about the sacred month, about fighting

therein. Say, ‘Fighting therein is a great sin,’’ meaning it is not allowed to fight therein, but what you – O mushrikin – have done is a greater sin than fighting in the sacred month, as you have disbelieved in Allah and averted Muhammad g and his companions from His cause. And expelling the people of al-Masjid al-Haram from it – as they expelled Muhammad g – is a greater sin than killing, according to Allah.” It is reported that Allah  has written for ‘Abdullah Ibn Jahsh  and his companions the reward of the mujahid muhajirin for what they did. Ibn Ishaq said, “When it was clear to ‘Abdullah Ibn Jahsh and his companions the good that they did, as revealed in the Quran, they were hopeful of being rewarded. They said, ‘O Messenger of Allah! Should we hope to receive, for a raid we waged, the reward of mujahid muhajrin?’ So Allah  revealed, ‘Indeed, those who believed and those who emigrated and fought in the cause of Allah – those can expect the mercy of Allah. And Allah is Forgiving and Merciful’ (Al-Baqarah 218), greatly raising their hopes thereof ” (As-Sirah). The Truth of the Tawaghits and Their Allies’ “Respect” for Blood and Sanctity

is permissible. So they permitted what Allah forbade and forbade what Allah permitted. They would even boast to one another about doing this wicked deed, as their poet said, “Were we not those who delayed for Ma’add months that were halal, making them haram?” Allah c said, “Indeed, the postponing [of the sacred months] is an increase in disbelief by which those who have disbelieved are led further astray. They make it lawful one year and unlawful another year to correspond to the number made unlawful by Allah, so they make lawful what Allah has made unlawful. The evil of their deeds is made pleasing to them, and Allah does not guide the disbelieving people” (At-Tawbah 37). Ibn Kathir  said, “[In Jahiliyyah], a man from Bani Kinanah would come each year in the season (of Hajj), riding a donkey. He would say, ‘O people! I am not at fault nor questioned, and there is no response to what I say! We have forbidden Muharram and have postponed Safar.’ He would then come the next year and say instead, ‘We have forbidden Safar and have postponed Muharram,’ which is His saying, ‘to correspond to the number made unlawful by Allah,’ meaning the four months, ‘so they make lawful what Allah has made unlawful,’ by postponing this sacred month.” Thus, the mushrikin do not honor the rites of Allah, nor His prohibitions, but only play with the religion of Allah and ridicule it, legislating into the religion that which Allah never permitted, and thereby they disbelieve in the whole religion. Then, they try to find ways to slander the Muslims and their religion,

Perhaps one who hears how the mushrikin slandered Allah’s Messenger g and his companions, due to their supposed fighting during the sacred months, might assume that the mushrikin were truthful in their honoring these months, in which Allah forbade them from fighting. However, the truth is not so. Their stance on this ruling was closer to mockery than esteem. Whenever they found it difficult to cease The scene at the Reina nightclub following the blessed operation fighting for three consecutive months, they resorted to something much greater in sin than fighting: they would change Allah’s ruling and legislate over His religion, invoking what is known as the “nasi” (the postponing of a month). That was in order to permit fighting in one of the sacred months, in which Allah forbade fighting, and then to substitute that by forbidding combat during a month in which fighting

13

The murtadd Turkish interior minister, Süleyman Soylu, failed to prevent just terror

finding fault with the most minor of suspicions, and claiming that they themselves are upon the straight path, despite their disbelief in Allah c and their ascribing partners to Him. Such do we find today in the actions of the tawaghit and their slaves, the evil scholars who replace the Shari’ah of Allah, who find fault with the mujahidin fighting against the murtaddin and targeting temples of the mushrikin and places in which their festivals of shirk are celebrated. They misguide the people, telling them that the mujahidin are killing Muslims and others who have covenants of security, that they target masajid, and that they make takfir of sinful Muslims, just like the Khawarij before. But the tawaghit forget that their crimes of disbelieving in Allah and contending with Him in legislation, rule, and worship are absolutely the greatest of all crimes – which include the intentional killing of Muslims and those who have covenants of security, and which they know, with certainty, that the mujahidin are innocent of. Their slaves, the evil scholars and media hirelings, forget that the claims of their masters of honoring Muslim blood and being keen to protect it are utter lies, which are exposed by their prisons and jails, in which Muslims are faced with wicked torture, as well as by the massacres their warplanes commit against the Muslims in the lands of the Islamic State and elsewhere, and by the support they offer to anyone who washes his hands with the blood of Muslims, including the Crusaders, the Jews, the Rafidah, the Hindus, the Buddhists, and others. 14

Article

Unintentional Killing of Some Muslims Is Not “Deeming Their Blood Halal” The lie that mujahidin target Muslims and deem their blood halal is one of the oldest lies, which the people of tawhid have refuted time and again, clarifying their honoring of inviolable blood, yet also warning Muslims from mixing with mushrikin, and especially in places where the mushrikin will likely be attacked – like in their military and security positions, their government buildings, and their places of worship and celebration. So those who disobey Allah’s command to separate themselves from the mushrikin and to make hijrah from their lands, and instead intentionally mix with them, in such a way that the mujahid is unable to distinguish between the Muslim and the mushrik, then such people have brought harm upon themselves and the protection of the mujahidin is exempt from them – and Allah will resurrect them according to their intentions. If it is allowed for the mujahidin to target the mushrikin, even if the latter are using Muslims as human shields against their wills, then how about someone who intentionally chooses to mix with the mushrikin in the places of their debauchery, during one of their days of celebration, to join in on the festivities, and mimic them in what they do and how they do it? Yet he condemns the mujahidin when some harm afflicts him based on an attack, which Allah has allowed for the Muslims and upon which He incited them, meaning the direct killing and harming of the belligerent mushrikin!

And in that light, the mujahidin targeted the night club in Istanbul, aiming their attack at the mushrikin, after they had exerted every effort of surveillance, inspection, planning, and execution. It is then irrelevant if someone who might have been considered a Muslim – though certainly sinful and immoral – were killed or injured during the attack. Restaurant or Nightclub? The tawaghit and their slaves felt embarrassed of spreading the news and telling the story of their citizens being killed in a place of shirki celebration, as a “nightclub” is known even by the common people to be a place of sin and immorality, and that its model clientele are kafir men and women and other immoral men and women. As it follows, they found it too difficult to portray those who were killed therein as righteous awliya of Allah or shuhada who are near to Allah – as they have become accustomed to depicting every person killed by the mujahidin. So they came with the game of changing names, which they often use to play with the rules of the Shari’ah. They began calling that place of sin and immorality a “restaurant,” in order to delude people into thinking that the mujahidin attacked those therein while they were doing something allowed for them by Allah, of eating and drinking, in a place permitted for them by Allah: a restaurant. The reality is that naming the place, in which the

blessed Istanbul attack occurred, a restaurant or a nightclub changes nothing of its ruling, as it was a place in which the mushrikin gathered to celebrate their committing of shirk with Allah. In such a place, it is allowed to target them and attempt killing and wounding them, aside from it being a place of sin and immorality, which Muslims are not allowed to enter. This is just as the soldiers of the Islamic State today, in the east and the west, find no fault with targeting the Rafidi and Isma’ili mushrikin inside their temples, even though they call them “masajid.” That is due to them actually being places of worship for other than Allah, so Muslims must avoid attending such places, staying in them, or even passing through them – let alone performing acts of worship therein, even if doing so was for Allah alone. There is a clear prohibition for Muslims against worshiping Allah in a way that is like the worship of others, like facing fire while praying to avoid being like the Majus in their prayer, or praying at the exact moment of sunrise or sunset to avoid being like the Sabian mushrikin in their times of prayer, or slaughtering animals for Allah in places where the mushrikin sacrifice to their idols. Even if those who are considered Muslims were killed during the attacks on such temples – collaterally, not intentionally – due to being in their vicinity, such does not restrict targeting those temples of shirk. But rather, Muslims must avoid those places, and even especially after the mujahidin have issued their warnings. So how then about one who is present

The murtadd “scholar,” Salman al-‘Awdah, denounced the blessed attack

15

in a place of sin and immorality, amid a gathering of mushrikin, on a day of celebrating their kufr?! The Ruling of Those Who Celebrate Mushrik Festivities Ibn Taymiyyah  was asked about a Muslim who prepares food like the Christians do for New Year’s, or other times like the Feast of the Baptism, Christmas, Lentil Thursday (“Holy Thursday”), or the Sabbath of Light (“Holy Saturday”), and about one who sells something to them for their celebrations – is it permissible for Muslims to do so or not? He answered, saying, “All praise is due to Allah. Regarding their celebrations, it is not permissible for Muslims to resemble them in anything: not in their food, their clothing, their bathing, their lighting of candles, the abandoning of one’s work or worship, or otherwise. It not permissible to prepare a meal or give gifts, nor to sell that which assists them in doing any of that, nor to allow children or others to play games specific to these celebrations, nor to dress up [for them]. Overall, Muslims must not give special consideration to [kafir] celebrations at all. Rather, those days of festivity should be – to the Muslims – just like any other day.” “A Muslim’s intentionally giving consideration to one of these days [by doing something special without actually intending to celebrate the occasion itself ] was disliked by groups of the Salaf and the Khalaf. As for his specifically doing anything of what was mentioned above [in celebration of the occasion], then there is no dispute about it amongst the scholars. Rather, some scholars considered that whoever does such things has committed kufr, since doing so involves holding the religious activities of kufr with esteem. Others have said that whoever slaughters a ram on a day of their celebrations, it is as if he slaughtered a pig.” “‘Abdullah Ibn ‘Amr Ibn al-‘As said, ‘Whoever lives in the lands of the non-Arabs, celebrates their New Year’s and festivals, and resembles them until he dies upon such, he will be resurrected with them on the Day of Resurrection.’ More than one of the Salaf said about Allah’s saying, ‘Those who do not bear witness to falsehood’ (Al-Furqan 72), that it refers to the celebrations of the kuffar. If such is the case of merely witnessing them, then what about participating in them by doing that which is specific to them?” “It was reported from the Prophet g that he said, ‘Whoever resembles a people, then he is from them,’ 16

Article

(Reported by Ahmad from Ibn ‘Umar) and in another wording, ‘He is not from us, the one who resembles other than us,’ (Reported by at-Tirmidhi from ‘Abdullah Ibn ‘Amr Ibn al-‘As) and it is a ‘jayyid’ hadith.” “So if this is said of resembling them, even if only in customs, then what about resembling them in something more obvious than that? The majority of imams disliked – whether to the point of tahrim or just that of a lesser degree – eating what was slaughtered for their celebrations or their religious offerings, as they grouped that with what is dedicated to other than Allah or what is sacrificed on an altar. Likewise, they forbade supporting them in their celebrations by giving them gifts or selling things to them [for that occasion]. They said that it is not permissible for the Muslims to sell the Christians anything that benefits their celebration: not meat, not blood, not a garment, not giving them a ride, and not supporting them in anything of their religion. That is because doing so is to give esteem to their shirk and to help them commit kufr. The authorities should forbid the Muslims from doing this, as Allah c said, ‘Assist one another upon duty and piety, and do not assist one another upon sin and transgression’ (Al-Maidah 2).” “Furthermore, just as it is not allowed for the Muslim to help them drink wine, whether by pressing grapes for them or otherwise, then what about helping them uphold their rites of kufr? And if he himself is not allowed to help them do that – then what if he himself is the one doing it?! And Allah knows best” (Majmu’ al-Fatawa). The Istanbul Attack Was a Blessed Operation The attack in Istanbul targeted the mushrikin in a place and time of their celebration. Many mushrikin and murtaddin were killed and wounded therein. Those who ascribed themselves to Islam, who were killed in this attack, brought it upon themselves by committing a deed that put themselves closer to kufr than to Islam, such that their mixing with the mushrikin made it impossible to distinguish between them. As such, their blood was spilled without blame. We ask Allah to give honor and victory to those who conducted the attack, as well as to their brothers, and all praise is due to Allah, the Lord of creation.

Since the beginning of the current jihad in Sham, the Turkish taghut Erdogan has been marketing the idea of an area in which those who are fleeing from Nusayri airstrikes might gather, offering them places of refuge, services, and protection from bombardment. Doing so, the burden of defending this area would be put on the shoulders of the Turkish army and its aircraft, though beneath the shade of America and NATO. However, this idea failed due to a lack of agreement on behalf of America and its allies in NATO, as they even withdrew their advanced “Patriot” air defense missile systems, which would have been able to guard the safe zone from Nusayri planes. Turkey Receives Initial Approval As the intensity increased in the war against the Islamic State – a war waged by the international Crusader coalition and led by America – it became possible for any side to market their personal projects, on the condition that they support the war against the Islamic State. So the taghut Erdogan and his apostate allies in the Sahwah factions raised the “Safe Zone” project again, but with a new concept, that this area would be used as a base to fight against the Islamic State and a new point from which to launch attacks, just as has been done by the Rafidah in Iraq, the Peshmerga in Kurdistan, the PKK in the Jazirah, and 18

Article

the Nusayri regime in both Halab and the southern desert. The mission for this area is to advance from the north of Halab Wilayah to the western (Shami) bank of the Euphrates River, which will be in correspondence with the apostate PKK advance on the river’s eastern bank. So it is no surprise that these two mutually supportive fronts will use similar names for their campaigns, as the Turkish murtaddin and their allies call their mission “Euphrates Shield” and the Kurdish murtaddin and their allies call theirs “Euphrates Wrath.” Under this pretext, Turkey achieved American approval to advance towards Jarabulus and Ra’i in order to reach the city of Bab, even securing air cover for them, along with support and weapons, during many stages of the operation. Then, to overstep the disapproval of the Nusayri regime and its Russian and Iranian allies, the murtadd Turkish government began negotiating with the Russian Crusaders, convincing them to agree to an advance in the northern and eastern countryside of Halab, assuring them that this advance was for the sake of fighting the Islamic State – and that in no way would they affect the Nusaryi regime and its allies, of Rafidah and others. This Project’s Importance to Turkey The taghut Erdogan and members of his apostate government increased in talking about the “Safe Zone,” mentioning its being a means of preventing the establishing of the Kurdish state, to which the secular kafir PKK aspires. As such, Turkey seeks to take control over the area stretching between Jarabulus and ‘Azaz, covering more than 50 km of land, which would prevent the areas ruled by the apostate PKK militants east and west of the Euphrates from joining together. Doing so, the Turkish murtaddin would make this area

The murtadd, Erdogan, with his Crusader ally, Putin

a barrier to block Islamic State mujahidin from reaching their lands. However, whoever scrutinizes the actual situation on the map and the ongoing political events in both Turkey and Sham will recognize that the importance of this area to the apostate Turkish government far surpasses the issue of destroying the plans of the Kurdish state, despite its importance to them. This is because the Turkish army’s assertion of control over some part of Sham will be a means of great pressure on the Nusayri regime in the future, which will exceed the importance of controlling the many factions of the Sahwah murtaddin – meaning that they will reap many rewards in a future withdrawal, no matter what kind of taghut government is set up in Damascus. Likewise, Turkey’s partial control over this area with Russian or American air cover, would prevent the Nusayri regime from bombarding it. This would help Turkey to eventually rid itself of a large number of undesirable refugees (those who are disruptive or offer little benefit to Turkey) by opening refugee camps for them in this area. Such would also alleviate much of the great costs burdening the declining Turkish economy. That is aside from being able to recruit fighters from these camps to further the future projects of the Turkish army inside Sham. And just as Iran has taken control of the Rafidi militias in the framework of the “Rafidi Mobilization,” using it to achieve its goals, so too has Turkey begun speaking about a “Sahwah Mo-

bilization” to be used for serving its interests in Sham and the rest of the region. The Accepted Safe Zone With every Crusader-observed peace agreement made between the Nusayri regime and the Sahwah murtaddin, the Russians speak of the necessity of isolating the “extremists” from the “moderate opposition,” despite their knowledge of the strong alliance between all of the murtadd Sahwah factions – whether they openly declare secularism or they falsely claim to rule by Shari’ah. This “necessity” comes as Russian bombers target these “extremists” who refuse to (openly) negotiate with the Nusayri regime, unlike the “moderates” who have accepted to do so, entrusting that to the former Nusayri prime minister, the murtadd Riyad Hijab. But such distinction could not happen due to the great mix of these two types of Sahwat, those who accepted the negotiations and those who rejected them, as well as due to the inability of the “moderates” to expel the “others” from amongst them. This was clearly manifested in the city of Halab before its complete fall into the hands of the Nusayri army, which was presented by the taghut Erdogan in a way acceptable to the Sahwah murtaddin. And by doing so, he simultaneously insured the Russian-Nusayri consent for him to build the “Safe Zone,” making it an area for isolating the “moderate” Sahwat from the “ex19

tremist” Sahwat. Thereby, the “moderates” could end combat operations against the Nusayri regime, freeing themselves up to fight the Islamic State alone, as they would be safe from Nusayri and Russian bombing as long as they adhered to this decree. The Russian-Turkish Project After finalizing the Sahwah factions’ surrender of Halab city to the Nusayri regime, which was based on an agreement made between Russia and Turkey, a new Russian-Turkish project was developed to spread the “Halab experiment” to the rest of the lands in Sham under Sahwah control. This was based on a peace agreement between the Sahwat and the Nusayri regime, comprised of three main points: First, a ceasefire between both sides in all areas of Sham. Second, the setting up of a joint government, including both the Nusayri regime and the murtaddin of the Sahwat’s armed factions and the political opposition, on the basis of being secular, democratic, and representative of its members, while the greater power will again be for the Nusayriyyah, as work will be made to integrate the Sahwah fighters into the Nusayri army. Third, all combat will be eventually only directed against the Islamic State. As such, the “Safe Zone” area will be the first to officially implement the ceasefire, while it has practically been implemented there for several months (since the onset of the Turkish operation “Euphrates Shield”). It will be a haven for all factions and groups that enter into the Russian-Turkish project’s framework, and they will begin moving there with their weapons, equipment, families, and bases. At that, those apostate factions outside of the peace agreement with the Nusayri regime will remain in their own haven, Idlib, where Russian and Nusayri planes will continue to bombard them from above, while the Rafidi militias will choke them on the ground. There will be no escape from that hellish situation, except for one who surrenders himself to and joins the Nusayri army or one who officially crosses Turkey’s borders to be transported to the “Safe Zone,” where he will join the “moderate” Sahwah army to fight the Islamic State, far from any frontline against the Nusayri army. This project will continue until the Nusayri army completely controls the areas of Idlib, the coastal region, and the northern countryside of Hamah, after 20

Article

they are emptied of those murtadd Sahwah fighters coming from parts of Hims, Dimashq, Qalamun, and possibly even Dar’a. Regardless, each murtadd of the Sahwat will accept the peace agreement with the Nusayriyyah by either entering into the ranks of the Nusayri army or by entering into the “moderate” Sahwah army inside the “Safe Zone,” especially once the option to sit back in Turkey is no longer available if the apostate Turkish government moves all of the refugee camps to the “Safe Zone.” In such circumstances, it can be agreed to unite the “Safe Zone” factions with the Nusayri army, whether by forming battalions resembling those of a “people’s army” or by merging them into police positions, since the murtadd opposition will likely have a share in the interior ministry of the joint government. Doing either will move the complete effort of all parties to fighting the Islamic State. In the Steps of the Iraqi Sahwat At the first sign of the Sahwat emerging in Sham, the Islamic State warned the murtaddin that they would take the same path – walking shoulder to shoulder – as their brothers in the Sahwat of Iraq, and that they would meet the same black end as their predecessors before them. For the Islamic State will not leave them alone, nor will the Crusaders and the tawaghit fulfill the promises they made to them, and nor will the Nusayriyyah and the Rafidah give them what they want. Rather, the soldiers of the Khilafah will continue to cut their throats and the Rafidah and Nusayriyyah will work to dismantle them, weaken them, and subdue them. Whoever is insubordinate, the Rafidah and Nusayriyyah will find no difficulty in opening his old records or prosecuting him with new charges. The Crusaders and the tawaghit will abandon them as soon as they no longer need them. None of them will be safe, except those who become refugees in a neighboring country, as it happened with the murtaddin of the Iraqi Sahwah leaders. Indeed, the Sahwat will end and the Islamic State will – by Allah’s permission – return to all of the areas from which it withdrew in the north of Sham. Then legions of its soldiers will enter the land of Turkey, making therein new wilayat in which the Shari’ah of Allah will be established and the idols of Ataturk, democracy, secularism, Sufism, and the Murtadd Brotherhood will be removed. And none of that is difficult for Allah.

There’s no doubt that with the return of the Khilafah, the establishment of the Islamic State, and the revival of the laws of the Shari’ah that were abandoned and the rulings that were concealed, the minds of many women became enlightened and were illuminated by our noble shari’ah. Thus, the female slaves of Allah in the Islamic State became more knowledgeable of the affairs of the religion and of that which the Lord of creation had obligated upon them, particularly with respect to ‘aqidah and tawhid, both of which were polluted in the lands of shirk. The Most Firm Handhold of Iman Know, O bondwoman of Allah, that Islam is to surrender to Allah through Tawhid, to submit to Him through obedience, and to disavow shirk and its people. Wala and bara are two of the principles of Islam according to ijma’ (consensus), and they are from the testimony of “La ilaha illallah.” A Muslim is not called a Muslim until he disavows kufr and its people, even if they are his closest relatives. A woman may say, “But my wala is to Allah, His Messenger, and the believers, and the greatest evidence of that is that I live in Dar al-Islam and enjoy the blessing of the shari’ah of mankind’s Lord!” So know that having wala for the kuffar is not only through aiding them and supporting them against the Muslims. Rather, simply harboring love and affection for them and approving of them are examples of wala. Concerning love and affection, their place is in the heart, and the heart is the master and shepherd of the limbs. Imam Ahmad reported in his musnad that al-Bara Ibn ‘Azib  said, “We were sitting with the Prophet g when he asked, ‘Which bond of Islam 22

Sisters

is the strongest?’ They said, ‘The prayer.’ He said, ‘It is good, but it is not it.’ They said, ‘The zakah.’ He said, ‘It is good, but it is not it.’ They said, ‘Fasting Ramadan.’ He said, ‘It is good, but it is not it.’ They said, ‘The hajj.’ He said, ‘It is good, but it is not it.’ They said, ‘Jihad.’ He said, ‘It is good, but it is not it. Indeed, the strongest bond of Islam is to love for the sake of Allah and hate for the sake of Allah.’” Sulayman Al ash-Shaykh  said, “So, can the religion be complete or the banner of jihad and the banner of commanding good and forbidding evil be raised except through loving for the sake of Allah, hating for the sake of Allah, having enmity for the sake of Allah, and allying for the sake of Allah? And if the people were to agree on a single path and on mutual love with no enmity or hatred, there would be no means of dividing between truth and falsehood, nor between the believers and the kuffar, nor between the allies of ar-Rahman and the allies of Shaytan” (Ad-Durar as-Saniyyah). There Has Emerged Between Us and You Enmity and Hatred There is no wala without bara. Yes, you live amongst the muwahhidin and your wala is to Allah, His Messenger, and the believers, but do you disavow yourself of the enemies of Allah and the religion? Perhaps on the list of contacts in your phone there is someone from among your family, relatives, or friends who curses the Islamic State and openly declares their enmity towards its leaders, and perhaps some of your conversations with your relatives contain enmity and hatred for the Khilafah and its soldiers of which Allah is aware, but you’re neither worried nor concerned

The banners of jihad and hisbah cannot be raised without wala and bara

about that. And among them are those who encourage you to leave Dar al-Islam with the excuse that the war against it has intensified, among other statements of scaremongering and deviance! All this, and you don’t say a single word, and you continue to show them affection instead of showing them anger for the sake of your religion and ‘aqidah. Rather, you show anger – every bit of anger – if your husband prevents you from communicating with the likes of these people, because from your perspective they’re just friends! The Muslims Boycott a Sahabi Because He Remained behind from a Battle Indeed, the Salaf have shown us the best of examples with respect to wala and bara. Here you have Ka’b Ibn Malik  remaining behind from the Battle of Tabuk without a legitimate excuse. So the order of the Prophet g to boycott Ka’b and those who remained behind with him comes to the Muslims as clear as the sun in the middle of the day. In narrating his story – as reported in Sahih al-Bukhari – Ka’b  said, “The Prophet g forbade the Muslims from speaking to the three of us specifically from among those who had remained behind, so we avoided the people, and they changed their attitude towards us to the extent that it was as if the land had changed and was no longer the one I recognized. We remained that way for fifty nights. As for my two companions, they gave up and

remained in their homes, weeping, and as for me, I was the youngest and strongest of them, so I would go out and attend the prayer with the Muslims, and I would walk around in the markets and no one would speak to me. I would come to Allah’s Messenger g and give him salam while he was sitting in his gathering after the prayer, and I would say to myself, ‘Did he move his lips responding to my salam or not?’ Then I would pray near him and would steal a glance at him. When I was busy with my prayer he would turn to me, and when I turned towards him he would turn away from me. When the people’s harshness lasted long, I went walking and then scaled the wall of Abu Qatadah, who was my cousin and the most beloved person to me. I gave him salam, but by Allah he did not return the salam. So I said, ‘O Abu Qatadah, I ask you by Allah, do you know that I love Allah and His Messenger?’ But he was silent. So I repeated it to him and asked him by Allah, but he was silent. So I repeated it to him and asked him by Allah, and he said, ‘Allah and His Messenger know best,’ so my eyes filled with tears.” He remained in this state, with the Muslims boycotting him, until Allah turned to him and his brothers in forgiveness. So reflect, O bondwoman of Allah, and look how the Muslims boycotted Ka’b in response to the command of their prophet and out of their allegiance to him! And did Ka’b  do what is done by those who remain behind today? Never! For with respect to those who remain behind today, it isn’t 23

Wala and bara is crucial to defending Islam and the Muslims

enough for them to sit back and leave off supporting the truth. Rather, if jihad and the mujahidin were to be mentioned in the presence of some of them, they would lash them with sharp tongues! The Religion of Allah Is More Beloved to Them than Their Fathers And how good is ‘Abdullah Ibn ‘Abdillah Ibn Ubayy . His father, the head of the munafiqin, says, “If we return to Madinah, the more honored will surely expel therefrom the more lowly” (Al-Munafiqun 8). The Prophet g then orders them to return, and ‘Abdullah blocks his father’s path, saying, “I will not leave you until you proclaim that you are the lowly one and Muhammad is the honored one.” Yes, it is wala and bara embodied in their most radiant and truthful forms. This is the point of division and separation, at the lines of manhaj and ‘aqidah. There is neither flattery nor inclination when it concerns a matter of religion! As for the Mother of the Believers, Umm Habibah , we learned a lesson in wala and bara the likes of which we rarely see in our times. Az-Zuhri reported, saying, “Abu Sufyan came to Madinah when the Prophet g was intending to raid Makkah, and he spoke to him about increasing the duration of the treaty, but he didn’t turn towards him. So he got up and entered upon his daughter Umm Habibah, and when he went to sit on the mattress of the Prophet g, 24

Sisters

she folded it before him. So he said, ‘O my daughter, is it that you want to preserve this mattress from me or to preserve me from this mattress?’ She said, ‘Rather, it is the mattress of Allah’s Messenger, and you are a man who is an impure mushrik.’ So he said, ‘O my daughter, evil has indeed afflicted you after [being away from] me’” (Siyar A’lam an-Nubala). The Varying Degrees of Abandoning Someone for the Sake of Allah In conclusion, we do not incite you, O bondwoman of Allah, to abandon your family and relatives except in the case of those whose apostasy has become clear to you through a statement or deed of theirs which takes one out of the religion. This type of individual is to be abandoned and disavowed before Allah with absolutely no alternative, such as one who supports the enemy, even with a single word, or makes du’a for the Islamic State to suffer ruin and loss in its war against its enemies, or wishes for the rule of the Shari’ah to come to an end, and wishes for the establishment of the despicable manmade laws, or commits any other deeds that nullify one’s Islam and invalidates one’s iman. As for those whose deviance doesn’t reach this level, they are to be shunned to a degree that is in accordance with what they have committed of sins. And all praise is due to Allah, the Lord of creation.

25

As the soldiers of the Khilafah continue waging war on the forces of kufr, we take a glimpse at a number of recent operations conducted by the mujahidin of the Islamic State that have succeeded in expanding the territory of the Khilafah, or terrorizing, massacring, and humiliating the enemies of Allah. These operations are merely a selection of the numerous operations that the Islamic State has conducted on various fronts across many regions over the course of the last few weeks. The War on Turkey On the 7th of Rabi’ al-Akhir, the soldiers of the Khilafah destroyed a Turkish BMP after targeting it with a guided missile near the town of Qabbasin. On the 8th of Rabi’ al-Akhir, the soldiers of the Khilafah carried out an assault on Turkish army and Sahwah positions west of the city of Bab. Light clashes took place and the murtaddin fled, leaving the mujahidin to take control of their positions, following which they returned safely back to base. 26

News

On the 13th of Rabi’ al-Akhir, the soldiers of the Khilafah destroyed a tank belonging to the murtadd Turkish army after targeting it with a guided missile near the village of Qudayran. On the 26th of Rabi’ al-Akhir, the istishhadi Abu Ahmad al-Hamawi  set out and detonated his explosive vehicle on a Turkish army and Sahwah barracks near Mount Dayr north of the city of Bab, killing and injuring a number of them. Likewise, a tank and two armored troop carriers were destroyed after being targeted with guided missiles near the village of Qabr al-Miqri northeast of Bab. Qawqaz Wilayah On the 30th of Rabi’ al-Awwal, Islamic State covert units launched two attacks on two checkpoints belonging to the murtadd Dagestani police in the city of Khasavyurt, and a third attack on a police patrol unit in the city of Kaspiysk in the middle of Dagestan. They succeeded in killing several murtaddin and in injuring a number of others.

The mujahid, Abu Hassan al-‘Iraqi 

Baghdad Wilayah On the 3rd of Rabi’ al-Akhir, the istishhadi Abu Hassan al-‘Iraqi  carried out an attack targeting Rafidi murtaddin in Sadr City towards the east of Baghdad in revenge for the Rafidi-Crusader coalition’s repeated targeting of health institutions in Ninawa Wilayah. He set out and detonated his explosive vehicle on their dens, killing and injuring approximately 150 murtaddin. This was followed by two car bombs being detonated on the wounded Rafidah, one at Jawadir Hospital and the other at Al-Kindy Hospital towards the east of the city, leading to 60 murtaddin being killed and wounded. On the 9th of Rabi’ al-Akhir, the istishhadi Yahya al-‘Iraqi  set out and detonated his explosive vehicle on the gatherings and dens of the Rafidi mushrikin in ‘Ulwah Jamilah towards the east of Baghdad, killing and injuring approximately 80 of them. A second istishhadi attack was carried out by Abu Dujanah al‘Iraqi , who entered into the midst of another group of Rafidah and detonated his explosive vest, killing and injuring approximately 45 of them. On the 11th of Rabi’ al-Akhir, following close surveillance of the dens and gatherings of the Rafidi army and Rafidi Mobilization’s officers and leaders inside Al-Kindy College of Medicine in the area of Nahdah towards the east of Baghdad and Dijlah University College in the area of Dawrah towards the south of Baghdad, Islamic State explosive units parked and detonated two car bombs on their gatherings, leading to 70 of them being killed and wounded.

Salahuddin Wilayah On the 3rd of Rabi’ al-Akhir, a number of Islamic State inghimasiyyin launched an attack on Rafidi army positions in the city of Samarra. Following fierce clashes, they entered a Federal Police base as well as a base belonging to the Salam Detachments militia in the middle of Samarra, and succeeded in killing approximately 100 murtaddin and in injuring dozens more, with an officer ranked lieutenant colonel among those dead. Several of the murtaddin’s vehicles were likewise burned, and parts of the Federal Police building and the Salam Detachments militia’s building were also destroyed. Jordan On the 7th of Rabi’ al-Akhir, an Islamic State covert unit succeeded in assassinating the murtadd Bassam al-Hawrani, an officer ranked first captain in the murtadd Jordanian police. They targeted and killed him on the Ayil road in Ma’an towards the south of Jordan. Raqqah Wilayah On the 8th of Rabi’ al-Akhir, a number of Islamic State soldiers launched a surprise attack on PKK positions in the town of Tall as-Saman and in the village of Khaniz towards the north of Raqqah. Fierce confrontations took place, leading to approximately 30 murtaddin being killed in the town. Another 40 murtaddin were killed when their convoy fell into an ambush as it was heading to the village of Khaniz to 27

Dead PKK fighters

reinforce the murtaddin present there. The ambush led to the entire force being wiped out, with a BMP and 5 4-wheel drive vehicles being destroyed. On the 16th of Rabi’ al-Akhir, a group of inghimasiyyin stealthily advanced to the PKK’s rear lines in the village of Suwaydiyyah Saghirah in the wilayah’s western countryside and carried out a surprise attack on the murtaddin. Clashes took place for several hours and were punctuated by an istishhadi operation carried out by Abu ‘Abdillah ash-Shishani , who detonated his explosive vehicle on the murtaddin in the village. The murtaddin then called for support from Crusader warplanes and also called in reinforcements from outside of the village. The istishhadi Abu Khattab ad-Dimashqi  then set out and detonated his explosive vehicle on a large gathering of their fighters and vehicles, leading to a large number of their reinforcements being killed and wounded. The mujahidin also detonated 8 explosive devices on the murtaddin in Suwaydiyyah Saghirah. Meanwhile, groups of inghimasiyyin also stormed the villages of Bir Khuwaym and East Ja’bar located north of Tabaqah and clashed with the murtaddin, killing and injuring several of them. During the course of the confrontations, Crusader coalition warplanes carried out several airstrikes, with 7 of them mistakenly targeting PKK positions, and the mujahidin’s attacks resulted in 100 murtaddin being killed. On the 25th of Rabi’ al-Akhir, the soldiers of the Khilafah surprised the PKK murtaddin with a wide scale attack in the area of Ja’bar and the district of 28

News

Jarniyyah in the wilayah’s western countryside. The inghimasiyyin set out in groups after midnight and encircled the murtaddin from three axes. The attack began in the villages of ‘Atshanah, U’aywij, and ‘Ali ‘Umar and continued on to the villages of Jaddah and Mahmudali, with all the PKK fighters present in these villages being killed. Another group of inghimasiyyin attacked the village of Tuwayhinah, and from there they set out towards the villages of Abu Sakhrah, and Ja’bar, and towards the Ja’bar castle, with another group of inghimasiyyin also storming the town of Jurniyyah. The attack resulted in the soldiers of the Khilafah taking control of several villages, and also led to dozens of PKK fighters being killed and several others being wounded. On the 27th of Rabi’ al-Akhir, 33 PKK fighters were killed and 16 others were wounded in an assault by the soldiers of the Khilafah on their positions in the villages of Khaniz and Tall as-Saman. Fierce confrontations took place, during the course of which the mujahidin targeted the murtaddin’s positions with more than 125 mortar rounds, following which they returned safely back to their positions. Meanwhile, another group of Islamic State soldiers carried out an assault on two PKK positions near the village of Hayawi in the wilayah’s northern countryside and succeeded in killing 5 murtaddin as they attempted to flee through the desert. They also captured some light weapons and ammo as ghanimah before returning safely back to their positions. Ninawa On the 9th of Rabi’ al-Akhir, a number of Islamic State soldiers launched a fierce attack on Rafidi soldiers and militia fighters on the outskirts of Shuqaq al-Hadba towards the northeast of Mosul. Clashes took place for several hours, during the course of which 31 murtaddin were killed and wounded. This was followed by two istishhadiyyin – Abu Anas al-Maslawi and Abu Bakr al-Maslawi  – detonating their explosive vehicles one after another on the murtaddin. They succeeded in killing approximately 21 of their fighters and in injuring a number of others, in addition to destroying two Humvees and burning a building in which they had been entrenched. Mean-

while, the istishhadi Abu Ahmad ash-Shami  set out and detonated his explosive vehicle on a group of Rafidi soldiers and militia fighters in the neighborhood of Salam towards the south of Mosul. He succeeded in killing 11 murtaddin and in injuring a number of others, in addition to destroying four Humvees as well as a home in which they had been entrenched. Somalia On the 10th of Rabi’ al-Akhir, two members of the murtadd Somali police were killed and a third was wounded in an attack by the soldiers of the Khilafah with hand grenades on a checkpoint near the ‘Ali Sufi crossroad in the city of Mogadishu. West Africa Wilayah On the 10th of Rabi’ al-Akhir, the soldiers of the Khilafah killed 20 African coalition soldiers in an attack on their positions in the town of Buni Yadi in the Yobe region towards the northeast of Nigeria.

took control of the area of Makabis al-Qarmid and the Juryah residential project, thereby joining together the southwestern neighborhoods and Mount Thardah, which is located west of the city. The new advance also led to the airbase and the surrounding areas controlled by the Nusayri army being cut off from the 137th Brigade base and the city’s northwestern neighborhoods. The soldiers of the Khilafah also took control of Mount ‘Ummal, which overlooks the city and the neighboring cemetery region, as well as the Pullman bus station and several positions in the neighborhood of ‘Ummal towards the southwest of the city. The battles led to at least 40 Nusayri soldiers and Rafidi militia fighters being killed, in addition to the destruction of a 57mm cannon, a tank, and a Shilka. On the 19th of Rabi’ al-Akhir, the istishhadi Abu ‘Ali ash-Shami  set out and detonated his explosive vehicle on a group of murtaddin in the vicinity of the Electricity Company located at the city of Khayr’s mountain. Several of them were killed and a number of others were wounded, and assault units then set out to finish off those who’d survived. Soon afterwards, the mujahidin succeeded in taking control of the company’s building as well as the neighboring region, and also took control of the Nusayri field hospital at the mountain. A total of more than 15 murtaddin were killed and a number of others were wounded in the confrontations.

Khayr Wilayah On the 16th of Rabi’ al-Akhir, multiple groups of inghimasiyyin stealthily advanced to Nusayri positions west of the Khayr military airbase before fajr and succeeded in capturing the area of Sakan al-Muhandisin, which the murtaddin had entrenched themselves in and taken as a first line of defense on the western side of the airbase. The clashes resulted in 5 murtaddin being killed and a number of others being wounded. On the 17th of Rabi’ The soldiers of the Khilafah in Khayr Wilayah battle the Nusayri murtaddin al-Akhir, the soldiers of the Khilafah continued their advance and laid siege to the military airbase along with four nearby neighborhoods. They thereby cut them off from the rest of the neighborhoods and areas under the control of the Nusayri army and the Rafidi militias towards the northwest of the city. This came following the advance made by the soldiers of the Khilafah west of the airbase, during the course of which they

29

The sixth path to victory is through recognizing one’s need for Allah and being humble. Allah c said, “Allah has already given you victory on many fields and on the day of Hunayn, when your great number pleased you, but it did not avail you at all, and the earth was confining for you with its vastness; then you turned back, fleeing” (At-Tawbah 25). Ibn Kathir  said, “Ibn Jurayj narrated that Mujahid said, ‘This is the first ayah revealed of Surat Baraah. Allah mentions His favor upon them and His generosity for them through His supporting them in ‘many fields’ of their battles alongside Allah’s Messenger g; and that was from Him c and by His empowerment and estimation – not by their numbers or equipment – and He reminded them that victory comes from Him alone, whether their numbers are small or many. For on the Day of Hunayn, their numbers impressed them, yet that was of no benefit to them, as they turned and fled except for a few of them with Allah’s Messenger g.’” Allah’s Messenger g said, “Indeed Allah  revealed to me, ‘Be humble’” (Reported by Muslim from ‘Iyad Ibn Himar). Ibnul-Qayyim  said, “So indeed, being in need of Allah with some deficiency is better than being proud with none” (Tariq al-Hijratayn). Muslim reported from Abu Hurayrah  that, “No one was humble to Allah except that He raised him. This raising in the Dunya is through support, victory, and good reputation; and in the Akhirah, it is through high levels and the praiseworthy station.” Ibn Battal  said, “‘Aishah said, ‘Indeed you are heedless of the best act of worship: humility.’ AtTabari  said, ‘Humility is one of the tests by which Allah tests His believing slaves, to see how they will obey Him therein and because He knows the benefit for His creation in that – of their dunya and their akhirah … Of that is when he g entered Makkah, the people began saying [in praise], ‘He is this and he is that.’ So he slumped upon his camel, saying, ‘Allah is higher and loftier.’’ He then said, ‘Tariq Ibn Shihab narrated that when ‘Umar came to Sham, he reached a ford. So he dismounted his camel and removed his 30

Article

shoes. Grasping them, he then plunged into the water along with his camel. Abu ‘Ubaydah then said to him, ‘Today, you have done a tremendous thing according to the people of the earth.’ So he patted his chest and said, ‘Perhaps if someone else said that, O Abu ‘Ubaydah, but you [Arabs] were the meekest and lowest of people, then Allah honored you with Islam. So whenever you seek honor with other than Him, Allah will humiliate you’’” (Sharh Sahih al-Bukhari). The seventh path to victory is dhikr (remembrance) of Allah. Allah c said, “O you who believe! When you encounter a company [of the enemy], stand firm and remember Allah much that you may be successful” (Al-Anfal 45). At-Tabari said that “remember Allah much” means, “Supplicate Allah for support against them and victory over them. And accustom your hearts and tongues to His remembrance so that you may be successful … Qatadah said, ‘Allah made dhikr an obligation when you are most occupied: during the exchange of clashing swords.’” Al-Qurtubi wrote valuable words when giving the tafsir of this ayah. He said, “The scholars have three opinions about this dhikr. The first is that you must remember Allah when your hearts are worried, for His dhikr assists with steadfastness during hard times. The

second is that you must steady your hearts and mention Him with your tongues, for the heart does not settle during the conflict and the tongue may be jumbled. So He ordered remembrance until the heart is firm with certainty and the tongue is firm with dhikr, saying what the companions of Talut said, ‘Our Lord! Pour upon us patience and plant firmly our feet and give us victory over the disbelieving people’ (Al-Baqarah 250). This condition cannot be accomplished except through the strength of knowledge and the ignition of insight, which is the commendable courage of men. The third is that you must remember the promise Allah made to you when you sold your souls, as well as the reward He has for you.” I say that all of these opinions should be considered, as one should mention Allah with his tongue while his heart feels bold, remembering what Allah promised him of support in the Dunya and gardens in the Akhirah. And Allah c said to Musa and Harun, “Do not slacken in My remembrance” (Ta Ha 42). Ibn Kathir  said, “This means they were to not languish in the remembrance of Allah when they faced Fir’awn, that Allah’s dhikr would support and empower them, as well as being a decisive authority against [Fir’awn].” Know that the dhikr of Allah during combat is something secret. Al-Hakim authenticated the report from Abu Musa  that Allah’s Messenger g would dislike raised voices during combat.1 The eighth path to victory is du’a (supplication). Allah c said, “Say, ‘My Lord would not care for you if not for your supplication’” (Al-Furqan 77), and, “So call upon Him, being sincere to Him in religion” (Ghafir 65), and, “Invoke Him in fear and aspiration. Indeed, the mercy of Allah is near to the doers of good” (Al-A’raf 56), and “Your Lord says, ‘Call upon Me; I will respond to you.’ Indeed, those who disdain My worship will loathingly enter Jahannam” (Ghafir 60), and, “When My servants ask you concerning Me, then indeed I am near. I respond to the invocation of the supplicant when he calls upon Me. So let them respond to Me [with obedience] and believe in Me that they may be rightly guided” (Al-Baqarah 186). Allah’s Messenger g said, “Du’a is ‘ibadah (worship)” (Reported by Ibn Majah, Abu Dawud, and 1  The author’s use of this hadith does not negate the raising of one’s voice with dhikr during battles. Rather, the Prophet’s g dislike of raised voices during combat means at the moment of contact with the enemy: in his time, when swords clashed, and in our time, when triggers are pulled. And Allah knows best.

at-Tirmidhi from an-Nu’man Ibn Bashir). Al-Hakim and others reported from Abu Hurayrah , that he g said, “Nothing is more precious to Allah than du’a” (Al-Mustadrak). He also said, “Whoever does not ask of Allah, He is angry with him” (Reported by at-Tirmidhi from Abu Hurayrah). Ibn Taymiyyah  said, “Victory and provision are obtained through various means. The most sure of them is the du’a of the believers.” He also said, “When victory was determined on the Day of Badr, and the Prophet g told his companions that it would come and that the enemy would fall, what led to that was the Prophet g seeking help and making du’a” (Majmu’ al-Fatawa). This is Allah’s Messenger g who, when he saw the multitudes of his enemy and their strength, as well as the scarcity of his companions and their weakness, resorted to the only one in whose Hand victory is held. “Victory is not except from Allah, the Exalted in Might, the Wise” (Al ‘Imran 126). ‘Umar Ibn al-Khattab  said, “On the Day of Badr, Allah’s Messenger g looked at the mushrikin, who were one-thousand, and at his companions, while his companions were three-hundred nineteen men. So the Prophet of Allah g faced the qiblah, then spread out his hands and began calling out to his Lord, ‘O Allah, fulfill what You promised me. O Allah, give me what You promised me. O Allah, if You destroy this small group of Muslims, You will not be worshiped on the earth.’ He would not stop calling out to his Lord with his hands extended, facing the qiblah, until his cloak fell from his shoulders” (Reported by Muslim). He g would make du’a against the mushrikin in general, saying, “O Allah, Revealer of the Book, Swift in Judgment; O Allah, defeat the factions; O Allah, defeat them and shake their foundations” (Reported by al-Bukhari and Muslim from ‘Abdillah Ibn Abi Awfa). He would also specifically mention their individuals and chiefs, as Ibn Mas’ud  narrated, saying, “The Prophet g faced the Ka’bah and made du’a against some members of Quraysh: against Shaybah Ibn Rabi’ah, ‘Utbah Ibn Rabi’ah, al-Walid Ibn ‘Utbah, and Abu Jahl Ibn Hisham. I bear witness, by Allah, that I saw each of them knocked dead on the ground, mutilated by the sun” (Reported by alBukhari and Muslim). Know, O ally of Allah, that you are in one of the places where the du’a is answered. Sahl Ibn Sa’d asSa’di said, “There are two hours for which the doors of the heavens are opened, and in which scarcely a supplicant’s du’a goes unanswered: when the call to 31

prayer is given and when the rows are formed [while fighting] for Allah’s cause” (Reported by Malik). So seek, O mujahid, the times of acceptance like the hour on the day of Jumu’ah, when the adhan is called, when rain falls, and during the last third of the night. Abu Hurayrah  narrated that Allah’s Messenger g said, “Our Lord  descends2 every night to the lowest heaven, when there remains the final third of the night, saying, ‘Who will call upon Me, so that

Dhikr is essential in jihad, and the greatest dhikr is the Quran

I will answer him? Who will ask Me, so that I will give to him? Who will seek My forgiveness, so that I will forgive him” (Reported by al-Bukhari and Muslim)? In another version, “Who is there to ask Me for provision, so that I will provide him? Who is there to ask Me to remove some harm, so that I will remove it from him” (Reported by Ahmad)? I truly hope from Allah that he will specifically answer us, as we have been oppressed by those near and far, and the whole world has gathered to go to war against us. There is glad tidings to you from Allah’s Messenger g, who said to Mu’adh, “Beware the supplication of the oppressed, for indeed, there is no veil between him and Allah” (Reported by al-Bukhari and Muslim). Likewise, there was an oppressed prophet 2  Commenting on this narration, al-Khattabi (died 388AH) said, “Concerning this hadith and those like it regarding the sifat (attributes describing Allah’s essence and actions), the stance of the Salaf is to accept them and apply them based upon their dhahir (apparent meaning) and to reject any kayfiyyah (explaining ‘how’ they are)” (A’lam al-Hadith). 32

Article

who was belied and then made du’a, so how was he answered? Allah c said, “The people of Nuh denied before them, and they denied Our servant and said, ‘A madman,’ and he was repelled. So he invoked his Lord, ‘Indeed, I am overpowered, so help.’ Then We opened the gates of the heaven with rain pouring down and caused the earth to burst with springs, and the waters met for a matter already predestined. And We carried him on planks and nails” (Al-Qamar 9-13). Then know, O mujahid, that of the paths to victory is the presence of those who are weak in our ranks, as well as their making du’a for us. Abu Sufyan said, “Hiraql said to me, ‘I asked you whether the nobles followed him or those who are weak amongst you, and you claimed the weak. Indeed, they are the followers of the messengers’” (Reported by al-Bukhari and Muslim from Ibn ‘Abbas). And the Prophet g said to Sa’d, “Are you given victory and provision through other than those who are weak amongst you” (Reported by al-Bukhari)? This hadith clarifies that the weak mujahidin should be considered, as well as others like women, children, and the elderly. That is because they are often more firmly sincere when making du’a, being more humbly devout, and have a greater need for and reliance on Allah. In conclusion, I give a reminder of His c saying, “O you who believe! Persevere, endure, remain stationed (in ribat), and fear Allah that you may be successful” (Al ‘Imran 200), and, “Rely on Allah, if you are believers” (Al-Maidah 23), and, “Indeed, Allah is with those who fear Him and those who are doers of good” (An-Nahl 128), and, “Allah will surely support those who support Him. Indeed, Allah is Powerful and Exalted in Might” (Al-Hajj 40), and, “O you who believe! When you encounter a company [of the enemy], stand firm and remember Allah much that you may be successful” (Al-Anfal 45), for these are the paths to victory found in the Book of Allah, so hold tightly to them.

33

Question: How was the situation on the front in the areas surrounding the city of Tadmur prior to the conquest, and how were preparations made for the attack on the city? Answer: The soldiers of the Khilafah previously took control of the city of Tadmur in the month of Sha’ban in 1436, and the Nusayri army and Rafidi militias were unable to recapture it despite dozens of continuous attacks in which they suffered hundreds of personnel being wounded and dozens of vehicles being destroyed. This was until they began a wide scale military campaign against the city with Russian air support at the start of the month of Jumada al-Akhirah in 1437. They mobilized thousands of ground troops (including army forces, Rafidi militias, Russian ground forces, and Russian advisors) in simultaneous coordination with a heavy aerial bombardment campaign, and on average the city’s neighborhoods would be bombarded with approximately 100 rockets, barrel bombs, and explosive gas cylinders each day. The mujahidin were forced to withdraw from the city in the middle of the same month, following which the Nusayri regime sought to expand its areas of control in the city’s surrounding areas. The mujahidin then began conducting a series of operations to exhaust the Nusayriyyah’s resources, in addition to wide scale attacks and assaults on their positions in the areas of Sha’ir and Jazal as well as in areas near the city of Tadmur, following which their operations were focused in the direction east of the city. The confrontations in the city and its surrounding areas from the period in which the soldiers of the Khilafah took control of the city for the first time in Sha’ban 1436 until the start of the month of Rabi’ al-Awwal in 1438 resulted in the killing and wounding of approximately 1700 Nusayri army and Rafidi militia personnel, and 7 Russian military personnel, including a military advisor and two pilots. The number of vehicles that were either destroyed or taken as ghanimah by the mujahidin reached 236

34

Article

in total, among which were 71 tanks, 18 23mm and 57mm cannons, a 14.5mm machine gun, 20 122mm and 130mm cannons, and several 4-wheel drive vehicles mounted with machine guns. This was in addition to the destruction of a Russian helicopter, and all praise is due to Allah. Question: What were the numbers and positions of the enemy in and around Tadmur prior to the conquest? Answer: The Nusayri regime and those who support it, the Russian forces and the Rafidi militias, took several positions as their central points in the city and around it. They fortified them greatly, including Mount Tar, the city’s silos, ‘Amiriyyah Hill, and Mount Huyan, while the area of Jazal was where they set up their military barracks, atop hills overlooking the roads leading to them, also fortifying them. On the side of the Nusayri regime forces, there were Rafidi militias from Iran, Afghanistan, and Iraq, and the so-called “Popular Committees,” as well as Russian forces. The Russian forces, whose numbers were confined to the dozens, were charged with operating support and air cover and training the troops present in the area. The number of Nusayri personnel in the city was between 1500 and 2000, reinforced with dozens of armored vehicles, tanks, and heavy weapons. The Nusayriyyah gathered this force to launch an attack on positions of the mujahidin in Khayr Wilayah.

The city was divided based upon the militias stationed therein. Each of them occupied a street or building, painting their slogans of shirk and placing their particular flags all around, dominating the area thereby. The Rafidi mushrikin built several Husayniyyat inside the city, and they stole whatever property they could, even water tanks. The city was abound with checkpoints, there was a military base specifically for the Russian forces, and the city’s condition in regards to services was extremely bad. Question: Tell us about the operation to recapture the city of Tadmur. How was it conducted and what were the results of the conquest? Answer: The military operation began on the 8th of Rabi’ al-Awwal. The soldiers of the Khilafah launched a wide scale, surprise attack against the Nusayri army and the Rafidi militias from 8 axes along a frontline that’s approximately 200 kilometers long. They made a major advance – by Allah’s grace – and took control of the city of Tadmur, as well as dozens of positions in the surrounding areas, in addition to the oil and gas fields, and vast areas of the eastern Hims countryside in a surprise attack that destroyed the Nusayriyyah’s hopes of advancing on the Tadmur – Khayr highway with the intent of breaking the mujahidin’s siege on the Nusayriyyah in the city of Khayr and its military airbase. The importance of the city of Tadmur lies in the fact that it’s a transportation hub that connects

35

between the Hamah, Hims, and Dimashq wilayat, in addition to it being a crossroad leading to areas under the Khilafah’s control in the direction of the Dimashq, Hamah, Hims, Khayr, and Raqqah wilayat. It is also considered a launch pad towards areas under the Nusayri regime’s control. The Nusayri leadership had increased its movements a number of months ago and held meetings with a number of those whom they claim are tribal leaders in Khayr and Raqqah. They announced the formation of a tribal mobilization patterned after the Rafidah’s shoes – the Tribal Mobilization in Iraq. This new tribal mobilization would become shoes which the Nusayriyyah would wear in order to reach the city of Khayr after setting out from the city of Tadmur, as they claimed. The best means of defense is to attack in a manner that is the opposite of what the Nusayriyyah would expect and desire, so the muwahhid soldiers of Allah made preparations and – while seeking the aid of Allah  – attacked simultaneously in a wide scale operation along a frontline stretching 200 km. The operations began at night on the Huwaysis axis. Clashes were taking place in that area on a continuous basis and in an accustomed manner, but at fajr that day things were more different there than they were on the rest of the axes, as the inghimasi groups were preparing to carry out an assault on the kuffar. After receiving the order, dozens of the Khilafah army’s tanks on all of the operational axes pounded the barracks of the Nusayri army and the militias supporting it while advancing towards those barracks in order to provide cover for the inghimasi groups, who quickly reached the kuffar’s sconces at the Talilah checkpoints, the areas surrounding the Tadmur grain silos, and Mount Huyan, which is the same mountain that proved difficult for the Nusayriyyah, the Rafidah, and the Russian warplanes to deal with during the course of the battle in which they took control of Tadmur last year. The soldiers of the Khilafah took complete control of Mount Huyan, the Talilah checkpoints, and a number of checkpoints located further forward in the areas surrounding the silos during the course of the first day of battles, and all praise is due to Allah. Following this, the Nusayriyyah’s strongholds in the Jihar, Jazal, Muhr, and Hayyan Company gas fields collapsed, along with other military positions. The silos – the kuffar’s impenetrable fortress – had fallen, and the noose was tightened with the fall of Mount Tar. Immediately, the orders came for the Rus-

36

Interview

sian forces present in Tadmur to quickly withdraw, and the news of the Russians fleeing the battle struck the Rafidah and the Nusayriyyah like a thunderbolt, for they had believed that they could not be defeated as long as they had Russian air and artillery support as well as the night vision equipment they’d provided them with. The capture of Tadmur came unexpectedly. Preparations were made, by the grace of Allah c upon His muwahhid slaves, and after only four days of fighting, Allah opened the way for us. The Nusayri Army and Rafidi militias quickly collapsed ahead of the mujahidin’s attacks, suffering huge losses, as 350 murtaddin were killed and wounded, 50 others were captured, a jet was shot down, 3 others were destroyed while grounded at T4 Airbase, and the mujahidin took ghanimah of more than 50 tanks, 28 various-caliber artillery pieces, 7 BMPs, a multiple rocket launcher, 4 anti-armor launch pads, amounts of Grad and Kornet rockets, tank shells, machine guns, and a big quantity of various ammunition, and all praise is due to Allah for what He has blessed us with. Question: What was the role of the istishhadiyyin and the inghimasiyyin in the conquest of Tadmur and the battles that followed? Answer: On the third day of battles, the decisive weapon – after the success granted by Allah – was the istishhadi operation, the fatal weapon against the kuffar and their perpetual terror. The knight of shahadah, Abu Bakr al-Khalidi , set out with his explosive tank towards the Tadmur silos, the most fortified of the kuffar’s barracks, where the Afghan Fatimi militias, the Iraqi Sayyid ash-Shuhada battalions, and others were stationed, with Russian officers supervising them. As the istishhadi advanced towards them, the kuffar tried to escape, but the brother overtook them and turned their strongholds into ruins. Just moments later, the soldiers of the Khilafah were already at the walls of the silos, finishing off those who remained of them and advancing to the eastern Tadmur farms. Meanwhile, the inghimasi detachments on the Mount Tar axis were advancing towards their targets, while seeking Allah’s aid. Allah opened for them the Nusayriyyah’s barracks on the mountain, as well as the Tadmur depots, and the noose on the Nusayriyyah inside the city was tightened as they were surrounded on three sides, with one escape route left through the road leading to the area of Dawwah to the north.

Question: Directly following the recapture of Tadmur, what did the mujahidin do? Answer: The mujahidin took advantage of the breakdown in the ranks of the Nusayriyyah and their allies, and continued to advance from all axes until they reached the outskirts of the T4 military airbase, following which they took control of the checkpoint at the Qaryatayn junction, the Hayr plantation, and the air defense battalion base in the vicinity of the airbase, and tightened the noose on the airbase from three directions. Question: What are the most important points and areas which the Islamic State took control of during the course of the attack? Answer: Northwest from the city of Tadmur, there are the areas of Huwaysis, nearby Sha’ir, Jazal, Jihar, the two artillery hills, and the towers in the area of Jazal, as well as a strategic mountain located between Jazal and Sha’ir. Southwest of Tadmur is the area of Qasr al-Hallabat and the strategic Mount Huyan, which overlooks the city and the Nusayri supply route that leads to it. In the northeast, there are the Irtuwaziyyah checkpoint, and the Burj and Muhr hills. The Irtuwaziyyah checkpoint is near the Muhr Gas Company, located northeast of T4 Airbase, west of Tadmur. There are fifteen military checkpoints in the area stretching between Muhr and Jihar. There are the silos of Tadmur, which Russian forces made their barracks and which was their strongest line of defense, as well as 8 checkpoints surrounding it, and the Taliyyah junction, east of the city. North of the city of Tadmur, there is the strategic Mount Tar, Mount ‘Antarah, and the Tadmur military depots, which was the strangling point of the Nusayri regime and its militias inside the city. On the southern side, there is the strategic Mount Huyan. In the west, there is the Mahjurah Battalion, northeast of T4 Airbase. Then, the city of Tadmur was conquered, by the grace of Allah, after the kuffar’s defenses collapsed following the capture of Fort Tadmur, overlooking the entire city, and of ‘Amiriyyah Hill and the ‘Amiriyyah neighborhood north of the city, in addition to the city’s eastern entrance, and also after threatening the only remaining supply route for the kuffar, which lay besieged between Mount Huyan and Mount Tar, northwest and southwest of the city, both of which were under the mujahidin’s control within the first

three days of the battle. Also, in the west of Tadmur, there are the areas of Bayyarat, Dawwah, and the Tadmur Triangle, as well as positions and important facilities, like the Muhr Gas Company, the Jihar gas field, the Jazal oil field, its surrounding areas, and the Hayyan Gas Company. Tadmur was completely secured after an advance 40km to the west of the city, and all praise is due to Allah. The city of Tadmur and Hamah Wilayah were then connected and the ribat line of the mujahidin became joined from Hamah to Dimashq. And on the Tadmur-Dimashq highway, we took control of the Jihar junction east of T4 Airbase, as well as positions and fortifications of the kuffar on the mountain range, north of the airbase, including 12 positions on the hills leading towards the air defense battalion. Southeast of the airbase is the village of Marhatan, the Syriatel tower, the two areas of Qasr al-Hayr and Mashtal – in the vicinity of Baridah, south of T4 Airbase – and the checkpoint of the intersection linking Qaryatayn city and T4 Airbase. West of the airbase, there is the village of Sharifah. Question: What is the strategic importance of the military airbase? Answer: The T4 Airbase is the largest military airbase in Sham. It has the capability to receive takeoffs and landings of jets and bombers, and is also equipped with helipads for choppers. From this airbase, aerial support is provided to the eastern countryside of Hims, as well as being a point of departure for helicopters. Likewise, its nearness to the oil and gas fields in the same area has contributed to its support capabilities during years of battling the Islamic State in the area. Any force that attempts to advance towards Tadmur comes from this airbase. Its geographical position allows for making it a hub for the countryside of Hims, separating its eastern division from its southern division, with its boundaries of movement being between the north, up to the countryside of Hims, then to Dimashq Wilayah. Question: What was the involvement, if any, of the Sahwat in these battles inside Hims Wilayah and its surrounding areas? Answer: Following their statements declaring that Russia was incapable of directing the battle against the Islamic State, America directed the Sahwah divisions which they had stationed along the artificial border to

37

The soldiers of the Khilafah captured many tanks as ghanimah in Hims Wilayah

prepare to launch attacks in order to relieve some of the pressure on the Nusayriyyah, and indeed, the Sahwat announced the campaign dubbed “Radd al-I’tibar” for their bitter defeat in East Qalamun months prior when they employed dozens of vehicles and attacked some phony positions the mujahidin had set up in the Shami Hamad Desert, which took them into a field of landmines that led to a number of them being killed and wounded, following which they withdrew and returned to their positions defending the Jordanian border near the American base in Ruqban and didn’t look back, and all praise is due to Allah. Question: Why was the Hayyan Gas Company in the eastern Hims countryside blown up, and why was it important to the Nusayri regime? Answer: The Hayyan Company produces more than 3 million cubic meters of gas daily, establishing a huge economic resource, which the Nusayri regime exploited to finance its military operations. The great importance of this company to the Nusayri regime lies in its fueling electrical power generation in the southern area of Sham. Its loss increases the shortage of electricity in areas under Nusayri regime control, in addition to the other material losses they suffer in trying to find a substitute. Question: Tell us about the signs, miracles, and support from Allah in this battle. Answer: All the reports tell of the completely unexpected collapse of the Nusayri army and its militias in a short period of time despite the strong presence of 38

Interview

Russian forces in the area and the strong participation of Rafidi militias in the area, and of their desperate retreat, and of the harsh nature of the regions, and the difficult elevations – particularly in the area of Jazal, as it is known for its large mountains and numerous hills – not to mention the arsenal and military force which the Nusayri regime had placed in the area. And in the face of some simple attacks and assaults, they fled – by Allah’s grace and due to the success He granted to His mujahid slaves. There was also an incident that occurred and had a major role – after Allah  – in shaking the ranks of the kuffar: We saw how Allah’s support became apparent when an istishhadi named Abu Bakr al-Khayr  advanced in a tank rigged with explosives towards the city of Tadmur’s silos, the kuffar’s strongest lines of defense for the city of Tadmur. He continued advancing for 15 minutes, passing one barrier after another. Dozens of projectiles rained down on his tank as he advanced, and Allah  was protecting him, until he eventually reached his target and detonated his vehicle in the midst of their gathering near the silos. A thick cloud of smoke emerged as a result of the brother detonating his vehicle, and it began moving until it reached the silos and covered them, at which point it did not move again. Subhanallah! It covered the silos completely and remained there, and the kuffar couldn’t see anything at all. After that, the iqtihamiyyin advanced and took control of the area, and this operation played a major role in the brothers’ advance towards the entrance to the city of the direction of ‘Amiriyyah.

39

The first forerunners from among the Muhajirin and the Ansar knew that Jannah was Allah’s precious commodity, and also knew that none would be able to pay its price except one who rolled up his sleeves for difficult work. So they searched for every path to Allah’s pleasure so that they could attain it, while asking Allah for facilitation and acceptance. Thus, you would see them resolving to engage in trade with Allah, selling their lives and wealth so that He would purchase them. “O you who have believed, shall I guide you to a transaction that will save you from a painful punishment? [It is that] you believe in Allah and His Messenger and strive in the cause of Allah with your wealth and your lives. That is best for you, if you should know. He will forgive you your sins and admit you to gardens beneath which rivers flow and pleasant dwellings in gardens of perpetual residence. That is the great attainment” (As-Saff 10-12). When they recognized that the quickest path leading to it is shahadah for the cause of Allah, they descended onto the battlefields, advancing forward and not retreating, hastening, proceeding towards death, and taking it as a means to attaining life. Anas Ibn an-Nadr  Storms the Mushrikin on the Day of Uhud Here we have Anas Ibn an-Nadr , who was absent from the Battle of Badr and was extremely upset as a result. However, he swore an oath and made a promise, so let us listen to his nephew Anas Ibn Malik as he tells us about his uncle’s deed. He said, “My uncle, Anas Ibn an-Nadr, was absent from the fight40

Article

ing at Badr, so he said, ‘O Messenger of Allah, I was absent from the first battle in which you fought the mushrikin. If Allah allows me to attend a battle against the mushrikin, Allah will certainly see what I will do!’ Then, when the day of Uhud came and the Muslims became exposed, he said, ‘O Allah, I ask Your pardon for what these ones (i.e. the Sahabah) have done, and I absolve myself before You of what these ones (i.e. the mushrikin) have done.’ He then advanced and was met by Sa’d Ibn Mu’adh, so he said, ‘O Sa’d Ibn Mu’adh, it is Jannah, by the Lord of an-Nadr! Indeed, I smell its fragrance before Uhud.’ Sa’d said, ‘But I was not able, O Messenger of Allah, to do what he did.’” Anas said, “We found on him eighty some-odd sword wounds, spear wounds, and arrow wounds, and we found that he had been killed and the mushrikin had mutilated him, so no one recognized him except for his sister, through his fingertips.” Anas then said, “We would view or think that this ayah was revealed about him and his likes: ‘Among the believers are men true to what they promised Allah’ (Al-Ahzab 23).” ‘Umayr Ibn al-Hammam  Races to a Garden as Wide as the Heavens and Earth And here we have Anas  telling us about their endeavor. He said, “Allah’s Messenger g and his companions set out and arrived at Badr before the mushrikin. The mushrikin then came, so Allah’s Messenger g said, ‘Let not any one of you proceed towards anything unless I am in front of him.’ The mushrikin then came close, so Allah’s Messenger g said, ‘Arise to a garden whose width is that of the heavens and the

earth.’ ‘Umayr Ibn al-Hammam said, ‘O Messenger of Allah, a garden whose width is that of the heavens and the earth?’ He said, ‘Yes.’ ‘Umayr said, ‘Bakhin Bakh (i.e. How amazing)!’ So Allah’s Messenger g said, ‘What makes you say ‘Bakhin bakh?’’ He said, ‘Nothing, by Allah, except the hope that I become one of its inhabitants.’ Allah’s Messenger g said, ‘Indeed, you are one of them.’ ‘Umayr then took some dates out of his quiver and began eating them. He then said, ‘If I live to eat these dates of mines it will have been a long life!’ He then cast aside the dates he had and fought the mushrikin until he was killed.” Leaders of the Mutah Detachment Seek Shahadah In the Battle of Mutah, Ja’far Ibn Abi Talib  took the banner with his right hand but it was then cut off, so he took it with his left hand and it was then cut off. He then embraced it with his upper arms until he was killed, and he was 33 years old. So Allah rewarded him for that with two wings in Jannah with which he flies wherever he wishes. And it was said that a man from among the Romans struck him that day, cutting him in half. The Bedouin Muhajir Was Truthful to Allah so Allah Was Truthful to Him Look at their truthfulness to Allah. Shaddad Ibn alHad  narrated, saying, “A man from the Bedouins

came to the Prophet g, believed in him, and followed him. He then said, ‘I will perform hijrah with you.’ So the Prophet g told some of his companions to look after him and teach him. Then, when there was a battle, the Prophet g took some ghanimah. So he divided it and allotted for the Bedouin a share, and gave that share to his companions. The Bedouin had taken their animals out to pasture, and when he came back they gave him his share. So he said, ‘What is this?’ They said, ‘A share which the Prophet g has allotted for you.’ So he took it and came with it to the Prophet g and said to him, ‘What is this?’ He said, ‘I allotted it for you.’ The Bedouin said, ‘It is not for this that I followed you. Rather, I followed you so that I would be struck here – and he pointed to his throat – by an arrow and die, and then enter Jannah!’ So the Prophet g said, ‘Indeed, Allah will be truthful to you.’ They then remained for a short time and then rose to fight the enemy. He was then carried to the Prophet g having been hit by an arrow in the spot he had pointed to, so the Prophet g said, ‘Is it him?’ They said, ‘Yes.’ So he said, ‘He was truthful to Allah, so Allah was truthful to him.’ The Prophet g then shrouded him with his garment. He then brought him forward and prayed over him, and among that which he said in his prayer was, ‘O Allah, this is Your slave. He set out, performing hijrah for Your cause, and was then killed as a shahid. I am a witness to that.’”

Allah continues to take unto Himself shuhada

41

Both young and old are eager to attain shahadah

Abu ‘Aqil  Crawls While Wounded in Order to Fight the Murtaddin Look also to the Day of Yamamah and to the people who defended the religion as long as there remained in their bodies a pulsing vein, until they were killed as shuhada. Ja’far Ibn ‘Abdillah Ibn Aslam said, “On the Day of Yamamah, when the fighters had formed ranks, the first person to be wounded was Abu ‘Aqil. He was hit by an arrow that struck him between his shoulders and his heart without killing him. The arrow was removed and the left side of his body became weak in the first part of the day, so he was brought to the encampment. When the fighting intensified and the Muslims were being defeated and had been pushed back past their encampment, Abu ‘Aqil, who was weak due to his wound, heard Ma’n Ibn ‘Adiyy shouting, ‘O Ansar! Remember Allah and charge the enemy!’” ‘Abdullah Ibn ‘Umar said, “So Abu ‘Aqil got up, intending to head to his people, so I said, ‘What do you want to do? You can’t fight!’ He said, ‘The caller has called out my name!’” Ibn ‘Umar said, “So I said to him, ‘He’s saying, ‘O Ansar,’ and he doesn’t mean the wounded ones.’ Abu ‘Aqil said, ‘I am from the Ansar and I will respond to him even if I have to crawl!’” Ibn ‘Umar said, “So Abu ‘Aqil wore his belt, took the sword with his right hand, and then began calling out, ‘O Ansar! A charge like the Day of Hunayn! So gather – may Allah have mercy on you – and march forward, for the Muslims are now a target in front of their enemy!’ They then pushed the enemy into the garden and the fighters were mixed together 42

Article

and were exchanging blows.” Ibn ‘Umar said, “So I looked at Abu ‘Aqil, whose wounded arm had been cut off at the shoulder and had fallen to the ground, and he had fourteen wounds, all of which were lethal, and Allah’s enemy, Musaylimah, was killed.” Ibn ‘Umar said, “So I stood over Abu ‘Aqil as he was dying, and said, ‘O Abu ‘Aqil!’ He said, ‘At your service,’ in a confused manner. ‘Who was defeated?’ I said, ‘Rejoice, the enemy of Allah has been killed.’ So he lifted his finger towards the sky praising Allah and then died – may Allah have mercy upon him.” Al-Bara Ibn Malik  Storms the Murtaddin’s Stronghold (The Garden) And from among them was the first inghimasi in Islam, al-Bara Ibn Malik, the brother of Anas Ibn Malik . Ibn Sirin narrated, saying, “The Muslims reached a wall behind which were men from among the mushrikin. So al-Bara sat on a shield and said, ‘Lift me up with your spears and cast me to them.’” So they cast him behind the wall. Ibn Sirin said, “They then reached him after ten of the mushrikin had been killed, and he had eighty some-odd arrow and sword wounds that day, so Khalid Ibn al-Walid cared for him for one month until he recovered from his wounds.” An Istishhadi Operation by Salim , the Freed Slave of Abu Hudhayfah Muhammad Ibn Thabit Ibn Qays Ibn Shammas al-Ansari narrated, saying, “When the Muslims were

exposed on the Day of Yamamah, Salim, the freed slave of Abu Hudhayfah, said, ‘This is not how we would be when we were with Allah’s Messenger g!’ He then dug a hole for himself and stood in it, and with him was the banner of the Muhajirin that day. He then fought until he was killed on the Day of Yamamah as a shahid.” Busr Ibn Artah Storms a Roman Stronghold Al-‘Ala Ibn Sufyan al-Hadrami narrated, saying, “Busr Ibn Artah raided the Romans and his rearguard kept getting hit, so he would try to ambush the Romans but the ambush would fail. When he saw that, he went to the rear of one hundred of his soldiers, moving slowly back until he was alone and found himself in one of the valleys of the Romans. He suddenly saw around thirty non-Arab horses that were fastened, and inside the church next to them were the knights to whom those horses belonged, the very knights who had been harassing his rearguard. So he dismounted from his horse and fastened it. He then entered the church and locked the door on both himself and the Romans, so the Romans were amazed at him locking the door, and by the time they had taken up their spears he had already struck down three of them. His companions found him missing, so they searched for him and came to the church. They recognized his horse, and heard the clamor inside the

church, so they went to it but found that its door was locked. So they removed part of the roof and descended upon them. Busr was holding part of his intestines in his hand and his sword was in his right hand. Once his companions managed to get inside the church, he fell unconscious. They then advanced on the Romans, killing some of them and taking some of them prisoner. The prisoners then turned to them and said, ‘We ask you by Allah, who is this man?’ They said, ‘Busr Ibn Artah.’ So the Romans said, ‘By Allah, no woman has ever given birth to his likes!’ His companions then tended to his intestines and placed them back inside him, and nothing of his intestines had been torn. They then bandaged him with their turbans, carried him off, and then stitched him, and he recovered and became well.” Such was the Sahabah’s eagerness to attain this high rank in Jannah, despite them being the most pious, devout, and knowledgeable of the people, and neither did any eagerness to seek knowledge and to teach it, nor did any attachment to the Dunya, their fathers, and their sons prevent them from striving to reach it. And their followers will proceed upon their footsteps until the Day of Judgment, until the last of them fights the Dajjal, by Allah’s permission.

An istishhadi operation - the shortest path to attaining shahadah

43

4

Avant-Propos

Les bus verts qui ont transporté les ṣaḥawât hors d'Alep

A l’heure où les chefs des factions des ṣaḥawât se sont dirigés vers la capitale du Kazakhstan (Astana) pour y rencontrer les représentants du régime nosaïrite en vue d’enraciner – sous la supervision croisée russe – la trêve entre eux et l’armée nosaïrite, leurs combattants apostats continuent d’attaquer la ville d’al-Bâb avec le soutien des croisés russes, les alliés du grand ṭâghût des ṣaḥawât : Erdogan. Mais, le malheur des ṣaḥawât de l’apostasie ne s’arrête pas là puisque celui qui suit les déclarations de leurs leaders, ces jours-ci, verra qu’ils parlent désormais des russes comme ils parleraient d’amis. Non pas comme s’ils parlaient de la Russie croisée, l’alliée du régime nosaïrite, qui a tué des milliers d’opprimés, qui a détruit des villes entières et qui a aidé l’armée nosaïrite à récupérer la ville d’Alep après les en avoir fait sortir. Les voilà, aujourd’hui, qui l’appellent « la faiseuse de paix » et qui espèrent s’allier avec elle pour combattre l’État Islamique. Cette amitié entre les ṣaḥawât apostates du Châm (et, derrière eux, leur ṭâghût Erdogan) et les croisés russes vient après des années d’alliance des apostats à l’Amérique qui a tué les musulmans, aidé les ṭawâghît contre eux et protégé le petit État juif qui occupe les terres des musul-

mans. Après avoir désespéré de l’Amérique, il n’a pas été difficile, pour eux, de la remplacer par la Russie et rien ne les empêche même de devenir, d’ici quelques jours, les amis du petit État juif lui-même. À partir du moment où le dogme de l’alliance et le désaveu est totalement abandonné chez ces apostats, rien n’est plus facile, pour eux, que de s’allier aux juifs, aux chrétiens et aux associateurs contre les croyants adeptes de la sunnah. Soit par peur des associateurs, soit par avidité envers quelques intérêts qu’ils espèrent d’eux. Les ṣaḥawât de l’apostasie au Châm justifient leur nouveau rapprochement des croisés russes, et peut-être même l’engagement sous leur bannière et la bannière du régime nosaïrite pour combattre l’État Islamique, par le fait que cela affaiblirait l’influence iranienne au Châm et pousserait le régime nosaïrite à se dispenser des milices rafidites en mettant, à leur place, les ṣaḥawât pour combattre les « groupes terroristes », visant principalement l’État Islamique. Ils répètent, ainsi, mot pour mot, ce que disaient leurs frères des ṣaḥawât d’Irak pour justifier leur engagement sous la bannière des États-Unis, quelques années plus tôt. Ils prétendaient vouloir être le substitut des milices rafid-

5

La conférence d'Astana

ites sur lesquelles les Américains s’appuyaient pour faire la guerre aux mujâhidîn. Ils prétendaient, également, qu’en se tenant aux côtés de l’Amérique croisée – qu’ils ont combattu pendant des années – contre leur ennemi commun qu’est l’État Islamique, cela pousserait les États-Unis à respecter leur promesse de leur céder le pouvoir après leur retrait d’Irak, immédiatement après en avoir fini avec l’État Islamique. Naturellement, l’Amérique n’a respecté aucune de ses promesses à leur égard et leur fin a eu lieu entre les mains des milices rafidites qui se sont vêtues de l’uniforme de la police et de l’armée après que les ṣaḥawât leur ont épargné la difficulté de combattre l’État Islamique. L’Irak tout en entier s’est retrouvé entre leur main comme un butin facilement gagné si ce n’était la compassion d’Allah à l’égard des musulmans qui s’est manifestée par le retour de l’État Islamique, en quelques années, pour infliger aux rafidites et à leurs frères des ṣaḥawât un douloureux châtiment et sauver – par la grâce d’Allah – les terres et les musulmans de leur joug. Allah a, certes, exposé la situation de ces prétendus croyants. A chaque époque, ils s’empressent de s’allier aux mécréants, par peur de leur nuisance et par avidité envers ce qu’ils possèdent. C’est ainsi qu’ils apostasient, en masse, de la religion d’Allah . Alors, Allah  les échange par Ses serviteurs sincères qui prennent pour alliés Allah, Son messager et les croyants. Ils sont le parti d’Allah , ceux à qui Allah a destiné la victoire, le triomphe et la su-

6

Avant-Propos

prématie, comme Il a dit : {51. Ô les croyants ! Ne prenez pas pour alliés les Juifs et les Chrétiens ; ils sont alliés les uns des autres. Et celui d’entre vous qui les prend pour alliés, devient un des leurs. Allah ne guide certes pas les gens injustes. 52. Tu verras, d’ailleurs, que ceux qui ont la maladie au cœur se précipitent vers eux et disent : « Nous craignons qu’un revers de fortune ne nous frappe. » Mais peut-être qu’Allah fera venir la victoire ou un ordre émanant de Lui. Alors ceux-là regretteront leurs pensées secrètes. 53. Et les croyants diront : « Est-ce là ceux qui juraient par Allah de toute leur force qu’ils étaient avec vous ? » Mais leurs actions sont devenues vaines et ils sont devenus perdants. 54. Ô les croyants ! Quiconque parmi vous apostasie de sa religion, Allah va faire venir un peuple qu’Il aime et qui L’aime, modeste envers les croyants et fier et puissant envers les mécréants, qui lutte dans le sentier d’Allah, ne craignant le blâme d’aucun blâmeur. Telle est la grâce d’Allah. Il la donne à qui Il veut. Allah est Immense et Omniscient. 55. Vous n’avez d’autres alliés qu’Allah, Son messager, et les croyants qui accomplissent la prière, s’acquittent de la zakât, et s’inclinent (devant Allah). 56. Et quiconque prend pour alliés Allah, Son messager et les croyants, [réussira] car c’est le parti d’Allah qui sera victorieux.} [alMâˋidah : 51-56]

8

Ne Faiblissez Pas Dans la Poursuite du Peuple [Ennemi]

Ni les idolâtres parmi les gens du Livre ni leurs suiveurs parmi les apostats et leurs alliés ne cessent de propager leurs mensonges liés aux nombres excessifs de soldats de l’État Islamique qui sont soi-disant tués lors des batailles ou des raids aériens. Leur but, à travers cela, est de répandre le désespoir dans les rangs des mujâhidîn en les intimidant par l’énorme ampleur des dégâts qui touchera leurs rangs s’ils continuent à combattre les idolâtres et s’ils s’obstinent à éradiquer l’association et à établir la religion.

faiblissez pas dans la poursuite du peuple [ennemi]. Si vous souffrez, lui aussi souffre comme vous souffrez, tandis que vous espérez d’Allah ce qu’ils n’espèrent pas. Allah est Omniscient et Sage.} [an-Nisâˋ : 104] Les batailles ne se soldent pas toujours par des victoires et des prises de butin, mais elles sont aussi accompagnées de blessures et de douleurs, de fatigue et d’exténuation, d’usure dans la protection et la force, d’épuisement financier et physique.

Voilà l’habitude des mécréants, à travers tous les temps, et cela car ils jugent les choses en fonction des résultats matériels mondains, étant donné qu’ils ne connaissent que cela. Tout comme l’a fait un de leurs chefs, après la bataille d’Uḥud, lorsqu’il s’enorgueillit d’avoir tué des compagnons du prophète  afin de faire régner la tristesse dans le cœur de ceux qui restaient parmi les musulmans. Ces derniers rétorquèrent alors qu’il n’y avait guère de similitude car leurs tués musulmans étaient au Paradis, alors que leurs tués idolâtres étaient en Enfer.

Les muwaḥḥidîn n’espèrent de leurs efforts fournis dans le sentier d’Allah  que Sa proximité et davantage en faisant venir la victoire après qu’Allah  a vu la sincérité dans leur jihâd. D’autant plus qu’ils ont saisi, avec certitude, que lorsqu’ils demandent la victoire sur leurs ennemis avec leur modestie, l’intention sincère et le fournissement d’efforts dans le combat, il y a en cela plus de récompenses, comme l’a dit le prophète  : « Il n’y a pas de ghâziyah ou sariyyah qui combat et qui, ensuite, s’empare du butin et est épargnée des blessures, sans qu’ils aient précipité les deux tiers de leur récompense. Et il n y a pas de ghâziyah ou sariyyah qui combat et qui, ensuite, ne s’empare pas du butin et est blessée sans qu’ils aient leur récompense dans

L’ordre d’Allah est établi pour les muwaḥḥidîn, à travers tous les temps, quant au fait que la blessure ne doit pas les empêcher de continuer à rechercher les idolâtres pour les combattre et les tuer, ainsi que prendre les terres et les biens en leur possession, comme l’a dit Le Très Haut : {Ne

1 Armée accompagnée par le prophète  2 Armée non accompagnée par le prophète 

Les mujâhidîn continuent de poursuivre et de punir les mécréants

9

Un apostat tué alors qu'il combattait pour le régime nosaïrite

sa totalité. » [Rapporté par Muslim] Ainsi, ils retournent, après chaque défaite, pour fournir encore plus de sacrifices dans le but de satisfaire le Seigneur de la Terre et des cieux et afin que la religion soit entièrement à Allah  ou qu’ils soient tués pour cela. C’est ainsi que les a décrits le Seigneur  dans Sa parole : {Ceux qui, quoiqu’atteints de blessure, répondirent à l’appel d’Allah et du messager, il y aura une énorme récompense pour ceux d’entre eux qui ont agi en bien et pratiqué la piété.} [Âl ‘Imrân : 172] En revanche, nous voyons que les alliés du ṭâghût n’espèrent rien de tout cela. De ce fait, tout ce qu’ils fournissent dans leurs batailles n’est pour eux que regret et, à chaque perte infligée par les muwaḥḥidîn, leur âme se brise. Et à chaque perte financière et humaine, leur motivation s’écroule, les empêchant de poursuivre le combat et donc ne peuvent continuer à combattre jusqu’à ce qu’ils s’interrompent totalement et, à ce moment-là, la situation se retourne contre eux. C’est pourquoi Allah  a ordonné à Ses serviteurs de ne pas cesser de les combattre. De même qu’Il leur a rappelé l’impact du châtiment que leur infligent les mujâhidîn et qu’à la fin ils seront détruits par Allah . Nous avons certes vu cette réalité à plusieurs reprises dans l’histoire de ce jihâd béni qui ne s’est jamais interrompu depuis que le prophète  et ses pieux compagnons l’ont commencé. En effet, La Mecque et la péninsule arabique ont été conquises en quelques années, de même qu’ils ont écrasé l’Empire perse après avoir traqué les idolâtres dans de longues batailles où les musulmans

10

Ne Faiblissez Pas Dans la Poursuite du Peuple [Ennemi]

furent blessés, jusqu’à ce qu’Allah  fasse tomber le trône de Khosrô par les mains des croyants. Par la suite, ils ont continué avec l’Empire romain où les musulmans ont poursuivi les batailles plusieurs siècles jusqu’à ce qu’Allah décide de l’éradiquer et d’effacer ses traces. Puis, c’est ce qu’ont fait beaucoup de musulmans contre les ṭawâghît et les nations de la mécréance. Les musulmans ne se sont pas lassés de les combattre jusqu’à ce qu’Allah  décrète la défaite des mécréants et c’est ainsi que les musulmans ont préservé leur religion et leurs terres. Et aujourd’hui, nous nous apercevons qu’il en est ainsi, à travers ces batailles menées par les mujâhidîn contre toutes les nations idolâtres et mécréantes. Et, en particulier, les pays occidentaux croisés, surtout durant les vingt dernières années, où l’étendard est devenu manifestement clair, ainsi que ses objectifs. Par la grâce d’Allah , ce que désirent les mujâhidîn ne cesse de croitre et de fleurir, et Allah  a multiplié leur nombre, leurs armes et leurs moyens. Il leur a également accordé la dominance sur Sa Terre, les a aidés à établir Sa religion et à revivifier le groupe des musulmans qui est aujourd’hui géré par l’émir des croyants, le cheikh Abû Bakr al-Baghdâdî  tandis que l’affaire des idolâtres ne cesse de régresser et de s’essouffler. Et cela, grâce au raffermissement qu’Allah  a accordé aux mujâhidîn dans leur jihâd et à l’affliction infligée aux mécréants et aux apostats jusqu’à ce qu’Allah  les brise, tout comme Il a brisé ceux avant eux. {C’est qu’Allah est vraiment le Protecteur de ceux qui ont cru ; tandis que les mécréants n’ont pas de protecteur.} [Muḥammad : 11]

À chaque blessure infligée par les mujâhidîn aux idolâtres, les gens de la mécréance et de l’égarement s’élancent, par leur langue et leur plume, pour modifier les évènements et inverser la réalité. Leur objectif, à travers cela, est de critiquer les muwaḥḥidîn et les faire apparaître comme des pervers mauvais qui ne respectent aucune sacralité ni aucune religion. Ils lâchent ainsi les larmes du mensonge pour une religion à laquelle ils ne croient pas et pour du sang qu’ils ont, eux-mêmes, versé en quantité beaucoup plus grande. C’est ce qui est arrivé suite à la dernière opération d’Istanbul au cours de laquelle les soldats du Califat ont visé les idolâtres durant une de leurs fêtes, le réveillon du jour de l’an grégorien. Les mécréants ont alors retourné ciel et terre en prétendant que les muwaḥḥidîn avaient versé du sang sacré et qu’ils avaient rendu licite le meurtre des individus dont le sang est préservé par l’Islam. Dans cet article, nous allons présenter quelques éclaircissements sur certains aspects de cette affaire afin que la vision des musulmans soit éclairée et que le chemin des criminels se distingue. Tout en sachant que nous ne reconnaissons pas ce que les médias des ṭawâghît ont publié concernant les noms des tués et blessés car les évidences du passé et du présent sont suffisantes à prouver leur mensonge et leur dissimulation dans ce domaine. C’est, d’ailleurs, ce qui s’était passé avec les ṭawâghît de Jordanie lors de l’opération bénite de l’hôtel d’Amman qui avait visé une réunion d’agents croisés de la CIA et d’apostats parmi les leaders des ṣaḥawât d’Irak. Les ṭawâghît de Jordanie avaient alors dissimulé cette réalité en prétendant que l’opération n’avait touché qu’un groupe de personnes assistant à une fête de mariage et dont il se peut que le souffle de l’explosion des ceintures piégées des istichhâdiyîn, visant les croisés et les apostats, les ait atteintes involontairement. ET L’ASSOCIATION EST PLUS GRAVE QUE LE MEURTRE Allah  a dit : {Ils t’interrogent sur le fait de faire la guerre pendant les mois sacrés. – Dis : « Y combattre est un péché grave, mais plus grave encore auprès d’Allah est de faire obstacle au sentier d’Allah, d’être impie en-

12

Eclaircissements sur l‘Opération Bénite d‘Istanbul

vers Celui-ci et la Mosquée sacrée, et d’expulser de là ses habitants. Et l’association est plus grave que le meurtre. »} [al-Baqarah : 217] Ibn Kathîr  a dit sur la cause de la révélation de ce verset : « As-Suddî rapporte d’après Abû Mâlik et Abû Ṣâliḥ, d’après Ibn ‘Abbâs et Murrah, d’après Ibn Mas’ûd : « {Ils t’interrogent sur le fait de faire la guerre pendant les mois sacrés. – Dis : « Y combattre est un péché grave} Le messager d’Allah  envoya un escadron de sept personnes avec à leur tête ‘Abdullah Ibn Jaḥch al-Asdî […] Ibn Jaḥch arriva à un palmier où il trouva al-Ḥakam Ibn Kîsân, al-Mughîrah Ibn ‘Uthmân, ‘Amr Ibn al-Ḥaḍramî et ‘Abdullah Ibn al-Mughîrah. Ibn al-Mughîrah parvint à prendre la fuite, al-Ḥakam Ibn Kîsân et al-Mughîrah furent faits prisonniers alors que ‘Amr fut tué par Wâqid Ibn ‘Abdillah. Ce fut le premier butin saisi par les compagnons du prophète . […] Les associateurs apprirent la nouvelle à l’aube et dirent : ‘‘Muḥammad prétend obéir à Allah alors qu’il est le premier à avoir transgressé le mois sacré en tuant notre compagnon au mois de Rajab.’’ Les musulmans dirent alors : ‘‘Nous l’avons tué au mois de Jumâdâ (et il a été dit au premier de Rajab et durant la dernière nuit de Jumâdâ) et les musulmans ont, ensuite, rengainé leur épée lorsque le mois de Rajab est entré.’’ Allah révéla donc en criti-

quant les habitants [associateurs] de la Mecque : {Ils t’interrogent sur le fait de faire la guerre pendant les mois sacrés. – Dis : « Y combattre est un péché grave} qui n’est pas permis, mais ce que vous, les associateurs, avez fait est pire que de tuer durant le mois sacré : vous avez mécru en Allah, vous avez obstruez le chemin à Muḥammad  et ses compagnons, vous avez expulsé les gens de la mosquée sacrée lorsque vous avez expulsé Muḥammad  et ceci est pire que le meurtre auprès d’Allah. » Et Allah  inscrivit la récompense des muhâjirîn mujâhidîn à ‘Abdullah Ibn Jaḥch et ses compagnons pour ce qu’ils avaient fait, comme cela est rapporté par Ibn Isḥâq. Il a dit : « Lorsque ‘Abdullah Ibn Jaḥch et ses compagnons virent leur situation par la révélation du Coran, ils espérèrent la récompense et dirent : ‘‘Ô messager d’Allah, pouvons-nous espérer que nous soit inscrite une expédition pour laquelle nous aurons la récompense des mujâhidîn muhâjirîn ?’’ Allah révéla alors : {Certes, ceux qui ont cru, émigré et lutté dans le sentier d’Allah, ceux-là espèrent la miséricorde d’Allah. Et Allah est Pardonneur et Miséricordieux.} [al-Baqarah : 218] Ainsi, Allah les plaça, par cela, sur le plus grand espoir. » LA RÉALITÉ DU RESPECT DES ṬAWÂGHÎT ET LEURS ALLIÉS POUR LE SANG ET LES SACRALITÉS

qu’Allah avait autorisé. Pire encore, ils se vantaient de cet acte odieux, comme dit leur poète : Ne sommes-nous pas ceux qui reportons Les mois licites, nous les rendons sacrés Allah  a dit : {Le report d’un mois sacré à un autre est un surcroît de mécréance. Par-là, les mécréants sont égarés : une année, ils le font profane, et une année, ils le font sacré, afin d’ajuster le nombre de mois qu’Allah a fait sacrés. Ainsi rendent-ils profane ce qu’Allah a fait sacré. Leurs méfaits leurs sont enjolivés. Et Allah ne guide pas les gens mécréants.} [at-Tawbah : 37] Ibn Kathîr  a dit : « Layth Ibn Abî Sulaym rapporte, d’après Mujâhid, qu’un homme de la tribu des Banî Kinânah venait, chaque année à la saison du pèlerinage, sur son âne et disait : ‘‘Ô gens, on ne me critique point, on ne me répond point, et ma décision ne peut être rejetée. Nous avons rendu sacré le mois de Muḥarram et nous avons repoussé la sacralité du mois de Ṣafar.’’ Puis, il revenait l’année suivante, prononçait les mêmes paroles et disait : ‘‘Nous avons rendu sacré le mois de Ṣafar et nous avons repoussé la sacralité du mois de Muḥarram. D’où la parole d’Allah : {afin d’ajuster le nombre de mois qu’Allah a fait sacrés}, c’est-à-dire les quatre mois, {ainsi rendent-ils profane ce qu’Allah a fait sacré} en repoussant ce mois sacré. Abû Wâˋil, aḍ-Ḍaḥḥâk et Qatâdah ont rapporté des propos semblables. »

Celui qui entend les critiques des idolâtres contre le messager d’Allah  et ses compagnons pourrait penser Ainsi, les associateurs n’accordent aucune importance que ces idolâtres étaient sincères dans leur respect pour aux règles d’Allah, ni à Ses jours, ni à Ses sacralités, mais ils ces mois dans lesquels Allah avait interdit le combat. ne font que jouer avec la religion d’Allah et s’en moquer. Ils Cependant, la réalité est toute autre car leur position à légifèrent, dans la religion, ce qu’Allah n’a pas autorisé et l’égard de ce rite était plus proche de la moquerie que du mécroient en Sa religion toute entière, puis, ils s’empressent respect. En effet, à chaque fois Les effets de l'opération bénite de la boite de nuit du Reina qu’il leur était difficile de s’abstenir de combattre durant trois mois consécutifs, ils se tournaient vers ce qui est pire que la désobéissance du combat en changeant les lois d’Allah et en légiférant dans Sa religion par le biais de ce qu’on appelle le Nasîˋ. Il s’agit du fait de rendre licite le combat au cours d’un des mois dans lesquels Allah l’a interdit et d’interdire, en échange, le combat au cours d’un des mois dans lesquels Allah l’a autorisé. Ils rendirent ainsi licite ce qu’Allah avait interdit et ils rendirent illicite ce

13

Le ministre de l'intérieur turc apostat, Süleyman Soylu, a échoué à empêcher la terreur juste

de critiquer les musulmans et leur religion, les dénigrant pour la moindre ambiguïté et prétendant qu’ils sont les gens de la voie droite malgré leur mécréance et leur idolâtrie. C’est ainsi que se comportent, aujourd’hui, les ṭawâghît et leurs esclaves parmi les savants du mal qui modifient la loi d’Allah. Ils reprochent aux mujâhidîn le fait de combattre les apostats, de cibler les temples des idolâtres ainsi que les lieux de célébration de leurs fêtes païennes. Puis, ils trompent les gens en prétendant que les mujâhidîn tuent les musulmans et les bénéficiaires d’un pacte de sécurité, qu’ils ciblent les mosquées et rendent mécréants les musulmans pécheurs comme le faisaient les kharijites, auparavant.

14

TUER CERTAINS MUSULMANS DE MANIÈRE INVOLONTAIRE ET COLLATÉRALE N’IMPLIQUE PAS DE RENDRE LEUR SANG LICITE

Mais les ṭawâghît oublient que les crimes qu’ils commettent, en mécroyant à Allah  et en Lui disputant Son droit exclusif à légiférer, à juger et à être une divinité, sont pires que tous les autres crimes réunis. Bien pire que le meurtre intentionnel des musulmans ou des bénéficiaires d’un pacte de sécurité dont ils savent, avec certitude, que les mujâhidîn sont innocents.

Le mensonge qui dit que les mujâhidîn visent les musulmans et rendent leur sang licite fait partie des plus anciens mensonges auxquels les gens du tawḥîd ont répondu à plusieurs reprises. Ils ont ainsi exposé leur profond respect pour le sang préservé tout en mettant en garde les musulmans contre le fait de se mélanger aux associateurs, et particulièrement dans les lieux où les associateurs sont susceptibles d’être visés, tels que leurs positions militaires et sécuritaires, leurs centres gouvernementaux et leurs lieux de culte et de fête. Celui qui désobéit donc à l’ordre d’Allah de se séparer des associateurs et de quitter leurs terres, puis se mélange volontairement à eux de sorte que le mujâhid ne puisse faire la distinction entre le musulman et l’associateur, alors c’est lui-même qui est la cause du mal qui pourrait l’atteindre. Les mujâhidîn sont innocents de ce qui pourrait lui arriver et Allah le ressuscitera selon son intention.

Quant à leurs esclaves parmi les savants du mal et les agents des médias, ils oublient que la prétention de leurs maîtres concernant le respect du sang des musulmans n’est que mensonge dévoilé par leurs prisons dans lesquelles ils infligent aux musulmans les pires sévices. Ce mensonge est également dévoilé par les massacres commis par leurs avions contre les musulmans sur les terres de l’Etat Islamique et ailleurs, ainsi que l’aide qu’ils avancent à tous ceux dont les mains sont entachées du sang des musulmans tels que les croisés, les juifs, les rafidites, les hindous, les bouddhistes et autres.

De plus, s’il est permis aux mujâhidîn de viser les associateurs même si cela peut conduire à la mort de personnes préservées qu’ils auraient prises comme bouclier humain pour se protéger des frappes des mujâhidîn, qu’en est-il alors du cas où ces personnes se sont mélangées, de leur plein gré, aux associateurs dans leurs lieux de turpitude, durant un de leurs jours de fête, pour participer à leurs festivités et leur ressembler ? Après tout cela, peuvent-elles encore dénigrer les mujâhidîn pour un acte qu’Allah leur a permis et auquel Il les a même incités, à savoir viser intentionnellement les associateurs contre qui

Eclaircissements sur l‘Opération Bénite d‘Istanbul

nous sommes en guerre pour les tuer et leur nuire ? C’est ainsi que les mujâhidîn ont attaqué la discothèque d’Istanbul en ciblant les associateurs et après s’être efforcés de surveiller, de sélectionner et de planifier. Le fait que des personnes qui pourraient être jugées musulmanes, bien que certainement perverses et débauchées, puissent être blessées ou tuées au cours de l’attaque n’est en aucun cas reprochable aux mujâhidîn. UN RESTAURANT OU UNE DISCOTHÈQUE ? Les ṭawâghît et leurs esclaves parmi les savants du mal ont été blessés par la propagation de l’histoire du meurtre de leurs citoyens dans un lieu de célébration d’une fête païenne du fait que ce soit une discothèque que tous les gens connaissent comme étant un lieu de débauche et de perversité. Un lieu dont les adeptes sont des mécréants et des mécréantes, des pervers et des perverses, et, par conséquent, il a été difficile pour eux de faire passer les morts pour des alliés d’Allah vertueux et des martyrs rapprochés comme ils ont l’habitude de qualifier toute personne tuée par les mujâhidîn. Ils ont donc eu recours à la modification des noms qu’ils utilisent toujours pour corrompre les lois religieuses. Ils ont ainsi appelé « restaurant » ce lieu de perversité et de débauche pour donner l’impression aux gens que les mujâhidîn ont attaqué ceux qui s’y trouvaient alors qu’ils ne faisaient que ce qu’Allah leur avait permis, à savoir manger et boire dans un lieu où Allah a permis de rester.

En réalité, appeler le lieu de l’opération bénite d’Istanbul « restaurant », ou « discothèque », ou « club » ne change rien à son statut du fait que c’est un lieu de célébration d’une fête des associateurs dans lequel il est permis de tuer ces derniers, sans parler du fait que c’est un lieu de débauche et de perversité qu’il n’est pas permis aux musulmans de fréquenter. Les soldats de l’État Islamique n’ont aucune gêne, aujourd’hui, en Orient et en Occident, à viser les associateurs parmi les rafidites, les ismaélites et autres dans leurs temples bien qu’ils les appellent « mosquées ». En effet, ces temples sont, en réalité, des lieux d’adoration d’autres divinités qu’Allah et desquels les musulmans doivent obligatoirement s’éloigner, ne pas y demeurer ni même y passer, sans parler du fait d’y vouer ses actes de culte quand bien même ils ne sont voués qu’à Allah. Tout en sachant qu’il est clairement prohibé aux musulmans d’adorer Allah d’une manière qui laisserait penser à l’adoration d’un autre que Lui telle que le fait de prier en direction du feu à la manière des mazdéens, ou prier aux lever et au coucher du soleil à la manière des sabéens associateurs, ou encore égorger une bête pour Allah dans les lieux où les associateurs égorgent des bêtes pour leurs idoles. Ainsi, le fait que des gens qui puissent être jugés musulmans soient tués dans une attaque contre ces temples, du fait de leur présence à proximité des lieux, ne rend pas interdit d’attaquer ces temples idolâtres. Tout en gardant à l’esprit qu’il est obligatoire pour les musulmans de ne pas

L'apostat “savant,” Salmân al-‘Awdah, a dénoncé l'attaque bénite

15

s’y rendre et, particulièrement, après la mise en garde des mujâhidîn. Qu’en est-il alors de celui qui se trouve dans un lieu de débauche et de perversité, au milieu d’une foule d’idolâtres, pendant un de leur jour de fête païenne ? LE STATUT DE CEUX QUI CÉLÈBRENT LES FÊTES DES ASSOCIATEURS « Abû al-‘Abbâs Ibn Taymiyah  fut interrogé sur les musulmans qui préparent les mêmes repas que les chrétiens pour le jour de l’an et toutes les autres fêtes telles que l’épiphanie, Noël, le jeudi saint et le samedi saint, ainsi que sur ceux qui leur vendent des choses qui les aident dans leurs fêtes. Est-il permis aux musulmans de faire cela ou non ? Il répondit : Louange à Allah. Il n’est pas permis aux musulmans de leur ressembler dans une quelconque chose qui concerne leurs fêtes : ni dans le repas, ni dans le vêtement, ni dans le fait de se laver [spécialement pour], ni dans le fait d’allumer des feux, ni dans l’annulation d’une habitude de vie ou d’une adoration, ni dans quoi que ce soit d’autre. Il n’est pas non plus permis d’organiser un repas, ni d’offrir un cadeau, ni de vendre ce qui leur sert pour ces fêtes, ni de laisser les enfants s’amuser dans leurs fêtes ni de manifester un quelconque embellissement [à cet effet]. En gros, ils n’ont pas le droit de spécifier leurs fêtes par la pratique d’un de leurs rites. Leur jour de fête doit, au contraire, être pour les musulmans comme tous les autres jours, c’est-à-dire que les musulmans ne doivent rien faire de ce qui leur est spécifique. Quant au fait de spécifier ce jour par ce que nous avons mentionné précédemment, il n’y a pas de divergence parmi les savants à ce sujet. Certains savants ont même statué de la mécréance de celui qui commet ces choses en raison de ce qu’elles comportent de vénération des rites de la mécréance. D’autres ont dit : ‘‘Celui qui égorge un chameau pendant leur jour de fête, c’est comme s’il avait égorgé un cochon.’’ ‘Abdullah Ibn ‘Amr Ibn al-‘Âṣ a dit : ‘‘Celui qui prend modèle sur les pays étrangers, pratique leur fête du jour de l’an, leurs festivités, et leur ressemble, puis meurt dans cet état, il sera ressuscité avec eux au jour de la rétribution […]. Et plus d’un parmi les pieux prédécesseurs ont commenté la parole d’Allah : {Ceux qui ne sont pas témoins du zûr} en disant : ‘‘Il s’agit des fêtes des mécréants.’’ Si tel est le cas pour ce qui est du simple fait d’y assister sans agir, qu’en est-il alors d’accomplir leurs actes spécifiques ?

16

Eclaircissements sur l‘Opération Bénite d‘Istanbul

Il a, d’ailleurs, été rapporté, dans le Musnad et les Sunan, que le prophète  a dit : ‘‘Celui qui cherche à ressembler à un peuple, il fait partie de lui.’’ Et dans une autre version : ‘‘Ne fait pas partie de nous celui qui cherche à ressembler à autre que nous.’’ C’est un hadith très bon. Si tel est le cas pour ce qui est de les imiter, même dans les habitudes, qu’en est-il alors de les imiter dans ce qui est plus grave que cela ? La majorité des savants ont détesté – soit sous forme d’interdiction, soit de manière déconseillée – le fait de manger les bêtes qu’ils sacrifient pour leur fêtes et leurs offrandes, en les considérant comme ce sur quoi on a invoqué autre que le nom d’Allah et ce qui a été immolé sur les pierres dressées. Ils ont également interdit de les aider dans leurs fêtes en leur offrant un cadeau ou en leur vendant [ce qui pourrait leur servir]. Ils ont ainsi stipulé qu’il est interdit aux musulmans de vendre aux chrétiens quoi que ce soit qui puisse leur servir pour leur fête : ni viande, ni sang, ni vêtement. Ils ne doivent pas non plus leur tondre une bête ni les aider dans quoi ce que soit de leur religion car cela revient à vénérer leur idolâtrie et à les aider dans leur mécréance. Quant aux sultans, ils doivent interdire cela aux musulmans car Allah  dit : {Entraidez-vous dans l’accomplissement des bonnes œuvres et de la piété et ne vous entraidez pas dans le péché et la transgression.} De plus, s’il est interdit au musulman de les aider à boire de l’alcool en pressant les raisins ou autre, qu’en est-il alors pour ce qui est de les aider dans leurs rites de mécréance ? Puis, s’il lui est interdit de les aider, qu’en est-il alors de le pratiquer lui-même ? Et Allah est le plus savant. » [Majmû’ al-Fatâwâ, avec quelques petites modifications] L’ATTAQUE D’ISTANBUL EST UNE OPÉRATION BÉNITE L’attaque d’Istanbul a ainsi visé les associateurs dans le lieu et à l’heure de leur fête où beaucoup d’associateurs et d’apostats ont été tués et blessés. Quant à celui qui s’affilie à l’Islam, parmi les tués, il s’est fait du tort à lui-même en commettant des actes qui le rendent plus proches de la mécréance que de l’Islam, et en se mélangeant volontairement aux associateurs de sorte qu’il ne soit pas possible de le distinguer d’eux. Son sang n’a aucune valeur. Nous demandons à Allah d’accorder, à ceux qui ont mené cette opération, la fierté et la victoire. Et la louange est à Allah, le Seigneur des mondes.

nord de la wilâyah d’Alep et par la rive ouest de l’Euphrate, en parallèle avec la progression de l’axe des apostats du PKK sur la rive Est du fleuve. Rien d’étonnant que ces deux axes aient été pris par ceux qui se soutiennent en réalité mais qui sont ennemis en apparence. Les noms de leur campagne sont proche et suggèrent l’unité de leur mission : « Le Bouclier de l’Euphrate » pour les apostats turcs et leurs alliés et « La colère de l’Euphrate » pour les apostats kurdes et leurs alliés. Dans cette situation, la Turquie a obtenu l’approbation américaine pour avancer vers Jarâblus et ar-Râ’î jusqu’à la ville d’al-Bâb. Elle a également obtenu sa couverture aérienne, son soutien et l’armement à de nombreuses étapes du processus.

Le ṭâghût Erdogan a, depuis le début du jihâd au Châm, fait la promotion d’une zone où seraient entassés tous ceux qui fuient les bombardements de l’aviation nosaïrite, leur prodiguant en son sein des lieux de refuges, des services ainsi qu’une protection contre les bombardements, à condition que la charge de la protection de la zone soit portée par les épaules de l’armée turque et son aviation. Tout ceci, sous couvert de l’Amérique et de l’OTAN. Cependant cette idée a échoué à cause de l’absence d’accord de l’Amérique et de ses alliés au sein de l’OTAN concernant cette zone. Ils leur ont plutôt demandé de retirer leurs défenses aériennes sophistiquées, de type Patriot, qui auraient pu être utilisées pour protéger la zone tampon de l’aviation nosaïrite. LA TURQUIE OBTIENT UN ACCORD DE PRINCIPE Avec l’intensification de la guerre contre l’État Islamique menée par la coalition internatinale croisée dirigée par l’Amérique, il est devenu possible pour tout parti de faire la promotion de son projet personnel, à la condition de l’orienter vers la guerre contre l’État Islamique. Le ṭâghût Erdogan et ses alliés apostats parmi les factions des ṣaḥawât en les introduisant ont, une nouvelle fois, proposé leur projet de zone tampon avec un nouveau concept : cette zone serait employée comme une base pour mener la guerre contre l’État Islamique. Il s’agirait d’une plate-forme pour un nouvel axe d’attaque, ajouté aux axes utilisés par les rafidites en Irak, les peshmergas au Kurdistan, le parti du PKK dans la zone d’al-Jazîrah, et le régime nosaïrite à Alep et dans le désert. La mission de cet axe serait d’avancer au nord par le

18

La Zone Tampon

Et pour dépasser le refus de ce projet par le régime nosaïrite, ses alliés, les Russes et les Iraniens, le gouvernement apostat turc a eu recours aux négociations avec les croisés russes. Pour les convaincre d’accepter sa progression dans la campagne au nord et à l’est d’Alep, il leur a garanti que l’opération serait uniquement orientée vers la guerre contre l’État Islamique et qu’elle ne toucherait aucunement le régime nosaïrite ni ses alliés parmi les rafidites et autres. L’IMPORTANCE DU PROJET POUR LA TURQUIE Le ṭâghût Erdogan et les membres de son gouvernement apostat ont multiplié les déclarations mentionnant la zone tampon comme un moyen d’empêcher la création de l’État kurde auquel aspire le parti laïc mécréant du PKK. Ainsi, il serait question de prendre le contrôle de la zone située entre Jarablus et A’zâz sur une profondeur de plus de 50 km à l’intérieur des terres, empêchant ainsi la liaison entre les zones contrôlées par les combattants apostats du PKK à l’est et à l’ouest de l’Euphrate. Cette zone serait également un obstacle empêchant les mujâhidîn de l’État Islamique d’atteindre le territoire de la Turquie. Mais en analysant la réalité sur

L'apostat Erdogan avec son allié croisé Putin

la carte et le cours des événements politiques sur les scènes de la Turquie et du Châm, nous constatons que l’importance de cette région pour le gouvernement turc apostat va bien au-delà de la question de l’anéantissement du projet d’un État kurde, en dépit de son importance. La prise de contrôle de l’armée turque sur une partie du territoire du Châm lui octroie un grand moyen de pression sur le régime nosaïrite, pour le futur, et qui va au-delà de l’importance d’avoir le contrôle sur beaucoup de factions des ṣaḥawât de l’apostasie. Cela signifie l’acquisition de gains importants en échange de son retrait de cette zone, à l’avenir, quelle que soit la forme du gouvernement du ṭâghût qui prendrait place à Damas. Également, la possession partielle de la souveraineté dans cette région, avec la couverture aérienne russe ou américaine, empêche le régime nosaïrite de bombarder la zone, ce qui aidera grandement la Turquie à se débarrasser, à l’avenir, d’un grand nombre de réfugiés non désirés (importuns ou de peu d’intérêt pour elles) en ouvrant des camps de réfugiés dans cette région. Par extension, cela leur permettra de se débarrasser des coûts importants qu’ils représentent pour l’économie turque en difficulté. Ceci, sans compter le fait de recruter des combattants dans ces camps au profit de projets futurs de l’armée turque au Châm. Ainsi, si l’Iran a à sa disposition les milices rafidites dans le cadre de la « Mobilisation rafidite » et les utilise pour atteindre ses objectifs, la Turquie est désormais en mesure de parler de la « Mobilisation des

Ṣaḥawât » qu’elle utilisera pour atteindre ses intérêts au Châm et dans la région. LA ZONE TAMPON ACCEPTÉE Avec chaque trêve conclue entre le régime nosaïrite et les ṣaḥawât de l’apostasie, sous la supervision des Russes croisés, les responsables russes évoquent la nécessité d’isoler « l’opposition modérée » des « radicaux », en dépit du fait qu’ils connaissent la solide alliance entre les factions des saḥawât de l’apostasie, que ce soient celles qui se revendiquent explicitement favorables à la laïcité ou celles qui prétendent vouloir gouverner par la Charia. Ceciafin que les bombardiers russes puissent cibler les « radicaux » qui rejettent les négociations avec le régime nosaïrite, sans que les « modérés » qui les ont acceptées. Ils ont ainsi ouvert « Le comité des négociations » dirigé par l’ancien Premier ministre du régime nosaïrite, l’apostat Riad Hijab. Mais cela n’a pas été possible en raison du grand mélange entre les deux types de ṣaḥawât, ceux qui acceptent les négociations et ceux qui les rejettent. Avec l’incapacité des « modérés » à faire sortir les autres de leur sein, ce qui est apparu clairement dans la ville d’Alep avant sa chute complète aux mains de l’armée nosaïrite, le ṭâghût Erdogan a présenté une forme de cette séparation acceptée par les ṣaḥawât de l’apostasie. En effet, cette zone tampon permettrait de séparer les ṣaḥawât modérées des ṣaḥawât radicales afin que les ṣaḥawât modérées abandonnent le combat contre le régime et se consacrent au combat contre l’État Islamique uniquement. Dans le même temps, elles sont as-

19

surées d’être épargnées des bombardements nosaïrites et russes tant qu’elles se tiennent à ce qui est convenu. LE PROJET RUSSO-TURC Après l’achèvement de la livraison d’Alep au régime nosaïrite par les factions des ṣaḥawât de l’apostasie sur la base d’un accord entre la Russie et la Turquie, un nouveau projet russo-turc a été élaboré pour généraliser l’expérience de la ville d’Alep à ce qui reste des territoires du Châm aux mains des ṣaḥawât. Cela sur la base d’un accord de paix entre les ṣaḥawât et le régime nosaïrite qui comprend trois axes principaux : Le premier : un cessez-le-feu entre les deux parties dans toutes les zones du Châm. Le second : la mise en place d’un gouvernement conjoint entre le régime nosaïrite et les apostats des factions des ṣaḥawât de l’opposition politique. Un gouvernement sur les bases de « la laïcité, la démocratie, et la représentation des diverses composantes », permettant au régime nosaïrite d’avoir, de nouveau, la main et d’intégrer les combattants des ṣaḥawât dans l’armée nosaïrite. Le troisième : limiter le combat à la lutte contre l’État Islamique uniquement. Partant de là, la zone tampon serait, selon cet accord, l’une des premières zones où s’appliquerait officiellement le cessez-le-feu, après qu’il ait été appliqué, dans les faits, pendant plusieurs mois (depuis le début de la campagne turque du « Bouclier de l’Euphrate »). Ainsi, la zone tampon serait un refuge pour toutes les factions et organisations qui entrent dans le cadre du projet (russo-turc) de sorte qu’elles s’y déplacent avec leurs armes, leurs équipements, leurs familles ainsi que leur siège. Idlib resterait alors le refuge de toutes les factions apostates se trouvant en dehors de l’accord de paix avec le régime nosaïrite, se faisant bombarder par l’aviation russe et nosaïrite, et attaquer par les milices rafidites au sol. De cette manière, ceux qui voudraient sortir de cet enfer n’auraient d’autre choix que de se rendre à l’armée nosaïrite pour entrer dans ses rangs, ou entrer en Turquie à travers les points de passage officiels et être transférés dans la zone tampon pour se joindre aux ṣaḥawât « modérées » pour lutter contre l’État Islamique, loin de tout champ de bataille contre l’armée nosaïrite. Ce projet se poursuivra jusqu’à la fin du contrôle militaire nosaïrite sur les zones d’Idlib et du littoral ainsi que le

20

La Zone Tampon

nord de Ḥâmah, après avoir chassé les ṣaḥawât de l’apostasie provenant des poches de Homs, de Damas, du Qalamoun et peut-être même de Deraa. Ainsi, l’acceptation de l’accord de paix avec les nosaïrites par les membres des ṣaḥawât se traduirait, soit par l’entrée dans les rangs de l’armée nosaïrite, soit par le fait de rejoindre les ṣaḥawât « modérées » dans la zone tampon. En particulier si l’option de rester en Turquie disparait après que le gouvernement turc ait déplacé tous les camps de réfugiés dans la zone tampon. Durant cet intervalle, les factions de la zone tampon seront inclues dans l’armée nosaïrite sous formes de brigades similaires aux factions de « l’armée populaire » ou intégrées à la police, du fait que le ministère de l’Intérieur du gouvernement conjoint sera, très probablement, aux mains de l’opposition apostate. Par cela, l’effort sera complètement unifié pour lutter contre l’État Islamique. SUR LES PAS DES ṢAḤAWÂT D’IRAK Avec les prémices de la sortie des ṣaḥawât au Châm, l’État Islamique avait mis en garde les apostats contre le fait qu’ils avançaient sur la voie de leurs frères des ṣaḥawât d’Irak, pas à pas, et qu’ils auraient le même sort sordide que leurs prédécesseurs ont eu avant eux. Ni l’État Islamique ne les lâchera, ni les croisés et les ṭawâghît ne respecteront les promesses qu’ils leur ont faites, ni les nosaïrites et les rafidites ne leur donneront ce qu’ils espèrent. Au contraire, les soldats du Califat continueront à trancher leur tête tandis que les nosaïrites et les rafidites continueront à les affaiblir, les démanteler et les soumettre. Quant à ceux qui oseraient se révolter, il sera très facile pour les rafidites et les nosaïrites de ressortir leurs anciens dossier ou d’inventer de nouvelles accusations. Pour ce qui est des croisés, ils les laisseront tomber dès qu’ils en auront fini avec eux et les seuls qui s’en sortiront seront ceux qui iront se réfugier dans un des États de la région, tout juste comme c’est arrivé aux chefs des ṣaḥawât d’Irak. Les ṣaḥawât disparaîtront et l’État Islamique reviendra, par la permission d’Allah, dans toutes les zones dont il s’est retiré au nord du Châm. Les convois de ses soldats entreront en Turquie d’où ils proclameront de nouvelles wilâyah dans lesquelles la loi d’Allah sera appliquée. Les statues d’Ataturk y seront détruites ainsi que les idoles de la démocratie, de la laïcité, du soufisme et des Frères apostats. Et cela n’est nullement difficile pour Allah.

Sixièmement : la modestie envers Allah. Allah  a dit : {Allah vous a déjà secourus en maints endroits. Et [rappelez-vous] le jour de Hunayn, quand vous étiez fiers de votre grand nombre et que cela ne vous a servi à rien. La terre, malgré son étendue vous devint bien étroite ; puis vous avez tourné le dos en fuyards.} [at-Tawbah : 25] Ibn Kathîr  a dit : « Ibn Jurayj rapporte de Mujâhid : ‘‘Ceci est le premier verset de la sourate du Désaveu à être révélé et dans lequel Allah mentionne Sa grâce à leur égard, Son bienfait envers eux en les secourant en maints endroits au cours de leurs batailles avec le messager d’Allah  et que cela n’est dû qu’à Lui, à Son aide et Son décret, non pas à leur nombre ni à leur équipement. Il les a ainsi avertis quant au fait que la victoire vient de Lui, que le nombre soit peu ou qu’il soit important. Certes, le jour de la bataille de Ḥunayn, leur grand nombre les rendit fiers et, malgré cela, cela ne leur apporta rien et ils prirent la fuite sauf un petit nombre d’entre eux avec le messager d’Allah ’’ » [Tafsîr Ibn Kathîr] Le messager d’Allah  a dit : « Allah  m’a révélé que vous deviez être modestes. » [Rapporté par Muslim, d’après ‘Iyâḍ Ibn Ḥimâr] Ibn al-Qayyim  a dit : « Il est meilleur de commettre des péchés tout en ressentant constamment le besoin d’Allah que de ne pas en commettre tout en étant fier de soi. » [Ṭarîq al-Hijratayn] Et Muslim rapporte d’après Abû Hurayrah que le messager d’Allah  a dit : « Nul ne s’est rabaissé devant à Allah sans qu’Il ne l’élève. » Cette élévation, ici-bas, se traduit par la victoire, le triomphe et la bonne mention, et, dans l’au-delà, il se traduit par l’élévation du degré et la place honorable au Paradis. Ibn Baṭṭâl a dit : « ‘Âˋichah a dit : ‘‘Vous êtes inattentifs à la meilleure des adorations : la modestie.’’ Aṭ-Ṭabarî  a dit : ‘‘La modestie fait partie des épreuves par lesquelles Allah teste Ses serviteurs croyants en regardant comment

22

Les Chemins de la Victoire

ils Lui obéissent à ce sujet et parce qu’Allah  sait que cela est dans l’intérêt de Ses créature, que ce soit dans ce bas monde ou dans l’au-delà […] Lorsqu’il entra à La Mecque, les gens se mirent à dire : C’est lui ! C’est lui ! Il s'abaissa alors sur sa monture et il dit : Allah est plus Haut et plus Majestueux […] Et d’après Ṭâriq Ibn Chihâb, lorsque ‘Umar arriva au Châm, il atteignit une petite étendue d’eau alors il descendit de son chameau, retira ses chaussons, les prit à la main et traversa l’eau avec son chameau. Abû ‘Ubaydah lui dit alors : Aujourd’hui, tu as accomplis une œuvre grandiose aux yeux des gens. ‘Umar frappa alors sa poitrine et lui dit : Si seulement c’était un autre que toi qui avait dit ça, ô Abû ‘Ubaydah. Vous étiez les plus basses et les plus viles gens, puis Allah vous a accordé la fierté par l’Islam. Tant que vous rechercherez la fierté dans autre que l’Islam, Allah vous humiliera.’’ Fin de la parole d’aṭ-Ṭabarî. [Charḥ Ṣaḥîḥ Muslim] Septièmement : le rappel d’Allah. Allah  a dit : {Ô vous qui croyez ! Lorsque vous rencontrez une troupe (ennemie), soyez fermes, et invoquez beaucoup Allah afin de réussir.} [al-Anfâl : 45] Aṭ-Ṭabarî a dit : « {et invoquez beaucoup Allah}, Il dit : ‘‘Invoquez Allah en lui demandant le secours et la victoire contre eux et

occupez votre cœur et votre langue par Son rappel afin de réussir.’’ » Aṭ-Ṭabarî rapporte également que Qatâdah a dit : « Allah a imposé Son rappel dans le moment où vous êtes le plus occupé : lorsque vous frappez avec vos épées. » Quant à al-Qurṭubî, il a une parole précieuse dans l’exégèse de ce verset, en disant : « Les savants ont trois paroles au sujet de ce rappel. La première : évoquez Allah lorsque votre cœur est effrayé car Son rappel aide à rester ferme pendant les difficultés. La deuxième : restez fermes par votre cœur et évoquer-Le par votre langue car le cœur ne s’apaise pas lors de la rencontre [de l’ennemi] si la langue est confuse. Il a donc ordonné de l’évoquer afin que le cœur reste ferme sur la certitude et que la langue reste ferme sur l’évocation comme les compagnons de Ṭâlût ont dit : {« Seigneur ! Déverse sur nous l’endurance, raffermis nos pas et donne-nous la victoire sur ce peuple infidèle. »} [al-Baqarah : 250] Et cet état ne se trouve qu’en présence d’une forte connaissance et d’une vision ardente qui est le courage louable chez les gens. La troisième : rappelez-vous la promesse d’Allah à votre égard concernant Son achat de votre âme et Sa récompense pour vous. » Et ce verset comporte tout cela en même temps de sorte que le serviteur évoque Allah par sa langue, qu’il encourage son cœur et qu’il se rappelle ce qu’Allah lui a promis comme victoire ici-bas et le Paradis dans l’au-delà. Allah  a dit à Mûsâ et à Hârûn : {et ne négligez pas de M’invoquer.} [TâHâ : 42] Ibn Kathîr  a dit : « Cela signifie qu’ils ne doivent pas cesser d’invoquer Allah lorsqu’ils font face à Pharaon afin que l’évocation d’Allah soit une aide pour eux contre lui, une force et une autorité brisante, comme il est dit dans le hadith : « Mon vrai serviteur est celui qui m’évoque alors qu’il rencontre son ennemi. » [Rapporté par at-Tirmidhî, d’après ‘Imârah Ibn Za’karah] » [Tafsîr Ibn Kathîr] Et sache que le fait d’évoquer Allah pendant le combat se fait secrètement. Al-Ḥâkim a rapporté, d’après Abû Mûsâ , que le messager d’Allah  détestait les voix hautes pendant le combat. Huitièmement : l’invocation. Allah  a dit : {Dis : « Mon Seigneur ne se souciera pas de vous sans votre prière. »} [al-Furqân : 77] Et Il a dit : {Invoquez-Le donc, en Lui vouant un culte exclusif} [al-A’râf : 56] Et Il a dit : {Et votre Seigneur dit : « Invoquez-Moi, Je vous répondrai. Ceux qui, par orgueil, se refusent à M’adorer entreront bientôt dans l’Enfer, humiliés. »} [Ghâfir : 60] Et Il a

dit : {Et quand Mes serviteurs t’interrogent sur Moi, alors Je suis tout proche : Je réponds à l’appel de celui qui Me prie quand il Me prie. Qu’ils répondent donc à Mon appel et qu’ils croient en Moi afin qu’ils soient bien guidés.} [al-Baqarah : 186] Le prophète  a dit : « L’invocation est l’adoration. » [Rapporté par Ibn Mâjah, Abû Dâwud, at-Tirmidhî et an-Nasâˋî, d’après an-Nu’mân Ibn Bachîr] Et il a dit : « Il n’y a rien de plus noble auprès d’Allah que l’invocation. » [Rapporté par al-Ḥâkim, d’après Abû Hurayrah] Et il a dit : « Celui qui ne demande pas à Allah, Allah se met en colère contre lui. » [Rapporté par at-Tirmidhî, d’après Abû Hurayrah] Ibn Taymiyah  a dit : « La victoire et la subsistance s’obtiennent par des causes dont l’une des plus sûres est l’invocation des croyants […]. Lorsqu’Allah décréta la victoire le jour de Badr et que le prophète  informa ses compagnons de la victoire avant qu’elle ne se produise et que leur ennemi allait périr, l’une des causes était de cela était la demande de secours du prophète  et son invocation. » [Majmû’ al-Fatâwâ] Voilà le messager d’Allah , lorsqu’il vit le grand nombre de son ennemi et sa force face au petit nombre de ses compagnons et leur faiblesse, il se réfugia auprès de Celui, seul, qui détient la victoire : {La victoire ne peut venir que d’Allah, le Puissant, le Sage.} [Âli ‘Imrân : 126] Dans Ṣaḥîḥ Muslim, il est rapporté que ‘Umar Ibn alKhaṭṭâb a dit : « Le jour [de la bataille] de Badr, le messager d’Allah  observa les idolâtres qui étaient mille alors que ses compagnons n’étaient que trois-cent dix-neuf hommes. Le prophète d’Allah  se dirigea alors vers la qiblah et leva ses mains pour implorer son Seigneur : ‘‘Ô Allah ! Réalise la promesse que Tu m’as faite. Ô Allah ! Fais venir ce que Tu m’as promis. Ô Allah ! Si ce groupe de musulmans périt, alors Tu ne seras plus adoré sur terre.’’ Il ne cessa d’implorer son Seigneur en levant ses mains et en prenant pour direction la qiblah jusqu’à ce que sa cape tombe de ses épaules. Il invoquait contre les idolâtres en général en disant : ‘‘Ô Allah ! Toi qui as fait descendre le Livre, Toi qui es prompt dans les comptes. Ô Allah ! Défaits les coalisés. Ô Allah ! Défaits-les et fais les trembler.’’ » [Rapporté par al-Bukhârî et Muslim, d’après ‘Abdullah Ibn Abî Awfâ] Il invoquait aussi contre des individus précis et les chefs des idolâtres comme il est rapporté dans Ṣaḥîḥ al-Bukhârî, d’après Ibn Mas’ûd qui dit : « Le prophète  s’est dirigé vers la Ka’bah et a invoqué contre des gens de Quraych : contre Chaybah Ibn Rabî’ah, contre ‘Utbah Ibn Rabî’ah, contre al-Walîd Ibn ‘Utbah et contre Abû Jahl Ibn

23

Hichâm. Je prends Allah à témoin que je les ai vus morts, leurs dépouilles modifiées par la chaleur du soleil. » Et sache, ô allié d’Allah, que tu es à un des endroits de l’exaucement des invocations. Sahl Ibn Sa’d as-Sa’dî a dit : « Il y a deux heures durant lesquelles les portes du ciel sont ouvertes et peu d’invocations sont alors rejetées : lorsqu’on appelle à la prière et dans le rang [pour combattre] dans le sentier d’Allah. » [Rapporté par Mâlik dans al-Muwaṭṭaˋ] Recherche donc, ô mujâhid, les moments où les invoca-

Le rappel est essentiel dans le jihâd, et le plus grand rappel est le Coran

tions sont exaucées comme l’heure durant le jour du vendredi, ou au moment de l’appel à la prière, ou lorsque la pluie tombe, ou encore durant le dernier tiers de la nuit. Le messager d’Allah  a dit : « Notre Seigneur descend chaque nuit vers le ciel de l’ici-bas lorsqu’il ne reste que le dernier tiers de la nuit et il dit : ‘‘Qui m’invoque que je l’exauce ? Qui me demande que je lui donne ? Qui me demande pardon que je lui pardonne ?’’ » [Rapporté par al-Bukhârî et Muslim, d’après Abû Hurayrah] Et dans une autre version du hadith : « Qui me demande sa subsistance que je lui octroie ? Qui me demande de dissiper son mal que je le dissipe ? » Quant à moi, j’espère d’Allah qu’Il ne nous privera pas de l’exaucement de nos invocations, particulièrement alors que le proche comme l’éloigné nous ont opprimés et que la terre entière s’est réunie pour nous faire la guerre. Mais voici la bonne nouvelle annoncée par le messager d’Allah  lorsqu’il dit à Mu’âdh : « Crains l’invocation de l’opprimé car il n’y a, entre elle et Allah, aucun voile. » [Rapporté par al-Bukhârî et Muslim] Et voici ce prophète opprimé qui invoqua et quelle fut la réponse : {9. Avant eux, le peuple de Noé avait crié au mensonge.

24

Les Chemins de la Victoire

Ils traitèrent Notre serviteur de menteur et dirent : « C’est un possédé ! » et il fut repoussé. 10. Il invoqua donc son Seigneur : « Moi, je suis vaincu. Fais triompher (Ta cause). » 11. Nous ouvrîmes alors les portes du ciel à une eau torrentielle, 12. Et fîmes jaillir la terre en sources. Les eaux se rencontrèrent d’après un ordre qui était déjà décrété dans une chose [faite]. 13. Et Nous le portâmes sur un objet [fait] de planches et de clous [l’arche]} [al-Qamar : 9-13] Ensuite, sache, ô mujâhid, qu’il y a parmi les chemins de la victoire, le fait qu’il se trouve des gens faibles dans nos rangs qui invoquent en notre faveur. Ibn ‘Abbâs a dit : « Abû Sufyân m’a informé que César lui a dit : ‘‘Je t’ai demandé si ce sont les gens riches ou les faibles qui l’ont suivi. Tu as prétendu que ce sont les gens faibles et ce sont les suiveurs des messagers.’’ » [Rapporté par al-Bukhârî et Muslim] Le messager d’Allah  a dit à Sa’d  : « Le secours et la subsistance ne vous viennent-ils pas que de par la cause des faibles parmi vous ? » [Rapporté par alBukhârî] Le hadith a ainsi montré l’importance de porter attention aux faibles parmi les mujâhidîn, les femmes, les enfants et les personnes âgées car, en général, ils sont plus sincères dans leur invocation, plus soumis à Allah et ils ressentent plus le besoin et la nécessité d’Allah. Pour finir, je rappelle la parole d’Allah : {Ô les croyants ! Soyez endurants. Incitez-vous à l’endurance. Luttez constamment (contre l’ennemi) et craignez Allah, afin que vous réussissiez !} [Âli ‘Imrân : 200] Et Sa parole : {Et c’est en Allah qu’il faut avoir confiance, si vous êtes croyants.} [al-Mâˋidah : 23] Et Sa parole : {Certes, Allah est avec ceux qui [L’] ont craint avec piété et ceux qui sont bienfaisants.} [an-Naḥl : 128] Et Sa parole : {Allah soutient, certes, ceux qui soutiennent (Sa Religion). Allah est assurément Fort et Puissant.} [al-Ḥajj : 40] Et Sa parole : {Ô vous qui croyez ! Lorsque vous rencontrez une troupe (ennemie), soyez fermes, et invoquez beaucoup Allah afin de réussir.} [al-Anfâl : 45] Tels sont donc les chemins de la victoire, mordez-y à pleine dents. Et Allah est souverain en Son Commandement mais la plupart des gens ne savent pas. Votre frère, Abû Ḥamzah al-Muhâjir.

25

Les tout premiers croyants parmi les mujâhirîn et les anṣâr avaient compris que le Paradis est la précieuse marchandise d’Allah, tout comme ils avaient compris que seuls ceux qui fournissent de véritables efforts peuvent en payer le prix. Ils cherchèrent donc tout chemin menant à la satisfaction d’Allah afin de l’obtenir, tout en demandant à Allah de leur faciliter et d’accepter leurs œuvres. Tu les trouveras déterminés à faire du commerce avec Allah en vendant leurs âmes et leurs biens afin d’acheter le Paradis : {10. Ô vous qui avez cru ! Vous indiquerai-je un commerce qui vous sauvera d’un châtiment douloureux ? 11. Vous croyez en Allah et en Son messager et vous combattez avec vos biens et vos personnes dans le chemin d’Allah, et cela vous est bien meilleur, si vous saviez ! 12. Il vous pardonnera vos péchés et vous fera entrer dans des Jardins sous lesquels coulent les ruisseaux, et dans des demeures agréables dans les jardins d’Eden. Voilà l’énorme succès.} [aṣ-Ṣaff : 10-12] Et lorsqu’ils surent que la façon la plus rapide d’y accéder est le martyre dans le sentier d’Allah, ils descendirent sur les champs de bataille, allant de l’avant sans tourner le dos, se hâtant vers la mort, la prenant comme un chemin vers la vraie vie.

lorsqu’il dit : « Mon oncle, Anas ibn an-Naḍr, n’avait pas participé à la bataille de Badr. Il dit : ‘‘Ô messager d’Allah ! J’étais absent lors de la première bataille que tu as livrée contre les polythéistes. Mais si Allah me permet de participer à une bataille contre eux, Il vous fera voir ce dont je suis capable.’’ Le jour de la bataille d’Uḥud, les musulmans quittèrent leurs positions. Anas Ibn anNaḍr dit alors à Dieu : ‘‘Seigneur ! Je Te demande pardon pour ce qu’ont commis ceux-ci (les compagnons) et je me désavoue des actes de ceux-là (les polythéistes).’’ Puis il s’avança et rencontra Sa’d Ibn Mu’âdh auquel il dit : ‘‘Ô Sa’d ! Le Paradis. Par le Seigneur d’an-Naḍr, je sens son odeur au-delà du mont Uḥud.’’ Sa’d dira alors (plus tard au prophète) : ‘‘Ô messager d’Allah ! Je n’ai pu faire ce qu’il a fait.’’ » Anas ajouta : « Nous avons dénombré sur son corps plus de quatre-vingts coups de sabres, de lances et de flèches. Nous l’avons trouvé mort, mutilé par les polythéistes. Personne ne put le reconnaître si ce n’est sa sœur qui l’identifia par l’extrémité de ses doigts. Nous pensons que le verset suivant fut révélé à son sujet et au sujet d’hommes tels que lui : {Parmi les croyants, il est des hommes qui ont été sincères dans leur engagement envers Allah […]} [al-Aḥzâb : 33] » [Rapporté par al-Bukhârî et Muslim]

ANAS IBN AN-NAḌR  PLONGE AU CŒUR DE L’ENNEMI LE JOUR DE UHUD Il s’agit d’Anas Ibn an-Naḍr  qui fut absent lors de la bataille de Badr et cela l’affligea énormément mais il jura et fit une promesse solennelle. Écoutons donc son neveu Anas Ibn Mâlik nous raconter la conduite de son oncle

26

‘UMAYR IBN AL-ḤIMÂM  SE PRÉCIPITE VERS UN PARADIS LARGE COMME LES CIEUX ET LA TERRE Anas  nous raconte : « Le messager d’Allah  et ses compagnons se mirent en route pour Badr et ils y précédèrent les polythéistes. Lorsque ces derniers ar-

Exemples du Désir Ardent Des Compagnons Pour le Martyre

rivèrent, le messager d’Allah  dit : ‘‘Qu’aucun d’entre vous n’entreprenne quoi que ce soit tant que je ne suis pas à ses côtés.’’ Les polythéistes s’avancèrent et le messager d’Allah  dit [à ses compagnons] : ‘‘Accourez vers un Paradis large comme les Cieux et la Terre.’’ ‘Umayr Ibn alḤimâm al-Anṣârî demanda alors : ‘‘Ô messager d’Allah, un Paradis large comme les Cieux et la Terre ? – Oui, répondit le prophète. – Bakhin bakhin !’’ Le messager d’Allah  demanda : ‘‘Qu’est-ce qui te pousse à dire bakhin bakhin ? – Par Allah, seulement l’espoir de faire partie de ces habitants. –Tu en fais partie, affirma le prophète.’’ ‘Umayr sortit alors quelques dattes de son carquois et se mit à les manger. Puis il se dit : ‘‘Demeurer en vie jusqu’à avoir fini mes dattes serait bien long !’’ Il jeta alors les dattes qu’il avait en sa possession puis combattit jusqu’à être tué. » [Rapporté par Muslim] LES COMMANDANTS DE L’ESCADRON DE MUˋTAH DEMANDENT LE MARTYRE Lors de la bataille de Muˋtah, Ja’far Ibn Abî Ṭâlib prit l’étendard de sa main droite, mais celle-ci fut coupée. Il le prit alors de sa main gauche qui fut elle aussi coupée. C’est alors qu’il le saisit avec le haut de ses bras jusqu’à ce qu’il soit tué. Il avait, à cette époque, trente-trois ans. Allah le récompensa par deux ailes au paradis avec lesquelles il vole où bon lui semble. Il est dit aussi qu’un Romain l’a, ce jour-là, frappé d’un coup qui le trancha en deux.

LE BÉDOUIN MUHÂJIR QUI A ÉTÉ VÉRIDIQUE ENVERS ALLAH ALORS IL L’A EXAUCÉ Regardez combien ils étaient sincères envers Allah : Chaddâd Ibn Al-Hâd  rapporte qu’un bédouin se présenta au prophète , il crut en lui et le suivit. Puis, il dit : « J’émigre avec toi. » Le prophète  le recommanda à certains de ses compagnons et lorsque que la bataille eut lieu, le prophète  put saisir un butin qu’il distribua. Il lui attribua une part qu’il donna à ses compagnons afin de lui faire parvenir car il protégeait leurs arrières. Lorsqu’il vint à eux, ils lui versèrent son dû. Il dit alors : « Qu’estce donc ? » Ils répondirent : « Une part que t’a attribuée le prophète . » Il l’a pris donc et se rendit auprès du prophète  et lui demanda : « Qu’est-ce que ceci ? » Il répondit : « Ta part du butin. » Il dit alors : « Ce n’est pas pour cela que je t’ai suivi, mais je t’ai plutôt suivi pour qu’une flèche me transperce à cet endroit (en montrant sa gorge) et que je meurs, puis que j’entre au Paradis ! » Il dit : « Certes, Allah t’exaucera. » Ils restèrent un moment puis partirent combattre l’ennemi. On l’apporta ensuite au prophète  en le portant alors qu’il avait été touché à l’endroit même qu’il avait indiqué. Le prophète  dit alors : « Est-ce bien lui ? » Ils répondirent : « Oui ». Alors, il dit : « Il a été véridique envers Allah alors Il l’a exaucé. » Le prophète l’embauma dans sa cape, le mit devant eux et invoqua pour lui. Parmi les termes qui furent entendus lors de son invocation : « Ô Allah ! Celui-ci est Ton serviteur, il est sorti en muhâjir dans Ton sentier et a été tué en martyr. Je témoigne de cela. »

Allah continue de choisir parmi eux des martyrs

27

Jeunes et âgés sont désireux d'atteindre le martyre

ABÛ ‘UQAYL – QU’ALLAH L’AGRÉE – RAMPE BLESSÉ AFIN DE COMBATTRE LES APOSTATS Et observez, le jour de la bataille d’al-Yamâmah, ceux qui ont défendu la religion tant qu’il y avait encore une goutte de sang qui coulait dans leurs veines jusqu’à être tués martyrs. Ja’far Ibn ‘Abdillah Ibn Aslam a dit : « Lorsque vint le jour d’al-Yamâmah et que les gens furent en rang, le premier à être blessé fut Abû ‘Uqayl. Il fut touché par une flèche entre ses deux épaules et son cœur sans pour autant être tué. Il extirpa la flèche et son côté gauche s’affaiblit au début du jour. Il fut alors tiré vers la tente. Lorsque la guerre fit rage, que les musulmans furent mis en déroute et que les ennemis dépassèrent leurs campements, Abû ‘Uqayl, qui était dans un état de faiblesse dû à sa blessure, entendit alors Ma’an Ibn ‘Adî crier : ‘‘Ô anṣâr, craignez Allah et attaquez votre ennemi.’’ ‘Abdullah Ibn ‘Umar dit : « Abû ‘Uqayl se leva désirant rejoindre son peuple. Je lui demandai alors : ‘‘Que veux-tu ? Tu n’es pas apte à combattre !’’ Il répondit : ‘‘Le héraut a cité mon nom.’’ » Ibn ‘Umar dit : ‘‘Je lui rétorquai : ‘‘Il a appelé les anṣâr mais cela ne concerne pas les blessés.’’ Abû ‘Uqayl répondit alors : ‘‘Je fais partie des anṣâr, donc je réponds à l’appel même en rampant.’’ » Ibn ‘Umar continua en disant : « Abû ‘Uqayl s’attacha, prit son épée de la main droite et lança à voix haute : ‘‘Ô anṣâr, attaquez comme le jour de [la bataille de] Ḥunayn ! Rassemblez-vous tous, qu’Allah vous fasse miséricorde, et avancez car les musulmans sont une cible pour leur ennemi !’’ Ils firent alors entrer leur ennemi dans le jardin et se mélangèrent à lui tandis que les coups d’épées s’échangeaient entre nous et eux.’’ » Ibn ‘Umar dit : « Je regardai vers Abû ‘Uqayl

28

alors que sa main blessée avait été coupée depuis l’épaule et bomba au sol. Il avait également quatorze blessures dont chacune pouvait mener à la mort. Quant à l’ennemi d’Allah, Musaylamah, il fut tué. Je m’arrêtai auprès d’Abû ‘Uqayl alors qu’il rendait son dernier souffle. Je lui dis : ‘‘Ô Abû ‘Uqayl.’’ Il répondit en éprouvant de la difficulté à parler : ‘‘Qui a été défait ?’’ Je lui dis : ‘‘Réjouis-toi, l’ennemi d’Allah a certes été tué. Il leva son doigt vers le ciel louant Allah, puis il mourut, qu’Allah lui fasse miséricorde.’’ » AL-BARÂˋ IBN MÂLIK – QU’ALLAH L’AGRÉE – PLONGE DANS LA FORTERESSE DES APOSTATS Il s’agit du premier inghimâsî (combattant plongeant au cœur de l’ennemi nombreux) de l’Islam, al-Barâˋ Ibn Mâlik, frère d’Anas Ibn Mâlik . Ibn Sirîn rapporte que les musulmans parvinrent jusqu’à un mur derrière lequel se trouvaient des idolâtres. Al-Barâˋ monta alors sur un bouclier et leur dit : « Portez-moi avec vos lances et jetez-moi sur eux. » Ils le jetèrent donc de l’autre côté du mur. Ils le retrouvèrent alors qu’il avait tué dix idolâtres. Al-Barâˋ fut atteint, ce jour-là, par plus de quatre-vingts blessures, certaines causées par des tirs de flèches et d’autres par des coups. Khâlid Ibn al-Walîd demeura auprès de lui un mois jusqu’à ce qu’il guérisse de ses blessures. UNE OPÉRATION MARTYRE MENÉE PAR SÂLIM L’AFFRANCHI D’ABÛ ḤUDHAYFAH  Muḥammad Ibn Thâbit Ibn Qays Ibn Chammâs alAnṣârî a dit : « Lorsque que les musulmans se découvrirent le jour [de la bataille] d’al-Yamâmah, Sâlim, l’affranchi Abû

Exemples du Désir Ardent Des Compagnons Pour le Martyre

Ḥudhayfah, dit : ‘‘Ce n’est pas comme ça que nous faisions avec le messager d’Allah  ! Il creusa donc un trou pour lui-même et resta à l’intérieur alors qu’il portait, ce jour-là, l’étendard des muhajirîn. Il combattit jusqu’à ce qu’il soit tué en martyr le jour d’al-Yamâmah. BUSR IBN ARṬAˋAH PLONGE AU CŒUR D’UNE CITADELLE DES ROMAINS Al-‘Alâˋ Ibn Sufyân al-Ḥaḍramî a dit : « Busr Ibn Arṭaˋah a attaqué les Romains mais son arrière-garde était constamment atteinte. Il leur était tout le temps tendu des embuscades qui s’avéraient efficaces. Lorsqu’il vit ceci, il resta en arrière avec une centaine de ses soldats. Il s’isola un jour dans quelques vallées romaines et il tomba sur une trentaine de chevaux attachés à côté d’une église dans laquelle se trouvaient les cavaliers qui poursuivaient son arrière-garde. Il descendit de son cheval qu’il attacha et pénétra ensuite dans l’église et ferma la porte de l’intérieur. Les Romains s’étonnèrent qu’il ose fermer la porte en s’enfermant avec eux. Ils ne purent se saisir de leurs lances qu’il avait déjà tué trois d’entre eux. Ses compagnons perdirent sa trace et se lancèrent donc à sa recherche. Ils parvinrent à l’endroit et reconnurent son cheval. Ils entendirent un chahut à l’intérieur de l’église et se dirigèrent vers cette dernière mais trouvèrent la porte fer-

mée. Ils firent un trou dans le toit et descendirent sur eux tandis que Busr tenait une partie de ses intestins dans sa main gauche et son épée dans sa main droite. Lorsque ses compagnons eurent pris le dessus dans l’église, Busr s’évanouit. Ils fondirent sur eux, en capturèrent et en tuèrent. C’est alors que les captifs dirent : « Nous vous demandons par Allah, qui est-ce ? » Ils répondirent : « Busr Ibn Arṭaˋah. » Ils dirent alors : « Par Allah, jamais les femmes n’ont enfanté tel que lui ». Ils ramassèrent ses intestins et les remirent à l’intérieur de son ventre sans qu’aucun ne soit perforé. Ils le serrèrent avec leur turban et le portèrent. Ensuite, ils le cousirent et il fut sauvé et parvint à guérir. Tel était le désir ardent des compagnons pour accéder à ce haut rang du Paradis, malgré le fait qu’ils étaient les gens les plus pieux et les plus savants. Ni leur engouement envers la recherche de la science et son enseignement ni leur attachement à ce bas monde, aux parents ainsi qu’aux enfants ne venaient les empêcher de fournir tous les efforts pour y accéder. C’est sur leurs traces que marchent leurs suiveurs jusqu’au jour du jugement, jusqu’à que les derniers d’entre eux combattent le Dajjâl, par la permission d’Allah .

Une opération martyre - le chemin le plus court pour atteindre le martyre

29

QUELLE ÉTAIT LA SITUATION SUR LE FRONT AUX ALENTOURS DE LA VILLE DE PALMYRE AVANT SA RECONQUÊTE ET COMMENT S’EST FAITE LA PRÉPARATION DE L’OFFENSIVE SUR LA VILLE ? Les soldats du Califat avaient déjà pris le contrôle de la ville de Palmyre au mois de Cha’bân 1436 H et l’armée nosaïrite ainsi que ses milices rafidites n’étaient pas parvenus à la récupérer malgré des dizaines d’offensives continuelles au cours desquelles ils ont subi d’énormes pertes humaines et matérielles. Au début du mois de Jumâdâ 1437 H, une vaste campagne militaire contre la ville a commencé avec le soutien aérien russe. Ils ont ainsi mobilisé des milliers de leurs forces terrestres (parmi les forces de l’armée et ses milices rafidites, les forces terrestres russes et leurs conseillers) simultanément avec une campagne intense de bombardements aériens. En un seul jour, le nombre de missiles, de barils explosifs et de bouteilles de gaz explosives atteignait le nombre de 100. Les mujâhidîn ont alors été contraints de se retirer de la ville, au milieu du même mois. Après cela, le régime nosaïrite s’est efforcé d’étendre ses zones de contrôle autour de la ville. C’est alors que les mujâhidîn ont commencé une série d’opérations d’épuisement et de vastes offensives contre les positions et les zones nosaïrites dans les localités de Châ’ir et de Jazal ainsi que dans les localités proches de la ville de Palmyre. Ensuite, les opérations des mujâhidîn se sont concentrées sur la partie Est de la ville. Le bilan des affrontements dans la ville de Palmyre et ses alentours, depuis le premier contrôle par les mujâhidîn au mois de Cha’bân 1436 H jusqu’au mois de Rabî’ al-Awwal 1438 H, s’élève à 1700 éléments de l’armée nosaïrite et ses milices tués et blessés ainsi que 7 militaires russes tués dont un conseiller militaire et deux pilotes. Quant aux véhicules et armes lourdes détruits ou saisis en butin, leur nombre s’élève à 236 dont 71 tanks, 18 canons de calibre 23 mm et 57 mm, 2 canons mitrailleurs de calibre 14,5 mm,

30

Entretien avec l‘Émir Militaire de la Wilayah de Homs

20 canons d’artillerie de calibres 122 mm et 130 mm ainsi que de nombreux pickups surmontés de mitrailleuses. Ajoutons à cela, la destruction d’un hélicoptère russe et la louange est à Allah. QUEL ÉTAIT LE NOMBRE DE L’ENNEMI À L’INTÉRIEUR DE LA VILLE DE PALMYRE ET OÙ SE SITUAIENT SES POSITIONS ? Le régime nosaïrite et ses soutiens parmi les forces russes et les milices rafidites avaient pris plusieurs positions comme points principaux dans la ville et ses alentours avant de les fortifier efficacement. Ces positions sont la montagne d’aṭ-Ṭâr, les silos de la ville, la colline d’al-‘Âmiriyah et la montagne de Hayyân tandis que la localité de Jazal était utilisée pour des casernes militaires sur des collines élevées qui surplombent les routes menant à elle. Aux côtés des forces du régime nosaïrite, il y avait des milices rafidites iraniennes, afghanes, et irakiennes, en plus des forces russes. Les forces russes, dont le nombre s’élevait à des dizaines d’hommes, étaient chargées des opérations de soutien, de la couverture aérienne et de l’entraînement des éléments présents dans la zone. Quant aux éléments nosaïrites dans la ville, ils étaient entre 1500 et 2000, équipés de dizaines de véhicules blindés, de tanks et d’armes lourdes. Les nosaïrites avaient rassemblé cette force en vue d’attaquer les positions des mujâhidîn dans la wilâyah d’al-Khayr.

La ville a été divisée en fonction des milices présentes. Chacune occupait une rue ou un bâtiment et a commencé à afficher ses slogans idolâtres et ses bannières. Les rafidites y ont même construit plusieurs temples chiites et ont volé tous les biens dans la ville jusqu’aux réservoirs d’eau ! La ville était remplie de barrages militaires et il y avait une base militaire spécifique aux forces russes. PEUX-TU NOUS INFORMER AU SUJET DE L’OPÉRATION DE REPRISE DE LA VILLE DE PALMYRE : COMMENT A-T-ELLE EU LIEU ET QUELLES SONT LES RÉSULTATS DE LA CONQUÊTE ? L’opération militaire a débuté le jeudi 8 Rabî’ al-Awwal alors que les soldats du Califat ont lancé une vaste offensive surprise contre l’armée nosaïrite et les milices rafidites sur une ligne de front de 200 km de long et sur huit axes. Par la grâce d’Allah, les mujâhidîn sont parvenus à avancer grandement et à prendre le contrôle de la ville de Palmyre ainsi que des dizaines de positions dans ses alentours, des champs pétroliers et gaziers et de vastes étendues de la campagne Est de Homs. Cette opération soudaine a piétiné les espoirs des nosaïrites d’avancer sur la route principale reliant Palmyre à al-Khayr dans le but de casser le blocus imposé par les mujâhidîn aux nosaïrites dans la ville d’al-Khayr et son aéroport militaire. L’importance de la ville de Palmyre réside dans le fait qu’elle est

31

le nœud qui relie les wilâyah de Hamâh, de Homs et de Damas, tout comme c’est le carrefour menant aux régions sous l’autorité du Califat en direction des wilâyah de Damas, Hamâh, Homs, al-Khayr et Raqqah. La ville est également considérée comme la base de départ vers les zones contrôlée par le régime nosaïrite. Le commandement nosaïrite avait intensifié ses mouvements, depuis quelques mois, et avait tenu des réunions avec plusieurs individus se prétendant cheikhs de tribus d’al-Khayr et de Raqqah. Ils avaient alors annoncé la formation de la mobilisation tribale sur le modèle des serviteurs des rafidites, la mobilisation tribale en Irak, afin que les nosaïrites les utilisent pour arriver à al-Khayr en partant de Palmyre. La meilleure défense est l’attaque et à l’opposé de ce qu’espèrent les nosaïrites et de ce à quoi ils s’attendent. Les soldats d’Allah se sont donc préparés et, recherchant l’aide d’Allah, ils ont attaqué l’ennemi au cours d’une vaste opération sur une ligne de front longue de 200km. De nuit et de manière simultanée, les opérations ont commencé sur l’axe de la localité de Ḥuwaysîs où des combats avaient lieu continuellement. Mais, cette fois-ci, ça a été différent sur les autres axes où les groupes d’inghimâsiyîn s’apprêtaient à fondre sur les mécréants et où, au commandement, des dizaines de tanks des soldats du Califat se sont placés sur les différents axes et ont commencé à pilonner les casernes de l’armée nosaïrite et ses milices. Avec la couverture des tanks, les inghimâsiyîn sont très rapidement parvenus aux défenses des mécréants au niveau des barrages militaires d’at-Talîlah, aux alentours des silos de Palmyre et sur le mont al-Hayân qui est le mont que les nosaïrites, les rafidites et l’aviation russe ont mis des mois à capturer, l’an dernier, lorsqu’ils ont repris Palmyre. Par la grâce d’Allah, au cours du premier jour de combat, les soldats du Califat ont pris le contrôle total du mont alHayân, des barrages militaires d’at-Talîlah et des barrages avancés aux alentours des silos. Après cela, les forteresses des nosaïrites sont tombées dans les champs pétroliers et gaziers de Jiḥâr, de Jazal et d’al-Mahr ainsi que dans la société gazière de Ḥayyân et d’autres positions militaires. Les silos de la ville sont tombés alors qu’ils étaient la citadelle fortifiée des mécréants et l’étau s’est resserré avec la prise de la montagne aṭ-Ṭâr. Les forces russes présentes dans la ville ont immédiatement reçu l’ordre de se retirer d’urgence. L’information de la fuite des Russes, en pleine bataille, a fait l’effet d’une bombe chez les rafidites et les nosaïrites qui croyaient qu’ils ne pouvaient être dé-

32

Entretien avec l‘Émir Militaire de la Wilayah de Homs

faits avec le soutien de l’aviation et de l’artillerie russe ainsi qu’avec les appareils de vision nocturne qui leur avaient été fournis. La prise de contrôle sur la ville de Palmyre s’est faite de manière inattendue et différente à ce que nous avions planifié, par la grâce d’Allah et Son soutien envers Ses serviteurs muwaḥḥidîn. Après seulement 4 jours de combats, Allah nous a permis de conquérir la ville avec l’effondrement de l’armée nosaïrite et des milices rafidites face aux attaques des mujâhidîn. De très lourdes pertes leur ont été infligées puisque 350 apostats ont été tués et blessés, 50 autres ont été capturés, un avion de chasse a été abattu tandis que 3 autres ont été détruits alors qu’ils étaient stationnés sur le tarmac de l’aéroport militaire T4. Quant aux mujâhidîn, ils ont saisi 50 tanks, 28 canons de calibres divers, 7 blindés BMP, un lanceur de missiles, 4 bases de lancement de missiles antichars, plusieurs missiles Grad et Kornet ainsi que des obus de tank, des mitrailleuses et des quantités énormes de munitions. La louange est à Allah pour les faveurs dont Il a comblés Ses serviteurs. QUEL A ÉTÉ LE RÔLE DES ISTICHHÂDIYÎN ET DES INGHIMÂSIYÎN DANS LA CONQUÊTE DE PALMYRE ET LES BATAILLES QUI ONT SUIVI ? L’arme décisive, après la puissance d’Allah et Sa force, est bien l’arme des opérations martyres qui ne cessent de terroriser les mécréants. Au troisième jour de combat, le frère istichhâdî Abû Bakr al-Khâlidî  s’est élancé à bord de son tank piégé en direction des silos de Palmyre qui représentaient la caserne des mécréants la mieux fortifiée puisque les milices afghanes Fâṭimiyûn, les bataillons irakiens Sayyid ach-Chuhadâˋ et d’autres y étaient retranchés, sous la supervision d’officiers russes. Avec l’avancée du frère istichhadî en leur direction, les mécréants ont cherché à prendre la fuite mais le frère a été plus rapide et est parvenu à réduire leurs forteresses en poussière. Quelques instants après, les soldats du Califat étaient déjà aux murs des silos pour achever les apostats survivants et, ainsi, avancer vers les champs agricoles de l’est de Palmyre. Pendant ce temps, les escadrons d’inghimâsiyîn, sur l’axe du mont aṭ-Ṭâr, se sont avancés en direction de leurs cibles et Allah leur a permis de prendre le contrôle des casernes des nosaïrites sur le mont ainsi que les dépôts d’armes de Palmyre. L’étau s’est alors resserré sur les nosaïrites à l’intérieur de la ville qui se sont trouvés encerclés dans trois directions, ne leur laissant qu’une issue étroite par la route menant à la localité d’adDuwah, au nord.

QU’EST-CE QUE LES MUJÂHIDÎN ONT FAIT IMMÉDIATEMENT APRÈS AVOIR REPRIS LE CONTRÔLE DE PALMYRE ? Les mujâhidîn ont profité de la situation d’effondrement dans les rangs des nosaïrites et leurs alliés pour poursuivre leur avancée, sur tous les axes, jusqu’à atteindre les abords de l’aéroport militaire T4. Après cela, ils ont pris le contrôle du checkpoint au carrefour de Qaryatayn, de Machtal alḤîr et du bataillon de défense aérienne, aux abords de l’aéroport, et ont resserré l’étau sur l’aéroport selon trois axes. QUELLES SONT LES PRINCIPALES ZONES DONT L’ÉTAT ISLAMIQUE A PRIS LE CONTRÔLE AU COURS DE L’OFFENSIVE ? Au nord-ouest de la ville de Palmyre : les zones de Ḥuwaysîs, de Châ’ir, de Jazal et de Jiḥâr, les deux collines et les tours aux alentours de Jazal, en plus d’une montagne stratégique située entre Jazal et Châ’ir. Au sudouest de la ville de Palmyre : la zone du palais d’al-Ḥallâbât, la montagne stratégique de Hayyân qui donne sur la ville et sur la route d’approvisionnement du régime nosaïrite menant à la ville. Au nord-est de la ville de Palmyre : les deux collines d’al-Burj et d’al-Mahr, le barrage militaire d’al-Artawâziyah aux alentours de la société gazière d’alMahr, 15 barrages militaires dans la zone allant d’al-Mahr à Jiḥâr, les silos de la ville de Palmyre (que les forces russes prenaient comme caserne et qui représentaient la ligne de défense la plus forte des mécréants), 8 barrages aux alentours des silos et au carrefour d’at-Talîlah. Au nord de la ville de Palmyre : la montagne stratégique d’aṭ-Ṭâr ainsi que la montagne de ‘Antarah et les dépôts militaires de Palmyre, ce qui a resserré l’étau sur les forces du régime et ses milices à l’intérieur de la ville. A l’ouest de Palmyre : le bataillon al-Mahjûrah situé au nord-est de l’aéroport militaire T4. La ville de Palmyre a alors été conquise, par la grâce d’Allah, après que les mujâhidîn ont pris le contrôle de la citadelle de Palmyre qui surplombe toute la ville, de la colline d’al-‘Âmiriyah et du quartier d’al-‘Âmiriyah, en plus de l’entrée Est de la ville. Egalement à l’ouest de Palmyre, les mujâhidîn ont pris le contrôle de la zone d’al-Bayârât, d’adDuwah et du triangle de Palmyre. La ville de Palmyre a été entièrement sécurisée après l’avancée des mujâhidîn sur 40km à l’ouest de la ville et la louange est à Allah. La wilâyah de Ḥamâh et la ville de Palmyre ont ainsi été reliées et la ligne de ribâṭ a été unifiée de Ḥamâh à Damas. Les mujâhidîn ont également pris

le contrôle de la route nationale menant de Palmyre à Damas, du carrefour de Jiḥâr et des positions des mécréants sur la chaîne de montagnes située au nord de l’aéroport T4, dont 12 positions sur les collines menant vers le bataillon de défense aérienne. Et au sud-est de l’aéroport : le village de Marhaṭân, la tour Syriatel, les localités de Qaṣr al-Ḥîr et d’al-Machtal, près de la localité d’al-Bâridah, au sud de l’aéroport militaire T4, ainsi que le barrage au croisement reliant les villes de Qaryatayn et l’aéroport T4. Et à l’ouest de l’aéroport : le village d’ach-Charîfah. QUELLE EST L’IMPORTANCE STRATÉGIQUE DE L’AÉROPORT MILITAIRE T4 ? L’aéroport militaire T4 fait partie des plus grands aéroports militaires du Châm. Il est capable d’accueillir des avions de chasse ainsi que des hélicoptères et c’est à partir de lui que les opérations militaires dans la campagne Est de Homs sont soutenues au niveau aérien. Sa proximité avec les champs pétroliers et gaziers, dans la campagne Est de Homs, a permis la préservation et l’utilisation de ces champs par le régime nosaïrite au cours des années de combat contre l’État Islamique dans la région. Toutes les forces voulant se diriger vers Palmyre partait de cet aéroport sans compter le fait que sa position géographique en a fait un point de liaison entre les différentes parties de la campagne de Homs ainsi qu’avec la wilâyah de Damas. QUELLE EST L’IMPLICATION DES ṢAḤAWÂT DE L’APOSTASIE DANS CES COMBATS DANS LA WILÂYAH DE HOMS ET SES ALENTOURS ? Comme à leur habitude, les ṣaḥawât de l’apostasie courent au secours de leurs frères nosaïrites. Après les déclarations américaines stipulant que la Russie est dans l’incapacité de gérer la bataille contre l’État Islamique, les ṣaḥawât, situées près des frontières artificielles, ont été mobilisées pour lancer des attaques contre les mujâhidîn afin de diminuer la pression sur les nosaïrites. En effet, les ṣaḥawât ont annoncé la bataille de « La réhabilitation » en vengeance pour leur défaite cuisante, il y a quelques mois, dans le Qalamoun Est où les ṣaḥawât avaient attaqué, avec des dizaines de véhicules, des positions fantômes que les mujâhidîn avaient mis en place dans le désert d’al-Ḥammâd. C’est là que les ṣaḥawât sont tombés dans des champs de mines, faisant plusieurs tués et blessés dans leurs rangs et les poussant à se retirer pour retourner vers leurs positions où ils gardent les frontières jordaniennes, près de la base américaine de Ruqbân. La louange est à Allah.

33

Les soldats du Califat ont capturé plusieurs tanks en butin dans la wilâyah de Homs

POURQUOI LA SOCIÉTÉ GAZIÈRE DE ḤAYYÂN, DANS LA CAMPAGNE EST DE HOMS, A ÉTÉ EXPLOSÉE PAR LES MUJÂHIDÎN ET QUELLE ÉTAIT SON IMPORTANCE POUR LE RÉGIME NOSAÏRITE ? La société de Ḥayyân produisait plus de 3 million de mètres cubes de gaz quotidiennement et constituait une source économique majeure utilisée par le régime nosaïrite pour financer ses opérations militaires. De plus, cette société revête une importance particulière pour le régime du fait qu’elle alimente les stations électriques de la région sud du Châm. Sa destruction a donc provoqué un accroissement des coupures d’électricité dans les zones contrôlées par le régime nosaïrite, sans parler des pertes matérielles dont il souffrira pour trouver un substitut à cette société. PEUX-TU NOUS PARLER DES SIGNES DU SECOURS D’ALLAH AU COURS DE CETTE BATAILLE ? La chose la plus évidente est la manière dont les troupeaux nosaïrites et leurs milices se sont effondrés de façon totalement imprévisible et dans un laps de temps aussi court. Particulièrement avec la présence des forces russes et la participation des milices rafidites dans la région. De plus, ces zones sont connues pour la difficulté de leur topographie et, notamment, dans la localité de Jazal qui est jonchée de grandes montagnes et de nombreuses

34

Entretien avec l‘Émir Militaire de la Wilayah de Homs

collines. Sans parler de l’arsenal militaire déployé par le régime nosaïrite dans la région. Malgré cela, avec quelques assauts simples, les soldats du Califat sont parvenus à les mettre en déroute, par la grâce d’Allah envers Ses serviteurs mujâhidîn. Il y a, également, une histoire qui s’est passée et qui a joué un rôle important dans la dispersion des rangs des mécréants. En effet, nous avons vu le soutien d’Allah se manifester lorsque le frère istichhâdî Abû Bakr al-Khayr s’est élancé, à bord de son tank piégé, en direction des silos de la ville de Palmyre qui constituaient la plus forte ligne de défense des mécréants. Le frère s’est avancé pendant 15 minutes en passant les barricades du régime, une à une, alors que des dizaines d’obus venaient s’écraser sur son véhicule. Il continuait à s’avancer et Allah  le protégeait jusqu’à ce qu’il atteigne sa cible et fasse exploser son véhicule au sein de leur attroupement, près des silos. Une colonne de fumée s’est alors dégagée de l’explosion du véhicule et s’est déplacée jusqu’à couvrir les silos et ne plus bouger. Gloire à Allah ! La fumée a recouvert les silos entièrement et a stagné, brouillant ainsi la vue des mécréants et permettant aux frères d’avancer et de prendre le contrôle de la zone. Cette opération a eu un rôle primordial, par la suite, dans l’avancée des frères en direction de l’entrée de la ville, du côté d’al-Âmiriyah.

35

Il ne fait aucun doute qu’avec le retour du Califat ainsi que l’établissement de l’État Islamique et après la renaissance des préceptes qui avaient disparus et des lois qui avaient été supprimées, l’esprit de beaucoup de femmes s’est éclairé et illuminé par notre resplendissante Charia. Les servantes d’Allah sont, au sein notre État, plus au fait des questions religieuses et de ce que leur a ordonné le Seigneur de l’univers, plus particulièrement dans le domaine du dogme et de l’unicité qui ont été pollués en terre d’idolâtrie et de paganisme.

L’imam Aḥmad rapporte dans son Musnad qu’al-Barâˋ Ibn ‘Âzib  a dit : « Nous étions assis auprès du prophète  qui nous dit : ‘‘Quelle est l’anse la plus solide de l’Islam ?’’ Ils répondirent : ‘‘La prière. – Bien, mais ce n’est pas cela, ditil.’’ Ils répondirent : ‘‘La zakât. –Bien, mais ce n’est pas cela, dit-il.’’ Ils répondirent : ‘‘Le jeûne. – Bien, mais ce n’est pas cela, dit-il.’’ Ils répondirent : ‘‘Le pèlerinage. – Bien, mais ce n’est pas cela, dit-il.’’ Ils répondirent : ‘‘Le jihâd. – Bien, mais ce n’est pas cela, dit-il.’’ Il ajouta ensuite : ‘‘Certes, l’anse la plus solide de la foi est que tu aimes pour Allah et détestes pour Allah.’’ »

L’ANSE LA PLUS SOLIDE DE LA FOI Sache, ô servante d’Allah, que l’Islam est la soumission à Allah en réalisant le tawḥîd, la résignation dans le fait de lui obéir et le désaveu de l’idolâtrie et de ceux qui la pratiquent. L’alliance et le désaveu sont deux fondements de l’Islam et ceci fait office de consensus. Ils font partie intégrante du témoignage « Il n’a nulle divinité qui mérite adoration en dehors d’Allah » et le musulman ne peut être nommé musulman tant qu’il ne se désavoue pas de la mécréance et de ses partisans, quand bien même ils feraient partie de de la plus proche famille. Une femme pourrait dire : « Mais moi j’ai pour allié Allah, Son messager ainsi que les croyants et la meilleure preuve de ceci est que je vis en terre d’Islam et profite des bienfaits de la Charia du Seigneur des créatures ! » Saches, que l’alliance avec les mécréants ne consiste pas seulement à leur donner victoire, à les aider et leur donner le dessus sur les musulmans, mais plutôt, le simple fait d’éprouver dans son for intérieur de l’amour et de l’affection ainsi que de l’amitié rentrent dans le cadre de l’alliance. L’amour et l’affection ont pour emplacement le cœur et ce dernier est le maitre des membres et leur berger.

36

L‘Alliance et le Désaveu, Ô Femmes

Sulaymân Âl Chaykh  a dit : « Est-ce que l’Islam peut être complet et la bannière du jihâd ainsi que celle du commandement du bien et de la proscription du mal hissées si ce n’est en aimant pour Allah et haïssant pour Allah ? Quand bien même les gens seraient tous unis sur une seule voie et en s’aimant les uns les autres sans qu’il n’y ait d’inimitié pour Allah et d’alliance en Lui, il n’y aurait aucune possibilité de distinguer entre la vérité et le faux ni entre le croyant et le mécréant ou encore entre les alliés du Miséricordieux et ceux de Satan. [ad-Durar as-Saniyah] ENTRE NOUS ET VOUS, L’INIMITIÉ ET LA HAINE SONT APPARUES Pas d’alliance sans désaveu, c’est-à-dire qu’effectivement tu vis au milieu des monothéistes et que de ce fait ton alliance est envers Allah, son messager et les croyants, mais est-ce que tu te désavoues des ennemis d’Allah et de Sa religion ? Il est possible que dans ton répertoire téléphonique tu aies des personnes qui insultent l’État Islamique et lui sont hostiles, parmi les gens de ta famille ainsi que tes

La bannière du jihâd et de la hisbah ne peut être élevée sans l'alliance et le désaveu

amies. Il se peut que certaines de tes conversations avec tes proches parents contiennent de l’inimitié et de la haine envers le Califat et ses soldats, que Seul Allah connait. Cependant, ceci ne te gêne guère et tu n’y prêtes aucune attention. Il se trouve même surement parmi elles des personnes qui t’incitent à quitter la terre d’Islam en prétextant que la guerre s’intensifie contre le Califat et autres arguments alarmistes et emplis de fausseté. Tout ceci sans que tu ne bouges, mais tu témoignes, au contraire, de l’affection à ce genre de personnes sans te mettre en colère pour ta religion et ton dogme. Par contre, tu te mets gravement en colère contre ton mari quand ce dernier t’interdit de correspondre avec ce genre de personnes, simplement parce qu’elles ne sont, selon toi, que de simples proches parents ! LES COMPAGNONS BOYCOTTENT UN COMPAGNON POUR SA NON-PARTICIPATION AU JIHÂD Les pieux nous ont donné le meilleur des exemples dans le domaine de l’alliance et du désaveu. À titre d’exemple, Ka’b Ibn Mâlik  qui n’a pas participé à la bataille de Tabûk sans excuse (valable). Le prophète  ordonna clairement aux musulmans de boycotter Ka’b et ceux qui n’avaient, comme lui, pas participé. Ka’b nous raconte ce récit lui-même comme rapporté dans le Ṣaḥîḥ d’alBukhârî : « Le messager d’Allah  avait ordonné aux musulmans de ne plus adresser la parole à aucun des trois de ceux qui étaient restés en arrière.

Les gens nous évitaient et ils changèrent leur attitude envers nous à tel point que la terre elle-même ne m’était plus reconnaissable. Nous restâmes dans cet état cinquante nuits. Quant à mes deux compagnons, ils se résignèrent à leur sort, gardèrent leurs maisons et passaient leur temps à pleurer. En ce qui me concerne, j’étais le plus jeune et le plus énergique des trois. Je sortais pour faire la prière avec les musulmans et je me promenais dans les marchés ; cependant, personne ne m’adressait la parole. Et j’allais souvent trouver le messager d’Allah , je le saluai quand il était assis après la prière. Je me demandais en moi-même : ‘‘Est-ce qu’il avait bien remué les lèvres pour répondre au salut ou non ?’’ Puis, je priais tout près de lui pour le dérober du regard. Quand je me concentrais dans ma prière, il me regardait et quand je me tournais vers lui, il se détournait de moi. Quand l’éloignement des musulmans dura trop longtemps pour moi, je marchai jusqu’à escalader le mur du jardin d’Abû Qatâdah. Il était mon cousin et l’un de mes plus chers amis. Je le saluai. Par Allah, il n’avait même pas pris la peine de me rendre le salut. Je lui dis : ‘‘Ô Abû Qatâdah ! Je te conjure au nom d’Allah, ne sais-tu pas que j’aime Allah et Son messager ?’’Il se tut. Je revins de nouveau en lui posant la même question et il se tut également. J’insistai encore une fois et il me dit alors : ‘‘Allah et Son messager sont plus savants.’’ Mes yeux fondirent en larmes […] » Il demeura dans cette situation, boycotté par les musulmans, jusqu’à ce qu’Allah accepte son repentir ainsi que celui de ses frères.

37

L'alliance et le désaveu sont crutiaux afin de défendre l'Islam et les musulmans

Médites, ô servante d’Allah, et observe comment les musulmans ont boycotté Ka’b en se conformant à l’ordre de leur prophète et par alliance envers ce dernier. Estce que Ka’b  s’est comporté comme ceux qui ne participent pas au jihâd aujourd’hui ? Cela est inconcevable, cela est impossible. Ceux qui ne participent pas au jihâd, aujourd’hui, ne se contentent pas seulement de ne pas prendre part au combat et de rester inactifs dans le secours de la vérité, mais il y a même parmi eux ceux qui, quand on leur mentionne le jihâd et ses partisans, ils les critiquent farouchement. LA RELIGION D’ALLAH EST PLUS AIMÉE À LEURS YEUX QUE LEURS PROPRES PÈRES Qu’Allah récompense ‘Abdullah Ibn ‘Abdillah Ibn Ubay  lorsque son père, tête des hypocrites, a dit : {«Si nous retournons à Médine, le plus puissant en fera assurément sortir le plus avili. »} [al-Munâfiqûn : 8] Ensuite, le prophète  leur commanda de revenir et ‘Abdullah se mit sur la route de son père et dit : « Je ne te laisserai pas tant que tu ne dis pas que tu es l’avili et que Muḥammad est le plus puissant. » Voilà le véritable sens de l’alliance et du désaveu qui prend corps de la plus belle manière et la plus véridique. Ceci est un exemple de rupture et de scission sur les deux lignes de la voie et de la croyance, sans favoritisme ni subordination, car ceci est une affaire religieuse.

38

L‘Alliance et le Désaveu, Ô Femmes

Quant à la mère des croyants Umm Ḥabîbah , elle nous donne une leçon d’alliance et de désaveu qu’il est rare de voir, de nos jours. Az-Zuhrî a dit : « Lorsqu’Abû Sufyân arriva à Médine et que le prophète voulait envahir La Mecque, il lui demanda de prolonger la période de paix. Il refusa sa requête. Il se leva et entra auprès de sa fille Umm Ḥabîbah et lorsqu’il voulut s’assoir sur le lit du messager, elle le replia. Il dit alors : ‘‘Ô ma fille, je voulais m’assoir sur ce lit, puis-je ?’’ Elle répondit : ‘‘C’est le lit du messager d’Allah et toi tu es un homme idolâtre impur.’’ Il rétorqua : ‘‘Ô ma fille, tu as certes, après m’avoir quitté, été touchée par un mal.’’ » [Siyar A’lâm an-Nubalâˋ] LES DEGRÉS D’ISOLEMENT POUR ALLAH En conclusion, nous ne t’incitons pas à couper les ponts avec ta famille et tes proches, sauf celui dont l’apostasie t’est apparue clairement, par une parole ou un acte qui l’a fait sortir de la religion. Celui-là, tu dois couper les ponts avec lui et te désavouer de lui sans pitié. Par exemple, celui qui secourt les ennemis quand bien même cela ne fut que par une lettre prononcée, ou une invocation contre l’État islamique pour que celui-ci périsse et soit défait dans sa guerre contre ses ennemis, en espérant que la loi de la Charia disparaisse et soit substituée par les lois humaines, ou encore celui qui aurait commis un acte annulatif de l’Islam. Quant à ceux qui sont dans un égarement moindre que ceux que nous avons précités, la rupture avec eux se fait en fonction de leur degré de transgression. La louange est à Allah Seigneur de l’univers.

39

Avec la continuité de la guerre menée par les soldats du Califat contre les forces de la mécréance, nous jetons un coup d’œil sur quelques-unes des récentes opérations exécutées par les mujâhidin. Des opérations qui ont permis d’étendre l’autorité du Califat ou de terroriser, d’anéantir ou d’humilier les ennemis d’Allah. Tout en sachant que ces opérations ne sont qu’un bref aperçu des très nombreuses opérations menées par l’Etat Islamique sur différents fronts, en Orient et en Occident, au cours des dernières semaines. LA GUERRE CONTRE LA TURQUIE APOSTATE : Le 7 du mois de Rabî’ al-Âkhir, les soldats du Califat sont parvenus à détruire un blindé BMP de l’armée turque apostate, à l’aide d’un missile guidé, près de la commune de Qabbâsîn, au nord-est de la ville d’al-Bâb. Le 8 du mois de Rabî’ al-Âkhir, les soldats du Califat ont attaqué les positions des sahawât de l’apostasie et de l’armée turque apostate à l’ouest de la ville d’al-Bâb. De légers affrontements ont eu lieu et les apostats ont ensuite

40

Opérations Militaires et Secrètes

pris la fuite, laissant aux mujâhidîn la prise de contrôle de leurs positions, ils ont pu ensuite revenir sains et saufs. Le 13 du mois de Rabî’ al-Âkhir, les soldats du Califat ont détruit un tank appartenant à l’armée turque apostate après l’avoir pris pour cible avec un missile guidé près du village de Qudayrân. Le 26 du mois de Rabî’ al-Âkhir, le frère istichhâdî Abu Aḥmad al-Ḥamawî  a fait exploser sa voiture piégée sur les casernes de l’armée turque et des ṣaḥawât près du Mont Dayr, au nord de la ville d’al-Bâb, tuant et blessant un bon nombre d’entre eux. De même, un tank et deux véhicules blindés ont été détruits après avoir été pris pour cibles par des missiles guidés près du village de Qabr alMiqrî, au nord-est d’al-Bâb. DANS LA WILÂYAH DU CAUCASE : Le 30 du mois de Rabî’ al-Awwal, une cellule secrète de l’Etat Islamique a lancé deux attaques sur deux check-

Le mujâhid Abû Hassan al-‘Irâqî



points appartenant à la police daghestanaise apostate dans la ville de Khasayyurt, et une troisième attaque sur une patrouille de la police dans la ville de Kaspiysk, dans le centre du Daghestan. Ils ont réussi à tuer plusieurs apostats et en blesser d’autres.

Baghdâd, et de la faculté de Dijlah dans la zone de Dawrah, au sud de Baghdâd, l’Etat Islamique a déclenché une voiture piégée stationnée et déclenché deux autres voitures piégées sur leurs rassemblements, tuant et blessant environ 70 d’entre eux.

DANS LA WILÂYAH DE BAGHDÂD :

DANS LA WILÂYAH DE SALÂHUDDÎN :

Le 3 du mois de Rabî’ al-Âkhir, le frère istichhâdî Abu Hasan al-‘Irâqî  a effectué une attaque prenant pour cible les apostats rafidites à Sadr City, à l’est de Baghdâd, en revanche à la prise pour cible répétée des services de santé par la coalition croisée-rafidite dans la wilâyah de Ninive. Il a déclenché sa voiture piégée en plein milieu d’eux, tuant et blessant environ 150 apostats. L’opération a été suivie par 2 autres voitures piégées qui ont explosé sur les rafidite blessés : une à l’hôpital Jawâdir et l’autre à l’hôpital al-Kindî, à l’est de la ville, faisant plus de 60 apostats tués et blessés.

Le 3 du mois de Rabî’ al-Âkhir, plusieurs combattants inghimasî de l’Etat Islamique ont lancé une attaque sur les positions de l’armée rafidite dans la ville de Samarra, donnant place à de féroces combats, ils sont entrés dans la base de la police fédérale ainsi qu’une base du détachement de la milice Salâm, dans le centre de Samarra. Ils ont réussi à tuer environ 100 apostats et en blesser des dizaines d’autres, dont un officier du grade de lieutenant-colonel parmi les morts. Plusieurs véhicules des apostats ont été brûlés et plusieurs parties du bâtiment de la police fédérale et du détachement de la milice Salâm ont été détruits.

Le 9 du mois de Rabî’ al-Âkhir, le frère istichhâdî Yahyâ al‘Irâqî  a déclenché sa voiture piégée sur un rassemblement des rafidites idolâtres à ‘Ulwah Jamîlah, à l’est de Baghdâd, tuant et blessant environ 80 d’entre eux. Une seconde attaque istichhâdî a été effectué par le frère Abû Dujânah al-‘Irâqî  qui est entré au milieu d’un autre groupe de rafidites, dans la localité d’al-Baladiyât, et a déclenché son gilet explosif, tuant et blessant environ 45 d’entre eux.

Le 11 du mois de Rabî’ al-Âkhir, suite à la surveillance des rassemblements et des repaires des officiers de l’armée et la mobilisation rafidites à l’intérieur de la faculté de médecine d’al-Kindî, dans la zone de Nahḍah, à l’est de

EN JORDANIE : Le 7 du mois de Rabî’ al-Âkhir, une cellule secrète de l’Etat Islamique a réussi à assassiner l’apostat Bassâm al-Ḥawrânî, un officier du grade de premier capitaine dans la police jordanienne apostate. Ils l’ont tué sur la route d’Ayil à Ma’ân, au sud de la Jordanie. DANS LA WILÂYAH DE RAQQAH : Le 8 du mois de Rabî’ al-Âkhir, plusieurs soldats de l’Etat Islamique ont lancé une attaque surprise sur les po-

41

erreur, les positions du PKK. L’attaque des mujâhidîn a mené à la mort de 100 apostats.

Des combattants du PKK tués

sitions des PKK dans la ville de Tal Saman et du village de Khanîz, au nord de Raqqah. Des affrontements violents ont pris place et se sont soldés par environ 30 apostats tués dans la ville. 40 autres apostats ont été tués lorsque leur convoi est tombé dans une embuscade alors qu’ils se dirigeaient vers le village de Khanîz en tant que renfort pour les apostats présents à l’intérieur. Ils ont été totalement décimés avec un BMP et 5 pickups détruits. Le 16 du mois de Rabî’ al-Âkhir, un groupe d’inghimasî s’est avancé vers les lignes de fronts du PKK dans le village de Suwaydiyyah Ṣaghîrah, dans la campagne ouest de la wilâyah, et ont effectué une attaque surprise sur les apostats. Des affrontements ont pris place durant plusieurs heures au cours desquels une opération martyre a été effectuée par le frère Abû ‘Abdillah ach-Chîchânî  qui a déclenché sa voiture piégée sur les apostats dans le village. Les apostats ont demandé l’aide de l’aviation des croisés et ont fait venir des renforts de l’extérieur du village. C’est là que le frère istichhâdî Abû Khaṭṭâb ad-Dimachqî  leur a fait face en déclenchant sa voiture piégée sur un gros rassemblement de leurs combattants et de leurs véhicules, provoquant la mort d’un grand nombre de leur renfort ainsi que plusieurs blessés. Les mujâhidîn ont aussi fait exploser 8 engins explosifs sur les apostats à Suwaydiyyah Ṣaghîrah. Pendant ce temps, des groupes d’inghimasî ont aussi pris d’assaut les villages de Bir Khuwaym et l’est de Ja’bar, au nord de Tabqah, et ont affronté les apostats, tuant et blessant plusieurs d’entre eux. Durant la confrontation, l’aviation de la coalition croisée a effectué plusieurs attaques aériennes, dont 7 d’entre elles ont frappé, par

42

Opérations Militaires et Secrètes

Le 25 du mois de Rabî’ al-Âkhir, les soldats du Califat ont surpris les PKK apostats avec une attaque à grande échelle dans la zone de Ja’bar et dans la ville de Jarniyah, dans la campagne ouest de la wilâyah. Les inghimasî ont formé des groupes, après minuit, et ont encerclé les apostats sur trois axes. L’attaque a commencé dans les villages de ‘Aṭchânah A’yûj et de ‘Alî ‘Umar pour s’étendre sur les villages de Jaddah et de Maḥmûdlî. Les combattants du PKK présents dans ces villages ont tous été tués. Un autre groupe d’inghimasî a attaqué le village de Ṭuwayḥinah et est passé à travers les villages de Ṣakhrah, Ja’bar et le château de Ja’bar. Un autre groupe d’inghimasî a aussi pris d’assaut la ville de Jarniyah. Les soldats du Califat ont ainsi pris le contrôle de plusieurs villages, tuant et blessant des dizaines de combattants du PKK. Le 27 du mois de Rabî’ al-Âkhir, 33 combattants du PKK ont été tués et 16 autres blessés dans un assaut des soldats du Califat sur leurs positions dans le village de Khanîz et de Tal Saman. De violents affrontements ont pris place, durant lesquels les mujâhidîn ont pris pour cible les positions des apostats avec plus de 125 obus de mortiers. Ils ont, ensuite, pu regagner leurs positions, sains et saufs. Pendant ce temps, un autre groupe des soldats de l’État Islamique ont effectué un assaut sur deux positions des PKK près du village de Ḥayawî, dans la campagne nord de la wilâyah, et ont pu tuer 5 apostats pendant qu’ils essayaient de fuir à travers le désert. Ils ont aussi saisi plusieurs armes légères et des munitions en butin avant de regagner leurs positions, sains et saufs. DANS LA WILÂYAH DE NINIVE : Le 9 du mois de Rabî’ al-Âkhir, plusieurs soldats de l’État Islamique ont lancé une attaque féroce sur les soldats rafidites et leurs milices aux abords de Chuqaq al-Ḥadbâ, au nord de Mossoul. Les affrontements ont pris place durant plusieurs heures, durant lesquelles 31 apostats ont été tués et blessés. Suite à cela, les deux stichhâdî, le frère Abû Anas al-Maṣlâwî et le frère Abû Bakr al-Maṣlâwî  ont fait exploser leur voiture piégée l’un après l’autre sur les apostats. Ils ont pu tuer environ 21 d’entre d’eux et en blesser plusieurs autres, en rajoutant à cela 2 Hum-

mer détruits et un bâtiment incendié dans lequel les apostats s’étaient retranchés. Pendant ce temps, l’isthichhâdî Abû Aḥmad ach-Châmî  s’est élancé et a déclenché sa voiture piégée sur un groupe de soldats rafidites et leurs milices dans le quartier de Salâm, au sud de Mossoul. Il a ainsi pu tuer 11 apostats et en blesser plusieurs autres. De plus, 4 Hummer ont été détruits ainsi qu’une maison dans laquelle ils étaient retranchés. EN SOMALIE : Le 10 du mois de Rabî’ al-Âkhir, deux membres de la police somalienne apostate ont été tués et un troisième blessé dans une attaque des soldats de l’État Islamique, avec des grenades, sur un checkpoint près de ‘Ali Sufi, dans le carrefour de la ville de Mogadiscio. DANS LA WILÂYAH DE L’AFRIQUE DE L’OUEST : Le 10 du mois de Rabî’ al-Âkhir, les soldats du Califat ont tué 20 soldats de la coalition africaine dans une attaque sur leurs positions, dans la ville de Buni Yadi, dans la région de Yobé, dans le nord-est du Nigéria. DANS LA WILÂYAH D’AL-KHAYR :

nord-ouest de la ville. Ceci est arrivé suite à l’avancée des soldats du Califat, à l’ouest de la base, au cours de laquelle ils ont pris le contrôle de la zone de Makabis al-Qarmid et du complexe résidentiel de Juryah. Ainsi, ils ont rejoint le sud-ouest des quartiers et du mont Thardah, à l’ouest de la ville. La nouvelle avancée a aussi mené à l’encerclement total des zones contrôlées par l’armée nosaïrite, les coupant de la Brigade 137 et des quartiers du nord-ouest de la ville. Les soldats du Califat ont aussi pris le contrôle du Mont ‘Ummâl qui donne sur la ville et les alentours du cimetière, de la station de bus Pullman et de plusieurs positions environnant le mont ‘Ummâl, dans le sud-ouest de la ville. Les combats ont provoqué la mort d’au moins 40 soldats nosaïrites et des soldats des milices rafidites ainsi que la destruction d’un canon de calibre 57 mm, d’un tank et d’un Chilka. Le 19 du mois de Rabî’ al-Âkhir, le frère isthichhâdî Abû ‘Alî ach-Châmî  s’est élancé et a déclenché sa voiture piégée sur un groupe d’apostats dans les environs de la compagnie d’électricité située sur la montagne de la ville d’al-Khayr. Plusieurs d’entre eux ont été tués et blessés. Un groupe d’assaut a achevé ceux qui avaient survécu. Peu après, les mujâhidîn ont pu prendre le contrôle des bâtiments de la compagnie et de ses alentours, ainsi que de l’hôpital, sur la montagne. Au total, plus de 15 apostats ont été tués et plusieurs autres blessés lors des affrontements.

Le 16 du mois de Rabî’ al-Âkhir, plusieurs groupes d’inghimasî ont furtivement avancé vers les positions nosaïrites, à l’ouest de l’aéroport militaire d’al-Khayr, avant l’aube, et ont pu prendre le contrôle de la zone de Sakan al-Muhandisîn, dans laquelle les apostats s’étaient reLes soldats du Califat dans la wilâyah d'al-Khayr combattent les apostats nosaïrites tranchés et l’utilisaient comme ligne de défense sur le flanc ouest de la base. Les affrontements ont provoqué la mort de 5 apostats et plusieurs autres blessés. Le 17 du mois de Rabî’ al-Âkhir, les soldats du Califat ont continué leur avancée et ont complètement assiégé la base militaire avec 4 quartiers proches de celui-ci. Ils les ont coupés du reste des quartiers et des zones qui sont sous leur contrôle, au

43

4

Pengantar

Bus-bus hijau yang membawa keluar Shahwat dari kota Halab

Ketika pemimpin faksi-faksi shahawat dengan prakarsa salibis Rusia pergi ke Astana ibukota Kazakhstan untuk bertemu dengan utusan rezim Nushairi guna menekankan perjanjian damai diantara mereka, para prajurit murtad mereka tetap melanjutkan serangan ke kota Albab di bawah bantuan dan back up dari salibis Rusia, sebagai sekutu thaghut shahawat terbesar yaitu Erdogan.

yang menghalangi mereka untuk sekaligus bersahabat dengan negara kecil Yahudi. Karena wala wal bara benar-benar telah hilang dari jiwa mereka. Jadi mudah saja bagi mereka untuk berwala kepada Yahudi, Kristen dan orang-orang musyrik, dan bersahabat dengan mereka melawan kaum mukminin ahlu sunnah, karena takut terhadap orang-orang musyrik atau berharap keuntungan dari mereka.

Bahkan mereka tidak berhenti sampai sini saja. Siapa yang mengikuti celotehan pemimpin mereka dewasa ini akan mendapati bahwa mereka berbicara mengenai Rusia seolah membicarakan seorang teman, bukan lagi Rusia salibis sekutu rezim Nushairi yang telah membunuh ribuan orang-orang lemah, menghancurkan kota-kota dan perkampungan, dan membantu pasukan Nushairi merebut kembali kota Aleppo serta mengusir mereka. Ternyata hari ini mereka justru menyebutnya sebagai “pahlawan perdamaian” dan berharap bisa berkoalisi dengannya untuk menumpas Daulah Islam.

Shahawat murtad Syam juga menjustfifikasi kedekatan baru mereka dengan salibis Rusia, bahkan kemungkinan untuk bergabung di bawah bendera mereka dan bendera pemerintah Nushairi demi menghadapi Daulah Islamiyyah, dengan alasan melemahkan campur tangan Iran di Syam dan mencegah rezim Nushairi memanfaatkan milisi Rafidhah karena mereka telah menggantikannya menumpas jamaah “teroris”, maksudnya Daulah Islamiyyah.

Persahabatan antara shahawat murtad Syam (dengan thaghut Erdogan di belakang mereka) dan salibis Rusia terjadi setelah selama bertahun-tahun orang-orang murtad itu memberikan loyalitas kepada Amerika yang telah membantai umat islam, membantu thawaghit, dan melindungi negara kecil Yahudi yang telah menjajah tanah umat islam. Ketika mereka sudah putus asa dengan Amerika, maka tidak sulit bagi mereka untuk beralih kepada Rusia, bahkan tidak ada sesuatu pun

Dengan demikian mereka mengulang kembali semua dalih yang dikemukakan shahawat Irak ketika menjustifikasi keikutsertaan mereka di bawah bendera Amerika beberapa tahun yang lalu, yaitu bahwa mereka ingin menjadi pengganti milisi Syiah Rafidhah yang menjadi ujung tombak Amerika dalam menumpas mujahidin, dan mengklaim bahwa kerjasama dengan salibis Amerika – yang telah mereka perangi selama bertahun-tahun – adalah dalam menghadapi musuh bersama yaitu Daulah Islamiyah. Mereka berharap Amerika menepati janjinya dengan menyerahkan pemerintahan kepada mereka setelah Amerika mundur dari Irak 5

Konferensi Astana

segera setelah berhasil menumpas Daulah Islamiyyah. Tentunya Amerika tidak akan menepati satupun janji-janjinya. Pada akhirnya mereka hancur di tangan milisi Syiah Rafidhah yang berpakaian polisi dan tentara, setelah para shahawat memikul seluruh beban berat menumpas Daulah Islamiyyah. Seluruh Irak jatuh ke tangan Rafidhah laksana rampasan perang gratis. Kalaulah bukan karena kelembutan Allah terhadap umat islam dengan kembalinya Daulah Islamiyyah hanya dalam beberapa tahun setelahnya untuk menimpakan petaka atas Rafidhah dan kroni shahawatnya serta merebut kembali negeri-negeri yang didudukinya. Allah  telah menjelaskan keadaan mereka yang mengaku beriman. Di setiap zaman dan tempat mereka bersegera untuk loyal kepada orang-orang kafir karena takut tertimpa petaka sekaligus berhasrat untuk meraup keuntungan. Mereka murtad dari agama Allah  secara massal. Kelak Allah akan mengganti mereka dengan para hamba-Nya yang ikhlas, yang berwala kepada Allah, Rasul-Nya dan orang-orang beriman, yang merupakan Hizbullah dan satu-satunya golongan yang akan mendapatkan kemenangan dan kekuasaan, sebagaimana firman Allah , “Wahai orang-orang yang beriman! Janganlah kamu menjadikan orang Yahudi dan Nasrani sebagai aulia (mu); mereka satu sama lain saling melindungi. Barang siapa di antara kamu yang menjadikan mereka aulia, maka sesungguhnya dia termasuk golongan mereka. Sungguh, Allah tidak memberi petunjuk kepada orang-orang yang zalim.” “Maka kamu akan melihat orang-orang yang hatinya berpenyakit segera mendekati mereka (Yahudi dan Nasrani), seraya berkata, ‘Kami takut akan mendapat 6

Pengantar

bencana.’ Mudah-mudahan Allah akan mendatangkan kemenangan (kepada Rasul-Nya), atau sesuatu keputusan dari sisi-Nya, sehingga mereka menjadi menyesal terhadap apa yang mereka rahasiakan dalam diri mereka. “Dan orang-orang yang beriman akan berkata, ‘Inikah orang yang bersumpah secara sungguh-sungguh dengan (nama) Allah, bahwa mereka benar-benar beserta kamu? Segala amal mereka menjadi sia-sia, sehingga mereka menjadi orang yang rugi.” “Wahai orang-orang yang beriman! Barang siapa di antara kamu yang murtad (keluar) dari agamanya, maka kelak Allah akan mendatangkan suatu kaum, Dia mencintai mereka dan mereka pun mencintai-Nya, dan bersikap lemah lembut terhadap orang-orang yang beriman, tetapi bersikap keras terhadap orang-orang kafir, yang berjihad di jalan Allah, dan yang tidak takut kepada celaan orang yang suka mencela. Itulah karunia Allah yang diberikan-Nya kepada siapa yang Dia kehendaki. Dan Allah Mahaluas (pemberian-Nya), Maha Mengetahui.” “Sesungguhnya penolongmu hanyalah Allah, Rasul-Nya dan orang-orang beriman, yang melaksanakan shalat dan menunaikan zakat, seraya tunduk (kepada Allah). “Dan barang siapa menjadikan Allah, Rasul-Nya dan orang-orang yang beriman sebagai penolongnya, maka sungguh, pengikut (agama) Allah itulah yang menang.” (QS. al-Maidah: 51-56).

8

Makalah

Orang-orang musyrik ahli kitab dan orang-orang murtad sekutunya tidak akan berhenti menyebarkan isu tentang jumlah fantastis tentara Daulah Islamiyyah yang diklaim gugur dalam pertempuran atau akibat serangan udara. Tujuannya ialah untuk menyebarkan rasa putus asa dalam jiwa para mujahidin. Yaitu dengan mengintimidasi akan kerugian besar yang akan diderita jika tetap melanjutkan jihad melawan orang-orang musyrik demi menegakkan Dien dan melenyapkan kesyirikan. Inilah kebiasaan orang-orang kafir. Mereka menimbang segala sesuatu hanya berdasarkan materi duniawi, karena itulah yang diketahuinya. Sebagaimana tingkah salah satu gembong mereka usai Perang Uhud. Ia membanggakan diri karena berhasil membunuh sahabat Rasulullah , berusaha menyelipkan kesedihan dalam jiwa kaum muslimin. Para sahabat pun menyanggahnya, tidaklah sama karena kaum muslimin yang gugur berada di surga sedangkan orang-orang musyrik yang tewas berada di neraka. Allah  memerintahkan hamba-Nya para muwahhid agar jangan sampai luka-luka yang menimpa menghentikan mereka dari terus berupaya untuk mengejar, membunuh, dan memerangi orangorang musyrik, merampas tanah dan harta benda dari tangan mereka, sebagaimana firman Allah ,

“Janganlah kamu berhati lemah dalam mengejar mereka (musuhmu). Jika kamu menderita kesakitan, maka sesungguhnya merekapun menderita kesakitan (pula), sebagaimana kamu menderitanya, sedang kamu mengharap dari pada Allah apa yang tidak mereka harapkan. Dan adalah Allah Maha Mengetahui lagi Maha Bijaksana.” (QS. an-Nisa: 104). Perang tidak hanya menghasilkan kemenang dan rampasan perang, terapi juga mengakibatkan luka, rasa sakit, lelah, khawatir, senjata yang rusak, harta benda habis, dan hilangnya anggota badan. Para Muwahhid berharap kedekatan kepada Allah  dengan segala hal yang mereka korbankan fi sabilillah. Mereka juga berharap pertolongan-Nya ketika Dia melihat kejujuran jihad mereka. Bahkan disamping mereka memohon pertolongan untuk mengalahkan para musuh, mereka sangat yakin bahwa sekalipun mengalami kekalahan namun jika disertai niat yang ikhlas dan totalitas upaya maka justru akan semakin menambah pahala sebagaimana sabda Rasulullah , “Tidaklah seseorang atau sekelompok orang berperang lalu memperoleh ghanimah dan pulang dengan selamat melainkan sepertiga pahala mereka telah disegerakan, dan tidaklah seseorang atau sekelompok orang berperang lalu gugur dan terluka melainkan mendapatkan pahalanya secara sempurna.” (HR. Muslim). Maka setiap kekalahan justru akan menambah pengor-

Mujahidin melanjutkan perburuan dan pemberian hukuman bagi orang-orang kafir

9

Seorang murtaddin yang terbunuh dalam keadaan membela rezim Nushairi

banan demi mendapatkan kerelaan Rabb pemilik bumi dan langit hingga agama ini hanya milik Allah atau mereka binasa karenanya, sebagaimana Dia menyifati mereka dalam kalam-Nya, “Yaitu orangorang yang menyambut seruan Allah dan Rasul setelah mereka tertimpa luka. Bagi orang-orang yang berbuat baik dan bertakwa diantara mereka ada pahala yang besar.” (QS. Ali Imran: 172). Disaat yang sama, kita dapati bahwa para wali thaghut tidak mendapatkan apapun. Apa yang mereka curahkan dalam perang hanya berujung kerugian. Setiap kekalahan yang mereka derita melalui tangan para muwahid hanya menambah patah semangat. Setiap kerugian harta benda dan personal hanya akan melemahkan semangat mereka untuk melanjutkan dan menuntaskan perang sampai merasa putus asa dan akhirnya terkalahkan. Oleh karena itu, Allah  memerintahkan para hamba-Nya untuk tidak menahan diri. Dia juga mengingatkan akan dampak serangan-serangan itu pada diri mereka, dan kesudahan mereka tidak lain adalah kehancuran di tangan Allah. Kita telah menyaksikan kebenaran hal ini berkalikali dalam sejarah jihad yang berbarokah ini. Jihad yang tidak pernah berhenti sejak Rasul  dan para sahabat yang mulia memulainya sehingga kota Makkah dan Jazirah Arab takluk hanya dalam waktu beberapa tahun. Lalu Imperium Kisra berhasil takluk setelah melalui pertempuran panjang berdarahdarah melawan Persia musyrik sampai Allah menjatuhkan singgasana Kisra. Kemudian giliran Negara 10

Makalah

Romawi terus menerus diserang selama beberapa abad hingga Allah berkenan untuk melenyapkan dan menghapuskan peninggalan-peninggalannya. Lalu aksi umat islam yang tak kenal lelah terhadap para thaghut dan bangsa-bangsa kafir hingga Allah berkenan menghancurkannya dan menjaga Dien serta negeri kaum muslimin. Demikian juga yang kita lihat hari ini dalam perjalanan perang para mujahid melawan semua bangsabangsa syirik lagi kafir terutama negara-negara salibis Barat, khususnya selama dua dekade yang lalu. Dengan panji yang jelas dan tujuan yang benar sehingga para muwahhid dengan karunia Allah terus meningkat dan berkembang. Allah menambah jumlah mereka, memperbanyak senjata dan harta benda, memberikan kekuasaan di bumi-Nya, menolong mereka menegakkan Dien-Nya, dan menghidupkan kembali jamaatul muslimin yang hari ini dipimpin oleh Amirul Mukminin Syaikh Abu Bakar al-Baghdadi , sedangkan urusan kaum musyrikin sentiasa menurun dan mundur. Semua itu berkat peneguhan Allah  terhadap para mujahidin dan petaka yang ditimpakan-Nya kepada orang-orang kafir dan murtad hingga Allah menghancurkan mereka sebagaimana orang-orang terdahulu sebelum mereka. “Yang demikian itu karena Allah adalah pelindung bagi orang-orang beriman sedangkan orang-orang kafir tidak ada pelindung bagi mereka.” (QS. Muhammad: 11).

Setiap petaka yang menimpa orang-orang musyrik melalui tangan mujahidin akan segera direspon oleh orang-orang kafir dan sesat dengan memutar balikkan fakta lewat lisan dan tulisan mereka. Tujuannya adalah menyudutkan, mencaci, dan menampakkan para muwahhid sebagai penjahat kejam yang tak mempedulikan harga diri maupun agama. Air mata dusta pun mengucur menangisi agama yang mereka sendiri mengingkarinya, dan darah yang mereka sendiri telah menumpahkannya berkali-kali lipat lebih banyak. Itu jugalah yang terjadi pasca serangan Istanbul terakhir. Serangan mengagetkan di tengah-tengah pesta meriah orang-orang musyrik. Pesta awal tahun salibis yang dinamakan dengan tahun baru Masehi. Mereka berkoar-koar menuduh para muwahid telah menumpahkan darah haram dan melegalkan membunuh orang-orang yang tidak bersalah. Pada tulisan ini kami berusaha mempersembahkan penjelasan permasalahan ini dalam beberapa sisi. Agar gambaran ini menjadi jelas dalam benak kaum muslimin, dan agar jalan para penjahat menjadi terang. Kami tidak percaya dengan daftar nama korban tewas dan terluka yang dirilis oleh media thaghut. Hal itu karena kebiasaan mereka tempo dulu dan bukti-bukti yang ada sekarang secara akurat membuktikan kebohongan dan pengkaburan mereka dalam hal ini. Sebagaimana tingkah thaghut Yordania sebelumnya dalam peristiwa Hotel Oman yang berbarokah yang menargetkan pertemuan salibis antek CIA dan para pejabat shahawat Irak murtad. Thaghut Yordania menyembunyikan realitas ini dan membuat isu bahwa yang menjadi korban hanyalah beberapa orang yang sedang menghadiri acara pesta pernikahan di hotel tersebut, yang barang kali tanpa sengaja terkena serpihan sabuk peledak istisyhadi yang menarget salibis dan murtadin. Fitnah lebih besar daripada pembunuhan. Allah  berfirman, “Mereka bertanya kepadamu tentang berperang pada bulan Haram. Katakanlah: „Berperang dalam bulan itu adalah dosa besar; tetapi menghalangi (manusia) dari jalan Allah, kafir kepada Allah, (menghalangi masuk) Masjidilharam dan mengusir penduduknya dari sekitarnya, lebih besar (dosanya) di sisi Allah. Dan berbuat fitnah lebih besar (dosanya) daripada membunuh.” (QS. al-Baqarah: 217). 12

Makalah

Ibnu Katsir  berkata tentang sebab turunnya ayat ini, “as-Suddi berkata, ‘Dari Abu Malik dan Abu Shalih, dari Ibnu Abbas dan Murrah, dari Ibnu Mas‘ud, ‘Mereka bertanya padamu tentang Bulan haram, tentang berperang di dalamnya? Katakanlah bahwa berperang di dalamnya adalah dosa besar’, Rasulullah  mengirim sebuah sariyyah yang terdiri dari tujuh prajurit di bawah pimpinan Abdullah bin Jahsy al-Asadi. Ibnu Jahsy terus berjalan sampai ke tengah Lembah Nakhlah. Tiba-tiba ia bersua dengan al-Hakam bin Kisan, al-Mughirah bin Utsman, Amru bin al-Hadhrami dan Abdullah bin al-Mughirah. Ibnul Mughirah berhasil lolos, al-Hakam bin Kaisan dan al-Mughirah ditawan, sedangkan Amru terbunuh ditangan Waqid bin Abdullah. Para sahabat Rasulullah  mendapatkan ghanimah pertama kali dalam sariyyah ini. Kaum Musyrikin gempar. Mereka sesumbar, “Muhammad mengklaim bahwa dia taat kepada Allah, tetapi dia jugalah yang pertama kali menghalalkan bulan haram dan membunuh teman kami pada bulan Rajab.” Maka kaum muslimin menjawab, “Sesungguhnya kami membunuhnya dalam bulan Jumada (al-Akhirah)”, atau pada malam terakhir Jumadal Akhirah dan permulaan Rajab. Lalu kaum muslimin menyarungkan pedang mereka keti-

ka masuk bulan Rajab. Maka Allah menurunkan firman-Nya mencela penduduk Mekah, ‘Mereka bertanya kepadamu tentang berperang dalam bulan haram. Katakanlah, ‘Berperang (Ofensif) dalam bulan itu adalah dosa besar.’ (QS. alBaqarah: 217), yaitu tidak halal. Namun tingkah kalian wahai orang-orang musyrik, lebih besar dari pada melakukan pembunuhan pada bulan Haram. Kalian kafir kepada Allah, menghalang-halangi Muhammad  dan para sahabatnya, dan mengusir penduduk Masjidil Haram, yaitu ketika mereka mengusir Muhammad . Itu semua lebih besar dosanya di sisi Allah daripada membunuh.” Lagipula Allah  telah menetapkan pahala hijrah dan jihad untuk Abdullah bin Jahsyi ra dan rekan-rekannya sebagai balasan atas amal mereka, sebagaimana diriwayatkan oleh Ibnu Ishaq berkata, “Ketika al-Qur’an turun mendukung tindakan Abdullah bin Jahsy dan rekanrekannya, mereka berhasrat mendapatkan pahala lebih banyak. Mereka berkata, ‘Wahai Rasulullah, bolehkah kita berharap ikut berperang yang dengannya kita mendapat pahala hijrah dan jihad? Maka Allah  menurunkan firman-Nya, ‘Sesungguhnya orang-orang yang beriman, berhijrah, dan berjihad di jalan Allah, mereka itu mengharapkan rahmat Allah, dan Allah Maha Pengampun lagi Maha Penyayang.’ (QS. al-Baqarah: 218). Dengan itu Allah memposisikan mereka dalam pengharapan yang paling besar.

sebagai gantinya mengharamkan berperang di salah satu bulan yang diperbolehkan untuk berperang. Dengan demikian mereka telah membolehkan apa yang telah diharamkan oleh Allah dan mengharamkan apa yang dihalalkan oleh Allah. Bahkan mereka merasa bangga dengan perbuatan kotor ini sebagaimana ungkapan salah seorang penyair, Kamilah orang-orang yang suka menangguh-nangguhkan dengan sengaja Bulan-bulan halal kami jadikan bulan-bulan haram Allah  berfirman, “Sesungguhnya mengundur-undurkan bulan haram itu adalah menambah kekafiran. Disesatkan orang-orang yang kafir dengan mengundurundurkan itu, mereka menghalalkannya pada suatu tahun dan mengharamkannya pada tahun yang lain, agar mereka dapat mempersesuaikan dengan bilangan yang Allah mengharamkannya, maka mereka menghalalkan apa yang diharamkan Allah. (Syaitan) menjadikan mereka memandang perbuatan mereka yang buruk itu. Dan Allah tidak memberi petunjuk kepada orang-orang yang kafir.” (QS. at-Taubah: 37). Ibnu Katsir  berkata, “Laits bin Abu Sulaim telah meriwayatkan dari Mujahid bahwa dahulu ada seorang lelaki Bani Kinanah yang setiap tahunnya selalu datang ke musim haji dengan mengendarai keledai. Ia lalu berseru, ‘Hai manusia, sesungguhnya aku adalah orang yang tidak pernah dicela dan tidak pernah dibantah, dan tidak ada yang menolak apa yang aku katakan. Sesungguhnya kami mengharamkan bulan haram dan menangguhkan bulan Safar.’ Kemudian ia datang lagi pada tahun berikutnya dan mengatakan hal yang sama, lalu ia berkata, ‘Sesungguhnya sekarang kami haramkan bulan Safar

Hakikat sebenarnya. Mungkin yang mendengar tuduhan kaum musyrikin kepada Rasulullah  dan para sahabatnya karena berperang pada bulan haram mengira bahwa orang-orang musyrik betul-betul menghormati bulan-bulan haram ini. Allah telah mengharamKlub Malam Reina pasca serangan berbarokah kan berperang pada bulanbulani ini. Padahal faktanya justru sebaliknya. Sikap mereka itu sebenarnya lebih mirip olok-olok daripada menghormati. Tiap kali mereka merasa sulit untuk menghentikan perang selama tiga bulan berturutturut mereka justru melakukan dosa yang lebih besar daripada maksiat perang, yaitu merubah hukum Allah dengan cara an-Nasi’ (mengulur waktu). Maksudnya ialah menghalalkan perang pada salah satu bulan yang diharamkan oleh Allah, lalu

13

Menteri Dalam Negeri Turki, si murtad Suleiman Soylu gagal mencegah aksi Mujahidin

dan kami menangguhkan bulan haram.’ Yang demikian itu disebutkan oleh firman-Nya, “Agar mereka dapat menyesuaikan dengan bilangan yang Allah mengharamkannya.” Yakni yang empat bulan itu. “Maka mereka menghalalkan apa yang diharamkan Allah”, yaitu karena mereka, menangguhkan bulan haram itu. Hal yang semisal telah diriwayatkan pula dari Abu Wail, adh-Dhahhak, dan Qotadah.” Jadi orang-orang musyrik tidak akan pernah menghormati syiar-syiar Allah, hari-hari dan kehormatan-kehormatan-Nya. Mereka hanya ingin mempermainkan dan mengolok-olok agama Allah, menciptakan syariat yang tidak diizinkan oleh-Nya, lalu mengingkarinya secara total. Lalu setelah itu mereka menelusuri cacat-cacat umat islam dan agamanya, dan mencaci-maki umat Islam dengan fitnah murahan. Mereka mengklaim bahwa merekalah yang mengikuti jalan kebenaran sekalipun kenyataannya kafir dan menyekutukan Allah. Seperti itu jugalah tingkah thaghut hari ini dan ulama durjana budak mereka yang selalu mempermainkan syariat. Mereka mencela mujahidin karena memerangi orang-orang murtad dan menargetkan tempat-tempat ibadah dan pesta hari raya orang-orang musyrik. Mereka menipu manusia dengan menuduh mujahidin membunuhi umat islam dan orang-orang yang mendapatkan jaminan keamanan, menargetkan masjid dan mengkafirkan muslim pelaku maksiat seperti tindakan Khawarij dahulu. Thawaghit itu lupa bahwa kafir kepada Allah  dan menyaingi-Nya dalam perundang-undangan, hukum serta ke-ilahian-Nya merupakan kejahatan terbesar secara mutlak. Termasuk sengaja membunuhi kaum muslimin dan orang-orang yang mendapat jaminan keamanan 14

Makalah

dan malah melabelkannya pada mujahidin sekalipun mereka tahu pasti bahwa mujahidin terbebas dari hal itu. Ulama durjana dan pegiat media budak mereka lupa bahwa klaim majikannya menghormati darah kaum muslimin adalah sekedar dusta belaka. Dusta yang telah terbongkar dengan penjara tempat penyiksaan kaum muslimin, dengan pembantaian masal umat islam di bumi Daulah Islamiyyah lewat bombardier pesawat, dan dengan bantuan yang mereka berikan kepada siapapun yang tangannya terlumuri darah umat Islam baik salibis, Yahudi, Rafidhah, Hindu maupun Budha. Terbunuhnya muslim sebagai imbas tidak berarti menghalalkan darahnya. Tuduhan bahwa mujahidin membunuhi kaum muslimin dan menghalalkan darahnya sejatinya tuduhan lama yang terus menerus dibantah oleh para muwahhid. Telah jelas bahwa mujahidin itu berhati-hati dengan darah yang haram. Disaat yang sama juga memperingatkan umat islam agar tidak berbaur dengan orang-orang musyrik. Terutama di tempat-tempat yang kemungkinan akan diserbu seperti pos-pos militer dan keamanan, kantor-kantor pemerintah, dan tempat-tempat ibadah serta perayaan mereka. Maka siapa saja yang menyelisihi perintah Allah agar memisahkan diri dari orang-orang musyrik dan meninggalkan negeri mereka malah sengaja berbaur dengan mereka sehingga tidak bisa dibedakan sejatinya ia hanya membahayakan dirinya sendiri. Para mujahidin tidak akan bertanggung jawab, dan Allah akan membangkitkannya sesuai dengan niatnya. Jika mujahidin diperbolehkan menyerbu orang-orang musyrik sekalipun berimbas melayangnya jiwa-jiwa yang dimanfaatkan sebagai pelindung dari serangan

mujahidin, lalu bagaimana kiranya dengan orang yang sukarela berbaur dengan orang-orang musyrik di tempat-tempat kefajiran mereka? Ikut serta dalam hingar bingar perayaan dan bertasyabbuh dengan tingkah mereka? Kemudian jika dia terkena imbas suatu aksi yang telah Allah perkenankan untuk umat islam, bahkan Dia memotivasinya, yaitu membunuhi dan menyakiti orangorang musyrik muharib, dia malah protes panjang pendek. Demikianlah mujahidin menyerbu kelab malam di Istanbul dengan target orang-orang musyrik, setelah mereka semaksimal mungkin mengintai, memilih, merancang, dan mengeksekusi. Tidak masalah bagi jika ada yang mungkin masih dihukumi muslim yang terluka atau terbunuh selama aksi berlangsung sekalipun telah pasti kefasikan dan kefajirannya. Kafe atau kelab malam? Para thaghut dan budak mereka merasa jengah dengan merebaknya kisah tewasnya rakyat mereka di tempat pesta kesyirikan yang merupakan sebuah kelab malam. Orang awampun tahu bahwa tempat ini adalah tempat kefasikan dan kefajiran. Para pengunjungnya adalah orang-orang kafir dan fasik baik laki-laki maupun perempuan. Jadi tidak mungkin menyebut korban yang jatuh itu sebagai wali-wali Allah dan para syuhada sebagaimana kebiasaan mereka ketika menggambarkan setiap korban tewas di tangan mujahidin. Maka digunakanlah strategi merubah nama yang selalu digunakannya tiap kali hendak mempermainkan syariat. Tempat kefasikan dan kefajiran itu mereka sebut sebagai kafe agar disimpulkan seakan mujahidin menyerang pengunjung yang

sedang makan dan minum, perbuatan yang mubah ditempat yang juga mubah yaitu restoran. Sebenarnya, tempat yang diserbu dalam serangan Istanbul yang berbarokah itu baik disebut restoran, kelab malam, maupun gedung biasa, itu sama sekali tidak merubah hukum. Tempat itu adalah tempat perayaan orang-orang yang menyekutukan Allah , yang boleh diserang dan diganggu. Apalagi jika merupakan tempat kefasikan dan kefajiran yang kaum muslimin tidak diperbolehkan memasukinya. Para prajurit Daulah Islamiyyah hari ini tidak ragu lagi untuk menyerang orang-orang musyrik Rafidhah, Ismailiyyah, dan lainnya di tempat-tempat ibadah mereka meskipun disebut sebagai masjid. Karena hakikatnya adalah tempat untuk beribadah kepada selain Allah yang harus dijauhi oleh umat islam. Tidak boleh berdiam di sana atau bahkan sekedar lewat. Apalagi beribadah di sana meskipun untuk Allah semata. Umat Islam telah jelas dilarang untuk beribadah kepada Allah namun menyerupai ibadah kepada selain-Nya, seperti sholat menghadap api agar tidak menyerupai tata cara shalat majusi, melaksanakan shalat tepat di waktu fajar dan terbenamnya matahair agar tidak menyerupai waktu shalat orang-orang shabiah musyrik, dan juga menjauhi menyembelih di tempat yang digunakan orang-orang musyrik untuk menyembelih demi berhalaberhala mereka. Jika ada orang yang dianggap muslim yang terkena imbas serangan terhadap tempat-tempat ibadah tersebut karena berada disekitarnya, maka hal itu tidak meng-

Ulama murtad Salman al-Audah mengutuk aksi Mujahidin

15

halangi penyerangan terhadap tempat-tempat ibadah syirik tersebut, dengan tetap berupaya untuk menjauhkan umat islam agar tidak menjadi korban, apalagi mujahidin sudah memperingatkan mereka. Lalu bagaimana dengan orang yang berada di tempat kefasikan dan kefajiran itu ikut memeriahkan hingar bingar perayaan hari raya orang-orang musyrik. Hukum orang yang ikut serta memeriahkan perayaan orang-orang musyrik Abul Abbas Ibnu Taimiyyah  ditanya mengenai orang Islam yang membuat makanan (spesial) di waktu perayaan Nowruz (tahun baru Persia, edt), dan memeriahkan even-even seperti seperti Epifani (festival Kristen yang dirayakan tiap 6 Januari), tahun baru masehi, Kamis Suci (hari Kamis sebelum perayaan Paskah, edt), dan Sabtu Suci (perayaan dan misa pada hari Sabtu sebelum Paskah, edt), serta hukum orang yang menjual sesuatu yang bisa mendukung perayaan mereka. Boleh atau tidak umat islam melakukan hal seperti itu? Beliau menjawab, “Segala puji bagi Allah. Tidak boleh umat islam meniru-niru hal-hal yang menjadi simbol perayaannya mereka baik berupa makanan, pakaian, membersihkan diri, menyalakan api, maupun meniadakan kebiasaan tertentu atau ibadah tertentu, atau halhal lain.” “Tidak boleh pula mengadakan walimah, memberi hadiah, dan menjual barang-barang yang mendukung perayaan itu. Tidak boleh juga mengerahkan anak-anak kecil untuk menampilkan permainan yang terkait dengan perayaan itu, juga tidak boleh menampakkan perhiasan.” “Artinya tidak boleh mengkhususkan sedikitpun dengan hal-hal yang terkait dengan perayaan dan simbol-simbol mereka. Hari raya mereka bagi umat islam itu layaknya hari-hari biasa, umat islam tidak boleh ikut serta mengkhususkan sesuatu sedikitpun.” “Adapun jika tidak sengaja menepati hari raya mereka maka sekelompok ulama salaf dan khalaf memakruhkannya. Sedangkan mengkhususkannya dengan hal-hal tersebut diatas, maka ulama tidak berselisih mengenai keharamannya. Bahkan ada sekelompok ulama yang mengkafirkan orang yang melakukan hal-hal tersebut, karena ada unsur mengagungkan syiar-syiar kafir. Sekelompok ulama berkata, ‘Barang siapa yang menyembelih nathihah (hewan ternak) pada hari raya mereka, maka seakan dia menyembelih seekor babi.’ “Abdullah bin Amru bin Ash berkata, ‘Barangsiapa tinggal di negeri-negeri ajam lalu ikut memeriahkan hari raya dan pesta pora mereka, dan bertasyabuh hingga mati dalam kondisi seperti itu, niscaya dia akan dibang16

Makalah

kitkan pada hari kiamat bersama mereka.’ “Beberapa salaf berkomentar tentang firman Allah , “Dan orang-orang yang tidak menghadiri az-Zur”, mereka berkata, “az-Zur artinya adalah hari raya mereka.” Jika ini hanya hadir, lantas bagaimana jika melakukan perbuatan yang menjadi ciri khasnya.” “Diriwayatkan dari Nabi  dalam al-Musnad dan asSunan bahwa beliau bersabda, “Barang siapa yang menyerupai suatu kaum, niscaya dia termasuk dari mereka.” Dalam lafadz yang lain, “Tidak termasuk golongan kami orang yang menyerupai selain kami.” Hadits ini berderajat baik.” Jika peringatan keras ini mengenai tasyabuh dalam kebiasaan sehari-hari, lalu bagaimana dengan hal yang lebih parah dari itu? Jumhur ulama berpendapat makruh, baik makruh li tahrim (karena haram) atau li tanzih (untuk kehati-hatian), memakan daging sembelihan dan sesaji perayaan mereka karena termasuk katagori binatang yang disembelih untuk selain Allah dan demi berhala. Mereka juga melarang membantu perayaan dengan memberikan hadiah atau jual beli. Mereka berkata, ‘Orang Islam dilarang menjual kepada orang Nasrani sesuatu yang terkait dengan hari raya mereka, baik itu daging, darah, maupun pakaian. Juga tidak boleh meminjamkan kendaraan serta tidak boleh membantu atas sesuatu yang terkait dengan agama mereka. Karena hal itu termasuk menghormati dan memfasilitasi kesyirikan dan kekufuran mereka. Para penguasa seharusnya melarang kaum muslimin, karena Allah  berfirman, “Dan tolong menolonglah diatas kebaikan dan taqwa dan janganlah kalian tolong menolong diatas perbuatan dosa dan permusuhan.” (QS. al Maidah:2) Kemudian, seorang muslim dilarang membantu mereka minum-minum khamer dengan memeraskan anggurnya, lantar, bagaimana jika hal itu terkait syiarsyiar kekafiran? Jika menolong saja tidak boleh, lalu bagaimana jika dia pelakunya? Wallahu a’lam.” [Majmu’ Fatawa, dengan sedikit ringkas] Serangan Istanbul adalah operasi yang berbarokah Jadi, serangan Istanbul adalah amaliyyah yang menargetkan orang-orang musyrik di tempat dan waktu pesta perayaan mereka. Banyak orang-orang musyrik dan murtad yang tewas dan terluka. Sedangkan orang-orang yang mengaku islam yang turut terbunuh, maka dia telah membinasakan dirinya sendiri karena melakukan perbuatan yang menjadikannya lebih dekat kepada kekafiran daripada islam. Dia berbaur dengan orangorang musyrik sampai tidak bisa dibedakan sehingga darahnya tidak terjaga. Kami memohon kemuliaan dan kemenangan kepada Allah bagi pelaku dan rekan-rekannya. Segala puji bagi Allah Rabb semesta alam.

kode nama yang hampir mirip yaitu Dir’ul Furat (Perisai Eufrat) yang dikomandoi Turki dan sekutu-sekutunya, dan Ghadhabul Furat (Kemurkaan Eufrat) yang digawangi oleh PKK dan konco-konconya. Jadilah poros ini menjadi poros baru ditambah dengan poros Rafidhah di Irak, Peshmerga di Kurdistan, PKK di al-Jazirah, dan rezim Nushairi di Aleppo dan al-Badiyah. Dengan alasan itu, akhirnya Turki mendapat restu untuk bergerak menuju Jarablus, ar-Ra’i sampai di kota al-Bab, di bawah bantuan udara, logistic dan persenjataan Amerika dalam banyak tahapan operasinya.

Si Thaghut Turki Erdogan sejak permulaan jihad di Syam telah mempromosikan proyek sebuah daerah penyangga yang berfungsi sebagai perlindungan bersama dari bom-bom pesawat Nushairi sekaligus menyediakan kebutuhan logistic. Tanggung jawab perlindungan daerah ini diserahkan ke pundak pilot-pilot Turki dengan bantuan Amerika dan NATO. Namun proyek ini gagal karena tidak disetujui oleh Amerika dan NATO. Bahkan rudal pertahanan udara PATRIOT yang bisa digunakan untuk melindungi buffer zone tersebut dari pesawat-pesawat Nushairi malah ditarik mundur. Mendapat Persetujuan Dengan semakin sengitnya operasi menumpas Daulah Islamiyyah yang dilancarkan oleh koalisi Salibis pimpinan Amerika, setiap pihak bisa mempromosikan proyek-proyek pribadinya dengan syarat bertujuan menumpas Daulah Islamiyyah. Si Thaghut Erdogan dan faksi-faksi shahawat sekutunya kembali menyodorkan proyek buffer zone tersebut dengan sentuhan baru, yaitu bahwa daerah ini berfungsi sebagai pangkalan baru operasi penumpasan Daulah Islamiyyah. Pangkalan ini akan menjadi titik tolak operasi-operasi yang meliputi tepi barat (Syam) Sungai Eufrat berseiringan dengan operasi-operasi PKK di tepi timur Sungai Eufrat. Sehingga tidaklah aneh jika dua poros yang tampaknya saling bermusuhan namun sebenarnya saling membantu itu diberi 18

Makalah

Untuk menghindari penolakan rezim Nushairi dan sekutu Rusia serta Irannya, pemerintahan Turki murtad melakukan negosiasi dengan salibis Rusia. Dalam negosiasi tersebut Turki menjamin bahwa pergerakannya di pinggiran utara dan timur Aleppo itu hanya untuk menumpas Daulah Islamiyyah tidak akan menyentuh sedikitpun rezim Nushairi dan sekutunya. Proyek Penting Si Thaghut Erdogan dan elemen-elemen pemerintahan murtadnya selalu sesumbar bahwa buffer zone itu berfungsi untuk mencegah berdirinya negara Kurdi yang dicita-citakan oleh PKK sekuler kafir, yaitu dengan menguasai zona yang membentang sepanjang lebih dari 50 km antara Jarablus sampai I’zaz. Daerah ini berfungsi sebagai pembatas antara tepi barat dan timur Eufrat yang dikontrol oleh PKK. Zona ini juga berfungsi untuk membendung aliran mujahid yang menuju wilayah-wilayah Daulah Islamiyyah. Namun yang mencermati realitas lapangan dan pentas politik yang terjadi di Turki dan Syam akan mengetahui bahwa proyek i n i j a u h lebih penting daripada sekedar

Si murtad Erdogan bersama sekutu Salibis-nya, Putin

mengaborsi proyek negara Kurdi sekalipun hal itu juga penting. Dengan keberhasilan tentara Turki mengontrol sebagian wilayah Syam maka hal itu berarti mereka memiliki sarana penekan penting atas rezim Nushairi kedepannya melebihi pentingnya memegang kuasa atas banyak faksi murtad, yang hal itu berarti sekian banyak keuntungan yang akan didapatkan nantinya jika mereka mundur dari zona ini apapun bentuknya pemerintahan Thaghut di Damaskus nantinya. Kontrol sementara Turki atas zona ini dengan bantuan udara Rusia atau Amerika yang mencegah gempuran rezim Nushairi itu berarti solusi atas sejumlah besar pengungsi yang merepotkan atau sedikit manfaatnya dengan cara membangun kamp-kamp pengungsian di zona ini, sehingga terlepas dari biaya besar yang membebani perekonomiannya yang sedang terpuruk. Ditambah lagi Turki akan mampu merekrut pejuang-pejuang yang berada di kamp-kamp ini untuk proyek-proyeknya nanti di Syam. Jika Iran mengendalikan milisi-milisi Rafidhah yang tergabung dalam Hasyad Rafidhi dan menggunakannya untuk memuluskan rencana-rencananya, maka dengan hal itu memungkinkan bagi Turki untuk berbicara mengenai Hasyad Shahawat yang akan dimanfaatkannya untuk mengamankan kepentingan-kepentingannya baik di Syam maupun secara regional.

Zona Penyangga Yang Diterima Dengan penandatanganan perjanjian damai antara rezim Nushairi dan shahawat murtad yang diawasi oleh salibis Rusia, para pejabat Rusia berbicara tentang perlunya mengisolasi oposisi militant dari yang moderat sekalipun mereka mengetahui hubungan erat antara faksi-faksi shahwat murtad itu baik yang murni sekuler maupun mengaku-aku menegakkan syariat. Isolasi ini penting agar oposisi moderat yang menerima negosiasi dengan rezim Nushairi dan menyerahkannya pada badan otoritas negosiasi yang dipimpin oleh mantan Perdana Menteri rezim Nushairi si murtad Riyadh Hijab tidak menjadi target pembom Rusia, sehingga hanya menargetkan oposisi militant yang menolak negosiasi tersebut. Namun wacana tersebut mustahil dilakukan karena yang menolak maupun yang menerima negosiasi itu sulit dipisahkan lantaran yang moderat tidak mampu mengusir pihak lain itu dari barisannya. Gambaran ini tampak semakin jelas sebelum kota Aleppo jatuh sepenuhnya ke tangan tentara Nushairi sampai si Thaghut Erdogan menyodorkan formula yang bisa diterima oleh shahawat murtad untuk proses pengisolasian ini. Orang-orang murtad itu percaya padanya bahwa Russo-Nushairi mengizinkan pembuatan zona penyangga ini yang berfungsi memisahkan shahawat moderat dari rekan militannya sehingga bisa fokus pada penumpasan Daulah Islamiyyah saja. Mereka juga akan dilindungi dari bombardir

19

Nushairi dan Rusia selama mereka komitmen dengan tugasnya itu. Proyek Russo-Turki Setelah proses penyerahan Aleppo kepada rezim Nushairi berdasarkan kesepakatan yang ditandatangani oleh Rusia dan Turki selesai, dimulailah proyek Rusia-Turki baru untuk di-copypaste-kan pada daerah kontrol shahawat lain di Syam. Hal itu berdasarkan kesepakatan damai antara shahawat dan rezim Nushairi yang dituangkan dalam tiga poin: Pertama; Menghentikan kontak senjata di antara kedua belah pihak di seantero Syam. Kedua; Membentuk pemerintahan bersama antara rezim Nushairi dan murtaddin oposisi bersenjata serta politik berdasarkan sekulerisme, demokrasi, dan merepresentasikan masingmasing komponen masyarakat. Kendali pemerintahan kembali dipegang oleh Nushairi, dan pejuang-pejuang shahawat dileburkan dalam tentara Nushairi. Ketiga; Pada akhirnya peperangan terjadi hanya untuk menumpas Daulah Islamiyyah saja. Zona penyangga dalam kesepakatan ini berfungsi sebagai zona gencatan senjata pertama secara resmi setelah dilaksanakan sebelumnya sejak beberapa bulan dimulainya operasi Perisa Eufrat. Zona ini menjadi perlindungan seluruh faksi dan organisasi yang masuk dalam proyek Rusia-Turki. Mereka berpindah ke sana dengan membawa seluruh persenjataan, logistic, dan keluarganya. Sedangkan seluruh faksi-faksi murtad yang tidak menandatangani kesepakatan damai dengan rezim Nushairi akan berkumpul di Idlib sehingga mereka dengan mudahnya akan dihujani bombardir pembom Rusia dan Nushairi dan disudutkan oleh milisi Rafidhah. Siapapun yang ingin keluar dari neraka ini tidak punya pilihan kecuali menyerahkan dirinya dan bergabung dengan tentara Nushairi, atau masuk ke Turki melalui pintu perbatasan resmi lalu dipindah ke buffer zone tersebut dan bergabung dengan tentara shahawat moderat untuk memerangi Daulah Islamiyyah dan membiarkan sama sekali rezim Nushairi. Proyek ini terus berjalan sampai daerah-daerah di Idlib, as-Sahil, dan pinggiran utara Hama dikuasai sepenuhnya oleh tentara Nushairi setelah dikosongkan dari prajurit-prajurit shahawat yang tersisa yang datang dari kantong-kantong di Himsh, Damaskus, Qolamun, dan Dar’a. Tan20

Makalah

da bahwa elemen-elemen murtad shahawat menerima kesepakatan damai tersebut adalah dengan masuk dalam barisan tentara Nushairi atau masuk dalam tentara shahawat moderat dalam zona penyangga itu, khususnya jika tidak ada lagi pilihan tinggal di Turki setelah pemerintahan Turki memindahkan seluruh kamp-kamp pengungsian ke dalam zona penyangga tersebut. Ketika itulah akan diadakan kesepakatan penggabungan faksi-faksi di zona penyangga itu ke dalam tentara Nushairi dalam bentuk batalyon-batalyon yang menyerupai faksi-faksi Jaisy Sya’bi, atau dileburkan dalam kepolisian di bawah kementerian dalam negeri pemerintahan bersama nantinya. Dengan ini seluruh usaha akan dipusatkan untuk menumpas Daulah Islamiyyah. Seperti Shahawat Irak Ketika “tunas-tunas” shahawat Syam mulai bermunculan, Daulah Islamiyyah telah memperingatkan orang-orang murtad itu bahwa mereka akan melalui jalan shahawat Irak setapak demi setapak namun dengan nasib yang lebih buruk daripada moyangnya. Daulah Islamiyyah tidak akan membiarkan mereka. Salibis dan thaghut pun tidak akan memenuhi janji-janjinya. Nushiriyyah dan Rafidhah tidak akan memberikan angan-angan mereka. Bahkan para prajurit Khilafah akan terus berusaha memenggal kepala mereka. Orang-orang Rafidhah dan Nushairiyyah akan terus berusaha melemahkan, menundukkan dan mencerai-beraikan mereka. Tidak sulit bagi Rafidhah dan Nushairiyyah untuk membuka file-file lama dan mengadili dengan tuduhan baru bagi siapapun yang menentang. Salibis dan thaghut akan meninggalkan mereka segera setelah keperluannya selesai. Tidak ada yang selamat kecuali yang meminta suaka ke negara-negara tetangga seperti yang terjadi pada para gembong shahawat Irak. Shahawat akan diberantas dan Daulah Islamiyyah dengan izin Allah akan kembali menguasi wilayah-wilayah yang terpaksa ditinggalkannya. Prajuritnya akan masuk ke Turki dengan bergelombang dan menjadikannya wilayahnya yang baru. Syariat Allah akan diterapkan. Patung Attaturk akan diruntuhkan, pun berhala demokrasi, sekulerisme, sufi, dan Ikhwanul Murtaddin. Semua itu tidaklah sulit bagi Allah.

Tidak diragukan lagi bahwa kembalinya Khilafah diiringi dengan syariat-syariat yang tegak telah menghidupkan kembali pelita dalam benak para wanita. Para muslimah yang hidup dalam naungan Daulah kita telah mulai mengerti banyak dari perkara Dien dan kewajiban yang telah dibebankan oleh Rabb seluruh alam. Khususnya dalam perkara tauhid yang telah sangat terkotori dalam kungkungan negeri syirik. Tali Iman Yang Paling Kokoh Ketahuilah wahai muslimah bahwa Islam itu berarti berserah taat kepada Allah dan mentauhidkan-Nya serta berlepas diri dari syirik dan pemeluknya. Wala wal bara itu menurut ijma’ adalah dua prinsip Islam dan keduanya juga bagian dari syahadat la ilaha illallah. Seseorang itu tidak disebut muslim sampai ia berlepas diri dari kekafiran dan pemeluknya sekalipun orang terdekatnya. Mungkin engkau berkata; Namun aku telah berwala kepada Allah, Rasul-Nya, dan orang-orang mukmin, buktinya aku tinggal di Darul Islam dan aku bersukacita dengan syariat Rabb semesta alam. Ketahuilah bahwa loyal kepada orang-orang kafir itu tidak hanya berupa membantu mereka atas kaum muslimin, akan tetapi menyembunyikan rasa suka dan membenarkan mereka itu juga bagian dari loyalitas. Cinta dan rasa suka itu tempatnya di hati dan hati adalah tuan dari seluruh anggota tubuh. Imam Ahmad meriwayatkan dalam Musnadnya dari al-Barra bin ‘Azib  ia berkata, “Kami sedang duduk bersama Rasulullah , beliau bersabda, ‘Tali Islam apa yang paling kokoh? Para sahabat menjawab, ‘Shalat.’ Sabdanya, ‘Bagus, tapi bukan itu.’ Para sahabat 22

Kolom Muslimah

menyahut, ‘Zakat.’ Jawabnya, ‘Bagus, tapi bukan itu.’ ‘Puasa Ramadhan,’ sahut mereka. Jawabnya, ‘Bagus, tapi bukan itu.’ ‘Haji’, sahut mereka lagi. Jawabnya, ‘Bagus, tapi bukan itu.’ Mereka menyahut lagi, ‘Jihad.’ Jawabnya, ‘Bagus, tapi bukan itu.’ Lalu sabdanya, ‘Sesungguhnya tali iman yang paling kokoh adalah engkau mencintai karena Allah dan membenci juga karena Allah.’ Sulaiman Alu Syaikh  berkata, “Dien tidak akan sempurna dan panji jihad serta amar makruf nahi mungkar tidak akan tegak tanpa cinta dan benci karena Allah pun loyalitas dan permusuhan karena-Nya. Seandainya semua orang itu saling mencintai tanpa ada kebencian dan permusuhan niscaya tidak akan ada pemisah antara kebenaran dan kebatilan, antara orang-orang mukmin dan kafir, serta antara wali Allah dan wali setan.” [ad-Durar as-Saniyyah]. Permusuhan Memisahkan Antara Kami dan Kalian Tidak ada loyalitas tanpa permusuhan. Memang betul engkau telah tinggal diantara para muwahhid dan loyalitasmu kepada Allah, Rasul-Nya, dan orang-orang beriman, namun apakah engkau telah berlepas diri dari musuh-musuh Allah dan Dien? Mungkin ada diantara daftar kontak teleponmu yang mencaci Daulah Islam dan memusuhi pejabat-pejabatnya baik ia keluarga, kerabat, maupun teman-temanmu. Mungkin sebagian obrolanmu dengan kerabatmu itu berisi secuil permusuhan dan kebencian kepada Khilafah dan prajuritnya, Allah Mahatahu, namun engkau tidak merasa risih apalagi peduli. Bahkan mungkin saja ada yang

Panji jihad dan hisbah tak akan bisa ditegakkan tanpa al-wala wal bara

memprovokasimu untuk meninggalkan Darul Islam dengan alasan perang atau alasan-alasan menggelikan lain. Engkau mengetahui semua ini namun engkau diam saja, malah menyukai orang-orang seperti mereka tidak memarahi mereka karena Dien dan akidahmu. Bahkan engkau marah-marah jika suamimu melarangmu berhubungan dengan orangorang seperti mereka karena bagimu mereka itu tak lebih dari teman saja. Kaum Muslimin Memboikot Sahabat Karena Tertinggal Dari Ghazwah Salaf telah memberi contoh terbaik tentang wala wal bara. Inilah Kaab bin Malik yang tidak mengikuti Ghazwah Tabuk tanpa uzur, Nabi  telah memerintahkan dengan jelas seterang matahari untuk memboikotnya dan orang-orang sepertinya. Kaab  menceritakan kisahnya sendiri sebagaimana termaktub dalam Shahih Bukhari, “Sejak saat itu, Rasulullah melarang para sahabat berbicara dengan kami, tiga orang yang tidak ikut dalam perang Tabuk. Orang-orang pun menjauhi kami. Bumi yang ku injak telah berubah, tidak sama lagi seperti sebelumnya. Keadaan itu terus berlangsung selama lima puluh hari. Dua sahabatku, mereka tak tahan menghadapi hajr (isolasi) yang dilakukan kaum muslimin terhadap kami. Mereka mengurung diri dalam rumah dan tak pernah berhenti menangis. Sedangkan aku adalah

orang yang termuda dan terkuat di antara mereka. Kukuatkan hatiku untuk menemui orang-orang, berharap akan ada seseorang yang menyapaku. Namun tak ada seorang pun yang mau berbicara denganku. Ketika aku memasuki masjid, kuucapkan salam kepada Rasulullah. ‘Apakah Beliau akan menggerakkan bibirnya untuk menjawab salamku?, tanya hatiku. Aku pun shalat dan mengambil posisi terdekat dengan Beliau. Aku mencuri-curi pandang kepada Beliau. Ketika aku fokuskan pandangan pada shalatku, Beliau memandangku. Dan bila aku meliriknya, Beliau memalingkan wajahnya dariku. Keadaan itu terus berlanjut hingga beban itu kian berat kurasakan. Aku pun menemui Abu Qatadah, sepupuku dan orang yang sangat kucintai. Aku memanjat dinding rumahnya dan kuucapkan salam padanya. Namun dia tidak menjawab salamku. Aku berkata memelas padanya, “Wahai, Abu Qatadah! Demi Allah, bukankah engkau mengetahui bahwa aku mencintai Allah dan RasulNya? la hanya terdiam dan tidak menanggapi perkataanku. Kuulangi kata-kataku tadi berkali-kali, hingga ia berujar singkat, ‘Allah dan RasulNya yang lebih mengetahui.’ Air mataku pun meleleh tanpa bisa kutahan.” Keadaan terus berlangsung demikian. Kaum muslimin memboikotnya sampai Allah menerima tau-

23

Wala wal bara sangat penting guna membentengi Islam dan kaum muslimin

batnya dan kedua temannya itu. Perhatikanlah wahai muslimah, lihatlah bagaimana kaum muslimin memboikot Kaab karena menaati perintah Nabinya. Apakah tindakan Kaab  itu sama dengan tingkah para qo’idun sekarang? Sekali-kali tidak, para qo’idun itu tidak hanya duduk-duduk dan tidak menolong kebenaran, bahkan ada yang jika disebut jihad dan pelakunya langsung keluar kata-kata pedas dari mulutnya! Dienullah Lebih Dicintai Daripada Bapaknya Betapa terpujinya Abdullah bin Abdullah bin Ubay  ketika bapaknya si gembong munafik itu berkata, “Sesungguhnya jika kita telah kembali ke Madinah, benar-benar orang yang kuat akan mengusir orang-orang yang lemah dari padanya.” (QS. al-Munafikun: 8), kemudian Nabi  memerintahkan para sahabat untuk kembali ke Madinah, maka Abdullah menghalang-halangi bapaknya di pintu kota berkata, “Aku tidak akan membiarkanmu sampai engkau mengaku bahwa engkaulah yang lemah dan Muhammadlah yang kuat.” Betul, begitulah wala wal bara ketika telah terwujud dalam gambarannya yang paling bersinar. Disinilah pemisahan ketika garis merah tauhid dan akidah dilanggar. Tidak ada kecintaan dan kecondongan jika menyangkut perkara Dien! Adapun Ummul Mukminin Ummu Habibah  telah mengajari kita wala wal bara dengan contoh yang tidak ada duanya. Dari az-Zuhri berkata, “Ke-

24

Kolom Muslimah

tika Abu Sufyan sampai di Madinah dan Nabi  telah berniat untuk menyerbu Makkah, ia datang untuk bernegosiasi soal memperpanjang waktu pernjanjian damai. Nabi tidak menerimanya. Maka dia pergi ke rumah putrinya Ummu Habibah. Ketika hendak duduk di kasur Nabi  putrinya itu langsung mengambil dan melipat kasurnya. Maka katanya, ‘Wahai putriku, apakah engkau tidak suka aku duduk di kasur itu atau bagaimana? Jawabnya, ‘Itu adalah kasur Rasulullah sedangkan engkau itu seorang musyrik najis.’ ‘Wahai putriku, sungguh engkau telah tertimpa kejelekan’, kata Abu Sufyan terperangah.” [Sairu A’lam an-Nubala]. Derajat Hijrah Fisabilillah Sebagai penutup; Wahai muslimah, kami tidak memprovokasimu untuk meninggalkan keluarga dan kerabatmu kecuali yang telah jelas murtad bagimu lantaran perkataan atau perbuatan yang mengeluarkan dari millah. Yang demikian itu harus diboikot dan berlepas diri darinya, yaitu seperti menolong musuh walaupun dengan satu kalimat saja, mendoakan agar Daulah Islam binasa dan kalah dalam melawan musuhnya, berangan-angan akan hilangnya syariat berganti dengan undang-undang positif buatan, atau tindakan lain yang membatalkan Islam dan iman. Adapun selainnya maka ia diboikot sesuai dengan kadar kesesatan dan maksiatnya. Walhamdulillahi rabbil ‘alamin.

25

Bersamaan dengan peperangan yang terus dilancarkan Junud Khilafah terhadap bala tentara kekufuran, kami kutipkan sekilas berita dari sejumlah operasi terbaru yang dilakukan oleh Mujahidin Daulah Islamiyyah yang telah berhasil memperluas wilayah Khilafah maupun hanya meneror, membantai, dan menghinakan musuh-musuh Allah. Berita operasi-operasi ini adalah pilihan dari berbagai operasi militer Daulah Islamiyyah di banyak front pertempuran dari timur hingga barat, selama beberapa pekan terakhir. PERTEMPURAN MELAWAN TURKI Pada tanggal 7 Rabi’ul Akhir, Junud Khilafah berhasil menghancurkan BMP pasukan Turki dengan roket ATGM dekat kota Qabbasin di timur laut kota al-Bab. Pada tanggal 8 Rabi’ul Akhir, Junud Khilafah melancarkan serangan terhadap sejumlahposisi tempur milisi murtad Shahawat dan pasukan murtad Turki di barat kota al-Bab. Meletus baku tembak ringan dan murtaddin pun lari mundur, membawa Mujahidin untuk menguasai wilayah kontrol mereka, sebelum akhirnya kem-

26

Kabar

bali menuju markas mereka dengan selamat. Pada tanggal 13 Rabi’ul Akhir, Junud Khilafah berhasil menghancurkan tank pasukan murtad Turki dengan tembakan roket ATGM dekat desa Qudairan. Pada tanggal 26 Rab’iul Akhir , al-Akh Istisyhadi Abu Ahmad al-Hamawi menyerbu posisi tempur pasukan murtad Turki dan milisi Shahawat dekat gunung Deir di utara kota al-Bab dengan bom mobil, membunuh dan melukai sejumlah murtaddin. Sementara itu, tank dan dua unit APC berhasil dihancurkan dengan tembakan roket ATGM dekat desa Qabr al-Muqri di timur laut al-Bab. WILAYAH KAUKASUS Pada tanggal 30 Rabi’ul Awwal, unit Intelijen Daulah Khilafah melancarkan dua serangan terhadapdua pos ‘checkpoint’ aparat kepolisian murtad Dagestan di kota Khasavyurt dan serangan ketiga menargetkanpatrol kepolisian di kota Kaspiysk,Dagestan tengah, membunuh dan melukai sejumlah murtaddin.

Sang mujahid, Abu Hasan al-Iraqi -taqabbalahullah-

WILAYAH BAGHDAD Pada tanggal 13 Rabi’ul Akhir, Abu Hasan al-Iraqi melancarkan serangan istisyhadiyyah sebagai pembalasan atas bombardir intensif Koalisi Salibis dan Rafidhah terhadap instansi-instansipelayanan kesehatan di wilayah Ninawa. Ia gempursekelompok besar Rafidhah musyrikin di kota Sadr, timur Baghdad dengan bom mobil, membunuh dan melukaiu sekitar 150 musyrikin.Menyusul setelahnya ledakan dua bom mobil yang diparkir menghantam sekelompok besar musyrikin Rafidhah yangterluka di Rumah Sakit Jawadir dan al-Kindi di timur kota, membunuh dan melukai 60 Rafidhah. Pada tanggal 9 Rabi’ul Akhir, al-Akh Istisyhadi Yahya al-Iraqi menggempur sekelompok besarmusyrikin dan sarang Rafidhah di Ulwah Jamilah, timur Baghdad dengan bom mobil, membunuh dan melukai sekitar 80 Rafidhah. Sementara itu, al-Akh Istisyhadi Abu Dujanah al-Iraqi berhasil mengguncang sekelompok besar Rafidhah lainnya di distrik Baladiyyat, timur kota dengan ledakan rompi peledak, menewaskan dan melukai sekitar 45 Rafidhah. Pada tanggal 11 Rabi’ul Akhir, setelah melakukan pengintaian secara matang terhadap sarang dan sekelompokpetinggipun anggota milisi Rafidhah di dalam Fakultas Kedokteran al-Kindi, distrik Nahdhah timur Baghdad, dan komplek kampus Universitas Dijlah di distrik Dora, selatan Baghdad, unit bomber Junud Khilafah berhasil memarkirkan bom mobil menargetkan sekelompok

besar musyrikin, membunuh dan melukai sekitar 70 Rafidhah. WILAYAH SHALAHUDDIN Pada tanggal 13 Rabi’ul Akhir, sejumlah tentara in-ghimasi Junud Khilafah melancarkan serangan terhadap sejumlah wilayah control pasukan Rafidhah di kota Samarra’.Mujahidin berhasil menguasai kantor kepolisian Federal dan markas milisi Saraya as-Salam di pusat kota setelah baku tembak sengit yang menewaskan sekitar 100 murtaddin dan melukai puluhan lainnya. Diantara mereka yang terbunuh, adalah seorang perwira berpangkat Letnan Kolonel.Di samping itu, Mujahidin membumi hanguskan sejumlah kendaraan murtaddin, dan menghancurkan sebagian bangunan kantor serta markas tersebut. YORDANIA Pada tanggal 7 Rabi’ul Akhir, agen intelijen Daulah Islamiyyah berhasil membunuh si murtad Bassam al-Hawrani, perwira kepolisian murtad Yordania berpangkat Kapten, di jalan Ayil, kota Ma’an, selatan Yordania. WILAYAH RAQQAH Pada tanggal 8 Rabi’ul Akhir, sejumlah Junud Khilafah melancarkan serangan sengit terhadap sejumlah posisi tempur milisi murtad PKK di kota Tal Saman dan desa Khaniz, utara Raqqah, menewaskan sekitar 30 murtaddin dalam baku tembak sengit di kota tersebut. Di saat yang sama, 40 militan murtaddin tewas setelah konvoi pasukan 27

Militan PKK yang tewas terbunuh

bantuan mereka yang tengah bergerak menuju desa Khaniz memasuki jangkauan serangan ‘ambush’Mujahidin. Seluruh konvoi pasukan murtad yang terdiri dari lima unit BMP dan mobil tersebut berhasil dihancurkan. Pada tanggal 16 Rabi’ul Akhir, regu pasukan In-ghimasi berhasil melakukan serangan ‘ambush’terhadaplini belakang posisi tempur milisi murtad PKK di desa Suwaidiyyah Shaghirah pinggiran barat wilayah Raqqah. Di tengah baku tembak yang meletus selama beberapa jam tersebut, al-Akh al-Istisyhadi Abu Abdullah asy-Syisyani menghancurkan konsentrasi pasukan murtaddin di desa tersebut dengan ledakan bom mobil. Murtaddin segera meminta pertolongan kepada pesawat-pesawat Salibis dan pasukan bantuan mereka dari luar desa, namun disergap oleh serangan istisyhadi al-Akh Abu Khattab ad-Dimasyqi dengan bom mobilnya.Sejumlah besar murtaddin tewas dan luka-luka akibat serangan tersebut. Sementara itu, delapan bom rakitan meledak, dan menghantam murtaddin di desa Suwaidiyyah Shaghirah, sedangkan di saat yang sama regu pasukan in-ghimasi menyerbu desa Bi’r Khuwaim dan Ja’bar Syarqi, utara kota Tabqah, membunuh dan melukai sejumlah murtaddin.Selama pertempuran ini, pesawat Salibis melancarkan banyak serangan udara. Tujuh diantaranya salah sasaran menghantam posisi tempurmilisi murtad PKK. Total keseluruhan, 100 militan murtad tewas terbunuh. Pada tanggal 25 Rabi’ul Akhir, Junud Khilafah mengejutkan milisi murtad PKK dengan seran28

Kabar

gan skala besar di distrik Ja’bar dan Jarniyah, pinggiran barat wilayah Raqqah. Regu pasukan in-ghimas bergerak pada pertengahan malam sekelompok demi sekelompol dan melakukan serangan manuver di tiga arah. Serangan dimulai dari desa Atsyanah, Uaywij, dan Ali Umar, berlanjut sampai desaJaddah Mahmudli dimana seluruh militant murtad PKK yang bercokol di desa-desa tersebut berhasil diringkus. Sementara itu, regu In-ghimasi lainnya menyerang desa Tuwainah, kemudian bergerakmenuju desa Abu Shakhrah, Ja’bar dan Kastil Kuno Ja’bar, sedangkan regu lainnya menyerbu kota Jarniyah. Dalam semua serangan terkoordinasi ini, Mujahidinberhasil menguasai beberapa desa, dan membunuh puluhan militant murtad PKK, dan beberapa lainnya. Pada tanggal 27 Rabi’ul Akhir, 33 militan murtad PKK tewas terbunuh dan 16 lainnya luka-luka dalam serangan Junud Khilafah terhadap sejumlahposisi tempur murtaddin di desa Khaniz dan kota Tal Saman.Baku tembak sengit meletus, diiringi serangan bombardir Mujahidin menargetkan sejumlah posisi tempur murtaddin dengan lebih dari 125 rudal mortar.Mujahidin kemudiankembali mundur menuju markas mereka dengan selamat. Sementara itu, regu pasukan Junud Khilafah lainnya menyerbu dua posisi tempur PKK dekat desa Hayawi di pinggiran utara wilayah Raqqah, membunuh lima murtaddin saat mereka berusaha melarikan diri menujukawasan padang pasir.Mujahidin lantas kembali menujumarkas mereka dengan selamat seraya membawa ghanimah beberapa senjata ringan berikut amunisinya. WILAYAH NINAWA Pada tanggal 9 Rabi’ul Akhir, sejumlah Junud Khilafah melancarkan serangan sengit terhadap pasukan Rafidhah dan milisi-milisi pembantunya di pinggiran komplek Apartemen Hadba’,timur laut Mosul. 31 murtaddin tewas dan beberapa lainnya luka-luka dalam baku tembak sengit. Pertempuran disusul dengan ledakan dua serangan istyisyhadi, al-Akh Abu Anas al-Mashlawi dan Abu Bakar al-Mashlawi dengan bom mobil keduanya secara berurutan, menghantamkonsentrasi pasukan dan kendaraan murtaddin, membunuh sekitar 21 tentara Rafidhah dan melukai beberapa lainnya, menghancurkan dua hummer, dan membumi

hanguskan bangunan yang mereka jadikan sebagai benteng pertahanan. Sementara itu, al-Akh Istisyhadi Abu Ahmad asy-Syami menghancurkan konsentrasi pasukan dan milisi-milisi Rafidhah di komplek as-Salam, selatan Mosul, membunuh 11 murtaddin dan melukai beberapa lainnya, serta menghancurkan empat unit hummer dan rumah yang mereka jadikan sebagai benteng perlindungan. SOMALIA Pada tanggal 10 Rabi’ul Akhir, dua aparat kepolisian murtad Somalia terbunuh dan tiga personil lainnya luka-luka dalam serangan Junud Khilafah menggunakan lemparan granat tangan di pos ‘checkpoint’ Ali Sufi,kota Mogadishu. WILAYAH AFRIKA BARAT Pada tanggal 10 Rabi’ul Akhir, Junud Khilafah berhasil membunuh 20 tentara Uni Afrika dalam operasi militer di Buni Yadi, negara bagian Yobe, timur laut Nigeria. WILAYAH AL-KHAIR

Dalam serangan ini, Mujahidin berhasil menguasai komplek pabrik batako dan komplek perumahan baru Jariyyah, menghubungkan Gunung Tsardah yang terletak di sebelah barat kota dengan sejumlah komplek barat daya kota al-Khair. Penaklukkan berlanjut ke arah Bandara Militer dan daerah sekitarnya yang dikontrol pasukan Nushairi, memutusnya dari area markas Brigade Militer 137 dan komplek barat laut kota. Junud Khilafah juga mengusai gunung Ummal yang berhadapan langsung dengan kota dan area pemakaman umum yang bersebelahan dengannya, berikut Stasiun Bus Pullman dan sejumlah titik di komplek Ummal menuju, barat daya kota. Dalam pertempuran ini, sedikitnya 40 tentara Nushairi dan militan Rafidhah tewas terbunuh, dan Mujahidin menghancurkan meriam artilleri kaliber 57 mm, satu buah tank, dan Shilka. Pada tanggal 19 Rabi’ul Akhir, al-Akh Istisyhadi Abu Ali asy-Syami –taqabbalahullah- menggempur konsentrasi pasukan murtaddin di sekitar bangunan PLN yang terletak di gunung kota alKhair, membunuh dan melukai banyak tentara Nushairi. Serangan disusul dengan serangan pasukan infantri Junud Khilafah guna menyisir lokasi target dari sisa-sisa murtaddin yang masih hidup. Tak beberapa lama setelahnya, Mujahidin berhasil menguasai kontrol penuh atas bangunan PLN dan daerah sekitarnya, serta Rumah Sakit Lapangan pasukan Nushairi di gunung tersebut. Total, lebih dari 15 murtaddin tewas terbunuh dan beberapa lainnya luka-luka.

Pada tanggal 16 Rabi’ul Akhir dini hari, beberapa kelompok regu pasukan in-ghimasi melancarkan serangan ‘ambush’ terhadap sejumlah pos taktis pasukan rezim Nushairi di barat bandara militer al-Khair dan berhasil menguasai distrik Sakan al-Muhandisin yang digunakan oleh murtaddin sebagai benteng pertahanan terdepan mereka untuk melindungi bagian barat bandara tersebut. Lima murtadJunud Khilafah di wilayah al-Khair dalam pertempuran melawan murtaddin Nushairiyyah din tewas dan sejumlah lainnya luka-luka dalam baku tembak. Pada tanggal 17 Rabi’ul Akhir, junud khilafah melanjutkan operasi militer ofensif, dan berhasil mengepung Bandara Militer dan empat buah sektor dekat bandara, memutusnya dari sisa wilayah rezim Nushairi dan milisi-milisi Rafidhahnya di barat laut kota, setelah kemajuan yang diraih oleh junud Khilafah di front barat bandara militer.

29

Keenam; Merasa butuh dan tawadhu’ pada Allah Kalam Allah : “Sesungguhnya Allah telah menolong kamu (hai para mukminin) di medan peperangan yang banyak, dan (ingatlah) peperangan Hunain, yaitu diwaktu kamu menjadi congkak karena banyaknya jumlah(mu), maka jumlah yang banyak itu tidak memberi manfaat kepadamu sedikitpun, dan bumi yang luas itu telah terasa sempit olehmu, kemudian kamu lari kebelakang dengan bercerai-berai”. (QS. at-Taubah: 25). Ibnu Katsir  berkata: “Ibnu Juraij berkata dari Mujahid, ‘Ini adalah ayat pertama yang turun dari surah al-Baraah (at-Taubah) yang Allah  menyebutkan karunia-Nya atas kaum muslimin dan kebaikan-Nya kepada mereka, dengan menolong mereka dalam banyak kesempatan pada ghazwah mereka bersama Rasulullah , bahwa semua itu adalah dari sisi Allah  dengan sokongan dan takdir-Nya, bukan dengan jumlah dan perbekalan mereka. Allah mengingatkan mereka bahwa kemenangan adalah dari sisi-Nya baik berjumlah sedikit maupun banyak. Karena pada Perang Hunain mereka disilaukan dengan banyaknya jumlah. Meskipun demikian, ternyata jumlah yang banyak itu tidak ada manfaatnya sedikitpun. Mereka kabur kocar kacir sampai tinggal sedikit saja yang tetap bersama Rasulullah ”. Rasulullah g bersabda: “Sesungguhnya Allah tabaraka wa ta’ala telah mewahyukan padaku bahwa hendaknya kalian bersikap tawadhu”. Ibnul Qoyyim  berkata: “Sungguh hamba senantiasa membutuhkan Allah sekalipun berlumuran dosa adalah lebih baik daripada tak pernah salah namun ujub”. Diriwayatkan oleh Muslim dari Abu Hurairah  berkata: “Tidaklah seorang bersikap tawadhu karena Allah melainkan Allah akan memuliakannya”. Kemuliaan di dunia ini adalah dengan ke30

Makalah

menangan, keberuntungan dan reputasi yang baik, sedangkan di akhirat adalah dengan tingginya derajat dan kedudukan yang terpuji. Ibnu Bathal  berkata: “Aisyah  berkata, ‘Sungguh kalian melalaikan ibadah yang paling utama, yaitu tawadhu’.” At-Thabari  berkata: “Tawadhu adalah bagian dari ujian yang Allah timpakan kepada hambanya yang beriman, agar Ia melihat bagaimana ketaatan mereka kepada-Nya dalam menyikapi ujian ini. Karena Allah  mengetahui mashlahat penciptaan hal itu, baik mashalat di duniai maupun nanti ketika di akhirat”. Beliau melanjutkan: “Diantara contoh tawadhu adalah ketika Rasulullah  memasuki Makkah, orang-orang berseru, ‘Inilah beliau, inilah beliau’. Maka beliau pun membungkukkan punggungnya di atas tunggangannya dan bersabda: “Allah Mahatinggi dan Mahamulia”. Ath-Thabari melanjutkan lagi: “Dari Thariq bin Syihab berkata: ‘Ketika Umar sampai di negeri Syam, ternyata ia harus menyeberangi sebuah sungai, maka Umar turun dari untanya, melepaskan sepatunya dan memegang keduanya dengan tangannya sendiri lalu menyeberang sambil menuntun untanya. Maka Abu Ubaidah berkata,

‘Sungguh hari ini engkau telah melakukan satu hal besar menurut penduduk setempat’. Umar pun menepuk dada Abu Ubaidah dan berkata, ‘Kalau saja bukan engkau yang mengatakannya wahai Abu Ubaidah. Sungguh dahulu kalian adalah orang-orang rendah lagi terhina, lalu Allah memuliakan kalian dengan Islam, maka ketika kalian mencari kemuliaan selain Islam, Allah akan menghinakan kalian’”. Ketujuh: Mengingat Allah Allah  berfirman: “Hai orang-orang yang beriman. apabila kamu memerangi pasukan (musuh), maka berteguh hatilah kamu dan sebutlah (nama) Allah sebanyak-banyaknya agar kamu beruntung”. (QS. al-Anfal: 45). At-Thabari berkata: “Dan perbanyaklah mengingat Allah ”. Maknanya adalah berdoalah kepada Allah dan mintalah kemenangan atas mereka, serta sibukkanlah lisan dan hati kalian dengan mengingat-Nya agar kalian beruntung”. Dari at-Thabari, dari Qotadah berkata: “Allah tetap mewajibkan mengingat-Nya dalam kondisi kalian yang paling sibuk sekalipun, yakni ketika menyabetkan pedang”.

menangan di dunia dan surga di akhirat. Kalam Allah  pada Musa dan Harun: “Dan janganlah kamu berdua lalai dalam mengingat-Ku”. (QS. Thaha: 42). Ibnu Katsir - berkata: “Maksudnya bahwa mereka berdua tidak terputus mengingat Allah ketika menghadapi Firaun, agar dzikrullah menjadi penolong dan menjadi kekuatan bagi mereka berdua serta menjadi kekuatan yang tak terpatahkan oleh Firaun”. Sebagaimana disebutkan dalam hadits: “Hamba-Ku adalah setiap hamba yang mengingat-Ku meskipun sedang bertempur melawan musuhnya”. Ketahuilah bahwa dzikrullah ketika bertempur dilakukan secara sirr karena disebutkan oleh alHakim dan dishahihkannya dari Abu Musa  bahwa Rasulullah g membenci bertempur sambil bersuara. Kedelapan; Doa Allah  berfirman: “Katakanlah (kepada orangorang musyrik): “Rabbku tidak mengindahkan kamu, jikalau bukan karena doamu”. (QS. al-Furqan: 77).

Al-Qurthubiy menyebutkan perkataan bagus dalam tafsir ayat ini, dia berkata: “Ada tiga pendapat ulama dalam hal ini (dzikrullah):

Juga kalam-Nya: “Maka serulah Dia dengan memurnikan ibadat kepada-Nya”. (QS. Ghafir: 65)

Pertama; ingatlah Allah ketika hati kalian gundah, karena mengingat Allah dapat membantu untuk tetap teguh ketika menghadapi ujian yang bertubi-tubi.

Dia juga berfirman: “Dan berdoalah kepada-Nya dengan rasa takut (tidak akan diterima) dan harapan (akan dikabulkan). Sesungguhnya rahmat Allah amat dekat kepada orang-orang yang berbuat baik”. (QS. al-A’raf: 56)

Kedua; teguhkan hati kalian dan ingatlah Allah dengan lisan-lisan kalian. Karena hati itu tidak tenang dan lisan guncang ketika bertemu musuh, sehingga diperintahkanlah untuk terus berdzikir sampai hati itu teguh lagi yakin, lisan tetap mengingat Allah dan mengucapkan apa yang diucapkan oleh pasukan Thalut: {Wahai Rabb kami, limpahkanlah kesabaran pada kami, teguhkan pijakan kami dan tolonglah kami melawan orang-orang yang zalim}. Keadaan ini tidak akan terjadi kecuali dengan kuatnya ma’rifatullah dan tajamnya bashirah, dan inilah keberanian yang terpuji. Ketiga; ingatlah akan janji Allah pada kalian, yaitu bahwa Dia telah membeli jiwa kalian dan dan membayarnya dengan pahala berlipat. Saya katakan bahwa ketiga hal itu bisa saja merupakan maksud dari dzikrullah, maka ia mengingat Allah dengan lisannya, hatinya merasakan keberanian, sembari ingat janji Allah akan ke-

Demikian juga kalam-Nya: “Rabbmu berfirman: “Berdoalah kepada-Ku, niscaya akan Kuperkenankan bagimu. Sesungguhnya orang-orang yang menyombongkan diri dari menyembah-Ku akan masuk neraka Jahannam dalam keadaan hina dina.” (QS. Ghafir: 60). Serta kalam-Nya: “Dan apabila hamba-hamba-Ku bertanya kepadamu tentang Aku, maka (jawablah), bahwasanya Aku adalah dekat. Aku mengabulkan permohonan orang yang berdoa apabila ia memohon kepada-Ku, maka hendaklah mereka itu memenuhi (segala perintah-Ku) dan hendaklah mereka beriman kepada-Ku, agar mereka selalu berada dalam kebenaran.” (QS. al-Baqarah: 186). Rasulullah  bersabda: “Doa adalah ibadah”. Dari Abu Hurairah  sebagaimana diriwayatkan oleh al-Hakim dan yang lainnya: “Tidak ada suatu apapun yang lebih mulia bagi Allah selain dari doa”. Beliau juga bersabda: “Siapa yang ti31

dak meminta pada Allah, niscaya Dia akan murka padanya”. Syaikhul Islam Ibnu Taimiyyah  berkata: “Kemenangan dan rizki dapat diperoleh dari berbagai sebab, sebab yang terkuat adalah doa orangorang yang beriman”. Beliau juga berkata: “Tatkala Allah menetapkan kemenangan pada Perang Badar dan Nabi  mengabarkannya kepada para sahabat sebelum terjadi juga memberitahu tem-

tidak lagi disembah di bumi ini”. Beliau terus menerus berbuat demikian sampai selendangnya jatuh dari pundaknya”. Beliau juga berdoa untuk kebinasaan orang-orang musyrik secara umum, beliau berdoa sebagaimana disebutkan dalam hadits shahih: “Ya Allah yang menurunkan al-Quran, Yang Mahacepat hisab-Nya, hancurkan persekutuan musuh ini. Ya Allah, kalahkanlah mereka dan goncangkanlah mereka”. Nabi  juga mengkhususkan beberapa personel dan pemimpin mereka. Dalam hadits shahih dari Ibnu Mas’ud h berkata: “Nabi  menghadap Ka’bah lalu berdoa untuk kebinasaan sekelompok Quraisy, yakni; Syaibah bin Rabiah, Utbah bin Rabiah, al-Walid bin Utbah dan Abu Jahal bin Hisyam. Aku bersaksi kepada Allah, sungguh aku melihat mereka bergelimpangan, jasadnya berubah terkena terik matahari”.

Ketahuilah wahai wali Allah, sungguh engkau berada di satu kondisi dari sekian kondisi dikabulkannya doa. Dari Sahal bin Saad as-Sa’di berkata sebagaimana disebutkan dalam al-Muwattha: “Ada dua waktu dibukanya pintu-pintu lanDzikir sangat dibutuhkan dalam jihad, dan dzikir terbesar adalah membaca al-Quran git, dan amat sedikit ketika itu orang yang berdoa namun doanya ditolak; saat panggilan sholat adzan dan ketika berbaris (berhadapan dengan pat-tempat terbunuhnya orang-orang musyrik; musuh) di jalan Allah”. salah satu sebab hal itu adalah permohonan dan doa Nabi ”. Maka wahai Mujahid, manfaatkalah sebaik-baiInilah Rasulullah  tatkala beliau melihat ban- knya waktu-waktu dikabulkannya doa, seperti yaknya musuh dan kuatnya mereka, serta sedik- pada hari Jumat, ketika adzan, pada waktu turun itnya para sahabatnya dan lemahnya mereka, hujan, dan di sepertiga malam terakhir. Dari Abu beliau segera menghadap kepada satu-satunya Hurairah  sebagaimana disebutkan dalam hadDzat Pemilik Kemenangan: “Dan kemenangan- its shahih bahwa Rasulullah  bersabda: “Rabb mu itu hanyalah dari Allah Yang Maha Perkasa kita tabaraka wa ta’ala turun ke langit dunia lagi Maha Bijaksana. (QS. Ali ‘Imran: 126). Di pada setiap malam di sepertiga malam terakhir, dalam Shahih Muslim disebutkan dari al-Faruq Dia berkata, ‘Siapa yang berdoa pada-Ku niscaya Umar bin Khatthab  berkata: “Tatkalah Perang Aku kabulkan, siapa yang meminta pada-Ku nisBadar, Rasulullah  melihat kepada kaum mu- caya Aku beri, siapa yang meminta ampunan-Ku syrikin yang berjumlah seribu orang sedangkan niscaya Aku ampuni dia”. Dalam riwayat lain sahabatnya hanya berjumlah 319 orang, maka disebutkan: “Siapa yang meminta rizki pada-Ku Nabi  menghadap kiblat, kemudian beliau me- niscaya Aku berikan rizki padanya, siapa yang nengadahkan tangannya dan menyeru Rabbnya: meminta dijauhkan dari derita niscaya Aku jauh“Ya Allah, penuhilah apa yang Engkau janjikan kan darinya”. kepadaku. Ya Allah, berikanlah apa yang Engkau Sungguh saya sangat berharap pada Allah agar janjikan padaku. Ya Allah, jika Engkau binasakan Dia tidak menghalangi terkabulkannya doa kita, sekelompok kecil dari pemeluk Islam ini, Engkau apalagi kita telah dizalimi oleh orang dekat mau32

Makalah

pun jauh dan seluruh dunia telah berkumpul untuk memerangi kita. Ada berita gembira untuk kalian dari Rasulullah  ketika bersabda kepada Muadz: “Takutlah kamu terhadap doa orang yang terzalimi, karena sungguh tidak ada penghalang antara dirinya dengan Allah”. Inilah Nabi yang teraniaya, dia didustakan lalu berdoa, lalu bagaimanakah jawaban doanya? Allah  berfirman: “Sebelum mereka, telah mendustakan (pula) kamu Nuh, maka mereka mendustakan hamba Kami (Nuh) dan mengatakan: “Dia seorang gila dan dia sudah pernah diberi ancaman). Maka dia mengadu kepada Tuhannya: “bahwasanya aku ini adalah orang yang dikalahkan, oleh sebab itu menangkanlah (aku)”. Maka Kami bukakan pintu-pintu langit dengan (menurunkan) air yang tercurah. Dan Kami jadikan bumi memancarkan mata air-mata air, maka bertemulah air-air itu untuk suatu urusan yang sungguh telah ditetapkan. Dan Kami angkut Nuh ke atas (bahtera) yang terbuat dari papan dan paku”. (QS. al-Qomar: 9-13). Kemudian ketahuilah wahai Mujahid, bahwa diantara jalan kemenangan adalah adanya orangorang lemah di barisan kita yang mendoakan untuk kemenangan kita, dalam hadits shahih disebutkan dari Ibnu Abbas berkata: “Abu Sufyan telah mengabarkan kepadaku, dia berkata, ‘Kaisar Romawi berkata padaku, ‘Aku bertanya padamu apakah para bangsawan yang mengikuti Muhammad ataukah orang-orang lemah, lalu kamu menjawab orang-orang lemah, dan merekalah pengikut para Rasul’”. Nabi  berkata kepada Saad : “Tidaklah kalian ditolong dan diberi rezeki melainkan karena adanya orang- orang yang lemah di antara kalian”. Hadits ini menjelaskan anjuran untuk memperhatikan orang-orang lemah dari kalangan mujahidin dan yang selain mereka dari kalangan perempuan, anak-anak dan orang-orang tua, karena pada umumnya mereka itu lebih ikhlas dalam berdoa, lebih khusyu’, dan lebih menampakkan kebutuhan kepada Allah. Sebagai penutup, saya ingatkan akan kalam Allah : “Hai orang-orang yang beriman, bersabarlah kamu dan kuatkanlah kesabaranmu dan tetaplah bersiap siaga (di perbatasan negerimu) dan bertakwalah kepada Allah, supaya kamu beruntung”. (QS. Ali Imran: 200), dan kalam-Nya: “Dan hanya kepada Allah hendaknya kamu bertawakkal, jika kamu benar-benar orang yang beriman”. (QS. al-Maidah: 23), serta kalam-Nya: “Sesungguhnya Allah beserta orang-orang yang

bertakwa dan orang-orang yang berbuat kebaikan”. (QS. an-Nahl: 128), juga kalam-Nya: “Sesungguhnya Allah pasti menolong orang yang menolong (agama)-Nya. Sesungguhnya Allah benar-benar Maha Kuat lagi Maha Perkasa”. (QS. al-Hajj: 40), berserta kalam-Nya: “Hai orangorang yang beriman. apabila kamu memerangi pasukan (musuh), maka berteguh hatilah kamu dan sebutlah (nama) Allah sebanyak-banyaknya agar kamu beruntung”.(QS. al-Anfal: 45). Inilah jalan kemenangan sesuai yang tersebut dalam kitab Allah, pegang teguhlah dengan erat. Terakhir, sebab dirilisnya tema ini adalah karena musuh telah mengumumkan – meskipun mereka cuma berdusta – bahwa jumlah korban mereka di Irak mencapai empat ribu jiwa. Sepantasnya kita merayakan peristiwa ini dengan cara kita sendiri dan kita undang si bodoh Bush untuk menghadiri perayaan kita. Kami minta kepada para pahlawan Daulah yang kita cintai, agar setiap detasemen membawakan kepala orang Amerika, sebagai hadiah bagi si Dajjal Bush dengan cara apapun yang sesuai menurut mereka. Tidak lupa juga kepala pelayan-pelayan dan budak hina serta koresponden rendahan dari kalangan shahawat murtad. Semua itu dilaksanakan dalam waktu paling lama sebulan setelah tiap detasemen diberi tahu. Pahala operasi ini kita hadiahkan kepada kalangan awam muslimin yang terbunuh secara teraniaya dan lalim di Zanjili, Ba’qubah, Duwalibah dan tempat-tempat lainnya. Rasulullah  bersabda kepada Amru bin al-Ash: “Jika ayahmu mengikrarkan tauhid, lalu kamu berpuasa atau bersedekah atas namanya, niscaya hal itu akan bermanfaat untuk ayahmu”. Adapun operasi ini dilaksanakan dengan sandi Ghazwatul Birr. Kami sangat berharap pada Allah Yang Maha Pengasih lagi Maha Penyayang agar mengampuni keluarga kita, khususnya mereka yang tidak berada dalam barisan mujahidin dan orang-orang – yang tidak diragukan – lagi mati membawa dosa besar karena meninggal kewajiban yang telah menjadi fardhu ‘ain atas mereka. Kita meminta pada Allah agar memberi petunjuk kepada umumnya kaum muslimin dan agar mengembalikan mereka kepada panji kebenaran dan Din ini. Allah Maha Menang atas perkara-Nya akan tetapi kebanyakan manusia tidak mengetahui. Saudara kalian, Abu Hamzah al-Muhajir

33

Tanya: Bagaimana kondisi front pertempuran di sekitar kota Tadmur sebelum penaklukkan, dan persiapan menaklukkannya? Jawab: Junud Khilafah sebelumnya pernah menguasai kota Tadmur pada bulan Sya’ban 1436 H, dan pasukan Nushairi beserta milisi-milisi Rafidhah tidak sanggup untuk merebutnya kembali meski telah melancarkan puluhan serangan yang mengakibatkan ratusan personil tempur mereka tewas dan terluka, bahkan puluhan kendaraan mereka hancur, sampai akhirnya datang bantuan udara Rusia secara intensif dalam operasi militer mereka untuk menyerang kota yang dimulai dari bulan Jumadal Akhirah tahun 1437 H. Mereka mobilisasi ribuan pasukan darat mereka, dari pasukan rezim, milisi-milisi Rafidhah, dan infantri darat Rusia beserta para penasehat militernya, ditambah dengan bombardir intens, sehingga dalam sehari bisa berjatuhan sekitar 100 roket, bom birmil dan bom gas terhadap kota hanya dalam waktu sehari, mujahidin pun terpaksa mundur dari kota. Setelahnya, mujahidin kembali melancarkan serangkaian operasi atrisi, menguras energi musuh dengan taktik serangan ‘hit and run’, dan operasi militer skala besar terhadap sejumlah posisi tempur Nushairi di distrik Syair, Jazl dan sejumlah daerah dekat kota Tadmur. Kemudian operasi mujahidin berfokus di front timur. Hasil peperangan di Tadmur dan sekitarnya sejak Junud Khilafah menguasainya untuk pertama kalinya pada bulan Sya’ban 1436 H sampai awal bulan Rabi’ul Awwal 1438 H adalah sekitar 1700 tentara rezim dan militan Rafidhah tewas dan luka-luka, lalu tujuh tentara Rusia, diantaranya penasehat militer dan pilot helikopter tewas, sementara jumlah kendaraan yang berhasil dihancurkan dan menjadi rampasan perang Mujahidin mencapai 236 unit kendaraan. Diantaranya 71 buah Tank, 18 senapan mesin berat kaliber 23 mm, artilleri kaliber 57 mm, dua senapan mesin kaliber 14,5mm, 20 meriam artileri 122 mm dan 130 mm, dan banyak mobil 4x4 yang dilengkapi dengan senapan mesin berat. Satu helikopter Rusia juga berhasil ditembak jatuh, walilahilhamd. 34

Makalah Wawancara

Tanya: Berapa jumlah musuh di dalam Tadmur sebelum penaklukkan dan dimana saja posisi mereka? Jawab: Rezim Nushairi beserta pasukan Rusia dan milisi-milisi Rafidhah yang membantunya menjadikan sejumlah daerah sebagai pos taktis utama bagi mereka, baik di dalam kota dan sekitarnya, guna memperkuat lini pertahanannya. Diantarantya pegunungan Tar, lumbung gandum kota, bukit Amiriyah, gunung Hayan, pun halnya distrik Jazal yang di dalamnya terdapat banyak pos taktis-pos taktis militer di atas bukit-bukit tinggi yang membentang di sepanjang jalan ke arahnya dan sangat kuat pertahanannya. Diantara pasukan yang menyokong rezim Nushairi adalah milisi-milisi Rafidhah dari Iran, Afghanistan, Irak, dan sejumlah personil dari Lajnah Sya’biyyah, ditambah lagi pasukan Rusia. Pasukan Rusia yang jumlahnya sekitar puluhan itu berperan memberikan operasi ‘support’, mengkover dan melatih para tentara rezim yang ada di kota, yang jumlahnya sekitar 1500 sampai 2000 personil tempur, disokong dengan puluhan kendaraan lapis baja, tank-tank dan senjata berat. Padahal, Nushairi telah mengumpulkan seluruh pasukan ini untuk melancarkan serangan terhadap area kontrol mujahidin di wilayah al-Khair. Kota ini terbagi-bagi sesuai dengan milisi yang berada di dalamnya. Setiap milisi menguasai jalan atau suatu bangunan, dan menghiasinya dengan seruan-seruan syirik, dan meninggikan panji bendera mereka di atasnya, serta mendominasi

daerah-daerah sekitarnya. Rafidhah juga membangun beberapa kuil mereka di dalam kota. Mereka curi semua barang-barang yang berada di dalamnya, bahkan sekedar tangki air. Kala itu kota ini dipenuhi oleh pos-pos batas ‘checkpoint’ militer, dan di dalamnya terdapat pangkalan militer pasukan khusus Rusia. Di samping itu, pelayanan publik juga sangatlah buruk. Tanya: Bisa Anda ceritakan operasi penaklukkan kembali kota Tadmur? Bagaimana prosesnya dan apa saja hasilnya? Jawab: Operasi militer ini dimulai pada hari Kamis, 8 Rabi’ul Awwal, dimana Junud Khilafah melancarkan serangan skala besar dan sengit terhadap pasukan Nushairi dan milisi-milisi Rafidhah loyalisnya, dengan front pertempuran yang membentang hingga sepanjang 200 km dari delapan arah. Atas karunia Allah operasi ini berhasil meraih kemajuan yang signifikan. Junud Khilafah berhasil menguasai kota Tadmur dan puluhan daerah di sekitarnya, ditambah dengan kilang minyak dan gas, dan menguasai daerah yang luas di pinggiran timur Homs, memporak-pondakan angan-angan Nushairi untuk terus memperluas wilayahnya hingga jalan utama Tadmur - al-Khair dalam rangka memecahkan pengepungan yang dilakukan Mujahidin atas Nushairi di kota al-Khair dan bandara militernya. Kota Tadmur juga memiliki nilai vital penghubung antara wilayah Hama, Homs, dan Damaskus. Ia adalah jalan untuk menuju daerah-daerah kekuasaan Khilafah di Damaskus, Hama, Homs, al-Khair,

35

dan Raqqah. Pun termasuk batu loncatan untuk menaklukkan sejumlah daerah yang dikuasai rezim. Pasukan Nushairi sebelumnya telah memperbanyak mobilisasi pasukan beberapa bulan yang lalu, mengadakan pertemuan-pertemuan bersama mereka yang mengeklaim sebagai para pembesar kabilah al-Khair dan Raqqah. Mereka telah mengumumkan pembentukan milisi Hasyad Asyair, meniru budak-budak Rafidhah dan kabilah-kabilah suku anteknya di Irak agar mereka menjadi budak Nushairi, diperalat untuk menjajah kembali kota al-Khair dimulai dari kota Tadmur –sebagaimana klaim mereka-. Sebaik-baik pertahanan adalah menyerang. Berlawanan dengan apa yang diinginkan Nushairi dan tidak sesuai dengan apa yang mereka sangka, bala tentara Allah dari kalangan muwahidin telah mempersiapkan kekuatan. Sembari meminta pertolongan kepada Allah mereka melancarkan serangan dengan skala besar di front pertempuran sepanjang 200 km secara kontinyu, sejumlah operasi ini dimulai pada malam hari dari distrik Huwaisis, dimana meletus baku tembak sengit secara terus menerus di daerah tersebut. Namun, pada fajar harinya berbeda dengan front-front lainnya, dimana sekelompok regu in-ghimasi telah siap menyerbu kuffar. Terdapat pula perintah bagi puluhan tank Junud Khilafah untuk menggempur pos-pos taktis pasukan Nushairi beserta milisi-milisi loyalisnya. Tank-tank ini juga ikut bergerak maju menggempur pos musuh guna mengkover masuknya regu in-ghimasi di benteng pertahanan kuffar di pos Talilah dan sekitar lumbung gandum Tadmur, serta gunung Hayan, gunung yang menyusahkan gerak ppesawat tempur Nushairi dan Rusia selama operasi berlangsungnya operasi militer mereka untuk merebut kembali kota Tadmur satu tahun yang lalu. Segala puji bagi Alla,h Junud Khilafah berhasil menguasai penuh gunung Hayan, pos-pos Talilah, dan pos-pos taktis yang berada di luimbung gandum selama hari pertama pertempuran. Setelahnya satu demi satu benteng Nushairi runtuh, di kilang Jihar, Jazal, Mahr, korporasi gas Hayan dan sejumlah titik mliter lainnya. Lumbung gandum pun takluk, padahal ini adalah benteng kuffar yang sangat kuat. Serangan mencekik Mujahidin semakin parah dengan takluknya gunung Tar. Maka datanglah perintah dengan cepat bagi pasukan Rusia yang berada di Tadmur untuk segera mundur. Kabar tentang mundurnya 36

Wawancara

Rusia dari peperangan bak petir yang menyambar Rafidhah dan Nushairi yang menganggap bahwa mereka tak akan terkalahkan dengan adanya bantuan pesawat, artilleri Rusia dan teropong penglihatan malam yang dibekali oleh mereka. Dikuasainya kota Tadmur adalah hal yang belum pernah diperkirakan sebelumnya, yang atas karunia Allah dan taufik-Nya bagi hamba-hamba-Nya dari kalangan Muwahidin hanya dalam jangka waktu empat hari saja kota ini berhasil ditaklukkan. Kekuatan pasukan Nushairi dan milisi-milisi Rafidhah runtuh dengan cepat di hadapan serangan mujahidin yang atas karunuia Allah menimpakan pada mereka kerugian yang amat besar. Sekitar 350 tentara rezim dan militan Rafidhah tewas dan luka-luka, 50 lainnya tertawan, satu pesawat tempur tertembak jatuh dan tiga pesawat hancur dihantam tembakan di hangar pesawat Bandara Militer T4. Sementara itu, mujahidin memperoleh rampasan perang lebih dari 50 unit tank, 28 meriam artileri dari berbagai kaliber, tujuh unit BMP, dan sejumlah sistem pelontar roket jarak jauh, empat pelontar roket ATGM, sejumlah roket Grad, roket ATGM Kornet, dan rudal tank, senapan mesin berat, serta banyak macam-macam amunisi. Segala puji bagi Allah atas karunia-Nya. Tanya: Apa peran pasukan Istisyhadi dan In-ghimasi dalam penaklukan kota Tadmur dan peperangan setelahnya? Jawab: Senjata mematikan setelah daya Allah dan kekuatan-Nya adalah amaliyyah Istisyhadiyyah. Pada hari ketiga peperangan, setelah taufik Allah operasi istisyhadiyyah adalah senjata mematikan bagi kuffar dan selalu meneror mereka, dimana sang Kesatria Pemburu Syahadah, al-Akh Abu Bakar al-Khalidi –taqabbalahullah- mengendarai tank bermuatan material peledak menghajar lumbung gandum Tadmur, benteng kuffar yang paling kuat pertahanannya, tempat bermarkasnya milisi-milisi Syi’ah Fatimiyyun Afghanistan dan Kataib Syuhada, serta pasukan lain yang dibimbing oleh komandan Rusia. Majunya sang istisyhadi membuat kuffar langsung mencari jalan kabur, namun alAkh mendahului mereka dan menjadikan benteng mereka hancur berkeping-keping. Selang beberapa saat saja, Junud Khilafah pun sampai di pinggiran lumbung gandum, menyisir lokasi dari sisa pasukan musuh, dan maju ke perkebunan Tadmur bagian timur, sementara regu in-ghimasi berada di front gunung Tar dengan –meminta pertolongan dari Allah- maju ke arah targetnya untuk menak-

lukkan sejumlah pos taktis Nushairi di gunung dan sejumlah gudang senjata di Tadmur, menghimpit pasukan Nushairiyah di dalam kota dengan mengepungnya dari tiga arah dan menyisakan satu jalan sempit yang menuju distrik Dawah di utara. Tanya: Setelah dikuasainya Tadmur, apa yang langsung dilakukan Mujahidin? Jawab: Mujahidin memanfaatkan runtuhnya pertahanan Nushairi dan antek-anteknya untuk terus maju dari segala arah hingga sampai ke pinggiran bandara militer T4, dan setelahnya berhasil menguasai pos di persimpangan Qaryatain dan Masytal al-Hair, markas Batalyon Pertahanan Udara yang terletak di sekitar bandara dan menghimpit bandara dari tiga arah. Tanya: Apa daerah-daerah penting yang dikuasai pasukan Daulah Islamiyyah selama penyerangan? Jawab: Di front barat laut kota Tadmur, ada distrik Huwaisis, Syair, Jazl, Jihar, Bukit Madfaiyah dan al-Abraj yang berada di sekitar distrik Jazl, ditambah gunung strategis yang terletak antara Jazl dan Syair. Di barat daya kota ada daerah Qashr Halabat, Gunung Hayan, yang membentang di sepanjang kota dan di atas jalur logistik pasukan rezim Nushairi. Dan di timur laut kota ada pos Irtawaziyah, bukit al-Burj dan al-Mahr, pos Irtawaziyah di sekitar Korporasi Gas Mahr yang terletak di timur bandara militer T4, barat Tadmur, 15 pos ‘checkpoint’ militer yang membentang antara Mahr dan Jihar, lumbung gandum Tadmur (yang dijadikan pasukan Rusia sebagai pos taktis dan pertahanan kuffar terkuat) dan juga 8 pos ‘chekpoint’ di sekitarnya, persimpangan Taliah timur kota. Dan di utara kota ada gunung strategis Tar juga gunung Antarah, gudang militer Tadmur, dan ini semua yang menyebabkan semakin terhimpitnya pasukan rezim Nushairi di dalam kota, dan dari arah selatan gunung strategis Hayan. Lalu dari arah barat Tadmur, ada markas Batalyon al-Mahjurah di timur laut bandara militer T4, setelahnya tibalah penaklukan Tadmur atas karunia Allah dan taufik-Nya pasca runtuhnya satu demi satu lini pertahanan kuffar akibat dikuasainya benteng Tadmur yang membentang atas seluruh kota dan juga bukit Amiriyah, komplek al Amiriyah utara kota, ditambah juga pintu masuk bagian timur kota hingga mengancam satu-satunya jalur logistik kuffar yang terkepung antara gunung Hayan dan Tar di barat laut dan barat daya kota yang dikuasai oleh mujahidin pada hari ketiga pertempuran. Dan dari barat kota Tadmur ada distrik Bayarat, Dawah, Segitiga

Tadmur, sejumlah daerah dan kilang penting di antaranya adalah Korporasi Gas Mahr, kilang gas Jihar, kilang minyak Jazl dan sejumlah daerah yang berada di sekitarnya, serta Korporasi Gas Hayan. Akhirnya kota Tadmur berhasil diamankan secara sempurna setelah menguasai daerah hingga 40 km di barat kota. Wallilahil hamd. Hingga menghubungkan wilayah Hama dan kota Tadmur, sehingga front ribat mujahidin menjadi satu, dari Hama hingga Damaskus, dan jalan Internasional Tadmur-Damaskus. Pun persimpangan Jihar di timur bandara T4 dan sejumlah daerah serta benteng pertahanan kuffar di pegunungan yang terletak di utara bandara. 12 di antaranya di atas bukit yang menghubungkannya dengan Markas Batalyon Pertahanan Udara. Sementara di tenggara bandara, ada desa Marhiton, menara komunikasi Syriatel, ditrik Qashr al-Hair dan al-Masytal dekat distrik Baridah di selatan bandara militer T4, pun juga pos persimpangan yang menghubungkan antara kota Tadmur dan Qaryatain serta bandara T4. Di barat bandara juga ada desa Syarifah. Tanya: Apa nilai nilai penting dan strategis Bandara Militer in? Jawab: Bandara T4 termasuk bandara militer terbesar di Syam, mampu menerbang landaskan pesawat-pesawat tempur dan pesawat bomber, juga dilengkapi dengan landasan pacu helikopter yang darinya operasi-operasi militer udara di atas langit pinggiran timur Homs mereka lancarkan. Bandara ini juga menjadi tempat pemberangkatan helikopter-helikopter logistik, lokasinya dekat dari kilang minyak dan gas alam di pinggiran timur Homs, memiliki peran selama bertahun-tahun dalam pertempuran melawan Daulah Islamiyyah. Pasukan apapun yang hendak berusaha maju ke arah Tadmur akan diberangkatkan dari Bandara Militer ini. Tanya: Apakah peran Shahawat–jika memang mereka ada di wilayah ini - dalam operasi-operasi militer di wilayah Homs dan sekitarnya? Jawab: Sebagaimana kebiasaan mereka, Shahawat murtad bergerak untuk menolong saudara-saudara mereka dari kalangan Nushairi setelah pernyataan-pernyataan Amerika bahwa Rusia tidak akan mampu untuk menghadapai peperangan melawan Daulah Islamiyyah. Amerika sangat bergantung dengan Shahawat yang mereka sebarkan di perbatasan imajiner guna bersiap melancarkan serangan pada Daulah Islamiyyah untuk meringankan tekanan atas Nushairi. Shahawat bahkan meluncurkan operasi militer sandi Radd I’tibar di37

Junud Khilafah memperoleh rampasan perang banyak tank di wilayah Homs

mana mereka menderita kekalahan telak beberapa bulan yang lalu di Qolamun timur. Waktu itu, Shahawat mengerahkan puluhan kendaraan tempur yang berangkat dari arah perbatasan imajiner di padang pasir Hamad asy-Syami, namun memasuki perangkap mujahidin berupa ladang ranjau yang menewaskan dan melukai sejumlah dari mereka, hingga akhirnya mereka mundur menuju pangkalan militer Amerika di kamp Rukban, markas yang dibuat untuk menjaga perbatasan Yordania. Serangan mereka tidak membuahkan hasil apapun. Alhamdulilah. Tanya: Kenapa Korporasi Gas Hayan di pinggiran timur Homs diledakkan, dan apa nilai pentingnya kilang migas itu bagi Nushairi? Jawab: Korporasi gas ini memproduksi lebih dari tiga juta meter Kubik gas alam per hari dan menjadi sumber ekonomi penting yang dimanfaatkan rezim Nushairi untuk menyokong operasi militer mereka. Di samping itu, kilang migas ini menyuplai energi listrik daerah selatan Syam, sehingga dengan menghancurkannya akan mengurangi sumber energi listrik dengan drastis di daerah kekuasaan rezim, belum lagi kerugian yang menimpanya dalam usaha mecari sumber energi pengganti. Tanya: Bisa Anda ceritakan karamah dan pertolongan Allah dalam peperangan ini? Jawab: Semua laporan menceritakan keruntuhan lini pertahanan pasukan Nushairi yang tidak pernah terbayangkan dalam waktu yang singkat meski adanya keberadaan pasukan Rusia dan partisipasi kuat milisi Rafidhah di daerah tersebut, penarikan 38

Wawancara

mundur pasukan musuh dalam skala besar, kondisi alam yang ekstrim, dan elevasi wilayah yang menyulitkan, khususnya di distrik Jazl yang dikenal dengan pegunungan yang besar dan banyak perbukitan itu, di samping persenjataan dan kekuatan militer yang ditempatkan Nushairi di daerah tersebut. Hanya dengan serangan-serangan kecil, mereka langsung melarikan diri, atas karunia Allah dan taufik-Nya untuk para mujahidin. Dan di sana terjadi kisah yang berperan besar setelah Allah azza wa jalla, dalam memporak porandakan barisan kuffar. Kami melihat pertolongan Allah dengan jelas, dimana al-Akh Istisyhadi bergerak maju dengan bom tanknya. Al-Akh bernama Abu Bakar al-Khair, menggempur lumbung gandum kota Tadmur, pertahanan kuffar terkuat di sekitar kota. Al-Akh bergerak maju selama 15 menit, melewati tanggul demi tanggul pertahanan musuh dan hujan bombardir mortir yang menargetkan kendaraaanya. Namun ia tetap maju, sementara Allah tetap menjaganya, hingga akhirnya ia mencapai target dan menghancurkan konsentrasi pasukan musuh dekat lumbung gandum. Asap tebal ledakan pun membumbung tinggi, bergerak hingga menutupi lumbung gandum. Setelahnya, asap tidak bergerak sama sekali, subhanallah, ia menutupi seluruh lumbung gandum dan tetap di tepatnya, menghalangi penglihatan kuffar. Setelahnya regu penyerang maju dan menguasai lumbung tersebut. Operasi ini memiliki peranan besar dalam serangan ofensif ikhwah mujahidin ke dalam kota dari arah komplek Amiriyyah.

39

Generasi as-sabiqunal awwalun mengetahui bahwa surga adalah dagangan Allah yang mahal. Mereka juga mengetahui bahwa harga surga itu tidak akan bisa dibayar kecuali oleh orang-orang yang mengerahkan seluruh kesungguhannya. Mereka cari setiap jalan yang mengantarkannya meraih ridha Allah sembari memohon agar dimudahkan dan diterima. Engkau melihat mereka berazam kuat untuk berjual beli dengan Allah. Mereka jual jiwa dan hartanya agar bisa membeli surga-Nya, “Hai orang-orang yang beriman, sukakah kamu Aku tunjukkan suatu perniagaan yang dapat menyelamatkan kamu dari azab yang pedih? (Yaitu) kamu beriman kepada Allah dan RasulNya dan berjihad di jalan Allah dengan harta dan jiwamu. Itulah yang lebih baik bagi kamu jika kamu mengetahui. Niscaya Allah akan mengampuni dosa-dosamu dan memasukkan kamu kedalam jannah yang mengalir di bawahnya sungai-sungai, dan (memasukkan kamu) ketempat tinggal yang baik di dalam jannah ‘Adn. Itulah keberuntungan yang besar.” (QS. ash-Shaf: 10-12) Ketika telah mengetahui bahwa jalan pintasnya adalah mati syahid di jalan Allah mereka segera terjun ke medan tempur. Mereka bersegera pantang mundur menyambut kematian demi mendapatkan kehidupan sejati. Anas bin an-Nadhr Menyerbu Orang-orang Musyrik Pada Perang Uhud Inilah Anas bin an-Nadhr  yang amat bersedih karena absen dalam Perang Badar. Akan tetapi kemudian dia bersumpah dan berjanji. Mari kita simak penuturan putra saudaranya Anas bin Malik 40

Makalah

tentang aksi pamannya, katanya, “Pamanku Anas bin an-Nadhr absen pada perang Badar. Lalu dia berkata, ‘Wahai Rasulullah, aku telah absen pada pertempuran pertama engkau melawan orangorang musyrik. Sungguh seandainya Allah mengizinkanku untuk ikut memerangi orang-orang musyrik niscaya Dia akan melihat aksiku! Maka tatkala kaum muslimin tercerai-berai pada Perang Uhud dia berkata, ‘Ya Allah aku memohon ampun kepada-Mu dari apa yang dilakukan oleh mereka – para sahabatnya – dan aku berlepas diri kepadaMu dari apa yang dilakukan oleh mereka – kaum musyrikin –.’ Kemudian diapun maju. Sa’ad bin Mu’adz menghadangnya, namun katanya, ‘Wahai Sa’ad bin Muadz, surga, demi Rabb an-Nadhr, sungguh aku mencium aromanya di balik Uhud! Sa’ad berkata, ‘Wahai Rasulullah, aku tidak mampu melakukan seperti aksinya.’ Anas berkata, “Kami mendapatinya terluka lebih dari delapan puluh sabetan pedang, hujaman tombak atau tusukan anak panah. Kami mendapatinya telah terbunuh dan dimutilasi oleh kaum musyrikin. Tidak ada seorang pun yang mengenalinya kecuali saudarinya melalui jari-jemarinya.” Anas berkata, “Kami mengira bahwa ayat ini turun berkenaan dengan dirinya dan yang semisalnya, ‘Di antara orang-orang Mukmin itu ada orang-orang yang menepati apa yang telah mereka janjikan kepada Allah’.” (QS. al-Ahzab: 23). Umair bin al-Hammam Bersegera Menuju Surga Seluas Langit dan Bumi Anas  menuturkan kepada kita, katanya, “Rasulullah  dan para sahabat berangkat hingga mendahului kaum musyrikin sampai di Badar. Lalu

kaum musyrikin datang. Rasulullah  bersabda, ‘Janganlah kalian melakukan sesuatupun sampai aku perintahkan!. Ketika kaum musyrikin bergerak mendekat, Rasulullah  bersabda, ‘Bangkitlah menuju Jannah yang seluas langit dan bumi.’ Umair bin al-Hammam berkata, ‘Wahai Rasulullah, surga itu seluas langit dan bumi? Beliau menjawab, ‘Betul.’ Dia berkata, ‘Bakhin, bakhin (kata untuk mengungkapkan rasa gembira).’ Maka Rasulullah  bersabda, ‘Apa yang membuatmu mengatakan bakh bakh? Jawabnya, ‘Tidak, demi Allah, (tidak ada yang mendorongku melakukannya) kecuali karena aku berharap menjadi penghuninya.’ Beliau menjawab, ‘Sesungguhnya engkau termasuk penghuninya.’ Dia lalu mengeluarkan beberapa butir kurma dari tanduknya dan memakannya, kemudian berkata, ‘Jika aku masih hidup hingga aku dapat memakan kurma-kurmaku ini maka sungguh terlalu lama.’ Dia langsung melemparkan kurma yang ada di tangannya, kemudian langsung melompat menyerbu orang-orang musyrik sampai gugur. Komandan Sariyah Mu’tah Memburu Syahadah Pada perang Mu’tah, Ja’far bin Abi Thalib mengangkat panji pasukan dengan tangan kanannya. Namun kemudian terpotong, maka dipeganngya dengan tangan kirinya hingga terpotong juga. Sehingga ia memeluknya dengan kedua lengannya hingga terbunuh. Saat itu usianya tiga puluh tiga tahun. Allah mengganti dua tangannya itu dengan sepasang sayap sehingga bisa beterbangan di

surga. Dikisahkan bahwa seorang tentara Romawi telah menebasnya sehingga tubuhnya terbelah menjadi dua. Arab Badui Muhajir Lihatlah kejujuran mereka kepada Allah. Syaddad bin al-Hadi  meriwayatkan, “Seorang laki-laki Badui mendatangi Nabi  untuk beriman dan mengikutinya. Dia berkata, ‘Aku akan hijrah bersama Anda.’ Nabi  lalu menitipkannya kepada sebagian sahabat. Disaat perang usai, Nabi mendapat ghanimah. Beliau membaginya dan memberikan bagian untuknya. Beliau memberi para sahabatnya sama seperti bagiannya. Dia telah melindungi punggung pasukan. Ketika dia datang mereka segera memberikan bagian itu kepadanya. Ia bertanya, ‘Apa ini? Mereka menjawab, ‘Bagian yang Nabi -  berikan kepadamu. Dia mengambilnya lalu mendatangi Nabi  dan bertanya, ‘Apa ini? Beliau menjawab, ‘Aku membaginya untukmu.’ Dia berkata, ‘Bukan untuk ini aku mengikutimu, akan tetapi aku mengikutimu agar mati terkena panah di sini – sambil menunjuk tenggorokannya – sehingga aku masuk surga.’ Beliau bersabda, ‘Sesungguhnya Allah mempercayaimu.’ Selang beberapa saat kemudian mereka bergerak untuk berperang. Ia lalu dibawa ke hadapan Nabi dan anak panah telah menembus tempat yang ditunjuknya. Nabi bersabda, ‘Apakah dia orangnya? Para sahabat menjawab, ‘Betul.’ Nabi bersabda, ‘Dia telah jujur kepada Allah, maka Allahpun jujur kepadanya.’ Kemudian Nabi  mengkafaninya dengan jubahnya, meletakkannya di depan, lalu menyalatinya.

Allah mengaruniakan padanya mati syahid

41

Baik yang muda maupun tua saling berlomba memburu kesyahidan

Dalam shalatnya beliau berdoa, ‘Ya Allah ini adalah hamba-Mu, keluar berhijrah di jalan-Mu, lalu terbunuh syahid, dan aku saksinya.’ Abu Ukail  Terus Bertempur Sekalipun Terluka Parah Lihatlah pada Perang Yamamah, pada orang-orang yang membela agama selama nadi masih terus berdenyut sampai gugur sebagai syuhada. Ja’far bin Abdullah bin Aslam menuturkan, “Tatkala Perang Yamamah dan kedua pasukan telah berhadapan, orang yang pertama kali terluka adalah Abu Ukail, terkena panah diantara kedua pundak dan jantungnya namun tidak fatal. Anak panah itu lalu dicabut yang lalu melemahkan badan sebelah kirinya. Ia lalu dibawa ke kemah untuk pengobatan. Disaat puncak-puncaknya pertempuran kaum muslimin terpukul mundur sampai mendekati kemah-kemah mereka. Ketika itu Abu Ukail dalam kondisi lemah karena lukanya. Ia mendengar Ma’an bin Adi berteriak, ‘Wahai Anshar, (takutlah) kepada Allah, (takutlah) kepada Allah, serang balik musuh kalian! Abdullah bin Umar berkata, ‘Abu Ukail segera bangkit menyambut seruan itu, aku segera mencegahnya, ‘Hendak kemana? Kamu belum kuat berperang! Dia berkata, ‘Seorang penyeru telah berteriak memanggil namaku! Ibnu Umar menjawab, ‘Dia hanya memanggil Anshar, bukan orang-orang yang terluka.’ Abu Ukail menimpali, ‘Aku bagian dari Anshar, dan aku menjawab seruannya walaupun dengan merangkak! Ibnu Umar berkata, ‘Abu Ukail segera bangkit dan menyambar pedangnya dengan tangan kanan, kemudian dia mulai memanggil, ‘Wahai Anshar, serang balik musuhmu seperti saat Perang Hunain! Berkumpul-

42

Makalah

lah kalian semua semoga Allah merahmati kalian, majulah karena sesungguhnya kaum Muslimin adalah laksana perisa pelindung! Mereka berhasil memojokkan musuhnya di al-Hadiqoh. Terjadilah perang campuh dan pedang saling berkilatan. Ibnu Umar berkata, ‘Aku melihat tangan Abu Ukail yang terluka tertebas dan jatuh ke tanah. Dia terluka sebanyak empat belas sabetan, semua itu menghantarkannya kepada kematian. Musailamah si musuh Allah juga terbunuh.’ Ibnu Umar berkata, ‘Aku menemukan Abu Ukail terkapar sekarat. Aku berkata, ‘Wahai Abu Ukail! Dia menjawab dengan lemah, ‘Labaik, pihak mana yang menang? Aku berkata, ‘Berbahagialah, sungguh musuh Allah telah tewas.’ Dia mengangkat jari telunjuknya kelangit seraya memuji Allah, kemudian wafat, semoga Allah merahmatinya.’ Al-Barra bin Malik  In-ghimas Ke Dalam Benteng Murtadin Pelaku in-ghimasi pertama dalam Islam adalah alBarra bin Malik saudara Anas bin Malik . Diriwayatkan dari Ibnu Sirin bahwasannya kaum Muslimin berhasil sampai di sebuah benteng tempat konsentrasi pasukan musyrikin. Lalu al-Barra duduk diatas sebuah tameng dan berkata, ‘Angkatlah aku dengan tombak-tombak kalian kemudian lemparkan aku.’ Maka para sahabat melemparkannya ke dalam benteng. Anas berkata, ‘Kaum muslimin lalu menemukannya dan dia telah membunuh sepuluh tentara musuh. Pada waktu itu ia mendapat lebih dari delapan puluh tusukan panah maupun sabetan pedang. Khalid bin al-Walid merawatnya selama satu bulan penuh sampai luka-lukanya

sembuh.” Amaliyah Istisyhadiyyah Salim Maula Abu Hudzaifah . Dari Muhammad bin Tsabit bin Qais bin Syammas al-Anshari berkata, “Tatkala kaum Muslimin terpukul mundur di perang Yamamah, Salim Maula Abi Hudzaifah berkata, ‘Tidaklah seperti ini yang kami lakukan bersama Rasulullah ! Maka dia menggali sebuah lubang lalu berdiri di dalamnya sambil mengangkat panji Muhajirin, kemudian berperang hingga terbunuh syahid. Busr bin Artha’ah Ber-inghimas Ke Dalam Markas Romawi Dari Ala’ bin Sufyan al-Hadhrami berkata, “Busr bin Artha’ah mengomandoi penyerbuan terhadap Romawi. Namun garis belakang pasukannya selalu porak poranda. Ia berusaha mempersiapkan penyergapan, namun juga gagal. Ketika melihat hal itu ia lalu menjaga garis belakang pasukannya bersama seratus prajuritnya. Suatu hari ia sendirian menyelidiki suatu lembah Romawi. Didapatinya ada tiga puluh ekor kuda yang tertambat di samping sebuah gereja. Para penunggangnya itulah yang telah memporak-porandakan garis belakang pasukannya, mereka berada di dalam gereja. Maka dia turun dari kudanya dan mengikatnya. Kemudian dia masuk kedalam gereja dan mengunci pintunya. Para prajurit Romawi itu terheran-heran dengan kenekatannya. Belum lagi mereka sempat menyambarkan tombak-tombaknya ternyata tiga

orang telah berhasil dijatuhkan. Para sahabatnya mulai sadar jika ia (Busr) hilang dan mulai mencarinya. Mereka menjumpai kudanya dan mendengar keributan di dalam gereja. Mereka mendatanginya namun ternyata pintunya terkunci. Mereka lalu membongkar atap dan turun ke dalam gereja. Saat itu Busr tengah menahan ususnya dan pedang di tangan kanannya. Saat para sahabatnya berhasil menguasai gereja Busr tersungkur pingsan. Kawan-kawannya segera menghadapi para prajurit Romawi itu dan berhasil membunuh serta menawan mereka. Para tawanan lalu bertanya, ‘Demi Allah kami bertanya kepada kalian siapa ini? Mereka menjawab, ‘Busr bin Artha’ah. Mereka berkata, ‘Demi Allah tidak ada wanita yang melahirkan manusia sepertinya! Kemudian mereka mengembalikan usus Busr ke dalam perutnya tanpa kurang sedikitpun lalu membalutnya dengan sorban. Busr lalu dievakuasi dan dirawat sampai sembuh.” Demikianlah kesungguhan para sahabat untuk meraih derajat surga yang tinggi ini. Meski mereka itu adalah manusia yang paling bertakwa, paling berilmu, namun kesungguhan menuntut ilmu dan mengajarkannya tidaklah menghalangi mereka untuk berusaha meraih syahadah, dan tidak pula bergantung kepada dunia, orang tua maupun anak. Tapak kaki mereka telah menjadi petunjuk sampai hari kiamat, sampai generasi terakhir pengikut mereka memerangi Dajjal dengan izin Allah .

Operasi istisyhadiyyah, jalan singkat untuk menggapai kesyahidan

43

‫ده‌ستپێك‬

‫‪4‬‬

‫پاسه‌ سه‌وزه‌كان كه‌ صه‌حه‌واتى موڕته‌دديان گواسته‌وه‌ بۆده‌ره‌وه‌ى حه‌له‌ب‬

‫لــەو کاتــەدا کەس ـه‌ركرده‌ى گرووپــە صەحــوەکان ئــەڕۆن‬ ‫بۆپایتەختــی کازاخســتان (ئەســتانە) بۆچاوپێکەوتــن لەگــەڵ‬ ‫باڵیۆزەکانــی ســووپای نوســەیڕی‪ ،‬بۆجێگيركردنــى ئاگربه‌ســت له‌نێــوان‬ ‫خۆيــان وســوپاى نوصه‌يــرى‪ ،‬بەچاودێــری خاچپەرســتی ڕوو�ســی‪،‬‬ ‫ســەربازە موڕتەددەکانیشــیان بــەردەوام ئەبــن لەھێــرش بۆســەر شــاری‬ ‫بــاب‪ ،‬لەژێــر ســێبەری ھــاوکاری ویارمەتــی خاچپەرســتە ڕووســیەکان‪،‬‬ ‫وبەھاوپەیمانیەتــی تاغووتــی گــەورەی صەحــوەکان ئەردۆغــان‪.‬‬

‫الی ئــەوان بیگۆڕنــەوە بەڕووســیا‪ ،‬بەڵکــو ھیــچ شــتێک ڕێــی لێیــان‬ ‫نەگــرت لــەوەی کەلەمــاوەی چەنــد ڕۆژێکــدا ببنــە ھاوڕێــی دەوڵەتۆکــەی‬ ‫جولەکەکــەکان‪ ،‬لەبەرئــەوەی وەالء وبــەراء بەتەواوەتــی پەکخــراوە‬ ‫لەناخیانــدا‪ ،‬الی ئــەوان هيــچ شــتێك ئاســانترنه‌بوو له‌دۆســتایەتی‬ ‫جولەکــە وخاچپەرســتان وھاوبەشــدانەران‪ ،‬وپشــتیان پێببەســتن‬ ‫لــەدژی باوەڕدارانــی ئەھلــی ســوننە‪ ،‬ئەویــش لەتر�ســی ھاوبەشــدانەران‬ ‫یــان چاویــان بڕیوەتــە ســودێک لەالیــەن ئەوانــەوە‪.‬‬

‫بەڵکــو کارەســاتی صەحــوە موڕتــەددەکان لــەم ئاســتەش‬ ‫ناوەســتێت‪ ،‬ھەرکە�ســێ بڕوانێتــە ڕوونکردنەوەکانــی س ـه‌ركرده‌كانيان‬ ‫لــەم ڕۆژانــەدا ئەبینــێ کەبا�ســی ڕووســیەکان ئەکــرێ وەکــو ئــەوەی با�ســی‬ ‫ھاوڕێــی خۆیــان بکــەن‪ ،‬نــەک لەســەر ڕووســیای خاچپەرســتی‬ ‫ھاوپەیمانــی نوســەیڕی‪ ،‬ئــەوەی کــە بەھــەزاران موســڵمانى الوازی‬ ‫کوشــت‪ ،‬وشــار ودێیەکانــی وێرانکــرد‪ ،‬ویارمەتــی ســووپای نوســەیڕی دا‬ ‫لەســەر گەڕاندنــەوەی شــاری حەلــەب ودەرکردنیــان تێیــدا‪ ،‬ئەمــڕۆش‬ ‫ھــەر خۆیــان ناویــان لێنــاوە «درووســتکەری ئاشــتی» وئومێدیــان‬ ‫ھەیە[واتــە صەحــوەکان] بــە بەســتنی ھاوپەیمانــی لەگەڵیــدا‬ ‫بۆکوشــتاری دەوڵەتــی ئیســامى‪.‬‬

‫وصەحــوە موڕتەددەکانــی شــام بیانــوو بۆخۆیــان ئەھێننــەوە لەســەر‬ ‫نزیکبونــەوە نوێیەکەیــان لەگــەڵ خاچپەرســتانی ڕوو�ســی‪ ،‬بگــرە‬ ‫ئەگــەری زۆرە بچنــە ژێــر ئااڵكەیانــەوە یــان ئــااڵی ڕژێمــی نوســەیڕی كــە‬ ‫ڕووی كراوەتــە جەنگــی دەوڵەتــی ئیســامی‪ ،‬ئەڵێــن گوایــە ئەوەمــان‬ ‫کــردووە لەپێنــاو الوازکردنــی ده‌سـه‌اڵتى ئێـران لەشــام‪.‬‬ ‫ولەپێنــاو ھاندانــی ڕژێمــی نوســەیڕی بۆوازھێنــان لەمیلیشــیا‬ ‫ڕافیزیــەکان بەچارەســەرکردنێک کەخــۆی دەبینێتــەوە لەکوشــتاری‬ ‫گرووپــە «تیرۆرســتەکان» مەبەســتیان لــەوەش دەوڵەتــی ئیســامیە‬ ‫بەشــێوەیەکی ســەره‌كى‪.‬‬

‫وه‌ئــەم ھاوڕێیەتیــەش لەنێــوان صەحــوە موڕتەددەکانــی شــام‬ ‫(به‌يارمه‌تــى تاغووتەکەیــان ئەردۆغان ـه‌) وخاچپەرســتانی ڕوو�ســی‬ ‫لــەدووای ســااڵنێک لەدۆســتایەتی موڕتــەددەکان دێــت بۆئەمریــکا‬ ‫کەموســڵمانانی کوشــت‪ ،‬ویارمەتــی تاغووتەکانــی دا لــەدژی‬ ‫موســڵمانان‪ ،‬وده‌وڵه‌تۆك ـه‌ى جوله‌ك ـه‌ى پاراســت كه‌داگيرك ـه‌رى خا ـكـى‬ ‫موســڵمانانه‪ ،‬کاتێکیــش ئومێدیــان نەمــا بەئەمریــکا ھیــچ گــران نەبــوو‬ ‫‪5‬‬

‫بــەوەش ئــەوان پیــت بەپیــت ووشــەی براکانیــان لەصەحوەکانــی‬ ‫عێ ـراق دووبــارە دەکەنــەوە بۆئــەوەی بیانــوو بۆخۆیــان بھێننــەوە لــەوەی‬ ‫کەســااڵنێکە چوونەتــە ژێــر ئــااڵی ئەمریــکاوە‪ ،‬بــەوەی کەئەیانــەوێ ببنــە‬ ‫جێگــرەوەی میلیشــیا ڕافیزیــەکان کەھێــزە ئەمریکیــەکان پشــتیان پێیــان‬ ‫ئەبەســت لەجەنگــی خۆیــان لــەدژی موجاھیــدان‪ ،‬پێيانواي ـ ‌ه‬ ‫کەوەســتانیان لەگــەڵ ئەمریــکای خاچپەرســت ‪-‬کــە ســااڵنێک‬ ‫کوشــتاریان کــرد‪ -‬لەپێنــاو ڕوبەڕوبوونــەوەی دوژمنــە ھاوبەشــەکەیانە‬

‫‌كۆنگره‌ى ئه‌ستانه‬

‫دەوڵەتــی ئیســامی‪ ،‬ئەڵێــن کەڕەنگــە ھانــی ئەمریــکا بــدات بۆبردنەســەری‬ ‫پەیمانەکانــی کەگوایــە لــەدووای پاشەکشــەى ده‌ولــه ‌لەعێ ـراق‬ ‫فەرمانڕەواییــان پێــدەدات‪ ،‬کەڕاســتەوخۆ لــەدووای لەناوبردنــی‬ ‫دەوڵەتــی ئیســامی دەبێــت‪ ،‬وبێگومــان ئەمریــکا ھیــچ پەیمانێکــی‬ ‫نەبردەســەر‪ ،‬وکۆتاییەکەشــیان کەوتنــە ژێــر دەســتی میلیشــیا‬ ‫ڕافیزیەکانــەوە کەجلوبەر ـگـی پۆلیــس وســووپایان لەبەرکردبــوو‬ ‫لــەدووای ئــەوەی صەحــوە ڕێگــرەکان لەبــری ڕافیــزە کوشــتاری دەوڵەتــی‬ ‫ئیســامییان ئەنجامــدا‪ ،‬بۆئــەوەی گشــت عێ ـراق وەکــو دەســتکەوتێکی‬ ‫سارد بۆخۆیان ببەنەوە‪ ،‬بەاڵم لەسۆز وبەزەیی ەللا بۆسەر موسڵمانان‬ ‫ئه‌وه‌بــوو کەدەوڵەتــی ئیســامی گەڕایــەوە لەمــاوەی چەنــد ســاڵێکدا‬ ‫بۆئــەوەی خراپتریــن ســزا بگەیەنێــت بەڕافیــزە وبراکانیــان لــە‬ ‫صەحــوەکان وواڵتــان وبەنــدەکان لەژێــر چنگیــان دەربھێنێــت ‪-‬بەفەزڵــی‬ ‫ەللا‪.-‬‬ ‫و ‪-‬ەللا تەعــاال‪ -‬حاڵــی ئەوانــی باســکردووە کەدەشــڵێن ئیمانمــان‬ ‫ھەیــە‪ ،‬ئــەوان لەھەمــوو کات وشــوێنێکدا بەخێرایــی دۆســتایەتی‬ ‫کافــرەکان ئەکــەن‪ ،‬لەتر�ســی ئازاریــان‪ ،‬وچاوبڕیــن لەســوود وەرگرتــن‬ ‫لێیانــەوە‪ ،‬بەمــەش بەکۆمــەڵ له‌ئاينــى ‪-‬ەللا تەعــاال‪ -‬ھەڵدەگەڕێنــەوە‪،‬‬ ‫و‪-‬ەللا تەعــاال‪ -‬ئەیانگۆڕێتــەوە بەبەنــدە دڵســۆزەکانی خــۆی‬ ‫کەدۆســتایەتی ‪-‬ەللا‪ -‬وپێغەمبەرەکــەی وبــاوەڕداران ئەکــەن‪ ،‬ئەمانــەش‬ ‫حزبــی ‪-‬ەللا تەعــاال‪-‬ن‪ ،‬ئەوانــەی کەبەتەنھــا ســەرکەوتن وفەتحکــردن‬ ‫وجێنشــینیەتیان بۆنوســراوە‪ ،‬ھــەروەک ‪-‬ەللا ســوبحانە وتعــاال‪-‬‬ ‫دەفەرمووێــت‪{ :‬ئ ـه‌ی ئه‌وان ـه‌ی باوه‌ڕتــان هێنــاوه جوله‌ک ـه‌ وگاور‬ ‫مه‌که‌نــه یــارو یــاوه‌ر وپشــتیوانی خۆتــان ئه‌وانــه هه‌ندێکیــان پشــتیوان‬ ‫وپشــتگیری یه‌کتــرن‪ ،‬ئ ـه‌و که‌س ـه‌ی پشــت ب ـه‌وان ببه‌ســتێت‪ ،‬ئ ـه‌وه ه ـه‌ر‬ ‫له‌وانــه و(حيســابی ئه‌وانــی بــۆ ده‌کرێــت) به‌ڕاســتی هللا هیدایه‌تــی گه‌لــى‬ ‫ســته‌مکار نــادات * به‌ڕوونــی ده‌بینــی ئه‌وان ـه‌ی دڵیــان نه‌خۆشــه‬

‫و(باوه‌ڕيــان الوازن) به‌په‌لــه ده‌چــن بۆالیــان (بــه زمانــی حــاڵ) ده‌ڵێــن‪:‬‬ ‫ده‌ترســین به‌اڵیه‌کمــان تــووش بێــت یــان کاره‌ســاتێکمان به‌س ـه‌ر بێــت‪،‬‬ ‫جــادوور نیــه وله‌وانه‌یــه به‌منزیکانــه هللا س ـه‌رکه‌وتن ببه‌خشــێت‬ ‫(به‌بــاوه‌ڕداران) یاخــود به‌شــێوه‌یه‌‌کی كتوپــڕ به‌موعجیزه‌ی ـه‌ک له‌الی ـه‌ن‬ ‫خۆی ـه‌وه (س ـه‌رکه‌وتنیان پێببه‌خشــێت) ئه‌وکاتــه بــاوه‌ڕالوازان‬ ‫په‌شــیمان ده‌بن ـه‌وه له‌س ـه‌ر ئ ـه‌و نهێنــی وخه‌ت ـه‌ره وخه‌یاڵ ـه‌ی لــه دڵ‬ ‫وده‌روونیانــدا شــاردبوویانه‌وه‌ * ئه‌وســا ئه‌وان ـه‌ی ئیمانیــان هێنــاوه‬ ‫(له‌نــاو خۆیانــدا به‌سه‌رســامیه‌وه‌) ده‌ڵێــن‪ :‬ئایــا ئـه‌و دووڕووانــه ئه‌وانـه‌ن‬ ‫که‌ســوێندیان ب ـه‌هللا ده‌خــوارد وجه‌ختیــان له‌س ـه‌ر ده‌کــرد که‌گوایــه‬ ‫به‌ڕاســتی له‌گه‌ڵتاندایــن؟! که‌چــی کاره‌کانیــان پووچ ـه‌ڵ بــوه‌وه‬ ‫‌وخه‌ســاره‌تمه‌ند وزه‌ره‌رمه‌نــد ومایــه پــووچ بــوون * ئ ـه‌ی ئه‌وان ـه‌ی‬ ‫باوه‌ڕتــان هێنــاوه‌‪ ،‬هـه‌ر کـه‌س لــه ئێــوه له‌ئایــن وبه‌رنامه‌کـه‌ی وه‌رگه‌ڕێــت‬ ‫وپاشــگه‌ز ببێت ـه‌وه‌‪ ،‬ئ ـه‌وه (ه ـه‌ر خــۆی زه‌ره‌ر ده‌کات) ئ ـه‌وه له‌ئاینــده‌دا‬ ‫هللا که‌ســانێک ده‌هێنێتــه کای ـه‌وه (ئه‌وه‌نــده ڕێــک وپێــک وبــاوه‌ڕ‬ ‫دام ـه‌زراون) پ ـه‌روه‌ردگاری م ـه‌زن خۆ�شــی ده‌وێــن‪ ،‬ئه‌وانیــش ئه‌ویــان‬ ‫خــۆش ده‌وێــت‪ ،‬هه‌روه‌هــا ملک ـه‌چ وفه‌رمانب ـه‌ردار وبه‌ســۆزن‬ ‫بۆئیمانــداران وس ـه‌ربڵند ونه‌خــۆر وده‌روون ب ـه‌رزن به‌س ـه‌ر‬ ‫بێباوه‌ڕانــدا‪ ،‬لهپێنــاو ڕێبــازی هللا وبۆبه‌ده‌ســتهێنانی ڕه‌زامه‌نــدی ئ ـه‌و‬ ‫هه‌وڵــده‌ده‌ن وخه‌بــات ده‌ک ـه‌ن وتێده‌کۆشــن‪ ،‬لهلۆم ـه‌ی لۆمه‌که‌رانیــش‬ ‫ناترســن (ئ ـه‌م خۆشه‌ویســتی وهه‌ڵب ـژاردن وســۆز وتێکۆشــانه‌) ف ـه‌زڵ‬ ‫وڕێــزی تایبه‌تــی (هللا)ي ـه‌ که‌ده‌یبه‌خشــێت بــه هه‌رک ـه‌س کهبیه‌وێــت‬ ‫و(شایســته بێــت) وهللا فراوانگیــرو زانایــه (به‌نهێنــی وئاشــکرا‪،‬‬ ‫به‌شایســته‌یی وناشایســته‌یی ه ـه‌ر ک ـه‌س وه ـه‌ر الیه‌نێــک) * به‌‌ڕاســتی‬ ‫ته‌نهــا خۆشه‌ویســت وپشــتیوانی ئێــوه‌‪ ،‬ه ـه‌ر هللا وپێغه‌مبه‌ره‌ک ـه‌ی‬ ‫وئه‌وان ـه‌ن باوه‌ڕیــان هێنــاوه‌‪ ،‬که‌نوێژه‌کانیــان به‌چا ـکـی ئه‌نجــام ده‌ده‌ن‬ ‫وزه‌کات لهمــاڵ وســامانیان ده‌رده‌ک ـه‌ن وهه‌میشــه دیــارده‌ی کڕنــوش‬ ‫وملکه‌چییــان بۆپـه‌روه‌ردگار پێــوه دیــاره‌} [املائــدة‪.]56-51 :‬‬ ‫ده‌ستپێك‬

‫‪6‬‬

‫وتار‬

‫‪8‬‬

‫موشــريكه‌كانى ئه‌هلــى كيتــاب وموڕت ـه‌ددان وكلك ـه‌كان‬ ‫وبه‌كرێگيراوه‌كانيــان وازناهێنــن له‌باڵوكردن ـه‌وه‌ى درۆ له‌س ـه‌ر‬ ‫زۆرى ژماره‌ى كوژراوانى سه‌ربازانى ده‌وڵه‌تى ئيسالمى كه‌گومان‬ ‫ده‌ب ـه‌ن كوژرابــن له‌جه‌نگ ـه‌كان يــان به‌هــۆى بۆردومانــى‬ ‫ئاســمانى‪ ،‬وه‌ئامانجيــان ل ـه‌وه‌ بريتي ـه‌ له‌باڵوكردن ـه‌وه‌ى بێهيوايــى‬ ‫له‌دڵــى موجاهيــدان له‌ميان ـه‌ى ترســاندنيان به‌زيانــى گ ـه‌وره‌‬ ‫له‌ڕيزه‌كانيــان ئه‌گ ـه‌ر بێتــو ب ـه‌رده‌وام بــن له‌جه‌نــگ وجيهــادى‬ ‫موشــريكان‪ ،‬وه‌ســوربن له‌س ـه‌ر نه‌مانــى شــيرك ودامه‌زراندنــى‬ ‫ئايــن‪.‬‬ ‫ئ ـه‌وه‌ش نه‌ريتــى كافران ـه‌ له‌هه‌مــوو كاتێكــدا‪ ،‬له‌ب ـه‌ر‬ ‫ئ ـه‌وه‌ى به‌پێــوه‌رى مــادى ودونيايــى ده‌يپێــون كه‌جگ ـه‌ له‌م ـه‌‬ ‫هيچيتــر نازانــن‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك يه‌كێــك له‌س ـه‌ركرده‌كانيان كــردى‬ ‫له‌پێشــوو‪ ،‬دواى جه‌نگــى ئوحــد كاتێــك شــانازى كــرد به‌كوشــتى ‬ ‫هاوه‌اڵنــى پێغه‌مب ـه‌ر صلــى هللا عليــه وســلم‪ ،‬بۆباڵوكردن ـه‌وه‌ى‬ ‫دڵته‌نگــى له‌دڵــى ئه‌وان ـه‌ى كه‌مابــوون له‌موســڵمانان‪ ،‬وه‌اڵميــان‬ ‫داوه‌ ك ـه‌وه‌ك يه‌كنيــن‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى كــوژراوى موســڵمانان‬ ‫له‌به‌هه‌شــته‌ وكــوژراوى موشــريكان له‌ئاگــره‌‪.‬‬ ‫به‌ڕاســتى فه‌رمانــى ‪-‬هللا تعالــى‪ -‬بــۆ به‌نــده‌ موه‌حيده‌كانــى هاتــو ‌ه‬ ‫له‌هه‌مــوو س ـه‌رده‌مێك كه‌بريــن دايــان نه‌نيشــێنێت له‌هه‌وڵــى‬ ‫كوشــتن وكوشــتارى كاف ـران‪ ،‬وله‌به‌ده‌ســتكه‌وت َگرتنــى خــاك‬ ‫هللا تعالــى ده ْ‌ف َه‌رمووێــت ْ َ َ{ول َت ِه ُنــوا ِفــي‬ ‫‌رو‬ ‫وسـ‬ ‫ـامانيان‪ ،‬ه ـ ْه َ ُ ه ُ‌ك َ ْ َ ُ َن َ َّ ُ ْ َ ُ َن َ َ َ ُ َن َ َ ْ ُ نَ‬ ‫ْ َ َْ‬ ‫ْ‬ ‫ـاء القــو ِ َم ِإن تك َونــوا َ تألــو َّ ف ِإنهــم يألــو كمــا تألــو وترجــو‬ ‫اب ِتَغـ ِ َّ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ً‬ ‫ْ‬ ‫ِمــن اللـ ِـه مــا ل يرجــون وكان اللــه ع ِليمــا ح ِكيمــا} [النســاء‪،]104 :‬‬

‫وات ـه‌ (لــه به‌رامب ـه‌ر (له‌شــکری بێبــاوه‌ڕان که‌ش ـه‌ڕتان پــێ‬ ‫ده‌فرۆشــن یــان به‌ربه‌ســتن له‌ڕێگ ـه‌ی پێگه‌یاندنــی بانگ ـه‌وازی‬ ‫هللا) سســتی وکه‌مته‌رخه‌مــی مه‌ک ـه‌ن وبکه‌ونــه دوایــان‪ ،‬چونکــه‬ ‫ئه‌گ ـه‌ر ئێــوه ئێــش وئــازار وماندوێتــی وبرینداریتــان بۆپێــش بێــت‪،‬‬ ‫بۆئه‌وانیــش هه‌رپێــش دێــت‪ ،‬ب ـه‌اڵم ئ ـه‌وه‌ی ئێــوه به‌ئومێــد‬ ‫وبه‌ته‌مــان له‌الی ـه‌ن (هللا)وه‌ ده‌ســتان بکه‌وێــت (له‌به‌هه‌شــتدا)‬ ‫ئ ـه‌وان به‌ته‌مــای نیــن‪ ،‬هللا هه‌میشــه وب ـه‌رده‌وام زانــا ودانایــه)‪،‬‬ ‫جه‌نــگ هه‌مــووى فتوحــات وده‌ســتكه‌وت گرتــن ني ـه‌‪ ،‬له‌گ ـه‌ڵ‬ ‫ئ ـه‌وه‌ش به‌ڵــێ بريــن وئــازار هه‌ي ـه‌‪ ،‬ناخۆ�شــى ونه‌خۆ�شــى هه‌ي ـه‌‪،‬‬ ‫وه‌ســوتان وتێكدانــى قه‌ڵغــان وكشــتوكاڵ هه‌يـه‌‪ ،‬وه‌ســوتانى مــاڵ‬ ‫وچ ـه‌ك هه‌ي ـه‌‪.‬‬ ‫وه‌ موه‌حيــده‌كان هه‌مــوو هه‌وڵه‌كانيــان له‌ڕێــگاى هللا بۆنزيــك‬ ‫بوونه‌وه‌ي ـه‌ لێــى‪ ،‬ســبحانه وتعالــى‪ ،‬وه‌چاويــان له‌به‌ده‌ســتهێنانى‬ ‫يارمه‌تــى زياتــره‌ بۆس ـه‌ركه‌وتنى به‌نده‌كانــى كاتێــك ڕاســتى ‬ ‫جيهاده‌كه‌يــان ده‌بينێــت‪ ،‬له‌گ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌داواى س ـه‌ركه‌وتن‬ ‫ده‌ك ـه‌ن ب ـه‌اڵم ئ ـه‌وان دڵنيــان وده‌زانــن كه‌شــكانيان به‌رامب ـه‌ر‬ ‫به‌دوژمــن له‌گ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ى كه‌نيه‌تيــان پــاك بێــت بــۆهللا ئ ـه‌وه‌‬ ‫ده‌بێت ـه‌ پاداشــتى زياتــر ل ـه‌الى هللا‪.‬‬ ‫ه ـه‌روه‌ك (صلــى هللا عليــه وســلم) ده‌فه‌رمووێــت‪( :‬ه ـه‌ر‬ ‫جه‌نگاوه‌رێــك يــان ســريه‌يه‌ك كه‌جه‌نــگاوه‌ر جه‌نگــى تێدابــكات‬ ‫ئه‌گ ـه‌ر ده‌ســتكه‌وتى گــرت وس ـه‌المه‌ت بــوو ئ ـه‌وه‌ دوو له‌س ـه‌ر‬ ‫ســێى پاداشــته‌كه‌ى ده‌ڕوات‪ ،‬بـه‌اڵم ئه‌گـه‌ر جه‌نگــى كــرد ولێــى درا‬ ‫وبرينداربــوو ئ ـه‌وه‌ پاداشــتى ت ـه‌واو وه‌رده‌گرێــت) [رواه مســلم]‪،‬‬ ‫موجاهيدان به‌رده‌وامن له‌كوشتاروداپڵۆسينى كافران‬

‫‪9‬‬

‫يه‌كێك له‌كوژراوه‌كان له‌ڕيزه‌كانى ڕژێمى نوسه‌يرى‬

‫ده‌گه‌ڕێن ـه‌وه‌ دواى شــكان وهه‌وڵــى زياتــر ده‌ده‌ن وقوربانــى‬ ‫زياتــر ده‌ده‌ن له‌ڕێگ ـه‌ى هللا بۆڕه‌زامه‌نــدى پ ـه‌روه‌ردگارى زه‌وى‬ ‫وئاســمانه‌كان‪ ،‬تائايــن هه‌مــووى بــۆهللا بێــت يانيــش هه‌موويــان‬ ‫له‌وپێنــاوه‌ بكوژرێَّــن‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك پ ـه َّ‌روه‌ردگار باســيان ده‌كات‬ ‫ده‌فه‌رمووێــت‪{ :‬الذيـ َـن ْ‬ ‫اسـ َـت َج ُابوا ِللـ ِـه َو َّ‬ ‫الر ُســو ِل َ ِمـ ْـن َب ْعـ ِـد َمــا‬ ‫َّ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َْ‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫َأ َ‬ ‫ص َاب ُهـ ُـم القـ ْـر ُح ِلل ِذيـ َـن أ ْح َســنوا ِم ْن ُهـ ْـم َواتقـ ْـوا أ ْجـ ٌـر َع ِظيـ ٌـم}‬ ‫[آل عم ـران‪ .]172 :‬وات ـه‌ {ئه‌‌وان ـه‌ی کــه ب ـه‌ده‌م بانگ ـه‌وازی‬ ‫هللا وڕه‌ســوله‌كه‌يه‌وه‌ (صلــی هللا علیــه وســلم) چــوون‪ ،‬دوای‬ ‫ئ ـه‌وه‌ی که‌توو�شــی ناخۆ�شــی وزام وئێــش بــوون‪ ،‬بۆئه‌وانه‌یــان‬ ‫که‌چاکه‌یــان کــرد وپارێزکاربــوون‪ ،‬پاداشــتی زۆر گ ـه‌وره وبــێ‬ ‫ســنوور ئاماده‌ی ـه‌}‪.‬‬ ‫ب ـه‌اڵم ده‌بينيــن ك ـه‌ دۆســته‌كانى ش ـه‌يتان چاوه‌ڕوانــى ئ ـه‌و ‌ه‬ ‫نيــن‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ى كه‌هه‌وڵيــان بــۆداوه‌ له‌جه‌نگ ـه‌كان بۆيــان ده‌بێــت‬ ‫به‌په‌شــمانى‪ ،‬وه‌له‌گ ـه‌ڵ ه ـه‌ر شــكانێك كه‌تو�شــى ده‌بــن له‌س ـه‌ر‬ ‫ده‌ســتى موه‌حيــده‌كان‪ ،‬زياتــر له‌ناخ ـه‌وه‌ ده‌ڕوخێــن‪ ،‬وه‌له‌گ ـه‌ڵ‬ ‫ه ـه‌ر دۆڕانێــك له‌مــاڵ وپيــاو وره‌يــان الواز ده‌بێــت له‌جه‌نــگ‬ ‫وبه‌رده‌وامــى له‌سـه‌رى‪ ،‬تــاواى لێدێــت هه‌رچــى به‌اڵيـه‌ به‌سـه‌ريان‬ ‫دێــت‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئه‌وه‌ي ـه‌ ك ـه‌هللا تعالــى فه‌رمانــى كــردوه‌ كه‌وازيــان‬ ‫لێنه‌هێنيــن‪ ،‬وه‌با�ســى كاريگه‌ريه‌ك ـه‌ى كــردووه‌‪ ،‬وپاش ـه‌ڕۆژيان‬ ‫ته‌نهــا كاولبــوون وتياچوون ـه‌‪.‬‬ ‫چه‌نديــن جــار له‌مێــژووى جيهــادى پيــرۆز ڕاســتى ئ ـه‌م‬ ‫فه‌رمانه‌مــان بينــى كه‌نه‌وه‌ســتاوه‌ له‌وه‌ت ـه‌ى س ـه‌ره‌تاى ناردنــى‬ ‫پێغه‌مب ـه‌ر ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬وهاوه‌ڵ ـه‌ به‌ڕێزه‌كانــى‪ ،‬هللا ‬ ‫مه‌كك ـه‌ى به‌خ�شــى به‌موســڵمانان له‌س ـه‌ره‌تاوه‌ پاشــان له‌مــاوه‌ى‬ ‫چه‌نــد ســاڵێك دورگ ـه‌ى عه‌ڕه‌بــى پێبه‌خشــين‪ ،‬وه‌پاشــاگه‌رێتى ‬ ‫كيس ـڕاى له‌ناوبــرد دواى چه‌نديــن گــورزه‌ هێــرش له‌س ـه‌ر فارس ـه‌‬

‫ئاگرپه‌رســته‌كان كه‌موســڵمانان تێيــدا ڕوب ـه‌ڕوى برينــدارى‬ ‫ناخۆ�شــى زۆربوون ـه‌وه‌‪ ،‬تــا هللا له‌س ـه‌ر ده‌ســتيان كۆشــكى‬ ‫كيس ـڕاى ڕوخانــد‪ ،‬ده‌وڵه‌تــى ڕۆمــى الواز كــرد كه‌موســڵمانان‬ ‫چه‌نديــن س ـه‌ده‌ ب ـه‌رده‌وام بــوون له‌س ـه‌ريان به‌چه‌نديــن گــورزه‌‬ ‫هێــرش تــا هللا ئيزنــى دان به‌نه‌مانــى ئ ـه‌و ده‌وڵه‌ت ـه‌‪ ،‬وســڕينه‌وه‌ى‬ ‫شــوێنى‪ ،‬پاشــان ئ ـه‌وه‌ حاڵــى موســڵمانان بــوو له‌گ ـه‌ڵ زۆرب ـه‌ى‬ ‫تاغوت ـه‌كان ونه‌ت ـه‌وه‌ كافــره‌كان‪ ،‬كه‌موســڵمانان سســت نه‌بــوون‬ ‫له‌جه‌نگيــان تــاهللا ئيزنــى دان به‌دۆڕانيــان‪ ،‬وه‌ئايــن وخــاك‬ ‫بۆموســڵمانان ماي ـه‌وه‌‪.‬‬ ‫وه‌ به‌هه‌مــان شــێوه‌ ئه‌مــڕۆ ده‌بينيــن ل ـه‌م گورزان ـه‌ له‌جه‌نگــى‬ ‫موجاهيــدان له‌گ ـه‌ڵ گشــت نه‌ته‌وه‌كانــى شــيرك وكوفــر‪،‬‬ ‫وه‌له‌س ـه‌روى هه‌موويان ـه‌وه‌ واڵته‌كانــى ڕۆژئــاواى خاچپه‌رســت‪،‬‬ ‫به‌تايب ـه‌ت له‌ميان ـه‌ى دوو س ـه‌ده‌ى ڕابــردوو‪ ،‬ك ـه‌ ئااڵك ـه‌ ڕۆشــن‬ ‫بــوو‪ ،‬ئامانجه‌ك ـه‌ ڕاســت بــوو‪ ،‬ب ـه‌رده‌وام فه‌رمانــى موه‌حيــده‌كان‬ ‫له‌به‌رزبوونه‌وه‌ي ـه‌ وله‌ته‌مه‌نــى زێڕينــى داي ـه‌ به‌فه‌زڵــى هللا‪،‬‬ ‫هللا ژماره‌يــان زۆربــكات‪ ،‬وچ ـه‌ك وســامانيان زيادبــكات‪ ،‬وه‌‬ ‫ته‌مكينيــان پێببه‌خشــێت‪ ،‬ويارمه‌تيــان بــدات بۆجێبه‌جێكردنــى‬ ‫ئايــن‪ ،‬وزيندووكردن ـه‌وى كۆمه‌ڵ ـه‌ى موســڵمانان كه‌ئه‌مــڕۆ‬ ‫پێش ـه‌واى بــاوه‌ڕداران شــێخ ئه‌بوبه‌كــرى به‌غــدادى پێش ـه‌وايه‌تى‬ ‫ده‌كات هللا بيپارێزێــت‪ ،‬وه‌ب ـه‌رده‌وام فه‌رمانــى موشــريكه‌كان‬ ‫له‌نــزم بوون ـه‌وه‌ وداڕوخان ـه‌‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش به‌هــۆى پێدانــى خۆڕاگــرى‬ ‫وپێچه‌ســپاوى هللا به‌به‌نــده‌ موجاهيده‌كانــى‪ ،‬وزيانگه‌يانــدن‬ ‫به‌كافــر وموڕت ـه‌ددان‪ ،‬تاپشــتيان ده‌شــكێنێت َه ـه‌روه‌ك چـ َـۆن‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ـكاند‪{ َ،‬ذ ِلـ َـك ِبــأ َّن اللـ َـه َم ْولــى‬ ‫پ َّشـ‬ ‫ـتى َئ َه ُ‌وان ـه َ َ‬ ‫شــووتر َى َ شـ َ ْ َ‬ ‫‌ى َّ پێ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ال ِذيــن آمنــوا وأن الكا ِف ِريــن ل مولــى لهــم} [محمــد‪ .]11 :‬وات ـه‌‬ ‫{له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى هللا دۆســت وس ـه‌رخه‌رى باوه‌ڕداران ـه‌ وكاف ـران‬ ‫س ـه‌رخه‌ريان ني ـه‌}‪.‬‬ ‫وتار‬

‫‪10‬‬

‫له‌گ ـه‌ڵ ه ـه‌ر زيانگه‌ياندنێــك به‌موشــريكان له‌الي ـه‌ن موجاهيدان ـه‌وه‌‬ ‫ئه‌هلــى كوفــر وگومڕايىــى به‌زمــان وبه‌پێنــوس ده‌رده‌چــن بۆگۆڕينــى ‬ ‫ڕوداوه‌ك ـه‌ ووه‌رگێڕانــى بۆديوێكــى تــر‪ ،‬وه‌مه‌به‌ســتيان له‌م ـه‌دا ناوزڕانــدن‬ ‫ولێدانــى موه‌حيده‌كان ـه‌‪ ،‬وه‌ده‌رخســتنى خۆيان ـه‌ به‌ڕوێكــى خراپــى‬ ‫فاسيقانه‌ كه‌هيچ وه‌زنێك بۆڕێز وئاين دانانێن‪ ،‬بۆئه‌وه‌ى فرمێسكى درۆ‬ ‫بــڕژن بۆئاينێــك كه‌كافــرن پێــى‪ ،‬وه‌له‌س ـه‌ر خوێنانێنــك كه‌چه‌نــدان زياتــر‬ ‫وزياتــرئـه‌م خوێنـه‌ ڕژاوه‌ لـه‌الوازه‌كان‪ ،‬هـه‌روه‌ك ئـه‌وه‌ى ڕويــدا له‌هێر�شــى ‬ ‫ئه‌ســته‌نبۆڵى كۆتايــى كه‌س ـه‌ربازێكى ده‌وڵه‌تــى ئيســامى ئاهه‌نگێكــى‬ ‫موشــريكانى به‌ئامانــج گــرت‪ ،‬ئه‌ويــش ڕۆژى س ـه‌رى ســاڵى ئه‌وروپي ـه‌‬ ‫كه‌ناس ـراوه‌ له‌دايكبــوون‪ ،‬كه‌دونيــا پڕبــوو له‌قاڵه‌قــاڵ پێيانوابــوو‬ ‫كه‌موه‌حيــده‌كان خوێنيــان ڕژانــدوه‌ به‌ح ـه‌ڕام‪ ،‬وه‌بێتاوانه‌كانيــان‬ ‫كوشــتوه‌‪.‬‬ ‫وه‌ه ـه‌وڵ ده‌ده‌يــن ل ـه‌م شــوێنه‌ كه‌چه‌نــد ڕۆشــناييه‌ك بخه‌ين ـه‌‬ ‫س ـه‌ر هه‌ندێــك اليه‌نــى دۆســيه‌كه‌‪ ،‬بــۆ ئ ـه‌وه‌ى ئاســۆيه‌كى ڕونــاك بده‌يــن‬ ‫به‌موســڵمانان‪ ،‬وڕێــگا وڕێبــازى موجريمه‌كانيــش ڕونبكه‌ين ـه‌وه‌‪.‬‬ ‫له‌گ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ى خۆمــان ناده‌يــن به‌ده‌ســتى ڕاگه‌ياندنــى تاغوت ـه‌كان‬ ‫ب ـه‌وه‌ى كه‌باڵويانكــردوه‌ له‌نــاوى كــوژراو وبرينــدار‪ ،‬ب ـه‌اڵم گه‌واهيــده‌رى‬ ‫پێشــوو وبه‌ڵگ ـه‌ى ئێســتا دڵنيايي ـه‌ له‌چه‌ســپاندنى درۆكانيــان ل ـه‌م‬ ‫ده‌رگايـه‌وه‌‪ ،‬هـه‌روه‌ك تاغوتــى ئــوردن كــردى له‌پێشــوو له‌چااڵ ـكـى «فنــادق‬ ‫عمــان»ى پيــرۆز كه‌كۆبوون ـه‌وه‌ى خاچپه‌رســتان له‌به‌كرێگيراوه‌كانــى ‪CIA‬‬ ‫وس ـه‌ركرده‌ى صه‌حه‌واتــى عێڕاقــى به‌ئامانــج گــرت‪ ،‬تاغوتــى ئــوردن ئ ـه‌م‬ ‫ڕاســتيه‌ى شــارده‌وه‌ واى نيشــاندا كه‌برينــداره‌كان ته‌نهــا كۆمه‌ڵێكــن‬ ‫كه‌به‌شــداربوون له‌ئاهه‌نگێكــى بــوك گواســتنه‌وه‌ له‌هه‌مــان هۆتێــڵ‪،‬‬ ‫له‌وانـه‌ى كه‌مه‌به‌ســت نه‌بــوو بكرێنـه‌ ئامانــج به‌ڵكــو به‌هــۆى گه‌رده‌لوو لــى‬ ‫پشــتێنه‌ بۆمــب ڕێژكراوه‌كانــى ش ـه‌هاده‌تخوازه‌كان پێك ـران كه‌تێيــدا‬ ‫خاچپه‌رســتان وموڕت ـه‌ددان به‌ئامانــج گي ـران‪.‬‬

‫فيتنـه‌ گه‌وره‌تــره‌ له‌كوشــتن‬

‫ْ‬ ‫َُ َ‬ ‫َّ‬ ‫هللا تعالــى ده‌فه‌رمووێــت‪{َ :‬ي ْســألون َك َعـ ِـن الشـ ْـه ِر ال َحـ َـر ِام ِق َتـ ٍـال ِفيـ ِـه‬ ‫ْ‬ ‫َّ ُ‬ ‫َْ‬ ‫ـال فيــه َكبيـ ٌـر َو َ‬ ‫ُقـ ْـل ِق َتـ ٌ‬ ‫صـ ٌّـد َعـ ْـن َسـ ِـب ِيل اللـ ِـه َوك ْفـ ٌـر ِبـ ِـه َوال ْسـ ِـج ِد ال َحـ َـر ِام‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ْ َ ُ َ‬ ‫َّ ْ ُ َ ْ‬ ‫َْ‬ ‫َْ‬ ‫اج أ ْه ِلـ ِـه ِم ْنـ ُـه أك َبـ ُـر ِع ْنـ َـد اللـ ِـه َوال ِف ْت َنــة أك َبـ ُـر ِمـ َـن الق ْتـ ِـل} [البقــرة‪:‬‬ ‫وِإخــر‬ ‫‪.]217‬‬

‫وات ـه‌‪( :‬پرســیارت لێده‌ک ـه‌ن ده‌ربــاره‌ی جه‌نــگ له‌مانگــی حه‌ڕامــدا‬ ‫(که‌بریتیــن لــه ذوالعقــدة‪ ،‬ذوالحجــة‪ ،‬موح ـه‌ڕه‌م‪ ،‬ڕه‌جــب)‪ ،‬بڵــێ‪ :‬جه‌نــگ‬ ‫له‌وجۆره مانگا‌نه‌دا کاره‌ســات وهه‌ڵه‌یه‌کی گه‌وره‌یه‌‪ ،‬به‌رهه‌ڵســتی ڕێبازی‬ ‫هللا وبێبــاوه‌ڕی پێــی‪ ،‬وجه‌نــگ له‌مزگه‌وتــی حه‌ڕامــدا وده‌ربه‌ده‌رکردنــی‬ ‫خه‌ڵکه‌ک ـه‌ی زۆر گه‌وره‌تــره الی هللا (لــه کوشــتنی که‌ســێک یــان چه‌نــد‬ ‫که‌ســێک له‌مانگــی حه‌ڕامــدا) هه‌روه‌هــا ئازاردانــی بــاوه‌ڕدار تاموڕت ـه‌د‬ ‫بێت ـه‌وه‌ پاشــگه‌زبێته‌وه تاوانێکــه له‌کوشــتن گه‌وره‌تــره‌)‪.‬‬ ‫ابــن كثيــر ‪-‬رحمــه هللا‪ -‬له‌هــۆكارى دابه‌زينــى ئ ـه‌م ئايه‌ت ـه‌ گوتــى‪« :‬‬ ‫الســدي گوتــى‪ ،‬له‌ئه‌بــو ماليك ـه‌وه‌‪ ،‬وه‌ له‌ئه‌بــوو صاڵح ـه‌وه‌‪ ،‬له‌كــوڕى‬ ‫عه‌باس ـه‌وه‌ له‌مــوڕه‌وه‌‪ ،‬له‌كــوڕى مه‌ســعوده‌وه‌‪{ :‬پرســيارى مانگ ـه‌‬ ‫حه‌ڕامه‌كانــت لێده‌ك ـه‌ن پێيــان بڵــێ كه‌كوشــتار تێيــدا گه‌وره‌ي ـه‌ٌ} ئ ـه‌وه‌ش‬ ‫ڕه‌ســول هللا ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬ســريه‌كى نــارد‪ ،‬له‌ح ـه‌وت ك ـه‌س‬ ‫پێكهاتبــوو‪ ،‬كه‌عبــد هللا كــوڕى َج ْحــش األســدي ئه‌ميريــان بــوو‪ ...‬كــوڕى‬ ‫جحــش چووبــۆ بطــن نخلــة‪ ،‬كـه‌ حه‌كه‌مــى كــوڕى كيســانى لێبــوو‪ ،‬له‌گـه‌ڵ‬ ‫موغيــڕه‌ى كــوڕى عوســمان‪ ،‬وعه‌مــڕى كــوڕى حه‌ضڕه‌مــى‪ ،‬وعبــدهللا ‬ ‫كــوڕى موغيــڕه‌‪.‬‬ ‫حه‌كه‌مــى كــوڕى كيســانيان به‌ديڵگــرت له‌گ ـه‌ڵ موغيــڕه‌ وه‌عه‌مــڕ‬ ‫كــوژرا‪ ،‬واقيــدى كــوڕى عبــدهللا كوشــتى‪.‬‬

‫وتار ‪12‬‬

‫ئ ـه‌وه‌ يه‌ك ـه‌م غه‌نيم ـه‌ بــوو كه‌هاوه‌ڵه‌كانــى پێغه‌مب ـه‌ر‪ ،‬صلــى هللا ‬ ‫عليــه وســلم گرتيــان‪ ...‬موشــريكه‌كان ئه‌وه‌يــان له‌س ـه‌ر ته‌قانــده‌وه‌‬ ‫گوتيــان‪ :‬محمــد پێــى واي ـه‌ كه‌گوێڕايه‌ڵ ـه‌ بــۆهللا‪ ،‬وه‌ئ ـه‌و يه‌ك ـه‌م ك ـه‌س بــوو‬ ‫كه‌مانگ ـه‌ حه‌ڕامه‌كانــى به‌زانــد وحه‌اللــى كــرد‪ ،‬وه‌ هاوه‌ڵــى ئێم ـه‌ى كوشــت‬ ‫له‌مانگــى ڕه‌ج ـه‌ب‪.‬‬ ‫موســڵمانه‌كان گوتيــان‪ :‬ئێم ـه‌ كوشــتمان له‌جه‌مــاد –وه‌ده‌گوترێــت‪:‬‬ ‫له‌س ـه‌ره‌تاى ڕه‌جه‌ب ـه‌وه‌‪ ،‬وه‌كۆتــا ش ـه‌وى جه‌مــاد‪ -‬وه‌موســڵمانان‬ ‫كه‌ڕه‌ج ـه‌ب ده‌ســتى پێكــرد شمشــێره‌كانيان خســته‌ كااڵنه‌كانيان ـه‌وه‌‪.‬‬ ‫ هللا ئايه‌تێكــى دابه‌زانــد كه‌بــوو به‌سه‌رســوڕمانى كافرانــى قوڕه‌يــش‪:‬‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ{ي ْسـ َـأ ُل َون َك َ‬ ‫الشـ ْـهر ْال َحـ َـرام ِق َتــال ِفيـ ِـه ُقـ ْـل ِق َتـ ٌ‬ ‫ـال ِفيـ ِـه ك ِبيـ ٌـر} واتـه‌ جائيــز‬ ‫ـن‬ ‫ـ‬ ‫ع‬ ‫ِ ٍ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫نيـه‌‪ ،‬بـه‌اڵم ئـه‌وه‌ى ئێــوه‌ كردتــان ئـه‌ى موشــريكه‌كان گه‌وره‌تــره‌ له‌كوشــتار‬ ‫له‌مانگ ـه‌ حه‌ڕام ـه‌كان‪ ،‬كاتێــك كوفرتــان كــرد ب ـه‌هللا‪ ،‬وڕێگريتــان كــرد ل ـه‌‬ ‫محمــد ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬وهاوه‌ڵه‌كانــى‪ ،‬وه‌خه‌ڵكــى مزگه‌وتــى‬ ‫حه‌ڕامتــان ده‌ركــرد‪ ،‬كاتێــك محمــد ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬ده‌رچــوو‬ ‫له‌ناوتــان گه‌وره‌تــره‌ له‌كوشــتن الى هللا»‪.‬‬ ‫هللا ‪-‬عــز وجــل‪ -‬پاداشــتى نو�ســى بۆعبــدهللا كــوڕى جه‌حــش ‪-‬هللا لێــى ‬ ‫ڕازى بێــت‪ -‬وهاوه‌ڵه‌كانــى وه‌ك پاداشــتى موهاجيــره‌ موجاهيــده‌كان‬ ‫له‌به‌رامبـه‌ر ئـه‌وه‌ى كه‌كرديــان‪ ،‬هـه‌روه‌ك كــوڕى ئيســحاق گێڕاويه‌تيـه‌وه‌‪،‬‬ ‫گوتــى‪« :‬كاتيــك كاره‌كـه‌ى عبــدهللا كــوڕى جه‌حــش وهاوه‌ڵه‌كانــى ده‌ركـه‌وت‬ ‫دواى ئ ـه‌وه‌ى قورئــان داب ـه‌زى له‌س ـه‌ريان چاويــان له‌پاداشــت بــوو‪،‬‬ ‫گوتيــان‪ :‬ئ ـه‌ى پێغه‌مبه‌ر‪،‬ئايــا چاومــان ل ـه‌وه‌ بێــت كه‌غه‌زوه‌ي ـه‌ك بێــت‬ ‫وپاداشــتى موجاهيــده‌ موهاجيــره‌كان وه‌رگريــن؟ هللا عــز وجــل ئ ـه‌م‬ ‫ئايه‌ت ـه‌ى دابه‌زانــد‪{ :‬ئه‌وان ـه‌ى باوه‌ڕيــان هێنــاوه‌ وئه‌وان ـه‌ى هيجره‌تيــان‬ ‫كــردوه‌ وجيهاديــان كــردوه‌ له‌ڕێگـه‌ى هللا ئه‌وانـه‌ چاوه‌ڕوانــى ڕه‌حمه‌تــى هللا ‬ ‫يه‌كێك له‌ديمه‌نه‌كانى يانه‌ى شه‌وانه‌ى ڕه‌ينا دواى كرده‌ پيرۆزه‌كه‌‬

‫ده‌بــن وه‌هللا خــۆى لێخۆشــبووى ميهره‌بان ـه‌} هللا ئ ـه‌وه‌ى به‌گه‌وره‌تريــن‬ ‫داواكارى ناوبــرد»‪.‬‬ ‫ڕاســتى ڕێزگرتنــى تاغوتـه‌كان ودۆســته‌كانيان‌‬ ‫بۆخوێــن وحه‌ڕامكــراوه‌كان‬ ‫ڕه‌نگ ـه‌ كه‌ســێك ئه‌گ ـه‌ر گوێيســتى تانه‌دانه‌ك ـه‌ بێــت له‌پێغه‌مب ـه‌ر‬ ‫صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬وهاوه‌ڵه‌كانــى به‌هــۆى ش ـه‌ڕكردن له‌مانگ ـه‌‬‫حه‌ڕامـه‌كان وادابنێــت كه‌موشــريكه‌كان ڕاســتگۆبوون له‌به‌گه‌وره‌دانانــى‬ ‫ئ ـه‌م مانگان ـه‌ ك ـه‌هللا جه‌نگــى تێــدا حه‌ڕامكردبــوو‪ ،‬ب ـه‌اڵم ڕاســتيه‌كه‌‬ ‫پێچه‌وان ـه‌ى ئه‌وه‌ي ـه‌‪ ،‬به‌ڵكــو هه‌ڵوێســتيان وه‌ك گاڵته‌پێكــردن وابــوو‪،‬‬ ‫چونك ـه‌ ئ ـه‌وان ئه‌وه‌يــان له‌س ـه‌ر قــورس بــوو كه‌�ســێ مانــگ له‌س ـه‌ر ي ـه‌ك‬ ‫جه‌نــگ نه‌كـه‌ن ڕۆيشــتن بۆشــتێك كـه‌ زۆرگه‌وره‌تــربــوو له‌كوشــتارئه‌ويــش‬ ‫گۆڕێنــى حوكمه‌كانــى هللا‪ ،‬ته‌شــريعه‌كه‌ى بــوو ئ ـه‌وه‌ش به‌ڕێــگاى ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫كه‌ناس ـراوه‌ به‌(الن�ســيء)‪ ،‬به‌ڕه‌وادانانــى جه‌نــگ له‌يه‌كێــك له‌مانگ ـه‌‬ ‫حه‌ڕام ـه‌كان‪ ،‬وقه‌ده‌غه‌كردنــى جه‌نــگ له‌يه‌كێــك له‌مانگ ـه‌كان ك ـه‌اهللا ‬ ‫ب ـه‌ڕه‌واى دانــاوه‌ تێيــدا جه‌نــگ بكرێــت‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش له‌شــوێنى ئ ـه‌و مانگ ـه‌ى‬ ‫كه‌جه‌نگيــان تێــدا ده‌كــرد كه‌ح ـه‌ڕام بــوو‪ ،‬ب ـه‌وه‌ش حه‌ڕامكراوه‌كانــى هللا ‬ ‫يــان به‌ڕه‌وادانــا‪ ،‬وحه‌الله‌كانيشــيان به‌قه‌ده‌غ ـه‌ دانــا‪ ،‬به‌ڵكــو شــانازيان‬ ‫ده‌كــرد ب ـه‌م كاره‌ قێزه‌ونه‌يــان‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك شــاعيره‌كه‌يان گووتــى‪:‬‬ ‫ئايــا ئێمـه‌ نه‌�ســىء مــان نه‌كــرد به‌پيشـه‌‬ ‫مانگـه‌ حه‌الله‌كانمــان كــرد به‌حـه‌ڕام‬ ‫َّ َ َّ ُ َيـ َـاد ٌة فــي ْال ُك ْفــر ُي َ‬ ‫ضـ ُّـل ِبـ ِـه‬ ‫هللا تعالــى ده‌فه‌رمووێــت‪{ِ :‬إنمــا الن ِ�ســيء ِز ِ‬ ‫ِ‬ ‫َّالذيـ َـن َك َفـ ُـروا ُيح ُّل َونـ ُـه َع ًامــا َو ُي َح ّر ُم َونـ ُـه َع ًامــا ل ُي َواط ُئــوا عـ َّـد َة َمــا َحـ َّـرمَ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫َّ ُ َ ُ ُّ َ َ َّ َ َّ ُ ُ ّ َ َ ُ ْ ِ ُ ُ َ ْ َ ْ َ َّ‬ ‫اللـ ُـه َ ل َي ْهــدي ْال َقـ ْـومَ‬ ‫اللــه في ِحلــوا مــا حــرم اللــه زِيــن لهــم ســوء أعم ِال ِهــم و‬ ‫ِ‬ ‫َْ‬ ‫الكا ِف ِريـ َـن} [التوبــة‪ ،]37 :‬واتـه‌‪( :‬به‌ڕاســتی دواخســتن وده‌ســتکاری کردنــی‬ ‫ئه‌ومانگان ـه‌ی که‌جه‌نــگ تیایانــدا حه‌ڕام ـه‌‪ ،‬بۆکاتێکــی تــر؛ سه‌رکه‌�شــی‬ ‫وڕۆچونێکــی زیاتــره له‌کوفــر‪ ،‬ئه‌وان ـه‌ی کــه بێبــڕوا بــوون پێــی گوم ـڕا‬ ‫ده‌کرێــن‪ ،‬ســاڵێک ئ ـه‌و ده‌ســتکاریه‬ ‫به‌ح ـه‌اڵڵ داده‌نێــن وســاڵێکیش‬ ‫به‌ح ـه‌ڕام‪ ،‬بۆئ ـه‌وه‌ی ئ ـه‌و مانگانــه ڕێــک‬ ‫بک ـه‌ون له‌گ ـه‌ڵ ژمــاره‌ی ئ ـه‌و مانگان ـه‌ی‬ ‫کــه هللا حه‌ڕامــی کــردوون‪ ،‬ب ـه‌م جــۆره‬ ‫ئ ـه‌وه‌ی هللا حه‌ڕامــی کردبــوو حه‌اڵڵیــان‬ ‫ده‌کــرد‪ ،‬ئه‌وانــه کــرداره ناپه‌س ـه‌نده‌کانی‬ ‫خۆیــان الجــوان کرابــوو‪ ،‬هللا هیدای ـه‌ت‬ ‫وڕێنموویــی گه‌لــى بێبــاوه‌ڕان نــاکات)‪.‬‬ ‫ابــن كثيــر‪ ،‬رحمــه هللا گووتــى‪:‬‬ ‫«وه‌له‌يثــى كــوڕى أبــي ســليم گووتــى‪،‬‬ ‫له‌موجاهيــده‌وه‌‪ ،‬له‌پێشــوودا پيــاوك‬ ‫هه‌بــوو له‌به‌نــى كه‌نان ـه‌ هه‌مــوو ســاڵێك‬ ‫له‌س ـه‌ر گوێدرێــژ ده‌هــات بۆڕێوڕه‌ســم‪،‬‬

‫‪13‬‬

‫وه‌زيرى ناوه‌خۆى توركيا موڕته‌دد سوله‌يمان سۆيلۆ شكست ده‌هێنێت له‌به‌رپه‌رچى تيرۆرى دادگه‌رى‬

‫ده‌يگــوت‪ ،‬ئ ـه‌ى خه‌ڵكين ـه‌‪ ،‬مــن نه‌عه‌يــب له‌شــت ده‌گــرم ونه‌عه‌يــب‬ ‫ده‌هێنــم‪ ،‬وه‌ك ـه‌س وه‌اڵمــى پێني ـه‌ بــۆم‪ ،‬ئێم ـه‌ مانگ ـى‌ موحه‌ڕه‌ممــان كــرد‬ ‫به‌ح ـه‌ڕام‪ ،‬س ـه‌فه‌رمان دواخســت‪ ،‬پاشــان دواى ســاڵێكى تــر ده‌هات ـه‌وه‌‬ ‫وهه‌مــان شــتى ده‌گــووت ئ ـه‌م پيــاوه‌‪ ،‬وه‌ده‌يگــووت‪ ،‬به‌ڕاســتى مانگــى‬ ‫س ـه‌فه‌رمان بــرده‌ مانگ ـه‌ حه‌ڕام ـه‌كان وموحه‌ڕه‌ممــان دواخســت‪ ،‬ئ ـه‌وه‌‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َُ‬ ‫اط ُئــوا ِعـ َّـدة َمــا َحـ َّـر َم اللـ ُـه} وات ـه‌ (بۆئ ـه‌وه‌ى مانگ ـه‌‬ ‫قس ـه‌ى ئه‌وبــوو‪{ِ :‬ليو ِ‬ ‫َ ُ ُّ َ َ َّ َ َّ‬ ‫اللــه}ُ‬ ‫حه‌ڕام ـه‌كان ته‌واوبك ـه‌ن) گووتــى‪ :‬وات ـه‌ چــوار {في ِحلــوا مــا حــرم‬ ‫وات ـه‌ (ئه‌وه‌يــان حه‌اللكــرد ك ـه‌ هللا حه‌ڕامــى كردبــوو) له‌ب ـه‌ر دواخســتنى ‬ ‫ئه‌ومانگـه‌ حه‌ڕامـه‌‪ .‬وه‌ له‌ئه‌بــو وائيـل‌‪ ،‬و ضه‌حــاك‪ ،‬وقه‌تــاده‌ گێڕدراوه‌تـه‌وه‬ ‫به‌هه‌مــان شــێوه‌»‪.‬‬ ‫موشــريكه‌كان حه‌ڕامكراوه‌كانــى هللا به‌گ ـه‌وره‌ دانانێــن‪ ،‬ن ـه‌‬ ‫ڕۆژه‌كانــى‪ ،‬نه‌ڕێزه‌كانــى‪ ،‬به‌ڵكــو يــارى به‌ئايه‌ته‌كانــى هللا ده‌ك ـه‌ن‬ ‫وگاڵت ـه‌ى پێده‌ك ـه‌ن‪ ،‬وه‌ياســايانێك داده‌نێــن ك ـه‌ هللا ڕێگ ـه‌ى پێن ـه‌داوه‌‪،‬‬ ‫وه‌كافــرن به‌ت ـه‌واوى ئايــن‪ ،‬پاشــان ده‌يك ـه‌ن به‌چاڵێــك بــۆ لێدانــى ئيســام‬ ‫وموســڵمانان‪ ،‬وه‌س ـه‌ريان ده‌ســوڕمێنن به‌نزيكتريــن گومــان‪ ،‬واگومــان‬ ‫ده‌ب ـه‌ن كه‌ئ ـه‌وان خاوه‌نــى ڕێبــازى ڕاســته‌قينه‌ن وله‌س ـه‌ر ڕێــگاى ڕاســت‬ ‫له‌گ ـه‌ڵ كوفركردنيــان ب ـه‌ هللا تعالــى‪ ،‬وشــيركه‌كانيان‪.‬‬ ‫بـه‌م شــێوه‌يه‌ كارى تاغوته‌كانــى ئه‌مــڕۆ وبه‌نده‌كانيــان له‌زاناخراپـه‌كان‬ ‫وگۆڕێن ـه‌رى ش ـه‌رعى هللا ده‌بينيــن‪ ،‬كه‌عه‌يــب له‌موجاهيــدان ده‌گــرن‬ ‫عه‌يــب ده‌گــرن له‌جه‌نگــى موڕت ـه‌ددان‪ ،‬وبه‌ئامانجگرتنــى په‌رســتگا‬ ‫شــيركيه‌كانيان‪ ،‬وشــوێنه‌كانى ئاهه‌نگگێڕانيــان به‌جه‌ژن ـه‌ شــيركيه‌كانيان‪،‬‬ ‫وه‌موســڵمانان هه‌ڵده‌خه‌ڵه‌تێنــن ب ـه‌وه‌ى كه‌موجاهيــدان جه‌نگــى‬ ‫موســڵمانان وخه‌ڵك ـه‌ بێگوناه ـه‌كان ده‌ك ـه‌ن‪ ،‬وه‌مزگه‌وت ـه‌كان به‌ئامانــج‬ ‫ده‌گــرن‪ ،‬تاوانبــاران به‌كافــر ده‌زانــن هه‌رچــۆن خه‌واريــج له‌پێشــوو‬ ‫ئ ـه‌وكاره‌ى كــرد‪.‬‬

‫تاغوت ـه‌كان ئ ـه‌وه‌ له‌يــاد ده‌ك ـه‌ن كه‌ســته‌مكاريه‌كانيان له‌كوفركــردن‬ ‫ب ـه‌هللا عــز وجــل‪ ،‬وناكۆ ـكـى كــردن له‌ياســادانان وحوكمه‌كانــى پ ـه‌روه‌ردگار‬ ‫زۆر گه‌وره‌تــره‌ له‌هه‌مــوو ســته‌مێك به‌ڕه‌هايــى‪ ،‬هه‌رچه‌نــده‌ موســڵمانه‌‬ ‫بێتاوان ـه‌كان بكرێن ـه‌ ئامانــج كه‌خۆيــان بــاش ده‌زانــن ئ ـه‌وه‌ دوره‌‬ ‫له‌موجاهيــدان وئ ـه‌وان به‌ريــن ل ـه‌م كاره‌‪.‬‬ ‫وه‌زاناخراپ ـه‌كان به‌نده‌كانــى تاغــوت وبه‌كرێگيراوه‌كانيــان‬ ‫له‌ڕاگه‌ياندن ـه‌كان ئ ـه‌وه‌ له‌بيــرى خه‌ڵــك ده‌به‌ن ـه‌وه‌ ك ـه‌ به‌حيســابى خۆيــان‬ ‫‌ڕێــز له‌خوێنــى موســڵمانان ده‌گــرن‪ ،‬وســورن له‌س ـه‌ر پاراســتنى‪،‬كه‌ئه‌وانه‌‬ ‫هه‌مــووى ته‌نهــا درۆيه‌ك ـه‌ وبه‌ندينخانه‌كانيــان وبه‌ندك ـراوه‌كان ئ ـه‌وه‌‬ ‫به‌درۆده‌خه‌ن ـه‌وه‌ ك ـه‌ له‌گرتووخان ـه‌كان خراپتريــن ئــازارى موســڵمانان‬ ‫ده‌ده‌ن‪ ،‬وه‌ بۆردومانه‌كانــى س ـه‌ر خاكه‌كانــى ده‌وڵه‌تــى ئيســامى ئابڕويــان‬ ‫ده‌بــات‪ ،‬وه‌يارمه‌تيه‌كانيــان بــۆ ئه‌وانـه‌ى كـه‌ ده‌ســتيان ســوربووه‌ به‌خوێنــى ‬ ‫موســڵمانان له‌خــاچ په‌رســتان وجووله‌كـه‌ وڕافيــزه‌ وهنــدۆس وبوزيـه‌كان‬ ‫وجگ ـه‌ له‌وان ـه‌ش ئابڕويــان ده‌بــات‪.‬‬

‫كوشــتنى هه‌ندێــك له‌موســڵمانان به‌بــێ مه‌به‌ســت‌‬ ‫مانــاى حه‌اللكردنــى نيـه‌‬ ‫درۆى به‌ئامانــج گرتنــى موســڵمانان وحـه‌الل كردنــى خوێنيــان كۆنتريــن‬ ‫درۆي ـه‌ كه‌ئه‌هلــى ته‌وحيــد چه‌نديــن جــار وه‌اڵمــى ئه‌وه‌يــان داوه‌ت ـه‌وه‌‪،‬‬ ‫ڕونيــان كردۆتـه‌وه‌ كه‌خوێنــى موســڵمانان گه‌وره‌يـه‌ وحه‌ڕامـه‌‪ ،‬وه‌ئاگادارى‬ ‫موســڵمانانيان كردۆتـه‌وه‌ كه‌خۆيــان بپارێــزن له‌تێكـه‌اڵوى موشــريكه‌كان‪،‬‬ ‫وه‌به‌تايبه‌تــى ئه‌وشــوێنانه‌ى كه‌جێگ ـه‌ى گومانــن بۆبه‌ئامانــج گرتنــى ‬ ‫موشــريكه‌كان‪ ،‬وه‌ك شــوێنه‌ س ـه‌ربازيه‌كان وئه‌مني ـه‌كان‪ ،‬وبــاره‌گا‬ ‫حكوميـه‌كان‪ ،‬وشــوێنه‌كانى په‌رســتگا وجه‌ژنه‌كانيــان‪ ،‬ئـه‌وه‌ى پێچه‌وانـه‌ى‬ ‫فه‌رمانــى (هللا)ى كــرد كه‌جيانه‌بوي ـه‌وه‌ له‌موشــريكه‌كان‪ ،‬وهيجره‌تــى‬ ‫نه‌كــرد له‌شــاره‌كانيان‪ ،‬وخــۆى ويســتى تێكه‌اڵويــان بێــت به‌جۆرێــك‬ ‫موجاهيــد نه‌توانێــت تێيــدا موســڵمان وموشــريك جياكاتـه‌وه‌‪ ،‬ئـه‌وه‌ خــۆى‬ ‫وتار‬

‫‪14‬‬

‫خســتۆته‌ تياچوون‪ ،‬ئه‌وه‌ تاوان له‌سـه‌ر موجاهيدان نيه‌‪ ،‬وه‌ هللا له‌سـه‌ر‬ ‫نيه‌ته‌ك ـه‌ى زينــدووى ده‌كات ـه‌وه‌‪.‬‬ ‫ئه‌گ ـه‌ر ڕێگه‌پێدراوبێــت كه‌موجاهيــدان موشــريكان بكه‌ن ـه‌ ئامانــج‬ ‫هه‌رچه‌نــده‌ چه‌نــد ڕۆحێكــى بێتــاوان بكوژرێــن له‌كاتيــك كه‌موشــركه‌كان‬ ‫بيانك ـه‌ن به‌قه‌ڵغــان بــۆدژى موجاهيــدان‪ ،‬ئ ـه‌ى حاڵــى ئه‌وكه‌س ـه‌ ده‌بێــت‬ ‫چــى بێــت كه‌خــۆى به‌ئــاره‌زوى خــۆى ده‌چێــت وتێك ـه‌اڵوى موشــريكان‬ ‫ده‌بێــت له‌شــوێنه‌ خراپه‌كانيــان‪ ،‬ل ـه‌ڕۆژى جه‌ژنيــان‪ ،‬بۆئ ـه‌وه‌ى‬ ‫به‌شــداربێت لـه‌ ئاهه‌نگيــان‪ ،‬وه‌خــۆى بچوێنێــت بـه‌وان له‌شــێواز وكــردار‪،‬‬ ‫پاشان پێى ناخۆش بێت ئه‌گه‌رتو�شى ئازاربێت له‌كردارێك كه‌هللا ڕێگه‌ى‬ ‫پێــى داوه‌‪ ،‬به‌ڵكــو هانــى داون له‌س ـه‌رى‪ ،‬كه‌بريتي ـه‌ له‌به‌ئامانجگرتنــى ‬ ‫موشــريكه‌ جه‌نگك ـه‌ره‌كان به‌كوشــتنيان وبه‌ئازاردانيــان؟!‬ ‫به‌هه‌مــان شــێوه‌ به‌ئامانــج گرتنــى يانه‌يه‌ ـكـى ش ـه‌وانه‌ له‌ئه‌ســته‌نبۆڵ‪،‬‬ ‫به‌مه‌به‌ســتى هێــرش بۆس ـه‌ر موشــريكه‌كان‪ ،‬دواى ئ ـه‌وه‌ى هه‌وڵــى‬ ‫خۆيــان خســته‌گه‌ڕ له‌چاودێــرى وپيــان وجێبه‌جێكــردن‪ ،‬وه‌ زيانيــان‬ ‫پێناگه‌يه‌نێــت ئه‌گ ـه‌ر كه‌ســێك له‌وان ـه‌ كوژرابێــت يــان ئازاردرابێــت‬ ‫له‌هێرش ـه‌كه‌ ئ ـه‌وه‌ى كه‌حوكــم ده‌درێــت به‌ئيســامبوونى له‌گ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫كه‌فاســيقه‌ وخراپ ـه‌كاره‌‪.‬‬

‫چێشــتخانه‌ يــان يانـه‌ى شـه‌وانه‌؟!‬

‫تاغوت ـه‌كان وبه‌نده‌كانيــان هه‌ســتيان به‌ش ـه‌رمه‌زارى كــرد‬ ‫له‌باڵوبوون ـه‌وه‌ى چيڕۆ ـكـى هاواڵتيانيــان له‌شــوێنى ئاهه‌نــگ گێڕانــى‬ ‫مشــريكه‌كان (چونك ـه‌ يانه‌يه‌ ـكـى ش ـه‌وانه‌بوو) هه‌تــا خه‌ڵكــى ســاده‌‬ ‫ئه‌وشــته‌ ده‌زانێــت كه‌ئـه‌و شــوێنه‌ شــوێنى خراپه‌كاريـه‌‪ ،‬وه‌سـه‌ردانيكه‌رانى‬

‫بريتيــن له‌كافــرى پيــاو وژن وخراپ ـه‌كارى پيــاو وژن‪ ،‬له‌به‌رئ ـه‌وه‌ له‌س ـه‌ريان‬ ‫قــورس بــوو كه‌تياچووانيــان بك ـه‌ن به‌پياوچــاك وبيانك ـه‌ن به‌ش ـه‌هيده‌‬ ‫نزيك ـه‌كان ه ـه‌روه‌ك پيش ـه‌يانه‌ ئــاوا وێن ـه‌ بۆهه‌مــوو كوژراوه‌كانــى ده‌ســتى ‬ ‫موجاهيــدان ده‌ك ـه‌ن‪ ،‬ياريه‌ ـكـى نوێيــان به‌كارهێنــا ئه‌ويــش يــارى گۆڕينــى ‬ ‫نــاوه‌ هـه‌روه‌ك خوويــان پێوه‌گرتــوه‌ بۆگۆڕيــن وگاڵته‌كــردن به‌حوكمه‌كانــى‬ ‫هللا‪ ،‬شــوێنى خراپه‌كاريــان ناونــا به‌(چێشــتخانه‌)؛ بۆئ ـه‌وه‌ى له‌خه‌ڵــك‬ ‫بگــۆڕن ووابزانرێــت كه‌موجاهيــدان هێرشــيان كردۆت ـه‌ س ـه‌ر شــوێنێك‬ ‫كه‌ڕێگه‌پێــدراوه‌ بۆخــواردن وخواردن ـه‌وه‌‪ ،‬له‌شــوێنێك ك ـه‌هللا دانيشــتنى ‬ ‫تێــدا ب ـه‌ڕه‌وا دانــاوه‌‪.‬‬ ‫له‌ڕاســتيدا نــاوى ئ ـه‌و شــوێنه‌ى كه‌هێر�شــى كراس ـه‌ر له‌ئه‌ســته‌نبۆڵ‬ ‫ئه‌گ ـه‌ر چێشــتخانه‌ بێــت يــان يان ـه‌ى ش ـه‌وانه‌ هيــچ له‌حوكمه‌ك ـه‌ى‬ ‫ناگۆڕێــت‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى شــوێنێكه‌ بۆئاهه‌نــگ گيڕانــى موشــريكان‪،‬‬ ‫جائيــزه‌ به‌ئامانــج گرتنــى به‌كوشــتن وئــازاردان‪ ،‬جگ ـه‌ ل ـه‌وه‌ى كه‌شــوێنكه‌‬ ‫بۆخراپ ـه‌كارى وبۆموســڵمان جائيــز ني ـه‌ بچێت ـه‌ ئ ـه‌و شــوێنانه‌‪.‬‬ ‫س ـه‌ربازانى ده‌وڵه‌تــى ئيســامى ش ـه‌رم ناك ـه‌ن ئه‌مــڕۆ له‌ڕۆژه ـه‌اڵت‬ ‫وڕۆژئــاواى زه‌وى موشــريه‌كه‌كانى ڕافيــزه‌ وئيســماعيلى وجگ ـه‌ له‌وان ـه‌ش‬ ‫به‌ئامانــج ده‌گــرن له‌په‌رســتگاكانيان كه‌ناويــان نــاوه‌ مزگ ـه‌وت‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش‬ ‫له‌ب ـه‌ر ئه‌وه‌ي ـه‌ كه‌به‌ندايه‌تــى تێــدا ده‌كرێــت بۆجگ ـه‌ ل ـه‌هللا‪ ،‬واجب ـه‌‬ ‫له‌س ـه‌ر موســڵمانان كه‌دوركه‌ون ـه‌وه‌ لێــى‪ ،‬وه‌دوركه‌ون ـه‌وه‌ له‌دانيشــتن‬ ‫تێيــدا به‌ڵكــو هه‌تــا ن ـه‌ڕۆن به‌وشــێونه‌دا‪ ،‬چجــاى ئ ـه‌وه‌ى كه‌به‌ندايه‌تــى‬ ‫تێدابكرێــت جــا هه‌رچه‌نــده‌ بــۆهللا بێــت به‌ته‌نهــا‪ ،‬له‌گ ـه‌ڵ بوونــى ده‌قــى‬ ‫ڕاشــكاو بۆدوركه‌وتن ـه‌وه‌ ل ـه‌و به‌ندايه‌تي ـه‌ى كه‌گومــان ده‌برێــت بۆجگ ـه‌‬ ‫ل ـه‌هللا بێــت‪ ،‬وه‌ك ڕوكردن ـه‌ ئاگــر له‌كاتــى نوێــژ‪ ،‬بۆدوركه‌وتن ـه‌وه‌‬

‫‌موڕته‌دد سه‌ملان عۆده‌ چه‌واشه‌كارى ده‌كات له‌سه‌ركرده‌ پيرۆزه‌كه‬

‫‪15‬‬

‫له‌يه‌كچوونــى ئاگرپه‌رســتان كه‌ڕوده‌كه‌ن ـه‌ ئاگــر له‌كاتــى نوێژه‌كانيــان‪،‬‬ ‫وه‌نوێــژ نه‌كــردن ل ـه‌م دووكات ـه‌دا‌ ل ـه‌دواى به‌يانــى وپێــش ڕۆژئاوابــوون‪،‬‬ ‫بــۆ دوركه‌وتن ـه‌وه‌ له‌صابيئ ـه‌ موشــريكه‌كانه‌ له‌كاتــى نوێژه‌كانيــان‪،‬‬ ‫وه‌دوركه‌وتن ـه‌وه‌ ل ـه‌م شــوێنانه‌ى كه‌موشــريكه‌كان تێيــدا قوربانــى‬ ‫بۆبته‌كانيــان ده‌ك ـه‌ن‪.‬‬ ‫ئه‌گ ـه‌ر ل ـه‌م هێرش ـه‌دا بۆس ـه‌ر په‌رســتگاكان كه‌ســانێك به‌ركه‌وتــن‬ ‫له‌نزيــك ئ ـه‌م شــوێنانه‌ كه‌حوكــم ده‌كرێــن به‌ئيســام ئ ـه‌وه‌ نابێــت به‌ڕێگــر‬ ‫له‌به‌ئامانــج گرتنــى ئـه‌م په‌رســتگايانه‌‪ ،‬له‌گـه‌ڵ ئـه‌وه‌ى كه‌واجبه‌ موســڵمان‬ ‫ل ـه‌م شــوێنانه‌ دوركه‌وێت ـه‌وه‌‪ ،‬به‌تايبه‌تــى موجاهيــدان ئاگاداريــان‬ ‫كردونه‌ته‌وه‌‪،‬چجــاى ب ـه‌وه‌ى كه‌ده‌چێــت بۆ‌شــوێنێكى خراپ ـه‌كارى‪،‬‬ ‫له‌ناوه‌ڕاســتى گردبوون ـه‌وه‌ى موشــريكه‌كان‪ ،‬له‌جه‌ژنــى كوفريــان‪.‬‬

‫حوكمــى ئاهه‌نــگ گێــڕان له‌جه‌ژنـه‌ شــيركيه‌كان‬

‫«وه‌ پرســياركرا ل ـه‌ ئيبــن ته‌يمي ـه‌ ‪-‬ڕه‌حمه‌تــى لێبێــت‪ -‬ل ـه‌وه‌ى‬ ‫كه‌موســڵمانان ده‌يكـه‌ن وه‌ك خــواردن كردنــى گاووره‌كان له‌نـه‌ورۆزدا‪،‬‬ ‫ّ‬ ‫وه‌ئ ـه‌وه‌ى ده‌كرێــت له‌ت ـه‌واوى بۆنه‌كانــى تــر وه‌ك جه‌ژنــى (الغطــاس)‪،‬‬ ‫له‌دايكبــوون‪ ،‬وخميــس العــدس‪ ،‬وســبت النــور‪ ،‬له‌گ ـه‌ڵ ئه‌وان ـه‌ش‬ ‫كه‌شــتانێك ده‌فرۆشــن كه‌ده‌بێــت به‌يارمه‌تيده‌ريــان بۆجه‌ژنه‌ك ـه‌‪ ،‬ئايــا‬ ‫جائيــزه‌ موســڵمان شــتێك ل ـه‌م جۆران ـه‌ بــكات يــان نــا؟‬ ‫وه‌اڵمــى داي ـه‌وه‌‪ :‬ســوپاس بــۆهللا‪ ،‬جائيزني ـه‌ موســڵمان هيــچ يه‌كێــك‬ ‫ل ـه‌م كاران ـه‌ بــكات‪ ،‬كه‌تايبه‌ت ـه‌ به‌جه‌ژنه‌كانيــان‪ ،‬له‌خــواردن‪ ،‬وجلوب ـه‌رگ‬ ‫و شوشــتن‪ ،‬وداگيرســاندنى ئاگــر وڕونا ـكـى‪ ،‬ووازهێنــان ل ـه‌كار يــان‬ ‫به‌ندايه‌تــى‪ ،‬وه‌جگ ـه‌ له‌وان ـه‌ش‪.‬‬ ‫وه‌جائيزني ـه‌ خــواردن بكرێــت‪ ،‬وه‌ديــارى ببه‌خشــرێت‪ ،‬وه‌نه‌فرۆشــتنى ‬ ‫نه‌ئ ـه‌و شــتانه‌ جائيــزه‌ كه‌ئ ـه‌وان ســودى لێده‌بينــن ل ـه‌ جه‌ژنه‌كانيــان‪،‬‬ ‫وه‌نه‌ئاماده‌كردنــى منــدااڵن بۆيــارى كــردن له‌جه‌ژنه‌كانيــان ونه‌ده‌رخســتنى ‬ ‫جوانــى‪.‬‬ ‫وه‌ به‌شــيوه‌يه‌كى گشــتى هه‌رچــى په‌يوه‌نــدى به‌جه‌ژنيــان هه‌بێــت‬ ‫نابێــت بكرێــت‪ ،‬به‌ڵكــو ده‌بێــت ڕۆژى جه‌ژنيــان الى موســڵمانان وه‌ك‬ ‫ت ـه‌واوى ڕۆژه‌كانــى تــر بێــت وتايبه‌تــى نه‌ك ـه‌ن به‌هيــچ تايبه‌تمه‌ندي ـه‌ك‪.‬‬ ‫ب ـه‌اڵم ئه‌گ ـه‌ر موســڵمانێك به‌مه‌به‌ســت گي ـرا‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ هه‌مــوو‬ ‫كۆمه‌ڵه‌كانــى پێشــين ودواى ئ ـه‌وان ئه‌وه‌يــان به‌خ ـراپ دانــاوه‌‪ ،‬ب ـه‌اڵم‬ ‫تايبه‌تمه‌ندكــردن له‌جه‌ژنه‌كانــى گاور ئ ـه‌وه‌ ناكۆ ـكـى ني ـه‌ له‌نێــوان‬ ‫زانــاكان‪ ،‬به‌ڵكــو هه‌ندێــك زانــا ده‌ڵێــن ئـه‌وه‌ى بيــكات كافــره‌‪ ،‬له‌بـه‌ر ئـه‌وه‌ى‬ ‫به‌گه‌وره‌دانانــى دروشــمه‌كانى كافرانــى تێداي ـه‌‪ ،‬وه‌هه‌ندێكيــان گوتويان ـه‌‬ ‫ئ ـه‌وه‌ى ئاژه‌ڵێــك بكات ـه‌ قوربانــى ل ـه‌ڕۆژى جه‌ژنيــان وه‌ك ئ ـه‌وه‌ واي ـه‌‬ ‫كه‌به‌رازيكــى كردبێت ـه‌ قوربانــى‪.‬‬

‫وه‌ عبــد هللا كــوڕى عمــرو كــوڕى العــاص گووتــى‪ :‬ئـه‌وه‌ى چــاو له‌شــاره‌‬ ‫عه‌جه‌مي ـه‌كان بــكات‪ ،‬وبه‌شــدارى ن ـه‌ورۆز‪ ،‬وئاهه‌نگيــان بــكات‪ ،‬وخــۆى‬ ‫بـه‌وان بچوێنێــت تامــردن‪ ،‬وه‌له‌سـه‌ر ئـه‌و حاڵه‌تـه‌ بمێنێتـه‌وه‌ ئـه‌وه‌ حه‌شــر‬ ‫ده‌كرێــت له‌گ ـه‌ڵ ئه‌وان ـه‌‪ ،‬زياتــر له‌زانايه‌ ـكـى پێشــين گوتويه‌تــى ك ـه‌هللا ‬ ‫ده‌فه‌رمووێــت‪{َ :‬و َّال ِذيـ َـن َ ل َي ْشـ َـه ُدو َن الـ ُّـز َ‬ ‫ور} گوتيــان وات ـه‌ جه‌ژنه‌كانــى‬ ‫كاف ـران‪ ،‬ئه‌گ ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ ته‌نهــا له‌ئاماده‌بــوون بێــت‪ ،‬ئ ـه‌ى چــى ب ـه‌وه‌ى‬ ‫كه‌به‌كــردار ئ ـه‌وڕۆژه‌ تايبه‌تمه‌نــد ده‌كات‪.‬‬ ‫ل ـه‌ پێغه‌مب ـه‌ره‌وه‌ ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬گێڕدراوه‌ت ـه‌وه‌ له‌موســنه‌د‬ ‫وســونه‌نه‌كان كه‌فه‌رموويه‌تــى‪( :‬ئ ـه‌وه‌ى خــۆى بچوێنێــت به‌گه‌لێــك ئ ـه‌وه‌‬ ‫له‌وان ـه‌) وه‌ له‌ده‌ربڕينێكــى تــردا‪( :‬ل ـه‌ ئێم ـه‌ ني ـه‌ ئ ـه‌وه‌ى خــۆى بچوێنێــت‬ ‫به‌جگ ـه‌ له‌ئێم ـه‌)‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش فه‌رمووده‌يه‌ ـكـى باش ـه‌‪.‬‬ ‫ئه‌گ ـه‌ر خۆچوانــدن پێيــان ب ـه‌م شــێوه‌يه‌ بێــت‪ ،‬هه‌رچه‌نــده‌‬ ‫له‌نه‌ريته‌كانيش بێت‪ ،‬چجاى به‌وه‌ى كه‌خۆى ده‌چوێنێت به‌زۆرگه‌وره‌تر‬ ‫له‌م ـه‌‪ ،‬به‌ڕاســتى جمهــورى زانايــان به‌خراپيــان دانــاوه‌ ‪-‬جاخراپيه‌ك ـه‌‬ ‫به‌ح ـه‌ڕام دانــان بێــت يــان خراپدانانێكــى پي�ســى بێــت‪ -‬ك ـه‌ له‌گۆشــتى ئ ـه‌وه‌‬ ‫بخورێــت كه‌كردويان ـه‌ به‌قوربانــى له‌مــڕۆژه‌دا له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى بۆجگ ـه‌‬ ‫ل ـه‌هللا س ـه‌ربڕدراوه‌‪ ،‬وه‌س ـه‌ربڕدراوه‌ بۆبــت‪ ،‬به‌هه‌مــان شــێوه‌ ڕێگريــان‬ ‫كــردووه‌ له‌يارمه‌تــى دانيــان به‌ديــارى وشــت فرۆشــتن پێيــان‪ ،‬وه‌ گوتويانـه‌‪:‬‬ ‫جائيــز ني ـه‌ بۆموســڵمان شــتێك بفرۆشــێت ب ـه‌گاور كه‌له‌به‌رژه‌وه‌نــدى‬ ‫جه‌ژنه‌كانيــان بێــت‪ ،‬نه‌گۆشــت‪ ،‬ونه‌خوێــن‪ ،‬ونه‌جــل‪ ،‬جائيزني ـه‌‪،‬‬ ‫وه‌پێدانــى ئــاژه‌ڵ به‌خواســتن حه‌ڕامـه‌‪ ،‬يارمه‌تــى دانيــان به‌هه‌رشــتێك بێــت‬ ‫بۆئاينه‌كه‌يــان حه‌ڕام ـه‌؛ له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى ئ ـه‌وه‌ به‌گه‌وره‌دانانــى دروشــمى ‬ ‫ئاينه‌كه‌يان ـه‌‪ ،‬ويارمه‌تــى دانيان ـه‌ له‌س ـه‌ر كوفريــان وه‌پێويســته‌ له‌س ـه‌ر‬ ‫ســوڵتان كه‌ڕێگــرى له‌موســڵمانان بــكات ل ـه‌م كاران ـه‌‪ ،‬چونك ـه‌ هللا تعالــى‬ ‫ده‌فه‌رمووێــت‪{ :‬يارمه‌تــى يه‌كتــر بــده‌ن له‌س ـه‌ر چاك ـه‌ وته‌قــوا وه‌يارمه‌تــى‬ ‫يه‌كتــر م ـه‌ده‌ن له‌س ـه‌ر خراپ ـه‌ وتــاوان}‪.‬‬ ‫پاشــان بۆموســڵمان جائيــز ني ـه‌ كه‌يارمه‌تيــان بــدات له‌خواردن ـه‌وه‌ى‬ ‫م ـه‌ى به‌دروســتكردنى‪ ،‬چجــاى دروشــمه‌ كوفريه‌كانيــان؟ ئه‌گ ـه‌ر ئ ـه‌وه‌‬ ‫جائيــز نه‌بێــت دروســت بكرێــت ئ ـه‌ى چــى ب ـه‌وه‌ى كه‌ده‌يخوات ـه‌وه‌؟ هللا ‬ ‫زاناتــره‌» [مجمــوع الفتــاوى‪ ،‬به‌ده‌ســتكاريه‌كى كه‌م ـه‌وه‌]‪.‬‬ ‫هێرشـه‌كه‌ى ئه‌ســته‌نبۆڵ چااڵكيه‌ ـكـى پيــرۆز ‌ه‬ ‫هێر�شــى ئه‌ســته‌نبۆڵ بۆس ـه‌ر موشــريكه‌كان له‌كاتــى ئاهه‌نــگ‬ ‫وشــركيان‪ ،‬وه‌ تيايــدا ژماره‌يه‌ ـكـى زۆر له‌كافــر وموڕت ـه‌ددان كــوژران‪،‬‬ ‫وه‌ئ ـه‌وه‌ى كه‌پاڵده‌درێــت بــۆالى ئيســام ل ـه‌م هێرش ـه‌ به‌ركه‌ووتــوه‌ ئ ـه‌وه‌‬ ‫كارێكــى كــردووه‌ كه‌نزيك ـه‌ له‌كوفــر ودوره‌ له‌ئيســام‪ ،‬وه‌تێك ـه‌اڵو بــووه‌‬ ‫له‌گ ـه‌ڵ موشــريكه‌كان به‌جۆرێــك ناتوانرێــت بناســرێته‌وه‌ كه‌موســڵمانه‌‬ ‫ئ ـه‌وه‌ ئه‌وكه‌س ـه‌ خوێنــى به‌فيڕۆده‌درێــت‪ ،‬داواى شــكۆدارى وس ـه‌ركه‌وتن‬ ‫بــۆ ئه‌نجامــده‌رى هێرشــكه‌ ده‌خوازيــن‪ ،‬والحمــد هلل رب العامليــن‪.‬‬

‫وتار‬

‫‪16‬‬

‫ســووپای تور ـکـی وفڕۆکەکانــی‪ ،‬لەژێــر ســێبەری‬ ‫ئەمریــکا وھاوپەیمانــی ناتــۆ‪ ،‬بــەاڵم ئــەم بیرۆکەیــە شکســتی‬ ‫ھێنــا لەبەرئــەوەی ئەمریــکا وھاوپەیمانەکانــی لەناتــۆ پێــی ڕازی‬ ‫نەبــوون‪ ،‬بەڵکــو دەستپێشــخەرییان کــرد لەپاشەکشــەی بەرگــری ئاســمانی‬ ‫پێشــکەوتوو لەجــۆری (پاتریــۆت) ئــەوەی کەئەکرێــت بەکاربھێنرێــت‬ ‫بۆپاراســتنی ناوچــەی داخ ـراو لەفڕۆکەکانــی نوســەیڕى‪.‬‬

‫تورکیا ڕەزامەندی پێشینەی وەرگرت‬

‫لەگــەڵ تووندبوونــەوەی گــڕی جەنــگ لــەدژی دەوڵەتــی ئیســامی‬ ‫کەھاوپەیمانــی نێودەوڵەتــی خاچپەرســتی ئەنجامــی دەدات بەپێشــەوایەتی‬ ‫ئەمریــکا‪ ،‬ئێســتا ھــەر الیەنێــک ئەتوانێــت پــڕۆژەی تایبەتــی خــۆی‬ ‫بەڕێوەببــات‪ ،‬بەمەرجێــک بیکاتــە ڕووبــەڕووی جەنــگ لەســەر دەوڵەتــی‬ ‫ئیسالمی‪ ،‬ئەردۆغانی تاغووت وھاوپەیمانە موڕتەددەکانی لەصەحوەکان‬ ‫گەڕانــەوە بۆدەرخســتنی پــڕۆژەی ناوچــەی داخ ـراو بەتێگەیشــتنێکی‬ ‫نوێــوە‪ ،‬ئەویــش ئــەم ناوچەیــە بکاتــە بنکەیە ـکـی ســەربازی بۆجەنگــی‬ ‫دەوڵەتــی ئیســامی‪ ،‬ودەرچوونــی میحوەرێکــی نــوێ بۆھێرشــکردن کەزیــاد‬ ‫دەکرێــت بۆمیحوەرەکانــی ڕافیــزە لەعێ ـراق‪ ،‬وپێشــمەرگە لەکوردســتان‪،‬‬ ‫وحزبــی ‪ PKK‬لەناوچــەی جەزیــرە‪ ،‬وڕژێمــی نوســەیڕی لەحەلــەب وبادي ـه‌‪،‬‬ ‫وەئەر ـکـی ئــەم میحوەرانــەش دەبێتــە پێشــکەوتن لەباکــووری ویالیەتــی‬ ‫حەلــەب لەگــەڵ دیــوی ڕۆژئاوایــی ڕووبــاری فوڕات(الشــامیة)‪ ،‬ھــاوکات‬ ‫لەگــەڵ پێشــکەوتنی میحــوەری موڕتەددانــی ‪ PKk‬لەدیــوی ڕۆژھەاڵتــی‬ ‫ڕووبــار‪ ،‬نامــۆ نیــە کەھــەردوو میحوەرەکــە بەرژەوەندیەکانیــان‬ ‫یەکبگرێتــەوە کەلەڕاستیشــدا ھــاوکاری یەکتــرن‪ ،‬وەبەئاشــکراش‬

‫دووژمنــی یەکــن ناوەکانیــان نزیــک‬ ‫یەکتــرە ولەوەدەچێــت ئەرکیشــیان‬ ‫یــەک بێــت مەبەســتمان لەقەڵغانــی‬ ‫فــوڕات(درع الف ـرات)ی موڕتەددانــی تورکــەکان‬ ‫وھاوپەیمانانیــان‪ ،‬وتووڕەیــی فوڕات(غضــب الف ـرات)‬ ‫ی موڕتەدانــی کــوردەکان وھاوپەیمانــەکان ولەژێــر ئــەم‬ ‫هه‌ڵوێست ‌هشــدا تورکیــا ڕەزامەنــدی ئەمریــکای بەدەســتھێنا‬ ‫لەســەر پێشــڕەوی بــەرەو جەڕابلــوس وڕاعــی بــەرەو شــاری‬ ‫بــاب‪ ،‬وســێبەری ئاســمانی بۆدابینکــرد‪ ،‬وشــوێنى ھــاوکاری‬ ‫وچە ـکـی بۆدانــا‪ ،‬لــەزۆر قۆناغــی چااڵکییەکــەدا‪.‬‬ ‫وبــۆ گوێنــەدان بەڕەتکردنــەوەی ڕژێمــی نوســەیڕی‬ ‫وھاوپەیمانانــی لەڕوو�ســی وئێرانییــەکان چونکــە حکومەتــی‬ ‫تور ـکـی موڕتەددیــش پەنــای بــرد بۆگفتوگــۆ لەگــەڵ‬ ‫خاچپەرســتانی ڕوســیا‪ ،‬وڕازی کردنیــان بەڕەزامەنــدی‬ ‫لەســەر پێشــکەوتن لەدەوروبــەری باکــور وڕۆژھەاڵتــی‬ ‫حەلــەب‪ ،‬لەگــەڵ وەرگرتنــی گرەنتــی بــەوەی ئــەم پێشــکەوتنە‬ ‫تەنھــا دەبێتــە جەنــگ لــەدژی دەوڵەتــی ئیســامی‪ ،‬وەلەســەر‬ ‫ئــەوەی بەھیــچ شــێوەیەک دەســتکاری ڕژێمــی نوســەیڕی‬ ‫وھاوپەیمانانــی لەڕەوافيــز وئەوانیتــر نــەکات‪.‬‬

‫گرنگى پڕۆژه‌ك ‌ه بۆتوركيا‬ ‫ئەردۆغانــی تاغــووت وئەندامــە موڕتەددەکانــی حکومەتەکــەی‬ ‫قســەیان زۆرکــرد لەســەرناوچــەی داخـراو بــەوەی کــە ھۆکارێکــە بۆڕێگرتــن‬ ‫لەھەســتانی دەوڵەتــی کــوردی ئــەوەی کەئاواتــی حزبــی ‪ PKK‬علمانــی کافرە‪،‬‬ ‫ئــەوەش لەڕێــی دەســتگرتن بەســەر درێژایــی ناوچــەی نێــوان جەڕابلــوس‬ ‫وئ ‌هع ـزاز بەمــاوەی دووری زیاتــر لــە ‪ 50‬کــم‪ ،‬وببێتــە ڕێگرێــک لەپەیوەنــدی‬ ‫نێــوان ناوچەکانــی ژێــردەســتی چەکــدارە موڕتەددەکانــی ‪ PKK‬لەڕۆژھــەاڵت‬ ‫وڕۆژئــاوای فوڕاتــەوە‪.‬‬ ‫وبۆئــەوەی ئــەم ناوچەیــەش ببێتــە بەربەســتێک ونەھێڵێــت‬ ‫موجاھیدانــی دەوڵەتــی ئیســامی بگــەن بەخاکەکانیــان‪.‬‬ ‫بــەاڵم ھەرکە�ســێ بەچــاو ووردبێتــەوە لەڕاســتەقینەی ســەر‬ ‫نەخشــە‪ ،‬وبەڕێوەچوونــی ڕووداوە سیاســییەکان لەھــەردوو‬ ‫گۆڕەپانــی تورکیــا وشــام ئەزانێــت کەگرنگــی ئــەم‬ ‫ناوچەیــە بۆحکومەتــی موڕتــەددی تور ـکـی زۆر‬ ‫زیاتــر دەگەیەنێــت لەدۆســيه‌ى ڕووخاندنــی‬ ‫پــڕۆژەی دەوڵەتــی کــوردی ســەرەڕای‬ ‫گرنگییەکــەی‪ ،‬چونکــە کۆنترۆ ڵــی‬ ‫ســووپای تور ـکـی بەســەر‬ ‫بەشــێک لەخا ـکـی شــام‬ ‫مانــای ھەبوونــی‬ ‫ھۆکارێکی‬ ‫پەستانی‬ ‫وتار‬

‫‪18‬‬

‫ئه‌ردۆگانى موڕته‌دد له‌گه‌ڵ گه‌وره‌ خاچ په‌رسته‌كه‌ى پۆتين‬

‫گەورەیــە لەســەر ڕژێمــی نوســەیڕی لەداھاتــوودا کەدەســتگرتن ‌ه بەســەر‬ ‫زۆرێــک لەگرووپــە موڕتەددەكانــى ص ‌هحــوه‌‪ ،‬ئــەوەش واتــە بەدەســتھێنانی‬ ‫دەسکەوتی گەورە لەکاتی پاشەکشە لەم ناوچەیە لەداھاتوودا ھەرچەندە‬ ‫ئەگــەر حکومەتــی دان ـراوی دیمەشــق ھەرشــێوەیەکی ھەبێــت‪.‬‬ ‫بەھەمــان شــێوە دەســتگرتنی تورکیــا بــە ســەر بەڕێوەبردنــی گۆشــەیی‬ ‫لەســەرئــەم ناوچەیــە‪ ،‬بەھەبوونــی ســێبەری ئاســمانی ڕوو�ســی یــان ئەمریکــی‬ ‫ڕێ بەبۆردومانــی نوســەیڕی نــادات لەناوچەکــەدا‪ ،‬ویارمەتــی تورکیــا‬ ‫دەدات بۆئــەوەی لەداھاتــوودا ڕزگاری بێــت لــەو ژمــارە زۆرەی کۆچبەرانــی‬ ‫نەخوازراو (بێزارکەرەکان یان بێ سوودەکان بەنيسبەت خۆی) لەڕێگەی‬ ‫کردنــەوەی خێوەتگــەی کۆچبــەران لــەم ناوچەیــەدا‪ ،‬لــەدووای ئــەوەش ڕزگاری‬ ‫دەبێــت لەبەھەدەردانــی خەرجــی گــەورە کەدرووســتیانکردووە لەســەرئابــووری ‬ ‫ڕووخاوی تورکیا‪.‬‬ ‫ئەمەشجگەلە لەشکرکێشکردنی جەنگاوەرەکانی نێوئەم خێوەتگايانە‬ ‫بۆبەرژەوەنــدی پڕۆژەکانــی داھاتــووی ســووپای تورکیــا لەشــام‪ ،‬چونکــە‬ ‫ئێ ـران ملــی میلیشــیا ڕافيزیەکانــی بەدەســتەوەیە لەنێــوان چوارچێــوەی‬ ‫(حەشــدی ڕافيــزی)‪ ،‬وبەکاریھێنــا بۆبەدیھێنانــی ئامانجەکانــی خــۆی‪،‬‬ ‫ئێســتاش تورکیــا ئەتوانێــت قســەبکات لەبــڕی (حەشــدی صەحــوەکان)‬ ‫کــە بۆبەرژەوەندییەکانــی خــۆی لەشــام وناوچەکــە بەکاریــان دەھێنێــت‪.‬‬

‫ناوچەی داخراوی قبوڵکراو‬ ‫لەگــەڵ گشــت ڕێککەوتنێکــی وەســتاندنی جەنــگ لەنێــوان ڕژێمــی‬ ‫نوســەیڕی وصەحــوە موڕتــەددەکان بەڕابەریەتــی خاچپەرســتانی ڕوو�ســی‪،‬‬ ‫بەرپرســە ڕووســیەکان بــاس لەگرنگــی جیاکردنــەوەی «ئۆپۆزســیۆنی‬ ‫ميانــڕه‌و» لــە «توونــدڕەوەکان» دەکات‪ ،‬ســەرەڕای زانینیــان بەھاوپەیمانــی‬ ‫‪19‬‬

‫بەھێــز لەنێــوان گرووپەکانــی صەحــوە مورڕتــەددەکان ھەروەھــا جیــاوازی‬ ‫نیــە لەوانــەی کەبەئاشــکرا وڕاشــکاوی عه‌ملانیــەت ڕادەگەیەنــن یــان‬ ‫ئەوانــەی بەقســەی خۆیــان «شــەریعەت» جێبەجــێ دەکــەن‪.‬‬ ‫ئەمــەش لەپێنــاو بەئامانــج گرتنــی بۆردومانــە ڕووســیەکان بۆســەر‬ ‫«تووندڕەوەکانــی» ڕەتکــەرەوەی گفتوگۆکانــن لەگــەڵ ڕژێمــی نوســەیڕی‪،‬‬ ‫بەبــێ «ميانــڕه‌وه‌كان» ئەوانــەی کەقبوڵیانکــرد‪ ،‬کاریــان بــردە الی «ھیئــة‬ ‫املفاوضــات» لیژنــەی گفتوگــۆ کەســەرۆک وەزیرانــی ڕژێمــی نوســەیڕی‬ ‫پێشــوو موڕتەدد(ریــاض حجــاب) بەڕێــوەی دەبــات‪.‬‬ ‫بــەاڵم ئــەم ئەرکــە مومکیــن نیــە بەھــۆی تێکــەاڵوی گــەورە‬ ‫لەجۆراوجــۆری صەحــوەکان‪ ،‬بەشــێکیان بەگفتوگــۆکان ڕازیــن‬ ‫وبەشــێکیان ڕەتــی ئەکەنــەوە‪ ،‬وبەھــۆی نەتوانینــی «ميانــڕه‌وه‌كان» لەســەر‬ ‫دەرکردنــی ئەوانــی تــرلەنێــو ڕیزەکانــی خۆیــان‪ ،‬ئەمــەش کەبەڕوونتریــن وێنــە‬ ‫لەشــاری حەلــەب لەپێــش ڕووخاندنــە گشــتیەکەی بەدەســتی ســووپای‬ ‫نوســەیڕی بەدیارکــەوت‪ ،‬ھەتــا ئەردۆغانــی تاغــووت شــێوازێکی قبوڵکـراوی‬ ‫لەڕێــی صەحــوە مورڕتەددەکانــەوە پێشــکەش بــەم دابڕاوانــە کــرد‪،‬‬ ‫لەھەمــان کاتــدا خــۆی دڵنیادەکاتــەوە به‌ڕێگه‌دانــی (ڕوو�سی‪-‬نوســەیڕی) بــۆ‬ ‫دانانــى «ناوچــەی داخـراو»‪ ،‬بەجۆرێــک ئــەم ناوچەیــە ڕۆ ڵــی جیاکردنــەوەی‬ ‫صەحــوە «ميانــڕه‌وه‌كان» لەصەحــوە «توونــدڕەوەکان» دەگرێــت‪ ،‬بۆئــەوەی‬ ‫صەحــوە «ميانــڕه‌وه‌كان» وازبێنــن لەکوشــتاری ڕژێمــی نوســەیڕی‪ ،‬وکاتیــان‬ ‫زۆربێــت بۆکوشــتاری دەوڵەتــی ئیســامی بەتەنھــا‪ ،‬وپارێزراویــش دەبــن‬ ‫لەبۆردومانــی نوســەیڕی وڕوو�ســی ھەتــا ئەوکاتــەی دەســتبگرن بــەم‬ ‫ئەرکــەوە‪.‬‬

‫پڕۆژه‌ى (ڕو�سى – توركى)‬

‫لــەدووای تەواوبوونــی ڕادەســتکردنی شــاری حەلــەب بــۆ ڕژێمــی‬ ‫نوســەیڕی لەالیــەن گرووپەکانــی صەحوەکانــەوە لەســەر بنەمــای‬ ‫ڕێککەوتنــی نێــوان ڕوســیا وتورکیــا‪ ،‬پــڕۆژەی (ڕوو�ســی‪-‬تورکی)نوێ پــەرەی‬ ‫پێــدرا بۆووردبوونــەوە لەتاقیکردنــەوەی شــاری حەلــەب لەســەر ئــەوەی‬ ‫مایــەوە بەدەســتی صەحــوەکان لەخا ـکـی شــام‪ ،‬ئــەوەش لەســەر بنەمــای‬ ‫ڕێککەوتنــی ئاشــتی نێــوان صەحــوەکان وڕژێمــی نوســەیڕی دەبێــت‪،‬‬ ‫کەلەســەر �ســێ تــەوەری ســەرەکی دەبێــت‪:‬‬ ‫یەکــەم‪ :‬وەســتاندنی شــەڕلەنێــوان ھــەردووال لەســەرجەم ناوچەکانــی‬ ‫شــام‪.‬‬ ‫دووەم‪ :‬داڕشــتنی حکومەتێکــی ھاوبــەش لەنێــوان ڕژێمــی نوســەیڕی‬ ‫وموڕتەددەکانــی گرووپــە صەحــوە چەکــدارە ئۆپۆزســیۆنە سیاســیەکان‪،‬‬ ‫لەســەر بنەمــای (عه‌ملانیــەت‪ ،‬دیموکراتــی‪ ،‬ووێنــای پێکھاتــەکان)‪،‬‬ ‫کەتێیــدا دەســتی بڵنــد دووبــارە بۆنوســەیڕییەکان دەبێــت‪ ،‬وکاردەکــەن‬ ‫بۆجێگیرکردنــی جەنگاوەرانــی صەحــوەکان لەنــاو ســووپای نوســەیڕی‪.‬‬ ‫ســێیەم‪ :‬ئەوەیــە کــە لەکۆتاییــدا کوشــتار تەنھــا لــەدژی دەوڵەتــی‬ ‫ئیســامی كــورت دەکرێتــەوە‪.‬‬ ‫بــەوەش شــوێنی ناوچــەی داخـراو لەنــاو ئــەم ڕێککەوتنــەدا ئەوەیــە کــە‬ ‫لەیەکــەم ناوچەکانــدا دەبێــت کەتێیــدا شــەڕ کۆتایــی پــێ دێــت بەفەرمــی‪،‬‬ ‫لــەدووای ئــەوەی بەواقیعــی تێیــدا جێبەجێک ـرا بۆمــاوەی چەنــد مانگێــک‬ ‫(لەســاتی دەرچوونــی چاال ـکـی «قەڵغانــی فــوڕات»ی تورکیــەوە)‪ ،‬ئــەم‬ ‫ناوچەیــە دەبێتــە جێــگای حەوانــەوەی ســەرجەم گــرووپ وڕێکخ ـراوەکان‬ ‫ئەوانــەی کەچوونەتــە ناوچوارچێــوەی پــڕۆژەی (ڕوو�ســی‪-‬تورکی)‬ ‫بەجۆرێــک بەچــەک وپێداویســتیەکانیان وخێ ـزان وبازگەکانیانــەوە‬ ‫بــۆی دەڕۆن‪ ،‬وئیدليــب دەبێتــە تاك ـه‌ شــوێن بۆســەرجەم گرووپــە‬ ‫مورڕتــەددەکان لــەدەرەوەی ڕێککەوتنــی ئاشــتی لەگــەڵ ڕژێمــی نوســەیڕی‪،‬‬ ‫بەجۆرێــک فڕۆکەکانــی ڕوو�ســی ونوســەیڕی ئاگــری بۆردوومانــی ئاســمانی‬ ‫دەڕژێنێتــە ســەریان‪ ،‬ومیلیشــیا ڕافيزیــەکان لەســەر زەویــدا س ـه‌نگه‌ريان‬ ‫لــێ تەســک دەکەنــەوە‪ ،‬بەجۆرێــک ئــەوەی بیەوێــت لــەو دۆزەخــە دەربچــێ‬ ‫ھیــچ ڕێگەیە ـکـی نامێنــێ جگــە لەخــۆ ڕادەســتکردن بەســووپای نوســەیڕی‪،‬‬ ‫وبچێتــە ناویانــەوە‪ ،‬یــان بڕواتــە تورکیــا لەڕێــی په‌ڕگ ـه‌ى فەرمــی‪ ،‬بۆئــەوەی‬ ‫بگاتە ناوچەی داخراو وببێتە ئەندام لەســووپای صەحوە «ميانڕه‌وه‌كان»‬ ‫بــۆ کوشــتاری دەوڵەتــی ئیســامی‪ ،‬دوور لەھــەر به‌ره‌يه‌ ـكـى جەنگــی لــەدژی‬ ‫ســووپای نوســەیڕی‪.‬‬ ‫وه‌ ئــەم پڕۆژەیــەش بــەردەوام دەبێــت ھەتــا ســووپای نوســەیڕی‬ ‫بەتەواوەتــی دەســت دەگرێــت بەســەر ناوچەکانــی ئیدليــب وســاحل‬ ‫ودەوروبــەری باکــووری حەلــەب‪ ،‬لــەدووای ئــەوەی پا ـكـى ئەكاتــەوە‬ ‫لەپاشــماوەی جەنگاوەرانــی صەحــوە موڕتــەددەکان ئەوانــەی کــە لەنــاو‬ ‫حیمــس ودیمەشــق وقەلەمــۆن وڕەنگــە دەرعایشــەوە ھاتبــن‪ ،‬بەجۆرێــک‬

‫نیشــانەی قبوڵکردنــی ھــەر موڕتەددێــک لەئەندامەکانــی صەحــوەکان‬ ‫بەڕێکەوتننامــەی ئاشــتی لەگــەڵ نوســەیڕی دەبێــت‪ ،‬یانیــش بەچوونــە‬ ‫نــاو ڕیزەکانــی ســووپای نوســەیڕیەوە‪ ،‬یــان چوونــە نــاو ســووپای صەحــوە‬ ‫«ميانــڕه‌وه‌كان» لەچوارچێــوەی ناوچــەی داخ ـراو‪ ،‬بەتایبــەت ئەگــەر‬ ‫ھەڵبژاردنــی مانــەوە لەتورکیــاش الببرێــت‪ ،‬لــەدووای ئــەوەی حکومەتــی‬ ‫موڕتــەددی تور ـکـی ســەرجەم کۆچبــەران دەگوازێتــەوە بــۆ نــاو ناوچــەی‬ ‫داخــراو‪.‬‬ ‫لــەم ســاتانەش ڕێککەوتــن دەکرێــت لەســەرکۆکردنــەوەی گرووپەکانــی‬ ‫«ناوچــەی داخ ـراو» بــەرەو چوونەنــاو ســووپای نوســەیڕی لەســەر‬ ‫شــێوەی پــۆل پــۆل ھاوشــێوەی گرووپەکانــی «ســووپای شــەعبی»‪ ،‬یــان‬ ‫تێکەڵکردنیــان بــە ھێزەکانــی پۆلیــس‪ ،‬چونکــە وەزارەتــی ناوخــۆ لەحکومەتــی‬ ‫ھاوبەشــیدا زۆرب ـه‌ى دەبێتــە بە�شــی ئۆپۆزســیۆنی مورڕتــەدد‪ ،‬بەمــەش‬ ‫ھەوڵــەکان یەکدەخرێــت بەتەواوەتــی بۆجەنگــی دەوڵەتــی ئیســامی‪.‬‬

‫لەسەرھەنگاوی صەحوەکانی عێراق‬

‫لەگــەڵ یەکــەم دەستپێشــخەری بۆدەرچوونــی صەحــوەکان لەشــام‪،‬‬ ‫دەوڵەتــی ئیســامی ھۆشــداری دا بەموڕتــەددەکان بــەوەی کەلەســەر‬ ‫ڕێــی براکانیــان لەصەحوەکانــی عێ ـراق دەڕۆن لەســەر شــوێن پێیەکانیــان‪،‬‬ ‫وئــەوان توو�شــی چــارە ڕەشــەکەیان دەبنــەوە کەئەوانــەی پێــش خۆیــان‬ ‫توو�شــی ھاتــن‪.‬‬ ‫چونکــە نەدەوڵەتــی ئیســامی وازیــان لێدێنێــت‪ ،‬ونەخاچپەرســتان‬ ‫وتاغوتەکانیــش پەیمانەکانیــان دەبەنەســەر‪ ،‬نەنوســەیڕی وڕافیــزەش‬ ‫ھەرچــی بیانەوێــت ئەیاندەنــێ‪ ،‬بەڵکــو دەوڵەتــی ئیســامی بــەردەوام‬ ‫دەبێــت لەلێکردنــەوەی ملیــان‪ ،‬وڕافیــزە ونوســەیڕیەکانیش کاردەکــەن‬ ‫بۆتێکشــکاندنیان والوازکردنیــان وچۆکیــان پــێ دادەنێــن‪ ،‬ھەرکەســێکیان‬ ‫یاخــی ببێتیــش ئــەوا ســەخت نیــە بــۆ ڕەوافيــز ونوســەیڕیەکان کەمەلەفــە‬ ‫کۆنەکانیــان بۆھەڵبدەنــەوە‪ ،‬یــان دادگاییــان بکــەن لەســەر تۆمەتــی نــوێ‪،‬‬ ‫وخاچپەرســتان وتاغوتــەکان بەجێیــان دەھێڵــن ھەرکــە کاریــان پێیــان‬ ‫نەمــا‪ ،‬کــەس لێیــان دەربــازنابێــت ئیــا ئــەوەی ببێتــە کۆچبــەری دەوڵەتێکــی‬ ‫دراو�ســێ‪ ،‬ھــەروەک بەســەر موڕتەددانــی فەرمانــدە صەحوەکانــی عێ ـراق‬ ‫ھــات‪.‬‬ ‫و صەحــوەکان الدەبرێــن‪ ،‬ودەوڵەتــی ئیســامی ئەگەڕێتــەوە ‪-‬بەئیزنــی‬ ‫ەللا‪ -‬بــۆ گشــت ئــەو ناوچانــەی کشــاوەتەوە تێیــدا لەباکــووری شــام‪،‬‬ ‫وکاروانــی ســەربازەکانی دەچنەنــاو خا ـکـی تورکیــاوە‪ ،‬بۆئــەوەی ویالیەتــی‬ ‫نوێــی تێــدا دامەزرێنــن‪ ،‬شــەرعی ‪-‬ەللا‪ -‬ی تێــدا پەیڕەوبکــەن‪ ،‬وبتەکانــی‬ ‫ئەتاتــورک لەناوببــەن‪ ،‬ھەروەھــا بتەکانــی دیموکراتــی وعلمانــی وســۆفی‬ ‫وئیخوانــە موڕتــەددەکان‪ ،‬ئــەوەش لەســەر ‪-‬ەللا‪ -‬قــورس نیــە‪.‬‬

‫وتار‬

‫‪20‬‬

‫گومانــى تياني ـه‌ كه‌له‌گ ـه‌ڵ گه‌ڕان ـه‌وه‌ى خيالف ـه‌ت ودامه‌زراندنــى‬ ‫ده‌وڵه‌تــى ئيســامى‪ ،‬ودواى زيندووكردن ـه‌وه‌ى ئه‌وش ـه‌رائيعانه‌‬ ‫وحوكمان ـه‌ى ك ـه‌وون بووبــوون‪ ،‬مێشــكى زۆرێــك له‌ئافره‌ته‌كانــى‬ ‫ڕۆشــنكرده‌وه‌‪ ،‬وه‌پڕشــنگى دايـه‌وه‌ به‌هاتنــى شـه‌ريعه‌تى پــاك‪ ،‬خوشــكان‬ ‫له‌ژێــر ده‌وڵه‌ته‌كه‌مــان ژيــان وه‌شــاره‌زاى زياتــرى فه‌رمانه‌كانــى ئاينيــان‬ ‫بــوون‪ ،‬وه‌ئ ـه‌وه‌ى په‌يوه‌ســتى كــردن ب ـه‌وه‌وه‌ بريتــى بــوو له‌پ ـه‌روه‌ردگارى‬ ‫جيهانيــان‪ ،‬به‌تايبه‌ت ـه‌ى له‌اليه‌نــى عه‌قيــده‌ وته‌وحيــد‪ ،‬ك ـه‌‬ ‫هه‌ردووكيــان پيســكراون له‌خا ـكـى شــيرك وهاوبه‌شــدانان‪.‬‬ ‫به‌هێزتریــن گرێــی ئیمــان‬ ‫ئ ـه‌ی ئافره‌ت ـه‌ به‌نده‌ك ـه‌ی هللا بزان ـه‌‪ ،‬ك ـه‌وا ئیســام بریتی ـه‌‬ ‫له‌ته‌ســلیم بــوون بــۆهللا به‌ته‌وحیــد وه‌ملك ـه‌چ بــوون بــۆی به‌گوێڕایه‌ڵــی‬ ‫وخۆب ـه‌ری كــردن له‌شــیرك وئه‌هلــی شــیرك‪ ،‬وه‌الء وبه‌ڕائیــش‬ ‫بنه‌مایه‌ك ـه‌ له‌بنه‌ماكانــی ئیســام به‌ئیجمــاع‪ ،‬وه‌ له‌ش ـه‌هاده‌تی ب ـه‌رز‬ ‫وپیــرۆزی ووشـه‌ی “الالــه اال هللا” یـه‌‪ ،‬وموســڵمان پێــی ناوتــرێ موســڵمان‬ ‫تاكــو له‌كوفــر وله‌كافــران خــۆی ب ـه‌ری ن ـه‌كات‪ ،‬هه‌رچه‌نــده‌ ئه‌وكافران ـه‌‬ ‫له‌خــزم وكه‌س ـه‌ نزیكه‌كانــی بێــت‪.‬‬ ‫ڕه‌نگ ـه‌ ئافره‌تێــك بڵێــت‪ :‬ب ـه‌اڵم مــن وه‌الء وخۆشه‌ویســتیم بــۆهللا ‬ ‫وپێغه‌مبه‌ره‌ك ـه‌ی وبڕوادارانه‪،‬گه‌وره‌تریــن به‌ڵگ ـه‌ش له‌س ـه‌ری ئه‌وه‌ی ـه‌‬ ‫ك ـه‌وا له‌خا ـكـى ئیســام ده‌ژیــم وله‌ژێــر نیعم ـه‌ت وســایه‌ی ش ـه‌ریعه‌تی‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارم!‬ ‫ئه‌ڵێیــن بزان ـه‌ دۆســتايه‌تى كافــران ته‌نهــا ب ـه‌وه‌ نی ـه‌ س ـه‌ریانبخه‌یت‬ ‫ویارمه‌تیــان بده‌یــت وپشــتیوانیان بكه‌یــت دژی موســڵمانان‪،‬‬ ‫به‌ڵكــو به‌ته‌نهــا ئه‌وه‌نــده‌ی خۆشه‌ویســتیت هه‌بێــت بۆیــان وهــاوڕێ‬ ‫یه‌تیــان بك ـه‌ی‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ وێنه‌ي ـه‌ك له‌وێنه‌كانــى دۆســتايه‌تيت بۆكافــران‬ ‫ئه‌نجامــداوه‌‪ ،‬خۆشه‌ویســتی ودڵ پێخۆشــبونیش شــوێنه‌كه‌ی ل ـه‌دڵ‬ ‫دایــه ودڵ گ ـه‌وره‌ی ئه‌ندامه‌كانــی الش ـه‌یه‌ وله‌ژێــر فه‌رمانــی ئ ـه‌ودا‬ ‫ده‌ســت به‌جــواڵن ده‌كات‪ ،‬ئیمامــی ئه‌حم ـه‌د له‌موســنه‌ده‌كه‌یدا‬ ‫فه‌رمووده‌یه‌ ـكـی هێنــاوه‌ له‌به‌ڕائــی كــوڕی عازه‌ب ـه‌وه‌‪ -‬هللا لێــى ڕازى‬

‫بێــت‪ -‬ك ـه‌وا گووتــى‪ :‬ئێم ـه‌ دانیشــتبوین له‌خزم ـه‌ت پێغه‌مبه‌ر‪-‬صلــی هللا ‬ ‫علیــه وســلم‪ -‬پرســیارى كــرد وفه‌رمــووی كامه‌یـه‌ وچیـه‌ به‌هێزتریــن گرێــی‬ ‫ئیســام؟ گووتیــان‪ :‬نوێــژه‌‪ ،‬ئه‌ویــش فه‌رمــووی‪ :‬ئـه‌وه‌ چاكـه‌ بـه‌اڵم خــۆى‬ ‫ني ـه‌‪ ،‬پاشــان گووتیــان‪ :‬زه‌كات ـه‌‪ ،‬ئه‌ویــش فه‌رمــووی‪ :‬ئ ـه‌وه چاك ـه‌ ب ـه‌اڵم‬ ‫خــۆى نيـه‌‪ ،‬گووتیــان‪ :‬رۆژووه‌‪ ،‬فه‌رمــووی‪ :‬ئـه‌وه‌ چاكـه‌ بـه‌اڵم خــۆى نيـه‌‪،‬‬ ‫گووتیــان‪ :‬حه‌ج ـه‌‪ ،‬فه‌رمــووی‪ :‬ئ ـه‌وه‌ چاك ـه‌ ب ـه‌اڵم خــۆى ني ـه‌‪ ،‬گووتیــان‪:‬‬ ‫جیهــاده‌‪ ،‬فه‌رمــووی‪ :‬ئـه‌وه‌ش چاكـه‌ بـه‌اڵم خــۆى نيـه‌‪ ،‬پاشــان فه‌رمــووی‪:‬‬ ‫(به‌ڕاســتی به‌هێزتریــن گرێــی ئیمــان ئه‌وه‌ی ـه‌ خۆشویســتن وڕق لێبونــت‬ ‫له‌پێنــاو هللا بێــت)‪.‬‬ ‫ســوله‌یمان ال الشــیخ ره‌حمه‌تــی لێبێــت گووتــى‪« :‬ئایــا ه ـه‌ر‬ ‫به‌خۆشه‌ویســتن وڕق لــێ بــوون ودۆســتایه‌تی ودوژمنایه‌تــی كــردن‬ ‫نی ـه‌ له‌پێنــاو هللا كه‌ئايــن داده‌م ـه‌زرێ وئــااڵی جیهــاد هه‌لده‌كــرێ‬ ‫ومه‌شــخه‌ڵی فه‌رمــان به‌چاك ـه‌ وڕێگــری كــردن له‌خراپ ـه‌ دێت ـه‌ كای ـه‌وه‌؟‬ ‫ئه‌گ ـه‌ر بهاتبای ـه‌ خه‌ڵكــی هه‌مــوو له‌س ـه‌ر ی ـه‌ك ڕێگابونای ـه‌ ویه‌كتریــان‬ ‫خۆشویســتبایه‌ وبه‌بــێ دوژمنایه‌تــی كــردن وڕق لــێ بــوون‪ ،‬ئ ـه‌وا‬ ‫س ـه‌ره‌نجام جیــاوازی نه‌ده‌كــرا له‌نێــوان ح ـه‌ق وباطــل‪ ،‬وه‌جیــاوازی‬ ‫نه‌ده‌كــرا له‌نێــوان بــاوه‌ڕداران وكافــران‪ ،‬ودۆســته‌كانى ڕه‌حمــان‬ ‫ودۆســته‌كانى ش ـه‌یتان» [الــدرر الســنية]‪.‬‬ ‫دوژمنایه‌تــی و ڕق وكین ـه‌‬ ‫له‌نێــوان ئێمـه‌ و ئێــوه‌ ده‌ســتی پێكــرد‬ ‫دۆســتايه‌تى به‌بــێ دوژمنايه‌تــى بوونــى نيه‌‪،‬به‌ڵــێ تــۆ ‌له‌نێــو‬ ‫موه‌حیــدان ده‌ژيــت ودۆســتايه‌تيت بــۆهللا وپێغه‌مبه‌ره‌ك ـه‌ی‬ ‫وباوه‌ڕداران ـه‌‪ ،‬ب ـه‌اڵم ئایــا تــۆ خــۆت ب ـه‌ری ده‌كه‌يــت له‌دوژمنانــی هللا ‬ ‫وئا ينه‌كــه‌ى ؟‬ ‫ئه‌�شــێ له‌لیســتی ناوه‌كانــی ناوته‌له‌فۆنه‌ك ـه‌ت نــاوی كه‌ســانێك‬ ‫هه‌بێــت ك ـه‌وا جنێــو ئ ـه‌ده‌ن به‌ده‌وڵه‌تــی ئیســام‪ ،‬وده‌ســتی‬ ‫دوژمنایه‌تیــان به‌رزكردبێت ـه‌وه‌ به‌رامب ـه‌ری‪ ،‬له‌كه‌ســانی نزیــك وخــزم‬ ‫وهاوڕێكانــت‪ ،‬ڕه‌نگ ـه‌ هه‌ندێــك ل ـه‌و كه‌ســانه‌ی قس ـه‌یان له‌گ ـه‌ل‬ ‫خوشكان‌‬

‫‪22‬‬

‫ئااڵى جيهاد وحيسبه‌ به‌رز نابێت به‌بێ وه‌الء وبه‌ڕاء‬

‫ده‌ك ـه‌ی له‌نزیكه‌كانــت ئه‌وه‌نــده‌ دوژمنایه‌تــی ورق وكینه‌یــان تیدابێــت‬ ‫به‌رامب ـه‌ر ده‌وڵه‌تــی خیالف ـه‌ت وموجاهیده‌كانــی مه‌گ ـه‌ر هللا بۆخــۆی‬ ‫بزانــێ چه‌نــده‌‪ ،‬ب ـه‌اڵم تــۆ هیــچ ب ـه‌وه‌ توڕه‌نه‌بویت ـه‌ وگوێــت پێن ـه‌داوه‌‪،‬‬ ‫ته‌نان ـه‌ت له‌وكه‌ســانه‌دا هه‌ی ـه‌ كه‌هانــت ده‌ده‌ن خا ـكـی خیالف ـه‌ت‬ ‫جێبێڵــی به‌بیانــووی ئ ـه‌وه‌ی ش ـه‌ڕ وجه‌نگــی تێدای ـه‌‪ ،‬هاوشــێوه‌ی ئ ـه‌و‬ ‫جــۆره‌ پڕوپاگه‌نــده‌ وقس ـه‌ پوچان ـه‌‪.‬‬ ‫له‌گ ـه‌ڵ هه‌مــوو ئه‌وان ـه‌وه‌ تۆناجوڵێيــت ودانيشــتووى‪،‬‬ ‫وه‌خۆشه‌ويســتى بۆئ ـه‌م كه‌ســانه‌ ده‌رده‌بڕيــت وتوڕه‌نابيــت بۆئايــن‬ ‫وعه‌قيده‌ك ـه‌ت‪ ،‬به‌ڵكــو زۆرتــوڕه‌ ده‌بيــت ئه‌گ ـه‌ر هاوس ـه‌ره‌كه‌ت پێــت‬ ‫بڵــێ په‌يوه‌نديــت بپچڕێن ـه‌ به‌وان ـه‌وه‌‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى الى تــۆ ته‌نهــا خــزم‬ ‫وكه‌ســن ونزيكه‌كانــن!‬ ‫موســڵمانان هه‌مــوو په‌یوه‌ندیه‌كیــان پچڕانـ ‌ـد‬ ‫له‌گـه‌ل صه‌حابه‌یـه‌ك له‌به‌رئـه‌وه‌ی لـه‌ يـه‌ك غـه‌زوه‌ دانیشــت‬ ‫ونه‌چــوو بـۆ‌ جیهــاد‬ ‫به‌ڕاســتی س ـه‌له‌ف وپێشــینانی ئ ـه‌م ئوممه‌ت ـه‌ جوانتریــن نمونه‌یــان‬ ‫پیشــانی ئێم ـه‌ داوه‌ ل ـه‌وه‌الء وب ـه‌ڕاء‪ ،‬ئه‌وه‌تــا كه‌عبــی كــوڕی مالیــك ‪-‬هللا ‬ ‫لێــى ڕازى بێــت‪ -‬به‌بــێ بیانــووی شـه‌رعی له‌غـه‌زوه‌ی ته‌بــوك دواده‌كـه‌وێ‪،‬‬ ‫فه‌رمــان دێ له‌پێغه‌مب ـه‌ره‌وه ‌‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬بــۆ موســڵمانان‬ ‫كـه‌زۆر ڕونـه‌ وه‌ك خــۆر كـه‌وا هه‌مــوو په‌یوه‌ندیه‌كیــان بپچرێنــن له‌گـه‌ڵ‬ ‫كه‌عــب وهاوڕێكانــی وقه‌ده‌غ ـه‌ی كــرد قس ـه‌ بكــرێ له‌گه‌ڵیــان‪ ،‬كه‌عبــی‬ ‫كــوڕی مالیــك خــۆی به‌س ـه‌رهاته‌كه‌ی خۆیمــان بۆده‌گێڕێت ـه‌وه‌ وه‌ك‬ ‫له‌صه‌حیحــی بوخاریــدا هاتــوه‌‪« :‬پێغه‌مبه‌ر‪-‬صلــی هللا علیــه وســلم‪-‬‬ ‫قه‌ده‌غ ـه‌ی كــرد موســڵمانان قس ـه‌بكه‌ن له‌گ ـه‌ڵ ئه‌و�ســێ كه‌س ـه‌ی‬ ‫دواكه‌وتبــوون له‌غ ـه‌زوه‌ی ته‌بــوك كه‌یه‌كێكیــان مــن بــووم‪ ،‬خه‌ڵكــی‬ ‫دوورئه‌كه‌وتن ـه‌وه‌ لێمــان گۆڕابــوون له‌گه‌ڵمــان‪ ،‬له‌خه‌فه‌تــا ته‌نان ـه‌ت‬ ‫‪23‬‬

‫زه‌ویشــم له‌الگۆڕابــوو‪ ،‬په‌نجــا ش ـه‌و ب ـه‌م شــێوه‌یه‌ ماین ـه‌وه‌‪ ،‬دوو‬ ‫هاورێكه‌شــم ه ـه‌ر له‌ماڵ ـه‌وه‌ بــوون نه‌ده‌هاتن ـه‌وه‌ ده‌ره‌وه‌ له‌ماڵه‌كانیــان‬ ‫دانیشــتبوون ه ـه‌ر ئه‌گریــان‪ ،‬ب ـه‌اڵم بچوكتریــن وبه‌هێزترینــی ئ ـه‌و گه‌ل ـه‌‬ ‫مــن بــووم ئه‌چوم ـه‌ ده‌ره‌وه‌ وئامــاده‌ی نوێــژه‌كان ده‌بــووم له‌گ ـه‌ڵ‬ ‫موســڵمانان‪ ،‬ئه‌گ ـه‌ڕام له‌نــاو بــازاڕ ك ـه‌س نه‌بــوو له‌گه‌ڵــم قس ـه‌یه‌ك‬ ‫بــكات‪ ،‬دوای نوێــژه‌كان ئه‌هاتم ـه‌ الی پێغه‌مبه‌ر‪-‬صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم‪ -‬هێشــتا له‌شــوێنی نوێژه‌ك ـه‌ی دانیشــتبوو س ـه‌المم لــێ ئه‌كــرد‬ ‫وه‌اڵمــی نه‌ئه‌دام ـه‌وه‌‪ ،‬له‌نه‌ف�ســی خۆمــدا ئه‌مگــووت‪ :‬تۆبڵێــی لێوه‌كانــی‬ ‫جواڵندبــێ به‌وه‌اڵمدان ـه‌وه‌ی س ـه‌المه‌كه‌م یــان نــا؟ پاشــان ئه‌چــووم‬ ‫له‌نزیكی ـه‌وه‌ نوێــژم ئه‌كــرد به‌دزی ـه‌وه‌ له‌نــاو نوێژه‌ك ـه‌ی س ـه‌یرم ئه‌كــرد‬ ‫كاتــێ ڕوو ئه‌كه‌م ـه‌ الی نوێژه‌ك ـه‌ س ـه‌یرم ده‌كات وكاتێكیــش ڕووم‬ ‫ئه‌كــرد ب ـه‌الی ئ ـه‌ودا ڕووی وه‌رده‌گێ ـڕا لێــم‪.‬‬ ‫ئه‌وناخۆ�شــی وقس ـه‌ نه‌كردن ـه‌ی خه‌ڵكــی له‌گه‌ڵمــان درێــژه‌ی كێشــا‬ ‫ڕۆژێــك له‌خه‌ف ـه‌ت ومه‌راقــدا چوم ـه‌ س ـه‌ردیواره‌كه‌ی ماڵــی باو ـكـی‬ ‫قه‌تــاده‌ی ئامــۆزام كه‌خۆشه‌ویســترین ك ـه‌س بــوو ل ـه‌الم وس ـه‌المم لێــی‬ ‫كــرد ســوێند ب ـه‌هللا وه‌اڵمــی س ـه‌المه‌كه‌ی نه‌دام ـه‌وه‌‪ ،‬پاشــان گووتــم‬ ‫ئ ـه‌ی باو ـكـی قه‌تــاده‌ ســوێندت ئ ـه‌ده‌م ب ـه‌هللا ئایــا نازانــی كه‌مــن هللا ‬ ‫وپێغه‌مبه‌ره‌كه‌یــم خــۆش ئ ـه‌وێ؟ بــێ ده‌نگ‌بــوو‪ ،‬دوبــاره‌ پێــم ئه‌وت ـه‌وه‌‬ ‫وســوێندم ئه‌دای ـه‌وه‌ ب ـه‌ هللا ه ـه‌ر بــێ ده‌نــگ ئه‌بــوو وهیــچ وه‌اڵمێكــی‬ ‫نه‌ئه‌دام ـه‌وه‌‪ ،‬بۆجــاری ســێیه‌م ســوێندم دا ب ـه‌هللا‪ ،‬ئه‌وجــا ته‌نهــا پێــی‬ ‫گوتــم‪ :‬هللا وپێغه‌مبه‌ره‌ك ـه‌ی ئه‌زانــێ‪ ،‬چاوه‌كانــم پڕبــوون له‌گریــان»‪،‬‬ ‫له‌س ـه‌ر ئ ـه‌م حاڵ ـه‌ موســڵمانان هه‌مــوو په‌یوه‌ندیه‌كیــان لێیــان بڕیبــوو‬ ‫تاكــو هللا ئایه‌تــی دابه‌زانــد وله‌مــن وهاوڕێكانــم خــۆش بــوو‪.‬‬ ‫بۆی ـه‌ وردب ـه‌وه‌ ئ ـه‌ی به‌نده‌ك ـه‌ی هللا وبڕوان ـه‌ چــۆن موســڵمانان‬ ‫په‌یوه‌ندیــان له‌گ ـه‌ڵ كه‌عــب بــڕی له‌س ـه‌ر فه‌رمــان وخۆشه‌ویســتی‬

‫دۆستايه‌تى ودوژمنايه‌تى گرنگه‌ بۆبه‌رگرى له‌ئيسالم وموسڵمانان‬

‫پێغه‌مبه‌ر‪-‬صلــی هللا علیــه وســلم!! ئایــا كه‌عبــی كــوڕی مالیــك ‪-‬هللا ‬ ‫لێــى ڕازى بێــت‪ -‬ئ ـه‌وكاره‌ی كردبــوو كه‌ئه‌مــرۆ دانیشــتوه‌كان له‌جیهــاد‬ ‫ئه‌نجامــی ئ ـه‌ده‌ن؟ ناب ـه‌‌هللا حاشــا وهلل! به‌ڵكــو دانیشــتوه‌كانی ئه‌مــڕۆ‬ ‫هه‌رئه‌وه‌نــده‌ نی ـه‌ كه‌دانیشــتبن ودواكه‌وتبــن له‌سه‌رخســتنی ح ـه‌ق‪،‬‬ ‫به‌ڵكــو تیایــان هه‌ی ـه‌ ئه‌گ ـه‌ر با�ســی جیهــاد وئه‌هلــی جیهــادی له‌گ ـه‌ڵ بكــرێ‬ ‫زۆر بــێ ش ـه‌رمانه‌ زمان ـه‌ پیس ـه‌كه‌ی تیژئ ـه‌كات وچــی نا�شــێ ئه‌یڵــێ!‬

‫ئاينــى هللا خۆشه‌ویســتتره‌ الیــان لـه‌ دایــك و باوكیــان‬ ‫ل ـه‌ده‌ورى عه‌بــدواڵی كــوڕی عه‌بــدواڵی كــوری ئوب ـه‌ی گه‌ڕێيــن‬ ‫هللا لێــى ڕازى بێــت‪ -‬باو ـكـی كه‌س ـه‌رۆكی مونافیق ـه‌كان بــوو ئه‌یگــووت‪:‬‬‫{ئه‌گ ـه‌ر ل ـه‌م جه‌نگ ـه‌ی (به‌نــی مصطلــق) رزگارمــان بــوو ده‌بــێ‬ ‫ده‌س ـه‌اڵتدار وبه‌ڕێــزه‌كان كه‌مه‌به‌ســتی پێــی خۆیــان بــوو بێڕێــزه‌كان‬ ‫له‌مه‌دین ـه‌ ده‌ربك ـه‌ن كه‌مه‌به‌ســتی پێــی پێغه‌مب ـه‌ر صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم هاوه‌ڵه‌كانــی بوو}(املنافقــون‪ ،)٨ :‬پێغه‌مب ـه‌ر ‪-‬صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم‪ -‬فه‌رمانــی پێكــردن به‌گه‌ڕان ـه‌وه‌ عه‌بــدواڵش هات ـه‌ س ـه‌ر ڕێگاك ـه‌ی‬ ‫باو ـكـی وپێــی گــووت‪« :‬ڕێــت به‌رنــاده‌م تاكــو نه‌ڵێــی مــن زه‌لیــل وبێڕێــزم‬ ‫وموحه‌مم ـه‌د به‌ڕێــز وس ـه‌ربه‌رزه‌»‪ ،‬به‌ڵــێ ئه‌وه‌ی ـه‌ وه‌الء وب ـه‌ڕاء كاتێــك‬ ‫له‌جوانتریــن وڕاســتترین وێن ـه‌دا خــۆی پیشــان ئ ـه‌دات‪ ،‬به‌ڵــێ لێره‌دای ـه‌‬ ‫ڕووده‌دات لێــك جیابون ـه‌وه‌ وڕوبه‌رووبون ـه‌وه‌ له‌س ـه‌ر ڕێبــاز وعه‌قیــده‌‪،‬‬ ‫به‌بــێ ماســتاوكردن وخۆبردن ـه‌ پێش ـه‌وه‌ ونه‌رمــی نوانــدن‪ ،‬چونك ـه‌‬ ‫دۆســيه‌كه‌ دۆســيه‌ى ئاين ـه‌!‬ ‫ئه‌وه‌تــا دایكــی بــاوه‌ڕداران (أم الحبیبــة) ‪-‬هللا لێــى ڕازى بێــت‪-‬‬ ‫وانه‌یه‌كمــان پێشــكه‌ش ده‌كات پڕاوپــڕ ل ـه‌وه‌الء وب ـه‌ڕاء ك ـه‌ ل ـه‌ڕۆژگاری‬ ‫ئه‌مــڕۆدا ك ـه‌م وێنه‌ی ـه‌‪ ،‬زوهــری ده‌یگێرێت ـه‌وه‌ وده‌ڵێــت‪« :‬كاتێــك ئه‌بــو‬ ‫ســوفیان هــات بۆمه‌دین ـه‌ پێغه‌مبه‌ر‪-‬صلــی هللا علیــه وســلم‪ -‬به‌ته‌مــای‬

‫غ ـه‌زوی مه‌كك ـه‌ بــوو‪ ،‬ئه‌بــو ســوفیان قس ـه‌ی له‌گ ـه‌ڵ كــرد وداوای كــرد‬ ‫ئاگربه‌ســته‌كه‌ درێــژ بكرێت ـه‌وه‌ ئه‌ویــش قبوڵــی نه‌كــرد‪ ،‬ئه‌بــو ســوفیانیش‬ ‫چــوه‌ ماڵــی ئــوم حه‌بیب ـه‌ی كچــی كاتێــك چــوه‌ ژوره‌وه‌ وهــات دابنیشــێت‬ ‫له‌س ـه‌ر جێگاك ـه‌ ئــوم حه‌بیب ـه‌ به‌په‌ل ـه‌ جێگاك ـه‌ی هه‌ڵگــرت وپێچای ـه‌وه‌‪،‬‬ ‫ئه‌بــو ســوفیان گووتــی‪ :‬ئ ـه‌ی كچه‌ك ـه‌م ئ ـه‌وه‌ ئ ـه‌و جێگای ـه‌ به‌شایســته‌م‬ ‫نازانــی بۆی ـه‌ هه‌ڵیده‌گــری یــان ئه‌وه‌تــا مــن شــایه‌نی ئ ـه‌و جێگای ـه‌ نیــم؟‬ ‫ئه‌ویــش گووتــى‪ :‬به‌ڵكــو ئه‌م ـه‌ جێــگای پێغه‌مب ـه‌ره‌ ‪-‬صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم‪ -‬تــۆش كه‌ســێكی بۆگه‌نــی موشــریكی‪ ،‬ئه‌بــو ســوفیان گووتــی‪:‬‬ ‫كچــم به‌ڕاســتی تــۆ دوای مــن تو�شــی ش ـه‌ڕو خراپ ـه‌ هاتــوی» [ســير أعــام‬ ‫النبــاء]‪.‬‬ ‫پله‌كانــی هه‌جــر كــردن لـه‌ پێنــاو هللا‬ ‫وه‌ ل ـه‌ كۆتاییــدا‪ :‬ئ ـه‌ی ئافره‌ت ـه‌ به‌نده‌ك ـه‌ی هللا‪ ،‬ئێم ـه‌ هانــت‬ ‫ناده‌یــن به‌بڕینــی په‌یوه‌نــدی له‌گ ـه‌ڵ ك ـه‌س وكار ونزیكه‌كانــت ته‌نهــا‬ ‫ئه‌وان ـه‌ نه‌بێــت كه‌ده‌زانیــت موڕت ـه‌دد بونه‌ت ـه‌وه‌ وده‌رچوون ـه‌ له‌ئیســام‬ ‫جابه‌گووت ـه‌ بــێ یــان به‌كــردار‪ ،‬ئائ ـه‌م كه‌ســانه‌ هه‌جــر ده‌كرێــن‬ ‫وپه‌یوه‌ندیــان له‌گه‌ڵــدا ده‌بــڕدرێ وڕێزيــان ناگيرێــت‪ ،‬وه‌ئ ـه‌و كه‌ســانه‌ی‬ ‫دوژمنــان س ـه‌رده‌خه‌ن ئه‌گ ـه‌ر به‌ی ـه‌ك ووش ـه‌ش بێــت‪ ،‬یاخــود ئه‌وان ـه‌ی‬ ‫دوعــای خــراپ وله‌ناوچــوون ده‌ك ـه‌ن له‌ده‌وڵه‌تــی ئیســام له‌جه‌نگــی‬ ‫دا له‌گ ـه‌ل دوژمنانــی‪ ،‬یــان ئه‌وان ـه‌ی ح ـه‌ز ئه‌ك ـه‌ن حوكمــی ش ـه‌رعی‬ ‫هللا تعالــی له‌خا ـكـی خیالف ـه‌ت نه‌مێنــێ ویاســا دانــراوه‌كان بگه‌ڕێت ـه‌وه‌‬ ‫شــوێنیان‪ ،‬یــان ئه‌وكه‌ســانه‌ی له‌جگ ـه‌ له‌‌مان ـه‌ له‌هه‌ڵوه‌شــێنه‌ره‌وه‌كانی‬ ‫ئیســام وئیمانیــان تیدای ـه‌؛ ب ـه‌اڵم ئه‌وان ـه‌ی له‌خــوار ئه‌مان ـه‌وه‌ن‬ ‫له‌گومڕایــی وات ـه‌ كافرنه‌بــوون ئ ـه‌وا به‌گوێــره‌ی ئه‌نــدازه‌ی تاوانه‌كه‌یــان‬ ‫هه‌جــر ده‌كرێــن‪.‬‬ ‫والحمــدهلل رب العاملیــن‪.‬‬ ‫خوشكان‌‬

‫‪24‬‬

25

‫ل ‌هگ ـه‌ڵ به‌رده‌وامــى جه‌نگــى س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت بۆس ـه‌ر‬ ‫هێــزه‌ كافره‌كان‪،‬چاوێــك ده‌خشــێنين به‌هه‌ندێــك له‌چااڵكيه‌كانــى‬ ‫كۆتايــى كه‌جێبه‌جێك ـراوه‌ له‌الي ـه‌ن موجاهيــدان وس ـه‌ركه‌وتووبوون‬ ‫له‌فراوانكردنــى د ‌هس ـه‌اڵتى خيالف ـه‌ت وبــوون ب ‌ههــۆكارى ترســان‬ ‫وتياچوونــى وزه‌ليلــى دوژمنانــى هللا‪ ،‬ئ ـه‌و چااڵكيان ـه‌ ب ‌هشــێكى ك ‌همــن‬ ‫له‌چااڵكي ـه‌كان كه‌جێبه‌جێك ـراون له‌الي ـه‌ن ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى ل ‌هب ـه‌ره‌‬ ‫جياجيــاكان له‌ڕۆژه ـه‌اڵت وڕۆژئــاوا ل ‌همــاوه‌ى هه‌فته‌كانــى پێشــوو‪.‬‬

‫جه‌نگى سه‌رتوركيا‪:‬‬

‫له‌حه‌وتــى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬سـه‌ربازانى خيالفـه‌ت توانيــان زرێپۆشــيكى‬ ‫جــۆرى ‪ BMP‬ســوپاى تور ـكـى تێكبشــكێنن به‌موش ـه‌كێكى ئاراســته‌كراو‬ ‫له‌نزيــك شــارۆچكه‌ى “قباســين” له‌باكــورى ڕۆژهه‌اڵتــى شــارى بــاب‪.‬‬ ‫له‌ه ‌هشــتى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت هه‌ڵســان ب ‌هگــورزه‌‬ ‫هێرشــێك بۆس ـه‌ر پێگه‌كانــى ص ‌هح ـه‌وات وســوپاى تور ـكـى موڕت ـه‌دد‬ ‫له‌ڕۆژئــاواى شــارى بــاب‪ ،‬كه‌پێكدادانێكــى ســوك ڕويــدا پاشــان موڕتـه‌دان‬ ‫پشــتيان هه‌ڵكــرد وهه‌اڵتــن‪ ،‬موجاهيدانيــش د ‌هســتيانگرت ب ‌هس ـه‌ر‬ ‫پێگه‌كانيــان پێــش ئ ـه‌وه‌ى بگه‌ڕێن ـه‌وه‌ بۆشــوێنه‌كانيان ب ‌هس ـه‌المه‌تى‪.‬‬

‫ل ‌هســيازده‌ى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت توانيــان تانكێكــى‬ ‫ســوپاى تور ـكـى موڕتـه‌د تێكبشــكێنن‪ ،‬دواى به‌ئامانجگرتنــى به‌موشـه‌كێكى‬ ‫ئاراســته‌كراو له‌نزيــك گونــدى “قدي ـران”‪.‬‬ ‫له‌بيســت وشه‌�شــى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬ب ـراى ش ـه‌هاده‌تخواز أبــو أحمــد‬ ‫الحمــوي ‪ -‬تقبلــه هللا ‪ -‬س ـه‌ياره‌يه‌كى بۆمــب ڕێژك ـراوى ته‌قانــده‌وه‌ ب ‌هس ـه‌ر‬ ‫مۆڵگه‌يه‌ ـكـى ســوپاى تور ـكـى وصه‌حه‌واتــى موڕت ـه‌دد‪ ،‬له‌نزيــك چيــاى‬ ‫“الديــر” له‌باكــورى شــارى بــاب‪ ،‬كـه‌ بــووه‌ هــۆى له‌ناوچــوون وبرينداربوونــى‬ ‫ژماره‌يه‌كيــان‪ ،‬له‌كاتێكــدا تانكێــك ودوو سـه‌ربازگوێــزه‌ره‌و ‌ه تێكشــكێندران‬ ‫به‌موش ـه‌كى ئاراســته‌كراو له‌نزيــك گونــدى “قبــر املقــري” له‌باكــورى‬ ‫ڕۆژهه‌اڵتــى بــاب‪.‬‬

‫وياليه‌تى قه‌وقاز‪:‬‬

‫له‌�ســى مانگــى ڕه‌بيعــى ي ‌هكـه‌م‪ ،‬د ‌هســته‌ ئه‌منيه‌كانــى ده‌وڵ ‌هتــى خيالفـه‌ت‬ ‫دوو هێرشــيان كــرده‌ س ـه‌ر دوو بازگ ـه‌ى پۆلي�ســى داغســتانى موڕت ـه‌دد‬ ‫له‌شــارى “خاســافيورت”‪ ،‬وه‌هێر�شــى ســێيه‌ميان كــرده‌ س ـه‌ر ده‌وريه‌ ـكـى‬ ‫پۆليــس له‌شــارى “كاسبييســك” له‌ناوه‌ڕاســتى داغســتان‪ ،‬كه‌توانيــان‬ ‫ژمار ‌هي ـه‌ك موڕت ـه‌دد بكــوژن وهه‌ندێكــى تريــش برينداربك ـه‌ن‪.‬‬

‫هه‌واڵ‬

‫‪26‬‬

‫‪ ‬شه‌هاده‌تخوازئه‌بو حه‌سه‌نى عێڕاقى‬

‫وياليه‌تى به‌غداد‪:‬‬

‫ل ‌هســێى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬أبــو حســان العراقــي ‪ -‬تقبلــه هللا ‪-‬‬ ‫كرده‌يه‌ ـكـى ش ـه‌هاده‌تخوازى جێبه‌جێكــرد وه‌ك تۆڵ ‌هس ـه‌ندنه‌وه‌يه‌ك‬ ‫له‌به‌ئامانجگرتنــى دام ـه‌زراوه‌ ته‌ندروســتيه‌كان له‌ويالي ‌هتــى نه‌ين ـه‌وا‬ ‫له‌الي ـه‌ن هاوپه‌يمانانــى خاچپه‌رســتى ڕافيــزى‪ ،‬ده‌رچــوو ب ‌هس ـه‌ياره‌‬ ‫بۆمبڕێژكراو ‌هك ـه‌ى ب ـه‌ره‌و ڕافيــزه‌ى موشــريك له‌شــارى “الصــدر”‬ ‫له‌ڕۆژهه‌اڵتــى ب ‌هغــداد‪ ،‬وته‌قاندي ـه‌وه‌ له‌ناوه‌ڕاســتى النه‌يــان‪ ،‬ك ‌هبــوه‌‬ ‫هــۆى له‌ناوچــون وبرينداربوونــى نزيك ـه‌ى س ـه‌د وپه‌نجــا ڕافيــزى موشــريك‪،‬‬ ‫وته‌قينـه‌وه‌ى دوو سـه‌ياره‌ى ڕاگيـراوى به‌دواداهــات ل ‌هسـه‌ربرينداره‌كانيــان‬ ‫له‌نه‌خۆشــخانه‌ى “الجــوادر”‪ ،‬ونه‌خۆشــخانه‌ى “الكنــدي” له‌ڕۆژهه‌اڵتــى‬ ‫شــاره‌كه‌‪ ،‬ك ‌هبــوه‌ هــۆى له‌ناوچــوون وبرينداربوونــى ش ‌هســت ئه‌نداميــان‪.‬‬ ‫ل ‌هنــۆى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬ب ـراى ش ـه‌هاده‌تخواز يحيــى العراقــي ‪ -‬تقبلــه‬ ‫هللا ‪ -‬ب ‌هس ـه‌ياره‌يه‌كى بۆمبڕێژك ـراو‪ ،‬خــۆى گه‌يانــده‌ ناوه‌ڕاســتى الن ـه‌ى‬ ‫ڕافيــزه‌ى موشــريك ل ـه‌ “علــوة جميلــة” له‌ڕۆژهه‌اڵتــى ب ‌هغــدا‪ ،‬ك ‌هبــوو‬ ‫ب ‌ههــۆى تياچــوون وبرينداربوونــى نزيك ـه‌ى ه ‌هشــتا ڕافيــزى‪ ،‬له‌كاتێكــدا‬ ‫ك ‌هب ـراى ش ـه‌هاده‌تخواز أبــو دجانــة العراقــي ‪ -‬تقبلــه هللا ‪ -‬خــۆى گه‌يانــده‌‬ ‫ناوه‌ڕاســتى گردبوونه‌وه‌يه‌ ـكـى تريــان له‌ناوچ ـه‌ى “البلديــات” له‌ڕۆژهه‌اڵتــى‬ ‫شــاروپشــتێنه‌ بۆمبڕێژكراو ‌هكـه‌ى ته‌قانــده‌وه‌‪ ،‬كـه‌ بــوو ب ‌ههــۆى له‌ناوچــوون‬ ‫وبرينداربوونــى نزيك ـه‌ى چــل وپێنــج ڕافيــزى‪.‬‬ ‫وه‌له‌يانــزه‌ى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬ودواى چاودێــرى تۆكم ـه‌ بۆالن ـه‌‬ ‫وگردبوونه‌وه‌كانــى ئه‌فس ـه‌ره‌كان وس ـه‌كرده‌كانى ســوپا وح ‌هشــدى ڕافيــزى‬ ‫ل ‌هنــاو هـه‌ردوو كۆلێــژى (طــب الكنــدي) لـه‌ ناوچـه‌ى “النهضــة” له‌ڕۆژهه‌اڵتــى‬ ‫ب ‌هغــداد‪ ،‬وكۆلێــژى (دجلــة الجامعــة) له‌ناوچ ـه‌ى “الــدورة” له‌باشــورى‬ ‫ب ‌هغــداد‪ ،‬وه‌د ‌هســته‌ى بۆمبڕێژكــردن توانــى دوو س ـه‌ياره‌ى بۆمبڕێژك ـراو‬

‫‪27‬‬

‫ڕابگرێــت وبيانته‌قێنێت ـه‌وه‌ ب ‌هس ـه‌ر گردبوونه‌وه‌‌كانيــان‪ ،‬ك ‌هبــوو ب ‌ههــۆى‬ ‫له‌ناوچــوون وبرينداربوونــى نزيك ـه‌ى حه‌فتايــان‪.‬‬

‫وياليه‌تى صالح الدين‪:‬‬

‫ل ‌هســێى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬چ ‌هنــد ئينغيماســيه‌ك ل ‌هسـه‌ربازانى خيالفـه‌ت‬ ‫هێرشــێكيان كــرده‌ س ـه‌ر پێگه‌كانــى ســوپاى ڕافيــزى له‌شــارى “ســامراء”‪،‬‬ ‫دواى پێكدادانێكــى تونــد توانيــان بچن ـه‌ نــاو بــاره‌گاى پۆلي�ســى ئيتيحــادى‬ ‫وباره‌گايه‌ ـكـى ميليشــياكانى س ـه‌المى ڕافيــزى له‌ناوه‌ڕاســتى “ســامراء”‬ ‫وه‌نزيك ـه‌ى س ـه‌د موڕت ـه‌دد كه‌وتــن له‌نێــوان كــوژراو وبرينــدار‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك‬ ‫ئه‌فس ـه‌رێك له‌ناوچــوو به‌پل ـه‌ى موق ـه‌ده‌م‪ ،‬وچ ‌هنــد ئامێرێكــى موڕت ـه‌ددان‬ ‫ســوتان‪ ،‬وب ‌هشــێك ل ‌هه ـه‌ردوو باڵه‌خان ‌هك ـه‌ خاپوربــوو‪.‬‬

‫ئوردن‪:‬‬

‫له‌حه‌وتــى ڕه‌بيعــى كۆتايــى‪ ،‬د ‌هســته‌يه‌كى ئه‌منــى س ـه‌ر به‌ده‌وڵه‌تــى‬ ‫ئيســامى توانيــان موڕت ـه‌د (بســام الحورانــي) ئيغتيــال بك ـه‌ن كه‌پل ـه‌ى‬ ‫ڕه‌قيبــى يه‌ك ‌همــى ه ‌هبــوو‌ له‌پۆلي�ســى ئوردنــى موڕتـه‌دد ل ‌هسـه‌رڕێــگاى “آيــل”‬ ‫ل ـه‌ معــان له‌باشــورى ئــوردن‪.‬‬

‫ویالیەتی ڕەققە‪:‬‬

‫لــەڕۆژی ھەشــتی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬ژمارەیــەک لەســەربازانی خیالفــەت‬ ‫ھێرشــێکی کتوپڕیــان ئەنجامــدا بۆســەر موڕتەددانــی‪ PKK‬لەشــارۆچکەی‬ ‫“تــەل ســمن” وگوندی”خنزیــر” کەدەکەوێتــە باکــووری ڕەققــە تێیــدا‬ ‫ڕوبەڕوبونــەوەی دژوارڕوویــدا ولەئەنجامــدا نزیکــە �ســی موڕتــەدد کــوژران‬ ‫لەشــارۆچکەکەدا‪ ،‬لەکاتێکــدا چــل کە�ســی تــر تێکەوتــن لەئەنجامــی‬ ‫کەوتنــی کاروانەکەیــان بۆنــاو بۆســەیەکی دان ـراو ئەمــەش لەســاتی ھاتیــان‬ ‫بــەرەو ھانــای ئەندامەکانیانــەوە لەگونــدی خنزیــر‪ ،‬کەلەئەنجامــدا بــووە‬

‫ھــۆی لەناوبردنــی تــەواوی ھێزەکەیــان وتێکشــکاندنی‬ ‫ئوتومبێلێکیــان لەجــۆری ‪ BMP‬وپێنــج س ـه‌ياره‌ى د ‌هبــل‪.‬‬ ‫ولەشــازدەی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬دەســتەیەک‬ ‫ئینغیما�ســی تووانیــان خۆیــان بگەیەننــە بەرەکانــی‬ ‫دوواوەی مۆڵگــەی موڕتەددانــی ‪ PKK‬لەگونــدی‬ ‫“ســویدیة صغیــرە” لەدەوروبــەری ڕۆژئــاوای ویالیەتەکــە‪،‬‬ ‫بەجۆرێــک ئینغیماســیەکان کتوپــڕ ھێرشــیان کــردە‬ ‫ســەریان وڕوبەڕوبوونــەوە بــەردەوام بــوو بۆمــاوەی‬ ‫چەندیــن کاتژمێــر‪ ،‬باڵوەیــان پێک ـرا لەالیــەن ب ـرای‬ ‫شــەھادەتخواز أبــی عبــدەللا الشیشــانی ‪ -‬تقبلــه هللا ‪-‬‬ ‫بۆئــەوەی ئوتومبێلــە بۆمبڕێژکراوەکــەی بتەقێنێتــەوە‬ ‫لەناوەنــدی کۆمەڵــی موڕتــەددان لەناوگوندەکــە‪،‬‬ ‫موڕتــەددەکان ھانایــان بــردە فڕۆکــەی خاچپەرســتەکان‬ ‫وھاوکاریــان پێگەیشــت لــەدەرەوەی گوندەکــەوە تــا بـرای‬ ‫شــەھادەتخوازمان أبــو خطــاب الدمشــقی ‪ -‬تقبلــه‬ ‫هللا ‪ -‬بۆیــان دەرچــوو وئوتومبێلــە بۆمبڕێژکراوەکــەی‬ ‫تەقانــدەوە لەنــاو گردبوونه‌وه‌يه‌ ـكـى گــەورەی ئەنــدام وکەرەســتەکانیان‪،‬‬ ‫کەلەئەنجامــدا ژمارەیە ـکـی گــەورەی کــوژراو وبرینــداری لەئەندامەکانــی‬ ‫ئــەو ھاوکارییــە خســتەوە‪ ،‬ســەرەڕای ئــەوەش ھەشــت بۆمبــی چێنــدراو‬ ‫تەقییــەوە لەنــاو گردبوون ـه‌وه‌ى ئەندامەکانــی موڕتــەددان لەگونــدی‬ ‫“ســویدیە صغیــرە”‪ ،‬لەوکاتەشــدا دەســتەی ئینغیماســییەکان ھێرشــیان‬ ‫کــردە ســەر ھــەردوو گونــدی “بیئــر خویــم” و”جعبــر شــرقی” کەدەکەوێتــە‬ ‫باکــووری شــاری طەبەقــە‪ ،‬ڕوبەڕوبوونــەوە لەگــەڵ موڕتــەددەکان ڕوویــدا‬ ‫وکوشــتار وبرینداریــان خســتە ڕیزەکانیانــەوە‪ ،‬لەســاتی جەنگەکانیشــدا‬ ‫فڕۆکــەی ھاوپەیمانــی خاچپەرســتی ھەســتا بەچەندیــن ھێر�شــی ئاســمانی‪،‬‬ ‫کەحــەوت دانەیــان مۆڵگــەی موڕتەددانــی ‪PKK‬یــان پێــکا لەڕێگــەی‬ ‫ھەڵــەوە‪ ،‬وســەرەنجامی ســەرژمێری ھێرشــەکانی موجاھیــدان بۆســەر‬ ‫موڕتــەددەکان گەیشــتە ســەد کــوژراو‪،‬‬ ‫ولەبیســت وپێنجــی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬ســەربازانی خیالفــەت موڕتەددانــی‬ ‫‪PKK‬یــان توو�شــی سەرســوڕمان کــرد بەھێرشــێکی بەرف ـراوان لەناوچــەی‬ ‫“جعبــر”‪ ،‬وناحیــەی “جەڕنیــە”‪ ،‬لەدەوروبــەری ڕۆژئــاوای ویالیەتەکــە‪،‬‬ ‫بەجۆرێــک ئینغیماســییەکان لــەدووای نیــوەی شــەو لەســەر شــێوەی‬ ‫گرووپ دەرچوون وچاالکی پێچکردنەوەیان ئەنجامدا لە�سێ میحوەرەوە‪،‬‬ ‫وھێرەشــەکان دەســتیانپێکرد لەگوندەکانــی “عەطشــانە”‪ ،‬و”أعيــوج”‪،‬‬ ‫و”علــي عمــر”‪ ،‬پاشــان بــەرەو گونــدی “جــەدداح”‪ ،‬و”مەحمودلــی”‪،‬‬ ‫کەتێیــدا ســەرجەم ئەندامانــی ‪ PKK‬لەوگوندانــە کــوژران‪ ،‬لەکاتێکــدا‬ ‫دەســتەی ئینغیما�ســی تــر ھێرشــیان کــردە ســەر گوندی”طوەیحنــە”‪،‬‬ ‫لەوێشــەوە دەرچــوون بــەرەو ھــەردوو گونــدی “أبــو صەخــرە” و”جعبــر”‪،‬‬ ‫وقــەاڵی جعبــری دێریــن‪ ،‬ھــەروەک کۆمەڵێکــی تــر ھێرشــیان کــردە ســەر‬ ‫شــارۆچکەی “جەڕنیە”‪ ،‬کەلەئەنجامی ھێرشــەکەدا ســەربازانی خیالفەت‬ ‫دەســتیانگرت بەســەر ژمارەیــەک گونــد‪ ،‬ولەناوبردنــی دەیــان ئەندامــی‬ ‫موڕتەددانــی ‪ ،PKK‬وبرینداربوونــی ژمارەیە ـکـی تــر‪.‬‬

‫‌يه‌كێك له‌تياچووانى په‌كه‌كه‬

‫ولەبیســت وحەوتــی ڕەبیعــى كۆتايــى‪� ،‬ســی و�ســێ موڕتــەدد لــە ‪PKK‬‬ ‫کــوژران وشــازدەی تــر برینــدار بــوون لەئەنجامــی ھێرشــێکی ســەربازانی‬ ‫خیالفــەت بۆســەرمۆڵگەکانیــان لەھــەردوو گونــدی “خنزیــر” و”تــل ســمن”‪،‬‬ ‫کەتێیــدا ڕوبەڕوبوونــەوەی دژوارڕوویــدا‪ ،‬کەتێیــدا موجاھیــدان مۆڵگــەی‬ ‫موڕتەددەکانیــان پێــکا بەزیاتــر لەســەد وبیســت وپێنــج مووشــەکی ھــاوەن‪،‬‬ ‫ولــەدووای ئــەوەش گەڕانــەوە بۆســەنگەرەکانی خۆیــان بەســەالمەتی‪،‬‬ ‫لەکاتێکــدا گرووپێکــی تــر لەســەربازانی خیالفــەت ھێرشــیان کــردە‬ ‫ســەر مۆڵگــەی موڕتەددانــی ‪ PKK‬لەنزیــک گونــدی “حەیــەوی” لەڕيفــى‬ ‫باکــووری ویالیەتەکــە‪ ،‬کەتێیــدا تووانیــان پێنــج موڕتــەدد بکــوژن لەســاتی‬ ‫ھەوڵدانيــان بۆھەڵھاتنیــان لەبیابــان‪ ،‬ولــەدووای ئــەوەش موجاھیــدان‬ ‫گەڕانــەوە بۆســەنگەرەکانی خۆیــان بەســەالمەتی وبەدەســتکەوتی چە ـکـی‬ ‫ســووک وزه‌خيــره‌وه‌‪.‬‬

‫ویالیەتی نەینەوا‪:‬‬

‫لەنــۆی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬ژمارەیــەک لەســەربازانی خیالفــەت ھێرشــێکی‬ ‫دژواریــان کــردە ســەر کۆبوونــەوەی ســووپای ڕافیــزی ومیلیشــیاکانی‬ ‫لەدەوروبــەری “شــوققه‌كانى حەدبــاء” کەدەکەوێتــە باکــوور وڕۆژھەاڵتــی‬ ‫موســڵ‪ ،‬کەتێیــدا ڕوبەڕوبوونــەوە بەردەوامبــوو بەچە ـکـی ســووک‬ ‫ومامناوەنــد بۆمــاوەی چەندیــن کاتژمێــر‪ ،‬کەلەئەنجامــدا �ســی ویــەک‬ ‫موڕتــەدد لەناوب ـران وژمارەیە ـکـی تریــش برینــداربــوون‪ ،‬لــەدووای ئــەوەش‬ ‫دوو شــەھادەتخواز أبــو أنــس املصــاوی وأبــو بكــر املصــاوی ‪ -‬تقبلهمــا‬ ‫هللا ‪ -‬ئۆتۆمبێلــە بۆمبڕێژکراوەکەیــان تەقانــدەوە بۆســەر کۆبوونــەوە‬ ‫وکەرەســتەی موڕتــەددەکان‪ ،‬کەبــووە ھــۆی لەناوبردنــی نزیکــەی بیســت‬ ‫ویــەک ئەندامیــان وبرینداربوونــی ژمارەیە ـکـی تــر‪ ،‬وتێکشــکاندنی دوو‬ ‫ئۆتۆمبێــل لەجــۆری ھەمــەڕ‪ ،‬وســووتاندنی بینایــەک کەتێیــدا ئەمانــەوە‪،‬‬ ‫لەکاتێکــدا ب ـرای شــەھادەتخواز أبــو أحمــد الشــامی ‪ -‬تقبلــه هللا ‪-‬‬ ‫هه‌واڵ‬

‫‪28‬‬

‫دەرچــوو بەئوتومبێلــە بۆمبڕێژکراوەکەیــەوە‪ ،‬بۆئــەوەی لەناوه‌ڕاســتی‬ ‫کۆبوونــەوەی ســووپای ڕافیــزی ومیلیشــیاکانی بیتەقێنێتــەوە‪ ،‬لەگەڕە ـکـی‬ ‫“س ـه‌الم” لەباشــووری موســڵ‪ ،‬کەبــووە ھــۆی لەناوبردنــی یــازدە موڕتــەدد‬ ‫وبرینداربوونــی ژمارەیە ـکـی تــر‪ ،‬وتێکشــکاندنی چــوار ئۆتۆمبێــل لەجــۆری‬ ‫ھەمــەڕ‪ ،‬وخانوویــەک کەتێیــدا ئەمانــەوە‪.‬‬

‫سۆماڵ‪:‬‬

‫لــەدەی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬دوو ئەندامــی پۆلی�ســی ســۆماڵی موڕتــەدد‬ ‫کــوژران وســێی تــر برینداربــوون لەئەنجامــی ھێرشــێکی ســەربازانی‬ ‫خیالفــەت بەبۆمبــی دەســتی بۆســەر بازگەیــەک لەنزیــک دووڕیانــی “علــی‬ ‫صۆفــی” لەشــاری مەقدیشــۆ‪.‬‬

‫ویالیەتی غه‌ڕبى ئەفریقیا‪:‬‬

‫لــەدەی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬ســەربازانی خیالفــەت تووانیــان بیســت‬ ‫ســەربازی ھاوپەیمانــی ئەفریقــی بکــوژن لەئەنجامــی ھێرشــێک بۆســەر‬ ‫مۆڵگەکانیــان لەشــارۆچکەی “بونــی یــادی” لەناوچــەی “یوبیــە”‬ ‫کەدەکەوێتــە باکــوور وڕۆژھەاڵتــی نێجیریــا‪.‬‬

‫ویالیەتی خەیر‪:‬‬

‫لەشــازدەی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬کۆمەڵــە گرووپێکــی ئینغیما�ســی‬ ‫له‌به‌ره‌ب ‌هيــان خۆیــان گەیانــدە مۆڵگەکانــی نوســەیڕییەکان لەڕۆژئــاوای‬ ‫فڕۆکەخانــەی خەیــری ســەربازی وتووانیــان دەســتبگرن بەســەر‬ ‫ناوچــەی “ســکن املھندســین” کەموڕتــەددەکان تێیــدا ئەمانــەوە‬ ‫ووەک ھێڵێکــی بەرگــری پێــش فڕۆکەخانــە دایاننابــوون لەدیــوی‬ ‫ڕۆژئــاوا وڕوبه‌ڕووبوونــەوەکان بوونــە ھــۆی لەناوبردنــی پێنــج موڕتــەدد‬ ‫وبرینداربوونــی ژمارەیە ـکـی تــر‪.‬‬

‫ولەحەڤــدەی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬ســەربازانی خیالفــەت بــەردەوام بــوون‬ ‫لەپێشــکەوتن وگەمارۆیــان خستەســەر فڕۆکەخانــەی ســەربازی وچــوار‬ ‫گــەڕەک وناوچــەی نزیــک فڕۆکەخانــە‪ ،‬وجیایانکــردەوە لەنێــوان گــەڕەک‬ ‫وناوچەکانــی تــر کەدەکەونــە ژێردەســتی ســووپای نوســەیڕی ومیلیشــیا‬ ‫ڕافیزیــەکان لەباکــوور وڕۆژئــاوای شــار‪.‬‬ ‫ئەمــەش لــەدووای پێشــکەوتنەکانی ســەربازانی خیالفــەت ھــات‬ ‫لەڕۆژئــاوای فڕۆکەخانــە‪ ،‬کەدەســتیانگرت بەســەر ناوچــەی “مەکابــس‬ ‫القرمیــد” و”مشــروع الجريــة الســكني”‪ ،‬کەبــووە ھــۆی گەیاندنــی‬ ‫گەڕەکەکانــی باشــووری ڕۆژئــاوا بەچیــای ثــردە کەدەکەوێتــە الی ڕۆژئــاوای‬ ‫شــارەکەوە‪ ،‬ھــەروەک پێشــڕەوییە نوێیەکــە بــووە ھــۆی جیاکردنــەوە‬ ‫لەنێــوان ناوچەکانــی ژێردەســتی ســووپای نوســەیڕی لەفڕۆکەخانــە‬ ‫وئەوانــەی دەوروبــەری لەلیــوای ‪ 137‬وگەڕەکەکانــی باکــووری ڕۆژئــاوای‬ ‫شــارەکە‪ ،‬وھەروەھــا ســەربازانی خیالفــەت دەســتیانگرت بەســەر “جبــل‬ ‫العمــال” کــەدەروازەی شــارەکەیە وده‌ڕوانێت ـه‌ ناوچــەی “مەقبــەرە”‬ ‫کەنزیکــە لێیــەوە‪ ،‬لەگــەڵ “کراجــات البوملــان” وژمارەیــەک ناوچــەی‬ ‫نــاو گەڕە ـکـی “العمــال” لەباشــوور وڕۆژئــاوای شــارەکە‪ ،‬وســەرەنجامی‬ ‫جەنگــەکان بووەھــۆی کوشــتنی چــل ئەندامیــان بەالیەنــی کەمــەوە‬ ‫لەســووپای نوســەیڕی ومیلیشــیا ڕافیزیــەکان‪ ،‬ھــەروەک تۆپھاوێژێکــی‬ ‫عەیــار ‪ 57‬ملــم وتانكێــك وئوتومبێلێکــی شــیلکایان تێکشــکا‪.‬‬

‫ولەنــۆزدەی ڕەبیعــى كۆتايــى‪ ،‬ب ـرای شــەھادەتخوازمان أبــو علـ ّ ٍـي‬ ‫ـامي ‪ّ -‬‬ ‫الشـ ّ‬ ‫تقبله هللا ‪ -‬دەرچوو بەئۆتۆمبێلە بۆمبڕێژکراوەکەیەوە بۆئەوەی‬ ‫لەناوه‌ڕاســتی کۆمەڵــی موڕتــەددان بیتەقێنێتــەوە لەدەوروبــەری شــەریکەی‬ ‫کارەبــا کەدەکەوێتــە چوارچێــوەی شــاری خەیــرەوە‪ ،‬کەتێیــدا ژمارەیە ـکـی‬ ‫زۆریــان لێکــوژرا‪ ،‬وژمارەیە ـکـی تریشــیان برینداربــوون‪ ،‬بۆئــەوەی لــەدووای‬ ‫خــۆی دەســتەی هه‌ڵكوتان ‌هس ـه‌ر‬ ‫دەرچــن بۆکوشــتنی ئەوانــەی‬ ‫سه‌ربازانى خيالفه‌ت له‌وياليه‌تى خه‌يرهێرش ده‌كه‌ن بۆسه‌رنوسه‌يري ‌ه موڕته‌دده‌كان‬ ‫کــە ڕزگاریانبــووە‪ ،‬موجاھیــدان‬ ‫پێنەچــوو‬ ‫ھەتــا‬ ‫زۆریــان‬ ‫دەســتیانگرت بەســەر بینــای‬ ‫شــەریکە وناوچــەی نزیــک لێیــەوە‪،‬‬ ‫ھــەروەک دەســتیانگرت بەســەر‬ ‫نەخۆشــخانەی گۆڕەپانی ســووپای‬ ‫نوســەیڕی‬ ‫لەچوارچێــوەی‬ ‫شــار‪ ،‬وســەرژمێری کــوژراوی‬ ‫موڕتــەددەکان گەیشــتە زیاتــر‬ ‫لەپــازدە لەناوچــوو وھەروەھــا‬ ‫ژمارەیە ـکـی تــر لەبرینــدار‪.‬‬

‫‪29‬‬

‫تاقيده‌كات ـه‌وه‌‪ ،‬س ـه‌ير ده‌كات كه‌به‌ندايه‌تيــان چۆن ـه‌ ل ـه‌م كات ـه‌دا‪،‬‬ ‫وه‌كاتێــك هللا به‌رژه‌و ‌هنــدى به‌نده‌كانــى لـه‌وه‌ دانــا‪ ،‬له‌دونيــا وپاداشــتى ڕۆژى‬ ‫دوايــى‪ ...‬وه‌ له‌وانـه‌ كاتێــك چــوه‌ نــاو مه‌كکـه‌ خ ‌هڵــك ده‌يانگــوت‪ :‬ئـه‌وه‌ هـه‌وه‌‬ ‫ئ ـه‌وه‌ ه ـه‌وه‌‪ ،‬ئه‌ويــش پشــتى خواركــرده‌وه‌ ل ‌هس ـه‌ر ســواره‌كه‌ى وده‌يگــوت‪:‬‬ ‫هللا اعلــى وأجــل‪ ...‬وه‌ لـه‌ طاريقــى كــوڕى شـه‌هابه‌و ‌ه ده‌ڵێــت كاتيــك عومـه‌ڕ‬ ‫هات ـه‌ شــام له‌ڕێگايــدا گۆمێــك ئــاو ه ‌هبــوو ئه‌ويــش له‌وشــتره‌كه‌ى داب ـه‌زى‬ ‫وخوفه‌كانــى داك ‌هنــد وبه‌د ‌هســتى گرتــى ول ـه‌ ئاو ‌هك ـه‌ ڕۆيشــت وشتره‌كه‌�شــى ‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ بــوو‪ ،‬ئ ‌هبــو عوب ‌هيــده‌ پێــى گــوت‪ :‬به‌ڕاســتى ئ ‌همــڕۆ شــتێكى گ ـه‌وره‌ت‬ ‫ئه‌نجامــدا الى ئه‌هلــى زه‌وى‪ ،‬ئه‌ويــش ل ‌هســنگى دا وگوتــى‪ :‬ئ ‌هگ ـه‌ر جگ ـه‌‬ ‫ل ‌هتــۆ ئ ـه‌وه‌ى گوتبــا ئ ـه‌ى ئ ‌هبــو عوب ‌هيــده‌‪ ،‬ئێــوه‌ له‌زه‌ليلتريــن وگه‌مژه‌ترينــى ‬ ‫خه‌ڵكــى بــوون هللا شــكۆمه‌ندى كــردن به‌ئيســام‪ ،‬هه‌رچ ‌هنــده‌ داواى شــكۆ‬ ‫بك ـه‌ن له‌جگ ـه‌ ل ـه‌و ئ ـه‌وه‌ هللا زه‌ليلتــان ده‌كات” گوت ـه‌ى ت ‌هب ـه‌ڕى كۆتايــى‬ ‫هــات [شــرح صحيــح البخــاري]‪.‬‬ ‫زانين‪.‬‬ ‫شه‌شه‌م‪ :‬داواكردن له‌هللا‬ ‫وخۆبه َ‌ك َ ُه‌م ُ ّ‬ ‫َ‬ ‫ََ ْ َ‬ ‫اللـ ُـه فــي َم َ‬ ‫اطـ َـن ك ِثيـ َـر ٍة َ َو َيـ ْـو َم‬ ‫و‬ ‫ـم‬ ‫ـ‬ ‫ك‬ ‫ر‬ ‫ص‬ ‫ن‬ ‫ـد‬ ‫ـ‬ ‫ق‬ ‫﴿ل‬ ‫هللا تعالــى ده‌فه‌رمووێــت‪:‬‬ ‫ِ‬ ‫ُ َْ ْ َ ْ َ َ ْ ُ ْ َ ْ َُ ُ ْ ََ ْ ُ ْ َ ُ‬ ‫نكـ ْـم َشـ ْـي ًئا َِو َ‬ ‫ض َاقـ ْـت َع َل ْي ُكـ ُـم األ ْرضُ‬ ‫حنيـ ٍـن ِإذ أعجبتكــم كثرتكــم فلــم تغـ ِـن ع‬ ‫ُ َّ‬ ‫ِب َمــا َر ُح َبـ ْـت ثـ َّـم َول ْي ُتــم ُّم ْد ِب ِريـ َـن﴾ [التوبــة ‪ ،]25‬ابــن كثيــر ‪-‬رحمــه هللا‪ -‬ده‌ڵێــت‪:‬‬ ‫“ابــن جور ‌هيــج له‌موجاهيــده‌وه‌ گێڕاوي ‌هت ـه‌وه‌ وده‌ڵێــت‪ :‬ئ ـه‌وه‌ ي ‌هك ـه‌م‬ ‫ئاي ‌هت ـه‌ كه‌دابه‌زي ـه‌وه‌ ل ‌هســوڕه‌تى (ب ـراءة) كه‌با�ســى هللا تعال ـی‌ وفه‌زڵه‌كانــى‬ ‫وچاكه‌كانــى ده‌كات ك ‌هس ـه‌رى خســتن ل ـه‌زۆر شــوێن ول ـه‌ غ ـه‌زوه‌كان‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ ڕ ‌هســول هللا صلــﮯ اللــه عليــه وســلم‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش ل ـه‌ الي ـه‌ن هللا تعالــی‬ ‫و ‌هيـه‌ وسـه‌ركه‌وتنه‌ له‌اليـه‌ن هللا وه‌‪ ،‬نـه‌ به‌ژماره‌يانـه‌ ونـه‌ به‌كه‌ر ‌هســته‌يانه‌‪،‬‬ ‫وه‌ ئــاگادارى كردن ـه‌وه‌ ك ‌هس ـه‌ركه‌وتن الى هللا ي ـه‌ جاكه‌مبــن يــان زۆر‪،‬‬ ‫به‌ڕاســتى ڕۆژى حون ‌هيــن له‌خۆبايــى بــوون به‌زۆريه‌ك ‌هيــان‪ ،‬ل ‌هگـه‌ڵ ئـه‌وه‌ش‬ ‫ئ ـه‌وه‌ ســودى بۆيــان ن ‌هبــوو وهه‌اڵتــن وپشــتيان هه‌ڵكــرد جگ ـه‌ له‌كه‌مێــك‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫نه‌بێــت كه‌مان ـه‌وه‌ ّ ل ‌ه ّگ ـه‌ڵ ڕ ‌هســول ّ هللا صلــﮯ اللــه عليــه وســلم”‪.‬‬ ‫وه‌ڕ ‌هســول صلــﮯ اللــه عليــه وســلم ده‌فه‌رمووێــت‪(( :‬هللا نيــگاى بۆكــردم‬ ‫كه‌خۆتــان ب ‌هك ـه‌م بگــرن)) [موســليم گێڕاويه‌تي ـه‌وه‌ له‌عيــازى كــوڕى‬ ‫حه‌ماڕ]‪،‬ابــن ق ‌هيــم ده‌ڵێــت‪“ :‬بـه‌رده‌وام بوونــى پێويســت بــوون بـه‌هللا تعالــی‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ بوونــی خــەوش‪ ،‬باشــتره‌ له‌بێخەو�شــی ل ‌هگ ـه‌ڵ سەرســامبوون بــە‬ ‫خــۆی” [طريــق الهجرتيــن]‪.‬‬ ‫ل ـه‌ موســليم هاتــوه‌ ك ـه‌ ئ ‌هبــو هوڕ ‌هيــڕه‌ ‪-‬هللا لێــى ڕازى بێــت‪ -‬ده‌ڵێــت‪:‬‬ ‫((كـه‌س خــۆى ب ‌هكـه‌م نازانــێ بەرامبــەربــە هللا تعالــی ئيــا پــەروردگاربـه‌رزى‬ ‫ده‌كات ـه‌وه‌))‪ ،‬ئ ـه‌و به‌رزي ـه‌ش له‌دونيــا ب ‌هس ـه‌ركه‌وتن ولێدانــى دوژمــن‬ ‫وباســكردنى ده‌بێــت‪ ،‬و ‌هل ـه‌ دواڕۆژ به‌به‌رزكردن ـه‌وه‌ى پل ـه‌ وشــوێنى بــاش‬ ‫ده‌بێــت‪.‬‬ ‫ابــن بطــال ده‌ڵێــت‪“ :‬عائيش ـه‌ ده‌ڵێــت‪ :‬ئێــوه‌ بێئــاگان له‌باشــترين‬ ‫به‌ندايه‌تــى؛ خۆب ‌هك ـه‌م زانيــن‪ ،‬ت ‌هب ـه‌ڕى ‪-‬رحمــه هللا‪ -‬ده‌ڵێــت‪ :‬خۆب ‌هك ـه‌م‬ ‫زانيــن له‌كاتــى تاقيكردن ـه‌وه‌كان ك ـه‌هللا تعالــی ب ‌هنــده‌ باوه‌ڕداره‌كانــى پــێ‬

‫ّ‬ ‫تعالی‪.‬‬ ‫ه‬ ‫الل‬ ‫ويردى‬ ‫ْ َ َ‬ ‫حه‌وته‌م‪َّ َ :‬‬

‫ًَ َ ْ ْ‬ ‫ّ‬ ‫اللــه تعالــى ده‌فه‌رمووێــت‪َ :‬‬ ‫﴿يــا أ ُّي َهــا ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا ِإذا ل ِق ُيتـ ْـم ِفئــة فاث ُب ُتــوا‬ ‫ُْ ْ ّ َ‬ ‫َّ َّ ُ ُ َ َ‬ ‫َواذكـ ُـروا اللـ َـه ك ِثيـ ًـرا ل َعلكـ ْـم ت ْفل ُحــون﴾ [األنفــال ‪ ،]45‬ت ‌هب ـه‌ڕى گوتــى‪:‬‬ ‫ُْ ْ ّ َ‬ ‫َ(واذكـ ُـروا اللـ َـه ك ِثيـ ًـرا) ده‌ڵێــت‪ :‬داواى سـه‌ركه‌وتن وزيانــدان بكـه‌ن ب ‌هسـه‌ر‬ ‫دوژمــن‪ ،‬وويــردى هللا بك ـه‌ن ب ـه‌دڵ وزمانه‌كانتــان به‌ڵكــو س ـه‌رفرازبن”‪،‬‬ ‫ق ‌هتــاده‌ گوتويه‌تــى‪“ :‬هللا ويــردى دانــاوه‌ ل ‌هسـه‌رقاڵترين كات؛ له‌كاتــى لێدانــى‬ ‫شمشــێره‌كان”‪.‬‬ ‫وه‌ قورتوبــى ووته‌يه‌ ـكـى به‌نرخــى ه ‌هي ـه‌ له‌ڕاڤ ـه‌ى ئ ـه‌م ئاي ‌هت ـه‌ وده‌ڵێــت‪:‬‬ ‫“زانايــان س ـه‌باره‌ت ب ـه‌م ويــرده‌ �ســێ ووت ‌هيــان ه ‌هي ـه‌‪ :‬ي ‌هك ـه‌م يــادى هللا ‬ ‫بك ـه‌ن له‌كاتــى ترســانى دڵه‌كانتــان ل ‌هب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى ويــرد يارمه‌تيــت ده‌دات‬ ‫بۆپێچ ‌هســپاوى له‌تەنگانــەدا‪ ،‬دووه‌م‪ :‬جێگيربــن به‌دڵه‌كانتــان ويــادى‬ ‫بك ـه‌ن به‌زمانه‌كانتــان ل ‌هب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى دڵ ئــارام ناگرێــت له‌كاتــى ب ‌هي ـه‌ك‬ ‫گه‌يشــتن ل ‌هگـه‌ڵ دوژمــن وزمــان ده‌شــڵه‌ژێ‪ ،‬فه‌رمانــى به‌ويــرد كــردوه‌ تــا دڵ‬ ‫ـپاو بێــت ل ‌هس ـه‌رويــرد وئ ـه‌و ‌ه َ ده‌ڵێــت‬ ‫جێگيــربێــت ودڵنيــا بێــت وزمــان چ ‌هسـ‬ ‫ص ْبـ ًـرا َو َث ّبـ ْـت أ ْق َد َامنــاَ‬ ‫﴿رَّب َنــا َأ ْفــر ْغ َع َل ْي َنــا َ‬ ‫ك ـه‌ هاوه‌ڵه‌كانــى طاڵــوت گوتيــان‪َ :‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َْ‬ ‫َ ُ َ َ َْ‬ ‫انص ْرنــا َعلــى القـ ْـو ِم الكا ِف ِريـ َـن﴾ [البقــرة ‪ .]250‬ئ ـه‌م حاڵ ‌هت ـه‌ش ته‌نهــا‬ ‫و‬ ‫له‌كاتــى به‌هێــزى هللا ناســين وبه‌رچاوڕونــى ده‌بێــت ئه‌ويــش ئازايه‌تيه‌ ـكـى‬ ‫ســوپاس كـراوه‌ له‌نــاو خه‌ڵكــى‪ ،‬ســێيه‌م‪ :‬يــادى ئـه‌وه‌ بك ‌هنـه‌و ‌ه كـه‌هللا به‌ڵێنــى ‬ ‫پێــداون له‌كڕينــى گيان ـه‌كان وپاداشــته‌كه‌ى بۆتــان “‪.‬‬ ‫ده‌ڵێــم ده‌كرێــت كه‌ه ‌همــوو ئه‌وانــه بگرێت ـه‌وه‌ ل ‌هيــادى هللا به‌زمــان‬ ‫وه ‌هســتكردنى به‌هێــزى ‌دڵ وبيرهێنان ـه‌وه‌ى به‌ڵێنــى هللا ل ‌هس ـه‌ركه‌وتن‬ ‫له‌دونيــا وبه‌ه ‌هشــته‌كان لـه‌ڕۆژى دوايــى‪ ،‬هللا تعالــى به‌موســا ده‌فه‌رمووێــت‪:‬‬ ‫ََ‬ ‫ْ‬ ‫﴿ول َت ِن َيــا ِفــي ِذكـ ِـري﴾ [طــه ‪ ،]42‬ابــن‌کثيــر ‪-‬رحمــه هللا‪ -‬گوتــى‪“ :‬مه‌ب ‌هســت‬ ‫ئه‌و ‌هي ـه‌ ك ـه‌ ئ ـه‌وان الواز ن ‌هبــن ل ـه‌ يــادى پــەروەردگار له‌كاتــى ڕوبه‌ڕوبون ـه‌وه‌‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ فيرع ـه‌ون بۆئ ـه‌وه‌ى يــادى هللا ببێت ـه‌ يارم ‌هتــى وهێزێكــى شــكێنه‌ر‬ ‫بۆيــان‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك ل ـه‌ فه‌رمــووده‌ داهاتــووه‌‪(( :‬به‌ڕاســتى به‌نده‌كانــم ه ‌همــوو‬ ‫وتار‬

‫‪30‬‬

‫ب ‌هنــده‌ى منــن ئه‌وانـه‌ى كـه‌ يــادم د ‌هكـه‌ن لـه‌ كاتــى جه‌نگــدا)) [رواه الترمــذي‬ ‫عــن عمــارة بــن زعكــرة]”‪.‬‬ ‫وه‌ بزان ـه‌ ك ـه‌ ويــردى هللا له‌كاتــى ج ‌هنــگ به‌نهێنــى ده‌كرێــت‪ ،‬حاكــم‬ ‫گێڕاويه‌تي ـه‌وه‌ وبه‌دروســتى دانــاوه‌ له‌ئ ‌هبــو موســاوه‌ هللا لــێ ڕازى بــێ‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫كه‌پێغه‌مب ـه‌ر صلــﮯ اللــه عليــه وســلم پێــى ناخــۆش بــوو له‌كاتــى جه‌نــگ‬ ‫گوێبيســتى د ‌هنــگ بێــت‪.‬‬

‫ه ّه‌شته‌م‪ :‬نزا‬ ‫َ َ‬ ‫ُُ‬ ‫ُ ُ‬ ‫ُ‬ ‫اللــه تعالــى فه‌رمووي ‌هتــى‪﴿ :‬قـ ْـل َمــا َي ْع َبــأ ِبكـ ْـم َرِّبــي لـ ْـول ُد َعاؤكـ ْـم﴾‬ ‫َ‬ ‫ـوه ُم ْخلصيـ َـن َلـ ُـه ّ‬ ‫الديـ ْ‬ ‫﴿ف ْاد ُعـ ُ‬ ‫ـن﴾ َ[غافــر‬ ‫[الفرقــان ‪ ]77‬وه‌ فه‌رمووي ‌هتــى‪:‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ّ‬ ‫ً َ‬ ‫﴿و ْاد ُعـ ُ‬ ‫‪ ]65‬وه‌ فه‌رمووي ‌هتــى‪َ :‬‬ ‫ـوه َخ ْوفــا َوط َم ًعــا ِإ َّن َر ْح َمـ َـت اللـ ِـه ق ِريـ ٌـب‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ّ َ ُْ‬ ‫ال ْحس ـن َين﴾ [األع ـراف ‪ ]56‬وه‌ فه‌رمووي ‌هتــى‪َ :‬‬ ‫﴿وقـ َ‬ ‫ـال َرُّبكـ ُـم ْاد ُعو ِنــي‬ ‫مــن‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َأِ ْسـ َـتج ْب َل ُكـ ْـم إ َّن َّالذيـ َـن َي ْسـ َـت ْكب ُر َ‬ ‫ون َعـ ْـن ع َب َادتــي َسـ َـي ْد ُخ ُلو َن َج َه َّنــمَ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ َ ِ َِ َ‬ ‫َ ّ‬ ‫﴿وِإذا َســأل َك ِع َبـ ِـادي َع ِ ّنــي ف ِإ ِنــي‬ ‫َد ِاخ ِريـ ُ َـن﴾ [غافــر ‪ ]60‬وه‌ فه‌رمووي ‌هتــى‪:‬‬ ‫َْ‬ ‫َ‬ ‫ْ ْ ْ ْ َ َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ق ِريـ ٌـب أ ِجيـ ُـب َد ْعـ َـوة الـ َّـد ِاع ِإذا َد َعـ ِـان فل َي ْسـ َـت ِج ُيبوا ِلــي َول ُيؤ ِم ُنــوا ِبــي ل َعل ُهـ ْـم‬ ‫ُ َ‬ ‫َي ْرشـ ُـدون﴾ [البقــرة ‪.]186‬‬ ‫ّ‬ ‫ّ‬ ‫ّ‬ ‫وه‌ صلــﮯ اللــه عليــه وســلم فه‌رمووي ‌هتــى‪(( :‬پاڕان ـه‌وه‌ خــۆى عيباد ‌هت ـه‌))‬ ‫[رواه ابــن ماجــه وأبــو داود والترمــذي والنســائي عــن النعمــان بــن بشــير]‪،‬‬ ‫وه‌ فه‌رمووي ‌هتــى‪(( :‬هيــچ شــتێك به‌ڕێزتــر ني ـه‌ الى هللا ل ـه‌ دوعــا وپاڕان ـه‌وه‌))‬ ‫[رواه الحاكــم عــن أبــي هريــرة]‪ ،‬وه‌ فه‌رموويه‌تــى‪(( :‬ئـه‌وه‌ى داوا لـه‌هللا تعالــی‬ ‫ن ـه‌كات ئ ـه‌وه‌ لێــى تــوڕه‌ ده‌بێــت)) [رواه الترمــذي عــن أبــي هريــرة]‪ .‬وه‌ ابــن‬ ‫ته‌يم ـه‌ گوتــى‪“ :‬س ـه‌ركه‌وتن ڕۆژى دێــت ب ‌ههــۆكاره‌وه‌ له‌هه‌مويــان گرنگتــر‬ ‫دوعــاى باوه‌ڕداران ـه‌‪ ...‬كاتێــك هللا بڕيــارى س ـه‌ركه‌وتنى دا ل ـه‌ڕۆژى ب ـه‌در‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫پێغه‌مب ـه‌ر صلــﮯ اللــه عليــه وســلم پێــش ڕوداو ‌هكــه هه‌واڵــى س ـه‌ركه‌وتن‬ ‫وزياندانــى كافرانــى دا به‌هاوڕێكان ـى‌‪ ،‬له‌هۆكاره‌كانــى ئ ـه‌م س ـه‌ركه‌وتنه‌‬ ‫ّ‬ ‫ّ‬ ‫هاواركردنــى پێعه‌مب ـه‌ر صلــى اللــه عليــه وســلم وپاڕان ـه‌وه‌ى بــوو [مجمــوع‬ ‫الفتــاوى]‪.‬‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫ئه‌وه‌ ڕه‌سول هللا صلـﮯ الله عليه وسلم كاتێك بينى دوژمنانى ژماره‌يان‬ ‫زۆره‌ وهاوه‌ڵه‌كانــى ژمار ‌هيــان ك ‌همـه‌ بۆيـه‌ ڕوى ْ كــرده ئـ ْه‌وه‌ى ك ‌هسـه‌ركه‌وتنى ‬ ‫ّ‬ ‫َ َ َّ ْ َّ‬ ‫صـ ُـر ِإال ِمـ ْـن ِعنـ ِـد اللـ ِـه ال َع ِزيـ ِـز ال َح ِكيـ ِـم﴾ [آل عم ـران‬ ‫به‌د ‌هســته‌؛ ﴿ومــا الن‬ ‫‪ .]126‬ل ـه‌ صه‌حيحــى موســليم هاتــووه‌ ك ـه‌ فــاروق عوم ـه‌ڕى كــوڕى‬ ‫ّ ّ‬ ‫خ ‌هتــاب ‪-‬هللا لێــى ڕازى بێــت‪ -‬گوتــى‪“ :‬لـه‌ڕۆژى بـه‌دردا پێغه‌مبـه‌ر ‪-‬صلــﮯ اللــه‬ ‫ّ‬ ‫عليــه وســلم‪ -‬س ـه‌يرى موشــريكه‌كانى كــرد ك ‌هه ـه‌زار بــوون وهاوه‌ڵه‌كانــى‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫سێس ـه‌د ونــۆزده‌ پيــاو بــوون‪ ،‬پێغه‌مب ـه‌ر ‪-‬صلــﮯ اللــه عليــه وســلم‪ -‬ڕوى‬ ‫كــرده‌ ڕوگ ـه‌ پاشــان د ‌هســته‌كانى به‌رزكــرده‌وه‌ وموناجاتــى پ ـه‌روه‌ردگارى‬ ‫كــرد‪(( :‬يــاهللا ئ ـه‌وه‌ به‌ئه‌نجــام بگه‌ي ‌هن ـه‌ كه‌به‌ڵێنــت پێدابوويــن‪ ،‬يــاهللا ‬ ‫ئ ـه‌وه‌ بێن ـه‌ كه‌به‌ڵێنــت پێدابوويــن‪ ،‬يــاهللا ئ ‌هگ ـه‌ر ئ ـه‌م كۆمه‌ڵ ‌هيــه ل ـه‌‬ ‫ئه‌هلــى ئيســام تيابچێــت ئ ـه‌وه‌ ناپه‌رســترێى ل ‌هس ـه‌ر زه‌وى)) ب ـه‌رده‌وام‬ ‫ده‌پاڕايـه‌وه‌ ود ‌هســته‌كانى به‌رزكردبويـه‌وه‌‪ ،‬وڕوى له‌ڕوگـه‌ بــوو تاعه‌باكـه‌ى‬ ‫ل ‌هس ـه‌ر شــانه‌كانى ك ـه‌وت‪ ،‬كه‌دوعــاى له‌موشــريكه‌كان د ‌هكــرد به‌گشــتى ‬ ‫وده‌يفه‌رمــوو‪(( :‬يــاهللا دابه‌زێنــەری په‌رتــوك وخێ ـرا‌ له‌حيســاب‪ ،‬يــاهللا ئ ـه‌م‬ ‫حيزبانـه‌ ببه‌زێنـه‌‪ ،‬يــاهللا بيانبه‌زێنـه‌ وبيانله‌رێنـه‌وه‌‌)) [رواه البخــاري ومســلم‬ ‫عــن عبــد هللا بــن أبــي أوفــى]‪.‬‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫وه‌ پێغه‌مب ـه‌ر صلــﮯ اللــه عليــه وســلم دوعــاى تايب ‌هتــى د ‌هكــرد ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫سـه‌ركرده‌كانيان‪ ،‬لـه‌ صه‌حيحــى بوخــارى هاتــوه‌ لـه‌ ابــن م ‌هســعوده‌وه‌ ‪-‬هللا ‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫لێــى ڕازى بــێ‪ -‬گوتــى‪“ :‬پێغه‌مب ـه‌ر صلــﮯ اللــه عليــه وســلم ڕوى كــرده‌ كه‌عب ـه‌‬ ‫ودوعــاى له‌چ ‌هنــد ك ‌هســێكى قوڕه‌يــش كــرد؛ ل ‌هس ـه‌ر (شــبية بــن ربيعــة‬ ‫وعتبــة بــن ربيعــة والوليــد بــن عتبــة وأبــي جهــل بــن هشــام)‪ ،‬هللا د ‌هك ـه‌م‬ ‫ب ‌هشــاهيد ك ـه‌ به‌ڕاســتى بينيــم پ ‌هشــۆكابوون وخــۆر ئه‌وانــى گــۆڕى”‪.‬‬ ‫بزان ـه‌ ئ ـه‌ى دۆســتى هللا تــۆ ل ‌هشــوێنێكى ل ‌هشــوێنه‌كان كه‌دوعــاى‬ ‫تێــدا وه‌رده‌گيرێــت‪ ،‬ل ‌هس ـه‌هلى كــوڕى س ـه‌عدى ســاعدى هاتــوه‌ كه‌گوتــى‪:‬‬ ‫‪31‬‬

‫((له‌دووكاتــدا ده‌رگاكانــى ئاســمان ده‌كرێن ـه‌وه‌‪ ،‬ك ـه‌م ه ‌هي ـه‌ كه‌دوعاكانيــان‬ ‫گيرانه‌بێــت؛ كاتــى بانــگ وڕوبه‌ڕوبون ـه‌وه‌ى ڕيــزه‌كان له‌ڕێــى هللا تعالــی دا))‬ ‫[رواه مالــك فــي املوطــأ]‪.‬‬ ‫ێ‬ ‫ئ ـه‌ى موجاهيــد بگ ـه‌ڕ له‌كاته‌كانــى وه‌اڵمدان ـه‌وه‌ى دوعــا وه‌ك‬ ‫كاتژمێــرى ڕۆژى هه‌ينــى وله‌كاتــى بانــگ وبارينــى بــاران وســێيه‌كى كۆتايــى‬ ‫ّ‬ ‫ّ ّ‬ ‫ش ـه‌و‪ ،‬پێغه‌مب ـه‌ر صلــﮯ اللــه عليــه وســلم ده‌فه‌رمووێــت‪(( :‬هللا تعالــى‬ ‫ه ‌همــوو ش ـه‌وێك داده‌به‌زێــت بۆئاســمانى دونيــا تاســێيه‌كى ش ـه‌و ده‌مێنێــت‬ ‫وده‌فه‌رمووێــت‪ :‬ـكـێ داوام لێــده‌كات وه‌اڵمــى بد ‌هم ـه‌وه‌؟ ـكـێ داوام‬ ‫لێــده‌كات تاپێــى بــده‌م؟ ـكـێ داواى لێخۆشــبوون ده‌كات تــا لێــى خــۆش‬ ‫بــم؟)) [رواه البخــاري ومســلم عــن أبــي هريــرة] وه‌ ل ـه‌ گێڕانه‌وه‌يه‌ ـكـى تــردا‬ ‫(( ـكـێ داواى ڕۆزيــم لێــده‌كات تاپێــى بــده‌م‪ ،‬ـكـێ داواى شــيفام لێــده‌كات‬ ‫تاشــيفاى بــده‌م))‪ ،‬وه‌ مــن هيواخــوازم له‌پــەروەردگار كه‌بێب ‌هشــمان‬ ‫ودونيــا‬ ‫ن ـه‌كات له‌وه‌اڵمدان ـه‌وه‌ى تايب ـه‌ت ك ـه‌دور ونزيــك ســته‌مى لێكرديــن ّ‬ ‫ه ‌همــووى كۆبۆت ـه‌وه‌ ل ‌هس ـه‌رمان‪ ،‬وه‌مزگێنــى پێغه‌مبه‌رتــان پێــده‌ده‌م صلــى‬ ‫ّ‬ ‫ّ‬ ‫اللــه عليــه وســلم كـه‌ به‌موعــازى فه‌رمــوو‪(( :‬بترسـه‌ لـه‌ دوعــاى ســته‌ملێكراو‬ ‫چونك ـه‌ له‌نێــوان ئ ـه‌و وهللا دا پ ـه‌رده‌ ني ـه‌)) [رواه البخــاري ومســلم] ئ ـه‌وه‌‬ ‫پێغه‌مب ـه‌ره‌ ســته‌مى لێك ـراوه‌ وبه‌درۆخراو ‌هت ـه‌وه‌ ئه‌ويــش پاڕایــەوه‌‪،‬‬ ‫ّ‬ ‫باش ـه‌ ده‌بێــت وه‌اڵمدانه‌وه‌ك ـه‌ چــۆن بێــت؟ اللــه تعالــى ده‌فه‌رموێــت‪‌:‬‬ ‫﴿پێــش ئه‌مانیــش گ ‌هلــى نــوح بڕوایــان به‌ب ‌هنــده‌ی به‌ڕێــزی ئێمــه ن ‌هکــردو‬ ‫گوتیــان‪ :‬شــێته‌‪ ،‬زۆریــش پیاهه‌ڵشــاخان ودژای ‌هتــی ک ـرا * (ئه‌ویــش دوای‬ ‫(‪ )900‬ســاڵ هانــا وهــاواری بۆپ ـه‌روه‌ردگاری بــردو گوتــی‪ :‬يــا هللا‪ ،‬به‌ڕاســتی‬ ‫مــن شکســتم خــواردوه ‌وس ـه‌رکه‌وتنم پــێ ببه‌خش ـه‌ * ئه‌وســا ئیتــر ئێمــه‬ ‫ده‌روازه‌کانــی ئاســمانمان هــاوڕێ ل ‌هگ ـه‌ڵ ئاوێکــی خــوڕدا کــردوه‌ * ه ‌همــوو‬ ‫زه‌ویشــمان کــرد به‌کانیــاو وئاومــان لێهه‌ڵقواڵنــد‪ ،‬ئیتــرئــاوی ئاســمان وزه‌وی‬ ‫به‌ویســتی هللا به‌ی ـه‌ک گه‌یشــتن‪ ،‬به‌ڕاســتی بڕیــاری ل ‌هس ـه‌ردرابــوو * ئه‌وســا‬ ‫نــوح (عليــه الســام)مان ل ‌هس ـه‌ر چ ‌هنــد ته‌خت ـه‌ وبزمارێــک هه‌ڵگــرت‬ ‫(مه‌ب ‌هســت ک ‌هشــتیه‌که‌یه‌)﴾ [القمــر ‪.]9-13‬‬ ‫پاشــان بزان ـه‌ ئ ـه‌ى موجاهيــد ك ـه‌ له‌ڕێچكه‌كانــى س ـه‌ركه‌وتن بوونــى‬ ‫الوازه‌كان ـه‌ له‌ڕيزه‌كانمــان‪ ،‬وپاڕانه‌وه‌يــان بۆمــان‪ ،‬ل ‌هكــوڕى عه‌باس ـه‌وه‌‬ ‫هاتــووه‌ كه‌گوتــى‪(( :‬ئ ‌هبــو ســوفيان هه‌واڵــى پێــدام وگوتــى‪ :‬پاشــاى ڕۆم گوتــی‪:‬‬ ‫پرســيارم لێكــردی كه‌پيــاوه‌ گ ـه‌وره‌كان دواى كه‌وتــن يــان الوازه‌كان گوتــت‬ ‫الوازه‌كان‪ ،‬ك ‌هه ـه‌ر ئ ـه‌وان شــوێنكه‌وته‌ى پێغه‌مبه‌رانــن)) [رواه البخــاري‬ ‫ومسلم] وه‌ ڕه‌سول هللا صلى هللا عليه وسلم به‌ سه‌عدى فه‌رموو هللا لێى ‬ ‫ڕازى بــێ‪(( :‬ئايــا س ـه‌ركه‌وتن وڕۆزيتــان ه ـه‌ر ب ‌ههــۆى الوازه‌كان ـه‌وه‌ ني ـه‌؟!))‬ ‫[رواه البخــاري] فه‌رمود ‌هك ـه‌ ئ ـه‌وه‌ى ڕونكــرده‌وه‌‪ :‬كه‌پێداگربيــن ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫يارم ‌هتــى موجاهيــده‌ الوازه‌كان وجگ ـه‌ له‌وانيــش له‌ئافــره‌ت ومنــداڵ وپيــر‪،‬‬ ‫ل ‌هب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى زۆرب ‌هيــان نيه‌تيــان پاك ـه‌ له‌كاتــى دوعــا وزيات ـر‌ خشــوعيان‬ ‫ه ‌هي ـه‌ وزياتــر خــاوه‌ن پێويســتين وپێويســتيان ب ـه‌(هللا) ي ـه‌‪.‬‬ ‫َ َ‬ ‫﴿يــا أ ُّي َهــا‬ ‫وه‌ لـه‌ كۆتايــى ئـه‌وه‌ بيرده‌هێنمـه‌وه‌ كـه‌ هللا تعالــى ده‌فه‌رمووێــت‪:‬‬ ‫ُ ْ‬ ‫َّ َ َ ُ ْ ْ ُ ْ َ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ ّ َ َّ ُ ُ‬ ‫ص ِابـ ُـروا َو َر ِابطـ َـوا َو َّات ّ ُقــواَ اللـ َ ُـه ل ْ َعلكـ ْـم ت ْف ِل ُحــون﴾ [آل‬ ‫ال ِذيــن آمنــوا اص ِبــروا و‬ ‫َ َ َّ‬ ‫ُ ُ ُّ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫عمـران ‪ ،]200‬وه‌ ده‌فه‌رمووێــت‪﴿ :‬وعلــى اللـ ِـه فتوكلــوا ِإن كنتــم مؤ ِم ِنيــن﴾‬ ‫ّ‬ ‫َ ْ َّ‬ ‫َّ‬ ‫﴿إ َّن اللـ َـه َمـ َـع َال ِذيـ َـن َّاتقــوا َّوال ِذيـ َـن ُهــم‬ ‫[املائــدة ‪ ،]23‬وه‌ ده‌فه‌رمووێــت‪:‬‬ ‫َّ‬ ‫َّ‬ ‫نصـ ُـرهُ‬ ‫ُّم ْحسـ ُـنو َن﴾ [النحــل ‪ ،]128‬وه‌ ده‌ف ِه‌رموێــت‪َ :‬‬ ‫﴿ول َي ُ‬ ‫نصـ َـرن اللـ ُـه َمــن َي ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ َ َّ‬ ‫ِ َّ َ‬ ‫﴿يــا أ ُّي َهــا ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا‬ ‫ِإ َّن اللـ َـه ل َقـ ِـو ٌّي َع ِزيـ ٌـز﴾ [الحــج ‪ ،]40‬وه‌ ده‌فه‌رموێــت‪:‬‬ ‫َ َ‬ ‫َ ً َ ْ ْ ْ ُ ْ ّ َ َّ َّ ُ ُ َ َ‬ ‫ِإذا ل ِق ُيتـ ْـم ِفئــة فاث ُب ُتــوا َواذكـ ُـروا اللـ َـه ك ِثيـ ًـرا ل َعلكـ ْـم ت ْفل ُحــون﴾ [األنفــال ‪،]45‬‬ ‫ئ ـه‌وه‌ ڕێچكه‌كانــى س ـه‌ركه‌وتنه‌ له‌قورئان ‌هك ـه‌ى هللا به‌ددان ـه‌ خرێنەكانتــان‬ ‫گازى لێبگــرن‪...‬‬ ‫هللا زاڵه‌ به‌سه‌ركاره‌كانى به‌اڵم زۆربه‌ى خه‌ڵكى نايزانن‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬حاڵى به‌ره‌كانى ده‌وروبه‌رى شارى ته‌دموڕ چۆن بوو پێش‬ ‫فه‌تحكردنه‌وه‌ى‪ ،‬وه‌ئاماده‌كارى چۆن بوو بۆهێرش كردنه‌ سه‌رى؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬پێشــتر س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت د ‌هســتيانگرت ب ‌هس ـه‌ر شــارى ته‌دمــوڕ‬ ‫ل ‌هش ـه‌عبانى ســاڵى ‪ 1436‬كۆچــى‪ ،‬ســوپاى نوس ـه‌يرى وميليشــيا ڕافيزي ـه‌كان‬ ‫نه‌يانتوانــى كۆنتڕۆ ڵــى بك ‌هن ـه‌وه‌ ل ‌هگ ـه‌ڵ ده‌ي ‌ههــا هێر�شــى ب ـه‌رده‌وام كه‌زيانــى س ـه‌دان‬ ‫كــوژراو وبرينداريــان دا ل ‌هگ ـه‌ڵ ده‌ي ‌ههــا ئامێــر تێكشــكێندران‪ ،‬تابه‌يارمه‌تــى‬ ‫ئاســمانى ڕو�ســى هه‌ڵمه‌تێكــى س ـه‌ريازى فراوانيــان كــرد بۆس ـه‌ر شــاره‌كه‌ ل ‌هس ـه‌ره‌تا‬ ‫مانگــى ج ‌همــادى كۆتايــى ‪ 1437‬كۆچــى‪ ،‬هه‌زار ‌ههــا س ـه‌ربازيان كۆكــرده‌وه‌ له‌وشــكانى‬ ‫(له‌هێزه‌كانــى ســوپا وميليشــيا ڕافيزي ـه‌كان وهێــزه‌ وشــكانيه‌كانى ڕوســيا وڕاوێــژكاره‌‬ ‫ڕوس ـه‌كان) به‌يارم ‌هتــى ل ‌هگ ـه‌ڵ هه‌ڵم ‌هتــى بۆردومانــى ئاســمانى چــڕ‪ ،‬كه‌ڕێــژه‌ى‬ ‫بۆردومــان بۆس ـه‌ر گه‌ڕه‌كه‌كانــى شــار وهێڵه‌كانــى ڕوبه‌ڕوبون ـه‌وه‌ گه‌يشــته‌ ‪100‬‬ ‫موش ـه‌ك وبه‌رميلــى ته‌قێن ـه‌ره‌وه‌ وبتڵــى غــازى ته‌قێن ـه‌ره‌وه‌ له‌ڕۆژێكــدا‪ ،‬موجاهيــدان‬ ‫ناچاربــوون كه‌بگه‌ڕێن ـه‌وه‌ له‌شــار له‌ناوه‌ڕاســتى ه ‌همــان مانــگ‪.‬‬ ‫به‌هۆي ـه‌وه‌ ڕژێمــى نوســيه‌رى هه‌وڵيــدا كه‌ناوچه‌كانــى ف ـراوان بــكات‬ ‫له‌ده‌وروب ـه‌رى شــار‪ ،‬موجاهيــدان زنجير ‌هي ـه‌ك كــرده‌ى ش ـه‌كه‌تكردنيان ئه‌نجامــدا‬ ‫وهێر�شــى فراوانيــان كــرده‌ س ـه‌ر پێگ ـه‌ وناوچه‌كانــى نوس ـه‌يرى له‌ناوچه‌كانــى شــاعير‬ ‫وج ـه‌زه‌ل وناوچه‌كانــى نزيــك شــارى ته‌دمــوڕ‪ ،‬پاشــان هێرش ـه‌كانى موجاهيــدان‬ ‫چــاوى خســته‌ س ـه‌ر به‌ره‌كانــى ڕۆژهه‌اڵتــى شــار‪ ،‬ك ـه‌ ئامــارى ڕوبه‌ڕووبون ـه‌وه‌كان‬ ‫له‌شــار وده‌وروب ـه‌رى ل ‌هس ـه‌ره‌تاى كۆنتڕۆڵكردنــى شــاره‌كه‌ له‌الي ـه‌ن س ـه‌ربازانى‬ ‫ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى له‌ي ‌هكـه‌م جــارل ‌هشـه‌عبانى ‪ 1436‬وتاسـه‌ره‌تاى ڕه‌بيعــى يه‌ك ‌همــى‬ ‫‪ 1438‬كۆچــى‪ ،‬كــوژران وبرينداربوونــى نزيك ـه‌ى ‪ 1700‬ئه‌ندامــى ســوپاى نوس ـه‌يرى‬ ‫وميليشــيا ڕافيــزه‌كان بــوو ل ‌هگـه‌ڵ ‪ 7‬سـه‌ربازى ڕو�ســى كه‌ڕاوێژكارێكــى سـه‌ربازى ودوو‬ ‫فڕۆكه‌وانيــان له‌نێودابــوو‪.‬‬ ‫هه‌رچــى ئامێره‌كان ـه‌ ژمــاره‌ى ئامێــره‌ تێكشــكاوه‌كان وئه‌وان ـه‌ش كه‌به‌غه‌نيم ـه‌ت‬ ‫گيران له‌اليه‌ن موجاهيدانه‌وه‌ گه‌يشــته‌ ‪ 236‬ئامێركه‌ ‪ 71‬تانك و‪ 18‬دۆشــكه‌ى ‪23‬‬ ‫وتۆپهاوێــژى ‪57‬ملــم‪ ،‬ودوو دۆشــكه‌ى ‪14.5‬ملــم‪ ،‬و ‪ 20‬تۆپهاوێــژى (‪122‬ملــم‪ ،‬و‪130‬‬ ‫ملــم) وژماره‌يه‌ ـكـى زۆر ل ‌هس ـه‌ياره‌ى ده‌بڵــى دۆشــكه‌ ل ‌هس ـه‌ر‪ ،‬ل ‌هگ ـه‌ڵ تێكشــكاندنى‬ ‫فڕۆكه‌يه‌ ـكـى ه ‌هلــى كۆپت ـه‌رى ڕو�ســى‪ ،‬وهلل الحمــد‪.‬‬

‫وتاره‌‬ ‫دميان‬

‫‪32‬‬

‫پرسيار‪ :‬پێش فه‌تحكردنى ته‌دموڕ ژماره‌ى دوژمن‬ ‫چه‌ندبوو وشوێنيان له‌كوێبوو؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬ڕژێمــى نوســيه‌رى ويارمه‌تيده‌ره‌كانــى له‌هێــزه‌ ڕوســيه‌كان‬ ‫وميليشــيا ڕافيزيـه‌كان چه‌نديــن پێگ ‌هيــان كردبــوو به‌خاڵــى سـه‌ره‌كى خۆيــان‬ ‫له‌شــار وده‌وروب ـه‌رى شــار وقايمكاريه‌كانيــان گه‌ور ‌هبــوو وله‌هه‌ري ـه‌ك‬ ‫ل ‌هس ـه‌ر كێوه‌كانــى (الطــار) وســايلۆى شــار وته‌پۆلكه‌كانــى (العامريــة)‬ ‫وكێــوى هيــان ه ـه‌روه‌ك ناوچ ـه‌ى ج ـه‌زه‌ل وه‌ك مۆڵگه‌يه‌ ـكـى س ـه‌ربازى‬ ‫بــوو ل ‌هس ـه‌ر ته‌پۆلك ـه‌ ب ـه‌رزه‌كان كه‌ده‌ڕوانن ـه‌ س ـه‌ر ڕێــگا گه‌يه‌نه‌ره‌كانــى‬ ‫وه‌قايمكارى زۆرى بۆكرابوو‪ ،‬له‌گه‌ڵ هێزه‌كانى ڕژێمى نوسـه‌يرى وميليشــيا‬ ‫ڕافيزي ـه‌كان له‌ئێ ـران وئه‌فغانســتان وعێ ـڕاق وئه‌ندامه‌كانــى “اللجــان‬ ‫الشــعبية” ل ‌هگـه‌ڵ هێــزه‌ ڕوســيه‌كان‪ ،‬كـه‌ ژمــاره‌ى هێــزه‌ ڕوســيه‌كان ده‌ي ‌ههــا‬ ‫بــوو كه‌ڕاســپاردرابوون ب ‌هكــرده‌ى يارم ‌هتــى دان وئاســمانى وڕاهێنانــى‬ ‫ئ ـه‌و ئه‌ندامان ـه‌ى ك ‌هل ـه‌م ناوچ ‌هي ـه‌ ه ‌هبــوون‪ ،‬وه‌ژمــاره‌ى نوس ـه‌يره‌كان‬ ‫ل ‌هشــاره‌كه‌ له‌نێــوان ‪ 1500‬بــۆ ‪ 2000‬بــوو هــاوكات ل ‌هگ ـه‌ڵ ده‌يه‌هــا‬ ‫ئامێــرى زرێپــۆش وتانــك وچه‌ ـكـى قــورس‪ ،‬كه‌نوس ـه‌يريه‌كان ئ ـه‌و هێزان ‌هيــان‬ ‫كۆكــرده‌وه‌ بۆهێرشــكردنه‌ س ـه‌رپێگه‌كانــى موجاهيــدان له‌ويالي ‌هتــى خ ‌هيــر‪.‬‬ ‫شــاره‌كه‌ داب ‌هشــكرا به‌گوێــره‌ى ئ ـه‌و ميليشــيايانه‌ى كه‌بوونيــان‬ ‫ه ‌هبــوو هه‌ريه‌ك ‌هيــان ش ـه‌قامێك يــان باڵه‌خانه‌يه‌ ـكـى داگيركردبــوو وهێمــا‬ ‫شــركيه‌كان وئااڵكانيــان هه‌ڵكردبــوو لێــى وه‌ڕافيــز ‌ه موشــريكه‌كان چه‌نديــن‬ ‫حوس ـه‌ينيه‌يان دروســتكردبوو تێيــدا‪ ،‬وه‌هه‌رچــى ه ‌هبــوو ل ‌هشــاره‌كه‌‬ ‫دزيبويــان ته‌نان ـه‌ت تانكــى ئــاو! شــاره‌كه‌ گه‌ماڕۆدرابــوو به‌بازگ ـه‌ وخاڵــى‬ ‫س ـه‌ربازى وبنك ـه‌ى س ـه‌ربازى تايب ـه‌ت به‌هێــزه‌ ڕوســيه‌كانى تێدابــوو‪،‬‬ ‫وه‌حاڵــى شــاره‌كه‌ له‌الي ‌هنــى خزمه‌تگوزاري ـه‌وه‌ له‌ڕاد ‌هب ـه‌رده‌ر خ ـراپ بــوو‪.‬‬

‫‪33‬‬

‫پرسيار‪ :‬با�سى چۆنيه‌تى كۆنتڕۆڵكردنه‌وه‌ى ته‌دموڕمان‬ ‫بۆبكه‌؛ چۆن ڕويدا وئه‌نجامه‌كانى فه‌تح چى بوو؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬چااڵكي ـه‌ س ـه‌ربازيه‌كه‌ ل ـه‌ڕۆژى پێنــج ش ـه‌ممه‌ (‪ /8‬ڕه‌بيعــى‬ ‫كۆتايــى) د ‌هســتى پێكــرد‪ ،‬كاتێــك س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت هێرشــێكى ف ـراوان‬ ‫وكتوپڕيــان كــرده‌ س ـه‌ر ســوپاى نوس ـه‌يرى وميليشــيا ڕافيزي ـه‌كان له‌هێڵــى‬ ‫ڕوبه‌ڕوبوون ـه‌وه‌ به‌درێژايــى ‪ 200‬كيلۆم ‌هتــر ول ـه‌ ‪ 8‬قۆڵ ـه‌وه‌ وه‌پێشــڕه‌وى‬ ‫به‌رچاويان تۆماركرد ‪-‬به‌فه‌زڵى هللا‪ -‬سـه‌ربازانى خيالفه‌ت كۆنتڕۆڵى شــارى‬ ‫ته‌دمــوڕ وده‌ي ‌ههــا پێگ ‌هيــان كــرد له‌ده‌وروب ـه‌رى ل ‌هگ ـه‌ڵ كێڵگ ـه‌ى نه‌وتــى‬ ‫وغــازى وڕووبه‌ڕێكــى ف ـراوان له‌ڕيفــى ڕۆژهه‌اڵتــى حمــس له‌چااڵكيه‌ ـكـى‬ ‫چــاوه‌ڕوان ن ‌هك ـراو كه‌هيــواى نوســيه‌يره‌كانى بــڕى بۆپێشــڕه‌وى كــردن‬ ‫ب ـه‌ره‌و ڕێــگاى گشــتى (ته‌دمــوڕ ‪-‬خه‌يــر) كه‌ده‌يانويســت گ ‌همــاڕۆى‬ ‫موجاهيــدان بۆس ـه‌ر نوس ـه‌يره‌كان له‌شــارى خ ‌هيــر تێكبشــكێنن‪ ،‬گرنگــى‬ ‫ته‌دمــوڕ بريتي ـه‌ ل ـه‌وه‌ى كه‌ڕێگايه‌ ـكـى گه‌ي ‌هن ـه‌ره‌ له‌نێــوان وياليه‌ته‌كانــى‬ ‫ح ‌همــا وحمــس وديمه‌شــق‪ ،‬وه‌وه‌ك دوڕيانێك ـه‌ بۆناوچه‌كانــى ژێرد ‌هســتى ‬ ‫خيالف ـه‌ت به‌ئاراســته‌ى وياليه‌ته‌كانــى ديم ‌هشــق وح ‌همــا وحمــس وخ ‌هيــر‬ ‫وڕه‌ققـه‌‪ ،‬وه‌وه‌ك بنك ‌هيـه‌ك بــوو بۆده‌رچــوون بـه‌ره‌و ناوچه‌كانــى ژێرد ‌هســتى ‬ ‫ڕژێمــى نوس ـه‌يرى‪.‬‬ ‫س ـه‌ركردايه‌تى نوس ـه‌يرى جواڵنه‌وه‌كانــى چڕكردبووي ـه‌وه‌ له‌پێــش‬ ‫چ ‌هنــد مانگێــك وچه‌نديــن كۆبوون ـه‌وه‌ى گرێــدا ل ‌هگ ـه‌ڵ ژمار ‌هي ـه‌ك‬ ‫له‌وان ـه‌ى كه‌پێيــان ده‌ڵێــن شــێخه‌كانى عه‌شــايه‌رى خ ‌هيــر وڕه‌قق ـه‌‬ ‫وڕاگه‌ياندنــى پێكهاته‌يه‌ ـكـى نوێــى ح ‌هشــدى ع ‌هشــايريان ڕاگه‌يانــد وه‌ك‬ ‫ه ‌همــان ڕێــگاى ڕافيــزه‌ له‌ح ‌هشــدى عه‌شــايه‌رى عێ ـڕاق بۆئ ـه‌وه‌ى ببــن‬ ‫به‌پێــاو ونوس ـه‌يريه‌كان له‌پێيــان بك ـه‌ن وبگ ‌هن ـه‌ شــارى خ ‌هيــر له‌شــارى‬ ‫ته‌دمــوڕه‌وه‌ ه ـه‌روه‌ك ‪-‬پێيــان وابــوو‪.-‬‬

‫باشــترين هــۆكار بۆبه‌گــرى هێرش ـه‌ ب ـه‌اڵم به‌پێچه‌وان ـه‌ى ئه‌وه‌بــوو‬ ‫كه‌نوس ـه‌يريه‌كان حه‌زيــان پێبــوو وه‌پێچه‌وان ـه‌ى بۆچونه‌كانيــان بــوو‪،‬‬ ‫س ـه‌ربازانى هللا موه‌حيــده‌كان كه‌رســته‌يان ئاماده‌كــرد وهێرشــيان‬ ‫كــرد به‌پشــت به‌ســتن ب ـه‌هللا عــز وجــل له‌كرده‌يه‌ ـكـى ف ـراوان بۆهێڵــى‬ ‫ڕوبه‌ڕووبون ـه‌وه‌ به‌درێژايــى ‪ 200‬كــم وبه‌شــێوه‌يه‌كى هــاوكات له‌گ ـه‌ڵ‬ ‫ده‌ســتپێكردنى چااڵكيه‌ك ـه‌ به‌ش ـه‌و بۆس ـه‌ر قۆڵــى ناوچ ـه‌ى حويســيس‬ ‫كه‌پێكدادانێكــى ب ـه‌رده‌وام ڕويــدا ل ـه‌م ناوچه‌ي ـه‌ ب ـه‌اڵم به‌يانيه‌ك ـه‌ى‬ ‫جياوازبــوو بۆبه‌ره‌كانــى تــر كاتێــك كۆمه‌ڵ ـه‌ ئينغيماســيه‌كان‬ ‫ئاماده‌بــوون بۆكوشــتنى كاف ـران هه‌رك ـه‌ فه‌رمانيــان پێگه‌يشــت‬ ‫ده‌يه‌هــا تانكــى س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت بوونيــان هه‌بــوو له‌س ـه‌ر هه‌مــوو‬ ‫قۆڵه‌كانــى چااڵكيه‌ك ـه‌ له‌مۆڵگه‌كانــى ســوپاى نوس ـه‌يرى وميليشــيا‬ ‫يارمه‌تيده‌ره‌كانيــان ده‌دا له‌گ ـه‌ڵ پێشــڕه‌وى كــردن ب ـه‌ره‌و ئه‌ومۆڵگان ـه‌‬ ‫بۆداپۆشــين ويارمه‌تــى دانــى كۆمه‌ڵـه‌ ئينغيماســيه‌كان كـه‌زۆرى نه‌خايانــد‬ ‫گه‌يشــتن به‌ســاتره‌كانى كاف ـران له‌بازگه‌كانــى (التليلــة) وده‌وروب ـه‌رى‬ ‫ســايلۆى ته‌دمــوڕ وچيــاى (الهيــان) ئه‌وچياي ـه‌ى كه‌قــورس بــوو له‌س ـه‌ر‬ ‫نوس ـه‌يرى ڕافيــزه‌ وفڕۆك ـه‌ ڕوســيه‌كان له‌ميان ـه‌ى ده‌ســتگرتن به‌س ـه‌ر‬ ‫ته‌دمــوڕه‌وه‌ له‌ســاڵى ڕابــردوو‪.‬‬ ‫س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت كۆنتڕۆ ڵــى ت ـه‌واوى چيــاى (الهيــان) وبازگه‌كانــى‬ ‫(التليلــة) وبازگه‌كانــى پێش ـه‌وه‌يان كــرد له‌ده‌وروب ـه‌رى ســايلۆ له‌ميان ـه‌ى‬ ‫ڕۆژى يه‌ك ـه‌م له‌جه‌نگ ـه‌كان دواى ئ ـه‌وه‌ قه‌اڵكانــى نوس ـه‌يرى خۆيــان‬ ‫نه‌گــرت له‌كێڵگ ـه‌ى جحــار وج ـه‌زه‌ل ومه‌هــر وش ـه‌ريكه‌ى حه‌يــان بۆغــاز‬ ‫وجگ ـه‌ له‌وان ـه‌ش له‌پێگ ـه‌ س ـه‌ربازيه‌كان‪.‬‬ ‫ســايلۆ ك ـه‌وت كه‌قه‌اڵيه‌ ـكـى پت ـه‌وى كاف ـران بــوو وه‌گه‌ماڕۆيه‌ك ـه‌‬ ‫زياتــر بــوو به‌كه‌وتنــى چيــاى (الطــار) وه ڕاســته‌وخۆ فه‌رمــان هــات بۆهێــزه‌‬ ‫ڕوســيه‌كان كه‌له‌ته‌دموڕبــوون ب ـه‌وه‌ى كه‌پاشه‌ك�شــێ بك ـه‌ن له‌ته‌دمــوڕ‬ ‫به‌په‌ل ـه‌ وه‌هه‌واڵــى ڕاكردنــى ڕوس ـه‌كان له‌جه‌نــگ وه‌ك كاريگ ـه‌ى بروســك‬ ‫وابــوو بۆس ـه‌ر ڕافيــزه‌ ونوصه‌يري ـه‌كان ئ ـه‌وان باوه‌ڕيــان وابــوو كه‌نادۆڕێــن‬ ‫به‌پاڵپشــتى فڕۆك ـه‌و تۆپهاوێــژى ڕو�ســى ودوربينــى ش ـه‌وانه‌ كه‌ڕوســيا‬ ‫پێيدابــوون‪.‬‬ ‫كۆنتڕۆڵكردنــى شــارى ته‌دمــوڕ دواى ئ ـه‌وه‌ هــات كه‌چــاوه‌ڕوان‬ ‫نه‌ده‌كـرا وئاماده‌كاريـه‌كان به‌فه‌زڵــى هللا تـه‌واو بــوو دواى ‪ 4‬ڕۆژ له‌جه‌نــگ‬ ‫هللا ته‌دمــوڕى فه‌تــح كــرد‪ ،‬وه‌به‌خێرايــى هێزه‌كانــى ســوپاى نوس ـه‌يرى‬ ‫وميليشــيا ڕافيزي ـه‌كان وره‌يــان ڕمــا به‌رامب ـه‌ر هێرش ـه‌كانى موجاهيــدان‬ ‫وزيانێكــى گه‌وره‌يــان لێك ـه‌وت به‌فه‌زڵــى هللا كه‌نزيك ـه‌ى ‪ 350‬موڕت ـه‌دد‬ ‫كــوژران وبرينداربــوون و‪ 50‬ــى تريــش به‌ديلگي ـران وفڕۆكه‌يه‌ ـكـى جه‌نگــى‬ ‫خراي ـه‌ خــواره‌وه‌ وســيانى تــر تێكشــكان به‌ڕاگي ـراوى له‌فڕۆكه‌خان ـه‌ى‬ ‫سـه‌ربازى تيفــۆڕ‪ ،‬هـه‌روه‌ك موجاهيــدان ئه‌مانه‌يــان به‌غه‌نيمـه‌ت گــرت‪،‬‬ ‫زياتــر ل ـه‌ ‪ 50‬تانــك و‪ 25‬تۆپهاوێــژ له‌جــۆرى جيــاواز و‪ BMP 7‬وڕاجيم ـه‌‪،‬‬ ‫و‪ 4‬بنك ـه‌ى ئاراســته‌كردنى دژه‌ زرێپــۆش‪ ،‬وچه‌نديــن موش ـه‌كى گ ـڕاد‬ ‫وكۆڕنێــت وگول ـه‌ى تانــك‪ ،‬وچه‌ ـكـى دۆشــكه‌‪ ،‬وبڕێكــى زۆر ل ـه‌ زه‌خيــره‌ى‬ ‫جۆراوجــۆر‪ ،‬ســوپاس بــۆهللا كه‌ئ ـه‌و منه‌ت ـه‌ى كــرد به‌س ـه‌رمان‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬ڕۆڵى شه‌هاده‌تخوازوئينغيماسيه‌كان چى بوو‬ ‫له‌جه‌نگه‌كانى ته‌دموڕ ودواى ئه‌و؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬چ ‌ه ـكـى يه‌كالك ـه‌ره‌و ‌ه دواى ه ـه‌وڵ وتوانــاى هللا كــرده‌ى‬ ‫ش ـه‌هاده‌تخوازى بــوو؛ ب ـه‌اڵم ڕۆژى ســێيه‌مى جه‌نگ ـه‌كان دواى يارم ‌هتــى هللا ‬ ‫كــرده‌ى ش ـه‌هاده‌تخوازى چه‌كێكــى كوشــنده‌بوو بۆكاف ـران وترســاندنيان‪،‬‬ ‫كاتێــك ســوارچاكى ش ـه‌هاده‌تخواز برامــان أبــو بكــر الخالــدي ‪-‬هللا لێــى ‬ ‫و ‌هربگرێــت‪ -‬به‌تانك ـ ‌ه بۆمبڕێژكراو ‌هك ـه‌ى ده‌رچــوو ب ـه‌ره‌و ســايلۆى ته‌دمــوڕ‬ ‫كه‌قه‌اڵيه‌كى سه‌ركه‌�شى كافرانى ميليشيا فاتمي ‌ه ئه‌فغانيه‌كان بوو له‌گه‌ڵ‬ ‫كه‌تائيبى سـه‌يد الشــهدائى عێڕاقى وجگ ‌ه له‌وانه‌ش كه‌ئه‌فسـه‌ر‌ه ڕوســيه‌كان‬ ‫س ‌هرپه‌رشــتيان د ‌هكــردن‪ ،‬ل ‌هگ ـه‌ڵ پێشــڕه‌وى كردنــى ش ـه‌هاده‌تخوازكاف ـران‬ ‫هه‌وڵــى ڕاكردنيــان دا ب ـه‌اڵم ئ ـه‌و براي ـ ‌ه خــۆى پێيــان گه‌يانــد وقه‌اڵكانيانــى‬ ‫كــرد به‌كاولــكارى چ ‌هنــد ســاتێكى خايانــد تاس ـ ‌هربازانى خيالف ـه‌ت گه‌يشــتن‬ ‫ب ‌هشــوڕاكانى ســايلۆ وئه‌وان ـه‌ى كه‌مابــوون كوشــتنيانن وپێشــڕه‌ويانكرد‬ ‫ب ـه‌ره‌و باغه‌كانــى ڕۆژهه‌اڵتــى ته‌دمــوڕ ك ‌هس ـريه‌ى ئينغيماســيه‌كان ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫قۆڵــى چيــاى (الطــار) پێشــڕه‌وى كــرد بۆئامانج ‌هك ـه‌ى پشــت ب ‌هســتوو‬ ‫ب ـه‌هللا بۆئ ـه‌وه‌ى ئه‌ومۆڵگ ـ ‌ه ف ‌هتــح بك ـه‌ن كه‌نوس ـه‌يريه‌كانى لێبــوو له‌چيــا‬ ‫وعه‌مباره‌كانــى ته‌دمــوڕ وگه‌ماڕۆك ـه‌ى توندكــرده‌و ‌ه ل ‌هس ـه‌ر نوس ـه‌يريه‌كان‬ ‫له‌ناوشــارى ته‌دمــوڕ ل ‌هگ ـه‌ڵ گه‌ماڕۆدانيــان له‌�ســێ قۆڵ ـه‌و ‌ه و ‌هي ـه‌ك شــوێنى ‬ ‫كه‌ماي ـه‌و ‌ه له‌نێــوان ڕێــگاى گه‌ي ‌هن ـه‌ر بۆناوچ ـه‌ى (الــدوة) ل ـه‌الى باكــوره‌وه‌‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬دواى كۆنتڕۆڵكردنه‌وى ته‌دموڕ موجاهيدان‬ ‫ڕاسته‌وخۆچيانكرد؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬موجاهيــدان حاڵ ‌هتــى داڕمانــى ڕيزه‌كانــى نوس ـه‌يرى‬

‫وهاوپه‌يمانه‌كانيــان قۆســته‌و ‌ه به‌پێشــڕه‌وى كــردن له‌ه ‌همــوو قۆڵه‌كان ـه‌وه‌‬ ‫تاگه‌يشتن به‌به‌رزاييه‌كانى فڕۆكه‌خانه‌ى تيفۆڕى س ‌هربازى وده‌ستيانگرت‬ ‫ب ‌هس ـه‌ر بازگ ـه‌ى دووڕيانــى ق ‌هريه‌ت ‌هيــن و(مشــتل الحيــر وكه‌تيب ـه‌ى به‌رگــرى‬ ‫ئاســمانى) له‌ده‌وروب ـه‌رى فڕۆكه‌خان ـ ‌ه وگه‌ماڕۆيــان تونــد كــرد ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫فڕۆكه‌خان ـ ‌ه له‌�ســێ الوه‌‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬گرنگترين خاڵ وناوچ ‌ه چيبوون كه‌ده‌وڵه‌تى‬ ‫ئيسالمى ده‌ستى به‌سه‌رداگرت له‌هێرشه‌كه‌؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬له‌باكــورى ڕۆژئــاواى شــارى ته‌دمــوڕ ناوچ ـه‌ى حوه‌يســيس‬ ‫وشــاعيركه‌نزيكــن لێــوه‌ى‪ ،‬ل ‌هگ ـه‌ڵ ج ـه‌زه‌ل وج ‌هحــار‪ ،‬وه ـه‌ردوو ته‌پۆلك ـه‌ى‬ ‫تۆپهاوێــژى وتــاوه‌ره‌كان له‌ده‌وروب ـه‌رى ناوچ ـه‌ى ج ـه‌زه‌ل ل ‌هگ ـه‌ڵ چيــاى‬ ‫ســتراتيژى نێــوان ج ـه‌زه‌ل وشــاعير‪ ،‬و ‌ه له‌باشــورى ڕۆژئــاواى شــارى ته‌دمــوڕ‬ ‫ناوچه‌ى (قصرالحالبات) وچياى هيانى ستراتيژى كه‌درێژده‌بێته‌و ‌ه به‌سه‌ر‬ ‫شــاره‌ك ‌ه ول ‌هسـه‌رڕێــگاى يارم ‌هتــى ڕژێمــى نوصه‌يريـه‌‪ ،‬وه‌له‌باكــورى ڕۆهه‌اڵتــى‬ ‫شــارى ته‌دمــوڕ بازگ ـه‌ى (االرتوازيــة)‪ ،‬ه ـه‌ردوو ته‌پۆلك ـه‌ى (البــرج واملهــر)‬ ‫وبازگ ـه‌ى (االرتوازيــة) له‌ده‌وروب ـه‌رى ش ـ ‌هريكه‌ى م ‌ههــر بۆغــاز كه‌ده‌كه‌وێت ـه‌‬ ‫باكــورى ڕۆژهه‌اڵتــى فڕۆكه‌خانـه‌ى تيفــۆڕى سـ ‌هربازى له‌ڕۆژئــاواى ته‌دمــوڕ‪،‬‬ ‫‪ 15‬بازگ ـه‌ى س ـ ‌هربازى له‌ناوچ ـه‌ى نێــوان (املهــر وجحــار)‪ ،‬وســايلۆى‬ ‫شــارى ته‌دمــوڕ (كه‌هێــز‌ه ڕوســيه‌كان كردبوويــان به‌مۆڵگ ‌هي ـه‌ك بۆخۆيــان‬ ‫وبه‌هێزتريــن هێڵــى به‌رگــرى كافــره‌كان بــوو) و ‌ه ‪ 8‬بازگـه‌ى ده‌وروبـه‌رى دوڕيانــى‬ ‫دميانه‌‬

‫‪34‬‬

‫ته‌پۆلكه‌كانــى ڕۆژهه‌اڵتــى شــار‪ ،‬وله‌باكــورى شــارى ته‌دمــوڕ ل ‌هس ـه‌ر چيــاى‬ ‫ســتراتيژى به‌ه ‌همــان شــێو ‌ه چيــاى عنتــرة وعه‌مبــار‌ه س ـ ‌هربازيه‌كانى ته‌دمــوڕ‪،‬‬ ‫ئـه‌وه‌ش بــو ‌ه هــۆى پاڵه‌پ ‌هســتۆى زياتــربۆسـه‌رهێزه‌كانــى ڕژێــم وميليشــياكانى‬ ‫ل ‌هنــاو شــار‪ ،‬وه‌ل ‌هب ـه‌ره‌ى باشــور چيــاى هيانــى ســتراتيژى‪ ،‬وله‌ڕۆژئــاواى‬ ‫ته‌دمــوڕ كه‌تيبـه‌ى مه‌هجــوڕ ‌ه له‌باكــورى ڕۆژهه‌اڵتــى فڕۆكه‌خانـه‌ى تيفــۆڕى‬ ‫س ـ ‌هربازى‪ ،‬دواى ئ ـه‌و ‌ه به‌فه‌زڵــى هللا فه‌تحــى ته‌دمــوڕ هــات دواى ڕمانــى‬ ‫به‌رگــرى كاف ـران دواى كۆنتڕۆڵكردنــى ق ـه‌اڵى ته‌دمــوڕ كه‌له‌به‌رزاييه‌كانــى‬ ‫شــاره‌كه‌ي ‌ه ول ‌هس ـه‌رته‌پۆلك ـه‌ى (العامريــة) وگه‌ڕ‌ه ـكـى (العامريــة) له‌باكــورى‬ ‫شــار ل ‌هگ ـه‌ڵ ده‌روازه‌ى ڕۆژهه‌اڵتــى شــار وهه‌ڕ‌هش ـ ‌ه بۆس ـه‌ر تاك ـ ‌ه هێڵــى‬ ‫يارم ‌هتــى مــاو ‌ه بۆكافـران كه‌گه‌ماڕۆدرابــوون له‌نێــوان چيــاى (هيــان والطــار)‬ ‫له‌باكــورى ڕۆژئــاوا وباشــورى ڕۆژئــاواى شــاركه‌ملكـه‌چ بــوون بۆموجاهيــدان‬ ‫له‌�ســێ ڕۆژى يه‌ك ‌همــى جه‌نگ ‌هكـه‌‪ ،‬و ‌ه له‌ڕۆژئــاوا به‌ه ‌همــان شــێو ‌ه ناوچه‌كانــى‬ ‫(البيــارات والــدوة و سێگۆش ـه‌ى ته‌دمــوڕ)‪ ،‬وپێگ ـ ‌ه ودام ـه‌زراوه‌ى گرنــگ‬ ‫له‌وان ـ ‌ه ش ـ ‌هريكه‌ى غــازى م ‌ههــر وكێڵگ ـه‌ى غــازى جحــار وكێڵگ ـه‌ى نه‌وتــى‬ ‫ج ـه‌زه‌ل وناوچ ـه‌ى ده‌وروب ـه‌رى وش ـ ‌هريكه‌ى غــازى ح ‌هيــان‪ ،‬وته‌دمــوڕ‬ ‫چــوو ‌ه حاڵه‌تێكــى ئه‌مانــى دواى پێشــڕه‌وى كــردن به‌قواڵيــى ‪ 40‬كيلۆم ‌هتــر‬ ‫ب ـه‌ره‌و ڕۆژئــاواى‪ ،‬وب ‌هســتانه‌وه‌ى ويالي ‌هتــى ح ‌همــا وشــارى ته‌دمــوڕ ئێســتا‬ ‫هێڵــى سه‌نگ ‌هرنشــينى موجاهيــدان ي ـه‌ك هێڵ ـ ‌ه له‌ح ‌همــاو ‌ه بۆديم ‌هشــق‪،‬‬ ‫ول ‌هس ـه‌ر ڕێــگاى نێوده‌وڵ ‌هتــى (ته‌دمــوڕ – ديم ‌هشــق) دووڕيانــى جحــار ب ـه‌ره‌و‬ ‫ڕۆژهـه‌اڵت له‌فڕۆكه‌خانـه‌ى تيفــۆڕ وپێگـ ‌ه وقايمــكارى كافـران ل ‌هسـه‌رزنجيــره‌‬ ‫چيــاى نێــوان باكــورى فڕۆكه‌خان ـ ‌ه ك ـ ‌ه ‪ 12‬پێگ ‌هيــان ل ‌هس ـه‌ر ته‌پۆلكه‌كان ـه‌‬ ‫به‌ئاراسته‌ى كه‌تيبه‌ى به‌رگرى ئاسمانى‪ ،‬وباشورى ڕۆژهه‌اڵتى فڕۆكه‌خانه‌‬ ‫گونــدى مرهطــان وتــاوه‌رى ســيرياتيڵ وناوچ ـه‌ى (قصــر الحيــر واملشــتل)‬ ‫له‌نزيــك ناوچ ـه‌ى (البــاردة) له‌باشــورى فڕۆكه‌خان ـه‌ى تيفــۆڕى س ـ ‌هربازى‪،‬‬ ‫به‌ه ‌همــان شــێو ‌ه بازگـه‌ى دووڕيانــى نێــوان شــارى ق ‌هريه‌ت ‌هيــن وفڕۆكه‌خانـه‌ى‬ ‫تيفــۆڕ‪ ،‬وله‌ڕۆژئــاواى فڕۆكه‌خان ـه‌و ‌ه به‌ه ‌همــان شــێو ‌ه گونــدى (الش ـريفة)‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬گرنگى ستراتيژى فڕۆكه‌خان ‌ه چيه‌؟‬

‫وه‌اڵم‪ :‬فڕۆكه‌خان ـه‌ى تيفــۆڕى س ـ ‌هربازى له‌گه‌وره‌تريــن فڕۆكه‌خان ـه‌‬ ‫جه‌نگيه‌كان ـ ‌ه ل ‌هشــام وتوانــاى نشــينه‌و ‌ه وفڕينــى فڕۆك ـه‌ى جه‌نگــى‬ ‫وقاصيف ـه‌ى ه ‌هي ـ ‌ه ه ـه‌روه‌ك ئه‌وشــوێنى ه ‌هي ـ ‌ه بۆنيشــتنه‌وه‌ى ه ‌هلــى‬ ‫كۆپت ـه‌ره‌كان ويارم ‌هتــى چااڵكي ـ ‌ه س ـ ‌هربازيه‌كان ده‌دات ل ‌هڕيفــى ڕۆژهه‌اڵتــى‬ ‫حمــص وه‌ه ‌هلــى كۆپتـه‌ره‌كان له‌وێــو ‌ه ده‌رد ‌هچــن هـه‌روه‌ك شــوێنه‌كه‌ى نزيكـه‌‬ ‫له‌كێڵگ ـه‌ى ن ـه‌وت وغــازل ‌هڕيفــى ڕۆژهه‌اڵتــى حمــس كه‌بو ‌هت ـ ‌ه يارمه‌تيد ‌هرێــك‬ ‫بۆنوس ـه‌يريه‌كان ل ‌هب ـه‌رده‌وام بوونيــان له‌جه‌نگــى چ ‌هنــد ســاڵه‌ى دژى‬ ‫ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى له‌ناوچ ‌هكـ ‌ه وب ‌هرپه‌رچــى هـه‌رهێرشــێك ده‌ردێتـه‌و ‌ه كه‌بێــت‬ ‫بۆته‌دمــوڕ‪ ،‬هـه‌روه‌ك شــوێن ‌ه جوگرافي ‌هكـه‌ى بو ‌هتـ ‌ه هــۆى بڕينــى ناوچه‌كانــى‬ ‫ڕيفــى حمــس به‌ي ‌هك ـه‌و ‌ه وبه‌�شــى ڕۆژهه‌اڵتــى جياكردۆت ـه‌و ‌ه له‌باشــورى واى‬ ‫ت ل ‌هڕێــگاى باكــور بۆڕيفــى حمــس‬ ‫لێهاتــوو ‌ه كه‌گواســتنه‌وه ب ـه‌م شــێوه‌ي ‌ه بێ ـ ‌‬ ‫پاشــان بــۆ ويالي ‌هتــى ديم ‌هشــق‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬صه‌حه‌وات كارى چي ‌ه له‌وێ ‪-‬ئه‌گه‌رله‌وێ بوونيان‬ ‫هه‌يه‌‪ -‬له‌م جه‌نگانه‌ى حيمس وده‌وروبه‌رى؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬هـه‌روه‌ك پيشـه‌يان ‌ه صه‌حه‌واتــى موڕتـه‌د هه‌ڵد ‌هســتن بۆيارم ‌هتــى‬

‫دانــى ب ـرا نوصه‌يريه‌كانيــان؛ دواى ئ ـه‌وه‌ى ئه‌مريــكا ڕاشــكاوان ‌ه ڕايگه‌يانــد‬

‫‪35‬‬

‫كه‌ڕوســيا توانــاى ئيــداره‌ى جه‌نگــى ني ـ ‌ه دژى ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى پ ‌هنــاى‬ ‫بۆك ‌هرته‌كانــى ص ‌هح ـه‌وات بــرد وبــاوى كردن ـه‌و ‌ه ل ‌هس ـه‌رســنورى د ‌هســتكرد‬ ‫ئامــاده‌ى كــردن بۆهێرشــكردن تائ ـه‌و قورســي ‌ه ل ‌هس ـه‌ر نوس ـه‌يريه‌كان‬ ‫ك ـه‌م بك ‌هن ـه‌و ‌ه ئ ـه‌و ‌ه بــوو كه‌ص ‌هح ـه‌وات جه‌نگــى (رد االعتبــار) ڕاگه‌يانــد‬ ‫ل ‌هب ـه‌ر ئه‌وشــكان ‌ه قورس ـه‌ى كه‌تو�شــى بووبــون پێــش چ ‌هنــد مانگێــك‬ ‫له‌قه‌له‌مۆنــى ڕۆژهـه‌اڵت كاتێــك ص ‌هحـه‌وات هێرشــيانكرد به‌ده‌ي ‌ههــا سـه‌ياره‌‬ ‫بۆچ ‌هنــد پێگه‌ي ‌ه ـكـى خه‌ياڵــى كه‌موجاهيــدان لێــى داده‌نيشــتن له‌(الحمــاد‬ ‫الشــامي) كه‌كه‌وتــن به‌كێڵگ ـه‌ى ميــن ك ‌هبــوو به‌كوشــتن وبرينداربوونيــان‬ ‫وپاشه‌كشــێيان كرد وگ ‌هڕانه‌و ‌ه بۆپاسـه‌وانى ســنورى ئوردن له‌نزيك بنكه‌ى‬ ‫ئه‌مريــكا ل ـ ‌ه (الرقبــان) وس ـه‌يرى هيچــى ترناك ـه‌ن وهلل الحمــد‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬له‌به‌رچى ش ‌هريكه‌ى غازى حه‌يان ته‌قێندرايه‌و ‌ه له‌ڕيفى‬ ‫ڕۆژهه‌اڵتى حيمس‪ ،‬وه‌له‌به‌رچى گرنگ بوو بۆڕژێمى نوسه‌يرى؟‬ ‫وه‌اڵم‪ :‬ش ـ ‌هريكه‌ى ح ‌هيــان زياتــرل ـ ‌ه ‪ 3‬مليــۆن م ‌هتــرى چوارگۆش ـ ‌ه ڕۆژان ـه‌‬

‫غــازى به‌ره ـه‌م ده‌هێنــا كه‌د ‌هبــوو به‌ئابوري ‌ه ـكـى گ ـه‌ور ‌ه وڕژێمــى نوس ـه‌يرى‬ ‫سودى لێده‌بينى بۆيارمه‌تيدانى چااڵكي ‌ه س ‌هربازيه‌كانى‪ ،‬و ‌ه له‌اليه‌كى تره‌وه‌‬ ‫گرنــگ بــوو بۆڕژێــم چونك ـ ‌ه به‌�شــى پێويســتى بۆوێســتگه‌ى به‌رهه‌مهێنانــى‬ ‫كار‌هبــاى دابيــن د ‌هكــرد له‌ناوچـه‌ى باشــورى شــام‪ ،‬هـه‌رئـه‌وه‌ش بــوو ب ‌ههــۆى‬ ‫زيادبوونــى ڕێــژه‌ى بڕينــى كار‌هبــا له‌ناوچه‌كانــى ڕژێمــى نوسـه‌يرى‪ ،‬ل ‌هگـه‌ڵ زيانــى‬ ‫ئابــورى گ ـه‌ور ‌ه له‌كاتێــك ئ ‌هگ ـه‌ر ويســتى س ـه‌رچاوه‌يه‌كى تــر بدۆزێت ـه‌وه‌‪.‬‬

‫پرسيار‪ :‬با�سى ك ‌هڕامات وسه‌ركه‌وتنى هللا بكه‌‬ ‫بۆئه‌م جه‌نگه‌‪.‬‬

‫وه‌اڵم‪ :‬ه ‌همــوو چيرۆكـه‌كان با�ســى ئـه‌و ‌ه د ‌هكـه‌ن كه‌داڕمانــى ك ‌هرته‌كانــى‬ ‫ســوپاى نوسـه‌يرى وميليشــياكانى شــتێكى چاوه‌ڕوان نه‌كراوبوو له‌ماوه‌يه‌كى‬ ‫كورت له‌گه‌ڵ بوونى هێز‌ه ڕوســيه‌كان وب ‌هشــداريكردنى ميليشــيا ڕافيزيه‌كان‬ ‫له‌ناوچ ‌هك ـ ‌ه به‌هێــز وه‌له‌پێــش هه‌موويــان ڕايانكــرد ل ‌هگ ـه‌ڵ تونــد وبه‌تينــى ‬ ‫خاك ‌هك ـه‌ى به‌تايب ‌هتــى ناوچ ـه‌ى ج ـه‌زه‌ل كه‌ناس ـراو ‌ه به‌كێــو ‌ه گه‌وره‌كانــى‬ ‫وته‌پۆلك ـ ‌ه زۆره‌كانــى جگ ـ ‌ه ل ـه‌كاروان وهێــزى س ـ ‌هربازى كه‌ڕژێمــى نوس ـه‌يرى‬ ‫له‌ناوچه‌كه‌ى جێگيركردبوو له‌هه‌ڵكوتان ‌هسـه‌روهێر�شــى ســوك جێيانهێشــت‬ ‫وهه‌اڵتــن به‌فه‌زڵــى هللا ويارمه‌تيه‌كانــى بۆب ‌هنــد ‌ه موجاهيده‌كانــى‪ ،‬ل ـه‌وێ‬ ‫چيڕۆكێــك ه ‌هي ـ ‌ه ك ـه‌دواى هللا عــز وجــل ڕۆڵێكــى گ ـه‌وره‌ى ه ‌هبــوو‬ ‫ل ‌هشــپرزه‌كردنى ڕيزه‌كانــى كافـران ب ‌هڕاســتى ل ‌هگـه‌ڵ بوونــى هللا بينـرا به‌جوانــى‬ ‫وڕۆشــنى كاتێــك براي ‌ه ـكـى ش ـه‌هاده‌تخواز ك ‌هنــاوى ئه‌بوب ‌هكــرى خ ‌هيــر بــوو‬ ‫به‌تانكێكــى بۆمبڕێژك ـراو ده‌رچــوو ب ـه‌ره‌و ســايلۆى ته‌دمــوڕ به‌هێزتريــن هێڵــى‬ ‫به‌رگــرى كاف ـران ل ‌هشــارى ته‌دمــوڕ ئه‌وبراي ـ ‌ه ‪ 15‬خول ـه‌ك ماي ـه‌و ‌ه وســاتر‬ ‫ل ـه‌دواى ســاترى د ‌هبــڕى وده‌ي ‌ههــا موش ـه‌كيان ئاراســته‌ى تانك ‌هك ـ ‌ه كــرد‬ ‫ئه‌وه ـه‌ر پێشــڕه‌وى د ‌هكــرد وهللا ده‌يپاراســت تاگه‌يشــت ‌ه ئامانج ‌هك ـه‌ى‬ ‫وئامێر‌هك ـه‌ى ته‌قانــده‌و ‌ه له‌ناو ‌هڕاســتيان له‌نزيــك ســايلۆ‪ ،‬گه‌رده‌لولێكــى‬ ‫دوك ـه‌اڵوى چــڕ ده‌رچــوو له‌ئه‌نجامــى ته‌قاندن ـه‌وه‌ى ئامێر‌هك ـ ‌ه له‌الي ـه‌ن‬ ‫ئه‌وبراي ـ ‌ه وڕۆيشــت بــۆالى ســايلۆ ودايپۆ�شــى‪ ،‬وگه‌رده‌لول ‌هك ـ ‌ه و ‌هســتا‬ ‫ل ‌هسـه‌رســايلۆ وبه‌هيــچ شــێوه‌يه‌ك ن ‌هجــواڵ هللا تـه‌واوى ســايلۆكه‌ى داپۆ�شــى ‬ ‫به‌جۆرێك كافران هيچيان نه‌ده‌بينى وبرايانى هه‌ڵكوتانه‌سه‌رده‌ستيانگرت‬ ‫ب ‌هس ـه‌ر ناوچ ‌هك ـ ‌ه ئ ـه‌و ‌ه هۆكارێكــى گ ـه‌ور ‌ه بــوو ڕۆڵێكــى ب ‌ه ‌رچــاوى ه ‌هبــوو‬ ‫له‌پێشــڕه‌وى برايــان ب ـه‌ره‌و ده‌روازه‌ى شــاره‌ك ‌ه ل ‌هب ـه‌ره‌ى عامري ـه‌‪.‬‬

‫پێشــینە یەکەمــەکان لەکۆچکــردووان وپشــتیوانان زانییــان کــە‬ ‫بەھەشــت پاداشــتە گرانبەھاکــەی ‪-‬ەللا‪ -‬یــە‪ ،‬وزانییــان کەنرخەکــەی‬ ‫ناتوانرێــت بدرێــت مەگــەر ئەوکەســەی خــۆی بــەداری ئیجتیھــادەوە‬ ‫گرتبێــت‪ ،‬لەبەرئــەوە گــەڕان بــەدوای گشــت ڕێگایــەک کەڕەزامەنــدی‬ ‫پـه‌روه‌ردگارى تێدابێــت بۆئــەوەی بەدەســتی بھێنــن‪ ،‬کەئەوانیــش داوا‬ ‫لــەەللا دەکــەن بۆئاســانکاری ووەرگرتنــی ئــەم پلەیــە‪.‬‬ ‫ئەیانبینیــت بڕیــار ئــەدەن لەســەر فرۆشــتن وبازرگانــی لەگــەڵ‬ ‫ەللا‪ ،‬نەفــس وماڵــی خۆیــان ئەفرۆشــن بۆئــەوەی به‌هه‌شــت‬ ‫بکــڕن‪{ ،‬ئ ـه‌ی ئ ـه‌و که‌ســانه‌ی باوه‌ڕتــان هێنــاوه‌‪ ،‬ده‌ستنیشــانی‬ ‫بازرگانیه‌کتــان بۆبک ـه‌م‪ ،‬کــه له‌س ـزایه‌کی به‌ئێــش ڕزگارتــان بــکات‬ ‫* س ـه‌ره‌تا باوه‌ڕهێنانتانــه بــه هللا وپێغه‌مبه‌ره‌ک ـه‌ی‪ ،‬ئینجــا ه ـه‌وڵ‬ ‫وتێکۆشــانتانه له‌ڕێگ ـه‌ی هللا به‌به‌خشــینی مــاڵ وســامانتان‪،‬‬ ‫وبه‌خشــینی خۆتــان (وات ـه‌‪ :‬ماندووکردنــی جه‌ســته وبیروهۆشــتان‪،‬‬ ‫تابه‌خــت کردنیــان له‌پێنــاوی هللا) بێگومــان ئه‌وکاره‌تــان چاکتــر‬ ‫وبه‌فه‌ڕتــره بۆتــان ئه‌گ ـه‌ر بزانــن و تێبگ ـه‌ن * ئه‌وســا هللا له‌گونــاه‬ ‫وهه‌ڵه‌کانتــان خــۆش ده‌بێــت وده‌تانخاتــه باخه‌کانــی به‌هه‌شــته‌وه‬ ‫له‌چه‌نده‌هــا ڕوبــار به‌ژێــر دره‌خته‌کانیــدا تــێ ده‌په‌ڕێــت وجاری ـه‌‪،‬‬ ‫هه‌روه‌ها کۆشک وته‌الری خۆش وڕازاوه وپاك وخاوێن له‌باخه‌کانی‬ ‫به‌هه‌شــتی عه‌دنــدا‪ ،‬به‌ڕاســتی ئائه‌وه‌یــه س ـه‌رکه‌وتن و س ـه‌رفرازی و‬ ‫ده‌ســتکه‌وتی گ ـه‌وره و بێســنوور} [الصــف‪.]10-12 :‬‬ ‫وکاتێــک زانییــان کــە خێراتریــن ڕێــگا بۆبه‌هه‌شــت شــەھیدبوونە‬ ‫لەپێنــاو ەللا‪ ،‬دابەزینــە گۆڕەپانەکانــی جەنــگ بەپێشــکەوتن نــەک‬ ‫پاشــگەزبوونەوە‪ ،‬بەڕاکــردن‪ ،‬پێشــدەکەون بــەرەو مــردن‪ ،‬وەکــو‬ ‫ڕێگایــەک ئەیگرنەبــەر بــەرەو ژیــان‪.‬‬

‫ئه‌نه‌�ســى كــوڕى نه‌ضــڕ ‪ -‬هللا لێــى ڕازى بــێ ‪ -‬خــۆی‬ ‫ئینغیمــاس دەکاتــە نــاو ھاوبەشــدانەران لــەڕۆژی ئوحود‬ ‫ئەوەتــا ئه‌نه‌�ســى كــوڕى نه‌ضــڕ ‪-‬هللا لێــى ڕازى بــێ‪ -‬ئــەوەی‬ ‫کــە لەجەنگــی بــەدر ئامادەنەبــوو‪ ،‬ھەربۆیــە زۆر بەتوونــدی‬ ‫خەمباربــوو‪ ،‬بــەاڵم ســوێندێکی خــوارد وپەیمانێکــی دا‪ ،‬باگوێبگریــن‬ ‫لەکــوڕی براکــەی ئه‌نه‌�ســى كــوڕى ماليــك کارەکــەی مامــی‬ ‫خۆیمــان بۆئەگێڕێتــەوە کەدەڵێــت‪ :‬مامــم ئه‌نه‌�ســى كــوڕى نه‌ضــڕ‬ ‫ئامادەنەبــوو لەجەنگــی بــەدر‪ ،‬گووتــی‪ :‬ئــەی پێغەمبــەر‪ ،‬ئامــادە‬ ‫نەبــووم لەیەکــەم جەنــگ کــە لــەدژی ھاوبەشــدانەران ئەنجامتــدا‪،‬‬ ‫ئەگــەر ەللا بمگەیەنێــت بەکوشــتاری ھاوبەشــدانەران‪- ،‬ســوێند‬ ‫بــە ەللا‪ -‬ەللا دەیبینێــت چــی ئەنجــام دەدەم! کاتێــک ڕۆژی ئوحــود‬ ‫ھــات‪ ،‬وموســڵمانان ئاشــکرابوون‪ ،‬گووتــی‪ :‬پــەروەردگار داوای‬ ‫لێبــوردن ئەکــەم لــەوەی کــە ئەوانــە ئەنجامیانــدا ‪-‬واتــە ھاوەڵەکانــی‪-‬‬ ‫وخــۆم بــەری ئەکــەم الی تــۆ لــەوەی کەئەوانــە ئەنجامیانــدا ‪-‬واتــە‬ ‫ھاوبەشــدانەران‪ -‬پاشــان پێشــکەوت‪ ،‬چــاوی کــەوت بەس ـه‌عدى‬ ‫كــوڕى مه‌عــاز‪ ،‬پێــی گــووت ئــەی سـه‌عدى كــوڕى مه‌عــاز‪ ،‬بەھەشــت‪،‬‬ ‫سوێند بەپەروەردگاری نضر‪ ،‬من بۆنی ئەکەم لەپشت ئوحودەوە!‪.‬‬ ‫س ـه‌عد فەرمــووی‪ :‬ئــەی پێغەمبــەر نەمتوانــی وەکــو ئــەو‬ ‫بکــەم؛ ئه‌ن ـه‌س گووتــى‪ :‬بەالشــەیدا ھەشــتا وئه‌وەنــدە شــوێنێ‬ ‫لێدانــی شمشــێر‪ ،‬یــان پێکانــی ڕم‪ ،‬یــان پێکانــی تیرمــان دۆزییــەوە‬ ‫وبینیمــان کەکــوژراوە‪ ،‬وھاوبەشــدانەران الشــەکەیان شــێواندبوو‪،‬‬ ‫کــەس نەیناســییەوە جگــە لەخوشــکەکەی بەســەری پەنجەکانــی‬ ‫ناســییەوە‪ ،‬ئه‌ن ـه‌س گووتــى‪ :‬وامــان دەبینــی یــان دەزانــی کــە ئــەم‬ ‫ُْْ‬ ‫ئایەتــە لەســەر ئەودابەزیــوە‪ ،‬ولەســەر ھاوشــێوەکانی‪{ِ :‬مـ َـن الؤ ِم ِنيـ َـن‬ ‫َّ َ‬ ‫َ ٌ َ ُ‬ ‫ص َدقــوا َمــا َع َاهـ ُـدوا اللـ َـه َعل ْيـ ِـه} [األح ـزاب‪ .]33 :‬‬ ‫ِرجــال‬ ‫وتار‬

‫‪36‬‬

‫عومه‌يــرى كــوڕى حه‌مــام ‪-‬هللا لێــى ڕازى بــێ‪ -‬پێشــبڕکێ دەکات‬ ‫بــەرەو بەھەشــتێک پانییەکــەی ھێنــدەی ئاســمانەکان وزەویــە‬ ‫ئــەوەش ئه‌ن ـه‌س ‪-‬هللا لێــى ڕازى بــێ‪ -‬تێکۆشــانەکانیانمان‬ ‫بــۆ دەگێڕێتــەوە‪ ،‬فەرمــووی‪ :‬پێغەمبــەر ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪-‬‬ ‫وھاوەڵەکانــی دەرچــوون ھەتــا لەپێــش ھاوبەشــدانەران گەیشــتنە‬ ‫بــەدر‪ ،‬وھاوبەشــدانەران ھاتــن‪ ،‬پێغەمبــەر فەرمووی‪،‬صلــى هللا ‬ ‫عليــه وســلم‪( :‬ھیــچ کەســێکتان دەستپێشــخەر نەبــن لەھیــچ‬ ‫شــتێک ھەتــا مــن ئامــاژە دەدەم)‪ ،‬ئامــاژەی بۆھاوبەشــدانەران‬ ‫کــرد‪ ،‬پێغەمبــەر فەرمــووی‪ ،‬صلــى هللا عليــه وســلم‪( :‬ھەســتن بــەرەو‬ ‫بەھەشــتێک پانیەکــەی ھێنــدەی ئاســمانەکان وزەویــە)‪ ،‬عومه‌يــرى‬ ‫كــوڕى حه‌مــام گووتــی‪ :‬ئــەی پێغەمبــەر‪ ،‬بەھەشــتێک پانیەکــەی‬ ‫ھێنــدەی ئاســمانەکان وزەوی یــە؟ فەرمــووی‪( :‬بەڵــێ)‪ ،‬گووتــی‪ :‬بــەخ‬ ‫بــەخ! پێغەمبــەر پێــی فەرمــوو‪ ،‬صلــى هللا عليــه وســلم‪( :‬لەبەرچــی‬ ‫دەڵێیــت‪ :‬بــەخ بــەخ؟) فەرمــووی‪ :‬نــا وهللا‪ ،‬جگــە لــەوەی داوام وایــە‬ ‫کەببــم بــە ئەھلــی بەھەشــت؛ فەرمــووی‪( :‬دەســا تــۆ لــە ئەھلــی‬ ‫بەھەشــتی)‪ ،‬ھەندێــک خورمــای لەگیرفانــی ھێنایــە دەرەوە‪ ،‬ولێــی‬ ‫ئەخــوارد‪ ،‬پاشــان گووتــی‪ :‬ئەگــەر مــن بژيــم ھەتــا ئــەم خورمایانــەم‬ ‫بخــۆم ئــەوا ژیانێکــی درێــژە! خورماکانــی دەســتی فڕێــدا‪ ،‬پاشــان‬ ‫کوشــتارییانی کــرد ھەتــا کــوژرا‪.‬‬ ‫پێشــەواکانی ســرییەی موئتە داوای شــەھیدبوون دەکەن‬ ‫لــە موئتــەدا جه‌عف ـه‌رى كــوڕى ئه‌بــى تاڵيــب ‪-‬هللا لێــى ڕازى بــێ‪-‬‬ ‫ئااڵکــەی ھەڵگــرت بەدەســتی ڕاســتی ودەســتی بڕایــەوە‪ ،‬بەدەســتی‬ ‫چەپــی گرتــی‪ ،‬ودەســتی بڕایــەوە‪ ،‬ئینجــا بەالشــەی باوە�شــی پیاکــرد‬

‫تاکــوژرا‪ ،‬کەلەوێــدا الوێکــی �ســی و�ســێ ســااڵن بــوو‪ ،‬ەللا پاداشــتی‬ ‫دایــەوە بەدووبــاڵ لەبەھەشــدا کــە پێــی ئەفڕێــت ھەرچــۆن بیەوێــت‪،‬‬ ‫وگووت ـراوە کەپیاوێکــی ڕۆمــی لێدانێکــی لێــدا لەناوەڕاســتیەوە‬ ‫دووکەرتــی کــرد‪.‬‬ ‫ەللا‬ ‫ئەعرابییە ـکـی کۆچکــردوو ڕاســتیکرد لەگــەڵ ‌‬ ‫وئەویــش ڕاســتی کــرد لەگەڵیدا‬ ‫س ـه‌رنج بده‌ن ـه‌ ڕاســتگۆییان لەگــەڵ ەللا‪ ،‬ش ـه‌دادى كــوڕى‬ ‫هــاد ‪-‬هللا لێــى ڕازى بــێ‪ -‬ئەگێڕێتــەوە‪ :‬پیاوێکــی دەشــتەکی ھاتــەالی‬ ‫پێغەمبــەر ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬بــاوه‌ڕی ھێنــا وشــوێنی کــەوت‪،‬‬ ‫پاشــان ووتــی‪ :‬کۆچبکــەم لەگــەڵ تــۆ؛ پێغەمبــەر ‪-‬صلــى هللا عليــه‬ ‫وســلم‪ -‬وەســێتی بۆکــرد الی ھەندێــک لەھاوەڵەکانــی‪ ،‬لەکاتــی‬ ‫ھێرشــە جەنگیەکــە‪ ،‬پێغەمبــەر ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬شــتێکی‬ ‫بەغەنیمــەت گــرت‪ ،‬ودابە�شــی ئەکــرد‪ ،‬ھەروەھــا بەشــێکی‬ ‫دابەویــش‪ ،‬کەبەدەســتی ھاوەڵەکانــی بەشــەکەی بۆنــارد‪ ،‬وچاودێــری‬ ‫ژێردەســتەکانیانی دەکــرد‪ ،‬وکاتێــک ھاتــن وپێیــان دا‪ ،‬گووتــی ئەمــە‬ ‫چــی یــە؟ گووتیــان‪ :‬بەشــێکە پێغەمبــەر بەشــتی داوە‪ ،‬صلــى هللا عليــه‬ ‫وســلم؛ وھێنــای بــۆالی پێغەمبــەر ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪ -‬گووتــی‪:‬‬ ‫ئەمــە چــی یــە؟ فەرمــووی‪( :‬بە�شــی تۆیــە)‪ ،‬گووتــی‪ :‬مــن لەبــەر ئەمــە‬ ‫شــوێنى تــۆ نەکەوتــم‪ ،‬بەڵکــو شــوێنت کەوتــووم لەســەر ئــەوەی‬ ‫لەئێــرەم بدرێــت ‪-‬ئامــاژەی بــۆ گــەرووی کــرد‪ -‬بەتیرێــک وبمــرم‪ ،‬وبچمــە‬ ‫نــاو بەھەشــتەوە! فەرمــووی‪( :‬بەڕاســتی ەللا بەڕاســتگۆی داناویــت)‪،‬‬ ‫کەمێــک لەوێــدا مانــەوە‪ ،‬پاشــان ھەســتانەوە لەکوشــتاری دوژمــن‪،‬‬ ‫وبەھەڵگیرانــەوە ھێن ـرا بــۆالی پێغەمبــەر ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪-‬‬ ‫کەتیرێــک لەوشــوێنەی درابــوو کەئامــاژەی بۆکردبــوو‪ ،‬پێغەمبــەر‬ ‫هللا به‌رده‌وام شه‌هيده‌كان هه‌ڵده‌بژێرێت‬

‫‪37‬‬

‫گه‌نج وپيرهيواخوازى پله‌ى شه‌هيدين‬

‫فەرمــووی‪ ،‬صلــى هللا عليــه وســلم‪( :‬ئەمــە خۆیەتــی؟) گووتیــان‪:‬‬ ‫بەڵــێ‪ ،‬فەرمــووی‪( :‬ڕاســتگۆبوو لەگــەڵ ەللا وئەویــش ڕاســتگۆبوو‬ ‫لەگەڵیــدا)‪ ،‬پاشــان پێغەمبــەر کفنــی کــرد ‪-‬صلــى هللا عليــه وســلم‪-‬‬ ‫لەپاڵتۆکــەی خــۆی‪ ،‬پاشــان پێ�شــی خســت ونوێــژی لەســەر کــرد‪،‬‬ ‫ئــەوەی کەگووتــى لــە نوێژەکەیــدا فه‌رمــووى‪( :‬پــەروەردگار ئەمــە‬ ‫بەنــدەی تۆیــە‪ ،‬لەپێنــاو تــۆدا کۆچیکــرد‪ ،‬وبەشــەھیدی کــوژرا‪ ،‬مــن‬ ‫شــایەتم لەســەر ئــەوە)‪.‬‬

‫بەخۆخشــاندن لەسەرســک بــڕۆم! ئيبــن عومـه‌ر گووتــی‪ :‬ئه‌بــو عقیــل‬ ‫پشــتێنی تووندکــرد وبەدەســتی ڕاســتی شمشــێری گــرت‪ ،‬پاشــان بانگــی‬ ‫دەکــرد‪ :‬ئــەی پشــتیوانان‪ ،‬دووبارەیــەک ھــەروەک ڕۆژی حونەیــن!‬ ‫دەســا کۆببنــەوە ەللا ڕەحــم به‌ھەمووتــان بــکات‪ ،‬پێشــکەون ئەوەتــا‬ ‫موســڵمانان لەژێــر نیشــانی دوژمنــن! ھەتــا دوژمنەکانیــان (حدیقــة)‬ ‫باخچەکەیــان تێپەڕانــد‪ ،‬وتێکــەاڵو بــوون وبــووە شــەڕە شمشــێر‬ ‫لەنێــوان ئێمــە وئەوانــدا‪ ،‬ئيبــن عوم ـه‌ر گووتــی‪ :‬تەماشــای أبــو عقیلــم‬ ‫کــرد دەســتە بریندارەکــەی ھــەر لەشــانیەوە بڕاوەتــەوە وکەوتــە‬ ‫ســەر زەوی وتێیــدا چــواردە برینــی ســەخت ھەیــە ھەمــووی بــوه‌ هــۆى‬ ‫کوشــتنى‪ ،‬ول ـه‌م ش ـه‌ڕه‌دا دوژمنــی ەللا موســەیلەمەی دۆرزن کــوژرا‪.‬‬

‫س ـه‌رنج بــده‌ لــە ڕۆژی یەمامــە لەوانــەی کەبەرگرییــان له‌ئايــن‬ ‫کــرد ھەتــا لەجەســتەیاندا دەمارێــک کاربــکات ھەتــا بەشــەھیدی‬ ‫کــوژران‪ ،‬جه‌عفـه‌رى كــوڕى عبــدهللا كــوڕى ئه‌ســله‌م گووتــی‪ :‬لەکاتــی‬ ‫ڕۆژی یەمامــەدا‪ ،‬خەڵکــی ڕیزیانگــرت یەکــەم کــەس برینداربــوو أبــو‬ ‫عقیــل بــوو‪ ،‬بەتیرێــک پێکـرا کەکەوتــە نێــوان شــانەکانی ودڵــى وكـه‌وت‬ ‫بــەاڵم نەکــوژرا‪ ،‬تیرەکــەی دەرکــرد‪ ،‬والی چەپــی لە�شــی بەســەختی‬ ‫برینداربــوو لەســەرەتای ڕۆژەکــەوە‪ ،‬وڕاکێشـرا بۆکشــانەوە‪ ،‬وکاتێــک‬ ‫جەنــگ گ ـه‌رم بــوو‪ ،‬وموســڵمانان شکســتیان ھێنــا‪ ،‬وکاروانەکەیــان‬ ‫تێپەڕانــد‪ ،‬أبــو عقیــل کەووتبــووە نــاو برینەکــەی خــۆی‪ ،‬بیســتی‬ ‫مه‌عنــى كــوڕى ع ـه‌دى ھــاواردەکات‪ :‬ئــەی پشــتیوانان! هللا هللا ‬ ‫ودوبــارەی بکەنــەوە لەســەر دوژمنتــان! عبــد هللا كــوڕى عوم ـه‌ر‬ ‫گووتــی‪ :‬أبــو عقیــل ھەســتايەوە بڕواتــە الی گەلەکــەی‪ ،‬گووتــم‪ :‬چیــت‬ ‫دەوێــت‪ :‬تــۆ ناتوانــی کوشــتار بکەیــت! ووتــی‪ :‬بانگخوازەکــە بانگــی‬ ‫نــاوی منــی کــرد! ئيبــن عوم ـه‌ڕ گووتــی‪ :‬پێــم گــووت‪ :‬بەڵکــو ئەڵێــت‪:‬‬ ‫ئــەی پشــتیوانان‪ ،‬مەبەســتی لەبرینــدارەکان نیــە؛ ئه‌بــو عقیــل‬ ‫گووتــی مــن لەپشــتیوانانم‪ ،‬ومــن وه‌اڵمــی دەدەمــەوە ھەرچەنــدە‬

‫ئيبــن عوم ـه‌ر گووتــی‪ :‬لەســەر ئه‌بــو عقیــل وەســتام کەکەوتبــوو‬ ‫ودووا ھەناســەی دەدا‪ ،‬پێــم گــووت‪ :‬ئــەی ئه‌بــو عقیــل! گووتــی‪ :‬پێــم‬ ‫بڵــێ ـکـێ دۆڕاوە؟ گووتــم موژدەبــێ‪ ،‬دوژمنــی ەللا کــوژراوە‪ ،‬پەنجــەی‬ ‫بەرزکــردەوە بــۆ ئاســمان سوپا�ســی ەللا ی ئەکــرد‪ ،‬ومــرد ‪-‬رحمــە ەللا‪.-‬‬

‫ئه‌بــو عه‌قيــل ‪-‬هللا لێــى ڕازى بــێ‪ -‬بــە برینــداری‌‬ ‫وبە خۆخشــاندن دەڕوات بۆ كوشــتارى موڕتەددەکان‬

‫به‌ڕائــى كــوڕى ماليــك ‪-‬هللا لێــى ڕازى بــێ‪ -‬خــۆی ئینغمــاس دەکاتــە‬ ‫نــاو مۆڵگــەی موڕتەددەکانــەوە (الحدیقة)‬ ‫لەنێوانیانــدا یەکــەم ئینغیما�ســی لەئیســامدا به‌ڕائــى كــوڕى‬ ‫ماليــك براکــەی ئه‌نه‌�ســى كــوڕى ماليــك بــوو ‪-‬هللا له‌هه‌ردووكيــان‬ ‫ڕازى بێــت‪ -‬لــە ئيبــن ســیرینەوە‪ ،‬کەموســڵمانان گەیشــتنە دیوارێــک‬ ‫کەپیــاوی ھاوبەشــدانەرانی لێبــوو‪ ،‬ب ـه‌ڕاء خــۆی کــردە پێــش‬ ‫ھاوەڵەکانــی‪ ،‬گووتــی‪ :‬بەڕمەکانتــان بــەرزم بکەنــەوە‪ ،‬ھەڵــم بدەنــە‬ ‫ناویانــەوە؛ ئەوانیــش ھەڵیانــدا پشــت دیوارەکــەوە‪ ،‬گووتــی‪ :‬پێــی‬ ‫گەیشــتن لەکاتێکــدا دە کە�ســی لــێ کوشــتبوون‪ ،‬وه‌ب ـه‌ڕاء لــەوڕۆژەدا‬ ‫بەھەشــتاو ئەوەنــدە بریــن برینداربــوو‪ ،‬لەنێــوان پێــکان وپیاکێشــان‪،‬‬ ‫وتار‬

‫‪38‬‬

‫خاليــدى كــوڕى وه‌ليــد یــەک مانــگ لەســەری وەســتا تابرینەکانــی‬ ‫چاکبــووەوە‪.‬‬ ‫کردەیەکی شــەھادەتخوازی ســاملى مه‌والى أبو حذیفة‌‬ ‫هللا له‌هه‌ردوكيــان ڕازى بێــت‬ ‫لــە محمــد كــوڕى ثابــت كــوڕى قیــس كــوڕى شــمس األنصــاری‬ ‫یــەوە کەدەڵێــت‪ :‬کاتێــک موســڵمانان خۆیــان ئاشــکراکرد لــەڕۆژی‬ ‫یەمامــە‪ ،‬ســالم م ـه‌والى أبوحذیفــە گووتــی‪ :‬لەگــەڵ پێغەمبــەردا‬ ‫بــەم شــێوەیەمان نەدەکــرد‪ ،‬صلــى هللا عليــه وســلم! ئینجــا چاڵێکــی‬ ‫بــۆ خــۆی ھەڵکەنــد‪ ،‬وتێیــدا وەســتا‪ ،‬وئــااڵی کۆچکردووانــی پێبــوو‬ ‫لــەوڕۆژەدا‪ ،‬وجەنــگا ھەتــا کــوژرا لــەڕۆژی یەمامــە‪.‬‬ ‫بســرى كوڕى أرطأة ھێر�شــی کردە ســەرالنه‌ى ڕۆم‬ ‫لــە عه‌الئــى كــوڕى ســوفيانى حه‌زڕه‌مــى کــە دەڵێــت‪ :‬بســرى كــوڕى‬ ‫أرطــأة ھێر�شــی کــردە ســەر ڕۆم‪ ،‬وایکــرد کۆتایــی ســووپاکە بــەردەوام‬ ‫برینداربێــت‪ ،‬بۆســەی بۆیــان دادەنــا‪ ،‬بۆســەکە ســەرکەوتوو دەبــوو‪،‬‬ ‫کاتێــک ئــەوەی بینــی‪ ،‬سەرپەرشــتی ســوپاکەی دەکــرد کــە پێکھاتبــوو‬ ‫لەســەدکەس‪ ،‬ڕۆژێکیــان بەتەنھــا ڕۆيشــت بــەرەو ھەندێــک دۆڵــی‬ ‫ڕۆمــەکان‪ ،‬کەتێیــدا نزیکــەی �ســی لە(ئەســپ وھێســتری ڕۆمــەکان)‬ ‫بەســترابووەوە‪ ،‬کڵێســاکەش بەتەنیشــتیەوە کەســوارچاکەکانی‬ ‫ئــەو ئەســپ وھێســترانەی تێدابــوو کەلــەدووای ســووپاوە ئامادەیــان‬ ‫دەکــرد‪ ،‬لەســەر ئەســپەکەی دابــەزی وبەســتییەوە‪ ،‬پاشــان چــووە‬ ‫نــاو کڵێســاکەوە‪ ،‬دەرگاکــەی لەســەر خــۆی وئــەوان داخســت‪،‬‬

‫ڕۆمــەکان سەریانســوڕما لــەو داخســتنە‪ ،‬ھێشــتا ڕمەکانیــان‬ ‫بەدەســتەوە نەگرتبــوو �ســێ کەســیان لێکــوژرا‪ ،‬وھاوەڵەکانــی‬ ‫نه‌يانزانــى له‌كوێي ـه‌ وبەدوایــدا گــەڕان‪ ،‬ھاتــن‪ ،‬وئەســپەکەیان‬ ‫ناســییەوە‪ ،‬گوێیــان لەدەنگــی شمشــێربوو لەنــاو کڵێســاکە‪ ،‬ھاتنــە‬ ‫پێــش بینییــان دەرگاکــەی داخ ـراوە‪ ،‬ھەندێــک لەســەربانەکەیان‬ ‫شــکاند‪ ،‬ودابەزینــە ســەریان‪ ،‬وبینییــان کەبســرى كــوڕى أرطــأة‬ ‫بەشــێک لــە ڕیخۆڵــەی خــۆی بەدەســتەوەیە‪ ،‬وشمشــێریش‬ ‫لەدەســتی ڕاســتی بــوو‪ ،‬کاتێــک ھاوەڵەكانــی توانییــان بێنەنــاو‬ ‫کڵێســاکەوە بســر کــەوت وھۆ�شــی نەمــا‪ ،‬ھاتنــە پێــش دوژمــن‪،‬‬ ‫دیلیــان لێگرتــن‪ ،‬دیلــەکان ھاتنــە پێشــەوە‪ ،‬گووتیــان‪ ،‬ســوێندتان‬ ‫ئەدەیــن بــەەللا ئەمــە ـکـێ بــوو؟ گووتیــان‪ ،‬بســرى كــوڕى أرطــأة؛‬ ‫گووتیــان‪ :‬وەللا ھیــچ ئافرەتێــک ھاوشــێوەی ئــەو ناخاتــەوە! ئینجــا‬ ‫دەســتیان بــرد بۆڕیخۆڵەکانــی‪ ،‬گەڕاندیانــەوە نــاوەوەی لە�شــی‪ ،‬وھیــچ‬ ‫شــتێک لەنــاوەوەی نەبڕابــووەوە‪ ،‬پاشــان بــە عەمامــەی ســەریان‬ ‫پێچایانــەوە‪ ،‬وھەڵیانگــرت‪ ،‬پاشــان دوورییانــەوە‪ ،‬بەمــەش پارێــزرا‪،‬‬ ‫وجێیانھێشــت‪.‬‬ ‫ھاوەڵــەکان بــەم شــێوەیە دەســتیان گرتــووە بەبەدەســتھێنانی‬ ‫ئــەم پلەوپایــە بــەرزە لەبەھەشــتدا‪ ،‬ســەرەڕای ئــەوەی ئــەوان‬ ‫تەقوادارتریــن‪ ،‬وبەندەتریــن‪ ،‬وزاناتریــن کــەس بــوون لەنێــو‬ ‫خەڵکیــدا‪ ،‬وھەروەھــا دەســتگرتن بەزانســت وزانیــاری‪ ،‬ودڵبەســت‬ ‫کــردن بەدونیــا‪ ،‬وبــاوک وکــوڕ ڕێــی لێیــان نەگــرت لەھەوڵــدان‬ ‫بەگەیشــتن بــەو پلەیــە‪ ،‬شوێنکەوتەکانیشــیان لەســەر شــوێن پێــی‬ ‫ئــەوان دەڕۆن ھەتــا ڕۆژی قیامــەت‪ ،‬ھەتــا کۆتاکەیــان دەججــال‬ ‫ئەکوژێــت‪ ،‬بەئیزنــی ‪-‬ەللا تەعــاال‪.-‬‬ ‫كرده‌ى شه‌هاده‌تخوازى ‪ -‬نزيكترين ڕێگايه‌ بۆشه‌هيدى‬

‫‪39‬‬

‫سريزه‬

‫‪4‬‬

‫دغو شنو بسونو مرتد صحوات د حلب له ښار څخه بهر ته یوړل‬

‫په دا�سې مهال کې چې د شام د صحواتي ډلومشران د قازقستان‬ ‫پالزمینــې أســتانه تــه د نصیــري رژیــم د نمایندګانــو ســره د خبــرو اتــرو‬ ‫لپــاره ځــي‪ ،‬ترڅــو د صلیبــي روســیې د الس النــدې د نصیــري پــوځ ســره‬ ‫ســوله پیــاوړې کــړي؛ پــه عیــن مهــال ـکـې د صلیبــي روســیې د مرســتې او‬ ‫مالتړپه سیوري کې د لوی طاغوت اردوګان د حلیفومرتدوصحواتو‬ ‫جنګیالــي پــه بــاب ښــارخپــل یرغــل تــه دوام ورکــوي‪.‬‬ ‫بلکــې د مرتــدو صحواتــو مصیبــت پــه دې پولــه تــم نشــو؛ ځکــه‬ ‫څــوک چــې د صحواتــود مشـرانوبیانونــه څــاري وبــه ګــوري چــې مرتدیــن‬ ‫د روس پــه اړه اوس دا�ســې خبــرې کــوي‪ ،‬لکــه د یــو دوســت پــه اړه چــې‬ ‫کیږي‪ ،‬ته به هیڅ احســاس نکړې چې ګواکې دا هغه روســیه ده کومه‬ ‫چــې د نصیــري رژیــم حلیفــه ده‪ ،‬د زرګونــو مظلــوم مســلمانانو پــه وینــو‬ ‫یــې الس ککــړدي‪ ،‬د حلــب ښــارپــه بیــا نیولــو ـکـې یــې د نصیــري پــوځ ســره‬ ‫مرسته کړې‪ ،‬مسلمانان یې بمبارکړي او دغه مرتد صحوات یې ترې‬ ‫ذلیلــه ویســتلي‪ ،‬تــه چــې د دې صحواتــي مرتدینــو بیانــات ګــورې نــو نــن‬ ‫روســیې ته د «ســولې بنیاد ایښــودونکې» وايي‪ ،‬دا ال څه چې د اســامي‬ ‫دولــت پــرخــاف ورســره ټلوالــې تــه هــم پــرامیــده دي‪.‬‬ ‫د شام د مرتدیو صحواتو (او ترشایې د مرتد طاغوت اردوګان)‬ ‫د صلیبــي روســیې ســره دغــه دوســتانه وروســته لــه هغــې راځــي چــې‬ ‫د امریــکا ســره یــې څــو کالــه دوســتانه پاللــې وه‪ ،‬د چــا پــه الس چــې پــه‬ ‫زرګونو مســلمانان قتل شــوي‪ ،‬د مســلمانانو پرخالف یې د طواغیتو‬ ‫ســره مرســته کــړې او د مســلمانانو پــه خــاوره د قابــض یهــودي دولــت‬ ‫ســاتونکې ده‪ ،‬کلــه چــې مرتــد صحــوات د امریــکا څخــه نــا امیــده شــول‪،‬‬ ‫نــو دا ورتــه ګرانــه نــه وه چــې د امریــکا پــه بــدل ـکـې روســیه واخلــي‪ ،‬بلکــې‬ ‫دا هم لرې نده چې په لنډو ورځو کې د یهودي دولت دوستان وګرځي‪،‬‬ ‫‪5‬‬

‫ځکــه د دوی پــه نفســونو ـکـې پــه ټولنیــز ډول والء (دوســتي) او ب ـراء‬ ‫(دښمني) معطله شوې ده‪ ،‬چې په دا�سې مهال کې بیا د یهود‪ ،‬نصارا‬ ‫او مشــرکینو ســره دوســتانه ډیره اســانه وي او د مشــرکینو له ویرې یا‬ ‫د هغوی څخه د بعضوامیدونواوفائدولټولوپه بدل کې بیا د کفارو‬ ‫ســره د اهــل الســنت پــرخــاف مرســته کــول اســان وي‪.‬‬ ‫د شــام مرتــد صحــوات د صلیبــي روســیې ســره دغــه نــږدې کیــدل‬ ‫او د اســامي دولــت د جنــګ لپــاره د روســیې او د نصیــري رژیــم د بیــرغ‬ ‫النــدې یوځــای کیــدل پــدې تعبیــروي چــې ګوا ـکـې مونــږ پــدې ســره پــه‬ ‫شــام ـکـې د ایرانــي نفــوذ مخــه نیســو او نصیــري رژیــم دېتــه اړکــوو چــې د‬ ‫راف�ضــي ملیشــو څخــه الس واخلــي او پــرځــای یــې د «ترهګــرو» ډلــو پــر‬ ‫خــاف جنــګ ـکـې دوی اســتعمال کــړي‪ ،‬چــې پــه عمومــي توګــه دوی لــه‬ ‫ترهګــرو نــه اســامي دولــت یــادوي‪.‬‬ ‫د شــام صحــوات کــټ مــټ هغــه الفــاظ تک ـراروي چــې د دوی‬ ‫ورونو(د عراق صحواتو) به د امریکا د بیرغ د الندې د داخلیدو لپاره‬ ‫څــوکالــه مخکــې کارول؛ چــې ګوا ـکـې مونــږ غــواړو د مجاهدینــوپــرخالف‬ ‫جنــګ ـکـې د امریــکا ســره ودریــږو ترڅــو د راف�ضــي ملیشــو بدیــل واقــع‬ ‫شــو‪ ،‬د عراقــي صحواتــو ګمــان دا و چــې د مشــترک دښــمن (اســامي‬ ‫دولــت) پــه جنــګ ـکـې د صلیبــي امریــکا ترڅنــګ ‪-‬چــې پــه کلونــو یــې دغــو‬ ‫صحواتــو پرخــاف جنــګ کــړی‪ -‬دریدلــو ســره بــه مونــږ امریــکا مجبــوره‬ ‫کــړو چــې پــه خپلــو وعــدو پــوره والــی وکــړي او د عـراق نــه د وتلــو پــرمهــال‬ ‫همــدې صحواتــو تــه واک پریــږ دي‪ ،‬چــې د دوی پــه ګمــان دغــه واک تــه‬ ‫رســیدل بــه د اســامي دولــت لــه منځــه وړلــو فــورا وروســته وي‪ ،‬لیکــن‬ ‫د خپــل عــادت ســره ســم امریــکا پــه هیــڅ ډول وعــده پــوره والــی ونکــړاو‬ ‫دغــه صحــوات د هغــو راف�ضــي ملیشــو پــه الس ختــم شــول چــې د دې‬

‫د استانه کانفرانس‬

‫صحواتــو پــه الس د اســامي دولــت د جنــګ نــه خونــدي پاتــې او د پــوځ‬ ‫او پولیســو جامــې یــې اغوســتې وي او ع ـراق ورتــه د ســاړه غنیمــت پــه‬ ‫توګــه پاتــې شــو‪ ،‬مګــرپــرمســلمانانو د لــوی هللا فضــل وشــو او اســامي‬ ‫دولــت پــه څــو کلونــو ـکـې یــو ځــل بیــا راســتون شــو‪ ،‬روافضــو او د هغــوی‬ ‫صحواتــي ورونــو تــه یــې‪ -‬د هللا پــه فضــل‪ -‬ســخت عــذاب وڅــکاوه او د‬ ‫هغــوی د الس څخــه یــې د هللا تعالــی پــه مرســته ښــارونه او بنــدګان‬ ‫خــاص کــړل‪.‬‬ ‫هللا تعالی د ایمان د دغو دعویدارو حال بیان کړی‪ ،‬چې دوی په‬ ‫هره زمانه اوهرځای کې د کفارو دوستۍ ته ورمنډه کوي؛ ځکه دوی‬ ‫د هغوی له اذیت څخه ویریږي او د هغوی څخه په ګټه اخیستو کې‬ ‫یــې طمــع وي او دا هغــه المــل وګرځــي چــې دوی پــرې د هللا تعالــی د دیــن‬ ‫څخــه ډلــې ډلــې مرتــد �شــي او بیــا یــې هللا تعالــی پــه خپلــو دا�ســې خالصــو‬ ‫بندګانــو بــدل کــړي چــې یواځــې یــې د هللا تعالــی او د هغــه د رســول صلــی‬ ‫هللا علیه وسلم سره مینه وي؛ چې همدوی ته بیا د هللا تعالی ډله ویل‬ ‫یواځــې غلبــه‪ ،‬فتــح او تمکیــن لیــکل شــوی‪ ،‬لکــه‬ ‫کیــږي د کومــو لپــاره چــې‬ ‫ود َو َّ‬ ‫ين َآم ُنوا َل َت َّتخ ُذوا ْال َي ُه َ‬ ‫چې هللا تعالی فرمایي‪(َ :‬يا َأ ُّي َها َّالذ َ‬ ‫الن َ‬ ‫ص َار ٰى‬ ‫َ ْ َ َ َ ْ ُ ُ ْ َ ْ َ ُ َ ْ َ ِ َ َ َ َ َّ ُ ّ ُ ِ ْ َ َّ ُ ْ ُ ْ َّ َّ‬ ‫اللــهَ‬ ‫ـض ومــن يتولهــم ِمنكــم ف ِإنــه ِمنهــم ِإن‬ ‫أوِليــاء بع‬ ‫ضهــم أوِل َّيــاء بعـ ٍ‬ ‫َل َي ْهــدي ْال َقـ ْـومَ‬ ‫الظ ِاليـ َـن * َف َتـ َـرى َّال ِذيـ َـن فــي ُق ُل ِوبهــم َّمـ َـر ٌ‬ ‫ض ُي َسـ ِـار ُعو َن‬ ‫ِ َ ُ ُ َ َ ْ َ ِ َ ُ َ َ ٌ َ ِ َ َ َِّ‬ ‫اللـ ُـه َأن َي ْأتـ َـي ب ْال َف ْتــح َأوْ‬ ‫�ســى‬ ‫َ ِف ِيهـ ْـم يقولــون نخ�شـ ٰـى أن ت ِص َيبنــا َدا ِئـ َـرة فع‬ ‫َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫أ ْمــر ّمـ ْـن عنــده َف ُي ْ‬ ‫ص ِب ُحــوا َعلـ ٰـى َمــا أ َسـ ُّـروا ِفــي أ ُنف ِسـ ِـه ْم ن ِاد ِميـ َـن * َو َي ُقــو ُل‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َّ ٍ ِ َ َ ِ ُ ِ ِ َ َٰ ُ َ َّ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫اللـ ِـه َج ْهـ َـد أ ْي َم ِانهـ ْـم إ َّن ُهـ ْـم لَ َع ُكــمْ‬ ‫ُ‬ ‫ال ِذيــن َآمنــوا أهــؤل َ ِء ال ِذيــن أقســموا ِب‬ ‫ين * َيــا َأ ُّي َهــا َّالذيـ َـن ِ َآم ُنـ ِـوا َمــن َي ْرَتــدَّ‬ ‫ص َب ُحــوا َخاســر َ‬ ‫َحب َطـ ْـت أ ْع َم ُال ُهـ ْـم َفأ ْ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ ُ َ ْ ُ ُّ ُ ْ َ ُ ُّ َ ُ َّ َ َ‬ ‫َ َ ْ َ‬ ‫ُِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ِمنكــم عـ َـن ِدي ِنـ ِـه فســوف يأ ِتــي اللــه ِبقــو ٍم ي ِحبهــم وي ِحبونــه أ ِذلـ ٍـة علــى‬ ‫ْ‬ ‫َّ َ‬ ‫َ َْ‬ ‫ُ‬ ‫الُ ْؤ ِم ِنيـ َـن أ ِعـ َّـز ٍة َعلــى الكا ِف ِريـ َـن ُي َج ِاهـ ُـدو َن ِفــي َسـ ِـب ِيل اللـ ِـه َول َي َخافــو َن‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ َ َ َ َٰ َ َ ْ َّ ْ‬ ‫ضـ ُـل اللـ ِـه ُيؤ ِتيـ ِـه َمــن َيشـ ُـاء َواللـ ُـه َو ِاسـ ٌـع َع ِليـ ٌـم * ِإ َّن َمــا‬ ‫لومــة لئــم ذلــك ف‬ ‫َ ُّ ُ ُ ِ ٍ َّ ُ ِ َ َ ُ ُ ُ َ َّ َ َ ُ َّ َ ُ ُ َ َّ َ‬ ‫الصــا َة َو ُي ْؤ ُتــو َن‬ ‫وِليكــم اللــه ورســوله وال ِذيــن آمنــوا ال ِذيــن ي ِقيمــون‬

‫َ َّ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬ ‫الـ َّـزكاة َو ُهـ ْـم َر ِاك ُعــون * َو َمــن َي َتـ َـو َّل اللـ َـه َو َر ُســول ُه َوال ِذيـ َـن َآم ُنــوا فـ ِـإ َّن‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ِحـ ْـز َب اللـ ِـه ُهـ ُـم ال َغ ِال ُبــون} [املائــدة‪ ،]51-56 :‬ژبــاړه‪ :‬ای مومنانــو مــۀ‬ ‫نی�ســئ یهودیــان او نصــار ٰی دوســتان؛ ځینــې د دوی دوســتان د ځینــې‬ ‫ً‬ ‫نــورو دي او څــوک چــې د هغــوی ســره دوســتي وکــړي نــو یقینــا دا هــم د‬ ‫ً‬ ‫هغوی څخه دی‪ ،‬یقینا اﷲ هدایت نه کوي قوم ظاملانو ته ٭ نو وینې‬ ‫بــه تــۀ هغــه کســان چــه د هغــوی پــه زړونــو ـكـې مــرض (د منافقــت) دی‬ ‫د دوی پــه محبــت ـكـې بــه تلــوارکــوي ‪ ،‬دوی وايــي مونــږ ددې نــه یريــږو‬ ‫چــه وبــه رســيږی مونــږ تــه څــه حادثــه (مصیبــت)‪ ،‬نــو نــږدې ده چــه اﷲ‬ ‫تعالـ ٰـی بــه راولــي فتــح یــا د خپــل طــرف څخــه یــوه فیصلــه نــو وبــه گرځــي‬ ‫دوی پــه هغــه څــه چــې دوی پــه خپلــو زړونــو ـكـې پــټ ســاتلي و (دوســتانه‬ ‫ٓ‬ ‫د کافرانــو) پښــیمانه٭او وائــي هغــه کســان چــه ایمــان ئــې راوړی ایــا دا‬ ‫هغــه کســان دي چــې پــه اﷲ تعالـ ٰـی بــه یــې مضبــوط قســمونه کــول چــې‬ ‫ً‬ ‫دوی یقینا خامخا ستاسو ملگري دي‪ ،‬برباد شول عملونه د دوی نو‬ ‫وگرځیــدل دوی تاوانیــان ٭ای ایمــان والــو! څــوک چــې ستاســو څخــه د‬ ‫خپــل دیــن نــه واوړیــده نــو ژر دی چــه اﷲ تعالـ ٰـی بــه دا�ســې خلــق راولــي‬ ‫چــې مینــه بــه کــوي اﷲ د هغــوی ســره او هغــوی بــه مینــه کــوي د اﷲ‬ ‫تعالــی ســره‪ ،‬نرمــي کونکــي بــه وي د ایمــان والــو ســره ســختي کونکــي بــه‬ ‫وي په کافرانو‪ ،‬جهاد به کوي د اﷲ تعالی په الره كې او نۀ به یريږي د‬ ‫مالمتیــا د مالمــت کونکــو څخــه؛ دا د اﷲ تعالــی فضــل دی چــې ورکــوي‬ ‫یې چا ته یې چې خوښه �شي او اﷲ پراخه (فضل واال) دی‪ ،‬پوهه دی‬ ‫ً‬ ‫٭یقینــا دوســت ستاســو اﷲ تعالـ ٰـی‪ ،‬د هغــه رســول او هغــه کســان دي‬ ‫چــې ایمــان یــې راوړی دی؛ هغــه کســان دي چــې پابنــدي كــوي د ملانځــه‬ ‫او ورکــوي زکاة او دوی رکــوع کونکــي دي٭ او څــوک چــې دوســتي کــوي د‬ ‫اﷲ تعالی او د هغه د رسول سره او د هغه کسانو سره چې ایمان ئې‬ ‫راوړی دی‪ ،‬نــو یقینــا دا د اﷲ تعالــی ډلــه؛ هــم دوی غالــب دي‪.‬‬

‫سريزه‬

‫‪6‬‬

‫مقاله‬

‫‪8‬‬

‫اهــل کتــاب او د هغــوی ګوډاګیــان او حلیفــان؛ مرتدیــن او‬ ‫مشــرکین همیشــه د هغــو شــمیرو پــه اړه د درواغــو ډ ـکـې اوازې‬ ‫خپــروي چــې د هغــوی پــه آنــد د اســامي دولــت ســره پــه جګــړو ـکـې د‬ ‫مجاهدینو څخه وژل شــوي ‪ ،‬یا د بمبار ښــکار شــوي دي‪ ،‬کفار دغه‬ ‫کار پــدې خاطــر کــوي چــې د مجاهدینــو پــه زړه ـکـې پــه دغــه بــې اساســه‬ ‫اعــداد شــمیر رعــب کینــوي او دا خبــرداری ورکــړي‪ ،‬کــه دوی چیرتــه‬ ‫د مشــرکینو او صلیبیانــو ســره پــه جنــګ دوام وکــړ او د شــرک پــه لــه‬ ‫منځــه وړلــو او د دیــن پــه قیــام ـکـې یــې عــزم همدغــه شــان و‪ ،‬نــو نــوره‬ ‫مــرګ ژوبلــه بــه هــم ور واړوي‪.‬‬ ‫تــل د کفــارو همدغــه عــادت وي؛ ځکــه دوی همیشــه د کارونــو‬ ‫تــول د مــادي دنیــاوي ګټــو پــر اســاس کــوي او لــدې پرتــه بــل څــه نــه‬ ‫پيژنــي‪ ،‬لکــه چــې د مشــرکینو یــو مشــر د احــد لــه جګــړې وروســته د‬ ‫رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم د صحابــه کرامــو پــه قتــل د فخــرپــه‬ ‫بنیــاد دغــه کار کــړی و‪ ،‬د هغــه کوښــښ دا و چــې د پاتــې مســلمانانو‬ ‫پــه زړونــو ـکـې نــا امیــدي واچــوي‪ ،‬لیکــن مســلمانانو هغــوی تــه ځــواب‬ ‫ورکــړ چــې هیــڅ کلــه زمونــږ او ستاســو مــرګ ژوبلــه برابــره نــده؛ ځکــه‬ ‫زمونــږ مــړي پــه جنــت ـکـې دي او ستاســو مــړي پــه دوزخ ـکـې دي‪.‬‬ ‫په همدې توګه د هللا تعالی له خوا په هره زمانه کې مومنانو ته‬ ‫امــر راغلــی چــې د ټپونــو پــر اســاس بایــد د مشــرکینو د لټــون‪ ،‬د هغــوی‬ ‫د جنــګ او وژنــې او د هغــوی د الســه ســیمې او مــال لــه ویســتلو څخــه‬ ‫َ‬ ‫َ َْ‬ ‫پاتــې ن�شــئ‪ ،‬لکــه چــې هللا تعالــی فرمايــي‪(َ :‬ول َت ِه ُنــوا ِفــي ْاب ِتغـ ِـاء القـ ْـو ِم‬ ‫مجاهدین د کفارو او مرتدینو وژنې او دردونې دوام ورکوي‬

‫‪9‬‬

‫َ‬ ‫َ ُ ُ ََُْ َ َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َُْ َ َ ََُْ َ َ‬ ‫ِإ ْن تكونــوا تألــون ف ِإ َّن ُهـ ْـم َيألــون ك َمــا تألــون َوت ْر ُجــون ِمـ َـن اللـ ِـه َمــا ل‬ ‫َ ْ ُ َ َ َ َ َّ‬ ‫ان اللـ ُـه َع ِل ًيمــا َح ِك ًيمــا) [النســاء‪ ،]۱۰۴ :‬ژبــاړه‪ :‬تاســو د‬ ‫يرجــون وك‬ ‫دغه(دښــمن) قــوم پــه لټــه ـکـې مــه کمــزوري کیــږئ‪ ،‬کــه چیرتــه تاســو‬ ‫تــه درد ر�ســي نــو دوی هــم دا�ســې دردمــن کیــږي لکــه تاســو چــې دردمــن‬ ‫کیږئ او تاسو د هللا تعالی نه دا�سې امید لرئ چې دوی یې نه لري او‬ ‫هللا تعالــی پوهــه او حکمــت واال دی‪.‬‬ ‫نــو جنــګ یواځــې ټــول فتوحــات او غنیمتونــه نــه وي‪ ،‬بلکــې پــدې‬ ‫ـکـې ټپونــه او دردونــه‪ ،‬ســتړیا او خــواري‪ ،‬د الس او زرغــون ماتیــدل او‬ ‫د مــال او وســائلو ختمیــدل پراتــه دي‪.‬‬ ‫موحدیــن بــه د هللا تعالــی پــه الر ـکـې پــه خپلــو قربانیــو د هللا تعالــی‬ ‫د قربــت امیــد لــري او د هللا تعالــی څخــه بــه پــه دغــو قربانیــو د هغــه‬ ‫نصــرت او مرســته غــواړي؛ کومــه چــې هللا تعالــی د مجاهدینــو د‬ ‫ریښــتینولی پــر لیدلــو رالیــږي‪ ،‬بلکــې د دښــمن پــر خــاف د کامیابــۍ د‬ ‫غوښــتنۍ ســره موحدیــن پــدې هــم پوهیــږي چــې کلــه نیتونــه خالــص‬ ‫وي او د خپل توان سره سم کوښښ و�شي او بیا هم تکلیف مشکل‬ ‫را�شــي نــو پــدې ســره بــه د دوی اجــر نــور هــم زیاتیــږي‪ ،‬لکــه چــې رســول‬ ‫َ ْ َ َ َُْ‬ ‫َ‬ ‫هللا‬ ‫هللا صلــی هللا علیــه وســلم فرمایــي‪« :‬مــا ِ َمــن غ ِازيـ ٍـة تغــزو ِفــي سـ ِـب ِيل ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ ُ ُ َ ْ َ َ َّ َ َ َّ ُ ُ ُ َ ْ‬ ‫اآلخـ َـر ِة ‪َ ،‬و َي ْبقــى‬ ‫في ِصيبــون الغ ِن َيمــة ‪ِ ،‬إال تعجلــوا ثلثـ ْـي أج ِر ِهـ ْـم ِمـ َـن ِ‬ ‫َ ً َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُّ ُ ُ‬ ‫ل ُهـ ُـم الثلــث ‪َ ،‬وِإ ْن لـ ْـم ُي ِص ُيبــوا غ ِن َيمــة ‪ ،‬تـ َّـم ل ُهـ ْـم أ ْج ُر ُهـ ْـم» [صحیــح‬ ‫مســلم]‪ ،‬ژبــاړه‪ :‬د غازیانــو دا�ســې ډلــه نشــته چــې د هللا تعالــی پــه الره‬ ‫ـکـې غـزا وکــړي او غنیمتوتــه ترالســه کــړي مګــر هغــوی د آخــرت څخــه‬

‫دغه مرتد د نصیري رژیم لپاره خپل رس وبایله‬

‫د خپل اجر دوه دریمې برخې مخکې ترالســه کړې او دریمه یې آخرت‬ ‫تــه پاتــې شــوه او کــه چیرتــه غنیمــت ترالســه نــه کــړي نــو د دوی اجــربــه‬ ‫پــوره وي‪.‬‬ ‫نــو مومنــان بــه د هــرې ماتــې څخــه پــه دا�ســې مهــال راســتنیږي چــې‬ ‫د اســمانونو او ځمکــو د مالــک پــه رضــا کولــو ـکـې یــې ال زیاتــه قربانــي‬ ‫وکــړي وي‪ ،‬تــردې چــې ټــول دیــن د هللا تعالــی لپــاره �شــي او یــا لــدې‬ ‫مخکــې ټــول ووژل �شــي‪ ،‬لکــه څرنګــه چــې یــې هللا تعالــی دا�ســې صفــت‬ ‫َّ َ ْ َ َ ُ َّ َ‬ ‫الر ُســول مـ ْـن َب ْعــد َمــا َأ َ‬ ‫بیــان کــړی‬ ‫ص َاب ُهـ ُـم‬ ‫ِ‬ ‫دی‪( :‬ال ِذيــن اســتجابوا ِللَـ ِـه و َّ ِ ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ َ َّ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ٌ‬ ‫ُ‬ ‫القـ ْـر ُح ِلل ِذيــن أحســنوا ِمنهــم واتقــوا أجـ ٌـر ع ِظيــم)[آل عمـران‪،]۱۷۲ :‬‬ ‫ژبــاړه‪ :‬هغــه کســان چــې د هللا تعالــی او د رســول خبــرې تــه یــې لبیــک‬ ‫ووایــه‪ ،‬وروســته لــه هغــې چــې دوی تــه تکلیــف رســیدلی و‪ ،‬پــه دوی ـکـې‬ ‫د نیــک عمــل او تقــوا خاوندانــو لپــاره ډیــر لــوی اجــر دی‪.‬‬ ‫لیکــن باملقابــل د طاغــوت دوســتان دا�ســې نــه دي او د دې هیــڅ‬ ‫امیــد هــم نــه لــري؛ د دوی خــرڅ کــړی شــوي مالونــه پــه دوی خفــګان‬ ‫وګرځــي‪ ،‬د مجاهدینــو پــه الس د هــرې ماتــې ســره د دوی زړونــه نــور‬ ‫هــم مــات �شــي‪ ،‬د مــال او د ســړو د هــر تــاوان ســره د دوی همتونــه د‬ ‫جنــګ او پرمختــګ پــه هکلــه نــور هــم کمــزوري �شــي‪ ،‬تــردې چــې دائــره‬ ‫په هغوی راتاو�شي‪ ،‬همدغه المل دی چې هللا تعالی خپلو بندګانو ته‬ ‫امــر کــړی چــې پــه همدغــه الره ـکـې پرمختــګ وکــړي او دښــمن د نــورې‬ ‫وژنــې ســره مخامــخ کــړي‪ ،‬هللا تعالــی مومنانــو تــه د دښــمن د دردولــو‬ ‫ګټه په ډاګه کړې او ورته یې ښودلې چې د دښمن انجام به بې لدې‬ ‫بــل نــه وي چــې هللا تعالــی دا کفــار ټــول لــه منځــه یو�ســي‪.‬‬ ‫مونــږ د دغــه آیتونــو مصــداق پــه څــو څــو وارې د دې مبــارک‬ ‫جهــاد پــه تاریــخ ـکـې لیــدل؛ کومــه جهــادي لــړۍ چــې د رســول هللا صلــی‬

‫هللا علیــه وســلم او صحابــه کرامــو لــه دور څخــه راروانــه ده؛ د‬ ‫مســلمانانو لپاره مکه او جزیرة العرب په څو کالو کې تابعداره شــوه‬ ‫او د فار�ســي مشــرکانو ســره په اوګدو جنګونو کې‪-‬چې مســلمانان پکې‬ ‫ډیــر و دردیــدل‪ -‬د کسـرا امپراطــوري لــه منځــه والړه او د کسـرا عــرش‬ ‫ونړیــده‪ ،‬بیــا مســلمانانو د رومیانــو پــه دولــت پیــل وکــړ‪ ،‬د هغــوی ســره‬ ‫جګــړه څــو پیــړۍ روانــه وه تــردې چــې هللا تعالــی یــې د لــرې کولــو فیصلــه‬ ‫وکــړه‪ ،‬بیــا مســلمانانو د طواغیتــو او کفــري ملتونــو پــر خــاف د جنــګ‬ ‫مال وتړله او ســتړي نشــول‪ ،‬تردې چې هللا تعالی د کفارو او طواغیتو‬ ‫د ماتــې فیصلــه وکــړه او مســلمانانو تــه د هغــوی دیــن او کورونــه پاتــې‬ ‫شول‪.‬‬ ‫همدغه شان نن مونږ ګورو چې مجاهدین د ټولو کفري ملتونو‬ ‫ســره پــه جنــګ اختــه دي ‪ -‬چــې پــه ســر ـکـې یــې صلیبــي دولتونــه دي‪-‬‬ ‫پــه ځانګــړې توګــه د دوه لســیزو څخــه روانــې جګــړې چــې هللا تعالــی‬ ‫پکــې بیــرغ ښــکاره کــړ‪ ،‬هــدف ریښــتونی شــو‪ ،‬د موحدینــو کار د هللا‬ ‫تعالــی پــه فضــل پــه ترقــۍ او پرمختــګ ـکـې شــو؛ هللا تعالــی د مجاهدینــو‬ ‫شــمیره زیاتــه کــړه‪ ،‬وســله او مــال یــې ورتــه ورکــړ‪ ،‬پــه ځمکــه ـکـې‬ ‫یــې ورتــه واکمنــي ورکــړه‪ ،‬د دیــن پــه قیــام یــې ورســره مرســته وکــړه‬ ‫د مســلمانانو ټولــی راژونــدی شــو چــې امیــر املومنیــن الشــیخ ابــو بکــر‬ ‫البغــدادي حفظــه هللا یــې مشــري کــوي او مشــرکین پــه مــخ ښــکته‬ ‫روان دي تــردې چــې هللا تعالــی بــه یــې مالګانــې ماتــې کــړي لکــه چــې‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫څرنګــه یــې د دوی نــه پخــوا نــورو مشــرکینو ســره کــړي وو‪( ،‬ذ ِلـ َـك ِبــأ َّن‬ ‫َ َ َ‬ ‫َ َّ‬ ‫َ َْ‬ ‫َّ‬ ‫اللـ َـه َم ْولــى ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا َوأ َّن الكا ِف ِريـ َـن ل َم ْولــى ل ُهـ ْـم) [محمــد‪،]۱۱ :‬‬ ‫ژبــاړه‪ :‬دا پــدې وجــه چــې هللا تعالــی د مومنانــو مــل او مرســتندوی دی‬ ‫او د کفــارو څــوک مرســتندوی او مــل نشــته‪.‬‬ ‫مقاله‬

‫‪10‬‬

‫هــرکلــه چــې مجاهدیــن د مشــرکینو وینــه تــوی کــړي او تکلیــف‬ ‫ورتــه ورســوي؛ نــو کفــار او ګمــراه خلــک خپلــې ژبــې او قلمونــه د‬ ‫واقعیتونــو او پيښــو بدلــون تــه اړم کــړي‪ ،‬د دغــو ګمراهانــو هــدف‬ ‫دا وي چــې موحدیــن پــه بدیــو مشــهور کــړي‪ ،‬نیو ـکـې پــرې وکــړي او‬ ‫مجاهدین د فاجرانو او فاسقانو په انځور کې وړاندې کړي؛ چې‬ ‫ګوا ـکـې دوی د هیــڅ حرمــت او دیــن پــه قیمــت نــه پوهیــږي‪.‬‬ ‫د دغــې ټولــې پروپاګنــډې نــه د مرتدینــو او کفــارو موخــه دا وي‬ ‫چــې پــه هغــه دیــن د درواغــو اوښــکې تــوی کــړي پــه کــوم چــې دوی‬ ‫خپلــه کفــر کــوي او پــه هغــو وینــو د مکــر ویــر وکــړي چــې لــه هغــې‬ ‫یــې څــو چنــده زیاتــې تــوی کــړي دي؛ لــه دغــو واقعاتــو یــوه هــم د‬ ‫استنبول وروستۍ واقعه وه؛ چیرته چې د اسالمي دولت غازیانو‬ ‫د مشــرکینو د یو اخترد ملانځلو غونډه په نښــه کړه‪ ،‬دغه غونډه‬ ‫د فرانســویانو د کال پــه ســر ـکـې کیــږي؛ کــوم تــه چــې دوی میــادي‬ ‫کال وايــي‪ ،‬مرتدینــو پــدې دعــوې او ګمــان دنیــا لــه چیغــو ډکــه کــړه‬ ‫چــې موحدینــو حرامــه او د بــې ګنــاه خلکــو وینــه یــې تــوی کــړه‪.‬‬ ‫مونــږ بــه دلتــه کوښــښ وکــړچــې د دغــې قضیــې پــه اړونــد برخــورڼــا‬ ‫واچــوو ترڅــو مســلمانانو تــه منظــرپــه ډاګــه �شــي او د مجرمینــو الره‬ ‫جــدا �شــي‪.‬‬ ‫مونــږ دا خبــره کــول غــواړو چــې د طواغیتــو د رســنیزو ادارو‬ ‫د هغــه خپــور کــړی شــوي لســت د منلــو هیــڅ امــکان نشــته چــې د‬ ‫استنبول د واقعې د مړو او ټپیانو نومونه پکې ثبت دي‪ ،‬ځکه د تیر‬ ‫وخت دالیل پدې اړه بس دي چې دوی درواغ وايي او حقایق پټوي‪،‬‬ ‫لکه چې څرنګه کټ مټ دغه کارد اردن طواغیتو هغه وخت وکړ‪،‬‬ ‫کلــه چــې د عمــان پــه یــو هوټــل ـکـې د یــوې مبار ـکـې غـزا پــه تــرڅ ـکـې یــو‬ ‫شــمیر د ع ـراق د صحواتــو مرتــد مش ـران او د ‪ CIA‬د صلیبــي شــبکې‬ ‫د کارمندانــو غونــډه پــه نښــه کــړی شــوه‪ ،‬نــو د اردن طواغیتــو دغــه‬ ‫حقیقت پټ کړاو دعوا یې وکړه چې په پيښــه کې یواځې هغه څوک‬ ‫لګیدلــي چــې پــه هوټــل ـکـې د یــوه واده پــه مراســمو ـکـې شــریک ول او دا‬ ‫هغــه خلــک و چــې کیدی�شــي پــه صلیبیانــو او مرتدینــو د استشــهادي‬ ‫ورونــو لخــوا د بــاردوي کمربندونــو د انفجــار پــه صدمــه ـکـې ټپيــان‬ ‫شــوي وي‪.‬‬ ‫فتنه تر وژلو ډیره لویه ګناه ده‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫فرمايي‪{:‬ي ْسـ َـأ ُل َون َك َ‬ ‫الشـ ْـهر ْال َحـ َـرام ِق َتــال ِفيـ ِـه ُقــلْ‬ ‫ـن‬ ‫ـ‬ ‫ع‬ ‫هللا تعالــی‬ ‫ٍ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َّ َ ُ ْ ٌ َ ْ َ‬ ‫ٌّ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ِق َتـ ٌ‬ ‫َ‬ ‫ٌ‬ ‫ـال ِفيـ ِـه ك ِبيــر وصــد عــن سـ ِـب ِيل اللـ ِـه وكفــر ِبـ ِـه والسـ ِـج ِد الحــر ِام‬ ‫َ ْ َ ُ َ‬ ‫َّ ْ ُ َ ْ‬ ‫َْ‬ ‫َْ‬ ‫اج أ ْه ِلـ ِـه ِم ْنـ ُـه أك َبـ ُـر ِع ْنـ َـد اللـ ِـه َوال ِف ْت َنــة أك َبـ ُـر ِمـ َـن الق ْتـ ِـل} [البقــرة‪:‬‬ ‫وِإخــر‬

‫‪ ،]217‬ژبــاړه‪ :‬دوی ســتا څخــه د حرمــت پــه میاشــتو ـکـې د‬ ‫جنــګ پــه اړه پوښــتنه کــوي‪ ،‬تــه ورتــه ووایــه چــې جنــګ پکــې‬ ‫لویــه ګنــاه ده‪ ،‬لیکــن د هللا تعالــی د الرې نــه منــع کــول‪ ،‬پــه هللا‬ ‫تعالــی کفــرکــول‪ ،‬مســلمانان د مســجد حـرام څخــه منــع کــول‬ ‫او د حــرم اوســیدونکي لــه حــرم څخــه ویســتل دا لــه جنــګ‬ ‫څخه د هللا تعالی په نیزډیره لویه ګناه ده او هم هغه شرک‬ ‫چــې تاســو پکــې وجــود لــرئ هغــه د وژنــې څخــه ډیــره لویــه ګنــاه‬ ‫ده‪.‬‬ ‫ابــن کثیــررحمــه هللا د دې آیــت پــه ســبب نــزول ـکـې وايــي‪:‬‬ ‫“ســدي د مالک‪ ،‬هغه د ابو صالح‪ ،‬هغه د ابن عباس ر�ضي‬ ‫هللا عنهما نه او مره د ابن مسعود ر�ضي هللا عنه څخه نقل‬ ‫کــړی چــې دغــه آیــت هغــه وخــت نــازل شــو کلــه چــې رســول هللا‬ ‫صلــی هللا علیــه وســلم پــه اووه کســانو مشــتمله یــوه ســریه‬ ‫ولیږلــه‪ ،‬مشــر یــې عبــدهللا بــن جحــش و‪ ...‬ابــن جحــش بطــن‬ ‫نخلــه مقــام تــه روان و چــې پــه الر ـکـې یــې حکــم بــن کیســان‪،‬‬ ‫مغیــره بــن عثمــان‪ ،‬عمــرو بــن الحضرمــي او عبــد هللا بــن‬ ‫املغیــره راګیــرکــړل‪ ،‬حکــم او مغیــره یــې بندیــان کــړل‪ ،‬عبــد هللا‬ ‫بــن مغیــره وتښــتیده او عمــرو بــن الحضرمــي د واقــد بــن عبــد‬ ‫هللا پــه الس ووژل شــو‪ ،‬دغــه د رســول هللا صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم د صحابــه کرامــو ر�ضــي هللا عنهــم پــه الس ـکـې ترټولــو‬ ‫مقاله‬

‫‪12‬‬

‫لومــړی غنیمــت و‪ ...‬نــو مشــرکینو بــې اساســه پروپاګنــډه پیــل کــړه ویــل‬ ‫یــې‪ :‬محمــد دعــوا کــوي چــې د هللا تعالــی ډیــرتابعــداردی‪ ،‬لیکــن لومــړی‬ ‫هغــه څــوک دی چــې د هللا تعالــی د محترمــې میاشــت عــزت یــې پیمــال‬ ‫کــړ او زمونــږ ســړی یــې پــه رجــب ـکـې وواژه‪ ،‬مســلمانانو وویــل‪ :‬مونــږ‬ ‫خــو دغــه ســړی پــه جمــادي ـکـې وژ لــی‪ ،‬چاویــل د جمــادي پــه ورســتنی‬ ‫شــپه او د رجــب پــه اول ـکـې دغــه کارشــوی‪ ،‬بیــا چــې کلــه رجــب میاشــت‬ ‫داخلــه شــوه نــو مســلمانانو خپلــې تــورې پــه تیکــو ـکـې بنــدې کــړې‪ ،‬نــو د‬ ‫دې واقعــې پــه اړه هللا تعالــی دغــه آیــت راولیــږه چــې د مکــې مشــرکینو تــه‬ ‫َّ ْ‬ ‫َُ َ‬ ‫یــې پکــې پیغــور او رټنــه ورکــړې‪{َ :‬ي ْســألون َك َعـ ِـن الشـ ْـه ِر ال َحـ َـر ِام ِق َتـ ٍـال‬ ‫َ‬ ‫ِفيـ ِـه ُقـ ْـل ِق َتـ ٌ‬ ‫ـال ِفيـ ِـه ك ِبيـ ٌـر}‪ ،‬جنــګ د حرمــت پــه میاشــتو ـکـې حــال نــدی‪،‬‬ ‫لیکــن ای مشــرکینو تاســو چــې کــوم کارونــه کــوئ هغــه د حرمــت پــه‬ ‫میاشــتو ـکـې لــه جنــګ څخــه ډیــرلــوی او خطرنــاک دي؛ ځکــه تاســو پــه‬ ‫هللا تعالی کفرکوئ‪ ،‬د بیت هللا څخه محمد صلی هللا علیه وسلم او‬ ‫د هغــه صحابــه ر�ضــي هللا عنهــم منــع کــوئ‪ ،‬د مســجد اســتوګن ظلمــا‬ ‫وبا�ســئ‪-‬لکه پيغمبــرصلــی هللا علیــه وســلم او صحابــه کـرام‪ -‬او دا ټــول‬ ‫د قتــل نــه ډیــره لویــه ګنــاه ده”‪.‬‬ ‫او هللا تعالــی د عبــد هللا بــن جحــش او ملګــرو –ر�ضــي هللا عنهــم‬ ‫جمیعا‪-‬لپــاره د دغــه کارپــه خاطــرد مهاجــرو مجاهدینــو اجــرولیکــه‪،‬‬ ‫ابن اسحاق نقل کوي وايي‪ ”:‬کله چې عبد هللا بن جحش او ملګرو ته‬ ‫د موضــوع پــه اړه د قـرآن د نازلیــدو معلومــات وشــو او خپــل موقعیــت‬ ‫ورته په ډاګه شــو نو د اجرپه طمع شــول‪ ،‬رســول هللا صلی هللا علیه‬ ‫وسلم ته یې وویل‪ :‬آیا مونږ دا طمع کولی شوچې زمونږ لپاره دې دا�سې‬ ‫غزا ولیکل �شي چې مونږ ته یې د مهاجرو مجاهدینو اجرراکړی �شي؟‬ ‫نــو هللا تعالــی دغــه آیــت رانــازل کــړ‪{ :‬إ َّن َّالذيـ َـن َآم ُنــوا َو َّالذيـ َـن َه َ‬ ‫اجـ ُـروا‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َّ ُ َ َ َ ْ ُ ِ َ َ ْ َ َ َّ َ َّ‬ ‫ـور َر ِحيــم}ٌ‬ ‫اللـ ُـه َغ ُفـ ٌ‬ ‫َو َج َاهـ ُـدوا ِفــي َسـ ِـب ِيل اللـ ِـه أول ِئــك يرجــون رحمــة اللـ ِـه و‬ ‫فوضعهــم هللا مــن ذلــك علــى أعظــم الرجــاء»‪ ،‬ژبــاړه‪ :‬یقینــا هغــه خلــک‬ ‫چــې هجــرت او د هللا تعالــی پــه الره ـکـې یــې جهــاد کــړی دوی د هللا تعالــی د‬ ‫په استنبول کې د مبارکو عملیاتو وروسته سحنه‬

‫‪13‬‬

‫رحمــت امیــد لــري او هللا تعالــی بښــونکی او مهربــان دی‪.‬‬ ‫د طواغیتــو او د هغــوی د دوســتانو لخــوا د‬ ‫وینــو او د شــریعت د حرماتــو د تعظیــم حقیقــت‬ ‫څــوک چــې د مشــرکینو لخــوا د رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم‬ ‫او د هغــه د صحابــه کرامــو ر�ضــي هللا عنهــم پــه اړه د مشــرکینو دغــه‬ ‫نیوکــه اوري چــې د حرمــت پــه میاشــتو ـکـې دجنــګ پــه اړه یــې پــرې کولــه‬ ‫نــو دا�ســې ګمــان کــوي چــې مشــرکین ګوا ـکـې د هغــو میاشــتو پــه احت ـرام‬ ‫کې ډیرریښتوني ول‪ ،‬په کومو کې چې هللا تعالی جنګ حرام کړی دی‪،‬‬ ‫لیکــن حقیقــت د دې پــرخــاف دی بلکــې د دغــې دینــې عالمــې پــه اړه د‬ ‫هغــوی لخــوا ټوقــو او مســخرو تــه ورتــه دی‪ ،‬ځکــه کلــه چــې مشــرکینو‬ ‫تــه پرلپ�ســې درې میاشــتې د جنــګ کولــو نــه صبــرګـران شــو نــو د جنــګ‬ ‫د ګنــاه څخــه لویــه ګنــاه یــې ترســره کــړه چــې هغــه د هللا تعالــی احــکام‬ ‫بدلــول او لــه ځانــه شــریعت جــوړول وو‪ ،‬دوی د نی�ســيء پــه نــوم دیــن‬ ‫جــوړ کــړ‪ ،‬دوی بــه بیــا دا�ســې کــول چــې د حرمــت پــه یــوه میاشــت ـکـې بــه‬ ‫یــې جنــګ روا وګرځــوه او د عامــو میاشــتو څخــه پــه یــوه میاشــت ـکـې بــه‬ ‫یــې جنــګ نــاروا کــړچــې اصــل بــه هغــې ـکـې جنــګ کــول کومــه ګنــاه نــه وه‪،‬‬ ‫نــوپــدې ســره بــه دوی هغــه څــه مبــاح کــړل چــې هللا تعالــی بــه حـرام کــړي‬ ‫و او هغــه څــه بــه یــې حـرام کــړل چــې هللا تعالــی بــه مبــاح کــړي و‪ ،‬بلکــې‬ ‫دوی بــه پــه دغــه خبیــث او نــاوړه کارفخــرهــم کاوه‪ ،‬لکــه چــې د دوی یــو‬ ‫شــاعروايــي‪:‬‬ ‫ّ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫الحل نجعلها حراما‬ ‫ألسنا الناسئين على م ٍ‬ ‫عد * شهور ِ‬ ‫آیــا مونــږ هغــه بهــادرخلــک نــه یــو چــې پــه معــد قبیلــه بــه مــو د ن�ســیء‬ ‫پــه نامــه حاللــې میاشــتې حرامــې حســابولې‬ ‫َّ َ َّ ُ َ َ ٌ ْ ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُّ‬ ‫فرمايي‪{:‬إنما الن ِ�ســيء ِزيادة ِفي الكف ِر يضل ِب ِه‬ ‫هللا تعالی پدې اړه‬ ‫ِ‬ ‫َّالذيـ َـن َك َفـ ُـروا ُيح ُّل َونـ ُـه َع ًامــا َو ُي َح ّر ُم َونـ ُـه َع ًامــا ل ُي َواط ُئــوا عـ َّـد َة َمــا َحـ َّـرمَ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ِ ِ َّ ِ‬ ‫ِ‬ ‫َّ ُ َ ُ ُّ َ َ َّ َ َّ‬ ‫وء أ ْع َماله ْم وَ‬ ‫الل ُه ُزّي َن َل ُه ْم سُ‬ ‫الل ُه َل َي ْهدي ْال َق ْومَ‬ ‫ُ‬ ‫الله في ِحلوا ما حرم‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬ ‫ِ‬ ‫َْ‬ ‫الكا ِف ِريـ َـن} [التوبــة‪ ،]37 :‬ژبــاړه‪ :‬یقینــا ن�ســيء (د حرمــت پــه میاشــتو ـکـې‬ ‫ردو بــدل او تاخیــرکــول) پــه کفــر ـکـې نــور هــم‬ ‫ننوتل دي‪ ،‬چې هغه خلک پرې ګمراه کیږي‬ ‫چــې کاف ـران دي‪ ،‬دوی دغــه میاشــتې یــو کال‬ ‫حرامــوي او بــل کال یــې حاللــوي ترڅــو پــرې‬ ‫د هغــو میاشــتو شــمیره برابــره کــړي چــې هللا‬ ‫تعالــی حرامــې کــړي دي‪ ،‬نــو پــدې ســره دوی‬ ‫هغــه څــه حــال وګرځــوي چــې هللا تعالــی‬ ‫ح ـرام کــړي دي؛ دوی تــه خپــل بــد عملونــه‬ ‫خایسته ښکاره شوي دي او هللا تعالی کافر‬ ‫قــوم تــه هدایــت نــه کــوي‪.‬‬ ‫ابــن کثیــر رحمــه هللا وايــي‪ « :‬لیــث بــن‬ ‫أبــي ســلیم‪ ،‬د مجاهــد نــه روایــت کــوي هغــه‬ ‫وايــي‪ :‬د بنــي کنانــه یــو ســړی بــه هــرکال د حــج‬ ‫موســم تــه پــه خپــل خــره راتــه او ویــل بــه یــې‪:‬‬ ‫ای خلکــو؛ پــه مــا څــوک عیــب نــه �شــي ویلــی‪،‬‬

‫د ترکیې دکورنیو چارو مرتد داخله وزیر؛ سلیامن سویلو د عادالنه ترهګرۍ په مخنیوي پاتې راغی‬

‫نــه څــوک ځــواب راکولــی �شــي او نــه څــوک زمــا خبــره رد کولــی �شــي‪ ،‬مونــږ‬ ‫محــرم میاشــت حرامــه کــړه او صفــرمیاشــت مــو وروســته کــړه‪ ،‬بیــا بــه‬ ‫پــه راتلونکــي کال ـکـې راغــی او همدغــه وینــا بــه یــې تک ـرارکــړه او وبــه یــې‬ ‫ویــل‪ :‬مونــږ د صفــرمیاشــت حرامــه کــړه او محــرم مــو وروســته کــړ‪ ،‬نــو‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َُ‬ ‫اط ُئــوا ِعـ َّـدة َمــا َحـ َّـر َم اللـ ُـه}‬ ‫هللا تعالــی یــې پــدې ســره تذکــره وکــړه چــې ِ{ليو ِ‬ ‫ترڅــو د څلــورو واړو میاشــتو ســره شــمیره برابــره کــړه‪ ،‬نــو پــدې ســره‬ ‫َّ‬ ‫َ ُّ‬ ‫{ف ُي ِحلــوا َمــا َحـ َّـر َم اللـ ُـه} د حرمــت د میاشــتې د وروســته کولــو لــه املــه‬ ‫هغــه څــه حــال کــړي چــې هللا تعالــی حـرام کــړي دي‪ ،‬او همدغــه شــان‬ ‫وینــا د أبــو وایــل‪ ،‬ضحــاک او قتــاده او نــورو څخــه هــم نقــل ده»‪.‬‬ ‫نو مشرکانو به د هللا تعالی شعائرو‪ ،‬ورځو او حرمتونو ته د قدر‬ ‫پــه نظــرنــه کتــل‪ ،‬بلکــې د هللا تعالــی پــه دیــن بــه یــې لوبــې کولــې‪ ،‬مســخرې‬ ‫بــه یــې پ�ســې کولــې او دا�ســې دیــن بــه یــې لــه ځانــه جــوړاوه چــې هللا تعالــی‬ ‫یې اجازه نده کړې او په نور ټول دین به یې کفرکاوه‪ ،‬لیکن بل پلو ته‬ ‫بــه یــې د مســلمانانو د کارونــو څارنــه کولــه‪ ،‬د هغــوی پــه دیــن ـکـې بــه یــې‬ ‫د نیکــوځایونــه لټــو‪ ،‬چــې یــوه وړه شــبهه بــه ورتــه پیــدا شــوه نــوبیــا بــه یــې‬ ‫پیغورونه ورکول‪ ،‬ګمان به یې دا و چې ګواکې دوی خو په هللا تعالی د‬ ‫کفراو شــرک باوجود هم په ســمه الره دي‪.‬‬ ‫همدغــه ډول نــن مونــږ ګــورو چــې طواغیــت او د هغــوی ګوډا ـګـي‬ ‫نــاکاره مالیان‪-‬چــې د هللا تعالــی شــریعت یــې بــدل کــړی‪-‬اوس پــه‬ ‫مجاهدینود مرتدینوسره د جنګ په کولونیوکې کوي‪ ،‬د مجاهدینو‬ ‫لخوا د مشرکینوعبادتخانې په نښه کول‪ ،‬د هغوی د شرکي اخترونو‬ ‫او غونــډو ځایونــه پــه نښــه کــول پــرې بــد ګڼــي‪ ،‬بیــا دغــه نــاکاره مرتــد‬ ‫مالیــان پــه مســلمانانو ګــډوډي راولــي چــې کوا ـکـې مجاهدیــن مســلمانان‬ ‫او مســتامنین وژنــي‪ ،‬مســجدونه پــه نښــه کــوي او د خوارجــو پــه څیــر‬ ‫ګناهــګارمســلمانانو تــه کافــروايــي‪.‬‬ ‫خــو دغــه طواغیــت دلتــه داخبــره هیــروي چــې پــه هللا تعالــی د کفــر‬ ‫کولــو او د هغــه ســره پــه قانــون جوړولــو‪ ،‬فیصلــه کولــو او الوهیــت‬ ‫ـکـې جګــړې کــول د دوی دا�ســې جنایتونــه دي چــې پــه مطلــق ډول د‬

‫هــرې ګنــاه څخــه لــوی دي‪ ،‬چــې پــدې ـکـې بیــا قصــدا د مســلمانانو او‬ ‫مستأمنینووژل هم شامل دي د کومې ګناه په اړه چې طواغیت پوره‬ ‫یقیــن لــري چــې مجاهدیــن تــرې بــري دي‪.‬‬ ‫دغــه ګوډاګیــان‪ -‬نــاکاره مالیــان او د رســنیو اجیــر کارمنــدان‪ -‬دا‬ ‫خبره هیروي چې د دوي د بادارنو دغه دعوې چې د مسلمانانو د وینو‬ ‫پــه احت ـرام او د هغــې د ســاتنو پــه اړه یــې کــوي یواځــې درواغ دي؛ دغــه‬ ‫درواغ بیا د دوی په بندي خانو‪ ،‬د تعذیب د خونو په احوالو افشاء‬ ‫کیــږي چیرتــه چــې دوی مســلمانانو تــه ســخت کړاوونــه او تعذیبونــه‬ ‫ورکــوي‪ ،‬دغــه د ســولې او ارامــۍ دعــوې د دې طواغیتــو هغــه خونــړۍ‬ ‫پی�ښــې ردوي چــې د دوی الوتکــې یــې د اســامي دولــت پــه خــاوره د‬ ‫مسلمانانو پرخالف کوي‪ ،‬هغه مرستې یې ردوي چې دا مرتدین یې د‬ ‫هــرهغــه چــا ســره کــوي چــې د مســلمانانو پــه الس ـکـې یــې الس ککــړوي‪،‬‬ ‫لکــه صلیبیــان‪ ،‬یهــود‪ ،‬روافــض‪ ،‬هنــدوان‪ ،‬بوذیــان او نــور‪.‬‬ ‫بعضــې مســلمانان بــې قصــده وژل کیــدل د‬ ‫دې دلیــل نــه دی چــې د هغــوی وینــه حاللــه ګڼــل‬ ‫شــوې ده‬ ‫د مجاهدینو لخوا د مسلمانانو وژل او د هغوی وینه حالله ګڼل‬ ‫دا پــه مجاهدینــو پــورې ډیــره پخوانــۍ پروپاګنــډه او درواغ دي‪ ،‬چــې‬ ‫اهــل التوحیــد یــې څــو څــو وارې رد کــړی دی او د خپلــې خــوا یــې ډاډ‬ ‫ورکــړی چــې مونــږ د معصومــو وینــو احتـرام کــوو‪ ،‬لیکــن پــه نفــس وخــت‬ ‫ـکـې یــې د مشــرکینو ســره د ګــډوډ کیــدو څخــه مســلمانان خبــردارکــړي‬ ‫دي‪ ،‬پــه ځانګــړې توګــه لــه هغــو ځایونــو څخــه ځــان ســاتل چــې هلتــه پــه‬ ‫مشــرکینو د بریــد امــکان ډیــروي‪ ،‬لکــه نظامــي او اســتخباراتي مراکــز‪،‬‬ ‫حکومتي مرکزونه او د عبادت او اخترونو ځایونه‪ ،‬که اوس چا د هللا‬ ‫تعالــی د امــرخــاف وکــړاو د مشــرکینو جــدا نشــو‪ ،‬نــه داراالســام تــه‬ ‫هجرت وکړاو د دې د پاسه یې قصدا د مشرکینو سره په مراسمو او‬ ‫ځایونــو ـکـې ګــډون هــم وکــړچــې مجاهــد تــه یــې د بریــد پــرمهــال بیلــول او‬ ‫توپیــرګـران شــو نــو دغــه مصیبــت خــو دغــه مســلمان پــه ځــان پــه خپلــه‬ ‫مقاله‬

‫‪14‬‬

‫راوســتلی‪ ،‬چــې د مجاهــد ذمــه تــرې فارغــه ده او دغــه مســلمان بــه د‬ ‫قیامــت پــه ورځ پــه خپــل نیــت راپاڅیــږي‪.‬‬ ‫بلــه مســئله دا ده چــې کلــه مشــرکین یــو شــمیره مســلمانان د ډال‬ ‫په توګه استعمال کړي نو مجاهد ته مباح دي چې دغه ډال په ن�ښي‬ ‫کړي ترڅود مشرکینود شرنه په امان �شي یا د هغوی هالکت اسان‬ ‫�شــي‪ ،‬نــو د هغــه چــا بــه څــه حــال وي چــې پــه خپــل اختیــاراو خوښــه د‬ ‫مشــرکینو د فســق او فجور په ځایونو کې ګډون کوي‪ ،‬د هغوی ســره‬ ‫اخترونــه ملانځــي‪ ،‬پــه مراســمو ـکـې ورســره شــریک وي او د هغــوی ســره‬ ‫ځــان مشــابه کــوي‪ ،‬چــې کلــه یــې بیــا د مجاهدینــو مرمــۍ بــدن ســوری‬ ‫کــړي نــو نیو ـکـې کــوي‪ ،‬حاالنکــې مجاهدینــو یــو مبــاح بلکــې دا�ســې کار‬ ‫کړی چې هللا تعالی ورته هڅولي دي‪ ،‬چې باید جنګي کفارو ته په قتل‬ ‫او نــورو الرو تکلیــف ورســوي‪.‬‬ ‫پــه همــدې توګــه د اســتنبول پــه نايــټ کلــب هــم مجاهدینــو بریــد‬ ‫وکــړ‪ ،‬د بریــد نښــه یــې یواځــې مشــرکین ول‪ ،‬لیکــن خپــل کوښــښ یــې‬ ‫کــړی‪ ،‬ترصــد‪ ،‬څارنــه‪ ،‬پــان او تنفیــذ یــې ډیــردقیــق و‪ ،‬کــه بیــا هــم یــو‬ ‫دا�سې څوک وژل شوی وي چې په اړه یې د مسلمان فیصه کیدی �شي‬ ‫یا ورته ضرر رسیدلی وي نو هیڅ مشکل نشته دغه خبره مجاهدینو‬ ‫تــه کــوم ضــرر نــه رســوي‪ ،‬اګــرچــې دغــه انســان کــه مســلمان هــم ثابــت‬ ‫�شــي نــو ډیــرســخت فاســق او فاجــردی‪.‬‬ ‫هوټل و که نایټ کلب؟!‬ ‫كله چې طواغیت او د هغوی ګوډاګیان د خپلو اتباعو په دا�سې‬ ‫ځــای ـکـې د مړینــې د خبــر لــه املــه د خجالــت ســره مخامــخ شــول چــې‬ ‫یــو نایــټ کلــب بلــل کیــږي او هغــه هــم پــه دا�ســې مهــال ـکـې چــې شــرکي‬ ‫اختــرپکــې ملانځــل کیــده او عــام خلــک یــې هــم د نــوم نــه پیژنــي چــې نایــټ‬ ‫کلــب د فســق‪ ،‬فجــور او زنــا مرکــزوي او دغــه شــان ځایونــو تــه یواځــې‬ ‫مرتد «مال» سلیامن العوده د استنبول په مبارکو عملیاتو نیوکه کوي‬

‫‪15‬‬

‫کاف ـران او فاســقان ســړي او ښــځي راغونډیــږي‪ ،‬بنــاء طواغیتــو تــه دا‬ ‫ګرانــه شــوه چــې دغلتــه مــړه اتبــاع د هللا تعالــی نیــکان اولیــاء وګرځــوي‬ ‫او مقــرب شــهیدان ورتــه ووايــي‪ ،‬لکــه چــې طواغیــت پــه دغــو کارونــو لــه‬ ‫پخــوا څخــه عــادي دي؛ د مجاهدینــو پــه الس د هــرمــړي لپــاره د نیکــۍ‬ ‫ډیــرداســتانونه جــوړوي‪ ،‬لیکــن پــدې ځــل چــې دغــه کارناممکــن شــونــو‬ ‫بله لوبه یې پیل کړه؛ چې هغه د نومونو بدلون دی او دغه لوبه دوی‬ ‫همیشــه د شــرعي احکامــو د شــرمولو لپــاره کــوي‪ ،‬نــو د فســق فجــور‬ ‫او زنــا دغــه مرکز(نایــټ کلــب) تــه یــې د ریســټورنټ او هوټــل نــوم ورکــړ‬ ‫ترڅــو خلکــو تــه دا وهــم پیــدا کــړي چــې مجاهدینــو پــه عامــو مســلمانانو‬ ‫خلکــو پــه دا�ســې ځــای ـکـې بریــد کــړی چــې هغــوی د خــوراک او څښــاک‬ ‫پــه مبــاح کار ـکـې مشــغول و او پــه دا�ســې ځــای ـکـې وو چــې هللا تعالــی دغــو‬ ‫مســلمانانو تــه هلتــه پاتــې کیــدل مبــاح کــړي چــې هغــه ریســټورنټ یــا‬ ‫هوټــل دی‪.‬‬ ‫لیکــن حقیقــت دا دی چــې پــه اســتنبول ـکـې د مبــارک بریــد دغــه‬ ‫ځــای کــه پــه هــر نــوم ونومــول �شــي پــه حکــم ـکـې کــوم توپیــر نــه راځــي‪،‬‬ ‫ځکه دغه ځای کې د هللا تعالی سره د شرک کوونکو مجرمینو د اختر‬ ‫مراســم روان ول او د دغــه شــان ځــای پــه نښــه کــول یــو مبــاح کاردی‪،‬‬ ‫چــې بایــد پــه نښــه �شــي او مــرګ ژوبلــه ور واړول �شــي‪ ،‬دا ال څــه چــې دغــه‬ ‫ځای د فســق او فجور اډه وه او هیڅ مســلمان ته جائزندي چې دغه‬ ‫شــان ځــای تــه ننوځــي‪.‬‬ ‫د اســامي دولــت مجاهدیــن لــدې خبــرې کومــه تنګــي نــه‬ ‫محسوسوي چې د دنیا په کوم کونج کې مشرکین په خپلوعبادتخانو‬ ‫ـکـې پــه نښــه کــړي‪ ،‬لکــه اســماعلیان او دا�ســې نــور اګــرچــې دوی خپلــو‬ ‫عبادتخانو ته مسجدونه وايي‪ ،‬ځکه چې په حقیقت کې دغه ځایونه‬ ‫د غیــر هللا د عبــادت مرکزونــه دي او پــه مســلمان واجــب دي چــې لــه‬

‫دغــو ځایونــو او پکــې لــه وخــت تیرولــو او حتــی لــه تیریــدو څخــه نــه ځــان‬ ‫وســاتي‪ ،‬نــو پــه دغــو ځایونــو ـکـې عبــادت خــو پــه طریقــه اولــی ســره حـرام‬ ‫دی اګرکه یواځې یوهللا ته یې کوې‪ ،‬ځکه د مسلمانانولپاره صریحه‬ ‫نهــي موجــوده ده چــې پــه هغــه ځــای ـکـې بــه عبــادت نــه کــوئ چیرتــه چــې د‬ ‫کفارو د عبادت شبهه موجوده وي‪ ،‬لکه د ملانځه په وخت کې اور ته‬ ‫مخــه کــول؛ ترڅــو د مجوســو ســره د مشــابهت نــه ځــان وســاتل �شــي‪ ،‬یــا‬ ‫د ملرراختو او پریوتو پروخت کې ملونځ نه کول؛ ترڅو د صابئینو سره‬ ‫د مشــابهت نــه ځــان وســاتل �شــي‪ ،‬او همــدا ډول پــه هغــو ځایونــو ـکـې د‬ ‫ذبــح کولــو نــه ځــان ســاتل چــې هلتــه مشــرکین خپلــو بتانــو تــه ذبــح کــوي‪.‬‬ ‫که چیرته په دغوبریدونوکې دا�سې څوک ووژل شوچې د اسالم‬ ‫حکم پرې کیدی شواود برید د سیمې سه نږدې یې موقعیت درلوده‬ ‫نــو دا د دې خبــرې مانــع نــدی چــې ګوا ـکـې مجاهدیــن بــه دغــه شــرکي‬ ‫معبدونه نه په نښه کوي‪ ،‬ځکه په مسلمانانو واجب دي چې له دغه‬ ‫شــان ځایونــو ځــان وســاتي پــه ځانګــړي هغــه وخــت چــې مجاهدینــو هــم‬ ‫ورتــه خبــرداری ورکــړی دی‪ ،‬نــو د هغــه ســړي بــه څــه حــال وي چــې د‬ ‫کفــارو د فســق او فجــور پــه ځایونــو ـکـې موجــود وي‪ ،‬د مشــرکینو د‬ ‫غونــډو پــه منــځ ـکـې د هغــوی د کفــري اختــرپــه ورځ؟‬ ‫د مشرکینو د اختر لمانځونکو حکم‬ ‫«د ابــو العبــاس ابــن تیمیــه رحمــه هللا نــه چــا د هغــو مســلمانانو‬ ‫پــه اړه وپوښــتل چــې د نصــاراو پــه څیــرنیــروز ـکـې خوراکونــه برابــروي‪ ،‬یــا‬ ‫دا�سې نورو موسمونو کې ګډون کوي‪ ،‬لکه غطاس‪ ،‬میالد‪ ،‬خمیس‪،‬‬ ‫العــدس اوســبت النــور اویــا پــرنصــاراودا�ســې څــه خرڅــول چــې هغــوی‬ ‫ترې په خپلو اخترونو کې استفاده کوي؛ آیا یو مسلمان لره جائزدي‬ ‫چــې لــه دې څخــه کــوم کاروکــړي کــه نــه؟‬ ‫هغــه پــه ځــواب ـکـې وویــل‪ :‬الحمــدهلل‪ ،‬مســلمانانو تــه نــدي حــال‬ ‫چــې د کفــارو ســره پــه هغــه څــه ـکـې ځــان مشــابه کــړي چــې د هغــوی پــه‬ ‫اخترونــو پــورې خــاص وي‪ ،‬نــه پــه خــوراک ـکـې‪ ،‬نــه پــه جامــو ـکـې‪ ،‬نــه پــه‬ ‫غســلو ـکـې‪ ،‬نــه د اور پــه بلولــو‪ ،‬نــه پــه چمبــه وهلــو ـکـې او نــه د زند ـګـۍ او‬ ‫عبــادت پــه بلــه کومــه خبــره او دا�ســې نــورو‪ ،‬بلکــې خپــل کوچنیــان بــه‬ ‫هــم نــه پریــږدي چــې د کفــارو پــه اخترونــو ـکـې لوبــې وکــړي او یــا خایســت‬ ‫ښــکاره کــړي‪ ،‬خالصــه دا ده چــې مســلمانان بــه د کفــارو پــه هیــڅ ډول‬ ‫دینــي مراســمو ـکـې برخــه نــه اخلــي بلکــې پــه دغــه ورځ بــه د نــورو عامــو‬ ‫ورځــو پــه څیــرزند ـګـي اختیــاروي او هیــڅ ځانګــړی کاربــه نــه کــوي‪ ،‬کــه‬ ‫چــا دغــه کارونــه د دوی د اختــرپــه ورځ وکــړل نــو د ســلفو او خلفــو یــوې‬ ‫ډلــې دغــه کارډیــربــد ګڼلــی‪ ،‬بلکــې یــوه ډلــه علمــاء وايــي چــې د دوی ســره‬ ‫په مراســمو کې ګډون کوونکی انســان کافردی‪ ،‬ځکه پدې کې د دوی‬ ‫د کفــري شــعائرو احت ـرام راځــي‪ .‬او یــوه ډلــه علمــاء وايــي‪ :‬کــه چــا پــه‬ ‫دغــه ورځ رغړیدلــی څــاروي هــم ذبــح کــړلکــه خنزیــرچــې یــې ذبــح کــړی‬ ‫وي‪ ،‬عبــدهللا بــن عمــربــن العــاص وايــي‪ :‬چــا چــې د عجــم هیوادونــو پــه‬ ‫څیــرکړنــې وکــړي او د هغــوی نیــروزاو مهرجــان یــې وملانځــه او د هغــوی‬ ‫ســره یــې مشــابهت وکــړتــردې چــې مــړشــو نــو د قیامــت پــه ورځ بــه هــم‬ ‫د هغــو ســره راپاڅيــږي‪ ،‬یــو شــمیر ســلف د دغــه آیــت پــه تفســیر ـکـې‬

‫وايــي‪{َ :‬و َّال ِذيـ َـن َل َي ْشـ َـه ُدو َن الـ ُّـز َ‬ ‫ور}‪ ،‬ژبــاړه‪ :‬هغــه خلــک چــې درواغــو تــه‬ ‫نــه حاضریــږي‪ ،‬نــو علمــاء وايــي چــې دلتــه د زور څخــه م ـراد د کفــارو‬ ‫اختــردي‪ ،‬نــو کلــه چــې علمــاء د کفــارو اختــرتــه یواځــې د حاضریدونکــي‬ ‫پــه اړه دغــه خبــره کــوي‪ ،‬نــو د هغــه چــا بــه څــه حــال وي چــې پــه دغــه‬ ‫ورځ د کفــارو ځانګــړي کارونــه ترســره کــړي‪ ،‬د رســول هللا صلــی هللا‬ ‫علیــه وســلم څخــه روایــت دی فرمايي‪(:‬مــن تشــبه بقــوم فهــو منهــم)‪،‬‬ ‫ژبــاړه‪ :‬چــا چــې د یــو قــوم ســره مشــابهت وکــړ‪ ،‬نــو دا هــم لــه هغــوی څخــه‬ ‫دی‪ ،‬پــه بــل روایــت ـکـې دي‪( :‬ليــس منــا مــن تشــبه بغيرنــا)‪ ،‬ژبــاړه‪ :‬زمونــږ‬ ‫څخه هغه څوک ندی چې زمونږ نه بغیرد بل چا مشابهت یې اختیار‬ ‫کړ[دغه حدیث په جید سند په سننو او مسانیدو کې نقل دی]‪ ،.‬نو‬ ‫اوس تــه وګــوره چــې کلــه دغــه وعیــد یواځــې پــه مشــابهت ـکـې راغــی‪ ،‬اګــر‬ ‫کــه هغــه پــه عاداتــو ـکـې ولــې نــه وي‪ ،‬نــو د هغــه چــا بــه څــه حــال وي چــې‬ ‫لــدې یــې پــه لویــه خبــره ـکـې مشــابهت کــوي؟ همــدا وجــه ده چــې جمهــور‬ ‫علمــاء د هغــه څــه خــوړل مکــروه ګڼــي چــې یهــود او نصــارا یــې د خپــل‬ ‫اختــرپــه مراســمو ـکـې حــال کــړي بلکــې دغــه حاللکــه یــې د غیــرهللا لپــاره‬ ‫د حاللکــې څخــه ګرځولــې ده‪ ،‬یــا د هغــه څــه نــه چــې د بتانــو لپــاره ذبــح‬ ‫کــړی �شــي‪ ،‬همــدا ډول مســلمانان لــدې منــع شــوي چــې د نصــاراو ســره‬ ‫د هغــوی د اختــر پــه مراســمو ـکـې پــه هدیــه او د خرڅــاو پــه څــه �شــي‬ ‫مرســته وکــړي؛ لکــه پــه هغــوی غوښــه خرڅــول‪ ،‬وینــه خرڅــول‪ ،‬جامــه‬ ‫خرڅول‪ ،‬یا ورته د عاریې په توګه ســپرلۍ ورکول او ورســره د دین په‬ ‫بل کوم کارکې مرسته کول‪ ،‬ځکه پدې سره د هغوی د شرک تعظیم‬ ‫او د هغــوی پــه کفــر ـکـې تعــاون راځــي‪ ،‬د مســلمانانو بادشــاهانو تــه پــکار‬ ‫دي چــې مســلمانان لــه دغــه کاره منــع کــړي ځکــه چــې هللا تعالــی فرمايــي‪:‬‬ ‫َ َ َ َ ُ َ َ ْ ّ َ َّ ْ َ َ َ َ َ َ ُ َ َ ْ ْ ْ‬ ‫الثـ ِـم َوال ُعـ ْـد َو ِان}‪ ،‬ژبــاړه‪:‬‬ ‫{وتعاونــوا علــى ال ِبـ ِـر والتقــوى ول تعاونــوا علــى ِ‬ ‫او تاســو د نیکۍ او تقوا په کارکې د یو بل ســره مرســته کوئ او د ګناه‬ ‫او زیاتــي پــه کار ـکـې مرســته مــه کــوئ‪ ،‬بیــا چــې کلــه مســلمان تــه دا نــدي‬ ‫جائزچې د هغوی سره د شرابو په څښلو کې مرسته وکړي‪ ،‬په نچوړ‬ ‫کولــو یــا دا�ســې نــور څــه ســره نــو د هغــه څــه بــه څرنګــه حکــم وي چــې د‬ ‫هغوی د کفرله نښانوڅخه عبارت وي‪ ،‬نوچې کله په دغوکارونوکې‬ ‫د کفارو مرسته کول جائزندي نو د هغه چا به څه حال وي چې دغه‬ ‫کارپــه خپلــه کــوي‪ ،‬وهللا اعلــم» [مجمــوع الفتــاوى‪ ،‬د لــږ بدلــون ســره]‪.‬‬ ‫د استنبول یرغل مبارک عملیات وو‬ ‫د اســتنبول یرغــل مشــرکین د هغــوی د دینــي غونــډې پــرمهــال پــه‬ ‫نښــه کــړل او پــه بریــد ـکـې ګــڼ شــمیرمشــرکین او مرتدیــن مــړه او ژوبــل‬ ‫شــول‪ ،‬که په دغو عملیاتو کې کوم اســام ته منســوب هم وژل شــوی‬ ‫وي نــو هغــه پــه خپــل الس د مــرګ ځــای تــه ځــان رســولی‪ ،‬ځکــه دا�ســې‬ ‫کاریــې کــړی چــې دغــه شــان کارانســان د اســام نــه کفــرتــه ډیــرنــږدې‬ ‫کوي‪ ،‬بله دا چې د مشــرکینو ســره یې په دا�ســې شــکل ګډون کړی چې‬ ‫هیــڅ توپیــراو جدايــي یــې پــه منــځ ـکـې ممکــن نــه وي‪ ،‬نــو پــدې ســره د ده‬ ‫وینه هدرده او د هللا تعالی نه سوال دی چې یرغل کوونکي مجاهد او‬ ‫ملګــرو تــه اجــراو کامیابــي ور پــه برخــه کــړي‪ .‬والحمــدهلل رب العاملیــن‪.‬‬

‫مقاله‬

‫‪16‬‬

‫ترکــي طاغــوت اردوګان د شــام د جهــاد پــه پیــل کــې د دې خبــرې‬ ‫ډنــډوره وهلــه چــې مونــږ بــه دا�ســې یــوه عازلــه ســیمه(خوندي زون)‬ ‫جــوړ کــړو چــې د نصیــري الوتکــو څخــه ورتــه تښــتیدونکي شــامیان پنــاه‬ ‫راوړي‪ ،‬دغــو پــه خپــل کــور مهاجــرو تــه بــه خدمــات‪ ،‬پنــاه او د بمبــار‬ ‫څخــه خوندیتــوب وړانــدې کولــی �شــي‪ ،‬چــې د دغــې کار ذمــه واري بــه د‬ ‫امریــکا او د ناټــو تــړون پــه ســیوري کــې د ترکــي پــوځ او الوتکــو پــه غــاړه‬ ‫وي‪ ،‬لیکــن د اردوګان دغــه پروجــه ځکــه ناکامــه شــوه چــې امریــکا او د‬ ‫هغې د ناټو تړون والو ورسره موافقه ونکړه‪ ،‬بلکې هغوی د پټریاټ‬ ‫په نوم خپل پرمخ تللې دفاعي نظام هم له سیمې لرې کړ‪ ،‬چې کیدی‬ ‫�شــي پــه دغــه عازلــه ســیمه کــې د نصیــري الوتکــو پــر خــاف اســتعمال‬ ‫شــوی وی‪.‬‬ ‫ترکیې په ابتدائي ډول موافقه ترالسه کړه‬ ‫د اسالمي دولت پر خالف د هغه جنګ د ګرمایش د زیاتیدو سره‬ ‫ســم چــې صلیبــي نړیوالــه ټلوالــه یــې د امریــکا پــه مشــرۍ ترســره کــوي‪،‬‬ ‫اوس دا خبره ممکنه بری�ښي چې هره یوه خوا خپله ځانګړې پروجه‬ ‫بــازار تــه راوبا�ســي او موافقــه پــرې ترالســه کــړي‪ ،‬خــو شــرط پکــې دا‬ ‫دی چــې دغــه پروجــه بــه د اســامي دولــت جنــګ تــه مخامــخ وي‪ ،‬نــو پــه‬ ‫همــدې مــورد طاغــوت اردوګان او د هغــه مرتــدو حلیفانو(صحواتــي‬ ‫ډلــو) یــو ځــل بیــا د عازلــې ســیمې پروجــه وړانــدې کــړه خــو پــه یــو نــوي‬ ‫مفهــوم ســره او هغــه دا چــې دغــه ســیمه بــه د اســامي دولــت د جنــګ‬

‫لپــاره د جنــګ ســنګر او مرکــز وي‬ ‫او لــه همدغــې ســیمې څخــه بــه د‬ ‫اســامي دولــت پــر خــاف د یرغــل یــو نــوی‬ ‫محــور خــاص �شــي‪ ،‬چــې دا بــه د هغــو محورونــو‬ ‫پــه لســت کــې یــوه نــوې اضافــه وي چــې پــه عــراق کــې‬ ‫روافضــو‪ ،‬پــه کردســتان کــې پیشــمرګانو‪ ،‬پــه الجزیــره‬ ‫ســیمه کې ‪ PKK‬او په حلب او بادیة الشــام کې یې نصیري رژیم‬ ‫د اســامي دولــت پرخــاف کاروي‪ ،‬د دغــه نــوي محــور ماموریــت بــه‬ ‫دا وي چــې د حلــب والیــت د شــمال څخــه بــه د فــرات ســیند پــه شــامي‬ ‫غــاړه د ‪ PKK‬مرتدینــو د فــرات ســیند د شــرقي غــاړې د ماموریــت ســره‬ ‫همغــږي او ملتیــا کــوي‪ ،‬دا خبــره دومــره عجیبــه هــم نــده ځکــه چــې دغــه‬ ‫په واقعیت کې یو؛ او په ښکاره دښمن محورونو ته یو ډول او نږدې‬ ‫نومونــه ورکــړی شــوي دي چــې پــدې ســره د ( فــرات د زغــرې) چــې‬ ‫تــرکان مرتدیــن او ټلوالــه یــې مشــري کــوي او د ( فــرات غضــب) چــې‬ ‫د ‪ PKK‬مرتدیــن ا و د هغــوی ټلوالــه یــې مشــري کــوي د دغــو دواړو‬ ‫ماموریتونــو نومونــه هــم ســره پــه همدغــه ډول ورتــه دي‪.‬‬ ‫د دغه موقف الندې ترکیه د امریکا څخه موافقه ترالسه کړه‬ ‫او د جرابلــس او راعــي پــه لــور یــې پرمختــګ پيــل کــړ او باآلخــره بــاب‬ ‫ښار ته راورسیده‪ ،‬امریکا د دغې پروجې لپاره په بیالبیلو مراحلو کې‬ ‫هوايــي څپــر تامیــن کــړ او د وســلو او مهماتــو مرســته یــې ورســره وکــړه‪.‬‬ ‫بیــا ترکــي مرتــد حکومــت پــدې خاطــر چــې د نصیــري رژیــم او د‬ ‫هغــې د حلیفانــو (روســیه او ایــران) د انــکار ســره مــخ ن�شــي نــو د صلیبــي‬ ‫روسیې سره تړون ته اړ شو او پدې یې هغوی ته ډاډ ورکړ چې مونږ‬ ‫بــه د حلــب پــه ختیــځ او شــمالي ریــف کــې پرمختــګ کــوو او دا ضمانــت‬ ‫یــې ورکــړ چــې زمونــږ مخــه بــه یواځــې د اســامی دولــت جنــګ تــه وي او‬ ‫پــه هیــڅ ډول بــه نصیــري رژیــم او راف�ضــي ملیشــو او نــورو تــه ضــرر نــه‬ ‫رســیږي‪.‬‬ ‫د ترکیې د دغې پروجې اهمیت‬ ‫طاغــوت اردوګان او د هغــه د مرتــد رژیــم مرتــد أعضــاء د‬ ‫دغــې ســیمې پــه اړه دا خبــره ډیــره کــوي چــې پــدې ســره مونــږ د ‪PKK‬‬ ‫علمانــي کفــارو د هغــه کــردي دولــت د قیــام مخــه نیســو چــې دوی‬ ‫ورتــه ســترګې پــه الر دي او دغــه مخنیــوی پــه دې توګــه دی چــې‬ ‫‪۵۰‬‬ ‫د جرابلــس او اعــزاز پــه منځنــۍ ســیمه چــې‬ ‫کلومتــره ژور والــی لــري ولکــه وکــړی �شــي‪ ،‬نــو‬ ‫پــدې ســره بــه د ‪ PKK‬مرتدینــو د فــرات‬ ‫پــه ختیــځ او لویدیــځ کــې د ولکــې‬ ‫ســیمې ســره د نښــلیدو څخــه‬ ‫منــع کــړی �شــي او هــم بــه‬ ‫دغــه ســیمه ترکیــه‬ ‫تــه د اســامي‬ ‫دولــت د‬ ‫مقاله‬

‫‪18‬‬

‫مرتد اردوګان د خپل صلیبي بادار پیوټن رسه‬

‫مجاهدینــو د رســیدو څخــه یــو بنــد جــوړ �شــي‪.‬‬ ‫لیکن څوک چې نق�شي ته په ژور نظر ګوري او د شام او ترکیې د‬ ‫سیا�سي پيښو په جریان کې سوچ کوي نو پدې به یقینا پوه �شي د دغې‬ ‫عازلــې ســیمي اهمیــت د ترکیــې د مرتــد حکومــت ســره د کــردي دولــت د‬ ‫پروجې د ماتولو څخه ډیر لوی دی اګر چې هغه هم یو مهم هدف دی‪.‬‬ ‫ځکــه د شــام د خــاورې پــه کومــه برخــه د ترکــي مرتــد پــوځ ولکــه‬ ‫بــه دا معنــا ولــري چــې پــه راتلونکــي وخــت کــې د ترکانــو پــه الس کــې پــه‬ ‫نصیــري رژیــم د زور راوړلــو یــوه مهمــه وســیله موجــوده ده‪ ،‬چــې دا‬ ‫وســیله د هغــه اهمیــت نــه ډیــره لویــه ده چــې د ترکیــه پــه الس کــې بــه د‬ ‫ډیرو مرتدو صحواتي ډلو تندي په کنترول کې وي‪ ،‬د دې ټولو مهمو‬ ‫خواو معنا دا ده چې که په دمشق هر ډول طاغوتي حکومت ته زمینه‬ ‫ســازي و�شــي لیکــن د ترکیــه مرتــد حکومــت بــه د دغــې ســیمې څخــه د‬ ‫شــاتګ پــه صــورت کــې ډیــرې لــوی الســته راوړنــې ولــري‪.‬‬ ‫د دې ترڅنــګ پــه دغــه ســیمه د رو�ســي یــا امریکــي هوايــي څــادر‬ ‫الندې د ترکیې جزئي ولکه چې پرې د نصیري بمبار مخنیوی کوي‪ ،‬دا‬ ‫حالت به د ترکیې ســره پدې کې مرســته وکړي چې د ډیرو ګڼ شــمیره‬ ‫هغو پناه وړونکو څخه ځان خالص کړي چې ترکیه ته نا خوښــه وي‬ ‫(یــا هلتــه مشــکالت جــوړوي او یــا د ترکیــه لپــاره کومــه ګټــه نــه لــري)‪،‬‬ ‫دغه کار به په ســیمه کې د پناه راوړلو د کیمپونو د جوړولو له الرې‬ ‫ترسره کړي چې باآلخره به د هغو لویو مصاریفو څخه ځان خالص‬ ‫کــړي چــې د ترکیــې پــه شــا روان اقتصــاد ورســره مــخ دی‪.‬‬ ‫او د دې ټولــو ترڅنــګ بــه د ترکیــې مرتــد پــوځ پــه شــام کــې د خپلــو‬ ‫راتلونکــو موخــو لپــاره د دغــو کیمپونــو څخــه د جلــب او جــذب لویــه‬ ‫زخیــره ولــري‪ ،‬لکــه کــټ مــټ چــې دغــه کار د ایــران راف�ضــي حکومــت‬ ‫کــوي‪ ،‬چیرتــه چــې هغــوی د راف�ضــي لښــکریانو پــه چــوکاټ کــې د شــیعه‬ ‫‪19‬‬

‫ملیشــو واګــې پــه الس کــې لــري او بیــا یــې د خپلــو شــومو اهدافــو لپــاره‬ ‫کاروي‪ ،‬ځکــه اوس ترکیــه هــم د(صحواتــو) د لښــکریانو پــه اړه خبــرې‬ ‫کــوي چــې وروســته بــه یــې بیــا پــه شــام کــې د خپلــو شــومو موخــو لپــاره‬ ‫کاروي‪.‬‬ ‫منل شوې عازله سیمه‬ ‫د جــوړ جــاړي د هــر اتفــاق ســره ‪-‬چــې د نصیــري رژیــم او صحواتــو‬ ‫ترمنځ د صلیبي روســیې د نظر الندې ترســره کیږي‪ -‬رو�ســي مســئولین‬ ‫د دې خبــرې پــه ضــرورت زور راوړي چــې بایــد معتــدل اپوزیســون دې‬ ‫د ســخت دریــزو څخــه جــدا کــړی �شــي‪ ،‬اګــر چــې د مرتــدو صحواتــو د‬ ‫ډلــو ترمنــځ ډیــره مضبوطــه ټلوالــه موجــوده ده؛ کــه هغــه معتــدل‬ ‫او د علمانیــت غوښــتونکي دي او کــه ســخت دریــزه او د «شــریعت»‬ ‫غوښــتونکي دي‪ ،‬روســیه دغــه چیغــې ځکــه وهــي چــې د هغــوی‬ ‫بمباروونکــې الوتکــي ســخت دریــزه او د نصیــري رژیــم ســره د مذاکرتــو‬ ‫څخه انکار کوونکي په نښه کول غواړي او هغه معتدلین پریږدي چې‬ ‫مذاکــرات او خبــرې اتــرې منــي او د (خبــرو اتــرو) کمیســیون یــې مقــرر‬ ‫کــړی د کــوم مشــري چــې د نصیــري رژیــم مخکنــی وزیــر اعظــم مرتــد‬ ‫(ریــاض حجــاب) پــه غــاړه لــري‪.‬‬ ‫لیکــن د روســیې دغــه کار تــر ډیــره حــده ناممکــن بریښــیده ځکــه‬ ‫چې د مرتدو صحواتو د دواړو ډولونو ترمنځ ډیر ژرو ګډون موجود‬ ‫دی؛ کــه هغــه د مذاکراتــو موافقیــن دي او کــه مخالفیــن‪ ،‬بــل پلــو تــه‬ ‫معتدلیــن پــه دې ونــه توانیــدل چــې لــه ځانــه ســخت دریــزه لــرې کــړي چــې‬ ‫د دې یــوه بیلګــه د نصیــري پــوځ پــه الس کــې د حلــب د ښــار د ســقوط‬ ‫څخــه لــږ وړانــدې ولیــدل شــوه‪ ،‬تــردې چــې طاغــوت اردوګان د مرتــدو‬ ‫صحواتــو لخــوا دغــه منــل شــوې صیغــه وړانــدې کــړه؛ د کومــې پــه‬ ‫واسطه چې د اردوګان مرتد لپاره په همدغه مهال کې د نصیریانو او‬

‫روسانو څخه د عازلې سیمې اجازه رامنځته شوه‪ ،‬ځکه پدې سره به‬ ‫معتدل صحوات د سخت دریزو څخه جدا �شي‪ ،‬معتدل صحوات به‬ ‫د نصیــري رژیــم د جنــګ څخــه الس واخلــي او یواځــې د اســامي دولــت‬ ‫جنــګ تــه بــه فــارغ �شــي او پــه عیــن مهــال کــې بــه د نصیریانــو او روســانو‬ ‫د بمبــار څخــه هــم خونــدي وي خــو پــدې شــرط چــې خپــل ځــان پــه خپــل‬ ‫چــوکاټ کــې وســاتي‪.‬‬ ‫د (روسیې او ترکیې)پروجه‬ ‫کلــه چــې د روســیې او ترکیــې پــه یــوه مضبــوط اتفــاق د صحواتــو د‬ ‫ډلــو لخــوا نصیــري رژيــم تــه حلــب حوالــه کــړی شــو‪ ،‬نــو دغــې (رو�ســي‪-‬‬ ‫ترکــي) پروجــې نــوره هــم وده وکــړه او یــو نــوی شــکل یــې اختیــار‪ ،‬ترڅــو‬ ‫دغــه تجربــه چــې پــه حلــب ښــار کــې ترســره شــوه د صحواتــو د واک‬ ‫النــدې پــه ټولــو ســیمو کــې ترســره کــړي‪ ،‬چــې د دغــې پروجــې ترمخــه بــه‬ ‫د نصیري رژیم او صحواتو ترمنځ د سولې یو تړون رامنځته �شي چې‬ ‫درې بنیــادي محورونــه بــه لــري‪:‬‬ ‫لومړی‪ :‬د شام په ټولو سیمو کې به د دواړو طرفونو ترمنځ ډز‬ ‫بندي رامنځته �شي‪.‬‬ ‫دویــم‪ :‬د نصیــري رژیــم او مرتــدو صحواتو(وســلوال او سیا�ســي‬ ‫اپوزیســون) ترمنــځ بــه د واک شــراکت وي‪ ،‬حکومــت بــه (ســیکولر‪،‬‬ ‫دیموکــراس وي او د هــرډول لږکیــو او توکمونــو نمایندګــي بــه لــري)‪،‬‬ ‫چــې لــوی الس بــه پکــې یــو ځــل بیــا د نصیریانــو وي او د مرتــدو صحواتــو‬ ‫جــذب کــړی �شــي‪.‬‬ ‫جنګیالــي بــه پــه نصیــري پــوځ کــې ‍‬ ‫دریم‪ :‬باآلخره به جنګ یواځې د اسالمي دولت پر ضد پاتې �شي‪.‬‬ ‫د دې تــړون پــه بنــا بــه د عازلــې ســیمې(خوندي زون) موقعیــت‬ ‫بــه هغــه لومــړۍ ســیمه وي چــې د جنــګ بنــدۍ لوظنامــه پکــې پــه رســمي‬ ‫توګــه عملــي �شــي‪ ،‬وروســته لــه هغــې چــې پــه واقعــي توګــه پــه دغــه ســیمه‬ ‫کې د څو میاشــتو راهی�ســې دغه اوربند عمال روان دی( د ترکیې د «د‬ ‫فرات د زغرې» د عملیاتو د پیل نه تر دې دمه)‪ ،‬نو پدې سره به دغه‬ ‫سیمه د (ترکي‪-‬رو�سي) پروجې په چوکاټ کې د ټولو سرننویستونکو‬ ‫ډلــو او تنظیمونــو لپــاره د پنــاه ځــای وي‪ ،‬دغــه ځــای تــه بــه صحــوات‬ ‫خپلــه ټولــه وســله‪ ،‬وســائل‪ ،‬کورونــه او مرکزونــه رانقــل کــوي او ادلــب‬ ‫بــه یواځــې د هغــو مرتــدو ډلــو لپــاره پاتــې �شــي چــې د نصیــري رژیــم ســره‬ ‫د ســولې د دغــې پرو�ســې نــه بهــر وي‪ ،‬بیــا بــه رو�ســي او نصیــري الوتکــې د‬ ‫بمبــار اور پــه دغــو ســیمو راورول پیــل کــړي او پــه ځمکــه بــه راف�ضــي‬ ‫ملی�شــې پــه دغــو ســیمو کالبنــدي وکــړي‪ ،‬نــو د دغــې ســیمې د مرتدینــو‬ ‫لپــاره بــه د دغــه دوزخ څخــه د وتلــو لپــار دوه الرې وي؛ یــا بــه نصیــري‬ ‫پــوځ تــه ځــان تســلیموي او پــه هغــې کــې بــه وظیفــه اجــراء کــوي او یــا بــه‬ ‫ترکیې ته د کوم رسمي بندر څخه ننوځي چې بیا به له هغه ځایه دغه‬ ‫خونــدي زون تــه منتقــل کولــی �شــي او د اســامي دولــت د جنــګ لپــاره بــه‬ ‫د “معتدلو” صحواتو د پوځ برخه وي‪ ،‬خو د نصیریانو سره به هیڅ‬ ‫ډول جبهــه نــه لــري‪.‬‬ ‫دغــه پروجــه بــه د هغــې پــورې روانــه وي چــې نصیــري پــوځ د ادلــب‪،‬‬

‫ســاحل او د حمــاه پــه شــمالي ریــف ولکــه وکــړي‪ ،‬وروســته لــه هغــې چــې‬ ‫د حمــص‪ ،‬دمشــق‪ ،‬قلمــون او کیدی�شــي د درعــا د جیبونــو څخــه ورتــه‬ ‫هــم پاتــې مرتــد صحــوات راورســيږي‪ ،‬بیــا بــه د صحواتــو د هــر مرتــد‬ ‫پــر مخکــې دوه الرې وي؛ یــا بــه د نصیــري پــوځ پــه لیکــو کــې ننوځــي او‬ ‫یابــه د “معتدلــو” صحواتــو پــه پــوځ کــې برخــه مــن او د عازلــې ســیمو‬ ‫لــه اوســیدونکو څخــه وي‪ ،‬پــه ځانګــړې توګــه چــې کلــه پــه ترکیــه کــې د‬ ‫اوســیدو چانس هم ختم �شــي او ترکي حکومت د پناه ور وړونکو ټول‬ ‫کیمپونــه عازلــې ســیمې تــه منتقــل کــړي‪.‬‬ ‫پــه دغــه دوران کــې بــه د عازلــې ســیمې ډلــې د یــوې لوظنامــې تــر‬ ‫مخــه د نصیــري پــوځ ســره د عــراق د وطنــي لښــکریانو د پــوځ پــه څیــر‬ ‫د کنډکونــو پــه شــکل کــې یــو ځــای �شــي‪ ،‬ځکــه چــې غالبــا د دغــې مهــال د‬ ‫ایتالفي حکومت داخله وزارت به د مرتد اپوزیسون سره وي نو دغه‬ ‫جنګیالــي بــه پــه خپلــو لیکــو کــې د پولیســو پــه توګــه جلــب کــړي‪ ،‬چــې پــدې‬ ‫ســره بــه ټــول کوښــښ یواځــې د اســامي دولــت پــر ضــد را یوځــای کــړی‬ ‫�شي‪.‬‬ ‫د عراق د صحواتو پر نقشقدم‬ ‫کلــه چــې پــه شــام کــې صحــوات پــه لومــړي ځــل راښــکاره شــول نــو‬ ‫اســامي دولــت مرتدیــن خبــردار کــړل چــې تاســو پــه عــراق کــې د خپلــو‬ ‫صحواتــي ورونــو پــه الره قــدم پــه قــدم روان یاســت او تاســو بــه هــم د‬ ‫هغــې تورتمــې تــګالرې ســر مــخ کیــږئ چــې ستاســو مخکنــي ورســره مــخ‬ ‫شــوي وو‪.‬‬ ‫بیــا بــه نــه اســامي دولــت تاســو پریــږدي‪ ،‬نــه بــه درســره طواغیــت‬ ‫او صلیبیــان پــه خپلــو وعــدو پــوره والــی کــوي او نــه بــه روافــض او‬ ‫نصیریــان تاســو تــه هغــه څــه درکــوي چــې تاســو یــې تمنــا لــرئ‪ ،‬بلکــې د‬ ‫خالفت غازیان به ستاســو څټونه در غوڅوي‪ ،‬نصیریان او روافض‬ ‫بــه ستاســو صفونــه ســپړي‪ ،‬کمــزوري کــوي بــه مــو او ځــان تــه بــه مــو‬ ‫ســرټیټوي او کــه چــا انــکار وکــړ نــو نصیریــان بــه ورتــه د هغــه پخوانــي‬ ‫فایلونــه راخالصــوي او یابــه یــې د یــو نــوي تهمــت پــر اســاس محاکمــه‬ ‫کوي‪ ،‬صلیبیان او طواغیت به یې هغه مهال سمدس پریږدي چې کله‬ ‫د دوی ماموریت سر ته ورسیږي‪ ،‬نو که بیا کوم یو روغ خالص شو‬ ‫نــو هغــه بــه د ســیمې د کــوم ګاونــډي هیــواد ســره د ســر پنــاه پــه لټــه کــې‬ ‫وي‪ ،‬لکــه چــې د عــراق د صحواتــو مشــرانو وکــړل‪.‬‬ ‫لیکــن بــإذن هللا صحــوات بــه لــه منځــه والړ �شــي او اســامي دولــت‬ ‫بــه هغــو ټولــو ســیمو تــه بیرتــه راســتون �شــي چــې د شــام شــمال کــې تــرې‬ ‫وتلــی و او د اســامي دولــت لښــکرې بــه د ترکیــې خــاورې تــه داخلــې‬ ‫�شــي او هلتــه بــه ان شــاء هللا نــوي والیتونــه جــوړ کــړي‪ ،‬د هللا تعالــی‬ ‫شــریعت بــه پکــې قایــم وي او د اتاتــورک بتــان بــه مــات کــړی �شــي او هــم‬ ‫به د ډیموکرا�ســۍ‪ ،‬ســیکولرۍ‪ ،‬صوفیت او اخواني مرتدینو بتان له‬ ‫منځه یوړل �شي‪ ،‬او دغه کار هللا تعالی ته هیڅ ناشونی او ګران نه دی‪.‬‬

‫مقاله‬

‫‪20‬‬

‫پــه دې کــې هیــڅ شــک نشــته چــې د خالفــت د راګرځیــدو او د‬ ‫اســامي دولــت د قیــام ســره او وروســته لــه هغــې چــې د اســام ورک‬ ‫کــړی شــوي شــرائع او احــکام راژونــدي کــړی شــو؛ نــو لــدې ســره‬ ‫د ډیــرو ښــځو عقلونــه هــم روښــانه شــول او د ســپیڅلي واضحــه‬ ‫شــریعت پــه احکامــو رڼــا شــول‪ ،‬د اســامي دولــت پــه هــرې خــوا کــې‬ ‫اوس ډیــرې د هللا تعالــی وینځــې د دیــن پــه کارونــو او هغــه څــه پوهــه‬ ‫شوې چې هللا تعالی پرې الزم کړي دي‪ ،‬په ځانګړې توګه د عقیدې‬ ‫او توحیــد پــه برخــه کــې‪ ،‬کــوم چــې د شــرک پــه دیــار کــې ککــړ شــوي او‬ ‫ورک شــوي وو‪.‬‬ ‫د ایمان مضبوطه کړۍ‬ ‫ای د هللا تعالــی وینځې(مســمانې خــورې) تــه پــدې پوهــه شــه‬ ‫چــې اســام دیتــه وايــي‪“ :‬هللا تعالــی تــه پــه توحیــد تســلیمدل‪ ،‬هغــه‬ ‫تــه پــه تابعــدارۍ غــاړه ایښــودل او د شــرک او مشــرکینو څخــه‬ ‫بیــزاري اعالنــول”‪ ،‬د هللا تعالــی لپــاره دوســتي(والء) او د هغــه لپــاره‬ ‫دښمني(براء) د ټولو علماؤ په اجماع سره د اسالم د اصولو څخه‬ ‫شــمیرل کیــږي‪ ،‬دغــه دواړه (والء او بــراء) د کلمــې طیبــې (ال إلــه إال‬ ‫هللا) برخــه ده او یــو مســلمان تــه ترهغــې مســلمان ن�شــي ویــل کیــدی‬ ‫چې د کفر او کفارو څخه یې بیزاري نه وي اعالن کړې‪ ،‬اګر که له‬ ‫نــږې خپلوانــو او اهــل څخــه یــې ولــې نــه وي‪.‬‬ ‫کیدی�شــي یــوه خــور بــه وايــي‪ :‬زمــا والء او بــراء خــو د هللا تعالــی‪،‬‬ ‫د هغه د رســول صلی هللا علیه وســلم او مومنانو لپاره ده‪ ،‬او پدې‬ ‫خبره لوی دلیل دا دی چې زه په دار االسالم کې ژوند کوم او د رب‬ ‫االنام په شــریعت خوشــحاله یم!‪.‬‬ ‫ګرانــې خــورې تــه پــدې پوهــه شــه چــې د کفــارو ســره دوســتي‬ ‫یواځې پدې نده چې څوک د هغوی مرسته‪ ،‬کومک او د مسلمانانو‬ ‫پــر خــاف مالتــړ وکــړي‪ ،‬بلکــې د هغــوی محبــت او مینــه او پــه زړه کــې‬ ‫پټول او هغوی ســره دوســتي کول د موالة څخه شــمار دي‪ ،‬محبت‬ ‫او مینــه پــه زړه کیــږي او زړه د ټولــو اندامونــو بادشــاه او مشــر‬ ‫دی‪ ،‬امــام احمــد پــه خپــل مســند کــې د بــراء بــن عــازب ر�ضــي هللا عنــه‬ ‫څخــه روایــت کــوي‪ ،‬هغــه وايــي‪ :‬مونــږ د رســول هللا صلــی هللا علیــه‬

‫وسلم سره ناست وو‪ ،‬نو هغه وفرمایل‪( :‬د اسالم کومه کړۍ ډیر‬ ‫پیاوړې ده؟) صحابه کرامو وویل‪ :‬ملونځ‪ ،‬هغه وفرمایل‪( :‬یوه نیکي‬ ‫ده‪ ،‬لیکن دا نه ده)‪ ،‬صحابه کرامو وویل‪ :‬زکاة‪ ،‬هغه وفرمایل‪( :‬دا‬ ‫هــم یــوه نیکــي ده خــو هغــه ترټولــو مضبوطــه کــړۍ نــه ده)‪ ،‬صحابــه‬ ‫کرامــو وویــل‪ :‬د رمضــان روژه‪ ،‬هغــه وویــل‪( :‬ښــه ده‪ ،‬خــو هغــه نــه‬ ‫ده)‪ ،‬صحابــه کرامــو وویــل‪ :‬حــج‪ ،‬هغــه وفرمایــل‪( :‬ښــه ده‪ ،‬خــو هغــه‬ ‫نــه ده)‪ ،‬صحابــه کرامــو وویــل‪ :‬جهــاد‪ ،‬هغــه وفرمایــل‪ ( :‬ښــه ده‪ ،‬خــو‬ ‫هغــه نــه ده) بیــا رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم وفرمایــل( د ایمــان‬ ‫ترټولــو غښــتلې او مضبوطــه کــړۍ دا ده چــې تــه د هللا لپــاره محبــت‬ ‫وکــړې او د هللا تعالــی لپــاره بغــض وکــړې)‪.‬‬ ‫ســلیمان آل الشــیخ رحمــه هللا وايــي‪“ :‬آیــا د دیــن پــوره کیــدل‪ ،‬د‬ ‫جهاد د بیرغ قیام‪ ،‬یا د امر باملعروف او نهي عن املنکر بیرغ پورته‬ ‫کــول د هللا تعالــی لپــاره د محبــت او د هغــه لپــاره د بغــض‪ ،‬د هغــه‬ ‫لپــاره د دښــمنۍ او د هغــه لپــاره د دوســتۍ پرتــه پــوره کیدی�شــي؟ کــه‬ ‫چېرتــه دا ټــول خلــک پــه یــوه الره متفــق وی‪ ،‬هــره خــوا مینــه وی‪،‬‬ ‫هیــڅ ډول بغــض نــه وی‪ ،‬نــو د حــق او باطــل ترمنــځ بــه هیــڅ توپیــر نــه‬ ‫کیــده‪ ،‬نــه بــه مومــن د کافــر څخــه بیلولــی شــوی او نــه بــه د هللا تعالــی‬ ‫د دوســتانو او د شــیطان د دوســتانو ترمنــځ کــوم توپیــر وی” [الــدرر‬ ‫الســنية]‪.‬‬ ‫زمونــږ او ستاســو ترمنــځ دښــمني او کرکــه پــه‬ ‫ډاګــه شــوه‬ ‫والء د بــراء پرتــه نــه کیــږي‪ ،‬هوکــی! تــه د موحدینــو ترمنــځ‬ ‫او�ســې‪ ،‬دوســتي دې د هللا تعالی‪ ،‬د هغه د رســول هللا صلی هللا علیه‬ ‫وســلم او مومنانــو لپــاره ده‪ ،‬لیکــن آیــا تــه د هللا تعالــی او ددیــن لــه‬ ‫دښــمنانو څخــه بــراءت او بیــزاري اعالنــوې؟‬ ‫دا عیــن ممکــن ده چــې ســتا د تلفــون د دوســتانو پــه لســت کــې بــه‬ ‫دا�ســې څوک هم وي چې اســامي دولت ته به کنځل کوي‪ ،‬د دولت‬ ‫د مشــرانو ســره بــه دښــمني اعالنــوي‪ .‬او دغــه ډول خلــک بــه ســتا‬ ‫دوســتانې‪ ،‬خپلــوان او حتــی د اهــل څخــه وي‪ ،‬کیدی�شــی چــې ستاســو‬ ‫د بعضــو خپلوانــو ښــځو ســره بــه ســتا پــه خبــرو اتــرو کــې دا خبــره‬ ‫خویندې‬

‫‪22‬‬

‫د جهاد او حسبې بیرغونه بې له والء او براء نه يش رپيدی‬

‫هــم مطــرح شــوې وي چــې هغــوی بــه ســتا پــر وړانــدې د خالفــت او د‬ ‫خالفــت د غازیانــو ســره دومــره دښــمني او بغــض کــوي چــې هللا تعالــی‬ ‫پــرې عالــم دی‪ ،‬لیکــن تــه؛ نــه خفــه کیــږي او نــه کومــه پــروا ســاتې‪،‬‬ ‫بلکې دا�سې څوک به هم ستاسره خبرې کوي چې د جنګ د سختۍ‬ ‫او نورو باطله اوازو پر بنسټ به تاته وايي چې دار االسالم پریږده‬ ‫او دار الکفــر تــه راشــه‪.‬‬ ‫دغــه هرڅــه موجــود دي او تــه هیــڅ خوزښــت نــه کــوې‪ ،‬د دغــه‬ ‫شــان خلکــو ســره دوســتانه جــاري ســاتې او د خپــل دیــن او عقیــدې‬ ‫لپــاره هیــڅ ډول خفــګان او غصــه نــه ښــکاره کــوې‪ ،‬بلکــې بالعکــس‬ ‫هغــه وخــت ډیــره خفــه یــې چــې کلــه ســتا میــړه تــا لــه دغــه ډول خلکــو‬ ‫ســره د راشــه درشــه او رابطــې څخــه منــع کــوي‪ ،‬ځکــه دغــه ډول‬ ‫خلــک ســتا پــه نظــر یواځــې خپلــوان دي!‬ ‫مســلمانانو دیــوې غــزا څخــه پــه کیناســتو د یــو‬ ‫صحابــي ســره اړیکــې پــرې کــوي‬ ‫زمونــږ د دیــن مشــرانو د والء او بــراء پــه بــاب کــې زمونــږ لپــاره‬ ‫غــوره بیلګــې پری�ښــې دي‪ ،‬کلــه چــې کعــب بــن مالــک ر�ضــي هللا عنــه د‬ ‫غــزوة تبــوک څخــه پاتــې شــو‪ ،‬نــو د رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم‬ ‫لخوا د ملر په شان روښانه او ډاګیز امر راغی چې د کعب او د هغه‬ ‫د پاتــې دوه ملګــرو ســره اړیکــې غوڅــې کــړئ‪ ،‬کعــب بــن مالــک ر�ضــي‬ ‫هللا عنــه خپلــه قصــه څــه پــدې ډول کــوي‪ ،‬د بخــاري روایــت دی هغــه‬ ‫وايــي‪« :‬رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم مســلمانان زمونــږ د درې‬ ‫واړو(لــه غــزا بــې عــذره) پاتــې شــویو د خبــرو څخــه منــع کــړل‪ ،‬خلکــو‬ ‫زمونــږ نــه ډډه کــول پیــل کــړل‪ ،‬ټــول خلــک یــو وارې مونــږ تــه پــه بــل‬ ‫مــخ شــول؛ تــردې چــې دغــه ځمکــه ماتــه نــا اشــنا ښــکاره شــوه‪ ،‬دا�ســې‬ ‫ګمــان مــې کاوه چــې دا هغــه ځمکــه نــده چــې مــا بــه پيژندلــه‪ ،‬پــه دغــه‬ ‫‪23‬‬

‫حــال مــو پنځــوس ورځــې تیــرې کــړې‪ ،‬زمــا چــې کــوم دوه نــور ملګــري‬ ‫وو(هــال بــن امیــه‪ ،‬مــراره بــن ربیــع) نــو هغــوی پــه کــور کیناســتل او‬ ‫ژړل یــې‪ ،‬لیکــن پــه هغــو دواړو پــورې زه تکــړه او ځــوان وم‪ ،‬نــو زه‬ ‫بــه راوتــم او د خلکــو ســره بــه مــې ملونــځ کاوه‪ ،‬پــه بازارونــو کــې بــه‬ ‫ګرځیــدم‪ ،‬لیکــن هیچــا بــه راســره خبــرې نــه کولــې‪ ،‬رســول هللا صلــی‬ ‫هللا علیــه وســلم خواتــه بــه راغلــم‪ ،‬ســام بــه مــې واچــاوه؛ هغــه بــه د‬ ‫ملانځــه پــه مجلــس کــې ناســت و‪ ،‬بیــا بــه مــې د ځــان ســره ســوچ کاوه‬ ‫چــې آیــا د ســام پــه ځــواب یــې شــونډې مبارکــې وخوځولــې کنــه؟‪ ،‬بیــا‬ ‫بــه مــې د هغــه ســره نــږدې خپــل نفــل ملونــځ وکــړ او پــه ملانځــه کــې بــه‬ ‫مــې ورتــه پــه غــا ور وکتــل‪ ،‬کلــه چــې بــه زمــا مخــه ملانځــه تــه وه هغــه‬ ‫بــه راتــه کتــل‪ ،‬لیکــن کلــه چــې بــه ورســره زمــا ســترګې ولګیــدې نــو بــل‬ ‫لــوري تــه بــه یــې مــخ واړوه‪ ،‬کلــه چــې پــه مــا دغــه حالــت دوام وکــړ او په‬ ‫خلکو کې سخته جفا پیدا شوه‪ ،‬نو زه الړم او د خپل تره ځوی ابو‬ ‫قتــاده ‪-‬چــې ماتــه پــه ټولــو خلکــو کــې ګــران و‪ -‬د هغــه بــاغ تــه پــه دیــوال‬ ‫واوښــتم‪ ،‬ســام مــې پــرې واچــوه‪ ،‬لیکــن پــه هللا تعالــی قســم چــې هغــه‬ ‫زمــا د ســام ځــواب رانکــړ‪ ،‬مــا ورتــه وویــل‪ :‬ای ابــو قتــاده‪ ،‬زه تاتــه‬ ‫پــه هللا تعالــی قســم درکــوم‪ ،‬آیــا تــه پــدې پــوه یــې چــې زه د هللا تعالــی‬ ‫او د هغــه د رســول صلــی هللا علیــه وســلم ســره مینــه لــرم؟ نــو هغــه‬ ‫غلــی شــو‪ ،‬بیــا مــې ورتــه دغــه خبــره وکــړه‪ ،‬بیــا غلــی شــو‪ ،‬بیــا مــې ورتــه‬ ‫وکړه‪ ،‬نو ویې ویل‪ :‬هللا ورسوله اعلم‪ ،‬چې پدې سره زما له سترګو‬ ‫اوښــکې روانــې شــوې »‪ ،‬پــه همدغــه حــال وخــت تیریــده‪ ،‬مســلمانانو‬ ‫ورسره اړیکې قطع کړې وې‪ ،‬تردې چې هللا تعالی هغوی درې واړو‬ ‫تــه توبــه راولیږلــه‪.‬‬ ‫نــو ګرانــې خــور جانــې ای د هللا تعالــی وینځــې تــه غــور وکــړه چــې‬ ‫مسلمانانو څرنګه د کعب بن مالک او ملګرو ر�ضي هللا عنهم سره‬

‫د والء او براء پرته د اسالم او مسلامنانو ساتنه او ترې دفاع ناشونې ده‬

‫اړیکــې وشــکلولې‪ ،‬آیــا تــه پــوه یــې چــې کعــب د دې زمانــې د جهــاد څخــه‬ ‫پاتــې خلکــو پــه څیــر و؟‪ ،‬کال وحاشــا‪ ،‬هیــڅ کلــه نــه‪ ،‬د نــن ورځــې جهــاد‬ ‫پريښــودونکي یواځــې لــه جهــاد او د حــق د مرســتې څخــه پاتــې نــه دي‪،‬‬ ‫بلکــې پــه دوی کــې چــې د کــوم یــو پــر وړانــدې جهــاد او مجاهدیــن ذکــر‬ ‫�شــي نــو تیــرې ژبــې راوړانــدې کــړي او خولــه وهــل پیــل کــړي!‬ ‫د اهلل تعالــی دیــن ورتــه لــه خپلــو پلرونــو څخــه‬ ‫ډیــر محبــوب دی‬ ‫ُ‬ ‫ّ‬ ‫تــه وګــوره عبــدهللا بــن عبــد هللا بــن أبــي ر�ضــي هللا عنــه تــه‪ ،‬د‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫هغــه پــار چــې د منافقینــو ســر و یــو ځــل دا�ســې وویل‪{:‬ل ِئـ ْـن َر َج ْع َنــا ِإلــى‬ ‫َْ‬ ‫ََْ‬ ‫َْ‬ ‫َ ْ‬ ‫ال ِد َينـ ِـة ل ُيخ ِر َجـ َّـن ال َعـ ُّـز ِم ْن َهــا الذ َّل} [املنافقــون‪ ،]8 :‬کــه مونــږ چیرته‬ ‫مدینې ته ستانه شو‪ ،‬نو د مدینې عزتمند خلک به دغه ذلیله خلک‬ ‫ترې وبا�سي‪ ،‬بیا رسول هللا صلی هللا علیه وسلم امر وکړ چې مدینې‬ ‫ته ستنیږو‪ ،‬لیکن عبد هللا چې د منافق عبد هللا بن ابي ځوی و هغه‬ ‫د خپــل پــار پــه الره کــې ودریــده او ویــې ویــل‪ « :‬زه بــه دې تــر هغــې نــه‬ ‫پریــږدم چــې دا خبــره ونکــړې چــې تــه ذلیــل او محمــد صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم عزتمنــد دی»‪ ،‬هوکــی! هــم دې تــه والء او بــراء وايــي کلــه چــې‬ ‫دغــه پــه یــو خایســته او ریښــتوني انځــور کــې مخــې تــه را�شــي‪ ،‬بیــا نــو‬ ‫جدايــي او د منهــج او عقیــدې پــه خــط کلــک ودریــدل وي‪ ،‬بیــا نــه د‬ ‫هللا تعالی د دښمنانو سره محبت وي نه ورسره ناسته پاسته وي‪،‬‬ ‫ځکــه چــې دغــه قضیــه ددیــن قضیــه ده!‬ ‫راشــه اوس د أم حبیبــې ر�ضــي هللا عنهــا قصــه واوره چــې هغــه‬ ‫مونــږ تــه پــه والء او بــراء کــې څنګــه درس راکــوي! د دغــه انځــور پــه‬ ‫څیــر انځورونــه بــه ډیــر کــم ولیــدل �شــي‪ ،‬زهــري روایــت کــوي چــې کلــه‬ ‫ابــو ســفیان مدینــې تــه راغــی‪ ،‬او رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم پــه‬ ‫دا�ســې حالــت کــې و چــې د مکــې د غــزا اراده یــې درلــوده‪ ،‬ابــو ســفیان‬

‫ورســره خبــره وکــړه چــې د ســولې دغــه مــوده وغــزوي‪ ،‬لیکــن رســول‬ ‫هللا صلــی هللا علیــه وســلم خبــره ونــه منلــه‪ ،‬نــو ابــو ســفیان پاڅیــده‬ ‫او د خپلــې لــور ام املؤمنیــن ام حبیبــه کــور تــه ورغــی‪ ،‬کلــه چــې یــې د‬ ‫رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم پــه بســتره د کیناســتو اراده وکــړه‬ ‫نو هغې ترې دغه بستره غونډه کړه‪ ،‬ابو سفیان ورته وویل‪ :‬لورې‬ ‫دغه بستره زما د ناستې قابله نده‪ ،‬که زه د دې بسترې؟ هغې ورته‬ ‫وویل‪ :‬بلکې دا د رسول هللا صلی هللا علیه وسلم بستره ده او ته یو‬ ‫مشــرک او نجــس ســړی یــې‪ ،‬ابــو ســفیان ورتــه وویــل‪ :‬لــورې تاتــه زمــا‬ ‫نــه وروســته شــر رســیدلی دی»‪[ .‬ســير أعــام النبــاء]‪.‬‬ ‫د اهلل تعالی لپاره د هجران درجې‪:‬‬ ‫پــه پــای کــې‪ :‬ای د هللا تعالــی وینځــې مونــږ تــا د خپــل اهــل او‬ ‫خپلوانــو پریښــودو تــه نــه هڅــوو‪ ،‬بلکــې د هغــه چــا پریښــودو تــه چــې‬ ‫تــه د هغــه ارتــداد پيژنــې یــا یــې دا�ســې کار کــړی وي چــې د اســام نــه‬ ‫انسان وبا�سي‪ ،‬ځکه دغه ډول انسان به پریښودل کیږي او براءت‬ ‫به ترې کیږي‪ ،‬بلکې هیڅ عزت به نه ورکول کیږي‪ ،‬لکه هغه څوک‬ ‫چــې د هللا تعالــی او مســلمانانو د دښــمنانو ســره مرســته کــوي اګــر‬ ‫کــه پــه یــو حــرف ولــې نــه وي‪ ،‬یــا پــدې جنــګ کــې اســامي دولــت تــه د‬ ‫تــاوان او هالکیــدو بــد دعــاوې کــوي‪ ،‬یــا دا ارمــان کــوي چــې کاش د‬ ‫شریعت حکم لرې �شي او وضعي قوانین رامنځته �شي‪ ،‬یا د اسالم‬ ‫بل دا�سې کوم یو ناقض کې واقع �شي او ایمان یې باطل �شي‪ ،‬هرچې‬ ‫د مرتدینو څخه الندې ګناهګار خلک دي نو هغوی به د خپلې ګناه‬ ‫پــه پرتلــه پریښــودی �شــي‪.‬‬ ‫والحمدهلل رب العاملین‪.‬‬

‫خویندې‬

‫‪24‬‬

25

‫اخوانیان؛‬ ‫مـرتديـن‬

‫په تیرو لسیزو کې دا�سې یو نړوونکی سرطان راښکاره‪ ،‬خپور او پراخ شو‪ ،‬کوښښ یې دا و چې ټول امت‬ ‫په ارتداد کې ډوب او الهو کړي‪ ،‬وروسته له هغې چې په کال ‪ 8291‬کې د مصرپه یوه ښارګوتي کې راپیدا شو‪،‬‬ ‫په ډیره تیزۍ سره یې ټول مصرپه خوله کې واخیست‪ ,‬بيا شام او عراق او له هغې وروسته د مرتدو طواغیتو‬ ‫زیاتره هیوادونه ته خپور شو‪ ،‬بیا یې لویدیځ ته مخه کړه او په امریکا‪ ،‬اروپا‪ ،‬استرالیا او د نړۍ نورو هیوادونو‬ ‫ته وغزید‪ ،‬چیرته چې هم د مسلمانانو کومه ټولنه وه‪ ،‬دغه سرطان کوښښ وکړچې د هغوی په چارو کې الس‬ ‫وهنه وکړي او د اسالم پرته یو بل دین د «اسالم» په نوم د هغوی په منځ کې خپور کړي‪.‬‬ ‫د دې سرطان ګمراهي په تاریخ کې د ګمراه ترینو او مشهورو ډلو لکه‪ :‬جهمیانو‪ ،‬معتزله‪ ،‬ماتریدیانو او‬ ‫أشعریانو له ګمراهیو څخه هم واوښته‪ ،‬دغه سرطان چې هر هیواد ته ورسید هلته یې د قدم د ټینګښت‬ ‫لپاره ځای پیدا کړ‪ ،‬د علماؤ وفات کیدل‪ ،‬د خلفاؤ ورکیدل او بیا د ګمراه عثمانیانو په الس د تصوف‪ ،‬علم‬ ‫کالم‪ ،‬رأي‪ ،‬قبر پرستۍ او بدعتونو خپریدل او همدارنګه د مسلمانانو په اکثرو هیوادونو کې صلیبې استعمار‬ ‫دوی ته دا هرڅه اسانه کړل‪.‬‬ ‫د دغه سرطان دین له هغو ګمراهیو د مخلوط څخه عبارت و چې له عثمانیانو په میراث کې پاتې و‪ ،‬بیا‬ ‫ورسره مختلفې عقیدې او ډول ډول شعارونه رایو ځای شول؛ لکه ډیموکرا�سې‪ ،‬لیبرالې‪ ،‬سوله ییزارزښتونه‬ ‫او اشتراکيت (سوسیالیستي)‪ ،‬چې دغه چټلتیاوې د شرق او غرب له مشرکینو څخه تر السه کړی شوې‬ ‫وې‪ ،‬د دې سرطان ترټولو لویه موخه دا وه چې د دغه سرطان د مشرانو او اعضاؤ د شخ�صي او حزبي وختي‬ ‫مصالحو خدمت وکړي‪ ،‬دوی دعوا کوله چې مونږ د شریعت د تطبیقولو‪ ،‬د خالفت د بیا راتازه کولو او د‬ ‫جهاد د قیام لپاره کوښښ کوو‪ ،‬لیکن په اصل کې دوی د اسالم او مسلمانانو سره په جګړه کې اخته وو‪،‬‬ ‫بیا په اخیره کې دې سرطان له طواغیتو او صلیبیانو سره په افغانستان‪ ،‬عراق‪ ،‬الجزائر‪ ،‬فیلیپین‪ ،‬صومال‪،‬‬ ‫یمن‪ ،‬تونس‪ ،‬لیبیا‪ ،‬پاکستان‪ ،‬بنګلدیش‪ ،‬اندونیزیا‪ ،‬مالیزیا‪ ،‬مصر او دا�سې نورو هیوادونو کې مرسته وکړه‪،‬‬ ‫وروسته د صلیب عبادت دیته ورسول چې په غرب کې یې په خپلو«إسالمي» مراکزو کې غربي استخبارات‬ ‫کارمندان میلمانه کړل ترڅو ورسره د جهاد پرخالف جنګ کې ګډه برخه واخلي‪.‬‬ ‫دغه سرطان چې د «جماعة إخوان املسلمین» په نوم سره پیژندل کیږي‪ ،‬په کال «‪ »۸۲۹۱‬کې د حسن‬ ‫البنا په الس تأسیس شو‪ ،‬چې پدې سره حسن البنا د دغه لومړی الرښود (مرشد عام) شو(مرشد عام‬ ‫د دغه د رئیس لقب دی)‪ ،‬داچې دغه د اسالم او مسلمانانو پر خالف جنګ کې لوی رول لري نو په موحد‬ ‫مجاهد الزمه ده چې د دې په عقیده‪ ،‬تاریخ او واقعیت کې پوره معلومات ولري‪.‬‬

‫خاص‬

‫‪26‬‬

‫اخواين طاغوت اسامعیل هنیه د رافيض طاغوت خامنايي رسه‬

‫اخوانيان او روافض(شیعه ګان)‬ ‫له هغه وخته چې د یهودي ابن سبأ په الس د روافضو دین جوړ شوی‬ ‫دوی له اسالم سره د جګړې په حال کې دي‪ ،‬روافضو د تاریخ په اوږدو کې د‬ ‫مسلمانانو پرضد له مشرکانو او صلیبیانو سره ډیرې مرستې کړې دي‪.‬‬ ‫روافض یوه دا�سې ډله ده چې د قبرونو عبادت کوي‪ ،‬غوره مسلمانان‬ ‫تکفیروی او د نبي صلی هللا علیه و سلم په ناموس نیوکې او تهمتونه وايي‪ ،‬د‬ ‫روافضو په ارتداد سربیره حسن البنا او ملګرو یې د محمد عبده او جمال‬ ‫الدین األفغاني (راف�ضي) ماسونیینو بدعتیانو(حداثیینو) الره خپله کړې ده‪،‬‬ ‫دغو دواړو مرتدینو د خپل دعوت لویه برخه د مسلمانانو لخوا د روافضو‬ ‫دوستانې ته متوجه کړې وه!‬ ‫د اخوانیانو د د دریم رئیس «مرشد العام» عمر التلمساني وایي‪« :‬د‬ ‫مسلمانانو د خبرې په یو والي د حسن البنا دومره حرص و چې هغه غوښتل په‬ ‫یوه کانفرانس کې ټولې اسالمي مذهبونه سره را ټولې کړی‪ ،‬امید دی چې هللا‬ ‫تعالی دوی ته هدایت وکړي او یو ځای �شي‪ ،‬چې پدې سره به د یو بل تکفیر نه‬ ‫کوي‪ ،‬ځکه چې زمونږ قرآن یو‪ ،‬دین یو‪ ،‬رسول صلی هللا علیه وسلم او معبود‬ ‫یو دی او د همدغه غرض په خاطر حسن البنا فضلیة الشیخ محمد القمي‬ ‫–چې د شیعه ګانو یو ستر عالم او مشر دی‪ -‬د اخوانیانو په عمومي مرکز کې‬ ‫میلمه کړی و « [امللهم املوهوب]‪.‬‬ ‫بل ځای وایي‪« :‬په څلويښتیزو کې زما ښه په یاد دي چې د شیعه ګانو یو‬ ‫مشر السید القمي به د اخوانیانو مرکزي دفتر ته راته‪ ،‬هغه وخت کې شهید‬ ‫امام (حسن البنا) پدې کارکاوه چې اسالمي مذهبونه سره یوځای کړي‪ ،‬ترڅو‬ ‫د اسالم دښمنان له دغې الرې د مسلمانانو وحدت ته نقصان ونه رسوي‪،‬‬ ‫مونږ یوه ورځ د هغه څخه د شیعه ګانو او سنیانو ترمنځ د اختالف د کچې په‬ ‫اړه وپوښتل نوهغه مونږ د دې ډول مسائلوپه اړه د بحث څخه منع کړو‪ ،‬ځکه‬ ‫مسلمان ته نه ښايي چې په دا�سې مسائلو ځان مشغوله کړي‪ ،‬مسلمانان په‬ ‫خپل منځ کې په یو بل ټاپې لګوي او دښمنان غواړي چې د مسلمانانو تر منځ‬ ‫اور نور هم ګرم �شي‪ ،‬مونږ هغه محترم ته وویل‪ :‬مونږ د تعصب یا د مسلمانانو‬

‫‪27‬‬

‫ترمنځ د اختالف د زیاتولو لپاره پوښتنه نه کوو‪ ،‬بلکې د علم د زیاتیدو لپاره یې‬ ‫کوو‪ ،‬ځکه د شیعه ګانو او اهل سنت ترمنځ اختالف خو په ډیرو کتابونو کې‬ ‫ذکر دی او مونږ سره دومره وخت نشته چې په دغو مراجعو کې پلټنه وکړو‪،‬‬ ‫نو هغه راته وویل‪ :‬پدې خبره ځان پوه کړئ چې شیعه ګان او سنيان دواړه‬ ‫مسلمانان دي‪ ،‬د ال اله اال هللا او محمد رسول هللا کلمه یې سره یو ځای کوي‬ ‫او همدغه د عقیدې بنیاد دی چې شیعه ګان او سنیان پکې سره په ډیره‬ ‫صفايۍ شریک دي‪ ،‬هرچې د دوی ترمنځ اختالف دی نو هغه په دا�سې خبرو‬ ‫کې دی چې د نږدېکت امکان پکې موجود دی» [ذكريات ال ّ‬ ‫مذكرات]‪.‬‬ ‫تلمساني بیا وايي‪« :‬د اخوان د ګوند د شیعه ګانو د مشرانو سره همیشه‬ ‫اړیکه ژوندی وه‪ ،‬لکه د آیت هللا الکاشاني سره یې اړیکه نیوله‪ ،‬نواب صفوي‬ ‫یې په مصر کې میلمه کړ‪ ...‬دغه ټول کارونه اخوانیانو پدې خاطر نه کول‬ ‫چې شیعه ګان له خپل مذهب واړوي‪ ،‬بلکې د یو بل عظیم مقصد لپاره چې‬ ‫اخوانیان ورته خپل اسالم اړ کړي وو او هغه دا چې اخوانیان باید د اسالمي‬ ‫مذاهبو ترمنځ د نږدې کیدو لپاره د خپل ممکن حده پورې کوښښ وکړي»‬ ‫[شيعة ّ‬ ‫وسنة]‪.‬‬ ‫نو ته وګوره چې اخوانیان هیڅ کله کوښښ نه کوي چې روافض دې خپل‬ ‫ارتداد پریږدي او اسالم ته دې را�شي!‬ ‫بلکې دې اخوانیانو یو رسمي بیان صادرکړی و چې په هغې کې یې د خمیني‬ ‫د دولت مرسته کړې وه‪ ،‬په هغه بیان کې راځي‪« :‬د اخوان املسلمین په ترکیې‪،‬‬ ‫پاکستان‪ ،‬هند‪ ،‬اډونیشیا‪ ،‬افغانستان‪ ،‬مالیزیا او پلیپین کې د اسالمي تحریک‬ ‫مشران او هم د عربي نړۍ اروپا او امریکا د محلي ونو مشران دیته راوبلل‬ ‫چې یوه غونډه سره وکړي‪ ،‬چې په هغې کې بیا دا فیصله وشوه چې تهران ته‬ ‫به په یوه ځانګړې الوتکه کې یو وفد لیږل کیږي چې د آیت هللا خمیني سره‬ ‫مالقات وکړي‪ ،‬ترڅو د خمیني په دغه انقالب کې د دې اسالمي تحریکونو؛‬ ‫(اخوان املسلمین‪ ،‬د ترکیې حزب السالمه‪ ،‬د پاکستان جماعت اسالمي‪،‬‬ ‫د هند جماعت اسالمي‪ ،‬د اندونیزیا ماشومي ‪ ،‬د مالیزیا شباب االسالم‪،‬‬ ‫د فليپين جماعت اسالمي) لخوا د خواخوږۍ اظهار وکړي‪ ،‬د خمیني سره‬

‫دغه مالقات د اسالم د عظیمو مشاهدو‬ ‫څخه یو لوی مشهد و او په عین وقت کې‬ ‫پدې وتوانیده چې په خپل فرصت سره د‬ ‫مسلمانانو ترمنځ عنصري‪ ،‬قومي او مذهبي‬ ‫توپیرونه له منځه یو�سي‪ ،‬امام خمیني هم‬ ‫د وضعي د نزاکت احسان وکړ او د دې‬ ‫خبرې پخلی یې وکړ چې زه کله جال وطن وم‬ ‫نو ما به د ځان سره ویل چې په نړۍ کې زما‬ ‫یواځینی قوت اسالمي انقالب دی او دغه‬ ‫انقالب به هرهغه مسلمان په سراخلي چې‬ ‫د ال اله االهللا کلمه وايي‪ ،‬دغه انقالب به‬ ‫یواځې په ایران کې نه وي‪ ،‬بلکې په هر هغه‬ ‫اسالمي دولت کې به وي چې د هغې حاکم په‬ ‫اسالمي دین ځان بر ګني‪ ،‬ظلم پرې کوي‬ ‫او د حرکت مخه یې نی�سي او هغه هللا تعالی‬ ‫چې خمیني یې د شاه پر وړاندې په مرسته‬ ‫ونازوه‪ ،‬هر خمیني به د هر شاه پر وړاندې‬ ‫کامیابوي‪ ،‬بیا دغه وفد هم د خپلې خوا نه‬ ‫امام خمیني ته اطمنان ورکړ چې اسالمي‬ ‫تحریکونه به د همیشه لپاره د ایران د‬ ‫اسالمي انقالب په خدمت کې وي که هغه‬ ‫په ایران کې وي او که د نړۍ په هر ځای کې‬ ‫وي اود دغې انقالب په خدمت کې به زمونږ بشري‪ ،‬علمي اومادي هرډول اثاثې‬ ‫تیارې وي‪ ،‬بیا چې کله وفد د انقالب په شهیدانو[روافضو] غائبانه جنازه‬ ‫وکړه نو یو شمیر غونډې یې منقعدې کړې‪...‬په دغو غونډو کې په همغږۍ او‬ ‫تعاون خبرې اترې وشوې‪...‬بیا دغه وفد په یوه تلویزوني مرکه کې د اسالمي‬ ‫نړۍ اوله هغې بهرپه ټوله نړۍ کې مسلمانان دیته راوبلل چې د ایران د اسالمي‬ ‫انقالب سره همغږي او خواخوږي اعالن کړي او باید د ‪ 9791/3/61‬نیټې‬ ‫د جمعې د ملانځه نه وروسته په ټوله نړۍ کې د ایران د اسالمي انقالب په‬ ‫شهیدانو د غایبانه جنازې ملونځ وکړی �شي‪ ،‬مونږ په اسالمي بخش کې د دنیا‬ ‫په هره برخه کې کارکوونکو ته د دې خبرې تذکره کوو چې باید همیشه د دغې‬ ‫خبرې یادونه وکړی او دغه غایبانه جنازه د اسالمي امت د وحدت لپاره یوه‬ ‫عالمه وګرځوي» [مجلة املجتمع]‪.‬‬ ‫نو اخوانیان د روافضو انقالب ته اسالمي وايي! دغه انقالب چې په شام‪،‬‬ ‫عراق‪ ،‬جزیرة العرب او نوره نړۍ کې ورسره د امت جنګ دی‪.‬‬ ‫ابو مصعب السوري ‪-‬چې د ظواهري ستاینه ورته په برخه شوې او د‬ ‫صحواتو د یو مردارشوي مشرابو خالد سوري دوست دی‪ -‬د روافضو په اړه‬ ‫دا�سې موقف لري‪« :‬زه خپل هغه قناعت چې زه ورته د مذهبیت او عقیدې‬ ‫په باب کې رسیدلی یم په مختصرډول په راتلونکو نقاطو کې دا�سې ذکرکوم‪...:‬‬ ‫څوک چې د اهل السنت والجماعت له معتقداتو وتلی وي؛ لکه شیعه ډلې‪،‬‬ ‫مرجئه‪ ،‬خوارج او نورې ډیری ډلې چې د الاله اال هللا کلمه وايي‪ ،‬دوی ټول‬ ‫مسلمانان دي او اهل قبله بلل کیږي‪ ،‬دوی ته به په عمومي توګه څوک کافر‬ ‫نه وايي‪ ،‬نه به ترې د اسالم صفت نفي کوي او نه د اهل قبله صفت‪ ،‬مګر‬ ‫د هغو اصولو او ضوابطو سره سم چې د اهل السنت علماؤ ذکر کړي دي‪،‬‬ ‫چیرته چې د کفر شروط موجود او موانع یې نفي �شي‪ ،‬بیاهم دغه د تکفیر‬ ‫کار د لویو پوهو علماؤ کار دی؛ کوم چې په دین او عقائدو کې د قضاء مرتبې‬ ‫ته رسیدلي وي‪ ،‬دغه په مسلمانانو کې د یو یا دوه جاهالنو او عوامو کار ندی‪،‬‬ ‫همدا ډول دا د هغه چا کارهم ندی چې ځان یې جهاد او په کور د راننوتونکي‬ ‫دښمن دفاع ته وزګارکړی وي» [دعوة املقاومة]‪.‬‬ ‫(‪) 1‬‬ ‫کله چې سوري د روافضوپه اړه خپل موقف اهل السنت ته په درواغو‬ ‫‪ 1‬د روافضو د تکفیرپه اړه د الزیات معلوماتو لپاره د د دابق ‪ 31‬ګڼې دغه مقاله (روافض د ابن‬

‫اخواين طاغوت اردوګان د یهودي طاغوت مويش کتسب رسه‬ ‫منسوب کړ‪ ،‬لدې وروسته یې بیا دا دعوا وکړه چې دغه خبره د «د جمهورو‬ ‫جهادیینو» موقف هم دی‪ ،‬هغه وايي‪« :‬د شیعه ګانو او د اهل السنت پرته د‬ ‫نورو ډلو مسئله؛ پدې اړه د جهادیینو مذهب دا دی چې دوی د اسالمي امت‬ ‫څخه شمیرل کیږي یا په بل عبارت د اهل قبلې څخه‪ ...‬که هغه جعفري شیعه‬ ‫ګان وي (امامیه)؛ چې دوی د ایران د شیعه ګانو زیاتره برخه تشکیلوي او په‬ ‫لبنان‪ ،‬پاکستان‪ ،‬افغانستان او منځني ختیځ کې لږکۍ دي‪ ...‬دوی د جمهورو‬ ‫جهادیینو په نیزد د اهل قبله څخه شمیرل کیږي؛ ګمراهان او مبتدعین بلل‬ ‫کیږي» [دعوة املقاومة]‪.‬‬ ‫بیا سوري خپلې ګمراهۍ دیته راکش کړ چې د هغه د وینا سره سم د‬ ‫(جهادي عقیدې او د نړۍ وال اسالمي مقاومت د دستور) ترعنوان الندې یې‬ ‫راتلونکی اعالن وکړ‪« :‬د نړۍ وال اسالمي مقاومت دعوت د الاله االهللا محمد‬ ‫رسول هللا هرویونکی مسلمان بولي‪ ،‬اګرکه مذهبونه او ډلې یې جدا جدا وي‪،‬‬ ‫دوی ټول د هغې دائرې په داخل کې دي چې فقهاؤ په اهل قبله نومولي ده‪ ،‬د‬ ‫مقاومت د مسلمانانو تر منځ د عقیدوي‪ ،‬مذهبي او تنظمیي اختالفاتو مرجع‬ ‫او فیصله کونکي یواځې اهل علم بلل کیږي او د دغو اختالفو د ذکر ځای‬ ‫د حق محاوره‪ ،‬په حکمت او بهتر وعظ سره بیان دی‪ ،‬مقاوت د فتنو او د‬ ‫مسلمانانو ترمنځ د جنګ څخه منع کول کوي او د اهل قبله ټول مسلمانان؛‬ ‫که هغه مذهبونه دي‪ ،‬که ونه او که افراد باید ټول په خپل منځ کې تعاون‬ ‫وکړی او په کور د راننوتونکي کافر په مخکې په ګډه سره ودریږي‪ ،‬د مقاومت‬ ‫تحریک ټول مسلمانان د داخلي جنګ پریښودوته رابلي؛ هغه جنګ چې یواځې‬ ‫(‪)2‬‬ ‫یرغلګرکافرترې پدې احوالو کې استفاده کولی �شي» [دعوة املقاومة]‪.‬‬ ‫ي‬ ‫دغه ګمراه موقف چې د جهاد دعویدار یې د روافضو په اړه لر او کټ‬ ‫سبأ نه تردجاله) وګوره‪ ،‬په مرجئه د رد او بیا د عذربالجهل په مسئله کې د غلو کونکو مرجئه‬ ‫په مذهب د رد لپاره د دابق یو شمیرمقالې کتلی �شې‪ ،‬لکه د ‪ 8‬ګڼې(ارجاء‪ -‬خطرناک بدعت دی)‬ ‫د ‪ 7‬ګڼې (اسالم د تورې دین دی) د ‪ 6‬ګڼې (د ظواهري قاعده او د یمني حکمت نشت والی) د ‪01‬‬ ‫ګڼې ( د هللا تعالی شریعت که د انسانانو شریعت؟) دغه مقالې کتلی �شې‪.‬‬ ‫‪ 2‬دغه بیکاره موقف چې ابو مصعب سوري ورته د روافضو په اړه دعوت ورکړی‪ ،‬د هغه‬ ‫موقف سره ورته والی لري چې ظواهر او د طالبانو د تحریک مشران یې لري‪ ،‬لکه چې د دابق‬ ‫مجلې په ‪ 6‬ګڼه کې د (د ظواهري قاعده او د یمني حکمت نشتوالی) ترعنوان الندې ذکرشوې‪.‬‬

‫خاص‬

‫‪28‬‬

‫مټ د حسن البنا او د هغه د اتباعو د موقف سره ورته والی لري؛ دغه کوم‬ ‫د تعجب ځای ځکه ندی چې ابو مصعب سوري پخوا اخواني و او تر اوسه د‬ ‫اخوانیانو تعظیم کوي‪.‬‬ ‫اخوانیان او د ادیانو ترمنځ نږدېکت‬ ‫د اخوانیانو او روافضو ترمنځ د عالقې ترڅنګ‪ ،‬اخوانیان د یوې بلې‬ ‫ګمراه کونکې بلنې مشري هم کوي‪ ،‬چې هغه د مسلمانانو او یهود او نصارا‬ ‫ترمنځ د نږدې کیدو بلنه ده‪ ،‬پدې سره اخوانیانو د یهود او نصارا څخه د‬ ‫براءت فریضه له منځه یوړه‪ ،‬لکه چې مخکې یې د مرتدینو څخه د براءت‬ ‫ْ َ َّ ْ‬ ‫َ َ َ‬ ‫فریضه له منځه وړې وه‪ ،‬هللا تعالی فرمايي‪{:‬ل ت ِج ُد ق َ ْو ً َما ُيؤ ِم ُنو َن ِبالل ِه َوال َي ْ َو ِم‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ َ َ ُ‬ ‫ال ِخ ِر ُي َو ُّادون َم ْن َح َّاد الل َه َو َر ُسول ُه َول ْو كانوا َآب َاء ُه ْم أ ْو أ ْب َن َاء ُه ْم أ ْو ِإخ َو َان ُه ْم أ ْو‬ ‫َعش َ َ‬ ‫يرت ُه ْم} [املجادلة‪ ،]22 :‬ژباړه‪ :‬ته به هیڅ دا�سې یو قوم ونه مومې چې په هللا‬ ‫ِ‬ ‫تعالی او د آخرت په ورځ ایمان لري او بیا دې هم د هغه چا سره دوستي کوي‬ ‫چې د هللا تعالی او د رسول سره دوښمني کوي؛ اګر که دغه یې پالران‪ ،‬بچي‪،‬‬ ‫ورونه او یا هم د قبیلې خلک وي‪.‬‬ ‫د دې الهي قانون باوجود‪ ،‬حسن البنا د هغه امریکايي او برطانوي‬ ‫مشترک کمیسیون مخې ته په یوه بیان کې وویل چې د «فلسطین د قضیې»‬ ‫د څیړنې لپاره په مصر کې راجمع شوی و‪ ،‬حسن البنا دا�سې وویل‪« :‬د یهودو‬ ‫سره زمونږ دښمني کومه دیني بڼه نه لري‪ ،‬ځکه قرآن کریم د هغوی میلمه‬ ‫کولو او دوستۍ ته بلنه کوي‪ ،‬اسالم مخکې لدې چې یو قومي شریعت �شي؛ یو‬ ‫بشري شریعت دی‪ ،‬اسالم د یهودو صفت کړی او زمونږ او د هغوی ترمنځ یې‬ ‫تړون ګرځولی دی‪ ...‬کله چې قرآن کریم د یهودو مسئله څیړي نو د اقتصادي‬ ‫او قانوني پلو څخه یې څیړي» [اإلخوان املسلمون‪ :‬أحداث صنعت التاريخ‪،‬‬ ‫محمود عبد الحليم]‪.‬‬ ‫همدا شان حسن البنا په مصر کې د یهودو حاخامانو (دیني مشرانو) ته‬ ‫یو لیک لیږلی و چې په هغې کې دا خبره هم ده‪« :‬د مرشد عام څځه د اسرائیلي‬ ‫ډلې حاخامانو او مشرانو ته خطاب‪� :‬ښې ډالۍ‪ ،‬وروسته‪...‬ما غوښتل چې د‬ ‫موقع نه په استفاده تاسوته ووایم چې هغه وطني رابطه چې د مصرد مختلفو‬ ‫ادیانو وګړي سره تړي له دې څخه بې پروا ده چې حکومتي تدبیرات یا پولیس‬ ‫یې ساتنه وکړي‪ ،‬لیکن نن مونږ د یوې دا�سې نړیوالې دسی�سې پروړاندې والړ‬ ‫یوچې ډیره محکمه ده اود صهیونیت څه تغذیه کیږي؛ ترڅوفلسطین د عربي‬ ‫امت له جسم څخه وبا�سي او فلسطین د امت ژوندی زړه دی‪ ،‬نو د دغې زړه‬ ‫مرصي پارملان‬

‫‪29‬‬

‫بوګنوونکي مشکل او احساساتي شعور په مخکې چې به مصر او له مصر بهر‬ ‫په عربي او اسالمي نړۍ کې روان دی مونږ بې لدې بله چاره نه لرو چې تاسو‬ ‫محترمینو او زمونږ د وطن د محترمې اسرائیلي ډلې وګړو ته په ډاګه خبره وکړو‬ ‫چې ستاسو لپاره د خوندیتوب او ساتنې غوره الره دا ده چې تاسو محترمین‬ ‫راوړاندې �شئ او تاسو سره د دغې یهودې ډلې نور مخوران هم موجود وي‬ ‫او د ټولو خلکو پر وړاندې د مصر د بچو –مسلمانانو او مسیحیانو‪ -‬سره د‬ ‫فلسطین د خالصون لپاره په دغه کوښښ کې مادي او ادبي برخه واخلئ او‬ ‫هم تاسو محترمین د فرصت د ضایعه کیدو نه وړاندې ملل متحد‪ ،‬یهودي‬ ‫مشرتابه‪ ،‬ټولو نړۍ والو او صهیوني ادارو ته پدې اړه لیکنې واستوئ او په دې‬ ‫یې هم پوه کړئ چې د فلسطین د عربي پاتې کیدو لپاره چې هر کوښښ کیږی‬ ‫نو د مصر اسرائیلي وګړي به د دغه شان تحریکونو په سر کې وجود لري‪ ،‬ای‬ ‫د مشرۍ خاوندانو؛ پدې موقف سره به تاسو خپله قومي فریضه هم اداء‬ ‫کړئ او د مصرد اسرائیلي وګړو په اړه چې د خلکو سره کوم شک دی هغه به‬ ‫هم له منځه یوړل �شي اوبله دا چې د اسالمي امت سره به په دغه لویه تاریخي‬ ‫پيښه اومشکل کې خواخوږي هم وکړی �شي‪ ،‬وطن اوتاریخ به کله هم ستاسو‬ ‫دغه موقف هیرنه کړي‪...‬ستاسو په اړه زما ډیرزیات احترام قبول کړئ‪.‬حسن‬ ‫البنا « [في قافلة اإلخوان املسلمين‪ ،‬عباس السي�سي]‪.‬‬ ‫بل ځای حسن البنا وايي‪« :‬د اسالم حنیف دین د هیڅ دین سره جګړه نه‬ ‫لري او نه کومه عقیده خیټې ته اچوي» بل ځای د مصرد نصارا (مسیحیانو)‬ ‫په اړه وايي‪« :‬زمونږ مسیحي ورونه» [مواقف في الدعوة والتربية‪ ،‬عباس‬ ‫السي�سي]‪.‬‬ ‫کله چې حسن البنا د رسول هللا صلی هللا علیه وسلم د مولد(‪ )3‬مراسم‬ ‫د قبطي مسیحیانو سره یوځای وملانځل نو ویې ویل‪« :‬مونږ د رسول هللا صلی‬ ‫هللا علیه وسلم د پیدایښت یاداښت تازه کوو او دا د ټولو خلکو حق دی‪ -‬که‬ ‫هغه مسلمانان دي که غیر مسلمانان‪ -‬چې دغه مبارکه ورځ وملانځي‪ ،‬ځکه‬ ‫زمونږ پیغمبر صلی هللا علیه وسلم یواځې مسلمانانو ته نه و راغلی» [في قافلة‬ ‫اإلخوان املسلمين‪ ،‬عباس السي�سي]‪.‬‬ ‫‪ 3‬د رسول هللا صلی هللا علیه وسلم د مولد ملانځل یو بدعت دی چې عبیدي اسماعیلیانو رواج‬ ‫کړی و‪ ،‬بیا ترې صوفیانو په میراث کې واخیست چې باالخره د هغوی په تقلید کې اخواني‬ ‫صوفیانو هم دغه کارپیل کړ‪.‬‬

‫اخوانیان د تونس په قانون سازه سازمان کې‬

‫اخوانیانو یو رسمي بیان صادر کړی چې په هغې کې دا�سې راغلي دي‪« :‬په‬ ‫مصراو عربي نړۍ کې زمونږ د مسیحي ورونو په اړه زمونږ موقف ډیرواضحه‪،‬‬ ‫پخوانی او هرچا ته معلوم دی؛ د هغوی لپاره هغه حقوق دي چې کوم زمونږ‬ ‫لپاره دي او په هغوی هغه واجبات دي چې کوم په مونږ دي‪ ،‬دوی زمونږ سره‬ ‫په وطن کې شریکان دي او په اوګد وطني مقاومت کې زمونږ ورونه دي‪ ،‬دوی‬ ‫د وطنیت ټول حقوق لري‪ ،‬که مادي وي که معنوي‪ ،‬که مدني وي او که‬ ‫سیا�سي» [بيان للناس]‪.‬‬ ‫دغه د اخوانیانو ژبه او منطق دی‪ ،‬نصارا په کفر کې د دوی ورونه دي‪،‬‬ ‫دوی د هیڅ دین سره جګړه نه لري او غواړي چې کفار او مسلمانان سره‬ ‫مساوي وي‪ ،‬دوی په دې سره د یهودو او نصارا د قتال د فری�ضې څخه انکار‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ ُ َّ َ َ ْ َ َّ َ ْ‬ ‫ين ل ُيؤ ِم ُنون ِبالل ِه َول ِبال َيُ ْو ِم ال ِخ ِر َول‬ ‫کوي‪ ،‬هللا تعالی فرمايي‪{ :‬قا ِتلوا ال ِذ‬ ‫ْ‬ ‫ُ َ ّ ُ َ َ َ َّ َ َّ‬ ‫ين ْال َح ّق م َن َّالذ َ‬ ‫الل ُه َو َر ُس ُول ُه َ َول َيد ُينو َن د َ‬ ‫ين أ ُوتوا الك َت َ‬ ‫يحرمون ما حرم‬ ‫اب‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ َّ ِ ُ ْ ُ ْ ْ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫اغرون} [التوبة‪ ،]92 :‬ژباړه‪ :‬تاسو د هغه‬ ‫حتى يعطوا ال ِجزية عن ي ٍد وهم ص ِ‬ ‫چا سره وجنګیږئ چې په هللا تعالی او د قیامت په ورځ ایمان نه لري او نه‬ ‫حراموي هغه څه چې هللا تعالی او د هغه رسول حرام کړي دي او نه د حق‬ ‫دین تابع کیږي‪ -‬د اهل کتابو څخه‪ -‬تردې چې دوی په خپل الس جزیه ورکړي‬ ‫او دوی ذلیله وي‪.‬‬ ‫اخوانیان او د قانون جوړولو واکمني‬ ‫د هغو شرموونکو پيښو څخه چې اخوانیان پرې د ‪ 03‬کالو راهی�سې‬ ‫مشهور شول هغه د خبیثو پارملانونو سره د دوی اړیکه ده‪ ،‬لیکن د دغه لپاره‬ ‫دا کومه نوې خبره نه وه‪ ،‬ځکه چې د دوی لومړي مشر (مرشد عام) حسن‬ ‫البنا د طاغوت فاروق په دور کې دوه ځل مصري پارملان ته ځان کاندید‬ ‫کړی و؛ یو په کال «‪ »2491‬او بل «‪ »4491‬کې‪ ،‬لکه چې دغه خبره یو اخواني‬ ‫ژورنالست جار رزق په خپل کتاب «حسن ّ‬ ‫البنا بأقالم تالمذته ومعاصريه»‬ ‫کې ذکر کړې ده‪ ،‬همدا ډول البنا په پارملاني انتخاباتو کې د خپل ګډون لپاره‬ ‫د دلیل وړاندې کولو لپاره یو مقاله لیکلې چې عنوان یې دی (اخوانیان ولې د‬ ‫نمایندګانو د مجلس په ټاکنو کې برخه اخلي؟) بیا دغه مقاله د اخوانیانو په‬ ‫رسمي مجله کې هم نشرشوه‪ ،‬د هغه وخت نه ترنن ورځې پورې اخوانیان په‬ ‫بیالبیلو دولتونو کې په قانون جوړوونکو ټاکنو کې برخه اخلي او پدې سره د‬ ‫کوښښ کوي‪ ،‬هللا تعالی فرمايي‪:‬‬ ‫هللا تعالی نه د قانونو جوړولو حق د اخیستلو‬ ‫َّ‬ ‫َ ْ َُ ْ ُ ََ ُ َ َ ُ َُ ْ َ ّ َ َ ْ َْ َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫الد ِين ما لم يأذن ِب ِه الله} [الشورى‪،]12 :‬‬ ‫{أم لهم شركاء شرعوا لهم ِمن ِ‬ ‫ژباړه‪ :‬آیا د دوی لپاره دا�سې شریکان وجود لري چې دا�سې دین ورته جوړوي؛‬ ‫د کوم چې هللا تعالی اجازه نده ورکړې‪.‬‬

‫اخوانیان د دغه کفر لپاره دا درواغجنه‬ ‫دعوا په دلیل کې وړاندې کوي چې دا د امر‬ ‫باملعروف او نهي عن املنکر برخه ده‪ ،‬لکه چې‬ ‫حسن البنا په کال «‪ »8391‬کې یوه مقاله ولیکله‬ ‫د هغې عنوان و‪« :‬د شرابخانو ړنګول دا�سې یوه‬ ‫تازه پیښه ده چې جدي فکر ته مونږ رابلي»‪ ،‬په‬ ‫دغه مقاله کې هغه وايي‪« :‬د شرابو حرمت او‬ ‫استعمالول دا�سې خبره ده چې په امام پورې‬ ‫تړلې ده‪ ...‬لدې ځایه مونږ وايو چې اسالم د یو‬ ‫نظام دين دی‪ ،‬ځکه چې د منکر د تغییر حق یې‬ ‫یواځې امام ته ورکړی دی‪ ...‬خو زمونږ په زمانه کې‬ ‫حکومت د امام کرداراداء کوي او مسئولیت لري‬ ‫چې منکرات حرام وګرځوي‪ ،‬که دا کار یې ونه کړ‬ ‫نو د امت په نمایندګانو واجب دي چې خپل مالتړ‬ ‫ترې راکش کړي‪ ،‬که نمایندګانو دغه کار ونه کړ‬ ‫نو په امت الزم دي چې دغو نمایندګانو ته خپل‬ ‫مالتړ ورنکړي او نور نمایندګان وټاکي‪ ،‬ځکه چې‬ ‫د پرملان د څپر الندې مسلمان نمایندګان راجمع‬ ‫�شي نو بیا د قانون او نظام په قوت سره هرمنکر‬ ‫له منځه وړلی �شي» [مجلة النذير]‪.‬‬ ‫په کار خو دا وه چې مسلمانان د اسالم د ښکاره او متواترو احکامو‪-‬لکه‬ ‫د زکات ورکول او د شرابو حرمت‪ -‬څخه د ځواک په مټ د منع کیدونکو‬ ‫پرخالف جهاد ته راوبلل �شي؛ اخوانیان مسلمانان په ټاکنو کې د شرکت په‬ ‫وجه ارتداد ته رابلي‪ ،‬ترڅو دوی دا�سې نمایندګان وټاکي چې هغوی ورته د هللا‬ ‫تعالی سره په شراکت یو نوی شریعت جوړ کړي!‬ ‫اخوانیان او ډیموکراسي‬ ‫ډیموکرا�سي یودا�سې دین دی چې د قانون جوړولوحق د هللا تعالی نه پرته‬ ‫انسانانو ته ورکوي او بیا دغه حق د خلکو ترمنځ وی�شي ترڅو دا پریکړه وکړي‬ ‫چې په قوانینو کې کوم یو قانون د دې قابل دی چې په ځمکه نافذ کړی �شي‪،‬‬ ‫بیا که اکثریت دا فیصله وکړه چې لواطت یو جائزکاردی نو بیا د ډیموکراتانو‬ ‫په نیز همدغه شان حالل دی اګر که د هللا تعالی د شریعت خالف وي او‬ ‫که چیرته پارملان فیصله وکړه چې دغه کار حرام دی نو بیا ورته حرام وايي؛‬ ‫دا پدې خاطر نه چې په شریعت کې حرام دی‪ ،‬بلکې پدې وجه چې د قانون‬ ‫جوړولو حق د انسانانو سره دی او د دوی په ګمان د هللا تعالی د واک د پاسه‬ ‫دی! نو دا ډیربد ترین دین دی‪ ،‬ځکه د دې دین ټول اتباع ګمان کوي چې دوی‬ ‫د هللا تعالی پرته قانون جوړوونکي دي! لیکن د دې هرڅه باوجود اخوانیان‬ ‫پدې خبره ټینګارکوي چې دغه دین د دوی دین دی او َبیا یې د اسالم په َنوم د‬ ‫َ َ ْ ُ ُ َن ْ ُ َّ ْ َ ً َ َّ ْ ُ ُ َ ْ‬ ‫وها أن ُت ْم‬ ‫منځ کې خپروي هم! {ما تعبدو ِمن دو ِن ِه إل أسماء سميتم‬ ‫خلکو په‬ ‫َ َ ُ ُ ْ َ َ ْ َ َ َّ‬ ‫الل ُه ب َها م ْن ُس ْل َطان إن ْال ُح ْك ُم إ َّل ِ ل َّله َأ َم َر َأ َّل َت ْع ُب ُدوا إ َّل إ َّياهُ‬ ‫ل‬ ‫وآباؤكم ما أنز‬ ‫ٍ َِ ِ َ َ ِ ِ ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫َذل َك ّ‬ ‫ين ْال َق ّي ُم َو َلك َّن َأ ْك َث َر َّ‬ ‫الد ُ‬ ‫اس ل َي ْعل ُمون} [يوسف‪ ،]04 :‬ژباړه‪ :‬تاسو‬ ‫الن‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫عبادت نه کوئ مګر د دا�سې نومونو چې تاسو او ستاسو پلرونو اي�ښي دي او‬ ‫هللا تعالی پرې هیڅ ډول دلیل ندی نازل کړی‪ ،‬د فیصلې کولو حق نشته مګر‬ ‫یواځې د هللا تعالی‪ ،‬هغه امرکړی چې تاسو عبادت مه کوئ مګریواځې د هغه‪،‬‬ ‫همدغه سم او مضبوط دین دی لیکن زیاتره خلک نه پوهیږي‪.‬‬ ‫اخواني «عالم» قرضاوي وايي‪« :‬په اسالمي حرکت واجب دي‪...‬چې‬ ‫همیشه د سیا�سي ازادۍ په صف کې والړ وي‪ ،‬چې هغه د اصلي ډیموکرا�سۍ‬ ‫په شکل کې موجوده ده» [أولويات الحركة اإلسالمية]‪.‬‬ ‫د اخواني ګوند د څلورم مرشد عام محمد حامد ابو النصر څخه‬ ‫پوښتنه وشوه‪« :‬بع�ضې خلک تهمت لګوي چې اخوانیان د ډیموکرا�سۍ خالف‬ ‫دي د ګڼ تنظیمه نظام سره دښمني لري‪ ،‬نو د دې تهمت په اړه ستاسو نظر‬ ‫څه دی؟» هغه په ځواب کې وویل‪« :‬څوک چې دغه خبره کوي هغه اخوانیان‬ ‫خاص‬

‫‪30‬‬

‫نه پيژني؛ د لرې پرې تهمتونه تپي‪ ،‬مونږ په پوره او کلي ډول په ټولو جوانبو‬ ‫او معناو کې د ډیموکرا�سۍ سره یو‪ ،‬مونږ د جماعتونو او ونو په تعدد کوم‬ ‫اعتراض نه لرو‪ ،‬ځکه یواځې ملت هغه څوک دی چې په افکارو او اشخاصو‬ ‫واک لري» [مجلة العالم]‪.‬‬ ‫اخواني «مفکر» فرید عبد الخالق وايي‪« :‬اسالم د سیا�سي ونو د جوړولو‬ ‫سره کوم ټکر نه لري او نه د ډیموکرا�سۍ سره کوم تضاد لري‪ ،‬بلکې د‬ ‫ّ‬ ‫املصور]‪.‬‬ ‫ډیموکرا�سۍ اصل د اسالم د زړه څخه دی» [مجلة‬ ‫د اخواني شپږم مرشدعام مامون الهضیبي وايي‪« :‬اخوان املسلمین د‬ ‫ّ‬ ‫املصور]‪.‬‬ ‫حقیقي ډیموکرا�سۍ سره موافقه لري» [مجلة‬ ‫د اخوانیانو د «االرشاد» دفتر غړی عبد املنعم أبو الفتوح وايي‪« :‬مونږ‬ ‫دغو ټولو نظامونو ته –کوم چې د ملتونو د ارادې پرته راغلې دي‪ -‬پدې نظر‬ ‫ګورو چې دغه غیر مشروع نظامونه دي او مونږ به هیڅکله د دې په قانوني‬ ‫مشروعیت اعتراف ونه کړو ترڅو چې د ټاکنو له صندقه ران�شي‪ ،‬مونږ د‬ ‫هر هغه نظام احترام کوو چې د ټاکنو او انتخاباتو له صندقه را�شي اګر که‬ ‫اسالمي شعارونه نه لري‪ ،‬مونږ د غیر قانوني او د ملت له ارادې پرته راغلیو‬ ‫نظامونو سره همیشه په ټکر کې یو‪ ،‬لیکن زمونږ ټکر به هیڅکله مسلح نه‬ ‫وي» [د الجزیره تلویزیون سره مرکه]‪.‬‬ ‫قانوني حکم‬ ‫اخوانیان او‬ ‫هللا تعالى فرمایي‪{َ :‬أ َل ْم َت َرإ َلى َّالذ َ‬ ‫ين َي ْز ُع ُمو َن َأ َّن ُه ْم َآم ُنوا ب َما ُأنز َل إ َل ْي َك َوماَ‬ ‫َ ُ ِ َ ِ ِْ‬ ‫ُ َل َ ْ َ ُ ُ َن َ َ َ ِ َ َ ُ ِ َ َّ ُ‬ ‫وت َوق ْد أ ِم ُروا أن َيك ُف ُروا ِب ِه‬ ‫اغ‬ ‫أ ِنز ِمن قب ِل َك ي َ ِريدو َّأن يت َح ًاكموا ِإلى الط ِ‬ ‫َ ُ ُ َّ‬ ‫الش ْيط ُ‬ ‫ان أن ُيضل ُه ْم َ‬ ‫ضلل َبع ً‬ ‫يدا} [النساء‪ ،]06 :‬آیا ته نه ګورې هغو‬ ‫وي ِريد‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫کسانو ته چې دا ګمان لري چې دوی په هغه څه ایمان راوړی چې په تا او ستا‬ ‫څخه مخکې نازل شوي‪ ،‬مګر دوی اراده لري چې طاغوت ته فیصلې یو�سي‬ ‫او یقینا دوی ته امر شوی و چې دوی په طاغوت باید کفر وکړي او شیطان‬ ‫غواړي چې دوی په لرې ګمراهۍ سره ګمراه کړي‪.‬‬ ‫د مختلفو مرتدو حکومتونو اسا�سي قوانین د فیصلې هغه سرچینه ده‬ ‫چې د هللا تعالی د شریعت په مقابله کې واقع ده‪ ،‬دغه بشري قوانین یو ډول‬ ‫طاغوت دی او په هرمسلمان واجب دي چې بغض ورسره وکړي‪ ،‬رد یې وکړي‬ ‫او جنګ ورسره وکړي‪ ،‬په مسلمان دا هم واجب دي چې هغو خلکو ته کافر‬ ‫ووايي چې په دغو قوانینو فیصلې کوي یا یې مرسته کوي‪ ،‬لیکن د دې هرڅه‬ ‫باوجود د اخوانیانو مشران همیشه اعالن کوي چې دوی دغه ډیموکرا�سي‬ ‫قوانینو ته سخت احترام لري!‬ ‫حسن البنا وايي‪« :‬څیړونکی چې کله د قانون(دستور) مادو ته ګوري په‬ ‫کومو کې چې په ملخص ډول د هرډول شخ�صي ازادۍ پاملرنه شوې‪ ،‬د شورا‬ ‫او د امت څخه د قوت ترالسه کول پکې ذکردي‪ ،‬د ملت په مخکې د حاکمانو‬ ‫د مسئولیت په اړه خبره ده‪ ،‬حاکمان په خپلو اعمالو محاسبه کول دي او د‬ ‫هرډول سلطې او ادارې د کاردائره ټاکل شوې؛ له دغه ټولو اصولو څیړونکي‬ ‫ته دا�سې په ډاګه کېږي چې ګواکې دغه د فیصلې او نظام په اړه د اسالمي‬ ‫دین د تعلیماتو‪ ،‬نظامونو او قواعدو سره سمون خوري؛ همدغه المل دی‬ ‫چې اخوان املسلمین عقیده لري؛ چې دغه قانوني حکم په نړۍ کې د قائمو‬ ‫ټولونظامونوڅخه اسالم ته نږدې دی‪ ،‬ځکه خواخوانیان د دې پرته بل هیڅ‬ ‫نظام نه مني»[مبادئ وأصول في مؤتمرات خاصة]‪.‬‬ ‫یو اخواني وتلی مشر؛ عصام العریان وايي‪« :‬اخوانیان دغه قانوني حکم‬ ‫ته پدې نظر ګوری چې دا اسالم ته تر ټولو نظامونو ډیر نږدې دی‪ ،‬ځکه خو‬ ‫اخوانیان لدې پرته بل کوم ځانګړی قانون نه اخلي؛ لکه چې د دغې خبرې‬ ‫پخلی د شهید حسن البنا د پنځم کانفراس په پیغام کې وشو‪ ...‬مونږ ولې پدې‬ ‫خبره زور راوړو او ټینګار کوو چې اسالمپاله د ډیموکرا�سۍ خالف دي؟ دا ډیر‬ ‫لوی تور دی؛ ځکه مونږ تر ټولو لومړی ډیموکرا�سۍ ته بلونکي یو‪ ،‬د هغې‬ ‫تطبیق کوونکي یو او ترمرګه به له هغې دفاع کوو» [مجلة لواء اإلسالم]‪.‬‬ ‫اخوانیانود طاغوتي دستور په احترام بس نه کړل‪ ،‬بلکې په کال «‪»2591‬‬ ‫کې یې په خپلو قلمونو د مصرلپاره د یوه قانون مسوده تیاره کړه‪ ،‬او په دغه‬ ‫‪31‬‬

‫دستور د اخواني «تاسی�سي کمیسیون» هم اقرار وکړ‪ ،‬په دغه دستور او‬ ‫قانون کې دا�سې راغلي دي‪:‬‬ ‫‪ ۱۱‬ماده‪ :‬مخکې لدې چې د مجلس(پارملان) غړي خپل کار پیل کړي دوی‬ ‫به د پارملان په تاالرکې دا ډول قسم کوي چې دوی به د هللا تعالی او بیا د وطن‬ ‫لپاره مخلصه اوسیږي او د دغه دستور(قانون) به نصا او روحا تابعداري‬ ‫کوي‪.‬‬ ‫‪ ۷۱‬ماده‪ :‬په پارملان کې چې غړی کومې رایې او افکار وړاندې کوي په هغې‬ ‫به دوی نه نیول کیږي‪.‬‬ ‫‪ ۸۱‬ماده‪ :‬کله چې د پارملان کار روان وي نو د پارملان یو غړی به ترهغې نه‬ ‫توقیف کیږي چې مجلس اجازه نه وي ورکړې‪.‬‬ ‫‪ ۹۱‬ماده‪ :‬د مجلس څخه به هیڅ یو غړی نه منفک کیږي ترڅو چې مخکې‬ ‫مجلس په هغې پریکړه نه وي کړې او هغه هم په اکثریت سره‪.‬‬ ‫‪ ۶۲‬ماده‪ :‬مخکې لدې چې د دولت مشر خپل کار پیل کړي د مجلس پر‬ ‫وړاندې به دغه ډول قسم کوي‪« :‬زه په لوی هللا قسم کوم چې زه به د دغه‬ ‫قانون نصا او روحا احترام کوم»‪.‬‬ ‫‪ ۷۷‬ماده‪ :‬خلک ازاد او په کرامت‪ ،‬حقوقو او ازادۍ کې مساوي له موره‬ ‫پیدا کیږي‪ ،‬د دوی ترمنځ به د ذات‪ ،‬لغت او دین په خاطر هیڅ ډول توپیر‬ ‫نه کیږي‪ ،‬په ملت هم فرض دي چې د یو بل سره د ورورولۍ په روح معامله‬ ‫وکړي‪.‬‬ ‫‪87‬ماده‪ :‬د قوانینو په وړاندې د هر فرد حق دی چې ازاد ژوند وکړي او‬ ‫مساوي حقوق ولري او په امن او اطمنان ژوند وکړي‪.‬‬ ‫‪88‬ماده‪ :‬د هرفرد حق دی چې د فکر‪ ،‬عقیدې او دین ازادي ولري‪.‬‬ ‫‪ 98‬ماده‪ :‬د هرفرد حق دی چې د رایي او تعبیرازادي ولري‪.‬‬ ‫‪09‬ماده‪ :‬د هر فرد حق دی چې په ازادۍ سره غونډې وکړي او سولنیز‬ ‫ونه جوړ کړي‪.‬‬ ‫دغه مادې چې بې له کومې حیاء د اوسنو علماني دولتونو مختلف قوانین‬ ‫پلي کوي او بیا د دغه قانون حفاظت ته بلنه کوي‪ ،‬نو دغه شیان به څنګه‬ ‫اسالم ته منسوب �شي؟ مګرپه دومره مقدارلکه چې مسیلمة الکذاب اسالم‬ ‫ته منسوب و‪.‬‬ ‫اخوانيان او تعددي نظام‬ ‫تعددي نظام دېته وايي چې د ډیموکرا�سۍ په چوکاټ کې د مختلفو‬ ‫مخالفو ګوندونو تشکیل جائز کړی �شي‪ ،‬هر یو ته د تعبیر ازادي ورکړي �شي‬ ‫که هر ډول عقائد ولري‪ ،‬بیا دغه ګوندونه د هیواد دا فرصت په الس لري‬ ‫چې که د اکثریت رايي د هغوی په طرفدارۍ واچول شوې نو د هیواد مشري‬ ‫کولی �شي؛ برابره خبره ده که دغه لیبرالي سیکولر دین خپروي او که الحادي‬ ‫مارک�سي کمیونستي دین‪ ،‬مګر چې په رایو کامیاب �شي نو په دغه هیواد کې د‬ ‫هغوی لپاره»شرعي» واک وي‪ ،‬لیکن ټول امت پدې متفق دی چې د َمسلمانانو‬ ‫په مشرانو او واکمنانو کې اسالم شرط دی‪ ،‬هللا تعالی فرمايي‪{َ :‬يا أيُّ َها َّالذ َ‬ ‫ين‬ ‫ِ‬ ‫َْ‬ ‫ُ‬ ‫َ ُ َ ُ َّ‬ ‫ُ‬ ‫الل َه َو َأط ُ‬ ‫يعوا َّ‬ ‫الر ُسو َل َوأ ِولي ال ْم ِر ِم ْنك ْم} [النساء‪ ،]95 :‬ای‬ ‫آمنوا أ ِطيعوا‬ ‫ِ‬ ‫مومنانو تاسو د هللا تعالی تابعداري وکړئ‪ ،‬د هغه د رسول تابعداري وکړئ او‬ ‫د خپلو هغو واکمانو تابعداري چې ستاسو څخه دي‪.‬‬ ‫لیکن د دې هرڅه باوجود اخوانیانو سره هیڅ مانع نشته که په‬ ‫مسلمانانو مرتدین مشران او واکمنان �شي او که کفار‪.‬‬ ‫د اخوانیان څلورم «مرشد» عام؛ محمد أبو نصروايي‪« :‬مونږ عقیده لرو‬ ‫چې باید اسالمي نظام د سیا�سي ګوندونو تعددیت ته اجازه ورکړي‪ ،‬ځکه چې‬ ‫هرڅومره ګوندونه بیالبیل او ډیر �شي نو فایده پکې ډیره ده‪ ،‬مونږ دا عقیده‬ ‫هم لرو چې باید اسالمي نظام د نویو ګوندونو د تشکیل اجازه هم ورکړي؛‬ ‫حتی هغو تحریکونو ته هم اجازه وکړي چې مونږ د هغې په اړه وایو چې هغه د‬ ‫اسالم سره ټکرلري لکه کمیونستي تحریک اوسیکولرتحریک‪ ،‬دا پدې خاطر‬ ‫چې مونږ ته زمینه برابره �شي چې په دلیل سره د هغوی مقابله وکړی شو او دا‬ ‫لدې بهتره ده چې دغه تحریکونه په پټو مذهبونو تبدیل �شي‪ ،‬نو پدې بنا زمونږ‬

‫اخواين طاغوت رباين د رافيض طاغوت خامنايي رسه‬

‫سره پدې خبره کې هیڅ مانع نشته چې په یو اسالمي دولت کې دې کمونستي‬ ‫ګوند جوړ �شي» [مجلة العالم]‪.‬‬ ‫د اخوانیان دویم «مرشد عام» حسن الهضیبي وايي‪« :‬د کمونستۍ مخه‬ ‫باید په سختۍ او قانون سره ونه نیول �شي‪ ،‬زما په نیزد پدې کې کوم مانع‬ ‫نشته چې کمونستان دې یو ښکاره ګوند ولري‪ ،‬ځکه اسالم د هغو الرو د‬ ‫سالمتیا ضمانت کړی چې هیوادونه پرې چلیږي» [صحيفة النور]‪.‬‬ ‫د اخوانیانو دریم «مرشد عام» عمر التلمساني وايي‪« :‬زما څخه پوښتنه‬ ‫وشوه چې آیا ته د ناصري ګوند لپاره په مصر کې د قیام اجازه ورکوې؟ ما‬ ‫ورته وویل‪ :‬زه اجازه ورکوم؛ ځکه د شخ�صي ازادۍ هیڅ ډول پولې نشته»‬ ‫[مجلة الدعوة]‪.‬‬ ‫تلمساني بل ځای وايي‪« :‬مونږ د ټولو ګوندونو سره د نورو د رایو د احترام‬ ‫موقف اختیاروو‪ ،‬ځکه چې کله زه په دې حرص لرم چې باید خلک دې زما رایه‬ ‫واخلي نو نور خلک ولې د هغه څه نه منع کړم چې د خپل ځان لپاره یې مباح‬ ‫ٔ‬ ‫ګڼم! او آیا دا به کومه ازادي وي چې مونږ د خلکو او د هغوی د رایو ترمنځ پرده‬ ‫او مانع واقع شو!» [مجلة املجتمع]‪.‬‬ ‫اخواني پارملاني غړی محمد جمال حشمت وايي‪« :‬مونږ پدې ایمان لرو‬ ‫چې مشري او بادشاهي د یو نه بل ته منتقل کیدی �شي‪ ...‬حتی چې [د غیر‬ ‫مسلمانو] لپاره هم ممکن ده‪ ،‬ترڅو چې دغه اختیارد ملت په الس کې دی او‬ ‫هغوی اختیار کړی دی‪ ،‬ځکه مونږ پدې ایمان لرو چې ملت د واک سرچینه‬ ‫ده‪ ،‬ملت به واکمن اختیاروي‪ ،‬ملت به ورسره حساب کوي او ملت به یې له‬ ‫چوکۍ لرې کوي» [مقابلة مع الجزيرة]‪.‬‬ ‫د اخوانیانو د ګوند په یو رسمي بیان کې دا�سې راغلي دي‪« :‬پدې ورځو‬ ‫کې د نړۍ سیاست مداران او د رایو خاوندان د تعددیت شعارونه پورته‬ ‫کوي او دا غوښتنه تکراروي چې باید مونږ د خلکو د مختلفو رایو او مذهبونو‬ ‫َ‬ ‫تعدیدیت په فکراوعمل کې تسلیم کړو؛ نواسالم د خلکواختالف یوک ْوني او‬ ‫انساني حقیقت بللی او خپل سیا�سي‪ ،‬اجتماعي او ثقافتي نظام یې د همدغه‬ ‫اختالف او تنوع پراساس قایم کړی دی‪...‬اخوان املسلمین هم یو ځل بیا دغه‬ ‫صحیح اسالمي نظر تاییدوي او مالتړ یې کوي او خپلو اتباعو ته د دې خبرې‬ ‫یاداښت کوي چې باید هر یو یې‪ ...‬خپل عقل او زړه د ټولو خلکو پر وړاندې‬ ‫خالص کړي‪ ،...‬باید د هغه الس د ټولو لپاره په خیر‪ ،‬محبت او صداقت‬ ‫خالص وي او باید د ټولې دنیا سره د سولې پیل وکړي؛ هم په وینا کې او هم په‬

‫عمل کې» [بيان للناس]‪.‬‬ ‫تعددیت (ډیر او په نظریاتو کې مختلف ګوندونه جائز ګڼل) دا�سې یو‬ ‫منهج دی چې د اسالم د شرعي او قطعي احکامو پریښودو ته بلنه کوي‪ ،‬لکه‬ ‫د والء او براء احکام‪ ،‬د مرتدو ډلو سره د جهاد احکام او دا�سې نور‪ ،‬لیکن د‬ ‫دې ظاهري فرائضو څخه په انکار بیا هم دغه ګوند خپل ځان ته «اخوان‬ ‫املسلمین» نو م وايي!‬ ‫اخوانیان او د «بشري حقوق»‬ ‫ي‬ ‫په بت پال ډیموکرا�سي نظام کې د دې زمانې د «بشر حقوقو» په نوم‬ ‫قانون هم موجود دی‪ ،‬بیا له دغو حقوقو څخه یو د ارتداد حق‪ ،‬د شیطان‬ ‫د عبادت حق‪ ،‬د لواطت د جواز حق او د زنا حق هم دی‪ ،‬خو سره لدې چې‬ ‫دغه «حقوق» په ډاګیزه توګه د اسالمي دین مخالف دي لیکن اخوانیان د‬ ‫همدغو حقوقو د تشهیرلپاره کارکوي‪.‬‬ ‫اخوانیان په یوه رسمي بیان کې وايي‪« :‬د بشري حقوقو قضیه‪ ...‬مونږ‬ ‫خپلو ځانونو‪ ،‬زمونږ څخه اخستونکو او چاپیره ټولې دنیا ته وايو‪ :‬مونږ د‬ ‫بشري حقوقو د احترام کوونکو د کاروان په سر کې قرار لرو‪ ،‬مونږ د ټولو‬ ‫خلکو لپاره دغه حقوق تامینول غواړو او د قانون او اخالقو په چوکاټ کې د‬ ‫دغو حقوقو ترالسه کولو ته زمینه برابروو‪ ،‬زمونږ پدې ایمان دی چې بشري‬ ‫ازادي د هر خیر‪ ،‬پرمختګ او نوښت الره ده‪ ،‬په بشري حقوقو او ازادۍ که د‬ ‫هرې خوا تیری و�شي او د هر شعار الندې وي حتی که د اسالم د شعار الندې‬ ‫ولې نه وي نو پدې د انسان انسانیت ته ضرر رسیږي او انسان له هغه مقام‬ ‫څخه راښکته کوي چې هللا تعالی ورته اختیارکړی او هم د انسان او د هغه د‬ ‫طاقتونو او مواهبو ترمنځ حائل واقع کیږي‪...‬په ټولو عاقالنو او مومنانو الزم‬ ‫دي چې په هر ځای کې د ازادۍ او بشري حقوقو څخه په ګټو اخیستو کې د‬ ‫مساوات په چیغو خپل غږونه پورته کړي‪ ،‬ځکه دغه مساوات هغه یواځینۍ‬ ‫حقیقي الره ده چې په نړۍ واله او اجتماعي سطحه سوله رامنځته کړي او‬ ‫دا�سې یو نوی نړیوال نظام رامنځ ته کړي چې د ظلم‪ ،‬زیاتي او ضرر رسونې‬ ‫مخه نی�سي» [بيان للناس]‪.‬‬ ‫ي‬ ‫اخواني عبد املنعم ابو الفتوح وايي‪« :‬دغه زمونږ او د ټولې مصر ټولنې‬ ‫قضیه ده؛ یواځې د اخوانیانو قضیه نده‪ ،‬د ازادۍ‪ ،‬بشري حقوقو قضیه او‬ ‫د عدالت قضیه‪ ،‬دغه زمونږ قضیه ده د حکومت سره زمونږ قضیه د اسالم‬ ‫قضیه نده‪ ،‬حکومت[ د حسني مبارک حکومت] خو یو اسالمي حکومت دی‪،‬‬ ‫دولت اسالمي دولت دی‪...‬نو زمونږ او د حکومت ترمنځ مشکل د ازادۍ مشکل‬ ‫دی‪ ،‬د بشري حقوقو او د قانون د احترام مشکل دی» [مقابلة مع الجزيرة]‪.‬‬ ‫اخوانیان او سوله‬ ‫پدې زمانه کې په هر مسلمان جهاد فرض عین دی؛ ځکه د مسلمانانو‬ ‫زیاتره خاورې کفارو اشغال کړي او مختلفې مرتدې ډلې پکې راښکاره شوي او‬ ‫دغه فرض به ترهغې نه ساقطیږي چې اسالمي خاوره بیرته د کفارو څخه نه‬ ‫وي ترالسه شوې‪ ،‬د مرتدینو څخه نه وي پاکه شوې او په اسالمي شریعت‬ ‫نه وي فیصله شوې‪ ،‬لیکن پر ځای د دې چې مسلمانان جهاد ته راوبلل �شي‪،‬‬ ‫اخوانیانو د خپل تاریخ په اوګدو کې خلک سولې او د ترهګرۍ نه منلو ته رابللي‬ ‫اسالم برخه ده او څوک چې ترې انکار‬ ‫دي‪ ،‬د دې سربیره چې کفار ویرول د‬ ‫َ َ ُّ َ ُ ْ َ ْ َ‬ ‫ُ‬ ‫اس َتط ْع ُت ْم ِم ْن ق َّو ٍة َو ِم ْن‬ ‫کوي هغه کافردی‪ ،‬هللا تعالی فرمايي‪{:‬وأ ِعدوا لهم ما‬ ‫َ َ َ‬ ‫َّ‬ ‫َ ْ َ ْ ُ ْ ُ َ َ ُ َّ َّ َ َ ُ َّ ُ ْ َ َ‬ ‫آخر َ‬ ‫ين ِم ْن ُد ِون ِه ْم ل ت ْعل ُم َون ُه ُم الل ُه‬ ‫ِرب َ ِ‬ ‫اط الخي ِل تر ِهبون ِب ِه عدو الل ِه وعدوكم و ِ‬ ‫َي ْعل ُم ُه ْم} [األنفال‪ ،]06 :‬ژباړه‪ :‬او تاسو د دوی لپاره هر هغه څه تیار کړئ چې‬ ‫ستاسو په توان کې وي؛ د قوت او د آسونو تړلو څخه‪ ،‬چې پدې سره تاسو د‬ ‫هللا تعالی او ستاسو دښمن ویروئ او نور خلک پرې هم ویریږي چې د کفارو‬ ‫څخه مخکې دي تاسو یې نه پیژنۍ لیکن هللا تعالی یې پیژني‪.‬‬ ‫لیکن اخوانیان وايي‪« :‬دریمه قضیه‪ :‬د سولییز کار قضیه او د سختۍ‬ ‫ردول او د ترهګرۍ بد ګڼل‪ :‬اخوان املسلمین د تیرو کلونو په اوګدو کې په‬ ‫لسګونو ځل داخبره اعالن کړې چې دوی په سیا�سي ژوند کې برخه اخلي او د‬ ‫مشروعو وسائلو او سولې د الرو چارو سخته پابندي کوي‪ ،‬دوی داجتماعي‬ ‫خاص‬

‫‪32‬‬

‫کار په هر میدان کې په ازاده او ریښتونې کلمه او سخي قربانۍ مسلح دي‪،‬‬ ‫اخوانیان ایمان لري چې د ملت ضمیر او د ملت د بچو شعور د فکري او‬ ‫سیا�سي تحریکونو ترمنځ یواځینی عادل فیصله کوونکی دی‪ ،‬هغه تحریکونه‬ ‫چې د یو بل سره په شرافت سره مقابله او له یو بل مخکې والی کوي او د قانون‬ ‫په چوکاټ کې او�سي‪ ،‬ځکه خو اخوان املسلمین دا خبره بیا هم اعالنوي چې‬ ‫دوی د انقالبي کار د زور زیاتي هر ډول طریقي ردوي د کوم په واسطه چې‬ ‫د ملت وحدت څیریږي او دغه زیاتی ممکن ده چې د خپلو خاوندانو لپاره د‬ ‫هر ډول سیا�سي او ټولنیزو حقایقو څخه د دانګ وهلو فرصت ولري‪ ،‬لیکن‬ ‫هیڅکله به د ملت د جمهورو د ارادې سره د توافق فرصت ونه لري‪ ،‬لیکن‬ ‫دغه ترهه ګري او زور زیاتی به په سیا�سي استقرار کې ژور چاو پیدا کوي او‬ ‫د ټولنې په حقیقي مشروعیت یو غیر مقبول برید حسابیږي‪ ،‬اګر چې دغه‬ ‫د پریشانۍ او مشکالتو چاپیریال چې د امت څخه چاپیره دی د امت بع�ضې‬ ‫بچي یې دیته اړ کړي چې د ترهګرۍ کارونه ترسره کړي؛ د کوم په سبب چې‬ ‫بې ګناه خلک وویرول شول‪ ،‬د هیوادونو امنیت یې ولړزاوه او د سیا�سي او‬ ‫اقتصادي مسیر د ګواښ الندې راغلل‪ ،‬لیکن اخوان املسلمین بې له کوم‬ ‫تردد اعالن کوي چې مونږ د هرډول زور زیاتي خالف یو او د هرډول ترهګرۍ‬ ‫سرچینې غندو‪ ،‬زمونږ په نیز دغه حرامې ویني تویوونکي یا ورسره په دغه‬ ‫کار کې مرسته کوونکي یو شان په ګناه کې شریک دي‪ ،‬له دوی ټولو په جدی‬ ‫توګه غوښتنه ده چې دوی باید بې له زنډه حق ته راستانه �شي‪ ،‬هرچې بع�ضې‬ ‫خلک اوراق سره ګډوډوي او اخوانیان پدې متهم کوي چې دوی ګواکې په زور‬ ‫زیاتي او ترهګرۍ کې شریک دي او په دلیل کې داخبره ذکر کوي چې اخوانیان‬ ‫همیشه د حکومت نه غوښتنه کوي چې باید د زور زیاتي مقابله په زور زیاتي‬ ‫حل ن�شي‪ ،‬باید د قانون او قضاء د الرې مسئله حل �شي او باید د دغې مسئلې‬ ‫د استخباراتي مقابلې سره څنګ کې د دغې د عالج او مالبساتو د پیداکولو‬ ‫لپاره کوښښ و�شي‪ ،‬نو په اخوانیانو باندې دغه تهمتونه د اخوان املسلمین‬ ‫په هغه روښانه تاریخ رد کېږي چې د ملر په څیر واضحه دی‪ ،‬ځکه اخوان‬ ‫املسلمین د کلونو په اوګدو کې په بع�ضې پارملاني ټاکنو کې برخه اخیستې او‬ ‫له بعضو لرې ساتل شوي‪ ،‬لیکن په هر صورت اخوان املسلمین د قانون په‬ ‫چوکاټ کې ځان پابند کړی او پدې یې حرص کړی چې باید ازاده خبره دې د‬ ‫دوی وسله وي چې لدې پرته بله وسله وجود نه لري» [بيان للناس]‪.‬‬ ‫د اخوانیانو له دریم «مرشد عام» عمر تلمساني څخه چا وپوښتل‪« :‬آیا‬ ‫دا ممکنه ده چې ستاسو او د حکومت ترمنځ نښته رامنځته �شي؟» هغه وویل‪:‬‬ ‫مونږ د چا سره سختي نه کوو او نه د سختۍ په لور کوښښ کوو‪ ،‬که بالفرض‬ ‫هغوی مونږ زندان ته هم بوتلو مونږ به ورسره په سختۍ له ټکراو څخه ځان‬ ‫ّ‬ ‫ساتو» [مجلة املجلة]‪.‬‬ ‫بل ځای وايي‪« :‬کله چې په ‪ 9391‬کال کې دویم نړیوال جنګ رامنځته شو‬ ‫اواخوان املسلمین په خپل پوره ځواک کې واودا خبره عین ممکن وه چې دوی‬ ‫د ټلوالې لپاره ډیرمشکالت پیدا کړي‪ ،‬لیکن شهید امام حسن البنا ټول ملت‬ ‫ته اوامر صادر کړل چې آرام و او�سي‪ ،‬خپل ځان دعوت خپرولو ته فارغ کړي‪،‬‬ ‫خپل ټول پام او زیار د دعوت په لور کړې او د خلکو راپارولو څخه ځان لرې‬ ‫وساتي‪ ،‬تردې چې ټلواله کامیابه شوه‪ ،‬چې پدې سره د ټلوالې په کامیابیدو کې‬ ‫د اخوان املسلمین څخه د دغې ډکې سیمې لویه ونډه وه‪ ،‬لیکن هغوی شهید‬ ‫امام ته د سنمار(‪ )4‬بدله ورکړه! آیا په هغه وخت او حوادثو کې د شهید امام‬ ‫موقف د دې مستحق نه و چې د تاریخ په پاڼو کې ولیکل �شي؟» [ذكريات ال‬ ‫ّ‬ ‫مذكرات]‪.‬‬ ‫د اخوانیانو دویم مرشد عام حسن الهضیبي وايي‪« :‬ته څه ګمان کوې‬ ‫چې انګریزان به د مصر څخه په زور وویستل �شي‪ ،‬حکومت له پکار دی چې‬ ‫‪ 4‬دغه یو عربي متل ته اشاره ده‪ :‬یو معمارد یوه بادشاه لپاره وداني جوړه کړې‬ ‫وه چې کله یې پوره کړه نو بادشاه ولیده ډیره خایسته وه او هغه یې په تعجب‬ ‫کې کړ‪ ،‬نو هغه معماریې له همدغې ودانۍ راګذارکړاو ویې واژه‪ ،‬لدې ویرې چې‬ ‫چیرته دغه ډول غوره وداني بل چاته جوړه نکړي‪.‬‬ ‫‪33‬‬

‫د اخوانیانو په څیر کړنه وکړي؛ خپل ملت تربیه کړي او په اخالقي توګه یې‬ ‫تیار کړي‪ ،‬ځکه همدغه د مصر څخه د انګریزانو د ویستو صحیح الره ده»‬ ‫[الحركة السياسية في مصر‪ ،‬طارق البشري]‪.‬‬ ‫هضیبي بل ځای وايي‪« :‬ای زما ورونو تاسو بار بار زما خبره واوریده چې زه‬ ‫درته لګیا یم‪ ،‬زه یواځې د سولې‪ ،‬امن او په سیمه کې د قرارۍ خبره کوم‪ ،‬زه د‬ ‫نه ښکاره کیدو‪ ،‬نه تخریب او نه ټکراو خبرې کوم» [مجلة األطباء]‪.‬‬ ‫کله چې بع�ضې اخوانیانو د خپلو مشرانو د اجازې پرته بع�ضې صلیبیان‬ ‫په مرموز ډول ووژل‪ ،‬نو حسن البنا یوه مقاله ولیکله چې د هغې عنوان و‪:‬‬ ‫«دوی اخوانیان اومسلمانان ندي»‪ ،‬په دغه مقاله کې راغلي‪« :‬چا چې دغه کار‬ ‫کړی دوی نه اخوانیان دي او نه مسلمانان بلکې د مصري وطنپالنې د شرف‬ ‫هم حقدارندي»‪.‬‬ ‫د جهاد په اړه د اخوانیانو دغه نظردی‪ ،‬دوی خپل شعارچې له دوه تورو‬ ‫«وأع ّدوا» کلمې څخه عبارت دی او د سورة االنفال آیت نمبر ‪ 06‬ته پکې‬ ‫او د ِ‬ ‫اشاره ده‪ ،‬دغه شعارد دوی په نیزهیڅ ډول معنا نه لري‪.‬‬ ‫اخوانیان‪ :‬د مصر د طاغوتي حکومتونو د بادشانو‬ ‫مرستندویان دي‬ ‫کله چې په مصر د برتانیې استعمار وجود لره نو صلیبیانو یو شکلي‬ ‫حکومت جوړ کړ چې د برتانوي امپراطورۍ د الس الندې چلیده او په مصر‬ ‫یې ‪ 03‬کاله بادشاهي وکړه‪ ،‬دغه حکومت په وضعي قانون روان و او فؤاد او‬ ‫فاروق یې ورته د “بادشاهانو” په څیرټاکلي وو‪ ،‬دوی دواړه هغه څوک وو چې‬ ‫د مبتدع محمد علي باشا څخه وروسته راغلل‪ ،‬محمد علي په نجد او حجاز‬ ‫کې د توحید پرخالف د عثماني قبرپرستو د بیرغ الندې جنګ کاوه‪ ،‬فؤاد او‬ ‫فاروق په سیکولرۍ‪ ،‬فساد او د برتانیې په ګوډاګیتوب مشهور وو‪.‬‬ ‫د دې هرڅه باوجود به حسن البنا اخوانیانو ته د مصر د دغه بادشاه‬ ‫فضائل ذکر کول‪ ،‬حسن البنا په خپل ذاتي سیرت کې هم د دې خبرې تذکره‬ ‫کړې ده‪ ،‬خبره دیته راورسیده چې حسن البنا خپلو اتباعو ته امر وکړ چې‬ ‫هرکله بادشاه دغه ښار ته را�شي نو تاسو یې باید ښه راغالست وکړئ‪ ،‬البنا‬ ‫وايي‪“ :‬تاسو باید الړ �شئ او د الرې په غاړو ودریږئ او د بادشاه ښه راغالست‬ ‫وکړئ‪ ،‬ترڅو پدې هیواد کې اجنبیان پدې پوه �شي چې مونږ د خپل بادشاه‬

‫سره مینه لرو اواحترام یې کوو‪ ،‬چې پدې سره به د هغوی په زړونوکې ستاسو‬ ‫ّ‬ ‫[مذكرات الدعوة]‪.‬‬ ‫احترام پیدا �شي”‬ ‫همدا ډول د اخوانیانو رسمي ورځپاڼې به د دغه علماني بادشاه ‪-‬چې‬ ‫غیر قر�شي هم دی‪ -‬په حق کې ویل چې باید دغه خلیفه مقرر کړی �شي‪ ،‬دغې‬ ‫اخواني ورځپاڼې به په عمومي توګه په فاروق او فؤاد باندې ثناء ویله‪ ،‬سره د‬ ‫دې چې دغه دواړه مرتدین و او د برتانویانو ښکاره ګوډاګیان و‪ ،‬د اخوانیانو په‬ ‫رسمي ورځپاڼه کې په الندې عنوانونو مقالې ذکردي‪“ :‬جاللة الفاروق د خپل‬ ‫ملت لپاره اعلی نمونه”‪“ ،‬فاروق د قرآن کریم ساتونکی”‪“ ،‬فاروق د خلفاء‬ ‫راشدین سنت راژوندي کړل”‪ ،‬بادشاه غوښتنه کوي او ملت ځواب ورکوي”‪،‬‬ ‫“جاللة امللک الصالح فاروق اول ته له اخوان املسلمین لخوا”‪“ ،‬صاحب‬ ‫الجالله ګران بادشا ته‪ ،‬هللا دې تایید وکړي”‪“ ،‬فاروق صالحه قدوه” او‬ ‫دا�سې نور‪ ،‬چې پدې کې بع�ضې مقالې حسن البنا په خپله لیکلې وې‪.‬‬ ‫اخوانیانو په ‪ 7391‬کال کې په مصرکې د فاروق د بادشاهۍ ورځ وملانځله‬ ‫او په دغه ورځ یې خپله څلورمه غونډه منقعده کړه‪ ،‬د دغې غونډې لپاره‬ ‫شل زره خلک راجمع شول ترڅو د فاروق سره خپل بیعت اعالن کړي‪،‬‬ ‫اخوانیانو به خپلو اتباعو ته امر کاوه چې هر کال باید یوه غونډ و�شي ترڅو د‬ ‫دغه طاغوت د بادشاه کیدو ورځ وملانځل �شي‪ ،‬دغه کار به یې هغه مهال هم‬ ‫کاوه چې بادشاه به له سفرراستون شو‪ ،‬تردې چې د اخوانیانو په کتابونو کې‬ ‫د دوی مورخین لیکي چې دوی به د فاروق د مولد ورځ هم ملانځله‪.‬‬ ‫اإلخوان والطاغوت مبارك‬ ‫طاغوت فاروق‬

‫د هغه شرک باوجود چې حسني مبارک به کاوه او د هغه ظلم باوجود چې‬ ‫مسلمانان یې ورسره مخ کړي و‪ ،‬لیکن اخوانیانو به د حسني مبارک او د هغه‬ ‫د حکومت څخه دفاع کوله‪ ،‬تردې چې د مسلمانانو پر خالف دوی د هغه د‬ ‫نظام سره مرسته هم کوله‪.‬‬ ‫مامون هضیبي وايي‪“ :‬د اخوان املسلمین او رئیس حسني مبارک ترمنځ‬ ‫هیڅ ډول حساسیت او کرکه وجود نه لري‪ ،‬ځکه هغه هیڅکله د اخوانیانو‬ ‫په کړونه او تعذیب کې له پخوا برخه نده اخیستې‪ ،‬همدا ډول د اخوان‬ ‫املسلمین لخوا د هیڅ ډول سیا�سي او ګوندي تحریکونو سره کومه دښمني‬ ‫نشته” [مجلة املجتمع]‪.‬‬ ‫عمر تلمساني وايي‪“ :‬ما په ډیرو دا�سې مواقفو کې برخه اخیستي چې د‬ ‫مصر حکومت پکې د اخوان املسلمین مرستې ته اړتیا لرله‪...‬زه به همیشه په‬ ‫کورنیو چارو وزارت کې د استخباراتو سره په تماس کې وم‪ ،‬هغوی سره به مې‬ ‫په هر هغه څه کې مرسته کوله چې په مصر کې به ترې امن مضبوطیده‪ ،‬ما‬ ‫به د هغوی د کشراو مشرتوپیرنه کاوه چې زما خواته به راغلل‪ ،‬ما دومره بس‬ ‫ګڼله چې هغوی یواځې زما سره په تلفون اړیکه ونی�سي او زه وزارت ته ورشم‪،‬‬ ‫مګر په روغتیايي حاالتو او اخترونو کې به هغوی زما خواته راتلل او شکریه‬ ‫به یې اداء کوله‪ ،‬په ما د هللا تعالی دا فضل و چې هرکله زه د یو مشکل په اړه‬ ‫غوښتل شوی یم نو بیرته موفق راستون شوی یم‪ ،‬زما زیارهمیشه د کورنیو‬ ‫چارو له وزارت څخه تشکري شوی دی” [ذكريات ال ُم ّ‬ ‫ذكرات]‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ود َو َّ‬ ‫ين َآم ُنوا َل َت َّتخ ُذوا ْال َي ُه َ‬ ‫هللا تعالى فرمايي‪{َ :‬يا َأ ُّي َها َّالذ َ‬ ‫الن َ‬ ‫ص َار ٰى أ ْوِل َي َاء‬ ‫َِ‬ ‫ِ‬ ‫َّ‬ ‫ُ َ‬ ‫َب ْع ُ‬ ‫ض َو َمن َي َت َول ُهم ِّمنك ْم ف ِإ َّن ُه ِم ْن ُه ْم ِإ َّن‬ ‫ض ُه ْم أ ْوِل َي ُاء َب ْع‬ ‫ٍ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫الل َه ل َي ْه ِدي الق ْو َم الظ ِ ِال َين} [املائدة‪]15 :‬؛ ژباړه‪ :‬ای‬ ‫مومنانو تاسو یهود او نصارا په دوستۍ سره مه نی�سۍ‬ ‫دوی بع�ضې د بعضو دوستان دي او څوک چې د دوی‬ ‫سره دوستي وکړي نو دا هم له هغوی څخه دی‪ ،‬یقینا‬ ‫هللا تعالی ظالم قوم ته هدایت نه کوي‪.‬‬ ‫د هللا تعالی دغه حکم اسالم ته د هغو منسوبینو‬ ‫په اړه کړی دی چې یهود او نصارا په دوستۍ سره‬ ‫نی�سي‪ ،‬نو آیا هغه خلک چې مرتدینو سره دوستي کوي‬ ‫هغوی به د ډیر بد حالت واال نه وي؟! ځکه د ارتداد‬ ‫کفر د یهود او نصارا د کفر څخه ډیر غلیظ او سخت‬ ‫دی‪ ،‬لکه چې په دغه مسئله د ټولو سلفو اجماع هم‬ ‫ده او همدغه خبره د جزیې‪ ،‬نکاح او نورو احکامو‬ ‫څخه هم څرګندیږي‪.‬‬ ‫اخوانیان او په ارجاء کې غلو‬ ‫په ارجاء کې د اخوانیانو غلو(د حد نه اوښتل)‬ ‫کوم پټ کار ندی‪ ،‬د اخوانیانو دویم مرشد عام‬ ‫حسن الهضیبي یو کتاب د (دعاة ال قضاة) ترعنوان‬ ‫الندې لیکلی‪ ،‬د دغه کتاب هدف دا دی چې د خپلو‬ ‫اتباعو ترمنځ په ارجاء کې د غلو مذهب خپور کړي‪،‬‬ ‫هغه په خپل کتاب کې په وضعي قوانینو په فیصله‬ ‫کوونکو حکومتونو د واقع کیدونکي تکفیر د بطالن‬ ‫لپاره کوښښ کړی‪ ،‬حسن هضیبي دغه کوښښ په‬ ‫هغه مهال کې کړی چې کله بع�ضې اخوانیان پدې‬ ‫موضوعاتو کې د سخت موقف لورې ته روان ول‪.‬‬ ‫اخواني پرملاني محمد جمال حشمت وايي‪ « :‬د‬ ‫“دعاة ال قضاة” د کتاب چاپ کول د تکفیر د مسئلې‬ ‫د رد لپاره کافي دي‪ ،‬اګر که د تکفیریانو په لست کې‬ ‫سید قطب(‪ )5‬ولې نه وي‪ ،‬اخوانیانو اوس دا منهج‬ ‫‪ 5‬بع�ضې اخوانیانو د خپلو مشرانو عقیده پري�ښې او په وضعي‬ ‫قوانینو فیصله کوونکو حکومتونو ته کافر وايي‪ ،‬دښمني ورسره‬ ‫خاص‬

‫‪34‬‬

‫طاغوت حسني مبارک‬

‫په کلکه راټینګ کړی چې د هیچا تکفیربه نه کیږي‪ ،‬د کتاب شلمه قاعده وايي‪:‬‬ ‫“هیچا ته ندي جائزچې هیچا ته په ګناه (‪ )6‬کافرووايي”‪ ،‬اودا یوه واضحه خبره‬ ‫ده‪ ،‬اوس نو د تکفیرپراساس مرموزې وژنې نشته‪ ،‬نه څوک د تکفیردعویدار‬ ‫شته‪ ،‬کله چې بع�ضې اخوانیانو د تکفیر د قضیې دعوا وکړه نو د جماعت‬ ‫څخه وویستل شول‪ ،‬بیا ورسره مناقشه او بحث وکړی شو؛ څوک چې پکې‬ ‫پوه شو‪ ،‬سمې الرې ته برابرشو او د ګمراهۍ نه راستانه شول نو هغه بیرته په‬ ‫ګوند کې شامل شول او څوک چې راستون نه شو هغه په نهايي ډول د ګوند‬ ‫څخه بهرکړی شو‪ ،‬هغه ته خپلو بچو هم وویل‪ :‬چې ګوره ته خو ډیرهوښیار‬ ‫سړی یې او دغه ډیرواضحه مسئله ده» [د الجزیره تلویزیون سره مرکه]‬ ‫د اخوانیانوڅلورم مرشد عام أبوالنصروايي‪“ :‬مونږ اسالم ته د منسوبو‬ ‫خلکو نه هر هغه چاته الس اوګد کوو چې د دعوت په څانګه کې کار کوي‪،‬‬ ‫مګر هغه خلک نه چې حاکم او یا د بل کوم انسان تکفیر کوي‪ ،‬ځکه مونږ په‬ ‫عمومي ډول د تکفیرپرضد یو” [النور مجله]‪.‬‬ ‫اخوانیان په یوه رسمي بیان کې وايي‪“ :‬اخوان املسلمین ټولو خلکو ته د‬ ‫خیرد باروونکو په نظرګوري او د دې اهل یې ګڼي چې امانت بارکړي او د حق‬ ‫په الره استقامت تر السه کړي‪ ،‬اخوانیان خپل ځانونه د خلکو په تکفیر نه‬ ‫مشغوله کوي‪ ...‬مونږ اخوانیان همیشه دا خبره کوو‪ :‬چې مونږ د هللا تعالی دین‬ ‫ته رابلونکي یو؛ قاضیان نه یو‪ ،‬همدغه المل دی چې مونږ هیڅ لحظه پدې کې‬ ‫فکرنه کوو چې خلک دې د خپلې عقیدې یا خپل دین پرته په بل څه مجبوره‬ ‫کړی �شي” [بیان للناس]‪.‬‬ ‫د اخوانیانو دریم مرشد عام عمر التلمساني وايي‪“ :‬د علمانیت‬ ‫(سیکولرزم) او الحاد (کمیونستۍ) ترمنځ ډیرواضحه توپیرموجود دی‪ ،‬ځکه‬ ‫علمانیت د دین خالف ندی بلکې دین داره سړي ته حق ورکوي چې د خپل‬ ‫ځان څخه تعبیروکړي‪ ،‬هرچې کمونستان دي نو د هغوی ځانګړی موقف دی‬ ‫چې په دیندارو خلکو پ�سې ورپ�سې کیږي‪ ،‬زه د حقوقو په پوهنځي کې د وفد‬ ‫کوي او د اخواني ګوند لخوا په علماني نظام کې د شاملیدو څخه انکارکوي‪ ،‬بع�ضې اخوانیان‬ ‫جهاد ته دعوت کوي او هغه په دې زمانه کې په هر مسلمان فرض بولي‪ ،‬په ځانګړې توګه د‬ ‫مرتدو رژیمونو او کافرو اشغالګرو پرخالف‪ ،‬لیکن اخوان املسلمین ګوند دغه شان غوښتنې‬ ‫ردوي‪ ،‬نو دغه ډول خلک به یا ځانته کیږي او یابه د مشکالتو سره مخ کیږي تردې چې بیرته‬ ‫ګوند ته راستانه �شي‪.‬‬ ‫‪ 6‬مسلمان ته ندې جائز چې بل مسلمان ته په ګناه کافر ووايي‪ :‬لکه د حرامې وینې په تویول‪،‬‬ ‫یا د زنا په کولو‪ ،‬شراب په څښلو او دا�سې نورو‪ ..‬لیکن د حسن البنا په خبرو کې مشکل دادی‬ ‫چې هغه دغه قاعده په دا�سې اعمالو کې هم جاري کوي چې هغه اصال کفر اکبر وي لکه په‬ ‫دین پورې ټوقې کول‪ ،‬د قبرونو عبادت کول‪ ،‬په وضعي قوانینو فیصلې کول او د مسلمانانو پر‬ ‫خالف د کفارو سره مرسته کول اوپدې کې هیڅ شک نشته چې د دغواعمالوکوونکی مرتد دی‪.‬‬ ‫‪35‬‬

‫په نامه د علماني رئیس فؤاد سراج الدین ملګری پاتې شوی یم‬ ‫هغه نیک سړی دی ملونځ او روژه اداء کوي‪ ،‬بله دا چې د الوفد‬ ‫اخوانیانو ته کله هم ضرر ندی رسولی” [صحیفة املستقبل]‪.‬‬ ‫په همدې توګه اخوانیان د هیچا تکفیر نه کوي اګر که‬ ‫سیکولرانسان ولې نه وي‪ ،‬بلکې دوی د همدغه پخوانوغړو څخه‬ ‫یواځې پدې خاطر برائت اعالنوي چې هغوی به د دغو طاغوتي‬ ‫نظامونو تکفیرکاوه‪.‬‬ ‫اخوانیان او د جهاد دعویداران‬ ‫په اخوانیانو کې د دغې ښکاره ګمراهۍ باوجود دوی وکړی‬ ‫شول چې د سلفي تحریکونو په صفونو کې د څو لسیزو راهی�سې‬ ‫ځان ځای کړي‪ ،‬چې په دغو تحریکونو کې ترټولو لومړی تحریک‬ ‫د “السروریه” وپیژندل شو‪ ،‬دغه نوم د دغه تحریک د وتلي مشر‬ ‫مؤرخ محمد سرور له نامه څخه اخیستل شوی‪ ،‬سروریان چې‬ ‫کله په لومړیو کې راووتل نو په طاغوتي نظامونو به یې نیوکې‬ ‫کولې او په شرکي انتخاباتو کې د شرکت څخه به یې خلک‬ ‫ویرول‪ ،‬لیکن دوی به د جهاد او د تکفیر د مسئلې څخه سخت‬ ‫ځان ساته‪ ،‬بیا چې په کال ‪ 1991‬کې د الجزائر په انتخاباتو کې‬ ‫یو شمیر “اسالمي” ونو برخه واخیسته نو سروریانو په ډیر تلوار‬ ‫سره خپل موقف ته بدلون ورکړ او ددغو شرکي ډلو مالتړ یې اعالن کړ‪،‬‬ ‫لدې نه وروسته د مجاهدینو پر ضد د سروریانو لهجې سختې شوې‪ ،‬بیا چې‬ ‫کله د یوولسم ستمبر عملیات وشول‪ ،‬ورپ�سې په جزیرة العرب کې عملیات‬ ‫وشول نو سروریانو د طواغیتو سره سوله وکړه؛ په ځانګړې توګه د آل سلول‬ ‫طواغیتو سره‪ ،‬بیا سروریان د طواغیتو د الس الندې هیوادونو ته له شړل‬ ‫کیدو وروسته یو ځل بیا راستانه شول‪ ،‬ترڅو د مجاهدینو پرضد د طواغیتو‬ ‫سره په جنګ کې برخه واخلي‪.‬‬ ‫له دغې سروري مشکل وروسته یو بل مشکل رامنځته شو چې هغې ته‬ ‫«حزب األمة» وايي او حاکم املطیري یې مشري کوي‪ ،‬دغې وروستنۍ ډلې وکولی‬ ‫شول چې د اخواني منهج بع�ضې برخې سلفیت ته داخلې کړي چې پدې سره‬ ‫دغه “سلفي اخوانیت” د القاعدې صفونو ته هم داخل شو او د دې بیلګې‬ ‫هغه مهال لیدل کیږي چې کله د القاعده ګڼ شمیر مشران د اخوانیانو د‬ ‫“علماؤ” او د هغوی په څیر د نورو د عزت او احترام احساس ځان سره پټ‬ ‫ساتي‪.‬‬ ‫د جهاد د دعویدارو په لیکنو کې یو شمیر بیلګې موجودې دي چې د‬ ‫اخوانیانو عزت پکې بیان شوی‪ ،‬لکه چې ابو مصعب السوري وايي‪“ :‬د اخوان‬ ‫املسلمین حرکت په حقه سره د زیاتره اصولي سیا�سي حرکتونو او حتی په‬ ‫اسالمي او عربي نړۍ کې د ډیرو جهادي ونو لپاره مور بلل کیږي” [دعوة‬ ‫املقاومه]‪.‬‬ ‫بل ځای وايي‪“ :‬د اخوان املسلمین حرکت د دې ډول افکارو د تولد او‬ ‫انتشار لپاره یوه طبیعي غیږ بلل کیږي‪ ،‬ځکه حسن البنا رحمه هللا د دغه‬ ‫ډول نوښتون لپاره یوه بهتره ژاله جوړه کړه‪ ،‬پدې خبره تر ټولو لوی دلیل د‬ ‫دغه هغه شعاردی چې د دوی منهج پکې خالصه کړی شوی دی‪ ،‬دغه شعار‬ ‫وايي‪“ :‬هللا تعالی زمونږ هدف دی‪ ،‬رسول زمونږ الرښود دی‪ ،‬قرآن کریم زمونږ‬ ‫قانون دی‪ ،‬جهاد زمونږه الره ده او د هللا تعالی په الره کې مرګ زمونږ تر ټولو‬ ‫لوی ارمان دی”همدا شان د دغه تحریک په لومړي سرکې جهادي کوښښونو‬ ‫بل دلیل وړاندې کړ چې دغه تحریک دې د جهادي فکر لپاره یوه غیږ او رحم‬ ‫جوړ �شي” [دعوة املقاومه]‪.‬‬ ‫بل ځای وايي‪“ :‬د اسالمي ویښتیا زیري راپیدا شول‪ ،‬چې د عمومي اصالح‬ ‫خبره پکې پرته وه او په زیاتره برخو کې یې جهادي عقیده حاضره وه‪ ،‬چې پدې‬ ‫خبره د حرکتونو د مور او زړه؛ اخوان املسلمین هغه مشهور شعار تر ټولو‬ ‫لوی دلیل دی‪ ،‬همدا ډول د هغو تحریکونو شعارچې د اخوان املسلمین نه په‬ ‫عربي او اسالمي نړۍ کې زیږیدلي دي‪ ،‬دغه شعار وايي‪“ :‬هللا تعالی زمونږ هدف‬

‫دی‪ ،‬رسول زمونږ الرښود دی‪ ،‬قرآن کریم زمونږ قانون دی‪ ،‬جهاد زمونږه‬ ‫الره ده او د هللا تعالی په الره کې مرګ زمونږ تر ټولو لوړ ارمان دی” د دې‬ ‫امت په اوسنۍ زمانه کې د هیڅ یو ادیب په ادب یا د کوم لیکوال په لیکنه‬ ‫کې د یو تحریک د جهادي عقیدې د مقوماتو لپاره کوم جامع عبارت لدې‬ ‫بل نشته‪ ،‬دغه شعار ټول دین‪ ،‬اساسیات او فروعیات راجمع کړي دي”‬ ‫[دعوة املقاومه]‪.‬‬ ‫بل ځای وايي‪“ :‬لیکن د جهادي فکر خوزښت او لومړۍ فکري غیږه؛‬ ‫یعنې د اخوان املسلمین فکر چې په عربي او اسالمي نړۍ د مصر او شامي‬ ‫سوریا څخه راوالوت‪ ،‬دغه ژوندی فکر چې د اخوان املسلمین په حرکت‬ ‫کې وجود لري‪ ...‬د اوسني جهاد فکر د جوړښت له دوه برخو یوه ده” [دعوة‬ ‫املقاومة]‪.‬‬ ‫د سوري خیال دا دی چې اخوان ګواکې د معاصر جهاد نوښت ګران‬ ‫دي‪ ،‬سوري دا خبره هیروي چې د اخوانیانو ټول کوښښ د ډیموکرا�سۍ‬ ‫په خدمت کې تیر شوی دی‪ ،‬د سوري دغه رایه بیا ظواهري هم په خپلو‬ ‫خبرو کې راغبرګوي؛ چیرته چې وایي‪“ :‬شیخ حسن البنا رحمه هللا بې شکه‬ ‫د اسالمي تحریک یوه ځالنده نمونه ده! هغه ته هللا تعالی شهادت ور په‬ ‫نصیب کړ‪ ،‬مونږ د هللا تعالی نه سوال کوو چې د نور ټول نیک عمل سره یې‬ ‫ترې قبول کړي‪ ،‬هللا تعالی پوهیږي چې زه په زړه کې د هغه سره څومره مینه‬ ‫او ورته احترام لرم‪ ...‬همدا ډول شیخ حسن البنا رحمه هللا د خالفت څخه‬ ‫وروسته په اوسنو اسالمي حرکتونو کې د جهاد نیالګۍ کیناوه” [الحصاد‬ ‫املر]‪.‬‬ ‫بل ځای وايي‪“ :‬زه دغه کار هدیه کوم‪...‬امام او د اسالمي پاڅون المل‬ ‫حسن البنا ته‪ ،‬چا چې ځوانان د لوبو او عبثیاتو څخه د جهاد میدانونو ته‬ ‫راوویستل” [شذی القرنفالت]‪.‬‬ ‫د جهاد د دعویدار دغه مشکل ‪ -‬دا عقیده لرل چې د جهاد د نوښت تر‬ ‫شا اخوانیان دي‪-‬کومه پای نه لري‪ ،‬لیکن دغه مشکل اوس دیته ورسیده چې‬ ‫د اخوان املرتدین د مسلمان ثابتولو لپاره دوی له ځانه عذرونه پیدا کوي‪،‬‬ ‫سوري وايي‪“ :‬څوک چې په ډیموکرا�سۍ کې ګډون کوي نو دوی څو ډوله او‬ ‫شکلونه لري‪ ،‬چې باآلخره د دوی حکمونه هم سره جال جال دي‪...‬لیکن په‬ ‫عمومي توګه زه د هغه چا په مذهب یم چې ډیموکرا�سۍ ته کفر وايي او د‬ ‫ډیموکرا�سۍ فلسفه او تشریعات د اسالمي عقیدې او د توحید د دین سره‬ ‫خالف بولي‪ ،‬لیکن څوک چې په ډیموکرا�سۍ کې ګډون کوي؛ پدې عذر سره‬ ‫چې دوی د کمزورۍ په حال کې دي او ډیموکرا�سي هغه یواځنۍ الره ده چې‬ ‫دوی پرې خپلو هغو مقاصدو ته رسیدی �شي چې د اسالم او مسلمانانو د‬ ‫دعوت لپاره ترې استفاده کوي‪ ،‬یا دا چې ډیموکرا�سي هغه یواځنۍ ممکنه الر‬ ‫ده چې د دې وخت په ظروفو کې ترې د شریعت د حاکمیدلو ته سړی رسیدلی‬ ‫�شي چې بیا به د شریعت ضد احکام لرې کړی �شي‪ ،‬یا دا چې ډیموکرا�سي هغه‬ ‫یواځنۍ ممکنه الره ده چې د حق غږ ترې پورته �شي‪ ،‬امرباملعروف او نهی عن‬ ‫املنکروکړی �شي او د حق غږ امت ته ورسول �شي‪ ....‬او دا�سې نور عذرونه نو‬ ‫د دغه ډول اعذارو او تاویالتو په خاوندانو کې مخلصه خلک د ډیموکرا�سۍ‬ ‫په کولو او د ډیموکرا�سۍ په ادارو کې په داخلیدو معذوره ګڼل کیږي” [دعوة‬ ‫املقاومة]‪‬‬‬‬‬‬.‬‬ ‫د جهاد دغه دعویداران دا نظرلري چې مرتد طواغیت ګواکې مسلمانان‬ ‫دي‪ ،‬لکه څرنګه چې ظواهري د مر�سي او د هغه د اتباعو په اړه رایه لري‪ ،‬بلکې‬ ‫د جهاد دغه دعویدارخلکوته دعوت ورکوي چې د اخوانیانوسره نور هم ډیر‬ ‫تعاون هم وکړي او په لوی احترم ورته قائله �شي‪.‬‬ ‫سوري وايي‪“ :‬د نړیوال اسالمي مقاومت د دعوت قانون‪91 ....‬ماده‪ :‬د‬ ‫نړیوال اسالمي مقاومت دعوت د اسالمي پاڅون او نوښت لپاره د دعوتي‪،‬‬ ‫اصالحي‪ ،‬علمي‪ ،‬دیني او نورو بخشونو لپاره د مخلصینو د کوښښونو تشکري‬ ‫کوي او د مسلمانانو د ساتنې‪ ،‬د هغوی د احوالو د اصالح لپاره یو ګام بلي‪،‬‬ ‫حرکة املقاومه دغه ټولې ډلې(اخوانیان‪ ،‬تبلیغیان‪ ،‬سلفیان‪ ،‬حزب التحریر‬

‫د اخوانیانو مرستندوی ابو مصعب السوري‬

‫او نور) په خپل منځ کې تعاون او د اسالمي مقاومت مرستې ته رابلي او د هللا‬ ‫تعالی دین ته د هغوی د دعوت کوښښونه د امت د مقاومت د تقویې لپاره‬ ‫اساس بولي‪ ،‬مقاومتي تحریک په دغو ټولو ډلو او فکري مدرسو غږ کوي چې د‬ ‫اختالف مسائل پریږدي او د هغې حملې مخنیوي ته را مخکې �شي چې د خطر‬ ‫سره یې په هر اړخیزه توګه د ورسره د مسلمانانو وجود مخامخ دی” [دعوة‬ ‫املقاومة]‪.‬‬ ‫د ظواهري په مشرۍ کې د القاعدې په رسمي اعالم کې د اخوانیانو په‬ ‫اړه دغه موقف څو وارې تکرار شوی‪ ،‬چې مشهورې بیلګې یې«توجيهات عامة‬ ‫للعمل الجهادي» او د «وثيقة نصرة اإلسالم» بیانونه دي‪ ،‬د اخوانیانو په اړه‬ ‫د جهاد د دعویدارو دغه موقف یواځې دغه “جهادیان” د اخوانیانوسره کلک‬ ‫تعاون ته راونه بلل بلکې په هغه چا اوس نیوکې کوي چې د اخوانیانو تفکیر‬ ‫کوي‪.‬‬ ‫د مثال په توګه ابو مصعب السوري په عدنان عقله او د هغه په ملګرو‬ ‫انتقاد کوي؛ کله چې هغوی د اخوانیانو څخه جدا شول او د ځان لپاره یې د‬ ‫(الطلیعه) په عنوان یوه جنګي ډلګۍ تاسیس کړه‪ ،‬سوري وايي‪“ :‬د الطلیعه‬ ‫په تحرکاتو کې یوه سلبي او بده پیښه رامنځته شوې او هغه دا چې د الطلیعه‬ ‫تحریک او په ځانګړې توګه یې مشر؛ عقله د تشدد او سختۍ لورې ته مایله‬ ‫شوي‪ ،‬دغه پیښه له هغې وروسته رامنځته شوه چې اخواني تحریک یوه نا‬ ‫اشنا الره اختیار کړه او د نوي سیا�سي رسنیز نظام سره یې ټلواله او تحالف‬ ‫اعالن کړ‪ ،‬د طلیعې سختي د هغې وروسته زیاته شوه چې اخواني تحریک د‬ ‫عدنان عقله تحریک”الطلیعه” محاصره کړاو دښمني یې ورسره اعالن کړه‪،‬‬ ‫نوعدنان عقله اعالن وکړچې د اخوان املسلمین اوالجبهة االسالمیه د مشرانو‬ ‫څخه هغه څوک زما په نیزد کافردی چې په وطني ټلواله اود هغې په انحرافاتو‬ ‫کې شامل شوی وي‪...‬اګر چې په تفکیر د اسراف څخه د کار اخیستونکي دغه‬ ‫تحریک پروړاندې ګڼ شمیرخلک ودریدل‪ ،‬لیکن عدنان عقله د خپل قناعت‬ ‫سره سم دغه تحریک ته دوام ورکړ” [الثورة اإلسالمية الجهادية في سوريا]‪.‬‬ ‫په همدې توګه سوري د”الطلیعة” په “سلبي نقاطو” کې ذکر کوي وايي‪:‬‬ ‫“کله چې د الطلیعه پر خالف په وروستیو ورځو کې اخواني او عراقي کالبندي‬ ‫خاص‬

‫‪36‬‬

‫د ثوابتو څخه هغه وخت الس وینځلی چې کله یې د حکم او قانون جوړونې‬ ‫نسبت غیرهللا تعالی ته وکړ‪ ،‬دوی بیا بې د کوم تردد او پټوني دا خبره وکړه چې‬ ‫“فیصله او قانون جوړول د ملت کاردی” بیا یې ورسره دا خبره هم زیاته کړه‬ ‫چې‪“ :‬اوس مونږ د ملت اوشورا په مجلسونوکې د همدغه ملت نمایندګان یو”‬ ‫او په دغه کار کې چې دوی یې وايي او کوي یې؛ د انبیاؤ او د اسمان او ځمکې د‬ ‫رب د توحید سره ښکاره ټکر پروت دی‪...‬دغه کفر چې دا اخوانیان پکې واقع‬ ‫شوي او خلک یې پکې هم واقع کړي د دې ټولو المل د امریکا او غرب د کتابي‬ ‫کفارو تابعداري ده” [السلمية دين من؟]‪.‬‬ ‫شیخ تقبله هللا بیا وايي‪“ :‬د مبارک‪ ،‬معمر او ابن علي او د مر�سي‪ ،‬عبد‬ ‫الجلیل او غنو�شي ترمنځ هیڅ توپیر نشته‪ ،‬دوی ټول طواغیت دي او په یو‬ ‫شان قوانینو فیصلې کوی‪ ،‬لیکن دومره خبره ده چې دغه نور د مسلمانانو په‬ ‫کړونه کې ډیرسخت دي” [السلمية دين من؟]‪.‬‬ ‫دا خبره ضروري ده چې پدې زمانه کې د ختیځ او لویدیځ مسلمانان او د‬ ‫هغو هیوادونو وګړي چې د مرتدینو‪ ،‬یهود او نصارا حکم پرې غالبه دي باید‬ ‫دوی ټول دا وپيژني چې د اخوانیانو ډله یوه سخت ترینه مرتده ډله ده او په‬ ‫ټولومسلمانانوواجب دي چې د دغې تکفیروکړي‪ ،‬براءت ترې وکړي اودښمني‬ ‫او بغض ورسره ښکاره کړي‪ ،‬او د دغه د اعضاؤ‪ ،‬جبهاتو‪ ،‬فروعو‪ ،‬ډلو‪ ،‬د‬ ‫“اسالمي” مرکزونو او “مسجدونو” چې د ضرر او مشکل نه ډک دي (‪ )7‬براءت‬ ‫اعالن کړي او هم د دغه په هر فرد واجب دي چې د دغه څخه جدا �شي‪ ،‬د‬ ‫کفریاتو څخه یې براءت اعالن کړي او هللا تعالی ته د ارتداد څخه توبه وبا�سي‪.‬‬ ‫خبردار! په ټولو مسلمانانو واجب دي چې دار الخالفت ته هجرت وکړي‪،‬‬ ‫ځکه خالفت هغه واحد بدن دی چې د اخواني مرتدینو او د هغوی د صلیبي‬ ‫بادارانو او د راف�ضي دوستانو په مخکې کلکه ډبره ده‪ ،‬دغه کفار او مرتدین‬ ‫کوښښ کوي چې حقیقي اسالم ویجاړکړي او په دا�سې “اسالم “یې بدل کړي‬ ‫چې د محمد صلی هللا علیه وسلم سره یواځې دومره اړیکه لري لکه د نصاراو‬ ‫او نصرانیت دین چې د عی�سی علیه السالم د توحید سره څومره اړیکه لري‪.‬‬ ‫یا هللا د دغه مرتد اخواني پایه د خالفت په مبارک جهاد سره وکړې‪،‬‬ ‫آمین‪.‬‬

‫سخته شوه او د هر لوري څخه یې پرخالف دسی�سې جوړې شوې او سخت‬ ‫ظلمونه او سختۍ پرې راغلې نو دغه تحریک د سخت دریزۍ په لور والړ‪ ،‬بیا‬ ‫دغه سختي د دې تحریک یوه عالمه شوه چې په هروګړي کې به یې ښکاریده‪،‬‬ ‫د دې سخت دریزۍ په لویېدو او ښکاره کولو کې داخواني اعالم هم لویه ونډه‬ ‫وه او څه پکې بې ځایه پروپاګنډه هم وه‪ ،‬لیکن په حقیقت کې هم دغه سخت‬ ‫دریزي په دغه تحریک کې موجوده وه‪ ،‬کیدی�شي په دغه سخت دریزۍ کې تر‬ ‫ټولو لرې حد چې عدن عقله او د هغه بع�ضې ورونه ورته رسیدلي وو هغه د‬ ‫اخوان املسلمین او الجبهة االسالمیه تکفیر و ځکه دغو دوه ډلو د پروګرام او‬ ‫طرحې پر اساس د وطني ډلو سره ټلوالي کړې وه‪ ،‬همداشان عقله او د هغه‬ ‫ملګرو هر هغه چاته کافر ویل چې هغه د اخواني مشرانو سره په دوستانه‬ ‫پاتې و او حجت پرې قایم شوی و‪ ،‬اګر چې د بع�ضې اخوانیانو او د هغوی د‬ ‫ټلوالې او په ځانګړې توګه د عدنان سعد الدین څرګندونې‪ -‬په کومو کې چې‬ ‫دوی داخبره په واروارکړې چې د عراق د البعث د عفلقي اعضاء مسلمانان‬ ‫دي او مشران یې دینداره دي او عدنان سعد دا خبره هم ډیروارې کړې وه چې‬ ‫صدام حسین او د هغه نظام اسالمي دی‪ ،‬بلکې هغه ځوانان یې مالمته کړي‬ ‫چې صدام ته کافروايي بلکې د توبې او استغفارغوښتنه یې ترې کړې‪ ،‬اګرچې‬ ‫دغه ټول د عدنان عقله قناعت تقویه کوي لیکن د هغه لخوا د عمومي تکفیر‬ ‫خبره کې بې شکه اسراف پروت و “ [الثورة اإلسالمية الجهادية في سوريا]‪.‬‬ ‫نو ته وګوره چې سوري په عدنان عقله پدې خبره نیوکه کوي چې هغه‬ ‫د سوریې اخوانیانو ته پدې کافر ویل چې دوی په یو دا�سې وطني ایتالف کې‬ ‫شامل شوي وو چې د سیکولراو ډیموکراس حکومت د قیام لپاره یې کارکاوه!‬ ‫نو لدې وروسته بیا دا خبره کومه تعجبي نده چې په شام او نورو سیمو کې‬ ‫د جهاد دعویدار د مرتدو اخواني او سروري ډلو سره په یوه خندق کې د‬ ‫اسالمي دولت پر خالف جنګ ته چمتو �شي او دعوا یې دا وي چې مهاجرین‬ ‫او انصار خوارج دي! یا دغه اخوانیان دا�سې �شي لکه چې د ګمراه درواغژن‬ ‫په یوه صادقه پخوانۍ وینا کې چې راغلي‪ ،‬کله چې ابو قتاده د توحید په‬ ‫اړه د اخوانیانو د جهالت څخه پرده پورته کړه او بیا یې پرې دا�سې تبصره‬ ‫وکړه‪“ :‬آیا له دوی (اخواني ) څخه به کوم د خیر امید وساتل �شي؟ یا به له‬ ‫دوی څخه د اسالم د ولیدلې ودانۍ د بیا ودانولو انتظار وکړی �شي؟ لدې هم‬ ‫تعجبي د هغه چا عقیده ده چې وايي حسن البنا پدې زمانه کې د امت لپاره یو‬ ‫فکري نوښتګر و‪ ،‬یا حسن البناء سلفیت او سلفو ته منسوب دی او د اهل‬ ‫(‪ )7‬هللا تعالی په هغو مسجدونو کې د ملانځه د قیام نه منع کړې چې منافقانو جوړ کړي وي‪ ،‬بیا‬ ‫السنت والجماعت شعار پورته کوي‪ ،‬بلکې لدې هم ډیر نا اشنا د هغه چا دا‬ ‫دغه امرد هغو مسجدونو په اړه ډیرسخت دی چې سختو َمرتدینو جوړ کړي وي او هلته د کفر‬ ‫دا�سې‬ ‫ګمان دی چې ګواکې د اخوان املسلمین د او جهادي ونو ترمنځ توپیر‬ ‫س َع َلى َّ‬ ‫امامان د خلکو امامتي کوي‪ ،‬هللا تعالی فرمايي‪{َ :‬ل َت ُق ْم ِف ِيه أ َب ًدا َلَ ْسج ٌد ُأ ِ ّس َ‬ ‫الت ْق َوى ِم ْن‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ ٌ ُ ُّ َ ْ َ َ َ َّ ُ َ َّ‬ ‫دی لکه د صحیح بخاري او صحیح مسلم ترمنځ توپیر‪ ،‬همدغه المل دی چې‬ ‫الل ُه ُيح ُّب ْالُ َّط ّهر َ‬ ‫أ َّول َي ْوم أ َح ُّق أ ْن َت ُق َ‬ ‫ين} [التوبة‪،]801 :‬‬ ‫وم ِف ِيه ِف ِيه ِرجال ي ِحبون أن يتطهروا و‬ ‫ِ‬ ‫ِ ٍ‬ ‫ِ ِ‬ ‫دوی ورسره ټلواله او تحالف کول بد نه مني‪ ،‬د مرتدینو پرخالف نه بلکې د‬ ‫ژباړه‪ :‬ته پدې مسجد کې هیڅکله ملونځ ونکړې‪ ،‬هغه مسجد چې د لومړۍ ورځې څخه په تقوا‬ ‫موحدینو پرخالف ټلواله‪ ،‬بلکې دغه جهاد ته منسوب خلک د دغو اخوانیانو‬ ‫جوړ دی هغه د دې حقداردی چې ته پکې ملونځ وکړې‪ ،‬په هغې کې دا�سې سړي وجود لري چې د‬ ‫خپل ځان د پاکۍ سره مینه لري او هللا تعالی د پاکي کوونکو سره مینه لري‪.‬‬ ‫د الس د آلې په توګه استعمالیږی‪...‬د دوی ورونوته د کنځلولپاره اوپه تکفیري‬ ‫نومولو کې”‪.‬‬ ‫د پاکستاين ګوډاګي هیبت الله جنګیالی‬ ‫ي‬ ‫آیا دا کټ مټ هغه څه ندي چې د ظواهر مرتد صحوات پکې په هرځای‬ ‫کې واقع شوي دي؟‬ ‫د اخوانیانو څخه براءت (بېزاري)‬ ‫شيخ أبو محمد العدناني (تقبله هللا) وايي‪“ :‬اخواني په اسالمي چپن کې‬ ‫یو سیکولر (علماني) دی‪ ،‬بلکې دوی د علمانیانو څخه هم ډیر بد او خبیثان‬ ‫دي‪ ،‬دا�سې دی چې د چوکۍ او پارملان بندګي کوي؛ دوی ته د ډیموکرا�سۍ‬ ‫په الره کې مرګ اسان دی لیکن د هللا تعالی په الره کې مرګ ورته مشکل دی‪،‬‬ ‫ما د دوی له یو خطیبه واوریدل چې د سلګونو زره خلکو یوې غونډې ته یې‬ ‫وینا کوله ویل یې‪“ :‬پام کوئ چیرته کورونو ته ستانه ن�شئ‪ ،‬د ډیموکرا�سۍ په‬ ‫الره کې ځان مړ کړئ” دا یو دا�سې دی که چیرته د چوکۍ د حاصلیدو په الره‬ ‫کې ترې ابلیس شیطان ته د سجدې غوښتنه وشوه نو بې له کوم تردد څخه‬ ‫به دغه کار هم وکړي‪ ...‬د اخوانیانو او د هغه ورور د تیارو (د النور مصري )‬ ‫دواړه د ایمان د ثوابتو او د اسالم د ډیرو فروعو څخه خالي دي‪ ،‬دوی د ایمان‬ ‫‪37‬‬

‫دا چې د خالفت د غازیانو مرګونې جګړې د کفري ځواکونو پرخالف‬ ‫دوام لــري‪ ،‬نــو پــدې لــړۍ ـکـې مونــږ د مجاهدینــو د وروســتنیو عملیاتــو یــوه‬ ‫برخه راخلو؛ کومې چې د خالفت د واکمنۍ د ساحې په پراخه کیدو‪ ،‬یا د‬ ‫دښمن په ویرولو‪ ،‬وژلو او ذلیله کولو کې کامیابې شوې وي‪ ،‬دغه عملیات‬ ‫د هغو ګڼ شمیره عملیاتو یو کوچنی انځور دی چې اسالمي دولت په تیرو‬ ‫اوونیــو ـکـې د نــړۍ د ختیــځ اولویدیــځ پــه بیالبیلــوجبهاتــو ـکـې ترســره کــړي دي‬ ‫په تركيې جنګ‪:‬‬ ‫د ربیع اآلخرپه اوومه نیټه‪ :‬د باب ښــارپه شــمال ختیځ کې د قباســین‬ ‫ښــارګوټي تــه نــږدې د خالفــت غازیانــود تر ـکـي مرتــد پــوځ یــو ‪ BMP‬زغــره والــه‬ ‫عراده د ټانګ ضد توغندي په واسطه ویجاړکړه‪.‬‬ ‫د ربیع اآلخرپه اتهه نیټه‪ :‬د باب ښارپه لویدیځ کې د خالفت غازیانو‬ ‫د ترکي مرتد پوځ او مرتدو صحواتو په ســنګرونو غلچکی برید ترســره کړ‪،‬‬ ‫چې دلږو نښتو وروسته مرتدینو تیښته اختیارکړه‪ ،‬مجاهدینو د مرتدینو‬ ‫په مورچو ولکه وکړه او بیرته خپلو ځایونو ته روغ رمټ راستانه شول‪.‬‬ ‫د ربیــع اآلخــرپــه دیارلســمه نیټــه‪ :‬د قدیـران کلــي ســره نــږدې د خالفــت‬ ‫غازیانــود تر ـکـي مرتــد پــوځ یــوټانــګ د ټانــګ ضــد توغنــدي پــه مــټ ویجــاړکــړ‪.‬‬ ‫د ربیع اآلخرپه شپرویشتمه نیټه‪ :‬د استشهاد یو اتل؛ ورور أبو أحمد‬ ‫الحموي‪-‬تقبلــه هللا‪ -‬خپــل بــارودي موټــرد بــاب ښــارپــه شــمال؛ الدیــرغــره‬ ‫سره نږدې د مرتد ترکي پوځ او صحواتو د یوې قرارګاه سره نږدې انفجار‬

‫کړچې ګڼ شمیرمرتدین پکې مرداراو ژوبل شول‪ ،‬په عین مهال کې د باب‬ ‫ښارپه شمال ختیځ کې د قبراملقري کلي سره نږدې د ترکي پوځ یوټانګ او‬ ‫یوه پوځ باروونکې عراده په ټانګ ضد توغندو ویجاړکړی شول‪.‬‬ ‫قوقاز والیت‪:‬‬ ‫د ربیــع االول پــه دیرشــمه نیټــه‪ :‬د خالفــت د امنــي غازیانــو ډلګیــو د‬ ‫داغســتان پــه خاســفیورت ښــار ـکـې د داغســتاني مرتــدو پولیســو پــه پاټکونــو‬ ‫دوه بریدونه ترســره کړل او دریم برید یې د داغســتان په کاسبییســک ښــار‬ ‫ـکـې د پولیســو پــه یــوه ګزمــه ترســره کــړچــې یــو شــمیرمرتدیــن پکــې مــړه او یــو‬ ‫شــمیرنــور ټپیــان شــول‪.‬‬ ‫بغداد واليت‪:‬‬ ‫د ربیع اآلخرپه دریمه نیټه‪ :‬دا چې روافض او ټلوالې یې په نینوا والیت‬ ‫روغتیایي ادارې باربارپه نښه کوي نو ورور أبو حسان العراقي‪-‬تقبله هللا‪-‬‬ ‫د غــچ اخیســتنې لپــاره د خپــل بــارودي موټــرســره د بغــداد ختیــځ؛ الصــدر‬ ‫ښــار پــه لــور روان شــو او د مشــرکینو پــه زالــو ـکـې یــې چاودنــه ترســره کــړه‪،‬‬ ‫چــې یــو ســل او پنځــوس رافضیــان پکــې مــړه او ژوبــل شــول‪ ،‬ورپ�ســې د ښــار‬ ‫پــه ختیــځ ـکـې د الجــوادراو الکنــدي پــه روغتونونــو ـکـې د بــارودي موټــرو دوه‬ ‫چاودنــې وشــوې چــې شــپیته تنــه پکــې مــړه او ژوبــل شــول‪.‬‬ ‫د ربیع اآلخرپه نهمه نیټه‪ :‬استشــهادي ورور یحيی العراقي‪-‬تقبله هللا‪-‬‬ ‫خبرونه‬

‫‪38‬‬

‫استشهادي ابو حسن العراقي تقبله الله‬

‫د خپــل بــاردوي موټــر ســره د بغــداد پــه ختیــځ ـکـې علــوه جمیلــه ســیمې تــه‬ ‫ورســید او د راف�ضــي مشــرکینو پــه ژالــو یــې استشــهادي بریــد ترســره کــړه‪،‬‬ ‫چــې لــږ تــر لــږه اتیــا رافضیــان پکــې مــړه او ژوبــل شــول‪ ،‬پــه عیــن مهــال ـکـې‬ ‫استشــهادي ورور ابــو دجانــه العراقي‪-‬تقبلــه هللا‪ -‬خپــل بــارودي واســکټ د‬ ‫بغداد په ختیځ البلدیات سیمه کې د روافضو په یوه ګڼه ګوڼه کې انفجار‬ ‫کــړچــې د پنځــه څلویښــت پــورې روافــض پکــې مــړه او ژوبــل شــول‪.‬‬ ‫د ربیع اآلخرپه یوولسمه نیټه‪ :‬د بغداد په ختیځ؛ د النهضه سیمې د‬ ‫طب الکندي د دوه پاکولتو او د بغداد په جنوب؛ د الدوره سیمې د دجله‬ ‫پوهنتــون د پاکولتــې دقیــق څــاراو بیــا د پــان ګــذارۍ وروســته د مایــن کارۍ‬ ‫ډلګیــو د راف�ضــي پــوځ د ضابطانــو او د راف�ضــي لښــکریانو د قومندانانــو د‬ ‫پنډغالوسره نږدې دوه بارودې موټرې ځای پرځای کړې اوبیا یې چاودنې‬ ‫ورکړې چې تراویا پورې مرتدین پکې مړه او ژوبل شــول‪.‬‬ ‫صالح الدين والیت‪:‬‬ ‫د ربیــع اآلخــرپــه دریمــه نیټــه‪ :‬د خالفــت د غازیانــو انغما�ســي ډلګیــو پــه‬ ‫ســامراء ښــار ـکـې د راف�ضــي پــوځ پــه مرکزونــو یرغــل پیــل کــړ‪ ،‬چــې د ســختو‬ ‫نښــتو پــه تــرڅ ـکـې مجاهدیــن د اتحــادي پولیســو مرکــز او د س ـرایا الســام‬ ‫ملیشــو مرکــزتــه پــه ننوتولــو وتوانیــدل‪ ،‬پــه نښــتو ـکـې د ســلو پــورې مرتدیــن‬ ‫مــرداراو ګــڼ شــمیرټپیــان شــول چــې پــه مــړو ـکـې د ډګرمــن پــه رتبــه یــو ضابــط‬ ‫هم شامل و‪ ،‬د نښتو پرمهال د مرتدینو ګڼ شمیرعرادې وسوځول شوې‬ ‫او د اتحادي پولیســو او سـرایا الســام ملیشــو د مرکزودانۍ زیانمنې شــوې‪.‬‬ ‫أردن‪:‬‬ ‫د ربیــع اآلخــر پــه اوومــه نیټــه‪ :‬د اســامي دولــت یــوې امنــي ډلګــۍ د‬ ‫اردن پــه جنــوب د معــان پــه آیــل واټ د اردن د پولیســو د جګــړن پــه رتبــه یــو‬ ‫ضابط(بســام الحورانــي) مــردار کــړ‪.‬‬ ‫الرقة والیت‪:‬‬ ‫د ربیــع اآلخــرپــه اتمــه نیټــه‪ :‬د خالفــت غازیانــو د والیــت پــه شــمال د تــل‬ ‫السمن په ښارګوټي او د خنیزپه کلي کې د ‪ PKK‬مرتدینو په سنګرونو برید‬ ‫ترسره کړچې د سختونښتووروسته په ښارګوټي کې دیرش مرتدین مردار‬ ‫‪39‬‬

‫کړی شول‪ ،‬کله چې د مرتدینو یو قطارسیمې ته په الره کې و‪ ،‬ترڅو په تل‬ ‫خنیزکې د خپلو وسلوالو مالتړوکړي‪ ،‬لیکن ټول قطارد خالفت د غازیانو‬ ‫په کمین کې راګیرشــو او ټول په ټوله د هللا تعالی په مرســته ختم شــو‪ ،‬چې‬ ‫یو ‪ BMP‬او پنځه ‪ 4x4‬موټرې یې هم ویجاړې شــوې‪.‬‬ ‫د ربیــع اآلخــر پــه شپاړســمه نیټــه‪ :‬د خالفــت د غازیانــو یــوه انغما�ســي‬ ‫ډلګــۍ پــدې وتوانیــده چــې د والیــت پــه لویدیــځ ســویدیه صغیــره کلــي ـکـې د‬ ‫‪ PKK‬مرتدینــو وروســتنو خطونــو تــه ځــان ورســوي‪ ،‬چیرتــه چــې نښــتې پیــل‬ ‫شــوې او د څــو ســاعتونو لپــاره روانــې وې‪ ،‬پــه منــځ ـکـې یــې استشــهادي ورور‬ ‫ابــو عبــد هللا الشیشــاني خپــل بــارودي موټــرد مرتدينــو پــه پنډغالــي انفجــار‬ ‫کړ‪ ،‬په دغه مهال کې مرتدینو د صلیبیانو له الوتکو او له کلي بهرمرتدینو‬ ‫څخــه مرســته وغوښــته چــې استشــهادي ورور ابــو خطــاب الشــامي یــې مخــې‬ ‫تــه راغــی او د مرتدینــو پــه یــو لــوی پنډغالــی يــې خپــل بــارودي موټــرتــه چاودنــه‬ ‫ورکــړه‪ ،‬چــې پــه لویــه کچــه یــې د مرســتې لپــاره راتلونکــو مرتدینــو تــه مــرګ‬ ‫ژوبلــه واړولــه‪ ،‬د نښــتو پــه جریــان ـکـې پــه ســویدیه صغیــره کلــي ـکـې ځــای پــر‬ ‫ځای شوي ‪ ۸‬ماینونه هم په مرتدینو انفجارشول‪ ،‬په همدغه مهال کې د‬ ‫الطبقه ښــارپه شــمال کې د انغماســیانو ډلګیو په بئرخویم او جعبرشــرقي‬ ‫کلیــو یرغــل پیــل کــړ‪ ،‬چــې د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې ګــڼ شــمیرمرتدیــن مــړه او ژوبــل‬ ‫شــول‪ ،‬د جګــړې پــه جریــان ـکـې صلیبــي الوتکــو بمبــاروکــړچــې اوه بریدونــه یــې‬ ‫په خطايي کې په ‪ PKK‬مرتدینو هم وکړل‪ ،‬په ټولو بریدونو کې په مجموعي‬ ‫ډول ‪ 100‬مرتدیــن ووژل شــول‪.‬‬ ‫د ربیــع اآلخــر پــه پنځــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬د خالفــت غازیانــو پــه ناڅاپــي‬ ‫ډول د ‪ PKK‬مرتدینــو پــه پراخــه ســیمو یرغــل پیــل کــړ‪ ،‬یرغــل د والیــت پــه‬ ‫لویدیــځ؛ د جرنیــه او جعبــرســیمو پــه محورنــو ـکـې ترســره شــو‪ ،‬چېرتــه چــې‬ ‫انغما�ســي اتــان د څــو ډلګیــو پــه صــورت ـکـې پــه نیمــه شــپه روان شــول او لــه‬ ‫درې محورونــو څخــه یــې پــه دښــمن د التفــاف عملیــات پیــل کــړل‪ ،‬لومــړی‬ ‫بریــد پــه “عطشــانة”‪“ ،‬أعيــوج” او”علــي عمــر” کلیــو پیــل شــو او د “جـ ّـداح”‬ ‫او”املحمودلي” کلي ته ورسیده چې د لوی هللا په مرسته په دغو ټولو کلیو‬ ‫ـکـې موجــود د‪ PKK‬مرتديــن ووژل شــول‪ ،‬بــل پلــو تــه بلــې ډلــې انغماســیانو پــه‬

‫“طويحنــة” کلــي بریــد پیــل کــړ او لــه هغــه ځایــه د “أبــو صخــرة”‬ ‫‪“ ،‬جعبــر” او د جعبــر لرغونــې کال تــه ورســیدل‪ ،‬دریمــې ډلــې‬ ‫انغماســیانو پــه جرنیــه ښــارګوټي بریــد ترســره کــړ ‪ ،‬د ټــول یرغــل‬ ‫پــه تــرڅ ـکـې یــو شــمیر کلــي تــر ولکــې النــدې شــول او د ‪ PKK‬پــه‬ ‫لســګونو مرتدیــن مــرداراو ګــڼ شــمیریــې ټپیــان شــول‪.‬‬ ‫د ربیع اآلخرپه شپږ ویشتمه نیټه‪ :‬دخالفت غازیانود ‪PKK‬‬ ‫لــه مرتدینــو درې دیــرش وســلوال هغــه وخــت مــردارکــړل چــې د‬ ‫والیت په شمال؛ د “خنيز” په کلي او”تل السمن” ښارګوټې یو‬ ‫غلچکی یرغل وکړ‪ ،‬د نښــتو به اوګدو کې مجاهدینو د مرتدینو‬ ‫ســنګرونه د هــاون پــه ‪ 125‬مرمیــو پــه نښــه کــړه‪ ،‬او بیرتــه خپلــو‬ ‫ځایونــو تــه راســتانه شــول‪ ،‬پــه عیــن مهــال ـکـې د خالفــت غازیانــو‬ ‫د والیــت پــه شــمال ـکـې د “الحيــوي” کلــي ســره نــږدې د ‪PKK‬‬ ‫مرتدینــو پــه ســنګرونو بریــد پیــل کــړ او پنځــه مرتدیــن یــې هغــه‬ ‫مهــال مــردارکــړل چــې پــه دښــته ـکـې یــې د تیښــتې کوښــښ کاوه‪،‬‬ ‫د پي کي کي مرتدینو مړي‬ ‫مجاهدین د ســپکو وســلو د غنیمت ســره بیرته خپلو خطونو ته‬ ‫روغ رمــټ راســتانه شــول‪.‬‬ ‫ســیمه یــې د هوايــي ډګــرلپــاره خپــل لومــړی دفاعــي خــط ګرځولــی و‪ ،‬د نښــتو‬ ‫نينوى واليت‪:‬‬ ‫پــه تــرڅ ـکـې پنځــه مرتدیــن مــرداراو یــو شــمیرټپیــان شــول‪.‬‬ ‫د ربیــع اآلخــر پــه نهمــه نیټــه‪ :‬د خالفــت یــو شــمیر غازیانــو د موصــل پــه‬ ‫د ربیــع اآلخــرپــه اوولســمه نیټــه‪ :‬د خالفــت غازیانــو خپــل پرمختــګ تــه‬ ‫ختیځ ؛ د شقق الحدباء په ناحیه کې د راف�ضي پوځ او ملیشو په پنډغالو دوام ورکــړاو پــه هوايــي ډګــراو د ښــارپــه څلــورو ناحیــو یــې د کالبنــدۍ کــړۍ‬ ‫بریدونــه پیــل کــړل‪ ،‬د ســپکو او متوســطو وســلو دغــه بریدونــه څــو ســاعته نوره هم راتنګه کړه او دغه سیمه یې د هوايي ډګرپه لویدیځ کې د نصیري‬ ‫روان وو چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې یــو دیــرش مرتدیــن مــردار او ګــڼ شــمیر ټپیــان رژیــم د ولکــې النــدې نــورې ســیمې څخــه جــا کــړه‪ ،‬لــدې وروســته د هوايــي‬ ‫شــول‪ ،‬ورپ�ســې استشــهادي ورور أبو أنس املصالوي او أبو بكراملصالوي ‪ -‬ډګرپه لویدیځ کې نور پرمختګ هم وشو‪ ،‬چیرته چې د خالفت مجاهدینو‬ ‫تقبلهمــا هللا – د خپلــو بــارودي موټــرو پــه واســطه پرلپ�ســې بریدونــه ترســره د “مكابــس القرميــد” او “مشــروع الجريــة الســكني” پــه ســیمه ولکــه وکــړه‪،‬‬ ‫کــړل چــې یوویشــت مرتدیــن پکــې مــرداراو ګــڼ شــمیرټپیــان شــول‪ ،‬دوه همــر چې پدې سره په ښارکې جنوب لویدیځه سیمه د ښارپه لویدیځ کې واقع‬ ‫عـرادې ویجــاړې او هغــه ودانــي د اور خــوراک شــوه چــې مرتدینــو پکــې ســنګر الثرده غره سره ونښتله‪ ،‬چې پدې سره هوايي ډګراو چاپیره سیمه د ‪137‬‬ ‫درلــود‪ ،‬بــل لــوري تــه ورور أبــو أحمــد الشــامي ‪ -‬تقبلــه هللا – د خپــل بــارودي لــوا او د ښــارد شــمال لودیځــې برخــې څخــه جــدا شــوه‪ ،‬ورپ�ســې د خالفــت‬ ‫موټرسره په السالم ناحیه کې د مرتدینوپنډغالي ته ورسید اوپه مرتدینو مجاهدینــو پــه “العمــال” غــره ولکــه وکــړه؛ کــوم چــې د ښــار د بــام حیثیــت‬ ‫یــې چاودنــه وکــړه چــې یوولــس مرتدیــن پکــې مــردار او ګــڼ شــمیر نــور ټپیــان لــري‪ ،‬ورپ�ســې د “املقبــرة” ســیمه‪ ،‬او د العمــال ناحیــې د یــو شــمیر ســیمو‬ ‫شــول او څلــور همــرموټــرې او هغــه ودانــۍ لــه منځــه والړه چــې مرتدینــو پکــې پــه شــمول د “كراجــات البوملــان” پــه ســیمه هــم ولکــه وکــړه چــې د ښــار پــه‬ ‫ســنګرنیولــی و‪.‬‬ ‫جنوب کې موقعیت لري‪ ،‬په دغونښتوکې د نصیري پوځ اوراف�ضي ملیشو‬ ‫صومالیه‪:‬‬ ‫څلویښــت جنګیالــي مــردارشــول‪ ،‬ورســره یــو ‪ 57‬ملمتــره تــوپ‪ ،‬یــو ټانــګ او‬ ‫د ربیــع اآلخــرپــه لســمه نیټــه‪ :‬د مقدیشــو ښــارد “علــي صوفــي” دوه الري یــوه شــلکا هــم ویجــاړه کــړی شــوه‪.‬‬ ‫ســره نــږدې د خالفــت د غازیانــو د ال�ســي بمونــو د یــوه بريــد پــه تــرڅ ـکـې دوه‬ ‫د ربیــع اآلخــر پــه نولســمه نیټــه‪ :‬استشــهادي ورور ابــو علــي الشــامي‪-‬‬ ‫صومالــي مرتــد پولیــس ووژل شــول او دریــم ټپــي شــو‪.‬‬ ‫تقبلــه هللا‪ -‬د خپلــې بــاردوي ع ـرادې ســره د الخیــر ښــار پــه غــره ـکـې واقــع د‬ ‫غرب إفريقية واليت‪:‬‬ ‫بریښــنا پــه شــرکت ـکـې د مرتدینــو پنډغالــي تــه پــه رســیدلو وتوانیــده؛ د بریــد‬ ‫د ربیع اآلخرپه لسمه نیټه‪ :‬د نایجیریا په شمال ختیځ د یوبیه سیمې پــه تــرڅ ـکـې ګــڼ شــمیرمرتدیــن مــرداراو نــور ټپیــان شــول‪ ،‬ورپ�ســې اقتحامــي‬ ‫پــه “بونــي يــادي” ښــار ـکـې د خالفــت غازیانــو د مرتدینــو پــه مرکزونــو بریــد ګروپونــه ســیمې تــه ورســیدل او پاتــې مرتدیــن یــې ووژل‪ ،‬پــه لــږ مهــال ـکـې د‬ ‫ترســره کــړاو د افریقایــي ټلوالــې شــل پوځیــان یــې مــردارکــړل‪.‬‬ ‫بریښنا شرکت او چاپیره سیمه د مجاهدینو الس ته راغله‪ ،‬په یاد غره کې‬ ‫الخير واليت‪:‬‬ ‫د نصیري پوځ په یوه ساحوي روغتون هم ولکه وکړی شوه‪ ،‬د دغو نښتو‬ ‫د ربیــع اآلخــر پــه شپاړســمه نیټــه‪ :‬د خالفــت یــو شــمیر انغما�ســي پــه تــرڅ ـکـې پنځلــس مرتدیــن مــرداراو ګــڼ شــمیرټپيــان شــول‪.‬‬ ‫مجاهدیــن د ســهارراختــو نــه وړانــدې د الخیــرهوايــي ډګــرپــه لویدیــځ ـکـې د‬ ‫مرتدینــو د ســنګرونو پــه لــور وخوځیــدل‪ ،‬د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې یــې د “ســكن‬ ‫املهندســين” پــه ســیمه ولکــه وکــړه چیرتــه چــې مرتدینــو ســنګرنیولــی و او دغــه‬ ‫خبرونه‬

‫‪40‬‬

‫د کامیابــۍ شــپږمه الره ‪ :‬اهلل تعالــی تــه‬ ‫ښــکته کیــدل او عاجــزي‬ ‫ََ ْ َ َ َُ ُ ّ‬ ‫اللـ ُـه فــي َم َواطـ َـن َكثيـ َـرة َو َيـ ْـومَ‬ ‫هللا تعالــی‬ ‫ِ ٍ‬ ‫ِ‬ ‫فرمایـ َ ْـي ‪﴿ُ :‬لقـ َ َـد ن ُصركــم ُ ِ‬ ‫نكـ ْـم َشـ ْـي ًئا َو َ‬ ‫ُح َن ْيــن إ ْذ َأ ْع َج َب ْت ُكـ ْـم كث َرُتكـ ْـم فلـ ْـم ت ْغــن عَ‬ ‫ض َاقـ ْـت َع َل ْي ُكــمُ‬ ‫ِ‬ ‫َ ْ ٍ ُ ِ َ َ ُ َ ْ ُ َّ َ َّ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُّ‬ ‫األرض ِبمــا رحبــت ثــم وليتــم مد ِب ِريــن﴾ [التوبــة ‪ ،]25‬ژبــاړه ‪ :‬هللا تعالــی‬ ‫له دې څخه وړاندې په ډیرو ځایونو کې ستاسو سره مرسته کړېده‪،‬‬ ‫او د حنیــن پــه ورځ هــم‪ ،‬کلــه چــې تاســو پــه خپــل ډیــر والــي وغولیــدئ‪،‬‬ ‫خو هغه ستاسو هیڅ په کاررانغلو او دغه ځمکه د پراخ والي سره پر‬ ‫تاســو را تنګــه شــوه‪ ،‬بیــا تاســو شــا واړولــه او وتښــتېدئ‪.‬‬ ‫ابن کثیروایي‪ :‬ابن جریج د مجاهد نه روایت کوي هغه وايي‪ ”:‬دا‬ ‫د سورت براءت اولنی هغه آیت دی چې هللا تعالی پرمسلمانانو خپل‬ ‫فضــل یــاد کــړی‪ ،‬چــې هللا تعالــی د دوی او رســول هللا صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم ســره پــه مختلفــو ځایونــو او جګــړو ـکـې کومــه ښــیګړه او مرســته‬ ‫کړې وه نو دا هرڅه د هللا په خوښه او د هغه د تقدیرسره سم وو‪،‬‬ ‫نــه د دوی پــه شــمیراو نــه د دوی پــه تیــارۍ وو‪ .‬بیــا هللا تعالــی دوی تــه یــې‬ ‫دا خبــرداری هــم ورکــړو؛ چــې مرســته او کومــک د هللا لــه خــوا دی اګــر‬ ‫کــه ډلــه کوچنــۍ یــا لویــه وي ‪ ،‬ځکــه د حنیــن پــه ورځ دوی خپــل شــمیر‬ ‫تــه ډیــرخــوښ وو خــو ســره د دی هیــڅ فائــده یــې ورتــه ونکړلــه‪ ،‬او بیرتــه‬ ‫پــه شــا شــول او وتښــتیدل‪ ،‬مګــرلــږ خلــک د رســول هللا صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم ســره پاتي شــول”‪.‬‬ ‫ابن بطال د عائ�شې ر�ضي هللا عنها څخه نقل کوي‪ ،‬هغه وايي‪”:‬‬ ‫تاسو د ډیرغوره عمل څخه بې غوره یاست‪ ،‬چې هغه عاجزي ده” ‪.‬‬

‫طبــري رحمــه هللا وایــي‪“ :‬عاجــزي د هغــو ازموینــو څخــه ده چــې هللا‬ ‫یــې پــر مومنــو بندګانــو راولــي‪ ،‬ترڅــو هللا تعالــی وګــوري چــې دوی د هللا‬ ‫تعالــی تابعــداري کــوي کــه نــا‪ ،‬بــل پــدې وجــه یــې پــه بندګانــو مقــرر کــړې‬ ‫چې پدغه مصیبت کې هللا تعالی د بندګانو د خیراراده لري؛ هم پدې‬ ‫عاجلــه دنیــا ـکـې او هــم پــه آخــرت ـکـې‪ ،‬لــه دغــې تواضــع یــوه بیلګــه دا وه‬ ‫چــې کلــه د مکــې د فتحــې پــه ورځ رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم راغــی‬ ‫نــو خلکــو ورتــه اشــارې کولــې؛ چــې هغــه دا دی‪ ،‬هغــه دا دی‪ ،‬نــو هغــه‬ ‫خپــل ســر ټیــټ کــړ او دایــې ویــل‪ :‬هللا تعالــی لــوړ او لــوی دی‪ ،‬د طــارق‬ ‫بــن شــهاب نــه روایــت دی چــې کلــه عمــرر�ضــي هللا عنــه شــام تــه راغــی نــو‬ ‫مــخ تــه یــې یــو د اوبــو خوړ ـګـی راغلــو نــو عمــرر�ضــي هللا عنــه د اوښ نــه را‬ ‫ښکته شواوخپلې څپلۍ یې په الس کي ونیولې نوترخوړ واوښت‪ ،‬ابو‬ ‫عبیــده ورتــه وویــل‪ :‬تــا نــن د دې خلکــو پــه وړانــدي دا څنګــه کاروکــړ؟‪،‬‬ ‫نــو عمــرورتــه یــو ســوک ورکــړاو ورتــه یــې وویــل‪ :‬کاش دا خبــره تــا نــه وی‬ ‫کــړې ســتا د شــان ســره مناســب نــده‪ ،‬یقینــا تاســو بــې عزتــه او ســپک‬ ‫خلک وی‪ ،‬هللا درته د دې دین په وجه عزت درکړ نو که عزت مو په‬ ‫بــل څــه ـکـې ولټولــو؛ هللا تعالــی بــه مــو ذلیلــه کــړي‪[ .‬د امــام طبــري خبــره‬ ‫ختمــه شــوه‪ ،‬شــرح صحیــح البخــاري]‬ ‫د کامیابۍ اوومه الر‪ :‬د اهلل تعالی ذکر کول‬ ‫َ َ ُّ َ َّ َ َ ُ ْ َ َ ُ ْ َ ً َ ْ ُ ُ ْ‬ ‫هللا تعالــی فرمایــي ‪﴿ :‬يــا أيهــا ال ِذيــن آمنــوا ِإذا ل ِقيتــم ِفئــة فاثبتــوا‬ ‫ُْ ْ ّ َ‬ ‫َّ َّ ُ‬ ‫َ َ‬ ‫َواذكـ ُـروا اللـ َـه ك ِثيـ ًـرا ل َعلكـ ْـم ُت ْفل ُحــون﴾ [األنفــال ‪ ]45‬ژبــاړه ‪ :‬اي‬ ‫مومنانو ! کله چې تاسو د کومې ډلې سره مخامخ �شئ نو کلک ودریږئ‬ ‫او هللا ډیــرډیــریــادوئ ترڅــو تاســو تــه بــری درپــه برخــه �شــي‪.‬‬ ‫ُْ ْ ّ َ‬ ‫طبــري وایــي ‪(َ :‬واذكـ ُـروا اللـ َـه ك ِثيـ ًـرا) یعنــي پــر دغــو کافرانــو د هللا‬ ‫څخه مرسته اوکامیابي وغواړئ‪ ،‬اوخپل زړونه اوژبې په دغه یادولو‬ ‫تــازه کــړئ تــرڅــو تاســو کامیــاب �شــئ ‪ ،‬د قتــادة څخــه نقــل دی چــې‪ :‬هللا‬ ‫تعالــی خپــل ذکــرپدا�ســي وخــت ـکـې پــرتاســو الزم کــړی چــې تاســو د تــورو‬ ‫پــه وهلــو ـکـې ډیــرمشــغول یاســت‪.‬‬ ‫د امــام قرطبــي رحمــه هللا د دې آیــت پــه هکلــه وايــي‪ :‬پــه دغــه ذکــر‬ ‫ـکـې د علمــاؤ دری خبــرې دي‪:‬‬ ‫لومــړی‪ :‬هللا تعالــی پــه هغــه وخــت ـکـي یــادوئ چــې زړونــه مــوویریدلــي‬ ‫مقاله‬

‫‪42‬‬

‫وي‪ ،‬ځکــه چــې ذکــرپــه کلــک والــي ـکـې ډیــره مرســته کوي‪.‬‬ ‫دوهم‪:‬خپــل زړونــه پــه ذکــر پیــاوړي کــړئ او پــه ژبــه د هللا تعالــی‬ ‫یادونــه کــوئ؛ ځکــه د جنــګ پــه وخــت ـکـې زړونــه نــه ودریــږي او ژبــه هــم‬ ‫خوځیــږي‪ ،‬نــو هللا هــم پدغــه وخــت ـکـې پــه ذکــرامــروکــړتــرڅــو زړونــو‬ ‫تــه ســکون ورســیږي‪ ،‬ژبــې د هللا پــه ذکــروخوځیــږي او هغــه وینــا وکــړي‬ ‫َ َّ َ َ ْ ْ َ َ ْ َ َ َ َ ْ‬ ‫ص ْبـ ًـرا َوث ِّبـ ْـت أق َد َام َنــا‬ ‫چــې د طالــوت ملګــرو کــړې وه‪﴿ :‬ربنــا أفـ ِـرغ علينــا‬ ‫َ ْ‬ ‫َْ‬ ‫َو ُ‬ ‫انص ْرَنــا َعلــى ال َقـ ْـو ِم الكا ِف ِريـ َـن﴾ [البقــرة ‪ .]250‬ژبــاړه ‪ :‬ای هللا پــرمونــږ‬ ‫صبــرراواړوه‪ ،‬زمونــږ پ�ښــې کلکــې کــړه او پــرکافرانــو راتــه بــری راکــړه‪.‬‬ ‫دغــه حالــت یواځــې هغــه مهــال رامنځتــه کیــږي چــې د هللا تعالــی‬ ‫معرفــت پــه زړه ـکـې ډیــرقــوي وي او عقــل پــوره روښــانه وي او دغــې تــه‬ ‫پــه خلکــو ـکـې ســپیڅلی شــجاعت ویلــی �شــي‪.‬‬ ‫دریــم‪ :‬د هللا تعالــی هغــه ژمنــې پــه یــاد کــړئ چــې لــه تاســو ســره یــې‬ ‫کړې دي‪ ،‬د کومې پراساس چې یې ستاسوڅخه نفسونه اخیستي او‬ ‫ثــواب یــې درتــه بیــان کــړی‪.‬‬ ‫زه وایــم چــې دا درې واړه وجوهــات احتمــال لــري‪ ،‬نــو بایــد پــه ژبــه‬ ‫ذکرو�شــي‪ ،‬په زړه کې د جرأت احســاس و�شــي او هم هغه څخه را یاد‬ ‫�شــي چــې هللا یــې ژمنــه کــړې ده‪ ،‬مرســته پــه دنیــا ـکـې او جنــت پــه آخــرت‬ ‫ََ َ‬ ‫﴿ول ت ِن َيا ِفي‬ ‫کې‪ ،‬هللا تعالی مو�سی او هارون علیهما السالم ته فرمايي‪:‬‬ ‫ْ‬ ‫ِذكـ ِـري﴾ [طــه ‪ ]42‬ژبــاړه ‪ :‬او زمــا پــه یــاد ـکـې سســتي ونکــړئ ‪.‬‬ ‫ابــن کثیــر وایــي‪ :‬ددی آیــت مطلــب دادی چــې دوی د فرعــون پــه‬ ‫مخکــې د هللا تعالــی د ذکــرڅخــه سســتي ونکــړي‪ ،‬ځکــه چــې دا ذکــربــه د‬ ‫فرعــون خــاف د دوی ســره مرســته کــوي‪ ،‬د دوی قــوت او مــا تــړبــه او‬ ‫خبــره بــه یــې غالبــه وي‪ ،‬لکــه څنګــه چــې پــه حدیــث ـکـې دي‪ “ :‬یقینــا زمــا‬ ‫بنده چې زما پوره بنده وي هغه دی چې د دښمن سره د مخامخ کیدو‬ ‫پــروخــت ـکـې مــا یــادوي” ‪[.‬رواه الترمــذي عــن عمــارة بــن زعکــرة]‬ ‫د کامیابۍ اتمه الره‪ :‬دعاء‬ ‫ُ ْ َ َ ْ َ ُ ُ ْ َّ َ َْ ُ َ ُ ُ‬ ‫ْ‬ ‫هللا تعالــی فرمایــي ‪﴿ :‬قــل مــا يعبــأ ِبكــم رِبــي لــول دعاؤكــم﴾‬ ‫[الفرقــان ‪]77‬‬ ‫ژباړه ‪ :‬ورته ووایه چې زما رب تاسو ته هیڅ پروا نلري که ستاسو‬ ‫دعاء نه وی‪.‬‬ ‫َ َ‬ ‫َ ْ ُ ُ ُ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ّ‬ ‫ْ‬ ‫الدين﴾ [غافر ‪]65‬‬ ‫او بل ځای فرمایي ‪﴿ :‬فادعوه مخ ِل ِصين له ِ‬ ‫ژباړه ‪ :‬تاسو همغه د خپل دین په خالص ګرزولو سره وبولئ ‪.‬‬ ‫َّ ْ َ َ ّ‬ ‫َ ْ ُ ُ َ ً َ َ‬ ‫اللــه َقريـ ٌـب ّمــنَ‬ ‫ْ او بیــا فرمایــي‪﴿ :‬وادعــوه خ ْوفــا وط َم ًعــا ِإن َرحمــت ِ ِ ِ‬ ‫ُ‬ ‫ال ْح ِسـ ِن َين﴾ [األعـراف ‪]56‬‬ ‫ژبــاړه ‪ :‬او همغــه هللا د ویــري او هیلــي ســره راوبولــئ ‪ ،‬یقینــا د هللا‬ ‫رحمــت نیکانــو تــه نــږدې دی ‪.‬‬ ‫ـال َرُّب ُكـ ُـم ْاد ُعونــي َأ ْسـ َـتج ْب َل ُكـ ْـم إ َّن َّالذيــنَ‬ ‫بــل ځــای فرمایــي ‪َ :‬‬ ‫﴿و َقـ َ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ُُ َ‬ ‫َي ْسـ َـت ْكب ُر َ‬ ‫ون َعـ ْـن ِع َب َاد ِتــي َسـ َـي ْدخلون َج َه َّنـ َـم َد ِاخ ِريـ َـن﴾ [غافــر ‪]60‬‬ ‫ِ‬ ‫ژبــاړه ‪ :‬ستاســو رب وایــي مــا راوبلــئ؛ زه بــه ستاســو دعــاوې قبولــې‬ ‫کــړم‪ ،‬کــوم کســان چــې پــه غــرور کولــو ســره زمــا لــه عبــادت څخــه مــخ‬ ‫اړوي‪ ،‬هغــوی بــه خــوار او ذلیلــه دوزخ تــه ننوځــي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫﴿وإ َذا َسـ َـأ َل َك ِع َبـ ِـادي َع ّنــي َفإ ِّنــي َقريـ ٌـب ُأجيــبُ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫او بیــا فرمایــي ‪ِ :‬‬ ‫ِ‬ ‫‪43‬‬

‫َْ‬ ‫ْ ْ ْ ْ َ َّ‬ ‫َ ْ َ َ َّ َ‬ ‫ُ َ‬ ‫الد ِاع ِإذا َد َع ِان فل َي ْسـ َـت ِج ُيبوا ِلي َول ُيؤ ِم ُنوا ِبي ل َعل ُه ْم َي ْرشـ ُـدون﴾‬ ‫دعوة‬ ‫[البقــرة ‪.]186‬‬ ‫ژباړه‪ :‬که زما بندګان ستا نه زما په اړه پوښتنه وکړي نو ته ورته‬ ‫ووایــه چــې زه ورتــه نــږدې یــم‪ ،‬زه د هغــوی بلنــه اورم او ځــواب ورکــوم‬ ‫ورتــه‪ ،‬نــو هغــوی تــه پــکاردي چــې زمــا خبــره ومنــي او پــرمــا ایمــان راوړي‪،‬‬ ‫کیدای�شــي چــې هدایــت ومومــي ‪.‬‬ ‫او رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم فرمایــي‪ ( :‬دعــا عبــادت دی)‬ ‫[ ابــن ماجــه ‪ ،‬ابــو داود ‪ ،‬ترمــذي ‪ ،‬نســائي د نعمــان بــن بشــیر څخــه‬ ‫روایــت کــړی]‬ ‫او بــل ځــی فرمایــي‪ ( :‬هللا تــه تــرټولــو عزتمنــد �شــی دعــا ده ) [حاکــم‬ ‫عن ابي هریره] ‪ ،‬بیا فرمایي‪ ( :‬که څوک د هللا تعالی نه دعا نه غواړي‬ ‫هللا ورتــه غصــه کیــږي) [ترمــذي عــن ابــي هریره]‪.‬‬ ‫امام ابن تیمیه رحمه هللا وايي‪“ :‬کامیابي او رزق دواړه په یو څو‬ ‫اســبابو میالویــږي‪ ،‬چــې تــرټولــو لــوی یــي دعــا ده‪ ،‬کلــه چــې هللا تعالــی د‬ ‫بــدرپــه ورځ لــه وړانــدي رســول هللا تــه صلــی هللا علیــه وســلم خبــرداری‬ ‫ورکــړی و چــې تاســو تــه بــه د هللا تعالــی نصــرت دررســیږي او دښــمن تــه‬ ‫شکســت‪ ،‬د دی وجــه هغــه دعــا وه چــې رســول هللا کــړې وه “‪[ .‬مجمــوع‬ ‫الفتاوی]‬ ‫نــو دغــه رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم و چــې د دښــمن ډیــروالــی‬ ‫او طاقــت او د خپــل ملګــرو لږوالــی او کمزوتیــا تــه یــې نــه کتــل او د هغــه‬ ‫ذات څخــه یــې مرســته غوښــتله کــوم چــې مرســته او کامیابــي یواځــي د‬ ‫ْ‬ ‫ّ ْ‬ ‫َ َ َّ ْ َّ‬ ‫صـ ُـر ِإال ِمـ ْـن ِعنـ ِـد اللـ ِـه ال َع ِزيـ ِـز ال َح ِكيـ ِـم﴾‬ ‫هغــه پــه الس ـکـي ده‪﴿ ،‬ومــا الن‬ ‫[آل عم ـران ‪.]126‬‬ ‫ژباړه ‪ :‬او نده مرسته مګرد هغه هللا تعالی له طرفه چې زوروراو‬ ‫حکمت واال دی‪.‬‬ ‫پــه صحیــح مســلم ـکـي د عمــر الفــاروق ر�ضــي هللا عنــه روایــت‬ ‫دی وایــي‪“ :‬کلــه چــې د بــدرپــه ورځ رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم د‬ ‫مشــرکانو زر نفــره ولیــدل او خپــل ملګــرو تــه یــې وکتــل چــې درې ســوه‬ ‫نهــه نفــرو تــه وو‪ ،‬نــو مــخ یــې د قبلــې پــه لــور کــړاو الســونه یــې پورتــه کــړل‬ ‫او ویــې ویــل‪( :‬ای هللا کومــه وعــده چــې دي راســره کــړې وه هغــه راســره‬ ‫پــوره کــړه‪ ،‬کومــه وعــده چــې دي راســره کــړې وه اوس یــې راولــه‪ ،‬ای هللا‬ ‫که دغه ډلګۍ هم ختمه شــوه نو بیا په ځمکه کې ســتا عبادت څوک‬ ‫ونکــړي ) نــو همدغ�ســې یــې دعــا غوښــتله تــردې چــې څــادریــې لــه اوږو‬ ‫النــدي وغورزیــد او مشــرکانو تــه یــې خېــرې کولــې‪ ( ،‬ای هللا چــې کتــاب‬ ‫دې رالیږلی‪ ،‬حساب ژر اخیستونکیه‪ ،‬یا هللا دا ډلې ماتې کړه‪ ،‬ای هللا‬ ‫شکســت ورکــړه او ویــې لــړزوه) [متفــق علیــه] ‪.‬‬ ‫نــو اې د هللا دوســته تــه پــوه شــه چــې تــه پــه دا�ســي ځــای ـکـې یــې چــې‬ ‫هلتــه دعــا قبلیــږي‪ ،‬د ســهل بــن ســعد الســاعدي ر�ضــي هللا عنــه څخــه‬ ‫روایــت دی فرمایــي‪ :‬دوه وختونــه دا�ســې دي چــې د اســمان دروازې‬ ‫ورته خال�صې وي او ډیرکم دعا کونکی به وي چې دعا یې رد �شي‪ ،‬یو‬ ‫کلــه چــې د ملانځــه لپــاره اذان شــروع �شــي دوهــم د جګــړې صــف‪[ .‬رواه‬ ‫مالــک فــي املوطــاء]‬

‫ږیرو سره ډیرخیال ساتل پکاردي ځکه چې هغوی ترعامو خلکو هللا‬ ‫تعالــی تــه پــه دعــا ـکـي ډیــرمخلصــان وي‪.‬‬ ‫﴿يــا َأ ُّي َهــا َّالذيــنَ‬ ‫او پــه اخیــره ـکـي درتــه د هللا تعالــی خبــره دریــادوم‪َ :‬‬ ‫ِ‬ ‫ُ ْ‬ ‫َُ ْ ْ ُ ْ َ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ ّ َ َّ ُ ُ‬ ‫ص ِابـ ُـروا َو َر ِابطــوا َو َّات ُقــوا اللـ َـه ل َعلكـ ْـم ت ْف ِل ُحــون﴾ [آل‬ ‫آمنــوا اص ِبــروا و‬ ‫عمـران ‪ ،]200‬ژبــاړه ‪ :‬ای مومنانــو ! لــه زغــم څخــه کارواخلــئ‪ ،‬د باطــل‬ ‫پرســتانو پــه وړانــدي میړانــه واښایســت‪ ،‬د حــق د خدمــت لپــاره مــا‬ ‫ټینګــه وتــړئ‪ ،‬او د هللا تعالــی څخــه وویریــږئ ‪ ،‬هیلــه ده چــې بــری بــه‬ ‫ومومــئ ‪.‬‬ ‫ل َ َ َ ّ َ َ َ َّ ُ ْ ُ ُ ُّ ْ‬ ‫َ‬ ‫او د هللا تعالــی دا قــو ‪﴿ :‬وعلــى اللـ ِـه فتوكلــوا ِإن كنتــم مؤ ِم ِنيــن﴾‬

‫نــو ای مجاهــده د دغــو وختونــو خــاص څارنــه کــوه‪ :‬یــو د جمعــې د‬ ‫ورځــې وخــت ‪ ،‬بــل د اذان وخــت ‪ ،‬بــل دشــپې پــه اخیرنــۍ دریمــه برخــه‬ ‫ـکـې‪ ،‬رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم فرمایــي‪ :‬زمونــږ رب دشــپې پــه‬ ‫اخیرنــۍ دریمــه برخــه ـکـې دځمکــې لومــړي اســمان تــه هــرشــپه راښــکته‬ ‫کیږي‪ ،‬او وایي چې‪ ( :‬څوک شــته چې زما نه دعا وغواړي او زه یې ورته‬ ‫پــوره کــړم ؟ څــوک شــته چــې زمــا څخــه څــه وغــواړي او زه یــې ورتــه‬ ‫ورکــړم ؟ څــوک شــته چــې زمــا نــه بښــنه وغــواړي او زه یــې وبښــم ؟ ) [‬ ‫رواه البخاري ومســلم ] او په بل روایت کي راځي چې‪( :‬څوک شــته چې‬ ‫زمــا نــه رزق وغــواړي او زه یــې ورتــه ورکــړم ؟ ‪ ،‬څــوک شــته چــې خپــل‬ ‫تکلیــف ماتــه بیــان کــړي او زه یــې ترینــه لــري کــړم ؟ )‪.‬‬ ‫زه د هللا تعالی نه دا غواړم چې مونږ د دعاء د قبلیدو‬ ‫څخــه محــروم نکــړي‪ ،‬پدا�ســي حــال ـکـې چــې نــږدې او لــرې‪،‬‬ ‫ټوله دنیا زمونږ ســره جنګ ته را ټوله شــوې‪.‬‬ ‫زه تاســو د رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم زیــری‬ ‫درکــوم چــې معــاذ تــه یــې ویلــي وو‪( :‬ځــان د مظلــوم د خیــرو‬ ‫نه وژغوره‪ ،‬ځکه د هغه او د هللا تعالی ترمینځ هیڅ پرده‬ ‫نشــته)‪ .‬او د پیغمبــرصلــی هللا علیــه وســلم حــال ستاســو‬ ‫وړانــدې دی‪ ،‬چــې درواغ وربانــدې ویــل شــوي وو او بیــا‬ ‫یــې خیــره وکــړه‪ ،‬نــو تــه وګــوره چــې هللا تعالــی یــې څنګــه دعــا‬ ‫قبولــه کــړه !؟‬ ‫َ َ َّ‬ ‫َ َّ َ ْ َ ْ َ ُ ْ َ ْ ُ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ـوح فكذبــوا‬ ‫هللا فرمایــي‪:‬‬ ‫﴿ك َذبـ ْ ُـت قبلهـ َـم َ َقــوم ُنـ َ ّ ٍ‬ ‫ُ‬ ‫ٌ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َع ْب َد َنــا َو َق ُالــوا َم ْجنــون وازدجـ َـر * فدعــا َرَّبــه أ ِنــي مغلـ ٌ‬ ‫ـوب‬ ‫ِ‬ ‫َ َ‬ ‫َف َ‬ ‫انتصـ ْـر* َف َف َت ْح َنــا َأ ْبـ َـو َ‬ ‫اب َّ‬ ‫السـ َـماء ِب َمــاء ُّم ْن َه ِمـ ٍـر* َوف َّج ْرنــا‬ ‫ِ‬ ‫َْ‬ ‫ض ُع ُي ًونــا َف ْال َت َقــى ْالَــاء َع َلــى َأ ْمــر َقـ ْـد ُقــد َر* َو َح َم ْل َنـ ُ‬ ‫ال ْر َ‬ ‫ـاه په جهاد کې د الله تعالی ذکر واجب دی او ترټولو بهرتین ذکر د قرآن کریم تالوت دی‬ ‫ِ‬ ‫ٍ‬ ‫ََ َ َْ‬ ‫ات ألـ َـو ٍاح َو ُد ُسـ ٍـر﴾ [القمــر ‪ ,]9-13‬ژبــاړه ‪ :‬لــه دوی‬ ‫علــى ذ ِ‬ ‫ْ‬ ‫څخــه مخکــې د نــوح قــوم هغــه تــه د درواغــو نســبت کــړی و‪ ،‬ویــل بــه یــې [املائــدة ‪ ،]23‬ژبــاړه ‪ :‬پــرهللا بانــد تــوکل وکــړئ کــه تاســو پــوره مومنــان‬ ‫ّ‬ ‫َ ْ َّ‬ ‫َّ‬ ‫﴿إ َّن اللـ َـه َمـ َـع ال ِذيـ َـن َّاتقــوا َّوال ِذيـ َـن ُهــم‬ ‫چې دا خو لیونی دی منع کړیشوی‪ ،‬نو هغه خپل رب ته غږ کړاو ویې یاســت‪َ .‬او د هللا تعالــی دا قــول‪ِ :‬‬ ‫ویــل چــې زه نــور مغلــوب شــوم تــه ترینــه غــچ واخلــه‪ ،‬نــو مونــږ پــه را تــوی‬ ‫ُّم ْح ِسـ ُـنون﴾ [النحــل ‪ ]128‬ژبــاړه ‪ :‬یقینــا هللا د هغــه چــا ســره مرســته‬ ‫شــویو اورښــت د اســمان دروازې پرانســتې او ځمکــه مــو څیــري کــړه او کــوي چــې د هللا نــه ویریــږي او هغــه کســان چــې نیــک عملونــه کــوي ‪ .‬او د‬ ‫َ َ َ ُ َ َّ َّ‬ ‫َّ َ َ‬ ‫اللـ ُـه َمــن َي ُ‬ ‫پــه چینــو مــو بدلــه کــړه او دا ټولــې اوبــه د هغــه کارلپــاره یــو ځــای شــوې هللا تعالــی دا قــول‪﴿ :‬ولينصــرن‬ ‫نصـ ُـر ُه ِإ َّن اللـ َـه لقـ ِـو ٌّي َع ِزيـ ٌـز﴾‬ ‫چــې پــه تقدیــر ـکـې لیکلــب و او نــوح مــو د پلنــو تختــو او پیــړو میخونــو واال [الحــج ‪ ،]40‬او ژر ده چــې هللا بــه د هغــو خلکــو مرســته وکــړي څــوک‬ ‫کښــتۍ ـکـې ســپور کــړو‪.‬‬ ‫چــې دهللا تعالــی ( د دیــن) مرســته کــوي ‪ ،‬یقینــا هللا تعالــی ډیــرطاقتــور‬ ‫ته پوه شــه ای مجاهده ! چې د الهي مرســتې د ترالســه کولو لپاره او زورو دی‪.‬‬ ‫َ َ ُّ َ َّ َ َ ُ ْ َ َ ُ ْ َ ً‬ ‫وجــه زمونــږ پــه صفونــو ـکـې هغــه کمــزوري خلــک او مظلــوم خلــک هــم‬ ‫او د هللا تعالــی دا قــول‪﴿ :‬يــا أيهــا ال ِذيــن آمنــوا ِإذا ل ِقيتــم ِفئــة‬ ‫َ ْ ُ ُ ْ َ ْ ُ ُ ْ ّ َ َ ً َّ َ َّ ُ ْ ُ ْ َ ُ نَ‬ ‫دي چــې زمونــږ لپــاره دعــا کــوي‪ ،‬د ابــن عبــاس ر�ضــي هللا عنهمــا څخــه فاثبتــوا واذكــروا اللــه ك ِثيــرا لعلكــم تفلحــو ﴾ [األنفــال ‪ ،]45‬ژبــاړه ‪:‬‬ ‫نقــل دی‪ :‬ابــو ســفیان وویــل‪ :‬قیصــر (هرقــل) ماتــه وویــل‪ :‬مــا ســتا نــه ای مؤمنانــو! کلــه چــې د کومــې ډلــې ســره مخامــخ شــوئ نــوکلــک ودریــږئ‬ ‫پوښــتنه وکــړه چــې د دی پیغمبــر ملګــري د لــوړو مرتبــو واال خلــک دي او هللا ډیــر یــادوئ‪ ،‬ترڅــو کامیــاب �شــئ‪.‬‬ ‫کــه کمــزوري او خــواران؟ نــو ســتا دا ځــواب و چــې کمــزوري خلــک یــې‬ ‫نــو دغــه د کامیابــۍ او الهــي مرســتې یــو څــو الرې وې‪ ،‬د ژامــو پــه‬ ‫ملګــري دي او همدغــه د پیغمبرانــو ملګــري وي )‪ ،‬او رســول هللا صلــی غاښونو ورباندې خوله ولګوئ ‪.....‬او هللا تعالی په خپلو کارونو قدرت‬ ‫هللا علیــه وســلم ســعد تــه وویــل‪ ( :‬ستاســو ســره مرســته او کامیابــي د لرونکــی دی‪ ،‬خــو ډیــرخلــک نــا پوهــان دي‪.‬‬ ‫کمــزورو او خوارانــو لــه املــه کیــږي) ‪ ،‬نــو پــدی حدیــث ـکـې دا خبــره ډیــره‬ ‫ستاسو ورور ‪ :‬أبو حمزة املهاجر (تقبله هللا)‬ ‫واضحه شوه چې د کمزورو مجاهدینو‪ ،‬ښځو‪ ،‬ماشومانو‪ ،‬او سپین‬

‫مقاله‬

‫‪44‬‬

45

‫پوښــتنه‪ :‬د تدمرله فتحې وړاندې هلته څه وضعه وه؟ او څرنګه‬ ‫مو په ښارد برید لپاره تیاری ونیوه؟‬ ‫ځــواب‪ :‬لــدې وړانــدې د خالفــت غازیانــو د ‪1436‬ه‍ کال د شــعبان‬ ‫پــه میاشــت ـکـې پــه تدمــر ولکــه کــړې وه‪ ،‬نصیــري پــوځ او راف�ضــي ملیشــو‬ ‫بیرتــه د ښــار د نیولــو تــوان نــه الره‪ ،‬اګــر چــې پــه لســګونو یرغلونــه یــې وکــړل‪،‬‬ ‫په سلګونو پوځیان یې مړه شول او په لسګونو عرادې یې ویجاړې شوې‪،‬‬ ‫مګر هغه مهال یې دغه ښار ونیوه چې د ‪1437‬ه‍ کال د جمادي اآلخره په‬ ‫لومړیو کې ورســره د روســیې پراخه هوايي مرســته پيل شــوه‪ ،‬نصیریانو په‬ ‫زرګونــو پیــدل پوځیــان را پریښــودل (چــې د نصیــري پــوځ ترڅنګــه‪ ،‬راف�ضــي‬ ‫ملی�شــې‪ ،‬پیــدل رو�ســي پوځیــان او مشــاورین هــم وو)‪ ،‬د بریــد ســره پــه‬ ‫همغږۍ درنه بمباري پیل شوه‪ ،‬چیرته چې په اوسط ډول په یوه ورځ کې‬ ‫پــه ښــاراو پــه لومــړو خطونــو نــږدې ‪ 100‬توغنــدي‪ ،‬چاودیدونکــي برمیلونــه‬ ‫او د غــازو چاودیدونکــې بوشــکې شــاملې وریــدل وې‪ ،‬باآلخــره مجاهدیــن‬ ‫دېتــه اړ شــول چــې د همدغــې میاشــتې پــه نیمايــي ـکـې لــه ښــاره رابهــر �شــي‪،‬‬ ‫نصیــري رژیــم د ښــارپــه چاپيریــال ـکـې د خپلــې ولکــې ســیمه پراخــه کــړه‪ ،‬چــې‬ ‫پدې سره مجاهدینو په شاعر‪ ،‬جزل او د تدمر ښار په نږدې سیمو کې د‬ ‫نصیــري رژیــم پــه ځواکونــو د زوراوبــه کولــو لپــاره خپــل عملیــات پیــل کــړل‪،‬‬ ‫بیــا د مجاهدینــو عملیــات د ښــار پــه ختیځــه جبهــه مرکــوز شــول‪.‬‬ ‫د شــعبان ‪1436‬ه‍ نیټــې څخه‪-‬چیرتــه چــې مجاهدینــو پــه ښــار لومــړی‬ ‫ځــل ولکــه وکــړه‪ -‬د ‪1438‬ه کال د ربیــع االول میاشــتې د پیــل پــورې پــه‬ ‫ښــار او چاپیــره ســیمو ـکـې د نصیــري پــوځ او راف�ضــي ملیشــو نــږدې ‪1700‬‬ ‫پوځیانــو تــه مــرګ ژوبلــه اوښــتې‪ ،‬چــې د دوی ترڅنــګ د یــو نظامــي مشــاور‬ ‫پــه شــمول ‪ 7‬رو�ســي پوځیــان او دوه پیلوټــان هــم شــامل وو‪ ،‬هغــه عـرادې‬ ‫چــې مجاهدیــن ویجــاړکــړي یــا یــې غنیمــت کــړي د هغــې شــمیره ‪ 236‬عـرادې‬ ‫دی چــې ‪ 71‬پکــې ټانګونــه‪ 18 ،‬پکــې زیکویکــې او ‪ 57‬ملمتــره توپونــه‪ ،‬دوه‬ ‫‪ 14.5‬ثقیلــه ماشــیندارې‪ 122( 20 ،‬او ‪ 130‬ملمتــره) توپونــه‪ ،‬پــه ثقیلــه‬ ‫ماشــینونو بــار ګــڼ شــمیر ‪ 4x4‬موټــرې او یــوه رو�ســي چورلکــه رانســکورول‬ ‫شــامل دي‪ ،‬وهلل الحمــد‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د ښــار دننــه د دښــمن څومــره شــمیره وه او چیرتــه یــې‬ ‫شــتون درلــوده؟‬ ‫ځــواب‪ :‬نصیــري رژیــم او د هغــه مرســتندویانو؛ رو�ســي ځواکــو او‬ ‫راف�ضي ملیشو په تدمرښاراو چاپيره سیمو د خپل شتون لپاره یو شمیر‬ ‫مقاله‬

‫‪46‬‬

‫مهــم نقــاط غــوره کــړي وو او هغــه یــې پــه پــوره توګــه کالبنــد کــړي او‬ ‫پیاوړي کړي وو؛ چې هغه سیمې د الطارغر‪ ،‬د ښارد غنمو ګودامونه‪،‬‬ ‫العامریه غونډۍ او الهیان غر و‪ ،‬د جزل ســیمه ټوله له دا�ســې نظامي‬ ‫قرارګاوونــو جــوړه وه چــې د لــوړو غرونــو او غونډیــو پــر ســر یــې موقعیــت‬ ‫درلــوده‪ ،‬چاپیــره الرې تــرې څــارل کیــدې او پــه مضبــوط شــکل کالبنــدې‬ ‫وې‪ ،‬د نصیــري ځواکونــو ســره یــو شــمیر د ای ـران‪ ،‬ع ـراق او افغانســتان‬ ‫راف�ضــي ملی�شــې هــم د مرســتې لپــاره موجــودې وې‪ ،‬څــه ورســره مدنــي‬ ‫فعــاالن وو‪ ،‬ترڅنــګ یــې رو�ســي ځواکونــه هــم وو‪ ،‬د رو�ســي ځواکونــو‬ ‫کار ‪-‬چــې پــه لســګونو شــمیره یــې درلــوده‪ -‬هوايــي بریدونــه تنظیمــول او‬ ‫د وســلوالو روزنــه کــول وو‪ ،‬هلتــه موجــود نصیــري پوځیــان د ‪ 1500‬نــه‬ ‫تــر ‪ 2000‬پــورې وو‪ ،‬چــې ورســره لســګونه زغــره والــې عـرادې‪ ،‬ټانګونــه او‬ ‫ثقیلــه وســله موجــوده وه‪ ،‬دغــه ځواکونــه نصیریانــو پــدې نیــت راجمــع‬ ‫کــړي وو چــې پــه دیــر الــزور ـکـې د مجاهدینــو پــه ســنګرونو بریــد پیــل کــړي‪.‬‬ ‫د تدمــر ښــار د موجــودو ملیشــو پــه ترتیــب ویشــل شــوی و‪ ،‬د هــر‬ ‫ډول ملیشو ځانته الره او وداني معلومه وه چې په هغې یې خپل شرکي‬ ‫شــعارونه او بیرغونــه زړولــي وو‪ ،‬چــې ګوا ـکـې دغــه د دوی ځانګــړی ځــای‬ ‫دی‪ ،‬روافضــو پکــې ګــڼ شــمیر شــرکي عبــادت خانې(حســینیات) هــم‬ ‫جــوړې کــړې وي‪ ،‬هلتــه موجــودو وســلوالو د ښــاریانو هرڅــه غــا کــړي‬ ‫وو‪ ،‬تــردې چــې د بامونــو څخــه یــې اوبــو ټانکــۍ یــې هــم غــا کــړې وې! پــه‬ ‫ښارکې هرلوري ته پاټکونه او نظامي نقاط ول‪ ،‬چې د رو�سي ځواکونو‬ ‫لپــاره پکــې یــوه ځانګــړې نظامــي اډه هــم وه‪ ،‬خــو د ښــار د خدماتــي لــوري‬ ‫ډیــر بــد حــال و‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د تدمــر د بیــا نیولــو د عملیاتــو پــه اړه راتــه ووایاســت‪،‬‬ ‫دغــه کار څنګــه ترســره شــو؟ او د فتحــې څــه پایلــې وې؟‬ ‫ځــواب‪ :‬دغــه عملیــات د پنجشــنبې پــه ورځ (‪ /8‬ربيــع األول) پيــل‬ ‫شــول‪ ،‬کلــه چــې د خالفــت غازیانــو د نصیــري پــوځ او شــیعه ملیشــو پــر‬ ‫خــاف ناڅاپــي او پراخــه یرغــل پیــل کــړ‪ ،‬د عملیاتــو طولــي خــط ‪200‬‬ ‫کلومتــره اوږده ســاحه درلــوده او لــه ‪ 8‬محورنــو پیــل شــو‪ ،‬مجاهدینــو د‬ ‫د اسالمي دولت ټانګونه د مرتدینو سنګرونه په نښه کوي‬

‫‪47‬‬

‫لــوی هللا پــه فضــل او توفیــق پریکنــده پرمختــګ وکــړ‪ ،‬د خالفــت غازیانــو‬ ‫د تدمــر ښــار او لســګونه نــور نظامــي او ســتراتیژي ځایونــه ونیــول‪ ،‬چــې‬ ‫پکې د تیلو او غازو کوهیان او د حمص په ختیځ ریف کې پراخه سیمې‬ ‫شــاملې وې‪ ،‬دغــو عملیاتــو د نصیریانــو هغــه امیدونــه د خــاورو ســره‬ ‫خاورې کړل چې غوښتل یې د تدمراو الخیرپه لویه الره پرمختګ وکړي‬ ‫او پــه الخیــر هوايــی ډګــر او ښــار ـکـې د خپلــو هغــو پوځیانــو کالبنــدي پــای‬ ‫تــه ورســوي چــې د خالفــت د غازیانــو پــه کالبنــدۍ ـکـې لــه مــودې راهی�ســې‬ ‫ګیردي‪ ،‬د تدمرښارلدې پلوه هم خورا زیات مهم دی چې د غه ښارد‬ ‫حماه‪ ،‬حمص او دمشق والیتونو د وصل کړۍ ده‪ ،‬له همدغه ځایه د‬ ‫خالفت د ګڼو ســیمو لکه الخیر‪ ،‬حماه‪ ،‬الرقه‪ ،‬حمص او دمشــق الرې‬ ‫ســره جــا کیــږي او لــه همدغــه ځایــه د نصیــري رژیــم نــورو ســیمو تــه هــم‬ ‫یرغلونــه لــه نــږدې اداره کیدی�شــي‪.‬‬ ‫نصیري مشــرتابه په وروســتیو میاشــتو کې خپلې منډې ترړې زیاتې‬ ‫کــړې وې او د الخیــر اوالرقــه د یــو شــمیر ګوډاګیانــو ســره یــې پټــې غونــډې‬ ‫هــم کــړې وي؛ ترڅــو پــه ع ـراق ـکـې د روافضــو د بوټانــو (لښــکریانو) پــه‬ ‫څیــر دلتــه هــم یــو لښــکر تیــار کــړي‪ ،‬ترڅــو یــې‪ -‬د خپــل ګمــان ســره ســم‪-‬‬ ‫نصیریــان پــه پښــو کــړي او الخیــر والیــت تــه پــرې ځــان راورســوي‪.‬‬ ‫دا چــې د دفــاع غــوره وســله یرغــل دی؛ نــو د نصیریانــو د امیــد‬ ‫برخــاف‪ ،‬د هللا تعالــی موحــدو لښــکرو خپــل وســایل تیــار کــړل او پــه‬ ‫لــوی هللا یــې تــوکل او لــه هغــه تعالــی یــې مرســته وغوښــته‪ ،‬د دښــمن پــه‬ ‫ســنګرونو یــې پراخــه عملیــات پیــل کــړل‪.‬‬ ‫عملیات د شپې لخوا د حویسیس له محوره پيل شول‪-‬چیرته چې‬ ‫په عادي ډول نښــتې کیږي‪ -‬لیکن دغه ســهار په نورو محورونو بل ډول‬ ‫و؛ چیرتــه چــې انغماســیانو د کفــارو پــه زالــو د یرغــل لپــاره تیــاری نیــوه! او‬ ‫کله چې امرصادرشو نو د خالفت د زغره والې قوې په لسګونو ټانګونو‬ ‫د نصیریانو او د هغوی د مرستندویه ملیشو په سنګرونو بریدونه پیل‬ ‫کــړل‪ ،‬انغما�ســي ګروپونــه د توپونــو پــه ســیوري ـکـې د مرتدینــو پــه لــور‬ ‫وخوځیدل او ډیر وخت تیر نه و چې په التلیله‪ ،‬الهیان غره او د تدمر د‬

‫غنمــو د ګودامونــو پــه محورونــو د کفــارو مورچــو تــه ورســیدل (د هیــان‬ ‫غــرهغــه ســخته مورچــه وه چــې نصیــري پــوځ‪ ،‬روافضــو او رو�ســي الوتکــو‬ ‫تــه پــه میاشــتو لکــه د الرې د کلــک خنــډ والړ و؛ کلــه چــې هغــوی پــه تدمــر‬ ‫ښــار تیــر کال ولکــه کــول غوښــتل) نــو د خالفــت غازیانــو د لــوی هللا پــه‬ ‫ځانګــړي فضــل پــه لومــړی ورځ پــوره هیــان غــر‪ ،‬التلیلــه پاټکونــه او د‬ ‫غنمــو د ګودامونــو پــه مخکنــو پاټکونــو ولکــه وکــړه‪ ،‬چــې لــدې وروســته پــه‬ ‫جحــار‪ ،‬جــزل‪ ،‬مهــر او حیــان دګازو او تیلــو پــه شــرکتوتو ـکـې د نصیریانــو‬ ‫کالګانــې او نــور نظامــي مراکــز ونړیــدل‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫پــه تدمــر ښــار ولکــه د لــوی هللا پــه فضــل او توفیــق پــه ناڅاپــي او‬ ‫غیــر متوقعــه توګــه راغلــه‪ ،‬ځکــه د عملیاتــو لــه پیــل پــه څلورمــه ورځ‬ ‫هللا تعالــی خپلــو موحــدو بندګانــو تــه دغــه ښــار ورکــړ‪ ،‬چــې د دغــې فتحــې‬ ‫ســره پــه ډیــره چټکتیــا د مجاهدینــو د بریدونــو پــر وړانــدې نصیــري پــوځ‬ ‫همــت وبایلــه‪ ،‬ماتــې یــې وغــوړه او لــوی تلفــات ور واوښــتل‪ 350 ،‬مرتدیــن‬ ‫مــړه اوژوبــل شــول‪ 50 ،‬یــې ژونــدي ونیــول شــول‪ ،‬یــوه جنګــي الوتکــه یــې‬ ‫رانسکوره کړی شوه‪ 3 ،‬نورې یې په ‪ T4‬هوايي ډګرکې وویشتل شوې‪،‬‬ ‫د دې ترڅنګ مجاهدینو د ‪ 50‬نه زیات ټانګونه‪ 28 ،‬مختلف توپوه‪7 ،‬‬ ‫‪ BMP‬عرادې او د توغندو دسګاوې‪ 4 ،‬د ټانګ ضد توغندو دسګاوې‪،‬‬ ‫یــوه انــدازه ګ ـراډ او کورنیــټ توغنــدي او د ټانــګ مرمــۍ‪ ،‬ماشــینداره‬ ‫وســله او پــه لویــه کچــه مختلــف مهمــات غنیمــت کــړل‪ ،‬وهلل الحمــد علــى‬ ‫مــا امتـ ّـن بــه علينــا‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د تدمــر د فتحــې جګــړه او ورپ�ســې نښــتو ـکـې د‬ ‫انغماســیانو او استشــهادیانو څــه رول و؟‬ ‫ځــواب‪ :‬د لــوی هللا د مرســتې او ځــواک نــه وروســته استشــهادي‬ ‫عملیــات د خالفــت د غازیانــو پــه الس ـکـې یــوه پریکنــده خطرناکــه وســله‬ ‫ده‪ ،‬لیکــن د جګــړې دریمــه ورځ د هللا تعالــی د توفیــق نــه وروســته د‬ ‫استشــهادي عملیاتــو د خطرنا ـکـې وســلې پــه کارولــو ســره پریکنــده وه؛ لــه‬ ‫کومې چې کفارد ډیررعب او ډارسره مخ دي؛ په دغه ورځ استشهادي‬ ‫وروره أبــو بکــر الخیر‪-‬تقبلــه هللا‪ -‬د خپــل بــارودي ټانــګ ســره د تدمــر‬ ‫د غنمــو د ګودامونــو پــه لــور روان شــو‪ ،‬دغــه ګودامونــه هغــه ق ـرارګاه‬ ‫وه چیرتــه چــې د افغانــي روافضــو ملی�شــې “فاطمیــون” او عراقــي ملیشــو‬ ‫“ســید الشــهداء” وجــود درلــوده او رو�ســي پوځیانــو یــې څارنــه کولــه‪ ،‬کلــه‬ ‫چــې استشــهادي ورمخــه کــړه نــو کفــارو د تيښــتې الرې لټــول پیــل کــړل‪،‬‬ ‫لیکــن استشــهادي ورتــه د هللا تعالــی پــه ځانګــړې مرســته ځــان ورســاوه‬ ‫او کالګانــې یــې ور ویجــاړې کــړې‪ ،‬پــه څــو لحظــو ـکـې د خالفــت غازیــان د‬ ‫ګودامونــو پــه دیوالونــو ورننوتــل او پاتــې مرتدیــن یــې لــه تیغــه تیــر کــړل‪،‬‬ ‫ورپ�سې یې د تدمرد ختیځو باغونو په لور مخه کړه‪ ،‬په همدغه مهال‬ ‫ـکـې انغما�ســي ګروپونــه د الطــار غــره پــه محــور د لــوی هللا پــه مرســته‬ ‫د پرمختــګ پــه حــال ـکـې وو؛ هللا تعالــی ورتــه پــه دغــه غــره او د تدمــر د‬ ‫نظامي ګودامونو د سیمې فتح ور په نصیب کړه‪ ،‬چې پدې سره په ښار‬ ‫ـکـې پــه نصیریانــو کــړۍ نــوره هــم راتنګــه شــوه‪ ،‬اوس نــو نصیریــان لــه درې‬ ‫خــواو څخــه پــه کالبنــدۍ ـکـې وو او یواځــې د شــمال پــه لــور؛ د َد َّو ْه ســیمې‬ ‫تــه یــې یــوه تنګــه الره درلــوده‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬کلــه چــې مجاهدینــو بیــا تدمــر الســته راوړ نــو لــه ټولــو‬ ‫لومــړی یــې څــه کارونــه وکــړل؟‬ ‫ځــواب‪ :‬مجاهدینــو د نصیریانــو او د هغــوی د حلیفانــو لــه زړه‬

‫ماتــي حالــت څخــه پــه اســتفاده خپــل پرمختــګ تــه دوام ورکــړ او پــه لــه‬ ‫هــرې خــوا یــې خپــل یرغــل ګــرم وســاتل‪ ،‬تــردې چــې د ټيپــور هوايــي ډګــر‬ ‫څنډو ته ورسیدل‪ ،‬وروسته یې د قریتین په دوه الري‪ ،‬مشتل الحیر او‬ ‫د هوايــي ډګــر پــه چاپیریــال ـکـې د دافــع هــوا پــه کنــډک هــم ولکــه وکــړه او‬ ‫پــه هوايــي ډګــر یــې لــه درې خــواو کــړۍ راتنګــه کــړه‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د دغــه یرغــل پــه تــرڅ ـکـې د اســامي دولــت ځواکونــو پــه‬ ‫کومــو مهمــو ســیمو ولکــه وکــړه؟‬ ‫ځــواب‪ :‬د تدمــر پــه شــمال لویدیــځ ـکـې د حویســیس او شــاعر‬ ‫سیمه‪ ،‬د جحاراو جزل سیمه‪ ،‬په جنوب لویدیځ کې د قصرالحالبات‬ ‫او هیــان ســتراتیژی غــر چــې پــه ښــار او د نصیــري مرســتې پــه الره د بــام‬ ‫حیثیت لري‪ ،‬په شمال کې االرتوازي پاټک‪ ،‬د برج او مهر غونډۍ چې د‬ ‫ټیپور هوايي ډګر په شــمال ختیځ کې موقعیت لري‪ ،‬د تدمر په لویدیځ‬ ‫ـکـې د املهــراو جهــارپــه منځنــۍ ســیمه خپــاره ‪ 15‬نظامــي پاټکونــه‪ ،‬د تدمــر‬ ‫د ښــار د غنمــو ګودامونــه (چــې د رو�ســي ځواکونــو قـرار ګاه او د دفــاع تــر‬ ‫ټولــو پیــاوړی خــط و) او چاپیــره تــرې ‪ 8‬پاټکونــه او د ښــار پــه ختیــځ ـکـې د‬ ‫التلیلــه دوه الری‪ ،‬د ښــار پــه شــمال ـکـې د الطــار ســتراتیژي غــر‪ ،‬عنتــره‬ ‫غــراو د تدمــرنظامــي ګودامونــه‪ ،‬چــې پدغــې ســره د ښــاردننــه پــه نصیــري‬ ‫رژیم او ملیشو کړۍ راتنګه شوه‪ ،‬په جنوبي خوا کې د هیان ستراتيژي‬ ‫غــر او پــه لویدیــځ ـکـې د ټيپــور هوايــي ډګــر پــه شــمال ختیــځ ـکـې املهجــوره‬ ‫کنــډک‪ ،‬لــدې وروســته د تدمــر هغــه قلعــه ونیــول شــوه؛ چــې د ښــار د‬ ‫پاســه موقعیــت لــري‪ ،‬ورســره العامریــه غونــډۍ او د ښــار پــه شــمال ـکـې‬ ‫العامریــه ناحیــه ونیــول شــوه او پــه هیــان او الطــار غــره ـکـې د مرتدینــو د‬ ‫اکماالتو یواځینۍ الره د ګواښ سره مخ شوه‪ ،‬نو له دغو وروسته هللا‬ ‫تعالی په خپل فضل او توفیق تدمرفتح کړ‪ ،‬د تدمرښارپه لویدیځ کې‬ ‫د البیارات‪ ،‬الدوه او د تدمردرې الرۍ هم ونیول شول‪ ،‬د دې ترڅنګ‬ ‫مهم شرکتونه او مرکزونه هم ترولکې الندې شول‪ ،‬لکه د املهر د ګازو‬ ‫شــرکت‪ ،‬د جحــار د ګازو ســیمه‪ ،‬د جــزل د تیلــو ســیمه او چاپیریــال یــې‪،‬‬ ‫د حیــان د ګازو شــرکت‪ ،‬د لــوی هللا پــه توفیــق ســره د تدمــر لویدیــځ تــه‬ ‫د ‪ 40‬کلومترونــو پــه ژوروالــي ســاحه تامیــن شــوه‪ ،‬چــې پــدې ســره د تدمــر‬ ‫او حماه والیت ســره وتړل شــول او د مجاهدینو د رباط خطونه په یوه‬ ‫مســتقیم خــط بــدل شــول؛ چــې د حمــاه والیــت نــه پیــل او دمشــق والیــت‬ ‫تــه ر�ســي‪ ،‬د دمشــق او تدمــر پــه نړیوالــه الره د ټیپــور هوايــي شــرکت تــه‬ ‫نــږدې پــروت د جحــار دوه الری‪ ،‬د هوايــي ډګــر پــه شــمالي غرونــو ـکـې د‬ ‫کفارو موقعیتونه‪ ،‬چې په هغې کې ‪ 12‬د دافع هوا کتیبي ته په رسیدلو‬ ‫غونډیــو پراتــه دي‪ ،‬د هوايــي ډګــر بــه جنــوب ختیــځ ـکـې د مرهطــان‪،‬‬ ‫الســیرتیل بــرج‪ ،‬قصــر الحالبــات او البــارده ســیمه هــم ترولکــې النــدې‬ ‫شــوه‪ ،‬د قریتیــن ښــار او هوايــي ډګــر ترمنــځ دوه الری هــم تــر ولکــې النــدې‬ ‫شــو او د هوايــي ډګــر لویدیــځ تــه الشــریفه کلــی هــم ونیــول شــو‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د ټیپور هوايي ډګر څه ســتراتیژي اهمیت لري؟‬ ‫ځــواب‪ :‬د ټيپــور هوايــي ډګــر پــه شــام ـکـې تــر ټولــو لــوی نظامــي‬ ‫هوايي ډګردی‪ ،‬په دغه هوايي ډګرکې هرډول الوتکې ناسته او الوتنه‬ ‫کولــی �شــي؛ کــه هغــه جنګــي وي او کــه بمباروونکــې لویــې الوتکــې وي‪ ،‬پــه‬ ‫دغه هوايي ډګر کې د چورلکو د ناستې او الوتنې لپاره ځانګړي ځایونه‬ ‫دي‪ ،‬لــه دغــې ســیمې د حمــص پــه ختیــځ ریــف ـکـې عملیــات اداره کیــږي‬ ‫او چورلکــې تــرې د عملیاتــو لپــاره الوتنــې کــوي‪ ،‬د دې ترڅنــګ د ګازو او‬ ‫مركه‬

‫‪48‬‬

‫تیلــو ســیمو او شــرکتونو تــه نــږدې موقعیــت لــري او پــه تیــرو کلونــو ـکـې یــې‬ ‫د حمــص پــه ختیــځ ریــف ـکـې د اســامي دولــت پــر خــاف پــه جنګونــو ـکـې‬ ‫د یــوې مهمــې نظامــي اډې پــه څیــرکاریــده‪ ،‬ځکــه لــه دغــه ځایــه ســیمې او‬ ‫پــه ځانګــړې توګــه د تدمــر پــه لــور نظامــي ځواکونــه خوځښــت کــوي‪ ،‬د‬ ‫هوايــي ډګــر جغرافیايــي موقعیــت د حمــص ختیــځ ریــف د جنــوب ریــف‬ ‫څخه غوڅ کړی او د دمشق او حمص په ریفونو کې(ریف هغې ته وايي‬ ‫چــې د ښــاري ســیمې پراتــه وي) خوځښــت تــه لــوی ګــواښ دی‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د حمــص والیــت او چاپیــره ســیمو پــه جګــړو ـکـې د‬ ‫صحواتــو کــوم الس شــته؟‬ ‫ځــواب‪ :‬مرتــدو صحواتــو د خپــل عــادت ســره ســم د خپلــو نصیــري‬ ‫ورونو مرستې ته راودانګل‪ ،‬په ځانګړې توګه د امریکا د دې څرګندونو‬ ‫ســره چــې روســیه د اســامي دولــت پرخــاف جنــګ ن�شــي اداره کولــی‪ ،‬نــو‬ ‫امریــکا د اردن ســره پــه نــا مشــروعه پولــه پرتــو؛ خپلــو رمــو تــه امــرصــادر‬ ‫کړچې د نصیري پوځ څخه د بوج سپکولو په موخه یرغلونه پیل کړي‪،‬‬ ‫چې فعالن یې د (اعتبارد بیا السته راوړلو) جګړه پیل کړه‪ ،‬ځکه دوی‬ ‫څو میاشتې مخکې په ختیځ قلمون کې سخته شرموونکې ماتې خوړلې‬ ‫وه‪ ،‬نــو مرتــدو صحواتــو د لســګونو عـرادو پــه ملتیــا د شــامي “حمــاد” پــه‬ ‫ســیمه یرغــل پیــل کــړ‪ ،‬چــې د ماینونــو پــه ســیمه ـکـې راګیرشــول او کلــه چــې‬ ‫یــې مــرګ ژوبلــه ولیــده نــو بیرتــه پــه شــا وتښــتیدل چــې هیــڅ تــه یــې بیــا نــدي‬ ‫کتلي(الحمــدهلل) او د اردن د پولــې او پــه الرقبــان ســیمه ـکـې د امریکايــي‬ ‫اډې ســاتل د ځــان لپــاره غــوره وبلــل‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د حمــص پــه ریــف ـکـې ولــې د حیــان د ګازو شــرکت‬ ‫والوځــول شــو؟ او دغــه شــرکت نصیــري رژیــم تــه څــه اهمیــت درلــود؟‬ ‫ځــواب‪ :‬د حیــان شــرکت هــر ورځ ‪ 3‬ملیونــه متــره مکعــب ګاز‬ ‫تولیــدوي‪ ،‬د نصیــري رژیــم لپــاره ډیــره لویــه اقتصــادي ســرچینه بلــل‬ ‫کیــږي‪ ،‬چــې پــه نظامــي عملیاتــو ـکـې تــرې اســتفاده کــوي‪ ،‬د دغــه شــرکت‬ ‫اهمیت پدې خبره کې په ډاګه کیږي چې لدې شرکته د شام په جنوبي‬ ‫د خالفت غازیانو په حمص والیت کې ګڼ شمیر ټانګونه غنیمت کړي دي‬

‫‪49‬‬

‫ســیمو ـکـې د بریښــنا د تولیــد مرکزونــه تغذیــه کیــدل‪ ،‬چــې د شــرکت پــه‬ ‫لــه منځــه تللــو ســره بــه د نصیــري رژیــم د ولکــې النــدې ســیمې د بریښــنا‬ ‫د قلــت ســره مــخ �شــي او د دې ټولــو ترڅنــګ هغــه مالــي تاوانونــه بــه ډیــر‬ ‫لوی وي چې نصیري رژیم یې د دغه شرکت د بدیل په لټول کې او پیدا‬ ‫کولــو ـکـې لګــوي‪.‬‬ ‫پوښــتنه‪ :‬د هغــو کراماتــو او د هللا تعالــی د مرســتو پــه اړه راتــه‬ ‫وغږیــږه چــې پــدې جګــړه ـکـې څرګنــد شــوي‪.‬‬ ‫ځواب‪ :‬دا ډیره د تعجب وړ کیســه ده؛ دغه ســیمه چې د نظامي‬ ‫شــتون نــه ډکــه وه؛ رو�ســي‪ ،‬راف�ضــي او نصیــري ځواکونــو پکــې پراخــه‬ ‫شــتون درلــوده‪ ،‬ســیمه د غرونــو او لــوړو ژورو نــه ډکــه وه او بیــا هــم هللا‬ ‫تعالــی مجاهدینــو تــه پــه دومــره لنــډه مــوده ـکـې دومــره لویــه فتــح ورکــړه‪،‬‬ ‫چــې دا پــه خپــل ذات ـکـې یــو الهــي نصــرت او د کرامــت ځانګــړې کیســه‬ ‫ده چــې هللا تعالــی یــې پــه خپلــو مجاهــدو بندګانــو لورینــه وکــړه‪ ،‬لیکــن یــوه‬ ‫ځانګړې کیسه هم شته چې د هللا تعالی په فضل د کفارو د صفونو په‬ ‫لړزولو کې د هللا تعالی د ځواک نه وروسته د هغې ډیرلوی اثرو او مونږ‬ ‫د هللا تعالــی مرســته پــه رڼــو ســترګو ولیــده؛ کلــه چــې ورور أبــو بكــر الخيــر‪-‬‬ ‫تقبلــه هللا‪ -‬د خپــل بــاردوي ټانــګ ســره د تدمــر د غنمــو د ګودامونــو پــه‬ ‫لــور روان شــو‪ ،‬الره اوږده وه لــه ګڼــډو کپــرو او بندونــو ډکــه وه‪ ،‬ورور‬ ‫‪ 15‬دقیقــې د دښــمن پــه لــور روان و‪ ،‬پــه ټانــګ یــې د ډول ډول توغنــدو‬ ‫او راکټونــو بــاران جــوړ و‪ ،‬لیکــن باآلخــره خپــل هــدف تــه ورســید‪ ،‬کلــه‬ ‫چــې یــې عملیــات ترســره کــړل نــو د چاونــۍ ســره د ګــرد او لو ـګـي یــو طوفــان‬ ‫راپورتــه شــو او د ګودامونــو پــه لــور یــې خوځښــت وکــړ‪ ،‬ګودامونــه یــې پــه‬ ‫پشــپړه توګــه پــه خپلــه غیــږ ـکـې واخیستل‪-‬ســبحان هللا!!!‪ -‬دغــه لو ـګـی بیــا‬ ‫همدغلتــه پــوره مــوده پاتــې شــو‪ ،‬کفــارو هیــڅ نــه لیــدل‪ ،‬چــې پــدې مهــال‬ ‫ـکـې انغما�ســي ورونــه ور ورســیدل او پــه ټولــه ســیمه یــې ولکــه وکــړه‪ ،‬د‬ ‫العامریــه لــه محــوره د ښــار پــه لــور پرمختــګ لپــاره د دغــې عملیاتــو ډیــر‬ ‫لــوی اثــر و‪ ،‬والحمــدهلل رب العاملیــن‪.‬‬

‫مخکني لومړي مهاجرین او انصارپه دې پوه ول چې جنت د هللا‬ ‫تعالــی یــوه ګـران بیــه ســودا ده او ترڅنــګ پــدې هــم پــوه ول چــې د دې‬ ‫ســودا بیه به یواځې هغه څوک ادا کوي چې ډیرزیات کوښــښ وکړي‬ ‫او بډې ووهي‪ ،‬نو لدې امله یې د هللا تعالی د رضا هرډول الره ولټوله‬ ‫ترڅو دغه ګرانه بیه سودا ترالسه کړي او د هللا تعالی نه یې د اسانۍ‬ ‫او قبولتیا ســوالونه کول‪.‬‬ ‫له همدې امله به تاسو د هغوی په تاریخ کې دا�سې ډیرې پي�ښې‬ ‫ګورئ چې هغوی به د هللا تعالی سره د دې سودا ترالسه کولو پرسر‬ ‫لوظنامــې تــړي او خپــل مــال او نفــس بــه د دغــې ســودا د ترالســه کولــو‬ ‫َ ُّ ُ َ‬ ‫َ َّ‬ ‫ُ ُ‬ ‫لپــاره خرڅــوي‪{َ ،‬يــا أ ُّي َهــا ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا َهـ ْـل أ ُدلكـ ْـم َعلــى ِت َجـ َـار ٍة ت ْن ِجيكـ ْـم‬ ‫ْ َ َ َ‬ ‫ُ ْ َ َّ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫اب أ ِليـ ٍـم * تؤ ِم ُنــون ِباللـ ِـه َو َر ُسـ ِـول ِه َوت َج ِاهـ ُـدون ِفــي َسـ ِـب ِيل اللـ ِـه‬ ‫ِمــن عــذ ٍ‬ ‫ب َأ ْم َو ِال ُكـ ْـم َو َأ ْن ُفسـ ُـك ْم َذ ِل ُكـ ْـم َخ ْيـ ٌـر َل ُكـ ْـم إ ْن ُك ْن ُتـ ْـم َت ْع َل ُمــو َن * َي ْغ ِفـ ْـر َل ُكــمْ‬ ‫ِ‬ ‫ُِ ُ َ ُ ْ َ ُ ْ ْ ُ‬ ‫ْ ِ َ ْ َ ْ ََْ ُ َ َ َ َ َّ َ ً‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ـات تجـ ِـري ِمــن تح ِتهــا النهــار ومسـ ِـاكن ط ِيبــة‬ ‫ذنوبكــم ويد ِخلكــم جنـ ٍ‬ ‫َ ْ َ َ َْ ُْ ْ‬ ‫َ َّ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ـات عــد ٍن ذ ِلــك الفــوز الع ِظيــم} [الصــف‪ ،]10-12 :‬ژبــاړه‪ :‬ای‬ ‫ِفــي جنـ ِ‬ ‫مومنانــو آیــا زه تاســو تــه دا�ســې تجــارت نــه ښــایم چــې تاســو د دردنــاک‬ ‫عذاب څخه خالص کړي* تاسو به په هللا او د هغه په رسول ایمان‬ ‫راوړئ او د هللا تعالــی پــه الره ـکـې بــه پــه خپلــو مالونــو او ځانونــو جهــاد‬ ‫کــوئ‪ ،‬دغــه کار ستاســو لپــاره غــوره دی کــه تاســو پوهیــږئ‪ ،‬هللا تعالــی‬ ‫بــه تاســو تــه ستاســو ګناهونــه وب�ښــي او تاســو بــه دا�ســې جنتونــو تــه‬ ‫داخل کړي چې د هغې الندې به ویالې بهیږي او د عدن په جنتونو کې‬ ‫بــه درتــه کورونــه درکــړي او دغــه ډیــره لویــه کامیابــي ده‪.‬‬ ‫کلــه چــې صحابــه کـرام پــدې پــوه شــول چــې جنــت تــه د رســیدو تــر‬ ‫ټولــو تیــزه او لنــډه الره د هللا تعالــی پــه الره ـکـې شــهادت دی نــو د جنــګ‬ ‫ســاحو تــه یــې ودانــګل‪ ،‬دښــمن تــه یــې شــا نــه‪ ،‬بلکــې مخــه کــړه‪ ،‬منــډې‬ ‫یــې ور ووهلــې‪ ،‬مــرګ تــه یــې ورمخــه کــړه او همدغــه یــې د ژونــد الره‬ ‫وبللــه‪.‬‬ ‫انــس بــن النضــر رضــي اهلل عنــه د احــد پــه ورځ‬ ‫د مشــرکینو پــه صفونــو کــې ننوځــي‬

‫دغــه دی انــس بــن النضــرر�ضــي هللا عنــه چــې د بــدرپــه غـزا ـکـې نــه‬ ‫و حاضــر شــوی‪ ،‬پدغــه نــه حاضریــدو ډیــر ســخت خفــه دی‪ ،‬لیکــن پــه‬ ‫هللا تعالــی یــې قســم وخــوړ او کلکــه وعــده یــې وکــړه‪ ،‬راځــئ چــې د هغــه د‬ ‫وراره انــس بــن مالــک ر�ضــی هللا عنــه څخــه پاتــې قصــه واورو‪ ،‬هغــه د‬ ‫خپــل تــره پــه اړه دا�ســې وايــي‪“ :‬زمــا تــره انــس بــن النضــرر�ضــي هللا عنــه‬ ‫د بــدرد غـزا څخــه غیــرحاضــرو‪ ،‬نــو رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم‬ ‫تــه یــې وویــل‪ :‬ای د هللا رســوله‪-‬صلی هللا علیــه وســلم‪ -‬زه د مشــرکینو‬ ‫ســره ســتا اولنــي جنــګ تــه حاضــرنــه شــوم‪ ،‬لیکــن کــه هللا تعالــی زه بیــا‬ ‫د مشرکینو په کوم جنګ کې حصه مند کړم نو هللا تعالی به وګوری‬ ‫چــې زه څــه کــوم! کلــه چــې بیــا د احــد ورځ راغلــه او مســلمانان پــه شــا‬ ‫شــول‪ ،‬نــو انــس بــن النضــر وویــل‪ :‬ای هللا زه تاتــه عــذر وړانــدې کــوم د‬ ‫هغــه څــه چــې دغــو خلکــو وکــړل‪ -‬یعنــې مســلمانانو‪ -‬او د هغــه څــه نــه‬ ‫درتــه بیـزاري ښــکاره کــوم چــې دغــو وکړل‪-‬یعنــې مشــرکینو‪ -‬بیــا مخــې تــه‬ ‫روان شــو‪ ،‬نــو پــه الره ـکـې ورســره ســعد بــن معــاذ مــخ شــو‪ ،‬هغــه ورتــه‬ ‫وویــل‪ :‬ای ســعد بــن معــاذه زمــا دې د نضــر پــه رب قســم وي جنــت‬ ‫دی؛ زه یــې د احــد غــره پــه ملنــو ـکـې بــوی احساســوم! ســعد ر�ضــي هللا‬ ‫عنــه وايــي‪ :‬یارســول هللا مــا د هغــه څــه تــوان نــه درلــوده چــې انــس بــن‬ ‫النضــرر�ضــي هللا عنــه وکــړل‪ ،‬انــس بــن مالــک ر�ضــي هللا عنــه وايــي‪ :‬بیــا‬ ‫مونــږ خپــل تــره ومونــده او د هغــه پــه بــدن موڅــه دپاســه اتیــا ټپونــه‬ ‫ومونــدل؛ د تــورې ګذارونــه‪ ،‬د نیــزو وهــل‪ ،‬او د غ�شــي ویشــتل‪ ،‬هغــه‬ ‫مونــږ پــه دا�ســې حــال ـکـې ومونــده چــې مشــرکینو پــرې مثلــه کــړې وه‪-‬‬ ‫یعنــې څیــره یــې ورتــه بــد رنګــه کــړې وه‪ -‬نــو هیچــا ونــه پيژنــده مګــرد هغــه‬ ‫خــور د ګوتــو د بندونــو څخــه وپيژنــده‪ ،‬انــس ر�ضــي هللا عنــه وايــي‪ :‬مونــږ‬ ‫بــه ګمــان کاوه چــې دغــه آیــت د هغــه او د هغــه پــه څیــر نــورو صحابــه‬ ‫َ ُْْ َ َ ٌ َ ُ‬ ‫ص َدقــوا َمــا َع َاهـ ُـدوا‬ ‫کرامــو ـکـې نــازل شــوی دی‪{ِ ،‬مــن الؤ ِم ِنيــن ِرجــال‬ ‫َّ َ‬ ‫اللـ َـه َعل ْيـ ِـه} [األح ـزاب‪ ،]33 :‬ژبــاړه‪ :‬د مومنانــو څخــه بع�ضــې دا�ســې‬ ‫ســړي دي چــې د هللا تعالــی ســره یــې کــړې وعــده رښــتیا کــړه “‬

‫مقاله‬

‫‪50‬‬

‫عمیــر بــن الحمــام رضــي اهلل عنــه هغــه جنــت‬ ‫تــه تلــوار کــوي چــې پراخــي یــې اســمانونو او‬ ‫ځمکــو تــه رســي‬ ‫انــس ر�ضــي هللا عنــه یــو ځــل بیــا مونــږ تــه د شــهادت پــه ترالســه‬ ‫کولــو ـکـې د صحابــه کرامــو د زیــارقصــه کــوي‪ ،‬وايــي‪“ :‬رســول هللا صلــی‬ ‫هللا علیــه وســلم بــدر تــه والړ او مشــرکین راغلــل‪ ،‬نــو رســول هللا صلــی‬ ‫هللا علیــه وســلم وفرمایل‪(:‬هیڅــوک بــه نــه مخکــې کیــږي ترهغــې چــې زه‬ ‫مخکې نه شم)‪ ،‬مشرکین رانږدې شول‪ ،‬نو رسول هللا صلی هللا علیه‬ ‫وسلم وویل‪( :‬هغه جنت ته پاڅئ چې پراخي یې د اسمانونو او ځمکو‬ ‫پــه مقــدار ده)‪ ،‬عمیــر بــن الحمــام وویــل‪ :‬یارســول هللا دا�ســې جنــت‬ ‫چــې پراخــي یــې د اســمانونو او ځمکــو پــه څیــر ده؟ هغــه وفرمایــل‪(:‬او)‪،‬‬ ‫عمیــر بــن الحمــام وویــل‪ :‬واه واه‪ ،‬نــو رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم‬ ‫ورتــه وفرمایــل‪ (:‬دا واه واه دې ولــې وویــل؟) هغــه وویــل‪ :‬ای د هللا‬ ‫تعالــی رســوله بــل هیــڅ مقصــد مــې نــه و‪ ،‬مګــر دا امیــد چــې زه هــم د‬ ‫دغــو جنتونــو د اهــل څخــه شــم‪ ،‬رســول هللا صلــی علیــه وســلم ورتــه‬ ‫وفرمایل‪( :‬ته د دغو جنتونو له اهل څخه یې)‪ ،‬نو بیا عمیرر�ضي هللا‬ ‫عنــه د خپلــې امیانــۍ څخــه یــې یــو څــو کجــورې روایســتې او خوړ لــې یــې‪،‬‬ ‫بیــا یــې وویــل‪ :‬کــه زه دومــره وخــت ژونــدی پاتــې شــوم چــې دغــه کجــورې‬ ‫خال�صې کړم نو دا خو ډیره لویه زندګي ده! هغه یې ګذارکړې او بیا‬ ‫یــې د کفــارو ســره جنــګ پیــل کــړ تــردې چــې ووژل شــو‪.‬‬ ‫د مؤتــه د ســریې مشــران د شــهادت پــه لټــه‬ ‫کــې‬ ‫د مؤتــه پــه ورځ جعفــربــن ابــي طالــب ر�ضــي هللا عنــه پــه �ښــي الس‬ ‫الله تعالی همیشه ځان ته شهیدان غوره کوي‬

‫‪51‬‬

‫ـکـې بیــرغ واخیســت‪ ،‬نــو هغــه غــوڅ کــړی شــو‪ ،‬بیــا یــې پــه چــپ الس ـکـې‬ ‫واخیســت هغــه هــم غــوڅ کــړی شــو‪ ،‬بیایــې پــه دواړه مټــو ـکـې ونیــوه‬ ‫تــردې چــې ووژل شــو‪ ،‬هغــه مهــال د جعفــر بــن ابــي طالــب ر�ضــي هللا‬ ‫عنــه عمــر ‪ ۳۳‬کالــه و‪ ،‬نــو هللا تعالــی ورتــه د هغــې پــه بدلــه ـکـې پــه جنــت‬ ‫ـکـې دوه وزرې ورکــړې چــې د جنــت هــرې خواتــه پــرې الوځــي الوتــی �شــي‪،‬‬ ‫پــه یــوه روایــت ـکـې نقــل دي چــې د رومیانــو یــو ســړي جعفــر ر�ضــي هللا‬ ‫عنــه وواهــه او دوه ځــای یــې کــړ‪.‬‬ ‫یــو بانډچــي د اهلل تعالــی ســره ريښــتینولي‬ ‫کــوي نــو اهلل تعالــی یــې هــم ریښــتیا کــوي‬ ‫د صحابــه کرامــو ریښــتینولۍ تــه وګــورئ چــې هللا تعالــی ســره یــې‬ ‫کــوي‪ ،‬شــداد بــن الهــادي ر�ضــي هللا عنــه نقــل کــوي چــې‪ :‬یــو بانډچــي‬ ‫رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم تــه راغــی‪ ،‬ایمــان یــې راوړ او د هغــه‬ ‫تابــع شــو‪ ،‬بیــا یــې وویــل‪ :‬زه تاســره هجــرت کــول غــواړم‪ ،‬نــو رســول هللا‬ ‫صلــی هللا علیــه وســلم یــو صحابــي تــه د هغــه پــه اړه وصیــت وکــړ‪ ،‬کلــه‬ ‫چــې غـزا وشــوه نــو رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم غنیمــت تــر الســه‬ ‫کــړ‪ ،‬تقســیم یــې کــړ او د هغــه ســړي لپــاره یــې پکــې هــم برخــه وکــړه او‬ ‫یــو صحابــي تــه یــې د هغــه برخــه ورکــړه‪ -‬ځکــه دغــه بانډچــي صحابــي‬ ‫د صحابــه کرامــو پــه څــاروو څرولــو ـکـې و‪ -‬نــو چــې کلــه یــې خپلــه برخــه‬ ‫ولیدلــه ویــې ویــل‪ :‬دا څــه دي؟ هغــوی ورتــه وویــل‪ :‬دغــه یــوه برخــه ده‬ ‫چــې پــه تقســیم ـکـې رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم ســتا لپــاره مقــرره‬ ‫کــړې ده‪ ،‬نــو هغــه خپلــه برخــه راواخیســته او رســول هللا صلــی هللا‬ ‫علیــه وســلم تــه راغــی‪ ،‬ورتــه یــې وویــل‪ :‬دا څــه دي؟ رســول هللا صلــی‬ ‫هللا علیــه وســلم ورتــه وفرمایــل‪( :‬دا مــې ســتا لپــاره بیلــه کــړې ده) هغــه‬ ‫ورتــه وویــل‪ :‬زه د دې پــه خاطــر ستاســره نــه یــم ملګــری شــوی‪ ،‬لیکــن‬

‫لوی او واړه یو شان د استشهاد حرص او مینه لري‬

‫زه پــدې خاطــرســتا ســره را روان شــوی یــم چــې پــه دغــه ځــای پــه غ�شــي‬ ‫وویشــتل شــم‪ -‬خپلــې مــرۍ تــه یــې اشــاره وکــړه‪ -‬او مــړ شــم او جنــت تــه‬ ‫داخــل شــم‪ ،‬نــو رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم ورتــه وفرمایــل‪( :‬هللا‬ ‫تعالی به تا ریښتونی کوي) وخت تیرنه و چې د دښمن جنګ ته خلک‬ ‫پاڅیــدل‪ ...‬نــو دغــه ســړی رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم تــه راوړل‬ ‫شــو‪ ،‬او غ�شــی یــې پــه هغــه ځــای ـکـې پیوســت و چــې ده ورتــه لــږ مهــال‬ ‫مخکــې اشــاره کــړې وه‪ ،‬رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم وفرمایــل‪:‬‬ ‫(آیــا دا هغــه دی؟) هغــوی وویــل‪ :‬او‪ ،‬رســول هللا صلــی هللا علیــه‬ ‫وســلم وفرمایــل‪( :‬ده د هللا تعالــی ســره ريښــتینولي وکــړه نــو هللا تعالــی‬ ‫هــم ریښــتیا کــړ)‪ ،‬رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم پــه خپلــه چپنــه ـکـې‬ ‫کفن کړاو بیا یې پرې ملونځ وکړ‪ ،‬او په خپل ملانځه کې یې دغه دعاء‬ ‫ښــکاره وویلــه‪( :‬یــا هللا دا ســتا بنــده دی‪ ،‬ســتا پــه الره ـکـې یــې هجــرت‬ ‫کــړی‪ ،‬اوس شــهید شــو او زه پــه دغــې خبــره ګــواه یــم)‬ ‫أبوعقیــل رضــي اهلل عنــه پــه ټپــي حالــت کــې‬ ‫د مرتدینــو جنــګ تــه ځــان رســوي‬ ‫د یمامــې ورځــې تــه راشــه‪ ،‬هغــو کســانو تــه وګــوره چــې د خپــل‬ ‫دیــن څخــه یــې د خپلــې وروســتنۍ ســلګۍ پــورې دفــاع کولــه تــردې چــې‬ ‫شــهیدان شــول‪ ،‬جعفــربــن عبــد هللا بــن اســلم وايي‪”:‬کلــه چــې د یمامــې‬ ‫ورځ شــوه او خلــک پــه صفونــو ـکـې ودریــدل‪ ،‬نــو پــه ټولــو ـکـې لومــړی ابــو‬ ‫عقیــل ټپــي شــو؛ د زړه او او ـګـې ترمنــځ پــه غ�شــي وویشــتل شــو لیکــن د‬ ‫مــرګ لــه خطــره بــچ شــو‪ ،‬نــو غ�شــی یــې راوویســته او چــپ طــرف یــې د‬ ‫ورځــې پــه لومــړو شــیبو ـکـې لــه کاره پریــوت‪ ،‬خپلــې خیمــې تــه یــوړل شــو‪،‬‬ ‫کله چې جنګ سخت شو او مسلمانانو ماتې وخوړه او د خپلو خیمو‬ ‫څخــه هــم واوښــتل‪ ،‬ابــو عقیــل بــې چــاره د خپــل ټــپ لــه املــه نــاروغ او‬ ‫بې وسه پروت و‪ ،‬پدې کې د هغه غوږ ته د معن بن عدي دغه چیغه‬ ‫ورسیده چې ویل یې‪ :‬ای انصارو! د هللا تعالی نه ویریږئ او په دښمن‬ ‫بریــد وکــړئ‪ ،‬عبــد هللا بــن عمــر وايــي‪ :‬ابــو عقیــل راپورتــه شــو‪ ،‬د خپــل‬

‫قوم خواته یې تلل غوښتل‪ ،‬ما ورته وویل‪ :‬څه کوې؟ ته خو د جنګ‬ ‫قابل نه یې! عقیل وویل‪ :‬غږ کونکي زما نوم ته اشاره وکړه‪ ،‬ابن عمر‬ ‫ورته وویل‪ :‬هغه یواځې انصارو ته غږ کړی‪ ،‬ټپیان پکې ندي شامل‪،‬‬ ‫ابو عقیل وویل‪ :‬زه انصاري یم او زه به یې خبرې ته لبیک وایم‪ ،‬اګر‬ ‫کــه پــه خاپــوړو وي! ابــن عمــروايــي‪ :‬ابــو عقیــل‪ :‬مــا وتړلــه او خپلــه تــوره‬ ‫یې په �ښي الس کې واخیسته‪ ،‬بیا یې چیغه کړه‪ ،‬ای انصارو د حنین‬ ‫د ورځــې پــه څیــر بریــد تــه راوګرځــئ! هللا دې پــه تاســو رحــم وکــړي ټــول‬ ‫ســره راجمــع �شــئ‪ ،‬ځکــه مســلمانان د دښــمن هــدف ګرځیدلــی دی‪،‬‬ ‫تردې چې دښــمن باغیچې ته ورســیده او مســلمانان ورســره ګډ شــول‬ ‫او تــورې وهــل پیــل شــول‪ ،‬ابــن عمــروايــي‪ :‬مــا ابــو عقیــل ولیــده چــې هغه‬ ‫ټپي الس یې په ولي پرې کړی شوی و او په بدن یې څوارلس ټپونه ول‬ ‫چــې ټــول مرګونــي و او د هللا تعالــی دښــمن مســلیمه هــم وژل شــوی و‪،‬‬ ‫ابــن عمــروايــي‪ :‬زه د ابــو عقیــل خواتــه ورغلــم چــې پــرځمکــه پــروت و او‬ ‫وروستۍ سلګۍ یې وهلې‪ ،‬ما ورته ویل‪ :‬أبا عقیل! هغه وویل‪ :‬لبیک‪،‬‬ ‫غلبه د چا ده؟ ما ورته وویل‪ :‬زیری واخله‪ ،‬د هللا تعالی دښمن ووژل‬ ‫شــو‪ ،‬نــو هغــه خپــل ګوتــه اســمان تــه پورتــه کــړه‪ ،‬د هللا تعالــی ثنــاء یــې‬ ‫ویلــه او پــه همدغــه وخــت ـکـې وفــات شــو –رحمــه هللا”‪.‬‬ ‫البــراء بــن مالــك ‪-‬رضــي اهلل عنــه‪ -‬د مرتدینــو‬ ‫پــه مرکــز (باغیچــه) کــې د مرتدینــو منــځ تــه‬ ‫وردانګــي‬ ‫د صحابــه کرامــو څخــه پــه اســام ـکـې لومــړی انغما�ســي اتــل بـراء‬ ‫بــن مالــک هــم و چــې د انــس بــن مالــک ســګه ورور دی‪ ،‬ابــن ســیرین‬ ‫وايــي‪ :‬مســلمانان چــې کلــه هغــه بــاغ تــه ورســیدل چیرتــه چــې مشــرکین‬ ‫وو‪ ،‬نــو د انــس بــن مالــک ورور بـراء بــن مالــک ر�ضــي هللا عنهمــا پــه یــوه‬ ‫ډال کیناســته او ویــې ویــل‪ :‬مــا پــه خپلــو نیــزو ور جــګ کــړئ او دغــې‬ ‫باغچــې تــه مــې ور ګــذار کــړئ‪ ،‬نــو هغــوی د بــاغ د دیــوال بلــې خواتــه تــه‬ ‫ګــذار کــړ‪ ،‬صحابــه کـرام ورتــه بیــا پــه دا�ســې حــال ـکـې ورســیدل چــې د‬ ‫مقاله‬

‫‪52‬‬

‫کفــارو لــس تنــه یــې وژ لــي ول او پــه دغــه ورځ ـکـې پــه بـراء بــن مالــک څــه‬ ‫د پاســه اتیــا ټپونــه ول‪ ،‬د غشــو ویشــتو او تــورې وهلــو‪ ،‬نــو خالــد بــن‬ ‫الولیــد ر�ضــي هللا عنــه د هغــه د زخمونــو پــه خاطــر یــوه میاشــت هلتــه‬ ‫حصــار شــو ترڅــو هغــه روغ شــو‪.‬‬ ‫د ابــو حذیفــه د ازاد کــړی شــوي غــام ســالم‬ ‫رضــي اهلل عنــه استشــهادي عملیــات‬ ‫د محمد بن ثابت بن قیس بن شماس االنصاري ر�ضي هللا عنه‬ ‫څخــه روایــت دی‪ ،‬وايــي‪ :‬کلــه چــې مســلمانان د یمامــې پــه ورځ مــات‬ ‫شــول‪ ،‬نــو ســالم ( د حذیفــه ازاد کــړی شــوي غــام) وویــل‪ :‬مونــږ بــه د‬ ‫رسول هللا صلی هللا علیه وسلم سره دا�سې نه کول‪ ،‬نو د ځان لپاره‬ ‫یــې‌کنــده وویســتله او بیــا پکــې ودریــده‪ ،‬پــه دغــه ورځ د هغــه ســره د‬ ‫انصارو بیرغ په الس کې و‪ ،‬د هغې پورې وجنګیده ترڅو چې د یمامې‬ ‫په ورځ شــهید شــو‪.‬‬ ‫بســر بــن أرطــأة د رومیانــو پــه یــوه مرکــز‬ ‫انغماســي بریــد کــوي‬ ‫د عــاء بــن ســفیان الحضرمــي نــه روایــت دی‪ ،‬وایــي‪ :‬بســر بــن‬ ‫ارطــاة د رومیانــو غ ـزا تــه والړ‪ ،‬نــو د هغــه د پــوځ وروســتۍ برخــه بــه‬ ‫همیشــه د بریــد النــدې راتلــه‪ ،‬کــه کمیــن بــه ورتــه پاتــې شــو نــو کمیــن‬ ‫بــه هــم وهــل کیــده‪ ،‬کلــه چــې بســر دغــه حالــت ولیــده‪ ،‬د خپــل پــوځ پــه‬ ‫ســلو کســانو ـکـې وروســته پاتــې شــو‪ ،‬یــوه ورځ د رومیانــو پــه یــو نــاو ـکـې‬ ‫ځانته پاتې شــو‪ ،‬څه ګوري چې د رومیانو تردیرشــو اســونه والړدي‪،‬‬ ‫تــر څنــګ یــې یــوه کنیســه ده چــې پــه هغــې ـکـې د دغــو اســونو ســپاره دي‬ ‫او دا هغــه څــوک دي چــې د بســر پــه پــوځ بــه یــې د شــا لــه خــوا بریدونــه‬ ‫کــول‪ ،‬د خپــل اس څخــه ښــکته شــو‪ ،‬هغــه یــې وتــړه او بیــا کنی�ســې تــه‬ ‫استشهادي عملیات د شهادت او جنت لنډه الره ده‬

‫‪53‬‬

‫داخــل شــو او د کنی�ســې دروازه یــې پــه ځــان او هغــوی رابنــده کــړه‪،‬‬ ‫رومیان په تعجب کې شول چې دروازه یې څنګه بنده کړه! هغوی ال‬ ‫خپلــو نیــزو تــه نــه و رســیدلي چــې درې یــې تــرې ووژل‪ ،‬د بســر لــه ملګــرو‬ ‫چــې کلــه خپــل امیــر ورک شــو‪ ،‬هغــوی یــې پــه تــاش ـکـې شــول‪ ،‬کلــه چــې‬ ‫کنی�ســې تــه راورســیدل نــو د هغــه اس یــې وپيژنــده او لــه کنی�ســې یــې‬ ‫غږونه او شــور ترغوږه شــو‪ ،‬کله چې دروازې ته راغلل بنده وه‪ ،‬بام‬ ‫ته وختل او بع�ضې تښــتې یې وویســتې او له بره راکوز شــول‪ ،‬بســر په‬ ‫دا�ســې حالــت ـکـې و چــې پــه چــپ الس یــې خپلــې کولمــې نیولــې وې او پــه‬ ‫�ښــي الس ـکـې یــې تــوره وه‪ ،‬کلــه چــې د هغــه ملګــرو پــه کنیســه ـکـې ځــای‬ ‫ونیــوه نــو هغــه بیهوشــه شــو او راپریــوت‪ ،‬ملګــرو یــې رومیانــو تــه مخــه‬ ‫کــړه څــه یــې ووژل او څــه یــې اســیران کــړل‪ ،‬پــه بندیانــو ـکـې بعضــو ورتــه‬ ‫وویــل‪ :‬د هللا تعالــی پــه نــوم درنــه پوښــتنه کــوو چــې دغــه څــوک دی؟‬ ‫هغــوی ورتــه وویــل‪ :‬دا بســربــن أرطــاة دی؛ هغــوی وویــل‪ :‬پــه هللا قســم‬ ‫هیــڅ مــور دا�ســې ځــوی نــدی زیږو لــی‪ ،‬بیــا یــې د هغــه کولمــې خیټــي تــه‬ ‫بیرتــه واچولــې‪ ،‬خــو د هللا رحــم دا و چــې یــوه کوملــه هــم څیــرې شــوې نــه‬ ‫وه‪ ،‬بیــا یــې پــه خپلــو لونګــو وتــړه او خپــل ځــای تــه راغلــل خیټــه یــې ورتــه‬ ‫وګنډلــه‪ ،‬بیــا هللا تعالــی روغ کــړ‪.‬‬ ‫نــو د صحابــه کرامــو ر�ضــی هللا عنهــم لخــوا د جنــت د لویــو مرتبــو‬ ‫لپــاره دا ډول حــرص موجــود و‪ ،‬ســره لــدې چــې هغــوی ډیــر تقــوادار‪،‬‬ ‫عابــدان او پوهــه خلــک ول‪ ،‬لیکــن د جنــت دغــو ماڼیــو تــه د رســیدو‬ ‫پــه الره ـکـې یــې نــه د علــم طلــب او نــه د علــم رســول حائــل شــول‪ ،‬نــه د‬ ‫دنیا تعلق او نه پالراو بچي‪ ،‬د هغوی په آثارو به د قیامت ترورځې د‬ ‫هغوی تابعدارروان وي‪ ،‬تردې چې وروستنی مجاهد به یې بإذن هللا‬ ‫تعالــى د دجــال پرخــاف وجنګیــږي‪.‬‬

4

Они говорят «Мы боимся, что нас постигнет беда»

Зелёные автобусы, на которых сахаватов вывезли из Халяба

В то время как лидеры групп сахаватов в столице Казахстана Астане встречались с представителями нусейритского режима для укрепления мирного договора с нусейритской армией под патронажем российских крестоносцев, их бойцы-муртады продолжают проводить атаки на город Аль-Баб под тем же покровительством российских крестоносцев – самого большого союзника тагута сахаватов Эрдогана. Но проблема этих муртадов-сахаватов на этом не заканчивается. Кто следит за сегодняшними заявлениями их руководства, тот должен был заметить, что они стали говорить о русских, как о своих друзьях. Не как о крестоносной России – союзника нусейритского режима, которая убила тысячи слабых мусульман и стерла с лица земли целые города и сёла, и которая помогла нусейритской армии захватить весь Халяб и изгнать оттуда этих же сахаватов. Сегодня они её называют «миротворческой» и строят надежды на сражение вместе с ней против Исламского Государства. Эта дружба между вероотступниками сахаватов Шама (вместе с которыми стоит тагут Эрдоган) и русскими крестоносцами не является чем-то новым. До этого они проявляли всяческую дружбу Америке, которая убила огромное

количество мусульман, поддерживала различных тагутов в войне с верующими и встала на защиту иудейского государства, оккупировавшего мусульманские земли. Когда же сахаваты потеряли надежду на помощь Америки, для них не составило труда переметнуться к России. Вряд ли для них составит проблему в течении нескольких дней стать даже другом иудеев, так как принцип аль-уаля уаль-бара (любовь и непричастность ради Аллаха) в них полностью атрофировался. В страхе от многобожников и стремясь к выгоде, они с лёгкостью сближаются с иудеями, христианами и язычниками даже для борьбы против суннитов. А оправданием своему сближению с русскими крестоносцами и даже возможному вхождению под знамёна нусейритского режима для сражения с Исламским Государством, сахаваты считают необходимость ослабления влияния Ирана в Шаме. Они также надеются заставить нусейритов отказаться от помощи рафидитских ополчений в сражении против «террористов», заняв их место самим. В первую очередь под «террористами» они подразумевают Исламское Государство. Тем самым, они слово в слово повторяют заявления своих братьев-сахаватов Ирака, котоУМИЯ

5

Конференция в Астане

рые использовали те же оправдания для вхождения в состав американских войск более десяти лет тому назад. Они заявляли, что хотят стать заменой рафидитским ополчениям, на которых американские силы опирались в войне с муджахидами. Они предполагали, что сражение на стороне крестоносной Америки, с которой они сами сражались на протяжении нескольких лет, заставит её выполнить свои обещания о передаче им власти после своего выхода из Ирака, которое должно было состояться сразу после уничтожения Исламского Государства Ирака. Но, конечно же, Америка не выполнила в отношении них ни одного своего обещания. А в конце концов сахаваты были разбиты и разогнаны рафидитскими ополчениями, которые их использовали для кровопролитного сражения с Исламским Государством, а после его завершения, рафидиты взяли под контроль армию и полицию и без особых усилий захватили весь Ирак. Но Аллах оказал мусульманам милость и Исламское Государство вернулось уже через несколько лет, подвергая рафидитов и сахаватов тяжелейшим мучениям и по Его милости, забирая оказавшиеся в их руках земли и спасая Его рабов. Всевышний Аллах выявил суть этих людей, которые якобы претендуют на веру. Где бы они ни были и о каком периоде времени ни шла бы речь, из-за страха перед кафирами, они всегда стремятся к ним подлизаться и приобрести от этой дружбы пользу. Тем самым они вылетают из Ислама целыми группами. А Всевышний Аллах их заменяет Своими искренними рабами, ко6

Они говорят «Мы боимся, что нас постигнет беда»

торые проявляют любовь и преданность Аллаху, Его Посланнику и верующим людям. Они являются Партией Аллаха, и только им предписана победа и укрепление на Земле. Аллах об этом сказал: «О те, которые уверовали! Не считайте иудеев и христиан своими помощниками и друзьями, поскольку они помогают друг другу. Если же кто-либо из вас считает их своими помощниками и друзьями, то он сам является одним из них. Воистину, Аллах не ведет прямым путем несправедливых людей. Ты видишь, что те, чьи сердца поражены недугом, поспешают среди них и говорят: «Мы боимся, что нас постигнет беда». Но, может быть, Аллах явится с победой или своим повелением, и тогда они станут сожалеть о том, что утаивали в себе. Те, которые уверовали, скажут: «Неужели это - те, которые приносили величайшие клятвы именем Аллаха о том, что они были с вами?». Тщетны были их деяния, и они оказались потерпевшими убыток. О те, которые уверовали! Если кто-нибудь из вас отступит от своей религии, то Аллах приведет других людей, которых Он будет любить и которые будут любить Его. Они будут смиренны перед верующими и непреклонны перед неверующими, будут сражаться на пути Аллаха и не будут бояться порицания порицающих. Такова милость Аллаха, которую Он дарует, кому пожелает. Аллах - Объемлющий, Знающий. Вашим Покровителем является только Аллах, Его Посланник и верующие, которые совершают намаз, выплачивают закят и преклоняются» [Аль-Маида:51-56].

С именем Аллаха, Милостивого, Милосердного. Мир тем, кто ступил на путь Истины. Истины, о которой сегодня не знает только умалишённый, либо глухонемой, к тому же слепой глазами и сердцем. Ведь не осталось такого места, где бы люди не знали слова Ислам и не осталось такого человека, которому бы не стало понятно, что Исламское Государство сегодня не сражается ради земли или имущества, а сражается исключительно из религиозных побуждений. Для того, чтобы главенствовал Ислам, чтобы те, кто пожелает, вошли в истинную религию Всевышнего, с которой Он посылал всех своих посланников, и чтобы унизить или наказать тех, кто проявит к этому призыву высокомерие. И всегда, когда мы говорим об истине, мы говорим о понятных вещах, не нуждающихся в детальном разъяснении. Существование Творца, который создал этот мир, человека и всё что в нём, не является чем-то, что требует приведения веских доказательств или проведения диспутов. Это факт, который доказывает каждая деталь этого мира и который человек может не признать лишь в случае упрямого высокомерия, но не из-за недостатка доводов. Из-за высокомерия, которое является результатом совершаемых им грехов, превращающих его сердце в простой насос по перекачке крови и убивающих способность этого чудесного приёмника слышать, видеть и улавливать слова Истины. Как сказал об 8

Послание поклонникам креста

этом Всевышний: «Если бы Аллах знал, что в них есть добро, Он непременно наделил бы их слухом» [Аль-Анфаль:23]. И одной из вещей, которую в мгновение ока впитывает здоровое сердце, является факт, что все пророки были посланы от одного Господа и что Он не мог посылать к сынам Адама людей, проповедовавших в корне различные догматы и заповеди. Наоборот, все они проповедовали одно послание, которое не носило имени местности или призывающего, а называлась оно - религия покорности Всевышнему. Или по арабски – Ислам. Также, здоровому сердцу, желающему разобраться, что из себя представляет этот мир, и для чего он нужен, нетрудно будет понять, что решающими являются слова последнего из череды всех пророков и что следование прежним посланникам, от слов которых остались лишь очерки или догадки, является элементарным потаканием своим желаниям. Суть вечных вопросов о бытие куда важнее, чем уважение нации, корней или истории. Эта жизнь всего краткий период, поэтому истинной целью должна быть жизнь вечная, о которой предупреждали все посланники Аллаха без исключения и это являлось краеугольным камнем их призыва. И потому верующий человек не обращает внимание на расовую или национальную принадлежность, а готов следовать истине, даже если она придёт с другого конца Земли.

Андалусия была одним из мест, где христиане проживали рядом с мусульманами

И бесспорно, общиной, которая как ни одна другая знакома с призывом Ислама и Пророка Мухаммада g, является община христиан, на протяжении всех четырнадцати веков исламской истории имевшая непосредственный контакт с мусульманами, а их страны граничили с государствами мусульман. Община, в отношении которой уже более тысячи лет назад исламские учёные вынесли постановление, что весть об Исламе до них донесена. Тем не менее, чтобы полностью оправдать себя перед Аллахом в Судный День и желая прямого пути для всех Его творений, мы напомним христианам о единобожии, которое является основой причиной разногласия между нами и ими и о том положении, в котором христиане находятся сегодня. Основой заблуждения христиан является убеждение троицы, от ошибочности и порочности которого, как сказано в Коране, готово расколоться небо, разверзнутся земля, и рассыпаться в прах горы. Какое бы объяснения этого неприемлемого и непонятного догмата не пытались найти церковные деятели, человек не следующий православию лишь из-за того, что он русский, или католичеству, из-за того, что он латиноамериканец, с лёгкостью оставит эту чуждую для здравого рассудка догму и примет убеждение, что Аллах Один и Един. Настолько же неприемлемо убеждение, что Бог, который создавал небо и землю, сам вышел из чрева женщины, что он ходил по земле,

страдал и испытывал все человеческие нужды, а после, был убит своим же отцом, для того, чтобы было прощено его убийцам. Существуют убеждения, которые мы не можем понять до конца, как например, природа Рая и его благ. Но мы их приемлем и легко в это верим, зная, что Всевышний является Милостивым и Всемогущим. Убеждения христиан для здорового разума являются не только непонятными, но и неприемлемыми. Более того, сама Библия не содержит ясных доводов на убеждения троицы. Если Иса (Иисус) называл Аллаха отцом, то и Дауд (Давид) называл Его своим отцом, а также и другие пророки. Если Иса был рождён чудесным образом без отца, то ведь пророк Адам n был рождён ещё более чудесным образом, без отца и матери. Аллах Всемогущ и способен создавать вещи где и когда пожелает, с применением мирских причин для этого или без них. Таков Всевышний Господь, Справедливый к людям и абсолютно Самодостаточный. Ислам учит тому, что пророки Аллаха являлись лучшими из людей, когда-либо ступавшими по земле. Коран подчёркивает их прекрасные качества и указывает, что ни один из людей не может подняться до уровня пророков и что они получат высшую награду в Судный День. И как же иначе, ведь это люди, которых избрал сам Всевышний для величайшей миссии, которой когда-либо занимался человек – призыва людей УМИЯ

9

поклоняться Единому Аллаху и донесения до них Его повеления. И насколько же искажена книга, в которой этим превосходным личностям приписаны действия и поступки, совершать которые постеснялись бы даже наиболее падшие из людей. В ветхом завете описывается, как дочери пророка Лута (Лота) напоили своего отца вином, а затем по очереди совершили с ним прелюбодеяние, а после родили от него детей, от которых в последствии вышли племена (Быт.19:30-38). Пророку Дауду (Давиду) приписано, что он совершил половой акт с женой одного из своих подчинённых, а после, чтобы о грехе не узнали люди, послал её мужа на верную смерть в самое жаркое сражение (2 Цар.11:14-15). Пророк Нух (Ной), по книгам христиан, напивался так, что лежал обнажённый без сознания. А после того, как его младший сын

рассказал об этом братьям, он вознёс на него проклятия, чтобы он стал рабом своих братьев (Быт.9:20-25). Христиане знают, что это только малый перечень отвратительных вещей, ложно приписанных пророкам Аллаха в Ветхом Завете. Каким же должно быть представление христиан о самом Господе, если они полагают, что Аллах выбрал для донесения своего послания людей с подобными качествами? Поистине, одной только гнусности их убеждений в отношении Исы n и остальных пророков достаточно, чтобы отречься от этой веры. И в подобных искажениях нет ничего удивительного, ведь никто из христиан достоверно не знает, когда и кем были написаны их книги. У христиан не существует науки проверки цепочек

Употребление алкоголя распространено в странах с христианским населением

10

Послание поклонникам креста

передатчиков своих священных текстов, а последующие полтора века после вознесения Исы n являются наиболее тёмным и неизвестным периодом в истории их религии. Что происходило в это время никому доподлинно неизвестно. Несмотря на наличие сотен различных библий, насчитывающих тысячи противоречий, вера христиан в их достоверность не подкреплена ничем, кроме слепого убеждения в этом. Но ни один христианин не будет оправдан в отношении своего невежества после того, как он услышал о послании Пророка Мухаммада g. Следование за клеветой попов и первосвященников, и отказ от самостоятельного изучения жизнеописания последнего из Пророков, в Судный День станет доводом против них самих. Сегодня нет такого человека, который не слышал о пророчестве Мухаммада g. Жизнь и деятельность ни одного человека в истории не описана настолько детально, как жизнь последнего из пророков. Она свидетельствует о полном самопожертвовании ради донесения религии и о других превосходнейших качествах Пророка, а её результатом стал Халифат, который в течение всего нескольких поколений на многие века превратился в самое сильное, справедливое и развитое государство в мире. Весть же с которой пришёл Мухаммад g предельна проста, понятна и важна: есть только Один Бог (Аллах), который в различные времена посылал пророков ко всем людям с одной и той же вестью, что они должны жить и поклоняться Аллаху и придерживаясь Его постановлений. И что Иса являлся таким же пророком, а его божественная суть - лишь измышлениями людей и великий навет.

статистических отчётах об этих данных несколько первых десятков мест занимают так называемые “христиански страны”. По сути это морально больное общество, главной причиной болезни которого является отсутствие религиозных ценностей. Доказательством на это утверждение служат нулевые или близкие к тому показатели стран, где преимущественно проживают мусульмане в подобных топах. Руководители стран с христианским населением давно предали свои народы и сегодня эта религия практически мертва в большей части Старого Света. Но может ли само христианство оградить человека от всего дурного и показать на нужное решение в каждой ситуации, встречаемой человеком в жизни? Отличаются ли регионы Южной Европы, Латинской Америки или США, где люди сохранили относительную религиозность, в лучшую строну в упомянутых социальных вопросах? На самом деле никакого различия между ними нет. Так как в христианстве не существует такого понятия как строгие законы, которых необходимо придерживаться. Законы христиан сегодня это законы той конституции светской страны, в которых они проживают. Если она запретит женится до 21 года, значит это запрещено. А если разрешит подросткам совершать прелюбодеяние с 14 лет, то это разрешено. Но самое главное, что почти все христиане даже не задумаются о том, что людям велено жить по тем законам, которыми доволен наш Создатель. Ведь постановления, принесённые Исой n просто не сохранились или Поклонники креста c иконами и коммунистическими флагами

От приверженности христианству в первую очередь страдают сами поклонники креста. Уже несколько веков христианство как религия не способно значительным образом влиять на жизнь общества. С переходом к светской системе, страны с христианским населением по сути объявили войну любым ценностям, которых раньше придерживался религиозный человек. Страны Западного мира, Восточной Европы и России, в которых преимущественно проживают христиане различных конфессий, занимают все первые места в таких категориях социальных данных, как: употребление алкоголя на душу населения, наркоторговля, проституция, количество детских домов и домов для престарелых, количество матерей одиночек, количество психических заболеваний и самоубийств. На самом деле, в УМИЯ

11

были отменены их же священниками. Священниками, которые на протяжении тысячелетий ставили себя на позицию господ перед своей паствой, присваивая их имущество, жестоко преследуя за инакомыслие и узаконивая для них те правила и ритуалы, которые сами пожелают. Что продолжалось таким образом до тех пор, пока люди не скинули с себя этот гнёт и решили, что им легче будет жить без религии или полностью отделив её от повседневной жизни. В Коране сказано: «О те, которые уверовали! Воистину, многие из первосвященников и монахов незаконно пожирают имущество людей и сбивают их с пути Аллаха» [Ат-Тауба:34]. Религия христиан сегодня — это набор ритуалов, введённых священниками и не имеющих отношения к учению Исы n. Одно из последствий погружения европейского и российского общества в безбожие, которое никто не может отрицать, это катастрофа демографической ситуации этих народов. Правительство стран Северного полушария сделало всё, чтобы народ думал о чём угодно, кроме извечных человеческих ценностей, таких как семья и продолжение рода. Половина мужского населения этих стран либо спившиеся алкоголики, либо наркоманы, либо импотенты, либо гомосексуалисты. В числе же второй, “здоровой” половины мужского населения этих стран, найти заслуживающего доверия человека, становится всё сложнее. Более того, тенденции последних лет в этих же странах показывают, что и женщине, чтобы Глава Римской католической церкви Франциск

12

Послание поклонникам креста

насладится жизнью, вовсе не нужна семья. Политики умело используют фактор падения моральных ценностей в обществе, причисляющего себя к христианству, направляя его в себе нужно русло. Христиане сегодня они и социалисты, и демократы, и члены националистических движений. Они ничем не отличаются от стада, которое в своём большинстве последует везде, куда укажет вождь, ведущий полностью светский образ жизни. Христиан и христианские ценности растоптали и выбросили на свалку, а тех, кто не пожелал кривить душой к своей вере, отослали в монастыри. Но в большей степени в сложившейся ситуации виновата сама бесхребетная сущность христианства, не предоставляющая человеку полноценное жизненное руководство, а лишь призыв к некоторой нравственности. В Коране в отношении них сказано: «Потом Мы отправили по их следам Наших посланников, и отправили Ису (Иисуса), сына Марьям (Марии), и даровали ему Инджил (Евангелие). В сердца тех, которые последовали за ним, Мы вселили сострадание и милосердие, а монашество они выдумали сами. Мы не предписывали им этого, но Мы предписали им только стремиться к довольству Аллаха. Но они не соблюли его должным образом» [Аль-Хадид:27]. Христиане не соблюли должным образом те предписания Всевышнего, которые Он посылал всем народам Земли и с которыми был послан

также и пророк Иса n. Они растеряли не только предписания о разрешённых и запрещенных вещах в повседневной жизни человека, но даже описания совершения элементарных ритуалов поклонения. Ведь ни один христианин сегодня не сможет продемонстрировать даже просто то, как молился Иисус. И потому мы призываем всех причисляющих себя к христианству задуматься о том, чему они следуют. Ведь весть Ислама от последнего из пророков явилась для всех людей и не скрыта ни для кого, кто желает о ней услышать. Мы призываем христиан задуматься об этом, пока мы не пришли в их дома. Ведь тогда у них останется только один выбор из трёх: либо им придётся принять Ислам, либо выплачивать джизью, живя под властью мусульман, либо же сразиться с нами и быть поверженными, с дозволения Аллаха. И пускай христиане знают, что Ислам является лучшим из этих трёх выборов. Для человека верующего в вечную жизнь после окончания мирской, несложно представить, важность того, о чём идёт речь. Если христиане не смогли сохранить описания Рая и Ада в своих книгах, то мусульманам хорошо известно, что там ожидает праведников и ослушников. Одно мгновение в Аду заставит позабыть все мирские удовольствия, одно же мгновение в Раю заставит забыть самую тяжкую жизнь. Только глупец не пожелает пройти этот экзамен успешно, но большинство людей никогда не уверует. И нашей задачей не является вести людей в Ислам силой. Кто его примет, выберет для себя счастье в этом мире и следующем. А кто отвернётся, пожалеет и в этой жизни, и в следующей. Христиане и иудеи имеют выбор платить джизью1 и в таком случае им предоставляется возможность исповедовать свою религию и находиться под защитой мусульман. На протяжении истории Ислама, христиане проживали в безопасности и благополучии на различных землях мусульман. Иудеи прошли через тысячелетие своей истории только благодаря тому, что переселились в испанскую Андалусиию. Христиане Египта, Северной Африки и Шама проживали среди мусульман на протяжении такого же времени. Говоря же о Судном Дне, то ответственность за исповедание христианства или иудейства эти люди понесут перед Аллахом. Если же они откажутся от Ислама или джизьи, то пусть приготовят себя к кровопролитной и ис-

пепеляющей войне, ибо сражение и уничтожение тех, кто возгордился принять повеления Аллаха, является нашим поклонением Всевышнему и наивысшей почестью, к которой мы стремимся и состязаемся друг с другом. Наши мечи не будут жалеть их мужчин, а их женщины и дети станут нашими рабами. Мы будем беспощадно проливать кровь неверных, потому что человек, не желающий знать о своём Создателе и Его повелениях, не имеет право на жизнь, и мы будем соревноваться в их истреблении. И клянусь Аллахом, мы нисколько не сомневаемся в том, что день нашей встречи настанет с каждой из ваших общин, насколько бы далеко вы не ушли на север или юг и за какими бы океанами вы не прятались. Это является обещанием Всевышнего, а значит, эта встреча не больше, чем вопрос времени. И потому, пускай задумаются обладатели разума и пускай не покинет страх сердца тех, кто им не обладает. Примите Ислам и вы спасётесь, и Аллах одарит вас двойной наградой. Если же вы отвергнете послание Аллаха, то будете ответственны за себя и за тех, кто находиться на вашем попечении. И как сказано в Коране: «Скажи: «О, люди Писания! Давайте придем к единому слову для нас и для вас, о том, что мы не будем поклоняться никому, кроме Аллаха, не будем приобщать к Нему никаких сотоварищей и не будем считать друг друга господами наряду с Аллахом». Если же они отвернутся, то скажите: «Свидетельствуйте, что мы являемся мусульманами»» [Алю ‘Имран:64]. 1) Джизья является налогом, который выплачивают люди Писания (иудеи и христиане) проживающие на территории Исламского Государства. Выплата этого налога гарантирует им безопасность, освобождает от несения военной службы и даёт возможность соблюдать свою религию, без призыва к ней, и без выявления её ритуалов в общественных местах. Максимальная сумма джизьи, которую на сегодняшний день выплачивают проживающие в Исламском Государстве христиане, составляет четыре золотых динара в год с человека, владеющего золотом или сорок серебряных дирхемов в год с человека, владеющего серебром. Эквивалент четырёх золотых динаров, или 17 грамм золота, составляет примерно 650$. Эквивалент 40 дирхемов, или 120 грамм серебра, составляет примерно 100$. Люди среднего достатка выплачивают половину одной из этих сумм, а бедняки – четверть. Самые бедные немусульмане могут быть освобождены от выплаты закята полностью и в отдельных случаях даже рассчитывать на финансовую поддержку со стороны государства. Лишне добавлять, что по сравнению с драконьими налогами, которыми людей облагали их правительства во все времена, джизья выглядит просто мизером. Среднестатистический москвич или европеец выплачивают такую сумму налогов за один месяц.

УМИЯ

13

14

Не проявляйте слабости при преследовании врага

Иудеи, христиане, различные вероотступники, их прихвостни и союзники не перестают распространять лживую информацию о том, что в различных битвах и воздушных бомбардировках было уничтожено огромное количество бойцов Исламского Государства. Они пытаются этим посеять в сердцах муджахидов отчаяние и внушить, что установление религии и продолжение сражения с ширком и мушриками приведёт к страшным последствиям. У кафиров это обычная практика, потому что они измеряют все вещи только лишь на материальных весах ценностей земного мира, ведь других они не знают. Так они поступали и прежде, когда после битвы при Ухуде один из многобожников с гордостью заявил о том, что им удалось убить многих сподвижников Посланника Аллаха g, пытаясь посеять в сердцах оставшихся мусульман печаль. Но они ответили, что убитые мусульмане не ровня мушрикам, потому что они в Раю, а убитые мушрики в Аду. Всевышний Аллах запретил Своим рабам-единобожникам ослабевать в сражении, преследовании, и уничтожении многобожников, а также в захвате их земель и имущества, даже если верующие несут потери и получают ранения. Он сказал

об этом: «Не проявляйте слабости при преследовании врага. Если вы страдаете, то они тоже страдают так, как страдаете вы. Но вы надеетесь получить от Аллаха то, на что они не надеются. Аллах - Знающий, Мудрый» [Ан-Ниса’:104]. Ведь война не состоит из одних побед и трофеев. Война — это также боль и раны, усталость и притеснения, нехватка брони и провизии, и лишение имущества и конечностей. Всё, что единобожник тратит на Пути Аллаха, он должен тратить, стремясь лишь к Его Лику, Свят Он и Велик. А также желая, чтобы Аллах, увидев его искренность в джихаде, одарил верующих ещё большей помощью. Более того, они должны быть уверены, что даже прося у Аллаха помощи против своих врагов, проявляя искренность и жертвуя на этом пути, а после потерпев поражение, Аллах одарит их ещё большей наградой. Ведь Пророк g об этом сказал: «Если воин или отряд вступит в битву, захватит трофеи и успешно вернётся назад, то они уже получили две трети своей награды. А если воин или отряд станет биться и получит ранения, то он получит вознаграждение полностью» [Привёл Муслим]. И потому, после каждого поражения они стремятся ещё больше тратить и жертвовать для достижения довольства Господа Небес и Земли. Пока

Муджахиды продолжают преследовать и наносить удары кафирям

УМИЯ

15

Муртад погибший сражаясь на стороне нусейритского режима

вся религия не станет принадлежать Аллаху, или пока они все не погибнут. Как их описал их Господь: «Kоторые ответили Аллаху и Посланнику после того, как им нанесли ранение. Тем из них, которые вершили добро и были богобоязненны, уготована великая награда» [Алю ‘Имран:172]. В тоже время мы видим, что приспешники тагутов не надеются ни на что из этого. Всё, что они тратят и теряют в сражениях для них является чистым ущербом. И с каждым поражением от рук муджахидов их сердца разбиваются всё больше. А с увеличением материальных и человеческих потерь их желание продолжать сражение ослабевает. И так оно продолжится до тех пор, пока они не будут сломлены полностью и всё это превратится для них в самую настоящую трагедию. И потому Аллах, Свят Он и Велик, приказал Своим рабам не оставлять их и упомянул, насколько сильно на них воздействуют удары муджахидов, и что в конце концов Аллах их просто уничтожит. На протяжении этого благословенного джихада, который не останавливался с того дня, когда его начал Пророк g со своими благородными сподвижниками, мы не раз видели подтверждение этим словам. Всего за несколько лет мусульмане захватили Мекку и весь Аравийский полуостров, а после уничтожили империю Хесрова. В многочисленных битвах с персидским войском мусульмане потерпели не малые потери и получили много ра-

16

Не проявляйте слабости при преследовании врага

нений, но в результате Аллах сбросил их руками трон персидского императора. А после мусульмане напали на Византийскую империю, с которой продолжали вести битвы на протяжении многих веков, пока, по воле Аллаха, она не была уничтожена полностью. А после продолжили сражение с различными тагутами и другими странами куфра, пока, по воле Аллаха, и они не были повержены. Тем самым мусульмане защитили свои земли и свою религию. А в наши дни мы это видим в сражении муджахидов со всеми общинами куфра и ширка, во главе которых стоят страны крестоносного Запада. В особенности, на протяжении двух последних десятилетий, когда знамя и цель верующих стала ясной. По милости Аллаха сила единобожников за это время только росла. Аллах увеличил их количество, их оружие и их материальные возможности. А также одарил их землей, помог установить на ней Свою религию и возродил джамаат мусульман, которым сегодня руководит Повелитель Правоверных шейх Абу Бакр аль-Багдади, да сохранит его Аллах. Многобожники же только слабеют. И это благодаря тому, что Аллах укрепляет единобожников на джихаде и стремлении нанести кафирам и муртадам ещё больший урон. Пока Аллах их не разобьёт, как разбил тех, кто был до них. «Это потому, что Аллах является Покровителем верующих, а у неверующих нет покровителя» [Мухаммад:11].

С каждой атакой, которую муджахиды наносят многобожникам, кафиры задействуют свои перья и языки, чтобы исказить суть произошедшего, для того, чтобы опорочить единобожников и распространить дурные вести о них по всему миру. Они стараются выставить их в виде преступников и нечестивцев, которые не придают значения границам запретного в религии. Они пытаются пролить слезу за Ислам и за пролитую кровь, хотя сами в него не веруют и пролили во много раз больше крови. Так произошло и с недавней атакой на ночной клуб в Стамбуле, в котором воины Исламского Государства атаковали многобожников прямо во время их праздника – на Новый Год. После этого тагуты протрубили на весь мир, что единобожники пролили запретную кровь и поубивали невинных людей. Мы попытаемся пролить свет на некоторые стороны этого происшествия, чтобы мусульмане его поняли лучше, и чтобы выявить путь настоящих преступников. Мы не принимаем сведения СМИ тагутов и распространённые ими списки убитых и раненых, так как события произошедшие в прошлом и другие современные факторы ясно указывают, что в таких заявлениях они врут и искажают информацию. В прошлом так поступили тагуты Иордании, после благословенного нападения на группы крестоносцев, членов ЦРУ и руководство сахаватов Ирака в отелях Аммана. Но тагуты скрыли эти факты и объявили, что нападение было проведено на людей, отмечавших свадьбу в этом же отеле. Они, действительно, могли пострадать, но лишь непреднамеренно, а в результате попадания в зону поражения взрывной волны от разорвавшихся поясов истишхади, атаковавших крестоносцев и муртадов. Искушение хуже, чем убийство Всевышний Аллах сказал: «Они спрашивают тебя о сражении в запретный месяц. Скажи: «Сражаться в этот месяц — великое преступление. Однако сбивать других с пути Аллаха, не веровать в Него, не пускать в Заповедную мечеть и выгонять оттуда ее жителей — еще большее преступление перед Аллахом. Искушение хуже, чем убийство» [Аль-Бакара:217]. 18

Пролитие света на благословенную операцию в Стамбуле

Ибн Касир r сказал о причине ниспослания этого аята: «Судди привёл от Абу Малика, от Абу Салиха, от Ибн ‘Аббаса, от Мурры, от Ибн Мас‘уда: «Они спрашивают тебя о сражении в запретный месяц. Скажи: «Сражаться в этот месяц — великое преступление». Посланник Аллаха g как-то послал отряд из семи человек, амиром которого был ‘Абдуллах бин Джахш аль-Асади. Ибн Джахш дошёл до местности Нахля, где внезапно встретил Аль-Хакама бин Кайсана, Аль-Мугиру бин ‘Усмана, ‘Амра аль-Хадрами и ‘Абдуллаха бин аль-Мугиру. Ибн Аль-Мугира убежал, Аль-Хакам бин Кайсан и Аль-Мугира были пленены, а ‘Амр был убит. Его убил Вакыд бин ‘Абдуллах. Это были первые трофеи, которые захватили сподвижники Пророка g … И тогда многобожники постарались опорочить Пророка g сказав: «Мухаммад заявляет, что следует за Аллахом, а сам первым нарушил запретные месяцы. Наш человек был убит в месяц Раджаб». Мусульмане же сказали, что они убили его в месяц Джумада или в начале Раджаба, или в последнюю ночь Джумада, а когда наступил Раджаб, мусульмане уже вложили мечи в ножны. И тогда, порицая мекканцев, Аллах сниспослал следующие аяты: «Они спрашивают тебя о сраже-

нии в запретный месяц. Скажи: «Сражаться в этот месяц — великое преступление», - это не дозволено. Но ваши действия и ваше неверие в Аллаха, является большим грехом, чем убийство в запретный месяц, о мушрики. То, что вы прогнали из Мекки Мухаммада g, его сподвижников и поклоняющихся в Заповедной Мечети перед Аллахом является большим грехом, чем убийство». Более того, за совершённое ими действие, Аллах записал ‘Абдуллаху бин Джахшу h и другим сподвижникам, которые были вместе с ним, вознаграждение муджахидов и мухаджиров (переселенцев). Ибн Исхак об этом писал: «Когда же ‘Абдуллах бин Джахш и его сподвижники услышали эти аяты Корана, и задумались о своём вознаграждении, они сказали: «О Посланник Аллаха, можем ли мы мечтать о такой битве, за которую мы получим вознаграждение муджахидов и мухджиров?» И тогда Всевышний Аллах сказал: «Воистину, те, которые уверовали, совершили переселение и сражались на пути Аллаха, надеются на милость Аллаха. А ведь Аллах — Прощающий, Милосердный». Этим Аллах ответил на их самое большое желание». Как тагуты и их союзники на самом деле относятся к пролитой крови и другим запретам Ислама

зал: Разве мы не откладываем запретные месяца, А разрешённые себе дозволяем? Всевышний сказал: «Откладывание запретного месяца только увеличивает неверие. От этого неверующие впадают в заблуждение. В один год они объявляют его дозволенным, а в другой год объявляют его запретным, чтобы уравнять количество месяцев, которые Аллах сделал запретными. Они объявляют дозволенным то, что запретил Аллах, и их злодеяния кажутся им прекрасными. Аллах не ведет прямым путем неверующих людей» [Ат-Тауба:37]. Ибн Касир r сказал: «Лейс Ибн Аби Сулейм передал от Муджахида, что человек из Бану Канана каждый год приезжал на хадж на своём осле и говорил: «О люди, меня не следует ни порицать, ни давать мне какой-либо ответ, и то, что я скажу, не изменить: мы сделали запретным месяц Мухаррам и разрешили себе (вести войну) в Сафар». А на следующий год он приезжал и говорил: «Мы сделали запретным для себя Сафар и разрешили себе (вести войну) в Мухаррам». Это и имеется ввиду в словах Аллаха: «чтобы уравнять количество месяцев, которые Аллах сделал запретными», - то есть, чтобы количество запретных месяцев всегда оставалось четырьмя, после чего «Они объявляют дозволенным то, что запретил Аллах», - чтобы разрешить себе (сражение) в запретный месяц. Что-то подобное приведено также от Абу Ваиля, Ад-Даххака и Катады».

Возможно, слыша эти слова многобожников, в которых они порицают Пророка g и его сподвижников из-за сражения во время запретного Многобожники не уважают ни обрядов, ни замесяца, человек может предположить, что многопретов Аллаха. Они играют и надсмехаются над божники действительно соблюдали запрет Аллах религией Аллаха, узаконивая для себя в ней то, на сражения в этот период времени. Но на самом что не узаконил Аллах. Тем самым они проявляют же деле всё было ровно наоборот. Их отношение неверие в Ислам, а после приступают к порочек этим месяцам скорее напоминало издевательство. Ночной клуб Рейна после благословенной операции Когда они не желали прекращать сражение на целых три месяца, они приступали к чему-то более серьёзному, чем нарушение этого запрета – к изменению законов Аллаха и привнесению своих законов. Они дозволяли себе сражение в один из запретных месяцев, а после запрещали в один из тех, в которых сражение разрешено. Тем самым они дозволяли себе запрещённое Аллахом и запрещали Им разрешённое. Более того, они даже гордились этим. Один из их поэтов ска-

УМИЯ

19

Министр внутренних дел Турции муртад Сулейман Соулу не смог предотвратить террор

нию мусульман и их религии, пытаясь повесить на них все возможные обвинения. И не смотря на своё неверие во Всевышнего Аллаха и придавание Ему сотоварищей, они заявляют, что сами являются приверженцами Прямого Пути. Сегодня подобное можно наблюдать в действиях тагутов и их рабов учёных зла, которые заменяют Шариат Аллаха и критикуют муджахидов за сражение с многобожниками, за удары по их храмам и местам празднования их праздников ширка. Они пытаются убедить людей в том, что муджахиды убивают простых мусульман и других людей, которые находятся под защитой Шариата. Что на самом деле они атакуют мечети и обвиняют людей в неверии просто за грехи, как это делали хариджиты. Но тагуты забывают, что их неверие во Всевышнего Аллаха и соперничество с Аллахом в законодательстве является большим преступлением, чем все возможные преступления вместе, включая убийство невинных мусульман. Хотя они хорошо знают, что муджахиды к этому отношения не имеют. А их рабы из числа учёных зла и медиа работников забывают, что притязания их хозяев на защиту крови мусульман является элементарной ложью, о чём говорят их же тюрьмы, в которых они подвергают мусульман самым страшным мучениям, о чём говорят кровавые бойни, которые мусульманам, проживающим в Исламском Государстве и за его пределами, устраивает их авиация, и о чём говорит их готовность оказать помощь и поддержку каждому крестоносцу, иудею, рафидиту, индуисту, буддисту и кому угодно, кто выразит готовность пролить кровь мусульман. 20

Непреднамеренное убийство некоторых мусульман не обозначает, что их кровь посчитали дозволенной Одним из наиболее старых обвинений, которые пытаются повесить на муджахидов, это их обвинение в том, что они преднамеренно атакуют мусульман. Единобожники ни раз опровергали это заявление, объясняя, что они чтят запретную кровь и в тоже время предупреждали мусульман, чтобы они не смешивались с многобожниками. В особенности, чтобы они не находились в таких местах, где кафиры могут быть подвергнуты атаке: на военных объектах, в правительственных зданиях и в местах, где они совершают ритуалы поклонения и празднуют свои праздники. И если мусульмане не последовали за велением Аллаха отдаляться от многобожников, уезжать из их стран, и осознанно находятся среди них, то они сами берут на себя за это ответственность, потому что муджахид зачастую не способен разделить между ними и многобожниками. Муджахид не понесёт вину за их смерть, ведь такие люди сами подвергают себя опасности, и Аллах их воскресит на их намерении. Если муджахидам дозволено атаковать многобожников даже в том случае, если это приведёт к гибели мусульман, которых они используют как живой щит, то что можно сказать о тех мусульманах, которые по собственной воле отправляются в места, где многобожники совершают свои грехи, в один из их праздников, чтобы принять участие в их торжестве, уподобляясь им в их действиях и речах? Может ли такой мусульманин винить кого-нибудь другого, если, находясь в таком положении, он попадёт в неприятности? Причём,

Пролитие света на благословенную операцию в Стамбуле

по причине действия, которое Аллах не только разрешил, а к которому призвал – к убийству и нанесению вреда многобожникам, с которыми мы находимся в состоянии войны? Именно такой была атака муджахидов на ночной клуб в Стамбуле, где, после долгих наблюдений, разведки и планирования, они атаковали многобожников. Если в ходе такой операции был убит или ранен кто-либо из мусульман, и там могли быть лишь явные грешники, муджахиды не несут за это ответственности. Ресторан или ночной клуб? Тагуты и их прихвостни поняли, что факт того, что их подданные были убиты в ночном клубе, в котором в добавок к этому отмечали праздник многобожников, ставит их в неудобное положение. Так как любому известно, что такие места являются местами крайнего порока, и что их посещают только кафиры, их женщины, грешники и грешницы. Из-за этого включить погибших в число праведных шахидов и приближённых к Аллаху людей, как они обычно делают с каждым, кого убивают муджахиды, было бы сложно. Потому они взялись за подмену понятий – игру, в которую они часто играют, при работе с шариатскими текстами. И потому это место греха и разврата они назвали рестораном, чтобы внушить людям, что муджахиды атаковали людей, находившихся в дозволенном месте, в ресторане, и употребляли разрешённую Аллахом пищу. На самом же деле, название места, в котором

произошла эта благословенная атака, будь то ресторан, ночной клуб или клуб развлечений, не меняет её шариатского положения. В любом случае, это место являлось местом празднования торжества многобожников, на котором их дозволено атаковать, убивая и причиняя им вред. Не говоря уже о том, что это место крайнего порока, в котором мусульманам находиться просто запрещено. Воины Исламского Государства во всех концах света не раздумывая атакуют рафидитов, исмаилитов и других многобожников в их храмах, несмотря на то, что они называют их мечетями. Потому что на самом деле это места поклонения не Аллаху. Мусульмане должны держаться от таких мест подальше, не заходить во внутрь и не находиться там, не говоря уже о том, чтобы проводить в них какие-либо ритуалы поклонения, даже если они посвящены Одному Аллаху. Потому что в Исламе запрещено совершать поклонение Аллаху в ситуации, когда существует хоть намёк на поклонение не Ему. Например, чтобы не уподобляться огнепоклонникам в образе их молитвы, во время молитвы запрещено поворачиваться в сторону огня, а чтобы не уподобляться сабейцам во времени их молитвы, запрещено выполнять молитву во время восхода и заката солнца. Также запрещено приносить в жертву животное в таких местах, где многобожники совершали жертвоприношения своим идолам. Если же при атаке на такой храм непреднамеренно погиб кто-либо, кого можно считать за мусульманина, или из-за того, что он находился

“Шейх”-муртад Салман аль-‘Ауда осудил атаку

УМИЯ

21

где-то рядом, это не делает подобные атаки запретными, потому что мусульманам приказано отстранятся от таких мест, в особенности, после того, как муджахиды об этом неоднократно предупреждали. Что же тогда можно сказать о том, кто находится в месте греха и разврата, посреди группы многобожников, в один из их праздников? Шариатское положение мусульманина, участвующего в празднике многобожников Абу ‘Аббаса ибн Таймию r спросили о положении человека, который готовит еду христиан в их праздник или выполняет другие их обряды, такие как крещение, празднует Рождество, Пасху, кто продаёт им вещи, которые они используют в своих обрядах, можно ли мусульманину совершать подобное, или нет? На что он ответил: «Хвала Аллаху. Мусульманину не разрешено уподобляться им ни в чём, что имеет отношение к их праздникам, ни в еде, ни в одежде, ни в виде омовения. Им запрещено разжигать огни или каким-либо другим образом изменять свой быт или поклонение. Также не разрешается готовить их еду, дарить в подарок или продавать им то, что они используют (при своих торжествах). Детям нельзя дозволять выходить в их праздничной одежде и играть в игры, которые имеют отношение к их праздникам. В общем, мусульмане не должны уподобляться им ни в чём из их праздничных ритуалов. Их праздничные дни для мусульман не должны отличаться от любого другого дня. Как предшественники, так и поздние учёные порицали выделения их (праздничного дня) чем-либо. Что же касается уподобления им в том, что было упомянуто выше (из ритуалов), то в отношении этого учёные имеют единогласное мнение. Более того, некоторые учёные посчитали, что человек, совершающий подобные вещи становится кафиром, так как этим он возвеличивает ритуалы их религии. Они сказали: «Кто зарежет животное в их праздничный день, это будет равнозначно тому, чтобы зарезать свинью»». Также ‘Абдуллах бин ‘Амр бин ‘Ас сказал: «Кто станет подражать (обычаям) иных стран, отмечая их праздники и торжества и будет продолжать им уподобляться до самой смерти, то он будет воскрешён в Судный День вместе с ними…». А другие праведные саляфы сказали в отношении Слов Аллаха: «Которые не свидетельствуют лживо», - то есть, не признают праздники кафиров. И если это сказано в отношении простого свидетельства, то что можно сказать в отношении совершения характерных им действий?

22

В «Муснаде» и «Сунан» передано, что Посланник Аллаха g сказал: «Кто уподобится какому-либо племени, тот из них». А в другой передаче сказано: «Кто уподобляется тем, кто не из нас, тот сам не из нас». Этот хадис имеет хорошую степень достоверности. И если такие слова сказаны в отношении уподобления кафирам в их традициях, то что можно сказать в отношении уподобления им в чём-то большем? Большинство учёных считали порицаемым или запретным употребление мяса животного, которого они зарезали для своего праздника, приравнивая это тому, что было зарезано не для Аллаха, или к тому, что было зарезано на жертвеннике. Они также запретили помогать им в организации их праздников, даря или продавая (им необходимые вещи). Они сказали: «Мусульманам не разрешается продавать христианам что-либо из того, что им необходимо при их праздниках, ни мясо, ни кровь, ни одежду, ни давать им ездовых животных, ни помогать им каким-либо другим способом в их религии. Потому что это является возвеличиванием их ширка и помощью в их куфре. Правители должны удерживать мусульман от этого, потому что Всевышний Аллах сказал: «Помогайте друг другу в благочестии и богобоязненности, но не помогайте друг другу в грехе и посягательстве». Мусульманину также запрещено каким-либо образом помогать им в производстве вина, выдавливая для этого сок. И что тогда можно сказать об их ритуалах куфра? Если мусульманину запрещено даже оказывать им в этом помощь, то что можно сказать, если он сам станет в этом участвовать? И Аллаху известно лучше» [Маджму’а аль-Фатава]. Стамбульская операция была благословенной Стамбульская атака была проведена прям во время празднования многобожниками своего праздника, в которой многие из них были убиты и ранены. Те же из убитых, кого можно было причислить к Исламу, сами виноваты в том, что с ними случилось, потому что они совершали действия, которые их приблизили ближе к неверию, чем к Исламу. Они находились в таком месте, где отличить их от многобожников было невозможно, потому они сами виноваты в собственной смерти. Просим Аллаха, чтобы он придал величия и дал ещё больше побед совершившим эту операцию. Хвала Аллаху Господу миров.

Пролитие света на благословенную операцию в Стамбуле

в Курдистане, РПК в Джазире и нусейритский режим в Халябе и пустыне Шама. Задачей этого фронта должно было стать продвижение с севера вилаята Халяб вдоль западного берега реки Евфрат одновременно с продвижением муртадов курдов РПК с другой стороны Евфрата. И нет ничего удивительного в том, что обе сотрудничающие стороны, делавшие вид, что враждуют между собой, выбрали себе похожие названия. Муртады турки и их союзники назвали свою операцию «Щит Евфрата», а муртады курды и их союзники – «Гнев Евфрата», что указывает на их общую миссию.

С самого начала джихада на землях Шама тагут Эрдоган пытался выторговать для себя создание и охрану так называемой Зоны безопасности, в которой бегущие от бомбардировок нусейритской авиации могли бы найти для себя убежище, и где они могли бы получить необходимую помощь, защиту, и где были бы обеспечены их основные нужды. Он пытался добиться, чтобы защитой этой зоны, занималась турецкая армия и авиация под патронажем Америки и НАТО. Но эта идея не была воплощена в жизнь по причине несогласия с ней США и её союзников. Более того, Америка даже убрала свою современную систему ПВО «Петриот», которую можно было использовать для защиты этой Зоны безопасности от нусейритских самолётов. Турция получает начальное одобрение С усилением войны против Исламского Государства, которую ведёт международная крестоносная коалиция под предводительством Америки, у каждой из участвующих сторон появилась возможность создать свой личный проект, с условием, что он будет направлен на войну с Исламским Государством. И тогда Эрдоган и его союзники-муртады из числа группировок сахаватов снова подняли тему создания зоны безопасности, но уже в новом понимании. Они предложили сделать эту зону базой и отправной точкой для создания нового фронта в войне с Исламским Государством, в добавок к тем фронтам, которые рафидиты открыли в Ираке, Пешмерга 24

Зона безопасности, План заговора и иллюзии успеха

Через этот проект Турция получила разрешение Америки начать продвижение в сторону городов Джараблюс и Раи, а после и к городу АльБаб, так же получила от нее на многих стадиях этой операции воздушную и земную поддержку. А чтобы обойти противодействие нусейритского режима и его союзников России и Ирана, турецкое правительство стало вести переговоры с русскими, чтобы добиться их согласия на продвижение в северной и восточной части вилаята Халяб, гарантируя, что это продвижение будет направлено только против Исламского Государства, но никоим образом не против нусейриского режима и его союзников рафидитов и других. Важность турецкого проекта Тагут Эрдоган и члены его вероотступнического правительства посвящали много времени разговорам о создании на севере Шама безопасной зоны как препятствия образованию курдского государства, к созданию которого стремится безбожная партия кафиров РПК. Они говорили о местности между городами Джараблюс и Азаз и глубиной более 50 км внутрь (от границы Турции), которая будет лежать между регионами, находящимися под контролем мутадов РПК, не давая им соединить их вместе. А также, она должна служить барьером между Турцией и Исламским Государством, чтобы муджахиды не смогло добраться до её земель.

Муртад Эрдоган со своим крестоносным союзником Путиным

Однако, взглянув на эту карту повнимательнее, а также на развитие политических событий в Турции и Шаме, становится ясно, что для муртадов турецкого правительства этот проект представляет намного большую важность, чем разрушение курдских планов, насколько бы важным это не было. Установление контроля турецкой армии над частью Шама обозначает возможность оказывать сильное давление на нусейритский режим в будущем, а также держать за хохол многие вероотступнические группировки сахаватов. А значит, в будущем, при выходе из этих территорий и передаче их тагутскому режиму в Дамаске, каким бы он не был, для себя можно будет приобрести много выгоды. Также установление частичной власти Турции над этой местностью, под прикрытием российской и американской авиации гарантирует, что её не будет бомбить нусейритский режим. Всё это должно помочь Турции в будущем избавиться от большого количества ненужных беженцев (создающих проблемы или не приносящих Турции никакой пользы), открыв для них в этой местности палаточные городки. Тем самым, она сможет избавиться от огромных расходов, которые она на них тратит. В особенности во время стагнации своей экономии. И это не считая возможности подготавливать и вооружать бойцов из этих лагерей для нужд турецкой армии в Шаме. Если Иран сумел повести и собрать вместе рафидитские ополчения, используя их для достижения своих интересов,

то Турция также способна собрать сахаватские ополчения, которые она станет использовать для достижения своих интересов в Шаме. Приемлемая Зона безопасности Несмотря ни на какие договора о перемирии между сахаватами-вероотступниками и нусейритским режимом под покровительством российских крестоносцев, русские всё чаще говорят о необходимости разделения между «экстремистами» и «умеренной» оппозицией. Несмотря на то, что им хорошо известно о крепчайшей связи между всеми группами сахаватов, начиная с тех, кто позиционирует себя как чисто светское образование, заканчивая теми, кто призывает к Шариату. Они настаивают на этом для того, чтобы российские бомбардировщики смогли наносить удары по так называемым «экстремистам», которые отвергают возможность переговоров с нусейритским режимом. В свою очередь «умеренные» пошли на переговоры со специальным комитетом по перемирию, которым руководит бывший премьер министр нусейритского режима муртад Рияд Хиджаб. Но из-за того, что все сахаваты перемешаны между собой, как идущие на переговоры, так и их отрицающие, отделить одних от других не представляется возможным. «Умеренные» не способны вывести из своих рядов остальных. Это было ясно видно на примере Халяба, перед тем, как он полностью пал в руки нусейритской армии. Но тагут Эрдоган предложил план, которым были довольны как сахаваты, так и нусейриты с русскими. Он предложил создать Зону безопасно-

УМИЯ

25

сти, в которой будут находиться «умеренные» сахаваты, отделённые от «экстремистов». После этого «умеренные» закончат свою войну с нусейритским режимом и полностью переключатся на войну с Исламским Государством. Пока они будут соблюдать эти условия, они будут защищены от нусейритско-российских бомбардировок. Турецко-Российский проект В согласии с ратифицированным турецко-русским договором, после завершения сдачи города Халяб нусейритскому режиму сахаватскими группировками, этот договор вступил в новую стадию. Теперь требовалось соблюсти мирный договор между сахаватами и нусейритским режимом на всех землях Шама. Мирный договор состоял из трёх ключевых пунктов: Во-первых, остановка военных действий между сторонами во всех регионах Шама. Во-вторых, создание общего правительства, состоящего из нусейритского режима, муртадов военных группировок и политической оппозиции. Это правительство должно иметь светско-демократическую основу, и главенствующее слово в нём снова будет принадлежать нусейритам. Будет проводиться работа по включению бойцов сахаватов обратно в нусейритскую армию. В-третьих, в результате все стороны должны полностью переключиться на сражение с Исламским Государством. Договор также предусматривает, что эта Зона безопасности станет одной из первых территорий, на которой будет введено прекращение огня. Это уже там реализуется на протяжении нескольких месяцев (с начала турецкой операции Щит Евфрата) и вскоре прекращение огня должно принять и официальный статус. Эта зона должна стать местом дислокации всех групп и организаций, входящих в турецко-российский проект, куда они должны будут перебраться вместе со всем своим оружием, амуницией, семьями и базами. А Идлиб останется местом дислокации всех вероотступнических групп, которые остались вне мирного договора с нусейритским режимом. Российские и нусейритские самолёты продолжат наносить по ним удары с воздуха, а рафидитские ополчения сжимать вокруг них кольцо на земле. Пока у тех, кто пожелает выйти из этого побоища, не останется только два выбора: сдаться нусейритскому режиму и войти в его состав, или через официальные контрольные пункты уйти в Турцию, после чего перебраться в Зону безопасности, войдя в армию «умеренных» сахаватов, чтобы сражаться с Исламским Государством вдалеке от какого-либо фронта с нусейритским режимом. 26

Зона безопасности, План заговора и иллюзии успеха

Этот проект должен просуществовать, пока нусейритская армия не захватит провинцию Идлиб, остатки прибрежных регионов и северную часть провинции Хама и пока все бойцы сахаватов-муртадов не выйдут из своих очагов сопротивления в Хомсе, Дамаске и Каламоне, и возможно даже в Дараа. Исходя из мирного договора с нусейритами, муртады сахаваты смогут быть в него включены только в том случае, если они войдут обратно в состав нусейритской армии, или в состав «умеренных» сахаватов в Зоне безопасности. В особенности, когда больше не будет возможности находится в Турции, и вероотступническое турецкое правительство перенесёт все лагеря беженцев внутрь Зоны безопасности. А на настоящий момент подготавливается договор о включении групп находящихся в Зоне безопасности в нусейритскую армию в виде батальонов на примере Джейш Шааби (Народная армия), или в состав полиции. Оппозиции также предусмотрена большая часть мест в министерстве внутренних дел Единого правительства, после чего все силы обоих сторон будут направлены на борьбу с Исламским Государством. По стопам сахаватов Ирака Сразу же после выхода сахаватов Исламское Государство предупредило муртадов, что их участь будет точно такой же мрачной, как участь их братьев в Ираке. Исламское Государство их всё равно не оставит. В свою очередь крестоносцы с тагутами не выполнят свои обещания, а нусейриты и рафидиты не позволят им добиться своих целей. Воины Халифата продолжат резать их глотки, а рафидиты и нусейриты продолжат их разделять, ослаблять и покорять всеми силами. Кто же осмелится воспротивиться после (входа в Единое правительство), то для нусейритов не составит труда осудить его за «старое» (участие в революции) или открыть на него новое дело. А крестоносцы и тагуты их бросят сразу, как поймут, что в них больше нет надобности. Из них спасутся только те, кто сможет уйти и стать беженцем в одной из близлежащих стран, как это случилось с муртадами сахаватов Ирака. В конце концов, сахаваты просто исчезнут, а Исламское Государство, с дозволения Аллаха, вернётся во все регионы на севере Шама, с которых ему пришлось выйти ранее. А после, его колонны зайдут в Турцию, образовав там новый вилаят, в котором будет установлен Шариат, убрав истуканы Ататурка и идолы демократии, светского образа жизни, суфизма и партии Ихван аль-Муртаддин. И для Аллаха это не сложно.

В трёх прошлых частях этой работы шейха мы упомянули пять различных причин, ведущих муджахида к победе. Шестой из них является ощущение нужды в Аллахе и приниженность перед Ним. Всевышний сказал: «Аллах одарил вас победой во многих местах и в день Хунейна, когда вы радовались своей многочисленности, которая ничем вам не помогла. Земля стала тесной для вас, несмотря на ее просторы, и вы повернули вспять» [Ат-Тауба:25]. Ибн Касир r сказал: «Ибн Джурейдж привёл от Муджахида, что он сказал: «Это первый аят, который спустился из суры Аль-Бара’ (Ат-Тауба). В нём Всевышний Аллах упоминает о той милости, которую Он им оказал и победах, которые Он им даровал в различных битвах, в которых они участвовали вместе с Пророком g. Он упомянул, что всё это является Его заслугой и случилось только с Его поддержкой, а не по причине количества (сподвижников) и их вооружения. Он напомнил им, что победа приходит только от Него, будь армия крупной или малочисленной. В день битвы при Хунейне они обольстились своей численностью, но это не принесло им никакой пользы, и они бросились в бегство. Не считая небольшой группы, (оставшейся) с Пророком g». Пророк g сказал: «Поистине, Аллах, Свят Он и Велик, внушил мне, чтобы мы проявляли скромность (перед Аллахом)» [Привёл Муслим от ‘Ийяда бин Химара]. Ибн Кайим r сказал: «Постоянное чувство нужды в Аллахе вместе с примесью (порока или ненужных вещей) лучше, чем чистота вместе с самолюбованием» [Тарик аль-Хиджратейн]. У имама Муслима приводится хадис от Абу Хурейры r, в котором сказано: «Если кто-то проявит скромность ради Аллаха, то Аллах обязательно возвысит его». И это возвышение является победой и благим упоминанием на устах людей уже в этом мире, а в следующем это станет высокими степенями и похвальным местом. Ибн Батталь писал: «‘Аиша сказала: «Вы беспечны в отношении одного из лучших видов поклонения - приниженности»». Ат-Табари r писал: «Про-

28

Пути к победе: Часть 4

явление приниженности является одним из испытаний, которое Аллах предписал своим верующим рабам, чтобы посмотреть, проявят ли они Ему подчинение. Всевышний знал, что в этом (испытании) заложена польза для творений, как в этом мире, так и в последней жизни… Когда (Пророк) вошёл в Мекку, люди стали говорить: «Это он! Это он!», но он согнулся к седлу и сказал: «Аллах выше и величественнее». Также приведено, что Тарик бин Шихаб сказал: «Когда ‘Умар приехал в Шам, ему был показан брод через реку. И тогда он слез со своего верблюда, снял свои кожаные носки, взял их в руку и перешёл воду вместе со своим верблюдом». Абу ‘Убейда ему сказал: «Сегодня ты сделал что-то невероятное». И тогда ‘Умар ударил его в грудь и сказал: «О Абу Убейда, если бы это сказал кто-то другой! Вы были самыми униженными и презренными людьми, а после Аллах возвеличил вас Исламом. Когда бы вы ни стали искать величия в чём-либо другом, Аллах вас унизит»» [Шарх Сахих аль-Бухари]. Конец слов имама Ат-Табари. В-седьмых - поминание Аллаха. Всевышний сказал: «О те, которые уверовали! Когда вы сталкиваетесь с отрядом, то будьте стойки и многократно поминайте Аллаха, - быть может, вы преуспеете» [Аль-Анфаль:45]. Ат-Табари сказал в отношении слов «многократно по-

минайте Аллаха»: «Просите у Аллаха победы над ними. Дайте прочувствовать зикр своим языкам и сердцам, возможно вы преуспеете». Он также привёл слова Катады: «Аллах возложил на вас зикр в самое занятое для вас время – при ударах сабель». Имам Аль-Куртуби, давая пояснение этому аяту, сказал важные слова: «В отношении упомянутого здесь зикра учёные упомянули три мнения: Первое: поминайте Аллаха, когда ваши сердца ощущают тревогу и страх, потому что поминание Аллаха в тяжёлые моменты придаёт стойкости. Второе: будьте стойкими своими сердцами и поминайте Его своими языками. Ведь при встрече с врагом сердце не бывает спокойным, а язык колеблется. Потому Аллах приказал совершать зикр, чтобы в сердце пришла уверенность, а язык был занят поминанием Аллаха, произнося слова, которые произнесли сподвижники Талута: «Господь наш! Пролей на нас терпение, укрепи наши стопы и помоги нам одержать победу над неверующими людьми» [Аль-Бакара:250]. Но так поступают только обладатели знаний и проницательности в религии. Это похвальная смелость. Третье: говорите о том, что вам обещал Аллах за покупку ваших душ, и куда Он вас приведёт». По-моему, этот аят может включать все эти мнения: поминание Аллаха своим языком, с переживанием в сердце и наполняя его смелостью, вспоминая о победе в этой жизни и уготовленных Аллахом Садах Рая в следующей. Всевышний Аллах сказал Мусе и Харуну: «и не уставайте поминать Меня» [Та Ха:43]. Ибн Касир r в отношении этого аята сказал: «Имеется ввиду, что они не должны переставать поминать Аллаха стоя перед Фараоном, чтобы поминание Аллаха стало для них помощью против него, силой и властью, которая его разобьёт, как об этом сказано в хадисе: «Моим настоящим рабом является такой Мой раб, который, встретив достойного врага, поминает Меня» [Привёл Ат-Тирмизи от ‘Амары бин Закара]. И знай, что при сражении поминание Аллаха происходит про себя. Аль-Хаким привёл от Абу Мусы h, и посчитал этот хадис достоверным, что Посланник Аллаха g не любил при сражении говорить в слух. В-восьмых - дуа. Всевышний сказал: Скажи: «Мой Господь не стал бы обращать на вас внимание, если бы не ваши молитвы» [Аль-Фуркан:77]. Он также сказал: «Взывайте же к Нему, очищая перед Ним веру»

[Гафир:65], а также: «Взывайте к Нему со страхом и надеждой. Воистину, милость Аллаха близка к творящим добро» [Аль-А’раф:56], а также: «Ваш Господь сказал: «Взывайте ко Мне, и Я отвечу вам. Воистину, те, которые превозносятся над поклонением Мне, войдут в Геенну униженными»» [Гафир:60], а также: «Если Мои рабы спросят тебя обо Мне, то ведь Я близок и отвечаю на зов молящегося, когда он взывает ко Мне» [Аль-Бакара:186]. Пророк g сказал: «Дуа это поклонение» [Привёл Ибн Маджа, Абу Дауд, Ат-Тирмизи, Ан-Насаи от Ну’амана бин Башира]. А также он сказал: «Для Аллаха нет более любимого дела, чем дуа» [Привёл Хаким от Абу Хурейры], а также: «Кто ни о чём не просит Аллаха, на того Он злится» [Привёл Ат-Тирмизи от Абу Хурейры]. Ибн Таймия r сказал: «Получение пропитания и помощи от Аллаха имеет свои причины, наиболее верной из которых является дуа верующих людей… Победа при Бадре была предопределена ещё до начала битвы, и Пророк g возвестил своим сподвижникам о победе и смерти курейшитов. Одной из причин этого стало дуа Пророка g и взывание о помощи» [Маджму’а аль-Фатава]. Когда Посланник Аллаха g увидел количество и силу своих врагов по сравнению с малым количеством и слабостью его сподвижников, он обратился к Тому, от Кого зависит победа. «Победа приходит только от Могущественного и Мудрого Аллаха» [Алю ‘Имран:126]. Также приведено в «Сахих Муслим», от ‘Умара ибн аль-Хаттаба h, что он сказал: «В день битвы у Бадра Посланник Аллаха g посмотрел на многобожников, которых было тысяча, а его сподвижников было всего триста девятнадцать человек. И тогда Пророк Аллаха g повернулся в сторону кыблы, поднял свои руки и стал звать своего Господа: «О Аллах, исполни Твоё обещание мне! О Аллах, дай мне то, что Ты мне обещал! О Аллах, если эта группа мусульман погибнет, то Тебе больше не станут поклоняться на земле!» И он продолжал молить своего Господа с поднятыми руками и лицом к кыбле, пока с его плеч не спала накидка. Он делал дуа против многобожников, произнося: «О Аллах, ниспославший Книгу, рассеивающий тучи, несущий поражение войскам, разбей их и потряси их!»» [Привёл Аль-Бухари и Муслим от ‘Абдуллах бин Аби Ауфа]. Посланник Аллаха g в дуа также упоминал их лидеров и главарей. В «Сахих аль-Бухари» приводится хадис от Ибн Мас‘уда h: «Пророк g повернулся к Каабе и сделал дуа против некоторых курейшитов: против Шайба бин Раби‘а, ‘Утбы бин Раби‘а, Аль-Валида бин ‘Утбы и Абу Джахля бин Хишама.

УМИЯ

29

И клянусь Аллахом, я видел их мёртвыми, разлагавшимися на солнце». И знай, о приближённый Аллаха, что ты находишься в таком месте, в котором на твоё дуа может быть отвечено. Передано от Сахля бин Са’ада ас-Са’ади, что он сказал: «Небесные врата открываются в двух случаях, когда дуа просящего редко отвергается: при азане и стоя в ряду (войска) на пути Аллаха» [Привёл Малик в Муватта]. О муджахид, не пропускай же эти часы ответа, такие как джуму’а, при азане, при дожде, и в последнюю

Зикр на джихаде имеет критическое значение. А лучшим зикром является Коран.

треть ночи. Посланник Аллаха g сказал: «Когда наступает последняя треть ночи, наш Господь спускается на нижайшее небо и говорит: «Где молящие Меня, чтобы Я им ответил? Где просящие Меня, чтобы Я им дал? Где просящие Меня о прощении, чтобы Я им простил?»» [Привёл Аль-Бухари и Муслим от Абу Хурейры]. А в другой версии этого хадиса сказано: «Кто будет просить Меня о пропитании, и Я его ему дам? Кто будет просить Меня отвести от него вред, и Я отведу его?». И я также прошу Аллаха, чтобы Он ответил нам. В особенности, потому что как близкие, так дальние нам люди обошлись с нами несправедливо и весь мир вышел против нас войной. И я хочу поведать вам о радостной вести, которую Посланник Аллаха g рассказал Му’азу: «Бойся дуа человека, с которым поступили несправедливо, ведь между ним и Аллахом нет преграды» [Привёл Аль-Бухари и Муслим]. Что произошло после того, как люди сочли лжецом одного из пророков, и он сделал дуа Аллаху? Всевышний сказал: «До них счел лжецами посланников народ Нуха. Они сочли лжецом Нашего раба и сказали: «Он - одержи30

Пути к победе: Часть 4

мый!». Они ругали его и угрожали ему. Тогда он воззвал к своему Господу: «Меня одолели. Помоги же мне!». Мы открыли врата неба, откуда стала изливаться вода, и разверзли землю, из которой забили ключи. Воды небес и земли слились для дела, которое было предопределено. Мы понесли его в ковчеге из досок и гвоздей» [Аль-Камар:9-13]. И также помни, дорогой муджахид, что одной из причин победы является наличие в наших рядах слабых людей. Их дуа нам также помогают. Передано, что Ибн ‘Аббас сказал: «Мне рассказывал Абу Суфьян, что (римский) цезарь его спросил: «Я тебя спросил, следуют ли за ним знатные люди или слабые. Ты ответил, что слабые. Они и являются последователями пророков»» [Привёл Аль-Бухари и Муслим]. Также Посланник Аллаха g сказал Са’аду h: «А разве вы получаете помощь и пропитание кроме как по причине слабых из вас?» [Привёл Аль-Бухари]. Эти хадисы указывают на важность заботы о слабых муджахидах, женщинах, детях и стариках, потому что в большинстве случаев они более искренни и смиренны в своих дуа и испытывают большую нужду в Аллахе. И в конце я хочу упомянуть слова Всевышнего: 1 - «О те, которые уверовали! Будьте терпеливы, запасайтесь терпением, несите службу на заставах и бойтесь Аллаха, - быть может, вы преуспеете» [Алю ‘Имран:200]. 2 - «Уповайте только на Аллаха, если вы являетесь верующими» [Аль-Маида:23]. 3 - «Воистину, Аллах - с теми, кто богобоязнен и кто творит добро» [Ан-Нахль:128]. 4 - «Аллах непременно помогает тому, кто помогает Ему» [Аль-Хадж:40]. 5 - «О те, которые уверовали! Когда вы сталкиваетесь с отрядом, то будьте стойки и многократно поминайте Аллаха, - быть может, вы преуспеете» [Аль-Анфаль:45]. Это и есть пути к победе из Книги Аллаха, так вцепитесь же в них зубами. И Аллах способен довести своё дело до конца, однако большинство людей не ведает об этом. Ваш брат Абу Хамза аль-Мухаджир

УМИЯ

31

Первые поколения из числа мухаджиров и ансаров знали, что Рай является дорогим товаром Аллаха. Они поняли, что заплатить эту цену нельзя, кроме как, приложив огромные усилия. Они стали искать все пути, которыми можно добиться довольства Аллаха, испрашивая у Аллаха облегчения и принятия их дел. Можно видеть, как твердо они решаются на сделку с Аллахом. Они продают Ему свою душу и имущество в обмен на Рай. Сказал Всевышний: «О те, которые уверовали! Указать ли вам на торговлю, которая спасет вас от мучительных страданий? Веруйте в Аллаха и Его Посланника и сражайтесь на пути Аллаха своим имуществом и своими душами. Так будет лучше для вас, если бы вы только знали. Он простит вам ваши грехи, введет вас в Райские сады, в которых текут реки, и в прекрасные жилища в садах Эдема. Это - великое преуспеяние» [АсСафф:10-12]. Когда же они узнали, что самым коротким путем к Раю является смерть на пути Аллаха, то направились к полям битв, не поворачивая спины к врагам и торопясь заполучить шахаду – путь к их спасению. Анас бин Надр h врывается в ряды многобожников в битве при Ухуде. Нам известен пример Анаса бин Надра h, который пропустил битву при Бадре, и по этому поводу его постигла глубокая печаль. Однако он принес клятву и дал слово Аллаху. Послушаем же его племянника Анаса бин Малика h: «Од32

нажды мой дядя, Анас бин Надр h не принимавший участия в битве при Бадре, сказал Пророку g: «О посланник Аллаха, я не участвовал в твоём первом сражении с многобожниками, но если когда-нибудь потом Аллах даст мне возможность сразиться с ними, то, поистине, Аллах увидит, что я сделаю!» А когда в день битвы при Ухуде мусульмане потерпели поражение, он воскликнул: «О Аллах, я прошу у Тебя прощения за то, что сделали эти»,- имея в виду своих товарищей; и призываю Тебя засвидетельствовать мою непричастность, к тому, что совершили те!», — имея в виду многобожников. Сказав это, он двинулся вперёд и столкнулся с Са‘адом бин Му‘азом, которому сказал: «О Са‘ад бин Му‘аз, Рай! Клянусь Господом Надра! Поистине, я ощущаю его благоухание со стороны Ухуда!» А потом Са‘ад рассказывал: «Не смог я, о ‫؛‬Посланник Аллаха, сделать того, что сделал он!» Анас h продолжил: «А после боя, найдя его убитым и обезображенным многобожниками, мы насчитали на его теле больше восьмидесяти ран от мечей, копий и стрел, и он был изуродован до такой степени, что никто не смог опознать его, кроме его сестры, узнавшей его по пальцам его рук!» Анас сказал: «И мы считали, что именно о нём и о подобных ему говорится в аяте: «Среди верующих есть мужи, которые верны завету, который они заключили с Аллахом…» [Аль-Ахзаб:23]. ‘Умейр бин Хаммам h спешит к Раю широтой в небеса и землю. Рассказывает Анас h: «Посланник Аллаха

Эпизоды из стремления сподвижников к смерти на пути Аллаха

вместе со сподвижниками вышел в поход, чтобы опередить многобожников и дойти до Бадра раньше них. Когда (к Бадру) подошли и многобожники, Пророк g сказал: «Пусть никто из вас ничего не предпринимает, пока я не повелю». Когда же многобожники приблизились, Пророк g сказал: «Вперёд! К Раю, ширина которого - небеса и земля!» Тогда ’Умейр бин Хаммам сказал: «О Посланник Аллаха, Рай широтой в небеса и землю?!» И Пророк g ответил: «Да». ‘Умейр стал повторять: «Отлично! Отлично!» Посланник Аллаха g сказал ему: «Что заставляет тебя говорить: «Отлично, отлично?» На что тот ответил: «Клянусь Аллахом, о Посланник Аллаха, лишь то, что я надеюсь оказаться одним из обитателей Рая». Пророк g сказал: «Поистине, ты – один из них!» Тогда он достал из своего колчана финики и стал их есть, а потом сказал: «Поистине, если я проживу столько, чтобы доесть все эти финики, такая жизнь будет слишком долгой!» И он выбросил свои финики, а потом бросился в бой и сражался, пока не был убит.

лах вознаградил его двумя крыльями в Раю, чтобы он мог летать куда пожелает. Также сказано, что один из римлян разрубил его надвое ударом своего меча.

Командующие в битве при Му’те стремятся к шахаде.

Он взял это, явился с этим к Пророку g и сказал: «Что это?» Пророк g сказал: «Это я выделил тебе твою долю». Бедуин сказал: «Не для этого я последовал за тобой, однако я последовал за тобой, чтобы стрела попала мне вот сюда», — он указал на свое горло, а затем продолжил: «И я мог умереть и войти в Рай!» Тогда Посланник Аллаха g сказал: «Если ты будешь правдив с Аллахом, Аллах будет правдив с тобой».

В битве при Му’те Джафар бин Абу Талиб h взял знамя в правую руку, но ее отрубили. Тогда он схватил знамя левой рукой, но и ее отрубили. Тогда он прижал его к себе обрубками рук и оставался в таком положении пока не был убит. В тот момент ему было 33 года. За этот поступок Ал-

Мухаджир-бедуин, который был правдив с Аллахом, и Аллах был правдив с ним. Посмотрите, насколько они были правдивы с Аллахом! Передается со слов Шаддада бин аль-Хада h о том, что однажды один мужчина из числа бедуинов пришел к Пророку g, уверовал в него и последовал за ним, а затем сказал: «Я совершу хиджру вместе с тобой!» Пророк g поручил его некоторым из своих сподвижников. Во время одного из военных походов Пророк g захватил пленников, и когда он делил добычу, то выделил ему (бедуину-мухаджиру) его долю, передав ее его товарищам. Этот бедуин охранял их тыл. Когда же он пришел, и они отдали это ему, то он спросил: «Что это?» Они ответили: «Это твоя доля, которую тебе выделил Пророк g».

Аллах продолжает избирать для Себя шахидов

УМИЯ

33

К шахаде стремятся и молодые, и старые

Немного спустя, они отправились на сражение с врагами и этого бедуина принесли обратно к Пророку g со стрелой в том самом месте, куда он указывал. Пророк g, спросил: «Это он?» Они ответили: «Да». Пророк g сказал: «Он был правдив с Аллахом, и Аллах был правдив с ним!» Затем Пророк g завернул его в свою накидку, вышел вперед и совершил по нему заупокойную молитву. Во время его молитвы было слышно, как Пророк g говорил: «О Аллах, этот Твой раб совершил хиджру на Твоем пути и затем пал шахидом, и я свидетель этому!» Абу ‘Акиль h раненым бросается в сражение с муртадами. Посмотрите же на участников битвы при Ямаме, как они защищали религию своими телами, пока в их жилах текла кровь. Передает Джафар бин ‘Абдуллах бин Аслям: «Когда наступил день битвы при Ямаме, и воины выстроились в ряды, то первым получившим ранение был Абу ‘Акиль. Стрела попала ему между сердцем и плечом. Он вынул стрелу, но левая часть его тела ослабла и его отнесли к палаткам. Бой разгорелся со страшной силой. Мусульмане принялись отступать, и часть из них проходила мимо его палатки, где он совсем ослабший лежал с ранением. В этот момент Абу ‘Акиль услышал голос Ма’ана бин ‘Адий: «Заклинаю вас Аллахом, о ансары! Атакуйте врага!» ‘Абдуллах бин ‘Умар k сказал, что тогда Абу ‘Акиль попытался встать, но он сказал ему: «Что ты хочешь сделать? На тебе не лежит обязанность сражения!» Тогда Абу ‘Акиль ответил: «Я слышал, как глашатай вызвал меня по 34

имени». Ибн ‘Умар сказал: «Он только лишь призвал ансаров и не подразумевал раненых!» Тогда Абу ‘Акиль сказал: «Я из числа ансаров! И я отвечу ему, даже если придется делать это ползком!» Ибн ‘Умар сказал: «Тогда Абу ‘Акиль опоясался мечом и взял его в правую руку, а затем воззвал: «О ансары! Атакуйте, как вы это сделали в битве при Хунейне! Соберитесь все вместе, да помилует вас Аллах». Затем мусульмане бросились на врага, а ряды и сабли над головами смешались. Ибн ‘Умар сказал: «Я посмотрел на Абу ‘Акиля и увидел, что его левая рука отрублена и лежит на земле. На его теле было двадцать четыре смертельных ранения. В том бою также был убит Мусейлима – враг Аллаха» Ибн ‘Умар продолжает: «Я стоял рядом с телом Абу ‘Акиля, когда он еще был на последнем издыхании. Я сказал ему: «О Абу ‘Акиль!». Уже запутанным языком он ответил: «Я перед тобой!» Ибн ‘Умар сказал: «Возрадуйся! Ведь был убит Мусейлима –враг Аллаха!» Тогда Абу ‘Акиль поднял палец к небесам и стал восхвалять Аллаха. Так он умер, да помилует его Аллах». Аль-Бара бин Малик h бросается в самую гущу муртадов в Саду смерти. Одним из них был первый ингимаси в Исламе – Аль-Бара бин Малик h брат Анаса бин Малика h. Передается от Ибн Сирина, что мусульмане приблизились к стене, за которой находились мушрики. Тогда Аль-Бара встал на щит и сказал другим: «Поднимите меня своими копьями и бросьте к ним!» И люди поступили именно так.

Эпизоды из стремления сподвижников к смерти на пути Аллаха

Аль-Бара убил десятерых мушриков, но получил более 80 ранений от стрел и ударов. Халид бин аль-Валид h ухаживал за ним целый месяц, пока тот не выздоровел. Салим, вольноотпущенник Абу Хузейфы h, совершает истишхадию. Передается от Мухаммада бин Сабита бин Кайса бин Шаммаса аль-Ансари, что в битве при Ямаме, когда ряды мусульман обнажились, Салим сказал: «Не так мы поступали во времена Посланника Аллаха g». Затем он вырыл для себя яму и залез в нее, держа знамя мухаджиров. В таком положении он оставался пока не стал шахидом. Биср бин Арта’ совершает ингимасию в самое логово римлян. Передается от ‘Аля’ бин Суфьяна аль-Хадрами: «Биср бин Арта’ направился в поход на римлян во главе армии, но его арьергард постоянно подвергался атакам. Римляне часто устраивали засады и атаковали их. Увидев это, Биср сам стал в арьергарде своей армии с сотней воинов. В один из дней он направился в долину на территории римлян. Там он увидел церковь и около тридцати боевых коней, стоявших на привязи. Тут Биср понял, что это и есть те самые всадники, которые нападали на арьергард его войска. Он спустился с коня и привязал его, а затем вошел в церковь и закрыл за собой дверь. Римляне удивились его поступку и бросились к своим ко-

пьям, но Биср успел сразить трех из них прежде этого. В это время отряд Бисра разыскивал его. Они увидели и узнали его коня. И тут они услышали шум боя изнутри церкви. Они попытались открыть дверь, но она оказалась заперта. Тогда они пробили крышу и спустились внутрь через нее. Там они увидели, что Биср одной рукой держит вывалившиеся из живота кишки, а в правой руке держит меч. Когда его товарищи уже были внутри церкви, Биср упал без сознания. Тогда они бросились на римлян и убили часть из них, а часть захватили в плен. Тогда пленники обратились к ним: «Заклинаем вас Аллахом! Кто это?!» Те ответили: «Это Биср бин Арта’». Тогда пленники сказали: «Клянемся Аллахом! Женщина еще не родила подобного ему!» Товарищи Бисра вернули кишки внутрь полости живота. Кишки были целые, но живот был вспорот. Затем они перевязали его и отвезли в лагерь. Там ему зашили рану, а со временем он исцелился полностью». Так сподвижники стремились заполучить этот высокий уровень в Раю. Они были самыми богобоязненными людьми, больше всех поклонялись Аллаху и были самыми знающими. На этом пути их не остановили ни предлоги получения знаний и их распространения, ни красота этого мира, ни дети и родители. Их последователи будут идти по их стопам до самого Судного Дня, пока последний из них не убьет Даджаля, с дозволения Аллаха.

Операции истишхада – это кратчайший путь к шахаде

УМИЯ

35

- Что вы можете сказать о положении на фронте в районе города Тадмур до его завоевания? Как вы готовились к нападению? - Воины Халифата первый раз захватили город Тадмур в месяце Шаабан 1436 г.х. После этого нусейритская армия вместе с ополчениями рафидитов десятки раз предпринимали попытки вернуть город, но не смогли этого добиться. Сотни из них были ранены, а десятки единиц техники уничтожены. Но позже, в начале месяца Джумада аль-Ахира 1437 г.х. они начали новую широкомасштабную операцию на город при поддержке российской авиации. Они собрали тысячи солдат (рафидитской армии, ополчения, российских пехотинцев и советников) и стали проводить массированные бомбардировки с воздуха. На районы города и линию фронта в день в среднем падало порядка 100 ракет, а также бочек и газовых баллонов со взрывчаткой. В середине этого же месяца муджахиды были вынуждены отступить из города. После этого нусейритский режим предпринимал попытки расширить свои территории вокруг города. А муджахиды стали проводить серии нападений для истощения сил противника, а также крупные операции в подконтрольных нусейритам местностях Шаир, Джазаль и в других местностях вблизи Тадмура. После этого муджахиды сконцентрировали свою работу на востоке от города. В результате, за период времени с момента первого завоевания Тадмура в Шаабане 1436 г.х. и до начала месяца Раби аль-Авваль 1438 г.х. (19 месяцев), в боях в Тадмуре и его окрестностях было убито и ранено порядка 1700 солдат нусейритской армии и рафидитских ополчений, и 7 российских военных, среди которых был военный советник и двое пилотов. В свою очередь в этот же период времени муджахиды уничтожили и захватили в трофеи 236 единиц техники, среди которых был 71 танк, 18 пушек 23-го и 57-го

36

Итервью с военным амиром вилаята Хомс

калибра, два пулемёта калибра 14,5 мм и 20 пушек 122-го и 130-го калибра, а также несколько внедорожников с установленными на них пулемётами. К тому же был уничтожен российский вертолёт. Хвала Аллаху! - Какова была численность врага внутри Тадмура перед его захватом и где они располагались? - Нусейритский режим, рафидитские ополчения и российские силы базировались в нескольких хорошо укреплённых точках внутри города и его окрестностях: на горе Тар, у городского зернохранилища, на холме Амирия и на горе Хаян. Также местность Джазаль представляла из себя группу хорошо укреплённых военных поселений, расположенных на высоких холмах, поднимающихся над дорогами, ведущими в город. Вместе с силами нусейритского режима, рафидитских ополчений из Ирана, Афганистана и Ирака, там присутствовали члены Народного комитета (Ляджан шаабия) и российские силы. Русские, количество которых исчисляло десятками военных, были ответственны за руководство артиллерией, за воздушную поддержку и тренировку местных солдат. В городе находилось от 1500 до 2000 нусейритских солдат вместе с десятками танков, броневой техники и тяжёлым оружием. Нусейриты собрали эти силы для проведения нападения на позиции муджахидов в вилаяте Хейр.

Город был разделён на зоны, контролируемые находящимися в них рафидитскими ополчениями. Каждое из них закрепило за собой ту или иную улицу, на зданиях которых они стали рисовать лозунги ширка и развешивать свои флаги, таким образом помечая свою территорию. Мушрики-рафидиты построили несколько хусейний и полностью разграбили город, сняв с домов даже ёмкости для хранения воды! Весь город кишил блокпостами и военными пунктами. В нём также находилась российская военная база. Обеспечение бытовых услуг в городе было очень плохим. - Расскажите нам об операции по захвату города Тадмур. Как она прошла и какими были результаты? - Военная операция началась в четверг 8-го числа Раби аль-Авваль. В этот день воины Халифата начали ожесточённое нападение на нусейритскую армию и рафидитские ополчения с восьми различных сторон и по линии протяжённостью порядка 200 км. По милости Аллаха наступление получилось очень удачным, и в результате воины Халифата захватили город Тадмур и десятки различных мест в его окрестностях, нефтяные и газовые месторождения и территории в восточной части вилаята Хомс. Эта внезапная операция разбила планы нусейритов сделать рывок по дороге Тадмур-Хейр, чтобы впоследствии снять блокаду, которую муджахи-

УМИЯ

37

ды удерживают над нусейритами в городе Хейр и его военном аэродроме. Важность города Тадмур заключается в том, что он является узлом, связующим дороги между вилаятами Хама, Хомс и Дамаск. Он является перевалочной точкой на пути к территориям, находящимся под властью Халифата в вилаятах Дамаск, Хама, Хомс, Хейр и Ракка. Город является удобной отправной точкой в сторону территорий, находящихся под контролем нусейритского режима. Нусейритское руководство ещё несколько месяцев назад стало вести очень активную деятельность. Они организовали встречи с некоторыми так называемыми племенными шейхами из вилаятов Хейр и Ракка и объявили о создании Племенного ополчения, по примеру Племенного ополчения Ирака. Это образование должно было стать обувью нусейритов, в которой они надеялись пройти от Тадмура до города Хейр. Как известно, лучшая защита — это нападение. Именно этого боятся нусейриты, и именно этого они не ожидали. Воины Аллаха приготовились к бою и, положившись на Аллаха, провели масштабное наступление по линии фронта протяжённостью в 200 км. В это же время, ночью, началась операция в сторону местности Хувейсис, где бои происходят регулярно. Но на остальных фронтах наблюдалась необычная активность. На следующее утро группы ингимасиев готовились провести налёт на позиции кафиров. Десятки танков войска Халифата, распределённых по всей линии фронта, бомбили позиции нусейритской армии и ополчения. Эти танки служили артиллерией и прикрытием для прохода ингимасиев, которые вскоре добрались до насыпей кафиров, до поста Талиля, зернохранилища города Тадмур и до горы Хаян, которую нусейриты, рафидиты и российские самолёты не могли взять при своём захвате города Тадмур в прошлом году дольше всего. По милости Аллаха, в течение первого дня воины Халифата захватили всю гору Хаян, посты Халиля и посты у зернохранилища. А после этого пали нусейритские стены на месторождениях Джихар, Джазаль и Махр, газовое предприятие Хаян и другие военные позиции. Сразу после падения зернохранилища, которое являлось наиболее укреплённой крепостью кафиров и появления предположений, что может быть захвачена гора Тар, российские силы получили приказ о немедленном отступлении из Тадмура. Весть о бегстве русских с поля боя для нусейритов и рафидитов стала словно молнией, 38

Итервью с военным амиром вилаята Хомс

ведь они предполагали, что с поддержкой российских самолётов, артиллерии и с российскими приборами ночного видения они непобедимы. Захват Тадмура был неожиданным для всех. Это произошло только по милости Аллаха, Свят Он и Велик, по отношению к Его рабам-единобожникам. Спустя всего четыре дня с начала битвы, Аллах нам его открыл. Силы нусейритской армии и рафидитские ополчения быстро отступали под ударами муджахидов. По милости Аллаха, они потерпели огромные потери: 350 муртадов было убито и ранено, 50 взято в плен, был сбит один военный самолёт, а ещё 3 были уничтожены прямо на территории авиабазы Т-4. В свою очередь, муджахиды захватили более 50 танков, 28 пушек различного калибра, 7 БМП, установку для запуска ракет, 4 установки для запуска бронебойных ракет, ракеты типа Град, Катюша, танковые снаряды, пулемёты и огромное количество боеприпасов. Хвала Аллаху за ту милость, которую Он нам оказал! - Какую роль в этой победе и в последующих битвах сыграли истишхадии и ингимасии? - На третий день битвы решающим оружием против кафиров, которое вселяло в них непрекращающийся страх, после силы и мощи Аллаха, стали операции истишхадия. Один из стремящихся к шахаде всадников Абу Бакр аль-Халиди, да примет Аллах его шахаду, направился на своём заминированном танке к зернохранилищу Тадмура, где находилась самая хорошо укреплённая точка кафиров. Там базировались ополчения афганских шиитов фатимитов, иракские батальоны Саид Шухада и другие подразделения, которыми руководили российские офицеры. Когда истишхади стал приближаться к их позициям, кафиры стали искать возможность, чтобы убежать, однако брат был быстрее и превратил их укрепления в развалины. Практически сразу же после этого к стенам зернохранилища подоспели воины Халифата, которые принялись добивать оставшихся в живых и продолжили наступление к восточным фермам Тадмура. В это же время группы ингимасиев, положившись на Аллаха, продвигались в сторону позиций нусейритов на горе Тар и к складам Тадмура. Они стали сжимать кольцо вокруг нусейритов с трёх сторон внутри города, для выхода из которого остался лишь узкий проход по дороге, ведущей к местности Дава на севере. - Какими были действия муджахидов сразу

после захвата Тадмура? - Муджахиды использовали момент, когда оборона нусейритов и их союзников рушилась на глазах, продолжив наступление со всех сторон, пока не достигли окрестностей авиабазы Т-4, а после захватили пост у развилки на Карьятейн, Мишталь Хир и батальон ПВО в окрестностях авиабазы, которая была взята в оцепление с трёх сторон. - Назовите главные места и позиции, которые Исламское Государство захватило в этой операции? - Были захвачены местности Хувейсис и Шаир, которые находятся к северо-западу от города, а также местности Джазаль, Джихар, высотки Мидфаия и Абрадж в районе местности Джазаль и ещё одна стратегически важная гора между местностями Джазаль и Шаир. К юго-западу от города Тадмур была захвачена местность Каср Халябат, стратегическая гора Хаян, которая поднимается над городом и над дорогой, по которой нусейритам поступало подкрепление. К северо-востоку от города был захвачен пост Артезианский, высотки Бурдж и Махр, 15 военных постов между местностями Махр и Джихар, зернохранилища города, 8 постов в его районе и перекрёсток Талия к востоку от города. К северу от города была захвачена стратегическая гора Тар, гора Антара и военные склады Тадмура. Захват этих местностей сильно осложнил положение нусейритов и рафидитских ополчений внутри Тадмура. К югу от города была захвачена стратегическая гора Хаян. К западу был захвачен батальон Махджура, который находится к северо-востоку от военной авиабазы Т-4. А после этого, по милости Аллаха, оборона кафиров просто рухнула и наступила победа - захват всего города Тадмур! Была захвачена крепость Тадмура, которая стоит прямо над городом, высотка Амирия и район Амирия на севере города и его восточные ворота. Последний выход из города между горами Хаян и Тар, которые находятся к северо-западу и к юго-западу от города и которые муджахиды захватили в первые три дня боёв, также оказался в опасности. К западу от города были захвачены местности Баярат, Дава и развилка на Тадмур. Были захвачены важные газовые и нефтяные месторождения и предприятия, такие как газовый завод Махр, газовое месторождение Джихар, нефтяное месторождение Джазаль и его окрестности, а также газовое предприятие Хаян. Тадмур был взят

под контроль полностью, а также территории 40 км вглубь к западу от него, хвала Аллаху. Вилаят Хама был соединён с Тадмуром и линия рибата муджахидов теперь простиралась одной линией от вилаята Хама до окрестностей Дамаска. На государственной дороге Тадмур-Дамаск была захвачена развилка Джихар, которая находится к востоку от авиабазы Т-4. А также различные позиции и укрепления кафиров на горном хребте к северу от авиабазы, 12 из которых находились на пути к батальону ПВО. К юго-востоку от авиабазы было захвачено село Мархатан, вышка Сириятел и местности Каср Хир и Мишталь, которые находятся рядом с селом Барида к югу от военной авиабазы Т-4. Также был захвачен пост между городом Карьятейн и Т-4, а к западу от авиабазы было захвачено село Шарифа. - Какое значение имеет авиабаза Т-4? - Военная авиабаза Т-4 является самым крупным военным аэродромом в Шаме. На нём могут базироваться истребители и бомбардировщики, и на нём оборудованы посадочные площадки для военных вертолётов. Он используется для воздушной поддержки военных операций в восточной части вилаята Хомс. Он также находится вблизи от газовых и нефтяных месторождений этой же местности. На протяжении нескольких лет эту авиабазу используют для ведения военных действий против Исламского Государства. Любые силы, которые направляются в сторону города Тадмур, начинают свой путь с этой авиабазы. Своим географическим положением она как бы разделяет вилаят Хомс на северную и южную части и осложняет передвижение с северных районов к вилаяту Хомс и далее к вилаяту Дамаск. - Имели ли сахаваты отношение к этим битвам в вилаяте Хомс? И если имели, то какое? - Как обычно, сахаваты-муртады устремились на подмогу своим братьям нусейритам. После того, как Америка заявила о том, что Россия не способна вести войну против Исламского Государства, она приказала группе сахаватов, которые базируются у ложных государственных границ, готовиться для проведения нападений, которые должны были ослабить давление на нусейритский режим. И действительно, вскоре сахаваты объявили о начале операции «Радд аль-И’атибар», которую они планировали провести в отместку за позорное поражение в Восточном Каламоне несколько месяцев тому

УМИЯ

39

Воины Халифата захватили много танков в вилаяте Хомс

назад. Тогда сахаваты на десятках автомобилей провели нападение на фиктивные посты, которые муджахиды расставили в пустыне Хамад. В результате сахаваты попали на минные поля и, понеся потери ранеными и убитыми, бежали без оглядки, вернувшись обратно на стражу иорданской границы, недалеко от американской базы в Рукбане. - По какой причине в восточном Хомсе было взорвано газовое предприятие Хаян? Какое значение оно имело для нусейритского режима? - Предприятие Хаян ежедневно производило более 3 миллионов кубометров газа. Для нусейритского режима оно являлось крупным финансовым источником, который они использовали для финансирования своих военных операций. Это предприятие имело огромное значение для нусейритов также из-за того, что оно питало электростанции на юге Шама. В результате, в районах, находящихся под контролем нусейритского режима, электричества стало ещё меньше. Теперь нусейритам надо будет потратить большие средства, чтобы найти альтернативный источник энергии. - Расскажите нам о караматах и проявлениях помощи Аллаха в этой битве? - Все истории о том, как развалилась оборона нусейритской армии и рафидитских групп сами по себе невероятны. Это всё произошло за считаные дни, несмотря на присутствие российских войск и в особенности рафидитских ополчений, которые бежали впереди всех. Рельеф этой мест40

Итервью с военным амиром вилаята Хомс

ности считается ухабистым и труднопроходимым, в особенности район Джазаль, известный своими высокими горами и многими возвышенностями. Несмотря на весь арсенал и всю мощь, которую нусейритский режим расположил в этой местности, она была захвачена самыми простыми методами, после чего кафиры бросились в бегство. Это была милость Аллаха для Своих рабов-единобожников. Рассказывают одну историю, которая, после Всевышнего Аллаха, стала сильной причиной, послужившей расшатыванию кафирских рядов. Мы видели помощь Аллаха при приближении истишхади Абу Бакра аль-Халиди на своём заминированном танке к самому укреплённому месту кафиров – зернохранилищу Тадмура. Брат ехал вперёд порядка 15 минут, пересекая одну насыпь за другой. На него сыпались десятки снарядов, но он продолжал ехать вперёд. Аллах защищал его до самого конца, пока он не добрался до своей цели и подорвал свой танк посреди кафиров рядом с зернохранилищем. А после взрыва в воздухе поднялся густой дым, который начал двигаться в сторону зернохранилища, пока не покрыл его полностью. СубханАллах, а после эта завеса зависла на месте, продолжая покрывать всё здание зернохранилища таким образом, что находящиеся в нём кафиры не видели происходящего вокруг. В этот же момент братья штурмовики начали наступление и захватили этот район. Эта операция сыграла важную роль в последующем продвижении муджахидов к въезду в город со стороны Амирии.

УМИЯ

41

Несомненно, после возвращения Халифата и установления Исламского Государства, после того как были оживлены полностью или частично исчезнувшие и потерянные положения и символы Шариата, умы многих женщин озарились светом нашего прекрасного Шариата. Женщины на территориях нашего государства стали узнавать намного больше о религии и том, чем обязал их Господь миров, в частности это касается вопросов вероубеждения и единобожия, которые были запачканы на землях, где распространено многобожие и порицание религии. Самая прочная рукоять религии. Знай же, о рабыня Аллаха, что Ислам - это покорность Аллаху посредством единобожия, повиновение Ему, а также проявление непричастности к многобожию и многобожникам. Дружба и непричастность являются одними из основ Ислама, согласно единогласному мнению ученых. Дружба и непричастность входят в свидетельство «ля иляха илля Ллах», и человек не называется мусульманином, пока не отречется от неверия и неверных, даже если они будут самыми близкими для него людьми. Женщина может сказать: «Я проявляю любовь и приверженность к Аллаху, Его Посланнику и к верующим. И лучшим доказательством этого служит то, что я живу на землях Ислама, наслаждаясь Шариатом Господа миров». Знай же, что приверженность к неверным не выражается только лишь в помощи и их поддержке против мусульман. Просто скрытая любовь по отношению к ним или одобрение их поступков уже является одним из видов проявления к ним приверженности. Мы знаем, что местом любви и симпатии является сердце, а сердце - господином и руководителем остальных органов тела. 42

О женщины, проявляйте дружбу и непричастность

Приводится в Муснаде имама Ахмада, что Аль-Бара бин ‘Азиб h сказал: «Однажды мы сидели с Посланником Аллаха g и он спросил: «Какая рукоять Ислама крепче?». Люди ответили, что это молитва. Тогда он g сказал: «Хорошо. Но это не то». Тогда люди сказали, что это закят. На что он g ответил: «Хорошо. Но это не то». Тогда люди сказали, что это пост в месяц Рамадан. На что он g ответил: «Хорошо. Но это не то». Тогда люди сказали, что это хадж. На что он g ответил: «Хорошо. Но это не то». Тогда люди сказали, что это джихад. На что он g ответил: «Хорошо. Но это не то»,- а затем продолжил: «Самой прочной рукоятью веры является любовь и ненависть ради Аллаха». Шейх Сулейман Алю аш-Шейх r сказал: «Разве религия сможет стать полноценной, разве поднимется знамя джихада или знамя повеления одобряемого и порицания порицаемого, кроме как с любовью и ненавистью ради Аллаха, а также поддержкой и враждой ради Аллаха? Если бы все люди жили в согласии, любя друг друга, без вражды и ненависти, то разве стало бы очевидно различие между истиной и ложью, между верующими и неверными, между любимцами Милостивого и любимцами шайтана?» [Ад-Дурар ас-сания]. Между нами и вами установились вражда и ненависть навеки. Нет дружбы без непричастности. Именно так! Ты живешь среди единобожников, проявляешь любовь к Аллаху, Его Посланнику и верующим, но проявляешь ли ты непричастность к врагам Аллаха и к врагам религии? Возможно среди списка друзей в твоей мобильном есть те, кто ругает Исламское Государство. Это могут быть члены семьи, родственники

Флаги джихада и хисбы не могут быть подняты без проявления дружбы и непричастности

и подруги, которые проявляют вражду и ненависть к Исламскому Государству и его воинам. Но ты не беспокоишься по этому поводу и не придаешь этому особого значения. Хотя среди них есть даже те, кто призывает тебя покинуть земли Ислама под предлогом усилившейся войны против Исламского Государства, а также прочих ложных и пораженческих предлогов. И вместе со всем этим ты продолжаешь спокойно общаться с ними и проявляешь к ним любовь, вместо ненависти за твою религию. Напротив, ты сильно злишься, когда твой муж запрещает тебе поддерживать связь с подобными людьми. И злишься ты только потому, что они являются твоими близкими! Мусульмане бойкотировали сподвижника за то, что тот пропустил один военный поход. Наши праведные предки показали нам лучший пример в проявлении дружбы и непричастности ради Аллаха. Посмотрите, как Ка’аб бин Малик h без уважительной причины пропустил поход на Табук. И тогда пришел ясный, как солнце в зените приказ Пророка g, чтобы мусульмане бойкотировали его и других сподвижников, которые также пропустили этот поход. Ка’аб бин Малик h рассказывает про себя: «Что же касается посланника Аллаха g, то из всех оставшихся (в Медине), он запретил разговаривать только с нами тремя. После этого люди стали сторониться нас, изменив своё отношение к нам, и даже земля стала для меня неузнаваемой, это была уже не та земля, которую я знал прежде, и в подобном

положении мы провели пятьдесят ночей. Если говорить о двух моих товарищах, то они проявляли смирение, сидели у себя дома и плакали, а я был моложе и сильнее их и поэтому выходил из дома, принимал участие в молитвах вместе с мусульманами, ходил по рынкам, и никто не разговаривал со мной! Кроме того, я подходил к Посланнику Аллаха g, приветствовал его, когда он сидел среди людей после молитвы, и спрашивал себя: «Пошевелил он губами в ответ на моё приветствие или нет?» А потом я молился рядом с ним, украдкой посматривая на него, и, когда я был занят молитвой, он смотрел на меня, когда же я поворачивался в его сторону, он отворачивался от меня. После того как я провёл уже много времени, сталкиваясь с подобной отчуждённостью со стороны людей, я вышел из дома и дошёл до ограды сада моего двоюродного брата Абу Катады, которого я любил больше всех остальных людей. Забравшись на эту ограду, я обратился к нему с приветствием, но, клянусь Аллахом, он не ответил на моё приветствие! Тогда я сказал ему: «О Абу Катада, заклинаю тебя Аллахом, известно ли тебе о том, что я люблю Аллаха и Его Посланника?» Он промолчал, а я снова стал заклинать его Аллахом, однако он хранил молчание. Я ещё раз повторил свои слова, и на этот раз он сказал: «Аллах и Его Посланник знают об этом лучше!» Тогда мои глаза наполнились слезами…» Мусульмане бойкотировали его, и он оставался в таком положении пока Аллах не простил ему и его братьям. Поразмысли же, о рабыня Аллаха, и посмотри,

УМИЯ

43

При защите Ислама и мусульман дружба и непричастность ради Аллаха имеет критическое значение

как мусульмане бойкотировали Ка’аба, ответив на призыв посланника Аллаха g и проявляя ему свою приверженность. А разве Ка’аб h сделал то, что делают сегодня те, кто отсиживается от джихада? Как же он далек он подобного! Ведь отсиживающиеся сегодня не просто не выходят на помощь истине. Среди них есть такие, кто своими острыми языками ругает муджахидов, когда ктото упоминает джихад в их присутствии. Религия Аллаха любимее для них, чем родные отцы. Как же прекрасен ‘Абдуллах бин ‘Абдуллах бин Убэй h. Его отец, который был главой лицемеров, сказал слова, которые приводятся в Коране: «Когда мы вернемся в Медину, то могущественные среди нас непременно изгонят оттуда презренных» [Аль-Мунафикун:8]. Пророк g приказал им вернуться назад, и тут ‘Абдуллах встал на пути своего отца и сказал: «Я не оставлю тебя, пока ты не заявишь, что ты унижен, а Мухаммад могущественен». Да! Это и есть проявление любви и непричастности, которые воплотились в самом прекрасном и чистом образе. Тут идет раскол по линии вероубеждения и методологии. Тут нет места любви и мягкости. Тут решается вопрос религии! Также Мать Правоверных Умм Хабиба i преподала нам такой урок в разделе дружбы и непричастности, какой редко можно встретить в нынешнее время. Передается от Зухри: «Абу Суфьян пришел в Медину, чтобы просить о продлении мирного договора, в тот момент, когда Про44

О женщины, проявляйте дружбу и непричастность

рок g собирался организовать поход на Мекку. Но Пророк g не посмотрел в его сторону. Тогда Абу Суфьян встал и пошел к своей дочери Умм Хабибе i. Когда он пожелал сесть на подушку Пророка g, то она забрала ее прямо перед ним. Тогда он спросил: «О моя дочь, ты посчитала меня недостойным этой постели или постель недостойной меня?» На что она i ответила: «Это подушка Посланника Аллаха g, а ты же являешься нечистым многобожником!» Тогда Абу Суфьян Сказал: «О доченька, после разлуки со мной тебя постигло зло». [Сияр а’алям ан-нубаля]. Уровни бойкота ради Аллаха. О раба Аллаха! Поистине, мы не призываем тебя оставить свою семью и близких, кроме тех, чье вероотступничество тебе стало явным, будь оно совершено словом или делом. Такого человека необходимо бойкотировать и прибегать от него к Аллаху. К таким людям нельзя проявлять никакого уважения. Необходимо полностью отречься от тех, кто помогает врагам Аллаха хоть одной буквой, или делает дуа, чтобы Исламское Государство погибло и потерпело поражение в своей войне с врагами, или желает исчезновения Шариата и установления презренных вымышленных законов, или совершает другие выводящее из Ислама действия. А что касается тех, чье заблуждение еще не дошло до этого уровня, то их необходимо бойкотировать по мере их заблуждения и грехов. Хвала Аллаху Господу миров.

УМИЯ

45

В то время, как война между воинами Халифата и силами куфра продолжается, взглянем на некоторые последние операции, проведенные муджахидами, в результате которых власть Халифата расширилась или которые подвергли врагов Аллаха еще большему страху и унижению. Эти операции являются всего лишь маленькой частью операций, которые провели воины Исламского Государства на различных фронтах за последние недели. Война с Турцией 7-го числа месяца Раби аль-Ахир воины Халифата уничтожили БМП турецкой армии управляемой ракетой, рядом с селом Каббасин к северо-востоку от города Аль-Баб. 8-го числа месяца Раби аль-Ахир воины Халифата провели нападение на муртадов турецкой армии и сахауатов к западу от города Аль-Баб. После непродолжительных перестрелок муртады пустились в бегство, а муджахиды захватили позиции перед тем как вернуться обратно.

46

Новости

12-го числа месяца Раби аль-Ахир воины Халифата уничтожили танк турецкой армии рядом с селом Кудейран. 26-го числа месяца Раби аль-Ахир истишхадий Абу Ахмад Хамави, да примет Аллах его шахаду, подорвал свою заминированную машины у здания турецкой армии и сахауатов у горы Дейр к северу от города Аль-Баб. В результате большое количество из них было уничтожено и ранено. В тоже время танк и два бронетранспортера были уничтожены управляемыми ракетами рядом с селом Кабр Макри к северо-востоку от Аль-Баба. Вилаят Кавказ 30-го числа месяца Раби аль-Авваль спецподразделения воинов Халифата провели нападения на два поста муртадов полиции в городе Хасавюрт и ещё одно нападение на полицейский патруль в городе Каспийск в центре Дагестана. Муджахиды смогли убить нескольких муртадов и часть из них ранить.

Муджахид Абу Хассан ‘Ираки, да примет Аллах его шахаду

Вилаят Багдад 3-го числа месяца Раби аль-Ахир Абу Хасан ‘Ираки, да примет Аллах его шахаду, мстя за постоянные бомбардировки крестоносно-рафидитской коалиции на медицинские центры в вилаяте Нейнава, подорвал свою машину посреди мушриков рафидитов в районе Садр на востоке Багдада. В результате порядка ста пятидесяти рафидитов было убито и ранено. После этого две припаркованные машины были подорваны у больницы Джавадир и больницы Кинди на востоке города. В результате чего еще шестьдесят рафидитов погибло. 9-го числа месяца Раби аль-Ахир истишхадий Абу Яхья Ираки, да примет Аллах его шахаду, подорвал свою заминированную машину посреди рафидитов в районе Ульва Джамиля на востоке Багдада. В результате чего погибло и получило ранения порядка восьмидесяти рафидитов. А другой истишхадий Абу Дуджана Ираки, да примет Аллах его шахаду, подорвал свой заминированный жилет в районе Балядият на востоке города. В результате чего погибло и было ранено сорок пять рафидитов. 11-го числа месяца Раби аль-Ахир после тщательного наблюдения за офицерами и командованием рафидитских войск и ополчения в медицинском факультете в районе Нахда на востоке Багдада, а также в университете Диджля, в местности Доура, на юге Багдада, спецподразделе-

ния подорвали две заминированные машины у скопления руководства муртадов. В результате порядка семьдесят из них были убиты и ранены. Вилаят Салахуддин 3-го числа Раби аль-Ахир ингимаси Халифата провели нападение на позиции рафидитской армии в городе Самарра. После ожесточенных перестрелок они вошли в полицейский участок, а также на базу ополчений Сарая Салям посреди города Самарры. Они смогли убить порядка ста муртадов и многих ранить. Был убит высокопоставленный офицер, уничтожено несколько их машин. Здание полиции и здание ополчения Сарая Салям были частично разрушены. Иордания 7-го числа месяца Раби аль-Ахир спецподразделения Исламского Государства убили младшего сержанта иорданской полиции муртада Бассама Хаурани в городе Маан на юге Иордании. Вилаят Ракка 8-го числа месяца Раби аль-Ахир воины Халифата провели ожесточенное нападение на позиции муртадов РПК в селе Тель Самн и Хунейз на севере вилаята Ракка. В результате перестрелок было убито порядка тридцати муртадов а еще сорок было убито в результате попадания колонны с подкреплением в засаду воинов Халифата. Колонна была уничтожена полностью вме-

УМИЯ

47

Мёртвый боец РПК

сте с БМП и пятью внедорожниками. 16-го числа месяца Раби аль-Ахир группа ингимаси смогла пробраться в тыл муртадов РПК в селе Сувейдия Сагира на западе вилаята. Ожесточенная перестрелка продолжалась несколько часов. После чего истишхадий Абу ‘Абдуллах Шишани, да примет Аллах его шахаду, подорвал заминированную машину посреди муртадов в селе. Муртады вызвали крестоносные самолеты и подмогу из других окрестностей. После чего к ним направился истишхадий Абу Хаттаб Димашки, да примет Аллах его шахаду, который подорвал свою машину у крупного скопления муртадов и их техники. В результате большое количество солдат РПК было уничтожено. Также в селе Сувейдия Сагира муртады подорвались на 8 заминированных устройствах, а ингимаси Исламского Государства атаковали сёла Бир Хуейм и Джабаль Шарки к северу от города Табка. В результате перестрелок муртады понесли потери убитыми и ранеными. Во время боев самолеты крестоносной коалиции провели множество бомбардировок, семь из которых по ошибке пришлись по позициям муртадов РПК. В результате всей операции муджахиды уничтожили порядка ста муртадов. 25-го числа месяца Раби аль-Ахир воины Халифата застали врасплох муртадов РПК, проведя крупномасштабное нападение в местности Джабаль, недалеко от Джарния, на западе вилаята. Группы ингимаси ночью проникли к позициям муртадов и взяли их в оцепление с трех сторон. Нападение началось в селе Атшана, Аюдж и Али 48

Новости

‘Умар и вплоть до села Джаддах и Альмахмудли. Все члены РПК находившиеся в этих сёлах были уничтожены. В свою очередь ингимаси атаковали село Тавихна, а из него направились к сёлам Абу Сахна и Джабар, а также к крепости Джабар, а другая группа атаковала село Джарния. В результате воины Халифата захватили эти сёла, а десятки муртадов РПК были убиты и ещё часть из них была ранена. 27-го числа месяца Раби аль-Ахир тридцать три муртада было уничтожено и шестнадцать ранено в результате нападения воинов Халифата на сёла Хунейс и Тель Самн. Муджахиды обстреляли позиции муртадов более чем ста пятьюдесятью минометными снарядами, а после успешно вернулись на свои позиции. Другая группа воинов Халифата напала на позиции муртадов РПК у села Хаяли на севере вилаята и убили пять муртадов, в момент, когда те пытались сбежать в пустыню. Муджахиды же успешно вернулись на свои позиции, захватив трофеи, оружие и боеприпасы. Вилаят Нейнава 9-го числа месяца Раби аль-Ахир воины Халифата провели ожесточенное нападение на позиции рафидитской армии и ополчения у квартирного комплекса Хадба на северо-востоке Мосула. Ожесточенная перестрелка из легкого и среднего оружия продолжалось несколько часов. В результате тридцать один муртад был уничтожен, а другие ранены. После этого истишхади Абу Анас Масляви и Абу Бакр Масляви, да

примет Аллах их шахаду, подорвали свои машины у скопления муртадов и их техники, в результате чего был уничтожен двадцать один рафидит и часть из них ранена, уничтожено два Хаммера а также здание в котором они укрепились. В свою очередь истишхадий Абу Ахмад Шами, да примет Аллах его шахаду, взорвал свою заминированную машину посреди рафидитской армии и ополчения в районе Салям на юге Мосула. В результате погиб еще двадцать один муртад и многие из них были ранены. Уничтожено четыре Хаммера и дом, в котором они базировались. Сомали Десятого числа месяца Раби аль-Ахир в результате нападения воинов Халифата ручными гранатами на пост рядом с районом Али Суфи в Могадишо, было убито двое полицейских и трое получили ранение. Вилаят Западная Африка 10-го числа месяца Раби аль-Ахир было убито двадцать солдат африканской коалиции в ходе нападения на их позиции в селе Буни Яди на северо-востоке Нигерии. Вилаят Хейр

ополчение. Воины Халифата провели нападение к западу от аэродрома взяв под контроль местности Макадис Кармид и Джария Сакани, в результате чего южные и западные районы города были соединены вместе с горой Сарда, которая находится к западу от города. После этого муджахиды продолжили продвижения к новым территориям нусейритской армии для отделения аэродрома от 137-ой бригады, а также от северо-западных районов города. Муджахиды захватили гору Амаля, которая возвышается над городом, район Макбара, находящийся рядом с ней, район Караджат Бульман и другие местности в районе Уммаль на юго-западе города. В результате боев было уничтожено по крайней мере сорок муртадов нусейритской армии и рафидитского ополчения, уничтожена пушка 57-го калибра, танк и Шилка. 19-го числа месяца Раби аль-Ахир истишхадий Абу ‘Али Шами, да примет Аллах его шахаду, подорвал свою заминированную машину посреди муртадов в районе электростанции на горе города Хейр. Часть муртадов была уничтожена и ранена. После этого их атаковали штурмовики. Вскоре муджахиды захватили электростанцию и её окрестности, а также полевую больницу нусейритской армии на горе. Всего было уничтожено порядка двадцать пять муртадов и часть из них была ранена.

16-го числа месяца Раби аль-Ахир группа ингимаси перед фаджром пробралась на позиции нусейритской армии к западу от военного аэродрома города Хейр и захватили местность Сакан Мухандисин, в котором базировались Войны Халифата в битве против муртадов нусейритской армии в вилаяте Хейр муртады и который являлся первой линией обороны аэродрома с западной стороны. В перестрелках погибло пять муртадов и часть из них была ранена. 17-го числа месяца Раби аль-Ахир воины Халифата продолжили продвижение и взяли военный аэродром в окружение с четырех сторон, отделив его от оставшихся северо-западных районов города и других мест дислокации нусайритской армии и рафидитского

УМИЯ

49

3

Sahavatı Halep’in dışına taşıyan yeşil otobüsler

Sahve gruplarının Nusayri Ordusu’yla ateşkes anlaşmasını sağlamak için Nusayri Rejimi temsilcileriyle görüşmek üzere Kazakistan’ın başkenti Astana’ya gittikleri sırada, mürted savaşçıları da, sahvelerin en büyük tağutu Erdoğan’ın ve müttefiği olan haçlı Rusların destek ve yardımı gölgesinde Bab Şehri’ne saldırıları sürdürüyorlar. Mürted sahvelerin felaketi, bununla da sınırlı değil. Onların liderlerinin bugünlerdeki açıklamalarını takip edenler, Ruslar’dan nasıl da dostmuşçasına bahsettiklerini görürler. Sanki bahsettikleri o Ruslar, Nusayri Rejim’in müttefiki, binlerce mustazafı öldüren, şehirleri ve köyleri yıkan, Halep Şehri’nin geri alınmasında ve oradan çıkarılmalarında Nusayri Ordusu’na yardım eden Haçlı Rusya değilmiş gibi. Öyle ki bugün Rusya’yı, “barış yapıcısı” olarak isimlendiriyor ve İslam Devleti’ne karşı savaşta kendisiyle ittifak kurmayı temenni ediyorlar. Mürted Şam sahveleri (arkalarından da tağut Erdoğan) ile haçlı Ruslar arasındaki bu dostluk, mürtedlerin yıllarca, Müslümanları öldüren, Müslümanlara karşı tağutlara yardım eden ve Müslümanların topraklarını işgal eden Yahudi devletçiğini koruyan Amerika’yı dost edinmelerinin 4

Başlarken

ardından geliyor. Amerika’dan ümidi kesince onun yerine Rusya’yı koymak kendileri için hiç de zor olmadı. Dahası, vela ve bera mefhumu kendilerinde iptal olmuş durumda olduğu için kısa bir süre sonra Yahudi devletçiğinin dostları oluvermelerinden de kendilerini alıkoyan bir şey yoktur. Onlar için, Yahudileri, Hıristiyanları ve müşrikleri dost edinip Ehli Sünnetten olan mü’minlere karşı onlara destek olmalarından daha kolay hiçbir şey yoktur. Bunu da ya müşriklerden korktukları için ya da onlardan gelecek bir menfaati umdukları için yaparlar. Mürted Şam sahveleri, Rus haçlılarla yeni yakınlaşmalarına hatta İslam Devleti’ne karşı savaşmak için onların, Nusayri Ordusu’nun sancağı altına girme ihtimallerine bahane olarak ‘Şam’da İran nüfuzunu zayıflatmayı’ ve ‘terörist gruplara karşı savaşta’ -ki bununla en başta İslam Devleti’ni kastediyorlar- Nusayri rejimin Rafızi militanlara ihtiyacının kalmasını ortadan kaldırma gerekçesini öne sürüyorlar. Onlar böyle yapmakla, Irak sahvelerinden kardeşlerinin yıllar önce Amerikan sancağı altına girmelerini haklı çıkarmak için söylediklerini harfiyyen tekrarlamış oluyorlar. Zira onlar da Amerika’nın, mücahidlere karşı savaşında kendilerine itimat ettiği Rafızi militanlara

Astana Konsferansı

alternatif olmak istediklerini söylüyorlardı. Ve ortak düşmanları olan İslam Devleti’ne karşı haçlı Amerika’nın yanında durmalarının, İslam Devleti ortadan kaldırılır kaldırılmaz Amerika’yı, ahde vefa gösterip, Irak’tan çekildikten sonra yönetimi kendilerine teslim etmeye iteceğini ileri sürüyorlardı. Tabi ki; Amerika hiçbir ahde vefa göstermedi. Aksine zevalleri, kendileri yerine İslam Devleti’ne karşı savaşma meşakkatini üstlendikleri; polis ve asker kıyafetine bürünen Rafızi militanların elinden oldu. Böylece (o Rafıziler) Irak’ın tümünü kolay bir ganimet olarak ele geçireceklerdi. Ancak Allah’ın lütfuyla birkaç sene içinde İslam Devleti, Rafızilere ve sahve kardeşlerine en kötü azabı tattırmak ve yine Allah’ın lütfuyla toprakları ve Allah’ın kullarını onların ellerinden kurtarmak için geri döndü. Allah b, iman iddiasında bulunan bu grupların halini açıklamıştır. Nitekim bunlar, her zaman ve mekânda, eziyetlerinden korktukları ya da kendilerinden faydalanmayı istedikleri için kâfirleri dost edinirler. Böyle yaparak da Allahu Teâlâ’nın dininden gruplar halinde çıkarlar. Allahu Teâlâ da onları, Allah’ı, Resulü’nü ve iman edenleri dost edinen, Allahu Teâlâ’nın hizbi olan, Allahu Teâlâ’nın galibiyeti, fethi ve temkini ancak ve ancak kendilerine yazmış olduğu sadık kullarıyla değiştirir. Aynen şu ayetlerde buyurduğu gibi:

“Ey iman edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dostlar (veliler) edinmeyin; onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden onları kim dost edinirse, kuşkusuz onlardandır. Şüphesiz Allah, zalimler topluluğuna hidayet vermez. İşte kalplerinde hastalık olanları: ‘Bize bir felaket gelmesinden korkuyoruz’ diyerek aralarında çabalar yürüttüklerini görürsün. Umulur ki; Allah, bir fetih veya katından bir emir getirecek de, onlar, nefislerinde gizli tuttuklarından dolayı pişman olacaklardır. İman edenler: ‘Olanca yeminleriyle elbette sizlerle birlik olduklarına ilişkin Allah’a yemin edenler bunlar mıdır? Onların bütün yapıp-ettikleri boşa çıkmıştır, böylece hüsrana uğrayanlar olmuşlardır.’ derler. Ey iman edenler, içinizden kim dininden geri döner (irtidat eder) se, Allah (yerine) kendisinin onları sevdiği, onların da kendisini sevdiği, mü’minlere karşı rahmetli, kâfirlere karşı ise şiddetli, Allah yolunda cihad eden ve kınayıcının kınamasından korkmayan bir topluluk getirir. Bu, Allah’ın bir fazlıdır, onu dilediğine verir. Allah (rahmetiyle) geniş olandır, bilendir. Sizin dostunuz (veliniz), ancak Allah, O’nun elçisi, rükû ediciler olarak namaz kılan ve zekâtı veren mü’minlerdir. Kim Allah’ı, Resulü’nü ve iman edenleri dost (veli) edinirse, hiç şüphe yok, galip gelecek olanlar, Allah’ın taraftarlarıdır.” [Maide, 51-56].

5

7

Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’a olsun. Salat ve Selam onun emirlerini bize dosdoğru ulaştıran Resulüne, ehline, sahabesine ve onları dost edinenlerin üzerine olsun. Uzun bir zamandan sonra Allah’ın b ahkâmlarını yeniden yeryüzüne hâkim kılan İslam Devleti mücahidleri, tüm küfür, şirk ve riddet taifelerinin saldırılarının hedefi haline geldiler. Tüm küfür cepheleri kendi çapında saldırmaya başladı. Özellikle askeri, ekonomik, siyasi ve ilmi olarak kampanya üzerine kampanya başlatıp koalisyon üzerine koalisyon kurdular. İslam Devleti, dünyanın hayat bulduğu günden bugüne kadarki süreçte tarihin satırlarına bir benzerini taşımadığı bir baskı ve saldırıya maruz kalmıştır. Onlarca küfür devletleri ve yüzlerce küfür ve riddet örgütleri İslam Devleti aleyhinde hiçbir zaman olmadıkları bir koalisyonun içine girdiler. Dünyanın süper gücü olarak kendilerini addeden ülkeler en son teknoloji ile üretilen tüm askeri teçhizatlarıyla beraber saldırıya başladılar. Allah’a hamdolsun ki, Allah Resulünün şu sözünde beyan ettiğinin dışında hiçbir şey olmadı. Nitekim Allah Resulü şöyle buyurmaktadır: “İbn-i Abbas h diyor ki: Ben bir gün Nebi’nin g terekesinde idim. Resulullah g şöyle buyurdu: ‘Ey evlatçığım! Sana bazı kelimeler öğreteceğim. Allahu Teâlâ’yı muhafaza et ki, Allah da seni muhafaza etsin. Allahu Teâlâ’yı muhafaza et ki, O’nu sana yönelmiş bulasın. İstediğin zaman yalnız Allah’tan iste. Yardım dileyeceğin zaman da yalnız Allah’tan yardım dile. Bil ki! Eğer bütün ümmet sana fayda vermek için toplansa, Allah’ın senin için yazdığından başka sana fayda veremez. Ve eğer bütün ümmet sana zarar vermek için toplansa, Allah’ın senin için yazdığından başka sana zarar veremez. Kalemler kaldırıldı ve sayfalar kurudu.’” [Tirmizi, Hadis No: 2516; Ahmed bin Hanbel, Hadis No:2669] Küfür cephesi, İslam Devleti’nin olağanca şiddetli saldırılar karşısında yıkılmadan ayakta durduğunu ve bütün olumsuz propagandalara rağmen katılımların hız kesmeden devam ettiğini görünce, bu sefer ilmi ve dini cepheden saldırıya başladılar. Bu konu için belamlarını hazırladırlar ve bu konumda rol alacaklara görev dağılımı yaptılar. Her ülke, kendi satılık âlimlerini çıkartıp medyada konuşturdu. Bu belamlar açtılar ağızlarını yumdular gözlerini. Çoğu zaman tezat ve çelişkili sözlerini görmezden geldiler. Nitekim söyledikleri çoğu şeye kendileri bile inanmıyordu lakin ibadet ettikleri tağut ilahları onlara böyle konuşmalarını emrediyordu. Son zamanlarda İslam Devleti ile savaşı şiddetlenen ve ağır bedeller ödemeye başlayan tağut Erdoğan ve hükümeti, öncelikle diyanet vasıtasıyla İslam Devleti

8

Özel Makale

aleyhinde iki rapor hazırladı. Nitekim diyanetin hazırladığı raporlar onlar adına tam bir rezaletti. Diyanet, İslam Devleti aleyhinde elinden geldiği kadar raporlar hazırlayıp hutbeler okuttu. Lakin hiçbirisinde zerre kadar ne bir delil ne de haklı bir gerekçe sunabildi. Dile getirdikleri ve yazdıkları şeyler; propaganda ve karalamadan öte bir şey değildi. Nasıl olsun ki; bu konuda belamlar bile birbirini kötüler olmuşlardır. Bazıları bazılarına sizin referans aldığınız kaynaklar ile İslam Devleti’nin referans aldığı kaynaklar birdir, deyip birbirilerine saldırmaktadırlar. İslam Devleti’nin Kur’an ve hadisleri kaynak olarak kabul ettiklerini gören kâfirler, İslam Devleti’ne hadis inkârcılarıyla, hadisleri tümden reddetmeyen lakin hadislerin çoğunu kendi mantığına uymadığı için inkâr eden, yahut hadisleri selefin fehmine göre değil de kendi anlayışlarına ve hevalarına göre yorumlayan güruhla saldırmaya başladılar. Allah’a hamdolsun ki; bu kesimler, Türkiye’de sayı ve etkinlik olarak çok azdırlar. Bu şarlatanlara zaten pek kimse kulak vermemektedir. İslam Devleti ile mücadele bahanesi ile televizyonlara çıkıp kendi küfür ve şirk düşüncelerini kusmaktadırlar. Son günlerde Türkiye’de, İslam Devleti aleyhindeki mücadelede özellikle hadis inkârcıları oldukça kıymet kazanmaya başladı. Nitekim bu kâfirler, programdan programa davet edilmektedirler. Bu sapık kâfirler, çıktıkları programlarda İslam Devleti bahanesi ile hadisleri, selef ulemasını ve bunlara önem veren kesimi eleştirebildikleri kadar eleştiriyor ve boş buldukları sahada diledikleri gibi pervasızca konuşuyorlar. Ne de olsa saha boş ve kalede kimse yokken onlar için gol atmak çok da zor olmasa gerek. Konu İslam Devleti olunca, söylediklerine de kimse itiraz etmeye cesaret edemiyor haliyle. Hadisleri kabul eden ve İslam’daki nasları gerek selef ulemasını gerekse de halef ulemasının içtihadlarını kabul eden kesim de, kendi değerlerine saldırıda bulunulduğu halde sesleri çıkmamaktadır. Yani İslam Devleti bahanesi ile Türkiye’de yaşayan ve kendisini İslam’a nispet eden büyük bir kesimin usullerine her türlü hakaret edilmektedir; lakin bu usulü kabul eden kesimin hiç de sesi çıkmamaktadır. İçlerinden hiç biri, kendi usullerinin doğru olduğunu, İslam Devleti ile bağdaştırılma korkusundan dile getirememektedir. Allah’a binlerce kez hamdolsun ki; İslam Devleti hem akidevi, hem menheci, hem fıkhi hem de dinin diğer bölümlerinde istikamet üzere devam etmektedir. Küfür cephesi, kara propaganda, karalama, kötüleme ve kendi heva ve yorumlarının dışında şuana kadar İslam Devleti’ne hiçbir reddiye verememiştir ve veremeyecektir. İslam Devleti her türlü yayınlarıyla, uygulamalarıyla ve sözleri ile İslam dininin hakikatlerini ortaya koymaktadır. Bu hakikatlere cevap veremeyen belamlar kinlerinden

gebermektedirler. İslam dininden isim olarak da olsa çıkmak istemeyen ve dini, kendi hevalarına uydurmak isteyen bu kesim, kinlerinden geberse de İslam dini, İslam Devleti’nin uyguladığıdır. Ve biz, birilerine şirin görünmek için ne İslam’ın bir hükmünün üzerini kapatırız ne de birilerinin hoşuna gidecek şekilde nasları yorumlarız. Hoşunuza gitmiyorsa, zaten üzerinizde sadece isim olarak kalan o İslam ismini de kaldırabilirsiniz. Evet, bir kez daha tüm sapıklara, belamlara ve kendisini ilim ehli zannedenlere sesleniyoruz. Eğer sizler haklı iseniz getirin delilinizi. Allah’ın izniyle şuana kadar getiremediniz ve bundan sonra da getiremeyeceksiniz. Bize kendi yorumlarınızdan ve hevanızdan yorumlarla boşuna reddiye vermeyin. Bilin ki; sizin yorumlarınızın bizim yanımızda hiçbir değeri yoktur. Bize, Kur’an ve sünnetten delil getirin. Kur’an ve sünnetteki nasları da, kendi sapık anlayışınıza göre değil, selefin fehmi üzere, selefin anladığı şekli ile bize reddiye verin. Sizden onlarca şey istemiyoruz. Eğer doğru söylüyorsanız sadece bir tek meselede bize reddiye verin. “De ki: ‘Eğer doğru söyleyenler iseniz (iddianızı ispat edecek) delilinizi getirin.’” [Bakara, 111] “Eğer, yapamazsanız -ki hiçbir zaman yapamayacaksınız- o hâlde yakıtı insanlarla taşlar olan ateşten sakının. O ateş kâfirler için hazırlanmıştır.” [Bakara, 23] Nitekim hadis inkârcısı belamlar, İslam Devleti’nin yaptığının hadislere ve geleneksel fıkha uygun olduğunu ifade edip İslam Devleti düşmanlığı üzerinden fıkhın ve hadislerin inkâr edilmesi gerektiğini savunmaktadırlar. Hadis ve fıkhı savunan belamlar da; İslam Devleti’ne şuana kadar kendi usulleri ile hiçbir reddiye veremediler. Yaptıkları tek şey; üç beş sloganik cümle ile İslam Devleti’nin yaptıklarının İslam’a uymadığını söyleyip İslam Devleti’ni kötülemeleridir. Nitekim saray belamlarından biri olan kâfir Ali Rıza Demircan şöyle demektedir: “Geleneksel fıkhımızda IŞİD’in bütün yaptıkları meşrudur.” Hadisleri ve fıkhı kabul eden kâfir Alparslan Kuytul ise; bunlara itiraz ederek İslam Devleti’nin yaptıklarının bir kısmının fıkha uygun olduğunu ve bir kısmının da uygun olmadığını sloganik cümlelerle dile getirmekte lakin fıkha uygun olmayan kısımlarına hiçbir örnek ve delil de getirememektedir. Hadis ve fıkıh inkârcısı kafir belam Abdulaziz Bayındır ise şöyle demektedir: “Bugün dünyanın neresinde bir İslam Devleti kurmak için yola çıksanız, bu mezheplerin hangisini uygulamak isterseniz isteyin sonuçta ortaya çıkacak olan IŞİD yapısına yüzde yüz uyan bir devlettir. Başka bir şey değildir.”

Başka bir programında ise şöyle demektedir: “Şii ve sünni bütün mezheplerin anlattığı din, IŞİD’in uygulamaya çalıştığı dindir.” Nitekim kâfir Lütfü Özşahin ise şöyle demektedir: “Şuan da IŞİD’in kadınlar konusunda, katliam konusunda vs. yaptıkları tüm eylemlerin delillerini bizim fıkıh literatüründe, İslam tarihinde kesinlikle bulursunuz.” Nitekim bu hadis ve fıkıh inkârcılarından biri olan kâfir İhsan Eliaçık bir programında, İslam Devleti’nin Buhari, Müslim ve diğer hadis âlimlerinin naklettiği hadislerden beslendiğini ve asıl hatanın İslam Devleti’nin uygulamaya çalıştığı elimizdeki hadis ve fıkıh kaynaklarında olduğunu iddia etti. Yine hadis ve fıkhı kabul eden Cübbeli Ahmet gibi tağutlar ise; köpek gibi İslam Devleti ve Müslümanlar aleyhinde dilini sarkıtıp solumakta ve her fırsatta delilsiz ve mesnetsiz bir şekilde Müslümanları kötülemektedir. “Dileseydik o ayetlerle onu elbette yüceltirdik. Fakat o, dünyaya saplanıp kaldı da kendi heva ve hevesine uydu. Onun durumu köpeğin durumu gibidir: Üzerine varsan da dilini sarkıtıp solur; kendi hâline bıraksan da dilini sarkıtıp solur. İşte bu, ayetlerimizi yalanlayan toplumun durumudur. Şimdi onlara bu olayları anlat ki; düşünsünler.” [Araf, 176] Bunların dışında Mustafa İslamoğlu, Abdullah Yolcu, Caner Taslaman, Hasan Onat, Hilmi Demir ve daha birçok belam kâfir, İslam Devleti’ni kötülemek için televizyonda ya da internette yayınlanan bir programdan diğer bir programa koşmaktadırlar. Gerek şahsi hesaplarında gerekse de sohbet ve toplantılarında İslam Devleti aleyhinde her türlü iftira, yalan ve karalamayı yapmaya devam etmektedirler. Bu satılık belamlar, İslam Devleti bahanesiyle aslında İslam’ın en temel usullerini kötülüyorlar. Çünkü topun ucunda asıl olarak İslam Devleti değil bilakis hadisler, selef, İslam uleması, tefsirler, fıkıh kitapları ve mezhepler var. Çünkü İslam Devleti’nin pratize ettiği şey, Türkiye’deki büyük bir kesimin de yıllardır kitaplarda okuduğu ve okuttuğu şeylerdir. Bu hadis inkârcıları kâfirleri şöyle derler: “İslam Devleti’nden önce çözmemiz gereken asıl sorun; şuan başta diyanet (hıyanet) olmak üzere cemaatler, dernekler, medreseler ve kendisini Ehli Sünnete nispet eden kesimin kabul ettiği usuldür.” Bu hadis inkârcıları şunu anladılar ki; İslam Devleti ile İslami ve ilmi olarak mücadele edebilmeleri için öncelikle Türkiye’de hâkim olan Ehli Sünnetin usulünü değiştirmeleri gerekir. Çünkü onların İslam Devleti’ni eleştirdikleri konuların aynısını Türkiye’deki medreseler, Kur’an kursları, imam hatipler okumakta ve okutmaktadır. Ehli Sünnetin

9

kaynaklarında onların İslam Devleti ile aralarındaki tek farkı, onların teoride okuduklarını İslam Devleti’nin hayata aktarmasıdır. Ehli Sünnetin kaynaklarını sözde kabul eden bazı saray belamları, sırf İslam Devleti’ni kötülemek için İslam Devleti’nin yaptıklarının İslam’da olmadığını, içeriğini dolduramadıkları sloganik cümlelerle dile getirmektedir. Lakin bu konuda kendi heva ve yorumları dışında Ehli Sünnetin kaynaklarından en ufak bir delil getirememektedirler. Bazıları Kur’an’ı işlerine geldiği gibi yorumlamakta, işlerine gelmeyen ayetlerin üzerini kapatmakta, dilediği hadisi kabul etmekte, dilediği hadisi inkâr etmekte, dilediği âlimi kabul etmekte, dilediği âlimi inkâr etmekte, dilediği içtihadı kabul etmekte, dilediği içtihadı reddetmektedir. Dolayısıyla İslam Devleti’nin tercih ettiği dini anlayışının hevasına uygun olmadığını söyleyip dilediği gibi kötülemektedir. Evet, sizler bugüne kadar Kur’an’ın ayetlerinden, hadislerden ve ulemanın içtihadından dilediğinizi kabul ettiniz, dilediğinizi hevanıza göre ya yorumladınız ya da inkâr ettiniz. Bizler, sizin gibi yapmıyoruz ve yapamayacağımızı beyan ediyoruz. Bizler, sizin yaptığınız gibi, kendi hevamıza göre Kur’an’ı ve hadisleri yorumlamıyoruz ve hevamıza uymayan hadisleri de inkâr etmiyoruz. Bizim yanımızda Kur’an ve sahih hadisler hüccettir. Kur’an ve sahih hadislerin naslarını selefin anladığı gibi anlar ve onların bize beyan ettikleri şekli ile kabul ederiz. Bu konuna ne halefin tevillerine ne de sapıkların yorumlarına itibar ederiz. Evet, İslam Devleti ile ilmi bir mücadele yapmak isteyen tağutlar tam bir hüsranın içinde kıvranmaktadırlar. Medyacılar, hadis inkârcılarının dışında İslam Devleti’ne reddiye verebilecek bir tek kişi bulamıyorlar. Nitekim bunu bir konuşmasında tağut Abdulaziz Bayırdır açık bir şekilde medyacılardan naklen; mikrofonu kime uzattıysak bize boş lafların dışında hiç kimse ilmi bir gerekçe anlatamadı, diye dile getirdi. Programlara çıkarttıkları ve konuşturdukları hadis inkârcı belamlarını Türkiye’de bile pek takan yoktur. Onların da dile getirdikleri şeyler, zaten kendisini İslam’a nispet eden hiçbir aklıselimin kabul edeceği şeyler değildir. Hulasa; Türkiye tağutları, İslam Devleti ile mücadelelerinde askeri, siyasi ve ekonomik açıdan olduğu gibi dini açıdan da tam bir fiyaskoyu yaşamaktadırlar. İslam Devleti’ne ilmi olarak cevap verebilecek kimseyi bulamamakta ve Türkiye halkının dini usullerine zıt bir usule sahip olan hadis inkârcılarından medet ummaktadırlar. Onların dışında çalacakları başka kapı da bulamamaktadırlar. Bu hadis inkârcıları da İslam

10

Özel Makale

Devleti’nden daha çok, diyaneti, cemaatleri, medreseleri ve imam hatipleri eleştirmektedirler. Onlara göre İslam Devleti’nin yeni nesilleri buralarda yetişmektedir. En nihayetinde konuşturdukları belamlar, sloganik üç beş cümleden öte bir şey ortaya koyamayan, ilmi bir cevap veremeyen ve toplumun büyük bir kesimi tarafından da dışlanan zavallılardır. Hakkın üzerini örtmeye çalışıyorlar lakin bunlara güçleri yetmemektedir. De ki: “Hak geldi, batıl yok oldu. Şüphesiz batıl, yok olmaya mahkûmdur.” [İsra, 81] “Allah’ın nurunu ağızlarıyla söndürmek istiyorlar. Oysa kâfirler hoşlanmasalar da Allah, nurunu tamamlamaktan başka bir şeye razı olmaz.” [Tevbe, 32] Küfrün Önderlerini Öldürün! “Eğer verdikleri sözden sonra yeminlerini bozar ve dininize dil uzatırlarsa, küfrün önderlerine karşı savaşın. Çünkü onlar yeminlerine riayet etmeyen kimselerdir. Umulur ki, vazgeçerler.” [Tevbe, 12] Allah b bu ayeti kerime de küfre önderlik yapanların öldürülmesini bize emretmektedir. Bugün Türkiye’de küfre öncülük eden ve dinimize dil uzatan küfrün önderlerinin öldürülmesi Allah’ın b emridir. Çünkü toplumu ifsat edenler bu önderlerdir. Topluma, İslam ve Müslüman düşmanlığını aşılayan bu keferelerdir. Toplumun İslam’la yönetilmesinde nasıl ki tağutlar engel ise ve bu tağutların izale edilmesi vacip ise aynı şekilde toplumun kafasını karıştıran ve onların İslam’a girmesini engelleyen küfrün önderlerinin de öldürülmesi en büyük cihadlardandır. Nitekim Allah Resulü g kendi döneminde küfrün önderlerini ya savaşarak öldürmüş ya da suikast yaptırarak onları öldürtmüştür. Evet, ey Türkiye’deki muvahhidler! Ey tevhidi Türkiye’de yaymak isteyen davetçiler! Ey küfrün önderlerinin kanını dökmek isteyen mücahidler! Tevhid davetinin önünü açmak istiyorsanız, insanları küfre davet eden, toplumu ifsad eden, üç kuruş menfaat için Allah’ın ayetlerini gizleyen veya yanlış tevil eden, tevhid dinini ve Müslümanları kötüleyen küfrün önderlerini öldürün. Mehmet Görmez, Cübbeli Ahmet, Abdullah Yolcu, Mustafa İslamoğlu, Abdulaziz Bayındır, Caner Taslaman, Alparslan Kuytul, İhsan Eliaçık, Ubeydullah Arslan ve bunların dışında tağutları destekleyen, sabah-akşam İslam Devleti’ne dil uzatan, tevhid dinini kötüleyen, Müslümanlara ve mücahidlere hakaret eden küfrün önderlerini öldürün. Ey Muhammed bin Mesleme ve Abdullah bin Atik’in torunları! Bu küfrün önderleri size çok yakın ve onları öldürmek size çok kolaydır. Allah Resulü’nün küfrün önderlerine karşı suikast sünnetini yaşatın. Tevhid akidesine dil uzatan, Müslümanları, mücahidleri ve cihadı kötüleyen bizim bilmediğimiz

En feci şekilde öldürülmesi gereken Erdoğan köpeği, mürted Abdullah Yolcu

fakat sizin bildiğiniz tüm belamları öldürün! Onlara sakın acımayın! Onları diğerlerine ibret kılacak en feci bir şekilde öldürün! Bilin ki; sizler, Allah’ın yolunda savaşmaktasınız. Onlar da tağutları dost edinmiş ve onların rızası için İslam diniyle tağutların yolunda savaşmaktadırlar. Onların ve dost edindikleri şeytanın hilesi pek zayıftır. “İman edenler, Allah yolunda savaşırlar. İnkâr edenler de tağut yolunda savaşırlar. O hâlde, siz şeytanın dostlarına karşı savaşın. Şüphesiz şeytanın hilesi zayıftır.” [Nisa, 76] Tağut Erdoğan için oy kullanmak vacip diyen, tağut yolunda ölen ve İslam Devleti ile savaşan kâfirlere şehid diyen ve İslam Devleti mücahidlerine harici diyen Al-i Selul ve Erdoğan köpeği Abdullah Yolcu’yu en feci şekilde öldürün! Bilin ki; Mücahidlere ve tevhid akidesine dil uzatan bu belamı öldürmek size çok kolaydır. Bu belamların çoğunun koruması bile yoktur ve sohbet veya görev yaptıkları adresleri, dernekleri ve yerleri bellidir. Onları öldürmek için silaha bile ihtiyacınız yoktur. Elinize aldığınız herhangi bir bıçakla da onların dillerini çok rahat kesebilir ve onları çok kolay bir şekilde öldürebilirsiniz. Ey tevhidin savunucuları! Bu belamlara daha fazla konuşma fırsatı vermeyin! Nitekim bu belamlar; Obama, Erdoğan, Putin, Esad ve benzeri zalimleri ve tağutları desteklemekte veya sessiz kalıp Müslümanların aleyhinde sabah-akşam konuşmaktadırlar. Tevhid dinini, Müslümanları, Allah’ın kanunlarını ve Allah’ın kanunlarıyla yönetilen İslam Devleti’ni kötülemektedirler. Onlar, üç kuruş paraya

kendilerini satmış köpeklerdir. Saray etrafında dolanan soytarılardır. Eğer onlarda zerre kadar iman ve haysiyet olmuş olsaydı, Müslümanlardan önce kâfir zalimleri eleştirirlerdi. Bizim kısas olarak öldürme şeklimizden önce, kâfirlerin katletme şekillerini eleştirirlerdi. Bizim Allah’ın emrine imtisal etmek için kafa kesmemizden önce, kâfirlerin masum Müslümanların kafasını nasıl kestiğini ve bombalarla nasıl kafalarını kopardıklarını eleştirirlerdi. Ebubekir, Ali ve Halid bin Velid’in sünneti ve kısas olarak yakarak öldürdüğümüz mürted askerlerden önce, kâfirlerin bebekleri nasıl yakarak öldürdüklerini eleştirirlerdi. Kendi dinini, namusunu ve canını savunan Müslümanların yaptıklarını eleştirmekten önce, binlerce kilometre uzaklıktan gelip Müslümanları, çocuklarını, kadınlarını ve ailelerini kendi yurtlarında en feci şekilde öldüren, evlerini başına yıkan zalimlere dil uzatırlardı. Binlerce kilometre uzaklıktan gelip başımıza bomba yağdırarak masum bedenleri paramparça edenlere sus pus olmaz ve üç kuruş para karşılığında Allah’ın ayetlerini gizlemezlerdi. Bunların türleri ve görevleri değişik olsa da hepsinin ortak özelliği kâfirleri destekleyip tevhid dini ve Müslümanlarla dil uzatmalarıdır. Allah’ın laneti, zalimlerin ve destekleyicilerinin üzerine olsun. “Onlarla savaşın ki, Allah sizin ellerinizle onları cezalandırsın; onları rezil etsin; sizi onlara galip kılsın ve mü’min toplumun kalplerini ferahlatsın. Ve onların (mü’minlerin) kalplerinden öfkeyi gidersin. Allah dilediğinin tevbesini kabul eder. Allah bilendir, hikmet sahibidir. Yoksa Allah içinizdeki cihad edenleri ve Allah’tan, Peygamber’den, mü’minlerden başka hiç kimseyi sırdaş edinmeyenleri belirlemeden sizi kendi halinize bırakacak mı sandınız? Allah yaptığınız her işten haberdardır.” [Tevbe, 14-16] “De ki: ‘Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, aşiretiniz, kazandığınız mallar, kesada uğramasından korktuğunuz bir ticaret ve beğendiğiniz meskenler size Allah’tan, peygamberinden ve O’nun yolunda cihattan daha sevgili ise, artık Allah’ın emri gelinceye kadar bekleyin! Allah, fasık topluluğu doğru yola erdirmez.’ ” [Tevbe, 24]

11

12

Makale

Kitap ehlinden olan müşrikler, kuyrukları mürtedler ve müttefikleri, çatışmalar sırasında ya da hava saldırılarında İslam Devleti askerlerinden öldürülenlerin sayısını abartmaktan vazgeçmiyor. Bundan gayeleri ise; mücahidlerin müşriklere karşı savaşlarında, cihadlarında ve şirki ortadan kaldırıp dini ikame ettirmek isteklerinde ısrar ettikleri sürece, saflarında büyük kayıplar verecekleri izlenimi oluşturma yoluyla mücahidlerin kalplerine umutsuzluk sokup yaymak. Bu, kâfirlerin her zamanki alışkanlığıdır. Çünkü onlar işleri maddidünyevi neticelere göre kıyaslamakta ve bundan başka bir şey de bilmemektedirler. Aynen Uhud Savaşı’ndan sonra komutanlarının birinin yaptığı gibi! O da geride kalan Müslümanların kalplerine üzüntü sokmak için Allah Resulü’nün sahabelerinden öldürülenlerle övünmüştü. Buna karşılık kendisine ölülerinin eşit olmadığı, Müslümanların ölülerinin cennette, müşriklerin ölülerinin ise ateşte olduğu cevabı vermişlerdi. Allahu Teâlâ’nın muvahhid kullarına, müşrikleri hedef alıp öldürme ve onlara karşı savaşı sürdürme, toprakları ve malları ellerinden alma konusunda, alınan yaraların kendilerini tüm bunlardan alıkoymaması yönünde emri her zaman için gelmiştir. Allahu Teâlâ’nın şu buyruğunda olduğu

gibi: “Düşman topluluğunu takip etmede gevşeklik göstermeyin. Eğer siz acı duyuyorsanız, kuşkusuz onlar da sizin acı duyduğunuz gibi acı çekiyorlar. Oysa siz, Allah’tan onların ümit edemeyecekleri şeyleri umuyorsunuz. Kuşkusuz Allah her şeyi bilendir, hikmet sahibidir.” [Nisa, 104] Savaş hep zafer ve ganimetlerden ibaret değil. Aynı zamanda yara alma, acı, yorgunluk ve bitkinliğin olduğu gibi kalkanların, pazuların, malların ve uzuvların gitmesi de vardır. Muvahhidler, Allah yolunda harcadıkları tüm şeylerle Allahu Teâlâ’ya yakınlaşmayı ve kullarının cihaddaki sıdkını görmesi yoluyla yardımını daha çok çekmeyi umuyorlar. Dahası onlar, savaş sırasında niyetlerini Allah için has kılıp ellerinden gelen her şeyi yaparken aynı zamanda Allah’a muhtaçlıklarını da ortaya koydukları takdirde daha çok ecir alınacağını yakinen biliyorlar. Aynen Allah Resulü’nün g şöyle buyurduğu gibi: “Allah yolunda gaza ederek ganimet alan hiç bir ordu yoktur ki, ahirette alacakları ecirlerinin üçte ikisini peşin almış olmasınlar. Kendileri için üçte bir kalır. Ganimet almazlarsa ecirleri kendilerine tamam verilir.” [Müslim rivayet etmiştir]. Onlar, Allah’ın kelimesinin yüce olması ve bu yolda canlarını verebilmek için her kırılmanın ardından yerin ve

Mühacidler, kafirleri takip etmeye ve öldürmeye devam ediyorlar

13

göklerin Rabbi’ni razı etme yolunda daha fazla fedakârlıklarda bulunuyorlar. Aynen Rablerinin kendilerini vasfettiği gibi: “Kendilerine yara isabet ettikten sonra, Allah ve elçisinin çağrısına icabet edenler, içlerinden iyilik yapanlar ve sakınanlar için büyük bir ecir vardır.” [Al-i İmran, 172] Buna mukabil tağutun evliyalarının ise; böyle bir şeyi ummadığını görüyoruz. Savaşlarında harcadıkları şeyler kendilerine ancak üzüntü olarak dönmektedir. Muvahhidler tarafından her yenilgiye uğratıldıklarında içlerindeki kırgınlık artıyor. Her mal ve adam kaybında savaşı tamamlayıp sürdürme azimleri zayıflıyor. Sonunda da kesiliyorlar ve savaş aleyhlerine dönüyor. Bu nedenle Allahu Teâlâ kullarına onları bırakmamalarını emretmiş, zararın onlar üzerindeki etkisini ve de sonlarının ancak ve ancak Allah’ın kendilerini yerle bir etmesi olacağını hatırlatmıştır. Bunun doğruluğunu Allah Resulü’nün g ve değerli ashabının başladıkları günden bu yana hiç durmayan mübarek cihadın tarihinde defalarca kez gördük. Mekke ve Arap Yarımadası, sadece birkaç sene içinde Müslümanlara boyun eğdi. Fars müşriklerinin uzun yıllar sürdürdüğü ve Müslümanlara önemli yaralar aldırdığı savaşların ardından Müslümanlar Kisra imparatorluğunu 14

Makale

ortadan kaldırdılar. Öyle ki; Allah, onların eliyle Kisra’nın arşını düşürttü. Sonra Rum devletiyle savaştılar. Müslümanların onlara karşı savaşları birkaç yüzyıl sürdü. Ta ki sonunda Allah onların da zevaline ve izlerinin ortadan kalkmasına izin verdi. Sonra Müslümanlar, nice tağuta ve küfür milletine karşı, Allah hezimetlerine izin verene kadar yılmadan savaştılar. Dinleri ve yurtları da Müslümanlara kaldı. Aynı şekilde bugün mücahidlerin, başta haçlı Batı ülkelerine karşı olmak üzere (özellikle de son yirmi yıldaki) tüm şirk ve küfür milletlerine karşı savaşının merhalelerinde sancak netleşti ve gaye gerçekleşti. Muvahhidler, Allah’ın lütfuyla yükselmeye ve gelişmeye devam ediyor. Allah onların sayısını artırdı, silahlarını ve mallarını çoğalttı, topraklarında nüfuz sahibi kıldı, dininin ikame edilmesinde, bugün Mü’minlerin Emiri Şeyh Ebu Bekir El-Bağdadi (Allah O’nu korusun) tarafından yönetilen Müslüman topluluğun ihyasında onlara yardım etti. Buna mukabil, müşrikler ise; gerileme ve çöküş halinde. Bu da Allahu Teâlâ’nın mücahidleri cihadlarında sabit kılması, kâfir ve mürtedleri de zararda kılması nedeniyledir. Ta ki; sonunda Allah -nasıl ki öncekileri kırmıştır- bunları da kıracaktır. “İşte böyle; çünkü Allah, iman edenlerin velisidir; kâfirlerin ise, velisi yoktur.” [Muhammed, 11].

15

Mücahidler ne zaman müşriklere bir zarar verse, küfür ve dalalet ehli dilleri ve kalemleriyle olayları değiştirip farklı göstermeye kalkışıyorlar. Bundan gayeleri de; muvahhidleri teşhir edip onları karalamak, aslında inkâr ettikleri din ve kendileri kat kat daha fazla akıttıkları halde akan kanlara sahte gözyaşları dökmek, mücahidleri mukaddesata ya da dine hiçbir kıymet vermeyen fasık günahkârlar olarak göstermektir. Aynen, İslam Devleti askerlerinin, yılbaşı kutlamaları sırasında müşrikleri hedef aldığı son İstanbul saldırısında olduğu gibi... Öyle ki; bu saldırılarda muvahhidlerin haram kan akıttıklarını ve masumların öldürülmesini mubah kıldıklarını iddia ederek ortalığı ayağa kaldırdılar. Müslümanların nazarında durumun açıklık kazanması, mücrimlerin yolunun bilinmesi açısından burada meselenin bazı yönlerine ışık tutmaya çalışacağız. Bu arada tağut medyanın yayımladığı ölü ve yaralı isimlerine teslim olmuyoruz. Zira geçmişin belgeleri ve günümüzün delilleri onların bu konuda attıkları yalanların ve kandırmalarının ispatı için yeterlidir. Zira daha önceden mübarek Amman otelleri operasyonunda Ürdün tağutlarının yaptığı buna bir örnektir. Öyle ki; o operasyonlar CIA ajanları ile Irak sahvelerinin mürted komutanlarından bazılarının toplantılarını hedef almıştı. Ürdün tağutları ise bu hakikati gizleyerek patlamaların sadece otele düğün için gelenlere isabet ettiğini iddia etmişlerdi ki; bu gelenler aslında kasten hedef alınmamıştı. İstişhad operasyonlarındaki asıl hedef ise Haçlılar ve mürtedlerdi. Fitne, Öldürmekten Daha Beterdir Allahu Teâlâ şöyle buyuruyor: “Haram olan ayda savaşmayı sorarlar. De ki: ‘Onda savaşmak büyük (bir günahtır). Ancak Allah katında, Allah’ın yolundan alıkoymak, onu inkâr etmek, Mescid-i Haram’a engel olmak ve halkını oradan çıkarmak daha büyük (bir günahtır). Fitne, adam öldürmekten beterdir.’ ” [Bakara, 217]. İbn-i Kesir (Allah O’na rahmet etsin) bu ayetin iniş sebebi hakkında şöyle dedi: “Süddî, Ebu Mâlik, Ebu Salim kanalıyla Abdullah bin Abbâs’tan, Mürre kanalıyla da Abdullah bin Mes’ud’dan nakleder ki; Resulullah g bir seriyye göndermişti. Bu seriyye 16

Makale

yedi kişiydi. Başlarında Abdullah bin Cahş vardı. Bu seriyyede Ammar bin Yasir, Ebu Hüzeyfe, Sa’d bin Ebi Vakkas, Utbe bin Ğazvan, Süheyl bin Beyza, Amir bin Füheyre ve Ömer bin Hattab’ın müttefiki Vakıf bin Abdullah el-Yerbûi bulunuyordu. Resulullah, Abdullah bin Cahş’a bir mektup yazdı ve O’na Melel vadisine kadar (Medine’ye on yedi mil mesafede, Mekke ile Medine arasında bir yer) mektubu okumamasını emretti. Melel vadisine gelince, mektubu açtı. Mektubta “Nahle vadisine kadar in, arkadaşlarından ölümü isteyenler devam etsinler. Ve vasiyetlerini yapsınlar.” yazıyordu. Ben vasiyetimi yapıp Resulullah’ın g emri doğrultusunda yürüyorum, dedi. Ve yürüdü. Sa’d bin Ebi Vakkas ve Utbe geri kaldılar. Bineklerini yitirmişlerdi. Buhran denilen yere gelip bineklerini aramaya koyuldular. Abdullah bin Cahş Nahle vadisine doğru yürüdü. Orada Hakem bin Keysan ve Muğîre bin Osman (ve Amr bin Hadremî, Abdullah bin Muğîre’yi) gördüler. Muğîre kaçıp kurtuldu. Amr öldürüldü. Onu Vâkid bin Abdullah öldürmüştü. Bu olay Peygamber’in ashabının elde ettiği ilk ganimet oldu. Medine’ye iki esir ve elde

ettikleri mallarla döndüklerinde, Mekke halkı iki esirin değiştirilmesini istedi. Resulullah g; ‘Bakalım, diğer iki arkadaşınız ne oldu?’ dedi. Sa’d bin Ebi Vakkas ve arkadaşı gelince Resulullah iki esiri fidye mukabili salıverdi. Müşrikler buna karşı kötü davranarak dediler ki; Muhammed Allah’a itaat ettiğini sanıyor. Hâlbuki haram ayı ilkin helâl kılan O’dur. Ve o Recep ayında bizim arkadaşımızı öldürmüştür. Müslümanlar, hayır biz Cemaziyelahir ayında öldürdük, dediler. Denilir ki; bu Cemaziyelahir’in son gecesi ve Recep’in de ilk gecesiydi. Recep ayı girdiğinde kılıçlarını kınına soktular. Allah Teâlâ bu ayeti kerimeyi inzal buyurarak Mekke halkını kınadı ve “Sana haram aydan ve onda savaştan soruyorlar. De ki; ‘O ayda savaşmak büyük bir günahtır...” Helâl değildir, ancak ey müşrikler topluluğu; sizin Allah’a küfretmeniz, Rasulünü ve onun ashabını Allah yolundan alıkoymanız, Mescid-i Haram halkını oradan çıkarmanız, haram ayda savaşmaktan çok daha büyük bir suçtur. Onların Muhammed’i g yurdundan çıkarmaları Allah katında savaştan daha büyüktür.” Allah b, Abdullah bin Cahş’a h ve arkadaşlarına, yaptıklarına karşılık olarak mücahid muhacirlerin ecrini yazdı. İbn-i İshak’ın rivayet ettiği gibi. Zira o şöyle demiştir: “Kur’an ayeti nazil olup da Abdullah bin Cahş ve arkadaşları hakkındaki hüküm açıklık kazanınca; onlar mükâfata tamah ettiler ve dediler ki; ey Allah’ın Rasulü biz de mücahidlerin mükâfatına nail olabileceğimiz bir savaş isteyemez miyiz? Bunun üzerine ‘Şüphe yok ki iman edenler, hicret edip de Allah yolunda savaşanlar işte onlar Allah’ın rahmetini umarlar.’ ayeti nazil oldu. Ve Allah istediklerinden daha önemlisini onlara verdi.”. Tağutların ve Dostlarının Kanları ve Mukaddesatı Yüceltmelerinin Hakikati Müşriklerin, Allah Resulü’nü g ve ashabını haram aylarda savaştılar diye kötülediklerini duyan da müşriklerin, Allah’ın savaşı haram kıldığı bu ayları yüceltmelerinde samimi olduklarını sanır. Oysa hakikat, bunun tam tersidir. Aksine onların bu şiara karşı konumları, yüceltmeden daha çok alay etmeye benziyordu. Zira

onlar, ne zaman üç ay arka arkaya savaşın durması zorlarına gitse, (bu aylarda savaş) masiyetinden daha büyüğüne başvururlardı. Bu da “erteleme” adı altında Allah’ın hükümlerini değiştirip dininde kanun çıkarma masiyetidir. Bu, Allah’ın, savaşı haram kıldığı aylardan birinde savaşı helal kılıp onun yerine, savaşın mübah kılındığı aylardan birinde haram kılınmasıdır. Böyle yaparak Allah’ın haram kıldığını helal, helal kıldığını haram görmüşlerdir. Daha da ötesi bu habis fiilleriyle övünüyorlardı. Şairlerinin şöyle dediği gibi: “Bizler, Maad’a karşı haram ayların yerini değiştiren Ve helal ayları haram kılan değil miyiz?” Allahu Teala şöyle buyuruyor: “(Haram ayları) Ertelemek ancak küfürde ileriye gitmektir. Bununla kâfirler saptırılır. Allah’ın haram kıldığına sayı bakımından uymak için, onu bir yıl helal, bir yıl haram kılıyorlar. Böylelikle Allah’ın haram kıldığını helal kılmış oluyorlar. Yaptıklarının kötülüğü kendilerine ‘çekici ve süslü’ gösterilmiştir. Allah, inkârcı bir topluluğa hidayet vermez.” [Tevbe, 37] İbn-i Kesir (Allah O’na rahmet etsin) şöyle demiştir: “Mücahid’den rivayetle Leys bin Ebi Selim der ki: Kinane oğullarından bir adam her sene merkebi üzerinde (hacc) mevsimine gelir ve: Ey insanlar, ben ayıplanmam ve icabet edilmem. Söylediğimde de hiçbir şüphe yoktur. Muhakkak biz, Muharrem ayını haram kıldık. Ve Safer ayını erteledik, der. Gelecek sene gelip bir önceki sözlerini söyleyip: Muhakkak biz, Safer ayını haram kıldık ve Muharrem ayını erteledik, derdi. İşte Allah Teâlâ’nın : “Allah’ın haram kıldığına sayıca -ki dörttür- uymaları için (haram ayı ertelemek suretiyle) Allah’ın haram ettiğini helâl kılmış oluyorlar.” kavli

Mübarek operasyon sonrasında Reina gece kulübündeki manzara

17

Mürted Türk içişleri bakanı Süleyman Soylu, terörü önlemekte başarısız oldu

budur. Bu açıklamanın bir benzeri Ebu Vail, Dahhak ve Katade’den de rivayet edilmiştir.” Müşrikler, Allah’ın şiarlarını da günlerini de mukaddesatını da yüceltmemektedir. Aksine Allah’ın diniyle dalga geçip alay ediyorlar. Dinde Allah’ın izin vermediği şeyleri kanun kılıyorlar. Dinin tümünü inkâr ediyorlar. Sonra da Müslümanları ve dinlerini kötülemede büyük yol kat ediyorlar. Küfürlerine ve Allahu Teala’ya şirk koşmalarına rağmen kendilerinin doğru yol ve istikamet ehli olduklarını iddia ederek en ufak bir şüpheyle onları kınıyorlar. Bugün tağutların ve Allah’ın şeriatını değiştiren kötü âlimlerden olan kölelerinin böyle yaptıklarını görüyoruz. Öyle ki; mürtedlere karşı savaşıyorlar, müşriklerin mabedlerini, şirki kutlamaları sırasında kutlama mekânlarını hedef alıyorlar diye mücahidleri kınıyorlar. İnsanları da “mücahidler, Müslümanları ve müste’menleri öldürüyorlar, camileri hedef alıyorlar, aynen bundan önce haricilerin yaptığı gibi Müslümanlardan günah ehlini tekfir ediyorlar” diye kandırıyorlar. Oysa tağutlar, Allah’ı b inkârlarının (küfürlerinin), teşri’de, hükümde, ulûhiyette kendisiyle çekişmelerinin, Müslümanları ve müste’menleri öldürmelerinin -ki mücahidlerin bundan beri olduklarını, aslında kendileri yakinen bilmektedirler- kesinlikle bütün suçlardan daha büyük bir suç olduğunu unutuyorlar. Tağutların kölesi olan kötü âlimler ve medyacılar, efendilerinin Müslümanların kanlarını ta’ziminin ve bu kanları koruma hırslarının yalandan ibaret olduğunu, oysa bu yalanları, Müslümanlara en kötü işkenceleri yaptıkları hapishanelerinin ortaya koyduğunu 18

Makale

unutuyorlar. Onların yalanlarını gerek İslam Devleti topraklarında gerek de başka topraklarda uçaklarının Müslümanlara karşı işledikleri katliamlar ortaya koymaktadır. Elleri Müslüman kanına bulaşmış Haçlı, Yahudi, Rafızi, Hindu, Budist ve diğerlerine sundukları yardımlar onların yalanlarını ortaya koymaktadır. Kasten Değil de Teba Olarak (Orada Bulundukları İçin Kastedilmeksizin) Bazı Müslümanların Ölmesi, Onların Kanların Helal Gördüğümüz Anlamına Gelmemektedir Mücahidlerin, Müslümanları hedef aldıkları ve kanlarını helal kıldıkları yalanı, en eski yalanlarından biridir. Tevhid ehli tarafından buna defalarca kez cevap verilmiştir. Tevhid ehli, onların söylediğinin aksine, masum kanı yücelttiklerini açıklamış, Müslümanları müşriklerin arasına karışma konusunda; özellikle de müşriklerin hedef alınması muhtemel; askeri ve emniyet mevkileri, hükümet binaları, ibadethaneleri ve bayram kutladıkları yerler gibi mekânlara gitmemeleri hususunda uyarmışlardır. Her kim Allah’ın, müşriklerden ayrışma emrine, müşriklerin yurtlarından hicret emrine muhalefet ederse ve bir mücahid de, Müslümanla müşriki birbirinden ayırt edemez durumda olursa bu kişi sıkıntıyı kendi üzerine çekmiş olur. Mücahidlerin zimmeti ondan beridir ve eğer bu durumdaki bir Müslüman ölürse Allah o kimseyi niyeti üzere haşreder. Eğer mücahidlerin darbelerinden korunmak için kalkan edinilen masum canların helakine sebep olacak bile olsa müşriklerin mücahidler tarafından hedef alınması mubah ise kendi seçimiyle müşriklerin günah

işledikleri mekânlarda, bayram günlerinde, festivallerine katılmak, hallerinde ve fiillerinde onlara benzemek için kendilerine karışanların hali nasıldır? Sonra da Allah’ın Müslümanlara mubah kıldığı, dahası teşvik ettiği bir işin ardından -ki o iş de; harbi müşriklerin öldürülmesi ve kendilerine sıkıntı verilmesi yoluyla kastedilmeleridirbaşına bir sıkıntı gelmesini kınıyor! İşte mücahidler, gözetleme, inceleme, planlama ve uygulamada büyük çaba sarf ederek saldırılarında müşrikleri kastederek İstanbul eğlence kulübünü böyle hedef aldılar. Saldırıda, -her ne kadar fıskı ve günahkârlığı kesin olsa da- İslam’ına hükmedilen bir kimsenin öldürülmesi ya da eza görmesi de onlara bir zarar vermez. Lokanta mı Gece Kulübü mü? Tağutlar ve köleleri, sırf adından bile fısk ve fücur mekanı olduğu avam tarafından bilinen bir şirkî kutlama mekanında (gece kulübünde) vatandaşlarının öldürüldüğü, bu gece kulübünün müdavimlerinin kafir erkeklerle kafir kadınlar, fasık erkeklerle fasık kadınlar olduğu kıssasının yayılmasından utandılar. Bununla birlikte orada helak olanları daha önce mücahidler tarafından öldürülenleri gösterdikleri gibi ‘Allah’ın salih evliya kulları, yakınlaştırılmış şehidler’ diye lanse edebilmeleri de mümkün olamadı. Bu nedenle de şer’i ahkâmlarla oynamak için her zaman kullandıkları isimleri değiştirme oyununa başvurdular. İnsanlarda ‘mücahidler lokantadakilere saldırmış’, ‘onlar orada Allah’ın mübah kıldığı yemek ve içecekleri

yiyip içiyorlarmış’, ‘orası, Allah’ın oturulmasını mübah kılmış olduğu bir lokantaymış’ zannı uyandırmak için o fısk ve fücur mekânının adına “lokanta” dediler. İşin hakikatinde ise mübarek İstanbul saldırısının gerçekleştirildiği mekânın, Allahu Teala’ya şirk koşanların kutlamalarının yapıldığı bir mekan olmasından ötürü adının lokanta, kulüp ya da eğlence yeri olması, işin hükmü konusunda hiçbir şeyi değiştirmez. Burada onları hedef almak, öldürmek ve eziyet vermek için kendilerini kastetmek mubahtır. Üstelik fısk ve fücur mekânı olması itibariyle Müslüman’ın oraya girmesi de mubah değildir! Yeryüzünün doğusunda ya da batısında İslam Devleti askerleri, ‘cami’ diye isimlendirmelerine rağmen Rafızileri, İsmailileri ve de daha başkalarını mabedlerinde hedef almaktan hiç çekinmemektedir. Bu da o yerlerin işin hakikatinde Allah’ın dışında başkalarına ibadet edilen mekânlar olmasındandır. Müslümanların yalnızca Allah’a bile olsa oralarda ibadet etmek bir yana (zira Müslümanların, eğer bir mekânda Allah’tan başkasına ibadetin şüphesi bile varsa orada ibadet etmemesi yönünde açık nehiy vardır. Mecusilere benzememek için ateşe doğru namaz kılmaktan, namaz vakitlerinde müşrik saibelere benzememek için güneş doğma ve batma vakitlerinde namaz kılmaktan, müşriklerin putlarına kurban kestikleri mekânlarda Allah için kurban kesmekten kaçınmak gibi) oralardan, oralarda durmaktan ya da oralardan geçmekten uzak durması gerekir.

Mürted “alim” Selman El-Avde, mübarek saldırıyı kınadı

19

Bu mabedlere saldırı sırasında, İslam’ına hükmedilen kimselerin o mekânlara yakında bulunuyor olmaları sebebiyle kasten değil de teba olarak ölmeleri, bu şirk mabedlerinin hedef alınmasını engellemez. Müslümanların, özellikle de mücahidler kendilerini uyarmışken bu mekânlardan uzak durması gerekir. Hal böyleyken, küfrî bayram günlerinde müşriklerin topluluğunun ortasında; fısk ve fücur mekanlarında mevcut bulunanların durumu nasıldır! Müşriklerin Bayramlarını Kutlayanların Hükmü Ebu Abbas İbn-i Teymiyye’ye (Allah O’na rahmet etsin) Müslümanlardan Nevruz günü ve Gıdas Bayramı, yılbaşı, mercimek perşembesi, kutsal Cumartesi gibi diğer bayramlarda Hıristiyanlar gibi yemekler yapanlar, kendilerine bayramlarında kullanacakları bir şeyler satanlar hakkında; Müslümanların böyle şeyler yapmaları caiz midir diye soruldu. Şöyle cevap verdi: Allah’a hamdolsun. Müslümanların onların bayramlarına has hiçbir şeyle onlara benzemeleri helal değildir. Ne yemekleriyle ne giysileriyle ne boy abdestleriyle ne ateş yakmalarıyla ne de bir âdeti ya da bir ibadeti geçersiz kılma yoluyla! Müslümanların, bu münasebetle ziyafet vermeleri, hediye alıp vermeleri, bayramın ihya edilmesine yardım eden (çam, mum ve hindi gibi) şeyleri satmaları, bu bayramlarda çocukların oyun ve eğlence yerlerine gitmelerini sağlamaları (buna imkân vermeleri) ve bu günde süslenmeleri (yeni giysiler giymeleri) helal değildir. Kısacası; Müslümanların, kendi günlerini Hıristiyanların bayramlarının şiarından olan bir şeyle tahsis etme hakları yoktur. Aksine Hıristiyanların bayram günü, Müslümanların nezdinde haftanın diğer günleri gibi olmalıdır. Eğer Müslümanlar bu günde kasıt olmaksızın bir şey elde ederlerse halef ve seleften bazı kimseler bunu kerih görmüşlerdir. Yukarıda zikri geçtiği üzere tahsis edilmesi hususunda ise âlimler arasında bir tartışma yoktur. Dahası âlimlerden bir grup bu şeylerden birilerini yapanların, bu iş küfür şiarlarının yüceltilmesi manasına geldiği için kâfir olduğu görüşünü benimsemiştir. İçlerinden bir grup ise şöyle demiştir: “Onların bayramında (dağdan veya yüksek yerden) yuvarlanarak ölmek üzere olan hayvanı kesen, domuz kesmiş gibidir. Abdullah bin Amr bin As şöyle demiştir: “Her kim acemlerin ülkesinde olmaktan teselli bulur, onların nevruzlarını ve mihricanlarını (şölenlerinibayramlarını) kutlarsa ve onları bunda taklit ederse onlar gibidir. Kıyamet günü onlarla birlikte haşrolunacaktır.” 20

Makale

Seleften birden çok kişi Allahu Teala’nın “Onlar ki ezzura (batıla, sapıklığa) şahid olmazlar” ayeti hakkında bundan kasıt “kafirlerin bayramları” demiştir. Eğer bu, katılmaksızın sadece şahid olmak için böyle ise bir de o bayramlara has fiilleri gerçekleştirmesi durumunda nasıl olur? Nebi’den g, Müsned’de ve Sünen’lerde şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: “Her kim bir kavme benzerse o da onlardandır.” Hadisin başka bir lafzında da şöyle geçer: “Bizden başkasına benzeyen bizden değildir.” Bu, kendilerine benzemede böyle ise bundan daha öte şeylerde kendilerine benzemek nasıldır? İmamların cumhuru ister tahrim keraheti ister tenzih keraheti olarak olsun, bayramları için kestiklerini ve kurbanlarını yemeyi ‘Allah’tan başkası için kesilenler’ ve ‘dikili taşlar üzerine boğazlananlar’ kapsamına sokarak kerih görmüşlerdir. Aynı şekilde hediye verme ya da alışveriş yoluyla onların bayramlarına yardımcı olmayı kerih görmüşler ve şöyle demişlerdir: “Müslümanların, bayramları maslahatına; ister et olsun ister kan, ister elbise olsun Hıristiyanlara bir şey satması, onlara bir binek ödünç vermesi, dinlerinden bir şeyde onlara yardım etmeleri helal olmaz. Çünkü bu, onların şirklerini yüceltmek, küfürlerinde onlara yardımcı olmak(babından)tandır. Yöneticilerin Müslümanları bundan alıkoyması gerekir. Çünkü Allahu Teala şöyle buyuruyor: “İyilik ve takva konusunda yardımlaşın, günah ve haddi aşmada yardımlaşmayın.” [Maide, 2] Sonra Müslüman’ın ‘suyunu çıkarma’ yoluyla ya da bunun gibi başka bir yolla onların içki içmelerine yardımcı olmaları da helal olmaz. Hal böyleyken küfür şiarlarından birine yardım ederse durumu nasıl olur? Eğer onlara yardım etmesi helal değilse fail olan kendisi ise durumu nasıl olur? Allah en iyi bilendir.” [Mecmuu’l Fetava, hafif bir değişiklikle]. İstanbul Saldırısı Mübarek Bir Operasyondur İstanbul saldırısı, kutlamalarını yaptıkları esnada ve mekânda müşrikleri hedef aldı. Müşriklerden ve mürtedlerden çok sayıda yaralanan ve ölen oldu. Bu saldırıda kendisini İslam’a nispet edip öldürülen kimse, kendisini İslam’dan daha çok küfre yakınlaştıran amellerle kendisine zarar vermiştir. Kendisi ile diğerleri arasında ayrım yapılamayacak şekilde müşriklerin arasına karışmasıyla kanı hederdir. Allah’tan bu saldırıyı düzenleyene ve kardeşlerine izzet ve zafer vermesini diliyoruz. Âlemlerin Rabbi Allah’a hamdolsun.

Türk tağutu Erdoğan, Şam’da cihad başladığında, Nusayri uçaklarının bombardımanından kaçanların toplanacağı ve orada kalacakları, bombardımandan korunacakları ve kendilerine hizmetler sunulacak, koruması da Amerika ve NATO gölgesinde Türk Ordusu’nun ve uçaklarının sorumluluğunda olacak bir bölge oluşturulması teklifi sundu. Ancak Amerika’nın ve NATO’daki müttefiklerinin onaylamaması nedeniyle bu fikir ve güvenli bölgeyi Nusayri uçaklarından korumak için kullanılması mümkün patriot tarzı gelişmiş hava savunmalarını çekme girişimleri başarısız kaldı. Türkiye Prensip Olarak Onayı Elde Ediyor Amerika önderliğindeki uluslararası koalisyonun İslam Devleti’ne karşı savaşının kızışmasıyla her kesimin kendine has planını piyasaya sürmesi mümkün bir hal aldı. Ancak bu planının İslam Devleti’ne karşı olması şart! Bu imkânın doğması üzerine tağut Erdoğan ve sahve gruplarından mürted müttefikleri yeni bir mefhumla ‘Güvenli Bölge’ planını tekrar ortaya koydular. Bu plan da; bu bölgenin (yani güvenli bölge kılınacak bölgenin) İslam Devleti’ne karşı savaşta bir üs olarak kullanılması; böylece buranın Rafızilerin Irak’taki, Peşmergelerin Kürdistan’daki, PKK’nın Cezire bölgesindeki, Nusayri rejimin Halep ve kırsalında çatıştıkları 22

Makale

eksenlere ilaveten yeni bir saldırı ekseni için hareket noktası olması planı. Vakıada birbirilerini destekleyen zahirde ise düşman gözüken tüm bu eksenlerin hepsinin ‘Fırat Kalkanı’ (Türk mürtedlerle müttefiklerinin kullandığı isim), ‘Fırat’ın Gazabı’ (Kürt mürtedlerle müttefiklerinin kullandığı isim) gibi birbirine yakın isimler kullanması aslında görevin bir olduğu izlenimi veriyor. Bu koşullar altında Türkiye, Amerika’dan Cerablus, Rai yönünde; el-Bab şehrine varacak şekilde ilerlemek için onay almayı başardı. Aynı şekilde Amerika, operasyonun birçok aşamasında kendisine havadan yardım sağladı, destek ve silahlandırmada bulundu. Nusayri rejimi ile Rus, İranlı müttefiklerinin reddetme ihtimalini aşmak için de mürted Türk hükümeti, Rus haçlılarla müzakerelere ve onları Halep’in kuzey ve doğu kırsallarında ilerlemek için onay vermeye ikna etme yoluna başvurdu. Bu esnada kendilerine bu ilerlemenin sadece İslam Devleti’ne karşı savaşa yönelik olduğu, kesinlikle hiçbir şekilde Nusayri rejimine, Rafızilerden ve diğerlerinden oluşan müttefiklerine dokunulmayacağı güvencesi verdi. Bu Planın Türkiye İçin Önemi Tağut Erdoğan ve mürted hükümetinin üyeleri, laik-kafir PKK’nın tamah etmekte olduğu Kürt devletinin kurulmasını engellemek için bir vesile olacağı sıfatıyla güvenli bölge lafını çokça gündeme getirdiler. Bu da Cerablus’tan Azez’in 50 km. içine kadar uzanan bölgeyi kontrol altına almak aracılığıyla olacak. Böylece mürted PKK savaşçılarının Fırat’ın doğusunda ve batısında kontrol altında tuttuğu bölgelerin bağlantısı engellenecek. Bu bölge aynı zamanda bir barikat noktası olmuş olacak ve İslam Devleti mücahidlerinin, topraklarına ulaşmasını engelleyecek. Ancak haritadaki vakıayı, Türkiye

Mürted Erdoğan ve haçlı müttefiği Putin

ve Şam sahalarındaki siyasi olayların gidişatını derince gözden geçiren bir kimse bu bölgenin mürted Türkiye hükümeti için gerçek önemini ve her ne kadar Kürt devleti kurulması projesini yıkmak meselesi önemli bir mesele olsa da bu bölgenin Türkiye hükümeti için bunun çok daha ötesinde önem taşıdığını anlar. Türk ordusunun Şam topraklarından bir parçayı kontrol altına alması kendisine, ileride Nusayri rejimine büyük baskı yapma imkânı sağlayacaktır. Bu, birçok mürted sahve grubun kontrolünü elinde tutmaktan daha önemli bir şey. Bu, Şam’da kurulacak tağut hükümetin şekli ne olursa olsun gelecekte bu bölgeden çekilme karşılığında kendilerinden büyük kazanımlar elde edebilmesi manası taşıyor. Aynı şekilde Türkiye’nin, Rus ve Amerikan hava desteği aracılığıyla bu bölgeden bir kısmın egemenliğine sahip olması, Nusayri rejimin, kendisini bombalamasını da engeller ve ileride Türkiye’nin istenmeyen mültecilerin (rahatsızlık verici olan ve ülkeye pek faydası dokunmayan) büyük kısmından, bu bölgede kendilerine mülteci kampları kurulması aracılığıyla kurtulmasına da yardım edecek. Yine gerileyen Türkiye ekonomisi adına sebep oldukları büyük külfetlerden de kurtulmasına vesile olacak. Tüm bunların dışında bir de bu kamplardakiler, Türk Ordusu’nun Şam’a yönelik müstakbel projelerinin menfaatine savaşçılar olarak yetiştirilecek. Nitekim İran, Haşd er-Rafızi kapsamındaki Rafızi militanların kontrolünü elinde tutup hedeflerini gerçekleştirmede onları kullandı. Aynı şekilde Türkiye’nin de artık

‘Haşdu’s sahavat’ diye bir şeyden bahsedip onları Şam ve bölgedeki menfaatleri hizmetine kullanmaktan bahsetme imkânı doğdu. Makbul Güvenli Bölge Rus haçlıların denetiminde Nusayri rejimiyle mürted sahveler arasında gerçekleştirilen ateşkes anlaşmasına rağmen Rus yetkililer, ister açıkça ‘laik’ olduğunu ilan etsinler ister de ‘şeriatın hâkimiyetini’ istediğini iddia etsinler mürted sahve grupları arasında sağlam bir ittifak bulunduğunu bilmelerine karşın “ılımlı muhalefet” ile “aşırı”ların arasının ayrıştırılmasının zorunluluğundan bahsediyorlar. Bunun sebebi de; Nusayri rejimiyle müzakereleri kabul edip eski Nusayri rejiminin başbakanı Riyad Hicab başkanlığındaki müzakereler heyeti ile müzakere gerçekleştiren ılımlıların dışındaki; müzakereleri kabul etmeyen ‘aşırı’ların Rus bombardımanı tarafından hedef alınmak istenmesidir. Ancak bu iş, bu iki tip sahvenin (müzakereleri kabul edenler ve etmeyenler) büyük ölçüde birbirlerine karışmış olmasından ötürü ve ılımlıların diğerlerini aralarından çıkarmaktan aciz kalması nedeniyle mümkün olmadı. Bu, en açık surette ise, bütünüyle Nusayri rejimin eline düşmesinden önce Halep şehrinde kendini gösterdi. Hatta tağut Erdoğan, mürted sahvelere, makbul olan, aynı zamanda kendisine de güvenli bölge kurma için Rus-Nusayri izni sağlayacak bir ayrışma teklifi sundu. Öyle ki 23

bu teklife göre bu bölge, ılımlı sahvelerin, Nusayri rejimine karşı savaşı bırakıp sadece İslam Devleti’ne karşı savaşa yoğunlaşması aracılığıyla, aşırıcı sahvelerden ayrışmasını sağlama rolü oynayacak. Bu ılımlı sahveler bu şekilde hareket etmeyi sürdürdükleri sürece aynı zamanda Nusayri-Rus bombardımanından da korunmuş olacaklar. Rus-Türk Projesi Rusya ve Türkiye arasında gerçekleştirilen anlaşmaya binaen Halep şehrinin Nusayri rejimine tesliminin tamamlanmasından sonra, Halep tecrübesinin sahvelerin elinde kalan diğer Şam topraklarına da uygulanması adına sahveler ve Nusayri rejimi arasında barış anlaşması gerçekleştirilmesine dayalı yeni bir Rus-Türk projesi geliştirildi. Bu anlaşma ise şu üç temel üzerine kurulu: Birincisi; tüm Şam bölgelerinde, iki taraf arasında ateşkesin sağlanması. İkincisi; Nusayri rejim ile silahlı sahve gruplarındaki mürtedlerden ve siyasi muhalefetten oluşan (laiklik, demokrasi ve tüm oluşumların temsil edilmesi esası adına) ortak bir hükümetin kurulması. Bu hükümette üstün elin yeniden Nusayrilerin olması ve sahve savaşçılarının Nusayri ordusuna katılmasına çalışılması. Üçüncüsü; sonunda savaşın sadece İslam Devleti’ne karşı olmakla sınırlı olması. Buna binaen bu ittifak çerçevesinde güvenli bölge, Türkiye’nin ‘Fırat kalkanı’ operasyonunun başladığından bu yana; kaç aydır aslında (resmi olmayan şekilde) ateşkesin uygulandığı bölge iken şimdi resmi olarak uygulanacağı ilk bölge olacak. Aynı şekilde bu bölge, Rus-Türk projesinin kapsamına giren tüm grupların ve kuruluşların barınağı olacak. Öyle ki silahları, mühimmatları, aileleri ve karargâhlarıyla oraya intikal edecekler. İdlib ise Nusayri rejimiyle barış anlaşması yapmayan diğer mürted grupların barınağı olarak kalacak. Rus ve Nusayri uçakları kendilerini hava bombardımanına tutacak. Karadan da Rafızi militanlar kendilerini sıkıştıracak. Öyle ki bu cehennemden kurtulmak isteyenin önünde, kendini Nusayri orduya teslim edip bu orduya katılmaktan ya da güvenli bölgeye nakledilip Nusayri ordusuna karşı savaş cephelerinden uzak bir şekilde İslam Devleti’ne karşı savaşacak ılımlı sahveler ordusuna katılmak üzere resmigeçitlerden Türkiye’ye girmekten başka bir seçenek kalmayacak. Bu proje, Nusayri Ordusu’nun 24

Makale

Humus’un güneyinden, Şam’dan, Kalamun’dan ve belki de Der’a’dan gelen mürted sahve savaşçılardan kalanları oralara boşalttıktan sonra İdlib, sahil, Hama’nın kuzey kırsalı bölgelerini kontrol altına alması tamamlanana kadar sürecek. Öyle ki sahve unsurlarından bir mürtedin Nusayrilerle barış anlaşmasını kabul etmesinin alameti ya Nusayri Ordusu saflarına girmesi ya da güvenli bölge dâhilindeki ılımlı sahveler ordusuna girmesi olacak. Özellikle de mürted Türk hükümetinin mültecilerin kamplarının hepsini güvenli bölgeye taşımasının ardından Türkiye’de kalma seçeneği ortadan kalkarsa! Bu sırada da güvenli bölgedeki grupların Nusayri Ordusu’na katılması için anlaşma yapılacak. Bu gruplar, Ceyşu’ş Şa’bi gruplarına benzer ketibeler şeklinde olacak. Ya da polis birimine katılacaklar. Ancak ortak hükümetin içişleri bakanlığı büyük olasılıkla mürted muhalefetin payı olacak. Bu şekilde İslam Devleti’ne karşı savaş için çabalar tamamen birleştirilmiş olacak. Irak Sahveleri Tarzı Daha Şam’da sahvelerin çıkacağının ilk işaretleri görüldüğünde İslam Devleti, mürtedleri tamamen Irak sahvelerinin yolu üzerine yürüyecekleri ve kendilerinden öncekilerden daha beter bir akibetle karşılaşacakları hususunda uyardı. Öyle ki ne İslam Devleti onların yakasını bırakacak ne haçlı tağutlar onlara verdikleri vaatleri tutacaklar ne de Nusayriler, Rafıziler kendilerine temenni ettikleri şeyleri verecekler. Aksine İslam Devleti onların boyunlarını kesip koparmaya devam edecek. Rafıziler ve Nusayriler de kendilerini parçalayıp zayıflatıp boyun eğdirmeye devam edecek. Kim isyan ederse de eski dosyalarını yeniden açmak ya da yeni suçlamalarla yargılanması Rafıziler ve Nusayriler için hiç de zor olmayacak. Haçlılar ve tağutlar da kendilerine ihtiyaç biter bitmez kendilerini bırakacaklar. İçlerinden bölge ülkelerinden birine sığınanlar dışında hiçbiri de kurtulamayacak. Aynen Irak sahve komutanlarının başına geldiği gibi! Sahveler ortadan kalkacak ve İslam Devleti Allah’ın izniyle Şam’ın kuzeyinde elinden giden tüm bölgelere geri dönecek. Büyük orduları, oradan yeni eyaletler yapmak, orada Allah’ın şeriatını uygulamak, Atatürk putlarını, demokrasi, laiklik, sufizm, mürted İhvan vesenlerini (suretsiz put) ortadan kaldırmak üzere Türkiye topraklarına girecek. Bu, Allah’a hiç de zor değildir.

Şüphesiz ki hilafetin geri dönmesi ve İslam Devleti’nin kurulmasıyla birlikte ve ortadan kaldırılan kanunların, silinen hükümlerin tekrar canlandırılmasının ardından kadınlardan birçoğunun aklı nurlandı. Asil şeriatımızın getirdikleriyle aydınlandı. Allah’ın kadın kulları devletimizin topraklarında dini meseleleri ve âlemlerin rabbinin kendilerini yükümlü tuttuğu şeyleri özellikle de şirk diyarlarında kirletilen akide ve tevhid konularını daha iyi idrak eder oldular. İmanın En Sağlam Kulpu Ey Allah’ın (kadın) kulu! Bil ki İslam, tevhidle Allah’a teslim olmak, boyun eğerek O’na itaat etmek, şirk ve ehlinden beri olmaktır. Vela ve bera, icma ile İslam’ın temellerinden ikisidir. Bu ikisi “la ilahe illallah” şehadetindendir. Bir Müslüman, küfür ve ehlinden kendini temize çıkarmadıkça Müslüman diye isimlendirilmez. İsterse bu küfür ehli en yakın akrabaları olsun. Bir kadın şöyle diyebilir: “Benim dostluğum (vela) sadece Allah’a, resulüne ve mü’minleredir. Bunun en büyük delili de İslam yurdunda yaşıyor olmam ve insanların rabbinin şeriatıyla nimetleniyor olmamdır.” Bil ki kâfirlere dostluk, sadece onları Müslümanlara karşı desteklemek, yardım etmek ve arka çıkmakla olmaz. Aksine sırf onlara içten muhabbet ve saf sevgi besleyip onları tasdik etmek bile dostluk türlerindendir. Muhabbet ve saf sevginin yeri ise kalptir. Kalp, azaların efendisi ve gözeticisidir. İmam Ahmed, Müsned’inde Bera bin Azib’den h şöyle dediğini rivayet etmiştir: “Nebi’nin g yanında oturuyorduk. Şöyle dedi: İslam’ın en sağlam kulpu hangisidir? Namaz, 26

Kadınlar İçin

dediler. Fakat Allah Resulü şöyle buyurdu: Şüphesiz namaz hasendir. Fakat o değildir. Ashab zekâttır, dedi. Allah Resulü zekât bir hasendir, fakat o değildir, dedi. Ashab ramazan orucudur, dedi. Allah Resulü evet oruç bir hasendir fakat o değildir, dedi. Ashab, Allah yolunda cihaddır, dedi. Allah Resulü, şüphesiz cihad hasendir, o da değildir, buyurdu. Ashab hacdır, dedi. Allah Resulü hac güzeldir, ondan başka... buyurdu. Sonra da kendisi cevap verdi: Hiç şüphesiz imanın en sağlam kulpu; Allah için sevmek Allah için nefret etmektir.” Süleyman Al-i Şeyh (Allah O’na rahmet etsin) şöyle dedi: “Dinin tamamlanması, cihad, iyiliği emir ve kötülükten alıkoyma bayrağının dikilmesi Allah için sevip Allah için nefret etmek, Allah için düşmanlık, Allah için dostluk etmek dışında bir yolla mümkün müdür? Eğer insanlar tek bir yol, düşmanlık ve nefret söz konusu olmadan sevgi üzerinde ittifak etmiş olsalardı hak ile batılın, mü’minlerle kâfirlerin, Rahman’ın evliyaları ile şeytanın evliyaları arasında ayırtedici bir şey olmazdı.” [Ed-Durerü’s Seniyye]. Sizinle Aramızda Düşmanlık ve Nefret Başladı Bera olmaksızın vela yoktur. Yani; evet sen muvahhidlerin arasında yaşıyorsun, velan (dostluğun) da Allah, resulü ve mü’minler için tamam. Peki, Allah ve din düşmanlarından kendini temize çıkarıyor musun? Belki de telefon rehberinde ailenden, akrabalarından ve arkadaşlarından İslam Devleti’ne hakaret eden kimselerin numaraları kayıtlı. Bu devleti kuranlara düşmanlık besliyorlar. Belki de akrabalarından bazılarıyla konuşman esnasında onlar hilafete ve askerlerine düşmanlık

Hisbe ve cihadın sancakları, Vela ve Bera olmadan yükseltilemez

ve nefret -ancak Allah biliyor- gösteriyorlar. Ancak sen bundan rahatsız olmuyor ve bunu önemsemiyorsun. Aksine içlerinden bazıları, İslam Devleti’ne karşı savaşın şiddetlenmesi bahanesiyle ve daha başka batıllar ve söylentilerle seni İslam Devleti’ni terketmeye teşvik ediyor. Tüm bunlara rağmen sen hiçbir şey yapmıyorsun. Dinin ve akiden için hiç öfkelenmeden onlar gibilere saf sevgi gösteriyorsun. Aksine tüm öfkeni, eşin seni bu gibilerle görüşmeni engellediğinde eşine karşı gösteriyorsun. Çünkü onlar senin gözünde ‘akrabalar’. (Yani vela bera önemli değil)! Sahabeler, Bir Gazveden Geri Kaldığı İçin Bir Sahabiyi Boykot Ediyorlar Selef, bizlere vela ve berada en güzel örnekleri sergilemişlerdir. İşte Ka’b bin Malik h mazeretsizce Tebuk Gazvesi’nden geri kalıyor. Allah Resulü’nün g Müslümanlara Ka’b’ı ve savaştan geri kalan diğerlerini boykot emri, günün ortasındaki güneş gibi apaçık geliyor. Ka’b, Sahih Buhari’de geçtiği üzere kendi kıssasını anlatarak şöyle diyor: “Resulullah, kendisinden seferde geri kalanlar arasından işte şu üçümüzle konuşmaktan Müslümanları nehyetti. İnsanlar da bizden çekindiler ve bize yüzlerini ekşittiler. Hatta bana yeryüzü yabancılaştı; bu hakîkaten benim tanımakta olduğum toprak değildi. Bu hâl üzere elli gece kaldık. İki arkadaşım insanlardan çekildiler ve evlerinde oturup ağlamakla vakit geçirdiler. Fakat ben onların daha genci

ve daha salâbetlisi idim. Bu sebeble ben evimden çıkar ve Müslümanlarla beraber namazda hazır bulunurdum. Sokaklarda, çarşıda dolaşırdım. Hâlbuki hiçbir kimse bana söz söylemezdi. Namazdan sonra Resulullah’ın meclisine varır ve kendisine selâm verirdim. Ve içimden: -Acaba Resulullah selamıma karşılık vererek dudaklarını hareket ettirdi mi yahut ettirmedi mi, derdim. Sonra namazı Resulullah’ın yakınında kılardım da gizlice O’nu gözetlerdim. Namazıma yöneldiğim sıra O bana doğru dönerdi. Fakat ben O’nun tarafına bakınca da yüzünü benden çevirirdi. Nihayet insanların yüz çevirmelerinden de cefâsından ıztırâb çektiğim bu hâl uzayınca, bir gün gittim. Tâ Ebû Katâde’nin bahçe duvarından aştım. Ebû Katâde amcamın oğlu ve insanlar arasında beni en çok seven bir kimse idi. Vardım ona, selâm verdim. Vallahi selâmımı almadı. Ben: -Yâ Ebâ Katâde! Allah adına and vererek sana sorarım: Benim Allah’ı ve Rasûlü’nü sever bir kimse olduğumu bilir misin, dedim. Sustu, cevap vermedi. Ben tekrar and verip Allah için sordum. Yine sustu. Ben üçüncü bir kere daha Allah’a and verdim. Bu defa: -Allah ve Resulü en iyi bilendir, dedi. Bunun üzerine gözlerimden yaş boşandı. Döndüm, duvardan aştım. Allah kendisinin ve diğer kardeşlerinin tevbesini kabul edene kadar Müslümanlar kendisini boykot 27

Vela ve Bera, İslam’ı ve Müslümanları korumak için çok önemlidir

eder şekilde öylece kaldı. Ey Allah’ın (kadın) kulu! Bunu iyi düşün! Müslümanların, peygamberlerine icabeten ve kendisine vela adına nasıl da Ka’b’ı boykot ettiklerine bak! Ka’b, bugünkü savaştan geri kalanların yaptıklarını yapmış mıydı? Haşa! Haşa! Bugün savaştan geri kalanlar sadece geri kalmakla ve hakkı desteklememekle kalmıyor aksine içlerinden bazıları cihad ve ehli yanlarında zikredildiğinde onları sert bir dille eleştiriyorlar! Allah’ın Dini, Onlar İçin Babalarından Daha Sevgili Münafıkların başı olan Abdullah bin Ubey şöyle diyordu; “Andolsun, Medine’ye bir dönecek olursak, gücü ve onuru çok olan, düşkün ve zayıf olanı elbette oradan sürüp-çıkaracaktır.” [Münafikun, 8]. Daha sonra Allah Resulü g dönmelerini emrettiğinde Abdullah bin Ubey’in oğlu Abdullah, (babasına); “Kendinin zelil, Muhammed’in izzetli olduğunu kabul edene kadar seni bırakmayacağım” diyerek babasının yolunu tutmayı reddeden Abdullah bin Abdullah bin Ubey’e h helal olsun. Evet! İşte bu vela ve beranın en güzel ve en sadık surette kendisini gösterişi. İşte ayrışma ve kopma burada! Menhec ve inanç hatlarında! Onlara yönelmek de güvenmek de yok! Mesele din meselesidir. Mü’minlerin annesi Ummu Habibe i ise bizlere benzerini zamanımızda çok az görebileceğimiz bir ders veriyor! Zühri’den şöyle rivayet edilir: “Ebu 28

Kadınlar İçin

Süfyan, Nebi g, Mekke’ye gazve düzenlemek istediği vakit ateşkesi uzatması için konuşmak üzere Medine’ye geldiğinde (Allah Resulü g) onu önemsemedi. O da kalkıp kızı Ummu Habibe’nin yanına girdi. Resulullah’ın g minderinin üstüne oturmak isteyince Ümmü Habibe minderi onun altından çekiverdi. Ebu Süfyan: “Kızım, anlayamadım, bu minderi benden mi sakındın, yoksa beni minderden mi? diye sordu. Ümmü Habibe : “Bu Allah Resulü’nün minderidir. Sen ise müşrik bir adamsın. Senin onun üzerine oturmanı istemedim” cevabını verdi.” O da şöyle cevap verdi: “Sana benden sonra şer isabet etmiş kızım.” [Seyru A’lami’n Nubela] Allah Yolunda Terkin Dereceleri Sonuç olarak: Ey Allah’ın kadın kulu! Seni, sözle ya da fiille dinden çıktığı belli olan aileni ve akrabalarını terk etmeye teşvik ediyoruz. Böyle kimse terkedilir ve kendisinden teberri edilir. Düşmanlara bir harfle bile olsa yardım eden, İslam Devleti’nin helak olması ve düşmanlarıyla savaşında kaybetmesi için dua eden, şeriat hükmünün zevalini ve beşeri kanunların gelmesini temenni eden veya İslam’ın nevakızlarından ya da imanı batıl kılan herhangi bir şeyi işleyenlerin hiçbir onuru yoktur. Bunların dışında başka sapıklıklar içinde olanlar, içinde oldukları isyan ölçüsünde terkedilirler. Âlemlerin Rabbi Allah’a hamdolsun.

29

Hilafet askerlerinin küfür güçlerine karşı devam eden savaşları kapsamında bizler hilafet saltanatının genişlemesinde ve Allah’ın düşmanlarını korkutmada, öldürmede ve zelil etmede başarılı olan mücahidlerin son olarak düzenlediği bazı operasyonlara göz atacağız. Bu operasyonlar, İslam Devleti’nin geçmiş haftalarda yeryüzünün doğusundaki ve batısındaki farklı cephelerde düzenlediği çok sayıda operasyondan sadece bir kaçıdır. Mürted Türkiye’ye Karşı Savaş: Rebiulahir ayının yedisinde; Hilafet askerleri, ElBab şehri kuzeydoğusunda bulunan ‘Kabbasin’ kasabası yakınlarında mürted Türk ordusuna ait BMP tipi bir zırhlı aracı güdümlü füzeyle hedef alarak imha etti. Rebiulahir ayının sekizinde; Hilafet askerleri, mürted Türk ordusu ve sahavatların El-Bab şehri batısındaki mevkilerine operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda hilafet askerleri ile mürtedler arasında meydana gelen hafif bir çatışmanın ardından mürtedler kaçtı. Mürtedlerin kaçmasının ardından mevkiler kontrol altına alındı. Daha sonra hilafet askerleri sağ salim üslerine geri döndü. 30

Haberler

Rebiulahir ayının on üçünde; Hilafet askerleri, ‘Kudeyran’ köyü yakınlarında mürted Türk ordusuna ait bir tankı güdümlü füzeyle hedef alarak imha etti. Rebiulahir ayının yirmi altısında; Şehadet süvarilerinden Hamalı ‘Ebu Ahmed’ Š kardeşimiz bomba yüklü aracıyla harekete geçti ve bomba yüklü aracını El-Bab şehri kuzeyinde bulunan ‘Ed-Deyr’ dağı yakınlarındaki mürted Türk ordusu ve sahavatların bir karargâhının yanında patlattı. Patlamada mürtedlerden birkaç kişi öldü ve yaralandı. Aynı zamanda El-Bab şehri kuzeydoğusunda bulunan ‘Kabr El-Makri’ köyü yakınlarında mürted Türk ordusuna ait bir tank ve iki zırhlı personel taşıma aracı güdümlü füzelerle hedef alınarak imha edildi. Kafkasya Vilayeti: Rebiulevvel ayının otuzunda; Hilafet Devleti’nin güvenlik müfrezeleri ‘Hasafiyurt’ şehrinde ikisi mürted Dağıstan polislerinin iki kontrol noktasına ve biri de Dağıstan’ın merkezinde bulunan ‘Kasbik’ şehrinde polislerin bir devriyesine olmak üzere Dağıstan polislerine üç saldırı düzenledi. Düzenlenen üç saldırıda mürtedlerden birkaç kişi ölürken birkaç kişi de yaralandı.

Mücahid, Ebu Hasan El Iraqi 

Bağdat Vilayeti: Rebiulahir ayının üçünde; Rafızi haçlı koalisyonu tarafından Ninova Vilayetindeki sağlık kurumlarının sürekli hedef alınmasının intikamı olarak şehadet süvarilerinden Iraklı Ebu Hasan Š kardeşimiz bomba yüklü aracıyla Bağdat’ın doğusunda bulunan ‘Sadır’ şehrindeki müşrik Rafızilerin topluluklarına doğru harekete geçti. İstişhadçı kardeşimiz hedefine ulaştıktan sonra bomba yüklü aracını müşrik Rafızilerin yuvalarının ortasında patlattı. Patlamada müşrik Rafızilerden yaklaşık yüz elli kişi öldü ve yaralandı. Ayrıca düzenlenen bu istişhadi operasyonun ardından park edilmiş iki bomba yüklü araç şehrin doğusunda bulunan ‘El-Kindi’ ve ‘El-Cavadir’ hastanesindeki kalan yaralıların üzerine patlatıldı. Patlamada altmış kişi öldü ve yaralandı. Rebiulahir ayının dokuzunda; Şehadet süvarilerinden Iraklı Ebu Yahya Š kardeşimiz bomba yüklü aracıyla harekete geçti ve bomba yüklü aracını Bağdat’ın doğusunda bulunan ‘Ulva Cemila’daki’ müşrik Rafızilerin topluluklarının ve yuvalarının ortasında patlattı. Patlamada müşrik Rafızilerden yaklaşık seksen kişi öldü ve yaralandı. Aynı zamanda şehadet süvarilerinden Iraklı Dücane Š kardeşimiz şehrin doğusunda bulunan ‘Belediyat’ mıntıkasında mürted Rafızilerin diğer bir topluluğuna daldı ve patlayıcı yeleğini mürtedlerin toplulukları ortasında patlattı. Patlamada mürted Rafızilerden yaklaşık kırk beş kişi öldü ve yaralandı. Rebiulahir ayının on birinde; Bomba ekipleri, mürted Rafızi ordusu ve milislerinin komutanlarının ve

subaylarının Bağdat’ın doğusunda bulunan ‘En-Nahda’ mıntıkasındaki ‘El-Kindi Tıp Fakülteleri’ içinde ve Bağdat’ın güneyinde bulunan ‘Ed-Dura’ mıntıkasındaki ‘Dicle Üniversitesi Koleji’nde’ bulunan topluluklarını ve yuvalarını iyice gözetledikten sonra bu bölgelere bomba yüklü iki araç park etti ve daha sonra araçları mürtedlerin toplulukları üzerine patlattı. Patlamalarda mürtedlerden yaklaşık yetmiş kişi öldü ve yaralandı. Selahaddin Vilayeti: Rebiulahir ayının üçünde; Hilafet askerlerinden birkaç fedai, Rafızi ordusunun Samarra şehrindeki mevkilerine operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda meydana gelen şiddetli çatışmaların ardından fedailer, Samarra’nın merkezinde bulunan federal polis binasına ve ‘El-Selam Tugayı’ milislerine ait bir binaya girmeyi başardı ve mürtedlerden yaklaşık yüz kişiyi öldürdü ve diğerlerini ise yaraladı. Ayrıca düzenlenen fedai operasyonunda albay rütbeli bir subay ölürken mürtedlerin çok sayıda aracı da yakıldı. Yanı sıra federal polis ile ‘Es-Selam Tugayı’ milislerine ait iki binanın bir bölümü de imha oldu. Ürdün: Rebiulahir ayının yedisinde; İslam Devleti’ne bağlı güvenlik müfrezelerinden biri, Ürdün’ün güneyinde bulunan ‘Maan’daki’ ‘Ayal’ yolu üzerinde Ürdün polisliğinde başçavuş olan Bessam El-Havrani adlı mürtede suikast düzenledi. Rakka Vilayeti: Rebiulahir ayının sekizinde; Hilafet askerlerinden birkaç kişi, Rakka’nın kuzeyinde bulunan ‘Tel Semin’ kasabasına ve ‘Hınız’ köyüne baskın düzenledi.

31

PKK leşleri

Düzenlenen baskında meydana gelen şiddetli çatışmalarda kasabada yaklaşık 30 mürted öldürüldü. Aynı zamanda operasyon düzenlenen ‘Hınız’ köyündeki unsurlarına desteğe gelen konvoy pusuya düştü ve pusuda mürtedlerden 40 kişi öldürüldü. Desteğe gelen kuvvetlerin tümü yok edildi. Ayrıca mürtedlere ait bir BMP ve diğer beş araç imha edildi. Rebiulahir ayının on altısında; fedai timlerinden bir grup, vilayetin batı kırsalında bulunan ‘Süveydiye Sagira’ köyündeki mürted PKK’lıların mevkilerinin arkasına sızdı ve daha sonra mürtedlere baskın yaptı. Saldırıda hilafet askerleri ile mürtedler arasında birkaç saat boyunca şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalar sırasında şehadet süvarilerinden Çeçenistanlı Ebu Abdullah Š kardeşimiz bomba yüklü aracıyla harekete geçti ve bomba yüklü aracını mürtedlerin köydeki toplulukları ortasında patlattı. Mürtedler haçlı uçaklarından yardım istedi. Bunun üzerine mürtedlere köyün dışından destek geldi. Destek birliklerinin gelmesi üzerine şehadet süvarilerinden Dımeşkli Ebu Hattab Š kardeşimiz bomba yüklü aracıyla harekete geçti ve bomba yüklü aracını desteğe gelen mürtedlerin ve araçlarının toplulukları ortasında patlattı. Patlamada gelen kuvvetlerden çok sayıda kişi öldü ve yaralandı. Yanı sıra çatışmalar sırasında haçlı koalisyon uçakları çok sayıda hava saldırısı düzenledi. Düzenlenen hava saldırılarından yedisi yanlışlıkla mürted PKK’lılara düzenlendi. Mücahidlerin saldırıları sonucunda mürtedlerden ölenlerin sayısı yüze ulaştı. Rebiulahir ayının yirmi beşinde; Hilafet askerleri, vilayetin batı kırsalında bulunan ‘Caber’ mıntıkasındaki ve ‘Cerniye’ nahiyesindeki mürted PKK’lılara geniş 32

Haberler

çaplı operasyon düzenledi. Fedai timleri, gece yarısında gruplar halinde harekete geçti ve üç koldan kuşatma operasyonu düzenledi. Operasyon, ‘Atşana’, ‘A’yuc’ ve ‘Ali Ömer’, ‘Caddah’ ve ‘Mahmudli’ köyüne yönelik başlatılan operasyonla başladı. Köylere düzenlenen operasyonda köylerde bulunan mürted PKK unsurlarının tümü öldürüldü. Yanı sıra diğer fedai timleri, ‘Tuveyhana’ köyüne saldırdı. Daha sonra bu köyden ‘Ebu Sahra’ ve ‘Caber’ köyüne ve tarihi Caber kalesine doğru harekete geçtiler. Ayrıca fedailerden diğer bir grup ‘Cerniye’ kasabasına operasyon düzenledi. Düzenlenen geniş çaplı operasyon sonucunda hilafet askerleri, çok sayıda köyü kontrol altına alırken mürted PKK unsurlarından da onlarca kişi öldürüldü ve çok sayıda kişi de yaralandı. Rebiulahir ayının yirmi yedisinde; Hilafet askerleri, ‘Hınız’ köyü ve ‘Tel Semin’ kasabasındaki mürted PKK’lıların mevkilerine operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda hilafet askerleri ile mürted PKK’lılar arasında şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalarda mücahidler, mürtedlerin mevkilerini yüz yirmi beşten fazla havan topuyla hedef aldı. Meydana gelen çatışmalarda mürted PKK’lılardan otuz üç kişi ölürken on altı kişi de yaralandı. Operasyonun ardından hilafet askerleri kayıp vermeden üslerine geri döndü. Aynı zamanda hilafet askerlerinden başka bir grup, vilayetin kuzey kırsalında bulunan ‘El-Huyuvi’ köyü yakınlarında mürted PKK’lıların iki mevkiine operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda mürtedlerin çöle kaçma girişimi sırasında mürtedlerden beş kişi öldürüldü. Operasyonun ardından hilafet askerleri bazı silah ve çeşitli mühimmatlar ganimet alarak kayıp vermeden üslerine geri döndü. Ninova Vilayeti: Rebiulahir ayının dokuzunda; hilafet askerlerinden birkaç kişi, Rafızi ordusu ve milislerinin Musul’un kuzeydoğusunda bulunan ‘El-Hadba’ konutları etrafındaki topluluklarına şiddetli bir operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda hilafet askerleri ile Rafızi ordusu ve milisleri arasında hafif ve orta sınıf silahlarla birkaç saat boyunca şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalarda mürtedlerden otuz bir kişi ölürken diğerleri ise yaralandı. Daha sonra şehadet süvarilerinden Ebu Enes El-Maslavi ve Ebu Bekir El-Maslavi -Allah onları kabul etsin- kardeşlerimiz bomba yüklü araçlarıyla harekete geçti ve bomba yüklü araçlarını mürtedlerin toplulukları ve araçlarının toplulukları ortasında patlattı.

Patlamalarda mürtedlerden yirmi bir kişi ölüp ve diğerleri kiremit fabrikasını ve ‘El-Ciraiya’ konutlarını kontrol ise yaralanırken mürtedlerin iki hummer tipi aracı imha altına aldı. Hilafet askerlerinin bu iki bölgeyi kontrol altına oldu ve mürtedlerin konuşlandığı bina ise yandı. almasıyla şehrin güneybatısındaki mahallelerin şehrin Ayrıca şehadet süvarilerinden Şamlı Ebu Ahmed batısında bulunan Sarda dağıyla bağlantısı kurulmuş oldu. Š kardeşimiz bomba yüklü aracıyla harekete geçti ve Ayrıca Nusayri ordusunun kontrolündeki havaalanında bomba yüklü aracını Musul’un güneyinde bulunan ve çevresindeki 137. Tugay’a ve şehrin kuzeybatısında ‘El-Selam’ mahallesindeki Rafızi ordusu ve milislerinin bulunan mahallere yönelik yeni ilerlemeler kaydedildi. topluluğu ortasında patlattı. Patlamada mürtedlerden on Ayrıca Hilafet askerleri, şehre uzanan ‘El-Ummal’ bir kişi ölürken mürtedlerin dört hummer tipi aracı ve dağını ve dağın civarındaki mezarlık mıntıkasını, ‘Elbu konuşlandıkları bina imha oldu. Leman’ garajlarını ve şehrin güneybatısında bulunan ‘ElSomali: Ummal’ mahallesinde çok sayıda mevkii kontrol altına Rebiulahir ayının onunda; Mogadişu şehrinin ‘Ali Sofi’ aldı. kavşağı yakınlarında Hilafet askerleri tarafından mürted Bölgede meydana gelen çatışmalarda Nusayri ordusu Somali polislerinin kontrol noktasına el bombalarıyla ve Rafızi milislerinden en az kırk kişi ölürken mürtedlerin düzenlenen saldırıda mürted Somali polislerinden iki kişi 57 milim ayardaki bir topu, bir tankı ve bir şilka aracı da ölürken bir kişi de yaralandı. imha edildi. Batı Afrika Vilayeti: Rebiulahir ayının on dokuzunda; Şehadet Rebiulahir ayının onunda; Hilafet askerleri, süvarilerinden Şamlı Ebu Ali Š kardeşimiz bomba Nijerya’nın kuzeydoğusunda bulunan ‘Yubiyah’ yüklü aracıyla harekete geçti ve bomba yüklü aracını mıntıkasının ‘Buni Yadi’ kasabasındaki Afrika koalisyon Hayr şehri dağında bulunan elektrik şirketi çevresindeki kuvvetlerinin mevkilerine operasyon düzenledi ve Afrika mürtedlerin topluluğu ortasında patlattı. Patlamada koalisyon kuvvetlerinden yirmi kişi öldürdü. mürtedlerden çok sayıda kişi öldü ve yaralandı. Daha Hayr Vilayeti: sonra saldırı birlikleri, patlamadan kurtulanları Rebiulahir ayının on altısında; Fedai timi grupları, öldürmek için harekete geçti ve bölgeye operasyon şafaktan önce Nusayri ordusunun askeri Hayr havaalanı düzenledi. Çok geçmeden mücahidler şirket binasını batısındaki mevkilerine sızma operasyonu düzenledi. ve civarındaki mıntıkayı kontrol altına aldı. Ayrıca Düzenlenen sızma operasyonunda Nusayri ordusunun mücahidler Nusayri ordusunun dağda bulunan konuşlandığı ve batı yönünden havaalanı için ön savunma Meydan hastanesini de kontrol altına aldı. Bölgeye hattı edindiği ‘El-Mühendisin’ konutunu kontrol altına düzenlenen operasyonda mürtedlerden on beşten aldı. Ayrıca meydana gelen çatışmalarda mürtedlerden fazla kişi öldürülürken diğer birkaç kişi de yaralandı. beş kişi ölürken diğer birkaç kişi de yaralandı. Rebiulahir ayının on Hayr Vilayetindeki Hilafet Askerleri Nusayri ordusuna karşı çatışıyor yedisinde; Hilafet askerleri şehirdeki ilerlemesine devam etti ve askeri havaalanını ve havaalanına yakın dört mahalleyi muhasaraya aldı. Mücahidler, bu bölgeleri muhasaraya alarak bu bölgelerin şehrin kuzeybatısında Nusayri ordusu ve Rafızi milislerinin kontrolünde bulunan diğer mahalleler ve mıntıkalarla olan bağlantılarını kesti. Bu mahallelerin ve havaalanının kuşatmaya alınması, hilafet askerlerinin havaalanın batısında kaydettiği ilerlemelerden sonra gerçekleşti. Bölgede düzenlenen operasyonlarda hilafet askerleri, 33

Altıncısı: Allah’a Muhtaçlık ve Tevazu Allahu Teala şöyle buyuruyor: “Andolsun, Allah birçok yerlerde ve Huneyn gününde size yardım etti. Hani çok sayıda oluşunuz sizi böbürlendiripgururlandırmıştı, fakat size bir şey de sağlayamamıştı. Yer ise, bütün genişliğine rağmen size dar gelmişti, sonra arkanıza dönüp gerisin geri gitmiştiniz.” [Tevbe, 25]. İbn-i Kesir (Allah O’na rahmet etsin) şöyle demiştir: “İbn-i Cureyc, Mücahid’den aktararak şöyle dedi: “Bu, Beraat Suresi’nde, Allahu Teala’nın, Allah Resulü g ile birlikte savaşlarında (mü’minlere) birçok yerde yardım ederek ihsanda bulunduğunu ve kendilerine lütfunu, bunun (zaferin) Allahu Teala’nın katından, O’nun teyidi ve takdiri ile olduğunu, yoksa sayıları ve donanımlarıyla olmadığını hatırlatması için inen ilk ayettir. (Allahu Teala), Topluluk az sayıda da olsa çok da olsa zaferin kendi katından olduğuna dikkatlerini çekmiştir. Huneyn günü çoklukları hoşlarına gitmişti. Bu onlara bir şey kazandırmadı. Aksine çok azı Allah Resulü g ile birlikte kalmak üzere, çoğu arkasını dönüp kaçtı.” Allah Resulü g şöyle buyuruyor: “Allahu Tebareke ve Teala bana tevazu göstermenizi vahyetti.” [Müslim, İyad bin Himar’dan rivayet etmiştir]. İbn-i Kayyım (Allah O’na rahmet etsin) şöyle demiştir: “Allah’a karşı daima muhtaçlık hissederek bazen günah işliyor olmak, günah işlemeden kendini beğenmekten daha hayırlıdır.” [Tariku’l Hicreteyn]. Müslim’de Ebu Hureyre’den şöyle dediği rivayet edilir: “Bir kimse Allah için tevazu gösterirse Allah onu ancak yükseltir.” Bu yükseltme dünyada yardım, zafer ve iyi şekilde anılma ile, ahirette ise derecenin yüksekliği ve övülen makamla olur. İbn-i Battal şöyle dedi: “Aişe şöyle dedi: “Sizler, en faziletli ameli dikkate almıyorsunuz. O tevazudur. Taberi (Allah O’na rahmet etsin) şöyle demiştir: “Tevazu, Allah’ın mü’min kullarını, -bunda kullarının dünyevi ve uhrevi menfaatlerinin bulunduğunu bilmesinden dolayı- Kendisine bunda nasıl itaat ettiklerine bakmak için imtihan ettiği bir zorluktur... (Allah Resulü g) Mekke’ye girdiğinde insanlar şöyle demeye başladılar: İşte bu, İşte bu (İşte vadedilen fetih)! O ise bineğinin üzerinde boynunu eğmiş şekilde şöyle diyordu: “Allah 34

Makale

en yücedir, Allah en uludur.”... Tarık bin Hişam şöyle dedi: “Ömer Şam’a geldiğinde yol üzerinde havuz gibi bir su birikintisine geldiler. Ömer h devesinden indi, ayakkabılarını çıkarıp boynuna astı ve sonra devesinin dizgininden tutup onunla beraber suya girdi. Bunu gören Ebu Ubeyde h: -Böyle yaparak yer ehlinin (halkın) gözünde çok büyük (kötü) bir şey yaptınız, dedi. Bunu duyan Ömer h: -Vah sana ey Ebu Ubeyde! (Eğer bunu bir başkası söylemiş olsaydı onu, ümmet-i Muhammed’e bir ibret vesilesi yapardım.) Sizler yeryüzünün en zelil kavmiyken Allah’ın İslâm’la izzetlendirdiği bir kavimsiniz. Bu nedenle her ne zaman izzeti O’ndan başkasında ararsanız Allah da sizi zelil kılacak.” Taberi’nin sözü burada bitti. [Sahih Buhari şerhi]. Yedincisi: Allah’ı Zikretmek Allahu Teala şöyle buyuruyor: “Ey iman edenler, bir toplulukla karşı karşıya geldiğiniz zaman, sebat edin ve Allah’ı çokça zikredin. Ki kurtuluş (felah) bulasınız.” [Enfal, 45]. Taberi şöyle demiştir: “Allah’ı çokça zikredin.’ Yani Allah teala diyor ki; onlara karşı yardım ve zafer için Allah’a dua edin. Kalplerinize ve dillerinize O’nun zikrini hissettirin. Umulur ki felah bulursunuz. Taberi’den o da

Katade’den şöyle demiştir: “Allah, kendi zikrini en meşgul olduğunuz anda; kılıçlar çarpışırken bile emretmiştir.” Bu ayetin tefsirinde Kurtubi’nin çok güzel bir sözü vardır. Kendisi şöyle demektedir: “Bu zikir hususunda âlimlerin üç sözü vardır: Kalpleriniz tahammül gösteremediği anlarda Allah’ı anın. Zira O’nu zikretmek, zorluklar anında sebat etmeye yardımcı olur. İkincisi: Kalplerinizle sebat edin, O’nu dillerinizle zikredin. Zira karşılaşma anında kalp sakin olmaz, dil de yalpalar. Kalbin yakin üzere sebat etmesi, dilin de zikir üzere sebat ederek, Talut’un ashabının “Rabbimiz, üzerimize sabır yağdır, adımlarımızı sabit kıl (kaydırma) ve kâfirler topluluğuna karşı bize yardım et” [Bakara, 250] dediği gibi diyebilmesi için zikri emretmiştir. Bu durum ise ancak marifetin kuvvetli, basiretin keskin olması halinde gerçekleşir. Bu, insanlarda övülen cesarettir. Üçüncüsü: Allah’ın sizden canlarınızı satın almak karşılığında size vadettiğini ve size sebat vermesini hatırlayın.” Ben diyorum ki bunlar hep birden şu manayı içeriyor: “Allah’ı diliyle zikreder, kalbi cesaret hisseder, Allah’ın dünyadaki zafer, ahiretteki cennet vaadini hatırlar. Allahu Teala, Musa ve Harun’a şöyle buyurmaktadır: “Ve beni zikretmede gevşek davranmayın.” [Taha, 42]. İbn-i Kesir (Allah O’na rahmet etsin) şöyle demiştir: “Burada kastedilen, onların Allah’ı zikretmede fütur getirmemeleri, aksine kendilerine yardımcı olması için Firavun’la karşılaşmaları halinde Allah’ı zikretmeleridir. Bu zikir onlar için bir güç, Firavun’un belini kıran bir kuvvet olacaktır. Nitekim bir hadiste şöyle buyurulur: Benim gerçek kulum; akranı bir düşmanla savaşırken dahi beni anan, zikredendir.” [Tirmizi, İmara bin Za’kara’dan rivayet etmiştir]. Bil ki savaş sırasında Allah’ı zikretmek gizli bir şekilde olur. Allah Resulü’nün savaş sırasında sesten hoşlanmadığını Hakim, Ebu Musa’dan h tahric edip sahihlemiştir. Sekizincisi: Dua Allahu Teala şöyle buyuruyor: “De ki: “Sizin duanız olmasaydı Rabbim size değer verir miydi?” [Furkan, 77]. Allahu Teala şöyle buyuruyor: “Öyleyse dini yalnızca kendisine halis kılanlar olarak O’na dua edin.” Ve şöyle buyuruyor: “O’na korkarak ve umut taşıyarak dua edin.” [A’raf, 56]. Allahu Teala şöyle buyuruyor: “Rabbiniz dedi ki: “Bana dua edin, size icabet edeyim. Doğrusu Bana ibadet etmekten büyüklenen (müstekbir)ler; cehenneme boyun bükmüş kimseler olarak gireceklerdir.” [Mü’min, 60]. Allahu Teala şöyle buyuruyor: “Kullarım Beni sana soracak olursa, muhakkak ki Ben (onlara) pek yakınım. Bana dua ettiği zaman dua edenin duasına cevap veririm.

Öyleyse, onlar da Benim çağrıma cevap versinler ve bana iman etsinler. Umulur ki irşad (doğru yolu bulmuş) olurlar.” [Bakara, 186]. Allah Resulü g şöyle buyurmuştur: “Dua ibadetin kendisidir.” (İbn Mace, Ebu Davud, Tirmizi, Nesai Numan bin Beşir’den rivayet etmiştir). Ve şöyle buyurmaktadır: “Allah için, duadan değerli bir şey yoktur.” (Hakim, Ebu Hureyre’den rivayet etmiştir). Ve şöyle buyurmuştur: “Kim Allah’tan istemezse Allah ona öfkelenir.” [Tirmizi, Ebu Hureyre’den rivayet etmiştir]. İbn-i Teymiyye (Allah O’na rahmet etsin) şöyle demiştir: “Zafer ve rızık, sebeplerle hasıl olur. Bu sebeplerin en müekkedi ise mü’minlerin duasıdır... Bedir günü zaferin takdir edilmiş ve Nebi g zaferin vuku bulmasından önce zaferi ve kavmin (müşriklerin) yenileceğini haber vermiştir. Bunun sebeplerinden biri, Nebi’nin g istiğasede bulunup dua etmesidir.” [Mecmuu’l Fetava]. İşte Allah Resulü g! Düşmanın çokluğunu ve kuvvetini, ashabının azlığını ve zayıflığını görünce zafer yalnızca kendisinin elinde olana sığındı. “Yardım ve zafer’ (nusret) ancak üstün ve güçlü, hüküm ve hikmet sahibi olan Allah’ın katındandır.” [Al-i İmran, 126]. Sahih Müslim’de Faruk Ömer bin Hattab’tan h şöyle dediği rivayet edilir: “Bedir günü Allah Resulü g müşriklere baktı. Onlar bin kişiydi. Ashabı ise 319 kişiydi. Nebi g kıbleye yöneldi. Sonra ellerini uzatarak Rabbine; Allahım! Bana va’dettiğini yerine getir! Allah’ım, bana va’dettiğini ver! Allahım, eğer ehl-i İslam’dan olan şu cemaati helak edersen (bundan sonra) yeryüzünde sana ibadet olunmaz, diye niyaz etmeye başladı.” Ellerini uzatarak kıbleye karşı Rabbine o derece niyazda bulundu ki, nihayet omuzlarından cübbesi düştü. Müşriklere genel bir şekilde beddua ederek şöyle diyordu: “Ey kitabı indiren, hesabı hızlı olan Allah’ım! Allah’ım ahzabı yenilgiye uğrat! Allah’ım onları yenilgiye uğrat ve sars!” (Buhari ve Müslim, Abdullah bin Ebi Evfa’dan rivayet etmiştir). Allah Resulü g, ileri gelenlerine ve liderlerine ise hususi olarak beddua ediyordu. Sahih Buhari’de İbn-i Mesud’dan h şöyle dediği rivayet edilmiştir: “Nebi g Kâbe’ye yönelerek Kureyş’ten bir gruba beddua etti: Şeybe bin Rebia’ya, Utbe bin Rebia, Velid bin Utbe, Ebu Cehl bin Hişam. Allah’ı şahit tutarım ki onları yere serilmiş olarak gördüm. Güneş onları değiştirmişti.” Ey Allah’ın velisi! Bil ki sen icabet edilme mevkilerinden birindesin. Sehl bin Sa’d Es-Sa’di’nin şöyle dediği rivayet edilmiştir: “İki vakit vardır ki o vakitlerde semanın kapıları açılır. (O vakitlerde) Dua edip de duası kabul olmayan çok azdır: Ezan okunurken ve Allah’ın 35

dini uğrunda savaşırken.” [Malik, Muvatta’da rivayet etmiştir]. Ey mücahid! İcabet saatlerini yakalamaya gayret et: Cuma günündeki bir saat, ezan okunurken, yağmur yağarken, gecenin son üçte biri gibi. Allah Resulü g şöyle buyuruyor: “Gecenin son üçte biri kaldığı zaman Mübarek ve Âlî olan Rabbimiz (keyfiyetini bilmediğimiz bir hâlde) her gece dünya semasına iner ve: Bana kim dua eder ki onun duasına icabet edeyim! Benden kim bir hacet ister ki ona dileğini vereyim! Benden kim mağfiret diler ki onun için mağfiret edeyim’ buyurur.” [Buhari ve Müslim Ebu Hureyre’den rivayet etmişlerdir]. Bir rivayette de şöyle geçer: “Kim benden rızık ister, onu rızıklandırayım, kim benden bir zararı gidermemi ister, onu gidereyim.” Ben Allah’tan, bizleri icabetten bilhassa mahrum bırakmamasını diliyorum. Zira yakınuzak herkes bize zulmetti. Tüm dünya bize karşı savaş için birleşti. Allah Resulü’nün g Muaz’a şu sözü size bir müjdedir: “Mazlumun duasından sakın. Zira onunla Allah arasında bir perde yoktur.” [Buhari ve Müslim rivayet etti]. İşte bu, yalanlanan, mazlum bir peygamber! İcabet nasıl oldu? Allahu Teala şöyle buyurdu: “Kendilerinden önce Nuh kavmi de yalanlamıştı; böylece kulumuz (Nuh)u yalanladılar ve: “Delidir” dediler. O ‘baskı altına alınıp engellenmişti. Sonunda Rabbine dua etti: “Gerçekten ben, yenik düşmüş durumdayım. Artık Sen (bu kâfir toplumdan) intikam al. Biz de ‘bardaktan boşanırcasına akan’ bir su ile göğün kapılarını açtık. Yeri de ‘coşkun kaynaklar’ halinde fışkırttık. Derken su, takdir edilmiş bir işe karşı (hükmümüzü gerçekleştirmek üzere) birleşti. Ve onu da tahtalar ve çiviler(le inşa edilmiş gemi) üzerinde taşıdık. [Kamer, 9-13] 36

Makale

Ey mücahid! Şunu da bil ki; zaferin yollarından biri de saflarımız arasında zayıfların bulunması ve bize dualarıdır. İbn-i Abbas’tan şöyle dediği rivayet edilmiştir: “Ebu Süfyan bana haber vererek şöyle dedi: “Kayser bana dedi ki; sana, ona insanların şereflileri mi yoksa zayıfları mı tabi oluyor, diye sordum. Sen de zayıflarının olduğunu savundun. Bunlar resullerin etbaıdır.” [Buhari ve Müslim rivayet etmiştir]. Allah Resulü g, Sa’d’a h şöyle buyurdu: “Yardım edilip rızıklandırılmanız ancak zayıflarınızla değil midir?!” [Buhari rivayet etmiştir]. Hadis, gerek mücahidlerden olsun gerek de kadınlardan, çocuklardan, yaşlılardan zayıflara itina gösterilmesine teşviği ortaya koymuştur. Çünkü onlar genellikle duada daha ihlaslı daha huşulu ve Allah’a daha muhtaçtırlar. Son olarak Allahu Teala’nın şu buyruklarını hatırlatıyorum: “Ey iman edenler, sabredin ve sabırda yarışın, (sınırlarda) nöbetleşin. Allah’tan korkun. Umulur ki kurtulursunuz.” [Al-i İmran, 200]. “Eğer mü’minlerdenseniz, yalnızca Allah’a tevekkül edin, dedi.” [Maide, 23]. “Şüphesiz Allah korkup-sakınanlarla ve iyilik edenlerle beraberdir.” [Nahl, 128]. “Allah kendi (dini)ne yardım edenlere kesin olarak yardım eder. Şüphesiz Allah, güçlü olandır, Aziz olandır.” [Hac, 40]. “Ey iman edenler, bir toplulukla karşı karşıya geldiğiniz zaman, sabit kalın ve Allah’ı çokça zikredin. Ki kurtuluş (felah) bulasınız.” [Enfal, 45]. İşte bunlar, Allah’ın kitabındaki zafer yollarıdır. Onlara sımsıkı sarılın. Allah, emrinde galib olandır, ancak insanların çoğu bilmezler. Kardeşiniz Ebu Hamza El-Muhacir

37

Soru: Tedmur şehri fethedilmeden önce cephe hatlarındaki durum nasıldı? Ve Şehre saldırı hazırlıkları nasıl başladı? Cevap: Hilafet askerleri daha önce hicri 1436 Şaban ayında Tedmur şehrini kontrol altına almışlardı. Nusayri rejimi ve Rafızi milisleri onlarca defa saldırılara rağmen şehri alamamışlardı. Bu saldırılarda yüzlerce ölü ve yaralı verirken onlarca araçları da imha olmuştu. Ta ki, Rus hava desteği ile beraber cemaziyelahir 1437’de büyük bir saldırı başlattılar. Nusayri askerlerinden, Rafızi milislerinden, Rus kara birlikleri ve müsteşarlarından oluşan binlerce sayıda kara gücü topladılar. Nitekim çok yoğun bir hava saldırısı ile operasyon başlattılar ve yaklaşık olarak her mahalleye günlük olarak 100 füze, barmil, gaz tüpü ve bomba attılar. Mücahidler, şehirden çıkmak zorunda kaldılar. Daha sonra Nusayri rejimi, şehrin çevresinde kontrol noktalarını genişletmeye çalıştı. Bundan sonra mücahidler, Şair, Cezel ve Tedmur şehri civarlarında Nusayri rejimin mıntıkalarına birçok geniş çaplı ve art arda saldırılar yapmaya başladı. Daha sonra mücahidlerin operasyonları şehrin doğusuna yoğunlaştı. Hilafet askerlerinin Tedmur şehrini ilk kontrol altına aldıkları Şaban 1436’dan Rebiülevvel 1438 tarihine kadar toplam 1700 Nusayri askeri ve Rafızi milisi öldürüldü ve yaralandı. Ayrıca aralarında biri askeri ve uçak 38

Başlarken Röportaj

müsteşarı olmak üzere 7 Rus askeri de öldürüldü. Ayrıca bu süreçte mücahidlerin imha ettiği ve ganimet aldığı toplam araç sayısı 236’dır. Bunlardan 71’i tank, 18’i 23 ve 57 mm ayarındaki top, 2’si 14,5 mm ayarında otomatik silah, 20’si 122 ve 130 mm ayarında havan, çok sayıda otomatik silah taşıyan 4x4 araç ve biri de Rus helikopteridir. Allah’a hamdolsun. Soru: Fetihten önce düşmanların sayıları ne kadardı? Ve bunların karargâhları nerelerdi? Cevap: Nusayri güçleri ve onları destekleyen Rus güçleri ve Rafızi milisleri, şehir ve çevresinde, birkaç noktayı ana savunma noktası edindiler ve buraları büyük oranda güçlendirdiler. Buralar da; et-Tar dağı, Tedmur siloları, el-Amiriya dağı ve Hayyan dağıydı. Aynı şekilde Cezel mıntıkasında yollara uzanan yüksek tepelerinin hepsi askeri karargâhlardan ibaretti. Bu karargâhlar aşırı derecede güçlendirilmişlerdi. Nusayri askerlerinin yanı sıra, Irak, Afganistan ve İran’dan gelen Rafizi milisler, el-Licani’ş Şabiyye unsurları ve Rus güçleri vardı. Sayıları onlarca olan Rus güçleri, destek, uçaklarla koordinat verme ve mıntıkadaki askerleri eğitmekle görevliydiler. Şehirdeki Nusayri askerlerinin sayısı 1500 ile 2000 kişi arasındaydı.

Onlarca zırhlı araç, tank ve ağır silahlarla donatılmışlardı. Nusayri askerleri bu gücü, Hayr vilayetindeki mücahidlerin mevkilerine saldırmak için toplamıştı. Şehir, içerideki askerlere göre paylaştırılmıştı. Onlardan her biri bir caddeyi veya bir binayı işgal etmiş ve şirk sembollerini ve bayraklarını buralara asmıştı. Müşrik Rafıziler birçok “Hüseyniyat” dedikleri mabedleri inşa etmişlerdi. Şehirdeki tüm eşyaları hatta su depolarını bile çalmışlardı. Şehir, kontrol noktası ve askeri noktalarla doldurulmuştu. Ayrıca Rus güçlerine ait özel bir üs inşa edilmişti. Şehir, belediye hizmetleri konusunda oldukça kötü bir durumdaydı. Soru: Tedmur şehrinin fethi nasıl gerçekleşti ve fethin neticeleri ne oldu? Cevap: Askeri operasyon, 8 Rebiülevvel Perşembe günü başladı. Hilafet askerleri, Nusayri askerlerine ve Rafizi milislerine yönelik geniş çaplı ve büyük bir saldırı başlattılar. Cephe hattı yaklaşık 200 km uzunluğunda idi ve 8 farklı yerden saldırıyı başlattık. Allah’ın fazileti ile bariz ilerlemeler yaşadık ve hilafet askerleri Tedmur şehrini, şehrin çevresindeki onlarca mevkiyi, petrol ve gaz sahalarını ve Humus kırsalında geniş arazileri

39

kontrol altına aldılar. Bu operasyon, Nusayri rejimin Deyrezzor havaüssü ve şehrin muhasarasını kırmak için Tedmur-Deyrezzor arasında ilerleme hayallerini yerle bir etti. Tedmur şehrinin önemi; Hama, Humus ve Dımeşk’i birbirine bağlamasıdır. Ayrıca Tedmur şehri, Hilafet sultasına boyun eğen Hama, Dımeşk, Humus, Hayr ve Rakka vilayetleri için bir kavşak konumundadır. Aynı şekilde bu şehir, Nusayri rejimi kontrolünde bulunan mıntıkalara girmek için bir üs mesabesindedir. Nusayri rejimi, birkaç ay önce Hayr ve Rakka’nın aşiret liderleri olduğunu iddia eden kişilerle anlaşmalar yaptı ve “el-Haşdu’l Aşairi” adında yapılanmayı ilan etti. Bunu da Irak’taki el-Haşdu’l Aşairi Rafızilerinin ayak izlerini takip ederek yaptılar. Bu oluşum ile Tedmur’dan Hayr vilayetine ulaşmayı ümit etmekteydiler. En iyi savunma, saldırıdır. Nusayrilerin arzuladıklarının ve beklediklerinin tam tersine Allah’ın muvahhid askerleri hazırlıklarını tamamladılar ve Allah’tan b yardım dileyerek uzunluğu 200 km’ye varan bir cephe hattında eş zamanlı olarak Nusayri rejimi askerlerine ve Rafızi milislerine saldırı başlattılar. Operasyon, Huveysis mıntıkası çevresinde geceleyin başladı. Bu mıntıkada operasyon sabaha kadar normal şartlarda devam etti. Fakat fecirden sonra diğer mıntıkalarda kâfirlerin işini bitirmek için ingimasi grupları beklemekteydi. Aynı şekilde her cephede Hilafet askerlerinin onlarca tankı da Nusayri rejiminin ve onları destekleyen milislerin karargâhlarını yerle bir etmek üzere harekete geçip karargâhları bombalamaya başladı ve bu arada ingimasi grupları, Nusayrilerin ve milislerin karargâhlarına sızdılar. Nitekim ingimasi grupları, kâfirlerin Telile kontrol noktası, Tedmur siloları çevresi ve Hayyan dağındaki siperlerine ulaştılar. Nusayri rejimi, Rafıziler ve Rus uçakları, geçen sene Tedmur’u alırken bu dağı aşmaları aylarını almıştı. Allah’ın fazileti ile hilafet askerleri ilk gün, Heyyan dağının tamamı, Telile kontrol noktasını ve siloların önündeki kontrol noktalarını kontrol altına aldılar. Bundan sonra Nusayrilerin Cihar, Cezel ve Mihr petrol ve gaz sahaları ile Hayyan gaz şirketindeki kaleleri sarsılmaya başladı. Ruslar, Nusayri ve Rafızileri şehirde bırakarak kaçtılar. Kâfirlerin en çok güvendikleri siloların etrafındaki karargâhları ve et-Tar dağı düşüp şehirdeki çemberleri daralınca Rus askerlere emir geldi ve acilen şehri boşalttılar. Rus askerlerinin

40

Röportaj

şehirden kaçması, Nusayri ve Rafızilere yıldırım etkisi yaptı. Onlar, Rus uçakları, tankları, desteği ve onları besledikleri hayallerle yenilmeyeceklerine inanıyorlardı. Tedmur şehrinin kontrolü beklenilenin dışında gelişti. Operasyonun başlamasından sadece dört gün sonra Allah subhanehu ve teala muvahhid kullarına şehrin fethini nasip etti. Nusayri rejiminin ve Rafızi milislerinin mücahidlerin darbeleri karşısında hızlı çöküşleri onları büyük zararlara neden oldu. 350 mürted öldürülürken 50 mürtedde esir alındı. Ayrıca bir savaş uçağı düşürüldü ve 3 savaş uçağı da T4 askeri hava üssünde imha edildi. Bunun yanı sıra mücahidler, 50’den fazla tank, 28 adet değişik ayarlardaki top, 7 BMB ve füze rampası, 4 zırhlı araç füze rampası, çok sayıda Grad ve Kornet füzesi, çok sayıda tank mermileri, otomatik silahlar ve büyük miktarda çeşitli mermiler ganimet aldılar. Bize olan nimetinden ötürü Allah’a hamdolsun. Soru: İstişhadi ve ingimasilerin Tedmur’un fethedilmesi ve sonrasındaki rolü neydi? Cevap: Allah’ın güç ve kuvvetinden sonra en güçlü silahımız istişhad operasyonlarıydı. Operasyonların üçüncü gününde Allah’ın güç ve kuvvetinden sonra kâfirlerin işini bitiren onların daimi korkusu olan İstişhad operasyonu oldu. Nitekim şehadet süvarilerinden biri olan Ebubekir el-Halidi -Allah şehadetini kabul etsinpatlayıcı yüklü tankıyla Nusayrilerin, Afganistanlı Fatimilerin ve Irak’ın Seyyidu’ş Şuheda bölüğü ve onların dışında diğer kâfirlerin konuşlandığı Tedmur siloları tarafındaki karargâhlarına saldırdı. Bu karargâhı ve askerlerini Rus bir komutan yönetmekteydi. İstişhadçı kardeşin yaklaştığını gören kâfirler kaçmaya başladılar. Lakin istişhadçı kardeş onları yakaladı ve onları kaleleriyle beraber yerle bir etti. İstişhad operasyonu gerçekleşmesinden çok kısa bir süre sonra hilafet askerleri siloların etrafındaki karargâha girdiler ve geri kalan diğer kâfirleri öldürdüler. Hilafet askerleri, Tedmur’un doğusunda ilerlemeye devam ettiler. Bu arada ingimasi birlikleri Allah’tan yardım dileyerek etTar dağı etrafındaki Nusayrilerin karargâhlarına ve Tedmur’un depolarına doğru ilerlediler. Böylelikle Tedmur şehrindeki Nusayrileri üç koldan sıkıştırdılar ve Ed-Dava mıntıkasına giden dar bir yolun dışında başka çıkışları kalmadı.

Soru: Tedmur şehrinin fethi sağlandıktan hemen sonra mücahidler ne yaptılar? Cevap: İslam Devleti, T4 askeri hava üssünün surlarına kadar ilerledi. Mücahidler, Nusayrilerin ve dostlarının saflarındaki çöküntüyü fırsat bilerek tüm çevrelerden ilerlemeye devam ettiler. Ta ki; T4 askeri hava üssünün surlarına ulaştılar. Daha sonra el-Karyeteyn ve Meştelu’l Hayr kavşağını, hava üssünün etrafındaki hava savunma bölüğünü kontrol altına aldılar ve hava üssünü üç koldan sıkıştırdılar. Soru: Bu operasyonlarda İslam Devleti’nin kontrol altına aldığı önemli nokta ve mıntıkalar nelerdir? Cevap: Tedmur’un Kuzey batısında; Huveysis ve yakınındaki Şair mıntıkası, Cezel, Cihar, Cezel mıntıkası çevresindeki topçu ve kule tepeleri ve Cezel ve Şair arasında kalan stratejik öneme sahip bir dağ kontrol altına alındı. Tedmur’un güneybatısında ise; Kasr el-Halabat, Tedmur şehrine ve Nusayri rejimin imdat yoluna uzanan stratejik Hayyan dağı kontrol altına alındı. Tedmur’un kuzeydoğusunda ise; Urtuvaziye kontrol noktası, Mihr ve kule tepeleri, T4 askeri hava üssünün kuzeydoğusunda kalan ve Mihr gaz şirketi çevresindeki Urtuvaziye kontrol noktası, Mihr ve Cihar arasında kalan 15 farklı kontrol noktası, Rus askerlerinin karargah edindiği ve kafirlerin en güçlü hattı olan Tedmur siloları, Tedmur’un doğusunda ve siloların etrafında kalan 8 kontrol noktası kontrol altına alındı. Tedmur’un kuzeyinde ise; Stratejik et-Tar dağı, Antara dağı, Nusayri güçleri ve milislerinin şehirde sıkışmasını sağlayan Tedmur’un askeri mühimmat depoları kontrol altına alındı. Tedmur’un batısında ise; T4 askeri hava üssünün kuzeyinde kalan el-Mehcure bölüğü kontrol altına alındı. Tedmur şehrinin tümüne bakan ve el-Amiriya tepelerinin hemen üstündeki Tedmur kalesi, el-Amiriya mahallesi, şehrin doğu girişinin kontrol altına alınmasından ve şehrin kuzeybatısı ile güneybatısındaki Hayyan ve et-Tar dağları arasında mahsur kalan kâfirlerin tek çıkış yolunun tehdit edilmesinden sonra Allah’ın fazlı ile kâfirlerin savunması çöktü ve Tedmur şehrinin fethi nasip oldu. Tedmur şehrinin batısında aynı şekilde; Bayarat ve edDawa mıntıkası, Tedmur kavşağı, Mihr gaz şirketi,

Cihar gaz sahası, Cezel petrol sahası ve çevresi ve Hayyan gaz şirketi kontrol altına alındı. Tedmur şehrinin batısında 40 km ilerledikten sonra şehrin güvenliği Allah’ın fazlı ile sağlanmış oldu. Allah’a hamdolsun. Böylelikle Hama ve Tedmur şehri birbirine bağlandı ve mücahidlerin ribat noktaları Hama’dan Dımeşk’e kadar tek bir hata dönüştü. Cihar kavşağından T4 hava üssüne kadar olan Tedmur ve Dımeşk otobanı, T4 havaüssünün kuzeyinde kalan kafirlerin kaleleri ve mevkileri ve hava savunma bölüğüne uzanan 12 mevkii kontrol altına alındı. T4 hava üssünün güney doğusunda ise; Marahtan köyü, es-Sertel kuleleri, T4 hava üssünün güneyinde kalan el-Barida mıntıkası yakınındaki Kasr el-Hayr ve el-Meştel mıntıkaları kontrol altına alındı. Aynı şekilde T4 hava üssü ile Karyeteyn kenti arasındaki kavşak ve hava üssünün batısındaki eş-Şerifa köyü kontrol altına alındı. Soru: T4 askeri hava üssünün stratejik önemi nedir? Cevap: T4 askeri hava üssü, Şam’da bulunan en büyük askeri hava üslerdendir. Bu hava üssü, bombardıman ve savaş uçaklarının ve helikopterlerin iniş ve kalkışına uygundur. Doğu Humus kırsalı operasyonlardaki hava desteği bu üsten sağlanmaktadır. Ayrıca bu üs, Humus doğu kırsalındaki petrol ve gaz sahalarına yakın olması hasebiyle Nusayri rejimin senelerdir İslam Devleti aleyhinde yaptığı savaşlarda büyük bir paya sahiptir. Tedmur şehri yönünde ilerleyen tüm güçler buradan ilerlemektedir. Nitekim coğrafi olarak da konumu çok stratejik bir öneme sahiptir. Soru: Humus ve etrafındaki sahavatların bu operasyonlarda herhangi bir rolü oldu mu? Cevap: Amerika’nın, Rusya’nın İslam Devleti ile savaşı kontrol edecek gücü yoktur, açıklamasından sonra mürted sahavatlar adetleri üzere, Nusayri kardeşlerini kurtarmaya geldiler. Amerika, hayali sınırlar üzerinde dağılan mürted sahavatların, Nusayrilere yapılan saldırıları hafifletmek için İslam Devleti’ne saldırılar başlatmasını emretti. Nitekim Sahavatlar aylar önce Doğu Kalemun’da hilafet askerlerine karşı acı hezimetin karşılığı olarak “İtibarın geri alınması” adıyla hilafet askerlerine saldırı başlattılar. Mürted sahavatlar onlarca araç ile mücahidlerin el-Hamadu’ş Şami

41

Hilafet askerleri Hums Vilayetinde bir çok tankı ganimet olarak aldı

mıntıkasında taktik gereği oluşturulan aldatıcı mevkilere saldırdılar. Böylelikle mayın tarlasına gidiler ve birçok ölü ve yaralı verip geldikleri yere; Er-rukban mıntıkasındaki Amerikan üssü yakınlarındaki hayali Ürdün sınırını korumaya geri döndüler. Bu saldırılarında hiçbir başarı elde edemediler. Allah’a hamdolsun. Soru: Humus’un doğu kırsalında Hayyan gaz şirketi neden patlatıldı? Ve Nusayri rejimi için önemi neydi? Cevap: Hayyan gaz şirketi günlük 3 milyon m3’ten daha fazla gaz üretmektedir. Bu şirket, Nusayri rejiminin askeri operasyonlarını finanse ettiği büyük bir finans kaynağıydı. Nusayri rejim için bu şirketin en büyük önemi; Şam’ın güneyindeki tüm elektrik üretim istasyonlarını beslemesiydi. Nusayri rejim bu şirketi kaybetmesi, kontrol ettiği mıntıkalarda elektrik kesintisine yol açtı. Bunun yanı sıra, bu şirketin gelirine denk bir gelir kaynağını bulmak için de maddi olarak daha büyük bir sıkıntıya girdi. Soru: Bu savaşta meydana gelen Allah’ın yardımı ve kerametler nelerdi? Cevap: Rus güçlerinin ve Rafızi milislerinin savaşa iştirak etmelerine ve bölgeye askeri güç 42

Röportaj

yığmalarına ilaveten özellikle Cezel mıntıkası olmak üzere mıntıkanın girintili ve çıkıntılı, sarp ve engebeli olmasına rağmen -ki bu mekân yüksek dağları ve çok tepeleri ile tanınır- Allah’ın mücahid kullarına tevfiki olarak mücahidlerin basit saldırılarından hemen sonra kâfirler kaçtılar. Bu konuda anlatılan birçok kısa vardır. Ayrıca benim üzerimde büyük etkisi olan ve Allah’tan b sonra kâfirlerin saflarını bozan ve Allah’ın yardımının nasıl tecelli ettiğini gördüğümüz kıssa şöyledir; İstişhadçı Ebubekir el-Hayr kardeş, patlayıcı tankıyla kâfirlerin en güçlü savunma hattı olan Tedmur şehrinin silolarına doğru yaklaşık olarak 15 dakika ilerledi. Ve yoldaki engelleri tek tek aşıp gidiyordu. Onlarca füze aracının yanından geçiyordu lakin Allah b onu düşmanların darbelerinden korudu ve hedefine ulaştı. Siloların yakınlarında kâfirlerin topluluğunun ortasında aracını patlattı. Kardeş istişhad aracını patlattıktan sonra aracından çok büyük bir duman yükseldi ve siloların olduğunu tüm mıntıkayı sardı. Ve sürekli o dumanlar sağa sola dağıldı ta ki tüm mıntıkayı kuşattı. Ve o şekilde dumanlar sabit kaldı öyle ki kâfirler hiçbir şey göremiyorlardı. Bundan sonra saldırı grubu saldırıya geçtiler ve mıntıkayı kontrol altına aldılar. Kardeşlerin Amiriye tarafından şehrin girişine doğru ilerlemesinde bu operasyonun rolü çok büyüktü.

Muhacirlerden ve ensardan öne geçen ilkler, cennetin Allah’ın değerli metaı olduğunu anladılar. Onun bedelini ödemeye de ancak çaba göstermek için kolları sıvayan, Allah’ın rızasını kazanabilmek için her yolu arayanlar güç yetirebilir ki bu yolda kolaylığı ve kabul edilmeyi talep edenler de onlardır. Onların Allah’a (canlarını ve mallarını) satmak, Allah’la ticaret için büyük azim gösterdiklerini, onu (cenneti) satın alabilmek için canlarını ve mallarını sattıklarını görürsün. “Ey iman edenler, sizi acı bir azabdan kurtaracak bir ticareti haber vereyim mi? Allah’a ve O’nun Resulü’ne iman edersiniz, mallarınızla ve canlarınızla Allah yolunda cihad edersiniz. Bu, sizin için daha hayırlıdır; eğer bilirseniz. O da sizin günahlarınızı bağışlar, sizi altlarından ırmaklar akan cennetlere ve Adn cennetlerindeki güzel konaklara yerleştirir. İşte ‘büyük mutluluk ve kurtuluş’ budur.” [Saf, 10-12]. Bunun en hızlı yolunun Allah yolunda şehadet olduğunu öğrendiklerinde de gerisin geri dönmeksizin alelacele savaş meydanlarına çıktılar. Bu meydanları gerçek hayata bir yol edinerek ölüme yöneldiler. Enes bin Nadr  Uhud Günü Müşriklerin Arasına Dalıyor Enes bin Nadr h Bedir Gazvesi’nden geri kalınca çok şiddetli bir şekilde üzülmüştü. Ancak bunun üzerine öyle bir yemin edip öyle bir vaatte bulunmuştu ki gelin kardeşinin oğlu olan Enes

bin Malik’ten amcasının ne yaptığını dinleyelim: “Amcam Enes ibnu’n- Nadr, Bedir harbinden uzakta bulunmuştu. Bunun için o: - Ya Rasulallah! Müşriklerle yaptığın ilk muharebeden uzakta bulundum. Yemin olsun, eğer Allah beni müşrikler harbinde hazır bulundurursa ne yapacağımı Allah muhakkak insanlara gösterecektir, demişti. Uhud günü gelip de Müslümanlar cephesi açılınca Enes ibnu’n-Nadr: -Allah’ım! Ben Sen’den şunların; yani Peygamber’in sahabelerinin yaptıkları bozulma ve kaçma suçundan dolayı özür ve bahanelerinin kabulünü isterim. Şunların; yani müşriklerin Peygamber’e karşı yaptıkları harpten ve cinayetten de Sana sığınırım, dedi. Sonra (müşriklere doğru) ilerledi. Bu sırada Enes ibnu’n-Nadr’a Sa’d ibnu Muâz rast geldi. Enes ibnu’nNadr ona: -Ya Sa’de’bne Muâz! Ben cennet istiyorum. Ve Nadr’ın Rabbine yemin ederim ki, ben cennetin kokusunu Uhud’un berisinden hissedip buluyorum, dedi. Sa’d ibn Muâz, Resulullah’a: -Ya Rasulallah! Ben İbnu’n-Nadr’ın düşmanlara karşı yaptığı harika kahramanlıkları anlatmaya muktedir değilim, dedi. Enes bin Malik (Sa’d bin Muâz’ı teyit ederek) şöyle demiştir: Biz Enes ibnu’n-Nadr’ı şehid edilmiş halde bulduğumuzda, onun bedeninde kılıç darbesi yahut mızrak dürtmesi veya ok saplanması olarak seksenden fazla yara bulduk. Müşrikler bu mücahidin burnunu, kulaklarını ve diğer bazı uzuvlarını kesmek ve gözlerini Makale

43

oymak suretiyle müsle, yani işkence etmişlerdi. Bu sebeple onu hiçbir kimse tanıyamadı da ancak kızkardeşi (halam) onu parmaklarının ucuyla tanıyabildi. Yine Enes bin Malik dedi ki: Biz şu ayetin Enes ibnu’n-Nadr ile benzerleri hakkında indiğini düşünür yahut zannederdik: “Mü’minler içinde Allah ‘a verdikleri sözde sadakat gösteren nice erler vardır. İşte onlardan kimi adadığını ödedi, kimi de (bunu) bekliyor. Onlar hiçbir suretle (ahidlerini) değiştirmediler” [Ahzab, 23]” [Sahih Buhari, 2805]. Umeyr bin El-Hammam  Genişliği Gökler ve Yer Kadar Olan Cennete Koşuyor Resulullah g ile ashabı yola koyuldular ve müşriklerden önce Bedir’e vardılar. Müşrikler de geldi. Resulullah g: “Ben başında olmadıkça sakın sizden hiç bir kimse bir şeye ilerlemesin!” buyurdu. Derken müşrikler yaklaştı. Resulullah g de: “Kalkın! Genişliği göklerle yer kadar olan cennete!..””buyurdu. Umeyr b. Hammam El-Ensari: -Ya Resulallah! Genişliği göklerle yer kadar olan cennet ha, dedi. “Evet!” buyurdular. Umeryr: -Hele hele!.. Dedi. Resulullah g: “Seni hele hele demeye sevkeden nedir?” diye sordu. Umeyr: -Hayır, vallahi ya Resulallah! Cennet ehlinden olmamı ümit etmekten başka bir şey yok! dedi. “Öyle ise sen onun ehlindensin!” buyurdular. Bunun üzerine Umeyr torbasından birkaç hurma Allah, kendi yolunda şehidler almaya devam ediyor

44

Makale

çıkararak onlardan yemeye başladı. Sonra şunları söyledi: -Eğer ben bu hurmalarımı yiyinceye kadar yaşarsam bu gerçekten uzun bir hayattır!.. Hemen elindeki hurmaları attı. Sonra öldürülünceye kadar müşriklerle savaştı.” [Sahih Müslim, 145-1901]. Mute Seriyye’sinin Komutanları Şehadet Talep Ediyor Mute’de Cafer bin Ebi Talib h sancağı sağ eliyle tuttu. Sağ eli kopunca sol eliyle tuttu. Sol eli de kopunca göğsü ve pazılarıyla tuttu ta ki sonunda öldürüldü. O vakit 33 yaşındaydı. Allah ona bunun karşılığında cennette kendileriyle istediği gibi uçabileceği iki kanat verdi. Dendiğine göre o gün Rumlardan bir adam kendisine bir darbe vurarak onu ikiye böldü. Muhacir Bedevi, Allah’a Verdiği Sözü Tuttu Allah da Dilediğini Ona Verdi Allah’a karşı samimiyetlerine bakın! Şeddad bin el-Had’dan h rivayete göre, bedevilerin biri Peygamber’e g geldi ve ona iman etti, ona uydu sonra da: “Yurdumdan göç edip sizinle birlikte oturacağım” dedi. Resullullah g, onunla ilgilenmeleri için ashabına tavsiyede bulundu. Daha sonra bir savaş oldu. Peygamber g, düşmandan esirler aldı ve esirleri taksim etti, o kimseye de hissesini ayırdı. O

Şehadete erişmede hem genç hem de ihtiyarlar istekli

kimse, onların arkasında koyunlarını otlatıyordu. O gelince onun hissesine düşen esiri kendisine verirler. O da: “Nedir bu” dedi. Ashab: “Peygamber’in g sana ayırdığı hissedir” dediler. O hissesine düşen esiri Nebi’ye g getirdi ve: “Bu nedir?” diye sordu. Resulullah g “Bunu da sana ayırdım” buyurdu. O adam: “Ben ganimet elde etmek için sana uymadım, boğazını göstererek, ben şuramdan ok ile vurulup şehid olup Cennete girmek için sana uydum” dedi. Resulullah g: “Eğer gerçekten doğru söylüyorsan ve Allah’a verdiğin sözü tutarsan Allah da istediğini verir.” buyurdu. Kısa bir müddet sonra düşmanla savaştılar. O adamı işaret ettiği yerden okla vurulmuş olarak, Resulullah’a g getirdiler. “Bu, O adam mı?” dedi. “Evet” dediler. Resulullah g: “Allah’a verdiği sözü tutmuş. Allah da dilediğini ona vermiş” buyurdu. Sonra onu kendi cübbesi ile kefenledi ve önüne koyarak namazını kıldı. Namazda işitilen duası şöyle idi: “Allah’ım, bu kulun Senin yolunda hicret ederek şehid oldu. Ben de buna şahidim” buyurdu.” Ebu Ukayl  Yaralı Olarak Mürtedlere Karşı Savaş İçin Ilerliyor Yemame gününde; atan bir damarları var olduğu sürece; öldürülene kadar dini müdafaa edenlere bir bakın. Cafer bin Abdullah bin Eslem şöyle dedi: “Yemame günü insanlar safları oluşturdular. İçlerinden ilk yaralanan Ebu Ukayl idi. Üzerine fırlatılan ok omuzları arasına ve göğsüne isabet etti. Ok çıkarıldı. Fakat sol tarafı tutmaz oldu. Onu geriye taşıdılar.

Harp kızışıp Müslümanlar geri çekilmeye mecbur kalmışlardı. Ebu Ukayl h da yarasından dolayı takatsiz olduğundan istirahat ediyordu. Ma’n bin Adiyy’in h: “Ey Ensar! Allah’tan korkun! Allah’tan korkun! Düşmanınıza hücum edin” diye yüksek sesle bağırdığı duyuldu. Abdullah bin Ömer k anlatıyor: Ebu Ukayl h kalktı. Ne yapmak istiyorsun, sana harp etmek yok, dedim. Nidacı beni de kasdetti, dedi. Ey Ensar, dedi, yaralıları çağırmadı, dedim. Ebu Ukayl da h: Ben de Ensar’danım. Sürünerek de olsa onun davetine uyacağım, dedi ve kemerini bağladı. Kılıcı sağ eline aldı, sonra da: Ey Ensar! Huneyn’deki gibi geri dönün, toplanın, Allah size rahmet etsin, ilerleyin, dedi. Müslümanlar, nihayet düşmanlarını bir bahçeye sıkıştırdılar. İki taraf birbirine girdi, kılıçlar birbirine karıştı. Ebu Ukayl’e h baktım, yaralı kolu omzundan kesilmişti. Vücudunda on dört ağır yara vardı. Ebu Ukayl’ın h başında durdum. Artık ruhunu teslim etmek üzereydi. Ey Ebu Ukayl, dedim. Ağır dönen dili ile: Buyur, kim yenildi, dedi. Müjde, Allah’ın düşmanı Müseyleme öldürüldü, dedim. Bunun üzerine parmağını göğe kaldırdı, Allah’a hamdetti ve şehit oldu. Allah ondan razı olsun. El-Bera bin Malik  Mürtedlerin Kalesini Basıyor (El-Hadika) İslam’daki ilk ingimasçı (kâfirlerin saflarına tek başına dalan) El-Bera bin Malik! Enes bin Malik’in k kardeşi. İbn-i Sirin şöyle nakleder: “Müslümanlar, 45

içinde müşriklerden adamların bulunduğu duvarın olduğu yere vardılar. El-Bera kalkanın üzerine oturdu ve şöyle dedi: Beni mızraklarınızla kaldırın ve onlara fırlatın. Onu, duvarın arkasına fırlattılar. Şöyle dedi: Ona yetiştiler. İçlerinden onunu öldürdü. O gün Bera 80 küsür ok ve kılıç darbesi aldı. Halid bin Velid bir ay onunla ilgilendi ve yarası iyileşti. Salim Mevla Ebi Huzeyfe’nin  İstişhadi Operasyonu Muhammed bin Sabit bin Kays bin Şemmas El-Ensari şöyle dedi: Yemame günü Müslümanlar dağılınca Salim bin Mevla Ebi Huzeyfe şöyle dedi: Biz Allah Resulü’yle g beraberken böyle yapmıyorduk! Kendisi için bir çukur kazdı ve içinde durdu. O gün kendisinde muhacirlerin sancağı vardı. Yemame günü şehit olarak öldürülene kadar savaştı. Busr bin Ertat Rumların Kalesine Dalıyor Ala bin Sufyan El-Hadrami şöyle dedi: Busr bin Ertat Rumlara karşı savaştı. Askerleri sürekli olarak tuzaklara takılıp isabet alıyorlardı. Tuzaklar kuruluyordu ve askerleri tuzağa takılıyorlardı. Durum böyle olunca 100 askerini alıp geride kaldı. Bir gün Rumların bir vadisinde tek başına giderken 30’a yakın at ve katırın bir kilisenin İstişhadi bir operasyon - şehadete erişmede en kısa yol

46

Makale

yanında bağlı olduğunu gördü. Kilisenin içinde bu atların sahipleri olan süvariler vardı. Busr, atından indi ve onu bağladı. Daha sonra kiliseye girdi ve kapıyı kilitledi. Rumlar, Busr’un bu hareketine şaşırdılar. Ve onlar mızraklarına varmadan onlardan üç tanesini yere serdi. Busr’un arkadaşları onu kaybedip onu arıyorlardı. Nihayet atını görünce atını tanıdılar. Ve kiliseden gürültü sesleri geldiğini işittiler. Daha sonra kapıya geldiklerinde kapının kapalı olduğunu gördüler. Kapıyı yerinden çıkardılar ve içeriye girdiler. Baktılar ki Busr, sol eliyle karnından dışarıya çıkan bağırsaklarını tutmuş sağ eliyle de kılıcını tutuyordu. Arkadaşları kiliseye hâkim olunca, Busr düşüp bayıldı. Arkadaşları diğer Rumları öldürdü ve esirleri kurtardılar. Esirler dediler ki; Allah için söyleyin bu kimdir? Dediler ki; Busr bin Ertat. Esirler dediler ki; Vallahi kadınlar bunun gibisini doğurmamıştır. Arkadaşları bağırsaklarını karnına soktular. Ve karnını sarıklarıyla bağladılar. Onu alıp taşıdılar ve karnını diktiler. Allah’ın izniyle Busr, şifa ve afiyet buldu. Sahabelerin cennetteki yüksek mertebeye ulaşma hırsı işte böyle idi. Onların en takvalı ve en bilgili insanlar olmaları kendilerini bu mertebeye ulaşma azminden ilim talep etmek ya da öğretmek veya da dünyaya, babaya, çocuğa bağlılık alıkoymadı. Onlara tabi olanlar da kıyamete kadar; sonuncuları Allah’ın izniyle Deccal’i öldürene kadar izlerinden giderler.

47

‫مۇقەددىمە‬

‫‪4‬‬

‫ھەلەب مۇھاسىرىسىدە قالغانالرنى ئېلىپ چىقىدىغان يېشىل ئابتۇبۇسالر‬

‫ھازىــر ســەھەۋاتالرنىڭ رەھبەرلىــرى نۇســەيرىيە ۋەكىلــى‬ ‫بىلــەن كۆرۈشــۈپ رۇســىيەنىڭ رىياســەتچىلىكىدە ئارىســىدىكى‬ ‫ئەھدىنــى تېخىمــۇ چىڭىتىــش ئۈچــۈن قازاقىســتان پايتەختــى‬ ‫ئاســتانىگە كېتىــپ بارىــدۇ‪ .‬بــۇ مۇرتەتلەرنىــڭ ئەســكەرلىرى‬ ‫بولســا رۇســىيە بىلــەن ســەھەۋاتالرنىڭ كاتتىبېشــى تاغــۇت‬ ‫ئەردوغاننىــڭ ياردىمىــدە بــاب شــەھىرىگە ئىزچىــل ھۇجــۇم‬ ‫قىلىۋاتىــدۇ‪.‬‬ ‫مۇرتــەت ســەھەۋاتالرنىڭ زىيانكەشــلىكى بۇنىــڭ بىلــەن‬ ‫توختــاپ قالمايــدۇ‪ .‬چۈنكــى بــۇ كۈنلــەردە رەھبەرلىرىنىــڭ‬ ‫باياناتلىرىغــا ئەگەشــكەن كىشــىلەر ئۇالرنىــڭ بــۇ يىغىنــدا‬ ‫رۇســىيە توغرۇلــۇق ســۆزلەۋاتقانلىقىنى بىلىــپ قالىــدۇ‪ .‬گويــا‬ ‫ئــۇالر بەشــارنىڭ ئىتتىپاقدىشــى‪ ،‬مىڭالرچــە ئاجىزالرنــى‬ ‫ئۆلتۈرگــەن‪ ،‬شــەھەر يېزىالرنــى ۋەيــران قىلغــان ۋە‬ ‫نۇســەيرىيەنىڭ ھەلەپنــى قايتۇرۇۋېلىشــىغا زور يــاردەم‬ ‫قىلغــان رۇســىيە توغرىســىدا ئەمــەس دوســتلىرى توغرىســىدا‬ ‫ســۆزلىگەندەك ســۆزلەيدۇ‪ .‬ئەمەلىيەتتــە بــۇالر بۇنــى تىنچلىقنى‬ ‫ئەمەلگــە ئاشــۇرغۇچى دەپ ئاتــاپ‪ ،‬ئۇنىــڭ بىلــەن بىرگــە‬ ‫ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئــۇرۇش ئۈچــۈن ئىتتىپــاق تۈزۈشــنى‬ ‫ئۈمىــد قىلىــدۇ‪.‬‬ ‫ســەھەۋاتالر مۇســۇلمانالرنى ئۆلتۈرگــەن ۋە مۇســۇلمانالر‬ ‫زېمىنىنــى مۇســتەملىكە قىلىۋالغــان يەھۇدىــي دۆلىتىنى ھىمايە‬ ‫قىلغــان ئامېرىكىنــى بىــر نەچچــە يىــل دوســت تۇتقاندىــن‬ ‫كىيىــن‪ ،‬ئەردوغــان يېتەكچىلىــك قىلغــان شــامدىكى مۇرتــەت‬

‫‪5‬‬

‫ســەھەۋاتالر بىلــەن ســەلىبى رۇســىيە ئوتتۇرىســىدىكى بــۇ‬ ‫دوســتلۇق مەيدانغــا كەلــدى‪.‬‬ ‫ئامېرىكىدىــن ئۈمىــد ئۈزگــەن بــۇ مۇرتــەت ســەھەۋاتالرغا‬ ‫بۇنىــڭ ئورنىنــى رۇســىيە ئارقىلىــق تولــدۇرۇش قىيىــن‬ ‫بولمىــدى‪ .‬بەلكــى يەھۇدىــي دۆلىتــى بىلــەن بولغــان بىــر‬ ‫نەچچــە كۈنلــۈك دوســتلۇقتىن بۇالرنــى چەكلەيدىغــان‬ ‫بىــرە ئامىــل يــوق‪ .‬بۇالرنىــڭ قەلبىدىكــى ئەلــۋەال ۋەلبــەرا‬ ‫ئەقىدىســى بۇزۇلغانســېرى‪ ،‬بۇالرنىــڭ مۇشــرىكالردىن قورقــۇپ‬ ‫ۋە ئۇالردىــن مەنپەئــەت ئۈمىــد قىلىــپ مۆمىنلەرگــە قارشــى‬ ‫يەھۇدىــي ناســارانى ۋە مۇشــرىكالرنى دوســت تۇتــۇش شــۇنچە‬ ‫ئاســاس بولىــدۇ‪.‬‬ ‫مۇرتــەت شــام ســەھەۋاتلىرى رۇســىيە بىلــەن بولغــان يېڭــى‬ ‫دوســتلۇقىنى ئاقلىــدى‪ .‬بەلكــى رۇســىيە ۋە نۇســەيرىيە بايرىقــى‬ ‫ئاســتىدا ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئــۇرۇش قىلماقچــى بولىــدۇ‪.‬‬ ‫بــۇالر بۇنــداق قىلىــش ئارقىلىــق بۇرۇنقــى ئىــراق‬ ‫ســەھەۋاتلىرىدىن ئىبــارەت قېرىنداشــلىرىنىڭ ئامېرىــكا‬ ‫بايرىقــى ئاســتىغا كىرىــش ئۈچــۈن ئۆزىنــى ئاقلىغــان ســۆزلەرنى‬ ‫ھەرپمــۇ ھــەرپ تەكرارالۋاتىــدۇ‪ .‬ئىــراق ســەھەۋاتلىرىمۇ ئەينــى‬ ‫ۋاقىتتــا ئامېرىــكا مۇجاھىدالرغــا قارشــى تۇرۇشــتا تايانغــان‬ ‫راپىــزى ياردەمچىلىرىنىــڭ ئورنىنــى بېسىشــنى ئــارزۇ قىلىــپ‪،‬‬ ‫ۋە ئامېرىــكا ئىراقتىــن چېكىنگەندىــن كېيىــن ھۆكۈمەتنــى‬ ‫ئۆزىگــە تاپشۇرۇشــنى ئــارزۇ قىلىــپ‪ ،‬ئورتــاق دۈشــمىنى ئىســام‬ ‫دۆلىتىگــە قارشــى ئامېرىــكا بىلــەن بىــر ســەپتە ئىكەنلىكىنــى‬

‫ئاستانىدىكى يىغىن زالى‬

‫دەۋا قىلغــان ئىــدى‪ .‬ئىســام دۆلىتــى بىرلەشــمە ئالدىــدا‬ ‫تېــزال يــوق بولىــدۇ دەپ ئويلىغــان ئىــدى‪ .‬لېكىــن ئامېرىــكا‬ ‫ھېچقانــداق ۋەدىســىدە تۇرمىــدى‪ .‬بــۇالر ئاخىــرى ســاقچى ۋە‬ ‫ئەســكەر فورمىســى كىيگــەن راپىــزى ياردەمچىلىــرى قولىــدا‬ ‫زاۋال تاپتــى‪ .‬ئەگــەر ئالــاھ مۇســۇلمانالرغا قاتتىــق ئــازاب‬ ‫تېتىتىۋتقــان راپىــزى ۋە ئۇنىــڭ قېرىنــداش ســەھەۋاتلىرىغا‬ ‫قارشــى ئالــاھ ئىســام دۆلىتىنــى چىقارمىغــان بولســا ئىــدى‪،‬‬ ‫راپىــزى ئىراقنــى پۈتۈنلــەي راپىــزى قولىغــا ئالغــان بوالتتــى‪.‬‬ ‫ئالــاھ بۇالرنىــڭ ئەھۋالىنــى ئوچــۇق بايــان قىلىــپ بــەردى‪.‬‬ ‫بــۇالر ھــەر ۋاقىــت ۋە ھــەر مــاكان كاپىرالرنىــڭ ئەزىيىتىدىــن‬ ‫قورقــۇپ ۋە ئۇالردىــن مەنپەئــەت ئۈمىــد قىلىــپ ئۇالرنــى‬ ‫دوســت تۇتۇشــقا ئالدىرايــدۇ‪ .‬بــۇ ســەۋەبلىك ئالالھنىــڭ‬ ‫دىنىدىــن تــوپ تــوپ ھالــدا چىقىــپ مۇرتــەت بولىــدۇ‪ .‬ئاندىــن‬ ‫ئالــاھ بۇالرنىــڭ ئورنىغــا ئالالھنــى‪ ،‬ئالالھنىــڭ رەســۇلى ۋە‬ ‫مۆمىنلەرنىــا دوســت تۇتىدىغــان ۋە غەلىبــە تەمكىنلىــك ۋەدە‬ ‫قىلغــان ئــۆز قوشــۇنىنى ئالماشــتۇرىدۇ‪.‬‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬ئــى مۆمىنلــەر! يەھۇدىــي ۋە‬ ‫ناســاراالرنى دوســت تۇتمــاڭالر‪ .‬ئــۇالر بىــر ـ بىرىنــى دوســت‬ ‫تۇتىــدۇ‪ .‬ســىلەردىن كىمكــى ئۇالرنــى دوســت تۇتىدىكــەن‪،‬‬ ‫ئۇمــۇ ئەنــە شــۇالردىن ســانىلىدۇ‪ ،‬ئالــاھ زالىــم قوۋمنــى‬ ‫ھەقىقەتــەن ھىدايــەت قىلمايــدۇ‪ .‬دىللىرىــدا كېســەللىك (يەنــى‬ ‫مۇناپىقلىــق) بارالرنىــڭ (زامــان ئۆزگىرىــپ كاپىــرالر زەپــەر‬ ‫تاپســا) ئۆزىمىزگــە بىــر پاالكەتچىلىــك كېلىشــىدىن قورقىمىــز‬ ‫دەپ‪ ،‬ئــۇالر بىلــەن دوســت بولۇشــقا ئالدىرىغانلىقىنــى‬ ‫كۆرىســەن‪ ،‬ئالــاھ (رەســۇلۇلالھقا‪ ،‬مۇســۇلمانالرغا)‬ ‫غەلىبــە ئاتــا قىلىــدۇ‪ ،‬ياكــى بىــر ئىشــنى (يەنــى ئۇالرنىــڭ‬

‫مۇناپىقلىقىنــى پــاش قىلىشــنى) مەيدانغــا كەلتۈرىــدۇ ـ دە‪،‬‬ ‫كۆڭلىــدە يوشــۇرغىنى (يەنــى مۆمىنلەرنىــڭ دۈشــمەنلىرىنى‬ ‫دوســت تۇتقانلىقــى) ئۈچــۈن ئــۇالر نادامــەت چېكىــدۇ‪( .‬بــۇ‬ ‫مۇناپىقالرنىــڭ مۇســۇلمانالرغا قىلغــان ھىيلــە ـ مىكــرى‬ ‫پــاش قىلىنغانــدا) مۆمىنلــەر (بىــر ـ بىرىگــە)‪« :‬ســىلەر بىلــەن‬ ‫چوقــۇم بىللــە ئىكەنلىكلىرىگــە ئالــاھ نامــى بىلــەن قاتتىــق‬ ‫قەســەم ئىچىشــكەنلەرمۇ شــۇ كىشــىلەرمۇ؟» دەيــدۇ‪ .‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫(يەنــى مۇناپىقالرنىــڭ) قىلغــان ئەمەللىــرى بىــكار بولــدى‪،‬‬ ‫ئــۇالر (دۇنيــا ۋە ئاخىرەتتــە) زىيــان تارتقۇچــى بولــدى‪ .‬ئــى‬ ‫مۆمىنلــەر! ســىلەردىن كىمكــى مۇرتــەت بولىدىكــەن‪ ،‬ئالــاھ‬ ‫(ئۇنىــڭ ئورنىغــا) ئالــاھ ئۇالرنــى دوســت تۇتىدىغــان‪ ،‬ئۇالرمــۇ‬ ‫ئالالھنــى دوســت تۇتىدىغــان‪ ،‬مۆمىنلەرگــە كۆيۈنىدىغــان‪،‬‬ ‫كاپىرالرغــا شەپقەتســىز‪ ،‬ئالالھنىــڭ يولىــدا جىھــاد قىلىدىغــان‬ ‫ۋە ماالمــەت قىلغۇچىنىــڭ ماالمىتىدىــن قورقمايدىغــان بىــر‬ ‫قوۋمنــى كەلتۈرىــدۇ‪ .‬بــۇ (يەنــى يۇقىرىدىكــى ســۈپەتلەر‬ ‫بىلــەن ســۈپەتلىنىش) ئالالھنىــڭ پەزلىدۇركــى‪( ،‬ئالــاھ)‬ ‫ئۇنــى (بەندىلىرىدىــن) خالىغــان كىشــىگە بېرىــدۇ‪ ،‬ئالــاھ‬ ‫(نىــڭ پەزلــى) كەڭــدۇر‪( ،‬ئالــاھ) ھەممىنــى بىلگۈچىــدۇر‪.‬‬ ‫شۈبھىســىزكى‪ ،‬ســىلەرنىڭ دوســتۇڭالر ئالالھــدۇر‪ ،‬ئالالھنىــڭ‬ ‫رەســۇلىدۇر ۋە مۆمىنلەردۇركــى‪ ،‬مۆمىنلــەر تەئدىــل ئــەركان‬ ‫بىلــەن نامازنــى ئــادا قىلىــدۇ‪ ،‬زاكات بېرىــدۇ‪ ،‬ئــۇالر (ئالالھنىڭ‬ ‫ئەمرىگــە) كەمتەرلىــك بىلــەن بويســۇنغۇچىالردۇر‪ .‬كىمكــى‬ ‫ئالالھنــى‪ ،‬ئالالھنىــڭ رەســۇلىنى ۋە مۆمىنلەرنــى دوســت‬ ‫تۇتىدىكــەن‪( ،‬ئــۇ ئالالھنىــڭ جامائەســىدىندۇر)‪ .‬ئالالھنىــڭ‬ ‫جامائەســى (ئەلۋەتتــە) غالىبتــۇر‪ .‬مائىــدە ‪ - 56 - 51‬ئايــەت‪.‬‬

‫مۇقەددىمە‬

‫‪6‬‬

‫ماقالىالر‬

‫‪8‬‬

‫يەھۇدىي‪-‬ناســارا ۋە ئۇالرنىــڭ مۇرتــەد‬ ‫مااليلىــرى ئۇرۇشــاردا ياكــى ھــاۋا ھۇجۇملىرىــدا «‬ ‫نۇرغــۇن خىالفــەت قوشــۇنىنى ئۆلتــۈردۇق » دېگەن‬ ‫يالغــان خەۋەرلەرنــى تارقىتىشــنى توختاتقىنــى‬ ‫يــوق‪ .‬ئۇالرنىــڭ بۇنــداق قىلىشــتىكى مەقســىتى؛‬ ‫ئەگــەر مۇجاھىــدالر مۇشــرىك كاپىرالرغــا قارشــى‬ ‫ئۇرۇشــنى داۋامالشتۇرســا ۋە شــېرىكنى يــوق قىلىــپ‬ ‫دىننــى تۇرغۇزۇشــتا چىــڭ تۇرســا زور زىيــان‬ ‫تارتىدىغانلىقىنــى تىلغــا ئېلىــپ‪ ،‬بۇالرنىــڭ قەلبىدە‬ ‫ئۈمىدســىزلىكنى پەيــدا قىلماقچــى خــاالس‪.‬‬ ‫بــۇ ھــەر دەۋردىكــى كاپىرالرنىــڭ ئادىتــى‪ .‬ئــۇالر‬ ‫بۇرۇنقــى رەھبەرلىــرى ئوھــود كۈنــى قىلغىنىــدەك‬ ‫ھەممــە ئىشــنى پەقــەت ماددىــي دۇنيــاۋى نەتىجــە‬ ‫بىلــەن ئۆلچەيــدۇ‪ .‬چۈنكــى ئوھــود ئۇرۇشــىدىمۇ‬ ‫ئــۇالر رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ ســاھابىلىرىنى‬ ‫ئۆلتۈرگەنلىكىدىــن پەخىرلىنىــپ‪ ،‬مۇســۇلمانالرنىڭ‬ ‫قەلبىگــە قايغــۇ ســالماقچى بولــدى‪ .‬بۇنىڭغــا قارىتا‬ ‫ســاھابىلەر كەســكىن‪ «:‬مۇســۇلمانالردىن شــەھىد‬ ‫بولغانــار جەننەتتــە‪ ،‬مۇشــرىكالرنىڭ ئۆلۈكلىــرى‬ ‫جەھەننەمــدە» دەپ جــاۋاب قايتۇرغــان ئىــدى‪.‬‬ ‫ھــەر دەۋردىكــى مۇۋەھھىدلەرگــە ئالــاھ‬ ‫تەرىپىدىــن بۇيــرۇق كەلــدى‪ .‬يەنــى مۇشــرىكالر‬ ‫تەرىپىدىــن يەتكــەن ئەزىيــەت ياكــى شــەھىدلىك‬ ‫ســەۋەبلىك سۇسلىشــىپ قالماســلىقنى ياكــى مــال‬ ‫دۇنيــا ياخشــى كــۆرۈش ســەۋەبلىك جىھادتىــن‬

‫ئولتــۇرۇپ قالماســلىقنى ئېيتتــى‪ «:‬دۈشــمەننىڭ‬ ‫ئارقىســىدىن قوغالشــقا سۇســلۇق قىلمــاڭالر؛‬ ‫ئەگــەر ســىلەر قىينالســاڭالر‪ ،‬ئۇالرمــۇ خــۇددى‬ ‫ســىلەرگە ئوخشــاش قىينىلىــدۇ‪ ،‬ســىلەر ئــۇالر‬ ‫ئۈمىــد قىلمايدىغــان نەرســىنى (يەنــى شــېھىت‬ ‫بولۇشــىنى‪ ،‬ســاۋابنى ۋە غەلىبىنــى) ئالالھدىــن‬ ‫ئۈمىــد قىلىســىلەر‪ .‬ئالــاھ ھەممىنــى بىلگۈچىــدۇر‪،‬‬ ‫ھېكمــەت بىلــەن ئىــش قىلغۇچىــدۇر»‪ .‬نىســا ‪104‬‬ ‫ئايــەت‪ .‬چۈنكــى ئــۇرۇش پۈتۈنلــەي غەلىبــە‬‫قىلىــش ۋە غەنىيمــەت ئېلىشــا بولماســتىن بەلكــى‬ ‫قىيىنچىلىــق‪ ،‬چارچــاش‪ ،‬ئــۇرۇش ئەســۋاپلىرىنى ۋە‬ ‫مــال دۇنيانــى ســەرپ قىلىشــتۇر‪.‬‬ ‫مۇۋەھھىدلــەر ئالــاھ يولىــدا ســەرپ قىلغــان‬ ‫بارچــە نەرســىلىرىنى ئالالھقــا يېقىنلىشــىش ۋە‬ ‫ئۆزلىرىنىــڭ جىھادىنىــڭ راســتلىقىنى ئىســپاتالپ‬ ‫ئالالھنىــڭ ياردىمىگــە ئېرىشىشــى ئۈچــۈن قىلىــدۇ‪.‬‬ ‫بــۇالر دۈشــمەنلىرى ئۈســتىدىن غەلىبــە قىلىشــنى‬ ‫تەلــەپ قىلىــش بىلــەن بىرگــە‪ ،‬يەنــە چىــن‬ ‫ئىخــاس بىلــەن زور بــەدەل تۆلىگــەن بولســىمۇ‬ ‫يەنىــا ئۇرۇشــتا ئۆزلىرىنىــڭ ســىناققا دۇچ‬ ‫كېلىدىغانلىقىنــى ياخشــى بىلىــدۇ‪ .‬رەســۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬قانــداق بىــر قوشــۇن ئــۇرۇش‬ ‫قىلىــپ غەنىيمــەت ئېلىــپ ســاالمەت قايتســا‪،‬‬ ‫ئۈچتىــن ئىككــى ئەجىرىنــى ئېلىــپ بولغــان بولىدۇ‪.‬‬ ‫قانــداق بىــر قوشــۇن ئــۇرۇش قىلىــپ قىيىنچىلىققــا‬ ‫مۇجاھىدالر كورتالرغا ئارقىمۇ ئارقا زەربە بەردى‬

‫‪9‬‬

‫نۇسەيرىيە ئارمىيىسىدىن ئۆلگەن بىر مۇرتەد‬

‫يولۇقســا‪ ،‬تولــۇق ئەجىــرى ئالىــدۇ»‪[ .‬مۇســلىم‬ ‫رىۋايىتــى]‪.‬‬ ‫مۇۋەھھىــدالر ئاســمان زېمىننىــڭ رەببــى بولغــان‬ ‫ئالالھنىــڭ رازىلىقــى ئۈچــۈن تاكــى دىــن پۈتۈنلــەي‬ ‫ئالالھقــا بولغانغــا قــەدەر ياكــى شــەھىد بولغانغــا‬ ‫قــەدەر كــۆپ قۇربانلىقالرنى بېرىــدۇ‪ .‬ئالالھ بۇالرنى‬ ‫مۇنــداق ســۈپەتلىدى‪ «:‬يارىالنغاندىــن كېيىــن‬ ‫ئالالھنىــڭ ۋە ئۇنىــڭ رەســۇلىنىڭ چاقىرىقىغــا‬ ‫ئــاۋاز قوشــقانالر‪ ،‬ئــۇالر (يەنــى مۆمىنلــەر) دىــن‬ ‫ياخشــى ئەمەللەرنــى قىلغانــار ۋە تەقۋادارلىــق‬ ‫قىلغانــار چــوڭ ســاۋابقا ئېرىشــىدۇ»‪ .‬ئــال ئىمــران‬ ‫‪- 172‬ئايــەت‪.‬‬ ‫بىــز تاغۇتــار ۋە ئۇنىــڭ دوســتلىرىنىڭ بــۇ‬ ‫ئۇرۇشــتىن ھېــچ نەرســە ئۈمىــد قىلمايدىغانلىقىنــى‬ ‫ئۇچرىتىمىــز‪ .‬چۈنكــى ئــۇالر بــۇ ئۇرۇشــتا پەقەت زور‬ ‫زىيانغــا ۋە ھەســرەتكە ئېرىشــىدۇ‪ .‬مۇۋەھھىدالرنىڭ‬ ‫قولىــدا مەغلــۇپ بولــۇپ كــۆپ ھەســرەت چېكىــدۇ‪.‬‬ ‫يەنــە كــۆپ ماللىرىدىــن ۋە ئادەملىرىدىــن‬ ‫ئايرىلغاندىــن كىيىــن ئۇالرنىــڭ ئــۇرۇش ئىرادىســى‬ ‫ئاجىــزالپ بــۇ يولــدا ماڭالمايــدۇ‪ .‬شــۇڭا ئالــاھ‬ ‫ئــۆز بەندىلىرىنــى ئۇرۇشــتىن توختــاپ قالماســلىققا‬ ‫بۇيرىــدى‪ .‬ھــەم مۇشــرىكالرنىڭ قاتتىــق مەغلــۇپ‬ ‫بولــۇپ ھەرگىــز غەلىبــە قىاللمايدىغانلىقىنــى‬ ‫ئېيتتــى‪.‬‬ ‫بۇنىــڭ راســتلىقىنى رەســۇلۇلالھ ‪ ‬ۋە‬ ‫ســاھابىلىرى باشــلىغان مۇبــارەك جىھــاد تارىخىــدا‬ ‫كــۆپ قېتىم كۆردۇق‪ .‬مۇســۇلمانالر پارس ئۇرۇشــىدا‬ ‫كــۆپ تاالپــەت يېگــەن بولســىمۇ يەنىــا كىســرا‬

‫ئىمپېراتۇرلىقىنــى يۇقاتتــى‪ .‬ئالالھ مۇســۇلمانالرنىڭ‬ ‫قولــى ئارقىلىــق كىســرانىڭ تەختــى يېقىتتــى‪ .‬يەنــە‬ ‫مۇســۇلمانالر بىــر نەچچــە ئەســىر قــەد كۆتــۈرۈپ‬ ‫تۇرغــان رىــم دۆلىتىنــى ئالالھنىــڭ ئىزنــى بىلــەن‬ ‫يېقىتتــى‪ .‬يەنــە كۆپلىگــەن تاغــۇت ۋە كۇپــۇر‬ ‫مىللەتلىــرى بىلــەن ئــۇرۇش قىلىــپ ئالالھنىــڭ‬ ‫ئىزنــى بىلــەن ئۇالرنــى مەغلــۇپ قىلــدى‪ ،‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫دىيــارى مۇســۇلمانالرغا قالــدى‪.‬‬ ‫شــۇنداقال بۈگــۈن يەنــە مۇجاھىدالرنىــڭ غــەرب‬ ‫ســەلىبى دۆلەتلىــرى يېتەكچىلىــك قىلغــان بارلىــق‬ ‫كۇپــۇر مىللەتلىــرى بىلەن بولغان ئۇرۇشــاردىمۇ بۇ‬ ‫ئەھۋالالرنــى كۆرۈۋاتىمىــز‪ .‬چۈنكــى بايــراق روشــەن‬ ‫مەقســەت ســەمىمىي بولــدى‪ .‬ئالالھنىــڭ پەزلــى‬ ‫بىلــەن مۇۋەھھىــدالر غەلىبــە قىلىــپ گۈللەنــدى‪.‬‬ ‫ئالــاھ ئۇالرنىــڭ دۈشــمىنىنى كۆپەيتتــى‪.‬‬ ‫مۇۋەھھىدلەرنىــڭ قــۇرال يــاراق ۋە مــال مۈلكىنــى‬ ‫كۆپەيتىــپ دىننــى ئۈســتۈن قىلىشــقا يــاردەم‬ ‫بــەردى‪ .‬شــەيخ ئەبــۇ بەكىــر باغــدادى يېتەكلــەپ‬ ‫ماڭغــان مۇســۇلمانالر جامائىتىنــى تىرىلدۈرۈشــكە‬ ‫يــاردەم بــەردى‪ .‬مۇشــرىكالر ئىزچىــل مەغلــۇپ‬ ‫بولۇۋاتىــدۇ‪ ،‬بــۇ پەقــەت ئالالھنىــڭ مۇجاھىدالرنــى‬ ‫مۇســتەھكەم قىلىــپ كاپىــر مۇرتەدلەرنــى مەغلــۇپ‬ ‫قىلغانلىقــى ئۈچــۈن قولغــا كەلــدى‪ .‬ئالــاھ‬ ‫بۇالرنىمــۇ ئىلگىرىكىلەرنــى ھــاالك قىلغانــدەك‬ ‫ھــاالك قىلىۋاتىــدۇ‪ «:‬بــۇ شــۇنىڭ ئۈچۈندۇركــى‪،‬‬ ‫ئالــاھ مۆمىنلەرنىــڭ مەدەتكارىــدۇر‪ ،‬كاپىرالرغــا‬ ‫مەدەتــكار يوقتــۇر»‪ .‬مۇھەممــەد ‪- 11‬ئايــەت‪.‬‬

‫ماقالىالر‬

‫‪10‬‬

‫مۇجاھىــدالر ئېلىــپ بارغــان بــۇ ئەمەلىيەتتــە‬ ‫مۇشــرىكالر قاتتىــق تاالپــەت يېگــەن بولســىمۇ‪ ،‬بــۇ‬ ‫ئازغــۇن مۇرتەتلــەر تىلــى قەلەملىــرى ئارقىلىــق‬ ‫ئەمەلــى ۋەقەلىكنــى ئۆزگەرتىشــكە تىرىشــىۋاتىدۇ‪.‬‬ ‫ئۇالرنىــڭ بۇنــداق قىلىشــتىكى مەقســىتى؛ بىــر‬ ‫تەرەپتىــن مۇۋەھھىدلەرنىــڭ ئەيىبىنــى ئېچىــپ ئۇالرنــى‬ ‫سەتلەشــتۈرۈش بولســا‪ ،‬يەنــە بىــر تەرەپتىــن بۇ دىنســىز‬ ‫زىناخــور پاســىقالرغا يالغاندىــن يــاش تۆكــۈپ يــاردەم‬ ‫بېرىشــتۇر‪ .‬ئىســام دۆلىتــى مۇجاھىدلىــرى رېژىســتۇۋا‬ ‫دەپ ئاتىلىدىغــان يېڭــى يىــل بايرىمىغــا قاتنىشــىۋاتقان‬ ‫مۇشــرىكالرغا زەربــە بــەردى‪ .‬بــۇالر ئەينــى ۋاقىتتــا‬ ‫مۇۋەھھىدلــەر ناھــەق قــان تۆكتــى ۋە بىگۇنــاھ‬ ‫كىشــىلەرنى ئۆلتــۈردى دەپ دەۋا قىلغــان ئىــدى‪.‬‬ ‫بىــز بــۇ يــەردە مۇســۇلمانالرنىڭ توغــرا‬ ‫چۈشىنىۋېلىشــى ئۈچــۈن كاپىرالرنىــڭ مىكىرلىرىنــى‬ ‫ئېچىــپ بېرىشــكە تىرىشــىمىز‪.‬‬ ‫بىــز تاغۇت تەشــۋىقاتلىرى تارقاتقــان خەۋەرلىرىدىن‬ ‫ئۆلگــەن ۋە يارىالنغانالرنى ئىســىملىكلىرىنى تاپشــۇرۇپ‬ ‫ئالمىغــان بولســاقمۇ‪ ،‬ھازىــر بــار بولغــان دەلىــل ۋە‬ ‫گۇۋاھچىــار ئۇالرنىــڭ يالغانچىلىقلىرىنــى ئىسپاتالشــقا‬ ‫يېتەرلىــك‪ .‬ئىئوردانىيــە تاغۇتلىرىمــۇ ‪ CIA‬مااليلىــرى‬ ‫ۋە ئىــراق ســەھەۋاتلىرىنىڭ كاتتىباشــلىرىغا قارىتىلغــان‬ ‫مۇبــارەك «ئوممــان مېھمانخانىســى» ئەمەلىيىتىدىكــى‬ ‫ھەقىقەتنىمــۇ يوشــۇرغان ئىــدى‪ .‬بۇالرمــۇ شــۇ‬ ‫مېھمانخانىــدا ســەلىبىلەر ۋە مۇرتەتلەرگــە قارىتىلغــان‬ ‫ئىككــى قېتىملىــق پىدائىيلىــق ئەمەلىيىتىــدە زىياپەتكــە‬ ‫قاتناشــقان بىــر قانچــە كىشــىنىڭالر يارىــدار بولغانلىقــى‬ ‫ئېــان قىلغــان ئىــدى‪.‬‬ ‫پىتنە ئادەم ئۆلتۈرۈشــتىنمۇ قاتتىق گۇناھتۇر‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪( :‬ئــى مۇھەممــەد!) ئــۇالر‬ ‫ســەندىن‪« :‬ھــارام قىلىنغــان ئايــدا ئــۇرۇش قىلىشــقا‬ ‫بوالمــدۇ؟» دەپ ســورايدۇ‪ ،‬ئېيتقىنكــى‪« ،‬بــۇ ئايــدا‬ ‫ئــۇرۇش قىلىــش چــوڭ گۇناھتــۇر؛ ئالالھنىــڭ يولىدىــن‬ ‫توســۇش‪ ،‬ئالالھقــا كۇفرىلىــق قىلىــش‪ ،‬مەســچىتى‬ ‫ھەرەمــدە (ئىبــادەت قىلىشــتىن) توســۇش ۋە‬ ‫مەســچىتى ھەرەمدىــن ئاھالىنــى ھەيــدەپ چىقىرىــش‬ ‫ئالالھنىــڭ دەرگاھىــدا تېخىمــۇ چــوڭ گۇناھتــۇر‪ ،‬پىتنــە‬ ‫(يەنــى مۆمىنلەرگــە زىيانكەشــلىق قىلىــش) ئــادەم‬

‫ئۆلتۈرۈشــتىنمۇ قاتتىــق گۇناھتــۇر»‪ .‬بەقــەرە ‪217‬‬ ‫ئايــەت‪.‬‬‫ئىبنــى كەســىر ‪( « ‬ئــى مۇھەممــەد!) ئــۇالر‬ ‫ســەندىن‪« :‬ھــارام قىلىنغــان ئايــدا ئــۇرۇش قىلىشــقا‬ ‫بوالمــدۇ؟» دەپ ســورايدۇ‪ ،‬ئېيتقىنكــى‪« ،‬بــۇ ئايــدا‬ ‫ئــۇرۇش قىلىــش چــوڭ گۇناھتــۇر» دېگــەن بــۇ‬ ‫ئايەتنىــڭ نازىــل بولــۇش ســەۋەبى توغرىســىدا‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬رەســۇلۇلالھ ‪ ‬ئابدۇلــاھ ئىبنــى‬ ‫جەھىــش ئەســەدىنى قومانــدان قىلىــپ يەتتــە‬ ‫كىشــىلىك بىــر قوشــۇن ئەۋەتتى‪.‬ئىبنــى جەھىــش‬ ‫خورمىزارلىققــا كەلــدى‪ .‬ئــۇ يــەردە ھەكــەم ئىبنــى‬ ‫كىســان‪ ،‬مۇغىــرە ئىبنــى ئوســمان‪ ،‬ئەمىــر ئىبنــى‬ ‫ھەزرەمــى ۋە ئابدۇلــاھ ئىبنــى مۇغىرەنــى ئۇچراتتــى‪.‬‬ ‫ئــۇالر ھەكــەم ئىبنــى كىســان بىلــەن مۇغىرەنــى‬ ‫ئەســىر ئالــدى‪ ،‬ئەمىرنــى ۋاقىــد ئىبنــى ئابدۇلــاھ‬ ‫ئۆلتــۈردى‪ .‬بــۇ رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ ســاھابىلىرى‬ ‫ئالغــان تۇنجــى غەنىيمــەت ئىــدى‪ ،‬شــۇڭا مۇشــرىكالر‬ ‫بۇنىڭغــا ســەۋر قىاللمــاي‪ «:‬مۇھەممــەد ئالالھنىــڭ‬ ‫ئىتائىتىگــە كىرگەنلىكىنــى دەۋا قىلغــان ئىــدى‪ ،‬مانــا‬ ‫ئەمــدى ئالــاھ ئــۇرۇش قىلىشــنى ھــارام قىلغــان‬ ‫ئاينــى ھــاالل ســانىغان تۇنجــى كىشــى بولــۇپ‬ ‫قالــدى‪ ،‬رەجــەپ ئېيىــدا ھەمراھىمىزنــى ئۆلتــۈردى»‬ ‫دېيىشــتى‪ .‬مۇســۇلمانالر‪ «:‬بىــز ھەقىقەتــەن جۇمــادى‬ ‫ماقالىالر‬

‫‪12‬‬

‫ئېيىــدا ئۆلتــۈردۇق (يەنــە دېيىشــىچە رەجــەپ ئېيىنىــڭ‬ ‫بىرىنچــى كۈنــى) » دېيىشــىپ رەجــەپ ئېيــى كىرگەنــدە‬ ‫قىلىچلىرىنــى قېنىغــا ســالدى‪ .‬شــۇنىڭ بىلــەن ئالــاھ‬ ‫«ھــارام قىلىنغــان ئايــدا ئــۇرۇش قىلىشــقا بوالمــدۇ؟»‬ ‫دەپ ســورايدۇ‪ ،‬ئېيتقىنكــى‪« ،‬بــۇ ئايــدا ئــۇرۇش قىلىــش‬ ‫چــوڭ گۇناھتــۇر» دېگــەن بــۇ ئايەتنــى نازىــل قىلــدى‪.‬‬ ‫يەنــى ئــەي مۇشــرىكالر ســىلەرنىڭ قىلمىشــلىرىڭالر‬ ‫ئــۇرۇش ھــارام قىلىنغــان ئايــدا ئــادەم ئۆلتۈرۈشــتىنمۇ‬ ‫چــوڭ گۇناھتــۇر‪ ،‬ســىلەر ئالالھقــا كاپىــر بولــدۇڭالر‪،‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬ۋە ســاھابىلىرىنى دىندىــن تۇســتۇڭالر‪،‬‬ ‫مەســچىت ھەرەمــدە ئىبــادەت قىلىشــتىن تۇســتۇڭالر ۋە‬ ‫بۇالرنــى يۇرتلىرىدىــن ھەيــدەپ چىقاردىــڭالر‪ ،‬مانا بۇالر‬ ‫ئالالھنىــڭ نەزىرىــدە ئــادەم ئۆلتۈرۈشــتىنمۇ يامانــدۇر‪.‬‬ ‫ئالــاھ ئابدۇلالھ ئىبنى جەھىــش ۋە ھەمراھلىرىنىڭ‬ ‫قىلغانلىرىغــا مۇھاجىــر ئەنســارالرنىڭ ئەجىرىنــى‬ ‫بــەردى‪.‬‬ ‫ئىبنــى ئىســھاق ‪ r‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬ئايــەت‬ ‫نازىــل بولغانــدا ئابدۇلــاھ ئىبنــى جەھىــش ۋە‬ ‫ھەمراھلىرىنىــڭ ئۈســتىدىكى غــەم كۆتۈرۈلــۈپ كەتتــى‪.‬‬ ‫ئــۇالر ئەجىــر ئۈمىــد قىلىــپ رەســۇلۇلالھ ‪ ‬گــە‪ «:‬ئــەي‬ ‫رەســۇلۇلالھ! بــۇ ئۇرۇشــنىڭ مۇھاجىــر ئەنســارالرنىڭ‬ ‫ئەجىــرى بېرىلىدىغــان ئــۇرۇش بولۇشــىنى ئۈمىــد‬ ‫قىلســاق بوالمــدۇ» دەپ سوراشــتى‪ .‬ئاندىــن ئالــاھ‬ ‫«شۈبھىســىزكى ئىمــان ئېيتقانــار‪ ،‬ھىجــرەت قىلغانــار‬ ‫ۋە ئالــاھ يولىــدا جىھــاد قىلغانــار ئەنــە شــۇ كىشــىلەر‬ ‫ئالالھنىــڭ رەھمىتىنــى ئۈمىــد قىلىــدۇ‪ ،‬ئالــاھ ناھايىتى‬ ‫مەغپىــرەت قىلغۇچىــدۇر‪ ،‬ناھايىتــى مېھرىبانــدۇر»‬ ‫دېگــەن ئايەتنــى نازىــل قىلــدى‪ .‬يەنــى ئالــاھ ئۇالرنــى‬ ‫بۇنىڭدىنمــۇ كاتتــا ئەجىرنــى ئۈمىــد قىلىدىغــان قىلىــپ‬ ‫قويــدى‪.‬‬

‫تاغۇتالر ۋە تاغۇتالرنىڭ دوســتلىرىنىڭ قانالرنى‬ ‫ئۇلۇغلىشىنىڭ ماھىيىتى‬

‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬ۋە ســاھابىلەر ئــۇرۇش ھــارام‬ ‫قىلىنغــان ئايــدا ئــۇرۇش قىلغانلىقــى ئۈچــۈن‬ ‫مۇشــرىكالر بۇالرغــا تىــل تەگكۈزگەنلىكىنــى ئاڭلىغــان‬ ‫كىشــى‪ ،‬مۇشــرىكالرنىڭ ئالــاھ ھــارام قىلغــان ئايالرنــى‬ ‫ئېغىزىــدا ئۇلۇغــاپ ئەمەلىيەتتــە بولســا دەل ئەكســىچە‬ ‫ئىــش قىلىدىغانلىقىنــى بىلىــدۇ‪ .‬ئەينــى ۋاقىتتــا ئــۇالر‬ ‫بــۇ ئىشــنى ئۇلۇغلىغــان قىياپەتكــە كىرىــپ ئەمەلىيەتتــە‬ ‫مەســخىرە قىلغــان ئىــدى‪ .‬بــۇ شــۇنىڭ ئۈچۈندۇركــى‪،‬‬ ‫ئــۇالر بــۇ ئــۈچ ئايــدا ئــۇرۇش توختىتىشــتىن ئاجىــز‬ ‫كەلســە «بــۇ ئايــدا ئــۇرۇش قىلىــش چــوڭ گۇنــاھ‪ ،‬بــۇ‬ ‫ئالالھنىــڭ ھۆكۈملىرىنــى ئۆزگەرتىــش بولــدى‪ ،‬ئالــاھ‬ ‫ئۇرۇشــنى ھــارام قىلغــان ئاينــى ھــاالل ســانىدى» دەپ‬ ‫بىلجىراليــدۇ‪ .‬لېكىــن ئــۇالر ئالــاھ ھــارام قىلغاننــى‬ ‫ھــاالل ســانىدى‪ ،‬ئالــاھ ھــاالل قىلغاننــى ھــارام قىلــدى‬ ‫ۋە بــۇ ئىشــىدىن پەخىرلەنــدى‪.‬‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬ئاينــى ئارقىغــا ســۈرۈش‬ ‫(يەنــى ئــۇرۇش ھــارام قىلىنغــان ئاينــى باشــقا بىــر‬ ‫ئايغــا ئۆزگەرتىــپ‪ ،‬يىلنىــڭ ‪ 12‬ئېيىنــى ‪ 13‬ئايغــا‬ ‫كۆپەيتىــش) كۇفرىنــى زىيــادە قىلىشــتۇر‪ ،‬بۇنىــڭ بىلــەن‬ ‫كاپىــرالر ئازدۇرۇلىــدۇ؛ ئــۇالر ئالــاھ ھــارام قىلغــان‬ ‫ئايالرنىــڭ ســانىغا مۇۋاپىقلىشــىش ئۈچــۈن‪ ،‬ئۇنــى بىــر‬ ‫يىــل ھــاالل قىلســا‪ ،‬ئىككىنچــى يىــل ھــارام قىلىــدۇ‪،‬‬ ‫شــۇنىڭ بىلــەن ئــۇالر ئالــاھ ھــارام قىلغــان ئاينــى‬ ‫ھــاالل قىلىــدۇ‪ ،‬ئۇالرغــا ئۆزلىرىنىــڭ يامــان ئەمەللىــرى‬ ‫چىرايلىــق كۆرســىتىلدى‪ .‬ئالــاھ كاپىــر قوۋمنــى‬ ‫ھىدايــەت قىلمايــدۇ‪ .‬تەۋبــە ‪- 37‬ئايــەت‪.‬‬ ‫ئىبنــى كەســىر ‪ r‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬لەيىــس ئىبنــى‬ ‫ئەبــى ســۇلەيىم مۇجاھىدتىــن رىۋايــەت قىلىــپ مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪ «:‬بەنــى كەنانەلىــك بىــر كىشــى بولــۇپ‪ ،‬بــۇ‬ ‫ھــەر يىلــى ئېشــەككە مىنىــپ ھەجگــە كېلىــپ «ئــەي‬ ‫ئىنســانالر! مــەن ئەيىبلىنىشــكە‬ ‫رىينا كۇلۇبىغا قىلىنغان ھۇجۇمدىن كىيىنكى كۆرۈنۈش‬ ‫ئەمەســمەن‪،‬‬ ‫ھەقلىــق‬ ‫گۇناھكارمــۇ ئەمــەس‪ ،‬ئېيتقــان‬ ‫ســۆزلىرىمگە بــۇرۇن رەددىيەمــۇ‬ ‫قايتۇرۇلمىغــان‪ .‬بىــز مۇھــەررەم‬ ‫ئېيىــدا ئــۇرۇش قىلىشــنى‬ ‫ھــارام قىلــدۇق‪ ،‬ســەپەر ئېيىنــى‬ ‫كېچىكتــۈردۇق» دېــدى‪ .‬ئــۇ‬ ‫كېيىنكــى يىلــى يەنــە شــۇ‬ ‫ســۆزىنى تەكــرارالپ‪ «:‬يەنــە‬ ‫ســەپەر ئېيىــدا ئــۇرۇش قىلىشــنى‬ ‫ھــارام قىلــدۇق‪ ،‬مۇھــەررەم‬ ‫ئېيىنــى كېچىكتــۈردۇق» دېــدى‪.‬‬ ‫مانــا بــۇ ئالالھنىــڭ‪ «:‬ئــۇالر‬ ‫ئالــاھ ھــارام قىلغــان ئايالرنىــڭ‬ ‫ســانىغا مۇۋاپىقلىشــىش ئۈچۈن»‬ ‫دېگــەن ئايەتنىــڭ مەنىســىدۇر‪.‬‬

‫‪13‬‬

‫تۈركىيە ئىچكى ئىشالر مىنىستىرى سۇاليمان سويلۇ‬

‫يەنــى ئــۇالر مۇشــۇنداق ئۇســۇلدا ئالــاھ ئۇرۇشــنى‬ ‫ھــارام قىلغــان تــۆت ئاينــى توشــقۇزاتتى‪ .‬ئالــاھ ھــارام‬ ‫قىلغــان ئاينــى ئارقىغــا ســوزۇش بىلــەن ھــارام ئاينــى‬ ‫ھــاالل قىالتتــى‪ .‬بۇنــى ئەبــى ۋائىــل‪ ،‬زەھھــاك ۋە قەتــادە‬ ‫مۇشــۇنىڭغا ئوخشــاش رىۋايــەت قىلغــان‪.‬‬ ‫مۇشــرىكالر ئالالھنىــڭ شــەرىئەتلىرىنى‪ ،‬كۈنلىرىنــى‬ ‫ۋە ھــارام قىلغــان نەرســىلىرىنى ئۇلۇغلىمايــدۇ‪ .‬پەقــەت‬ ‫ئالالھنىــڭ دىنىنــى ئويــۇن قىلىــپ مەســخىرە قىلىــدۇ‪.‬‬ ‫ئالــاھ رۇخســەت قىلمىغــان نەرســىلەرنى شــەرىئەت‬ ‫قىلىۋالىــدۇ‪ .‬دىننــى پۈتۈنلــەي رەت قىلىــدۇ‪ .‬ئاندىــن‬ ‫كىيىــن مۇســۇلمانالرنى ئەيىبلىگۈچــى كىشــىلەرنى‬ ‫تالــاپ‪ ،‬ئۇالرنــى كىشــىلەرگە شــۈبھە تاشــلىغۇچى‬ ‫مــاالي قىلىــپ ئىشــلىتىدۇ‪ .‬ھــەم ئــۇالر شــۇنداق كۇپــۇر‬ ‫ۋە شــېرىك ئۈســتىدە بولســىمۇ‪ ،‬بۇالرنــى توغــرا يــول‬ ‫ئۈســتىدە دەپ دەۋا قىلىــدۇ‪.‬‬ ‫بۈگۈنكــى تاغۇتالرنىــڭ قىلمىشــى ۋە ئۇالرنىــڭ‬ ‫شــەرىئەتنى ئۆزگەرتكۈچــى يامــان ئالىملىرىنىــڭ‬ ‫قىلمىشــلىرى مۇشــۇنداق بولىۋاتىــدۇ‪ .‬بــۇ يامــان‬ ‫ئالىمــار مۇجاھىدالرنىــڭ مۇرتەتلەرگــە‪ ،‬شــېرىك‬ ‫ئىبادەتخانىلىرىغــا ۋە شــېرىك بايــرام مۇراســىملىرىگە‬ ‫قىلغــان ھۇجۇمىنــى ئەيىبلەيــدۇ‪ .‬يەنــە بــۇالر‬ ‫«مۇجاھىــدالر مۇســۇلمانالرنى ئۆلتۈرىــدۇ‪ ،‬بىگۇنــاھ‬ ‫كىشــىلەرنى ئۆلتۈرىــدۇ‪ ،‬مەســچىتلەرنى بۇزىــدۇ ۋە چوڭ‬ ‫گۇنــاھ قىلغۇچىالرنــى خاۋارىچالرغــا ئوخشــاش كاپىرغــا‬ ‫چىقىرىــدۇ» دەپ كىشــىلەرنىڭ ئىدىيەســىگە بۇنــى‬ ‫ســىڭدۈرىدۇ‪.‬‬ ‫تاغۇتــار ئالالھقــا كاپىــر بولغــان جىنايىتىنىــڭ‪،‬‬ ‫ئالالھنىــڭ شــەرىئەت يولغــا قۇيــۇش‪ ،‬ھۆكــۈم قىلىــش‬ ‫ۋە ئۇلۇھىيــەت ئىشــلىرىدا ئالالھنىــڭ ھاكىمىيىنــى‬ ‫تارتىۋېلىشــقا ئۇرۇنــۇش جىنايەتلىرىنىــڭ ۋە بىگۇنــاھ‬ ‫كىشــىلەرنى قەســتەن ئۆلتۈرگــەن جىنايەتلىرىنىــڭ‬ ‫مۇتلــەق ئــەڭ چــوڭ جىنايــەت ئىكەنلىكىنــى ئۇنۇتتــى‪.‬‬

‫تاغۇتــار بىگۇنــاھ مۇســۇلمانالرنىڭ مۇجاھىــدالر‬ ‫بىلــەن بىــر ســەپتە ئەمەســلىكىنى ئېنىــق بىلىــپ تــۇرۇپ‬ ‫قەســتەن ئۆلتۈرىــدۇ‪.‬‬ ‫تاغۇتالرنىــڭ مااليلىــرى بولغــان يامــان ئالىمــار ۋە‬ ‫تەشــۋىقات ۋاســىتىلىرىمۇ بــۇ تاغۇتالرنىــڭ ئېغىزىدىكــى‬ ‫مۇســۇلمانالرنىڭ قېنىنــى ئېقىتمايدىغانلىقــى ۋە‬ ‫ئۇنــى ھىمايــەت قىلىدىغانلىقىنــى تارقىتىــپ‪،‬‬ ‫تۈرمىگــە تاشــانغان مۇســۇلمانالرنىڭ قانــداق‬ ‫ئازابلىنىۋاتقانلىقىنــى ئېچىــپ تاشــلىمايدۇ‪ .‬يەنــە‬ ‫ئىســام دۆلىتــى زېمىنلىرىــدا ۋە باشــقا جايــاردا‬ ‫مۇســۇلمانالرنىڭ ئۈســتىگە ياغدۇرغــان بومبىــار‬ ‫توغرىســىدا ســۆز قىلمايــدۇ‪ .‬ســەلىبىلەر‪ ،‬يەھۇدىيــار‪،‬‬ ‫راپىزىــار‪ ،‬ھىندوســار ۋە بۇتپەرەســلەر ئېقىتقــان‬ ‫مۇسۇلمانالرنىڭ قانلىرىنى يوشۇرىدۇ‪.‬‬ ‫بەزى مۇســۇلمانالرنىڭ ئۆلتۈرلىشى ئۇنىڭ‬ ‫قېنىنى ھاالل ســانىغانلىق دېيىشكە دەلىل‬ ‫بولمايدۇ‬ ‫مۇجاھىــدالر مۇســۇلمانالرنى ئۆلتــۈردى ۋە ئۇالرنىــڭ‬ ‫قانلىرىنــى ھــاالل ســانىدى دېگــەن يالغــان ياۋىــداق‬ ‫ســۆزلەرگە تارىختىــن بېــرى تەۋھىــد ئەھلــى تەكــرار‬ ‫رەددىيــە بېرىــپ كەلگــەن ئــەڭ كونــا يالغانچىلىــق‬ ‫ئويۇنــى ھېســابلىنىدۇ‪ .‬مۇجاھىــدالر مەســۇم قانالرنــى‬ ‫ئاســراپ‪ ،‬ئۇالرنــى مۇشــرىكالر بىلــەن ئارىلىشــىپ‬ ‫قېلىشــتىن قاتتىــق ئاگاھالنــدۇرۇپ كەلــدى‪ .‬بولۇپمــۇ‬ ‫مۇشــرىكالرغا زەربــە بېرىلىــدۇ دەپ قارىغــان ئــۇرۇش‬ ‫رايونلىــرى‪ ،‬ھۆكۈمــەت ئورۇنلىــرى ۋە مۇشــرىكالرنىڭ‬ ‫ئىبــادەت ۋە بايــرام پائالىيــەت ئورۇنلىرىغــا ئوخشــاش‬ ‫رايوندىكــى مۇســۇلمانالرنى ئاگاھالنــدۇرۇپ كەلــدى‪.‬‬ ‫ئالالھنىــڭ ئەمرىگــە خىــاپ ھالــدا مۇشــرىكالردىن‬ ‫ئايرىلمىغــان‪ ،‬ئــۇ يەردىــن ئىســام دىيارىغــا ھىجــرەت‬ ‫ماقالىالر‬

‫‪14‬‬

‫قىلمىغــان ۋە قەســتەن مۇشــرىكالر بىلــەن ئارىلىشــىپ‬ ‫ياشــىغان جايدىكــى مۇســۇلماننى مۇجاھىــدالر‬ ‫مۇشــرىكتىن ئايرىيالمايــدۇ‪ .‬شــۇ ســەۋەبلىك بــۇ‬ ‫مۇســۇلمان ئۆزىگــە زۇلــۇم قىلىــپ‪ ،‬مۇجاھىدالردىــن‬ ‫ئايرىلىــپ ئۆلىــدۇ‪ .‬ئالــاھ بۇنــى قىيامــەت كۈنــى‬ ‫نىيىتىگــە ئاساســەن تىرىلدۈرىــدۇ‪.‬‬ ‫ئەگــەر مۇجاھىــدالر زەربــە بەرگــەن ئۇرۇنــدا كاپىرالر‬ ‫دەۋا قىلغــان مەســۇم جــان ھــاالك بولغــان تەقدىردىمــۇ‪،‬‬ ‫مۇجاھىدالرنىــڭ مۇشــرىكالرنى ئۆلتۈرۈشــى دۇرۇس‬ ‫بولســا‪ ،‬ئۇنداقتــا ئــۆز ئىختىيارلىقــى بىلــەن كاپىرالرنىــڭ‬ ‫بايــرام كۈنىلىرىــدە كۆڭــۈل ئېچىــش ئۈچــۈن ۋە‬ ‫ئىــش ھەرىكەتتــە شــۇالرنى دوراش ئۈچــۈن شــۇنداق‬ ‫بۇزۇقچىلىــق ئورۇنلىرىــدا مۇشــرىكالر بىلەن ئارىلىشــىپ‬ ‫تۇرغــان كىشــىنىڭ ئەھۋالــى قانــداق بــوالر؟!‬ ‫مۇجاھىــدالر كــۆپ كۆزەتكەندىــن كىيىــن‬ ‫ئىســتانبۇلدىكى كېچىلىــك كۇلۇبتــا مۇشــرىكالرنى‬ ‫ئۆلتۈرۈشــنى مەقســەت قىلىــپ‪ ،‬بــۇ ھۇجۇمنــى قىلــدى‪.‬‬ ‫ئەگــەر بــۇ ھۇجۇمــدا پاســىق بولســىمۇ مۇســۇلمان بــار‬ ‫دېيىلســە بــۇ بــۇ ئىشــقا توســالغۇ بولمايــدۇ‪.‬‬ ‫ئاشــخانىمۇ ياكى كۆڭۈل ئېچىش سورۇنىمۇ؟‬ ‫تاغۇتــار ۋە ئۇنىــڭ ياالقچىلىــرى بــۇ كېچىلىــك‬ ‫كۇلۇبتىكــى پائالىيەتتــە ئۆز پۇقرالىرىنىــڭ ئۆلگەنلىكىنى‬ ‫كــەڭ كۆلەمــدە تارقاتتــى‪ .‬بارلىــق ئاممــا بــۇ ئۇرۇننىــڭ‬ ‫بۇزۇقچىلىــق ئورنــى ۋە بــۇ يەردىكىلەرنىــڭ كاپىــر ۋە‬ ‫پاســىق ئــەر ئايالــار ئىكەنلىكىنــى بىلســىمۇ‪ ،‬تاغۇتــار‬ ‫بــۇ يــەردە ئۆلگەنلەرنــى ئالالھنىــڭ ســالىھ بەندىلىــرى‬ ‫ۋە شــەھىدلەر قاتارىدىــن قىلىشــقا تىرىشــتى‪ .‬ھــەم بۇالر‬ ‫شــەرىئەتنى يــوق قىلىــش ئۈچــۈن ئىزچىــل ئىشــلىتىپ‬

‫كېلىۋاتقــان ئويۇننــى ئوينــاپ‪ ،‬بــۇ بۇزۇقچىلىــق ئورنىنــى‬ ‫«ئاشــخانا» دەپ ئاتىــدى‪ .‬چۈنكــى شــۇنداق ئاتىســا‬ ‫«مۇجاھىــدالر ئالــاھ رۇخســەت قىلغــان تامــاق ۋە‬ ‫شــارابنى ئىســتېمال قىلىۋاتقــان كىشــىلەرگە ھۇجــۇم‬ ‫قىلــدى» دېگــەن ئىدىيەنــى تارقىتااليتتــى‪.‬‬ ‫ئەمەلىيەتتــە ئىســتانبۇلدىكى بــۇ مۇبــارەك ھۇجــۇم‬ ‫بولغــان ئۇرۇننــى ئاشــخانا ياكــى كۇلــۇب ياكــى‬ ‫بەزمىخانــا دەپ ئاتىۋالســۇن‪ ،‬بۇنىــڭ ھۆكمىدىــن ھېــچ‬ ‫نەرســە ئۆزگەرمەيــدۇ‪ .‬چۈنكــى بــۇ ئالالھقــا شــېرىك‬ ‫كەلتۈرگەنلەرنىــڭ بايرىمىنــى تەبرىكلەيدىغــان ئــورۇن‪.‬‬ ‫بــۇ يــەردە ئۆلتــۈرۈش ۋە ئەزىيــەت بېرىــش رۇخســەت‬ ‫قىلىنغــان‪ .‬شــۇنداقالر بــۇ بۇزۇقچىلىــق ئورنىغــا‬ ‫مۇســۇلمانالرنىڭ كىرىشــى چەكلەنگــەن ۋە ھــارام‬ ‫قىلىنغــان‪.‬‬ ‫بۈگــۈن خىالفــەت مۇجاھىدلىرى شــەرق ۋە غەربتىكى‬ ‫راپىزىالر ۋە ئىســمائىلىيە پىرقىســىدىكى مۇشرىكالرغا ۋە‬ ‫ئۇنىڭدىــن باشــقا مەســچىت دەپ ئاتالســىمۇ ئۇالرنىــڭ‬ ‫ئىبادەتخانىلىرىغــا زەربــە بېرىشــتىن چېكىنمەيــدۇ‪.‬‬ ‫چۈنكــى بــۇ يــەردە ئەمەلىيەتتــە ئالالھنىــڭ غەيرىگــە‬ ‫ئىبــادەت قىلىنىــدۇ‪ .‬مۇســۇلمانالر بۇنــداق ئورۇنالردىــن‬ ‫يىــراق تۇرۇشــى‪ ،‬ئــۇ يــەردە تۇرماســلىقى ۋە بــۇ يەردىــن‬ ‫ئۆتمەســلىكى كېــرەك‪ .‬نــاۋادا بــۇ يــەردە يېگانــە ئالالھقــا‬ ‫ئىبــادەت قىلىنســىمۇ‪ ،‬مۇســۇلمانالرنىڭ بــۇ يــەردە‬ ‫ئىبــادەت قىلىشــى چەكلىنىــدۇ‪ .‬چۈنكــى ئــۇالر نامازنــى‬ ‫ئوتقــا قــاراپ ئوقۇيــدۇ‪ .‬شــۇڭا نامــازدا ئۇالرغــا ئوخشــاپ‬ ‫قېلىشــتىن ســاقلىنىش كېــرەك‪ .‬بامــدات ۋە شــام نامــاز‬ ‫ۋاقتىــدا يۇلتۇزغــا چوقۇنغۇچــى مۇشــرىكالرغا ئوخشــاپ‬ ‫قېلىشــتىن ســاقلىنىش كېــرەك‪ .‬مۇشــرىكالر بۇتالرغــا‬ ‫مــال بوغۇزلىغــان ئورۇنــاردا ئالــاھ ئۈچــۈن مــال‬ ‫بوغۇزالشــتىن ســاقلىنىش كېــرەك‪.‬‬ ‫مۇرتەد سەلمان ئوۋدە بۇ ھۇجۇمنى ئەيىپلىدى‬

‫‪15‬‬

‫بــۇ ئىبادەتخانىالرغــا قىلىنغــان ھۇجۇمدا مۇســۇلمان‬ ‫نىشــانالنمىغان بولســا‪ ،‬بــۇ شــېرىك ئىبادەتخانىغــا‬ ‫زەربــە بېرىــش چەكلەنمەيــدۇ‪ .‬مۇســۇلمان بۇنــداق‬ ‫ئورۇنالردىــن يىــراق تۇرۇشــى كېــرەك‪ ،‬بولۇپمــۇ‬ ‫مۇجاھىــدالر ئاگاھالندۇرغــان ئورۇنالردىــن يىــراق‬ ‫تــۇرۇش كېــرەك‪.‬‬ ‫ئۇنداقتــا بۇزۇقچىلىــق ســورۇنىدا شــېرىك بايرىمىنــى‬ ‫ئۆتكۈزۈۋاتقــان مۇشــرىكالر توپــى ئارىســىدا تۇرغــان‬ ‫كىشــى قانــداق بــوالر؟!‬ ‫مۇشرىكالرنىڭ بايراملىرىغا قاتناشقۇچىالرنىڭ‬ ‫ھۆكمى‬ ‫ئىبنــى تەيمىيــە ‪ ‬دىــن‪« :‬مۇســۇلمانالردىن نــورۇز‬ ‫بايرىمىــدا ناســاراالرنىڭ تامىقىغــا ئوخشــاش تاماقنــى‬ ‫قىلغــان‪ ،‬باشــقا غەتتــاس‪ ،‬تۇغۇلغــان كــۈن بايرىمــى‪،‬‬ ‫خەمىــس ئــەدەس ۋە نورۇزنىــڭ ئالتىســى قاتارلىــق‬ ‫بايرامالرغــا قاتناشــقان‪ ،‬ئۇالرنىــڭ بايراملىرىــدا ئــۇالر‬ ‫پايدىلىنىغــان نەرســىنى ســاتقان كىشــىنىڭ مۇشــۇنداق‬ ‫قىلىشــى دۇرۇســمۇ؟» دەپ ســورىدى‪.‬‬ ‫شــەيخ جــاۋاب بېرىــپ‪ «:‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن‪ ،‬مۇســۇلماننىڭ مۇشــرىك بايراملىرىغــا خــاس‬ ‫بولغــان (تامــاق‪ ،‬كىيىم‪-‬كېچــەك‪ ،‬يۇيۇنــۇش‪ ،‬ئــوت‬ ‫يېقىــش‪ ،‬ئۇالرنىــڭ ئىبــادەت ئادىتى ۋە باشــقا ئىشــاردا)‬ ‫ئۇالرنــى دورىشــى ھــاالل ئەمــەس‪ .‬مۇراســىم ئۆتكــۈزۈش‪،‬‬ ‫ســوۋغات بېرىــش‪ ،‬شــۇ بايرامــدا ئىشــلىتىدىغان‬ ‫نەرســىلەرنى ســېتىش‪ ،‬ئــۇالر بايراملىرىــدا ئوينايدىغــان‬ ‫ئويۇنالرنــى ئوينــاش ۋە شــۇالرنىڭ زىننەتلىــرى بىلــەن‬ ‫زىننەتلىنىــش ھــاالل ئەمــەس‪.‬‬ ‫خۇالســە‪ ،‬مۇســۇلمانالر ئۇالرنىــڭ بايراملىرىنىــڭ‬ ‫بىــرەر قائىــدە يۇســۇنىنى خــاس بايــرام قىلمايــدۇ‪.‬‬ ‫ئۇالرنىــڭ بايــرام كۈنــى مۇســۇلمانالرنىڭ نەزىرىــدە‬ ‫باشــقا كۈنلەرگــە ئوخشــاش بىــر كــۈن‪ .‬مۇســۇلمانالر‬ ‫ئۇالرنىــڭ خىســلەتلىرىنى يۇقتۇرۇۋالمايــدۇ‪.‬‬ ‫ئەمما مۇســۇلمانالر بۇنداق ســورۇنغا يولۇقۇپ قالســا‪،‬‬ ‫بۇرۇنقــى ۋە كېيىنكــى ئالىمــار بۇنــى يامــان كۆرىــدۇ‪.‬‬ ‫ئەممــا يۇقىرىــدا دېيىلگــەن ئىشــارنى ئادەت قىلىۋالســا‪،‬‬ ‫بــۇ توغرىســىدا ئالىمــار ئوتتۇرىســىدا ئىختىــاپ يــوق‪.‬‬ ‫بەلكــى بىــر بۆلــۈك ئالىمــار بــۇ ئىشــارنى قىلغــان‬ ‫كىشــىلەرنى كاپىرالرنىــڭ قائىــدە يۇســۇنلىرىنى‬ ‫ئۇلۇغلىغانلىقــى ئۈچــۈن كاپىرغــا چىقىرىــدۇ‪ .‬يەنــە‬ ‫بىــر بۆلــۈك ئالىمــار «كاپىرالرنىــڭ بايرىمىــدا قــوي‬ ‫بوغۇزلىغــان كىشــى‪ ،‬چوشــقا بوغۇزلىغــان بىلــەن‬ ‫ئوخشــاش» دەيــدۇ‪ .‬ئابدۇلــاھ ئىبنــى ئەمىــر ئىبنــى‬ ‫ئــاس ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬كىمكــى يــات ئەللەرگــە‬ ‫بېرىــپ‪ ،‬نــورۇز ئۆتكۈزســە‪ ،‬ئۆلگۈچــە شــۇالرغا ئوخشــاش‬ ‫ياشىســا بۇنداق كىشــى شــۇالر قاتارىدىن ھېســابلىنىدۇ‪.‬‬ ‫قىيامــەت كۈنــى شــۇالر بىلــەن ھەشــىر قىلىنىــدۇ»‪.‬‬ ‫ســەلەپلەرنىڭ بىــرى ئالالھنىــڭ «ئــۇالر بولمىغــۇر‬ ‫ســورۇنغا ھازىــر بولمايــدۇ (يەنــى يېنىدىــن مەقسەتســىز‬

‫ئۆتــۈپ قالســا‪ ،‬ئۇنىڭغــا رازى بولمايــدۇ)» دېگەننــى‬ ‫بــۇ كاپىرالرنىــڭ بايراملىــرى» دەيــدۇ‪ .‬ئەگــەر بۇنــداق‬ ‫ئىشــنى قىلماســتىن كــۆرۈپ ئۆتــۈپ كەتكــەن كىشــى‬ ‫ئايەتتــە دېيىلگىنىــدەك بولســا‪ ،‬ئۇنداقتــا مەخســۇس‬ ‫شــۇ بايرامنــى تەبرىكلىگەنلــەر قانــداق بــوالر؟!‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬كىمكــى بىــر‬ ‫قوۋمنــى دورىســا‪ ،‬ئــۇ شــۇ كىشــىلەر قاتارىدىــن‬ ‫ھېســابلىنىدۇ»‪ .‬يەنــە بىــر رىۋايەتتــە‪ « :‬بىزدىــن‬ ‫باشــقىالرنى دورىغۇچىــار بىزدىــن ئەمــەس»‪.‬‬ ‫بــۇ كاپىرنىــڭ ئادىتــى بولغــان تەقدىردىمــۇ‬ ‫كاپىرالرنــى دوراش بولســا‪ ،‬ئۇنداقتــا ئۇالرنــى پۈتۈنلــەي‬ ‫دورىســا قانــداق بــوالر؟! جۇمھــۇر ئالىمــار ئۇالرنىــڭ‬ ‫بايراملىرىغــا ئاتــاپ ئالالھنىــڭ نامى تىلغا ئېلىنماســتىن‬ ‫قەبــرە ئۈســتىدە بوغۇزالنغــان ماللىرىنىــڭ گۆشــلىرىنى‬ ‫يېيىشــنى قاتتىــق يامــان كــۆردى‪ .‬شــۇنداقال ئۇالرنىــڭ‬ ‫بايراملىرىــدا ســوۋغات بېرىــش ياكــى ســودا ســېتىق‬ ‫ئىشــلىرىدا ياردەم بېرىشــتىن قاتتىــق چەكلىدى‪ .‬ئۇالر‪«:‬‬ ‫مۇســۇلمانالرنىڭ ناســاراالر بايراملىرىدا پايدىلىنىدىغان‬ ‫نەرســىلەر (يەنــى گــۆش‪ ،‬قــان‪ ،‬كىيىم‪-‬كېچــەك) نــى‬ ‫سېتىشــى ھــاالل ئەمــەس‪ .‬ئۇالرنىــڭ دىنىدىــن بىــرە‬ ‫ئىشــقا يــاردەم بېرىــش ھــاالل ئەمــەس‪ .‬چۈنكــى بۇنــداق‬ ‫قىلىــش ئۇالرنىــڭ شــېرىكىنى ئۇلۇغــاش ۋە ئۇالرنىــڭ‬ ‫كۇفرىغــا يــاردەم بېرىــش ھېســابلىنىدۇ‪ .‬ســۇلتانالرمۇ‬ ‫مۇســۇلمانالرنى بۇنــداق قىلىشــتىن چەكلىشــى كېــرەك‪.‬‬ ‫چۈنكــى ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ياخشــى ئىشــقا ۋە‬ ‫تەقۋادارلىققــا ياردەملىشــىڭالر‪ ،‬گۇناھقــا ۋە زۇلۇمغــا‬ ‫ياردەملەشــمەڭالر»‪.‬‬ ‫يەنــە مۇســۇلماننىڭ شــۇنداق ۋاقىتتــا ئۇالرنىــڭ‬ ‫ھــاراق ئىچىشــىگە ۋە باشــقا يامانلىقنــى قىلىشــىغا‬ ‫يــاردەم بېرىشــى ھــاالل ئەمــەس‪ .‬ئۇنداقتــا كاپىرنىــڭ‬ ‫قائىــدە يۇســۇنلىرىغا يــاردەم بەرســە قانــداق بــوالر؟‬ ‫ئەگــەر مۇســۇلماننىڭ كاپىرغــا يــاردەم بېرىشــى ھــاالل‬ ‫بولمىســا‪ ،‬بۇنــى قىلغۇچىنىــڭ ئەھۋالــى قانــداق بــوالر؟!‬ ‫ئالــاھ ئــەڭ ياخشــى بىلگۈچــى‪[ .‬مجمــوع الفتــاوى‪،‬‬ ‫بتصــرف يســير]‬ ‫ئىستانبۇلدىكى مۇبارەك ئەمەلىيەت‬ ‫ئىســتانبۇلدىكى مۇشــرىكالر بايــرام ئويناۋاتقــان‬ ‫ئۇرۇنــدا مۇشــرىك ۋە مۇرتەتلەردىــن كــۆپ ئۆلــدى‬ ‫ۋە يارىالنــدى‪ .‬بــۇ ھۇجۇمــدا ئىســامغا نىســبەت‬ ‫بېرىلگــەن كىشــى ئۆلگــەن بولســا‪ ،‬ئــۇ كۇفرىغــا‬ ‫ئېلىــپ بارىدىغــان قىلمىشــنى قىلىــش ۋە ئۇالرنىــڭ‬ ‫ئوتتۇرىســىنى پەرقلەندۈرگىلــى بولمايدىغــان ئۇرۇنــدا‬ ‫مۇشــرىكالر بىلــەن ئارلشــىش ســەۋەبلىك ئۆزىگــە زۇلــۇم‬ ‫قىلــدى‪ .‬ئالالھدىــن ھۇجــۇم قىلغۇچىغــا ۋە ئۇنىــڭ‬ ‫قېرىنداشــلىرىغا نۇســرەت زەپــەر بېرىشــنى ســورايمىز!‬ ‫ئالالھقــا چەكســىز ھەمدىلــەر بولســۇن‪.‬‬

‫ماقالىالر‬

‫‪16‬‬

‫تــۈرك تاغۇتــى ئەردوغــان شــام‬ ‫جىھــادى باشــانغاندىن بۇيــان‪ ،‬ئامېرىــكا‬ ‫ۋە ناتونىــڭ ياردىمىــدە تــۈرك ئارمىيىســى ۋە‬ ‫ئايروپىالنلىرىنىــڭ ھىمايىســىدە نۇســەيرىيە زۇلمىدىن‬ ‫قاچقانــار ئولتۇراقلىشــىدىغان‪ ،‬بومباردىماندىــن‬ ‫ھىمايــە قىلىــپ قاچقانالرنــى ئورۇنالشــتۇرىدىغان بىــر‬ ‫تنــچ رايــون قــۇرۇش پىالنىنــى ئوتتۇرىغــا قويــدى‪.‬‬ ‫لېكىــن تاغۇتنىــڭ بــۇ تەكلىپــى ئامېرىــكا ۋە ئۇنىــڭ‬ ‫ئىتتىپاقدىشــى قۇشــۇلمىغانلىقتىن رەت قىلىنــدى‪.‬‬ ‫بەلكــى نۇســەيرىيە ھۇجۇمىدىــن مۇســتەقىل رايوننــى‬ ‫قوغداشــتا ئىشــلىتىدىغان (باترىيــوت) ئىلغــار ھــاۋا‬ ‫مۇداپىئــە سىستېمىســى چېكىندۈرۈلــدى‪.‬‬ ‫تۈركىيە بەزى قولالشــقا ئېرىشتى‬ ‫ئامېرىــكا باشــچىلىقىدىكى ســەلىبى ئىتتىپاقنىــڭ‬ ‫ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئۇرۇشــى تېخىمــۇ‬ ‫كەسكىنلەشــتى‪ .‬شــۇنىڭ بىلــەن ھــەر قايســى‬ ‫تەرەپلــەر ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئــۇرۇش شــەرتى‬ ‫ئاســتىدا ئۆزىنىــڭ پىكىرلىرىنــى ئەركىــن بازارغــا‬ ‫ســاالاليدىغان بولــدى‪ .‬تاغــۇت ئەردوغــان ئۆزىنىــڭ‬ ‫مۇرتــەد ياالقچــى تەشــكىالتلىرى بىلــەن مۇســتەقىل‬ ‫رايــون قــۇرۇش پىكىرىنــى يەنــە ئوتتۇرىغــا قويــدى‪.‬‬ ‫ئىراقتىكــى راپىزىــار‪ ،‬كوردىســتاندىكى پەشــمەرگىلەر‪،‬‬ ‫جەزىــرە رايونىدىكــى ‪ PKK‬پارتىيەســى ۋە ھەلەبتىكى‬ ‫ســۇرىيە ئارمىيەســى ھەرىكــەت قىلىدىغــان بازىالردىن‬ ‫ســېرت بــۇ مۇســتەقىل رايــون ئىســام دۆلىتىگــە‬

‫قارشــى مەركىــزى ئــۇرۇش‬ ‫بازىســى بوالتتــى‪ .‬بــۇ بازىنىــڭ‬ ‫ۋەزىپىســى پــۇرات دەرياســىنىڭ‬ ‫غەربــى قىرغىقىنــى ئــۆز ئىچىگــە‬ ‫ئالغــان ھەلــەپ ۋىاليىتىنىــڭ شــىمالىغا‬ ‫كېڭىيىــش‪ .‬ئەلۋەتتــە بــۇالر پــۇرات‬ ‫دەرياســىنىڭ شــەرقىدە ‪ PKK‬مۇرتــەت‬ ‫كۈچلىرىنىــڭ ياردىمــى بىلــەن بولىــدۇ‪.‬‬ ‫بــۇ ئىككــى كــۈچ ســىرتقى كۆرۈنۈشــتە‬ ‫دۈشــمەندەك كۆرۈنســىمۇ ئەمەلىيەتتــە‬ ‫«پــۇرات قالقىنــى» نامىدىكــى مۇرتــەت‬ ‫تۈركلــەر ۋە ئۇنىڭ ئىتتىپاقداشــلىرى بىلەن‬ ‫«پــۇرات غەزىپــى» نامىدىكــى مۇرتــەت‬ ‫كورتــار ۋە ئۇنىــڭ ئىتتىپاقداشــلىرىنىڭ‬ ‫ۋەزىپىســى بىــر (يەنــى ئىككــى قىرغاقتىــن‬ ‫تــەڭ ئىلگىرىلــەپ ئىســام دۆلىتىنــى‬ ‫يوقىتىــش)‪.‬‬ ‫مۇشــۇ ســەۋەب ئاســتىدا تۈركىيــە‬ ‫ئامېرىكىنىــڭ جەرابلــۇس‪ ،‬راي ۋە بــاب‬ ‫شــەھىرىگىچە ئىلگىرىلەشــكە بولغــان‬ ‫قوللىشــىنى قولغــا كەلتــۈرۈپ‪ ،‬ئــۇزۇن‬ ‫مــۇددەت ھــاۋا ياردىمــى ۋە قــۇرال ۋە مالىيــە‬ ‫جەھەتتىــن يــاردەم بېرىشــكە كېپىــل بولــدى‪ .‬مۇرتــەت‬ ‫تــۈرك ھۆكۈمىتــى نۇســەيرىيە ۋە ئۇنىــڭ ياردەمچىســى‬ ‫رۇســىيە ۋە ئىراننىڭ ھەلەبنىڭ شــەرقىي ۋە شــىمالىغا‬ ‫ئىلگىرىلەشــكە بولغــان قوللىشــىنى قولغــا كەلتــۈرۈش‬ ‫ئۈچــۈن پەقــەت ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ھەرىكــەت‬ ‫قىلىــش ۋە ھــەر قانــداق ئەھۋالدا ســۇرىيە ئارمىيەســى‬ ‫ۋە ئۇنىــڭ ئىتتىپاقداشــلىرىغا چېقىلماســلىق شــەرتى‬ ‫بىلــەن رۇســىيەگە تايانــدى‪.‬‬ ‫تۈركىيــە ئۈچۈن بۇ پىكىرنىڭ ئەھمىيىتى‬ ‫تاغــۇت ئەردوغــان ۋە ئۇنىــڭ مۇرتــەت ھۆكۈمــەت‬ ‫ئەزالىــرى ‪ PKK‬ئىلمانــى كاپىــر پارتىيەســى‬ ‫تەلپۈنۈۋاتقــان كورتــار دۆلىتــى قــۇرۇش ھەرىكىتىنــى‬ ‫چەكلــەش ئۈچــۈن مۇســتەقىل رايونــى قــۇرۇش‬ ‫پىكىرىنــى يەنــە ئوتتۇرىغــا قويــدى‪ .‬ئــۇالر بــۇ‬ ‫پىكىرىنــى جەرابلــۇس بىلــەن ئېئــزاز ئارىســىدىكى‬ ‫‪ 50‬كىلومېتىرغــا ســۇزۇلغان رايوننــى كونتــرول‬ ‫قىلىــش جەريانىــدا ئوتتۇرىغــا قويــدى‪.‬‬ ‫چۈنكــى بــۇالر ‪ PKK‬مۇتەتلىرىنىــڭ‬ ‫پۇراتنىــڭ شــەرقىدىن غەربىگىچــە‬ ‫قىلىۋېلىشــىنى‬ ‫كونتــرول‬ ‫ئىــدى‪.‬‬ ‫چەكلىمەكچــى‬ ‫يەنــە بىــر تەرەپتىــن بــۇ‬ ‫قۇرۇلغــان مۇســتەقىل‬ ‫رايــون ئىســام‬ ‫دۆلىتى‬

‫ماقالىالر‬

‫‪18‬‬

‫مۇرتەد ئەردوغان سەلىبى دوستى پۇتىن بىلەن بىرگە‬

‫مۇجاھىدلىرىنىــڭ خىالپــەت زېمىنىغــا بېرىشــنى‬ ‫توســىدىغان توســۇق بوالتتــى‪.‬‬ ‫لېكىــن خەرىتىدىكــى ئەمەلىيەتكــە شــام ۋە‬ ‫تۈركىيەدىكــى سىياســىي ئۆزگىرىشــلەرگە نــەزەر‬ ‫ســالغان كىشــى‪ ،‬بــۇ مۇســتەقىل رايــون قۇرۇشــنىڭ‬ ‫تــۈرك مۇرتــەت ھۆكۈمىتىگــە نىســبەتەن كــورت دۆلىتى‬ ‫قۇرۇشــنى چەكلەشــتىنمۇ بەكــرەك زور ئەھمىيىتــى‬ ‫بارلىقىنــى چۈشــىنىپ يېتىــدۇ‪.‬‬ ‫چۈنكــى تــۈرك ئارمىيىســىنىڭ شــامنىڭ بىــر‬ ‫قىســمىنى كونتــرول قىلىشــى‪ ،‬يەنــى كەلگۈســىدە‬ ‫نۇســەيرىيە ئارمىيىســىگە چــوڭ بېســىم پەيــدا‬ ‫قىلىدىغــان بىــر قورالغــا ئىگــە بولۇشــى مۇرتــەت‬ ‫ســەھەۋاتالرنى كونتــرول قىلغاندىمــۇ كــۆپ‬ ‫ئەھمىيەتلىــك ئىكەنلىكىدىــن دېــرەك بېرىــدۇ‪.‬‬ ‫شــۇنداقال تۈركىيەنىــڭ بــۇ رايوننــى بومباردىمــان‬ ‫قىلىشــتىن چەكلەيدىغــان رۇســىيە ۋە ئامېرىكىنىــڭ‬ ‫ھــاۋا ياردىمىــدە بــۇ رايونغــا خۇجايىــن بولۇشــى‪،‬‬ ‫تۈركىيەنىــڭ بــۇ يــەردە مۇســاپىرالر الگېــرى ئېچىــپ‬ ‫چاقىرىلمىغــان كــۆپ مۇســاپىرالردىن قۇتۇلۇشــىغا‬ ‫ياردىمــى بولىــدۇ‪ .‬ئاخىرىــدا يەنە تۈركىيە ئىقتىســادىدا‬ ‫پەيــدا بولغــان زور كىرىزىســتىن قۇتۇلــۇپ قالىــدۇ‪.‬‬ ‫بۇنىڭدىــن باشــقا يەنــە تــۈرك ئارمىيىســىنىڭ‬ ‫شــامدىكى كەلگۈســى مەنپەئەتــى ئۈچــۈن بــۇ‬ ‫مۇســاپىلەرنى ئەســكەرلىككە ئالىــدۇ‪ .‬ئەگــەر ئىــران‬ ‫راپىــزى رامكىســى ئىچىــدە راپىــزى ياردەمچىلىرىنــى‬ ‫كونتــرول قىلســا‪ ،‬بۇالرنــى ئــۆز مەنپەئەتــى ئۈچــۈن‬ ‫ئىشــلىتىدۇ‪ .‬نەتىجىــدە شــامدىكى ۋە بــۇ تىنــچ‬ ‫رايوندىكــى ئــۆز مەنپەئەتىگــە خىزمــەت قىلدۇرۇۋاتقان‬ ‫ســەھەۋاتالردىن ئۈنۈملــۈك پايدىلىنىالمايــدۇ‪.‬‬

‫‪19‬‬

‫ئېتراپ قىلىنغان مۇســتەقىل رايون‬ ‫نۇســەيرىيە بىلــەن مۇرتــەت ســەھەۋاتالر‬ ‫ئوتتۇرىســىدا ئىتتىپــاق تۈزۈلــۈپ‪ ،‬بۇنىڭغــا رۇســىيە‬ ‫رىياســەتچىلىك قىلــدى‪ .‬رۇســىيە مەســئۇلى‪ «:‬ئۇچــۇق‬ ‫دېموكراتىيەنــى ئېــان قىلغــان بولســۇن ياكــى‬ ‫ئالالھنىــڭ شــەرىئىتىنى دەۋا قىلغــان ســەھەۋاتالر‬ ‫بولســۇن‪ ،‬مۆتىدىــل كۈچلەرنىــڭ مۇتەئەسســىپ‬ ‫كۈچلەردىــن دەرھــال ئايرىلىشــىنى» ئوتتۇرىغــا‬ ‫قويــدى‪ .‬بۇنــداق قىلىشــتىكى مەقســەت؛ بــۇ تەكلىپنــى‬ ‫قوبــۇل قىلغــان مۆتىدىــل كۈچلەردىن باشــقا ئەســەبىي‬ ‫كۈچلەرنــى رۇســىيە نۇســەيرىيە بىلــەن بىرلىشــىپ‬ ‫قاتتىــق زەربــە بېرىــش ئىــدى‪ .‬مۆتىدىــل كۈچلەرنــى‬ ‫بولســا ســۇرىيە بــاش مىنىســتىرى مۇرتــەت رىيــاز‬ ‫ھىجــاب يېتەكچىلىــك قىلغــان ھەيئــەت باشــقۇراتتى‪.‬‬ ‫لېكىــن ھەيئــەت ۋە راپىزىالر قوللىغان ســەھەۋاتالر‬ ‫ئارىســىدىكى زور ئارىلىشــىپ كېتىــش ۋە مۆتىدىــل‬ ‫كۈچلــەر ئارىســىكى مۇتەئەسســىپ كىشــىلەرنى‬ ‫ســىقىپ چىقىرالمىغانلىقــى ئۈچــۈن بــۇ ئىــش مۇمكىــن‬ ‫بولمىــدى‪ .‬بــۇ ئىــش نۇســەيرىيە ئارمىيىســىنىڭ قولىــدا‬ ‫ھەلــەپ شــەھىرى مۇكەممــەل تارتىۋېلىنىشــتىن بۇرۇن‬ ‫ئــەڭ ئۇچــۇق شــەكىلدە ئاشــكارا بولــدى‪ .‬مۇرتــەت‬ ‫ســەھەۋاتالرنىڭ قوبــۇل قىلىشــى بىلــەن تاغــۇت‬ ‫ئەردوغــان ھەلەبتىــن ئايرىلىشــىنى ئوتتۇرىغــا قويــدى‪.‬‬ ‫يەنــە رۇســىيە ۋە نۇســەيرىيەنىڭ رۇخســىتى بىلــەن‬ ‫مۇســتەقىل رايــون قــۇرۇش دەۋاســىغا ئىشــەندى‪.‬‬ ‫يەنــى بــۇ قېتىمقــى ھەلەبتىــن چېكىنىــش مۆتىدىــل‬ ‫ســەھەۋاتالرنى ئەســەبىي ســەھەۋاتالردىن ئايرىــش‬ ‫رولىنى ئوينىدى‪ .‬شــۇنىڭ بىلەن مۆتىدىل ســەھەۋاتالر‬ ‫نۇســەيرىيە بىلــەن بولغــان ئۇرۇشــنى توختىتىــپ‪،‬‬

‫پەقــەت ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئۇرۇشــتى‪ .‬مانــا بــۇ‬ ‫ئەھدىگــە ئەمــەل قىلىنســا نۇســەيرىيە ۋە رۇســىيەنىڭ‬ ‫ھــاۋا ھۇجۇمىدىــن ســاقلىنااليتتى‪.‬‬ ‫رۇســىيە ۋە تۈركىيەنىڭ پىالنى‬ ‫رۇســىيە ۋە تۈركىيەنىــڭ ماقۇللىقــى بىلــەن‬ ‫ســەھەۋاتالر ھەلــەپ شــەھىرىنى نۇســەيرىيەگە‬ ‫تاپشــۇرغاندىن كىيىــن‪ ،‬رۇســىيە بىلــەن تۈركىيــە‬ ‫ھەلــەپ شــەھىرىدە تەجرىبىدىــن ئۆتكەن بــۇ پىالنىنى‬ ‫شــامدىكى ســەھەۋاتالرنىڭ قولىــدا قالغــان باشــقا‬ ‫رايونالرغــا تەتبىقلىماقچــى بولــدى‪ .‬بــۇ ســەھەۋاتالر‬ ‫بىلــەن نۇســەيرىيە ئوتتۇرىســىدىكى تىنچلىــق‬ ‫كېلىشــىمىگە ئاساســەن بولــۇپ‪ ،‬بــۇالر كېلىشــىمنىڭ‬ ‫ئاساســى مەزمۇنــى‪:‬‬ ‫بىرىنچــى‪ :‬پۈتكــۈل شــام زېمىنىــدا ئىككــى تــەرەپ‬ ‫ئوتتۇرىســىدا ئــۇرۇش توختىتىــش‪.‬‬ ‫ئىككىنچــى‪ :‬نۇســەيرىيە ھۆكۈمىتــى بىلــەن‬ ‫قوراللىــق سىياســىي ســەھەۋاتالر ئوتتۇرىســىدا ئىلمانى‬ ‫دېموكراتىيــە ئاساســىدا شــېرىك بىــر ھۆكۈمــەت‬ ‫قــۇرۇش‪ .‬بــۇ ھۆكۈمەتتــە يۇقىــرى دەرىجىلىكلــەر‬ ‫نۇســەيرىيەلەردىن بولــۇپ‪ ،‬نۇســەيرىيە ئارمىيىســىنىڭ‬ ‫كېپىللىــك ئاســتىدا ســەھەۋاتالرنى بىرلىككــە‬ ‫كەلتــۈرۈش‪.‬‬ ‫ئۈچىنچــى‪ :‬ئاخىرىغىچــە پەقــەت ئىســام دۆلىتىگــە‬ ‫قارشــى ئــۇرۇش قىلىــش‪.‬‬ ‫مۇســتەقىل رايــون بــۇ ئىتتىپاقنىــڭ كېپىللكــى‬ ‫ئاســتىدا بولۇشــى كېــرەك‪ .‬بــۇ رايــون رەســمى‬ ‫ئــۇرۇش توختىتىــش ئىجــرا قىلىنىدىغــان تۇنجــى‬ ‫رايــون بولۇشــى كېــرەك‪ .‬پــۇرات قالقىنــى نامىدىكــى‬ ‫ھەرىكــەت بىــر نەچچــە ئــاي بۇنــى ئەمەلــى‬ ‫تەتبىقــاپ بولغاندىــن كىيىــن‪ ،‬بــۇ مۇســتەقىل رايــون‬ ‫رۇســىيە ۋە تۈركىيەنىــڭ باشقۇرۇشــىغا كىرگــەن‬ ‫ســەھەۋاتالرنىڭ تۇرالغۇســى بولىــدۇ‪ .‬بــۇالر بــۇ يەرگــە‬ ‫قوراللىرىنــى‪ ،‬الزىمەتلىكلىرىنــى‪ ،‬ئائىلىلىرىنــى ۋە‬ ‫ئىــش بېجىرىــش ئورۇنلىرىنــى يۆتكەيــدۇ‪ .‬ئىدلىــب‬ ‫نۇســەيرىيە بىلــەن تنچلىــق ســۆھبىتىگە كەلمىگــەن‬ ‫ســەھەۋاتالرغا قالىــدۇ‪ .‬ئاندىــن رۇســىيە ۋە نۇســەيرىيە‬ ‫ئايروپىالنلىــرى ئىدلىبنــى قاتتىــق بومباردىمــان‬ ‫قىلىــپ بــۇ ســەھەۋاتالرنى قىســتايدۇ‪ .‬بــۇ يەردىــن‬ ‫پەقــەت نۇســەيرىيەگە تەســلىم بولغــان ياكــى ســېپىگە‬ ‫قوشــۇلغان ياكــى رەســمى يــول ئارقىلىــق تۈركيەگــە‬ ‫ئۆتــۈپ مۇســتەقىل رايونغــا كىرىــپ ئىســام دۆلىتىگــە‬ ‫قارشــى ئــۇرۇش ئۈچــۈن مۆتىدىــل ســەھەۋاتالرغا‬ ‫قوشــۇلغان كىشــىال بــۇ دوزاختىــن قۇتۇلــۇپ‬ ‫قالىــدۇ‪ .‬يەنــە بىــر شــەرتى ھــەر قانــداق تەشــكىالت‬ ‫نۇســەيرىيەگە قارشــى ئــۇرۇش قىلىشــقا بولمايــدۇ‪.‬‬ ‫بــۇ قــارار نۇســەيرىيە قوشــۇنى تاكــى ئىدلىبنــى‪،‬‬ ‫ســاھىلنى ۋە ھەمانىــڭ شــىمالى قىشــاقلىرىنى‬ ‫كونتــرول قىلىــپ بولغۇچــە كۈچكــە ئىگــە بولىــدۇ‪.‬‬

‫يەنــە باشــقا قېلىــپ قالغــان جايــار ھۇمــۇس‪،‬‬ ‫دەمەشــق‪ ،‬قەلەمــۇن ۋە يەنــە دىرئادىــن كېلىدىغــان‬ ‫ســەھەۋاتالرغا قالدۇرلىــدۇ‪ .‬يەنــى بــۇ ھەرقانــداق‬ ‫مۇرتــەت ســەھەۋاتالرنىڭ نۇســەيرىيە بىلــەن تىنچلىــق‬ ‫كېلىشــىمى ئورناتســا قوبــۇل قىلىنىدىغانلىقىغــا‬ ‫بېشــارەت‪ .‬ئاخىــرى ســەھەۋاتالر ياكــى نۇســەيرىيە‬ ‫قوشــۇنى ســېپىگە كىرىــدۇ ياكى مۇســتەقىل رايوندىكى‬ ‫مۆتىدىــل ســەھەۋاتالرغا قوشــۇلىدۇ‪ .‬بولۇپمــۇ مۇرتــەت‬ ‫تــۈرك ھۆكۈمىتــى مۇســاپىرالر الگېرىنــى مۇســتەقىل‬ ‫رايونغــا يۆتكىگەندىــن كىيىــن تۈركىيەدىكــى‬ ‫مۇســاپىرالر بــۇ يەرگــە ئورۇنالشــتۇرلىدۇ‪.‬‬ ‫بــۇ جەريانىــدا مۇســتەقىل رايوندىكــى ســەھەۋاتالر‬ ‫خەلــق ئارمىيىســىگە ئوخشــاش نۇســەيرىيە‬ ‫ئارمىيىســىگە بېــرگادا شــەكىلدە قوشــۇلىدۇ‪.‬‬ ‫ياكــى ئىتتىپــاق ھۆكۈمەتنىــڭ ئىچكــى ئىشــار‬ ‫مىنىســتىرلىكى تەرىپىدىــن ســاقچى دائىرىلىرىنىــڭ‬ ‫باشقۇرۇشــى ئاســتىدا بولىــدۇ‪ .‬شــۇنىڭ بىلــەن يېقىنــدا‬ ‫مۇرتەتلەرنىــڭ ئاخىرقــى مىنۇتلىــرى يېقىنلىشــىدۇ‪.‬‬ ‫كاپىرنىــڭ ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئــۇرۇش ئۈچــۈن‬ ‫قىلغــان تىرىشــچانلىقى ئەمەلگــە ئاشــىدۇ‪.‬‬ ‫بۇالر ئىراق ســەھەۋاتلىرىنىڭ ئىزىدىن‬ ‫مېڭىۋاتىدۇ‬ ‫ئىســام دۆلىتــى مۇرتەتلەرنىــڭ قەدەممــۇ قــەدەم‬ ‫ئىــراق ســەھەۋاتلىرىنىڭ ئىزىــدا مېڭىۋاتقانلىقىدىــن‬ ‫ۋە ئىلگىرىكىلــەر يولۇققــان ئاقىۋەتكــە يولۇقۇشــىدىن‬ ‫ئاگاھالنــدۇردى‪.‬‬ ‫چۈنكــى ئىســام دۆلىتــى بۇالرنــى تاشــاپ‬ ‫قويمايــدۇ‪ .‬ســەلىبىلەر ۋە تاغۇتالرمــۇ ۋەدىســىگە‬ ‫ۋاپــا قىلمايــدۇ‪ .‬نۇســەيرىيە ۋە راپىزىالرمــۇ ئــۇالر‬ ‫ئــارزۇ قىلغاننــى بەرمەيــدۇ‪ .‬بەلكــى خىالپــەت‬ ‫مۇجاھىدلىــرى ئۇالرنــى ئۆلتۈرىــدۇ‪ .‬راپىزىــار ۋە‬ ‫نۇســەيرىيەلەر ئۇالرنــى يــوق قىلىــش ئاجىزالشــتۇرۇش‬ ‫ۋە بويسۇندۇرۇشــقا ھەرىكــەت قىلىــدۇ‪ .‬كىمكــى‬ ‫ئاســىيلىق قىلســا كوكۇلىســىنى تۇتــۇش ياكــى ئۇنــى‬ ‫تىزگىنلــەش راپىــزى ۋە نۇســەيرىيەلەرگە قىيىــن‬ ‫بولمايــدۇ‪ .‬ســەلىبىلەر ۋە تاغۇتــار ئۇالرنــى ئىشــلىتىپ‬ ‫ھاجىتــى تۈگىگەندىــن كىيىــن تاشــاپ قۇيىــدۇ‪.‬‬ ‫ئــۇالر خــۇددى ئىــراق ســەھەۋاتلىرىنىڭ رەھبەرلىــرى‬ ‫قىلغانــدەك باشــقا دۆلەتلەرنىــڭ بىرىدىــن پاناھلىــق‬ ‫تىلىگەنلەردىــن باشقىســى قۇتۇاللمايــدۇ‪.‬‬ ‫ســەھەۋاتالر يــۇق بولــۇپ‪ ،‬يېقىنــدا ئالالھنىڭ ئىزنى‬ ‫بىلــەن شــامنىڭ شــىمالىدىكى چېكىنگــەن رايونالرغــا‬ ‫ئىســام دۆلىتــى قايتىــدۇ‪ .‬ئاندىــن خىالپــەت قوشــۇنى‬ ‫تۈركىيــە زېمىنىغــا كىرىــدۇ‪ .‬بــۇ يــەر خىالپەتنىــڭ يېڭى‬ ‫ۋىاليىتــى بولىــدۇ‪ .‬بــۇ يــەردە ئالالھنىــڭ شــەرىئىتى‬ ‫تۇرغۇزۇلــۇپ ئاتاتــۈرك ھەيكەللىــرى‪ ،‬دېموكراتىيــە‪،‬‬ ‫ئىلمانىيــە‪ ،‬ســۇپىيە ۋە مۇرتــەت ئىخۋانچىــار يــوق‬ ‫بولىــدۇ‪..‬‬ ‫ماقالىالر‬

‫‪20‬‬

‫ئىســام دۆلىتــى قۇرۇلــۇپ خىالفــەت تىكلەنــدى‪.‬‬ ‫كاپىــرالر تەرىپىدىــن توســقۇنلۇققا ئۇچرىغــان‬ ‫شــەرىئەت ھۆكۈملىــرى يولغــا قۇيۇلــدى‪ .‬ئالالھنىــڭ‬ ‫چۆرىســى بولغــان مۆمىــن ئايالــار ئىشــار شــەرىئەت‬ ‫بۇيىچــە بولۇۋاتقــان‪ ،‬شــېرىك دىيارلىرىدىــن يىــراق‬ ‫دىيــاردا ياشــاپ ئەقىــدە ۋە تەۋھىدكــە مۇســتەھكەم‬ ‫يېپىشــتى‪.‬‬ ‫ئىماننىڭ ئەڭ مۇستەھكەم تۇتقۇسى‬ ‫ئــەي ئالالھنىــڭ چۆرىســى ياخشــى بىلىڭكــى‪،‬‬ ‫ئىســام دېگىنىمىــز‪ ،‬ئالالھقــا تەۋھىــد بىلەن تەســلىم‬ ‫بۇلــۇش‪ ،‬ئىتائــەت قىلىــپ بويســۇنۇش‪ ،‬شــېرىك‬ ‫ۋە شــېرىك ئەھلىدىــن ئــادا ـ جــۇدا بولۇشــتۇر‪.‬‬ ‫ئىســامنىڭ ئىككــى رۇكنــى بولــۇپ‪ ،‬بــۇ ئىككىســى‬ ‫(ال إلــه إال اللــه) ســۆزىدىن ئىبارەتتــۇر‪ .‬بىــر كىشــى‬ ‫ئــەڭ يېقىــن ئــۇرۇق تۇغقىنــى بولغــان تەقدىردىمــۇ‬ ‫كۇفــر ۋە ئۇنىــڭ ئەھلىدىــن ئــادا جــۇدا بولمىغۇچــە‬ ‫مۇســۇلمان بولمايــدۇ‪.‬‬ ‫ئايــال كىشــى بەزىدە‪”:‬مېنىــڭ دوســتلىقىم ئالــاھ‬ ‫ۋە ئۇنىــڭ رەســۇلى ۋە مۆمىنلــەر ئۈچــۈن‪ ،‬بۇنىڭ ئەڭ‬ ‫چــوڭ دەلىلــى مــەن ئىســام دۆلىتىــدە ياشــاۋاتىمەن‪،‬‬ ‫ئالالھنىــڭ شــەرىئىتى ئاســتىدا تۇرۇۋاتىمــەن»‬ ‫دېيىشــى مۇمكىــن‪ .‬ياخشــى بىلىڭكــى‪ ،‬كاپىرالرنــى‬ ‫دوســت تۇتــۇش پەقــەت ئۇالرغــا يــاردەم بېرىــش‪،‬‬ ‫مۇســۇلمانالرغا قارشــى ئۇالرغــا يــاردەم بېرىــش‬ ‫بىلەنــا بولمايــدۇ‪ .‬بەلكــى ئۇالرغــا بولغــان بارلىــق‬ ‫دوســتلۇق ۋە مۇھەببەتنــى يــوق قىلىــش بىلــەن‬ ‫ئەمەلگــە ئاشــىدۇ‪ .‬مۇھەببــەت ۋە دوســتلۇقنىڭ‬ ‫ئورنــى قەلبتــە بولىــدۇ‪ ،‬قەلــب بولســا ســىرتقى‬ ‫ئەزاالرنــى كونتــرول قىلغۇچــى ھېســابلىنىدۇ‪ .‬ئىمــام‬ ‫ئەھمــەد ‪ ‬بــەرا ئىبنــى ئازىــب ‪ ‬دىــن رىۋايــەت‬ ‫قىلىدۇكــى‪ ،‬ئــۇ مۇنــداق دەيدۇ‪”:‬بىــز رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ ‬نىــڭ يېنىــدا ئولتۇراتتــۇق‪ ،‬رەســۇلۇلالھ‬

‫‪”:‬ئىســامنىڭ ئــەڭ مۇســتەھكەم تۇتقۇســى‬ ‫قايســى؟» دەپ ســورىدى‪ ،‬ســاھابىلەر‪”:‬ناماز» دەپ‬ ‫جــاۋاب بېرىشــتى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪”:‬ياخشــى‪ ،‬لېكىــن‬ ‫بــۇ ئەمەس» دېدى‪ ،‬ســاھابىلەر‪”:‬زاكات » دېيىشــتى‪،‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪”: ‬ياخشــى‪ ،‬لېكىــن بــۇ ئەمــەس»‬ ‫دېــدى‪ ،‬ئۇالر‪”:‬رامىــزان روزىســى» دېيىشــتى‪،‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪”:‬ياخشــى‪ ،‬لېكىــن بــۇ ئەمــەس»‬ ‫دېــدى‪ ،‬ئۇالر‪”:‬ھــەج قىلىش» دېيىشــتى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪”:‬ياخشــى‪ ،‬لېكىــن بــۇ ئەمــەس» دېــدى‪،‬‬ ‫ئۇالر‪”:‬جىھــاد» دېيىشــتى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪”:‬ياخشــى‪،‬‬ ‫لېكىــن بــۇ ئەمــەس» دەپ بولۇپ‪”:‬ئىماننىــڭ ئــەڭ‬ ‫مۇســتەھكەم تۇتقىســى ئالــاھ ئۈچــۈن ياخشــى‬ ‫كۆرۈشــۈڭ ۋە ئالــاھ ئۈچــۈن يامــان كۆرۈشــۈڭ»‬ ‫دېــدى‪.‬‬ ‫مۇھەممــەد ئىبنــى ئابدۇلۋاھھابنىــڭ ئوغلــى‬ ‫ســۇاليمان ‪‬مۇنــداق دەيدۇ‪”:‬دىــن ياكــى جىھــاد‬ ‫بايرىقــى ياكــى ياخشــىلىققا بۇيــرۇپ يامانلىققــا‬ ‫توســۇش ئىشــى پەقــەت ئالــاھ ئۈچــۈن ياخشــى‬ ‫كــۆرۈش‪ ،‬ئالــاھ ئۈچــۈن يامــان كــۆرۈش‪ ،‬ئالــاھ‬ ‫ئۈچۈن دۈشمەنلىشــىش‪ ،‬ئالالھ ئۈچۈن دوستلىشــىش‬ ‫بىلــەن ئەمەلگــە ئاشــامدۇ؟ ئەگــەر ئىنســانالر ئالــاھ‬ ‫ئۈچــۈن دۈشمەنلەشمەســتىن ۋە يامــان كۆرمەســتىن‬ ‫بىــر يولــدا ئىتتىپاقالشــقان بولســىمۇ‪ ،‬بــۇ ھــەق بىلەن‬ ‫باتىلنــى ئايرىــش ۋە مۆمىنلــەر بىلــەن كاپىرنــى‬ ‫ئايرىــش ۋە ئالالھنىڭ دوســتلىرى بىلەن شــەيتاننىڭ‬ ‫دوســتلىرىنى ئايرىغــان بولمايــدۇ »‪[ .‬الــدرر الســنية]‪.‬‬ ‫بىــز بىلــەن ســىلەرنىڭ ئارىمىــزدا دۈشــمەنلىك ۋە‬ ‫ئۆچمەنلىــك ئاشــكارا ســاقلىنىدۇ‬ ‫ئــادا جــۇدا بولماســتىن دوســتلۇق بولمايــدۇ‪.‬‬ ‫شــۇنداق‪ ،‬ســىز مۇۋەھھىدلــەر ئارىســىدا ياشــاپ‪،‬‬ ‫دوســتلىقىڭىز ئالــاھ ۋە ئۇنىــڭ رەســۇلى ۋە مۆمىنلــەر‬ ‫ئۈچــۈن بولغــان بولســىمۇ‪ ،‬لېكىــن ســىز ئالالھنىڭ ۋە‬ ‫دىننىــڭ دۈشــمەنلىرىدىن ئــادا جــۇدا بولدىڭىزمــۇ؟‬

‫ھەمشىرىلەرگە‬

‫‪22‬‬

‫جىھاد ۋە ھىسبە بايرىقى ئەلۋەال ۋەلبەرا ئەقىدىسىز ئۈستۈن بولمايدۇ‬

‫بەلكــى تېلېفونىڭىزدا ئىســام دۆلىتىنى تىلالۋاتقان‬ ‫ۋە ئــۆز دوســتلىرىنى تۇغقانلىرىنــى ئۇنىڭغــا قارشــى‬ ‫چاقىرىۋاتقــان كىشــىلەرنى قوشــقان بولىشــىڭىز‬ ‫مۇمكىــن‪ .‬بەلكــى ســىز خىالفەتكــە ۋە مۇجاھىدالرغــا‬ ‫دۈشــمەنلىك قىلغــان يامــان كۆرگــەن تۇغقانلىرىڭىــز‬ ‫بىلــەن سۆزلەشــكەن بولىشــىڭىز مۇمكىــن‪ .‬لېكىــن‬ ‫ســىز بۇنىڭغــا پــەرۋا قىلمايۋاتىســىز‪ ،‬ئــۇالر ئارىســىدا‬ ‫قاتتىــق ئــۇرۇش بولۇۋاتقانلىقىنــى ياكــى باتىــل‬ ‫سەپســەتىلەرنى ھۆججــەت قىلىــپ ســىزنى ئىســا‬ ‫دۆلىتىدىــن ئايرىلىشــقا قىزىقتۇرۇۋاتقــان كىشــىلەر‬ ‫بولۇشــى مۇمكىــن‪ .‬بۇنىــڭ بىلــەن ســىز ئۇالرغــا‬ ‫ســۈكۈت قىلىــش ئارقىلىــق دىنىڭىــز ۋە ئەقىدىڭىــز‬ ‫ئۈچــۈن غــەزەپ قىلماســتىن تېخــى ئېرىڭىــز ســىزنى‬ ‫ئــۇالر بىلــەن ئاالقــە قىلىشــتىن چەكلىســە ئــۇالر‬ ‫ســىزنىڭ نەزىرىڭىــزدە پەقــەت تۇغقــان بولغانلىقــى‬ ‫ئۈچــۈن ئېرىڭىزگــە قاتتىــق ئاچچىقلىنىســىز‪.‬‬ ‫مۇسۇلمانالر جىھادقا چىقمىغان كىشىدىن‬ ‫دوستلۇقنى ئۆزىدۇ‬ ‫ســەلەپلەر بىزگــە ئەلــۋەال ۋەلبــەرا (دوســتلۇق‬ ‫ۋە دۈشــمەنلىك) توغرىســىدا ئاجايىــپ گــۈزەل‬ ‫نەمۇنىلەرنــى قالدۇرغــان‪ .‬كەئىــب ئىبنــى مالىــك‬ ‫‪ ‬ئۆزرىســىز تەبــۇك غازىتىدىــن قېلىــپ قالىــدۇ‪.‬‬ ‫شــۇڭا رەســۇلۇلالھ ‪ ‬دىــن مۇســۇلمانالرغا كەئىــب‬ ‫ۋە ئۇنىــڭ بىلــەن بىرگــە غازاتقــا چىقمىغانالردىــن‬ ‫ئايرىلىــپ تۇرۇشــقا بۇيــرۇق كېلىــدۇ‪ .‬كەئىــب‬ ‫ئىبنــى مالىــك مۇنــداق دەيدۇ‪”:‬رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪‬مۇســۇلمانالرنى بىــز (غازاتقــا چىقمىغــان ئــۈچ‬ ‫‪23‬‬

‫كىشــى) بىلــەن سۆزلىشىشــتىن چەكلىــدى‪ ،‬كىشــىلەر‬ ‫بىزدىــن يىراقالشــتى‪ ،‬زېمىــن قاتتىــق تــار تۇيۇلــدى‪،‬‬ ‫بىــز شــۇ ھالەتتــە ‪ 50‬كېچنــى ئۆتكــۈزدۇق‪ ،‬ئىككــى‬ ‫ھەمراھىــم قېــرى بولغانلىقــى ئۈچــۈن يىغــاپ‬ ‫ئۆيىــدە ئولتــۇردى‪ ،‬مــەن يــاش بولغانلىقىــم ئۈچــۈن‬ ‫ھەممىدىــن ئايرىلدىــم‪ .‬بىــر كۈنــى ســىرتقا چىقىــپ‬ ‫جامائــەت نامىزىغــا قاتناشــتىم‪ ،‬بازارالرنــى ئايالندىــم‪،‬‬ ‫لېكىــن مــاڭا ھېــچ كىشــى گــەپ قىلمىــدى‪.‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ يېنىغــا كېلىــپ ئۇنىڭغــا ســاالم‬ ‫قىلدىــم‪ ،‬مــەن ئىچىمدە‪”:‬ئــۇ مــاڭا ســاالم قايتــۇرۇش‬ ‫ئۈچــۈن گــەپ قىالرمــۇ ياكــى گــەپ قىلماســمۇ؟»‬ ‫دەيتتىــم‪ ،‬ئۇنىڭغــا يېقىــن نامــاز ئوقۇيتتىــم‪ ،‬ئۇنىڭغــا‬ ‫ئوغرىلىقچــە قارايتتىــم‪ ،‬ئەگــەر مــەن نامازغــا تۇرســام‬ ‫ئــۇ مــاڭا قارايتتــى‪ ،‬ئەگــەر مــەن ئۇنىڭغــا قارىســام‬ ‫ئــۇ مــاڭا قارىمايتتــى‪ .‬مــەن كىشــىلەر ئارىســىدىن‬ ‫چىقىــپ تاغامنىــڭ ئوغلــى ئەبــۇ قەتادەنىــڭ يېنىغــا‬ ‫باردىــم‪ ،‬ئۇنــى بــەك ياخشــى كۆرەتتىــم‪ ،‬مــەن ئۇنىڭغا‬ ‫ســاالم قىلدىــم‪ ،‬ئــۇ مــاڭا ســاالم قايتۇرمىــدى‪.‬‬ ‫مەن‪”:‬ئــەي ئەبــۇ قەتــادە‪ ،‬ســەن مېنىــڭ ئالــاھ‬ ‫ۋە ئۇنىــڭ رەســۇلىنى ياخشــى كۆرىدىغانلىقىمنــى‬ ‫بىلەمســەن» دېدىــم‪ ،‬ئــۇ گــەپ قىلمىــدى‪ ،‬مــەن يەنــە‬ ‫تەكرارلىدىــم‪ ،‬ئۇ‪”:‬ئالــاھ ۋە ئۇنىــڭ رەســۇلى ئــەڭ‬ ‫ياخشــى بىلگۈچــى» دېــدى‪ ،‬كۈزلىرىمدىــن تارامــاپ‬ ‫يــاش ئاقتــى»‪.‬‬ ‫شــۇنداق‪ ،‬تاكــى ئالــاھ ئۇالرنىــڭ تەۋبىســىنى‬ ‫قوبــۇل قىلغانغــا قــەدەر شــۇ ھالەتتــە مۇســۇلمانالر‬ ‫ئۇنىڭدىــن ئايرىلىــپ تــۇردى‪.‬‬ ‫ئــەي ئالالھنىــڭ چۆرىســى! شــۇڭا ياخشــى‬ ‫تەپەككــۇر قىلىــڭ‪ ،‬مۇســۇلمانالرنىڭ رەســۇلۇلالھ‬

‫ئەلۋەال ۋەلبەرا ئەقىدىسى ئىسالم ۋە مۇسۇلمانالرنى قوغداشتا ئىنتايىن مۇھىم‬

‫‪ ‬نىــڭ بۇيرۇقىغــا بىنائــەن كەئىبتىــن قانــداق‬ ‫ئايرىلغانلىقىغــا ۋە دوســتلۇقنى ئۈزگەنلىكىگــە قاراڭ!‬ ‫كەئىــب ئىبنــى مالىــك بۈگــۈن جىھادقــا چىقمىغانــار‬ ‫قىلغانــدەك قىلغانمــۇ؟! يــاق بۈگۈنكــى جىھادنــى‬ ‫تاشــلىغانالرغا ئولتۇرۇشــمۇ يەتمــەي ھەقكــە يــاردەم‬ ‫بېرىشــتىن ئولتــۇرۇپ قالــدى‪ ،‬بەلكــى ئۇالرنىــڭ‬ ‫يېنىــدا جىھادنىــڭ ياكــى مۇجاھىدالرنىــڭ گېپىنــى‬ ‫قىلســا تىلاليدىغانــار بــار‪.‬‬ ‫ئالالھنىڭ دىنى ئۇالرغا ئاتا ئانىلىرىدىنمۇ‬ ‫سۆيۈملۈك‬ ‫ئابدۇلــاھ ئىبنــى ئۇبەينىــڭ ئوغلــى ئابدۇلــاھ‬ ‫‪ ‬نېمــە دېگــەن ياخشــى ھــە! ئــۇ مۇناپىقالرنىــڭ‬ ‫كاتتىبېشــى بولغــان دادىســىغا مۇنــداق دەيدۇ‪”:‬ئەگەر‬ ‫مەدىنىگــە قايتســاق ئــەڭ ئەزىز كىشــى (رەســۇلۇلالھ)‬ ‫ئــەڭ خــار كىشــى (ئابدۇلــاھ ئىبنــى ئۇبــەي) نــى‬ ‫چىقىرىــدۇ»‪ .‬مۇنافىقــۇن ‪- 8‬ئايــەت‪.‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪‬ئۇالرنــى قايتىشــقا بۇيرىــدى‪،‬‬ ‫ئابدۇلــاھ دادىســىنىڭ يولىنــى توسۇپ‪”:‬ســەن‬ ‫ئۆزۈڭنى خار ۋە رەســۇلۇلالھنى ئەڭ ئەزىز دېمىگىچە‬ ‫ســېنى قۇيــۇپ بەرمەيمــەن» دېــدى‪ .‬شــۇنداق‪،‬‬ ‫مانــا بــۇ ئىمــان ۋە ســادىقلىق مۇجەسسەملەشــكەن‬ ‫ئەلــۋەال ۋەلبــەرا ئەقىدىســىدۇر‪ .‬بۇنــداق (ئابدۇلــاھ‬ ‫ئىبنــى ئۇبــەي) ئوخشــاش كىشــىلەرگە نىســبەتەن‬ ‫مۇھەببــەت بولمايــدۇ‪ ،‬بــۇ يەردىكــى مەســىلە پەقــەت‬ ‫دىــن مەسىلىســىدۇر‪.‬‬ ‫مۆمىنلەرنىــڭ ئانىســى ئۇممــۇ ھەبىبــە ‪‬‬ ‫دەۋرىمىــزدە ئىنتايىــن نادىــر بولغــان ئەلــۋەال ۋەلبــەرا‬

‫توغرىســىدا بىزگــە دەرس بەرگــەن‪ .‬زۇھرىدىــن‬ ‫رىۋايــەت قىلىنىدۇكــى‪ ،‬ئــۇ مۇنــداق دەيــدۇ‪«:‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مەككىگــە ئــۇرۇش ئاچماقچــى‬ ‫بولغىنىــدا ئەبــۇ ســۇفيان مەدىنىگــە كېلىــپ ئۇنىــڭ‬ ‫بىلــەن سۆھبەتلەشــمەكچى بولــدى‪ ،‬لېكىــن ئۇنــى‬ ‫قوبــۇل قىلمىــدى‪ .‬ئــۇ قىــزى ئۇممــۇ ھەبىبــە يېنىغــا‬ ‫كىرىــپ رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ كۆرپىســى ئۈســتىدە‬ ‫ئولتۇرماقچــى بولــدى‪ ،‬ئۇممــۇ ھەبىبــە كۆرپىنــى‬ ‫تارتىۋالــدى‪ .‬ئەبــۇ ســۇفيان‪”:‬قىزىم ئۇنــى مەندىــن‬ ‫ئارتــۇق كۆردۈڭمــۇ؟» دەپ ســورىدى‪ ،‬ئۇ‪”:‬بــۇ‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ كۆرپىســى‪ ،‬ســەن بولســاڭ‬ ‫نىجىــس مۇشــرىك» دېــدى‪ ،‬ئۇ‪”:‬قىزىــم ســاڭا مەندىن‬ ‫كىيىــن يامانلىــق يېتىپتــۇ» دېــدى‪[ .‬ســير أعــام‬ ‫النبــاء]‪.‬‬ ‫ئالالھ يولىدىكى ھىجرەتنىڭ دەرىجىلىرى‬ ‫ئاخىرىــدا‪ :‬ئــەي ئالالھنىــڭ چۆرىســى! بىــز‬ ‫ســىزنى ئائىلىڭىــز ۋە تۇققانلىرىڭىزدىــن ئايرىلىشــقا‬ ‫چاقىرمايمىــز‪ .‬پەقــەت ســۆزى ياكــى ھەرىكىتــى بىلەن‬ ‫دىندىــن چىققــان مۇرتــەد كىشــىدىن ئايرىلىشــقا‬ ‫چاقىرىمىــز‪ .‬مەســىلەن؛ دۈشــمەنلەرگە بىــر ھــەرپ‬ ‫مىقــدارى بولســىمۇ يــاردەم بەرگــەن‪ ،‬ياكــى‬ ‫دۈشــمەنلەرنى ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى چاقىرغــان‪،‬‬ ‫ياكــى شــەرىئەتنىڭ يوق بولــۇپ يەرلىــك قانۇنالرنىڭ‬ ‫يۈرگۈزۈلۈشــىنى ئــارزۇ قىلىدىغــان‪ ،‬ياكــى ئىســامنى‬ ‫بۇزغۇچــى ياكــى ئىماننــى يــوق قىلغۇچــى ئىشــانى‬ ‫قىلغــان كىشــىدىن ئــادا جــۇدا بولۇشــقا چاقىرىمىــز‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!!!‬ ‫ھەمشىرىلەرگە‬

‫‪24‬‬

25

‫خىالفــەت مۇجاھىدلىرىنىــڭ كۇپــۇر كۈچلىرىگــە‬ ‫قارشــى جەڭلىــرى ئۈزلۈكســىز داۋامالشــماقتا‪ ،‬بىــز‬ ‫تۆۋەنــدە خىالفــەت مۇجاھىدلىــرى ئېلىــپ بارغــان‬ ‫بــەزى جــەڭ ئەمەلىيەتلىرىنــى ھۇزۇرۇڭالرغــا‬ ‫ســۇنماقچىمىز‪ ،‬بــۇ ئەمەلىيەتلــەر ئىســام‬ ‫دۆلىتــى ئۆتكــەن بىرقانچــە ھەپتــە ئىچىــدە‬ ‫دۇنيانىــڭ ھەرقايســى جايلىرىــدا ئېلىــپ بارغــان‬ ‫ئەمەلىيەتلەرنىــڭ بىــر قىســمى خــاالس‪.‬‬ ‫تۈركىيەگە قارشى ئۇرۇش‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 7‬كۈنــى خىالفــەت‬ ‫مۇجاھىدلىــرى باب شــەھىرىنىڭ شــەرقىي شــىمالى‬ ‫“ قەبباســىن” بازىــرى ئەتراپىــدا قوغلىغۇچــى‬ ‫راكېتــا بىلــەن مۇرتــەت تــۈرك ئارمىيەســىنىڭ بىــر‬ ‫دانــە ‪ BMP‬ماشىنىســىنى پاچاقــاپ تاشــلىدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 8‬كۈنــى خىالفــەت‬ ‫قوشــۇنلىرى بــاب شــەھىرىنىڭ غەربىــدە مۇرتــەت‬ ‫ســەھەۋاتالر ۋە تــۈرك ئارمىيەســىنىڭ ئورۇنلىرىغــا‬ ‫ھۇجــۇم قىلــدى‪ .‬بىــر دەم ئېتىشــقاندىن كىيىــن‬

‫مۇرتەتلــەر قاچتــى‪ .‬مۇجاھىــدالر ئۇالرنىــڭ‬ ‫ئورۇنلىرىنــى كونتــرول قىلىــپ كىيىــن ئــۆ‬ ‫ئورۇنلىرىغــا ســاالمەت قايتتــى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 13‬كۈنــى خىالفــەت‬ ‫مۇجاھىدلىــرى “قەدىيــران” كەنتــى ئەتراپىــدا‬ ‫قوغلىغۇچــى راكېتــا بىلــەن مۇرتــەت تــۈرك‬ ‫ئارمىيەســىنىڭ بىــر دانــە تانكىســىنى پاچاقــاپ‬ ‫تاشــلىدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 26‬كۈنــى قېرىندىشــىمىز‬ ‫ئەبــۇ ئەھمــەد ھەمــەۋى بــاب شــەھىرىنىڭ‬ ‫شــىمالى “دىيىــر” تېغــى ئەتراپىــدا مۇرتــەت تــۈرك‬ ‫ئارمىيەســى ۋە ســەھەۋاتالرنىڭ ئىســتىھكاملىرىنى‬ ‫پارتالتتــى‪ .‬نەتىجىــدە ئۇالردىــن بىــر نەچچىســى‬ ‫ئۆلــدى‪ .‬يەنــە باب شــەھىرىنىڭ شــەھىرى شــىمالى‬ ‫“قەبــرى مەقــەرى” كەنتــى ئەتراپىــدا قوغلىغۇچــى‬ ‫راكېتــا بىلــەن بىــر دانــە تانــكا ۋە ئىككــى ئەســكەر‬ ‫يۆتكــەش ماشىنىســىنى پاچاقــاپ تاشــلىدى‪.‬‬

‫ھەمشىرىلەرگە‬

‫‪26‬‬

‫پىدائىي ئەبۇ ھەسەن ئىراقى‬

‫كاۋكاز‬ ‫رەبىئــۇل ئەۋۋەلنىــڭ ‪ - 30‬كۈنــى خىالفــەت‬ ‫مۇجاھىدلىــرى “خاســافيورت” شــەھىرىدە مۇرتەت‬ ‫داغىســتان ســاقچىلىرىنىڭ ئىككــى تەكشــۈرۈش‬ ‫پونكىتىغــا ھۇجــۇم قىلــدى‪ .‬يەنــە داغىســتان‬ ‫مەركىــزى “كاســبىيك” شــەھىرىدە ســاقچى‬ ‫ئىدارىســىگە ھۇجــۇم قىلىــپ مۇرتەتلەردىــن بىــر‬ ‫نەچچىنــى ئۆلتــۈردى ۋە يارىالنــدۇردى‪.‬‬ ‫باغداد ۋىاليىتى‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 3‬كۈنــى ئەبــۇ ھېســان‬ ‫ئىراقــى راپىــزى ســەلىبى ئىتتىپاقــى تەرىپىدىــن‬ ‫نىينــەۋا ۋىاليىتىدىكــى ســەھىيە ئورۇنلىرىغــا‬ ‫تەكــرار قىلغــان ھۇجۇملىــرى ئۈچــۈن قىســاس‬ ‫ئېلىــپ پىدائىيلىــق ئەمەلىيىتــى قىلــدى‪ .‬ئــۇ‬ ‫باغداتنىــڭ شــەرقىي “ ســەدىر” شــەھىرىدە‬ ‫مۇشــرىك راپىزىــار توپىــدا ماشىنىســىنى پارتالتتى‪.‬‬ ‫نەتىجىــدە ئۇالردىــن ‪ 150‬ئەتراپىــدا راپىــزى‬ ‫ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪ .‬يەنــە شــەھەرنىڭ شــەرقىي‬ ‫“جەۋادىــر ۋە كەنــدى” دوختۇرخانىلىرىــدا ئىككــى‬ ‫ماشــىنا پارتلىتىلــدى‪ .‬نەتىجىــدە ئۇالردىــن ‪60‬‬ ‫ئەتراپىــدا ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 9‬كۈنــى قېرىندىشــىمىز‬ ‫يەھيــا ئىراقــى ماشىنىســى بىلــەن يــۈرۈپ‬ ‫باغداتنىــڭ شــەرقىي “ئۇلــۋە جەمىلــە” دە‬ ‫مۇشــرىك راپىزىــار توپىــدا ماشىنىســىنى پارتالتتى‪.‬‬ ‫نەتىجىــدە ‪ 80‬ئەتراپىــدا راپىــزى ئۆلــدى‪ .‬يەنــە‬ ‫قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ دۇجانــە ئىراقــى شــەھەرنىڭ‬ ‫‪27‬‬

‫شــەرقىي “بەلەدىيــات” رايونىــدا راپىزىــار توپىغــا‬ ‫بۆســۈپ كىرىــپ‪ ،‬پارتلىغــۇچ جىلىتكىســىنى‬ ‫پارتالتتــى‪ .‬نەتىجىــدە ‪ 45‬يېقىــن راپىــزى ئۆلــدى‬ ‫ۋە يارىالنــدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 11‬كۈنــى باغداتنىــڭ‬ ‫شــەرقىي “نەھــزە” رايونىدىكــى كەنــدى تېببىــي‬ ‫فاكولتېــت ئىچىدىكــى ســاقچى‪ ،‬ئارمىيــە ۋە‬ ‫راپىزىالرنــى ئىنچىكــە كۆزەتكەندىــن كىيىــن ۋە‬ ‫باغدتنىــڭ جەنۇبــى “دۇرە” رايونىدىكــى بىــر‬ ‫ئونىۋېرىســتېتنى كۆزەتكەندىــن كىيىــن‪ ،‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫توپىغــا ئىككــى قېتىــم پىدائىيلىــق ئەمەلىيىتــى‬ ‫قىلىنــدى‪ ،‬نەتىجىــدە ئۇالردىــن ‪ 70‬ئەتراپىــدا‬ ‫ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪.‬‬ ‫ساالھىددىن ۋىاليىتى‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 3‬كۈنــى بىــر نەچچــە‬ ‫دۈشــمەن ئىچىگــە بۆســۈپ كىرىــپ كەتكۈچــى‬ ‫خىالفــەت مۇجاھىدلىــرى “ســامرا” شــەھىرىدىكى‬ ‫راپىــزى ئارمىيىىســىنىڭ ئورۇنلىرىغــا قاتتىــق‬ ‫ھۇجــۇم قىلــدى‪ ،‬قاتتىــق ئۇرۇشــقاندىن كىيىــن‬ ‫ســاقچى مەركىــزى ۋە باشــقا راپىــزى تىنچلىــق‬ ‫ســاقالش گۇرۇپپىســىنىڭ ئورۇنلىرىغــا كىــردى‪.‬‬ ‫نەتىجىــدە مۇرتەتلەردىــن ‪ 100‬ئەتراپىــدا ئۆلــدى‬ ‫ۋە يارىالنــدى‪ .‬يەنــە ئوفېســىر دەرىجىــك بىــر‬ ‫ئەمەلــدارى ئۆلــدى‪ .‬مۇرتەتلەرنىــڭ بىــر نەچچــە‬ ‫ماشىنىســى كۆيدۈرۈلــدى‪ ،‬بۇالرنىــڭ بىنالىــرى‬ ‫ۋەيــران قىلىنــدى‪.‬‬ ‫ئىيوردانىيە‬

‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 7‬كۈنــى‬ ‫ئىســام دۆلىتىنىــڭ بىــر مەخپىــي‬ ‫ھەرىكــەت قىلغۇچــى خادىمــى‬ ‫ئىيوردانىيەنىــڭ جەنۇبــى مەئانىدىكــى‬ ‫“ئايــل” يولىــدا ئىيوردانىيەنىــڭ‬ ‫بىرىنچــى ســاقچى نازىــرى مۇرتــەت‬ ‫بەسســام ھۇرانىنــى قەســتلەپ‬ ‫ئۆلتــۈردى‪.‬‬ ‫رىققە ۋىاليىتى‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 8‬كۈنــى‬ ‫بىــر نەچچــە خىالفــەت مۇجاھىدلىــرى‬ ‫رىققىنىــڭ شــىمالى “تــەل ســەمىن‬ ‫ۋە خەنىــز” كەنتلىرىــدە ‪PKK‬‬ ‫مۇرتەتلىرىگــە قاتتىــق ھۇجــۇم‬ ‫قىلىــپ‪ ،‬تەخمىنــەن ‪ 30‬مۇرتــەت‬ ‫ئۆلــدى‪ .‬يەنــە ‪ 40‬مۇرتــەت خەنىــز‬ ‫كەنتىگــە يــاردەم بېرىــش ئۈچــۈن‬ ‫مېڭىــش جەريانىــدا پىســتىرمىغا ئۇچــراپ ئۆلــدى‪.‬‬ ‫نەتىجىــدە بــۇ كەنتتىكــى دۈشــمەن پۈتۈنلــەي يــوق‬ ‫بولــدى‪ .‬يەنــە بىــر دانــە ‪ BMP‬ماشــىنا ۋە بــەش‬ ‫ئەســكىرى ماشــىنا پاچاقالنــدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 6‬كۈنــى بىــر بۆلــۈك‬ ‫دۈشــمەن ئىچىگــە بۆســۈپ كىرگۈچــى مۇجاھىــدالر‬ ‫مەخپىــي ھالــدا ‪ PKK‬مۇرتەتلىرىنىــڭ رىققىنىــڭ‬ ‫غەربــى “ســۇۋەيدى ســەغىر” كەنتىدىكــى‬ ‫ئورۇنلىرىغــا ھۇجــۇم قىلــدى‪ .‬قېرىندىشــىمىز‬ ‫ئەبــۇ ئابدۇلــاھ شىيشــانى كەنتتىكــى مۇرتەتلــەر‬ ‫توپىــدا پىدائىيلىــق قىلــدى‪ .‬مۇرتەتلــەر ســەلىبى‬ ‫ئايروپىالنلىرىدىــن يــاردەم ســورىدى‪ .‬يەنــى كەنــت‬ ‫ســىرتىدىن يــاردەم بېرىشــنى تەلــەپ قىلــدى‪،‬‬ ‫بۇالرغــا قارشــى قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ خەتتــاب‬ ‫دەمەشــقى پىدائىيلىــق قىلــدى‪ .‬نەتىجىــدە‬ ‫ياردەمگــە كەلگەنلەرنىــڭ كۆپىنچىســى ئۆلــدى‪.‬‬ ‫يەنــە “ســۇۋەيدى ســەغىر” كەنتىــدە مىنــا پارتــاپ‬ ‫‪ 8‬مۇرتــەت ئۆلــدى‪ .‬شــۇ ۋاقىتتــا تەبقە شــەھىرىنىڭ‬ ‫شــىمالىدا ئىنغىماســچىالر “ بىئىــر خۇۋەيــم ۋە‬ ‫جەئبــەر شــەرقىي” كەنتلىرىگــە بېســىپ كىرىــپ‬ ‫مۇرتەتلەردىــن كــۆپ ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪.‬‬ ‫ئــۇرۇش جەريانىــدا ســەلىبى ئايروپىالنلىــرى‬ ‫بىــر نەچچــە قېتىــم ھــاۋا ھۇجۇمــى قىلغــان بولۇپ‪،‬‬ ‫خاتــا بومباردىمــان قىلىــش نەتىجىســىدە ‪PKK‬‬ ‫مۇرتەتلىرىدىــن ‪ 7‬مۇرتــەت ئۆلــدى‪ .‬بــۇ ئۇرۇشــتا‬ ‫ئۆلگــەن مۇرتــەت جەمئىــي ‪ 100‬گــە يەتتــى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 25‬كۈنــى ئىســام‬ ‫دۆلىتــى مۇجاھىدلىــرى رىققىنىــڭ غەربــى‬

‫پ ك ك مۇرتەتنىڭ جەسىدى‬

‫(جەئبــەر ۋە جەرنىيــە) رايونلىرىدىكــى ‪PKK‬‬ ‫مۇرتەتلىرىگــە كــەڭ كۆلەملىــك تۇيۇقســىز ھۇجــۇم‬ ‫قىلــدى‪ ،‬دۈشــمەن ئىچىگــە بۆســۈپ كىرگۈچــى‬ ‫مۇجاھىــدالر يېرىــم كېچىدىــن كىيىــن گۇرۇپپــا‬ ‫شــەكلىدە ھەرىكــەت قىلغــان بولــۇپ‪ ،‬ئــۇالر ئــۈچ‬ ‫قانــات بولــۇپ كاپىرالرنــى قورشــاۋغا ئالــدى‪.‬‬ ‫ھۇجــۇم (ئەتشــانە‪ ،‬ئەئيــۇج ۋە ئەلــى ئۆمــەر)‬ ‫كەنتلىرىــدە باشــلىنىپ (جــەدداھ ۋە مەھمۇدلــى)‬ ‫كەنتلىرىگــە كېڭەيــدى‪ ،‬مۇجاھىــدالر بــۇ‬ ‫كەنتلــەردە ئۇچرىغــان ‪ PKK‬مۇرتەتلىرىنىــڭ‬ ‫ھەممىســىنى ئۆلتــۈردى‪ .‬يەنــە بىــر گۇرۇپپــا‬ ‫دۈشــمەن ئىچىگــە بۆســۈپ كىرگۈچــى مۇجاھىــدالر‬ ‫(تۇۋەيھىنــە) كەنتىگــە بېســىپ كىرىــپ‪ ،‬بــۇ يەردىن‬ ‫(ئەبــۇ ســەخرە‪ ،‬جەئبــەر ۋە جەئبــەر قەلئەســى) گــە‬ ‫ھۇجــۇم قىلــدى‪ .‬يەنــە بىــر گۇرۇپپــا (جەرنىيــە)‬ ‫بازىرىغــا بۆســۈپ كىــردى‪ .‬نەتىجىــدە ئىســام‬ ‫دۆلىتــى مۇجاھىدلىــرى بىــر نەچچــە كەنتنــى‬ ‫كونتــرول قىلــدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 27‬كۈنــى “خەنىــز‬ ‫ۋە تــەل ســەمىن” كەنتلىرىدىكــى خىالفــەت‬ ‫‪PKK‬‬ ‫ھۇجۇمىــدا‬ ‫مۇجاھىدلىرىنىــڭ‬ ‫مۇرتەتلىرىدىــن ‪ 33‬مۇرتــەت ئۆلــدى‪ .‬مۇجاھىــدالر‬ ‫زور مىقــداردا قــۇرال ‪ -‬يــاراق ۋە ئــوق دورا‬ ‫غەنىيمــەت ئېلىــپ قايتىــپ چىقتــى‪.‬‬ ‫نىينەۋا ۋىاليىتى‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 9‬كۈنــى بىــر نەچچــە‬ ‫خىالفــەت مۇجاھىدلىــرى مۇســۇلنىڭ شــەرقىي‬ ‫شــىمالى “ھەدبــا” ئولتــۇراق رايونــى ئەتراپىــدا‬ ‫راپىــزى ئارمىيەســى ۋە ئۇنىــڭ ياردەمچىلىرىنىــڭ‬ ‫ھەمشىرىلەرگە‬

‫‪28‬‬

‫توپىغــا قاتتىــق ھۇجــۇم قىلــدى‪ .‬ئــۇرۇش يېنىــك‬ ‫ۋە ئوتتــۇرا تىپتىكــى قۇرالــار بىلــەن بىــر نەچچــە‬ ‫ســائەت داۋامالشــقان بولــۇپ‪ 31 ،‬مۇرتــەت ئۆلــدى‬ ‫ۋە باشــقىلىرى يارىالنــدى‪ .‬كەينىدىنــا ئەبــۇ‬ ‫ئەنــەس مەســاۋى ۋە ئەبــۇ ئەھمــەد شــامى‬ ‫مۇســۇلنىڭ جەنۇبــى “ســاالم” مەھەللىســىدە‬ ‫راپىــزى ئارمىيەســى ۋە ئۇنىــڭ ياردەمچىلىــرى‬ ‫توپىــدا ماشــىنىلىرىنى پارتالتتــى‪ .‬نەتىجىــدە ‪31‬‬ ‫مۇرتــەت ئۆلــدى ۋە باشــقىلىرى يارىالنــدى‪ .‬بىــر‬ ‫بىنــا كۈيــۈپ كەتتــى ۋە بــەش ھەمىــر ماشــىنا‬ ‫پاچاقالنــدى‪.‬‬

‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 10‬كۈنــى ئىنغىمــاس‬ ‫گۇرۇپىلىــرى خەيــر ھەربــى ئايرۇدۇرومىنىــڭ‬ ‫غەربىدىكــى ســۇرىيە ئارمىيەســى ئورۇنلىرىغــا‬ ‫مەخپىــي ھۇجــۇم قىلىــپ‪ ،‬مۇرتەتلــەر‬ ‫قوغدىنىۋاتقــان “ئىنژېنېــرالر ئولتــۇراق رايونــى”‬ ‫نــى كونتــرول قىلــدى‪ .‬نەتىجىــدە بــۇ يــەردە ‪5‬‬ ‫مۇرتــەت ئۆلــدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 17‬كۈنــى خىالفــەت‬ ‫مۇجاھىدلىــرى ئىلگىرىلــەپ ھەربــى ئايرۇدۇرومنــى‬ ‫ۋە ئايــرۇدۇروم ئەتراپىدىكــى تــۆت مەھەللىنــى‬ ‫قورشــاۋغا ئالــدى‪ .‬يەنــە “قەرمىــد مەكابىــس ۋە‬ ‫جەرىيــە ســەكەن” رايونلىرىنــى كونتــرول قىلــدى‪.‬‬ ‫سومالى‬ ‫شــۇنىڭ بىلــەن شــەھەرنىڭ غەربىگــە جايالشــقان‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرىنىــڭ ‪ - 10‬كۈنــى ماقدىشــو ســەردى تېغــى بىلــەن جەنۇبــى مەھەللىلــەر‬ ‫شــەھىرىنىڭ “ئەلــى ســوپى” رايونــى ئەتراپىدىكــى تۇتاشــتۇرۇلدى‪ .‬يەنــە ســۇرىيە ئارمىيەســى‬ ‫تەكشــۈرۈش پونكىتىغــا خىالفــەت قوشــۇنلىرى كونتــرول قىلىۋاتقــان رايونالرغــا ئىلگىرىلىــدى‪.‬‬ ‫قــول بومبىلىــرى بىلــەن ھۇجــۇم قىلىــپ‪ ،‬ســومالى يەنــە خىالفــەت مۇجاھىدلىــرى شــەھەرگە ۋە‬ ‫مۇرتــەت ســاقچىلىرىدىن ئىككىســى ئۆلتۈرۈلــدى ئۇنىــڭ ئەتراپىدىكــى مەقبــەرە رايونىغــا قــاراپ‬ ‫تۇرىدىغــان “ئۇممــال تېغــى” نــى كونتــرول قىلــدى‪.‬‬ ‫ۋە ئۈچىنچىســى يارىالنــدى‪.‬‬ ‫يەنــە شــەھەرنىڭ غەربىدىكــى “بولمــان” بېكىتــى‬ ‫ۋە ئۇممــال مەھەللىســى ئىچىدىكــى بىــر قانچــە‬ ‫غەربى ئافرىقا ۋىاليىتى‬ ‫ئۇرۇننــى كونتــرول قىلــدى‪ .‬نەتىجىــدە ســۇرىيە‬ ‫خىالفــەت مۇجاھىدلىرىنىــڭ نىگېرىيەنىــڭ ئارمىيەســىدىن ئــاز دېگەندىمــۇ ‪ 40‬مۇرتــەت‬ ‫شــەرقىي شــىمالى “يوبىيــە” رايونىدىكــى “بۇنــى ئۆلــدى‪ .‬يەنــە تــوپ قۇرالــى‪ ،‬بىــر دانــە تانــكا ۋە‬ ‫يــادى” بازىرىدىكــى ھۇجۇمىــدا ‪ 20‬مۇرتــەت ئەســكىرى ماشــىنىلىرى پاچاقالنــدى‪.‬‬ ‫رەبىئــۇل ئاخىرنىــڭ ‪ - 19‬كۈنــى قېرىندىشــىمىز‬ ‫ئەســكەر ئۆلــدى‪.‬‬ ‫ئەبــۇ ئەلــى شــامى خەيــر شــەھىرى تېغىغــا‬ ‫جايالشــقا تــوك شــىركىتى ئەتراپىــدا مۇرتەتلــەر‬ ‫خەير ۋىاليىتى‬ ‫پىدائىيلىــق‬ ‫توپىغــا‬ ‫خەير ۋىاليىتىدىكى خىالفەت مۇجاھىدلىرىنىڭ نۇسەيرىيە مۇتەدلىرىگە ھۇجۇم قىلىشى‬ ‫قىلــدى‪.‬‬ ‫ئەمەلىيىتــى‬ ‫ئۇالردىــن كــۆپ ئۆلــدى‬ ‫يارىالنــدى‪.‬‬ ‫ۋە‬ ‫كەينىدىــن مۇجاھىــدالر‬ ‫ھۇجــۇم قىلىــپ‪ ،‬تــوك‬ ‫بىناســى ۋە ئەتراپىدىكــى‬ ‫رايونالرنــى ئىگەللىــدى‪.‬‬ ‫مۇرتەتلەرنىــڭ‬ ‫تاغــدا‬ ‫دوختۇرخانىسىنى‬ ‫قىلــدى‪.‬‬ ‫كونتــرول‬ ‫نەتىجىــدە بۇالردىــن ‪15‬‬ ‫دىــن كۆپــرەك مۇرتــەت‬ ‫ئۆلــدى ۋە باشــقىلىرى‬ ‫يا ر ىال نــد ى ‪.‬‬

‫‪29‬‬

‫ئالتىنچى‪ :‬ئالالھقىال موھتاج بولۇپ كىچىك پېئىل‬ ‫بۇلۇش‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬ئالــاھ ھەقىقەتــەن ســىلەرگە‬ ‫نۇرغــۇن جەڭلــەردە ۋە ھۇنەيىــن كۈنىــدە يــاردەم بــەردى‪،‬‬ ‫ئەينــى ۋاقىتتــا ســانىڭالرنىڭ كۆپلۈكىدىــن خۇشــال بولــۇپ‬ ‫كەتتىــڭالر‪ ،‬ســانىڭالرنىڭ كۆپلۈكى ســىلەرگە قىلچە ئەســقاتمىدى‪،‬‬ ‫قورققىنىڭالردىــن كەڭــرى زېمىــن ســىلەرگە تــار تۇيۇلــدى‪ ،‬ئاندىــن‬ ‫ئارقىڭالرغــا قــاراپ قاچتىــڭالر»‪ .‬ئىبنــى كەســىر ‪ ‬مۇنــداق دەيدۇ‪:‬‬ ‫ئىبنــى جۇرەيىــج مۇجاھىدتىــن نەقىــل قىلىــپ مۇنــداق دېگــەن‪:‬‬ ‫تەۋبــە سۈرىســىدە ئالالھنىــڭ بەندىلىرىگە قىلغــان پەزلى مەرھىتى‬ ‫زىكىــر قىلىنغــان بولــۇپ‪ ،‬ئالــاھ بەندىلىرىگە كۆپلىگــەن ئورۇنالردا‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬بىلــەن قىلغــان جەڭلــەردە ئۇالرغــا غەلىبــە‬ ‫نۇســرەت بەرگەنلىكىنــى‪ ،‬بۇنىــڭ پەقــەت ئالالھنىــڭ ياردىمــى ۋە‬ ‫مــەدەت بېرىشــى بىلەنــا روياپقــا چىقىدىغانلىقىنــى‪ ،‬ھەرگىزمــۇ‬ ‫ســانىنىڭ كۆپلۈكــى بىلــەن بولمايدىغانلىقىنــى بىلــدۈرۈش بىلــەن‬ ‫بىرگــە ســان ئــاز ياكــى كــۆپ بولســۇن نۇســرەتنىڭ پەقــەت ئالــاھ‬ ‫تەرىپىدىنــا كېلىدىغانلىقىنــى بايــان قىلــدى‪ .‬ھۇنەيىــن كۈنــى‬ ‫ھەقىقەتــەن ئــۇالر ســانىنىڭ كۆپلۈكــى بىلــەن مەغرۇرالنغــان‬ ‫ئىــدى‪ .‬بۇالرنىــڭ كۆپلىكــى ئۇالرغــا ھېــچ پايــدا بەرمىــدى‪ ،‬بەلكــى‬ ‫ئــۇالر رەســۇلۇلالھ ‪ ‬بىلــەن ئازغىنــە كىشــىلەرنى تاشــاپ قۇيــۇپ‬ ‫كەينىگــە قــاراپ قېچىشــقان ئىــدى‪.‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئالــاھ مــاڭا ۋەھىــي‬ ‫قىلىــپ ئــۆز ئــارا كەمتــەر بولۇشــقا بۇيرىــدى»‪[ .‬مۇســلىم ئىيــاز‬ ‫ئىبنــى ھىماردىــن رىۋايــەت قىلغــان]‪ .‬ئىبنــى قەييــم ‪ ‬مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪ «:‬دائىــم ئالالھقــا موھتــاج بولــۇش ئەجەپلىنىــش‬

‫ئارىالشــقان ســەمىمىيلىكتىن ياخشــىدۇر»‪ .‬مۇســلىمنىڭ رىۋايىتىــدە‬ ‫ئەبــى ھۇرەيــرە ‪ ‬نىــڭ مۇنــداق دېگەنلىكــى رىۋايــەت قىلنىــدۇ‪«:‬‬ ‫كىمىكــى ئالــاھ ئۈچۈنــا كەمتــەر بولىدىكــەن ئالــاھ ئۇنىــڭ‬ ‫ئورنىنــى يۇقىــرى قىلىــدۇ‪ .‬بــۇ دۇنيــادا نۇســرەت ۋە زەپــەر قۇچــۇش‬ ‫ۋە ياخشــى زىكىرلــەر بىلــەن بولســا‪ ،‬ئاخىرەتتــە كاتتــا ماقــام ۋە‬ ‫ئۈســتۈن دەرىجىلەرگــە ئېرىشــتۈرۈش بىلــەن بولىــدۇ‪.‬‬ ‫ئىبنــى بەتتــال ئائىشــە ‪ ‬نىــڭ مۇنــداق دېگەنلىكىنــى رىۋايەت‬ ‫قىلىــدۇ‪ «:‬ســىلەر ھەقىقەتــەن ئىبادەتنىــڭ ئــەڭ ئەۋزىلــى بولغــان‬ ‫كىچىــك پېئىللىققــا‪ ،‬كەمتەرلىككــە ئېتىبــار بەرمەيســىلەر»‪ .‬تەبەرى‬ ‫‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬كەمتەرلىــك ئالالھنىــڭ مۆمىــن بەندىلىرىگــە‬ ‫قويغــان ئىمتىھانلىرىدىــن بىــرى‪ .‬ئالــاھ بۇنىڭ بىلــەن بەندىلىرىگە‬ ‫دۇنيــا ۋە ئاخىرەتتــە ئېلىــپ كېلىدىغــان پايدىســىنى ياخشــى‬ ‫بىلگەچكــە ئــۇ ئارقىلىــق ئۇالرنىــڭ ئۆزىگــە بولغــان ئىتائىتىنــى‬ ‫ئۆلچەيــدۇ‪.‬‬ ‫مەككىگــە كىرگەنــدە كىشــىلەر ھەيرانلىــق بىلــەن بــۇ پاالنــى بۇ‬ ‫مۇنــداق كىشــىكەن دەپ تەرىپلەشــكەندە‪ ،‬ئــۇ مىنگــەن ئۇلىغىدىــن‬ ‫چۈشــۈپ تــۇرۇپ ئالــاھ بۈيۈكتــۇر ئالــاھ ھەممىدىــن ئۈســتۈندۇر‬ ‫دېگــەن ئىــدى‪ .‬ئــۇ يەنــە تارىــق ئىبنــى شــەھابدىن نەقىــل قىلىــپ‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬ئۆمــەر ‪ ‬شــام زېمىنىغــا بارغانــدا يولــدا ئالدىغــا‬ ‫ئۆســتەڭ ئۇچرايــدۇ‪ ،‬ئاندىــن ئــۇ ئۇالغتىــن چۈشــۈپ ئىككــى‬ ‫ئۆتۈكىنــى ســېلىپ قولىــدا كۆتۈرۈۋېلىپ ئۇلىغىنى يېتىلەپ ســۇدىن‬ ‫ئۆتىــدۇ‪ .‬بــۇ چاغــدا ئەبــۇ ئۇبەيــدە ‪‬ئۇنىڭغــا‪ «:‬بۈگــۈن زېمىــن‬ ‫ئەھلىگــە نىســبەتەن ھەقىقەتــەن كاتتــا ئىشــتىن بىرنــى قىلدىــڭ»‬ ‫دېگەنــدە‪ ،‬ئۆمــەر ئۇنىــڭ مەيدىســىگە نوقــۇپ تــۇرۇپ مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪ «:‬ئەگــەر بــۇ گەپنــى ســېنىڭدىن باشــقا بىرســى دېگىنىــدە‬ ‫ئۇنىــڭ بىلــەن تۇتۇشــۇپ قالغــان بوالتتىــم‪ ،‬ھەقىقەتــەن ســىلەر‬ ‫ئــەڭ خــار ۋە ئــەڭ تــۆۋەن تەبىقىدىكــى ئەرزىمــەس كىشــىلەردىن‬ ‫ئىدىــڭالر ئالــاھ ســىلەرنى ئىســام بىلــەن ئەزىــز قىلــدى‪ .‬قاچانكــى‬ ‫ســىلەر ئىززەتنــى ئۇنىــڭ غەيرىدىــن تەلــەپ قىلىدىكەنســىلەر‬ ‫ئالــاھ ســىلەرنى خــار قىلىــدۇ»‪.‬‬ ‫يەتتىنچى‪ :‬ئالالھنى زىكىر قىلىش‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئــى مۆمىنلــەر دۈشــمىنىڭالردىن‬ ‫بىــر جامائەگــە يۇلۇققــان چېغىــڭالردا ســاباتلىق كۆرســىتىڭالر‪،‬‬ ‫مۇۋەپپەقىيــەت قازىنىشــىڭالر ئۈچــۈن ئالالھنــى كــۆپ زىكىــر‬ ‫قىلىــڭالر»‪ .‬تەبــەرى ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئايەتتىكــى (ئالالھنــى‬ ‫كــۆپ زىكىــر قىلىــڭالر) دېگــەن ســۆزدىن مەقســەت‪ ،‬ئالالھنىــڭ‬ ‫ســىلەرگە غەلىبــە نۇســرەت بېرىشــى ئۈچــۈن دۇئــا قىلىــڭالر‪،‬‬ ‫ھەمشىرىلەرگە‬

‫‪30‬‬

‫نىجــات تېپىشــىڭالر ئۈچــۈن دائىــم قەلبىــڭالردا ئالالھنــى ئەســلەپ‬ ‫تىلىــڭالردا زىكىــر قىلىــڭالر‪ ،‬دېگــەن مەنىــدە بولىــدۇ»‪ .‬تەبــەرى‬ ‫يەنــە قەتادەدىــن رىۋايــەت قىلىــپ مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئالالھنــى‬ ‫ئەســلەپ زىكىــر قىلىــش ســىلەر ئــەڭ مەشــغۇل ۋاقتىــڭالردا‪،‬‬ ‫قىلىچــار بىلــەن چېپىۋاتقىنىــڭالردا بولىــدۇ»‪.‬‬ ‫مۇشــۇ ئايەتنىــڭ تەپســىرىدە قۇرتۇبــى ‪ ‬ئىنتايىــن نەپىــس‬ ‫ســۆزلەرنى كەلتۈرگــەن بولــۇپ يەنــى‪ :‬ئۆلىمــاالر مۇشــۇ زىكىــر‬ ‫ھەققىــدە ئــۈچ خىــل قاراشــقا بىرلىككــە كەلگــەن‪.‬‬ ‫‪- 1‬قەلبىــڭالر ســۇنۇق قايغۇدىكــى چېغىــڭالردا ئالالھنــى زىكىر‬ ‫قىلىــڭالر‪ ،‬بۇنىــڭ ئېغىــر كۈنــدە ســابىت تۇرۇشــقا چــوڭ پايدىســى‬ ‫بولىدۇ‪.‬‬ ‫‪- 2‬ئالالھنــى تىلىــڭالردا زىكىــر قىلىــش‪ ،‬قەلبىــڭالردا يــاد‬ ‫ئېتىــش بىلــەن ســابىت تــۇرۇڭالر‪ .‬دۈشــمەنگە ئۇچراشــقاندا قەلــب‬ ‫تەســكىن تۇرمايدىكــەن تىــل گالۋاڭلىشــىدۇ‪ .‬دېمــەك زىكىــر‬ ‫قىلىشــقا بۇيرۇشــتىكى ماھىيــەت قەلبنىــڭ ئالالھنــى ئەســلەپ‬ ‫ئىشــەنچ ئىچىــدە تەســكىن تېپىشــى ۋە تىلنىــڭ زىكىــر بىلــەن قــارار‬ ‫تېپىشــىدۇر‪ .‬ئايەتتــە تالۇتنىــڭ ھەمراھلىرىنىــڭ تىلــى بۇيىچــە‬ ‫مۇنــداق كەلتۈرۈلگــەن‪ «:‬رەببىمىــز قەلبىمىزنــى تەســكىنلىك‬ ‫چىدامچانلىــق بىلــەن تولدۇرغىــن‪ ،‬قەدەملىرىمىزنــى مۇســتەھكەم‬ ‫قىلغىــن‪ ،‬كاپىــر قوۋمگــە قارشــى بىزگــە يــاردەم بەرگىــن»‪ .‬بــۇ‬ ‫ھالــەت پەقەتــا كۈچلــۈك ئىشــەنچ ۋە ئىــرادە بولغانــدا ئاندىــن‬ ‫ئەمەلگــە ئاشــىدۇ‪ .‬بــۇ كىشــىلەر ئارىســىدا مەدھىيلىنىدىغــان‬ ‫شــىجائەت ۋە قەيســەرلىكتۇر‪.‬‬ ‫‪ - 3‬ئالــاھ ســىلەرگە نەپســىڭالرنى ســېتىۋېلىش بەدىلىگــە‬ ‫ئەجىــر ســاۋاب ۋەدە قىلغــان نەرســىلەرنى ئەســلەڭالر‪ .‬مانــا بــۇ‬ ‫ئالالھنــى تىلــدا زىكىــر قىلىــپ قەلبىــدە جۈرئــەت ۋە قەيســەرلىكنى‬ ‫ھاســىل قىلىشــتۇر‪ .‬بــۇ ئالالھنىــڭ دۇنيــادا نۇســرەتنى ئاخىرەتتــە‬ ‫جەننەتنــى بېرىــش ۋەدىلىرىنــى ئەســلەش قاتارلىقالرنىــڭ‬ ‫ھەممىســىنى ئــۆز ئىچىگــە ئالىــدۇ‪.‬‬ ‫ئالــاھ مۇســا ۋە ھــارۇن ئەلەيھىسســاالمغا خىتــاب قىلىــپ‬ ‫مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬مىنىــڭ زىكرىمگــە سۇســلۇق قىلىــپ قالمــاڭالر»‬ ‫ئىبنــى كەســىر ‪ ‬مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬يەنــى ئــۇ ئىككىســى‬ ‫پىرئەۋنگــە ئۇچراشــقاندا ئالالھنــى زىكىــر قىلىــش ئۇالرغــا كــۈچ‬ ‫قــۇۋۋەت ۋە ياردەمچــى بولىشــى ئۈچــۈن ئــۇالر زىكىــر قىلىشــتىن‬ ‫سۇســاپ قالمىغــان ئىــدى‪ .‬ئالــاھ ھەدىــس قۇدۇســىدا مۇنــداق‬ ‫دەيدۇ‪«:‬جــەڭ مەيدانىــدا كەســكىن ئېلىشــىۋاتقاندا مېنــى زىكىــر‬ ‫قىلغۇچىــار مېنىــڭ ھەقىقىــي بەندىلىرىمــدۇر»‪ .‬بىلىڭالركــى‬ ‫ئــۇرۇش قىلىۋاتقانــدا ئالالھنــى زىكىــر قىلىــش مەخپىــي بولىــدۇ‪ .‬بۇ‬ ‫ھەقتــە ھاكىــم ئەبــى مۇســا ‪ ‬دىــن رىۋايــەت قىلىنغــان ھەدىســنى‬ ‫نەقىــل قىلىــپ مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬ھەقىقەتــەن رەســۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫ئــۇرۇش قىلىۋاتقانــدا ئۈنلــۈك ئاۋازنــى يامــان كۆرەتتــى»‪.‬‬ ‫سەككىزىنچى‪ :‬دۇئا‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬ئېيتقىنكى ئەگەر ســىلەرنىڭ دۇئايىڭالر‬ ‫بولمىســا رەببىــم ســىلەرگە پــەرۋا قىلمايــدۇ»‪ .‬ئالــاھ يەنــە بىــر‬ ‫ئايەتتــە مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬دىنىڭالرنــى كۇفــۇر‪ ،‬شــېرىك ۋە رىيادىــن‬ ‫ســاپ قىلغــان ھالــدا ئىخــاس بىلــەن رەببىڭالرغــا دۇئــا قىلىڭالر»‪.‬‬ ‫يەنــە بىــر ئايەتتــە مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬ئالالھنىــڭ ئازابىدىــن قورققــان‬ ‫رەھمىتىنــى ئۈمىــد قىلغــان ھالــدا دۇئــا قىلىــڭالر‪ ،‬شۈبھىســىزكى‬ ‫‪31‬‬

‫ئالالھنىــڭ رەھمىتــى ياخشــىلىق قىلغۇچىالرغــا يېقىنــدۇر»‪ .‬يەنــە‬ ‫بىــر ئايەتتــە مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬مــاڭا دۇئــا قىلىــڭالر‪ ،‬دۇئايىڭالرنــى‬ ‫ئىجابــەت قىلىمــەن‪ ،‬مېنىــڭ ئىبادىتىمدىــن چوڭچىلىــق قىلىــپ‬ ‫بــاش تارتىدىغانــار خــار ھالــدا جەھەننەمگــە كىرىــدۇ» ئالــاھ‬ ‫مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬بەندىلىرىــم ســەندىن مــەن توغرىلىــق سورىســا‬ ‫ئۇالرغــا ئېيتقىنكــى مــەن ھەقىقەتــەن ئۇالرغــا يېقىنمــەن‪ ،‬مــاڭا دۇئا‬ ‫قىلســا دۇئــا قىلغۇچىنىــڭ دۇئاســىنى ئىجابــەت قىلىمــەن‪ ،‬ئــۇالر‬ ‫توغــرا يــول تېپىــش ئۈچــۈن مېنىــڭ دەۋىتىمنــى قوبــۇل قىلســۇن‪،‬‬ ‫مــاڭا ئىمــان ئېيتســۇن»‪.‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬دۇئــا بولســا ئىبادەتتــۇر»‪.‬‬ ‫ئەبــى ھۈرەيــرە ‪ ‬دىــن رىۋايــەت قىلىنغــان ھەدىســتە مۇنــداق‬ ‫دېيىلگەن‪«:‬ئالالھقــا نىســبەتەن بەندىســىنىڭ دۇئاســىدىنمۇ‬ ‫كەرەملىــك بىرنەرســە يــوق»‪ .‬يەنــە بىــر ھەدىســتە مۇنــداق‬ ‫دەيدۇ‪«:‬كىمكــى ئالالھتىــن ســورىمايدىكەن ئالــاھ ئۇنىڭغــا‬ ‫غــەزەپ قىلىــدۇ»‪ .‬شــەيخۇل ئىســام ئىبنــى تەيمىيــە ‪ ‬مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪ «:‬نۇســرەت ۋە رىزىــق مۆمىنلەرنىــڭ دۇئاســى بىلەن ھاســىل‬ ‫بولىــدۇ‪ .‬بەدىــر كۈنــى ســاھابىلەر جــەڭ مەيدانىغــا ھازىرلىنىشــتىن‬ ‫ۋە دۈشــمەن بىلــەن تۇتۇشۇشــتىن ئىلگىــرى رەســۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫نۇســرەتنىڭ پۈتۈلگەنلىكــى توغرىســىدا ســاھابىلىرىگە خــەۋەر‬ ‫بەرگــەن بولســىمۇ‪ ،‬شــۇ غەلبــە رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ ئالالھتىــن‬ ‫يــاردەم تىلــەپ دۇئــا قىلىشــتى بىلــەن روياپقــا چىققــان ئىــدى‪.‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬دۈشــمەننىڭ ســانى ۋە كۈچىنىــڭ زىيــادە‪،‬‬ ‫ســاھابىلىرىنىڭ ســانىنىڭ ئــاز ھــەم ئاجىزلىقىنــى كۆرگىنىــدە‬ ‫ھەقىقىــي نۇســرەت ئۇنىــڭ ئىلىكىــدە بولغــان زات ئالالھقــا ئىلتىجا‬ ‫قىلغــان ئىــدى‪ .‬ئايەتتــە ئېتىلغىنىدەك‪«:‬غەلىبــە نۇســرەت پەقــەت‬ ‫كــۈچ قــۇدرەت ئىگىســى ئالــاھ تەرىپىدىنــا بولىــدۇ»‪ .‬ســەھىھ‬ ‫مۇســلىمدا ئۆمــەر ئىبنــى خەتتــاب ‪ ‬دىــن رىۋايــەت قىلىنغــان‬ ‫ھەدىســتە مۇنــداق دېيىلگــەن‪ :‬بەدىــر كۈنىســى رەســۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫مۇشــرىكالرغا نــەزەر ســالغىنىدا ئۇالرنىــڭ ســانى ‪1000‬بولــۇپ‪،‬‬ ‫ســاھابىلەرنىڭ ســانى بولســا ‪ 319‬ئىــدى‪ ،‬ئاندىــن رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ ‬قىبلىگــە قــاراپ قوللىرىنــى كۆتــۈرۈپ رەببىگــە ئىلتىجــا‬ ‫قىلىشــقا باشــلىدى ۋە مۇنــداق دۇئــا قىلدى‪«:‬ئــى ئالــاھ مــاڭا‬ ‫قىلغــان ۋەدەڭنــى ئەمەلگــە ئاشــۇرۇپ بەرگىــن! ئەگــەر ئىســام‬ ‫ئەھلىدىــن بولغــان بــۇ جامائەنــى ھــاالك قىلىۋەتســەڭ يــەر يۈزىــدە‬ ‫ئىبــادەت قىلىدىغانــار قالمايــدۇ»‪ .‬رەســۇلۇلالھ ‪ ‬قىبلىگــە‬ ‫يۈزلىنىــپ قۇلىنــى كۆتۈرگــەن ھالــدا خېلــى بىــر ۋاققىچــە ھەتتــا‬ ‫رىداســى مۈرىســىدىن چۈشــۈپ كەتســىمۇ رەببىگــە يېلىنىــپ دۇئــا‬ ‫قىلىشــتىن توختىمىغــان ئىــدى‪ .‬رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مۇشــرىكالرغا‬ ‫قارىتــا ئومۇميۈزلــۈك مۇنــۇ دۇئانــى قىالتتى‪«:‬ئــى كىتابنــى نازىــل‬ ‫قىلغۇچــى ھېســابنى تېــز ئالغۇچــى ئالــاھ‪ ،‬باتىــل گۇرۇھالرنــى‬ ‫پارچىلىۋەتكىــن ھــاالك قىلىۋەتكىــن ۋە ئۇالرنــى تترىتىۋەتكىــن»‪.‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مەخســۇس ئۇالرنىــڭ كاتتىبــاش ئاقســاقال‬ ‫قوماندانلىرىنىــڭ ھاالكىتــى ئۈچۈنمــۇ دۇئــا قىالتتــى‪ .‬ئابدۇلــاھ‬ ‫ئىبنــى مەســئۇد ‪ ‬دىــن رىۋايــەت قىلىنغــان ســەھىھ ھەدىســتە‬ ‫مۇنــداق دېيىلگەن‪«:‬رەســۇلۇلالھ ‪ ‬كەبىگــە يۈزلىنىــپ تــۇرۇپ‬ ‫قۇرەيشــتىن شــەبىييە ئىبنــى رەبىيئــە‪ ،‬ئۇتبــە ئىبنــى رەبىيئــە‪،‬‬ ‫ۋەلىيــد ئىبنــى ئۇتبــە ۋە ئەبــى جەھــل ئىبنــى ھىشــامدىن ئىبــارەت‬ ‫بىــر تۈركــۈم كىشــىلەر ئۈســتىدىن دۇئــا قىلغــان ئىــدى‪ .‬ئالــاھ‬ ‫بىلــەن گۇۋاھلىــق بېرىمەنكــى مــەن شــۇالرنىڭ بەتبەشــىر شــەكىلدە‬ ‫ئۆلگەنلىكلىرىنــى ئــۆز كــۆزۈم بىلــەن كــۆردۈم»‪.‬‬

‫ئــەي ئالالھنىــڭ دوســتلىرى! بىلىڭالركــى‪ ،‬ســىلەر دۇئــا‬ ‫ئىجابــەت بولىدىغــان ئورۇنالردىــن بىــر ئۇرۇنــدا‪ .‬مۇۋەتتــا دېگــەن‬ ‫كىتابتــا كەلتۈرۈلگىنىــدەك ســەھل ئىبنــى ســەئد رىۋايــەت‬ ‫قىلىدۇكى‪«:‬ئاســماننىڭ ئىشــىكلىرى ئېچىلىدىغــان ئىككــى ۋاقىــت‬ ‫بولــۇپ ئۇنىڭــدا پەقــەت ئــاز ســاندىكى كىشــىلەردىن باشــقا‬ ‫ھەممىســىنىڭ دۇئاســى ئىجابــەت قىلىنىــدۇ‪ ،‬ئــۇ بولســىمۇ ئــەزان‬ ‫ئۇقۇلغــان چاغدىكــى دۇئــا ۋە ئالــاھ يولىدىكــى ســەپتە قىلىنغــان‬ ‫دۇئــا»‪ .‬ئــەي مۇجاھىــدالر! جۈمــە كۈنىدىكــى بىــر ســائەت‪ ،‬ئــەزان‬ ‫ئۇقۇلغــان چاغدىكــى‪ ،‬يامغــۇر ۋە قــار ياغقاندىكــى ۋە كېچىنىــڭ‬ ‫ئاخىرقــى قىســمىدىكى ۋاقىتالردىــن ئىبــارەت‬ ‫دۇئــا ئىجابــەت بولىدىغــان ۋاقىتالرنــى‬ ‫قولدىــن بەرمــەڭال‪ .‬ئەبــى ھۇرەيــرە ‪‬‬ ‫دىــن رىۋايــەت قىلىنغــان ســەھىھ ھەدىســتە‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ مۇنــداق دېگەنلىكىنــى‬ ‫نەقىــل قىلىــدۇ‪ «:‬ئالــاھ ھــەر كېچــە دۇنيــا‬ ‫ئاســمىنىغا چۈشــۈپ كېچىنىــڭ ئۈچتىــن بىــر‬ ‫قىســمى قالغانــدا مۇنــداق دەيــدۇ؛ كىــم مــاڭا‬ ‫دۇئــا قىلســا دۇئاســىنى ئىجابــەت قىلىمــەن‪،‬‬ ‫ســورىغۇچىالرنىڭ ســورىغىنىنى بېرىمــەن‪،‬‬ ‫ئىســتىغپار ئېيتقۇچىالرنــى مەغپىــرەت‬ ‫قىلىمــەن»‪ .‬يەنــە بىــر رىۋايەتتــە‪ «:‬كىــم‬ ‫رىزىــق تەلــەپ قىلســا‪ ،‬رىزقىنــى كــەڭ قىلىــپ‬ ‫بېرىمــەن‪ .‬كىــم ھاجىتىنــى تەلــەپ قىلســا‪،‬‬ ‫ئۇنىــڭ مۈشــكۈلىنى ئاســان قىلىمــەن» دەپ‬ ‫كەلتۈرۈلگــەن‪ .‬مــەن ھەقىقەتــەن ئالالھتىــن‬ ‫بولۇپمــۇ يېقىــن يىراقتىكــى ھەممىســى زۇلــۇم‬ ‫قىلىــپ پۈتــۈن دۇنيــا بىزگــە قارشــى توپلىشــىپ‬ ‫كېلىۋاتقــان مۇشــۇنداق پەيتتــە دۇئالىرىمىزنىــڭ‬ ‫ئىجابــەت بولۇشــىدىن بىزنــى مەھــرۇم‬ ‫قويماســلىقىنى ســورايمەن‪ .‬رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ ‬نىــڭ مۇئازغــا دېگــەن مۇنــۇ ســۆزىدىن خــۇش بېشــارەت‬ ‫ئېلىڭالر‪«:‬مەزلۇمنىــڭ دۇئاســىدىن قورققىــن چۈنكــى ئۇنىــڭ بىلەن‬ ‫رەببىنىــڭ ئارىســىدا ھېچقانــداق توســۇق بولمايــدۇ» رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ ‬مــۇ مەزلــۇم ئىــدى‪ ،‬يالغانغــا چىقىرىلىــپ چەتكە قېقىلىــپ زۇلۇم‬ ‫قىلىنغانــدا رەببىگــە يېلىنىــپ دۇئــا قىلىۋىــدى‪ ،‬دۇئاســى قانــداق‬ ‫ئىجابــەت بولــدى‪ .‬بــۇ ھەممىمىزگــە ئايان‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيدۇ‪«:‬‬ ‫ئۇالردىــن بــۇرۇن نوھنىــڭ قوۋمــى‪ ،‬بەندىمىــز نوھنــى ئىنــكار قىلىپ‬ ‫ئۇنــى مەجنــۇن دېيىشــتى‪ ،‬ئــۇ دىنغــا چاقىرىشــتىن ھەيــۋە بىلــەن‬ ‫مەنئــى قىلىنــدى‪ ،‬ئــۇ رەببىغــا دۇئــا قىلىــپ ھەقىقەتــەن مــەن‬ ‫بــوزەك قىلىندىــم يــاردەم قىلغىــن دېــدى‪ ،‬ئاندىــن ئاســماننىڭ‬ ‫دەرۋازىلىرىنــى قۇيۇلــۇپ ياغقۇچــى يامغــۇر بىلــەن ئېچىۋەتتــۇق‪،‬‬ ‫زېمىندىــن بۇالقالرنــى ئېتىلــدۇرۇپ چىقــاردۇق‪ ،‬ئۇالرنىــڭ ھــاالك‬ ‫بولۇشــىدىن ئىبــارەت ئۇالرغــا پۈتۈلگــەن ئىشــقا بىنائــەن يامغــۇر‬ ‫ســۈيى بىلــەن بــۇالق ســۈيى بىــر ـ بىرىگــە قوشــۇلدى‪ ،‬نوھنــى تاختا‬ ‫ۋە مىخــار بىلــەن ياســالغان كېمىگــە ســالدۇق»‪.‬‬ ‫ئــەي مۇجاھىــدالر! بىلىڭالركــى‪ ،‬نۇســرەتنىڭ يوللىــرى‬ ‫ســېپىمىزدىكى ئاجىزالرنىــڭ مەۋجۇتلۇقــى ۋە ئۇالرنىــڭ دۇئالىــرى‬ ‫بىلــەن كېلىــدۇ‪ .‬بــۇ ھەقتــە ئىبنــى ئاببــاس ‪ ‬دىــن رىۋايــەت‬ ‫قىلىنغــان ســەھىھ ھەدىســتە مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئەبــۇ ســۇفيان‬ ‫مــاڭا خــەۋەر بېرىــپ مۇنــداق دېــدى‪ :‬قەيســەر مــاڭا‪ :‬ئۇنىڭغــا‬

‫كىشــىلەرنىڭ ئېســىل كاتتىلىــرى ئەگەشــتىمۇ ياكــى ئاجىــز‬ ‫كىشــىلەرمۇ دەپ سورىســام؟ ســەن ئاجىزالرنــى رەســۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫نىــڭ ئەگەشــكۈچىلىرى دەپ جــاۋاب بەردىــڭ‪ ،‬دېگــەن ئىــدى‪.‬‬ ‫ئــۇ يەنــە ســەئدىگە‪ :‬ســىلەر پەقەتــا ئاشــۇ ئاجىزلىرىــڭالر بىلــەن‬ ‫بــاش كۆتــۈرۈپ غەلىبــە قىالاليســىلەر دېگــەن بولــۇپ‪ ،‬مانــا بــۇ‬ ‫ھەدىــس بىزنــى بولۇپمــۇ مۇجاھىدالردىــن ۋە ئايــال بالىــار ھەمــدە‬ ‫ياشــانغان شــەيخلەردىن بولســۇن ئۇالرنىــڭ ئاجىزلىرىغــا بەكــرەك‬ ‫ئېتىبــار بېرىــپ غەمخورلــۇق قىلىشــقا قىزىقتۇرىــدۇ‪ ،‬چۈنكــى ئەنــە‬ ‫شــۇ ئاجىــزالر ئالالھقــا بەكــرەك ھاجەتمــەن ئىتائەتمــەن‪ ،‬دۇئــاالردا‬

‫جىھاد مەيدانىدا زىكىرنى كۆپ ئۇقۇش كېرەك ئەڭ ياخشى زىكىر قۇرئان ئۇقۇشتۇر‬

‫ئىخالســمەن كېلىدىغانــاردۇر‪.‬‬ ‫ئاخىــردا ســىلەرگە ئالالھنىــڭ مۇنــۇ ئايەتلىرىنــى ئەســلىتىمەن‪،‬‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئــى مۆمىنلــەر تائــەت ئىبادەتنىــڭ‬ ‫مۇشــەققەتلىرىگە ۋە ســىلەرگە يەتكــەن ئېغىرچىلىقالرغــا ســەۋر‬ ‫قىلىــڭالر‪ ،‬چىداملىــق بۇلــۇڭالر‪ ،‬چېگرالىرىڭالرنــى ســاقالپ‬ ‫رىباتــاردا تــۇرۇڭالر‪ ،‬مۇۋەپپەقىيــەت قازىنىشــىڭالر ئۈچــۈن‬ ‫ئالالھدىــن قورقــۇڭالر»‪ .‬يەنــە بىــر ئايەتتــە‪ «:‬ئەگــەر ســىلەر‬ ‫مۆمىــن بولســاڭالر ئالالھقىــا تەۋەككــۈل قىلىــڭالر»‪ .‬يەنــە بىــر‬ ‫ئايەتتــە‪ «:‬ئالــاھ ھەقىقەتــەن تەقۋادارلىــق قىلغۇچىــار ۋە ياخشــى‬ ‫ئىــش قىلغۇچىــار بىلــەن بىللىــدۇر»‪ .‬يەنــە بىــر ئايەتتــە‪ «:‬كىمىكى‬ ‫ئالالھنىــڭ دىنىغــا يــاردەم بېرىدىكــەن ئالــاھ ئۇنىڭغــا يــاردەم‬ ‫بېرىــدۇ‪ ،‬ئالــاھ ھەقىقەتەنمــۇ كۈچلــۈك ۋە غالىبتــۇر»‪ .‬يەنــە بىــر‬ ‫ئايەتتــە‪ «:‬ئــى ئىمــان ئېيتقــان كىشــىلەر ئەگــەر دۈشــمىنىڭالردىن‬ ‫بىــر گۇرۇھقــا ئۇچرىســاڭالر ســابىت تــۇرۇڭالر‪ ،‬مۇۋەپپەقىيــەت‬ ‫قازىنىشــىڭالر ئۈچــۈن ئالالھنــى كــۆپ زىكىــر قىلىــڭالر»‪ .‬مانــا بۇالر‬ ‫ئالالھنىــڭ كىتابىــدا كۆرســىتىلگەن نۇســرەتنىڭ يوللىرىــدۇر‪ ،‬ئۇنى‬ ‫ئېغىــز چىشــىڭالر بىلــەن چىشــلەپ ئۇنىڭغــا چىــڭ ئېســىلىڭالر‪.‬‬ ‫ئالــاھ ئــۆز ئىشــىدا غالىبتۇر‪ ،‬لېكىن كىشــىلەرنىڭ كۆپىنچىســى‬ ‫بۇنــى بىلمەيدۇ‪.‬‬ ‫قېرىندىشىڭالر ئەبۇ ھەمزە مۇھاجىر ‪r‬‬ ‫ماقالىالر‬

‫‪32‬‬

33

‫ســوئال‪ :‬تەدمــۇر شــەھىرى پەتھــى قىلىنىشــتىن بــۇرۇن‬ ‫ئۇنىــڭ ئەتراپىدىكــى قىســىمنىڭ ئەھۋالــى قانــداق ئىــدى؟‬ ‫شــەھەرگە ھۇجــۇم قىلىــش ئۈچــۈن قانــداق تەييارلىــق قىلغــان؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬خىالفــەت مۇجاھىدلىــرى ھجىرىيــە ‪- 1436‬‬ ‫يىلــى تەدمــۇر شــەھىرىنى پەتھــى قىلغــان‪ .‬نۇســەيرىيە ۋە‬ ‫ئۇنىــڭ ياردەمچىلىــرى نەچچــە ئــون قېتىــم تەكــرار ھۇجــۇم‬ ‫قىلغــان بولســىمۇ قايتــۇرۇپ ئااللمىــدى‪ .‬بــۇ جەريانــدا يۈزلەچــە‬ ‫ئادىمــى ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪ ،‬يەنــە يۈزلەرچــە ماشىنىســى‬ ‫پاچاقالنــدى‪ .‬ھجىريــە ‪ - 1437‬يىلــى جۇمادىيــەل ئاخىرىنىــڭ‬ ‫بېشــىدا رۇســىيەنىڭ ھــاۋا ياردىمــى بىلــەن شــەھەرگە كــەڭ‬ ‫كۆلەملىــك ھۇجــۇم باشــلىدى‪ .‬بــۇالر قاتتىــق ھــاۋا ھۇجۇمىدىــن‬ ‫ســىرت (نۇســەيرىيە ئارمىيەســى‪ ،‬ئۇنىــڭ ياردەمچىلىــرى‪ ،‬رۇســىيە‬ ‫قۇرۇقلــۇق ئارمىيەســى ۋە رۇســىيە مەســلىھەتچىلىرى) دىــن‬ ‫ئىبــارەت نەچچــە مىــڭ قۇرۇقلــۇق ئارمىيەســىنى توپلىــدى‪.‬‬ ‫بۇالرنىــڭ بىــر كۈنــدە شــەھەر مەھەللىلىرىگــە تاشــلىغان‬ ‫راكېتــا‪ ،‬پارتلىغۇچــى تــۇڭ ۋە پارتلىغۇچــى گاز تۇڭــى تەخمىنــەن‬ ‫‪ 100‬گــە يەتتــى‪ .‬شــۇ ســەۋەبلىك مۇجاھىــدالر بــۇ يېرىــم‬ ‫ئــاي ئىچىــدە شــەھەردىن چېكىنىشــكە مەجبــۇر بولــدى‪.‬‬ ‫بۇنىڭدىــن كىيىــن نۇســەيرىيە ئارمىيەســى شــەھەر ئەتراپىدىكــى‬ ‫رايونالرغــا كېڭىيىشــكە ئۇرۇنــدى‪ .‬شــۇڭا مۇجاھىدالرمــۇ تەدمــۇر‬ ‫شــەھىرى ئەتراپىدىكــى شــائىر ۋە جەزىــل رايونىــدا نۇســەيرىيە‬ ‫ئارمىيەســىنىڭ ئورۇنلىرىغــا ئارقىمــۇ ئارقــا كــەڭ كۆلەملىــك‬ ‫ھۇجــۇم قىلىشــقا باشــلىدى‪ .‬ئاندىــن كىيىــن مۇجاھىــدالر‬ ‫شــەھەرنىڭ شــەرقىي تەرىپىگــە ھۇجۇمنــى مەركەزلەشــتۈردى‪.‬‬ ‫خىالفــەت مۇجاھىدلىــرى ھجىرىيــە ‪1436-‬يىلــى شــەئبان‬ ‫ئېيىدىــن ‪1438-‬يىلــى رەبىئــۇل ئەۋۋەلنىــڭ بېشــىغىچە شــەھەر‬ ‫ۋە شــەھەر ئەتراپىدىكــى ھۇجۇملىرىــدا نۇســەيرىيە ئارمىيەســى‬ ‫ۋە راپىــزى ياردەمچىلىرىدىــن ‪ 1700‬ئەتراپىــدا مۇرتــەت ئۆلــدى‬ ‫ۋە يارىالنــدى‪ .‬رۇســىيەنىڭ يەتتــە نەپــەر ئەســكىرى‪ ،‬بىــر نەپــەر‬ ‫ھەربــى مەسلىھەتچىســى ۋە بىــر نەپــەر ئۇچقۇچىســىمۇ ئۆلــدى‪.‬‬ ‫پاچاقالنغــان ۋە غەنىيمــەت ئېلىنغــان ماشــىنىلىرىنىڭ ســانى‬ ‫‪ 236‬گــە يەتتــى‪ ،‬بۇنىــڭ ئىچىــدە ‪ 71‬دانــە تانــكا‪ 18 ،‬دانــە‬ ‫زۇكىيــەك‪ ،‬بىــر دانــە ‪ 57‬تــوپ قۇرالــى‪ ،‬ئىككــى دانــە ‪14.5‬‬ ‫دوشــكا‪ 20 ،‬دانــە ‪ 122‬ۋە ‪ 130‬مىللىمېتىرلىــق تــوپ قــۇرال ۋە‬ ‫ئېغىــر تىپتىكــى ئابتۇمــات ســەپلەنگەن كــۆپ ھەربــى ماشــىنا‬

‫سۆھبەت‬ ‫ماقالىالر‬

‫‪34‬‬

‫‪35‬‬

‫بــار‪ .‬بۇنىڭدىــن باشــقا بىــر دانــە رۇســىيە تىــك ئۇچــار‬ ‫ئايروپىالنــى پاچاقالنــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬

‫تولــۇپ كەتكــەن‪ .‬شــەھەردە يەنــە رۇســىيە ئارمىيەســىنىڭ‬ ‫ئاالھىــدە ھەربــى بازىســىمۇ بــار ئىــدى‪.‬‬

‫ســوئال‪ :‬تەدمــۇر پەتھــى قىلىنىشــتىن بــۇرۇن شــەھەر‬ ‫ئىچىدىكــى دۈشــمەننىڭ ســانى نەچچــە؟ قەيەرگــە‬ ‫ئورۇنالشــقان؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬نۇســەيرىيە ئارمىيەســى‪ ،‬ئۇنىڭغــا يــاردەم‬ ‫بېرىۋاتقــان رۇســىيە ئارمىيەســى ۋە راپىزىــار بولــۇپ‪،‬‬ ‫ئــۇالر شــەھەر ئىچــى ۋە ئەتراپىــدا بىــر نەچچــە ئاساســى‬ ‫ئورۇنالرنــى تۇتقــان‪ .‬ئىنتايىــن پۇختــا تــار تېغــى‪ ،‬شــەھەر‬ ‫ئــۇن زاۋۇتــى‪ ،‬ئامىرىيــە ئېگىزلىكــى ۋە ھەيــان تېغىنــى‬ ‫قۇرغــان قىلغــان‪ .‬يەنــە بــۇ يەرگــە كىرىدىغــان يولالرنــى‬ ‫كۆزىتىــپ تۇرىدىغــان ئېگىــز ئەســكىرى بازىالرمــۇ‬ ‫شــۇالرنىڭ قولىــدا بولــۇپ‪ ،‬بــۇالر بــۇ جايغــا پۇختــا‬ ‫ئورۇنالشــقان‪ .‬ئىــران‪ ،‬ئافغانىســتان ۋە ئىراقتىــن كەلگــەن‬ ‫ياردەمچــى راپىزىــار ۋە “لىجــان شــەئبىيە” ئۇنســۇرلىرىمۇ‬ ‫ســۇرىيە ئارمىيەســى بىلــەن بىللــە ئىــدى‪ .‬بۇنىڭدىــن‬ ‫باشــقا يەنــە رۇســىيە ئارمىيەســىمۇ بــار‪ .‬شــەھەر ئىچىــدە‬ ‫نۇســەيرىيە ئارمىيەســىنىڭ ‪ 1500‬دىــن ‪ 2000‬غىچــە‬ ‫بىرونېۋىــك‪ ،‬تانــكا ۋە ئېغىــر تىپتىكــى قوراللىــرى بــار‬ ‫ئىــدى‪ .‬نۇســەيرىيە بــۇ كۈچلەرنــى خەيــر ۋىاليىتىدىكــى‬ ‫مۇجاھىدالرغــا قارشــى توپلىغــان‪.‬‬ ‫تەدمــۇر شــەھىرى شــۇ يــەردە بــار بولغــان ياردەمچــى‬ ‫مۇرتەتلەرگــە بۆلــۈپ بېرىلگــەن بولــۇپ‪ ،‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫ھــەر بىــرى بىــر كوچــا ياكــى بىــرە بىنانــى ئىگىلىگــەن‪،‬‬ ‫شــېرىك شــوئارلىرىنى يېزىــپ ۋە بايراقلىرىنــى قادىغــان‬ ‫ئىــدى‪ .‬بولۇپمــۇ بارلىــق نەرســىلەرنى ئىگىلــەپ‪ ،‬ھەتتــا‬ ‫شــەھەردىكى ســۇ تۇڭلىرىغىچــە ئوغۇرىلىغــان‪ .‬شــەھەر‬ ‫تەكشــۈرۈش پونكىتــى ۋە ئەســكىرى ئورۇنــار بىلــەن‬

‫ســوئال‪ :‬بىزگــە تەدمۇرنــى قايتۇرۇۋېلىــش ئۇرۇشــى‬ ‫توغرىلىــق ۋە پەتھــى نەتىجىســى قانــداق بولغــان ســۆزلەپ‬ ‫بەرســىڭىز؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬ھەربــى ئــۇرۇش رەبىئــۇل ئەۋۋەلنىــڭ‬ ‫‪- 8‬كۈنــى پەيشــەنبە باشــاندى‪ .‬خىالفــەت قوشــۇنى‬ ‫نۇســەيرىيە ئارمىيەســى ۋە ياردەمچىلىرىگــە قارشــى‬ ‫ئۇزۇنلۇقــى ‪ 200‬كىلومېتىــر كېلىدىغــان دائىرىــدە ‪8‬‬ ‫قانــات بولــۇپ قاتتىــق ھۇجــۇم قىلــدى‪ .‬ئالالھنىــڭ‬ ‫پەزلــى بىلــەن ئىلگىرىلــەپ‪ ،‬تەدمــۇر شــەھىرىنى‪ ،‬شــەھەر‬ ‫ئەتراپىدىكــى كــۆپ ئورۇنالرنــى‪ ،‬نىفىــت گاز قۇدۇقلىرىنــى‬ ‫ۋە ھۇمۇســنىڭ شــەرقىدىكى كەڭــرى كەتكــەن رايونالرنــى‬ ‫كونتــرول قىلــدى‪ .‬بــۇ تۇيۇقســىز قىلىنغــان ھۇجــۇم‬ ‫نۇســەيرىيەنىڭ تەدمــۇر بىلــەن خەيرنــى تۇتاشــتۇرۇپ‬ ‫تۇرىدىغــان چــوڭ يولغــا ئىلگىرىلــەش‪ ،‬خەير شــەھىرىنىڭ‬ ‫مۇھاســىرىنى بــۇزۇش ۋە ھەربــى ئايرۇدۇرۇومنــى قولىغــا‬ ‫ئېلىــش ئارزۇلىرىنــى ســۇغا چىالشــتۇردى‪ .‬تەدمــۇر‬ ‫شــەھىرىنىڭ ئورنــى ئىنتايىــن مۇھىــم بولــۇپ ھەمــا‪،‬‬ ‫ھۇمــۇس‪ ،‬خەيــر ۋە رىققــە ۋىاليەتلىرىنــى تۇتاشــتۇرۇپ‬ ‫تۇراتتــى‪ .‬ھــەم بــۇ شــەھەر نۇســەيرىيە كونتــرول قىلىــپ‬ ‫تۇرۇۋاتقــان ئەتراپتىكــى رايونالرغــا ماڭىدىغــان بىــر بــازا‬ ‫ھېســابلىناتتى‪.‬‬ ‫نۇســەيرىيە رەھبەرلىكــى بىــر نەچچــە ئــاي بــۇرۇن‬ ‫ھەرىكىتىنــى تېخىمــۇ كۈچەيتتــى‪ .‬خەيــر ۋە رىققــە‬ ‫ۋىاليىتىنىــڭ قەبىلــە جەمــەت ئاقســاقاللىرىمۇ ئۇيۇشــۇپ‪،‬‬ ‫ئىراقتىكــى راپىزىالرنىــڭ ئايىقــى بولغــان قەبىلــە‬ ‫بىرلەشمىســىگە ئوخشــاش قەبىلــە بىرلەشمىســىنى‬ ‫تەشــكىل قىلغانلىقىنــى ئېــان قىلــدى‪ .‬بــۇالر‬

‫نۇســەيرىيەنىڭ كىيىــپ تەدمۇردىــن خەيــر شــەھىرىگە‬ ‫كېلىدىغــان ئايىقــى بولۇشــقا تەييــار بولغــان ئىــدى‪.‬‬ ‫بــۇالر ئويلىمىغــان يەردىــن ئالالھنىــڭ مۇۋەھھىــد‬ ‫قوشــۇنى تەييارلىــق قىلىــپ‪ ،‬ئالالھقــا تايىنىــپ ‪200‬‬ ‫كىلومېتىرلىــق دائىرىــدە كــەڭ كۆلەملىــك تۇيۇقســىز‬ ‫ھۇجۇمنــى باشــلىدى‪ .‬ھۇجــۇم كېچىــدە ھۇۋەيســىس‬ ‫تەرەپتىــن باشــاندى‪ .‬بامــدات ۋاقتىــدا باشــقا قاناتتىكــى‬ ‫دۈشــمەن ئىچىگــە بۆســۈپ كىرگۈچــى قوشــۇن كاپىرالرنــى‬ ‫پۈتۈنلــەي تارمــار قىلىــش ئۈچــۈن جــەڭ باشــلىدى‪ .‬يەنــە‬ ‫خىالفەتنىــڭ نەچچــە ئونلىغــان تانكىلىــرى دۈشــمەن‬ ‫ئىچىگــە بۆســۈپ كىرگۈچــى بۇرادەرلەرگــە يــاردەم بېرىــپ‬ ‫نۇســەيىرىيە ئارمىيەســى ۋە ئۇنىــڭ ياردەمچىلىرىنىــڭ‬ ‫ئســتىھكاملىرىغا شــىددەتلىك ئــوت ئاچتــى‪ .‬بۇرادەرلــەر‬ ‫تانكىالرنىــڭ ياردىمىــدە تەلىيــە تەكشــۈرۈش پونكىتــى‪،‬‬ ‫تەدمــۇر ئــۇن زاۋۇتــى ئەتراپــى ۋە ھەيــان تېغىدىكــى‬ ‫كاپىرالرنىــڭ مۇداپىئــە تۇســۇقلىرىغا يېتىــپ بــاردى‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن! مۇجاھىــدالر تۇنجــى‬ ‫كۈنىــا ھەيــان تېغــى‪ ،‬تەلىيــە تەكشــۈرۈش پونكىتــى ۋە‬ ‫ئــۇن زاۋۇتــى ئەتراپىدىكــى تەكشــۈرۈش پونكىتلىرىنــى‬ ‫كونتــرول قىلــدى‪ .‬ئۇنىڭدىــن كىيىــن جىھــار‪ ،‬جەزىــل‪،‬‬ ‫مەھىــر‪ ،‬ھەيــان گاز شــىركىتى ۋە ئۇنىڭدىــن باشــقا‬ ‫ئەســكىرى ئورۇنالرغــا تېــز ئىلگىرىلىــدى‪.‬‬ ‫كاپىــرالر قورغــان قىلغــان ئــۇن زاۋۇتىمــۇ يــوق بولــۇپ‪،‬‬ ‫رۇســىيە ئارمىيەســى دەرھــال تەدمــۇر شــەھىرىدىن‬ ‫چېكىنــدى‪ .‬رۇســىيەنىڭ ئۇرۇشــتىن چېكىنگەنلىــك‬ ‫خەۋىــرى راپىزى ۋە نۇســەيرىيەلەرگە چاقمــاق چاققاندەك‬ ‫بىلىنــدى‪ .‬چۈنكــى ئــۇالر رۇســىيە ئايروپىالنلىــرى ۋە تــوپ‬ ‫قوراللىرىنىــڭ ياردىمــى بىلــەن مەغلــۇپ بولمايمىــز دەپ‬ ‫قارايتتــى‪.‬‬ ‫ئويلىمىغــان يەردىــن تــۆت كۈندىــن كىيىــن ئالالھنىــڭ‬ ‫پەزلــى بىلــەن تەدمــۇر تولــۇق پەتھــى قىلىنــدى‪.‬‬ ‫نۇســەيرىيە ئارمىيەســى ۋە ئۇنىــڭ راپىــزى ياردەمچىلىــرى‬ ‫مۇجاھىدالرنىــڭ ھۇجۇمــى ئالدىــدا تېــزال مەغلــۇپ‬ ‫بولــدى‪ 350 .‬نەپــەر مۇرتــەت ئۆلــدى ۋە ‪ 50‬نەپــەر‬ ‫مۇرتــەت ئەســىرگە چۈشــتى‪ .‬بىــر ھەربــى ئايروپىــان‬ ‫چۈشــۈرۋېتىلدى‪ ،‬باشــقا ئــۈچ ئايرۇپىــان تىيفــور ھەربــى‬ ‫ئايرۇدۇرومنىــڭ قۇنــۇش سۇپىســىدا پاچاقالنــدى‪.‬‬ ‫مۇجاھىــدالر ‪ 50‬دانىدىــن كۆپــرەك تانــكا‪ 28 ،‬دانــە ھــەر‬ ‫خىــل تــوپ قــۇرال‪ ،‬يەتتــە دانــە ‪ BMP‬ماشــىنا‪ ،‬نۇرغــۇن‬ ‫ئىــز قوغلىغۇچــى راكېتــا‪ ،‬بىرونېۋىكقــا قارشــى راكېتــا‬ ‫قۇيــۇپ بېرىــش ئۈســكۈنىلىرى‪ ،‬زور مىقــداردا گىــراد‬ ‫ۋە تانــكار ۋە ئېغىــر تىپتىكــى قورالالرنىــڭ ئوقلىرىنــى‬ ‫غەنىيمــەت ئالــدى‪ .‬ئالالھقــا چەكســىز ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن!‬ ‫ســوئال‪ :‬ئىككــى قېتىملىــق پىدائىيلىــق ئەمەلىيىتــى‬ ‫ۋە ئىنغىمــاس ھەرىكىتىنىــڭ تەدمــۇر پەتھىســى ۋە‬ ‫ئۇنىڭدىــن كىيىنكــى ئۇرۇشــاردا قانــداق رولــى بولــدى؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬ئالالھنىــڭ ياردىمــى ۋە مەدىتىدىــن‬ ‫قالســىال ئــەڭ ئۆتكــۈر قــۇرال پىدائىيلىــق ئەمىلىيىتىــدۇر‪.‬‬ ‫جەڭنىــڭ ئۈچىنچــى كۈنــى ئالالھنىــڭ تەۋپىقــى بىلــەن‬

‫پىدائىيلىــق ئەمەلىيىتــى كاپىرالرغــا قاتتىــق قورقۇنــچ‬ ‫ســالدى‪ .‬قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ بەكىــر خالىــدى پىدائىيلىــق‬ ‫تانكىســىنى كاپىرالرنىــڭ ئــەڭ مۇســتەھكەم قورغىنــى‬ ‫بولغــان تەدمــۇر ئــۇن زاۋۇتــى تەرەپكــە ھەيــدەپ ماڭــدى‪.‬‬ ‫بــۇ يــەردە پاتىمىيــۇن ياردەمچىلىــرى‪ ،‬ئىــراق شــەھىدلەر‬ ‫بېرگادىســى ۋە ئۇنىڭدىــن باشــقا رۇســىيە يېتەكچىلىــك‬ ‫قىلغــان ئارمىيــە مەركەزلەشــكەن بولــۇپ‪ ،‬قېرىندىشــىمىز‬ ‫بــۇالر تەرەپكــە بېرىشــى بىلــەن كاپىــرالر قاچىدىغان جاي‬ ‫ئىزدەشــكە باشــلىدى‪ .‬لېكىــن قېرىندىشــىمىز ئۇالرنىــڭ‬ ‫قورغانلىرىنــى بىردەمدىــا خارابىلىققــا ئايالندۇرىۋەتتــى‪.‬‬ ‫ئارقىدىــن خىالفــەت قوشــۇنلىرى تەدمۇرنىــڭ شــەرقىي‬ ‫دېھقانچىلىــق مەيدانىغــا ئىلگىرىلىــدى‪ .‬تــار تېغــى‬ ‫تەرەپتىمــۇ ئىنغىماســچىالر بولــۇپ‪ ،‬ئالالھقــا تايىنىــپ‬ ‫تاغدىكــى نۇســەيرىيەنىڭ ئىســتىھكامىلىرىنى ۋە تەدمــۇر‬ ‫ئســىكىالتىنى پەتھــى قىلىــش ئۈچــۈن ئــۆز نىشــانلىرىغا‬ ‫قــاراپ ئىلگىرىلىــدى‪ .‬نۇســەيرىيەنى ئــۈچ تەرەپتىــن‬ ‫مۇھاســىرگە ئالــدى‪ .‬پەقــەت شــىمالدا دۇۋۋە تەرەپكــە‬ ‫بارىدىغــان بىــرال يــول قالــدى‪.‬‬ ‫ســوئال‪ :‬مۇجاھىــدالر تەدمۇرنــى ئالغاندىــن كىيىــن‬ ‫نېمىــش قىلــدى؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬مۇجاھىــدالر نۇســەيىريە ۋە ئۇنىــڭ‬ ‫ياردەمچىلىرىنىــڭ ســېپى يىمىرىلگــەن مۇشــۇ پۇرســەتتىن‬ ‫پايدىلىنىــپ‪ ،‬بارلىــق قوشــۇن ئىلگىرىلــەپ تىيفــور ھەربــى‬ ‫ئايرىدۇرومغــا يېتىــپ كەلــدى‪ .‬ئايــرودۇرۇم ئەتراپىدىكــى‬ ‫قەريەتەيــن تەكشــۈرۈش پونكىتــى‪ ،‬مۇشــتەل‪ ،‬ھــاۋا‬ ‫مۇداپىئــە قىســمىنى كونتــرول قىلىــپ‪ ،‬ئــۈچ تەرەپتىــن‬ ‫ئايرۇدۇرومنــى مۇھاســىرگە ئالــدى‪.‬‬ ‫ســوئال‪ :‬بــۇ ئۇرۇشــتا مۇجاھىــدالر كونتــرول قىلغــان‬ ‫ئــەڭ مۇھىــم ئورۇنــار قايســى؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬تەدمــۇر شــەھىرىنىڭ غەربــى شــىمالى‬ ‫تەرەپتىــن ھۇۋەيســىس‪ ،‬شــائىر‪ ،‬جەزىــل‪ ،‬جىھــار‪ ،‬تــوپ‬ ‫قوراللىــرى ئېگىزلىكــى‪ ،‬جەزىــل رايونــى ئەتراپىدىكــى‬ ‫ئەبــراج ۋە جەزىــل بىلــەن شــائىر ئارىســىدىكى مۇھىــم‬ ‫ئىســتراتېگىيەلىك تــاغ قاتارلىقــار‪ .‬تەدمــۇر شــەھىرىنىڭ‬ ‫غەربــى جەنۇبــى تەرەپتىــن ھەلالبــە قەســىرى‪ ،‬شــەھەرگە‬ ‫ۋە تەمىنــات يولىغــا قــاراپ تۇرىدىغــان ئىســتراتېگىيەلىك‬ ‫ئــۇرۇن ھەيــان تېغــى قاتارلىقــار‪ .‬شــەھەرنىڭ شــەرقىي‬ ‫شــىمالىدىن ئىرتىۋازىيــە تەكشــۈرۈش پونكىتــى‪ ،‬ئىككــى‬ ‫بــەرج ئېگىزلىكــى‪ ،‬تىيفــور ھەربــى ئايرۇدۇرومىنىــڭ‬ ‫شــىمالىغا جايالشــقان مەھىــر گاز شــىركىتى ئەتراپىدىكــى‬ ‫ئىرتۇۋازىيــە تەكشــۈرۈش پونكىتــى‪ ،‬مەھىردىــن‬ ‫جىھارغىچــە ســۇزۇلغان ‪ 15‬دانــە ھەربــى تەكشــۈرۈش‬ ‫پونكىتــى‪ ،‬تەدمــۇر ئــۇن زاۋۇتــى‪ ،‬ئۇنىــڭ ئەتراپىدىكــى‬ ‫ســەككىز تەكشــۈرۈش پونكىتــى ۋە شــەھەرنىڭ‬ ‫شــەرقىدىكى تەلىيــە يول ئاچىلــى قاتارلىقالر‪ .‬شــەھەرنىڭ‬ ‫شــىمالىدىن تــار تېغــى‪ ،‬ئەنتــەر تېغــى‪ ،‬تەدمــۇر ھەربــى‬ ‫ئىســكىالتى قاتارلىقــار‪ .‬شــەھەرنىڭ جەنۇبىدىــن ھەيــان‬ ‫تېغــى‪ .‬شــەھەرگە قــاراپ تۇرىدىغــان تەدمــۇر قەلئەســى‪،‬‬ ‫ئامىرىيــە ئېگىزلىكــى‪ ،‬شــەھەرنىڭ شــىمالىدىكى ئامىرىيــە‬ ‫سۆھبەت‬

‫‪36‬‬

‫ھۇمۇس ۋىاليىتىدە غەنىيمەت ئېلىنغان تانكا‬

‫مەھەللىســى ۋە شــەھەرنىڭ شــەرقىي كىرىــش ئېغىــزى‬ ‫پەتھــى بولغاندىــن كىيىــن ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫تەدمــۇر شــەھىرى تولــۇق پەتھــى بولــدى‪ .‬شــەھەرنىڭ‬ ‫غەربــى تەرىپىدىــن بەيــارات‪ ،‬دۇۋۋە‪ ،‬تەدمــۇر ئــۈچ يــول‬ ‫ئاچىلــى‪ ،‬مەھىــر گاز شــىركىتى‪ ،‬جىھــار گاز شــىركىتى‪،‬‬ ‫ئۇنىــڭ ئەتراپىدىكــى رايــون ۋە ھەيــان گاز شــىركىتىگە‬ ‫ئوخشــاش مۇھىــم ئىنشــائاتالر كونتــرول قىلىنــدى‪.‬‬ ‫غەربكــە ‪ 40‬كىلومېتىــر ئىلگىرىلىگەندىــن كىيىــن تەدمــۇر‬ ‫تولــۇق بىخەتــەر بولــدى‪ .‬ھەمــا ۋىاليىتــى بىلــەن تەدمــۇر‬ ‫شــەھىرى تۇتاشــتۇرۇلۇپ مۇجاھىدالرنىــڭ رىبــات‬ ‫لىنىيەســى ھەمادىــن دەمەشــىققىچە بىــر تۇتــاش بولــدى‪.‬‬ ‫ســوئال‪ :‬ھەربــى ئايرۇدۇرومنىــڭ ئىســتراتېگىيەلىك‬ ‫ئەھمىيىتــى نېمــە؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬تىيفــور ھەربــى ئايرۇدۇرومــى شــامدىكى‬ ‫ئــەڭ چــوڭ ھەربــى ئايــرۇدۇروم بولــۇپ‪ ،‬بــۇ يەردىــن‬ ‫ھەربــى ئايروپىالنــار قونــۇپ ئۇچااليــدۇ‪ .‬شــۇنداقال بــۇ‬ ‫يــەردە تىــك ئۇچــار ئايروپىالنالرنىــڭ قونــۇش ســوپىلىرى‬ ‫بولــۇپ‪ ،‬بــۇ يەردىــن ھۇمۇســنىڭ جەنۇبىغــا ھاۋادىــن‬ ‫ئەســكىرى تەمىناتنــى يەتكۈزگىلــى بولىــدۇ‪ .‬يەنــە‬ ‫تىــك ئۇچــار ئايروپىالنــار بــۇ يەردىــن قوزغىلىــدۇ‪ .‬بــۇ‬ ‫ھۇمۇســنىڭ شــەرقىدىكى نىفىــت ۋە گاز قۇدۇقلىرىغــا‬ ‫يېقىــن بولــۇپ‪ ،‬بــۇ يەردىــن بىــر نەچچــە يىــل ئىســام‬ ‫دۆلىتىگــە قارشــى ئەســكىرى تەمىنــات يەتكۈزۈلگــەن‪ .‬بــۇ‬ ‫يەردىــن ھــەر قانــداق ئارمىيــە تەدمــۇر شــەھىرى تەرەپكە‬ ‫ئىلگىرىلەشــكە ئۇرۇنىــدۇ‪ .‬بــۇ يەرنىــڭ جۇغراپىيەلىــك‬ ‫ئورنــى مۇھىــم بولــۇپ‪ ،‬ھۇمــۇس ئەتراپــى ۋە ھــەر قايســى‬ ‫رايــون ۋە دەمەشــققە بارىدىغــان قاتناشــنى ئــۈزۈپ‬ ‫قويۇيۇشــتا چــوڭ رول ئوينىغــان‪.‬‬ ‫ســوئال‪ :‬ھۇمۇســنىڭ شــەرقىدىكى ھەيــان گاز‬ ‫شــىركىتى نېمــە ئۈچــۈن پارتلىتىۋېتىلــدى؟ بۇنىــڭ‬ ‫نۇســەيرىيە ئارمىيەســى ئۈچــۈن قانــداق ئەھمىيىتــى بــار؟‬

‫جــاۋاب‪ :‬ھەيــان شــىركىتى كۈنىلىكــى ئــۈچ مىليــون‬ ‫كــۇب مېتىردىــن كۆپــرەك گاز ئىشــلەپچىقىرىدىغان‬ ‫بولــۇپ‪ ،‬بــۇ نۇســەيرىيە ئارمىيەســى ئەســكىرى ئىشــاردا‬ ‫ئىشــلىتىدىغان زور مىقداردىكــى ئىقتىســادى مەنبــە‬ ‫ھىســابلىنىدۇ‪ .‬بــۇ نۇســەيرىيە ئارمىيەســىگە نىســبەتەن‬ ‫زور ئەھمىيەتكــە ئىگــە بولــۇپ‪ ،‬بــۇ شــامنىڭ جەنۇبــى‬ ‫رايونلىرىنــى تــوك بىلــەن تەمىنلەيتتــى‪ .‬بۇنىــڭ ئۈزىلىشــى‬ ‫نۇســەيىريەگە زور ماددىــي زىياننــى ئېلىــپ كېلىــدۇ‪.‬‬ ‫ســوئال‪ :‬بــۇ ئۇرۇشــتىكى ئالــاھ تەرىپىدىــن كەلگــەن‬ ‫نۇســرەتنى بىزگە ســۆزلەپ بېرەمســىز؟‬ ‫جــاۋاب‪ :‬نۇســەيرىيە ۋە ئۇنىــڭ ياردەمچــى پادىلىــرى‬ ‫يېقىــن تارىختــا بولــۇپ باقمىغــان دەرىجىــدە يىمىرىلــدى‪.‬‬ ‫بــۇ يــەردە رۇســىيە ئارمىيەســى ۋە راپىــزى ياردەمچىلىــرى‬ ‫بولۇشــىغا قارىمــاي بــۇالر بــۇرۇن ھېچقانــداق كىشــى‬ ‫قېچىــپ باقمىغــان بىر شــەكىلدە قاچتــى‪ .‬مۇجاھىدالرنىڭ‬ ‫ئاددىيــا قىلغــان ھۇجۇمىــدا بــۇ زور تېخنىــكا ۋە ســان‬ ‫جەھەتتــە نەچچــە ھەسســە ئارتــۇق قوشــۇن مەغلــۇپ‬ ‫بولــدى‪ .‬ئالالھنىــڭ ياردىمىدىــن قالســا چــوڭ رول‬ ‫ئوينىغــان بىــر قىسســە بولــۇپ‪ ،‬بىــز ھەقىقەتــەن بــۇ‬ ‫يــەردە ئالالھنىــڭ ياردىمىنــى كــۆردۇق‪ .‬قېرىندىشــىمىز‬ ‫ئەبــۇ بەكىــر پىدائىيلىــق تانكىســىنى ھەيــدەپ تەدمــۇر‬ ‫ئــۇن زاۋۇتــى تەرەپكــە ماڭــدى‪ .‬بــۇ كاپىرالرنىــڭ تەدمــۇر‬ ‫شــەھىرىدىكى ئــەڭ كۈچلــۈك مۇداپىئەســى بولــۇپ‪،‬‬ ‫قېرىندىشــىمىز ‪ 15‬مىنــۇت ماڭغانــدا بىــر مۇداپىئەدىــن‬ ‫ئۆتتــى‪ 15 .‬دانــە ئــوق ئۇنىــڭ چــاق قىســمىغا چۈشــتى‪،‬‬ ‫لېكىــن ئــۇ ئالالھنىــڭ ھىمايىســىدە ئــۆز نىشــانىغا يېتىــپ‬ ‫بېرىــپ كاپىــرالر توپىــدا پارتالتتــى‪ .‬بــۇ پارتالشــتىن زور‬ ‫تۈتــۈن ھاســىل بولــۇپ پۈتــۈن زاۋۇتنــى قاپلىۋالــدى‪.‬‬ ‫كاپىــرالر ھېــچ نەرســىنى كۆرەلمەيتتــى‪ ،‬مۇشــۇ پۇرســەتتى‬ ‫پايدىلىنىــپ قېرىنداشــار ئىلگىرىلــەپ بــۇ رايوننــى‬ ‫كونتــرول قىلــدى‪ .‬بــۇ ھۇجۇمنىــڭ قېرىنداشــارنىڭ‬ ‫ئامىرىيــە تەرەپتىــن شــەھەر ئىچىگــە ئىلگىرلىشــىدە‬ ‫رولــى چــوڭ بولــدى‪.‬‬ ‫سۆھبەت‬

‫‪37‬‬

‫ئــەڭ بۇرۇن ئىمــان ئېيتقان مۇھاجىر ۋە ئەنســارالر‬ ‫ئالالھنىــڭ ئــەڭ قىممەتلىــك تاۋىرىنىــڭ جەننــەت‬ ‫ئىكەنلىكىنــى‪ ،‬ھــەم بۇنىــڭ باھاســىنى پەقــەت قاتتىق‬ ‫جىھــاد قىلغــان كىشــىال تۆلىيەلەيدىغانلىقىنــى تونۇپ‬ ‫يەتتــى‪ .‬شــۇڭا ئــۇالر جەننەتكــە ئېرىشــىش ئۈچــۈن‬ ‫ھــەر تەرەپتىــن يــول ئىزدىــدى‪ .‬ئالالھدىــن ئاســانلىق‬ ‫بېرىشــنى ۋە قوبــۇل قىلىشــنى ســورىدى‪.‬‬ ‫ئەلۋەتتــە ســىز بۇالرنىــڭ جەننەتكــە ئېرىشــىش‬ ‫ئۈچــۈن‪ ،‬ئالــاھ بىلــەن بولغان بۇ تىجارەتنى قىلىشــقا‬ ‫بــەل باغــاپ‪ ،‬جانلىرىنــى ماللىرىنــى ســاتقانلىقىنى‬ ‫كۆرىســىز‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئــى مۆمىنلــەر!‬ ‫ســىلەرگە ســىلەرنى قاتتىق ئازابتىــن قۇتۇلدۇرىدىغان‬ ‫بىــر تىجارەتنــى كۆرســىتىپ قويايمــۇ؟ ئالالھقــا ۋە‬ ‫ئۇنىــڭ رەســۇلىغا (چىــن) ئىمــان ئېيتقايســىلەر‪.‬‬ ‫ئالالھنىــڭ يولىــدا مېلىــڭالر بىلــەن‪ ،‬جېنىــڭالر بىلەن‬ ‫جىھــاد قىلغايســىلەر‪ .‬ئەگــەر بىلســەڭالر‪ ،‬ســىلەر‬ ‫ئۈچــۈن بــۇ ياخشــىدۇر‪( .‬شــۇنداق قىلســاڭالر) ئالــاھ‬ ‫ســىلەرنىڭ گۇناھلىرىڭالرنــى مەغپىــرەت قىلىــدۇ‪،‬‬ ‫ســىلەرنى ئاســتىدىن ئۆســتەڭلەر ئېقىــپ تۇرىدىغــان‬ ‫جەننەتلەرگــە كىرگۈزىــدۇ‪ ،‬دائىمىــي تۇرالغــۇ بولغــان‬ ‫جەننەتلەردىكــى گــۈزەل ســارايالردا (تۇرغۇزىــدۇ)‪ ،‬بــۇ‬ ‫چــوڭ مۇۋەپپەقىيەتتــۇر»‪ .‬ســەپ ‪- 12 ~ 10‬ئايــەت‪.‬‬ ‫ســاھابە ‪ ‬الر جەننەتكــە ئــەڭ يېقىــن يولنىــڭ‬ ‫ئالــاھ يولىدىكــى شــاھادەت ئىكەنلىكىنــى تونــۇپ‬ ‫يەتتــى‪ ،‬دە ئۆلۈمگــە ئېتىلىــپ مەيدانغــا چۈشــتى‪ ،‬بــۇ‬ ‫يولنــى ئۆزلىرىنىــڭ ھاياتلىــق يولــى قىلــدى‪.‬‬ ‫ئەنــەس ئىبنى نەزىر ‪ ‬ئوھود كۈن‬ ‫مۇشــرىكالر ئارىسىغا بۆسۈپ كىرىدۇ‬ ‫ئەنــەس ئىبنــى نەزىــر بــەدر غازىتىغــا قاتنىشــالماي‬ ‫قاتتىــق قايغــۇرۇپ قەســەم قىلــدى‪ .‬بۇنىــڭ‬ ‫تەپســىالتىنى قېرىندىشــى ئەنــەس ئىبنــى مالىــك ‪‬‬

‫دىــن ئاڭاليلــى‪ «:‬ئەنــەس ئىبنــى نەزىر بــەدر غازىتىغا‬ ‫قاتنىشــالمىدى‪ ،‬شــۇڭا ئــۇ‪ «:‬ئــەي رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ ،‬مــەن مۇشــرىكالر بىلــەن بولغــان تۇنجــى‬ ‫غازاتقــا قاتنىشــالمىدىم‪ ،‬مۇشــرىكالر بىلــەن ئــۇرۇش‬ ‫قىلغانــدا ئالــاھ مېنىــڭ قانــداق قىلىدىغانلىقىمنــى‬ ‫كــۆرۈپ قويســۇن» دېــدى‪ .‬ئوھــود كۈنــى ئــۇ‪ «:‬ئــې‬ ‫ئالــاھ ســاھابلەرنىڭ قىلغــان ئىشــلىرىدىن ســاڭا‬ ‫ئــۆزرە ئېيتىمــەن‪ ،‬مۇشــرىكالرنىڭ قىلغانلىرىدىــن‬ ‫ئــادا جــۇدا مــەن» دەپ ماڭــدى‪ .‬ئۇنىڭغــا ســەئىد‬ ‫ئىبنــى مۇئــاز‪ ‬ئۇچــراپ‪ «:‬ئــەي ســەئىد نەزىرنىــڭ‬ ‫رەببــى بىلــەن قەســەمكى‪ ،‬مــەن جەننــەت پۇرىقىنــى‬ ‫ئوھۇدنىــڭ ئــۇ تەرىپىدىــن پۇراۋاتىمــەن» دېــدى‪.‬‬ ‫ســەئىد‪ «:‬ئــەي رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مــەن ئۇنىــڭ نېمــە‬ ‫قىلىدىغىنىنــى بىلەلمىدىــم» دېــدى‪ .‬ئەنــەس‪«:‬‬ ‫ئۇنىــڭ سەكســەن نەچچــە يېرىــدە قىلىــچ ياكــى‬ ‫نەيــزە ياكــى ئوقيــا زەربىســىنى كــۆردۇق‪ .‬ئــۇ شــۇ‬ ‫ھالەتتــە شــەھىد بولغــان بولــۇپ‪ ،‬ئۇنىــڭ جەســىتىنى‬ ‫پەقــەت ھەمشىرىســى پــۇت بارماقلىرىدىنــا تونۇغــان‬ ‫ئىــدى» دەيــدۇ‪ .‬يەنــە ئەنــەس‪ «:‬بىــز [ مۆمىنلــەر‬ ‫ئىچىــدە ئالالھقــا بەرگــەن ئەھدىســىگە ســادىق‬ ‫كىشــىلەر بــار] دېگــەن ئايەتنــى ئەنــەس ئىبنــى نەزىر‬ ‫ھەققىــدە نازىــل بولغــان دەپ قارايتتــۇق» دەيــدۇ‪.‬‬ ‫ئۇمەيــر ئىبنى ھەممام ‪ ‬كەڭلىكى‬ ‫ئاســمان زېمىنچىلىك جەننەتكە ئالدىرايدۇ‬ ‫ئەنــەس ئــۆز ئىشــلىرى توغرۇلــۇق ســۆزلەپ‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬رەســۇلۇلالھ ‪ ‬ســاھابىلىرى‬ ‫بىلــەن بەدرىگــە مۇشــرىكالردىن بــۇرۇن بېرىــپ‬ ‫بولــدى‪ ،‬مۇشــرىكالر كېيىــن كەلــدى‪ .‬رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ «:‬ســىلەردىن ھېــچ كىشــى مــەن كۆرمىگىچــە‬ ‫بىــر ئىــش قىلمىســۇن (يەنــى ئىلگىرلىمىســۇن)»‬ ‫دېــدى‪ .‬مۇشــرىكالر يېقىنالشــتى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ‪«:‬‬ ‫ماقالىالر‬

‫‪38‬‬

‫كەڭلىكــى ئاســمان زېمىنچىلىــك كېلىدىغــان‬ ‫جەننەتكــە ئالدىــراڭالر» دېــدى‪ .‬ئۇمەيىــر ئىبنــى‬ ‫ھەممــام‪ «:‬ئــەي رەســۇلۇلالھ ‪ ‬جەننەتنىــڭ‬ ‫كەڭلىكــى ئاســمان زېمىنچىلىــك كېلەمــدۇ؟»‬ ‫دەپ ســورىدى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪«:‬شــۇنداق» دەپ‬ ‫جــاۋاب بــەردى‪ .‬ئــۇ‪ «:‬ۋاھ ۋاھ» دېــدى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪«:‬ۋاھ ۋاھ دېگىنىــڭ نېمىســى؟» دەپ ســورىدى‪،‬‬ ‫ئــۇ‪ «:‬ئالــاھ بىلــەن قەســەمكى‪ ،‬مــەن پەقەت شــۇنىڭ‬ ‫(يەنــى جەننەتنىــڭ) ئەھلىدىــن بولۇشــنى ئۈمىــد‬ ‫قىلىمــەن» دېــدى دە يېنىدىكــى خورمىالرنــى ئېلىــپ‬ ‫يېيىشــكە باشــلىدى‪ .‬ئاندىــن كېيىــن ئــۇ‪ «:‬ئەگــەر‬ ‫بــۇ خورمىالرنــى يــەپ بولغۇچــە ياشىســام بــۇ ھايــات‬ ‫نېمــە دېگــەن ئــۇزۇن ھــە» دېــدى دە خورمىالرنــى‬ ‫تاشــاپ شــەھىد بولغىچــە ئــۇرۇش قىلــدى‪.‬‬ ‫مۇئتە قوشــۇنىنىڭ قوماندانلىرى شاھادەتنى‬ ‫سورايدۇ‬ ‫مۇئتــەدە جەپــەر ئىبنــى ئەبــۇ تالىــپ ‪ ‬ئــوڭ‬ ‫قولىــدا بايراقنــى تۇتتــى‪ ،‬بــۇ قولــى كېســىلدى‪ .‬ســول‬ ‫قولىــدا تۇتتــى بۇمــۇ كېســىلدى‪ .‬ئاندىــن ئــۇ شــەھىد‬ ‫بولغانغــا قــەدەر بايراقنــى بوينىــدا قىســىۋالدى‪،‬‬ ‫ئــۇ شــۇ ۋاقىتتــا ‪ 33‬يــاش ئىــدى‪ .‬ئالــاھ ئۇنىڭغــا‬ ‫جەننەتتــە خالىغــان جايــدا ئۇچىدىغــان ئىككــى‬ ‫قانــات بەرســۇن‪ .‬مۇنــداق دېيىشــىدۇ‪ :‬رۇملۇقالردىــن‬ ‫بىــر كىشــى ئۇنىڭغــا قىلىــچ ئــۇرۇپ ئىككــى پارچــە‬ ‫قىلىــپ تاشــايدۇ‪.‬‬

‫ئەرابى مۇھاجىر ‪ ‬ئالالھقا راســتچىل‬ ‫بولدى ئالالھ ئۇنى راســتچىلالردىن قىلدى‬ ‫ئۇالرنىــڭ ئالالھقــا بولغــان ســەمىمىيىتىگە‬ ‫قــاراڭالر! شــەدداد ئىبنــى ھــادى رىۋايــەت قىلىدۇكى‪،‬‬ ‫ئەرابىالردىــن بىر كىشــى رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ يېنىغا‬ ‫كېلىــپ‪ ،‬ئۇنىڭغــا ئىمــان ئېيتىــپ ئەگەشــتى‪ .‬ئاندىــن‬ ‫كىيىــن ئــۇ‪ «:‬مــەن ســەن بىلــەن ھىجــرەت قىلىمــەن»‬ ‫دېــدى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪‬بــەزى ســاھبىلىرىگە بۇنــى‬ ‫تەۋســىيە قىلىــپ قويدى‪ .‬ئــۇرۇش بولۇپ رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ ‬غەنىيمــەت ئالســا ئۇنىڭغىمــۇ نېسىۋىســىنى‬ ‫بۆلــدى‪ .‬ســاھابىلەرگە ئۇنىــڭ نېســىۋىنى بــەردى‪ .‬ئــۇ‬ ‫كەلگــەن چاغــدا ســاھابىلەر ئۇنىڭغــا نېسىۋىســىنى‬ ‫بــەردى‪ .‬ئــۇ‪ «:‬بــۇ نېمــە؟» دەپ ســورىدى‪ .‬ئــۇالر‪ «:‬بــۇ‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬ســاڭا بۆلــۈپ بەرگــەن نېســىۋەڭ»‬ ‫دەپ جــاۋاب بــەردى‪ .‬ئــۇ بۇنــى ئېلىــپ رەســۇلۇلالھ‬ ‫‪ ‬نىــڭ يېنىغــا كېلىــپ‪ «:‬بــۇ نېمــە؟» دەپ‬ ‫ســورىدى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪ «:‬بــۇ ســېنىڭ نېســىۋەڭ»‬ ‫دەپ جــاۋاب بــەردى‪ .‬ئــۇ‪ «:‬مــەن بۇنىــڭ ئۈچــۈن‬ ‫ســاڭا ئەگەشــمىدىم‪ ،‬بەلكــى ( گېلىنــى كۆرســىتىپ )‬ ‫بــۇ يەرگــە ئــوق تېگىــپ ئۆلــۈپ جەننەتكــە كىرىــش‬ ‫ئۈچــۈن ئەگەشــتىم» دېــدى‪ .‬رەســۇلۇلالھ ‪«:‬‬ ‫ئالــاھ ســېنى راســتچىالردىن قىلســۇن» دېــدى‪.‬‬ ‫ئــۇالر بىــر ئــاز تــۇرۇپ دۈشــمەنگە قارشــى ئاتالنــدى‪.‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬بــۇ كىشــىنى بىللــە ئېلىــپ چىقتــى‪.‬‬ ‫دەرۋەقــە ئۇنىــڭ گېلىغــا كۆرســەتكەن جايغــا ئــوق‬ ‫تەگــدى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪ «:‬بــۇ شــۇ كىشــىمۇ؟»‬ ‫دەپ ســورىدى‪ ،‬ســاھابىلەر‪ «:‬شــۇنداق» دەپ‬ ‫جــاۋاب بېرىشــتى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪ «:‬بــۇ ئالالھقــا‬ ‫ئالالھ شەھىدلەرنى چىقىرىدۇ‬

‫‪39‬‬

‫قېرى بولسۇن ياش بولسۇن شاھادەتكە ھېرىس بولىدۇ‬

‫راســتچىل بولــدى ئالــاھ ئۇنــى راســتچىل قىلــدى»‬ ‫دېــدى‪ .‬ئاندىــن كىيىــن ئۇنــى كېپەنلــەپ نامىزىنــى‬ ‫چۈشــۈردى‪ .‬ئاندىــن نامىزىــدا‪ «:‬ئــې ئالــاھ بــۇ‬ ‫بەنــدەڭ ســېنىڭ يولۇڭــدا ھىجــرەت قىلىــپ چىقىــپ‬ ‫شــەھىد بولــدى‪ ،‬مــەن بۇنىڭغــا گــۇۋاھ» دېــدى‪.‬‬ ‫ئەبــۇ ئۇقەيىل ‪‬يارىدار ھالدا مۇرتەدلەرگە‬ ‫قارشى ئۇرۇشقا كىرىدۇ‬ ‫يەمامــە كۈنــى جەســەتلىرىدىن قانــار ئېقىــپ‬ ‫تۇرســىمۇ شــەھىد بولغانغــا قــەدەر دىنىنــى ھىمايــە‬ ‫قىلغانالرغــا قــاراڭ! جەپــەر ئىبنــى ئابدۇلــاھ ئىبنــى‬ ‫ئەســلەم ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬يەمامــە كۈنــى تۇنجــى‬ ‫يارىالنغــان كىشــى ئەبــۇ ئۇقەيىــل بولــۇپ‪ ،‬مۈرىســى‬ ‫بىلــەن يۈرىكــى ئارىســىغا ئــوق تەگكــەن ئىــدى‪،‬‬ ‫ئــۇ ئوقنــى ســۇغۇرۇپ تاشــلىدى‪ .‬ئــۇ ئاجىزالشــتى‪،‬‬ ‫ئــۇرۇش تــازا قىزىــپ مۇســۇلمانالر مەغلــۇپ بولــۇپ‬ ‫قېچىشــقا باشــلىدى‪ ،‬ئەبــۇ ئۇقەيىــل بولســا يارىــدار‬ ‫ئاجىــز ئىــدى‪ .‬ئــۇ‪ «:‬ئــەي ئەنســارالر دىنىڭالرغــا‬ ‫ئېســىلىڭالر‪ ،‬دۈشــمىنىڭالرغا قايتــا زەربــە بېرىــڭالر»‬ ‫دەپ توۋلىغــان ئاۋازىنــى ئاڭلىــدى‪ .‬ئابدۇلــاھ‬ ‫ئىبنــى ئۆمــەر ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ «:‬ئەبــۇ ئۇقەيىــل‬ ‫جانالنــدى‪ ،‬مــەن ئۇنىڭغــا‪ «:‬نېمــە قىلىســەن؟ ســەن‬ ‫ئــۇرۇش قىاللمايســەن» دېدىــم‪ .‬ئــۇ‪ «:‬توۋلىغۇچــى‬ ‫مېنىــڭ ئىســمىمنى چاقىــردى» دېــدى‪ .‬ئىبنــى ئۆمــەر‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬مــەن ئۇنىڭغــا‪ «:‬ئــۇ يارىدارالرنــى‬ ‫ئەمــەس پەقــەت ئەنســارالرنى چاقىــردى» دېدىــم‪.‬‬ ‫ئەبــۇ ئۇقەيىــل‪ «:‬مــەن شــۇ ئەنســارالردىن‪ ،‬شــۇڭا‬ ‫كۆچۈمنىــڭ يېتىشــچە ئۇنىڭغــا ئــاۋاز قوشــىمەن»‬ ‫دېــدى‪ .‬ئىبنــى ئۆمــەر مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬ئەبــۇ ئۇقەيىــل‬ ‫كەســكىن ھالــدا ئــوڭ قولىــدا قىلىچىنــى ئېلىــپ‪«:‬‬

‫ئــەي ئەنســارالر‪ ،‬ھۇنەيىــن كۈنىگــە ئوخشــاش‬ ‫قايتۇرمــا ھۇجۇمغــا ئۆتــۈڭالر‪ ،‬يىغىلىــڭالر! ئالــاھ‬ ‫ھەممىڭالرغــا رەھمــەت قىلســۇن» دەپ چاقىرىشــقا‬ ‫باشــلىدى‪ .‬شــۇنىڭ بىلــەن مۇســۇلمانالر يىغىلىــپ‬ ‫دۈشــمەن ئىچىگــە كىرىــپ ئارىلىشــىپ كەتتــى‪،‬‬ ‫قىلىچــار ئويناشــقا باشــلىدى‪ .‬ئىبنــى ئۆمــەر‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬مــەن‪ «:‬ئەبــۇ ئۇقەيىلگــە قارىدىــم‪،‬‬ ‫ئۇنىــڭ يارىالنغــان قولــى كېســىلدى‪ ،‬ئۇنىــڭ ‪14‬‬ ‫يېرىــدە جاراھــەت بــار ئىــدى‪ ،‬ئالالھنىــڭ دۈشــمىنى‬ ‫مۇســەيلىمە ئۆلتۈرلــۈپ ئــۇرۇش ئاخىرالشــتى‪.‬‬ ‫ئىبنــى ئۆمــەر ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬مــەن ئەبــۇ‬ ‫ئۇقەيىلنىــڭ يېنىغــا كەلدىــم‪ ،‬ئــۇ يېقىلغــان ئىــدى‪،‬‬ ‫مــەن‪ «:‬ئــەي ئەبــۇ ئۇقەيىــل‪ ،‬ئالالھنىــڭ دۈشــمىنى‬ ‫ئۆلــدى» دېدىــم‪ ،‬ئــۇ بارمىقىنــى ئاســمانغا كۆتــۈرۈپ‬ ‫ئالالھقــا ھەمــدە ئېيتىــپ شــەھىد بولــدى‪.‬‬ ‫بــەرا ئىبنى مالىك ‪ ‬باغچا ئىچىدىكى‬ ‫مۇرتەدلەر ئىچىگە بۆسۈپ كىرىدۇ‬ ‫ئەنــەس ئىبنــى مالىــك ‪ ‬نىــڭ قېرىندىشــى بــەرا‬ ‫ئىبنــى مالىــك ئىســام تارىخىدىكــى تۇنجــى دۈشــمەن‬ ‫ئىچىگــە بۆســۈپ كىرگۈچــى بولــۇپ‪ ،‬مۇســۇلمانالر‬ ‫مۇشــرىكالر كىرىۋالغــان قۇرغانغــا كەلــدى‪ ،‬بــەرا‬ ‫قالقــان ئۈســتىدە ئولتــۇرۇپ‪ «:‬مېنــى نەيــزەڭالر‬ ‫بىلــەن ئــۇالر ئارىســىغا ئېتىــڭالر» دېــدى‪ .‬ئــۇالر‬ ‫ئۇنــى تامنىــڭ كەينىگــە ئاتتــى‪ .‬ئىبنــى ســىرىن ‪‬‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬ئــۇالر بەرانــى نەچچــە ئونلىغــان‬ ‫كىشــىلەرنى ئۆلتۈرگەنلىكىنــى بىلــدى‪ ،‬بــەرا شــۇ‬ ‫ۋاقىتتــا سەكســەن نەچچــە يېــرى يارىالنغــان ئىــدى‪.‬‬ ‫خالىــد ئىبنــى ۋەلىــد ‪ ‬ئۇنىــڭ يارىســى ســاقايغىچە‬ ‫بىــر ئاي ئۇنىڭ يېنىدا تۇردى‪.‬‬ ‫ماقالىالر‬

‫‪40‬‬

‫ســالىم مۇۋەللى ئەبۇ ھۇزەيفە ‪ ‬نىڭ‬ ‫پىدائىيلىقى‬ ‫مۇھەممــەد ئىبنــى ســابىت ئىبنــى قەيىــس ئىبنــى‬ ‫شــەمماس ئەنســارى ‪ ‬دىــن رىۋايــەت قىلىنىدۇكــى‪،‬‬ ‫ئــۇ مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬مۇســۇلمانالر يەمامــە كۈنــى‬ ‫چىقتــى‪ ،‬ســالىم مۇۋەللــى ئەبــۇ ھۇزەيفــە مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪ «:‬بىــز رەســۇلۇلالھ بىلــەن مۇنــداق قىلغــان‬ ‫ئىــدۇق‪ ،‬دەپ ئــورەك كولىــدى ۋە ئىچىگــە كىرىــپ‬ ‫ئــۇ مۇھاجىــرالر بايرىقىنــى تۇتــۇپ تاكــى شــەھىد‬ ‫بولغانغــا قــەدەر ئۇرۇشــتى‪.‬‬ ‫بۇســرە ئىبنى ئەرتا رۇملۇقالرنىڭ ئارىسىغا‬ ‫بۆسۈپ كىرىدۇ‬ ‫ئــەال ئىبنــى ســۇفيان ھەزرەمىدىــن رىۋايــەت‬ ‫قىلىنىدۇكــى‪ ،‬ئــۇ مۇنــداق دەيــدۇ‪ :‬بۇســرە ئىبنــى‬ ‫ئەرتــا رۇمغــا قارشــى يــۈرۈش قىلــدى‪ ،‬رۇملۇقــار‬ ‫مۇســۇلمان قوشــۇنىنىڭ پۇتلىرىنــى يارىالنــدۇرۇش‬ ‫ئۈچــۈن تۆمــۈر تىكەنلەرنــى كۆمــدى‪ .‬بۇنىــڭ بىلــەن‬ ‫مۇســۇلمانالردىن مەلــۇم كىشــىلەر يارىالنــدى‪.‬‬ ‫بۇســرە ئىبنــى ئەرتــا بۇنــى كــۆرۈپ يــۈز كىشــىنى‬ ‫تالــاپ يولغــا تۆمــۈر تىكــەن كۆمگــەن رۇملۇقالرنــى‬ ‫ئىزدەشــكە باشــلىدى‪ .‬ئــۇ رۇمنىــڭ بىــر ۋادىســىدا‬ ‫يالغــۇز بولــۇپ بــۇ يــەردە بىــر چېركاۋنــى كــۆردى‪.‬‬ ‫چېركاۋنىــڭ يېنىغــا تەخمىنــەن ئوتتۇزچــە باغالنغــان‬ ‫ئۇالغنــى كــۆردى‪ .‬بــۇ ئۇالغالرغــا مىنگۈچىلــەر‬ ‫چېــركاۋ ئىچىــدە بولــۇپ‪ ،‬بــۇالر دەل مۇســۇلمانالرنىڭ‬ ‫يوللىرىغــا تۆمــۈر تىكــەن كۆمگەنلــەر ئىــدى‪ .‬بۇســرە‬

‫ئىبنــى ئەرتــا چېــركاۋ تەرەپكــە قــاراپ ماڭــدى‪،‬‬ ‫ئېتىدىــن چۈشــۈپ ئېتىنــى ئۇالغــار يېنىغــا باغلىــدى‪.‬‬ ‫ئۇنىڭدىــن كىيىــن چېركاۋغــا كىرىپــا ئىشــىكنى‬ ‫تاقىــدى‪ .‬رۇم چەۋەندازلىــرى ئىشــىكنىڭ تاقىلىــپ‬ ‫قالغانلىقىدىــن ھەيــران قالــدى‪ .‬تۇيۇقســىز بۇســرە‬ ‫ئىبنــى ئەرتــا ئۇالرغــا ھۇجۇم قىلىپ ئــۇالر قوراللىرىنى‬ ‫ئېلىــپ بولغۇچــە ئۇالردىــن ئۈچنــى ئۆلتــۈردى‪ .‬ئــۇالر‬ ‫بىلــەن قاتتىــق تۇتۇشــتى‪ .‬ئەرتانىــڭ ھەمراھلىــرى‬ ‫ئۇنــى ئىــزدەپ ئۇنىــڭ ئېتىنــى چېركاۋنىــڭ يېنىــدا‬ ‫كــۆرۈپ چېــركاۋ تەرەپكــە كەلــدى‪ .‬چېــركاۋ ئىچىــدە‬ ‫قىلىچالرنىــڭ ئاۋازىنــى ئاڭلىــدى‪ ،‬چېركاۋغــا‬ ‫كىرمەكچــى بولــدى‪ .‬لېكىــن چېركاۋنىــڭ ئىشــىكى‬ ‫ئىچىدىــن تاقالغــان ئىــدى‪ .‬ئــۇالر چېركاۋنىــڭ‬ ‫ئۈســتىنى تېشــىپ ئىچىگــە چۈشــتى‪ .‬ئۆزلىرىنىــڭ‬ ‫قوماندانىنىــڭ ئۈچەيلىرىنــى ســول قۇلىــدا تۇتــۇپ‬ ‫ئــوڭ قولــى بىلــەن ئۇرۇشــۇۋاتقانلىقىنى كــۆردى‪ .‬ئۇالر‬ ‫چېركاۋغــا كىرگەنــدە بۇســرە ھالســىزلىنىپ يېقىلدى‪.‬‬ ‫مۇســۇلمانالر بــۇ رۇملۇقالر ئۈســتىدىن غەلىبە قىلدى‪،‬‬ ‫بىــر قىســمىنى ئۆلتــۈردى بىر قىســمىنى ئەســىر ئالدى‪.‬‬ ‫بىــر رۇملــۇق ئەســىر مۇســۇلمانالردىن‪ «:‬ســىلەرگە‬ ‫بارىكالــاھ‪ ،‬ئــۆزى يالغــۇز بىــز بىلــەن ئۇرۇشــقان‬ ‫كىشــى كىــم؟» دەپ ســورىدى‪ .‬ئــۇالر‪ «:‬بۇســرە ئىبنــى‬ ‫ئەرتــا » دەپ جــاۋاب بــەردى‪ .‬رۇملۇقــار‪ «:‬ئالــاھ‬ ‫بىلــەن قەســەمكى‪ ،‬ئايالــار بۇنــداق ئادەمنــى تۇغــۇپ‬ ‫باقمىغــان» دېيىشــتى! ئــۇالر بۇســرەنىڭ ئۈچەيلىرىنى‬ ‫قورســىقىغا ســېلىپ قورســىقىنى تىكىــپ بەلۋاغلىــرى‬ ‫بىلــەن ئۇنــى تاڭــدى‪ .‬ئــۇ ســاالمەت قالــدى ســاقايدى‬ ‫ئــۇ جىھادىنــى داۋامالشــتۇردى‪.‬‬ ‫پىدائىيلىق ئەمىلىيىتى شاھادتكە ئېرىشىشتىكى ئەڭ يېقىن يول‬

‫‪41‬‬