রুমিয়‍্যাহ

764 63 464MB

Bengali Pages [526] Year 2015

Report DMCA / Copyright

DOWNLOAD FILE

রুমিয়‍্যাহ

Citation preview

সূচিপত্র

সংখ্যা ১৩ - যু ল হিজ্জাহ ১৪৩৮ হিজরি

হে মুয়াহহিদিন, সু -সংবাদ গ্রহণ করুন, কারণ আল্লাহর কসম, আমরা রুমিয়্যাহ অর্থাৎ র�োমের জয়তুন গাছের নিচে অবস্থান গ্রহণ না করে আমাদের জিহাদ থেকে বিরাম নেব না। আবু হামজাহ আল-মুহাজির r

০৬

০৪

প্রারম্ভিকা

আর্টিকল

০৬

শরীয়তের হুকুম জাহিলিয়াতের হুকুম নয়

১০

ব্যস্ত হয়ে যাবার পূ র্বেই আপনার অবসরের সদ্ব্যবহার করুণ

১০ ১৪ ২২

দ্বীনে ইমামাহর তাৎপর্য মুজাহিদিনের জন্য গুরুত্বপূ র্ণ উপদেশ - পর্ব ৩

২৬

মুনাফিকদের বৈশিষ্ট্য - পর্ব ১

৩০

উম্ম সু লাইম আল-মুহাজিরার হিজরাহ

সংবাদ

১৪ ৩৬

সামরিক এবং গ�োপন অভিযান

প্রারম্ভিকা ক্রুসেডারদের এক নেতা দাওলাতুল ইসলামের সেনাদের টার্গেট করা প্রসঙ্গে বলেছে, “তারা যু দ্ধে প্রবেশ করেছে, তাই তাদের উচিত মৃত্যুকে এর অন্যতম ফলাফল হিসেবে আশা করা।” সত্যিই আল্লাহ যে কথাটি এই কাফিরের জবানে দিয়েছেন তার সত্যতা তর্ক-বিতর্কের ঊর্ধ্বে, বিশেষ করে যখন তা বলা হয়েছে দাওলাতুল ইসলামের সেনাদের ব্যাপারে। বস্তুতঃ মুজাহিদগণ যখন যু দ্ধের দিকে অগ্রসর হন, মৃত্যু কেবল এক সম্ভাব্য পরিণতিই নয় বরং মৃত্যুর তালাশেই তারা বের হন। একে খ�োঁজেই তাদের প্রবল প্রচেষ্টা, কারণ আল্লাহর রাস্তায় মৃত্যু ত�ো শাহাদাহ, যার মাধ্যমে মুমিন রাব্বু ল আলামিনের সান্নিধ্যে সর্বোচ্চ মর্যাদার অধিকারী হন। কিন্তু মনে হচ্ছে ক্রুসেডাররা তাদের এই নেতার বক্তব্য পুর�োপুরি হৃদয়ঙ্গম করতে পারেনি, কারণ আমরা দেখি তাদের ভূমিতে দাওলাতুল ইসলামের সেনাদের আক্রমণে তারা খুব হতবিহ্বলতা প্রদর্শন করে, যেন তারা অন্য ক�োন দুনিয়ায় বাস করছে, এই ৪

প্রারম্ভিকা

দুনিয়ায় নয় যেখানে তাদের সেনাবাহিনী দাওলাতুল ইসলামের সেনাবাহিনীর সাথে প্রচণ্ড যু দ্ধে লিপ্ত, যেখানে তারা দারুল ইসলাম ধ্বংস আর সাধ্যমত মুসলিম ছেলে-বুড়�ো, নারী-শিশু হত্যা করতে সর্বাত্মক চেষ্টা চালিয়ে যাচ্ছে। বর্তমান সময়ের ক্রুশের পতাকাবাহী রাষ্ট্র আমেরিকার নেতৃত্বে ক্রুসেডার দেশগুল�োর যু দ্ধাভিযান এই প্রথম নয় আর মুসলিমদের বিরুদ্ধে যু দ্ধে তাদের তাগূ তদের অনু সরণের কারণে উচ্চ মূ ল্য দেয়ার ঘটনাও নতুন কিছু নয়। এটা স্পষ্ট যে ইউর�োপ যখন আমেরিকার ব্যানারে মুসলিমদের হত্যা করতে ও তাদের বিরুদ্ধে যু দ্ধ করতে সেনা প্রেরণ করে তখন তারা কেবল যু দ্ধে অংশ নেয়ার ফায়দাই হিসেব করে, কিন্তু তাদের স্বপ্নের প্রাপ্তির জন্য প্রদেয় মূ ল্য হিসেব করতে ভুলে যায়। স্পেন ব্যাপারটা এর আগেও যাচাই করে দেখেছে, তেল খনির হিস্যা আর পুনর্নির্মাণ কার্যক্রম থেকে লাভের স্বপ্নে বিভ�োর হয়ে গর্দভ বুশের নেতৃত্বে ইরাক আক্রমণে অংশ নিয়েছিল। কিন্তু ইরাকে গিয়ে তারা মুজাহিদদের ব্যাপক আক্রমণে সম্মুখীন হয়, অপদস্থ হয়ে ইরাক ত্যাগ করতে বাধ্য করা পর্যন্ত তারা সেই আক্রমণ অব্যাহত রাখেন। তাদের সৈন্যদের পরাজয়ের গ্লানি বহন করতে হয় আর সরকারকে নাগরিকদের ত�োপের মুখে পড়তে হয়। কিন্তু মনে হচ্ছে তা থেকে ক্রুসেডাররা উচিত শিক্ষা পায়নি। অতঃপর পরবর্তী একটি সরকার দাবী করে যে তারা পূ র্ববর্তী পরিস্থিতি থেকে শিক্ষা গ্রহণ করেছে এবং যু দ্ধক্ষেত্রে সরাসরি সেনাদল

প্রেরণ করবে না। কিন্তু তারা রাফিদা সেনাদের প্রশিক্ষণ ও ব্যাপক সহায়ক ভূমিকা পালনের মাধ্যমে দাওলাতুল ইসলামের বিরুদ্ধে যু দ্ধে অংশ নেয়ার সিদ্ধান্ত নেয়। এটাই হল�ো দাওলাতুল ইসলামের বিরুদ্ধে যু দ্ধে আমেরিকানদের প্রতিষ্ঠিত আন্তর্জাতিক ক্রুসেডার জ�োটে তাদের ভূমিকার অংশ। দেশটি যেমন নিজের পূ র্ব অভিজ্ঞতা থেকে শিক্ষা নেয়নি তেমনি শিক্ষা নেয় নি মুসলিমদের বিরুদ্ধে অন্যান্য পশ্চিমা ক্রুসেডার দেশগুল�োর অভিজ্ঞতা থেকে। যদিও সেসব দেশ স্পেনের চেয়ে বেশী শক্তিশালী, উচ্চতর গ�োয়েন্দা সক্ষমতা এবং অধিক সু রক্ষিত সীমান্ত সম্পন্ন, যেমন: ব্রিটেন, ফ্রান্স, জার্মানি এবং আমেরিকা। এত কিছু থাকার পরও যাদের দাওলাতুল ইসলামের সেনাদের র�োষের মুখে পড়তে হয়েছে, যারা তাদের নেতাদের আহ্বানে সাড়া দিয়ে নিজ ভূমির কুফফারদের বিরুদ্ধে যু দ্ধ করতে দ্রুত ছু টে গিয়েছেন। এদিকে স্পেন মুসলিমদের বিরুদ্ধে তার যু দ্ধ চালিয়ে গিয়েছে। স্পেন ভেবেছিল তার সহ-দেশগুল�োতে যা ঘটেছে তা থেকে সে নিরাপদ। কিন্তু আজ দাওলাতুল ইসলামের সেনারা তুরস্ক, স্পেন, রাশিয়া, বেলজিয়াম ও অন্যান্য ক্রুসেডার ও মুরতাদ ভূমিকে শায়েস্তাকারী তাদের বীর ভাইদের করা কাজের পুনরাবৃ ত্তি ঘটিয়েছেন। তুরস্কে ২১ যু ল হিজ্জাহ তারিখে দাওলাতুল ইসলামের এক সিংহ এক অভিযান পরিচালনা করেন, তিনি তাদের থানার সামনেই তাগূ ত এরদ�োগানের এক পুলিশ সদস্যকে ছু রিকাঘাতে হত্যা করেন। স্পেনে ২৫ যু ল হিজ্জাহ তারিখে দাওলাতুল ইসলামের এক সেনাদল দুইটি ভিন্ন শহরে দুটি পৃথক অভিযান পরিচালনা করেন, তাদের প্রধান হত্যাযজ্ঞটি দেশটির পর্যটন খাতে প্রচণ্ড আঘাত হেনেছে যা, তাদের অর্থনীতি সর্ববৃ হৎ খাত। মুজাহিদদের এই হামলায় ইয়াহুদি ও ক্রুসেডার সহ ১৬ জন নিহত ও ১৩০ জন আহত হয়। হামলাটির মাধ্যমে মুজাহিদরা তাদের নতুন শিক্ষা দান করেন - দাওলাতুল ইসলামের বিরুদ্ধে সম্ভাব্য প্রাপ্তির হিসেব করার আগে তাদেরকে অবশ্যই তাদের আসন্ন প্রদেয় বিশাল মানবিক ও অর্থনৈতিক মূ ল্যের হিসাব কষে নিতে হবে। রাশিয়াতে দাওলাতুল ইসলামের এক বীর Š ২৭ যু ল হিজ্জাহ তারিখে ৭ জনকে ছু রিকাঘাত করে আহত করেন, তার বীর�োচিত কর্ম প্রমাণ করে কুফফারের বিরুদ্ধে এগিয়ে যাওয়া ও আক্রমণ করার জন্য খুব বেশী অস্ত্রশস্ত্র ও পরিকল্পনা অপরিহার্য নয়। এদিকে বেলজিয়ামে দাওলাতুল ইসলামের আরেক সেনা Š ৩ যু ল হিজ্জাহ তারিখে একদল বেলজিয়ান সেনাদের আক্রমণ করেন, তিনি শাহাদাত লাভ করা পর্যন্ত তাদের ছু রিকাঘাত করা চালিয়ে যেতে থাকেন। এগুল�ো গত কয়েক সপ্তাহে দাওলাতুল ইসলামের সেনাদের কিছু অপারেশনের বিবরণ, যেগুল�োতে তারা ক্রুসেডার, ইয়াহুদি ও মুরতাদদের স্বদেশে আক্রমণ করে

তাদের বিপুল সংখ্যক ল�োককে হতাহত করতে সক্ষম হন। এই ধরণের বরকতময় অভিযানগুল�ো সম্পন্ন হবার পর বহু মাস ধরে ইউর�োপিয়ান ক্রুসেডার দেশগুল�ো এগুল�োর পরিণাম হিসেবে চড়া মূ ল্য দেয়া অব্যাহত রাখতে হয়, কারণে তাদের রাজপথ থাকতে হয় সেনা প্রহরায়, বহাল রাখতে হয় উঁচু নিরাপত্তা ব্যবস্থা, তাদের বাণিজ্য ও পর্যটন খাতে ক্রমাগত ল�োকসান হতে থাকে, এবং তারা প্রচণ্ড ত্রাস ও ভীতিকর পরিস্থিতি থেকে বের হতে পারে না যা কেবল তাদের ময়দানের ব্যাপক প্রহরা আর তাদের সড়কগুল�োতে কংক্রিট ব্লকের উপস্থিতিতেই পরিষ্কার হয়না। বিইযনিল্লাহ দাওলাতুল ইসলামের বিরুদ্ধে তাদের যু দ্ধ চলমান থাকলে স্পেন ও অন্যান্য কাফির দেশে বিরুদ্ধে অভিযান অব্যাহত থাকবে, বিইযনিল্লাহ তারা যে ব্যবস্থাই নিক না কেন এসব অভিযান তারা থামাতে পারবে না

নিজেদের নাগরিকদের জন্য ক্রুসেডার তাগূ তদের মায়াকান্না

এবং তারা তা ভাল করেই জানে। এটা প্রত্যাশিত যে দাওলাতুল ইসলাম সামনের দিকে এসব অভিযান মাত্রা আরও বৃ দ্ধি করবে। তাই ক্রুসেডার সরকারগুল�োর উচিত যু দ্ধে আরও হারের জন্য প্রস্তুতি নেয়া এবং প্রস্তুতি নেয়া আরও বেশী সম্পদ ও প্রিয় জিনিসের হারান�ো বৃ দ্ধি পাবার জন্য, কারণ আগামীকাল খুবই নিকটে। আলহামদুলিল্লাহি রাব্বিল আলামিন।

রুমিয়্যাহ



সমস্ত প্রশংসা আল্লাহর যিনি আমাদের তাগূ তদের হুকুমত থেকে বাঁচিয়ে দিয়েছেন, শরীয়তের নেয়ামত দিয়েছেন এবং খিলাফাহ পুনঃস্থাপন করেছেন। সালাত ও সালাম বর্ষিত হ�োক তাঁর বান্দা ও রাসূ লের ওপর যিনি অস্ত্রের জ�োরে জাহিলিয়াতের হুকুম নিশ্চিহ্ন করেছেন। আমি সাক্ষ্য দিচ্ছি যে আল্লাহ ছাড়া ক�োন মাবুদ নেই, তাঁর ক�োন শরীক নেই, আমি আরও সাক্ষ্য দিচ্ছি যে মুহাম্মাদ g তাঁর বান্দা ও রাসূ ল। অতঃপর, এই প্রবন্ধটিতে আমরা শরীয়াহ আইনের কথা আল�োচনা করব যা খলিফা ও তার সহয�োগীগণ (আল্লাহ তাদের সফল ৬ A 6

আর্টি কল ARTICLE

করুন) প্রয়�োগ করে যাচ্ছেন এবং যার হেফাজতে দাওলাতুল ইসলামের প্রতিটি সৈনিক কাজ করে যাচ্ছেন, যা তুলে ধরতে তাদের জীবন ও প্রিয় সবকিছু ক�োরবানি করে যাচ্ছেন। আল্লাহ তাঁর রাসূ লকে g তাওহীদের দাওয়াত সহ প্রেরণ করেছেন, তাওহীদ আর-রুবুবিয়াহ, তাওহীদ আলউলু হিয়াহ এবং তাওহীদ আল-আসমা ওয়াস-সিফাত, যদিও জাহিলিয়াতের সময়ে ল�োকেরা তাওহীদ আর-রুবুবিয়াহ স্বীকার করত কিন্তু বিভিন্ন ধরণের শিরকে লিপ্ত থাকার কারণে তাদের সেই স্বীকার�োক্তি বাতিল হয়ে যায়, কারণ তাদের শিরক ছিল তাওহীদের এই তিনটি আঙ্গিককে নাকচকারী।

তাদের বেশীরভাগই আল্লাহতে ঈমান আনা সত্ত্বেও তারা মু শরিক আল্লাহ আমাদের জানিয়েছেন কুফফারকে যদি জিজ্ঞেস করা হয়, “পৃ থি বী ও এর উপর যা কিছু আছে তার মালিকানা কার?” তারা উত্তর দিবে, “আল্লাহর,” আর যদি তাদের জিজ্ঞেস করা হয়, “সাত আসমান আর আরশে আযিমের রব কে?” তারা উত্তর দেবে, “আল্লাহ”, যদি তাদের জিজ্ঞেস করা হয়, “কার হাতে সব কিছু র রাজত্ব এবং কে রক্ষা করেন যখন অন্য কেউ রক্ষা করতে পারে না?” তারা উত্তরে বলবে, ‘আল্লাহ’। কিন্তু তা সত্ত্বেও তারা স্মরণ করেনা, আল্লাহ ও তাঁর আযাবের ভয় করে না! আল্লাহ সমস্ত কিছু র মালিক, সৃ ষ্টি কর্তা , সবকিছু র ব্যবস্থাপক, রিযকদাতা, মৃ ত্যু ও জীবন দাতা – তারা এসব কিছু স্বীকার করা সত্ত্বেও আল্লাহর সাথে শরীক স্থাপন করে, শিরক করে, যদিও তারা স্বীকার করে আল্লাহ ছাড়া বাকী সবকিছু ই সৃ ষ্ট। আবদু ল্লাহ ইবনে আব্বাস বলেন, “মু শরিকরা বলত, ‘লাব্বাইক, লা শারিকা লাক (আপনার ক�োন শরীক নেই) ’, আর রাসূ লুল্ লাহ g বলতেন, ‘সর্বনাশ! এটাই যথেষ্ট, এটাই যথেষ্ট!’ তখন তারা বলত, ‘আপনার এক শরীক ছাড়া, আপনি তার মালিক এবং তার সবকিছু র মালিক।’ তারা কাবার চার পাশে তাওয়াফ করার সময় তা বলত” (মুস লিম) কঠিন সময়ে মুশরিকরা আল্লাহ আশ্রয় নিলেও সহজ সময়ে তারা শিরকে ফেরত যেত। আল্লাহ বলেন, {তারা যখন ন�ৌযানে আর�োহণ করে, তখন তারা একনিষ্ঠ ভাবে আল্লাহকে ডাকে। অতঃপর যখন তিনি তাদেরকে স্থলে পৌঁছে দেন, তখনই তারা শিরকে লিপ্ত হয়।} [আল-আনকাবুত: ৬৫]। তারা আল্লাহর সাথে শিরক করত তাঁর পাশাপাশি অন্যদের ইবাদতের মাধ্যমে, তাঁর পাশাপাশি অন্যদের কাছে দ�োয়া করার মাধ্যমে যাদের ক�োন উপকার বা ক্ষতি করার ক্ষমতা নেই, তাগূ তদের প্রতি বিভিন্ন ধরণের ইবাদতের মাধ্যমে, তাগূ তদের কাছে বিচার-মীমাংসার চাওয়ার মাধ্যমে এবং তাদের বক্তব্যে আল্লাহ সম্পর্কে মিথ্যাচারের মাধ্যমে, {আমরা কেবল এজন্যই তাদের ‘ইবাদত করি যে, তারা আমাদেরকে আল্লাহর নিকটবর্তী করে দেবে।} [আয-যু মার: ৩] আল্লাহ তার নবী-রাসূ লদের প্রেরণ করেছেন যাতে তারা মানু ষদের আহবান করেন আল্লাহর প্রতি ঈমানের দিকে, মুখলিস ভাবে আল্লাহর ইবাদত করার দিকে, যাতে তারা পরিপূ র্ণভাবে কুফর বিত তাগূ ত করে। কারণ মানু ষ ও জীনের ঈমান দু ইটি বিষয় একত্রিত না করলে পূ র্ণ হয়না: ঈমান বিল্লাহ এবং কুফর বিত তাগূ ত। আল্লাহ বলেন, {আল্লাহর ইবাদত করার ও তাগূ তকে বর্জন করার নির্দেশ দেয়ার জন্য আমি প্রত্যেক জাতির মধ্যেই রাসূ ল পাঠিয়েছি; অতঃপর তাদের মধ্যে কিছু সংখ্যককে আল্লাহ হেদায়েত করেছেন এবং কিছু সংখ্যকের জন্যে বিপথগামীতা অবধারিত হয়ে গেল। সু তরাং পৃথিবীতে ভ্রমণ কর এবং দেখ, যারা সত্যকে মিথ্যা বলেছে তাদের পরিণাম কি হয়েছে!} [আন-নাহল:

৩৬]। অতএব, যে মুখলিসভাবে আল্লাহর ইবাদত করতে অস্বীকার করবে বা তাগূ তকে বর্জন ও তাকফীর করতে চাইবে না সে আসলে আল্লাহ ও রাসূ লদের প্রত্যাখ্যানকারী গ�োমরাহ এবং কাফিরদের জন্য আল্লাহর নির্ধারিত শাস্তি পাবার য�োগ্য। রাসূ লগণ p পরিষ্কার করেছেন আল্লাহ তাঁর বান্দাদের থেকে খাঁটি ইসলাম এবং পূ র্ণ তাওহীদ ব্যতীত কিছু ই গ্রহণ করেন না, তদু পরি তারা সবাইকে জানিয়েছিলেন যে তাদের প্রেরণ করা হয়েছে কেবল আল্লাহর ইবাদত করা হবে, এই ব্যাপারটা নিশ্চিত করার জন্য, আল্লাহ যেমন বলেন, {আর ত�োমার পূ র্বে এমন ক�োন রাসূ ল আমি পাঠাইনি যার প্রতি আমি এই ওহী নাযিল করিনি যে, ‘আমি ছাড়া ক�োন (সত্য) ইলাহ নেই; সু তরাং ত�োমরা আমার ইবাদত কর।’} [আলআম্বিয়া: ২৫], আর তারা তাদের আর�ো জানিয়ে ছিলেন যে আল্লাহ, {নিশ্চয় আল্লাহ তাঁর সাথে শরীক করা ক্ষমা করবেন না। এটা ছাড়া অন্য সব যাকে ইচ্ছে মাফ করবেন} [আননিসা: ৪৮]। যখন কুফফার নবীকে g প্রস্তাব করল যে তারা এক বছরের জন্য আল্লাহর ইবাদত করবে যদি বিনিময়ে তিনি এক বছর তাদের মিথ্যা মাবুদের ইবাদত করেন, এই প্রেক্ষিতে আল্লাহ সূ রা আল-কাফিরুন নাযিল করলেন যা ঈমান-মুমিন এবং শিরক-মুশরিকদের পৃথক করে দেয়। {বল, ‘হে কাফিররা, ত�োমরা যার ‘ইবাদত কর আমি তার ‘ইবাদত করি না’। এবং আমি যার ‘ইবাদত করি ত�োমরা তার ‘ইবাদতকারী নও’। ‘আর ত�োমরা যার ‘ইবাদত করছ আমি তার ‘ইবাদতকারী হব না’। ‘আর আমি যার ‘ইবাদত করি ত�োমরা তার ‘ইবাদতকারী হবে না’। ‘ত�োমাদের জন্য ত�োমাদের দ্বীন আর আমার জন্য আমার দ্বীন।’} [আলকাফিরুন: ১-৬] আইন-কানু ন ও বিচার-মীমাংসায় আল্লাহর তাওহীদ রাসূ লগণ n তাদের সম্প্রদায়দেরকে পরিষ্কার করে জানিয়ে দিয়েছিলেন আল্লাহ তাওহীদ, ঈমান ও আমলে সালেহ (সৎকর্ম) পছন্দ করেন এবং ভালবাসেন, সেই সাথে তাদের সতর্ক করে দিয়েছেন এগুল�ো বাতিল কারী বিভিন্ন ধরনের কুফর, শিরক, বিরুদ্ধাচরণ ও অবাধ্যতা সম্পর্কে। আর এসবের মাঝে রয়েছে হুকুম যে কেবল আল্লাহর, সে ব্যাপারে পরিষ্কার বার্তা। তাই আল্লাহ যেমন একক ভাবে সৃ ষ্টি করেছেন আইন প্রণয়ের অধিকারও কেবল তারই। {সৃ ষ্টির একমাত্র কর্তা তিনিই, আর হুকুমের একমাত্র মালিকও তিনি, সারা জাহানের রব আল্লাহ হলেন বরকতময়।} [আলআরাফ: ৫৪], তদু পরি তিনটি মাক্কী আয়াত নাযিল হয়েছে এই ঘ�োষণা দিয়ে: {হুকুমের মালিক একমাত্র আল্লাহ} [আলআন’আম: ৫৭, ইউসু ফ: ৪০ এবং ইউসু ফ: ৬৭]। নবী g ও তার সাহাবা মক্কাতে অত্যাচারিত থাকা সত্ত্বেও আল্লাহ তাকে আদেশ দিয়েছেন খ�োলাখুলি ভাবে ঘ�োষণা করতে, এই মহান দ্বীন আল্লাহর প্রেরণ করেছেন মানব জীবনের

রুমিয়্যাহ



সমস্ত বিষয় শাসন করতে এবং তাদের খেয়াল খুশি মত একে অন্য কিছু দিয়ে প্রতিস্থাপন করা যাবে না। হুকুম আল্লাহর খাস অধিকার, তাই তাঁর ইবাদতে অন্য ক�োন শরীক যেমন অসম্ভব তেমনি তাঁর হুকুমতে অন্য কার�ো শরীক হওয়া অসম্ভব। আল্লাহ ইবাদত সম্পর্কে বলেন, {সু তরাং যে তার রবের সাক্ষাৎ কামনা করে, সে যেন সৎকর্ম করে এবং তার রবের ইবাদতে কাউকে শরীক না করে।} [আল-কাহফ: ১১০], আর তিনি হুকুম সম্পর্কে বলেন, {তাঁর হুকুমে তিনি কাউকে শরীক করেন না।} [আল-কাহফ: ২৬], এ আয়াতের আর�ো দু ইটি মুতাওয়াতির কিরাত রয়েছে: “তিনি তাঁর হুকুম কার�ো সাথে ভাগ করেন না” যেখানে তিনি উল্লেখ করেন যে তিনি তাঁর হুকুমে ক�োন সৃ ষ্ট জীবকে শরীক করেন না। আল্লাহ আর�ো বলেন, {তারপর আমি ত�োমাকে দীনের এক বিশেষ বিধানের উপর প্রতিষ্ঠিত করেছি। সু তরাং তুমি তার অনু সরণ কর এবং যারা জানে না তাদের খেয়াল-খুশীর অনু সরণ কর�ো না।} [আল-জাসিয়া: ১৮], উল্লেখ্য, কিছু উলামা এই আয়াতটির কারণে সূ রাটিকে শরীয়াহ সূ রা বলে অভিহিত করে থাকেন। তাওহীদ আল-হুকু ম ওয়া তাশরী (বিচার-মীমাংসা) তিন প্রকারের তাওহীদে বিদ্যমান প্রথমত: তাওহীদ আর-রুবুবিয়াতে – কারণ আদেশ দেয়ার অধিকার কেবল আল্লাহরই, একমাত্র তিনিই পারেন আইন-কানু ন ও বিচার ব্যবস্থা প্রণয়ন করতে, একমাত্র তিনি এগুল�োর (সাধারণ ও নির্দিষ্ট বিষয়াদি) সম্পাদন করতে পারেন এবং এটা রুবুবিয়াতে তার একত্বতা থেকে। আল্লাহ বলেন, {সৃ ষ্টি তাঁর, হুকুমও (চলবে) তাঁর, বরকতময় আল্লাহ বিশ্বজগতের প্রতিপালক।} [আল-আরাফ: ৫৪]। “বরকতময় (তাবারাক) মানে তার কল্যাণ অঢেল। মহিমান্বিত সেই মাবুদ যিনি সৃ ষ্টিকারী এবং সর্ব সক্ষম, যিনি সৎকাজের আদেশ দিয়েছেন এবং ধ্বংসকারী কাজের নিষেধ করেছেন। দ্বিতীয়ত: তাওহীদ আল আসমা ও সিফাতে (নাম ও গুণ) – এ প্রেক্ষিতে আল্লাহ সম্পর্কে রাসূ লুল্লাহ g বলেন, “তিনিই বিচারক এবং হুকুম একমাত্র তারই” (আন-নাসাই, আবু দাউদ) আল্লাহ বলেন, {আমি কি আল্লাহ ছাড়া অন্য কাউকে বিচারক হিসেবে তালাশ করব? অথচ তিনিই ত�োমাদের নিকট বিস্তারিত কিতাব নাযিল করেছেন।} [আল-আনআম: ১১৪], এই আয়াতটির দিকে লক্ষ্য করলে দেখা যায় আল্লাহর নাযিলকৃত বিধান দিয়ে শাসন তিন প্রকারের তাওহীদকে বেষ্টন করে, কারণ আল্লাহ, আল-হাকাম, যার হলে বিচারক এবং জ্ঞানী: আল-হাকাম তাঁর নাম সমূ হের একটি, আল-হুকম মানে শাসন বা বিচার আল্লাহর বিভিন্ন সিফাত (গুণাবলি) ও কাজের মধ্যে একটি, যেমনটি তিনি বলেন {নিশ্চয়ই আল্লাহ তাঁর ইচ্ছা অনু যায়ী হুকুম করে থাকেন।} [আল-মায়েদাহ: ১]। {আমি কি আল্লাহ ছাড়া অন্যকে বিচারক মানব} [আল-আনআম: ১১৪] এই আয়াতটিতে প্রশ্ন রয়েছে যা অভিয�োগের ইঙ্গিত দেয়। কারণ যে আল্লাহর মহিমা, তাঁর নিখুঁত ও সর্বোৎকৃষ্ট নামসমূ হ ও গুণাবলী সম্পর্কে জানা সত্ত্বেও কিভাবে মানু ষ আল্লাহ ছাড়া অন্যদের কাছে বিচার চাইতে পারে? তৃতীয়ত: তাওহীদ আল-উলু হিয়াহ - আল্লাহর শরীয়তে বিচার চাওয়া ইবাদত যা ইখলাসের সাথে কেবল আল্লাহর জন্যই করতে হবে এবং ৮

আর্টিকল

শরীয়তের বাইরে বিচার চাওয়া শিরক আকবার এবং যে আল্লাহর শরীয়তের বাইরে অন্য কার�ো কাছে বিচারের সন্ধান যে করে সে আসলে তাগুতের কাছে বিচার প্রার্থনা করে এবং তাতে বিশ্বাস করে (নাউযু বিল্লাহ)। আল্লাহ বলেন {তুমি কি সেই ল�োকদের প্রতি লক্ষ্য করনি, যারা ত�োমাদের প্রতি অবতীর্ণ কিতাবের এবং ত�োমার আগে অবতীর্ণ কিতাবের উপর ঈমান এনেছে বলে দাবী করে, কিন্তু তাগূ তের কাছে বিচার প্রার্থী হতে চায়, অথচ তাকে প্রত্যাখ্যান করার জন্য তাদেরকে নির্দেশ দেয়া হয়েছে, শয়তান তাদেরকে পথভ্রষ্ট করে বহুদূ রে নিয়ে যেতে চায়।} [আন-নিসা: ৬০]। ঈমান বিল্লাহ (আল্লাহতে ঈমান আনা) ও কুফর বিত তাগূ ত ছাড়া কেউ ইসলামে প্রবেশ করতে পারে না। আর সন্দেহাতীত ভাবেই শরীয়াহ ছাড়া অন্য আইন দিয়ে বিচারকারীর কাছে যে বিচারের সন্ধান করে সে আসলে তাগুতের উপর ঈমান আনে এবং তাগুতের উপর ঈমান আনয়নকারী মুসলিম নয়। আমরা আল্লাহর কাছে দ�োয়া করি যাতে তিনি তাঁর দ্বীনের ওপর আমাদের (অটলতা) দান করেন। আল্লাহর হুকু ম অথবা জাহিলিয়াতের হুকু ম হুকুমতের ক্ষেত্রে আল-হাকীম আল-খাবীর (সর্বজ্ঞ) আল্লাহর হুকুমের (বিচার-শাসন) বাইরে অন্ধকার জালিম জাহিলিয়াতের হুকুম ছাড়া কিছু ই নেই, মানু ষ তাদের আইন ও বিচার ব্যবস্থাকে যে নামেই ডাকুক না কেন তা আসলে জাহিলিয়াতের হুকুমই যা কুফফার তাদের খেয়াল খুশি মত ব্যাবহার করে। এসব আইন-কানু নের ডিক্রির ক�োন স্থিতিশীলতা নেই, এসব বিচার ব্যবস্থা দু নিয়া বা আখিরাত ক�োন জাহানেই সফলতা বয়ে আনে না। কিন্তু কারা জানে আল্লাহর হুকুমই সেরা হুকুম? নিঃসন্দেহে মুমিনগণ যাদের ইয়াকিন রয়েছে। {তারা কি তবে জাহিলিয়্যাতের বিধান চায়? আর ইয়াকিনধারী (নিশ্চিত বিশ্বাসী) কওমের জন্য বিধান প্রদানে আল্লাহর চেয়ে কে অধিক উত্তম?} [আল-মায়েদাহ: ৫০] হে আল্লাহ, দাওলাতুল খিলাফাহকে নসর দান করুন, এর নেতৃবৃ ন্দ ও সৈনিকদের দান করুন, কুফফারের শক্তিকে দমন করুন, নিশ্চয়ই আল্লাহ শক্তিই সর্বোচ্চ এবং তাঁর শাস্তিই সবচেয়ে ভয়ঙ্কর।

রুমিয়্যাহ

B

অবসর সময় এক নিয়ামত যা বেশিরভাগ ল�োকই অন্যায্য ভাবে ব্যয় করে। তাদেরকে আল্লাহ রিযক তলবের উত্তরে যথেষ্ট রিযক দিয়েছেন কিন্তু তারা তার সু ফল থেকে বঞ্চিত এবং এ থেকে ক�োন উপকার নিতে পারে না। বরং তারা নিছক খেলা-ধুলা ও বিন�োদনে তা নষ্ট করে, মৃত্যু তাদের কাছে পৌঁছে যায় কিন্তু তারা থাকে গাফেল, আল্লাহ তাদের কাছে যা প্রত্যাশা করেন সে ব্যাপারে তারা অমনোযোগী – তারা এমন সব নিয়ামত ১০ A

আর্টিকল

ভ�োগ করতে থাকে যার ব্যাপারে তাদের জিজ্ঞাসিত হতে হবে। আল্লাহ বলেন, {এরপর অবশ্যই সেদিন তোমরা নেয়ামত সম্পর্কে জিজ্ঞাসিত হবে।} [আল-তাকাসু র: ৮] হ্যাঁ অবশ্যই, তারা জিজ্ঞাসিত হবে, কারণ আল্লাহ তাদের এই কারণে সৃ ষ্টি করেন নি যে তারা সাময়িক প্রম�োদের উপভ�োগে দিন কাটিয়ে দেবে। বরং তিনি তাদের ইবাদতে জন্যই সৃ ষ্টি করেছেন যদিও তিনি তাদের ইবাদতের প্রয়�োজন থেকে মুক্ত। তিনি – তাঁর করুণা ও

দয়ার মাধ্যমে – মুত্তাকীদের জন্য প্রস্তুত করে রেখেছেন যা ক�োন চ�োখ ক�োন দিন দেখেনি, ক�োন কান ক�োন দিন শ�োনেনি, ক�োন মানব হৃদয় কল্পনা করতে পারেনি, তাঁর আনু গত্যের প্রতিফল হিসেবে তিনি তাদের পুরস্কৃ ত করবেন সীমাহীন সু খ দিয়ে, কতই না বরকতময় পুরস্কার সেই জান্নাতের আবাস! আর যে ব্যক্তি আখিরাত থেকে দুনিয়া ও তার ক্ষণস্থায়ী জীবনের দিকে বিচ্যুত হয়, মৃত্যুর পর তার অবস্থা সম্পর্কে আল্লাহ বলেন, {অবশেষে যখন তাদের কার�ো মৃত্যু আসে, সে বলে, ‘হে আমার রব, আমাকে ফেরত পাঠান। যাতে আমি সৎ কাজ করতে পারি যা আমি পূ র্বে করিনি।’ না এটা হবার নয়; এটাত�ো তার একটা উক্তি মাত্র; তাদের সামনে বারযাখ থাকবে পুনরুত্থান দিন পর্যন্ত।} [আল-মুমিনু ন: ৯৯-১০০] তাহলে জীবিত থাকা অবস্থায় কেন সে সাবধান হয় না এবং আল্লাহর আনু গত্য ও তাঁর রাজী-খুশি অর্জনে কেন সচেষ্ট হয় না? রাসূ লুল্লাহ g বলেন, “হে আল্লাহ, আখিরাতে জীবন ছাড়াত�ো ক�োন জীবনই নেই। তাই আনসার ও মুহাজিরদের মাফ করে দিন।” [বুখারী ও মুসলিম হতে বর্ণিত] তার g উক্তিটি নিয়ে গভীর ভাবে চিন্তা করুন, তিনি দুনিয়ার সু খ হাসিলের চেষ্টা করার য�ৌক্তিকতা বাতিল করে দিয়েছেন কারণ সত্যিকার জীবনত�ো আসলে আখিরাতে, আল্লাহর জান্নাতে।

হায়, এ জীবনের জন্যে আমি যদি কিছু আগেই প্রেরণ করতাম! সত্যিই, বহু ল�োক দুনিয়া ও আখিরাতের কার্যক্রমের মধ্যে সমন্বয় করতে পারেনি, বরং তাদের মধ্যকার ভারসাম্য হারিয়ে ফেলেছে। তাদের বেশিরভাগ চিন্তাভাবনা জুড়ে থাকে কিভাবে ধন-সম্পদ জড়�ো করা যায় এবং হালাল জিনিসে সম্পদের অপচয় করা যায়, তাই দেখা যায় দুনিয়াবি জীবনে তারা বেশ সমৃদ্ধ কিন্তু আল্লাহর জান্নাহ ও তাঁর রাজী-খুশি অর্জন করা যাবে এমন কাজে তারা খুবই পিছিয়ে। আল্লাহ তাদের অবসর সময়ের নিয়ামত দিলে তারা তা দুনিয়াবি কাজের ব্যস্ততায় ব্যয় করে, এমনকি তা অপ্রয়�োজনীয় হলেও। বস্তুত, তারাই অসতর্ক, যেমন ইবনে আব্বাস k বর্ণনা করেছেন, “নবী g বলেন, ‘দুই নিয়ামতের ব্যাপারে বেশির ভাগ ল�োকেরাই অসতর্ক: সু স্বাস্থ্য এবং অবসর সময়।’” (বুখারী) আপনাকেই বলছি! যিনি সু স্বাস্থ্য ও অবসরের বরকতের অধিকারী কিন্তু দুনিয়া দ্বারা চিত্ত বিক্ষিপ্ত, আপনি আসলেই বঞ্চিতদের একজন কারণ আপনি আপনার জীবন থেকে পেরিয়ে যাওয়া সময়ের সঠিক মূ ল্য দিতে ব্যর্থ হয়েছেন, যা সফলতা প্রত্যাশীদের কর্মের বিপরীত, যারা তাদের কাজ ও জিহাদের ব্যস্ততায় ক�োন অবসর সময় খুঁজে পাননা, কিন্তু আপনাকে অবসরের নিয়ামত দেয়া সত্ত্বেও আপনি তার সদ্ব্যবহার করেন নি এবং সেই মুহূর্তের ব্যাপারে গাফেল যখন আপনি বলবেন {হায়, এ জীবনের জন্যে আমি যদি কিছু আগেই প্রেরণ করতাম!} [আলফজর: ২৪] ইমাম আত-তাবারী r বলেন, “আল্লাহ [এই আয়াতে] কিয়ামতের পরিস্থিতির কথা স্মরণ করেছেন, সেদিন আদম সন্তান অনেক দুঃখ করবে, দুনিয়াতে সৎকর্ম করায় অবহেলার কারণে

তার অনেক আক্ষেপ থাকবে সেদিন কারণ সে দেখবে অবহেলা না করলে অসীম আরাম আয়েশের জান্নাতে চিরকাল সে থাকতে পারত, এসব স্মরণ করেই সে বলবে, হায়! যদি আমি দুনিয়ার জীবনে কিছু ভাল কাজ করে আমার এ জীবনের জন্য পাঠাতাম, যে জীবনে ক�োন মৃত্যু নেই, আমার কর্ম আমাকে আল্লাহ ক্রোধ থেকে বাঁচাত এবং তাঁর সন্তুষ্টি লাভ সাহায্য করত।” (জামিউল বায়ান) এমন ল�োক আছে, যাকে আল্লাহ বরকত দিয়েছেন, যথেষ্ট রিযক দিয়েছেন, কিন্তু সে উদাসীন, তার রবের নির্দেশনার ব্যাপারে সে অসতর্কতায় হারিয়ে গেছে, সে তার অবসর দ্বীন শিক্ষায় এবং তার উপর আল্লাহ নির্দেশনা পালনে ব্যয় করে না। বরং সে হারাম কাজে ব্যাস্ত, কিংবা ব্যাস্ত অতিরিক্ত পরিমাণে মুবাহ (জায়িয) কাজে। হে বিভ্রান্ত ও গাফেল, বহু প্রশ্নের সম্মুখীন হতে যাচ্ছেন নিশ্চিত ভাবেই, সেগুল�োর উত্তর প্রস্তুত করুন, কারণ আল্লাহ আপনাকে নিছক খেলাধুলায় সৃ ষ্টি করেন নি কিংবা আপনাকে উদ্দেশ্যহীন ভাবে ফেলে রাখেন নি, আপনাকে অবশ্যই অবসর সময়ে কি করেছেন তার ব্যাপারে হিসেব দিতে হবে।

প্রতিটি বিগত দিনের সাথে আপনার একটি অংশও বিগত হচ্ছে আবার এমন ল�োকও আছে, যার বয়স বাড়ছে এবং পিঠ কুঁজ�ো হয়ে যাচ্ছে, তার রয়েছে অনেক সম্পদ ও সন্তান-সন্ততি এবং আল্লাহ তাকে অনেক অবসরের বরকত দিয়েছেন কিন্তু সে এগুল�োর সদ্ব্যবহার করে না। যাদের অবস্থা এমন, তাদের উচিত বিগত বছর গুল�োর কথা গভীর ভাবে চিন্তা করা, সময় কেটে গেছে কিন্তু পরকালের হিস্যা অর্জনে তা ব্যয় হয়নি। চিন্তা করে দেখুন আপনার রবের সাথে ম�োলাকাতের সময় কত কাছে। সময় কি আসে নি আপনার সন্তানাদি ও বংশধরদের আল্লাহর দ্বীনের জন্য আত্মত্যাগ ও সাহায্য-সমর্থন করতে উদ্দীপ্ত করার? আল্লাহর জন্য আপনার সময় কে উৎসর্গ করা, আপনার নিজের জন্য, নির্যাতিত মুসলিমদের জন্য এবং আল্লাহর রাস্তার মুজাহিদের জন্য দ�োয়া করার সময় কি এখন নয়? সময় কি হয় নি আল্লাহ দিকে একান্ত ভাবে নিজেকে নিয়�োজিত করার এবং বিভিন্ন ভাবে আল্লাহর নৈকঠ্য লাভ করার? অনেক ল�োক আছে যারা বয়সে বুড়�ো কিন্তু

রুমিয়্যাহ

১১

অল্প-বয়স্কদের মত অন্যমনস্ক, যারা মৃত্যু এবং হিসাব ও জবাবদিহিতার সময় নিয়ে চিন্তা করে না, আল্লাহর কসম, এটা আসলে এরকম দীর্ঘ জীবনের উচ্চাকাঙ্ক্ষা ধ্বংসের মূ ল ছাড়া আর কিছু ই নয়। আল্লাহর এই আয়াতের প্রেক্ষিতে আপনার অবস্থান ক�োথায় – {আর মৃত্যুর যন্ত্রণা এসে গেছে সত্য সহকারে। যা থেকে তুমি পলায়ন করতে চাইতে।} [কাফ: ১৯]? ইমাম আল-বাঘাভী r বলেন, “‘আর মৃত্যুর যন্ত্রণা এসে গেছে’: মানে ব্যথা ও বেদনা যা মানু ষকে ঘিরে ফেলে এবং তার মনকে পরাভূত করে দেয়, ‘সত্য সহকারে’: মানে আখিরাতের বিষয়টা যা মানু ষ নিজ চ�োখে প্রত্যক্ষ করে। এটা বলা হয়েছে যে মানু ষ হয় চিরন্তন সু খের দিকে যাবে বা চিরযন্ত্রণার দিকে। মরণ যন্ত্রণা কার�ো কাছে এলে তাকে বলা হবে: ‘এটাই তা যা থেকে তুমি পলায়ন করতে চাইতে’, মানে দূ রে ঝুঁকে পড়া, আল-হাসানু ল বাসরি বলেছেন এর মানে পালিয়ে যাওয়া এবং ইবনে আব্বাস বলছেন এর মানে [সেটা তাই যা তুমি] ঘৃণা কর।” [মা’আলিমুত-তানযিল ফি তাফসিরুল ক�োরআন] অতএব, কবরে পৌঁছার আগেই আপনার অবসর সময়ের সদ্ব্যবহার করুন, সকালের সদ্ব্যবহার করুন কারণ হয়ত�ো রাতের নাগাল আপনি পাবেন না। বর্ণিত আছে, আল-হাসানু ল বাসরী বলেন, “হে আদম সন্তান, তুমি কতক দিনের সমষ্টি ছাড়া কিছু ই নও, আর প্রতিটি দিন শেষ হবার সাথে সাথের ত�োমার এক একটি অংশ চলে যায়।” [আয-যু হদ লি আহমাদ ইবনে হাম্বাল] তাই সেই পাকা চুলের ল�োকদের উদাহরণ অনু সরণ করুণ যারা আল্লাহর রাস্তায় তাদের অঙ্গপ্রত্যঙ্গ নজরানা পেশ করেছে আর যু বকদের সাথে জান্নাতের জন্য প্রতিয�োগিতা করুন দুনিয়ার জন্য নয়।

তিলাওয়াত, দ�োয়া, অন্যান্য নফল ইবাদত কিংবা তার ভাইদের মাঝে দ্বীনের দাওয়াতে ব্যয় করেন এবং তারা একে অপরকে উদ্দীপ্ত করেন তাহলে এটা অনেক সু ফল বয়ে আনবে এবং শত্রুদের সাথে ম�োকাবেলার সময় এটা দৃ ঢ়তা অর্জন, ভাইদের অবস্থানের উন্নয়ন এবং নেকী বাড়ান�োর মাধ্যম হবে। হে মুজাহিদ, জেনে রাখুন আপনার অবসর সময় আল্লাহ পক্ষ থেকে বিরাট এক নিয়ামত, তাই এর সদ্ব্যবহার করুন যাতে আপনি ঠকে না যান, একে আল্লাহর আপনার কথা উল্লেখের কারণে পরিণত করুন। যেহেতু আল্লাহ জান্নাতে মুজাহিদিনের জন্য একশ’টি স্তর প্রস্তুত করে রেখেছেন তাই যে মুজাহিদ আল্লাহর যিকির করেন, নফল সালাত আদায় করেন, ক�োরআন তিলাওয়াত করেন আর কিতাল, রিবাত ও প্রহরার দায়িত্ব যথাযথ ভাবে যত্নের সাথে পালন করেন তার মর্যাদা সেই মুজাহিদ মুরাবিতের মত নয় যিনি অল্প যিকির করেন, তার প্রহরার দায়িত্ব শেসে তার লম্বা অবসরে ফিরে আসেন। তাই সত্যবাদী মুজাহিদ ও মুরাবিতদের উচিৎ তাদের অবসর সময়ে শীর্ষ পদমর্যাদা অর্জনের জন্য সর্বাত্মক চেষ্টা করা, তাদের জানা উচিৎ জান্নাতের দুই স্তরের মাঝের স্থান দুনিয়া ও জান্নাতের মাঝের স্থানের মত, আর উঁচু স্তরের জান্নাতের নাজ-নেয়ামত অন্যান্য স্তরের জান্নাতের চেয়ে উত্তম ও বেশী

আপনি বাড়তি ঘণ্টাগুল�োর সদ্ব্যবহার করুন

পূ র্ণ। তাই মুরাবিতের উচিৎ হবেনা রাসূ লুল্লাহ g উল্লেখিত সেরা আমলের পাশাপাশি অন্যান্য সাওয়াবের কাজ বৃ দ্ধি করা থেকে বিরত থাকা, রাসূ লুল্লাহ g বলেন, “একদিন ও এক রাতের রিবাত এক মাসের সিয়াম ও কিয়ামের চেয়ে উত্তম, আর যদি সে মারা যায় তাহলে যেসব আমল সে করত তা সাওয়াব সে পেতে থাকবে, তার রিযক অব্যাহত থাকবে এবং সে দুই ফিতনা থেকে রক্ষা পাবে।” [মুসলিম] তাই এর চেয়ে বড় অনু গ্রহ আর কি হতে পারে যে নিহত মুরাবিত তার অবসর সময়ে করা আমাদের সাওয়াব তার মৃত্যুর পরও পেতে থাকবেন। অতএব আপনার উচিৎ ক�োরআন তিলাওয়াত করা, কিয়ামুল লাইল করা, বিভিন্ন নফল ইবাদাতে ব্যাস্ত হওয়া, দ্বীনি ইলম তলব করা ও দ্বীন ব�োঝার ব্যাপারে মন�োয�োগী হওয়া এবং কিতাবুল্লাহ হিফযে সচেষ্ট হওয়া, কারণ পাহারার দায়িত্বের মাঝামাঝি অবসর সময় সদ্ব্যবহারটা সালিহিনের অনেকেই ঈর্ষার বিষয় ছিল।

সৎকর্মশীল বান্দাদের মধ্যে কিছু ল�োক আছেন যাদের জীবিকার সু ব্যবস্থা আল্লাহ করেছেন, আর তার জীবিকা আসে তার বর্শার ছায়া থেকে। সে তা ব্যাবহার করে কুফফারের জীবন ধ্বংস করায় এবং সমস্ত সৃ ষ্ট জীবের রবের দ্বীনের বিজয়ে। আর সমৃদ্ধজনের মাঝে রয়েছেন মুরাবিত, যিনি তার পাহারার পালা শেষ করে লম্বা বাড়তি সময় পান। এমন বাড়তি সময় মুজাহিদের জন্য বিশেষ নিয়ামত যা তিনি হয়ত অনু ধাবন করেন না, কারণ তিনি যদি সেসব সময় আল্লাহ যিকিরে, ক�োরআন ১২

আর্টিকল

সত্যিই, হৃদয় ক�োরআনেই খুঁজে পায় প্রশস্তি

রুমিয়্যাহ

B

১৪ A

আর্টিকল

সকল প্রশংসা আল্লাহর যিনি তাঁর নিকট বান্দার এই দু’আ করা পছন্দ করেন, {আর যারা বলে, ‘হে আমাদের রব, আপনি আমাদেরকে এমন স্ত্রী ও সন্তানাদি দান করুন যারা আমাদের চক্ষু শীতল করবে। আর আপনি আমাদেরকে মুত্তাকীদের ইমাম বানিয়ে দিন’।} [আল-ফুরকান: ৭৪] সালাত ও সালাম বর্ষিত হ�োক রাসূ ল g এর উপর যাকে আল্লাহর বিধান মত পরিচালনাকারী শাসককুল ও দ্বীনের ক্ষেত্রে অনু সারী সাধারণ মানু ষ তাদের উভয়ের জন্য ইমাম হিসেবে পাঠিয়েছেন এবং হিদায়াতপ্রাপ্ত উত্তরসূ রিদের তার মানহায ও পথের উপর প্রতিষ্ঠিত রেখেছেন। সালাত ও সালাম বর্ষিত হ�োক তার পরিবার, সাহাবিগণ এবং কিয়ামত পর্যন্ত যারা সৎকাজে তাকে অনু সরণ করবে তাদের উপর। অতঃপর, ইমাম আহমাদ, আল হাকিম এবং ইবনে হিব্বান তার সহীহ হাদীসে আবু উমামা h এর সূ ত্রে বর্ণনা করেন যে, রাসূ ল g বলেন, “ত�োমরা অবশ্যই একটার পর একটা ইসলামের বন্ধন হতে বিচ্যুত হবে। একটা বন্ধন থেকে বিচ্যুত হবার পর আরেকটা আঁকড়ে ধরবে। সবচেয়ে প্রথমে বিচ্যুত হবে হুকুম (বিধান) আর সবশেষে হবে সালাত।” তাই বৃ হত্তর শরয়ী ইমামাহ ইসলামের অন্যতম মজবুত বন্ধন আর আল্লাহর বিধান মত শাসন না করা এমন ঘাটতি যা মুসলিমদেরকে দ্বীন ও দুনিয়া উভয় ক্ষেত্রে প্রভাবিত করে। ইসলামের এই বন্ধনের অভাবে ঈমান ও ইসলামের অসংখ্য শাখার বাস্তবায়ন অসম্ভব হয়ে পড়ে। আল্লাহর বিধান অনু যায়ী শাসক শাসন করবেন আর আলিমগণ তাকে তাকে সাহায্য করবেন, পরামর্শ দেবেন। আল্লাহ তায়ালা বলেন, {নিশ্চয় আমি তাওরাত নাযিল করেছি, তাতে ছিল হিদায়াত ও আল�ো, এর মাধ্যমে ইয়াহূ দীদের জন্য ফয়সালা প্রদান করত অনু গত নবীগণ এবং আল্লাহওয়ালাআলিমরা। কারণ তাদেরকে আল্লাহর কিতাবের রক্ষক করা হয়েছিল এবং তারা ছিল এর উপর সাক্ষী।} [আল-মায়িদাহ: ৪৪]। তাই আল্লাহ তায়ালা পরিষ্কার করেন যে, নবীদেরকে তাঁর বিধান অনু যায়ী শাসন করার দায়িত্ব অর্পণ করা হয় আর তারাই বনী ইসরাইলদের নেতৃত্ব দিতেন। রাসূ ল g বলেন, “নবীগণ বনী ইসরাইলদের নেতৃত্ব দিতেন আর এক নবী চলে যাবার পরে আরেক নবী আসতেন। আর অবশ্যই আমার পরে আর ক�োন নবী নেই। এরপরে খলিফা আসবে এবং তারা সংখ্যায় হবে অনেক।” তারা (সাহাবা) জানতে চান, “আপনি আমাদের কি করতে আদেশ করেন?” তিনি g বলেন,

“ত�োমরা ত�োমাদের প্রথম বাইয়াত (যার প্রতি প্রদান করা হয়) পূ রণ কর আর তাদের হক প্রদান কর। আল্লাহ অবশ্যই তাদেরকে ত�োমাদের উপর যে তদারকির দায়িত্ব ন্যস্ত করেছেন সে সম্পর্কে জিজ্ঞেস করবেন।” [মুসলিম] তাই আল্লাহর বিধান মত শাসনের ক্ষেত্রে খলিফাগণ নবীদের স্থলাভিষিক্ত আর আলিমগণ এক্ষেত্রে তাদের সহায়তাকারী।

হিদায়াতপ্রাপ্ত খিলাফাহ নবুওয়্যাতের মানহাযের উত্তরসূ রি মূ লত: বর্তমান যু গে খিলাফাহর অন্যতম দায়িত্ব হল দ্বীনকে পুনর্জীবিত করা এবং নবুওয়্যাতের মানহাযের উপর প্রতিষ্ঠিত করা, আমাদের রাসূ ল g যেরূপ প্রতিশ্রুতি দিয়েছেন:, “ত�োমাদের মাঝে ততদিন নবুওয়্যাত থাকবে যতদিন আল্লাহ চান। তারপর যখন তিনি চান তা তুলে নিবেন। এরপর নবুওয়্যাতের আল�োকে খিলাফাহ আসবে আর তা ততদিন থাকবে যতদিন আল্লাহ চান। তারপর যখন তিনি চান তা তুলে নিবেন। এরপর রাজতন্ত্র আসবে আর তা ততদিন থাকবে যতদিন আল্লাহ চান। তারপর যখন তিনি চান তা তুলে নিবেন। এরপর অত্যাচারী শাসন আসবে আর তা ততদিন থাকবে যতদিন আল্লাহ চান। তারপর যখন তিনি চান তা তুলে নিবেন। এরপর নবুওয়্যাতের আল�োকে খিলাফাহ ফিরে আসবে।” (আহমাদ হতে বর্ণিত) তাই আকাঙ্ক্ষিত খিলাফাহ হল যা নবুওয়্যাতের আল�োকে গঠিত আর নবুওয়্যাতের আল�োকে খিলাফাহ হল যা রুশদ বা হিদায়াত প্রাপ্তির গুণাবলী অর্জন করেছে, রাসূ লুল্লাহ g এর নেতৃস্থানীয় সাহাবিদের সমন্বয়ে যেই খিলাফাহর বর্ণনা দেয়া হয়েছে। আর খিলাফাহকে কে রুশদ দ্বারা বর্ণনা করা সম্ভব, আল্লাহর অনু মতিক্রমে, যদি তা সবক্ষেত্রে ও সকল বিষয়ে আল্লাহর কিতাব ও রাসূ ল g এর সু ন্নাহ অনু সরণ করে। কুরআনে রুশদের বিভিন্ন অর্থ আছে, তবে অন্যতম সেরা অর্থ হল, আল্লাহর প্রিয় বান্দাদের প্রতি তাঁর অনু গ্রহ ও হিদায়াত: {আর ত�োমরা জেনে রাখ যে, ত�োমাদের মধ্যে আল্লাহর রাসূ ল রয়েছেন। সে যদি অধিকাংশ বিষয়ে ত�োমাদের কথা মেনে নিত, তাহলে ত�োমরা অবশ্যই কষ্টে পতিত হতে। কিন্তু আল্লাহ ত�োমাদের কাছে ঈমানকে প্রিয় করে দিয়েছেন এবং তা ত�োমাদের অন্তরে সু শ�োভিত করেছেন। আর ত�োমাদের কাছে কুফরী, পাপাচার ও অবাধ্যতাকে অপছন্দনীয় করে দিয়েছেন। তারাই ত�ো হল�ো রাশিদুন বা সত্য পথপ্রাপ্ত।} [আল-হুযু রাত: ৭] তাই ঈমানের ভিত্তি, গুণাবলী ও শাখা-প্রশাখা আঁকড়ে ধরা আর তার বিপরীত সবকিছু থেকে - কুফর, অশ্লীলতা, গুনাহ বিরত থাকা রুশদের অন্তর্গত। এই রুশদের দিকে সবচেয়ে সেরা আহ্বানকারী হল আল্লাহর কিতাব, জীনদের বাণীর মাধ্যমে তিনি আমাদের যা জানিয়েছেন, {বল, ‘আমার প্রতি ওহী করা হয়েছে যে, নিশ্চয় জিনদের একটি দল মন�োয�োগ সহকারে শুনেছে। অতঃপর বলেছে, ‘আমরা ত�ো এক বিস্ময়কর কুরআন শুনেছি, যা সত্যের দিকে হিদায়াত করে; অতঃপর আমরা তাতে ঈমান এনেছি। আর আমরা কখন�ো আমাদের রবের সাথে কাউকে শরীক করব না।’}

রুমিয়্যাহ

১৫

আমেরিকা মুসলিমদের হাতে পরাজিত হবে, যেমন পরাজিত হয়েছিল র�োমান ও পারস্য সাম্রাজ্য, বিইযনিল্লাহ

[আল জীন: ১-২]। তিনি আমাদের আরও অবহিত করেন যে, তিনি তাঁর নবী ও খলিল ইবরাহীম n কে রুশদ প্রদান করেন, যার ফলে তিনি ল�োকদের তাওহীদের দাওয়াত দেন, তাদের সাথে তর্ক করেন এবং তাদের গ�োমরাহি পরিষ্কারভাবে তুলে ধরেন। তাদের ক্ষতি, হুমকি, এমনকি আগুনে জীবন্ত পুড়িয়ে তাদের হত্যা প্রচেষ্টায় তিনি সবর করেন। তিনি আল্লাহর কাছে আশ্রয় চান আর আগুনকে প্রশান্ত ও নিরাপদ করার মাধ্যমে আল্লাহ তাকে উদ্ধার করেন। কুফরে অবিচল থাকার দরুন ইবরাহীম n তার পিতা ও ল�োকদের সাথে বার’আ বা পরিপূ র্ণ সম্পর্কচ্ছেদ করেন, তাদেরকে ত্যাগ করে হিজরত করেন: {আর সে বলল, ‘আমি আমার রবের দিকে যাচ্ছি, তিনি অবশ্যই আমাকে সু পথ প্রদর্শন করবেন।’} [আস-সাফফাত: ৯৯] তাই হিদায়াতপ্রাপ্ত খিলাফাহ দ্বীনের সকল হুকুমআহকাম কায়েম করে, সু ন্নাহ পুনর্জীবিত করে, বিদাআতের অবসান ঘটায় এবং কুফফার আর দুর্বিনীতদের বিরুদ্ধে জিহাদ করে। খিলাফাহ মানু ষের খেয়াল-খুশির অনু সরণ করে না। বরং আল্লাহ যা ভালবাসেন তা মান্য করে আর যা অপছন্দ করেন তা বর্জন করে, খিলাফাহ আল্লাহর আদেশে সাড়া দেয়। আল্লাহ তায়ালা বলেন, {সু তরাং তারা যেন আমার ডাকে সাড়া দেয় এবং আমার প্রতি ঈমান আনে। হয়ত�ো বা তারা সঠিক পথে চলবে।} [আলবাকারাহ: ১৮৬]

বৃ হত্তর ইমামাহ দ্বীনের পূ র্ণ বিকাশ সাধনে তৎপর আল্লাহর দ্বীন কায়েম করা ছাড়াও ধর্মীয় বিধান মত দুনিয়াবি বিষয় পরিচালনা করা, দ্বীন সু রক্ষা, মুসলিম ভূমিসমূ হ প্রতিরক্ষা এবং মুসলিমদের সম্মান ও সম্পদ হেফাজত করা মুসলিমদের খলিফার অন্যতম গুরুত্বপূ র্ণ ১৬

আর্টিকল

দায়িত্ব। এছাড়াও সর্বত্র দ্বীনের কর্তৃত্ব প্রসারের দায়িত্বও তার উপরে ন্যস্ত। আল্লাহ তায়ালা চান মুসলিমগণ দ্বীন ইসলামকে অন্য সকল দ্বীনের উপর বিজয়ী করতে এবং এর প্রাধান্য বিস্তারে কাজ করুক, যাতে আল্লাহর কালাম বুলন্দ হয় আর কুফরের বাণী হয় পদদলিত। আল্লাহ চান তাঁর দ্বীন স্পষ্টতঃ অন্য সকল দ্বীনের চেয়ে শীর্ষে আর�োহণ করুক। তিনি বলেন, {তিনিই তাঁর রাসূ লকে হিদায়াত ও সত্য দীন সহ প্রেরণ করেছেন, যাতে তিনি একে সকল দ্বীনের উপর বিজয়ী করেন, যদিও মুশরিকরা তা অপছন্দ করে।} [আত-তাওবাহ: ৩৩] আল্লাহর দ্বীন অন্য সকল দ্বীনের উপর স্পষ্টভাবে প্রাধান্য লাভের অন্তর্গত হল অন্য সকল দ্বীনের বিরুদ্ধে দলিল-প্রমাণ স্পষ্ট হওয়া। তাই আল্লাহ পরিষ্কার করেন যে, কেবল তাঁর দ্বীন সত্য আর বাকি যত দ্বীন আছে সব বাতিল এবং সেগুল�ো অপসারিত হবে। এই প্রাধান্যতার মধ্যে রয়েছে অন্য দ্বীনের অনু সারীদের উপর একে বিজয়ী করা, যাতে তাদের কর্তৃত্ব খর্ব হয় এবং তাদের অবকাঠাম�ো ধ্বসে পড়ে। তাই ইসলাম ও এর প্রথম যু গের মুজাহিদ অনু সারীদের দিয়ে আল্লাহ তৎকালীন কুফফারদের বিভিন্ন রাজত্ব ছাড়াও প্রধান দুই পরাশক্তি - র�োম ও পারস্য সাম্রাজ্যের পতন ঘটান, যারা নবুওয়্যাতের বিকাশের সময় বর্তমান ছিল। অন্য কথায়, আল্লাহর দ্বীন কুফফারদের উপর বিজয়ী হয় ও প্রাধান্য বিস্তার করে, যখন মুসলিমদের জন্য রাষ্ট্র গঠিত হয় যার ভিত্তি স্থাপন ও সু দৃঢ় হয় রাসূ ল g এবং পরবর্তীতে খ�োলাফায়ে রাশিদার মাধ্যমে। অনু রূপভাবে, মুসলিমদের খলিফা এবং তার সৈন্যগণ বর্তমানে সেই দায়িত্ব পালন করেন। তাই দাওলাতুল ইসলামের প্রতিষ্ঠা ব্যতীত মুসলিমদের বিজয় ও সম্মান অর্জন করা সম্ভব নয়, সেই দাওলাতুল ইসলাম যার মাধ্যমে খিলাফার পুনর্জাগরণ ঘটে।

দুনিয়া আল্লাহর এবং তিনি তাঁর সৎকর্মশীল বান্দাদের দুনিয়ার নেতৃত্ব প্রদান করেন যাকে মুসলিমদের যাবতীয় বিষয় তদারকির নেতৃত্ব দেয়া হয়েছে (তথা খলিফা, আল্লাহ তাকে সম্মানিত করুন) তার অন্যতম দায়িত্ব হল, দাওলাতুল ইসলামের ক্ষমতাকে সকল জমিনে ছড়িয়ে দেয়া, কারণ সকল জমিন আল্লাহর আর কাফিরের এতে ক�োন অধিকার নেই। আল্লাহ তায়ালা বলেন, {আর উপদেশ দেয়ার পর আমি কিতাবে লিখে দিয়েছি যে, ‘আমার য�োগ্যতর বান্দাগণই পৃথিবীর উত্তরাধিকারী হবে’।} [আল-আম্বিয়া: ১০৫] ইবনে আব্বাস h সহ মুফাসসিরগণের মতে, ‘জমিন’ অর্থ জান্নাত। ইবনে আব্বাস hআর�ো বলেন, “তিনি c তাওরাত ও যাবুরে অবহিত করেছেন এবং আসমান ও জমিন সৃ ষ্টির পূ র্বে তাঁর প্রজ্ঞায় ছিল যে, উম্মতে মুহাম্মদ g কে তিনি জমিনের নেতৃত্ব প্রদান করবেন এবং তাদের জান্নাতে দাখিল করবেন আর তারাই প্রকৃত সৎকর্মশীল।” এই দুই মন্তব্য সঠিক এবং তা পরস্পর বির�োধী নয়। জমিনের নেতৃত্ব আল্লাহর রাহে জিহাদ ব্যতীত অর্জিত হয় না। জিহাদ ইসলামের চূ ড়া, কারণ কাফিরগণ জিহাদ ব্যতীত তাদের কুফর আর ল�োকদের ইসলাম থেকে দূ রে সরান�ো থেকে ক্ষান্ত হয় না। ফলে আর-রাহমানের মিত্রগণ শয়তানের মিত্রদের বিরুদ্ধে জিহাদ পরিচালনা করে। আল্লাহ তায়ালা বলেন, {তাদের বিরুদ্ধে যু দ্ধ চালিয়ে যাও যে পর্যন্ত না ফিতনার অবসান হয় এবং দ্বীন সম্পূর্ণ রূপে আল্লাহর জন্য হয়ে যায়।} [আল-আনফাল: ৩৯] তিনি আর�ো বলেন, {ত�োমাদের কি হয়েছে যে, ত�োমরা আল্লাহর পথে যু দ্ধ করছনা? অথচ নারী, পুরুষ এবং শিশুদের মধ্যে যারা দুর্বল তারা বলে: হে আমাদের রব! আমাদেরকে অত্যাচারী এই নগর হতে নিষ্কৃতি দিন এবং আমাদের জন্য আপনার পক্ষ থেকে একজন অভিভাবক নির্ধারণ করুন। আর নির্ধারণ করুন আপনার পক্ষ থেকে সাহায্যকারী। যারা ঈমান এনেছে তারা লড়াই করে আল্লাহর রাস্তায়, আর যারা কুফরী করেছে তারা লড়াই করে তাগূ তের পথে। সু তরাং ত�োমরা লড়াই কর শয়তানের বন্ধুদের বিরুদ্ধে। নিশ্চয় শয়তানের চক্রান্ত দুর্বল।} [আন-নিসা: ৭৫-৭৬]। তাই দাওলাতুল ইসলাম আর এর সৈন্যগণ যদি আল্লাহর পথে লড়াই করে দুর্বলদের কুফর আর কাফিরদের থাবা থেকে রক্ষার কর্তব্য পালন না করে, তবে আর কারা তা করবে? মূ লতঃ এটা এক গুরুদায়িত্ব যা - খলিফা আর সৈন্যগণ সমভাবে - পালন করেন আর আমরা নিশ্চিত যে, আল্লাহ সত্বরই একে বিজয় প্রদান করবেন, কারণ যারা দ্বীনকে সাহায্য করে আল্লাহ তাদের সাহায্যের প্রতিশ্রুতি দিয়েছেন: {নিশ্চয়ই আল্লাহ তাকে সাহায্য করেন যে আল্লাহকে সাহায্য করে; নিশ্চয়ই আল্লাহ শক্তিমান, পরাক্রমশালী।} [আল-হাজ্জ: ৪০] বিবিধ আরবী ভাষাগত প্রক্রিয়ায় শপথ করে আল্লাহ তায়ালা সাহায্যের প্রতিশ্রুতির উপর জ�োর দিয়েছেন এবং তাঁর দুই মহান নামের (যার সব নামই মহিমান্বিত) উপরে গুরুত্ব আর�োপ করেছেন ‘আল-কাউয়ি’ (মহা শক্তিধর) ও ‘আল-আযিয’ (পরাক্রমশালী)। তাই তাঁর শক্তি ক�োন সৃ ষ্টির সমতুল্য নয়, কারণ তিনি হলেন তাদের স্রষ্টা। তিনি তাঁর ইচ্ছা অনু যায়ী সৃ ষ্টিকে ক্ষমতা প্রদান

করেছেন আর তিনি প্রকৃত শক্তিধর, অথচ তাঁর সৃ ষ্টি দুর্বল। তিনি স্বয়ংসম্পূর্ণ আর সকল সৃ ষ্টি তাঁর মুখাপেক্ষী। তিনি পরম প্রতাপশালী যাকে পরাজিত করা সম্ভব নয়। তিনি তাঁর মুমিন বান্দাদের সম্মানিত করেছেন এবং তিনি একাই তাদের জন্য যথেষ্ট আর তাদেরকে সহায়তার প্রতিশ্রুতি দিয়েছেন। তিনি বলেন, {আল্লাহ কি তাঁর বান্দার জন্য যথেষ্ট নন?} [আয-যু মার: ৩৬]

বৃ হত্তর ইমামাহ প্রতিষ্ঠার আবশ্যকতার প্রমাণ প্রথমত: কুরআন থেকে প্রাপ্ত দলিল। আল্লাহ তায়ালা বলেন, {হে মুমিনগণ, ত�োমরা আনু গত্য কর আল্লাহর ও আনু গত্য কর রাসূ লের এবং ত�োমাদের মধ্য থেকে কর্তৃত্বের অধিকারীদের।} [আন-নিসা: ৫৯] আত তাবারী হতে বর্ণিত আছে যে, আবু হুরায়রাহ h বলেন, “উলিল আমর হলেন নেতৃবর্গ।” অতঃপর আত তাবারী বলেন, “এ প্রসঙ্গে সবচেয়ে সঠিক মত হল যারা বলেন, ‘তারা হলেন নেতাগণ [যাদের আনু গত্যের মাধ্যমে] আল্লাহর আদেশ মান্য করা হয় আর মুসলিমদের কল্যাণ সাধিত হয়।’” ইবনে কাসির h বলেন, “যা স্পষ্ট প্রতীয়মান হয় তা হল - আর আল্লাহ সবচেয়ে ভাল জানেন - সাধারণ অর্থে আয়াতটি নেতা ও আলিম নির্বিশেষে সকলকে ব�োঝায় যারা ক্ষমতাসম্পন্ন।” আয়াতটি প্রমাণ করে, আল্লাহ সাধারণ মানু ষকে তাদের উপরে ক্ষমতাবান ব্যক্তিদের মান্য করা ওয়াজিব করেছেন - এবং তারা হলেন নেতাগণ - আর তাদেরকে মান্য করার আদেশ প্রকারান্তরে এই প্রমাণ বহন করে যে, নেতা মন�োনয়ন করা জরুরী। কারণ আল্লাহ এমন কাউকে মানার আদেশ করবেন না যার ক�োন অস্তিত্ব নেই আর মানু ষ তার প্রত্যাশায় কাঁদে। তাকে মান্য করার আদেশের কারণে তার অস্তিত্ব অত্যাবশ্যক আর তাই এটা ইঙ্গিত প্রদান করে যে, মুসলিমদের জন্য ইমাম মন�োনীত করা ওয়াজিব। আরও প্রমাণাদির মধ্যে রয়েছে রাসূ ল g এর প্রতি আল্লাহ তায়ালার এই বাণী, {সু তরাং আল্লাহ যা নাযিল করেছেন, তুমি তার মাধ্যমে ফয়সালা কর এবং ত�োমার নিকট যে সত্য এসেছে, তা ত্যাগ করে তাদের প্রবৃ ত্তির অনু সরণ কর�ো না।} [আল-মায়িদাহ: ৪৮] এছাড়াও তার পরবর্তী আয়াত যেখানে আল্লাহ তায়ালা বলেন, {আর তাদের মধ্যে তার মাধ্যমে ফয়সালা কর, যা

রুমিয়্যাহ

১৭

নবীদের কাজ ছিল কিতাবে নাযিলকৃত বিধান মত মানু ষের মাঝে ন্যায় প্রতিষ্ঠা করা আর শক্তি ও ক্ষমতা দিয়ে তা বহাল রাখা আর তা নবীদের উম্মতের পক্ষে ইমাম নিয়�োগ দেয়া ব্যতীত সম্ভব নয়, যিনি তাদের মাঝে ন্যায়-বিচার করবেন, সেনাবাহিনী গঠন করবেন, যা আল্লাহর দ্বীনকে বিজয়ী করবে। ইমাম ইবনে তাইমিয়্যাহ h বলেন, “আর এ কারণে রাসূ ল g তার উম্মতকে তাদের জন্য নেতা মন�োনীত করার আর নেতাদের তাদের আমানত পূ রণ করার নির্দেশ দিয়েছেন। আর যখন ল�োকদের মাঝে বিচার করবেন, তখন ন্যায় বিচার করবেন। এবং তিনি g তাদেরকে তাদের নেতাদের আনু গত্যের আদেশ করেছেন, যা প্রকারান্তরে আল্লাহর আনু গত্য করা।” (মাজমু আল ফাতওয়া)

খলিফাহ নিয়�োগ করে দাওলাতুল ইসলাম আল্লাহর হুকুম প্রতিষ্ঠিত করেছে

আল্লাহ নাযিল করেছেন এবং তাদের প্রবৃ ত্তির অনু সরণ কর�ো না। আর তাদের থেকে সতর্ক থাক যে, আল্লাহ যা অবতীর্ণ করেছেন, তার কিছু থেকে তারা ত�োমাকে বিচ্যুত করবে।} [আল-মায়িদাহ: ৪৯] মুসলিমদের মাঝে আল্লাহর নাযিলকৃত বিধান - অর্থাৎ তাঁর শরীয়াহ অনু যায়ী - বিচারের এই আদেশ আল্লাহ তায়ালার পক্ষ থেকে রাসূ ল g এর প্রতি আর রাসূ ল g এর প্রতি আহবান মূ লতঃ তার উম্মতের প্রতি আহবান, যেমনটা এখানে করা হয়েছে, যতক্ষণ না ক�োন দলিল দ্বারা নির্দিষ্টভাবে শুধু তাকেই ব�োঝায়। সু তরাং, বিচার দিবস পর্যন্ত আল্লাহর নাযিলকৃত বিধান মত শাসন প্রতিষ্ঠার জন্য সকল মুসলিমের প্রতি এটা আহবান। আর ইমামাহ প্রতিষ্ঠা ব্যতীত শাসন ও কর্তৃত্ব প্রতিষ্ঠা সম্ভব না, কারণ তা ইমামাহর কর্তব্য আর ইমামাহ ছাড়া তা পরিপূ র্ণভাবে কায়েম করা সম্ভব না। তাই, সকল আয়াত যা আমাদের আল্লাহ তায়ালার বিধান মত শাসন পরিচালনার আদেশ দেয়, সেগুল�ো ইমাম নিয়�োগের আবশ্যকতার দলিল, ইমাম যিনি এসকল কাজ আঞ্জাম দিবেন। আরও প্রমাণাদির মধ্যে রয়েছে আল্লাহ তায়ালার এই বাণী, {নিশ্চয় আমি আমার রাসূ লদেরকে স্পষ্ট প্রমাণাদিসহ পাঠিয়েছি এবং তাদের সাথে কিতাব ও (ন্যায়ের) মানদণ্ড নাযিল করেছি, যাতে মানু ষ সু বিচার প্রতিষ্ঠা করে। আমি আর�ো নাযিল করেছি ল�োহা, তাতে প্রচণ্ড শক্তি ও মানু ষের জন্য বহু কল্যাণ রয়েছে। আর যাতে আল্লাহ জেনে নিতে পারেন, কে না দেখেও তাঁকে ও তাঁর রাসূ লদেরকে সাহায্য করে। অবশ্যই আল্লাহ মহাশক্তিধর, মহাপরাক্রমশালী।} [আল-হাদীদ: ২৫] ১৮

আর্টিকল

দ্বিতীয়ত: সু ন্নাহ হতে প্রাপ্ত দলিল ক। রাসূ ল g এর বাণী হতে প্রাপ্ত সু ন্নাহ ভিত্তিক দলিল: রাসূ ল g হতে অনেক হাদীস বর্ণিত আছে, যা ইমাম নিয়�োগের আবশ্যকতার দলিল, এরূপ কতিপয় হাদীস হল: ১। আব্দু ল্লাহ ইবনে উমর h হতে বর্ণিত আছে যে, রাসূ ল g বলেন: “যেকেউ আনু গত্যের হাত সরিয়ে নেবে সে বিচার দিবসে আল্লাহর সাথে সাক্ষাত করবে আর তার ক�োন অজুহাত থাকবে না আর যেকেউ বাইয়াত ছাড়া মৃত্যু বরণ করে, সে জাহিলিয়াতের উপর মৃত্যু বরণ করে,” (সহীহ মুসলিম) অর্থাৎ ইমামের প্রতি আনু গত্য ও বাইয়াত প্রদান। আর তা ইমাম নিয়�োগের এবং তাকে শ�োনা ও মানার আবশ্যকতার পরিষ্কার ইঙ্গিত প্রদান করে। কারণ বাইয়াত যদি মুসলিমদের জন্য আবশ্যক হয়, আর বাইয়াত প্রদান করা হয় ইমামকে, তবে ইমাম নিয়�োগ দেয়া অবশ্য কর্তব্য। একইভাবে তাকে মান্য করা আর তার বিরুদ্ধে বিদ্রোহ না করা অবশ্য কর্তব্য। ২। ইরবাদ ইবনে সারিয়্যাহ হতে বর্ণিত সু পরিচিত হাদীস থেকে জানা যায়, তিনি বলেন যে, রাসূ ল g বলেছেন, “অবশ্যই ত�োমাদের মধ্যে যারা দীর্ঘ দিন বাঁচবে তারা অনেক মতভিন্নতা দেখাতে পাবে, তাই আমার সু ন্নাহ আর আমার হিদায়াতপ্রাপ্ত খ�োলাফায়ে রাশিদার সু ন্নাহ অনু সরণ কর। তা শক্তভাবে আঁকড়ে ধর আর মাড়ির দাঁত দিয়ে দৃ ঢ়ভাবে কামড়ে ধর আর নতুন আবিষ্কৃ ত বিষয়ের ব্যাপারে সাবধান থাক, কারণ প্রতিটি নব আবিষ্কৃ ত বিষয় বা বিদআতই হল�ো পথভ্রষ্টতা।” (আবু দাউদ ও আত তিরমিযী) মুতাওয়াতির সূ ত্রে বর্ণিত আছে যে, রাসূ ল g এর আর-রাফিকুল আ’লায় (তার রবের সর্বোচ্চ সান্নিধ্যে) তির�োধানের পরে সাহাবিগণ আবু বকর h এর প্রতি বাইয়াত প্রদান করেন। এরপর আবু বকর h উমর h কে তার উত্তরসূ রি হিসেবে নিয়�োগ দেন। তারপর উমর

h ছয়জন বাছাইকৃত সাহাবীদের নিজেদের মধ্য থেকে

উত্তরসূ রি নিয়�োগের দায়িত্ব দেন, যারা ছিলেন তৎকালীন সবচেয়ে সেরা সাহাবী, আর তারা নিজেদের মধ্য থেকে উসমান h কে বাছাই করেন - আল্লাহ তাদের সকলের উপর সন্তুষ্ট হন। তার শাহাদাতের পরে তারা আলী h এর প্রতি খলিফা হিসেবে বাইয়াত প্রদান করে। খিলাফাহ প্রতিষ্ঠার ক্ষেত্রে এই ছিল তাদের সু ন্নাহ আর তা করার ক্ষেত্রে তারা অবহেলা করেন নি। সু তরাং, রাসূ ল g এর আদেশ অনু যায়ী এক্ষেত্রে তাদের দৃ ষ্টান্ত অনু সরণ করা আমাদের জন্য ওয়াজিব। অনু রূপভাবে, সেসকল হাদীস এক্ষেত্রে প্রণিধানয�োগ্য যেখানে গুনাহ নয় এমন বিষয়ে শাসকের অবশ্য আনু গত্যের কথা বলা হয়েছে, এছাড়াও বাইয়াত প্রদানের হাদীস আর প্রথম যে ইমামকে বাইয়াত দেয়া হয়, তার বাইয়াত পরিপূ র্ণ করার আদেশ। মুসলিমদের ইমামদের বিরুদ্ধে বিদ্রোহের ব্যাপারে নিষেধাজ্ঞা এবং প্রকৃত ইমামের ক্ষমতার বিরুদ্ধে যে তর্ক করতে আসে, তার গর্দান ছেদের নির্দেশ। এসকল হাদীস মুসলিমদের ইমামের প্রয়�োজনীয়তার আদেশ দেয় আর তা ইমাম নিয়�োগের আবশ্যকতার ইঙ্গিত দেয়। শরয়ী ইমাম ব্যতীত মুসলিমদের জীবনে ক�োন কল্যাণ নেই। খ। রাসূ ল g এর আমল হতে সু ন্নাহ ভিত্তিক দলিল: আল্লাহ তায়ালা যখন নবী g কে প্রেরণ করেন আর যাদের ভাল গুণ ছিল, আল্লাহ যে ব্যাপারে সম্যক অবগত, তার প্রতি তারা ঈমান আনেন, তখন তার সাহাবীগণ তার আদেশ পালন করেন এবং তাকে মান্য করেন আর তা কেবল ইবাদতের ক্ষেত্রেই নয়। বরং, যেক�োন ক্ষেত্রে তিনি g ছিলেন তাদের আদর্শ, দাওয়াহ দেয়ার ক্ষেত্রে সংগঠিত করা, কুফফারদের সাথে আচার-আচরণ, নতুন ক�োন উদ্ভূত পরিস্থিতি সামাল দেয়া, যেমন - হাবাশা এবং

পরবর্তীতে মদীনায় হিজরত করা। মক্কা শক্ত ঘাঁটি না হওয়া মানে এই নয় মুসলিমগণের নেতৃত্ব ছাড়া বসবাস করা উচিত, যারা মুসলিমদের যাবতীয় বিষয় আঞ্জাম দিবে। রাসূ ল g ছিলেন মুসলিমদের জন্য ইমাম, শিক্ষক, পিতৃতুল্য এবং দয়াপরবশ সঙ্গী। যখন আল্লাহ তায়ালা মদীনার ল�োকদের থেকে তাঁর রাসূ ল g কে দ্বীনের ব্যাপারে সহায়তার জন্য প্রস্তুত করলেন, যারা তাকে সেভাবে রক্ষা করবে, যেভাবে তাদের স্ত্রী-সন্তানদের করে এবং পছন্দ-অপছন্দনীয় সকল ক্ষেত্রে তাকে শ�োনা ও মানার বাইয়াত দিলেন আর তারা ছিলেন তাদের জমিনে যথেষ্ট ক্ষমতাসম্পন্ন, তখন তিনি g তাদের দিকে হিজরত করলেন। এভাবে ইসলামী রাষ্ট্র প্রতিষ্ঠা রাসূ ল g এবং তার সৎকর্মশীল সাহাবিদের দিয়ে সম্পন্ন হয়। অধিকন্তু, কুরআন ও সু ন্নাহর দলিল ছাড়াও ইমাম নিয়�োগের ব্যাপারে সাহাবিদের ইজমা, এই সংক্রান্ত তাদের যে উদ্বেগ, রাসূ ল g এর ওফাতের পর তাকে দাফনের পূ র্বে একে প্রাধান্য দেয়া এবং এক ইমামের পর পরবর্তী ইমাম নিয়�োগে তাদের ইজমার ক্ষেত্রে অবিচলতা, এসব কিছু ই মুসলিমদের জন্য ইমাম নিয়�োগের আবশ্যকতার দলিল। ইমাম নিয়�োগের শরয়ী বাধ্য-বাধকতা অন্যতম বিষয় যাতে সকল যু গের আহলুস সু ন্নাহর আলিমগণ ঐক্যমত প�োষণ করেন, বিদাআত আর ভ্রান্ত ল�োক ছাড়া কেউ তার বির�োধিতা করে না আর তাদের বির�োধিতা আদ�ৌ ধর্তব্য নয়। আলহামদুলিল্লাহির রাব্বিল আলামিন।

কেবল মুমিনরাই তাদের ইমামের কাছে বাইয়াত দিতে এগিয়ে এসেছে

রুমিয়্যাহ

B

A

আর্টিকল

রুমিয়্যাহ

B

২২

আর্টিকল

হে মুজাহিদিন! মুনাফিকরা আর আল্লাহর রাস্তা যারা আপনাদের জন্য বন্ধ করে তারা আপনাকে বলবে, “ত�োমার কি মনে হয়ে ত�োমরা যা চাও তা আসলে বাস্তবে পূ র্ণ হবে? ত�োমার কি ধারণা ইসলামী খিলাফাহ বা নিদেন পক্ষে ইসলামী রাষ্ট্র কায়েম হবে? এটাত�ো অসম্ভব এবং বাস্তব নয় বরং কল্পনা মাত্র।” তারা এসব বললে আল্লাহ এই বানীটি স্মরণ করুণ: {যখন মুনাফিকরা এবং যাদের অন্তর ব্যাধিগ্রস্ত তারা বলতে লাগল, এদের দ্বীন এদের বিভ্রান্ত করেছে। বস্তুতঃ যারা ভরসা করে আল্লাহর উপর, সে নিশ্চিন্ত, কেননা আল্লাহ অতি পরাক্রমশীল, সু বিজ্ঞ। } [আল-আনফাল: ৪৯] আর তাদের বলুন, “রাসূ লুল্লাহ g এর সহীহ হাদিস অনু যায়ী নিশ্চয়ই আল্লাহ মুসলিমদের র�োম জয় করে দেবেন যেমন তিনি কন্সটান্টিপ�োল জয় করে দিয়েছেন।” তাদের বলুন, আমরা আল্লাহর পক্ষ থেকে নু সরতের আশা রাখি, আমাদের প্রত্যাশা তিনি আমাদের হ�োয়াট হাউস, ক্রেমলিন ও লন্ডন জয় করে দেবেন এবং আমাদের সাথে রয়েছে আল্লাহর ওয়াদা: {তোমাদের মধ্যে যারা ঈমান আনে ও সৎকর্ম করে, আল্লাহ তাদেরকে ওয়াদা দিয়েছেন যে, তাদেরকে অবশ্যই পৃথিবীতে শাসনকর্তৃত্ব দান করবেন। যেমন তিনি শাসনকর্তৃত্ব দান করেছেন তাদের পূ র্ববতীদেরকে।} [আন-নূ র: ৫৫] এটা কবে ঘটবে তা আমাদের চিন্তার বিষয় নয় এবং আল্লাহ এ ব্যাপারে আমাদের দায়িত্বশীল বানান নি। তিনি আমাদের কেবল দায়িত্ব দিয়েছেন দ্বীনের জন্য কাজ করতে এবং শরীয়াহ রক্ষা করতে, আমাদের পক্ষে যতদূ র সম্ভব সর্বাত্মক চেষ্টা করে যাওয়াই আমাদের দায়িত্ব। ফলাফলের মালিক আল্লাহ, ত�োমার কাজ বীজ ব�োনা, ফল ত�োলা নয় যারা এগিয়ে যায় আল্লাহ তাদের জন্য সেরা সাহায্যকারী যখন ইমাম আহমাদ r ক�োরআনের সৃ ষ্টি সংক্রান্ত ফিতনার কারণে ভুক্তভুগি হলেন, আর যখন সে ফিতনা শাসকের শক্তিতে শক্তিশালী হয়ে আবির্ভূত হল, তখন বিদআতিদের প্রধান আহমাদ ইবনে আবু দাউদ ইমাম আহমাদের কাছে এসে দম্ভভরে বলল, “হে আহমাদ, বাতিল কিভাবে হকে উপর বিজয়ী হয়ে গেছে তা লক্ষ্য করেছ?” শুনে ইমাম আহমাদ উত্তর দিলেন, “নিশ্চয়ই, বাতিল হকের উপর বিজয়ী হয় নি… বাতিল হকের উপর তখনই বিজয়ী হবে যখন মানু ষের অন্তর হক থেকে বাতিলের দিকে সরে যাবে। আর আমাদের অন্তর এখন�ো হকের উপর দৃ ঢ় রয়েছে।” তাদের বলুন যেমন ইয়াকুব n বলেছিলেন, {অতঃপর যাত্রী দল যখন বের হয়ে পড়ল তখন তাদের পিতা বলল: ত�োমরা যদি আমাকে অপ্রকৃতিস্থ মনে না কর তাহলে বলি: আমি ইউসু ফের ঘ্রাণ পাচ্ছি।} [ইউসু ফ: ৯৪] তাই এত দুঃখ-কষ্টের মাঝেও আমরা স্বস্তি, বিজয় এবং তামকীনের বাতাস পাই... যদিও আপনি হয়ত দ্বিমত করবেন এবং অনেকে হয়ত আপনাকে বলবে, “আসলে ত�োমরা ত�োমাদের আগের ছায়ায় পড়ে আছ�ো।

উহুদের যু দ্ধে মুনাফিকরা সাহাবিদের বলেছিল, “ত�োমাদের পূ র্বপুরুষের দ্বীনে ফিরে যাও।” আর সময়কাল নির্বিশেষে মুজাহিদরা ক�োন মুসিবতে পড়লে বা মৃত্যু, জখম, জেল ও নির্যাতনের স্বীকার হলে মুনাফিকরা মুমিনদের এ কথাই বলবে। তারা যদি আপনাকে তা বলে আপনি উত্তরে বলুন, {নিশ্চয় আল্লাহ মুমিনদেরকে রক্ষা করেন} [আল-হাজ্জ: ৩৮] এবং {আল্লাহ অবশ্যই তাকে সাহায্য করেন যে তাঁকে সাহায্য করে।} [আল-হাজ্জ: ৪০] আর মুনাফিকরা আপনাকে আর-রাজীর সাথীদের কথা বলবে যাদের সাথে মুশরিকরা প্রতারণা করেছিল, “ফিতনায় পড়াদের সর্বনাশ, যারা এমনভাবে প্রাণ হারাল। তারা তাদের পরিবারের সাথেও থাকেনি আর তাদের সাথীর বার্তাও পৌঁছে দেয় নি।” আর যখনই ক�োন ভাই নিহত হবেন তারা একই ভাবে বলবে… তারা বসে থেকে নিরাপদও থাকেনি আর মুনকার ও ধ্বংসও র�োধ করতে পারে নি। তাই আপনি এটা যখন শুনবেন, তাদের তাই বলুন যা সত্যবাদী (রাদি২) খাদিজা বলেছিলেন, “আনন্দিত হ�োন, কারণ, আল্লাহ কসম, আল্লাহ আপনাকে কখন�োই অপদস্থ করবেন না!” তাই আমরা আল্লাহর রাস্তার প্রত্যেক মুজাহিদকে বলি: না, কখন�োই নয়, আল্লাহ আপনাকে অপদস্থ করবেন না, আপনি আত্মীয়তার বন্ধন অটুট রাখেন, শরীয়তের প্রতিরক্ষা করেন, আল্লাহর রাহে ইয়াহূ দ, ক্রুসেডার ও মুরতাদ কুফফারের বিরুদ্ধে জিহাদ করুন। ইতিহাসবিদ, মুহাম্মদ আল-বাসাম, তার বই আদদারুর ওয়াল-মাফাখির ফি আখবারুল ‘আরবুল আওয়াখ এ মিশরের রাজার বিরুদ্ধে যু দ্ধে নাজদী দাওয়ার উলামা সম্পর্কে বলেন, "না, আল্লাহর কসম, মিসরের শাসক মুজাহিদদের দুর্বলতা বা কাপুরুষতার কারণে তাদের বিরুদ্ধে বিজয়ী হয়নি, বরং আরবদের বিশ্বাসঘাতকতা বা সেখানকার অধিবাসীদের সমর্থনের কারণে।" হে মুজাহিদগণ! আপনারা আল্লাহর কাছে নিজেদের বিক্রি করেছেন এবং আপনাদের সামনে একটি বিকল্প ছাড়া আর কিছু ই নেই, তা হল বিক্রিত বস্তুকে ক্রেতার হাতে সমর্পণ করা: {নিশ্চয়ই আল্লাহ জান্নাতের বিনিময়ে মুমিনদের থেকে তাদের জান ও মাল কিনে নিয়েছেন। তারা আল্লাহর পথে যু দ্ধ করে, অতঃপর মারে এবং মরে। এটাই তাওরাত, ইঞ্জিলে এবং কুরআনে আল্লাহর দেয়া ওয়াদা হিসেবে বর্ণিত হয়েছে এবং অঙ্গীকার পালনে আল্লাহর চেয়ে কে বেশি বিশ্বস্ত? তাই আল্লাহর সাথে ত�োমাদের যে লেনদেন হয়েছে, সেজন্য আনন্দিত হও এবং এটাই বড় সাফল্য।} [আত-তাওবাহ: ১১১] আর ক্রেতা ক্রীত বস্তু পেলে তা দিয়ে তিনি যাই চান তাই করতে পারেন। যদি তিনি চান, তবে তিনি তাকে ক�োন দুর্গে কিংবা কারাগারে রাখতে পারেন, উত্তম কাপড় দিয়ে তাকে সাজাতে পারেন অথবা পারেন তাকে নগ্ন অবস্থায় রাখতে যেখানে কেবল তার শুধু গ�োপনাঙ্গ ঢাকা থাকে, তিনি তাকে সম্পদশালীতে রূপান্তরিত করতে

রুমিয়্যাহ

২৩

মুজাহিদিন আল্লাহ রাস্তায় লড়াই করেন, তাই তারা মারেন ও মরেন

পারেন কিংবা নিঃস্ব করে দিতে, তিনি তাকে ফাঁসির কাষ্ঠে ঝ�োলাতে পারেন কিংবা শত্রু দ্বারা তাকে পরাভূত করতে বা হত্যা এবং ছিন্নভিন্ন করতে দিতে পারেন। যিলালের লেখক আসহাবুল উখদুদ এর ঘটনাবলী সম্পর্কে মন্তব্য করার সময় বলেন, "মুমিনরা রক্ষা না পাওয়া এবং কুফফারদের উপর বিজয়ী না হওয়ার এই দৃ ষ্টান্তটি দরকার ছিল। এটা এজন্যে যে, মুমিন ও আল্লাহ দিকে দাওয়াতকারীদের মানসিকতায় এটি যাতে সু দৃঢ় হয়ে যায় যে তাদের শেষ পরিণতি এরকম কিছু একটা হতে পারে, এই বিষয়ে এবং তাদের সর্ব বিষয়ে শেষ সিদ্ধান্ত আল্লাহরই, তাদের সমস্ত কিছু এবং তাদের আকিদাহ আল্লাহর উপর নির্ভর করে। “তাদের কাজ হল দায়িত্ব পালন করা, এবং তারপর তাদের যেতে হবে। এবং তাদের কর্তব্য হল আল্লাহকে বেছে নেয়া, এবং জীবনের উপর আকিদাকে প্রাধান্য দেওয়া, ঈমানের সঙ্গে দুর্দশা অতিক্রম করা এবং তাদের আমলে ও নিয়তে আল্লাহর সাথে সিদক বা সত্যবাদিতা অবলম্বন করা। তারপর আল্লাহ তাদের এবং তাদের শত্রুদের কাজে লাগাবেন, তাঁর দাওয়াতে এবং তাঁর দ্বীনে, যেভাবে তিনি ইচ্ছে করেন এবং তাদের এমন সমাপ্তি দেবেন যা আল্লাহ জানেন এবং উপযু ক্ত মনে করেন যা ঈমানের ইতিহাসে বিরল নয়।" এবং তারা প্রকৃতপক্ষে আল্লাহর নিয়�োগকৃত কর্মী... এটা কি মেষ বিক্রেতা মেষ বিক্রি করা পর ক্রেতা মেষ জবাই করলে তার সাথে বিক্রেতার রাগান্বিত হওয়া কি মানায় ? আপনারা কি আল্লাহর এবং তাঁর রাসূ লের g সিংহের (হামজা) ক্ষেত্রে কি ঘটেছিল তা কি শ�োনেননি? তার পেট কেটে নাড়িভুঁড়ি বের করা হয়েছিল, তার কলিজা খুলে নেয়া হয়ে ছিল, তাকে ছিন্নবিচ্ছিন্ন করা দেয়া হয়েছিল। আপনারা কি শ�োনেননি উহুদের যু দ্ধে সৃ ষ্টির সেরার g ক্ষেত্রে কি ঘটেছিল? নবী এবং রাসূ লগণের কথা বিবেচনা করুন, যারা ছিলেন সৃ ষ্টির সেরা : ইব্রাহিম n কে নিক্ষেপ করা হয়েছিল অগ্নিকুণ্ডে, জাকারিয়া n ২৪

আর্টিকল

কে করাত দিয়ে করা হয়েছিল দুই টুকর�ো, ইয়াহিয়া n কে করা হয়েছিল শিরশ্ছেদ, আইয়ু ব n হয়েছিলেন চরম ক্ষতির শিকার, ইউনু স n কে রাখা হয়েছিল তিমির পেটে এবং ইউসু ফ n কে বিক্রি করা হয়েছিল স্বল্পমূ ল্যে এবং কারাবন্দী হয়েছিলেন কয়েক বছর – এতসব সত্ত্বেও এরা সবাই তাদের রব ও মাওলা আল হকের প্রতি সন্তুষ্ট ছিলেন। সালাফদের মধ্যে কেউ কেউ বলতেন, "'যদি শুধু এটা না ঘটত!' আল্লাহ সিদ্ধান্তে ঘটা কিছু সম্পর্কে এমন কিছু আমার মুখ দিয়ে বের হবার চেয়ে আমার শরীর ছিন্ন বিচ্ছিন্ন হয়ে যাওয়া আমার কাছে বেশী প্রিয়"। অতএব, হে আমার ভাইয়েরা, তাদের একজন হ�োন যাদের পরিকল্পনা তাদের রবের পরিকল্পনার বিপরীত নয়, এবং যাদের পছন্দসমূ হ আল্লাহর পছন্দসমূ হের বির�োধী হয়না, কারণ তারা কখনও আল্লাহর রাজত্বের ব্যাপারে, তাঁর পরিকল্পনার বিষয়ে হস্তক্ষেপের চিন্তাও করেনা কিংবা বলে না "যদি এটা হত, তাহলে এটা ঘটত", বা "এটা হতে পারে" বা "সম্ভবত" বা "শুধুমাত্র যদি"। তাঁর মুমিন বান্দার জন্য আল্লাহর পছন্দই সেরা পছন্দ, এবং এটাই উত্তম, তা যতই কঠিন মনে হ�োক না কেন, সম্পদ, অবস্থান, ক্ষমতা, পরিবার এমনকি পুর�ো দুনিয়া হারালেও। আর বদর যু দ্ধের কথা চিন্তা করুন: কিছু সাহাবী n সেই সময় কেবল (কুরাইশের বাণিজ্য) কাফেলা হস্তগত করতে চেয়েছিলেন, কিন্তু আল্লাহ তাদের জন্য বেছে নিলেন যু দ্ধের জন্য এগিয়ে যাওয়া, আর দুট�ো ব্যাপারের মধ্যে রয়েছে বিশাল পার্থক্য। কাফেলায় কি ছিল? স্রেফ খাদ্য যা খাওয়া হয় এবং তারপর তা বর্জ্যে পরিণত হয়, বস্ত্র যা পরিধান করা হয় এবং তারপর নিক্ষিপ্ত হয় এবং অস্থায়ী পার্থিব জিনিসসমূ হ। আর সেই যু দ্ধ! যার মাধ্যমে আল্লাহ হক এবং বাতিলের পার্থক্য নির্ণয় করে দিয়েছিলেন, এর সাথে শিরকের পরাজয় এবং পতন ঘটে আর তাওহীদের উত্থান এবং স্ফুটন হয়। এছাড়া বেশ কিছু মুশরিক নেতা নিহত হয় যারা ইসলামের সামনে পাথরের মত দাঁড়িয়ে ছিল। এবং এটাই যথেষ্ট যে আল্লাহ বদর যু দ্ধ অংশগ্রহণকারীদের

বলেন, "ত�োমরা যা খুশি তা কর, আমি ত�োমাদের ক্ষমা করে দিয়েছি।" হে মুজাহিদগণ! কঠিন সময়ে পিছু হটাদের সংখ্যা বাড়লে কষ্ট পাবেন না, আনাস hথেকে বর্ণিত, “কুরাইশরা রাসূ লুল্লাহ g এর সাথে শান্তি চুক্তি স্থাপন করল এবং চুক্তির একটি শর্ত ছিল: ‘যে কেউ আপনাদের কাছ থেকে (আমাদের কাছে) আসবে আমরা তাকে আপনাদের কাছে ফিরিয়ে দেব না এবং যে কেউ আমাদের কাছ থেকে আপনাদের কাছে যাবে তাকে আমাদের কাছে ফিরিয়ে দিতে হবে।’ তখন সাহাবীরা বললেন, ‘আমরা কি এই কথা লিখব�ো?’ তিনি বললেন, ‘হ্যাঁ, কারণ যে আমাদের থেকে তাদের কাছে যায়, আল্লাহ তাকে আমাদের থেকে দূ রে রাখুন আর যারা তাদের কাছ থেকে আমাদের কাছে আসে, আল্লাহ তাকে পরিত্রাণ দেবেন এবং তার জন্য ক�োন এক উপায় তৈরি করে দেবেন।’” [মুসলিম] অতএব, আল্লাহ যার কাছ থেকে সরে গেছেন তার ব্যাপারে দুঃখিত হবেন না। এবং কত চমৎকার যা ইবনু ল কাইয়িম r বলেন, "আপনারা সত্যের পথ অনু সরণ করুন এবং (এই পথে) ভ্রমণকারীদের সল্প সংখ্যার কারণে একাকীত্ব ব�োধ করবেন না"। এবং যখনই আপনি একা অনু ভব করেন, আপনার আগের সঙ্গীদের দিকে তাকান এবং তাদের সাথে য�োগ দিতে সর্বাত্মক চেষ্টা করুন। আর তাদের ছাড়া অন্য কারও প্রতি মন�োয�োগ দেবেন না, কারণ তারা আপনার ক�োন কাজে আসবে না। আর তারা আপনাকে ডাকলে আপনি ফিরেও তাকাবেন না, কারণ যদি আপনি তাদের দিকে মন�োয�োগ দেন তাহলে তারা আপনাকে সরিয়ে নিয়ে যাবে এবং আপনার পথর�োধ করবে।" অতএব, জিহাদের পথ থেকে র�োধ করার জন্য দস্যু এবং পরাজিত ব্যক্তিদের উপস্থাপিত সন্দেহের দিকে কান দেবার ব্যাপারে সতর্ক থাকুন। কারণ ব্যাপারটি হল আল্লাহর কাছ থেকে সম্পূর্ণরূপে সফলতা পাওয়া, প্রকৃতপক্ষে আল্লাহ তাদের ক্ষমা করেননি, তাই তাদের অন্তরে ও মাথায় প্রচুর বই-পুস্তক থাকা সত্ত্বেও তিনি তাদেরকে পরিত্যাগ করেছেন। সু তরাং ব্যাপারটি জ্ঞানের প্রাচুর্য নিয়ে নয়, বরং আল্লাহকে ভয় করা নিয়ে, যা ইমানের মাপকাঠি, আল্লাহ বলেন, {হে মুমিনগণ! যদি ত�োমরা আল্লাহকে ভয় কর তবে আল্লাহ ত�োমাদেরকে একটি মানদণ্ড দেবেন। ত�োমাদের পাপ ম�োচন করবেন এবং ত�োমাদের ক্ষমা করবেন। আল্লাহ অতিশয় অনু গ্রহশীল।} [আল-আনফাল: ২৯] আল্লাহ শাইখুল ইসলামের প্রতি রহম করুণ যিনি বলেছেন, “উম্মাহ সব ধরনের ইলম হাসিল করেছে, তাই আল্লাহ কার�ো অন্তর আল�োকিত করলে তাকে ইলমের দিকে চালিত করেন, আর তিনি কাউকে অন্ধ করলে কিতাবের আধিক্য তার জন্য বিভ্রান্তি ও গ�োমরাহি ছাড়া কিছু ই আনয়ন করে না” হে আল্লাহ, মুও য়াহিদদের দুনিয়ায় তামকীন দিন!

হে আল্লাহ, মুজাহিদদের দুনিয়ায় তামকীন দিন! হে আল্লাহ, তাদের সৈন্যবাহিনীকে ঐক্যবদ্ধ করুন, তাদের বিচ্ছিন্নতা সরিয়ে দিন এবং এবং তাদের নিয়তের পরিশুদ্ধতা দান করুন! হে আল্লাহ, আপনার সু র ক্ষা দিয়ে তাদের রক্ষা করুন! হে আল্লাহ, আপনার সু র ক্ষা দিয়ে তাদের রক্ষা করুন! হে আল্লাহ, আপনার সু র ক্ষা দিয়ে তাদের রক্ষা করুন! হে আল্লাহ! আপনার চ�োখ দিয়ে তাদের রক্ষা করুন, যা ঘু ম ায় না, অথচ সৃ ষ্টিকে ঘু ম াতে হয়! হে আল্লাহ, তাদের জন্যে যা কিছু ভাল�ো তা সহজ করে দিন! হে আল্লাহ, আল্লাহ যারা তাদের কল্যাণ চায় তাদের সমস্ত কল্যাণ দান করুণ, আর যারা তাদের অকল্যাণ চায় তাদের আল-আজিজ ও আল-মু কতাদিরের দ্বারা ধ্বংস করে দিন। হে আল্লাহ, তাদের এবং তাদের সমস্ত ইজ্জত-সম্মানের রক্ষা করুন! হে আল্লাহ, তাদের এবং তাদের সমস্ত ইজ্জত-সম্মানের রক্ষা করুন! হে আল্লাহ, তাদের এবং তাদের সমস্ত ইজ্জত-সম্মানের রক্ষা করুন! হে আল্লাহ, তারা আসলে নিঃস্ব, অতএব, আপনার মহিমা দ্বারা তাদেরকে সম্মান দান করুন, হে রাব্বু ল আলামিন! হে আল্লাহ, তারা দরিদ্র, তাই আপনি আপনার অনু গ্রহ দিয়ে তাদের সমৃদ্ধ করুন, হে রাব্বুল আলামিন! হে আল্লাহ, উম্মাতে মুহাম্মাদিকে পু নরুজ্জীবিত করুন! হে আল্লাহ, উম্মাতে মুহাম্মাদিকে পু নরুজ্জীবিত করুন! হে আল্লাহ, উম্মাতে মুহাম্মাদিকে পু নরুজ্জীবিত করুন! হে আল্লাহ, উম্মাতে মুহাম্মাদিকে বিজয় দান করুন! হে রাব্বুল আলামিন! হে আমাদের রব, হে আমাদের রব! হে আমাদের রব, অত্যাচারীদের বিরুদ্ধে আমাদের সাহায্য করুন! হে আমাদের রব, কাফিরদের বিরুদ্ধে আমাদের সাহায্য করুন! হে আল্লাহ, আমাদের রক্ত গ্রহণ করুন যতক্ষণ না আপনি সন্তুষ্ট হন! হে আল্লাহ, আমাদের রক্ত গ্রহণ করুন যতক্ষণ না আপনি সন্তুষ্ট হন! হে আল্লাহ, আমাদের রক্ত গ্রহণ করুন যতক্ষণ না আপনি সন্তুষ্ট হন! হে আল্লাহ, বন্য পশুর পেট আর পাখির খাবার! হে আল্লাহ, বন্য পশুর পেট আর পাখির খাবার! হে আল্লাহ, বন্য পশুর পেট আর পাখির খাবার! আলহামদুলিল্লাহি রাব্বিল আলামিন।

রুমিয়্যাহ

২৫

নিফাক, এটি একটি দুরার�োগ্য আধ্যাত্মিক ব্যাধি যাতে ব্যক্তি নিজের অজান্তেই আক্রান্ত হতে পারেন, কারণ এ বিষয়টি মানু ষের নিকট গ�োপন থাকে এবং এর ফলে প্রায়ই কেউ মনে করে যে, সে সঠিক কাজ করছে, যদিও আসলে সে মন্দ কাজে লিপ্ত। নিফাকী বড় ও ছ�োট এই দুইভাগে বিভক্ত। বড় নিফাকের পরিণাম হল, জাহান্নামের সর্বনিম্ন স্তরে চিরস্থায়ী বসবাস। এটা হল, বাহ্যিক ভাবে মু স লিমদের দেখান�ো যে, আল্লাহ, তাঁর কিতাবসমূ হ, তাঁর রাসূ লগণ ও বিচার দিবসের প্রতি সে বিশ্বাস, কিন্তু বাস্তবে সে সবকিছু তে সে অবিশ্বাস প�োষণ করে - সে মানে না যে, আল্লাহ তাঁর ক�োন বান্দার প্রতি ওহী নাযিল করেছেন, যাকে মানব মণ্ডলীর জন্য রাসূ ল হিসেবে মন�োনীত করা হয়, যিনি তাঁর অনু মতিক্রমে তাদের হিদায়েতের পথে পরিচালিত করেন এবং তাঁর প্রতাপ ২৬

আর্টিকল

ও শাস্তি থেকে তাদের সাবধান করেন। আল্লাহ তায়ালা মুনাফিকদের নিশ্চিতভাবে প্রকাশ করেছেন, কু রআনে তাদের গ�োপন দিকসমূ হ উন্মোচন করেছেন এবং তাঁর বান্দাদের কাছে তাদের কার্যকলাপ তুলে ধরেছেন, যাতে তারা নিফাক এবং মু নাফিকদের ব্যাপারে সতর্ক হতে পারে। সু রা আল বাকারাহ’র শুরুতে তিন ধরনের ল�োকের কথা উল্লেখ করা হয়েছে: মুমি ন, কাফির আর মুনাফিক। তিনি (সু ব) মু মি নদের ব্যাপারে চার আয়াত, কাফিরদের ব্যাপারে দুই আয়াত আর মু নাফিকদের ব্যাপারে তের�ো আয়াতের অবতারণা করেন, তাদের পক্ষ হতে ইসলাম ও মুসলিমদের উপর সাধারণ দুর্বিপাক আর তাদের ফিতনার আতিশয্যের দরুন। বস্তুতঃ ইসলামের প্রতি তাদের ফিতনা অত্যন্ত ভয়াবহ, কারণ তারা বাহ্যিক ভাবে ইসলামের অন্তর্ভুক্ত, ইসলামের প্রতি অনু গত

এবং এর সমর্থ ক ও সহয�োগী বলে দাবি করে, অথচ তারা ইসলামের ঘ�োরতর শত্রু। অসতর্ক ল�োকেরা ভুল ধারনার বশবর্ তী হয়ে ধরে নেয় তারা ইলম ও হকের উপর আছে যা আসলে চরম মাত্রার অজ্ঞতা ও ফাসাদ। আল্লাহর কসম, কত ইসলামের ঘাঁটি তারা ধ্বংস করেছে? কত ইসলামের দুর্গের মূ লে আঘাত হেনে তা ধ্বংস করেছে? ইসলামের কত নিশানা তারা মুছে দিয়েছে? আর কত সংখ্যক ইসলামের ঝাণ্ডা তারা পরিত্যাগ করেছে? ইসলাম সমূ লে বিনাশ সাধনের লক্ষ্যে সন্দেহের নিড়ানি দিয়ে কতবার তারা এর গ�োড়ায় আঘাত হেনেছে? কতবার তারা ইসলামী ঝর্ ণা র উৎস সমূ হ ভরাট করে চিরতরে তা ছেঁটে ফেলতে আর জ্বালিয়ে দিতে উদ্যত হয়েছে? আর এভাবে ইসলাম আর মুস লিমগণ তাদের দ্বারা অনবরত ফিতনায় আক্রান্ত আর পরীক্ষিত হতে থাকে এবং তাদের শুবু হাত (সন্দেহ ব্যাধি) দ্বারা অব্যাহত ভাবে নিগৃহ ীত হতে থাকে - আঘাতের পরে আঘাত যদিবা তারা সবসময় নিজেদের সংশ�োধনকারী বলে দাবি করে। আল্লাহ বলেন, {জেনে রাখ, নিশ্চয় তারা ফাসাদকারী; কিন্তু তারা বু ঝে না।} [আল-বাকারাহ: ১২], {তারা তাদের মু খে র ফুঁৎ কারে আল্লাহর নূ র কে নিভিয়ে দিতে চায়, কিন্তু আল্লাহ তাঁর নূ রকে পূ র্ণতা দানকারী। যদিও কাফিররা তা অপছন্দ করে।} [আসসাফ: ৮] তারা নাযিলকৃত ওহি বর্জনে সহমত প�োষণ করে এবং ওহির মাধ্যমে হিদায়েত অনু স রণ না করে তা পরিহারে একতাবদ্ধ, যেমনটি এই আয়াত গুল�োতে এসেছে: {তারপর ল�োকেরা তাদের মাঝে তাদের দ্বীনকে বহুভাগে বিভক্ত করেছে। প্রত্যেক দলই তাদের কাছে যা আছে তা নিয়ে উৎফুল্ল।} [আল-মুমি নু ন: ৫৩], {প্রতারণা করার উদ্দেশে তারা একে অপরের কাছে চিত্তাকর্ষক কথাবার্তা বলে।} [আল-আন’আম: ১১২], এই কারণে {তারা এ কুরআনকে পরিত্যক্ত গণ্য করেছিল।} [আল-ফু রকান: ৩০] ঈমানের গুণাবলী তাদের অন্তরে পাওয়া যায় না, তাই তারা তা অনু ধ াবন করে না। ঈমানের ভিত্তি তাদের অন্তর থেকে তির�োহিত হয়, ফলে তারা তা ধরে রাখতে পারে না। তাদের মতামত আর ধ্যান-ধারণার অন্ধকার দিয়ে ঈমানের সূ র্য আচ্ছাদিত হয়, ফলে তারা দেখতে পায় না। আল্লাহ তাঁর রাসূ লের প্রতি যে হিদায়েত প্রেরণ করেছেন, তারা তা অগ্রাহ্য করে। না তারা এর প্রতি ক�োন গুরুত্ব দেয়, আর তাদের খেয়াল-খুশি আর ধারণার বশে তা প্রত্যাখ্যানে ক�োন সমস্যা আছে বলে মনে করে না। তারা নাযিলকৃত ওহীকে এর প্রকৃ ত মর্ যাদ া থেকে বিচ্যুত করেছে এবং তাৎপর্য ও নির্ধারণী ভূ মিকা হতে ঐশী বাণীকে পৃথক করেছে আর একে মিথ্যা সন্দেহের বেড়াজালে আচ্ছন্ন করেছে। ঘাপটি মেরে থেকে এভাবে ক্রমাগত তাতে আঘাত হেনেছে।

ক�োন কৃ পণ মেযবানের কাছে অতিথির আগমন যেরূপ, তাদের কাছে ওহী ঠিক সেরূপ বলে বিবেচিত হয়। ফলে ক�োন বদান্যতা আর অভ্যর্থনা ছাড়াই সে তাকে বরণ করে। দূ র থেকে তাকে গ্রহণ করে যাতে সে ক্ষান্ত হয়। আর তারা বলে, “ক�োনক্রমেই এখান থেকে যেতে পারবেন না”। এই কপট আতিথেয়তা যেমন অনিবার্যভাবে দেখা দেয়, তেমনি এই ঐশী বাণী তাদের কাছে ক্লেশকর মনে হয়। এর বির�োধিতায় তারা বিভিন্ন নিয়ম-কানু ন আর মূ লনীতি তৈরি করে। যখন এই আয়াতসমূ হ নাযিল হয়, তখন তারা বলে, “এই কেচ্ছা-কাহিনীর ভাষারীতি দিয়ে আমরা কি করব যা আমাদের আশ্বস্ত করে না?” আর সাধারণ ল�োকেরা বলে, “পরবর্তীদের মধ্যে যারা অগ্রগামী তারাই আমাদের জন্য যথেষ্ট, কারণ তারা পূ র্ববর্তীদে র তুলনায় অধিকতর জ্ঞানী এবং প্রমাণ ও সাক্ষ্য প্রতিষ্ঠা পদ্ধতিতে তারা অধিকতর বলিষ্ঠ। তারা সরলপ্রাণ ও বিশুদ্ধ হৃদয়ের অধিকারী আর যাচাই-বাছাইয়ের ভিত্তি প্রণয়নে তারা অযথা কালক্ষেপণ করে নি। পূ র্ববর্তী গণ যা আদিষ্ট তা পালনে আর নিষিদ্ধ বিষয় পরিত্যাগে তৎপর ছিলেন। তাই পরবর্তীদের পন্থা অধিকতর জ্ঞানসমৃ দ্ধ ও যথার্থ: অন্যদিকে পূ র্ববর্তীদের পন্থা অপেক্ষাকৃত কম বু দ্ধিসম্পন্ন, যদিও নিরাপদ”। তাই কুরআনের আয়াত আর হাদীসের মর্যাদাকে নামিয়ে তারা এই সময়ের খলিফার পর্যায়ে নিয়ে আসে - যেখানে কেবল মুদ্রায় তার নাম খচিত থাকে আর খু ৎবায় মিম্বারে প্রশংসা করা হয়: অথচ বিচারের বেলায় অন্য বিচার পদ্ধতি প্রয়�োগ করা হয়, তার বিচার শ�োনা হয় না, মানাও হয় না। ঈমানের লেবাসে তারা নিজেদের অবগুণ্ঠিত করে, তাদের হদয় বক্র ও আত্ম বিস্মৃত এবং হিংসা ও অবিশ্বাসে পরিপূ র্ণ। তাদের বাহ্যিক দিক আনসারদের মত, অথচ তাদের অন্তঃকরণে যা আছে তা কুফর তু ল্য। তাদের জিহ্বা মুসলিমদের জিহ্বার অনু রূপ, কিন্তু তাদের অন্তর তাদের মত যারা মু সলিমদের প্রতি বিরুদ্ধাচরণ করে এবং তারা বলে, {আমরা ঈমান এনেছি আল্লাহর প্রতি এবং শেষ দিনের প্রতি’, অথচ তারা মুমি ন নয়।} [আল-বাকারাহ: ৮] প্রতারণা আর ষড়যন্ত্র তাদের মূ লধন এবং মিথ্যা আর ঠকবাজি তাদের বেসাতি। তাদের বিবেক-বু দ্ধি দুনিয়াবি স্বার্থ দ্বারা পরিচালিত হয়- মুমি ন, কাফির সবাই তাদের প্রতি সন্তুষ্ট- যেখানে তারা উভয়পক্ষ থেকে নিরাপত্তা লাভ করে। আল্লাহ বলেন, {তারা আল্লাহ ও মু’ মিনদেরকে প্রতারিত করে, আসলে তারা নিজেদেরকে ছাড়া অন্য কাউকে প্রতারিত করে না, কিন্তু এটা তারা উপলব্ধি করতে পারে না।} [আলবাকারাহ: ৯] সন্দেহ আর উচ্চাকাঙ্ক্ষার ব্যাধি তাদের হৃদয়কে

রুমিয়্যাহ

২৭

গ্রাস করে আর এভাবে তাকে ধ্বংস করে। অশুভ চিন্তা তাদের অন্তরের সু মতির উপর প্রাধান্য পায় এবং তা তাকে অসু স্থ করে তুলে। ফলে তাদের দুরাচার তাদেরকে ধ্বংস করে। চিকিৎসকগণ তাদের এই ব্যাধি সারাতে অক্ষম। আল্লাহ বলেন, {তাদের অন্তরে আছে ব্যাধি, অতঃপর আল্লাহ তাদের ব্যাধি বাড়িয়ে দিয়েছেন আর তাদের জন্য রয়েছে যন্ত্রণাদায়ক শাস্তি, কারণ তারা মিথ্যেবাদী।} [আল-বাকারাহ: ১০] যেকেউ তাদের সন্দেহের থাবার শিকার হবে, তার ঈমান চূ র্ণ-বিচূ র্ণ হবে, যে তার অন্তরকে তাদের অশুভ ফিতনার প্রতি আকৃষ্ট করবে, সে যন্ত্রণাময় জ্বলন্ত আগুনে নিক্ষিপ্ত হবে। যেকেউ তাদের প্রতারণামূ ্লক সংশয়ে কর্ণপাত করবে, তা তার হৃদয় ও ঈমানের মাঝে প্রতিবন্ধক হয়ে দাঁড়াবে। দুনিয়ায় তাদের ফিতনা অগণিত, কিন্তু অধিকাংশ মানু ষ সে সম্পর্কে জানে না। আল্লাহ বলেন, {তাদেরকে যখন বলা হয়, ‘পৃথি বীতে ফাসাদ সৃ ষ্টি কর�ো না’; তারা বলে, ‘আমরা ত�ো সংশ�োধনকারী’। জেনে রাখ, নিশ্চয় তারা ফাসাদকারী; কিন্তু তারা বু ঝে না।} [আল-বাকারাহ: ১১-১২] তাদের মধ্যে যারা কু রআন ও সু ন্নাহ অনু সরণ করে, তা কেবল ল�োক দেখান�োর জন্য করে, যেমন ক�োন গাধা এক গাদা বইয়ের ভার বহন করে। তারা কু রআন ও সু ন্নাহ অসম্মান করে এবং তা প্রত্যাখ্যান করে আর এর অনু স ারীদের ব�োকা হিসেবে গণ্য করে। আল্লাহ বলেন, {আর যখন তাদেরকে বলা হয়, ‘ত�োমরা ঈমান আন যেমন ল�োকেরা ঈমান এনেছে’, তারা বলে, ‘আমরা কি ঈমান আনব যেমন নির্বোধরা ঈমান এনেছে’? জেনে রাখ, নিশ্চয় তারাই নির্বোধ; কিন্তু তারা জানে না।} [আল-বাকারাহ: ১৩] তাদের প্রত্যেকের দুটি চেহারা রয়েছে, প্রথম চেহারায় সে মু মি নদের সালাম জানায় আর অপর চেহারায় সে তার কাফির ভাইয়ের কাছে ফিরে যায়। অনু রূ পভাবে, তার দুটি জিহ্বা, প্রথম জিহ্বার উপর ভিত্তি করে মুমি নগণ তাদের গ্রহণ করে আর অপর জিহ্বা দিয়ে তার গ�োপন অভিব্যক্তি প্রকাশ পায়। আল্লাহ বলেন, {আর যখন তারা মু মিনদের সাথে মিলিত হয়, তখন বলে ‘আমরা ঈমান এনেছি’ এবং যখন তাদের শয়তানদের সাথে একান্তে মিলিত হয়, তখন বলে, ‘নিশ্চয় আমরা ত�োমাদের সাথে আছি। আমরা ত�ো কেবল উপহাসকারী’।} [আল-বাকারাহ: ১৪] কু রআন ও সু ন্নাহ ’র অনু স ারীদের বিদ্রূপ ও হেয় জ্ঞান করে তারা কুর’আন ও সু ন্নাহ পরিত্যাগ করে। তাদের অর্জিত জ্ঞানের অহমিকায় কুরআন ও সু ন্নাহ’র বিচারের প্রতি আত্মসমর্পণে অস্বীকৃতি জানায়, সেই জ্ঞান বৃ দ্ধি তাদের জন্য গর্ব ও অহংকার ছাড়া আর কিছু বয়ে আনে না। তাই যারা ঐশী বিধান আঁকড়ে ২৮

আর্টিকল

ধরে তাদেরকে নিয়ে সবসময় তাদের ঠাট্টা তামাশা করতে দেখা যায়। তবে {আল্লাহ তাদের প্রতি উপহাস করেন এবং তাদেরকে তাদের অবাধ্যতায় বিভ্রান্ত হয়ে ঘ�োরার অবকাশ দেন।} [আল-বাকারাহ: ১৫] অন্ধকার দরিয়ায় সংশয়ের ন�ৌকায় সওয়ার হয়ে তারা সওদা করে বেড়ায়, সন্দেহের কল্পিত ঢেউ তাদের উপরে আছড়ে পড়ে। প্রবল বাতাস তাদের জন্য সমস্যা তৈরি করে, ন�ৌকার পালে আঘাত হেনে তাদের ধ্বংস করে দেয়। আল্লাহ বলেন, {এরাই তারা, যারা হিদায়াতের বিনিময়ে পথভ্রষ্টতা ক্রয় করেছে। কিন্তু তাদের ব্যবসা লাভজনক হয়নি এবং তারা হিদায়াতপ্রাপ্ত ছিল না।} [আল-বাকারাহ: ১৬] ঈমানের নূ র তাদের অন্তরে প্রজ্বলিত হয়, এই নূ রে র প্রভাবে তারা হিদায়েত ও পথভ্রষ্টতা বুঝতে পারে। কিন্তু পরবর্তীতে সেই নূ র নিভে যায়, পরে লাল অগ্নির জ্বলন্ত অঙ্গার ছাড়া আর কিছু অবশিষ্ট থাকে না। এভাবে তারা শাস্তিপ্রাপ্ত হয় এবং এর অন্ধকারে হাতড়ে মরে। আল্লাহ বলেন, {তাদের অবস্থা ঐ ব্যক্তির ন্যায় যে আগুন প্রজ্বলিত করল, অতঃপর যখন তার পার্শ্ববর্তী সমস্ত স্থান আল�োকিত হল, তখন আল্লাহ তাদের আল�ো ছিনিয়ে নিলেন এবং তাদেরকে অন্ধকারের মধ্যে ছেড়ে দিলেন, সু তরাং তারা কিছু ই দেখতে পায়না।” [আল-বাকারাহ: ১৭] তাদের অন্তরের শ্রবণশক্তি বধির র�োগে ভারাক্রান্ত, ফলে তারা ঈমানের আহ্বানকারীদের ডাক শুনতে পায় না। আর যে চ�োখ দিয়ে তারা দেখে তা আচ্ছাদিত, ফলে তারা কুর’আনের সত্যতা বুঝতে পারে না এবং তাদের জিহ্বা সত্যের ব্যাপারে নির্বাক, ফলে তারা তা বলতে অপারগ। আল্লাহ বলেন, {তারা বধির-মূ কঅন্ধ। তাই তারা ফিরে আসবে না।} [আল-বাকারাহ: ১৮] ওহীর বারিপাত তাদের উপর বর্ষিত হয়, যাতে রয়েছে হৃদয় ও আত্মার জীবন, কিন্তু তারা কেবল বজ্রপাত সদৃ শ হুঙ্কার আর প্রতিশ্রুতি শুনতে পায় আর দিবারাত্র তাদের উপর কদর প্রযু ক্ত হয়। তাই তারা কানে আঙ্গু ল দেয়। তাদের জামায় মুখ ঢেকে আর পদচিহ্ন মুছে সরে পড়তে উদ্যত হয়, যাতে তারা পালিয়ে যেতে পারে। তথাপি, তাদের জনসমক্ষে আহবান করা হয়, সঠিক দৃ ষ্টিসম্পন্ন ব্যক্তিদের নিকট তাদের আসল চেহারা প্রকাশিত হয়। তাদের ক্ষেত্রে দুই ধরনের উপমা তু লে ধরা হয়, পরিস্থিতি ভেদে প্রতি উপমা যেক�োন এক দলের প্রকৃত রূপ প্রকাশ করে: যারা তর্কে লিপ্ত হয় আর যারা অন্ধভাবে অনু সরণ করে। আল্লাহ বলেন, {অথবা যেমন আকাশের বর্ষণমু খর মেঘ, যাতে আছে গাঢ় অন্ধকার, বজ্রধ্বনি ও বিদ্যুৎ চমক, বজ্রধ্বনিতে মৃ ত্যু ভয়ে তারা তাদের কানে আঙ্গু ল ঢুকিয়ে দেয়। আল্লাহ কাফেরদেরকে পরিবেষ্টন করে আছেন।} [আল-বাকারাহ: ১৯]

তাদের দূ রদর্শিতা এতই ক্ষীণ যে বারিপাতের বিদ্যুৎ চমকানিতে যে আল�ো আর এর অর্থের যে ঔজ্জ্বল্য তা তারা অনু ধ াবন করতে পারে না। তাদের কান প্রতিশ্রুতি, আদেশ-নিষেধের বজ্রধ্বনি শুনতে পায় না, ফলে তারা থমকে দাঁড়ায়। শ্রবণশক্তি সম্পন্ন হয়েও তাদের শ্রবণ ক�োন কাজে আসে না আর দৃ ষ্টিশক্তি সম্পন্ন হয়েও তারা চ�োখ দিয়ে পথের দিশা খুঁজে পায় না। আল্লাহ বলেন, “বিদ্যুৎচমক তাদের দৃ ষ্টি কেড়ে নেয়ার উপক্রম হয়। যখনই তা তাদের জন্য আল�ো দেয়, তারা তাতে চলতে থাকে। আর যখন তা তাদের উপর অন্ধকার করে দেয়, তারা দাঁড়িয়ে পড়ে। আর আল্লাহ যদি চাইতেন, অবশ্যই তাদের শ্রবণ ও চ�োখসমূ হ নিয়ে নিতেন। নিশ্চয় আল্লাহ সব কিছু র উপর ক্ষমতাবান।” [আল-বাকারাহ: ২০] কু রআন ও সু ন্নাহ থেকে তাদের গুণাবলী জানা যায়, যারা চিন্তা-ভাবনা করে এবং ঈমান ও দূ রদৃ ষ্টি সম্পন্ন তাদের জন্য পরিষ্কারভাবে তা বর্ণনা করা হয়েছে। আল্লাহর শপথ, তারা এমন ল�োক যাদের ক�োন ইখলাস নেই, এটা যে কার�ো জন্যই সবচেয়ে নিকৃষ্ট অবস্থা। অলসতা তাদেরকে পরম করুণাময়ের আদেশ পালনে গাফেল করে ত�োলে, তাই ইখলাস তাদের জন্য বিশাল এক ব�োঝা। আল্লাহ বলেন, {নিশ্চয় মু ন াফিকরা আল্লাহকে ধ�োঁ ক া দেয়। আর তিনি তাদেরকে ধ�োঁক ায় ফেলেন। আর যখন তারা সালাতে দাঁড়ায় তখন অলস ভাবে দাঁ ড় ায়, তারা ল�োকদেরকে দেখায় এবং তারা আল্লাহকে কমই স্মরণ করে।} [আন-নিসা: ১৪২] তারা দু ই মেষপালের মাঝে হারান�ো মেষের মত, ক�োথাও স্থির না হয়ে এক পাল থেকে আরেক পালের দিকে যায়। তারা দুই পালের মাঝে দাঁড়িয়ে হিসাব কষতে থাকে, দু ই দলের মাঝে ক�োন পাশে পাল্লা বেশি ভারী আর অধিক সম্মানিত। আল্লাহ বলেন, {তারা এর মধ্যে দ�োদু ল্যমান, না এদের দিকে আর না ওদের দিকে। আর আল্লাহ যাকে পথভ্রষ্ট করেন তুমি কখন�ো তার জন্য ক�োন পথ পাবে না।} [আন-নিসা: ১৪৩] তারা বসে অপেক্ষা করে আর দেখতে থাকে, ুক রআন ও সু ন্নাহ র অনু স ারীদের কি পরিণতি হয়। যদি তারা আল্লাহর পক্ষ থেকে বিজয় লাভ করে, তখন তারা বলে, “আমরা কি ত�োমাদের সাথে ছিলাম না?” এবং তারা আল্লাহর নামে দৃ ঢ় কন্ঠে শপথ করে। আর যদি করআন ও সু ন্নাহর শত্রুগণ বিজয় লাভ করে, তখন তারা বলে, “ত�োমরা কি বুঝতে পার না যে, আমাদের ভ্রাতৃত্বের বাঁধন মজবুত আর আমাদের আত্মীয়তার বন্ধন দৃ ঢ় ?” যদি কেউ তাদের সম্পর্কে জানতে চায়, তবে সে যেন রাব্বু ল আলামিনের কালাম থেকে তাদের গুণাবলীর ব্যাপারে জানার চেষ্টা করে। এরপর তাদের সম্পর্কে জানতে আর ক�োন দলিলের দরকার হবে না: আল্লাহ বলেন, {ওরা এমন যারা ত�োমাদের সম্বন্ধে

প্রতীক্ষা করছে; এবং যদি ত�োমরা আল্লাহর পক্ষ হতে জয়লাভ কর তাহলে তারা বলে: আমরা কি ত�োমাদের সঙ্গে ছিলাম না? এবং যদি ওটা কাফিরদের ভাগ্যে ঘটে তাহলে বলে- আমরা কি ত�োমাদের নেতৃত্ব করিনি এবং মু মি নদের থেকে ত�োমাদেরকে রক্ষা করিনি? অতঃপর আল্লাহ কিয়ামতের দিন ত�োমাদের মধ্যে বিচার করবেন; এবং আল্লাহ কখনও মুমি নদের বিরুদ্ধে কাফিরদেরকে বিজয়ী করবেন না।} [আননিসা: ১৪১] তাদের কথার নমনীয়তা আর মাধুর্যে শ্রোতা অভিভূত হয়, যখন তারা আল্লাহর নামে শপথ করে: অথচ তাদের অন্তরে থাকে মিথ্যা আর অসততা। তাদেরকে হক্কের ব্যাপারে গাফেল আর বাতিলের প্রতি অনু র াগী দেখা যায়, তাই পরম করুণাময় যিনি শান্তি প্রদানকারী, তাঁর পবিত্র বাণী থেকে তাদের চারিত্রিক গুণাবলী সম্পর্কে সাবধান হ�োন। আল্লাহ বলেন, {এবং মানু ষের মধ্যে এমনও আছে যার পার্থিব জীবন সংক্রান্ত কথা ত�োমাকে চমৎকৃত করে, আর সে নিজের (অন্তরস্থ সততা) সম্বন্ধে আল্লাহকে সাক্ষী করে থাকে, কিন্তু বস্তুত: সে হচ্ছে কঠ�োর কলহপরায়ণ ব্যক্তি।} [আল-বাকারাহ: ২০৪] তারা তাদের অনু সারীদের প্রতি যা আদেশ করে তার দরুন সাধারণ মানু ষ ও জমিনে ফিতনার বিস্তার ঘটে। আর যা কিছু বারণের ফলে দুনিয়ায় তাদের স্বার্থ হাসিল হয়, সেসব কিছু তারা নিষেধ করে। তাদেরকে ঈমানদারদের মাঝে দেখতে পাওয়া যায়, যারা সালাত আদায় করে, যিকর করে ও যু হদ অবলম্বন করে। আল্লাহ বলেন, {যখন সে প্রত্যাবর্তন করে তখন তার উদ্দেশ্য থাকে দুনিয়ায় অশান্তি সৃ ষ্টি করা এবং শস্যক্ষেত্র ও জীব-জন্তু বিনাশ করা; এবং আল্লাহ অশান্তি ভালবাসেন না।} [আল-বাকারাহ: ২০৫] তারা সবাই সমান, নিজেরা মন্দ আমল করে অপরকেও মন্দের আদেশ করে আর নিজেরা সৎকাজ পরিত্যাগ করে অন্যদেরও তা থেকে নিষেধ করে। তাদের ধন সম্পদ আল্লাহর পথে এবং যেভাবে ব্যয় করলে তিনি সন্তুষ্ট হন তাতে কার্পণ্য করে। কত অসংখ্যবার আল্লাহ তাঁর নেয়ামতের কথা স্মরণ করিয়ে দেন অথচ তারা মু খ ফিরিয়ে নেয় আর তাতে বীতশ্রদ্ধ হয়? আর তাদের কতজনের আসল চেহারা তিনি উন্মোচিত করেছেন, যাতে মুমি ন বান্দাগণ তাদের ব্যাপারে সাবধান হতে পারে? তাই হে মুমি নগণ, খেয়াল করে শুনু ন: {মু নাফিক পু রুষ ও মু ন াফিক নারীরা একে অপরের অংশ, তারা মন্দ কাজের আদেশ দেয়, আর ভাল কাজ থেকে নিষেধ করে, তারা নিজদের হাতগুল�োকে সঙ্কুচিত করে রাখে। তারা আল্লাহকে ভুলে গিয়েছে, ফলে তিনিও তাদেরকে ছেড়ে দিয়েছেন, নিশ্চয় মু নাফিকরা হচ্ছে ফাসিক।} [আত-তাওবাহ: ৬৭]

রুমিয়্যাহ

২৯

দাওলাতুল ইসলামে আমার হিজরাহ দারুল কুফর ছেড়ে দারুত তাওহীদে বসবাস করার উপায় খ�োজা আর দশজনের থেকে আলাদা ছিল না। আমার এ যাত্রায় আমি আমার শক্তি-সামর্থ্যের সীমাবদ্ধতাকে উপেক্ষা করে একমাত্র আল্লাহর উপর তাওয়াক্কুল করে পথের সমস্ত বিপদ-আপদ থেকে মুক্তির উপায় খুঁজে বের করার চেষ্টা করেছি। আজ সারা দুনিয়া একত্রিত হয়েছে খিলাফার বিরুদ্ধে, ওরা আল্লাহর নূ রকে নিভিয়ে দিতে চাইছে, এরকম পরিস্থিতিতে অটল ও ধৈর্যশীল থাকার জন্য এই যাত্রা আমাকে তৈরি করেছে, শক্তি যু গিয়েছে এবং এটা ছিল আমার আত্মশুদ্ধির একটা মাধ্যম।

আমার স্বামীর শাহাদাতের সংবাদ আমার সাবেক স্বামী - আল্লাহ তাকে কবুল করুন - শামে দাওলাতুল ইসলামের মুজাহিদদের একজন হয়ে লড়ছিলেন, আমি বাচ্চাদের নিয়ে তার সাথে য�োগ দেয়ার জন্য তার ইঙ্গিতের অপেক্ষায় অস্ট্রেলিয়ায় রয়ে গিয়েছিলাম। ছয় মাস অতিক্রান্ত হল এবং এটা ছিল ‘ডিসেম্বর ২০১৩’ যখন তিনি আমাকে বললেন, ৩০

আর্টিকল জন্য ব�োনদের

“লিওয়া আত-তাওহীদ” এর মুরতাদ গুন্ডাবাহিনী

“আমি ত�োমাকে দাওলাতুল ইসলাম ফিল ইরাক ওয়াশশামের প্রতি আমার আনু গত্য নিশ্চিত করছি। আমি এর আমীর আবু বকর আল বাগদাদী আল হ�োসাইনী আল কুরাঈশীকে বাইয়াত দিয়েছি। আমরা অন্যান্য দলগুল�োর বিশ্বাসঘাতকতা এবং একটি প্রোপাগান্ডা অভিযানের আঁচ পাচ্ছি। জাবাতুন নু সরাকে আমরা যেমনটা মনে করতাম তারা তা নয়। দাওলাই হচ্ছে সত্যিকার মুজাহিদ দল। তারা গনতন্ত্র অথবা জাতীয়তাবাদের জন্য লড়ছে না, বরং তারা শরীয়াহ বাস্তবায়নের জন্যই লড়ছে! ভাইয়েরা ত্রুটিমুক্ত নন এবং আমাদের সমস্যা রয়েছে কিন্তূ একমাত্র তারাই সঠিক আকিদাহ ও মানহাজের অনু সরণ করছে এবং আল্লাহর কসম, খিলাফতের ঘ�োষণা সন্নিকটে আর তা হয়ত আমার লাশের উপর দিয়ে আসবে, তারা ছাড়া আর কারও কাছ থেকে তা আসবে না! হকের তালাশে সবসময় আন্তরিক থাকবে এবং আল্লাহ কখনই ত�োমাকে ত্যাগ করবেন না। তার উপর ভরসা রাখ।” অল্প সময় পরই আমি জানতে পারলাম ‘৪ঠা জানু য়ারি’ আমার সাবেক স্বামী উলাইয়াহ হালাবের হারিতান শহরে একদল মুজাহিদদের সাথে সাহাওয়াত কর্তৃক অতর্কিত হামলার শিকার কিছু ভাইদের সাহায্যের জন্য এগিয়ে গেছেন। কিন্তু যাত্রাপথেই তারা ‘লিওয়া আত-তাওহীদ’ এর দুবৃত্তদের অতর্কিত আক্রমণের শিকার হন। তারা সংঘর্ষে জড়িয়ে পড়েন এবং আধাঘণ্টার মধ্যেই তিনি তার চ�োয়ালে গুলিবিদ্ধ হন। ভাইয়েরা দ্রুত তাকে শত্রুদের ফায়ারিং লাইন থেকে সরিয়ে নেন এবং অল্প কয়েক মিনিট পর তিনি তার শাহাদাহর ঘ�োষণা দিয়ে তার প্রভুর কাছে ফিরে যান, ইনশাআল্লাহ তিনি এখন সবুজ পাখির ভিতর আল্লাহর আরশ থেকে ঝুলন্ত লন্ঠনে। সংবাদটি তিক্তমধুর ছিল। আমি আমার সাবেক স্বামীর জন্য খুব খুশি ছিলাম - আল্লাহ তাকে কবুল করুন যেহেতু আল্লাহ তার শাহাদাতের ইচ্ছাকে অপূ র্ণ রাখেন নি – আমরা তার ব্যাপারে তাই ধারণা করি আর আল্লাহই তার বিচারক - কিন্তূ আমি একটু চিন্তিত হয়ে পড়লাম

কারণ আমাকে এখন সন্তানদের নিয়ে একাই হিজরাহ করতে হবে।

মুরতাদদের মুখ�োশ খুলে পড়ল আর মুজাহিদগণ সত্যের ওপর অটল রইলেন এটা আল্লাহ সাহাওয়াতদের প্রকাশ করে দেয়ার খুব বেশি আগে নয়, তারা কুফফার ও তাওয়াগীতদের সাথে মিত্রতা করে তহবিল ও বিভিন্ন রকমের সাহায্য গ্রহণ করছিল। যেসব জায়াগায় তাদের তামকীন ছিল তারা সেখানে শরীয়তের বাস্তবায়ন করেনি, মুসলিমদের জন্য শান্তি আর নিরাপত্তার ব্যবস্থাও করেনি, উল্টো, অত্যাচার ও নিপীড়ন ব্যাপকভাবে রয়েই গেল। ইতিমধ্যে দাওলাতুল ইসলাম রাক্কাহ এবং শামের অন্যান্য অনেক শহর মুক্ত করে তাদের সমস্ত সু রক্ষিত অঞ্চলগুল�োতে শরীয়াহ বাস্তবায়ন করেছে। অবশ্য তা ইসলাম ও জিহাদের দাবীদারদের নিন্দা আর অপমান, কুফফারদের খুশি করাতে দাওলার সমাল�োচনা এবং দাওলাতুল ইসলামের বিরুদ্ধে ইসলামকে ছিনতাইয়ের অভিয�োগ আনা বাধা হতে পারেনি। অথচ বাস্তবে ওই সমস্ত সামাজিক-মাধ্যম আচ্ছন্ন ভাঁড় যাদেরকে অনেকে ‘আলিম’ হিসেবে জানে, তারাই কুফরী নির্বাচনে ভ�োট দেওয়া, কুফফারদের সাথে শান্তিপূ র্ণ সহাবস্থান অবলম্বন করা, তাগূ তদের শাসন মেনে নেওয়া এবং অন্যান্য গ�োমরাহির মাধ্যমে আমাদের বিশুদ্ধ দ্বীনকে ছিনতাই ও বিকৃত করেছে। দাওলাতুল ইসলাম শাম বিজয়ের পাশাপাশি তাদের লক্ষ্য ছিল পরিষ্কার - খিলাফাহ পুনঃপ্রতিষ্ঠার পথ তৈরি করা। তারাই ছিল সত্যিকার মুজাহিদীন, আমি নিজেকে আর সন্তানদেরকে এই মহৎ অভিযানের অংশ বানাতে চাচ্ছিলাম। আমি সন্তানদেরকে খিলাফতের ছায়ায় লালনপালন করতে চাচ্ছিলাম, যেখানে তাদেরকে কুফর, শিরক,

রুমিয়্যাহ

৩১

প্রকাশ্য ফাহাশা ও পাপমুক্ত পরিবেশে সঠিক আকিদাহ শিক্ষা দেওয়া হবে। আমি তাদেরকে বড় করতে চাচ্ছিলাম বাস্তব জিহাদের মাঝে, শুধুমাত্র সীরাহ ও তাফসীরের কিতাবের পাতায় নয়, এসব কিছু ই করেছি শুধু এই কারণে, যাতে আমরা দুনিয়াতে সফল হতে পারি এবং আল্লাহর কাছে শহীদ হিসেবে ফিরে যেতে পারি, ফাসিক হিসেবে নয়। আমি আর অস্ট্রেলিয়ায় বসবাস বরদাস্ত করতে পারছিলাম না, আর আমাদের তথাকথিত আলিমদের দিকনির্দেশনা ছিল অসহনীয়। দুর্বল ও নিপীড়িতদের বাচাতে দাতব্য প্রতিষ্ঠানে মাসিক ৩০ ডলার দান করার বাহিরে তারা ক�োন সমাধান দিতে পারত না, আর এই সীমা নির্ধারণ করেছিল অলস কাপুরুষেরা যারা আসলে সত্যিকার পুরুষই নয়! জিহাদ পরিত্যক্ত এবং খিলাফাহর অনু পস্থিতির কারণে উম্মাহ অপদস্থ, পরাভূত ও পরাজিত, এই পরিস্থিতিতে আমাদের ভূমিগুল�োতে বিজয়, শক্তিমত্তা ও তামকীন এবং আখিরাতে সফলতা অর্জনের জন্য জিহাদই একমাত্র পথ। কিন্তূ গ�োমরাহির দিকে দাওয়াতকারীরা কি কখনও এটা মেনে নিয়ে প্রকাশ্যে ঘ�োষণা করবে?!

হিজরতের পথে প্রথম পদক্ষেপ আমার সাবেক স্বামীর শাহাদাতের পর আমি শামে আমার হিজরতের প্রস্তুতি নিতে শুরু করি। আমার ইদ্দাহ শেষ হবার পর আমাকে দ্রুত বের হতে চাইছিলাম, আমি আমার বাবা মায়ের বাসায় ছিলাম এবং তাদের অলক্ষ্যে হিজরার জন্য বের হওয়ার উপায় নিয়ে উদ্বিগ্ন ছিলাম। এক রাতে কিয়ামুল লাইলের সময় দ�োয়া করলাম, “হে আল্লাহ! যারা আমার পথে বাধা হয়ে দাঁড়াবে আর আমার হিজরাহকে বাধাগ্রস্ত করবে তাদেরকে আমার কাছ থেকে সরিয়ে দিন এবং আমার তাদের দৃ ষ্টিসীমা থেকে দূ রে সরিয়ে দিন”! সত্যিই, আল্লাহ আমার দ�োয়া কবুল করলেন। আমার বাবা একটি ফ�োনে একটি কল আসল, তিনি জানতে পারলেন তাকে অন্য একটি দেশে এক ব্যবসায়িক মিটিংয়ে অংশ নিতে হবে। তিনি কয়েক দিনের মধ্যেই সেখানে গেলেন আর আমার মাও শীঘ্রই তার সঙ্গী হলেন। ইতিমধ্যে আমার শ্বশুরপক্ষ তাদের নিজেদের কাজে ব্যস্ত হয়ে পড়ল, আমার পরিকল্পনার দিকে তারা মন�োয�োগ দেয়ার সু য�োগ পেল না। ASIO (অস্ট্রেলিয়ান সিকিউরিটি ইন্টেলিজেন্স অর্গানাইজেশন) কেও ৩২

ব�োনদের জন্য

আল্লাহ অন্ধ করে দিলেন এবং তাদের সার্বক্ষণিক প্রচেষ্টা সত্ত্বেও তারা আমার যাত্রায় বাধা দেওয়ার মত যথেষ্ট তথ্য য�োগাড় করতে পারল না। আমি আমার ফ্লাইট এমনভাবে সাজালাম যাতে মনে হয় আমি পারিবারিক দেখা-সাক্ষাতের উদ্দেশ্যে লেবানন যাচ্ছি। আমার পরিকল্পনা ছিল আবুধাবিতে যাত্রাবিরতিকালে তুরস্ক যাবার টিকেটের ব্যবস্থা করা। আমার ফ্লাইটের কয়েক দিন আগে ভাইব�োনেরা আমার ইচ্ছার কথা জেনে গেল, এবং ফ্লাইটের আগের রাতে আমার ভাই মা-বাবার কাছে আমার পরিকল্পনা প্রকাশ দেয়, স্বভাবতই তারা ভয়ানক ক্রুদ্ধ হলেন। তারা আমাকে যেতে নিষেধ করলেন, আমার ভাইকে আমাদের পাসপ�োর্ট ও টিকেটগুল�ো নিয়ে নিতে এবং আমরা যাতে ক�োন ক্রমেই ঘর থেকে বের হতে না পারি সে দিকে নজর দিতে বললেন। আমি সেজদায় পড়ে আল্লাহর সাহায্য ভিক্ষা চাইলাম। অবশেষে আল্লাহ আমার বাবার অন্তর পরিবর্তন করে দিলেন এবং তিনি আমাকে লেবানন যেতে বললেন ও আবুধাবিতে আমাকে নিতে আসবেন বলে জানালেন। আমি তার অনু র�োধে সায় দিতে ইতস্তত করছিলাম, কিন্তূ আমি জানতাম বাধা দিলে আমার সবকিছু আবার কেড়ে নেয়া হবে, সু তরাং আমি রাজি হলাম এবং যাবার প্রস্তুতি নিলাম। আমার বাবা-মা স্বাভাবিক ভাবেই ভয় পেয়ে গিয়েছিলেন আর আমি তাদেরকে ক�োন রকম আঘাত দিতে চাইনি এবং আমার শ্বশুরপক্ষেরও ব্যথা বেদনা বাড়াতে চাইনি, কিন্তূ আল্লাহ বলেন, {তুমি আল্লাহ ও পরকালে বিশ্বাসী এমন ক�োন সম্প্রদায়কে পাবেনা বন্ধু ত্ব করতে তার সাথে যে আল্লাহ ও তার রাসূ লের বির�োধিতা কর, যদিও তারা তাদের বাবা, অথবা পুত্র, অথবা ভাই, অথবা জ্ঞাতি-গ�োষ্ঠী হয়। এরাই, যাদের অন্তরে আল্লাহ ঈমান লিখে দিয়েছেন এবং তার পক্ষ থেকে রুহ দ্বারা তাদের শক্তিশালী করেছেন। তিনি তাদের প্রবেশ করাবেন এমন জান্নাতসমূ হে যার তলদেশে ঝর্ণাধারা প্রবাহিত হয়, সেখানে তারা চিরস্থায়ী হবে। আল্লাহ তাদের প্রতি সন্তুষ্ট এবং তারাও তার প্রতি সন্তুষ্ট। এরাই আল্লাহর দল। জেনে রাখ, নিশ্চয়ই আল্লাহর দলই সফলকাম।} [আল-মুজাদিলাহ: ২২] যাত্রার সময় হয়ে এল�ো, আমরা ক�োন সমস্যা ছাড়াই বিমানে উঠলাম এবং আবুধাবির ১৪ ঘণ্টার ফ্লাইটে আমার বাচ্চারা শান্তই ছিল। আমি বারবার ইস্তিগফার, আযকার ও আল্লাহর কাছে দ�োয়া করছিলাম। আমি তখনও কিছু টা বিচলিত ছিলাম কারণ আমাকে তুরস্ক যাবার ব্যবস্থা করতে হবে, আমার সাথে থাকা টাকার পরিমাণ ছিল সীমিত, কিন্তূ আমি জানতাম আল্লাহ আমাকে ফেলে দেবেন না। আবুধাবি পৌঁছার পর, আমার বাবা আমাদের কাছে পৌঁছান�োর আগেই আমি বাচ্চাদের নিয়ে বিমানবন্দর টার্মিনাল ত্যাগ করতে পেরেছিলাম, এবং আমরা দুবাই গেলাম, সেখান থেকে ইস্তাম্বু ল হয়ে তুরস্কের গাজিয়ানতেপ শহরে যাবার ব্যবস্থা করলাম। গাজিয়ানতেপ পৌঁছে আমি ক্লান্ত হয়ে পড়লাম! তুরস্কের গরম দুর্বিসহ হয়ে উঠছিল, আর আমি জিলবাব ও নিকাব পরিহিত অবস্থায় কয়েকটি অত্যন্ত ভারী লাগেজ ঠেলে আমার দুটি অতি চঞ্চল বাচ্চার পিছনে দ�ৌড়াচ্ছিলাম। আলহামদুলিল্লাহ, আল্লাহ আমার মধ্যে শক্তি ও ধৈর্য

গাজীআন্তেপ আন্তর্জাতিক বিমানবন্দর - তুরস্ক

দান করলেন, পরবর্তী ঘটনাবলীতে যা প্রচুর পরিমাণে দরকার ছিল! আমরা গাজিয়ানতেপ পৌঁছলাম এবং এক ভাই আমাদের বিমানবন্দর থেকে নিতে আসলেন। তার সাথে আর�ো একজন ছিলেন এবং আমাদের একটি গ�োপন রেস্ট হাউসে নেয়া হল, সেখানে আমরা ছাড়াও ছিলেন উম্ম সারাহ, উম্ম ‘আম্মার এবং উম্ম লাইস ও তার তিন সন্তানকে। কিছু সময় পর আমরা সবাই যাত্রা করলাম শামের দিকে, আধঘণ্টা চলার পর আমাদের বলা হল�ো আমরা সিরিয়ায়। আমি শঙ্কিত হলাম কারণ আমি জানতাম গাজিয়ানতেপ থেকে শামের সীমানা অন্ততঃ কয়েকঘণ্টা দূ রে। ল�োকগুল�ো আমাদেরকে গাড়ী থেকে নামিয়ে দিল। আমরা অন্ধকার রাতে খ�োলা ময়দান পার হচ্ছিলাম, তারা আমাদের বাচ্চা ও লাগেজ নিয়ে পার হতে আমাদের সাহায্য করল। আমি আল্লাহর আশ্রয় চেয়ে দ�োয়া করলাম। আমাদের হাটা বন্ধ রেখে অপেক্ষা করার নির্দেশ দিয়ে তারা বাকী লাগেজ সংগ্রহের জন্য গাড়ির দিকে ফিরে গেল। একটু পরেই হঠাৎ ক্রমশ উজ্জলতর হতে থাকা তীব্র আল�োতে অন্ধকার কেটে গেল, অনেক গাড়ীর শব্দ ভেসে আসছিল যা ক্রমাগত প্রবল হচ্ছিল, এবং কয়েক সেকেন্ডের মধ্যে ডজনের উপর কালাশনিকভ লক ও ল�োড করে ল�োকগুল�ো তুর্কি ভাষায় বকাবকি করতে করতে আমাদের দিকে তাক করল। আমরা তৎক্ষনাৎ জানতে পারলাম আমরা সিরিয়ায় নই। আমরা বিশাল বিপদে পড়ে গেলাম!

মুরতাদ তুরস্ক বাহিনী কর্তৃক বন্দিত্ব আমরা তুরস্কের সীমান্ত প্রহরীদের দ্বারা আটক হলাম, এবং তারা অস্ত্রের মুখে আমাদের নিকাব খুলতে বলল। আমরা এক মুহূর্তের জন্য বাধ্য হলাম কিন্তূ দ্রুত পুনরায় আমাদের চেহারা ঢেকে ফেললাম আর তারা তাদের কলুষিত চ�োখ দিয়ে আমাদের দিকে একদৃ ষ্টিতে তাকিয়ে

ছিল। আমাদের প্রতি তাদের চিৎকার করছিল আর লাগেজগুল�ো তন্ন তন্ন করে তল্লাশি চালাচ্ছিল, সেখান থেকে তাদের নিজেদের পছন্দ মত জিনিশ নিয়ে যাচ্ছিল, আমরা নীরব রইলাম। তারা আমাদের একটি সাঁজ�োয়া যানের পিছনে গাদাগাদি করে বসাল এবং তাদের ছাউনিতে নিয়ে আমাদের বাহিরের কনক্রিটে বসিয়ে প্রশ্ন করতে লাগল। দুঃসাধ্য কয়েক ঘণ্টার পর আমাদের ভবনটির ভিতরে নিয়ে গেল, সেখানে এক ডজনের উপর অস্ত্রসজ্জিত প্রহরী আমাদের উপর নজরদারী করছিল। বেশ কয়েক ঘণ্টা পর রক্তিম চেহারা নিয়ে আর্মি জেনারেল ফিরে আসল। তার চেহারায় ক্রোধ স্পষ্টভাবে প্রকাশ পাচ্ছিল, সে “ত�োমরা কি দায়েশ?!” বলে কয়েকবার চিৎকার দিল। আমরা উত্তরে বললাম, “তুমি কেন জিজ্ঞাসা করছ?” সে বলল, “সীমান্তে দায়েশ আমাদের আক্রমণ করা, ফসল জ্বালিয়ে দেয়া ও ব�োমাবর্ষণের হুমকি দিচ্ছে যদি আমরা ত�োমাদের ক�োন ক্ষতি করি অথবা ছেড়ে না দেই”। আমি আল্লাহর প্রশংসা করলাম কারণ তা নিশ্চিত করল যে ভাইরা আমাদের কয়েদ সম্পর্কে অবগত। পরদিন সকালে আমাদের মুরতাদ তুর্কি সৈনিক সীমান্ত রক্ষী বাহিনীর কাছে হস্তান্তর করা হল, কম্পাউন্ড থেকে বের হবার অল্প কয়েক মিনিট পরই মেঝেতে আমাদের মালপত্র ছড়ান�ো অবস্থায় দেখে বুঝলাম আর্মি ব্যারাকের খুব কাছেই আমাদের ধরা হয়েছে, এতে আমাদের মনে নানা সন্দেহ দেখা দিল। আমরা সৈনিক সীমান্ত রক্ষী বাহিনী বিভাগে পৌঁছে তাদের নিরবিচ্ছিন্ন জিজ্ঞাসাবাদে আরও ক্লান্ত হয়ে পড়ি। আমাকে জেরাকারী এক সিনিয়র অফিসারের প্রতি খুব ঘৃণা হতে লাগল, তার নাম আবু কাসিম, সে দাওলাতুল ইসলামের প্রতি তার আনু গত্য দাবী করে আমাকে বলল যে আমাদের সেখানে পৌঁছান�োর ক্ষেত্রে সাহায্য করতে পারবে। কিন্তূ তার বিনয় ও স�ৌজন্যতার ভান আমাকে টলাতে পারে নি, এবং আল্লাহ পরবর্তীতে তার ব্যাপারে আমার ধারনা প্রমাণ যে ঠিক ছিল তা দেখিয়েছিলেন। উম্ম সারাহ গর্ভবতী ছিলেন এবং এই কঠিন পরীক্ষার

রুমিয়্যাহ

৩৩

চাপে তার গর্ভে জটিলতা দেখা দিল। আল্লাহ মুরতাদ তুর্কি কর্মকর্তাদের হৃদয়ে করুণা ঢেলে দিলেন এবং তারা তাকে ছেড়ে দিল। অবশ্য পরবর্তীতে তিনি পুনরায় হিজরতের চেষ্টা করে সফলভাবে শামে প�ৌছতে পেরেছিলেন, আল্লাহ তাকে কবুল করুন। সীমান্ত রক্ষী বাহিনীর কর্মকর্তারা অবশেষে আমাদেরকে ইন্টারপ�োলের তুরস্ক শাখায় হস্তান্তর করল, সেখানে আমাদের বিষয়ে দায়িত্বপ্রাপ্ত কর্মকর্তারা নতুন এই কাজ পেয়ে অত্যন্ত বিরক্ত হল। আমাদের আরও জিজ্ঞাসাবাদ গলাধঃকরণ করতে হল, আমাদের তুরস্কে পুনঃপ্রবেশ নিষিদ্ধকরণের হুমকি দেওয়া হল এবং বলা হল আমাদেরকে স্ব স্ব দূ তাবাসে সমর্পণ করা হবে। আমরা তার সাথে তর্ক করছিলাম, এক পর্যায়ে সে রেগে গিয়ে বলল, “আমি ত�োমাদের সবাইকে একটি সেলে নিক্ষেপ করব”। আমরা উত্তর দিলাম, “আমরা ফিরে না গিয়ে বরং জেলখানায় থাকব”। যখন আমরা সেলে পৌঁছলাম, উম্ম লাইস জানালেন তার কাছে একটি ম�োবাইল ফ�োন লুকান�ো আছে, এবং তিনি দ্রুততার সাথে তার স্বামী আবু লাইস কে কল করে আমাদের ঘটনাবলী জানালেন। আবু লাইস পরবর্তীতে কল করে জানালেন তিনি ভাইদের সাথে য�োগায�োগ রাখছেন আর তারা একত্রে আমাদের মুক্তির ব্যাপারে মধ্যস্থতা করার জন্য সংশ্লিষ্ট ব্যক্তিবর্গের কাছে পৌঁছান�োর প্রক্রিয়ায় আছেন। এটা একটি সত্যিকারের কারামত ছিল কারণ আমাদের সেল বেইসমেন্টে থাকায় নেটওয়ার্কের রিসেপশন ছিল না, অফিসারদের কল আসলে তারা উপরে গিয়ে কথা বলত, কিন্তু আমরা স্বাচ্ছন্দ্যেই কল করতে পারছিলাম, আলহামদুলিল্লাহ। ভাইরা আমাদের জেরা করার জন্য বিভিন্ন ল�োক পাঠান�োর মাধ্যমে তুর্কি অফিসারদের কাছ থেকে সময় নিচ্ছিলেন। অবশ্য একদিন বিকালে অফিসাররা আমাদের জানিয়ে দিল যে আমাদের দেশে পাঠান�োর জন্য পরদিন সকালে ফ্লাইটের ব্যবস্থা করা হয়েছে। আমাদের যাবার সময় হলে অফিসাররা আমাদের সেল থেকে আমাদের নিতে আসল, কিন্তূ তাদের একজনের কাছে একটি ফ�োন কল এল। সে ইশারায় আমাদেরকে সেলে ফিরিয়ে নিতে বলে কলটি ধরার জন্য উপরে দ�ৌড়ে গেল। সে অল্পক্ষণের মধ্যে ফিরে এসে জানাল যে আমাদের যাওয়া হচ্ছে না। আমরা দ্বিধান্বিত হলাম। উম্ম লাইস তার স্বামীকে কল করে সর্বশেষ অবস্থা জানতে চাইলেন এবং তিনি আমাদের জানালেন যে দাওলাতুল ইসলাম মসু ল মুক্ত করেছে। সু তরাং আমরা জানতে পারলাম যে এর ফলে মুরতাদ অফিসাররা মধ্যস্থতাকে গুরুত্বের সাথে নিয়েছে।

তুর্কি মুরতাদদের হাত থেকে তাদের সাহাওয়াত মিত্রদের হাতে দিনের পালাবদলের মত আমাদের প্রতি অফিসারদের দৃ ষ্টিভঙ্গি পরিবর্তন হতে থাকে। তারা বন্ধু ত্বপূ র্ণ, বিনম্র হয়ে গেল, তারা আমাদের জন্য নিয়মিত খাবার নিয়ে আসত এবং আমাদের বাচ্চাদের বাহিরে নিয়ে চত্বরে খেলতে দিত। এরপর সংবাদ এল মধ্যস্থতা সফল হয়েছে এবং আমাদের দাওলাতুল ইসলামের যেতে দেওয়া হবে। অবশ্য দ্রুতই আমাদের খুশিকে মুরতাদ অফিসাররা ৩৪

ব�োনদের জন্য

উল্টিয়ে দিল। কথা ছিল আমাদেরকে জারাবলুসে দাওলার ভাইদের কাছে নিয়ে যাওয়া হবে। কিন্তূ তার পরিবর্তে আমাদের আযাযে নিয়ে যাওয়া হল, আমরা দেখলাম যে সাহাওয়াতের য�োদ্ধারা সীমান্ত রক্ষী বাহিনীর সাথে একত্রে কাজ করছে। যখন আমরা উদ্বেগের মধ্য দিয়েই গেট পার হলাম, সেখানে আবু কাসিমকে দেখলাম দাঁড়িয়ে আছে, আরেক ল�োক আমাদের অভ্যর্থনা জানিয়ে বলল, “আসসালামু ‘আলাইকুম আমার ব�োনেরা। আমি আপনাদের জন্য অপেক্ষা করছিলাম”। সে আমাদের একটি কক্ষে নিয়ে গেল এবং আমি তাকে এক প্রহরীকে বলতে শুনলাম, “তুমি কি শুনছ, কি ঘটছে তাতে কিছু আসে যায় না, আমি না বলা পর্যন্ত কেউ ভিতরে আসতে অথবা বাহির হতে পারে না”। আমরা প্রবেশ করে দেখলাম, ল�োকগুল�ো সিগারেটের বাটপূ র্ণ ছাইদানী লুকাচ্ছে এবং মিউজিক বন্ধ করছে। সে তার টেবিলে গেল, নিজেকে অত্যন্ত গণ্যমান্য প্রমাণ করতে ‘আমীর’, আবু আলী বলে পরিচয় দিয়ে জানায় তুর্কিরা নিয়মিত তার কাছে মুহাজির নিয়ে আসে। সে আমাদের জেরা করছিল বিশেষভাবে শায়খ আবু বকর আলবাগদাদী ও শায়খ ‘উমর আশ-শিশানী সম্পর্কে, জিজ্ঞেস করল আমরা তাদের গতিবিধি ও অবস্থান সম্পর্কে জানি কিনা অথবা তাদেরকে চিনে এমন কাউকে চিনি কিনা, কিন্তূ আমরা তার প্রত্যাশা অনু যায়ী উত্তর দিতে না পারায় সে রেগে গেল। তারপর সে আমাদের বিছানা, কম্বল, বালিশ ও ফ্যান দিয়ে সাজান�ো পার্শ্ববর্তী একটি কক্ষে পাঠিয়ে ভীত করে তুলল। উম্ম লাইস তার স্বামীকে কল করলেন এবং তিনি ও ভাইরা আমাদের অবস্থা সম্পর্কে জানতে পেরে রুষ্ট হলেন। তিনি আমাদের আশ্বস্ত করলেন যে এখনও পরিকল্পনা বাস্তবায়ন করা হচ্ছে এবং আল্লাহর অনু মতিক্রমে আমাদেরকে দাওলাতুল ইসলামে আনা হবে। কিন্তূ মুরতাদ অফিসাররা স্পষ্টভাবে তাদের মিত্রদের সাহায্য করতে খুব চেষ্টা করছিল, সু তরাং আমাদেরকে এই অবস্থা থেকে রক্ষা করতে মুমিনদের রক্ষাকারী আল্লাহ ছাড়া আর কেউ রইল না। {আর আল্লাহ ত�োমাদের শত্রুদের সম্পর্কে অধিক অবগত। আর অভিভাবক হিসেবে আল্লাহ যথেষ্ট এবং আল্লাহ যথেষ্ট সাহায্যকারী হিসেবেও।} [আননিসা: ৪৫] অল্পকিছু ক্ষন পর আবু আলী কক্ষে ফিরে এসে বলল, “আমি তুর্কি অফিসারদের কাছে আপনাদেরকে ফিরিয়ে দিতে রাজি হয়েছি যাতে

তারা আপনাদের দাওলাতুল ইসলামে কাছে পাঠাতে পারে। কিন্তূ ব�োনেরা তাদের সাথে কথা বলুন আর তাদের বুঝান যাতে রক্তপাত বন্ধ হয়। আসু ন একত্র হই ও বাশার থেকে মুক্তি লাভ করি, এবং প্রত্যেকে তার অংশ পাবে ও তার পছন্দমত সমাজ বাস্তবায়ন করতে পারবে। দাওলার সেনারা যদি শরীয়াহ চায়, তাদের অঞ্চলে তা করতে পারে আর আমাদের অংশে আমাদের পছন্দসই আইন দ্বারা শাসন করার জন্য ছেড়ে দিক”। তার বক্তব্য অবস্থার বাস্তবতাকেই তুলে ধরল। শামের ঘটনাবলীকে অনেকে ‘ফিতনা’ মনে করে, কিন্তূ তা শুধু তাদের জন্যই ফিতনা যারা মুজাহিদগনের সাথে য�োগ না দেওয়ার অজুহাত খ�োঁজার মরিয়া চেষ্টা করছে, যেহেতু এটা নির্ভুলভাবে স্পষ্ট যে দাওলাতুল ইসলাম সঠিক মানহাজের অনু সরণ করে নবুয়্যাতের আদলে খিলাফাহ পুনঃপ্রতিষ্ঠার চেষ্টা করছে এবং তাদের এই প্রয়াস সাহাওয়াত আর তাদের প্রভুদের স্বার্থপর ও দুরভিসন্ধি কর্মকাণ্ডের কারণে বাধাগ্রস্ত হচ্ছে।

অবশেষে আমরা নিরাপদে পৌঁছলাম আবু আলী প্রহরা দিয়ে আমাদের এক এলাকায় নিয়ে গেল যেখানে আবু কাসিম তার মুরতাদ সহকর্মীদের সাথে একটি বহর নিয়ে আমাদের জন্য অপেক্ষা করছিল। তাদের মধ্যকার গভীর সম্পর্কের ব্যাপারটা স্পষ্টই ব�োঝা যাচ্ছিল। আবু কাসিম নিজেই আমাদের ৪-ঘণ্টার পথ ড্রাইভ করে আনে, কিন্তূ কথামত সে আমাদের জারাবলুস পাঠায়নি। সে আবু ইউসু ফ নামের তার পরিচিত স্থানীয় এক ল�োকের সাথে করে আমাদের সু লুকে নিয়ে যায় যাতে শহরে পৌঁছামাত্র তার কাছে আমাদেরকে রেখে নিজে দ্রুত পালিয়ে যেতে পারে। সু লুক প�ৌছার পর আমাদের দ্রুত গাড়ী থেকে নামিয়ে দিয়ে চ�োখের পলকে তা দিগন্তে হারিয়ে যায়। আমরা সেখানকার সীমান্ত

অফিসে প্রবেশ করলাম, কিছু ভাই আমাদেরকে অভ্যর্থনা জানালেন এবং আবু ইউসু ফকে জিজ্ঞাস করলেন, “তুর্কি কুকুরগুল�ো ক�োথায়”? তিনি হেসে বললেন, “তারা পালিয়েছে”। ভাইটি উত্তরে বললেন, “ভাইরা জারাবলুসে তাদের জন্য অপেক্ষা করছিলেন। তারা তাদেরকে ধরে তাদের ঘাড়গুল�োকে আলাদা করতে গিয়েছেন”। আমাদের এই দুঃখজনক ঘটনাবলীর কারণ সম্পর্কে আল্লাহ সবচেয়ে ভাল জানেন, আর সর্বোপরি ভালমন্দ আল্লাহর পক্ষ থেকে আসে। আজ আমি আল্লাহর প্রতি সর্বদা কৃতজ্ঞ যে আমি আর আমার সন্তানরা দাওলাতুল ইসলামে আছি। ঘটে যাওয়া সমস্ত কিছু র পরেও আমি আল্লাহর প্রতি চিরকৃতজ্ঞ যে তিনি আমাদের খিলাফাহর অধীনে তাওহীদ ও শরীয়াহর ছায়ায় বসবাসের সু য�োগ করে দিয়েছেন, যেখানে ক্রুসেডার আর্মিরা আমাদের আক্রমণ করার উদ্দেশ্যে একত্রিত হয়েছে শুধুমাত্র আমরা ‘লা ইলাহা ইল্লাল্লাহ’-তে বিশ্বাস করি এবং তা বাস্তবায়ন করি বলে। আর ক্রুসেডাররা সতর্ক হ�োক, শুধু এই কারণে যে খিলাফাহ এমন সব পুরুষদের দ্বারা পূ র্ণ যারা ক্রুসেডারদের জীবনের প্রতি ভালবাসা অপেক্ষা নিজেদের মৃত্যুকে বেশি পছন্দ করেন, একইভাবে দাওলাতুল ইসলামের নারীরাও। সু তরাং তাদের এটা ভাবা উচিত নয় যে আমাদের স্বামীদেরকে ড্রোনের লক্ষ্য বানান�ো অথবা আমাদের ঘরগুল�োতে ব�োমাবর্ষণ অথবা আমাদের সন্তানদের উপর সাদা ফসফরাস ফেলার কারণে আমরা তাদের কাছে নত হব। কখনই না! এটা শুধু আমাদের ইয়াকিন বৃ দ্ধি করবে, ইনশাআল্লাহ। আমরা আল্লাহর কাছে প্রার্থনা করি তিনি যেন আমাদেরকে সরল পথের উপর দৃ ঢ় রাখেন যতক্ষণ না আমরা তার সাথে মিলিত হই। আল্লাহর সালাত ও সালাম বর্ষিত হ�োক আমাদের নাবী মুহাম্মাদ, তার পরিবার ও সমস্ত সাহাবীদের উপর। আলহামদু লিল্লাহি রাব্বিল আলামিন।

সাইক্স-পিক�ো স্থাপিত তুরস্ক ও সিরিয়ার মধ্যকার সীমান্ত

রুমিয়্যাহ

B

কুফর শক্তির বিরুদ্ধে খিলাফাহ’র সেনাদের যু দ্ধ অব্যাহত রয়েছে, আমরা চলমান এই যু দ্ধের সাম্প্রতিক কিছু অপারেশনের দিকে আল�োকপাত করব যেগুল�োতে দাওলাতুল ইসলামের মুজাহিদিন খিলাফাহ’র ভূখণ্ড বিস্তৃ ত হয়েছে বা আল্লাহ শত্রুদের সন্ত্রস্ত, নৃ শংস হত্যা বা অবমানিত করা হয়েছে। বিশ্বের বিভিন্ন অঞ্চলে গত কয়েক সপ্তাহে সংগঠিত দাওলাতুল ইসলামের বহু অভিযানের মধ্যে কিছু অভিযান এখানে উল্লেখ করার জন্য বাছাই করা হল।

উলাইয়াহ খ�োরাসান ১ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকরা নাংগারহারের দেহ বালা এলাকার মারিজ গ্রামে মুরতাদ আফগান সেনা ও ক্রুসেডার জ�োটের য�ৌথ অভিযান প্রতির�োধ করতে সক্ষম হন, সংঘর্ষে বিভিন্ন রকমের অস্ত্রশস্ত্রের ব্যবহার হয়, যার ফলে আক্রমণকারী বাহিনীর ক্রুসেডার সহ ৪ জন নিহত হয়, অন্যান্য কয়েকজন আহত হয় এবং কুফফার পিছু হটতে বাধ্য হয়। ২ যু ল কায়েদাহ তারিখে, খিলাফাহর সৈন্যরা নাংগারহারের দে বালা এলাকায় একটি কনভয়কে ৩৬ A

আর্টিকল সংবাদ

আক্রমণ করেন যার মধ্যে ক্রুসেডার এবং মুরতাদ আফগান বাহিনী ছিল। সংঘর্ষে বেশ কয়েকজন ক্রুসেডার এবং মুরতাদদিন নিহত হয় সংঘর্ষে বিভিন্ন ধরনের অস্ত্রশস্ত্রের ব্যবহার হয়, বেশ কয়েকটি হামভি ধ্বংস হয়, এবং বেঁচে যাওয়া কুফফার পরাজিত হয়ে কনভয় থেকে পালিয়ে যায়। একইসাথে হামলার ফলে এক মুজাহিদ শাহাদাত অর্জন করেন - আমরা তার ব্যাপারে তাই ধারণা করি এবং আল্লাহই তার বিচারক। ৮ যু ল কায়েদাহ তারিখে সর্বত্র রাফিদি মুশরিকদের বিরুদ্ধে ঘ�োষিত উন্মুক্ত যু দ্ধের অংশ হিসাবে, দুই ইনগ্বিমাসি ভাই আবু জুলাইবিব আল-খ�োরাসানী এবং আবু তালহা আল-বালখি (আল্লাহ তাদের কবুল করুন) তাদের বিস্ফোরক ভেস্ট, রাইফেল এবং হ্যান্ড গ্রেনেড দিয়ে কাবুল শহরের কূটনৈতিক ক�োয়ার্টারে রাফিদি ইরাকী সরকারের দূ তাবাসে হামলা চালান, যেখানে এর ৭ জন নিরাপত্তারক্ষী নিহত হয় এবং তার মধ্যে আরও ২০ জনেরও বেশি নিহত হয়। ১০ যু ল কায়েদাহ তারিখে দুই ইনগ্বিমাসি ভাই উমাইর আসিম ও তায়্যিব আল-খ�োরাসানী (আল্লাহ তাদের কবুল করুন) তাদের বিস্ফোরক ভেস্ট, রাইফেল ও হ্যান্ড গ্রেনেড দিয়ে হেরাত জেলার বাকরাবাদ এলাকায় জাওয়াদিয়াহ

রাফিদি মন্দিরে রাফিদি মুশরিকদের আক্রমণ করেন। ফলে প্রায় ৫০ জন মুশিরিকিন নিহত এবং ৮০ জনের এরও বেশি আহত হয়। ১৩ যু ল কায়েদাহ তারিখে 'আওর এলাকায় খিলাফাহর সৈনিকগণ তাদের অবস্থানে মুরতাদ তালিবান আন্দোলনের একটি আক্রমণ প্রতির�োধ করেন। যেখানে বালাওয়ী গ্রামে মুরতাদদিনের একটি গ্রুপ মুজাহিদদের অ্যামবুশের সম্মুখীন হয়ে তিন মুরতাদ নিহত হয়। অনু রূপভাবে তার কয়েক দিন আগে খিলাফাহর মারাওয়ীর মুজাহিদিন বিজয়ের পথেই অটল আছেন সৈন্যরা শুরাহ কুন গ্রামে তাদের একটি টহল দলের উপর একটি আইইডি’র বিস্ফোরণে সক্ষম হন, যার ফলে বেশকিছু ২৪ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ উত্তর ুমরতাদদিন নিহত হয়। পরের দিন, একই গ্রামে সংঘর্ষ আফগানিস্তানের সায়াদ প্রশাসনিক জেলার কিছু রাফিদি সংঘটিত হয়, এতে চার মুরতাদ য�োদ্ধা নিহত হয় এবং গ্রামে এক আক্রমণ শুরু করেন যা বেশ কিছু দিন স্থায়ী আর�ো তিনজন আহত হয়। হয়। সেখানে মুজাহিদীন পূ র্বে দখলকৃত মির্জা আওলাংক ১৪ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ গ্রাম নিয়ন্ত্রণ ফিরে পেতে প্রচেষ্টা কালে মুরতাদ আফগান নাংগারহারের মামান্দে অবস্থিত মাকরানা এলাকায় বাহিনীর সাথে প্রচণ্ড সংঘর্ষ সংঘটিত হয়, এতে ৫৪ জন মুরতাদ আফগান বাহিনীর অগ্রগতির একটি প্রচেষ্টা ব্যর্থ রাফিদা নিহত হয়, মুরতাদ আফগান বাহিনীর বেশকিছু করে দেন। প্রচণ্ড সংঘর্ষ যাতে বিভিন্নরকমের অস্ত্রের সদস্য হতাহত হয় এবং একটি ট্যাংক ধ্বংস হয়। এদিকে, ব্যবহার করা হয়, এর ফলে একটি BMP এবং মুরতাদ একই জেলার বুলান ঘুরি অঞ্চলে মুজাহিদদের হামলায় আফগান বাহিনীর একটি ট্রাক ধ্বংস হয়। এদিকে, মুরতাদ আফগান পুলিশের চার সদস্য নিহত হয়। আফগানিস্তানের জাবারহার প্রশাসনিক জেলার সাবরু ২৫ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ এলাকায় মুরতাদ তালেবান আন্দোলনের এক সদস্যকে নাংগারহারের আশিন অঞ্চলের মামান্দ এলাকায় মুরতাদ গুপ্তহত্যা করা হয়। আফগান বিশেষ বাহিনী ও ক্রুসেডারদের বড় আকারের ু ১৬ যু ল কায়েদাহ তারিখে দাওলাতল ইসলামের হামলা প্রতির�োধ করেন। ক্রুসেডাররা তাদের সাজএকটি গ�োপন ইউনিট পশ্চিম পাকিস্তানের মুলতান শহরে সরঞ্জাম এবং অস্ত্রশস্ত্রের পরিমাণের কারণে তাদের ধারনা একজন মুরতাদ পাকিস্তানি গ�োয়েন্দা আধিকারিককে হত্যা ছিল তাদের বিজয়ী সু নিশ্চিত। তাদের আক্রমণে B-52 করতে সফল হয়। এবং A-10 যু দ্ধবিমান, জেটবিমান, হেলিকপ্টার এবং ২০ যু ল কায়েদাহ তারিখে ইসতিশহাদী আবু ইয়াহিয়া ড্রোন অংশ নেয়, যেগুল�ো সর্ব দিকে ব�োমাবর্ষণ করে। আল-বালুচি (আল্লাহ তাকে কবুল করুন) ক�োয়েটা শহরে তারা মুজাহিদদের সম্মুখীন হয় যারা বিভিন্নরকমের অস্ত্রমুরতাদ পাকিস্তান সেনার একটি কনভয়ের দিকে অগ্রসর শস্ত্রে সজ্জিত ছিল এবং প্রচণ্ড সংঘর্ষ ঘটে এবং তা প্রায় হন, সেখানে তিনি তাদের মাঝে একটি বিস্ফোরক ভর্তি ১২ ঘণ্টা ধরে চলে। ক্রসেডাররা এবং তাদের প্রক্সিরা গাড়ি বিস্ফোরণ করতে সক্ষম হন। এর ফলে ১৭ জন ক�োনও অগ্রগতি করতে সক্ষম হয়নি। সংঘর্ষের ফলে মুরতাদদিন নিহত এবং আর�ো ৩৫ জন আহত হয়। কমপক্ষে ১২ ক্রুসেডার সহ আক্রমণকারী বাহিনীর ৩০ একইভাবে, উত্তরপূ র্ব আফগানিস্তানের যাওজযান এর য�োদ্ধা নিহত হয়। কুশ টাপা এলাকায় খিলাফাহর সৈনিকগণের সাথে সংঘর্ষে মুরতাদ তালেবান আন্দোলনের দুই সদস্য নিহত পূ র্ব এশিয়া হয়। এদিকে, পূ র্ব আফগানিস্তানের জালালাবাদ শহরে দাওলাতুল ইসলামের একটি গ�োপন ইউনিট এক আফগান ২ যু ল কায়েদাহ তারিখে মারাওয়ি শহরের বেলিং এবং সেনা অফিসারকে ও তার এক সহকারীকে আগ্নেয়াস্ত্রের লাইলুদ মাদায়ার উপকণ্ঠে একটি আইইডি’র বিস্ফোরণে মাধ্যমে হত্যা করতে সফল হয়।

রুমিয়্যাহ

৩৭

এবং খিলাফাহর সৈনিকগণ সাথে সংঘর্ষে ১৬ ক্রুসেডার নিহত হয়। ৪ যু ল কায়েদাহ তারিখে শহরটির বাইলুত এলাকায় খিলাফাহর সৈনিকগণের সাথে সংঘটিত সংঘর্ষে ১০ জন ক্রুসেডার ফিলিপিন�ো সেনা নিহত এবং একটি সাঁজ�োয়া যান ধ্বংস হয়। ৫ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ শহরটির বাইলুত এলাকায় এক অ্যামবুশে কমপক্ষে ১৯ জন ক্রুসেডার ফিলিপিন�ো সেনা হত্যা করেন। ৮ যু ল কায়েদাহ তারিখে শহরটির মারিনাট এলাকায় মাইন বিস্ফোরণে ৩ ক্রুসেডার ফিলিপিন�ো সেনা নিহত এবং আরও চারজন আহত হয়। ১৫ যু ল কায়েদাহ তারিখে দক্ষিণ ফিলিপাইনের মাগুইন্দানাও এলাকার আন্দাভিট গ্রাম এবং দাতু সালিবু এলাকায় বেশকিছু আইইডি’র বিস্ফোরণে মুরতাদ ম�োর�ো লিবারেশন ফ্রন্টের ১১ জন সদস্য নিহত এবং আরও ১১ জন সদস্য আহত হয়। ২০ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সেনাদের সাথে মাগুইন্দানাও অঞ্চলে মুরতাদ ম�োর�ো লিবারেশন ফ্রন্টের প্রচণ্ড সংঘর্ষ সংঘটিত হয়, এতে কমপক্ষে ১৯ জন মুরতাদদিন নিহত হয়। একইসময়ে, মারওয়ি শহরের রায়া মাদায়া এলাকায় খিলাফাহর সৈনিকগণের আক্রমণে ফিলিপিন�ো বাহিনীর ৬টি ক্রুসেডার রণতরী ধ্বংস হয়। এছাড়া, বাইলুত এলাকায় ফিলিপিন�ো সেনাদের অবস্থান লক্ষ্য করে মুজাহিদিন ১টি রকেট প্রজেক্তাইল নিক্ষেপে করেন, এতে তাদের ১টি যান ধ্বংস, ৫ সৈন্য নিহত ও আর�ো অনেকে আহত হয়। এদিকে, 'আলা সড়কে স্নাইপার ইউনিটের গুলিতে ৪ ফিলিপিন�ো সৈন্য নিহত হয়। ২৪ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ মারাওয়ি শহরের 'আলা সড়কে একটি রকেট প্রজেক্তাইলের আঘাতে ক্রুসেডার ফিলিপিন�ো বাহিনীর একটি ট্যাংক ধ্বংস করেন। ২৬ যু ল কায়েদাহ তারিখে মারাওয়ি শহরে 'আলা রাস্তায় ক্রুসেডার খিলাফাহর সৈনিকগণের সাথে ফিলিপিন্স সেনার সাথে বিভিন্ন অস্ত্র-শস্ত্রের সহকারে প্রচণ্ড সংঘর্ষে সংঘটিত হয়, এতে ১১ ক্রুসেডার সেনা নিহত হয়। এদিকে, দক্ষিণ ফিলিপাইনের মাগুইন্দানাও অঞ্চলে নিমাও গ্রামে সংঘর্ষে মুরতাদ ম�োর�ো লিবারেশন ফ্রন্টের ৭ জন সদস্য নিহত হয়।

তিউনিসিয়া ৬ যু ল কায়েদাহ তারিখে পশ্চিম তিউনিসিয়ার মুঘিলা পর্বত এলাকায় মুরতাদদিনের ব্যবহৃত একটি সড়কে খিলাফাহর সৈনিকগণ আইইডি স্থাপন রাখতে সক্ষম হন। তারা তারপর এটি মুরতাদ তিউনিসিয়ান সেনাবাহী এক ৩৮

সংবাদ

সাঁজ�োয়া যানে বিস্ফোরিত করেন, এতে যানটি ধ্বংস হয় এবং এর অভ্যন্তরে থাকা ৫ মুরতাদদিন হতাহত হয়। ২৯ যু ল কায়েদাহ তারিখে কাসরায়ান অঞ্চলে ুমঘিলা পর্বত এলাকায় আইইডি’র বিস্ফোরণে মুরতাদ তিউনিসিয়ান সেনাবাহী এক সাঁজ�োয়া যান ধ্বংস হয়।

উলাইয়াত আল-বাইদা ২৯ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ কায়ফা অঞ্চলের লিকাহ এলাকায় হুতি মুশরিকিনের এক অভিযান প্রতির�োধে সক্ষম হন। দিনব্যাপী চলা এই সংঘর্ষে বিভিন্ন রকমের অস্ত্রশস্ত্র ব্যবহৃত হয়। এতে অভিযানটির নেতা রাফিদি মুরতাদ আবু মুরতাদা আলমাহতুরী সহ আর�ো বেশকিছু মুরতাদদিন হতাহত হয়। এছাড়া মুজাহিদীন বিভিন্নরকমের অস্ত্র এবং গ�োলাবারুদ গানীমাহ হিসবে সংগ্রহ করেন।

স�োমালিয়া ১৩ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ ইয়াকশিদ এর উপকণ্ঠে তাওফিক জংশনের কাছে মুরতাদ স�োমালি গ�োয়েন্দা বাহিনীর এক সদস্যকে হত্যা করতে সক্ষম হন। উলাইয়াহ সিনাই ১৪ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ 'আরিশ শহরের বাহার সড়কে মুরতাদ মিশরি পুলিশ সদস্য পরিবাহী দুইটি সাঁজ�োয়া যান ধ্বংস করেন। অন্যদিকে, খিলাফাহর সেনারা মাসটির শুরু থেকে তাদের অভিযানে মুরতাদ মিশরি সেনার ২৩ টি বিভিন্ন যান বিকল করতে সক্ষম হন।

উলাইয়াত আল-ফুরাত ১৫ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈনিকগণ তানাফের কাছে জামুনা এলাকায় রাফিদি সেনাদের ব্যারাকসমূ হে তিনদিক থেকে হামলা করেন। অভিযান শুরু হয় ভাই আবু হাসান আল-ইরাকির ইশতিশহাদি অপারেশন। এর পর মুজাহিদিন মুরতাদদের ব্যারাকসমূ হে প্রচণ্ড আক্রমণ হয়, বিভিন্ন ধরণের অস্ত্র-শস্ত্র সহয�োগে ব্যাপক সংঘর্ষ ছড়িয়ে পড়ে। এতে ৬৮ মুরতাদদিন নিহত, এক মুরতাদ বন্দী, ৭ টি গাড়ি ধ্বংস, একটি ট্যাংক বিকল এবং ৬ টি ব্যারাক ভস্মীভূত হয়। একইসাথে, আল্লাহর অনু গ্রহে মুজাহিদিন মেশিনগান বসান�ো তিনটি জীপ, বেশকিছু রকেট লঞ্চার এবং বিভিন্ন রকমের অস্ত্র ও গ�োলাবারুদ গানীমাহ হিসেবে সংগ্রহ করেন।

উলাইয়াহ হিমস ১৭ যু ল কায়েদাহ তারিখে হিমসের পূ র্বদিকের গ্রামাঞ্চলে খিলাফাহর সৈনিকগণ নু সাইরিদের অবস্থানে বিভিন্ন দিক থেকে বড় আকারের হামলা চালান। প্রথম দিকটি ছিল মরুভূমিতে, যেখানে ইসতিশহাদি আবু রুকাইয়াহ আল ইরাকি (আল্লাহ তাকে কবুল করুন) নু সাইরি সেনাবাহিনীর অপারেশন কমান্ড বেস কে টার্গেট করেন হুমাইমাহএবং T3 এলাকায়। দ্বিতীয় দিকে, হুমাইমাহএলাকা থেকে আনু মানিক ২০ কিল�োমিটার পশ্চিমে মুরতাদদিনের অবস্থানে হামলা চালান�ো হয়। এছাড়া, তৃতীয় দিকটি ছিল ওয়া'র এলাকায়। এই আক্রমণের ফলে ৮০জন মুরতাদদিন নিহত হয় এবং ৫টি ট্যাংক, ২টি BMP, ৫টি সেনাবাহি গাড়ী, মেশিনগান বসান�ো ২টি জীপ এবং ৬৫টি তাঁবু ধ্বংস হয় এবং পুড়ে যায়, সেই সাথে মুজাহিদীন বিভিন্ন ধরনের অস্ত্র এবং গ�োলাবারুদের গানীমাহ লাভ করেন।

রাশিয়া ২৬ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর একজন সৈনিক রাশিয়ার সু রগুত শহরে ছু রি হামলা করেন, তিনি পুলিশের হাতে শাহাদাত লাভের আগ পর্যন্ত সাতজনকে আহত করতে সমর্থ হন – তার ব্যাপারে আমরা এমনটিই ধারনা করি এবং আল্লাহই তার বিচারক।

স্পেন ২৫ যু ল কায়েদাহ তারিখে মুজাহিদদের দুইটি গ�োপন

ইউনিট সমন্বিত ভাবে স্পেনে ক্রুসেডারদের সমাগমে হামলা করেন। মুজাহিদদের প্রথম ইউনিটটি একটি ভ্যান সহয�োগে বার্সেল�োনার লাস রাম্বলাস সড়কে ক্রুসেডারদের সমাবেশকে টার্গেট করেন। এছাড়া, তারা একটি পুলিশ চেকপয়েন্টে দায়িত্বরত দুই পুলিশ অফিসারকে পিষ্ট করেন। তারপর তারা হালকা অস্ত্রশস্ত্র দিয়ে লাস রাম্বলাস চত্বরের নিকট একটি বারে হামলা পরিচালনা করেন এবং সেখানে উপস্থিত ক্রুসেডারদের উপর হত্যাযজ্ঞ চালান। এদিকে, দ্বিতীয় ইউনিটটি কেমব্রিলস উপকূলীয় শহরে বেশকিছু ক্রুসেডারদের ট্রাকে নিচে পৃষ্ঠ করেন। বরকতময় এই হামলার ফলে ক্রুসেডার জ�োটের কমপক্ষে ১৪৬ নাগরিক হতাহত হয়।

উলাইয়াত আল-জাজিরাহ ২৮ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহ'র সৈনিকগণ তাল'আফারের পূ র্বে, দক্ষিণে, এবং পশ্চিমে তাদের অবস্থান সমূ হে আমেরিকান যু দ্ধবিমান এবং এপাচি হেলিকপ্টার দ্বারা সমর্থিত রাফিদা সেনাবাহিনী এবং গণয�োদ্ধার ব্যাপক হামলা প্রতিহত করেন। এতে ব্যাপক সংঘর্ষ ছড়িয়ে পড়ে এবং তিনটি ইসতিশহাদী হামলা চালান�ো হয়। ভাই আবু মারিয়াম আল-'ইরাকি এবং আবু হামজা আল-'ইরাকির (আল্লাহ তাদের কবুল করুন) তাল'আফারের পূ র্বে আবতিশাহ গ্রামে মুরতাদদের একটি সমাবেশে য�ৌথ ভাবে ইসতিশহাদি। এদিকে, ইসতিশহাদী আবু মুস'আব আত-তুর্কি এবং আবু দুল-কারনাইন আত-তুর্কি (আল্লাহ তাদের কবুল করুন) তাল আফারের পশ্চিমে জাব্বারাহ গ্রামে মুরতাদদের সমাবেশে তাদের ইসতিশহাদি গাড়ির বিস্ফোরণ ঘটান। এই তিনটি অপারেশনের ফল স্বরূপ বেশকিছু মুরতাদ হতাহত হয়। এদিকে মুজাহিদগণ

বার্সিল�োনা অভিযানের ফলাফল

রুমিয়্যাহ

B

মুরতাদদেরকে একটি মাইন পেতেরাখা ভূমি এবং বিস্ফোরক পেতে রাখা বাড়িতে প্রলুব্ধ করে এনে তাদের উপর বিস্ফোরণ ঘটিয়ে তাদের মধ্যে প্রচুর ক্ষয়ক্ষতি সাধন করতে সমর্থ হন। তাদের হামলায় আনু মানিক ১১৪ জন নিহত, ২টি আব্রাহাম ট্যাংক, ১০টি হামভী, ৪টি কাউগার গাড়ি এবং ২৪টি বিভিন্ন ধরনের সামরিক যান ধ্বংস করতে সমর্থ হন। ২৯ যু ল কায়েদাহ তারিখে ধারাবাহিক এই যু দ্ধে ২য় দিনে খিলাফাহর সৈনিকগণ তাল'আফার শহরের বিরুদ্ধে ক্রুসেডার এবং রাফিদিদের অভিযান প্রতিহত করেন। শহরটির পশ্চিম এবং পূ র্ব দিকে ভয়াবহ সংঘর্ষ সংঘটিত হয়। তাল আস-সামন গ্রামে আবু মুহাম্মদ আল ইরাকি এবং আবু মুসআব আত তুর্কি (আল্লাহ তাদের কবুল করুন) রাফিদি সৈন্য এবং গনয�োদ্ধাদের সমাবেশ লক্ষ্য করে ইসতিশহাদী আক্রমণ করেন, এতে ৩৯ জন মুরতাদদিন হতাহত, ৬টি হামভি, ৩টি কাউগার গাড়ি এবং ৩টি অন্যান্য সামরিক যান ধ্বংস হয়। অনু রূপ ভাবে তাল'আফারের দক্ষিণ-পশ্চিমে তারমাহ ও পশ্চিম লাওয়ান্দের গ্রামের কাছে মাইনফিল্ডের বিস্ফোরণে ৬টি হামভি, ১টি কাউগার গাড়ি, ১টি মাইনর�োধী যান এবং ১টি বুলড�োজার ধ্বংস হয়। এদিকে, তাল আফারের দক্ষিণপশ্চিম দিকের কারকারি গ্রাম থেকে পালান�োর সময় আমেরিকান ক্রুসেডাররা মুরতাদদের একটি কনভয়ে বিমান হামলা করে, এতে কয়েক ডজন মুরতাদদিন হতাহত হয়।

উলাইয়াহ দামেস্ক ২৮ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহর সৈন্যগণ পশ্চিম কালামুনে তাদের অবস্থানে ক্রুসেডার লেবানিযসৈন্য এবং রাফিদি হিজবুল্লাতের এক হামলা প্রতিহত করেন। সেখানে তারা মুজাহিদদের জুরুদ ('আরসাল এবং কা’), জামরানি পর্বত, মাশকাতাহ, মিরা, ফায়খাহ, জুয়াইতিনাহ এবং হারুথ উপত্যকায় আক্রমণ করে । এতে ভয়াবহ সংঘর্ষ ছড়িয়ে পড়ে, ভাই আবু দুজানাহ আল-লুবনানি (আল্লাহ তাকে কবুল করুন) ইশতিশহাদি আক্রমণ করেন, খাহসান উপত্যকার দিকে পালান�োর সময় ক্রুসেডার সেনাদের একটি দলকে ধাওয়া করেন এবং তাদের মাঝে তার ইসতিশহাদি গাড়ির বিস্ফোরণ ঘটান। এরফলে লেবানিযসৈন্যদের এবং রাফিদি হিযবুল্লাতের প্রায় ১০০ জন সদস্যর হতাহত এবং বেশকিছু যানবাহন ধ্বংস ও বিকল হয়। এদিকে, মুজাহিদিন খাযাল পর্বত এবং পশ্চিম কালামুনের হারুত উপত্যকায় বিভিন্ন মর্টার এবং আর্টিলারি রাউন্ড দিয়ে তাদের অবস্থানে হামলা চালান, এতে ৪ জন হিজবুল্লাত য�োদ্ধা নিহত হয় এবং লেবানিযবাহিনীর একটি M113 ট্যাংক বিকল হয়। ২৯ যু ল কায়েদাহ তারিখে বারদ উপত্যকা, সিন, ৪০

সংবাদ

মুশতাকাহ এবং কারনাত 'আজলুন খিলাফাহ’র সেনাদের সাথে সংঘটিত ভয়াবহ সংঘর্ষে প্রায় ৪০ রাফিদি হিজবুল্লাত সৈন্য নিহত হয় এবং বেশ কিছু সংখ্যক আহত হয়।

উলাইয়াহ আল-জুনু ব ২০ যু ল কায়েদাহ তারিখে কারবালা শহরের দক্ষিণে কারবালা সিমেন্ট ফ্যাক্টরির দিকে খিলাফাহ’র দুই বীরসেনা আবু ইয়াসিন আল-ইরাকি এবং আবু মিকদাদ আল- ইরাকি (আল্লাহ তাদের কবুল করুন) বিস্ফোরক ভর্তি গাড়ি নিয়ে রাফিদি সেনাবাহিনী এবং গনয�োদ্ধাদের সমাবেশ স্থলে এগিয়ে যান, যেখানে ইনগ্বিমাসিদের একজন গাড়ি থেকে নেমে দুইটি রাফিদি চেক-পয়েন্টে সংঘর্ষে লিপ্ত হন এবং সেখানে উপস্থিত সবাইকে হত্যা করেন। তারপর তিনি ফ্যাক্টরি রেসিডেনশিয়াল কমপ্লেক্সে প্রচণ্ড আক্রমণ করেন। যেখানে তিনি প্রচণ্ড সংঘর্ষে জড়িয়ে পড়ার পর নিহত হন। এদিকে ২য় ইনগ্বিমাসী তার বিস্ফোরক ভর্তি গাড়ি নিয়ে প্রথম হামলায় বেঁচে যাওয়া একটি মুরতাদদিন দলের সমাগমে তার গাড়ির বিস্ফোরণ ঘটান, এতে তাদের কমপক্ষে ৫০ জন হতাহত হয়।

উলাইয়াহ সালাহউদ্দিন ২৪ যু ল কায়েদাহ তারিখে খিলাফাহ’র ৪ ইনগ্বিমাসি বীর বেইজির উত্তরে মাসাফি অঞ্চলে আল-সিত্তমিয়াহ এলাকায় ফেডারেল পুলিশের ১৩তম ব্রিগেড ঘাঁটি এবং ৬০তম ডিভিশনে পরিবহন এবং রসদ সরবরাহের কাজে ব্যবহৃত আরেকটি ঘাঁটিতে আক্রমণ করেন। ইনগ্বিমাসী ভাই আবু আল-ওয়ালিদ আল-আনসারি, আবু খালিদ আত-তাজিকি, কুরাইশ আত-তাজিকি এবং হদাইফা আলমাগরিবি (আল্লাহ তাদের কবুল করুন) মুরতাদিনের সাথে অ্যাসল্ট রাইফেল এবং হ্যান্ড গ্রেনেড সহয�োগে আক্রমণে করেন, তারপর তারা মুরতাদের মাঝে একের পর এক বিস্ফোরক ভেস্টের বিস্ফোরণ ঘটান। এই হামলায় এক অফিসার সহ ৩০জন মুরতাদ নিহত ও আর�ো ৪৬জন আহত হয় এবং তাদের ১৫টি গাড়ি ভস্মীভূত হয়। এদিকে, সাপ�োর্ট ইউনিট ঘাঁটিদ্বয়ে বেশ কিছু গ্রাড রকেট নিক্ষেপ করেন।

Rumiyah

41

SADRŽAJ

1 3 . I Z DA N J E - Z U L- H I DŽ DŽ A 1 4 3 8 . “O MUVEHHIDI, RADUJTE SE, JER TAKO MI ALLAHA MI NEĆEMO STATI DA SE ODMORIMO OD NAŠEG DŽIHADA OSIM POD MASLINOVIM DRVETOM U RUMIJI (RIMU).” EBU HAMZA EL MUHADŽIR r

06

04

UVODNA RIJEČ

ČLANAK

06 10

10 14 20 24 28

SUD ŠERIJATA, A NE DŽAHILIJJETA ISKORISTI SVOJE SLOBODNO VRIJEME PRIJE ZAUZETOSTI STATUS IMAMETA U VJERI

VAŽAN SAVJET ZA MUDŽAHIDE - 3. DIO

OSOBINE MUNAFIKA - 1. DIO

HIDŽRA UMM SULEJM EL MUHADŽIRE

VIJESTI

34 34

VOJNE I TAJNE OPERACIJE

UVODNA RIJEČ Još gubitaka u ratu za krstaške zemlje

J

edan od krstaških službenika je komentarisao njihovo bombardovanje vojnika Islamske države govoreći: „Ušli su u rat i na njima je da iščekivaju da će njihova smrt biti jedan od njegovih rezultata.“ Uistinu, ono što je Uzvišeni Allah uradio jeste da je na jeziku ovog kafira izvukao istinu oko koje nema rasprave, a posebno kod vojnika Islamske države. Štaviše, kada mudžahidi kreću u borbu, kod njih smrt nije odmah ono što smatraju da će ih zadesiti, već je to želja koju oni traže i trude se da dođu do nje, zato što je smrt u tom stanju šehadet na Allahovom putu i sa njim vjernik postiže stepene kod Gospodara nebesa i Zemlje. 4

UVODNA RIJEČ

Ali, izgleda da krstaši nisu shvatili stvarnost, sudeći po onome što je izrekao jedan od njihovih službenika. Zbog toga ih vidimo kako se mnogo čude i iznenađuju onda kada vojnici Islamske države izvrše napad u njihovim zemljama, kao da žive u nekom drugom svijetu, drugačijem od onoga u kojem njihove vojske vode žestok rat protiv vojske Islamske države i čine sve što mogu da unište islamske zemlje, i da ubiju što veći broj muslimanske djece, žena, omladine i staraca. Nije prvi put da krstaške zemlje budu predvođene nosiocem krstaške zastave ovog vremena, Amerikom, kao što nije prvi put da plaćaju žestoku cijenu za ovo slijeđenje svojih tavagita u njihovom ratu protiv muslimana. Ono što je očigledno jeste to da tavagiti europskih zemalja svaki put šalju svoje vojske u borbu protiv muslimana i pod američkom zastavom, nadajući se veličini koristi koja će im se vratiti zbog njihovog učestvovanja u ovom ratu. Ali oni zaboravljaju račun za velike troškove koje moraju platiti da bi došli do ovih koristi o kojima sanjaju.

Španjolska je već prije probala ovu stvar, onda kada je bila vođena od strane pokornog magarca Buša u bici za Irak. Sanjala je o naftnim izvorima i novcu za izgradnju, pa je njena vojska, koju je poslala tamo, bila među prvim metama koje su napali mudžahidi i nad kojom su napravili veliki masakr, sve dok španjolska vlada nije bila prinuđena da, poražena i ponižena, povuče svoju vojsku iz Iraka, i to izranjavana i psovana od strane svoga naroda. Međutim, izgleda da taj ders nije bio dovoljan da se krstaši poduče lekciji. Kada su kasnije vlasti tvrdile da su naučile i shvatile prvu lekciju i tvrdile da neće učestvovati u direktnom ratu na tlu, ona je ipak odlučila da učestvuje u ratu protiv Islamske države tako što će obučavati rafidijsku vojsku i pružati im veliku podršku. To radi kako bi izbjegla ogromne troškove koje bi morala plaćati u okviru svoga učestvovanja u krstaškoj koaliciji koju je osnovala Amerika u borbi protiv Islamske države. I kao što ni ona nije naučila lekciju iz svoga prethodnog pokušaja, isto tako nije naučila iz pokušaja drugih krstaških europskih zemalja u njihovom ratu protiv muslimana, a od kojih je ona jača, snažnija, bolje bezbjednosti i zaštićenijih granica, kao što su Britanija, Francuska, Njemačka i Amerika, te koja je uzeta svom silom vojnika Islamske države, koji su se odazvali podsticanju svojih vođa za borbu protiv kafira u njihovim zemljama. I nastavila je voditi rat protiv muslimana, smatrajući sebe sigurnom i dalekom od onoga što je zadesilo druge države. I danas, vojnici Islamske države ponavljaju u zemlji žestokog neprijateljstva ono što su uradila njihova braća, heroji, u ostalim krstaškim zemljama. Prave masakre u Turskoj, Španjolskoj, Rusiji, Belgiji i u drugim krstaškim i murteddskim zemljama. Jedan od lavova Islamske države u Turskoj je 21-og zul-ka’de izbo sa nožem jednog pripadnika policije taguta Erdogana ispred policijske stanice, prije nego što je ubijen, Allah ga primio. Također, 25-og zul-ka’de, skupina vojnika Islamske države je u Španiji, u dva različita grada,

Allahovom milošću, izvela dva napada. Napali su jednu od najznačajnijih tački koja predstavlja veliki dio njene ekonomije, turiste, i tako ubili 16 i ranili više od 130 židova i krstaša u njihovoj zemlji. I tako su krstaše podučili novoj lekciji u politici, napominjući ih na važnost pripreme za plaćanje velikih ljudskih i ekonomskih gubitaka u njihovom ratu protiv Islamske države, prije nego što se počnu nadati koristima koje donosi ovaj rat. 27. zul-ka’de, jedan od vitezova Islamske države je u zločinačkoj Rusiji ranio 7 osoba sa nožem i tako svojim hrabrim djelom pokazao da operacije ne zahtijevaju mnogo. Molimo Allaha da primi od njega. 3. zul-hidždže, jedan od vojnika Islamske države je uz tekbire sa nožem ušao među grupu belgijskih vojnika gdje ih je izbadao sve dok nije ubijen. Molimo Allaha da primi od njega. I mnoge druge operacije koje su vojnici Islamske države izveli na krstaše, židove i murtedde u njihovim zemljama, gdje su ubili i ranili veliki broj njih, a posebno u ovom posljednjem periodu. Vijesti su potvrdile da europske krstaške države plaćaju velike troškove i to nakon što prođe nekoliko mjeseci od blagoslovljenih operacija vojnika Hilafeta u njihovim zemljama. Od mobilizacije vojski, poduzimanje bezbjedonosnih mjera, pada turističke i trgovačke dobiti, stanja straha zbog kojih su širom ulica postavljene patrole, kao i punktova od betonskih blokova postavljenih na putevima. Napadi na Španjolsku i ostale kafirske države će se, Allahovom dozvolom, nastaviti sve dok se ove države nalaze u borbi protiv Islamske države. Oni, Allahovom dozvolom, neće moći zaustaviti ove napade, ma koje mjere poduzeli i ma koliko oprezni bili, i oni to odlično znaju. A eskalacija ovih operacija na većem stepenu jeste ono što se od vojnika Islamske države treba očekivati u nadolazećem periodu. Stoga, neka se krstaške vlade pripreme za još gubitaka u ratu, kao i gubitaka u novcu i ljudskim životima. A ono što dolazi je jako blizu. A sva zahvala pripada samo Allahu, Gospodaru svih svjetova.

Rumiyah

5

Hvala Allahu Koji nas je izvukao iz suda (vlasti) tavagita, i Koji nas je počastio sudom (vlašću) Šerijata, i vratio nam Hilafet, neka su salavati, selam i blagoslov na Njegovog roba, Njegovog Poslanika, koji je kopitama svoga konja pregazio džahilijjetsku vlast, i svjedočim da nema boga osim Allaha, Jedinog, Koji nema sudruga i svjedočim da je Muhammed Njegov rob i Njegov Poslanik, a zatim: 6

ČLANAK ARTICLE

Allah je poslao Svoga Poslanika g da poziva (čini da’vu) u Allahov tevhid, u Njegov rububijjet (gospodarstvo), uluhijjet (božanstvo) i sifate (svojstva), i uprkos tome što su sljedbenici džahilijjeta priznavali tevhid rububijjeta riječima, oni su to priznavanje poništili sa tim što su upali u razne vrste širka koje poništavaju tri vrste tevhida: rububijjet, uluhijjet, esma’ ves-sifat.

Većina ovih ne vjeruje u Allaha, nego druge Njemu ravnim smatra Uzvišeni Allah nas je obavijestio da kada se kafiri upitaju: „Kome pripada Zemlja i ono što je na njoj?“, oni odgovaraju: „Allahu.“, a kada se upitaju: „Ko je Gospodar sedam nebesa i ko je Gospodar Uzvišenog ‘Arša?“, oni odgovaraju: „Allah.“, a kada se upitaju: „U čijoj je ruci vlast nad svim, i ko uzima u zaštitu, i od koga niko ne može zaštićen biti, znate li?“, oni odgovaraju: „Allah.“, i pored svega toga oni neće da se opamete i ne boje se Allaha, niti se boje Njegove kazne! I pored njihovog priznavanja da je Uzvišeni Allah, Onaj Koji svu vlast ima, Onaj Koji upravlja sa svim, Onaj Koji daje opskrbu, Onaj Koji daje život i Onaj Koji usmrćuju, oni opet Allahu druge ravnim smatraju, i oni priznaju da sve što je mimo Allaha je stvoreno. Od Ibn ‘Abbasa h se prenosi da je rekao: “Mušrici su (u svojim telbijjama) govorili: ‘Odazivamo ti se, Ti nemaš druga.’ Pa je Allahov Poslanik g rekao: ‘Teško se njima (dosta je, ne dodajite više), jer su, čineći tavaf oko Ka’be, govorili: ‘osim druga koga Ti imaš i kojeg posjeduješ.’” [Bilježi Muslim]. Pored toga što su se mušrici u poteškoćama i oskudici okretali samo ka Allahu samo, oni su se u lahkoći vraćali na ono što su prisvojili od činjenja širka Allahu. Rekao je Uzvišeni Allah: {Kad se u lađe ukrcaju, iskreno se mole Allahu, a kad ih On do kopna dovede, odjednom druge Njemu ravnim smatraju} [El ‘Ankebut: 65]. Učinili su širk Allahu u ‘ibadetu, i pored Njega su dozivali onoga ko im ne može donijeti nikakvu štetu ni korist, i razne ‘ibadete su uputili tavagitima, i sudili su se pred njima, i slagali su na Allaha onda kada su rekli: {Mi im se klanjamo samo zato da bi nas što više Allahu približili} [Ez-Zumer: 3]. Uzvišeni Allah je poslao Svoje poslanike i vjerovjesnike da pozivaju u iman (vjerovanje) u Allaha i činjenje ‘ibadeta samo Njemu, Jedinom, i kufr u sve tavagite, tako da iman nijednog insana, niti džinna nije ispravan osim da spoji dvije stvari: iman (vjerovanje) u Allaha i kufr (nevjerovanje) u taguta. Rekao je Uzvišeni: {Mi smo svakom narodu poslanika poslali: “Allahu se klanjajte, a taguta se klonite!” I bilo je među

njima onih kojima je Allah na Pravi put ukazao, a i onih koji su zaslužili da ostanu u zabludi; zato putujte po svijetu da vidite kako su završili oni koji su poslanike u laž utjerivali.} [En-Nahl: 36]. Stoga, svako onaj ko odbije činjenje ‘ibadeta samo Allahu, Jedinom, odbije da se kloni tavagita i zanevjeruje u njih, takav je u zabludi i slagao je na Allahovog Poslanika g, zaslužuje Allahove kazne kojima Allah kažnjava kafire. Poslanici, ‘alejhim salatu ve-s-selam, su pojasnili da Allah ne prihvata od Svojih robova osim čistog islama i jasnog tevhida, i obavijestili su ljude da oni nisu poslani osim da Allaha, Jedinog, obožavaju, kao što je rekao Uzvišeni: {Prije tebe nijednog poslanika nismo poslali, a da mu nismo objavili: “Nema boga osim Mene, zato se Meni klanjajte!”} [El Enbija’: 48], i obavijestili su ih da Uzvišeni Allah {neće oprostiti da Mu se neko drugi smatra ravnim, a oprostiće manje grijehove od toga kome On hoće.} [En-Nisa’: 48]. A kada su kafiri ponudili Vjerovjesniku g da obožavaju Allaha jednu godinu a da on obožava njihova božanstva jednu godinu, Uzvišeni Allah je objavio suru El Kafirun, koja razdvaja između imana i njihovih sljedbenika i između širka i njegovih sljedbenika: {Reci: “O vi nevjernici, ja se neću klanjati onima kojima se vi klanjate, a ni vi se nećete klanjati Onome kome se ja klanjam; ja se nisam klanjao onima kojima ste se vi klanjali, a i vi se niste klanjali Onome kome se ja klanjam, vama – vaša vjera, a meni – moja!”} [El Kafirun]. Allahov tevhid u zakonodavstvu i vlasti Poslanici, ‘alejhim salatu ve-selam, su svojim narodima pojasnili ono što Allah voli i ono što Ga čini zadovoljnim od tevhida, imana i dobrih djela te su ih upozorili na ono što to poništava od raznih vrsta kufra, širka, fiska i grijeha, a ono što su najjasnije pojasnili jeste to da hukm (vlast i sud) pripadaju Uzvišenom Allahu kao i to da je Allah, Jedini Onaj Koji stvara i Koji upravlja {Samo On stvara i upravlja!} [El E’araf: 54]. Objavljena su tri mekkanska ajeta koja ukazuju na to da {Sud pripada Allahu} [El En’am: 57, Jusuf: 40, 67]. I pored toga što su Vjerovjesnik g i njegovi drugovi bili nemoćni u Mekki, Uzvišeni Allah mu je naredio da javno objavi da

Rumiyah

7

je ova vjera uzvišena i da je došla od Allaha da bi se njom vladalo svim detaljima ljudskog života, i da se ne prepuste njihovim prohtjevima. Zakonodavstvo je pravo koje pripada samo Uzvišenom Allahu. I kao što On nema druga u Svojim ‘ibadetima, isto tako nema druga ni u Svojoj vlasti. Rekao je Uzvišeni u vezi ‘ibadeta: {Ko žudi da od Gospodara svoga bude lijepo primljen, neka čini dobra djela i neka, klanjajući se Gospodaru svome, Njemu nikoga ne pridružuje!} [El Kehf: 110]. I rekao je u vezi vlasti: {A On ne uzima nikoga u vlasti Svojoj kao ortaka.} [El Kehf: 26]. U ;)ovome se spominju dvije vrste kiraeta (načina učenja ajeta u kojem Uzvišeni )‫ (ك‬na kafu )‫ (و‬sa damom ‫ــر ُِك‬ ْ ُ‫َو َل ي‬ Allah obavještava da On ne uzima nikoga u Svojoj vlasti sa sukunom na slovu ‫ــر ِْك‬ ْ ُ‫ َو َل ي‬od stvorenja, i drugi način kaf, gdje zabranjuje da stvorenja nemu pridruže druga (ortaka) u Njegovoj vlasti (hukm). I rekao je Uzvišeni u suri El Džasija {A tebi smo poslije odredili da u vjeri ideš pravcem određenim (Šerijatom), zato ga slijedi i ne povodi se za strastima onih koji ne znaju} [El Džasija: 18]. Neki od učenjaka ovu suru nazivaju surom Šerijata jer je spomenut u ovom ajetu. Tevhid hukma (vlasti/suda) i zakonodavstvo ulaze u tri vrste tevhida Prvo: hukm ulazi u tevhid rububijjeta; Uzvišeni Allah je Onaj Koji sa svim upravlja, i On je Onaj kojem pripada hukm (vlast i sud) i zakonodavstvo, to je ono što Uzvišeni Allah radi, i to spada u činjenje rububijjeta samo Njemu. Rekao je Uzvišeni: {Samo On stvara i upravlja! Uzvišen neka je Allah, Gospodar svjetova!} [El E’araf: 54]. Tebareke (kao što je došlo u ajetu) znači da je On vlasnik sveg hajra i dobra, slavljen je On, Stvoritelj, Onaj Koji sve može, naređuje da se čine dobra djela i da se napuste zla djela koja dovode do uništavanja. Drugo: hukm ulazi u tevhid esma’ ve-sifat (imena i svojstva); Uzvišeni Allah je Vladar (Sudija) i Njemu vlast (sud) pripada, kao što je potvrđeno od Allahovog Poslanika g u onome što su zabilježili imam En-Nevevi i Ebu Davud u Sunnenu. Pogledaj u ovaj plemeniti ajet: {Zašto da pored Allaha tražim drugog sudiju, kad vam On objavljuje Knjigu potanko?} [El En’am: 114] i kako dokazuje ulazak suđenja po onom što je Allah objavio u vrste tri tevhida. Uzvišeni Allah je Sudija i Vladar, Sudija je od Njegovih imena, a Sud je od Njegovih svojstava i djela {Allah propisuje (presuđuje) što On hoće.} [El Mai’da: 1]. Ajet je došao kao negacijsko pitanje {Zašto da pored Allaha tražim drugog 8

ČLANAK

sudiju}?! Ko spozna veličanstvenost Allaha i Njegova lijepa imena i uzvišena svojstva, kako da pored Allaha traži drugog sudiju? Treće: hukm ulazi u tevhid uluhijjeta; tehakum (parničenje) pred Allahovim Šerijatom je ‘ibadet koji se samo Allahu čini, a tehakum pred nečim mimo Šerijata je veliki širk. Ko se tehakumi pred nečim drugim mimo Allahovog Šerijata takav se tehakumio pred tagutom i povjerovao je u njega, a kod Allaha tražimo zaštitu. Rekao je Uzvišeni: {Zar ne vidiš one koji tvrde da vjeruju u ono što se objavljuje tebi i u ono što je objavljeno prije tebe pa ipak žele da im se pred tagutom sudi, a naređeno im je da ne vjeruju u njega. A šejtan želi da ih u veliku zabludu navede.} [En-Nisa’: 60]. Ako insan ne ulazi u islam osim kad povjeruje u Allaha i zanevjeruje u taguta, onda nema sumnje da oni koji se sude pred sudom mimo Šerijata, da su takvi vjernici u taguta koji se sude pred njim. A onaj ko vjeruje u taguta nije musliman. Molimo Allaha da nas učvrsti na Njegovoj vjeri. Ili Allahov sud ili sud džahilijjeta Kako god da insan nazove svoje zakone i propise oni su i dalje džahilijjetski zakoni (propisi) sa kojima se igraju kafirski prohtjevi. Oni ne mogu za njihove sljedbenike ništa odrediti, niti sa njima mogu doći do vjerskog i dunjalučkog uspjeha. Međutim, ko zna da je Allahov hukm (sud, vlast, propis) najbolji hukm? Vjernik koji je ubijeđen: {Zar oni traže da im se kao u pagansko doba sudi? A ko je od Allaha bolji sudija narodu koji čvrsto vjeruje?} [El Mai’da: 50]. Molimo Uzvišenog Allaha da pomogne Hilafet i da učvrsti njegovog imama i njegove vojnike, i da odbije silu onih koji ne vjeruju.

Rumiyah

9

S

lobodno vrijeme je blagodat prema kojoj je nemarna većina onih koji ga posjeduju, oni koje je Allah opskrbio sa ugodnim životom i lahkim trudom, pa se nisu okoristili od njega i nisu ga iskoristili, štaviše, izgubili su ga u igri i zabavi, sve dok im nije došla smrt a oni ravnodušni i nemarni prema onome što Allah želi od njih, uživaju u Njegovim blagodatima za koje će biti pitani, a Uzvišeni Allah je u vezi njih rekao: {Zatim ćete toga dana za sladak život (za blagodati) biti pitani sigurno!} [Et-Tekasur: 8]. 10

ČLANAK

Da, biće pitani, jer Uzvišeni Allah nije stvorio stvorenja da bi oni uživali u prolaznim blagodatima već da bi Njemu činili ‘ibadet, a On je neovisan od njih i od njihovog ‘ibadeta, i On je iz Svoje milosti i počasti pripremio za one koji su Mu pokorni ono što oko nije vidjelo, niti uho čulo, niti iko može zamisliti, gdje će im nadoknaditi vrijeme koje su potrošili u pokornosti Njemu sa vječnim blagodatima, a divna je nadoknada Džennet kao prebivalište. A onaj ko je nemaran prema Ahiretu i teži

prolaznom dunjaluku i njegovom bezvrijednom životu, njegovo stanje nakon smrti je kao što je rekao Uzvišeni Allah: {Kad nekome od njih smrt dođe, on uzvikne: “Gospodaru moj, povrati me da uradim kakvo dobro u onome što sam ostavio!”} [El Muminun: 99-100]. Pa hoće li čovjek uzeti pouku i zaposliti svoju dušu sa pokornošću Allahu i Njegovom zadovoljstvu sve dok mu se duša nalazi u njegovom tijelu? Rekao je Allahov Poslanik g: “Allahu, nema života osim života na Ahiretu, pa oprosti ensarijama i muhadžirima.” [Bilježe Buhari i Muslim]. Razmisli o njegovom g govoru i njegovom poricanju da je ugodan život na dunjaluku istinski život koji zahtijeva da ga tražimo i ganjamo, zato što je istinski život život na Ahiretu, u Džennetu kod Plemenitog Allaha. Kamo sreće da sam se za ovaj život pripremio! Veliki broj ljudi je izgubilo vagu između djela za dunjaluk i djela za Ahiret, tako da se nisu mogli uskladiti između njih. Većina njih skuplja bogatstvo i onda ga pretjerano troši na dozvoljene stvari, vidiš ih u bogatstvu i zadovoljstvu na ovom životu, ali su oni zapravo siromašni kada je riječ o djelima kojima će postići uspjeh, Allahov Džennet i Njegovo zadovoljstvo. Allah ga je počastio sa blagodati slobodnog vremena, ali on je svoje slobodno vrijeme zaposlio sa svojim dunjalukom, a nije u potrebi za njim, i to je onaj koji je istinski zavaran, kao što je došlo u hadisu kojeg prenosi Ibn ‘Abbas k da je Allahov Poslanik g rekao: “Dvije su blagodati prevarile mnoge ljude – zdravlje i slobodno vrijeme!” [Bilježi Buhari]. O ti koji posjeduješ bogatstvo i slobodno vrijeme, o ti koji si zauzet dunjalukom, ti si doista od onih kojima je uskraćeno, zato što nisi procijenio vrijednost vremena koje te je prošlo tokom tvojih godina, kao što su ga spoznali oni koji posjeduju visoku odlučnost, koji ne mogu pronaći slobodno vrijeme za upotpunjavanje svojih djela i džihada. A ti, o ti koji posjeduješ slobodno vrijeme, ideš ka uzvišenoj stvari koju si zanemario i napustio, ka trenutku u kojem ćeš reći: {Kamo sreće da sam se za ovaj život pripremio!} [El Fedžr: 24]. Rekao je imam Et-Taberi r: “Uzvišeni Allah govori o žaljenju sina Ademovog na Sudnjem danu, i kajanju za tim što je zanemario dobra djela na dunjaluku, ona koja će naslijediti u vječnom boravištu, u blagodatima koja ne prestaju. Kamo sreće da sam se za ovaj život na dunjaluku pripremio, kamo sreće da sam činio dobra djela u ovome svome životu, nakon kojeg smrti nema, koja će me spasiti od Allahove srdžbe i obezbijediti mi Njegovo zadovoljstvo.” [Džami’a el Bejjan]. Postoje ljudi koje je Allah počastio sa blagodatima i sa

ugodnim životom ali oni su nemarni prema naredbama svoga Gospodara, nisu svoje slobodno vrijeme zaposlili učenjem svoje vjere i onoga što Allah želi od njih, nego su ga zaposlili sa zabranjenim stvarima ili sa previše dozvoljenih stvari. Pa spremi odgovore, o ti zavarani, na mnogo pitanja, jer ti uistinu, tako mi Allaha, nisi stvoren bez svrhe i nećeš biti ostavljen uzalud, i bićeš pitan za svoje slobodno vrijeme, u šta si ga proveo. Završio je dio tebe Postoje oni koji su ostarili, i čija su se leđa od starosti savila, koji imaju nekoga ko im pomaže u njihovim dunjalučkim stvarima, od imetka ili djece, i Allah im je uz te blagodati podario blagodat slobodnog vremena, ali oni ne znaju kako da ga iskoriste. Onome ko se nalazi u ovom stanju, dobro razmisli o tim godinama koje si potrošio, a koje nisu nijedan tren bile za Ahiret, razmisli koliko si blizu sastanka sa svojim Gospodarom. Zar nije vrijeme da svoje sinove i unuke podstičeš da se žrtvuju za Allahovu vjeru i da je pomažu? Zar nije vrijeme da svoje slobodno vrijeme trošiš u samoći sa Allahovom i dovi za sebe, za nemoćne muslimane, za Allahove robove mudžahide? Zar nije vrijeme da se vežeš za Allaha i da se približiš Njemu na sve načine približavanja? Vidimo mnogo ljudi koji su ostarili kako žive sa razumom omladine koja ne razmišlja o smrti i Času ispitivanja i Danu obračuna. A to je, tako mi Allaha, duga nada i uništenje od nje same, pa gdje si ti u govoru Uzvišenog Allaha: {Smrtne muke će zbilja doći – to je nešto od čega ne možeš pobjeći} [Kaf: 19]. Rekao je imam El Bagavi: “’Smrtne muke će doći’ tj. patnje, žestina, nešto što čovjek ne zna, ono što njegov razum ne može shvatiti. ‘Zbilja’ tj. stvarnost smrti, a isto tako je rečeno, ‘zbilja’ je stvar vezana za Ahiret, sve dok čovjeku ne bude jasno i dok ga ne vidi svojim očima. Također je rečeno; ono čemu se čovjek vraća, od sreće ili patnje. Rečeno je; onome kome dođu smrtne muke, nešto od čega ne možeš pobjeći tj. ne možeš

Rumiyah

11

umaći. Rekao je El Hasan: ‘To znači da ne možeš pobjeći.’ Rekao je Ibn ‘Abbas: ‘Nešto što mrziš.’” [Me’alim et-Tenzil fi Tefsir el Kur’an]. Iskoristi svoje slobodno vrijeme prije nego što završiš u kabru, iskoristi svoje jutro jer možda ne dočekaš večer. El Hasan je rekao: “Sine Ademov, ti si kao dani, svaki put kad ode jedan dan otišao je dio tebe.” [Ez-Zuhd od Ahmeda ibn Hanbela]. Neka ti uzori budu posijedjeli starci koji su žrtvovali svoje dijelove tijela na Allahovom putu i prestigli mladiće ka Džennetu, a ne ka dunjaluku. Iskoristi sate svoga slobodnog vremena

stražarenju, ribatenju i borbi nije kao deredža mudžahida murabita koji ne veliča Uzvišenog Allaha osim malo, obavlja smjenu svoje straže a onda se vraća u svoje dugo slobodno vrijeme. Mudžahidi, murabiti, iskreni trebaju da maksimalno iskoriste svoje slobodno vrijeme kako bi postigli najuzvišenije deredže te da znaju da između svake deredže je širina koliko je između nebesa i Zemlje, kao i da su blagodati uzvišenih stepena bolji i potpuniji od onih koji se nalaze ispod. Murabit ne bi trebao da bude skroman u činjenju dobrih djela zajedno sa najvećim svojim djelom o kojem nas je obavijestio Allahov Poslanik g: „Jedan dan i noć provedeni na ribatu su bolji od mjesec dana posta i namaza. Ako umre, njegovo djelo koje je radio neće prestati, biće nagrađivan i opskrbljivan za njega, i biće sačuvan od fitni.“ [Bilježi Muslim]. Pa ima li veće vrijednosti za murabita koji bude ubijen i njegovo mu djelo, koje je radio i s kojim je ispunio svoje slobodno vrijeme, ne prestaje? Stoga, ispuni svoje slobodno vrijeme učenjem Kur’ana, klanjanjem noćnog namaza i drugim ‘ibadetima. Traži znanje i uči svoju vjeru, hifzaj Allahovu c Knjigu.

Postoji vrsta dobrih ljudi koje je Uzvišeni Allah počastio ugodnim životom i čija se opskrba nalazi ispod sjenke njegovog koplja, i on je koristi u uništavanju života kafira i pomaganju vjere Gospodara svjetova, a od tih sretnika ima i DOISTA, SRCA PRONALAZE SMIRAJ U KUR’ANU onih koji su počašćeni sa ribatom tako što čuvaju stražu na nekoliko sati, a onda se vraćaju u dugo slobodno vrijeme, a to vrijeme je velika blagodat koje mudžahid možda nije ni svjestan. Ako bi ga iskoristio u spominjanju Allaha, čitanju Kur’ana, dovi, izvršavanju nevafila (dobrovoljnih ‘ibadeta), ili sat podsjećanja sa svojom braćom pa da jedni druge podsticaju, u tome bi doista našao ogromnu korist, izdržljivost kod sukoba sa neprijateljem, povećanje stepena i povećanje dobrih djela. Znaj, o mudžahide, da je tvoje slobodno vrijeme blagodat od Allaha, stoga, iskoristi je ili ćeš biti od zavaranih, učini ga svojom municijom kod Uzvišenog Allaha. Uzvišeni Allah je za mudžahide u Džennetu pripremio stotine deredža. Deredža mudžahida koji veliča Uzvišenog Allaha, koji klanja namaz, uči Kur’an, trudi se u 12

ČLANAK

Rumiyah

13

14

ČLANAK

H

vala Allahu Koji voli da Ga Njegovi robovi dozivaju govoreći: {“Gospodaru naš, podari nam u ženama našim i djeci našoj radost i učini da se čestiti na nas ugledaju!} [El Furkan: 74]. Neka su salavati i selam na Njegovog Poslanika, vođu bogobojaznih, onoga kojem je Allah spojio između imameta (vođstva) ljudi da vlada njima sa onim što je Allah objavio i između toga da bude njihov imam (vođa) kojeg će uzeti kao svog uzora u vjeri, zatim je učinio njegove ispravne halife (hulefa’ er-rašidin) da budu na njegovom menhedžu i njegovom putu, kao i na njegovu porodicu, njegove ashabe i one koji ih slijedi u dobru sve do Sudnjega dana, a zatim: Imam Ahmed, El Hakim i Ibn Hibban bilježe u svom Sahihu hadis od Ebu Umame h da je Allahov Poslanik g rekao: „Veza islama će se kidati kariku po kariku, svaki put kad se otkine jedna karika, ljudi će se hvatati za onu koja ostane nakon nje. Prva koja će se prekinuti je hukm (vlast/sud), a posljednja namaz.“ [Bilježi Muslim]. Veliki šerijatski imamet spada u čvrstu vezu islama, a nestajanje hukma (vlasti) po onome što je Allah objavio predstavlja nedostatak koji se veže za sljedbenike islama u njihovoj vjeri i dunjaluku. Koliko se samo grana islama i imana ne mogu ostvariti osim uz ovu kariku islama, a važnost hukma (vlasti) po onome što je Allah objavio je ono što radi vladar i učenjaci koji posjeduju šerijatsko znanje, koji ga pomažu i savjetuju ga. Rekao je Uzvišeni: {Mi smo objavili Tevrat, u kome je uputstvo i svjetlo. Po njemu su jevrejima sudili vjerovjesnici, koji su bili Allahu poslušni i čestiti ljudi, i učeni, od kojih je traženo da čuvaju Allahovu knjigu, i oni su nad njom bdjeli.} [El Ma’ida: 44]. Uzvišeni Allah je pojasnio da su vjerovjenici oni koji su obavezani hukmom koji je objavljen (oni koji su vladali Benu Israilom), kao što je rekao g: „Benu Israilom su vladali poslanici. Kad god bi jedan poslanik umro drugi bi ga naslijedio. Poslije mene nema poslanika, ali će biti moje halife kojih će biti mnogo. Ashabi su upitali: ‘Šta nam preporučuješ?’ Rekao je: ‘Ispunjavajte datu prisegu i to prvom, pa onom iza njega i dajte im njihova

prava. Njih će Allah, zaista, pitati o onima kojima vladaju.’“ [Bilježi Muslim]. Halife su oni koji naslijeđuju vjerovjesnike u vladanju (suđenju) ljudima po onome što je Allah objavio, a pobožni učenjaci su oni koji ih pomažu u tome.“ Hilafet na Pravom putu nasljeđuje menhedž poslanstva Od najvažnijih zadataka Hilafeta, u ovom vremenu, jeste obnavljanje vjere i njeno uspostavljanje na menhedžu poslanstva, kao što nam je to obećao naš Vjerovjesnik g u svom govoru: “Bit će vrijeme poslanstva među vama koliko Allah bude želio, pa će nestati kada to Allah bude htio. Zatim će nastupiti vladavina pravovjernih halifa i trajat će koliko Allah bude htio. Zatim će nastupiti vladavina nasljednog kraljevstva, koje će trajati koliko Allah bude htio, a nestat će kada to Allah bude htio. Zatim će doći vladavina tiranije i trajat će koliko Allah bude htio, a nestat će kada Allah bude htio, pa će nastupiti vrijeme pravedne vladavine i biće hilafet na menhedžu poslanstva.” [Bilježi Ahmed]. Hilafet koji se traži je onaj koji je na menhedžu poslanstva, i to je onaj u kojem se ispunjavaju osobine Pravoga puta, s kojima je opisan Hilafet prvih generacija od ashaba Allahovog Poslanika g. Davanje Hilafetu karakteristiku Pravoga puta je ono što se desilo i što se dešava, Allahovom dozvolom, na taj način što halife slijede Allahovu knjigu i uputu našeg Vjerovjesnika g u svim stvarima i stanjima. Pravovjernost ima svoje značenje u knjizi Uzvišenog Allaha, a od najvećih o kojima nas je obavijestio Uzvišeni od Njegovih blagodati i upute za Svoje robove koji Ga vole jeste: {ali Allah je nekima od vas pravo vjerovanje omilio, i u srcima vašim ga lijepim prikazao, a nezahvalnost i raskalašenost i neposlušnost vam omrazio. Takvi su na Pravome putu} [El Hudžurat: 7]. Držanje za ruknove islama, njegove karakteristike, grane i iskazivanje ljubavi prema tome te čvrsto slijeđenje toga, uz udaljavanje i napuštanje onoga što je suprotno tome, od kufra, fiska i grijeha, sve to je od Pravoga puta. A najveći pozivač ka pravome putu je Knjiga našeg Gospodara c kao što nas je o tome obavijestio Uzvišeni u Svom govoru: {Mi smo, doista, Kur’an, koji izaziva divljenje, slušali, koji na Pravi put upućuje} [El Džinn: 1-2]. Uzvišeni nas je također obavijestio da je On Svome vjerovjesniku i prijatelju Ibrahimu dao uputu (Pravi put), pa je on pozivao narod u tevhid Allahu i on se javno raspravljao s njima u vezi njihovih zabluda te je saburao na njihovim torturama i prijetnjama, čak i njihovim pokušajima da ga ubiju paljenjem. Okrenuo se ka Allahu, pa ga je On spasio iz vatre i učinio je hladnom i spasonosnom za njega. Zatim je objavio svoje odricanje od svoga oca i svoga naroda

Rumiyah

15

MUSLIMANI ĆE, ALLAHOVOM DOZVOLOM, PORAZITI AMERIKU KAO ŠTO SU PORAZILI RIMSKO CARSTVO I PERZIJU

onda kada su ostali uporni na kufru te ih je napustio tako što je učinio hidžru. {Idem onamo gdje mi je Gospodar moj naredio” – reče – “On će me kuda treba uputiti.} [Es-Saffat: 99]. Hilafet na pravom putu uspostavlja sve obrede vjere i oživljava sunnete i umrtvljuje novotarije, i bori se protiv kafira i onih koji se suprostavljaju i opiru, ne slijedi ljudske strasti, već se odaziva Allahovim naredbama, pokoran u onome što On voli i kloni se onoga što on mrzi, rekao je Uzvišeni: {Zato neka oni pozivu Mome udovolje i neka vjeruju u Mene, da bi bili na Pravome putu.} [El Bekara: 186]. Veliki imamet radi na ispoljavanju vjere islama Kao dodatak uspostavljanju Allahove vjere te rukovođenju dunjaluka sa vjerom, kao i zaštiti vjere i odbrani islamske zemlje, i odbrani muslimana i njihove časti i imetka, što spada u najvažnije zadatke halife muslimana, u njegove zadatke također spada i to da nastoji da proširi vlast vjere na cijeloj Allahovoj zemlji. Uzvišenom Allahu pripada šerijatska volja kojom će muslimani raditi na tome da islam bude iznad svih vjera, i da bude pobjedonosan nad njima, sve dok 16

ČLANAK

Allahova riječ ne bude gornja, a riječ kafira donja, a isto tako Uzvišenom Allahu pripada i univerzalna volja kojom će učiniti Njegovu vjeru iznad svih vjera, kako bi bila pobjedonosna i ispoljena. Rekao je Uzvišeni: {On je poslao Poslanika Svoga s uputstvom i pravom vjerom da bi je izdigao iznad ostalih vjera, makar ne bilo po volji mušricima.} [Et-Tevba: 33]. Allahovo uzdizanje vjere islama uključuje njeno uzdizanje iznad svih vjera sa argumentima i dokazima. Allah je objavio da je ona vjera istine, a ono što je mimo nje je batil (laž) i zabluda. Isto tako, Njegovo uzdizanje znači Njegovo pomaganje protiv sljedbenika drugih vjera sve dok njihova vlast ne bude uništena i tvrđava srušena. Allah je sa vjerom islam i njenim prvim sljedbenicima mudžahidima uništio dvije najveće države koje su bile uspostavljene u vrijeme pojave vjerovjesničkog svjetla, a to su zemlja Faris (Perzija) i Rum (Rimsko carstvo), a pored toga su bila i druga razna kafirska kraljevstva. Allahova vjera je bila uzdignuta i pobjedonosna nad kafirima onda kada su muslimani uspostavili državu, koju je osnovao i utvrdio Allahov Poslanik g, zatim njegove pravovjerne halife nakon njega te isto tako ovu stvar danas izvršava halifa muslimana i njegovi vojnici uz pomoć Uzvišenog Allaha, tako da pobjeda i moć za muslimane ne može doći osim

uz uspostavljanje Islamske države koja je oživjela Hilafet na Pravom putu. Zemlja je Allahova, daje je u naslijeđe Svojim pobožnim robovima Od zadataka onoga ko je zadužen za muslimane (a to je halifa, Allah ga pomogao) jeste da proširi vlast Islamske države na cijeloj Allahovoj Zemlji. Zemlja pripada Allahu, i kafir nema pravo na nju. Rekao je Uzvišeni: {Mi smo u Zeburu, poslije Tevrata, napisali da će Zemlju Moji čestiti robovi naslijediti.} [El-Enbija’: 105]. Neki od mufessira, kao što je Ibn ‘Abbas h, su “Zemlju” protefsirili Džennetom, i Ibn ‘Abbas je također rekao: “Allah b je obavijestio u Tevratu i Zeburu, i prije samog stvaranja nebesa i Zemlje, da će On Muhammedovom g ummetu dati Zemlju u naslijeđe, i da će ih uvesti u Džennet, a oni su salihun (dobri, pobožni).” Postoje dva ispravna govora koja se ne suprostavljaju jedan drugom, a to je da ovo nasljeđivanje Zemlje ne biva osim sa džihadom na Allahovom putu koji je vrhunac islama. Kafiri neće napustiti svoj kufr i svoju fitnu kojom ljude žele odvojiti od vjere islama osim sa borbom protiv njih, borba koju vode evlije Milostivoga protiv evlija šejtana. Rekao je Uzvišeni: {I borite se protiv njih dok fitna (širk) ne iščezne i dok samo Allahova vjera ne ostane} [El Enfal: 39]. I rekao je Uzvišeni: {A zašto se vi ne biste borili na Allahovom putu za potlačene, za muškarce i žene i djecu, koji uzvikuju: “Gospodaru naš, izbavi nas iz ovoga grada, čiji su stanovnici nasilnici, i Ti nam odredi zaštitnika i Ti nam podaj onoga ko će nam pomoći!” Vjernici se bore na Allahovom putu, a nevjernici na šejtanovom. Zato se borite protiv šejtanovih štićenika, jer je šejtanovo lukavstvo zaista slabo.} [En-Nisa’: 75-76]. Ako Islamska država i njeni vojnici ne vode borbu na Allahovom putu, kako bi izvukli nemoćne muslimane iz kandži kufra i njegovih sljedbenika, pa ko će onda raditi to?! To su uistinu ogromne stvari koje poduzima Hilafet, svojim vođstvom i svojom vojskom, a mi smo ubjeđeni u Allahovu skoru pobjedu. Allah c se zakleo da će pomoći onoga ko pomogne Njegovu vjeru: {A Allah će sigurno pomoći one koji vjeru Njegovu pomažu – ta Allah je zaista Moćan i Silan.} [El Hadždž: 40]. Allah je potvrdio Svoje obećanje sa zakletvom na koju ukazuje slovo lam u zakletvi, te ga je potvrdio sa pojačanjem inne (zaista) i sa slovom lam u potvrđivanju, koje je povezano sa Njegova dva imena, od Allahovih lijepih imena, a sva su lijepa: {Allah je zaista moćan i silan}. Nijedna moć nije slična Njegovoj moći, On je Onaj Koji stvara, i On je Onaj Koji im je dao sve što želi od načina moći i snage, On je Moćan, a Njegova stvorenja su slaba. On nije u potrebi ni za kim (El Ganijj), a Njegova stvorenja su u potrebi za Njim, On je Silan i niko nije iznad

Njega, Onaj Koji je učinio da ponos (moć) bude za vjernike od Njegovih robova, Onaj Koji je obećao da će ih pomoći i da im je On dovoljan. Rekao je Uzvišeni: {Zar Allah sam nije dovoljan robovima Svojima?} [EzZumer: 36], po kira’etu Hamza, El Kesai, Halef el ‘Ašir i Ebu Dž‘afer. Prvo: Dokazi iz plemenitog Kur’ana Govor Uzvišenog Allaha: {O vjernici, pokoravajte se Allahu i pokoravajte se Poslaniku i predstavnicima vašim.} [En-Nisa’: 59]. Et-Taberi prenosi od Ebu Hurejre h da je rekao: “Vaši predstavnici su vaši emiri (vođe)”, zatim je Et-Taberi rekao: „Prvi govor u vezi toga, koji je tačan jest govor onoga ko je rekao: ‘To su emiri i predstavnici u onome što predstavlja pokornost Allahu i korist za muslimane.’“ Rekao je Ibn Kesir: “Ono što je očito, a Allah najbolje zna, jeste da je ovaj ajet općenit u vezi predstavnika, a to je da su oni od emira i učenjaka.” Ono na što ovaj ajet ukazuje jeste da je Allah b obavezao muslimane da se pokoravaju svojim predstavnicima, a to su imami, a naredba za pokoravanje je dokaz za obaveznost postavljanja predstavnika, jer Uzvišeni Allah ne naređuje pokornost onome ko ne postoji, niti obavezuje ikoga da bude pokoran nekome čija je prisutnost pohvalna. Naredba za pokornost zahtijeva da postoji osnova da bi se naredba naredila, tako da to dokazuje da je postavljanje imama za muslimane vadžib (obaveza). Od dokaza je također i govor Uzvišenog Allaha kojim se obraća Poslaniku g: {I ti im sudi prema onome što Allah objavljuje i ne povodi se za prohtjevima njihovim, i ne odstupaj od Istine koja ti dolazi} [El Ma’ida: 48] i govor Uzvišenog u ajetu nakon ovoga {I sudi im prema onome što Allah objavljuje i ne povodi se za prohtjevima njihovim, i čuvaj ih se da te ne odvrate od nečega što ti Allah objavljuje.} [El Mai’ida: 49]. Ovo je naredba od Uzvišenog Allaha Njegovom Poslaniku g da sudi ljudima prema onome što Allah objavljuje, tj. prema Šerijatu, a obraćanje Poslaniku g znači obraćanje njegovom ummetu. Nema dokaza

Rumiyah

17

ISLAMSKA DRŽAVA SE POKORILA ALLAHU TAKO ŠTO JE ZA UMMET POSTAVILA HALIFU

da se ono tiče isključivo nekoga posebno, kao što je slučaj ovdje, tako da je ovo obraćanje svim muslimanima da uspostave Allahov sud (vlast) i da sude prema onome što Allah objavljuje, sve do Sudnjega dana. A uspostavljanje suda i vlasti ne biva osim sa uspostavljanjem imameta, jer je to od njegovih zadataka, i ne može se uspostaviti sud u potpunosti osim preko njega (imameta), tako da svi ajeti koji naređuju sud prema onome što Allah objavljuje, dokazuju da je obaveza postavljanje imama koji će izvršiti taj zadatak. A od dokaza je isto tako govor Allah b: {Mi smo izaslanike Naše s jasnim dokazima slali i po njima knjige i terazije objavljivali, da bi ljudi pravedno postupali – a gvožđe smo stvorili, u kome je velika snaga i koje ljudima koristi – i da bi Allah ukazao na one koji pomažu vjeru Njegovu i poslanike Njegove kad Ga ne vide. Allah je, uistinu, moćan i silan.} [El Hadid: 25]. 18

ČLANAK

Zadatak poslanika, ‘alejhim salavatu ve-s-selam, jeste da pravedno postupaju prema ljudima na osnovu onoga što je objavljeno u Knjizi, i da to snažno pomognu, a sljedbenici poslanika to ne mogu ostvariti osim sa postavljanjem imama koji će uspostaviti pravdu među njima, i organizirati njihove vojske koje će pomagati Allahovu vjeru. Rekao je imam Ibn Tejmijje r: “I zbog toga je Vjerovjesnik g naredio svome ummetu postavljanje predstavnika koji će upravljati njima, i naredio predstavnicima da ispunjavaju emanete prema njihovim vlasnicima, i kada sude među ljudima da sude pravedno, i naredio im je da se pokoravaju predstavnicima u pokornosti Uzvišenom Allahu.” [Medžmu’ulFetava]. Od dokaza iz Kur’ana su također ajeti o kaznama i odmazdama, skupljanju zekata i drugim propisima koja su osnovi ono što imam izvršava, a onda onaj ko mijenja imama. Svi ajeti koji su objavljeni u vezi propisa koji se vežu za imamet i njenu stvar su dokazali da je uspostavljanje šerijatskog imameta i uspostavljanje Islamske države od osnova i obaveznih stvari islamskog šerijata. Drugo: Dokazi iz Sunneta a.) Dokazi iz Sunneta govorom: Od Allahovog Poslanika g je došlo mnogo hadisa koji dokazuju obaveznost postavljanja imama, a od njih su: 1. Ono što prenosi ‘Abdullah ibn ‘Omer h od Allahovog Poslanika g da je rekao: „Ko povuče svoju ruku iz pokornosti srest će Allaha na Sudnjem danu bez dokaza, a ko umre a nije dao prisegu umro je džahilijjetskom smrću.“ [Bilježi Muslim], tj. pokornost imamu i davanje prisege njemu, i to jasno dokazuje obaveznost postavljanja imama te pokornost i poslušnost njemu, jer ako je muslimanu obaveza da da prisegu, onda ta prisega ne biva ni za koga osim za imama, tako da je postavljanje imama

vadžib (obaveza), kao i pokornost njemu i zabrana izlaska protiv njega, kao i zabrana povlačenja ruke iz pokornosti njemu. 2. Poznati hadis iz sunnena kojeg prenosi El ‘Irbad ibn Sarijja od Allahovog Poslanika g da je rekao: „Onaj ko od vas bude živ vidjeće mnogo razilaženja. Držite se moga sunneta i sunneta mojih ispravnih halifa, čvrsto se držite za njih i uhvatite se svojim kutnjacima za njih, i čuvajte se novotarija, jer svaka novotarija je zabluda.“ [Bilježe Ebu Davud i Tirmizi]. Prenosi se da su ashabi j dali prisegu Ebu Bekru h za hilafet nakon preseljenja Vjerovjesnika g u uzvišeno društvo, a nakon njega hilafet je preuzeo ‘Omer EBU MUHAMMED EL DŽOLANI, PREKINUO SVOJU BEJ’U, A ONDA UPAO U RIDDET h. Zatim je ‘Omer rekao da hilafet preuzme jedan od šest najodabranijih ashaba pa su izabrali ‘Osmana h, a i ujedinjenje) to nije bio razlog da muslimani ne žive onda nakon njegovog šehadeta dali su prisegu ‘Aliju bez imareta (vođstva) koje upravlja sa onim što može h na hilafet. To je njihov sunnet j u hilafetu i od njihovih životnih pitanja. Allahov Poslanik g je njihova briga za njegovo uspostavljanje. Obaveza za muslimane bio imam, učitelj, otac i prijatelj. Kada je Uzvišeni Allah počastio Svoga Poslanika je uzeti ih za primjer u tome kao što je to naredio g sa onima koji su pomagali Njegovu vjeru od Allahov Poslanik g. Isto tako, hadisi koji dokazuju obaveznost stanovnika Medine, i koji su mu dali prisegu na pokoravanja vladaru u onome što nije grijeh, i poslušnost i pokornost u dobru i u zlu, a ensarije su hadisi o davanju prisege i odanosti njoj od prvog imali moć i ugled u svojoj zemlji, tada su Allahov ka sljedećem, kao i zabrana izlaska protiv imama Poslanik g i njegovih ashabi učinili hidžru ka muslimana te udaranja po vratu onoga ko želi njima. Uspostavljena je vlast Allahovog Poslanika da uzme pravo imama. Svi ti hadisi zahtijevaju g za muslimane i njihovu državu, i upotpunjena postojanje imama muslimana, tako da je to dokazalo je zemlja islama sa Allahovim Poslanikom, imamom obaveznost njegovog postavljanja, štaviše, nema g i njegovim dobrim ashabima. Dodatno dokazima iz Knjige i Sunneta jeste ispravnog života za muslimane osim uz njihovog idžma’a ashaba j u vezi postavljanja imama, i šerijatskog imama. b.) Sunnet Allahovog Poslanika g djelom u vezi njihova briga za to i uspostavljanje toga nakon preseljenja Allahovog Poslanika g, kao i njihovo uspostavljanja velikog imameta Otkad je Allah poslao Svoga Poslanika g te u stalno ispunjavanje tog idžma’a, postavljanjem njega povjerovali oni za koje je Allah znao da se u imama za imamom, i to je također dokaz za ovaj njima nalazi ogroman hajr, njegovi plemeniti ashabi vadžib muslimana. Obaveza imameta je najveća stvar u Šerijatu su izvršavali njegove naredbe i pokoravali mu se, ne samo u ‘ibadetima, već u svemu što se tiče uređenja za koju su se složili učenjaci ehlu-sunneta tokom da’vetskih stvari i načina ponašanja sa kafirima, kao vremena, i nisu se tome suprotstavili osim novotari i svemu onome novom što bi došlo u vezi hidžre u i oni u koji su u zabludi, a koji nisu ništa postigli sa Abesiniju, a onda u Medinu. I pored toga što Mekka svojim razilaženjem. A sva zahvala pripada Allahu, nije bila zemlja gdje su mogli ostvariti temkin (moć Gospodaru svih svjetova.

Rumiyah

19

20

ČLANAK

O

mudžahidi, munafici i oni koji blokiraju put do Allaha će vam reći: “Zar mislite da će se išta od onoga što želite ostvariti? Zar mislite da će se islamski hilafet ili čak Islamska država uspostaviti? To se zaista ne može desiti. To je bliže iluziji nego stvarnosti.” Ako vam kažu to, vi se sjetite govora Uzvišenog Allaha: {Kada su licemjeri i oni čija su srca bolesna govorili: “Ove je obmanula vjera njihova!” A onaj ko se u Allaha pouzda – pa, Allah je zaista Silan i Mudar.} [El Enfal: 49]. I recite im: “Allah će počastiti muslimane da osvoje Rim, kao što je to obećao Allahov Poslanik g u vjerodostojnom hadisu i kao što su prije osvojili Kustantinijju.” Recite im: “Mi se nadamo Allahovoj pomoći, mi se nadamo da će nas Allah počastiti da osvojimo Bijelu Kuću, Kremlin i London. A uz nas je Allahovo obećanje: {Allah obećava da će one među vama koji budu vjerovali i dobra djela činili sigurno namjesnicima na Zemlji postaviti, kao što je postavio namjesnicima one prije njih} [En-Nur: 55]. No, kada će se to desiti? To nije ono što nas zanima i Allah nas nije s tim obavezao, već nas je obavezao radom za vjeru i odbranom Šerijata, ulaganjem u to shodno mogućnosti i žrtvovanja svega mogućeg. Ali kada su u pitanju rezultati, oni pripadaju Allahu c. Kada je imam Ahmed r bio iskušan sa fitnom stvaranja Kur’ana i ova se fitna pojavila snagom vladara, glava bid’ata (novotarije), Ahmed ibn Ebu Davud je došao kod imama Ahmeda i rekao mu: „O Ahmede, zar ne vidiš kako je laž nadvladala istinu?“ Pa je imam Ahmed r rekao: „Doista laž nije nadvladala istinom. Nadvladavanje laži nad istinom jeste prelaženje ljudskih srca iz istine u laž, a naša srca su još vezana za istinu.” Recite im kao što je rekao Ja’kub n: {“Ja zbilja osjećam miris Jusufov, makar smatrali da buncam.”} [Jusuf: 94]. Uprkos svim ovim iskušenjima i poteškoćama mi osjećamo miris olakšanja, pobjede i temkina, makar smatrali da buncamo. A većina ljudi vam govori: “Uistinu ste vi u zabludi svojoj staroj.” Nakon bitke na Uhudu munafici su ashabima rekli: “Vratite se vjeri svojih očeva.” Ovo su riječi koje munafici govore sljedbenicima imana u svakom vremenu, onda kada mudžahide zadesi musibet (poteškoća), ili kada budu ubijani, ranjavani, zatvarani i mučeni. Ako vam kažu to, vi njima recite: {Allah doista štiti vjernike, Allah sigurno ne voli nijednog izdajnika, nezahvalnika.} [El Hadždž: 38]. {A Allah će sigurno pomoći one koji Njega pomažu} [El Hadždž: 40].

Reći će vam munafici ono što su rekli o ashabima koje su izdali mušrici (ashabu-r-redži’): “O kako su loši oni iskušani koji su ubijeni tako. Niti su ostali kod svoga naroda, niti su prenijeli poruku svoga druga.” Ove riječi će vam reći ovih dana, svaki put kada neko od braće bude ubijen. Niti su ostali sjediti, niti su preživjeli, niti su uspjeli ukloniti loša djela i grijehe. Ako čujete ove riječi recite im govor iskrene Hadidže: “Raduj se, jer tako mi Allaha, Allah te nikad napustiti neće.” Kažemo svakom mudžahidu na Allahovom putu: “Nikada vas, tako mi Allaha, Allah neće napustiti. Vi čuvate rodbinske veze i branite Šerijat, i borite se na Allahovom putu protiv onih koji su zanevjerovali u Allaha, od židova, krstaša i murtedda. Rekao je historičar Muhammed el Bessam u svojoj knjizi Ed-Durer vel-Mefahir fi Ahbar el ‘Arab el Evah u vezi učenjaka nedždijske da’ve u njihovoj borbi protiv kralja Misra: “Ne, tako mi Allaha, vladar Misra ih nije pobijedio zbog njihove slabosti ili kukavičluka, nego zbog izdaje ‘Arapa ili zadovoljstva stanovnika zemlje.” O mudžahidi, vi ste prodali svoje duše Allahu c i pred vama se nalazi samo jedan izbor, a to je da predate robu njenom kupcu. {Allah je od vjernika kupio živote njihove i imetke njihove u zamjenu za Džennet koji će im dati – oni će se na Allahovu putu boriti, pa ubijati i ginuti. On im je to zbilja obećao u Tevratu, i Indžilu, i Kur’anu – a ko od Allaha dosljednije ispunjava obećanje Svoje? Zato se radujte pogodbi svojoj koju ste s Njim ugovorili, i to je veliki uspjeh.} [Et-Tevba: 111]. Kada kupac primi svoju robu on sa njom radi ono što želi i stavlja je tamo gdje želi. Pa ako želi stavi je u dvorac, a ako želi stavi je u zatvor, a ako želi odjenuće je sa ponosom izdržljivosti, a ako želi učiniće je otkrivenom osim onoga što pokriva njen ‘avret, a ako želi učiniće je siromašnom i napuštenom, a ako želi objesiće je na vješalo ili će poslati na nju neprijatelja koji će je ubiti ili raskomadati je. Rekao je Sejjid r komentarišući događaj ashabuluhduda: “Nema sumnje u ovu stvar (iskušenje) od koje vjernici ne mogu biti pobjeći, a koja nevjernike ne zahvata. A to je da bi vjernici, oni koji pozivaju ka Allahu, vidjeli da možda budu pozvani ka zavreštku sličnom ovome na putu ka Allahu, i da se oni u tome ne pitaju ništa, već njihova stvar i stvar ‘akide pripada Allahu. Na njima je samo da ispunjavaju svoje obaveze, a onda idu dalje. A njihove obaveze su da izaberu Allaha i da slijede ‘akidu umjesto života, i da nadvladavaju iskušenja sa imanom, i da budu iskreni prema Allahu u djelu i nijjetu. A onda Allah sa njima i njihovim neprijateljima radi kao što radi

Rumiyah

21

sa Svojom da’vom i vjerom šta želi. I podari im završetak kao završeci koje je zabilježila historija imana, ili nekim drugim od onoga što Allah zna i vidi.“ A oni su radnici kod Allaha. Zar se smatra dobrim za onoga ko proda ovcu pa se onda naljuti na kupca jer ju je zaklao ili se njegovo srce promijeni prema tome?! Zar nisi čuo ono što se desilo Allahovom i Poslanikovom lavu, Hamzi, stomak mu je bio rasporen i jetra mu izvađena i bio je izmasakriran? Ili ono što se desilo najboljem stvorenju g na danu Uhuda. Razmišljaj o vjerovjesnicima i poslanicima, najizabranijim stvorenjima. Ibrahim n je bio bačen u vatru, Zekerijja prepolovljen sa pilom, Jahja je bio zaklan, Ejjub je godinama bio iskušan bolešću, Junus je bio zarobljen u utrobi ribe, Jusuf je bio prodan za sitne pare i nekoliko godina ostao u zatvoru. Sve se to desilo dok su oni bili zadovoljni sa svojim Gospodarom. Neki od selefa su govorili: “Da mi tijelo bude makazama sasječeno draže mi je od toga da za nešto što je Allah odredio kažem: ‘Eh, da se to desilo nije!’“ Stoga, o braćo moja, budite od onih čije planiranje ih ne odvaja od planiranja njihovog Gospodara, čiji se izbori ne krše sa izborima Allaha b, jer oni nikad nisu ušli u Allahovo planiranje sa Njegovom vlašću: „Da se to desilo, onda bi se ovo desilo. Niti ‘možda’, niti ‘neka bude’, niti ‘kad bi bilo’.“ Allahov izbor za Njegove robove vjernike je najuzvišeniji izbor i on je bolji bez obzira koliko teško izgledao, i bez obzira koliko imetka ili pozicije ili moći ili porodice se na tom putu izgubilo, ili čak ako bi se morao žrtvovati sav dunjaluk. Sjetite se priče bitke na Bedru i dobro razmislite o tome. Neki od ashaba j su u to vrijeme voljeli pobjedu nad karavanom, ali Allah b je za njih izabrao polazak u borbu, a razlika između ove dvije stvari je bila ogromna. Šta se nalazi u karavani? Ništa osim hrane, koja se pojede, a onda završi u toaletu, i odjeće koja se obuče, a onda se podere, i prolazni dunjaluk. Ali što se tiče polaska u borbu, s njom je došlo razdvajanje s kojim je Allah razdvojio između istine i batila, s njom je došao poraz širka i njegovo poniženje te uzvisivanje tevhida i njegovo ispoljavanje. S njom je došlo ubijanje vođa mušrika koji su čvrsto stajali u borbi protiv Islama. A dovoljno je što je Allah rekao učesnicima Bedra: „Radite šta hoćete, jer Ja sam vam oprostio!“ O mudžahidi! U vrijeme iskušenja broj gubitnika, onih koji se povlače (sa Pravoga puta) se povećava, stoga, neka vas to ne žalosti, jer Muslim bilježi u svom Sahihu od Enesa h da su Kurejšije sklopile mir sa Allahovim Poslanikom g i uslovili „da ko god od vas dođe (nama)

22

ČLANAK

mi ga nećemo vratiti tebi, a ko god od nas dođe vama vi ćete ga vratiti nama.“ Pa su ashabi rekli: „Da pišemo ovo?“ On reče: „Da.“ I doista, ko god je od nas otišao njima „Allah ga je udaljio od nas“, a ko god od njih je doša nama Allah će mu podariti olakšanje i izlaz. Stoga, neka vas ne žaloste oni koje je Allah udaljio. A kako je samo divno ono što je Ibnul-Kajjim r rekao: „Na tebi je da slijediš put istine i da se ne čudiš malom broju sljedbenika. I svaki put kada se osjetiš čudno u vezi svoje samoće, pogledaj na prethodne sljedbenike i učini sve da im se pridružiš. I zanemari one druge pored njih, jer oni ti neće biti od nikakve koristi. A ako te pozovu sa tvoga puta ne obraćaj pažnju na njih, jer ako im se okreneš oni će te uzeti sa sobom i zaustavit će te.“ Stoga, dobro pazite da vaša srca ne slušaju sumnje koje bacaju drumski razbojnici i gubitnici, kako bi vas odvratili od puta džihada. Ova stvar je čisto uspjeh od Allaha b, jer, uistinu, Allah nije opravdao one, već ih je napustio, unatoč tome što u svojim prsima i umovima nose veliki broj knjiga i tekstova. Ova stvar nije pitanje velikog znanja, nego straha od Allaha, koje donosi furkan imana. {O vjernici, ako se budete Allaha bojali, On će vam furkan darovati pa ćete istinu od neistine moći rastaviti i preko ružnih postupaka vaših će preći i oprostiti vam. – A Allahova dobrota je neizmjerna.} [El Enfal: 29]. Neka se Allah smiluje Šejhul-islamu koji je rekao: „Ummet je uzeo sve ono što se se nalazi u naučnim znanostima, pa kome Allah osvijetli njegovo srce, uputi ga na ono sa čime dolazi do toga, a koga zaslijepi, mnogo knjiga ga neće uzdići osim što će mu zbunjenost i zabludu povećati.“ Allahu, podari uspjeh muvehhidima na Zemlji! Allahu, podari uspjeh muvehhidima na Zemlji! Allahu, opremi njihove vojske, pošalji njihove vojne jedinice i učini njihove nijjete iskrenima! Allahu, zaštiti ih Svojom zaštitom! Allahu, zaštiti ih Svojom zaštitom! Allahu, zaštiti ih Svojom zaštitom! Allahu, zaštiti ih Svojim okom koje ne spava, dok stvorenja spavaju! Allahu, olakšaj im svako dobro! Allahu, onaj ko im želi dobro, omogući mu svako dobro, a ko god im želi zlo, kazni ga onako kako kažnjava Silni i Moćni! Allahu, oni ne posjeduju ništa, podari im od Sebe ponos, o Gospodaru svjetova! Allahu, oni su siromašni, podari im opskrbu iz Svojih riznica, o Gospodaru svjetova!

Rumiyah

23

S

va zahvala pripada Allahu, Njega hvalimo, od Njega pomoć i oprost tražimo. Allahu se utječemo od zla naših duša i naših loših djela. Koga Allah uputi na Pravi put taj neće zalutati, a koga ostavi u zabludi takav neće biti upućen. Svjedočim da je Muhammed Allahov rob i Njegov Poslanik. {O vjernici, bojte se Allaha onako kako se treba bojati i umirite samo kao muslimani!} [Aal ‘Imran: 102]. {O ljudi, bojte se Gospodara svoga, Koji vas od jednog čovjeka stvara, a od njega je i drúgu njegovu stvorio, i od njih dvoje mnoge muškarce 24

ČLANAK

i žene rasijao. I Allaha se bojte – s imenom čijim jedni druge molite – i rodbinske veze ne kidajte, jer Allah, zaista, stalno nad vama bdi.} [En-Nisa’: 1]. {O vjernici, bojte se Allaha i govorite samo istinu, On će vas za vaša dobra djela nagraditi i grijehe vam vaše oprostiti. A onaj ko se Allahu i Poslaniku Njegovu bude pokoravao – postići će ono što bude želio.} [El Ahzab: 70-71]. A zatim. Nifak (licemjerstvo) je opaka i skrivena bolest koja se nalazi svuda u čovjeku, a da on to i ne osjeća. Ona je gotovo neprimjetna i izaziva veliku pometnju kod ljudi, tako da oni misle kako čine

dobro (muslih), a zapravo oni siju nered (mufsid). Postoje dvije vrste nifaka; veliki i mali nifak. Veliki nifak jeste uzor za vječnu patnju u Vatri i boravak u njenim najdubljim dijelovima. To je javno ispoljavanje islama, vjerovanje u Allaha i Njegove meleke, knjige, poslanika i Sudnji dan, ali i istovremeno tajno negiranje i okretanje od svega toga. Munafik ne vjeruje da se Allah obratio ljudima koje je učinio poslanicima za njih i koji su ih upućivali Njegovom dozvolom i upozoravali ih na Njegovu silu i zastrašivali ih Njegovom kaznom. Allah b je uklonio zastore iza kojih su se krili munafici, otkrio je njihove tajne u Kur’anu i Svojim robovima objelodanio njihove osobine da bi se vjernici čuvali nifaka i munafika. Na samom početku sure El Bekara On je spomenuo tri skupine ljudi; to su vjernici (mu’mini), nevjernici (kafiri) i licemjeri (munafici). U vezi vjernika (u tom dijelu) je spomenuo četiri ajeta, u vezi kafira dva, a u vezi munafika trinaest ajeta. To je zbog njihove brojnosti, iskušenja, uopće, i žestine smutnje prema islamu i muslimanima. A iskušenje islama je, također, za njih veoma žestoko jer oni formalno pripadaju islamu, podupiru ga, iskazuju privrženost, ali su ustvari istinski neprijatelji islama i muslimana. Oni svoju mržnju i neprijateljstvo iskazuju u raznim oblicima, koje se neznalici (džahilu) čine znanjem i dobročinstvom, a ustvari su vrhunac neznanja (džehla) i nereda (ifsada). Tako mi Allaha, koliko su samo naših utvrda porušili?! Koliko su naših tvrđava do temelja sravnili?! Koliko su naših znamenja zbrisali sa lica Zemlje?! Koliko su visokih i lepršavih zastava skinuli?! S koliko su štapova sumnji udarili na rastinje islama u namjeri da ga iskorjene?! Koliko su samo njegovih izvora zatrpali i uništili ih svojim stavovima?! Islam i muslimani imaju dosta problema i kušnji zbog njih. Vojske i vojske munafika svojim sumnjama neprestano kucaju na vrata islama, smatrajući kako time čine dobro: {Zar?! A, uistinu, oni nered siju, ali ne opažaju} [El Bekara: 12], {Oni žele utrnuti Allahovo svjetlo ustima svojim, a Allah će učiniti da svjetla Njegova uvijek bude, makar krivo bilo nevjernicima.} [Es-Saff: 8]. Složni su u namjeri da napuste Objavu i zajedno napuštaju svaki vid upućivanja po njoj: {A oni su se u pitanjima vjere svoje podijelili na skupine,

svaka stranka radosna onim što ispovijeda.} [El Mu’minun: 53], {...koji su jedni drugima kićene besjede govorili da bi ih obmanuli} [El En’am: 112]. Zbog toga su opisani riječima: {“...narod moj ovaj Kur’an izbjegava!”} [El Furkan: 30]. U njihovim srcima izbrisali su se tragovi imana i oni ih ne poznaju, srušile su se kule vjerovanja i oni ih ne grade. Svijetle zvijezde imana gase se u njihovim srcima jer ga ne oživljavaju. Sva tama i zlo njihovih misli i stavova od njih zaklanja Sunce imana i vjerovanja, pa ga oni ne mogu vidjeti. Ne prihvataju uputu od Allaha s kojom je poslao Svoje poslanike, ne posvećuju joj nimalo pažnje i upravo zbog toga u zabludu padaju. Ne priznaju nadnaravnost i istinsku nadmoć tekstova i riječi Objave. Smatraju da u nju nije potrebno čvrsto vjerovati te izmišljaju i dodavaju joj razne netačnosti i pogrešna tumačenja. U ovakvim stavovima slijede ih brojne generacije poslije njih. Oni prihvataju stavove onih koji Objavu omalovažavaju tako da o njoj govore i razmišljaju bez ikakvog poštovanja i pohvale. Oni govore da nemaju nikakve koristi od javnog ispoljavanja i da im to ništa ne koristi kod jekina. Oni govore kako im je dovoljno ono što su pronašli kod svojih današnjih namjesnka i da su njihovi namjesnici učeniji od ispravnih selefa i jači u dokazima i argumentima. Njih je prevladala njihova nemarnost i sigurnost u prsima. Okrenuli su se od onoga što im je naređeno, a rade ono što im je zabranjeno. Smatraju da ono što rade njihovi namjesnici je bolje i ispravnije, a ono što su radili selefi je lošije i neispravnije. Oni riječi Kur’ana i Sunneta izjednačuju s govorom halifa danas. Njihova su imena na kovanicama, oni se spominju na hutbama. Njihovi se propisi poštuju, a Allahovi ne prihvataju i o njima se ne priča. Oni oblače odjeću imana onima čija su srca puna mržnje, propasti, podlosti i nevjerstva. U javnosti podržavaju vjernike, a potajno se sastaju i predaju nevjernicima. Njihovi jezici su jezici islama, a srca, srca neprijatelja islama. Oni govore: {“Vjerujemo u Allaha i u onaj svijet!” – a oni nisu vjernici.} [El Bekara: 8]. Njihova roba jesu laž i izdaja, a njihove glavnice varka i neistinita uvjerenja. Oni su sebi umislili kako su obje strane njima zadovoljne te su oni sigurni među njima: {Oni nastoje prevariti Allaha i one koji vjeruju, a oni, i ne znajući, samo sebe varaju.} [El Bekara: 9].

Rumiyah

25

Bolesti sumnje i požude ušle su u njihova srca i uništila ih. Zle namjere nadvladale su u njihovim mislima i nijjetima (namjerama) te su srca njihova pokvarila. Tu bolest i pokvarenost ne mogu izliječiti nikakvi doktori i znalci. Ona vodi ravno u propast. {Njihova srca su bolesna, a Allah njihovu bolest još povećava; njih čeka bolna patnja zato što lažu.} [El Bekara: 10]. Čiji iman zahvate kandže njihovih sumnji, u potpunosti će ga razderati. Čije srce zahvati njihovo zlo i smutnja, završit će u paklenoj kazni. Ako se njihova sumnja uvuče u nečija čula, zasigurno će ih uništiti. Oni čine veliki nered na Zemlji ali većina ljudi to ne zna. {Kada im se kaže: “Ne remetite red na Zemlji!” – odgovaraju: “Mi samo red uspostavljamo!” Zar?! A, uistinu, oni nered siju, ali ne opažaju.} [El Bekara: 11-12]. Oni se samo javno drže Knjige i Sunneta, ali u sebi to duboko omalovažavaju i potcjenjuju. Oni su poput magarca koji knjige nosi, samo misle kako će podnijeti Objavu, a, po njima, to je bezvrijedna i neprihvatljiva roba. Oni koji slijede Objavu jesu, po njihovom mišljenu, glupaci o kojima oni šire razne priče kad su sami: {Kad im se kaže: “Vjerujte kao što pravi ljudi vjeruju!” – oni odgovaraju: “Zar da vjerujemo u ono u što bezumni vjeruju?” – A, uistinu, oni su bezumni, ali ne znaju.} [El Bekara: 13]. Svaki licemjer ima dva lica. Jedno koje pokazuje prema vjernicima i drugo koje se otkriva kada je sa svojom braćom nevjernicima. Oni imaju i dva jezika: jedan kojim govore javno s muslimanima i drugi koji otkriva njihove tajne. {Kada susretnu one koji vjeruju, govore: “Vjerujemo!” – a čim ostanu nasamo sa šejtanima svojim, govore: “Mi smo s vama, mi se samo rugamo.”} [El Bekara: 14]. Okrenuli su se od Kur’ana i Sunneta izrugujući i ponižavajući one koji ih slijede. Odbili su se pridržavati Objave, radujući se onome što oni znaju a to je puko zlo i oholost. Uvijek ćeš ih vidjeti kako izruguju one koji se čvrsto drže Objave. {Allah njih izvrgava poruzi i podržava ih da u svome nevjerstvu lutaju.} [El Bekara: 15]. Oni srljaju u tami tražeći nevaljalu robu. Ukrcali su se na plovila sumnje i opsjene koja su ih odvela u neznane daljine. Njihovim lađama poigravaju se strašne oluje bacajući ih u propast. {Umjesto Pravim, oni su krenuli krivim putem; njihova trgovina im nije donijela nikakvu dobit, i oni ne znaju šta rade.} [El Bekara: 16]. 26

ČLANAK

Svjetlost imana im je osvijetlila pute i po njoj spoznaše gdje je Uputa, a gdje zabluda. Nakon toga ona je utrnula, a ostao je plamen u koji su se oni zaletjeli lutajući tim tamnim prostranstvima. {Slični su onima koji potpale vatru, i kad ona osvijetli njihovu okolicu, Allah im oduzme svjetlo i ostavi ih u mraku, i oni ništa ne vide!} [El Bekara: 17]. Njihova su srca ogluhla i otupjela. Ona ne čuju glasnike imana. Na očima im je koprena zasljepljujuća. One ne vide kur’anske istine. Jezici su im nijemi i ne mogu izgovoriti istinu. {Gluhi, nijemi i slijepi su, nikako da se osvijeste.} [El Bekara: 18]. Allah c im daruje oblake Objave koji nose život srcima i dušama. No, oni samo čuju gromove opomena, prijetnji i zaduženja koje imaju danju i navečer. Zato oni začepljavaju svoje uši, deru svoju odjeću i daju se u bijeg vičući. Oni bivaju pozvani da se vrate pred brojnim svjedocima i tako se otkrije njihovo pravo lice i stanje onima koji pameti imaju i istinu traže. Njima se tu pokažu oni u dvije vrste, a to su slijepi oponašatelji i svadljivci. {Ili, oni su nalik na one, koji za vrijeme silnog pljuska s neba, u punom mraku, usred grmljavine i munja, stavljaju zbog gromova prste u uši svoje bojeći se smrti – a nevjernici ne mogu umaći Allahu.} [El Bekara: 19]. Usljed ove silne svjetlosti i nura kojeg nosi Objava, njihov vid oslabi, jer oni to ne mogu podnijeti. Oni ne mogu čuti dozivanja da se vrate i slijede Allahove naredbe i izbjegavaju Njegove zabrane. Tada zastanu zbunjeni u neznanim prostranstvima u kojima ne koristi ni vid ni sluh. {Munja samo što ih ne zaslijepi; kada god im ona bljesne, oni prođu, a čim utonu u mraku, stanu. A da Allah hoće, mogao bi im oduzeti i sluh i vid, jer Allah, zaista, sve može.} [El Bekara: 20]. Oni imaju prepoznatljive osobine koje su navedene u Kur’anu i Sunnetu. Lahko će ih vidjeti onaj ko iskreno vjeruje i ko je pronicljiv. Allah c ih je označio ljudima koji se pretvaraju, a to je najodvratniji stepen na kojem neki čovjek može biti. Poznati su i po lijenosti u izvršavanju onoga što je naredio Er-Rahman. Zbog toga su im iskrenost i ihlas veoma teški. Kada ustaju da molitvu obave, lijeno se dižu, a Allaha gotovo da i ne spomenu. Neki su munafici poput izgubljenih ovaca koje lutaju među stokom, priklanjajući se čas jednom,

MUNAFICI SU OTKRIVENI DOK ŽURE DA TRAŽE PONOS PREKO KAFIRA

čas drugom stadu. Oni svoj smiraj ne mogu naći ni kod jednih ni kod drugih, već su uvijek između dvije skupine. Gledaju ko će biti jači i primječiviji za njih. Oni samo iščekuju šta će se desiti sa sljedbenicima Kur’ana i Sunneta. Ako im Allah c podari pobjedu, licemjeri im priđu i kažu: “Zar nismo bili s vama?” Oni se za ovo zaklinju Allahom, i tako javno dokazuju svoje vjerovanje. Ako pak neprijatelji Kur’ana i Sunneta postignu kakav uspjeh, munafici govore: “Zar ne znate da nas veže bratski ugovor i da smo mi rođaci bliski?” Tako svako onaj ko ih želi upoznati najbolje je da pogleda kako ih Gospodar svih svjetova opisuje. Nakon toga mu neće trebati dokaz. {one koji iščekuju šta će biti s vama: pa ako vam Allah daruje pobjedu, oni reknu: “Zar nismo bili uz vas?” A ako sreća posluži nevjernike, onda govore njima: “Zar vas nismo mogli pobijediti i zar vas nismo odbranili od vjernika?” Na Sudnjem danu Allah će vam svima presuditi! A Allah neće dati priliku nevjernicima da unište vjernike.} [En-Nisa’: 141]. Čovjek je zadivljen ljepotom i blagošću njihovih riječi. Oni se Allahom zaklinju za sve laži i podlosti koje taje u svom srcu. Oni pred istinom sklapaju oči i drijemaju, a kad je u pitanju zabluda i neistina, oni na noge skaču. Poslušaj, onda, šta o njima govori El Kuddus (Sveti) i Es-Selam (Onaj

Koji mir daruje): {Ima ljudi čije te riječi o životu na ovome svijetu oduševljavaju i koji se pozivaju na Allaha kao svjedoka za ono što je u srcima njihovim, a najljući su protivnici.} [El Bekara: 204]. Oni svojim sljedbenicima naređuju da čine razne smutnje i štete na račun ostalih ljudi, ali i čitavih mjesta. Neke od njih vidjet ćeš kako obavljaju namaz, čine zikr, isposnički žive i trude se u znanju zajedno s istinskim vjernicima. {Čim se neki od njih dočepa položaja, nastoji napraviti na Zemlji nered, ništeći usjeve i stoku. – A Allah ne voli nered!} [El Bekara: 205]. Oni kao vrsta veoma liče jedni drugima. Nakon što počine kakvo nevaljalo djelo, oni podstiču da se ono čini. Nakon što ostave neko dobro djelo, pozivaju da se ono ne čini. Veoma su škrti kada je u pitanju udjeljivanje na Allahovom putu u Njegovo ime. Koliko im je samo puta Allah b skrenuo pažnju na Svoje blagodati, pa su se oni okrenuli i sve to zaboravili. Koliko je puta Uzvišeni i vjernike upozorio na munafike, otkrio im njihova stanja i osobine?! Zato poslušajte, o vi vjernici: {Licemjeri i licemjerke slični su jedni drugima: traže da se čine nevaljala djela, a odvraćaju od dobrih, i ruke su im stisnute; zaboravljaju Allaha, pa je i On njih zaboravio. Licemjeri su zaista pravi nevjernici.} [Et-Tevba: 67].

Rumiyah

27

M

oja hidžra u Islamsku državu nije bila ništa drugačija od drugih koji su nastojali da napuste zemlje kufra i žive u zemlji tevhida. Bila sam prisiljena da se odreknem svoje snage i mogućnosti i da svoje povjerenje stavim u Allaha, i da se oslonim samo na Njega kako bih pronašla izlaz iz opasnosti i poteškoća s kojima sam se suočila tokom puta. To su bili načini pročišćavanja koji su me ojačali kako bih bila strpljiva i čvrsta u poteškoćama s kojima se danas suočavamo, jer se cijeli svijet okupio protiv Hilafeta u nastojanju da utrnu Allahovo b svjetlo.

28

ZA SESTRE

Vijest o šehadetu moga bivšeg muža Moj bivši muž, Allah ga primio, se borio u Šamu sa mudžahidima Islamske države dok sam ja bila u Australiji sa našom djecom čekajući njegov znak da mu se pridružim. Prošlo je šest mjeseci i bio je decembar 2013. kada mi je rekao: „Potvrđujem ti svoju prisegu Islamskoj državi Iraka i Šama. Dao sam prisegu njenom emiru Ebu Bekru el Bagdadiju el Husejnijju el MURTEDDSKA BANDA “LIVA ET-TEVHID” Kurešijju. Iščekujemo izdaju drugih skupina i pretpostavljamo da će biti propagandni rat. Džebhetu-Nusra nije ono što smo novac i razne vrste podrške. Nisu uspostavljali mislili za nju da jeste. Devla su pravi mudžahidi. Oni Šerijat ni u jednom mjestu gdje su imali temkin, niti se ne bore za demokratiju ili nacionalizam, oni se su donijeli mir i sigurnost za muslimane. Štaviše, bore da bi uspostavili Šerijat! Braća nisu savršena i mi opresija i nepravda su bile široko rasprostranjene. U imamo svoje probleme, ali oni su jedini sa ispravnom međuvremenu, Islamska država je oslobodila Rakku ‘akidom i jedini koji slijede ispravan menhedž, i i određen broj gradova širom Šama i uspostavila wallahi, proglašenje Hilafeta je blizu, i preko mene Šerijat u svim tim mjestima. Međutim, ovo nije mrtvog, ono neće doći osim od njih (Devle)! Uvijek odvratilo one koji se pripisuju islamu i džihadu da budi iskrena u svome traganju za istinom i Allah te kleveću i omalovažavaju mudžahide, osuđujući ih za neće napustiti. Imaj povjerenje u Njega.“ njihova djela kako bi udovoljili kafirima, i optužujući Nedugo zatim, saznala sam da se moj bivši muž Islamsku državu da je otela islam, a u stvarnosti su 4. januara pridružio grupi mudžahida u gradiću zabavljači na društvenim medijima, koji se nazivaju Hurejtan u vilajetu Halep i oni su se uputili kako „učenjacima“, ti koji su oteli islam i izmijenili našu bi pomogli braću koja su bila okružena od strane čistu vjeru tako što su podsticali na glasanje na sahvata. Međutim, na putu ka njima i oni su upali kafirskim izborima, prihvatajući mirovnu suradnju, u zasjedu kriminalaca „Liva et-Tevhid“. Mudžahidi opstanak sa kafirima, vlast tavagita, kao i prihvatanje su uvučeni u borbu i nakon pola sata moj bivši muž mnogih drugih zabludjelih stvari. je smrtonosno pogođen metkom u vilicu. Braća A što se tiče Islamske države, njene namjere su bile su ga brzo zaštitila od neprijateljske paljbe i nakon jasne sa njenim osvajanjima u Šamu. Njena ambicija nekoliko minuta postigao je šehadet i vratio se svome jeste da napravi put ka ponovnom uspostavljanju Gospodaru, in šaa’ Allah, u utrobu zelene ptice koja Hilafeta. Oni su bili iskreni mudžahidi i za svoju visi na kandilju obješenom o Allahovo b prijestolje. djecu i za sebe sam željela da budem dio ove plemenite Vijesti su bile gorke i slatke. Bila sam mnogo kampanje. Željela sam da moja djeca budu odgajana sretna za svoga bivšeg muža, Allah ga primio, jer mu pod hladom Hilafeta, gdje će biti podučena ispravnoj Allah nije uskratio njegovu želju da postigne šehadet, ‘akidi, u sredini čistoj od kufra, širka, otvorenog takvim ga smatramo, a njegov obračun je kod Allaha, nemorala i veličanja grijeha. Željela sam da odrastu u međutim, ja sam bila nervozna jer sam sad morala realnosti džihada, a ne samo u stranicama knjiga sire učiniti hidžru sa svojom djecom, sama. i tefsira, sve kako bi uspjeli na dunjaluku i vratili se Allahu kao šehidi, a ne fasici. Murteddi su razotkriveni, Nisam više mogla da nastavim živjeti u Australiji, a mudžahidi su ostali ispravni a uputa naših „učenjaka“ je bila neizdržljiva. Njihovo rješenje da sačuvaju slabe i potlačene nisu prelazile Nije prošlo dugo a Allah b je razotkrio sahvate. više od toga da doniramo $30 dolara mjesečno Surađivali su sa kafirima i tavagitima, primajući u sadaku, a to je limit postavljen od strane lijenih

Rumiyah

29

kukavica, a ne iskrenih ljudina! Kada je Ummet postao ponižen, pokoren i poražen zbog našeg napuštanja džihada i izostanka hilafeta, džihad je postao naš jedini put za ostvarivanje pobjede, moći i temkina (konsolidacije) na Zemlji, i uspjeha na Ahiretu. Ali, hoće li pozivači u zabludu ikad ovo priznati i to javno proglasiti?! Prvi koraci na putu hidžre Moj bivši muž je u Australiji imao bliskog prijatelja Ebu Davuda, kojeg je volio mnogo i Allahovo b određenje je bilo da budu drugovi u džihadu. Ebu Davud me je obavijestio o šehadetu mog bivšeg muža. Međutim, ja sam obrisala njegovu poruku i nisam sačuvala njegov broj. Dovila sam Allahu b da mi omogući hidžru, i jednog poslijepodneva sam dobila poruku od Ebu Davuda u vezi ličnih stvari moga bivšeg muža, i bez ikakve dvojbe sam ga pitala: „Možeš li mi pomoći da se izvučem?!“ On mi je odmah rekao: „Da, in šaa’ Allah. Čekaj moje upute.“ Trebala sam putovati po završetku moga ‘iddeta, ali sam bila zabrinuta jer sam živjela sa svojim roditeljima i nisam znala kako da ih napustim, a da to ne primjete. Jedne noći, tokom noćnog namaza (kijam el lejl) dovila sam Allahu govoreći: „O Allahu, ko god će mi stati na put i onemogućiti mi moju hidžru ukloni ga od mene i oslijepi ga!“ I uistinu, Allah b mi je odgovorio na moju dovu. Moj otac je dobio poziv na kojem su mu rekli da mora ići na poslovni sastanak preko mora, što je i učinio, a moja majka mu je pravila društvo. U međuvremenu, moji rođaci su također bili preokupirani sa nekim drugim stvarima, što im je odvratilo pažnju od toga da saznaju za moje planove. ASIO (Australian Security Inteligence Organisation) je također bila oslijepljena i nisu mogli da skupe dovoljno informacija kako bi me zaustavili da putujem, unatoč njihovim brojnim pokušajima. Isplanirala sam svoj let tako što sam naumila da putujem za Libanon, pretvarajući se da idem u posjetu porodici. Međutim, moja namjera je bila da tokom stajanja u Ebu Dabiju preusmjerim svoje karte za Tursku. 30

ZA SESTRE

Dok sam čekala svoj let za polazak moja braća i sestre su saznali za moje namjere, i noć prije polaska moj brat me odao mojim roditeljima koji su bili jako ljuti. Zabranili su mi let i naredili mom bratu da uzme naše pasoše i karte i da nam zabrani izlazak iz kuće. Uradila sam sedždu, moleći Allaha b za pomoć. Allah b je promijenio srce moga oca i on me je savjetovao da putujem u Libanon i da će me on čekati u Ebu Dabiju. Dvoumila sam se da li da prihvatim njegovu ponudu, ali sam znala da ako se budem opirala ponovo će uzeti moje stvari, tako da sam prihvatila i spremila se na polazak. Moji roditelji su razumljivo bili uplašeni za nas i ja nisam htjela da ih povrijedim, posebno nakon što su me lijepo, strpljivo i velikodušno prihvatili zajedno sa mojom djecom onda kada je moj bivši muž otišao u Šam. Nisam htjela da svom ocu i rođacima prouzrokujem više patnje i boli ali Allah b je rekao: {Nećeš pronaći da ljudi koji u Allaha i u onaj svijet vjeruju budu u ljubavi sa onima koji se Allahu i Poslaniku Njegovu suprotstavljaju, makar im oni bili očevi njihovi, ili sinovi njihovi, ili braća njihova, ili rođaci njihovi. Njima je On u srca njihova vjerovanje usadio i svjetlom Svojim ih osnažio, i On će ih uvesti u džennetske bašče kroz koje će rijeke teći, da u njima vječno ostanu. Allah je njima zadovoljan, a i oni će biti zadovoljni Njime. Oni su na Allahovoj strani, a onī na Allahovoj strani će, sigurno, uspjeti.} [El Mudžadela: 22]. Kada je došlo vrijeme polaska, uspješno smo se ukrcali za let i moja djeca su se odlično ponašala tokom 14-satnog leta za Ebu Dabi. Konstantno sam činila istigfar, zikr i dovu Allahu b. I dalje sam bila malo nervozna jer sam trebala organizirati putovanje za Tursku a moj novac je bio ograničen, ali sam znala da me Allah b neće zaboraviti. Obavijestila sam Ebu Davuda da će me moj otac čekati u Ebu Dabiju i složili smo se da dogovor bude sljedeći: ja ću mu poslati poruku u kojoj ću opisati odjeću svoje djece i prtljag, i kontaktiraću ga prije nego što ostavim prtljag na terminal za ulazak u čekaonicu gdje će nas njegov lični prijatelj, Ebu Mus’ab, odmah voziti za Dubai prije nego što otac dođe do nas. Kada sam ušla u čekaonicu i stala u ćošak, za samo nekoliko minuta prišao mi je čovjek s pogledom uprtim u pod. Predao mi je telefon, govoreći: „Es-Selamu ‘alejkum. Telefonski poziv za tebe.“ S opreznošću sam prihvatila poziv a to je bio Ebu Davud. On mi je potvrdio Ebu Mus’abov identitet, tako da sam se oslonila na Allaha b i krenula s njim. Došli smo u Dubai i Ebu Mus’ab nas je odveo u agenciju za putovanje kako bi organizirali naš let za Tursku. Međutim, letovi koje sam mogla priuštiti svojim novcem su bili tek nakon nekoliko dana, tako da sam morala čekati. Ebu Davud je osjetio da je moje odgađanje bilo zbog novčanih razloga tako da mi je poslao poruku i rekao: „Uskoro će ti

MEĐUNARODNI AERODROM GAZIANTEP U TURSKOJ

biti predana koverta sa novcem. To je moje. Uzmi od toga koliko ti treba.“ Odbijala sam jer nisam bila u stanju da mu vratim nazad. On mi je odgovorio: „Ti i djeca moga brata ste moj emanet. Uzmi ono što ti treba. Ne prihvatam ništa da mi vraćaš, osim nagradu od Allaha b.“ Bila sam zadivljena kako mi je Allah b omogućio tu opskrbu, nakon teške situacije u kojoj sam se osjećala. Prihvatila sam njegov poklon i otputovala sam u Gaziantep preko Istanbula. Kada smo stigli bila sam iscrpljena! Tursko ljeto se pokazalo jako teškim, a ja sam bila obučena u džilbab i nikab, vukući za sobom nekoliko torbi, trčeći za svojom preuzbuđenom djecom. Elhamdulillah, Allah b mi je podario snagu i strpljenje, a događaji koji su uslijedili su zahtijevali mnogo toga! Stigli smo u Gaziantep i Ebu Davud mi je rekao da će nas brat Ebu Bekr pokupiti sa aerodroma. Bio je sa još jednim čovjekom i odvedeni smo u sigurnu kuću gdje su pokupili Umm Saru, Umm ‘Ammar i Umm Lejs i njeno troje djece. Tokom pola sata vožnje rečeno nam je da smo u Siriji. Bila sam uznemirena jer sam znala da je Gaziantep udaljen najmanje nekoliko sati od granice sa Šamom, tako da sam hitno poslala poruku Ebu Davudu kako bih ga obavjestila ali mi je baterija crkla odmah kod slanja poruke. Ljudi su nas izveli iz auta i pomogli nam sa našom djecom i nekim stvarima od prtljaga dok smo po mrkloj noći hodali na otvorenom polju. Činila sam dovu Allahu b tražeći zaštitu. Rečeno nam je da stanemo i da čekamo dok su se oni vratili u vozilo da pokupe ostatak prtljaga.

Međutim, tama je prekinuta pojavom svjetla, koje je postajalo sve jače i jače, i čuli su se zvuci vozila, koji su bili sve glasniji, i za nekoliko sekundi vidjeli smo desetine kalašnjikova napunjenih i uperenih u nas, a neki ljudi su blebetali na turskom. Odmah smo shvatili da nismo u Siriji. Bili smo u velikim problemima! Zatvoreni od strane turskih murteddskih snaga Kada smo presreteni od strane turske granične patrole, naredili su nam, držeći svoje oružje upereno u nas, da uklonimo svoje nikabe. Poslušali smo ih ali smo brzo pokrili svoja lica jer su oni buljili u nas sa svojim perverznim očima. Šutali smo dok su se oni derali na nas i pretraživali naš prtljag, uzimajući sebi sve što su htjeli. Stavili su nas u oklopno vozilo i prebacili nas u svoje vojne barake gdje su nas ostavili da sjedimo vani na podu, ispitujući nas. Nakon nekoliko mučnih sati, premjestili su nas unutar kompleksa, gdje su nas čuvali desetine naoružanih stražara. Prošlo je mnogo sati i vojni general se vratio s licem žarko crvenim. Bio je jako uzrujan što se vidjelo na njegovom licu, vičući na nas: „Jeste li vi Da’eš?!“ Mi smo odgovorili: „Zašto pitaš?“ On reče: „Zato što se na granici nalaze Da’eš i prijete nam da će nas napasti, zapaliti naša polja i bombardovati naša mjesta ako vas povrijedimo i ne pustimo vas.“ Zahvalila sam Allahu na ovome jer mi je to potvrdilo

Rumiyah

31

da su braća znala za nas. Sljedećeg jutra, prebačeni smo u tursku murtedsku žandermeriju, i nekoliko minuta nakon izlaska iz mjesta uočili smo naše lične stvari razbacane po podu i shvatili smo da smo uhapšene jako blizu vojnih baraka, tako da smo bile jako sumnjive. Došli smo u ustanovu žandermerije i bili smo još više iscrpljene od stalnog ispitivanja. Tokom mog ispitivanja bio je jedan oficir kojeg sam posebno prezirala. Zvao se Ebu Kasim, jedan od glavnih oficira. On mi je rekao da je imao vlast da nas pomogne da stignemu u Islamsku državu, tvrdeći da je odan njima, ali sam bila bezobzirna prema njemu uprkos njegovom navodnom lijepom ponašanju i hvaljenju, a Allah b će kasnije potvrditi moje sumnje. Umm Sara, koja je bila rodom Turkinja iz Europe, je bila trudna i sav ovaj stres je zakomplicirao njenu trudnoću. Allah b je stavio suosjećajnost u srca murtedda turskih oficira i oni su je pustili. Međutim, ona je kasnije ponovo pokušala da učini hidžru i uspjela je ući u Šam, pa molim Allaha b da primi od nje. Oficiri žandermerije su nas na kraju prebacili u turski odjel Interpola, gdje je oficir zadužen za naš slučaj bio jako isfrustriran sa svojim novim zadatkom. Pretrpjeli smo dodatna ispitivanja, prijetnje da će nam biti zabranjen dolazak u Tursku, i da će nas vratiti nazad u naše ambasade. Nastavili smo da se raspravljamo sa njim sve dok nije ljutito rekao: „Sve ću vas staviti u ćeliju.“ Odgovorili smo: „Radije ćemo biti u zatvoru nego da se vratimo.“ Kada smo došli u našu ćeliju, Umm Lejs nam je otkrila da je prokrijumičarila svoj telefon, i odmah je pozvala svoga muža. Obavijestila ga je o onome što se dogodilo i dala mu informacije o Ebu Davudu kao i detalje onih koji su pomagali Umm ‘Ammar. Ebu Lejs je kasnije nazvao i rekao joj da on surađuje sa braćom i da su zajedno u procesu da kontaktiraju nadležne osobe s kojima će pregovarati o našem puštanju. Ovo je doista bio keramet jer je naša ćelija bila u podrumu i nije bilo mreže. Oficiri su svoje pozive obavljali iznad nas, a mi smo uspjele obaviti pozive bez ikakve poteškoće, a sva zahvala pripada Allahu. Braća su kupila vrijeme sa turskim oficirima šaljući razne ljude da nas ispituju. Međutim, jednog poslijepodneva, oficiri su nas obavijestili da su letovi spremni i da ćemo se vratiti u svoje države sljedećeg jutra. Kada je došlo vrijeme za polazak, policajci su došli da nas pokupe iz naše ćelije, ali jedan od njih je dobio poziv. Rekao nam je da se vratimo u našu ćeliju i onda je otišao gore da primi poziv. Odmah nakon toga se vratio i rekao nam je da više nećemo morati čekati. Bile smo zbunjene. Umm Lejs je nazvala svoga muža da ga obavijesti o tome i on nam je rekao da je Islamska država osvojila Mosul! Tako da smo znale da murteddski oficiri ozbiljno uzimaju ove pregovore. 32

ZA SESTRE

Iz ruku turskih murtedda u ruke njihovih sahvatskih saveznika Kako su se dani mijenjali, tako se mijenjalo i ponašanje policajaca prema nama. Postali su ljubazniji i prijateljski nastrojeni, redovno su nam donosili hranu i dozvoljavali su nam da izvedemo našu djecu vani da se igraju. A onda su stigle vijesti da su pregovori uspjeli i da ćemo biti prebačene u Islamsku državu. Međutim, naša sreća je uskoro promijenjena od strane ovih murteddskih policajaca. Dogovor je bio da budemo predane braći u Džerablusu. Međutim, umjesto toga smo predane u A’zaz, gdje smo vidjele kako sahvati surađuju sa oficirima žandermerije. Dok smo nestrpljivo hodale ka vratima, vidjela sam Ebu Kasima kako stoji vani i drugi čovjek pored njega koji nam je rekao: „Es-Selamu ‘alejkum, čekao sam vas.“ Ubacio nas je u sobu i čula sam ga kako je stražaru rekao: „Bez obzira šta čuješ i bez obzira šta se desi, niko ne ulazi unutra niti izlazi van osim ako ja kažem.“ Kada smo ušli, vidjela sam kako ljudi kriju pepeljare za cigarete i gase muziku koja se tiho čula u pozadini. Čovjek je sjeo iza ukrašenog stola, praveći se da je neko važan i predstavio se kao „emir“ Ebu ‘Ali, govoreći da mu Turci redovno dovode muhadžire. Ispitivao nas je posebno o Ebu Bekru el Bagdadiju i šejhu ‘Omeru eš-Šišaniju, pitajući nas jesmo li mi njihove žene i da li znamo išta o njihovom kretanju i lokacijama, i da li znamo nekoga ko njih zna, ali mi mu nismo dali odgovore na pitanja koja je pitao, što ga je mnogo naljutilo. Nakon toga, on nas je počeo plašiti tako što nas je poslao u obližnju sobu uljepšanu sa krevetima, dekama, jastucima i ventilatorima. Umm Lejs je pozvala svoga muža i kada su on i braća saznali za našu situaciju bili su mnogo uzrujani. Uvjerio nas je da je plan još u procesu i da ćemo biti dovedene u Islamsku državu, Allahovom dozvolom. Ali murteddski oficiri su jasno htjeli pomoći svojim saveznicima, tako da nas iz ove situacije nije mogao spasiti niko osim Allaha b, Zaštitnik vjernika. {Allah dobro poznaje neprijatelje vaše, i Allah je dovoljan zaštitnik i Allah je dovoljan pomagač!} [En-Nisa’: 45].

Nedugo zatim Ebu ‘Ali se vratio u sobu i smireno rekao: “Složio sam se da vas pošaljem nazad turskim oficirima kako bi vas poslali u Islamsku državu, ali molim vas sestre, molim vas pričajte s njima da prestanu prolijevati krv. Dajte da se ujedinimo i uklonimo Bešara i svako će za sebe uzeti svoj dio i uspostaviti šta god on želi. Ako mladići žele Šerijat, to mogu učiniti u svome području i ostaviti nas da vladamo sa kojim god zakonima mi želimo u našem području.” Njegova izjava je potvrdila stvarnost stanja. Događaji u Šamu su nekima bili “fitna”, ali su oni bili fitna samo za one koji su očajno pokušavali da se opravdaju od nepridruživanja mudžahidima, jer je bez ikakve greške bilo jasno da Islamska država slijedi ispravan menhedž i bori se da oživi Hilafet na menhedžu poslanstva, i ova ambicija je došla u sukob sa sebičnim i skrivenim agendama sahvata i njihovih vlasnika. I konačno smo sigurno stigli Ebu ‘Ali nas je dopratio do područja gdje su Ebu Kasim i njegova ekipa murteddskih kolega čekali na nas sa konvojem. Bliska suradnja i veza između njih je bila očigledna. Ebu Kasim nas je lično vozio 4 sata putovanja ali nas nije poslao u Džerablus kao što je bio dogovor. Zapravo nas je odveo u Suluk, iskorištavajući zadnju minutu da se čuje sa Ebu Jusufom koji nas je pomogao. Kada smo stigli u Suluk, brzo smo izašle iz vozila i za tren oka je nestalo iza horizonta. Ušli smo

u neki kompleks gdje nas je dočekalo nekoliko braće i upitali su Ebu Jusufa: “Gdje su turski psi?” On se nasmijao i rekao: “Odletjeli su.” Braća su odgovorila: “Braća su ih čekala u Džerablusu. Htjeli su ih uhvatiti i zaklati njihove vratove nakon što su uradili ono što su uradili!” Saznali smo da je Ebu Bekru, bratu koji nas je pokupio sa aerodroma, suđeno od strane Islamske države za optužbe da je špijun, ali je bio oslobođen. Allah zna najbolje šta sve je uzrokovalo nemile događaje, ali na kraju sve dobro i zlo je od Allaha b. Danas sam zahvalna Allahu da smo ja i moja djeca u Islamskoj državi. I unatoč svemu što se desilo, zauvijek sam zahvalna Allahu b na tome što nas je počastio da živimo u Hilafetu pod hladom tevhida i Šerijata, gdje su se krstaške vojske ujedinile u svom cilju da nas napadnu, samo zbog toga što mi vjerujemo i uspostavljamo “La ilahe illa Allah”. Neka ovi krstaši uzmu pouku, jer kao što je Hilafet ispunjen muškarcima koji vole smrt više nego što krstaši vole život, isto tako je i slučaj sa ženama Islamske države. Neka ne misle da ćemo pokleknuti zbog toga što naše muževe gađaju sa dronovima, ili bombarduju naše kuće, ili što bacaju bijeli fosfor na našu djecu. Ne! To samo još pojačava našu ubjeđenje, in šaa’ Allah. Molim Allaha da nas učvrsti na ovom putu sve dok Ga ne susretnemo. Neka su Allahovi salavati i mir na našeg Poslanika, Muhammeda, na njegovu porodicu i njegove drugove. A sva zahvala pripada Allahu, Gospdaru svih svjetova.

GRANICA SYKES-PICOT, IZMEĐU TURSKE I SIRIJE

Rumiyah

33

D

ok vojnici Hilafeta vode borbu protiv snaga kufra, mi ćemo se nakratko osvrnuti na nekoliko vojnih operacija koje su mudžahidi Islamske države uspješno izveli, uspijevajući tako proširiti teritorij Hilafeta, terorizirati, masakrirati i poniziti Allahove neprijatelje. Ove operacije su samo izbor mnogih operacija koje je Islamska država izvela na raznim frontovima širom mnogih područja tokom zadnjih sedmica. Vilajet Horasan 01. zul-k’ada – Allahovom milošću i uspjehom od Njega, vojnici Hilafeta su uspjeli odbiti napad afganistanske murteddske vojske i krstaške koalicije na selo Meri u Dehbali u Nangarharu, gdje su se odvili žestoki sukobi koristeći razno naoružanje, a u kojima su ubijena 4 napadača među kojima i krstaši i nekoliko drugih je ranjeno te je Allah odbio njihov napad i oni su se, poraženi i poniženi dali u bijeg. A sva zahvala i počast pripadaju Allahu. 02. zul-k’ada – Allahovom milošću, nekoliko

34

VIJESTI

vojnika Hilafeta je izvelo napad na zajedničku kolonu afganistanske murteddske vojske i krstaških snaga u području Dehbala u Nangarharu gdje su se odvili sukobi koristeći razno naoružanje a tokom kojih je ubijeno nekoliko krstaša i murtedda, i uništeno nekoliko vozila hummer, a preživjeli su se dali u bijeg. U međuvremenu jedan od mudžahida je tokom napada postigao šehadet, takvim ga smatramo, a njegov obračun je kod Allaha. A sva zahvala pripada Allahu, Gospodaru svih svjetova. 08. zul-k’ada – Allahovom milošću i uspjehom od Njega, tokom otvorenog rata protiv rafidija mušrika, na svakom mjestu dva ingimasija Ebu Džulejbib el Horasani i Ebu Talha el Bulhi, Allah ih primio, opasani svojim eksplozivnim prslucima i naoružani sa automatskim puškama i ručnim bombama su izveli napad na ambasadu iračke rafidijske vlade u području Ed-Diplomasija u gradu Kabulu, gdje su ubili sedam njenih čuvara i više od dvadeset unutar ambasade. A sva zahvala pripada Allahu. 10. zul-k’ada – Allahovom milošću i uspjehom od Njega, dva ingimasija ‘Umejr ‘Asim i Tajjib el

Horasani, Allah ih primio, su opasani eksplozivnim prslucima i naoružani automatskim puškama i ručnim bombama izveli napad na rafidije mušrike u njihovoj Husejnijji ‘El Dževadijja’, u području Bekr Ubad, gdje su izvršili masakr nad njima i tako Allahovom milošću ubili blizu pedeset mušrika i ranili preko osamdeset. A sva zahvala pripada Allahu na uspjehu. 13. zul-k’ada – Allahovom milošću vojnici Hilafeta su u području ‘Avr uspjeli odbiti napad murteddskog pokreta ‘Taliban’, gdje je grupa murtedda upala u zasjedu koju su postavili mudžahidi MUDŽAHIDI U MARAVIJU SE I DALJE ČVRSTO DRŽE NA PUTU POBJEDE u selu Balvi, a u kojoj su ubijena tri murtedda. Također, vojnici Islamske države su prošlog četvrtka detonirali eksplozivnu U međuvremenu jedna od tajnih jedinica je uspjela napravu na njihovu patrolu u selu Šurhuken usljed ubiti oficira afganistanske murteddske vojske, zajedno čega je ubijeno nekoliko murtedda. A u međuvremenu sa njegovim pratiocem u gradu Dželalabadu, na istoku slijedećeg dana izbili su sukobi u istom selu, u kojima Afganistanu. A sva zahvala pripada Allahu na uspjehu. 24. zul-k’ada – Nakon oslanjanja na Uzvišenog su ubijena četiri murtedda i ranjena tri druga, dok su Allaha, vojnici Hilafreta su pokrenuli napad na ostali poniženi pobjegli. 14. zul-k’ada – Allahovom milošću vojnici Hilafeta nekoliko rafidijskih sela u provinciji Sijad na sjeveru su odbili pokušaj napada afganistanske murteddske Afganistana, gdje su se odvili žestoki sukobi sa vojske na područje Mekruma Umamando u afganistanskom murteddskom vojskom koja je Nangarharu, gdje su se odvili žestoki sukobi koristeći pokušala da vrati kontrolu nad selom Mirza Ulenk, razno naoružanje a u kojima je uništen BMP i kamion kojeg su zauzeli mudžahidi i u kojem su ubili 54 rafidije. afganistanskih murteddskih snaga. Allahu pripada Isto tako ubili su i ranili nekoliko vojnika afganistanske sva zahvala. Na drugoj strani, likvidiran je vojnik murteddske vojske i uništili jedan tenk. Također, ubili murteddskog pokreta ‘Taliban’, u području Sebru u su 4 pripadnika afganistanske murteddske policije, u provinciji Džebrehar, u Afganistanu. A sva zahvala drugom napadu mudžahida na područje Belangavri u istoj provinciji. Sva zahvala pripada Allahu. pripada Allahu. 25. zul-k’ada – Nakon traženja pomoći od Allaha i 16. zul-k’ada – Jedna od tajnih jedinica Islamske države je uspjela ubiti pripadnika pakistanske oslanjanja na Njega, subhanehu, vojnici Hilafeta su u obavještajne murteddske službe u gradu Meltan, području Mamand u mjestu Aćin u Nangarharu uspjeli na zapadu Pakistana. Sva zahvala pripada Allahu na odbiti veliki napad krstaša uz podršku afganistanskih murteddskih specijalnih jedinica, gdje su krstaši uspjehu. 21. zul-k’ada – Allahovom milošću i uspjehom od bili zavarani svojom opremom i oružjem misleći da Njega, brat istišhadi Ebu Jahja el Beluši, Allah ga primio, će biti pobjednici. U ovom napadu su učestvovale je izvršio šehidsku operaciju na kolonu pakistanske letjelice B52, A10 kao i borbene letjelice, helikopteri i murteddske vojske, u gradu Kuvejtan, tako što je bespilotne letjelice, koje su bombardovale lijevo i desno. detonirao svoju auto-bombu unutar njihove kolone i Mudžahidi su ih dočekali sa raznim naoružanjem te Allahovom milošću ubio sedamnaest murtedda te ranio su se odvili žestoki sukobi koji su trajali oko 12 sati, 35 ostalih. A sva zahvala pripada Allahu. Na drugoj a oko kojih robovi krsta i njihovi repovi nisu uspjeli strani, ubijena su dva pripadnika murteddskog pokreta ostvariti nikakav uspjeh. U ovim sukobima je ubijeno ‘Taliban’, u sukobima sa vojnicima Hilafeta u području 30 vojnika u redovima napadačkih snaga, među kojima Kuštebe u Džuzdžanu, na sjeverozapadu Afganistana. najmanje 12 krstaša. A sva zahvala pripada Allahu.

Rumiyah

35

NEKA OD GANIME KOJOM JE ALLAH POČASTIO MUDŽAHIDE U VILAJETU EL FURAT

Vilajet Istočna Azija 02. zul-k’ada – Vojnici Hilafeta su, Allahovom milošću, uspjeli ubiti 16 vojnika filipinske krstaške vojske u detonaciji eksplozivnih naprava i sukobima u naseljima Baling i Lilud Madaja, u gradu Maravi. A sva zahvala pripada Allahu. 04. zul-k’ada – Vojnici Hilafeta su uspjeli ubiti 10 vojnika filipinske krstaške vojske i uništiti oklopnjak tokom sukoba u naselju Bejlut u gradu Maravi. A zahvala pripada samo Allahu. 05. zul-k’ada – Ubijeno je najmanje 19 vojnika filipinske krstaške vojske u zasjedi vojnika Islamske države u naselju Bejlut u gradu Maravi. 08. zul-k’ada – Allahovim uspjehom ubijena su tri filipinska krstaška vojnika i ranjena 4 druga u eksploziji minskog polja, u naselju Marinot u gradu Maravi. 15. zul-k’ada – Ubijeno je 11 i ranjeno 11 drugih u redovima murtedda ‘Džebha Tahrir Moro’ usljed detonacije eksplozivnih naprava u području Dato Salivoi u selu Endavit u provinciji Magujindanao na jugu Filipina. 21. zul-k’ada – Allahovom pomoći vojnici Hilafeta su se žestoko sukobili sa murteddima Džebha Tahrir Moro u provinciji Magujindanao, te su ubili najmanje 19. murtedda. U gradu Maraviju vojnici Hilafeta su uspjeli uništiti 6 vojnih čamaca tokom sukoba u naselju Raja Madaja, te su uspjeli uništiti njihovo vozilo, te su uspjeli ubiti 5 vojnika i raniti nekoliko drugih, nakon gađanja sa raketom u naselju Bejlut. U međuvremenu, ubijena su 4 filipinska vojnika sa snajperom, u ulici ‘Ala. 24.zul-k’ada – Vojnici Hilafeta su uspjeli uništiti tenk krstaške filipinske vojske, nakon gađanja sa raketom u ulici ‘Ala u gradu Maravi.

36

VIJESTI

26. zul-k’ada – Allahovom pomoći vojnici Hilafeta su vodili žestoke sukobe sa filipinskom krstaškom vojskom koristeći razno naoružanje u ulici Ala u gradu Maravi, te su uspjeli ubiti 11 vojnika. U međuvremenu ubijeno je 7 murtedda Džebha Tahrir Moro u sukobima u selu Nimav, u provinciji Magujindanao, na jugu Filipina. Tunis 06. zul-k’ada – Allahovom milošću i uspjehom od Njega vojnici Hilafeta su postavili eksplozivnu napravu na putu murtedda na planini Mugila, na zapadu Tunisa, nakon čega su je detonirali na oklopnjak koji je prevozio vojnike tuniske murteddske vojske i tako uspjeli uništiti oklopnjak i ubiti i raniti 5 murtedda koji su se nalazili unutar njega. 29. zul-k’ada – Uništen je oklopnjak koji je prevozio tuniske murteddske vojnike, usljed eksplozije mine na planini Mugila u vilajetu El Kasrejn. Vilajet El Bejda’ 19. zul-k’ada – Allahovom milošću vojnici Hilafeta su uspjeli odbiti napad husija mušrika na područje Lekah u Kajfi, gdje su se odvili sukobi u kojima je korišteno razno naoružanje a u kojima je ubijeno i ranjeno na desetine murtedda. Među ubijenima se nalazi vođa napada, murtedd rafidija, Ebu Merteda el Mahturi, Allah ga prokleo. Allah je počastio Svoje robove mudžahide da zaplijene razno naoružanje i municiju. Somalija 13. zul-k’ada – Vojnici Hilafeta su uspjeli ubiti pripadnika somalijske murteddske obavještajne službe, blizu raskrižja Tevfik u naselju Jakšid, u gradu Mogadišu.

Vilajet Sejna’ 14. zul-k’ada – Uspjehom od Allaha vojnici Hilafeta su uspjeli uništiti dva oklopnjaka tipa ‘Fehd’ koja su prevozila pripadnike misrijske murteddske policije, u ulici El Bahr u gradu El ‘Ariš. Od početka vojnog napada misrijske murteddske vojske na vojnike Hilafeta prije dvije sedmice, uništena su 23 različita vozila.

na pozicije murtedda, koje su bile udaljene oko 20 km zapadno od područja Hamima. A treći pravac je bio iz područja El V’ar. U ovom napadu je ubijeno oko 80 murtedda, te je uništeno i zapaljeno 5 tenkova, 2 BMP-a, 5 vozila za prevoz vojnika, 2 vozila (4x4) sa montiranim mitraljezima, te 65 šatora. Mudžahidi su zaplijenili razno naoružanje i municiju.

Vilajet El Furat 15. zul-k’ada – Allahovom milošću vojnici Hilafeta su pokrenuli napad iz tri pravca na pozicije rafidijske vojske u području El Džumuna, blizu Tenefa na izmišljenoj iračko-sirijskoj granici. Napad je otpočeo sa izvršavanjem šehidske operacije koju je izvršio brat Ebu Hasan el ‘Iraki, Allah ga primio, nakon koje je uslijedio napad na pozicije murtedda, te su se odvili sukobi sa njima koristeći razno naoružanje, a u kojima je ubijeno 68 murtedda, i zarobljen jedan od njih, te je uništeno 7 vozila, onesposobljen tenk i zapaljeno 7 pozicija. Također, Allah je počastio Svoje robove muvehhide da zaplijene tri vozila (4x4) sa montiranim mitraljezima, kao i raketni ispaljivač i razno naoružanje i municiju.

Rusija 26. zul-k’ada – jedan od vojnika Hilafeta je izvršio napad sa nožem u gradu Surgut u Rusiji, gdje je ranio 7 osoba a onda ubije kao šehid, takvim ga smatramo a njegov obračun je kod Allaha, od strane lokalne policije. Molim Allaha da ga primi.

Vilajet Hims 17. zul-k’ada – Uspjehom od Allaha vojnici Hilafeta su pokrenuli veliki napad iz raznih pravaca na nusajrijske pozicije u istočnoj okolici Himsa. Prvi pravac je bio iz područja El Badija gdje je brat istišhadi Ebu Rukajja el ‘Iraki, Allah ga primio, izvršio šehidsku operaciju na stožer za vojne operacije nusajrijske vojske između područja Hamima i T3. Drugi pravac je bio

Španija 25. zul-k’ada – Nakon traženja pomoći od Allah i oslanjanja na Njega, subhanehu, prošlog četvrtka nekoliko mudžahida je istovremeno u dvije odvojene jedinice izvršilo napad na krstaške skupine u Španiji. Mudžahidi iz prve jedinice su izvršili napad na skupinu krstaša koristeći vozilo, u ulici Las Ramblas u Barceloni. Također su pregazili dva policajca na policijskom punktu, nakon čega su sa lahkim naoružanjem izvršili napad na bar blizu šetališta Las Ramblas, te su nad krstašima i židovima izvršili masakr. Druga jedinica je pregazila nekoliko krstaša sa kombijem u obalnom gradiću Cambrils. U ovoj blagoslovljenoj operaciji ubijeno je i ranjeno blizu 146 stanovnika država članica krstaške koalicije. A ponos pripada Allahu, Njegovom Poslaniku i vjernicima, ali većina ljudi to ne zna.

POSLJEDICE OPERACIJE U BARCELONI

Rumiyah

37

Vilajet El Džezira 28. zul-k’ada – Allahovim uspjehom vojnici Hilafeta su odbili veliki napad vojske rafidijskog Hašda uz podršku žestokih napada američkih borbenih aviona, kao i helikoptera Apache, na njihove pozicije na istočnim, južnim i zapadnim dijelovima u Tel ‘Aferu. Izbili su žestoki sukobi tokom kojih su izvršene tri šehidske operacije, od kojih jedna dupla koju su izveli dva brata istišhadija Ebu Merjem el ‘Iraki i Ebu Hamza el ‘Iraki, Allah ih primio, gdje su napali skupinu murtedda u selu Abtiša na istoku Tel ‘Afera, te su u međuvremenu dva brata istišhadija Ebu Mus’ab et-Turki i Ebu Zul-Karnejn et-Turki, Allah ih primio, izvršili šehidsku operaciju sa auto-bombama na dvije skupine murtedda u selu El Džebara na zapadu Tel ‘Afera i tako je u tri šehidske operacije ubijeno i ranjeno nekoliko murtedda. A mudžahidi su prethodno navukli murtedde u minska polja i minirane kuće gdje su iste detonirali na njih i tako nanijeli velike gubitke u njihovim redovima te je ubijeno oko 114 i uništena dva tenka tipa „Abrams“ i deset oklopnjaka hummer kao i četiri vozila Cougar i 24 razna vojna vozila. A sva zahvala pripada samo Allahu. 20. zul-k’ada – Uspjeho od Allaha c, vojnici Hilafeta su drugi dan zaredom odbili zajednički krstaško-rafidijski napad na grad Tel ‘Afer gdje se iz njena dva pravca, zapadnog i istočnog, vodile žestoke bitke. Tokom tih bitaka dva brata istišhadija Ebu Muhammed el ‘Iraki i Ebu Mus’ab et-Turki, Allah ih primio, su izveli dvije šehidske operacije na skupine rafidijske vojske u selu Tel es-Semen te tako ubili i ranili 39 murtedda, uništili šest oklopnjaka hummer, tri Cougara, tri vojna vozila kao i šest vozila hummer i druga od Cougara, tragača mina i buldožera usljed eksplozije minskog polja blizu sela Terma i Vulanda na zapadu i jugozapadu Tel ‘Afera. U međuvremenu, ubijeno je i ranjeno desetine murtedda i uništeno još 20 njihovih vojnih vozila usljed krstaško-američkog bombardovanja na njihovu kolonu koja je bježača iz sela El Kerkeri na jugozapadu Tel ‘Afera. A sva zahvala pripada samo Allahu. Vilajet Damask 28. zul-k’ada – Allahovom milošću, vojnici Hilafeta su odbili napad koji je trajao dva dana zaredom, kojeg su krstaška libanonska vojska i rafidijski hizbullat pokrenuli iz nekoliko pravaca na pozicije mudžahida u Zapadnom Kalemonu, gdje su napali na ‘Arsal i El Ka’a, planinu Ez-Zemrani, Muškata, Mira, Fejha kao i

38

VIJESTI

dolinu Zujtenijja i Huruta. Odvili su se žestoki sukobi tokom kojih je izvršena šehidska operacija sa autobombom a koju je izveo brat istišhadi Ebu Dudžana el-Libnani, Allah ga primio, te koji je sustigao skupinu vojske koja je bila u bijegu ka selu Vadi el Hašn i tako detonirao svoju auto-bombu u sred njih. U sukobima je ubijeno i ranjeno oko 100 vojnika libanonske vojske i rafidijskog hizbullata, uništeno i onesposobljeno nekoliko vozila. U međuvremenu, ubijena su četiri vojnika rafidijskog hizbullata i onesposobljen oklopnjak M113 libanonske vojske nakon gađanja sa nekoliko minbacačkih i topovskih granata na njihove pozicije na planini Haz’al i u dolini Hureta u Zapadnom Kalemonu. Sukobi i dalje traju. Molimo Allaha da učvrsti našu braću mudžahide. A sva zahvala pripada samo Allahu, Gospodaru svjetova. 29. zul-k’ada – Allahovom milošću, ubijeno je oko 40 vojnika rafidijskog hizbullata i ranjeno nekoliko drugih usljed žestokih sukoba sa vojnicima Hilafeta u područjima Vadi el Berd, Sin Mušteka i Karna ‘Adžlun, te se borbe jop vode. Molimo Allaha za pobjedu. Vilajet El Džunub 20. zul-k’ada – Uspjehom od Allaha, Jedinog, dva vitezova Ebu Jasin el ‘Iraki i Ebu Mikdad el ‘Iraki, Allah ih primio, su sa svojom auto-bombom napali na skupine rafidijske vojske i Hašda u tvornici za cement „Kerbela’“ na jugu grada gdje je jedan od ingimasija šehidio nakon što se sukobio sa rafidijama na njihovom punktu, gdje je ubio nekoliko njih i nakon toga napao na njih u stambeno naselje koje pripada ovoj tvornici a potom je ubijen, Allah ga primio. Nakon sukoba, drugi ingimasi je sa svojom auto-bombom napao na skupinu preživjelih murtedda gdje je detonirao istu na njih i ubio i ranio više od 50 murtedda. Vilajet Salahuddin 24. zul-k’ada – Uspjehom od Allaha, Jedinog, četiri ingimasija su napala sjedište 13. brigade koja pripada Federalnoj policiji kao i sjedište za prevoz i ispomoć Firki 60, koja se nalaze u naselju El Mesafi u području 600, na sjeveru Bidždija, gdje su braća Ebul-Velid el Ensari, Ebu Halid et-Tadžiki, Kurejš etTadžiki, Huzejfa el Magribi, Allah ih primio, sukobili se sa murteddima u dva sjedišta, koristeći automatske puške i ručne bombe, nakon čega su detonirali svoje eskplozivne pojaseve na njih i tako ubili 30 murtedda, među kojima oficire i ranili 46 drugih, te su zapalili 15 vozila. A jedinica za podršku je bombardovala jedan od sjedišta sa raketama Grad.

Rumiyah

39

ALLAH JAGTE

TERROR IN IHRE HERZEN

INHALT

A U S G A B E 1 3 - D H U L- H I D D S C H A 1 4 3 8 „O MUWAHHIDIN, SEID ERFREUT, DENN BEI ALLAH, WIR WERDEN UNS NICHT VON UNSEREM DSCHIHAD AUSRUHEN, AUSER UNTER DEN OLIVENBÄUMEN IN RUMIYAH (ROM).“ ABU HAMZA AL-MUHADSCHIR 

06

04

VORWORT

ARTIKEL

06

DIE HERRSCHAFT DER SCHARIA, NICHT DIE HERRSCHAFT DER DSCHAHILIYYA!

10

NUTZE DEINE FREIZEIT BEVOR DU BESCHÄFTIGT BIST!

10 14 20

DIE STELLUNG DER IMAMA IN DER RELIGION UND DIE BEWEISE FÜR DIE PFLICHT IHRER ETABLIERUNG WICHTIGER RATSCHLAG AN DIE MUDSCHAHIDIN: TEIL 3

24

DIE EIGENSCHAFTEN DER MUNAFIQIN: TEIL 1

28

DIE HIDSCHRA VON UMM SULAYM AL-MUHADSCHIRA

NACHRICHTEN

14 36

MILITÄRISCHE UND VERDECKTE OPERATIONEN

VORWORT Weitere Verluste im Krieg der Kreuzfahrernationen

E

in Beamter der Kreuzfahrer sagte über die Angelegenheit der Bombardierung der Soldaten des Islamischen Staates: „Sie sind in einen Krieg eingetreten und sie müssen realisieren, dass ihr Tod eines seiner Ergebnisse ist.“ Wahrlich, was Allah über die Zunge dieses Kafirs verlautbaren ließ ist eine Wirklichkeit, die keine Diskussion zulässt. Besonders bei den Soldaten des Islamischen Staates, denn die Realität ist, dass die Mudschahidin, wenn sie sich zum Kampf begeben, der Tod für sie nicht nur eine ledigliche Möglichkeit ist. Sondern es ist ein Wunsch, den sie hegen und versuchen zu erreichen, denn der Tod ist in diesem Zustand die Schahada für die Sache Allahs. Dadurch erreicht der Gläubige die höchsten Stufen beim Herrn der Erde und der Himmel. Doch es scheint, dass die Kreuzfahrer immer noch nicht die Wirklicheit dessen begriffen haben, worüber einer ihrer Beamten gesprochen hatte. Deswegen sehen 4

VORWORT

wir wie sie bei jedem Angriff der Soldaten des Islamischen Staates auf sie in ihrem Territorium verwundert und überrascht. Es ist als ob sie in einer anderen Welt leben, der Welt in der ihre Armeen einen zerstörerischen Krieg gegen die Armee des Islamischen Staates führt und sich zum Äußersten anstrengen, um die Territorien des Islams zu zerstören und so viele muslimische Kinder, Frauen, Alte und Junge zu töten. Es ist nicht das erste Mal, dass die Kreuzfahrernationen sich hinter dem Träger des Kreuzbanners in dieser Zeit versammeln, Amerika. Ebenso wie es nicht das erste Mal ist, dass sie hierbei den überteuerten Preis für diese Anhängerschaft zu ihrem Taghut bei der Bekriegung der Muslime bezahlen. Das Offensichtliche ist, dass die Tawaghit der europäischen Länder, jedes Mal wenn sie ihre Armeen zur Bekämpfung und Tötung der Muslime unter dem Banner Amerikas entsenden, sie nur die Größe der Profite berechnen, die sie durch die Teilnahme an diesem Krieg ernten, jedoch vergessen sie die Berechnung der überteuerten Kosten, die sie bezahlen müssen, um diese Profite

zu ernten, von denen sie träumen. Spanien hat diese Angelegenheit selbst bereits zuvor probiert, so wurde sie hinter dem befolgten Idioten Bush eingereiht, als er den Irak überfiel und sie von den Ölfeldern und den Reichtümern der Kolonialisierung träumte. So fand sie ihre Armee, die sie dorthin entsandt hatte bei den ersten Zielen, die die Mudschidin ins Visier nahmen und die meisten von ihnen mit Erfolg. Bis die spanische Regierung gezwungen war ihre Armee verlustreich und erniedrigt abzuziehen, während sie ihre Wunden leckte und die Flüche ihrer Bürger empfängt. Doch es scheint, dass diese Lektion nicht ausreichend war, damit die Kreuzfahrer eine Lektion lernen. Als die nachfolgenden Regierungen behaupteten, dass sie die erste Lektion gelernt haben und sich entschieden hatte, dass ihre Armee nicht im direkten Krieg auf dem Boden teilnimmt, entschieden sie sich bei der Bekriegung des Islamischen Staat durch die Ausbildung der Rafidi Armee und durch das Entsenden von großer Unterstützung zu beteiligen, dies im Rahmen der Übernahme ihres Anteils von den Kosten im Rahmen ihrer Teilname an der internationalen Kreuzfahrer-Koalition, die von Amerika zur Bekämpfung des Islamischen Staates gebildet wurde. Ebenso lernte sie keine Lektion aus ihrem vorherigen Versuch, von den Versuchen anderer Kreuzfahrernationen in Europa, die die Muslime bekämpfen und schlimmer als sie in Gewalt und Kraft sind und stärker an Sicherheit und besser zur Verteidigung gerüstet, wie England, Frankreich, Deutschland und Amerika, die allesamt die Gewalt der Soldaten des Islamischen Staates zu verspüren bekamen. Sie kamen als Antwort auf die Anspornung ihrer Befehlshaber zur Tötung der Kuffar in ihren eigenen Ländern, so verblieb sie in ihrem Krieg gegen die Muslime und sie währte sich in Sicherheit vor dem, was ihre Schwestern erreicht hatte. Und heute wiederholen die Soldaten des Islamischen Staates im Land der starken Feindschaft das, was ihre heldenhaften Brüder in den anderen Kreuzfahrernationen getan haben und sie steigern ihren Erfolg in der Türkei, Spanien, Russland, Belgien und andere Länder der Kreuzfahrer und Murtaddin. Ebenso wie ein Löwe von den Soldaten des Islamischen Staates in der Türkei am 21. Dhul-Qada einen Polizisten des Taghuts Erdogan vor ihrem Gefängnis erstach, bevor er selbst getötet wurde. Möge Allah ihn akzeptieren. Ebenso führte am 25. Dhul-Qada eine Gruppe von den Soldaten des Islamischen Staates durch die Gunst Allahs in Spanien zwei Operationen in zwei verschiedenen Städten aus und trafen sie an ihrem schwächsten

Punkt, der Tourismusbranche, worauf der Großteil ihrer Wirtschaft aufgebaut ist. Sie töteten 16 und verwundeten mehr als 130 von den Juden und Kreuzfahrern in ihrem eigenen Territorium, um den Kreuzfahrern eine neue Politiklektion zu erteilen, die sie an die Notwendigkeit der Bereitschaft zur Bezahlung der überteuerten menschlichen und wirtschaftlichen Kosten zu erinnern, die bei ihrem Krieg gegen den Islamischen Staat angefallen sind, bevor sie die Profite berechnen, die sie sich von diesem Krieg versprechen. Am 27. Dhul-Qada verwundete ein einzelner Ritter von den Rittern des Islamischen Staates sieben Personen mit einem Messer im verbrecherischen Russland, so verdeutlichte er mit seiner mutigen Tat, dass die Operationen nicht viel benötigen, wir bitten Allah ihn zu akzeptieren. Am 3. Dhul-Hiddscha stürmte ein Soldat von den Soldaten des Islamischen Staates mit Takbir-Rufen und einem Messer bewaffnet auf eine Gruppe von belgischen Soldaten zu und stach auf sie ein bis er selbst getötet wurde. Wir bitten Allah ihn zu akzeptieren. Und weitere Operationen, die von den Soldaten des Islamischen Staates gegen die Kreuzfahrer, Juden und Murtaddin in ihren eigenen Territorien durchgeführt wurden. Sie töteten und verwundeten viele von ihnen, besonders neulich. Und die Verfolgung der Nachrichten bestätigt, dass die europäischen Kreuzfahrernationen immer noch die großen Kosten bezahlen, selbst Monate nach den gesegneten Operationen der Soldaten der Chilafa in ihren Gebieten, u.a. die Mobilisierung der Armeen, die Verstärkung der Sicherheitsvorkehrungen, Rückgang der Gewinne in Tourismus und Handel und der Zustand des Terrors, dessen größte Versinnbildlichung nicht die Ausbreitung der Streifenwagen auf den Plätzen ist, sowie die errichteten Betonsperren auf den Strassen. Wahrlich die Angriffe auf Spanien und ihre Schwestern von den Kuffar Nationen werden weitergehen – mit Allahs Erlaubnis – solange diese Nationen ihren Krieg gegen den Islamischen Staat fortführen. Sie werden nicht in der Lage sein diese Angriffe zu stoppen – mit Allahs Erlaubnis – unbeachtet davon wie sehr sie ihre Sicherheitsvorkehrungen verbessern und Reserven vergrößern. Und sie wissen das sehr gut. Und die Steigerung der Operationen, um einen Level ist bei den Soldaten des Islamischen Staates etwas erwünschtes für die kommende Zeit. So sollen sich die Kreuzfahrerregierungen bereitmachen für weitere Kriegsverluste und weitere Verluste an Geldern und Menschenleben. Und wahrlich, morgen ist für den Betrachter nah! Und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten.

Rumiyah

5

D

as Lob gebührt Allah, der uns vor der Herrschaft der Tawaghit gerettet hat, uns mit der Herrschaft der Scharia segnete und für uns die Chilafa zurückbrachte. Möge Allahs Frieden und Segen auf Seinem Diener und Gesandten sein, der mit den Hufen seines Pferdes die Herrschaft der Dschahiliyya ausradierte. Ich bezeuge, dass keiner angebetet werden darf außer Allah allein, ohne Partner und ich bezeuge, dass Muhammad Sein Diener und Gesandter ist. 6

ARTIKEL

Um Fortzufahren: Allah entsandte Seinen Gesandten g mit dem Aufruf zum Tauhid Allahs in Seiner Herrschaft, Göttlichkeit, Seinen Namen und Eigenschaften, obwohl die Leute der Dschahiliyya den Tauhid der Herrschaft allgemein akzeptierten, verneinten sie ihn jedoch durch ihre Praktizierung der Arten des Schirks, die den drei Arten des Tauhids wiedersprechen, nämlich dem Tauhid der Herrschaft (Rububiyya), der Göttlichkeit (Uluhiyya) und den Namen und Eigenschaften (Asma und Sifat).

Und die meisten von ihnen glauben nicht an Allah, ohne (Ihm andere) beizugesellen Allah c informierte, dass die Kuffar antworten, wenn sie „Wem gehört die Erde und jene auf ihr?“ gefragt werden: „[Sie] gehört Allah.“ Und wenn sie gefragt werden: „Wer ist der Herr der sieben Himmel und der Herr des gewaltigen Throns?“ antworten sie: „Allah.“ Und wenn sie gefragt werden: „In wessen Hand ist die Herrschaftsgewalt über alles, Der Schutz gewährt und gegen Den kein Schutz gewährt werden kann?“ Sie werden sagen: „Allah.“ Doch trotzdem bedenken sie nicht und fürchten sich nicht vor Allah und fürchten sich nicht vor Seiner Strafe! Trotz ihrer Akzeptanz, dass Allah c der Besitzer, König, Erschaffer, Lenker, Versorger, Lebensgeber und Lebensnehmer ist, begehen sie Schirk an Allah mit anderen, während sie akzeptieren, dass alles außer Allah erschaffen ist. Abdullah Ibn Abbas  überlieferte: „Die Muschrikin pflegten zu sagen: ‚Zu Diensten! Es gibt keine Partner mit Dir!‘ Woraufhin der Gesandte Allahs g sagte: ‚Wehe euch, Qad Qad! (d.h. Es reicht! Es Reicht!)‘ So sagen sie: ‚Außer einem Partner, der für Dich ist, den Du und was er besitzt, besitzt‘ Sie sagen dies, während sie das Haus umrunden.“ (Überliefert bei Muslim) Und obwohl die Muschrikin sich zu harten Zeiten zu Allah allein richten, pflegten sie in guten Zeiten zu ihrem Schirk an Allah zurückzukehren. Allah c sagte: {Wenn sie ein Schiff besteigen, rufen sie Allah an, (wobei sie) Ihm gegenüber aufrichtig in der Religion (sind). Wenn Er sie nun ans Land errettet, gesellen sie sogleich (Ihm wieder andere) bei,} [Al-Ankabut: 65] Sie praktizierten den Schirk in der Anbetung Allahs mit anderen, so riefen sie neben ihm jene an, die nicht schaden und nicht nutzen und sie wendeten sich mit den Arten der Gottesdienst an die Tawaghit, ersuchten ihre Urteil und ersannen über Allah eine Lüge als sie sagten: {„Wir dienen ihnen nur, damit sie uns Zutritt in Allahs Nähe verschaffen“} [Az-Zumar: 3] Allah c entsandte Seine Gesandten und Propheten, um zum Iman an Allah und Seine alleinige Anbetung zu rufen, sowie zur Ablehnung aller Tawaghit. So gibt es keinen gültigen Iman für die Menschen und Dschinn, außer wenn sie die beiden Angelegenheiten verknüpfen: Iman an Allah und Kufr an die Tawaghit. Allah c sagte: {Und Wir haben ja bereits in jeder Gemeinschaft einen Gesandten erweckt: „Dient Allah und meidet den Taghut.“ Unter ihnen gibt es manche, die Allah rechtgeleitet hat, und unter ihnen gibt es manche, an denen sich das Irregehen bewahrheitet hat. So reist auf der Erde umher und schaut, wie das Ende der Leugner war.} [An-Nahl: 36]

Jeder der Seine ausschließliche Anbetung ablehnt oder die Vermeidung der Tawaghit und den Kufr an sie ablehnt, so ist er irregeführt und bezichtigt die Gesandten Allahs der Lüge und ihm gebühren die Strafen die Allah den Kuffar zufügt. Die Gesandten  verdeutlichten, dass Allah von Seinen Dienern nichts annimmt, außer mit dem reinen Islam und dem puren Tauhid. So informierten sie die Menschen, dass sie nicht entsandt wurden, außer damit Allah allein angebetet wird. Gemäß der Aussage Allahs g: {Und Wir haben vor dir keinen Gesandten gesandt, dem Wir nicht (die Weisung) eingegeben hätten: „Es gibt keinen Gott außer Mir, so dient Mir!“} [Al-Anbiya: 25] Und sie informierten sie: {Allah vergibt gewiss nicht, dass man Ihm (etwas) beigesellt. Doch was außer diesem ist, vergibt Er, wem Er will. Wer Allah (etwas) beigesellt, der hat fürwahr eine gewaltige Sünde ersonnen.} [An-Nisa: 48] Als die Kuffar dem Propheten g anboten Allah für ein Jahr anzubeten und dass er ihre Götter für ein Jahr anbetet, da sandte Allah c die Sura al-Kafirun herab, die zwischen Iman und den Gläubigen und Schirk und den Muschrikin trennt: {Sag: O ihr Kuffar, ich diene nicht dem, dem ihr dient, und ihr dient nicht Dem, Dem ich diene. Und ich werde (auch) nicht dem dienen, dem ihr gedient habt, Und ihr werdet nicht Dem dienen, Dem ich diene. Euch eure Religion und mir meine Religion.} [Al-Kafirun: 1-6] Der Tauhid Allahs in der Gesetzgebung und im Urteil Die Gesandten  verkündeten ihren Völkern das was Allah liebt und Ihn zufriedenstellt an Tauhid, Iman und guten Taten und warnten sie vor dem, was dies ungültig macht von den Arten des Kufrs, Schirks und Sünde. Und von dem, was sie äußerst deutlich machten war die Angelegenheit, dass das Urteil Allah c gehört. Ebenso wie Allah c der alleinige Schöpfer ist, so ist Er ebenso der alleinige Gesetzgeber: {Sicherlich, Sein ist die Schöpfung und der Befehl. Segensreich ist Allah, der Herr der Weltenbewohner.} [Al-Araf: 54] Und drei mekkanische Verse sind herabgekommen die besagen, {Das Urteil gehört allein Allah} [Al-Anam: 57, Yusuf: 40 und Yusuf: 67] Und obwohl der Prophet g und seine Gefährten schwach in Makka waren, befahl ihnen Allah c zu verlautbaren, dass diese gewaltige Religion von Allah kam um das Leben der Menschen in allen Details zu regeln und es nicht ihren Gelüsten zu überlassen. So ist die Gesetzgebung das alleinige Anrecht Allahs c, ebenso wie Er keinen Partner in Seiner Anbetung hat, so hat Er

Rumiyah

7

ebenfalls keinen Partner in Seinem Urteil. Allah c sagte über die Anbetung: {Wer nun auf die Begegnung mit seinem Herrn hofft, der soll rechtschaffen handeln und beim Dienst an seinem Herrn (Ihm) niemanden beigesellen.} [Al-Kahf: 110] Und Er c sagte über das Urteil: {und Er beteiligt an Seiner Urteilsgewalt niemanden.} [Al-Kahf: 26] Und hier sind zwei vielfach (mutawatir) überlieferte Lesearten (qiraa): {wa la yuschriku} mit einem Damma auf dem Kaf, wobei Allah c informiert, dass der Er niemanden seiner Schöpfung an Seinem Urteil teilhaben lässt und die Zweite ist {wa la yuschrik} die es verbietet die Schöpfung zum Teilhaber am Urteil zu machen und Allah c sagte in Sura al-Dschathiya {Hierauf haben Wir dich auf eine Richtung in der Angelegenheit (der Religion) festgelegt. So folge ihr und folge nicht den Neigungen derjenigen, die nicht Bescheid wissen.} [Al-Dschathiya: 18] Und manche Gelehrten nennen sie die Sura der Scharia, weil diese Aya in ihr erwähnt wird. Der Tauhid des Urteils und der Gesetzgebung gehört zu den drei Arten des Tauhids Erstens: Seine Zugehörigkeit zum Tauhid der Herrschaft (Rububiyyah): Allah ist derjenige, Dem die Befehlsgewalt gehört, Er ist derjenige, Der das Recht des Urteils und der Gesetzgebung besitzt. So ist dies von den Taten Allahs c und zwischen ihnen gibt es Allgemeines und Spezifisches und es ist von seiner Einzigartigkeit in der Herrschaft. Allah c sagte: {Sein ist die Schöpfung und der Befehl. Segensreich ist Allah, der Herr der Weltenbewohner.} [Al-Araf: 54]. Segensreich (Tabaraka) bedeutet, dass es bei Ihm viel Gutes und Güte gibt. So sei Er gepriesen, der mächtige Schöpfer. Er befiehlt die guten Taten und die Unterlassung der Übeltaten. Zweitens: Seine Zugehörigkeit zum Tauhid der Namen und Eigenschaften (Asaa und Sifat): Vom Propheten g wird bei an-Nasai und bei Abu Dawud in as-Sunan bzgl. Allah c überliefert: „Er ist der Richter (al-Hakam) und Ihm gehört das Urteil.“ Und die edle Aya {Soll ich denn einen anderen Schiedsrichter als Allah begehren, wo Er es doch ist, der das Buch, ausführlich dargelegt, zu euch herabgesandt hat?} [AlAnam: 114] weist auf die Zugehörigkeit des Urteils mit dem was Allah herabgesandt zu den drei Kategorien des Tauhids hin. Denn Allah c ist der Richter (al-Hakam) mit der Bedeutung des Herrschers (al-Haakim) und mit der Bedeutung des Weissen (al-Hakiim). So ist al-Hakam von Seinen Namen und das Urteil (al-Hukum) von Seinen Eigenschaften und Taten. 8

ARTIKEL

{Allah ordnet an, was Er will.} [Al-Maida: 1] Und in der Aya ist eine ablehnende Frage: {Soll ich denn einen anderen Schiedsrichter als Allah begehren}? Wer also die Gewaltigkeit Allahs, Seiner schönen Namen und Seiner hohen Eigenschaften kennt, wie kann er dann einen anderen Richter als Allah begehren? Drittens: Seine Zugehörigkeit zum Tauhid der Göttlichkeit (Uluhiyyah): Die Urteilsersuchung bei der Scharia Allahs ist eine Anbetung (Ibada) die nur an Allah allein gerichtet wird und die Urteilsersuchung bei jemand anderem als Allah ist großer Schirk. Wer das Urteil von etwas anderem als der Scharia Allahs ersucht, so hat er das Urteil vom Taghut ersucht und an den Taghut geglaubt – Allah behüte! Allah c sagte: {Siehst du nicht jene, die behaupten, an das zu glauben, was zu dir (als Offenbarung) herabgesandt worden ist, und was vor dir herabgesandt wurde, während sie sich in Entscheidungsfragen an falsche Götter wenden wollen, wo ihnen doch befohlen worden ist, es zu verleugnen’? Aber der Satan will sie weit in die Irre führen.} [An-Nisa: 60] Und wenn der Mensch nicht in den Islam eintritt, außer durch den Iman an Allah c und den Kufr an den Taghut, so besteht kein Zweifel daran, dass jene die das Urteil von demjenigen ersuchen der nicht mit der Scharia Allahs richtet daher Gläubige an den Taghut sind, aufgrund ihrer Urteilsersuchung beim Taghut. Und wer Iman an den Taghut gemacht hat, so ist er kein Muslim, wir bitten Allah c um Standfestigkeit auf Seiner Religion. Entweder die Herrschaft Allahs oder die Herrschaft der Dschahiliyya Nach der Herrschaft Allahs, des Weissen, des Wissenden gibt es nichts außer den Urteilen der unterdrückenden, dunklen Dschahiliyya. Egal wie auch immer die Menschen ihre Urteile und Gesetze betiteln, sie sind und bleiben die Urteile der Dschahiliyya, mit denen die Gelüste der Kuffar herumspielen. So kommen ihre Leute nicht zur Ruhe und erreichen weder einen religiösen noch einen weltlichen Erfolg. Doch wer weiss, dass das Urteil Allahs das beste Urteil ist? Es ist der überzeugte Gläubige: {Begehren sie etwa das Urteil der Unwissenheit? Wer kann denn besser walten als Allah für Leute, die (in ihrem Glauben) überzeugt sind?} [Al-Maida: 50] Wir bitten Allah c den Staat der Chilafa zum Sieg zu verhelfen, ihre Anführer und Soldaten zu festigen, und die Gewalt derjenigen, die Kuffar sind, zurückhalten, und Allah ist stärker an Gewalt und an Bestrafung.

Rumiyah

9

F

reizeit ist ein Segen denen viele nicht ihr Recht zugestehen, jene denen Allah den Proviant des Lebens gewährt und das Ersuchen des Rizq erspart hat, so nutzten sie dies nicht und es brachte ihnen keinen Nutzen. Vielmehr vergeudeten sie sie für Spiel und Zeitvertreib, bis sie der Tod erreichte während sie unachtsam sind gegenüber Allah. Sie genießen den Segen aus Seiner Gunst, über den sie befragt werden werden. Allah c sagte hierüber: {Hierauf werdet ihr an jenem Tag ganz gewiss nach der Wonne gefragt werden.} [At-Takathur: 8] Ja, sie werden befragt werden, weil Allah c die Schöpfung 10

ARTIKEL

nicht erschuf damit sie die flüchtigen Segnungen geniessen, sondern damit sie Ihm dienen. Und Er braucht sie und ihre Anbetung nicht. Und Er hat aus Seiner Gunst und Barmherzigkeit für die Gehorsamen von ihnen das vorbereitet was kein Auge gesehen hat, kein Ohr gehört hat und kein Verstand sich vorgestellt hat. Er belohnt sie damit mit den fortwährenden Segnungen für die Zeit diese in Seinem Gehorsam verbracht haben, und wie gut doch das Paradies ist! Was aber jene betrifft die sich vom Jenseits ab- und dem vergänglichen Diesseits und dessen flüchtigen Leben

zuwendeten, so ist ihr Zustand nach dem Tod entsprechend der Aussage Allahs g: {„Mein Herr, bringt mich zurück, auf dass ich rechtschaffen handele in dem, was ich hinterlassen habe.“} [Al-Muminun: 99-100] Begreift der Mensch also und beschäftigt sich mit dem Gehorsam Allahs so lange er am Leben ist? Der Gesandte Allahs g sagte: „O Allah, kein Leben ist da, ausser das Leben des Jenseits. So vergib den Ansar und den Auswanderern!“ [Überliefert bei al-Buchari und Muslim] Bedenke die Aussage des Gesandten g und seine Verneinung, dass das Diesseits ein wahres Leben ist, welches die Anstrengung dafür verdient hat, weil das wahre Leben das Leben im Diesseits im Paradies Allahs des Großzügigen ist. O hätte ich doch für mein (jenseitiges) Leben (etwas) vorausgeschickt! Viele Leute haben die Balance zwischen den Taten des Diesseits und des Jenseits verloren, deswegen haben sie sich nicht in der Mitte positioniert. Die Sorge vieler gilt meistens nur dem Anhäufen von Reichtum und der Verschwendung für Erlaubtes. So sieht man Reichtum und ausreichende Versorgung, doch er ist armselig bzgl. der Taten die ihm den Erfolg des Paradieses Allahs und Seine Zufriedenheit erreichen lassen. Allah gewährte ihm den Segen der Freizeit, doch er verbrachte seine Freizeit mit seinem Diesseits, obwohl er keinen Bedarf dafür hat, dies sind diejenigen wahrlich Ungerecht sind. Gemäss der Überlieferung von Ibn Abbas : „Der Prophet g sagte: ‚Zwei Segnungen bzgl. denen viele von den Menschen ungerecht sind: Gesundheit und Freizeit.‘“ [Überliefert bei al-Buchari] O Besitzer von Reichtum und Freizeit der durch sein Diesseits unachtsam ist! Wahrlich, du bist von jenen denen vorenthalten wird, weil du den Wert der vergangenen Zeit deines Alters nicht so gemessen hast wie es die Gefährten des großen Ambitionen taten, die keine Freizeit kennen um ihre Taten und ihren Dschihad zu vervollständigen. Und wahrlich, O Besitzer von Freizeit, du bist auf dem Weg zu einer bedeutenden Angelegenheit die dir entgangen ist und über die du dir nicht bewusst bist. Der Moment in dem du sagst: {„O hätte ich doch für mein (jenseitiges) Leben (etwas) vorausgeschickt!“} [Al-Fadschr: 24] Imam at-Tabari r sagte: „Allah sagt über die Sehnsucht des Sohn Adams am Tag des Gerichts und seine Bedauern über seine Herunterspielung der guten Taten im Diesseits die ihn zum ewigen, endlosen Aufenthalt im Segen führen, ‚O hätte ich doch nur für mein (jenseitiges) Leben (etwas) vorausgeschickt‘ an guten Taten für mein jetziges Leben nach dem es keinen Tod gibt, damit dies

mich vor dem Zorn Allahs rettet und zu Seiner Zufriedenheit mit mir führt.“ [Dschami al-Bayan] Ja, es gibt Menschen die von Allah gesegnet wurden, so sind sie ausreichend mit Lebensunterhalt ausgestattet, doch er ist unachtsam in seiner Sünde, achlos bzgl. der Befehle seines Herrn. Er nutzte seine Freizeit nicht um seine Religion zu erlernen und das was Allah von ihm will. Stattdessen verbrachte er seine Freizeit mit Verbotenem oder vielen erlaubten Dingen. So bereite dich vor, O du Achtloser, mit vielen Antworten auf viele Fragen, denn du bist wahrlich, bei Allah, nicht aus Spielerei erschaffen worden, und Vergeblichkeit wird dich nicht verlassen und du wirst über deine Freizeit befragt werden, wie du sie verbracht hast. Mit jedem vergangenen Tag vergeht auch ein Teil von dir Es gibt auch jenen dessen Alter vorangeschritten ist, dessen Rücken krumm geworden ist und mit ihm ist jemand der sich um die Angelegenheit seines Diesseits bzgl. Besitz und Nachkommenschaft kümmert, so hat Allah ihn durch diese Segnungen mit der Freizeit gesegnet. Doch er weiss nicht er sie verbringen soll; an denjenigen dessen Zustand so ist: Denke lange über diese Jahre nach die du verbracht hast, ohne dass für dich hierbei ein Anteil am Jenseits ist. Bedenke wie nah du dich dem Treffen mit deinem Herrn befindest. Ist es denn jetzt nicht Zeit geworden deine Söhne und Enkelkinder zur Opferbereitschaft zur die Religion Allahs und seinen Sieg anzuspornen? Ist es denn nicht Zeit deine Freizeit vollständig für Allah mit Dua für dich selbst, die schwachen Muslime und für die Mudschahidin auszufüllen? Ist es denn nicht Zeit, dass du dich Allahs widmest und dich mit allen Formen der Anbetung Ihm näherst? Wahrlich, viele Leute sind so alt geworden, doch man sieht sie leben wie die abgelenkten Jugendlichen die nicht an den Tod und die Stunde der Befragung und Abrechnung denken. Und dies – bei Allah! – ist die trügerische Hoffnung und das Verderben an sich! Wie stehst du zur Aussage Allahs g: {Und es wird die Trunkenheit des Todes mit der Wahrheit kommen: „Das ist das, wovor du auszuweichen pflegtest.“} [Qaf: 19] Imam al-Baghawi sagte: „Die Trunkenheit des Todes ist gekommen: Die Erschwernis und Härte die den Menschen bedeckt und seinen Verstand überwältigt. Mit der Wahrheit: Mit der Wirklichkeit des Todes. Und es wurde gesagt: Mit der Wahrheit über die Angelegenheit des Jenseits bis sie es dem Menschen deutlich macht und er sie mit den Augen wahrnimmt. Und es wurde gesagt: Mit dem wohin

Rumiyah

11

die Angelegenheit des Menschen zurückkehrt bzgl. der Glücklichkeit und dem Elend. Und es wird gesagt: Für denjenigen zu dem die Trunkenheit des Todes kam, das ist das, wovor du auszuweichen pflegtest: Tendierst. Al-Hasan sagte: Flüchtest. Ibn Abbas sagte: Verabscheust.“ [Maalim at-Tanzil fi Tafsir al-Quran] So nutze deine Freizeit bevor du in deinem Grab landest und nutze deinen Morgen, denn vielleicht erreichst du nicht den Abend. Al-Hasan berichtet: „O Sohn Adams, du bist nichts ausser Tage. Und jedes Mal wenn ein Tag vergeht, vergeht ein Teil von dir.“ [Az-Zuhd von Ahmad Ibn Hanbal] Nimm dir ein Beispiel an jenen Alten die ihre Gliedmassen für die Sache Allahs opferten und den Jugendlichen bzgl. dem Paradies voraneilten, nicht bzgl. dem Diesseits. Nutze die Stunden deiner Freizeit Es gibt eine Art von Rechtschaffenen die Allah c mit dem Lebensunterhalt versorgt hat, so ist sein Rizq unter dem Schatten seines Speeres, so nutzt er ihn um das Leben der Kuffar zu verderben und die Religion des Herrn der Welten zu unterstützen. Zu jenen Erfolgreichen gehört auch jener, der sich bei seinem Ribat für ein paar Stunden mit der DurchfühWAHRLICH, IM QURAN FINDEN DIE HERZEN TROST

12

ARTIKEL

rung des Wachdienstes begnügt und dann zu seiner langen Freizeit zurückkehrt. Und diese Zeiten sind ein Segen für den Mudschahid, den er vielleicht nicht begreift. Wenn er sie nutzen würde um Allah zu Gedenken, den Quran zu lesen, Dua zu machen oder die freiwilligen Gottesdienste zu verrichten oder für einen Moment seine Brüder zu erinnern, wodurch sie sich gegenseit anspornen, so wäre darin ein gewaltiger Nutzen und Standfestigkeit beim Auftreffen auf die Kuffar, sowie eine Erhöhung an Rangstufen und ein Extra an guten Taten. Wisse, O Mudschahid, dass deine Freizeit ein Segen von Allah ist, so nutze ihn aus, damit du nicht zu den Ungerechten gehörst. Mach es zu einer Reserve für dich bei Allah c, denn Allah hat wahrlich für die Mudschahidin im Paradies hundert Stufen vorbereitet. Und die Stufe des Mudschahids der Allah c gedenkt, freiwillige Gebete verrichte, Quran liest, sich beim Wachdienst, beim Ribat und beim Kampf anstrengt ist nicht wie die Stufe des Ribat-führenden Mudschahids der nur wenig Allah gedenkt und nach seinem Wachdienst zu seiner langen Freizeit zurückkehrt. Daher obliegt es den aufrichtigen, Ribat-führenden Mudschahidin sich in ihrer Freizeit anzustrengen um die höchsten Stufen zu erreichen und es obliegt ihnen zu wissen, dass der Abstand zwischen einer Stufe und der nächsten Stufe im Paradies so groß ist wie der Abstand zwischen Himmel und Erde. Und es obliegt ihnen zu wissen, dass der Segen der höchsten Wohnstätten vorzüglicher und vollständiger ist als das unter ihnen. Daher soll der Murabit nicht sparsam sein bei der Anhäufung von guten Taten, trotz der Gewaltigkeit seiner Tat über die der Prophet g sagte: „Ribat für einen Tag und eine Nacht ist besser als das Fasten eines Monats und das Stehen darin [zum Gebet]. Und wenn er stirbt läuft seine Tat die er zu tun pflegte weiter, und sein Rizq wird auf ihm ausgeführt und er ist vor al-Fattan sicher.“ [Überliefert bei Muslim] Welch großartige Vorzüglichkeit für den Murabit, der getötet wird und daraufhin läuft seine Tat weiter mit der er seine Freizeit zu verbringen pflegte! Daher obliegt dir das Lesen des Qurans, das Aufstehen zum Gebet in der Nacht und andere Gottesdienste. Und achte auf das Ersuchen von Wissen und die Bildung in der Religion, sowie das Auswendiglernen von Allahs g Buch, denn um die Freizeit die du zwischen deinen Wachdiensten hast beneiden dich viele von den Frommen.

Rumiyah

13

14

ARTIKEL

D

as Lob gebührt Allah, der es liebt, wenn Seine Diener Ihn anrufen, indem sie sagen: {Und diejenigen, die sagen: „Unser Herr, schenke uns an unseren Gattinnen und unseren Nachkommenschaften Grund zur Freude, und mache uns für die Rechtschaffenen zu einem Vorbild.“} [Al-Furqan: 74] Und möge der Frieden und Segen auf Seinem Gesandten, dem Imam der Muttaqin sein, für den Allah zwischen der Imama der Menschen, auf dass er über sie urteilt mit dem was Allah herabgesandt hat, vereinte und dass er ihr Imam ist der in der Religion befolgt wird. Danach machte Er seine gerechtleiteten Nachfolger (Chulafa) auf seinem Minhadsch und seiner Biographie. Und möge der Frieden und Segen ebenfalls auf seiner Familie, seinen Gefährten und wer ihnen im Gutem bis zum Tag der Religion folgt sein. Um fortzufahren: Imam Ahmad, al-Hakim und Ibn Hibban überlieferten in seinem Sahih vom Hadith von Abu Umama h, dass der Gesandte Allahs g sagte: „Die Handhaben des Islams werden Handhabe um Handhabe entknüpft werden. Jedes Mal, wenn eine Handhabe entknüpft wird halten sich die Menschen am der darauffolgenden fest. Die erste von ihnen die annuliert wird ist das Urteil (al-Hukum) und die letzte von ihnen ist das Gebet.“ So ist die große rechtmäßige Imama von den Handhabungen des Islams und die Entknüpfung der Angelegenheit des Urteils mit dem was Allah herabsandte ist ein Defizit das die Muslime in ihrer Religion und ihrer Dunya verfolgt. Wie viele Zweige des Islams und des Imans werden nicht praktiziert außer anhand dieser Handhabe des Islams. Und die Aufgabe des Urteils mit dem was Allah herabgesandt hat wird vom Herrscher und den Gelehrten übernommen, die ihm beistehen und ihn beratschlagen. Allah c sagte: {Gewiss, Wir haben die Tora hinabgesandt, in der Rechtleitung und Licht sind, womit die Propheten, die sich (Allah) ergeben hatten, für diejenigen, die dem Judentum angehören, walten, und so auch die Leute des Herrn und die Gelehrten, nach dem, was ihnen von der Schrift Allahs anvertraut worden war und worüber sie Zeugen waren.} [Al-Maida: 44] So verdeutlichte Allah c, dass diejenigen, die Er mit der Herrschaft verantwortlich macht die Propheten waren (und sie sind diejenigen die die Söhne Isräls zu führen pflegten). Gemäß der Aussage des Propheten g: „Die Sohne Isräls wurden von den Propheten angeführt, jedes Mal, wenn ein Prophet verstarb folgte ihm ein Prophet, und es gibt wahrlich keinen Propheten nach mir, und es wird Nachfolger (Chulafa) geben und sie werden viele sein.“ Sie sagten: „So was befiehlst du uns?“ Er sagte: „Seid treu zur Baya des Ersten, dann des Ersten. Und

gebt ihnen ihr Recht. Denn Allah wird sie befragen über das was ihre Aufmerksamkeit erregte.“ [Überliefert bei Muslim] So nehmen die Nachfolger (Chulafa) den Platz der Propheten im Urteil über die Menschen mit dem was Allah herabsandte ein und die tugendhaften Gelehrten sind ihnen dabei eine Hilfe. Die rechtgeleitete Chilafa erbt den Minhadsch des Prophetentums Zu den wichtigsten Aufgaben der Chilafa in dieser Zeit gehört die Wiederbelebung der Religion und ihre Errichtung gemäß der Methodologie des Prophetentums, so wie es unser Prophet g versprach, als er sagte: „Das Prophetentum ist in euch solange Allah will. Dann entfernt er es wann Er es entfernen will. Dann ist es Chilafa auf der Methodologie des Prophetentums, so ist es solange Allah will dass es ist. Dann wird Er es entfernen, wann Allah es entfernen will. Dann wird es ein bissiges Königtum geben, so wird es solange verbleiben, wie Allah will. Dann wird Er es entfernen, wann Er es entfernen will. Dann wird es eine erzwingende Herrschaft geben. So wird es so lange dauern, wie Allah will, dann wird Er es entfernen, wann Er es entfernen will. Dann wird es Chilafa auf der Methodologie des Prophetentums sein.“ [Überliefert bei Ahmad] Die erwünschte Chilafa ist diejenige‫ و‬die auf der Methodologie des Prophetentums ist und sie ist jene‫ و‬in der die Eigenschaft der Rechtleitung realisiert wird, mit der die erste Generation von den Gefährten des Gesandten Allahs g beschrieben wurde. Und wenn die Chilafa mit der Rechtleitung charakterisiert wurde, so geschah und geschieht dies nur – mit Allahs Erlaubnis – weil die Chulafa Allahs Buch und die Rechtleitung unseres Propheten Muhammad g in allen Angelegenheiten und Situationen befolgen. Und Rechtleitung (Ruschd) hat Bedeutungen im Buche Allahs g, von den bedeutendsten ist das worüber Allah c bzgl. Seiner Vorzüglichkeit und Seiner Rechtleitung sagte zu Seinen Dienern die Er liebt: {Aber Allah hat euch den Glauben lieb gemacht und in euren Herzen ausgeschmückt, und Er hat euch den Unglauben, den Frevel und den Ungehorsam verabscheuen lassen. Das sind diejenigen, die besonnen handeln.} [Al-Hudschurat: 7] So ist das Festhalten an den Säulen des Imans, seinen Eigenschaften und Zweigen und das Lieben davon und das Festhalten daran, sowie das Fernhalten von allem das ihm widerspricht an Kufr, Sünde und Ungehorsam, all dies ist Rechtleitung (Ruschd). Und der größte Rufer zur Rechtleitung ist das Buch unseres Herrn b, gemäß Seiner Aussage über die Aussage der Dschinn: {Sag: Mir ist

Rumiyah

15

(als Offenbarung) eingegeben worden, dass eine kleinere Schar Dschinn zuhörte. Sie sagten: „Wir haben einen wunderbaren Quran gehört, der zur Besonnenheit leitet} [Al-Dschinn: 1-2] Und Allah c informierte, dass Er Seinem Propheten und engem Freund (Chalil) Ibrahim die Rechtleitung gab. So rief er die Menschen zum Tauhid Allahs, disputierte mit ihnen und stellte ihre Irreleitung bloss. Er verblieb geduldig bei ihrem Schaden und ihren Drohungen, und sogar als sie versuchten ihn mit Feuer zu töten. So suchte er Zuflucht bei Allah, so rettete Er ihn vor dem Feuer und machte es kühl und sicher für ihn. Und er verkündete seine Lossagung von seinem Vater und seinem Volk als sie auf dem Kufr beharrten und seine Trennung von ihnen durch die Abwanderung von ihnen. {Er sagte: „Gewiss, ich gehe zu meinem Herrn; Er wird mich rechtleiten.} [As-Saffat: 99] So errichtet die rechtgeleitete Chilafa alle Rituale der Religion und belebt die Sunnas wieder und tötet die Bidas und führt Dschihad gegen die Kuffar und Rebellischen. Sie folgt nicht den Gelüsten der Menschen, sondern sie befolgt die Befehle Allahs und befolgt das was Er liebt und vermeidet das was Er verabscheut. Allah c sagte: {So sollen sie nun auf Mich hören und an Mich glauben, auf dass sie besonnen handeln mögen.} [Al-Baqara: 186] Die große Imama eilt zur Manifestierung des Islams Zusätzlich zur Etablierung des Religion Allahs, und zur Leitung des Diesseits mit der Religion, dem Schutz der Religion und der Verteidigung von Darul-Islam, und der Verteidigung der Muslime, ihrer Ehre und ihrem Besitz ist es von den wichtigsten Aufgaben des Chalifas der Muslime ebenfalls, dass er anstrebt die Autorität der Religion auf der ganzen Welt auszubreiten. Denn Allah c will – ein Scharia Wille - , dass die Muslime daran arbeiten die Religion des Islams über alle anderen Religionen dominiert und über sie siegreich ist, bis das Wort Allahs das Höchste ist und das Wort der Kuffar das niedrigste ist. Und ebenso will Er g – ein Daseins Wille – dass Seine Religion alle anderen Religion deutlich übertrumpft. Er g sagte: {Er ist es, Der Seinen Gesandten mit der Rechtleitung und der Religion der Wahrheit gesandt hat, um ihr die Oberhand über alle Religion zu geben‘, auch wenn es den Muschrikin zuwider ist.} [At-Tauba: 33] Und die Manifestierung der Religion des Islams durch Allah beinhaltet seine Manifestierung über allen Religionen mit den Beweisen, so hat Allah es deutlich gemacht, dass er die wahre Religion ist, und dass alles andere unwahr, falsch und hinfällig

ist. Ebenso wie seine Manifestierung ebenfalls die Bedeutung seines Sieges über die Anhänger der anderen Religionen beinhaltet, bis ihre Herrschaft weicht und ihre Mauer zusammenbricht. So hat Allah durch die Religion des Islam und seine ersten Mudschahidin Anhänger die größten zwei Staaten entfernt die zur Zeit des Prophetentums vorhanden waren, nämlich der Staat der Perser und der Staat der Römer, zusätzlich zu den Königreichen der verschiedenen anderen Kuffar. Und das Beabsichtige ist, dass die Religion Allahs sich manifestierte und über die Kuffar siegreich war als die Muslime einen Staat etablierten, dessen Fundamente gelegt wurden und dessen Säulen verankert wurden durch den Gesandten Allahs g, dann durch seine rechtgeleiteten Nachfolger (Chulafa) nach ih. Und ebenso übernimmt heutzutage der Chalifa der Muslime und seine Soldaten mit Allahs g Hilfe diese Aufgabe wahr. Und es ist unvorstellbar, dass Sieg oder Ehre für die Muslime kommen kann ohne den Staat des Islams zu errichten die die rechtgeleitete Chilafa wiederbelebt. Die Erde gehört Allah und Er vererbt sie Seinen tugendhaften Dienern Zu den Aufgaben desjenigen der die Befehlsgewalt über die Muslime erhält (er ist der Chalifa, möge Allah ihn ehren) gehört die Ausbreitung des Herrschaftsgebiets des Islamischen Staates auf der gesamten Welt und ein Kafir hat darin kein Recht. Allah c sagte: {Und Wir haben bereits im Buch der Weisheit nach der Ermahnung geschrieben, dass Meine rechtschaffenen Diener das Land erben werden.} [Al-Anbiya: 105] Die Tafsir-Gelehrten, unter ihnen Ibn Abbas  deuteten „das Land“ als das Paradies. Und Ibn Abbas sagte ebenfalls: „Er – subhanah – informierte ebenfalls in der Tora und az-Zabur und seinem vorherigen Wissen, bevor die Himmel und die Erde waren, dass Er das Land der Umma von Muhammad g vererben wird, und sie das Paradies betreten lassen wird und sie sind die Tugendhaften.“ So sind dies zwei korrekte Ansichten, die sich nicht wiedersprechen. Und diese Vererbung des Landes findet nicht statt außer durch Dschihad für die Sache Allahs, der der höchste Punkt des Islams ist. Denn die Kuffar verlassen ihren Kufr und ihre Abhaltung der Menschen vom Islam nicht, außer durch den Kampf den die Verbündeten Allahs gegen die Verbündeten des Schaytans durchführen. Allah c sagte: {Und kämpft gegen sie, bis es keine Fitna mehr gibt und (bis) die Religion gänzlich Allahs ist.} [Al-Anfal: 39] Und Er g sagte: {Was ist mit euch, dass ihr nicht auf Allahs Weg, und

SOWIE DIE RÖMISCHEN UND PERSISCHEN STAATEN ZUVOR, WIRD AUCH AMERIKA VON DEN MUSLIMEN MIT ALLAHS ERLAUBNIS BEZWUNGEN WERDEN

(zwar) für die Unterdrückten unter den Männern, Frauen und Kindern kämpft, die sagen: „Unser Herr, bringe uns aus dieser Stadt heraus, deren Bewohner ungerecht sind, und schaffe uns von Dir aus einen Schutzherrn, und schaffe uns von Dir aus einen Helfer.“ Diejenigen, die glauben, kämpfen auf Allahs Weg, und diejenigen, die Kuffar sind, kämpfen auf dem Weg des Taghuts. So kämpft gegen die Gefolgsleute des Satans! Gewiss, die List des Satans ist schwach.} [An-Nisa: 75-76] Wenn der Islamische Staat und seine Soldaten nicht die Verpflichtung des Kampfes für die Sache Allahs ausführen, und zur Rettung der Schwachen von den Gläubigen vor den Krallen des Kufrs und seiner Leute, so wer wird es dann tun? Wahrlich, es sind riessige Angelegenheiten die von der Führung und den Soldaten der Chilafah geschultert werden und wir haben Gewissheit über die Gewährung des Siegs von Allahs für die Chilafah in Bälde, denn Allah b schwor, dass Er denjenigen siegreich machen wird der Seine Religion unterstützt. {Und Allah wird ganz gewiss denjenigen helfen, die Ihm helfen. Allah ist wahrlich Stark und Allmächtig.} [Al-Haddsch: 40] Allah hat Sein Versprechen zum Sieg mit einem Schwur betont, der auf dar Lam-Buchstabe des Schwurs hindeutet und Er betonte es mit dem verstärkten „Inna“ und mit dem Lam-Buchstaben der Betonung das zwei schönen Namen Allahs vorgesetzt ist {Stark und Allmächtig}. So ist keine Kraft Seiner Kraft ebenbürtig, denn Er ist der Schöpfer der Schöpfung und Er ist derjenige der ihnen das gab was Er wollte von den Mitteln der Kraft. Und Er ist der starke und Seine Schöpfung sind die Schwachen und Er ist der Reiche, und Seine Schöpfung sind die Armen die von Ihm abhängig sind. Und Er ist der

mächtige, der nicht überwältigt wird, der die Ehre für die Muslime von Seinen Dienern macht. Und der ihren Sieg und ihre Ausreichung (Kifaya) versprach. Allah c sagte: {Wird Allah nicht Seinem Diener genügen?} [Az-Zumar: 36] und laut der Leseart von Hamza, al-Kisai, Chalaf und Abu Dschafar {Wird Allah nicht Seinen Dienern genügen?}. Beweise für die Verpflichtung der Etablierung der großen Imama Erstens: Beweise vom edlen Quran: Die Aussage Allahs g {O die ihr glaubt, gehorcht Allah und gehorcht dem Gesandten und den Befehlshabern unter euch!} [An-Nisa: 59] At-Tabari überlieferte von Abu Hurayra h, dass er sagte: „{Befehlshaber} sind die Anführer (Umara)“ Dann sagte at-Tabari: „Die Meinung die am ehesten korrekt ist, ist die Aussage von demjenigen der sagte: ‚Sie sind die Anführer (Umara) und Herrscher (Wulah) in dem was Gehorsamkeit zu Allah ist und im Interesse der Muslime liegt.‘“ Ibn Kathir sagte: „Das Offensichtliche (Zahir) – und Allah weiss es am Besten – ist, dass die Aya allgemein (amm) über alle Befehlshaber von den Anführern (Umara) und Gelehrten (Ulama) ist.“ Und die Methode zur Beweisführung mit dieser Aya ist, dass Allah c den Muslimen den Gehorsam der Befehlshaber zur Pflicht machte und dazu gehören die Imame. Und der Befehl zum Gehorsam ist ein Beweis auf die Verpflichtung der Einsetzung eines Befehlshabers, denn Allah c befiehlt nicht zum Gehorsam zu jemanden der nicht exisitert und Er macht nicht den Ge-

horsam zu jemanden zur Pflicht dessen Existenz an sich nicht verpflichtend wäre, daher beinhaltet der Befehl zu seinem Gehorsam einen Befehl zu seiner Existenz. So weisst dies darauf hin, dass die Ernennung eines Imams für die Muslime eine Pflicht für sie ist. Und es gibt weitere Beweise, u.a. die Aussage Allahs g die an den Gesandten g gerichtet ist: {So richte zwischen ihnen nach dem, was Allah (als Offenbarung) herabgesandt hat, und folge nicht ihren Neigungen entgegen dem, was dir von der Wahrheit zugekommen ist.} [Al-Maida: 48] Und Seine g Aussage in der darauffolgenden Aya: {Und so richte zwischen ihnen nach dem, was Allah (als Offenbarung) herabgesandt hat, und folge nicht ihren Neigungen, sondern sieh dich vor ihnen vor, dass sie dich nicht der Versuchung aussetzen (abzuweichen) von einem Teil dessen, was Allah zu dir (als Offenbarung) herabgesandt hat!} [Al-Maida: 49] So ist dieser Befehl von Allah c für Seinen Gesandten g, dass er zwischen den Muslimen mit dem richten muss das von Allah herabgesandt wurde, d.h. Seine Scharia. Und das Ansprechen des Gesandten g ist eine Ansprache an seine Umma solange es keinen Beweis zur Begrenzung (Tachsis) gibt, wie es der Fall hier ist. So ist es eine Ansprache für die Muslime allesamt zur Etablierung des Urteil mit dem was Allah herabgesandt hat bis zum Tage des Gerichts. Und die Etablierung des Urteils (Hukm) und der Herrschaft (Sultan) kann nicht geschehen, außer durch die Etablierung der Imama. Denn dies ist von ihren Taten und es ist nicht möglich es vollständig auszuführen, außer durch sie. Daher sind alle Ayas

NUR DIE WAHREN GLÄUBIGEN KOMMEN, UM DEM IMAM DIE BAYA ZU LEISTEN

die zum Urteilen mit dem was Allah herabgesandt hat ein Hinweis auf die Pflicht zur Ernennung eines Imams der sich darum kümmert. Und ebenfalls von den Beweisen ist die Aussage Allahs g: {Wir haben ja Unsere Gesandten mit den klaren Beweisen gesandt und mit ihnen die Schrift und die Waage herabkommen lassen, damit die Menschen für die Gerechtigkeit eintreten. Und Wir haben das Eisen herabkommen lassen. In ihm ist starke Gewalt und Nutzen für die Menschen -, damit Allah kennt, wer Ihm und Seinen Gesandten im Verborgenen hilft. Gewiss, Allah ist Stark und Allmächtig.} [Al-Hadid: 25] So ist die Aufgabe der Gesandten, möge Allahs Frieden und Segen auf ihnen sein, die Etablierung der Gerechtigkeit zwischen den Menschen gemäß dem was im Buch herabgesandt wurde und dass sie dies mit der Kraft durchsetzen und dies kann für die Anhänger der Gesandten nicht erreicht werden, außer durch die Ernennung eines Imams der zwischen ihnen die Gerechtigkeit etabliert und ihre Armeen organisiert die die Religion Allahs unterstützen. Imam Ibn Taymiyya r sagte: „Deswegen befahl der Prophet g seiner Umma die Ernennung von Befehlshabern im Gehorsam zu Allah c an.“ [Madschmu al-Fatawa] Und von den Beweisen des Qurans sind ebenfalls die Ayas der Hadd-Strafen, Wiedervergeltung (Qisas), das Sammeln der Zaka und ähnliches von den Ahkam die im Ursprung von den Taten des Imams sind und dann von denen die den Imam stellvertreten. So sind alle Ayas die mit der Gesetzgebung (Taschri) der Urteile (Ahkam)

herabkamen die mit der Imama und ihren Angelegenheiten zu tun ein Beweis dafür, dass die Etablierung der rechtmäßigen Imama und die Errichtung des Islamischen Staates von den Grundlagen und Notwendigkeiten der islamischen Scharia gehört. Zweitens: Die Beweise von der Sunna Viele Überlieferungen kamen vom Propheten g die auf die Verpflichtung der Ernennung des Imams hinweisen, dazu gehört: Die Überlieferung von Abdullah Ibn Umar  vom Gesandten Allahs g, dass er sagte: „Wer eine Hand vom Gehorsam entfernt wird Allah am Tag von Qiyama treffen und es gibt keine Entschuldigung für ihn. Und wer stirbt und in seinem Nacken befindet sich keine Baya, der stirbt den Tod der Dschahiliyya.“ [Sahih Muslim] D.h. der Gehorsam des Imams und die Baya an ihn. Und dies ist ein deutlicher Hinweis auf die Pflicht der Ernennung des Imams und des Hörens und Gehorchens zu ihm. Denn wenn die Baya ein Pflicht im Nacken des Muslims ist und die Baya nur an den Imam sein kann, so ist die Ernennung des Imams verpflichtend und ebenso das Verbleiben in seinem Gehorsam und das Unterlassen der Rebellion gegen ihn und sowie die Unterlassung der Entfernung der Hand von seinem Gehorsam. Dazu gehört auch der bekannte Hadith von al-Irbad Ibn Sariyah vom Propheten g, dass er sagte: „Wahrlich, wer von euch lebt, so wird er viel Uneinigkeit sehen. So obliebt euch meine Sunna und die Sunna der rechtgeleiteten (raschidin, mahdiyyin) Chulafa. Haltet euch an ihr fest und beisst an ihr mit euren Weisheitszähnen. Und wehe euch vor den neuerfundenen Angelegenheiten, denn jede Bida ist Irreleitung.“ [Überliefert bei Abu Dawud und at-Tirmidhi] Und es wurde unzählige Male von den Sahaba, möge Allah mit ihnen zufrieden sein, berichtet, dass sie Abu Bakr h zur Chilafa die Baya gaben, nachdem der Prophet g verstorben war. Danach bestimmte Abu Bakr Umar  als Chalifa, danach machte Umar die Angelegenheit der Chilafa in sechs Personen die von den besten Sahaba waren, so erwählten sie von ihnen Uthman, möge Allah mit allen von ihnen zufrieden sein. Dann, nach seiner Schahada gaben sie ihre Baya an Ali h zur Chilafa. So ist dies ihre Sunna bzgl. der Chilafa und die Unterlassung der Nachlässigkeit bei ihrer Etablierung, so ist es verpflichtend ihnen darin zu folgen so wie es der Prophet g befohlen hat. Ebenso sind die Überlieferungen die auf die Verpflichtung des Gehorsams zu den Regenten hinweise solange darin keine Sünde ist und die Überlieferung der Baya, der Befehl zur Loyalität zu ihr zum Ersten, dann zum Ersten, und das Verbot der Rebellion gegen

die Imame der Muslime und die Betonung des Schlagens auf den Nacken von demjenigen der dem Imam sein Recht streitig macht, all diese Überlieferungen machen das Vorhandensein des muslimischen Imams zur Pflicht, so deutet dies auf die Pflicht seiner Ernennung hin und sogar, dass es kein Gedeihen für das Leben der Muslime gibt, außer durch einen rechtmässigen Imam für ihn. Die praktische Sunna des Propheten g bei der Etablierung der großen Imama Seit Allah Seinen Propheten g entsandte und jene an ihn glaubten in denen Allah Gutes sah, pflegten die edlen Gefährten seinem Befehl zu gehorchen und sie gehorchten ihm nicht nur bzgl. den Anbetungen, sondern er war für sie ihre Referenz zur Organisierung der Angelegenheiten ihres Rufes und ihrem Umgang mit den Kuffar. Und alles was an Angelegenheiten geschah, wie die Hidschra nach Habascha, dann nach Madina, und dass Makka kein Gebiet der Macht war, so war die Bedeutung davon nicht, dass die Muslime ohne Führung leben die die Angelegenheiten ihres Lebens so gut wie möglich regelt. So war der Prophet g für die Muslime ein Imam, Lehrer und besorgter Vater. Und als Allah c Seinem Propheten g jene von den Leuten von Madina gewährte, die seine Religion unterstützen ebenso wie sie ihre Familien und Söhne verteidigen, und ihm die Baya zum Hören und Gehorsam bei Wohlgefallen und bei Abscheu gaben, denn die Ansar hatten Macht und Gewalt in ihrem Gebiet, zu diesem Zeitpunkt wanderte der Prophet g zu ihnen aus und die Herrschaft des Propheten g für die Muslime und ihr Gebiet begann auf seinem Schienbein. Die Konstruktion des Darul-Islam wurde vervollständigt durch den Prophetenimam g und die frommen Gefährten. Zusätzlich zu den Beweisen des Qurans und der Sunnah, so gibt es den Idschma der Sahaba – möge Allah mit ihnen zufrieden sein – bzgl. der Ernennung des Imams und ihre Vorsichtigkeit hierfür und ihre Bevorzugung davon vor der Pflicht des Begrabens des Propheten g nach seinem Tod. Und sie verblieben auf diesem Idschma, durch ihre Ernennung des Imams nach dem Imam, dies ist ebenfalls ein Beweis für diese individuelle Pflicht für die Muslime. Und die Scharia-Verpflichtung der Imama von den Angelegenheiten über die sich die Gelehrten der Ahl as-Sunnah über die Zeit hinweg am Meisten einig waren und niemand widersprach ihnen darin außer die Leute der Bida und Irreleitung, deren Widerspruch keine Rolle spielt und alles Lob gebührt Allah.

20

ARTIKEL

O

Mudschahidin: Die Munafiqin und jene die vom Weg Allahs abhalten werden zu euch sagen: „Denkt ihr dass etwas von dem das ihr erreichen wollten zur Realität werden wird? Denkt ihr, dass das die islamische Chilafa oder sogar der Islamische Staat etabliert werden wird? Es ist unmöglich, dass dies geschieht und es ist eine Angelegenheit die näher zur Einbildung als zur Wirklichkeit ist.“ Wenn sie dies sagen erinnere dich an die Aussage Allahs g: {Als die Heuchler und diejenigen, in deren Herzen Krankheit ist, sagten: „Getäuscht hat diese da ihre Religion!“ Wer sich aber auf Allah verläßt, - so ist Allah Allmächtig und Allwissend.} [Al-Anfal: 49] Und ihre Antwort an sie: „Wahrlich, Allah wird Rom für die Muslime öffnen, gemäß des Versprechens des Gesandten Allahs g in der authentischen Überlieferung, ebenso wie Qustantiniyyah zuvor erobert wurde.“ Sagt zu ihnen: „Wahrlich, wir erhoffen uns von Allah eine Unterstützung die weitreichender ist als dies… Wahrlich, wir erwarten, dass Allah uns das Weisse Haus, den Kremlin und London erobern lässt... Und mit uns ist das Versprechen Allahs: {Allah hat denjenigen von euch, die glauben und rechtschaffene Werke tun, versprochen, dass Er sie ganz gewiss als Statthalter auf der Erde einsetzen wird, so wie Er diejenigen, die vor ihnen waren, als Statthalter einsetzte} [An-Nur: 55] Bzgl. wann dies sein wird, so ist dies nicht unsere Angelegenheit, denn Allah hat uns nicht hierfür verantwortlich gemacht. Stattdessen machte Er uns nur verantwortlich für die Arbeit für die Religion, für die Verteidigung der Scharia und dies entsprechend der eigenen Fähigkeit zu tun und sich bestmöglich hierfür anzustrengen. Was aber die Ergebnisse betrifft, sie sind die Angelegenheit Allahs b.“ Dir obliegt das Streuen des Samens, nicht das Einsammeln der Ernte. Und Allah ist für die Wollenden der Beste Helfer! Als Imam Ahmad r durch die Fitna der Erschaffenheit des Qurans heimgesucht wurde und als diese Fitna mit der Gewalt des Herrschers erschien, kam der Kopf der Bida, Ahmad Ibn Abi Dawud, zu Imam Ahmad und sagte schadenfroh: „Siehst du wie die Falschheit über die Wahrheit gewonnen hat, O Ahmad?“ Da antwortete Imam Ahmad r: „Wahrlich, die Falschheit hat nicht über die Wahrheit gewonnen, denn der Sieg der Falschheit über die Wahrheit ist, wenn die Herzen der Leute von der Wahrheit zur

Falschheit abwandern. Aber unsere Herzen sind nach der Krise für die Wahrheit.“ Sagt zu jenen das was Yaqub k sagte: „{„Wahrlich, ich nehme Yusufs Geruch war. Wenn ihr mich nur nicht bezichtigen würdet, Unsinn zu reden!“} [Yusuf: 94]“ Trotz dieser Heimsuchungen und Beschwernissen nehmen wir den Wind der Rettung, des Sieges und der Festigung wahr… Wenn ihr mich nur nicht bezichtigen würdet, Unsinn zu reden! Und viele Leute sagen zu euch: „Wahrlich, du befindest dich in deinem alten Schatten.“ Die Munafiqin sagten zu den Sahaba nach der Schlacht von Uhud: „Kehrt zur Religion eurer Väter um.“ Und diese Wörter die die Munafiqin zu den Leuten des Iman in jedem Zeitalter sagen wenn die Mudschahidin auf dem Wege Allahs von einer Prüfung getroffen oder getötet, verwundet, eingesperrt und gefoltert werden. Wenn sie dies zu euch sagen, so antwortet ihnen: „{Gewiss, Allah verteidigt diejenigen, die glauben.} [Al-Haddsch: 38]“ und „{Und Allah wird ganz gewiss denjenigen helfen, die Ihm helfen.} [Al-Haddsch: 40]“ Und die Munafiqin werden zu euch über die Gefährten von ar-Radschi die von den Muschrikin verraten wurden sagen: „Wie übel diese Geprüften sind die so gestorben sind. Sie sind weder mit ihren Leuten geblieben, noch erfüllten sie die Botschaft ihres Gefährten.“ Und diese Worte werden jedes Mal zu euch gesagt werden wenn einer der Brüder getötet wird... Weder sassen sie und verblieben in Sicherheit, noch waren sie in der Lage die Übel und Zerstörungen zu entfernen. Wenn ihr dies hört, sagt ihnen die Worte der wahrhaftigen Chadidscha: „Frohe Botschaft! Denn, bei Allah, Allah wird dich niemals erniedrigen!“ So sagen wir zu jedem Mudschahid auf dem Wege Allahs: „Nein! Allah wird euch niemals erniedrigen, denn ihr wahrt die Verwandschaftsbande, verteidigt die Scharia und führte Dschihad für die Sache Allahs gegen die Kuffar von den Juden, Kreuzfahrern und Murtaddin.“ Der Historiker Muhammad al-Bassam sagte in seinem Buch ad-Durar wal-Mafachir fi Achbar al-Arab al-Awach über die Gelehrten der Nadschdi Dawa in ihrem Kampf gegen den König von Misr (Ägypten): „Und nein, bei Allah, der Herrscher von Misr (Ägypten) besiegte sie nicht aufgrund ihrer Schwäche oder aufgrund von Feigheit, aber aufgrund des Verrats der Wüstenaraber oder aufgrund der Zufriedenheit der Bewohner der Länder.“ O Mudschahidin: Ihr habt eure Seelen an Allah b verkauft und vor euch liegt nichts, ausser eine Auswahl, und zwar die Aushändigung der Ware an

Rumiyah

21

den Käufer: {Allah hat von den Gläubigen ihre eigene Person und ihren Besitz dafür erkauft, dass ihnen der (Paradies)garten gehört: Sie kämpfen auf Allahs Weg, und so töten sie und werden getötet. (Das ist) ein für Ihn bindendes Versprechen in Wahrheit in der Tora, dem Evangelium und dem Quran. Und wer ist treuer in (der Einhaltung) seiner Abmachung als Allah? So freut euch über das Kaufgeschäft, das ihr abgeschlossen habt, denn das ist der großartige Erfolg!} [At-Tauba: 111] Und wenn der Käufer die Ware erhalten hat kann er damit verfahren wie er will. Wenn Er will setzt Er ihn in eine Festung oder in ein Gefängnis oder kleidet ihn mit der besten Kleidung oder lässt ihn nackt sein, so dass nur seine Scham bedeckt ist, oder Er macht ihn reich oder Er macht ihn mittellos und arm oder lässt ihn am Galgen hängen oder Er gewährt dem Feind die Überhand über ihn, so dass dieser ihn tötet und ihn verstümmelt. Sayyid r sagte während er die Geschehnisse der Gefährten des Grabens (Ashab al-Uchdud) kommentiert: „Es gibt keinen Zweifel an diesem Beispiel, von dem die Gläubigen nicht entkommen und die Kuffar werden davon nicht erfasst. Dies, damit die Gläubigen, die Gefährten der Dawa Allahs, wahrnehmen, dass sie vielleicht zu einem Ende wie dieses Ende auf dem Wege Allahs gerufen werden und dass nichts für sie in dieser Angelegenheit ist, und die Angelegenheit und die Angelegenheit der Aqidah bleibt Allah überlassen. Es obliegt ihnen ihre Pflicht zu tun, dann gehen sie. Und ihre Pflicht ist es sich für Allah zu entscheiden und die Aqidah anstatt des Lebens zu verfolgen, sowie die Heimsungen mit dem Iman zu meistern und an Allah in Tat und Absicht zu glauben. Dann wird Allah durch sie und ihre Feinde wirken, so wie Er es mit Seiner Dawa und Seiner Religion tut wie Er will, und lässt sie ein Ende von den Enden erfahren die in der Geschichte des Imans verzeichnet sind oder etwas anderes von dem das Allah weiss und sieht.“ Und sie sind wahrlich Arbeiter für Allah… Wird es etwa als gut angesehen, wenn jemand der ein Schaf verkauft hat über den Käufer zürnt der es schlachtet oder sein Herz sich dabei wandelt? Habt ihr nicht gehört was mit dem Löwen Allahs und dem Löwen Seines Gesandten Hamza geschah? Er wurde ausgeweidet, seine Leber wurde entnommen und er wurde verstümmelt. Und das was dem Besten der Schöpfung g am Tag von Uhud zugestossen war! Bedenkt die Propheten und Gesandten: Ibrahim k 22

ARTIKEL

wurde ins Feuer geworfen, Zakariyya wurde mit der Säge gesägt, Yahya wurde geschlachtet, Ayyub wurde jahrelang heimgesucht, Yunus war im Bauch des Wals gefangen und Yusuf wurde zu einem günstigen Preis verkauft und verweilte einige Jahre in Gefangenschaft. All dies geschah während sie mit ihrem Herrn zufrieden sind. Einige der Salaf pflegten zu sagen: „Es ist mir lieber, dass mein Körper mit Scheren zerschnitten wird, als dass ich über etwas das von Allah entschieden wurde sage: ‘Wenn es doch nur nicht geschehen wäre!’“ Deswegen, O meine Brüder, seid von denen deren Planungen sie nicht von den Planungen ihres Herrn entfernt und deren Entscheidungen nicht den Entscheidungen Allahs g widersprechen, denn jene betraten nie die Planungen Allahs in Seiner Herrschaft: „Wenn dies geschehen wäre, dann wäre jenes passiert.“ „Vielleicht, ...“ „Hätte...“ „Wenn doch nur...“ Denn die Entscheidung Allahs für Seinen gläubigen Diener ist die größte Entscheidung und besser, egal wie hart und schwer sie aussehen mag, und eegal wie viel Besitz, Rang, Macht, Familie oder sogar die ganze Welt verloren wird. Und bedenkt die Geschichte der Schlacht von Badr und bedenkt sie wohl: Manche der Gefährten j zu jener Zeit wünschten sich den Sieg über die Karawane, doch Allah c entschied für sie die Mobilisierung zum Kampf und der Unterschied zwischen den beiden Angelegenheiten ist bedeutend. Was befindet sich in der Karawane? Nichts als Nahrung, die verzehrt und dann ausgeschieden wird, und Kleidung die getragen und dann weggeworfen wird – eine flüchtige Welt. Was die Mobilisierung zum Kampf betrifft, mit ihr kommt die Trennung mit der Allah zwischen der Wahrheit und der Falschheit unterscheidet. Mit ihr kommt die Niederlage des Schirks und sein Untergang, sowie die Erhöhung des Tauhids und seine Manifestierung, und damit die Anführer der Muschrikin, die wie ein Fels vor dem Islam blieben. Und es ist ausreichend, dass Allah zu den Leuten von Badr sagte: „Macht was ihr wollt, denn Ich habe euch vergeben!“ O Mudschahidin: Zur Zeit der Prüfung nimmt die Zahl der sich zurückziehenden Geschlagenen zu, also seid nicht traurig darüber, denn Muslim überlieferte in seinem Sahih von Anas h, dass Quraysch Frieden mit dem Gesandten Allahs g schloss und zur Auflage machte, dass „jeder von euch [der zu uns] kommt, wir werden ihn nicht zu euch zurückbringen. Und wer auch immer von uns zu euch kommt wird von euch zu uns zurückgebracht.“ So sagten die Ge-

fährten: „Schreiben wir dies?“ Er sagte: „Ja.“ Wahrlich, wer auch immer von uns zu ihnen geht, „so hat Allahs ihn von uns entfernt“ und wer auch immer von ihnen zu uns kommt, so wird Allah ihm Erleichterung geben und einen Ausweg öffnen. So seid nicht traurig über jene, die Allah von uns entfernt Wie vorzüglich die Aussage Ibn al-Qayyims r ist, der da sagte: „Dir obliegt das Beschreiten des Wegs der Wahrheit und wundere dich nicht über die Wenigkeit der Reisenden. Und jedes Mal wenn du dich komisch über deine Einsamkeit fühlt blicke auf deinen vorhergehenden Gefährten und stelle sicher, dass du zu ihm stößt. Und ignoriere die anderen, denn sie werden dir nichts nützen, und wenn sie dich zu ihrem Weg rufen schaue sie nicht an, denn wenn du dich ihnen zuwenden würdest, so würden sie dich nehmen und dich blockieren.“ So hütet euch davor, dass eure Herzen den Zweifeln lauschen die von den Wegelagerern und Miesmachern gestreut werden um euch vom Weg des Dschihads abzuhalten. Denn die Angelegenheit ist nur eine Befähigung von Allah c, denn Allah hat jenen wahrlich nicht vergeben, so wendete Er sich von ihnen ab, trotz dem was sie in ihren Brüsten und Köpfen an vielzähligen Büchern und Texten mit sich tragen. Daher ist die Angelegenheit nicht über die Vielzahl des Wissens, sondern über die Furcht vor Allah, die zum Unterscheidungsnorm (Furqan) des Imans führt: {O die ihr glaubt, wenn ihr Allah fürchtet, bestimmt Er euch eine Unterscheidung(snorm), tilgt euch eure bösen Taten und vergibt euch. Und Allah besitzt große Huld.} [Al-Anfal: 29] Möge Allah Schaych al-Islam barmherzig sein, der da sagte: „Und die Ummah hat alles genommen was da ist an Wissenschaften, wessen Herz auch immer Allah erleuchtete, so leitete Er ihn mit dem was er davon erreicht hat, und wen auch immer Er blind macht, so steigerte ihn die Vielzahl der Bücher und Texte nicht, ausser in Verwirrung und Irreleitung.“ O Allah, gewähre den Muwahhidin die Festigung auf der Erde! O Allah, gewähre den Mudschahidin die Festigung auf der Erde! O Allah, mobilisiere ihre Armeen, entsende ihre Einheiten und mache ihre Absichten rein!

O Allah, beschütze sie mit Deinem Schutz! O Allah, beschütze sie mit Deinem Schutz! O Allah, beschütze sie mit Deinem Schutz! O Allah, beschütze sie mit Deinem Auge das nicht schläft, während die Schöpfung schläft! O Allah, mach alles Gute für sie einfach! O Allah, diejenigen die für sie Gutes wollen, mach ihm alles Gute möglich und wer auch immer ihnen Übel will, nimm ihn schnell und stark! O Allah, beschütze sie und beschütze ihre Ehre! O Allah, beschütze sie und beschütze ihre Ehre! O Allah, beschütze sie und beschütze ihre Ehre! O Allah, sie sind wahrlich mittellos, so gib ihnen Ehre durch deine Herrlichkeit, O Herr der Welten! O Allah, sie sind arm, so mache sie reich aus Deiner Freigiebigkeit, O Herr der Welten! O Allah, belebe die Umma Muhammads wieder! O Allah, belebe die Umma Muhammads wieder! O Allah, belebe die Umma Muhammads wieder! O Allah, gewähre der Umma Muhammads den Sieg! O Herr der Welten! O Herr, O Herr! O unser Herr, unterstütze uns gegen das unterdrückerische Volk! O unser Herr, unterstütze uns gegen die Kuffar! O Allah, nimm von unserem Blut bis Du zufrieden bist! O Allah, nimm von unserem Blut bis Du zufrieden bist! O Allah, nimm von unserem Blut bis Du zufrieden bist! O Allah, gewähre uns die Bäuche der Raubtiere und die Erträge der Vögel! O Allah, gewähre uns die Bäuche der Raubtiere und die Erträge der Vögel! O Allah, gewähre uns die Bäuche der Raubtiere und die Erträge der Vögel! Und alles Lob gebührt Allah, dem Hernn der Welten.

Rumiyah

23

A

lles Lob und Dank gebührt Allah, wir preisen Ihn, bitten Ihn um Seine Hilfe und bitten um Seine Vergebung. Wir nehmen bei Allah Zuflucht vor dem Übel in uns selbst und dem Übel unserer Taten. Wen Allah rechtleitet, der kann nicht irregeleitet werden, und wen Allah in die Irre gehen lässt, der kann nicht rechtgeleitet werden. Ich bezeuge, dass niemand das Recht hat, angebetet zu werden außer Allah und ich bezeuge, dass Muhammad Sein Diener und Gesandter ist. {O die ihr glaubt, fürchtet Allah in gebührender Furcht und sterbt ja nicht anders denn als (Allah) Ergebene} [Sura Al Imran: 102] {O ihr Menschen, fürchtet 24

ARTIKEL

euren Herren, Der euch aus einem einzigen Wesen schuf und aus ihm schuf Er seine Gattin und ließ aus beiden viele Männer und Frauen sich ausbreiten. Und fürchtet Allah, in Dessen (Namen) ihr einander bittet, und die Verwandtschaftsbande. Gewiss, Allah ist Wachter über euch.} [Sura an-Nisa: 1] {O die ihr glaubt, fürchtet Allah und sagt treffende Worte, so lasst Er eure Werke als gut gelten und vergibt euch eure Sünden. Und wer Allah und Seinem Gesandten gehorcht, der erzielt ja einen großartigen Erfolg.} [Sura al-Ahzab: 70-71] Um Fortzufahren: Die Heuchelei ist eine tief verwurzelte und alles verderbende spirituelle Krankheit. Das Herz kann damit überfüllt sein, doch es kann sein, dass

man sie nicht Wahrnimmt aufgrund ihrer subtilen und verdeckten Natur; häufig bringt sie eine Person dazu zu denken, dass sie richtig handelt, wobei sie in Wirklichkeit Verdorbenheit verbreitet. Es gibt zwei Arten: große und kleine; große Heuchelei führt zur ewigen Strafe in den tiefsten Tiefen der Hölle; man gibt vor, an Allah, an Seine Engel, Seine Bücher, Seine Propheten und an den jüngsten Tag zu glauben, während man innerlich nicht daran glaubt. Er (der Heuchler) glaubt nicht daran, dass Allah zu einem Mann gesprochen hat, den Er zu einem Propheten gemacht hat und dass dieser die Menschen mit Seiner Erlaubnis rechtleitet und sie vor Seiner Bestrafung warnt. Allah c hat ihren Glauben und ihre Eigenschaften aufgedeckt und Er hat ihre Ziele deutlich gemacht, so dass die Gläubigen sich ihrer bewusst werden? Er unterteilte die Menschen am Anfang von Sura al-Baqara in drei Gruppen: die Gläubigen, die Kuffar und die Heuchler. Er erwähnte vier Verse, die die Gläubigen betreffen, zwei Verse, die die Kuffar betreffen und dreizehn Verse, die die Heuchler betreffen, aufgrund des großen Schadens, den sie dem Islam und den Muslimen zufügen? Der Schaden, den sie dem Islam zufügen ist sehr ernst, da sie behaupten, Muslime zu sein. Sie behaupten, dem Islam zu helfen und ihn zu unterstützen, wobei sie in Wirklichkeit Feinde sind. Sie versuchen, den Islam von innen heraus zu zerstören, sie verbreiten verdeckt ihre Verdorbenheit und Unwissenheit auf eine Weise, dass die Unachtsamen glauben, dass sie wissend sind und richtig handeln. Bei Allah! Wie viele Hochburgen des Islams haben sie zerstört; wie viele Festungen haben sie ruiniert; wie viele Wegweiser des Islams haben sie ausgelöscht; wie viele erhobene Flaggen haben sie abgesenkt; und wie viele Samen des Zweifels haben sie versucht zu säen, um die Religion zu entwurzeln! Der Islam und die Muslime sind durch sie immer Prüfungen und Drangsal begegnet. Eine Welle nach der anderen voller Zweifel haben sie losgelassen, während sie glaubten, das Richtige zu tun: {Dabei sind doch eben sie die Unheilstifter, nur merken sie nicht.} [Sura al-Baqara:12] {Sie wollen gern Allahs Licht mit ihren Mündern auslöschen. Aber Allah wird Sein Licht vollenden, auch wenn es den Kuffar zuwider ist.} [Sura as-Saff:8] Sie sind sich darin einig, dass sie die Offenbarung ablehnen und einem anderen Kurs folgen: {Aber sie spalteten sich in ihrer Angelegenheit untereinander nach (verschiedenen) Büchern; und jede Gruppierung ist froh über das, was sie bei sich hat.} [Sura al-Muminun: 53] {...von denen die einen den anderen prunkende Worte eingeben in Trug...} [Sura al-Anam: 112] Und: {Und der Gesandte sagt: „O mein Herr, mein

Volk mied diesen Quran unter Missachtung.} [Sura al-Furqan: 30] Die Eigenschaften des Glaubens kann man in ihren Herzen nicht finden, deshalb kennen sie sie auch nicht; sie nehmen die Säulen nicht wahr und beachten sie daher nicht; das leuchtende Licht der Sterne ist in ihren Herzen ausgelöscht und sie versuchen nicht, es wieder anzuzünden. Die Dunkelheit ihrer Gedanken und ihres Glaubens haben die Sonne des Glaubens verfinstert, so dass sie sie nicht mehr sehen können. Sie nehmen die Rechtleitung Allahs nicht an, mit der Er die Gesandten geschickt hat. Sie legen darauf keinen Wert und sie sehen darin nichts Falsches, diese für ihre eigene Meinung und ihren eigenen Glauben zu verlassen. Sie haben die Texte der Offenbarung verzerrt, sie haben sie von ihrer Wichtigkeit und von ihrer Endgültigkeit getrennt und sie haben sie in der Dunkelheit der falschen Interpretationen verschüttet. Eine Täuschung nach der anderen setzen sie gegen diese Texte ein und sie treffen darauf wie ein unwilliger Hausherr auf übel wollende Gäste trifft: frei von Anerkennung und Großzügigkeit, während er sich die ganze Zeit dazu zwingt, sie zu bewirten und dabei seine Distanz bewahrt. Sie sagen zu diesen Texten: „Ihr findet keinen Weg, an uns vorbeizukommen.“ Wenn sie aber keine Möglichkeit finden, als sie zu akzeptieren, machen sie dies, indem sie vielfältige Verschwörungen vorschlagen und verschiedene Prinzipien aushecken. Wenn diese Texte es schaffen, an ihren Türen vorbeizukommen, sagen sie: „Was haben wir mit der wortwörtlichen Bedeutung zu tun, sie gibt uns keine Sicherheit!“ Und die allgemeine Masse unter ihnen sagt: „Uns reicht aus, was die heutigen Menschen sagen, da sie wissender sind als die rechtschaffenen Vorfahren und besser geleitet wurden in ihren Beweisen!“ Ihrer Ansicht nach ist der Weg der Salaf der Weg der Einfachheit und Unversehrtheit des Herzens, da sie sich nicht mit Recherchen und Auslegungen der Prinzipien der Rhetorik beschäftigen; stattdessen haben sie sich nur dazu verpflichtet, die Pflichten zu erfüllen und das Verbotene zu unterlassen. Daher ist der Weg der jetzigen Menschen tiefer verwurzelt im Wissen und Weiser, während der Weg der Salaf unwissender, aber sicherer ist. Sie behandeln die Texte des Buches und der Sunnah wie der Chalifa zu seiner Zeit behandelt wurde: während sein Name auf Münzen und Gewinnen steht und sein Name oberflächlich in den Freitagspredigten erwähnt wird, hat er keinen wirklichen Einfluss und es regieren andere Männer, sein Urteil wird nicht gehört oder eingehalten. Sie haben die Roben der Leute des Glaubens

Rumiyah

25

angezogen, die ihre Herzen der Irreleitung, des Betruges und Unglaubens verdecken. Ihre Zungen sind die Zungen von Muslimen, aber ihre Herzen sind die Herzen derer, die sie bekämpfen. Sie sagen: {Wir glauben an Allah und an den jüngsten Tag“, doch sind sie nicht gläubig.} [Sura al-Baqara: 8] Ihr Kapital ist Täuschung und Intrige, ihre Waren sind Lügen und Betrug und ihr Intellekt wird nur für diese Welt eingesetzt: Gläubige und Kuffar sind beide mit ihnen zufrieden und sie leben bei beiden in Sicherheit. {Sie möchten Allah und diejenigen, die glauben, betrügen. Aber sie betrügen nur sich selbst, ohne zu merken.} [Sura al-Baqara: 9] Diese Krankheit der Begierden und Zweifel hat ihre Herzen verzerrt und sie zerstört und üble Ziele durchdringen ihre Antriebskraft und Absichten und verderben sie. Ihre Verdorbenheit ist so ernst, dass sie in die Verdammnis geschleudert werden und die Ärzte der Religion sind nicht in der Lage, sie zu heilen. {In ihren Herzen ist Krankheit und da hat Allah ihnen die Krankheit noch gemehrt. Für sie wird es schmerzhafte Strafe dafür geben, dass sie zu lügen pflegten.} [Sura al-Baqara: 10] Jeder, der Opfer der Klauen ihrer Zweifel wird, dessen Glaube wird in Stücke zerfetzt; jeder, der seinem Herzen erlaubt, das es sich ihrem abscheulichen Trübsal öffnet, wird sich in einem brennenden Schmelzofen wiederfinden; und jeder, der ihren Täuschungen sein Ohr leiht, wird sehen, dass sie sich zwischen ihm und den festen Glauben stellen. Wahrlich, die Verdorbenheit, die sie auf Erden bewirken ist groß, doch die meisten Menschen sind sich dessen nicht bewusst. {Und wenn man zu ihnen sagt: „Stiftet nicht Unheil auf der Erde!“ sagen sie: „Wir sind ja nur Heilstifter. Dabei sind doch eben sie die Unheilstifter, nur merken sie nicht.} [Sura al-Baqara: 11-12] Wenn einer von ihnen dem Buch und der Sunnah folgt, tut er dies, um den Schein zu wahren. Er ist wie ein Esel, der Bücher trägt: er versteht nicht, was er da trägt. Die Offenbarung ist in ihren Augen profitloser Handel und wertlos. Diejenigen, die ihr folgen, sind in ihren Augen Dummköpfe: {Und wenn man zu ihnen sagt: „Glaubt, wie die, Menschen glauben!“, so sagen sie: „Sollen wir glauben, wie die Toren glauben?“ Dabei sind doch eben sie die Toren. Aber sie wissen nicht.} [Sura al-Baqara: 13] Jeder von ihnen hat zwei Gesichter: ein Gesicht, mit dem er auf die Muslime trifft und ein Gesicht, mit dem er auf seine abweichenden Verbündeten trifft. jeder von ihnen hat zwei Zungen: eine falsche Zunge, mit der er auf die Muslime trifft und eine wahre Zunge, die seinen 26

ARTIKEL

Glauben ausdrückt: {Und wenn sie diejenigen treffen, die glauben, sagen sie: „Wir glauben.“ Wenn sie jedoch mit ihren Teufeln allein sind, so sagen sie: „Wir stehen zu euch. Wir machen uns ja nur lustig.} [Sura al-Baqara: 14] Sie haben sich von dem Buch und von der Sunnah abgewendet, sie machen sich über diejenigen lustig, die dem folgen und schauen auf sie herab. Sie weigern sich, sich der Offenbarung zu unterwerfen und glauben, wissend zu sein: Nur was für ein Wissen haben sie? Außer dem, welches zu mehr Übel und mehr Hochmut führt. Du wirst immer sehen, wie sie sich über diejenigen lustig machen, die der wahren Bedeutung der Offenbarung folgen. {Allah ist es, Der sich über sie lustig macht. Er lässt sie in ihrer Auflehnung umherirren.} [Sura al-Baqara: 15] Sie betreiben ein Gewerbe der Dunkelheit und bereisen Schiffe voller Zweifel. Unsicherheit und Verdächtigungen belästigen sie, während sie auf den Wellen der Illusionen segeln. starke Winde richten verheerende Schäden an ihren Booten an und zerstören sie. {Das sind diejenigen, die das irregehen um die Rechtleitung erkauft haben, doch hat ihr Handel keinen Gewinn gebracht und sie sind nicht rechtgeleitet.} [Sura al-Baqara: 16] Das Feuer des Glaubens wird auf sie niedergehen und in dessen Licht erkennen sie Rechtleitung und Irreleitung, dann wird dieses Feuer ausgelöscht und es bleibt noch heiße, rote Asche. Mit diesem Feuer sind sie bestraft und in dieser Dunkelheit wandern sie blind. {Ihr Beispiel ist dem Beispiel dessen gleich, der ein Feuer anzündet. Nachdem es seine Umgebung erhellt hat, nimmt Allah ihr Licht weg und lässt sie in Finsternis zurück; sie sehen nicht.} [Al-Baqara: 17] Das Gehör ihres Herzens ist schwer belastet, so dass sie nicht in der Lage sind, den Ruf des Glaubens zu hören; die Augen ihrer spirituellen Sicht sind mit einer blendenden Hülle bedeckt, so dass sie nicht die Wirklichkeit des Qurans erkennen können; und ihre Zungen sind stumm gegenüber der Wahrheit, so als könnten sie nicht sprechen. {Taub, stumm und blind; so werden sie nicht umkehren.} [Sura al-Baqara: 18] Der Regen der Offenbarung ergießt sich über sie, er beinhaltet Leben für die Herzen und Seelen, doch alles was sie nur hören können ist der Donner seiner Androhung, Versprechungen und Gesetze. Sie stecken ihre Finger in die Ohren und werfen ihre Bekleidung über sich. Sie versuchen tatsächlich zu rennen und suchen verzweifelt ihre Fußstapfen, um zurückzutreten. Sie werden öffentlich vorgeladen und ihre Geheimnisse werden

für alle, die sehen können, deutlich gemacht und zwei Parabeln werden ihnen vorgelegt, jede Parabel enthüllt eine der beiden Parteien von ihnen: diejenigen, die diskutieren und diejenigen, die blind folgen. {Oder es ist wie ein Gewitterregen, der vom Himmel niedergeht, voller Finsternis, Donner, und Blitz. Sie stecken sich die Finger in die Ohren vor den Donnerschlägen, um dem Tod zu entfliehen, doch Allah umfasst die Kuffar.} [Sura al-Baqara: 19] Ihre spirituelle Sicht ist zu schwach, um das zu tragen, was der Regen beinhaltet: den Blitz der strahlenden Beweise und die Helligkeit ihrer Bedeutung. Ihre Ohren sind nicht in der Lage, den Donnerschlag der Versprechungen, Befehle und Verbote zu akzeptieren; sie sind in einem Zustand der Verwirrung. Ihre Fähigkeit, zu hören bringt ihnen keinen Nutzen und ihre Sehkraft ist nicht in der Lage, sie zu führen. {Der Blitz reißt ihnen beinahe das Augenlicht fort. Jedesmal, wenn er ihnen Helligkeit verbreitet, gehen sie darin. Und wenn es finster um sie wird, bleiben sie stehen. Wenn Allah wollte, nähme Er ihnen wahrlich Gehör und Augenlicht. Allah hat zu allem die Macht.} [Sura al-Baqara: 20] Sie haben charakteristische Merkmale, an denen sie erkannt werden, diese werden im Buch und in der Sunnah erklärt und sie sind für alle deutlich., die mit Glauben gesegnet sind. Sie sind Menschen, bei Allah, die sich der Zurschaustellung hingeben und dies ist der schlimmste Zustand, den ein Mensch erreichen kann. Es sind Menschen die zur Faulheit und Trägheit neigen, wenn es darum geht, die Befehle des Allbarherzigen zu erfüllen, daher empfinden sie sie Ehrlichkeit als belastend. {Gewiss, die Heuchler möchten Allah betrügen, doch ist Er es, Der sie betrügt. Und wenn sie sich zum Gebet hinstellen, stellen sie sich schwerfällig hin, wobei sie von den Menschen gesehen werden wollen und gedenken Allahs nur wenig.} [Sura an-Nisa: 142] Sie sind wie ein Schaf, das verloren gegangen ist und sich selbst zwischen zwei Herden wiederfindet, es geht von einer Herde zur anderen und bleibt bei keiner. Sie stehen zwischen zwei Gruppen von Menschen, die ganze Zeit auf der Suche, wer stärker und edler ist. {dazwischen hin und her schwankend – weder zu diesen noch zu jenen (gehörend). Und wen Allah in die Irre gehen lässt, für den wirst du keinen Weg finden.} [Sura an-Nisa: 143] Sie sind auf der Ausschau, was mit Ahlus-Sunnah geschieht; wenn sie siegreich sind, sagen sie: „Waren wir nicht mit euch?“ Und sie schwören darauf ihren

stärksten Schwur bei Allah. Wenn die Feinde der Ahlus-Sunnah siegreich sind, sagen sie: „Wisst ihr nicht, das wir mit euch einen verbindenden Bruderschaftspakt geschlossen haben.“ Und sie bringen dafür ihre Beweise. Jeder, der sie erkennen möchte, kann die Beschreibung von den Worten des Herrn der Welten nehmen, danach wird er keine weiteren beweise benötigen. {Wenn euch ein entscheidender Sieg von Allah bescheiden ist, sagen sie: „Sind wir nicht mit euch gewesen?“ Und wenn den Kuffar ein Sieg beschieden ist, sagen sie: „Haben wir uns nicht eurer (Angelegenheiten) bemächtigt gehabt und die Gläubigen von euch abgehalten?“ Aber Allah wird zwischen euch am Tag der Auferstehung richten. Und Allah wird den Kuffar keine Möglichkeit geben(,) gegen die Gläubigen (vorzugehen).} [Sura an-Nisa: 141] Jemand, der auf sie hört, wird durch Sanftheit ihrer Sprache verblüfft sein. Er (der Heuchler) wird Allah bezeugen lassen, welche Lüge und Täuschung in seinem Herzen ist. {Unter den Menschen gibt es manch einen, dessen Worte über das diesseitige Leben dir gefallen und der Allah zum Zeugen nimmt für das, was in seinem Herzen ist. Dabei ist er der hartnäckigste Widersacher.} [Sura al-Baqara. 204] Was sie ihren Anhängern vorschreiben wollen, führt dazu, sie zu verderben und im Land Verdorbenheit zu verbreiten. Was sie ihren Anhängern verbieten, wäre für sie in diesem und im nächsten Leben besser. Du würdest einen von ihnen sehen, wie er unter den Gläubigen betet und Allahs gedenkt, aber: {Wenn er sich abkehrt, bemüht er sich eifrig darum, auf der Erde Unheil zu stiften und Saatfelder und Nachkommenschaft zu vernichten. Aber Allah liebt nicht das Unheil.} [Sura al-Baqara: 205] Sie sind sich alle ähnlich, sie verbreiten das Übel, nachdem sie es selber begangen haben. Sie verbieten das Gute, nachdem sie es selbst verlassen haben. Sie sind geizig, wenn es darum geht, Geld auf Allahs Weg zu geben, auf Wegen, die Er liebt.“ Wie viele Male hat Allah sie an den Segen erinnert, den sie von Ihm bekommen haben, doch sie wenden sich ab und lehnen Ihn ab! Hört ihr Gläubigen, was Er über sie sagt: {Die Heuchler und die Heuchlerinnen stammen voneinander. Sie gebieten das Verwerfliche und verbieten das Rechte und halten ihre Hände geschlossen. Sie haben Allah vergessen und so hat Er sie vergessen. Gewiss, die Heuchler sind die (wahren) Frevler.} [Sura at-Tauba: 67]

Rumiyah

27

M

eine Hidschra zum Islamischen Staat war eine Reise wie viele andere Reisen anderer die versuchten die Länder des Kufr zu verlassen und in den Ländern des Tauhids zu leben. Ich war gezwungen mich von meiner Kraft und Fähigkeit zu distanzieren und mein Vertrauen auf Allah zu setzten und mich auf Ihn allein zu verlassen um einen Ausweg von den Gefahren und Beschwernissen zu finden die sich vor mir auf der Wegstrecke befanden. Es war ein Mittel zur Reinigung das mich stärkte und vorbereitete zu Geduld und Standfestigkeit im Angesicht der Schwierigkeiten denen wir heute entgegentreten, da die gesamte Welt sich gegen die Chilafa versammelt hat, um das Licht Allahs c auszulöschen.

28

SCHWESTERN

DIE ABTRÜNNIGEN VERBRECHER DER LIWA AT-TAUHID

Die Nachricht der Schahada meines vorherigen Ehemannes Mein vorheriger Ehemann – möge Allah ihn akzeptieren – kämpfte in asch-Scham mit den Mudschahidin des Islamischen Staates, während ich in Australien mit unseren Kindern geblieben war, in Erwartung seines Signals um zu ihm zu stossen. Sechs Monate waren vergangen und es war im „Dezember 2013“ als er mir sagte: „Ich bestätige dir meine Loyalität zum Islamischen Staat in Irak und asch-Scham. Ich habe Baya an seinen Amir, Abu Bakr al-Baghdadi al-Husayni al-Qurashi. Wir erwaten den Verrat von den anderen Gruppen und vermuten einen Propagandakrieg. Dschabhat an-Nusra ist nicht so wie wir dachten. Daula sind die wahren Mudschahidin. Sie kämpfen nicht für Demokratie oder Nationalismus, sie kämpfen um die Scharia zu implementieren! Die Brüder sind nicht perfekt und wir haben unsere Probleme, aber sie sind die einzigen mit der korrekten Aqida und folgen dem richtigen Manhadsch, und bei Allah, die Ankündigung der Chilafa ist nah und über meine Leiche wird es von niemand anderem kommen als ihnen! Sei immer

aufrichtig in deiner Suche nach der Wahrheit und Allah c wird dich nicht im Stich lassen. Verlasse dich auf Ihn.“ Kurze Zeit später erfuhr ich, dass am „4. Januar“ mein vorheriger Ehemann sich einer Gruppe von Mudschahidin in der Stadt Huraytan in Wilaya Halab angeschlossen hatte und losgezogen waren um ihren Brüdern beizustehen die von den Sahwat aus dem Hinterhalt überfallen wurden. Jedoch wurden sie selber ebenfalls auf dem Weg dorthin von den Verbrechern von „Liwa at-Tauhid“ überfallen. Die Mudschahidin wurden in eine Schlacht verwickelt und innerhalb von einer halben Stunde wurde mein vorheriger Ehemann tödlich durch eine Kugel in der Wange getroffen. Die Brüder brachten ihn zügig ausserhalb der Schussreichweite des Feindes und wenige Minuten später hatte er seine Schahada ausgesprochen und war zu seinem Herrn zurückgekehrt, in scha Allah im Herzen eines grünen Vogels mit einer Laterne die vom Thron Allahs c herabhängt. Die Nachricht war bittersüß. Ich war so froh vor meinen vorherigen Ehemann – möge Allah ihn akzeptieren – da Allah ihm nicht seinen Wunsch der Erreichung der Schahada verwehrt hatte – so sehen

Rumiyah

29

wir ihn an und Allah ist sein Richter – aber ich war besorgt, weil ich nun Hidschra mit meinen Kindern alleine machen musste. Die Murtaddin sind bloßgestellt und die Mudschahidin bleiben wahrhaftig Es verging nicht viel Zeit bis Allah c die Sahawat blossstellte. Sie verbündeten sich mit den Kuffar und Tawaghit, erhielten Gelder und verschiedene Formen der Unterstützung. In allen Orten die sie unter ihrer Kontrolle hatten implementierten sie die Scharia nicht, noch brachten sie Frieden und Sicherheit für die Muslime. Stattdessen waren Tyrannei und Unterdrückung weiterhin verbreitet. In der Zwischenzeit hatte der Islamische Staat Raqqa und viele andere Städte überall in asch-Scham befreit und implementierte die Scharia in allen ihren Bastionen. Jedoch schreckte dies nicht diejenigen die sich dem Islam und dem Dschihad zuschreiben davon ab die Mudschahidin zu diffamieren und sich über sie lustig zu machen. Sie verurteilten ihre Taten um die Kuffar zufriedenzustellen und bezichtigten den Islamischen Staat der Entführung des Islams, obwohl es in Wahrheit diese von den sozialen Medien besessenen Entertainer die als „Gelehrte“ bezeichnet werden sind die unsere wahre Religion entführt und verdreht hatten in dem sie zur Beteiligung an Kufr-Wahlen aufriefen, sowie zur friedlichen Köxistenz mit den Kuffar, zur Akzeptanz der Herrschaft der Tawaghit und andere irreführende Angelegenheiten. Was den Islamischen Staat betrifft, ihre Absichten blieben deutlich bei ihren Eroberungen in asch-Scham. Ihre Absicht war es den Weg zur Wiedererrichtung der Chilafa vorzubereiten. Sie waren die wahren Mudschahidin und ich wollte selbst und mit meinen Kindern an diesem noblen Feldzug teilhaben. Ich wollte, dass meine Kinder im Schatten der Chilafa erzogen werden, wo ihnen die korrekte Aqida in einem Umfeld beigebracht wird, das frei von Kufr, Schirk, öffentlicher Unmoral und Preisung von Sünden ist. Ich wollte für sie, dass sie mit dem Dschihad als Wirklichkeit aufwachsen, nicht nur als Seiten in den Sira- und Tafsirbüchern, auf dass wir in der Dunya erfolgreich sind und zu Allah als Schuhada zurückkehren, nicht als Fasiqin. Ich konnte es in Australien nicht länger aushalten und die Leitung unserer „Gelehrten“ war nicht ertragbar. Ihre Lösung zur Rettung der Schwachen 30

SCHWESTERN

und Unterdrückten reichte nicht weiter als dass wir 30 Dollar im Monat an eine Hilfsorganisation spenden, und dies ist das Limit welches von faulen Feiglinen festgelegt wurden, nicht von wahren Männern! Als die Umma erniedrigt, unterworfen und besiegt wurde aufgrund unserer Unterlassung des Dschihads und der Abwesenheit der Chilafa, da wurde der Dschihad unser einziger Weg zur Erlangung des Sieges, Stärke, Festigung im Land und Erfolg im Jenseits. Aber würden die Aufrufer zur Irreleitung dies jemals zugeben und es öffentlich verkünden? Die ersten Schritte auf dem Weg der Hidschra Nach der Schahada meines vorherigen Ehemannes, begann ich mich für meine Hidschra nach asch-Scham vorzubereiten. Ich sollte losgehen sobald meine Idda zu Ende ist, aber ich war besorgt, weil ich mit meinen Eltern lebte und ich nicht wusste wie ich abreisen kann, ohne dass sie es merken. Zu einer Nacht, während Qiyam al-Layl, machte ich Dua: „O Allah! Wer auch immer sich mir in den Weg stellen würde und meine Hidschra behindern würde, entferne ihn von mir und mache ihn blind!“ Und wahrlich, Allah c akzeptierte mein Dua. Mein Vater erhielt einen Telefonanruf, woraufhin er zu einem Geschäftstreffen gehen musste, das die Reise nach Übersee erforderte, was er tat. Und meine Mutter begleitete ihn. In der Zwischenzeit waren meine Schwiegereltern mit ihren eigenen Angelegenheiten beschäftigt, was sie sie so sehr beschäftigte, dass sie meine Planungen nicht merkten. Der australische Geheimdienst war ebenso blind und trotz ihrer laufenden Anstrengungen unfähig ausreichend Informationen zu sammeln, um mich an der Abreise zu hindern. Ich hatte meinen Flug so organisiert, dass es aussah als ob ich nach Libanon reise um Familienangehörige zu besuchen. Jedoch war es meine Absicht während der Zwischenlandung in Abu Dhabi Tickets für die Türkei zu besorgen. In den Tagen vor dem Abflug wurde meinen Geschwistern meine Absichten bewusst, und in der Nacht vor der geplanten Abreise stellte mich mein Bruder vor meinen Eltern bloss und sie waren sehr wütend. Sie verbaten mir den Flug zu nehmen und wiesen meinen Bruder an uns unsere Pässe und Tickets abzunehmen, sowie uns am Verlassen des Hauses zu hindern. Ich machte Sudschud und flehte Allah c um Unterstützung an.

DER INTERNATIONALE FLUGHAFEN IN GAZIANTEP, TÜRKEI

Allah c änderte das Herz meines Vaters und er wies mich daraufhin an nach Libanon zu reisen und informierte mich, dass er mich in Abu Dhabi treffen würde. Ich zögerte seinen Aufforderungen zuzustimmen, doch ich wusste, dass Widerstand dazu führen würde, dass meine Habseligkeiten wieder konfisziert werden würden, daher stimmte ich zu und bereitete mich zur Abreise vor. Meine Eltern waren verständlicherweise besorgt um uns und ich wollte ihnen nicht wehtun, noch wollte ich meinen Schwiegereltern weitere Schmerzen zufügen oder ihnen noch mehr Kummer bereiten, doch Allah c sagt: {Du findest keine Leute, die an Allah und den Jüngsten Tag glauben und denjenigen Zuneigung bezeigen, die Allah und Seinem Gesandten zuwiderhandeln, auch wenn diese ihre Väter wären oder ihre Söhne oder ihre Brüder oder ihre Sippenmitglieder. Jene - in ihre Herzen hat Er den Glauben geschrieben und sie mit Geist von Sich gestärkt. Er wird sie in Gärten eingehen lassen, durcheilt von Bächen, ewig darin zu bleiben. Allah hat Wohlgefallen an ihnen, und sie haben Wohlgefallen an Ihm. Jene sind Allahs Gruppierung. Sicherlich, Allahs Gruppierung, dies sind diejenigen, denen es wohl ergeht.} [Al-Mudschadila: 22]

Als die Zeit der Abreise kam betraten wir erfolgreich unseren geplanten Flug und meine Kinder benahmen sich sehr gut während der 14-stündigen Reise nach Abu Dhabi. Ich machte wiederholte Male Istighfar, Dhikr und Dua zu Allah c. Ich war immer noch ein bisschen nervös, weil ich den türkischen Teil unserer Reise organisieren musste und meine Finanzen begrenzt waren, aber ich wusste, dass Allah c mich nicht im Stich lassen würde. Nachdem ich in Abu Dhabi ankam, verließ ich das Terminal des Flughafens mit meinen Kindern, bevor mein Vater uns erreichen konnte und wir reisten nach Dubai, wo wir unseren Flug in die türkische Stadt Gaziantep über Istanbul organisierten. Als wir in Gaziantep antrafen, war ich übermüdet! Der türkische Sommer war erschwerlich und ich trug meinen Dschilbab und Niqab, während ich mehrere schwere Gepäcktaschen vor mir herschob und gleichzeitig meinen zwei übermäßig aufgeregten Kindern hinterherrannte. Alhamdulillah, Allah c hatte uns Kraft und Geduld gegeben, und die Ereignisse die daraufhin folgten benötigen viel davon! Wir waren in Gaziantep angekommen und einer der Brüder holte uns vom Flughafen ab. Er wurde

Rumiyah

31

von einem anderen Mann begleitet und wir wurden zu einem sicheren Haus gebracht, wo sie Umm Sara, Umm Ammar, sowie Umm Layth und ihre drei Kinder abholten. Wir waren in Gaziantep angekommen und ein Bruder holte uns vom Flughafen ab. Er wurde von einem anderen Mann begleitet und wir wurden zu einem sicheren Haus gebracht, wo sie Umm Sara, Umm Ammar, sowie Umm Layth und ihre drei Kinder abholten. Nach einer halbstündigen Autofahrt wurde uns gesagt, dass wir in Syrien sind. Ich war alarmiert, denn ich wusste, dass Gaziantep mindestens mehrere Stunden von der Grenze zu Scham entfernt war. Die Männer eskortierten uns aus dem Fahrzeug hinaus und halfen uns mit unseren Kindern und mehreren Gepäckstücken während wir in der dunklen Nacht durch ein offenes Feld liefen. Ich machte Dua und bat um Allahs c Schutz. Wir wurden angewiesen nicht mehr weiterzulaufen und zu warten, während sie zum Auto zurückgingen um den Rest unseres Gepäcks zu holen. Jedoch, kurze Zeit später, wurde die Dunkelheit von näherkommenden, hellen Lichtern unterbrochen, die immer heller wurden und man konnte das Geräusch von Fahrzeugen wahrnehmen, das lauter wurde, und innerhalb von Sekunden hörten wir mehrere Kalaschniknows die geladen, entsichert und auf uns gerichtet wurden, wobei die Männer auf Türkisch plapperten. Wir wussten sofort, dass wir nicht in Syrien sind. Wir befanden uns in großen Schwierigkeiten! In Gefangenschaft bei den türkischen Murtadd Sicherheitskräften Wir waren von der türkischen Grenzwache abgefangen worden und sie befahlen uns mit angelegter Waffe unsere Niqabs zu entfernen. Wir gehorchten für einen Moment, doch bedeckten wir schnell wieder unsere Gesichter als sie uns mit ihren perversen Augen anschauten. Wir blieben still, während sie uns anschreiten und durch unser Gepäck wühlten und davon nahmen was immer ihnen gefahl. Sie drängten uns in ein gepanzertes Fahrzeug und transportierten uns zu ihrer Kaserne, wo sie uns draussen auf einem Betonboden sitzen ließen und uns ausfragten. Nach mehreren beschwerlichen Stunden führten sie uns ins Innere des Stützpunktes, wo wir von mehr als einem Dutzend bewaffneten Wachen überwacht wurden. 32

SCHWESTERN

Viele Stunden vergingen und der Armeegeneral kehrte mit zornrotem Gesicht zurück. Sein Wut war erkennbar auf seinem Gesicht, alsgleich er mehrmals rief: „Seid ihr Daisch?“ Wir antworteten: „Warum fragst du?“ Er sagte: „Weil da Daisch-Kämpfer an der Grenze sind die drohen uns anzugreifen, die Felder anzuzünden und Orte zu bombardieren falls wir euch etwas antun sollten und euch nicht freilassen.“ Ich dankte Allah hierfür, denn dies bestätigte, dass die Brüder über unsere schwierige Lage Bescheid wussten. Am nächsten Morgen wurden wir zur türkischen Murtadd Gendarmerie transferiert und wenige Minute nachdem wir das Areal verlassen hatten sahen wir unsere Habseligkeiten auf dem Boden zerstreut und begriffen, dass wir in nächster Nähe zu Armeekasernen geschnappt worden waren, daher wurden wir misstrauisch. Wir erreichten die Gendarmerie und wurden weiter mit pausenlosen Befragungen erschöpft. Während meiner Befragung gab es einen ganz bestimmten Offizier den ich verabscheute. Sein Name war Abu Qasim, einer der höheren Offiziere. Er sagte mir, dass er die Autorität hat um uns zu helfen den Islamischen Staat zu erreichen, wobei er seine Loyalität zu ihnen behauptete, aber ich war ihm gegenüber zynisch, trotz seiner vorgespielten Höflichkeit und Ritterlichkeit und Allah c bestätigte später meine Zweifel an ihm. Umm Sara war schwanger zu der Zeit und der Stress der Qual führte zu Komplikationen bei ihrer Schwangerschaft. Allah c legte Mitgefühl in die Herzen der türkischen Murtadd Offiziere und sie ließen sie frei. Jedoch versuchte sie später erneut Hidschra zu machen und erreichte erfolgreich asch-Scham, daher bitte ich Allah c sie anzunehmen. Die Offiziere der Gendarmerie transferierten uns schließlich zur türkischen Zweigstelle von Interpol, wo der Offizier der für unseren Fall zuständig war sehr unerfreut über seine neue Aufgabe war. Wir ließen weitere Befragungen über uns ergehen, wurden mit einem Einreiseverbot in die Türkei bedroht und uns wurde gesagt, dass wir den Botschaften unserer Herkunftsländer übergeben werden würden. Wir stritten uns mit ihm bis er zornig sagte: „Ich werde euch alle in eine Zelle werfen.“ Wir antworteten: „Wir wären lieber im Gefängnis als zurückzukehren.“ Als wir unsere Zelle betraten informierte uns Umm Layth, dass sie ihr Handy eingeschmuggelt hatte und rief daraufhin hastig ihren Ehemann an und

informierte ihn über das was uns zugestoßen war. Abu Layth rief später an und informierte sie, dass er in Kontakt mit den Brüdern war und dass sie zusammen daran arbeiteten die relevanten Personen anzusprechen um unsere Freilassung zu verhandeln. Dies war wahrlich eine Karama, weil unsere Zelle in einem Keller war und es kein Funknetz gab. Die Offiziere mussten ihre Anrufe oben in Empfang nehmen und trotzdem waren wir in der Lage Anrufe ohne jegliche Probleme zu tätigen und alles Lob gebührt Allah. Die Brüder schindeten Zeit mit den türkischen Offizieren in dem sie verschiedene Leute sandten um uns zu befragen. Jedoch, eines Nachmittags, informierten uns die Offiziere, dass die Flüge arrangiert worden waren und dass wir am nächsten Tag morgens in unsere Länder zurückkehren würden. Als die Zeit der Abreise kam, kamen die Offiziere um uns von unserer Zelle abzuholen, aber einer von ihnen erhielt einen Anruf. Er deutete uns an, dass wir zu unserer Zelle zurückkehren sollen und rannte dann hoch um den Anruf entgegenzunehmen. Er kehrte kurz danach zurück und informierte uns, dass wir nicht mehr gehen. Wir waren verwirrt. Umm Layth rief ihren Ehemann an, um ihn zu informieren und er ließ uns wissen, dass der Islamische Staat Mossul befreit hatte! Daher

wussten wir, dass die Murtadd Offiziere deswegen die Verhandlungen sehr ernst nahmen. Von den Händen der türkischen Murtaddin zu den Händen ihrer Sahwa Verbündeten Je mehr Zeit verging, desto mehr änderte sich die Einstellung der Offiziere uns gegenüber. Sie wurden freundlicher, sie waren höflich, sie brachten uns regelmäßig Essen und sie erlaubten uns unsere im Hof draussen spielen zu lassen. Danach erreichte uns die Nachricht, dass die Verhandlungen erfolgreich waren und dass wir an den Islamischen Staat übergeben werden sollten. Jedoch wurde unsere Freude bald durch diese Murtadd Offiziere betrübt. Die Abmachung war, dass wir an die Brüder in Dscharablus übergeben warden sollten. Jedoch wurden wir stattdessen nach Azaz gebracht, wo wir sahen, wie die Sahawat mit den Offizieren der Gendarmerie kooperierten. Während wir ängstlich durch Tore durchliefen sah ich Abu Qasim draussen stehen und ein anderer Mann grüßte uns: „Assalamu alaykum, meine Schwestern. Ich habe auf euch gewartet.“ Er führte uns in einen Raum und hörte ihn zu einem Wächter sagen: „Egal was du hörst, egal was passiert,

DIE GRENZE VON SYKES-PICOT ZWISCHEN SYRIEN UND DER TÜRKEI

Rumiyah

33

keiner kommt rein oder geht raus, ausser mit meiner Erlaubnis.“ Während wir eintraten sah ich Männer die einen mit Zigarettenkippen gefüllten Aschenbecher versteckten und die Musik ausschalteten die leise im Hintergrund abgespielte wurde. Der Mann positionierte sich hinter einem kunstvollen Schreibtisch, damit er sehr wichtig aussieht, und stellte sich als Amir Abu Ali vor und erklärte, dass die Türken ihm regelmäßig Muhadschirin brachten. Er befragte uns besonders über Schaych Abu Bakr al-Baghdadi und Schaych Umar asch-Schischani. Er fragte ob wir irgendetwas über Bewegungen und Aufenthaltsorte wissen, oder ob wir irgendjemanden kennen der sie kennt, aber wir konnten ihm nicht die gewünschten Antworten liefern, was ihn erzürnte. Also flößte er uns Furcht ein indem er uns zu einem naheliegenden Zimmer schickte in dem sich Betten, Bezüge, Kissen und Ventilatoren befanden. Umm Layth rief ihren Ehemann an und als er und die Brüder über unsere Situation erfuhren waren sie erzürnt. Er versicherte uns, dass der Plan immer noch am Laufen war und dass wir zum Islamischen Staat gebracht werden, mit Allahs Erlaubnis. Aber die Murtadd Offiziere versuchten deutlich ihren Verbündeten beizustehen, daher hatten wir niemanden um uns aus dieser Situation zu retten, außer Allah, der Beschützer der Gläubigen. {Allah weiß sehr wohl über eure Feinde Bescheid, und Allah genügt als Schutzherr, und Allah genügt als Helfer.} [An-Nisa: 45] Kurze Zeit später kehrte Abu Ali zu dem Raum zurück und sagte ruhig: „Ich habe zugestimmt euch zu den türkischen Offizieren zurückzusenden, damit sie euch zu den Jungs im Islamischen Staat schicken können. Aber bitte, Schwestern, bitte sprecht mit ihnen und überredet sie das Blutvergießen zu stoppen. Lasst uns uns vereinen und Baschar loswerden, und jeder kann einen Teil nehmen und dort die Gesellschaft implementieren die er will. Wenn die Jungs Scharia wollen können sie das in ihrem eigenen Gebiet tun und uns mit welchem Gesetz auch immer wir für unser Gebiet wollen regieren lassen.“ Seine Aussage bestätigte die Realität der Lage. Die Ereignisse in asch-Scham waren von manchen als „Fitna“ aufgefasst worden, but sie waren nur eine Fitna für jene die verzweifelt versuchten sich vor dem Anschluss an die Mudschahidin zu drücken, da es unmissverständlich deutlich war, dass der Islamische Staat sich auf dem richtigen Minhadsch befand und danach strebte die Chilafa gemäß der prophetischen Methodologie wiederzuerrichten, und diese Ambiti34

SCHWESTERN

onen störten die eigennützigen Hintergedanken der Sahawat und ihrer Besitzer. Endlich erreichen wir Sicherheit Abu Ali eskortierte uns zu einer Gegend wo Abu Qasim und seine Crew von Murtadd Kollegen auf uns mit einem Konvoi warteten. Die enge Beziehung zwischen ihnen war eindeutig. Abu Qasim fuhr uns persönlich während der vierstündigen Fahrt, aber er brachte uns nicht nach Dscharablus wie abgemacht. Stattdessen brachte er uns nach Suluk, holte einen örtlichen Kontakt namens Abu Yusuf ab, bei dem er uns bis zur Ankunft ablassen konnte, sodass er selbst flüchten konnte sobald er uns in die Stadt brachte. Als wir in Suluk erreichten wurden wir eilig aus dem Fahrzeug getrieben und innerhalb eines Augenblickes verschwand es im Horizont. Wir betraten die Residenz wo einige Brüder uns willkommen hießen und Abu Yusuf fragten: „Wo sind die türkischen Hunde?“ Er lachte und sagte: „Sie sind geflohen.“ Die Brüder antworteten: „Die Brüder warteten auf sie in Dscharablus, wollten sie schnappen und sie für das schlachten, was sie gemacht haben!“ Allah weiß am besten was die unglücklichen Ereignisse ausgelöst hatte, und letztlich ist alles Gute und Schlechte von Allah c. Heutzutage bin ich weiterhin dankbar gegenüber Allah, dass meine Kinder und ich im Islamischen Staat sind. Und trotz aller Geschehnisse bin ich für immer dankbar zu Allah c, dass er uns den Segen des Aufenthalts in der Chilafa im Schatten des Tauhids und der Scharia gewährt hat, wo die Armeen der Kreuzfahrer sich versammelt haben um uns zu erobern, nur weil wir an „La Ilaha Illa Allah“ glauben und es praktizieren. Und die Kreuzfahrer sollen wissen, dass ebenso wie die Chilafa mit Männern gefüllt ist die den Tod mehr lieben als die Kreuzfahrer das Leben lieben, ebenso sind die Frauen des Islamischen Staates. So sollen sie nicht denken, dass wir aufgeben werden, weil sie unsere Ehemänner mit Drohnen abschießen, unsere Häuser bombardieren oder Weißen Phosphor auf unsere Kinder werfen. Nein! Dies stärkt nur unsere Überzeugung, in scha Allah. Ich bitte Allah uns standfest auf diesem geraden Weg verbleiben zu lassen, bis wir Ihn antreffen. Möge Allahs Frieden und Segen auf unserem Propheten Muhammad, auf seiner Familie und all seinen Gefährten sein. Und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Schöpfung.

Rumiyah

35

W

ährend die Soldaten der Chilafa den Krieg gegen die Streitkräfte des Kufr fortführen, werfen wir einen Blick auf mehrere Operationen die von den Mudschahidin des Islamischen Staates ausgeführt wurden, die das Gebiet der Chilafa vergrößerten, oder die Feinde Allahs terrorisierten, massakrierten und erniedrigten. Diese Operationen sind lediglich eine Auswahl von vielen Operationen die vom Islamischen Staat auf verschiedenen Fronten in vielen Regionen im Verlauf der letzten Wochen ausgeführt hat. Wilaya Churasan Am 1. Dhul-Qada war es den Soldaten der Chilafa durch die Gunst Allahs möglich einen gemeinsamen Angriff der abtrünnigen afghanischen Armee und der Kreuzzüglerkoalition auf das Dorf Mariz in Dah Bala in Nangarhar abzuwehren. Dort fanden Gefechte unter Verwendung verschiedener Waffen statt, die zur Tötung von vier Angreifern 36

NACHRICHTEN

inklusive Kreuzfahrern und zur Verwundung anderer führte. Allah wehrte ihre List ab und sie kehrten geschlagen um. Alles Lob gebührt Allah. Am 2. Dhul-Qada führte mehrere Soldaten der Chilafa durch die Gunst Allahs einen Angriff auf einen gemeinsamen Konvoy der Kreuzfahrer und der abtrünnigen afghanischen Truppen in der Dah Bala Region in Nangarhar aus. Dort fanden Gefechte unter Verwendung verschiedener Waffen statt, während denen viele Kreuzfahrer und Murtaddin getötet und mehrere Humvees zerstört wurden. Die Überlebenden des Konvois flüchteten geschlagen und erniedrigt, während ein Mudschahid während des Angriff die Schahada erhielt, so betrachten wir ihn und Allah weiss es am Besten. Und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten. Am 8. Dhul-Qada zogen zwei Inghimasibrüder, Abu Dschulaybib al-Churasani und Abu Talha al-Balchi (Möge Allah sie annehmen), durch die Gunst Allahs im Rahmen des offenen Krieges mit den Muschrikin Rafidah los, um

die irakische Botschaft im diplomatischen Viertel von Kabul anzugreifen. Sie waren mit Sprengstoffwesten, automatischen Waffen und Handgranaten bewaffnet und töteten sieben Wachmänner und mehr als 20 anderer im Inneren der Botschaft, und das Lob gebührt Allah. Am 10. Dhul-Qada zogen durch die Gunst Allahs zwei Inghimasis, Umayr Asim und Tayyib DIE MUDSCHAHIDIN IN MARAWI BLEIBEN WEITERHIN STANDHAFT AUF DEM WEG DES SIEGES al-Churasani – möge Allah sie akzeptieren – los während sie mit Sprengstoffwesten, wurden und alles Lob gebührt Allah. automatischen Waffen und Handgranaten Und an anderer Stelle gelang die Eliminierung ausgerüstet waren um die Muschrikin Rafida in eines Kämpfers der abtrünnigen Taliban-Bewegung der Husayniyya von al-Dschawadiyya in der Bakr in der Sabru Region des Dschabarhar Distriks in Abad Region von Herat anzugreifen. So töteten Afghanistan und das Lob gebührt Allah. und massakrierten sie sie und so wurden ungefähr Am 16. Dhul-Qada war es einer verdeckten 50 Muschrikin getötet und mehr als 80 andere Einheit des Islamischen Staates möglich einen verwundet und alles Lob gebührt Allah. Agenten des abtrünnigen pakistanischen Am 13. Dhul-Qada war es den Soldaten der Geheimdienstes in Multan im Westen Pakistans Chilafa durch die Gunst Allahs in der Aur Region zu eliminieren und das Lob gebührt Allah. möglich einen Angriff der abtrünnigen Taliban Am 20. Dhul-Qada zog der Istischhadiauf ihre Stellungen abzuwehren. Dabei wurde Bruder Abu Yahya al-Balutschi – möge Allah ihn eine Gruppe der Murtaddin in eine Falle der akzeptieren – durch die Gunst Allahs los, um einen Mudschahidin im Dorf Balawi gelockt, während Konvoi der abtrünnigen pakistanischen Armee in dem drei von ihnen getötet wurden. Ebenso Quetta anzugreifen. Allah ermöglichte ihm tief zündeten die Soldaten des Islamischen Staates am in ihn einzudringen und seine Motorradbombe vergangenen Chamis (Donnerstag) eine Sprengfalle zu zünden, wobei durch die Gunst Allahs 17 auf eine ihrer Patrouillien im Dorf Schurah Kan, Murtaddin getötet, sowie 35 weitere verwundet was zur Tötung mehrerer Murtaddin führte. Am wurden, und das Lob gebührt Allah. nächsten Tag brachen Gefechte im gleichen Dorf Ebenso wurden zwei Kämpfer der aus, wobei vier ihrer Kämpfer getötet wurden nationalistischen abtrünnigen Taliban Bewegung und drei andere verwundet wurden, wonach sie bei Gefechten mit den Soldaten der Chilafa in geschlagen f lohnen und das Lob gebührt Allah. der Qusch Tabah Region in Dschozdschan im Am 14. Dhul-Qada waren die Soldaten der Nordwesten von Afghanistan getötet. Gleichzeitig Chilafa durch die Gunst Allahs in der Lage einen war es einer verdeckten Einheit möglich einen Angriff der abtrünnigen afghanischen Armee auf Offizier der abtrünnigen afghanischen Armee und die Makarnah Region in Mamand in Nangarhar einen seiner Begleiter durch Schusswaffengebrauch abzuwehren, wobei schwere Gefechte unter in der Stadt Dschalalabad im Osten Afghanistans Verwedung verschiedener Waffen stattfanden, zu töten und das Lob gebührt Allah. während denen ein BMP-Fahrzeug und ein LKW Am 24. Dhul-Qada führten die Soldaten der der abtrünnigen afghanischen Truppen zerstört Chilafa im Vertrauen auf Alla seit mehreren

Rumiyah

37

EINIGE GHANAIM (KRIEGSBEUTE) IN DER WILAYA AL-FURAT

Tagen einen Angriff auf mehrere Dörfer der Rafida im Siyad Distrikt im Norden Afghanistans durch. Dabei fanden schwere Gefechte mit der abtrünnigen afghanischen Armee statt, als diese versuchte das Dorf Mirza Ulnak zurückzuerobern, das von den Mudschahidin zuvor erobert worden war und in dem sie 54 Rafidis getötet hatten. Zusätlich zu mehreren Toten und Verwundeten der abtrünnigen afghanischen Armee und der Zerstörung eines Panzers. Ebenso wurde 4 abtrünnige afghanische Polizisten bei einem anderen Angriff der Mudschahidin in der Bilan Guri Region des gleichen Distrikts getötet und alles Lob gebührt Allah. Am 25. Dhul-Qada wehrten die Soldaten der Chilafa im Vertrauen auf Allah und mit der Ersuchung der Hilfe von Ihm einen großen Angriff der Kreuzfahrer und abtrünniger afghanischer Spezialkräfte im Achin Distrikt der Mamand Region ab. Die Kreuzfahrer wurden durch ihre Ausrüstung und ihre Waffen in die Irre geführt und dachten, dass sie die Gewinner sind. An dem Angriff beteiligten sich B-52 und A-10 Flugzeuge, sowie andere Kriegsf lugzeuge, Hubschrauber und Drohnen die links und rechts bombardierten. Doch die Mudschahidin hielten ihnen gegenüber stand mit ihren verschiedenen Waffen und die Gefechte dauerten ca. 12 Stunden lang, ohne dass die Anbeter des Kreuzes und ihre Marionetten einen nennenswerten Fortschritt machen konnten. Die Gefechte endeten mit der Tötung von 33 Soldaten der angreifenden Truppen, inklusive mindestens 12 Kreuzfahrern. Und das Lob gebührt Allah. 38

NACHRICHTEN

Ostasien Am 2. Dhul-Qada waren die Soldaten der Chilafa durch die Gunst Allahs in der Lage 16 Soldaten der kreuzzüglerischen philippinischen Armee bei der Zündung mehrerer Sprengstofffallen und bei Gefechten im Baling und Lilud Madya Viertel von Marawi zu töten und alles Lob gebührt Allah. Am 4. Dhul-Qada waren die Soldaten des Islamischen Staates in der Lage zehn Soldaten der kreuzzüglerischen philippinischen Armee zu töten, zuzüglich zur Zerstörung eines gepanzerten Fahrzeugs während der Gefechte im Bilut-Viertel von Marawi und das Lob gebührt Allah. Am 5. Dhul-Qada wurden mindestens 19 Soldaten der kreuzzüglerischen philippinischen Armee bei einem Hinterhalt der Soldaten des Islamischen Staates im Bilut-Viertel von Marawi getötet und das Lob gebührt Allah. Am 8. Dhul-Qada wurden durch die Gunst Allas c drei Soldaten der kreuzzüglerischen philippinischen Armee getötet, sowie vier weitere verwundet, bei der der Exploision von Landminen im Marinot Viertel und das Lob gebührt Allah. Am 15. Dhul-Qada wurden 11 Kämpfer der abtrünningen „Moro Befreiungsfront“ getötet und elf weitere verwundet bei der Zündung von Sprengstofffallen in der Dato Salifo Region und im Dorf Anda Fit in der Region von Magindanao im Süden der Philippinen und das Lob gebührt Allah. Am 20. Dhul-Qada lieferten sich die Soldaten der Chilafa mit Allahs Hilfe schwere Gefechte mit der abtrünnigen „Moro Befreiungsfront“ in der Magindanao Region im Süden der Philippinen, was

zur Tötung von mindestens 19 Murtaddin führte. Und in der Stadt Marawi waren die Soldaten der Chilafa in der Lage sechs Kriegsboote der philippinischen Armee bei Kämpfen im Raya Madaya Viertel zu zerstören, zusätzlich zur Zerstörung eines ihrer Fahrzeuge und der Tötung von fünf Kämpfern und der Verwundung weiterer als diese mit Raketengeschossen im BilutViertel unter Beschuss genommen wurden. Ebenfalls wurden vier Soldaten der philippinischen Armee durch Scharfschützenfeür in der Ala-Straße getötet und das Lob gebührt Allah. Am 24. Dhul-Qada waren die Soldaten der Chilafa in der Lage einen Panzer der kreuzzüglerischen philippinischen Armee mit einem Raketengeschoss in der Ala-Strasse von Marawi zu zerstören und alles Lob gebührt Allah. Am 26. Dhul-Qada führten die Soldaten der Chilafa schwere Gefechte unter Verwendung verschiedener Waffen mit der kreuzzüglerischen philippinischen Armee in der Ala-Strasse in Marawi. Dies führte zu Tötung von elf Soldaten. Ebenfalls wurde sieben Kämpfer der abtrünnigen „Moro Befreiungsfront“ bei Gefechten im Dorf Nimao in der Magindanao Region im Süden der Philippinen getötet und das Lob gebührt Allah allein. Tunesien Am 6. Dhul-Qada waren durch die Gunst Allahs mehrere Soldaten der Chilafa in der Lage eine Sprengstofffalle auf dem Weg der Murtaddin

im al-Mughayla Gebirge im Westen von Tunis zu errichten, woraufhin sie diese bei einem gepanzerten Gefährt zündeten, welches mehrere Soldaten der abtrünnigen tunesischen Armee transportierte. Dies führte zur Zerstörung des Gefährts und zur Tötung und Verwundung von fünf Murtaddin und das Lob gebührt Allah. Am 29. Dhul-Qada wurde ein gepanzertes Fahrzeug das Soldaten der abtrünnigen tunesischen Armee transportierte bei der Zündung einer Sprengfalle im al-Mughayla Gebirge in der Kasserine Provinz zerstört, und alles Lob gebührt Allah. Wilaya Bayda Am 29. Dhul-Qada wehrten die Soldaten der Chilafa durch Allahs Gunst einen Angriff der Houthi Muschrikin auf die Luqah Region in Qifa ab. Die Gefechte während denen verschiedene Waffen verwendet wurden dauerten den ganzen Tag an. Dies führte zur Tötung und Verwundung Dutzender von den Murtaddin und unter den Toten befand sich ebenfalls der Anführer des Angriffs, der Rafidi Murtadd Abu Murtada al-Mahturi, möge Allah ihn erniedrigen. Und Allah gewährte den Mudschahidin die Erbeutung von verschiedenen Waffen und Munition und das Lob gebührt Allah. Somalia Am 13. Dhul-Qada töteten die Soldaten der

DIE NACHWIRKUNGEN DER OPERATION IN BARCELONA

Rumiyah

39

DER ISTISCHHADI ABU MUSAB AT-TURKI 

Chilafa einen Agenten des abtrünnigen somalischen Geheimdienstes in der Nähe der Taufiq-Kreuzung im Yaq Schid Viertel von Mogadischu und das Lob gebührt Allah. Wilaya Sinai Am 14. Dhul-Qada zerstörten die Soldaten der Chilafa durch die Gunst Allahs zwei gepanzerte Fahrzeuge des Typs „Fahd“ die Angehörige der abtrünnigen misri (ägyptischen) Polizei in der Bahrstrasse in Arisch transportierte, während die Anzahl der beschädigten Fahrzeuge der abtrünnigen misri (ägyptischen) Armee seit Beginn ihres Feldzugs gegen die Soldaten der Chilafa vor zwei Wochen 23 verschiedene Fahrzeuge beträgt und das Lob gebührt Allah. Wilaya al-Furat Am 10. Dhul-Qada führten die Soldaten der Chilafa einen Angriff aus drei Richtungen auf Stellungen der Rafida Armee in der alDschamuna Region in der Nähe von at-Tanaf an der künstlichen syrisch-irakischen Grenze aus. Der Angriff begann mit einer Istischhadi-Operation, die vom Bruder Abu Hasan al-Iraqi – möge Allah ihn akzeptieren – ausgeführt wurde, gefolgt von der Erstürmung der Stellungen der Murtaddin und den Kämpfen mit ihnen unter Verwendung 40

NACHRICHTEN

verschiedener Waffen. Dies führte zur Tötung von 68 Murtaddin und zur Gefangennahme eines Kämpfers, sowie zur Zerstörung von sieben Fahrzeugen, zur Beschädigung eines Panzers und zur Niederbrennung von sechs Stützpunkten. Allah gewährte Seinen Muwahhidin Dienern die Erbeutung von drei mit automatischen Waffen ausgerüsteten Allradantriebfahrzeugen, sowie die Erbeutung eines Raketenwerfers und anderen verschiedenen Waffen und Munition. Und das Lob gebührt Allah. Wilaya Hims Am 17. Dhul-Qada führten die Soldaten der Chilafa einen Großangriff aus mehreren Richtungen auf Stellungen der Nusayriyya im östlichen Landgebiet von Hims aus. Die erste Richtung war in der Region der Wüste (Badiya), wo der Istischhadi Bruder Abu Ruqayya alIraqi – möge Allah ihn annehmen – das Operationsführungszentrum der Nusayri-Armee zwischen der Humayma Region und der T3 Region. Was die zweite Richtung betrifft, so war es der Angriff auf die Stellungen der Murtaddin, die sich ca. 20 km westlich der Humayma Region befinden. Gleichzeitig war die dritte Richtung der Angriff auf die al-Wair Region. Der Angriff führte zur Tötung von ca. 80 Murtaddin, sowie zur Zerstörung und Niederbrennung von

fünf Panzern, fünf Transportfahrzeugen, zwei Allradantriebfahrzeugen, zwei automatischen Geschützen und 65 Zelten führte. Ebenso wurden zwei BMP-Fahrzeug erbeutet, sowie verschiedene Waffen und Munition und das Lob gebührt Allah. Russland Am 26. Dhul-Qada führte ein Soldat der Chilafa eine Messerattacke in der Stadt Surghut in Russland aus, während der er sieben Personen verwundete bevor er selbst als Schahid durch die örtliche Polizei fiel, so betrachten wir ihn und Allah weiss es am Besten. Wir bitten ihn zu akzeptieren. Spanien Am 25. Dhul-Qada zogen mehrere Mudschahidin zur gleichen Zeit im Vertrauen auf Allah in zwei verdeckten Einheiten los um die Versammlungen der Kreuzfahrer in Spanien anzugreifen. Die Mudschahidin der ersten verdeckten Einheit nahmen die Versammlung der Kreuzfahrer in der Las Ramblas Strasse in Barcelona ins Visier und überführen zwei Polizisten an einem Kontrollpunkt. Danach griffen sie mit leichten Waffen eine Bar nahe des Las Ramblas Platzes an und richteten ein Massaker an ihnen den sich dort aufhaltenden Juden und Christen an. Gleichzeitig überfuhr die andere verdeckte Einheit mehrere Kreuzfahrer mit einem LKW in der Küstenstadt Cambrelas. Die gesegnete Operation führte zur Tötung und Verwundung von mehr als 146 Bürgern von den Angehörigen der Staaten der Kreuzfahrerkoalition und die Ehre gehört Allah, Seinem Gesandten und den Gläubigen, doch die meisten Menschen wissen nicht. Und alles Lob gebührt Allah. Wilaya al-Dschazira Am 28. Dhul-Qada wehrten die Soldaten der Chilafa einen Großangriff der Rafidiarmee und der Rafidimobilisierung ab, die mit intensiven Luftschlägen von amerikanischen Kampfflugzeugen und Apache-Hubschraubern auf ihre Stellungen im Osten, Süden und Westen von Tal Afar unterstützt wurden. Der Angriff kollidierte mit heftigen Gefechten, während denen drei Istischhadi-Operationen (eine von ihnen eine Doppeloperation) von den zwei Istischhadis Abu

Maryam al-Iraqi und Abu Hamza al-Iraqi – möge Allah sie akzeptieren – ausgeführt wurden und eine Ansammlung von Murtaddin im Dorf Abtischa östlich von Tal Afar ins Visier nahm. Gleichzeitig zündeten die zwei Istischhadis Abu Musab at-Turki und Abu Dhul-Qarnayn at-Turki – möge Allah sie annehmen – ihre Autobomben in Ansammlungen der Murtaddin im Dorf al-Dschabbara westlich von Tal Afar. Die drei Operationen führten zur Tötung und Verwundung von zahlreichen Murtaddin, während die Mudschahidin die Murtaddin zu Minenfeldern und mit Sprenfallen versehen Häusern lockten und sie daraufhin auf sie sprengten. Dies führte zu großen Verlusten in ihren Reihen, ca. 114 Tote und zur Zerstörung von zwei Panzern des Typs „Abrams“, sowie zur Zerstörung von zehn Humvess und vier CougarFahrzeugen. Zusätzlich zur Zerstörung von 24 verschiedenen anderweitigen Militärfahrzeugen. Und das Lob gebührt Allah. Am 29. Dhul-Qada wehrten die Soldaten der Chilafa zum zweiten Tag in Folge den Kreuzfahrerund Rafida-Feldzug auf die Stadt Tal Afar ab, deren westliche und östliche Flanke harte Kämpfe erlebte, während denen die zwei Istischhadis Abu Muhammad al-Iraqi und Abu Musab at-Turki – möge Allah sie annehmen – zwei IstischhadiOperationen durchführten die Ansammlungen der Rafidiarmee und der Rafidimobilisierung im Dorf Tall as-Samn trafen. Dies führte zur Tötung und Verwundung von 39 Murtaddin, sowie zur Zerstörung von sechs Humvees, drei CougarFahrzeugen und drei Militärfahrzeugen. Ebenso wurde ein Minenräumfahrzeug und ein Bulldozer während der Zündung von Minenfeldern in der Nähe der Dörfer Tarma und Walawand westlich und südlich von Tal Afar zerstört. Gleichzeitig wurden dutzende Murtaddin getötet und verwundet, sowie mehr als 20 verschiedener Militärfahrzeuge zerstört, als Luftschläge der amerikanischen Kreuzfahrer ihren vom Dorf alKarkari flüchtenden Konvoi südwestlich von Tal Afar trafen. Und das Lob gebührt Allah. Wilaya Dimaschq Am 28. Dhul-Qada wehrten die Soldaten der Chilafa einen seit zwei Tagen fortwährenden Angriff der libanesischen Kreuzfahrerarmee und der Rafidi Hizbullat Organisation und aus

Rumiyah

41

DER INGHIMASI ABU MIQDAD AL-IRAQI 

verschiedenen Richtungen auf ihre Stellungen im westlichen Qalamun ab, wobei sie Dscharud (Arsal und al-Qa) sowie das az-Zamrani, Muschqatah, Mira und Faycha Gebirge, zusätzlich zum Zuwaytina- und Haruta-Tal angriffen. Die schweren Gefechte fanden statt, während denen einen Istischhadi-Operation vom Istischhadibruder Abu Dudschana al-Lubnani – möge Allah ihn annehmen – ausgeführt wurde, der die Versammlungen der gen Wadi al-Chaschin flüchtenden Armee verfolgte. Er sprengte seine Autobombe in ihrer Mitte. Die Gefechte führten zur Tötung und Verwundung von ca. 100 Soldaten der libanesischen Armee und der Rafida Hizbullat Organisation, sowie zur Zerstörung und Beschädigung mehrerer Fahrzeuge. Gleichzeitig wurden vier Kämpfer Rafidi Hizbullat Organisation getötet, sowie ein M113 Gefährt der libanesischen Armee beschädigt, als ihre Stellungen auf dem Chazal Berg und in Wadi Hurata im westlichen Qalamun mit mehreren Mörsergranaten und Artilleriegeschossen beschossen wurde. Und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten. Am 29. Dhul-Qada starben durch die Gunst Allahs mehr als 40 Kämpfer der Rafidi Hizbullat Organisation, während weitere andere verwundet wurden, bei schweren Gefechten die die Soldaten der Chilafa mit ihnen in den Regionen von Wadi al-Bard, Sinn Muschtaqa und Qurna Adschlun führten. Und das Lob gebührt Allah. Wilaya al-Dschanub Am 21. Dhul-Qada zogen zwei Ritter, Abu Yasin al-Iraqi und Abu Miqdad al-Iraqi – möge Allah sie akzeptieren –, mit einer Autobombe in 42

NACHRICHTEN

DER INGHIMASI ABU YASIN AL-IRAQI 

Richtung Ansammlungen der Rafidiarmee und der Rafidimobilisierung in der Karbala Zementfabrik im Süden der Stadt los. Dort stiegen einer der zwei Inghimasis vom Gefährt ab und lieferte sich Gefechte mit zwei Rafidakontrollpunkten, so tötete er jene die sich dort befanden und stürmte dann das Wohnviertel das zu Fabrik gehört, wo er nach heftigen Kämpfen getötet wurde, möge Allah ihn akzeptieren. In der Zwischenzeit begab sich der andere Inghimasi mit seiner Autobome in Richtung der Versammlungen der Murtaddin die sich retten konnten und sprengte seine Autobombe dort. Dies führte zur Tötung und Verletzung von mehr als 50 Murtaddin und das Lob gebührt Allah. Wilaya Salahuddin Am 24. Dhul-Qada griffen vier Inghimasis den Stützpunkt der 13. Brigade der Bundespolizei, sowie eine Transport- und Vorratsbasis der 60. Brigade an, die sich beide im Masafi-Viertel der „600“ Region nördlich von Baydschi befindet. Dort waren die Brüder Abul-Walid al-Ansari, Abu Chalid at-Tadschiki, Quraysch at-Tadschiki und Hudhayfa al-Maghribi – möge Allah sie akzeptieren – in der Lage mit den Murtaddin Gefechte in zwei Basen mit automatischen Waffen und Handgranaten zu führen. Daraufhin zündeten sie ihre Sprengstoffwesten hintereinander, was zur Tötung von 30 Murtaddin inklusive einem Offizier und zur Verwundung 46 weiterer führte. Ebenso wurden 15 Fahrzeuge niedergebrannt. Des Weiteren führten Unterstützungsverbände Bombardierungen einer der beiden Stützpunkte mit Grad-Raketen durch, und alles Lob gebührt Allah.

Rumiyah

43

Rumiyah

45

CONTENTS

I S S U E 1 3 - D H U L- H I J JA H 1 4 3 8

O MUWAHHIDIN, REJOICE, FOR BY ALLAH WE WILL NOT REST FROM OUR JIHAD EXEPT BENEATH THE OLIVE TREES OF RUMIYAH (ROME). ABU HAMZAH AL-MUHAJIR r

06

04

FOREWORD

ARTICLES

06 10

10 14 22 26 30

THE RULE OF THE SHARI’AH, NOT THE RULE OF JAHIIYYAH TAKE ADVANTAGE OF YOUR SPARE TIME BEFORE YOU BECOME OCCUPIED THE POSITION OF IMAMAH IN THE RELIGION AND THE EVIDENCE FOR THE OBLIGATION OF ESTABLISHING IT IMPORTANT ADVICE FOR THE MUJAHIDIN: PART 3

THE CHARACTERISTICS OF THE MUNAFIQIN: PART 1

THE HIJRAH OF UMM SULAYM AL-MUHAJIRAH

NEWS

14 36

MILITARY AND COVERT OPERATIONS

FOREWORD

A

n official from among the Crusaders commented on the matter of their targeting the soldiers of the Islamic State, saying, “They have entered into war, and they should expect that their deaths will be one of the outcomes.” Indeed, the statement that Allah g placed on the tongue of this kafir is a truth that cannot be argued, particularly with the soldiers of the Islamic State. In fact, the reality is that when the mujahidin proceed towards battle, death is not just a possibility for them, it is a wish that they seek and endeavor to attain, for death in this case is shahadah in the cause of Allah, and through it the believer attains the highest of ranks with the Lord of the heavens and the earth. However, it seems that the Crusaders 4

FOREWORD

have yet to grasp the reality of what was stated by one of their officials, and for this reason we find them displaying a significant degree of surprise and shock whenever they are attacked in their lands by the soldiers of the Islamic State. It is as if they live in another world altogether, different from the one in which their armies are engaged in a grinding war against the army of the Islamic State, exerting their efforts in order to destroy the lands of Islam and to kill as many of the women and children of the Muslims – both young and old – as they can. This is not the first time that the Crusader states have been led to war by America – the carrier of the banner of the Cross in this era – and neither is it the first time that they have paid a heavy price for following their tawaghit in their war against the Muslims. What is apparent is that whenever the tawaghit of the European states dispatch their armies to fight and kill the Muslims under America’s banner, they only calculate the gains they will achieve by taking part in that war and forget to gauge the heavy cost they will be forced to pay in order to achieve the gains that they dream of.

Spain experimented with this matter before, allowing herself to be led by the obeyed fool, Bush, in his invasion of Iraq as she dreamt of the oilfields and the potential revenue from construction. But she found the army that she had sent there at the forefront of targets being struck by the mujahidin, who continued making them suffer until Spain was forced to withdraw its troops from Iraq in humiliation, with her soldiers licking their wounds and her government being cursed by its citizens. It appears, however, that this lesson wasn’t enough for the Crusaders to take heed. So when a later government claimed that it had understood the first lesson and resolved not to have its army take part in a direct ground war, it made the decision instead to take part in the war against the Islamic State by training the Rafidi army and providing it with extensive support in order to pay its share of the expenses under the framework of taking part in the international Crusader coalition established by America in order to fight the Islamic State. And just as she had not taken a lesson from her prior experiment, she likewise had not taken a lesson from the experiments of the other western Crusader states waging war against the Muslims – states which are even more powerful than Spain and have better intelligence capabilities and more secure borders, such as Britain, France, Germany, and America, and which have all, nonetheless, faced the wrath of the soldiers of the Islamic State, who rushed forth in response to their leadership’s incitement to fight the kuffar in their own homelands. So Spain continued in her war against the Muslims, believing herself to be very distant from what had afflicted her sisters. And today, the soldiers of the Islamic State have repeated in multiple lands what their heroic brothers have done in other Crusader states, punishing the states of Turkey, Spain, Russia, Belgium, and other lands of the Crusaders and murtaddin. In Turkey, a lion of the Islamic State carried out an attack on the 21st of Dhul-Qa’dah, stabbing and killing one of the policemen of the taghut, Erdogan, in front of their police station. In Spain, a group of Islamic State soldiers conducted two operations in two separate cities on the 25th of Dhul-Qa’dah, with the main massacre dealing a blow to the tourism sector – which makes

up the largest part of Spain’s economy – as the mujahidin killed 16 and wounded more than 130 others from among the Jews and Crusaders, giving them a new lesson in politics that teaches them the necessity of preparing themselves to pay a heavy human and economic price for their war against the Islamic State before calculating the gains that they expect to make in their war. In Russia, a lone knight of the Islamic State  stabbed and wounded 7 people on the 27th of Dhul-Qa’dah, with his brave deed demonstrating that one doesn’t need much in terms of weapons and planning in order to march forth and attack the kuffar. And in Belgium, a soldier of the Islamic State  attacked a group of Belgian soldiers on the 3rd of Dhul-Hijjah, stabbing them until he was killed. These are just some of the operations in which the soldiers of the Islamic State have attacked the Crusaders, Jews, and murtaddin in their own homelands, killing and wounding large numbers of them, particularly in recent weeks. And in following these events, one can see that the European Crusader states have not ceased to pay the heavy burden brought about by such blessed operations even after several months, for their militaries continue to be deployed on their streets, their security measures remain heightened, their profit from trade and tourism continues to decline, and a state of terror continues to exist, the most obvious signs of which are not the widespread patrols in their public squares, nor the cement barriers on their streets. With Allah’s permission, the attacks in Spain and in other kafir states will continue as long as they are at war with the Islamic State, and with Allah’s permission, they will not be able to stop them regardless of what measures and precautions they take, and they know this very well. And what is anticipated is that the soldiers of the Islamic State will escalate these attacks to a greater level in the coming period. So let the Crusader governments prepare themselves for an increase of loss in war, and for an increase in what they hemorrhage of wealth and of things that are precious to them, for tomorrow is close at hand. And all praise is due to Allah, the Lord of the creation.

Rumiyah

5

A

ll praise is due to Allah, who saved us from the rule of the tawaghit, blessed us with the rule of the Shari’ah, and restored for us the Khilafah. May blessings and peace be upon His slave and messenger, who obliterated with the hoofs of his steed the rule of Jahiliyyah. I bear witness that there is no god except Allah, alone and without partner, and I bear witness that Muhamad is His slave and messenger. As for what follows: 6

ARTICLE

In this article we will discuss the rule of the Shari’ah, which is underataken by the Khalifah and his aides – may Allah grant them success – and which every soldier of the Islamic State works to safeguard, sacrificing their lives and everything dear to them for the sake of elevating it. Allah sent His Messenger g with the call to tawhid in Allah’s Lordship, in one’s worship towards Him, and in His names and attributes, and even though the people of

Jahiliyyah affirmed the oneness of Allah in His Lordship, they negated that affirmation with their indulgence in various forms of shirk that run contrary to the three described aspects of Allah’s tawhid (ar-Rububiyyah, alUluhiyyah, and al-Asma was-Sifat). And Most of Them Believe Not in Allah Except That They Associate Others with Him Allah g informed that if the kuffar were asked, “To whom belongs the earth and those upon it?” They would answer, “To Allah,” and if they were asked, “Who is the Lord of the seven heavens and the Lord of the great throne?” They would answer, “[They belong] to Allah,” and if they were asked, “Who is it that has the realm of all things in His Hand and who protects while none can protect against Him?” They would answer, “[They belong] to Allah.” But despite that, they would not be reminded, nor would they fear Allah and His torment! And despite their affirmation that Allah g is the Owner of the dominion, the Creator, the Arranger, the Provider, the one who gives life and death, they commit shirk with Him by associating others with Him, while affirming that everything besides Allah is but mere creation. ‘Abdullah Ibn ‘Abbas h narrated, saying, “The mushrikin used to say, ‘We respond to You, You have no partner,’ and the Messenger of Allah g would say, ‘Woe to you, that’s sufficient, that’s sufficient! Then, they would say, ‘Except a partner who belongs to You, You possess him and all that he owns.’ They would say this as they performed tawaf around the Ka’bah” (Reported by Muslim). Despite the fact that the mushrikin used to take shelter with Allah in times of difficulty, in times of ease they would return back to what they were accustomed to of committing shirk with Allah. Allah g said, “And when they board a ship, they supplicate Allah, sincere to Him in religion. But when He delivers them to the land, at once they associate others with Him” (Al-’Ankabut 65). They committed shirk with Allah in their worship of others besides Him, calling upon others besides Him who cannot bring harm nor benefit, directing various forms of worship towards the tawaghit, referring to them in judgement, and inventing against Allah lies with their statement, “We only worship them that they may bring us nearer to Allah in position” (Az-Zumar 3). Allah g sent His messengers and prophets calling to iman in Allah and to dedicating one’s worship exclusively for Him, and to disbelieve in all of the tawaghit, for the iman of mankind and jinn is not complete until they combine between these two matters: Iman in Allah

and disbelief in the tawaghit. Allah g said, “And We certainly sent into every nation a messenger, [saying], ‘Worship Allah and avoid taghut.’ And among them were those whom Allah guided, and among them were those upon whom error was [deservedly] decreed. So proceed through the earth and observe how was the end of the deniers” (An-Nahl 36). Therefore, anyone who refuses to dedicate their worship exclusively to Him, or refuses to avoid the tawaghit and disbelieve in them is a misguided denier of Allah’s messengers, and is deserving of Allah’s punishment, which He inflicts upon the disbelievers. The messengers p made it clear that Allah does not accept from His slaves anything except pure Islam and absolute tawhid, and they therefore informed the people that they were not sent except to ensure that Allah is worshiped alone, as Allah g said, “And We sent not before you any messenger except that We revealed to him that, ‘There is no god except Me, so worship Me’” (AlAnbiya 25), and they informed them that Allah g, “Does not forgive association with Him, but He forgives what is less than that for whom He wills” (An-Nisa 48). And when the kuffar proposed to the Prophet g that they worship Allah for one year in return that he g worship their false gods for one year, Allah g revealed Surat alKafirun, separating between iman and its adherents, and shirk and its adherents. “Say, ‘O disbelievers, I do not worship what you worship. Nor are you worshipers of what I worship. Nor will I be a worshiper of what you worship. Nor will you be worshipers of what I worship. For you is your religion, and for me is my religion’” (AlKafirun 1-6). The Tawhid of Allah in Hukm (Legislation and Rule) The messengers p made clear to their people that which Allah loves and is pleased with of tawhid, iman, and righteous deeds, while warning them against that which negates this from the various types of kufr, shirk, defiance, and disobedience. And from among that which they made extremely clear was the matter of rule being for Allah g. Therefore, just as Allah g is alone in creating He is likewise alone in His command. “His is the creation and the command; blessed is Allah, Lord of the creation” (Al-A’raf 54). Additionally, three Makki verses were revealed stipulating that “Legislation is not but for Allah” (Al-An’am 57, Yusuf 40, and Yusuf 67). And despite the fact that the Prophet g and his companions were oppressed in Makkah, Allah g ordered him to openly declare that this great religion came from Allah

Rumiyah

7

in order to rule the affairs of the people in all spheres of life, and that it shouldn’t be abandoned in substitute of their desires. Hukm is the sole right of Allah g, and therefore just as He has no partner in worship, likewise He has no partner in His hukm. Allah g said regarding worship, “’So whoever would hope for the meeting with his Lord – let him do righteous work and not associate in the worship of his Lord anyone’” (Al-Kahf 110), and He said regarding hukm, “’And He shares not His hukm with anyone’” (Al-Kahf 26), and there are two mutawatir recitations for this: “’And He shares not His hukm with anyone,’” whereby Allah g declares that He does not share His hukm with any from amongst His creation, and the second “’And let him not associate anyone with Him in hukm,’” whereby He prohibits that any from amongst the creation be made a partner with Him in His hukm. And Allah g said, “Then We put you, [O Muhammad], on a shari’ah (an ordained way) concerning the matter [of religion]; so follow it and do not follow the inclinations of those who do not know” (Al-Jathiyah 18), and some of the scholars refer to this surah as the surah of Shari’ah due to this verse being mentioned within it. The Tawhid of Hukm Is Encompassed in the Three Categories of Tawhid Firstly: Its encompassment within the tawhid of lordship (arRububiyyah): For Allah g is the one to whom the command belongs, and the one to whom belongs the right to rule and legislate, for these are the actions of Allah g (and from amongst them are those which are general and those which are specific) and that is from His exclusiveness and oneness in Lordship. Allah g said, “His is the creation and the command; blessed is Allah, Lord of the creation” (Al-A’raf 54). ‘Blessed’ (tabarak), meaning its good is abundant. So glory be to a god who creates and is capable, and who commands the performance of good deeds and the abandonment of destructive evil. Secondly: Its encompassment within the tawhid of names and attributes (al-Asma was-Sifat): For with regards to Allah g, “He is the Judge and to Him belongs hukm,” as established in the statement of the Prophet g reported by an-Nasai and Abu Dawud in the Sunan. Look at the noble verse, “[Say], ‘Then is it other than Allah I should seek as judge while it is He who has revealed to you the Book explained in detail?’” (Al-An’am 114), and see how it indicates the encompassment of judging by what Allah has revealed within the three categories of tawhid, for Allah g is the Judge, meaning the Ruler, and meaning the Wise, and thus the Judge is from amongst His names, and hukm is from His attributes and actions. “Indeed, Allah commands whatsoever He wills” (Al-Maidah 1). And in the ayah there is a rhetorical question that denotes denunciation: “[Say], “Then is it other than Allah I should seek as judge?!” For how could one who knows the magnificence of Allah, His perfect names, and His exalted attributes seek other than Allah as a judge? 8

ARTICLE

Thirdly: Its encompassment within the tawhid of worship (al-Uluhiyah): Seeking judgment from Allah’s Shari’ah is worship that must be dedicated to Him alone, and seeking judgment from other than it is major shirk, and whoever seeks judgment from other than Allah’s Shari’ah has by default sought the judgment of the taghut and believed in it – and with Allah refuge is sought. Allah g said, “Have you not seen those who claim to have believed in what was revealed to you, [O Muhammad], and what was revealed before you? They wish to refer judgment to Taghut, while they were commanded to reject it; and Shaytan wishes to lead them far astray” (An-Nisa 60). Therefore, if mankind cannot enter Islam except by believing in Allah and disbelieving in the taghut, there is no doubt that those who seek judgment from one who rules by other than the Shari’ah have believed in the taghut, due to their referring to it for judgment, and whoever believes in the taghut is not a Muslim. We ask Allah for steadfastness upon His religion. It Is Either the Rule of Allah or the Rule of Jahiliyyah There is nothing after the rule of Allah, the Wise, the All-Knowing, other than the oppressive rule of the darkness of Jahiliyyah, and no matter what humans name their laws and systems they remain the rule of Jahiliyyah, which the whims of the kuffar manipulate. Its people enjoy no stability in its decrees, nor do they achieve any religious or worldly success. But who is the one who knows that the rule of Allah is the best of rule? Indeed, it is the believer who has certainty. “Then is it the judgment of Jahiliyyah that they desire? But who is better than Allah in judgment for a people who are certain [in faith]” (AlMaidah 50). We ask Allah g to grant the Khilafah State victory, to keep its leaders and soldiers steadfast, and to restrain the might of the disbelievers, and Allah is greater in might and stronger in punishment.

Rumiyah

9

S

pare time is a blessing which most people treat inequitably. They are those whom Allah sufficed with the provisions of living as they set out in its pursuit, but they neither benefited nor took advantage of it. Rather, they wasted it on play and amusement until death came to them while they were negligent and heedless of what Allah excepted of them – basking in the graces which they will be asked about. Allah g said, “Then you will surely be asked that Day about the blessings [you enjoyed]” (At-Takathur 8). Yes indeed, they will be asked, because Allah g did 10

ARTICLE

not create the creation that they may bask in temporary bliss. Rather, He created them in order to worship Him, while He is not in need of them nor their worship. He – by His grace and mercy – has prepared for the obedient ones from amongst them that which no eye has seen, nor any ear heard, nor any human mind conceived, compensating them therein with constant bliss due to them having spent their time in His obedience, and what a blessed compensation, the abode of Jannah. As for he who diverges from the Hereafter towards his fleeting Dunya and his temporary living, then his

situation after death is as Allah g said, “‘My Lord, send me back. That I might do righteousness in that which I left behind’” (AlMuminun 99-100). So will man then not take heed and busy himself with Allah’s obedience and with seeking His pleasure while his soul is still within him? The Messenger of Allah g said, “O Allah there is no life except the life of the Hereafter. Forgive the Ansar and the Muhajirin” (Reported by al-Bukhari and Muslim). Contemplate on his g statement, and his negation that the enjoyments of this Dunya be a real sense of living worthy of the effort of those pursuing it, because in reality the real life is that of the Hereafter in Allah’s Jannah. O, I Wish I Had Sent Ahead [Some Good] for My Life Indeed, many people have lost the balance between the actions of the Dunya and the actions of the Hereafter – not reconciling between them. Thus, the extent of most of their concerns is accumulating wealth and wasting it on permissible things, and so you see them in affluence and with what suffices for living but yet they are poor when it comes to those deeds that lead to success in Allah’s Jannah and to His pleasure. And thus Allah blessed them with the gift of spare time and yet they utilized it to occupy themselves with the Dunya, though they weren’t even in need of it. In truth, that is the one who is heedless, as was reported by Ibn ‘Abbas h when he said, “The Prophet g said, ‘There are two blessings which most people are heedless of: Heath and spare time’” (Reported by al-Bukhari). O you who has been blessed with wealth and spare time, you who are distracted by your Dunya, you are indeed amongst those deprived, for you did not give true value to the time that has passed of your life, contrary to what is known of the people of high ambition, those who don’t find any spare time due to their performance of deeds and their jihad, whereas you who has been blessed with spare time are headed towards a grave matter that may have been obscured from you and which you were heedless of, a moment in which you will say, “‘O, I wish I had sent ahead [some good] for my life’” (Al-Fajr 24). Imam at-Tabari r said, “Allah g says, while informing of the sorrow of the son of Adam on the Day of Judgment, and his regret over his negligence in performing righteous deeds in the Dunya which would have inherited him an eternal stay in bliss that has no end, O I wish I had sent ahead for my life in the world righteous deeds for myself in this life – after which there is no death – deeds that would have saved me from the anger of Allah and granted me His pleasure” (Jami’ al-Bayan). Indeed, there is he whom Allah has bestowed His blessings upon and thus sufficed with regards to the provisions of living, but he was careless, lost in heedlessness regarding the orders of his Lord, not busying his spare time in understanding his religion and what Allah demands of him. Rather, he was occupied with the haram, or excessiveness in that which is permissible. O confused

and heedless one, prepare many answers for the many questions that are coming, for by Allah you were not created in play nor left without aim, and you shall be asked about your spare time and how you spent it. With Every Day That Passes You, a Piece of You Departs From them is he who grows old and whose back becomes crooked while he possesses what would assist him in his worldly affairs of wealth and children, and Allah surely blessed him with such great blessings of spare time, but he did not know how take advantage of it. As for he whose situation is as such, reflect extensively about those years which you have spent while not attaining your share of the Hereafter. Reflect on how close you are to meeting your Lord. Is now not the time for you to incite your children and descendants to sacrifice for the religion of Allah and support it? Is now not the time for you to dedicate your time to Allah and to supplicating for yourself, the oppressed Muslims, and the mujahid slaves of Allah? Is now not the time to devote yourself to Allah and draw closer to Him through the various methods of drawing oneself close. There are many people who reach a very old age, and then you find them living with the absent-minded mentality of the youth, those who don’t think about death, the hour of questioning and account, and by Allah, that is in reality nothing but high expectations of living a long life and it is the essence of destruction. So where are you in relation to the statement of Allah g, “And there has come the intoxication of death with the truth; that is what you were trying to avoid” (Qaf 19)? Imam al-Baghawi said, “‘And there has come the intoxication of death’: pains and agonies that envelope mankind and overcome his mind, ‘with the truth’: meaning the reality of death. And it was said, ‘with the truth’: meaning the matter of the Hereafter, such that mankind sees it clearly with his own eyes. And it was said: with what the affair of mankind returns to of either bliss or misery. And it is said to the one whom the intoxication of death has come to: ‘that is what you were trying to avoid’: incline away from, and al-Hasan al-Basri said: to flee from, and Ibn ‘Abbas said: [that is what you] hate” (Ma’alim at-

Rumiyah

11

Tanzil fi Tafsir al-Quran). Therefore, take advantage of your spare time before you reach you grave, and take advantage of your mornings for perhaps you might not reach the night. It was reported from al-Hasan al-Basri that he said, “O son of Adam, indeed you are but days, and with every day that passes there departs a piece of you” (Az-Zuhd li Ahmad Ibn Hanbal). So follow the example of those grey-haired men who offered their limbs in Allah’s cause and competed with the youth on Jannah not on the Dunya. Take Advantage of the Hours of Your Spare Time There is a type of individual from amongst the righteous whom Allah g has sufficed with regards to his provisions of living, and thus his provisions were under the shadow of his spear. He uses it to ruin the lives of the disbelievers and give victory to the religion of the Lord of the creation. And from those prosperous ones also is he who suffices in his ribat with performing his guard shift for a few hours and then returns to his lengthy spare time. Such times are a blessing for the mujahid that he may not be aware of, for if he utilized them with the remembrance of Allah, the recitation of the Quran, supplication, or performing voluntary deeds, or took an hour to remind his brothers and they incited one another, then in this there would be an enormous benefit, and a means of steadfastness in the face of the enemy when one meets them, and an means of elevating one’s status, and an increase in one’s good deeds. O mujahid, know that your spare time is a blessing from Allah, so take advantage of it so that you do not become of those cheated, and make it a thing of mention for you with Allah g, for Allah has prepared for the mujahidin in Jannah 100 levels, and thus the level of the mujahid who remembers Allah g, offers voluntary prayers, recites the Quran, and strives in his guard duty and in performing ribat and fighting is not like the level of the mujahid murabit who does not remember Allah except a little, performing his guard shift and then returning to his lengthy spare time. And thus it is upon the truthful mujahidin and murabitin to strive in their spare time to achieve the highest levels, and to know that what 12

ARTICLE

is between two levels in Jannah is the likes of the heaven and the earth, and that the bliss of the highest stations are superior and more complete than the bliss of those other than them. So let not the murabit refrain from increasing in righteous deeds, accompanied with the greatest of deeds which the Prophet g informed of: “Ribat for a day and night is better than fasting a month and standing therein in prayer, and if he dies, his deeds which he used to do continue, he is granted his provision, and he is safeguarded from the two trials” (Reported by Muslim). So what an enormous grace it is for the murabit that is killed and thus rewarded for the deeds that he used to busy himself in his spare time! Therefore, it is upon you to recite the Quran, stand the night in prayer, and perform other than that from the various forms of worship, and to be attentive to seeking knowledge and understanding the religion, and to memorize the book of Allah e, for the spare time which you utilize between your guard shifts is something envied by many from amongst the righteous.

INDEED, THE HEART FINDS SOLACE IN THE QURAN

Rumiyah

13

14

ARTICLE

All praise is due to Allah, who loves for His slaves to call on Him saying, “And those who say, “Our Lord, grant us from among our wives and offspring comfort to our eyes and make us imams for the righteous” (Al-Furqan 74). May Allah’s blessings and peace be upon His Messenger, the Imam of the righteous – whom Allah made both an imam for the people that rules them with what Allah has revealed, and an imam for the people to follow with respect to their religion, and whose rightly-guided successors Allah then placed upon his methodology and path – and may His blessings and peace be upon his family, his companions, and those who follow them in goodness until the Day of Judgment. As for what follows: Imam Ahmad and al-Hakim, along with Ibn Hibban in his sahih, reported the hadith of Abu Umamah h, that Allah’s Messenger g said, “You will certainly undo the bonds of Islam one by one. Every time a bond is undone, the people will cling to the one that follows. The first to be undone will be hukm (ruling) and the last of them will be the prayer.” So the greater shar’i imamah is from among the bonds of Islam, and undoing the affair of ruling with what Allah has revealed is a deficiency that affects the Muslims in both their religious and worldly affairs, for how many branches of Islam and iman cannot be achieved except through this particular bond of Islam! And the task of ruling with what Allah has revealed can only be undertaken by the ruler and the scholars of the Shari’ah, who aid him and advise him. Allah g said, “Indeed, We sent down the Torah, in which was guidance and light. The prophets who submitted [to Allah] judged by it for the Jews, as did the rabbis and scholars by that with which they were entrusted of the Scripture of Allah, and they were witnesses thereto” (Al-Maidah 44). So Allah g clarified that it was the prophets whom He commissioned with the task of ruling with what He revealed, and they were the ones who would lead

Bani Israil, as the Prophet g said, “The prophets would lead Bani Israil, and every time a prophet passed away, another prophet would succeed him. And indeed, there is no prophet after me. There will be khulafa and they will be many.” They (i.e. the Sahabah) said, “What do you order us to do?” He said “Fulfill your bay’ah to the [one given bay’ah] first, and give them their right, for indeed Allah will ask them about that which He has given them guardianship over” (Reported by Muslim). So the khulafa take the role of the prophets in ruling the people with what Allah has revealed, and the pious scholars are their helpers in that regard. The Rightly-Guided Khilafah Inherits the Prophetic Methodology Indeed, from the most important of responsibilities of the Khilafah in this era is to renew the religion and establish it upon the prophetic methodology, as promised by our prophet g in his statement, “Prophethood will remain among you for as long as Allah wills for it to remain. Then, He will lift it when He wills to lift it. Then, there will be khilafah upon the prophetic methodology, and it will remain for as long as Allah wills for it to remain. Then, He will lift it when He wills to lift it. Then, there will be biting kingship, and it will remain for as long as Allah wills for it to remain. Then, He will lift it when He wills to lift it. Then, there will be oppressive kingship, and it will remain for as long as Allah wills for it to remain. Then, He will lift it when He wills to lift it. Then, there will be khilafah upon the prophetic methodology” (Reported by Ahmad). So the Khilafah that is sought is that which is upon the prophetic methodology, and the Khilafah upon the prophetic methodology is that which achieves the description of rushd (right guidance), which is the description given to the Khilafah of the leading group of the companions of Allah’s Messenger g. And a khilafah can only be described with rushd if – by Allah’s permission – the khalifah follows the Book of Allah and the guidance of our prophet, Muhammad g, in all affairs and in all circumstances. Rushd has various meanings in the Book of Allah g, and among its greatest meanings is the grace and guidance of Allah g for those of His slaves whom He loves: “And know that among you is the Messenger of Allah. If he were to obey you in much of the matter, you would be in difficulty, but Allah has endeared to you the faith and has made it pleasing in your hearts and has made hateful to you disbelief, defiance and disobedience.

Rumiyah

15

LIKE THE ROMAN AND PERSIAN STATES BEFORE, AMERICA WILL BE DEFEATED BY THE MUSLIMS, WITH ALLAH’S PERMISSION

Those are the [rightly] guided” (Al-Hujurat 7). So adhering to the pillars, attributes, and branches of iman, loving them and clinging to them, and distancing oneself from everything that opposes them – including kufr, immorality, and sin – is all from rushd. And the greatest caller to rushd is the Book of our Lord c, just as He g informed us through the statement of the jinn, “‘Indeed, we have heard an amazing Qur’an. It guides to rushd’” (Al-Jinn 1-2). He g also informed us that He gave rushd to His prophet and Khalil, Ibrahim, so he called the people to the tawhid of Allah, disputed with them and clarified to them their misguidance, and was patient in the face of their harm, their threats, and even their attempts to kill him by burning him alive. He sought refuge with Allah, and Allah saved him from the fire, making it cool and pleasant for him. Ibrahim declared his baraah (disavowal) of his father and his people due to their persistence upon kufr, and left them, making hijrah away from them: “And he said, ‘Indeed, I will go to [where I am ordered by] my Lord; He will guide me’” (As-Saffat 99). So the rightly-guided khilafah establishes all the laws of the religion, revives the sunan, kills the heresies, and wages jihad against the kuffar and the obstinate. It does not follow the whims of men. Rather, it responds to the commands of Allah, following that which He loves and avoiding that which He hates. Allah g said, “So let them 16

ARTICLE

respond to Me [by obedience] and believe in Me that they may be [rightly] guided” (Al-Baqarah 186). The Greater Imamah Strives to Manifest the Religion of Islam In addition to the establishment of the religion of Allah, the governing of the affairs of the Dunya in accordance with the religion, the protection of the religion, and the defense of the land of Islam, the Muslims, their sanctities, and their wealth all being from most important matters which the Khalifah of the Muslims undertakes, he is also tasked with striving to spread the authority of the religion across all of Allah’s earth. Allah g wishes for the Muslims to work to make the religion of Islam dominant and triumphant over all other religions, so that the word of Allah is supreme and the word of those who disbelieve is lowest. Allah wishes for His religion to ascend above all other religions in a manifest way. He g said, “It is He who has sent His Messenger with guidance and the religion of truth to manifest it over all religion, although they who associate others with Allah dislike it” (At-Tawbah 33). Allah’s making the religion of Islam manifest includes making it manifest over all other religions through proofs and evidences. So Allah made it

clear that His religion is the truth, and that everything aside from it is false and will perish. It also includes manifesting it by giving it victory over the followers of all other religions, until their authority ceases to exist and their structure collapses. Thus, with the religion of Islam and its first mujahid followers, Allah eliminated the two largest states – the Persian and Roman states – that were present when the light of prophethood glowed, let alone the various other kingdoms of the kuffar. In other words, the religion of Allah became manifest and triumphant over the kuffar when a state was established for the Muslims whose foundations were laid down and fixed firmly by Allah’s Messenger g and then the rightly-guided khulafa after him. And likewise, the Khalifah of the Muslims and his soldiers undertake this matter today, with the support of Allah g, so the achievement of victory and honor for the Muslims cannot be imagined without the establishment of the Islamic State, which has revived the rightly-guided Khilafah. The Earth Belongs to Allah and He Causes His Righteous Slaves to Inherit It From among the responsibilities of the one who has been given authority over the affairs of the Muslims (the Khalifah, may Allah honor him) is to spread the authority of the Islamic State across the entire land, for the land is Allah’s land, and a kafir has no right to it. Allah g said, “And We have already written in the book [of Psalms] after the [previous] mention that the land is inherited by My righteous servants” (Al-Anbiya 105). The mufassirin – including Ibn ‘Abbas k – explained that “the land” means Jannah. Ibn ‘Abbas also said, “He g informed in the Tawrah, the Zabur, and [had] in His knowledge prior to creating the heavens and the earth that He would cause the Ummah of Muhammad g to inherit the land, and would enter them into Jannah, and they are the righteous.” These are two correct statements which do not contradict one another, and the inheritance of the land does not occur except through jihad for the cause of Allah, which is the peak of the hump of Islam, for the kuffar do not leave their kufr and their diverting the people away from the religion of Islam except due to fighting, which the allies of Ar-Rahman undertake against the allies of the Shaytan. Allah g said, “And fight them until there is no fitnah and [until] the religion, all of it, is for Allah” (Al-Anfal 39). He g also said, “And what is [the matter] with you that you fight not for the cause of Allah and [for] the oppressed among men, women, and children who say, ‘Our Lord, take us

out of this city of oppressive people and appoint for us from Yourself a protector and appoint for us from Yourself a helper?’ Those who believe fight in the cause of Allah, and those who disbelieve fight in the cause of Taghut. So fight against the allies of Satan. Indeed, the plot of Satan has ever been weak” (An-Nisa 75-76). So if the Islamic State and its soldiers do not undertake the obligation of fighting for the cause of Allah and rescuing the weak among the believers from the claws of kufr and its people, then who would?! Indeed, it is a weighty matter that the Khilafah undertakes – its leaders and soldiers alike – and indeed we are certain that Allah will soon grant it victory, for Allah c has sworn to support those who support His religion: “And Allah will surely support those who support Him. Indeed, Allah is truly Strong and and Mighty” (Al-Hajj 40). Allah emphasized His promise of support by swearing an oath using multiple Arabic linguistic mechanisms, and placed emphasis on two of His great names – and all of His names are great – “Qawiyy” (Strong) and “‘Aziz” (Mighty). So His strength is not equaled by any other strength, for He is the Creator of the creation, and He is the one who gave them what He willed of the means of strength, and He is the Strong while His creation are the weak, and He is the Self-Sufficient while His creation are the ones in need of Him, and He is the Mighty who cannot be overcome, the one who made honor for the believers among His slaves, and the one who promised to suffice them and grant them victory. He g said, “Is not Allah sufficient for His slaves?” (Az-Zumar 36), with the word “slave” taking the plural form of “slaves” in the recitations of Hamzah, Kisai, Khalaf (from among the ten recitations), and Abu Ja’far. The Evidence for the Obligation of Establishing the Greater Imamah Firstly: The Evidence from the Quran

Rumiyah

17

THE ISLAMIC STATE OBEYED ALLAH BY APPOINTING A KHALIFAH FOR THE UMMAH

Allah g said, “O you who have believed, obey Allah and obey the Messenger and those in authority among you” (An-Nisa 59). At-Tabari reported that Abu Hurayrah h said, “‘Ulul-Amr (those in authority)’ are the leaders.” At-Tabari then said, “The most correct of statements in that regard is the statement of those who said, ‘They are the leaders concerning that which entails obedience to Allah and which contains benefit for the Muslims.’” Ibn Kathir said, “What is apparent – and Allah knows best – is that the ayah is general in referring to everyone with authority, including the leaders and the scholars.” The evidence in this ayah is that Allah g made it obligatory upon the Muslims to obey those in authority among them – and they are the leaders – and the command to obey them is evidence that it is obligatory to appoint a leader, because Allah g does not command us to obey one who does not exist and whose presence the people weep for. So the command to obey him necessitates the command to bring him about, 18

ARTICLE

and as such, it indicates that appointing an imam for the Muslims is obligatory on them. Also from among the evidences is the statement of Allah g addressed to the Messenger g, “So judge between them by what Allah has revealed and do not follow their inclinations away from what has come to you of the truth” (Al-Maidah 48), as well as His g statement in the ayah that follows it, “And judge, [O Muhammad], between them by what Allah has revealed and do not follow their inclinations and beware of them, lest they tempt you away from some of what Allah has revealed to you” (Al-Maidah 49). This command is from Allah g to His Messenger g, to judge between the Muslims by what Allah has revealed – meaning His Shari’ah – and an address to the Messenger g is an address to his ummah as long as there is no evidence that it is specific to him, as is the case here. As such, this is an address to all the Muslims to establish the matter of ruling by what Allah has revealed until the Day of Judgment, and establishing rule and authority cannot be done except by establishing imamah, because that is from the jobs of imamah and it cannot be established in full except by way of imamah. Therefore, all of the ayat commanding us to rule by what Allah has revealed are evidence of the obligation of appointing an imam who would undertake that task. Also from among the evidences is the statement of Allah f, “We have already sent Our messengers with clear evidences and sent down with them the Scripture and the balance that the people may maintain [their affairs] in justice. And We sent down iron, wherein is great military might and benefits for the people, and so that Allah may make evident those who support Him and His messengers unseen. Indeed, Allah is Powerful and Exalted in Might” (Al-Hadid 25). The task of the messengers p is to establish justice among the people in accordance with what has been revealed in the Book, and to support that with strength, and this cannot be achieved by the followers of the messengers except by appointing an imam who establishes justice among them and organizes their armies, which bring victory to Allah’s religion. Imam Ibn Taymiyyah r said, “And for this reason, the Prophet g ordered his ummah to appoint leaders over themselves and

ordered the leaders to render trusts to whom they are due, and when they judge between the people that they judge with justice. And he commanded them to obey their leaders in that which entails obedience to Allah g” (Majmu’ al-Fatawa). Also from the evidences of the Quran are the ayat of hudud and qisas (retribution), and of collecting the zakah, and other such rulings which, in origin, are the job of the imam and his deputies. So all the ayat that were revealed with the legislation of rulings connected to imamah and its affairs indicate that establishing the shar’i imamah and establishing the Islamic ABU MUHAMMAD AL-JAWLANI BROKE HIS BAY’AH AND THEN FELL INTO RIDDAH State are from among the essentials and necessities of the Islamic Shari’ah. to my sunnah and the sunnah of the Secondly: The Evidences from the Sunnah rightly-guided khulafa. Hold onto it and a. The Evidences in the Sunnah from the bite it with your wisdom teeth, and beware Statements of the Prophet g: of newly introduced matters, for indeed, Many ahadith have come from the Prophet every heresy is misguidance” (Reported by g that indicate the obligation of appointing an Abu Dawud and at-Tirmidhi). imam, including the following: It has been reported in mutawatir form that 1. ‘Abdullah Ibn ‘Umar k narrated that the Sahabah j gave bay’ah to Abu Bakr h as Allah’s Messenger g said, “Whoever the Khalifah after the Prophet g passed on to arremoves his hand from obedience will meet rafiq al-a’la (the highest companionship). Then, Allah on the Day of Judgment and will Abu Bakr appointed ‘Umar k to succeed him. have no argument, and whoever dies with Then, ‘Umar placed the matter of his successor having bay’ah, dies a death of Jahiliyyah” to be decided by and chosen from among six (Sahih Muslim), meaning obedience to the people who were the best of the Sahabah and they imam and bay’ah to him. And this is clear chose from among themselves ‘Uthman – may in indicating the obligation of appointing Allah be pleased with them all. Then, following an imam and listening to and obeying him, his shahadah, they gave bay’ah to ‘Ali h as the because if bay’ah is an obligation on the Khalifah. This was their sunnah j concerning Muslim and bay’ah is only for the imam, establishing the Khilafah and not being negligent then appointing an imam is obligatory, of doing so. So it became obligatory to follow and it is likewise obligatory to persist in their example in that regard, as ordered by the his obedience and to not revolt against him Prophet g or remove one’s hand from his obedience. And likewise is the case with the ahadith 2. The famous hadith in the sunan from indicating the obligation of obeying the rulers ‘Irbad Ibn Sariyah, who narrated that the concerning that which does not entail sin, as well Prophet g said, “Indeed, those of you who as the ahadith of bay’ah and the order to fulfill live long will see much differing, so adhere one’s bay’ah to the first imam to whom bay’ah

Rumiyah

19

is given, and the prohibition of revolting against the imams of the Muslims, and the incitement to strike the neck of the one who comes forth to dispute the authority of the true imam. All of these ahadith necessitate the presence of the Muslim imam, and therefore indicate the obligation of appointing him. Rather, there is no goodness in the life of the Muslims except when they have a shar’i imam. b. The Evidences in the Sunnah from the actions of the Prophet g: Ever since Allah sent His Prophet g and he was believed in by those whom Allah knew to have within them much good, his noble companions carried out his orders and obeyed him, and not just in matters of worship. Rather, he was their reference when it came to organizing the affairs of da’wah, dealing with the kuffar, and dealing with any new issues that came up, such as the hijrah to Habashah and then to Madinah. And Makkah not being a land of tamkin (consolidation) did not mean that the Muslims should live without any leadership that manages that which it can of their affairs, for the Prophet g was for the Muslims an imam, a teacher, a father, and a merciful companion. When Allah g prepared for His Prophet g those who would support his religion from among the people of Madinah and who would defend ONLY THE TRUE BELIEVERS COME TO GIVE THEIR BAY’AH TO THE IMAM

20

ARTICLE

him as they defend their wives and children, and they gave bay’ah to him pledging to listen and obey both in times of delight and dislike, and had force of strength in their land, he made hijrah to them, and the building of the land of Islam was completed by the Prophet Imam g and his righteous companions. In addition to the evidences from the Book and the Sunnah, the consensus of the Sahabah j on appointing an imam, the concern they demonstrated for that, the priority they gave it over the obligation of burying the Prophet g following his death, and their persistence on this ijma’ by appointing one imam after another all act as evidence of this obligation on the Muslims. And the shar’i obligation of imamah is from among the issues most widely agreed upon by the scholars of Ahlus-Sunnah through the ages, and none opposed this except the people of heresy and deviation, and their opposition is not given any consideration. And all praise is due to Allah, the Lord of the creation.

Rumiyah

21

22

ARTICLE

O mujahidin! The munafiqin and those who block the way to Allah will say to you, “Do you think that anything of what you want will become reality? Do you think that the Islamic khilafah or even the Islamic state will be established? It is impossible to happen, and it is a matter closer to imagination than to reality.” So when they say this, remember the statement of Allah g, “[Remember] when the hypocrites and those in whose hearts was disease said, ‘Their religion has deluded those [Muslims].’ But whoever relies upon Allah – then indeed, Allah is Exalted in Might and Wise” (Al-Anfal 49). And say to them, “Indeed, Allah will conquer Rome for the Muslims, as per the promise of the Messenger of Allah g in the authentic narration, just as Qustantiniyyah was conquered before.” Tell them: Indeed we anticipate from Allah’s support that which is farther than that…Indeed, we anticipate from Allah that He will conquer the White House, the Kremlin, and London…And with us is the promise of Allah: “Allah has promised those who have believed among you and done righteous deeds that He will surely grant them succession [to authority] upon the earth just as He granted it to those before them” (An-Nur 55). As for when this will be, then this is not our concern and Allah did not make us responsible for it. Instead, He only made us responsible for working for the religion, and for the defense of the Shari’ah, and to do this according to one’s ability and to strive to one’s utmost. As for the results, they pertain to Allah c. So upon you is to plant the seed, not to pluck the fruit And Allah is the best Helper of those who proceed forth When Imam Ahmad r was afflicted with the fitnah of the creation of the Quran and when this fitnah appeared with the strength of the ruler, the head of this heresy, Ahmad Ibn Abi Dawud, came to Imam Ahmad, gloating, “Have you not seen how falsehood has triumphed over the truth, O Ahmad?” So Imam Ahmad r said, “Indeed, falsehood has not triumphed over the truth…Indeed, the triumph of falsehood over the truth is when the hearts of the people wander from the truth to falsehood. And our hearts after yet firm upon the truth.” Say to these as Ya’qub n said, “‘Indeed, I find the smell of Yusuf [and would say that he was alive] if you did not think me weakened in mind.’” (Yusuf 94) So despite these tribulations and hardships, we find the wind of relief, victory, and consolidation…Although you might argue, and many people would say to you, “Indeed,

you are in your old shadows.” The munafiqin said to the Sahabah after the battle of Uhud, “Return to the religion of your fathers.” And these words, the munafiqin say them to the people of iman in every era when the mujahidin for the cause of Allah are struck by a calamity, or face killing, wounding, imprisonment, and torture. If they say that to you, tell them, “Indeed, Allah defends those who have believed” (Al-Hajj 38). “And Allah will surely support those who support Him” (Al-Hajj 40). And the munafiqin will say to you about the companions of ar-Raji’ with whom the mushrikin acted treacherously, “Woe to these afflicted ones who died like this. They neither stayed with their families, nor did they deliver the message of their companion.” And these words will be said to you these days every time some of the brothers are killed…Neither did they sit behind and stay safe, nor were they able to remove the evils and destructions. So, when you hear this, tell them what the truthful Khadijah said, “Glad tidings! For by Allah, Allah will never humiliate you!” So we say to every mujahid for the sake of Allah: Nay! Allah will never humiliate you, for you maintain the ties of kinship, defend the Shari’ah, and wage jihad for the sake of Allah against the disbelievers from among the Jews, Crusaders, and murtaddin. The historian, Muhammad al-Bassam, said in his book ad-Durar wal-Mafakhir fi Akhbar al-‘Arab alAwakh about the scholars of the Najdi da’wah in their fight against the King of Misr (Egypt), “And no, by Allah, the ruler of Misr did not conquer them due to any weakness on their part or due to cowardice, but because of treachery from the Arabs or with the approval of the residents of the lands.” O mujahidin! You have sold yourselves to Allah c and there is nothing in front of you except for one choice, which is to hand over the purchase to the buyer: “Indeed, Allah has purchased from the believers their lives and their properties [in exchange] for that they will have Paradise. They fight in the cause of Allah, so they kill and are killed. [It is] a true promise [binding] upon Him in the Torah and the Gospel and the Qur’an. And who is truer to his covenant than Allah? So rejoice in your transaction which you have contracted. And it is that which is the great attainment” (At-Tawbah 111). And when the buyer has received the purchase, he may then do with it what he wants. If he wants, he puts him in a castle or in a prison or dresses him with the best of clothes or makes him naked such that

Rumiyah

23

THE MUJAHIDIN FIGHT IN THE CAUSE OF ALLAH, SO THEY KILL AND ARE KILLED.

only his private area is covered or he makes him rich or he makes him destitute or he hangs him on the gallows or lets the enemy overpower him to kill him and mutilate him. The author of Dhilal r says while commenting on the events of the Companions of the Trench (Ashab al-Ukhdud), “This paradigm in which the believers do not escape and in which the disbelievers are not seized is necessary. This is so that it becomes fixed in the perception of the believers’ – the companions of the call of Allah – that they might be called to an end like this end on their path to Allah, and that they have no decision in this matter, and their affair and the affair of the ‘aqidah is up to Allah. It is upon them to perform their duty, and then they go. And their duty is to choose Allah, and to favor the ‘aqidah over life, and to overcome tribulations with iman and to be truthful to Allah in deed and intention. Then, Allah will work, utilizing them and their enemies, just as He does with His call and His religion as He wishes, and will bring them to one of the ends which are known in the history of iman or to something else from that which Allah knows and deems appropriate.” And they are indeed hired workers before Allah… Is it appropriate for one who sells a sheep to become angry with the buyer if he slaughters it, or for his heart to change because of that?! Have you not heard what happened to the lion of Allah and the lion of His Messenger (Hamzah)? He was disemboweled, his liver was extracted, and he was mutilated. And [have you not heard] that which occurred to the best of the creation g on the day of 24

ARTICLE

Uhud? Consider the prophets and messengers, who are best of the creation: Ibrahim n was cast into a fire, Zakariyya was sawn apart, Yahya was slaughtered, Ayyub remained in tribulations for years, Yunus was caught in the belly of the whale, and Yusuf was sold for a cheap price and lingered in prison for several years – all this and they remained pleased with their Lord and Protector, Al-Haqq. Some of the Salaf would say, “It is more beloved to me that my body be torn apart with scissors than for me to say about something that Allah decreed, ‘If only it didn’t happen!’” Therefore, O my brothers, be from those whose planning does not compete with the planning of their Lord, and whose choices do not resist the choices of Allah g, for they have never interfered in Allah’s plan for His kingdom by saying, “If this would have been, then this would have happened,” nor by saying, “it may be” or “perhaps” or “if only.” For the choice of Allah for His believing slave is the greatest choice, and it is better, no matter how hard and difficult its appearance may be, and regardless of how much wealth or position or power or family may be lost, or even the loss of the world altogether. And remember the story of the Battle of Badr and ponder over it well: Some of the companions j at the time wanted to capture the caravan, but Allah g chose for them to march forth for battle, and the difference between the two affairs is great. What was in the caravan? Nothing but food, which is eaten and then goes to the toilet, and dress that is worn and then thrown away, and fleeting worldly matters. As for marching forth, through it came the criterion

by which Allah distinguished between truth and falsehood, and with it came the defeat of shirk and its downfall, and the rise of tawhid and its manifestation. And with it came the killing of the leaders of the mushrikin, who stood like a rock in front of Islam. And it is enough that Allah said to the participants in the Battle of Badr, “Do what you want, for I have forgiven you.” O mujahidin! At the time of tribulation those retreating increase in number, so do not grieve because of that, for Muslim reported in his sahih from Anas h that Quraysh made peace with the Messenger of Allah g and stipulated, “that whoever of you comes [to us] we will not return him to you, and whoever from us comes to you will be returned by you to us.” So the companions said, “Do we write this?” He said, “Yes.” As for the one who goes from us to them, “may Allah distance him from us,” and as for the one who comes to us from them, Allah will grant him relief and a way out. So do not be sad about the one whom Allah has distanced. And how excellent is what Ibnul-Qayyim r said: “Upon you is to pursue the way of truth and to not feel alone due to the scarcity of travelers [on this path]. And every time you feel alone, look to your previous companions and strive to join them. And pay no heed to those other than them, for they will not suffice you anything. And if they call out to you on your way do not look at them, for if you turn to them they would take you and obstruct you.” So be careful of letting your hearts listen to the doubts that are put forth by the highwaymen and defeatists in order to prevent you from the way of jihad. For the affair is purely success from Allah g, for indeed Allah did not pardon those ones, so He abandoned them, despite what they carry in their chests and minds of abundant books and texts. So the matter isn’t about the abundance of knowledge, but about fear of Allah, which results in the criterion of iman: “O you who have believed, if you fear Allah, He will grant you a criterion and will remove from you your misdeeds and forgive you. And Allah is the possessor of great bounty” (Al-Anfal 29). May Allah be merciful with Shaykhul-Islam, who said, “And the Ummah has taken all that there is of the sciences, so if Allah illuminates a person’s heart, He guides him with what reaches him of that, and if He makes a person blind, the abundance of books

does not increase him in anything but confusion and misguidance.” O Allah, grant the muwahhidin consolidation in the land! O Allah, grant the mujahidin consolidation in the land! O Allah, mobilize their armies, dispatch their detachments, and make their intentions pure! O Allah, protect them with Your protection! O Allah, protect them with Your protection! O Allah, protect them with Your protection! O Allah, protect them with Your Eye which does not sleep, whereas the creation sleeps! O Allah, make easy for them all that is good! O Allah, if anyone wants good for them, grant him success in all that is good, and if anyone wants evil for them, seize him with the seizing of one who is mighty and capable! O Allah, protect them, and protect their honor! O Allah, protect them, and protect their honor! O Allah, protect them, and protect their honor! O Allah, they are indeed destitute, so grant them honor through Your glory, O Lord of the creation! O Allah, they are poor, so make them rich from Your bounty, O Lord of the worlds! O Allah, revive the Ummah of Muhammad! O Allah, revive the Ummah of Muhammad! O Allah, revive the Ummah of Muhammad! O Allah, give victory to the Ummah of Muhammad! O Lord of the creation! O our Lord, O our Lord! O our Lord, support us against the oppressive people! O our Lord, support us against the disbelievers! O Allah, take from our blood until You are pleased! O Allah, take from our blood until You are pleased! O Allah, take from our blood until You are pleased! O Allah, the bellies of the beasts of prey and the crops of the birds! O Allah, the bellies of the beasts of prey and the crops of the birds! O Allah, the bellies of the beasts of prey and the crops of the birds!1 And all praise is due to Allah, the Lord of the creation.

1  Referring to what was reported by al-Bayhaqi that the Prophet g said, after seeing his uncle Hamzah h mutilated following the Battle of Uhud, “If not for the women’s grief, I would have left him so that he would be resurrected from the bellies of the beasts of prey and the crops of the birds.”

Rumiyah

25

N

ifaq (hypocrisy): It is an incurable internal disease, in which a man may be filled with it while he is oblivious, for it is a matter hidden from the people, and frequently it can lead to a person thinking he is a doing right while in fact he is spreading corruption. It is of two types: Major and minor. As for major nifaq, its recompense is to abide eternally in the lowest part of Hell. It is to outwardly display to the Muslims iman in Allah, His Books, His Messengers, and the Day of Judgment…But in reality one is devoid from all of that and disbelieves in it – not believing that Allah spoke words which were revealed to man, appointing 26

ARTICLE

him a messenger unto mankind, guiding them by His permission and warning them of His might and punishment. Allah g surely did expose the munafiqin, and exposed their secrets in the Quran and displayed to His slaves their affairs that they may be on guard against nifaq and its people. The three categories of people were mentioned in the beginning of Surat Al-Baqarah: The believers, the kuffar, and the munafiqin, and so He mentioned about the believers four verses, and about the kuffar two verses, and about the munafiqin thirteen verses due to their large numbers and the generality of their trial, and the severity of their fitnah upon Islam

and its adherents. Indeed, their affliction upon Islam is severe, due to their claims of affiliation, allegiance, and bringing victory to it, while in reality they are its enemies. Those who are ignorant think that what they are upon is sound knowledge and correctness, but it is the greatest extent of ignorance and corruption. By Allah, how many strongholds of Islam have they destroyed?! And how many of its bastions have they uprooted the foundations thereof and ruined?! And how many of its symbols have they erased?! And how many of its raised flags have they left and abandoned?! And how often have they struck at its roots with the pickaxes of doubt in order to uproot it?! And how much have they filled the springheads of its drinking places in order to bury them and cut them off?! And thus Islam and its people continue to be afflicted and tried by them, and it continues to be hammered by their suspicions – assault after assault – as they claim all the while to be righteous reformers…“Unquestionably, it is they who are the corrupters, but they perceive [it] not” (Al-Baqarah 12)…“They want to extinguish the light of Allah with their mouths, but Allah will perfect His light, although the disbelievers dislike it” (As-Saff 8). They agreed to abandon the revelation, and are united in their abandonment of seeking guidance through it…“But the people divided their religion among them into sects – each faction, in what it has, rejoicing” (AlMuminun 53)…“Inspiring to one another decorative speech in delusion” (Al-An’am 112)…and because of that, “they have taken this Quran as [a thing] abandoned” (Al-Furqan 30). The attributes of iman are not found in their hearts, so they do not recognize them, and its institutions with them have been erased, so they do not maintain them, and its sun has been eclipsed by the gathering of the darkness of their opinions and ideas, so they cannot see it. They do not accept the guidance of Allah which He sent with His Messenger, nor do they give it any importance, nor do they see any problem in abandoning it for the sake of their own opinions and ideas. They have stripped the revealed text from its real status and they separated it from its significance and certain definitiveness, and thus they launched against it a barrage of false doubts, with which they continue to carry out ambush after ambush. It came upon them the way that a guest descends on stingy hosts, and so they received him in a way other than how they should have with acceptance and generosity. They received them from a distance, repelling them away. And they said,

“You cannot pass us,” and if that was inevitable, then these texts would only pass with difficulty. In order to repel these texts, they prepared a variety of rules principles, and when these texts came upon them, they said, “What have we to do with linguistic phenoma that do not bring us any conviction.” Their general masses said, “Sufficient for us is what we found those that proceeded us upon from among the late comers, for they are more knowledgeable than those predecessors and more solid in their methods of establishing the proofs and evidences. They are those who were overcome by simplicity and the soundness of the heart, while not making time for laying out the foundations of examination. Rather, they dedicated their effort into doing that which was ordered and leaving that which was prohibited. Thus, the way of the late comers is more sound in knowledge and more precise, while the way of the predecessors was more ignorant, yet safer.” Thus, they made the status of the revealed text of the Quran and the Sunnah like that of the Khalifah in these times – his name minted on coins and exalted on the pulpits during the khutbah, while the judgment of others is that which is enforced and his judgment is neither heard nor accepted. They cloak themselves in the gown of iman, while their hearts are deviated and lost, filled with malice and disbelief. Their external is like that of the Ansar (supporters) while their internal is aligned to disbelief. Their tongues are the tongues of the Muslims, while their hearts are the hearts of those who transgress against them, and they say, “‘We believe in Allah and the Last Day,’ but they are not believers” (Al-Baqarah 8). Their capital is deception and conspiring, and their merchandise is lies and betrayal. Their intellects are driven by worldly benefits – both the believers and disbelievers are pleased with them – while they are secure from them both. “They [think to] deceive Allah and those who believe, but they deceive not except themselves and perceive [it] not” (Al-Baqarah 9). The diseases of doubts and desires have consumed their hearts and thus destroyed them, and evil intentions have overcome their ambitions and thus corrupted them. Consequently, their corruption has thrown them into destruction, and the doctors are unable to cure them. “In their hearts is disease, so Allah has increased their disease; and for them is a painful punishment because they [habitually] used to lie” (Al-Baqarah 10). Whosever falls victim to the claws of his own doubts will have his iman torn to pieces, and whosoever

Rumiyah

27

attaches his heart to the evil of his tribulations, it will cast him into the burning fire of torment, and whosoever gives ear to his own deceptive doubts will find it standing between his heart and belief. Their corruption on the earth is indeed immense, but most people are heedless to it. “And when it is said to them, ‘Do not cause corruption on the earth,’ they say, ‘We are but reformers.’ Unquestionably, it is they who are the corrupters, but they perceive [it] not” (Al-Baqarah 11-12). Those from them who follow the Quran and Sunnah do so only for show, like a donkey carrying volumes of books. They disregard and reject it, while considering its followers to be fools. “And when it is said to them, ‘Believe as the people have believed,’ they say, ‘Should we believe as the foolish have believed?’ Unquestionably, it is they who are the foolish, but they know [it] not” (Al-Baqarah 13). Each one of them has two faces: One face with which he greets the believers, and another face with which he returns to his disbelieving brothers. Likewise, he has two tongues: One based on which the believers receive him, and another with which he gives vent to his hidden secret. “And when they meet those who believe, they say, ‘We believe’; but when they are alone with their shayatin, they say, ‘Indeed, we are with you; we were only mockers’” (Al-Baqarah 14). They have rejected the Quran and the Sunnah, mocking its followers and looking down on them. They refuse to submit to the judgment of the Quran and Sunnah due to their excitement over what they possess of knowledge, whose increase won’t bring them anything but arrogance and pride, and thus you will find them always mocking those who hold to the evident revealed text. However, “Allah mocks them and prolongs them in their transgression [while] they wander blindly” (AlBaqarah 15). They pursue their trade in oceans of darkness, riding the vessels of doubts, as suspicions flow by them in illusionary waves. Strong winds disturb and play with their boats, casting them into destruction. “Those are the ones who have purchased error [in exchange] for guidance, so their transaction has brought no profit, nor were they guided” (Al-Baqarah 16). The fire of iman is illuminated for them and so they perceive in its light guidance and misguidance. Then, that fire is extinguished and what remains for them is the burning amber of the red hot ashes, and with they are punished and in its darkness they do wander blindly. “Their example is that of one who kindled a 28

ARTICLE

fire, but when it illuminated what was around him, Allah took away their light and left them in darkness [so] they could not see” (Al-Baqarah 17). The hearing of their hearts is overburdened with deafness and therefore cannot hear the caller of iman, and the eyes with which they see are covered with a veil and therefore cannot see the realities of the Quran, and their tongues are mute from the truth and therefore are unable to speak it. “Deaf, dumb and blind – so they will not return [to the right path]” (Al-Baqarah 18). The rain of revelation pours down upon them, containing life for the hearts and souls, but all they hear from it is its thunderous threats and promises, and the decrees that are assigned upon them night and day. And so they thrust their fingers into their ears, and cover themselves with their garments, seeking earnestly to flee, retracing their footprints in an attempt to escape. However, they are called out in public, and their reality is exposed before the people of clear sightedness, while two parables are struck for them, each parable in accordance with the situation of one of the two parties: Those who debate and those who blindly follow. “Or [it is] like a rainstorm from the sky within which is darkness, thunder and lightning. They put their fingers in their ears against the thunderclaps in dread of death. But Allah is encompassing of the disbelievers” (AlBaqarah 19). Their foresightedness was too weak to tolerate what was contained within the rain of the lightning of illumination and the brightness of its meanings. Their ears were unable to bear the thunder of its promises, orders, and prohibitions, and so at that they halted in confusion, with the one with hearing unable to benefit from his hearing, and the one with sight unable to find his way using his sight. “The lightning almost snatches away their sight. Every time it lights [the way] for them, they walk therein; but when darkness comes over them, they stand [still]. And if Allah had willed, He could have taken away their hearing and their sight. Indeed, Allah is over all things competent” (Al-Baqarah 20). They possess characteristics that are known through the Quran and Sunnah, clear for those who reflect and are endowed with foresightedness and iman. By Allah, tey are people given to insincerity, and that is the most evil station where man can be positioned. Laziness has caused them to become careless in fulfilling the orders of the All-Merciful, thus making sincerity something heavy upon them. “Indeed, the munafiqin [think to] deceive Allah, but He is deceiving them. And when they stand for prayer, they stand lazily, showing [themselves

THE HYPOCRITES ARE EXPOSED AS THEY RUSH TO SEEK HONOR THROUGH THE KUFFAR

to] the people and not remembering Allah except a little” (An-Nisa 142). They are like a lost sheep between two flocks, going from one flock to another while not settling among either one of them. They are standing between two parties, analyzing which one of them is stronger and more honorable. “Wavering between them, [belonging] neither to the believers nor to the disbelievers. And whoever Allah leaves astray – never will you find for him a way” (An-Nisa 143). They sit in wait and watch what will be the fate of the people of the Quran and Sunnah, and if it were the case that they are granted victory from Allah, they say, “Were we not with you?” And they would swear by Allah their strongest oaths. And if were the case that the enemies of the Quran and Sunnah were victorious the would say, “Don’t you realize that the bond of brotherhood between us is strong, and the kinship between us close?” Whosoever wishes to know who they are then let him learn of their characteristics from the words of the Lord of the creation, and one would then not require after that any more evidence: “Those who wait [and watch] you. Then if you gain a victory from Allah, they say, “Were we not with you?” But if the disbelievers have a success, they say [to them], “Did we not gain the advantage over you, but we protected you from the believers?” Allah will judge between [all of] you

on the Day of Resurrection, and never will Allah give the disbelievers over the believers a way [to overcome them]” (An-Nisa 141). The listener is amazed by the mildness and sweetness of their sayings, while calling Allah to bear witness as to what his heart contains of lies and dishonesty. You will see him negligent upon the truth, and attentive to falsehood, so take heed of their characteristics from the words of the Holy, the Bestower of peace: “And of the people is he whose speech pleases you in worldly life, and he calls Allah to witness as to what is in his heart, yet he is the fiercest of opponents” (Al-Baqarah 204). What they enjoin upon their followers entails the corruption of the land and the people. What they prohibit is that which entails what is in their interests in this world and in the Hereafter. You would find one of them standing among the people of iman, praying, making dhikr, and striving in a state of zuhd. “And when he goes away, he strives throughout the land to cause corruption therein and destroy crops and animals. And Allah does not like corruption” (Al-Baqarah 205). They are all alike, enjoining the evil after having themselves committed it, and forbidding the good after having themselves abandoned it. They are miserly in giving their wealth in Allah’s cause and in ways which please Him. How many a time has Allah reminded of His blessings, but yet they turn away from His reminder and disregard it? And with how many of them has He exposed their reality to his believing slaves so that they may stay away from them? So listen carefully, O believer: “The hypocrite men and hypocrite women are of one another. They enjoin what is wrong and forbid what is right and close their hands. They have forgotten Allah, so He has forgotten them [accordingly]. Indeed, the hypocrites – it is they who are the defiantly disobedient” (At-Tawbah 67).

Rumiyah

29

M

y hijrah to the Islamic State was a journey not unlike that undertaken by many others who sought to leave the lands of kufr and reside in the lands of tawhid. I was forced to disavow my strength and ability, and to place my trust in Allah and rely on Him alone in order to find a way out from the dangers and difficulties I faced along the way. It was a means of purification that would strengthen me and prepare me to remain patient and steadfast in the face of the hardships we face today as the entire world gathers against the Khilafah in an endeavor to extinguish the light of Allah g.

30

SISTERS

THE MURTADD THUGS OF “LIWA AT-TAWHID”

The News of My Previous Husband’s Shahadah My previous husband – may Allah accept him – had been fighting in Sham with the mujahidin of the Islamic State while I remained in Australia with our children awaiting his signal to join him. Six months had passed and it was “December 2013” when he told me, “I am confirming to you my allegiance to the Islamic State of Iraq and Sham. I have given bay’ah to its amir Abu Bakr al-Baghdadi al-Husayni al-Qurashi. We are anticipating betrayal from the other factions and we’re speculating a propaganda war. Jabhat an-Nusrah aren’t what we thought them to be. Dawlah are the true mujahidin. They are not fighting for democracy or nationalism, they are fighting to implement Shari’ah! The brothers are not perfect and we have our issues but they are the only ones with correct ‘aqidah and who are following the correct manhaj, and wallahi, the announcement of the Khilafah is close and over my dead body it will not come from anyone else but them! Always have sincerity in your quest for the truth and Allah g will not forsake you. Have tawakkul in Him.” Shortly afterwards, I would learn that on “January 4th” my previous husband had joined a group of mujahidin in the town of Huraytan in Halab Wilayah and they set out to assist their brothers who had been ambushed by the Sahwat. However, on route they too were ambushed by the thugs of ‘Liwa at-Tawhid’. The mujahidin were drawn into a battle and within half an hour my previous husband had been fatally struck by a bullet in the jaw. The brothers swiftly sheltered him away from the enemy’s line of fire and

a few minutes later he had proclaimed his shahadah and returned to his Lord, inshaallah in the heart of a green bird with a lantern hanging from the throne of Allah g. The news was bittersweet. I was so happy for my previous husband – may Allah accept him – as Allah g had not denied him his desire to attain shahadah – we consider him so and Allah is his judge – but I was anxious because I now had to make hijrah with my children, alone. The Murtaddin Are Exposed and the Mujahidin Remain True It was not long before Allah g exposed the Sahwat. They were allying with the kuffar and tawaghit, receiving funds and various other forms of assistance. They did not implement the Shari’ah in any of the places where they had tamkin (consolidation), nor did they bring peace and security to the Muslims. Rather, tyranny and oppression remained widespread. Meanwhile, the Islamic State had liberated Raqqah and numerous other cities throughout Sham and implemented the Shari’ah in all their strongholds. However, this did not deter the claimants to Islam and jihad from defaming and belittling the mujahidin, condemning their actions in order to appease the kuffar, and accusing the Islamic State of hijacking Islam when in reality it was those social media-obsessed entertainers we call “scholars” who have hijacked and distorted our pure religion by encouraging voting in kufri elections, embracing peaceful co-existence with the kuffar, accepting the rule of the tawaghit, and by other than

Rumiyah

31

that of misguided affairs. As for the Islamic State, their intentions remained clear with their conquests in Sham. Their ambition was to pave the way towards reestablishing the Khilafah. They were the true mujahidin and I wanted for my children and myself to be a part of this noble campaign. I wanted my children to be nurtured under the shade of the Khilafah, where they would be taught the correct ‘aqidah in an environment void of kufr, shirk, and open immorality and glorification of sins. I wanted them to grow up with jihad being our reality, not just pages read in the books of seerah and tafsir, all so we could succeed in the Dunya and return to Allah as shuhada, not fasiqin. I could no longer tolerate living in Australia, and the guidance of our “scholars” was insufferable. Their solution for saving the weak and oppressed did not go beyond having us donate $30 a month to a charity, and this is the limit set down by lazy cowards, not true men! When the Ummah became humiliated, subdued, and defeated due to our abandonment of jihad and the absence of khilafah, jihad became our only path to attaining victory, strength, consolidation in the land, and success in the Hereafter. But would the callers to misguidance ever admit this and declare it openly?! The First Steps on the Path of Hijrah Following my previous husband’s shahadah I began making preparations for my hijrah to Sham. I was to depart soon after my ‘iddah had ended, but I was worried because I was living with my parents and I didn’t know how to leave without them noticing. One night during qiyam al-layl, I made du’a, saying, “O Allah! Whoever would stand in my way and hinder my hijrah, remove them from me and blind them!” And indeed, Allah g answered my du’a. My father received a phone call informing him that he was required to attend a business meeting that would oblige him to travel overseas, which he did, and my mother soon accompanied him. Meanwhile, my in-laws became preoccupied with their own affairs, 32

SISTERS

which distracted them from taking any notice of my plans. ASIO (Australian Security Intelligence Organisation) was also blinded and were unable to gather enough information to prevent me from flying despite their continuous efforts. I had designed my flight so that I would appear to be travelling to Lebanon, disguising it as a trip to visit family. However, my intention was that during my stop-over in Abu Dhabi I would arrange tickets to Turkey. In the days leading up to my flight’s departure my siblings became aware of my intentions, and the night before I was scheduled to leave my brother exposed me to my parents and they were greatly angered. They forbade me from flying and instructed my brother to confiscate our passports and tickets and prevent us from leaving the house. I made sujud, begging Allah g for assistance. Allah g changed my father’s heart and he instructed me to travel to Lebanon and informed me that he would meet me in Abu Dhabi. I was hesitant to agree to his requests, but I knew that resisting would have my belongings confiscated again, so I agreed and prepared to leave. My parents were understandably frightened for us and I did not want to hurt them, nor did I want to cause any further pain or grief to my in-laws, but Allah g says, “You will not find a people who believe in Allah and the Last Day having affection for those who oppose Allah and His Messenger, even if they were their fathers or their sons or their brothers or their kindred. Those – He has decreed within their hearts faith and supported them with spirit from Him. And We will admit them to gardens beneath which rivers flow, wherein they abide eternally. Allah is pleased with them, and they are pleased with Him – those are the party of Allah. Unquestionably, the party of Allah – they are the successful” (Al-Mujadilah 22). When it was time to travel, we successfully boarded our scheduled flight and my children were very well-behaved on the 14-hour journey to Abu Dhabi. I repeatedly made istighfar, dhikr, and du’a to Allah g. I was still a little nervous because I needed to organize the Turkish leg of our journey and my finances were limited, but I knew that Allah g would not forsake me. After arriving in Abu Dhabi, I managed to leave the airport terminal with my children before my father could reach us, and we travelled to Dubai, where we organized our flight to the Turkish city of Gaziantep via Istanbul. When we arrived in Gaziantep, I was exhausted! The Turkish summer proved to be burdensome and I was dressed in my jilbab and niqab, pushing several heavy bags of luggage while running after my two overly-excited children. Alhamdulillah, Allah g had inspired in me strength and patience, and the events that followed would require plenty of it! We had arrived in Gaziantep and one of the brothers

GAZIANTEP INTERNATIONAL AIRPORT IN TURKEY

collected us from the airport. He was accompanied by another man and we were taken to a safe-house where they picked up Umm Sarah, Umm ‘Ammar, and Umm Layth and her three children. Within half an hour of driving we were told that we were in Syria. I was alarmed because I knew Gaziantep was at least several hours away from the border of Sham. The men escorted us out of the vehicle and assisted us with our children and several items of luggage as we walked in the dark night through an open plain field. I made du’a seeking Allah’s g protection. We were instructed to stop walking and to wait while they returned to the vehicle to collect the rest of our luggage. However, soon after, the darkness was interrupted by the approach of bright lights, which kept shining brighter, and there were sounds of vehicles, which kept growing louder, and within seconds we heard over a dozen Kalashnikovs being locked and loaded and then aimed towards us, with men jabbering in Turkish. We instantly knew we were not in Syria. We were in a lot of trouble! Imprisoned by the Murtadd Turkish Forces We had been intercepted by the Turkish border patrol, and they commanded us at gun point to remove our niqabs. We complied for a moment but quickly covered our faces again as they were staring at us with their perverted eyes. We remained silent as

they yelled at us and rummaged through our luggage, helping themselves to whatever they desired. They huddled us into the back of an armored vehicle and transported us to their barracks where they seated us outside on a concrete floor, questioning us. After several arduous hours, they relocated us inside the facility, where we were monitored by over a dozen armed guards. Many more hours passed and the army general returned with his face burning red. His fury was demonstrable on his face as he yelled several times, “Are you Daesh?!” We replied, “Why are you asking?” He said, “Because there are Daesh at the borders threatening to attack us, burn the fields, and bomb places if we harm you and not release you.” I praised Allah for this because it confirmed the brothers’ knowledge of our duress. The following morning, we were transferred to the murtadd Turkish gendarmerie, and a short few minutes after exiting the compound we noticed our belongings scattered on the floor and realized that we had been caught very close to the army barracks, so we grew suspicious. We arrived at a gendarmerie facility and were further exhausted with incessant interrogations. During my questioning there was one particular officer whom I despised. His name was Abu Qasim, one of the senior officers. He told me that he had the authority to help us reach the Islamic State, claiming his loyalty to them, but I was cynical of him despite what he feigned of politeness and

Rumiyah

33

chivalry, and Allah g would later confirm my reservations. Umm Sarah was pregnant at the time and the stress of the ordeal complicated her pregnancy. Allah g put compassion in the hearts of the murtadd Turkish officers and they released her. However, she later attempted hijrah again and successfully arrived in Sham, so I ask Allah g to accept from her. The officers of the gendarmerie eventually transferred us to the Turkish branch of Interpol, where the officer responsible for our case was very annoyed with his new assignment. We endured further interrogations, were threatened with a ban of re-admission into Turkey, and were told we would be turned over to our corresponding embassies. We continued to argue with him until he angrily said, “I’m going to throw you all in a cell.” We replied, “We would rather be in prison than to return.” When we arrived in our cell, Umm Layth revealed to us that she had snuck in her cell phone, and she hastily called her husband and informed him of what had happened to us. Abu Layth later called and informed her that he was liaising with the brothers and that they were collectively in the process of accessing the relevant people to negotiate our release. This truly was a karamah because our cell was in a basement and reception was unavailable. The officers would have to address their calls upstairs, and despite that, we were able to make calls without a glitch, and all praise is due to Allah. The brothers bought time with the Turkish officers by sending various people to question us. However, one afternoon, the officers notified us that flights had been arranged and we would be returning to our countries the following morning. When it was time to leave, the officers came to collect us from our cell, but one of them received a phone call. He gestured for us to return to our cell and then ran upstairs to take the call. He retuned soon after and informed us that we would no longer be leaving. We were confused. Umm Layth called her husband to update him and he informed us that the Islamic State had liberated Mosul! So we knew that the murtadd officers were taking negotiations seriously as a result. From the Hands of the Turkish Murtaddin to the Hands of Their Sahwah Allies As one day changed to another, so did the attitudes of the officers towards us. They became friendlier, they were polite, they would bring us food regularly, and they allowed us to take our children outside to play in the courtyard. The news then came that negotiations had been successful and that we were to be released to the Islamic State. However, our happiness was soon overturned by these murtadd officers. 34

SISTERS

The arrangement was that we would be delivered to the brothers in Jarablus. However, we were delivered instead to A’zaz, where we witnessed the Sahwat collaborating with the officers of the gendarmerie. As we anxiously walked through the gates, I saw Abu Qasim standing outside, and another man greeted us, saying, “As-salamu ‘alaykum my sisters. I have been waiting for you.” He ushered us into a room and I heard him tell a guard, “No matter what you hear, no matter what happens, nobody comes in or goes out unless I say so.” As we entered, I noticed men hiding an ashtray filled with cigarette butts and turning off the music that was playing quietly in the background. The man positioned himself behind a fancy desk, making himself appear very important, and introduced himself as the ‘amir,’ Abu ‘Ali, revealing that the Turks regularly brought him muhajirin. He questioned us particularly about Shaykh Abu Bakr al-Baghdadi and Shaykh ‘Umar ash-Shishani, asking if we knew anything regarding their movements and locations, or if we knew anyone who knew them, but we could not provide him with the answers he was looking for, which infuriated him. So he intimidated us by sending us to an adjacent room adorned with beds, blankets, pillows, and fans. Umm Layth called her husband, and when he and the brothers learned of our situation they were enraged. He reassured us that the plan was still in process and we would be brought to the Islamic State, with Allah’s permission. But the murtadd officers were clearly trying to assist their allies, so we had none to save us from this situation except for Allah, the Protector of the believers. “And Allah is most knowing of your enemies; and sufficient is Allah as an ally, and sufficient is Allah as a helper” (An-Nisa 45). A short while later Abu ‘Ali returned to the room and calmly stated, “I have agreed to send you back to the Turkish officers so they can send you to the shabab in the Islamic State, but please sisters, please speak to them and persuade them to stop the bloodshed. Let’s unite and get rid of Bashar, and everyone can take a corner and

implement whatever society they want. If the boys want Shari’ah, they can do it in their own territory and leave us to govern with whatever qanun (law) we want in our area.” His statement affirmed the reality of the situation. The events in Sham were considered a ‘fitnah’ to some, but they were only a fitnah for those who were desperately trying to excuse themselves from joining the mujahidin, as it was unmistakably clear that the Islamic State was following the correct manhaj and endeavored to re-establish the Khilafah upon the prophetic methodology, and this ambition was interfering with the selfish and ulterior agendas of the Sahwat and their proprietors. At Last We Reach Safety Abu ‘Ali escorted us to an area where Abu Qasim and his crew of murtadd colleagues were waiting for us with a convoy. The close relationship between them was apparent. Abu Qasim personally drove us the 4-hour journey, but he did not send us to Jarablus as agreed. Rather he would take us to Suluk, bringing with him Abu Yusuf, a contact from among the locals whom he could leave us with upon arrival so that he himself could flee as soon as he had delivered us to the city. When we arrived in Suluk we were hurried out of the vehicle, and within a blink of an eye it disappeared into the horizon. We entered the compound where a few brothers welcomed us and asked Abu Yusuf, “Where are the Turkish dogs?”

He laughed and said, “They flew away.” The brother replied, “The brothers were waiting for them in Jarablus. They were going to catch them and have their necks after the stunt they pulled!” Allah knows best what caused the unfortunate events we experienced, and ultimately, all good and bad is from Allah g. Today, I continue to be grateful to Allah that my children and I are in the Islamic State. And despite everything that has occurred, I am forever grateful to Allah g that He has granted us the blessing of living in the Khilafah under the shade of tawhid and the Shari’ah, where the Crusader armies have united in their quest to invade us, purely because we believe in and implement “La ilaha illallah.” And let these Crusaders take heed, for just as the Khilafah is filled with men who love death more than the Crusaders love life, likewise are the women of the Islamic State. So let them not think that we will succumb due to them targeting our husbands with drones, or bombing our homes, or dropping white phosphorus on our children. No! This only strengthens our conviction, inshaallah. I ask Allah to keep us steadfast upon this straight path until we meet Him. May Allah’s blessings and peace be upon our prophet, Muhammad, and upon his family and all his companions. And all praise is due to Allah, the Lord of the creation.

THE SYKES-PICOT BORDER BETWEEN TURKEY AND SYRIA

Rumiyah

35

As the soldiers of the Khilafah continue waging war on the forces of kufr, we take a glimpse at a number of recent operations conducted by the mujahidin of the Islamic State that have succeeded in expanding the territory of the Khilafah, or terrorizing, massacring, and humiliating the enemies of Allah. These operations are merely a selection of the numerous operations that the Islamic State has conducted on various fronts across many regions over the course of the last few weeks. Khurasan Wilayah On the 1st of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in repelling a joint assault carried out by the murtadd Afghan army and the Crusader coalition on the village of Mariz in Deh Bala located in Nangarhar, where clashes ensued involving various weapons, resulting in four members of the attacking forces being killed – among them Crusaders – and a number of others being wounded, with the kuffar being forced to retreat. On the 2nd of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah assaulted a convoy consisting of Crusaders and murtadd 36

NEWS

Afghan forces in the area of Deh Bala in Nangarhar. Clashes ensued involving various weapons, during which several Crusaders and murtaddin were killed and several Humvees were destroyed, while those who survived fled from the convoy in defeat. The assault likewise resulted in one of the mujahidin attaining shahadah – we consider him so and Allah is his judge. On the 8th of Dhul-Qa’dah, as part of the open war declared against the Rafidi mushrikin everywhere, the inghimasiyyin Abu Julaybib al-Khurasani and AbuTalhah al-Balkhi  set out with their explosive vests, assault rifles, and hand grenades towards the Rafidi Iraqi government embassy in the diplomatic quarter in the city of Kabul, where 7 of its guards and more than 20 others inside were killed. On the 10th of Dhul-Qa’dah, the inghimasiyyin ‘Umayr ‘Asim and Tayyib al-Khurasani  set out with their explosive vests, assault rifles, and hand grenades, and assaulted the Rafidi mushrikin in the Jawwadiyyah temple in the area of Bakrabad in the district of Herat, killing approximately 50 mushrikin and wounding more

than 80 others. On the 13th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah in the area of ‘Awr succeeded in repelling an assault carried out by the murtadd Taliban Movement on their positions, wherein a group of the murtaddin fell into an ambush set up by the mujahidin in the village of Balawi, resulting in three of them being killed. Likewise – several days prior to that – the soldiers of the Khilafah succeeded in detonating an explosive device on one of their patrols in the village of Shurah Kun, resulting in several murtaddin being killed. The following day, confrontations erupted in the same village, resulting in four THE MUJAHIDIN IN MARAWI CONTINUE TO REMAIN FIRM UPON THE PATH OF VICTORY fighters from among the murtaddin being killed and three others being wounded. to regain control over the village of Mirza Awlank, which On the 14th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the the mujahidin had previously captured, killing therein 54 Khilafah succeeded in repelling an attempt by the murtadd from among the Rafidah, in addition to several killed and Afghan army to advance on the area of Makranah in wounded from among the murtadd Afghan army, along Mamand located in Nangarhar. Fierce clashes ensued with the destruction of a tank. Likewise, four members of involving various weapons, resulting in the destruction of a the murtadd Afghan police were killed after the mujahidin BMP and a truck belonging to the murtadd Afghan forces. carried out an assault in the area of Bulan Ghuri in the Meanwhile, a member of the murtadd Taliban Movement same district. was assassinated in the area of Sabru in the administrative On the 25th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the district of Jabarhar in Afghanistan. Khilafah in the area of Mamand in the region of Ashin On the 16th of Dhul-Qa’dah, an Islamic State covert in Nangarhar repelled a wide scale Crusader assault in unit succeeded in assassinating a murtadd Pakistani coordination with the murtadd Afghan special forces, intelligence official in the city of Multan in western whereby the Crusaders were deceived by their equipment Pakistan. and weapons and thought that they would be victorious. On the 20th of Dhul-Qa’dah, the istishhadi Abu Their assault was assisted by B-52 and A-10 warplanes, Yahya al-Baluchi  set out towards a convoy belonging to fighter jets, helicopters, and drones, which bombed in the murtadd Pakistani army in the city of Quetta, where all directions. They were confronted by the mujahidin, he succeeded in detonating his explosives-laden vehicle who were armed with various weapons, and fierce clashes within their midst, killing 17 murtaddin and wounding ensued and continued for approximately 12 hours, with 35 others. Likewise, two members of the murtadd Taliban the Crusaders and their proxies unable make any advances. Movement were killed during clashes with the soldiers The confrontations resulted in the killing of 30 soldiers of the Khilafah in the area of Qush Tapa in Jawzjan in from among the attacking forces, including at least 12 northeastern Afghanistan. Meanwhile, an Islamic State Crusaders. covert unit succeeded in assassinating a murtadd Afghan army officer along with one of his aides using a firearm in East Asia the city of Jalalabad in eastern Afghanistan. On the 2nd of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the On the 24th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in killing 16 Crusader Filipino soldiers Khilafah launched an assault, which lasted several days, on after detonating an explosive device and clashing with a number of Rafidi villages in the administrative district of them in the Baling and Laylud Madaya neighborhoods in Sayad in northern Afghanistan, where fierce confrontations the city of Marawi. ensued with the murtadd Afghan army as they attempted On the 4th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the

Rumiyah

37

SOME OF THE GHANIMAH THAT ALLAH BESTOWED ON THE MUJAHIDIN IN FURAT WILAYAH

Khilafah succeeded in killing 10 Crusader Filipino soldiers and in destroying an armored vehicle during clashes in the Baylut neighborhood in the city of Marawi. On the 5th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in killing at least 19 Crusader Filipino soldiers after conducting an ambush in the Baylut neighborhood in the city of Marawi. On the 8th of Dhul-Qa’dah, three Crusader Filipino soldiers were killed and four others were wounded when mines were detonated in the Marinut neighborhood in the city of Marawi. On the 15th of Dhul-Qa’dah, 11 members of the murtadd Moro Liberation Front were killed and 11 others wounded after multiple explosive devices were detonated in the area of Datu Salibu and in the village of Andavit in the region of Maguindanao in the southern Philippines. On the 20th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah engaged in fierce clashes with the murtadd Moro Liberation Front in the region of Maguindanao, resulting in at least 19 murtaddin being killed. In the city of Marawi, the soldiers of the Khilafah succeeded in destroying 6 Crusader war vessels belonging to the Filipino Army during confrontations in the Raya Madaya neighborhood. Likewise, one of their vehicles was destroyed, 5 soldiers were killed, and a number of others were wounded after being targeted with a rocket projectile in the Baylut neighborhood. Meanwhile, four Filipino soldiers were killed after being sniped on ‘Ala Street. On the 24th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in destroying a Crusader Filipino army tank after targeting it with a rocket projectile on ‘Ala Street in the city of Marawi. On the 26th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah engaged in fierce confrontations involving various 38

NEWS

weapons with the Crusader Filipino army on ‘Ala Street in the city of Marawi, resulting in 11 soldiers being killed. Meanwhile, 7 members of the murtadd Moro Liberation Front were killed during clashes in the village of Nimao in the region of Maguindanao in the southern Philippines. Tunisia On the 6th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in planting an explosive device on a road used by the murtaddin at Mount Mughilah in western Tunisia. They then detonated it on an armored vehicle transporting several murtadd Tunisian soldiers, resulting in the destruction of the vehicle and the killing and wounding of 5 murtaddin inside. On the 29th of Dhul-Qa’dah, an armored vehicle that was transporting murtadd Tunisian soldiers was destroyed after an explosive device was detonated at Mount Mughilah in the region of Qasrayn. Bayda Wilayah On the 29th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in repelling a campaign by the Houthi mushrikin on the area of Liqah in Qayfah, where clashes involving various weapons continued throughout the day, resulting in the killing and wounding of several murtaddin, including the leader of the campaign, the Rafidi murtadd Abu Murtada al-Mahturi, with the mujahidin also taking a variety of weapons and ammunition as ghanimah. Somalia On the 13th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in killing a member of the murtadd Somali intelligence near the Tawfiq junction in the Yaqshid neighborhood in the city of Mogadishu.

Sinai Wilayah On the 14th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah succeeded in destroying two armored vehicles transporting members of the murtadd Misri police on Bahr Street in the city of ‘Arish. Meanwhile, 23 various vehicles belonging to the murtadd Misri army were disabled by the soldiers of the Khilafah since the beginning of their campaign at the start of the month. Furat Wilayah On the 15th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah launched an assault on Rafidi army barracks in the area of Jamunah near Tanaf from three axes. The assault began with an istishhadi operation carried out by Abu Hasan al-‘Iraqi , which was followed by the storming of the murtaddin’s barracks, with the mujahidin clashing with them using various weapons. The battle resulted in 68 murtaddin being killed, the capture of a soldier, the destruction of 7 vehicles, the disabling of a tank, and the burning of 6 barracks. Likewise, Allah blessed His slaves with the taking of three 4-wheel drive vehicles mounted with machine guns, a multiple rocket launcher, and a variety of weapons and ammunition as ghanimah. Hims Wilayah On the 17th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah launched a wide scale assault from several axes on Nusayri positions in the eastern countryside of Hims. The first axis was in the area of the desert, where the istishhadi Abu Ruqayyah al-‘Iraqi  targeted a Nusayri army operations command base in the areas of

Hamimah and T3. The second axis targeted positions of the murtaddin located approximately 20 kilometers west of the area of Hamimah. Meanwhile, the third axis was in the area of Wa’r. The attack resulted in the killing of 80 murtaddin and the destruction and burning of 5 tanks, two BMPs, 5 personnel carriers, two 4-wheel drive vehicles mounted with machine guns, and 65 tents, with the mujahidin taking a variety of weapons and ammunition as ghanimah. Russia On the 26th of Dhul-Qa’dah, a soldier of the Khilafah carried out a knife attack in the city of Surgut in Russia. Seven people were wounded before he attained shahadah at the hands of local police – we consider him as such, and Allah is his judge. Spain On the 25th of Dhul-Qa’dah, two covert units comprised of several mujahidin set out in a coordinated manner and targeted the gatherings of the Crusaders in Spain. The first unit of mujahidin targeted a gathering of the Crusaders using a van on Las Ramblas Street in Barcelona. They also ran over two police officers at a police checkpoint, and then stormed a bar with light weapons near the Las Ramblas square, massacring the Crusaders who were present. Meanwhile, the second unit set out to run over several Crusaders using a truck in the coastal town of Cambrils. The blessed raid resulted in the killing and wounding of at least 146 citizens of the Crusader coalition.

THE AFTERMATH OF THE OPERATION IN BARCELONA

Rumiyah

39

Jazirah Wilayah On the 28th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah repelled a wide scale assault on their positions on the eastern, southern, and western axes of Tal’afar launched by the Rafidi army and Rafidi Mobilization forces and supported by airstrikes carried out by American warplanes and Apache helicopters. The battle erupted and fierce clashes ensued involving three istishhadi operations, one of which was a two-man operation carried out by Abu Maryam al-‘Iraqi and Abu Hamzah al-‘Iraqi , who targeted a gathering of murtaddin in the village of Abtishah east of Tal’afar. Likewise, the istishhadiyyin Abu Mus’ab at-Turki and Abu Dhil-Qarnayn at-Turki  detonated their explosives-laden vehicles on the gatherings of the murtaddin in the village of Jabbarah west of Tal’afar. The three operations resulted in several murtaddin being killed and wounded. Meanwhile, the mujahidin managed to lure the murtaddin into a minefield, and into houses previously rigged with explosives, detonating them on the murtaddin and causing enormous losses within their ranks. They succeeded in killing approximately 114 of them, and in destroying two Abrams tanks, 10 Humvees, and four Cougar vehicles, in addition to 24 various other military vehicles. On the 29th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah – for the second consecutive day – repelled a Crusader and Rafidi campaign against the city of Tal’afar, whose western and eastern axes witnessed fierce fighting, during the course of which Abu Muhammad al-‘Iraqi and Abu Mus’ab at-Turki  carried out istishhadi operations striking Rafidi army and Rafidi Mobilization gatherings in the village of Tall as-Samn, killing and wounding 39 murtaddin, and destroying 6 Humvees, three Cougar vehicles, and three other military vehicles. Likewise, 6 Humvees were destroyed, along with a Cougar vehicle, a minesweeper vehicle, and a bulldozer when a minefield was detonated near the villages of Tarmah and Lawand west and southwest of Tal’afar. Meanwhile, dozens of murtaddin were killed and wounded and at least 20 of their military vehicles were destroyed after Crusader American airstrikes struck a convoy of theirs as they retreated from the village of Karkari southwest of Tal’afar. Dimashq Wilayah On the 28th of Dhul-Qa’dah, the soldiers of the Khilafah repelled an assault on a number of axes launched by the Crusader Lebanese army and the Rafidi Hizb alLat on their positions in West Qalamun, whereby they attacked Jarud (‘Arsal and Qa’) and the mountains of Zamrani, Mashqatah, Mira, and Faykhah, as well as the 40

NEWS

valleys of Zuwaytinah and Harutah. Fierce clashes ensued, during which an istishhadi operation was carried out by Abu Dujanah al-Lubnani , who pursued a group of the army as they fled towards the valley of Khashan, where he detonated his explosives-laden vehicle in their midst. The confrontations resulted in the killing and wounding of approximately 100 members of the Lebanese Army and the Rafidi Hizb al-Lat, as well as the destruction and disabling of several vehicles. Meanwhile, four Rafidi Hizb al-Lat fighters were killed and an M113 tank belonging to the Lebanese Army was disabled as their positions at Mount Khaz’al and the Harutah Valley in West Qalamun were pounded with several mortar and artillery rounds. On the 29th of Dhul-Qa’dah, approximately 40 Rafidi Hizb al-Lat fighters were killed and a number of others were wounded during fierce confrontations which they engaged in with the soldiers of the Khilafah in the areas of the Bard Valley, Sinn Mashtaqah, and Qarnat ‘Ajlun. Janub Wilayah On the 20th of Dhul-Qa’dah, the two knights Abu Yasin al-‘Iraqi and Abu Miqdad al-‘Iraqi  set out with their explosives-laden vehicle towards Rafidi army and Rafidi Mobilization gatherings at the Karbala cement factory south of the city of Karbala, where one of the inghimasiyyin disembarked from the vehicle and clashed with two Rafidi checkpoints, killing those present. He then stormed the factory’s residential complex, where he was killed after engaging in fierce clashes. Meanwhile, the second inghimasi headed with his explosives-laden vehicle towards a group of the murtaddin who had survived, and detonated his vehicle in their midst, killing and wounding at least 50 of them. Salahuddin Wilayah On the 24th of Dhul-Qa’dah, four inghimasiyyin assaulted the 13th Brigade base belonging to the Federal Police as well as a base providing transportation and logistics for the 60th Division located in the Masafi neighborhood in the area of 600 north of Bayji. The inghimasiyyin Abu Walid al-Ansari, Abu Khalid at-Tajiki, Quraysh at-Tajiki, and Hudhayfah al-Maghribi  succeeded in clashing with the murtaddin in the two bases using assault rifles and hand grenades, following which they detonated their explosive vests one after another, killing 30 murtaddin – among them an officer – and wounding 46 others, while additionally burning 15 vehicles. Likewise, support units pounded the two bases with Grad rockets.

Rumiyah

41

SOMMAIRE

N U M É R O 1 3 - D H U L- H I J JA H 1 4 3 8

Ô MONOTHÉISTES, RÉJOUISSEZ-VOUS, CAR PAR ALLAH, NOUS NE PRENDRONS AUCUN REPOS DE NOTRE JIHÂD HORMIS SOUS LES OLIVIERS DE RUMIYAH (ROME). ABÛ HAMZAH AL-MUHÂJIR r

06

04

AVANT-PROPOS

ARTICLES

06 10

10 14 22 26 30

LE JUGEMENT DE LA CHARIA, NON LE JUGEMENT DE LA JÂHILIYAH PROFITE DE TON TEMPS LIBRE AVANT TON OCCUPATION LA PLACE DE L’IMAMAT DANS LA RELIGION

CONSEILS IMPORTANTS AUX MUJÂHIDÎN : PARTIE 3

LES CARACTÉRISTIQUES DES HYPOCRITES : PARTIE 1

LA HIJRAH DE UMM SULAYM AL-MUHÂJIRAH

NOUVELLES

14 36

OPÉRATIONS MILITAIRES ET SECRÈTES

AVANT-PROPOS Plus de Pertes de Guerre pour les États Croisés

U

n des responsables croisés a commenté la question de la lutte contre les soldats de l’État Islamique en disant : « Ils sont entrés dans une guerre et ils doivent s’attendre à ce que la mort soit l’une de ses issues. » Ce qu’Allah  a fait dire à ce mécréant est une réalité incontestable, particulièrement chez les soldats de l’État Islamique. La réalité est telle qu’en sortant pour combattre, la mort n’est pas seulement une probabilité du point de vue des mujâhidîn, c’est aussi un espoir qu’ils cherchent à atteindre. En effet, la mort dans cette situation est le martyre dans le sentier d’Allah et, par lui, le croyant 4

AVANT-PROPOS

atteint les plus hauts degrés auprès du Seigneur de la Terre et des cieux. Cependant, il semblerait que les croisés n’aient toujours pas saisi la réalité des propos de ce responsable. Nous les voyons exprimer un grand étonnement à chaque attaque des soldats de l’État Islamique sur leurs terres, comme s’ils vivaient dans un autre monde. Un monde dans lequel leurs armées ne sont pas engagées dans une guerre acharnée contre l’armée de l’État Islamique dans le but de détruire les terres de l’islam et de tuer le plus grand nombre possible d’enfants, de femmes et de vieillards parmi les musulmans. Ce n’est pas la première fois, à notre époque, que les États croisés se rangent derrière le porte-étendard de la croix qu’est l’Amérique. Ce n’est pas non plus la première fois qu’ils payent le prix du suivi de leurs maîtres dans leur guerre contre les musulmans. Il apparaît que les tawâghît des États européens sortent à chaque fois leurs armées pour combattre les musulmans et les tuer sous la bannière de l’Amérique, en pensant uniquement aux retombées

économiques de leur participation à cette guerre. Or, ils oublient de compter les coûts exorbitants qu’ils doivent supporter pour parvenir à ces retombées économiques escomptées. L’Espagne a elle-même expérimenté cela, auparavant, en se rangeant derrière l’idiot obéi, Bush, dans son invasion de l’Irak, en espérant gagner quelques puits de pétrole. Elle a alors trouvé son armée, envoyée là-bas, à la tête des cibles des mujâhidîn et subissant de lourdes pertes, au point que le gouvernement espagnol a été contraint de retirer son armée d’Irak. Humiliée et pansant ses blessures, elle s’est retirée dans l’opprobre et la malédiction des citoyens espagnols à son encontre. Cependant, il semblerait que la leçon n’ait pas été suffisante pour que les croisés saisissent. Lorsque les gouvernements suivants ont prétendu avoir compris la première leçon en décidant de ne plus faire participer leurs armées dans la guerre directe au sol, ils ont alors opté pour une participation à la guerre contre l’État Islamique à travers l’entrainement de l’armée rafidite et la fourniture d’équipements. De même qu’ils n’ont pas tiré de leçons de leur expérience passée, ils n’ont pas non plus tiré de leçons de l’expérience des autres États croisés européens qui font la guerre aux musulmans. Pourtant, ces États sont plus forts qu’eux et plus sécurisés tels que la Grande Bretagne, la France, l’Allemagne et l’Amérique qui ont tous été frappés par les soldats de l’État Islamique ayant répondu à l’appel de leurs émirs à tuer des mécréants au cœur de leurs terres. Elle a donc continué à faire la guerre aux musulmans en se croyant à l’abri de ce qui a touché ses sœurs. Et aujourd’hui, les soldats de l’État Islamique renouvellent sur la terre de l’ennemi ce que leurs frères ont précédemment accompli contre les autres États croisés. Ils ont ainsi fait subir de multiples souffrances à la Turquie, l’Espagne, la Russie, la Belgique et d’autres parmi les États croisés et apostats. En Turquie, un lion du Califat a attaqué à l’arme blanche, le 21 du mois de Dhû al-Qi’dah, un policier du tâghût Erdogan devant son poste avant d’être tué. Puisse Allah l’accepter. Le 25 du mois de Dhû al-Qi’dah, un groupe de soldats de l’État Islamique a mené deux opérations

en Espagne, dans deux villes différentes, par la grâce d’Allah. Ils l’ont ainsi frappée dans ce sur quoi repose la plus grande partie de son économie, le tourisme, tuant 16 individus et en blessant 130 autres parmi les juifs et les croisés. Ils ont dispensé une nouvelle leçon de politique aux croisés en les avertissant qu’ils doivent désormais se préparer à supporter les immenses pertes humaines et économiques dans leur guerre contre l’État Islamique avant de penser aux retombées économiques espérées. Le 27 du mois de Dhû al-Qi’dah, c’est un autre soldat de l’État Islamique qui a blessé 7 individus, à l’arme blanche, sur les terres de la Russie criminelle. Il a ainsi montré, par son courage, que les opérations ne nécessitent pas grand-chose. Nous demandons à Allah d’accepter son œuvre. En Belgique, le 3 de Dhû al-Hijjah, un soldat de l’État Islamique a attaqué, au couteau, un groupe de soldats belges tout en proclamant la grandeur d’Allah jusqu’à être tué. Nous demandons à Allah de l’accepter. D’autres opérations des soldats de l’État Islamique ont eu lieu contre les croisés, les juifs et les apostats, au cœur de leurs terres, particulièrement ces derniers temps. En suivant les évènements, il se confirme que les États européens croisés continuent de payer un lourd tribut, même plusieurs mois après les opérations bénies des soldats du Califat. Cela est symbolisé par la mobilisation des armées, l’élévation du niveau de sécurité, la chute des gains liés au tourisme et au commerce, l’état de terreur et de panique exprimé, en partie, par la présence de patrouilles militaires dans les rues ainsi que les barrages de sécurité mis en place. Les attaques contre l’Espagne et ses sœurs se poursuivront – par la permission d’Allah – tant que ces États demeureront en guerre contre l’État Islamique et ils ne pourront pas les empêcher quelle que soient les mesures et les précautions prises. Ils savent pertinemment cela et l’augmentation du nombre de ces opérations, dans un futur proche, est réellement ce à quoi il faut s’attendre de la part des soldats de l’État Islamique. Que les gouvernements croisés se tiennent donc prêts à subir plus de pertes de guerre, aussi bien humaines qu’économiques. Certes, cela est proche et la louange est à Allah, le Seigneur de l’univers.

Rumiyah

5

L

ouange à Allah qui nous a sauvés du jugement des tawâghît, nous a comblés du bienfait du jugement de la Charia et nous a rendu le Califat. Prière et paix sur Son serviteur et messager qui par les sabots de ses chevaux a effacé le jugement de la jâhiliyah. J’atteste qu’il n’y a de divinité digne d’adoration qu’Allah, seul sans associé, et j’atteste que Muhammad et Son serviteur et messager. 6

ARTICLE

Allah envoya Son messager  avec l’appel à l’unicité d’Allah dans Sa seigneurie, Sa divinité, Ses noms et attributs bien que les gens de la jâhiliyah reconnaissaient dans l’ensemble l’unicité dans la seigneurie. Cependant, ils contredisaient cette reconnaissance en tombant dans divers types d’association annulant les trois sortes d’unicité (la seigneurie, la divinité, les noms et attributs).

Et la plupart d’entre eux ne croient en Allah, qu’en lui donnant des associés Allah  nous a informés que si l’on interroge les mécréants : « À qui appartient la terre et ceux qu’elle contient ? » Ils répondent : « À Allah. » Et s’ils sont interrogés : « Qui est le Seigneur des sept cieux et le Seigneur du trône immense ? » Ils répondent : « Allah. » Et s’ils sont interrogés : « Qui détient dans sa main la royauté absolue de toute chose, et qui protège et n’a pas besoin d’’être protégé ? » Ils répondent : Allah. » Malgré cela, ils ne se rappellent pas, ni ne craignent Allah, ni n’ont peur de Son châtiment. Bien qu’ils reconnaissent qu’Allah  est le Maître de la Royauté, le Créateur, le Gestionnaire, le Grand Pourvoyeur, Celui qui donne la vie et la mort, ils Lui donnent des associés. Ils reconnaissent que tout ce qui est en dehors d’Allah es créé. ‘Abdullah Ibn ‘Abbâs  a dit : « Les idolâtres disaient : ‘‘Me voilà. Tu n’as pas d’associé.’’ Alors, le messager d’Allah  les interrompait : ‘‘Malheur à vous. Cela suffit, cela suffit.’’ Puis, ils ajoutaient : ‘‘Hormis un associé qui t’appartient. Tu le possèdes et il ne possède pas.’’ Ils disaient cela en tournant autour de la Ka’bah. » [Rapporté par Muslim] Bien que les idolâtres se tournaient vers Allah seul en période de difficulté, ils retournaient à leur association habituelle dans la facilité. Allah  a dit : {Quand ils montent en bateau, ils invoquent Allah Lui vouant exclusivement leur culte. Une fois qu’Il les a sauvés [des dangers de la mer en les ramenant] sur la terre ferme, voilà qu’ils [Lui] donnent des associés.} [al‘Ankabût : 65] Ils associaient à Allah autre que Lui dans l’adoration, invoquant avec Lui celui qui n’a ni le pouvoir de nuire ni de profiter, vouant diverses sortes d’adorations aux tawâghît et recherchant leur jugement. Ils inventèrent des mensonges contre Allah en disant : {« Nous ne les adorons que pour qu’ils nous rapprochent davantage d’Allah. »} [az-Zumar : 3] Allah  envoya ses prophètes et messagers pour appeler à croire en Allah et à L’adorer seul tout en mécroyant à tous les tawâghît. La foi d’aucun Homme ni d’aucun Jinn ne serait donc être valable sans rassembler ces deux choses : la foi en Allah et la mécréance au tâghût. Allah  a dit : {Nous avons envoyé dans chaque communauté un messager, [pour leur dire] : « Adorez Allah et écartez-vous du tâghût. » Alors Allah en guida certains, mais il y en eut qui ont été destinés à l’égarement. Parcourez donc la terre, et

regardez quelle fut la fin de ceux qui traitaient [Nos messagers] de menteurs.} [an-Nahl : 36] Quiconque refuse alors de ne vouer l’adoration qu’à Lui ou refuse de s’écarter des tâwâghît et de mécroire en eux, c’est un égaré qui a démenti les messagers d’Allah et qui mérite les châtiments d’Allah par lesquels Il rétribue les mécréants. Les messagers  montrèrent qu’Allah n’accepte de Ses serviteurs que l’islam pur et le tawhîd pur. Ils informèrent ainsi les gens qu’ils n’avaient été envoyés que pour qu’Allah soit adoré seul, comme Allah  dit : {Et Nous n’avons envoyé avant toi aucun messager à qui Nous n’ayons révélé : « Point de divinité en dehors de Moi. AdorezMoi donc. »} [al-Anbiyâ` : 25] Ils les informèrent également que {certes Allah ne pardonne pas qu’on Lui donne quelque associé. A part cela, Il pardonne à qui Il veut.} [an-Nisâ` : 48] Lorsque les idolâtres proposèrent au prophète  qu’eux adorent Allah pour un an et que lui adore leurs divinités pour un an, Allah  révéla la sourate al-Kâfirûn qui trancha entre la foi et ses adeptes d’une part et l’association et ses adeptes d’autre part : {1. Dis : « O vous les infidèles ! 2. Je n’adore pas ce que vous adorez. 3. Et vous n’êtes pas adorateurs de ce que j’adore. 4. Je ne suis pas adorateur de ce que vous adorez. 5. Et vous n’êtes pas adorateurs de ce que j’adore. 6. A vous votre religion, et à moi ma religion. »} [al-Kâfirûn] L’unicité d’Allah dans la législation et le jugement Les messagers  montrèrent à leur peuple ce qu’Allah aime et agrée parmi le tawhîd, la foi et les œuvres pieuses tout en les mettant en garde contre ce qui annule cela parmi les types de mécréance et d’association ainsi que la perversité et la désobéissance. Parmi ce qu’ils éclaircirent au plus haut point figurent la question du jugement appartenant à Allah  seul. De même qu’Allah  S’est singularisé par la création, il est également singularisé par le commandement : {La création et le commandement n’appartiennent qu’à Lui. Toute gloire à Allah, Seigneur de l’Univers !} [alA’râf : 54] Trois versets mecquois furent révélés pour stipuler que {le jugement n’appartient qu’à Allah} [alAn’âm : 57, Yûsuf : 40, 67] Et bien que le prophète  et ses compagnons étaient affaiblis à La Mecque, Allah lui a ordonné de proclamer que cette immense religion est venue d’Allah pour gouverner la vie des gens dans tous ses détails et ne pas la laisser livrée à

Rumiyah

7

leurs passions. La législation est un droit purement réservé à Allah  et tout comme Il n’a pas d’associé dans Son adoration, Il n’a pas d’associé dans Son jugement. Allah  dit à propos de l’adoration : {Quiconque, donc, espère rencontrer son Seigneur, qu’il fasse de bonnes actions et qu’il n’associe dans son adoration aucun autre à son Seigneur.} [al-Kahf : 110] Et Il dit à propos du jugement : {et Il n’associe personne à Son jugement.} [alKahf : 26] Deux lectures de ce verset sont authentiquement rapportées. La première : {et Il n’associe} où Allah  informe qu’Il n’associe personne de sa création à Son jugement. La seconde : {et nul n’associe} interdisant de faire de la créature un associé à Lui dans le jugement. Allah  dit dans la sourate à al-Jâthiyah : {Puis Nous t’avons mis sur la voie [charî’ah] de l’Ordre [une religion claire et parfaite]. Suis-la donc et ne suis pas les passions de ceux qui ne savent pas.} [al-Jâthiyah : 18] Certains savants l’appellent la sourate de la Charia en raison de sa mention dans ce verset. L’unicité dans le jugement et la législation entre dans les trois types d’unicité Premièrement : elle entre dans l’unicité dans la seigneurie. En effet, Allah est Celui qui détient le commandement et c’est Lui qui détient le droit de juger et de légiférer. Cela fait partie des actes d’Allah  et il existe une relation de généralité et de spécificité entre ces deux unicités. Cela entre dans le fait de l’unifier dans la seigneurie. Allah  a dit : {La création et le commandement n’appartiennent qu’à Lui. Toute gloire à Allah, Seigneur de l’univers !} [al-A’râf : 54] Gloire à Lui, le Créateur Omnipotent qui ordonne d’accomplir le bien et de délaisser le mal et les péchés. Deuxièmement : elle entre dans l’unicité dans les Noms et Attributs d’Allah. En effet, Allah  est le Juge Suprême et c’est à Lui que revient le jugement » comme cela a été confirmé par le prophète  dans un hadith rapporté par an-Nasâ`î et Abû Dâwud dans les Sunan. Et observe ce noble verset : {Chercherai-je un autre juge qu’Allah, alors que c’est Lui qui a fait descendre vers vous ce Livre bien exposé ?} [al-An’âm : 114] Regarde comment elle prouve que le jugement par ce qu’Allah a révélé entre dans les trois types d’unicité, car Allah  est al-Hakam qui signifie le Juge et le Sage. Al-Hakam fait donc partie de Ses Noms tandis que le jugement [al-Hukm] fait partie de Ses attributs et Ses actes : {Allah en vérité, décide [yahkumu] ce qu’Il veut.} [al-Mâ`idah : 1] Le verset précédent comporte une question rhétorique à valeur de négation : {Chercherai-je un autre juge qu’Allah} ?! Quiconque connaît l’immensité d’Allah ainsi que de Ses beaux Noms et Ses nobles Attributs, comment pourrait-il désirer un autre juge que Lui ? 8

ARTICLE

Troisièmement : elle entre dans l’unicité dans la divinité. En effet, la recherche de jugement auprès de la loi d’Allah est une adoration vouée à Allah seul tandis que rechercher le jugement dans une autre législation est une forme d’association majeure. Quiconque prend le jugement d’autre que la loi d’Allah a certes pris le jugement du tâghût et a cru en lui, et nous cherchons refuge auprès d’Allah contre cela. Allah  a dit : {N’as-tu pas vu ceux qui prétendent croire à ce qu’on a fait descendre vers toi [prophète] et à ce qu’on a fait descendre avant toi ? Ils veulent prendre pour juge le Tâghût, alors que c’est en lui qu’on leur a commandé de ne pas croire. Mais le Diable veut les égarer très loin, dans l’égarement.} [an-Nisâ` : 60] Quand on sait que l’individu n’entre dans l’islam qu’en croyant en Allah et en mécroyant au tâghût, nul doute alors que ceux qui demandent le jugement de celui qui ne juge pas par la Charia croient au tâghût par cela. Or, celui qui croit au tâghût n’est pas musulman. Nous demandons à Allah de nous raffermir sur Sa religion. Soit le jugement d’Allah, soit le jugement de la jâhiliyah En dehors du jugement d’Allah, le Sage, le Parfaitement Connaisseur, il n’y a que des jugements de la jâhiliyah obscure et injuste. Peu importe les noms que les humains donnent à leurs jugements et leurs lois, il s’agit de lois de la jâhiliyah avec lesquelles jouent les passions des mécréants. Par elles, ils n’atteignent aucune réussite religieuse ni dans la vie, mais qui sait que le jugement d’Allah est le meilleur ? C’est le croyant à la foi ferme : {Est-ce donc le jugement du temps de la jâhiliyah qu’ils cherchent ? Qu’y a-t-il de meilleur qu’Allah, en matière de jugement pour des gens qui ont une foi ferme ?} [al-Mâ`idah : 50] Nous demandons à Allah  de faire triompher le Califat, de raffermir ses émirs et ses soldats, et d’arrêter la violence des mécréants. Allah est plus redoutable en force et plus sévère en punition.

Rumiyah

9

L

e temps libre est un bienfait qui attristera beaucoup de gens qui l’auront mal exploité. Ceux à qui Allah a épargné la charge d’aller chercher et courir derrière leur subsistance et qui n’ont pas profité de ce temps libre. Au contraire, ils l’ont perdu dans le jeu et l’amusement jusqu’à ce que la mort leur soit parvenue alors qu’ils étaient distraits et insouciants de ce qu’Allah attend d’eux. Ils se réjouissent des bienfaits au sujet desquels ils seront questionnés. Allah  dit : {Puis, assurément, vous serez interrogés, ce jour-là, sur les délices.} [atTakâthur : 8] 10

ARTICLE

Effectivement, ils seront interrogés, car Allah  n’a pas créé les humains pour jouir de bienfaits éphémères, mais Il les a plutôt créés pour L’adorer alors qu’Il n’a aucun besoin d’eux et de leurs adorations. Par Ses bienfaits et Sa miséricorde, Il a préparé pour les obéissants parmi eux ce qu’aucun œil n’a vu, ce qu’aucune oreille n’a entendu et ce qu’aucun cœur n’a jamais imaginé. Il les récompense par des délices permanents comme ils ont occupé leur temps dans Son adoration et quelle récompense dans les Jardins du Refuge !

Quand à celui qui se détourne de l’au-delà pour la vie éphémère, sa situation après la mort sera comme a dit Allah: {99. Puis, lorsque la mort vient à l’un deux, il dit : « Mon Seigneur ! Fais-moi revenir (sur terre), 100. afin que je fasse du bien dans ce que je délaissais. »} (al-Mu`minûn : 99100] L’homme tirera-il des leçons de cela en s’occupant de l’adoration d’Allah et Sa satisfaction tant que son âme est dans son corps ? Le prophète  a dit : « Ô Allah, il n’y a de réelle vie que celle de l’au-delà. Pardonne donc aux muhâjirîn et aux ansâr. » [Rapporté par Muslim et al-Bukhârî] Médite bien la parole du prophète  qui a réfuté que la vie d’ici-bas mérite qu’on se fatigue pour elle, car la vie réelle c’est la vie de l’audelà, dans le paradis d’Allah Le Généreux. Hélas ! Que n’ai-je fait du bien pour ma vie future ! Beaucoup de gens ont perdu le sens de la mesure pour classifier les actes de la vie d’ici-bas et ceux de la vie de l’au-delà. Ils n’ont pas réussi à les concilier, leur grand souci est d’accumuler des richesses et d’exagérer dans les choses licites. Tu le vois riche dans sa vie mais pauvre dans les actes qui l’amèneraient à gagner le paradis d’Allah et Sa satisfaction. Allah lui a donné, par Sa grâce, le bienfait du temps libre, mais il l’a occupé par les jouissances de la vie d’ici-bas, alors qu’il n’en a pas besoin ! C’est lui le malheureux véritablement. Il a été rapporté, selon Ibn ‘Abbâs  que le prophète  a dit : « Deux bienfaits à propos desquels beaucoup de gens sont lésés : la santé et le temps libre. » [Rapporté par al-Bukhârî] Ô toi qui a la richesse et le temps libre mais qui est occupé par sa vie d’ici-bas, tu fais partie des gens lésés, parce que tu n’as pas bien estimé la valeur du temps qui passe dans ta vie comme l’ont estimé les gens qui avaient une grande détermination et motivation, mais qui ne trouvèrent pas le temps pour accomplir leurs actes et leur jihâd. Ô toi qui a du temps libre, tu vas être confronté à une chose essentielle qui t’as échappée et que tu as négligée. C’est l’instant où tu diras : {Hélas ! Que n’ai-je fait du bien pour ma vie future !} [al-Fajr : 24] L’imam at-Tabarî a dit : « Allah  nous informe que le fils d’Adam regrettera au jour du jugement d’avoir négligé les bonnes actions durant sa vie d’ici-bas, car c’est cette dernière qui va le conduire vers une vie éternelle de délices sans fin. Hélas ! Que n’ai-je pas fait assez de bien dans cette vie pour ma vie future, de bonnes actions pour la vie dont il n’y aura pas de mort après. Des actes qui me sauveront de la colère d’Allah et qui m’apporteront sa satisfaction. » [Jâmi’ al-Bayân] En effet, il y a, parmi les gens, certains à qui Allah a épargné la charge d’aller chercher leur subsistance et de quoi vivre, mais ils sont perdus dans leur insouciance, éloignés des ordres de leur Seigneur. Ils n’ont pas occupé leur temps dans l’apprentissage

de leur religion et ce qu’Allah a voulu d’eux. Au contraire ils ont occupé leur temps dans les interdits ou dans l’exagération de choses licites. Ô toi le perdu, l’insouciant, prépare beaucoup de réponses à beaucoup de questions, car par Allah tu n’as pas été créé pour rien et tu n’es pas laissé sans but et tu seras certainement interrogé sur ton temps et dans quoi tu l’as dépensé À chaque fois qu’un jour t’échappe, une partie de toi est partie Il y a une autre catégorie de gens qui ont avancé dans l’âge, leurs dos commencent à s’incliner avec la vieillesse et ils ont quelqu’un s’occupe d’eux et de leurs affaires de ce bas monde que ce soit l’argent ou les enfants. Et Allah leur a donné en plus de ces bienfaits du temps libre, mais ils ne savent pas comment l’exploiter. À celui qui est dans une situation pareille : médite profondément sur les années que tu as passées et dont tu n‘as pas profitées pour ton jour dernier, pense combien tu es proche de la rencontre de ton Seigneur. N’est-il pas temps pour toi d’inciter tes enfants et tes petits enfants à faire plus d’effort pour la religion d’Allah et la soutenir ? N’est-il pas temps pour toi de passer ton temps libre en isolement avec Allah en l’invoquant pour toi et les musulmans opprimés ainsi que Ses serviteurs mujâhidîn ? N’est-il pas temps de se couper de ce monde pour s’approcher plus d’Allah par tout type d’adoration ? Beaucoup de gens sont très avancés en âge mais, malgré cela, on les voit vivre avec la mentalité des jeunes perdus qui ne pensent même pas à la mort ni au moment du questionnement et du jugement. Par Allah, cet espoir de longue vie est une ruine. Où en es-tu de la parole d’Allah : {L’agonie de la mort fait apparaître la vérité : « Voilà ce dont tu t’écartais. »} [Qâf : 19] L’imam al-Baghawî a dit : « {L’agonie de la mort fait apparaître la vérité}, sa virulence et son intensité qui touche l’homme et qui emporte son esprit ; {la vérité} veut dire la réalité de la mort. Il a été dit aussi : la réalité du jour du jugement jusqu’à ce que l’homme le voit par ses propres yeux. Il a été dit également : selon ce que sera la destination de l’homme que ce soit le bonheur ou le malheur. Il va être dit à celui qui a eu l’agonie de la mort : {Voilà ce dont tu t’écartais}, c’est-à-dire : ce dont tu t’éloignais.

Rumiyah

11

Al-Hasan a dit : ‘‘Ce que tu fuis.’’ Ibn ‘Abbâs l’a expliqué par : ‘‘Ce que tu détestes.’’ » [Ma’âlim at-Tanzîl fî Tafsîr al-Qur`ân] Profite de ton temps libre avant que tu ne sois dans ta tombe et profite de ta matinée car il est possible que tu n’atteignes pas la soirée. Al-Hasan a dit : « Ô fils d’Adam, tu n’es qu’un amas de jours et à chaque fois qu’un jour passe, il y a une partie de toi qui est partie. » [az-Zuhd de l’imam Ahmad] Et tire des leçons des gens âgés qui se sont offerts dans le sentier d’Allah et qui ont concurrencé les jeunes pour le Paradis et non pour ce bas monde. Profite de tes heures libres Il y a une autre catégorie de vertueux à qui Allah a facilité les charges de la vie. Leur subsistance est sous l’ombre de leurs sabres qu’ils l’utilisent pour gâcher la vie des mécréants et pour soutenir la religion du Seigneur de l’univers. Parmi ces gens guidés, certains d’entre eux se contentent, durant leur tour de ribât, d’accomplir leurs quelques heures de garde puis se retrouvent à ne rien faire dans leur temps libre. Ce temps est un grand bienfait pour le mujâhid qui n’est peut-être pas estimé à sa juste valeur. S’il l’exploite dans le rappel d’Allah, la lecture du Coran, l’invocation et l’accomplissement des actes surérogatoires ou dans des moments de rappels avec ses frères pour s’inciter au bien et se motiver, cela serait d’une grande utilité et un raffermissement au moment de la rencontre avec les mécréants. Ce serait une augmentation des bonnes actions et une élévation dans les degrés du Paradis. Ô toi mujâhid, sache que ton temps libre est un bienfait d’Allah. Exploite-le pour que tu ne sois pas parmi les perdants. Fais de ce temps une provision pour toi auprès d’Allah, car Allah a préparé cent degrés pour les mujâhidîn au Paradis. Certes, le degré du mujâhid qui fait le rappel d’Allah, qui accomplit les prières surérogatoires, qui lit le Coran et qui est assidu dans son ribât ainsi que dans son combat n’est pas le même degré que celui du mujâhid qui accomplit juste son ribât en invoquant peu Allah, qui accomplit ces heures de garde et se retrouve ensuite à ne rien faire. Les mujâhidîn sincères qui accomplissent le 12

ARTICLE

ribât doivent faire plus d’efforts durant leur temps libre pour atteindre les degrés les plus élevés du Paradis. Qu’ils sachent que la différence entre un degré du Paradis et un autre est comme ce qui est entre le ciel et la terre, et les délices des hauts degrés du Paradis sont meilleurs et plus complets que ceux des degrés inférieurs. Celui qui accomplit le ribât ne doit pas délaisser l’occasion de s’approvisionner en bonnes actions même s’il est déjà en train d’accomplir un grand acte, comme en a informé le prophète  en disant : « Accomplir le ribât un jour et une nuit est meilleur que jeûner et prier tout un mois, et s’il meurt, il lui sera compté les mêmes actions que celles qu’il effectuait [de son vivant]. Sa subsistance lui est dispensée et il est à l’abri de l’épreuve. » [Rapporté par Muslim] Quel grand mérite que celui d’être tué en ribât ! Allah continuera de lui compter cette même bonne action par laquelle il occupait son temps libre ! Ainsi, tu dois lire le Coran, accomplir la prière nocturne ainsi que les autres adorations. Veille à la recherche de la science utile, l’apprentissage de ta religion ainsi que la mémorisation du Coran. Sache que beaucoup de vertueux t’envient pour le temps libre que tu as à ta disposition entre deux tours de garde. CERTES, LES COEURS TROUVENT LA PAIX DANS LE CORAN

Rumiyah

13

14

ARTICLE

Louange à Allah qui aime que Ses serviteurs l’invoquent en disant : {et qui disent : « Seigneur, donne-nous, en nos épouses et nos descendants, la joie des yeux, et fais de nous un guide pour les pieux ».} [al-Furqân : 74] Que les prières et la paix soient sur Son messager, le guide des pieux, celui à qui Allah a donné la mission de guider les gens en jugeant entre eux avec ce qu’Il a révélé ainsi qu’être un guide religieux. Que les prières et la paix soient sur ses califes bienguidés, ceux qui étaient sur sa voie et ont suivi son parcours. Que les prières et la paix soient sur sa famille et ses compagnons et ceux qui les ont suivis avec bienfaisance jusqu’au jour du jugement. L’Imam Ahmad ainsi qu’al-Hâkim et Ibn Hibbân dans son Sahih rapportent, selon Abû Umâmah  que le messager d’Allah  a dit : « Les liens de l’islam vont se défaire les uns après les autres. Chaque fois qu’un lien sera défait, les gens s’accrocheront au suivant. Le premier lien à être défait sera le jugement avec la législation d’Allah et le dernier sera la prière. » Ainsi, le grand imâmat légitime fait partie des liens de l’islam. Le dénouement de ce lien qu’est le jugement avec ce qu’Allah a révélé est un manque qui affecte les musulmans dans leur religion et leur vie mondaine. En effet, combien de branches de l’islam et de la foi ne sont concrétisées qu’avec ce lien de l’islam et la mission de juger avec ce qu’Allah a révélé est la responsabilité du gouverneur et des gens de science qui le nomment et lui font le rappel. Allah  dit : {Nous avons fait descendre la Thora dans laquelle il y a guide et lumière. C’est sur sa base que les prophètes qui se sont soumis à Allah, ainsi que les rabbins et les docteurs jugent les affaires des Juifs. Car on leur a confié la garde du Livre d’Allah, et ils en sont les témoins.} [al-Mâ`idah : 44] Allah nous montre que ceux à qui Il a donné la responsabilité de juger avec

ce qu’Il a révélé sont les prophètes, c’est-à-dire ceux qui gouvernaient les enfants d’Israël, comme le prouve la parole du prophète  : « Les enfants d’Israël étaient gouvernés par les prophètes. À chaque fois qu’un prophète mourrait, un autre le remplaçait. Quant à moi, je suis le dernier prophète, mais il y aura de nombreux califes après moi. » Les compagnons dirent : « Que nous ordonnes-tu alors ? » Il répondit : « Faites allégeance au premier et accordez-leur leurs droits, car Allah les questionnera sur la charge qu’Il leur a confiée. » [Rapporté par Muslim] Ainsi, les califes remplacent les prophètes dans le fait de diriger les gens avec ce qu’Allah a révélé et les savants pieux les aident dans cette tâche. Le califat bien-guidé hérite de la voie prophétique Une des plus importantes missions du califat à notre époque est de renouveler la religion afin qu’elle soit sur la voie prophétique. C’est ce que notre prophète  nous a promis dans sa parole : « La prophétie sera parmi vous tant qu’Allah le voudra, puis il y aura un califat sur la voie prophétique tant qu’Allah le voudra, puis il y aura des monarchies autoritaires tant qu’Allah le voudra, puis il y aura des tyrannies tant qu’Allah le voudra, puis il y aura un califat sur la voie prophétique. » [Rapporté par Ahmad] Le califat recherché est celui sur la voie prophétique, celui qui concrétise la guidée tout comme le califat des premières générations parmi les compagnons du messager d’Allah . Si un califat est qualifié de bien-guidé comme c’était le cas et comme ça l’est maintenant – avec la permission d’Allah – c’est que les califes suivent le livre d’Allah et la guidée de notre prophète Muhammad  dans toutes leurs affaires et dans toutes les situations. La bien-guidance à plusieurs sens dans le livre d’Allah, un des plus importants c’est que cela est une grâce d’Allah et c’est le cheminement qu’Il fait emprunter aux serviteurs qu’Il aime : {Mais Allah vous a fait aimer la foi et l’a embellie dans vos cœurs et vous a fait détester la mécréance, la perversité et la désobéissance. Ceux-là sont les bien dirigés.} [al-Hujurât : 7] S’éloigner de tout ce qui la contredit tel que la mécréance, la perversion ou les péchés : tout ceci fait partie de la bien-guidance. Une des plus grandes causes qui mènent à la bien-guidance est le livre de notre Seigneur, le Majestueux, comme Il en informe : {puis dirent : « Nous avons certes entendu une

Rumiyah

15

COMME LES ÉTATS ROMAIN ET PERSE AUPARAVANT, L’AMÉRIQUE SERA DÉFAITE PAR LES MUSULMANS, PAR LA PERMISSION D’ALLAH

Lecture [le Coran] merveilleuse, 2. qui guide vers la droiture […] »} [al-Jinn : 1-2] Allah nous informe également qu’Il a accordé à Son prophète et ami intime Ibrâhîm la bienguidance. Il appela donc les gens à l’unicité d’Allah et les disputa en leur démontrant leur égarement, il patienta face à leurs préjudices, leurs menaces et même leur tentative de le brûler vif. Il se tourna vers Allah et fut sauvé du feu qui est devenu frais et inoffensif. Il annonça le désaveu de son père ainsi que de son peuple lorsqu’ils persistèrent dans la mécréance, puis il les quitta en émigrant : {Et il dit : « Moi, je pars vers mon Seigneur et Il me guidera. »} [as-Sâffât : 99] Ainsi, le califat bien-guidé applique tous les préceptes de la religion, revivifie les traditions prophétiques et éteint les innovations, combat les mécréants et les opposants. Il ne suit pas les passions des humains, mais répond plutôt aux ordres d’Allah en suivant ce qu’Il aime et en s’éloignant de ce qui engendre Sa colère. Allah  dit : {Qu’ils répondent à Mon appel, et qu’ils croient en Moi, afin qu’ils soient bien guidés.} [al-Baqarah : 186] Le grand imâmat œuvre pour donner la victoire à l’islam En plus d’appliquer la religion d’Allah, de 16

ARTICLE

diriger la vie mondaine par la religion, de protéger la religion et la terre de l’islam, de défendre les musulmans ainsi que leur honneur et leurs biens, le calife des musulmans doit également œuvrer à propager le pouvoir de la religion sur la terre d’Allah. Allah a décrété et légiféré que les musulmans doivent agir pour que la religion de l’islam domine toutes les autres religions, qu’il soit le vainqueur contre elles, jusqu’à ce que la parole d’Allah soit la plus élevée et que la parole des mécréants soit la plus basse. Allah, dans Sa volonté, a décrété que Sa religion triomphera contre toutes les autres religions d’un triomphe grandiose. Allah  dit : {C’est Lui qui a envoyé Son messager avec la bonne direction et la religion de la vérité, afin qu’elle triomphe sur toute autre religion, quelque répulsion qu’en aient les polythéistes.} [at-Tawbah : 33] Ainsi, le triomphe d’Allah pour l’islam comprend le triomphe sur toutes les autres religions par les preuves et les évidences. En effet, Allah a montré que l’islam est la religion de la vérité et que ce qui s’y oppose est faux et voué à la perte. Le triomphe veut également dire la victoire sur les partisans des autres religions jusqu’à ce que leurs pouvoirs s’effondrent de la base. En effet, Allah a fait s’effondrer, par l’islam et ses soldats, les deux plus grands États

à l’époque de la prophétie : l’état des Perses et celui des Romains en plus des royaumes disparates. Cela signifie que la religion d’Allah triompha et vaincut les mécréants lorsque les musulmans eurent un État qui fut bâti et initié par le messager d’Allah, puis par ses califes bien-guidés. Par l’aide d’Allah, c’est ce que font le calife des musulmans et ses soldats. On ne peut pas prétendre avoir obtenu la victoire ou la gloire pour les musulmans sans l’établissement de l’État Islamique qui a fait revivre le califat bien-guidé. La terre appartient à Allah et les pieux en hériteront Parmi les devoirs de celui qui gère les affaires des musulmans (c’est-à-dire le calife), c’est de répandre le pouvoir de l’État islamique sur toute la terre d’Allah, car elle appartient à Allah et que le mécréant n’a pas de droit dessus. Allah  dit : {Nous avons certes écrit dans le Zabûr, après l’avoir mentionné (dans le Livre céleste), que la terre sera héritée par Mes pieux serviteurs.} [alAnbiyâ` : 105] Les exégètes, dont Ibn ‘Abbâs, ont expliqué que le mot « terre » dans ce verset signifie le Paradis. Ibn ‘Abbâs dit également : « Allah a informé dans la Thora, le Zabûr et bien avant la création des cieux et de la terre, dans Sa science profonde, que la communauté de Muhammad  héritera de la terre, après quoi Il la fera entrer au Paradis. Ce sont eux les pieux. » Ces deux avis sont authentiques et noncontradictoires. Ainsi, l’héritage de la terre ne se transmet qu’avec le jihâd dans le sentier d’Allah, le sommet de l’islam. En effet, les mécréants ne délaissent leur mécréance et leur volonté d’égarer les gens de l’islam que par le combat, lequel est mené par les alliés du Très-Miséricordieux contre les alliés de Satan. Allah  dit : {Et combattez-les jusqu’à ce qu’il ne subsiste plus d’association, et que la religion soit entièrement à Allah.} [al-Anfâl : 39] Et Il dit : {75. Et qu’avez-vous à ne pas combattre dans le sentier d’Allah et pour la cause des faibles : hommes, femmes et enfants qui disent : « Seigneur ! Fais-nous sortir de cette cité dont les gens sont injustes, et assigne-nous de Ta part un allié, et assigne-nous de Ta part un secoureur. » 76. Les croyants combattent dans le sentier d’Allah, et ceux qui ne croient pas combattent dans le sentier du tâghût. Eh bien, combattez les alliés du Diable, car la ruse du Diable est, certes, faible.} [an-Nisâ` : 75-76] Si l’État Islamique et ses soldats ne remplissent pas

l’obligation de combattre dans le sentier d’Allah pour secourir les faibles parmi les croyants des griffes de la mécréance et de ses partisans, qui donc le fera ?! Ce sont de grandes affaires dont l’État Islamique, ses soldats et ses dirigeants sont responsables. Nous sommes certains que la victoire d’Allah lui sera donnée bientôt car Allah a juré de donner la victoire à ceux qui donnent la victoire à Sa religion : {Allah soutient, certes, ceux qui soutiennent (Sa Religion). Allah est assurément Fort et Puissant.} [al-Hajj : 40] Allah a confirmé Sa promesse de victoire dans ce verset Allah en utilisant la lettre lâm qui sert à jurer. De plus, Il utilise le mot inna et la lettre lâm qui viennent renforcer le sens de deux des noms d’Allah : Le Fort et Le Puissant. Ainsi, aucune force n’égale la Sienne, car Il est Le Créateur de toutes choses et a donné ce qu’Il désire comme force à chacune de Ses créatures. Il est Le Fort et Ses créatures sont faibles, Il est Celui qui se suffit à Lui-même tandis que Ses créatures dépendent entièrement de Lui, Il est Le Puissant qui ne peut pas être vaincu, Celui qui a accordé la gloire à Ses serviteurs croyants et leur a promis la victoire et le soutien. Allah  dit : {Allah ne suffit-Il pas à Ses serviteurs [comme soutien] ?} [az-Zumar : 36] (Dans la lecture de Hamzah, d’al-Kisâ`î et d’autres, le mot serviteur est au pluriel tandis que dans la lecture de Hafs, il est au singulier.) Nous demandons à Allah de protéger notre imam, le calife des musulmans, de lui accorder la droiture dans ses décisions. Nous demandons qu’Il lui accorde ainsi qu’aux soldats du Califat un pouvoir et une victoire émanant de Lui. Nous Lui demandons qu’Il raffermisse leurs pas et leur accorde la victoire sur les mécréants. Les preuves concernant l’obligation d’établir le grand imâmat Premièrement : les preuves du Noble Coran

Rumiyah

17

Une autre preuve réside dans la parole d’Allah  lorsqu’Il interpelle Son messager  en disant : {Juge donc parmi eux d’après ce qu’Allah a fait descendre. Ne suis pas leurs passions, loin de la vérité qui t’est venue.} [al-Mâ`idah : 48] Et dans le verset suivant : {Juge alors parmi eux d’après ce qu’Allah a fait descendre. Ne suis pas leurs passions, et prends garde qu’ils ne tentent de t’éloigner d’une partie de ce qu’Allah t’a révélé.} [al-Mâ`idah : 49]

ABÛ BAKR AL-BAGHDÂDÎ , L’ÉMIR DES CROYANTS

Allah  dit : {Ô les croyants ! Obéissez à Allah, et obéissez au Messager et à ceux d’entre vous qui détiennent le commandement.} [anNisâ` : 59] At-Tabarî rapporte qu’Abû Hurayrah  a dit : « {qui détiennent le commandement}, c’est-à-dire les émirs. » Puis, at-Tabarî a dit : « La parole qui est la plus proche de la vérité est celle qui dit : que ce sont les émirs et les dirigeants par lesquels on obéit à Allah et avec lesquels il y a l’intérêt des musulmans. » Ibn Kathîr a dit : « L’apparent – et Allah est plus Savant – c’est que le verset est général et concerne tous ceux qui détiennent le commandement parmi les émirs et les savants. » Le sens de ce verset traduit l’ordre d’Allah d’obéir aux dirigeants que sont les imams. Or, l’obligation d’obéir nécessite la nomination d’un dirigeant puisqu’Allah  n’ordonne pas d’obéir à une personne inexistante. De ce fait, désigner un imam qui gouverne les musulmans est obligatoire. 18

ARTICLE

Ceci est un ordre d’Allah  à Son messager  concernant le fait qu’il juge entre les musulmans avec ce qu’Allah a révélé, c’est-à-dire avec Sa législation. Lorsqu’Allah s’adresse à Son messager, il interpelle également sa communauté sauf si quelque chose prouve l’inverse. Dans le cas présent, c’est une interpellation à tous les musulmans concernant l’instauration du jugement avec ce qu’Allah a révélé jusqu’au jour de la Résurrection. L’établissement de ce jugement et de ce pouvoir ne peuvent exister que par l’édification de l’imâmat. En effet, cela fait partie de son devoir et il ne peut être réellement appliqué que par son biais. Tous les versets qui ordonnent de juger avec ce qu’Allah a révélé sont donc une preuve de l’obligation de la désignation d’un imam qui prend cette responsabilité. Parmi les preuves, nous avons également la parole d’Allah  qui dit : {Nous avons effectivement envoyé Nos messagers avec des preuves évidentes, et fait descendre avec eux le Livre et la balance, afin que les gens établissent la justice. Et Nous avons fait descendre le fer, dans lequel il y a une force redoutable, aussi bien que des utilités pour les gens, et pour qu’Allah reconnaisse qui, dans l’Invisible, défendra Sa cause et celle de Ses Messagers. Certes, Allah est Fort et Puissant.} [alHadîd : 25] La mission des messagers  est d’établir la justice entre les gens en conformité avec ce qu’Allah a révélé dans Son Livre et de donner la victoire à cette cause par la force. Ainsi, ceux qui suivent les messagers ne peuvent faire cela qu’en nommant un imam qui établit parmi eux la justice et commande les armées qui donnent la victoire à la religion d’Allah. L’imam Ibn Taymiyah  a dit : « C’est pour cela que le prophète  a ordonné à sa communauté de désigner ceux qui

les dirigent ; il a ordonné aux dirigeants de redonner les dépôts à leurs propriétaires et de juger entre les gens avec la justice. Il a aussi ordonné aux musulmans d’obéir à leurs dirigeants dans l’obéissance d’Allah . » [Majmû’ al-Fatâwâ] Parmi les preuves du Coran, il y a également les versets qui traitent de l’application des peines, de réunir l’aumône et ce qui s’apparente à cela parmi les préceptes qui sont à l’origine un devoir de l’imam puis de ses adjoints. Donc tous les versets révélés qui traitent de la législation des préceptes sont liés à l’imâmat, ce qui prouve, une fois de plus, qu’établir l’imâmat et un État islamique fait partie des bases et des priorités de la législation islamique.

ABÛ MUHAMMAD AL-JÛLÂNÎ, QUI A CASSÉ SON ALLÉGEANCE ET EST TOMBÉ DANS L’APOSTASIE

Deuxièmement : les preuves de la sunnah A. Les preuves dans la sunnah orale : Il nous est parvenu de nombreuses paroles du prophète  qui prouvent l’obligation de nommer un imam. Parmi elles : - ‘Abdullah Ibn ‘Umar  a entendu le messager d’Allah  dire : « Celui qui a rompu son obéissance [à l’imam] rencontrera Allah le jour de la Résurrection sans argument en sa faveur et celui qui meurt sans avoir à son cou une allégeance meurt d’une mort préislamique. » [Rapporté par Muslim] Cela prouve l’obligation de nommer un imam et de persévérer dans son obéissance sans se retourner contre lui ni tergiverser sur ses ordres. - Également, le célèbre hadith dans les Sunan selon al-‘Irbâd Ibn Sâriyah qui rapporte que le prophète  a dit : « Celui qui vivra parmi vous verra de nombreuses divergences. Suivez donc ma sunnah et celle des califes bien-

guidés, accrochez-vous-y fermement. Méfiezvous des nouvelles choses dans la religion car toute innovation est égarement. » [Rapporté par Abû Dâwud et at-Tirmidhî] Il est rapporté authentiquement que les compagnons  ont prêté allégeance à Abû Bakr  après que le prophète  soit décédé. ‘Umar prit la succession d’Abû Bakr  ensuite ‘Umar décida de choisir six compagnons parmi les meilleurs pour sa succession. Ainsi, ‘Uthmân fut choisi et, après qu’il soit mort en martyr, l’allégeance fut donnée à ‘Alî. Ceci est la sunnah des califes bienguidés en ce qui concerne le califat et leur souci de son établissement. Il nous est donc obligatoire de les suivre dans cela comme nous l’a ordonné le prophète . Les hadiths qui prouvent l’obligation d’obéir au gouverneur dans l’obéissance d’Allah, ou ceux qui traitent de l’allégeance et de l’obligation d’y être fidèle, ou ceux qui interdisent la révolte contre les gouverneurs musulmans, ou encore ceux qui exhortent à tuer ceux qui remettent en cause la place de l’imam légitime ; tous ces

Rumiyah

19

hadiths exposent le devoir de nommer un imam musulman. Nous pouvons même dire qu’il n’y a de réelle droiture dans la vie des musulmans qu’en présence d’un imam légitime qui les dirige. B. La sunnah pratique du prophète  concernant l’établissement du grand imâmat : Depuis qu’Allah envoya son prophète  et que crurent en lui ceux en qui Allah savait qu’il y avait un grand bien, ses nobles compagnons suivaient ses ordres et lui obéissaient. Pas seulement dans leurs actes d’adoration, mais il était leur référence dans leur manière de prêcher et de se comporter vis-à-vis des mécréants, ainsi que tous les nouveaux évènements comme l’émigration en Abyssinie, puis à Médine. Le fait que La Mecque n’était pas été une terre de puissance pour les musulmans ne signifiait pas qu’ils devaient vivre sans émirat qui administre les affaires de leur vie, car le prophète était leur imam, leur guide, leur éducateur et leur père rempli de clémence. Lorsqu’Allah prépara à Son prophète des gens qui allaient donner la victoire à Sa religion parmi les habitants de Médine, qui allaient le protéger comme ils protégeaient leurs familles et leurs enfants, qui lui prêteraient allégeance dans SEULS LES VRAIS CROYANTS SONT VENUS FAIRE ALLÉGEANCE À L’IMAM

20

ARTICLE

l’écoute et l’obéissance, dans la facilité comme dans la difficulté – tout en sachant que les ansâr de Médine avaient le pouvoir et le contrôle sur leur terre – alors le prophète  émigra vers eux avec ses compagnons. Le gouvernement du prophète sur les musulmans et leur terre s’établit tandis que la bâtisse de la terre de l’islam fut parachevée par le prophète  et ses nobles compagnons. En plus des preuves du Coran et de la sunnah, il y a le consensus des compagnons  en ce qui concerne le fait de nommer un imam et leur intransigeance dans ce sujet, au point qu’ils la firent passer avant l’obligation d’enterrer le prophète  après sa mort. Ils étaient même persévérant dans ce consensus au point de nommer les califes les uns après les autres et cela prouve, encore une fois, cette obligation à laquelle chaque musulman doit participer. L’obligation de l’imâmat fait partie des points sur lesquels les savants de la sunnah se sont accordés à travers les époques. Les seuls opposants sont les gens de l’innovation et de l’égarement, ceux dont la divergence n’est pas prise en compte. La louange est à Allah, le Seigneur de l’univers.

Rumiyah

21

22

ARTICLE

Ô mujâhidîn : Les hypocrites et ceux qui entravent le chemin qui mène à Allah vous diront : « Pensez-vous que ce que vous voulez accomplir se réalisera ? Et pensez-vous que le califat islamique ou même l’État islamique s’établira ? Certes, c’est une chose impossible et une affaire plus proche de la fiction que de la réalité. » S’ils disent cela, rappelez-vous alors la parole d’Allah : {(Et rappelez-vous), quand les hypocrites et ceux qui ont une maladie au cœur [dont la foi est douteuse] disaient : « Ces gens-là, leur religion les trompe. » Mais quiconque place sa confiance en Allah (sera victorieux) ... car Allah est Puissant et Sage.} [al-Anfâl : 49] Et dites-leur : « Allah conquerra Rome pour les musulmans comme l’a promis le messager d’Allah  dans le hadith authentique, tout comme a été conquise Constantinople auparavant. » Et dites-leur : « Nous attendons le secours d’Allah pour ce qui est au-delà de cela ... Nous espérons qu’Allah nous ouvre les portes de la Maison Blanche, du Kremlin et de Londres, et nous avons avec nous la promesse d’Allah : {Allah a promis à ceux d’entre vous qui ont cru et fait les bonnes œuvres qu’Il leur donnerait la succession sur terre comme Il l’a donnée à ceux qui les ont précédés.} [an-Nûr : 55] Quant à savoir quand est-ce que cela arrivera, ce n’est pas ce qui nous importe et Allah ne nous a pas chargés de cela, mais Il nous a chargés d’agir pour la religion, de défendre la Charia et de faire tous les efforts possibles à cette fin. Tu dois planter la graine, non récolter le fruit Et Allah et le meilleur soutien pour ceux qui œuvrent Lorsque l’imam Ahmad  fut éprouvé dans la fitnah autour de la question de la création du Coran et que cette fitnah s’est répandue par la force du sultan, la tête de cette innovation Ahmad Ibn Abî Du`âd vint à l’imam Ahmad en le narguant : « Ô Ahmad, ne vois-tu pas comment le Faux a pris le dessus sur la Vérité ? » « Non, répondit-il, le Faux n’aura pris le dessus sur la Vérité que lorsque les cœurs des gens seront passés de la Vérité au Faux. Or, nos cœurs sont toujours attachés à la Vérité. » Et dites à ceux-là comme à dit le prophète Ya’kûb  a dit : {Je décèle, certes, l’odeur de Joseph, même si vous dites que je radote.} [Yûsuf : 94] Malgré toutes ces

épreuves et l’adversité, nous sentons l’odeur de la victoire, du secours et de la suprématie, même si vous dites que nous radotons. Beaucoup de gens vous diront : « Vous êtes certes dans vôtres ancien égarement. » Les hypocrites avaient dit aux compagnons lors de la bataille d’Uhud : « Revenez à la religion de vos ancêtres. » Ces propos sont dirigés aux croyants par les hypocrites à toutes les époques lorsque les mujâhidîn sont atteints par un malheur ou qu’ils ont été tués, blessés, emprisonnés et torturés. S’ils disent cela, dites-leur : {Allah prend la défense de ceux qui croient.} [al-Hajj : 38] {Allah soutient, certes, ceux qui soutiennent (Sa religion).} [al-Hajj : 40] Les hypocrites vous diront comme ils ont dit aux gens de raji’ qui ont été trahis par les idolâtres : « Malheur à ces gens éprouvés par la tentation qui ont péri de cette manière. Ils ne sont ni restés dans leur famille ni n’ont transmis le message de leur compagnon. » Ces paroles vous seront dites ces jours-ci, à chaque fois que certains frères seront tués : « Ils ne sont ni restés et ont été sauvés ni ils ne sont parvenus à faire disparaitre les mauvaises choses. » Si vous entendez cela, alors dites-leur la parole de la véridique Khadîjah : « Réjouis-toi ! Car par Allah, Allah ne t’humiliera jamais ! » Nous disons donc à tout mujâhid dans le sentier d’Allah : « Oh que non ! Par Allah, Allah ne t’humiliera jamais ! Certes, vous préservez vos liens de parenté, vous défendez la Charia, vous combattez dans le sentier d’Allah contre ceux qui mécroient en Allah parmi les juifs, les chrétiens et les apostats. » L’historien Muhammad al-Bassâm a dit, dans son livre ad-Durar wa al-Mafâkhir fî Akhbâr al-‘Arab alAwâkhir, concernant les savants de la prédication najdite et leur combat contre le roi d’Égypte : « Non, par Allah, le roi d’Égypte ne l’a pas emporté sur eux à cause de leur faiblesse et de leur vulnérabilité, mais c’était plutôt la trahison des bédouins avec l’agrément des gens du pays. » Ô mujâhidîn : Vous avez vendu vos âmes à Allah  et vous n’avez qu’une seule option devant vous : donner l’objet de la

Rumiyah

23

LES MUJÂHIDÎN COMBATTENT DANS LE SENTIER D’ALLAH, ILS TUENT ET SE FONT TUÉS.

vente à l’acheteur : {Certes, Allah a acheté des croyants, leurs personnes et leurs biens en échange du Paradis. Ils combattent dans le sentier d’Allah : ils tuent, et ils se font tuer. C’est une promesse authentique qu’Il a prise sur Lui-même dans la Thora, l’Evangile et le Coran. Et qui est plus fidèle qu’Allah à son engagement ? Réjouissez-vous donc de l’échange que vous avez fait : Et c’est là le très grand succès.} [at-Tawbah : 111]

Sa religion ce que bon Lui semble. Il leur donnera une fin de celles que l’histoire de la foi a connu ou une autre dont Allah a connaissance et qu’Il choisit. »

Et quand l’acheteur reçoit la marchandise il en fera ce que bon lui semble. S’il le souhaite, il la mettra dans un château ou alors dans une prison, il pourra l’habiller chèrement comme il pourra la laisser nue, à l’exception de ce qui cache sa pudeur. S’il veut, il le rendra riche et, s’il veut, il le rendra pauvre. S’il veut, il le suspendra à une poutre ou fera s’abattre sur lui son ennemi qui le tuera ou le mutilera.

N’as tu n’as jamais entendu parler de ce qui est arrivé au lion d’Allah et de Son messager (Hamzah) qui fut éventré, dont le foie fut extrait et qui fut mutilé ?

L’auteur d’az-Zilâl a dit en commentant l’évènement des gens du fossé : « Il se devait d’exister ce modèle dans lequel les croyants ne s’en sortent pas et les mécréants ne sont pas châtiés. Ceci afin que les croyants chargés de l’appel à Allah assimilent dans leur for qu’ils peuvent être appelés à une fin similaire à celle-ci dans leur chemin vers Allah, qu’ils ne détiennent rien de cette affaire, mais que leur destin et la question du dogme revient à Allah. Ils doivent juste accomplir leur devoir et s’en aller. Leur devoir est de choisir Allah, de faire passer le dogme avant leur vie, de s’élever par leur foi au-dessus des tentations et d’être sincère avec Allah dans leur activité et leur intention. Après cela, Allah fera d’eux et de leurs ennemis comme Il fait de Sa prédication et de 24

ARTICLE

Ils ne sont que des domestiques auprès d’Allah. Est-il admissible que celui qui vend un mouton se mette en colère contre l’acheteur ou que son cœur change si ce dernier l’égorge ?

N’as-tu pas vu ce qui est arrivé à la meilleure des créatures  le jour de la bataille d’Uhud ? Médite donc sur l’histoire des prophètes et des messagers qui sont l’élite de la création : Ibrâhîm fut jeté au feu, Zakariyâ fut scié en deux, Yahyâ, le chef chaste, fut égorgé, Ayyûb demeura éprouvé par la maladie durant des années, Yûnus fut enfermé dans le ventre de la baleine, Yûsuf fut vendu à vil prix avant de demeurer quelques années en prison. Tout cela alors qu’ils étaient satisfaits de leur Seigneur et véritable Maître. Certains pieux prédécesseurs disaient : « Il m’est préférable que mon corps soit pris dans des tenailles plutôt que de dire à propos d’une chose qu’Allah a destinée : ‘‘Si seulement ça n’avait pas eu lieu.’’ » Mes frères, soyez de ceux qui n’ont pas opposé leur volonté à celle d’Allah et qui n’opposent pas leur choix à celui d’Allah , car ceux-là ne peuvent intervenir dans

la gestion qu’Allah fait de Sa propriété : « S’il y avait cela, il en aurait été autrement », « si seulement », etc. Ce qu’Allah choisit pour Son serviteur croyant est le meilleur des choix, peu importe qu’il apparaisse dur ou difficile, qu’il comporte la perte des biens, d’un poste ou du prestige, ou pire encore une perte de la famille et même de tout ce bas-monde. Et rappelez-vous l’histoire de la bataille de Badr et méditez-la bien : certains compagnons  désiraient s’emparer de la caravane commerciale, mais Allah  a choisi pour eux la mobilisation pour le combat. Or, la différence entre ces deux choses est immense. Qu’est-ce que contient cette caravane ? De la nourriture qui sera ingurgitée, puis évacuée, des vêtements qui seront usés et jetés et un monde éphémère. Quant au combat, il est accompagné du discernement par lequel Allah a distingué la vérité du mensonge. Avec lui vient la défaite de l’idolâtrie et son effondrement, ainsi que l’élévation du tawhîd et sa manifestation. Avec lui, les chefs idolâtres qui obstruent le chemin de l’islam sont tués et il suffit qu’Allah a regardé les gens de Badr et a dit : « Faites ce que vous voulez, car Je vous ai pardonné. » Ô mujâhidîn : Quand les épreuves se multiplient, le nombre des faibles s’accroit, donc ne vous affligez pas pour cela. Muslim rapporte dans son Sahîh, d’après Anas , que lorsque Quraych conclut un traité de paix avec le messager d’Allah , ils posèrent la condition suivante : celui d’entre vous qui viendra à nous, nous ne vous le rendrons pas, et celui d’entre nous qui viendra à vous, vous nous le retournerez. Les compagnons dirent : « Devons-nous écrire cela ? » Il répondit : « Oui, car celui d’entre nous qui va à eux, Allah l’a éloigné de nous et celui d’entre eux qui viendra à nous, Allah lui donnera une issue et un soulagement. » Ne t’afflige donc pas pour celui qu’Allah a éloigné. Comme est excellent ce qu’Ibn al-Qayyim  a dit : « Emprunte la route de la vérité et n’aies crainte si tu ne vois pas beaucoup de gens prendre la même voie que toi. Chaque fois que tu te sens seul dans ton isolement, regarde

tes anciens compagnons et fais tout pour les rattraper. Ne regardes pas les autres, car ils ne te seront d’aucune utilité et s’ils t’appellent pendant que tu traces ton chemin, ne te retourne pas, car une fois que tu le fais, ils te saisiront et t’empêcheront de finir ton chemin. » Prenez donc garde à ce que vos cœurs ne soient pas atteints par les ambiguïtés que sèment les défaitistes vaincus qui obstruent le chemin menant au jihâd dans la voie d’Allah. L’affaire revient simplement à la réussite qu’Allah  accorde. Allah  s’est détourné de ceux-là et les a abandonnés en dépit de la grande quantité de livres et de textes qu’ils portent dans leur cœur et leur esprit. Certes, la question n’est pas celle de la quantité de science mais la crainte d’Allah qui fait hériter le discernement par la foi : {Ô vous qui croyez ! Si vous craignez Allah, Il vous accordera la faculté de discerner (entre le bien et le mal).} [al-Anfâl : 29] Puisse Allah faire miséricorde à Chaykh al-Islâm Ibn Taymiyah lorsqu’il dit : « La ummah a excellé dans tous les domaines de la science. Celui dont Allah a illuminé le cœur, Il le guidera par ce qu’il a atteint de science. Quant à celui qu’Il a rendu aveugle, la grande quantité de livres ne lui ajoutera que confusion et égarement. » Ô Allah, accorde aux mujâhidîn la suprématie sur terre. Ô Allah, mobilise leurs armées, envoie leurs escadrons et purifie leurs intentions. Ô Allah préserve-les par Ta protection. Ô Allah, facilite-leur tout bien. Ô Allah, celui qui leur veut du bien, accorde-lui la réussite dans le bien. Quant à celui qui leur veut du mal, châtie-le durement. Ô Allah, ils sont faibles, alors fortifie-les par Ta puissance, ô Seigneur de l’univers. Ô Allah, ils sont pauvres, alors enrichie-les par Ta grâce, ô Seigneur de l’univers. Ô Allah, fais vivre la ummah de Muhammad. Ô Allah, secours la ummah de Muhammad. Ô Seigneur de l’univers. Ô notre Seigneur, ô notre Seigneur ! Ô notre Seigneur, fais-nous triompher sur le peuple injuste. Ô notre Seigneur, fais-nous triompher sur les mécréants. Ô Allah, prends de notre sang jusqu’à ce que Tu sois satisfait. Ô Allah, que nos dépouilles se retrouvent dans le ventre des lions et dans le jabot des oiseaux. La louange est à Allah, le Seigneur de l’univers.

Rumiyah

25

Q

uant à l’hypocrisie, c’est le mal tenace et interne dont l’homme peut être rempli sans s’en rendre compte. C’est une affaire cachée pour les gens et elle est souvent méconnue de celui qui l’a en lui. Il prétend alors être réformateur, alors qu’il est un corrupteur. Elle est de deux types : majeure et mineure. L’hypocrisie majeure entraîne l’éternité dans le rang le plus bas de l’Enfer. Elle consiste à montrer aux musulmans sa foi en Allah, en Ses anges, en Ses livres, en Ses messagers et au Jour dernier alors qu’à l’intérieur il est loin de tout cela et le dément. Il ne croit pas qu’Allah avait parlé d’une parole 26

ARTICLE

qu’Il descendit sur un homme qu’Il rendit messager pour les gens, afin de les guider par Sa permission, de les avertir de Son supplice et de leur faire craindre Son châtiment. Allah a déchiré les voiles des hypocrites et a dévoilé leurs secrets dans le Coran. Il a rendu leurs affaires claires pour Ses serviteurs afin qu’ils prennent garde à l’hypocrisie ainsi qu’à ses adeptes. Il a mentionné les trois groupes de gens au début de la sourate alBaqarah : les croyants, les mécréants et les hypocrites. Il mentionna les croyants en quatre versets, les mécréants en deux versets et les hypocrites en treize versets, à cause de leur grand nombre, de la fréquence

de leur épreuve et de la dureté de celle-ci pour l’islam et ses adeptes. En effet, leur épreuve est très forte pour l’islam, car ils s’y affilient et se font passés pour ses supporters et ses alliés, alors qu’ils sont en réalité son ennemi. Ils extériorisent cette animosité en tout moule que l’ignorant prend pour de la science et de la réforme alors que c’est le summum de l’ignorance et de la corruption. Ô Allah, combien de bastions de l’islam ontils détruits ?! Combien de ses citadelles ont-ils déracinées et ravagées ?! Combien de ses sciences ontils effacées ?! Combien de ses bannières élevées ontils rabaissées ?! Combien ont-ils frappé ses racines par les pioches des ambiguïtés, pour les retirer ?! Combien ont-ils asséché les sources de ses cours par leurs opinions, pour les enterrer et les couper ?! L’islam et ses adeptes ne cesse de subir leur épreuve et leur fléau, et de recevoir de leurs ambiguïtés attaque après attaque et ils prétendent être ainsi des réformateurs : {Certes, ce sont eux les véritables corrupteurs, mais ils ne s’en rendent pas compte.} [al-Baqarah : 12] {Ils veulent éteindre de leurs bouches la lumière d’Allah, alors qu’Allah parachèvera Sa lumière en dépit de l’aversion des mécréants.} [as-Saff : 8] Ils sont unanimes pour se séparer de la Révélation et sont réunis pour délaisser la guidée : {Mais ils se sont divisés en sectes, chaque secte exultant de ce qu’elle détenait.} [al-Mu`minûn : 53] {Ils s’inspirent trompeusement les uns aux autres des paroles enjolivées.} [al-An’âm : 112] C’est pourquoi : {Ils ont vraiment pris ce Coran pour une chose délaissée !} [alFurqân : 30] Les signes de la foi ont été effacés de leurs cœurs, ils ne les reconnaissent donc point. Ses instituts ont disparus chez eux, ils ne les fréquentent donc guère. Ses astres lumineux ont décliné de leurs cœurs, ils ne les aiment donc plus. Son soleil s’est éclipsé lors de la réunion de l’obscurité de leurs opinions et de leurs idées, ils ne le voient donc plus. Ils n’ont pas accepté la guidée d’Allah par laquelle Il envoya Son messager, ils ne lui ont pas prêté intérêt. Ils n’ont pas vu de mal à se détourner d’elle pour leurs opinions et leurs idées. Ils ont détrôné les textes de la révélation du pouvoir de la vérité, ils les ont destitués du gouvernement de la certitude, ils ont mené contre eux des attaques de fausses interprétations et ils ne cessent de tendre contre eux (i.e. les textes) embuscade après embuscade. Les textes sont descendus sur eux comme

un invité chez des gens ingrats. Ils ne es ont pas accueillis par ce qu’ils méritent comme acceptation et générosité, mais les ont reçus de loin, par un rejet total. Ils ont dit : « Tu ne passeras pas chez nous, et si c’est nécessaire, ce sera en transit. » Pour les rejeter ils ont préparé toutes sortes d’armes et de lois. Lorsque les textes sont arrivés chez eux, ils ont dit : « Qu’avons-nous à faire avec des apparences verbales qui ne nous donnent aucune certitude ? » Les gens de leur masse ont dit : « Nous nous contentons de ce sur quoi nous avons trouvé nos successeurs récents car ils sont plus savants que les prédécesseurs anciens et plus habiles dans les voies de l’argumentation et de la démonstration. Les prédécesseurs anciens étaient caractérisés par la crédulité et avaient des poitrines saines. Ils ne se sont pas consacrés à établir les bases de la réflexion, ils ont seulement consacré leurs motivations à l’accomplissement de l’ordre et au délaissement de l’interdit. Donc, la méthode des récents est plus savante et plus sage et celle des prédécesseurs anciens est plus ignorante mais plus sûre. » Ils ont traité les textes de la Sunnah et du Coran comme le calife à notre époque : son nom est frappé sur la monnaie et élevé dans le sermon sur les chaires alors que ce n’est pas lui qui gouverne, son jugement n’est donc ni accepté ni entendu. Ils ont porté les habits des gens de la foi sur les cœurs de gens de la déviance, perdition, rancune et mécréance. Les apparences sont bien celles des alliés et les intérieurs sont du côté des mécréants. Leurs langues sont celles des pacifistes et leurs cœurs sont ceux des guerriers. Ils disent : {« Nous croyons en Allah et au Jour dernier ! » tandis qu’en fait, ils n’y croient pas.} [al-Baqarah : 8] Leur ressource est la tromperie et la ruse ; leur marchandise est le mensonge et la traîtrise. Ils raisonnent pour survivre, pour que les deux camps soient satisfaits à leur sujet et qu’ils soient en paix entre eux. {Ils cherchent à tromper Allah et les croyants ; mais ils ne trompent qu’eux-mêmes, et ils ne s’en rendent pas compte.} [alBaqarah : 9] Les maladies des ambiguïtés et des tentations ont fatigué leurs cœurs au point de les démolir. Les mauvaises intentions sont venues à bout de leurs volontés et de leurs intentions un point de les corrompre. Leur corruption a donc atteint la perte et les médecins connaisseurs sont inaptes de la soigner : {Il y a dans leurs cœurs une maladie (de doute et d’hypocrisie), et Allah laisse croître leur maladie. Ils auront un châtiment douloureux, pour avoir menti.} [al-Baqarah : 10] Si les griffes de leurs doutes s’accrochent à la peau de la foi d’un individu, elles la déchirent complètement. Si

Rumiyah

27

l’étincelle de leur trouble atteint le cœur d’un homme, elle le jette dans le châtiment du feu brûlant. Si les ambiguïtés de leurs ruses s’infiltrent dans les oreilles de quelqu’un, elles s’interposent entre son cœur et la croyance. Leur corruption sur terre est grande mais la plupart des gens y sont inattentifs : {Et quand on leur dit : « Ne semez pas la corruption sur la terre », ils disent : « Au contraire nous ne sommes que des réformateurs ! » Certes, ce sont eux les véritables corrupteurs, mais ils ne s’en rendent pas compte.} [al-Baqarah : 11-12] Chez eux, celui qui s’attache au Livre et à la sunnah n’est qu’un homme qui suit les apparences et sa part de raison est minime. Celui qui marche avec les Textes est pour eux comme un âne qui porte des livres, son occupation est simplement de transporter ce qui est rapporté. La marchandise du commerçant de la Révélation est pour eux invendable et inacceptable. Les gens du suivi sont pour eux stupides et ils les considèrent de mauvais présage dans leurs retraites et leurs assises. {Et quand on leur dit : « Croyez comme les gens ont cru », ils disent : « Croironsnous comme ont cru les faibles d’esprit ? » Certes, ce sont eux les véritables faibles d’esprit, mais ils ne le savent pas.} [al-Baqarah : 13] Chacun parmi eux a deux faces : une par laquelle il côtoie les croyants et une par laquelle il se rend chez ses frères impies. Il a également deux langues : une que les musulmans acceptent en apparence et une par laquelle il exprime son secret caché : {Quand ils rencontrent ceux qui ont cru, ils disent : « Nous croyons » mais quand ils se trouvent seuls avec leurs diables, ils disent : « Nous sommes avec vous; en effet nous ne faisions que nous moquer (d’eux). »} [al-Baqarah : 14] Ils se sont détournés du Livre et de la Sunnah en se moquant et en méprisant leurs gens. Ils nt refusé de se soumettre au jugement des deux Révélations1, se réjouissant de ce qu’ils ont comme science dont l’augmentation ne profite qu’arrogance et orgueil. Tu les vois toujours se moquer de ceux qui s’attachent à la révélation explicite : {C’est Allah qui Se moque d’eux et les endurcira dans leur révolte et prolongera sans fin leur égarement.} [al-Baqarah : 15] Ils sont partis chercher le commerce perdu dans des mers d’obscurité, ils se sont embarqués dans les bateaux des ambiguïtés et les doutes les font avancer sur les vagues des imaginations. Le vent tempétueux s’est joué de leurs navires et les a jetés entre les arches des perdants : {Ce sont 28

ARTICLE

eux qui ont troqué le droit chemin contre l’égarement. Eh bien, leur négoce n’a point profité. Et ils ne sont pas sur la bonne voie.} [al-Baqarah : 16] Le feu de la foi les a éclairés et ils ont alors vu les sites de la guidée et de l’égarement, puis cette lumière s’est éteinte et il en est resté un brasier doté de flammes et de combustion. Ils sont donc châtiés par ce feu et errent dans ces ténèbres : {Ils ressemblent à quelqu’un qui a allumé un feu; puis quand le feu a illuminé tout à l’entour, Allah a fait disparaître leur lumière et les a abandonnés dans les ténèbres où ils ne voient plus rien.} [al-Baqarah : 17] L’ouïe de leur cœur est assourdie, elle n’entend donc pas l’appel de la foi. Sur les yeux de leurs clairvoyances il y a un voile d’aveuglement, ils ne voient donc pas les vérités du Coran. Leurs langues sont muettes vis-à-vis de la vérité, ils ne la prononcent donc pas : {Sourds, muets, aveugles, ils ne peuvent donc pas revenir (de leur égarement).} [al-Baqarah : 18] La pluie de la révélation est tombée sur eux, contenant la vie des cœurs et des esprits. Cependant ils n’ont entendu que le tonnerre de l’intimidation, de la menace et des charges dont ils ont été chargés matin et soir. Ils ont mis leurs doigts dans leurs oreilles, se sont couverts de leurs vêtements et se sont efforcés de s’enfuir. La poursuite et l’annonce de leur recherche sont déclarées, ils ont doncv été appelés devant tout le monde. Leur situation a été dévoilée aux gens de clairvoyance. Deux exemples ont été donnés à l’attention de ces deux groupes : celle des théoriciens et celle des imitateurs. Il a donc été dit : {(On peut encore les comparer à ces gens qui,) au moment où les nuées éclatent en pluies, chargées de ténèbres, de tonnerre et éclairs, se mettent les doigts dans les oreilles, terrorisés par le fracas de la foudre et craignant la mort ; et Allah encercle de tous côtés les infidèles.} [al-Baqarah : 19] Les yeux de leur clairvoyance n’ont pas pu supporter ce qu’il y a dans les nuées comme éclairs de leurs lumières et clarté de leurs sens. Leurs ouïes étaient incapables de recevoir les tonnerres de Ses promesses, ordres et interdictions. Ils quittèrent cela indécis, pour les vallées de l’errance où l’auditeur ne profite pas de son ouïe ni le voyant ne s’oriente par sa vue : {Chaque fois qu’il leur donne de la lumière, ils avancent; mais dès qu’il fait obscur, ils s’arrêtent. Si Allah le voulait Il leur enlèverait certes l’ouïe et la vue, car Allah a pouvoir sur toute chose.} [al-Baqarah : 20] Ils ont des signes par lesquels ils sont reconnus, exposés

égard; si une victoire vous vient de la part d’Allah, ils disent : « N’étions-nous pas avec vous ? » et s’il en revient un avantage aux mécréants, ils leur disent : « Est-ce que nous n’avons pas mis la main sur vous pour vous soustraire aux croyants ? » Eh bien, Allah jugera entre vous au Jour de la Résurrection. Et jamais Allah ne donnera une voie aux mécréants contre les croyants.} [an-Nisâ` : 141]

LES HYPOCRITES SONT DÉVOILÉS QUAND ILS RECHERCHENT L’HONNEUR CHEZ LES MÉCRÉANTS

dans le Coran et la Sunnah, apparents pour celui qui les médite parmi les gens de clairvoyance et de foi. Par Allah, l’ostentation les a fait se lever et c’est la pire situation que peut avoir l’homme. La paresse les a empêchés d’accomplir ce qui leur fut ordonné comme ordres du Tout-Miséricordieux. La sincérité leur est donc devenue une chose pénible pour eux : {Et lorsqu’ils se lèvent pour la Salât, ils se lèvent avec paresse et par ostentation envers les gens. A peine invoquent-ils Allah.} [an-Nisâ` : 142] L’un parmi eux est semblable à la brebis indécise entre deux troupeaux. Elle se dirige tantôt vers l’un, tantôt vers l’autre, et ne s’établit avec aucun d’entre eux. Ils sont debout entre les deux camps, regardant lequel est le plus fort et le plus puissant : {Ils sont indécis (entre les croyants et les mécréants,) n’appartenant ni aux uns ni aux autres. Or, quiconque Allah égare, jamais tu ne trouveras de chemin pour lui.} [an-Nisâ` : 143] Ils attendent qu’un mal touche les gens de la sunnah et du Coran. Si ces derniers ont une victoire venant d’Allah, ils leur disent : « N’étions-nous pas avec vous ? », en jurant par Allah de cela autant qu’ils le peuvent. Si les ennemis du Livre et de la Sunnah ont une part de victoire, ils leur disent : « Ne savez-vous pas que le pacte de fraternité est conclu entre nous et que notre parenté est proche ? » Ô toi qui veux les connaître, prend leur description de la parole du Seigneur des mondes et tu n’auras plus besoin de preuve : {Ils restent dans l’expectative à votre

Celui qui les entend s’étonne de leur parole, à cause de sa suavité et de sa douceur, et ils prennent Allah comme témoin de ce qu’il y a dans leurs cœurs comme mensonge et fausseté. Tu les vois dormir pour la vérité et se lever pour la fausseté. Prend leur description faite par Allah  : {Il y a parmi les gens celui dont la parole sur la vie présente te plaît, et qui prend Allah à témoin de ce qu’il a dans le cœur, tandis que c’est le plus acharné disputeur.} [al-Baqarah : 204] Les ordres qu’ils donnent à leurs suiveurs contiennent la corruption de la terre et des gens ; leurs interdictions concernent ce qui contient leur bénéfice dans cette vie et celle du retour. Tu trouves l’un d’eux dans un groupe des gens de la foi, dans la prière, l’évocation (d’Allah), l’ascétisme et l’effort : {Dès qu’il tourne le dos, il parcourt la terre pour y semer le désordre et saccager culture et bétail. Et Allah n’aime pas le désordre !} [al-Baqarah : 205] Ils sont une espèce dont les uns ressemblent aux autres. Ils ordonnent le blâmable après l’avoir commis et interdisent le convenable après l’avoir abandonné. Ils sont avares de dépenser dans le sentier d’Allah et de Son agrément. Combien Allah leur a rappelé Ses bienfaits puis ils se détournèrent de L’évoquer et L’ont oublié ?! Combien a-t-Il dévoilé leur situation à Ses serviteurs croyants pour qu’ils l’évitent ? Écoutez donc, ô croyants : {Les hypocrites, hommes et femmes, appartiennent les uns aux autres. Ils commandent le blâmable, interdisent le convenable, et replient leurs mains (d’avarice). Ils ont oublié Allah et Il les a alors oubliés. En vérité, les hypocrites sont les pervers.} [at-Tawbah : 67]

Rumiyah

29

M

a hijrah vers l’État Islamique n’a pas été très différente de beaucoup d’autres hijrah de ceux qui ont quitté les terres de mécréance pour vivre dans les terres du tawhîd. J’ai été contrainte de me désavouer de ma force et ma puissance tout en plaçant ma confiance en Allah seul afin qu’Il me sorte des dangers et des difficultés auxquels j’ai fait face durant mon parcours. Cette hijrah a été la cause de la purification de l’âme qui m’a renforcée et m’a préparée à l’endurance et la fermeté face aux épreuves que nous rencontrons aujourd’hui, après que le monde entier s’est réuni contre le Califat pour éteindre la lumière d’Allah  .

30

SOEURS

La nouvelle du martyre de mon précédent époux  Mon précédent époux  combattait dans les rangs de l’État Islamique en Irak et au Châm tandis que j’étais en Australie avec nos enfants à attendre un signe de sa part pour pouvoir le rejoindre. Six mois passèrent et en décembre 2013, il me dit : « Je te confirme que j’ai fait allégeance à l’État Islamique en Irak et au Châm et à son émir Abû Bakr al-Baghdâdî al-Husaynî al-Qurachî. Nous prévoyons la trahison des factions et leur guerre médiatique contre nous. Jabhat an-Nusrah n’est pas comme nous le pensions et les soldats de l’État Islamique sont les vrais mujâhidîn. Ils ne combattent pas pour la démocratie ni pour le patriotisme, mais plutôt pour gouverner par la Charia. Les frères ne sont pas infaillibles, ils commettent des erreurs, mais personne n’a un dogme meilleur que le leur ni une méthodologie plus correcte que la leur. Par Allah, la proclamation du califat est proche et elle ne viendra que d’eux. Sois toujours sincère lorsque tu recherches la vérité, place ta confiance en Allah et Allah ne t’abandonnera pas. » Après une courte période, on m’apprit que mon précédent époux avait rejoint un groupe de mujâhidîn dans la ville de Harîtân, dans la wilâyah d’Alep, le 4 janvier, afin de porter secours à leurs frères qui furent trahis par les sahawât. Cependant, sur leur route vers leurs frères, ils furent eux-mêmes attaqués par les criminels de Liwâ` at-Tawhîd. Les affrontements durèrent près d’une demiheure avant que mon précédent époux ne soit grièvement blessé d’une balle dans la mâchoire. Les frères le sortirent de la ligne de front et, après quelques minutes, il prononça l’attestation de foi avant de retourner à son Seigneur , dans le jabot d’un oiseau vert dont la lanterne est accrochée au trône du Tout Miséricordieux, si Allah le veut. La nouvelle fut à la fois douce et amère. J’étais heureuse qu’Allah ne l’ait pas privé du martyre qu’il espérait tant, mais j’étais inquiète quant au fait de devoir accomplir ma hijrah seule avec mes enfants. Les apostats se dévoilent tandis que les mujâhidîn restent sincères Peu de temps s’écoula avant qu’Allah dévoile les sahawât. Ils s’alliaient aux mécréants et aux tawâghît dont ils recevaient financement et toutes sortes de soutien. Ils n’appliquaient la Charia dans aucun des territoires qu’ils contrôlaient ni ne fournissaient aux musulmans

LES CRIMINELS APOSTATS DE LIWA AT-TAWHID

la sécurité et la paix, puisque l’injustice et la tyrannie restaient très répandus chez eux. De son côté, l’État Islamique libéra la ville de Raqqah et d’autres villes du Châm tout en appliquant la Charia dans tous ses bastions. Cependant, cela n’empêcha pas les prétendus musulmans et mujâhidîn de critiquer et rabaisser les vrais mujâhidîn. Ils condamnaient tous leurs actes afin de satisfaire les mécréants et accusaient l’État Islamique de falsifier l’islam. En réalité, ce sont ces soi-disant savants obsédés par les réseaux sociaux qui pervertirent notre religion pure en incitant les gens à voter aux élections de la mécréance, à agréer le vivre-ensemble avec les mécréants, à accepter la gouvernance des tawâghît ainsi que d’autres formes d’égarement. Quant à l’État Islamique, ses objectifs dans ses conquêtes au Châm restèrent clairs. Son but était de préparer le chemin au retour du califat en restant des mujâhidîn sincères. Je désirais, pour moi et mes enfants, participer à son noble projet tout comme je désirais que mes enfants soient éduqués à l’ombre du califat où ils apprendraient le dogme authentique dans un environnement nettoyé de la mécréance, de l’association, des turpitudes et de la glorification des péchés. Je souhaitais également les voir grandir dans la réalité du jihâd et non pas que le jihâd se limite, pour eux, à ce qu’ils en liraient dans les livres d’histoire islamique et d’exégèse. Tout cela afin que nous réussissions dans cette vie et que nous retrouvions notre Seigneur  en martyrs et non en pervers. Je ne supportais plus de vivre en Australie et la guidée de nos prétendus savants était loin de suffire. Pour eux, la manière de secourir les faibles et les opprimés se limitait à faire des dons de 30 dollars par mois à une association humanitaire. Telle est la limite à laquelle s’arrêtent les lâches paresseux, non les hommes sincères. Lorsque la

Rumiyah

31

ummah se retrouva humiliée et défaite à cause de notre abandon du jihâd et l’absence du califat, le jihâd se révéla comme la seule et unique voie menant à la victoire, à la force et à la suprématie sur terre, sans oublier la réussite dans l’au-delà. Évidemment, il ne fallait pas s’attendre à ce que les prêcheurs de l’égarement reconnaissent cela et le proclament ! Les premiers pas sur la route de la hijrah Mon précédent époux avait un ami, en Australie, nommé Abû Dâwud. Il l’appréciait énormément et Allah leur décréta d’être des compagnons sur le chemin du jihâd. C’est Abû Dâwud qui m’annonça le martyre de mon précédent époux , mais je supprimai le message sans enregistrer son numéro. J’invoquais Allah  de me faciliter la hijrah quand je reçus, un jour, un message d’Abû Dâwud à propos de certaines affaires appartenant à mon précédent époux. Je saisis alors l’occasion de lui demander s’il pouvait m’aider à sortir d’Australie, ce à quoi il répondit par l’affirmative tout en me demandant d’attendre ses instructions. J’étais sur le point de partir après avoir terminé ma période de viduité, mais j’étais inquiète car je vivais chez mes parents et je me demandais comment je pourrais partir sans qu’ils ne s’en rendent compte. J’invoquai alors Allah durant la prière de nuit : « Ô Allah, quiconque se tiendra sur ma route pour empêcher ma hijrah, aveuglele ! » Allah répondit à mon invocation puisque mon père reçut un appel l’informant qu’il devait participer à une réunion de travail le contraignant à voyager à l’étranger. Il partit dont avec ma mère tandis que ma belle-famille était préoccupée par ses propres affaires, les empêchant ainsi de découvrir mon projet. De même, Allah aveugla les services de renseignement australiens qui furent incapables de réunir assez d’informations pour pouvoir m’empêcher de voyager en avion bien qu’ils aient continuellement essayé. Je réussis à trouver un vol pour le Liban pour faire croire que j’allais rendre visite à mes proches tandis que mon intention était de réserver mes billets pour la Turquie une fois arrivée à mon escale, à Abu Dhabi. 32

SOEURS

Quelques jours avant mon départ, mes frères découvrirent mon projet de voyage et l’un d’entre eux en informa mes parents la veille de la date du vol. Ils furent très en colère et m’interdirent de voyager tout en demandant à mon frère de confisquer nos billets et nos passeports ainsi que de nous empêcher de sortir de la maison. Je me prosternai alors devant Allah en l’implorant de me venir en aide. Allah fit alors balancer le cœur de mon père qui accepta que je voyage au Liban à condition que je le retrouve à Abu Dhabi. J’hésitais à accepter, mais je savais que si je refusais, je me ferais à nouveau confisquer mes billets et passeports. J’acceptai donc et je me préparai à voyager. Mes parents avaient peur pour nous comme cela est compréhensible et je ne voulais pas leur nuire, en particulier après leur accueil et leur générosité envers moi et mes enfants après le départ pour le Châm de mon précédent époux. Je ne voulais pas non plus causer encore plus de peine et de souffrance à ma bellefamille, mais Allah  dit : {Tu n’en trouveras pas, parmi les gens qui croient en Allah et au Jour dernier, qui prennent pour amis ceux qui s’opposent à Allah et à Son Messager, fussent-ils leurs pères, leurs fils, leurs frères ou les gens de leur tribu. Il a prescrit la foi dans leurs cœurs et Il les a aidés de Son secours. Il les fera entrer dans des Jardins sous lesquels coulent les ruisseaux, où ils demeureront éternellement. Allah les agrée et ils L’agréent. Ceuxlà sont le parti d’Allah. Le parti d’Allah est celui de ceux qui réussissent.} [al-Mujâdilah : 22] Lorsqu’arriva l’heure du départ, nous embarquâmes dans l’avion et mes enfants se comportèrent très bien durant le vol pour Abu Dhabi qui dura 14 heures. Je ne cessais de demander pardon à Allah et de l’invoquer. J’étais inquiète, car il fallait encore que je gère la seconde partie du voyage qui devait nous mener d’Abu Dhabi à la Turquie. La somme d’argent en ma possession était assez limitée, mais j’avais la certitude qu’Allah ne m’abandonnerait pas. À mon arrivée à Abu Dhabi, je parvins à sortir de l’aéroport avec mes enfants avant que mon père n’arrive à nous. Puis, nous voyageâmes vers Dubaï où nous réservâmes un vol pour Gaziantep, en Turquie, via Istanbul. J’étais épuisée après notre arrivée à Gaziantep et la météo estivale de Turquie n’arrangeait pas les choses. Sans compter que j’étais vêtue de mon jilbâb et de mon niqâb, et je poussais plusieurs valises tandis que je courrais derrière mes deux enfants excités. Cependant, Allah  m’accorda la force et la patience, deux qualités dont les évènements à venir allaient abondamment requérir ! Nous arrivâmes à Gaziantep où un frère accompagné d’un autre individu nous accueillit à l’aéroport pour nous conduire à la maison d’hôte. Arrivés à la maison d’hôte, ils prirent quelques sœurs – Umm Sârah, Umm ‘Ammâr et Umm al-Layth ainsi que

L’AÉROPORT DE GAZIANTEP EN TURQUIE

leurs trois enfants – et nous partîmes. Après une demiheure de trajet en voiture, on nous informa que nous étions arrivées au Châm, ce qui m’interpella car je savais que Gaziantep est située à plusieurs heures des frontières du Châm. Les deux hommes nous firent sortir de la voiture et nous aidèrent avec les enfants et quelques valises au cours de notre marche sur un terrain ouvert, dans une nuit sombre. J’implorais alors Allah  pour Sa protection. Puis, on nous ordonna de nous arrêter et de les attendre jusqu’à ce qu’ils retournent à la voiture pour récupérer le reste des bagages. Quelques instants plus tard, nous vîmes des lumières vives s’approcher de nous en brillant de plus en plus, accompagnées de bruits de véhicules de plus en plus fort. C’est là que nous entendîmes des dizaines de kalachnikovs être chargées et pointées vers nous par des hommes parlant en turc. Cette fois, nous avions la certitude que nous n’étions pas au Châm et que nous avions de gros problèmes ! L’arrestation par les forces turques apostates Ces hommes qui nous avaient barré la route étaient des gardes-frontière turcs. Ils nous ordonnèrent de retirer nos niqâb et nous obéîmes par crainte des armes qu’ils pointaient sur nous. Aussitôt, nous les revêtîmes alors qu’ils nous scrutaient de leurs yeux pervers. Nous gardâmes le silence alors qu’ils nous criaient dessus et qu’ils fouillaient nos bagages en prenant ce qu’ils voulaient. Puis, ils nous

firent monter à l’arrière d’un véhicule blindé et nous transportèrent jusqu’à leur caserne où ils nous firent nous asseoir à l’extérieur pour nous interroger. Après plusieurs heures difficiles, ils nous firent entrer à l’intérieur, escortées par des dizaines de gardes. Plusieurs heures passèrent avant que le général revienne le visage rouge de colère. Il cria à plusieurs reprises : « Etesvous Daech ? » Nous répondîmes : « Pourquoi demandezvous cela ? » Il dit : « Car il y a des membres de Daech aux frontières qui nous menacent de nous attaquer, de brûler les champs et de faire exploser des endroits si nous vous causons du tort. » Je remerciai alors Allah, car cela confirmait que les frères étaient au courant de notre situation. Le lendemain matin, ils nous transférèrent à la gendarmerie turque apostate. Nous sortîmes donc du centre et après quelques instants, nous vîmes nos affaires éparpillées sur le sol. Nous réalisâmes donc que nous avions été arrêtées très près de la caserne, ce qui nous laissa suspicieuses. Nous arrivâmes au centre de la gendarmerie où nous fûmes une fois de plus interrogées. Durant mon interrogatoire, il y avait un officier que je détestais tout particulièrement. Il s’appelait Abû Qâsim et était un haut gradé. Il me dit qu’il avait l’autorité pour nous faire parvenir à l’État Islamique, prétendant sa loyauté envers lui, mais je restais très suspicieuse envers lui malgré la politesse qu’il manifestait. Allah  me confirmera, plus tard, mes réserves à son égard.

Rumiyah

33

Umma Sârah était enceinte à cette époque et le stress de l’emprisonnement compliqua sa grossesse. Allah  mit alors de la compassion dans le cœur des officiers turcs apostats qui la libérèrent. Cependant, elle tenta, plus tard, une nouvelle hijrah qu’elle accomplit avec succès en arrivant au Châm. Puisse Allah accepter d’elle ses œuvres. Les officiers de la gendarmerie turque nous transférèrent à la branche turque d’Interpol où l’officier responsable de notre cas semblait très agacé par sa nouvelle assignation. Nous fûmes encore une fois interrogées et menacées d’une interdiction de territoire turc avant que l’on nous informe que nous serions prochainement livrées à nos ambassades respectives. Nous continuâmes à argumenter avec lui jusqu’à ce qu’il nous dise sur un ton colérique : « Je vais vous jeter dans une cellule. » Ce à quoi nous répondîmes : « Nous préférons être en prison plutôt que d’être renvoyées dans nos pays. » En arrivant dans notre cellule, Umm al-Layth nous révéla qu’elle avait pu récupérer secrètement son téléphone à partir duquel elle se précipita d’appeler son époux pour l’informer de ce qui nous était arrivé. Abû al-Layth la rappela plus tard et lui apprit qu’il était en contact avec les frères qui œuvraient tous à parvenir à ceux qui avaient des relations pour négocier notre libération. Cela relevait du miracle, car notre cellule était dans un sous-sol où le réseau téléphonique ne parvenait pas et c’est pourquoi les officiers montaient toujours pour téléphoner. Cependant, nous parvînmes à téléphoner plusieurs fois sans aucun problème, par la grâce d’Allah. Les frères envoyèrent plusieurs personnes nous visiter afin de gagner du temps avec les officiers turcs, mais un après-midi, les officiers nous informèrent que les vols avaient été réservés et que nous serions renvoyées chez nous le lendemain matin. Au moment de partir, les officiers vinrent à nous pour nous faire sortir de notre cellule, mais l’un d’entre eux reçut un appel. Il nous ordonna de retourner dans notre cellule et monta pour prendre l’appel. Très vite, il revint vers et nous informa que nous ne partions plus. Nous étions confuses, alors Umm al-Layth appela son époux pour prendre des nouvelles et ce dernier l’informa que l’État Islamique venait de libérer Mossoul ! Nous comprîmes alors que les officiers prirent les négociations plus au sérieux. Des mains des autorités turques apostates aux mains de leurs alliés des sahawât La conduite des officiers changeait de jour en jour : ils étaient plus gentils et polis envers nous, ils nous apportaient à manger régulièrement et nous permettaient de sortir nos enfants dans la cour. Puis, on nous informa que les négociations avaient réussi et que nous allions être livrées à l’État Islamique, mais les officiers apostats gâchèrent rapidement notre joie. 34

SOEURS

L’arrangement était que nous soyons livrées aux frères à Jarablus. Or, nous fûmes conduites à A’zâz où nous vîmes les sahawât collaborer avec les officiers de la gendarmerie apostate turque. Alors que nous marchions anxieusement à travers les portes, je vis Abû Qâsim se tenir à l’extérieur et un autre homme nous saluer en disant : « As-Salâmu ‘alaykum mes sœurs. Je vous attendais. » Il nous fit entrer dans une salle et je l’entendis dire à l’un des gardes : « Peu importe ce que vous entendez et qu’importe ce qui se passe, personne n’entre ou ne sort sans mon autorisation. » Lorsque nous entrâmes, je vis quelques hommes cacher un cendrier plein de cigarettes et éteindre la musique qui jouait en fond. Puis, l’homme s’assit derrière un grand bureau pour se faire voir comme un individu important et il se présenta comme étant l’émir Abû ‘Alî. Il nous apprit que les turcs leur amenaient les muhâjirîn de manière ordonnée. Parmi les questions qui nous furent posées, il nous interrogea au sujet du cheikh Abû Bakr alBaghdâdî et du cheikh ‘Umar ach-Chîchânî. Il nous demanda si nous avions des informations sur leurs déplacements ou si nous connaissions des personnes en relation avec eux. Voyant que nous ne donnions pas les réponses qu’il attendait, il se mit en colère et tenta de nous faire peur en nous envoyant dans une autre salle qui contenait des lits, des couvertures et des ventilateurs. Umm al-Layth appela alors son époux et lorsque ce dernier et les frères avec lui entendirent notre situation, ils se mirent en colère. Puis, il nous rassura en nous disant que le plan était en cours et que nous serions bientôt conduites dans l’État Islamique, par la permission d’Allah. Cependant, il était clair que les officiers apostats avaient voulu aider leurs alliés et personne ne pouvait nous sortir de cette situation si ce n’est Allah . {Allah connaît mieux vos ennemis. Et Allah suffit comme protecteur. Et Allah suffit comme secoureur.} [an-Nisâ` : 45] Après un court instant, Abû ‘Alî revint dans la salle et dit d’une voix douce : « J’ai accepté de vous rendre aux officiers turcs pour qu’ils vous conduisent aux jeunes de l’État Islamique.

Néanmoins, je vous demande, mes sœurs, de leur parler et de les inciter à arrêter l’effusion de sang. Unissonsnous et finissons-en avec Bachar. Après cela, que chacun occupe un territoire et qu’il y instaure la société qu’il désire. Si les jeunes désirent la Charia, qu’ils l’appliquent dans leurs régions et qu’ils nous laissent appliquer la loi que nous souhaitons. » Ses propos exposèrent la réalité de la situation. Certaines personnes considéraient les évènements du Châm comme une fitnah, mais ce n’était une fitnah que pour ceux qui cherchaient des excuses pour ne pas rejoindre les mujâhidîn. Il était devenu clair que l’État Islamique est sur la bonne méthodologie et qu’il œuvrait au retour du califat sur la voie prophétique. Or, ce projet bousculait les agendas des sahawât et de leurs maîtres. L’arrivée au lieu de sécurité Abû ‘Alî nous conduisit à l’endroit où Abû Qâsim et ses collègues nous attendaient dans un convoi. Leur relation étroite était évidente. Puis, Abû Qâsim nous transporta lui-même au cours d’un trajet de quatre heures, mais il ne nous emmena pas à Jarablus comme convenu. Au lieu de cela, nous nous dirigions vers Soulouk en compagnie d’un certain Abû Yûsuf qui était un contact local à qui il pouvait nous livrer avant de prendre la fuite. Arrivés à Soulouk, nous fûmes débarquées du véhicule et, en un clin d’œil, le véhicule disparut à l’horizon. Nous entrâmes dans un poste où quelques frères nous accueillirent et demandèrent à Abû Yûsuf : « Où sont les

chiens turcs ? » Il rigola et dit : « Ils se sont envolés. » Le frère répondit : « Les frères les attendaient à Jarablus. Ils allaient les attraper et leur trancher la tête pour ce qu’ils ont fait. » Allah sait mieux pourquoi nous fîmes face à ces évènements sur notre route et, au final, tout bien et tout mal viennent d’Allah . Aujourd’hui, je continue d’être reconnaissante envers Allah qui nous fit parvenir, moi et mes enfants, jusqu’à l’État Islamique. En dépit de tout ce qui est arrivé, je suis éternellement reconnaissante envers Allah le Très Haut qui nous gratifia de la bénédiction de vivre dans le Califat, à l’ombre du tawhîd et de la Charia. Là où les armées croisées se sont réunies pour nous envahir, uniquement parce que nous croyons en l’application de « Il n’y a de divinité qu’Allah ». Que ces croisés sachent que comme le Califat est plein d’hommes qui aiment la mort comme eux aiment la vie, il en est de même pour les femmes de l’État Islamique. Qu’ils ne pensent donc pas que nous serons défaites parce qu’ils visent nos époux par leurs drones ou parce qu’ils bombardent nos maisons et nos enfants au phosphore blanc. Oh que non ! Cela ne fait qu’accroître notre certitude. Je demande à Allah de nous raffermir sur ce droit chemin jusqu’à Le rencontrer. Que la prière et la paix soient sur notre prophète Muhammad, sur sa famille et tous ses compagnons. Louange à Allah, le seigneur de l’univers.

LA FRONTIÈRE DE SYKES-PICOT ENTRE LA SYRIE ET LA TURQUIE

Rumiyah

35

Avec la continuité de la guerre menée par les soldats du Califat contre les forces de la mécréance, nous jetons un coup d’œil rapide sur quelques-uns des récentes opérations exécutées par les mujâhidîn. Des opérations qui ont permis d’étendre l’autorité du Califat ou de terroriser, d’anéantir ou d’humilier les ennemis d’Allah. Tout en sachant que ces opérations ne sont qu’un aperçu de très nombreuses opérations menées par l’Etat Islamique sur différents fronts, en Orient et en Occident, au cours des dernières semaines. Dans la wilâyah du Khurâsân Le 1er du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à Allah, les soldats du Califat sont parvenus à repousser une attaque de l’armée afghane soutenue par la coalition croisée sur le village de Dih Bala au Nangarhar. De violents affrontements ont eu lieu, à l’aide de diverses armes, et se sont soldés par la mort de 4 assaillants, dont deux croisés, et les blessures de 36

NOUVELLES

deux autres. Ils ont ainsi rebroussé chemin défaits et humiliés. La louange est à Allah. Le 2 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à Allah Seul, plusieurs soldats du Califat ont attaqué un convoi composé de forces de la coalition et de forces afghanes dans la région de Dih Bala au Nangarhar. De violents affrontements ont eu lieu et se sont soldés par la mort de nombreux croisés et apostats tandis que plusieurs de leurs véhicules ont été détruits. Les survivants ont préféré prendre la fuite défaits et humiliés. Un des mujâhidîn est tombé martyr au cours des combats, ainsi nous le considérons et c’est Allah qui le jugera. La louange est à Allah. Le 8 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à Allah, et dans le cadre de la guerre ouverte avec les idolâtres rafidites partout dans le monde, deux inghimâsiyîn du Califat, Abû Julaybib al-Khurasânî et Abû Talhah al-Balakhî  se sont élancés, équipés de gilets explosifs, d’armes automatiques et de grenades, en

direction de l’ambassade irakienne dans le quartier diplomatique de la ville de Kaboul. Ils ont attaqué cette dernière et tué 7 gardes ainsi que plus de 20 individus qui étaient à l’intérieur. La louange est à Allah. Le 10 du mois de Dhû alQi’dah, grâce à Allah, deux inghimâsiyîn, Amîr ‘Âsim et Tayyib al-Khurasânî  se sont élancés, équipés de leurs gilets explosifs, d’armes automatiques et de grenades, en vue d’attaquer un temple chiite dans le secteur de Bakr Abâd, dans la ville d’Hérat. LES MUJÂHIDÎN DE MARAWI AVANCENT FERMEMENT SUR LE CHEMIN DE LA VICTOIRE Ils ont fait une hécatombe au sein des idolâtres en tuant près de 50 d’entre eux et en blessant plus de 80 autres. La réussite provenant d’Allah, 3 soldats de l’armée philippine ont été tués et quatre autres blessés par louange est à Allah. l’explosion de plusieurs mines dans le quartier de Le 24 du mois de Dhû al-Qi’dah, après avoir Marenot de la ville de Marawi. La louange est à placé sa confiance en Allah, les soldats du Califat Allah. ont lancé depuis plusieurs jours une offensive Le 24 du mois de Dhû al-Qi’dah, les soldats du contre plusieurs villages rafidites dans la région de Sayad, au nord de l’Afghanistan. De violents Califat ont détruit un char de l’armée philippine, affrontements y ont eu lieu avec l’armée afghane à l’aide d’une roquette, dans la ville de Marawi. La qui tentait de reprendre le contrôle d’un village louange est à Allah. où 54 rafidites ont été tués et plusieurs soldats Le 26 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à afghans tués et blessés tandis que deux de leurs chars ont été détruits. De plus, 4 policiers afghans Allah, les soldats du Califat ont mené de violents ont été tués lors d’une autre attaque des mujâhidîn affrontements avec l’armée philippine dans la rue de ‘Ulâ de la ville de Marawi et fait 11 tués parmi dans la même région. La louange est à Allah. ses soldats. De plus, 7 combattants du groupe apostat du font de libération Moro ont été tués lors En Asie de L’est d’affrontements dans le village de Nimao, au sud Le 2 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à Allah, les des Philippines. soldats du Califat ont tué 16 soldats philippins en En Tunisie déclenchant des IED et en menant des affrontements dans les quartiers de Balling et Lilod Madia de la Le 6 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à Allah, ville de Marawî. plusieurs soldats du Califat ont idéalement placé Le 5 du mois de Dhû al-Qi’dah, 19 soldats de un IED sur la route des apostats sur la montagne l’armée philippine ont été tués lors d’une embuscade de Mghîlah, à l’ouest de la Tunisie. Ils l’ont des combattants de l’État Islamique dans le quartier ensuite déclenchée contre un véhicule blindé de Pilote de la ville de Marawî. La louange est à qui transportait plusieurs soldats de l’armée tunisienne apostate. Le véhicule a été détruit et Allah. 5 soldats tués et blessés lors de l’explosion. La Le 8 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à une louange est à Allah.

Rumiyah

37

LE BUTIN QU’ALLAH A ACCORDÉ AUX MUJÂHIDÎN DANS LA WILÂYAH D’AL-FURÂT

Le 9 du mois de Dhû al-Qi’dah, les soldats du Califat ont détruit un blindé qui transportait des soldats tunisiens en déclenchant un IED à la montagne de Mghîlah, dans le gouvernorat de Kasserine. La louange est à Allah. Dans la wilâyah d’al-Baydâ` Le 19 du mois de Dhû al-Qi’dah, les soldats du Califat sont parvenus, par la grâce d’Allah, à repousser une campagne des idolâtres houthis dans la localité de Liqâh de la région de Qifah. Des affrontements, pour lesquels différents types d’armes ont été utilisés, ont eu lieu durant toute la journée et se sont soldés par la mort et les blessures de dizaines d’apostats. Parmi les tués se trouvait le commandant de la campagne, l’apostat rafidite Abû Murtadâ al-Mahtûrî. Allah a gratifié les mujâhidîn par la prise en butin d’armes et de munitions diverses. La louange est à Allah. En Somalie Le 13 du mois de Dhû al-Qi’dah, les soldats du Califat ont tué un agent des services de renseignement somaliens près du carrefour d’un quartier de Mogadiscio. La louange est à Allah. Dans la wilâyah du Sinaï Le 14 du mois de Dhû al-Qi’dah, les soldats du Califat sont parvenus à détruire deux blindés Panthère qui transportaient des policiers égyptiens 38

NOUVELLES

apostats dans le rue d’al-Bahr de la ville d’al-‘Arîch. La louange est à Allah. Dans la wilâyah d’al-Furât Le 15 du mois de Dhû al-Qi’dah, les soldats du Califat ont lancé une offensive sur trois axes contre les casernes de l’armée rafidite dans la localité de Jamûnah, proche de Tanaf, aux frontières artificielles irako-syriennes. L’offensive a été amorcée par l’opération martyre menée par le frère Abû Hasan Al-‘Iraqî  qui a laissé place à un assaut contre les casernes des apostats à l’aide divers types d’armes. L’offensive s’est soldée par la mort de 68 apostas et la capture de l’un d’entre eux ainsi que la destruction de 7 véhicules et l’endommagement d’un char. De plus, 6 casernes ont été endommagées. Allah a accordé à Ses serviteurs monothéistes un butin composé de trois véhicules 4x4 équipés de canons mitrailleurs, d’un lanceur de missiles ainsi que d’armes et de munitions diverses. La louange est à Allah. Dans la wilâyah de Homs Les soldats du Califat ont lancé une vaste offensive sur plusieurs axes contre les positions des nosaïrites dans la campagne Est de Homs. Sur le premier axe dans la zone de Bâdiyah, le frère istichhâdî Abû Ruqayyah al-‘Irâqî  qui a ciblé le centre de commandement des opérations de l’armée nosaïrite dans la localité de Humaymah et dans la zone de de l’aéroport T3. L’autre axe menait à des positions

des apostats situés à environ 20km de Humaymah. Quant au troisième axe, il concernait la vallée d’alWa’r. Cette offensive a fait près de 80 tués au sein des apostats ainsi que la destruction et l’incendie de 5 chars, deux véhicules BMP, 5 transporteurs de troupes, deux 4x4, deux canons mitrailleurs et 65 tentes. Les mujâhidîn ont saisi en butin des armes et des munitions diverses. La louange est à Allah. En Russie Le 26 du mois de Dhû al-Qi’dah, un soldat de l’Éat Islamique a mené une attaque au couteau dans la ville de Sourgout, répondant ainsi à l’appel à cibler les ressortissants des pays de la coalition. En Espagne Le 25 du mois de Dhû al-Qi’dah, après avoir recherché l’aide d’Allah et placé sa confiance en Lui, plusieurs mujâhidîn se sont élancés, jeudi dernier, de manière coordonnée en formant deux cellules clandestines, en vue de cibler des rassemblements de croisés en Espagne. Dans les faits, les mujâhidîn de la première cellule ont ciblé une foule de croisés à l’aide d’une fourgonnette à la rue « Las Ramblas », à Barcelone. Ils ont également renversé deux policiers à un barrage de police puis attaqué à l’aide d’armes blanches un

bar proche de la place « Las Ramblas », faisant ainsi une hécatombe au sein des croisés et des juifs présents sur les lieux. La deuxième cellule a quant à elle renversé un nombre de croisés à l’aide d’une berline dans la commune côtière de Cambrils. Cette attaque bénie a fait près de 146 tués et blessés au sein des ressortissants de la coalition croisée. C’est à Allah qu’appartient la puissance, ainsi qu’à Son messager et aux croyants, cependant la plupart des gens ne savent pas. La louange est à Allah, le Seigneur de l’univers. Dans la wilâyah d’al-Jazîrah Le 28 du mois Dhû al-Qi’dah, grâce à une réussite provenant d’Allah, les soldats du Califat ont repoussé une vaste offensive de l’armée rafidite contre leurs positions à l’Est et à l’Ouest de Tal A’far. Dans les faits, les deux istichhâdî Abû Maryam al-‘Irâqî et Abû Hamzah al-‘Irâqî  ont mené une opération martyre en duo à bord de leur véhicule piégé qui a ciblé un attroupement d’apostats dans le village d’Abtîchah, à l’est de Tal A’far. De même, les frères istichhâdî Abû Mus’ab at-Turkî et Abû Dhul Qarnayn at-Turkî  ont fait exploser leurs deux véhicules piégés contre deux d’attroupements des apostats dans le village de Jabârah à l’ouest de Tal A’far. Ces 3 opérations se sont soldées par la mort et les blessures de nombreux apostats et la destruction ainsi que l’endommagement d’un char Abrams, d’un transporteur de troupes

LES RÉSULTATS DE L’OPÉRATION À BARCELONE

Rumiyah

39

ABÛ MUS’AB AT-TURKÎ 

et de 12 véhicules militaires variés. De plus, les mujâhidîn ont attiré les apostats dans des champs de mines et des maisons piégées qu’ils ont fait exploser contre eux, causant ainsi de lourdes pertes dans leurs rangs, estimées à près de 114 tués et provoquant la destruction de deux chars Abrams, de 10 Hummer, de quatre véhicules Cougar ainsi que 24 véhicules militaires variés. La louange est à Allah. Le 29 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à une réussite provenant d’Allah, les soldats du Califat ont pour le deuxième jour consécutif repoussé une campagne militaire croisée-rafidite sur la ville de Tal A’far dont les axes Est et Ouest ont été le théâtre de violents combats. Au cours de ces derniers, les frères Abû Muhammad al-‘Irâqî et Abû Mus’ab atTurkî  ont mené deux opérations martyres qui ont frappé les troupes de l’armée irakienne et de la mobilisation rafidite dans le village de Tal Saman et fait ainsi 29 tués et blessés au sein des apostats et provoqué la destruction de 7 hummer, de 3 Cougars et de 3 véhicules militaires. De plus, 6 autres Hummer, un Cougar, un dragueur de mines et un bulldozer ont été détruits suite à l’explosion d’un champ de mines à l’ouest et au sud-ouest de Tal A’far. En outre, des dizaines d’apostats ont été tués et blessés et plus de 20 de leurs véhicules détruits suite à un bombardement américain qui a 40

NOUVELLES

ciblé un convoi qui tentait de fuir les combats à un village du sud de Tal A’far. La louange est à Allah. Dans la wilâyah de Damas Le 28 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à Allah Seul, les soldats du Califat ont contrecarré une offensive sur plusieurs axes de l’armée libanaise et du Hezbollah rafidite qui durait depuis la veille et qui visait leurs positions au Qalamoun Ouest. Ils ont attaqué Jarud Arsal et Jarud Qa’ ainsi que les monts de Zamrânî, de Mauchqitah, de Mira et de Faykhah, tout comme les vallées de Zuwaytinah et Harutah. De violents affrontements ont eu lieu et une opération martyre a été menée avec un véhicule piégé conduit par le frère Abû Dujânah al-Lubnânî  qui a frappé une troupe qui tentait de fuir en direction de la vallée de Khachan en faisant exploser son véhicule. Les affrontements se sont soldés par la mort de près de 100 soldats libanais et miliciens du Hezbollah rafidite ainsi que la destruction de plusieurs véhicules. La louange est à Allah, le Seigneur de l’univers. Le 29 du mois de Dhû al-Qi’dah, grâce à Allah, 40 miliciens du Hezbollah ont été tués et plusieurs autres blessés lors d’affrontements violents avec les soldats du Califat dans plusieurs zones du Qalamoun Ouest.

Rumiyah

41

DAFTAR ISI

EDISI 13 DZULHIJJAH 1438

WAHAI MUWAHHIDUN: DEMI ALLAH, KITA TIDAK AKAN BERHENTI BERJIHAD SAMPAI BISA BERTEDUH DI BAWAH PEPOHONAN ZAITUN RUMIYAH (ROMA). ABU HAMZAH AL-MUHAJIR r

06

04

PENGANTAR

ARTIKEL

06 10

10 14 22 26 30

HUKUM SYARIAT BUKAN HUKUM JAHILIAH MANFAATKAN WAKTU LUANGMU SEBELUM DATANG WAKTU SIBUKMU KEDUDUKAN IMAMAH DALAM AGAMA

NASIHAT PENTING UNTUK PARA MUJAHID: BAGIAN 3

SIFAT-SIFAT MUNAFIK : BAGIAN 1

KISAH HIJRAH UMMU SULAIM AL-MUHAJIRAH

KABAR

36 36

LIPUTAN OPERASI MILITER

PENGANTAR Angka Tinggi Kerugian Perang yang Diderita Negara-Negara Salibis

S

alah seorang pejabat pemerintahan Salibis mengomentari persoalan serangan mereka terhadap bala tentara Daulah Islam. Dia mengatakan, “Sungguh mereka telah masuk ke dalam peperangan, dan mereka mesti menduga bahwa kematian mereka adalah salah satu hasilnya.” Sesungguhnya, ketetapan Allah melalui mulut si kafir ini adalah suatu kebenaran aksiomatik (yang tidak diperdebatkan lagi), terutama bagi bala tentara Daulah Islam. Sejatinya, tatkala mujahidin melangkah untuk bertempur, bagi mereka kematian bukan sebatas kemungkinan lagi, akan tetapi cita-cita luhur yang mereka cari dan mereka berusaha untuk meraihnya. Karena kematian dalam kondisi ini merupakan kesyahidan di jalan Allah. Dengannya, seorang mukmin mendapatkan derajat tertinggi disisi Rabb Sang Pengatur bumi dan langit.

4

PENGANTAR

Akan tetapi, nampaknya para Salibis masih saja tidak menyadari realita efek dari ucapan salah seorang pejabat mereka. Oleh karena itu, kami mendapati mereka menampakkan keheranan dan terkejut luar biasa setiap kali tentara Daulah Islam menyerang mereka di negeri mereka, dan seolah-olah mereka hidup di dunia lain, yaitu bukan dunia di mana tentara mereka sedang terjun dalam pertempuran dahsyat melawan tentara Daulah Islam, di mana mengerahkan seluruh kemampuan untuk menghancurkan negeri-negeri Islam, dan membunuh sebanyak mungkin anak-anak dan wanita kaum Muslimin; tua maupun muda. Sejatinya hal itu bukanlah awal permulaan yang menyeret negara-negara Salibis di belakang pengemban panji Salib pada masa ini, yaitu Amerika Serikat (AS). Sebagaimana hal j itu juga bukanlah pertama kalinya mereka membayar kerugian dengan harga mahal akibat dependensi kepada para thaghut dalam memerangi kaum muslimin. Rupa-rupanya, para thaghut negara-negara Eropa; setiap kali mereka mengirimkan tentara untuk memerangi kaum Muslimin dan membunuh mereka di panji AS, mereka hanya sekadar mengira keuntungan yang akan kembali kepada mereka dari kerjasama dalam peperangan ini. Mereka lupa dengan tagihan biaya selangit yang harus mereka bayarkan untuk mendapatkan kembali keuntungan yang mereka impikan.

Spanyol telah merasakan sendiri hal ini sebelumnya. Ia terseret mengekor di belakang Si Dungu Bush yang ditaati dalam Perang Irak. Spanyol masih memimpikan ladang-ladang minyak dan dana rekonstruksi. Namun nyatanya, Spanyol mendapati tentara yang dikirim kesana, mereka berada di garda depan menjadi target mujahidin yang membantai mereka dengan dahsyatnya. Sampai-sampai pemerintah Spanyol terpaksa menarik tentaranya dari Irak dalam keadaan terusir lagi hina, menjilat luka-lukanya, dan menerima ribuan laknat dari rakyatnya. Kendati demikian, nampaknya pelajaran tersebut tidaklah cukup membuat para Salibis itu. Ketika pemerintahan baru Spanyol mengira bahwa ia telah memahami pelajaran pertama, dan bertekad untuk tidak mengikutsertakan tentaranya dalam perang langsung di darat, ia masih memutuskan berpartisipasi dalam memerangi Daulah Islam melalui pengadaan pelatihan bagi tentara Rafidhah. Sebagaimana Spanyol juga memberikan bantuan besar untuk mereka, demikian itu dalam bingkai pembayaran biaya untuk bagian bebannya, dalam rangka kerjasamanya dalam koalisi negara-negara Salibis bentukan AS guna memerangi Daulah Islam. Sebagaimana Spanyol tidak mengambil pelajaran dari pengalaman sebelumnya, ternyata ia juga tidak belajar dari pengalaman negaranegara Salibis Eropa lainnya yang memerangi kaum muslimin. Negara-negara yang notabene lebih kuat darinya, lebih aman, dan lebih ketat perbatasannya, seperti Inggris, Perancis, Jerman, juga AS, yang semuanya telah merasakan kekuatan bala tentara Daulah Islam. Bala tentara yang bergerak merespons seruan ulil amri (para pemimpin) mereka untuk memerangi orang-orang kafir di negeri mereka. Namun Spanyol tetap saja memerangi kaum muslimin, dengan mengira dirinya jauh dari bancana yang telah menimpa kroni-kroninya. Hari ini, bala tentara Daulah Islam di bumi yang jauh mengulang apa yang dilakukan para pahlawan; saudara-saudara mereka di negera-negera Salibis lainnya. Mereka lakukan pembantaian di negara Turki, Spanyol, Rusia, Belgia, serta negara-negara Salibis dan negara-negara murtad lainnya. Pada 21 Dzulqa’dah, di Turki, salah satu ‘singa’ dari bala tentara Daulah Islam menikam salah seorang polisi thaghut Erdogan di pos terdepannya, sebelum dia terbunuh, semoga Allah menerimanya. Pada 25 Dzulqa’dah, sekelompok bala tentara Daulah Islam di Spanyol melancarkan dua operasi di dua kota berbeda – dengan karunia Allah Ta’ala— dan menimpakan malapetaka dahsyat untuk ranah terbesarnya, yaitu sektor pariwisata yang menopang bagian terbesar perekonomiannya. Bala tentara

Daulah Islam berhasil membunuh 16 jiwa dan melukai lebih dari 130 orang Yahudi dan Salibis di kampung halaman mereka, untuk memberi pelajaran baru dalam ranah kebijakan politik, dan mengingatkan keharusan persiapan membayar segenap ongkos mahal baik; nyawa maupun perekonomian, dalam peperangan mereka melawan Daulah Islam, sebelum mereka menghitung keuntungan yang dinanti-nanti dalam perang ini. Lalu pada 27 Dzulqa’dah, kesatria tunggal Daulah Islam melukai tujuh orang menggunakan pisau di negara kriminal Rusia. Dengan keberanian tindakannya itu, dia mempertontonkan bahwa melancarkan sejumlah operasi tidak membutuhkan banyak orang. Kami memohon kepada Allah agar menerima amalannya. Pada 3 Dzulhijjah, seorang tentara Daulah Islam merangsek ke sekelompok tentara Belgia dengan pekikan takbir dan berbekal pisau. Dia kemudian menikam mereka, sampai dia pun gugur. Kami memohon kepada Allah supaya menerima amalannya. Serta operasi-operasi lainnya di mana bala tentara Daulah Islam menyerang para Salibis, Yahudi, dan murtadin di negeri mereka sendiri, membunuh dan melukai sejumlah besar dari mereka, terutama akhir-akhir ini. Rentetan peristiwa tersebut membuktikan bahwa negara-negara Salibis Eropa masih harus membayar ongkos besar, bahkan selama berbulan-bulan setelah operasi-operasi penuh berkah yang dilakoni bala tentara Khilafah di negeri-negeri mereka, mulai dari mobilisasi tentara, pengetatan prosedur keamanan, penurunan pendapatan pariwisata dan perdagangan, kondisi teror yang fenomena terbesarnya tidak ditunjukkan oleh patroli-patroli yang tersebar sejumlah alunalun dan berbagai pos pemeriksaan menjulang yang dibangun di jalanan. Sejatinya serangan-serangan terhadap Spanyol dan kroni-kroninya dari negara-negara kafir akan terus berlanjut –dengan izin Allah— selama negara-negara ini tiada henti memerangi Daulah Islam. Mereka tidak akan mampu menghentikan serangan-serangan ini – dengan izin Allah— betapapun mereka membuat berbagai macam prosedur, meningkatkan tindakan-tindakan pencegahan, dan mereka mengetahui hal ini dengan baik. Sesungguhnya eskalasi operasi-operasi ini dengan skala yang lebih besar adalah harapan para tentara Daulah Islam selama periode yang akan datang. Maka hendaklah pemerintahan Salibis bersiap menerima angka tinggi kerugian-kerugian perang, dan angka tinggi terkurasnya harta dan jiwa, karena sesungguhnya hari esok sangatlah dekat, segala puji bagi Allah Rabb semesta alam.

Rumiyah

5

Segala puji bagi Allah yang telah menyelamatkan kita dari hukum thaghut, dan mencurahkan nikmat kepada kita dengan hukum syariat, juga mengembalikan Khilafah untuk kita. Shalawat serta Salam dan keberkahan semoga senantiasa tercurahkan kepada hamba dan Rasul-nya, melalui terjangan kuda, beliau menghapus hukum jahiliah. Dan aku bersaksi bahwa tiada ilah yang berhak diibadahi kecuali Allah semata, tiada sekutu bagiNya. Dan aku bersaksi bahwa Muhammad adalah hamba dan Rasul-Nya. Amma ba’du:

6

ARTIKEL ARTICLE

Sungguh Allah telah mengutus Rasul-Nya g dengan dakwah Tauhid (pengesaan) kepada Allah dalam hal Rububiyah, Uluhiyah, serta asmaa` (nama-nama) dan sifat-Nya, meskipun orang-orang jahiliah dahulu menetapkan tauhid Rububiyah secara global, hanya saja mereka membatalkan pengakuan tersebut dengan terjatuhnya mereka ke dalam berbagai macam syirik yang membatalkan tiga jenis tauhid itu (Rububiyah, Uluhiyah, serta asmaa` dan sifat-sifatNya). Sebagian Besar Mereka Tidak Beriman Kepada Allah, Melainkan

Mereka Menyekutukan Allah

kesudahan orang-orang yang mendustakan (para rasul).” (An-Nahl: 36)

Allah c mengabarkan bahwa sesungguhnya orang-orang kafir itu ketika ditanya, “Kepunyaan siapakah bumi ini dan semua yang ada di dalamnya?” Mereka akan menjawab, “Kepunyaan Allah.” Dan jika mereka ditanya, “Siapakah Rabb (pemilik) ketujuh langit dan Rabb Arsy yang agung?” Mereka akan menjawab, “Milik Allah.” Dan jika mereka ditanya, “Siapakah yang di tangan-Nya berada kekuasaan atas segala sesuatu sedang Dia melindungi, tetapi tidak ada yang dapat dilindungi dari (adzab)-Nya?” Mereka akan menjawab, “Kepunyaan Allah.” Meskipun begitu, mereka tidaklah ingat, tidak pula takut kepada Allah, serta tidak takut kepada azab-Nya! Kendati mereka mengakui bahwa sesungguhnya Allah-lah c Sang Pemilik kerajaan, Sang Pencipta, Sang Pengatur, Maha Pemberi Rizki, Dzat yang Maha menghidupkan dan mematikan, namun sejatinya mereka menyekutukan Allah dengan selain-Nya. Padahal mereka mengakui bahwasanya segala sesuatu selain Allah adalah makhluk. Dari Abdullah ibnu Abbas, dia berkata: “Dulu kaum musyrikin mengatakan, ‘Labaika La Syarika Laka (Aku penuhi seruan-Mu tiada sekutu bagi-Mu),’ maka Rasulullah g bersabda, ‘Celakalah kalian, cukup, cukup!’ Maka mereka berkata, ‘Kecuali sekutu dia bagi-Mu, Engkau kuasai ia sedangkan ia tidak menguasai, mereka mengatakan ini saat mereka thawaf di Baitullah.” (HR. Muslim).

Maka setiap orang yang menolak mengesakan Allah dengan ibadah, atau menolak menjauhi thaghut dan kufur kepadanya, maka dia itu orang yang sesat serta mendustakan para rasul Allah, dia berhak mendapatkan siksa Allah yang dengan siksa itu Dia juga membalas orang-orang kafir.

Padahal kaum musyrikin itu ketika dalam bahaya, mereka berlindung kepada Allah semata, hanya saja di saat dalam kondisi lapang, mereka kembali kepada apa yang biasa mereka lakukan berupa menyekutukan Allah. Allah f berfirman, “Maka apabila mereka naik kapal mereka berdoa kepada Allah dengan memurnikan ketaatan kepada-Nya. Maka tatkala Allah menyelamatkan mereka sampai ke darat, tiba-tiba mereka (kembali) mempersekutukan (Allah).” (Al-Ankabut: 65) Sungguh mereka telah berbuat syirik dalam beribadah kepada Allah, mereka berdoa kepada yang tidak dapat mendatangkan bahaya dan tidak pula memberi manfaat bersama Allah. Mereka menghadap kepada para thaghut dengan berbagai macam ibadah, berhukum kepada mereka, dan mendustakan Allah dengan perkataaan mereka: “Kami tidak menyembah mereka melainkan supaya mereka mendekatkan kami kepada Allah dengan sedekat-dekatnya.” (Az-Zumar: 3) Sungguh Allah telah mengutus para rasul dan para nabi-Nya; mereka mengajak beriman kepada Allah dan mengesakan-Nya dengan ibadah, kafir kepada thaghut seluruhnya. Maka tidaklah sah iman seseorang dari golongan manusia maupun jin kecuali mereka harus menghimpun dua perkara; beriman kepada Allah dan kafir kepada thaghut. Allah c berfirman, “Dan sungguhnya Kami telah mengutus Rasul pada tiap-tiap umat (untuk menyerukan): “Sembahlah Allah (saja), dan jauhilah Thaghut itu”, maka di antara umat itu ada orang-orang yang diberi petunjuk oleh Allah dan ada pula di antaranya orang-orang yang telah pasti kesesatan baginya . Maka berjalanlah kamu di muka bumi dan perhatikanlah bagaimana

Para rasul menerangkan bahwa Allah tidaklah menerima dari para hamba-Nya kecuali Islam yang jernih dan tauhid yang murni. Para rasul itu mengabarkan kepada manusia bahwa sesungguhnya mereka tidaklah diutus melainkan agar hanya Allah sajalah yang diibadahi, sebagaimana Allah berfirman, “Dan Kami tidak mengutus seorang rasulpun sebelum kamu melainkan Kami wahyukan kepadanya: “Bahwasanya tidak ada Tuhan (yang hak) melainkan Aku, maka sembahlah olehmu sekalian akan Aku.” (Al-Anbiyaa`: 25) Dan mengabarkan kepada mereka bahwasannya Allah c: “Tidak akan mengampuni dosa syirik, dan Dia mengampuni segala dosa yang selain dari (syirik) itu, bagi siapa yang dikehendaki-Nya.” (An-Nisaa`: 48) Dan ketika kaum kafir menawarkan kepada Nabi g agar mereka menyembah Allah selama setahun dan beliau menyembah tuhantuhan mereka selama setahun pula, Allah menurunkan surat AlKafirun sebagai pemisah antara iman dan pengusungnya serta antara syirik dan pengusungnya; “Katakanlah: “Hai orang-orang kafir. Aku tidak akan menyembah apa yang kamu sembah. Dan kamu bukan penyembah Tuhan yang aku sembah. Dan aku tidak pernah menjadi penyembah apa yang kamu sembah, dan kamu tidak pernah (pula) menjadi penyembah Tuhan yang aku sembah. Untukmu agamamu, dan untukkulah, agamaku.” (Al-Kafirun: 1-6) Mengesakan Allah Dalam Menetapkan Syariat Dan Hukum Para rasul m telah menjelaskan kepada kaumnya apa yang dicintai dan diridhai Allah berupa tauhid, iman dan amalan-amalan shalih, serta memperingatkan mereka dari hal-hal yang dapat membatalkan semua itu berupa berbagai macam kekafiran, kesyirikan, kefasikan, dan kemaksiatan. Lalu di antara perkara yang dijelaskan para rasul dengan sangat jelas adalah perkara bahwa sesungguhnya menentukan hukum itu hak Allah d semata, sebagaimana bahwasannya Allah itu esa dalam penciptaan, maka Dia pun esa dalam memerintah. Allah berfirman, “Ingatlah, menciptakan dan memerintah hanyalah hak Allah.” (Al-A’raaf: 54), dan telah turun tiga ayat Makiyah (turun di Makkah) yang menetapkan bahwasannya: “Menetapkan hukum itu hanyalah hak Allah.” (Al-An’am: 57, Yusuf: 40 & 67) Padahal Nabi g dan para Sahabat saat itu dalam keadaan tertindas di Makkah, hanya saja Allah memerintahkan beliau untuk melantangkan

Rumiyah

7

bahwa agama yang agung ini datang dari sisi Allah untuk mengatur kehidupan manusia dengan setiap rinciannya dan tidak membiarkannya mengikuti hawa nafsu mereka. Maka, penetapan syariat adalah hak murni milik Allah c sebagaimana Dia tidak memiliki sekutu dalam peribadatan-Nya, demikian pula tiada sekutu bagi-Nya dalam hukum-Nya. Allah berfirman terkait ibadah, “Barangsiapa mengharap perjumpaan dengan Tuhannya, maka hendaklah ia mengerjakan amal yang saleh dan janganlah ia mempersekutukan seorangpun dalam beribadat kepada Tuhannya,” (Al-Kahfi: 110) dan Dia berfirman terkait hukum, “Dan Dia tidak mengambil seorangpun menjadi sekutu-Nya dalam menetapkan keputusan.” (Al-Kahfi: 26) Dalam ayat ini ada dua bacaan yang sama-sama mutawatir (valid); “la yusyriku” dengan huruf “kaf” ber-dhammah, jadi Allah mengabarkan bahwa tidak ada seorang pun dari makhluk-Nya yang boleh menjadi sekutu-Nya dalam menetapkan hukum-Nya, sedangkan bacaan kedua: “wala yusyrik” dengan bentuk melarang untuk menjadikan makhlu sebagai sekutu bagi-Nya dalam penetapan hukum, Allah -cberfirman dalam surat Al-Jatsiyah, “Kemudian Kami jadikan kamu berada di atas suatu syariat (peraturan) dari urusan (agama itu), maka ikutilah syariat itu dan janganlah kamu ikuti hawa nafsu orang-orang yang tidak mengetahui,” (Al-Jatsiyah: 18) dan sebagian ulama menamainya dengan surat “Asy-Syariat” karena ayat ini disebutkan di dalamnya. Tauhid (Pengesaan) Dalam Hukum Dan Tasyri’ (Pensyariatan) Masuk Dalam Ketiga Macam Tauhid Pertama: masuk ke dalam tauhid Rububiyah: Allah-lah yang memiliki hak (mengatur) urusan, dan Dia pulalah yang memiki hak menetapkan hukum dan syariat, hal ini merupakan salah satu perbuatan Allah b (di antara keduanya ada yang umum dan khusus) dan ia (mentauhidkan Allah dalam hak hukum dan tasyri’) merupakan bentuk pentauhidan Allah dengan Rububiyah, Allah b berfirman, “Ingatlah, menciptakan dan memerintah hanyalah hak Allah. Maha Suci Allah, Tuhan semesta alam,” (Al-A’raaf: 54) “Tabaraka” artinya Maha Banyak kebaikan dan kedermawanan-Nya, maka Maha suci Allah, Ilah yang Maha Mencipta, Mahamampu, Maha Memerintah dengan perbuatan baik dan meninggalkan keburukan serta segala yang dapat membinasakan. Kedua: masuk ke dalam tauhid Asmaa` (nama-nama) dan sifat-sifat Allah. Allah f adalah Al-Hakam (Maha Menghukumi) dan hanya kepada-Nyalah hak menetapkan hukum, sebagaimana telah tetap dari Nabi g dalam hadits riwayat An-Nasaa` dan Abu Dawud di dalam As-Sunan. Dan perhatikanlah ayat yang mulia berikut: “Maka patutkah aku mencari hakim selain daripada Allah, padahal Dialah yang telah menurunkan kitab (Al Quraan) kepadamu dengan terperinci?” (Al-An’am: 114) Bagaimana ayat ini menunjukkan bahwa berhukum dengan apa yang Allah turunkan termasuk ke dalam tiga macam tauhid. Maka Allah c adalah Al-Hakam yang berarti Al-Hakim (Dzat yang memutuskan hukum) juga bermakna Al-Hakiim (Dzat yang dijadikan rujukan hukum), karena Al-Hakam adalah bagian dari namanamaNya, sedangkan Al-Hukmu (hukum) adalah bagian dari sifat dan perbuatanNya; “Sesungguhnya Allah menetapkan hukum-hukum menurut yang dikehendakiNya,” (Al-Maa`idah: 1). Dan dalam sebuah ayat terdapat istifham inkari (pertanyaan menegasikan); “Maka patutkah aku mencari hakim selain daripada Allah?!” (Al-An’am: 114). Maka barangsiapa yang mengerti keagungan Allah, nama-nama-Nya yang

8

ARTIKEL

baik, dan sifat-sifat-Nya yang tinggi, bagaimana bisa dia mencari hakim selain daripada Allah? Ketiga: masuk ke dalam tauhid Uluhiyah; berhakim kepada syariat Allah adalah sebuah bentuk ibadah yang hanya diarahkan untuk Allah saja, sedangkan berhakim kepada selain syariat Allah adalah syirik akbar, sehingga barangsiapa berhakim kepada selain syariat Allah, maka sungguh dia telah berhakim kepada thaghut dan beriman kepadanya, wal-’iyadzubillah. Allah berfirman, Apakah kamu tidak memperhatikan orang-orang yang mengaku dirinya telah beriman kepada apa yang diturunkan kepadamu dan kepada apa yang diturunkan sebelum kamu ? Mereka hendak berhakim kepada thaghut , padahal mereka telah diperintah mengingkari thaghut itu. Dan syaitan bermaksud menyesatkan mereka (dengan) penyesatan yang sejauh-jauhnya,” (An-Nisaa`: 60), dan jika seorang manusia tidaklah dapat masuk Islam kecuali ketika dia telah beriman kepada Allah dan kafir kepada thaghut, maka tidak ragu lagi bahwa sesungguhnya mereka yang mencari hukum kepada hakim yang tidak memutuskan hukum dengan syariat Allah, maka mereka adalah orang-orang yang beriman kepada thaghut dikarenakan tahakum (berhukumnya) mereka kepadanya, dan barangsiapa yang beriman kepada thaghut maka dia bukanlah seorang muslim, kita memohon kepada Allah keteguhan di atas agama-Nya. Hukum Allah atau Hukum Jahiliah Tidak ada selain hukum Allah yang Maha Menghukumi lagi Maha Mengetahui selain pastilah hukum-hukum jahiliah yang zalim lagi menzalimi. Apapun nama yang disematkan manusia kepada hukum dan undangundang (UU) tersebut, maka sejatinya ia adalah hukum jahiliah yang dimainkan oleh hawa nafsu orang-orang kafir. Sehingga UU tersebut tidak dapat memberi ketetapan kepada penganutnya. Dan dengan UU itu, mereka tidak dapat menggapai kebahagiaan agama maupun dunia. Akan tetapi siapakah yang mengetahui bahwa hukum Allah itulah sebaik-baiknya hukum? Hanya orang beriman yang yaki;n “Apakah hukum Jahiliyah yang mereka kehendaki, dan (hukum) siapakah yang lebih baik daripada (hukum) Allah bagi orang-orang yang yakin?” (Al-Maa`idah: 50) Kita memohon kepada Allah agar menolong Daulah Khilafah dan meneguhkan para pemimpin serta bala tentaranya, dan menahan serangan orang-orang kafir, Allah amat besar kekuatan dan amat keras siksaan-Nya.

Rumiyah

9

W

aktu luang adalah kenikmatan yang memperdaya kebanyakan pemiliknya. Orangorang yang telah Allah cukupkan kebutuhan hidup dan usaha mendapatkan rezeki, akan tetapi mereka tidak memanfaatkannya dan tidak pula menggunakannya, dan bahkan malah menyia-nyiakannya untuk hal sia-sia dan senda gurau. Hingga ketika kematian menjemput mereka, mereka dalam keadaan bermain-main dan melalaikan apa yang diinginkan Allah dari mereka. Mereka hidup dalam gelimang karunia yang kelak akan ditanya tentangnya. Allah Ta’ala berfirman tentangnya, “Kemudian kalian akan ditanya pada

10

ARTIKEL

hari itu tentang nikmat-nikmat tersebut.” (At-Takatsur: 8). Ya, mereka akan ditanya mengenainya. Karena Allah Ta’ala tidaklah menciptakan makhluk untuk bersenang-senang dengan kenikmatan fana, melainkan Dia menciptakan mereka untuk beribadah kepada-Nya, Dialah Maha Kaya tidak membutuhkan makhluk-makhlukNya dan tidak memerlukan ibadah mereka. Dan atas karunia dan rahmat-Nya, Allah menyiapkan bagi hamba-hamba yang taat sesuatu yang belum pernah dilihat mata, belum pernah didengar telinga, dan belum pernah terlintas di hati manusia. Dia akan membalasnya dengan kenikmatan kekal

sebagai balasan atas pemanfaatan waktu kosong dengan melakukan ketaatan kepada-Nya. Sebaik-baik kompensasi adalah Jannah tempat kembali. Adapun bagi siapa yang berpaling dari akhirat dan condong kepada dunia fana dan kehidupan yang binasa ini, maka keadaannya setelah dibangkitkan dari kematian nanti sebagaimana yang dikabarkan Allah : “Ya Rabbku, kembalikan aku ke dunia, agar aku dapat berbuat kebaikan yang telah ku tinggalkan.” (Al-Mukminun: 99-100). Apakah manusia mau mengambil pelajaran, lalu menyibukkan dirinya Dalam ketaatan kepada Allah dan mengharap ridha-Nya selama ruh masih menyatu bersama raga? Rasulullah bersabda, “Ya Allah tiada kehidupan (hakiki) melainkan kehidupan akhirat, maka ampunilah dosa-dosa Muhajirin dan Anshar.” (HR. Al-Bukhari dan Muslim). Perhatikanlah sabda beliau  yang menegasikan bahwa nikmat dunia adalah kehidupan hakiki sampai meniscayakan kerja keras untuk mendapatkannya. Pasalnya, kehidupan hakiki adalah kehidupan akhirat di surga-Nya yang mulia. Alangkah Baiknya Kiranya Dulu Aku Mengerjakan Kebaikan untuk Hidupku Ini Begitu banyak manusia yang menyia-nyiakan barometer antara amalan-amalan dunia dan amalan-amalan akhirat, juga mereka tidak dapat menyelaraskan keduanya. Kebanyakan dari mereka bersemangat mengumpulkan harta kekayaan dan berlebih-lebihan dalam perkara-perkara yang permisif. Engkau menyaksikannya kaya-raya dan berkecukupan dalam hidup, namun miskin amalan-amalan guna memenangkan jannah Allah dan keridhaan-Nya. Allah memberikan nikmat waktu luang kepadanya, namun dia malah menyibukkan diri dengan dunia. Padahal dia tak butuh semua itu, dan sungguh dia orang yang tertipu. Sebagaimana diriwayatkan Ibnu Abbas , Nabi  bersabda, “Dua kenikmatan, kebanyakan manusia tertipu dengan keduanya, yaitu kesehatan dan waktu luang.” (HR. Al-Bukhari) Wahai pemilik kekayaan dan waktu luang, namun lalai karena dunianya, sesungguhnya engkau adalah termasuk orang yang terhalang kebaikan. Karena sejatinya engkau tidak menghargai nilai dari waktu-waktu yang telah berlalu dari umurmu, sebagaimana disadari para pemilik tekad tinggi yang mana mereka tidak mendapati waktu kosong untuk menyempurnakan amalan-amalan dan jihad mereka. Wahai pemilik waktu luang yang akan menapaki perkara agung yang telah lenyap darimu dan engkau melalaikannya, waktu saat engkau mengatakan, “Alangkah baiknya jika dulu aku mengerjakan kebaikan untuk hidupku ini.” (Al-Fajr: 25). Imam Ath-Thabariy berkata, “Allah Ta’ala berfirman menginformasikan tentang penyesalan anakcucu Adam di Hari Kiamat kelak, berupa rasa penyesalan karena mengabaikan amalan-amalan salih di dunia yang mewariskan jaminan keabadian hidup dalam nikmat tak terputus. Alangkah baiknya jika dulu aku mengerjakan amalan kebaikan untuk hidupku di dunia untuk bekalku di kehidupan sekarang ini (akhirat) yang tak ada lagi kematian setelah ini, yang menyelamatkanku dari kemurkaan Allah dan memperoleh keridhaan-Nya.” (Jami’ Al-Bayan)

Ya, ada di antara manusia yang dianugerahi Allah kenikmatan dan dicukupkannya segala kebutuhan hidupnya, namun dia tidak peduli ketika dirinya tersesat dan melalaikan perintah-perintah Rabbnya. Alih-alih memanfaatkan waktu luangnya untuk mempelajari agamanya dan mencari tahu apa yang diinginkan Allah darinya, dia jutsru malah menyibukkan diri dalam hal-hal haram atau terlalu banyak bergumul dalam hal-hal permisif. Wahai orang yang tersesat lagi lalai, persiapkanlah banyak jawaban untuk menjawab banyak pertanyaan. Karena sesungguhnya engkau –demi Allah— tidaklah engkau diciptakan untuk hal sia-sia dan engkau tidak akan dibiarkan begitu saja. Engkau akan ditanya tentang waktu luangmu; untuk apa engkau menghabiskannya. Tatkala Satu Hari Terlewati, Maka Hilang Pula Sebagian Dirimu Ada orang yang sudah mencapai umur senja, punggungnya telah membungkuk, dia memiliki sesuatu yang dapat menopang urusan dunianya baik berupa harta maupun anak. Bersamaan dengan kenikmatankenikmatan tersebut, Allah juga telah menganugerahkan kenikmatan waktu luang kepadanya, akan tetapi dia tidak tahu bagaimana memanfaatkannya. Kepada orang yang memiliki keadaan seperti itu, maka renungkanlah dengan seksama tahun-tahun yang telah engkau lalui, namun ternyata engkau tidak punya bagian keberuntungan di akhirat kelak. Pikirkanlah betapa dekatnya dirimu dengan pertemuan Rabb-mu? Bukankah telah tiba saatnya untuk dirimu mengobarkan semangat anakanakmu dan cucu-cucumu untuk mengorbankan diri demi agama Allah dan menolongnya? Bukankan telah tiba waktunya untuk dirimu melewatkan waktu luangmu dengan berkhalwat bersama Allah; berdoa untuk dirimu, untuk kaum muslimin yang tertindas, dan untuk mujahidin hamba Allah? bukankah telah tiba waktunya untuk engkau berkontemplasi menuju Allah dan mendekatkan diri kepada-Nya dengan segala bentuk pendekatan diri? Tatkala menjelang usia senja, kebanyakan manusia malah durhaka. Engkau menyaksikan mereka hidup menggunakan nalar para pemuda tersesat yang tidak pernah berpikir mengenai kematian, mengenai waktu menjawab pertanyaan kelak dan hari perhitungan. Dan hal demikian –demi Allah- adalah bentuk dari panjang angan-angan dan kebinasaan itu sendiri. Di mana engkau memposisikan dirimu dari firman Allah Ta’ala:

Rumiyah

11

“Dan datanglah sakaratul maut dengan sebenar-benarnya. Itulah yang dahulu hendak kamu hindari.” (Qaf: 19) Imam Al-Baghawi berkata, “’ Dan datanglah sakaratul maut’: kesengsaraan dan kepedihannya menggerus manusia dan mengalahkan akalnya. ‘Dengan sebenarbenarnya’: yaitu hakikat kematian. Disebutkan: dengan sebenar-benarnya dari perkara akhirat sampai menjadi jelaslah bagi manusia dan dia melihatnya dengan mata kepalanya sendiri. Dan disebutkan: yang mengubah urusan manusia berupa kebahagiaan dan kesengsaraan. Dan dikatakan juga: bagi orang yang dijemput sakaratul maut. ‘Itulah yang dahulu hendak kamu hindari’ artinya engkau berpaling. Al-Hasan berkata, ‘Artinya adalah engkau melarikan diri.’ Ibnu Abbas berkata, ‘Engkau membencinya.’” (Ma’alim At-Tanzil Fi Tafsir Al-Qur`an) Dengan demikian, gunakanlah waktu luangmu sebelum engkau berada di dalam kubur. Manfaatkanlah waktu pagimu karena barangkali engkau tidak mendapati waktu petangmu. Dari Al-Hasan, dia berkata, “Wahai anak Adam, sesungguhnya engkau hanyalah kumpulan hari. Tatkala satu hari itu hilang, maka akan hilang pula sebagian dirimu.” (Az-Zuhd, karya Ahmad bin Hanbal). Maka teladanilah orang-orang yang telah beruban yang mempersembahkan tubuh mereka di jalan Allah, mereka mendahului para pemuda demi surga, bukan demi dunia.

Ketahuilah wahai mujahid, sesungguhnya waktu luangmu adalah nikmat dari Allah, maka gunakanlah sebaik-baiknya sehingga engkau tidak menjadi orang-orang yang tertipu dan jadikan nikmat itu sebagai amunisi bagimu di sisi Allah Ta’ala. Sesungguhnya Allah telah menyiapkan seratus derajat di surga bagi para mujahid. Derajat mujahid yang berzikir kepada Allah Ta’ala, mengerjakan shalat sunnah, membaca Al-Quran, bersungguh-sungguh dalam ribath, dan peperangan, berbeda dengan derajat seorang mujahid murabith yang hanya sedikit berzikir kepada Allah, sekadar menunaikan waktu giliran berjaga, kemudian kembali ke waktu luang yang panjang. Kepada para mujahid murabith yang jujur, hendaklah bersungguhsungguhlah memanfaatkan waktu-waktu luang kalian demi memperoleh derajat tertinggi, dan ketahuilah bahwa jarak antara derajat satu ke derajat lainnya sejarak langit dan bumi. Dan sesungguhnya kenikmatan kedudukankedudukan yang tinggi lebih utama dan paripurna daripada yang ada di bawahnya. Jangan sampai seorang murabith tidak membekali diri dengan amal shalih, di samping keagungan amalan yang telah dikabarkan oleh Nabi : “Ribath sehari semalam lebih baik dari puasa san shalat malam selama satu bulan. Dan jika dia mati, maka mengalirlah amalan yang diperbuatnya dan mengalirkan rezekinya, serta aman dari fitnah.” (HR. Muslim) Keutamaan apa lagi yang lebih agung bagi murabith yang apabila terbunuh maka mengalirlah amalan yang dikerjakannya di waktu luangnya? Maka hendaklah engkau melazimkan membaca Al-Quran, shalat tahajud, dan ibadah-ibadah lainnya. Dan tamaklah dalam mencari ilmu, memahami agama, dan menghafalkan Kitab Allah . Waktu luang yang engkau jalani di sela-sela waktu giliran berjaga-jaga ribath, adalah sesuatu yang dicemburui orang-orang shalih lainnya.

Manfaatkan Waktu Luangmu SEJATINYA HATI MENDAPATKAN HIBURAN DENGAN AL-QURAN

Ada golongan orang-orang berbakti yang telah Allah Ta’ala cukupkan kebutuhan hidup mereka, namun rezeki mereka berada di bawah bayangan tombak. Mereka memanfaatkannya untuk mengacaukan kehidupan orang-orang kafir dan menolong agama Rabb Semesta Alam. Di antara orang-orang yang mendapatkan taufik itu, ada lagi menekuni diri dalam ribathnya, menghabiskan shift (pergantian) waktu berjaga beberapa jam saja, lalu kembali ke waktu luang yang panjang. Waktu-waktu itu merupakan kenikmatan bagi seorang mujahid yang tekadang tidak disadarinya. Seandainya dia memanfaatkannya dengan dzikrullah (berzikir), membaca Al-Quran, berdoa, menjaga shalat-shalat sunnah, atau sejenak memberi peringatan kepada saudara-saudaranya dan saling mengobarkan semangat satu sama lainnya, niscaya ada manfaat agung dan keteguhan ketika berhadapan dengan orang-orang kafir, memperoleh ketinggian derajat unggul, dan juga tambahan kebaikan-kebaikan.

12

ARTIKEL

Rumiyah

13

14

ARTIKEL

S

egala puji bagi Allah yang senang apabila para hamba-Nya berdoa kepada-Nya, “Dan orang orang yang berkata, ‘Ya Rabb kami, anugerahkanlah kepada kami istri-istri kami dan keturunan kami sebagai penyenang hati (kami), dan jadikanlah kami imam bagi orangorang yang bertakwa.” (Al-Furqan: 74). Shalawat dan salam kepada Rasul-Nya; pemimpin orangorang bertakwa. Allah telah menjadikan beliau seorang pemimpin yang berhukum dengan apa yang diturunkan-Nya, sekaligus pemimpin agama yang diteladani dan diikuti. Kemudian Allah menjadikan para Khulafaur Rasyidin sebagai penerus minhaj (metodologi) dan perjalanannya. Shalawat dan keselamatan semog tercurahkan kepada para keluarga dan para sahabat beliau, serta orang-orang yang mengikuti mereka dengan baik hingga Hari Kiamat. Amma ba’ du: Imam Ahmad, Al-Hakim, dan Ibnu Hibban meriwayatkan di dalah Shahih-nya dari hadits Abu Umamah , bahwa Rasulullah  bersabda, “Simpul-simpul Islam niscaya akan benar-benar terlepas satu demi satu. Tiap kali satu simpul terlepas maka orang-orang akan bergantung dengan simpul lainnya. Yang pertama terlepas adalah kekuasaan, dan yang terakhir adalah shalat.” Imamah Al-’Uzhma (kepemimpinan tertinggi/ kekhalifahan) yang menjadi kewajiban syariat adalah salah satu simpul Islam. Terlepasnya persoalan berhukum dengan apa yang diturunkan oleh Allah ini, berarti suatu kekurangan besar yang menggerogoti agama dan dunia kaum muslimin. Betapa banyak cabang Islam dan iman yang tidak bisa terwujud kecuali dengan kokohnya salah satu simpul Islam ini. Berhukum dengan apa yang diturunkan oleh Allah adalah tanggung jawab yang hanya bisa diemban dengan baik oleh seorang penguasa, dengan bantuan dan nasehat para ulama. Kalam Allah ta’ala, “Sesungguhnya Kami telah menurunkan Kitab Taurat di dalamnya (ada) petunjuk dan cahaya (yang menerangi), yang dengan Kitab itu diputuskan perkara orang-orang Yahudi oleh nabi-nabi yang menyerah diri kepada Allah, oleh orang-orang alim mereka dan pendetapendeta mereka, disebabkan mereka diperintahkan memelihara kitab-kitab Allah dan mereka menjadi saksi terhadapnya.” (Al-Maa`idah: 44)

Allah  menerangkan bahwa yang ditugasi-Nya untuk berhukum dengan apa yang diturunkan-Nya adalah para nabi karena merekalah yang memimpin Bani Israil sebagaimana sabda Nabi: “Dulu Bani Israil itu dipimpin oleh para nabi. Tiap kali seorang nabi meninggal maka nabi lain akan diutus menggantikannya. Sesungguhnya tidak ada nabi sepeninggalku, namun akan muncul banyak khalifah.” Para sahabat bertanya, “Apa yang engkau perintahkan kepada kami?” Nabi menjawab, “Penuhilah baiat yang pertama kali. Berikan hak mereka. Karena Allah akan menanyai mereka mengenai tanggung jawab yang dibebankan-Nya itu.” (HR. Muslim). Dengan demikian, berarti para khalifah itu menggantikan kedudukan para nabi dalam mengatur manusia dengan apa yang diturunkan oleh Allah, dan dalam hal itu mereka dibantu oleh para ulama rabani. Khilafah yang Mendapat Petunjuk Mewarisi Manhaj Kenabian Salah satu tugas terpenting khilafah pada masa ini adalah mereformasi dan menegakkan agama berdasarkan manhaj nubuat (metodologi profetik), sebagaimana dijanjikan Nabi kita  dalam sabdanya, “Periode kenabian akan berlangsung pada kalian dalam beberapa tahun, kemudian Allah mengangkatnya. Setelah itu datang periode khilafah aala minhaj nubuwwah (kekhilafahan sesuai manhaj kenabian), selama beberapa masa hingga Allah Ta’ala mengangkatnya. Kemudian datang periode mulkan ‘adhdhan (penguasa-penguasa yang menggigit) selama beberapa masa. Selanjutnya datang periode mulkan jabbriyyan (penguasa-penguasa yang memaksakan kehendak) dalam beberapa masa hingga waktu yang ditentukan Allah Ta’ala. Setelah itu akan terulang kembali periode khilafah ‘ala minhaj nubuwwah.” (HR. Ahmad). Maka khilafah yang dikehendaki adalah khilafah berdasarkan dengan manhaj kenabian. Yaitu yang tersematkan sifat ar-rusyd (petunjuk) padanya, sebagaimana sifat kekhalifahan para sahabat Rasulullah . Suatu khilafah disifati dengan khilafah rasyidah itu jika para khalifahnya mengikuti Kitabullah dan petunjuk Nabi kita  pada segala bidang kehidupan. Terdapat beberapa makna ar-rusyd dalam Kitab Allah. Yang paling agung adalah yang terdapat dalam kalam-Nya ketika Ia menceritakan keutamaan dan hidayah yang dianugerahkan-Nya pada yang dicintai-Nya, “Tetapi Allah menjadikan kamu cinta kepada keimanan dan menjadikan keimanan itu indah di dalam hatimu serta menjadikan kamu benci kepada kekafiran, kefasikan, dan kedurhakaan. Mereka itulah orang-orang yang mengikuti jalan yang lurus.” (Al-Hujurat: 7). Maka, konsekuenlah terhadap seluruh rukun iman dan cabang-cabangnya, mencintai keimanan, berpegang teguh dengan keimanan, menjauhi seluruh hal yang menyelisihinya baik berupa kekafiran, kefasikan, maupun maksiat, maka semua itu adalah ar-rusyd (jalan yang benar). Hal yang paling

Rumiyah

15

SEPERTI NEGARA ROMAWI DAN PERSIA SEBELUMNYA, AS AKAN DIKALAHKAN KAUM MUSLIMIN, DENGAN IZIN ALLAH

membantu dalam memperoleh ar-rusyd (hidayah, jalan yang lurus) adalah Kitabullah, sebagaimana dikabarkanNya mengenai ucapan seorang jin, “Sesungguhnya kami telah mendengarkan Al Quran yang menakjubkan, yang memberi petunjuk kapada jalan yang benar.” (Al-Jinn: 1-2). Allah  juga mengabarkan bahwa Dia menganugerahi Nabi dan ‘kekasih’-Nya Ibrahim dengan ar-rusyd (petunjuk). Lantas dia menyeru manusia untuk mentauhidkan Allah, berdebat seraya menjelaskan kesesatan mereka, serta bersabar atas gangguan, ancaman, dan bahkan usaha pembunuhan yang mereka lakukan. Ia bersandar hanya kepada Allah, sehingga Allah menyelamatkannya dari api dan menjadikannya dingin. Dia menyatakan keberlepasan dirinya dari bapak dan kaumnya, dan berhijrah memisahkan diri dari mereka ketika kaumnya bersikukuh di atas kekafiran. “Dan Ibrahim berkata, ‘Sesungguhnya aku pergi menghadap kepada Tuhanku, dan Dia akan memberi petunjuk kepadaku’.” (AshShaffat: 99) Dengan demikian, Khilafah Ar-Rasyidah adalah khilafah yang menegakkan seluruh syiar-syiar agama, menghidupkan sunnah, memberantas bidah, dan mendeklarasikan jihad melawan orang-orang kafir dan para penentang. Khilafah yang berjalan di atas petunjuk tidak akan mengikuti hawa nafsu manusia. Khilafah tersebut hanya melaksanakan

16

ARTIKEL

perintah-perintah Allah, mengikuti apa yang dicintai-Nya, dan menjauhi semua yang mendatangkan murka-Nya. Allah Ta’ala berfirman, “Hendaklah mereka itu memenuhi (segala perintah-Ku) dan hendaklah mereka beriman kepada-Ku, agar mereka selalu berada dalam kebenaran.” (Al-Baqarah: 186) Kepemimpinan Tertinggi Senantiasa Memenangkan Agama Islam Di samping menegakkan agama Allah, mengatur urusan dunia dan agama, melindungi agama, mempertahankan Daulah Islam, serta membela kehormatan dan harta kaum muslimin. Tugas terpenting seorang khalifah adalah berusaha melebarkan sayap otoritas agama Allah ke setiap jengkal bumi Allah. Allah menginginkan, dengan iradah syar’ iyyahNya (kehendak-Nya), agar kaum muslimin berusaha menjadikan agama Allah menghegemoni seluruh agama. Hingga ‘kalimat’ Allah adalah menjadi tinggi dan kalimat orang-orang kafir adalah rendah. Pun demikian, Allah dengan iradah kauniyyah-Nya, menginginkan agama-Nya menguasai seluruh agama dengan kekuasaan yang sejelasjelasnya, kalam-Nya Ta’ala, “Dialah yang telah mengutus Rasul-Nya (dengan membawa) petunjuk (Al-Quran) dan

agama yang benar untuk dimenangkan-Nya atas segala agama, walaupun orang-orang musyrikin tidak menyukai.” (At-Taubah: 33) Allah memenangkan agama Islam di atas seluruh agama, berarti bahwa Islam mengungguli seluruh agama dengan hujah dan buktibukti nyata. Islam adalah agama yang benar, dan selainnya adalah batil, palsu, lagi binasa. Sebagaimana “memenangkannya” juga berarti bahwa Islam mengalahkan seluruh pemeluk agama-agama lainnya, sehingga kekuasaan mereka lenyap dan bangunannya runtuh. Dengan Islam dan para mujahidin generasi pertama, Allah mengeliminasi dua negara adidaya yang lebih dulu berkuasa saat memancarnya cahaya kenabian, yaitu negara Persia dan Romawi, selain kerajaan-kerajaan kafir yang lainnya.

Maksudnya, agama Allah akan berkuasa dan menang atas orang-orang kafir ketika berdirinya sebuah negara untuk kaum muslimin. Negara yang dibentuk dan ditancapkan ponmdasipondasinya oleh Rasulullah Saw dan dilanjutkan kemudian oleh para Khulafaur Rasyidin setelahnya. Begitu pula, saat ini, tugas tersebut juga dilakoni oleh Khalifah kaum muslimin dan para prajuritnya, dengan pertolongan Allah Ta’ala. Tak bisa dibayangkan kaum muslimin akan menang dan mulia tanpa tegaknya Daulah Islam yang menghidupkan kembali Khilafah ArRasyidah. Bumi adalah Milik Allah yang Dipusakakan kepada Orang-orang Shalih Salah satu tugas orang yang diserahi pengaturan urusan kaum muslimin (baca: ulil amri/khalifah –semoga Allah memuliakannya) adalah memperluas kekuasan Daulah Islam hingga mencakup setiap jengkal bumi. Karena bumi ini adalah milik Allah, tak ada hak sedikitpun bagi orang kafir. Allah berfirman, “Dan sungguh telah Kami tulis didalam Zabur sesudah (Kami tulis dalam) Lauh Mahfuzh, bahwasanya bumi ini dipusakai hamba-hamba-Ku yang shalih.” (Al-Anbiyaa`: 105). Para pakar tafsir, di antaranya Ibnu Abbas, menafsirkan bumi di situ adalah maksudnya surga. Ibnu Abbas juga berkata, “Yang Mahasuci mengabarkan dalam Taurat dan Zabur, dan ilmu-Nya telah ada sebelum adanya tujuh lapis langit dan bumi, bahwa Dia mewariskan bumi ini kepada umat Muhammad , lalu memasukkan mereka ke dalam surga, dan mereka adalah orang-orang shalih.” Dua pendapat ini shahih, tidak bertentangan. Mewarisi bumi ini itu tidak akan mungkin tanpa jihad fi sabilillah, yang merupakan puncaknya Islam. Orang-orang kafir tidak akan meninggalkan kekafirannya dan tidak akan berhenti menyimpangkan manusia dari agama Islam kecuali dengan perang. Perang yang dilaksanakan oleh wali-wali Allah melawan wali-

wali setan. Allah  berfirman, “Dan perangilah mereka, supaya jangan ada fitnah dan supaya agama itu semata-mata untuk Allah.” (Al-Anfal: 39). Allah berfirman, “Mengapa kamu tidak mau berperang di jalan Allah dan (membela) orang-orang yang lemah baik laki-laki, wanita-wanita maupun anak-anak yang semuanya berdoa, “Ya Rabb kami, keluarkanlah kami dari negeri ini (Makkah) yang zalim penduduknya dan berilah kami pelindung dari sisi Engkau, dan berilah kami penolong dari sisi Engkau!’ Orang-orang yang beriman berperang di jalan Allah, dan orang-orang yang kafir berperang di jalan thaghut, sebab itu perangilah kawankawan syaitan itu, karena sesungguhnya tipu daya syaitan itu adalah lemah.” (An-Nisaa`: 75-76). Jika Daulah Islam dan para prajuritnya tidak melaksanakan kewajiban berperang di jalan Allah dan menyelamatkan orang-orang mukmin yang lemah dari cengkeraman kekafiran, lalu siapa yang akan melaksanakannya?! Hal itu adalah perkara teramat penting, yang mesti dilaksanakan dengan baik oleh seluruh pemimpin dan prajurit Daulah Islam. Kami benar-benar yakin dengan dekatnya pertolongan Allah untuknya. Allah  telah bersumpah akan menolong orang yang menolong agamaNya, “Sesungguhnya Allah pasti menolong orang yang menolong (agama)-Nya. Sesungguhnya Allah benar-benar Maha Kuat lagi Maha Perkasa.” (AlHajj: 40). Allah menegaskan terlaksana janjiNya akan kemenangan itu dengan sumpah, yang ditunjukkan oleh lam al-qasam (huruf lam yang digunakan untuk bersumpah, Penj.). Lalu ditekankan-Nya lagi dengan”‫( ”إن‬huruf “inna”) yang ber-tasydid dan lam taukid (huruf lam afirmasi) yang menyertai dua nama-Nya yang baik –dan seluruh nama-Nya adalah baik– ‫لقوي‬ ‫عزيز‬. Tak ada kekuatan yang menyamai kekuatanNya. Dialah Sang Pencipta makhluk. Dialah yang memberikan mereka apapun sebab-sebab kekuatan yang dikehendaki-Nya. Dialah yang Mahakuat dan makhluk-Nya teramat lemah. Dialah yang Mahakaya dan makhluk-Nya amat membutuhkan-Nya. Dialah yang Mahaperkasa tak terkalahkan, yang menjadikan kemuliaan bagi para hamba-Nya yang beriman, dan yang menjanjikan kemenangan-Nya untuk mereka. Allah berfirman, “Bukankah Allah cukup untuk melindungi hamba-hamba-Nya.” (Az-Zumar: 36).

Rumiyah

17

baik para pemimpin maupun para ulama.” Dalam ayat tersebut Allah mewajibkan kaum muslimin untuk menaati ulil amri, yaitu para penguasa. Perintah untuk taat berarti adalah dalil wajibnya mengangkat ulil amri, karena Allah Ta’ala tidak akan memerintahkan untuk menaati sesuatu yang tak berwujud dan tidak akan mewajibkan menaati sesuatu yang wujudnya boleh-boleh saja. Perintah untuk menaatinya berarti perintah untuk mengadakannya. Maka dari itu, mengangkat seorang imam adalah kewajiban kaum muslimin. 2. Allah Ta’ala berfirman kepada Rasul , “Maka putuskanlah perkara mereka menurut apa yang Allah turunkan dan janganlah kamu mengikuti hawa nafsu mereka dengan meninggalkan kebenaran yang telah datang kepadamu.” (Al-Maa`idah: 48). Lalu ayat setelahnya, “Dan hendaklah kamu memutuskan perkara di antara mereka menurut apa yang diturunkan Allah, dan janganlah kamu mengikuti hawa nafsu mereka. Dan berhati-hatilah kamu terhadap mereka, supaya mereka tidak memalingkan kamu dari sebahagian apa yang telah diturunkan Allah kepadamu.” (Al-Maa`idah: 49)

DAULAH ISLAM MEMATUHI PERINTAH ALLAH DENGAN MENGANGKAT KHALIFAH UNTUK UMAT

Dengan menggunakan lafazh jama’ (plural) berdasarkan qiraat (metode) Hamzah, Al-Kassa`i, Khalaf (riwayat Khalaf yang dihitung masuk dalam sepuluh qiraat. Penj.), dan Abu Ja’far. Dalil-Dalil Kewajiban Menegakkan Al-Imamah Al-’Uzhma Pertama: Dalil-Dalil dari Al-Quran 1. Allah Ta’ala berfirman, “Hai orang-orang yang beriman, taatilah Allah dan taatilah Rasul (Nya), dan ulil amri di antara kamu.” (An-Nisaa`: 59) Imam Ath-Thabari meriwayatkan dari Abu Hurairah  , bahwa dia berkata, “Ulil amri itu adalah para pemimpin.” Kemudian Ath-Thabari berkata, “Pendapat yang paling mendekati kebenaran adalah bahwa mereka merupakan para wali dan pemimpin yang ditaati karena A llah dan mempunyai maslahat bagi kaum muslimin.” Ibnu Katsir berkata, “Yang nampak –wallahu a’ lam– adalah bahwa ayat tersebut mencakup seluruh ulil amri

18

ARTIKEL

Ini adalah perintah Allah  kepada Rasul-Nya  untuk memutuskan perkara kaum muslimin dengan apa yang diturunkan oleh Allah, yakni dengan syariat-Nya. Perintah kepada Rasul  juga merupakan perintah kepada umatnya, selama tidak ada dalil yang mengkhususkannya. Demikianlah ayat ini. Maka ayat ini adalah juga perintah kepada seluruh kaum muslimin untuk menegakkan hukum dengan apa yang diturunkan oleh Allah hingga Hari Kiamat. Hukum dan kekuasaan tidak akan tegak berdiri kecuali dengan menegakkan imamah (kepemimpinan struktural), karena demikianlah fungsi imamah. Semua itu tidak akan bisa dilaksanakan dengan baik kecuali melalui imamah. Dengan demikian, semua ayat yang memerintahkan untuk berhukum dengan apa yang diturunkan oleh Allah, menunjukkan wajibnya mengangkat seorang imam yang melaksanakannya. 3. Allah Ta’ala berfirman, “Sesungguhnya Kami telah mengutus rasul-rasul Kami dengan membawa bukti-bukti yang nyata dan telah Kami turunkan bersama mereka Al-Kitab dan neraca (keadilan) supaya manusia dapat melaksanakan keadilan. Dan Kami ciptakan besi yang padanya terdapat kekuatan yang hebat dan berbagai manfaat bagi manusia, (supaya mereka mempergunakan besi itu) dan supaya Allah mengetahui siapa yang menolong (agama)Nya dan rasul-rasulNya padahal Allah tidak dilihatnya. Sesungguhnya Allah Maha Kuat lagi Maha Perkasa.” (Al-Hadid: 35)

Tugas para rasul adalah menegakkan keadilan di antara manusia berdasarkan apa yang diturunkan dalam Al-Quran, dan menyokongnya dengan kekuatan. Pengikut para rasul tidak akan bisa melaksanakannya kecuali dengan mengangkat seorang imam yang menegakkan keadilan dan mempersiapkan pasukan penolong agama Allah. Imam Ibnu Taimiyyah berkata, “Karena itulah Nabi  memerintahkan umatnya untuk mengangkat para pemimpin. Kemudian juga memerintahkan para pemimpin untuk menunaikan amanat pada yang berhak. Lalu jika mereka memutuskan, maka hendaknya memutuskan dengan adil. Nabi juga memerintahkan umatnya untuk menaati ulil amri berdasarkan ketaatan kepada Allah.”

ABU MUHAMMAD AL-JAULANI MENCABUT BAIATNYA, LALU TERJATUH KE DALAM KEMURTADAN

4. Dalil-dalil lainnya dari Al-Quran adalah ayat-ayat tentang hudud, kisas, pengumpulan zakat, dan hukumhukum lainnya. Kesemua itu sejatinya merupakan fungsi imam dan kemudian yang mewakilinya. Seluruh ayat yang turun mensyariatkan hukum-hukum yang berkenaan dengan persoalan imamah itu menunjukkan bahwa penegakan imamah yang diwajibkan syariat dan Daulah Islam adalah persoalan inti syariat Islam. Kedua: Dalil-Dalil dari As-Sunnah Pertama, Dalil-dalil dari sabda Nabi Muhammad . Banyak hadits yang diriwayatkan dari Nabi  yang menunjukkan wajibnya mengangkat imam, di antaranya: 1. Diriwayatkan dari Abdullah bin Umar , dari Rasulullah  bahwasanya beliau bersabda, “Barangsiapa melepaskan diri dari ketaatan (kepada imam) maka tidak ada hujah baginya ketika bertemu Allah pada hari kiamat nanti. Barangsiapa mati sedangkan pada lehernya tidak ada ikatan baiat maka dia mati jahiliyah.” (HR. Muslim). Yakni berbaiat dan taat kepada imam. Hadits ini adalah petunjuk yang amat jelas mengenai wajibnya mengangkat seorang imam dan menaatinya. Karena jika baiat itu adalah wajib atas tiap individu muslim, dan baiat tidak diberikan kecuali kepada seorang imam, maka mengangkatnya adalah wajib. Demikian juga wajib terus menaatinya, tidak

menentangnya, dan tidak mengudetanya. 2. Hadits yang masyhur di dalam kitab-kitab Sunan yang diriwayatkan dari Irbadh bin Sariyah, dari Nabi , bahwa beliau bersabda, “Sesungguhnya siapa saja di antara kalian yang masih hidup maka akan mendapati banyak perselisihan. Maka hendaklah kalian berpegang teguh pada sunnahku dan sunnah Khulafaur Rasyidin yang diberi petunjuk setelahku. Gigitlah kuat-kuat dengan geraham, dan jauhilah oleh kalian daripada perkara-perkara yang diada-adakan, karena tiap bid’ah adalah sesat.” (HR. Abu Dawud dan At-Tirmidzi). Tak diperselisihkan lagi bahwa para sahabat  membaiat Abu Bakar  sebagai khalifah setelah Rasulullah  kembali ke haribaan Allah. Kemudian Abu Bakar menyerahkan tongkat kekhalifahan kepada Umar . Lalu Umar menyerahkan perkara khilafah kepada enam sahabat terpilih, lalu mereka memilih Utsman. Kemudian setelah Utsman syahid, mereka membaiat Ali  sebagai khalifah. Demikianlah sunnah yang mereka lakukan radhiyallahu ‘anhum terkait khilafah. Mereka tidak meremehkan penegakannya. Maka kita harus mencontoh mereka, sebagaimana telah diperintahkan oleh Nabi shallallahu ‘alahi wasallam. 3. Demikian juga hadits-hadits yang menunjukkan akan wajibnya taat kepada penguasa selama tidak dalam maksiat. Juga hadits-hadits tentang perintah memenuhi hak yang pertama kali dibaiat, serta hadits-hadits yang

Rumiyah

19

mengharamkan membangkang kepada imam kaum muslimin dan hadits-hadits yang memerintahkan untuk memenggal leher orang yang mengangkat senjata atas imam yang haqq. Semua hadits itu menunjukkan akan adanya seorang imam muslim, yang juga berarti wajib mengangkatnya. Bahkan menunjukkan bahwa kehidupan kaum muslimin tidak akan baik tanpa seorang imam syar’i. Kedua; Dalil-dalil dari tindakan Nabi Muhammad  Sejak Allah mengutus Nabi-Nya , dan berimanlah kepada beliau siapa saja orang yang dikehendaki-Nya kebaikan yang banyak, para sahabat yang mulia selalu menaati perintah beliau. Tidak hanya dalam persoalan ibadah saja, Nabi adalah rujukan utama sahabat dalam persoalan dakwah, bersikap kepada orang-orang kafir, dan seluruh permasalahan lainnya seperti hijrah ke Habasyah, lalu ke Madinah. Kaum muslimin yang pada waktu itu tidak menguasai Makkah itu tidaklah berarti bahwa kaum muslimin hidup tanpa pemimpin yang mengatur segala persoalan hidup. Nabi shallallahu ‘alaihi wasallam adalah imam, pendidik, dan bapak yang penuh kasih sayang atas kaum muslimin. Ketika Allah Ta’ala menyiapkan penolong-penolong dari penduduk Madinah yang siap membantunya dan HANYA ORANG BERIMAN SEJATI YANG MEMBERIKAN BAIAT KEPADA IMAM

20

ARTIKEL

melindunginya layaknya keluarga dan anak-anak mereka sendiri, yang mereka membaiatnya untuk mendengar dan taat dalam segala kondisi, dan mereka mempunyai kekuatan di negeri mereka sendiri, ketika itulah Nabi  dan para sahabat beliau berhijrah. Tegaklah kekuasaan Nabi  yang melindungi kaum muslimin dan negeri mereka. Sempurnalah bangunan Daulah Islam melalui tangan Nabi Sang Pemimpin  dan para sahabatnya yang mulia. Selain dalil dari Kitabullah dan As-Sunnah, kesepakatan (konsensus) para sahabat  untuk mengangkat seorang pemimpin dan mendahulukan persoalan itu daripada persoalan penguburan Nabi  yang juga wajib, serta bagaimana mereka terus berpegang pada ijmak itu dengan mengangkat imam demi imam, juga merupakan dalil atas persoalan imamah yang merupakan fardhu ‘ain (kewajiban individual) atas setiap muslim. Kewajiban imamah yang dilegitimasi syariat adalah di antara perkara yang disepakati oleh para ulama Ahlussunnah sepanjang masa. Tidak ada yang menyelisihinya kecuali ahli bidah dan sesat yang pendapat mereka itu tak dianggap. Segala puji bagi Allah Rabb Semesta Alam.

Rumiyah

21

22

ARTIKEL

W

ahai para mujahid... Orang-orang munafik dan para perampok di jalan menuju Allah akan berkata kepada kalian, “Apakah kalian mengira bahwa sesuatu yang kalian inginkan akan terwujud dan bahwa Khilafah Islam atau bahkan Daulah Islam akan tegak? Sungguh, itu tidak mungkin terjadi. Hal ini tidak lebih sekedar khayalan dari pada realitas.” Jika mereka mengatakan hal itu, maka ingatlah firman Allah Ta’ala: “(Ingatlah), ketika orang-orang munafik dan orang-orang yang ada penyakit di dalam hatinya berkata: “Mereka itu (orang-orang mukmin) ditipu oleh agamanya”. (Allah berfirman): “Barangsiapa yang bertawakkal kepada Allah, maka sesungguhnya Allah Maha Perkasa lagi Maha Bijaksana.” (Al-Anfal : 49) Dan katakan kepada mereka, “Sesungguhnya Allah akan menaklukkan kota Roma untuk kaum muslimin sebagaimana dijanjikan Rasulullah  di dalam hadits shahih, sebagaimana sebelumnya kota Konstantinopel telah ditaklukkan. Katakan kepada mereka, “Sesungguhnya kita mengharapkan pertolongan Allah; sesuatu yang lebih jauh dari itu. Kita berharap kepada Allah agar menaklukkan Gedung Putih, Kremlin, dan London. Kita bersama janji Allah: “Dan Allah telah berjanji kepada orang-orang yang beriman di antara kamu dan mengerjakan amal-amal yang saleh bahwa Dia sungguh-sungguh akan menjadikan mereka berkuasa dimuka bumi, sebagaimana orang-orang sebelum mereka berkuasa.” (An-Nur: 55) Adapun persoalan kapan hal itu terjadi, maka itu bukanlah urusan kita, dan Allah tidak membebani kita dengan hal itu. Allah hanya menugaskan kita untuk beramal untuk agama, membela syariat, fokus, dan mengerahkan kemampuan terbaik untuk hal itu. Adapun hasilnya, maka itu adalah urusan Allah. Tugasmu adalah menabur benih, bukan memetik hasil Dan Allah adalah penolong terbaik bagi orang-orang yang mau berusaha Ketika Imam Ahmad  diuji dalam fitnah “Al-Quran adalah makhluk”, dan fitnah ini muncul dengan ditopang penguasa, datanglah pemimpin bidah Ahmad bin Abi Duad menemui Imam Ahmad, dia lalu berkata sinis, “Tidakkah engkau lihat, bagaimana kebatilan mengalahkan kebenaran, wahai Ahmad?” Imam Ahmad  pun menjawab, “Sungguh, kebatilan tidak akan mengalahkan kebenaran, karena kemenangan kebatilan atas kebenaran adalah beralihnya hati manusia dari kebenaran menuju kebatilan. Sedangkan hati kami tetap melazimkan kebenaran.”

Katakan kepada mereka sebagaimana perkataan Nabi Ya’qub  : “Sesungguhnya aku mencium bau Yusuf, sekiranya kamu tidak menuduhku lemah akal (tentu kamu membenarkan aku).” (Yusuf: 94) Di tengah banyaknya ujian dan tekanan seperti ini, tetapi kami mencium aroma kebebasan, kemenangan dan tamkin ( kekuasaan). Sekiranya kalian tidak menuduhku lemah akal. Banyak manusia yang berkata pada kalian, “Sungguh, kalian benar-benar berada dalam kesesatan kalian yang lama.” Orang-orang munafik juga pernah berkata kepada para Sahabat setelah perang Uhud, “Kembalilah kepada agama nenek moyang kalian.” Kata-kata ini sering diucapkan orang-orang munafik kepada orang-orang beriman di setiap waktu, apabila para mujahid fi sabilillah ditimpa musibah, atau didera pembunuhan, luka, penjara dan penyiksaan. Jadi, jika mereka berkata demikian, maka katakan pada mereka, “Sesungguhnya Allah membela orang-orang yang telah beriman.” (AlHajj: 38) “Dan Allah benar-benar akan menolong siapa yang menolong Nya.” (Al-Hajj: 40) Orang-orang munafik juga akan berkata kepada kalian sebagaimana yang pernah mereka katakan tentang orang-orang dalam tragedi mata air Ar-Raji’ yang dikhianati oleh orang-orang musyrik : “Kasihan, mereka adalah orang-orang yang tertipu binasa seperti ini, mereka tidak lagi bisa berkumpul dengan keluarga dan juga tidak berhasil menunaikan risalah sahabat mereka.” Kata-kata seperti ini akan dilontarkan kepada kalian pada hari-hari ini, setiap kali sebagian ikhwah terbunuh. Mereka tidak mau duduk agar selamat, tapi juga tidak mampu menghapus kemungkaran dan dosa-dosa yang membinasakan. Maka, jika kalian mendengar hal ini, katakan pada mereka sebagaimana perkataan Ash-Shiddiqah Khadijah: “Bergembiralah, karena Allah tidak akan menghinakan anda selamanya.” Jadi, kami katakan kepada setiap mujahid fi sabilillah, “Sekalikali tidak, Demi Allah, Allah selamanya tidak akan menghinakan kalian, karena kalian biasa menyambung silaturahim, membela syariat, dan berjihad di jalan Allah melawan siapapun yang kafir

Rumiyah

23

kepada Allah dari kalangan Yahudi, Salibis, dan murtadin. Sejarawan Muhammad Al-Bassam berkata dalam kitabnya “AdDurar wa Al-Mafakhir fi Akhbar Al-’Arab Al-’Awwakh” mengenai para ulama dakwah Nejed ketika memerangi Raja Mesir, “Tidak, demi Allah, Raja Mesir tidaklah mengalahkan mereka karena mereka lemah atau pengecut. Tetapi mereka kalah akibat pengkhianatan orang-orang Arab, atau kemauan para penduduk negeri.” Wahai para mujahid... Kalian telah menjual diri kalian kepada Allah , tidak ada pilihan lain bagi kalian selain menyerahkan ‘barang’ kepada ‘Sang Pembeli’: “Sesungguhnya Allah telah membeli dari orang-orang mukmin diri dan harta mereka dengan memberikan surga untuk mereka. Mereka berperang pada jalan Allah; lalu mereka membunuh atau terbunuh. (Itu telah menjadi) janji yang benar dari Allah di dalam Taurat, Injil dan Al Quran. Dan siapakah yang lebih menepati janjinya (selain) daripada Allah? Maka bergembiralah dengan jual beli yang telah kamu lakukan itu, dan itulah kemenangan yang besar.” (At-Taubah: 111) Jika ‘Sang Pembeli’ telah menerima barang yang dibelinya, maka terserah dia hendak berbuat apapun, dan silahkan Dia menyimpannya sekehendak-Nya. Jika mau, dia bisa menyimpannya di istana, atau di penjara. Jika mau, dia boleh memberinya pakaian mewah, atau dibuatnya telanjang bulat, hingga menyisakan kain penutup aurat. Jika mau, dia bisa membuatnya kaya atau miskin. Dan jika mau, dia bisa menggantungnya di tiang gantungan atau dibuatnya dikuasai oleh musuhnya yang kemudian membunuh atau mencincangnya. Sayyid Quthb  berkata mengomentari peristiwa Ashabul Ukhdud : “Tidak mesti harus ada contoh seperti ini, di mana di dalamnya orang-orang beriman tidak selamat, sedang orang-orang kafir tidak mendapat hukuman apapun. Hal itu tidak lain agar tertanam di dalam indera orang-orang beriman; para juru dakwah yang menyeru kepada Allah, bahwa terkadang mereka harus mengalami kesudahan seperti ini dalam perjalanan menuju Allah. Mereka sama sekali tidak memiliki otoritas dalam urusan ini, dan justru urusan mereka dan urusan akidah adalah otoritas Allah.” Mereka cukup menunaikan kewajiban, setelah itu pergi. Kewajiban mereka adalah memilih Allah dan lebih memprioritaskan akidah dari pada kehidupan. Tetap tegar dengan keimanan menghadapi berbagai fitnah, serta jujur kepada Allah dalam amal dan niat. Kemudian biarlah Allah berbuat terhadap mereka dan

24

ARTIKEL

terhadap para musuh mereka sebagaimana yang Dia lakukan terhadap dakwah dan agama-Nya sesuai kehendak-Nya. Dan mengakhiri mereka seperti akhir kisah-kisah di atas yang telah dikenal dalam sejarah keimanan, atau akhir kisah lain yang hanya diketahui dan dilihat oleh Allah.” Merekalah orang-orang yang akan mendapatkan pahala di sisi Allah. Pantaskah orang yang telah menjual seekor kambing marah kepada si pembeli jika dia menyembelihnya, atau pantaskah hatinya berubah karena hal itu?! Belumkah engkau mendengar apa yang telah menimpa “sang singa Allah” dan “singa Rasul-Nya” yaitu Hamzah bin Abdul Muthalib? Perutnya dibelah, hatinya dikeluarkan, dan dia dicincang. Dan apa yang dialami oleh Sang Manusia terbaik  sewaktu Perang Uhud. Perhatikan pula para nabi dan rasul, mereka adalah manusia pilihan; Ibrahim as dilemparkan ke dalam api, Zakaria  digergaji, sang panutan lagi mampu menahan diri yaitu Yahya disembelih, Ayyub tinggal dalam ujian selama beberapa tahun, Yunus dipenjara di dalam perut ikan paus, dan Yusuf dijual dengan harga murah serta menetap di penjara selama beberapa tahun. Semua itu mereka jalani, dan mereka redha kepada Rabb dan pelindung mereka yang Maha Benar. Sebagian salaf berkata, “Seandainya tubuhku dipotong-potong dengan gunting, hal itu lebih aku cintai dari pada aku harus mengatakan tentang sesuatu yang telah ditetapkan oleh Allah, seandainya saja hal itu tidak terjadi.” Wahai para ikhwah, jadilah kalian seperti mereka yang urusan mereka tidak mengintervensi pengaturan Dzat Sang Pelindung mereka, dan pilihan mereka tidak bertentangan dengan pilihan Allah Yang Maha Suci. Mereka tidak pernah mengintervensi pengaturan Allah terhadap kerajaan-Nya (seperti ucapan: “jika begini niscaya akan begini”, atau ucapan: “semoga”, “seandainya”, dan “duh kiranya”). Pilihan Allah untuk hamba-Nya yang beriman adalah pilihan terbaik, bahkan paling utama meskipun tampaknya sulit dan berat, atau meskipun melenyapkan harta-benda, kehilangan pangkat dan jabatan, kehilangan keluarga dan harta atau bahkan lenyapnya dunia dan seisinya. Ingatlah kisah perang Badar dan renungkan baik-baik; ketika itu sebagian sahabat  ingin menguasai kafilah dagang, tetapi Allah  memilihkan perang untuk mereka. Dan Perbedaan antara keduanya sangat besar. Apa yang ada dalam kafilah dagang? Yang ada adalah bahan makanan yang bisa dimakan yang kemudian dibuang

di toilet, pakaian usang yang kemudian dicampakkan dan dunia yang segera lenyap.

“Hai orang-orang beriman, jika kalian bertaqwa kepada Allah, niscaya Dia akan memberikan furqan kepada kalian.” (Al-Anfal: 29)

Adapun pasukan perang, bersamanya ada al-furqan (pembeda) yang dengannya Allah memisahkan antara yang kebenaran dan kebatilan. Kalah dan hancurnya kesyirikan serta kemuliaan dan kemenangan tauhid. Terjadi pembunuhan terhadap tokoh-tokoh musyrikin yang sentiasa menjadi batu sandungan di hadapan Islam. Dan cukuplah Allah telah melihat para partisipan Perang Badar, lalu berfirman kepada mereka, “Berbuatlah sesuka kalian, karena Aku telah mengampuni kalian.”

Semoga Allaah merahmati Syaikhul Islam yang mengatakan, “Sungguh aku curahkan seluruh bidang ilmu kepada umat. Barangsiapa yang Allah sinari hatinya, niscaya Allah memberinya hidayah. Dan barangsiapa yang Allah butakan hatinya, niscaya banyaknya buku hanya akan membuatnya semakin bingung dan tersesat.”

Wahai para mujahid... Ketika ujian datang, maka banyak yang berguguran. Janganlah kalian bersedih. Imam Muslim meriwayatkan di dalam kitab Shahihnya, dari Anas  bahwa Quraisy pernah menekan perjanjian dengan Rasulullah , lalu mereka mengajukan syarat, “Bahwa siapapun diantara kalian yang datang kepada kami, niscaya tidak akan kami kembalikan kepada kalian. Namun jika ada di antara kami yang datang kepada kalian, maka kalian harus mengembalikannya kepada kami. Lantas para sahabat bertanya, “Apakah kami harus menulisnya?” Beliau  menjawab, “Ya. Sungguh, siapapun diantara kita yang pergi kepada mereka, berarti Allah akan menjauhkannya (dari hidayah), sedang siapapun di antara mereka yang datang kepada kita, semoga Allah memberikan solusi dan kebebasan kepadanya.” Maka, jangan bersedih terhadap orang yang Allah jauhkan (dari hidayah). Betapa indah ungkapan Ibnu Qayyim , “Engkau mesti menapaki jalan kebenaran, dan jangan risau karena sedikitnya orang yang berjalan di atasnya. Setiap kali engkau merasa risau dalam kesendirianmu, maka tengoklah teman pendahulu dan bersemangatlah untuk menyusul mereka. Tundukkan pandangan matamu dari selain mereka, karena mereka sama sekali tidak berguna bagimu. Jika mereka meneriakimu di jalan yang engkau tapaki, maka jangan menoleh sedikit pun ke arah mereka, karena tatkala kamu menoleh kepada mereka, niscaya mereka akan menangkap dan menghalangimu.” (Selesai perkataannya Rhm) Waspadalah, jangan sampai hati kalian terpesona oleh syubhat (penyimpangan/kerancuan) yang dilontarkan para ‘pembegal’ dan orang-orang yang kalah, yang hendak menghalangi kalian dari jalan jihad. Hal ini, murni hidayah dan taufik dari Allah. Sungguh, Allah Ta’ala telah berpaling dari mereka secara halus, lantas menghinakan mereka meskipun dalam hati dan akal mereka banyak ilmu karena begitu banyaknya kitab dan matan yang telah mereka telaah. Problemnya bukan hanya pada banyaknya ilmu, namun rasa takwa kepada Allah yang melahirkan al-furqan (pemisah) keimanan.

Ya Allah, berikanlah tamkin untuk para muwahhid di muka bumi. Ya Allah, berikanlah tamkin untuk para muwahhid di muka bumi. Ya Allah, mobilisasilah pasukan mereka, kirimkanlah pasukan infanteri mereka, dan ikhlaskan niat-niat mereka. Ya Allah, jagalah mereka dengan penjagaan-Mu. Ya Allah, jagalah mereka dengan penjagaan-Mu. Ya Allah, jagalah mereka dengan penjagaan-Mu. Ya Allah, pantau mereka dengan mata-Mu yang tidak pernah tertidur, sedangkan para makhluk semuanya tertidur. Ya Allah, mudahkanlah setiap kebaikan untuk mereka. Ya Allah, siapa ingin berbuat baik kepada mereka, maka mudahkanlah dia untuk setiap kebaikan. Dan barangsiapa yang ingin berbuat jahat kepada mereka, maka siksalah dia dengan keras. Ya Allah, lindungi mereka dan lindungi kehormatan mereka. Ya Allah, lindungi mereka dan lindungi kehormatan mereka. Ya Allah, lindungi mereka dan lindungi kehormatan mereka. Ya Allah, sungguh mereka adalah orang-orang miskin, maka muliakanlah mereka dengan kemuliaan Mu. Wahai Rabb Semesta Alam. Ya Allah, sungguh mereka adalah orang-orang fakir, maka muliakan mereka dengan karuniaMu. Wahai Rabb Semesta Alam. Ya Allah, hidupkanlah umat Muhammad. Ya Allah, hidupkanlah umat Muhammad. Ya Allah, hidupkanlah umat Muhammad. Ya Allah, tolonglah umat Muhammad. Wahai Rabb Semesta Alam. Wahai Rabb kami. Wahai Rabb kami. Wahai Rabb kami, menangkanlah kami atas kaum yang zalim. Wahai Rabb kami, menangkanlah kami atas orang-orang kafir. Ya Allah, ambillah darah kami hingga Engkau ridha. Ya Allah, ambillah darah kami hingga Engkau ridha. Ya Allah, ambillah darah kami hingga Engkau ridha. Ya Allah, letakkan kami di perut-perut binatang buas dan paruhparuh burung. Ya Allah, letakkan kami di perut-perut binatang buas dan paruhparuh burung. Ya Allah, letakkan kami di perut-perut binatang buas dan paruhparuh burung. Dan segala puji bagi Allah Rabb Semesta Alam.

Rumiyah

25

S

26

egala puji bagi Allah. Kita memuji-Nya, meminta pertolongan-Nya, memohon ampunan-Nya, dan berlindung kepada-Nya dari keburukan jiwa kita dan kejelekan perbuatan kita. Barangsiapa diberi petunjuk-Nya maka tak akan ada yang mampu menyesatkannya, dan barangsiapa disesatkan-Nya maka tak akan ada yang mampu memberi petunjuk kepadanya. Aku bersaksi bahwa Muhammad adalah hamba dan Rasul-Nya.

“Hai sekalian manusia, bertakwalah kepada Rabbmu yang telah menciptakan kamu dari seorang diri, dan daripadanya Allah menciptakan istrinya; dan daripada keduanya Allah memperkembangbiakkan laki-laki dan perempuan yang banyak. Dan bertakwalah kepada Allah yang dengan (mempergunakan) nama-Nya kamu saling meminta satu sama lain, dan (peliharalah) hubungan silaturrahim. Sesungguhnya Allah selalu menjaga dan mengawasi kamu.” (An-Nisaa`: 1)

“Hai orang-orang yang beriman, bertakwalah kepada Allah sebenar-benar takwa kepada-Nya; dan janganlah sekali-kali kamu mati melainkan dalam keadaan beragama Islam.” (Ali ‘Imran: 102)

“Hai orang-orang yang beriman, bertakwalah kamu kepada Allah dan katakanlah perkataan yang benar, niscaya Allah memperbaiki bagimu amalan-amalanmu dan mengampuni bagimu dosa-dosamu. Dan barangsiapa menaati Allah dan Rasul-Nya, maka sesungguhnya ia

ARTIKEL

telah mendapat kemenangan yang besar.” (Al-Ahzab: 70-71). Amma ba’du: Munafik (nifak) adalah penyakit hati akut. Bisa jadi hati seseorang itu terjangkiti kemunafikan namun dia tidak merasakannya. Nifak adalah perkara yang tersembunyi dan tidak disadari banyak manusia. Apalagi oleh orang yang hatinya terjangkit nifak sehingga mengklaim dirinya itu reformer namun sejatinya perusak. Nifak ada dua macam; ashghar (kecil) dan akbar (besar). Nifak akbar menyebabkan kekal di neraka yang paling bawah. Di mata kaum muslimin seseorang nampak beriman kepada Allah, malaikat, kitab-kitab, para rasul, dan Hari Akhir, namun batinnya terlepas dari semua itu lagi mendustakannya. Dia tidak beriman bahwa Allah berbicara dengan kata-kata yang diturunkan-Nya kepada seorang manusia yang dijadikan-Nya sebagai rasul, memberi petunjuk dengan seizin-Nya, memperingatkan mereka akan keperkasaanNya, dan menakut-nakuti mereka akan siksa-Nya. Allah Yang Mahasuci telah menyingkap tirai orang-orang munafik dan membongkar rahasia mereka di dalam Al-Quran. Dia telah mengekspos perkara orang-orang munafik kepada para hambaNya agar mereka berhati-hati dari nifak dan orang-orang munafik. Di awal Surat Al-Baqarah, Allah menyebutkan tiga golongan manusia; orang-orang beriman, orang-orang kafir, dan orang-orang munafik. Empat ayat menjelaskan mengenai orang-orang beriman, dua ayat mengenai orang-orang kafir, dan sepuluh ayat mengenai orang-orang munafik. Hal itu dikarenakan banyaknya jumlah munafik, efeknya yang komprehensif, dan fitnah mereka yang teramat dahsyat bagi Islam dan kaum muslimin. Hantaman mereka terhadap Islam teramat keras, karena mereka terlihat konsekuen dengan Islam, serta mengklaim membela dan bekerja demi Islam, namun sejatinya dia adalah musuh bebuyutan. Dalam setiap kesempatan, mereka akan mengeluarkan permusuhannya. Orang-orang bodoh mengira mereka berilmu dan reformer, namun sesungguhnya amat bodoh lagi perusak. Demi Allah, betapa banyak kubu pertahanan Islam yang telah mereka hancurkan. Betapa banyak benteng Islam yang telah mereka porak-porandakan. Betapa banyak syiar Islam yang telah mereka padamkan. Betapa banyak bendera Islam yang berkibar yang telah mereka turunkan paksa. Betapa banyak mereka tanamkan akarakar syubhat (penyimpangan/kerancuan) untuk membongkar akar Islam. Betapa banyak ‘mata air’ Islam yang mereka kubur dan mereka bendung. Islam dan kaum muslimin senantiasa terganggu dan tertimpa malapetaka karena mereka. Serangan demi serangan syubhat mereka tiada henti menggedor pintunya. Semua itu, mereka mengklaim

sebagai reformer. “Ingatlah, sesungguhnya mereka itulah orang-orang yang membuat kerusakan, tetapi mereka tidak sadar.” (Al-Baqarah: 12). “Mereka ingin memadamkan cahaya Allah dengan mulut (tipu daya) mereka, tetapi Allah (justru) menyempurnakan cahaya-Nya, walau orang-orang kafir membencinya.” (Ash-Shaff: 8) Mereka sepakat untuk meninggalkan wahyu. Mereka bersatu untuk tidak mencari petunjuk dari wahyu. “Kemudian mereka (pengikut-pengikut rasul itu) menjadikan agama mereka terpecah belah menjadi beberapa pecahan. Tiap-tiap golongan merasa bangga dengan apa yang ada pada sisi mereka (masing-masing).” (Al-Mukminun: 53). “Sebagian mereka membisikkan kepada sebahagian yang lain perkataan-perkataan yang indah-indah untuk menipu (manusia).” (Al-An’am: 112). Untuk itulah, “Mereka menjadikan Al-Quran itu sesuatu yang tidak diacuhkan.” (Al-Furqan: 30) Tanda-tanda iman telah punah dari hati mereka hingga mereka tak mengetahuinya lagi. Bangunannya telah ambruk karena mereka membiarkannya terbengkalai begitu saja. Cahayanya yang gemerlap telah padam karena mereka tak menjaganya. Sinarnya tenggelam terhalangi gelapnya pikiran mereka hingga mereka tak melihatnya lagi. Mereka tak menerima petunjuk Allah yang disampaikan melalui utusan-Nya. Mereka tak mengacuhkannya dan tak merasa jengah mengabaikannya demi kata-kata dan pikiran mereka sendiri. Mereka telanjangi nash-nash (teks) wahyu dari hakikat sejatinya. Mereka lengserkan nash-nash wahyu dari wilayah yakin. Mereka lancarkan serangan demi serangan takwil-takwil batil. Nash-nash wahyu itu laksana seseorang yang bertemu segerombolan preman. Seharusnya diterima dengan tangan terbuka dan penghormatan, namun mereka malah mencengkeram kerahnya dan mendorong dadanya. “Anda tak boleh lewat, kecuali bisa mengalahkan kami,” demikian ujar mereka. Mereka siapkan berbagai macam rintangan untuk menghalanginya. Ketika nash-nash wahyu menang, mereka berkata, “Kami tak peduli dengan lafazh-lafazh lahir yang tak memberikan keyakinan sedikitpun.” Yang awam berkata, “Cukuplah bagi kami apa yang ditinggalkan cendekiawan kontemporer. Mereka lebih alim daripada orang-orang yang sudah berlalu, dan lebih memahami argumentasi dan bukti-bukti nyata.” Orang-orang yang terlalu lugu dan polos. Tak pernah berusaha memahami kaidah, yang penting melaksanakan perintah dan meninggalkan larangan. Bagi mereka, metode orangorang kontemporer itu lebih cerdas dan bijak, sedangkan metode orang-orang terdahulu lebih bodoh namun lebih selamat. Bagi mereka, nash-nash wahyu itu laksana khalifah pada zaman ini. Namanya terpampang di jalanan dan disebut-sebut di mimbarmimbar, namun kekuasaannya milik orang lain. Hukumnya tak diterima dan tak didengar. Mereka kenakan pakaian iman pada hati yang menyimpang dan rugi, dan hati yang dengki dan kafir. Lahirnya layaknya seorang penolong, namun batinya berpihak pada

Rumiyah

27

orang-orang kafir. Lisannya enak didengar, namun hatinya penuh api peperangan. Mereka berkata, “Kami beriman kepada Allah dan Hari Akhir, padahal mereka itu sesungguhnya bukan orang-orang yang beriman.” (Al-Baqarah: 8) Modal mereka adalah makar dan tipu daya. Barang dagangannya adalah dusta dan curang. Yang ada di otak mereka hanyalah agar bisa hidup aman, sentosa, dan disukai oleh dua kelompok. “Mereka hendak menipu Allah dan orang-orang yang beriman, padahal mereka hanya menipu dirinya sendiri sedang mereka tidak sadar.” (AlBaqarah: 9) Penyakit syubhat dan syahwat telah menjangkiti hati mereka hingga membinasakannya. Keinginan-keinginan buruk telah menguasai niat dan kehendak mereka hingga merusaknya. Amat rusak hingga hampir binasa. Dokter ahli pun tak mampu mengobatinya. “Dalam hati mereka ada penyakit, lalu ditambah Allah penyakitnya; dan bagi mereka siksa yang pedih, disebabkan mereka berdusta.” (Al-Baqarah: 10) Barangsiapa di hatinya tertanam kuku-kuku keraguan, mereka niscaya akan tercabik-cabik habis. Barangsiapa hatinya terkena bara fitnah mereka niscaya akan terbakar habis. Siapa yang telinganya termasuki syubhat-syubhat tipuan mereka niscaya hatinya akan terhalangi dari kebenaran. Betapa banyak kerusakan mereka di bumi ini, namun kebanyakan manusia lalai. “Dan bila dikatakan kepada mereka, ‘Janganlah kamu membuat kerusakan di muka bumi.’ Mereka menjawab, ‘Sesungguhnya kami orang-orang yang mengadakan perbaikan.’ Ingatlah, sesungguhnya mereka itulah orang-orang yang membuat kerusakan, tetapi mereka tidak sadar.” (Al-Baqarah: 11-12) Mereka menganggap orang yang berpegang pada Kitabullah dan Sunnah itu orang yang hanya mengerti kulit luarnya saja, tak memahami intisarinya. Bagi mereka, orang yang mengikuti nash itu seperti keledai yang membawa bertumpuk-tumpuk buku, tak memahami sedikitpun yang dibawanya. Barang dagangan “pedagang wahyu” bagi mereka itu teramat buruk, tak bisa diterima. Bagi mereka, ahlul-ittiba’ (orangorang yang berpegang kepada Al-Quran dan As-Sunnah, Edt.) adalah orang-orang dungu. Pasti mereka akan mengolok-oloknya di setiap kesempatan forum. “Apabila dikatakan kepada mereka, ‘Berimanlah kamu sebagaimana orang-orang lain telah beriman.’ Mereka menjawab, ‘Akan berimankah kami sebagaimana orang-orang yang bodoh itu telah beriman?’ Ingatlah, sesungguhnya merekalah orang-orang yang bodoh; tetapi mereka tidak tahu.” (Al-Baqarah: 13) Tiap-tiap mereka mempunyai dua muka, muka yang diperlihatkannya ketika bertemu dengan orang-orang beriman, dan muka ketika bertemu kawan-kawan segerombolan mereka. Tiaptiap mereka mempunyai dua lidah, yang manis-manis diucapkannya kepada kaum muslimin dan yang lainnya mengungkapkan rahasia

28

ARTIKEL

terdalam hatinya. “Dan bila mereka berjumpa dengan orang-orang yang beriman, mereka mengatakan, ‘Kami telah beriman.’ Dan bila mereka kembali kepada syaitan-syaitan mereka, mereka mengatakan, ‘Sesungguhnya kami sependirian dengan kamu, kami hanyalah berolokolok.’” (Al-Baqarah: 14) Mereka berpaling dari Kitabullah dan As-Sunnah karena memperolok-olok dan menghina orang-orang yang mengikuti keduanya. Mereka menolak tunduk kepada aturan dua wahyu demi pengetahuan yang ada pada diri mereka, yang tidak menambah kecuali semakin tinggi hati dan sombong. Selamanya mereka akan terlihat memperolok-olok orang-orang yang berpegang pada teks wahyu. “Allah akan (membalas) olok-olokan mereka dan membiarkan mereka terombang-ambing dalam kesesatan mereka.” (Al-Baqarah: 15) Mereka mengarungi lautan kegelapan dalam perdagangan yang sudah pasti rugi. Menaiki kapal-kapal syubhat dan keraguan. Terombang-ambing dalam gelombang khayalan. Angin ribut menghantam kapal-kapal mereka hingga menghempaskannya dalam kapal-kapal orang-orang binasa. “Mereka itulah orang yang membeli kesesatan dengan petunjuk, maka tidaklah beruntung perniagaan mereka dan tidaklah mereka mendapat petunjuk.” (Al-Baqarah: 16) Api iman tampak berkelip di depan mereka hingga terlihatlah tempat-tempat petunjuk dan tempat-tempat kesesatan. Namun tibatiba cahayanya padam. Yang tersisanya hanya api yang membakar menyala-nyala. Mereka diazab dengan api itu, dan dalam kegelapan itu mereka kebingungan. “Perumpamaan mereka adalah seperti orang yang menyalakan api, maka setelah api itu menerangi sekelilingnya Allah hilangkan cahaya (yang menyinari) mereka, dan membiarkan mereka dalam kegelapan, tidak dapat melihat.” (Al-Baqarah: 17) Telinga hati mereka telah tertutupi kotoran. Panggilan iman tak terdengar lagi. Basirah (mata hati) mereka telah dibutakan. Hakikathakikat Al-Quran tak terlihat lagi. Lidah-lidah mereka telah terkunci dari kebenaran. Kebenaran takkan terucap lagi. “Mereka tuli, bisu dan buta, maka tidaklah mereka akan kembali (ke jalan yang benar).” (Al-Baqarah: 18) Tetesan wahyu yang menghidupkan roh dan hati terdengar menitik. Namun mereka tak mendengarnya kecuali gelegar petir ancaman demi ancaman beban yang harus dilaksanakan setiap hari. Maka disumbatlah telinga mereka dengan telunjuk, ditutupkanlah baju ke kepala, dan mereka segera kabur. Namun dibelakang mereka teriakan-teriakan pengejar membuntuti. Mereka diseru di depan khalayak. Orang-orang melihat hakikat mereka. Lalu jadilah ungkapan yang menggambarkan para pengekor dan idelognya sekaligus. “Atau seperti (orang-orang yang ditimpa) hujan lebat dari langit disertai gelap gulita, guruh dan kilat; mereka menyumbat telinganya dengan anak jarinya, karena (mendengar suara) petir, sebab

MUNAFIKIN TERBONGKAR KEDOKNYA, MEREKA MENCARI KEMULIAAN DARI KUFFAR

takut akan mati. Dan Allah meliputi orang-orang yang kafir.” (AlBaqarah: 19) Pandangan mereka tak mampu menahan terangnya cahaya kilat makna-makna yang menyelingi hujan itu. Telinga mereka tak mampu menahan gelegar petir ancaman, perintah, dan laranganlarangannya. Mereka berdiri kebingungan di lembah kesesatan. Suara dan cahaya apapun tak akan bermanfaat sedikitpun. “Hampirhampir kilat itu menyambar penglihatan mereka. Setiap kali kilat itu menyinari mereka, mereka berjalan di bawah sinar itu, dan bila gelap menimpa mereka, mereka berhenti. Jikalau Allah menghendaki, niscaya Dia melenyapkan pendengaran dan penglihatan mereka. Sesungguhnya Allah berkuasa atas segala sesuatu.” (Al-Baqarah: 20) Mereka mempunyai tanda-tanda yang telah diterangkan di dalam Al-Quran dan As-Sunnah. Akan terlihat jelas pada basirah siapapun orang-orang beriman yang mentadaburinya. Demi Allah, mereka berdiri di atas riya, dan itulah seburuk-buruk tempat berdiri manusia. Rasa malas mendudukkan mereka dari perintah-perintah Ar-Rahman. Ikhlas akan terasa amat berat bagi mereka. Jika mereka berdiri untuk melaksanakan shalat maka mereka berdiri dengan bermalas-malasan, hanya agar manusia melihatnya, dan tidak mengingat Allah kecuali hanya sedikit. Mereka seperti anak kambing yang kebingungan di antara dua kambing. Terkadang pergi ke yang pertama, terkadang pergi ke yang kedua. Tidak bisa memilih salah satunya. Posisi mereka berada di antara dua kelompok, untuk melihat mana yang lebih kuat dan lebih mulia. Kebingungan di antara keduanya, tidak ke salah satu sisi, tidak juga ke sisi yang lain. Barangsiapa disesatkan oleh Allah maka dia tidak akan mendapat petunjuk. Mereka menunggununggu dan melihat-lihat pihak yang berpegang pada Al-Quran dan As-Sunnah. Jika mendapatkan kemenangan dari Allah maka mereka

berkata, “Bukankah kami bersama kalian?” Mereka bersungguhsungguh bersumpah atas nama Allah. Namun jika musuh-musuh Kitabullah dan As-Sunnah mendapat kemenangan, maka mereka akan berkata, “Bukankah kita dan kalian terikat pertemanan, dan nasab kita dekat?” Wahai orang yang hendak memahami mereka, ambillah sifat-sifat mereka dari kalam Rabb semesta alam. Engkau tak membutuhkan dalil lain. “Yaitu orang-orang yang menunggununggu (peristiwa) yang akan terjadi pada dirimu (hai orang-orang mukmin). Maka jika terjadi bagimu kemenangan dari Allah mereka berkata, ‘Bukankah kami (turut berperang) beserta kamu?’ Dan jika orang-orang kafir mendapat keberuntungan (kemenangan) mereka berkata, ‘Bukankah kami turut memenangkanmu, dan membela kamu dari orang-orang mukmin?’ Maka Allah akan memberi keputusan di antara kamu di hari kiamat dan Allah sekali-kali tidak akan memberi jalan kepada orang-orang kafir untuk memusnahkan orang-orang yang beriman.” (An-Nisaa`: 141) Manis dan lembut kata-kata mereka akan menakjubkan pendengar. Namun Allah bersaksi bahwa hati mereka penuh dengan dusta dan tipu daya. Anda melihatnya tertidur di hadapan kebenaran, namun berdiri tegak di hadapan kebatilan. Maka perhatikanlah sifat mereka dari kalam Yang Mahasuci, “Dan di antara manusia ada orang yang ucapannya tentang kehidupan dunia menarik hatimu, dan dipersaksikannya kepada Allah (atas kebenaran) isi hatinya, padahal ia adalah penantang yang paling keras.” (Al-Baqarah: 204) Perintah-perintah yang mereka titahkan kepada pengikutnya hanya membuahkan kerusakan. Sebaliknya, mereka melarang dari hal-hal yang membuahkan kebaikan di dunia dan akhirat. Mungkin anda akan menemukan mereka terlihat bersama orangorang beriman dalam shalat, zikir, zuhud, dan sungguh-sungguh beribadah. “Dan apabila ia berpaling (dari kamu), dia berjalan di bumi untuk mengadakan kerusakan padanya, dan merusak tanamtanaman dan binatang ternak, dan Allah tidak menyukai kebinasaan.” (Al-Baqarah: 205) Tiap-tiap mereka adalah jenis yang saling menyerupai. Memerintahkan kepada yang mungkar setelah mereka sendiri mengerjakannya. Melarang dari yang makruf setelah mereka sendiri meninggalkannya. Pelit tidak mau menafkahkan hartanya demi keridhaan dan di jalan Allah. Betapa sering Allah mengingatkan mereka akan nikmat-nikmat-Nya namun mereka enggan mengingatnya. Betapa sering Allah menyingkap hakikat mereka kepada para hamba-Nya yang beriman agar mereka menjauhinya. Dengarlah wahai orang-orang beriman: “Orang-orang munafik lakilaki dan perempuan. sebagian dengan sebagian yang lain adalah sama, mereka menyuruh membuat yang munkar dan melarang berbuat yang makruf dan mereka menggenggamkan tangannya. Mereka telah lupa kepada Allah, maka Allah melupakan mereka. Sesungguhnya orangorang munafik itu adalah orang-orang yang fasik.” (At-Taubah: 67)

Rumiyah

29

H

ijrahku menuju Daulah Islam tidak berbeda dengan hijrah kebanyakan orang selainku yang berusaha meninggalkan negeri-negeri kafir demi hidup di negeri tauhid. Aku harus berlepas diri dari daya dan kekuatanku, serta bertawakal kepada Allah semata guna mendapatkan jalan keluar dari beragam bahaya dan kesulitan yang aku temui di jalan. Semua kesulitan itu menjadi salah satu faktor mensucikan jiwa yang mengokohkanku serta mempersiapkan kita untuk sabar dan teguh di hadapan segala rintangan yang kita hadapi hari ini, setelah seluruh dunia berhimpun melawan Khilafah dalam rangka memadamkan cahaya Allah Ta’ala.

30

MUSLIMAH

Kabar Kesyahidan Mantan Suami, Semoga Allah Menerimanya Mantan suamiku –semoga Allah menerimanya—bertempur bersama mujahidin Daulah Islam di Syam, di saat diriku tengah berada di Australia bersama anak-anak kami; menanti isyarat darinya untuk berangkat bergabung bersamanya. Enam bulan kami lalui, tepatnya pada Desember 2013, dia bercerita kepadaku, “Aku ingin menekankan kepadamu bahwa aku telah berbaiat kepada Daulah Islam di Irak dan Syam, amirnya adalah Abu Bakar Al-Baghdadi Al-Husaini Al-Qurasyi. Kami telah menduga akan terjadinya pengkhianatan faksi-faksi lainnya terhadap kami, dan mereka memerangi kami melalui media. Sejatinya Jabhah Nushrah tidaklah seperti yang kita kira. Bahkan Daulah Islam, mereka adalah para mujahid sejati. Mereka tidak berperang demi demokrasi atau nasionalisme, namun demi berhukum kepada syariat. Para ikhwah bukanlah orang-orang maksum, mereka memiliki kesalahan, namun tidak ada selain mereka yang berakidah lurus dan manhaj yang benar. Dan demi Allah, sejatinya deklarasi Khilafah telah dekat, dan ia (Khilafah) takkan datang selain dari mereka, bukan dari selain mereka. Maka milikilah selalu niatan tulus dalam mencari kebenaran, karena Allah takkan menelantarkanmu, dan bertawakallah kepada-Nya.” Tak lama berselang, pada 4 Januari, dikabarkan bahwa mantan suamiku bergabung dengan sekelompok mujahidin di kota Haritan, Wilayah Aleppo. Mereka berangkat untuk membela saudara-saudara mereka yang dikhianati oleh Shahawat. Namun selama di perjalanan menuju para ikhwah, mereka diserang oleh kelompok kriminal “Liwa At-Tauhid”. Terjadilah baku-tembak dengan mereka selama hampir setengah jam, sebelum mantan suamiku mendapatkan luka serius disebabkan peluru yang bersarang di rahangnya. Ikhwah menariknya dari garis baku tembak. Beberapa menit kemudian, dia melafalkan kalimat syahadat dan kembali ke haribaan Rabbnya e berada di perut burung hijau berpelita yang menggantung di Arasy Allah Maha Pengasih, insyaa Allah. Kabar tersebut terasa sangat manis sekaligus pahit. Aku merasa gembira karena Allah tidak mengharamkan kesyahidan yang telah didambakannya –demikian aku menilainya dan Allah sebaik-baik penilai. Namun juga, aku merasa khawatir karena berarti aku terpaksa berhijrah sendirian bersama anak-anak kami. Murtadin Membuka Aib, Mujahidin Senantiasa Jujur Tidak butuh waktu lama hingga Allah membuka aib Shahawat yang bekerjasama dengan orang-orang kafir dan para thaghut. Dari mereka, Shahawat mendapatkan dana serta beragam

PARA KRIMINAL MURTAD “LIWA AT-TAUHID”

bantuan lainnya. Mereka tidak dapat mengimplementasikan syariat di setiap tanah yang mereka kuasai. Alih-alih mampu memberikan keamanan dan kedamaian kepada kaum muslimin, justru kezaliman dan kesewenang-wenangan bersebaran di wilayah-wilayah mereka. Sementara itu, Daulah Islam sukses membebaskan kota Raqqah dan kota-kota lainnya di Syam, serta menerapkan syariat di seluruh daerah kekuasaannya. Tetapi hal ini tidak mencegah pengklaim Islam dan jihad untuk mencela mujahidin dan menistakan mereka. Orang-orang itu menihilkan tindakan-tindakan mujahidin demi menyenangkan orang-orang kafir, serta menuduh Daulah Islam telah mendistorsi Islam. Namun sejatinya, mereka adalah para «ulama» yang kecanduan media-media sosial; cuitan-cuitan mereka melalaikan manusia. Merekalah yang menyelewengkan agama kita yang suci, dengan memotivasi manusia untuk mencoblos dalam pemilu-pemilu kafir, rela hidup berdampingan penuh damai bersama orangorang kafir, serta menerima hukum para thaghut, dan perkaraperkara sesat lainnya. Sementara Daulah Islam, dengan berbagai penaklukkannya di Syam, tujuan-tujuannya senantiasa jelas. Mereka bercita-cita melapangkan jalan untuk mengembalikan Khilafah, mereka adalah para mujahid yang jujur. Aku berharap anak-anakku dan juga diriku berpartisipasi bersama mereka dalam kampanye mulia mereka itu. Aku berharap anak-anakku dididik di bawah naungan Khilafah; di mana mereka mempelajari akidah lurus dalam lingkungan yang bersih dari kekafiran, kesyirikan, perbuatanperbuatan keji yang dilakukan secara terbuka, dan pemujaan terhadap kemaksiatan. Sebagaimana aku mendambakan mereka hidup dalam realita jihad. Karena jihad bukan sekadar lembaranlembaran yang hanya dibaca dalam kitab-kitab sejarah dan tafsir. Semua itu agar kita mendapatkan keberuntungan di dunia dan kembali kepada Allah Ta’ala sebagai syuhada, bukan sebagai orang-orang fasik. Aku semakin tidak tahan hidup di Australia. “Petunjuk” yang

Rumiyah

31

diberikan para ulama kami kepada kami membuat kami muak. Bagi mereka, jalan untuk menolong orang-orang lemah dan tertindas tidak lebih dari menyedekahkan 30 Dolar sebulan kepada badan amal. Ini adalah batasan ketentuan yang dipijak para pengecut pemalas, bukan para lelaki jujur! Tatkala umat berada dalam keterpurukan, kekalahan, dan terpukul disebabkan kita meninggalkan jihad dan ketiadaan Khilafah, maka jihad menjadi satu-satunya jalan menuju kemenangan, kekuatan, keberuntungan, dan kekuasaan di muka bumi, serta keberuntungan di akhirat. Adakah para penyeru kesesatan mau mengakui hal itu dan secara terang-terangan mengumandangkannya?

saudara lelakiku untuk menahan tiket pesawat dan pasporku. Keduanya melarangku keluar dari rumah. Aku kemudian bersujud kepada Allah, berdoa kepada-Nya, memohon-Nya agar menolongku.

Langkah Pertama di Jalan Hijrah

Namun Allah Ta›ala berfirman, “Kamu tak akan mendapati kaum yang beriman pada Allah dan hari akhirat, saling berkasih-sayang dengan orangorang yang menentang Allah dan Rasul-Nya, sekalipun orang-orang itu bapak-bapak, atau anak-anak atau saudara-saudara ataupun keluarga mereka. Mereka itulah orang-orang yang telah menanamkan keimanan dalam hati mereka dan menguatkan mereka dengan pertolongan yang datang daripada-Nya. Dan dimasukan-Nya mereka ke dalam surga yang mengalir di bawahnya sungai-sungai, mereka kekal di dalamnya. Allah ridha terhadap mereka, dan merekapun merasa puas terhadap (limpahan rahmat)-Nya. Mereka itulah golongan Allah. Ketahuilah, bahwa sesungguhnya hizbullah itu adalah golongan yang beruntung.” (Al-Mujadilah: 22)

Setelah syahidnya mantan suamiku, aku mulai mempersiapkan hijrahku menuju Syam. Aku berangkat tak lama setelah menyelesaikan masa idahku, namun aku merasa khawatir karena masih tinggal bersama kedua orangtuaku. Aku tidak tahu bagaimana caranya untuk bisa pergi tanpa kecurigaan keduanya kepadaku. Aku berdoa kepada Allah dalam qiamulail (shalat tahajud), aku memanjatkan doa, “Ya Allah, jauhkanlah siapa saja yang ingin menghalangiku di jalan hijrah untuk merintangiku, butakanlah pandangannya!” Allah mengabulkan doaku. Ayahku mendapat panggilan telepon dan diinformasikan bahwa dia harus menghadiri rapat kerja yang mengharuskannya bepergian via laut. Untuk hal itu, ayah pergi bersama ibuku. Kemudian saudara-saudaraku disibukkan dengan urusan-urusan pribadi mereka, sehingga memalingkan perhatian mereka dari diriku dan dari rencana hijrahku. Pun demikian, Allah juga membutakan pandangan dinas keamanan Australia yang tak berdaya mengumpulkan berbagai bukti untuk mencegahku bepergian dengan pesawat, di tengah gencarnya upaya yang mereka lakukan untuk hal itu. Aku kemudian mengatur penerbangan, seolah-olah aku hendak pergi ke Libanon, untuk mengelabui orang-orang bahwa aku ingin mengunjungi kerabatku di sana. Namun sesungguhnya aku berniat membeli tiket pesawat menuju Turki, sesampainya pesawat mendarat di kota Abu Dhabi. Beberapa hari sebelum perjalananku, saudara-saudara lelakiku mengetahui rencana kepergianku. Lantas saudara lelakiku mengabarkan kedua orangtuaku pada malam tanggal keberangkatanku. Keduanya sangat marah besar, melarangku untuk pergi, dan menyuruh

32

MUSLIMAH

Tiba-tiba Allah membalikkan hati kedua orangtuaku yang menyetujui keberangkatanku menuju Libanon. Hanya saja keduanya ingin bertemu denganku di Abu Dhabi. Awalnya aku ragu-ragu untuk menyetujui hal itu, namun aku mengetahui jika aku menolaknya, maka tiket dan pasporku akan ditahan sekali lagi. Aku pun menyetujuinya, dan bersiap untuk pergi. Sebagaimana diduga, kedua orangtuaku mengkhawatirkan kami dan aku tidak ingin menyakiti keduanya sebagaimana aku juga tidak mau menyebabkan kepiluan lagi dan kesedihan bagi saudara-saudaraku dari sanak keluarga mantan suamiku.

Tibalah waktu keberangkatan. Kami pun menaiki pesawat. Sepanjang perjalanan menuju Abu Dhabi, yang menghabiskan 14 jam perjalanan, anak-anakku sangat menjaga perilaku mereka. Aku tiada henti mengulangulang istighfar, zikir-zikir, dan berdoa kepada Allah Ta›ala. Aku masih saja khawatir, karena aku masih harus mengatur bagian kedua dari perjalanan, yaitu pesawat dari Abu Dhabi menuju Turki. Ini mengingat, aku hanya memiliki uang terbatas, namun aku yakin bahwa Allah takkan menelantarkanku. Sesampainya di kota Abu Dhabi, aku berhasil keluar dari bandara bersama anak-anakku, sebelum kedua orangtuaku menemui kami. Kemudian kami berangkat ke kota Dubai untuk mengatur penerbangan menuju kota Gaziantep, Turki, via Istanbul. Tiba di Gaziantep, aku benar-benar kelelahan karena cuaca musim panas di Turki sungguh sangat meletihkan. Ditambah lagi aku mengenakan jilbab dan cadar, membawa beberapa tas yang berat, serta berjalan di belakang anak-anak kecilku yang sangat bersemangat. Akan tetapi Allah membekaliku dengan kekuatan serta kesabaran, dan situasi-situasi yang akan terjadi selanjutnya meniscayakan kekuatan dan kesabaran lebih! Kami menginjakkan kaki di Gaziantep. Salah seorang ikhwah menyambut kami di bandara, untuk selanjutnya mengantarkan kami ke madhafah (rumah singgah), dan ada orang lain yang bersamanya. Tatkala kami sampai di madhafah, mereka membawa sejumlah akhwat (saudari perempuan);

BANDARA INTERNASIONAL GAZIANTEP DI TURKI

Ummu Sarah, Ummu Ammar, dan Ummu Laits beserta ketiga anaknya. Kami kemudian berangkat, dan setelah setengah jam pergi berkendaraan, kami diberitahu bahwa kami telah memasuk Suriah. Aku terperanjat, karena setahuku kota Gaziantep berjarak sekitar beberapa jam perjalanan dari perbatasan Suriah. Dua orang laki-laki mengeluarkan kami dari mobil; keduanya membantu kami membawa anak-anak dan sejumlah tas, selama kami berjalan di suatu ladang terbuka di kegelapan malam, dan aku berdoa kepada Allah agar menjaganya. Setelah itu, kami diperintahkan untuk berhenti. Kami menunggu keduanya hingga kembali ke mobil, untuk mengumpulkan tas-tas yang tertinggal.

Beberapa jam berlalu, kembalilah sang jenderal dengan wajah memerah penuh amarah. Dia berteriak ke arah kami berulangulang kali, “Apakah kaliah Daesh?!” Kami menjawab, “Mengapa Anda bertanya seperti itu?”

Namun tak lama kemudian, tiba-tiba muncullah cahaya yang semakin terang menyoroti, dibarengi suara-suara kendaraan yang semakin nyaring bunyinya. Hingga kami pun mendengar puluhan senjata Kalashnikov terkokang dan diarahkan kepada kami oleh sekelompok laki-laki yang berbicara dengan bahasa Turki. Saat itu, kami menyadari bahwa kami bukan sedang berada di Suriah, dan kami berada dalam kesulitan!

Keesokan harinya, mereka mentransfer kami ke kantor kepolisian murtad Turki. Kami keluar dari markas kepolisian, dan sejurus kemudian kami melihat barang-barang kami berserakan di tanah. Kami menyadari bahwa kami telah ditangkap di dekat markas kepolisian, sehingga kami ditetapkan sebagai tersangka. Selepas itu, kami sampai di sebuah tempat milik kepolisian di mana mereka membebani kami dengan interogasi-interogasi terusmenerus. Selama mereka melakukan penyelidikan terhadapku, ada seorang perwira yang paling aku benci daripada yang lainnya. Namanya Abu Qasim yang termasuk salah seorang perwira senior. Dia mengatakan kepadaku bahwa dia mempunyai otoritas untuk membantu kami masuk ke Daulah Islam. Dia mengklaim memiliki loyalitas kepada Daulah, namun aku tidak mempercayainya meskipun dia berpura-pura beretika dan berwibawa. Selanjutnya, Allah membuktikan bahwa aku melakukan tindakan yang benar saat aku menjaga jarak dengan dirinya.

Ditangkap Pasukan Murtad Turki Ternyata orang-orang yang menghalangi jalan kami adalah pasukan perbatasan Turki. Di bawah ancaman senjata, mereka memerintahkan kami untuk melepas cadar. Karena ketakutan, kami pun menuruti mereka. Namun selanjutnya kami segera menutup kembali wajah kami, dan mereka memelototi kami dengan mata mesum mereka. Kami tergeming. Mereka meneriaki kami seraya memeriksa tas-tas dan mengambil isinya untuk mereka miliki, semau mereka. Mereka lalu memasukkan kami ke bagian belakang kendaraan lapis baja, memindahkan kami ke markas mereka. Mereka meminta kami duduk di luar, di tempat bertegel semen, untuk melakukan interogasi. Setelah beberapa jam yang sulit, mereka memindahkan kami ke dalam sebuah pabrik, dengan diawasi puluhan penjaga.

“Karena di sana ada banyak Daesh di perbatasan, mereka mengancam kami bahwa mereka akan menyerang kami, membakar ladang, dan akan meledakkan sejumlah tempat apabila kami menyakiti kalian,” ujarnya. Aku memuji Allah mendengar hal itu, karena dapat dipastikan bahwa para ikhwah mengetahui kondisi kami.

Pada saat itu, Ummu Sarah tengah mengandung. Gangguan yang dialaminya akibat penahanan menggugurkan kandungannya. Para perwira murtad Turki kemudian membebaskannya karena merasa kasihan kepadanya. Pada periode selanjutnya, dia mencoba lagi berhijrah dan berhasil tiba di Syam. Aku memohon kepada Allah agar menerima amalannya.

Rumiyah

33

Pada akhirnya, para perwira kepolisian mentransfer kami ke bagian Interpol Turki. Di situ, para perwira yang dibebani dengan kasus kami sangat mencemaskan tugas baru mereka. Kami harus menjalani banyak interogasi. Mereka mengancam kami melarang masuk ke Turki lagi, dan mengatakan kepada kami bahwa kami akan diserahkan ke kedutaan besar negara masingmasing. Kami tiada henti mendebatnya, sehingga dia berkata penuh kemarahan, “Kami akan menjebloskan kalian semua ke dalam penjara!” Kami merespons, “Penjara lebih kami cintai daripada kami harus kembali ke negara kami.” Ketika kami dijebloskan ke dalam penjara, kami mengetahui bahwa Ummu Laits berhasil menyelundupkan telepon genggamnya ke dalam penjara. Lalu dia menghubungi suaminya, dan memberitahu peristiwa-peristiwa yang terjadi menimpa kami, hingga saat itu. Selanjutnya, Abu Laits menghubunginya dan mengabarkannya bahwa dia berkomunikasi dengan para ikhwah. Mereka berusaha untuk mengontak seseorang yang memiliki koneksi dengan persoalan negosiasi untuk membebaskan kami. Benar saja, ini adalah sebuah karamah. Ini mengingat, sel penjara kami berada di ruang bawah tanah yang tak dapat dicapai jaringan komunikasi. Oleh karena itulah, para petugas naik ke atas untuk menerima percakapan telepon. Kendati demikian, kami bisa melakukan percakapan telepon tanpa masalah, segala puji bagi Allah. Para ikhwah mengirim beberapa orang yang berbeda untuk melakukan sejumlah wawancara bersama kami, untuk menangguhkan para petugas. Hingga batas tertentu, mereka berhasil. Sampai suatu hari, para petugas memberitahu kami, bahwa penerbangan telah diatur dan pada pagi hari mereka akan mendeportasi kami ke negara kami. Pada waktu keberangkatan, para petugas datang dan mengeluarkan kami dari sel penjara. Akan tetapi salah seorang dari mereka menerima percakapan telepon. Dia memberi isyarat kepada kami untuk mengembalikan kami ke sel kami, dan dia naik ke atas untuk melakukan percakapan. Tak lama berselang, dia kembali dan mengabarkan kepada kami bahwa kami tidak jadi pergi. Kami keheranan dengan hal itu. Lalu Ummu Laits menghubungi suaminya untuk memberitahu perkembangan-perkembangan terbaru. Suaminya mengabarkan bahwa Daulah Islam telah membebaskan kota Mosul! Maka kami mengetahui bahwa para petugas kepolisian murtad berinisiatif menempuh jalur negosiasi dengan serius disebabkan hal itu. Dari Cengkeraman Murtadin Turki ke Cengkeraman Shahawat Perilaku-perilaku para petugas berubah-ubah dari hari ke hari. Mereka mendadak lebih lembut dan santun. Mereka memberi kami makan secara lebih teratur, dan membolehkan kami membawa anak-anak kami keluar untuk bermain di lapangan. Lalu datanglah kabar bahwa negosiasi berjalan sukses, dan kami akan diserahkan ke Daulah Islam. Namun dengan cukup cepat, para petugas murtad memutus kegembiraan kami. Aturannya adalah mereka mengirim kami kepada para ikhwah di kota Jarablus. Namun mereka malah mengirim kami ke kota Azaz, di mana kami menyaksikan Shahawat bekerjasama dengan para petugas perbatasan Turki. Kami memasuki sebuah gerbang, dan melihat opsir Abu Qasim berdiri di

34

MUSLIMAH

luarnya. Seseorang menyambut kami, sembari berkata, “Assalamu›alaikum wahai saudari-saudariku, aku telah menunggu kalian.” Seterusnya kami dimasukkan ke dalam beberapa ruangan. Aku mendengar laki-laki itu berpesan kepada para penjaga, “Apapun yang kalian dengarkan, apapun yang terjadi, jangan ada orang yang masuk atau keluar tanpa izin dariku.” Ketika kami di dalam, aku mencermati beberapa orang laki-laki menyembunyikan asbak yang telah dipenuhi puntung rokok dan mematikan musik yang dimainkan dalam latar belakang bersuara pelan. Kemudian salah seorang laki-laki duduk di belakang meja mewah untuk menampakkan bahwa dirinya orang penting. Dia mengenalkan dirinya sebagai Abu Ali. Dan diketahui bahwa para petugas Turki mengirim para muhajir kepadanya secara teratur. Selama proses interogasi, dia menanyakan kepada kami tentang Syaikh Abu Bakar Al-Baghdadi dan Syaikh Umar AlShishani. Dia bertanya kepada kami apakah kami memiliki informasi apapun terkait pergerakan keduanya atau jika kami memiliki informasi mengenai siapapun orang yang kenal dengan keduanya. Namun kami tidak dapat memberinya jawaban yang dibutuhkannya. Hal itu membuatnya marah, dia mencoba untuk mengancam bahwa kami akan dikirim ke ruangan lain yang dilengkapi dengan tempat tidur, selimut, bantal, dan kipas angin. Ummu Laits menelepon suaminya. Ketika suaminya dan para ikhwah mengetahui kondisi kami, mereka benar-benar marah. Kemudian dia menenangkan kami bahwa rencana tengah dijalankan, dan kami akan dibawa ke Daulah Islam, dengan izin Allah. hanya saja, senantiasa nampak jelas bahwa para petugas murtad ingin membantu sekutu mereka. Tidak ada yang dapat menyelamatkan kami dari kondisi kami selain Allah, Sang Pelindung orang-orang beriman. “Dan Allah lebih mengetahui (dari pada kamu) tentang musuh-musuhmu. Dan cukuplah Allah menjadi Pelindung (bagimu). Dan cukuplah Allah menjadi Penolong (bagimu).” (An-Nisaa`: 45) Tak lama kemudian, Abu Ali kembali ke ruangan, seraya berkata dengan suara pelan, “Aku telah menyepakati untuk mengembalikan kalian kepada para petugas Turki, untuk mengantarkan kalian kepada para pemuda di Daulah. Namun aku memohon kepada kalian wahai saudarisaudariku, berbicara kepada mereka dan mendorong mereka untuk menghentikan pertumpahan darah, agar kita bersatu dan menghabiskan Bashar. Kemudian masingmasing kita mengambil bagiannya untuk menciptakan

komunitas apapun yang dikehendakinya. Apabila para pemuda menghendaki syariat, mereka bisa menegakkan di tanah-tanah mereka, dan membiarkan kami untuk menerapkan hukum di kawasankawasan kami dengan undang-undang yang kami kehendaki.” Perkataannya tersebut membuktikan hakikat persoalan. Sebagian manusia menganggap peristiwa-peristiwa di Syam sebagai “fitnah” (kekacauan). Akan tetapi disebut fitnah hanya oleh orang-orang yang mencoba untuk melakukan usaha gagal dengan membuatbuat alasan bagi diri mereka untuk tidak bergabung dengan mujahidin. Senantiasa nampak jelas bahwa Daulah Islam berada di atas manhaj benar, berusaha untuk mengembalikan Khilafah beradasarkan manhaj kenabian. Tujuan ini jelas bertentangan dengan agenda Shahawat dan para tuan mereka yang diutamakan. Sampai ke Tempat Aman Abu Ali membawa kami ke sebuah tempat di mana Abu Qasim dan rekan-rekan murtad sejawatnya berada. Mereka menanti kami dalam suatu konvoi. Hubungan erat di antara keduanya sangat jelas terlihat. Abu Qasim sendiri yang membawa kami dalam perjalanan menghabiskan waktu empat jam, namun dia tidak mengantar kami ke kota Jarablus sebagaimana yang mereka sepakati. Namun dia mengantar kami ke kota Suluk, ditemani Abu Yusuf, salah seorang warga biasa yang mempunyai hubungan dengannya. Dia menyerahkan kami kepadanya sehingga dia pun segera bergegas kabur, setelah kami sampai di tempat tujuan. Tatkala kami tiba di kota Suluk, mereka mengeluarkan kami dari kendaraan dengan cepat, dan sekejap mata kendaraan itu berangkat dan menghilang di balik kaki langit. Selanjutnya

kami masuk ke dalam maqar (markas), di mana sejumlah ikhwah menyambut kami. Mereka bertanya kepada Abu Yusuf, “Di mana anjing-anjing Turki?” Dia tertawa, seraya menjawab, “Mereka kabur.” Salah seorang ikhwah berkata, “Ikhwah sudah menanti mereka di Jarablus untuk menawan dan memenggal kepala mereka disebabkan perbuatan mereka!" Allah Maha Mengetahui apa yang menyebabkan terjadinya berbagai peristiwa yang kami lalui. Bagaimanapun, segala sesuatunya berdasarkan ketentuan Allah Ta›ala. Dan sampai hari ini aku masih bersyukur kepada Allah bahwa aku dan anakanakku berada di Daulah Islam. Apapun yang telah terjadi, aku senantiasa bersyukur kepada Allah yang telah menganugerahi kami dengan kenikmatan hidup di Khilafah di bawah naungan tauhid dan syariat. Tempat di mana pasukan-pasukan Salibis berhimpun hanya untuk memerangi kami, disebabkan kami mengimani dan menerapkan “La Ilaha Illallah”. Hendaknya para Salibis mewaspadai bahwa Khilafah sarat dengan laki-laki yang mencintai kematian sebagaimana para Salibis mencintai kehidupan. Demikian pula dengan kaum wanita di Daulah Islam. Janganlah mereka mengira bahwa kami akan kalah karena mereka mentarget suami-suami kami dengan pesawat-pesawat nirawak, membombardir rumah kami dengan roket, atau menembak anakanak kami dengan bom fosfor. Takkan pernah! Semua itu justru semakin menambah keyakinan kami, dengan izin Allah. Aku memohon kepada Allah agar meneguhkan kami di jalan lurus ini sampai kami menemui-Nya. Shalawat serta salam dan keberkahan untuk Nabi Muhammad g, para keluarga, dan sahabat beliau seluruhnya. Segala puji bagi Allah Rabb Semesta Alam.

PERBATASAN SYKES-PICOT TURKI-SURIAH

Rumiyah

35

S

36

eiring peperangan yang terus dilancarkan Junud Khilafah terhadap bala tentara kekufuran, kami melansir berita sekilas dari sejumlah operasi terbaru Mujahidin Daulah Islam yang berhasil memperluas wilayah Khilafah, atau sekadar meneror, membantai, dan menghinakan musuh-musuh Allah. Berita operasioperasi disarikan dari berbagai operasi militer Daulah Islam di berbagai front pertempuran; dari Timur hingga Barat, selama beberapa pekan terakhir.

pasukan Salibis dan pasukan murtad Afghanistan di distrik Dah Bala di Nangarhar. Di mana terjadi baku tembak sengit menggunakan berbagai macam senjata. Dalam konforntasi tersebut jatuh korban tewas dari pasukan Salibis dan murtadin, serta hancurnya beberapa kendaraan Hummer. Sementara tentara yang selamat melarikan diri dalam keadaan gagal. Dan salah seorang mujahid gugur syahid selama serangan, demikianlah penilaian kami dan Allah-lah sebaik-baik penilai, segala puji bagi Allah Rabb semesta alam.

Wilayah Khurasan Pada Selasa 1 Dzulqa’dah 1438 H, atas karunia Allah, junud Khilafah berhasil menghalau serangan gabungan pasukan murtad Afghanistan dan koalisi Salibis ke desa Mariz di Deh Bala, Nangarhar. Konfrontasi sengit berlangsung menggunakan berbagai macam senjata, hingga menewaskan empat tentara di antara mereka adalah tentara Salibis dan melukai beberapa lainnya. Allah membalikkan tipu daya mereka dan mereka kembali dalam keadaan kalah, segala puji bagi Allah.

Pada Selasa 8 Dzulqa’dah 1438 H, atas karunia dan taufik Allah, dalam rangka perang terbuka melawan musyrikin Rafidhah di berbagai tempat, dua kesatria jibaku (inghimasi) Abu Julaibib Al-Khurasani dan Abu Thalhah Al-Belkhi –semoga Allah menerima keduanya— mengenakan rompi peledak, membawa senapan serbu, dan granat tangan, keduanya menuju Kedubes pemerintahan Rafidhah Irak di kawasan diplomatik di kota Kabul. Keduanya berhasil menewaskan tujuh penjaga dan 20-an lebih lainnya di dalamnya. Segala puji bagi Allah.

Pada Rabu 2 Dzulqa’dah 1438 H, berkat karunia Allah semata, sejumlah tentara Khilafah menyerbu pasukan konvoi gabungan

Pada hari Kamis, 15 Dzulqa’dah 1438 H, berkat karunia dan taufik Allah semata, dua kesatria ighimasi Umair Ashim dan Thayyib

KABAR

Al-Khurasani –semoga Allah menerima keduanya— yang mengenakan rompi peledak, berbekal senapan serbu, dan granat, menyerang kaum musyrikin Rafidhah di kuil Husainiyah Al-Jawadiyah di distrik Bakr Abad, provinsi Herat. Keduanya melancarkan pembantaian dan menimpakan bencana di dalamnya, sehingga dengan karunia Allah, menewaskan sekitar 50 musyrik dan melukai sekitar 80 lainnya. Segala puji bagi Allah atas taufik-Nya. Pada hari Ahad, 13 Dzulqa’dah 1438 H, atas karunia Allah, balatentara Khilafah berhasil menghalau menghalau serangan harakah Taliban Murtad di pos mereka, di kawasan Aur. Kumpulan pasukan murtad terjebak dalam sergapan mujahidin di desa Palwi, hingga menewaskan tiga tentara mereka. Sementara itu, pada hari Kamis sebelumnya, junud Daulah Islam, meledakkan bom rakitan terhadap kendaraan patroli di desa Syurah Kan, hingga menewaskan beberapa tentara murtad. Kemudian hari berikutnya, meletus konfrontasi senjata di desa yang sama, hingga menewaskan empat tentara dan melukai tiga lainnya, kemudian mereka melarikan diri dalam keadaan kalah, berkat karunia Allah. Pada hari Senin, 14 Dzulqa’dah, atas karunia Allah Ta’ala, junud Khilafah berhasil menghalau pergerakan pasukan murtad Afghanistan di distrik Makarnah di Mamind di Nangarhar. Pertempuran berlangsung sengit dengan melibatkan berbagai macam senjata, hingga menghancurkan kendaraan BMP dan truk pasukan murtad Afghanistan murtad. Segala puji bagi Allah. Sementara itu, satu personil Gerakan Taliban murtad di distrik Sipru, di direktorar Jabarhar, Afghanistan, berhasil diringkus. Pada hari Rabu, 16 Dzulqa’dah 1438 H, satu unit detasemen rahasia Daulah Islam berhasil menewaskan satu personil dinas intelijen murtad Pakistan di kota Multan, sebelah barat Pakistan. Segala puji bagi Allah atas taufik-Nya. Pada hari Ahad, 20 Dzulqa’dah 1438 H, berkat karunia dan taufik Allah, al-akh istisyhadi Abu Yahya Al-Baluchi –semoga Allah menerimanya—bergerak menuju konvoi pasukan murtad Pakistan di kota Quetta. Allah memudahkannya untuk melakukan penetrasi ke dalam dan meledakkan bom mobilnya, sehingga menewaskan 17 tentara murtad dan melukai 35 tentara lainnya. Karunia hanya milik Allah semata.

MUJAHIDIN MARAWI TEGUH DI JALAN KEMENANGAN

rekannya, di kota Jalalabad, sebelah timur Afghanitan. Segala puji bagi Allah atas taufik-Nya. Pada 24 Dzulqa’dah 1438 H, setelah bertawakal kepada Allah, selama beberapa hari junud Khilafah melancarkan serangan ke sejumlah desa Rafidhah di direktorat Sayyad, sebelah utara Afghanistan. Baku tembak berlangsung sengit dengan pasukan murtad Afghanistan dalam usaha mereka merebut desa Mirza Olang yang dikuasai mujahidin, dan mereka berhasil membunuh 54 musyrik Rafidhah. Ditambah lagi sejumlah korban tewas dan luka-luka dari pihak pasukan murtad Afghanistan dan satu tank hancur. Sebagaimana empat polisi Afghanistan terbunuh dalam serangan mujahidin lainnya di distrik Balan Ghori, di kawasan yang sama. Segala puji bagi Allah. Pada Jumat, 25 Dzulqa’dah 1438 H, sembari memohon pertolongan kepada Allah semata dan bertawakal kepada-Nya, tentara Khilafah berhasil menghalau serangan pasukan Salibis di kawasan Mohmand, distrik Achin, di Nangargar, dengan partisipasi pasukan khusus Afghanistan. Para salibis teperdaya dengan senjata dan perlengkapan mereka dan mengira bahwa mereka akan menang. Partisipasn dalam serangan ini di antaranya pesawat B52 dan A10, pesawat tempur, helikopter, dan pesawat nirawak. Semua membordir secara sporadis. Mujahidin menghalau mereka dengan berbagai macam senjata. Dalam pertempuran sengit berlangsung selama sekitar 12 jam itu, para hamba Salib dan antek-antek mereka tak mendapatkan kemajuan apapun. Serangan ini menewaskan 30 tentara penyerang di antaranya sedikitnya 12 tentara Salibis. Segala puji bagi Allah semata. Asia Timur

Di sisi lain, dua personil gerakan nasionalis murtad Taliban tewas dalam baku tembak dengan balatentara Khilafah di kawasan Qush Tappeh, Jowzjan, sebelah baratlaut Afghanistan. Sementara itu, satu detasemen rahasia Daulah Islam sukses menembak mati seorang perwira pasukan murtad Afghanistan beserta seorang

Pada hari Rabu, 2 Dzulqa’dah 1438 H, atas anugerah Allah, tentara Khilafah berhasil menewaskan 16 personil pasukan Salibis Filipina melalui bom rakitan dan baku tembak di kompleks Paling, Lilod Madaya, kota Marawi. Segala puji bagi Allah.

Rumiyah

37

Pada hari Jumat, 4 Dzulqa’dah, junud Khilafah berhasil membunuh 10 tentara Filipina dan menghancurkan satu kendaraan lapis baja selama konfrontasi senjata di kota Marawi. Segala puji bagi Allah. Pada hari Sabtu, 5 Dzulqa’dah berkat karunia Allah, 19 tentara Filipina tewas dan empat lainnya luka-luka akibat ledakan bom ranjau di komplek Marinot, kota Marawi. Segala puji hanya milik Allah. Pada hari Selasa, 5 Dzulqa’dah, 11 militan murtad MILF tewas dan 11 lainnya luka-luka akibat ledakan bom rakitan di distrik Dato Salevo dan desa Andavit, provinsi Maguindanao, selatan Filipina. Segala puji bagi Allah. Pada hari Ahad, 20 Dzulqa’dah, junud Khilafah terlibat kontak senjata sengit melawan murtadin MILF di provinsi Maguindanao, sebelah selatan Filipina, hingga menewaskan sedikitnya 19 militan murtad. Sementara di kota Marawi, junud Khilafah berhasil menghancurkan enam perahu motor pasukan Filipina selama pertempuran di Raya Madaya. Satu kendaraan tempur berhasil dihancurkan, lima tentara tewas, dan beberapa lainnya luka-luka akibat tembakan RPG di komplek Pilot. Selain itu, empat tentara tewas tertembak sniper di Jalan Ala. Segala puji bagi Allah. Pada hari Kamis, 24 Dzulqa’dah, junud Khilafah berhasil menghancurkan tank pasukan Salibis Filipina dengan tembakan RPG di Jalan Ala, kota Marawi. Alhamdulillah. Pada hari Sabtu, 26 Dzulqa’dah 1438 H, junud Khilafah terlibat konfrontasi sengit dengan pasukan Salibis Filipina menggunakan berbagai jenis senjata, di Jalan Ala, kota Marawi. Pertempuran itu menewaskan 11 tentara. Sementara tujuh militan MILF murtad tewas dalam baku tembak di desa Nimao, provinsi Maugindanao, sebelah selatan Filipina. Segala puji bagi Allah semata. Tunisia Pada hari Ahad, 16 Dzulqa’dah 1438 H, berkat karunia dan taufik Allah, beberapa junud Khilafah berhasil menanam bom rakitan di jalan yang dilalui murtadin di Gunung Mughilah, sebelah barat Tunisia. Mereka meledakkan tepat di atas kendaraan lapis baja yang mengangkut beberapa tentara murtad Tunisia. Ledakan itu berhasil menghancurkan kendaraan, membunuh, dan melukai lima murtad di dalamya. Segala puji bagi Allah. Pada 29 Dzulqa’dah, Daulah Islam berhasil menghancurkan satu kendaraan tempur yang mengangkut beberapa personil tentara murtad Tunisia, akibat ledakan bom rakitan di Gunung Mughila, di Kegubernuran Kasserine, segala puji bagi Allah atas taufik-Nya. Wilayah Al-Baidha Pada 29 Dzulqa’dah 1438 H, atas karunia Allah semata, junud Khilafah

38

KABAR

berhasil menghalau serangan musyrikin Hautsi di kawasan Laqah, di Qifah. Konfrontasi berlangsung sengit sepanjang hari, menggunakan berbagai macam senjata, hingga menewaskan dan melukai puluhan murtadin di antaranya adalah komandan perang si murtad Rafidhah Abu Murtadha Al-Mahturi – semoga Allah menghinakannya. Allah mengaruniakan ganimah kepada para hamba-Nya dari kalangan mujahidin, berupa senjata dan beragam amunisi. Segala puji bagi Allah atas karunia-Nya. Somalia Pada hari Ahad, 13 Dzulqa’dah, bala tentara Khilafah berhasil membunuh salah seorang anggota dinas intelijen murtad Somalia dekat persimpangan Taufik, di kompleks Yaq Syid, kota Mogadishu. Segala puji bagi Allah semata. Wilayah Sinai Pada hari Senin, 14 Dzulqa’dah, berkat taufik Allah semata, junud Khilafah berhasil menghancurkan dua kendaraan lapis baja jenis Fahd yang mengangkut sejumlah tentara kepolisian murtad Mesir di Jalan Al-Bahr, kota Al-Arisy. Sementara jumlah kendaraan pasukan Mesir yang hancur sejak awal mula serangan terhadap junud Khilafah, sejak dua minggu silam, berjumlah 23 jendaraan beragam jenisnya. Segala puji bagi Allah atas taufik-Nya. Wilayah Al-Furat Pada Selasa, 15 Dzulqa’dah, berkat anugerah Allah, bala tentara Khilafah melancarkan serangan dari tiga poros ke sejumlah pos pasukan Rafidhah di kawasan Al-jamunah, dekat Tanaf, di perbatasan IrakSuriah. Serangan dimulai dengan operasi istisyhadi yang dilancarkan oleh Al-Akh Abu Hasan Al-Iraqi –semoga Allah menerimanya— disusul dengan penyerbuan pos-pos murtaddin dan baku tembak menggunakan berbagai macam senjata hingga menewaskan 68 tentara murtad dan menawan satu dari mereka, menghancurkan tujuh kendaraan, melumpuhkan satu tank, dan membakar enam pos. Sebagaimana Allah juga mengaruniakan ganimah kepada para hambaNya dari golongan muwahidin, berupa tiga kendaraan berpenggerak 4 roda yang dilengkapi dengan senapan mesin, pelontar roket, juga berbagai macam senjata berikut beragam amunisinya. Segala puji bagi Allah atas taufik-Nya. Wilayah Homs Pada Kamis, 17 Dzulqa’dah, berkat petunjuk Allah semata, bala tentara Khilafah melancarkan serangan skala luas dari sejumlah poros ke posisiposisi tentara Nushairi di pinggiran Hims Timur. Poros pertama berada di kawasan Gurun Suriah di mana al-akh istisyhadi Abu Ruqayyah Al-’Iraqi –semoga Allah menerimanya—menarget markas komando

operasi pasukan Nushairi yang terletak antara kawasan Humaimah dan T3. Poros lainnya berada di posisi-posisi pasukan murtad berjarak sekitar 20 km sebelah barat Humaimah. Sementara pos ketiga berada di kawasan Al-Wa’r. Serangan tersebut berhasil menewaskan sekitar 80 tentara murtad, menghancurkan dan membakar lima tank baja, dua kendaraan BMP, lima kendaraan pengangkut pasukan, dua kendaraan berpenggerak 4 roda, dua senapan mesin ringan, dan 65 kemah. Mujahidin mendapatkan ganimah berupa persenjataan dan beragam amunisi. Segala puji bagi Allah atas karunia-Nya. Rusia Pada hari Sabtu, 26 Dzulqa’dah, salah seorang tentara Khilafah melancarkan operasi penusukan di kota Surgut, Rusia. Operasi itu melukai tujuh orang, kemudian dia terbunuh syahid –demikianlah penilaian kami dan Allah-lah sebaik-baik penilai— di tangan petugas polisi setempat, semoga Allah menerimanya. Spanyol Pada hari Jumat, 25 Dzulqa’dah, dengan memohon pertolongan kepada Allah semata sembari bertawakal kepada-Nya, beberapa mujahidin secara bersamaan dalam dua unit detasemen rahasia; menargetkan kerumunan Salibis di Spanyol. Mujahidin di detasemen pertama menargetkan kerumunan Salibis di Jalan Las Ramblas, di Barcelona. Mereka juga menabrak dua polisi yang berada di pos, setelahnya mereka menyerang sebuah cafe dekat alun-alun Las Ramblas, mereka membunuh dan membantai para Salibis dan Yahudi di sana. Sementara detasemen lainnya menabarak sejumlah Salibis dengan truk di kota tepi pantai Cambrils. Seranhgan penuh berkah ini membunuh dan menewaskan lebih dari 146 warga negara-negara

Salibis. Kemuliaan hanya milik Allah Rasul-Nya dan orang-orang beriman akan tetap kebanyakan manusia tidak mengetahui-Nya. Wilayah Al-Jazirah Pada hari Senin, 28 Dzulqa’dah, berkat taufik Allah semata, bala tentara Khilafah berhasil menghalau serangan skala luas pasukan Rafidhah dan PMU (milisi Rafidhah) yang dibantu serangan udara intensif dari sejumlah pesawat tempur dan helikopter Apache AS, ke sejumlah lokasi mereka di arah timur, selatan, dan barat kota Tal Afar. Serangan tersebut dihalau mendapatkan perlawanan sengit di antaranya adalah tiga operasi istisyhadi, salah satunya adalah operasi ganda oleh AlAkh Abu Maryam Al-Iraqi dan Abu Hamzah Al-Iraqi –semoga Allah menerima keduanya— dan menargetkan titik konsentrasi murtadin di desa Abtisyah, sebelah timur Tal Afar. Sementara dua eksekutor istisyhadi Al-Akh Abu Mush’ab At-Turki dan Al-Akh Abu Dzulqarnain At-Turki –semoga Allah menerima keduanya— meledakkan bom mobil di tengah kerumunan murtadin di desa Al-Jabarah, sebelah barat Tal Afar. Ketiga operasi tersebut membunuh dan melukai banyak tentara murtadin. Sementara itu, mujahidin menggiring pasukan murtad menuju ladang ranjau dan rumah yang telah dipasangi bom, lalu meledakkannya. Hingga menyebabkan kerugian besar di barisan mereka. Jumlah korban tewas mencapai 114 orang, menghancurkan dua tank jenis Abrams, puluhan kendaraan Hummer dan empat Cougar, serta 24 kendaraan tempur dari berbagai jenis. Segala puji bagi Allah atas karunia-Nya. Pada 29 Dzulqa’dah, berkata taufik Allah Ta’ala, bala tentara Khilafah menghalau kampanye militer Salibis-Rafidhah selama dua hari berturut-turut di kota Tal Afar. Arah barat dan timur kota menjadi saksi pertempuran sengit. Selama pertempuran, dua kesatria istisyhadi

DAMPAK OPERASI BARCELONA

Rumiyah

39

ABU MUSH’AB AT-TURKI 

Al-Akh Abu Muhammad Al-Iraqi dan Al-Akh Abu Mush’ab AtTurki –semoga Allah menerima keduanya—melancara dua operasi istisyhadi menargetkan titik konsentrasi pasukan dan milisi Rafidhah di desa Tal As-Samn, menghancurkan enam kendaraan Hummer, kendaraan-kendaraan lain jenis Cougar, kendaraan penyapu ranjau, dan buldoser, setelah meledakkan ladang ranjau di sebelah barat desa Tarmah dan Lawind, sebelah barat dan selatan Tal Afar. Sementara itu, jatuh puluhan korban dari pihak tentara murtad antara tewas dan luka-luka, serta menghancurkan lebih dari 20 kendaraan tempur akibat serangan udara AS ke konvoi mereka saat melarikan diri dari desa Al-Karkeri, sebelah baratdaya Tal Afar. Segala puji bagi Allah. Wilayah Damaskus Pada hari Senin, 28 Dzulqa’dah, atas karunia Allah semata, sejak dua hari dan dari berbagai poros junud Khilafah terus menghalau serangan pasukan Salibis Libanon dan Hizbulat Rafidhah di Qolamun Barat, mereka menyerang lokasi Arsal dan Al-Qa’, pegunungan AzZamrani, Masyqatah, Mera, dan Faikhah. Serta lembah Zuwaitinah dan Hurtah. Konfrontasi berlangsung sengit diselingi degan operasi istisyhadi dengan bom mobil yang dikendarai Al-Akh istisyhadi Abu Dujanah Al-Lubnani –semoga Allah menerimanya— yang mengejar tentara yang kabur menuju lembah Al-Khasyan. Dia meledakkan bom mobilnya di tengah-tengah mereka. Pertempuran ini membunuh dan melukai sekitar 100 tetara Libanon dan Hizbullata Rafidhah, serta menghancurkan beberapa kendaraan. Sementara itu, empat tentara Hizbullata Rafidhah tewas, satu kendaraan pengangkut pasukan jenis M113 milik tentara Libanon hancur akibat bombardir mortar dan meriam artileri ke sejumlah lokasi mereka di gunung Khaz’al dan Lembah Hurtah di Qalamun Barat. Konfrontasi masih berlangsung sengit. Semoga Allah meneguhkan para mujahidin. Segala puji bagi Allah Rabb semesta alam. Pada hari Selasa, 29 Dzulqa’dah, atas karunia Allah semata, sekitar 40

40

KABAR

militan Rafidhah Hizbullata dan beberapa lainnya luka-luka setelah pertempuran sengit melawan junud Khilafah di kawasan Lembah AlBard, Sin Musytaqah, serta Qarnah Ajlun. Hingga kini pertempuran masih berlangsung sengit, semoga Allah memberikan kemenangan dan kekuasaan. Wilayah Al-Janub Pada hari Ahad, 20 Dzulqa’dah, berkat taufik Allah semata, dua kesatria Abu Yasin Al-Iraqi dan Abu Miqdad Al-Iraqi –semoga Allah menerima keduanya— berangkat dengan bom mobil menuju titik konsentrasi pasukan dan milisi Rafidhah di pabrik Semen Karbala, sebelah selatan kota. Salah satu kesatria turun dari kendaraannya dan melakukan kontak senjata dengan dua pos Rafidhah, serta membunuh semua tentara yang berada di dalamnya. Kemudian dia berjibaku di kompleks perumahan, sampai terbunuh syahid –semoga Allah menerimanya— setelah baku tembak dengan sengit hingga menewaskan dan melukai lebih dari 50 tentara murtad, segala puji bagi Allah. Wilayah Shalahuddin Pada hari Kamis, 24 Dzulqa’dah, berkat taufik Allah semata, empat kesatria inghimasi menyerbu markas Divisi 13 milik Kepolisian Federal dan markas transfer dan logistik Divisi 60 yang terletak di kompleks Al-Mashafi di kawasan 600, sebelah utara Baiji. Al-Akh Abul Walid Al-Anshari, Abu Khalid At-Thajiki, dan Abu Hudzaifah Al-Maghribi –semoga Allah menerima mereka— berjibaku dengan pasukan murtad di dua markas tersebut menggunakan senapan serbu dan granat tangan. Setelahnya, mereka meledakkan bom rompinya secara berbarengan hingga menewaskan 46 tentara murtad dan melukai 46 tentara lainnya serta membakar 15 kendaraan. Sebagaimana unit pasukan bantuan berhasil membombardir salah satu markas dengan sejumlah roket Grad. Segala puji bagi Allah atas taufik-Nya.

Rumiyah

41

‫پێڕست‬

‫ژماره ‪ - 13‬ذو الحجة ‪ 1438‬كـ‬

‫ئه‌ى موه‌حيده‌كان‪ :‬مزگێنى بده‌ن‪،‬‬ ‫ه الله ناحه‌سێينه‌وه‌ له‌‬ ‫سوێند ب ‌‬ ‫جيهادمان ته‌نها له‌ژێ ‌ر دارى‌زه‌يتون‬ ‫نه‌بێت له‌ ڕۆميه‌‪.‬‬ ‫ئه‌بو حه‌مزه‌ى موهاجري‪‬‬

‫‪04‬‬

‫ده‌ستپێك‬

‫‪06‬‬

‫وتار‬

‫‪06‬‬ ‫‪10‬‬ ‫‪14‬‬ ‫‪20‬‬ ‫‪24‬‬ ‫‪28‬‬

‫حوكمى شه‌ريعه‌ت نا بۆ حوكمى نه‌فامى‬ ‫سود له‌ كاته‌ به‌تاڵه‌كانت وه‌رگره‌ پێش ئه‌وه‌ى سه‌رقاڵبيت‬ ‫پله‌ى ئيمامه‌ت له‌ئاين وبه‌ڵگه‌كانى واجبوونى هه‌بوونى‬ ‫چه‌ند وه‌سيه‌تێكى گرنگ بۆ موجاهيدان ‪-‬به‌�شى سێهه‌م‪-‬‬

‫‪10‬‬

‫خوڕه‌وشتى دوڕووه‌كان ‪ -‬به‌�شى يه‌كه‌م‬ ‫هيجره‌تكردنى ئوم سوله‌يمى موهاجير‬ ‫هه‌واڵ‬

‫‪34‬‬

‫چااڵكيه‌ سه‌ربازى وئه‌منيه‌كان‬

‫‪14‬‬

‫ده‌ستپێك‬ ‫زيا نــى زۆ رتــرى جه‌نــگ له‌س ـه‌ر د ه‌وڵه‌ت ـه‌ خاچپه‌رســته‌كان‬ ‫يه‌كێــك ل ـه‌ گ ـه‌ور ه‌ به‌رپرس ـه‌كانى خاچپه‌رســتان له‌س ـه‌ر‬ ‫دۆســيه‌ى به‌ئامانجگرتنــى س ـه‌ربازانى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‬ ‫ب ـه‌م جــۆر ه‌ دوا‪ :‬به‌ڕا ســتى چــوون بــۆ جه‌نگێــك وه‌له‌س ـه‌ريان‬ ‫پێويســته‌ حيســابى ئ ـه‌وه‌ بك ـه‌ن ك ـه‌ مردنيــان يه‌كێك ـه‌ ل ـه‌‬ ‫ئه‌نجا مه‌كا نــى ‪.‬‬ ‫جــا ئ ـه‌وه‌ى هللا به‌س ـه‌ر زارى ئ ـه‌و كا فــره‌ى هێنــا ڕا ســتيه‌كه‌‬ ‫مشــت ومــڕ قبــوڵ نــاكات‪ ،‬وه‌به‌تايبه‌تــى الى س ـه‌ربازانى‬ ‫د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‪ ،‬به‌ڵكــو ڕا ســتيه‌كه‌ى موجاهيــدان كاتێــك‬ ‫د ه‌ڕۆن بــۆ جه‌نــگ مــردن ته‌نهــا ئه‌گه‌رێــك ني ـه‌ ك ـه‌ دايد ه‌نێــن‪،‬‬ ‫به‌ڵكــو هيوايا ن ـه‌ وداواى د ه‌ك ـه‌ن وه‌ هه‌وڵــى ب ـه‌ د ه‌ســتهێنانى‬ ‫د ه‌د ه‌ن‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى مــردن ل ـه‌م حاڵه‌ت ـه‌دا ش ـه‌هيديه‌‬ ‫له‌ڕێــگاى هللا‪ ،‬وه‌ به‌هۆي ـه‌وه‌ بــاوه‌ڕداران د ه‌گ ـه‌ن ب ـه‌ به‌رز تريــن‬ ‫پل ـه‌ الى پ ـه‌رو ه‌ردگارى زه‌وى وئا ســمانه‌كان‪.‬‬ ‫ب ـه‌اڵم واد يــاره‌ ك ـه‌ خاچپه‌رســتان ب ـه‌و ڕا ســتيه‌يان نه‌زانيــوه‬ ‫به‌كاريگ ـه‌رى وت ـه‌ى يه‌كێــك ل ـه‌ به‌رپرس ـه‌كانيان‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌‬ ‫د ه‌بينيــن زۆر س ـه‌يريان پێد ێــت وئه‌وه‌يــان ب ـه‌الوه‌ س ـه‌يره‌‬

‫له‌ه ـه‌ر هێرشــێك كه‌له‌الي ـه‌ن س ـه‌ربازانى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‬ ‫د ه‌كرێت ـه‌ س ـه‌ريان له‌خاكه‌كانيــان‪ ،‬وه‌ك بڵێــى له‌جيهانێكــى تــر‬ ‫د ه‌ژيــن‪ ،‬ك ـه‌ جيــاوازه‌ ل ـه‌و جيها ن ـه‌ى ك ـه‌ ســوپاكه‌يان جه‌نگێكــى‬ ‫كوشــند ه‌ى تيــاد ه‌كات دژى ســوپاى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‪ ،‬وه‌‬ ‫هه‌وڵــى خاپوركرد نــى خا ـكـى ئيســام و كوشــتارى ژماره‌يه‌ ـكـى‬ ‫زۆر ل ـه‌ منــداڵ وئا فــره‌ت و پيــر وگه‌نجــى موســڵمانان د ه‌د ه‌ن‪.‬‬ ‫ئ ـه‌وه‌ جــارى يه‌ك ـه‌م ني ـه‌ ك ـه‌ واڵ ت ـه‌ خاچپه‌رســته‌كان‬ ‫شــوێنى هه‌ڵگــرى ئــااڵى خا چــى ئ ـه‌م س ـه‌رد ه‌مه‌ د ه‌ك ـه‌ون ك ـه‌‬ ‫ئه‌مريكا ي ـه‌‪ ،‬ه ـه‌رو ه‌ك ئ ـه‌وه‌ يه‌ك ـه‌م جــار ني ـه‌ ك ـه‌ ئ ـه‌م به‌ها ي ـه‌‬ ‫زۆ ره‌ د ه‌د ه‌ن بــۆ ئ ـه‌و شــوێنكه‌وتنه‌ى تاغوته‌كانيــان ل ـه‌‬ ‫جه‌نگيــان بــۆ س ـه‌ر موســڵمانان‪.‬‬ ‫وه‌ له‌ڕوكه‌شــدا د يــاره‌ ك ـه‌ تاغوته‌كا نــى واڵ ت ـه‌ ئه‌وروپي ـه‌كان‬ ‫له‌هه‌مــوو جارێــك ك ـه‌ ســوپاكانيان د ه‌رد ه‌ك ـه‌ن بــۆ جه‌نگــى‬ ‫موســڵمانان وكوشــتاريان له‌ژێــر ئــااڵى ئه‌مريــكا‪ ،‬ته‌نهــا‬ ‫حيســابى د ه‌ســتمايه‌كانيان د ه‌ك ـه‌ن ك ـه‌ بۆيــان د ه‌گه‌ڕێت ـه‌وه‌‬ ‫له‌به‌شــداريكردنى ئ ـه‌م جه‌نگ ـه‌‪ ،‬وه‌ حيســابى ئ ـه‌م تێچــوو ه‌‬ ‫زۆ ره‌ نا ك ـه‌ن ك ـه‌ د ه‌يــد ه‌ن بــۆ به‌د ه‌ســتهێنانى ئ ـه‌م د ه‌ســتمايه‌ى‬ ‫ك ـه‌ د ه‌يخه‌ن ـه‌ سه‌رشــانيان‪.‬‬ ‫سریزه‬

‫‪4‬‬

‫ئيســپانيا خــۆى ئ ـه‌م كاره‌ى تاقيكردبوي ـه‌وه‌ له‌پێشــوودا‬ ‫كاتێــك ب ـه‌دواى گێــژى گوێڕا ي ـه‌ڵ بــۆش ك ـه‌وت ل ـه‌ جه‌نگــى‬ ‫عێــڕاق‪ ،‬ئ ـه‌وكات ك ـه‌ خه‌ونــى ب ـه‌ كێڵگ ـه‌ى نه‌وتــى وســامانى‬ ‫بينا ســازى د ه‌بينــى‪ ،‬جــا بينــى ك ـه‌ ســوپاكه‌ى ل ـه‌ پێشــينه‌ى‬ ‫ئه‌وانه‌ي ـه‌ ك ـه‌ موجاهيــدان به‌ئامانجــى د ه‌گــرن ‪ ،‬وه‌ زۆرتريــن‬ ‫زيا نــى لێــد ه‌د ه‌ن‪ ،‬تــا حكومه‌تــى ئيســپانى ناچاربــوو ب ـه‌‬ ‫پاشه‌ك�شــێ كرد نــى ســوپاكه‌ى ل ـه‌ عێــڕاق به‌زه‌ليلــى‪ ،‬ك ـه‌‬ ‫برينه‌كا نــى د ه‌لێســيه‌وه‌‪ ،‬وه‌ تو�شــى ناخۆ�شــى بوو ي ـه‌وه‌‬ ‫له‌الي ـه‌ن هاواڵتيا نــى‪ ،‬ب ـه‌اڵم د يــاره‌ ته‌نيــا ئ ـه‌م وانه‌ي ـه‌ ب ـه‌س‬ ‫نه‌بــوو تــا خــاچ په‌رســتان په‌نــد وه‌رگــرن ‪.‬‬ ‫كاتێــك حكومه‌ته‌كا نــى تــر گومانيــان وا بــوو ك ـه‌ په‌ند يــان‬ ‫وه‌رگرتــوو ه‌ له‌وا ن ـه‌ى يه‌ك ـه‌م‪ ،‬وه‌ ســوربوو له‌س ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫ك ـه‌ ســوپاكه‌ى به‌شــدارى ڕا ســته‌وخۆ ن ـه‌كات له‌س ـه‌ر زه‌وى ‪،‬‬ ‫بڕياريــدا ك ـه‌ به‌شــدارى بــكات له‌جه‌نگــى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‬ ‫له‌ڕێــگاى ڕاهێنــان ب ـه‌ ســوپاى ڕافيــزى ‪ ،‬وپێشكه‌شــكردنى‬ ‫پاڵپشــتى گ ـه‌ور ه‌‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش له‌چوارچێــوه‌ى ئ ـه‌و به‌ش ـه‌ى‬ ‫ك ـه‌ له‌تێچوو نــى ئ ـه‌و به‌شــداريكردنه‌ى وه‌رى د ه‌گرێــت ل ـه‌‬ ‫هاوپه‌يمانيه‌تــى خــاچ په‌رســتى نێود ه‌وڵه‌تــى ك ـه‌ ئه‌مريــكا‬ ‫درو ســتى كــردوو ه‌ دژى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‪.‬‬ ‫هـه‌رو ه‌ك لـه‌ ئه‌زموو نــى پێشــوو ســودى وه‌رنه‌گــرت‪ ،‬به‌هه‌مــان‬ ‫شــێوه‌ ئ ـه‌و په‌نــدى وه‌رنه‌گــرت ل ـه‌ ئه‌زمونــى غه‌يــرى خــۆى‬ ‫ل ـه‌ واڵ ت ـه‌ خــاچ په‌رســته‌كانى ئه‌وروپــاى ك ـه‌ جه‌نــگاون دژى‬ ‫موســڵمانان‪ ،‬ك ـه‌ ئ ـه‌وان ل ـه‌و به‌توانا تــر بــوون وهێــزى زياتريــان‬ ‫هه‌بــوو وه‌ك به‌ريتانيــا وفه‌ڕه‌نســا و ئه‌ڵمانيــا وئه‌مريــكا ك ـه‌‬ ‫هه‌موو يــان تونــدى س ـه‌ربازانى د ه‌وڵه‌تــى ئيســاميان بينــى‪،‬‬ ‫كــه هه‌ڵســان ب ـه‌دواى داواى وه‌لــى ئه‌مره‌كانيــان بــۆ جه‌نگــى‬ ‫كا فــران‪ ،‬وكوشــتنيان له‌الن ـه‌ى خۆيــان‪ ،‬جــا ئيســپانيا‬ ‫به‌رد ه‌وا م ـه‌ ل ـه‌ جه‌نگــى دژى موســڵمانان‪ ،‬ك ـه‌ ئ ـه‌و خــۆى وا‬ ‫داد ه‌نێــت دور ه‌ ل ـه‌وه‌ى ك ـه‌ واڵتا نــى تــر تو�شــى بــوون‪.‬‬ ‫جــا ئه‌مــڕۆ س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت س ـه‌ربازانى د ه‌وڵه‌تــى‬ ‫ئيســامى ئ ـه‌وه‌ دوبــاره‌ د ه‌كه‌ن ـه‌وه‌ ك ـه‌ بــرا پاڵه‌وانه‌كانيــان‬ ‫كرد يــان لـه‌ واڵ تـه‌ خــاچ په‌رســته‌كان‪ ،‬وزيا نــى گه‌ور ه‌يــان دا لـه‌‬ ‫واڵ تــى توركيــا وئيســپانيا وڕوســيا وبه‌لجيــكا وجگ ـه‌ له‌وا ن ـه‌ش‬ ‫ل ـه‌ واڵ ت ـه‌ خاچپه‌رســته‌كان وموڕ ت ـه‌د ه‌كان‪.‬‬ ‫ه ـه‌رو ه‌ك ل ـه‌ ب ـه‌روارى ‪ 21‬مانگــى ذو القعــدة يه‌كێــك‬ ‫له‌س ـه‌ربازانى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى پۆليســێكى ئه‌ردۆا نــى تاغوتــى‬ ‫كوشــت پێــش ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ بكوژ رێــت ‪-‬هللا لێــى وه‌ربگرێــت‪.-‬‬ ‫وه‌ به‌هه‌مــان شــێوه‌ ل ـه‌ ‪ 25‬مانگــى ذو القعــدة كۆمه‌ڵێــك‬ ‫له‌س ـه‌ربازانى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى ل ـه‌ ئيســپانيا دوو كرد ه‌يــان‬ ‫به‌جێگه‌يا نــد ل ـه‌ دوو شــارى جيــاواز ئ ـه‌وه‌ش ته‌نهــا له‌فه‌زڵــى‬ ‫‪5‬‬

‫هللا‪ ،‬وه‌ با شــترين شــوێنيان د ه‌ستنيشــان كــرد ك ـه‌ ئه‌ويــش‬ ‫كه‌رتــى گه‌شــتياريه‌ ك ـه‌ به‌شــێكى گ ـه‌ور ه‌ى ئا بــورى واڵت‬ ‫پێكد ه‌هێنێــت‪ ،‬وه‌ تيا يــدا ‪ 16‬خــاچ په‌رســت وجووله‌كه‌يــان‬ ‫كوشــت و‪ 1 30‬ــيشيان برينداركــرد له‌نــاو الن ـه‌ى خۆيــان‪،‬‬ ‫تــا وانه‌يه‌ ـكـى نوێــى سيا س ـه‌ت بــد ه‌ن ب ـه‌ خــاچ په‌رســتان‪ ،‬وه‌‬ ‫ئاگاداريــان بكه‌ن ـه‌وه‌ ك ـه‌ پێويســته‌ خۆيــان ئا مــاد ه‌ بك ـه‌ن بــۆ‬ ‫بڕێكــى زۆر و تێچوويه‌ ـكـى زۆر ل ـه‌ مرۆ يــى و ئا بــورى ل ـه‌ جه‌نگــى‬ ‫د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‪ ،‬پێــش ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ حيســابى د ه‌ســتمايه‌ى‬ ‫چــاوه‌ڕوان كــراو بك ـه‌ن ل ـه‌م جه‌نگ ـه‌‪.‬‬ ‫وه‌ ل ـه‌ ‪ 27‬مانگــى ذو القعــدة ســوارچاكێك ل ـه‌ ســوارچاكه‌كانى‬ ‫د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى به‌چه‌قــۆ هه‌ڵســا ب ـه‌ برينداركرد نــى ‪7‬‬ ‫ك ـه‌س له‌ڕو ســيا جــا لێــى دان تــا كــوژرا‪ ،‬داوا ل ـه‌ هللا د ه‌كه‌يــن‬ ‫ك ـه‌ له‌ش ـه‌هيد ه‌كان قبوڵــى بــكات‪.‬‬ ‫وه‌ ل ـه‌ ‪ 3‬مانگــى ذو الحجــة س ـه‌ربازێكى د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى‬ ‫به‌ته‌كبيــر وچه‌قــۆ به‌ته‌نيــا چــوو ه‌ نــاو س ـه‌ربازه‌كانى به‌لجيــكا‬ ‫ولێيــدان تــا كــوژرا‪ ،‬داوا ل ـه‌ هللا د ه‌كه‌يــن ك ـه‌ له‌ش ـه‌هيد ه‌كان‬ ‫قبوڵــى بــكات‪.‬‬ ‫وه‌ جگ ـه‌ له‌وا ن ـه‌ش ل ـه‌ كرد ه‌كا نــى س ـه‌ربازانى د ه‌وڵه‌تــى‬ ‫ئيســامى بــۆ س ـه‌ر خــاچ په‌رســتان وجووله‌ك ـه‌ وموڕ ت ـه‌دان‬ ‫له‌النه‌يــان وه‌ تيا يــدا كــوژراو بريندارێكــى زۆ ريــان لێخســتنه‌وه‌‬ ‫به‌تايبه‌تــى ل ـه‌م كۆتاييا ن ـه‌دا‪ ،‬جــا به‌دواداچوو نــى ڕوداوه‌كان‬ ‫ئـه‌وه‌ د ه‌رد ه‌خــات كـه‌ واڵ تـه‌ خــاچ په‌رســته‌كانى ئه‌وروپــا تاوه‌كــو‬ ‫ئێســتا تێچوويه‌ ـكـى زۆر د ه‌د ه‌ن دواى چه‌نــد مانگێــك ل ـه‌ كــرد ه‌‬ ‫پيرۆزه‌كا نــى س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت ل ـه‌ س ـه‌ر خاكه‌كانيــان‪ ،‬ل ـه‌‬ ‫د ه‌ركرد نــى ســوپاكه‌يان بــۆ ئاماد ه‌با�شــى‪ ،‬وهێنا نــى يارمه‌تــى‬ ‫بــۆ ڕه‌و�شــى ئه‌منــى‪ ،‬و نزمبوو ن ـه‌وه‌ى ڕێــژه‌ى د ه‌ســتمايه‌ى‬ ‫گه‌شــتيارى وبازر گا نــى‪ ،‬وه‌ حاڵه‌تــى تــرس ك ـه‌ دانا نــى د ه‌ور ي ـه‌‬ ‫به‌ربــاوه‌كان له‌گۆڕ ه‌پا ن ـه‌كان وبازگ ـه‌ چه‌مه‌نتۆييه‌كا نــى‬ ‫س ـه‌ر ڕێــگا گه‌ور ه‌تريــن ڕوكه‌�شــى ئ ـه‌م ترس ـه‌ ني ـه‌‪.‬‬ ‫جــا به‌ڕا ســتى هێرش ـه‌كانى س ـه‌ر ئيســپانيا و د ه‌ســته‌‬ ‫خوشــكه‌كانى ل ـه‌ د ه‌وڵه‌ت ـه‌ كا فــره‌كان به‌رد ه‌وا م ـه‌ به‌ويســتى‬ ‫هللا تاوه‌كــو ئ ـه‌و كا ت ـه‌ى ك ـه‌ ئ ـه‌و واڵتا ن ـه‌ ل ـه‌ جه‌نگــى د ه‌وڵه‌تــى‬ ‫ئيســامى دا بــن‪ ،‬وه‌ ناتوا نــن ئ ـه‌م هێرشــانه‌ بوه‌ســتێنن‬ ‫به‌ويســتى هللا هه‌رچه‌نــد ه‌ ڕێ وشــوێنى ئه‌منــى بگرن ـه‌ ب ـه‌ر‪،‬‬ ‫وه‌ ئ ـه‌وان ئ ـه‌و شــته‌ چــاك د ه‌زا نــن‪ ،‬وه‌ به‌رزبوو ن ـه‌وه‌ى ئ ـه‌م‬ ‫كردا ن ـه‌ به‌ڕێژه‌يه‌ ـكـى زۆر هۆكاره‌ك ـه‌ى بــۆ چاود ێــرى س ـه‌ربازانى‬ ‫د ه‌وڵه‌تــى ئيســامى د ه‌گه‌ڕێت ـه‌وه‌ له‌مــاوه‌ى داها تــوو‪ ،‬جــا‬ ‫بــا حكومه‌ت ـه‌ خاچپه‌رســته‌كان چاوه‌ڕوا نــى زيا نــى زۆ رتــرى‬ ‫جه‌نگــى بــن‪ ،‬وه‌ چاوه‌ڕوا نــى ش ـه‌كه‌تبوونى زيا تــر بــن له‌مــاڵ‬ ‫وگيــان‪ ،‬وه‌ به‌يا نــى بۆئ ـه‌وه‌ى چاوه‌ڕوا نــى د ه‌كات نزيك ـه‌‪،‬‬ ‫والحمــد هلل رب العامليــن‪.‬‬

‫ســوپاس و ســتایش بــۆ هللا ك ـ ‌ه ڕزگاری كردیــن لــە حوكمــی تاغوتــان‬ ‫و بەهرەمەنــدی كردیــن بــە حوكمــی شــەریعەت‪ ،‬وە خیالفەتــی بــۆ‬ ‫گەڕاندینــەوە‪ ،‬و درود و ســەالمی هللا تعالــی بڕژێــت بەســەر بەنــدە و‬ ‫پێغەمبــەری خــۆی كــە به‌ناڵــى ئ ‌هســپه‌كه‌ى حوكمــى نه‌فامــى ســڕییەوە‪،‬‬ ‫ً‬ ‫وأشــهد أن ال الــه إال هللا وحــده ال شــریك لــه وأشــهد أن محمــدا عبــده‬ ‫ورســوله‪ ،‬أمــا بعــد‪...‬‬ ‫بەڕاستی هللا تعالی پێغەمبەرەكەی ‪ g‬ڕەوانە كردووە بە بانگەوازكردن‬ ‫بۆتەوحیدی هللا لە پەروەردگاریێتی وئولوهيه‌ت وناووسیفەتەكانی‪،‬‬

‫وە ئەگەرچــی خەڵكــی ســەردەمی نەفامــی دانیانئەنــا بــە تەوحیــدی‬ ‫پەروەردگاریێتــی بــە گشــتی‪ ،‬بــەاڵم ئەمەیــان هەڵوەشــاندبووەوە بــە‬ ‫كەوتنیان بەنێو جۆرەكانی شــیركی هەڵوەشــێنەرەوەی �ســێ جۆرەكەی‬ ‫تەوحیــد (الربوبیــة واأللوهیــة واألســما‌ء والصفــات)‪.‬‬ ‫جا زۆربه‌ی زۆری خه‌ڵکی باوه‌ڕناهێنن به (هللا)ـى تاك و ته‌نها‪ ،‬بێ‬ ‫ئه‌وه‌ی هاوه‌ڵی بۆ بڕیارنه‌ده‌ن‬ ‫هللا تعالــی هەواڵــی داوە بــەوەی كاف ـران ئەگــەر پرســیاریان لــێ بكرێــت‪:‬‬ ‫مقاله‬ ‫ځانګړې وتار‬

‫‪6‬‬

‫زەوی و ئــەوەی تیایەتــی بــۆ كێیــە؟ وەاڵم دەدەنــەوە و دەڵێــن‪ :‬بــۆ هللا‪ ،‬وە‬ ‫ئەگــەرپرســیاریان لــێ بكرێــت‪ :‬ـكـێ پــەروەردگاری حــەوت ئاســمانەكان و‬ ‫پــەروەردگاری عەڕ�شــی گەورەیــە؟ وەاڵم دەدەنــەوە و دەڵێــن‪ :‬هللا‪ ،‬وە‬ ‫ئەگــەرپرســیاریان لــێ بكرێــت‪ :‬ـكـێ جڵــەوی هەمــوو شــتێكی بەدەســتە‪،‬‬ ‫لە كاتێكدا هەرئەو پەنا بەخشە و كەس ناتوانێت لە سزای ئەو زاتە‪،‬‬ ‫كەس پەنا بدات؟ دەڵێن‪ :‬هللا‪ .‬كەچی لەگەڵ ئەمەشدا یادی ناكەن و‬ ‫تەقوای هللا ناكەن و لە سزای ئەو ناترسن! جا لەگەڵ دانپیادانانیان‬ ‫بەوەی هەرهللا تعالی خاوەنی هەموو شتێكە و بەدیهێنەرو كاربەڕێكار‬ ‫و ڕۆزی دەرو ژیێنــەرو مرێنــەرە‪ ،‬بــەاڵم هاوبەشــیان بڕیــاردەدا بــۆ هللا و‬ ‫دانیان دەنا بەوەی جگە لە هللا دروستكراوە‪ ،‬عبد هللا كوڕی عەباس‬ ‫هللا تعالــی لێیــان ڕازی بێــت‪ -‬دەگێڕێتــەوە و دەڵێــت‪( :‬موشــریكەكان‬‫دەیانگــوت‪ :‬له‌به‌يك ـ ‌ه يــا هللا هيــچ هاوب ‌هشــێكت ني ـ ‌ه پێغه‌مب ـه‌ر ‪g‬‬ ‫فه‌رمــوى‪ :‬هاوارتــان ب ‌هس ـه‌ر ب ‌هس ـ ‌ه ب ‌هس ـه‌‪ ،‬ده‌ڵێــن (ته‌نهــا ي ـه‌ك‬ ‫ش ـه‌ريك وهاوب ـه‌ش نه‌بێــت ك ـ ‌ه هاوبه‌�شــى تۆي ـ ‌ه جــا تــۆ خاو ‌هنــى خــۆى‬ ‫وموڵــك ود ‌هس ـه‌اڵته‌كه‌ى)‪ ،‬موشــريكه‌كان ئه‌و ‌هيــان د ‌هگــوت له‌كاتێــك‬ ‫ك ـ ‌ه ته‌وافيــان د ‌هكــرد) [ رواه مســلم]‪.‬‬ ‫وە لەگــەڵ ئــەوەی موشــریكەكان لــە كاتــی تەنگانــەدا هانایــان بــە‬ ‫تەنهــا دەبــرد بــۆ هللا‪ ،‬بــەاڵم لــە كاتــی ئاســوودەییدا دەگەڕانــەوە ســەر‬ ‫ئــەوەی خوویــان پێوەگرتبــوو لــە هاوبــەش بڕیــاردان بــۆ هللا‪ ،‬هللا تعالــی‬ ‫َ َ ُ ّ َ ََ‬ ‫َ َ‬ ‫ْ ُ ْ َ َ ُ َّ َ ْ‬ ‫ين فل َّما‬ ‫الد‬ ‫دەفەرموێت‪{ :‬ف ِإ َذا َر ِك ُبوا ْ ِفي ُالفَل ِك دعوا الله ُمخ ِل ِصين له ِ‬ ‫َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ن َّج ُاهـ ْـم ِإلــى ال َبـ ّ ِـر ِإذا ُهـ ْـم ُيشـ ِـركون} [العنكبــوت‪ ،]65 :‬واتــا‪( :‬هــەركاتێــك‬ ‫خەڵكی (موشریكەكان) سواری كەشتی دەبن‪ ،‬مەتر�سی نوقم بوون و‬ ‫تیاچوون ڕوویان تێدەكات‪ ،‬زۆربە كوڵ‪ ،‬هانا و هاواربۆ هللا دەبەن و‬ ‫بــە دڵســۆزی و ملكەچیــەوە بــاوەڕدەهێنــن‪ ،‬بــەاڵم كاتێــك هللا ڕزگاریــان‬ ‫دەكات و دەگەنــەوە وشــكانی دەســتبەجێ لــە ڕێبــازی ته‌وحيــد دەترازێــن‬ ‫و هــاوەڵ و هاوبــەش بــۆ هللا بڕیــار دەدەن)‪ ،‬جــا بەڕاســتی هاوبەشــیان‬ ‫بڕیــاردا بــۆ هللا و لەگــەڵ ئــەودا هــاواری شــتانێكیان دەكــرد كــە نــە زیــان‬ ‫دەگەیەنــن نــە ســوود‪ ،‬بــە جۆرەهــا بەندایەتــی كــردن ڕوویــان كــردە‬ ‫تاغوتــان‪ ،‬و حوكمیــان دەبــردەوە بــۆ الیــان‪ ،‬و درۆیــان هەڵدەبەســت‬ ‫َ‬ ‫َّ َ َ َ َّ ْ َ‬ ‫بــۆ هللا تعالــی بــەوەی دەیانــوت‪{َ :‬مــا ن ْع ُب ُد ُهـ ْـم ِإل ِل ُيق ّ ِرُبونــا ِإلــى اللـ ِـه ُزلفــى}‬ ‫[الزمر‪ .]3 :‬واتا‪( :‬ئێمە ئەم بت و شتانە ناپەرستین تەنها لەبەرئەوەی‬ ‫لــە هللا نزیكمــان بخەنــەوە)‪.‬‬ ‫هللا تعالــی پێغەمبەرانــی خــۆی ڕەوانــە كــرد كــە بانگــەواز بكــەن بــۆ‬ ‫باوەڕهێنــان بــە هللا تعالــی و بــە تاكگرتنــی لــە بەندایەتــی كــردن‪ ،‬و‬ ‫بێباوەڕبــوون بــە گشــت تاغوتــەكان‪ ،‬بۆیــە ئیمانــی هیــچ یەكێــك لــە‬ ‫مرۆڤ يان جنۆك ‌ه دروســت نابێت تاوەكو ئەم دوو شــتە كۆنەكاتەوە‪:‬‬ ‫ـردن بــە تاغــوت‪ ،‬هللا تعالــی دەفەرموێــت‪:‬‬ ‫باوەڕهێنــان بــە هللا و كوفــركـ‬ ‫ُ ّ ُ َّ َ ُ ً َ ْ ُ ُ َّ‬ ‫ْ‬ ‫َّ ُ‬ ‫ََ‬ ‫اغــوتَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ{ولقـ ْـد َب َعث َنــا ِفــي ك ِل أمـ ٍـة رســول أ ِن اعبــدوا اللــه واجت ِنبــوا الط‬ ‫َ‬ ‫َّ َ َ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫الضللــة ف ِسـ ُـيروا ِفــي‬ ‫ف َِم ْن ُهـ ْـم َمـ ْـن َهـ َـدى اللـ ُـه َو ِم ْن ُهـ ْـم َمـ ْـن َح َّقـ ْـت َعل ْيـ ِـه‬ ‫ُ َُْ ّ‬ ‫ْ ْ َ ْ ُُ َْ َ‬ ‫ـف َك َ‬ ‫ض فانظــروا كيـ‬ ‫ان َعا ِق َبــة الك ِذ ِبيـ َـن} [النحــل‪ ،]36 :‬واتــا‪:‬‬ ‫الر ِ‬ ‫(ســوێند بــە هللا بێگومــان ئێمــە لەنــاو هــەر گــەل و نەتەوەیەكــدا‬ ‫پێغەمبەرێكمان ڕەوانە كردووە و پێمان ڕاگەیاندووە كە پێیان بڵێت‪:‬‬ ‫تەنهــا هللا بپەرســتن‪ ،‬خۆتــان دوورە پەرێــز بگــرن لــە تاغــوت (هەمــوو‬ ‫‪7‬‬

‫پەرستراوێكی تر)‪ ،‬جا هەبوو لەو خەڵكە (كە بیرو هۆش و ژیری خۆی‬ ‫خســتەكار و بەشــوێن ڕاســتیدا دەگــەڕا) هللا هیدایەتــی دا‪ ،‬هەشــیان‬ ‫بــوو خــۆی شایســتەی گومڕایــی دەكــرد و بەســەریدا دەچەســپا‪،‬‬ ‫كەوابــوو بگەڕێــن بەســەر زەویــدا و ســەرنج بــدەن‪ ،‬بزانــن چــۆن بــوو‬ ‫ســەرەنجامی ئــەو كەســانەی بڕوایــان بــە بەرنامــەی ئێمــە نەبــوو)‪ ،‬جــا‬ ‫هەركەسێك بە تاكگرتنی ئەو زاتە لە بەندایەتی كردن ڕەت بكاتەوە‪،‬‬ ‫یــان دووركەوتنــەوە لــە تاغــوت و كوفــر پێكردنــی ڕەت بكاتــەوە‪ ،‬ئــەوا‬ ‫گومـڕا و بەدرۆخــەرەوەی پێغەمبەرانـ ‌ه وشایســتەی سـزاكانی (هللا) ــیە‬ ‫كــە پاداشــتی كافرانــی پــێ دەداتــەوە‪.‬‬ ‫پێغەمبــەران ‪ p‬ڕوونیــان كردۆتــەوە كــە هللا تعالــی تەنهــا ئیســامێكی‬ ‫پــاك وبێگــەرد و تەوحیدێكــی پوخــت لــە بەندەكانــی وەردەگرێــت‪،‬‬ ‫جــا هەواڵیــان داوە بــە خەڵكــی كــە ئــەوان بــۆ هیــچ شــتێك نەنێــردراون‬ ‫جگــە لــەوەی هللا تعالــی َبپەرســترێت بەتــاك و تەنهــا‪ ،‬هــەروەك هللا‬ ‫َ‬ ‫َّ ُ‬ ‫ََ َ َْ ْ َْ َ ْ ُ‬ ‫وحــي ِإل ْيـ ِـه‬ ‫دەفەرموێـ َـت‪{ :‬ومــا أ ْرســلنا ِمــن قب ِلــك ِمــن َرســو ٍل ِإل ن ِ‬ ‫تعالـ َـی َ َ َّ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫أ َّنـ ُـه ل ِإلــه ِإل أنــا فاعبــدو ِن} [األنبيــاء‪ ،]25 :‬واتــا‪( :‬ئێمــە پێــش تــۆ هیــچ‬ ‫پێغەمبەرێكمان ڕەوانە نەكردووە‪ ،‬كە وەحیمان بۆنەناردبێت بەوەی‬ ‫كــە‪ :‬بێگومــان هیــچ (هللا) ــيه‌ك نییــە جگــە لــە مـ َـن ودەبێــت هــەر مــن‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ ْ‬ ‫بپەرســتن)‪ ،‬وە هللا تعالــی هەواڵــی پێــداون {ل َيغ ِفـ ُـرأ ْن ُيشـ َـر َك ِبـ ِـه َو َيغ ِفـ ُـر‬ ‫َ َ‬ ‫َ َ‬ ‫َمــا ُدون ذ ِلـ َـك ِلـ ْـن َيشـ ُـاء} [النســاء‪ ،]48 :‬واتــا‪( :‬بەڕاســتی هللا خــۆش‬ ‫نابێت ئەگەرهاوەڵی بۆبڕیاربدرێت‪ ،‬بێجگە لەوە لە هەرگوناهێكی تر‬ ‫بیەوێــت خــۆش دەبێــت‪ ،‬بــۆئــەوكەســەی دەیەوێــت)‪ ،‬وە كاتێــك كافران‬ ‫ئەمەیــان خســتە بــەردەم پێغەمبــەر ‪ g‬كــە ســاڵێك هللا بپەرســتن‬ ‫وساڵێكیش ئەوخواكانیان بپەرستێت‪ ،‬هللا تعالی سوڕەتی (الكافرون)‬ ‫ــی جیاكــەرەوە لــە نێــوان ئی َمــان و ئەهلەكــەی َ و لەنێــوان شــیرك و‬ ‫َ َ‬ ‫ُ ْ َ ُّ َ ْ َ ُ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ون * ل أ ْع ُب ُد َ َما ت ْع ُب ُدون * َول‬ ‫ئەهلەكەی دابەزاند؛ {قل يا أيها الكا ِفر‬ ‫َأ ْن ُتـ ْـم َعابـ ُـدو َن َمــا َأ ْع ُبـ ُـد * َ َول َأ َنــا َعابـ ٌـد َمــا َع َب ْد ُتـ ْـم * َ َول أ ْن ُتـ ْـم َعابـ ُـدو َن مــاَ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َِ ُ‬ ‫أ ْع ُب ُد * لك ْم ِد ُينك ْم َو ِل َي ِد ِين} [الكافرون]‪ ،‬واتا‪( :‬ئەی محمد (صلی هللا‬ ‫علیــه وســلم) بڵــێ‪ :‬ئــەی كۆمەڵــی بــێ بــاوەڕان * مــن هەرگیــزئــەو شــتانەی‬ ‫كــە ئێــوە دەپەرســتن نایپەرســتم (چونكــە موه‌حيــدم) * ئێــوەش دیــارە‬ ‫ئــەوەی مــن دەیپەرســتم نــای پەرســتن (چونكــە بــت پەرســتن) * ئــەوەی‬ ‫ئێــوە پەرســتوتانە مــن هیــچ كات نایپەرســتم * ئێــوەش‪ ،‬ئــەو زاتــەی مــن‬ ‫دەیپەرستم نای پەرستن * كەواتە دینی خۆتان بۆ خۆتان و دینی خۆم‬ ‫بــۆ خــۆم)‪.‬‬ ‫ته‌وحيدى هللا ل ‌ه شه‌رع (ياسا) دانان وفه‌رماڕه‌وايه‌تيدا‬ ‫پێغه‌مب ـ ‌هران ‪ p‬بــۆ ئه‌و ‌هيــان بــۆ گه‌له‌ك ‌هيــان ڕونكردو ‌هت ـه‌و ‌ه ك ـ ‌ه‬ ‫هللا پێــى خۆش ـ ‌ه ولێــى ڕازي ـ ‌ه ل ـ ‌ه ته‌وحيــد وبــاوه‌ڕ وكــردارى چــاك‪ ،‬و ‌ه‬ ‫ئاگاداريــان كردوون ‌هت ـه‌و ‌ه ل ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه هه‌ڵو ‌هشــێنه‌ره‌وه‌ى ئه‌وان ـه‌ن ل ـ ‌ه‬ ‫جۆره‌كانى كوفروشــيرك وفيســق وتاوان‪ ،‬و ‌ه ئه‌وه‌ى زۆرجوان ئه‌وه‌ى‬ ‫ڕونكردو ‌هت ـه‌و ‌ه دۆســيه‌ى فه‌رمانڕه‌واي ‌هتــى وحوكم ـ ‌ه بــۆ هللا تعالــى‬ ‫‌روه َ‌ك هللا تعالــى تاَكـ ‌ه لـ ‌ه به‌ديهێنــان به‌ه ‌ه َمــان شــێو ‌ه تاكـ ‌ه‬ ‫به‌ته‌نهــا‪ ،‬هـه‬ ‫َ َ ُ ْ َ ْ ُ َ ْ ْ ُ َ َ َ َ َّ ُ َ ُّ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ل ـ ‌ه فه‌رمــان {أل لــه الخلــق والمــر تبــارك اللــه رب الع ِاليــن} [األع ـراف‪:‬‬ ‫‪ ،]54‬واتــا‪( :‬ئــاگادار بــن وبزانــن وتێفکــرن ک ـه‌‪ :‬هه‌رچــی دروســتکردن‬

‫وبڕیاردانــه ه ـه‌ر بــۆ ئ ـه‌وه‌‪( ،‬که‌واتــه د ‌هبــا ه ‌همــووان فه‌رمانب ـه‌رداری‬ ‫ئ ـه‌و بیــن و لــه فه‌رمانــی ده‌رنه‌چیــن)‪ ،‬موبــاره‌ک وپیــرۆزو گه‌ور ‌هیــه زاتــی‬ ‫(هللا‌) پ ـه‌روه‌ردگاری جیهانیــان)‪ ،‬و ‌ه �ســێ ئاي ‌هتــى (م ‌ه ـكـى) داب ‌هزانــد‬ ‫ك ـ ‌ه به‌ڵگ ـه‌ن بــۆ ئ ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه حوكــم وفه‌رمانڕه‌واي ‌هتــى بــۆ ئ ـه‌و ‌ه ِ{إ ِن‬ ‫ْ ْ َّ َّ‬ ‫ال ُحكـ ُـم ِإل ِللـ ِـه} [األنعــام‪ / 57 :‬يوســف‪ ،]67 ،40 :‬ل ‌هگ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫ك ـ ‌ه پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬و هاوه‌ڵه‌كانــى ل ـ ‌ه مه‌كك ـ ‌ه الوازبــوون ل ‌هگ ـه‌ڵ ئ ـه‌و ‌ه‬ ‫هللا تعالــى فه‌رمانــى پێكــرد ك ـ ‌ه ئ ـه‌و ئاين ـ ‌ه گه‌ور ‌هي ـ ‌ه ئاشــكرا بــكات ك ـ ‌ه‬ ‫له‌اليـه‌ن هللا هاتــوو ‌ه بــۆ ئـه‌و ‌ه حوكمــى پێبكرێــت ل ‌هنــاو خ ‌هڵــك وژيانيــان‬ ‫ل ـ ‌ه ه ‌همــوو ورده‌كاري ‌هكــدا و ‌ه وازى لێنه‌هێندرێــت بــۆ ئــاره‌زوو‪ ،‬جــا‬ ‫ش ـه‌رع وياســا دانــان ته‌نهــا مافــى (هللا) ــي ‌ه ه ـه‌روه‌ك هيــچ هاوب ‌هشــێكى‬ ‫ني ـ ‌ه ل ـ ‌ه عيباده‌تكردنيــدا‪ ،‬جــا به‌ه ‌همــان شــێو ‌ه هيــچ هاوب ‌هشــێكى ني ـ ‌ه‬ ‫َ‬ ‫ل ـ ‌ه حوكمــدا‪ ،‬هللا تعالــى ل ‌هس ـه‌رپه‌رست�شــى خــۆى ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬ف َمـ ْـن‬ ‫َ‬ ‫َ ْ‬ ‫َك َ‬ ‫ان َي ْر ُجوا ل َق َاء َرّبه َف ْل َي ْع َم ْل َع َم ًل َ‬ ‫ص ِال ًحا َول ُيش ِر ْك ِب ِع َب َاد ِة َرِّب ِه أ َح ًدا}‬ ‫ِِ‬ ‫ِ‬ ‫[الكهــف‪ ،]110 :‬واتــا‪( :‬جــا ئـه‌وه‌ی ده‌یه‌وێــت به‌دیــداری پـه‌روه‌ردگاری‬ ‫شــادببێت‪ ،‬به‌خ ‌ۆشــنودیه‌وه بــا کارو کــرده‌وه‌ی چــاک و دروســت‬ ‫ـێک‬ ‫ئه‌نجــام بــدات و به‌هیــچ شــێوه‌یه‌ک لــه په‌رســتندا هیــچ ک ‌هسـ َ‬ ‫نه‌کاتــه هــاوه‌ڵ وش ـه‌ریک بــۆی)‪ ،‬و ‌ه ل ‌هس ـه‌ر حوكــم فه‌رموي ‌هتــى‪{َ :‬ول‬ ‫ْ َ‬ ‫ْ‬ ‫ُيشـ ِـر ُك ِفي ُحك ِم ِه أ َح ًدا} [الكهف‪ ،]26 :‬واتا‪( :‬هيچ ك ‌هســێك هاوبه‌�شــى‬ ‫نيـ ‌ه لـ ‌ه حوكمــدا)‪ ،‬جــا دوو جــۆر خوێندنـه‌وه‌ى د ‌همــا ود ‌همــى دروســت‬ ‫َ ْ‬ ‫هاتــوو ‌ه يه‌كه‌ميــان‪{َ :‬ول ُيشـ ِـر ُك} واتــا هللا ك ـه‌س ناكات ـ ‌ه هاوب ـه‌ش‬ ‫َ ْ‬ ‫له‌حوكميــدا و ‌ه دووه‌م‪{َ :‬ول ُيشـ ِـر ْك} واتــا ن ‌ههــى كــردوو ‌ه ل ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه‬ ‫ـم‪ ،‬و ‌ه ل ـ ‌ه ســوڕه‌تى َجاثي ـ ‌ه‬ ‫هيــچ بونه‌وه‌رێــك‬ ‫هاوبه َ‌�شـ َ َـى بێـ َـت ل َه‌حوَكـ ْ َ‬ ‫ُ َّ َ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ال ْمر َف َّاتب ْع َها َ َول َت َّتب ْع أ ْه َواءَ‬ ‫فه‬ ‫ِ‬ ‫‌رموي َه َ‌تى‪{ َ :‬ثم َجعلناك على ش ِريع ٍة ِمن ِ ِ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ن‬ ‫ال ِذيــن ل يعلمــو } [الجاثيــة‪ ،]18 :‬واتــا‪( :‬ل ـه‌وه‌ودوا ئێمــه تۆمــان ئ ـه‌ی‬ ‫محمــد ‪ g‬خســتۆته س ـه‌ر به‌رنامه‌ی ‌ه ـکـی ڕاســت وڕه‌وان لــه ه ‌همــوو‬ ‫کاروبارێکــی ئـه‌م ئاینـه‌دا‪ ،‬که‌واتــه شــوێنی بکـه‌وه و لێــی المـه‌ده‌‪ ،‬ن ‌هکـه‌ی‬ ‫شــوێنی ه ـه‌واو ئــاره‌زووی ئ ـه‌وان بکه‌ویــت کــه نازانــن و نافامــن)‪ ،‬و ‌ه‬ ‫هه‌ندێــك ل ‌هزانايــان بـه‌م ســوڕه‌ت ‌ه ده‌ڵێــن ســوڕه‌تى شـه‌ريعه‌ت چونكـ ‌ه‬ ‫ئ ـه‌م ئاي ‌هت ـه‌ى تێداي ـه‌‪.‬‬ ‫ته‌وحيدى حوكم وته‌شريع (ياسا دانان) ده‌چێت ‌ه ناو هه‌ر�سێ‬ ‫جۆرى ته‌وحيده‌كه‌‬

‫فه‌رمانڕه‌واي ـ ‌ه وحوكميــش ه ـه‌ر بــۆ ئ ـه‌وه‌) ه ـه‌روه‌ك ل ـ ‌ه پێغه‌مب ـه‌ر ‪g‬‬ ‫هاتــوو ‌ه ل ـ ‌ه ســونه‌نى ن ‌هســائى وئ ‌هبــو داود‪.‬‬ ‫َّ َ‬ ‫َّ َ‬ ‫َ‬ ‫ََ‬ ‫س ‌هرنج بد ‌ه ئه‌م ئايه‌ت ‌ه ب ‌هڕێزه‌‪{ :‬أف َغ ْي َرالل ِه أ ْب َت ِغي َحك ًما َو ُه َو ال ِذي أ ْن َز َل‬ ‫َ ْ ُ ُ ْ َ َ ُ َ َّ ً‬ ‫صــا} [األنعــام‪ ،]114 :‬واتــا‪( :‬ئايــا جگـ ‌ه لـ ‌ه هللا داواى‬ ‫ِإليكــم ال ِكتــاب مف‬ ‫حوكــم له‌يه‌كێكــى تــر د ‌هك ـه‌ن و ‌ه ه ـه‌ر خــۆى پ ـ ‌هڕاوى بــۆ داب ‌هزانــدوون‬ ‫وبه‌ورده‌كاري ـه‌وه‌)‪ ،‬چــۆن به‌ڵگ ‌هي ـ ‌ه بــۆ چوونــى حوكــم بــۆ نــاو ه ـه‌ر �ســێ‬ ‫جــۆرى ته‌وحيــد جــا هللا تعالــى خــۆى فه‌رمانڕه‌وايـ ‌ه ودادگـه‌ر‌ه ب ‌ههـه‌ردوو‬ ‫ماناكـه‌ى بـ ‌ه مانــاى فه‌رمانڕه‌واي ‌هتــى وبه‌مانانــى دانايــى‪ ،‬جــا فه‌رمانــڕه‌وا‬ ‫وكرداره‌كاني ‌هتــى ِ{إ َّن‬ ‫(ح ‌هك ـه‌م) له‌ناوه‌كاني ‌هتــى و حوكــم ل ـ ‌ه ســيفه‌ت‬ ‫َ َ َ ْ َ َّ َ ْ َ َ َ‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫ً‬ ‫اللـ َـه َي ْحكـ ُـم َمــا ُي ِريـ ُـد} [املائــدة‪ ،]1 :‬لـ ‌ه ئاي ‌هتــى {أفغيــراللـ ِـه أبت ِغــي حكمــا}؟!‬ ‫پرســيارێكى تێداي ـ ‌ه ئايــا داواى حوكــم ل ـ ‌ه غ ‌هيــرى هللا د ‌هك ـه‌ن‪ ،‬جــا‬ ‫ك ‌هســێك به‌گه‌ور ‌هيــى هللا ونــاو ‌ه جوانه‌كانــى وســيفه‌ت ‌ه به‌رزه‌كانــى‬ ‫بزانێــت چــۆن داواى حوكــم ل ـ ‌ه غ ‌هيــرى هللا ده‌كات؟‬ ‫ســێيه‌م‪ :‬لـ ‌ه ته‌وحيــدى ئولوهيـه‌ت‪ :‬گ ‌هڕانـه‌وه‌ى حوكــم بــۆ شـه‌رعى هللا‬ ‫په‌رستشــێك ‌ه ته‌نهــا بــۆ (هللا) ــيه‌‪ ،‬و ‌ه گێڕان ـه‌وه‌ى حوكــم بــۆ غ ‌هيــرى ئ ـه‌و‬ ‫شــيركى گه‌ور ‌هي ـه‌‪ ،‬و ‌ه ئ ـه‌وه‌ى حوكــم بگێڕێت ـه‌و ‌ه بــۆ غ ‌هيــرى ش ـه‌ريعه‌تى‬ ‫ـاوه‌ڕى هێنــاو ‌ه بـ ‌ه تاغــوت هللا‬ ‫هللا ئـه‌و ‌ه گ ‌هڕاندوويه‌تيـه‌و ‌ه بــۆ تاغــوت وبـ‬ ‫ََ‬ ‫َ َّ‬ ‫په‌نامــان بــدات‪ ،‬هللا تعالــى ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬ألـ ْـم َتـ َـر ِإلــى ال ِذيـ َـن َي ْز ُع ُمــو َن‬ ‫َ َ‬ ‫َ‬ ‫ُْ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُْ‬ ‫أ َّن ُهـ ْـم َآم ُنــوا ِب َمــا أنـ ِـز َ ُل ِإل ْيـ َـك َ َو َمــا أنـ ِـز َل ِمـ ْـن ق ْب ِلـ َـك ُي ِريـ ُـدون أ ْن َ َي َت َحاك ُمــوا‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ ُ‬ ‫َ ُ ُ َّ‬ ‫الشـ ْـي َط ُ‬ ‫ان أ ْن ُي ِضل ُهـ ْـم‬ ‫ـوت َوقـ ْـد أ ِمـ ُـروا أ ْن َيك ُفـ ُـروا ِبـ ِـه وي ِريــد‬ ‫ِإلـ َـى ًالطاغـ ِ‬ ‫َ‬ ‫ضلل َبع ً‬ ‫يدا} [النساء‪ ،]60 :‬جا ئه‌گه‌رمرۆڤ داخيلى ئيسالم نه‌بێت‬ ‫ِ‬ ‫ته‌نها ب ‌ه باوه‌ڕهێنان ب ‌ه هللا تعالى وكوفركردن ب ‌ه تاغوت ئه‌و ‌ه گومانى‬ ‫ك ك ـ ‌ه‬ ‫تێــدا ني ـ ‌ه ك ـ ‌ه ئه‌وان ـه‌ى حوكــم ده‌گه‌ڕێنن ـه‌و ‌ه بــۆ فه‌رمانڕه‌واي ـ ‌ه ‌‬ ‫به‌غ ‌هيــرى ش ـه‌ريعه‌تى هللا حوكــم ده‌كات ئ ـه‌و ‌ه ئ ـه‌وان باوه‌ڕيــان‬ ‫هێنــاو ‌ه بـ ‌ه تاغــوت چونكـ ‌ه حوكمه‌ك ‌هيــان بــۆالى ئـه‌و گ ‌هڕاندوو ‌هتـه‌وه‌‪،‬‬ ‫و ‌ه ئ ـه‌وه‌ى بــاوه‌ڕ بێنێــت ب ـ ‌ه تاغــوت ئ ـه‌و ‌ه موســڵمان ني ـه‌‪ ،‬داوا ل ـ ‌ه هللا‬ ‫ده‌ك ‌هيــن پێچ ‌هســپاومان بــكات ل ‌هس ـه‌ر ئاين ‌هك ـه‌ى‪.‬‬ ‫يان حوكمى هللا يان حوكمى نه‌فامى ونه‌زانى‬ ‫جــا دواى حوكمــى (هللا) ــى حه‌كيــم وخه‌بيــر هيچــى تــر ني ـه‌ جگ ـه‌ ل ـ ‌ه‬ ‫حوكم ـه‌ نه‌زاني ـه‌ ســته‌مكاره‌ تاريك ـه‌كان‪ ،‬جــا هه‌رچه‌نــده‌ مــرۆڤ‬ ‫حوكــم وياســاكانى نــاو بنێــت به‌نــاوى جيــا جيــا ئ ـه‌وه‌ حوكمــى نه‌زاني ـ ‌ه‬ ‫و به‌ئــاره‌زوى كاف ـران يــارى پێده‌كرێــت‪ ،‬جــا له‌س ـه‌ر ڕێگاي ـه‌ك‬ ‫ناوه‌ســتێت وگۆڕانــكارى به‌س ـه‌ر دادێــت‪ ،‬جــا به‌هۆي ـه‌وه‌ ناگ ـه‌ن‬ ‫به‌س ـه‌رفرازى دونيــا ودواڕۆژ‪ ،‬ب ـه‌اڵم ئايــا ـكـێ ده‌زانێــت ك ـه‌ حوكمــى‬ ‫هللا چاكترينــى حوكمه‌كانـه‌؟ ئـه‌وه‌ى ئـه‌وه‌ ده‌زانێــت ئـه‌وه‌ باوه‌ڕدارێكــى‬ ‫َ‬ ‫ََ ْ ْ‬ ‫َّ‬ ‫ْ‬ ‫ُ َ‬ ‫دڵنيايي ـه‌ {أف ُحكـ َـم ال َج ِاه ِل َّيـ ِـة َي ْبغــون َو َمـ ْـن أ ْح َسـ ُـن ِمـ َـن اللـ ِـه ُحك ًمــا‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ِلقـ ْـو ٍم ُيو ِق ُنــون} [املائــدة‪.]50 :‬‬

‫ي ‌هكـه‌م‪ :‬لـ ‌ه ته‌وحيــدى ڕبوبيـه‌ت (په‌روه‌ردگاري ‌هتــى)‪ :‬جــا ئ ‌همــروفه‌رمــان‬ ‫بــۆ هللا تعالــى ده‌بێــت‪ ،‬و ‌ه ه ـه‌ر ئ ـه‌و مافــى حوكــم وياســا دانانــى ه ‌هي ـه‌‪،‬‬ ‫ئ ـه‌و ‌ه له‌كاره‌كانــى ئ ـه‌و ‌ه (له‌نێوانيــان گشــتى وتايب َ‌هَتـ َـى ه ‌هي ـه‌) و ‌ه ئ ـ َه‌و ‌ه‬ ‫ْ َْ ْ‬ ‫ل ـ ‌ه ته‌وحيــدى ڕبوبي ‌هت ـ ‌ه هللا تعالــى ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬أل لـ ُـه الخلـ ُـق َوال ْمـ ُـر‬ ‫ْ َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ت َبـ َـار َك اللـ ُـه َر ُّب ال َع ِاليـ َـن} [األع ـراف‪ ،]54 :‬واتــا‪( :‬ئاگاداربــن وبزانــن‬ ‫وتێفکــرن کـه‌‪ :‬هه‌رچــی دروســتکردن وبڕیاردانــه هـه‌ربــۆ ئـه‌وه‌‪( ،‬که‌واتــه‬ ‫د ‌هبــا ه ‌همــووان فه‌رمانب ـه‌رداری ئ ـه‌و بیــن ولــه فه‌رمانــی ده‌رنه‌چیــن)‪،‬‬ ‫موبــاره‌ک و پیــرۆزو گه‌ور ‌هیــه زاتــی (هللا‌) پـه‌روه‌ردگاری جیهانیــان)‪ ،‬پــاك‬ ‫وبێگ ـه‌ردى بــۆ په‌رســتراوى دروســتكارى به‌توانــا‪ ،‬فه‌رمــان ده‌كات ب ـ ‌ه‬ ‫داوا ل ـه‌ هللا تعالــى ده‌كه‌يــن ك ـه‌ ده‌وڵه‌تــى خيالف ـه‌ت س ـه‌ربخات و‬ ‫كــردارى چاك ـ ‌ه ودوركه‌وتن ـه‌و ‌ه ل ـ ‌ه خراپ ـه‌كارى وتــاوان‪.‬‬ ‫وه‌لــى ئه‌مــره‌كان وسـه‌ربازه‌كانى پێچه‌ســپاو بــكات‪ ،‬وه‌ شـه‌ڕى كافرانــى‬ ‫دووه‌م‪ :‬ل ـ ‌ه ته‌وحيــدى نــاو ســيفه‌ته‌كانى هللا‪ ،‬هللا تعالــى (خــۆى لــێ دوربخات ـه‌وه‌‪ ،‬وه‌ هللا تۆڵ ـه‌ى زۆر تونــده‌ وبه‌زيان ـه‌‪.‬‬

‫وتار‬

‫‪8‬‬

9

‫کاتــی بەتــاڵ نیعەمتێکــە زۆرێــك لــە خاوەنەکانــی لێــی بێئــاگان‪،‬‬ ‫ئەوانــەی کــە هللا لــە بەســەر بردنــی ژیــان وهەوڵــدان بــەدوای‬ ‫ڕۆزیــدا بێبا ـکـی کــردوون‪ ،‬کەچــی نەســودی لێدەبینــن‬ ‫ونەدەیقۆزنــەوە‪ ،‬بەڵکــو بەســەریدەبەن لــە گاڵتــە ویاریــدا‪ ،‬تــا‬ ‫ئەوکاتــەی مــردن یەخەیــان دەگرێــت وئەوانیــش بێئــاگا بێهۆشــن‬ ‫لــە ویســتی هللا پێیــان‪ ،‬لــە نیعمەتەکانــی فەزڵــی ئــەودا ڕادەبوێــرن‬ ‫کــە لێپرســینەوەیان لەگــەڵ دەکرێـ ُـت َلەسـ َ ُـەری‪ ،‬هــەروەك‬ ‫ُ‬ ‫هللا تعالــی دەفەرموێــت دەربــارەی‪{ :‬ثـ َّـم لت ْســأل َّن َي ْو َم ِئـ ٍـذ َعـ ِـن‬ ‫َّ‬ ‫الن ِعيــم} [التكاثــر‪ ،]8 :‬واتــا‪( :‬پاشــان ســوێند بــە هللا ل ـه‌و ڕۆژه‌دا‬ ‫پرســیارتان لــێ ده‌کرێــت ده‌ربــاره‌ی هه‌مــوو نــازو نیعمه‌ته‌کانــی‬ ‫دونیــا (چۆنتــان په‌یــدا کــردووه‌و لــه چیــدا به‌کارتــان هێنــاوه‌)‪.‬‬

‫بەڵــێ لێپرســینەوە دەکرێــت‪ ،‬چونکــە هللا تعالــی هیــچ بونه‌وه‌رێكــى‬ ‫دروســت نەکــردووە تــا ڕابوێــرن لــە نیعمەتەكانــدا بەبــێ هــۆ‬ ‫بەڵکــو دروســتی کــردوون تــا بیپەرســتن‪ ،‬ئــەو خــۆی دەوڵەمەنــدە‬ ‫وپێويســتى بــە پەرستشەکانیشــیان ني ـه‌‪ ،‬وئــەو بەفــەزڵ‬ ‫وڕەحمەتــی خــۆی بــۆ گوێڕایەاڵنــى شــتانێکی ئامادەکــردووە‬ ‫نــە چــاو بینیویەتــی ونــە گوێبیســت بــوون ونەبەدڵــی هیــچ‬ ‫مرۆڤێکیشــدا خورپــەی کــردووە‪ ،‬پاداشــتیان دەداتــەوە تیایــدا‬ ‫بــە نیعمەتــی هەمیشــەیی بەهــۆی بەســەربردنی کاتەکانیــان‬ ‫لــە گوێڕاڵــی ئــەودا‪ ،‬وباشــترین پاداشــتدانەوەش بەهەشــتی‬ ‫مه‌ئوا ي ـه‌‪.‬‬ ‫وە بــۆ ئەوانــەی لەجیــات دواڕۆژ بــۆ دونیــای هیــچ وژیانــە بــێ‬ ‫وتار‬

‫‪10‬‬

‫وەك َ ئــەوە‬ ‫بەهاکــەی کۆیانکــردەوە حاڵیــان لــەدوای مــردن‬ ‫دەبێــت کــە هللا ‪ c‬فەرموویەتــی‪َ { :‬ر ّب ا ْرج ُعــو ِن * َل َع ّلــي أ ْع َمــلُ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ص ِال ًحــا ِف َيمــا َت َركــت} [املؤمنــون‪ ،]100 - 99 :‬واتــا‪( :‬پـه‌روه‌ردگارا‬ ‫بمگێــڕه‌ره‌وه بــۆ دونیــا * به‌ڵکــو چاکــه ئه‌نجــام بــده‌م و کاری باشــه‬ ‫بکه‌م و ئه‌و هه‌النه‌ی که له ده‌ســتم چووه له‌مه‌ودوا له‌ده‌ســتی‬ ‫نه‌ده‌م) ئایا مرۆڤ په‌ند وه‌رده‌گرێت کەخۆی بە گوێڕایەڵی هللا‬ ‫وڕەزامەنــدی ئــەو ســەرقاڵ کــردووە تــا ئــەوەی گیــان لەالشــەی‬ ‫دایــە؟ پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬فەرموویەتــی‪( :‬پــەروەردگارە هیــچ ژیانێــك‬ ‫نیــە تەنهــا ژیانــی دواڕۆژ نەبێــت بۆیــە لــه پشــتیوانان وموهاجیـران‬ ‫خۆشــبە) [رواه الشــیخان]‪ ،‬ســەرنج بــده فه‌رمايشــته‌كه‌ى ‪g‬‬ ‫ونــەرێ کردنــی لــەوەی کــە نیعمەتــی دونیــا ژیانــی ڕاســتەقینە‬ ‫بێــت کــە شایســتە بێــت الی ئێمــه داوای بکەیــن‪ ،‬چونکــە ژیانــی‬ ‫ڕاســتەقینە ژیانــی دواڕۆژە لــە بەهەشــتی (هللا) ــى که‌ریــم‪.‬‬ ‫خۆزگــە بــۆ ئــەو ژیانــە دەستپێشــخەریم بکردایــە‬

‫بەڵــێ کەســانێك هــەن هللا نیعمەتــی بەســەردا کــردوون وژیانــی‬ ‫بــۆ فەراهــەم کــردوون بــەاڵم ئــەو لــە بێهۆ�شــی وســەرپێچی‬ ‫فەرمانەکانــی پــەروەردگاردا بەســەری بــردوون‪ ،‬کاتــە بەتاڵەکانــی‬ ‫لــە فێربوونــی ئایینەکــەی وئــەوەی هللا لێــی داوا دەکات بەســەر‬ ‫نەبردووه ‪ ،‬بەڵکو بەسەری بردووە لە حەرامکراوەکان‪ ،‬یان لە‬ ‫زۆری ســەرپێچیدا‪،‬بۆیه ئــەی وێــڵ وســەرگەردان وه‌اڵمگەلێکــی‬ ‫زۆر بــۆ پرســیارگەلێکی زۆر ئامادەکــە‪ ،‬چونکــە تــۆ ‪-‬وهللا‪ -‬بــێ‬ ‫هــۆکار دروســت نەکراویــت وبەئاســانیش وازت لێناهێنرێــت‬ ‫ودەربــارەی کاتــە بەتاڵەکانــت لێپرســینەوەت لەگــەڵ دەکرێــت‬ ‫کەلەچیــدا بەســەرت بــردوون‪.‬‬ ‫هــەر کــە ڕۆژێــك لەتــۆ دەڕوات تۆزێــك له‌جه‌ســته‌ت دەڕوات‬ ‫وە کەســانێکیش هــەن لەبــەر گەورەیــی تەمەنیــان وچەماوەیــی‬ ‫پشــتيان کەســانێك چاودێــری دەکــەن لەکاروبــاری دونیــای لــە‬ ‫مــاڵ يــان کــوڕ‪ ،‬وە هللا لەگــەڵ ئەوەشــدا نیعەمەتــی کات بەتاڵــی‬ ‫پێبەخشــیوە‪ ،‬بــەاڵم نازانێــت چــۆن بەســەری ببــات‪ ،‬بــۆ ئەوانــەی‬ ‫ئــەوە حاڵیانــە بیــر بکــەرەوە بەژیــری لــەو ســااڵنەی بەســەرت‬ ‫بــردوون وبەختــی دواڕۆژتــی تێــدا نەبــووە‪ ،‬بیــر بکــەرەوە کــە تــۆ‬ ‫چەنــد نزیكیــت لــە دیــداری پــەروەردگارت‪ ،‬ئیتــر کاتــی ئــەوەت‬ ‫نیــە کــە کــوڕ ونەوەکانــت ئــاگادار بکەیتــەوە بــۆ بەرگــری کــردن لــە‬ ‫ئایینــی هللا وسەرخســتنی‪ ،‬کاتــی ئــەوە نیــە کــە کاتــە بەتاڵەکانــت‬ ‫تــەواو بــۆ (هللا) ــبن بــە دوعــا کــردن بــۆ خــۆت وموســوڵمانی‬ ‫بێدەســەاڵت وبەنــدە موجاهیدەکانــی هللا‪ ،‬کاتــی ئــەوە نیــە‬ ‫لێبڕێیــت بــۆ هللا ونزیــك بیتــەوه لێــی بەهەمــوو جۆرەکانــی نزیــك‬ ‫بوونــەوە‪.‬‬

‫زۆرێــك لــە خەڵکــی لــە هاوس ـه‌نگى تــەرازوی کارەکانــی دونیــا‬ ‫وکارەکانــی دواڕۆژیانــدا ســەرکەوتوو نیــن‪ ،‬هیــوای زۆرێکیــان‬ ‫بریتیــە لــە کۆکردنــەوەی ســامان وبەفیڕۆدانیەتــی لــە شــتی‬ ‫نابەجــێ‪ ،‬بۆیــە تیایانــدا دەبینــی دەوڵەمەنــده ولەژیانیــدا‬ ‫باشــە بــەاڵم هــەژارە لــه کارەکانــی بــۆ بردنــەوەی بەهەشــتی هللا‬ ‫وڕەزامەندیەکــەی‪ ،‬وە هللا منەتــی بەســەردا کــردووە بــه کاتــی‬ ‫بەتــاڵ بــەاڵم ئــەو کاتــە بەتاڵەکانــی بەســەردەبات بەدونیاکــەی‪،‬‬ ‫وهــەر پێویست�شــی پێــی نیــە کــە ئەمــه بەڕاســتی بــێ ئــاگا بوونــە‪،‬‬ ‫هــەروەك لــە ئيبــن عه‌بــاس (هللا لێیــان ڕازی بێــت) هاتــووە کــە‬ ‫گوتويه‌تــى‪ :‬پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬فەرموویەتــی‪( :‬دوو نیعمــەت هــەن‬ ‫زۆربــەی کــەس لێیــان بێئــاگان‪ :‬تەندروســتی بــاش وکاتــی بەتــاڵ)‬ ‫[رواه البخــاري]‪.‬‬ ‫بەڕاســتی زۆرێــك لەخەڵکــی لەگەورەییانــدا لــه تەمــەن‬ ‫گەیشــتوونەتە پیــری پاشــان دەیــان بینیــت بــە ئەقڵــی گەنجانــی‬ ‫دەی ئــەی خاوەنــی دەوڵەمەنــدی وکاتــی بەتــاڵ‪ ،‬لــە دونیــادا تــۆ لەدەســتچوو دەژیــن وبیــر ناکەنــەوە لــە مــردن وکاتــی پرســیار‬ ‫بەڕاســتی لــە بێبەشــکراوانیت‪ ،‬چونکــە بەڕاســتی نــەت توانــی ڕێــزی ولێپرســینەوە‪ ،‬وە ئەمــه ‪-‬وهللا‪ -‬ئ ـه‌ه‌ خــۆى هیــوای درێــژ‬ ‫لەکوێــی ئـ ْـەو ئایەتٰــی کــە هللا تعالــی دەفەرمووێــت‪:‬‬ ‫کاتە لەدەستچووەکانت لەتەمەنتدا بگریت وەك ئەو کەسانەی وتیاچوونـه‌‪ ،‬تــۆ‬ ‫َ َ َ ْ َ ْ َ ُ َْ‬ ‫َ ّ َ َ َ ُْ َ ْ ُ َ‬ ‫ْ‬ ‫خاوەنی ورەی بەرزبوون کە هەرکات کاتێکی بەتاڵیان هەبووایە {وجــاءت ســكرة الــو ِت ِبالحـ ِـق ۖ ذ ِلــك مــا كنــت ِمنــه ت ِحيــد} [ق‪:‬‬ ‫کار وجیهادەکانیــان پێتــەواو دەکــرد‪ ،‬وەتــۆ بەڕاســتی ئــەی خــاوەن ‪]19‬؟واتــا‪( :‬ئ ـه‌ی مــرۆڤ‪ ،‬ته‌نگان ـه‌ی مــردن وئازاره‌کانــی هــات‪،‬‬ ‫کاتــی بەتــاڵ ڕاســپێردرابوویت بــۆ کاری زۆر گــەورە کەلەدەســتت هــاوڕێ له‌گ ـه‌ڵ ڕاســتییه‌کاندا‪ ،‬ئه‌وســا پێــت ده‌وترێــت‪ :‬ئــا‬ ‫ـوون وبێئــاگا بوویــت لێیــان‪ ،‬ئــەو ســاتەی کــە تیایــدا دەڵێیــت‪ :‬ئه‌وه‌به‌س ـه‌رهات و ڕووداوه‌یــه که‌خۆتــت لــێ الده‌داو په‌نــات‬ ‫َچـ َ ْ َ َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫{يــا ليت ِنــي قدمــت ِلحيا ِتي}[الفجــر‪ ،]24 :‬واتــا‪( :‬خۆزگــە بــۆ ئــەو لــێ ده‌گــرت) ئیمامــی به‌غ ـه‌وى ‪ r‬ده‌ڵێــت‪( :‬وجــاءت ســكرة‬ ‫ژیانــە دەستپێشــخەریم بکردایــە) ئیمامــی ت ‌هب ـه‌رى ‪ r‬ده‌ڵێــت‪ :‬املــوت‪ :‬واتــا‪ :‬ناخۆ�شــى وتونديه‌ك ـه‌ى ك ـه‌ مــرۆڤ له‌هــۆش خــۆى‬ ‫هللا تعالــى هه‌واڵــى ئ ـه‌و مرۆڤان ‌همــان پێــده‌دات ك ـ ‌ه ل ـه‌ڕۆژى دوايــى ده‌چوێنێــت وزاڵده‌بێــت به‌س ـه‌ر ئه‌قڵيــدا‪( ،‬بالحــق) واتــا‪:‬‬ ‫د ‌هســتى خۆيــان د ‌هگ ـه‌زن وئــاخ هه‌ڵده‌كێشــن وپ ‌هشــيمانن بــۆ به‌ڕاســتى ودروســتى مــردن‪ ،‬وه‌ ده‌گوترێــت به‌ڕاســته‌قينه‌ى‬ ‫كه‌مته‌رخه‌ميــان ل ـ ‌ه كار ‌ه چاك ـه‌كان ك ـ ‌ه بۆيــان د ‌هبــوو ‌ه مي ـرات فه‌رمانــى دواڕۆژ تــا بــۆ مــرۆڤ ڕونده‌بێت ـه‌وه‌ وبه‌چــاوى خــۆى‬ ‫وده‌ماي ـه‌و ‌ه به‌ه ‌هتــا هه‌تايــى بــێ بڕان ـه‌و ‌ه خۆزگــە بــۆ ئــەو ژیانــە ده‌يبينێت‪ ،‬وه‌ ده‌گوترێت‪ ،‬ئه‌وه‌ى ئينسان بۆى ده‌گواسترێته‌و ‌ه‬ ‫دەستپێشــخەریم بکردایــە‪ ،‬ك ـ ‌ه مــردن ل ـه‌دواى ئ ـه‌وه‌و ‌ه ني ـ ‌ه ل ـه‌ خۆشبه‌خشــتى و خراپ ـه‌كارى‪ ،‬وه‌ ده‌گوترێــت‪ ،‬بــۆ ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫وده‌بێت ـ ‌ه هــۆى ڕزگاريــم ل ـ ‌ه توڕ ‌هيــى هللا‪ ،‬وڕه‌زام ‌هنــدى ئ ـه‌وم بــۆ ك ـه‌ ناخۆ�شــى س ـه‌ره‌ مه‌ر ـگـى پێگه‌يشــتووه‌‪( ،‬ذلــك مــا كنــت منــه‬ ‫به‌د ‌هســت ده‌هێنێــت) [جامــع البيــان]‪.‬‬ ‫تحيــد) واتــا‪ :‬خــۆت لــێ الده‌دا‪ ،‬حه‌س ـه‌ن ده‌ڵێــت‪ :‬هه‌ڵده‌هاتــى‬ ‫‪11‬‬

‫لێــى‪ ،‬ئيبــن عه‌بــاس ده‌ڵێــت‪ :‬ئ ـه‌وه‌ى الت ناخۆشــبوو) [معالــم‬ ‫التنزيــل فــي تفســير الق ـرآن]‪.‬‬

‫لەچەنــد کاتژمێرێکــی کەمــدا پاشــان دەگەڕێتــەوە بــۆ کاتــە‬ ‫بەتاڵــە درێژەکــەی‪ ،‬وئــەو کاتانــە بــۆ موجاهیــدان نیعمەتێکــی‬ ‫گــەورەن کەڕەنگــە هەســتی پــێ نــەکات‪ ،‬کــە ئەگــەر بێــت‬ ‫وبیقۆزێتــەوە بــە یادکردنــی هللا وخوێندنــەوەی قورئــان ودوعــا‬ ‫یان پارێزگاری کردنی لە نوێژە ســوننەتەکان یان کاتژمێرێك بۆ‬ ‫یادخســتنەوەی برایانــی تــا یەکتــری ئــاگادار بکەنــەوە‪ ،‬دەبێتــە‬ ‫ســودێکی زۆر گــەورە وپێچەســپاوی لەکاتــی ڕوبەڕوبوونــەوەی‬ ‫کافرانــدا وبەرزکردنــەوە لــە پلــەکان وزیادکردنــی چاکــەکان‪.‬‬

‫بۆیــە کاتــە بەتاڵــەکان بقــۆزەرەوە پێــش ئــەوەی بچیتــە گــۆڕەوە‪،‬‬ ‫بەرەبەیانیانــت بقــۆزەوە چونکــە ڕەنگــە نەگەیــت بــە ئێــوارە‪،‬‬ ‫لــە حەســەنەوە ك ـه‌ ده‌ڵێــت‪( :‬ئــەی نــەوەی ئــادەم‪ ،‬تــۆ بەڕاســتی‬ ‫ل ـه‌ چەنــد ڕۆژێــک دايــت‪ ،‬هــەر کــە ڕۆژێــك دەڕوات تۆزێكــت‬ ‫لێدەڕوات) [الزهد ٲلحمد بن حنبل]‪ ،‬وە چاو لەو پیرانە بکە کە‬ ‫الشــەیان پێشــکەش بــە ڕێبــازی هللا کــرد وپێشــڕەوی گەنجانیــان‬ ‫کــرد بــۆ بەهەشــت نــەك بــۆ دونیــا‪.‬‬ ‫بۆیــە بزانــە ئــەی موجاهیــد؛ کــە کاتــە بەتاڵەکانــت نیعەمەتــی‬ ‫(هللا) ــن وبیانقــۆزەوە تــا لــە بێئاگایــان نەبیــت‪ ،‬وبیانکــە‬ ‫کاتــە بەتاڵه‌كانــت بقــۆزەرەوە‬ ‫توێشــویەك بــۆ الی هللا تعالــی‪ ،‬چونکــە بەڕاســتی هللا بــۆ‬ ‫موجاهیــدان لــە بەهەشــت ســەد پلــەی ئامــادە کــردووە‪ ،‬کــە‬ ‫چونکــە بەڕاســتی لــەوێ پۆلێــك هــەن لــە گیــان فیدایــان هللا پلــەی موجاهیدێــك کــە یــادی هللا تعالــی دەکات وگوێڕایەڵــی‬ ‫تعالــی ڕێنوێنــی کــردوون بێباکــن لــە ژیــان ڕۆزی لەژێــر ســێبەری دەکات لــە نوێــژ وخوێندنــەوەی قورئــان وتێدەکۆشــێت‬ ‫ڕمەکەیەتــی‪ ،‬بــەکاری دێنێــت بــۆ تاڵکردنــی ژیانــی کافــران پاســەوانێتی وسەنگەرنشــینی وجەنگانیــدا وەك پلــەی‬ ‫وسەرخســتنی ئایینــی پــەروه‌ردگاری جیهانیــان‪ ،‬وە هەروەهــا موجاهیدێكــی سەنگەرنشــین نیــە کــە یــادی هللا تەنهــا بــە‬ ‫لەنــاو ئــەو ســەرفرازانەدا هەیــە کەلــە سەنگەرنشــینیەکەیدا کەمــی دەکات‪ ،‬ونــۆرە پاســەوانیەتیەکەی دەکات وپاشــان‬ ‫هەڵدەســتێ بــە بەجێگەیاندنــی نــۆرەی پاســەوانیەکەی دەگەڕێتــەوە بــۆ کاتــە بەتاڵــە درێژەکــەی‪.‬‬ ‫دڵ كاريگه‌ر ده‌بێت به‌قورئان‬

‫بۆیــە لەســەر موجاهیدانــی سەنگەرنشــینی ڕاســتگۆ‬ ‫پێویســتە کــە تێبکۆشــن لــە کاتــە بەتاڵەکانیــان بــۆ‬ ‫بەدەســتهێنانی پلــەکان وبابزانــن کــە نێــوان پلەیــەك‬ ‫بــۆ پلەیە ـکـی تــر لەبەهەشــتدا وەك نێوانــی ئاســمان‬ ‫وزەویــە‪ ،‬ونیعمەتەکانــی پلــە بــااڵکان باشــتر‬ ‫وتەواوتــرن لەوانــەی تــر‪ ،‬ناکرێــت سەنگەرنشــین‬ ‫لەزیادکردنــی کاری چاکــە بوەســتێت لەگــەڵ‬ ‫گەورەیــی کارەکــەی وەك ئــەوەی کەلــە پێغه‌مب ـه‌ر‬ ‫‪ g‬لێــوەی هه‌واڵــى پێداويــن وفه‌رمويه‌تــى‪:‬‬ ‫(سەنگەرنشــینی ڕۆژ وشــەوێك باشــترە لــە ڕۆژووی‬ ‫مانگێــك وهەســتان بــۆ شــەونوێژی مانگێــك‪،‬‬ ‫وەئەگــەر مــرد ئــەوکارەی کــە ئەنجامیــدەدا‬ ‫بــەردەوام دەبێــت‪ ،‬و ڕۆزيه‌ك ـه‌ى ب ـه‌ردوام ده‌بێــت‪،‬‬ ‫ولــە هــەردوو فیتنــەی گــۆڕ ودواڕۆژ پارێــزراو‬ ‫دەبێــت) [رواه مســلم]‪ ،‬چ فەزڵێکــی گەورەیــە‬ ‫بــۆ سەنگەرنشــینێك کــە دەکوژرێــت وکارەکــەی‬ ‫بــەردەوام دەبێــت کــە لەکاتــە بەتاڵەکانیــدا‬ ‫بەســەریدەبرد پێــی؟ بۆیــە تکایــە قورئــان بخوێنــە‬ ‫وهەســتە بــۆ شــەو نوێــژ وجگــە لــەو عیبادەتانــە‪،‬‬ ‫وخەریکــی داواکردنــی زانســت بــە وخــۆت شــارەزا‬ ‫بکــە لــە ئاییــن ولەبــەر کردنــی پەرتو ـکـی هللا ‪ ،b‬ئــەو‬ ‫کاتــە بەتاڵــەی تیایــدا دەژیــت لەنێــوان نۆرەکانــی‬ ‫پاســەوانی زۆرێــك لــە چاکــەکاران ئاواتــی بــۆ‬ ‫دە خــوازن‪.‬‬

‫وتار‬

‫‪12‬‬

13

‫وتار‬

‫‪14‬‬

‫ســوپاس بــۆ هللا ك ـه‌ ئ ـه‌و به‌ندان ـه‌ى َ خــۆش ده‌وێــت ك ـه‌ د َه‌ڵێــن‪ :‬جێنشــينێكى زۆر ده‌بێــت‪ ،‬گوتيــان‪ :‬به‌چــى فه‌رمانمــان پێده‌كه‌يــت‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ُ َ‬ ‫َ َّ َ َ ُ ُ َ َ َّ َ َ ْ َ َ ْ ْ َ‬ ‫اج َنــا َوذ ّ ِرَّيا ِت َنــا قـ َّـرة أ ْع ُيـ ٍـن فه‌رمــوى‪ :‬به‌يعـه‌ت بــده‌ن به‌كه‌�ســى يه‌كـه‌م ومافــى خــۆى پێــده‌ن (لـ ‌ه‬ ‫{وال ِذ ْيـ َـن ي ْق َّولــو َن ربنــا هــب لنــا ِمــن أزو ِ‬ ‫َو ْ‬ ‫اج َعلنــا ِلل ُمت ِقيــن ِإ َم ًامــا} [الفرقــان‪ ،]74 :‬وه‌ دروود وس ـه‌الم ‌ه گوێگرتــن وگوێڕايه‌ڵــى‪ ،‬به‌ڕاســتى هللا پرســياريان لێــده‌كات ل ـه‌وه‌ى‬ ‫له‌س ـه‌ر پێغه‌مب ـه‌ر پێش ـه‌واى موته‌قي ـه‌كان‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ هللا داوايــان لێكــراوه‌)‪ ،‬جــا خوله‌فــاكان هه‌ڵده‌ســت به‌هه‌مــان كار ك ـ ‌ه‬ ‫كۆيكــرده‌وه‌ له‌نێــوان ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ ببێــت به‌پێش ـه‌وا بــۆ خه‌ڵكــى درابــوو ب ـه‌ پێغه‌مب ـه‌ران له‌بابه‌تــى فه‌رمانڕه‌وايه‌تــى كردنــى خه‌ڵكــى‬ ‫وحوكــم بــكات به‌قورئــان وه‌ له‌نێــوان ئ ـه‌وه‌ى ببێــت به‌پێش ـه‌وا ب ـه‌وه‌ى ك ـه‌ هللا ده‌يبه‌زانــدووه‌‪ ،‬وه‌ زانــاكان يارمه‌تيده‌ريــان ده‌بــن‬ ‫وشــوێنكه‌وتووى هه‌بێــت له‌ئايــن‪ ،‬پاشــان خه‌ليف ـه‌ ڕاشــيدينه‌كانى تيا يــدا‪.‬‬ ‫دانــا كــه ‌له‌س ـه‌ر ڕێبــازى ئ ـه‌و ڕۆيشــتن‪ ،‬وه‌ له‌س ـه‌ر هه‌مــوو هــاوه‌ڵ‬ ‫خيالفه‌تــى ڕاشــيدين ميراتــى ڕێبــازى پێغه‌مبـه‌ر وه‌رده‌گرێــت‬ ‫وئه‌وان ـه‌ى شــوێنى ده‌ك ـه‌ون تــا ڕۆژى دوايــى‪ ،‬له‌پاشــاندا‪..‬‬ ‫ل ـه‌ پێش ـه‌وا ئه‌حم ـه‌ده‌و وئيبــن حه‌بــان به‌صه‌حيح ـى‌ گێڕدراوه‌ت ـه‌و ‌ه‬ ‫له‌فه‌رمــووده‌ى‪( :‬لتنقضــن عــرى اإلســام عــروة عــروة‪ ،‬فكلمــا‬ ‫ً‬ ‫انتقضــت عــروة‪ ،‬تشــبث النــاس بالتــي تليهــا‪ ،‬فأولهــن نقضــا الحكــم‪،‬‬ ‫وآخرهــن الصــاة)‪ ،‬واتــا‪( :‬په‌تــى ئيســامى هه‌ڵده‌وه‌شــێندرێته‌و ‌ه‬ ‫پ ـه‌ت پ ـه‌ت‪ ،‬ه ـه‌ر كاتێــك په‌تێكــى هه‌ڵوه‌شــايه‌وه‌‪ ،‬خه‌ڵــك ده‌ســت‬ ‫ده‌گــرن به‌په‌تــى دواى ئـه‌م‪ ،‬يه‌كـه‌م پـه‌ت كـه‌ هه‌ڵده‌وه‌شــێندرێته‌و ‌ه‬ ‫حوكمكردن ـه‌ به‌ش ـه‌ريعه‌ت‪ ،‬وكۆتاييــان نوێــژه‌)‪.‬‬ ‫پێش ـه‌وايه‌تى گ ـه‌وره‌ى ش ـه‌رعى ل ـه‌ په‌تــى به‌تينــى ئيســامه‌‪ ،‬و ‌ه‬ ‫په‌كخســتنى حوكمكــردن بـه‌ قورئــان ئـه‌وه‌ ده‌بێتـه‌ هــۆى درز له‌سـه‌ر‬ ‫ئه‌هلــى ئيســام ل ـه‌ ئايــن ودونيايــان‪ ،‬چه‌نــد ب ـه‌ش له‌به‌ش ـه‌كانى‬ ‫ئيســام وئيمــان جێبه‌جێنابێــت ئيــا بـه‌م په‌تـه‌ به‌تينـه‌ى ئيســام‪ ،‬و ‌ه‬ ‫گرنگــى فه‌رمانڕه‌وايه‌تــى كــردن ب ـه‌ قورئــان وســوننه‌ت وه‌ ئه‌وان ـه‌ى‬ ‫كـه‌ بـه‌م كاره‌ هه‌ڵده‌ســتن بريتيــن لـه‌ حاكــم وئه‌هلــى زانســتى شـه‌رعى‬ ‫يارمه‌تــى ده‌ده‌ن وئامــۆژگارى ده‌ك ـه‌ن‪ ،‬هللا تعالــى‬ ‫وئه‌وان ـه‌ى ك ـه‌‬ ‫ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬إ َّنــا َأ َنزْل َنــا َّ‬ ‫ـور َي ْح ُكـ ُـم ب َهــا َّ‬ ‫التـ ْـو َر َاة ف َيهــا ُهـ ًـدى َو ُنـ ٌ‬ ‫الن ِب ُّيــو َن‬ ‫َّ َ َ ْ َ ُ ِ َّ َ َ ُ َ َِّ َّ ُّ َ َ ْ َ ْ َ ُ َ ِ ْ ُ ْ ُ‬ ‫ال ِذيــن أســلموا ِلل ِذيــن هــادوا والربا ِنيــون والحبــار ِبمــا اســتح ِفظوا‬ ‫َ‬ ‫َّ َ‬ ‫َ‬ ‫ـاب اللـ ِـه َوك ُانــوا َعل ْيـ ِـه ُشـ َـه َد َاء} [املائــدة‪ ،]44 :‬واتــا‪( :‬به‌ڕاســتی‬ ‫ِمــن ِكتـ ِ‬ ‫ئێمــه کاتێــک ته‌وراتمــان نــارده خــواره‌وه ڕێنموویــی تیــادا بــوو‬ ‫(بــۆ هه‌مــوو خێــرو چاکه‌ی ـه‌ک)‪ ،‬نــوور و ڕووناکیــش بــوو (له‌نــاو‬ ‫تاریکایــی یه‌کانــدا)‪ ،‬ئ ـه‌و پێغه‌مبه‌ران ـه‌ی کــه هه‌میشــه ملک ـه‌چ‬ ‫و فه‌رمانبه‌رداربــوون حوکمــی ئه‌وانه‌یــان پێده‌کــرد کــه ببونــه‬ ‫جووله‌ک ـه‌‪ ،‬هه‌روه‌هــا زانــا پ ـه‌روه‌ردگار ناس ـه‌کانیان و زانــا ش ـه‌رع‬ ‫ناسه‌کانیشــیان‪ ،‬حوکمیــان ده‌کــرد ب ـه‌وه‌ی داوایــان لێکرابــوو‬ ‫بیپارێــزن‪ ،‬کــه ئه‌ویــش کتێبــی هللا (ته‌ورات ـه‌)‪ ،‬هه‌روه‌هــا شــایه‌تیش‬ ‫بــوون له‌سـه‌ری)‪ ،‬هللا تعالــى ڕونيكــرده‌وه‌ ئه‌وانـه‌ى كـه‌ ئـه‌م كاره‌يــان‬ ‫پــێ ســپێردراوه‌ ئه‌وان ـه‌ پێغه‌مبه‌رانــن (ك ـه‌ پێغه‌مب ـه‌ران سه‌رپه‌رشــتى‬ ‫به‌نــى ئيس ـڕائيليان ده‌كــرد)‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬ده‌فه‌رموێــت‪:‬‬ ‫(كانــت بنــو إس ـرائيل تسوســهم األنبيــاء‪ ،‬كلمــا هلــك نبـ ٌّـي خلفــه نبـ ٌّـي‪،‬‬ ‫وإنــه ال نبـ َّـي بعــدي‪ ،‬وســتكون خلفــاء فتكثــر‪ ،‬قالــوا‪ :‬فمــا تأمرنــا‪،‬‬ ‫قــال‪ :‬فــوا ببيعــة األول فــاألول‪ ،‬وأعطوهــم حقهــم‪ ،‬فــإن هللا ســائلهم‬ ‫عمــا اســترعاهم) [رواه مســلم]‪ ،‬واتــا‪( :‬له‌پێشــوودا پێغه‌مب ـه‌ران‬ ‫سه‌رپه‌رشــتى وبه‌ڕێوه‌بردنــى به‌نــى ئيس ـڕائيليان گرتبــووه‌ ئه‌ســتۆ‪،‬‬ ‫هه‌ركاتێــك پێغه‌مبه‌رێــك بمردبــا پێغه‌مبه‌رێكــى تــر ده‌هــات‪،‬‬ ‫ب ـه‌اڵم مــن هيــچ پێغه‌مبه‌رێــك ني ـه‌ له‌دوام ـه‌وه‌‪ ،‬وه‌ ل ـه‌دواى مــن‬ ‫‪15‬‬

‫ل ـه‌ گرنگتريــن كارى خيالف ـه‌ت ل ـه‌م س ـه‌رده‌مه‌دا‪ ،‬نوێكردن ـه‌وه‌ى‬ ‫ئايــن‪ ،‬وچه‌ســپاندنى له‌س ـه‌ر ڕێبــازى پێغه‌مبه‌رايه‌تــى‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك‬ ‫پێغه‌مبه‌رمــان صلــى هللا به‌ڵێنــى پێداويــن به‌فه‌رمايشــتى‪( :‬تكــون‬ ‫النبــوة فيكــم مــا شــاء هللا أن تكــون‪ ،‬ثــم يرفعهــا إذا شــاء أن يرفعهــا‪،‬‬ ‫ثــم تكــون خالفــة علــى منهــاج النبــوة‪ ،‬فتكــون مــا شــاء هللا أن تكــون‪،‬‬ ‫ثــم يرفعهــا إذا شــاء هللا أن يرفعهــا‪ ،‬ثــم تكــون ملــكا عاضــا‪ ،‬فيكــون‬ ‫مــا شــاء هللا أن يكــون‪ ،‬ثــم يرفعهــا إذا شــاء أن يرفعهــا‪ ،‬ثــم تكــون‬ ‫ملــكا جبريــة‪ ،‬فتكــون مــا شــاء هللا أن تكــون‪ ،‬ثــم يرفعهــا إذا شــاء‬ ‫أن يرفعهــا‪ ،‬ثــم تكــون خالفــة علــى منهــاج نبــوة) [رواه أحمــد]‪،‬‬ ‫واتــا‪( :‬پێغه‌مبه‌رايه‌تــى له‌ناوتــان ده‌بێــت ئه‌وه‌نــده‌ى هللا بيه‌وێــت‪،‬‬ ‫پاشــان ب ـه‌رزى ده‌كات ـه‌وه‌ ئه‌وكات ـه‌ى بيه‌وێــت‪ ،‬پاشــان خيالف ـه‌ت‬ ‫له‌س ـه‌ر ڕێبــازى پێغه‌مبه‌رايه‌تــى دێــت ئه‌وه‌نــده‌ى هللا بيه‌وێــت‪،‬‬ ‫پاشــان ب ـه‌رزى ده‌كات ـه‌وه‌ ئه‌وكات ـه‌ى كه‌ويســتى‪ ،‬پاشــان ده‌بێــت‬ ‫ب ـه‌ پاشــاگه‌ردانى گازگرتــن (واتــا‪ :‬هه‌مــووى گاز له‌يه‌كتــر ده‌ده‌ن‬ ‫وســاتێكى ناخــۆش ده‌بێــت)‪ ،‬تــا ئه‌وكات ـه‌ى هللا بيه‌وێــت پاشــان‬ ‫ب ـه‌رزى ده‌كات ـه‌وه‌ پاشــان پاشــاگه‌ردانى زۆردارى دێــت ئه‌وه‌نــده‌ى‬ ‫هللا بيه‌وێــت ده‌مێنێت ـه‌وه‌ پاشــان ب ـه‌رزى ده‌كات ـه‌وه‌ ئ ـه‌و كات ـه‌ى‬ ‫ويســتى‪ ،‬دواى ئ ـه‌وه‌ خيالف ـه‌ت دێت ـه‌وه‌ له‌س ـه‌ر ڕێبــازى پێغه‌مب ـه‌ر)‪،‬‬ ‫ئ ـه‌و خيالفه‌ت ـه‌ى ك ـه‌ داواكــراوه‌ بريتي ـه‌ له‌خيالف ـه‌ت له‌س ـه‌ر ڕێبــازى‬ ‫پێغه‌مبه‌رايه‌تــى‪ ،‬ك ـه‌ ده‌بێــت ســيفه‌تى (الرشــد) پێگه‌يشــتوويى‬ ‫تێدابێــت‪ ،‬كـه‌ خيالفه‌تــى سـه‌رده‌مى هــاوه‌اڵن هللا له‌هه‌مويــان ڕازى‬ ‫بێــت ئ ـه‌م ســيفه‌ته‌ى تێدابــوو‪.‬‬ ‫وه‌ ناوبردنــى خيالفه‌تــى پێگه‌يشــتوو ڕويــداوه‌ وڕوده‌دات ‪-‬به‌ويســتى‬ ‫هللا‪ -‬ئ ـه‌وه‌ش به‌شــوێنكه‌وتنى خه‌ليف ـه‌كان وده‌ســتگرتنيان ب ـ ‌ه‬ ‫قورئانــى هللا وســوننه‌تى پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬ل ـه‌ هه‌مــوو كارو له‌هه‌مــوو‬ ‫حاڵه‌تێكــدا‪.‬‬ ‫وه‌ پێگه‌يشــتوو چه‌نــد مانايه‌ ـكـى هه‌ي ـه‌ ل ـه‌ قورئــان‪ ،‬گه‌وره‌ترينيــان‬ ‫ئه‌وه‌ي ـه‌ ك ـه‌ هللا هه‌واڵــى ف ـه‌زڵ وگه‌وره‌ييه‌ك ـه‌ى پێداويــن وبا�ســى‬ ‫كــردووه‌ ك ـه‌ ئ ـه‌و پێگه‌يشــتووييه‌ خۆشه‌ويســته‌ الى به‌نده‌كانــى‪:‬‬ ‫ُُ ُ َ َ ُ‬ ‫َ َ َّ َّ َ َ َّ َ َ ْ ُ ُ ْ َ َ َ‬ ‫ـان َوز َّي َنـ ُـه ِفــي قل ِوبكـ ْـم َوكـ َّـر َه ِإل ْيكـ ُـم‬ ‫{ولكــن اللــه حبــب إليكــم اليمـ‬ ‫ْ ُ ِ ْ َ َ ْ ُ ُ َق َ ِ ْ ْ َ َ ِ ُ َ َ ُ ُ َّ ُ َ‬ ‫ن‬ ‫اشــدو } [الحج ـرات‪:‬‬ ‫الكفــر والفســو وال ِعصيــان أول ِئــك هــم الر ِ‬ ‫‪ ،]7‬جــا په‌يوه‌ســت بــوون ب ـه‌ پايه‌كانــى بــاوه‌ڕ وســيفاته‌كانى‬ ‫وهۆب ـه‌ ژووره‌كانــى وخۆشه‌ويســتى بــۆى وده‌ســتگرتن پێوه‌يــى‪،‬‬

‫ودروكه‌وتن ـه‌وه‌ له‌هه‌مــوو ئ ـه‌و شــتانه‌ى ك ـه‌ پێچه‌وانه‌يه‌تــى‬ ‫ل ـه‌ كوفــر وخراپ ـه‌كارى وس ـه‌رپێچى هللا‪ ،‬هه‌مــوو ئ ـه‌و شــتانه‌ ل ـ ‌ه‬ ‫پێگه‌يشــتووييه‌‪ ،‬وه‌ گه‌وره‌تريــن بانگ ـه‌واز بــۆ پێگه‌يشــتوويى‬ ‫قورئان ـه‌‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك هللا تعالــى له‌س ـه‌ر زارى جنۆك َـه‌ هه‌واڵــى‬ ‫ُ‬ ‫ُّ ْ‬ ‫الرشـ ِـد}‬ ‫داوه‌ وفه‌رمويه‌تــى‪{ِ :‬إ َّنــا َسـ ِـم ْع َنا ق ْر ًآنــا َع َج ًبــا * َي ْهـ ِـدي ِإلــى‬ ‫[الجــن‪ ،]2 - 1 :‬واتــا‪( :‬ئێم ـه‌ گوێبيســتى قورئانێكــى سه‌رســوڕهێنه‌ر‬ ‫بوويــن * ڕێنمونــى ده‌كــرد بــۆ پێگه‌يشــتوويى)‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك هللا تعالــى‬ ‫هه‌واڵــى داوه‌ ك ـه‌ ڕوشــد وپێگه‌يشــتوويى داوه‌ به‌خۆشه‌يســته‌كه‌ى‬ ‫ئيبڕاهيــم‪ ،‬به‌هۆي ـه‌وه‌ بانگ ـه‌وازى كــرد بــۆ ته‌وحيــدى هللا ومشــت‬ ‫ومــڕى له‌گ ـه‌ڵ كــردن وئ ـه‌و گومڕايي ـه‌ى ك ـه‌ تێيــدا بــوون بــۆى‬ ‫ڕونكردن ـه‌وه‌‪ ،‬وه‌ ئارامــى گــرت له‌س ـه‌ر ئــازار وهه‌ڕه‌ش ـه‌كانيان‪،‬‬ ‫به‌ڵكــو هه‌تــا ئارامــى گــرت له‌س ـه‌ر هه‌وڵيــان بــۆ ســوتاندنى‪ ،‬بۆي ـ ‌ه‬ ‫هانــاى بــرد بــۆالى هللا‪ ،‬ئه‌ويــش ڕزگارى كــرد له‌ئاگــر وئاگره‌ك ـه‌ى‬ ‫له‌س ـه‌رى ســارد وس ـه‌المه‌ت كــرد‪ ،‬وه‌ ئيبڕاهيــم به‌ڕائه‌تــى خــۆى‬ ‫ده‌رخســت ل ـه‌ باو ـكـى وگه‌له‌ك ـه‌ى كاتێــك پێداگربــوون وســوربوون‬ ‫له‌س ـه‌ر كوفريــان‪ ،‬وه‌ ئيبڕاهيــم لێيــان جيابووي ـه‌وه‌ وهيجره‌تــى‬ ‫َ‬ ‫ََ َ ّ َ‬ ‫ـال ِإ ِنــي ذ ِاهـ ٌـب ِإلـ ٰـى َرِّبــي َسـ َـي ْه ِد ِين} [الصافــات‪.]99 :‬‬ ‫كــرد‪{ ،‬وقـ‬ ‫جــا خيالفه‌تــى ڕاشــيده‌ هه‌ڵده‌ســتێت به‌ئه‌نجامدانــى هه‌مــوو‬ ‫ش ـه‌ڕائيعه‌كانى ئايــن وزينــدوو كردن ـه‌وه‌ى ســوننه‌ت وله‌ناوبردنــى‬ ‫بيدع ـه‌‪ ،‬وه‌ جيهــادى كافــران وڕێگ ـران ده‌كات‪ ،‬شــوێنى ئــاره‌زوى‬ ‫مــرۆڤ ناكه‌وێــت به‌ڵكــو ئ ـه‌و شــوێن فه‌رمانه‌كانــى هللا ده‌كه‌وێــت‬ ‫ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ هللا الى خۆشه‌ويســت بێــت شــوێنى ده‌كه‌وێــت و ‌ه‬ ‫دورده‌كه‌وێتـه‌وه‌‪ ،‬هللا‬ ‫ئـه‌وه‌ى كـه‌ ڕقــى لێبێتـه‌وه‌ وازى لێدێنێــت ولێــى‬ ‫َْ‬ ‫َ َ َّ ُ ْ َ ْ ُ ُ نَ‬ ‫ْ ْ‬ ‫تعالــى ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬فل َي ْسـ َـت ِج ُيبوا ِلــي َول ُيؤ ِم ُنــوا ِبــي لعلهــم يرشــدو }‬ ‫[البقــرة‪.]186 :‬‬ ‫ئيمامه‌تــى گـه‌وره‌ هه‌وڵــى ده‌رخســتنى ده‌سـه‌اڵتى ئاينــى ئيســام‬ ‫ده‌دات‬ ‫له‌گ ـه‌ڵ جێبه‌جێكردنــى ئايــن‪ ،‬وبه‌ڕێوه‌بردنــى دونيــا به‌ئايــن‬ ‫وپارێزگاريكردنــى ئايــن وپاراســتنى خا ـكـى ئيســام‪ ،‬وبه‌رگــرى كــردن‬ ‫ل ـه‌ موســڵمانان وڕێــز وماڵيــان‪ ،‬ك ـه‌ ئه‌وان ـه‌ ل ـه‌ شــته‌ گرنگه‌كانــن‪،‬‬ ‫به‌هه‌مــان شــێوه‌ ل ـه‌كاره‌ گرنگه‌كانــى خه‌ليف ـه‌ هه‌وڵدان ـه‌ بــۆ‬ ‫باڵوكردن ـه‌وه‌ى ده‌س ـه‌اڵتى ئايــن بــۆ هه‌مــوو س ـه‌ر زه‌وى‪.‬‬ ‫هللا تعالــى ويســت وئي ـڕاده‌ى ش ـه‌رعى ده‌وێــت ك ـه‌ موســڵمانان پێــى‬ ‫هه‌ڵســن تاوه‌كــو ئاينــى ئيســام بــااڵ ده‌ســت بێــت له‌س ـه‌ر هه‌مــوو‬ ‫ئاين ـه‌كان‪ ،‬وه‌ تاوه‌كــو وش ـه‌ى هللا تعالــى به‌رزبێــت‪ ،‬وه‌ وش ـه‌ى‬ ‫كافــران نــزم بێــت‪ ،‬به‌هه‌مــان شــێوه‌ هللا تعالــى ويســتێكى گه‌ردوونــى‬ ‫هه‌ي ـه‌ بــۆ به‌رزبوون ـه‌وه‌ى ئاينه‌ك ـه‌ى َ به‌س ـه‌ر ه َه‌مــوو ئاينه‌كانــى‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫تــر‪ ،‬هللا تعالــى ده‌فه‌رموێــت‪{ُ :‬هـ َـو الـ ِـذي أ ْر َسـ َـل َر ُســول ُه ِبال ُهـ َـد ٰى َو ِديـ ِـن‬ ‫ْ َ ّ ُ ْ َ ُ ََ ّ ُّ َ َ ُْ ْ ُ َ‬ ‫الديـ ِـن ك ِلـ ِـه َولـ ْـو كـ ِـر َه الشـ ِـركون} [التوبــة‪.]33 :‬‬ ‫الحـ ِـق ِليظ ِهــره علــى ِ‬ ‫وه‌ ده‌رخســتن وباڵوبوون ـه‌وه‌ى ده‌س ـه‌اڵتى ئاينــى ئيســام ده‌بێــت‬ ‫به‌سـه‌ر هه‌مــوو ئاينـه‌كان بێــت جــا به‌به‌ڵگـه‌ وڕۆشــنايش‪ ،‬هللا تعالــى‬

‫ئاينه‌ك ـه‌ى خــۆى ده‌رخســتوه‌ وبه‌حه‌قــى دانــاوه‌‪ ،‬وه‌ پێچه‌وان ـه‌ى‬ ‫ئ ـه‌و باتيــڵ وپووچ ـه‌‪ ،‬به‌هه‌مــان شــێوه‌ ئ ـه‌م ده‌رخســتنه‌ به‌مانــاى‬ ‫س ـه‌ركه‌وتنى ئيســام دێــت به‌س ـه‌ر هه‌مــوو ئاينه‌كانــى تــر‪ ،‬تاوه‌كــو‬ ‫ده‌سـه‌اڵتيان نامێنێــت وله‌بناغـه‌وه‌ ده‌ڕوخێــن‪ ،‬هللا به‌هــۆى ئيســام‬ ‫وموجاهيدان ـه‌وه‌ دوو واڵت ـه‌ زلهێزه‌ك ـه‌ى له‌ناوبــرد له‌س ـه‌رده‌مى‬ ‫سـه‌ره‌تاى ئيســام‪ ،‬ئه‌وانيــش ده‌وڵه‌تــى فــارس وڕۆم بــوون جگـه‌ لـ ‌ه‬ ‫ده‌وڵه‌ت ـه‌ كافره‌كانــى تــر‪.‬‬ ‫مه‌به‌ســت له‌مان ـه‌ ئه‌وه‌ي ـه‌ ك ـه‌ ئاينــى هللا ده‌رك ـه‌وت وس ـه‌ركه‌وت‬ ‫به‌س ـه‌ر كافــران ئ ـه‌وه‌ش له‌كاتێــك ك ـه‌ ده‌وڵه‌تێــك دام ـه‌زرا بــۆ‬ ‫موســڵمانان‪ ،‬دامه‌زرێن ـه‌ر وپاڵشــته‌كه‌ى پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬بــوو‪،‬‬ ‫پاشــان خه‌ليف ـه‌ ڕاشــيده‌كانى دوواى ئ ـه‌و‪ ،‬به‌هه‌مــان شــێو ‌ه‬ ‫ئه‌مــڕۆ بــۆ ئ ـه‌م فه‌ر‌مان ـه‌ خه‌ليف ـه‌ى موســڵمانان وس ـه‌ربازه‌كانى‬ ‫ه ـه‌ن به‌يارمه‌تــى هللا تعالــى‪ ،‬جــا خه‌يــاڵ نه‌ك ـه‌ى س ـه‌ركه‌وتن‬ ‫وشــكۆمه‌ندى بــۆ موســڵمانان دێــت بــێ دامه‌زراندنــى ده‌وڵه‌تێكــى‬ ‫ئيســامى ك ـه‌ خيالفه‌تــى ڕاشــيده‌ زينــدوو بوي ـه‌وه‌ به‌هۆي ـه‌وه‌‪.‬‬ ‫زه‌وى بــۆ (هللا)يـه‌ تيايــدا به‌نــده‌ چاكه‌كانــى ده‌كات به‌جێنشــين‬ ‫تيايــدا‬ ‫وه‌ لـه‌كاره‌ گرنگه‌كانــى وه‌لــى ئه‌مــرى موســڵمانان (كـه‌ خه‌ليفه‌يـه‌ هللا‬ ‫شــكۆمه‌ندى بــكات) فراوانكردنــى ده‌س ـه‌اڵتى ده‌وڵه‌تــى ئيســامي ‌ه‬ ‫تيايدا‪،‬‬ ‫له‌سـه‌ر زه‌وى‪ ،‬زه‌وى زه‌وى َ(هللا) ــيه‌ هيچ مافێك بۆ كافر نيه‌‬ ‫َْ ّ‬ ‫َ َ ْ َ ََْ‬ ‫الذ ْكــر َأنَّ‬ ‫َّ ُ‬ ‫هللا تعالــى ُ ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬ولقــد َ كتبنــا ِفــي الزبـ ِ‬ ‫ـور ِمــن بعـ ِـد ِ ِ‬ ‫َْ‬ ‫ال ْر َ‬ ‫ض َيرث َهــا ِع َبـ ِـاد َي َّ‬ ‫الص ِال ُحــون} [األنبيــاء‪ ،]105 :‬واتــا‪( :‬ســوێند بــه‬ ‫ِ‬ ‫هللا به‌ڕاســتی ئێمــه لــه کتێبــی زه‌بــووردا دوای تـه‌ورات بڕیارمــان داوه‬ ‫ک ـه‌‪ :‬بێگومــان به‌نــده شــیاو وچاکه‌کانــم ده‌بنــه خاوه‌نــی زه‌وی)‪ ،‬و ‌ه‬ ‫ڕاڤـه‌كاران له‌وانـه‌ش ئيبــن عه‌بــاس (هللا له‌خــۆى وباو ـكـى ڕازى بێــت)‬ ‫وش ـه‌ى (األرض) ــيان ماناكــردوه‌ ب ـه‌ به‌هه‌شــت‪ ،‬وه‌ ئيبــن عه‌بــاس‬ ‫به‌هه‌مــان شــێوه‌ ده‌ڵێــت‪( :‬هللا ســبحانه هه‌واڵــى داوه‌ ل ـه‌ ت ـه‌وڕات و‬ ‫زه‌بــور و له‌زانســتى غه‌يب ـه‌وه‌ پێــش ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ ئاســمانه‌كان وزه‌وى‬ ‫دروســتبكرێت‪ ،‬ك ـه‌ ئومه‌تــى محمــد صلــى هللا ده‌بــن به‌ميراتگــرى‬ ‫زه‌وى‪ ،‬وه‌ ده‌چن ـه‌ به‌هه‌شــت‪ ،‬وه‌ ئ ـه‌وان چاكه‌كارانــن)‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ دوو‬ ‫وت ـه‌ى دروســته‌ ودژيه‌ ـكـى تێداني ـه‌‪ ،‬وه‌ ئ ـه‌م ميرات ـه‌ى زه‌وي ـه‌ نابێــت‬ ‫بۆمــان ته‌نهــا له‌ڕێگـه‌ى جێهــاد نه‌بێــت كـه‌ ئـه‌وه‌ چڵه‌پۆپـه‌ى ئيســامه‌‪،‬‬ ‫كاف ـران وازناهێنــن له‌كوفــر وشــيركيان وه‌ له‌توشــكردنى خه‌ڵكــى‬ ‫به‌فيتن ـه‌ ل ـه‌ ئاينــى ئيســام ئيــا به‌جه‌نــگ نه‌بێــت ك ـه‌ دۆســته‌كانى‬ ‫ڕه‌حمــان هه‌ڵده‌ســتن پێــى دژى دۆســته‌كانى ش ـه‌يتان‪ ،‬وه‌ هللا تعالــى‬ ‫ُ ُّ‬ ‫وهـ ْـم َح َّتـ ٰـى َل َت ُكــو َن ف ْت َنـ ٌـة َو َي ُكــو َن ّ‬ ‫ده‌فه‌رموێــت‪{َ :‬و َقات ُل ُ‬ ‫الديـ ُـن كلـ ُـه‬ ‫ُ َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫ََ ُ ْ َُ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ِللـ ِـه} [األنفــال‪ ،]39 :‬وه‌ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬ومــا لكــم ل تقا ِتلــو ِفــي سـ ِـب ِيل‬ ‫ُ‬ ‫ْ ْ‬ ‫َّ‬ ‫َّ َ ْ ُ ْ َ ْ َ َ َ ّ َ َ ّ‬ ‫الن َسـَ ِـاء َوال ِولـ َـد ِان ال ِذيـ َـن َي ُقولــو َن‬ ‫الرجـ ِـال َّو ِ‬ ‫اللـ ِـه َو ْال ْسـ َـتضع ْ ِف َين ِمــن ْ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫اج َعـ ْـل ل َنــا مـ ْـن ل ُد ْنــكَ‬ ‫الظالــم أ ْه ُل َهــا َو ْ‬ ‫َ‬ ‫َرَّب َنــا أخ ِرجنــا ِمــن هـ ِـذ ِه الق ْريـ ِـة‬ ‫َِّ‬ ‫ُ َِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ًّ َ ْ َ‬ ‫َ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫اج َعـ ْـل ل َنــا ِمـ ْـن ل ُدنـ َـك ن ِصيـ ًـرا * ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا ُيقا ِتلــون ِفــي َ َسـ ِـب ِيل‬ ‫وليــا و‬ ‫ِ َّ َ َّ َ َ َ ُ ُ َ ُ نَ‬ ‫َّ ُ‬ ‫َ‬ ‫ـوت َف َقا ِت ُلــوا أ ْو ِل َيــاءَ‬ ‫اللــه والذيــن كفــروا يقاتلــو فــي ســبيل‬ ‫الطاغـ ِ‬ ‫َّ ِ ْ َ ِ َّ َ ْ َ َّ ِ ْ َ ِ َ َ ِ َ ِ ً ً‬ ‫الشــيط ِان ِإن كيــد الشــيط ِان كان ض ِعيفــا} [النســاء‪،]76 - 75 :‬‬ ‫وتار‬

‫‪16‬‬

‫هه‌روه‌ك هه‌ردوو ده‌وڵه‌تى ڕۆم وفارس ئه‌مريكا ده‌شكێت به‌م زوان ‌ه ان شاء هللا‬

‫واتــا‪(( :‬ئ ـه‌ی ئیمانــدارن) ئ ـه‌وه چیتان ـه‌و بۆچــی ناجه‌نگــن له‌پێنــاوی‬ ‫ڕه‌زا‌مه‌ندی هللا وڕزگارکردنی الوازکراوو چه‌وســاوه‌کان‪ ،‬له‌و پیاوان‬ ‫وئافره‌تــان و ئ ـه‌و مندااڵن ـه‌ی کــه ده‌ڵێــن‪ :‬پ ـه‌روه‌ردگارا تــۆ ڕزگارمــان‬ ‫بکــه ل ـه‌م شــاره‌ی کــه خه‌ڵکه‌ک ـه‌ی ســته‌مکارن و له‌الی ـه‌ن خۆت ـه‌وه‬ ‫پشــتیوان و یارمه‌تیده‌رێکمــان بــۆ ســاز بکــه * ئه‌وان ـه‌ی ئیمانــدارن‬ ‫(ته‌نهــا) لــه پێنــاوی هللا ده‌جه‌نگــن (ب ـه‌اڵم) ئه‌وان ـه‌ی بێبــاوه‌ڕن لــه‬ ‫پێنــاوی ســته‌مکارو زۆردار و(تاغــوت)دا ده‌جه‌نگــن‪ ،‬ده بجه‌نگــن‬ ‫دژی یاوه‌رانــی ش ـه‌یتان (چونک ـه‌) به‌ڕاســتی پیــان وته‌ڵه‌ک ـه‌ی‬ ‫ش ـه‌یتان پــووچ و الوازه‌)‪ ،‬ئه‌گ ـه‌ر ده‌وڵه‌تــى ئيســام وس ـه‌ربازه‌كانى‬ ‫هه‌ڵنه‌ســتن ب ـه‌ واجبــى جيهــاد له‌ڕێــگاى هللا وڕزگاركردنــى بــاوه‌ڕدار ‌ه‬ ‫الوازه‌كان ل ـه‌ پي�ســى كوفــر وئه‌هله‌ك ـه‌ى‪ ،‬ـكـێ هه‌ڵده‌ســتێت به‌م ـه‌؟!‬ ‫ئ ـه‌وه‌ چه‌نــد فه‌رمانێكــى گرنگ ـه‌ ك ـه‌ ده‌وڵه‌تــى خيالف ـه‌ت وس ـه‌ركرد ‌ه‬ ‫وس ـه‌ربازه‌كانى پێــى هه‌ڵده‌ســتن‪ ،‬وه‌ ئێم ـه‌ دڵنيايــن ل ـه‌وه‌ى‬ ‫به‌ڵێنــى هللا به‌س ـه‌ركه‌وتن نزيك ـه‌‪ ،‬هللا ‪ b‬ســوێندى َخــواردو ‌ه‬ ‫به‌س ـه‌ركه‌وتنى ئ ـه‌و كه‌س ـه‌ى ئاينه‌ك ـه‌ى س ـه‌رده‌خات‪{َ ،‬ول َي ُ‬ ‫نصـ َـر َّن‬ ‫َّ َ‬ ‫َّ‬ ‫اللـ ُـه َمــن َي ُ‬ ‫نصـ ُـر ُه ِإ َّن اللـ َـه ل َقـ ِـو ٌّي َع ِزيـ ٌـز} [الحــج‪ ،]40 :‬واتــا‪( :‬به‌ڕاســتى‬ ‫هللا ئـه‌وه‌ سـه‌رده‌خات كـه‌ ئاينــى هللا سـه‌ربخات به‌ڕاســتى هللا به‌هێــز‬ ‫وعه‌زيــزه‌)‪ ،‬هللا تعالــى ســوێندى خــواردوه‌ ودوپاتــى كردوه‌ت ـه‌و ‌ه‬ ‫ََ‬ ‫ب ـه‌ (المــى ته‌وكيــد) ك ـه‌ ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬لقـ ِـو ٌّي َع ِزيـ ٌـز}‪ ،‬ك ـه‌س شــان‬ ‫له‌شــانى هێزه‌ك ـه‌ى نــادات‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ دروســتكه‌رى بونه‌وه‌ره‌كان ـه‌ و ‌ه‬ ‫هـه‌ر خــۆى ئه‌وه‌نــده‌ى هێــز وهۆكاره‌كانــى هێــز پێــداون كه‌ويســتويه‌تى‪،‬‬ ‫وه‌ ه ـه‌ر خــۆى به‌هێــزه‌ والوازه‌كاني�شــى دروســتكردوه‌‪ ،‬وه‌ خــۆى‬ ‫ده‌وڵه‌مه‌نــده‌ وهه‌ژاره‌كانــى دروســتكردوه‌‪ ،‬وه‌ ه ـه‌ر خــۆى عه‌زيــز ‌ه‬ ‫ك ـه‌ ك ـه‌س زاڵنابێــت به‌س ـه‌رى‪ ،‬ك ـه‌ شــكۆمه‌ندى دانــاوه‌ بــۆ به‌نــد ‌ه‬ ‫باوه‌ڕداره‌كانــى‪ ،‬وه‌ هَـه‌ر خــۆى به‌ڵێنــى س ـه‌ركه‌وتنى پێــداون‪ ،‬هللا‬ ‫َ ْ َ َّ ُ َ‬ ‫اف ِع َبـ َـاد ُه} [الزمــر‪ ،]36 :‬واتــا‪:‬‬ ‫تعالــى ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬أليـ‬ ‫ـس اللــه ِبــك ٍ‬ ‫(ئايــا هللا ب ـه‌س ني ـه‌ بــۆ به‌نده‌كانــى (پێغه‌مب ـه‌ران))‪ ،‬ئ ـه‌م شــێوازى‬ ‫‪17‬‬

‫خوێندن ـه‌وه‌ش ل ـه‌ قيڕائه‌تــى (حه‌مــزه‌ وكه‌ســائى وخلــف العاشــر و‬ ‫أبــي جعفــر) هاتــووه‌‪.‬‬ ‫به‌ڵگه‌كانــى واجبوونــى هه‌بوونــى ئيمامه‌تــى گـه‌وره‌‬ ‫يه‌كـه‌م‪ :‬به‌ڵگـه‌كان له‌قورئانــى به‌ڕێــز‬ ‫َ َ ُّ َ َّ َ َ ُ ْ َ ُ ْ ّ َ َ َ ُ ْ‬ ‫فه‌رمايشـ ُـتى هللا َتعالــى‪{ :‬يــا أيهــا ال ِذيــن آمنــوا أ ِطيعــوا اللــه وأ ِطيعــوا‬ ‫ُ‬ ‫َّ‬ ‫الر ُســو َل َوأ ْو ِلــي األ ْمـ ِـر ِمنكـ ْـم} [النســاء‪ ،]59 :‬واتــا‪( :‬ئ ـه‌ی ئه‌وان ـه‌ی‬ ‫باوه‌ڕتــان هێنــاوه‌‪ ،‬فه‌رمانب ـه‌ردارو گوێڕایه‌ڵــی هللا وپێغه‌مب ـه‌ر‬ ‫وفه‌رمانــڕه‌واکان بک ـه‌ن کــه لــه خــودی خۆتانــن)‪ ،‬ته‌ب ـه‌رى ل ـ ‌ه‬ ‫ئه‌بــو هوڕه‌يــڕه‌وه‌ ر�ضــى هللا ده‌گێڕێت ـه‌وه‌ ك ـه‌ گوتــى‪( :‬أولــو األمــر)‪:‬‬ ‫فه‌رمانده‌كاننــن‪ ،‬پاشــان ته‌ب ـه‌رى گوتــى‪ :‬دروســتترين وت ـه‌ ل ـه‌م‬ ‫بابه‌ت ـه‌‪( :‬ئه‌وان ـه‌ فه‌رمانــده‌ وئه‌ميره‌كانــن ئه‌وان ـه‌ى له‌گوێڕايه‌ڵــى‬ ‫هللا دان وبــۆ به‌رژه‌وه‌نــدى موســڵمانان كارده‌ك ـه‌ن)‪ ،‬وه‌ ئيبــن‬ ‫كه‌ثيــر ده‌ڵێــت‪( :‬ل ـه‌ ڕوكه‌شــدا ‪-‬هللا زاناتــره‌‪ -‬ك ـه‌ ئايه‌ته‌ك ـه‌ گشــتي ‌ه‬ ‫له‌هه‌مــوو وه‌لــى ئه‌مرێــك ل ـه‌ ئه‌ميــر وزانــاكان)‪.‬‬ ‫ڕووى به‌ڵگ ـه‌ لێــره‌ ئه‌وه‌ي ـه‌ ك ـه‌ هللا ‪ c‬گوێڕايه‌ڵــى بــۆ وه‌ل ئه‌مــر‬ ‫واجــب كــردووه‌ وه‌ له‌وان ـه‌ش پێش ـه‌واكان‪ ،‬وه‌ فه‌رمانكــردن ب ـ ‌ه‬ ‫گوێڕايه‌ڵيــان به‌ڵگه‌ي ـه‌ له‌س ـه‌ر واجبوونــى دانانــى وه‌لــى ئه‌مــره‌‪،‬‬ ‫له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى هللا تعالــى فه‌رمــان نــاكات به‌گوێڕايه‌ڵــى كه‌ســێك ك ـ ‌ه‬ ‫بوونــى نه‌بێــت‪ ،‬وه‌ واجبــى نــاكات به‌هه‌مــان شــێوه‌ له‌س ـه‌ر كه‌ســێك‬ ‫ك ـه‌ ســوونه‌ته‌ ده‌ركه‌وێــت (واتــا ته‌نهــا فه‌رمــان به‌شــتێك ده‌كات‬ ‫كه‌واجب ـه‌ هه‌بێــت ئ ـه‌وكات فه‌رمــان ده‌كات به‌گوێڕايه‌ڵــى كردنــى)‪،‬‬ ‫جــا فه‌رمانكــردن ب ـه‌ گوێڕايه‌ڵيكردنــى هه‌بوونــى پێويســت ده‌كات‪،‬‬ ‫ئـه‌وه‌ش به‌ڵگه‌يـه‌ له‌سـه‌ر ئـه‌وه‌ى كـه‌ واجبـه‌ پێشـه‌واى موســڵمانان‬ ‫هه‌بێــت ودابندرێــت‪.‬‬

‫هللا تعالــى كاتێــك ب ـ ‌ه‬ ‫وه‌ له‌به‌ڵگ ـه‌كان به‌هه‌مــان شــێوه‌ فه‌رمايشــتى‬ ‫َ ْ ُ َ َُْ َ َ َ َ ّ‬ ‫اللـ ُـه َو َال َت َّتبــعْ‬ ‫ل‬ ‫َپێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬ده‌فه‌رموێــت‪{ :‬فاحكــم بينهــم ِبمــا أنــز‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫اءهـ ْـم َع َّمــا َجـ َ‬ ‫أ ْه َو ُ‬ ‫ـاءك ِمـ َـن ال َحـ ِ ّـق} [املائــدة‪ ،]48 :‬واتــا‪( :‬حوكــم بك ـ ‌ه‬ ‫بـه‌وه‌ى كـه‌ بــۆت دابه‌زيــووه‌ له‌كاتــى هاتنــى حه‌قــدا شــوێنى ئــاره‌زووى‬ ‫ََ ْ ُ‬ ‫احكــم‬ ‫شــتى لـه‌ ئايه‌تــى دواى ئـ َه‌و‪{ :‬وأ ِن‬ ‫خــۆت مه‌كـه‌وه‌)‪ ،‬وه‌ فه‌رماي‬ ‫َ ْ َ ُ َ َ َ َ ّ ُ َ َ َ َّ ْ َ ْ َ ُ ْ َ ْ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫بينهــم ِبمــا َأنــزل اللــه وال تت ِبــع أهواءهــم واحذرهــم أن يف ِتنــوك عــن‬ ‫ّ َ‬ ‫َْ‬ ‫ـض َمــا أنـ َـز َل اللـ ُـه ِإل ْيـ َـك} [املائــدة‪ .]49 :‬واتــا‪( :‬وه‌ حوكــم بك ـه‌ن‬ ‫بعـ ِ‬ ‫له‌نێوانيــان ب ـه‌وه‌ى ك ـه‌ هللا دايبه‌زانــدووه‌ وشــوێنى ئاره‌زوه‌كانيــان‬ ‫مه‌ك ـه‌ون ئاگاداربــن ك ـه‌ تو�شــى فيتنه‌تــان نه‌ك ـه‌ن ب ـه‌ هه‌ندێــك ل ـه‌م‬ ‫قورئان ـه‌ى ك ـه‌ بۆتــۆ دابه‌زيــووه‌ ئ ـه‌ى محمــد)‪.‬‬ ‫جــا ئ ـه‌م فه‌رمان ـه‌ى هللا تعالــى بــۆ پێغه‌مبه‌ره‌ك ـه‌ى ‪ g‬ك ـ ‌ه‬ ‫فه‌رمانڕه‌وايه‌تــى بــكات له‌نێــوان موســڵمانان ب ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه‬ ‫دايبه‌زانــدوووه‌ واتــا ش ـه‌رعه‌كه‌ى‪ ،‬وه‌ فه‌رمايشــتى هللا بــۆ‬ ‫پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬بــۆ ئومه‌ته‌كه‌شــيه‌تى ئه‌گ ـه‌ر به‌ڵگه‌ي ـه‌ك نه‌بێــت‬ ‫ك ـه‌ تايبه‌تــى بــكات ب ـه‌و‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك حاڵه‌ك ـه‌ لێــره‌دا ئاواي ـه‌ ئ ـه‌م‬ ‫فه‌رمان ـه‌ بــۆ هه‌مــوو موســڵمانانه‌ به‌گشــتى بــۆ دامه‌زرانــدن‬ ‫وجێبه‌جێكردنــى فه‌رمانڕه‌وايه‌تــى كــردن ب ـه‌وه‌ى هللا دايبه‌زانــدوو ‌ه‬ ‫تــا ڕۆژى دوايــى‪ ،‬وه‌ دانانــى فه‌رمانڕه‌وايه‌تــى وده‌س ـه‌اڵت بــێ بوونــى‬ ‫پێش ـه‌وا نابێــت‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى ئ ـه‌وه‌ له‌كاره‌كانيه‌تــى‪ ،‬وه‌ناتوانرێــت‬ ‫به‌ڕێكــى بـه‌ڕێ بكرێــت ئه‌گـه‌ر له‌ڕێــگاى ئـه‌وه‌وه‌ نه‌بێــت‪ ،‬هه‌مــوو ئـه‌و‬ ‫ئايه‌تان ـه‌ى ك ـه‌ فه‌رمــان ده‌كات ب ـه‌ فه‌رمانڕه‌وايه‌تــى كــردن ب ـه‌وه‌ى‬ ‫ك ـه‌ هللا دايبه‌زانــدووه‌ به‌ڵگ ـه‌ن بــۆ واجبوونــى دانانــى پێش ـه‌وايه‌ك‬ ‫بــۆ ئ ـه‌م كاره‌‪.‬‬

‫َ ْ ْ‬ ‫َ ُ َ َّ ُ ْ‬ ‫َْ ٌ َ‬ ‫س شـ ِـد ٌيد َو َم َنا ِفـ ُـع‬ ‫ـاس ِبال ِق ْسـ ِـط َوأ َنزل َنــا ال َح ِديـ َـد ِفيـ ِـه بــأ‬ ‫ِليقــوم النـ‬ ‫َ ْ‬ ‫َّ َ‬ ‫َ َ ْ َ َ َّ‬ ‫َّ‬ ‫اللـ ُـه َمــن َي ُ‬ ‫نصـ ُـر ُه َو ُر ُســل ُه ِبال َغ ْيـ ِـب ِإ َّن اللـ َـه قـ ِـو ٌّي‬ ‫ـاس و ِليعلــم‬ ‫ِل َلنـ ٌ ِ‬ ‫ع ِزيــز} [الحديــد‪ .]25 :‬واتــا‪( :‬ســوێند ب ـه‌هللا بێگومــان ئێمــه‬ ‫پێغه‌مبه‌ره‌کانمــان ڕه‌وانه‌کــردووه‌ هــاوڕێ له‌گ ـه‌ڵ به‌ڵگــه ونیشــانه‬ ‫‌وموعجیــزه‌ی ڕوون وئاشــکرادا وکتێبــه ئاسمانه‌کانیشــمان هێنایــه‬ ‫خــواره‌وه ‌که‌له‌گ ـه‌ڵ ئ ـه‌و پێغه‌مبه‌ران ـه‌دا بێــت‪ ،‬ت ـه‌رازوو پێــوه‌ری‬ ‫ش ـه‌رعی ودادپه‌روه‌رانه‌مــان بــۆ ڕوون کردونه‌ت ـه‌وه‌ تــا خه‌ڵکــی‬ ‫به‌عه‌دال ـه‌ت ودادپه‌روه‌ریــی ڕه‌فتــار بک ـه‌ن‪ ،‬هه‌روه‌هــا ئاسنیشــمان‬ ‫دروســت کــردووه ‌کــه ‌مادده‌یه‌ ـکـی س ـه‌خت وڕه‌قــه ‌وســوود‬ ‫به‌خشیشــه بۆ خه‌ڵکی‪ ،‬تا ئه‌وه‌ی هللا ده‌یزانێ له‌ جیهانی واقعیشــدا‬ ‫ده‌ربکه‌وێــت که‌ ـکـێ پشــتگیرو الیه‌نگــری هللا وپێغه‌مبه‌ره‌کانیه‌تــی‬ ‫له‌کاتێکــدا که‌ئ ـه‌و زاتــه ‌په‌نهان ـه‌‪ ،‬چونک ـه‌ به‌ڕاســتی هللا به‌هێــزو‬ ‫بااڵد ه‌ســته‌)‪.‬‬ ‫جــا كارى گرنگــى پێغه‌مبـه‌ر ‪ g‬ئه‌وه‌يـه‌ كـه‌ دادگـه‌رى بــكات له‌نێــوان‬ ‫خه‌ڵكــى به‌گوێــره‌ى ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ هللا دايبه‌زانــدووه‌‪ ،‬وه‌ ئ ـه‌وه‌ش ب ـ ‌ه‬ ‫هێــزه‌وه‌ س ـه‌ربخات‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش بــۆ شــوێنكه‌وتووانى پێغه‌مب ـه‌ر ‪g‬‬ ‫ناچێت ـه‌ س ـه‌ر بــێ دانانــى پێش ـه‌وايه‌ك ك ـه‌ دادگ ـه‌رى به‌رپابــكات‬ ‫له‌نێوانيــان‪ ،‬وه‌ ســوپاكه‌يان ڕێــك بخــات بــۆ سه‌رخســتنى ئاينــى هللا‪،‬‬ ‫ئيبــن ته‌يمي ـه‌ ‪ r‬ده‌ڵێــت‪( :‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬فه‌رمانــى‬ ‫كــردوه‌ ب ـه‌ ئومه‌ته‌ك ـه‌ى به‌دانانــى وه‌لــى ئه‌مــره‌كان له‌س ـه‌ريان‪،‬‬ ‫وه‌ كارى وه‌لــى ئه‌مــره‌كان ئه‌وه‌ي ـه‌ ك ـه‌ ڕاســپارده‌كان بگه‌رێنن ـه‌و ‌ه‬ ‫بــۆ ئه‌هلــى خــۆى‪ ،‬وه‌ ئه‌گ ـه‌ر دادوه‌ريــان كــرد ئ ـه‌وه‌ بــا دادگه‌ربــن‪،‬‬ ‫وه‌ فه‌رمانــى كــردووه‌ ب ـه‌ گوێڕايه‌ڵــى وه‌لــى ئه‌مــره‌كان ئه‌گ ـه‌ر له‌ژێــر‬ ‫گوێڕايه‌ڵــى هللا دابــوو) [مجمــوع الفتــاوى]‪.‬‬

‫وه‌ له‌ب َه‌ڵگ ـه‌كان به‌هه‌مــان شــێوه‌ َفه‌رمايشــتى هللا تبــارك وتعالــى‪:‬‬ ‫ْ َ‬ ‫ـاب َو ْاليـ َـز َ‬ ‫َ{ل َقـ ْـد أ ْر َسـ ْـل َنا ُر ُسـ َـل َنا ب ْال َب ّي َنـ َ َ ْ َ َ‬ ‫ان وه‌ له‌به‌ڵگه‌كانــى قورئــان به‌هه‌مــان شــێوه‌ جێبه‌جێكردنــى‬ ‫ـات وأنزلنــا َمع ُهـ ُـم ال ِكتـ َ ِ‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫به‌ڵكو باوه‌ڕداره‌ ڕاستگۆكان دێن و به‌يعه‌ت ده‌ده‌ن به‌ ئيمام‬

‫وتار‬

‫‪18‬‬

‫ســنوره‌كان وتۆڵه‌س ـه‌ندنه‌وه‌ وكۆكردن ـه‌وه‌ى زه‌كات وجۆره‌كانــى‬ ‫تــر ل ـه‌و حوكمان ـه‌ى ك ـه‌ ل ـه‌ بنه‌ڕه‌تــدا ل ـه‌ كاره‌كانــى پێش ـه‌واي ‌ه‬ ‫پاشــان كارى جێگره‌كه‌يه‌تــى‪ ،‬جــا هه‌مــوو ئايه‌ت ـه‌ حوكم ـه‌كان‬ ‫ك ـه‌ په‌يوه‌ســتن ب ـه‌ پێش ـه‌وا وكاروباره‌كانيــان به‌ڵگ ـه‌ن له‌س ـه‌ر‬ ‫دانانــى پێش ـه‌وايه‌كى ش ـه‌رعى ودامه‌زراندنــى ده‌وڵه‌تێكــى ئيســامى‬ ‫ك ـه‌ ئ ـه‌وه‌ش ل ـه‌ كاره‌ س ـه‌ره‌كيه‌كانه‌ وپێويســته‌كانى ش ـه‌ريعه‌تى‬ ‫ئيســا ميه‌‪.‬‬ ‫دووه‌م‪ :‬به‌ڵگـه‌كان لـه‌ ســوننه‌ت‬ ‫أ‪ -‬به‌ڵگـه‌ لـه‌ وته‌كانــى پێغه‌مبـه‌ر ‪:g‬‬ ‫زۆر فه‌رمــوده‌ له‌پێغه‌مب ـه‌ره‌وه‌ هاتــوه‌ ك ـه‌ به‌ڵگ ـه‌ن له‌س ـه‌ر‬ ‫واجبوونــى دانانــى پێش ـه‌وا‪ ،‬له‌وان ـه‌‪:‬‬ ‫‪ )1‬ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ عبــدهللا كــوڕى عوم ـه‌ڕ ‪-‬هللا له‌خۆيــى باو ـكـى ڕازى‬ ‫بێــت‪ -‬گێڕاويه‌تي ـه‌وه‌ ل ـه‌ پێغه‌مب ـه‌ره‌وه‌ ‪ g‬ك ـه‌ فه‌رمويه‌تــى‪( :‬مــن‬ ‫ً‬ ‫خلــع يــدا مــن طاعـ ٍـة لقــي هللا يــوم القيامــة وال ُح َّجــة لــه‪ ،‬ومــن مــات‬ ‫ٌ‬ ‫َّ‬ ‫جاهليــة) [صحيــح مســلم]‪ ،‬واتــا‬ ‫وليــس فــي ُعنقــه بيعــة مــات ِم َيتــة‬ ‫(ئ ـه‌وه‌ى ده‌ســتى به‌ربــدات ل ـه‌ گوێڕايه‌ڵــى پێش ـه‌وا ئ ـه‌وه‌ ل ـه‌ڕۆژى‬ ‫دوايــى ده‌گات ب ـه‌ هللا وهيــچ بيانووێكــى بــۆ ني ـه‌‪ ،‬وه‌ ئ ـه‌وه‌ى مــرد‬ ‫وبه‌يعه‌تــى له‌گه‌ردنــدا نه‌بــوو ئ ـه‌وه‌ مــردووه‌ به‌مردنێكــى نه‌زانــى)‪،‬‬ ‫واتــا گوێڕايه‌ڵــى پێش ـه‌وا وبه‌يع ـه‌ت بــۆى‪ ،‬وه‌ ئه‌م ـه‌ش به‌ڵگه‌يه‌ ـكـى‬ ‫ڕوون ـه‌ له‌س ـه‌ر واجبوونــى دانانــى پێش ـه‌وا وگوێگرتــن وگێڕايه‌ڵــى‬ ‫بــۆى‪ ،‬له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى ئه‌گ ـه‌ر به‌يع ـه‌ت واجــب بێــت له‌گه‌رده‌نــى‬ ‫موســڵمانێك‪ ،‬وه‌ به‌يعه‌تيــش بــێ پێش ـه‌وا نابێــت‪ ،‬كه‌وات ـه‌ دانانــى‬ ‫پێش ـه‌وا واجب ـه‌‪ ،‬به‌هه‌مــان شــێوه‌ به‌رده‌وامبوونــى ل ـه‌ گوێڕايه‌ڵــى‬ ‫ئ ـه‌و وده‌رنه‌چــوون له‌س ـه‌رى وهه‌ڵنه‌وه‌شــاندنه‌وه‌ى به‌يع ـه‌ت‪.‬‬ ‫‪ )2‬وه‌ به‌هه‌مــان شــێوه‌ ئـه‌و فه‌رمــوده‌ به‌ناوبانگـه‌ى له‌ســونه‌نه‌كاندا‬ ‫هاتــووه‌ ل ـه‌ عه‌ربا�ضــى كــورى ســاريه‌ ك ـه‌ له‌پێغه‌مب ـه‌ره‌وه‌ ‪g‬‬ ‫فه‌رمويه‌تــى‪( :‬إنــه مــن يعــش منكــم فســيرى اختالفــا كثي ـرا‪ ،‬فعليكــم‬ ‫بســنتي وســنة الخلفــاء الراشــدين املهدييــن‪ ،‬تمســكوا بهــا وعضــوا‬ ‫عليهــا بالنواجــذ‪ ،‬وإياكــم ومحدثــات األمــور فــإن كل بدعــة ضاللــة)‬ ‫[رواه أبــو داود والترمــذي]‪ ،‬واتــا‪( :‬ئ ـه‌وه‌ى دواى مــن بــژى جيــاوازى‬ ‫وئيختيالفێكــى زۆر ده‌بينێــت‪ ،‬جــا ده‌ســتبگرن ب ـه‌ ســونه‌تى خه‌ليف ـ ‌ه‬ ‫راشــيده‌ ڕێنونيكــراوه‌كان‪ ،‬جــا ده‌ســتى پێــوه‌ بگــرن وبه‌ددان ـ ‌ه‬ ‫خڕێــكان گازى لێبگــرن‪ ،‬جــا وريابــن وشــت دامه‌هێنــن به‌ڕاســتى‬ ‫هه‌مــوو داهێنراوێــك گومڕايي ـه‌)‪.‬‬ ‫جــا به‌ڕاســتى به‌يعه‌تــى هــاوه‌اڵن بــۆ ئه‌بوبه‌كــر ر�ضــى هللا ده‌مــاو‬ ‫ده‌م ـه‌ بــۆ خه‌ليفايه‌تــى دواى پێغه‌مب ـه‌ر ‪ ،g‬پــاش ئه‌بوبه‌كريــش‬ ‫دواى خــۆى عوم ـه‌رى كــرده‌ جێنشــين هللا له‌هه‌ردووكيــان ڕازى‬ ‫بێــت‪ ،‬جــا عوم ـه‌ر دواى خــۆى فه‌رمانه‌ك ـه‌ى دا ش ـه‌ش له‌چاكتريــن‬ ‫هــاوه‌اڵن تــا ئـه‌وان له‌نێــوان خۆيــان عوسمانيشــان ‪-‬هللا لێيــان ڕازى‬ ‫بێــت‪ -‬هه‌ڵب ـژارد‪ ،‬دواى ش ـه‌هيدبوونى به‌يعه‌تيانــدا به‌عه‌لــى ‪،h‬‬ ‫ئ ـه‌وه‌ ڕێبازيــان بــوو ل ـه‌ خيالف ـه‌ت‪ ،‬وه‌ سســتى نه‌كردنيــان تيايــدا‪،‬‬ ‫جــا واجب ـه‌ چــاو ل ـه‌وان بكه‌يــن ه ـه‌روه‌ك پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬فه‌رمانــى‬ ‫‪19‬‬

‫پێكردوو يــن‪.‬‬ ‫واجبوو‬ ‫نــى‬ ‫به‌هه‌مــان شــێوه‌ ل ـه‌م فه‌رمودان ـه‌ى به‌ڵگ ـه‌ن له‌س ـه‌ر‬ ‫گوێڕايه‌ڵــى بــۆ فه‌رمانــڕه‌وا ل ـه‌و بابه‌تان ـه‌ى ك ـه‌ س ـه‌رپێچى وتــاوان‬ ‫ني ـه‌‪ ،‬وه‌ فه‌رمووده‌كانــى به‌يع ـه‌ت وفه‌رمانكــردن به‌وه‌فابــوون بــۆ‬ ‫يه‌ك ـه‌م به‌يع ـه‌ت‪ ،‬وحه‌رامبوونــى ده‌رچــوون له‌س ـه‌ر پێش ـه‌واكانى‬ ‫موســڵمانان‪ ،‬وهانــدان له‌س ـه‌ر له‌ملدانــى ئه‌وان ـه‌ى ك ـه‌ ناكۆ ـكـى‬ ‫ده‌ك ـه‌ن له‌گ ـه‌ڵ ئيمــام وپێش ـه‌وا‪ ،‬جــا هه‌مــوو ئ ـه‌م فه‌رمودان ـ ‌ه‬ ‫بوونــى پێش ـه‌وا واجــب ده‌كات‪ ،‬جــا ئ ـه‌وه‌ به‌ڵگه‌ي ـه‌ بــۆ واجبوونــى‬ ‫دانانــى پێش ـه‌وا‪ ،‬به‌ڵكــو چاكســازى بــۆ ژيانــى موســڵمانان ناكرێــت‬ ‫به‌بــێ پێش ـه‌وايه‌كى ش ـه‌رعى‪.‬‬ ‫ب‪ -‬ســوننه‌تى پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬ل ـه‌ كرداره‌كانــى بــۆ دانانــى پێش ـه‌واى‬ ‫گ ـه‌وره‌‪:‬‬ ‫ه ـه‌ر ل ـه‌و كات ـه‌ى هللا پێغه‌مب ـه‌رى ‪ g‬نــاردووه‌ وه‌ ئ ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه‬ ‫خێــرى گـه‌وره‌ى تێــدا بــوو بــاوه‌ڕى پێــى هێنــا‪ ،‬جــا هاوه‌ڵـه‌ به‌ڕێــزه‌كان‬ ‫گوێڕايه‌ڵبــوون بــۆى وه‌ ته‌نهــا له‌عيبــاده‌ت گوێڕاي ـه‌ڵ نه‌بــوون‬ ‫بــۆى‪ ،‬به‌ڵكــو ئ ـه‌و وه‌ك س ـه‌رچاوه‌يه‌ك بــوو ل ـه‌ ڕێكخســتنى كاره‌كانــى‬ ‫بانگ ـه‌واز ومامه‌ڵه‌كــردن له‌گ ـه‌ڵ كافــران‪ ،‬وه‌ له‌هه‌مــوو شــتێكى‬ ‫نوێــدا وه‌ك هيجره‌تكــردن بــۆ حه‌به‌ش ـه‌ پاشــان بــۆ مه‌دين ـه‌‪،‬‬ ‫له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى ك ـه‌ موســڵمانان له‌مه‌كك ـه‌ ده‌س ـه‌اڵت وته‌مكينيــان‬ ‫نه‌بــوو ئ ـه‌وه‌ مانايــى ئ ـه‌وه‌ نه‌بــوو ك ـه‌ موســڵمانان بژيــن بــێ ئه‌ميرێــك‬ ‫بــۆ ڕێكخســتنى كاره‌كانــى ژيانيــان‪ ،‬به‌راســتى پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬بــۆ‬ ‫موســڵمانان پێش ـه‌وا ومامۆســتا وبــاوك وبرابــوو‪.‬‬ ‫وه‌ كاتێــك هللا كه‌ســانێكى بــۆ پێغه‌مبه‌ره‌ك ـه‌ى ‪ g‬دانــا تــا س ـه‌رى‬ ‫بخ ـه‌ن له‌مه‌دين ـه‌دان وبيپارێــزن چــۆن خانه‌واده‌كانيــان ده‌پارێــزن‪،‬‬ ‫وه‌به‌يعه‌تيــان پێــدا له‌س ـه‌ر گوێگرتــن وگوێڕايه‌ڵــى ل ـه‌ كاتــى چســت‬ ‫وچااڵ ـكـى وبێتوانايــى‪ ،‬جــا پشــتيوانه‌كان (ئه‌نصــاره‌كان) هێزيــان‬ ‫هه‌بــوو له‌نــاو شــاره‌كه‌يان لـه‌م كاتـه‌ى كـه‌ پێغه‌مبـه‌ر ‪ g‬وهاوه‌اڵنــى‬ ‫هيجره‌تيــان بۆيكــرد‪ ،‬جــا فه‌رمــان فه‌رمانــى پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬بــوو و ‌ه‬ ‫خا ـكـى ئيســامى ته‌وابــوو ب ـه‌ پێغه‌مب ـه‌رى پێش ـه‌وا ‪ g‬وهاوه‌ڵ ـ ‌ه‬ ‫چا ك ـه‌كان‪.‬‬ ‫له‌گ ـه‌ڵ به‌ڵگه‌كانــى قورئــان وســوننه‌ت‪ ،‬كۆڕايــى زانايــان هه‌ي ـ ‌ه‬ ‫بــۆ دانانــى پێش ـه‌وا‪ ،‬وهاندانيــان له‌س ـه‌ر ئه‌م ـه‌ به‌جۆرێــك ئ ـه‌م‬ ‫واجبه‌يــان له‌پێشــتر دانــا تاوه‌كــو ناشــتنى پێغه‌مب ـه‌ر ‪ g‬دواى‬ ‫مردنــى‪ ،‬وه‌ به‌رده‌وامبــوون له‌سـه‌ر يه‌كگرتوويــى‪ ،‬به‌دانانــى پێشـه‌وا‬ ‫دواى پێش ـه‌وا‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ش به‌ڵگه‌ي ـه‌ له‌س ـه‌ر واجبوونــى پێش ـه‌وا بــۆ‬ ‫موســڵمانان واجبێك ـه‌ له‌س ـه‌ر هه‌مــوان واتــا ف ـه‌ڕزى عه‌ين ـه‌‪.‬‬ ‫جــا واجبوونــى دانانــى پێشـه‌وايه‌كى شـه‌رعى له‌هه‌مــوو فه‌رمانه‌كانــى‬ ‫تــر زياتــر ڕێكه‌وتنــى زاناكانــى ئه‌هلــى ســونه‌تى له‌س ـه‌ره‌‪ ،‬جگ ـه‌ ل ـ ‌ه‬ ‫ئه‌هلــى بيدع ـه‌ وگومڕايــى ك ـه‌س ڕاجيايــى نه‌كــردووه‌‪ ،‬ك ـه‌ ئه‌وان ـه‌ش‬ ‫گــوێ نادرێــت ب ـه‌ ڕاجياييــان‪ ،‬له‌كۆتايــى والحمــد هلل رب العامليــن‪.‬‬

‫وتار‬

‫‪20‬‬

‫ئه‌ی موجاهیدان؛‬ ‫دووڕوه‌كان و ڕێگرانــی ڕێگ ـه‌ی هللا پێتــان ده‌ڵێــن؛ ئایــا گومــان د ‌هب ـه‌ن‬ ‫ب ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه شــتێك ل ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ئێــو ‌ه ده‌تانه‌وێــت دێت ـه‌دی‪ ،‬و ‌ه ئایــا وا‬ ‫د ‌هزانــن ك ـ ‌ه خیالف ‌هتــی ئیســامی یــان ته‌نان ـه‌ت ده‌وڵ ‌هتــی ئیســامیش‬ ‫داده‌مه‌زرێــت‪ ،‬ب ‌هڕاســتی ئ ‌هم ـ ‌ه مه‌حاڵ ـ ‌ه ك ـ ‌ه ڕوبــدات‪ ،‬ئ ‌هم ـ ‌ه كارێك ـ ‌ه‬ ‫زیاتــر ل ـ ‌ه خ ‌هیــاڵ نزیكتــر ‌ه ن ـه‌وه‌ك ل ـ ‌ه ڕاســتی‪.‬‬ ‫جــا ئ ‌هگ ـه‌ر ئه‌م ‌هیــان گــوت ئ ـه‌وا فه‌رمایشــتی هللا تعالــی بیــر خۆتــان‬ ‫ُُ‬ ‫َ َّ‬ ‫ْ‬ ‫ُْ‬ ‫َّ َ ٌ َ ُ‬ ‫ض غـ َّـر َه ــؤالء‬ ‫بخ ‌هن ـه‌وه‌‪{ِ :‬إذ َي ُقــو ُل ال َنا ِف ُقــون َوال ِذيـ َـن ِفــي قل ِوب ِهــم مــر‬ ‫ّ‬ ‫َّ َ ّ َ‬ ‫ِد ُين ُهـ ْـم َو َمــن َي َتـ َـوك ْل َعلــى اللـ ِـه فـ ِـإ َّن اللـ َـه َع ِزيـ ٌـز َح ِكيــم} [األنفال‪ ،]49:‬واتا‪:‬‬ ‫(كاتێــك ك ـ ‌ه مونافیــق ودووڕوه‌كان وئه‌وان ـه‌ی ك ـ ‌ه دڵیــان نه‌خۆ�شــی‬ ‫تێدای ـ ‌ه ده‌ڵێــن ئه‌مان ـ ‌ه فریویــان خــواردوو ‌ه ب ـ ‌ه ئایینه‌ك ‌هیــان و ‌ه‬ ‫هه‌رك ـه‌س پشــت ب ـ ‌ه هللا بب ‌هســتێت ئ ـه‌وا ب ‌هڕاســتی هللا بااڵد ‌هســت و‬ ‫كار دروســته‌)‪.‬‬ ‫و ‌ه پێیــان بڵێــن‪ :‬ب ‌هڕاســتی هللا ڕۆمــا بــۆ مســوڵمانان ف ‌هتــح ده‌كات وه‌ك‬ ‫چــۆن ڕ ‌هســول هللا ‪ g‬به‌ڵێنیــداو ‌ه ل ـ ‌ه فه‌رمووده‌ی ‌ه ـكـی صه‌حیحــدا‪،‬‬ ‫هـه‌روه‌ك چــۆن –قســطنطینیة‪ -‬فه‌تحكـرا لـ ‌ه پێشــتر‪.‬‬ ‫پێیــان بڵێــن ب ‌هڕاســتی ئێمـ ‌ه ئومێدمــان بـ ‌ه سـه‌ركه‌وتنی هللا ه ‌هیـ ‌ه بـه‌زۆر‬ ‫ل ‌هم ـ ‌ه دورتریــش‪ ،‬ب ‌هڕاســتی ئێم ـ ‌ه ئاواته‌خوازیــن ل ـ ‌ه هللا ك ـ ‌ه كۆشــكی‬ ‫ســپی و كریملیــن و ل ‌هنــده‌ن ف ‌هتــح بــكات‪ ،‬و ‌ه به‌ڵێنــی هللا له‌گه‌ڵمان ـه‌‪:‬‬ ‫َ‬ ‫َّ َّ‬ ‫ُ‬ ‫ْ َ‬ ‫نكـ ْـم َو َعم ُلــوا َّ َ‬ ‫ـات ل َي ْسـ َـتخ ِلف َّن ُهم‬ ‫َ{و َعـ َ َـد اللـ ُـه ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا ِم‬ ‫الص ِالحـ ِ‬ ‫َِ‬ ‫ْ ْ َ َ ْ ْ َ َ َّ‬ ‫اسـ َـتخلف ال ِذيـ َـن ِمــن ق ْب ِل ِهــم} [النــور‪ ،]55 :‬واتــا‪( :‬هللا‬ ‫ض كمــا‬ ‫ِفــي الر ِ‬ ‫ـردوو‬ ‫به‌ڵێنــی داو ‌ه بـ ‌ه باوه‌ڕدارانتــان و ‌ه ئه‌وانـه‌ی کــرده‌وه‌ی چاکیــان کـ ‌ه‬ ‫کـ ‌ه بێگومــان ده‌یانکاتـ ‌ه جــێ نشــینی (خه‌ڵکــی تــر) لـ ‌ه زه‌وی دا هـه‌روه‌ك‬ ‫(ئیماندارانــی) پێــش ئه‌مانــی کــرد ‌ه جــێ نشــین)‪.‬‬ ‫ب ـه‌اڵم ك ـه‌ی ئ ‌هم ـ ‌ه ڕوده‌دات‪ ..‬جــا ئ ‌هم ـ ‌ه به‌المان ـه‌و ‌ه گرنــگ نیی ـه‌‪ ،‬و ‌ه‬ ‫هللا ئ ‌هم ـه‌ی نه‌خســتۆت ‌ه ئ ‌هســتۆی ئێم ـه‌‪ ،‬به‌ڵكــو داوای لێكردویــن ب ـ ‌ه‬ ‫كاركردن بۆ ئایین و پاراستنی شه‌ریعه‌ت و ‌ه هه‌وڵ و تێكۆشان بۆ ئه‌م ‌ه‬ ‫و ‌ه خســتنه‌گه‌ڕی ئه‌وپ ـه‌ڕی توانــا بــۆ ئ ‌هم ـه‌‪ ..‬ب ـه‌اڵم س ـه‌رئه‌نجامه‌كان‬ ‫جــا ئه‌م ‌هیــان بــۆ هللا یـ ‌ه ‪-‬عــزوجــل‪.-‬‬ ‫تۆ چاندنت له‌سه‌ر ‌ه نه‌وه‌ك چنینی*** بۆ تێكۆشه‌ران هللا_ی ‌ه‬ ‫سه‌رخه‌رنیی ‌ه باشترینی‬

‫‪21‬‬

‫سـه‌رنه‌كه‌وتووه‌‪ ..‬ب ‌هڕاســتی سـه‌ركه‌وتنی باطــڵ ب ‌هسـه‌رح ‌هقــدا ئه‌و ‌هیـ ‌ه‬ ‫كـ ‌ه دڵــی خه‌ڵكــی لـ ‌ه ح ‌هقـه‌و ‌ه بگۆڕدرێــت بــۆ باطــڵ‪ ،‬بـه‌اڵم دڵه‌كانــی ئێمـ ‌ه‬ ‫هێشــتا په‌یو ‌هســت ‌ه ب ـ ‌ه ح ‌هق ـه‌وه‌‪.‬‬ ‫ّ ََ‬ ‫به‌مانـ ‌ه بڵێــن َهـه َ‌روه‌ك چــۆن یعقوب‪-‬علیــه الســام‪ -‬گوتــی‪{ِ :‬إ ِنــي ل ِجـ ُـد‬ ‫َ ُ ُ َ َ‬ ‫وســف لـ ْـوال أن ُت َف ِّنـ ُـدون} [يوســف‪ ،]94:‬واتــا‪( :‬ب ‌هراســتی مــن بۆنــی‬ ‫ِريــح ي‬ ‫یوســف د ‌هك ـه‌م ئ ‌هگ ـه‌ر ئێــو ‌ه ب ـ ‌ه خه‌ڵ ‌هفــاوم دانه‌نێــن‪ ،‬جــا س ـه‌ر ‌هرای‬ ‫ه ‌همــوو ئـه‌م تاقیكردنـه‌و ‌ه ودژواریانـ ‌ه جــا ب ‌هڕاســتی ئێمـ ‌ه بۆنــی ڕزگاری‬ ‫وس ـه‌ركه‌وتن وپێچ ‌هســپاوی ده‌ك ‌هیــن‪ ..‬ئ ‌هگ ـه‌ر ئێــو ‌ه ب ـ ‌ه خه‌ڵه‌فاومــان‬ ‫دانه‌نێــن‪ ،‬و ‌ه زۆرێــك له‌خه‌ڵكــی پێتــان ده‌ڵێــن‪ :‬ب ‌هڕاســتی ئێــو ‌ه ل ـه‌‬ ‫گومڕایی ـ ‌ه كۆنه‌كه‌تانــدان‪.‬‬ ‫ب ‌هڕاســتی مونافیق ـه‌كان گوتیــان ب ـ ‌ه هاو ‌هڵ ـ ‌ه به‌ڕێــزه‌كان ل ـ ‌ه دوای‬ ‫جه‌نگــی ئوحــود‪ :‬بگه‌ڕێن ـه‌و ‌ه بــۆ ئاینــی باوباپیرانتــان‪..‬‬ ‫و ‌ه ئ ـه‌م د ‌هســته‌واژان ‌ه مونافیق ـه‌كان ل ـ ‌ه ه ‌همــوو س ـه‌رده‌مێكدا ب ـ ‌ه‬ ‫ئه‌هلــی بــاوه‌ڕی ده‌ڵێــن ئ ‌هگ ـه‌رموجاهیــدان تو�شــی ب ـه‌اڵ وناخۆشــییه‌ك‬ ‫بــوون ل ـ ‌ه پێنــاو هللا دا‪ ،‬یــان ئ ‌هگ ـه‌ر تو�شــی كوشــتن و برینداربــوون و‬ ‫زیندانــی ئ ‌هشــكه‌نج ‌ه بوون ـه‌وه‌‪.‬‬ ‫جا ئه‌گه‌رئه‌مه‌یان گوت ده‌سا پێیان بڵێن‪:‬‬ ‫َّ َّ‬ ‫اللـ َـه ُي َدا ِفـ ُـع َعـ ِـن َّال ِذيـ َـن َآم ُنــوا} [الحــج‪ ،]38:‬ب ‌هڕاســتی هللا خــۆی‬ ‫ِ{إن‬ ‫ی‬ ‫به‌رگــر ل ـه‌و ك ‌هســانه‌ده‌كات ك ـ ‌ه باوه‌ڕیــان هێنــاوه‌‪.‬‬ ‫َ َ َ ُ َ َّ َّ‬ ‫الل ُه َمن َي ُ‬ ‫نص ُره} [الحج‪ ،]40:‬و ‌ه بێ گومان هللا سه‌رخ ‌هرانی‬ ‫{ولينصرن‬ ‫خۆی سه‌رده‌خات‪.‬‬ ‫و ‌ه دووڕوه‌كان هه‌روه‌ك گوتیان ده‌رباره‌ی (أصحاب الرجع) ئه‌وانه‌ی‬ ‫موشــریكه‌كان خیانه‌ت و غه‌دریان لێكردن پێتان ده‌ڵێن‪:‬‬ ‫(ئـه‌ی هــاواربــۆ ئه‌مانـ ‌ه كـ ‌ه تو�شــی ئاشــوب وفیتنـ ‌ه بــوون ئه‌وانـه‌ی كـ ‌ه‬ ‫هـه‌رئــاوا تیاچــوون‪ ،‬نـ ‌ه ئـه‌وه‌ی ل ‌هنــاو خێزانــی خۆیــان دانیشــتن‪ ،‬و ‌ه نـ ‌ه‬ ‫ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه په‌یامــی هاوه‌ڵه‌ك ‌هیــان ب ‌هجــێ گه‌یانــد)‬ ‫و ‌ه ئ ـه‌م د ‌هســته‌واژان ‌ه ڕه‌نگ ـ ‌ه ب ـ ‌ه ئێــوه‌ش بگوترێــت ل ـه‌م ڕۆژگاره‌دا‬ ‫ه ‌هر‌كاتێــك چ ‌هنــد برایـه‌ك ده‌كوژرێــن‪ ..‬دانه‌نیشــتن تــا سـه‌المه‌تبن‪ ،‬و ‌ه‬ ‫نـ ‌ه توانیشــیان كـ ‌ه مون ‌هكـه‌روناشــیاویه‌كان و تاوانه‌كانیشــیان البــده‌ن‪.‬‬ ‫جــا ئ ‌هگ ـه‌ر گــوێ بیســتی ئ ‌هم ـ ‌ه بــوون ئه‌وســا ئێــوه‌ش ه ‌همــان قس ـه‌ی‬ ‫خه‌دیج ـه‌ی ڕاســتگۆیان پــێ بڵێــن‪( :‬مــژده‌ت لێبێــت ســوێند ب ـ ‌ه هللا‬ ‫هه‌رگیــز هللا پشــتت به‌رنــادات)‪.‬‬

‫كاتێــك ئمامــی ئه‌حم ـه‌د ‪ r‬گیــرۆد ‌ه بــوو وتاقیكرای ـه‌و ‌ه ب ـ ‌ه فیتن ـه‌ی‬ ‫(خلــق الق ـرآن) و ‌ه ئ ـه‌م فیتن ‌هی ـ ‌ه ب ـ ‌ه هێــز وتوانــای د ‌هس ـه‌اڵتدار‬ ‫ده‌رك ـه‌وت‪ ،‬س ـه‌ری فیتن ـ ‌ه و‬ ‫ئاشــوب ئه‌حم ـه‌دی كــوڕی ئ ‌هبــو دؤاد هات ـه‌ی الی ئیمامــی ئه‌حم ـه‌د‬ ‫به‌گاڵتـ ‌ه ئامێزيـه‌و ‌ه گوتــی‪ :‬ئایــا نابنیــت كـ ‌ه چــۆن باطــڵ وناحـه‌ق ب ‌هسـه‌ر‬ ‫ح ‌هقــدا س ـه‌ركه‌وتوو ‌ه ئ ـه‌ی ئه‌حم ـه‌د؟‬

‫جــا ب ـ ‌ه ه ‌همــوو موجاهیدێكــی ڕێگ ـه‌ی هللا ده‌ڵێیــن‪ :‬نه‌خێــر ‪-‬ســوێند‬ ‫ب ـ ‌ه هللا‪ -‬هه‌گیــز هللا پشــتت به‌رنــادات‪ ،‬ب ‌هڕاســتی ئێــو ‌ه په‌یو ‌هنــدی‬ ‫خزمای ‌هتــی ب ‌هجــێ ده‌گه‌ي ‌هنــن‪ ،‬و ‌ه پارێــزگاری لـ ‌ه شـه‌ریعه‌ت د ‌هكـه‌ن‪ ،‬و ‌ه‬ ‫لـ ‌ه پێنــاو هللا جیهــاد د ‌هكـه‌ن لـ ‌ه دژی ئه‌وانـه‌ی كـ ‌ه كوفریــان كــردوو ‌ه بـ ‌ه‬ ‫هللا تعالــی ل ـ ‌ه جول ‌هك ـ ‌ه وخاچپه‌رســتان وموڕت ـه‌ددان‪.‬‬

‫جــا ئیمامــی ئه‌حم ـه‌د ‪ r‬گوتــی‪ :‬ب ‌هڕاســتی باطــڵ ب ‌هس ـه‌ر ح ‌هقــدا‬

‫مێــژوو نــوس محمــد ب ‌هســام لـ ‌ه كتابه‌ك ‌هیــدا (الــدرر واملفاخــرفــی أخبــار‬

‫العــرب األواخــر) نوســیویه‌تی ده‌ربــاره‌ی زانایانــی بانگ ـه‌وازی ن ‌هجــدی‬ ‫لـ ‌ه كوشــتاریان لـه‌دژی مه‌لیكــی میصــڕ‪( :‬نه‌خێــرســوێند بـ ‌ه هللا خاو ‌هنــی‬ ‫میصــڕ ل ‌هب ـه‌ر الوازی و ترســنۆكی ئ ـه‌وان ب ‌هس ـه‌ریاندا س ـه‌رنه‌كه‌وت؛‬ ‫به‌لكــو ب ـ ‌ه ناپا ـكـی عه‌ر ‌هب ـ ‌ه د ‌هشــته‌كیه‌كان بــوو‪ ،‬یــان ب ـ ‌ه ڕازی بوونــی‬ ‫دانیشــتوانی شــاربــوو)‪.‬‬ ‫ئه‌ی موجاهیدان؛‬ ‫ـتوو‬ ‫فرۆ‬ ‫ب ‌هڕاســتی نه‌ف�ســی خۆتان شـ ‌ه ب ‌ه هللا عزوجل و ‌ه جگ ‌ه ل ‌ه ته‌نها‬ ‫بژارد ‌هیـه‌ك هیچــی ترتــان ل ‌هبـه‌رد ‌همــدا نییـ ‌ه ئه‌ویــش ئه‌و ‌هیـ ‌ه كـ ‌ه ئـه‌وه‌ی‬ ‫كـ ‌ه فرۆشــتووتان ‌ه بیــده‌ن بـ ‌ه كڕیار ‌هكـه‌‪:‬‬ ‫َّ ّ َ ْ َ َ َ ْ ُ ْ َ َ ُ َ ُ ْ َ َ ْ َ َ ُ َ َّ َ ُ ُ َ َ ُ‬ ‫الج َّنة ُي َقا ِتلو َن‬ ‫ِ{إن الله اشترى ِمن الؤ ِم ِنين أنفسهم وأموالهم ِبأن لهم‬ ‫ّ‬ ‫الله َف َي ْق ُت ُلو َن َو ُي ْق َت ُلو َن َو ْع ًدا َع َل ْيه َح ًّقا في َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ِفي َس ِب ِيل‬ ‫اإل ِنج ِيل‬ ‫التور ِاة و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ ّ‬ ‫ُ َّ‬ ‫َ ُْ ََ ْ َْ َ‬ ‫اللــه َف ْ‬ ‫اس َت ْب ِشـ ُـروا ِب َب ْي ِعكـ ُـم الـ ِـذي َب َاي ْع ُتــم‬ ‫والقـ َْـر ِآن ومــن أ ْوفــى ُِبع ْ ْهـ ِـد ِه ِمــن ِ‬ ‫ِبـ ِـه َوذ ِلـ َـك ُهـ َـو ال َفـ ْـوز ال َع ِظيـ ُـم} [التوبــة‪ ،]111:‬واتــا‪( :‬ب ‌هڕاســتی هللا ل ـ ‌ه‬ ‫باوه‌ڕداران گیان وماڵیانی کڕیو ‌ه به‌وه‌ی ک ‌ه به‌هه‌شتیان ده‌داتێ (ئه‌و‬ ‫باوه‌ڕدارانـه‌) ج ‌هنــگ د ‌هکـه‌ن لـ ‌ه ڕێ ی هللا ئینجــا (بێبــاو ‌هڕان) د ‌هکــوژن‬ ‫و (خۆشیان) ده‌کوژرێن (شه‌هید ده‌بن) ئه‌م ‌ه به‌ڵێنێکی ڕاست ‌ه (و هللا‬ ‫بڕیــاری داوه‌) لـ ‌ه سـه‌رخۆی لـ ‌ه تـه‌ورات وئینجیــل وقورئانــدا جا ـکـێ بـ ‌ه‬ ‫به‌ڵێــن وپه‌یمانــی خــۆی وه‌فادارتــر ‌ه ل ـ ‌ه هللا؟ که‌وات ـ ‌ه مــژد ‌ه ببه‌خشــن‬ ‫وشــادمان بــن ب ـه‌و فرۆشــتنه‌تان ک ـ ‌ه مامه‌ڵ ‌هتــان پــێ کــرد (ب ‌هڕاســتی)‬ ‫هـه‌رئه‌و ‌هیـ ‌ه گه‌یشــتن بـ ‌ه ئامانجــی زۆرگـه‌وره‌)‪.‬‬ ‫جــا ئ ‌هگ ـه‌ر كڕیــار فرۆش ـراوه‌كه‌ی وه‌رگــرت ئه‌وســا چــی لێــده‌كات‬ ‫بــا بــكات‪ ،‬و ‌ه به‌ویســتی خــۆی له‌كوێــی داده‌نێــت بــا دایبنێــت‪ ،‬جــا‬ ‫ئ ‌هگ ـه‌ر ویســتی ل ـ ‌ه كۆشــكێكی داده‌نێــت‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر ویســتی ئه‌یخات ـ ‌ه‬ ‫گرتوخان ـه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر ویســتی شــكۆدارترین به‌ر ـگـی ئه‌كات ‌هب ـه‌ری‪،‬‬ ‫و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر ویســتی ڕوت وڕه‌جاڵــی ده‌كات جگ ـ ‌ه ‌ل ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ئابــڕوی‬ ‫پــێ داده‌پۆشــێت‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر ویســتی ده‌وڵه‌م ‌هنــدی ده‌كات‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر‬ ‫ویستی له‌سه‌ربوو ه ‌هژاری ده‌كات‪ ،‬و ‌ه ك ‌ه ویستی لێبێت ب ‌ه داری �سێ‬ ‫دار ‌هیـه‌و ‌ه هه‌ڵده‌واســێت‪ ،‬یــان دوژمن ‌هكـه‌ی ب ‌هسـه‌ردا زاڵ ده‌كات جــا‬ ‫یــان ده‌یكوژێــت یــان ئ ‌هتــك و ســوكایه‌تی پــێ ده‌كات‪.‬‬ ‫سه‌ید ‪ r‬وه‌ك بێژه‌رێك له‌سه‌رڕوداوی هاوه‌اڵنی ئوخدود (أصحاب‬ ‫األخــدود) ده‌ڵێت‪:‬‬ ‫(هیــچ ناچــاری ن ‌هبــوو ل ـه‌م نمون ‌هی ـه‌دا ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه هیــچ باوه‌ڕدارێــك‬ ‫تێیــدا ده‌رنه‌چێــت‪ ،‬و ‌ه هیــچ بــێ باوه‌ڕێــك تیانه‌چێــت تیایــدا؛ ئ ‌همـه‌ش بۆ‬ ‫ئه‌وه‌ی ل ‌ه هه‌ست ونه‌ستی باوه‌ڕداران وخاوه‌ن بانگه‌وازی بۆ الی هللا‬ ‫بـه‌وه‌ی كـ ‌ه ڕه‌نگـ ‌ه ببرێــن بــۆ كۆتاییـه‌ك وه‌ك ئـه‌م كۆتاییـ ‌ه لـ ‌ه ڕێگه‌یانــدا‬ ‫بــۆالی هللا‪ ،‬و ‌ه ب ‌هڕاســتی هیــچ شــتێك وسه‌ركه‌وتنێكیشــیان د ‌هســتگیر‬ ‫نه‌بێــت‪ ،‬به‌ڵكــو ئ ‌هم ـ ‌ه فه‌رمــان و كاریــان وفه‌رمانــی بیروبــاوه‌ڕ ‌ه بــۆ الی‬ ‫هللا)‪.‬‬ ‫ب ‌هڕاســتی ل ‌هس ـه‌ریان ‌ه ك ـ ‌ه ئه‌ر ـكـی سه‌رشــانیان ب ‌هجــێ بگه‌ێنــن دوای‬ ‫ئ ‌هم ـ ‌ه بــڕۆن‪ ،‬و ‌ه ئه‌ركه‌ك ‌هشــیان ئه‌وه‌ی ‌هك ـ ‌ه هللا هه‌ڵبژێــرن‪ ،‬و ‌ه ئ ـه‌وه‌ی‬

‫ك ـ ‌ه بیــرو بــاوه‌ڕبخ ‌هن ـ ‌ه پێــش ژیــان‪ ،‬و ‌ه ب ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ب ـ ‌ه باوه‌ڕیــان ب ‌هس ـه‌ر‬ ‫فیتن ـ ‌ه و ئاشــوبدا س ـه‌ربكه‌ون و ‌ه ب ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ڕاســتگۆ بــن ل ‌هگ ـه‌ل هللا‬ ‫ل ـ ‌ه نیــاز وكاریانــدا‪ ،‬ئینجــا هللا ئ ‌هم ـ ‌ه ده‌كات ب ـه‌وان و به‌دوژمنانیــان‬ ‫ه ـه‌روه‌ك ك ـ ‌ه د ‌هیــكات ب ـ ‌ه بانگ ‌هش ـ ‌ه وئاییه‌ن ‌هك ـه‌ی وه‌ك چــۆن‬ ‫بیه‌وێــت‪ ،‬و ‌ه به‌یه‌كێــك لـه‌م كۆتاییانـ ‌ه كۆتاییــان پــێ دێنێــت كـ ‌ه مێــژووی‬ ‫بــاوه‌ڕناســیویه‌تی‪ .‬یــان بــۆ جگه‌له‌مانـ ‌ه كـ ‌ه هللا ده‌یبینێــت و زانســتی پێــی‬ ‫هه‌ی ـه‌)‪.‬‬ ‫وب ‌هڕاســتی ئ ـه‌وان پاداشــت وه‌رد ‌هگــرن الی هللا‪ ..‬ئایــا ده‌كرێــت و باش ـ ‌ه‬ ‫بــۆ ك ‌هســێك كــه مه‌ڕێكــی فرۆشــتوو ‌ه و ‌ه لــه كڕیار ‌هكـ ‌ه توڕه‌بێــت كاتێــك‬ ‫ك ‌هسـه‌ری ده‌بڕێــت‪ ،‬یــان دڵــی ب ‌همـ ‌ه بگۆڕێــت!!‬ ‫ئایــا نابیســتی ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ڕویــدا ب ‌هس ـه‌ر شــێری هللا و ‌ه شــێری ڕ ‌هســول‬ ‫هللا (حه‌مزه‌)ب ‌هڕاســتی ك ـ ‌ه ئ ـه‌و ســكی ه ‌هڵــدڕا و ‌ه جه‌ر ـگـی ده‌رهێنــدرا‬ ‫وســوكایه‌تی بــه الش ـه‌كه‌ی ك ـرا‪.‬‬ ‫و ‌ه ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ب ‌هس ـه‌ر باشــترینی دروســتكراوه‌كان ‪ g‬هــات ل ـه‌ڕۆژی‬ ‫ئوحــود‪.‬‬ ‫و ‌ه س ـه‌رنجی پێغه‌مب ـ ‌هران و نێــردراوان بــد ‌ه ك ـ ‌ه ئ ـه‌وان هه‌ڵبژرێــدراون‬ ‫لـ ‌ه نــاوتـه‌واوی خه‌ڵكــی؛ جــا ب ‌هڕاســتی إبراهیــم ‪-‬علیــه الســام‪ -‬فڕێدرای ‌ه‬ ‫نــاو ئاگــر‪ ،‬و ‌ه زه‌كه‌ریــا ب ـ ‌ه موشــار ش ـه‌قكرا‪ ،‬و ‌ه یه‌حیــای ش ـه‌رمه‌ند ‌ه‬ ‫سـه‌ربڕدرا‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هیــوه‌ب ســااڵنێك لـ ‌ه مه‌ینه‌تیــدا مایـه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه یونــس لـ ‌ه‬ ‫ســكی نه‌هه‌نگــدا زیندانــی ك ـرا‪ ،‬و ‌ه یوســف ب ـ ‌ه نرخێكــی ك ـه‌م فرۆش ـرا‬ ‫وچ ‌هنــد ســاڵێك لـ ‌ه زیندانــدا مایـه‌وه‌‪.‬‬ ‫س ـه‌ر ‌هڕای ه ‌همــوو ئه‌وان ـه‌ش ك ـ ‌ه ل ـ ‌ه په‌روه‌ردگاریــان ڕازیــن و ‌ه‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگاری ح ـه‌ق پشــتیوانیان ده‌كات‪.‬‬ ‫و ‌ه ب ‌هڕاســتی هه‌ندێــك ل ـ ‌ه پێشــین ده‌یانگــوت‪( :‬ئ ‌هگ ـه‌ر ج ‌هســته‌م ب ـ ‌ه‬ ‫نينــۆك ببڕدرێــت پێــم خۆشــتر ‌ه لـه‌وه‌ی كـ ‌ه ب ‌هشــتێك هللا بڕيــاری بــۆ داو ‌ه‬ ‫بڵێــم ك ـ ‌ه خۆزگ ـ ‌ه وا نه‌بوای ـه‌)‪.‬‬ ‫جــا ئ ـه‌ی ب ـراكان ئێــوه‌ش له‌مان ‌هبــن ك ـ ‌ه ته‌دبیــرو ڕێ وشــوێن دانانیــان‬ ‫لـ ‌ه ته‌دبیــری پشــتیوانه‌كه‌یان ده‌رناچێــت و ‌ه بژارده‌كانیــان لـه‌و ‌ه بـه‌ده‌ر‬ ‫نیی ـ ‌ه ك ـ ‌ه هللا ‪ c‬دیــاری كــردووه‌‪ ،‬جــا ئه‌وان ـ ‌ه ن ـ ‌ه چوون ـ ‌ه نــاو ته‌دبیــر‬ ‫وڕێكخســتی هللا و ‌ه بـ ‌ه هــۆی بوونــی (ئ ‌هگـه‌روا بوایـ ‌ه ئــاوا د ‌هبــوو ‪ -‬و ‌هنـ ‌ه‬ ‫ب ـ ‌ه به‌ڵكــو ‪ -‬و ‌ه ڕه‌نگ ـ ‌ه ‪ -‬و ‌ه خۆزگه‌)یــان‪.‬‬ ‫جــا هللا بــۆ ب ‌هنــده‌ی بــاوه‌ڕداری مه‌زنتریــن هه‌ڵبـژارده‌ی بــۆ هه‌ڵبـژاردووه‌‪،‬‬ ‫ك ـ ‌ه ئه‌ویــش باشــترین بژارد ‌هی ـ ‌ه هه‌رچ ‌هنــد ك ـ ‌ه ل ـ ‌ه ڕوك ـه‌ش قــورس‬ ‫وگ ـران بێــت‪ ،‬یــان تیاچوونــی مــاڵ وله‌د ‌هســتدانی پل ـ ‌ه وپای ـ ‌ه و شــكۆی‬ ‫تێــدا بێــت‪ ،‬یــان له‌د ‌هســتچوونی ك ـه‌س وكار وســامانی تێدابێــت‪ ،‬یــان‬ ‫ته‌نان ـه‌ت له‌د ‌هســت چوونــی ت ـه‌واوی دونیــاش بێــت‪.‬‬ ‫و ‌ه چیرۆ ـكـی جه‌نگــی بـه‌دربخ ‌هنـه‌و ‌ه بیــری خۆتــان و ‌ه بــاش تێــی ڕابمێنــن؛‬ ‫جــا ب ‌هڕاســتی هه‌ندێــك ل ـ ‌ه هــاوه‌اڵن ‪ j‬ل ـه‌م كات ـه‌دا نیــاز وئــاره‌زووی‬ ‫ده‌ستگه‌یشــتن ود ‌هســتگرتنیان بــوو به‌كاروان ـ ‌ه بازرگانی ‌هك ـه‌‪ ،‬ب ـه‌الم‬ ‫وتار‬

‫‪22‬‬

‫هللا ‪ c‬نه‌فیــروده‌رچــوون بــۆ جیهــادى بــۆ هه‌ڵبـژاردن‪ ،‬و ‌ه دوو شــتی زۆر‬ ‫مه‌زنــی لێــك جیاكــرده‌وه‌‪.‬‬ ‫جــا چــی ه ‌هی ـ ‌ه ل ـ ‌ه كاروان ـ ‌ه بازرگانی ‌هك ـه‌دا‪ ..‬ب ‌هڕاســتی ئ ـه‌و ‌ه خۆراكێك ـ ‌ه‬ ‫ده‌خورێــت ودوای ده‌برێــت بــۆ س ـه‌رئاو (توالێــت)‪ ،‬و ‌ه به‌رگێــك كــۆن‬ ‫ده‌بێــت و ده‌دڕێــت و فــڕێ ده‌درێــت‪ ،‬و ‌ه دونیای ‌ه ـكـی له‌ناوچــوو‪.‬‬ ‫ب ـه‌اڵم ج ‌هنــگ و جیهــاد‪ ..‬جــا ئه‌م ‌هیــان جیاك ـه‌ره‌وه‌ی له‌گ ‌هڵ ـ ‌ه ئ ـه‌وه‌ی‬ ‫ك ـ ‌ه هللا ح ـه‌ق و باطڵــی پــێ لێــك جیاكــرده‌وه‌‪ ،‬و ‌ه دۆڕان وسه‌رشــۆری‬ ‫شــیركی له‌گه‌ڵدای ـه‌‪ ،‬ل ‌هگ ـه‌ڵ به‌رزبوون ـه‌وه‌ی ته‌وحیــد وس ـه‌ركه‌وتنی‪،‬‬ ‫و ‌ه كوشــتنی هێزگ ‌هلــی موشــریكان وئه‌وان ـه‌ی وه‌ك ب ـه‌ردی كۆســپن‬ ‫ل ‌هب ـه‌رده‌م ئیســامدا‪ ،‬و ‌ه ئه‌مه‌ب ‌هس ـ ‌ه ك ـ ‌ه هللا ب ـ ‌ه ئه‌هلــی ب ـه‌دری‬ ‫ڕاگ ‌هیــان ك ـ ‌ه چــی د ‌هك ـه‌ن بیك ـه‌ن ب ‌هڕاســتی لێتــان خۆشــبووم‪.‬‬ ‫ئه‌ی موجاهیدان؛‬ ‫ل ـ ‌ه كاتــی تاقیكردن ـه‌و ‌ه پاشــاگه‌ردانه‌كان والوازه‌كان زۆر د ‌هبــن جابــۆ‬ ‫ئ ‌هم ـ ‌ه دڵت ‌هنــگ م ‌هبــن‪ ،‬ب ‌هراســتی موســلیم ل ـ ‌ه صه‌حیحه‌ك ‌هیــدا‬ ‫ده‌ریخســتوو ‌ه لـ ‌ه ئه‌ن ‌هسـه‌و ‌ه ‪ h‬بـه‌وه‌ی كـ ‌ه قور ‌هیــش ڕێكه‌وتنیانكــرد‬ ‫ل ‌هگـه‌ڵ ڕ ‌هســول هللا ‪ ،g‬جــا مه‌رجیاندانــا؛ بـه‌وه‌ی هه‌ركـه‌س لـ ‌ه ئێــو ‌ه‬ ‫هات ـه‌و ‌ه نــاو ئێم ـ ‌ه نایگێڕێن ـه‌و ‌ه بۆتــان‪ ،‬و ‌ه هه‌رك ـه‌س ل ـ ‌ه ئێم ـ ‌ه هاتن ـ ‌ه‬ ‫ناوتان ـه‌و ‌ه ده‌یگێڕن ـه‌و ‌ه بۆمــان‪ ،‬جــا هاو ‌هڵ ـه‌كان گوتیــان‪ :‬ئایــا ئ ‌هم ـ ‌ه‬ ‫بنوســین؟ فه‌رمــووی‪ :‬ب ‌هڵــێ‪ ..‬ب ‌هڕاســتی ئـه‌وه‌ی لـ ‌ه ئێمـ ‌ه چــوو ‌ه ناویانـه‌و ‌ه‬ ‫ئ ـه‌وا هللا دوری خســتۆته‌و ‌ه و ‌ه هه‌ر ـكـێ ل ـ ‌ه ئ ـه‌وان هات ـ ‌ه الی ئێم ـ ‌ه ئ ـه‌وا‬ ‫هللا ب ـ ‌ه زووی ده‌روی ڕزگاری لێده‌كات ـه‌وه‌‪..‬‬ ‫جا خه‌مبارمه‌ب ‌ه بۆ ئه‌وه‌ی ك ‌ه هللا ل ‌ه ئێم ‌ه دوری خستۆته‌وه‌‪.‬‬ ‫و ‌ه چ ‌هنــد جوان ـ ‌ه ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ئيبــن ق ‌هيــم ‪ r‬گوتووی ‌هتــی‪( :‬په‌یو ‌هســت‬ ‫به‌ڕێگ ـه‌ی ح ‌هق ـ ‌ه و ‌ه له‌ك ‌همــی ڕێبوارانــی مه‌تر�ســێ‪ ،‬و ‌ه هه‌ركاتێــك‬ ‫تــرس و بیمــت بــۆ دروســت بــوو لـ ‌ه ته‌نیایتــدا بڕوانـ ‌ه هاوڕێــی پێشــووتر‬ ‫و ‌ه ســورب ‌ه ل ـ ‌ه گه‌یشــتن پێیــان‪ ،‬و ‌ه چــاوت دابخ ـ ‌ه ل ـ ‌ه روی ئه‌وانــی‬ ‫تــر ب ‌هراســتی ئ ـه‌وان هیــچ ســودت پــێ ناگه‌ێنــن‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر ل ـ ‌ه ڕێگ ـه‌ی‬ ‫ڕێكردنــت هاواریــان لێتكــرد ئاوڕم ـه‌ده‌و ‌ه به‌الیانــدا‪ ،‬ب ‌هڕاســتی تــۆ‬ ‫ه ـه‌ركات ڕوتكــرد به‌الیانــدا ئه‌تب ـه‌ن ل ‌هگ ـه‌ڵ خۆیــان و په‌كتد ‌هخ ـه‌ن)‬ ‫قس ـه‌كه‌ی كۆتایــی هــات ‪.r‬‬ ‫جــا ئــاگاداربــه لـه‌وه‌ی كـ ‌ه گومانێــك بچێتـ ‌ه ناودڵتانـه‌وه لـه‌وگومانانـه‌ی‬ ‫ك ـ ‌ه ڕێگــره‌كان ودۆڕاوه‌كان دروســتی د ‌هك ـه‌ن تــا ڕێگ ـه‌ی جیهادتــان‬ ‫لێبگــرن‪ ،‬جــا فه‌رمان ‌هك ـ ‌ه بریتی ـ ‌ه ل ـ ‌ه كڕۆ ـكـی س ـه‌ركه‌وتنی هللا ‪،c‬‬ ‫ب ‌هڕاســتی هللا تعالــی ڕوی وه‌رگێ ـڕاو ‌ه له‌مانـ ‌ه و جــا سه‌رشــۆڕی كــردوون‬ ‫س ـه‌ر ‌هڕای ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه هه‌ڵیانگرتــوو ‌ه ل ـ ‌ه په‌رتــووك ود ‌هســتنوس ل ـ ‌ه‬ ‫ســین ‌ه و مێشــكیاندا‌‪.‬‬ ‫جــا دۆســيه‌ك ‌ه ب ـ ‌ه زۆری زانســت نیی ـه‌‪ ..‬به‌ڵكــو ت ‌هقــواو وترســان ‌ه ل ـ ‌ه هللا‬ ‫ئـه‌وه‌ی كـ ‌ه جیــاوازی بــاوه‌ڕلـه‌دواى خــۆی جــێ دێڵێــت‪:‬‬ ‫‪23‬‬

‫َْ َ ْ ّ‬ ‫َ َّ‬ ‫َّ ُ ُ َ‬ ‫ِ{يــا أ ُّي َهــا ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا إن ت َّت ُقــوا اللـ َـه َي ْج َعــل لكـ ْـم ف ْرقانــا} [األنفــال‪،]29:‬‬ ‫واتــا‪( :‬ئ ـه‌ی ئه‌وان ـه‌ی ک ـ ‌ه باوه‌ڕتــان هێنــاو ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر ئێــو ‌ه ته‌قواداربــن‬ ‫وخۆتــان بپارێــزن هــۆی جیاک ـه‌ره‌وه‌ی (ڕاســت و ناڕاســت) تــان بــۆ‬ ‫د ‌هســته‌به‌ر ده‌بێــت)‪.‬‬ ‫ڕه‌حمه‌ت و ســۆزی هللا ل ‌هسـه‌رشــێخی ئیســام بێت كاتێك ك ‌ه ده‌ڵێت‪:‬‬ ‫(ب ‌هڕاســتی ئـه‌م ئوم ‌هتـ ‌ه هه‌گبـه‌ی لـ ‌ه ه ‌همــوو هونه‌رێــك لـ ‌ه هونه‌ره‌كانــی‬ ‫زانســتێك پركــردووه‌‪ ،‬جــا هه‌رك ـه‌س هللا دڵــی ڕۆشــنكردبێته‌و ‌ه‬ ‫ڕێنوێنــی كــردوو ‌ه ب ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه پێــی گه‌یشــتووه‌‪ ،‬و ‌ه هه‌رك ‌هســێكی نابینــا‬ ‫كردبێــت زۆری پ ‌هتــووك جگـ ‌ه لـ ‌ه گومـڕای سـه‌رســوڕماوی هیچــی تــری‬ ‫پێناگه‌ێنێــت)‪.‬‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارا موه‌حیــده‌كان توانــادار بك ـ ‌ه ل ـ ‌ه زه‌ویــدا‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا‬ ‫موجاهیــدان توانــادار بك ـ ‌ه ل ـ ‌ه زه‌ویــدا‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا ســوپاكه‌یان‬ ‫ڕێكبخ ـه‌‪ ..‬و ‌ه د ‌هســته‌كانیان ڕه‌وان ـ ‌ه بك ـه‌‪ ..‬و ‌ه نیه‌ته‌كانیــان بــێ خ ـه‌وش‬ ‫بك ـه‌‪..‬‬ ‫پـه‌روه‌ردگارا بـ ‌ه پارێــزگاری خــۆت بیانپارێــزه‌‪ ،‬پـه‌روه‌ردگارا بـ ‌ه پارێــزگاری‬ ‫خــۆت بیانپارێــزه‌‪ ،‬پـه‌روه‌ردگارا بـ ‌ه پارێــزگاری خــۆت بیانپارێــزه‌‪..‬‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارا ب ـ ‌ه چــاوی خــۆت ك ـ ‌ه هه‌رگیــز ناخه‌وێــت چاودێریانبك ـه‌‪،‬‬ ‫و ‌ه خه‌ڵكــی د ‌هخـه‌ون‪ ،‬پـه‌روه‌ردگارا ه ‌همــوو خێرێكیــان بــۆ ئاســان بكـه‌‪،‬‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارا هه‌رك ـه‌س خێــری بــۆ ئ ـه‌وان ویســت بــۆ ه ‌همــوو خێرێــك‬ ‫سـه‌ركه‌وتووی بكـه‌‪ ،‬و ‌ه هه‌رك ‌هســێك خراپـه‌ى ئه‌وانــى ويســت ئـه‌و ‌ه تــۆ‬ ‫به‌توانــى پ ـه‌روه‌ردگارا خــۆت بيگــر ‌ه ول ‌هنــاوى بب ـه‌‪..‬‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارا خۆیــان و ئابڕویــان بپارێــزه‌‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا خۆیــان و‬ ‫ئابڕویان بپارێزه‌‪ ،‬په‌روه‌ردگارا خۆیان و ئابڕویان بپارێزه‌‪ ،‬په‌روه‌ردگارا‬ ‫ئ ـه‌وان د ‌هســتكورتن؛ جــا شــكۆداریانبك ‌ه ب ـ ‌ه شــكۆداری خــۆت‬ ‫ئ ـه‌ی پ ـه‌روه‌ردگاری جیهانیــان‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا ئ ـه‌وان ه ـ ‌هژارن؛ جــا‬ ‫ده‌وڵه‌مه‌ندیــان بك ـ ‌ه ب ـ ‌ه فه‌زلــی خــۆت ئ ـه‌ی پ ـه‌روه‌ردگاری جیهانیــان‪..‬‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارا ئوم ‌هتــی محمــد زینــدوو بك ـه‌وه‌‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا ئوم ‌هتــی‬ ‫محمــد زینــدوو بك ـه‌وه‌‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا ئوم ‌هتــی محمــد زینــدوو بك ـه‌وه‌‪..‬‬ ‫پـه‌روه‌ردگارا ئوم ‌هتــی محمــد سـه‌ربخه‌‪ ،‬ئـه‌ی پـه‌روه‌ردگاری جیهانیــان‪،‬‬ ‫ئـه‌ی پـه‌روه‌ردگاری ئێمـه‌‪ ..‬ئـه‌ی پـه‌روه‌ردگاری ئێمـه‌‪..‬‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارا س ـه‌رمانبخ ‌ه ب ‌هس ـ ‌ه ‌ر گ ‌هلــی ســته‌مكار‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا‬ ‫س ـه‌رمانبخ ‌ه ب ‌هس ـ ‌ه ‌ر كاف ـران‪..‬‬ ‫په‌روه‌ردگارا ل ‌ه خوێنی ئێم ‌ه وه‌ربگر ‌ه تاوه‌كو ڕازی ده‌بیت‪ ،‬په‌روه‌ردگارا‬ ‫لـ ‌ه خوێنــی ئێمـ ‌ه وه‌ربگــر ‌ه تاو ‌هكــو ڕازی ده‌بیــت‪ ،‬پـه‌روه‌ردگارا لـ ‌ه خوێنــی‬ ‫ئێمـ ‌ه وه‌ربگــر ‌ه تاو ‌هكــو ڕازی ده‌بیــت‪..‬‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارا ســكی دڕنــده‌كان و چیكلدان ـه‌ی باڵنــده‌كان‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا‬ ‫ســكی دڕنــده‌كان و چیكلدان ـه‌ی باڵنــده‌كان‪ ،‬پ ـه‌روه‌ردگارا ســكی‬ ‫دڕنــده‌كان و چیكلدان ـه‌ی باڵنــده‌كان‪..‬‬ ‫والحمد هلل رب العاملين‪.‬‬

‫إن الحمد هلل‪ ،‬نحمده ونستعينه ونستغفره ونعوذ باهلل من شرورأنفسنا‪،‬‬ ‫وســيئات أعمالنــا‪ ،‬مــن يهــده هللا فــا مضــل لــه‪ ،‬ومــن ُيضلــل فــا هــادي لــه‪،‬‬ ‫وأشــهد أن محمــدا عبــده ورســوله‪.‬‬ ‫َ َّ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ُ َ َ َ ُ َّ َ ْ‬ ‫َ{يــا أ ُّي َهــا ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا َّات ُقــوا اللـ َـه َحـ َّـق تقا ِتـ ِـه َول ت ُموتـ َّـن ِإل َوأن ُتـ ْـم ُم ْسـ ِـل ُمون} [آل‬ ‫ُ َّ‬ ‫َََ ُ‬ ‫َ‬ ‫عم ـران‪{َ ]102 :‬يــا َأ ُّي َهــا َّ‬ ‫النـ ُ‬ ‫ـس َو ِاحـ َـد ٍة‬ ‫ـاس َّات ُقــوا َرَّبكـ ُـم الـ ِـذي خلقكـ ْـم ِمـ ْـن ن ْفـ‬ ‫ٍ‬ ‫َّ َّ َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ً َ‬ ‫َو َخلـ َـق ِم ْن َهــا َز ْو َج َهــا َو َبـ َّـث ِم ْن ُه َمــا ِر َجــال ك ِثيـ ًـرا َو ِن َسـ ًـاء َو َّات ُقــوا اللـ َـه الـ ِـذي ت َسـ َـاءلو َن‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ ْ َ َ َّ َّ‬ ‫الل َه َك َ‬ ‫ان َع َل ْي ُك ْم َرق ًيبا} [النساء‪{َ ]1 :‬يا أ ُّي َها َّالذ َ‬ ‫ين َآم ُنوا َّات ُقوا‬ ‫ِب ِه والرحام ِإن‬ ‫َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫صلـ ْـح َل ُكـ ْـم أ ْع َم َال ُكـ ْـم َو َي ْغفـ ْـرل ُكـ ْـم ُذ ُن َوب ُكـ ْـم َو َمــنْ‬ ‫اللـ َـه َو ُق ُولــوا َقـ ْ ًـول َســد ًيدا ‪ُ -‬ي ِْ‬ ‫َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ََ َ َ‬ ‫َّ‬ ‫ُي ِطـ ِـع اللـ َـه َو َر ُســول ُه فقـ ْـد فـ َـاز فـ ْـو ًزا َع ِظ ًيمــا} [األح ـزاب‪ ،]71 - 70 :‬له‌دوایــدا‬ ‫ب ‌هڕاســتی نیفاق ودوورویی نه‌خۆشــیه‌كی كوشــنده‌ی شــاراوه‌ی ‌ه ك ‌ه پڕی ناخی‬ ‫مــرۆڤ ده‌بێــت‪ ،‬له‌كاتێــك كـ ‌ه ئـه‌و ه ‌هســتی پــێ نــاكات‪ ،‬ب ‌هڕاســتی ئ ‌همـ ‌ه شــتێكی‬

‫شــاراوه‌ی ‌ه الی خه‌ڵكــی‪ ،‬و ‌ه زۆرێــك له‌وان ـه‌ی ك ـ ‌ه تو�شــی هاتــوون وا گومــان‬ ‫د ‌هبـه‌ن كـ ‌ه ب ‌هڕاســتی ئـه‌و چاكســازچاكـه‌كار‌ه كـ ‌ه ل ‌هڕاســتیدا ئـه‌و خراپـه‌كاره‌‪.‬‬ ‫ئه‌میــش دوو جــۆره‌‪ :‬گ ـه‌وره‌‪ ،‬بچــوك‪ ،‬جــا دووڕوی گ ـه‌وره‌‪ :‬ده‌بێت ـ ‌ه هــۆی‬ ‫مان ـه‌وه‌ی خاوه‌ن ‌هك ـه‌ی ل ـ ‌ه چینــی ه ـه‌ر‌ه ژێــره‌وه‌ی ئاگــری دۆزه‌خ‪ ،‬ئه‌ویــش‬ ‫ئه‌و ‌هیـ ‌ه كـ ‌ه بــاوه‌ڕداری خــۆی بـ ‌ه هللا و فریشــته‌كان و كيتابـ ‌ه ئاســمانیه‌كان و‬ ‫پێغه‌مبـ ‌هران و ڕۆژی دوایــی بــۆ موســوڵمانان د ‌هربخــات‪ ،‬ئ ‌همـ ‌ه له‌كاتێكــدا كـ ‌ه‬ ‫ئ ـه‌و ل ـ ‌ه ناخــی خۆیــدا بــاوه‌ڕی به‌هیــچ كام له‌مان ـ ‌ه نیی ـ ‌ه وب ـ ‌ه درۆی ده‌خات ـه‌وه‌‪،‬‬ ‫بــاوه‌ڕی بـه‌و ‌ه نییـ ‌ه كـ ‌ه هللا فه‌رمای�شــی كــردوو ‌ه بـ ‌ه گوتارێــك كـ ‌ه ناردوی ‌هتــی بــۆ‬ ‫سه‌رمرۆڤێك ك ‌ه كردوویه‌تی ب ‌ه پێغه‌مبه‌ربۆخه‌ڵكی‪ ،‬ك ‌ه ڕێنوێنیان ده‌كات‬ ‫بـ ‌ه ویســتی خــۆی‪ ،‬و ‌ه لـ ‌ه ســام وهه‌یب ‌هتــی پـه‌روه‌ردگارئاگاداریــان ده‌كاتـه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه‬ ‫ده‌یانترســێنێت لـ ‌ه سـزای ئـه‌و‪.‬‬ ‫وتار‬

‫‪24‬‬

‫و ‌ه ب ‌هڕاســتی هللا پ ـه‌رده‌ی ل ‌هس ـه‌رمونافیقــان هه‌ڵماڵیــوه‌‪ ،‬و ‌ه نهێنیه‌كانــی ل ـ ‌ه‬ ‫قوڕئانــدا ئاشــكرا كــردوون‪ ،‬و ‌ه كاروباریانــی بــۆ به‌نده‌كانــی ده‌رخســتوو ‌ه تــا‬ ‫خۆپارێزوهۆشیاربن ل ‌ه نیفاق وئه‌هله‌كه‌ی‪ ،‬و ‌ه با�سی �سێ چین وده‌سته‌كانی‬ ‫جیهانــی كــردوو ‌ه لـ ‌ه سـه‌ره‌تای سـه‌ڕه‌تی (البقــرة)‪ :‬بــاوه‌ڕدار‪ ،‬بــێ بــاوه‌ڕ‪ ،‬دووڕو‪-‬‬ ‫مونافیــق‪ ،‬جــا ل ‌هبــاره‌ی بــاوه‌ڕداره‌و ‌ه چــوارئای ـه‌ت وبه‌ڵگ ـه‌ی باســكردووه‌‪ ،‬و ‌ه‬ ‫ل ‌هبــاره‌ی بــێ بــاوه‌ڕه‌و ‌ه دوو ئای ـه‌ت‪ ،‬و ‌ه ل ‌هس ـه‌رمونافیــق ســێزد ‌ه ئای ـه‌ت‪.‬‬ ‫ئ ‌هم ـه‌ش ل ‌هب ـه‌ر زۆریــان و گشــتگیری گیرۆد ‌هبــوون پێیان ـه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه به‌هێــزی‬ ‫ودژواری ئاشــوب وفیتنه‌ك ‌هیــان بــۆ سـه‌رئیســام وئه‌هل ‌هكـه‌ی‪ ،‬جــا ب ‌هڕاســتی‬ ‫ئیســام زۆر ب ـ ‌ه تونــدی گیرۆد ‌هبــوو ‌ه پێیان ـه‌وه‌‪ ،‬ل ‌هب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ئ ـه‌وان‬ ‫ئه‌درێن ـ ‌ه پــاڵ ئیســام وس ـه‌ركه‌وتن و پشــتگیری ئ ـه‌و‪ ،‬و ‌ه ل ـ ‌ه ڕاســتیدا ئ ـه‌وان‬ ‫دوژمنــی ئ ـه‌ون‪ ،‬دوژمانی ‌هتــی خۆیــان بــۆ ئیســام ل ـ ‌ه ه ‌همــوو چوارچێو ‌هی ـه‌ك‬ ‫ده‌رد ‌هك ـه‌ن‪ ،‬ك ـ ‌ه ن ‌هفــام وا د ‌هزانێــت ك ـ ‌ه ئ ـه‌و ‌ه زانســت وچاكســازی ‌ه ك ـ ‌ه ئ ‌هم ـ ‌ه‬ ‫ئه‌وپ ـه‌ڕی نه‌فامــی وخراپه‌كاري ـه‌‪.‬‬ ‫جــا بــۆ خاتــری هللا چ ‌هنــد په‌ناگ ـ ‌ه وس ـه‌نگه‌ری ئیســامیان خاپــور كــرد؟! و ‌ه‬ ‫چ ‌هنــد ق ـه‌اڵی ئه‌ویــان ل ـ ‌ه بن ‌هچ ـه‌و ‌ه ڕیش ـه‌كێش كــردوو ‌ه وتێكیانــداوه‌؟! و ‌ه‬ ‫چ ‌هنــد ئــااڵی ئه‌ویــان شــێواندووه‌؟! و ‌ه چ ‌هنــد لیــواو سوپاســاالری ب ـه‌رزی‬ ‫ئه‌ویــان خســتووه‌؟! و ‌ه چ ‌هنــد ‌ه ب ـ ‌ه خاك ‌هنــازی گومــان ل ـ ‌ه ڕ ‌ه ـگـی دره‌ختــی‬ ‫ئیســامیانداو ‌ه تــا لـ ‌ه ڕه‌گ د ‌هریكـه‌ن؟! و ‌ه چ ‌هنــد چاوگـه‌ی به‌رهـه‌م وژێرخانــی‬ ‫ئه‌ویــان ب ـ ‌ه بیــر وبۆچوونــی خۆیــان كوێــر كردۆت ـه‌و ‌ه تــا دایپۆشــن وبن ‌هبــڕی‬ ‫بك ـه‌ن؟!‬ ‫جــا تائێســتاش ئیســام و ئه‌هل ‌هك ـه‌ی ل ـ ‌ه نه‌هام ‌هتــی ومه‌ينه‌تي ـ ‌ه ب ـ ‌ه‬ ‫د ‌هســتیانه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه ب ـه‌رده‌وام به‌گومانه‌كانیــان ل ـ ‌ه ده‌رگای د ‌هســت ‌ه به‌د ‌هســت ‌ه‬ ‫ََ‬ ‫ده‌ده‌ن‪ ،‬و ‌ه واگومــان د ‌هبـه‌ن كـ ‌ه ئـه‌وان ب ‌همـه‌ی كـ ‌ه ده‌یكـه‌ن چاكســازن‪{ ،‬أل‬ ‫إ َّن ُهـ ْـم ُهـ ُـم ْالُ ْفسـ ُـدو َن َو َلكـ ْـن َل َي ْشـ ُـع ُر َ‬ ‫ون} [البقــرة‪ ،]12 :‬واتــا‪( :‬نه‌خێــرب ‌هڕاســتی‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ُ ُ َ ُ ْ ُ ُ َ َّ‬ ‫ن‬ ‫ن‬ ‫ئ ـه‌وان خراپ ـه‌كار ب ـه‌اڵم ه ‌هســتی پــێ ناك ـه‌ن)‪{ ،‬ي ِريــدو ِليط ِفئــوا نــور اللـ ِـه‬ ‫َ ْ َ ْ َ َّ‬ ‫الل ُه ُمت ُّم ُنوره َو َل ْو َكر َه ْال َكاف ُر َ‬ ‫ون} [الصف‪ ،]8 :‬واتا‪( :‬ده‌یانه‌وێت‬ ‫ِبأفو ِاه ِهم و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ی‬ ‫نور‬ ‫‌هك ـه‌ی ت ـه‌واو‬ ‫ب ـ ‌ه فــوی ده‌میــان ڕونا ـكـی هللا بكوژێنن ـه‌و ‌ه و ‌ه هللا هه‌رخــۆ‬ ‫ده‌كات وبــاوی ده‌كات ـه‌و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر چــی ك ـ ‌ه بێبــاو ‌هران ڕقیــان لێــی بێــت)‪ ،‬جــا‬ ‫ڕێككه‌وتن ویه‌كانگیربوون بۆ جیاكردنه‌و ‌ه و وازهێنان ل ‌ه سروش‪ ،‬و ‌ه ئه‌وان‬ ‫َ َ َّ َ‬ ‫ل ‌هسـه‌روازهێنــان لـ ‌ه ڕێنوێنــی پێــی كۆبوون ‌هتـه‌وه‌‪{ ،‬ف َتقط ُعــوا أ ْم َر ُهـ ْـم َب ْي َن ُهـ ْـم ُزُبـ ًـرا‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ك ُّل ِحـ ْـز ٍب ِب َمــا ل َد ْي ِهـ ْـم ف ِر ُحــون} [املؤمنــون‪ ،]53 :‬واتــا‪( :‬ئاینه‌ک ‌هیــان (کـ ‌ه یـه‌ك‬ ‫ئاییــن بــوو) پارچـ ‌ه پارچـ ‌ه کــرد لـ ‌ه نێــوان خۆیانــدا به‌چ ‌هنــد پارچ ‌هیـه‌ك جا هه‌ر‬ ‫کۆم ـه‌ڵ و د ‌هســته‌یه‌كیان خۆشــحاڵن ب ـه‌و (ب ‌هش ـ ‌ه ئایین ـه‌ی) ک ـ ‌ه هه‌یانــه)‌‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ْ َ َْ‬ ‫ُ{ي َ ْ ُ ُ ْ َ َ ْ‬ ‫ـض ُزخـ ُـرف القـ ْـو ِل غـ ُـرو ًرا} [األنعــام‪ ،]112 :‬واتــا‪( :‬ب ـ ‌ه‬ ‫ِ‬ ‫وحــي بعضهــم ِإلــى بعـ ٍ‬ ‫ی‬ ‫نهێنــی به‌یه‌کتــر ڕاده‌گه‌ی ‌هنــن وت ـه‌ی ڕازاو ‌ه وبریق ـه‌دار بــۆ فریودانیــان)‪ ،‬و ‌ه‬ ‫له‌پێنــاو ئ ‌هم ـه‌دا َّ‬ ‫{ات َخـ ُـذوا َهـ َـذا ْال ُقـ ْـر َآن َم ْه ُجـ ً‬ ‫ـورا} [الفرقــان‪ ،]30 :‬واتــا‪( :‬ئ ـه‌م‬ ‫قورئان ‌هیــان پشــتگوێ خســت و وازیــان لێهێنــا)‪ ،‬ب ـه‌رزی وزانســته‌كانی بــاوه‌ڕ‬ ‫لـ ‌ه دڵیانــدا خوێنــدرا بـه‌اڵم نه‌یانا�ســی‪ ،‬و ‌ه په‌یمانگاكانــی الی ئـه‌وان سـڕایه‌و ‌ه‬ ‫و بنیاتیــان ن ‌هنــا‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هســتێر‌ه در ‌ه ‌وشــاوه‌كانی ل ـ ‌ه دڵیانــدا ئــاوا بــوو و ‌ه ن ‌هیــان‬ ‫ژیانــده‌وه‌‪ ،‬و ‌ه خــۆری بــاوه‌ڕل ‌هگـه‌ڵ ســێبه‌ری تاریكــی بیــروفیكــری ئـه‌وان گیـرا و‬ ‫نایبینن‪ ،‬و ‌ه ئه‌وڕێنوێنیه‌ی ك ‌ه هللا ڕه‌سوله‌كه‌ی پێی ناردوو ‌ه و ‌هریان نه‌گرت‪،‬‬ ‫و ‌ه ه ـه‌رس ‌هرێكیشــیان پێــی به‌رزنه‌ركــرده‌وه‌‪ ،‬و ‌ه ب ـ ‌ه ڕوو وه‌رگێ ـڕان لێــی بــۆ بیــر‬ ‫‪25‬‬

‫وبۆچــوون وئه‌فكاره‌كانیــان بێبــاك بــوون‪ ،‬و ‌ه فه‌رمانــڕ ‌ه‌وای ڕاســته‌قینه‌یان‬ ‫ل ـ ‌ه ده‌قه‌كانــی ســروش و و ‌هحــی داماڵــی‪ ،‬و ‌ه ل ـ ‌ه ویالی ‌هتــی دڵنیــای ویه‌قیــن‬ ‫هێنایان ـ ‌ه خــواره‌وه‌‪ ،‬و ‌ه په‌الماریانــدا ب ـ ‌ه هێر�شــی لێكدان ـه‌وه‌ی پــوچ و باطــڵ‪،‬‬ ‫جــا تائێســتاش له‌وانـه‌و ‌ه بۆسـ ‌ه لـه‌دوای بۆسـ ‌ه بــۆی ده‌رده‌چێــت‪ ،‬و ‌ه جێگیــر‬ ‫بــوو وه‌ك جێگیربوونــی میوانێــك الی گه‌لێكــی خراپ ـه‌كار‪ ،‬جــا پێشــوازیانكرد‬ ‫بـ ‌ه پێشــوازیه‌ك كـ ‌ه ناگونجێــت بــۆی لـ ‌ه ڕێــزوڕازی بــوون‪ ،‬و ‌ه هـه‌رلـه‌دووره‌و ‌ه‬ ‫دیداریــان له‌گ ‌هڵــی كــرد‪ ،‬ب ـه‌اڵم ب ـ ‌ه پاڵنانــی ســین ‌ه وده‌سته‌و ‌هســتان‪.‬‬ ‫و ‌ه گوتیــان‪ :‬ڕێگ ـه‌ی تێپ ـه‌ڕبوونــت نیی ـ ‌ه ب ـه‌الی ئێم ـه‌دا ‪-‬ئ ‌هگ ـه‌رچــی ببێتیــش‪-‬‬ ‫هه‌ربۆتێپه‌ربوون‪ ،‬ڕیزێك ل ‌ه باج ویاسایان بۆئاماده‌ده‌كرد بۆوه‌النانی‪ ،‬و ‌ه‬ ‫گوتیــان ‪-‬كاتێــك چــوو ‌ه نــاو گۆڕه‌پانه‌كه‌یانـه‌وه‌‪ :-‬چیمانــداو ‌ه ل ‌هگـه‌ڵ دیــارده‌ی‬ ‫سـه‌رزاره‌كی هیچ شــتێك ل ‌ه یه‌قین و دڵنیایی ســودی نیی ‌ه بۆمان‪ ،‬و ‌ه خه‌ڵكی‬ ‫ئاســاییان گوتــی‪ :‬ئه‌و ‌همــان ب ‌هس ـ ‌ه ك ـ ‌ه ئه‌وان ـه‌ی پێــش خۆمانمــان ل ‌هس ـه‌ری‬ ‫بینیــو ‌ه ل ـ ‌ه پێشــینه‌كان‪ ،‬جــا ب ‌هڕاســتی ئ ـه‌وان زاناتــرن پێــی ل ـ ‌ه پێشــینه‌كانی‬ ‫ڕابــردوو‪ ،‬و ‌ه به‌هێزتــرن ب ـ ‌ه ڕێگه‌كانــی بیانــوو و به‌ڵگ ـه‌‪.‬‬ ‫و ‌ه ئه‌مان ـ ‌ه ســاد ‌ه وســاویلكه‌ی وس ـه‌المه‌تی ســین ‌ه ب ‌هس ـ ‌هریاندا زاڵ بــوو‪ ،‬و ‌ه‬ ‫بواریان نه‌بوو بۆده‌ستپێكی بنك ‌ه وبناغه‌كانی بینایی‪ ،‬به‌اڵم هه‌وڵ وكۆش�شی‬ ‫خۆیــان ئاراســت ‌ه كــرد بــۆ ئه‌نجامدانــی فه‌رمــان پێك ـراوه‌كان و وازهێنــان ل ـ ‌ه‬ ‫یاســاغ وح ‌هڕامـه‌كان‪ ،‬جــا ڕێگـه‌ی پێشــینه‌كان؛ زانایــی ودانایــی تــره‌‪ ،‬و ‌ه ڕێگـه‌ی‬ ‫پێشــینی ڕابــردوو‪ ،‬ن ‌هزانــی ترين ـه‌‪ ،‬ب ـه‌اڵم س ـه‌المه‌تتره‌‪.‬‬ ‫و ‌ه ده‌قه‌كانــی قورئــان وســوننه‌تیان داب ‌هزانــد ل ـ ‌ه پێگ ـه‌ی جێنشــینی ل ـه‌م‬ ‫س ـه‌رده‌مه‌دا‪ ،‬ل ‌هس ـه‌ر ســك ‌ه الیانبــرد و ‌ه ل ـ ‌ه وتاره‌كانــدا ل ‌هس ـه‌ر مینب ـه‌ر‬ ‫ودوانگـه‌كان بـه‌رزه‌‪ ،‬و ‌ه حوكمــی جێبه‌جێــكاربــۆ جگ ‌هلـه‌وه‌‪ ،‬جــا حوكم ‌هكـه‌ی‬ ‫قبولكراونیی ‌ه و ‌ه ن ‌ه گوێ بۆگیراویشه‌‪ ،‬جل وبه‌رگی ئه‌هلی باو ‌هڕیان كرده‌به‌ر‬ ‫ئه‌هلی گومڕای وچه‌وتی وتیاچوون‪ ،‬و ‌ه زیاده‌ڕۆیی وكوفر‪ ،‬جا ڕوكه‌شه‌كان‬ ‫ڕوكه‌�شــی س ـه‌رخه‌ره‌كانن‪ ،‬و ‌ه نــاخ و ناوه‌ڕۆك ـه‌كان خ ‌هریك ـ ‌ه بچ ‌هن ـ ‌ه پــاڵ‬ ‫كوفــره‌وه‌‪ ،‬جــا زمانه‌كانیــان زمانــی ئاشــتیخوازانن‪ ،‬و ‌ه دڵه‌كانیــان دڵــی‬ ‫ْ‬ ‫َّ ْ‬ ‫ْ‬ ‫شه‌ڕخوازانن‪ ،‬و ‌ه ده‌ڵێن‪َ :‬‬ ‫{آم َّنا ِبالل ِه َو ِبال َي ْو ِم ال ِخ ِر َو َما ُه ْم ِب ُمؤ ِم ِن َين} [البقرة‪:‬‬ ‫‪ ،]8‬واتــا‪( :‬باوه‌ڕمــان هێنــا ب ـ ‌ه هللا و ب ـ ‌ه ڕۆژی دوایــی و ‌ه ب ‌هڕاســتی باو ‌هڕیشــیان‬ ‫نه‌هێنــاوه)‌‪.‬‬ ‫س ـه‌رچاوه‌ی داراییــان فێــڵ و ته‌ڵ ‌هك ـ ‌ه بازیی ـه‌‪ ،‬و ‌ه ك ـه‌ل وپ ـه‌ل وكه‌رســته‌یان‬ ‫درۆ و ناپاكیی ـه‌‪ ،‬و ‌ه الی ئ ـه‌وان ئ ‌هقــڵ بــۆ بژێویی ـه‌‪ :‬ك ـ ‌ه ب ‌هڕاســتی ه ـه‌ردوو‬ ‫د ‌هســته‌ك ‌ه لێیــان ڕازیــن‪ ،‬و ‌ه ئـه‌وان له‌نێوانیانــدا لـ ‌ه ئاسایشــدان‪{ُ :‬ي َخ ِاد ُعــو َن‬ ‫َّ‬ ‫اللـ َـه َو َّالذيـ َـن َآم ُنــوا َو َمــا َي ْخ َد ُعــو َن إ َّل َأ ْن ُف َسـ ُـه ْم َو َمــا َي ْشـ ُـع ُر َ‬ ‫ون} [البقــرة‪،]9 :‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫واتــا‪( :‬فێــڵ د ‌هك ـه‌ن ل ـ ‌ه هللا و ئه‌وان ‌هیــش ك ـ ‌ه باو ‌هڕیــان هێنــاو ‌ه جــا ب ‌هڕاســتی‬ ‫ئ ـه‌وان ته‌نهــا فێــڵ ل ـ ‌ه خۆیــان د ‌هك ـه‌ن و ‌ه هه‌ستی�شــی پێناك ـه‌ن)‪ ،‬ب ‌هڕاســتی‬ ‫نه‌خۆ�شــی گومــان وئــاره‌زووه‌كان دڵه‌كانــی داگیــر كــردن و ل ـ ‌ه ناویبــردن‪ ،‬و ‌ه‬ ‫مه‌ب ‌هســت و ویســت ‌ه خراپ ـه‌كان ب ‌هس ـه‌ر ئی ـراد ‌ه و نیه‌ته‌كانیانــدا زاڵ بــوو و ‌ه‬ ‫خراپــى كــرد‪ ،‬جــا خراپه‌كاريه‌كانيــان ئه‌یانبــات بـه‌ر ‌ه وتیاچــوون‪ ،‬جــا پزیشــك ‌ه‬ ‫ُُ ْ َ َ ٌ َ‬ ‫ض ف َز َاد ُهـ ُـم‬ ‫شــار ‌هزاكان ل ـ ‌ه ئاســتیان ده‌سته‌و ‌هســتان بــوون ِ{فــي قل ِوب ِهــم مــر‬ ‫َّ ُ َ َ ً َ َ ُ ْ َ َ ٌ َ‬ ‫َ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫اب أ ِليـ ٌـم ِب َمــا كانــوا َيك ِذ ُبــون} [البقــرة‪ ،]10 :‬واتــا‪( :‬ن ـ ‌ه‬ ‫اللــه مرضــا ولهــم عــذ‬ ‫خۆ�شــی ل ـ ‌ه دڵه‌كانیانــدا ه ‌هی ـ ‌ه جــا هللا ئ ـه‌م نه‌خۆشــیه‌یانی زیادكــرد و ‌ه‬

‫مونافيقان ئابڕويان ده‌چێت‪ ،‬وه‌ ئه‌وان به‌ده‌نگى كافرانه‌وه‌ ده‌چن بۆ به‌ده‌ستهێنانى شكۆمه‌ندى‬

‫س ـزایه‌كی ب ـ ‌ه ئێــش وئازاریــان بــۆ ه ‌هی ـ ‌ه بــه هــۆی ئ ـ ‌ه‌و درۆی ـه‌ی ك ـ ‌ه ده‌یك ـه‌ن)‪،‬‬ ‫و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر ب ـ ‌ه كه‌لب ـه‌ی گومانه‌كانیــان قه‌پبگــرن ل ـ ‌ه پێســته‌ی بــاوه‌ڕی‬ ‫هه‌رك ـه‌س ل ‌هب ـه‌ر ی ‌ه ـكـی هه‌ڵده‌پچــڕن‪ ،‬و ‌ه هه‌ر ـكـێ بڵێس ـه‌ی ئاشــوبییانی ب ـ ‌ه‬ ‫دڵیـه‌و ‌ه واب ‌هســت ‌ه كــرد ده‌یخاتـ ‌ه نــاو ئــازاری ســوتێنه‌ر‪ ،‬و ‌ه هه‌ركـه‌س گومانــی‬ ‫س ‌هرلێشــێواندنه‌كانیان چــوو ‌ه گوێچك ـه‌ی ل ـ ‌ه نێــوان دڵــی و ب ‌هڕاســت دانــان‬ ‫گیــرۆد ‌ه ده‌بێــت‪ ،‬جــا گه‌نده‌ڵكاریه‌كانــی ئـه‌وان زۆر ‌ه و زۆربـه‌ی خه‌ڵكیــش لێــی‬ ‫َْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ َ ُ‬ ‫ال ْرض َق ُالــوا إ َّن َمــا َن ْحـ ُـن ُم ْ‬ ‫ص ِل ُحــون ‪-‬‬ ‫بــێ ئــاگان‪{َ ،‬وِإذا ِقيـ َـل ل ُهـ ْـم ل ت ْف ِسـ ُـدوا ِفــي‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َأ َل إ َّن ُه ْم ُه ُم ْالُ ْفس ُدو َن َو َلك ْن َل َي ْش ُع ُر َ‬ ‫ون} [البقرة‪ ،]12 - 11 :‬واتا‪( :‬وه‌کاتێک‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ی‬ ‫پێیــان بووترایـ ‌ه ئاشــوب مه‌نێنـه‌و ‌ه لـ ‌ه زه‌و دا د ‌هیــان وت‪ :‬ئێمـ ‌ه هـه‌رچاکـ ‌ه‬ ‫کاریــن *‌ب ‌هڕاســتی ه ـه‌ر ئه‌وانــن ئاشــوبگێڕ ب ـه‌اڵم ه ‌هســتی پــێ ناک ـه‌ن)‪.‬‬ ‫د ‌هســتگرتن ب ـ ‌ه قورئــان و ب ـ ‌ه ســوننه‌ت الی ئ ـه‌وان خــاوه‌ن ڕوك ‌هش ـه‌كانن‪،‬‬ ‫پل ـ ‌ه و به‌�شــی بــێ ب ‌ههــاو ه ـه‌رزان‪ ،‬ك ـ ‌ه پێشــبینی لێده‌كرێــت‪ ،‬و ‌ه بازن ‌هك ـه‌ش‬ ‫ل ‌هگـه‌ڵ ده‌قه‌كه‌كانــی الیــان وه‌ك گــوێ درێژێكـ ‌ه كـ ‌ه په‌رتوو ـكـی لــێ باركرابێــت‪،‬‬ ‫تێگه‌یشــتنی ل ـ ‌ه بار ‌هك ـ ‌ه گواســتراوه‌یه‌‪ ،‬و ‌ه ك ـه‌ل و‌پ ‌هلــی بازرگانــی و ‌هحــی‬ ‫وســروش الی ئ ـه‌وان بــێ بــازاڕه‌‪ ،‬و ‌ه الی ئ ـه‌وان قبولك ـراو نیی ـه‌‪ ،‬و ‌ه ئه‌هلــی‬ ‫شــوێنكه‌وتوانی قورئــان وســوننه‌ت الی ئـه‌وان ن ‌هفــام وگێلــن‪ ،‬جــا ئـه‌وان لـ ‌ه‬ ‫َ‬ ‫كه‌نارگیــری ودانیشــتنه‌كانیاندا ئ ـه‌وان ب ـ ‌ه هــۆكاری نه‌هام ‌هتــی د ‌هزانــن َ{وِإذا‬ ‫َ َ ُ ْ ُ َ َ َ َ َّ ُ َ ُ َ ُ ْ ُ َ َ َ َ ُّ َ َ َ‬ ‫الســف َه ُاء أل ِإ َّن ُهـ ْـم‬ ‫ِقيــل لهــم ِآمنــوا كمــا آمــن النــاس قالــوا أنؤ ِمــن كمــا آمــن‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫ُ ُ ُّ َ‬ ‫الســف َه ُاء َول ِكـ ْـن ل َي ْعل ُمــون} [البقــرة‪ ،]13 :‬واتــا‪( :‬وه‌کاتــێ پێیــان بووترایـ ‌ه‬ ‫هــم‬ ‫ن‬ ‫بــڕوا بێنــن وه‌ک ئه‌وخه‌ڵکان ـه‌ی ک ـ ‌ه بڕوایــان هێنــاو ‌ه د ‌هیــان وت‪ :‬چــۆ ئێم ـ ‌ه‬ ‫بڕوابێنیــن وه‌ک ئه‌وگێــل ونه‌فامان ـه‌ی ک ـ ‌ه بڕوایــان هێنــاو ‌ه ک ـ ‌ه ب ـ ‌ه ڕاســتی‬ ‫ئ ـه‌وان هه‌رخۆیــان گێــل ونه‌فامــن ب ـه‌اڵم نازانــن)‪.‬‬ ‫ه ـه‌ریه‌كێــك ل ـ ‌ه ئ ـه‌وان دوو ڕوی ه ‌هی ـه‌‪ :‬ڕوخســاروڕووی ـه‌ك ك ـ ‌ه باوه‌ڕدارانــی‬

‫پــێ ده‌دوێنــن‪ ،‬و ‌ه ڕوخســارێك ڕوی‬ ‫پــێ ل ـ ‌ه براكانیــان د ‌هك ـه‌ن ل ـ ‌ه مولحیــد‬ ‫و بــێ دین ـه‌كان‪ ،‬و ‌ه هه‌رو ‌ههــا دوو‬ ‫زمانــی ه ‌هی ـه‌‪ :‬یه‌كێكیــان به‌ڕوك ـه‌ش‬ ‫موسوڵمانان قبول ده‌كات‪ ،‬و ‌ه ئه‌وه‌ی‬ ‫تریــان نهێنــی شــاراوه‌ی پــێ ڕاڤ ـه‌ده‌كات‬ ‫َ ُ‬ ‫َ‬ ‫َ{وإ َذا َل ُقوا َّالذ َ‬ ‫ين َآم ُنوا قالوا َآم َّنا َوِإذا‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َخ َلـ ْـوا إ َلــى َشــيَ‬ ‫اط ِينه ْم َق ُالــوا إ َّنــا َم َع ُكــمْ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َّ َ َ ِ ْ ُ ُ ْ َ ْ ُ ِ َ‬ ‫ن‬ ‫ِإنمــا نحــن مســته ِزئو } [البقــرة‪،]14 :‬‬ ‫واتــا‪( :‬وه‌کاتــێ بگ ‌هشــتبا ‌ن به‌وانـه‌ی کـ ‌ه‬ ‫بڕوایــان هێنــاو ‌ه د ‌هیــان گــوت‪ :‬ئێمـه‌ش‬ ‫بڕوامــان هێنــاو ‌ه کاتێکیــش به‌ته‌نیــا‬ ‫بوونایـ ‌ه ل ‌هگـه‌ڵ گـه‌ور ‌ه فێڵبازه‌کانیــان‬ ‫د ‌هیــان وت‪ :‬ئێم ـ ‌ه ه ـه‌ر ل ‌هگ ـه‌ڵ‬ ‫ئێو ‌هیــن بێگومــان ئیم ـ ‌ه ه ـه‌رگاڵت ‌هيــان‬ ‫پێده‌ك ‌هيــن)‪ ،‬ب ‌هڕاســتی ئـه‌وان پشــتیان‬ ‫هه‌ڵكــرد ل ـ ‌ه قورئــان وســوننه‌ت‬ ‫وســوكایه‌تی و گاڵته‌جاڕیانكــرد ب ـ ‌ه‬ ‫شــوێنكه‌وتوانی قورئــان وســوننه‌ت‪،‬‬ ‫و ‌ه ڕه‌تیانكــرده‌و ‌ه كـ ‌ه پ ‌هیــڕه‌وی حوكمــی‬ ‫وه‌حییـه‌كان بكـه‌ن و ‌ه دڵخــۆش بــوون بـه‌و زانســته‌یان ئـه‌وه‌ی كـ ‌ه زیادكردنــی‬ ‫هیــچ ســودێك ناگه‌ێنێــت پێیــان جگ ‌هل ـ ‌ه خراپ ـه‌كاری وخۆبه‌گه‌ور ‌هزانیــن‬ ‫نه‌بێــت‪ ،‬جــا تــا ئ ‌هب ـه‌د ده‌یانبینیــت ك ـ ‌ه ب ـه‌رده‌وام گاڵت ـه‌ى ئاشــكرا ب ـ ‌ه و ‌هحــی‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ُْ‬ ‫د ‌هك ـه‌ن {اللـ ُـه َي ْسـ َـت ْه ِز ُئ ِب ِهـ ْـم َو َي ُم ُّد ُهـ ْـم ِفــي طغ َي ِان ِهـ ْـم َي ْع َم ُهــون} [البقــرة‪،]15 :‬‬ ‫واتــا‪( :‬هللا تعالــی خــۆی گاڵت ‌هیــان پــێ ده‌كات و ‌ه جڵه‌ویــان بــۆ شــلده‌كات و‬ ‫لێده‌گ ‌هڕێــت ل ـ ‌ه طوغیــان و زیاده‌ڕۆی ـ ‌ى خۆیــان كوێرببــن)‪ ،‬بــۆ بازرگانیی ‌ه ـكـی‬ ‫وێران ـ ‌ه ده‌رچــوون ل ـ ‌ه ده‌ریاكانــی تاریكیــدا‪ ،‬جــا ســواری ك ‌هشــتی گومــان‬ ‫بــوون‪ ،‬و ‌ه گومــان ده‌یانبــات ب ـه‌ره‌و ش ـه‌پۆلی خ ‌هیــااڵت‪ ،‬جــا ڕ ‌هش ـه‌بایه‌كی‬ ‫به‌هێــز یــاری ب ـ ‌ه ك ‌هشــتیه‌كانیان ده‌كات‪ ،‬جــا فڕێیدان ـ ‌ه ناو ‌هڕاســتی ك ‌هشــتی‬ ‫ُ َ َ َّ َ ْ‬ ‫الض َل َلـ َـة ب ْال ُهـ َـدى َف َمــا َرب َحـ ْـت ت َج َ ُ‬ ‫اشـ َـت َر ُوا َّ‬ ‫ارت ُهـ ْـم‬ ‫تیاچــووه‌كان {أول ِئــك ال ِذيــن‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ُ‬ ‫َو َمــا كانــوا ُم ْه َت ِديـ َـن} [البقــرة‪ ،]16 :‬واتــا‪( :‬ئه‌مان ـ ‌ه گومڕاییــان ب ـ ‌ه ڕێنوێنــی‬ ‫كــڕی جــا بازرگانیه‌ك ‌هیــان قازانجــی ن ‌هكــرد و ‌ه ن ـ ‌ه ڕێنوێنیشــیان وه‌رگــرت)‪،‬‬ ‫ئاگــری بــاوه‌ڕ ڕونا ـكـی پــێ به‌خشــین جــا ل ـ ‌ه ژێــرڕونا ـكـی ئ ـه‌ودا پێگ ـه‌ی ڕێنوێنــی‬ ‫وگومڕاییــان بینــی‪ ،‬ئینجــا ئـه‌م ڕوناكییـ ‌ه كوژایـه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه ته‌نهــا ئاگرێكــی خــاوه‌ن‬ ‫كلپـ ‌ه وبلێسـه‌داری داگیرســاومایـه‌وه‌‪ ،‬جــا ئـه‌وان بـه‌م ئاگــر ‌ه سـزاده‌درێن‪ ،‬و ‌ه‬ ‫اسـ َـت ْو َق َد َنـ ً ا َف َل َّمــا َأ َ‬ ‫لـه‌م تاریك ‌هیــدا كوێــرد ‌هبــن َ{م َث ُل ُهـ ْـم َك َم َثــل َّالــذي ْ‬ ‫ضـ َـاء ْت‬ ‫ـار‬ ‫ْ ََ َ َ ُ ْ ِ ُُ َ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫َ َ ْ َ ُ َ َ َ َّ ُ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ـات ل يب ِصــرون} [البقــرة‪،]17 :‬‬ ‫ور ِهــم وتركهــم ِفــي ظلمـ ٍ‬ ‫مــا حولــه ذهــب اللــه ِبن ِ‬ ‫واتا‪( :‬نمونه‌یان وه‌ك نمونه‌ی ك ‌هســێك وای ‌ه ك ‌ه بڵێسـ ‌ه ئاگرێكی داگیرســاند‬ ‫جــا كاتێــك چــوار ده‌وری بــۆ ڕونــاك كــرده‌و ‌ه ئه‌وســا هللا تعالــی ڕوناكی ‌هك ـه‌ی‬ ‫لێس ـه‌ندنه‌و ‌ه و ‌ه ل ـ ‌ه تاریكیــدا وێڵیكــردن و هیــچ شــتێكیان نه‌ده‌بینــی)‪،‬‬ ‫گوێــی دڵیــان گ ـران بــوو ‌ه و نابیســتن‪ ،‬جــا دڵیــان بانگبێــژی بــاوه‌ڕنابیســتێت‪،‬‬ ‫و ‌ه چاوه‌كانــی بیناییــان پ ـه‌رده‌ی كوێــری ب ‌هس ـه‌ر دادراوه‌‪ .‬جــا ئه‌میشــیان‬ ‫ڕاســتیه‌كانی قوڕئــان نابینێــت‪ ،‬وه‌زمانیــان ل ـ ‌ه ئاســتی ح ـه‌ق و ڕاســتیدا الڵ‬ ‫بــووه‌‪ ،‬جــا ئـه‌وان قسـه‌ناكه‌ن‪{ ،‬كـه‌ڕو الڵ و كوێــرن جــا لـ ‌ه گومڕایــی خۆیــان‬ ‫ناگ ‌هڕێن ـه‌و ‌ه و پاشــگه‌ز نابن ـه‌وه} [البقــرة‪.‌]18 :‬‬ ‫وتار‬

‫‪26‬‬

‫ه ـه‌وری ســروش بارانــی ب ‌هس ـه‌ردا ڕژانــدن‪ ،‬ك ـ ‌ه ژیانــی دڵ وگیانه‌كانــی‬ ‫له‌خۆگرتــووه‌‪ ،‬جــا جگ ‌هل ـ ‌ه ه ـه‌ور ‌ه بروســكه‌ی ترســاندن وئاگاداركردن ـه‌وه و‬ ‫ئ ـه‌و ئه‌ركان ـه‌ی ك ـ ‌ه ل ـ ‌ه ئێــوار ‌ه وبه‌یانیــدا خراو ‌هت ـ ‌ه س ـ ‌هریان شــتێكی تریــان لێــی‬ ‫نه‌بيســت‪ ،‬جــا په‌نجه‌كانیــان كــرد ب ـ ‌ه گوێچكه‌یانــدا‪ ،‬و ‌ه پۆشــاكه‌كانیان دا‬ ‫به‌سه‌روچاویان‪ ،‬و ‌ه ل ‌ه هه‌اڵتندا بینران‪ ،‬و ‌ه به بانگكردن وشوێنكه‌وتنیان‪،‬‬ ‫و ‌ه ل ‌هبـه‌رچــاوی گه‌واهــی د ‌هرانـه‌و ‌ه بانگیــان لێكـرا‪ ،‬و ‌ه حــاڵ وباریــان بــۆخــاوه‌ن‬ ‫س ـ ‌هرنج و بینایی ـه‌كان ئاشــكراكرا‪ ،‬و ‌ه دوو نمون ‌هیــان بــۆ هێندرای ـه‌و ‌ه ب ـ ‌ه پێــی‬ ‫حاڵــی ه ـه‌ردوو د ‌هســته‌كانیان‪ :‬ب ‌هربه‌ره‌كانــی كاره‌كانیــان و چاولێكه‌ره‌كانیــان‪،‬‬ ‫الس َماء فيه ُظ ُل َم ٌ‬ ‫َْ َ َّ َ‬ ‫ات َو َر ْع ٌد َو َب ْر ٌق َي ْج َع ُلو َن َأ َ‬ ‫ص ِاب َع ُه ْم‬ ‫جا گوترا‪{ :‬أوكص ِي ٍب ِمن َّ ْ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٌ َْ‬ ‫َّ‬ ‫َ َ‬ ‫فــي َآذانهـ ْـم مـ َـن َّ َ‬ ‫اعـ ِـق َحــذ َرالـ ْـو ِت َواللـ ُـه ُم ِحيــط ِبالكا ِف ِريـ َـن} [البقــرة‪،]19 :‬‬ ‫الصو ِ‬ ‫ِ ِِ ِ‬ ‫واتــا‪( :‬یــان وه‌ک بارانێکــی لێزم ـه‌و به‌خوڕیــان له‌ئاســمانه‌و ‌ه ب ‌هس ـه‌ردا ببارێــت‬ ‫ک ـ ‌ه تاریکــی زۆرو ه ـه‌ور ‌ه تریشــق ‌ه‌ی تیــدا بێــت به‌جۆرێــک ک ـ ‌ه په‌نجه‌کانیــان‬ ‫د ‌هک ـه‌ن ب ـ ‌ه گوێیانــدا ل ‌هب ـه‌رگرم ـه‌ی ه ـه‌ور ‌ه تریشــق ‌ه بۆخۆپاراســتن ل ‌همــردن‬ ‫و ‌ه هللا زاڵ ـ ‌ه ب ‌هس ـه‌ر بێبــاو ‌هڕان وگه‌مارۆیانیــداوه)‌‪.‬‬ ‫بینایــی چاویــان الوازبــوو ل ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ل ـ ‌ه ه ـه‌ور ‌ه بارناوی ‌هك ـه‌دا ه ‌هبــوو ل ـ ‌ه‬ ‫بروســكه‌ی ڕوناكی ‌هك ـه‌ی و تیشــكی واتاكانــی‪ ،‬و ‌ه گوێچه‌ك ‌هیــان گرانبــوو ل ـ ‌ه‬ ‫بیســتنی بروســك ‌ه و به‌ڵێــن و فه‌رمــان و نه‌هیه‌كانــی‪ ،‬جــا الی ئ ‌هم ـ ‌ه ب ـ ‌ه س ـه‌ر‬ ‫ســوڕماوی و ‌هســتان ل ـ ‌ه دۆڵــی س ـه‌ر لێشــێوان‪ ،‬ك ـ ‌ه گوێگــر ب ـ ‌ه بيســتنی ســود‬ ‫نابینێــت‪ ،‬و ‌ه خــاوه‌ن بینایــی ب ـ ‌ه چاوه‌كانــی ێنوێنــی ناكرێــت‪{ُ ،‬ك َّل َمــا َأ َ‬ ‫ضـ َـاء‬ ‫ڕ‬ ‫َ‬ ‫َ َ َ ْ َ َ َ َ ْ ْ َ ُ َ َ ْ َ َ َّ‬ ‫َ‬ ‫اللـ ُـه َل َذ َهـ َـب ب َسـ ْـم ِعهمْ‬ ‫ل ُهـ ْـم َمشـ ْـوا ِفيـ ِـه وِإذا أظلــم علي ِهــم قامــوا ولــو شــاء‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ َ ْ َّ َّ َ َ َ ُ ّ َ َ‬ ‫�شـ ْـي ٍء ق ِديـ ٌـر} [البقــرة‪ ،]20 :‬واتــا‪( :‬هه‌ركاتێــك بــۆی‬ ‫وأبص ِار ِهــم ِإن اللــه علــى ك ِل‬ ‫ڕوناكده‌كردن ـه‌و ‌ه ئه‌ڕۆیشــتن ل ـ ‌ه ڕوناكیه‌ك ‌هیــدا و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر تاریكــی ب ‌هس ـه‌ردا‬ ‫هێنابــان ده‌و ‌هســتان و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر هللا ویســتی ل ‌هس ـ ‌هربوای ‌ه بیســتن و بینایــی‬ ‫لێد ‌هس ـه‌ندنه‌و ‌ه ب ‌هڕاســتی هللا ل ‌هس ـه‌ر ه ‌همــوو شــتێك به‌توانایــه)‌‪ ،‬كۆم ‌هڵــێ‬ ‫نیشــانه‌ی دیاریــان ه ‌هیــه ك ـ ‌ه پێــی ده‌ناس ـرێن ك ـ ‌ه ل ـ ‌ه قورئــان و ســوننه‌تدا‬ ‫باســكراوه‌‪ ،‬د ‌هشــتاییه‌ك ‌ه بــۆ ه ‌هری ‌ه ـكـێ تێگه‌یشــت ل ـ ‌ه ئه‌هلــی بینایــی بــاوه‌ڕ‪،‬‬ ‫ڕوپامایــی هه‌ڵیســتاندن ‪-‬وهللا‪ -‬ئ ـه‌وه‌ش ناشــیرینترین پێگ ـ ‌ه وپایه‌ی ‌هك ـ ‌ه ك ـ ‌ه‬ ‫مــرۆڤ پێــی هه‌ڵســتاوه‌‪ ،‬و ‌ه ته‌مب ‌هڵــی داینیشــاندن ل ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه فه‌رمانیــان‬ ‫پــێ ك ـراو ‌ه ل ـ ‌ه فه‌رمانه‌كانــی ‪-‬الرحمــن‪ ،-‬جــا نی ـه‌ت پا ـكـی و ئیخــاص ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫ئـه‌وان قــورس وگـران بــوو ‌ه و ‌ه ئ ‌هگـه‌رهه‌ڵســتان بــۆ نوێــژبـ ‌ه ته‌مب ‌هڵــی و الشـ ‌ه‬ ‫گرانــی هه‌ڵد ‌هســتن بــۆی ڕوپامایــی بــۆ خه‌ڵكــی د ‌هك ـه‌ن و ‌ه زۆر ك ـه‌م یــادی‬ ‫په‌روه‌ردگارد ‌هك ـه‌ن‪ ،‬هه‌یان ـ ‌ه وه‌ك ب ‌هرانــی وێــڵ وداب ـڕاو ل ـ ‌ه نێــوان دوو ڕان ـ ‌ه‬ ‫مـه‌ڕدا‪ ،‬جارێــك ده‌چێتـ ‌ه پــاڵ ئه‌میــان جارێــك پــاڵ ئه‌ویتریــان‪ ،‬و ‌ه ل ‌هگـه‌ڵ هیــچ‬ ‫كام ل ـه‌م دوو د ‌هســته‌ی ‌ه ئۆقــر‌ه ناگرێــت وجێگــرنابێــت‪ ،‬جــا ئ ـه‌وان ل ـ ‌ه نێــوان‬ ‫هه‌ردوو كۆمه‌ڵه‌ك ‌ه وه‌ستاون‪ ،‬ئه‌ڕوانن ئاخۆكامیان به‌هێزتروشكۆی زیاتر ‌ه‬ ‫دوودڵ و ڕاڕان ل ـه‌م نێو ‌هنــده‌دا ن ـ ‌ه ل ـه‌الی ئه‌مان ـه‌ن و ‌ه ن ـ ‌ه الی ئه‌وان ـه‌ن و ‌ه‬ ‫هه‌رك ـه‌س هللا گوم ـڕای كردبێــت هه‌رگیــز ڕێ و شــوێن و ده‌رچه‌یه‌كیــان بــۆ‬ ‫نابێــت‪.‬‬ ‫چاوه‌ڕوانــی ئ ـه‌و ‌ه د ‌هك ـه‌ن ك ـ ‌ه ئه‌هلــی قوڕئــان وســوونه‌ت ناخۆشــیه‌كیان‬ ‫ب ‌هسـ ‌هربێت‪ ،‬جــا ئ ‌هگـه‌رهللا تعالــی فه‌تحــی پــێ به‌خشــین‪ ،‬ده‌ڵێــن‪ :‬ئایــا ئێمـه‌ش‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ ئێــو ‌ه نه‌بوویــن؟ و ‌ه ل ‌هس ـه‌ر ئ ‌هم ـ ‌ه ســوێندیان خــوارد ب ـ ‌ه هللا ب ـ ‌ه‬ ‫به‌هێزتریــن ســوێندیان‪ ،‬و ‌ه ئ ‌هگ ـه‌ر بــۆ دوژمنانــی قوڕئــان و ســوننه‌تیش‬ ‫سه‌ركه‌وتنێك وده‌ستكه‌وتێك هه‌بووایه‌‪ ،‬ده‌یانگون‪ :‬ئایا نازانن ك ‌ه په‌یمانی‬ ‫‪27‬‬

‫برای ‌هتــی لـ ‌ه نێــوان ئێمـ ‌ه و ئێــوه‌دا زۆرپتـ ‌ه و به‌هێــزه‌‪ ،‬و ‌ه ئـه‌وه‌ی كـ ‌ه په‌یو ‌هنــدی‬ ‫دۆســتایه‌تی ل ـ ‌ه نێوانمــان زۆر نزیك ـه‌؟ جــا ئ ـه‌ی ئ ـه‌وه‌ی ك ـ ‌ه ده‌ته‌وێــت‬ ‫بیانناســیت‪ ،‬ئــاكارو صیفاته‌كانیــان ل ـ ‌ه فه‌رمایشــتی پ ـه‌روه‌ردگاری جیهانیــان‬ ‫َّ‬ ‫{الذيـ َـن َي َت َرَّب ُ‬ ‫صــو َن‬ ‫و ‌هربگــره‌‪ ،‬جــا لـ ‌ه دوای ئ ‌همـ ‌ه پێوســت بـ ‌ه َبه‌ڵگـه‌ی تــرنــاكات ِ‬ ‫ُ ْ َ ْ َ َ َ ُ ْ َ ْ ٌ َ َّ َ ُ َ ْ َ ُ ْ َ َ ُ ْ َ ْ َ َ ْ َ‬ ‫ان ِللكا ِف ِريـ َـن‬ ‫ِبكــم فـ ِـإن كان لكــم فتــح ِمــن اللـ ِـه قالــوا ألــم نكــن معكــم وِإن ك‬ ‫َ ٌ َ ُ َ َ ْ َ ْ َ ْ ْ َ َ ْ ُ ْ َ َ ْ َ ْ ُ ْ َ ْ ُ ْ َ َ َّ‬ ‫الل ُه َي ْح ُك ُم َب ْي َن ُكمْ‬ ‫ن ِصيب قالوا ألم نستح ِوذ عليكم ونمنعكم ِمن الؤ ِم ِنين ف‬ ‫ً‬ ‫َ ْ َ ْ َ َ َ َ ْ َ ْ َ َ َّ ُ ْ َ َ َ ْ ُ ْ‬ ‫ين َعلى الؤ ِم ِن َين َس ِبيل} [النساء‪،]141 :‬‬ ‫يوم ال ِقيام ِة ولن يجعل الله ِللكا ِف ِر‬ ‫ی‬ ‫واتــا‪( :‬ئه‌وان ـه‌ی ‪-‬دووڕوه‌کان‪ -‬چاودێــر س ـه‌ر ئه‌نجامــی ئێــو ‌ه د ‌هک ـه‌ن جــا‬ ‫ئ ‌هگ ـه‌رس ـه‌رکه‌وتن ل ـ ‌ه الی (هللا)و ‌ه بــۆ ئێــو ‌ه بــوو ده‌ڵێــن م ‌هگ ـه‌رئێم ـ ‌ه ل ‌هگ ـه‌ڵ‬ ‫ئێو ‌ه نه‌بووین؟ به‌اڵم ئه‌گه‌ربێ بڕوایان ب ‌هشــێکیان (ل ‌ه سـه‌رکه‌وتن) هه‌بوو‬ ‫ئه‌ڵێــن ئایــا ئێم ـ ‌ه زاڵمــان ن ‌هکــردن ب ‌هس ـه‌رئ ـه‌وان دا؟ و ئێو ‌همــان ن ـ ‌ه پاراســت‬ ‫هللا ڕۆژی دواییــدا دادوه‌ری‬ ‫ل ـ ‌ه ئیمانــداران؟ (که‌وات ـ ‌ه ب ‌هشــمان بــده‌ن) جــا ‌‬ ‫ده‌كا‌ت ل ـ ‌ه نێوانتانــدا وبڕیــاری یه‌کجــاری ده‌دات ل ـ ‌ه نێوانتانــدا و ‌ه هه‌رگیــز‬ ‫هللا کاف ـران ب ‌هس ـه‌رئیماندارانــدا س ـ ‌هرناخات)‪ ،‬گوێگــرسه‌رســام ده‌بێــت ب ـ ‌ه‬ ‫قس ـه‌ی یه‌كێــك ل ـه‌وان ل ‌هب ـه‌ر جوانــی ونه‌رمونیانی ‌هك ـه‌ی‪ ،‬و ‌ه هللا شــایه‌د ‌ه‬ ‫ل ـه‌و درۆ وناڕاســتیه‌ی ك ـ ‌ه له‌دڵیــدا هه‌ڵیگرتــووه‌‪ ،‬جــا ده‌یبینــی ل ـ ‌ه ئاســتی‬ ‫ح ـه‌ق و ڕاســتیدا خه‌وتــووه‌‪ ،‬و ‌ه ل ـ ‌ه پوچــی و باطڵــدا ل ‌هس ـه‌رپــێ و ‌هســتاوه‌‪ ،‬جــا‬ ‫َ ُ‬ ‫تــۆ وه‌صفیــان لـ ‌ه ‪-‬قــدوس الســام‪ -‬و ‌هربگــره‌‪{َ :‬ومـ َـن َّ‬ ‫ـاس َمـ ْـن ُي ْع ِج ُبـ َـك ق ْولـ ُـه‬ ‫ِ‬ ‫النـ َ ِْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ َ‬ ‫َْ‬ ‫ْ‬ ‫ُّ ْ‬ ‫ُّ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫الدن َيــا َو ُيشـ ِـه ُد اللـ َـه َعلــى َمــا ِفــي قل ِبـ ِـه وهــو ألــد ال ِخصـ ِـام} [البقــرة‪:‬‬ ‫ِفــي ال َح َيـ ِـاة‬ ‫‪ ،]204‬واتــا‪( :‬و ‌ه خه‌ڵكــی واه ‌هیـ ‌ه کـ ‌ه بـ ‌ه قسـ ‌ه سه‌رســامت ده‌کات لـه‌م ژیانــی‬ ‫دنیــادا و ‌ه هللا ده‌کات ب ‌هشــاهید له‌سه‌ر(ڕاســتیی) ئـه‌وه‌ی لـ ‌ه دڵیای ‌هتــی ک ‌هچــی‬ ‫ئ ـه‌و دوژمنێکــی زۆرس ـه‌رس ـه‌خته)‌‪ ،‬و ‌ه فه‌رمانه‌كانیــان ئ ـه‌و فه‌رمانان ـه‌ی كــه‬ ‫ی شــوێنكه‌وته‌كانیانی د ‌هك ـه‌ن ئاوێت ـه‌ی گه‌ند ‌هڵــی و خراپ ـه‌كاری‬ ‫ئاراســت ‌ه ‌‬ ‫به‌نده‌كانــى وواڵتــن‪ ،‬و ‌ه ن ‌ههــی وقه‌ده‌غه‌كرده‌كانیــان ئ ـه‌وه‌ی تێیدای ‌هتــی ل ـ ‌ه‬ ‫به‌رژه‌و ‌هنــدی بژێــوی وپاش ـه‌ڕۆژ‪ .‬و ‌ه یه‌كێــك ل ـه‌وان ده‌بینــی ل ـ ‌ه نــاو كۆم ‌هڵــی‬ ‫َ َ َّ‬ ‫ئه‌هلــی بــاوه‌ڕ ل ـ ‌ه نوێــژ ویــادی پ ـه‌روه‌ردگار وزوهــد و تێكۆشــاندا َ{وِإذا ت َولــى‬ ‫َْ‬ ‫َّ َ‬ ‫ْ َ َّ‬ ‫َْ‬ ‫ال ْ‬ ‫ض ِل ُي ْف ِسـ َـد ِف َيهــا َو ُي ْه ِلـ َـك ال َحـ ْـرث َوالن ْسـ َـل َواللـ ُـه ل ُي ِحـ ُّـب الف َسـ َـاد}‬ ‫َسـ َـعى ِفــي‬ ‫ر‬ ‫ِ‬ ‫[البقــرة‪ ،]205 :‬واتــا‪( :‬وه‌کاتێــک پشــتی هه‌ڵکــرد هـه‌وڵ ده‌دات لـ ‌ه زه‌وی دا بــۆ‬ ‫ئ ـه‌وه‌ی خراپ ـه‌ی تێــدا بــکات و ‌ه کشــتوکاڵ و و ‌هچ ـ ‌ه ون ـه‌و ‌ه ل ‌هنــاو ببــات و ‌ه هللا‬ ‫خراپـه‌کاری خــۆش ناوێــت)‪ ،‬جــا ئه‌وانـ ‌ه ل ‌هیـه‌ك ڕ‌هگـه‌زن ه ‌هریه‌ك ‌هیــان له‌ویتــر‬ ‫ده‌چێــت‪ ،‬فه‌رمــان د ‌هك ـه‌ن ب ـ ‌ه تاوانــكاری و قه‌ده‌غ ‌هك ـراوه‌كان دوای ئ ـه‌وه‌ی‬ ‫ك ـ ‌ه ئه‌نجامیانــدا‪ ،‬و ‌ه ڕێگــری و ن ‌ههــی د ‌هك ـه‌ن ل ـ ‌ه چاك ـه‌كاری دوای ئ ـه‌وه‌ی‬ ‫كـ ‌ه وازیــان لێــی هێنــا‪ ،‬و ‌ه چرو ـكـی د ‌هكـه‌ن بـ ‌ه مــاڵ وســامانیان كـ ‌ه لـ ‌ه پێنــاو هللا‬ ‫وڕ ‌هزام ‌هنــدی ئ ـه‌و بیبه‌خشــن‪.‬‬ ‫چ ‌هنــد ‌ه هللا تعالــی نیعمـه‌ت وبه‌هره‌كانــی خــۆی بیرخســتوونه‌و ‌ه جــا پشــتیان‬ ‫هه‌ڵكــرد لـ ‌ه یادكردنـه‌وه‌ی و بیریــان چــوه‌وه‌؟ و ‌ه چ ‌هنــد ‌ه حــاڵ و بــاری ئه‌وانــی‬ ‫بــۆ ب ‌هنــد ‌ه ئیمانداره‌كانــی ئاشــكرا كــردوو ‌ه تــا لێــی دووربكه‌ون ـه‌وه‌؟ جــا گــوێ‬ ‫ض ُهـ ْـم مـ ْـن َب ْعــض َي ْأ ُمـ ُـر َ‬ ‫بگــرن ئـه‌ی بــاوه‌ڕدار ْ ُ َ ُ َ َ ْ ُ َ َ ُ َ ْ ُ‬ ‫ون‬ ‫ان‪{ :‬النا ِفقــون والنا َ ِفقَــات بع َ ِ َّ َ َ ٍ‬ ‫ب ْالُ ْن َكــر َو َي ْن َهـ ْـو َن َعــن ْالَ ْعـ ُـروف َو َي ْقب ُ‬ ‫ضــون أ ْي ِد َي ُهـ ْـم ن ُســوا اللـ َـه فن ِسـ َـي ُه ْم ِإ َّن‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َُِْ ِ َ ُ ُ ْ َ ِ َ‬ ‫اسـ ُـقون} [التوبــة‪ ،]67 :‬واتــا‪( :‬پیاوانــی دوو ڕوو و ئافره‌تانــی‬ ‫النا ِف ِقيــن هــم الف ِ‬ ‫ی‬ ‫دوو ڕوو ئه‌وان ـ ‌ه ل ـ ‌ه یه‌كتریــن فه‌رمــان د ‌هک ـه‌ن ب ـ ‌ه خراپ ـ ‌ه و ڕێگــر د ‌هک ـه‌ن‬ ‫لـ ‌ه چاکـ ‌ه ود ‌هســتیان ده‌قوچێنــن وچرو ـكـی د ‌هكـه‌ن (هللا)یــان لـ ‌ه بیــرچۆتـه‌و ‌ه‬ ‫بۆی ‌ه ئه‌ویش ل ‌ه بیری کردوون و وازی لێ هێناون به‌ڕاستی دووڕووه‌کان هه‌ر‬ ‫فاســق و خراپــكارن)‪.‬‬

‫هيجر‌هتــى مــن بــۆ ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى جيــاوازى ن ‌هبــوو ل ‌هگ ـه‌ڵ‬ ‫هيجره‌تى زۆرێكى تربۆوازهێنان كوفروژيانكردن ل ‌ه خاكى ته‌وحيد‪،‬‬ ‫جا ناچاربووم كه‌پشت ببه‌ستم ب ‌ه هللا بۆدۆزينه‌وه‌ى ده‌ره‌چه‌يه‌ك‬ ‫بــۆ ده‌رچــوون ل ـ ‌ه ترســناكى وقورســاييه‌كان ك ـ ‌ه ل ‌هڕێــگا ڕوب ـه‌ڕووم‬ ‫بوي ـه‌وه‌‪ ،‬جــا هۆكارێــك بــوو بــۆ پاكبوون ـه‌وه‌ى ده‌روون تــا به‌هێزمــان‬ ‫بــكات وڕامــان بێنێــت ل ‌هسـه‌رئارامگــرى وپێچ ‌هســپاوى ب ‌هرامبـه‌رئـه‌و‬ ‫ناخۆشــيانه‌ى ك ـ ‌ه ئ ‌همــڕۆ ڕوبه‌ڕوومــان ده‌بێت ـه‌و ‌ه دواى ئ ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه‬ ‫جيهــان ه ‌همــووى كۆبوون ‌هتـه‌و ‌ه ل ‌هسـه‌رخيالفـه‌ت بــۆكوژاندنـه‌وه‌ى‬ ‫نــور وڕونا ـكـى هللا تعالــى‪.‬‬ ‫هه‌واڵى شه‌هيدبوونى هاوسه‌رى پێشووم هللا لێى و ‌هربگرێت‬ ‫هاوس ـه‌رى پێشــووم هللا لێــى و ‌هربگرێــت ده‌ج ‌هنــگا هاوشــانى‬ ‫موجاهيدانــى ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى ل ‌هشــام له‌كاتێــك ك ‌همــن ل ـ ‌ه‬ ‫ئوســتڕاڵيا بــووم ل ‌هگ ـه‌ڵ منداڵه‌كانــم چاوه‌ڕوانــى ئاماژه‌يه‌كمــان‬ ‫ده‌كرد بۆئه‌وه‌ى ده‌رچين وخۆمان پێى بگه‌يه‌نين‪ ،‬جا شـه‌ش مانگ‬ ‫به‌سه‌رئه‌و ‌ه تێپه‌ڕى ل ‌ه مانگى (ديسه‌مبه‌رى ‪ )2013‬پێى گوتم‪( :‬من‬ ‫خوشكان‬

‫‪28‬‬

‫له‌وشــتانه‌ش ب ـه‌اڵم ل ‌هگ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ش ش ـ ‌هريعه‌تيان جێبه‌جێن ‌هكــرد له‌هيــچ‬ ‫پارچ ـ ‌ه زه‌وي ـه‌ك ك ـ ‌ه د ‌هس ـه‌اڵت داربويــن تيايــدا و ‌ه موســڵمانان تيايــدا ن ‌هژيــان‬ ‫ب ‌ه ئه‌من وئاشتى و ‌ه سته‌م وزۆردارى له‌ناوچه‌كانيان باڵوبوو و ‌ه له‌كاتێك ك ‌ه‬ ‫ده‌وڵه‌تى ئيسالمى شارى ڕه‌قق ‌ه وشوێنى ترى فه‌تحكرد له‌شام وده‌ستى كرد‬ ‫ب ـ ‌ه جێبه‌جێكردنــى ش ـ ‌هريعه‌ت له‌ه ‌همــوو ناوچه‌كانــى‪.‬‬

‫سته‌مكارانى «ليواى ته‌وحيد»ـى موڕته‌د‬

‫دڵنيــات ده‌ك ‌همـه‌و ‌ه كـ ‌ه به‌يع ‌هتــم داو ‌ه بـ ‌ه ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى له‌عێ ـڕاق وشــام‬ ‫وئه‌مير‌هك ـه‌ى ئ ‌هبــو ب ‌هكــرى ب ‌هغــدادى حوس ـه‌ينى قوڕه‌ي�شــى و ‌ه ئێم ـ ‌ه پێمــان‬ ‫وايـ ‌ه كـ ‌ه گروپه‌كانــى تــرناپا ـكـى د ‌هكـه‌ن له‌گه‌ڵمــان و ‌ه ل ‌هڕاگه‌يانــدن جه‌نگمــان‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ د ‌هك ـه‌ن به‌ه ‌همــان شــێوه‌‪ ،‬و ‌ه ب ـه‌ره‌ى نوصــر‌ه ئ ـه‌و ‌ه ن ‌هبــوون ك ـ ‌ه ئێم ـ ‌ه‬ ‫گومانمــان پێد ‌هبــردن‪ ،‬به‌ڵكــو ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى ب ‌هڕاســتى ئ ـه‌وان ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫حه‌قن وناجه‌نگن له‌پێناوديموكڕا�ســى يان نشــتيمانى به‌ڵكوله‌پێناوحوكمى‬ ‫ش ـ ‌هريعه‌ت‪ ،‬و ‌ه برايــان بێتــاوان نيــن وهه‌ڵ ‌هيــان ه ‌هي ـ ‌ه ب ـه‌اڵم جگ ـ ‌ه ل ‌هئ ـه‌وان‬ ‫ك ‌هســانێكى تــر نيــن ل ‌هس ـه‌ر بيروبــاوه‌ڕ وڕێبــازى ڕاســت‪ ،‬و ‌ه ســوێند ب ـ ‌ه هللا‬ ‫ڕاگه‌ياندنــى خيالفـه‌ت نزيكـ ‌ه و ‌ه ته‌نهــا الى ئه‌وانـه‌و ‌ه دێــت الى غ ‌هيــرى ئـه‌وان‬ ‫نايـه‌ت‪ ،‬جــا تــۆش ني ‌هتــت ڕاســتبكه‌و ‌ه به‌به‌رده‌وامــى له‌كاتــى داواكردنــى حـه‌ق‬ ‫جــا هللا پشــتت تێنــاكات وپشــتى پێبب ‌هســتن)‪.‬‬ ‫و ‌ه دواى ماوه‌ي ‌ه ـكـى كــورت هه‌واڵــم پێگه‌يشــت ك ـ ‌ه هاوس ـه‌ره‌كه‌ى پێشــووم‬ ‫په‌يو ‌هنــدى كــردوو ‌ه ب ـ ‌ه موجاهيــدان ل ‌هشــارى حرێتــان له‌ويالي ‌هتــى ح ‌هل ـه‌ب‬ ‫ئ ـه‌وه‌ش ل ـ ‌ه (ــى‪ 4‬مانگــى شــوبات) ده‌رچــوو بــۆ سه‌رخســتنى براكانــى ئه‌وان ـه‌ى‬ ‫ك ـ ‌ه ناپاكيــان ب ‌هرامبه‌رك ـرا له‌الي ـه‌ن صه‌حه‌وات ـه‌و ‌ه ب ـه‌اڵم ئ ـه‌وان به‌ه ‌همــان‬ ‫شــێو ‌ه ل ‌هڕێگاك ‌هيــان بــۆ گه‌يشــتن به‌براكانيــان ڕوب ـه‌ڕووى هێرشــێك بوون ـه‌و ‌ه‬ ‫له‌اليـه‌ن موجريمه‌كانــى (ليــواى ته‌وحيــد)‪ ،‬جــا پێكدادانيانكــرد له‌گه‌ڵيــان بــۆ‬ ‫ت‬ ‫مــاوه‌ى نزيكـه‌ى نيــوكاتژمێــرپێــش ئـه‌وه‌ى هاوسـه‌ره‌كه‌ى پێشــووم برينداربێـ ‌‬ ‫زۆرب ‌هسـه‌ختى بـ ‌ه فيشـه‌كێك لـ ‌ه شـه‌ويالگى‪ ،‬جــا برايــان ڕايانكێشــا لـ ‌ه هێڵــى‬ ‫پێشـه‌و ‌ه و ‌ه دواى چ ‌هنــد خوله‌كێــك وشـه‌ى شـه‌هاده‌ى گــوت وگـ ‌هڕاو ‌ه بــۆالى‬ ‫پ ـه‌روه‌ردگارى بۆنــاو باڵــدارى س ـه‌وز ل ‌هنــاو قه‌ناديل ـه‌كان ك ـ ‌ه ب ‌هســتراون ب ـ ‌ه‬ ‫عه‌ڕ�شــى ڕه‌حمــان به‌ويســتى هللا‪.‬‬ ‫جــا ئـه‌وهه‌واڵـ ‌ه هـه‌م شــيرن وهـه‌م تــاڵ بــوو‪ ،‬جــا مــن دڵــم خۆشــبوو بـه‌وه‌ى كـ ‌ه‬ ‫هللا بێبه‌�شــى ن ‌هكــرد لـه‌وه‌ى كـ ‌ه حـه‌زى د ‌هكــرد لێــى كـ ‌ه شـه‌هاده‌ت بــوو بـه‌اڵم‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ش مــن دوو دڵ بــووم ل ‌هب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى ناچاربــووم كه‌هيجــره‌ت‬ ‫بك ـه‌م به‌ته‌نيــا ل ‌هگ ـه‌ڵ منداڵه‌كانــم‪.‬‬ ‫موڕته‌دان ئابڕوويان ده‌چێت وموجاهيد ‌ه ڕاستگۆكانيش ده‌مێننه‌وه‌‬ ‫زۆرى نه‌خايانــد تــا هللا ئابــڕوى صه‌حه‌واتــى بــرد جــا ئ ـه‌وان دۆســتايه‌تى‬ ‫كافــر و تاغوته‌كانيــان د ‌هكــرد و ‌ه يارمه‌تيــان ل ـ ‌ه ئ ـه‌وان وه‌رد ‌هگــرت و ‌ه جگ ـ ‌ه‬ ‫‪29‬‬

‫بـه‌اڵم ئـه‌و ‌ه ن ‌هبــوو ‌ه ڕێگــرله‌وانـه‌ى كـ ‌ه بانگ ‌هشـه‌ى ئيســام وجيهــاد د ‌هكـه‌ن تــا‬ ‫وازبێنــن له‌تان ـه‌دان له‌موجاهيــدان وگاڵت ‌هكــردن پێيــان جــا ئ ـه‌وان ئينكاريــان‬ ‫د ‌هكــرد ل ـ ‌ه كاره‌كانــى موجاهيــدان ئ ـه‌وه‌ش ل ‌هب ـه‌ر ڕ‌هزام ‌هنــدى كاف ـران و ‌ه‬ ‫ده‌وڵه‌تى ئيســاميان تۆمه‌تبارده‌كرد به‌وه‌ى ك ‌ه هه‌ڵســاو ‌ه به‌گۆڕينى ئيســام‬ ‫ب ـه‌اڵم ل ‌هڕاســتيدا ئ ـه‌و (زانايان ـه‌) خويانگرتــوو ‌ه ب ـ ‌ه تــۆڕ ‌ه كۆمه‌اڵيه‌تي ـه‌كان و ‌ه‬ ‫پڕيانكردو ‌ه ل ‌ه لێدوان جا ب ‌هڕاســتى ئه‌وان ئاينى پاكيان گۆڕيوو ‌ه وهه‌ڵســاون‬ ‫ب ـ ‌ه هاندانــى خه‌ڵكــى بــۆ ب ‌هشــداريكردنى خه‌ڵكــى ل ـ ‌ه ده‌نگــدان ل ـ ‌ه هه‌ڵبژاردن ـ ‌ه‬ ‫كوفريـه‌كان وڕ ‌هزام ‌هنــدى نيشــاندان بـ ‌ه ژيانكــردن بـ ‌ه ئاشــتى ل ‌هگـه‌ڵ كافـران‬ ‫وقبوڵكردنــى حوكمــى تاغوت ـه‌كان و جگ ـ ‌ه له‌مان ـه‌ش ل ـه‌كار‌ه گومڕاكانيــان‪.‬‬ ‫ب ـه‌اڵم ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى ب ـه‌رده‌وام بــوو ل ‌هس ـه‌ر ئامانج ـ ‌ه ڕۆشــنه‌كه‌ى ب ـ ‌ه‬ ‫فه‌تحه‌كانــى ل ‌هشــام جــا ب ‌هڕاســتى هيمه‌تيــان بــۆ كردن ـه‌وه‌ى ڕێــگا بــوو بــۆ‬ ‫گ ‌هڕان ـه‌وه‌ى خيالف ـه‌ت جــا ئه‌وان ـ ‌ه ل ـ ‌ه موجاهيــد ‌ه ڕاســتگۆكان بــوون‪ ،‬جــا‬ ‫مــن حه‌زمكــرد بــۆ خــۆم ومنداڵه‌كانــم ك ـ ‌ه ب ‌هشــدارى بك ‌هيــن ل ـه‌م هه‌ڵم ‌هت ـ ‌ه‬ ‫ب ‌هڕێز‌هيــان‪ ،‬و ‌ه هيواخوازبــووم كـ ‌ه منداڵه‌كانــم پـه‌روه‌رد ‌ه بــن لـ ‌ه ژێــرســێبه‌رى‬ ‫خيالفـه‌ت كاتێــك لـه‌وێ فێــرى عه‌قيــده‌ى ڕاســت د ‌هبــن لـ ‌ه كـه‌ش وهه‌واي ‌ه ـكـى‬ ‫چــۆڵ لـ ‌ه شــيرك وكوفــروخراپـه‌كارى ئاشــكرا و ‌ه لـ ‌ه تاوانـ ‌ه گـه‌وره‌كان هـه‌روه‌ك‬ ‫هيواخوازبــووم ك ـ ‌ه بژيــن ل ‌هك ـه‌ش وه ـه‌واى جيهــادى ن ـه‌وه‌ك جيهــاد بۆيــان‬ ‫وه‌ك چ ‌هنــد دێرێــك بێــت كـ ‌ه بخوێندرێتـه‌و ‌ه لـ ‌ه كيتابه‌كانــى ســيڕ‌ه و ته‌فســير‪،‬‬ ‫و ‌ه ه ‌همــوو ئ ـه‌و ‌ه بــۆ ئ ـه‌وه‌ى س ـه‌ركه‌وين ل ـ ‌ه دونيــا وبگ ‌هرێين ـه‌و ‌ه بــۆالى هللا‬ ‫ب ‌هش ـه‌هيدى ن ـه‌وه‌ك به‌فاســيقى‪.‬‬ ‫تــا وام لێهــات نه‌مده‌توانــى بژيــم ل ـ ‌ه ئوســتڕاليا‪ ،‬جــا (ڕێنمونــى) شــێخه‌كانمان‬ ‫بــۆئێمـ ‌ه زۆربــوو جــا ڕێــگا الى ئـه‌وان بــۆ سه‌رخســتنى الوازوســته‌ملێكراوه‌كان‬ ‫ب ـ ‌ه به‌خشــينى �ســى دۆالرى مانگان ـ ‌ه ن ‌هبــوو بــۆ ڕێكخراوێكــى خ ‌هيــرى جــا‬ ‫ئ ـه‌و ‌ه ســنورى ترســنۆكه ته‌مبه‌ڵه‌كان ـ ‌ه ك ـ ‌ه لێــره‌و ‌ه ده‌و ‌هســتن ن ـه‌وه‌ك پيــاو ‌ه‬ ‫ڕاســتگۆكان! جــا كاتێــك ئومـه‌ت مايـه‌و ‌ه بـ ‌ه زه‌ليلــى ودۆڕاوى ب ‌ههــۆى وازهێنانــى‬ ‫له‌جيهاد وله‌ده‌ستدانى خيالفه‌ت‪ ،‬جا جيهاد بوو به تاك ‌ه ڕێگا بۆسه‌رخستن‬ ‫وهێــز وس ـه‌ركه‌وتن ود ‌هس ـه‌اڵت ل ‌هس ـه‌ر زه‌وى وبردن ـه‌و ‌ه ل ـه‌دواڕۆژ‪ ،‬جــا‬ ‫چــۆن بانگ ‌هش ـه‌ك ‌هرانى گومڕايــى ده‌توانــن دان بنێــن ب ‌هم ـ ‌ه وئ ـه‌و ‌ه به‌ئاشــكرا‬ ‫ڕابگه‌يه‌نــن؟!‬ ‫يه‌كه‌م هه‌نگاوه‌كانى هيجره‌ت‬ ‫و ‌ه دواى شـه‌هيدبوونى هاوسـه‌رى پێشــووم هه‌ڵســام ب ‌هخــۆ ئاماد ‌هكــردن بــۆ‬ ‫هيجره‌تكردنــم بــۆ شــام‪ ،‬ده‌مويســت بــڕۆم دواى ئ ـه‌وه‌ى عيــده‌ى ش ـه‌رعيم‬ ‫ته‌واوكــرد ب ـه‌اڵم ه ‌هســتم ب ـ ‌ه دوودڵــى د ‌هكــرد ل ‌هب ـه‌رئ ـه‌وه‌ى مــن ل ‌هگ ـه‌ڵ دايــك‬ ‫وباوكــم د ‌هژيــام جــا نه‌مد ‌هزانــى چــۆن بــڕۆم بــێ ئـه‌وه‌ى پێــى بزانــن‪ ،‬لـ ‌ه شـه‌ونوێژ‬ ‫داوام ل ـ ‌ه هللا كــرد وگوتــم‪ :‬پ ـه‌روه‌ردگارا ه ‌همــوو ئه‌وان ـه‌ى ده‌بن ـ ‌ه كۆســپ‬

‫له‌پێشــم ڕايانماڵ ـ ‌ه وچاوه‌كانــى كوێربك ـه‌! جــا هللا وه‌اڵمــى دوعاك ـه‌ى دام ـه‌و ‌ه‬ ‫جــا باوكــم په‌يوه‌ندي ‌ه ـكـى پێگه‌يشــت و هه‌واڵــى پێــدرا ك ـ ‌ه ده‌بێــت ئامــاد ‌ه بێــت‬ ‫ل ـ ‌ه كۆبوونه‌و ‌هي ـه‌ك ل ـ ‌ه كار‌هك ـه‌ى جــا پێويســت ‌ه گ ‌هشــت بــكات ل ‌هڕێگ ـه‌ى‬ ‫د ‌هرياييه‌وه‌‪ ،‬ئه‌ويش گه‌شتى كرد له‌گه‌ڵ دايكم‪ ،‬و ‌ه نزيكه‌كانم سه‌رقاڵبوون‬ ‫ب ـه‌كارى تايب ‌هتــى خۆيــان واى لێكــردن ك ـ ‌ه بێئاگابــن لێــم و له‌هه‌نگاوه‌كانــى‬ ‫هيجر‌هتــم‪ ،‬به‌ه ‌همــان شــێو ‌ه هللا چاوه‌كانــى ئه‌منــى ئوســتڕاڵى كوێركــرد ك ـ ‌ه‬ ‫بێتوانــا بــوون ل ـه‌وه‌ى ه ‌همــوو ئ ـه‌و به‌ڵگان ـ ‌ه كۆبك ‌هن ـه‌و ‌ه بــۆ ئ ـه‌وه‌ى ڕێگريــم‬ ‫لێبك ـه‌ن ل ـ ‌ه گ ‌هشــتكردنم به‌فڕۆك ـ ‌ه ل ‌هگ ـه‌ڵ هه‌وڵدانــى زۆريــان بــۆ ئ ‌هم ـه‌‪.‬‬ ‫به‌جۆرێــك فڕۆك ـه‌م ڕێكخســت وام نيشــاندا ك ـ ‌ه گ ‌هشــت د ‌هك ـه‌م بــۆ لوبنــان‬ ‫تــا خ ‌هڵــك وابزانــن ك ‌همــن س ـه‌ردانى نزيكه‌كانــم د ‌هك ـه‌م ونيه‌تم ـ ‌ه ك ـ ‌ه بليتــى‬ ‫فڕۆكـ ‌ه ببــم بــۆتوركيــا جــا كاتێــك كـ ‌ه فڕۆكـ ‌ه لـ ‌ه شــارى (ئ ‌هبــوز‌هبــى) نيشــته‌وه‌‪،‬‬ ‫و ‌ه ل ‌ه ماوه‌ى چه‌ند ڕۆژێك پێش گه‌شته‌كه‌م براكانم به‌نيه‌تى منيان زانى جا‬ ‫يه‌كێك له‌براكانم هه‌واڵى دا به‌دايك وباوكم له‌يه‌ك شه‌وپێش گه‌شته‌كه‌م‪،‬‬ ‫جــا هه‌ردوكيــان زۆرتوڕ ‌هبــوون و ‌ه ڕێگــرى گ ‌هشــتيان لێكــردم و ‌ه فه‌رمانيانكــرد‬ ‫ب ‌ه براكانم ك ‌ه بليت وپاسه‌پۆڕته‌كه‌م لێببه‌ن و ‌ه ڕێگريم لێبكه‌ن ل ‌ه ده‌رچوون‬ ‫له‌ماڵـه‌وه‌‪ ،‬جــا ســوژده‌م بــرد بــۆهللا وداوام لێكــرد كـ ‌ه يارمه‌تيــم بــدات‪.‬‬ ‫هللا دڵــى باوكمــى گــۆڕى وڕازيبــوو ك ـ ‌ه گ ‌هشــت بك ـه‌م بــۆ لوبنــان ب ـه‌اڵم ئ ـه‌و‬ ‫ده‌يوســيت كـ ‌ه ل ‌هگـه‌ڵ مــن بێــت بــۆ(ئ ‌هبــو ز‌هبــى)‪ ،‬جــا ڕاڕا بــووم لـ ‌ه قبوڵكردنــى‬ ‫داواكـه‌ى بـه‌اڵم زانيــم ئ ‌هگـه‌رمــن ئـه‌وه‌م ڕه‌تكــرده‌و ‌ه ئـه‌و ‌ه بــۆجارێكــى تــربليــت‬ ‫وپاسـه‌پۆڕته‌كه‌م لــێ د ‌هســتێنن جــا ڕ‌هزامه‌نديــم نيشــاندا ل ‌هسـه‌رئـه‌و ‌ه و ‌ه خــۆم‬ ‫ئاماد ‌هكــرد بــۆ گ ‌هشــته‌كه‌‪ ،‬جــا دايــك وباوكــم زۆر ده‌ترســان لێــم ه ـه‌روه‌ك‬ ‫ئ ـه‌و ‌ه شــتێكى چاوه‌ڕوانك ـراو بــوو نه‌مده‌ويســت ئازاريــان بــده‌م وه‌هه‌رو ‌ههــا‬ ‫نه‌مده‌ويســت ببمـ ‌ه هۆكارێــك بــۆ زيادبوونــى ئــازاروخ ‌هفـه‌ت بــۆخزمه‌كانــم لـ ‌ه‬ ‫َّ َ َ‬ ‫خانه‌واده‌ى هاوسـه‌رى پێشــووم‪ ،‬به‌اڵم هللا تعالى ده‌فه‌رموێت‪{ :‬ل ت ِج ُد ق ْو ًما‬ ‫ُ ْ ُ َ َّ َ ْ َ ْ ْ ُ َ ُّ َ َ ْ َ َّ َّ َ َ َ ُ َ ُ َ َ ْ َ ُ َ َ ُ ْ َْ‬ ‫يؤ ِمنون ِبالل ِه واليو ِم ال ِخ ِريوادون من حاد الله ورسوله ولوكانوا آباءهم أو‬ ‫َأ ْب َن َاء ُه ْم َأ ْوإ ْخ َو َان ُه ْم َأ ْو َعش َ َ‬ ‫يرت ُه ْم ۚ ُأ َٰول ِئ َك َك َت َب في ُق ُل ِوبه ُم ْال َيم َان َوَأ َّي َد ُهم ب ُ‬ ‫وح‬ ‫ر‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٍ‬ ‫َ ْ َ ْ َ ْ َ ُ َ ِ َ َ َ َ َّ‬ ‫ّ ْ ُ َ ُ ْ ِ ُ ُ ْ َ َّ َ‬ ‫ْ‬ ‫اللـ ُـه َع ْن ُهــمْ‬ ‫ي‬ ‫�ضــي‬ ‫ِمنــه ۖ ويد ِخلهـ ُـم ٰجنـ ٍ‬ ‫ـات تجـ ِـر َّ ِمــن َ َتح ِتهــا النهــار َّخ ِال ِديــن ْ ِ ُفيهــا ۚ ر َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫َو َر ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ن‬ ‫ضــوا َع ْنـ ُـه ۚ أول ِئـ َـك ِحــزب اللـ ِـه ۚ أل ِإن ِحــزب اللـ ِـه هــم الف ِلحــو } [املجادلــة‪:‬‬ ‫‪ .]22‬واتا‪( :‬که‌سانێکت ده‌ست ناکه‌وێت باوه‌ڕبهێنن به هللا وبه ڕۆژی دوایی‪،‬‬ ‫له‌کاتێکــدا ک ‌هســانێکیان خــۆش بوێــت کــه دژای ‌هتــی هللا پێغه‌مبه‌ره‌ک ‌هیــان‬ ‫کردبێــت‪ ،‬ئه‌گه‌رچــی ئ ـه‌و دوژمنانــه بــاوو باپیریــان بــن یــان نه‌و ‌هیــان بــن یــان‬ ‫برایــان بــن یــان ع ‌هشــیره‌تیان بــن‪ ،‬ئه‌وان ـه‌ی کــه ب ـه‌و شــێوه‌ی ‌ه‌ن (ئیمــان و‬ ‫باو ‌هڕیــان لــه ه ‌همــوو ک ‌هســێک ال بــه نرختــرو پیرۆزتــره‌)‪ ،‬هللا ئیمــان و بــاوه‌ڕی‬ ‫له‌دڵیانــدا چ ‌هســپاندووه‌و جێگیــری کــردووه‌و لــه ب ‌ههــره‌و میهره‌بانــی تایب ‌هتــی‬ ‫خــۆی‪ ،‬وه بــه هێــزو گیانێکــی تایب ‌هتــی له‌الی ـه‌ن خۆی ـه‌وه (مه‌ب ‌هســت قورئــان‬ ‫و ئیمان ـه‌) پشــتگیری کــردوون و یارم ‌هتــی داون‪ ،‬س ـ ‌هرنجامیش ده‌یانخاتــه‬ ‫باخه‌کانی به‌ه ‌هشــته‌وه که چه‌نده‌ها ڕوبارب ‌هژێردره‌خت وکۆشــکه‌کانیدا تێ‬ ‫ده‌پ ‌هڕێت‪ ،‬هاوڕێ له‌گه‌ڵ ژیانی نه‌بڕاوه‌دا‪ ،‬ئه‌وانه هللا لێیان ڕازیه وئه‌وانیش‬ ‫له هللا ڕازین‪ ،‬ئا ئه‌وانه ده‌سته‌وتاقم وحزب والیه‌نی (هللا)ـنن‪ ،‬ئاگاداربن که‬ ‫ب ‌هڕاستی هه‌رالیه‌ن وحزب وده‌سته وتاقمی هللا سه‌رکه‌وتوو وسه‌رفرازن)‪.‬‬ ‫جــا كاتێــك كاتــى گ ‌هشــت هــات ســوارى فڕۆكـ ‌ه بوويــن وه‌باوكــم خــۆى پاب ‌هنــد‬ ‫كــرد ب ـ ‌ه خوڕه‌وشــتى جــوان له‌ميان ـه‌ى گ ‌هشــته‌كه‌مان بــۆ ئ ‌هبــو ز‌هبــى ك ـ ‌ه ‪14‬‬

‫كاتژمێرى خاياند‪ ،‬جا ده‌ستمكرد ب ‌ه استغفاروويرد ودوعا‪ ،‬و ‌ه دوودڵ بووم‬ ‫چونكـ ‌ه پێويســتم ب ‌هڕێگايـه‌ك بــوو بــۆ به‌�شــى دوو ‌همــم لـ ‌ه گ ‌هشــته‌ك ‌ه ئه‌ويــش‬ ‫گ ‌هشــتكردنم بــوو ل ـ ‌ه ئ ‌هبــو زه‌بي ـه‌و ‌ه بــۆ توركيــا هه‌رچ ‌هنــد ‌ه بــڕ‌ه پاره‌ي ‌ه ـكـى‬ ‫دياريك ـراوم پێبــوو ب ـه‌اڵم دڵنيابــووم ل ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه هللا پشــتم ب ‌هرنــادا‪.‬‬ ‫و ‌ه دواى ئ ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه گه‌يشــتم ب ـ ‌ه شــارى ئ ‌هبــو ز ‌هبــى توانيــم ده‌رچــم ل ـ ‌ه‬ ‫فڕۆكه‌خان ـ ‌ه ل ‌هگ ـه‌ڵ ه ـه‌ردوو منداڵ ‌هك ـه‌م پێــش ئ ـه‌وه‌ى باوكــم پێــم بــگات‪،‬‬ ‫پاشــان گ ‌هشــتمان كــرد بــۆ دوب ـه‌ى ل ـه‌وێ فڕۆكه‌يه‌كمــان ڕێكخســت بــۆ‬ ‫غــازى عه‌نتابــى له‌توركيــا‪ ،‬جــا زۆر مانــدوو بــووم دواى ئ ـه‌وه‌ى گه‌يشــتين‬ ‫ب ـ ‌ه غــازى عه‌نتــاب ك ـه‌ش وه ـه‌وارى هاوين ـ ‌ه ل ـ ‌ه توركيــا زۆر ناخۆشــبوو‪،‬‬ ‫ل ‌هگـه‌ڵ ئـه‌وه‌ش مــن عه‌بــا ونيقابــم پۆ�شــى بــوو و ‌ه چه‌نديــن جانتــاى قورســم‬ ‫هه‌ڵگرتبــوو ل ‌هگ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ش ب ـه‌دواى دوو منداڵ ـ ‌ه هاره‌كانــم بــووم‪ ،‬ب ـه‌اڵم‬ ‫هللا تعالــى هێــزوئارامگــرى پێبه‌خشــيم و ‌ه ئـه‌و هه‌ڵوێســتانه‌ى كـ ‌ه دواى ئـه‌و ‌ه‬ ‫پێــم گه‌يشــتن هێــز وئارامگــرى زۆرێكــى بــۆ ڕێكخســتم!‬ ‫گه‌يشــتين ب ـ ‌ه غــازى عه‌نتــاب ويه‌كێــك ل ‌هب ـراكان له‌فڕۆكه‌خان ـ ‌ه پێشــوازى‬ ‫لێكرديــن تــا بمانگه‌يه‌نێــت ب ـ ‌ه ميوانخان ـه‌ى تايب ـه‌ت به‌موجاهيــدان‪ ،‬و ‌ه‬ ‫ئـه‌و برايـ ‌ه ك ‌هســێكى تــرى ل ‌هگـه‌ڵ بــوو‪ ،‬جــا كاتێــك گه‌يشــتين بـ ‌ه ميوانخانـ ‌ه‬ ‫هه‌ندێــك خوشــكيان بــرد ئــوم ســار ‌ه و ئــوم عه‌ممــار وئــوم ل ‌هيــث و�ســێ‬ ‫منداڵ ‌هكـه‌ى‪ ،‬پاشــان ده‌رچوويــن وه‌دواى نيــو كاتژمێــرله‌گ ‌هشــتم بـ ‌ه سـه‌يار ‌ه‬ ‫هه‌واڵــم پێــدرا ك ـ ‌ه گه‌يشــتين ب ـ ‌ه ســوريا‪ ،‬مــن شــڵه‌ژابووم چونك ـ ‌ه ده‌مزانــى‬ ‫ك ـ ‌ه شــارى غــازى عه‌نتــاب چ ‌هنــد كاتژمێرێــك دور ‌ه ل ـ ‌ه ســنورى شــام‪ ،‬دوو‬ ‫پيــاو هاتن ـه‌و ‌ه ده‌ره‌و ‌ه له‌نــاو س ـه‌ياره‌يه‌ك ويارمه‌تيــان دايــن له‌هه‌ڵگرتنــى‬ ‫منداڵ ـه‌كان وهه‌ندێــك جانتــا له‌ميان ـه‌ى ڕێكردنمــان ل ـ ‌ه كێڵگه‌يه‌ ـكـى ك ـراو ‌ه‬ ‫له‌تاريكــى ش ـه‌و جــا داوام كــرد ل ـ ‌ه هللا بــۆ پاراســتن‪ ،‬دواى ئ ـه‌و ‌ه فه‌رمانمــان‬ ‫پێكـرا كـ ‌ه چــاوه‌ڕوان بيــن و بو ‌هســتين تــا ئـه‌وه‌ى كـ ‌ه سـه‌ياره‌ك ‌ه ده‌گه‌ڕێتـه‌و ‌ه‬ ‫وجانتاكانــى ترمــان د ‌هبــات‪.‬‬ ‫ب ـه‌اڵم دواى ماوه‌يه‌ ـكـى كــورت چ ‌هنــد ڕوناكيه‌ ـكـى بريســكاو ‌ه هــات به‌المــان‬ ‫وب ـه‌ر ‌ه ب ـه‌ر ‌ه تونــد د ‌هبــوو ل ‌هگ ـه‌ڵ ده‌نگــى ئامێــر جــا ده‌نگ ‌هك ـ ‌ه زيــادى د ‌هكــرد‬ ‫ل ‌هگ ـه‌ڵ هاتن ـ ‌ه پێشــيان تــا ده‌نگــى ده‌ي ‌ههــا چه‌ ـكـى كاڵشــينكۆفمان بيســت‬ ‫كـ ‌ه ســوارده‌كران بـه‌ره‌و ڕومــان گفتوگۆيــان د ‌هكــرد بـ ‌ه زمانــى تور ـكـى‪ ،‬لێــره‌دا‬ ‫دڵنيابوويــن ئێم ـ ‌ه ل ‌هســوريا نيــن به‌ڵكــو ئيم ـ ‌ه كه‌وتين ـ ‌ه نــاو كێش ـه‌وه‌!‬ ‫قۆڵبه‌ستكردنم له‌اليه‌ن هێزه‌كانى توركياى موڕته‌د‬ ‫ئه‌وان ـه‌ى كه‌ڕێگريــان لێكرديــن هێزه‌كانــى ســنورى توركيــا بــوون‪ ،‬جــا‬ ‫فه‌رمانيــان پێكرديــن به‌هه‌ڕ ‌هشـه‌و ‌ه وبه‌چ ‌هكـه‌و ‌ه تــا نيقابه‌كانمــان داكه‌نيــن‬ ‫ئێمه‌ش له‌ترسان به‌گوێمان كردن پاشان ده‌م وچاومان داپۆ�شى و ‌ه ئه‌وان‬ ‫به‌تيــر ‌ه چاوێــك سـه‌يريان ده‌كرديــن‪ ،‬ئێمـ ‌ه بێده‌نگبوويــن وئـه‌وان هاواريــان‬ ‫د ‌هكــرد ب ‌هس ـه‌رماندا وجانتاكانيــان ده‌پشــكنى و ‌ه ئ ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه ده‌يانويســت‬ ‫ده‌يانبــرد‪ ،‬پاشــان ئيم ‌هيــان كــرد ‌ه نــاو صندوقــى س ـه‌ياره‌يه‌كى زرێپــۆش‬ ‫وئێم ‌هيــان بــرد بــۆ مۆڵگه‌كه‌يــان و ‌ه ئێمـ ‌ه لـه‌ده‌ره‌و ‌ه دانيشــتين ل ‌هسـه‌رزه‌وى‬ ‫ول ـه‌ده‌ره‌و ‌ه بــۆ لێپرســينه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه دواى چه‌نديــن كاتژمێــرى قــورس ئێم ‌هيــان‬ ‫گواســته‌و ‌ه بــۆ نــاو پــاس كاتێــك ده‌ي ‌ههــا پاس ـه‌وان چاودێريــان ده‌كرديــن‪.‬‬ ‫خوشكان‬

‫‪30‬‬

‫فڕۆكه‌خانه‌ى غازى عه‌نتابى نێوده‌وڵه‌تى له‌توركيا‬

‫و ‌ه چ ‌هنــد كاتژمێرێــك تێپ ـه‌ڕى دواى ئ ـه‌و ‌ه ئه‌فس ـه‌ره‌ك ‌ه گ ‌هڕاي ـه‌و ‌ه وڕوى ســور‬ ‫هه‌ڵگ ‌هڕابــوو له‌توڕه‌ييــدا‪ ،‬چه‌نديــن جــارهــاوارى كــرد ب ‌هسـه‌رماندا‪( :‬ئايــا ئێــو ‌ه‬ ‫داعشــن؟! گوتمــان‪( :‬له‌به‌رچــى پرســيارى ئـه‌و ‌ه د ‌هكـه‌ى؟) گوتــى‪( :‬چونكـ ‌ه لێــر ‌ه‬ ‫چ ‌هنــد داعشــێكى لێي ـ ‌ه ل ‌هس ـه‌ر ســنور هه‌ڕ‌هش ـه‌مان لێد ‌هك ـه‌ن ب ـ ‌ه هێــرش و‬ ‫ســوتاندنى كێڵگه‌كان وته‌قاندنه‌وه‌ى شــوێنه‌كان ئه‌گه‌رئازارى ئيو ‌ه بده‌ين)‪،‬‬ ‫جــا سوپا�ســى (هللا)ــم كــرد ل ‌هس ـه‌رئ ـه‌و ‌ه ل ‌هب ـه‌رئ ـه‌وه‌ى دڵنيابــووم ك ـ ‌ه برايــان‬ ‫به‌حاڵــى ئێمـ ‌ه ئــاگادارن‪.‬‬ ‫و ‌ه له‌به‌يانــى ڕۆژى داهاتــوو ئێم ‌هيــان گواســته‌و ‌ه بــۆالى جه‌ندرم ـه‌ى‬ ‫موڕت ـه‌د‪ ،‬ل ـ ‌ه بنك ـ ‌ه ده‌رچوويــن و ‌ه دواى چ ‌هنــد ســاتێكى ك ـه‌م بينيمــان ك ـ ‌ه‬ ‫ك ـه‌ل وپه‌له‌كانمــان پ ـه‌رش وباڵوبون ‌هت ـه‌و ‌ه ل ـه‌زه‌وى زانيمــان ك ـ ‌ه ئێم ـ ‌ه گيرايــن‬ ‫وگومانمــان ل ‌هسـه‌ره‌‪ ،‬پاشــان گه‌يشــتين بـ ‌ه پێگه‌ي ‌ه ـكـى سـه‌ربـ ‌ه جه‌ندرمـ ‌ه كـ ‌ه‬ ‫ماندويانكرديــن ب ـ ‌ه لێكۆڵين ـه‌وه‌‪ ،‬و ‌ه له‌ميان ـه‌ى لێكۆڵينه‌وه‌يانــدا ل ‌هگ ـه‌ڵ مــن‬ ‫له‌وێ ئه‌فسـ ‌هرێك هه‌بوو له‌هه‌موان زياترڕقم لێيبوو‪ ،‬ناوى ئه‌بوقاســم بوو‬ ‫و ‌ه ل ‌ه ئه‌فسه‌ر‌ه گه‌وره‌كان بوو و ‌ه پێى گوتم ك ‌ه له‌تواناى دا هه‌ي ‌ه يارمه‌تيمان‬ ‫بدات بۆگه‌يشتن ب ‌ه ده‌وڵه‌تى ئيسالمى و ‌ه پێى وابوو ك ‌ه ئه‌ودۆستى ده‌وله‌ي ‌ه‬ ‫به‌اڵم من باوه‌ڕم پێى نه‌كرد له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ى ك ‌ه ئه‌ده‌بێكى جوانى نيشاندا‪ ،‬جا‬ ‫ب ‌هڕاســتى هللا پێچ ‌هســپاوى كــردم ل ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه مــن خــۆم لێــى ده‌پاراســت‪.‬‬ ‫ئــوم ســار‌ه ســكى ه ‌هبــوو‪ ،‬ب ‌ههــۆى ئ ـه‌و شــڵ ‌هژانه‌ى ك ـ ‌ه تو�شــى بــوو بــو ‌ه هــۆى‬ ‫له‌بارچوونــى كۆرپه‌ل ‌هك ـه‌ى‪ ،‬ئه‌فس ـه‌ر‌ه مورته‌ده‌كانــى توركيــا به‌زه‌ييــان‬ ‫پێيــدا هاتـه‌و ‌ه وئازاديــان كــرد‪ ،‬جارێكــى تــرهه‌وڵــى دايـه‌و ‌ه بــۆگه‌يشــتن ب ‌هشــام‬ ‫وس ـه‌ركه‌وتوو بــوو‪ ،‬داوا ل ـ ‌ه هللا د ‌هك ـه‌م ك ـ ‌ه لێــى قبــوڵ بــكات‪.‬‬ ‫له‌كۆتايــدا ئه‌فس ـه‌رى جه‌ندرم ـ ‌ه ئێم ـه‌ى گواســته‌و ‌ه بــۆ به‌�شــى تور ـكـى ل ـ ‌ه‬ ‫ئه‌نت ‌هرپــۆل‪ ،‬كاتێــك كـ ‌ه ئه‌فسـ ‌هرێك ڕاســپێردرابوو بـ ‌ه دۆســيه‌ى ئيمـ ‌ه جــا زۆر‬ ‫بێ ـزاربــوو ل ـ ‌ه كار‌ه نوێك ـه‌ى‪ ،‬زياتــرلێكۆڵين ـه‌وه‌ى ل ‌هگ ـه‌ڵ كرديــن وهه‌ڕ‌هش ـه‌ى‬ ‫لێكردين به‌وه‌ى ك ‌ه وامان لێده‌كات جارێكى ترنه‌توانين بێين ‌ه توركيا وه‌گوتى‬ ‫‪31‬‬

‫ه ‌هريـه‌ك له‌ئێمـ ‌ه ڕاد ‌هســتى قونســوڵخانه‌ى واڵت ‌هكـه‌ى ده‌كاتـه‌وه‌‪ ،‬جــا ئێمـه‌ش‬ ‫مشتومڕمان له‌گه‌ڵى ده‌كرد تا ئه‌وه‌ى به‌توڕييه‌و ‌ه گوتى‪( :‬فڕێتان ده‌ده‌م ‌ه ناو‬ ‫گرتوخانـه‌)‪ ،‬گوتمــان‪( :‬جاگرتوخانـ ‌ه خۆشــتر‌ه المــان تائـه‌وه‌ى بگ ‌هڕێينـه‌و ‌ه بــۆ‬ ‫واڵتــى خۆمــان)‪.‬‬ ‫كاتێــك چوينـ ‌ه گرتوخانـ ‌ه بۆمــان ده‌ركـه‌وت كـ ‌ه ئــوم ل ‌هيــث توانيوي ‌هتــى هه‌ڵێت‬ ‫ل ـ ‌ه گرتوخان ـه‌‪ ،‬پاشــان په‌يو ‌هنــدى كــردو ‌ه ب ـ ‌ه هاوس ـه‌ره‌كه‌ى و هه‌واڵــى ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫پێــداو ‌ه كه‌ب ‌هسـه‌رى هاتــووه‌‪ ،‬جــا ئ ‌هبــول ‌هيــث په‌يو ‌هنــدى پێــوه‌ى كــرد له‌كاتێكــى‬ ‫تــروگوتــى كـ ‌ه له‌په‌يوه‌نديــم ل ‌هگـه‌ڵ براكانــم و ‌ه هه‌موويــان هه‌وڵــده‌ده‌ن بگـه‌ن‬ ‫ب ـه‌و ك ‌هس ـه‌ى ك ـ ‌ه په‌يو ‌هنــدى ه ‌هي ـ ‌ه به‌دۆســيه‌ى ئه‌وان ـه‌و ‌ه بــۆ ئ ـه‌وه‌ى قس ـه‌ى‬ ‫ل ‌هگـه‌ڵ بكـه‌ن بــۆ ئازادكردنيــان‪ ،‬جــا ب ‌هڕاســتى ئـه‌و ‌ه ك ‌هڕامه‌تێــك بــوو چونكـ ‌ه‬ ‫ئيم ـ ‌ه ل ـ ‌ه گرتوخان ‌هي ـه‌ك بوويــن ل ‌هژێــر زه‌وى به‌جۆرێــك تــۆڕى په‌يو ‌هنــدى‬ ‫نه‌ده‌گه‌يشــت پێــى‪ ،‬ل ‌هبـه‌ر‌ه ئـه‌و ‌ه ئه‌فسـه‌ره‌كان ئێم ‌هيــان د ‌هبــرد ‌ه سـه‌ره‌و ‌ه بــۆ‬ ‫ئ ـه‌وه‌ى په‌يو ‌هنــدى ته‌له‌فۆنــى بك ‌هيــن‪ ،‬ل ‌هگ ـه‌ڵ ئ ـه‌وه‌ش توانيمــان په‌يو ‌هنــدى‬ ‫بك ‌هيــن بــێ هيــچ كێشـه‌يه‌ك‪ ،‬ســوپاس بــۆهللا‪.‬‬ ‫برايان هه‌ڵسان ب ‌ه ناردنى چه‌ندين كه‌�سى جياوازبۆچاوپێكه‌وتن له‌گه‌ڵمان‬ ‫و ‌ه بــۆدواخســتنى ئه‌فسـه‌ره‌كه‌‪ ،‬و ‌ه تاڕاد ‌هيـه‌ك سـه‌ركه‌وتوو بــوون‪ ،‬تــا ئـه‌وه‌ى‬ ‫ك ـ ‌ه ئه‌فس ـه‌ره‌ك ‌ه هه‌واڵــى پێدايــن ك ـ ‌ه فڕۆك ‌هيــان ڕێكخســتوو ‌ه و به‌يانــى‬ ‫ده‌گ ‌هڕێن ـه‌و ‌ه بــۆ واڵته‌كانتــان‪ ،‬جــا كاتێــك كاتــى گ ‌هڕان ـه‌و ‌ه هــات‪ ،‬ئه‌فس ـه‌ره‌ك ‌ه‬ ‫هــات وئێم ـه‌ى ده‌رهێنــا ل ـ ‌ه گرتوخان ـه‌‪ ،‬ب ـه‌اڵم يه‌كێكيــان په‌يوه‌ندي ‌ه ـكـى‬ ‫ته‌له‌فۆنــى پێگه‌يشــت وئامــاژه‌ى كــرد ب ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه بگ ‌هڕێين ـه‌و ‌ه بــۆ گرتوخان ـ ‌ه‬ ‫و ‌هخــۆى چــو ‌ه س ـه‌ره‌و ‌ه بــۆ په‌يو ‌هنــدى ته‌له‌فۆنــى‪ ،‬پاشــان گ ‌هڕاي ـه‌و ‌ه وهه‌واڵــى‬ ‫پێدايــن كـ ‌ه ئێمـ ‌ه ناگ ‌هڕێينـه‌و ‌ه بــۆواڵتمــان‪ ،‬جــا سـه‌رمان ســوڕما لـه‌وه‌‪ ،‬پاشــان‬ ‫ئــوم ل ‌هيــث په‌يو ‌هنــدى كــرد بـ ‌ه هاوسـه‌ره‌كه‌ى تــا هه‌واڵــى پێبــدات ل ‌هسـه‌رشــت ‌ه‬ ‫نوێكان‪ ،‬و ‌ه هاوسـه‌ره‌كه‌ى هه‌واڵى پێدا ك ‌ه ده‌وڵه‌تى ئيســامى شــارى موســڵى‬ ‫ئــازاد كــردوه‌! جــا بۆمــان ده‌رك ـه‌وت ك ـ ‌ه ئه‌فس ـه‌ر‌ه موڕت ـه‌ده‌كان ل ‌هس ـه‌رئ ـه‌و ‌ه‬ ‫دانوســتاندن د ‌هك ـه‌ن‪.‬‬

‫ل ‌ه ده‌ستى موڕته‌دانى توركى بۆده‌ستى‬ ‫هاوپه‌يمانه‌كانيان ل ‌ه صه‌حه‌وات‬ ‫جــا مامه‌ڵه‌كردنــى ئه‌فس ـه‌ره‌ك ‌ه ڕۆژدواى ڕۆژد ‌هگــۆڕا‪ ،‬تــا د ‌ههــات زياتــرن ـه‌رم‬ ‫د ‌هبــوون وخواردنيــان بــۆ ده‌هێنايــن ب ‌هشــێوه‌يه‌كى ڕێــك وڕێگ ‌هيــان پێده‌دايــن‬ ‫بــۆئـه‌و ‌ه منداڵه‌كانمــان ببه‌ينـه‌و ‌ه ده‌ره‌و ‌ه تــا لـ ‌ه گۆڕ ‌هپــان يــارى بكـه‌ن‪ ،‬پاشــان‬ ‫هه‌واڵــى ئه‌و ‌همــان پێگه‌يشــت ك ـ ‌ه دانوســتانه‌ك ‌ه س ـه‌رى گرتــوو ‌ه بــۆ ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫ڕاد ‌هســتى ده‌وڵ ‌هتــى ئيســاميمان بك ‌هن ـه‌وه‌‪ ،‬ب ـه‌اڵم به‌پ ‌هل ـ ‌ه ئ ـه‌و ئه‌فس ـه‌ر ‌ه‬ ‫موڕته‌دان ـ ‌ه خه‌فه‌تباربــوون وئێم ـه‌ش دڵخۆشــبووين‪.‬‬ ‫جــا كار‌هك ـ ‌ه ئــاوا بــوو ك ـ ‌ه ئيم ـ ‌ه بنێــرن بــۆالى برايــان ل ـ ‌ه ج ‌هڕابلــوس‪ ،‬ب ـه‌اڵم‬ ‫ئێم ‌هيــان نــارد بــۆشــارى ئ ‌هعـزازكـ ‌ه له‌وێــدا بينيمــان چــۆن ص ‌هحـه‌وات مامه‌ڵ ‌ه‬ ‫ده‌كات ل ‌هگ ـه‌ڵ جه‌ندرم ـه‌‪ ،‬چوين ـ ‌ه نــاو ده‌رواز‌هك ـه‌ى وبينيمــان ئ ‌هبــو قاســمى‬ ‫ئه‌فسـه‌رلـه‌ده‌ره‌و ‌ه و ‌هســتاوه‌‪ ،‬پاشــان ك ‌هســێكى تــرپێشــوازى لێكرديــن وگوتــى‪:‬‬ ‫(الســام عليكــم ئـه‌ى خوشــكه‌كانم مــن له‌چاوه‌ڕوانــى ئێــو ‌ه دابــووم)‪ ،‬پاشــان‬ ‫چوين ـ ‌ه يه‌كێــك ل ـ ‌ه ژوره‌كان وگوێــم لێبــوو يه‌كێــك له‌پاس ـه‌وانه‌كان ده‌يگــوت‪:‬‬ ‫(هه‌رچ ‌هنــد ‌ه گوێبيســتى بيــت و هه‌رچــى ڕوبــدات هيــچ ك ‌هســێك بــێ ئيزنــى مــن‬ ‫نه‌دێت ـ ‌ه ژوره‌و ‌ه ون ـ ‌ه ده‌رده‌چێــت)‪ ،‬و ‌ه كاتێــت چوين ـ ‌ه ژوره‌و ‌ه س ـ ‌هرنجمدا‬ ‫ك ـ ‌ه هه‌ندێكيــان چ ‌هنــد پاكه‌تێكيــان شــاردبويه‌و ‌ه ك ـ ‌ه پڕبــوو ل ـ ‌ه جگ ـه‌ر‌ه و‬ ‫مۆسيقايان كوژانده‌و ‌ه ك ‌ه پێشتربه‌ده‌نگێكى نزم گوێيان ل ‌ه مۆسيقا ده‌گرت‪.‬‬ ‫پاشان پياوه‌ك ‌ه ل ‌ه پشت مێزێكى ڕازاو ‌ه دانيشت تاوا نيشانبدات ك ‌ه كه‌سێكى‬ ‫خــاوه‌ن ڕێــزه‌‪ ،‬و ‌ه خــۆى ناســان بـ ‌ه فه‌رمانــد ‌ه ئ ‌هبــوعلـه‌ى‪ ،‬و ‌ه ئـه‌و ‌ه ئاشــكرا بــوو‬ ‫ك ‌ه توركه‌كان موهاجيره‌كانيان به‌شێوه‌يه‌كى ڕێكخراوده‌هێنا‪ ،‬و ‌ه له‌ميانه‌ى‬ ‫چ ‌هنــد پرســيارێك پرســيارى كــرد ل ‌هسـه‌رشــێخ ئ ‌هبــو ب ‌هكــرى ب ‌هغــدادى وشــێخ‬ ‫عوم ـه‌رى شيشــانى‪ ،‬گوتــى ئ ‌هگ ـه‌ر ه ـه‌ر زانياريه‌كتــان ه ‌هي ـ ‌ه ل ‌هس ـ ‌هريان يــان‬ ‫ك ‌هســێك ده‌ناســن كـ ‌ه ئـه‌و ئه‌وانـ ‌ه بناســێت‪ ،‬بـه‌اڵم ئێمـ ‌ه نه‌ماتوانــى وه‌اڵميــان‬ ‫بده‌ين ـه‌و ‌ه بۆي ـ ‌ه ئ ـه‌و ‌ه ئ ـه‌وى توڕ ‌هكــرد ويســتى بمانترســێنێت ب ـه‌وه‌ى ڕه‌وان ـه‌ى‬ ‫ژورێكــى ترمــان بــكات ك ـ ‌ه پــڕ‌ه ل ـ ‌ه باليــف و به‌تانــى جێــگاى خ ـه‌و وپانك ـه‌‪ ،‬ئــوم‬ ‫له‌يث په‌يوه‌ندى كرد ب ‌ه پياوه‌كه‌يه‌وه‌‪ ،‬جا كاتێك ئه‌بوله‌يث وبرايان ب ‌ه حاڵى‬ ‫ئێم ‌هيــان زانــى زۆرتوڕ ‌هبــوون‪ ،‬پاشــان دڵنيــاى كردينـه‌و ‌ه كـ ‌ه پالن ‌هكـ ‌ه ل ‌هڕێگايـه‌‬ ‫و وئێم ـ ‌ه ده‌گ ‌هيــن ب ـ ‌ه ده‌ول ـ ‌ه به‌ويســتى هللا‪ ،‬ب ـه‌اڵم دياربــوو ك ـ ‌ه ئه‌فس ـه‌ره‌‬ ‫موڕتـه‌ده‌كان ده‌يانه‌وێــت يارم ‌هتــى هاوپه‌يمانه‌كانيــان بــده‌ن‪ ،‬جــا جگـ ‌ه لـ ‌ه هللا‬ ‫كـه‌س ن ‌هبــوو كـ ‌ه يارمه‌تيمــان بــدات‪« ،‬وهللا أعلــم بأعدائكــم وكفــى بــاهلل ًّ‬ ‫وليــا‬ ‫وكفــى بــاهلل نصيـرا»‪( .‬النســاء ‪.)45‬‬ ‫و ‌ه دواى ماوي ‌ه ـكـى كــورت ئ ‌هبــو ع ‌هلــى گ ‌هڕاي ـه‌و ‌ه بــۆ ژور‌هك ـ ‌ه و ب ـ ‌ه ده‌نگێكــى‬ ‫ل ‌هس ـه‌ر خــۆ گوتــى‪( :‬ڕ‌هزامه‌نديــم نيشــاندا ك ـ ‌ه بتانگ ‌هڕێنم ـه‌و ‌ه بــۆ ئه‌فس ـه‌ر ‌ه‬ ‫تورك ـه‌كان بــۆ ئ ـه‌وى بتانگه‌ي ‌هنــن ب ـ ‌ه گه‌نجه‌كانــى ده‌ول ـه‌‪ ،‬ب ـه‌اڵم داواتــان‬ ‫لێد ‌هك ـه‌م خوشــكه‌كانم قس ـه‌يان ل ‌هگ ـه‌ڵ بك ـه‌ن وهانيــان بــده‌ن ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫ڕاگرتنــى خوێــن ڕژان‪ ،‬و ‌ه بــۆئـه‌وه‌ى يـه‌ك بگرينـه‌و ‌ه ببيــن ب ‌هيـه‌ك ڕيــزوڕزگارمان‬ ‫بێــت لـ ‌ه ب ‌هشــار‪ ،‬پاشــان ه ‌هريه‌ك ‌همــان اليـه‌ك بگرێــت و ل ‌ههـه‌ركۆمه‌ڵگايـه‌ك‬ ‫بێــت كـ ‌ه ده‌يه‌وێــت‪ ،‬ئ ‌هگـه‌رگه‌نجـه‌كان شـ ‌هريعه‌تيان ويســت بــا له‌خاكه‌كانــى‬ ‫خۆيــان جێبه‌جێــى بك ـه‌ن و وازمــان لێبێنــن بــا له‌ناوچه‌كانــى خۆمــان ب ‌هه ـه‌ر‬ ‫ياسايه‌ك بمانه‌وێت جێبه‌جێى بكه‌ين)‪ ،‬جا ئه‌وه‌ى كه‌گوتى ڕاستى كاره‌كه‌ى‬

‫ده‌رخســت‪ ،‬جــا هه‌ندێــك ل ـ ‌ه خه‌ڵكــى ڕوداوه‌كانــى شــاميان ب ـ ‌ه فيتن ـ ‌ه نــاو‬ ‫د ‌هبــرد‪ ،‬بـه‌اڵم ئـه‌و ‌ه فيتنـ ‌ه ن ‌هبــوو ته‌نهــا بــۆئه‌وانـ ‌ه نه‌بێــت كـ ‌ه هه‌وڵێكــى بــێ هيــوا‬ ‫ده‌ده‌ن بــۆ ئ ـه‌وه‌ى بيانــوو بۆخۆيــان بهێنن ـه‌و ‌ه ب ـه‌وه‌ى ك ـ ‌ه خۆيــان نه‌گه‌ي ‌هنــن‬ ‫ب ـ ‌ه موجاهيــدان‪ ،‬جــا ئێســتا زۆر ڕۆشــن ‌ه ك ـ ‌ه ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫ڕێبازێكــى ڕاســت بــوو وه‌هه‌وڵــى ده‌دا بــۆگ ‌هڕانـه‌وه‌ى خيالفـه‌ت ل ‌هسـه‌رڕێبــازى‬ ‫پێغه‌مب ‌هراي ‌هتــى‪ ،‬جــا ئ ـه‌م مه‌ب ‌هســت ‌ه س ـ ‌هربازه‌كانى ص ‌هح ـه‌وات وگ ـه‌ور ‌ه‬ ‫خۆب ‌هزلزانه‌كانيــان ڕێگريــان لێد ‌هكــرد‪.‬‬ ‫گه‌يشتن ب ‌ه شوێنكى بێ ترس‬ ‫ئه‌بــو عه‌لــى ئێم ـه‌ى بــۆ شــوێنێك بــرد ك ـه‌ ئه‌بــو قاســم وب ـراده‌ر ‌ه‬ ‫موڕته‌ده‌كانــى چاوه‌ڕوانيــان ده‌كرديــن له‌كاروانێــك‪ ،‬جــا په‌يوه‌نــدى‬ ‫تونــدو تۆڵــى نێوانيــان زۆر به‌جوانــى دياربــوو‪ ،‬پاشــان ئه‌بــو قاســم‬ ‫ل ـه‌ گه‌شــتێك ك ـه‌ چــوار كاتژمێــرى خايانــد له‌گه‌ڵمــان بــوو ب ـه‌اڵم‬ ‫نه‌يگه‌يانديــن ب ـه‌ جه‌ڕابلــوس ه ـه‌روه‌ك ڕێكه‌وتنه‌ك ـه‌ ب ـه‌م شــێوه‌يه‌ بــوو‬ ‫به‌ڵكــو ئێمـه‌ى گه‌يانــد بـه‌ شــارى ســلوك‪ ،‬جــا ئه‌بــو يوســفيش هاوڕێيه‌تــى‬ ‫ده‌كــرد‪ ،‬ك ـه‌ ئ ـه‌و پياوێــك بــوو له‌عه‌وامــى خه‌ڵكــى وپه‌يوه‌نــدى له‌گ ـه‌ڵ‬ ‫ئـه‌و نه‌بــوو‪ ،‬تــا لـه‌وێ دامــان بنێــن له‌كاتــى گه‌يشــتن بـه‌م شــوێنه‌ وخۆيــان‬ ‫ڕاك ـه‌ن به‌په‌ل ـه‌‪ ،‬كاتێــك گه‌يشــتينه‌ شــارى ســلوك‪ ،‬ئ ـه‌وان له‌نــاو س ـه‌يار ‌ه‬ ‫ده‌ريانكرديــن به‌په‌ل ـه‌ وهه‌اڵتــن به‌س ـه‌ياره‌كه‌يان‪ ،‬پاشــان چوين ـه‌ بــاره‌گا‬ ‫وبرايــان پێشــوازيان لێكرديــن‪ ،‬وه‌ پرســياريان ل ـه‌ ئه‌بــو يوســف كــرد‪:‬‬ ‫(كــوان س ـه‌گه‌كانى تــورك؟) پێكه‌نــى وگوتــى‪( :‬ڕايانكــرد)‪ ،‬جــا يه‌كێــك‬ ‫له‌برايــان گوتــى‪( :‬برايــان چاوه‌ڕوانيــان ده‌كــردن لـه‌ جه‌ڕابلــوس تابيانگــرن‬ ‫وله‌گه‌ردنيــان بــده‌ن له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وكاره‌ى ك ـه‌ كرديــان له‌گه‌ڵتــان!)‪.‬‬ ‫هللا شــاره‌زاتره‌ ب ـه‌اڵم هۆكاره‌ك ـه‌ى بــۆ ئ ـه‌وه‌ ده‌گه‌ڕێت ـه‌وه‌ ك ـه‌ به‌س ـه‌ر‬ ‫ئيم ـه‌ داهــات‪ ،‬جــا به‌ه ـه‌ر حاڵێــك بێــت هه‌مــوو شــتێك ب ـه‌ ق ـه‌ده‌رى هللا‬ ‫تعالــى ده‌بێــت‪ ،‬وه‌ مــن ئه‌مــڕۆ سوپا�ســى هللا ده‌ك ـه‌م كه‌مــن ومنداڵه‌كانــم‬ ‫له‌نــاو ده‌وڵه‌تــى ئيســامين‪ ،‬وه‌له‌گ ـه‌ڵ ئ ـه‌و هه‌مــوو شــته‌ى كه‌ڕويانــدا‬ ‫مــن سوپا�ســى هللا ده‌ك ـه‌م به‌به‌رده‌وامــى ك ـه‌ منه‌تــى خســته‌ س ـه‌رمان ب ـ ‌ه‬ ‫نيعمه‌تــى ژيــان ل ـه‌ خيالفه‌تــى ئيســامى وله‌ژێــر ته‌وحيــد وش ـه‌ريعه‌ت‪،‬‬ ‫كاتێــك هه‌مــوو ســوپا خاچپه‌رســته‌كان كۆبوونه‌ت ـه‌وه‌ بــۆ جه‌نگمــان‬ ‫ته‌نهــا له‌ب ـه‌ر ئ ـه‌وه‌ى ئێم ـه‌ باوه‌ڕمــان هێنــاوه‌ ته‌نهــا ب ـه‌ هللا وجێبه‌جێ�شــى‬ ‫ده‌كه‌يــن‪ ،‬جــا بــا ئـه‌و خــاچ په‌رســتانه‌ ئاگاداربــن هـه‌روه‌ك چــۆن خيالفه‌ت‬ ‫پڕبــووه‌ لـه‌ پيــاو كـه‌ حه‌زيــان به‌مردنـه‌ هـه‌روه‌ك خــاچ په‌رســتان حه‌زيــان‬ ‫ب ـه‌ ژيان ـه‌ به‌هه‌مــان شــێوه‌ ئافره‌ته‌كانــى ده‌وڵه‌تــى ئيســامى‪ ،‬جــا‬ ‫باگومــان نه‌ب ـه‌ن ك ـه‌ ئێم ـه‌ ده‌دۆڕێيــن له‌ب ـه‌ر هــۆكارى به‌ئامانجگرتنــى‬ ‫هاوس ـه‌ره‌كانمان ب ـه‌ بێفڕۆك ـه‌وان يــان بۆردومانكردنــى خانوه‌كانمــان‬ ‫ب ـه‌ موش ـه‌ك يــان بۆردومانكردنــى مندااڵنمــان ب ـه‌ فســفۆڕ ‪ ،‬نه‌خێــر!‬ ‫ئه‌وان ـه‌ هه‌موويــان دڵنيايمــان بــۆ زيــاد ده‌ك ـه‌ن به‌رامب ـه‌ر ب ـه‌ پ ـه‌روه‌ردگار‬ ‫به‌ويســتى هللا‪.‬‬ ‫داوا ل ـه‌ هللا ده‌ك ـه‌م ك ـه‌ پێچه‌ســپاومان بــكات له‌س ـه‌ر ئ ـه‌و ڕێــگا پت ـه‌و ‌ه‬ ‫تــا پێــى ده‌گه‌يــن‪ .‬وصلــى هللا وســلم وبــارك علــى نبينــا محمــد وعلــى آلــه‬ ‫وصحبــه أجمعيــن والحمــد هلل رب العامليــن‪.‬‬ ‫خوشكان‬

‫‪32‬‬

33

‫ل ‌هگ ـه‌ڵ به‌رده‌وامــى جه‌نگــى س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت بۆس ـه‌ر هێــز ‌ه‬ ‫كافره‌كان‪،‬چاوێــك ده‌خشــێنين به‌هه‌ندێــك له‌چااڵكيه‌كانــى كۆتايــى‬ ‫كه‌جێبه‌جێك ـراو ‌ه له‌الي ـه‌ن موجاهيــدان وتيايــدا س ـه‌ركه‌وتووبوون‬ ‫له‌فراوانكردنــى د ‌هس ـه‌اڵتى خيالف ـه‌ت و بــوون ب ‌ههــۆكارى ترســاندن‬ ‫وتياچوونــى وزه‌ليلــى دوژمنانــى هللا‪ ،‬ئ ـه‌و چااڵكيان ـ ‌ه ب ‌هشــێكى ك ‌همــن‬ ‫له‌چااڵكي ـه‌كان كه‌جێبه‌جێك ـراون له‌الي ـه‌ن ده‌وڵ ‌هتــى ئيســامى ل ‌هب ـه‌ر ‌ه‬ ‫جياجيــاكان له‌ڕۆژه ـه‌اڵت وڕۆژئــاوا ل ‌همــاوه‌ى هه‌فته‌كانــى پێشــوو‪.‬‬

‫ژمار ‌هی ـه‌ك ل ـ ‌ه س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت هه‌ڵمه‌تیــان بــرد ‌ه س ـه‌ر كاروانێكــی‬ ‫هاوبه‌�شــی هێزه‌كانــی خاچپه‌رســتان وســوپای ئه‌فغانــی موڕتـه‌دد لـ ‌ه ناوچـه‌ی‬ ‫(د ‌ه بــاال) لـ ‌ه نه‌نجه‌رهــار‪ ،‬ب ‌هشــێوه‌یه‌ك پێكــدادان ڕویــدا بـ ‌ه جۆر ‌ههــا چـه‌ك‬ ‫ك ـ ‌ه ل ـ ‌ه میان ‌هیــدا ژمار ‌هی ـه‌ك ل ـ ‌ه خــاچ په‌رســتان و موڕت ـه‌ددان تیاچــوون‬ ‫‪ ،‬و ‌ه ژمار ‌هی ـه‌ك ئامێــری هه‌مه‌ڕیــش تێكشــكێندران‪ ،‬و ‌ه ئ ـه‌وه‌ی ڕزگاری‬ ‫بــوو ب ـ ‌ه سه‌رشــۆڕی ه ـه‌اڵت‪ ،‬ك ـ ‌ه ه ـه‌ر له‌میان ـه‌ی هێرش ـه‌كه‌دا یه‌كێــك ل ـ ‌ه‬ ‫موجاهیــدان ب ـ ‌ه ش ـه‌هیدی گه‌یشــت ســوپاس بــۆ پ ـه‌روه‌ردگار‪.‬‬

‫وياليه‌تى خۆڕاسان‬

‫ڕۆژى سێش ـه‌مم ‌ه ه ‌هشــتى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ته‌نهــا ب ـ ‌ه فه‌زلــی هللا تعالــی‪،‬‬ ‫ل ـ ‌ه چوارچێــو ‌ه جه‌نگــی هه‌ڵگیرســاو ل ـ ‌ه دژی ڕافیــز ‌ه موشــریكه‌كان ل ـ ‌ه گشــت‬ ‫شوێنێك‪ ،‬دوو برای ئینغما�سی (ئه‌بوجوله‌يبيبى خۆڕاسانى وئه‌بوته‌ڵحه‌ى‬ ‫به‌ڵخــی) ‪-‬هللا تعالــی لێیانــی وه‌رگرتبێــت‪ -‬ب ـ ‌ه پشــتێنی بۆمبڕێژك ـراو وچ ‌ه ـكـی‬ ‫ر ‌هشــاش ونارنجۆ ـكـی د ‌هســتی هێرشــیان كــرد ‌ه س ـه‌رباڵوێزخان ـه‌ی حكوم ‌هتــی‬ ‫عێڕاقــی ڕافیــزی له‌ناوچـه‌ی دیبلۆما�ســی لـ ‌ه شــاری (كابــول) كـ ‌ه ب ‌هشــێوه‌یه‌ك‬ ‫‪ 7‬لـ ‌ه پاسـه‌وانه‌كانیان تیاچــوون و ‌ه زیاتــرلـ ‌ه ‪ 20‬ئه‌ندامــی تریــان لـ ‌ه نــاوه‌وه‌ی‬ ‫باڵوێزخان ‌هك ـ ‌ه تیاچــوون‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا تعالــی‪.‬‬

‫ڕۆژى سێش ـه‌مم ‌ه ي ‌ه ـكـى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ‌هف ـه‌زڵ و پشــتیوانی هللا تعالــی‪،‬‬ ‫س ‌هربازانی خیالفه‌ت توانیان ب ‌هرپه‌رچی هێرشێكی هاوبه‌�شی سوپای ئه‌فغانی‬ ‫موڕت ـه‌دد و هاوپه‌یمانــی خاچپه‌رســتان بد ‌هن ـه‌و ‌ه بــۆ س ـه‌ر گونــدی م ‌هریــز ل ـ ‌ه‬ ‫دیابــاال لـ ‌ه نه‌نجه‌رهــار‪ ،‬ب ‌هشــێوه‌یه‌ك پێكــدادان به‌جۆر ‌ههــا چـه‌ك ڕویــدا‪ ،‬كـ ‌ه‬ ‫سـ ‌هرئه‌نجام بــوو ‌ه هــۆی تیاچوونــی ‪ 4‬ئه‌ندامیــان كـ ‌ه خــاچ په‌رستانیشــیان لـ ‌ه‬ ‫نێوانــدا بــوو‪ ،‬و ‌ه هللا تعالــی فێــڵ و پالنه‌كانــی پوچه‌ڵكــرده‌و ‌ه و ‌ه پــاش ئ ‌هم ـ ‌ه ب ـ ‌ه‬ ‫سه‌رشــۆڕی و زه‌بونــی گ ‌هڕانـه‌وه‌‪ ،‬ســوپاس و ســتایش بــۆ پـه‌روه‌ردگار‪.‬‬ ‫ڕۆژى چوارش ـه‌مم ‌ه دووى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ـ ‌ه فه‌زڵــی هللا تعالــی‪،‬‬

‫ڕۆژى پێنــج ش ـه‌مم ‌ه ده‌ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ‌هف ـه‌زڵ و يارم ‌هتــى هللا‪ ،‬دوو‬ ‫ئينغيما�سى به‌ناوى عومه‌يرعاصم وطيب خۆڕاسانى ‪-‬هللا له‌هه‌ردووكيان‬

‫ئه‌منیه‌كانــی ده‌وڵ ‌هتــی ئیســامی هه‌ڵســتان ب ـ ‌ه‬ ‫ئیغتیالكردنــی ئه‌ندامێكــی هه‌واڵگیــری پاكســتانی‬ ‫موڕت ـه‌دد ل ـ ‌ه شــاری «ملتــان» ل ـ ‌ه ڕۆژئــاوای‬ ‫پاكســتان‪ ،‬ســوپاس بــۆ پ ـه‌روه‌ردگار‪.‬‬ ‫ڕۆژى ي ـه‌ك ش ـه‌مم ‌ه بيســتى مانگــى ذو القعــدة‪،‬‬ ‫تەنها بە پشتیوانی هللا‪ ،‬برای شەهاددەتخوازئه‌بو‬ ‫يه‌حيــاى به‌لو�شــى ‪-‬هللا لێــی وەرگرتبێــت‪ -‬دەرچــوو‬ ‫بــەرەو کاروانێکــی ســوپای پاکســتانی موڕتــەد‬ ‫لەشــاری کوەیتــە‪ ،‬هللا توانــاداری کــرد بــۆ گەیشــتنە‬ ‫ناویــان‪ ،‬وماتــۆڕە بۆمبڕێژکراوەکــەی تەقانــدەوە‪،‬‬ ‫بەفەزڵــی هللا ‪ 17‬موڕتــەد کــوژران‪ ،‬و ‪ 35‬ــی تریــش‬ ‫برینداربــوون‪ ،‬ســوپاس وســتایش بــۆ هللا‪.‬‬

‫موجاهيدان له ماڕاوى تاوهكو ئێستا پێچهسپاون له سهر ڕێگاى سهركهوتن‬

‫وه‌ربگرێــت‪ -‬به‌چاك ‌هتــى بۆمبڕێژك ـراو‪ ،‬وچ ‌ه ـكـى ڕ ‌هشــاش ونارنجۆ ـكـى د ‌هســتى‪،‬‬ ‫هێرشــيانكرد ‌ه س ـه‌ر ڕافيــز ‌ه موشــريكه‌كان ل ـ ‌ه حوس ـه‌ينيه‌ى (جه‌وادي ـه‌) ل ـ ‌ه‬ ‫ناوچ ـه‌ى ب ‌هكــر ئابــاد س ـه‌ر ب ـ ‌ه ه ـ ‌هڕات‪ ،‬لێيــان كوشــتن وزيانــى كوشــنده‌يان‬ ‫لێــدان‪ ،‬به‌فه‌زڵــى هللا نزيك ـه‌ى ‪ 50‬موشــريكيان كوشــت‪ ،‬وزياتــر ل ـ ‌ه ‪ 80‬ــى‬ ‫تريــان برينداركــرد‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‪.‬‬ ‫ڕۆژى ش ـه‌مم ‌ه ســێزد ‌ه مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬به‌فه‌زڵــی هللا تعالــی‪ ،‬س ـه‌ربازانی‬ ‫خیالف ـه‌ت توانیــان ل ـ ‌ه ناوچ ـه‌ی «غــور» به‌رپه‌رچــی هێرشــێكی بزوتن ـه‌وه‌ی‬ ‫طاڵیبانــی موڕت ـه‌دد بد ‌هن ـه‌و ‌ه ‪ ،‬ب ‌هشــێوه‌یه‌ك ژمار ‌هی ـه‌ك ل ـ ‌ه موڕت ـه‌ددان‬ ‫كه‌وتن ـ ‌ه نــاو بۆس ـه‌یه‌كی موجاهیــدان ل ـ ‌ه گونــدی «بالــوی» ك ـ ‌ه �ســێ ئ ‌هنــدام‬ ‫ل ـه‌م بۆس ـه‌یه‌دا تیاچــوون‪ ،‬هه‌رو ‌ههــا س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت ڕۆژی پێنــج‬ ‫ش ـه‌ممه‌ی ڕابــردوو بۆمبێكــی چێندراویــان ته‌قان ـه‌ده‌و ‌ه ب ‌هس ـه‌ر ده‌وریی ‌ه ـكـی‬ ‫موڕتـه‌ددان لـ ‌ه گونــدی «شــۆر ‌ه كــون» كـ ‌ه بــوو ‌ه هــۆی تیاچوونــی ژمار ‌هیـه‌ك‬ ‫ل ـ ‌ه موڕت ـه‌ددان‪ ،‬هــاوكات ل ‌هگ ـه‌ڵ به‌ره‌وامبوونــی پێكدادان ـه‌كان بــۆ ڕۆژی‬ ‫دووه‌م ل ـ ‌ه ه ‌همــان گونــد بــوو ‌ه هــۆی تیاچوونــی ‪ 4‬ئ ‌هنــدام ل ـ ‌ه موڕت ـه‌ددان‬ ‫و برینداربوونــی ســێی تــرو ‌ه هه‌اڵتنــی ئه‌وان ـه‌ی ك ـ ‌ه ب ـ ‌ه زینــدووی مابوون ـه‌وه‌‪،‬‬ ‫ف ـه‌زڵ وســتایش بــۆ پ ـه‌روه‌ردگار‪.‬‬ ‫ڕۆژى دووش ـه‌مم ‌ه چــوارده‌ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ـ ‌ه فه‌زڵــی هللا تعالــی‪،‬‬ ‫س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت توانیــان ك ـ ‌ه به‌رپه‌رچــی هه‌وڵێكــی پێشــڕه‌وی ســوپای‬ ‫ئه‌فغانــی موڕت ـه‌دد بد ‌هن ـه‌و ‌ه بــۆ س ـه‌ر ناوچ ـه‌ی «مه‌كرن ـه‌« ل ـ ‌ه مام ‌هنــد ل ـ ‌ه‬ ‫نه‌نجه‌رهــار‪ ،‬ب ـ ‌ه شــێوه‌یه‌ك پێكدادانــی تونــد ب ـ ‌ه جۆر ‌ههــا چ ـه‌ك د ‌هســتی‬ ‫پێكــرد ك ـ ‌ه س ـه‌رئه‌نجام بــوو ‌ه هــۆی تێكشــكاندنی ئۆتۆمبیلێكــی ‪BMP‬‬ ‫بارهه‌ڵگرێكــی هێــز ‌ه ئه‌فغانی ـ ‌ه موڕت ـه‌دده‌كان‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا تعالــی‪.‬‬ ‫و ‌ه لـ ‌ه الی ‌ه ـكـی تــره‌و ‌ه ئه‌ندامێكــی بزوتنـه‌وه‌ی طاڵیبانــی موڕتـه‌دد ئیغتیــال كـرا‬ ‫ل ـ ‌ه ناوچ ـه‌ی «ســبرو» ل ـ ‌ه به‌ڕێوه‌ب ‌هرای ‌هتــی «نه‌نجه‌رهــار» ل ـ ‌ه ئه‌فغانســتان‪،‬‬ ‫ســوپاس و ســتایش بــۆ پـه‌روه‌ردگار‪.‬‬ ‫ڕۆژى چــوار ش ـه‌مم ‌ه شــازده‌ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬یه‌كێــك ل ـ ‌ه د ‌هســت ‌ه‬ ‫‪35‬‬

‫ل ‌ه الیه‌كی تره‌و ‌ه دوو ئەندام لە بزوتنەوەی تاڵیبانی‬ ‫موڕت ـه‌دد کــوژران ئ ‌هم ـه‌ش لــە پێکدادانــەکان‬ ‫لەگەڵ جەنگاوەرانی دەوڵەتی ئیسالمی لەناوچەی‬ ‫«قــوش تبــە» لــە جۆزجــان لەباکــوری ڕۆژئــاوای‬ ‫ئەفغانســتان ئ ‌هم ـه‌ش ل ‌هگ ـه‌ڵ ئیغتیالکردنــی ئەفســەرێك لەســوپای‬ ‫ئەفغانی مورته‌دد ویەکێك لە یاوەرانی بەدەستڕێژی گولـلە لەشاری جەالل‬ ‫ئابــاد لــە ڕۆژهەاڵتــی ئەفغانســتان‪ ،‬ســوپاس بــۆ پ ـه‌روه‌ردگار‪.‬‬ ‫ڕۆژى پێنج شه‌مم ‌ه بيست وچوارمانگى ذوالقعدة‪ ،‬دواى پشت به‌ستن ب ‌ه‬ ‫هللا تعالى‪ ،‬سه‌ربازانى خيالفه‌ت بۆماوه‌ى چه‌ند ڕۆژێك هێرشيانكرد ‌ه سه‌ر‬ ‫گونــد ‌ه ڕافيزي ـه‌كان ل ـ ‌ه به‌ڕێوه‌ب ‌هراي ‌هتــى ص ‌هيــاد له‌باكــورى ئه‌فغانســتان‪،‬‬ ‫كاتێــك ڕوبه‌ڕووبوون ـه‌وه‌كان توندبــوون ل ‌هگ ـه‌ڵ ســوپاى ئه‌فغانــى موڕت ـه‌د‬ ‫لـ ‌ه هه‌وڵێكــى بــۆ كۆنتڕۆڵكردنـه‌وه‌ى گونــدى (ميــرزا ئولنــك) كـ ‌ه موجاهيــدان‬ ‫ده‌ستيان به‌سه‌رداگرتبوو و ‌ه تيايدا په‌نجا وچوارڕافيزيان كوشت‪ ،‬له‌گه‌ڵ‬ ‫ژمار ‌هي ـه‌ك ل ـ ‌ه كــوژراو وبرينــدارل ـ ‌ه ســوپاى ئه‌فغانــى موڕت ـه‌د وتێكشــكاندنى‬ ‫تانكێــك‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك چــوار پۆلي�ســى ئه‌فغانــى موڕت ـه‌د كــوژران ل ـ ‌ه هێرشــێكى‬ ‫تــرى موجاهيــدان ل ـ ‌ه ناوچ ـه‌ى (بــان غــوري) ل ـ ‌ه ه ‌همــان به‌ڕێوه‌ب ‌هراي ‌هتــى‪،‬‬ ‫ســوپاس بــۆ هللا‪.‬‬ ‫ڕۆژى هه‌ينــى بيســت وپێنــج مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬پشــت ب ‌هســتوو بـ ‌ه هللا تعالــى‪،‬‬ ‫سـه‌ربازانى خيالفـه‌ت لـ ‌ه ناوچـه‌ى مام ‌هنــد لـ ‌ه كه‌رتــى ئ ‌هشــين لـ ‌ه نه‌نجه‌رهــار‬ ‫به‌رپه‌رچــى هێرشــێكى خاچپه‌رســتى ف ـراوان به‌هاوشــانى هێــز ‌ه تايبه‌تيه‌كانــى‬ ‫ئه‌فغانيــان داي ـه‌وه‌‪ ،‬كاتێــك خــاچ په‌رســتان هه‌ڵخه‌ڵ ‌هتــان ب ـ ‌ه كه‌رســت ‌ه‬ ‫وچه‌كيــان و ‌ه گومانيــان وابــوو سـه‌ركه‌وتوون‪ ،‬لـه‌م هێرشـه‌دا فڕۆكـه‌ى ‪B52‬‬ ‫و ‪ A10‬وفڕۆكـه‌ى جه‌نگــى وپه‌روانـه‌داروبێفڕۆكـه‌وان ب ‌هشــداربوون تيايــدا‪،‬‬ ‫ڕاســت وچه‌پيــان بۆردومــان د ‌هكــرد‪ ،‬موجاهيــدان به‌جۆر ‌ههــا چـه‌ك بۆيــان‬ ‫هاتن ـ ‌ه د ‌هســت‪ ،‬و ‌ه ڕوبه‌ڕووبون ـه‌وه‌كان توندبــوون وبۆمــاوه‌ى ‪ 12‬كاتژمێــر‬ ‫بـه‌رده‌وام بــوو‪ ،‬بــێ ئـه‌وه‌ى به‌نده‌كانــى خــاچ وكلكه‌كانيــان هيــچ پێشــڕه‌ويه‌ك‬ ‫بك ـه‌ن‪ ،‬و ‌ه ڕوبه‌ڕووبون ـه‌وه‌كان بوونــه هــۆى تياچوونــى �ســى س ـه‌رباز له‌هێــز ‌ه‬ ‫هێرشــبه‌ره‌كان‪ ،‬ك ـ ‌ه به‌الي ‌هنــى ك ‌هم ـه‌و ‌ه ‪ 12‬خــاچ په‌رســتيان له‌نێودابــوو‪،‬‬ ‫ســوپاس بــۆ هللا‪.‬‬

‫ڕۆژهه‌اڵتى ئاسيا‬ ‫ڕۆژى چــوار ش ـه‌مم ‌ه دووى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ‌هشــێوه‌یه‌ك س ـه‌ربازانی‬ ‫خیالفه‌ت ب ‌ه فه‌زڵی هللا تعالی‪ ،‬توانیان ‪ 16‬ئه‌ندام ل ‌ه ســوپای فلیپینی خاچ‬ ‫په‌رســت بكــوژن ئ ‌همـه‌ش بـ ‌ه ته‌قاندنـه‌وه‌ی بۆمبــی چێنــدراو و پێكدادانـه‌كان‬ ‫ل ـ ‌ه گه‌ڕ ‌ه ـكـی «بالینــغ» و «لیلــود مادیــا» ل ـ ‌ه شــاری مــاڕاوی‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‬ ‫تعالــی‪.‬‬ ‫ڕۆژى هه‌ينــى چــوارى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت توانيــان ‪10‬‬ ‫ئه‌ندامى سوپاى فليپينى خاچ په‌رست بكوژن وزرێپۆشێكيش تێكبشكێنن‬ ‫له‌ميان ـه‌ى پێكدادان ـه‌كان له‌گه‌ڕ ‌ه ـكـى بيلــۆت ل ‌هشــارى مــاڕاوى‪ ،‬ســوپاس بــۆ‬ ‫هللا‪.‬‬ ‫ڕۆژى ش ـه‌مم ‌ه پێنجــى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ـ ‌ه فه‌زڵــی پ ـه‌روه‌ردگار بەالیەنــی‬ ‫کەمــەوە ‪ 19‬ئ ‌هنــدام لەســوپای فلیپینــی کــوژران لەبۆســەیەکی جەنگاوەرانــی‬ ‫دەوڵەتــی ئیســامیدا لەگەڕە ـکـی «بیلــۆت» لەشــاری مــاڕاوی‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‬ ‫تعالــی‪.‬‬ ‫ڕۆژى �ســێ شـه‌مم ‌ه ه ‌هشــتى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬بـ ‌ه پشــتیوانی هللا تعالــی‪� ،‬ســێ‬ ‫سـه‌ربازی ســوپای فلیپینــی خــاچ په‌رســت تیاچــوون و چــواری تریــش برینــدار‬ ‫بــوون ئ ‌هم ـه‌ش ب ـ ‌ه ته‌قاندن ـه‌وه‌ی چ ‌هنــد مینێــك ل ـ ‌ه گه‌ڕ ‌ه ـكـی مارینــۆت ل ـ ‌ه‬ ‫شــاری مــاڕاوی‪ ،‬ســوپاس و ســتایش بــۆ پـه‌روه‌ردگار‪.‬‬ ‫ڕۆژى �ســێ ش ـه‌مم ‌ه پــازده‌ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ‌هشــێوه‌یه‌ك ‪ 11‬ئ ‌هنــدام‬ ‫ل ـ ‌ه « جه‌به ـه‌ی ته‌حریــری مــۆرۆ « تیاچــوون و ‪ 11‬ی تریــش برینــدار بــوون‬ ‫ئ ‌همـه‌ش بـ ‌ه هــۆی ته‌قاندنـه‌وه‌ی بۆمبــی چێنــدراولـ ‌ه ناوچـه‌ی « داتــو ســالیفو‬ ‫« و گوندی « ئه‌ندا فیت « ل ‌ه هه‌رێمی « ماغوی ندناو» ل ‌ه باشوری فلیپین‪،‬‬ ‫ســوپاس بــۆ هللا تعالــی‪.‬‬ ‫ڕۆژى ي ـه‌ك ش ـه‌مم ‌ه بيســتى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ـ ‌ه پشــتیوانی هللا تعالــی‬ ‫س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت كه‌وتن ـ ‌ه ڕوب ـه‌ڕو بوون ـه‌وه‌ی تونــد له‌گه‌ڵ»ب ـه‌ره‌ى‬ ‫ئازاديخــوارزى مــۆرۆ» ل ـ ‌ه هه‌رێمــى «ماگويندنــاو» له‌باشــورى فليپيــن‪ ،‬ك ـ ‌ه‬ ‫سه‌رئه‌نجام بوو ‌ه هۆی كوژرانی‌ ‪ 19‬ئه‌ندامیان به‌اليه‌نى كه‌م‪ ،‬و ‌ه له‌شاری‬ ‫ماڕاویــش سـه‌ربازانی خیالفـه‌ت توانیــان كـ ‌ه ‪ 6‬به‌ل ‌همــى جه‌نگــى تێكبشــكێنن‬ ‫له‌ميان ـه‌ى ڕوبه‌ڕووبوون ـه‌وه‌كان له‌نزيــك گه‌ڕ ‌ه ـكـى (ڕايــا مادايــا) شــارى‬ ‫ماڕاوى‪ ،‬هه‌روه‌ك تواندرا ك ‌ه ئامێرێکی سوپای فلیپینی تێكبشكێندرێت ك ‌ه‬ ‫بــوو ‌ه هــۆی وکوژرانــی ‪ 5‬ئەنــدام وبرینداربوونــی چەندانــی تــربەقازیفەیە ـکـی‬ ‫مووشــەکی لەگەڕە ـکـی «بەیلــوت» لەشــاری مــاڕاوی‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا تعالــی‪.‬‬ ‫ڕۆژى پێنــج ش ـه‌مم ‌ه بيســت وچــوارى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬س ـه‌ربازانى‬ ‫خيالف ـه‌ت توانيــان تانكێكــى ســوپاى فليپينــى خــاچ په‌رســت تێكبشــكێنن‬ ‫دواى به‌ئامانجگرتنــى ب ـ ‌ه قازيفه‌ي ‌ه ـكـى موش ـه‌كى ل ـ ‌ه ش ـه‌قامى ع ـه‌الء ل ـ ‌ه‬ ‫شــارى مــاڕاوى‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‪.‬‬ ‫ڕۆژى ش ـه‌ممه بيســت وشه‌�ش ـ ‌ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ب ـ ‌ه یارم ‌هتــی هللا‬ ‫تعالــی‪ ،‬س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت ڕوب ـه‌ڕوو بوون ـه‌و ‌ه ل ‌هگ ـه‌ڵ ســوپای فلیپینــی‬

‫خاچپه‌رســت ب ـ ‌ه جۆر ‌ههــا چ ‌ه ـكـی جیــاواز ل ـ ‌ه ش ـه‌قامی ع ـه‌الء ل ـ ‌ه شــاری‬ ‫ماڕاوی‪ ،‬ك ‌ه توانیان یازد ‌ه سه‌ربازبكوژن‪ ،‬هاوكات حه‌وت ئه‌ندامی «به‌ره‌ی‬ ‫ته‌حریــری مــۆڕۆ» موڕتـه‌دد كــوژران ئ ‌همـه‌ش لـ ‌ه میانـه‌ی پێكدادانـه‌كان لـ ‌ه‬ ‫گونــدی «نیمــاو» لـ ‌ه هه‌رێمــی «ماغوندنــاو» لـ ‌ه باشــوری فلپینــی‪ ،‬ســوپاس بــۆ‬ ‫هللا تعالــی‪.‬‬ ‫تونس‬ ‫ڕۆژى ي ـه‌ك ش ـه‌ممه شه‌�ش ـ ‌ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬بەفــەزڵ وپشــتیوانی‬ ‫هللا‪ ،‬ژمارەیــەك لــە ســەربازانی خیالفــەت توانیــان بۆمبێــك بچێنــن لەســەر‬ ‫ڕێــگای موڕتــەددن لەچیــای «موغیلــە» لــە ڕۆژئــاوای تونــس‪ ،‬وهەســتان‬ ‫بەتەقاندنــەوەی بــە زرێپۆشــێکدا کــە ژمارەیــەك لــە ســەربازانی ســوپای‬ ‫تون�ســی موڕتــەددی دەگواســتەوە‪ ،‬ســەرەنجام بــووە هــۆی تێکشــکاندنی‬ ‫زرێپۆشــەکە وتیاچــوون وبرینداربوونــی ‪ 5‬موڕتــەد کــە سەرنشــینی بــوون‪،‬‬ ‫ســوپاس وســتایش بــۆ هللا‪.‬‬ ‫ڕۆژى �ســێ ش ـه‌مم ‌ه بيســت و نــۆى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬زرێپۆشــێكی‬ ‫گواســته‌نه‌وه‌ی ئه‌ندامه‌كانــی ســوپای تون�ســی موڕت ـه‌دد تێكشــكێندرا‪،‬‬ ‫ئ ‌هم ـه‌ش ب ‌ههــۆی ته‌قاندن ـه‌وه‌ی بۆمبێكــی چێنــدراو ل ـ ‌ه چیــای (املغیل ـه‌) ل ـ ‌ه‬ ‫ویالی ‌هتــی قه‌صریــن‪ ،‬ســوپاس بــۆ پ ـه‌روه‌دگار‪.‬‬ ‫وياليه‌تى به‌يضاء‬ ‫ى مانگى ذو القعدة‪ ،‬ته‌نها ب ‌ه فه‌زڵی هللا تعالی‬ ‫ڕۆژى �سێ شه‌ممه بيست ونۆ ‌‬ ‫سه‌ربازانی خیالفه‌ت توانیان به‌رپه‌رچی هه‌ڵمه‌تێكی حوسیی ‌ه موشریكه‌كان‬ ‫ل ـ ‌ه ناوچ ـه‌ی (لوقــاح) ل ـ ‌ه (قیف ـه‌) بد ‌هن ـه‌وه‌‪ ،‬ب ‌هشــێوه‌یه‌ك پێكدادان ـه‌كان‬ ‫به‌رده‌وامــی ه ‌هبــوو كه‌له‌میان ‌هیــدا جۆر ‌ههــا چ ـه‌ك به‌كارهێنــدران‪ ،‬ك ـ ‌ه‬ ‫بــوو ‌ه هــۆی تیاچــوون وبرینداربوونــی د ‌هیــان ئ ‌هنــدام ل ـ ‌ه موڕت ـه‌ددان‪ ،‬و ‌ه‬ ‫س ـه‌ركرده‌ی موڕت ـه‌ددی ڕافیــزی (ابــو مورت ‌هضــای مه‌حتــوری)‪ ،‬ل ـ ‌ه نــاو‬ ‫تیاچووه‌كانــدا بــوو‪ ،‬و ‌ه هللا تعالــی من ‌هتــی كــرد ب ‌هس ـه‌ر موجاهیــدان ك ـ ‌ه‬ ‫كۆمه‌ڵێــك چـه‌ك وزه‌خیــره‌ی جۆراوجۆریــان به‌د ‌هســتكه‌وت گــرت‪ ،‬ســوپاس‬ ‫وســتایش بــۆ پ ـه‌روه‌ردگار‪.‬‬ ‫صۆماڵ‬ ‫ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت‬ ‫ڕۆژى ي ـه‌ك ش ـه‌ممه ســێزد ‌ه ‌‬ ‫توانیــان ك ـ ‌ه ئه‌ندامێكــی هه‌واڵگیــری صۆماڵــی موڕت ـه‌دد بكــوژن ل ـ ‌ه نزیــك‬ ‫دووڕیانــی «ته‌وفیــق» ل ـ ‌ه گه‌ر ‌ه ـكـی «یــاق شــید» ل ـ ‌ه شــاری «مه‌قدیشــۆ»‪،‬‬ ‫ســوپاس بــۆ هللا تعالــی‪.‬‬ ‫وياليه‌تى سه‌يناء‬ ‫ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬بـ ‌ه پشــتیوانی پـه‌روه‌ردگار‪،‬‬ ‫ڕۆژى دوو شـه‌ممه چــوارد ‌ه ‌‬ ‫ر‬ ‫س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت توانیــان ك ـ ‌ه ز ێپۆشــێكی جــۆری ف ‌ههــد تێكبشــكێنن‬ ‫ك ـ ‌ه ئه‌ندامه‌كانــی پۆلي�ســى میصــڕی موڕت ـه‌ددی ده‌گواســته‌و ‌ه ل ـ ‌ه‬ ‫ش ـه‌قامی (ب ‌هحــر) ل ـ ‌ه شــاری «عه‌ريــش» ل ‌هگ ـه‌ڵ ئ ‌هم ـ ‌ه ك ـ ‌ه ژمــاره‌ی ئامێــر ‌ه‬ ‫هه‌واڵ‬

‫‪36‬‬

‫تێكشــكێندراوه‌كانی ســوپای میصری موڕته‌دد ل ‌ه سـه‌ره‌تای د ‌هســتپێكردنی‬ ‫هه‌ڵمه‌ته‌كانــی بــۆ س ـه‌ر س ـه‌ربازانی خیالف ـه‌ت ب ـه‌ر ل ـ ‌ه دوو هه‌فت ـ ‌ه گه‌یشــت ‌ه‬ ‫‪ 23‬ئامێــری جیــاواز‪ ،‬ســوپاس و ســتایش بــۆ هللا تعالــی‪.‬‬ ‫وياليه‌تى فوڕات‬ ‫ڕۆژى �ســێ ش ـه‌ممه پــازده‌ى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ته‌نهــا به‌فه‌زڵــى هللا‪،‬‬ ‫س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت هێرشــێكيان ئه‌نجامــدا ل ـ ‌ه �ســێ قۆڵ ـه‌و ‌ه بــۆ س ـه‌ر‬ ‫مۆڵگه‌كانــى ســوپاى ڕافيــزى له‌ناوچ ـه‌ى جه‌مون ـ ‌ه ل ـ ‌ه نزيــك ت ‌هن ـه‌ف ل ‌هس ـه‌ر‬ ‫ســنورى عێ ـڕاق ســورياى د ‌هســتكرد‪ ،‬و ‌ه هێرش ـه‌ك ‌ه د ‌هســتى پێكــرد ب ـ ‌ه‬ ‫كرده‌ي ‌ه ـكـى ش ـه‌هاده‌تخوازى ك ـ ‌ه برامــان ئ ‌هبــو ح ‌هس ـه‌نى عێڕاقــى ‪-‬هللا لێــى‬ ‫وه‌رگرتبێــت‪ -‬جێبه‌جێــى كــرد دواى ئ ـه‌و ‌ه هه‌ڵيــان كوتاي ـ ‌ه س ـه‌ر مۆڵگه‌كانــى‬ ‫موڕت ـه‌دان وپێكدادانيــان ل ‌هگ ـه‌ڵ كــردن به‌جۆر ‌ههــا چ ـه‌ك‪ ،‬و ‌ه بــو ‌ه هــۆى‬ ‫كوژرانــى ‪ 68‬موڕت ـه‌د وبه‌ديلگرتنــى ئه‌ندامێــك‪ ،‬وتێكشــكاندنى ‪ 7‬ئامێــر‬ ‫وپه‌كخســتنى تانكێــك وســوتانى ‪ 6‬مۆڵگ ـه‌‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك هللا من ‌هتــى خســت ‌ه‬ ‫س ـه‌رب ‌هنــد ‌ه موه‌حيده‌كانــى ب ـ ‌ه غه‌نيمه‌تگرتنــى ‪ 3‬س ـه‌ياره‌ى ده‌بڵــى هه‌ڵگــرى‬ ‫چ ‌ه ـكـى ڕ ‌هشــاش‪ ،‬و ‌ه ڕاجيمه‌ي ‌ه ـكـى موشـه‌ك وچـه‌ك وزه‌خيــره‌ى جۆراوجــۆر‪،‬‬ ‫ســوپاس بــۆ هللا ل ‌هس ـه‌ر پشــتيوانيه‌كه‌ى‪.‬‬ ‫وياليه‌تى حمص‬ ‫ڕۆژى ي ـه‌ك ش ـه‌مم ‌ه بيســت وحه‌وتــى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ته‌نهــا ب ـ ‌ه پاڵپشــتى‬ ‫هللا‪ ،‬س ـه‌ربازانى خيالف ـه‌ت هێرشــێكى به‌رف ـراوان د ‌هك ـه‌ن له‌چه‌نديــن‬ ‫قۆڵ ـه‌و ‌ه بــۆ س ـه‌ر پێگه‌كانــى نوص ‌هيــرى ل ـ ‌ه ڕيفــى ڕۆژهه‌اڵتــى حمــص‪ ،‬و ‌ه‬ ‫ل ـ ‌ه قۆڵــى يه‌ك ‌هم ـه‌و ‌ه ل ـ ‌ه ناوچ ـه‌ى بادي ـ ‌ه كاتێــك ب ـراى ش ـه‌هاده‌تخواز ئ ‌هبــو‬ ‫ڕوقي ـه‌ى عێڕاقــى ‪-‬هللا لێــى وه‌رگرتبێــت‪ -‬باره‌گايه‌ ـكـى كرده‌كانــى ســوپاى‬ ‫نوص ‌هيــرى به‌ئامانــج گــرت ل ـ ‌ه نێــوان ناوچه‌كانــى حميم ـ ‌ه و ‪ T3‬هه‌رچــى‬ ‫قۆڵ ‌هكـه‌ى تــر ‌ه ئـه‌و ‌ه بــۆ سـه‌رموڕتـه‌دان بــوو كـ ‌ه نزيكـه‌ى بيســت كيلۆم ‌هتــر‬ ‫دور ‌ه ل ـ ‌ه ڕۆژئــاواى ناوچ ـه‌ى حميم ـه‌‪ ،‬هه‌رچــى قۆڵــى ســێيه‌م ‌ه له‌ناوچ ـه‌ى‬ ‫و ‌هعــر بــوو‪ ،‬و ‌ه هێرش ـه‌ك ‌ه بــوو ‌ه هــۆى تياچوونــى نزيك ـه‌ى ه ‌هشــتا موڕت ـه‌د‬ ‫‌دواى كرده‌كه‌ى به‌رشه‌لۆنه‬

‫‪37‬‬

‫وتێكشــكاندن وســوتاندنى پێنج تانك و دوو سـه‌ياره‌ى ‪ BMP‬و پێنج سـه‌رباز‬ ‫گوێــزه‌ره‌و ‌ه ودوو سـه‌ياره‌ى د ‌هبــڵ و دوو تۆپهاوێــى ڕ ‌هشــاش و ش ‌هســت وپينــج‬ ‫خيو ‌هتــگا وبه‌غه‌نيمه‌تگرتنــى چ ـه‌ك وزه‌خيــره‌ى جۆراوجــۆر‪ ،‬ســوپاس بــۆ‬ ‫هللا ‪.‬‬ ‫ڕوسيا‬ ‫ڕۆژى ش ـه‌ممه بيســت وشه‌�شــى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬يه‌كێــك ل ـ ‌ه‬ ‫س ـه‌ربازه‌كانى خيالف ـه‌ت له‌كرده‌يه‌ ـكـى چه‌قــۆ لێــدان له‌شــارى ســۆرگۆت‬ ‫ل ـه‌ ڕوســيا ل ـه‌ ئاكامــدا توانــى ح ـه‌وت ك ـه‌س برينداربــكات پێــش ئ ـه‌وه‌ى‬ ‫ش ـه‌هيد بێــت به‌ده‌ســتى پۆلي�ســى ناوه‌خــۆ‪ ،‬داوا ل ـه‌ هللا ده‌كه‌يــن لێــى‬ ‫وه‌رگرتبێــت‪.‬‬ ‫ئيسپانيا‬ ‫ڕۆژى پێنــج ش ـه‌ممه‌ بيســت وچــوارى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬پشــت به‌ســتوو‬ ‫ب ـه‌ هللا‪ ،‬ژماره‌ي ـه‌ك ل ـه‌ موجاهيــدان به‌شــێوه‌يه‌كى ڕێكخــراو ل ـه‌ دوو‬ ‫ده‌ســته‌دا گردبوونه‌وه‌كانــى خــاچ په‌رســتانيان به‌ئامانــج گــرت ل ـ ‌ه‬ ‫ئيســپانيا‪ ،‬كاتێــك موجاهيدانــى ده‌ســته‌ى يه‌ك ـه‌م هه‌ڵســان ب ـه‌ ئامانــج‬ ‫گرتنــى گردبوونه‌وه‌يه‌ ـكـى خــاچ په‌رســتان به‌پاســێك ل ـه‌ ش ـه‌قامى (الس‬ ‫رامبــاس) ل ـه‌ به‌رش ـه‌لۆنه‌‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك دوو پۆليســيان ڕاماڵــى ل ـه‌الى‬ ‫بازگه‌يه‌ ـكـى پۆليــس‪ ،‬دواى ئ ـه‌وه‌ به‌چه‌ ـكـى ســوك هه‌ڵيــان كوتاي ـ ‌ه‬ ‫س ـه‌ر (مه‌يخانه‌ي ـه‌ك) له‌نزيــك گۆڕه‌پانــى (الس رامبــاس) جــا كوشــتار‬ ‫وزيانێكــى زۆريــان ل ـه‌ خــاچ په‌رســتان وجووله‌ك ـه‌ دا‪ ،‬ئ ـه‌وه‌ له‌كاتێــك ك ـ ‌ه‬ ‫ده‌ســته‌ى دووه‌م هه‌ڵســان ب ـه‌ ڕاماڵينــى ژماره‌ي ـه‌ك لــه خــاچ په‌رســتان‬ ‫ب ـه‌ بارهه‌ڵگرێــك ل ـه‌ شــارۆچكه‌ى (كامبريلس) ــى س ـه‌ر كه‌نــار ده‌ريــا‪،‬‬ ‫وه‌ ئ ـه‌و غ ـه‌زوه‌ پيــرۆزه‌ بــووه‌ هــۆى تياچــوون وبرينداربوونــى ‌نزيك ـه‌ى‬ ‫‪ 146‬كــوژراو لــه هاواڵتيانــى واڵت ـه‌ خــاچ په‌رســته‌كان‪ ،‬شــكۆمه‌ندى بــۆ‬ ‫هللا وپێغه‌مبه‌ره‌ك ـه‌ى وباوه‌ڕدارن ـه‌ ب ـه‌اڵم زۆرب ـه‌ى خه‌ڵكــى نايزانــن‪،‬‬ ‫ســوپاس بــۆ پ ـه‌روه‌ردگارى جيهانيــان‪.‬‬

‫وياليه‌تى جه‌زيره‌‬ ‫ڕۆژى دوو شه‌ممه بيست وهه‌شتى مانگى ذوالقعدة‪ ،‬ته‌نها به‌يارمه‌تى هللا‪،‬‬ ‫سـه‌ربازانى خيالفـه‌ت به‌رپه‌رچــى هێرشــێكى فراوانــى ســوپا وح ‌هشــدى ڕافيــزى‬ ‫بد ‌هن ـه‌و ‌ه ك ـ ‌ه پاڵپشــتبوون ب ـ ‌ه هێر�شــى چــڕ له‌الي ـه‌ن فڕۆك ـ ‌ه جه‌نگيه‌كانــى‬ ‫ئه‌مريكــى و په‌روان ـه‌دارى ئاپات�شــى‪ ،‬ل ـ ‌ه قۆڵه‌كانــى ڕۆژه ـه‌اڵت وباشــور‬ ‫وڕۆژئــاواى ته‌له‌عفـه‌ر‪ ،‬كاتێــك لـ ‌ه هێرشـه‌ك ‌ه ڕوبه‌ڕوونه‌وه‌ي ‌ه ـكـى تونــد ڕويــدا‬ ‫كه‌تيايدا �سێ كرده‌ى شه‌هاده‌تخوازى تێدا ئه‌نجامدرا و يه‌كيان دوانى بوو‬ ‫كـ ‌ه برايــان ئ ‌هبــو مه‌ري ‌همــى عێڕاقــى و ئ ‌هبــو ح ‌همــزه‌ى عێڕاقــى هللا له‌هه‌ردوكيانــى‬ ‫وه‌رگرتبێــت ئه‌نجاميانــدا‪ ،‬كـ ‌ه گردبوونه‌وه‌ي ‌ه ـكـى موڕته‌دانــى به‌ئامانجگــرت‬ ‫لـ ‌ه گونــدى (أبطيشــة) له‌ڕۆژهه‌اڵتــى ته‌له‌عفـه‌ر‪ ،‬كاتێــك كـ ‌ه شـه‌هاده‌تخواز‬ ‫ئ ‌هبــو موصع ‌هبــى تور ـكـى وئ ‌هبــو ذو القرنينــى تور ـكـى هللا له‌هه‌ردوكيانــى‬ ‫وه‌رگرتبێــت س ـه‌يار ‌ه بۆمبڕێژكراوه‌كانيــان ته‌قانــده‌و ‌ه له‌ناو ‌هڕاســتى دوو‬ ‫گردبوونـه‌وه‌ى موڕتـه‌دان لـ ‌ه گونــدى ج ‌هبــار ‌ه لـ ‌ه ڕۆژئــاواى ته‌له‌عفـه‌رو�ســێ‬ ‫كــرد ‌ه ش ـه‌هاده‌تخوازيه‌ك ‌ه بوون ـ ‌ه هــۆى تياچــوون وبرينداربوونــى زۆرێــك‬ ‫له‌موڕتـه‌دان‪ ،‬ئـه‌و ‌ه له‌كاتێــك كـ ‌ه موجاهيــدان موڕته‌دانيــان په‌لكێــش كــرد‬ ‫بۆ كێڵگه‌كانى مين وخانوى بۆمبڕێژكراو وبيته‌قێننه‌و ‌ه به‌سه‌ريان‪ ،‬ك ‌ه بوو ‌ه‬ ‫هــۆى زيانێكــى گ ـه‌ور ‌ه ل ـ ‌ه ڕيزه‌كانيــان‪ ،‬ك ـ ‌ه گه‌يشــت ‌ه س ـه‌د وچــوارد ‌ه كــوژرا و‬ ‫تێكشــكاندنى دوو تانكــى ئه‌بڕامــزود ‌ه ه ‌همـه‌ڕوچــواركۆجــار‪ ،‬وبيســت وچــوار‬ ‫ئامێــرى س ـه‌ربازى جۆراوجــۆر‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‪.‬‬ ‫هللا تعالــی‪،‬‬ ‫ڕۆژى �ســێ شـه‌ممه بيســت ونــۆى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬بـ ‌ه پشــتیوانی ‌‬ ‫س ـ ‌هربازانی خیالف ـه‌ت ب ‌هرپه‌رچــی هه‌ڵمه‌تێكــی خــاچ په‌رســتی ڕافیــزی بــۆ س ـه‌ر‬ ‫شــاری ته‌له‌عفـه‌رده‌د ‌هنـه‌و ‌ه بــۆ دوو ڕۆژی یـه‌ك لـ ‌ه دوای یـه‌ك‪ ،‬كـ ‌ه به‌ره‌كانــی‬ ‫ڕۆژهـه‌اڵت وڕۆژئــاوا جه‌نگێكــی توندوتیــژی به‌خۆیـه‌و ‌ه بینــی‪ ،‬كـ ‌ه لـ ‌ه میانه‌ییــدا‬ ‫هـه‌ردوو بـرای شـه‌هاده‌تخواز(ئ ‌هبــومح ‌همـه‌دی عێڕاقــی‪ ،‬ئ ‌هبــومصعبــی توركی)‬ ‫هللا تعالــی لێیــان وه‌رگرتبێــت‪ -‬كـ ‌ه كــرد ‌ه شـه‌هاده‌تخوازییه‌كه‌یان ئه‌نجامــدا‬‫ل ‌ه ناوگردبونه‌وه‌كانی سوپا وحشدی ڕافیزی ل ‌ه گوندی (تل سمن)‪ ،‬ك ‌ه بوو ‌ه‬ ‫هۆی كه‌وتنه‌وه‌ی ‪ 39‬موڕته‌دد ل ‌ه كوژراووبریندارو ‌ه تێكشكاندنی ‪ 6‬ئامێری‬ ‫هه‌مه‌ڕو‪ 3‬كۆجارو‪ 3‬ئامێری تری س ‌هربازی‪ ،‬هه‌روه‌ها ‪ 6‬ئامێری تری هه‌مه‌ڕ‬ ‫ویه‌كێكــی تــری كۆجــار و پوچه‌ڵكه‌ره‌وه‌ی ‌ه ـكـی میــن وشــۆفڵێك تێكشــكێندران‬ ‫ل ـ ‌ه ئاكامــی كه‌وتنیــان ب ـ ‌ه كێڵگه‌ی ‌ه ـكـی میــن ل ـ ‌ه گونده‌كانــی (ته‌ڕم ـه‌‪ ،‬الونــد) ل ـ ‌ه‬ ‫ڕۆژئــاوا و باشــووری ڕۆژئــاوای ته‌له‌عفـه‌ر‪ ،‬هــاوكات ل ‌هگـه‌ڵ ئـه‌وه‌ی كـ ‌ه د ‌هیــان‬ ‫ئه‌ندامیــان تیاچــوون و زیاتــرل ـ ‌ه ‪ 20‬ئامێــری س ‌هربازیشــیان تێكشــكێندرا ل ـ ‌ه‬ ‫ئاكامــی بۆردومانێكــی ئه‌م ‌هریكــی بــۆسـه‌ركاروانـ ‌ه هه‌اڵتووه‌كانیــان لـ ‌ه گونــدی‬ ‫(كـه‌ڕكـه‌ڕی) لـ ‌ه باشــوری ڕۆژئــاوای ته‌له‌عفـه‌ر‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا تعالــی‪.‬‬ ‫وياليه‌تى ديمه‌شق‬ ‫ڕۆژى دوو ش ـه‌ممه بيســت وه ‌هشــتى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ته‌نهــا به‌فه‌زڵــى‬ ‫هللا‪ ،‬س ـ ‌هربازانى خيالف ـه‌ت ب ‌هرپه‌رچــى هێرشــێكى به‌رفراوانــى به‌رده‌واميــان‬ ‫داي ـه‌و ‌ه ك ـ ‌ه مــاوه‌ى دوو ڕۆژ بــوو و ‌ه له‌چه‌نديــن قۆڵ ـه‌و ‌ه له‌الي ـه‌ن ســوپاى‬ ‫لوبنانــى خاچپه‌رســت وحيزبــى التــى ڕافيــزى ئه‌نجامــداربــۆسـه‌رپێگه‌كانيــان لـ ‌ه‬ ‫قه‌له‌مۆنــى ڕۆژئــاوا‪ ،‬كاتێــك هێرشــيانكرد ‌ه س ـه‌ر جــرود (عرســال‪ ،‬و القــاع) و‬ ‫چياكانــى (الزمرانــي‪ ،‬ومشــقتة‪ ،‬ومي ـرا‪ ،‬وفيخــة) ودۆڵــى (زويتينــة‪ ،‬وحروتــة)‪ ،‬و ‌ه‬

‫ڕوبه‌ڕووبونه‌وه تونده‌كان كۆتايى هات به‌كرده‌يه‌كى شه‌هاده‌تخوازى ك ‌ه براى‬ ‫شه‌هاده‌تخوازئه‌بودوجانه‌ى لوبنانى هللا لێى وه‌رگرتبێت ئه‌نجاميدا‪ ،‬به‌سه‌ر‬ ‫ئ ـه‌وموڕته‌دان ـه‌ى ك ـ ‌ه هه‌اڵتــن به‌ئاراســته‌ى (دۆڵــى خ ‌هشــن)‪ ،‬جــا ته‌قاندي ـه‌و ‌ه‬ ‫له‌ناو ‌هڕاســتيان‪ ،‬و ‌ه ڕوبه‌ڕووبون ـه‌وه‌كان بوون ـ ‌ه هــۆى تياچــوون وبرينداربوونــى‬ ‫نزيكه‌ى سه‌د ئه‌ندام ل ‌ه سوپاى لوبنانى وحيزبى التى ڕافيزى‪ ،‬و ‌ه تێكشكاندن‬ ‫وپه‌كخســتنى چه‌نديــن ئامێــر‪ ،‬له‌كاتێــك كـ ‌ه چــوارئه‌ندامــى حزبــى التــى ڕافيــزى‬ ‫كــوژران وس ـه‌ياره‌يه‌كى جــۆرى ‪ M113‬ســوپاى لوبنانــى تێكشــكا ب ‌ههــۆى‬ ‫بۆردومانكردنيــان بـ ‌ه قازيفه‌ي ‌ه ـكـى هاو ‌هنــى وگولـ ‌ه تــۆپ بــۆسـه‌رپێگه‌كانيــان لـ ‌ه‬ ‫چيــاى خه‌زع ـه‌ل و دۆڵــى حۆرت ـه‌‪ ،‬ل ـ ‌ه قه‌له‌مۆنــى ڕۆژئــاوا‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‪.‬‬ ‫ڕۆژى �ســێ ش ـه‌ممه بيســت ونــۆى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬به‌فه‌زڵــی هللا تعالــی‪،‬‬ ‫نزیكـه‌ی ‪ 40‬ئ ‌هنــدام لـ ‌ه حزبــی التــی ڕافیــزی تیاچــوون وه‌ژماره‌ی ‌ه ـكـی تریشــیان‬ ‫برینداربــوون ئ ‌هم ـه‌ش ل ـ ‌ه ئاكامــی ڕووبه‌ڕوبون ـه‌و ‌ه دژواره‌كان ل ‌هگ ـه‌ڵ‬ ‫سـه‌ربازانی خیالفـه‌ت لـ ‌ه ناوچه‌كانــی (وادی بـه‌رد وسـه‌ن مشــته‌ق ‌ه و قه‌ڕنـ ‌ه‬ ‫عجلــون)‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‪.‬‬ ‫وياليه‌تى جنوب‬ ‫ڕۆژى ي ـه‌ك ش ـه‌ممه بيســت وي ‌ه ـكـى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ته‌نهــا به‌يارم ‌هتــى‬ ‫هللا‪ ،‬دوو ســوارچاك ئ ‌هبــو ياســينى عێڕاقــى و ئ ‌هبــو ميقــدادى عێڕاقــى ‪-‬هللا‬ ‫له‌هه‌ردووكيانــى وه‌رگرتبێــت‪ -‬ب ‌هس ـه‌ياره‌يه‌كى بۆمبڕێژك ـراو ده‌رچــوون ب ـه‌ره‌و‬ ‫گردبوونه‌وه‌كانــى ســوپا وح ‌هشــدى ڕافيــزى لـ ‌ه كارگـه‌ى (چه‌مه‌نتــۆى ك ‌هربـه‌ال)‬ ‫له‌باشورى ك ‌هربه‌ال‪ ،‬كاتێك يه‌كێك ل ‌ه ئينغيماسيه‌كانی ناوسەیارەکە لێیان‬ ‫هاتــە دەســت ولەگــەڵ هــەردوو بازگــەی ڕافیــزە پێکیانــدادا وســەرجەمیانی‬ ‫کوشــت‪ ،‬پاشــان ئینغیما�ســی کــردە ســەرکۆمەڵگــەی نیشــتەجێ بوونــی ســەر‬ ‫بــە کارگەکــە وکــوژرا ‪-‬هللا لێــی وەرگرتبێــت‪ -‬دوای ڕوبەڕوبوونــەوە دژوارەکان‪،‬‬ ‫هــەروەك ئینغیماســیەکەی تــربەســەیارە بۆمبڕێژکراوەکــەی دەرچــوو بــەرەو‬ ‫گردبوونەوەی ئەوانەی دەربازیان بووبوو لە موڕتەددان‪ ،‬ولەناوەڕاستیاندا‬ ‫تەقاندیــەوە‪ ،‬ســەرەنجام بــووە هــۆی تیاچــوون وبرینداربوونــی زیاتــر لــە ‪50‬‬ ‫موڕتــەد‪ ،‬ســوپاس وســتایش بــۆ هللا‪.‬‬ ‫وياليه‌تى سه‌اڵحه‌دين‬ ‫ڕۆژى پێنــج ش ـه‌ممه بيســت وچــوارى مانگــى ذو القعــدة‪ ،‬ته‌نهــا به‌يارم ‌هتــى‬ ‫هللا‪ ،‬چــوارئينغيما�ســى هێرشــيان كــرد ‌ه سـه‌ربــاره‌گاى ليــواى ســێزده‌ى سـه‌ر‬ ‫ب ـ ‌ه پۆلي�ســى ئيتيحــادى‪ ،‬وبــاره‌گاى گواســتنه‌و ‌ه ئازوق ـه‌ى فيرق ـه‌ى ‪ ،60‬ك ـ ‌ه‬ ‫كه‌وتون ‌هت ـ ‌ه گه‌ڕ ‌ه ـكـى مه‌صافــي ل ـ ‌ه ناوچ ـه‌ى ‪ 600‬له‌باكــورى بێجــى‪ ،‬كاتێــك‬ ‫برامــان ئ ‌هبــووه‌ليــدى ئه‌نصــارى وئ ‌هبــوخاليــدى تاجيكــى وقوڕ ‌هيــش تاجيكــى‬ ‫و حوزه‌يفـه‌ى مه‌غريبــى ‪-‬هللا لێيانــى وه‌رگرتبێــت‪ -‬پێكدادانيــان كــرد ل ‌هگـه‌ڵ‬ ‫موڕت ـه‌دان ل ـ ‌ه ه ـه‌ردوو بــاره‌گا به‌چ ‌ه ـكـى ڕ ‌هشــاش و نارنجۆ ـكـى د ‌هســتى‪،‬‬ ‫دواى ئ ـه‌و ‌ه پشــتێن ‌ه بۆمبڕێژكراوه‌ك ‌هيــان ته‌قانــده‌و ‌ه ي ـه‌ك ل ـه‌دوواى ي ـه‌ك‪،‬‬ ‫و ‌ه بــوو ‌ه هــۆى تياچوونــى �ســى موڕت ـه‌د ك ـ ‌ه ئه‌فس ـه‌رێكيان له‌نێودابــوو و ‌ه‬ ‫برينداربوونــى ‪ 46‬ــى تــر‪ ،‬و ‌ه ســوتاندنى ‪ 15‬ئامێــر‪ ،‬ه ـه‌روه‌ك د ‌هســته‌كانى‬ ‫پاڵپشــتى لـ ‌ه يه‌كێــك لـ ‌ه باره‌گاكانيانــى دا بـ ‌ه موشـه‌كى گـڕاد‪ ،‬ســوپاس بــۆ هللا‬ ‫ل ‌هس ـه‌ر يارمه‌تيدانــى‪.‬‬ ‫هه‌واڵ‬

‫‪38‬‬

39

41

‫فهر س‬ ‫ه ‪PS -‬‬ ‫‪ ۱3‬ګڼه ‪ -‬ذو الحجة ‪‍ ۱۴۳۸‬‬

‫ای موحدینو؛ زیـــری واورئ؛ پـــه اللـــه عزوجـــل‬ ‫قسـم! مونږ بـه کلـه هـم د خپـل جهـاد څخـه دمـه‬ ‫ونکړو؛ مګـــر د رومیـــه د زیتونـــو د ونـو الندې‬ ‫ابو حمزه املهاجر ‪‬‬

‫‪4‬‬

‫سریزه‬

‫‪6‬‬

‫مقالې‬

‫‪6‬‬ ‫‪10‬‬ ‫‪14‬‬ ‫‪20‬‬ ‫‪24‬‬ ‫‪28‬‬ ‫‪34‬‬

‫د شریعت فیصله نه د جاهلیت فیصله‬ ‫خپل وزګار وخت له نا وزګارۍ څخه وړاندې غنیمت وګڼه‬ ‫په دین کې د امامت مقام او د امام د ټاکلو د وجوب‬ ‫دالئل یې‬ ‫د مجاهدینو لپاره اړین وصیتونه ‪ -‬دویمه برخه‬

‫‪10‬‬

‫د منافقانو صفات‬ ‫د مهاجرې أم سلیم هجرت‬

‫خبرونه‬ ‫نظامي او امني عملیات‬

‫‪14‬‬

‫سریزه‬ ‫"د اســامي دولــت د جنګیالــو پــه نښــه کــول” پــه دې اړه‬ ‫یــو صلیبــي چاروا ـکـي د تبصــرې پــه تــرڅ ـکـې وویــل‪" :‬دوی جنــګ‬ ‫تــه ننوتــي او اوس بایــد دوی دا امیــد د ځــان ســره ولــري چــې د‬ ‫دوی مــرګ بــه د دغــې جنــګ لــه پایلــو څخــه یــوه وي”‪.‬‬ ‫کومــه خبــره چــې هللا عزوجــل د دغــه صلیبــي کافــر پــه ژبــه‬ ‫جاري کړه‪ ،‬هغه یو حقیقت دی چې هیڅ ډول اختالف پکې‬ ‫نشته‪ ،‬په ځانګړې توګه د اسالمي دولت د غازیانو په نیزد‪،‬‬ ‫بلکــې حقیقــت خــو دا دی چــې کلــه مجاهدیــن د جنــګ ډګــر‬ ‫تــه روان �شــي نــو مــرګ د هغــوي پــه نیــزد یواځــې یــو احتمــال‬ ‫نــه وي بلکــې د دوی یــو لــوي ارمــان وي چــې دوی یــې غــواړي او‬ ‫د ترالســه کولــو هڅــه یــې کــوي‪ ،‬ځکــه پــه دغــه حــال ـکـې مــرګ‬ ‫د هللا عزوجــل پــه الره ـکـې شــهادت دی‪ ،‬چــې مومــن پــرې د‬ ‫اســمان او ځمکــې د رب پــه نیــزد د لــوړو درجــو خاونــد کیــږي‪.‬‬ ‫خــو دا�ســې ښــکاري چــې صلیبیــان تــر اوســه د دوی د یــو‬ ‫چاروا ـکـي د خبــرې د تاثیــر پــه حقیقــت پــوه نــه دی‪ ،‬ځکــه خــو‬ ‫مونږ ګورو چې هرکله په دوی د اسالمي دولت د مجاهدینو‬ ‫لخــوا کــوم یرغــل و�شــي نــو دوی ډیــر حی ـران او وارخطــا وي‪،‬‬ ‫تــه بــه وايــې لکــه دوی چــې پــه کومــه بلــه دنیــا ـکـې ژونــد کــوي؛‬

‫دا�ســې نــړۍ چــې د هغــې نــړۍ څخــه ډیــره لــرې ده چېرتــه چــې‬ ‫د دوی پوځونــه د اســامي دولــت پــر خالفــت پــه ســخت تریــن‬ ‫جنــګ ـکـې اختــه دي او کوښــښ کــوي چــې دار االســام لــه‬ ‫منځه یو�ســي او ویجاړ یې کړي او چې څومره یې توان ر�ســي د‬ ‫مســلمانانو بچــي‪ ،‬ښــځې‪ ،‬بــوډاګان او ځوانــان ووژنــي‪.‬‬ ‫دا�ســې ښــکاري چــې دا لومــړی ځــل نــه دی چــې اروپايــي‬ ‫صلیبــي طواغیــت پکــې د مســلمانانو د جنــګ لپــاره د دې‬ ‫زمانــې د صلیــب د بیــرغ پورتــه کوونکــې امریــکا د مشــرۍ‬ ‫النــدې خپــل پوځونــه راوبا�ســي او بیــا د ســختو تلفاتــو ســره‬ ‫مــخ کیــږي‪ ،‬ځکــه د هغــوی نظــر یواځــې د هغــو ګټــو پــه لــوړه‬ ‫کچــه لــږي چــې پــه دغــه جنــګ ـکـې د ګــډون پــه خاطــر بــه دوی‬ ‫تــه ورکــول کیــږي‪ ،‬خــو هغــه درنــه بیــه یــې هیــره وي چــې دوی بــه‬ ‫یــې د هغــه خــوب پــه ترالســه کولــو ـکـې اداء کــوي چــې دوی پکــې‬ ‫خپلــې ګټــې وینــي‪.‬‬ ‫د هســپانیې صلیبــي هیــواد پــه خپلــه د دغــه ډول پایلــو پــه‬ ‫ازموینه تیرشوی‪ ،‬کله چې دغه هیواد د احمق مشربوش تر‬ ‫مشــرۍ النــدې د عـراق جنــګ تــه راکــش کــړی شــو‪ ،‬هســپانیې‬ ‫هغــه مهــال یواځــې پــه ع ـراق ـکـې د تیلــو کوهیــان او هغــه‬ ‫ځانګړې مقاله‬

‫‪4‬‬

‫مالونــه لیــدل چــې دوی تــه بــه د بیــا ودانــۍ پــه زمــره ـکـې ورکــول‬ ‫کیــږي‪ ،‬خــو د جنــګ پــه څپــو یــې د دوی پــوځ دا احســاس کــړه‬ ‫چــې دوی خــو د مجاهدینــو ســره پــه لومــړي خــط ـکـې د هــدف‬ ‫پــه توګــه وکاریــدل‪ ،‬مجاهدینــو دوی پــه ســمه توګــه ودرودل‪،‬‬ ‫تــردې چــې د هســپانیې حکومــت فیصلــه وکــړه چــې خپــل پــوځ‬ ‫لــه ع ـراق څخــه ذلیلــه وبا�ســي‪ ،‬چــې خپــل پرهارونــه یــې څټــل‬ ‫او د ولــس لخــوا د ســختو لعنتونــو ســره مــخ شــو‪ ،‬خــو دا�ســې‬ ‫ښــکاري چــې هغــه درس د صلیبانــو لپــاره پــوره وعــظ نــه و‪.‬‬ ‫کلــه چــې وروســتني هســپانوي حکومــت دعــوا وکــړه چــې‬ ‫مونــږ لــه مخکنــي درس څخــه پــوره ګټــه اخیســتې او هــوډ یــې‬ ‫وکــړ چــې د دوی پــوځ بــه کلــه هــم پــه ځمکنــي مخامــخ جنــګ‬ ‫ـکـې برخــه وانخلــي‪ ،‬خــو د دې ترڅنــګ یــې پریکــړه وکــړه چــې‬ ‫دوی بــه د اســامي دولــت ســره پــه جنــګ ـکـې د راف�ضــي پــوځ‬ ‫روزنه کوي او ورسره به پوره مرستې کوي او دا هرڅه به د‬ ‫هغــې صلیبــي نړیوالــې ټلوالــې پــه چــوکاټ ـکـې وي چــې د اســامي‬ ‫دولــت پرخــاف جــوړه شــوې ده‪.‬‬ ‫لکــه څرنګــه چــې هســپانیې د خپلــو مخکنــو تجربــو څخــه‬ ‫پنــد وانخســت‪ ،‬همــدا ډول یــې د نــورو هغــو صلیبــي اورپايــي‬ ‫دولتونــو د تجربــو څخــه ګټــه وانخســته چــې د مســلمانانو‬ ‫پرخــاف جنګیــږي‪ ،‬هغــه دولتونــه چــې د هســپانيې څخــه‬ ‫ځواکمــن او قــوي دي او پولــې یــې هــم خونــدي دي‪ ،‬لکــه‬ ‫برتانیــه‪ ،‬فرانســه‪ ،‬املانیــه او امریــکا‪ ،‬کومــو چــې د اســامي‬ ‫دولــت د هغــو غازیانــو جنــګ څکلــی چــې د خپلــو مش ـرانو پــه‬ ‫وینا د کفارو د کور په منځ کې د هغوی د وژلو لپاره راپورته‬ ‫شــوي وو‪ ،‬د دې ټولــو لیدنــو باوجــود هســپانوي صلیبــي رژیــم‬ ‫د مســلمانانو پــر خــاف خپــل جنــګ تــه دوام ورکــړ او دا�ســې‬ ‫ګمــان یــې و چــې دوی بــه د هغــه څــه نــه لــرې او�ســي چــې د دوی‬ ‫ورونــو هیوادونــو تــه رســیدلي دي‪.‬‬ ‫نــن یوځــل بیــا د اســامي دولــت غازیانــو پــه لــرې افــق‬ ‫هغــه کړنــې تک ـرار کــړې چــې د دوی ورونــو مخکــې پــه صلیبــي‬ ‫هیوادونــو ـکـې ترســره کــړې وې‪ ،‬دا ځــل مجاهدینــو پــه ترکیــه‪،‬‬ ‫هســپانیه‪ ،‬روســیا او بلجیــم او نــورو صلیبــي او د مرتدینــو پــه‬ ‫هیوادونــو ـکـې ســخت دردوونکــي عملیــات تــر ســره کــړل‪.‬‬ ‫پــه دې لــړۍ ـکـې د ذوالقعــدې پــه یوویشــتمه نیټــه د‬ ‫طاغــوت اردوګان یــو پولیــس د خپــل مرکــز مخــې تــه پــه چاکــو‬ ‫ووهــل شــو‪ ،‬چــې د خالفــت دغــه مجاهــد هــم پــه دغــې بریــد ـکـې‬ ‫شــهید شــو –نحســبه وهللا حســیبه‪.‬‬ ‫د ذوالقعــدې پــه پنځــه ویشــتمه نیټــه د اســامي دولــت‬ ‫د غازیانــو یــوې ډلګــۍ د هســپانیې پــه دوه بیالبیلــو ښــارونو‬ ‫ـکـې د هللا عزوجــل پــه فضــل بریدونــه ترســره کــړل‪ ،‬بریــد‬ ‫ګــرو پــه صلیبــي هیــواد د هغــه د مــرګ پــه ځــای ـکـې وار وکــړ‪،‬‬ ‫چیرتــه چــې د ســیاحت ســاحه پــه نښــه کــړی شــوه؛ کومــه چــې‬ ‫‪5‬‬

‫د صلیبیانــو د اقتصــاد لویــه برخــه تشــکیلوي‪ ،‬پــه دغــه بریــد‬ ‫ـکـې شــپاړس صلیبیــان مــردار او د یوســل او دیــرش نــه زیــات‬ ‫یهــود او صلیبیــان د هغــوی د کــور پــه منــځ ـکـې ټپيــان شــول‪،‬‬ ‫ترڅــو دغــه غازیــان صلیبیانــو تــه پــه سیاســت ـکـې یــو نــوی‬ ‫درس ورکــړي‪ ،‬چــې بایــد دوی د اســامي دولــت پرخــاف پــه‬ ‫دغه جنګ کې د خپلو ګټو د ســنجولو څخه وړاندې د هغو‬ ‫بشــري او اقتصــادي تاوانونــو ســنجونه وکــړي چــې دوی بــه‬ ‫ورســره الس او ګریــوان کیــږي‪.‬‬ ‫د ذوالقعــدې پــه اووه ویشــتمه نیټــه د خالفــت یــو اتــل‬ ‫غــازي پــه روســیه ـکـې اووه تنــه صلیبیــان پــه برچــه ووهــل‪،‬‬ ‫هغــه پــه خپــل دغــه زړور ګام دا ثابتــه کــړه چــې جهــادي‬ ‫عملیــات ډیــرو وســائلو تــه اړتیــا نــه لــري‪ ،‬د هللا عزوجــل نــه‬ ‫ســوال دی چــې د هغــه شــهادت قبــول کــړي‪.‬‬ ‫د ذوالحجــې پــه دریمــه نیټــه پــه بلجیــم ـکـې د خالفــت یــو‬ ‫غــازي د خپلــې برچــې ســره د تکبیرونــو پــه زمزمــه ـکـې د بلجیــم‬ ‫پــه یــو شــمیر پوځیانــو یرغــل ترســره کــړ هغــوی يــې تــر هغــې‬ ‫ټپیــان کــړل چــې دی ووژل شــو‪ ،‬د هللا عزوجــل نــه ســوال دی‬ ‫چــې زمونــږ دغــه ورور قبــول کــړي‪.‬‬ ‫دا او دې ورته نور عملیات چې د اسالمي دولت غازیانو‬ ‫د صلیبیانــو‪ ،‬یهــودو او مرتدینــو د کورونــو پــه منــځ ـکـې ترســره‬ ‫کــړل او پــه وروســتیو ـکـې یــې ګــڼ شــمیر مــردار او ټپیــان کــړل‪،‬‬ ‫د پيښــو څارنــې دا ثابتــه کــړه چــې اروپايــي هیوادونــه د دوی‬ ‫پــه خــاوره د اســامي دولــت د غازیانــو د عملیاتــو څخــه څــو‬ ‫میاشــتې وروســته هــم ګ ـران بیــه د تاوانونــو ســره مــخ دي‪،‬‬ ‫د دوی پوځونــه همیشــه د تیار�ســۍ پــه حالــت ـکـې دي‪،‬‬ ‫اســتخباراتي هلــې ځلــې پــه پــوره زور دي‪ ،‬د ســیاحت او‬ ‫تجــارات عائــدات مــخ ښــکته شــوي او ټولــه اروپــا د ســخت‬ ‫رعــب او ترهــې ســره مــخ ده‪ ،‬چیرتــه چــې هــر ځــای اســتخباراتي‬ ‫ګزمــې لیــدل کیــږي او پــه الرو ـکـې د ســیمټو بندونــه او پاټکونــه‬ ‫اچــول کیــږي‪.‬‬ ‫پــه هســپانیه او د هغــې پــه څیــر پــه نــورو کفــري هیوادونــو‬ ‫عملیــات بــه بــاذن هللا تــر هغــې دوام لــري ترڅــو چــې دغــه‬ ‫هیوادونــه د اســامي دولــت پرخــاف د جنــګ پــه حــال ـکـې‬ ‫وي‪ ،‬دوی بــه بــاذن هللا د دغــه ډول عملیــات مخــه ون�شــي‬ ‫نیولی؛ که هرڅومره امني اجراءات وکړي او له احتیاطه کار‬ ‫واخلــي او دوی پــه دې ښــه پــوه هــم دي‪ ،‬پــه راتلونکــې مرحلــه‬ ‫ـکـې د اســامي دولــت د غازیانــو لــه خــوا پــه دغــو عملیاتــو ـکـې‬ ‫د النــور تیــزي راوســتلو توقــع ده‪ ،‬نــو صلیبــي هیوادونــه دې‬ ‫د دغــه جنــګ نــورو زیاتــو تلفاتــو تــه ځــان تیــار کــړي‪ ،‬د دوی‬ ‫مالونــه او نفســونه بــه نــور هــم د بهیــدو ســره مــخ کیــږي او‬ ‫ســبا ورځ د کتونکــو لپــاره ډیــره نــږدې ده‪ ،‬والحمــد هلل رب‬ ‫العاملیــن‪.‬‬

‫الحمــد هلل ا لــذي أنقذ نــا مــن حكــم الطواغيــت‪،‬‬ ‫وأنعــم علينــا بحكــم الشــريعة‪ ،‬وأ عــاد لنــا الخالفــة‪،‬‬ ‫وصلــى هللا وســلم وبــا رك علــى عبــده ور ســوله ا لــذي محــا‬ ‫بحوا فــر خيلــه حكــم الجاهليــة‪ ،‬وأ شــهد أن ال إ لــه إال هللا‬ ‫ً‬ ‫وحــده ال شــريك لــه وأ شــهد أن محمــدا عبــده ور ســوله‪،‬‬ ‫أ مــا بعــد‪...‬‬ ‫هللا عزو جــل خپــل رســول صلــی هللا علیــه وســلم‬

‫توحیــد تــه د د عــوت پــه خا طــر راولیــږه‪ ،‬چــې هــم یــې‬ ‫پــه ربوبیــت‪ ،‬هــم پــه الوهیــت او هــم یــې پــه نومونــو او‬ ‫صفتونــو ـکـې یــو یوا ځــې وګڼــي‪ ،‬د جاهلیــت د زما نــې خلکــو‬ ‫ا ګــر چــې پــه مجموعــي ډول د ربوبیــت د توحیــد ا قــرار‬ ‫کــړی وو‪ ،‬خــو د غــه ا قــرار یــې د شــرک پــه یــو شــمیر ډولونــو‬ ‫مــات کــړی وو چــې د توحیــد پــه درې واړو ډولونــو ـکـې بــه‬ ‫یــې کــول ‪.‬‬ ‫ځانګړې مقاله‬

‫‪6‬‬

‫زیاتره خلک په هللا عزوجل ایمان نه لري مګرهغوی‬ ‫مشرکانوي‬ ‫هللا ســبحانه وتعالــی پــه دې اړه خبــرورکــړی چــې کلــه د کفــارو څخــه‬ ‫پوښتنهو�شيچېځمکهاوپکېهرڅهدچاملکیتدی؟نوهغویوايي‬ ‫د هللا عزوجــل‪ ،‬کــه تــرې پوښــتنه و�شــي د اووه اســمانونواولــوی عــرش‬ ‫مالک څوک دی؟ نودوی به ووايي‪ :‬هللا عزوجل‪ ،‬که ترې پوښته د چا‬ ‫پــه الس ـګـې د هــر�شــي بادشــاهي ده‪ ،‬پنــاه ورکــوی اوهغــه پــه مقابــل ـکـې‬ ‫څوک پناه نه �شي ورکولی؟ نودوی به ووايي‪ :‬هللا عزوجل دی‪ ،‬خود دې‬ ‫باوجود هم دوی نه پند اخلي نه تقوا اختیاروي اونه د هللا عزوجل د‬ ‫عــذاب څخــه ویریــږي! نــودوی د دې اقـرارباوجــود چــې هللا مالــک امللــک‬ ‫اوخالــق‪ ،‬مدبــر‪ ،‬رازق‪ ،‬ژونــدی کوونکــی اووژونکــی دی خــود دي ټولــو‬ ‫باجود دوی مشرکان دي د هللا عزوجل سره بل څوک شریکوي اګر‬ ‫چې په دې یې اقراردی چې د هللا عزوجل پرته هرڅه مخلوق دی‪ ،‬د ابن‬ ‫َ‬ ‫عباس ر�ضي هللا عنهما نه روایت دی وايي‪" :‬مشرکینوبه ویل‪" :‬ل َّب ْي َك‬ ‫ربــه ســتا ســره بــل شـریک نشــته” نــورســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم‬ ‫وسلم وویل‪( :‬هالک �شئ بس دی بس دی) نوهغوی به ورسره دا خبره‬ ‫زیاته کړه چې "مګرهغه شریک چې ته یې ورته واک ورکړې اویا خپله‬ ‫واکمن �شي” دغه خبره یې په دا�سې حال کې کوله چې دوی به په طواف‬ ‫کې لګیا وو[ صحیح مسلم]‪.‬‬ ‫مشــرکینوبــه پــه ســختۍ ـکـې یواځــې یــوهللا عزوجــل تــه فریــاد کــوو‬ ‫خوچې کله بیا د پراخۍ وخت راغی نودوی بیا د خپل عادت سره سم‬ ‫ْ ْ‬ ‫َ َ‬ ‫شــرک تــه راســتانه شــول‪ ،‬هللا عزوجــل فرمايــي‪{ :‬فـ ِـإذا َر ِك ُبــوا ِفــي ال ُفلـ ِـك‬ ‫َ ْ َ‬ ‫ْ ُ َ‬ ‫َ َ ُ ّ ََ َ‬ ‫َ َ ُ َّ َ ْ‬ ‫الديـ َـن فل َّمــا ن َّج ُاهـ ْـم ِإلــى ال َبـ ّ ِـر ِإذا ُهـ ْـم ُيشـ ِـركون}‬ ‫دعــوا اللــه ُمخ ِل ِصيــن لــه ِ‬ ‫[العنكبوت‪ ،]65:‬کله چې دوی په کښتۍ کې سپاره �شي نوهللا عزوجل‬ ‫په ډیراخالص سره رابلي اوچې کله یې هغه وچې ته راخالص کړي نو‬ ‫بیا دوی شرک کوي‪ ،‬دوی د هللا عزوجل سره په عبادت کې نور خلک‬ ‫شریک کړل‪ ،‬دا�سې خلک یې راوبل چې نه ضرر رسولی �شي اونه نفع‪،‬‬ ‫د طواغیتویوشمیرعبادتونه یې وکړل‪ ،‬هغې ته یې فیصلې یوړې اوپه‬ ‫َ‬ ‫َّ َ َ َ َّ ْ َ‬ ‫هللا عزوجل یې درواغ وتړل‪ ،‬چې َ{ما ن ْع ُب ُد ُه ْم ِإل ِل ُيق ّ ِ ُربونا ِإلى الل ِه ُزلفى}‬ ‫[الزمــر‪ ،]3 :‬چــې مونــږخــود دې عبــادت نــه کــوو مګــرپــه دې خاطــرچــې‬ ‫مونــږهللا عزوجــل تــه نــږدې کــړي‪.‬‬ ‫هللاعزوجلخپلپیغمبرانپههللاعزوجلایمان‪،‬هغهپهعبادت‬ ‫ځانګــړی کولــواود کفــربالطاغــوت پــه دعــوت راســتولي دي‪ ،‬نــود هیــڅ‬ ‫یــوانســان یــا پيــري ایمــان تــرهغــې نــه صحیــح کېــږي چــې دواړه کارونه یې‬ ‫بالطاغوت اوایمان باهلل دی‪ ،‬هللا‬ ‫کفر‬ ‫سره یوځا کړي نه وي؛ چې هغه‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ً‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫ََ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫تعالــی فرمايــي‪{َ :‬ولقـ ْـد َب َعث َنــا ِفــي ك ِ ّل أ َّمـ ٍـة َر ُســولأ ِن اع ُبــدوا اللــه واجت ِن ُبــوا‬ ‫َّ ُ َ َ ْ ُ ْ َ ْ َ َ َّ ُ َ ْ ُ ْ َ ْ َ َّ ْ َ َ ْ َّ َ َ ُ َ‬ ‫الضللةف ِس ُيروا‬ ‫الط َاغوتف ِمنهممنهدىاللهو ِمنهممنحقتعلي ِه‬ ‫ْ ْ َ ْ ُ َ َ َ‬ ‫ُ َُْ ّ‬ ‫ضفانظ ُرواك ْيفك َان َعا ِق َبةالك ِذ ِب َين}[النحل‪،]36:‬اومونږپه‬ ‫ِفيالر ِ‬ ‫هرامتکېیوپیغمبررالیږلیچېدهللاعزوجلبندګيوکړئاودطاغوت‬ ‫څخه ځان وساتئ‪ ،‬نوځینوته هللا عزوجل هدایت وکړاوپه ځینود‬ ‫ګمراهۍ فیصله ريښتونې شوه‪ ،‬نوتا�سې په ځمکه کې وګرځئ وګورئ‬ ‫‪7‬‬

‫چې د درواغژنوانجام څنګه دی؟‬ ‫نوهرڅوک چې په عبادت کې د هللا عزوجل د توحید اویا د کفر‬ ‫بالطاغوتاوطاغوتڅخهځاننهساتينوهغهګمراهدیدرسوالنو‬ ‫د دعــوت درواغژنوونکــی دی اود هغــه عــذاب مســتحق دی چــې هللا‬ ‫عزوجل یې کافرانوته ورکوي‪.‬‬ ‫پيغمبرانوپهخپلوارداخبرهواضحهکړېچېهللاعزوجلدخپلو‬ ‫بندګانوڅخهیواځېپاکاسالماوخالصتوحیدقبلوي‪،‬پیغمبرانودا‬ ‫خبرهم ورکړی چې دوی یواځې د دې لپاره َلیږل شوي چې د هللا عزوجل‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫چې فرمايي‪َ { :‬و َما أ ْر َسل َنا ِم ْن ق ْب ِل َك ِم ْن َر ُسو ٍل‬ ‫یواځې بندګي وکړي‪ ،‬لکه‬ ‫َ ْ َ َّ ُ َ َ َ َّ َ َ َ‬ ‫َّ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫وحــي ِإليـ ِـه أنــه ل ِإلــه ِإل أنــا فاعبــدو ِن} [األنبيــاء‪،]25 :‬اومونــږســتا‬ ‫ِإل ن ِ‬ ‫څخه پخوا هیڅ پیغمبرنه دی راستولی مګرهغه ته مووحيې کړې چې‬ ‫یواځې زه د عبادت حقداریم نوزما بندګي وکړئ‪.‬‬ ‫پیغمبرانــودا خبــرداری هــم ورکــړی چــې‪{ :‬ان هللا َل َي ْغفـ ُـر َأ ْن ُي ْشـ َـركَ‬ ‫ِ‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫ْ‬ ‫ِبـ ِـه َوَيغ ِفـ ُـر َمــا ُدون ذ ِلـ َـك ِلـ ْـن َيشـ ُـاء} [النســاء‪ ،]48 :‬هللا عزوجــل د هغــه‬ ‫سره شرک کول نه ب�ښي اود شرک الندې نور ګناهونه ب�ښي چاته چې‬ ‫یې خوښــه �شــي‪.‬‬ ‫کله چې کفارو رسول هللا صلی هللا علیه وسلم ته وړاندیزوکړچې‬ ‫یــوکال بــه ســتا د رب اوبــل کال بــه زمونــږد خدایانــوبند ـګـي کــوو نــوهللا‬ ‫عزوجــل ســورة الکافــرون راولیــږه چــې د ایمـ َـان اومومنانــواو َشــرک او‬ ‫ُ ْ َ ُّ َ ْ َ ُ َ َ‬ ‫ون * لأ ْع ُب َ ُد َما‬ ‫مشرکانوترمنځ یې جدايي راوسته؛ {قل يا أيها الكا ِفر‬ ‫َت ْع ُب ُدو َن * َ َول َأ ْن ُت ْم َعاب ُدو َن َما َأ ْع ُب ُد * َ َول َأ َنا َعاب ٌد َما َع َب ْد ُت ْم * َ َول أ ْن ُتمْ‬ ‫ِ‬ ‫َ َ‬ ‫َُِ ُ‬ ‫َع ِاب ُدون َما أ ْع ُب ُد * لك ْم ِد ُينك ْم َوِل َي ِد ِين} [الكافرون]‪ ،‬ژباړه‪ :‬ای کافرانو‬ ‫زه د هغــه چــا عبــادت نــه کــوم چــې تا�ســې یــې عبــادت کــوئ اونــه تا�ســې‬ ‫د هغــه چــا عبــادت کــوئ چــې زه یــې عبــادت کــوم‪ ،‬نــه زه پــه هغــه طریقــه‬ ‫عبادت کوم چې تا�سې یې کوئ اونه تا�سې په هغه طریقه عبادت کوئ‬ ‫چې زه یې کوم ستا�ســې لپاره ستا�ســې دین اوزما لپاره زما دین دی‪.‬‬ ‫په تشریع(قانون سازۍ) اوحکم کې د هللا عزوجل توحید‬ ‫پیغمبرانوعلیهم الصالة السالم خپلوامتونوته د هغه څه بیان‬ ‫کــړی چــې هللا عزوجــل یــې خوښــوي اوپــرې خوشــحالیږي‪ ،‬چــې هغــه پــه‬ ‫هللا عزوجل ایمان اونیک عمل دی‪ ،‬اوهغوی یې له هغه څه نه ویرولي‬ ‫دي چې د ایمان ضد دي چې د کفر‪ ،‬شرک‪ ،‬فسق اونافرمانۍ ډولونه‬ ‫دي‪ ،‬پیغمبرانودا خبره په ډیره څرګند ډول په ډاګه کړې چې حکم به‬ ‫یواځې د هللا عزوجل چلیږي‪ ،‬لکه څرنګه چې هللا عزوجل د مخلوق‬ ‫پیدایش کې یواځې یو َدی نوهمدغه ډول په َامرکې هم یواځې دی‪،‬‬ ‫په‬ ‫َ َ َ ُ ْ َ ْ ُ َ ْ ْ ُ َ َ َ َ َّ ُ َ ُّ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫فرمايــي‪{ :‬أللــه الخلــق والمــرتبــارك اللــه رب الع ِاليــن} [األعـراف‪،]54 :‬‬ ‫خبــردارهغــه تعالــی لــره پیدایــش اوامــردی هغــه د برکــت خاونــد؛ رب‬ ‫العاملین دی‪ ،‬همدا ډول درې مکي آیتونه په دې خبره دلیل دی چې ِ{إ ِن‬ ‫ْ ْ َّ َّ‬ ‫ال ُحك ُم ِإل ِلل ِه} [األنعام‪ / 57 :‬يوســف‪ ،]67 ،40 :‬فیصله به یواځې د‬ ‫هللا عزوجل وي‪ ،‬اګرچې په مکه کې رسول هللا صلی هللا علیه وسلم‬ ‫اود هغــه صحابــه ر�ضــي هللا عنهــم کمــزوري وو مګــرهللا عزوجــل ورتــه‬ ‫امــروکــړچــې د دې خبــرې اعــان وکــړي چــې دا عظیــم دیــن پــه دې خاطــر‬ ‫راغلیچېستا�سېدژوندهرلوریدهرډولتفصیلسرهفیصلهکړي‬

‫اوستا�ســې خواهــش تــه پکــې هیــڅ پــرې نــږدي‪ ،‬ځکــه قانــوســازي د هللا‬ ‫عزوجل خالص حق دی‪ ،‬اوڅرنګه چې د هللا عزوجل سره په عبادت‬ ‫ـکـې شـریک نــه شــته نــوهمدغــه ډول د هغــه ســره پــه حکــم اوفیصلــه‬ ‫ـکـې هــم شـریک نــه شــته‪ ،‬هللا ســبحانه وتعالــی د عبــادت پــه اړه فرمايــي‪:‬‬ ‫َ ْ‬ ‫َ{ف َم ْن َك َان َي ْر ُجوا ل َق َاء َ ّربه َف ْل َي ْع َم ْل َع َم ًل َ‬ ‫ص ِال ًحا َول ُيش ِر ْك ِب ِع َب َاد ِة َ ِّرب ِه‬ ‫ِ ِِ‬ ‫َ‬ ‫أ َح ًدا} [الكهف‪ ،]110 :‬ژباړه‪ :‬څوک چې د هللا عزوجل د مالقات امید‬ ‫لري نوهغه دې نیک عمل وکړي اود خپل رب سره دې په عبادت کې‬ ‫ترڅنګ هللا عزوجل د حکم اوفیصلې په‬ ‫هیڅوک نه َ َش ُر ْیکو ُي‪ .‬د ُدېْ َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫اړه فرمايي {وليش ِرك ِفي حك ِم ِه أحدا} [الكهف‪ ،]26:‬اود هللا عزوجل‬ ‫سره به په حکم کې څوک نه شریکوئ‪ ،‬دلته دوه متواترقراءتونه دي‪،‬‬ ‫َ ْ‬ ‫َ{ول ُيشـ ِـر ُك} د کاف پــه پيــښ چیرتــه چــې هللا عزوجــل خبــرورکــوي چــې د‬ ‫َ‬ ‫هغــه تعالــی ســره هیــڅ مخلــوق پــه حکــم ـکـې شــرک نــه کــوي‪ ،‬دویــم َ{ول‬ ‫ْ‬ ‫ُيش ِر ْك} د کاف په سکون یعنې له دې نهیې ده چې د هغه تعالی سره دې‬ ‫سورة الجاثیه کې‬ ‫هللا عزوجل په‬ ‫په حکم کې څوک شرک نه‬ ‫سازوي‪َ ْ ،‬‬ ‫فرمايي‪{ُ :‬ث َّم َج َع ْل َن َ‬ ‫ال ْمر َف َّاتب ْع َها َ َول َت َّتب ْع َأ ْه َو َاء َّالذينَ‬ ‫يعةمنَ‬ ‫اك َع َلى َشر َ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ٍ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫َ َ َ‬ ‫ل َي ْعل ُمون}[الجاثية‪،]18:‬بیاتهمونږپهیوشریعتوګرځولېنودهغې‬ ‫تابعداري کوه اود هغه چا د خواهشاتومه تابع کیږه چې نه پوهیږي‪.‬‬ ‫ځینې علماء سورة جاثیة ته سورة الشریعه وايي ځکه دغه ایت‬ ‫پــه ـکـې ذکــرشــوی دی‪.‬‬ ‫د حاکمیت اوتشریع توحید د توحید په درې واړو اقساموکې‬ ‫داخل دی‬ ‫لومړی‪:‬پهتوحیدالربوبیتکېداخلیدل؛دهللاعزوجللپارهدامر‬ ‫اختیاردی اود هغه لپاره د حکم اوقانون سازۍ حق دی‪ ،‬ځکه دغه‬ ‫د هللا عزوجــل د کارونــوڅخــه دي‪ ( ،‬اوترمنــځ یــې عمــوم اوخصــوص‬ ‫پورې د هغه له‬ ‫دی) بلکې د امراوتشریع ځانګړیتوب په هللا عزوجل‬ ‫َ َ َ ُ ْ َ ْ ُ َ ْ َ ْ ُ َ َ َ َ َّ‬ ‫اللهُ‬ ‫ربوبیت َڅخه دي‪ ،‬هللا عزوجل فرمايي‪{ :‬ألله الخلق والمرتبارك‬ ‫ْ‬ ‫َر ُّب ال َع ِال َين} [األعراف‪ ،]54:‬خبردار! هللا عزوجل لپاره پیدایش اوامر‬ ‫دی هغه د برکتونوخاوند؛ د مخلوقات رب اوپالونکی دی‪.‬‬ ‫نوهغه ذات لره پاکي ده چې معبود دی‪ ،‬خالق اوقادردی‪ ،‬هغه د‬ ‫خیرامرکوي اود شراوهالکوونکواعمالوڅخه منع کوي‪.‬‬ ‫دویــم‪ :‬د حاکمیــت توحیــد د اســماء او صفاتــو پــه توحیــد ـکـې‬ ‫َ َ‬ ‫ْ‬ ‫(الحكم) دی اود ُحكم واک د هغه په الس کې‬ ‫داخلیدل؛ هللا عزوجل‬ ‫دی‪ ،‬لکه چې د رسول هللا صلی هللا علیه وسلم څخه په سنن نسائي‬ ‫اوابــوداود ـکـې روایــت دي‪.‬‬ ‫َ َ َ ْ َ َّ‬ ‫اللــه َأ ْب َتغي َح َك ًمــا َو ُهوَ‬ ‫نــوتــه دې آیــت تــه وګــوره چــې‬ ‫فرمايــي‪{ :‬أفغيــر ِ ِ‬ ‫َّ َ ْ َ َ َ ْ ُ ُ ْ َ َ ُ َ َّ ً‬ ‫الـ ِـذي أنــزل ِإليكــم ال ِكتــاب مفصــا} [األنعــام‪ ،]114 :‬ژبــاړه‪ :‬آیــا د هللا‬ ‫عزوجــل پرتــه بــل فیصلــه کوونکــی ولټــوم؟! اوهغــه تا�ســې تــه مفصــل‬ ‫کتــاب رانــازل کــړی دی‪.‬‬ ‫نــودغــه پورتنــي آیــت د حاکمیــت توحیــد اود هللا عزوجــل پــه نــازل‬ ‫کړی شوي نظام فیصله کول د توحید په درې واړو ډولونوکې داخل‬

‫َ‬ ‫کړ‪،‬ځکههللاعزوجل َحكمدیچېدحاکماوحکیمپهمعناراځي‪،‬نو‬ ‫ْ‬ ‫حکم یې نوم شواو ُحكم د هغه تعالی د صفاتواوکارونوڅخه شولکه‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫چې فرمايي‪{ِ :‬إ َّن الل َه َي ْحك ُم َما ُي ِر ُيد} [املائدة‪ ،]1 :‬هللا عزوجل چې څه‬ ‫غواړي د هغې فیصلې کوي‪.‬‬ ‫َ َ َ ْ َ َّ َ ْ َ َ ًَ‬ ‫په مخکني آیت کې استفهام انکاري دی {أفغيرالل ِه أبت ِغي حكما}؟!‬ ‫نــوڅــوک چــې د هللا عزوجــل لويــي‪ ،‬خایســته نومونــه اولــوړ صفتونــه‬ ‫وپيژني هغه به څرنګه د هللا عزوجل پرته بل څوک فیصله کوونکی او‬ ‫حاکــم غــوره کــړي؟!‬ ‫دریم‪ :‬په توحید االلوهیت کې داخلیدل؛ د هللا عزوجل شریعت‬ ‫تــه فیصلــه وړل یــوعبــادت دی چــې یواځــې بــه د هللا عزوجــل لپــاره کولــی‬ ‫�شي‪ ،‬اوغیرهللا ته فیصلې وړل شرک اکبردی؛ چا چې د هللا عزوجل د‬ ‫شریعت پرته بل څه ته فیصله یوړه نوهغه َطاغوت ته فیصله یوړه‬ ‫اوپههغهیېایمانراوړ‪،‬هللاعزوجلفرمايي‪{:‬أ َل ْم َت َرإ َلى َّالذ َ‬ ‫ين َي ْز ُع ُمو َن‬ ‫َ َّ ُ ْ َ ُ َ ُ ْ َ َ ْ َ َ َ ُ ْ َ ْ َ ْ َ ُ ُ َِ َ ْ َ ِ َ َ َ ُ َ‬ ‫أنهم آمنوا ِبما أ ُن ِزل ِإل َيك وما أن ِزل ِمن قب ِلك ي ِريدو َن أن يتحاكموا ِإلى‬ ‫َّ ُ َ َ ْ ُ ْ َ ْ ُ ُ َ ُ ُ َّ ْ َ ُ ْ ُ َّ ُ ْ َ َ ً‬ ‫ضلل‬ ‫وت وقد أ ِمروا أن يكفروا ِب ِه وي ِريد الشيطان أن ي ِضلهم‬ ‫الطاغ ِ‬ ‫َب ِعيـ ًـدا} [النســاء‪ ،]60 :‬آیــا تــه هغــوخلکــوتــه نــه ګــورې چــې دعــوا کــوي؛‬ ‫ګواکې دوی ایمان لري په هغه څه چې په تا اوله تا مخکې نازل شوي‪،‬‬ ‫خوبل پلوته دوی طاغوت ته فیصله وړي اودوی ته امرشوی وچې په‬ ‫طاغوت کفروکړي اوشیطان غواړي چې دوی په لرې ګمراهۍ ګمراه‬ ‫کــړي‪.‬‬ ‫یوانسانپهاسالمکېهغهمهالداخلیدی�شيچېپههللاعزوجل‬ ‫ایمان راوړي اوپه طاغوت کفروکړي اوڅوک چې د شریعت پرته بل‬ ‫څهتهفیصلېوړيهغهپهطاغوتایمانلرياوڅوکچېپهطاغوت‬ ‫ایمان لري هغه مسلمان نه �شي کیدی‪ .‬د هللا عزوجل نه په خپل دین‬ ‫ثبات غواړو‪.‬‬ ‫یا به د هللا عزوجل حکم وي اویا د جاهلیت‬ ‫د حکیــم خبیــرهللا عزوجــل د حکــم پرتــه یواځــې د جاهلیــت ظالــم‬ ‫تورتم حکم پاتې کیږي‪ ،‬انسانان چې خپل احکام اوقوانین په هرډول‬ ‫نومونوونوموي خوبیا هم جاهلي دي اود کفارو د خواهش سره سم‬ ‫لوبیــږي‪ ،‬نــوکلــه بــه هــم د دغــه قانــون خاونــدان پــه کـرارنــه �شــي اونــه بــه‬ ‫هم په دنیا اواخرت کې کامیابي ومومي‪ ،‬خود هللا عزوجل د حکم په‬ ‫اغلی چې همدغه ترټولوغوره‬ ‫اړه د هللا عزوجل لخوا دا یقین اوباور ر‬ ‫َ َ ُ ْ َ ْ َ َّ َ ْ ُ َن َ َ ْ َ ْ َ ُ َ َّ ُ ْ ً َ‬ ‫ْ‬ ‫حکمدی‪{،‬أفحكمالج ِاه ِلي ِةيبغو ومنأحسن ِمنالل ِهحكما ِلقو ٍم‬ ‫َ‬ ‫ُيو ِق ُنون} [املائدة‪ ،]50 :‬ژباړه‪ :‬آیا دوی د جاهلیت حکمونه غواړي؟ او‬ ‫څــوک د هللا عزوجــل نــه پــه حکــم اوفیصلــه ـکـې ښــه دی؟ د هغــه قــوم‬ ‫لپاره چې یقین لري‪.‬‬ ‫د هللا عزوجــل نــه ســوال دی چــې د خالفــت دولــت ســره مرســته‬ ‫وکــړي‪ ،‬د هغــې مشـران اومجاهدیــن مضبــوط کــړي اود کفــارو شــراو‬ ‫جنګ ترې بند کړي‪ ،‬هللا عزوجل د سخت جنګ اوسختې سزا خاوند‬ ‫دی‪.‬‬ ‫ځانګړې مقاله‬

‫‪8‬‬

9

‫وزګارتیا او فراغت یو دا�سې لوی نعمت دی چې ډیرخاوندان لــه تا�ســې څخــه پــه دغــې ورځ د نعمتونــو پوښــتنه کیــږي‪.‬‬ ‫یــې تاوانــي شــوي دي‪ ،‬هغــه خلــک چــې هللا عزوجــل د ژونــد لــه‬ ‫هــو؛ لــه دوی بــه پوښــتنه کیــږي‪ ،‬ځکــه هللا عزوجــل مخلــوق‬ ‫تکلیفونــو څخــه پــه امــان کــړي او د رزق پــه لټــون پ�ســې ســرګردان‬ ‫نــه دي‪ ،‬نــو هغــوی لــه دغــه نعمــت څخــه ګټــه وانخســته؛ بلکــې پــه د دې لپــاره نــه دی پیــدا کــړی چــې پــه دنیــا ـکـې د نعمتونــو څخــه‬ ‫لوبــو او بــې ځایــه کارونــو ـکـې یــې ضایــع کــړ‪ ،‬تــردې چــې مــرګ ورتــه پــه خوندونه واخلي بلکې په دې خاطرچې د هغه بندګي وکړي‪ ،‬اګر‬ ‫دا�ســې وخت کې راغی چې دوی د هللا عزوجل له غوښــتنو او مراد چې هللا عزوجل د دوی له عبادته غني دی‪ ،‬خو بیا یې هم د خپل‬ ‫څخه بې پروا په نشه کې پراته وو‪ ،‬د هغه په نعمتونو کې یې مزې فضــل او احســان لــه مخــې د نیکانــو او فرمانبــردارو لپــاره دا�ســې‬ ‫کولې او َد هغه پوښتنه ترې هیره وه لکه چې هللا عزوجل فرمايي‪ :‬نعمتونــه تیــار کــړي چــې نــه ســترګو لیدلــي‪ ،‬نــه غوږونــو اوریدلــي او‬ ‫ُ{ث َّم َل ُت ْسأ ُل َّن َي ْو َمئذ َعن َّ‬ ‫الن ِع ِيم} [التكاثر‪ ،]8 :‬ژباړه‪ :‬بیا به خامخا نــه د کــوم انســان پــه زړه ـکـې تیــر شــوي‪ ،‬پــه دنیــا ـکـې د هللا تعالــی‬ ‫ٍِ ِ‬ ‫ځانګړې مقاله‬

‫‪10‬‬

‫پــه تابعــدارۍ ـکـې د مشــغولتیا پــه بــدل ـکـې د جنــت دغــه بــې شــانه‬ ‫نعمتونــه ورکــوي‪ ،‬چــې ډیــر لــوی عــوض دی‪.‬‬ ‫خــو څــوک چــې د آخــرت پــه مقابــل ـکـې خپلــې فانــي دنیــا او‬ ‫ختمیدونکــي ژونــد تــه مائــل شــو‪ ،‬نــو د مــرګ وروســته بــه د هغــه‬ ‫حــال َدا�ســې وي‪ ،‬لکــه چــې هللا عزوجــل فرمايــي‪َ { :‬ر ِ ّب ا ْر ِج ُعــو ِن *‬ ‫َ ْ‬ ‫َل َع ّلــي أ ْع َمـ ُـل َ‬ ‫ص ِال ًحــا ِف َيمــا ت َركـ ُـت} [املؤمنــون‪ ،]100 - 99 :‬ای زمــا‬ ‫ِ‬ ‫ربــه مــا ســتون کــړه‪ ،‬ترڅــوزه پــه ضایــع شــوي ژونــدون ـکـې څــه نیــک‬ ‫عمــل وکــړم‪.‬‬ ‫نــو آیــا کــوم بنــده شــته چــې لــه دې حالتــه عبــرت واخلــي او ترڅــو‬ ‫چې یې روح په بدن کې وي خپل نفس د هللا عزوجل په تابعدارۍ‬ ‫او د هغــه پــه رضــا ـکـې وکاروي ؟ رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم‬ ‫فرمايــي‪ ( :‬ای هللا نشــته ژونــد مګــرژونــد د آخــرت‪ ،‬نــو انصــارو او‬ ‫مهاجرینــو تــه بښــنه وکــړې) [رواه الشــيخان]‪.‬‬ ‫نو ته د رسول هللا صلی هللا علیه وسلم په دغې وینا کې سوچ‬ ‫وکــړه‪ ،‬ځکــه هغــه د دنیــا لــه ژونــدون او نعمتونــو څخــه د هغــه‬ ‫حقیقي ژوند معنا نفي کړه چې د کوښښ کوونکو د زیارمستحق‬ ‫دې وګرځــي‪ ،‬ځکــه حقیقــي ژونــد پــه آخــرت ـکـې د رب العاملیــن پــه‬ ‫جنــت ـکـې ژونــدون دی‪.‬‬ ‫هی؛ کاش! ما د خپل ژوندون لپاره څه وړاندې کړي وای‬ ‫ډیــرو خلکــو د دنیــا او آخــرت د اعمالــو ترمنــځ د تــوازن تلــه لــه‬ ‫السه ورکړې نو په دې نه پوهیږي چې کوم کارته ډیروزن ورکول‬ ‫پــکاردي‪ ،‬د ډیــرو خلکــو کوښــښ دا وي چــې څرنګــه مالونــه راجمــع‬ ‫کړي او په مباحاتو کې اسـراف وکړي‪ ،‬هغه غني وي‪ ،‬پوره زندګي‬ ‫یــې روانــه وي‪ ،‬خــو د جنــت د کامیابــۍ پــه کارونــو ـکـې فقیــروي‪ ،‬پــه‬ ‫هغه هللا عزوجل د فراغت او وزګارتیا احسان کړی وي خو هغه‬ ‫بیــا دغــه فراغــت پــه خپلــه دنیــا مشــغول کــړی وي‪ ،‬ســره لــه دې‬ ‫چــې هغــه دنیــا تــه محتــاج نــه وي‪ ،‬نــو دغــه انســان پــه حقیقــت ـکـې‬ ‫تاوانــي دی‪ ،‬لکــه چــې د ابــن عبــاس ر�ضــي هللا عنــه پــه حدیــث ـکـې‬ ‫راځــي رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم فرمايــي‪ (:‬دوه نعمتونــه‬ ‫دا�ســې دي چــې ډیــر خلــک پکــې تاوانــي دي؛ روغتیــا او وزګارتیــا)‬ ‫[رواه البخــاري]‪.‬‬ ‫ای د مالــدارۍ او فراغــت خاونــده! ای پــه دنیــا مشــغوله! تــه‬ ‫محرومــه یــې‪ ،‬ځکــه تــا د خپــل عمــرد تلونکــي وخــت قیمــت نــه دی‬ ‫معلــوم کــړی‪ ،‬لکــه څرنګــه چــې د لــوړو همتونــو خلکــو دغــه قیمــت‬ ‫پیژندلــی‪ ،‬چیرتــه چــې د هغــوی ســره د خپلــو نیکــو اعمالــو او جهــاد د‬ ‫پوره کولو وخت نه وي‪ ،‬او ای فارغه او وزګاره انسانه ته په ډیر‬ ‫لــوی خطــر ـکـې پــروت یــې‪ ،‬ځکــه لــه تــا څخــه هغــه نتیجــه پټــه ده او‬ ‫تــه تــرې غافلــه یــې‪ ،‬هغــه لحظــه لــه تــا نــه پټــه پاتــې ده چــې تــه بــه پکې‬ ‫َ َ‬ ‫َ‬ ‫ووايي‪{:‬يال ْي َت ِنــي ق َّد ْمـ ُـت ِل َح َيا ِتــي} [الفجــر‪ ،]24 :‬هــی کاش چــې مــا د‬ ‫خپــل ژونــد لپــاره څخــه وړانــدې کــړي وای‪.‬‬ ‫‪11‬‬

‫امــام طبــري رحمــه هللا وايــي‪" :‬هللا عزوجــل پــه دې آیــت ـکـې د‬ ‫قیامــت پــه ورځ د بنــي آدم د پيښــیمانتیا او خفــګان بیــان کــوي او‬ ‫په نیکیو کې له هغه کمي څخه بیان کوي چې ابن آدم یې د هغو‬ ‫اعمالــو پــه اړه کــوي چــي د آخــرت همیشــه زند ـګـي ورتــه ب�ښــي‪ ،‬دغــه‬ ‫انســان بــه وايــي‪ :‬هــی کاش چــې مــا د دنیــا پــه ژونــد ـکـې د دې همیشــه‬ ‫ژونــد لپــاره کومــه نیکــي رالیږلــې وای‪ ،‬ترڅــو پــرې د هللا عزوجــل د‬ ‫غضب څخه خالص شوی وای او د هللا عزوجل رضا مې پرې تر‬ ‫الســه کــړې وای” [جامــع البيــان]‪.‬‬ ‫هــو! دا�ســې خلــک شــته چــې هللا عزوجــل پــرې احســان کــړی‪ ،‬د‬ ‫دنیــا د الس تــه راوړلــو کــوم تکلیــف ورتــه نــه شــته خــو بیــا هــم هغــه‬ ‫د خپــل رب د امــرڅخــه بــې پــروا پــه خپلــه سرک�شــۍ ـکـې اختــه وي‪،‬‬ ‫خپــل فارغــه وخــت د هللا عزوجــل د دیــن پــه معرفــت او د هغــه پــه‬ ‫اراده ـکـې نــه بلکــې پــه حرامــو او د مباحاتــو پــه زیــات اســتعمال ـکـې‬ ‫لګــوي‪ ،‬نــودغــه ډول خلکــوتــه وايــوچــې ای بــې پــروا انســانه! د ډیــرو‬ ‫ســوالونو لپــاره ډیــرځوابونــه تیــارکــړه‪ ،‬پــه هللا قســم تــه عبــث نــه‬ ‫یــې پیــدا او بــې مطلبــه بــه پــرې نښــودل �شــې بلکــې د خپــل هــرفارغــه‬ ‫وخــت پــه اړه بــه درڅخــه پوښــتنه کیــږي‪.‬‬ ‫هرکله چې یوه ورځ ستا له عمره والړه �شي‬ ‫ستا د وجود یوه برخه ختمه شوه‬ ‫دا�ســې خلک هم شــته چې بوډاګان شــوي؛ مالګانې یې کړوپې‬ ‫شــوي‪ ،‬دا�ســې څــوک هــم څنــګ تــه لــري چــې پــه دنیــاوي کارونو ـکـې‬ ‫ورســره مرســته کــوي او د دغــو نعمتونــو ترڅنــګ پــرې هللا عزوجــل‬ ‫د فراغت او وزګارتیا احسان هم کړی‪ ،‬خودغه انسان په دې نه‬ ‫پوهیــږي چــې څرنګــه خپــل وخــت تیــرکــړي؟ نــو دغــه شــان خلکــو تــه‬ ‫وایو‪ :‬ته د خپل عمرپه هغوکلونوکې فکروکړه چې په تا تیرشوي‬ ‫او د آخــرت لپــاره پکــې هیــڅ نــه وو؟ تــه ســوچ وکــړه چــې تــه د خپــل‬ ‫رب مالقــات تــه څومــره نــږدې یــې؟ آیــا پــه تــا وخــت نــه دی راغلــی‬ ‫چــې خپــل بچــي او مل�ســي د هللا عزوجــل د دیــن لپــاره د قربانــۍ تــه‬ ‫تیــارکــړې؟ آیــا هغــه وخــت نــه دی راغلــی چــې تــه خپــل فارغــه وخــت‬ ‫د مســلمانانو او مظلومانــو لپــاره پــه دعــاء تیــرکــړې؟ آیــا اوس ددې‬ ‫خــت نــه دی راغلــی چــې تــه هللا عزوجــل تــه خپــل وخــت ورکــړې او‬ ‫هغــه تــه هــرډول ورنــږدې �شــې؟‬ ‫ډیــربــوډاګان چــې د خپــل عمــروروســتي پ ـړاو تــه رســیدلي‪ ،‬خــو‬ ‫بیــا هــم دوی د ځوانانــو پــه څیــرپــه ســوال او حســاب ـکـې هیــڅ فکــر‬ ‫نــه کــوي‪ ،‬چــې همدغــې تــه اوږد امیــد وايــي او همدغــه هالکــت دی‪،‬‬ ‫ځکــه تــه د هللا عزوجــل د دې وینــا څخــه ناخبــره يــې چــې فرمايــي‪:‬‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ ُ َْ‬ ‫َ‬ ‫َ{و َجـ َـاء ْت َســك َرة الـ ْـو ِت ِبال َحـ ِ ّـق ذ ِلـ َـك َمــا ك ْنـ َـت ِم ْنـ ُـه ت ِحيـ ُـد} [ق‪:‬‬ ‫‪،]19‬ژبــاړه‪ :‬او د مــرګ چپــه پــه حقــه راغلــه دا هغــه څــه دي چــې تــه‬ ‫تــرې تښــتیدې‪.‬‬ ‫َ َ َ ْ َ ْ َ ُ َْ‬ ‫ْ‬ ‫امام بغوي وايي‪{" :‬وجاءت سكرة الو ِت }یعنې د مرګ سختي‬

‫ْ‬ ‫او چپــې چــې انســان پټــوي او پــه عقــل یــې غالبــه کیــږي‪ِ { ،‬بال َحـ ِ ّـق }‬ ‫یعنې د مرګ حقیقت‪ ،‬اوچا ویلي چې بالحق یعنې د آخرت حاالت‬ ‫چې انسان یې په خپلو سترګو وګوري‪ ،‬او چا ویلي چې هغه څه چې‬ ‫د انسان د کارنتیجه وي لکه نیکبختي او بدبختی‪ ،‬هغه چا ته به‬ ‫ویل کیږي چې د مرګ چپې پرې ا�شي‪َ { ،‬ذل َك َما ُك ْن َت م ْن ُه َتح ُ‬ ‫يد}‬ ‫ر‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫يعنــې تــه تــرې کږیــدې‪ ،‬حســن ویلــي‪ :‬تښــتیدې‪ ،‬ابــن عبــاس ویلــي‪ :‬تــا‬ ‫بــه بــد ګڼــل " [معالــم التنزيــل فــي تفســيرالقـرآن]‪.‬‬ ‫نــوخپــل فارغــه وخــت غنیمــت وګڼــه‪ ،‬مخکــې لــه دې چــې تــه قبــر‬ ‫تــه والړ�شــې‪ ،‬خپــل ســهارغنیمــت وګڼــه‬ ‫ځکه ممکن ماښــام درباندې ران�شــي‪ ،‬حســن رحمه هللا وايي‪:‬‬ ‫" ای بنــي آدمــه‪ ،‬تــه یــو څــو ورځــې یــې هــر کلــه چــې پــه تــا یــوه ورځ‬ ‫تیریږي نو ستا د وجود یوه برخه له منځه ځي" [الزهد ألحمد بن‬ ‫حنبــل]‪ ،‬نــو تــه پــه هغــو بوډاګانــو پ�ســې اقتــداء وکــړه چــې خپــل بــدن‬ ‫یــې د هللا عزوجــل پــه الره ـکـې قربــان کــړاو لــه ځوانانــو ســره یــې د‬ ‫جنــت پــه اړه مســابقه وکــړه نــه پــه دنیــا ـکـې‪.‬‬ ‫د خپل فارغه وخت ساعتونه غنیمت وګڼه‬ ‫یــو شــمیر نیــکان خلــک دا�ســې هــم شــته چــې هللا عزوجــل‬ ‫پــرې د ژونــد ســختي نــه ده راوســتې‪ ،‬د هغــه رزق د هغــه د نیــزې‬ ‫النــدې لیــکل شــوی‪ ،‬هغــه یــې د کفــارو د ژونــد پــه تریخولــو او‬ ‫بــې مــزې کولــو ـکـې کاروي او د هللا عزوجــل د دیــن مرســته پــرې‬ ‫کــوي‪ ،‬پــه دغــو نیکانــو ـکـې ځینــې بیــا دا�ســې دي چــې د خپلــې پهــرې‬ ‫نوبــت ـکـې لــږ ســاعتونه تیــر کــړي او بیــا خپــل اوږد فراغــت تــه‬ ‫را�شــي‪ ،‬دغــه فارغــه وختونــه د مجاهــد لپــاره یــو نعمــت دی‪،‬‬ ‫ممکــن ده چــې بیــا یــې راګیــر نــه کــړي نــو کــه دغــه وخــت د هللا‬ ‫عزوجــل پــه ذکــر‪ ،‬د قــرآن پــه تــاوت‪ ،‬دعــاء‪ ،‬د نفلــي ملونــځ‬ ‫پــه کولــو او یــا لــه خپلــو ورونــو ســره د نیکیــو د ذکــر او تذکــرې‬ ‫پــه کولــو ـکـې ولګــوي نــو ډیــره لویــه ګټــه بــه وکــړي‪ ،‬د کفــارو پــه‬ ‫مقابــل ـکـې بــه ثابــت قدمــه وي‪ ،‬درجــات بــه یــې لــوړ وي او نیکــي‬ ‫بــه یــې زیاتــه وي‪.‬‬ ‫نو ای مجاهده! ته پوه شــه چې ســتا فراغت د هللا عزوجل‬ ‫یو نعمت دی‪ ،‬دغه غنیمت وګڼه چې تاواني نه �شې‪ ،‬دغه د هللا‬ ‫عزوجــل ســره ذخیــره کــړه‪ ،‬ځکــه د مجاهــد لپــاره هللا عزوجــل‬ ‫پــه جنــت ـکـې ســل درجــې تیــارې کــړې دي‪ ،‬نــو د هغــه مجاهــد چــې‬ ‫د هللا عزوجــل ذکــر کــوي‪ ،‬نفــل ملونــځ‪ ،‬د قــرآن تــاوت‪ ،‬پــه پهــره‪،‬‬ ‫ربــاط او قتــال ـکـې کوښــښ کــوي دا د هغــه مجاهــد پــه څیــر کلــه‬ ‫هــم نــه دی چــې دغــه کارونــه نــه کــوي‪ ،‬یواځــې پهــره کــوي او بیــا یــا‬ ‫خــوب کــوي او یــا فضــول ګپونــه لګــوي‪.‬‬ ‫نــو پــه مرابطــو ريښــتونو مجاهدینــو فــرض دي چــې د فــراغ‬ ‫پــه وخــت ـکـې د جنــت د لــوړو درجــو د حصــول لپــاره کار وکــړي‪،‬‬ ‫پــه دې ځــان پــوه کــړي چــې د جنــت درجــې د دروازې د درشــل پــه‬

‫مقــدار نــه بلکــې د اســمان او ځمکــې پــه مقــدار فاصلــه لــري‪ ،‬او‬ ‫د بــره درجــو نعمتونــه د النــدې درجــو څخــه طبعــا غــوره او پــوره‬ ‫دي‪ ،‬نــو مرابــط مجاهــد دې د خپــل دغــه عظیــم عمــل ترڅنــګ‬ ‫د نیــک عمــل توښــه نــه هیــروي‪ ،‬رســول هللا صلــی هللا د ربــاط‬ ‫د عظمــت پــه اړه فرمايــي‪( :‬د یــوې ورځــې او شــپې ربــاط د یــوې‬ ‫میاشــتې د قیــام او روژو څخــه بهتــر دی‪ ،‬او کــه پــه ربــاط ـکـې مــړ‬ ‫�شــي نــو د هغــه عمــل بــه جــاري وي‪ ،‬د هغــه رزق بــه هــم جــاري‬ ‫وســاتل �شــي او د قبر او قیامت د ورځې د فتنې څخه به په امن‬ ‫وي) [رواه مســلم]‪.‬‬ ‫نــو تــه وګــوره چــې د هغــه مرابــط بــه څومــره لــوی اجــر وي چــې‬ ‫خپــل فــارغ وخــت یــې پــه نیــک عمــل ډک کــړی وي؟‬ ‫نــو ای مرابــط مجاهــده! خپــل وخــت د قــرآن کریــم پــه‬ ‫تــاوت‪ ،‬قیــام اللیــل او نــور عبــادت ډک کــړه‪ ،‬د علــم پــه طلــب‬ ‫حــرص وکــړه‪ ،‬پــه دینــي مســائلو ځــان پــوه کــړه او قــرآن زده کــړه‪،‬‬ ‫ځکــه هغــه فارغــه وخــت چــې تــه یــې د پهــرې د نوبتونــو ترمنــځ‬ ‫تیــروې او پــه عبــادت یــې ډکــوې ډیــر نیــکان خلــک درســره پــه‬ ‫دېکــې پســخیږي‪.‬‬ ‫په قرآن کریم کې د زړه د اطمنان ډیرڅه شته‬

‫ځانګړې مقاله‬

‫‪12‬‬

13

‫ځانګړې مقاله‬

‫‪14‬‬

‫َّ‬ ‫الحمــد هلل الــذي ي َحــب مــن عبــاده أن َيدعــوه قائليــن‪{َ :‬وال ِذيـ َـن‬ ‫َ ُ ُ َ َ َّ َ َ ْ َ َ ْ ْ َ َ َ ُ ّ َّ َ ُ َّ َ ْ ُ َ ْ ْ ْ‬ ‫اج َعل َنا ِلل ُم َّت ِق َين‬ ‫يقولون ربنا هب لنا ِمن أزو ِاجنا وذ ِريا ِتنا قرة أعي ٍن و‬ ‫ِإ َم ًامــا} [الفرقــان‪ ،]74 :‬والصــاة والســام علــى رســوله إمــام املتقيــن‪،‬‬ ‫الذي جمع هللا له بين إمامة الناس بأن يحكمهم بما أنزل هللا وبين أن‬ ‫يكون إمامهم الذي ُيقتدى به في الدين‪ ،‬ثم جعل خلفاءه الراشدين‬ ‫على منهاجه وسيرته‪ ،‬وعلى آله وصحبه ومن تبعهم بإحسان إلى يوم‬ ‫الديــن‪ ،‬أمــا بعد‪..‬‬ ‫امــام احمــد‪ ،‬حاکــم او ابــن حبــان پــه خپــل صحیــح ـکـې لــه ابــو‬ ‫امامــه ر�ضــي هللا عنــه څخــه روایــت کــوي چــې رســول هللا صلــی هللا‬ ‫علیــه وســلم فرمايلــي‪( :‬اســام بــه کــړۍ پــه کــړۍ ماتیــږي‪ ،‬کلــه هــم‬ ‫چې یوه کړۍ ماته �شي خلک به هغې پ�سې بله کړۍ راټینګه وي‪،‬‬ ‫نــو لومــړی بــه یــې مشــري او حکــم ړنګیــږي او ورســتنۍ کــړۍ بــه یــې‬ ‫ملونــځ ړنګیــږي)‪.‬‬ ‫بنــاء شــرعي امامــت عظمــی د اســام یــوه کــړۍ ده او د هللا‬ ‫عزوجل په نازل شوي قانون د فیصلې نه موجودیت یو نقصان‬ ‫دی چــې مســلمانانو تــه پــه دیــن او دنیــا ـکـې رســیږي‪ ،‬ځکــه د اســام‬ ‫او ایمان ډیرې څانګې دا�سې دي چې د اسالم په دغې کړۍ پورې‬ ‫تړلــې دي‪ ،‬د هللا عزوجــل پــه نــازل کــړی شــوي قانــون د فیصلــې‬ ‫ماموریــت دا دی چــې حاکــم او هغــه اهــل علــم پــرې پیــاوړي کیــږي‬ ‫چــې َدی مقــرروي او نصیحــت ورتــه کــوي‪ ،‬هللا عزوجــل فرمايــي‪:‬‬ ‫َّ َ ْ َ َّ ْ َ َ َ ُ ً َ ُ ٌ َ ْ ُ ُ َ َّ َ َّ‬ ‫الن ِب ُّيــون ال ِذيـ َـن‬ ‫{إنــا أنزلنــا التــوراة فيهــا هــدى ونــور يحكــم بهــا‬ ‫َ ِ ْ َ ُ َّ َ َ ُ ِ َ َّ َّ ُّ َ َ ْ َ ْ َ ُ َِ ْ ُ ْ ُ‬ ‫أســلموا ِلل ِذيــن هــادوا والربا ِنيــون والحبــار ِبمــا اســتح ِفظوا ِمــن‬ ‫َّ َ ُ َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ـاب اللـ ِـه َوكانــوا َعل ْيـ ِـه شـ َـه َد َاء} [املائــدة‪ ،]44 :‬ژبــاړه‪ :‬یقینــا مونــږ‬ ‫ِكتـ ِ‬ ‫تــورات رانــازل کــړی؛ پــه هغــه ـکـې هدایــت او رڼــا ده‪ ،‬پــه هغــه بــه‬ ‫پیغمبرانــو فیصلــې کولــې؛ هغــه خلــک چــې د هللا تعالــی تابــع وو‪ ،‬د‬ ‫هغــه چــا فیصلــې بــه یــې پــرې کولــې چــې یهــودان وو‪ ،‬او هــم د هللا‬ ‫تعالــی واال خلکــو او عاملانــو پــه تــورات فیصلــې کولــې‪ ،‬ځکــه د دوی‬ ‫نــه د هللا عزوجــل د کتــاب ســاتنه غوښــتل شــوې وه او دوی پــه‬ ‫دې بانــدې ګواهــان یــا خبــردار وو‪.‬‬ ‫نــو هللا عزوجــل دا خبــره بیــان کــړه چــې د هللا عزوجــل پــه نــازل‬ ‫شــوي حکــم د فیصلــې کولــو ذمــه واري د پیغمبرانــو پــه غــاړه وه‪،‬‬ ‫ځکه د هغوی په غاړه د بني اسرائیلو د سیاست او مشرۍ ذمه‬ ‫واري وه‪ ،‬لکــه چــې رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم فرمايــي‪( :‬د‬ ‫بنــي اس ـرائیلو مشــري بــه پیغمبرانــو کولــه‪ ،‬کلــه چــې بــه یــو پیغمبــر‬ ‫وفــات شــو بــل بــه یــې پــرځــای راغــی او لــه مــا نــه وروســته بــل پیغمبــر‬ ‫نشــته‪ ،‬لــه مــا نــه وروســته بــه ډيــر خلیفــه ګان را�شــي‪ ،‬نــو صحابــه‬ ‫کرامو وویل‪ :‬ته مونږ ته څه امرکوې؟ هغه وفرمایل‪ :‬د لومړي د‬ ‫بیعت وفاداري وســاتۍ او هغوی ته خپل حق ورکړئ‪ ،‬ځکه هللا‬ ‫عزوجل له هغوی څخه د هغه څه په اړه پوښتنه کوي چې دوی‬ ‫یــې پــرې مقــرر کــړي وو) [رواه مســلم]‪ ،‬نــو خلفــاء د پیغمبرانــو پــر‬ ‫ځــای د خلکــو ترمنــځ د هللا عزوجــل د حکــم تطبیقولــو ذمــه واري‬ ‫لــري او نیــکان علمــاء بــه یــې پــه دغــه کار ـکـې مرســته کــوي‪.‬‬ ‫‪15‬‬

‫خالفت راشده د نبوي تګالرې وارث وي‬ ‫د خالفــت د ماموریتونــو څخــه پــه دې زمانــه ـکـې ترټولــو مهــم‬ ‫ماموریت؛ د دین تازه کول اوپه نبوي تګالره د هغې اقامت کول دي‪،‬‬ ‫لکه چې رسول هللا صلی هللا علیه وسلم یې وعده کړې چې‪( :‬په تا�سې‬ ‫ـکـې بــه نبــوت موجــود وي تــرهغــې چــې هللا عزوجــل یــې غــواړي‪ ،‬بیــا چــې‬ ‫کله د هللا عزوجل خوښه شوه نوپورته به یې کړي‪ ،‬بیا به په تا�سې‬ ‫ـکـې د نبــوت پــه تــګالره خالفــت روان وي تــرهغــې چــې د هللا عزوجــل‬ ‫خوښه وي‪ ،‬بیا چې کله د هغه تعالی خوښه �شي نوپورته به یې کړي‪،‬‬ ‫بیــا بــه پــه تا�ســې ـکـې ســخته بادشــاهي را�شــي‪ ،‬دومــره زمانــه بــه وي چــې‬ ‫د هللا عزوجل خوښــه وي‪ ،‬بیا چې کله د هغه تعالی خوښــه شــوه نو‬ ‫پورتــه بــه یــې کــړي‪ ،‬بیــا بــه د ظلــم بادشــاهي را�شــي اودومــره مــوده بــه‬ ‫وي چې څومره د هللا عزوجل خوښه وي‪ ،‬بیا چې کله د هغه خوښه‬ ‫شــوه نــوپورتــه بــه یــې کــړي اوبیــا بــه د نبــوت پــه تــګالره خالفــت را�شــي)‬ ‫[رواه أحمــد]‪.‬‬ ‫نــومطلوبــه خالفــت هغــه دی چــې د نبــوت پــه تــګالره روان وي او‬ ‫په همدغه ډول خالفت کې د رشد اوسمون صفت راتللی �شي د کوم‬ ‫نه چې د رسول هللا صلی هللا علیه وسلم د صحابه کرامور�ضي هللا‬ ‫عنهم خالفت برخه مند و‪.‬‬ ‫یــوخالفــت هغــه مهــال پــه رشــد اوســمون موصــوف کیــدی �شــي‬ ‫چې د دغه خالفت خلفاء د هللا عزوجل د کتاب تابع وي اوپه ټولو‬ ‫کارونواوحاالتوکې د رســول هللا صلی هللا علیه وســلم په الره روان‬ ‫وي‪.‬‬ ‫د رشد لپاره د هللا عزوجل په کتاب کې یوشمیرمعنا ګانې دی‪،‬‬ ‫تــرټولــولــوړه معنــا یــې هغــه ده چــې هللا عزوجــل یــې پــه اړه د فضیلــت‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫او د خوښــو بندګانــو د هدایــت یادونــه کــوي‪ ،‬فرمايــي‪{َ :‬ول ِكـ َّـن اللـ َـه‬ ‫ْ‬ ‫َ َّ َ َ ْ ُ ُ ْ‬ ‫ُ ُ َ َ ُ ُْ‬ ‫ال َيم َان َو َز َّي َن ُه ِفي ُقل ِوبك ْم َوك َّر َه ِإل ْيك ُم الك ْف َر َوال ُف ُسو َق‬ ‫حبب إليكم‬ ‫ِ‬ ‫َ ْ ِْ َ َ ُ َ َ ُ ُ َّ ُ نَ‬ ‫وال ِعصيــان أول ِئــك هــم الر ِاشــدو } [الحجـرات‪ ،]7 :‬ژبــاړه‪ :‬البتــه هللا‬ ‫عزوجــل د ایمــان ســره ستا�ســې مینــه پیــدا کــړې اوهغــه یــې ستا�ســې‬ ‫په زړونوکې خایسته ګرځولی اوتا�سې ته یې کفر‪ ،‬فسق اونافرماني‬ ‫بــدې او ناخوښــه ښــکاره کــړې ده‪ ،‬او همدغــه ډول خلــک ســمه الر‬ ‫مندونکــي دي‪.‬‬ ‫نــود ایمــان د ارکانــو‪ ،‬خصلتونــواوڅانګــوپابنــدي لــه هغــې ســره‬ ‫محبــت اوپــه هغــې منګولــې لګــول اوباملقابــل لــه هــرهغــه څــه نــه ځــان‬ ‫لرې ساتل چې د ایمان خالف وي لکه کفر‪ ،‬فسق اوهره نا فرماني نو‬ ‫دغه ټول د رشد څخه حسابیږي‪ ،‬بیا د رشد پلوته ترټولولوی بلونکی‬ ‫قرآن کریم دی‪ ،‬لکه چې هللا عزوجل په سورة الجن کې فرمايي‪{ِ :‬إ َّنا‬ ‫َ ْ َ ُ ْ ً َ َ ً َ ْ َ ُّ ْ‬ ‫الرش ِد} [الجن‪ ،]2 - 1 :‬ژباړه‪ :‬مونږیو‬ ‫س ِمعنا قرآنا عجبا * يه ِدي ِإلى‬ ‫دا�سې نا اشنا قرآن واورید چې سمې الرې ته یې الرښونه کوله‪.‬‬ ‫هللا رب العاملیــن د خپــل نبــي او ګ ـران دوســت ابراهیــم علیــه‬ ‫السالم په اړه خبرورکړی چې هغه ته یې رشد وربښلی و‪ ،‬نوهغه بیا‬ ‫خلک د هللا عزوجل توحید ته راوبلل‪ ،‬د هغوی ګمراهي یې په ډاګه‬

‫کــړه اود هغــوی ســره یــې جګــړې وکــړې‪ ،‬بیــا یــې د هغــوی پــه تکلیــف‪،‬‬ ‫کواښونواود مرګ اوسوځونې په هڅه صبروکړاوهللا عزوجل ته‬ ‫یې پناه اوفریاد یوړ‪ ،‬نوهللا عزوجل هغه له اوره خالص کړاوهغه‬ ‫یې پرې یخ اود سالمتیا واال وګرځاوه‪ ،‬بیا هغه د خپل پالراوقوم نه‬ ‫هغه مهال بيزاري اعالن کړه چې هغوی په کفرټینګاروکړاود هغوی‬ ‫َ‬ ‫ََ َ ّ َ‬ ‫ـال ِإ ِنــي ذ ِاهـ ٌـب ِإلـ ٰـى َ ِّربــي َسـ َـي ْه ِد ِين}‬ ‫څخــه د هجــرت پــه الره بیــل شــو {وقـ‬ ‫[الصافــات‪ ،]99 :‬اوویــې ویــل‪ :‬زه خپــل رب تــه ځــم ژر دی چــې ماتــه بــه‬ ‫الره وښــايي‪.‬‬ ‫نــوراشــد خالفــت بــه د دیــن د ټولــوشـرائعوقیــام کــوي‪ ،‬ســنت بــه‬ ‫ژوندي کوي اوبدعات به له منځه وړي‪ ،‬د کفارو اومعاندینوسره‬ ‫به جنګیږي‪ ،‬د انسانانود خواهش تابعداري به نه کوي بلکې د هللا‬ ‫ځمکه د هللا عزوجل ده اوخپلونیکانوبندګانوته یې ورکوي‬ ‫عزوجل د اوامرو تابع به وي د هغه خو�ښي به لټوي اود نا خو�ښۍ‬ ‫َْ‬ ‫ْ ْ‬ ‫نه به یې ځان ساتي‪ ،‬هللا عزوجل فرمايي‪{ :‬فل َي ْس َت ِج ُيبوا ِلي َول ُيؤ ِم ُنوا‬ ‫َ َّ‬ ‫ُ َ‬ ‫ِبي ل َعل ُه ْم َي ْرش ُدون} [البقرة‪ ،]186 :‬ژباړه‪ :‬نودوی دې زما خبره ومني‬ ‫د مسلمانانود واکمن(چې په دې زمانه کې خلیفة املسلمین دی‪،‬‬ ‫هللا عزوجــل دې نــور هــم عزتمنــد لــري) د هغــه لــه ماموریتونــوڅخــه‬ ‫اوپــه مــا دې ایمــان راوړي ترڅــوســمه الرومومــي‪.‬‬ ‫دا هــم ده چــې د اســامي دولــت د واکمنــۍ ســاحه ټولــې دنیــا تــه پراخــه‬ ‫حــق‬ ‫لوی امامت (خالفت) به د اسالم د سپیڅلي دین د برال�سۍ کــړي‪ ،‬ځکــه ځمکــه ټولــه د هللا عزوجــل ده اود کافــرپــه ـکـې هیــڅ‬ ‫َْ ّ‬ ‫ََ َ ْ َ ََْ‬ ‫الذ ْكر َأنَّ‬ ‫َّ ُ‬ ‫لپاره هلې ځلې کوي‬ ‫نشته‪،‬‬ ‫هللا عزوجل فرمايي‪{َ :‬ولقد كتبنا ِفي الزب ِ‬ ‫ور ِمن بع ِد ِ ِ‬ ‫َْ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫الرض ي ِرثها ِعب ِادي الص ِالحون} [األنبياء‪ ،]105 :‬ژباړه‪ :‬اومونږد لوح‬ ‫اګــرچــې د دیــن قیــام‪ ،‬د دیــن اودنیــا مشــري اوسیاســت‪ ،‬د محفوظ وروسته په زبور کې هم دا خبره لیکلې چې د ځمکې میراث‬ ‫دین ســاتنه‪ ،‬د داراالســام نه دفاع اود مســلمانانوله ناموســونواو به زما نیکانوبندګانوته پاتې وي‪.‬‬ ‫مفسـرینوپــه دغــه آیــت ـکـې د ځمکــې د تفســیرپــه اړه یــوشــمیر‬ ‫مالونوڅخه دفاع کول د خلیفة املسلمین په مهموماموریتونوکې‬ ‫دي‪ ،‬خود دې ترڅنګ به امام د دې لپاره هم هلې ځلې کوي چې په ویناوې کړي‪ ،‬یوشمیرمفسرین چې ابن عباس ر�ضي هللا عنهما هم‬ ‫یــولــه هغــوی دی وايــي‪ :‬چــې دغــه آیــت ـکـې د ځمکــې نــه مـراد جنــت دی‪،‬‬ ‫ټولــه ځمکــه د هللا عزوجــل د دیــن واکمنــي را�شــي‪.‬‬ ‫ځکــه هللا عزوجــل پــه شــرعي اراده ـکـې دا غــواړي چــې مســلمانان بــل ځــای ابــن عبــاس ر�ضــي هللا عنــه وايــي‪" :‬هللا عزوجــل پــه تــورات‪،‬‬ ‫بایــد د دې لپــاره کاروکــړي چــې د هللا عزوجــل دیــن پــه ټولــو دینونــو زبور اود اسمان اوځمکې د پيدایش څخه پخوا په خپل علم کې دا‬ ‫برال�ســی اوواکمن وي‪،‬د هللا عزوجل کلمه ســرلوړې وي اود کفارو خبره لیکلې چې د محمد صلی هللا علیه وسلم امت ته به ځمکه په‬ ‫َ‬ ‫کلمــې س ـرټیټې وي‪ ،‬د دې ترڅنــګ د هللا عزوجــل ک ْونــي اراده هــم ده میـراث ـکـې ورکولــی �شــي اوجنــت تــه بــه داخلولــی �شــي اوهمــدوی نیــکان‬ ‫چــې د هغــه دیــن بــه پــه ټولـ َـودینونــوښــکاره غلبــه ترالســه کــوي‪ ،‬هللا دي”‪ ،‬نــوپــه تفســیر ـکـې دغــه دواړه قولونــه صحیــح دي‪ ،‬د یــوبــل ســره‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ ْ‬ ‫َّ‬ ‫عزوجل فرمايي‪{ُ :‬ه َوال ِذي أ ْر َس َل َر ُسول ُه ِبال ُه َد ٰى َو ِد ِين ال َح ِ ّق ِل ُيظ ِه َر ُه ټکرنه لري‪ ،‬اود ځمکې دغه میراث به یواځې په جهاد في سبیل هللا‬ ‫ََ ّ ُّ َ َ ُْ ُ َ‬ ‫الد ِين ك ِل ِه َول ْوك ِر َه ال ْش ِركون} [التوبة‪ ،]33 :‬ژباړه‪ :‬هللا عزوجل راځي کوم چې د اسالم ګوپ (لوړه څوکه) ده‪ ،‬ځکه کفارخپل کفراو‬ ‫على ِ‬ ‫هغــه ذات دی چــې خپــل رســول یــې پــه هدایــت اوحــق دیــن راســتولی د اسالم څخه د خلکواړول یواځې د هغه قتال په زورپریښودی �شي‬ ‫دی‪ ،‬ترڅوټول دین د هللا عزوجل لپاره �شــي اګرکه مشــرکین یې نه چې د هللا عزوجل دوستان يې د شیطان د دوستانوپرخالف کوي‪،‬‬ ‫َ َ ُ ُ ْ َ َّ ٰ َ َ ُ َ ْ َ ٌ َ َ ُ َ ّ ُ ُ ُّ‬ ‫ين كل ُه‬ ‫الد‬ ‫خوښــوي‪.‬‬ ‫َّهللا عزوجل فرمايي‪{ :‬وقا ِتلوهم حتى لتكون ِفتنة ويكون ِ‬ ‫د اسالم د سپیڅلي دین د برال�سي په اړه د هللا عزوجل د وینا ِللـ ِـه} [األنفــال‪ ،]39 :‬ژبــاړه‪ :‬اوتــرهغــې ورســره وجنګیــږي چــې فتنــه پاتــې‬ ‫خبره دې ته هم شامله ده چې په دلیل کې دا دین په نوروغالبه وي‪ ،‬نه �شــي اوټول دین د هللا عزوجل لپاره خاص �شــي‪.‬‬ ‫َّ‬ ‫َُ َ َُ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫او هللا عزوجــل فرمايــي‪{َ :‬و َمــا لكـ ْـم ل تقا ِتلــون ِفــي سـ ِـب ِيل اللـ ِـه‬ ‫هغه تعالی د دې خبرې څرګندونه کړې چې یواځې همدا اسالم حق‬ ‫َ ُْ ْ َ ْ َ َ َ ّ َ َ ّ‬ ‫الن َســاء َو ْالو ْلـ َـدان َّالذيـ َـن َي ُق ُولــو َن َ َّبنــاَ‬ ‫دیــن دی اولــه دې پرتــه ټــول دینونــه باطــل اولــه منځــه تلونکــي دي‪ ،‬د والســتضع ِفين ِمــن‬ ‫ر‬ ‫الرجـ ِـال َّو ِ َ ِ ُ ِ ِ ِ‬ ‫دین اظهاراوبرال�ســی په نورود ینونواود هغوی په پیروانود غالبه َأ ْخر ْج َنــا مـ ْـن َهــذه ْال َق ْ َِريــة الظالــم أ ْهل َهــا َو ْ‬ ‫اج َعـ ْـل َل َنــا ِمـ ْـن َل ُد ْنـ َـك َوِليــاًّ‬ ‫َّ‬ ‫َ ْ ِ َ ْ َ َِ ْ ِ َ ِ ُ ْ َ َ ِ ً ِ َِّ َ َ ُ ُ َ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫کیــدوپــه معنــا هــم راځــي‪ ،‬تــردې چــې د هغــوی واکمنــي پــای تــه ورســوي واجعــل لنــا ِمــن لدنــك ن ِصيــرا * ال ِذيــن آمنــوا يقا ِتلــو َ ِفــي سـ ِـب ِيل اللـ ِـه‬ ‫َّ َ‬ ‫َّ ُ َ َ ُ‬ ‫َ َّ َ َ َ‬ ‫َ ُ َ َ‬ ‫وت فقا ِتلوا أ ْوِل َي َاء الش ْيط ِان‬ ‫اوابــادي یــې ړنګــه کــړي‪ ،‬ځکــه خــوهللا عزوجــل پــه خپــل دیــن اســام وال ِ َذين كف ُروا ُ َيقا ِتل َون ِفي س ِب ًِيل الطاغ ِ‬ ‫َّ ْ َ َّ‬ ‫الشـ ْـيطان ك َان َ‬ ‫ض ِع ًيفــا} [النســاء‪ ،]76 - 75 :‬ژبــاړه‪ :‬اوتا�ســې‬ ‫اود دې پــه مجاهــدواتباعــود نبــوت د راتلــوپــه زمانــه ـکـې موجــود دوه ِإن كيــد‬ ‫ِ‬ ‫لويې امپراطورۍ وړنګولې چې یوه یې د فارس اوبله د روم وه اود دې‬ ‫ترڅنګ یې یوشمیرنورې کوچنۍ بادشاهۍ هم له منځه یوړلې‪.‬‬ ‫نــو د خبــرو مطلــب دا شــو چــې د هللا عزوجــل دیــن هغــه مهــال‬ ‫څرګند اوپه کفارو برال�سی شوچې که د مسلمانانود یودولت قیام‬ ‫منځتــه راغــی‪ ،‬هغــه دولــت چــې رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم یــې‬ ‫مضبوط بنســټ کیښــود اوبیا د هغه نه وروســته د هغه خلفاء پر‬ ‫دغې الره والړل‪ ،‬نن ورځ هم دغه کارد هللا عزوجل په مرسته خلیفة‬ ‫املســلمین اود هغــه لښــکرې کــوي‪ ،‬نــود کامیابــۍ اود مســلمانانود‬ ‫عــزت تصــور لــه دې پرتــه ناممکــن دی چــې د اســامي دولــت قیــام دې‬ ‫و�شي د کوم په ترڅ کې چې د راشد خالفت راژوندي کیدل پراته وي‪.‬‬

‫ځانګړې مقاله‬

‫‪16‬‬

‫ولې د هللا عزوجل په الره کې نه جنګیږئ!! حال داچې کمزوري سړي‪،‬‬ ‫ښــځې اوماشــومان وايــي‪ :‬ای زمونــږ ربــه مونــږ لــه دغــه ظاملانــود کلــي‬ ‫څخــه وباســه اوزمونــږ لپــاره څــوک دوســت اومرســتندوی وګرځــوه‪،‬‬ ‫هغــه خلــک چــې مومنــان دي د هللا عزوجــل پــه الره ـکـې جنګیــږي او‬ ‫کفــارد طاغــوت پــه الره ـکـې جنګیــږي نــود طاغــوت د دوســتانوســره‬ ‫وجنګیــږئ‪ ،‬یقینــا د شــیطان پــان ډیــرکمــزوری دی‪.‬‬ ‫نوکه اسالمي دولت اود هغې لښکرې د قتال في سبیل هللا‬ ‫فریضــه اداء نــه کــړي اوکمــزوري مومنــان لــه کفــارو اوکفــرلــه پنجــو‬ ‫راخــاص نــه کــړي نــوڅــوک بــه دغــه کارکــوي؟!‬ ‫دغه ډیرلوی ماموریت دی چې د خالفت د مشرانواولښکرو په‬ ‫غــاړه پــروت دی‪ ،‬مونــږهــم د هللا عزوجــل پــه ډیــرنــږدې نصــرت یقیــن‬ ‫لــرو‪ ،‬ځکــه هللا عزوجــل قســم کــړی چــې د هغــه د دیــن ســره مرســته‬ ‫َّ‬ ‫َ َ َ ُ َ َّ َّ‬ ‫اللـ ُـه َمــن َي ُ‬ ‫کوونکــوســره بــه مرســته کوي‪{،‬ولينصــرن‬ ‫نصـ ُـر ُه ِإ َّن اللـ َـه‬ ‫ََ‬ ‫لق ِو ٌّي َع ِز ٌيز} [الحج‪ ،]40 :‬د نصرت دغه وعده یې بیا په قسم پیاوړې‬ ‫کړې چې د قسم الم پرې دلیل دی‪ ،‬بیا یې له هغې وروسته دغه قسم‬ ‫د ّ‬ ‫(إن) پــه لفــظ اود تاکيــد پــه الم پیــاوړی کــړي چــې د هللا عزوجــل پــه‬ ‫َ‬ ‫دوه نومونو{ق ِو ٌّي َع ِز ٌيز} داخل شــوي نود هغه تعالی د ځواک ســره‬ ‫د هیچاځواک برابرنه دی‪ ،‬هغه د مخلقوق خالق دی اودوی ته یې‬ ‫د خپلې خو�ښې سره سم د ځواکمنۍ اسباب ورکړي‪ ،‬هللا عزوجل‬ ‫قــوي اود هغــه مخلــوق ټــول ضعیفــان دي‪ ،‬هغــه غنــي اوبنــدګان یــې‬ ‫ټول فقیران دي‪ ،‬هغه دا�سې غالب دی چې څوک پرې نه �شي غالبه‬ ‫کیدی‪ ،‬اوهمدغه ذات عزت د خپلومومنوبندګانولپاره َګرځولی او‬ ‫َ ْ َ َّ‬ ‫س الل ُه‬ ‫د هغوی سره د نصرت اوکفایت وعده یې کړې‪ ،‬فرمايي‪{ :‬ألي‬ ‫َ‬ ‫اف ِع َب َاد ُه} [الزمر‪ ،]36 :‬آیا هللا عزوجل د خپلوبندګانولپاره کافي‬ ‫ِبك ٍ‬ ‫نه دی؟ د عباد لفظ د حمزه‪ ،‬کسائي‪ ،‬خلف العاشراوابوجعفرپه‬ ‫قراءتونــوکې راغلی‪.‬‬ ‫د امامت عظمی د قیام د وجوب دالئل‬ ‫لومړی‪ :‬د قرآن کریم دالئل‬ ‫َ َ ُّ َ َّ َ َ ُ ْ َ ُ ْ ّ َ َ َ ُ ْ‬ ‫ هللا ُتعالــى َفرمايــي‪{ :‬يــا أيهــا ال ِذيــن آمنــوا أ ِطيعــوا اللــه وأ ِطيعــوا‬‫ُ‬ ‫َّ‬ ‫الر ُسو َل َوأ ْوِلي األ ْم ِر ِمنك ْم} [النساء‪ ،]59 :‬ای مومنانود هللا عزوجل‬ ‫خبره ومنئ‪ ،‬د رسول –صلی هللا علیه وسلم‪ -‬خبره ومني اوستا�سې‬ ‫څخــه د مقــررومشـرانو‪.‬‬ ‫امــام طبــري د ابــوهریــره ر�ضــي هللا عنــه څخــه روایــت کــوي چــې‬ ‫د اولــواالمــرنــه پــه آیــت ـکـې مـراد امیـران دي‪ ،‬بیــا امــام طبــري وايــي‪" :‬پــه‬ ‫دې اړه ډیــرصحیــح قــول دا دی چــې د اولــي االمــرڅخــه مـراد امیـران او‬ ‫مشـران دي خــوپــه هغــه څــه ـکـې بــه یــې خبــره منــل کیــږي چــې د هللا نــا‬ ‫فرماني پکې نه وي اود مسلمانانوپکې مصلحت وي”‪ ،‬ابن کثیررحمه‬ ‫هللا وايي‪" :‬دا�سې ښکاري وهللا اعلم چې له اولي االمرمراد عام دی په‬ ‫مشـرانواوعلماؤکې”‪.‬‬ ‫د دې آیت څخه د استدالل صورت دا دی چې هللا عزوجل کله‬ ‫‪17‬‬

‫په مسلمانانود أولی االمراومشرانوخبره منل فرض کړل نودغه امر‬ ‫د دې خبرې د وجوب دلیل دی چې د ولي امرودرول هم واجب دي‪،‬‬ ‫ځکه هللا عزوجل د دا�سې چا د خبرې منل نه واجبوي چې هغه له‬ ‫ســره وجــود نــه لــري اونــه د هغــه چــا خبــره منــل واجبــوي چــې اصــا د‬ ‫هغه ودرول مستحب وي‪ ،‬نود ولي امرپه اطاعت امرد دې تقاضا‬ ‫کوي چې باید ولي امرپیدا کړی �شي‪ ،‬نودا د دې خبرې دلیل شوچې‬ ‫په مسلمانانود امام ټاکل واجب دي‪.‬‬ ‫ له الئلوڅخه دا هم ده چې هللا عزوجل خپلَ رسول صلی هللا‬‫َ ْ ُ‬ ‫ّ َ َ َّ‬ ‫احكم َب ْي َن ُهم ِب َما أ َنز َل الل ُه َوالتت ِب ْع‬ ‫َعلیه وسلم ته خطاب کوي چې‪{ :‬ف‬ ‫ْ‬ ‫اءهـ ْـم َع َّمــا َجـ َ‬ ‫أ ْه َو ُ‬ ‫ـاءك ِمـ َـن ال َحـ ِ ّـق} [املائــدة‪ ،]48 :‬تــه د دوی پــه منــځ‬ ‫ـکـې د هغــه څــه فیصلــه کــوه چــې هللا عزوجــل رانــازل کــړي اود دوی د‬ ‫خواهشاتوتابعداري مه کوه‪ ،‬له دوی ځان وساته چې د ځینې هغه‬ ‫څــه پــه اړه دې پــه فتنــه ـکـې وا نــه چــوي چــې تاتــه کــوم َحــق راغلــی دی‪.‬‬ ‫َ ْ ُ‬ ‫احكم َب ْي َن ُهم‬ ‫کې پ�سې هللا عزوجل َفرمايي‪{ :‬وأ ِن‬ ‫په ورپ�سې‬ ‫آیت ْ َ‬ ‫َ َ َ َل ّ ُ َ َ َ َّ‬ ‫اح َذ ْ ُهـ ْـم أن َي ْفت ُنـ َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ـوك َعــن َب ْعــض ماَ‬ ‫ْ‬ ‫بمــا أنــز‬ ‫اللــه وال تت ِبــع أهواءهــم و ر‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َِ َ َ ّ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫أنــزل اللــه ِإليــك} [املائــدة‪ ،]49 :‬اوتــه د دوی پــه منــځ ـکـې پــه هغــه څــه‬ ‫فیصله وکړه چې هللا عزوجل رانازل کړي دي اود دوی د خواهشاتو‬ ‫تابعــداري مــه کــوه‪ ،‬لــه دوی ځــان وســاته چــې د ځینــې هغــه څــه پــه اړه‬ ‫دې پــه فتنــه ـکـې وا نــه چــوي چــې هللا عزوجــل رانــازل کــړي‪.‬‬ ‫نودغه امرد هللا عزوجل لخوا خپل رسول صلی هللا علیه وسلم‬ ‫ته دی چې د مسلمانانوترمنځ د هللا عزوجل په نازل شوي شریعت‬ ‫فیصله وکړي اورسول هللا صلی هللا علیه وسلم ته خطاب د هغه‬ ‫امــت تــه خطــاب دی ترهغــې چــې د خصوصیــت دلیــل نــه وي راغلــی‪،‬‬ ‫لکه چې دلته دغه حالت دی نوټولومسلمانانوته خطاب دی چې تر‬ ‫قیامتــه بــه د هللا عزوجــل د حکــم د قیــام لپــاره کارکــوي اود حکــم او‬ ‫واکمنۍ اقامت ترهغې نه کیږي چې امام نه وي درول شوی‪ ،‬ځکه د‬ ‫شریعت قیام د هغه له ماموریتونوڅخه دی بلکې د هغه له الرې په‬ ‫بشپړه توګه سرته رسيږي‪ ،‬نوهللا عزوجل په نازل کړی شوي نظام د‬ ‫فیصلې په اړه چې څومره نصوص راغلي هغه په دې داللت کوي چې‬ ‫هغه څوک ټاکل هم واجب دي چې دغه کاریې ذمه واري ده‪.‬‬ ‫ په دې اړ َه د دالئلوڅخه یود هللا َعزوجل دغه وینا هم ده چې‬‫َ َ ْ ْ َ ْ َ ُ ُ َ َ ْ َ ّ َ َ َْ َ َ َ ُ ُ ْ َ َ ْ‬ ‫ـاب َو ِاليـ َـز َان‬ ‫ـات وأنزلنــا مع ْهــم ال ِكتـ‬ ‫فرمايــي‪{ :‬لقــد أر ْســلنا رســلنَا ِب ْالبينـ ِ‬ ‫َ ُ َ َّ‬ ‫ـاس بالق ْســط َوأ َ‬ ‫نزل َنــاِ ْال َحديـ َـد فيــه بــأَ‬ ‫س َشــد ٌيد َو َم َنافــعُ‬ ‫ٌ‬ ‫َّ َِ‬ ‫ِ‬ ‫َِ ْ َِ ِ‬ ‫ِليقــوم النـ َ ُ ِ َّ ِ ِ‬ ‫ل َّلنــاس َول َي ْعلـ َـم اللـ ُـه َمــن َي ُ‬ ‫نصـ ُـر ُه َو ُر ُســل ُه ِبالغ ْيـ ِـب ِإ َّن اللـ َـه قـ ِـو ٌّي َع ِزيـ ٌـز}‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫[الحديد‪ ،]25 :‬ژباړه‪ :‬مونږ خپل رسوالن په واضحه دالئلوراستولي‬ ‫دي اود هغــوی ســره مــوکتــاب اوتلــه هــم راســتولې ده ترڅــوخلــک پــه‬ ‫انصاف ودریږي اومونږاوسپنه هم پیدا کړې چې په کې سخت جنګ‬ ‫اود خلکولپاره ښیګڼې پرتې دي اوپه دې خاطرچې هللا عزوجل هغه‬ ‫څــوک معلــوم کــړي چــې د هغــه اود هغــه د رســوالنوپــه غیبــومرســته‬ ‫کــوي یقینــا هللا عزوجــل زوروراوغالبــه ذات دی‪.‬‬ ‫نود پیغمبرانوعلیهم الصالة والسالم ماموریت دا دی چې د خلکو‬ ‫ترمنځ د هللا عزوجل د قانون سره سم عدل تامین کړي اوبیا د دغه‬

‫حــق مرســته پــه ځــواک ســره وکــړي اودا هــرڅــه د پیغمبرانــواتباعــو‬ ‫تــه هغــه مهــال حاصلیــږي چــې یــوامــام وي‪ ،‬هغــه د دوی ترمنــځ د عــدل‬ ‫فیصلېکوياودهللاعزوجلددیندنصرتلپارهلښکرېمنظموي‪،‬‬ ‫امام ابن تیمیه رحمه هللا وايي‪ " :‬ځکه خونبي صلی هللا علیه وسلم‬ ‫خپل امت ته امرکړی چې د خپلوکارونومشران مقرر کړئ اومشرانو‬ ‫ته یې امرکړی چې امانت خپل حقدارته ورسوئ اود خلکوترمنځ د‬ ‫عدالت فیصلې وکړئ خلکوته یې امرکړی چې د مشرانوخبره به هله‬ ‫منئ چې د هللا عزوجل په تابعدارۍ کې وو " [مجموع الفتاوى]‪.‬‬ ‫ پــه دې اړه د قرآنــي دالئلــوڅخــه د حــدود‪ ،‬قصــاص‪ ،‬زکاة جمــع‬‫کولــواودا�ســې نــور احکامــوآیتونــه هــم دي چــې دغــه کارونــه اصــا د‬ ‫امام اوبیا د هغه د نائبانوکارونه دي‪ ،‬نودامام د کارونومتعلق چې د‬ ‫شریعت هرډول احکام رانازل شوي نوهغه ټول په دې قاطع شرعي‬ ‫داللــت کــوي چــې د اســامي دولــت اود هغــې د امــام قیــام د اســامي‬ ‫شـریعت د بنســټونواوضرورتونــوڅخــه دی‪.‬‬ ‫دویم‪ :‬له سنتوڅځه دالئل‬ ‫أ‪ -‬لومړی د قولي سنتودالئل‪:‬‬ ‫د رسول هللا صلی هللا وسلم څخه یوشمیردا�سې احادیث نقل‬ ‫دي چې د امام په ټاکلوداللت کوي چې یوشمیریې په الندې ډول دي‪:‬‬ ‫‪ -۱‬له عبد هللا بن عمرر�ضي هللا عنهما څخه روایت دی چې رسول‬ ‫هللا صلی هللا علیه وسلم فرمايي‪( :‬چا چې د امام له تابعدارۍ څخه‬ ‫الس واخیست نود قیامت په ورځ به د هللا عزوجل سره مخ �شي او‬ ‫هیڅ دلیل به ورسره نه وي اوڅوک چې په دا�سې حال کې مړشوچې‬ ‫د هغه په غاړه کې بیعت نه وو پروت نه هغه د جاهلیت په مرګ مړ‬ ‫شو) [صحيح مسلم]‪ ،‬دغه حدیث په دې خبره روښانه دلیل دی چې‬ ‫د امــام درول‪ ،‬د هغــه خبــره منــل اوتابعــداري کــول واجــب دي‪ ،‬ځکــه‬ ‫چې بیعت د مسلمان په څټ کې واجب دی اوبیعت خود امام لپاره‬ ‫وي نــود امــام ټــاکل هــم واجــب شــواوهمــدا ډول د هغــه پــه تابعــدارۍ‬ ‫کې پاتې کیدل د هغه پرخالف خروج نه کول اود هغه له تابعدارۍ‬ ‫الس نه اخیســتل‪.‬‬ ‫‪ -۲‬له دغودالئلوڅخه یود عرباض بن ساریة ر�ضي هللا عنه هغه‬ ‫مشــهور حدیــث هــم دی چــې رســوهللا صلــی هللا علیــه وســلم فرمایــي‪:‬‬ ‫(که په تا�سې کې څوک ژوندی پاتې شونوډیراختالفات به وګوري‪،‬‬ ‫نوتا�سې باید زما اوزما د راشد اوهدایت مندونکوخلیفه ګانوسنت‬ ‫راټینګ کړی‪ ،‬دغه کلک کړئ اود ژامې په غاښونویې راونی�سئ اوځان‬ ‫وساتۍ د نویوپیدا شویوکارونوڅخه‪ ،‬ځکه هربدعت ګمراهي ده)‬ ‫[رواه أبــوداود والترمــذي]‪.‬‬ ‫د صحابه کراموڅخه دا خبره په تواترسره ثابته ده چې هغوی‬ ‫د ابــوبکــرر�ضــي هللا عنــه ســره د رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم لــه‬ ‫وفات نه وروسته بیعت وکړ‪ ،‬بیا يې له هغه نه وروسته له عمرر�ضي‬ ‫هللا عنه سره بیعت وکړ‪ ،‬بیا عمرر�ضي هللا عنه له خپل ځان څخه‬

‫وروسته شپږو کسانوته خبره حواله کړه چې هغوی په خپل منځ کې‬ ‫عثمان ر�ضي هللا عنه وټاکه‪ .‬د هغه له شهادته وروسته هغوی د علي‬ ‫ر�ضي هللا عنه سره د خالفت بیعت وکړ‪ ،‬نود خالفت په اړه د صحابه‬ ‫کرامودغه سنت دي چې د هغې په قیام کې یې هیڅ ډول سستي نه ده‬ ‫کړې‪ ،‬نوپه مونږواجب دي چې په دې اړه د رسول هللا صلی هللا علیه‬ ‫وسلم له امرسره سم د خلفاء راشدینوتابعداري وکړو‪.‬‬ ‫همدا ډول له ګناه پرته د امام د خبرې منلود وجوب حدیثونه‪،‬‬ ‫د بیعــت او د لومــړي خلیفــه لپــاره د هغــې د وفــادارۍ حدیثونــه‪،‬‬ ‫د مســلمانانوپــه مشـرانود پاڅــون نــه کولــوحدیثونــه‪ ،‬د هغــه چــا د‬ ‫څــټ وهلــواوامــرچــې د حــق خلیفــه ســره شــخړه کــوي؛ دغــه ډول ټــول‬ ‫حدیثونــه ددې خبــرې دلیــل دی چــې امــام درول واجــب دي‪ ،‬بلکــې د‬ ‫مســلمانانود ژونــد اصــاح د شــرعي امــام پرتــه نــه کیــږي‪.‬‬ ‫ب‪ -‬د امامت عظمی په قیام کې‬ ‫د رسول هللا صلی هللا علیه وسلم فعلي سنت‬ ‫له کومې ورځې چې هللا عزوجل خپل نبي صلی هللا علیه وسلم‬ ‫راستولی اومومنانوپرې ایمان راوړی نوصحابه کرامور�ضي هللا عنه‬ ‫د هغه تابعداري کړې‪ ،‬یواځې په عبادات کې نه بلکې رسول هللا علیه‬ ‫وسلم د هغوی د دعوت اوله کفارو سره د چلند اود هجرت به اړه د‬ ‫ټولوکارونومرجع وه‪ ،‬دا چې مکه د واکمنۍ کور نه ونودې هیڅ معنا‬ ‫نه درلوده چې مسلمانان دې له دا�سې امارت پرته ژوند تیرکړي چې د‬ ‫خپل توان سره سم د دوی کارونه چلوي‪ ،‬ځکه خورسول هللا علیه‬ ‫وسلم د مسلمانانولپاره امام‪ ،‬معلم اومشفق پالرو‪.‬‬ ‫کله چې هللا عزوجل د خپل نبي لپاره دا�سې څوک په مدینه کې‬ ‫تیارکړل چې د هغه مرســته کوي اوهغه دا�ســې ســاتي لکه چې خپل‬ ‫بچي ساتي اوله هغه سره یې په هرحال کې د خبرې اوریدلواومنلو‬ ‫بیعــت وکــړ‪ ،‬اود مدینــې د خلکــوپــه خپــل کــور ـکـې ځــواک اوواک هــم‬ ‫وو نــوبیــا رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم اود هغــه صحابــه کرامــو‬ ‫هجرت وکړاود مسلمانانولپاره د رسول هللا صلی هللا وسلم فیصلې‬ ‫په خپلوپښوودریدې اود داراالسالم ابادي په رسول هللا صلی هللا‬ ‫علیه وســلم ودریــده‪.‬‬ ‫د قرآن اوسنت د دالئلوترڅنګ د صحابه کرامواجماع هم په‬ ‫دې ده چې د امام ټاکل واجب دي اود هغوی حرص اود رسول هللا‬ ‫علیه وسلم د دفن څخه دغه کارمخکې کول اوبیا په دغې اجماع‬ ‫پاتــې کیــدل چــې د هــرامــام څخــه وروســته بــه یــې بــل امــام ټاکــه نــودا‬ ‫ټول د دې دالئل دي چې د مسلمانانولپاره د یوامام مقررول واجب‬ ‫دي‪.‬‬ ‫په شرعه کې د امام د قیام واجبیدل د هغوزیاتومسائلوڅخه‬ ‫یوه ده چې د تاریخ په اوږدوکې پرې د اهل السنت امامان متفق پاتې‬ ‫شوي دي‪ ،‬په دې اړه یواځې مبتدعینواوګمراهانواختالف کړی د‬ ‫چا د اختالف لپاره چې کوم حیثیت نشته‪ ،‬والحمد هلل رب العاملین‪.‬‬ ‫ځانګړې مقاله‬

‫‪18‬‬

‫ځانګړې مقاله‬

‫‪20‬‬

‫ای مجاهدینــو!‬ ‫ځینې منافقین او هللا عزوجل ته د تلونکې الرې ډاکوان‬ ‫بــه تا�ســې تــه وایــي‪ :‬آیــا تا�ســې ګمــان کــوئ چــې ستا�ســې د امیــد‬ ‫کومــه برخــه بــه ریښــتیا �شــي؟ آیــا تا�ســې ګمــان کــوئ چــې اســامي‬ ‫خالفت خو ال څه چې اسالمي دولت به قائم �شي؟ دغه خو د یو‬ ‫حقیقــت څخــه خیــال تــه نــږدې خبــره ده!!!‬ ‫كلــه چــې یــې دغــه خبــره وکــړه نــو تا�ســې د هللا عزوجــل‬ ‫َ َّ‬ ‫ُْ‬ ‫دغــه وینــا رایــاده کــړئ چــې فرمايــي‪{ :‬إذ َي ُقــو ُل ال َنا ِف ُقــون َوال ِذيـ َـن‬ ‫ّ‬ ‫ُُ‬ ‫َّ َ ّ َ‬ ‫َّ َ ٌ َ ُ‬ ‫ض غـ َّـر َه ــؤالء ِد ُين ُهـ ْـم َو َمــن َي َتـ َـوك ْل َعلــى اللـ ِـه فـ ِـإ َّن اللـ َـه‬ ‫ِفــي قل ِوب ِهــم مــر‬ ‫َع ِزيـ ٌـز َح ِكيــم} [األنفــال‪ ,]49:‬ژبــاړه‪ :‬او کلــه چــې منافقانــو او هغــو‬ ‫کســانو وویــل چــې پــه زړونــو ـکـې یــې مــرض دی‪ :‬دغــه خلــک خپــل‬ ‫دین غولولي دي‪ ،‬او څوک چې په هللا عزوجل توکل وکړي نو هللا‬ ‫عزوجــل زورور او حکمتونــو واال دی‪.‬‬ ‫دې منافقانــو تــه ووایــا ســت چــې هللا عزوجــل بــه مونــږ تــه‬ ‫رومــه دا�ســې فتــح کــوي لکــه څرنګــه چــې رســول هللا صلــی هللا‬ ‫علیــه وســلم پــه صحیــح حدیــث ـکـې وعــده کــړې او لکــه څرنګــه‬ ‫چــې مخکــې قســطنطینیه فتــح شــوې وه‪.‬‬ ‫دې منافقانــو تــه ووایــا ســت چــې مونــږ د هللا عزوجــل څخــه‬ ‫لــه دې هــم لــرې امیدونــه لــرو‪ ...‬مونــږ امیــد لــرو چــې هللا عزوجــل‬ ‫بــه مونــږ تــه ســپینه ماڼــۍ‪ ،‬کرملیــن او لنــدن راکــوي‪ ...‬زمونــږ ســره‬ ‫َّ َّ‬ ‫ُ‬ ‫د هللا عزوجــل وعــده پرتــه ده‪{َ :‬و َعـ َـد اللـَ ُـه ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا ِمنكـ ْـم‬ ‫ْ ْ َ َ ْ َْ َ‬ ‫َو َعم ُلــوا َّ‬ ‫الص ِال َحـ ِ َ َ ْ َ ْ َ َّ ُ‬ ‫اسـ َـتخلف‬ ‫ض كمــا‬ ‫َّ ِ‬ ‫ـات ليســتخ ِلفنهم ِفــي الر ِ‬ ‫َ‬ ‫ال ِذيـ َـن ِمــن ق ْب ِل ِهــم} [النــور‪ ,]55:‬ژبــاړه‪ :‬هللا عزوجــل لــه هغــو خلکــو‬ ‫ســره وعــده کــړې چــې ایمــان یــې راوړی او نیــک عمــل کــوي؛ دوی‬ ‫تــه بــه پــه ځمکــه ـکـې دا�ســې خالفــت ورکــوي لکــه چــې لــه دوی‬ ‫پخــوا خلکــو تــه یــې ورکــړی و‪.‬‬ ‫خــو دا چــې دا بــه کلــه کیــږي‪ ...‬نــو دغــه زمونــږ ماموریــت‬ ‫نــه دی او نــه هللا عزوجــل مونــږ پــه دې مکلــف کــړي یــو‪ ،‬مونــږ یــې‬ ‫د دیــن لپــاره پــه عمــل‪ ،‬د شــریعت څخــه پــه دفــاع او پــه دې اړه پــه‬ ‫زیــات زیــاراو کوښــښ مکلــف کــړي یــو‪ ...‬هرچــې نتائــج او پایلــې دي‬ ‫نو هغه هللا عزوجل ته ســپارل شــوي دي‪.‬‬ ‫فعليــك بــذرالحــب ال قطــف الجنــى ***‬ ‫وهللا للســاعين خيــرمعيــن‬ ‫پــه تــا د دانــو کــرل دي نــه د میــوو شــوکول‪...‬‬ ‫او هللا عزوجل د زیار ویســتونکو غوره مرســتندوی دی‬ ‫کلــه چــې امــام احمــد رحمــه هللا د خلــق الق ـرآن پــه فتنــه ـکـې‬ ‫د ســختې ازموینــې ســره مــخ او فتنــه د واکمنانــو پــه ځــواک ســره‬ ‫غالبــه شــوه‪ ،‬نــو د فتنــې ســر احمــد بــن ابــي داود امــام احمــد تــه‬ ‫راغــی او ورتــه یــې وویــل‪ :‬ای احمــده آیــا تــا ونــه لیــدل چــې باطــل‬ ‫څنګــه پــه حــق غالبــه شــو؟ امــام احمــد رحمــه هللا ورتــه وویــل‪:‬‬ ‫‪21‬‬

‫"باطــل پــه حــق نــه دی غالبــه شــوی‪...‬غلبه بــه هغــه مهــال وي چــې‬ ‫د خلکو زړونه د حق څخه باطل ته واوړي او زمونږ په زړونو کې‬ ‫ال حــق پــروت دی”‪.‬‬ ‫دغــو منافقینــو تــه ه َغــه څــه ووایاســت چــې َیعقــوب علیــه‬ ‫ّ َ ُ َ ُ ُ َ َ َ‬ ‫َُ‬ ‫وســف لـ ْـوال أن تف ِّنـ ُـدون}‬ ‫وو‪{:‬إ ِنــي ل ِجــد ِريــح ي‬ ‫الســام ویلــي‬ ‫ِ‬ ‫[يوســف‪ ،]94:‬ژبــاړه‪ :‬زه د یوســف بــوي احساســوم کــه تا�ســې‬ ‫رابانــدې تهمــت د بــوډا والــي نــه لګــوئ او ملنــډې رابانــدې نــه وهــئ‪.‬‬ ‫نــو ســره د هــر ډول ازموینــو او مشــکالتو مونــږ د خال�صــي‪،‬‬ ‫نصــرت او واکمنــۍ بــوی احساســوو‪...‬که تا�ســې رابانــدې ملنــډې‬ ‫نــه وهــئ‪ ،‬ډیــر خلــک بــه تا�ســې تــه دا هــم ووايــي‪ :‬چــې تا�ســې پــه زاړه‬ ‫عشــق ـکـې پراتــه یاســت‪.‬‬ ‫منافقانــو صحابــه کرامــو تــه د احــد پــه غ ـزا ـکـې ویلــي وو‪ :‬د‬ ‫خپلــو پلرونــو دیــن تــه ســتانه �شــئ‪...‬‬ ‫او دغــه خبــرې د هــرې زمانــې منافقیــن اهــل ایمــان تــه وايــي؛ پــه‬ ‫ځانګــړې توګــه هغــه مهــال چــې مجاهدیــن تکلیــف �شــي‪ ،‬یــا ورتــه‬ ‫مــرګ‪ ،‬ټپونــه‪ ،‬زنــدان او تعذیــب ور�ســي‪.‬‬ ‫کلــه چــې یــې دغــه خبــره وکــړه نــو تا�ســې ورتــه ووایاســت‪{ :‬إنَّ‬ ‫ِ‬ ‫َّ‬ ‫َّ‬ ‫اللـ َـه ُي َدا ِفـ ُـع َعـ ِـن ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا} [الحــج‪ ,]38:‬ژبــاړه‪ :‬هللا عزوجــل‬ ‫َ َ َ ُ َ َّ َّ‬ ‫اللـ ُـه َمــن َي ُ‬ ‫لــه مومنانــو څخــه دفــاع کــوي‪{ .‬ولينصــرن‬ ‫نصـ ُـره}‬ ‫[الحــج‪ ]40:‬ژبــاړه‪ :‬هللا عزوجــل بــه خامخــا لــه هغــه چــا مرســته‬ ‫وکــړي چــې لــه هغــه مرســته کــوي‪.‬‬ ‫منافقــان بــه تا�ســې تــه هغــه خبــره کــوي چــې د رجیــع د‬ ‫مومنانو په اړه یې کړې وه‪ ،‬هغه مومنان چې مشرکینو په غدراو‬ ‫دوکــه ـکـې وژ لــي وو‪" :‬هــی دغــه خلــک دوکــه شــوي خلــک دي چــې پــه‬ ‫فالنــي ځــای ـکـې ووژل شــول؛ دوی نــه پــه کــور ـکـې کیناســتل او نــه‬ ‫یــې د خپــل مشــرپیغــام ځــای تــه ورســاوه" ‪‎،‬د دې زمانــې منافقیــن‬ ‫بــه هــم تا�ســې تــه دغــه ډول خبــرې کــوي‪ ...‬کلــه چــې ستا�ســې ځینــې‬ ‫ورونــه ووژل �شــي دوی بــه وايــي‪ :‬دوی نــه کیناســتل چــې روغ پاتــې‬ ‫�شي او نه یې دا توان ورسید چې منکرات او هالکوونکي ګناهونه‬ ‫بنــد کــړي‪.‬‬ ‫کلــه چــې مــو دغــه ډول خبــره واوریــده نــو د خدیجــي صدیقــې‬ ‫ر�ضــي هللا عنهــا دغــه وینــا رایــاده کــړئ چــې ویلــي یــې دي‪" :‬زیــری‬ ‫قبــول کــړه! پــه هللا عزوجــل قســم تــا بــه هللا عزوجــل کلــه هــم نــه‬ ‫شــرموي "‪.‬‬ ‫مونږ د هللا عزوجل د الرې هر مجاهد ته وايو‪ :‬هیڅکله‬ ‫دا�ســې نــه ده‪ ،‬پــه هللا تعالــی قســم! کلــه بــه هــم هللا عزوجــل تا�ســې‬ ‫ونــه شــرموي‪ ،‬تا�ســې خپلولــي پالــئ‪ ،‬د شــریعت نــه دفــاع کــوئ او د‬ ‫یهــودو‪ ،‬صلیبیانــو او مرتدینــو پــرخــاف د هللا عزوجــل پــه الره ـکـې‬ ‫جنګیــږئ‪.‬‬ ‫تاریــخ دان محمــد البســام پــه خپــل کتاب(الــدرر واملفاخــر فــي‬ ‫اخبــار العــرب األواخــر) ـکـې د مصــر د بادشــاه پــر خــاف د نجــد د‬ ‫علمــاو د جنــګ پــه اړه وايــي‪" :‬دا�ســې نــه ده‪ ،‬پــه هللا عزوجــل قســم‬

‫د مصر بادشاه په دوی د کومې کمزورۍ او بزدلۍ له امله نه وو‬ ‫غالبــه شــوی‪ ،‬بلکــې د عربــو لخــوا خیانــت او د ســیمې د هیوادونــو‬ ‫د خو�ښــۍ پــه اســاس غالبــه شــو"‬ ‫ای مجاهدینــو!‬ ‫تا�سې خپل نفسونه په هللا عزوجل خرڅ کړي اوستا�سې‬ ‫مخــې تــه اوس یواځــې یــو اختیــار دی او هغــه دا چــې تا�ســې خپلــه‬ ‫خرڅــه شــوې ســودا هغــه چــا تــه حوالــه َکــړئ چــې َهغــه درڅ َخــه‬ ‫َ‬ ‫ّ ْ َ‬ ‫ُْْ‬ ‫اخیســتې‪{ِ :‬إ َّن اللـ َـه اشــت َرى ِمـ َـن الؤ ِم ِنيـ َـن أ ُنف َسـ ُـه ْم َوأ ْم َوال ُهــم ِبــأ َّن‬ ‫َ‬ ‫ُ َ‬ ‫ّ َ ُ َ‬ ‫َُ ُ َ َ َ ُ َ‬ ‫الج َّنــة ُيقا ِتلــون ِفــي َسـ ِـب ِيل اللـ ِـه ف َي ْق ُتلــو َن َو ُي ْق َتلــون َو ْعـ ًـدا َعل ْيـ ِـه‬ ‫لهــم‬ ‫َ ُْ ْ ََ ْ َْ‬ ‫َ ّ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫اإل ِنجيـ ِـل والقــر ِآن ومــن أوفــى ِبعهـ ِـد ِه ِمــن اللـ ِـه‬ ‫َح ًّقــا ِفــي التــور ِاة و‬ ‫ِ‬ ‫َْ ُ ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ َّ‬ ‫َ‬ ‫َف ْ‬ ‫اس َت ْب ِشـ ُـروا ِب َب ْي ِعكـ ُـم الـ ِـذي َب َاي ْع ُتــم ِبـ ِـه َوذ ِلـ َـك ُهـ َـو الفـ ْـوز ال َع ِظيـ ُـم}‬ ‫[التوبــة‪ ،]111:‬ژبــاړه‪ :‬یقینــا هللا عزوجــل د مومنانــو څخــه د‬ ‫هغــوی نفســونه او مالونــه پــه دې خبــره اخیســتي چــې د دوی لپــاره‬ ‫بــه جنــت وي‪ ،‬دوی بــه د هللا عزوجــل پــه الره ـکـې جنګیــږي نــو دوی‬ ‫بــه وژنــه کــوي او دوی بــه هــم وژل کیــږي‪ ،‬دغــه وعــده حقــه ده پــه‬ ‫تورات‪ ،‬انجیل اوقرآن کې اوڅوک د هللا عزوجل څخه په وعده‬ ‫ډیرپوره والی کوونکی دی! په خپله سودا باندې خوشحاله �شئ‬ ‫چــې تا�ســې کــړې ده او همدغــه لویــه کامیابــي ده‪.‬‬ ‫کلــه اخیســتونکی ســودا ترالســه کــړي نــو بیــا چــې پــرې څــه‬ ‫کــوي د هغــه خوښــه ده‪ ،‬چیرتــه چــې یــې ږدي د هغــه خوښــه‪ ،‬کــه‬ ‫خوښه یې وي په یوه دنګه مانۍ کې دې کیږدي او که یې خوښه‬ ‫وي نــو پــه زنــدان ـکـې دې واچــوي‪ ،‬کــه یــې خوښــه شــوه ښایســته‬ ‫جامــې دې ورتــه واغونــدي‪ ،‬او کــه یــې خوښــه �شــي نــو د عــورت‬ ‫پرتــه دې بربنــډ پریــږدي‪ ،‬کــه یــې خوښــه �شــي نــو غنــي دې کــړي او‬ ‫کــه یــې خوښــه �شــي غریــب او فقیــردې تــرې جــوړ کــړي‪ ،‬کــه د هغــه‬ ‫خوښــه �شــي نــو د دار پــه لر ـګـي دې وځــړوي او کــه د هغــه خوښــه‬ ‫�شــي نــو دښــمن دې پــرې ملســط کــړي چــې ویــې وژنــي او غوږونــه او‬ ‫پــوزه تــرې غــوڅ کــړي‪.‬‬ ‫د ظــال الق ـرآن مؤلــف د اصحــاب االخــدود پــه قصــه د‬ ‫تبصــرې پــه لــړ ـکـې وايــي‪" :‬د دغــې بیلګــې څخــه خالصــون نــه وو چــې‬ ‫مومن ترې نه �شي خالصیدی او کافر پکې نه �شي رانیول کیدی‪،‬‬ ‫دا پــه دې خاطــر چــې هللا عزوجــل تــه دعــوت کوونکــي مومنــان پــه‬ ‫دې پــوه �شــي چــې دوی د هللا عزوجــل پــه الره ـکـې د یــوې دا�ســې‬ ‫پایلــې لــور تــه بلــل کیــږي او پــه دې هــم پــوه �شــي چــې د دوی پــه کار‬ ‫ـکـې هیــڅ واک نشــته بلکــې د دوی کار او د دوی د عقیــدې کار هللا‬ ‫عزوجــل تــه حوالــه دی‪ ،‬پــه مومنانــو یواځــې دا الزمــه ده چــې خپــل‬ ‫فــرض اداء کــړي او بیــا پــر وړانــدې الړ �شــي‪ ،‬پــه دوی فــرض دي‬ ‫چــې دوی یواځــې هللا عزوجــل غــوره کــړي‪ ،‬خپلــه عقیــده پــه خپــل‬ ‫ژونــد غــوره کــړي‪ ،‬پــه خپــل ایمــان د فتنــو پــه مقابــل ـکـې لــوړ �شــي‬ ‫او پــه عمــل او نیــت ـکـې هللا عزوجــل ســره ریښــتوني �شــي‪ ،‬بیــا د هللا‬ ‫عزوجــل خوښــه ده چــې پــه دوی او د دوی پــه دښــمنانو هغــه څــه‬ ‫وکــړي چــې پــه خپــل دیــن او د دیــن پــه دعــوت یــې کــوي او د دوی‬

‫پایلــه پــه دغــه ډول �شــي چــې د ایمــان د تاریــخ پــه اوږدو ـکـې پیژنــدل‬ ‫شوي او یا ورته یوه بله دا�سې پایله غوره کړي چې هللا عزوجل‬ ‫تــه معلومــه ده او هغــه یــې مناســب بولــي " د ظــال د مولــف خبــره‬ ‫پــای تــه ورســیده‪.‬‬ ‫بنــدګان د هللا عزوجــل ســره مــزدوران دي‪ ....‬آیــا څــوک‬ ‫چــې پــه چــا ګــډ خــرڅ کــړي نــو د هغــه لپــاره حــق شــته چــې بیــا پــه‬ ‫اخیســتونکي هغــه مهــال غوســه �شــي او یــا ورتــه پــه زړه ـکـې کومــه‬ ‫کینــه وســاتي کلــه چــې اخیســتونکی دغــه ګــډ ذبــح کــړي!!‬ ‫آیــا تــا نــه دي اوریدلــي چــې د هللا عزوجــل او د هغــه د رســول‬ ‫د زمــري (حمــزه) ر�ضــي هللا عنــه ســره څــه وشــول‪ ،‬د هغــه خیټــه‬ ‫څیــرې کــړی شــوه او د هغــه یینــه راوویســتل شــوه او مثلــه شــو‪.‬‬ ‫او هم هغه څه چې د احد په ورځ په ټول مخلوق کې د غوره‬ ‫انسان محمد صلی هللا علیه وسلم سره وشول‪.‬‬ ‫تــه پــه دې اړه د پیغمبرانــو او غــوره مخلــوق احــوال وګــوره‪:‬‬ ‫ابراهیــم علیــه الســام پــه اور ـکـې اچــول شــوی‪ ،‬زکریــا علیــه‬ ‫الســام پــه اره ریبــل کــړی شــوی‪ ،‬یحــی علیــه الســام ذبــح کــړی‬ ‫شــوی‪ ،‬ایــوب علیــه الســام پــه ازموینــه ـکـې کلونــه تیــرکــړي‪ ،‬یونس‬ ‫علیــه الســام د ماهــي پــه خیټــه ـکـې زندانــي شــوی او یوســف علیــه‬ ‫الســام پــه یــو څــو کوټــه روپــو خــرڅ شــوی او پــه زنــدان ـکـې یــې څــو‬ ‫کلونــه تیــر کــړي‪ ،‬دغــه هرڅــه یــې برداشــت کــړي او هغــوی د خپــل‬ ‫او حــق مــوال څخــه خوشــحاله وو‪.‬‬ ‫ځینــو نیکانــو خلکــو بــه ویــل‪" :‬کــه زمــا جســم پــه کینچیانــو‬ ‫غوڅ �شي دا ماته له دې غوره ده چې هللا عزوجل د یو �شي په اړه‬ ‫فیصلــه وکــړي او زه دې بیــا د هغــه پــه اړه ووایــم چــې کاش دا�ســې‬ ‫نــه وی شــوی"‪.‬‬ ‫نو ای زما ورونو! له هغو کسانو څخه �شئ چې د هغوی تدبیر‬ ‫د خپــل مالــک لــه تدبیــر ســره ټکــر نــه خــوري او د هغــوی اختیــار‬ ‫د هللا ســبحانه وتعالــی لــه اختیــار ســره ټکــر نــه وي‪ ،‬ځکــه د دیــن‬ ‫مشرانو او پیغمبرانو د هللا عزوجل د تدبیرپه اړه کومه السوهنه‬ ‫نــه وه کــړې‪" ،‬کــه چیرتــه دا�ســې وی نــو دا�ســې بــه وی‪ ،‬نــه کاش ـکـې‬ ‫او نــه دا�ســې نــور الفــاظ"‪.‬‬ ‫د هللا عزوجل اختیارد خپل بنده لپاره ډیرغوره اختیار‬ ‫دی‪ ،‬د هللا عزوجــل غــوره والــی او اختیــار ډیــر بهتــر دی اګــر کــه پــه‬ ‫ظاهــر ـکـې ګـران او مشــکل وي‪ ،‬یــا پکــې د مــال هالکــت‪ ،‬د منصــب‬ ‫او مرتبې ضایع کیدل وي‪ ،‬د مال او اهل ورکیدل وي او حتی که‬ ‫د ټولــې دنیــا تلــل پکــې ولــې نــه وي‪.‬‬ ‫پــه دې اړه تا�ســې د بــدرقصــه رایــاده کــړئ او پــه ـکـې ژورســوچ‬ ‫وکــړئ؛ د ځینــو صحابــه کرامــو ر�ضــي هللا عنهــم خوښــه وه چــې‬ ‫یواځــې د قریشــو کاروان ونی�ســي‪ ،‬خــو هللا عزوجــل د هغــوی لپــاره‬ ‫د جنــګ غــوراوی کــړی و چــې د دواړو کارونــو ترمنــځ ډیــرلــوی فــرق‬ ‫پــروت دی‪.‬‬ ‫پــه کاروان ـکـې څــه وو‪ ...‬خــوراک وو چــې وخــوړل �شــي بیــا خــاء‬ ‫ځانګړې مقاله‬

‫‪22‬‬

‫تــه والړ �شــي‪ ،‬یــا جامــې وې چــې زړې �شــي او بیــا پریښــودل �شــي او‬ ‫ختمیدونکــې دنیــا وه‪.‬‬ ‫هرچې د جنګ خبره وه‪ ...‬نو په هغې کې د حق او باطل ترمنځ‬ ‫فرقان او جدايي وه‪ ،‬د هغې سره د شرک ماتې او رټل کیدل وو‪،‬‬ ‫پــه هغــې ـکـې د توحیــد سـرلوړي وه‪ ،‬پــه هغــې ـکـې د لویــو مشــرکینو‬ ‫وژل وو چې د اســام په مخ کې لوی خنډ وو‪ ،‬او له ټولو څخه دا‬ ‫هــم بــس وه چــې هللا عزوجــل اهــل بــدرتــه راښــکاره شــو او ورتــه یــې‬ ‫وویــل‪( :‬چــې څــه کــوی وکــړئ مــا تا�ســې تــه بښــنه کــړې ده)‪.‬‬ ‫ای مجاهدینــو!‬ ‫کلــه چــې مشــکالت را�شــي نــو شــاتګ کوونکــي ډیریــږي خــو‬ ‫چــې تا�ســې پــه دې خفــه ن�شــئ‪ ،‬صحیــح مســلم ـکـې لــه انــس ر�ضــي‬ ‫هللا عنــه څخــه روایــت دی وايــي چــې قریشــو د رســول هللا صلــی‬ ‫هللا علیه وســلم ســره ســوله وکړه او دا شــرط یې پکې ولګاوه چې‪:‬‬ ‫کــه لــه تا�ســې څخــه څــوک راغــی مونــږ بــه یــې نــه واپــس کــوو او کــه‬ ‫څــوک تا�ســې تــه درغــی نــو تا�ســې بــه یــې واپــس کــوئ‪ ،‬نــو صحابــه‬ ‫کرامــو وویــل‪ :‬آیــا دا هــم ولیکــو؟ رســول هللا صلــی هللا علیــه وســلم‬ ‫وفرمایــل‪ :‬هــو‪ ...‬کــه څــوک زمونــږ نــه دوی تــه والړ‪ ،‬هللا عزوجــل‬ ‫دې هغــه نــور هــم لــرې کــړي‪ ،‬او کــه څــوک لــه دوی مونــږ تــه راغــی‬ ‫نو هللا عزوجل به د هغه لپاره الره پیدا کي او خالصون به ورته‬ ‫وګرځــوي‪.‬‬ ‫نــو مجاهــده وروره! پــه هغــه چــا مــه خفــه کیــږه چــې هللا‬ ‫عزوجــل لــرې ویســتلی دی‪.‬‬ ‫پــه دې اړه د ابــن قیــم رحمــه هللا څــه ښــکلې وینــا ده‪" :‬د حــق‬ ‫په الره کلک شــه او پرې د تلونکو په کمښــت ونه یریږئ‪ ،‬کله چې‬ ‫هــم درتــه ځــان یواځــې محســوس شــو نــو خپلــو لومړیــو ملګــرو تــه‬ ‫وګــوره او لــه هغــوی ســره د یوځــای کیــدو حــرص ولــره‪ ،‬لــه هغــوی‬ ‫پرتــه د نــورو څخــه ســترګې پټــې کــړه ځکــه دوی تاتــه هیــڅ ګټــه نــه‬ ‫�شــي رســولی‪ ،‬کــه پــه الره ـکـې یــې دربانــدې هرڅومــره چیغــې ووهلــې‬ ‫نــو چــې هیــڅ مــخ ورتــه ســتون نــه کــړې‪ ،‬ځکــه کــه مــخ دې ور واړوو‬ ‫نو له ځان سره دې نی�سي او له الرې دې اړوي" د ابن قیم رحمه‬ ‫هللا خبــره پــای تــه ورســیده‪.‬‬ ‫نو خبردار! چې خپل زړونه هغو شبهاتو ته ستانه نه کړئ‬ ‫چــې د هللا عزوجــل د الرې ډاکــوان او ماتــې خوړونکــي یــې اچــوي‬ ‫ترڅــو د جهــاد لــه الرې څخــه تا�ســې منــع کــړي‪ ،‬دغــه الره یواځــې د‬ ‫هللا عزوجل په خالص توفیق لټول کیږي‪ ،‬ځکه هللا عزوجل له‬ ‫دغــو خلکــو مــخ اړو لــی دوی یــې شــرمولي اګــرچــې پــه ســینو او خیټــو‬ ‫ـکـې یــې ډیــرزیــات متنونــه او کتابونــه پراتــه دي‪.‬‬ ‫عزوجــل تقــوا‬ ‫خبــره او قضیــه د ډیــر علــم نــه ده‪...‬بلکــې د هللا‬ ‫ده چــې ایمانــي جدايــي او فرقــان پــرې الس تــه راځــي‪{ :‬يــا َأ ُّي َهــا َّالذيــنَ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ْ َ َ ْ ّ‬ ‫َّ ُ ُ َ‬ ‫َآم ُنــوا إن ت َّت ُقــوا اللـ َـه َي ْج َعــل لكـ ْـم ف ْرقانــا} [األنفــال‪ ,]29:‬ای‬ ‫مومنانو که تا�سې له هللا عزوجل څخه ویره ولرئ (تقوا) درپکې‬ ‫وي نــو هللا عزوجــل پــه درتــه فرقــان وګرځــوي چــې د حــق او باطــل‬ ‫‪23‬‬

‫ترمنــځ بــه پکــې فــرق کولــی �شــئ‪.‬‬ ‫پــه شــیخ االســام ابــن تیمیــه رحمــه هللا دې هللا عزوجــل‬ ‫رحــم وکــړي چــې کلــه هغــه وویــل‪" :‬امــت پــه هــر ډول علمــي فنونــو‬ ‫ـکـې مهــارت حاصــل کــړی‪ ،‬خــو د چــا زړه چــې هللا عزوجــل رڼــا کــړی‬ ‫نــو هغــه تــه یــې د هغــه څــه هدایــت کــړی چــې پــه دغــه علــم ورتــه‬ ‫رســيږي او د چــا زړونــه چــې یــې ړانــده کــړي نــو د کتابونــو ډیــر والــی‬ ‫هغــه نــور هــم حیرانــوي او ګم ـراه کــوي یــې"‪.‬‬ ‫یــا هللا تــه موحدینــو تــه پــه ځمکــه ـکـې واکمنــي ورکــړې‪ ،‬یــا هللا‬ ‫تــه موحدینــو تــه پــه ځمکــه ـکـې واکمنــي ورکــړې‪،‬‬ ‫یــا هللا د مومنانــو لښــکرې جــوړې کــړه‪ ،‬ډلګــۍ روانــې کــړه او‬ ‫نیتونــه یــې پــاک کــړه!‬ ‫یــا هللا تــه یــې پــه خپــل حفــظ ـکـې وســاته‪ ،‬یــا هللا تــه یــې پــه خپــل‬ ‫حفظ کې وســاته‪ ،‬یا هللا ته یې په خپل حفظ کې وســاته!‬ ‫یــا هللا تــه یــې پــه خپلــه هغــه ســترګه وســاته چــې نــه ویــده کیــږي‪،‬‬ ‫ځکــه مخلــوق خــو ویــده کیــږي‪.‬‬ ‫یــا هللا تــه ورتــه هــرخيــراســان كړې‬ ‫یا هللا چا چې د دوی په اړه د خیراراده وکړه نو ته ورته د هر‬ ‫خیــرتوفیــق ورکړې‪.‬‬ ‫یا هللا چا چې د دوی په اړه د شــر اراده وکړه نو ته یې د عزیز‬ ‫او مقتــدرذات پــه نیولــو ونی�ســې!‬ ‫یــا هللا تــه د مجاهدینــو او د هغــوی د نامــوس ســاتنه وکــړې‪ .‬یــا‬ ‫هللا ته د مجاهدینو او د هغوی د ناموس ساتنه وکړې‪ .‬یا هللا ته‬ ‫د مجاهدینو او د هغوی د ناموس ســاتنه وکړې‪.‬‬ ‫یــا هللا دوی مســکینان دي؛ ای رب العاملیــن تــه یــې پــه خپــل‬ ‫عــزت عزتمنــد کــړې!‬ ‫یا هللا دوی فقیران دي؛ ای رب العاملین ته یې په خپل فضل‬ ‫غنیــان کړې!‬ ‫یــا هللا تــه د محمــد صلــی هللا علیــه وســلم امــت راژونــدی کــړې‪.‬‬ ‫یــا هللا تــه د محمــد صلــی هللا علیــه وســلم امــت راژونــدی کــړې‪ .‬یــا‬ ‫هللا تــه د محمــد صلــی هللا علیــه وســلم امــت راژونــدی کــړې!‬ ‫یــا هللا تــه د محمــد صلــی هللا علیــه وســلم د امــت ســره مرســته‬ ‫وکــړې!‬ ‫ای رب العاملیــن‪ ،‬ای زمونــږ ربــه‪ ...‬ای زمونــږ ربــه‪..‬‬ ‫ای زمونږ ربه د ظالم قوم پر خالف راســره مرســته وکړه‬ ‫ای زمونږ ربه د کافرانو پرخالف را ســره مرســته وکړه‪.‬‬ ‫یــا هللا زمونــږ لــه وینوڅخــه دومــره واخلــه چــې تــه پــرې را�ضــي‬ ‫�شــې‪ ،‬یــا هللا زمونــږ لــه وینوڅخــه دومــره واخلــه چــې تــه پــرې را�ضــي‬ ‫�شــې‪ ،‬یــا هللا زمونــږ لــه وینوڅخــه دومــره واخلــه چــې تــه پــرې را�ضــي‬ ‫�شــې‪.‬‬ ‫يــا هللا د لیوانــو خیټــې او د مرغانــو ججــورې‪ ،‬يــا هللا د لیوانــو‬ ‫خیټــې او د مرغانــو ججــورې‪ ,‬يــا هللا د لیوانــو خیټــې او د مرغانــو‬ ‫ججــورې‪ .‬والحمــد هلل رب العامليــن‪.‬‬

‫إن الحمد هلل‪ ،‬نحمده ونستعينه ونستغفره ونعوذ باهلل من‬ ‫شــرور أنفســنا‪ ،‬وســيئات أعمالنــا‪ ،‬مــن يهــده هللا فــا مضــل لــه‪،‬‬ ‫ومـ َـن ُيضلــل فــا هــادي لــه‪ ،‬وأشــهد أن محمــدا عبــده ورسـ َـوله‪،‬‬ ‫َ َ ُ َّ ْ‬ ‫َّ َ َ ُ َ‬ ‫َ{يــا أ ُّي َهــا َّالذيـ َـن َآم ُنــوا َّات ُ‬ ‫حـ َّـق تقا ِتـ ِـه َول ت ُموتـ َّـن ِإل َوأن ُتـ ْـم‬ ‫ـه‬ ‫ـ‬ ‫الل‬ ‫ـوا‬ ‫ـ‬ ‫ق‬ ‫َ ِ‬ ‫َ َ ُّ َ َّ ُ َّ ُ َ َّ ُ ُ َّ‬ ‫ُم ْسـ ِـل ُمون} [آل عم ـران‪{ ]102 :‬يــا أيهــا النــاس اتقــوا ربكــم الـ ِـذي‬ ‫ََ‬ ‫ً‬ ‫َََ ُ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ـس َو ِاحـ َـد ٍة َوخلـ َـق ِم ْن َهــا َز ْو َج َهــا َ َو َبــث ِم ْن ُه َمــا ِر َجــال‬ ‫خلقكـ ْـم ِمـ ْـن ن ْفـ‬ ‫ٍ‬ ‫َ ً َ َ ً َ َّ ُ َّ َ َّ َ َ َ ُ َ َ ْ ْ َ َ َّ َّ‬ ‫الل َه َك َ‬ ‫ان‬ ‫ك ِثيرا و ِنساء واتقوا الله الذي تساءلون به وال حام إن‬ ‫ِ َ َ ُّ َ َّ َ ِ ِ َ ُ ر َّ ُ ِ َّ َ َ ُ ُ‬ ‫َ ُ‬ ‫َعل ْيك ْم َر ِق ًيبا} [النســاء‪{َ ]1 :‬يا أيها ال ِذين آمنوا اتقوا الله وقولوا‬ ‫ْ َ ُ ُُ ُ‬ ‫َُ‬ ‫َ ًْ َ ً ُ ْ َ ُ‬ ‫ص ِلـ ْـح لكـ ْـم أ ْع َمالكـ ْـم َو َيغ ِفـ ْـر لكـ ْـم ذن َوبكـ ْـم َو َمـ ْـن‬ ‫قــول ســديدا ‪ -‬ي‬ ‫َّ ِ َ َ َ ُ َ ُ َ َ ْ َ َ َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ً‬ ‫ُي ِطـ ِـع اللــه ورســوله فقــد فــاز فــوزا ع ِظيمــا} [األحـزاب‪]71 - 70 :‬‬

‫أمــا بعــد‪ :‬نفــاق یــوه خطرنــاک پــټ مــرض دی چــې انســان پــرې‬ ‫پــوه نــه وي خــو لــه نفاقــه ډک وي‪ ،‬ځکــه نفــاق لــه خلکــو یــو پــټ‬ ‫مــرض دی او کلــه خــو دومــره پــټ پاتــې �شــي چــې مریــض پــه ځــان نــه‬ ‫پوهیږي؛ ګمان کوي چې دی خو اصالح لټوي او په منځ کې هغه‬ ‫مفســد وي‪.‬‬ ‫نفــاق پــه دوه ډولــه دی؛ لــوی نفــاق او کوچنــی نفــاق‪:‬‬ ‫لــوی نفــاق‪ :‬هغــه دی چــې د اور پــه الندينــو خانــو ـکـې انســان‬ ‫همیشــه غورځوي او هغه دا�ســې چې یو انســان مســلمانانو ته دا‬ ‫ښــکاره کــوي چــې پــه هللا عزوجــل‪ ،‬د هغــه پــه مالئکــو‪ ،‬کتابونــو‪،‬‬ ‫رســوالنو او د آخــرت پــه ورځ ایمــان لــري خــو پــه باطــن ـکـې دغــه‬ ‫ځانګړې مقاله‬ ‫‪ARTIKEL‬‬

‫‪24‬‬ ‫‪24‬‬

‫انســان لــه دغــه هرڅــه وتلــی وي او پــه دغــو ټولــو تکذیــب کــوي‪،‬‬ ‫دوی پــه دې ایمــان نــه لــري چــې ګونــدې هللا عزوجــل پــه یــو دا�ســې‬ ‫کالم خبرې کړي چې په یو انسان یې بیا دغه کالم رانازل کړی او‬ ‫هغــه یــې خپــل پيغمبــر ګرځولــی‪ ،‬ترڅــو خلکــو تــه د هللا عزوجــل پــه‬ ‫حکــم الره وښــايي‪ ،‬د هللا عزوجــل د ځــواک څخــه یــې خبــرکــړي او‬ ‫د هغــه لــه عذابــه یــې وویــروي‪.‬‬ ‫هللا عزوجــل لــه منافقانــو څخــه پــرده پورتــه کــړې‪ ،‬د دوی‬ ‫رازونــه یــې پــه قـرآن ـکـې بربنــډ کــړي او خپلــو بندګانــو تــه یــې د دوی‬ ‫کارونه ښــکاره کړي چې مومنان د دغو کارونو او منافقانو په اړه‬ ‫خبــردار او�ســي‪ .‬هللا عزوجــل د ســورة البقــرې پــه لومــړي ســر ـکـې د‬ ‫نــړۍ درې ډلــې ذکــرکــړي‪ :‬مومنــان‪ ،‬کفــاراو منافقیــن؛ مومنــان یــې‬ ‫بــه څلــورو آیتونــو ـکـې ذکــر کــړي‪ ،‬کفــار یــې پــه دوه آیتونــو ـکـې ذکــر‬ ‫کــړي او منافقــان یــې پــه دیارلســو آیتونــو ـکـې ذکــر کــړي دي‪ .‬ځکــه‬ ‫منافقیــن زیــات دي‪ ،‬پــه دوی خلــک ډیــرمبتــاء کیــږي او پــه اســام‬ ‫او مســلمانانو د دوی فتنــه ســخته ده‪ ،‬اســام د دوی لــه املــه لــه‬ ‫ډیرې سختې ازموینې سره مخ دی؛ ځکه دوی اسالم ته منسوب‬ ‫دي‪ ،‬د هغــه نصــرت او دوســتۍ تــه منســوب دي‪ ،‬خــو پــه حقیقــت‬ ‫کې دوی د اسالم دښمنان دي‪ ،‬دوی د اسالم دښمني د هرقالب‬ ‫نــه اوبا�ســي‪ ،‬جاهــل پــرې ګمــان کــوي چــې دغــه علــم او اصــاح ده‬ ‫خــو پــه اصــل ـکـې هغــه جهــل او فســاد وي‪.‬‬ ‫تــه وګــوره دوی د اســام څومــره کالوونــه نړو لــي دي؟ دوی‬ ‫څومــره ودانــۍ لــه بیخــه نړو لــي او خرابــې کــړي؟ دوی د اســام‬ ‫څومــره عالمــې لــه منځــه وړي او ورانــې کــړي دي؟ دوی د شــبهاتو‬ ‫په کولنګونو څومره د اسالم نیالګي له بيښه ویستلي دي؟ دوی‬ ‫پــه خپلــو رایــو څومــره چینــې ډ ـکـې او بنــدې کــړي دي!؟‪.‬‬ ‫همیشــه اســام او مســلمانان دوی لــه لــوري لــه مشــکل او‬ ‫ازموینــې ســره مــخ وي‪ ،‬همیشــه د دوی لــه شــبهاتو څخــه اســام‬ ‫تــه پرلپ�ســې ډلــې یــو بــل َپ�ســې راځــي او دا ګمــان کــوي چــې دوی خــو‬ ‫اصالح لټوونکي دي‪{ :‬أ َل إ َّن ُه ْم ُه ُم ْالُ ْفسـ ُـدو َن َو َلك ْن َل َي ْشـ ُـع ُر َ‬ ‫ون}‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫[البقــرة‪ ،]12 :‬خبــردار هــم دوی َمفســدین دي خــو نــه پوهیــږي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ ُ َ ُ ْ ُ ُ َ َّ ْ َ ْ َ َّ ُ ُ ُّ ُ‬ ‫ـور ِه َولـ ْـو‬ ‫َ َ {ي ْ ِ َريــدون َِليط ِفئــوا نــور اللـ ِـه ِبأفو ِاه ِهــم واللــه م ِتــم نـ ِ‬ ‫كـ ِـره الكا ِفـ ُـرون} [الصــف‪ ،]8 :‬دوی غــواړي چــې د هللا عزوجــل‬ ‫رڼــا پــه خپلــو خولــو مــړه کــړي‪ ،‬خــو هللا عزوجــل د خپلــې رڼــا پــوره‬ ‫کوونکــی دی اګــر کــه کاف ـران یــې نــه خوښــوي‪.‬‬ ‫دوی د وحــې څخــه پــه جدايــي متفــق شــوي‪ ،‬ځکــه دوی اتفــاق‬ ‫َ َ َّ‬ ‫َکــړی چــې لــه وحــې څخــه بــه هدایــت نــه ترالســه کــوو‪{ :‬ف َتقط ُعــوا‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫أ ْم َر ُهـ ْـم َب ْي َن ُهـ ْـم ُزُبـ ًـرا ك ُّل ِحـ ْـز ٍب ِب َمــا ل َد ْي ِهـ ْـم ف ِر ُحــون} [املؤمنــون‪،]53 :‬‬ ‫دوی خپــل کار برخــې برخــې کــړی‪ ،‬هــره ډلــه یــې پــه ورســره موجــود‬ ‫دیــن خوشــحاله ده‪.‬‬ ‫َْ ُُ ْ َ‬ ‫ُ ْ ُ َ ْ َ ْل ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ً‬ ‫ُ‬ ‫ـض زخــرف القــو ِ غــرورا} [األنعــام‪:‬‬ ‫{ي ِ‬ ‫وحــي بعضهــم ِإلــى بعـ ٍ‬ ‫‪ ،]112‬د دوی ځینــې نــورو تــه د زرینــو او غولوونکــو وینــاو خبــرې‬ ‫رســوي ‪.‬‬ ‫‪25‬‬

‫{ات َخـ ُـذوا َهـ َـذا ْال ُقـ ْـر َ‬ ‫ځکــه خــو دوی َّ‬ ‫آن َم ْه ُجـ ً‬ ‫ـورا} [الفرقــان‪:‬‬ ‫‪ ،]30‬دا ق ـرآن پری�ښــی دی‪ ،‬د دوی پــه زړونــو ـکـې د ایمــان ن�ښــې‬ ‫زړې شوي دي نو دوی یې نه پيژنې‪ ،‬له دوی سره د ایمان مراکز‬ ‫زاړه شــوي دي نــو دوی یــې نــه ابــادوي‪ ،‬د دوی د زړونــو څخــه د‬ ‫ایمــان ســتوري پریوتــي نــو دوی یــې نــه ژونــدي کــوي‪ ،‬د دوی د رایــو‬ ‫د تورتم له امله له دوی څخه د ایمان ملرتندرنیولې دی نو دوی‬ ‫یــې نــه ګــوري‪ ،‬دوی هغــه هدایــت نــه قبلــوي چــې هللا عزوجــل پــرې‬ ‫خپــل رســول راســتولی دی‪ ،‬بلکــې پــه هغــه ســرهــم نــه خوځــوي‪ ،‬لــه‬ ‫هغه څخه د خپلو رایو او افکارو په لور کږیدو کې دوی کوم باک‬ ‫نــه ګڼــي‪ ،‬دوی د وحــې نصــوص د حقیقــت لــه واکمنــۍ ویســتلي‪ ،‬د‬ ‫یقیــن لــه والیتــه یــې عــزل کــړي او د باطلــو تاویالتــو یرغلونــه یــې پــرې‬ ‫کــړي او تــر اوســه د شــریعت پــه نصوصــو د دوی کمینونــه وخــت‬ ‫پــه وخــت راووځــي‪ .‬وحــې پــه دوی دا�ســې راغلــې لکــه یــو میلمــه چــې‬ ‫پــه رذیلــو خلکــو را�شــي‪ ،‬نــو د دغــو نصوصــو ښــه راغالســت یــې لــه‬ ‫هغــې اکـرام او عــزت پرتــه کــړی چــې ورســره مناســب و‪ ،‬لــه لــرې نــه‬ ‫یــې الس ورکــړی خــو پــه ســینو ـکـې يــې ټیــل وهلــی‪ ،‬دغــه میلمــه تــه یــې‬ ‫ویلي‪ :‬ستا لپاره له مونږ سره د تیریدو څه الره نشته‪ ،‬که خامخا‬ ‫راځې نو بیا به ژر تیریږې‪ ،‬دوی د دغو نصوصو د تمبولو لپاره بې‬ ‫شــماره تو�ښــې او ګــڼ شــمیره قوانیــن جــوړ کــړي دي‪،‬کلــه چــې وحــې‬ ‫د دوی پــه ســاحه راغلــه نــو دوی وویــل‪ :‬زمونــږ لــه ظاهــري الفاظــو‬ ‫سره څه کاردی چې مونږ ته یقین نه راب�ښي‪ ،‬د دوی عوامو وویل‪:‬‬ ‫زمونږ لپاره هغه څه بس دي چې مونږ پرې خپل وروستني خلک‬ ‫موندلــي دي؛ ځکــه هغــوی پــه دغــو نصوصــو لــه مخکنيــو ســلفو‬ ‫څخه ښه پوهیدل او د دلیلونو په طریقه له هغوی ډیرسم وو‪،‬‬ ‫پــه دغــو وروســتنيو خلکــو ســادګي او د ســینو روغوالــی غالبــه وو‬ ‫او دې تــه فارغــه نــه وو چــې د نظــر قاعــدو تــه ســریزه کیــږدي‪،‬دوی‬ ‫خپــل ټــول همــت د اوامــرو تطبیــق او لــه ګناهونــو ځــان ســاتنې تــه‬ ‫اړو لــی وو‪ ،‬ځکــه خــو د متاخرینــو الره ډیــره پــوه او مضبوطــه ده او‬ ‫د تیــرو ســلفو طریقــه د جهالــت نــه ډکــه وه خــو بیاهــم هغــه روغــه‬ ‫وه‪.‬‬ ‫دوی د قـرآن او ســنتو نصــوص د دې زمانــې د خلیفــه پــه څیــر‬ ‫بــې واکــه کــړي دي‪ ،‬چــې پــه مالــي ِســکه او د ُجمعــې پــه خطبــه ـکـې‬ ‫یــې پــه منبــر نــوم پورتــه کیــږي‪ ،‬خــو احــکام د بــل چــا چلیــږي‪ ،‬د‬ ‫خلیفه حکم نه قبلیږي او نه اوریدل کیږي‪ ،‬دوی د ایمان جامې‬ ‫اغوســتې دي خــو زړونــه یــې د کــږو او تاوانیانــو خلکــو دي‪ ،‬درغلــي‬ ‫او کفرپکــې پــروت دی‪ ،‬پــه ظاهــر ـکـې دوی د دیــن مرســتندویان‬ ‫ښــکاري او په باطن کې دوی د کفارو ســره والړدي‪ ،‬د دوی ژبې د‬ ‫دوســتانو دي خــو زړونــه یــې د جنګــي کفــارو دي‪ ،‬دوی وايــي‪َ :‬‬ ‫{آم َّنــا‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫ْ‬ ‫ِباللـ ِـه َو ِبال َيـ ْـو ِم ال ِخـ ِـر َو َمــا ُهـ ْـم ِب ُمؤ ِم ِنيـ َـن} [البقــرة‪ ،]8 :‬مونــږ پــه هللا‬ ‫عزوجــل او د آخــرت پــه ورځ ایمــان راوړي خــو دوی مومنــان نــه‬ ‫دي‪.‬‬ ‫مکــر او دوکــه د دوی رأس املــال دی‪ ،‬د دوی ســودا درواغ او‬

‫غــدردی‪ ،‬د دوی د ټــول ژونــد عقــل او هوښــارتیا دا ده‪ :‬چــې دواړه‬ ‫ډلــې تــرې خوشــحاله واو�ســي او دوی یــې پــه منــځ ـکـې پــه ا َمــن پاتــې‬ ‫َ َّ َّ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ َّ ْ‬ ‫�شــي‪{ُ ،‬يخ ِاد ُعــون اللـ َـه َوال ِذيـ َـن َآم ُنــوا َو َمــا َيخ َد ُعــون ِإل أن ُف َسـ ُـه ْم‬ ‫َو َما َي ْش ُع ُر َ‬ ‫ون} [البقرة‪ ،]9 :‬دوی له هللا عزوجل او مومنانو سره‬ ‫دوکــه کــوي‪ ،‬خــو اصــل ـکـې دوی لــه خپلــو ځانونــو ســره دوکــه کــړي‬ ‫او دوی نــه پوهیــږي‪.‬‬ ‫د شــهواتو او شــبهاتو مرضونــو د دوی زړونــه وهلــي نــو ختــم‬ ‫کــړي یــې دي‪ ،‬نــاکاره ارادې د دوی پــه نیتونــو غالبــه شــوي نــو هغــه‬ ‫یې فاسد کړي دي‪ ،‬د دوی فساد هالکت ته رسیدلی دی نو ځکه‬ ‫ُُ‬ ‫خــو تکــړه طبیبــان د دوی لــه عالجــه عاجـَـز شــوي دي‪{ِ .‬فــي قل ِوب ِهـ ْـم‬ ‫َ َ ٌ َ َ َ ُ ُ َّ‬ ‫َ ُ ْ َ‬ ‫اللـ ُـه َم َر ً‬ ‫ضــا َو َل ُهـ ْـم َعـ َـذ ٌ‬ ‫اب أ ِليـ ٌـم ِب َمــا كانــوا َيك ِذ ُبــون}‬ ‫مــرض فزادهــم‬ ‫[البقــرة‪ ،]10 :‬د دوی پــه زړونــو ـکـې مــرض دی‪ ،‬نــو هللا عزوجــل د‬ ‫دوی مــرض نــور هــم زیــات کــړاو د دوی لپــاره د دوی د تکذیــب لــه‬ ‫املــه دردنــاک عــذاب دی‪.‬‬ ‫د دوی د شــکونو پنجــې چــې د چــا د ایمــان پــه څرمنــه ـکـې‬ ‫ونښــلي نــو هــرې خــوا تــه یــې څیــروي‪ ،‬د دوی د فتنــې ســپرغۍ چــې د‬ ‫چا په زړه پورې ونښــلي نو ســوځوونکي عذاب کې یې اچوي او د‬ ‫چا غوږ ته چې د دوی د تلبیس شبهات ور�سي نو د هغه د زړه او‬ ‫تصدیــق ترمنــځ پــرده کیــږي‪ ،‬پــه ځمکــه ـکـې د دوی فســاد ډیــرزیــات‬ ‫َ َ َ َ َ ُ‬ ‫يل ل ُه ْم ل ت ْف ِس ُدوا ِفي‬ ‫دی خو زیاتره خلک ترې غافله دي‪{ ،‬وإذا ِق‬ ‫َْ‬ ‫صل ُحو َن ‪َ -‬أ َل ِإ َّن ُه ْم ُه ُم ْالُ ْفس ُدو َن َو َلكنْ‬ ‫ال ْرض َق ُالوا إ َّن َما َن ْح ُن ُم ْ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ َ ِْ َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ون} [البقــرة‪ ،]12 – 11 :‬کلــه چــې دوی تــه وویــل �شــي‬ ‫ل يشـ ُـع ُر‬ ‫تا�ســې پــه ځمکــه ـکـې فســاد مــه کــوئ دوی وايــي‪ :‬مونــږ خــو اصــاح‬ ‫لټوونکــي یــو‪ ،‬خبــردارهمــدوی فســادیان دي خــو دوی نــه پوهیــږي‪.‬‬ ‫په قرآن او ســنتو منګولې لګوونکی د دوی په نیزد له ظواهرو‬ ‫څخه وي؛ د عقل هیڅ حصه نه لري‪ .‬څوک چې د کتاب او سنتو‬ ‫لــه نصوصــو ســره روان دی هغــه د دوی پــه نظــر دا�ســې دی لکــه‬ ‫خــر؛ چــې کتابونــه یــې بــار کــړي وي؛ د هغــه فهــم یواځــې د منقــول‬ ‫پــه بــاره ـکـې وي‪ ،‬د وحــې د تاجــرســودا د دوی پــه آنــد تاوانــي ده؛ او‬ ‫هغه د دوی په نزد قبول نه دی‪ ،‬د اتباع خاوندان د دوی په فکر‬ ‫احمقــان دي‪ ،‬ځکــه خــو دغــه منافقــان پــه خپلــو مجالســو ـکـې پــه‬ ‫َ َ َ َ ُ ْ ُ َ َ َ َ َّ ُ َ ُ‬ ‫اس قالوا‬ ‫هغوی بد پالي نی�سي‪{ ،‬وإذا قيل لهم آمنوا كما آمن الن‬ ‫َ ُ ْ ُ َ َ َ َ ُّ َ َ ِ ُ َ َ ِ َّ ُ ْ ُ ُ ِ ُّ َ َ ُ َ َ ْ َ َ ْ َ ُ نَ‬ ‫أنؤ ِمن كما آمن السفهاء أل ِإنهم هم السفهاء ول ِكن ل يعلمو }‬ ‫[البقــرة‪ ،]13 :‬کلــه چــې دوی تــه وویــل �شــي‪ :‬دا�ســې ایمــان راوړئ‬ ‫لکــه خلکــو چــې ایمــان راوړی‪ ،‬دوی وايــي‪ :‬آیــا د احمقانــو پــه څیــر‬ ‫ایمــان راوړو؟ خبــردارهمــدوی احمقــان دي خــو دوی نــه پوهیــږي‪.‬‬ ‫په دوی کې د هریو دوه مخونه دي‪:‬يه یو مخ له مومنانو سره‬ ‫مــخ کیــږي او پــه بــل خپلــو ملحدینــو ورونــو تــه ســتیږي‪ .‬د ده دوه‬ ‫ژبــې وي‪ :‬پــه یــوه یــې پــه ظاهــر ـکـې مســلمانان بــاور کــوي او پــه بلــه د‬ ‫َ َ‬ ‫َ ُ‬ ‫َّ‬ ‫خپــل پــټ راز ترجمانــي کــوي‪{َ :‬وِإذا ل ُقــوا ال ِذيـ َـن َآم ُنــوا قالــوا َآم َّنــا‬ ‫َ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ُ َ‬ ‫َ‬ ‫َ َ ََْ َ َ َ‬ ‫اط ِين ِه ْم قالــوا ِإ َّنــا َم َعكـ ْـم ِإ َّن َمــا ن ْحـ ُـن ُم ْسـ َـت ْه ِزئون}‬ ‫وِإذا خلــوا ِإلــى شــي ِ‬ ‫[البقــرة‪ ،]14 :‬ژبــاړه‪ :‬کلــه چــې د مومنانــو ســره مخامــخ �شــي دوی‬

‫وايــي مونــږ ایمــان راوړی او کلــه چــې لــه شــیطانانو ســره ځانتــه �شــي‬ ‫نــو دوی وايــي مونــږ لــه تا�ســې ســره یــو‪ ،‬مونــږ خــو ټو ـکـې کونکــي وو‪.‬‬ ‫دوی د ق ـرآن او ســنت څخــه مــخ اړوي ځکــه چــې د ق ـرآن او‬ ‫ســنت اهــل ورتــه ســپک ښــکاري او ملنــډې ورپــورې وهــي‪ .‬دوی‬ ‫لــه دې انــکار کــړی چــې قـرآن او ســنت تــه غــاړه کیــږدي ځکــه دوی‬ ‫پــه هغــه علــم خوشــحاله دي چــې لــه دوی ســره دی‪ ،‬د کــوم علــم‬ ‫زیاتوالــی چــې انســان ـکـې تکبــر او لويــي زیاتــوي‪ ،‬تــه بــه ګــورې چــې‬ ‫دوی بــه همیشــه پــه وحــې پــورې نښــتونکو او عمــل کوونکــو پــورې‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ُْ‬ ‫مســخرې کــوي {اللـ ُـه َي ْسـ َـت ْه ِز ُئ ِب ِهـ ْـم َو َي ُم ُّد ُهـ ْـم ِفــي طغ َي ِان ِهـ ْـم َي ْع َم ُهــون}‬ ‫[البقــرة‪ ،]15 :‬هللا عزوجــل بــه پــه دوی پــورې ملنــډې ووهــي او‬ ‫دوی تــه بــه پــه خپلــه سرک�شــۍ ـکـې وخــت ورکــړي چــې ســرګردان‬ ‫بــه وي‪.‬‬ ‫دوی د تاوانــي تجــارت پــه لټــه ـکـې د تیــارو پــه ســمندرونو ـکـې‬ ‫روان شــول‪ ،‬نــو د شــبهاتو او شــکونو پــه کښــتیو ســپاره شــول چــې‬ ‫د خیاالتــو پــه څپــو ـکـې يــې روان کــړي وو‪ ،‬نــو ســخت بــاد یــې پــه‬ ‫ُکښــتیو لوبــې وکــړې او د تبــاه شــویو پــه کښــتیو ـکـې یــې وویشــتې‬ ‫َ‬ ‫َّ َ َ َ ْ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َْ‬ ‫الضللــة ِبال ُهـ َـدى ف َمــا َرِب َحـ ْـت ِت َجا َرُت ُهـ ْـم َو َمــا‬ ‫{أول ِئـ َـك ال ِذيـ َـن اشــت َر ُوا‬ ‫َ ُ‬ ‫كانــوا ُم ْه َت ِديـ َـن} [البقــرة‪ ،]16 :‬دې خلکــو د هدایــت پــه مقابــل ـکـې‬ ‫ګمراهي اخیستې نو تجارت یې هیڅ ګټه ونه کړه او نه دوی سمه‬ ‫الر مندونکــي شــول‪.‬‬ ‫دوی تــه د ایمــان رڼــا بلــه شــوه نــو دوی یــې پــه رڼــا ـکـې د هدایــت‬ ‫او ګمراهــۍ ګودرونــه وپيژنــدل‪ ،‬بیــا دغــه رڼــا مــړه شــوه او د ملبــو تــپ‬ ‫جــن اور پاتــې شــو‪ ،‬نــو دوی اوس پــه دغــه اور ـکـې تعذیبیــږي او پــه‬ ‫َ ُ َ َ َّ‬ ‫ْ َ َ‬ ‫دغــو َتیــارو ـکـې ســرګردان دي‪{َ ،‬مثل ُهـ ْـم ك َمثـ ِـل الـ ِـذي‬ ‫اسـ َـت ْوق َد نــا ًرا‬ ‫ْ َ َ َ َ ُ ْ ُُ َ َ‬ ‫َف َل َّمــا أ َ َ ْ َ َ ْ َ ُ َ َ َ َّ ُ ُ‬ ‫ـات ل‬ ‫ور ِهــم وتركهــم ِفــي ظلمـ ٍ‬ ‫ضــاءت مــا حولــه ذهــب اللــه ِبن ِ‬ ‫ُي ْبصـ ُـر َ‬ ‫ون} [البقــرة‪ ،]17 :‬د دوی مثــال د هغــه ســړي پــه څیــر دی‬ ‫ِ‬ ‫چې اور یې بل کړی وي‪ ،‬کله چې د دوی چاپيره رڼا �شي نو نا څاپه‬ ‫هللا عزوجــل د دوی رڼــا ختمــه کــړي او دوی پــه تیــارو ـکـې پریــږدي‬ ‫چــې هیــڅ نــه وینــي‪.‬‬ ‫د دوی د زړه غوږونــه بنــد شــوي نــو د ایمــان غــږ نــه اوري‪ ،‬د‬ ‫دوی د عقلونــو ســترګې پــردو نیولــي نــو د قـرآن حقائــق نــه وینــي‪ ،‬د‬ ‫دوی ژبې له حقه ګونګۍ شوي نو تلفظ پرې نه �شي کولی‪ُ ،‬‬ ‫{ص ٌّم‬ ‫َ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُبكـ ٌـم ُع ْمـ ٌـي ف ُهـ ْـم ل َي ْر ِج ُعــون} [البقــرة‪ ،]18 :‬دوی کاڼــه‪ ،‬ګونګیــان‬ ‫او ړانــده دي نــو دوی نــه راګرځــي‪.‬‬ ‫پــه دوی د وحــې بــاران وشــو؛ پــه هغــه ـکـې د زړونــو او روح ژونــد‬ ‫پــروت و‪ ،‬نــو دوی یــې یواځــې د ګــواښ‪ ،‬عــذاب او تکلیــف تندرونــه‬ ‫واوریــدل‪ ،‬کــوم چــې پــه دوی پــه ســبا او بیــګاه ـکـې مقــرر دي‪ ،‬نــو پــه‬ ‫دوی د ټولو خلکو په مخکې غږ وشو‪ ،‬د دوی حال سترګو لرونکو‬ ‫ته په ډاګه کړی شو او د دوی لپاره دوه مثالونه ذکرشول ځکه‬ ‫دوه ډلــې وې‪ :‬یــوه یــې مناظریــن او بلــه یــې مقلدیــن‪ ،‬نــو‬ ‫پــه دوی ـکـې‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ ُ َ ٌ َ َر ْ ٌ َ َ ْ قٌ‬ ‫َ‬ ‫ّ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫وویــل شــول‪{ :‬أو كصيــب مــن َّ‬ ‫السـ َـم ِاء ِفيـ ِـه ظلمــات و عــد وبــر‬ ‫ِ ٍَ ِ‬ ‫َ َ َ ْ َ ْ َ َّ‬ ‫اللــهُ‬ ‫َ‬ ‫صاب َ‬ ‫َ‬ ‫َي ْج َع ُلــو َن َأ َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫و‬ ‫الص‬ ‫ـن‬ ‫ـ‬ ‫م‬ ‫ـم‬ ‫ـ‬ ‫ه‬ ‫ان‬ ‫آذ‬ ‫ـي‬ ‫ـ‬ ‫ف‬ ‫ـم‬ ‫ـ‬ ‫ه‬ ‫ع‬ ‫اعـ ِـق حــذر الــو ِت و‬ ‫ِ‬ ‫ِِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ځانګړې مقاله‬

‫‪26‬‬

‫ٌ َْ‬ ‫ُم ِحيــط ِبالكا ِف ِريـ َـن} [البقــرة‪ ،]19 :‬او یــا د هغــه ګــڼ بــاران پــه څیــر‬ ‫چــې پکــې تیــارې‪ ،‬تندرونــه او بریښــنا وي‪ ،‬دوی پــه خپلــو غوږونــو‬ ‫ـکـې خپلــې ګوتــې ږدي د تندرونــو لــه املــه د مــرګ لــه ویــرې او هللا‬ ‫عزوجــل راګیروونکــی دی کافرانــو لــره‪.‬‬ ‫د دوی د زړونوسترګې د دغه باران د رڼا د پړک اود معناو‬ ‫د روښــانتیا د لیــد څخــه کمــزورې شــوي‪ ،‬د دوی غوږونــه د هغــو‬ ‫وعــدو‪ ،‬امرونــو او منهیاتــو د تنــدر د اوریــدو څخــه عاجــز دي‪ ،‬نــو‬ ‫دوی د تیارو په ناوونو کې حیران والړدي‪ ،‬په دوی کې اوریدونکی‬ ‫لــه خپلــو غوږونــو ګټــه نـ َـه اخلــي اونــه لیدونکــی پــه خپلـ َـو ســترګو الره‬ ‫ُ َّ َ َ َ‬ ‫َ َْ َ‬ ‫َ‬ ‫ضـ َـاء ل ُهـ ْـم َمشَـ ْـوا ِفيـ ِـه َوِإذا أظلـ َـم َعل ْي ِهـ ْـم‬ ‫پیــدا کولــی �شــي‪{ ،‬كلمــا أ‬ ‫َ ُ َ َ ْ َ َ َّ ُ َ َ َ َ َ ْ ْ َ ْ َ ْ َّ َّ‬ ‫اللـ َـه َع َلــى ُكلّ‬ ‫قامــوا ولــو شــاء اللــه لذهــب ِبســم ِع ِهم وأبصا ِر ِهــم ِإن‬ ‫ِ‬ ‫َ َ‬ ‫�ش ْي ٍء ق ِد ٌير} [البقرة‪ ،]20 :‬کله چې دوی ته رڼا و�شي نو روان �شي‬ ‫او کلــه چــې تورتــم �شــي دوی ودریــږي او کــه د هللا عزوجــل خوښــه‬ ‫وی نو د دوی سترګې به یې ختمې کړې وی‪ ،‬یقینا هللا عزوجل په‬ ‫هر�شــي قــدرت لرونکــی دی‪.‬‬ ‫پــه قـرآن او ســنتو ـکـې د دوی عالمــې بیــان شــوي چــې دوی پــرې‬ ‫پيژنــدل کیــږي‪ ،‬کــوم عقلمنــد مومــن چــې پکــې ســوچ وکــړي نــو ورتــه‬ ‫پــه ډاګــه پرتــې وي؛ پــه هللا عزوجــل قســم دوی ریــاء ودرو لــي دي؛‬ ‫چــې د انســان لپــاره د ودریــدو ډیــر بــد مقــام دی‪ ،‬دوی ناراســتۍ او‬ ‫کسالت د رحمن ذات له اوامرو کینولي دي‪ ،‬نو له دغه امله په‬ ‫ُ َ‬ ‫َ‬ ‫َّ َ َ‬ ‫َ َ‬ ‫الصــا ِة ق ُامــوا ك َســال ٰى‬ ‫دوی اخــاص درونــد دی َ{وِإذا ق ُامــوا ِإلــى‬ ‫ُ َ ُ َ َّ َ َ َ َ ْ ُ ُ َ َّ َّ َ ً‬ ‫ون اللـ َـه ِإل ق ِليــا} [النســاء‪ ،]۱۴۲ :‬دوی‬ ‫يــراءون النــاس ول يذكــر‬ ‫چــې کلــه ملانځــه تــه پاڅــې ناراســته پاڅــي‪ ،‬خلکــو تــه ځــان ښــايي او‬ ‫هللا عزوجــل نــه یــادوي مګــر ډیرلــږ‪.‬‬ ‫پــه دوی ـکـې د یــو تــن مثــال د وار راوړې میــږې دی؛ چــې کلــه‬ ‫دې رمــې تــه منــډې وهــې او کلــه دې بلــې تــه‪ ،‬خــو لــه یــوې ســره هــم‬ ‫والړ دي‪ ،‬ګــوري چــې‬ ‫نــه ټینګیــږي‪ ،‬نــو دوی هــم د دواړو ډلــو ترمنــځ‬ ‫ُّ َ ْ َ َ َ ْ َ َٰ َ َ َ ٰ َٰ ُ َ‬ ‫کومــه یــې زوره او ځواکمنــه ده‪{ ،‬مذبذ ِبيــن بيــن ذ ِلــك ل ِإلــى هــؤل ِء‬ ‫َّ َ َ َ َ‬ ‫ً‬ ‫َوَل إ َلـ ٰـى َٰهـ ُـؤَلء َو َمــن ُي ْ‬ ‫ض ِلـ ِـل اللـ ُـه فلــن ت ِجـ َـد لـ ُـه َس ِبيل}[النســاء‪:‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫‪ ،]۱۴۳‬د دواړو ترمنــځ حیـران دي‪ ،‬نــه لــه دوی ســره دي او نــه لــه‬ ‫هغــوی ســره او څــوک چــې هللا عزوجــل ګم ـراه کــړي نــو د هغــوی‬ ‫لپــاره بــه بیــا تــه هیــڅ الره ونــه مومــې‪.‬‬ ‫دوی په اهل القرآن والســنت باندې د مشــکالتو په انتظار‬ ‫وي‪ ،‬که اهل الســنت ته د هللا عزوجل لخوا فتح را�شــي‪ ،‬نو دوی‬ ‫ورتــه وايــي‪ :‬آیــا مونــږ لــه تا�ســې ســره نــه وو؟ او پــه دې ورتــه کلــک‬ ‫قســمونه هــم خــوري او کــه د ق ـرآن او ســنتو دښــمنان برال�ســي‬ ‫شــول نــو دوی وايــي‪ :‬آیــا تا�ســې تــه معلومــه نــه وه چــې زمونــږ او‬ ‫ستا�ســې ترمنــځ د ورورولــۍ کلــک تــړون موجــود و او مــوږ خــو‬ ‫ستا�سې نږدې خپلوان یو‪ ،‬نو ای هغه انسانه چې ته د منافقانو‬ ‫پيژنــدل غــواړې؛ لــه ق ـرآن کریــم څخــه د دوی صفــات واخلــه‪،‬‬ ‫َّ‬ ‫لــه هغــه وروســته تــه کــوم بــل دلیــل تــه اړتیــا نـ َـه لــرې‪{ :‬ال ِذيـ َـن‬ ‫َ َ َ َّ ُ َ ُ ْ َ ْ َ َ َ ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫َّ َ ُ َ َ ُ‬ ‫ان لكـ ْـم ف ْتـ ٌـح ِمـ َـن اللـ ِـه قالــوا ألـ ْـم نكـ ْـن َم َعكـ ْـم‬ ‫يتربصــون ِبكــم فـ ِـإن ك‬ ‫‪27‬‬

‫َ ْ َ َ َْ‬ ‫َ ُ ََ َ‬ ‫ْ َ ُ َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ان ِللكا ِف ِريـ َـن ن ِصيـ ٌـب قالــوا ألـ ْـم ن ْسـ َـت ْح ِوذ َعل ْيكـ ْـم َون ْم َن ْعكـ ْـم‬ ‫وإن ك‬ ‫ِ َ ْ ُ ْ َ َ َّ ُ َ ْ ُ ُ َ ْ َ ُ ْ َ ْ َ ْ َ َ َ َ ْ َ ْ َ َ َّ‬ ‫اللــهُ‬ ‫ِمــن الؤ ِم ِنيــن فاللــه يحكــم بينكــم يــوم ال ِقيامـ ِـة ولــن يجعــل‬ ‫ً‬ ‫َْ‬ ‫َ ُْْ‬ ‫ِللكا ِف ِريـ َـن َعلــى الؤ ِم ِنيـ َـن َسـ ِـبيل} [النســاء‪ ،]141 :‬ژبــاړه‪ :‬هغــه‬ ‫خلــک چــې پــه تا�ســې انتظــار با�ســي کــه تا�ســې تــه هللا عزوجــل فتــح‬ ‫درکړي نو دوی وايي‪ :‬آیا مونږ ستا�سې سره نه وو؟ او که چیرته د‬ ‫کافرو په برخه کې څه را�شي نو دوی وايي‪ :‬آیا مونږ له تا�سې سره‬ ‫مرســته نــه کولــه او آیــا مونــږ تا�ســې لــه مومنانــو څخــه نــه ســاتلی؟‬ ‫نــو هللا عزوجــل بــه ستا�ســې ترمنــځ د قیامــت پــه ورځ فیصلــه‬ ‫وکــړي او کلــه بــه هــم هللا عزوجــل د کافرانــو لپــاره پــه مومنانــو د‬ ‫غلبــې الره ونــه ګرځــوي‪.‬‬ ‫پــه دوی ـکـې د یــو تــن خبــره دومــره خــوږه او نرمــه وي چــې‬ ‫اوریدونکی په تعجب کې اچوي او هللا عزوجل به هغه رزالت او‬ ‫درواغــو ګــواه وي چــې د ده پــه زړه ـکـې وي‪ ،‬دی لــه حقــه ویــده وي‬ ‫او د باطــل پــه خدمــت ـکـې د پښــو پــه څوکــو ناســت‪ ،‬نــو د القــدوس‬ ‫َ ُ‬ ‫الســام ذات لخوا صفت واخله‪{َ :‬وم َن َّ‬ ‫الن‬ ‫اس َم ْن َ ُي ْع ِج ُب َك ق ْول ُه‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ َ َ ُّ ْ َ َ ُ ْ ُ َّ َ َ َ َ ِ َ ْ‬ ‫ُّ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ِفــي الحيـ ِـاة الدنيــا ويشـ ِـهد اللــه علــى مــا ِفــي قل ِبـ ِـه وهــو ألــد ال ِخصـ ِـام}‬ ‫[البقــرة‪ ،]204 :‬ژبــاړه‪ :‬ځینــې خلــک دا�ســې دي چــې د دنیــا د ژونــد‬ ‫په اړه د هغه خبره تا په تعجب کې اچوي او هللا عزوجل په هغه‬ ‫څه ګواه کوي چې د هغه په زړه کې دي او دی ســخت جګړه مار‬ ‫وي ‪.‬‬ ‫د دوی هغــه اوامــر چــې خپلــو اتباعــو تــه یــې کــوي د ســیمې او‬ ‫بندګانــو پــه اړه لــه فســاد نــه ډک وي‪ ،‬دوی لــه هغــه څــه منــع کــوي‬ ‫چــې پکــې د ژونــد او آخــرت اصــاح پرتــه وي‪ ،‬پــه دوی ـکـې یــو تــن بــه‬ ‫َ‬ ‫لــه مومنانــو سـ َـره پــه ملانځــه‪ ،‬ذکــر‪ ،‬زهــد او کوښــښ ـکـې وي َ{وِإذا‬ ‫َّ َ‬ ‫ْ َ َّ‬ ‫َ َ َّ َ َ‬ ‫ْ ْ‬ ‫ض ِل ُي ْف ِسـ َـد ِف َيها َو ُي ْه ِل َك ال َح ْرث َوالن ْسـ َـل َوالل ُه ل‬ ‫ُتولى سـْ َـعى َ ِفي َ الر ِ‬ ‫ي ِح ُّب الفساد} [البقرة‪ ،]205 :‬خو کله چې له هغوی ستون �شي‬ ‫نــو بیــا پــه ځمکــه ـکـې د فســاد کوښــښ کــوي‪ ،‬فصــل او نســل تبــاه‬ ‫کــوي او هللا عزوجــل فســاد نــه خوښــوي‪.‬‬ ‫دوی ټــول یــو جنــس دی چــې ځینــې د نــورو پــه څیــر دي‪ ،‬دوی‬ ‫نــاکاره او منکــر کارونــه کــوي اوبیــا پــرې امــر هــم کــوي‪ ،‬نیکــي نــه‬ ‫کــوي او بیــا تــرې خلــک هــم منــع کــوي‪ ،‬دوی د هللا عزوجــل پــه الره‬ ‫او رضــا ـکـې پــه خپــل مــال بخــل ـکـي او نــه یــې لګــوي‪ ،‬هللا عزوجــل‬ ‫دوی تــه څومــره د خپلــو نعمتونــو یادګیرنــه کــړې خــو دوی لــه هغــې‬ ‫څخــه مــخ اړو لــی او هغــه یــې هیــر کــړي دي‪ ،‬هللا عزوجــل څومــره د‬ ‫دوی احــوال خپلــو نیکانــو بندګانــو تــه بربنــډ کــړي ترڅــو تــرې ځــان‬ ‫ْ‬ ‫{الُ َناف ُقــو َن َو ْالُ َناف َقـ ُ‬ ‫ـات َب ْع ُ‬ ‫ض ُهـ ْـم‬ ‫وســاتي‪ ،‬نــو ْای مومنانــو واورئ‪:‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ َ ْ َ ُ ُ َ ُْ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫وف ويق ِبضون أي ِدي ُه ْم‬ ‫ون ِبال ْنك ِر َو َي ْن َه ْون ع ِن الع ُر‬ ‫ِمن بعض يأمر‬ ‫ِ‬ ‫َّ ٍ َ َ َ َ ُ ْ َّ ْ ُ‬ ‫َ ُ ُ ْ َ ُ نَ‬ ‫َ‬ ‫َ ُ‬ ‫اســقو } [التوبــة‪،]67 :‬‬ ‫نســوا اللــه فن ِســيهم ِإن النا ِف ِقيــن هــم الف ِ‬ ‫منافقان سړي اومنافقانې ښځې له یوبل څخه دي‪ ،‬په بدیوامر‬ ‫کــوي او لــه نیکیــو منــع کــوي‪ ،‬خپــل الســونه یــې موټــي کړي(صدقــه‬ ‫نــه کــوي) دوی هللا عزوجــل هیــر کــړی نــو هللا عزوجــل دوی هیــر‬ ‫کــړي‪ ،‬یقینــا منافقــان فاســقان دي‪.‬‬

‫اســامي دولــت تــه زمــا هجــرت لــه نــورو ډیــرهغــو خوینــدو ســره‬ ‫کــوم توپيــر نــه درلــود چــې د کفــر لــه خــاورې څخــه یــې دار التوحیــد‬ ‫تــه هجــرت کــړی دی‪ ،‬زه دې تــه اړ شــوم چــې د خپــل قــوت او‬ ‫ځــواک څخــه بـراءت اعــان کــړم او یواځــې پــه هللا عزوجــل تــوکل‬ ‫وکــړم‪ ،‬ترڅــو د دې الرې د مشــکالتو څخــه ووځــم‪ ،‬دغــه ډول‬ ‫تــوکل زمــا د نفــس د تزکیــې ســبب وګرځیــد او دغــه ډول تــوکل‬ ‫مونــږ د نــن ورځــې د مشــکالتو پــه مــخ ـکـې هــم پیــاوړي کــوي چیرتــه‬ ‫چــې ټولــه نــړۍ د خالفــت پــر خــاف راجمــع شــوې او غــواړي چــې د‬ ‫هللا عزوجــل رڼــا مــړه کــړي‪.‬‬ ‫زمــا د پخوانــي میــړه تقبلــه هللا د شــهادت خبــر‬ ‫زمــا پخوانــی میړه‪-‬تقبلــه هللا‪ -‬پــه شــام ـکـې د اســامي دولــت پــه‬ ‫خویندې‬

‫‪28‬‬

‫مرتدیــن بــه وشــرمیږي او ریښــتوني مجاهدیــن بــه پاتــې �شــي‬

‫د "لواء التوحيد" جنایت کار مجرمین‬

‫لیکــو ـکـې جنګیــده او زه د خپلــو بچوســره پــه اســټرالیا ـکـې وم‪ ،‬د‬ ‫هغه لخوا د یوې اشارې په انتظار وم چې د هغه سره یوځای‬ ‫شــم‪ ،‬په دغه حال شــپږ میاشــتې تیرې شــوې‪ ،‬د ‪ 2013‬کال په‬ ‫دیســمبر ـکـې یــې ماتــه وویــل‪ " :‬زه تــا تــه د دې خبــرې تاکیــد کــوم‬ ‫چــې مــا د عــراق او شــام د اســامي دولــت ســره بیعــت کــړی‪،‬‬ ‫د هغــې د امیــر ابــو بکــر البغــدادي الحســینی القر�شــي ســره‪،‬‬ ‫دا�ســې ښــکاري چــې نــورې جنګــي ډلــې زمونــږ ســره خیانــت وکــړي‬ ‫او پــه اعالمــي ډګــر راســره هــم وجنګیــږي‪ ،‬جبهــة النصــرة هغــه‬ ‫ډول نــه ده لکــه چــې مونــږ ګمــان کــوو‪ ،‬بلکــې اســامي دولــت‬ ‫صحیــح مجاهدیــن دي چــې د ډیموکرا�ســۍ او وطنیــت نــه؛‬ ‫بلکــې د شــریعت د تحکیــم لپــاره جنګیــږي‪ ،‬د خالفــت غازیــان‬ ‫د خطايــي څخــه معصــوم نــه دي‪ ،‬خــو لــه دوی پرتــه پــه صحیــح‬ ‫عقیــده او ســمه تــګالره بــل څــوک ســمبال نشــته‪ ،‬پــه هللا قســم‬ ‫د خالفــت اعــان رانــږدې شــوی‪ ،‬چــې یواځــې بــه د اســامي‬ ‫دولــت لــه اړخــه راځــي‪ ،‬تــه نیــت پــاک او ریښــتونی کــړه‪ ،‬هللا‬ ‫عزوجــل بــه دې نــه خرابــوي او پــه هللا عزوجــل تــوکل وکــړه"‪.‬‬ ‫لــږه مــوده وروســته خبــر شــوم چــې زمــا پخوانــی میــړه د حلــب‬ ‫والیــت د حریتــان د مجاهدینــو ســره پــه ‪ ۴‬جنــوري ملګــری‬ ‫شــوی ترڅــو د هغــو ملګــرو مرســتې تــه والړ �شــي چــې صحواتــو‬ ‫ورســره غــدر کــړی و‪ ،‬خــو دوی هــم پــه الره ـکـې د لــواء التوحیــد‬ ‫مرتدینــو لخــوا د یرغــل النــدې راغلــل‪ ،‬د نیــم ســاعت نښــتو‬ ‫وروســته‪ ،‬زمــا پخوانــی میــړه پــه ژامــه ـکـې مرمــۍ وخــوړه او ټپــي‬ ‫شــو‪ ،‬ورونــو د جنــګ د ســاحې څخــه رابهــر کــړ خــو څــو دقیقــې‬ ‫وروســته یې د شــهادت کلمه وویله او د خپل رب ســره مخامخ‬ ‫شــو‪ ،‬چــې زمونــږ امیــد چــې د عــرش النــدې پــه بنجــرو ـکـې بــه د‬ ‫شــنو مرغانــو پــه ججــورو ـکـې وي ان شــاء هللا‪.‬‬ ‫دغــه خبــر خــوږ هــم و او تریــخ هــم‪ ،‬زه خوشــحاله شــوم چــې‬ ‫هغــه لــه هغــه څــه څخــه محــروم نــه شــو چــې د هغــه ارمــان وو‬ ‫یعنــې شهادت‪-‬احســبه وهللا حســیبه‪ -‬خــو زه ځکــه خفــه وم‬ ‫چــې زه اوس دیتــه اړ وم چــې د خپلــو بچــو ســره یواځــې هجــرت‬ ‫وکــړم‪.‬‬ ‫‪29‬‬

‫وخــت تیــر نــه و چــې هللا عزوجــل صحــوات وشــرمول‪ ،‬دوی بــه‬ ‫د کفــارو او طواغیتــو ســره دوســتي کولــه او لــه هغــوی بــه یــې مالــي‬ ‫او نــوره مرســته اخیســته‪ ،‬خــو د دوی د تمکیــن پــه هیــڅ ســاحه‬ ‫ـکـې شــریعت نافــذ نــه و‪ ،‬نــه یــې مســلمانانو تــه امــن ورکــړ‪ ،‬بلکــې‬ ‫هرځــای ظلــم‪ ،‬زیاتــی خپــور و‪ ،‬خــو پــه مقابــل ـکـې اســامي دولــت‬ ‫رقــه ښــار او نــورې ســیمې فتــح کــړې او شــریعت یــې نافــذ کــړ‪،‬‬ ‫اســامي دولــت پــه خپلــو اهدافــو روغ پاتــې شــو‪ ،‬د لومــړۍ ورځــې‬ ‫څخــه د دوی ســوچ دا وچــې خالفــت راســتون کــړي او همــدوی‬ ‫ریښــتوني مجاهدیــن وو‪ ،‬نــو زمــا هــم خوښــه وه چــې زه او زمــا‬ ‫بچــي د مجاهدینــو ســره پــه دغــې ماموریــت ـکـې برخــه مــن شــو‪ ،‬مــا‬ ‫غوښــتل چــې زمــا بچــي د خالفــت پــه ســیوري ـکـې رالــوی �شــي او د‬ ‫شــرک‪ ،‬کفــر‪ ،‬ښــکاره فاحشــاتو او د ګنــاه د تعظیــم د چاپيریــال‬ ‫نــه لــري خپلــه صحیــح عقیــده زده کــړي‪ ،‬زمــا دا هــم ارمــان وو چــې‬ ‫د جهــاد پــه واقعــي ماحــول ـکـې رالــوی �شــي نــه دا چــې د ســیرت او‬ ‫تفســیر پــه کتابونــو ـکـې پــه اړه څــو کر�ښــې ولولــي‪ ،‬دا ټــول پــه دې‬ ‫خاطر چې مونږ په د نیا او اخرت کې کامیاب شو او هللا عزوجل‬ ‫تــه پــه شــهادت ســتانه شــو نــه فاســقان‪.‬‬ ‫مــا نــور پــه اســټرالیا ـکـې زند ـګـي نــه شــوه کولــی‪ ،‬مونــږ تــه د خپلــو‬ ‫شیخانو لخوا الرښوونه دا وه چې د مظلومانو او ضعیفانو سره‬ ‫د مرستې الره دا ده چې ته په میاشت کې دیرش ډالریوې خیریه‬ ‫موس�ســې ته ورکړې‪ ،‬چې دا د بزدله ناراســته خلکو د کار اخیري‬ ‫پولــه ده نــه د ریښــتونو ســړیو! دا چــې د جهــاد بــه پریښــودو او د‬ ‫خالفــت د نشــت لــه املــه امــت ذلیلــة‪ ،‬خــواراو ربــړول شــوی دی‪،‬‬ ‫نــو جهــاد هغــه یواځینــۍ الره ده چــې مونــږ تــه کامیابــي‪ ،‬ځــواک‪،‬‬ ‫فتوحــات‪ ،‬پــه ځمکــه ـکـې واکمنــي او پــه آخــرت ـکـې کامیابي راب�ښــي‪،‬‬ ‫خــو د ګمراهــۍ داعیــان چیرتــه پــه دغــه ډول خبــرو ژبــې خــوروی!؟‬ ‫د هجــرت پــه الره د لومــړی ګام‬ ‫کلــه چــې زمــا پخوانــی میــړه شــهید شــو‪ ،‬مــا شــام تــه د هجــرت‬ ‫لپــاره تیــاری پیــل کــړ‪ ،‬د عــدت لــه خالصیــدو ســمدس وروســته‬ ‫مــې د هجــرت اراده وه‪ ،‬خــو مــا ســره ویــره هــم وه‪ ،‬ځکــه زه د خپــل‬ ‫مــور او پــار ســره اوســیدم او پــه دې نــه پوهیــدم چــې د هغــوی د‬ ‫خبــردارۍ پرتــه بــه څنګــه هجــرت وکــړی شــم! د هللا عزوجــل نــه‬ ‫مــې پــه قیــام اللیــل ـکـې ســوالونه وکــړل‪ ،‬چــې ای هللا تعالــی زمــا د‬ ‫هجــرت پــه الره ـکـې چــې هرڅــوک خنــډ وي تــه یــې لــه مخــې لــرې کړې‬ ‫او ســترګې یــې ړنــدې کــړې! هللا عزوجــل پــه مــا رحــم وکــړ زمــا پــار‬ ‫تــه تلفــون وشــو چــې د ســمندر نــه بــل پلــو تــه یــوه غونــډه کیدونکــې‬ ‫ده او بایــد تــه ورتــه حاضــر �شــې‪ ،‬هغــه او زمــا مــور ســفر وکــړ‪ ،‬زمــا‬ ‫د بچــو خپلــوان هــم پــه خپلــو کارونــو لږیــا شــول او زمــا د عــزم او‬

‫د هجــرت لــه پــان څخــه بــې پــرواه شــول‪ ،‬همــدا ډول د اســترالیا‬ ‫د اســتخباراتو ســترګې هــم هللا عزوجــل ړنــدې کــړې‪ ،‬څــوک چــې د‬ ‫ډیــر کوښــښ باوجــود لــه دې عاجــزه شــول چــې زمــا پرخــاف کــوم‬ ‫دا�ســې څــه پیــدا کــړي چــې د هجــرت څخــه مــې منــع کــړي‪.‬‬ ‫مــا دا�ســې ســفري اوراق جــوړ کــړل چــې لــه هغــې څرګندیــده‬ ‫ګوا ـکـې زه لبنــان تــه د خپلــو خپلوانــو د مالقــات پــه خاطــر روانــه‬ ‫یــم‪ ،‬زمــا نیــت و چــې د ترکیــه ټکــټ بــه لــه ابــو ظبــې څخــه ترالســه‬ ‫کــوم‪.‬‬ ‫د ســفر څخــه څــو ورځــې وړانــدې زمــا ورونــه زمــا د ســفر پــه‬ ‫نیــت خبــر شــول‪ ،‬هغــوی شــپه پــه شــپه زمــا مــور او پــار خبــر کــړل‪،‬‬ ‫هغــوی ډیــر غوصــه شــول‪ ،‬زه یــې لــه ســفره منــع کــړم او زمــا ورور‬ ‫تــه یــې امــر وکــړ چــې د ســفر اســناد تــرې واخلــي او د کــور څخــه لــه‬ ‫وتلــو یــې منــع کــړي‪ ،‬نــو مــا هللا عزوجــل تــه ســجده وکــړه او مرســته‬ ‫مــې تــرې وغوښــته‪.‬‬ ‫بیا هللا عزوجل زما د پالر په زړه کې بدلون راوست او لبنان‬ ‫تــه زمــا پــه ســفرموافــق شــو‪ ،‬خــو شــرط یــې دا کیښــود چــې پــه ابــو‬ ‫ظبــې ـکـې بــه درســره زه مخامــخ کیــږم‪ ،‬زه لــږه زړه نــا زړه شــوم‬ ‫خــو بیــا پوهــه شــوم کــه دغــه غوښــتنه ونــه منــم نــو یوځــل بیــا بــه‬ ‫راڅخــه د ســفر اســناد واخلــي‪ ،‬د پــار خبــره مــې ومنلــه او د ســفر‬ ‫تیــاري مــې پیــل کــړه‪ ،‬زمــا مــور او پــار د توقــع ســره ســم پــه مونــږ‬ ‫خفــه کیــدل او مــا هــم نــه غوښــتل چــې خفــه یــې کــړم او دا مــې‬ ‫هــم نــه غوښــتل چــې د خپــل پخوانــي میــړه کورنــۍ تــه د نــور درد‬ ‫َ‬ ‫َّ َ‬ ‫او غــم ســبب وګرځــم‪ ،‬خــو هللا عزوجــل فرمايــي‪{ :‬ل ت ِجـ ُـد ق ْو ًمــا‬ ‫َ َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ َ َّ ْ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ُيؤ ِم ُنــون ِباللـ ِ َـه َو َال َيـ ْـو ِم ال َ ِخـ ِـر ُيـ َـو ُّادون َ َمـ ْـن َحـ َّـاد اللـ َُـه َ ٰو َر ُســول ُه َولـ ْـو‬ ‫َ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ ُ‬ ‫كانوا َآب َاء ُه ْم أ ْو أ ْب َن َاء ُه ْم أ ْو ِإخ َو َان ُه ْم أ ْو َع ِش َيرَت ُه ْم ۚ أول ِئ َك ك َت َب ِفي‬

‫ُ ُ ُ ْ َ َ َ َ َّ َ ُ ُ ّ ْ ُ َ ُ ْ ُ ُ ْ َ َّ َ‬ ‫ـات ت ْجـ ِ ُـريٰ ِمــن‬ ‫قل ِوب ِهــم َاليمــان وأيدهــم بــر‬ ‫وح ِمنــه َّ ۖ ويد ِخلهــم جنـ ٍ‬ ‫َ ْ َ ْ‬ ‫ضــوا َع ْنـ ُـه ۚ أ َولئــكَ‬ ‫ال ْن َِهـ ُـار َخالديـ َـن ف َيهـ ِـا ۚ َر ٍ�ضـ َـي اللـ ُـه َع ْن ُهـ ْـم َو َر ُ‬ ‫تحتهــا‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِْ ُ َّ َ َ َّ ْ َ َّ ُ ُ ْ ُ ْ ُ نَ‬ ‫ِحــزب اللـ ِـه ۚ أل ِإن ِحــزب اللـ ِـه هــم الف ِلحــو }‪[ .‬املجادلــة ‪]22‬‬ ‫ژبــاړه‪ :‬تــه بــه هیڅکلــه دا�ســې قــوم پیــدا نــه کــړې چــې هغــوی پــه‬ ‫هللا عزوجــل ایمــان لــري او بیــا دې هــم د هللا تعالــی او د هغــه د‬ ‫رسول د دښمنانو سره دوستي کوي؛ اګرکه دغه د هللا عزوجل‬ ‫دښــمنان یــې پلرونــه‪ ،‬ځامــن‪ ،‬ورونــه او قبیلــه ولــې نــه وي‪ ،‬د دغــه‬ ‫ډول براءت څخه برخمنو خلکو په زړونو کې هللا عزوجل ایمان‬ ‫لیکلــی او دوی یــې د خپــل پلــوه پــه روح مضبــوط کــړي‪ ،‬دوی بــه‬ ‫دا�ســې جنتونــو تــه داخــل کــړي چــې د هغــې النــدې بــه ویالــې بهیــږي‪،‬‬ ‫دوی بــه پکــې همیشــه وي‪ ،‬هللا عزوجــل لــه دوی را�ضــي شــوی او‬ ‫دوی لــه هغــه را�ضــي شــوي‪ ،‬همــدوی د هللا عزوجــل ډلــه ده‪،‬‬ ‫خبــردار! د هللا عزوجــل ډلــه کامیابــه ده‪.‬‬ ‫کلــه چــې د ســفر وخــت راغــی‪ ،‬مونــږ الوتکــې تــه وختلــو‪ ،‬زمــا‬ ‫بچــو ابــو ظبــې تــه د ســفر پــه دوران ـکـې ښــه ســلوک وکــړ کــوم چــې‬ ‫‪۱۴‬ساعته وو‪ ،‬ما بارباراستغفار‪ ،‬دعاء او اذکارکول‪ ،‬زه په دې‬ ‫فکر منده وم چې څرنګه به د سفر دویمه برخه برابروم‪ ،‬ترڅو‬ ‫لــه ابــو ظبــې څخــه ترکیــې تــه ســفر وکــړم‪ ،‬اګــر چــې زمــا ســره ډیــر‬ ‫محــدود مــال و خــو بیــا هــم پــه هللا عزوجــل بــاوري وم چــې ترتیــب‬ ‫بــه راتــه کــوي او ځانتــه بــه مــې نــه پریــږدي‪.‬‬ ‫ابــو ظبــې تــه لــه رســیدو وروســته‪ ،‬مخکــې لــه دې د هوايــي ډګــر‬ ‫څخــه پــه وتلــو وتوانیــدم چــې پــارمــې را�شــي‪ ،‬بیــا مــو دوبــۍ تــه ســفر‬ ‫وکــړ او لــه هغــه ځایــه مــو د ترکیــه د اســتنبول ښــار پــه الره غــازي‬ ‫عنتــاب ښــار تــه ســفر وکــړ‪ ،‬غــازي عنتــاب تــه پــه رســیدو زه ډیــره‬ ‫ســتړې وم ځکــه د ترکیــه هــوا ډیــره ګرمــه وه‪ ،‬مــا حجــاب هــم‬

‫د ترکی ې او سوریې ترمنځ د سایکس او بیکو پوله‬

‫خویندې‬

‫‪30‬‬

‫اغوســتی و او یــو شــمیر درانــه بیګونــه هــم راســره وو او پــه عیــن‬ ‫مهــال ـکـې بــه مــې د خپلــو دوه ماشــومانو د کنټــرول کولــو هڅــه‬ ‫هــم کولــه‪ ،‬خــو هللا عزوجــل مــا تــه د قــوت او صبــرتوخــه راکــړه‪ ،‬د‬ ‫کومــې چــې پــه راتلونکــو حاالتــو ـکـې ډیــره اړتیــا وه‪.‬‬ ‫مونــږ چــې غــازي عنتــاب ښــار تــه ورســیدو نــو یــو ورور راســره‬ ‫مخ شــو‪ ،‬ترڅو مونږ میلمســتون ته ورســوي‪ ،‬د هغه ســره یو بل‬ ‫ســړی هــم و‪ ،‬کلــه چــې میلمســتون تــه ورســیدو نــو لــه هغــه ځایــه‬ ‫یــې یــو شــمیر خوینــدې؛ لکــه ام ســاره‪ ،‬ام عمــار او ام اللیــث او د‬ ‫هغــوی بچــي راواخیســتل‪ ،‬بیــا مونــږ نیــم ســاعت مــزل وکــړ‪ ،‬راتــه‬ ‫وویــل شــول چــې تا�ســې ســوریه تــه ننوتلــی‪ ،‬زه ډیــره وارخطــا وم‪،‬‬ ‫ځکــه مــا تــه معلومــه وه چــې غــازي عنتــاب خــو د شــام لــه پولــو‬ ‫څخــه څــو ســاعته لــرې دی‪ ،‬دغــو دواړو ســړو مونــږ لــه موټــره‬ ‫راوویســتو د بچــو او د جامــو د بیګونــو پــه اړه یــې راســره مرســته‬ ‫وکړه‪،‬مونږ د شــپې په تیاره کې په هواره ځمکه روان شــو‪ ،‬مونږ‬ ‫د هللا عزوجــل نــه ســوالونه کــول چــې مرســته وکــړي او پــرده مــو‬ ‫وســاتي‪ ،‬بیا راته وویل شــول چې ودریږو او انتظار وکړو چې دوی‬ ‫دواړه الړ �شــي او نــور بیګونــه لــه موټــره راوړي‪.‬‬ ‫خــو لــږ وروســته زمونــږ پــه لــور تیــزه رڼــا رامخامــخ شــوه او‬ ‫ســاعت پــه ســاعت تیزیــده‪ ،‬شــور او د موټــراوازونــه هــم زمونــږ پــه‬ ‫الره رانږدې کیدل‪ ،‬تردې چې مونږ د لسګونو کالشنکوف وسلو‬ ‫د لــټ وهلــو او مونــږ تــه د نیولــو غــږ واوریــد او ســړي پــه تر ـکـي ژبــه‬ ‫بنګیــدل‪ ،‬مونــږ پــه دې بــاوري شــو چــې مونــږ پــه ســوریه ـکـې نــه یــو‬ ‫بلکــې پــه دام ـکـې راګیــر شــو‪.‬‬ ‫د ترکیــې د مرتــدو ځواکونوســره بنــدي کیــدل‬ ‫دغــه خلــک چــې زمونــږ الره یــې نیولــې وه د ترکیــه ســرحدي‬ ‫ځواکونــه وو‪ ،‬مونــږ تــه یــې د وســلې پــه زور ګــواښ وکــړ چــې د مــخ‬ ‫څخــه حجــاب لــرې کــړو مــوږ لــه ویــرې مخونــه لــوڅ او بیرتــه مــو پــه‬ ‫بیــړه پــټ کــړل‪ ،‬هغــوی مونــږ تــه پــه کــږو ســترګو کتــل‪ ،‬مونــږ چــوپ‬ ‫پاتــې شــو او هغــوی چیغــې وهلــې‪ ،‬زمونــږ بیګونــه یــې تاال�شــي کــول‬ ‫او چــې څــه پــه الس ورتلــل اخیســتل یــې‪ ،‬بیــا یــې د یــوې نظامــې‬ ‫ع ـرادې بــه وروســتنۍ برخــه ـکـې واچولــو‪ ،‬خپلــې ق ـرار ګاه تــه یــې‬ ‫بوتلــو او پــه ځمکــه یــې د پوښــتنو لپــاره کینولــو‪ ،‬د څــو ســاعته‬ ‫پوښــتنو ګرویژنــو وروســته یــې خپلــو نــورو ودانیــو تــه یــوړو او یــو‬ ‫شــمیر پوځیــان زمونــږ پــه څارنــه مامــور شــول‪.‬‬ ‫څــو ســاعته تیــر شــول‪ ،‬بیــا جن ـرال راغــی او لــه غو�صــې یــې مــخ‬ ‫ســور وو‪ ،‬چیغــې یــې کــړې‪ :‬تا�ســې داعشــیان یاســت؟‬ ‫مونــږ وویــل‪ :‬دغــه پوښــتنه ولــې؟ هغــه وویــل‪ :‬ځکــه چــې پــه‬ ‫پولــه یــو شــمیر داعشــیان دي‪ ،‬ګــواښ کــوي کــه مونــږ تا�ســې تــه‬ ‫ضــرر ورســوو نــو هغــوی بــه بریــد وکــړي ‪،‬فصلونــه بــه وســوځوي‬ ‫او چاودنــې بــه وکــړي‪ ،‬نــو مونــږ د هللا عزوجــل شــکر اداء کــړ چــې‬ ‫‪31‬‬

‫ورونــه زمونــږ پــه وضــع خبــر شــول‪.‬‬ ‫پــه دویــم ســهار یــې مونــږ د ترکیــې مرتــدو پولیســو جندرمــه تــه‬ ‫حوالــه کــړو‪ ،‬مونــږ لــه هغــه مرکــزه ووتــو او لــږ وروســته مــو خپــل‬ ‫سامانونه ولیدل چې په ځمکه خپاره پراته وو‪ ،‬مونږ په دې پوه‬ ‫شــو چــې مونــږ د دغــې قـرار ګاه ســره ډیــر نــږدې نیــول شــوې یــو نــو‬ ‫ځکــه شــکمنې شــوې یــو‪ ،‬تــردې چــې مونــږ د جندرمــه یــو مرکــز تــه‬ ‫ورســیدو او هلتــه یــې پــه تحقیقاتــو ښــه ســتړي کــړو‪ ،‬د تحقیــق پــه‬ ‫دوران ـکـې هلتــه د ابــو القاســم پــه نــوم یــو ضابــط وو چــې د نــورو‬ ‫په پرتله زما له نظره ډیر بد تیر شو‪ ،‬هغه دا�سې دعوا کوله چې‬ ‫زه کولــی شــم تا�ســې دولــت ورســوم‪ ،‬هغــه د دولــت د خــوا خــوږۍ‬ ‫دعــوا هــم کولــه اګــر چــې ادب او ســړي تــوب یــې ښــکاره کــوو خــو‬ ‫ماتــه درواغــژن ښــکاریده‪ ،‬چــې بیــا وروســته مونــږ تــه دغــه خبــره‬ ‫ثابتــه شــوه‪.‬‬ ‫ام ساره هغه مهال حامله وه‪ ،‬د دغو حاالتو له امله د هغې‬ ‫د حمــل تــه مشــکالت پیــدا شــول نــو مرتدینــو د زړه ســواندي لــه‬ ‫مخې هغه پريښــوده‪ ،‬هغې بیا وروســته د هجرت کوښــښ وکړ او‬ ‫شــام تــه ورســیده‪ ،‬هللا عزوجــل دې د هغــې هجــرت قبــول کــړي‪.‬‬ ‫پــه پــای ـکـې جندرمــه ضابطانــو مونــږ د ترکیــې د بــې پولــې‬ ‫پولیســو څانګــې تــه وســپارلو‪ ،‬چیرتــه چــې زمونــږ د فایــل مســئول‬ ‫ضابــط د خپــل نــوي ماموریتــه ډیــر فکرمنــد ښــکارید‪ ،‬مونــږ ســره‬ ‫یو ځل بیا تحقیقات وشو او مونږ ته یې ګواښ وکړچې په تا�سې‬ ‫بــه د ترکیــه د بیــا راتلــو پابنــدي ولګــول �شــي‪ ،‬مونــږ تــه یــې وویــل‬ ‫چــې تا�ســې هــره یــوه بــه د خپــل هیــواد ســفارت تــه ســپارو‪ ،‬مونــږ‬ ‫بــه ورســره بحــث کــوو‪ ،‬تــردې چــې هغــه پــه غصــه ـکـې وویــل‪ :‬تا�ســې‬ ‫ټولې به په زندان کې اچوم‪ ،‬مونږ ورته وویل‪ :‬زندان له دې بهتر‬ ‫دی چــې مونــږ خپلــو هیوادونــو تــه ســتانه کــړی شــو‪.‬‬ ‫کلــه چــې مونــږ زنــدان تــه ننوتــو نــو ام اللیــث راتــه وویــل چــې‬ ‫مــا د خپــل ځــان ســره تلفــون راننویســتی دی‪ ،‬بیــا یــې خپــل میــړه‬ ‫تــه تلفــون وکــړ او هغــه یــې د خپــل ټــول حــال څخــه خبــر کــړ‪ ،‬بیــا‬ ‫وروسته د هغې میړه تلفون وکړ چې ما د ورونو سره رابطه کړې‬ ‫او د هغه چا سره د رابطې کوښښ کیږي چې د بندیانو د بدلون‬ ‫د ملــف چــارې پــه غــاړه لــري‪ ،‬خــو بایــد ووایــم چــې دا یــو کرامــت وو‬ ‫چــې مونــږ ســره پــه دغــې تــاکاوۍ زنــدان ـکـې تلفــون کار کــوو‪ ،‬ځکــه‬ ‫هلتــه بــه پایــې کار نــه کاوه‪ ،‬ضابطــان بــه د تلیفــون پــه خاطــر بهــر‬ ‫تلــل‪ ،‬خــو د دې باوجــود زمونــږ تلفــون کار کاوه‪ ،‬وهلل الحمــد‪.‬‬ ‫ورونــو د مختلفــو خلکــو ســره رابطــې کــړې وي او پکــې کامیــاب‬ ‫شــوي هــم وو‪ ،‬یــوه ورځ مونــږ تــه وویــل شــو چــې ســهار بــه تا�ســې‬ ‫خپل هیواد ته د سپارلو لپاره روانولی �شئ‪ ،‬کله چې د تللو وخت‬ ‫راغــی نــو ضابطــان راغلــل او مونــږ یــې لــه زنــدان راوویســتو‪ ،‬خــو پــه‬ ‫همدغــه مهــال ـکـې یــو تــه تلیفــون راغــی د تلفــون څخــه وروســته یــې‬ ‫مونږ ته اشاره وکړه چې بیرته زندان ته ننوځئ‪ ،‬لږ وروسته راغی‬ ‫او ویــې ویــل چــې تا�ســې بــه خپــل هیــواد تــه نــه ســپارل کیــږئ‪ ،‬مونــږ‬

‫حیران شو‪ ،‬بیا ام لیث خپل میړه ته تلفون وکړ چې نوی حاالت‬ ‫ورتــه ووایــي‪ ،‬هغــې ورتــه وویــل چــې اســامي دولــت د موصــل ښــار‬ ‫نیولــی‪ ،‬نــو مونــږ پــوه شــو چــې مرتــد ضابطــان اوس خبــرې اتــرې پــه‬ ‫جــدي توګــه اخلــي‪.‬‬ ‫د مرتــدو ترکانــو د الس څخــه د هغــوی حلیفانــو د مرتــد‬ ‫صحواتــو الس تــه‬ ‫د تر ـکـي مرتــدو ضابطانــو کړنــې ورځ پــه ورځ بهتــرې کیدلــې‪،‬‬ ‫زمونــږ ســره بــه یــې د ادب چلنــد کــوو او پــه منظــم ډول بــه یــې راتــه‬ ‫خــوراک راکــوو‪ ،‬مونــږ بــه خپــل ماشــومان هــم د بانــدې لوبــو تــه‬ ‫ویســتل‪ ،‬بیــا یــوه ورځ خبــر راغــی چــې مذاکـرات کامیــاب شــول او‬ ‫مونــږ بــه دولــت تــه ســپاري خــو دغــو مرتدینــو زمونــږ خوشــحالي پــه‬ ‫غــم بدلــه کــړه‪.‬‬ ‫ترتیب دا و چې مونږ جرابلس ته وســپاري خو مونږ یې اعزاز‬ ‫تــه واســتولو‪ ،‬هلتــه صحواتــو د جندرمــه ســره مرســته کولــه‪،‬‬ ‫مونــږ پــه دروازه ننوتــو ابــو القاســم ضابــط مــو ولیــد‪ ،‬بــل یــو ســړي‬ ‫زمونــږ ښــه راغالســت وکــړ او راتــه یــې وویــل‪ :‬خوینــدو الســام‬ ‫علیکــم مونــږ ستا�ســې پــه انتظــار وو‪ ،‬مونــږ یــې یــوې خونــې تــه‬ ‫ننویســتو او یــو ســاتونکی تــه یــې وویــل‪ :‬چــې هرڅــه کیــږي او هرڅــه‬ ‫راځــي خــو دلتــه بــه زمــا لــه اجــازت پرتــه څــوک نــه راځــي‪ ،‬مونــږ چــې‬ ‫ننوتــو وســلوالو د خپلــو ســګریټو پاتــې شــوني پــټ او د موســیقي‬ ‫غږونــه خــپ کــړل‪.‬‬ ‫بیــا دغــه ســړی د یــو میــز شــاته کیناســت؛ ځــان یــې د کومــې‬ ‫مرتبــې خاونــد معرفــي کــول غوښــتل‪ ،‬هغــه وویــل‪ :‬زه امیــر ابــو علــي‬ ‫یــم‪ ،‬زیاتــه یــې کــړه چــې تــرکان دلتــه همیشــه مهاجریــن راولــي‪ ،‬د‬ ‫ســوالونو پــه دوران ـکـې یــې د شــیخ ابــو بکــر او ابــو عمــر شیشــاني‬ ‫په اړه پوښــتل‪ ،‬زمونږ څخه یې وپوښــتل چې تا�ســې یې پيژنیۍ؟ د‬ ‫هغه د حرکت ځای‪ ،‬یا دا�سې څوک چې هغوی پيژني؟ خو مونږ‬ ‫ســره د هغــوی ځــواب نــه و‪ ،‬دغــې وضعــې هغــه نــور هــم غوصــه‬ ‫کــړ‪ ،‬بیــا یــې زمونــږ د ویرولــو لپــاره دا�ســې کوټــې تــه بوتلــو چــې هلتــه‬ ‫کټونــه او بســترې غوړیدلــې وې‪ ،‬ام اللیــث خپــل میــړه ســره اړیکــه‬ ‫ونیولــه‪ ،‬چــې پــه اوریــدو ســره یــې ورونــه نــور هــم غوصــه شــول‪،‬‬ ‫بیــا مونــږ بــاوري شــو چــې اوس مونــږ دولــت تــه ورکــوي بــاذن هللا‪،‬‬ ‫خــو دا خبــره راتــه پــه ډاګــه شــوه چــې دغــه مرتدیــن خپــل بــاداران‬ ‫خوشــحالول غــواړي‪ ،‬زمونــږ د خالصــون لپــاره د هللا عزوجــل‬ ‫پرتــه بــل څــوک نــه و‪{ ،‬وهللا أعلــم بأعدائكــم وكفــى بــاهلل ًّ‬ ‫وليــا‬ ‫وكفى باهلل نصيرا} [النساء ‪ ,]45‬هللا عزوجل په خپلو دښمنانو‬ ‫خبــر دی‪ ،‬هغــه هللا د دوســتۍ او مرســتې پــه لحــاظ کافــي دي‪.‬‬ ‫لږ وروسته ابو علي راغی او په ارام لهجه یې وویل‪ :‬زه په دې‬ ‫موافــق شــوم چــې بیرتــه مــو ترکانــو تــه ورکــړم او هغــوی مــو دولــت‬ ‫تــه ورســوي‪ ،‬خــو خوینــدو ستا�ســې نــه غوښــتنه ده چــې د دولــت‬

‫خلکــو تــه ووایاســت بایــد مونــږ متفــق شــو‪ ،‬وینــې تویــول بنــد کــړو‬ ‫او د بشــار پــر خــاف یــو شــو‪ ،‬بیــا چــې د چــا الس تــه کومــه برخــه‬ ‫ورغلــه د خپلــې خو�ښــې قانــون دې پــرې پلــی کــړي‪ ،‬هغــوی دې‬ ‫شــریعت پلــی کــړي او مونــږ دې پرېــږدي چــې د خپلــې خــوښ قانــو‬ ‫پلــی کــړو‪ ،‬دې خبــرې ســره دا پــه ډاګــه شــوه چــې د شــام جنګونــو‬ ‫تــه خلــک فتنــه وايــي نــو غلطــي کــوي‪ ،‬دغــه خبــره یواځــې پــه دې‬ ‫خاطــرکیــږي چــې د مجاهدینــو لیکــو تــه د خلکــو رســیدل منــع �شــي‪،‬‬ ‫دا پــه ډاګــه شــوه چــې اســامي دولــت د خالفــت علــی منهــاج النبــوة‬ ‫لپــاره کار کــوي او ځکــه یــې مرتــد صحــوات او د هغــوی بــاداران‬ ‫خــاف دي‪.‬‬ ‫د امــن کــور تــه رســیدل‬ ‫بیــا ابــو علــي مونــږ ابــو القاســم تــه ورســولو چیرتــه چــې هغــه‬ ‫پــه یــو قطــار ـکـې زمونــږ انتظــار کــوو‪ ،‬د دوی دواړو ترمنــځ اړیکــې‬ ‫مضبوطــې ښــکاریدې‪ ،‬بیــا ابــو القاســم پــه خپلــه مونــږ ســره روان‬ ‫شــو‪ ،‬د څلــورو ســاعتونو ســفر وروســته یــې مونــږ د جرابلــس‬ ‫پرځــای ســلوک ښــار تــه ورســولو‪ ،‬د هغــه ســره یــو عــام ســړی ابــو‬ ‫یوســف هــم و کلــه چــې یــې مونــږ ښــار تــه ورســولو ابــو القاســم پــه‬ ‫تیــزۍ ســره مونــږ لــه موټــره ښــکته کــړو او د ســترګو پــه رپ ـکـې پنــاه‬ ‫شو‪ ،‬مونږ چې مرکز ته ورسیدو ورونو هر کلی وکړ د ابو یوسف‬ ‫نــه یــې پوښــتنه وکــړه چــې تــرکان څــه شــول؟ هغــه وخنــدل ویــل‪:‬‬ ‫والوتل‪ ،‬هغوی وویل‪ :‬ورونو یې جرابلس کې انتظار کوو چې ذبح‬ ‫یــې کــړي‪.‬‬ ‫پــه هــر تقدیــر حــاالت تیــر شــول‪ ،‬خــو زه نــن هــم د هللا عزوجــل‬ ‫شــکر اداء کــوم چــې زه او بچــي مــې پــه دولــت ـکـې دي‪ ،‬د هــرډول‬ ‫مشــکالتو باوجــود زه د هللا عزوجــل شــکر اداء کــوم چــې زه د‬ ‫توحید او شریعت د سیوري الندې یم‪ ،‬ځکه صلیبیان زمونږ د‬ ‫جنګ لپاره راجمع شوي ځکه مونږ په "ال إله إال هللا" ایمان لرو‬ ‫او هغــه تطبیقــوو‪ ،‬صلیبیــان دې خبــر �شــي چــې خالفــت لــه دا�ســې‬ ‫ســړیو ډک دی چــې د مــرګ ســره دومــره مینــه لــري لکــه صلیبیــان‬ ‫چــې د ژونــد ســره مینــه لــري‪ ،‬د خالفــت پــه ســیوري ـکـې میرمنــې‬ ‫هــم دغــه ډول دي‪ ،‬دوی دې ګمــان نــه کــوي چــې دوی بــه د بــې‬ ‫پیلوټــه الوتکــو پــه واســطه زمونــږ د میړونــو پــه نښــه کولــو‪ ،‬زمونــږ‬ ‫پــه کورونــو پــه بمبارولــو او زمونــږ پــه کوچنیانــو د فاســفورس پــه‬ ‫بمبــارۍ ماتــې راکــړي‪ ،‬دا�ســې هیڅکلــه نــه ده‪ ،‬دغــه هرڅــه زمونــږ‬ ‫ایمــان او یقیــن نــور هــم زیاتــوي بــاذن هللا‪.‬‬ ‫د هللا عزوجــل نــه ســوال دی چــې پــه دې الره مونــږ کلــک کــړي‬ ‫ترڅو هغه ســره مخامخ شــو‪.‬‬ ‫وصلــى هللا وســلم وبــارك علــى نبينــا محمــد وعلــى آلــه‬ ‫وصحبــه أجمعيــن والحمــد هلل رب العامليــن‪.‬‬ ‫خویندې‬

‫‪32‬‬

33

‫دا چــې د کفــري ځواکونــو پــر خــاف د خالفــت د غازیانــو‬ ‫مرګونــې جګــړې دوام لــري‪ ،‬نــو پــدې لــړۍ ـکـې مونــږ د مجاهدینــو‬ ‫د وروســتیو عملیاتــو یــوه برخــه راخلــو؛ کومــې چــې د خالفــت د‬ ‫واکمنــۍ د ســاحې پــه پراخــه کیــدو‪ ،‬یــا د دښــمن پــه ویرولــو‪،‬‬ ‫وژلو او ذلیله کولو کې کامیابې شوې وي‪ ،‬دغه عملیات د هغو‬ ‫ګــڼ شــمیره عملیاتــو یــو کوچنــی انځــور دی چــې اســامي دولــت پــه‬ ‫تیــرو اوونیــو ـکـې د نــړۍ د ختیــځ او لویدیــځ پــه بیالبیلــو جبهاتــو‬ ‫ـکـې ترســره کــړي دي‬ ‫خراســان واليت‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې لومــړۍ نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه فضــل او احســان د خالفــت غازیانــو د ننګرهــار د‬ ‫هســکې مینــې پــه مریزکلــي د افغانــي مرتــد پــوځ او صلیبــي ټلوالــې د‬ ‫ګــډ یرغــل مخــه ونیولــه‪ ،‬چــې پکــې د مختلــف ډولــه وســلو ســختې‬ ‫نښــتې رامنځتــه شــوې چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې د صلیبیانــو پــه شــمول‬ ‫څلــور یرغلګــر ووژل او یــو شــمیر نــور ټپيــان شــول‪ ،‬هللا عزوجــل‬ ‫د کفــارو تدبیــر شــنډ کــړ او بیرتــه ذلیلــه او خــوار ســتانه شــول‪،‬‬ ‫وهللا الحمــد واملنــة‪.‬‬

‫د چهــار شــنبې ورځ د ذوالقعــدې دویمــه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه ځانګــړي فضــل‪ ،‬د خالفــت یــو شــمیر غازیانــو د‬ ‫ننګرهــار پــه هســکه مینــه ســیمه ـکـې د صلیبــي او افغانــي ګــډو‬ ‫ځواکونــو پــه قطــار یرغــل ترســره کــړ‪ ،‬چــې پکــې د مختلــف‬ ‫ډولــه وســلو ســختې نښــتې رامنځتــه شــوې چــې یــو شــمیر صلیبیــان‬ ‫او مرتدیــن پکــې مــردار شــول او یــو شــمیر ع ـرادې یــې ویجــاړې‬ ‫شــوې‪ ،‬او پاتــې کفــارو د تیښــتې الره خپلــه کــړه‪ ،‬پــه نښــتو ـکـې‬ ‫یــو مجاهــد هــم شــهید شــو‪ ،‬نحســبه وهللا حســیبه‪ ،‬والحمــد هلل‬ ‫رب العاملیــن‪.‬‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې اتمــه نیټــه‪ :‬د لــوی هللا‬ ‫عزوجــل پــه فضــل‪ ،‬پــه هــر ځــای ـکـې د راف�ضــي مشــرکینو پــر‬ ‫خــاف د خــاص جنــګ پــه لــړ ـکـې؛ نــن د خالفــت دوه انغما�ســي‬ ‫اتالن؛ابــو جلیبیــب الخراســاني او ابــو طلحــة البلخــي تقبلهمــا‬ ‫هللا پــه کابــل ـکـې د عراقــي راف�ضــي حکومــت د ســفارت پــه لــور د‬ ‫خفیفــه وســلو‪ ،‬ال�ســي بمونــو او بــارودي کمربندونــو ســره والړل؛‬ ‫چېرته چې لومړی د سفارت اووه ساتونکي مردار کړی شول او‬ ‫بیــا د ســفارت پــه داخــل ـکـې د شــل نــه زیــات مرتدیــن مــردار کــړی‬ ‫شــول‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫خبرونه‬

‫‪34‬‬

‫په ماراوي ښار کې مجاهدین ال هم د کامیابۍ او بریاوو په الره ټینګ دي‬

‫د پنجشــنبې ورځ د ذوالقعــدې لســمه نیټــه‪ :‬د هللا عزوجــل‬ ‫پــه فضــل او توفیــق‪ ،‬دوه اتــل انغماســیان " عميــر عاصــم‪ ،‬او‬ ‫طيــب الخراســاني" – تقبلهمــا هللا د خپلــو بــارودي واســکټونو‪،‬‬ ‫ال�سي بمونو او سپکو وسلو سره د هرات ښار په بکر اباد سیمه‬ ‫ـکـې د راف�ضــي مشــرکینو د عبــادت خانــې حســینیه الجوادیــه پــه‬ ‫لــور والړل‪ ،‬ښــه پریمانــه کفــار يــې مــردار او ټپیــان کــړل چــې نــږدې‬ ‫پنځــوس یــې مــردار او د اتیــا نــه زیــات ټپیــان شــول‪ ،‬وهلل الحمــد‬ ‫علــی توفیقــه‪.‬‬ ‫د شــنبې ورځ د ذوالقعــدې دولســمه نیټــه‪ :‬د هللا عزوجــل‬ ‫په فضل‪ ،‬د خالفت غازیانو په غور سیمه کې د مرتدو طالبانو‬ ‫یرغــل شــنډ کــړ‪ ،‬چیرتــه چــې څــو ورځــې مخکــې ســختې نښــتې پیــل‬ ‫شــوې‪ ،‬چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې د چهــار شــنبې پــه ورځ یــو شــمیر مرتــد‬ ‫طالبــان پــه بالــوي کلــي ـکـې د کمیــن ښــکار شــول چــې لــږ تــر لــږه‬ ‫درې یــې مــردار شــول‪ ،‬د پنجشــنبې پــه ورځ د خالفــت غازیانــو‬ ‫په شــورکن کلي کې د مرتدو طالبانو په یوه ګزمه ماین انفجار‬ ‫کــړ چــې یــو شــمیر مرتدیــن پکــې مــردار شــول‪ ،‬پــه ورســتي پ ـړاو ـکـې‬ ‫د جمعــې پــه ورځ پــه یــاد کلــي ـکـې نښــتې پيــل شــوې چــې ‪ 4‬طالــب‬ ‫مرتدیــن پکــې مــردار او درې نــور ټپیــان شــول‪ ،‬پاتــې مرتدینــو د‬ ‫تيښــتې الره خپلــه کــړه‪ ،‬شــرمیدلي او ذلیلــه وتښــتیدل‪ ،‬بفضــل‬ ‫هللا ‪.‬‬ ‫د دوشــنبې ورځ د ذوالقعــدې څوارلســمه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه فضــل‪ ،‬د خالفــت غازیانــو د ننګرهــار د مامنــد پــه‬ ‫مکړنــه ســیمه ـکـې د افغانــي مرتــد پــوځ یرغــل شــنډ کــړ‪ ،‬چــې پکــې‬ ‫د مختلــف ډولــه وســلو نښــتې وشــوې‪ ،‬چــې پــه پایلــه ـکـې یــې یــوه‬ ‫‪ BMP‬ع ـراده ویجــاړ کــړی شــوه‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫بــل پلــو تــه د چپرهــار پــه ســبرو ســیمه ـکـې د طالبانــو د مرتــد‬ ‫‪35‬‬

‫تحریــک یــو وســلوال ووژل شــو‪ ،‬وهلل‬ ‫الفضــل واملنــة‪.‬‬ ‫د چهارشــنبې ورځ د ذوالقعــدې‬ ‫شپاړســمه نیټــه‪ :‬د اســامي دولــت‬ ‫یــوه امنــي ډلګــۍ پــه دې وتوانیــده چــې د‬ ‫پاکســتان پــه ملتــان ښــار ـکـې د پاکســتاني‬ ‫اســتخباراتو یــو کارمنــد اعــدام کــړي‪ ،‬وهلل‬ ‫الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫د یکشــنبې ورځ د ذوالقعــدې شــلمه‬ ‫نیټــه‪ :‬د هللا عزوجــل پــه فضــل او توفیــق‪،‬‬ ‫استشــهادي ورور ابــو یحیــی بلــوچ تقبلــه هللا‬ ‫د کویټې په ښارکې د پاکستاني مرتد پوځ په‬ ‫یــوه قطــار ـکـې د خپلــې بــارودې ع ـرادې ســره‬ ‫ننــوت او بریــد یــې ترســره کــړ‪ ،‬چــې پــه تــرڅ ـکـې‬ ‫یــې اوولــس مرتدیــن مــردار او پنځــه دیــرش‬ ‫نــور ټپیــان شــول‪ ،‬وهلل الفضــل وحــده‪.‬‬ ‫بــل پلــو تــه د جوزجــان پــه قــوش تپــه ســیمه ـکـې دوه طالــب‬ ‫مرتد وسلوال د نښتو په ترڅ کې ووژل شول‪ ،‬په همدغه مهال‬ ‫ـکـې یــوې امنــي ډلګــۍ پــه جــال ابــاد ښــار ـکـې د افغانــي مرتــد پــوځ‬ ‫یــو ضابــط او یــو ســاتونکی مردارکــړل‪ ،‬وهلل الحمــد علــی توفیقــه‪.‬‬ ‫د پنجشــنبې ورځ د ذوالقعــدې څلرویشــتمه نیټــه‪ :‬پــه‬ ‫هللا عزوجــل لــه تــوکل نــه وروســته‪ ،‬د خالفــت غازیانــو لــه څــو‬ ‫ورځــو راهی�ســې د افغانســتان پــه منځنــي والیــت ســرپل د صیــاد‬ ‫ولســوالۍ پــه یوشــمیر کلیــو یرغــل پیــل کــړی‪ ،‬چــې پکــې چــې د‬ ‫افغانــي مرتــد پــوځ ســره ســختې نښــتې رامنځتــه شــوې کــوم چــې‬ ‫د مجاهدینــو پــه ولکــه ـکـې د پریوتــي کلــي "ميــرزا اولنــګ" د بیــا‬ ‫الســته راوړلــو کوښــښ کــوي‪ ،‬مجاهدینــو پــه دغــه کلــي د ولکــې‬ ‫پرمهــال څلــور پنځــوس روافــض مــردار کــړل‪ ،‬ورســره یــو شــمیر‬ ‫افغــان مرتــد پوځیــان هــم مــردار او ټپیــان شــول‪ ،‬د دې ترڅنــګ‬ ‫د یــادې ولســوالۍ د پــان غــوري پــه ســیمه ـکـې څلــور افغانــي‬ ‫پولیــس د مجاهدینــو د یرغــل ښــکار شــول‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫د جمعــې ورځ د ذوالقعــدې پنځــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه مرســته او پــه هغــه ســبحانه وتعالــی لــه تــوکل نــه‬ ‫وروسته‪ ،‬د خالفت غازیانو د ننګرهار د اچین په مامند سیمه‬ ‫ـکـې د صلیبــي ځواکونــو او ورســره د افغانــي ځانګــړو مرتــدو‬ ‫ځواکونــو یرغــل شــنډ کــړ‪ ،‬چیرتــه چــې صلیبیــان او مرتدیــن پــه‬ ‫خپلــو وســلو او وســائلو غــره راغلــل او ګمــان یــې و چــې دوی بــه‬ ‫برال�ســي وي‪ ،‬د صلیبیانــو ‪ A10 ،B52‬او نــورو جنګــي الوتکــو ‪،‬‬ ‫چورلکو او بې پیلوټه الوتکو هرې خوا ته ســخته بمباري وکړه‪،‬‬ ‫خــو د خالفــت غازیــان یــې د مختلفــو وســلو ســره مخــې تــه راغلــل‪،‬‬ ‫ســختې خونــړۍ نښــتې رامنځتــه شــوې چــې نــږدې یوولــس ســاعته‬ ‫دوام یــې درلــود‪ ،‬د صلیــب پیــروکارو او د هغــوی ګوډاګیانــو‬

‫د هغو غنیمتونو یوه برخه چ ې هللا عزوجل یې د الفرات والیت په مجاهدینو احسان وکړ‬

‫هیــڅ ډول پرمختــګ ونکــړ ی شــو او د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې د دیــرش‬ ‫نــه زیــات یرغلګــر ځواکونــه مــردار او ژوبــل شــول چــې لــږ تــر لــږه‬ ‫دولــس یــې صلیبــان دي‪ ،‬وهلل الحمــد وحــده‪.‬‬ ‫شــرق آسيا‬ ‫د چهارشــنبې ورځ د ذوالقعــدې دویمــه نیټــه‪ :‬د خالفــت‬ ‫غازیانــو د هللا عزوجــل پــه فضــل د مــاراوي ښــار پــه بالینــګ او‬ ‫لیلــود مادایــا ناحیــو ـکـې د بمــي چاودنــو او د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې‬ ‫شــپاړس فليپینــي صلیبــي پوځیــان مــردار کــړل وهلل الحمــد‪.‬‬ ‫د جمعــې ورځ د ذوالقعــدې څلورمــه نیټــه‪ :‬د خالفــت‬ ‫غازیانــو د هللا عزوجــل پــه فضــل‪ ،‬د مــاراوي ښــار پــه بیلــوټ‬ ‫ناحیــه ـکـې د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې لــس فليپینــي صلیبــي پوځیــان‬ ‫مــرداراو یــوه زغــره والــه عـراده یــې ویجــاړکــړی شــوه وهلل الحمــد‪.‬‬ ‫د شــنبې ورځ د ذوالقعدې پنځمه نیټه‪ :‬د خالفت غازیانو‬ ‫د مــاراوي ښــار پــه بیلــوټ ناحیــه ـکـې د کمیــن پــه تــرڅ ـکـې نولــس‬ ‫فليپینــي صلیبــي پوځیــان مــردار کــړل وهلل الحمــد‪.‬‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې اتمــه نیټــه‪ :‬د هللا عزوجــل‬ ‫پــه توفیــق‪ ،‬د مــاراوي ښــار پــه مارينــوټ ناحیــه ـکـې د ماینونــو پــه‬ ‫ســیمه ـکـې د راګیریــدو پــه تــرڅ ـکـې درې فليپینــي صلیبــي پوځیــان‬ ‫مــردار او څلــور نــور ټپیــان کــړی شــول‪ ،‬وهلل الفضــل واملنــة‪.‬‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې پنځلســمه نیټــه‪ :‬د فلیپيــن‬ ‫پــه جنــوب‪ ،‬د ماغویندنــاو آیالــت پــه انــدا فیــت او داتــو ســالیفو‬ ‫ســیمه ـکـې د ماینونــو چاودنــې؛ د مــورو د ازادۍ جبهــې یوولــس‬ ‫مرتدیــن مــردار او یوولــس نــور ټپیــان‪ ،‬وهلل الحمــد‪.‬‬ ‫د یکشــنبې ورځ د ذوالقعــدې شــلمه نیټــه‪ :‬د هللا عزوجــل‬ ‫پــه ملتیــا‪ ،‬د خالفــت غازیانــو د فلیپيــن پــه مــا غویندنــاو آیالــت‬ ‫ـکـې د مــورو د ازادۍ د جبهــې د وســلوالو پرخالفــت ســختې نښــتې‬ ‫ترســره کــړې‪ ،‬چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې لــږ تــر لــږه نولــس مرتدیــن مــردار‬ ‫شــول‪ ،‬بــل پلــو تــه د مــاراوي ښــار پــه بیلــوټ ناحیــه ـکـې د خالفــت‬

‫غازیانــو د فلیپينــي پــوځ شــپږ جنګــي کښــتۍ ویجــاړ کــړې‪ ،‬ورســره‬ ‫پــه عــاء واټ ـکـې څلــور فلیپينــي صلیبــي پوځیــان د قنــاص ښــکار‬ ‫شــول‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫د پنجشــنبې ورځ د ذوالقعــدې څوارلســمه نیټــه‪ :‬د‬ ‫خالفــت غازیانــو د مــاراوي ښــار پــه العــاء واټ ـکـې د راکــټ پــه‬ ‫واســطه د فلیپينــي صلیبــي پــوځ یــو ټانــګ ویجــاړ کــړ‪.‬‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې پنځلســمه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه ملتیــا‪ ،‬د خالفــت غازیانــو د مــاراوي ښــار پــه عــاء‬ ‫واټ ـکـې د ســختو نښــتو پــه تــرڅ ـکـې یوولیــس فلیپينــي صلیبــي‬ ‫پوځیــان مــردارکــړل‪ ،‬بــل پلــو تــه د فلیپيــن پــه جنــوب ماغویندنــاو‬ ‫آیالــت پــه نیمــاو کلــي ـکـې د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې د مــورو د ازادۍ د‬ ‫تحریــک اووه مرتدیــن مــردار کــړی شــول‪ ،‬وهلل الفضــل وحــده‪.‬‬ ‫تونس‬ ‫د یکشــنبې ورځ د ذوالقعــدې شــپږمه نیټــه‪ :‬د هللا عزوجــل‬ ‫پــه فضــل او توفیــق‪ ،‬د خالفــت غازیانــو د تونــس پــه لویدیــځ؛ د‬ ‫املغیلــه پــه غــره ـکـې د مرتــد تون�ســي پــوځ پــه الره ـکـې یــو مایــن ځــای‬ ‫پــر ځــای او بیــا یــې د مرتدینــو پــه یــوه زغــره والــه ع ـراده انفجــار‬ ‫کــړ‪ ،‬چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې عـراده پــه بشــپړه توګــه ویجــاړ او پکــې ـکـې‬ ‫ســپاره پنځــه مرتدیــن مــردار او ژوبــل شــول‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې نهــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬پــه‬ ‫القصریــن والیــت؛ املغیلــه غــره ـکـې د تون�ســي مرتــدو پوځیانــو یــوه‬ ‫نظامــي عـراده د مایــن د چاودنــې پــه تــرڅ ـکـې ویجــاړ کــړی شــوه‪،‬‬ ‫وهلل الحمــد علــی توفیقــه‪.‬‬ ‫البيضــاء والیــت‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې نهــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه ځانګــړي فضــل‪ ،‬د خالفــت غازیانــو د قیفــه پــه لقــاح‬ ‫ســیمه ـکـې د حوثــي مشــرکینو یرغــل شــنډ کــړ‪ ،‬چــې د مختلفــو‬ ‫خبرونه‬

‫‪36‬‬

‫وســلو جګــړه ټولــه ورځ روانــه وه‪ ،‬چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې د حملــې د اته شپيته مرتدین مردار او یو ژوندی ونیول شو‪ ،‬شپږ عرادې‬ ‫مشــر مرتــد ابــو مرت�ضــی املحطــوري پــه شــمول لســګونه مرتدیــن ويجــاړې‪ ،‬یــو ټانــګ زیانمــن او شــپږ ق ـرارګاوې وســوځول شــوې‪،‬‬ ‫مــردار شــول‪ ،‬هللا عزوجــل پــه مجاهدینــو د یــوې انــدازې وســلو هللا عزوچــل پــه مجاهدینــو د درې ‪ 4x4‬ع ـرادو چــې پــه ثقیلــه‬ ‫ماشــینونو بــار وې‪ ،‬یــوه د توغنــدو دســتګاه او د یــوې انــدازې‬ ‫او مهماتــو د غنیمــت فضــل وکــړ‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫وســلو او مهماتــو د غنیمــت احســان وکــړ‪ ،‬وهلل الحمــد علــى‬ ‫توفيقــه‪.‬‬ ‫صومالیــه‬ ‫د یکشــنبې ورځ د ذوالقعــدې دیارلســمه نیټــه‪ :‬د خالفــت‬ ‫حمــص واليت‬ ‫غازیانــو د مقدیشــو ښــار د یــاق شــید ناحیــې د دوه الري ســره‬ ‫د پنجشــنبې ورځ د ذوالقعــدې اوولســمه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫نــږدې د صومالــي اســتخباراتو یــو کارمنــد اعــدام کــړ‪ .‬وهلل‬ ‫عزوجــل پــه ځانګــړي توفیــق‪ ،‬د خالفــت غازیانــو د حمــص پــه‬ ‫الحمــد وحــده‪.‬‬ ‫ختیــځ ـکـې لــه څــو خــواو څخــه د نصیــري مرتــد پــوځ پــه ســنګرونو‬ ‫یرغــل ترســره کــړ‪ ،‬لومــړی محــور؛ د حمیمــه او ت‪ ۳‬ســیمي‬ ‫ســيناء والیــت‬ ‫د دوشــنبې ورځ د ذوالقعــدې څوارلســمه نیټــه‪ :‬د هللا ترمنــځ چیرتــه چــې ورور ابــو رقیــة العراقــي تقبلــه هللا د نصیــري‬ ‫عزوجــل پــه ځانګــړي توفیــق‪ ،‬د العریــش ښــار پــه البحــر ناحیــه پــوځ د عملیاتــو د مشــرتابه خونــه د بــارودي موټــر پــه واســطه پــه‬ ‫ـکـې د مصــري مرتــد پــوځ دوه فهــد ډولــه عـرادې ویجــاړ کــړې‪ ،‬چــې نښــه کــړه‪ ،‬دویــم محــور؛ د حمیمــه پــه لویدیــځ ـکـې شــل کیلومتــره‬ ‫د دې ســره د دوه اونیــو څخــه د روانــې حملــې پــه تــرڅ ـکـې پــه لــرې د مرتدینــو پــه ســنګرونو یرغــل‪ ،‬دریــم محــور پــه الوعــر‬ ‫مجموعــي ډول د مصــري مرتــد پــوځ درویشــت ع ـرادې ویجــاړ ســیمه ـکـې‪ ،‬د عملیاتــو پــه پایلــه ـکـې پــه مجموعــي ډول نــږدې‬ ‫اتیــا مرتدیــن مــردار‪ ،‬پنځــه ټانګونــه‪ ،‬یــوه ‪ ،BMP‬پنځــه د پــوځ‬ ‫کــړی شــوې‪ ،‬وهلل الحمــد علــی توفیقــه‪.‬‬ ‫باروونکــې الرۍ‪ ،‬دوه ‪ 4x4‬ع ـرادې‪ ،‬دوه ماشــیندارې او پنځــه‬ ‫شــپیته خیمې وســوځول شــوې‪ ،‬مجاهدینو یوه اندازه وســله او‬ ‫الفــرات واليت‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې پنځلســمه نیټــه‪ :‬د هللا مهمــات غنیمــت کــړل‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫عزوجــل پــه ځانګــړي فضــل‪ ،‬د خالفــت غازیانــو د ع ـراق او‬ ‫روسیه‬ ‫ســوریې د نــا مشــروعه پولــې پــه اوږدو د التنــف ســره نــږدې پــه‬ ‫د شــنبې ورځ د ذوالقعــدې شــپږ ویشــتمه نیټــه‪ :‬د خالفــت‬ ‫الجمونــه ســیمه ـکـې د راف�ضــي پــوځ پــه ق ـرارګاوو لــه درې خــواو‬ ‫یرغــل ترســره کــړ‪ ،‬یرغــل د ورور ابــو الحســن العراقــي تقبلــه هللا یــو غــازي د روســیې پــه ســورغوت ښــار ـکـې د چاکــو وهلــو پــه‬ ‫د استشــهادي بریــد څخــه پیــل شــو‪ ،‬ورپ�ســې د مرتدینــو پــه قـرار عملیاتــو ـکـې اووه صلیبیــان ټپیــان کــړل او بیــا د محلــي پولیســو‬ ‫ګاوو د مختلــف ډولــه وســلو یرغــل پیــل شــو‪ ،‬چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې پــه الس شــهید کــړی شــو‪ ،‬نحســبه کذالــک وهللا حســیبه‪ ،‬د هللا‬ ‫د برشلونه د عملیاتو وروسته‬

‫‪37‬‬

‫عزوجــل څخــه ســوال دی چــې د هغــه شــهادت قبــول کــړي‪.‬‬

‫بریــد ترســره کــړ‪ ،‬د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې د صلیبــي لبنانــي پــوځ او‬ ‫حــزب الــات نــږدې ســل پوځیــان مــردار او ژوبــل کــړی شــول‪،‬‬ ‫یــو شــمیر عــرادې یــې ویجــاړ کــړی شــوې‪ ،‬پــه همدغــه مهــال ـکـې‬ ‫د لویدیــځ قلمــون پــه خزعــل غــره او وادي حورتــه ـکـې د حــزب‬ ‫الــات پــه ســنګرونو د توپونــو او هوانونــو د یرغــل پــه تــرڅ ـکـې د‬ ‫راف�ضــي حــزب الــات څلــور وســلوال ووژل شــول او د لبنانــي‬ ‫پــوځ یــوه ‪ M113‬نظامــي عــراده زیانمنــه کــړی شــوه‪.‬‬ ‫د ســه شــنبې ورځ د ذوالقعــدې اتــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه فضــل او احســان‪ ،‬پــه وادي البــرد‪ ،‬ســن مشــتقه‬ ‫او قــرن عجلــون ســیمو ـکـې د نښــتو پــه تــرڅ ـکـې د راف�ضــي حــزب‬ ‫الــات نــږدې څلویښــت جنګیالــي مــردار کــړی شــول‪ ،‬وهلل‬ ‫الحمــد واملنــة‪.‬‬

‫هســپانیه‬ ‫د جمعــې ورځ د ذوالقعــدې پنځــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬د هللا‬ ‫عزوجــل پــه مرســته او پــه هغــه تعالــی د تــوکل نــه وروســته‪،‬‬ ‫د تیــرې پنجشــنبې پــه ورځ د خالفــت یــو شــمیر مجاهدینــو پــه‬ ‫همغــږه ډول د دوه امنــي ډلګیــو پــه شــکل ـکـې پــه هســپانیه ـکـې‬ ‫د صلیبیانــو د پنډغالــو پــه لــور والړل‪ ،‬چیرتــه چــې لومــړۍ ډلګــۍ‬ ‫پــه خپــل بــس پــه الس رامبــاس واټ ـکـې د صلیبیانــو یــو پنډغالــی‬ ‫پــه نښــه کــړ او ورپ�ســې یــې پــه نــږدې پاټــک ـکـې دوه پولیــس هــم‬ ‫پــه خپــل بــس ووهــل‪ ،‬لــه دې وروســته یــې د خپلــې خفیفــه وســلې‬ ‫پــه واســطه پــه الس رامبــاس واټ ـکـې پــه یــوه شــرابخانه یرغــل‬ ‫وکــړ او یــو شــمیر صلیبیــان او یهــود یــان یــې مــردار او ټپیــان کــړل‪،‬‬ ‫الجنــوب واليــت‬ ‫دویمــې ډلګــۍ پــه کامبریلــس ســاحلي ښــار ـکـې پــه خپلــې الرۍ یــو‬ ‫د یکشــنبې ورځ د ذوالقعــدې شــلمه نیټــه‪ :‬د لــوی هللا پــه‬ ‫شــمیر صلیبیــان ووهــل‪ ،‬د دغــو مبارکــو عملیاتــو پــه تــرڅ ـکـې پــه‬ ‫مجموعــي ډول د صلیبــي هیوادونــو ‪ ۱۴۶‬اتبــاع مــردار او ټپیــان توفیــق‪ ،‬دوه اتالن(ابــو یاســین العراقــي او ابــو مقــداد العراقــي‬ ‫شــول‪ ،‬وهلل العــزة ولرســوله وللمؤمنیــن ولکــن اکثــر النــاس ال تقبلهمــا هللا) د خپــل بــارودي موټــر ســره د کربــاء پــه جنــوب؛‬ ‫د ســیمټو پــه پابریکــه ـکـې د راف�ضــي پــوځ او راف�ضــي پاڅونوالــو‬ ‫یعلمــون‪ ،‬والحمــدهلل رب العاملیــن‪.‬‬ ‫د پنډغالــو پــه لــور والړل‪ ،‬چیرتــه چــې یــو ورور د موټــر څخــه‬ ‫پلــی شــو او د روافضــو د پاټکونــو ســره یــې نښــته پیــل کــړه‬ ‫الجزيــرة واليــت‬ ‫د جمعــې ورځ د ذوالقعــدې پنځــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬د هللا او پکــې ټــول مرتدیــن یــې مــردار کــړل‪ ،‬ورپ�ســې د فابریکــې پــه‬ ‫عزوجــل پــه ځانګــړي توفیــق‪ ،‬د خالفــت غازیانــو پــه تلعفرښــار اســتوګنځای ورننــوت او د ســختو نښــتو وروســته شــهید شــو‪-‬‬ ‫د یرغــل کوونکــو راف�ضــي پاڅونوالــو او عراقــي پــوځ ســره پــه نحســبه وهللا حســیبه‪ -‬بــل پلــو تــه دویــم انغما�ســي خپــل بــارودي‬ ‫ټولــو محورنــو ســختې نښــتې ترســره کــړې‪ ،‬د مرتدینــو ســره موټــر د پاتــې مرتدینــو پــه ګڼــه ګوڼــه ـکـې انفجــار کــړ چــې پــه تــرڅ‬ ‫د صلیبــي هوايــي ځــواک پــوره مالتــړ و چیرتــه چــې چورلکــو او ـکـې یــې د پنځــوس نــه زیــات مرتدیــن مــړه او ژوبــل شــول‪ ،‬وهلل‬ ‫جنګــي الوتکــو پریمانــه بمبــار ترســره کــړه‪ ،‬د جګــړې پــه بیالبیلــو الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫برخــو ـکـې د خالفــت استشــهادي اتالنــو یــو شــمیر اتلــوال بریدونــه‬ ‫صــاح الديــن واليــت‬ ‫ترســره کړل‪ ،‬چې د عملیاتو په پایله کې نږدې یو ســل څوارلس‬ ‫د پنجشــنبې ورځ د ذوالقعــدې څلرویشــتمه نیټــه‪ :‬د‬ ‫مرتدیــن مــردار‪ ،‬دوه ابرامــز ټانګونــه‪ ،‬څوارلــس همــر عــرادې‪،‬‬ ‫دوه کوجــار عــرادې څلرویشــت نــورې نظامــي عــرادې یــې ویجــاړ لــوی هللا عزوجــل پــه ځانګــړي توفیــق‪ ،‬د اســامي دولــت‬ ‫څلــور انغما�ســي اتالنــو د بیجــي پــه شــمال ‪ ۶۰۰‬ســیمې پــه‬ ‫کــړی شــوې‪ ،‬وهلل الحمــد واملنــة‪.‬‬ ‫املصافــي ناحیــه ـکـې د اتحــادي پولیســو د دیارلســمې لــواء پــه‬ ‫مرکــز او هــم یــې د شــپیتمې فرقــې د اکماالتــو پــه مرکــز یرغــل‬ ‫دمشــق واليــت‬ ‫د دوشــنبې ورځ د ذوالقعــدې اتــه ویشــتمه نیټــه‪ :‬د هللا ترســره کــړ‪ ،‬چیرتــه چــې ورور ابــو الولیــد االنصــاري‪ ،‬ابــو خالــد‬ ‫عزوجــل پــه ځانګــړي فضــل‪ ،‬د خالفــت غازیانــو پــه لویدیــځ التاجکــي‪ ،‬قریــش التاجکــي او حذیفــه املغربــي تقبلهــم هللا‪ ،‬د‬ ‫قلمــون ـکـې پــه خپلــو ســنګرو د لبنانــي صلیبــي پــوځ او راف�ضــي مرتدینــو ســره پــه دواړو مرکزونــو ـکـې د خفیفــه وســلو او ال�ســي‬ ‫حــزب الــات یرغــل شــنډ کــړ‪ ،‬چیرتــه چــې صلیبیانــو او روافضــو بمونــو نښــتې ترســره کــړې او بیــا یــې پــه وار وار خپلــو بــارودي‬ ‫پــه جــرود عرســال او القــاع‪ ،‬د الزمرانــي‪ ،‬مشــقته‪ ،‬می ـرا او واســکټونو تــه انفجــار ورکــړ چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې د یــو ضابــط‬ ‫فیخــه پــه غرونــو او پــه زویتینیــه او حروتــه ناوونــو یرغــل پیــل پــه شــمول دیــرش مرتدیــن مــردار او شــپږ څلویښــت نــور ټپيــان‬ ‫کــړ‪ ،‬ســختې نښــتې رامنځتــه شــوې چــې پــه تــرڅ ـکـې یــې ابــو دجانــة شــول او پنځلــس عــرادې وســوځول شــوې‪ ،‬ورســره د خالفــت‬ ‫اللبنانــي تقبلــه هللا د خپلــې بــارودي عــرادې پــه واســطه پــه فاعــي قطعاتــو یــو مرکــز پــه ګــراد توغنــدو پــه نښــه کــړ‪ ،‬وهلل‬ ‫وادي خشــن ســیمه ـکـې پــه تښــتیدونکو کفــارو استشــهادی الحمــد علــی توفیقــه‪.‬‬ ‫خبرونه‬

‫‪38‬‬

39

41

СОДЕРЖАНИЕ

НОМЕР 13 - ЗУ АЛЬ-ХИДЖА 1438 «ВОЗРАДУЙТЕСЬ, О ЕДИНОБОЖНИКИ! КЛЯНУСЬ АЛЛАХОМ, МЫ НЕ ОСТАНОВИМСЯ НА ПРИВАЛ В СВОЕМ ДЖИХАДЕ, НЕ ИНАЧЕ КАК ПОД ОЛИВКОВЫМИ ДЕРЕВЬЯМИ В РУМИИ (РИМ)» Абу Хамза аль-Мухаджир r

06

04

ПРЕДИСЛОВИЕ

СТАТЬИ

06 10

10 14 22 26 30

ЗАКОНЫ ШАРИАТА, А НЕ ДЖАХИЛИИ ИСПОЛЬЗУЙ СВОЁ ВРЕМЯ, ПОКА ОНО У ТЕБЯ ЕСТЬ ПОЛОЖЕНИЕ ИМАМА В ИСЛАМЕ ВАЖНОЕ НАСТАВЛЕНИЕ МУДЖАХИДАМ: ЧАСТЬ 3 ЧЕРТЫ ЛИЦЕМЕРОВ: ЧАСТЬ 3 ХИДЖРА УММ СУЛЕЙМ АЛЬ-МУХАДЖИРА

НОВОСТИ

36 36

ВОЕННЫЕ И СПЕЦИАЛЬНЫЕ ОПЕРАЦИИ

ПРЕДИСЛОВИЕ Крестоносные страны несут новые потери Один из главарей крестоносцев, отвечающий за бомбардировки воинов Исламского Государства, заявил: «Они зашли в войну, и потому они должны понимать, что одним из её результатов может стать их смерть». То, что Аллах заставил сказать этого кафира, бесспорно и в особенности это касается воинов Исламского Государства. Более того, на самом деле, когда муджахиды приступают к сражению, смерть для них является не просто предположением, а их мечтой, к которой они стремятся. Потому что смерть в таком случае станет шахадой на Пути Аллаха, посредством которой верующий достигает наивысших степеней у Господа Земли и Небес. 4

ПРЕДИСЛОВИЕ

Однако, похоже, что крестоносцы не осознают, о чем на самом деле обмолвился один из их командиров. Они не перестают удивляться каждой новой атаке воинов Исламского Государства, которая происходит на их землях. Как будто они живут не на той же самой планете, на которой их армии ведут войну против Исламского Государства, стремясь уничтожить исламские земли и убить как можно больше мусульман - женщин, детей, молодёжи и стариков. Это не первый случай, когда крестоносные страны плетутся за своим знаменосцем Америкой и это не первый случай, когда им приходиться платить такую цену за своё подданство тагуту в войне против мусульман. Насколько понятно, тагуты европейских стран каждый раз выводят свои войска для войны против мусульман именно под предводительством Америки. Они это делают ради мнимой пользы, которую надеются получить за участие в этих войнах. Они полагают, что они приобретут больше пользы, чем те огромные затраты, которые они тратят для участия в них.

Что касается Испании, то она уже наступала на эти грабли. Она последовала за глупцом Бушем на войну в Ирак, надеясь отхватить долю от нефтяных полей и возможности новых инвестиций. Но её армия стала одной из передовых целей муджахидов, которые её изрядно потрепали. В результате испанское правительство было вынуждено в унижении выводить свои войска, зализывая собственные раны и выслушивая нападки в свою сторону от своих же подопечных. Однако, похоже крестоносцы не вняли уроку. Последующие правительства посчитали, что смогут обойти свои ошибки прошлых лет решив не участвовать в прямых наземных операциях. Однако они послали своих советников для тренировки рафидитской армии и оказали им крупную финансовую и военную помощь. Это были их затраты за участие в составе крестоносной коалиции, которую Америка создала для борьбы с Исламским Государством. Они не только ничему не научились на собственном опыте, но ничему не научились и на опыте других крестоносных европейских государств, которые воевали против мусульман. Те государства сильнее Испании, они более опытны в обеспечении внутренней безопасности и их границы более непреступны. Это Британия, Франция, Италия и Америка – страны, которые уже прочувствовали силу воинов Исламского Государства, ответивших на призыв его амиров убивать кафиров на их же землях. Всё это время Испания продолжала свою войну, полагая, что её не постигнет то, что постигло её сестричек. Но сегодня воины Исламского Государства повторяют прежние действия их братьев в других крестоносных странах. Они наносят разящие удары в Турции, Испании, России, Бельгии и в других странах крестоносцев и муртадов. 21-го числа месяца Зу аль-Ка’да один из воинов Исламского Государства ранил полицейского из страны тагута Эрдогана прямо напротив их тюрьмы, после чего был убит. Да примет его Аллах! 25-го числа месяца Зу аль-Ка’да две группы воинов Исламского Государства, по милости Аллаха, провели операции в двух различных городах

Испании. Удар был нанесён в самом болезненном для неё месте – по туристическому бизнесу, который приносит наибольшую прибыль её экономике. Убив 16 и ранив 130 иудеев и крестоносцев прямо в их городе, кафиры получили новый политический урок. Они вспомнили, что перед тем, как считать пользу от участия в войне против Исламского Государства, им придётся считаться со своими крупными финансовыми и человеческими потерями. 27-го числа месяца Зу аль-Ка’да одинокий боец Исламского Государства ранил 7-ых человек ножом в преступной России. Своей храбростью он доказал, что для проведения операции не нужно практически ничего. Просим Аллаха принять его в числе шахидов! И 3-го числа месяца Зу аль-Хиджа воин Исламского Государства с такбирами набросился на бельгийских солдат, нанося им удары, пока не был убит. Да примет его Аллах! Муджахиды провели и другие операции на крестоносцев, иудеев и муртадов на их же землях, убив и ранив большое их количество и в особенности в последнее время. Следя за событиями видно, что даже по прошествии нескольких месяцев после благословенных операций воинов Халифата на их землях, европейские крестоносные страны до сих пор продолжают платить огромную цену. Они вынуждены держать свои армии в боевой готовности, сохранять повышенные меры безопасности в своих странах, их туризм и торговля терпят убытки о они до сих пор живут в страхе, на что указывают военные патрули на их площадях и посты на дорогах. И это далеко не всё. С дозволения Аллаха, атаки на Испанию и её сестричек продолжатся, пока они будут воевать с Исламским Государством. И они не смогут их остановить, какие меры безопасности они бы не предприняли и какие бы варианты защиты не разработали. И им это хорошо известно. Ожидается, что в ближайшем будущем войны Исламского Государства станут проводить эти операции ещё чаще. Так пусть же крестоносные правительства приготовятся к ещё большим потерям и ещё большим затратам. Они предупреждены и им не придётся долго ждать. Хвала Аллаху Господу миров.

P

NR

5

Х

вала Аллаху, Который избавил нас от законов тагутов, даровал нам Шариат и вернул нам Халифат. Мир и благословение Его рабу и Посланнику, который копытами своего коня растоптал законы джахилии. Свидетельствую, что никто не достоин поклонения, кроме Аллаха, у Которого нет сотоварищей, и свидетельствую, что Мухаммад является его рабом и Посланником. 6

СТАТЬЯ

Аллах послал Мухаммада g с призывом к единобожию. К тому, чтобы люди никому не приписывали действия Аллаха (таухид рубубия), чтобы люди не поклонялись никому наряду с Ним (таухид улюхия) и к тому, чтобы люди никому не приписывали Его имена и атрибуты (таухид аль-асма ва ас-сыфат). И хоть невежды времени Пророка g в общих чертах признавали единобожие Аллаха в Его действиях, в то же время они совершали

ширк как в этой, так и во всех остальных частях единобожия.

Большинство из них верует в Аллаха, приобщая к Нему сотоварищей Всевышний Аллах сообщил нам, что если бы тех кафиров спросили, кому принадлежит Земля и все, кто на ней, то они ответили бы, что она принадлежит Аллаху. Если бы их спросили о том, кто является Господом Семи Небес и Величественного Трона, то они ответили бы, что Им является Аллах. Но в то же время они ничуть Его не поминают, не страшатся и не пытаются спастись от Его наказания! Несмотря на то, что они признавали, что Аллах является Владыкой, Создателем, Управителем, и что только Он наделяет творения пропитанием, дарует жизнь и умерщвляет, в то же время они поклонялись идолам наряду с Ним. И это вопреки тому, что они признавали, что всё, помимо Аллаха, является Его творениями. Передано от ‘Абдуллаха бин ‘Аббаса k, что он сказал: «Многобожники говорили: “Мы перед Тобой и у Тебя нет сотоварища”, а Пророк g отвечал: “Горе вам, хватит!” Они продолжали: “Кроме одного, Твоего (сотоварища). Ты владеешь им и всем, что у него”. Они произносили эти слова, обходя вокруг Каабы» [Муслим]. Несмотря на то, что во время бед многобожники прибегали за помощью к Аллаху, когда их дела улучшались, они снова возвращались к своему ширку. Всевышний Аллах сказал: «Когда они садятся на корабль, то взывают к Аллаху, очищая перед Ним свою веру. Когда же Он спасает их и выводит на сушу, они тотчас начинают приобщать сотоварищей» [Аль-‘Анкабут:65]. Они взывали к тем, кто им ничем не может помочь или навредить. Они посвящали поклонение ложным объектам и прибегали за суждением к тагутам, возводя на Аллаха ложь словами: «Мы поклоняемся им только для того, чтобы они приблизили нас к Аллаху как можно ближе» [Аз-Зумар:3]. Всевышний Аллах послал Своих пророков с призывом к вере в Аллаха, к поклонению Ему одному и к проявлению неверия во всех тагутов. По этой причине, вера кого-либо из людей и джинов является действительной только с этими двумя условиями: верой в Аллаха и проявлением неверия в тагута. Всевышний Аллах сказал: «Мы отправили к каждой общине посланника: “Покло-

няйтесь Аллаху и избегайте тагута!” Среди них есть такие, которых Аллах наставил на прямой путь, и такие, которым было справедливо предначертано заблуждение. Ступайте же по земле и посмотрите, каким был конец неверующих» [Ан-Нахль:36]. Поэтому тот, кто отказался поклоняться лишь одному Аллаху или отказался сторониться ложных объектов поклонения, является заблудшим и неверующим. И такой человек должен будет удостоиться наказания, которое Аллах приготовил кафирам. Посланники g разъяснили людям, что Аллах принимает от Своего раба только чистый Ислам и полное единобожие. Они разъяснили, что люди были созданы только для поклонения Аллаху, как об этом сказано: «Мы не посылали до тебя ни одного посланника, которому не было бы внушено: “Нет божества, кроме Меня. Поклоняйтесь же Мне!”» [Аль-Анбия:25]. И они также сообщили: «Воистину, Аллах не прощает, когда к Нему приобщают сотоварищей, но прощает все остальные грехи, кому пожелает. Кто же приобщает сотоварищей к Аллаху, тот измышляет великий грех» [Ан-Ниса:48]. Когда кафиры предложили Пророку g год поклоняться Аллаху, а после год поклоняться их идолам, Аллах ниспослал суру «Аль-Кафирун», которая разделила между иманом с верующими и ширком с многобожниками: «Скажи: “О неверующие! Я не поклоняюсь тому, чему поклоняетесь вы, а вы не поклоняетесь Тому, Кому поклоняюсь я.  Я не поклоняюсь тому, чему поклоняетесь вы, а вы не поклоняетесь Тому, Кому поклоняюсь я. У вас есть ваша религия, а у меня - моя!”» [Аль-Кафирун]. Единство Аллаха в праве законодательства и суждения Пророки g разъяснили своим племенам единобожие, веру и праведные дела, совершения которых от них желает Аллах и которыми Он доволен. И предостерегли от противоречащих этому вещах, от неверия, многобожия, нечестия и ослушания. И одной из тех вещей, которую они разъяснили самым ясным образом, является то, что право устанавливать законы имеет только Аллах. Подобно тому, как Аллах является единственным, Кто творит, Он также является единственным, кто имеет право повелевать: «Несомненно, Он творит и повелевает. Благословен Аллах,

P

NR

7

Господь миров!» [Аль-А’раф:54]. В трёх мекканских аятах сразу сказано: «Несомненно, Он творит и повелевает. Благословен Аллах, Господь миров!» [Аль-Ан’ам:57, Юсуф:40 и Юсуф:67]. Несмотря на то, что Пророк g и его сподвижники в Мекке находились в состоянии слабости, Аллах приказал ему открыто объявлять, что это великая религия, которая пришла от Аллаха для того, чтобы регулировать все сферы человеческой жизни и не оставлять его во власти собственных пристрастий. Установление законов является исключительным правом Аллаха. Подобно тому, как запрещено поклоняться кому-либо, помимо Аллаха, точно также запрещено обращаться на суд к кому-либо, помимо Него. Аллах сказал о поклонении: «Тот, кто надеется на встречу со своим Господом, пусть совершает праведные деяния и никому не поклоняется наряду со своим Господом» [Аль-Кахф:110]. И сказал о принятии решений: «Никто не принимает решений вместе с Ним» [Аль-Кахф:26]. Всевышний Аллах также сказал в суре «Аль-Джасия»: «Потом Мы наставили тебя на путь (Шариат) из повеления. Следуй им и не потакай желаниям тех, которые не обладают знанием» [Аль-Джасия:18]. Некоторые учёные назвали эту суру сурой Шариата, потому что он упомянут в этом аяте. Единство Аллаха в праве принимать решения и законы является частью трёх видов таухида Во-первых, это входит в таухид рубубия (исключительные действия Аллаха). Аллах единственный, Кто повелевает и принимает законы - это является частью совершаемых Им действий. Всевышний сказал: «Несомненно, Он творит и повелевает. Благословен Аллах, Господь миров!» [Аль-Араф:54]. Благословенный Творец, способный на любую вещь, Который приказывает совершать благие дела и оставлять всё зло и что ведёт к плохим последствиям. Во-вторых, это входит в таухид имён и атрибутов Аллаха. Как сказано в хадисе, который привели имамы ан-Насаи и Абу Дауд, что Посланник Аллаха g сказал: «Аллах принимает решения и к Нему обращаются за решениями». Также задумайся над этим аятом: «Неужели я пожелаю иного судью (Хакам), помимо Аллаха, в то время как Он ниспослал вам Писание, подробно разъяснив его?» [АльАн’ам:114]. Этот аят указывает, что суждение по тому, что ниспослал Аллах является частью всех трёх видов единобожия. Аллах является Судьёй (Хакам) и Мудрым (Хаким). Хакам – это имя Аллаха, а хукм (принятие решений) – это Его атрибут и совершаемое Им действие. А если человек узнает о величии Аллаха и о его прекрасных именах и наивысочайших качествах, разве он сможет обращаться 8

СТАТЬЯ

на суд к кому-либо, помимо Него? В-третьих, это входит в таухид улюхия (поклонение Аллаху). Обращение за решением к Шариату является поклонением, которое может быть направлено лишь Аллаху. А кто обратится за решением не к Шариату Аллаха, тот обратится за решением к тагуту и проявит веру в него. Всевышний Аллах сказал: «Разве ты не видел тех, которые заявляют, что они уверовали в ниспосланное тебе и в ниспосланное до тебя, но хотят обращаться на суд к тагуту, хотя им приказано не веровать в него? Дьявол желает ввести их в глубокое заблуждение» [Ан-Ниса:60]. Учитывая то, что человек может зайти в Ислам, только если уверует в Аллаха и проявит неверие в тагутов, выходит, что тот, кто обращается за решением к правителю, судящему не по Шариату, тем самым проявляет веру в тагута. Кто же уверовал в тагута, тот не мусульманин. Пусть Аллах укрепит нас на Своей религии. Или закон Аллаха, или законы джахилии Всё, что не является законами Знающего Мудрого Аллаха, является законами тёмной несправедливой джахилии. Какие бы имена люди не давали своим законам, они всегда останутся законами джахилии, подвластные пристрастиям кафиров. Они не могут сойтись на одном мнении и не будут успешны ни в дунье, ни в мире следующем. Но ведь есть и те, кто знает, что лучшими законами являются законы Аллаха это убеждённые верующие: «Неужели они ищут суда времен невежества? Чьи решения могут быть лучше решений Аллаха для людей убежденных?» [Аль-Маида:50]. Просим Всевышнего Аллаха оказать помощь Халифату, укрепить его амиров и воинов и удержать силу неверных! И Аллах могущественнее всех и суровее в наказании.

P

NR

9

М

ногие из рабов Аллаха, которые располагают свободным временем и кого Аллах избавил от необходимости посвящения его заработку, не используют его должным образом. Множество людей не извлекают из времени пользу и вместо этого придаются своим забавам и потехам. Они проводят свои жизни подобным образом, пока к ним не приходит смерть, после чего они будут спрошены о своих усладах. Всевышний Аллах сказал: «В тот день вы будете спрошены о благах» [Ат-Такасур:8]. Они будут спрошены за всё это, потому что Аллах

10

СТАТЬЯ

не создал Свои творения для наслаждения благами этой жизни, а для того, чтобы они посвящали себя поклонению. И это несмотря на то, что Всевышний не нуждается ни в одном из нас. Однако, по Своей милости, Он приготовил для тех, кто станет следовать Его велениям, такие блага, которые раб Аллаха никогда не видел, о которых он никогда не слышал и которые даже не приходили ему в голову! Взамен на посвящение своего времени поклонению, в следующей жизни Он воздаст ему вечными благами и вечным Раем. Положение же тех, кто вместо того, чтобы усерд-

ствовать для следующей жизни, посвящает себя этой тленной дунье, будет таковым, как об этом сказал Аллах: «Когда же смерть подступает к кому-нибудь из них, он говорит: “Господи! Верни меня обратно. Быть может, я стану совершать праведные поступки, которые я отбросил”» [Аль-Му’минун:99,100]. Так отчего же человеку не задуматься и не занять себя подчинением и поклонением Аллаху, пока он ещё жив? Посланник Аллаха g сказал: «О Аллах, единственная жизнь — это следующая жизнь, так прости же ансарам и мухаджирам!» [Аль-Бухари и Муслим]. Задумайся над этими словами. Он прямым текстом указал, что мирская жизнь не является нашей настоящей жизнью и она не достойна того, чтобы посвящать ей все свои усилия. И он также сказал, что настоящей жизнью является жизнь следующая – в Раю Аллаха. Если бы я заранее позаботился о своей жизни! Многие из людей не смогли отнестись должным образом к этому и следующему миру. Настоящей заботой большинства из них является накопление денег, которые они тратят на различные вещи. Человек может достичь богатства, но в то же время он может быть беден на дела, ведущие его к Раю и довольству Аллаха. Аллах даровал ему свободное время, но он посвятил его дунье, в которой на самом деле он не особо и нуждается. Именно о таком человеке сказано в хадисе, приведённом от Ибн ‘Аббаса k, что Посланник Аллаха g сказал: «Многие из людей не используют по назначению два блага: здоровье и свободное время». О обладатель богатства и свободного времени! Если ты предаёшься этой дунье, значит ты отдалён от настоящего блага. Потому что ты не оценил по достоинству цену своего времени и своей жизни. И это в отличие от людей с настоящими высокими целями, которые из-за своей занятости не находят времени, даже чтобы справиться со своими обязанностями и делами на джихаде. Ты приближаешься к очень важному моменту, о котором ты забыл. Это момент, в который, возможно, ты скажешь: «Эх, если бы я заранее позаботился о своей жизни!» [Аль-Фаджр:24]. Имам ат-Табари r в отношении этого аята сказал: «Всевышний Аллах поведал о том, как в Судный День сыны Адама будут тяжело сожалеть о благих делах, которые они могли бы совершить, но не совершили в мирской жизни, и которые могли стать причиной приобретения вечных благ, которые никогда не закончатся. О если бы я совершил побольше добрых дел для этой настоящей жизни, в которой больше не будет смерти, ведь по их причине я мог бы спастись от гнева Аллаха и удостоиться Его довольства!» [Джами’ аль-баян]. Действительно, есть люди, которых Аллах избавил от надобности посвящать свои дни жизненному заработку, однако они проводят их в беспечности и в стороне от приказов Аллаха. Они не используют своё время, чтобы лучше узнать свою ре-

лигию и чего от них хочет Всевышний Аллах. Они тратят своё время на различные вещи, в том числе на запретные. Такому человеку стоит приготовить ответ на многие вопросы, ведь он не создан для забавы и не будет просто так оставлен, а будет спрошен о том, как он провёл своё свободное время. Когда уходит день, уходит и часть тебя Некоторые из этих людей уже состарились, у них есть имущество и дети, которые помогают им в мирских делах. И потому у них также есть и свободное время, однако они не знают, как потратить его с пользой. Почему бы тому, кто находится в подобном положении, не задуматься о своей жизни и годах, которые ничего не принесли его следующей жизни? Задумайся о том, насколько же близка встреча с Аллахом. Не пришло ли время призвать своих сыновей и внуков к оказанию помощи религии Аллаха и к работе на этом пути? Не пришло ли время сблизиться с Аллахом и начать заботиться о слабых мусульманах и муджахидах? Не пришло ли время полностью посвятить себя Аллаху и направиться к Нему путём совершения всевозможных видов поклонения? Многие из тех, кто достиг преклонного возраста, до сих пор размышляют подобно молодёжи, которая не задумывается о смерти и Часе расплаты. Это ни что иное, как самообман большими надеждами, что является прямым путём к погибели. Что ты скажешь об аяте Аллаха: «Смертельная агония явится с истиной. Вот то, чего ты избегал!» [Каф:19]? Имам аль-Багави в отношении этого аята сказал: «”Смертельная агония явится” – это боль и муки, которые охватывают человека и забирают его разум, “с истиной” – со смертью, которая является истиной. Также сказали, что под этим имеется ввиду истина о следующей жизни, когда человек всё увидит своими глазами. Другие сказали, что (под истиной подразумевается) радость или горе, которое (в этот момент) ощутит человек. А в отношении слов “Вот то, чего ты избегал!” (понимается) “то, к чему ты стремился”. Аль-Хасан сказал: “От чего ты бежал”, а Ибн ‘Аббас в отношении этих слов сказал: “То, что тебе было ненавистно”» [Ма’алим ат-танзиль фи тафсир Аль-Куран].

P

NR

11

Таким образом, используй своё свободное время, пока ты не оказался в могиле. Начни с утра, потому что, возможно, ты не доживёшь до вечера. Передано, что аль-Хасан сказал: «О сын Адама! Ты - это дни. Каждый раз, когда уходит день, уходит и часть тебя» [Аз-Зухд ли Ахмад бин Ханбаль]. И возьми пример с тех седых стариков, тела которых были разорваны на пути Аллаха и которые тем самым опередили молодёжь. В гонке за Раем, а не за дуньей. Используй своё свободное время с пользой Но есть и группа благочестивых людей, которых Всевышний Аллах также избавил от надобности тратить свои дни на заработки, а их пропитание лежит под тенью их мечей. Они используют своё время для отравления жизни кафирам и для помощи религии Господа миров. Некоторые из них выполняют свой рибат, который, возможно, занимает всего считаные часы, после чего у них появляется большое количество свободного времени. Этот период времени является большим благом, о котором муджахид, может, и не задумывается. Если бы он посвятил это время поминанию Аллаха, чтению Корана, совершению дуа, добровольным молитвам или использовал бы его для наставления своих братьев, это принесло бы ему огромную пользу, укрепило бы его стопы при встрече с врагом, возвысило бы его степень и засчиталось бы ему большим количеством благих дел. О муджахид, знай, что твоё свободное время является возможностью заработать огромное благо, и тебе стоило бы его использовать. В противном случае, ты станешь одним из тех, кто небрежен к своему времени. Пусть оно станет твоим запасом для Аллаха. Аллах приготовил муджахидам в Раю сто степеней. И степень муджахида, который поминает Всевышнего Аллаха, совершает добровольные молитвы, читает Коран и с усердием выстаивает свои смены на рибате или ведёт сражение, не будет подобна степени муджахида, который поминает Аллаха лишь немного или который по завершению своего рибата просто теряет время. Настоящие правдивые муджахиды должны усердствовать в своё свободное время для достижения высших степеней. И знайте, что раз-

12

СТАТЬЯ

ница между каждой из степеней равна расстоянию от неба до земли, и что жилища и благо, находящиеся на более высоких степенях Рая, лучше и более полноценны, чем-то, что находится на более низких. Выстаивающий рибат не должен упускать возможность прибавить себе больше благих поступков, хотя сам по себе рибат также является очень велики делом. Посланник Аллаха g сказал: «День и ночь на рибате лучше, чем месяц молитв и поста. Если же (муджахид) умрёт, то совершаемые им дела продолжают идти, будет определён ему его удел и избавится он от искусителя» [Муслим]. Так каким же великим благом является возможность стать муджахидом, выстаивающим рибат, благие дела которого, совершаемые в своё свободное время, продолжаются и накапливаются даже после его смерти! Так читай же Коран, выстаивай ночи в молитвах и совершай другие виды поклонения. Стремись к изучению своей религии, приобретению шариатских знаний и заучиванию Книги Аллаха наизусть. И знай, что очень многие из праведных людей могут только позавидовать тому свободному времени, которым ты располагаешь между сменами твоей стражи.

ПОИСТИНЕ, УТЕШЕНИЕ СЕРДЕЦ В ЧТЕНИИ КОРАНА

P

NR

13

14

СТАТЬЯ

Х

вала Аллаху, Который любит, когда Его рабы к Нему взывают так, как это сказано в аяте: «Они говорят: “Господь наш! Даруй нам отраду глаз в наших супругах и потомках и сделай нас имамами для богобоязненных”» [Аль-Фуркан:74]. Мир и благословение Его Пророку и лидеру богобоязненных людей, которого Аллах сделал как имамом в отношении суждения среди людей по законам Аллаха, так и имамом, за которым они должны следовать в своей религии, а после Аллах повёл по его пути праведных Халифов. Мир и благословение его семейству, сподвижникам и тем, кто последовал за ними на благе вплоть до Судного Дня. Имам Ахмад, аль-Хаким и Ибн Хиббан в своих сборниках хадисов привели хадис Абу Умамы h, что Посланник Аллаха g сказал: «Ислам будет развязываться петелька за петелькой. Каждый раз, когда развяжется одна петелька, люди станут цепляться за следующую. Первая из них - это власть (по Шариату), а последняя - намаз». Значит шариатская власть имама является одним из узелков Ислама. Уход от правления по законам Аллаха ведёт к убыванию религии мусульман. Ведь скольких вещей в Исламе и в их вере невозможно добиться, кроме как с выполнением этого узла Ислама. Правлением по закону Аллаха должен заниматься правитель и исламские учёные, которые должны ему помогать и наставлять его. Всевышний сказал: «Мы ниспослали Тору, в которой содержится верное руководство и свет. Покорившиеся пророки выносили по ней решения для исповедующих иудаизм. Раввины и первосвященники поступали таким же образом в соответствии с тем, что им было поручено сохранить из Писания Аллаха. Они свидетельствовали о нем» [Аль-Маида:44]. Всевышний сообщил, что править по законам Аллаха иудеям заповедали пророки. Как сказал Посланник Аллаха g: «Бану Исраиль руководили пророки. Каждый раз, когда умирал один из пророков, за ним приходил другой. Но после меня не будет пророков, а будут халифы и их будет много». Люди спросили: «И что ты нам повелеваешь?»

Он ответил: «Давайте (им) присягу одному за другим, выполняйте их права, и Аллах их спросит о тех, кого Он им дал в подчинение» [Муслим]. Халифы выполняют то, чем раньше занимались пророки - руководят людьми в соответствии с ниспосланным от Аллаха, а праведные учёные помогают им в этом. Праведный Халифат на пророческой методологии Одной из важнейших задач Халифата наших дней является обновление религии и её установление на пророческой методологии, как это обещал наш Пророк g: «Вы живёте во время Пророчества столько, сколько пожелает Аллах, а затем Он заберет его, и будет Халифат на манхадже Пророчества, и продлится столько, сколько пожелает Аллах, а затем Аллах заберет его. Затем будет несправедливое царство, и продлится столько, сколько пожелает Аллах, а затем Он заберет его. Затем будет тирания, и продлится столько, сколько пожелает Аллах, затем Он заберет его. А затем снова будет Халифат на манхадже Пророчества» [Ахмад]. Потому Халифат должен быть на пророческой методологии и только в таком случае его можно будет назвать праведным (рашид) и подобным Халифату первого поколения, Халифату сподвижников Посланника Аллаха g. И тот Халифат был праведным и, с дозволения Аллаха, любой станет таким в случае, если во всех вопросах и ситуациях он следует за Книгой Аллаха и путём нашего Пророка g. Слово «рушд» имеет в Коране различные значения. Одно из главных этих значений упомянуто в аяте, в котором Аллах повествует, что Он ведёт прямым путём тех, кого Он любит. «Но Аллах привил вам любовь к вере, и представил ее прекрасной вашим сердцам, и сделал ненавистными вам неверие, нечестие и неповиновение. Таковы идущие правым путем (рашидун)» [Аль-Худжрат:7]. Соблюдение столпов веры, её частей и ответвлений, любовь, приверженность ей и отдаление от всего, что ей противоречит, будь то куфр, грехи или любое ослушание – всё это является «рушдом», то есть – правым путём. И больше всего к этому призывает Книга нашего Господа g. Он поведал о словах джинов: «Воистину, мы слышали удивительный Коран. Он наставляет на прямой путь (рушд)» [Аль-Джинн:1,2]. Аллах также повестил, что Он даровал «рушд» Своему пророку и любимцу Ибрахиму, который призывал людей к единобожию и объяснял им их заблуждения. Который проявлял терпение перед причиняемыми ими обидами, вредом и угрозами, и даже попыткой убить его путём сожжения в костре. Но он стал просить о помощи у Аллаха, и Он спас его, сделав огонь для него

P

NR

15

ТАКЖЕ КАК МУСУЛЬМАНЕ УНИЧТОЖИЛИ РИМ И ПЕРСИЮ, С ДОЗВОЛЕНИЯ АЛЛАХА, ОНИ УНИЧТОЖАТ И АМЕРИКУ

прохладным и безопасным. Когда его отец и племя стали упорствовать на своём куфре, он отрёкся и оставил их, переселившись в другие земли: «Он сказал: «Я ухожу к моему Господу, Который поведет меня прямым путем» [Ас-Саффат:99]. В Праведном Халифате должны быть установлены все законы Шариата, оживлены сунны и умерщвлены нововведения, а также должен вестись джихад против кафиров и упрямцев (отказывающихся соблюдать Шариат). Он не должен следовать за человеческими пристрастиями, но должен всегда идти за приказами Аллаха, за тем, что Он любит, и сторониться того, что Ему ненавистно. Всевышний сказал: «Если Мои рабы спросят тебя обо Мне, то ведь Я близок и отвечаю на зов молящегося, когда он взывает ко Мне. Пусть же они отвечают Мне и веруют в Меня, - быть может, они последуют верным путем» [Аль-Бакара:186].

Исламское правление стремится к тому, чтобы Ислам распространился на Земле В дополнение к установлению религии Аллаха, её охране и защите, руководству религией и мирскими потребностями людей, а также к защите имущества мусульман, одной из важнейших задач Халифа является стремление к тому, чтобы Ислам распространился по всей земле. Аллах желает, чтобы мусульмане работали над тем, чтобы Ислам покорил и победил все остальные религии, 16

СТАТЬЯ

чтобы Слово Аллаха стало превыше всего, а слово кафиров было унижено. Аллах также желает, чтобы Его религия в прямом смысле возвысилась над другими религиями. Он сказал: «Он - Тот, Кто отправил Своего Посланника с верным руководством и истинной религией, чтобы превознести ее над всеми остальными религиями, даже если это ненавистно многобожникам» [Ат-Тауба:33]. И Аллах уже превознёс Ислам над всеми остальными религиями путём доводов и ясных доказательств. Он ясно разъяснил, что Ислам является истинной религией, а всё остальное является ложью. Он также превознёс Ислам в виде победы над другими религиями, последователи которых потеряли власть и чьи крепости были разрушены. Исламом и руками первых муджахидов Аллах уничтожил две крупнейшие империи, существовавшие в век Пророка g – Персию и Византийскую империю, не говоря уже о других кафирских королевствах. В то же время религия Аллаха победила и возвысилась над кафирами тогда, когда мусульмане приобрели своё государство, которое создал и чей фундамент поднял Посланник Аллаха g, а после него - праведные Халифы. Таким же образом, с помощью Аллаха, эту задачу выполняет Халиф мусульман и его воины сегодня. А победу Ислама и мусульман без установления Исламского Государства и Праведного Халифата просто невозможно представить.

Земля принадлежит Аллаху, и Он дарует ее Своим праведным рабам Одной из главных задач правителя мусульман – Халифа, да возвеличит его Аллах, является распространение не только Ислама, но и власти Исламского Государства на всей земле. Земля принадлежит Аллаху, и кафиры не имеют на неё никакого права. Всевышний сказал: «Мы уже записали в Писаниях после того, как это было записано в Хранимой скрижали, что землю унаследуют Мои праведные рабы» [Аль-Анбия:105]. Толкователи Корана, среди которых и Ибн ‘Аббас k, посчитали, что в этом аяте под словом «земля» подразумевается Рай. Но Ибн ‘Аббас имел и другую версию: «Аллах, Свят Он и Велик, сказал в Торе и Забуре, и Он это знал ещё до того, как были созданы Небеса и Земля, что Он отдаст землю в наследство Умме Мухаммада g и введёт их в Рай. И они будут праведными рабами». Это два толкования данного аята, которые не противоречат друг другу. Унаследовать землю возможно только путём джихада на Пути Аллаха, который является верхушкой Ислама. Кафиры никогда не оставят свой куфр и никогда не перестанут отвращать людей от религии, пока с ними не станут сражаться. И к этому приступают наиболее приближённые к Аллаху люди, воюющие против приспешников шайтана. Всевышний Аллах сказал: «Сражайтесь с ними, пока не исчезнет искушение и пока религия не будет полностью посвящена Аллаху» [Аль-Анфаль:39]. А также: «Отчего вам не сражаться на пути Аллаха и ради слабых мужчин, женщин и детей, которые говорят: “Господь наш! Выведи нас из этого города, жители которого являются беззаконниками. Назначь нам от Себя покровителя и назначь нам от Себя помощника”. Те, которые уверовали, сражаются на пути Аллаха, а те, которые не уверовали, сражаются на пути тагута. Посему сражайтесь с помощниками дьявола. Воистину, козни дьявола слабы» [Ан-Ниса:75, 76]. И если Исламское Государство и его воины не станут выполнять обязанность ведения сражения на Пути Аллаха для спасения слабых мусульман из когтей куфра и кафиров, то кто станет? Это очень важные вопросы, которые Халифат решает путём своего руководства и своих воинов. И мы нисколько не сомневаемся в скорой помощи от Аллаха, ведь Аллах поклялся, что Он окажет помощь тем, кто окажет помощь Его религии: «Аллах непременно помогает тому, кто помогает Ему. Воистину, Аллах - Всесильный, Могущественный» [Аль-Хадж:40]. Аллах упомянул своё обещание об оказании помощи в двойной утвердительной форме. Никто не сравнится с Его силой. Он является Создателем всех творений, и Он является Создателем всех дарованных им причин силы. Он Силен, а Его творения слабы. Он

Самодостаточный, а Его творения нуждаются в Нём. Он Велик и Его не покорить. И Он вершил, что величие принадлежит Его верующим рабам, которым Он обещал победу и которым Он обещал, что им будет достаточно Его Одного: «Разве Аллаха не достаточно для Его раба?» [Аз-Зумар:36]. Доказательства на обязательность выбора амира из Корана Слова Аллаха: «О те, которые уверовали! Повинуйтесь Аллаху, повинуйтесь Посланнику и обладающим влиянием среди вас» [Ан-Ниса:59]. Имам ат-Табари привёл от Абу Хурейры h, что он сказал: «”Обладающие влиянием” – это амиры». Ат-Табари после этого сказал: «Наиболее правильным мнением в этом (вопросе) являются слова тех, кто сказал: “Это амиры и валии, ответственные за вещи, которые являются подчинением Аллаху и несут пользу мусульманам”». Ибн Касир сказал: «Аллаху известно лучше, но выглядит, что аят касается как амиров, так и учёных». В этом аяте Аллах c приказал мусульманам подчиняться тем, кто обладает властью среди них – своим правителям. А если Он приказал им подчиняться, значит это указывает на то, что они должны быть выбраны. Аллах не может приказать повиноваться тому, кто не существует, и не может приказать подчиняться тому, чьё правление само по себе не обязательно. Приказ к подчинению указывает на приказ выбора амира. Это указывает на то, что выбор амира над мусульманами является обязательным. Также другим доказательством на это является аят: «Суди же их согласно тому, что ниспослал Аллах, и не потакай их желаниям, уклоняясь от явившейся к тебе истины» [Аль-Маида:48], а также: «Суди между ними согласно тому, что ниспослал Аллах, не потакай их желаниям и остерегайся их, дабы они не отвратили тебя от части того, что ниспослал тебе Аллах» [Аль-Маида:49]. Это приказ от Всевышнего Аллаха своему Пророку g – судить среди людей в соответствии с Шариатом Аллаха. А приказ

P

NR

17

причин, по которой были посланы пророки - это установление справедливости среди людей, и чтобы ей была оказана поддержка силой. А последователи пророков могут этого добиться, только утвердив для себя правителя, который установит среди них справедливость и который организует их армии, воюющие для победы религии Аллаха. Имам Ибн Таймия r сказал: «Потому Пророк g приказал своей Умме назначать себе правителей и приказал правителям соблюдать права людей. Если они станут судить среди людей, то они должны судить по справедливости. Он приказал (людям) подчиняться правителям и подчиняться Аллаху» [Маджму’ аль-фатава]. Также доказательствами являются аяты, в которых говорится о шариатских наказаниях, возмездии, сборе закята и других законах Шариата, которые в своей основе являются прерогативой имама и его наместников. Поэтому все аяты, повествующие об установлении законов Шариата, указывают на обязательность утверждения шариатского правителя и Исламского Государства. Это является одной из основных и первостепенных вещей Исламского Шариата. ИСЛАМСКОЕ ГОСУДАРСТВО ВЫПОЛНИЛО ПОВЕЛЕНИЕ АЛЛАХА ВЫБРАТЬ ХАЛИФА ДЛЯ ЭТОЙ УММЫ

Его Посланнику g является приказом всей Умме. Разве что, если существует доказательство, что это касается только Пророка g. Но в этих аятах Аллах обращается ко всем мусульманам с приказом установить ниспосланные Аллахом законы и править по ним вплоть до Судного Дня. А власть и законы можно установить только с установлением правителя. Никто не сможет справиться с этой задачей лучше правителя. По этой причине, все аяты, повелевающие судить по законам Аллаха, также указывают и на обязательность выбора шариатского правителя. Другим доказательством на обязательность этого деяния являются Слова Аллаха: «Мы уже отправили Наших посланников с ясными знамениями и ниспослали с ними Писание и Весы, чтобы люди придерживались справедливости. Мы также ниспослали железо, в котором заключается могучая сила и польза для людей, для того, чтобы Аллах узнал тех, кто помогает Ему и Его посланникам, хотя и не видит Его воочию. Воистину, Аллах - Всесильный, Могущественный» [Аль-Хадид:25]. Одна из 18

СТАТЬЯ

Доказательства на обязательность выбора амира из Сунны 1 – Доказательства из слов Пророка g. Передаётся от ‘Абдуллах бин ‘Умара k, что Посланник Аллаха g сказал: «Кто уберёт свою руку с подчинения, тот в Судный День встретит Аллаха, не имея довода (на своё действие). А кто умрёт, не находясь под присягой, тот умрёт смертью времён джахилии» [Муслим]. Здесь речь идёт о подчинении и присяге имаму – шариатскому правителю. Это является ясным доводом на обязательность выбора имама и подчинения ему. Если мусульманин обязан дать присягу, то ведь присяга даётся только правителю, поэтому его выбор является обязательным, также как и подчинение и отказ от восстания против него. Кроме того, существует известный хадис от аль-‘Ирбада бин Сарии h, что он сказал: «Поистине, те из вас, которые проживут долго, увидят много разногласий, поэтому придерживайтесь моей Сунны и сунны праведных халифов, ведомых прямым путем. Ухватитесь за неё коренными зубами, и остерегайтесь новшеств в религии, поистине, каждое нововведение является заблуждением»

[Абу Дауд и ат-Тирмизи]. Достоверно известно, что после смерти Пророка g и его ухода к Аллаху, сподвижники j дали присягу его Халифу Абу Бакру h. После этого Абу Бакр назначил после себя Xалифом ‘Умара h, ‘Умар назначил шестерых кандидатов, из которых должны были выбрать его преемника и следующего Халифа. Это были лучшие из сподвижников, из которых был выбран ‘Усман h. После его шахады Халифом был выбран ‘Али h. Такова была их сунна – они не медлили с выбором нового правителя, а нашей обязанностью является следовать их примеру, как нам это приказал Пророк g. АБУ МУХАММАД АЛЬ-ДЖАУЛЯНИ, КОТОРЫЙ СНЯЛ РУКУ С ПРИСЯГИ И, В ПОСЛЕДСТВИИ, ПОПАЛ В ВЕРООТСТУПНИЧЕСТВО Также существуют хадисы, которые повелевают подчинятьЗатем Всевышний Аллах g приготовил для ся правителям и предостерегают от их ослушания. Это хадисы, призывающие к присяге, к её выпол- Своего Пророка g людей, способных оказать понению, к запрету поднятия восстания, а также ха- мощь Его религии – жителей Медины, которые дис, в котором приказано рубить голову призыва- обязались его защищать так же, как они защищают ющему к подчинению другому человеку. Все эти собственные семьи, и которые дали ему присягу хадисы указывают на обязательность подчинения на верность во всех вещах - как лёгких, так и тяимаму мусульман, а также на то, что такой имам жёлых. Ансары имели на своей земле силу, и пообязательно должен быть выбран и что мусульма- тому Пророк g и его сподвижники совершили к не никогда не смогут привести свою жизнь в поря- ним переселение. Это стало основой, на которой док, пока над ними не будет править шариатский для мусульман было создано и выстроено Исламское Государство под властью Пророка g. правитель. В дополнение к доказательствам из Корана и 2 – Доказательства из дел Пророка g. С момента, когда Посланник Аллаха g был Сунны, на обязательность выбора шариатского послан с пророческой миссией и в него уверовали правителя существует также единогласное мнение люди, в чьих сердцах Аллах видел много добра, его сподвижников j. Хорошо известно, как после сподвижники подчинялись его словам не только смерти Пророка g они стремились незамедлив выполнении ритуалов поклонения, но он также тельно выбрать первого Халифа и приступили к стал их лидером во всём, что касалось призыва к захоронению тела Пророка g только после этого. религии и отношений с кафирами. Когда пришло Они продолжали поступать подобным образом и с время, они совершили хиджру в Эфиопию и в Ме- последующими имамами, что является ещё одним дину, потому что Мекка не могла стать землёй, в доказательством на обязательность этого дела. Выбор шариатского правителя является одним которой мусульмане могли приобрести силу. Но это не означало, что мусульмане должны были из тех вопросов, в отношении которого учёные жить без своей страны, в которой их жизнь была различных веков были наиболее единогласны, а им бы упорядочена в соответствии с исламскими за- противоречили лишь последователи за нововведеконами. Пророк g был для мусульман как има- ниями и заблуждениями, и их мнение не берётся в расчёт. Хвала Аллаху Господу миров! мом, так и учителем, и заботливым отцом.

P

NR

19

20

СТАТЬЯ

P

NR

21

22

СТАТЬЯ

О

муджахиды! Лицемеры и бандиты, перекрывающие людям дорогу к Аллаху, скажут вам: «Неужели вы полагаете, что вы добьётесь своего? Неужели вы полагаете, что Халифат или хотя бы Исламское Государство действительно будет установлено? Это невозможно, это больше похоже на фантазии, чем нa реальность». Если же они вам это скажут, то напомните им Слова Аллаха: «Вот лицемеры и те, чьи сердца были поражены недугом, сказали: “Эти люди обмануты своей религией”. Но если кто уповает на Аллаха, то ведь Аллах - Могущественный, Мудрый» [Аль-Анфаль:49]. Скажите им, что из достоверного хадиса известно, что Аллах откроет мусульманам Рим так же, как до этого был открыт Константинополь. И скажите им: «И мы надеемся, что Аллах нам дарует ещё большую победу. Мы надеемся, что Аллах откроет нам Белый дом, Кремль и Лондон, и обещание Аллаха с нами: “Аллах обещал тем из вас, которые уверовали и совершали праведные деяния, что Он непременно сделает их наместниками на земле, подобно тому, как Он сделал наместниками тех, кто был до них”» [Ан-Нур:55]. А когда это случится, это нам знать не обязательно, и Аллах на нас этого не возложил. Однако Он возложил на нас труд для религии, защиту Шариата и приложение всех своих усилий на этом пути. Что же касается результатов, то они от Аллаха c. От тебя посев семян, а не урожай, И Аллах лучший помощник идущим. Когда имам Ахмад r был испытан в фитне, которая касалась вопроса создания Корана, когда даже сам правитель встал на сторону этой фитны, к имаму Ахмаду пришёл главный её зачинщик Ахмад бин Абу Дуад и сказал: «О Ахмад, ты видишь, как ложь возобладала над истиной?» Но имам Ахмад r ответил: «Ложь не возобладала над истиной. Ложь возобладает над истиной, когда от истины ко лжи перейдут сердца людей, но наши сердца всё ещё с истиной». Скажите им те же слова, которые сказал Йакуб c: «Воистину, я чувствую запах Юсуфа, если только вы не считаете меня выжившим из ума стариком». Несмотря на все эти трудности и испытания, мы ощущаем дуновение избавления, победы и силы… если только вы не считаете нас выжившими из ума! Многие говорят вам: «Вы пребываете в заблуждении». А после битвы при Ухуде лицемеры сказали сподвижникам: «Вернитесь к религии своих отцов!»

Лицемеры во все времена повторяли эти слова, если верующих постигала беда или они погибали, получали ранения, их сажали в тюрьмы или пытали. И если они их снова произнесут, то ответьте: «Воистину, Аллах оберегает тех, кто уверовал» [Аль-Хадж:38], а также: «Аллах непременно помогает тому, кто помогает Ему» [Аль-Хадж:40]. Лицемеры вам скажут то же самое, что они сказали о сподвижниках, которых предательски убили у Раджи’: «Горе этим обольстившимся, погибшим таким образом. Они не выполнили поручение своего приятеля, (так хоть) остались бы дома, но и этого они не сделали». Сегодня, каждый раз, когда погибает кто-либо из братьев, они снова повторяют эти слова: «Если бы остались, то уцелели. Они и не смогли избежать погибели, но и порицаемого не изменили». Если они это скажут, то ответьте им словами правдивой Хадиджи: «Клянусь Аллахом, Он никогда тебя не посрамит». Мы говорим каждому, кто ведёт джихад на Пути Аллаха: «Клянёмся Аллахом, Он никогда тебя не посрамит, ведь ты поддерживаешь родственные связи, защищаешь Шариат и сражаешься на Пути Аллах против тех, кто проявляет неверие в Аллаха – иудеев, крестоносцев и вероотступников». Историк Мухаммад аль-Бассам в своей книге «Ад-Дурар ва аль-мафахир фи ахбар аль-‘араб аль-авахир» писал об учёных Недждийского призыва, и как они сражались против правителя Египта: «Клянусь Аллахом, египетский правитель не покорил их из-за того, чтобы они были слабы или трусливы, а по причине предательства бедуинов и довольства населения этих земель (правлением тагута)». О муджахиды! Вы продали свои души Аллаху c и потому у вас остался только один выбор – передать проданный вами товар его Покупателю: «Воистину, Аллах купил у верующих их души и имущество в обмен на Рай. Они сражаются на пути Аллаха, убивая и погибая. Таково Его обещание и обязательство в Таурате, Инджиле и Коране. Кто выполняет свои обещания лучше Аллаха? Возрадуйтесь же сделке, которую вы заключили. Это и есть великое преуспеяние» [Ат-Тауба:111]. Когда же Покупатель получит свой товар, то пусть Он сделает с ним то, что пожелает и положит его туда, куда пожелает. Если пожелает, то в дворец, а если пожелает, то в тюрьму. Если пожелает, оденет на него самые пре-

P

NR

23

МУДЖАХИДЫ СРАЖАЮТСЯ НА ПУТИ АЛЛАХА, ПОЭТОМУ ОНИ УБИВАЮТ, А БЫВАЕТ И ТАК, ЧТО ПОГИБАЮТ САМИ

восходные одежды, а если пожелает, оставит его голым, разве что с прикрытым ауратом. Если пожелает, сделает его богатым, а если пожелает – бедным и нуждающимся. Если пожелает, то он будет распят на сухом дереве, Аллах натравит на него врага, который убьёт его и изуродует его тело. Сейид r в комментарии о людях, брошенных в огонь в Ухдуде, писал: «Этот пример, в котором верующие не смогли выжить и в котором не были наказаны кафиры, приведён для того, чтобы верующие и призывающие к Аллаху прониклись осознанием того, что, возможно, в завершении своего пути к Аллаху им нужно будет сделать подобный выбор. Они ничем не владеют, а их (жизни) и эта религия зависят от Аллаха. Они должны выполнять свои обязанности и идти (вперёд). Их обязанностью является направление к Аллаху, предпочтение религии своей мирской жизни, победа над фитнами посредством своей религии и правдивость перед Аллахом в своих делах и намерениях. И после этого Аллах поступит с ними и с их врагами в соответствии с тем, как Он поступает со Своим призывом и религией. А затем наступит один из тех концов, которые были запечатлены в истории веры. Или другой, который Аллах посчитает нужным». Для Аллаха они как работники за плату. Разве тот, кто продал овцу может злиться, если тот, кто её купил, её зарежет? Должен ли он что-то ощутить в своём сердце? Разве вы не знаете, что произошло со львом Аллаха и Его Посланника g Хамзой, жи24

СТАТЬЯ

вот которого был вспорот, печень которого была вырезана, а тело изуродовано? Или что случилось с лучшим из людей в день битвы при Ухуде? Задумайся, посланники и пророки являются лучшими и чистейшими из творений. Но Ибрахим n был брошен в огонь, Закария был распилен пилой, Йахья был зарезан, Айуб долгие годы провёл в муках, Юнус был заключён в чреве кита, а Юсуф был продан за ничтожную цену и провёл в тюрьме некоторое количество лет. Но они были довольны своим Господом и истинным Господином! Некоторые саляфы говорили: «Лучше моё тело будет разрезано ножницами, чем я скажу о какой-либо вещи, которую Аллах уже вершил: “О если бы этого не произошло!”» Мои братья, будьте же из числа тех, кто не предпочитает свой расчёт расчёту Аллаха, и кто не ставит свой выбор перед Его выбором c. Кто не влезает в управление Аллаха Своими владениями (и не говорит): «“Если бы произошло это, то было бы так”, “возможно” или “если бы”». То, что Аллах выбрал для Своего верующего раба, является самым великим и лучшим выбором, даже если со стороны это выглядит сложным и тяжёлым. Даже если это требует больших затрат, даже если из-за него теряют высокие должности и положение, родных или даже всю эту жизнь! Вспомните о битве при Бадре и хорошенько задумайтесь над ней. Некоторые из сподвижников j желали просто завладеть караваном, однако Аллах c предпочёл для них сражение и (в тот день) раз-

делил между двумя великими вещами. Что везёт караван? Еду, которую съедают, а потом идут в отхожее место. Одежду, которую выкидывают после изнашивания. Или что-либо другое из этой тленной дуньи. Однако, битва… Этой битвой Аллах разделил между истиной и ложью. В битве был разгромлен ширк, а единобожие было возвышено. Были убиты главари многобожников, которые были камнем преткновения перед Исламом. И достаточно им одного того, что Аллах посмотрел на сражавшихся при Бадре и сказал: «Делайте, что пожелаете, Я вам простил». О муджахиды! Когда приходят испытания, всё больше людей отходит назад. Имам Муслим привёл в своём достоверном сборнике хадис от Анаса r, что курейшиты заключили мирный договор с Посланником Аллаха g на следующих условиях: «Кто придёт к нам (к курейшитам) из вас, того мы не возвращаем, а кто придёт к вам (к мусульманам) от нас (из мусульман Мекки), того вы возвращаете нам обратно». Сподвижники сказали: «Мы так и напишем?» Он ответил: «Да… кто уйдёт от нас к ним (того отдалил Аллах), а кто придёт к нам от них, то тому Аллах облегчит и даст выход…». И потому, не грусти о тех, кого отдалил Аллах! И насколько же прекрасны слова Ибн Кайима r: «Ты должен идти по пути истины и тебя не должно смущать то, насколько мало людей ему следует. А каждый раз, когда ты ощутишь одиночество, то взгляни на тех, кто шёл им прежде и постарайся к ним примкнуть. И не обращай внимание на остальных, ибо они тебе ничего не могут дать. Если они станут ругать тебя за твой путь, то даже не оборачивайся. Ибо когда бы ты к ним ни обернулся, они станут тебя порочить и препятствовать». Конец его слов r. Остерегайтесь того, чтобы ваши сердца не склонились к сомнениям, которые сеют разбойники на дорогах (к Аллаху) и пораженцы, чтобы сбить вас с дороги джихада. Всё зависит от Аллаха и этот успех только от Него. И Он отвернулся от них и оставил их без поддержки, несмотря на всё количество книг и научных текстов, которые они несут в своих головах. Дело не в количестве знаний, а в богобоязненности, которая порождает способность различать. «О те, которые уверовали! Если вы будете бояться Аллаха, то Он одарит вас способностью различать истину и ложь»

[Аль-Анфаль:29]. Да смилуется Аллах над шейхом Ислама Ибн Таймией, который сказал: «Эта Умма впитала в себя из всех знаний. Тот, чьё сердце озарено Светом Аллаха, того (Аллах) поведёт по мере (этого Света). Тот же, кого Он ослепит, тому большое количество книг прибавят лишь смятения и заблуждения». О Аллах, даруй единобожникам силу на земле! О Аллах, даруй единобожникам силу на земле! О Аллах, собери их армии, вышли их отряды и сделай их намерения искренними! О Аллах, сбереги их Своей опекой! О Аллах, сбереги их Своей опекой! О Аллах, сбереги их Своей опекой! О Аллах, следи за ними Глазами, которые не спят, когда творения спят! О Аллах, облегчи им все блага! О Аллах, кто желает им добра, то сделай его успешным во всём добре! А кто желает им зла – схвати его Хваткой Могущественного, Всемогущего! О Аллах, сохрани их и сохрани их честь! О Аллах, сохрани их и сохрани их честь! О Аллах, сохрани их и сохрани их честь! О Аллах, они бедняки, так возвеличь их Своим величием, о Господь миров! О Аллах, они нищие, так сделай их богатыми Своей милостью, о Господь миров! О Аллах, оживи Умму Мухаммада! О Аллах, оживи Умму Мухаммада! О Аллах, оживи Умму Мухаммада! О Аллах, окажи помощь Умме Мухаммада! О Господь миров! О наш Господь, о наш Господь! О наш Господь, окажи нам помощь против притеснителей! О наш Господь, окажи нам помощь против кафиров! О Аллах, возьми столько нашей крови, пока Ты не будешь доволен! О Аллах, возьми столько нашей крови, пока Ты не будешь доволен! О Аллах, возьми столько нашей крови, пока Ты не будешь доволен! О Аллах, чрева хищников и зобы птиц! О Аллах, чрева хищников и зобы птиц! О Аллах, чрева хищников и зобы птиц! Хвала Аллаху Господу миров!

P

NR

25

С именем Аллаха Милостивого, Милосердного. Имам Ибн аль-Кайим r сказал1: «Лицемерие – это трудноизлечимая внутренняя болезнь, которую человек может не ощущать, даже если он ею охвачен. Она тяжело различима и очень часто тот, кто этим охвачен, полагает, что он совершает правое дело, а на самом деле он только приносит вред. Лицемерие может быть большое и малое. Большое лицемерие означает вечное пребыванию на дне адского огня. Это когда человек внешне показывает мусульманам, что он верит в Аллаха, Его анге1

26

«Мадаридж ас-саликин», первый том, с 313-ой по 323-ю стр.

СТАТЬЯ

лов, Его книги, Его посланников и в Судный День, но внутри себя он полностью оторван от всего этого и ничего из этого не верит. Он не верит, что Аллах сказал Слова, и ниспослал их человеку, которого сделал пророком для людей, посредством которого, и с дозволения Аллаха, они идут прямым путём, который предостерегает их от Его Мощи и устрашает Его наказанием. Всевышний Аллах c в Коране разорвал завесы лицемеров и раскрыл их секреты, ясно показав Своим рабам то, кем они (лицемеры) являются, чтобы они остерегались как их самих, так и их пути. В начале суры «Аль-Бакара» упомянуты три типа людей,

которые существуют в этом мире: верующие, кафиры и лицемеры. Он упомянул в отношении верующих четыре аята, два - в отношении кафиров, и тринадцать - в отношении лицемеров. И это по причине их количества и по причине бед, которые они приносят Исламу и мусульманам. Они действительно приносят много вреда, потому что их причисляют к Исламу, от них ждут помощи и приверженности, а на самом же деле они являются его врагами. Они выражают свою вражду в самых различных формах. Невежественные люди могут полагать, что их действия являются знаниями и пользой, хотя на самом деле это вред и крайняя джахилия. Я заклинаю Аллахом! Сколько они разрушили твердынь Ислама?! Сколько основ крепостей они развалили, а затем и саму крепость?! Сколько следов Ислама они стёрли?! Сколько поднятых его знамён они опустили?! Сколько они били мотыгами сомнений по его саженцам, чтобы их вырвать?! Сколько же глаз они ослепили своими мнениями, чтобы его срубить и похоронить?! Ислам и мусульмане и по сей день подвержены их испытанию. Отряды их сомнений один за другим бьют в ворота Ислама и они полагают, что тем самым они устанавливают порядок… «Воистину, именно они распространяют нечестие, но они не осознают этого» [Аль-Бакара:12]. «Они хотят погасить свет Аллаха своими ртами, но Аллах сохранит Свой свет, даже если это ненавистно неверующим» [АсСафф:8]. Они решили оставить Коран и не следовать за ним: «Но они разорвали свою религию на части, и каждая секта радуется тому, что имеет» [Аль-Му’минун:53], они: «Внушают друг другу красивые слова обольщения» [Аль-Ан’ам:112], и: «Забросили этот Коран» [Аль-Фуркан:30]. С их сердец стёрлись вехи Ислама и они его больше не знают. Стёрлись его строения и они их не восстанавливают. В их сердцах потухли его светильники и они их не оживляют. Темнота их мнений и мыслей затмила солнце и потому они его не видят. Они не приняли Прямое руководство Аллаха, с которым Он послал пророков, не обратили на него внимания и посчитали, что ему можно предпочесть их собственные мысли и мнения. Они оторвали шариатские тексты от их истинного толкования и отделили их от несомненной уверенности, а после подвергли их нашествиям ложных толкований. Они до сих пор устраивают засаду за засадой. (Тексты) попали к ним подобно тому, как гости попадают к подлецам. Они их встретили неподобающим образом и не оказали им радушия и по-

чёта. Они встретили их издалека, толкнули их в грудь, повернули спины и сказали: «Вы здесь не пройдёте. А если и пройдёте, то только с препятствиями». Для того, чтобы оттолкнуть (шариатские тексты), они приготовили различные орудия и законы, а когда они до них дошли, то они вымолвили: «Эти внешние значения слов для веры ничего в себе не несут». А их простолюдины сказали: «Нам достаточно того, что мы видели от последних учёных. Они более знающие, чем прежние, и их аргументы и доводы сильнее. В них (в саляфях) было много наивности и бесхитростности. Они не уделили внимания различным точкам зрения, а посвятили свои устремления лишь совершению веленых им вещей и оставлению запретного. Поэтому путь последних учёных содержит больше знаний и мудрости, а путь саляфов – более невежественен, хотя более безопасен». Они относятся к Корану и Сунне подобно тому, как в наше время относятся к Халифу2: его имя выбито на монетах и упоминается в хутбах на минбарах, однако правление осуществляют совершенно другие люди. Его никто не слушает и никто за ним не следует. Они одели одежду верующих на повреждённые, уклоняющиеся от истины сердца - сердца злобы и неверия. Внешне они выглядят как помощники, а внутри себя они уже склонились на сторону кафиров. Их языки подобны языкам мусульман, а их сердца как сердца врагов. Они говорят: «“Мы уверовали в Аллаха и в Последний день”. Однако они суть неверующие» [Аль-Бакара:8]. Их капитал – это хитрость и предательство, а их товар – это ложь и обман. Им главное ужиться - таков их склад ума. Для них главное, чтобы ими были довольны все стороны и чтобы они находились среди них в безопасности: «Они пытаются обмануть Аллаха и верующих, но обманывают только самих себя и не осознают этого» [Аль-Бакара:9]. Болезни страстей и сомнений погубили их сердца. А их намерения были повержены плохими устремлениями, которые их и испортили. Их нечестие может привести их к погибели, от которой их не смогут Во время жизни Ибн аль-Кайима , после захвата Багдада и Аббасидского халифата в 656 г.х. татаро-монголами потомку халифов этого рода был предложен почётный, но номинальный пост Халифа в Мамлюкском султанате. Потомки аббасидов формально сохранили свой духовный статус, но не имели отношения к органам власти. Аббасидские халифы играли лишь формальную роль в правлении Халифата уже с середины 3-го века по хиджре. 2

P

NR

27

спасти даже знающие врачи: «Их сердца поражены недугом. Да усилит Аллах их недуг! Им уготованы мучительные страдания за то, что они лгали» [Аль-Бакара:10]. Если когти сомнения хватают кожу веры, они её разрывают на мелкие части. Если сердце постигает искра их фитны, то кидает его в огненные мучения. А в чьё ухо заходят их сеющие сомнения речи, то вера выходит из его сердца. Они несут много вреда, и большинство людей этого не видят: «Когда им говорят: “Не распространяйте нечестия на земле!” - они отвечают: “Только мы и устанавливаем порядок”. Воистину, именно они распространяют нечестие, но они не осознают этого» [Аль-Бакара:11, 12]. Они считают, что человек, придерживающийся Корана и Сунны, ограничен в своём понимании и следует лишь за их внешними значениями. Человека, следующего за шариатскими текстами, они считают не больше, чем ослом, нагруженным книгами. Товар Корана и Сунны у них не пользуется спросом и они его даже не принимают. А те, кто за этим следуют, для них не больше, чем глупцы, над которыми они посмеиваются, оставшись наедине и на своих собраниях: «Когда им говорят: “Уверуйте так, как уверовали люди”, - они отвечают: “Неужели мы уверуем так, как уверовали глупцы?”. Воистину, именно они являются глупцами, но они не знают этого» [Аль-Бакара:13]. У них по два лица: с одним лицом они встречают верующих, а с другим - своих отклонившихся братьев. И у них по два языка: одним они встречают мусульман, а вторым повествуют о своей тайне: «Когда они встречают верующих, то говорят: “Мы уверовали”. Когда же они остаются наедине со своими дьяволами, они говорят: “Воистину, мы - с вами. Мы лишь издеваемся”» [Аль-Бакара:14]. Они издевательски и с презрением отвернулись от Корана и Сунны и отказались от следования за их законами, радуясь своим собственным познаниям, которые только прибавляют им самолюбия и высокомерия. И потому они всегда издеваются над теми, кто старается придерживаться ниспосланного: «Аллах поиздевается над ними и увеличит их беззаконие, в котором они скитаются вслепую» [Аль-Бакара:15]. Они вышли в опасное путешествие в море тьмы, сев на корабли шубухатов и сомнений, которые поплыли с ними по волнам воображений. И ураган заиграл с их кораблями, сделав с ними то же самое, что случилось с кораблями погибших (до них): «Они - те, которые купили заблуждение за верное руководство. Но сделка не принесла им прибыли, и они не после-

28

СТАТЬЯ

довали прямым путем» [Аль-Бакара:16]. Огонь веры осветил им дорогу, и в его свете они увидели и Прямой путь, и заблуждение. Но затем свет погас и остался лишь огонь, который вспыхивает и горит пламенем. Они обжигаются этим огнём и блуждают во тьме: «Они подобны тому, кто разжег огонь. Когда же огонь озарил все вокруг него, Аллах лишил их света и оставил их в темноте, где они ничего не видят» [Аль-Бакара:17]. Их сердца поражены глухотой и они не слышат призыва к вере, а на их глазах - пелена слепоты, и потому они не видят истинности Корана. Их языки немы на истину и они молчат: «Глухие, немые, слепые! Они не вернутся на прямой путь» [Аль-Бакара:18]. На них пролился благословенный дождь откровения, который оживляет сердца и души, но они не услышали из него ничего, кроме грома устрашений, угроз и обязанностей, совершение которых было на них возложено утром и вечером. Они заткнули уши пальцами, укрылись одеждами и бросились в бегство, крича и погружаясь в свою важность. Их призовут на глазах у всех, и зрячие увидят, кем они являлись на самом деле. В отношении них были приведены два примера, которые соответствуют двум их типам – противникам (Ислама) и их последователям: «Или же они подобны тем, кто оказался под ливнем с неба. Он несет мрак, гром и молнию. Они же в смертельном страхе затыкают уши пальцами от грохота молний. Воистину, Аллах объемлет неверующих» [Аль-Бакара:19]. От молний, огней и света, который несёт этот ливень, их зрение ослабло, а их уши не были способны распознать угрозы, приказы и запреты, и они в растерянности вошли в долину скитания, не получая пользы ни от своего слуха, ни зрения: «Молния готова отнять у них зрение. Когда она вспыхивает, они отправляются в путь, когда же опускается мрак, они останавливаются. Если бы Аллах пожелал, Он лишил бы их слуха и зрения. Воистину, Аллах способен на всякую вещь» [Аль-Бакара:20]. В Коране и Сунне упомянуты их приметы, которые различают размышляющие верующие люди. Клянусь Аллахом, они подвержены показухе. И это наиболее безобразное, чем может заниматься человек. Они отсиживаются от приказанных им Аллахом обязанностей по причине лени, и потому быть искренними для них является непомерной задачей: «Воистину, лицемеры пытаются обмануть Аллаха, но это Он обманывает их. Когда они встают на намаз, то встают неохотно, показывая себя перед людьми и поминая

ЛИЦЕМЕРЫ РАЗОБЛАЧАЮТ СЕБЯ СВОИМ СТРЕМЛЕНИЕМ К ДОВОЛЬСТВУ КАФИРОВ

Аллаха лишь немного» [Ан-Ниса:142]. Некоторые из них подобны овце, бегающей между двумя стадами. То к одним, то к другим, но она ни с кем не остаётся надолго. Они стоят между двумя группами, высматривая, кто же окажется сильнее и чьё племя более могущественно: «Они колеблются между этим (верой и неверием), но не принадлежат ни к тем, ни к другим. Для того, кого Аллах вводит в заблуждение, ты уже не найдешь дороги» [Ан-Ниса:143]. Они выжидают, когда последователей Сунны и Корана постигнут превратности судьбы. Если же Аллах даёт им победу, то они говорят: «Разве мы не были вместе с вами?» И начинают приносить на это величайшие клятвы именем Аллаха. Если же какой-то победы достигают враги Корана и Сунны, то они говорят: «Разве вы не знаете, что нас связывают братские узы и мы близки по родству?» О тот, кто хочет узнать этих людей! Вот их черты, которые упомянул Господь миров, и одного этого тебе должно быть достаточно: «Они ждут, когда вас постигнет беда. Если Аллах одаряет вас победой, они говорят: “Разве мы не были с вами?”. Если же доля достается неверующим, они говорят: “Разве мы не покровительствовали вам и не защитили вас от верующих?”. Аллах рассудит между вами в День воскресения. Аллах не откроет неверующим пути против верующих» [Ан-Ниса:141]. Человек может подивиться сладости и мягкости их

слов. Но Аллах засвидетельствовал ту ложь, которая находится в их сердцах. Когда приходит истина, они спят, а когда ложь – то в первых рядах. Вот, что о них сказал Святой Пречистый Аллах: «Они колеблются между этим (верой и неверием), но не принадлежат ни к тем, ни к другим. Для того, кого Аллах вводит в заблуждение, ты уже не найдешь дороги» [Аль-Бакара:204]. Они повелевают своим последователям вещи, которые портят людей и их земли, и запрещают им то, что несёт им пользу как в этом, так и в следующем мире. Некоторые из них даже находятся среди верующих, на их намазах, зикре, проявляют аскетизм и усердие3: «Когда он уходит, то начинает распространять нечестие на земле, уничтожать посевы и губить потомство. Но ведь Аллах не любит нечестия» [Аль-Бакара:205]. Они похожи друг на друга. Они совершают запретное, а потом начинают это повелевать. А оставив разрешённое, начинают к этому призывать и остальных. Они проявляют жадность в отношении затрат на пути Аллаха или ради Его довольства. Сколько раз Он напоминал им о Своей милости по отношению к ним, но они отворачивались и всё забывали?! И сколько раз Он раскрывал их положение Своим верующим рабам, чтобы они этого остерегались?! Так послушайте же, о верующие: «Лицемеры и лицемерки подобны друг другу. Они велят совершать предосудительное, запрещают одобряемое и сжимают свои руки (скупятся делать пожертвования). Они предали забвению Аллаха, и Он предал их забвению. Воистину, лицемеры являются нечестивцами!» [Ат-Тауба:67].» Конец первой части.

Согласно одному из толкований, этот аят был ниспослан в отношении аль-Ахнаса бин Шурейка ас-Сакафи, который пришёл к Пророку , представляя себя мусульманином и выражая по отношению к нему любовь, но на самом деле был лицемером. Позже, уйдя от Пророка , он сжёг посевы мусульман и поубивал их ослов. 3

P

NR

29

М

оя хиджра в Исламское Государство была похожей на путешествие многих мусульман, которые стремились оставить земли куфра, дабы жить на землях единобожия. Чтобы выбраться из тех неприятностей, через которые я прошла на этом пути, мне пришлось забыть о своей силе и способностях и полностью вверить себя Аллаху, полагаясь только на Него одного. И это стало для меня очищением, укрепляющим меня и придающим терпение в испытаниях, через которые мы все сегодня проходим. Сегодня, когда весь мир собрался против Халифата, чтобы потушить свет Аллаха c.

30

СЁСТРАМ

Вести о шахаде моего бывшего мужа Мой прошлый муж, да примет Аллах его шахаду, сражался в Шаме в одном ряду с муджахидами Исламского Государства. В это время я вместе с детьми находилась в Австралии и ждала от него сигнала, после которого я могла бы к ним присоединиться. Когда прошло шесть месяцев, в декабре 2013-го года он мне сказал: «Я говорю тебе, что я дал присягу Исламскому Государству в Ираке и Шаме. Я дал баят их амиру Абу Бакру аль-Багдади аль-Хусейни аль-Курейши. Мы подозреваем, что остальные группировки нас предадут и начнут против нас информационную войну. Джабхат ан-Нусра не такие, как мы думали. Настоящие муджахиды – это Дауля. Они не сражаются за демократию или национализм, а сражаются, чтобы установить Шариат! Братья не идеальны, есть ошибки, однако они единственные, у кого настоящая правильная ‘акыда и кто следует правильному манхаджу. Клянусь Аллахом, провозглашение Халифата близко и никто, кроме них его не провозгласит. Будь всегда правдива с Аллахом в своём стремлении к Истине и Аллах никогда тебя не подведёт. И полагайся на Него». Немного позже я узнала, что 4-го января следующего года мой бывший муж присоединился к группе муджахидов в селе Харитан в вилаяте Халяб, чтобы оказать помощь своим братьям, которые попали в засаду сахаватов. Но по дороге к братьям они сами подверглись нападению бандитов «Лива ат-Таухид». Муджахиды были втянуты в битву, а примерно через полчаса мой бывший муж получил смертельное ранение от пули в челюсть. Братья быстро вынесли его с линии огня, а ещё через несколько минут он произнёс шахаду и, иншаАллах, вернулся к своему Господу, в чрево зелёных птиц у светильников, подвешенных к Трону Аллаха c. Новости были и горькими, и приятными. Я была очень рада, что Аллах не отказал моему прошлому мужу в шахаде, к которой он так стремился. Таким мы его считаем, а его конечный расчёт у Него. Но в то же время я стала волноваться, потому что теперь хиджру вместе со своими детьми мне предстояло совершить самой. Муртады разоблачены и остались одни муджахиды Незадолго до того, как Аллах g разоблачил

ПРЕСТУПНИКИ И МУРТАДЫ «ЛИВА АТ-ТАУХИД»

сахаватов, они вступили в сотрудничество с кафирами и тагутами, получая от них деньги и другую помощь. Ни в одной из ими контролируемых территорий они не установили ни Шариата и не гарантировали мусульманам мира и безопасности. Наоборот, на их территориях повсеместно царили тирания и притеснения. За это время Исламское Государство уже освободило Ракку и много других городов по всему Шаму, установив Шариат во всех своих твердынях. Однако это не остановило некоторых из числа тех, кто причисляет себя к Исламу и джихаду, продолжать лгать на муджахидов и умалять их заслуги. Они порицали их действия с целью удостоиться довольства кафиров. Они обвиняли Исламское Государство в том, что оно исказило Ислам, хотя на самом деле нашу чистую религию исказили так называемые «учёные» - заядлые пользователи социальных медиа. Они призвали к голосованиям на кафирских выборах, принятию мирного сосуществования с кафирами, признанию законов тагутов, а также к другим заблуждениям. Что же касается Исламского Государства, то с завоеванием Шама их намерение не поменялось. Их амбициями было прокладывание дороги к Халифату. Они были настоящими муджахидами, и я вместе со своими детьми хотела стать частью этой благородной миссии. Я хотела, чтобы мои дети были выращены под сенью Халифата, где они могли бы выучить правильную ‘акыду, в среде, в которой нет куфра, ширка, похоти и прославления греховности. Я хотела, чтобы они выросли на джихаде, а не просто читали бы о нём в книгах по сире и тафсиру. Всё это для того, чтобы мы стали успешны в этом мире и вернулись к Аллаху будучи шахидами, а не фасиками. Я больше не могла оставаться в Австралии, а наставления наших «учёных» стали невыносимыми.

P

NR

31

Всё, на что они были способны, это призывать жертвовать для слабых и притесняемых мусульман по 30 долларов в месяц. Это был предел этих ленивых трусов, а не мужчин! В то время, как Умма подвергается всевозможным унижениям и притеснениям и терпит поражение по причине оставления ею джахада и отсутствия Халифата, джихад стал единственным путём к достижению победы, к силе, укреплению наших земель и к успеху в Следующей жизни. Но признают ли это когда-нибудь и объявят ли открыто об этом призывающие к заблуждению? Первые шаги к хиджре После шахады моего прошлого мужа я начала подготавливаться к хиджре в Шам. Я должна была отправиться в путь сразу после окончания моей ‘идды, но так как я жила с родителями, я не знала, как это сделать таким образом, чтобы остаться незаметной. Я воззвала к Аллаху в ночном намазе и сказала: «О Аллах! Убери каждого, кто хочет встать или задержать меня на моём пути к хиджре и ослепи его!» И Аллах ответил на моё дуа. Моему отцу позвонили и сказали, что он должен присутствовать на собрании по работе, которое проходило на другом континенте, куда он и направился вместе с моей матерью. Мои родственники занялись своими личными делами и потому не обращали на меня особого внимания, не заметив мою подготовку к хиджре. Аллах также затмил взоры служб безопасности Австралии, которые не смогли собрать достаточных доказательств для того, чтобы запретить мне вылет из страны, хотя они уже давно пытались это сделать. Я запланировала полёт таким образом, чтобы это выглядело так, будто я хочу навестить своих близких в Ливане. На самом же деле, при посадке самолёта в Абу-Даби я намеревалась купить билет в Турцию. Но за несколько дней до вылета мои братья узнали о моём замысле, а в ночь до вылета сообщили об этом моим родителям. Они сильно рассердились и приказали моим братьям и сёстрам забрать у меня билеты и паспорт, и не позволять мне вы32

СЁСТРАМ

ходить из дома. Я склонилась перед Аллахом в суджуде и воззвала к Нему с просьбой о помощи. И тогда Аллах изменил сердце моего отца, который разрешил мне поехать в Ливан. Однако он хотел со мной встретиться в Абу-Даби. Я не знала, что ответить, но в то же время понимала, что, если я откажу, он снова прикажет забрать мои билеты и паспорт. Я согласилась и приготовилась к вылету. Я понимала, что мои родители боялись за нас. Я также не желала причинять боль и печаль ни им, ни моим родственникам из семьи моего бывшего мужа, однако Всевышний Аллах сказал: «Среди тех, кто верует в Аллаха и в Последний день, ты не найдешь людей, которые любили бы тех, кто враждует с Аллахом и Его Посланником, даже если это будут их отцы, сыновья, братья или родственники. Аллах начертал в их сердцах веру и укрепил их духом от Него. Он введет их в Райские сады, в которых текут реки, и они пребудут там вечно. Аллах доволен ими, и они довольны Им. Они являются партией Аллаха. Воистину, партия Аллаха - это преуспевшие» [Аль-Муджадала:22]. Когда настал час вылета, мы успешно сели в самолёт, а затем мои дети вели себя очень хорошо на протяжении всего четырнадцатичасового полёта. Я повторяла слова истигфара, зикр и дуа Аллаху. Я волновалась, потому что вторая часть путешествия до сих пор оставалась не решённая – самолёт из Абу-Даби в Турцию. У меня была ограниченная сумма денег, но в то же время я нисколько не сомневалась, что Аллах меня не оставит. Когда мы прибыли в Абу-Даби, я успела покинуть аэропорт до прибытия моего отца. Мы направились в Дубай, откуда купили билеты до города Газиантеп транзитом через Стамбул. По прибытию в Газиантеп я была сильно изнурена. В Турции стояла сильная летняя жара, на мне был джильбаб, никаб и у меня было несколько тяжёлых сумок. Мне также надо было успевать следить за двумя неугомонными детьми. Однако Всевышний Аллах укрепил меня силой и терпением. И это мне сильно понадобилось в дальнейших испытаниях. В Газиантепе прямо с аэропорта нас забрал один брат и с ним был ещё один человек. Они отвезли нас в дом, где находились ещё нескольких сестёр – Умм Сара, Умм ‘Аммар и Умм Лайс с её тремя детьми. Затем отправившись далее и пробыв в пути пол часа, нам сообщили, что мы уже на территории Сирии. Меня охватил страх, потому что я знала, что Газиантеп находится на расстоянии нескольких часов езды от границы с Шамом. Мужчины высадили нас из машины. Они помогли нам с детьми и взяли некоторые сумки, после чего мы под покровом ночи пошли по открытому полю. Я стала молить Аллаха о защите. Потом они сказали нам остановиться и подождать, пока они не

АЭРОПОРТ ГОРОДА ГАЗИАНТЕП В ТУРЦИИ

вернутся к машине и не заберут оставшиеся сумки нашего багажа. Однако скоро тьму нарушил свет, который становился всё ярче и которому сопутствовало рычание машин, становившееся всё громче. Через несколько секунд мы услышали лязг десятков автоматов Калашников, которые были перезаряжены и направлены в нашу сторону. Мы услышали турецкую речь. Тогда мы окончательно поняли, что мы не в Сирии и что у нас большие проблемы. Арест у муртадов турецкой полиции Мы были задержаны турецкими пограничниками. Угрожая нам оружием, они приказали снять никабы. Из-за страха мы подчинились, но тут же надели их обратно, потому что они стали пялиться на нас своими извращёнными глазами. Мы молчали, хотя они кричали на нас. Обыскивая наши чемоданы они забирали себе всё, что хотели. После этого они посадили нас в конец своего бронированного автомобиля и отвезли на базу, где под открытым небом посадили нас на бетон для допроса. По прошествии нескольких тяжёлых часов, нас ввели внутрь здания, где за нами стали наблюдать десятки вооружённых охранников. Через какое-то время к нам пришёл генерал с покрасневшим от гнева лицом, и несколько раз прокричал: «Вы ИГИЛ!?» Мы сказали: «Зачем ты это спрашиваешь?» Он ответил: «Потому что

там у границы игиловцы говорят, что если мы вас тронем или не отпустим, то они на нас нападут, сожгут поля и разбомбят нас». Я вознесла хвалу Аллаху, потому что это означало, что братья знают о нашем заключении. На следующее утро мы были переданы муртадам турецкой жандармерии. Почти сразу после выхода из базы мы увидели на земле свои разбросанные вещи и поняли, что мы были арестованы прямо перед военной базой. Это было подозрительно. Когда мы прибыли в жандармерию, нас подвергли допросам, которые продолжались один за другим. Одного из офицеров я особо возненавидела. Его звали Абу Касим и он был в высоком чине. Он сказал, что имеет разрешение помочь нам попасть в Исламское Государство и заявлял, что якобы он сам с Исламским Государством. Однако я не верила ему, насколько бы воспитанно и нравственно он не старался себя вести. И в последствии Аллах подтвердил, что мои предположения о нём были верными. Умм Сара была беременна и из-за стресса её беременность осложнялась. В результате Аллах c заставил муртадов турецкой армии смиловаться по отношению к ней и они её отпустили. После этого она попыталась совершить хиджру ещё раз и успешно добралась до Шама. Прошу Аллаха, чтобы Он от неё принял! В конце концов жандармерия передала нас в турецкий отдел Интерпола. Офицер, которому было

P

NR

33

поручено наше дело очень беспокоился за доверенную ему работу. Поэтому мы были подвергнуты всё новым допросам. Нам грозили, что нас лишат возможности въезда в Турцию и что мы будем переданы посольствам своих стран. Мы спорили с ним, пока он в ярости не произнес: «Я вас всех кину в камеру», а мы ответили: «Мы лучше сядем в тюрьму, чем вернёмся в свои страны!» Когда мы попали в тюремную камеру, оказалось, что Умм Лейс смогла пронести туда свой телефон. Она позвонила своему мужу и сообщила, что с нами произошло. После Абу Лейс позвонил ей обратно и сказал, что он связался с братьями и что они стараются связаться с людьми, с которыми можно вести переговоры о нашем освобождении. И это было чудом, потому что наша камера находилась в таком подвале, до которого сеть мобильной связи не доходит. Для того, чтобы позвонить по телефону, турецкие солдаты поднимались наверх. Однако, несмотря на это, мы свободно звонили и принимали звонки. Хвала Аллаху! Братья посылали различных людей для переговоров, с целью задержки сотрудников органов, что им и удалось. В один из дней офицер нам сообщил, что наши билеты уже забронированы и следующим утром мы будем возвращены в свои страны. Но когда мы должны были приготовиться к выезду и офицеры вывели нас из камеры, у одного из них зазвонил телефон, после чего он приказал нам вернуться в камеру, а сам поднялся наверх, чтобы продолжить разговор. Вскоре он вернулся и сообщил, что мы никуда не поедем, и это нас приятно изумило. Умм Лейс позвонила своему мужу, чтобы сообщить новости, а он, в свою очередь, известил её о том, что Исламское Государство освободило Мосул! Мы поняли, что по этой причине офицеры-муртады стали относиться к переговорам серьёзно.

Из рук турецких муртадов в руки их союзников-сахаватов Отношение офицеров менялось с каждым днём. Они становились всё более вежливыми и проявляли всё больше заботы, стали регулярно приносить нам еду и даже позволяли нам играть вместе с нашими детьми на площадке их отделения. А после мы узнали, что переговоры о нашем освобождении были успешны и что мы будем переданы Исламскому Государству. Однако эти офицеры-муртады быстро испортили нашу радость. По договоренной схеме они должны были отослать нас к братьям в город Джараблус, однако они отослали нас в город А’заз, где мы стали свидетелями того, как сахаваты сотрудничают с турецкой полицией. Когда мы прибыли, мы увидели офицера Абу Касима. После этого нас встретил другой человек и сказал: «Ассаляму алейкум сёстры, 34

СЁСТРАМ

я вас ждал». Нас завели в одну из комнат, и я услышала, как он сказал одному из охранников: «Что бы ты ни услышал и что бы ни произошло, ни один не должен ни входить, ни выходить, кроме как с моего дозволения». Когда мы вошли во внутрь комнаты, я заметила, как некоторые из мужчин спрятали наполненные окурками пепельницы и выключили тихо играющую на фоне музыку. После этого один мужчина сел за дорогой стол с орнаментами, всем видом показывая, что он является важным человеком. Он назвал себя амиром Абу ‘Али и сказал, что турки регулярно привозят к нему мухаджиров. По ходу нашего разговора мы были спрошены о шейхе Абу Бакре аль-Багдади и шейхе ‘Умаре аш-Шишани. Нас спросили, известно ли нам что-либо об их передвижениях или знаем ли мы кого-нибудь, кто с ними лично знаком. Однако мы не смогли им дать такой ответ, который они хотели, что его разозлило. Он попытался нам пригрозить, что отошлёт нас в другую комнату, в которой стояли постели, покрывала, подушки и вентиляторы. Умм Лейс снова позвонила своему мужу, и когда он и остальные братья узнали о нашем положении, они разозлились. Но он также успокоил нас тем, что работа до сих пор продолжается, и что, по воле Аллаха, мы будем доставлены в Исламское Государство. Турецкие офицеры-муртады открытым образом способствовали своим союзникам, и в этой ситуации нам мог помочь только Аллах. Ибо Он защищает верующих: «Аллаху лучше знать ваших врагов. Довольно того, что Аллах является Покровителем! Довольно того, что Аллах является Помощником!» [Ан-Ниса:45]. Абу ‘Али скоро вернулся к нам в комнату и стал говорить спокойным голосом: «Я согласился вернуть вас турецким офицерам, чтобы они доставили вас к парням в Исламское Государство. Но сёстры, пожалуйста, поговорите с ними и уговорите их прекратить кровопролитие. Давайте объединимся и избавимся от Башара, а потом пусть каждый возьмёт свой кусок и образует там такое общество, какое поже-

лает. Если парни хотят Шариат, то пусть они его установят на своих землях и оставят нас судить в наших местностях теми законами, которыми мы посчитаем нужными». Его слова ясно указывали на то, что происходило на самом деле. Некоторые люди считали, что в Шаме происходит фитна. Однако это могло стать фитной только для тех, кто пытался найти для себя оправдание, чтобы не присоединяться к муджахидам. Стало ясно, что Исламское Государство было на истинном манхадже и шло к возвращению Халифата на пророческой методологии. Но эти амбиции мешали скрытым эгоистичным целям сахаватов и их хозяев. Наконец мы достигли безопасности Абу ‘Али отвёз нас к колонне машин, где нас ждал Абу Касим и его товарищи-муртады. Отношения между ними были очень близкими, это было видно. Четыре часа Абу Касим лично вёз нас на машине, хотя он и не отвёз нас в Джараблус, как было обговорено. Он отвёз нас в город Сулюк, взяв с собой Абу Юсуфа - местного жителя, который был с ним связан. Сразу по прибытии в город он должен был оставить нас с ним и тут же отправиться обратно, чтобы не попасться в руки муджахидов. Как только мы прибыли в Сулюк, они быстро высадили нас из машины, которая в одно мгновение умчалась к горизонту. После этого мы вошли в дом, в котором нас поприветствовали

братья. Они спросили Абу Юсуфа: «Где турецкие собаки?» Он засмеялся и сказал: «Убежали!» А брат ответил: «Братья ждали их в Джараблюсе, чтобы схватить и отрубить их головы за то, что они сделали». Одному Аллаху известна причина, по которой нам нужно было пройти через все эти испытания, но в любом случае, всё случается по предопределению Всевышнего Аллаха. И до сегодняшнего дня я благодарю Аллаха за то, что я и мои дети находимся в Исламском Государстве. Несмотря на всё, что произошло, я не перестаю благодарить Аллаха за то, что Он даровал нам эту милость - возможность жить в Халифате под сенью Шариата и единобожия. Крестоносная армия собралась против нас только по причине того, что мы веруем и воплощаем в жизнь «Ля иляха илля Ллах». И пусть эти крестоносцы знают, что Халифат наполнился не только мужчинами, которые полюбили смерть так же, как крестоносцы любят эту жизнь, то также и женщинами. Не думайте, что мы будем повержены из-за того, что вы бомбите наших мужей с беспилотников, бомбите наши дома ракетами и бьёте по нашим детям фосфором. Нет! Это только прибавляет нам убеждённости, что мы на истине! Прошу Аллаха, чтобы Он укрепил нас на этом истинном пути, пока мы Его не встретим. Мир и благословение нашему Пророку Мухаммаду, его семейству и всем сподвижникам. Хвала Аллаху Господу миров!

ТУРЕЦКО-СИРИЙСКАЯ ГРАНИЦА САЙКС-ПИКО

P

NR

35

В

то время, как война между воинами Халифата и силами куфра продолжается, взглянем на некоторые последние операции, проведенные муджахидами, в результате которых власть Халифата расширилась или которые подвергли врагов Аллаха еще большему страху и унижению. Эти операции являются лишь малой частью операций, проведенных воинами Исламского Государства на различных фронтах за последние недели. Вилаят Хорасан Во вторник 1-го числа месяца Зу аль-Ка’да, по милости Аллаха, воины Халифата отбили совместную атаку муртадов афганской армии и крестоносной коалиции в селе Мариз, в Дах Бала, в Нангархаре. В бою, в котором применялись различные виды оружия, было уничтожено четверо солдат с нападавшей стороны, среди которых были и крестоносцы. Часть из них также получила ранения. В результате Аллах их вернул ни с чем и они вернулись обратно разбитыми. Хвала Аллаху!

36

НОВОСТИ

В среду 2-го числа месяца Зу аль-Ка’да, по милости Аллаха, воины Халифата провели атаку на совместную колонну муртадов афганской армии и крестоносной коалиции в этой же местности. В бою, в котором применялись различные виды оружия, погибло несколько муртадов и крестоносцев и были уничтожены несколько Хаммеров. Оставшиеся в живых бежали. В бою также стал шахидом один из муджахидов, каким мы его считаем. Хвала Аллаху! Во вторник 8-го числа месяца Зу аль-Ка’да, по милости Аллаха, и в ходе тотальной войны против многобожников по всей земле, двое ингимасиев Абу Джулейбиб Хорасани и Абу Тальха Бальхи, да примет Аллах их шахаду, атаковали посольство иракского рафидитского правительства и дипломатический квартал в Кабуле. Применяя автоматическое оружие, ручные гранаты и заминированные жилет, они убили семерых охранников и более двадцати муртадов внутри здания. Хвала Аллаху! В пятницу 10-го числа месяца Зу аль-Ка’да, по милости Аллаха, двое ингимасиев ‘Умейр ‘Асым и Тай-

иб Хорасани, да примет Аллах их шахаду, опоясавшись заминированными жилетами, с автоматическим оружием и с ручными гранатами атаковали рафидитских мушриков в их храме «Джаввадия» в городе Бакр Абад, в провинции Герат. По милости Аллаха, они уничтожили около пятидесяти мушриков и ранили порядка восьмидесяти из них. Хвала Аллаху! В воскресение 13-го числа месяца Зу аль-Ка’да, по милости Аллаха, воины Халифата сумели отбить атаку муртадов движения Талибан в местности Гур. Группа муртадов МУДЖАХИДЫ В МАРАВИ ПРОДОЛЖАЮТ СТОЙКО СТОЯТЬ НА ПУТИ К СВОЕЙ ПОБЕДЕ попала в засаду воинов Халифата в селе Бальви, в результате чего трое муртадов погибли. Муджахиды также подорвали их Халифата, положившись на Аллаха, провели атаку патруль в селе Шура Кан, убив нескольких из них. Бои на несколько рафидитских сёл в провинции Сыяд продолжились в этом же селе и на следующий день, на севере Афганистана. После того, как муртады афв которых было убито ещё четверо муртадов и трое ганской армии предприняли попытку вернуть село Мирза Ульнек, завязались ожесточённые бои. Мудбыли ранены, а остальные бежали. Хвала Аллаху! В понедельник 14-го числа месяца Зу аль-Ка’да во- жахиды убили в селе пятьдесят четырёх рафидитов. ины Халифата, по милости Аллаха, отбили наступле- Были уничтожены солдаты афганской армии и один ние муртадов афганской армии на местность Макра- их танк. В ходе другого нападения воинов Халифата в на в Нангархаре. В результате ожесточённых боёв, в местности Блян Гури, в этом же регионе, были убиты которых применялись различные виды оружия, была четыре члена вероотступнической полиции Афганиуничтожена БМП и грузовик афганской армии. В то стана. Хвала Аллаху! В пятницу 25-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины же время в районе Сабру в Нангархаре был уничтоХалифата, положившись на Аллаха, отразили крупжен один член движения Талибан. Хвала Аллаху! В среду 16-го числа месяца Зу аль-Ка’да, по мило- ное нападение крестоносной армии и афганского сти Аллаха, одно из спецподразделений Исламского спецназа на местность Маманд в Ашине. КрестоносГосударства в городе Мултан, на западе Пакистана, цы обольстились своей техникой, полагая, что победа уничтожило работника пакистанских спецслужб. им обеспечена. В атаке участвовали бомбардировщики B-52, штурмовые самолёты А-10 и другие военные Хвала Аллаху! В воскресение 20-го числа месяца Зу аль-Ка’да, по самолёты и вертолёты. Муджахиды вступили в бой, милости Аллаха, истишхади Абу Йахья Балуши, да который продолжался двенадцать часов. В резульпримет Аллах его шахаду, направился к колонне мур- тате крестопоклонники и их прихвостни не смогли тадов пакистанской армии в городе Кветта, посреди достигнуть никакого продвижения, а три десятка их которых подорвал свой заминированный мотоцикл. солдат были уничтожены, в том числе по меньшей Было уничтожено семнадцать муртадов, а тридцать мере двенадцать крестоносцев. Хвала Аллаху! пять получили ранения. Хвала Аллаху! Из вилаята Восточная Азия В свою очередь, в местности Куш Табх в провинВ среду 2-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Хации Джузджан, на северо-западе Афганистана были убиты двое членов национального движения Тали- лифата в районе Балинг и Лилюд Мадья в городе Мабан. А в Джалялабаде из огнестрельного оружия был рави уничтожили шестнадцать солдат филиппинской убит офицер афганской армии вместе со своим попут- армии подрывом заминированного устройства. Хвала Аллаху! чиком. Хвала Аллаху! В пятницу 4-го числа месяца Зу аль-Ка’да воиВ четверг 24-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины

P

NR

37

НЕКОТОРЫЕ ТРОФЕИ, КОТОРЫМИ АЛЛАХ ОБЛАГОДЕТЕЛЬСТВОВАЛ МУДЖАХИДОВ В ВИЛАЯТЕ ФУРАТ

ны Халифата в ходе боёв в районе Байлут в Марави уничтожили десятерых солдат филиппинской армии и их бронетранспортёр. Хвала Аллаху! В субботу 5-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата в ходе боёв в этом же районе уничтожили ещё девятнадцать солдат филиппинской армии. Хвала Аллаху! Во вторник 8-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата в ходе боёв в районе Маринут уничтожили ещё троих и ранили четверых солдат филиппинской армии. Хвала Аллаху! Во вторник 15-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата в ходе боёв в районе Дату Саливу и в селе Анда Фит в регионе Магинданау уничтожили одиннадцать и ранили ещё одиннадцать солдат муртадов Фронта Освобождения Мору. Хвала Аллаху! В воскресение 20-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата провели ожесточённые бои с муртадами Фронта Освобождения Мору в регионе Магвинданау на юге Филиппин. Было уничтожено по меньшей мере девятнадцать муртадов. Также в Марави, в районе Рая Мадая муджахиды уничтожили шесть военных катеров филиппинской армии. Также была уничтожена их машина, пятеро солдат, а часть из них получила ранения. Они были обстреляны ракетными снарядами в районе Байлут. Также ещё четверо солдат филиппинской армии были убиты снайперами на улице Аля. Хвала Аллаху! В четверг 24-го числа месяца Зу аль-Ка’да на этой же улице воины Халифата ракетным снарядом уничтожили танк крестоносной филиппинской армии. Хвала Аллаху! В субботу 26-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата на этой же улице провели ожесточённые бои с филиппинской армией, применяя различные виды оружия, уничтожив одиннадцать их солдат. В

38

НОВОСТИ

свою очередь, в селе Нимау в регионе Магвинданау были уничтожены семеро муртадов Фронта Освобождения Мору. Хвала Аллаху! Из Туниса В воскресение 6-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата оставили заминированные устройства на дороге, по которой должны были ехать солдаты вероотступнической армии Туниса на горе Мугиля, в вилаяте Касрейн на западе Туниса. Они были подорваны под их бронированной машиной, в результате чего она была уничтожена. Пятеро членов её экипажа были уничтожены и получили ранения. Хвала Аллаху! Во вторник 29-го числа месяца Зу аль-Ка’да на этой же горе на заминированном устройстве была подорвана ещё одна бронированная машина. Хвала Аллаху! Из вилаята Байда Во вторник 29-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата, по милости Аллаха, отбили нападение хуситов-многобожников на местность Ликах в Кифе. В бою, который продолжался на протяжении всего дня, применялись различные виды оружия. В результате были уничтожены и ранены десятки муртадов, в том числе командующий наступлением рафидит Абу Муртада аль-Махтури, да унизит его Аллах! По милости Аллаха муджахиды также смогли захватить различное оружие и боеприпасы. Хвала Аллаху! Из Сомали В воскресение 13-го числа месяца Зу аль-Ка’да в Могадишо, в районе Йак Шид воины Халифата уничтожили члена сомалийской разведки. Хвала Аллаху!

Из вилаята Синай В понедельник 14-го числа месяца Зу аль-Ка’да в городе Ариш на улице Бахр воины Халифата подорвали две броневые машины типа «Фахд» вместе с их экипажами из числа муртадов египетской полиции. Количество уничтоженной техники египетской армии с начала их операции против воинов Халифата две недели назад достигло двадцати трёх единиц. Хвала Аллаху!

было первым направлением атаки. Вторая атака проходила на позиции муртадов 20 км к западу от села Хумейма. А третья атака проходила на местность Ваир. В результате атак были уничтожено порядка восьмидесяти муртадов, уничтожены и повреждены пять танков, две БМП, пять грузовиков для перевозки солдат, два внедорожника, две пушки и сожжено шестьдесят пять палаток. Муджахиды также захватили различное оружие и боеприпасы. Хвала Аллаху!

Из вилаята Фурат Во вторник 15-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата, по милости Аллаха, провели атаку с трёх сторон на укрепления рафидитской армии в местности Джамуна, рядом с Танаф, у ложной иракско-сирийской границы. Атака началась с истишхадии, которую провёл брат Абу Хасан ‘Ираки, да примет Аллах его шахаду. После этого последовал штурм их укреплений с применением различных видов оружия. Было уничтожено шестьдесят восемь муртадов, а один схвачен, уничтожено семь единиц техники, повреждён танк и сожжены шесть их палаток. Рабы Аллаха также захватили три внедорожника с установленными на них пулемётами, ракетную установку, различное оружие и боеприпасы. Хвала Аллаху!

Из России В субботу 16-го числа месяца Зу аль-Ка’да один из воинов Халифата провёл операцию, атаковав кафиров ножом в городе Сургут в России. Он ранил семерых людей, после чего пал шахидом от выстрелов местной полиции, каким мы его считаем, а его конечный расчёт у Аллаха. Да примет его Аллах!

Из вилаята Хомс В четверг 17-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата провели крупномасштабное нападение на позиции нусейритской армии на востоке вилаята Хомс. Истишхади Абу Рукейа ‘Ираки, да примет Аллах его шахаду, атаковал военный штаб нусейритской армии между селом Хумейма и аэродромом Т-3, что

Из Испании В пятницу 25-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата в двух группах провели атаку на крестопоклонников в Испании. Первая группа атаковала крестопоклонников, давя их фургоном на туристической улице Лас Рамблас в Барселоне. Они также наехали на двух полицейских у их поста. После этого, с применением огнестрельного оружия, они атаковали кафе на площади Лас Рамблас, убивая кафиров и там. Другая же группа наехала на крестопоклонников на машине в другом прибрежном городе Камбрилс. В результате этой благословенной битвы было убито и травмировано более ста сорока шести кафиров из числа подопечных стран крестоносной коалиции. И величие принадлежит Аллаху и Его Посланнику, однако

ПОСЛЕДСТВИЯ АТАКИ В БАРСЕЛОНЕ

P

NR

39

большинство людей не ведает об этом. Хвала Аллаху!

Из вилаята Джазира В понедельник 28-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата отразили широкомасштабное наступление рафидитской армии и ополчения, которых поддерживала американская авиация и вертолёты Апач. Атака проводилась с востока и юго-запада от города. Воины Халифата провели три истишхадии, одна из которых была проведена двумя братьями Абу Марьям ‘Ираки и Абу Хамзой ‘Ираки, да примет их Аллах! Они атаковали муртадов в селе Абтшия к востоку от Тель Афара. В свою очередь, истишхади Абу Мус’аб Турки и Абу Зуль Карнейн Турки, да примет их Аллах, подорвали свои машины посреди муртадов в селе Джабара к западу от Тель Афара. В результате этих операций погибло и было ранено большое количество муртадов. Рафидиты также попали на минные поля и были подорваны в заминированных домах. Это привело к ещё большим потерям в их рядах. Общие потери только за этот день составили сто четырнадцать их солдат убитыми, два уничтоженных танка Абрамс, десять Хаммеров, четыре броневых машины Кугар, а также ещё двадцать четыре военных машины. Хвала Аллаху! Во вторник 29-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата второй день подряд отражали широкомасштабное рафидитско-крестоносное наступление на Тель Афар. Ожесточённые бои шли с востока и запада города. Братья Абу Мухаммад ‘Ираки провёл истишхадию на рафидитскую армию и ополчения в селе Тель Самн, в результате чего погибло и было ранено тридцать девять муртадов, уничтожено шесть Хаммеров, три броневика Кугар и ещё три военных машины. Также в результате подрыва минных полей у сёл Тарма и Лаванд, к западу и юго-западу от Тель Афара было уничтожено ещё 6 Хаммеров и Кугар, минный тральщик и бульдозер. Также в результате ошибочной бомбардировки крестоносной авиации Америки при бегстве из села Каркари, к юго-западу от Тель Афара, были уничтожены и ранены десятки рафидитских солдат и уничтожено ещё более двадцати единиц их техники. Хвала Аллаху! Из вилаята Дамаск В понедельник 28-го числа месяца Зу аль-Ка’да воины Халифата отразили атаку муртадов ливанской крестоносной армии, которая продолжалась два дня одновременно с различных сторон в Западном Каламуне. Атака велась на Арсаль, Аль-Ка‘, на 40

НОВОСТИ

горы Замрани, Машкатта, Мира и Фиха, а также на долины Завейтина и Хурута. В течение ожесточённых боёв была проведена истишхадия, которую совершил брат Абу Дуджана Лубнани, да примет его Аллах, который настиг группу армии, отступавшей к долине Хашн. В ходе боёв и истишхадии погибло порядка ста солдат ливанской армии и рафидитского Хисбуллата. Также была уничтожена военная техника. Ещё четверо солдат Хисбуллата погибли при обстреле их позиций на горе Хаз’аль и в долине Хурта в Западном Каламуне из миномётных орудий. Также был повреждён броневик М113 ливанской армии. В понедельник 29-го числа месяца Зу аль-Ка’да в ходе ожесточённых боёв в Вади Барада, Сан Муштакка и Карна Аджлюн погибло ещё сорок солдат рафидитского Хисбуллата. Просим Аллаха укрепить наших братьев! Из вилаята Джануб В воскресение 20-го числа месяца Зу аль-Ка’да братья Абу Ясин ‘Ираки и Абу Микдад ‘Ираки, да примет Аллах их шахаду, направились к рафидитской армии и ополчению на цементной фабрике Карбала на юге города. Один из ингимасиев вступил в перестрелку с постами рафидитов, убивая муртадов, а затем забежал в жилой комплекс завода, где был убит в ожесточённых перестрелках. Второй же ингимаси атаковал муртадов, которые остались в живых после первой атаки, подорвав свою машину посреди них. В результате погибло и было ранено порядка пятидесяти муртадов. Хвала Аллаху! Из вилаята Салахуддин В четверг 24-го числа месяца Зу аль-Ка’да четверо ингимасиев провели атаку на базу 13-ой бригады федеральной полиции рафидитов, а также на базу 60-ой дивизии снабжения и транспорта армии, которые находятся в районе Масафи, в местности «600» к на севере города Бейджи. Братья Абу Валид Ансари, Абу Халид Таджики, Абу Халид Узбеки и Хузейфа Магриби, да примет их Аллах, вступили в бой с муртадами, применяя огнестрельное оружие и ручные гранаты, а после поочерёдно подорвали свои заминированные жилеты. В результате погибло тридцать муртадов, среди которых был офицер, и сорок шесть из них были ранены, а также было сожжено пятнадцать единиц их техники. Их базы также были обстреляны артиллерийскими расчётами. Хвала Аллаху!

P

NR

41

İÇİNDEKİLER

SAYI 13 - ZILHICCE 1438

EY MUVAHHIDLER! SEVININ! VALLAHI BIZ BU CIHADIMIZDA RUMIYE’NIN (ROMA) ZEYTIN AĞAÇLARI ALTINA VARMAYANA KADAR DINLENMEYECEĞIZ. EBU HAMZA EL-MUHACİR r

06

04

ÖNSÖZ

MAKALELER

06 10

10 14 22 26 30

ŞERIATIN HÜKMÜ, CAHILIYENIN HÜKMÜ DEĞIL MEŞGUL OLMADAN ÖNCE BOŞ VAKTINI FIRSAT BIL İMAMLIĞIN DINDEKI YERI

MÜCAHİDLERE ÖNEMLİ NASİHATLER: BÖLÜM 3

MÜNAFIKLARIN ÖZELLIKLERI- BÖLÜM 1

UMMU SULEYM’IN HICRET HIKÂYESI

HABERLER

14 36

ASKERİ VE İSTİHBARAT OPERASYONLARI

ÖNSÖZ

H

açlı bir yetkili, İslam Devleti askerlerinin onları hedef alma konusuna ilişkin yaptığı açıklamada şöyle dedi: “Bir savaşa girdiler ve ölümlerinin bu savaşın sonuçlarından birinin olacağını beklemeliler.” Allahu Teala’nın bu kâfirin diliyle söylettiği şey tartışılamayacak bir gerçektir. Özellikle İslam Devleti askerlerinin yanında… Hatta işin hakikati; mücahidlerin, savaşa devam ettiklerinde ölümün onlar için sadece bir olasılık olmadığıdır. Hatta bu, onların temenni ettiği ve erişmeye çalıştığı şeydir. Çünkü ölüm bu durumda Allah yolunda şehadettir. Ve mü’min onunla yerin ve semaların rabbinin katında en yüksek dereceye erişir. 4

ÖNSÖZ

Fakat görünüşe göre haçlılar, yetkililerinden birinin ne dediğinin etkisinden hala habersizler. Bundan dolayı, İslam Devleti askerleri tarafından topraklarında yapılan her saldırıda onları, büyük bir şaşkınlık ve hayret içerisinde görüyoruz. Sanki başka bir âlemde yaşıyorlarmış gibi. Bu başka âlemde ise; orduları, İslam Devleti’ne karşı öğütücü bir savaşa girmekte, bu savaşlarında İslam diyarını yok etmeye çalışmakta ve Müslüman kadın, çocuk, yaşlı ve gençlerinden çok sayıda kişiyi öldürmektedir. Haçlı devletlerinin, bu çağda haçın bayrağını taşıyan Amerika’nın arkasında sürüklendiği ilk değildir. Aynı şekilde bu, Müslümanlara karşı savaşlarında tağutların izinde gidenlerin ödediği ilk ağır bedel de değildir. Avrupa ülkelerinin tağutlarının, Müslümanlarla savaşmak ve onları Amerika’nın bayrağı altında öldürmek için ordularını sahaya çıkarmaları her zaman görülmüştür. Sadece bu savaşa katılmaları sonucunda kendilerine sağlayacak getirilerin boyutunu hesaplıyorlar. Ancak düşledikleri getiriler için

ödemek zorunda oldukları yüksek maliyetleri hesaplamayı unutuyorlar. İspanya bunu bizzat kendisi daha önce tecrübe etti. Öyle ki, Irak’ın işgalinde kendisine tabi olduğu ahmak Bush’un arkasında sürüklendi. Petrol rafinerilerinin ve imar fonlarının hayalini kuruyordu. Ancak göndermiş olduğu ordusu kendisini, mücahidlerin hedeflerinin önünde buldu ve bu savaşta ağır kayıplar verdi. Öyle ki İspanya hükümeti, yaralarını sarmak ve halkından aldığı lanetler için zelil ve aşağılanmış bir şekilde ordusunu geri çekmek zorunda kaldı. Ancak bu ders, haçlıların ders alması için yeterli olmadı. Daha sonra gelen hükümetler, ordusunun ilk dersten ders aldığını iddia etti ve ordusunun sahada direk bir savaşa katılmamasına azmederek İslam Devleti aleyhindeki savaşa; Rafızilere askeri eğitim ve büyük destekler vererek iştirak etmeye karar verdi. Bunu da Amerika’nın İslam Devleti’yle savaşmak için kurduğu uluslararası haçlı koalisyonuna katılma çerçevesinde hissesine düşen payının ödenmesi çerçevesinde yaptı. Bunlar, eski tecrübelerinden ders almadığı gibi, emir sahiplerinin kâfirleri yurtlarında öldürmeye teşvikine cevap veren İslam Devleti askerlerinin şiddetinin tadına varan İngiltere, Fransa, Almanya ve Amerika gibi Müslümanlarla savaşan kendisinden daha güçlü, güvenlik bakımından daha korunaklı ve sınırları daha aşılmaz olan diğer Avrupa devlerinin tecrübelerinden de ders almadılar. Buna rağmen Müslümanlara karşı savaşına devam etti ve kendisini, kardeşlerine isabet eden şeylerden daha güvende olduğunu zannetti. Ve bugün, İslam Devleti askerleri, korunaklı düşman bölgelerinde, kahraman kardeşlerinin diğer Haçlı devletlerinde yaptıklarını tekrar ediyor ve Türkiye, İspanya, Rusya, Belçika ve diğer haçlı ve mürted ülkelerdeki saldırılarını genişletiyorlar. Nitekim İslam Devleti aslanlarından biri, Zilkade ayının 21’inde, Türkiye’de, Erdoğan tağutunun polislerinin karakolu önünde mürted polislerden birini bıçakladı ve daha sonra şehid -Allah O’nu kabul etsin- edildi. Aynı şekilde Zilkade ayının 25’inde; Allah’u Teala’nın lütfuyla İslam Devleti askerlerinden bir

grup İspanya’nın iki farklı şehrinde iki operasyon düzenledi. Saldırı, ekonomisinin büyük bir parçası olan turizm sektörünü hedef aldı. Haçlılara siyasette yeni bir ders vermek ve onları, bu savaştan beklenen getirileri hesaplamadan önce İslam Devleti’ne karşı savaşlarında insan ve ekonomik bakımından ağır maliyetleri ödemeye hazır olmaları uyarısını vermek için yurtlarında haçlılardan ve Yahudilerden 16 kişiyi öldürdüler ve 130’dan fazla kişiyi de yaraladılar. Zilkade ayının 27’sinde; İslam Devleti süvarilerinden biri tek başına mücrim Rusya’da, operasyonların daha fazlasına ihtiyaç duymadığını gösteren eylemiyle bıçakla 7 kişiyi yaraladı. Allah’tan O’nu kabul etmesini diliyoruz. Zilhicce ayının 3’ünde; İslam Devleti askerlerinden biri, tekbir getirerek bıçakla Belçika askerlerinin topluluğunun içine daldı ve daha sonra şehid edildi. Allah’tan O’nu kabul etmesini diliyoruz. Ayrıca bunların dışında İslam Devleti askerleri, özellikle son dönemlerde haçlılara, Yahudilere ve mürtedlere yurtlarında saldırılar düzenledi ve onlardan çok sayıda kişiyi öldürdü ve yaraladı. Olayları takip edenler, haçlı Avrupa devletlerinin, ordularını seferber etmesi, güvenlik önlemlerini arttırması, turizm ve ticaret gelirlerindeki düşüş ve en büyük örneği sahada yayılmış olan devriyeler ve yollara yerleştirilen beton bariyerler, var olan korkuyu ve Hilafet askerlerinin topraklarında düzenlediği operasyonlardan aylar sonra bile büyük maliyetler ödemeye devam ettiğini görür. İspanya ve diğer kâfir kardeşlerine karşı düzenlenen saldırılar, bu ülkeler İslam Devleti’ne karşı savaş durumunda olduğu sürece Allah’ın izniyle devam edecektir. Her ne kadar önlemler alsalar ve tedbirleri arttırsalar da, onlar çok iyi bilmektedir ki, Allah’ın izniyle bu saldırıları durduramaya güçleri yetmeyecektir. Önümüzdeki dönemde İslam Devleti askerlerinin bu saldırıları daha fazla arttırması da beklenmektedir. O halde haçlı ülkeleri, bu savaşın daha fazla kaybı ve hem insani hem de mal kayıpları için hazır olsunlar. Muhakkak ki yarın, bekleyeni için yakındır. Âlemlerin rabbi olan Allah’a hamdolsun.

Rumiyah

5

Bizi, tağutların hükmünden kurtaran, şeriatın hükmüyle nimetlendiren ve bize Hilafeti geri getiren Allah’a hamdolsun. Salat, selam ve bereket, atının toynaklarıyla cahiliye hükmünü silen kulu ve Resulünün üzerine olsun. Şehadet ederim ki Allah’tan başka hak ilah yoktur. O, tektir. Ve Şehadet ederim ki Muhammed onun kulu ve Resulüdür. 6

ARTICLE MAKALE

Bundan sonra; Allahu Teala Resulünü g, insanları kendisini rububiyetinde, ulûhiyetinde ve isim ve sıfatlarında birlemeye davet etmek için göndermiştir. Cahiliye ehli genel anlamda rububiyet tevhidini ikrar etmiş olsalar da üç tevhid türüne (rububiyet, ulûhiyet, isim ve sıfat) zıt şirk çeşitlerine girmeleriyle bu ikrarlarını bozmuşlardır.

Onların Çoğu Allah’a Ancak Ortak Koşarak İman Ederler Allahu Teala kâfirlere: “Yeryüzü ve içindekiler kimindir” diye sorulduğunda: “Allah’ındır” diye cevap vereceklerini, “Yedi kat semanın ve yüce arşın rabbi kimdir” diye sorulduğunda: “Allah’tır” diye cevap vereceklerini ve “Her şeyin hükümranlığı elinde olan, kendisi koruyan, kendisine karşı korunulamaz olan kimdir” diye sorulduğunda: “Allah” diyeceklerini haber vermiştir. Bununla beraber kâfirler bunu hatırlamaz, Allah’tan korkmaz ve azabından sakınmazlar. Allahu Teala’nın, mülk sahibi, yaratan, işleri düzenleyen, rızık veren, dirilten ve yaşatan olduğunu ikrar etmeleriyle birlikte Allah’la beraber başkalarını ona ortak koşarlar. Aynı zamanda Allah’ın dışındaki her şeyin mahlûk olduğunu da ikrar ederler. Abdullah bin Abbas’tan k rivayet edildiğine göre şöyle dedi: “Müşrikler: ‘Emrindeyim, senin şerikin yoktur’ derlerdi. Allah Resulü g de: ‘Yazıklar olsun size, yeter yeter.’ buyurur. Bunun üzerine müşrikler: ‘Yalnız bir şerik müstesna, o senin şerikindir, sen, ona ve onun malik olduğu her şeye maliksin.’ derlerdi. Onlar, bunu Kâbe’yi tavaf ederken söylerlerdi. [Müslim rivayet etti] Bununla beraber müşrikler zorluk anında Allah’a sığınır, rahatlıkta ise Allah’a şirk koşmada adet edindikleri şeylere geri dönerlerdi. Bunun hakkında Allah’u Teala şöyle buyurdu: “Gemiye bindikleri zaman dini Allah’a has kılarak O’na dua ederler. Onları kurtarıp karaya çıkardığı zaman ise bir de bakarsın ki, Allah’a ortak koşuyorlar.” [Ankebut, 65] Allah’ın dışında başka şeylere ibadet ederek Allah’a ibadette o’na şirk koştular. Onunla beraber kendilerine ne fayda ne de zarar veren kimselere dua ettiler. Bazı ibadet çeşitlerini tağutlara yapmaya yöneldiler. Tağutlara muhakeme oldular ve: “Biz onlara sadece, bizi Allah’a daha çok yaklaştırsınlar diye ibadet ediyoruz” [Zümer, 3] sözleriyle yalan yere Allah’a iftira attılar. Allahu Teala, resullerini ve peygamberlerini (insanları) Allah’a imana, ibadette onu birlemeye ve tüm tağutlara küfretmeye davet etmesi için göndermiştir. Şu iki şey birlikte olmadan hiçbir insan veya cinin imanı sahih olmaz. Bu iki şey ise, Allah’a iman ve tağuta küfretmektir. Bunun hakkında Allah’u Teala şöyle buyurdu: “Andolsun biz, her ümmete, ‘Allah’a kulluk edin, tâğûttan

kaçının’ diye peygamber gönderdik. Allah, onlardan kimini doğru yola iletti; onlardan kimine de (kendi iradeleri sebebiyle) sapıklık hak oldu. Şimdi yeryüzünde dolaşın da peygamberleri yalanlayanların sonunun ne olduğunu görün.” [Nahl, 36] Bundan dolayı Allah’ı ibadette birlemeyi reddeden veya tağutlardan sakınmayı ve onu tekfir etmeyi reddeden her bir kimse Allah Resulünü yalanlayan bir sapıktır. Ve kâfirlerin onunla cezalandırılacağı Allah’ın azabını hak etmiş olur. Resuller p, Allah’ın, kullarından yalnızca safi İslam’ı ve halis tevhidi kabul edeceğini açıklamış ve insanlara, onların yalnızca Allah’a ibadet edilsin diye gönderildiklerini haber verdiler. Nitekim bu konu hakkında Allah’u Teala şöyle buyurdu: “Senden önce gönderdiğimiz bütün peygamberlere, ‘Şüphesiz, benden başka hiçbir hak ilâh yoktur. Öyleyse bana ibadet edin’ diye vahyetmişizdir.” [Enbiya, 25] Ve insanlara Allah’u Teala’nın: “Şüphesiz Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamayacağını, bunun dışında kalan (günah) ları ise dilediği kimseler için bağışlayacağını” haber verdiler. Kâfirler peygambere g, bir sene Allah’a ibadet etmeyi ve bir sene ilahlarına ibadet etmeyi teklif ettikleri zaman Allah’u Teala, iman ve ehlini ve şirk ve ehlinin arasını ayıran Kafirun Suresi’ni indirdi: “De ki: Ey Kâfirler! Ben sizin kulluk ettiklerinize kulluk etmem. Siz de benim kulluk ettiğime kulluk edecek değilsiniz. Ben sizin kulluk ettiklerinize kulluk edecek değilim. Siz de benim kulluk ettiğime kulluk edecek değilsiniz. Sizin dininiz size, benim dinim de banadır.” [Kafirun, 1-6] Yasamada ve Hükümde Allah’ı Birlemek Resuller p kavimlerine, Allah’ın sevdiği ve razı olduğu tevhidi, imanı ve salih amelleri açıklamış ve onları, bunları bozan küfür, şirk, fısk ve isyan çeşitlerinden sakındırmıştır. Çok net açıkladıkları konulardan biri de hükmün Allahu Teala’ya ait olduğudur. Allahu Teala yaratmada tek olduğu gibi emretmekte de tektir: “Dikkat edin, yaratmak da, emretmek de yalnız O’na mahsustur. Âlemlerin Rabbi olan Allah’ın şanı yücedir.” [Araf, 54] Bu konu hakkında Mekke’de 3 ayet inmiş ve bu ayetlerin tümü hükmün yalnızca Allah’a ait olduğunu ifade etmektedir: “Hüküm yalnızca Allah’a aittir.” [Enam: 57 - Yusuf: 40, 67]. Bununla beraber Peygamber g ve ashabı Mekke’de zayıf

Rumiyah

7

durumda olmalarına rağmen Allahu Teala O’na bunu açıktan söylemesini emretti. Çünkü bu yüce din, tüm detaylarıyla insanların hayatına hükmetmek için Allahu Teala’nın katından gelmiştir. Onları hevalarına davet etmez. Yasama yalnızca Allahu Teala’nın hakkıdır. O’na ibadette ortağı olmadığı gibi hükümde de onun ortağı yoktur. Allahu Teala ibadet hakkında şöyle buyurdu: “Kim Rabbine kavuşmayı umuyorsa yararlı bir iş yapsın ve Rabbine ibadette kimseyi ortak koşmasın.” [Kehf, 26] Hüküm konusunda ise şöyle buyurdu: “O, hükmüne hiçbir kimseyi ortak etmez” [Kehf, 26] Bu ayette iki okuma şekli vardır; “Vela Yuşriku” kaf harfini ötre okuduğumuzda Allahu Teala, hükmünde yarattıklarından hiçbirini kabul etmediğini haber vermiş olur. “Vela Yuşrik” okuduğumuzda ise yaratılanların hükümde ona ortak kılınmasının nehyini haber vermiş olur. Allahu Teala Casiye Suresi’nde şöyle buyurdu: “Sonra da seni din işi konusunda açık bir yola koyduk. Sen ona uy, bilmeyenlerin heva ve heveslerine uyma.” [Casiye, 18] Bazı âlimler, bu ayetin bu surede zikredilmesinden ötürü bu sureyi şeriat suresi olarak isimlendirmişlerdir. Hükümde ve Yasamada Allah’ı Birlemek Üç Tevhid Türünün İçine Girer Birincisi: Rububiyet tevhidine girmesi: Emretmek Allahu Teala’ya aittir. Hüküm ve yasama hakkı da O’nundur. Bu, Allahu Teala’nın eylemlerindendir (buna özel ve genel dâhildir). Ve bu rububiyette onu birlemektir. Allahu Teala şöyle buyurdu: “Dikkat edin, yaratmak da, emretmek de yalnız O’na mahsustur. Âlemlerin Rabbi olan Allah’ın şanı yücedir.” [Araf, 54]. Ayette geçen tebareke kelimesinden kasıt yani hem hayrı hem ihsanı çok olan demektir. O’nu noksanlıklardan tenzih ederiz. O, hayırlı amelleri ve büyük şerleri terketmeyi emreden yaratıcı ve güç sahibi bir ilahtır. İkincisi: İsim ve sıfat tevhidine girmesi: Allah’u Teala, hakemdir ve hüküm onundur. Nitekim Peygamber g, Nesai ve Ebu Davud’un sünende rivayet ettiği hadislerde bunu ispat etmektedir. Bu ayet-i kerimeye bakın da “Allah’tan başka bir hakem mi arıyayım? Oysa O, size Kitabı açıklanmış olarak indirmiştir.” [Enam, 114] Allah’ın indirdikleri ile hükmetme konusunun nasıl da tevhidin üç kısmına girdiğine delalet etmektedir. Allah’u Teala hâkim ve hekim anlamına gelen hakemdir. Hakem isimlerinden biridir. Hüküm ise sıfatlarından ve eylemlerinden biridir. “Şüphesiz Allah istediği hükmü verir.” [Maide, 1] İstifhamı inkâr olan bir diğer ayette şöyle geçer: “Allah’tan başka bir hakem mi arıyayım?” Yani bir kimse Allah’ın büyüklüğünü, güzel isimlerini ve yüce sıfatlarını 8

MAKALE

bildiği zaman Allah’ın dışında nasıl başka bir hakem arar? Üçüncüsü: Ulûhiyet tevhidine girmesi: Allah’ın şeriatına muhakeme olma yalnızca Allah’a sarfedilen bir ibadettir. O’nun dışında başkasına muhakeme olma büyük şirktir. Kim Allah’ın şeriatı dışında başka bir şeye muhakeme olursa o, tağuta muhakeme olmuş ve ona iman etmiş olur, Allah korusun. Bu konu hakkında Allah’u Teala şöyle buyurdu: “(Ey Muhammed!) Sana indirilen Kur’an’a ve senden önce indirilene inandıklarını iddia edenleri görmüyor musun? Tâğût’a küfretmeleri kendilerine emrolunduğu hâlde, onun önünde muhakeme olmak istiyorlar. Şeytan da onları derin bir sapıklığa düşürmek istiyor.” [Nisa, 60] Ayetten de anlaşıldığı üzere insan, Allah’a iman ettiği ve tağuta küfrettiği zaman ancak İslam’a girer. Şeriatın dışında başka bir hâkime muhakeme olanların ona muhakeme olmalarından ötürü tağuta iman ettikleri konusunda şüphe yoktur. Ve her kim tağuta iman ederse o, Müslüman değildir. Allah’tan bizi dini üzere sabit kılmasını diliyoruz. Ya Allah’ın Hükmü Ya Cahiliye Hükmü El-Hekim ve El-Habir olan Allah’ın hükmünden sonra karanlık ve zulüm olan cahiliye hükümleri vardır. İnsan bunu her ne kadar hükümleri ve kanunları olarak isimlendirse de o kâfirlerin hevalarının onunla oynadığı cahiliye hükümleridir. Ehlinin kararları doğru olmaz. Onunla dini ve dünyevi kurtuluşa erişmezler. Ancak Allah’ın hükmünün hükümlerin en iyisi olduğunu bilen kimse kesin olarak iman edendir: “Onlar hâlâ cahiliye devrinin hükmünü mü istiyorlar? Kesin olarak inanacak bir toplum için, kimin hükmü Allah’ınkinden daha güzeldir?” [Maide, 50] Allah’u Teala’dan Hilafet Devleti’ne yardım etmesini, emirlerini ve askerlerini sabit kılmasını ve kâfirlerin gücünü kırmasını diliyoruz. Allah’ın gücü daha üstündür ve cezası daha şiddetlidir.

Rumiyah

9

B

oş vakit, Allah’ın b geçim sıkıntısı ve rızık peşinde koşturma konusunda kendilerine kâfi geldiği birçok boş vakit sahiplerinin kendisiyle aldandığı bir nimettir. Bu tür kişilerin çoğu boş vakitlerinden hakkıyla istifade etmiyor ve bu vakitleri fırsat bilmiyorlar. Bilakis bu vakitlerini oyun ve eğlence ile geçiriyorlar. Ölüm onlara gelinceye kadar onlar Allah’ın muradından uzak ve eğlence içerisindedirler. Allah’ın fazlı ile kendilerine verilen ve hesabı sorulacak olan nimetlerden faydalanmaktadırlar. Allah c bu konuda şöyle buyurmaktadır: “Sonra 10

MAKALE

o gün, nimetlerden mutlaka hesaba çekileceksiniz? [Tekasür, 8] Evet, hesaba çekilecekler. Çünkü Allahu Teala yaratıkları geçici nimetlerle nimetlenmeleri için yaratmamıştır. Bilakis onları kendisine ibadet edilmesi için yaratmıştır. Allah’ın b onlara ve onların ibadetine ihtiyacı yoktur. Allah c fazileti ve rahmetiyle, kendisine ibadet edenler için hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği ve hiçbir beşerin aklına gelmeyen nimetler hazırlamıştır. Onlar boş vakitlerini O’nun ibadetiyle geçirmelerine karşılık onlara orada

sürekli olan nimetler bahşedecektir. Me’va cenneti ne güzel karşılıktır… Ahiret hayatını bırakıp fani dünya hayatına ve geçici yaşama meyleden kişinin ölümden sonraki hali, Allah’ın b “Nihayet onlardan birine ölüm gelince, ‘Rabbim! Beni dünyaya geri gönder ki, ihmalkâr davrandığım konularda salih ameller işleyeyim.’” [Mü’minun, 99-100] diyenlerin hali gibi olur. Durum böyle olduğu halde kişi ibret alıp ruhu daha alınmamışken nefsini Allah’a ibadet etmekle ve O’nun rızasıyla meşgul etmesi gerekmez mi? Allah Resulü g şöyle dedi: “Allah’ım ahiret hayatından başka hayat yoktur. Ensar ve muhacire mağfiret et.” [Muttefakun aleyhi] Allah Resulü’nün g dünya nimetlerinin, ona ulaşmak isteyenlerin zahmetini hak edecek hakiki bir yaşam olmadığı sözünü düşün. Çünkü hakiki yaşam, Allah’ın kerim cennetlerindeki ahiret yaşamıdır. Keşke Hayatım İçin, (Önceden Bir Şeyler) Takdim Edebilseydim İnsanların çoğu dünya işleri ile ahiret amelleri arasındaki ölçüyü kaybedip ikisi arasındaki dengeyi kurmayı başaramamaktadırlar. Birçoklarının en büyük hedefi; servet biriktirmek ve mubahlarda israf etmektir. Geçim konusunda onların yeterli ve zengin olduğunu, lakin Allah’ın rızasını ve kurtuluşu hak edecek amellerde fakir olduklarını görürsün. Allah c onları boş vakitle nimetlendirmiş lakin onlar bu boş vakitlerini dünyalık şeyler ile doldurmaktadırlar. Hâlbuki onun bu vakit geçirdiği dünyalıklara da ihtiyacı yoktur. İşte bu, gerçek aldanıştır. Nitekim İbn-i Abbas k, Allah Resulü’nün g şöyle buyurduğunu söylemiştir. “İki nimet vardır ki birçok insan onlarda aldanmıştır. (Onlar da;) Sağlık ve boş vakittir. [Buhari rivayet etti.] Ey zenginlik ve boş vakit sahipleri! Muhakkak ki, sizler mahrum olanlarsınız. Çünkü sizler, ömrünüzden geçen boş vaktinizin kıymetini bilmediniz. Öyle ki; amellerini ve cihadlarını tamamlamak için boş vakit bulamayan yüksek himmet sahipleri bunun kıymetini bilmektedirler. Ey boş vakit sahipleri! Sizler, sizin kendisinden gafil kaldığınız büyük bir şeye doğru gitmektesiniz. O şey ki; o vakit sizler şöyle dersiniz “Keşke hayatım için, (önceden bir şeyler) takdim edebilseydim” [Fecir, 24] İmam Taberi -Allah O’na rahmet etsin- şöyle der: “Allahu Teala Âdemoğlunun, özlemlerini ve kesintisiz nimetler içerisinde ebedi hayatı kazandıracak dünyadaki salih amelleri işlemedeki gevşekliğinin pişmanlığını haber vererek şöyle buyurmaktadır: Keşke dünya hayatında iken, ondan sonra ölüm olmayan bu hayatım için beni Allah’ın gazabından kurtaracak ve rızasını kazanacak salih ameller takdim edebilseydim.” [Camiu’l Beyan]

Evet, Allah’ın geçim sıkıntısı konusunda kendisine kâfi geldiği bazı kimseler, yollarını şaşırmış ve rablerinin emirlerini umursamamaktadırlar. Boş vakitlerini, dinlerini ve Allah’ın onlardan istedikleri şeyleri öğrenmekle geçirmiyorlar. Bilakis boş vakitlerini haramlarla veya bolca mubah amelleri yapmakla geçiriyorlar. Ey yolunu kaybetmiş umursamaz! Birçok soru için cevaplarını hazırla! Vallahi sen, başıboş yaratılmadın ve başıboş bırakılmayacaksın! Ve boş vaktini nerede harcadığından sorulacaksın! Her Bir Gün Geçtiğinde Senden Bir Kısım Gitmiş Olur Dünyalık ihtiyaçlarını giderecek kadar yanında malı ve avladı olan bazı yaşı ilerlemiş ve sırtı eğilmiş kimseleri Allah b boş vakit ile nimetlendirmiştir. Ancak onlar bu boş vakitlerini nasıl değerlendireceklerini bilmemektedirler. Bu durumda olanlara deriz ki; ahiret için bir pay ayırmadığın senelerini iyice düşün. Rabbine kavuşmak için ne kadar yakın olduğunu düşün. Allah’ın dinine fedakârlık ve bu dine yardım için oğullarını ve torunlarını teşvik etme vakti gelmedi mi? Boş vakitlerini, Allah’ın mücahid kulları, mustazaf Müslümanlar ve kendin için dua etme ile doldurma vakti gelmedi mi? Her yakınlaşma çeşidiyle Allah’a yakınlaşma ve O’na yönelme vakti gelmedi mi? İnsanlardan birçokları, yaş olarak büyük yaşlara ulaştıkları halde ölümü, hesabı ve sorguya çekileceğini düşünmeden, yolunu kaybetmiş gençler gibi yaşarlar. Vallahi bu, uzun vadeli dünya hesapları ve helakin ta kendisidir. “Ölüm sarhoşluğu bir hakikat olarak insana gelir de ona, ‘İşte bu, senin öteden beri kaçıp durduğun şeydir’ denir.” [Kaf, 19] İmam Begavi şöyle demektedir: “‘Ölüm sarhoşluğu insana gelir’ yani insanın aklına galebe çalan ve insanı bayıltan ölümün sıkıntısı ve şiddeti insana gelir. ‘Bir hakikat olarak’ yani ölüm gerçeği olarak. Denildi ki; yani ahiretin gerçek işlerinden bir iş olarak gelir. Ta ki insan bunun farkına varsın ve onu gözleri ile görsün. Denildi ki; yani saadet veya şekavet olarak insanın

Rumiyah

11

durumunun varacağı şey olarak insana gelir. Ölüm sekeratı gelen kişiye denilir ki; ‘İşte bu, senin öteden beri kaçıp durduğun şeydir’ yani meyledip kaçtığın şeydir. Hasan dedi ki; yani kaçtığın şeydir. İbn-i Abbas dedi ki; yani kerih gördüğün şeydir. [Mealimu’t Tenzil Fi Tefsiri’l Kur’an] Kabre girmeden önce boş vaktini fırsat bil! Sabah vaktini fırsat bil, çünkü akşama yetişmeyebilirsin. Hasan’dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: “Ey Ademoğlu! Muhakkak ki sen günlerden ibaretsin. Her bir gün geçtiğinde senden bir kısım gitmiş olur. [Ez-Zuhdu Li Ahmed bin Hanbel] Allah yolunda vücut parçalarını takdim edip gençlerle dünya için değil de cennet üzere yarışan yaşlılara tabi ol. Boş Saatlerini İyi Değerlendir Allah’ın geçim sıkıntısı konusunda kendilerine kâfi geldiği iyilerden olan bir sınıf daha vardır ki onların rızıkları mızraklarının gölgesi altındadır. Bu sınıf insanlar boş vakitlerini, kâfirlerin hayatlarını zehir etmede ve âlemlerin Rabbinin dinine yardımda harcamaktadırlar. Az bir saat gözcülük nöbetiyle ribatını hakkıyla yerine getirip daha sonra uzun boş vakitlerine dönenler bu muvaffaklardan bazılarıdır. Bu vakitler, mücahidler için bir daha elde edilemeyebilen bir nimettir. Eğer o vakitlerini kuran okumak, Allah’ı zikretmek, dua etmek, nafile ibadetleri muhafaza etmeye çalışma veya kardeşlerini hayırlı amellere teşvik etme ile geçirirse bunda büyük bir fayda, kâfirlerle karşılaşma esnasında bir sebat, hasenatlarda bir artış ve derecelerde bir yükselme olacaktır. Ey mücahid! Bil ki, senin boş vaktin bir nimettir. Aldananlardan olmaman içi bunu iyi değerlendir. Allah katında kendin için bir azık kıl. Allahu teala mücahidler için cennette yüz derece hazırlamıştır. Allah’ı zikreden, nafile namaz kılan, Kur’an okuyan, hiraset, ribat ve savaşında çaba sarfeden mücahidin derecesi, Allah’ı az zikreden ve sadece sırası geldikçe nöbetini tutan ve daha sonra uzun boş vakte geri dönen mücahidin derecesi gibi değildir. 12

MAKALE

Sadık murabıt mücahidlerin en yüksek derecelere ulaşmak için boş vakitlerinde çokça çaba sarfetmeleri ve her bir derece arasının gök ile yer arası kadar olduğunu bilmeleri gerekir. En yüksek derecedeki nimetler kendisinden daha düşük olan derecelerdeki nimetlerden daha faziletli ve daha güzeldir. Murabıt, yapmış olduğu büyük ameline rağmen diğer salih amelleri azık edinmede zahid davranmaz. Nitekim Allah Resulü  ribatın fazileti hakkında şöyle buyurmaktadır; “Allah yolunda bir gece nöbet (ribat) beklemek bir ayı oruç ve ibadetle geçirmekten daha hayırlıdır. Kim nöbette ölürse, dünyada yaptığı ameli ve rızkı devam eder. Kabir fitnesinden de emin olur.” [Müslim rivayet etti.] Boş vakitlerini doldurduğu salih ameller üzere öldürülen ve bu ameli devam eden murabıta daha faziletli amel ne olabilir? Öyle ise senin sürekli Kur’an okuman, gece namazlarını kılman ve bunun dışındaki salih amelleri yapman gerekir. İlim talep etmeye, dini fıkhetmeye ve Allah azze ve cellenin kitabını ezberlemeye hırslı davran. Ve bil ki; iki nöbet arasındaki yaşadığın boş vaktin konusunda birçok salih sana gıpta etmektedir. GERÇEKTEN, KALP KUR’AN’DA TESELLİ BULUR

Rumiyah

13

14

MAKALE

“Onlar, ‘Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi takva sahiplerine önder eyle’ diyenlerdir” [Furkan, 74] diyerek kullarının kendisine dua etmesini seven Allah’a hamdolsun. Salat ve selam muttakilerin imamı olan Resulü’nün üzerine olsun. Öyle ki; Allah b onda, Allah’ın indirdikleri ile insanlar arasında hükmederek insanların imamlığını ve dinde kendisine tabi olan biri olma özelliğini bir arada toplamıştır. Daha sonra Allahu Teala ondan sonra gelen raşid halifelerini onun yolunda ve izinde kıldı. Ve ailesinin, sahabelerinin ve kıyamete kadar onlara ihsan ile tabi olanların üzerine olsun. Bundan sonra; İmam Ahmed, Hâkim ve İbn-i Hibban sahihinde Ebu Umame’den h rivayet ettikleri hadiste Allah Resulü g şöyle buyurdu: “İslam’ın bağları bir bir çözülecektir. Her bir bağ çözüldüğünde insanlar bir sonrakine tutunacaklardır. Bunların ilki hüküm (yönetim), sonuncusu da namazdır. Şer’i büyük imamlık, İslam’ın bağlarından bir bağdır. Allah’ın indirdikleri ile hükmetme emrinin bozulması, İslam ehline dinlerinde ve dünyalarında isabet eden bir eksikliktir. İslam’ın ve imanın nice şubeleri vardır ki, bunlar ancak bu bağ ile gerçekleşir. Allah’ın indirdikleri ile hükmetme görevini ise en iyi şekilde ancak ona yardım edecek ve ona nasihat edecek hâkim ve şer’i ilim ehli yapar. Allahu Teala şöyle buyurdu: “Gerçek şu ki, biz Tevrat’ı, içinde bir hidayet ve nur olarak indirdik. Teslim olmuş peygamberler, Yahudilere onunla hükmederlerdi. Rabbaniler ve bilginler de (Ahbar), Allah’ın kitabını korumakla görevli kılındıklarından ve onun üzerine şahidler olduklarından onunla hükmederlerdi.” [Maide, 44] Allahu Teala, indirdikleriyle hükmetmekle görevlendirdiği kimselerin Nebiler -ki onlar İsrail oğullarını yönetirlerdi- olduğunu beyan etti. Nitekim Allah Resulü g şöyle buyurdu: “İsrail oğullarını Nebiler yönetiyordu. Bir Nebi öldüğünde onu bir başka Nebi takip ederdi. Benden sonra Nebi yoktur. Fakat benden sonra birçok Halifeler gelecektir. (orada bulunanlar) Dediler ki: ‘Bize ne emredersiniz?’ Allah Resulü g buyurdu ki: İlk biat edilene vefalı olun. Onların haklarını verin. Muhakkak ki Allah onlara yaptıklarından soracaktır” [Müslim rivayet etti] Halifeler,

insanlara Allah’ın indirdikleriyle hükmetmede Nebilerin makamına ait bu işi yaparlar. Âlimler ve rabbaniler ise bu konuda onlara yardım ederler. Raşid Hilafet, Nübüvvet Menhecini Miras Alır Şüphesiz bu zamanda Hilafetin en önemli görevlerinden biri de dini yenilemesi ve nebevi menhec üzere ikame olmasıdır. Nitekim Peygamberimiz g şu sözüyle bunu vadetti: “Aranızda Allah’ın olmasını dilediği kadar Nübüvvet olacaktır. Sonra onu kaldırmayı dilediğinde kaldıracaktır. Sonra Nübüvvet menheci üzere Hilafet olacaktır. Allah’ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra Allah onu kaldırmayı dilediğinde kaldıracaktır. Sonra ısırıcı melikler dönemi gelecek. Allah’ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra onu kaldırmayı dilediğinde kaldıracaktır. Sonra zorba iktidarlar gelecek. Allah’ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra onu kaldırmayı dilediğinde kaldıracaktır. Sonra da Nübüvvet menheci üzere Hilâfet olacaktır.” [Ahmed rivayet etti] İstenilen Hilafet, peygamber menheci üzere olması ve üzerinde Allah Resulü’nün g sahabesinin ilk Hilafet kuşağının onunla vasıflandığı Raşid sıfatının gerçekleşmesidir. Hilafetin rüşd ile sıfatlanması ancak Halifelerin Allah’ın kitabına tabi olmaları ve tüm işlerde ve durumlarda -Allah’ın izniyle- Peygamberimiz Muhammed’in g yolunu izlemeleriyle olmuştur ve aynı şekilde olacaktır. Allahu Teala’nın kitabında rüşd kelimesinin bazı anlamları vardır. Bu anlamların en önemlisi ise Allahu Teala’nın, onları seven kullarına onun hakkında haber verdiği fazileti ve hidayetidir: “Fakat Allah, size imanı sevdirmiş ve onu gönüllerinize güzel göstermiş; inkârı, fasıklığı ve (İslâm’ın emirlerine) karşı çıkmayı da çirkin göstermiştir. İşte bunlar raşid/doğru yolda olanların ta kendileridir.” [Hucurat, 7] İmanın rükünlerine, hasletlerine, şubelerine iltizam etmek, onu sevmek, ona sarılmak, ona muhalif olan tüm küfür, fısk ve isyandan uzak durmak; tüm bunların hepsi rüşddendir. Rüşde çağıran en büyük davetçi ise Rabbimizin b kitabıdır. Nitekim bu konuda Allah’u Teala cinlerin sözünü bize şöyle haber verdi: “Doğrusu biz, (büyük) hayranlık uyandıran

Rumiyah

15

ÖNCESİNDE ROMA VE PERS DEVLETLERİNE OLDUĞU GİBİ, ALLAH’IN İZNİYLE AMERİKA DA MÜSLÜMANLAR TARAFINDAN MAĞLUP EDİLECEK

bir Kur’an dinledik. O (Kur’an), rüşde/doğruya yöneltiyor.” [Cin, 1-2] Allah’u Teala, peygamberi ve dostu İbrahim’e n rüşd verdiğini haber verdi. O da, insanları Allah’ı birlemeye davet etti, sapıklıklarını onlara açıklamakla mücadele etti ve eziyetlerine ve tehditlerine karşı sabretti. Hatta onu yakarak öldürmeye kalkıştılar. O ise Allah’a sığındı. Allah da onu ateşten kurtardı ve ateşi üzerine esenlik ve selamet kıldı. İbrahim (a.s), babası ve kavmi küfür üzere kalmayı ısrar ettiklerinde onlardan beraatini ve onların yanından giderek onlardan ayrılığını ilan etti. “İbrahim, şöyle dedi: Ben Rabbime (O’nun emrettiği yere) gideceğim. O, bana yol gösterecektir.” [Saffat, 99] Raşid Hilafet, dinin tüm kanunlarını ikame eder, sünneti ihya eder, bidatları ortadan kaldırır ve kâfirler ve inat edenlerle cihad eder. Beşerin hevalarına uymaz. Bilakis o Allah’ın emirlerine uyar; Allah’ın sevdiği şeyleri izler, sevmediği şeylerden ise uzak durur. Allahu Teala şöyle buyurdu: “O hâlde, doğru yolu bulmaları için benim davetime uysunlar, bana iman etsinler.” [Bakara, 186]

Büyük İmamet İslam Dininin Üstün Gelmesi İçin Çalışır Bunların yanı sıra Allah’ın dininin ikame edilmesi, dinle dünya siyasetinin izlenmesi, dinin korunması, İslam diyarını savunmak ve Müslümanları, haramlarını ve mallarını korumak Müslümanların halifesinin yapması gereken en önemli şeylerdendir. Aynı şekilde dinin egemenliğini Allah’ın tüm yeryüzüne genişletmeye çalışması da görevlerinden biridir. Allahu Teala, İslam dininin tüm dinlere karşı egemen ve muzaffer olması için Müslümanların çalışacağı şer’i bir yönetim istemektedir. Ta ki, Allah’ın kelimesi yüce olsun ve kâfirlerin kelimesi alçak olsun. Aynı şekilde Allah’ın dinini tüm dinlere üstün kılması onun kevni iradesine bağlıdır. Allahu Teala şöyle buyurdu: “O, Allah’a ortak koşanlar hoşlanmasalar bile dinini, bütün dinlere üstün kılmak için, peygamberini hidayetle ve hak dinle gönderendir.” [Tevbe, 33] Allah’ın İslam dinini üstün kılması, onun bu dini hüccet ve delillerle tüm dünlere üstün kılmasını da

kapsar. Bunun için Allahu Teala bu dinin hak din olduğunu ve bunun dışındakilerinin batıl, sahte ve yok olacağını beyan etti. Nitekim onun dinini üstün kılması diğer dinlerin ehline karşı zaferinin de anlamını kapsar. Ta ki egemenlikleri yok olsun ve yapıları yıkılsın. Allahu Teala, İslam dini ve ehli ilk mücahidlerin eliyle nübüvvet ışığının parladığı zamanda var olan iki büyük devleti; Pers ve Rum devletlerini zelil etti. Bunların yanı sıra diğer farklı küfür krallıkları da bulunmaktaydı. Buradan çıkarılması gereken ders ise; Allah’ın dini, Müslümanların devleti kurulduğu zaman üstün oldu ve kâfirlere karşı muzaffer oldu. Bu devleti, Allah Resulü g ve ondan sonra Raşid Halifeler kurdu ve temellerini attı. Aynı şekilde bu işi bugün Allahu Teala’nın yardımıyla Müslümanların Halifesi ve askerleri yerine getirmektedir. Raşid Hilafeti ihya eden bir İslam Devleti kurulmadan Müslümanların zaferinin ve izzetinin gerçekleşmesi düşünülemez. Yeryüzü Allah’ındır. Ona Salih Kullarını Mirasçı Kılar Müslümanların işlerini yapmakla görevlendirilenin -ki o Halifedir, Allah O’nu izzetli kılsın- görevlerinden biri de İslam devletinin saltanatını Allah’ın tüm yeryüzüne genişletmesidir. Bu topraklar, Allah’ın topraklarıdır. Kâfirin onda hiçbir hakkı yoktur. Allahu Teala şöyle buyurdu: “Andolsun, Zikir’den (Tevrat’tan) sonra Zebûr’da da, ‘Yere muhakkak benim iyi kullarım varis olacaktır’ diye yazmıştık.” [Enbiya, 105] Müfessirler ve bunlardan biri olan İbn-i Abbas k ayette geçen “El-Ard” kelimesini cennet olarak tefsir etmişlerdir. Aynı şekilde İbn-i Abbas şöyle dedi: “Allah c, Tevrat’ta, Zebur’da, yeryüzü ve gökyüzü olmadan önce Muhammed’in g ümmetini yeryüzünün mirasçısı kılacağını, onları cennete koyacağını ve onların Salihler olduğunu haber verdi.” Bu iki söz, birbirlerine zıt olmayan doğru sözlerdir. Bu yeryüzü mirasçılığı ise yalnızca İslam’ın zirvesi olan Allah yolunda cihadla olur. Kâfirler, küfürlerini ve insanları İslam dininde fitneye uğratmayı ancak rahmanın dostlarının şeytanın dostlarına karşı yapacağı savaşla bırakır. Allahu Teala şöyle buyurdu: “Fitne kalmayıncaya ve dinin

hepsi Allah’ın oluncaya kadar onlarla savaşın.” [Enfal, 39] Ve Allahu Teala şöyle buyurdu: “Size ne oluyor da, Allah yolunda ve ‘Ey Rabbimiz! Bizleri halkı zalim olan şu memleketten çıkar, katından bize bir dost ver, bize katından bir yardımcı ver’ diye yalvarıp duran zayıf ve zavallı erkekler, kadınlar ve çocukların uğrunda savaşa çıkmıyorsunuz? İman edenler, Allah yolunda savaşırlar. İnkâr edenler de tâğût yolunda savaşırlar. O hâlde, siz şeytanın dostlarına karşı savaşın. Şüphesiz şeytanın hilesi zayıftır.” [Nisa, 75-76] Eğer İslam Devleti kurulmaz ve askerleri, zayıf müminleri kâfirlerin ve ehlinin pençelerinden kurtarmak için Allah yolunda savaşın gerekliliklerini yerine getirmezse kim bunu yapacak? Bunlar, Hilafet devletinin, gerek lider, gerekse askerleri tarafından üstlenilen önemli işlerdir. Şüphesiz biz, Allah’ın ona yardımının pek yakın olduğuna kesin kez inanıyoruz. Çünkü Allah b, dinine yardım edenlere yardım edeceğine dair yemin etti: “Allah, kendi dinine yardım edene mutlaka yardım eder. Şüphesiz ki Allah, çok kuvvetlidir, mutlak güç sahibidir.” [Hac, 40] Allahu Teala, yemini ifade eden lam harfiyle zafer vaadini teyit etti ve bu vaadini, şeddeli olan “İnne” ve Allah’ın güzel isimlerinden olan -Nitekim tüm isimleri güzeldir- iki ismi (Le Kawiyyun Aziz) üzerindeki vurgulamayı ifade eden lam harfiyle buna vurgu yaptı. O’nun gücü yarattıklarının gücü gibi değildir. O, yaratılanların yaratıcısıdır. O, onlara güç verendir. O güçlü, yarattıkları ise zayıftır. O zengin (kimseye muhtaç değildir), yarattıkları ise ona muhtaçtır. O, Azizdir. Hiç kimse ona galip gelemez. O izzeti, kullarından mü’minlere veren ve onlara zaferi vadeden ve garanti edendir. Allahu Teala şöyle buyurdu: “Allah, kullarına yetmez mi?” [Zümer, 36] Nitekim bazı kıraatlerde ‘kul’ kelimesi çoğul olarak yani ‘kullar’ olarak kullanılmıştır. Büyük İmametin İkame Edilmesinin Vacipliğinin Delilleri Birincisi: Kur’an’ı Kerim’den Deliller Delillerden biri Allahu Teala şu sözüdür: “Ey iman edenler! Allah’a itaat edin. Peygamber’e itaat edin ve sizden olan emir sahiplerine de.” [Nisa, 59] Taberi, Ebu Hureyre’den h rivayet ettiğine göre

Rumiyah

17

Allah’ın indirdiği ile aralarında hükmet ve sana gelen haktan ayrılıp da onların arzularına uyma.” [Maide, 48] ve akabinde gelen şu sözüdür: “Aralarında, Allah’ın indirdiği ile hükmet. Onların arzularına uyma ve Allah’ın sana indirdiğinin bir kısmından (Kur’an’ın bazı hükümlerinden) seni şaşırtmalarından sakın.” [Maide, 49] Bu emir, Allahu Teala’dan, Müslümanların arasında Allah’ın indirdiğiyle; şeriatıyla, hükmetmesi için Resulüne g olan emridir. Resule g olan hitap, sadece O’na özel olduğuna dair bir delil olmadığı sürece O’na hitap olduğu gibi aynı şekilde ümmetine de hitaptır. Nitekim burada da durum böyledir. Böylece kıyamet gününe kadar Allah’ın indirdiği hükümleri ikame etme emri, tüm Müslümanlara da yapılan bir emirdir. Hükmün ve saltanatın ikamesi ise ancak imametin ikame edilmesiyle olur. Çünkü bu, imamın işlerinden biridir. Allah’ın hükümlerinin en iyi şekilde ikame edilmesi ise ancak bu yolla olur. Allah’ın indirdiğiyle hükmedilmesini emreden tüm ayetler, bunu yapmak için bir imamın tayin edilmesinin vacipliğine delalet eden ayetlerdir.

Bu ayetin konumuza delil olma yönü şu şekildedir; Allah c, kendilerinden olan emir sahiplerine itaat etmeyi Müslümanlara vacip kılmıştır. İtaat emri ise bir emir sahibinin tayin edilmesinin vacip olduğunun delilidir. Çünkü Allahu Teala varlığı olmayan bir şeye itaati emretmez ve varlığı mendub olan bir şeye itaati farz kılmaz. Ona itaat etme emri, onun var olmasını gerektirir. Bu da Müslümanların üzerine vacip olan Müslümanlar için bir imamın tayin edilmesidir.

Bu delillerden bir diğeri ise Allah Tebareke ve Teala’nın şu sözüdür: “Andolsun, biz elçilerimizi açık mucizelerle gönderdik ve beraberlerinde kitabı ve mizanı (ölçüyü) indirdik ki, insanlar adaleti yerine getirsinler. Kendisinde müthiş bir güç ve insanlar için birçok faydalar bulunan demiri yarattık (ki insanlar ondan yararlansınlar). Allah da kendisine ve Resullerine gayba inanarak yardım edeceklerin bilsin. Şüphesiz Allah kuvvetlidir, mutlak güç sahibidir.” [Hadid, 25] Resullerin -salat ve selam üzerlerine olsun- görevi, Kur’an’da indirilenlere göre insanlar arasında adaleti ikame etmeleri ve bunu güçle kazanmalarıdır. Bu ise Resullerin tabileri için ancak aralarında adaleti ikame edecek ve Allah’ın dinine yardım eden ordularını düzenleyecek bir imamın tayin edilmesiyle gerçekleşir. İmam İbn-i Teymiyye -Allah O’na rahmet etsinşöyle dedi: “Bunun için Peygamber g, ümmetine kendilerine bir emir tayin etmelerini emretmiştir. Emir sahiplerine ise, emanetleri sahiplerine vermelerini, insanlar arasında hükmettikleri zaman adaletle hükmetmelerini emretti. Ayrıca Allahu Teala’ya itaat kapsamında Müslümanların emir sahiplerine itaati emretti.” [Mecmuu’l Fetava]

Bu delillerden bir diğeri ise Allah’u Teala’nın Resulüne g hitaben söylediği şu sözü: “Artık,

Kur’an’daki delillerden bir diğeri ise; had, kısas, zekât toplama ve bunlar gibi imamın ve yardımcılarının

İSLAM DEVLETİ ÜMMETE BİR HALİFE TAYİN EDEREK ALLAH’A İTAAT ETTİ

şöyle dedi: Sizden olan emir sahiplerine; onlar emirlerdir. Sonra Taberi şöyle dedi: Bu konudaki en doğru söz, şöyle diyenin sözüdür: “Onlar, Allah’a itaatkâr ve Müslümanların çıkarlarını gözeten emirler ve valilerdir.” İbn-i Kesir şöyle dedi: “Görünürde -Allah daha iyi bilir- bu ayet, emirlerden ve âlimlerden tüm emir sahiplerini kapsayan genel bir ayettir.”

18

MAKALE

EBU MUHAMMED EL-CEVLANİ BİATINI BOZDU VE SONRA MÜRTED OLDU

görevlerinden olan diğer hükümleri içeren ayetlerdir. İmamet ile ilişkili hükümlerin teşrii hakkında inen tüm ayetler, şer’i imametin ve İslam Devleti’nin ikame edilmesinin İslam hukukunun temel ve zaruri işlerinden olduğuna delalet etmektedir. İkincisi: Sünnetten Deliller A-Sünnetten Sözlü Deliller: Peygamber’den g, imamın tayin edilmesinin vacip olduğuna delalet eden birçok hadis gelmiştir. Bunlardan bazıları ise şöyledir: 1- Abdullah bin Ömer’in k rivayet ettiği hadiste Allah Resulü g şöyle buyurdu: “Kim Allah’a itaatten elini çekerse, Kıyamet gününde lehine hiçbir delil bulunmaksızın Allahu Teala’yla karşılaşacaktır. Kim de boynunda biat olmadan ölürse cahiliye ölümü ile ölür” [Sahihi Müslim] Yani; imama itaat ve ona biat etmek. Bu, bir imamın tayin edilmesinin ve onu işitip itaat etmenin vacip oluşunun delilidir. Çünkü biat, Müslümanlara vacip ise ve biat da ancak imam ile oluyorsa o vakit imamın tayin edilmesi de vaciptir. Aynı şekilde ona itaat etmek, ona karşı çıkmamak ve ondan itaat elini çekmemeye devam etmek de vaciptir. 2- Bir diğer hadis ise sünende meşhur hadislerden

biri olan şu hadistir: Arbad bin Sariya’dan rivayet edildiğine göre Allah Resulü g şöyle buyurdu: “Size gereken, sünnetime ve doğru yolum üzerinde bulunan halifelerimin sünnetine sarılmanızdır. Bu sünnetlere azı dişlerinizle ısırırcasına sımsıkı sarılın. (Dinde aslı olmayıp) sonradan çıkarılan yeniliklerden sakının. Çünkü (dinde) sonradan çıkarılan her yenilik, bid’attir. Her bid’at, dalâlettir (sapıklıktır).” [Ebu Davud ve Tirmizi] Sahabeler -Allah onlardan razı olsun- Allah Resulünün g vefatından sonra halifelik için Ebu Bekir’e h biat ettiler. Sonra Ebu Bekir, Ömer’i halife seçti. Sonra Ömer halifelik işini altı kişiye bıraktı. Bu altı kişi sahabelerin en hayırlılarındandı. Bunların arasından Osman’ı seçtiler. Allah hepsinden razı olsun. Osman’ın şehadetinden sonra Halifelik için Ali’ye h biat ettiler. Bu, onların -Allah onlardan razı olsun- halifelikteki sünnetleridir. Halifeliği ikame etmede gevşeklik göstermediler. Bundan dolayı bu konuda Peygamber’in de g emrettiği gibi onları örnek almak vaciptir. Aynı şekilde masiyet olmayan şeylerde yöneticilere itaat etmenin vacip olduğu, biat ve emirleri yerine getirmenin öncelik şeylerden olduğu, Müslümanların imamına karşı çıkmanın haramlığı

Rumiyah

19

hakkında varid olan hadisler ve hak imamla imamlık konusunda çekişenlerin boyunlarının vurulmasına teşvik eden hadisler, Müslüman bir imamın olmasını gerektirir. Bu hadisler imamın tayin edilmesinin vacipliğine delalet etmektedir. Hatta Müslümanların hayatlarının düzeni ancak şer’i bir imamla gerçekleşir. B- Büyük İmametin İkame Peygamberin g Fiili Sünneti:

Edilmesinde

Allahu Teala’nın Peygamberini g göndermesinden ve Allah’ın kendilerinde büyük hayır gördüğü kimselerin ona iman etmesinden sonra peygamberin cömert sahabesi sadece ibadetlerde onun emirlerini yerine getirmediler. Bilakis o, davet işlerinin düzenlenmesinde, kâfirlerle muamele etmede ve Habeşistan ve Medine’ye hicret gibi diğer tüm konularda onların merciiydi. Mekke’nin temkin yurdu olmayışı, Müslümanların emirsiz bir şekilde hayat işlerini güçleri nispetince idare etmeleri gerektiği manasına gelmiyordu. Bilakis Peygamber g, Müslümanlara, hem imam, hem öğretmen hem de şefkatli bir baba oldu. Allahu Teala, Peygamberine g, Medine ehlinden dinine yardım edenleri ve ailelerini ve YALNIZCA GERÇEKTEN İMAN EDENLER BİATLARINI İMAMA VERMEK İÇİN GELİRLER

20

MAKALE

evlatlarını korudukları gibi onu koruyanları, O’na rahatlıkta ve zorlukta işitip itaat etmek üzere biat edenleri hazırladığında -ki o dönemde Ensarların kendi diyarlarında gücü ve kuvveti vardı- o vakit Allah resulü g ve sahabesi onlara hicret ettiler. Ve Allah Resulünün hükmü orada ikame oldu. Böylece İslam diyarının inşası, imam olan Peygamber g ve iyi sahabelerle tamamlandı. Kitap ve sünnetteki delillere ilaveten; Sahabenin -Allah onlardan razı olsun- imamın tayin edilmesi konusundaki icmaı, bu konuda hırslı davranmaları, bu vacibi, Peygamberin g vefatından sonra onu defnetme vacibinin önüne almaları ve bir imamın ardından bir diğer imamı seçmeleriyle bu konudaki icmalarına devam etmeleri, aynı şekilde Müslümanlara bir imam tayin etmenin vacip olduğunun delilidir. Şer’i imametin vacipliği, ehlisünnet âlimlerinin asırlar boyunca üzerinde ittifak ettiği en büyük işlerden biridir. Bu konuda, ihtilaflarının itimat edilmediği bidat ve sapık ehlinin dışında hiç kimse ihtilaf etmemiştir. Âlemlerin rabbi olan Allah’a hamdolsun.

22

MAKALE

Ey mücahidler: Münafıklar ve Allah’a giden yolu kesenler size şöyle diyecekler: “İstediğiniz şeylerden birinin gerçekleşeceğini mi sanıyorsunuz? İslami hilafetin ya da onu bırak da İslam Devleti’nin kurulacağını mı zannediyorsunuz? Bunun olması mümkün değil. Bu, gerçekten daha çok hayale yakın bir şeydir.” Eğer böyle derlerse Allahu Teala’nın şu kavlini hatırlayın: “Münafıklar ve kalplerinde hastalık olanlar şöyle diyorlardı: ‘Bunları (Müslümanları) dinleri aldattı.’ Oysa kim Allah’a tevekkül ederse, şüphesiz Allah, üstün ve güçlü olandır, hüküm ve hikmet sahibidir.” [Enfal, 49]. Ve onlara şöyle deyin: “Allah, daha önce Konstantiniyye’nin fethini nasip ettiği gibi Allah Resulü’nün g sahih bir hadiste vadettiği üzere Müslümanlara Roma’nın fethini de nasip edecektir.” Ve şöyle deyin: “Bizler, Allah’ın daha da çok yardımcı olacağını umut ediyoruz ve Allah’tan bize Beyaz Saray’ı, Kremlin’i ve Londra’yı fethetmeyi nasip etmesini diliyoruz… Zira Allah’ın vaadi bizimledir: “Allah, içinizden iman edenlere ve salih amellerde bulunanlara: Hiç şüphesiz onlardan öncekileri nasıl ‘güç ve iktidar sahibi’ kıldıysa, onları da yeryüzünde ‘güç ve iktidar sahibi’ kılacağını vadetmiştir.” [Nur, 55].” Bunun ne zaman olacağı (bu vaadin ne zaman gerçekleşeceği) ise bizim işimiz değil. Allah bizi bununla mükellef kılmadı. Bizi, din için çalışmak, şeriatı savunmak, bu yolda yapabilecek her şeyi yapıp en uç noktada çaba sarfetmekle mükellef kıldı. Neticelerine gelince; bu Allah’a b kalmıştır. Senin üzerine düşen tohumları ekmektir, meyveleri toplamak değil Allah hayırda koşanların yardımcısıdır İmam Ahmed (Allah ona rahmet etsin) ‘Kur’an’ın yaratılmış olması’ fitnesiyle imtihan edilince ki; bu fitne bir de sultanın gücüyle ortaya çıkmıştı, bidatın başı Ahmed bin Ebi Duad, İmam Ahmed’in başına gelen felakete sevinerek yanına geldi ve şöyle dedi: “Ey Ahmed! Batılın nasıl da hakka galip geldiğini görmüyor musun?” İmam Ahmed (Allah ona rahmet etsin) şöyle dedi: “Batıl, hakka galip gelmedi. Batılın hakka galip gelmesi insanların kalplerinin haktan batıla intikal etmesidir. Kalplerimiz ise hala hakka bağlıdır.” Onlara, Yakup’un n dediği gibi deyin: “Eğer beni bunamış saymıyorsanız, inanın Yusuf’un kokusunu

(burnumda tüter) buluyorum.” [Yusuf, 94] Tüm bu imtihanlara ve sıkıntılara rağmen bizler de eğer bizi bunamış saymıyorsanız kurtuluş, zafer ve temkinin kokusunu buluyoruz. Ve insanların çoğu size şöyle derler: Siz hala geçmişteki yanlışlığınızdasınız. Münafıklar Uhud savaşından sonra sahabelere ‘atalarınızın dinine dönün’ dediler. Bu kelimeler, Allah yolundaki mücahidlerin başına bir musibet isabet ettiğinde ya da öldürüldüklerinde veya yaralandıklarında veya da hapis ya da işkenceye maruz kaldıklarında münafıkların her vakitte iman ehline söyledikleri sözlerdir. Eğer size böyle derlerse siz de onlara şöyle deyin: “Şüphesiz Allah inananları savunur.” [Hac, 38] “Allah kendi (dini)ne yardım edenlere kesin olarak yardım eder.” [Hac, 40] Münafıklar size, müşriklerin kendilerine ihanet ettiği Ashabu’r Recii hakkında dedikleri gibi diyecekler: Böyle helak olan şu meftunlara vah! Ne aileleri arasında kaldılar ne de arkadaşlarının mesajını yerine getirebildiler. Bu kelimeler size bugünlerde kardeşlerden bazıları her öldürüldüğünde söylenecek… Ne oturup da selamette kaldılar ne de münkerleri ve kebiraları ortadan kaldırabildiler… Eğer bunu duyarsanız onlara Sıddika Hatice’nin şu sözünü söyleyin: “Sevin! Vallahi Allah asla seni utandırmayacak.” Allah yolundaki her mücahide diyoruz ki: Asla! Vallahi Allah seni asla utandırmayacak. Öyle ki, siz akraba bağınızı gözetir, şeriatı savunur, Yahudilerden, haçlılardan ve mürtetlerden kâfirlere karşı Allah yolunda cihad edersiniz. Tarihçi Muhammed El-Bessam ‘Eddureru ve’l Mefahiru fi Ahbari’l Arabi ve’l Evah’ adlı kitabında Mısır kralına karşı savaşlarında Necid daveti âlimleri hakkında şöyle demiştir: “Hayır! Vallahi Mısır kralı onları kendilerinden sadır olan bir zayıflık ya da korkaklık sebebiyle yenmedi. Aksine Arapların ihaneti ya da yurt sakinlerinin rızası yüzünden galip geldi.” Ey mücahidler: Sizler şüphesiz nefislerinizi Allah’a b sattınız ve önünüzde tek bir seçenek var. O da satılan şeyi satın alana teslim etmenizdir: “Hiç şüphesiz Allah, mü’minlerden -karşılığında onlara mutlaka cenneti vermek üzere- canlarını ve mallarını satın almıştır. Onlar Allah yolunda savaşırlar, öldürürler ve öldürülürler; (bu,) Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’da O’nun üzerine gerçek olan bir

Rumiyah

23

MÜCAHİDLER ALLAH’IN DAVASI İÇİN SAVAŞIRLAR, BU DAVA İÇİN ÖLDÜRÜR VE ÖLDÜRÜLÜRLER

vaaddir. Allah’tan daha çok ahdine vefa gösterecek olan kimdir? Şu halde yaptığınız bu alışverişten dolayı sevinip-müjdeleşiniz. İşte ‘büyük kurtuluş ve mutluluk’ budur.” [Tevbe, 111] Müşteri satılanı teslim aldığında ona istediğini yapar. Onu istediği yere koyar. İsterse saraya koyar isterse hapse atar. İsterse ona en güzel elbiseyi giydirir. İsterse onu sadece avret yerlerini örtecek şekilde çıplak kılar. İsterse onu zengin kılar isterse fakir ve muhtaç kılar. İsterse onu darağacına asar ya da üzerine düşmanı musallat eder de düşmanı onu öldürür ya da organları kesilir. Seyyid Kutup -Allah ona rahmet etsin- Ashabu’l Uhdud hadisesine ilişkin olarak şöyle demiştir: “Mü’minlerin kurtulamadığı, kâfirlerin ayıplanmadığı bu örneğin olması gerekir. Öyle ki; Allah’a davette bulunan müminlerde; Allah’a giden yollarında buna benzer bir nihayete çağrıldıkları, bu işte yapacak bir şeyleri olmadığı, onların işi ve akide meselesinin Allah’a ait olduğu hissi yerleşsin. Onların üzerine düşen; vaciplerini yerine getirip sonra gitmektir. Vacipleri de Allah’ı seçmeleri, akideyi hayata tercih etmeleri, fitnelere karşı imanla üstün gelmeleri, amel ve niyette Allah’a karşı dürüst olmalarıdır. Sonrasında ise Allah, davetine ve dinine istediğini yaptığı gibi onlara ve düşmanlarına da istediğini yapar. Ardından da onları, iman tarihinin bildiği o sonlardan birine ya da Allah’ın bildiği ve gördüğü başka bir sona vardırır.” Onlar Allah katında ecirlerini alanlardır… Bir 24

MAKALE

koyunu satan bir kişinin müşteri o koyunu kesti diye kızması ya da bunun için kalbinin değişmesi hiç akıl işi midir? Allah’ın ve Allah Resulü’nün arslanı Hamza’ya olanları hiç duymadın mı? Öyle ki onun karnı yarıldı, ciğeri çıkarıldı ve organları kesildi. Uhud günü yaratılmışların en hayırlısına g olanları da duymadın mı? Nebileri ve resulleri bir düşün. Onlar yaratılmışlardan seçilmiş olanlardır. İbrahim n ateşe atıldı. Zekeriyya testere ile kesildi, efendi ve kendine hâkim olan Yahya boğazlandı, Eyyüb yıllarca imtihanda kaldı, Yunus, balığın karnına hapsedildi, Yusuf ucuz bir fiyata satıldı ve kaç sene hapiste kaldı. Seleften bazıları şöyle derlerdi: “Bedenimin makaslarla kesilmesi bana, Allah’ın takdir etmiş olduğu bir şey için ‘keşke olmasaydı’ dememden daha sevimlidir.” Ey kardeşlerim! Sizler de tertipleri, Mevlalarının tertibiyle rekabet etmeyen, seçimleri, Allah’ın c seçimine karşı direniş göstermeyenlerden olun. Zira onlar, ‘eğer şöyle olsaydı şöyle olurdu’, ‘belki’, ‘kimbilir’, ‘keşke’ gibi sözlerin hiçbiriyle Allah’ın mülkünde tertibine müdahil olmazlar. Allah’ın, mü’min kulu için seçimi en büyük seçimdir. Zahiri ne kadar zor ve meşakkatli ya da malı tehlikeye atan ya da mevki ve makamı zayi edici olsa da veya da ehlin ve malın yok olması hatta tüm dünyanın gitmesi şeklinde görünse de bu en efdal seçimdir. Bedir gazvesi kıssasını hatırlayın ve onu derince

düşünün. Sahabelerden bazıları (Allah hepsinden razı olsun) kervanı ele geçirmeyi istedi. Ancak Allah c onlar için savaşı seçti. İkisinin arasındaki fark ise çok büyüktür. Kervanda ne var ki! Altı üstü bir yemek. Yenir ve sonrasında da tuvalete gidilir. Ve elbise eskitilir sonra da atılır. Dünya da geçicidir. Savaşa gelince… Onunla Allah’ın hak ve batılı birbirinden ayırdığı nur ve hidayet, müşriklerin yenilip çökmesi, tevhidin yükselip galip gelmesi vardır. Onunla müşriklerin, İslam’ın önünde bir engel olan yüreklilerinin öldürülmesi vardır. Allah’ın Bedir ehline bakıp da ‘istediğinizi yapın, zira sizi bağışladım’ demesi yeter de artar bile. Ey mücahidler: İmtihan sırasında gerisin geri gidenler çok olur, bu sizi üzmesin. Müslim, Sahih’inde Enes’ten h şöyle tahric etmiştir: “Kureyş, Allah Resulü’yle g anlaşma yaptı ve ‘sizden her kim gelirse, onu size geri vermeyiz, size bizden kim gelirse onu bize geri verirsiniz’ diye şart koştular. Sahabeler şöyle dediler: Bunu yazalım mı? Evet, dedi. Bizden onlara kim giderse onu Allah uzaklaştırmıştır, onlardan bize kim gelirse de Allah ona bir kurtuluş ve çıkış yolu kılacaktır.” Bu nedenle Allah’ın uzaklaştırdığı kimse için üzülme. İbn-i Kayyım’ın (Allah ona rahmet etsin) şu sözü ne kadar harikadır: “Senin üzerine düşen, hak yolu tutmaktır. Bu yolu tutanların azlığından ötürü yalnızlık hissedip üzülme. Tek başına olup da her üzüldüğünde önceki dosta bak ve onlara kavuşmaya gayret et. Onların dışındakilere gözlerini kapat. Zira onlar sana hiçbir fayda veremezler. Eğer yolunda ilerlerken sana seslenirlerse onlara dönüp bakma. Sen ne zaman onlara yönelirsen onlar seni alır ve engellerler.” Sözü burada bitti. (Allah ona rahmet etsin). Yol kesicilerin ve yılmışların sizi cihad yolundan alıkoymak için ortaya attıkları şüphelere kulak vermeyin. Bu iş sırf Allah’ın c muvaffak kılmasıdır. Allahu Teala, onlar göğüslerinde ve akıllarında birçok kitap ve metni taşımalarına rağmen onlardan yüz çevirmiş ve onları yüzüstü bırakmıştır. Mesele çok ilim sahibi olma meselesi değildir. Aksine, ‘imanî bir doğruyu yanlıştan ayırabilme’yi doğuran takvadır. “Ey iman edenler, Allah’tan korkup-sakınırsanız, size doğruyu yanlıştan ayıran bir nur ve anlayış (furkan) verir.” [Furkan, 29]

Allah ona rahmet etsin; Şeyhu’l İslam şöyle demiştir: “Ümmet, tüm ilim çeşitlerini toplamıştır. Allah kimin kalbini nurlandırırsa bundan (ilimlerden) elde ettiğiyle onu hidayete erdirir. Kimi de kör etmişse kitapların çokluğu ancak onun şaşkınlığını ve sapkınlığını artırır.” Allah’ım muvahhidleri yeryüzünde güç ve otorite sahibi kıl Allah’ım muvahhidleri yeryüzünde güç ve otorite sahibi kıl Allah’ım ordularını hazırla, seriyyelerini gönder, niyetlerini halis kıl Allah’ım onları korumanla koru Allah’ım onları korumanla koru Allah’ım onları korumanla koru Allah’ım onları, tüm mahlûkat uyurken uyumayan gözünle gözet Allah’ım onlara her hayrı kolaylaştır Allah’ım onlar için her kim hayır isterse onu her hayırda muvaffak kıl Ve onlar için kim de kötülük isterse onu üstün ve güçlü, kudretli olanın yakalayışıyla yakala. Allah’ım onları da namuslarını da koru… Allah’ım onları da namuslarını da koru… Allah’ım onları da namuslarını da koru… Allah’ım onlar zayıflar, onları izzetinle izzetlendir ey âlemlerin rabbi, Allah’ım onlar fakirler, onları lütfunla zenginleştir ey âlemlerin rabbi. Allah’ım Muhammed ümmetini yaşat Allah’ım Muhammed ümmetini yaşat Allah’ım Muhammed ümmetini yaşat Allah’ım Muhammed ümmetine yardım et. Ey âlemlerin Rabbi… Ey Rabbimiz… Ey Rabbimiz… Ey Rabbimiz, bize zalimler kavmine karşı zafer ver Ey rabbimiz, bize kâfirlere karşı zafer ver Allah’ım bizden razı olana kadar kanlarımızdan al Allah’ım bizden razı olana kadar kanlarımızdan al Allah’ım bizden razı olana kadar kanlarımızdan al Allah’ım vahşi hayvanların karınları ve kuşların kursakları Allah’ım vahşi hayvanların karınları ve kuşların kursakları Allah’ım vahşi hayvanların karınları ve kuşların kursakları… Hamd, âlemlerin rabbi olan Allah’adır.

Rumiyah

25

H

amd Allah’adır. O’na hamdeder, O’ndan istiğfar diler ve nefislerimizin şerrinden ve kötü amellerimizden O’na sığınırız. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur. Kimi de saptırırsa onu hidayete erdirecek kimse yoktur. Allah’tan başka hak ilahın olmadığına ve Muhammed’in O’nun kulu ve elçisi olduğuna şahidlik ederim. “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten nasıl sakınmak gerekiyorsa, öylece sakının ve siz ancak Müslümanlar olarak ölün.” [Al-i İmran, 102] “Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan da eşini yaratan; ikisinden birçok erkek ve kadın (meydana getirip) yayan Rabbinize karşı gelmekten sakının. Kendisi 26

MAKALE

adına birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah’a karşı gelmekten ve akrabalık bağlarını koparmaktan sakının. Şüphesiz Allah, üzerinizde bir gözetleyicidir.” [Nisa, 1] “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğru söz söyleyin ki, Allah sizin işlerinizi düzeltsin ve günahlarınızı bağışlasın. Kim Allah’a ve Resulü’ne itaat ederse, muhakkak büyük bir kurtuluşa ermiştir.” [Ahzap, 70-71] Bundan sonra; Nifak, kişi onunla dolu olduğu halde farkına varmadığı gizli ve devasız bir hastalıktır. Nifak, insanlara gizli kalan bir durumdur. Ona bulaşanlara bile çoğu zaman gizli kalır. Münafık, ifsat edici olduğu halde ıslah edici olduğunu zanneder. Nifak iki çeşittir. Büyük nifak ve küçük nifak.

Büyük Nifak: cehennemin en alt tabakasında ebedi olarak kalmayı gerektirir. Bu da; Müslümanlara Allah’a, meleklerine, kitaplarına, resullerine, ahiret gününe ve bunun benzeri inanılması gereken şeylere iman ettiğini açığa vurup kalbinde ise bunlardan ayrılıp bunları yalanlamasıdır. Allah’ın c konuşup ve bu konuşmalarını insanlar için resul kıldığı bir kişiye indirdiğine iman etmiyorlar. Bu resul, O’nun izni ile insanları hidayete çağırıyor, insanları O’nun azabına karşı uyarıyor ve onları O’nun azabıyla korkutuyor. Allah c münafıkların perdelerini yırttı ve Kur’an-ı Kerim’de gizli hallerini ortaya koydu. Allah, kullarının nifaka ve nifak ehline karşı dikkatli olmaları için münafıkların durumlarını onlar için açığa çıkarttı. Allah c yeryüzündeki üç taifeyi; Mü’minler, kâfirler ve münafıkları Bakara suresinin başında zikretti. Mü’minler hakkında dört ayet zikretti. Kâfirler hakkında iki ayet zikretti. Münafıklar çokluğu, onlarla imtihanın genel olmasından ve İslam’a ve Müslümanlara karşı fitnelerinin şiddetinden ötürü ise onlar hakkında onüç ayet zikretti. İslam’ın onlardan kaynaklanın musibetleri gerçekten de çok şiddetlidir. Çünkü onlar kendilerini İslam’a, İslam’ın zaferine ve dostluğuna nispet etmektedirler. Lakin onlar hakikatinde İslam’ın düşmanıdırlar. Hakikatinde cehalet ve ifsadın doruğu olan lakin cahillerin ilim ve ıslah zannettiği her şekilde düşmanlıklarını dışarıya çıkartıyorlar. Allah için siz söyleyin! Münafıklar, İslam’ın kaç kalesini yıktılar? İslam’ın kaç sığınağını kökünden kazıyıp yerle bir ettiler? İslam’ın kaç şiarını sildiler? İslam’ın yükseltilmiş kaç bayrağını yere indirdiler? Kaç şüphe kazmasıyla fidanlarının köklerini çıkarmak için vurdular? Kaç kaynağının gözlerini, gömmek ve önünü kesmek için körelttiler. İslam’ın ve ehlinin hala da onlardan ötürü başı sıkıntıda ve derttedir. Hala da bölük bölük şüpheleri ardı ardına gelmektedir ve onlar bununla kendilerinin ıslah edenler olduklarını zannetmektedirler. “İyi bilin ki, onlar bozguncuların ta kendileridir. Fakat farkında değillerdir.” [Bakara, 12] “Onlar ağızlarıyla Allah’ın nurunu söndürmek istiyorlar. Hâlbuki kâfirler istemeseler de Allah nurunu tamamlayacaktır.” [Saff, 8] Onlar vahiyden ayrılma üzere ittifak ettiler. Onlar vahiy ile hidayet bulmayı terk etme üzerinde ittifak etmişler. “(İnsanlar ise, din) işlerini kendi aralarında parça parça ettiler. Her grup kendinde bulunan ile sevinmektedir.” [Mü’minun, 53] “Onlardan bazısı bazısını aldatmak için yaldızlı sözler fısıldarlar.” [Enam, 112] Bundan ötürü “bu Kur’an’ı büsbütün terkettiler.” [Furkan, 30]

İmanın şiarları kalplerine okundu lakin onu tanıyamadılar. İman akademileri yanlarında yok edildi lakin onu imar etmediler. İmanın parlak yıldızları kalplerinde söndü lakin onu diriltmediler. İmanın güneşi karanlık görüşlerinin ve düşüncelerinin toplantılarında karardı lakin onlar bunu görmediler. Allah’ın Resulünü kendisiyle gönderdiği hidayetini kabul etmediler ve onun için başlarını kaldırmadılar. Allah’ın hidayetinden yüz çevirip kendi görüşlerine ve düşüncelerine dönmekte bir sakınca görmediler. Vahyin naslarını hakikat otoritesinden çıkardılar ve yakînin egemenliğinden azlettiler. Ona batıl tevillerle saldırdılar. Hala da onlardan tuzak üstüne tuzak çıkmaktadır. Bu vahiy onların üzerine cimri bir kavmin yanına varan misafirler gibi indi. Öyle ki; onu kabul ve ikrama layık olmayan bir şekilde kabul ettiler. Onu, kalpten bir itme ve kaba bir şekilde uzaktan karşıladılar. Ve şöyle dediler: “Senin için bizim yanımızda bir geçit yoktur. Eğer geçmen kaçınılmaz ise de ancak atlayarak geçebilirsin. Onu defetmek için sayıların ve kanunların çeşitlerini hazırlayın.” Ve şöyle dediler: “yakîn olarak bize bir fayda sağlamayan lafızların zahirinden bize ne.” Avamları ise şöyle dedi: “Sonradan gelen haleflerimizi üzerinde bulduğumuz yol bize yeterlidir. Onlar, bu konuda geçmiş seleften daha bilgilidir. Delil ve burhanın yollarında daha doğrudurlar. Masumluk ve kalp selameti onlara galebe çalmıştır. Hata kaidelerini hazırlamaya koyulmadılar. Lakin gayretlerini emrolundukları şeyi yapmaya ve mahzur olan şeylerden sakınmaya sarfettiler. Sonradan gelenlerin yolları daha bilgili ve daha katidir. Geçmiş selefin yolları daha cahil lakin daha sağlamdır.” Kur’an ve sünnetin naslarını, ismi, sikkelerin üzerinde yazılı olan ve hutbelerde minberlerin üzerinde yükseltilen bu zamanın halifesinin menzilesine indirdiler. İcra edilen hükümler Allah’ın hükümlerinin dışındakilerindir. O’nun hükümleri kabul edilmiyor ve işitilmiyor. Onlar, iman ehlinin elbisesini, sapıklık, ziyan, kin ve nankörlük ehlinin kalplerinin üzerine giydiler. Görünüşleri Ensarların görünüşüne benzemektedir lakin kalpleri kâfirlere meyletmektedir. Dilleri Müslümanların dilleridir lakin kalpleri harbi kâfirlerin kalbidir. Ve şöyle derler; “‘Allah’a ve ahiret gününe inandık’ hâlbuki inanmış değillerdir.” [Bakara, 8] Sermayeleri aldatma ve tuzaktır. Malları yalan ve ihanettir. Onların yaşam zihniyetine göre her iki grup onlardan razı ve aralarında güven içerisindedirler. “Bunlar Allah’ı ve mü’minleri aldatmaya çalışırlar. Oysa sadece kendilerini aldatırlar da farkında değillerdir.” [Bakara, 9]

Rumiyah

27

Şüphe ve şehvet hastalıkları kalplerini bitkin düşürdü ta ki helak etti. Kötü maksatlar niyetleri ve iradelerine galebe çaldı ta ki onları ifsat etti. Fesatları bazen onları helake sürükledi. Öyle ki; bilgili doktorlar bile onları tedavi etmekte aciz kaldılar. “Kalplerinde (nifaktan kaynaklanan) bir hastalık vardır. Allah da onların hastalıklarını artırmıştır. Söylemekte oldukları yalanlar sebebiyle de onlara elem dolu bir azap vardır.” [Bakara, 10] Şüphe pençelerini imanının yüzeyine asan, onu paramparça etmiştir. Fitnelerin kıvılcımlarını kalbine asan, onu yakıcı bir azaba sürükler. Hakikati örten şüphelerin kulaklarına girdiği kişiler, kalpleri ile tasdik arasına bir perde girmiştir. Yeryüzündeki fesatları çoktur ve insanların çoğu bundan gafildir. “Bunlara, ‘Yeryüzünde fesat çıkarmayın’ denildiğinde, ‘Biz ancak ıslah edicileriz!’ derler. İyi bilin ki, onlar bozguncuların ta kendileridir. Fakat farkında değillerdir.” [Bakara, 11-12] Onlara göre, Kur’an ve sünnete sarılanlar zahir ehlidirler ve akıldan nasipleri çok azdır. Onlara göre, naslarla dönüp dolaşanlar kitap yüklü eşeklerdir. Onların gayreti nakledilen şeyleri taşımaktır. Onlara göre, vahiy tacirlerinin ürünleri satılamayan ürünlerdir ve onların yanında bunlar geçerli de değildir. Onlara göre vahye tabi olanlar sefihlerdir. Onlar meclislerinde ve tenha yerlerde bunları kötülerler. “Onlara, ‘İnsanların iman ettikleri gibi siz de iman edin’ denildiğinde ise, ‘Biz de akılsızlar gibi iman mı edelim?’ derler. İyi bilin ki, asıl akılsızlar kendileridir, fakat bilmezler.” [Bakara, 13] Onların iki yüzü vardır. Bir yüzleri ile Müslümanları karşılarlar. Diğer yüzleri ile de inkârcı kardeşlerine giderler. Onların iki dilleri vardır. Bir tanesini Müslümanlar zahirinde olduğu gibi kabul ederler. Diğeriyle de gizledikleri sırlarını tercüme ederler. “İman edenlerle karşılaştıkları zaman, “İman ettik” derler. Fakat şeytanlarıyla (münafık dostlarıyla) yalnız kaldıkları zaman, “Şüphesiz, biz sizinle beraberiz. Biz ancak onlarla alay ediyoruz” derler.” [Bakara, 14] Kur’an ve sünnetin ehliyle alay edip küçükseyerek Kur’an ve sünnetten yüz çevirdiler. Kibir eserleri artırmaktan başka bir faydası olmayan yanlarındaki ilim ile sevinç duyup iki vahyin hükümlerine boyun eğmekten imtina ettiler. Onları sürekli olarak, açık vahye yapışanlarla alay ettiklerini görürsün. “(Asıl) Allah onlarla alay eder ve taşkınlıkları içinde şaşkınca dolaşmalarına (belli bir) süre tanır.” [Bakara, 15] Karanlık denizlerde elde edilmesi mümkün olmayan ticaretleri elde etmek için yola çıktılar. Hayal dalgalarında giden şüphe bineklerine bindiler. Fırtınalı rüzgârlar gemileri ile oynadı ve helak olanların gemilerinin 28

MAKALE

arasına kattı. “İşte bunlar, hidayete karşılık sapıklığı satın almışlardır; bu yüzden alışverişleri onlara kâr getirmemiş; hidayeti de bulmamışlardır.” [Bakara, 16] İman ateşi onlar için karanlığı aydınlattı ve onun ışığında hidayeti ve sapıklığı gördüler. Daha sonra bu ışık söndü ve onlar için tutuşan alevli bir ateş kaldı. Onlar bu ateş ile azaplanırlar ve bu karanlıklarda bocalayıp dururlar. “Onların durumu, (geceleyin) ateş yakan kimsenin durumuna benzer: Ateş tam çevresini aydınlattığı sırada Allah ışıklarını yok ediverir de onları göremez bir şekilde karanlıklar içinde bırakıverir.” [Bakara, 17] Ağır davranmaları kalp kulaklarını ağırlaştırmıştır. İman çağrıcısını işitmiyorlar. Basiret gözlerinin üzerinde körlük perdesi vardır. Öyle ki, Kur’an’ın hakikatlerini görmüyorlar. Dilleri bu sebeple hakkı söylemeye karşı dilsizdir. Onlar dilleri ile hakkı söylemiyorlar. “Onlar sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler. Bu sebeple onlar (hakka) dönmezler.” [Bakara, 18] Onların üzerine, içinde kalplerin ve ruhların hayatı olan vahyin yağmuru yağdı. Lakin onlar, bundan ancak tehdit ve korkutma seslerini ve sabah akşam görevlendirildikleri sorumlulukların dışında başka bir şey işitmediler. Parmaklarıyla kulaklarını tıkarlar, elbiselerine gömülüp kaçmaya koyulurlar. Peşlerine düşülür, arkalarından seslenilerek herkesin gözü önünde teşhir edilirler. Görmek isteyenler için halleri ortaya konulur. Bu iki grubun hali, bakanlar ve taklit edenler olmak üzere iki örnekle anlatılır. Denildi ki; “Yahut onların durumu, gökten yoğun karanlıklar içinde gök gürültüsü ve şimşekle sağanak hâlinde boşanan yağmura tutulmuş kimselerin durumu gibidir. Ölüm korkusuyla, yıldırım seslerinden parmaklarını kulaklarına tıkarlar. Oysa Allah, kâfirleri çepeçevre kuşatmıştır.” [Bakara, 19] Yağmur bulutundaki nurun parlaklığından ve manalarının ışığından basiret gözleri zayıflamıştır. Kulakları, Allah’ın tehdit, emir ve nehiylerinin sesini işitmekten acizdir. Bunun yanında şaşkınlık vadisinde şaşırmış olarak kalktılar. İşitenler onu işitmeleriyle faydalanmıyorlar, görenler de onu görmekle yollarını bulamıyorlar. “Önlerini her aydınlatışında ışığında yürürler. Karanlık çökünce dikilip kalırlar. Allah dileseydi, elbette onların işitme ve görme duyularını giderirdi. Şüphesiz Allah, her şeye hakkıyla gücü yetendir.” [Bakara, 20] Münafıkların Kur’an ve sünnette açıklanan, kendisi ile tanınan alametleri vardır. İman basiretine sahip olanlardan bunları düşünenlere bu alametler açıktır.

MÜNAFIKLAR, KAFİRLER VASITASIYLA İZZET ARARKEN İFŞA OLDULAR

Onlar riyakârdırlar. Riya, insanın yaptığı en çirkin amellerdendir. Emrolundukları Rahman’ın emirlerine karşı tembeldirler. Bundan dolayı ihlas, onlara ağır gelmektedir. “Onlar, namaza kalktıkları zaman tembel tembel kalkarlar, insanlara gösteriş yaparlar ve Allah’ı pek az anarlar.” [Nisa, 142] Münafıklar, iki sürü arasında kalmış kararsız koyun gibidirler. Bir o sürüye geçerler bir diğer sürüye. Hiç bir tarafta durup karar kılmazlar. Sürekli iki taraf arasında dururlar, hangisinin daha güçlü ve daha izzetli olduğunu gözetlerler. “Onların arasında (küfür ile iman) bocalayıp dururlar; ne onlara, ne de bunlara bağlanırlar, Allah’ın şaşırttığı kimseye artık asla bir çıkar yol bulamazsın.” [Nisa, 143] Münafıklar, Kur’an ve sünnet ehlinin başına belanın gelmesini gözetleyip dururlar. Eğer onlara Allah’tan bir fetih nasip olsa ‘sizinle beraber değil miydik?’ derler ve bu hususta bütün güçleriyle yeminler ederler. Şayet Kitap ve sünnetin düşmanlarına bir zafer nasip olursa, derler ki; “Kardeşlik bağının aramızda kesin bir şekilde karar kılındığını, aramızdaki akrabalık bağının yakın olduğunu bilmiyor musunuz?” derler. Ey onları tanımak isteyenler! Onların özelliklerini âlemlerin Rabbinin kelamından öğrenin. Ondan sonra başka bir delile ihtiyaç duymazsınız. “Münafıklar sizi gözetleyip dururlar; eğer size

Allah’tan bir zafer nasip olursa, sizinle beraber değil miydik? derler. Kâfirlerin zaferden bir nasipleri olursa bu seferde onlara, sizi mü’minlerden korumadık mı? derler. Artık Allah kıyamet gününde aranızda hükmedecektir ve kâfirler için mü’minler aleyhine asla bir yol vermeyecektir.” [Nisa, 141] Tatlı dilleri ve yumuşak konuşmalarından dolayı sözleri, dinleyenlerin hoşuna gider. Kalbindeki yalanlarına Allah’ı şahit tutarlar. Hakka karşı uyuduğunu ve batıla karşı ise öne atıldığını görürsün. El-Kuddus ve esSelam’ın sözlerinden onların özelliklerini al. “İnsanlardan öylesi de vardır ki, dünya hayatına ilişkin sözleri senin hoşuna gider. Bir de kalbindekine (Sözünün özüne uyduğuna) Allah’ı şahit tutar. Hâlbuki o, düşmanlıkta en amansız olandır. [Bakara, 204] Münafıkların kendi tabilerine emrettikleri emirler, kulların ve beldelerin fesadını içerir. Nehiyleri ise, onların dünya ve ahiretteki menfaatleri olan şeyleri içerir. Onlardan bazılarına, iman ehli toplumunun namaz, zikir, zühd ve çalışmalarında rast gelirsin. “O, iş başına geçti mi (ya da sırtını çevirip gitti mi) yeryüzünde bozgunculuk çıkarmaya, ekini ve nesli helak etmeye çaba harcar. Allah ise, bozgunculuğu sevmez.” [Bakara, 205] Bunlar aynı cinstendirler ve hepsi de birbirine benzer. Kötülüğü işledikten sonra onu emrederler, iyiliği terk ettikten sonra da onu nehyederler. Allah yolunda mal harcamada ve onun rızasını kazanmak için infak etmede cimri davranırlar. Allah, defalarca onlara nimetlerini hatırlatmış lakin onlar onun zikrinden yüz çevirmiş ve onu unutmuşlardır. Onlardan sakınmaları için onların durumlarını mü’min kullarına defalarca kez bildirmiştir. O halde dinleyin ey mü’minler! “Münafık erkekler ve münafık kadınlar (sizden değil), birbirlerindendir. Onlar kötülüğü emreder, iyilikten alıkor ve cimrilik ederler. Onlar Allah’ı unuttular. Allah da onları unuttu! Çünkü münafıklar fasıkların ta kendileridir.” [Tevbe, 67]

Rumiyah

29

İ

slam Devleti’ne hicretim, tevhid diyarında yaşamak için küfür topraklarını terk etmeye çalışan benim dışımdaki birçok kişinin hicretinden farklı olmadı. Bundan dolayı yolda karşılaşılan tehlike ve zorluklardan bir çıkış yolunun olması için kendi gücüm ve kuvvetimden beri olup yalnızca Allah’a dayanmak zorundaydım. Bu, nefsimin arınmasına, beni güçlendirmesine ve Allah’u Teâlâ’nın nurunu söndürmek için tüm dünyanın Hilafete karşı toplanmasının ardından bugün karşılaşacağımız zorluklara karşı sabır ve sebat konusunda bizi hazırlamasına sebep oldu.

30

KADINLAR İÇİN

Eski Eşimin Şehadet Haberi -Allah O’nu kabul etsinEski eşim -Allah O’nu kabul etsin-, Şam’da İslam Devleti mücahidleriyle beraber savaşıyordu. Bunun yanı sıra ben Avustralya’da çocuklarımla beraber ona katılmaya harekete geçmek için bir işaret bekliyordum. Bu şekilde altı ay geçti. 2013 yılı Aralık ayında bana: “ben, Irak ve Şam İslam Devleti’ne biat ettim. Emiri Ebu Bekir ElBağdadi El-Hüseyni El-Kureyşi’dir. Bizler, diğer grupların bize ihanet edeceğini ve medya olarak bizimle savaşmalarını tahmin ediyoruz. Nusret Cephesi, bizim onları zannettiğimiz gibi değil. Bilakis İslam Devleti’ndeki kardeşler gerçek mücahidlerdir. (Bu mücahidler), demokrasi veya vatan için savaşmıyorlar. Yalnızca Allah’ın şeriatının uygulanması için savaşıyorlar. Kardeşler hatalardan masum değillerdir. Hataları var ancak onların dışında sahih akide ve doğru menhece sahip kimse yok. Vallahi Hilafetin ilanı pek yakındır. Ve Hilafetin ilanı onlar tarafından yapılacak, başkaları tarafından değil. Hakkı aramada daima doğru niyet üzere ol. Allah seni asla yüzüstü bırakmayacak. O’na tevekkül et.” dedi. Kısa bir süre sonra Ocak ayının dördünde eski eşimin, kendilerine ihanet eden savahatlara karşı kardeşlerine yardım etmeye hareket etmek için Halep Vilayetinin Haritan şehrinde bir mücahid gruba katıldığı haber verildi. Bölgeye gidiş yolu üzerinde “Liva Tevhid” mücrimleri tarafından saldırıya uğradılar. Yaklaşık yarım saat onlarla çatıştılar. Eski eşim, yaşanan çatışmalar sırasında bir mermiyle çenesinden ciddi bir yara aldı. Kardeşler onu ateş hattından çekti. Birkaç dakika sonra şehadet getirdi ve rahmanın arşına bağlı kandili olan yeşil kuşların karnında -inşallah- yüce rabbine döndü. Eski eşimin şehadet haberi benim için hem acı hem de sevinç oldu. Onun adına sevindim çünkü Allah’u Teâlâ arzu ettiği şehadetten onu mahrum etmedi. Ben O’nu böyle biliyorum. Allah kendisini daha iyi bilir. Ancak bununla beraber üzüldüm çünkü tek başıma çocuklarımla beraber hicret etmek zorundaydım. Mürtedlerin Açığa Çıkması ve Sadık Mücahidlerin Kalması Çok vakit geçmeden Allah’u Teâlâ sahavatların hakikatini ortaya çıkarttı. Öyle ki bu sahavatlar,

MÜRTED “LİVA ET-TEVHİD” ÇETELERİ

kâfirleri ve tağutları dost ediniyor ve onlardan finans ve diğer destekler alıyorlardı. Ancak onlar, ne temkin sağladıkları hiçbir toprak parçasında şeriatı uyguladılar ne de Müslümanlara güven ve selamet getirdiler. Tam tersi mıntıkalarında zulüm ve baskı kalmaya devam etti. Bunun yanı sıra Rakka ve diğer bazı Şam şehirlerinin kurtarılması ve tüm mıntıkalarında şeriatın uygulanmasıyla İslam Devleti kuruldu. Ancak bu, İslam ve cihad davası güdenleri, mücahidleri karalamayı ve kötülemeyi engellemedi. Kâfirleri memnun etmek için mücahidlerin eylemlerini kınadılar ve İslam Devleti’ni, İslam’ı tahrif etmekle suçladılar. Gerçekte ise sosyal medyaya bağlı olan ve tweetleriyle insanları saptıran bu “âlimler”, küfrü seçimlerde oy kullanmaya, kâfirlerle barış içerisinde bir arada yaşamaya razı olmaya, tağutların yönetimini kabul etmeye ve bunun dışında diğer sapık şeylere insanları teşvik etmeleriyle temiz dinimizi bozanlar oldular. Ancak İslam Devleti’nin hedefi Şam’daki fetihleriyle açıktır. Gayretleri, Hilafeti yeniden geri getirmek için yolu hazırlamak oldu. Sadık mücahidler oldular. Ben, çocuklarım ve kendim için bu yüce hedeflerinde onlara katılmayı arzu ediyordum. Çocuklarımın Hilafet gölgesinde yetişmelerini umut ediyordum. Öyle ki bu sayede küfür, şirk, açık kötülük ve günahların övüldüğü yerlerden arı bir ortamda sahih akideyi öğreneceklerdi. Ayrıca onların cihad sahasında yetişmelerini, cihadın onlar için sadece siyer ve tefsir kitaplarında yazılan ve okunan bir şey olmadığını ve tüm bunların dünyada kazanmak ve Allah’u Teâlâ’ya fasık olarak değil de şehid olarak dönmek olduğunu öğretmeyi istiyordum. Avustralya’da yaşamayı kaldıramaz hale geldim.

Rumiyah

31

Şeyhlerin (!) bize gösterdiği yol tahammül edilemez bir yoldu. Onların yolu zayıflara ve mazlumlara yardım etmekti. Bu ise bizim yanımızda aylık hayır kurumlarına verdiğimiz otuz doları geçmezdi. Bundan dolayı bu yol, tembel ve korkakların seçtiği bir yoldu, sadık yiğitlerin değil. Cihadı terk ettiğimiz ve Hilafeti yitirdiğimizden ötürü ümmet, zelil, hakir ve yenilmiş bir hale geldiğinde cihad, yeryüzünde zafer, güç ve başarıya ve ahirette kazanmaya giden tek yol haline geldi. Bundan dolayı sapık davetçilerin, bunu itiraf etmelerini ve açıkça söylemelerini beklemeyin. Cihad Yoluna Doğru İlk Adımlar Eski eşimin şehadetinden sonra Şam’a hicret etmeye hazırlanmaya başladım. İddetimi bitirdikten sonra yakın bir zamanda ayrılacaktım. Ancak endişe hissediyordum çünkü ben babamla yaşıyordum ve benden haberi olmadan nasıl gideceğimi bilmiyordum. Bunun için gece namazlarında Allah’a dua ettim ve şöyle dedim: Allah’ım! Beni engellemek için hicret yolunda önümde durmayı isteyen herkesi defet ve gözlerini kör et. Allah’u Teâlâ duama icabet etti. Babama telefon geldi ve kendisine yurtdışına seyahat etmesi gereken bir toplantıya katılmak zorunda olduğu söylendi. Bunun üzerine babam, annemle beraber seyahate çıktı. Akrabalarım, kendi meseleleriyle meşgul hale geldi ve benim ve hicret planım üzerindeki dikkatleri dağıldı. Aynı şekilde Allah’u Teâlâ, beni uçakla yolculuk etmekten alıkoymak için bu konuda devam eden çabalarına rağmen yeteri kadar delil toplamaktan aciz kalan Avustralya güvenliğinin de gözünü kör etti. Uçak ayarladım. İnsanları yanıltmak için benim Lübnan’a yolcuk ettiğim görülecekti. Benim akrabalarımı ziyaret etmek istediğimi sanacaklardı. Ancak niyetim ise uçak Ebu Zabi şehrine indiğinde Türkiye’ye giden uçak için bilet almaktı. Yolculuğumdan birkaç gün önce kardeşlerim yolculuk amacımı anladı. Bundan dolayı kardeşim yolculuk saatimden önce gece babama bunu haber 32

KADINLAR İÇİN

verdi. Annem ve babam bu duruma çok kızdı. Yolculuk etmemi engellediler. Kardeşime, yolculuk biletimi ve pasaportumu benden almasını ve benim evden çıkmamı engellemelerini emrettiler. Bunun üzerine Allah’a secde ettim ve bana yardım etmesi için O’na dua ettim. Allah’u Teâlâ babamın kalbini çevirdi. Öyle ki Lübnan’a yolcuk etmemi kabul etti. Ancak babam Ebu Zabi’de onunla buluşmamı istedi. Bunu kabul etmede tereddüt ettim. Ancak bunu reddettiğim zaman bir kez daha biletimin ve pasaportumun alınacağını biliyordum. Bundan dolayı bunu kabul ettim ve yolculuk için hazırlandım. Babam beklendiği gibi bizim için korkuyordu. Onlara eziyet etmeyi istemedim. Özellikle eski eşimin Şam’a gitmesinden sonra bana ve evlatlarıma karşı iyi ve güzel davranışlarından ve bize sabretmelerinden sonra… Bundan dolayı eski eşimin aile fertlerine daha fazla hüzün ve acı vermeye sebep olmayı istemedim. Ancak Allah’u Teâlâ şöyle buyuruyor: “Allah’a ve ahiret gününe iman eden hiçbir topluluğun, babaları, oğulları, kardeşleri yahut kendi soy sopları olsalar bile, Allah’a ve peygamberine düşman olan kimselere sevgi beslediğini göremezsin. İşte Allah onların kalplerine imanı yazmış ve onları kendi katından bir ruh ile desteklemiştir. Onları, içlerinden ırmaklar akan ve içlerinde ebedî kalacakları cennetlere sokacaktır. Allah onlardan razı olmuş, onlar da Allah’tan razı olmuşlardır. İşte onlar, Allah’ın tarafında olanlardır. İyi bilin ki, Allah’ın tarafında olanlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.” [Mücadele, 22] Yolculuk vakti geldiği zaman uçağa bindik. Evlatlarım, 14 saat süren Ebu Zabi’ye doğru yolculuk esnasında iyi davranış sergiledi. Ben ise Allah’u Teâlâ’ya istiğfarda bulundum, O’nu zikrettim ve O’na dua ettim. Endişeliydim çünkü halen yolcuğumun ikinci bölümünü ayarlamaya ihtiyacım vardı. Yolculuğumun ikinci bölümü ise Ebu Zabi’den Türkiye’ye giden uçaktı. Bende sınırlı miktarda para vardı. Ancak ben kesin kez inanıyordum ki Allah’u Teâlâ asla beni yüzüstü bırakmayacaktır. Ebu Zabi şehrine ulaştıktan sonra babam bize ulaşmadan önce çocuklarımla beraber havaalanından çıkmayı başardım. Sonra Dabi şehrine yolculuk yaptık. İstanbul üzerinden Gaziantep şehri için uçak ayarladık. Varıştan sonra yorulmuştum. Türkiye’deki yaz havası yorucuydu. Buna ek olarak çarşaf giymiş, nikap takmış ve birkaç ağır çanta taşıyordum. Bunun yanı sıra heyecanlı çocuklarımın arkasında yürüyordum. Ancak Allah beni güç ve sabırla donattı. Bundan sonra başıma gelecekler bu iki şeyi çok gerektiriyordu. Gaziantep şehrine ulaştık ve bizi misafirhaneye götürmek için kardeşlerden biri havaalanında bizi karşıladı. Misafirhaneye ulaştığımızda kardeşler, Ummu Sare, Ummu

TÜRKİYE’DEKİ GAZİANTEP ULUSLARARASI HAVAALANI

Ammar ve üç çocuğuyla beraber Ummu Leys’i de aldılar. Sonra harekete geçtik ve araçla yaptığımız yarım saatlik bir yolculuktan sonra bize Suriye’ye girdiğimiz söylendi. Korktum çünkü Gaziantep şehrinin Şam sınırından birkaç saat uzaklıkta olduğunu biliyordum. İki adam bizi araçtan çıkardı ve gece karanlığında açık bir alanda yürürken çocuklar ve bazı çantalar konusunda bize yardım ettiler. Bizi koruması için Allah’a dua ettim. Sonra bize durmamız ve onları beklememiz emredildi. Ta ki onlar araca geri dönüp diğer çantaları toplasınlar. Ancak birkaç dakika sonra giderek artan araçların sesleri eşliğinde parıltısı giderek artan parlak ışıklar geldi. Öyle ki Türkçe konuşan onlarca kişi kaleşnikof silahlarını bize doğrultmak için doldurdular. Bunun üzerine iyi bildik ki biz Suriye’de değiliz ve bir çıkmaza düştük. Mürted Türk Kuvvetleri Tarafından Tutuklanma Yolumuza çıkanlar Türk sınır kuvvetleriydi. Silah tehdidiyle nikabımızı çıkarmamızı bize emrettiler. Korkudan dolayı bu emre uyduk. Sonra hemen yüzümüzü tekrar kapattık. Sapkın gözleriyle dik dik bize bakıyorlardı. Susmayı tercih ettik. Onlar ise bize bağırıyorlardı. Bunun yanı sıra çantaları arıyor ve kendilerine dilediklerini alıyorlardı. Sonra bizi zırhlı bir aracın arkasına koydular ve bizi

karargâhlarına götürdüler. Sorgulamak için bizi çimentolu bir zeminde dışarıda oturttular. Birkaç zorlu saatin ardından bizi tesisin içine gönderdiler. Onlarca nöbetçi bizi gözetledi. Birkaç saat geçti. Sonra komutan döndü. Yüzü öfke ile kırmızıya dönmüştü. “Siz İŞİD’çimisiniz?” diye birkaç defa bize bağırdı. Bizde: “Bunu neden soruyorsunuz?” dedik. O da: “Çünkü sınırda İŞİD var. Eğer size eziyet edersek bize saldıracaklarını, alanları yakacaklarını ve yerleri patlayacaklarıyla bizi tehdit ediyor.” Bunun için Allah’a hamdettim. Çünkü bu, kardeşlerin durumumuzu bildiğine dair bir teyit oldu. Ertesi sabah bizi mürted Türk jandarmasına gönderdiler. Merkezden çıktık ve birkaç dakika sonra eşyalarımızı yere dağılmış bir şekilde gördük. Bunun için tutuklanmamızın karargâha çok yakın bir yerde olduğunu öğrendik. Böylece şüpheli duruma düştük. Sonra jandarmaya ait bir mevkiye geldik. Bizi sürekli soruşturmalara tabi tuttular. Soruşturmam sırasında diğerlerinden daha çok nefret ettiğim bir subay vardı. Adı Ebu Kasım’dı. Büyük subaylardan biriydi. Bana bizi İslam Devleti’ne ulaştırmada yardımcı olma yetkisinin olduğunu söyledi. İslam Devleti’nin dostu olduğunu iddia ediyordu. Ancak ben, gösterdiği edep ve hoşgörüsüne rağmen ona inanmadım. Allah’u Teâlâ daha sonra bu konudaki çekincelerimi kanıtladı.

Rumiyah

33

Ummu Sare bu dönemde hamileydi. Durumdan dolayı çektiği zorluklar, çocuğunu düşürmesine neden oldu. Mürted Türk subayları ona acıyarak onu serbest bıraktı. Bir sonraki dönemde bir kez daha hicret etmeyi denedi ve bu sefer Şam’a ulaşmayı başardı. Allah’tan hicretini kabul etmesini diliyorum. Son olarak jandarma subayı bizi İnterpol’ün Türkiye birimine gönderdi. Dosyamızdan sorumlu subay yeni atamasından ötürü çok üzgündü. Daha fazla soruşturmaya tabi tutulduk ve bize, bir daha Türkiye’ye girmeyi yasaklamakla tehdit etti. Bize, her birimizin devletine bağlı elçiliğe teslim edileceğimizi söylediler. Onunla tartıştık. Öyle ki öfkeyle: “Hepinizi hapishaneye atacağım” dedi. Bizde: “Hapishane ülkemize geri dönmekten bize daha sevimlidir.” dedik. Hücremize girdikten sonra Ummu Leys’in telefonunu hücreye sokmayı başardığını gördük. Sonra eşini aradı ve şuana kadar bize olanları ona anlattı. Kısa bir süre sonra Ebu Leys ona ulaştı ve ona kardeşlerle bağlantıda olduğunu ve onların hepsinin bizi serbest bırakmak için pazarlık meselesiyle ilişkisi olanlara ulaşmaya çalıştıklarını haber verdi. Gerçekten de, bu bir keramet oldu. Çünkü hücremiz bodrumdaydı. Şebeke çekmiyordu. Bunun için görevli memur, telefon görüşmelerini almak için yukarı çıkıyordu. Buna rağmen herhangi bir sorun olmadan görüşme yapmayı başardık. Allah’a hamdolsun. Kardeşler, subayları geciktirmek adına bizimle görüşmek için farklı farklı şahıslar gönderdi. Bir süreliğine başarılı oldular. Ta ki günlerden bir gün subay, uçağın ayarlandığını ve sabah bizi ülkelerimize göndereceklerini söyledi. Ayrılma vakti geldiği zaman subay geldi ve bizi hücrelerimizden çıkardı. Ancak o anda subaylardan birinin telefonu çaldı ve bize hücrelerimize geri dönmemizi işaret etti ve telefon görüşmesi için yukarıya çıktı. Kısa bir süre sonra geri geldi ve bize ayrılmak için hazır olmadığımızı söyledi. Buna şaşırdık. Sonra Ummu Leys, son gelişmeleri anlatmak için eşini aradı. Eşi ona İslam Devleti’nin Musul’u özgürleştirdiğini söyledi. Bundan dolayı mürted subayların bu sebepten ötürü müzakereleri ciddiye almaya başladıklarını anladık. Mürted Türklerin Elinden Müttefikleri Sahavatların Eline Subayların davranışları günden güne değişti. Öyle ki daha nazik ve edepli davranışlar sergilediler. Düzenli bir şekilde yemek getirdiler. Ve sahada oynamaları için çocuklarımızı dışarıya çıkarmamıza izin verdiler. Sonra müzakerelerin iyi geçtiği ve İslam Devleti’ne teslim edileceğimizin haberi bize geldi. Ancak hemen bu mürted 34

KADINLAR İÇİN

komutanlar sevincimizi kursağımızda bıraktı. Düzenlemeye göre, bizi Cerablus şehrindeki kardeşlere göndermekti. Ancak bizi Azez şehrine gönderdiler. Sahavatların jandarma ile işbirliği yaptığına şahit olduk. Kapıdan girdik ve subay Ebu Kasım’ı dışarda durduğunu gördük. Sonra diğer bir şahıs bizi karşıladı ve: “Selamun aleykum. Bende sizi bekliyordum” dedi. Sonra odalardan birine girdik ve onun nöbetçilerden birine: “Ne duyarsan ve her ne olursa olsun benim iznim olmadan hiç kimse içeri girmesin ve çıkmasın.” dediğini duydum. Odaya girdiğimizde bazı adamların sigara izmaritleriyle dolan kül tablalarını sakladıklarını ve arka planda düşük ses seviyesinde çalınan müziği kapattıklarını gördüm. Sonra adam kendini önemli bir kişi olarak göstermek için süslü püslü bir masanın arkasına oturdu ve kendisini komutan Ebu Ali olarak tanıttı. Türklerin düzenli olarak kendisine muhacirleri getirdiğini söyledi. Soruşturma sırasında özellikle Şeyh Ebu Bekir El-Bağdadi ve Şeyh Ömer Şişani hakkında sorular sordu. Bize, eğer onların eşleri olup olmadığımızı, bizde hareketleri hakkında veya onları tanıyan herhangi bir şahsı bilip bilmediğimizi sordu. Ancak ona istediği cevapları vermedik. Bu onu öfkelendirdi. Bizi, yatağın serili olduğu, battaniye, yastık ve pervanenin olduğu bir diğer odaya göndermekle korkutmaya çalıştı. Bunun üzerine Ummu Leys eşini aradı. Eşi ve kardeşler bu durumumuzu duyunca çok sinirlendiler. Sonra planın devam ettiğine ve Allah’ın izniyle İslam Devleti’ne ulaştırılacağımıza dair güvence verdi. Ancak mürted subayların müttefiklerine yardım etmek istedikleri açık oldu. Bizi bu durumumuzdan kurtaran yalnızca mü’minlerin mevlası Allah’u Teâlâ oldu. “Allah, sizin düşmanlarınızı çok daha iyi bilir. Allah, dost olarak yeter. Allah, yardımcı olarak da yeter.” [Nisa, 45] Kısa bir süre sonra Ebu Ali odaya döndü ve kısık bir sesle: “İslam Devleti’ndeki gençlere sizi ulaştırmak için sizi Türk subaylarına geri vermeyi kabul ettim. Ancak ey kız

kardeşlerim! Sizden ricam onlarla konuşmanız, kan dökmeyi durdurmaya çağırmanız ve Beşşar’dan kurtulmamız için birleşmek istediğimizi söyleyin. Sonra her birimiz bir köşeyi alır ve orada istediği toplumu kurar. Gençler eğer şeriatı istiyorlarsa o zaman topraklarında onu uygularlar ve bizi, mıntıkalarımızı istediğimiz kanunla yönetmek için rahat bırakırlar.” Bu konuşması durumun gerçeğini kanıtladı. Bazı insanlar Şam’daki olayları “fitne” olarak görüyordu. Ancak bu durum, mücahidlere katılmamak için kendilerini mazur görmede çaresizce uğraşmaya çalışanların yanında fitneydi. Çünkü İslam Devleti’nin sahih menhec üzere olduğu ve peygamber menheci üzere hilafeti yeniden getirmeye çalıştığı artık net oldu. Bu amaç, sahavatların ve efendilerinin gündemini meşgul ediyordu. Selamet Yerine Varış Ebu Ali bizi bir yere aldı. Ebu Kasım ve arkadaşları ise bizi bir konvoyda bekliyorlardı. Aralarındaki yakın ilişki açıktı. Sonra dört saat süren bir yolculukta Ebu Kasım kendisi bizi bıraktı ancak anlaştıkları gibi bizi Cerablus şehrine götürmediler. Bizi Suluk şehrine götürdüler. Ebu Yusuf ’u yanına aldı. Bu kardeş varışta bize yardım edecek kardeşti. Suluk şehrine ulaştığımızda hızlı bir şekilde bizi araçtan çıkardılar. Göz açıp kapanıncaya kadar araç harekete geçti ve gözün

göremeyeceği bir yere gitti. Sonra bir karargâha girdik. Bazı kardeşler bizi karşıladı. Ebu Yusuf ’a: “Türk köpekler nerede?” diye sordular. Bunun üzerine Ebu Yusuf güldü ve şöyle dedi: “Gittiler” Kardeşlerden biri şöyle dedi: “Şayet gitmeselerdi kardeşler onları tutuklamak ve boyunlarını vurmak için onları Cerablus’ta bekliyordu.” Allah, yaşadığımız olaylara neyin sebep olduğunu biliyor. Her halükârda, her hayır ve şer Allahu Teâlâ’dandır. Benim ve çocuklarımın İslam Devleti’nde olduğu için bugün halen Allah’a şükrediyorum. Tüm olanlara rağmen her zaman Allahu Teâlâ’ya şükrediyorum. Çünkü O bize, tevhid ve şeriatın gölgesi altında Hilafette yaşama nimetini lütfetti. Haçlı orduları bize saldırmak için toplandı. Çünkü bizler tevhid kelimesine (la ilahe illallah) inanıyor ve onu uyguluyoruz. Haçlılar dikkat etsinler. Hilafet, haçlıların hayatı sevdiği gibi ölümü seven yiğitlerle doldu. Nitekim İslam Devleti kadınları da bu şekildedir. İnsansız hava araçlarıyla eşlerimizi hedef alarak, evlerimizi füzelerle bombalayarak veya çocuklarımıza fosfor bombası atarak yenileceğimizi zannetmeyin asla! Bilakis tüm bunlar Allah’ın izniyle yakinimizi arttırmaktadır. Allah’tan dileğim, onunla buluşana kadar bu sağlam yol üzere bizi sabit kılmasıdır. Salat, selam ve bereket peygamberimiz Muhammed’in, ailesinin ve tüm sahabesinin üzerine olsun. Âlemlerin rabbi olan Allah’a hamdolsun.

TÜRKİYE İLE SURİYE ARASINDAKİ SYKES-PICOT SINIRI

Rumiyah

35

Hilafet askerlerinin küfür güçlerine karşı devam eden savaşları kapsamında bizler hilafet saltanatının genişlemesinde ve Allah’ın düşmanlarını korkutmada, öldürmede ve zelil etmede başarılı olan mücahidlerin son olarak düzenlediği bazı operasyonlara göz atacağız. Bu operasyonlar, İslam Devleti’nin geçmiş haftalarda yeryüzünün doğusundaki ve batısındaki farklı cephelerde düzenlediği çok sayıda operasyondan sadece bir kaçıdır. Horasan Vilayeti: Zilkade ayının birinde; Hilafet askerleri, mürted Afgan ordusu ve haçlı koalisyonunun, Nangarhar’ın Deh-e Bala mıntıkasındaki ‘Muriz’ köyüne düzenlediği ortak saldırıyı püskürttü. Düzenlenen ortak saldırıda Hilafet askerleri ile mürted Afgan ordusu ve haçlı kuvvetleri arasında meydana gelen çatışmalarda aralarında haçlıların da bulunduğu 4 kişi öldürülürken, diğer birkaç kişi de yaralandı. Saldırı sonucunda Allah’u Teâlâ tuzaklarını geri çevirdi ve hiçbir ilerleme kaydetmeden yenilmiş bir şekilde geri döndüler. Zilkade ayının ikisinde; Hilafet askerlerinden birkaç kişi, Nangarhar’ın Deh-e Bala mıntıkasında mürted Afgan ordusu ve haçlı kuvvetlerinin ortak konvoyuna operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda Hilafet askerleri ile mürted Afgan ordusu ve haçlı kuvvetleri arasında farklı 36

HABERLER

türdeki silahlarla meydana gelen çatışmalarda mürtedlerden ve haçlılardan çok sayıda kişi ölüp yaralanırken, çok sayıda Hummer tipi araçları da imha edildi. Konvoyda bulunanlardan kurtulanlar ise yenilmiş bir şekilde kaçtı. Bunun yanı sıra meydana gelen çatışmalar sırasında mücahidlerden biri şehid -nitekim onu böyle biliyoruz. Allah kendisini en iyi bilendir- oldu. Zilkade ayının sekizinde; Her yerde müşrik Rafızilere karşı açılan savaş kapsamında fedailerden Horasanlı ‘Ebu Culeybib’ ve ‘Ebu Talha El-Balhi’ -Allah onları kabul etsin- kardeşlerimiz, patlayıcı yelek, makineli silah ve el bombaları kuşandıktan sonra Kabil şehrinin ‘Diplomasi’ mıntıkasında bulunan Rafızi Irak hükümeti elçiliğine operasyon düzenledi. Elçiliğe düzenlenen fedai operasyonunda elçiliğin 7 koruma görevlisi ve elçilik binasında bulunanlardan 20’den fazla kişi öldürüldü. Zilkade ayının onunda; Fedailerden ‘Umeyr Asım’ ve ‘Tayyip El-Horasani’ -Allah onları kabul etsinkardeşlerimiz patlayıcı yelek, makineli silah ve el bombaları kuşandıktan sonra Hirat şehrine bağlı ‘Bekir Abad’ mıntıkasında bulunan müşrik Rafızilerin bir mabedine saldırı düzenledi. Düzenlenen saldırıda yaklaşık 50 müşrik öldürülürken, 80’den fazla kişi de yaralandı. Zilkade ayının on üçünde; Hilafet askerleri, mürted

Taliban Hareketi’nin, mücahidlerin Avr mıntıkasındaki noktalarına yönelik saldırısını püskürttü. Mürtedlerin saldırı girişimi sırasında mürtedlerden bir grup, mücahidlerin ‘Balavi’ köyünde onlara kurmuş olduğu pusuya düştü. Pusuya düşen mürtedlerden 3 kişi öldürüldü. Ayrıca Hilafet askerleri, geçen Perşembe günü, ‘Şurah Kun’ köyünde, mürtedlerin devriyesine bombalı saldırı düzenledi. Düzenlenen bombalı saldırıda mürtedlerden birkaç kişi öldü. Aynı zamanda ertesi gün yine bu köyde Hilafet askerleri ile mürtedler arasında çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalarda mürtedlerden 4 kişi öldürülüp bir diğer 3 kişi de yaralanırken, bunun yanı sıra mürtedlerden hayatta kalanlar ise kaçtı. Zilkade ayının on dördünde; Hilafet askerleri, mürted Afgan ordusunun, Nangarhar’ın Mamind nahiyesindeki ‘Makrana’ mıntıkasına yönelik ilerleme girişimini püskürttü. Mürtedlerin ilerleme girişimi sırasında Hilafet askerleri ile mürtedler arasında meydana gelen şiddetli çatışmalarda mürted Afgan ordusuna ait 1 BMP aracı ve 1 kamyon imha edildi. Diğer bir taraftan Afganistan’daki Cabarhar müdürlüğünün ‘Sabru’ mıntıkasında; 1 mürted Taliban Hareketi unsuru, suikast düzenlenerek öldürüldü. Zilkade ayının on altısında; İslam Devleti’ne bağlı güvenlik müfrezelerinden biri, Pakistan’ın batısında bulunan ‘Multan’ şehrinde, 1 mürted Pakistan istihbarat unsurunu, suikast düzenleyerek öldürdü. Zilkade ayının yirmisinde; Şehadet süvarilerinden Belucistanlı ‘Ebu Yahya’ -Allah O’nu kabul etsinkardeşimiz Ketta şehrinde mürted Pakistan ordusunun konvoyunu hedef alarak harekete geçti. İstişhadçı kardeşimiz konvoyun içine girmeyi başardıktan sonra bomba yüklü motosikletini konvoyun içinde patlattı. Patlama sonucunda 17 mürted ölürken, 35 kişi de yaralandı. Diğer bir taraftan, Afganistan’ın kuzeybatısında bulunan ‘Cüzcan’ın’ ‘Kuş Tabba’ mıntıkasında Hilafet askerleri ile mürted Ulusalcı Taliban Hareketi unsurları arasında meydana gelen çatışmalarda 2 mürted mürted Ulusalcı Taliban Hareketi unsuru öldürüldü. Aynı zamanda güvenlik birimlerinden biri, Afganistan’ın doğusunda bulunan Celalabad şehrinde bir mürted Afgan ordusu subayını ve korumasını, silahla suikast düzenleyerek öldürdü. Zilkade ayının yirmi dördünde; Hilafet askerleri, Afganistan’ın kuzeyinde bulunan Sayad müdürlüğündeki birkaç Rafızi köyüne operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda Hilafet askerleri, müşrik Rafızilerden 54 kişi öldürdü ve ‘Mirza Olink’

köyünü kontrol altına aldı. Daha sonra mürted Afgan ordusunun köyü yeniden geri alma girişimi sırasında Hilafet askerleri ile mürted Afgan ordusu arasında şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalarda mürted Afgan ordusundan birkaç kişi ölüp yaralanırken, 1 tankları da imha edildi. Ayrıca yine bu müdürlüğe bağlı ‘Balan Gori’ mıntıkasında; Hilafet askerlerinin düzenlediği operasyonda mürted Afgan polislerinden 4 kişi öldürüldü. Zilkade ayının yirmi beşinde; Hilafet askerleri, Nangarhar’ın Eşin nahiyesindeki ‘Mamin’ mıntıkasında haçlıların mürted özel Afgan kuvvetleriyle ortak düzenlediği saldırıyı püskürttü. Haçlılar teçhizatlarına ve silahlarına aldandı ve kazanacaklarını zannettiler. Saldırıya B-52, A-10, diğer savaş uçakları, helikopterler ve insansız hava araçları katıldı. Uçaklar sağı, solu bombaladılar. Ancak mücahidler, farklı türdeki silahlarla onlara karşı koydu ve yaklaşık 12 saat süren mücahidler ile mürtedler ve haçlılar arasında şiddetli çatışmalar meydana geldi. Tüm bunlara rağmen haçın kulları ve uşakları hiçbir ilerleme kaydedemediler. Çatışmalar, aralarında en az 12 haçlının da bulunduğu saldırı kuvvetlerinden 30 askerin öldürülmesiyle sonuçlandı. Doğu Asya: Zilkade ayının ikisinde; Hilafet askerleri, Maravi şehrinin ‘Baling’ ve ‘Laylud Madaya’ mahallelerinde, haçlı Filipin ordusuna düzenlediği bombalı saldırılarda ve mahallelerde yaşanan çatışmalarda 16 haçlı Filipin ordusu unsurunu öldürdü. Zilkade ayının dördünde; Hilafet askerleri, Maravi şehrinin ‘Baylut’ Mahallesi’nde 10 haçlı Filipin ordusu unsurunu öldürdü ve 1 zırhlı araçlarını imha etti. Zilkade ayının beşinde; Maravi şehrinin ‘Baylut’ Mahallesi’nde; Hilafet askerlerinin attığı pusuda, haçlı Filipin ordusundan en az 19 kişi öldürüldü. Zilkade ayının sekizinde; Maravi şehrinin ‘Marinut’ Mahallesi’nde mayınların patlaması sonucunda 3 haçlı Filipin ordusu askeri ölürken, 4 kişi de yaralandı. Zilkade ayının on beşinde; Filipinlerin güneyinde bulunan Maguindanao nahiyesinin ‘Datu Salifu’ mıntıkasında ve ‘Anda Fit’ köyünde mürted Moro Ulusal Kurtuluş Cephesi’ne düzenlenen bombalı saldırılar sonucunda mürted Moro Ulusal Kurtuluş Cephesi unsurlarından 11 kişi ölürken, 11 kişi de yaralandı. Zilkade ayının yirmisinde; Hilafet askerleri, Filipinlerin güneyinde bulunan Maguindanao nahiyesinde mürted Moro Ulusal Kurtuluş Cephesi’yle şiddetli çatışmalara girdi. Yaşanan çatışmalar sonucunda mürtedlerden en az 19 kişi öldürüldü.

Rumiyah

37

Ayrıca Hilafet askerleri Maravi şehrinin ‘Raya Madaya’ mahallesinde yaşanan çatışmalarda haçlı Filipin ordusuna ait 6 hücum botunu imha etti. Aynı zamanda ‘Baylut’ mahallesinde; haçlı Filipin ordusuna ait bir aracın roketatarla hedef alınması sonucunda araç imha olurken, haçlı Filipin ordusu unsurlarından da 5 kişi öldü ve diğer birkaç kişi de yaralandı. Ve ayrıca ‘Ala’ caddesinde; haçlı Filipin ordusundan 4 kişi, keskin nişancı birlikleri tarafından öldürüldü. Zilkade ayının yirmi dördünde; Hilafet askerleri, Maravi şehrinin ‘Ala’ caddesinde, haçlı Filipin ordusuna ait bir tankı roketatarla hedef alması sonucunda tank imha oldu. Zilkade ayının yirmi altısında; Hilafet askerleri, Maravi şehrinin ‘Ala’ caddesinde haçlı Filipin ordusuyla farklı türdeki silahlarla şiddetli çatışmalara girdi. Meydana gelen çatışmalarda 11 haçlı Filipin ordusu unsuru öldürüldü. Aynı zamanda, Filipinler’in güneyinde bulunan Maguindanao nahiyesindeki ‘Nimav’ köyünde; Hilafet askerleri ile mürted Moro Ulusal Kurtuluş Cephesi unsurları arasında yaşanan çatışmalarda mürted Moro Ulusal Kurtuluş Cephesi unsurlarından 7 kişi öldürüldü. Tunus: Zilkade ayının altısında; Hilafet askerlerinden birkaç kişi, Tunus’un batısında bulunan ‘Mugila’ dağında mürtedlerin yolunun üzerine bir bomba yerleştirdi ve daha sonra bombayı mürted Tunus ordusu askerlerinden birkaç kişiyi taşıyan bir zırhlı aracın üzerine patlattı. Patlamada araç imha olurken, aracın içinde bulunan 5 mürted ise öldü ve yaralandı. Zilkade ayının yirmi dokuzunda; Kassarin vilayetinin ‘Mugila’ dağında; mürted Tunus ordusu unsurlarını taşıyan bir zırhlı araç, bombayla hedef alınarak imha edildi. Beyda Vilayeti: Zilkade ayının yirmi dokuzunda; Hilafet askerleri, müşrik Husi’lerin, Kifa’nın ‘Lakah’ mıntıkasına yönelik saldırısını püskürttü. Mürtedlerin saldırı girişimi sırasında Hilafet askerleri ile mürtedler arasında gün boyunca devam eden ve farklı türdeki silahların kullanıldığı şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalarda mürtedlerden onlarca kişi öldü ve yaralandı. Ölenlerin arasında saldırının komutanı ‘Ebu Mürteda El-Mahturi’ adlı mürted Rafızi de bulunuyor. Ayrıca Allah’u Teâlâ mücahid kullarına bazı silah ve çeşitli mühimmatlar ganimet almayı lütfetti. Somali: Zilkade ayının on üçünde; Hilafet askerleri, Mogadişu şehrinin Yaki Şid Mahallesi’ndeki ‘Tevfik’ 38

HABERLER

kavşağı yakınlarında 1 mürted Somali istihbarat unsurunu öldürdü. Sina Vilayeti: Zilkade ayının on dördünde; Hilafet askerleri, Ariş şehrinin deniz yolunda mürted Mısır polislerini taşıyan FAHD tipi 2 zırhlı aracı imha etti. Aynı zamanda mürted Mısır ordusunun, iki haftadan bu yana Hilafet askerlerine yönelik başlatmış olduğu operasyonlarında kullanılamaz hale getirilen araçlarının sayısı 23 farklı araca ulaştı. Fırat Vilayeti: Zilkade ayının on beşinde; Hilafet askerleri, hayali IrakSuriye sınırı üzerinde bulunan Tenef’in yakınlarındaki ‘Camunah’ mıntıkasındaki Rafızi ordusunun karargâhlarına 3 koldan operasyon düzenledi. Operasyon, şehadet süvarilerinden Iraklı ‘Ebu Hasan’ kardeşimizin düzenlediği istişhadi operasyonla başladı. Daha sonra mürtedlerin karargâhlarına operasyon düzenlendi ve mürtedlerle farklı türdeki silahlarla çatışıldı. Meydana gelen çatışmalarda 68 mürted öldürülüp 1 kişi de esir alınırken, bunun yanı sıra 7 araçları imha edildi, 1 tankları kullanılamaz getirildi ve 6 karargâhları yakıldı. Ayrıca Allah’u Teâlâ muvahhid kullarına, üzerinde makineli silah bulunan 3 4x4 tipi araç, bir füze bataryası ve bazı silah ve çeşitli mühimmatlar ganimet almayı lütfetti. Humus Vilayeti: Zilkade ayının on yedisinde; Hilafet askerleri, Nusayrilerin, doğu Humus kırsalındaki mevkilerine birkaç koldan geniş çaplı operasyon düzenledi. Operasyonun birinci yönü çöl mıntıkasından oldu. Bu yönden yapılan saldırıda şehadet süvarilerinden Iraklı ‘Ebu Rukiye’ -Allah O’nu kabul etsin- kardeşimiz Humeyme ve T3 mıntıkaları arasındaki Nusayri ordusunun komuta merkezi karargâhına istişhadi operasyon düzenledi. Bir diğer saldırı yönü ise; mürtedlerin, Humeyme mıntıkası batısında yaklaşık 20 km uzakta bulunan mevkilerine oldu. Aynı zamanda üçüncü saldırı yönü ise; Vaar mıntıkasına yönelik oldu. Düzenlenen saldırı sonucunda mürtedlerden yaklaşık 80 kişi öldürülürken, bunun yanı sıra mürtedlere ait 5 tank, 2 BMP, 5 asker taşıma aracı, 2 4x4 tipi araç, 2 makineli silah ve 65 çadır yakıldı ve imha edildi. Ayrıca mücahidler, bazı çeşitli silah ve mühimmatları ganimet aldı. Rusya: Zilkade ayının yirmi altısında; Hilafet askerlerinden biri, Rusya’nın ‘Surgut’ şehrinde bıçaklı saldırı düzenledi. Düzenlenen bıçaklı saldırıda 7 kişi yaralandı ve daha sonra kardeşimiz yerel polisler tarafından şehid -nitekim onu böyle biliyoruz. Allah kendisini en iyi bilendir- edildi.

İspanya: Zilkade ayının yirmi beşinde; Hilafet askerlerinden birkaç kişi, İspanya’da iki güvenlik grubu olarak aynı anda harekete geçti ve haçlıların topluluklarını hedef aldı. Harekete geçen birinci gruptaki mücahidler, Barcelona’nın ‘La Rambla’ caddesinde otobüsle haçlıların topluluğunu hedef aldı. Ayrıca bu gruptaki mücahidler, polis kontrol noktasında bulunan iki polisi ezdi ve daha sonra hafif silahla ‘La Rambla’ sahası yakınlarında bulunan bir bara saldırdı. Bara düzenledikleri saldırıda barda bulunan haçlılardan ve Yahudilerden öldürebildikleri öldürdüler. Bunun yanı sıra ikinci grup, sahil kenti ‘Cambrils’ kasabasında kamyonla haçlılardan birkaç kişiyi ezdi. Düzenlenen mübarek gazve sonucunda haçlı koalisyon ülkelerinin vatandaşlarından yaklaşık 146 kişi öldü ve yaralandı. Cezire Vilayeti: Zilkade ayının yirmi sekizinde; Hilafet askerleri, Amerikan savaş uçaklarının ve apaçi helikopterlerinin yoğun hava desteği verdiği Rafızi ordusu ve milislerinin, Telafer’in doğu, güney ve batı yönündeki mevkilerine yönelik geniş çaplı saldırısını püskürttü. Mürtedlerin saldırı girişimi sırasında Hilafet askerleri ile mürtedler arasında şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalar sırasında biri ikili olmak üzere mürtedlere 3 istişhadi operasyon düzenlendi. Düzenlenen ikili istişhadi operasyonu Iraklı ‘Ebu Meryem’ ve ‘Ebu Hamza’ -Allah onları kabul etsin- kardeşlerimiz düzenledi ve mürtedlerin Telaferin doğusunda bulunan ‘Abtişa’ köyündeki topluluğunu hedef aldı. Bunun yanı sıra şehadet süvarilerinden Türkiyeli ‘Ebu Mus’ab’ ve ‘Ebu Zülkarneyn’ -Allah onları kabul etsinkardeşlerimiz bomba yüklü araçlarıyla harekete geçerek,

bomba yüklü araçlarını Telafer’in batısında bulunan ‘Cibara’ köyündeki mürtedlerin toplulukları içinde patlattı. Düzenlenen 3 istişhadi operasyon sonucunda mürtedlerden çok sayıda kişi öldü ve yaralandı. Aynı zamanda mücahidler, mürtedleri mayın tarlalarına ve daha önce bomba döşenmiş evlere çekerek, bomba döşenmiş evleri ve mayın tarlaları üzerlerine patlattı. Patlamalarda, mürtedlerin saflarında büyük kayıplar oldu. Öyle ki patlamalar sonucunda mürtedlerden yaklaşık 114 kişi öldü ve Abrahams tipi 2 tank, 10 Hummer, Cougar tipi 4 araç ve 24 diğer farklı askeri araçları imha oldu. Zilkade ayının yirmi dokuzunda; Hilafet askerleri, üst üste ikinci günde de Telafer şehrine yönelik Rafızi haçlı saldırılarını püskürttü. Mürtedlerin saldırı girişimi sırasında şehrin batı ve doğu yönünde şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalar sırasında şehadet süvarilerinden Iraklı ‘Ebu Muhammed’ ve Türkiyeli ‘Ebu Musab’ -Allah onları kabul etsin- kardeşlerimiz, Rafızi ordusu ve milislerinin ‘Tel Semin’ köyündeki topluluklarına istişhadi operasyon düzenledi. Düzenlenen istişhadi operasyonlarda 39 mürted ölüp yaralanırken, 6 Hummer, 3 Cougar ve 3 askeri araçları da imha oldu. Ayrıca Telafer’in batısında ve güneybatısında bulunan ‘Tarmah’ ve ‘Lavand’ köylerinde mayın tarlalarının patlatılması sonucunda mürtedlerin 6 Hummer, 1 Cougar, 1 mayın arama tarama aracı ve 1 buldozerleri imha oldu. Aynı zamanda mürtedlerin, Telafer’in güneybatısında bulunan ‘Karkari’ köyünden kaçışları sırasında haçlı Amerika’nın konvoylarını bombalaması sonucunda mürtedlerden onlarca kişi ölüp yaralanırken, 20’den fazla farklı askeri araçları da imha oldu.

BARCELONA’DAKİ OPERASYONUN SONRASINA AİT BİR GÖRÜNTÜ

Rumiyah

39

İSTİŞHADÇI EBU MUS’AB ET-TURKİ 

Dımeşk Vilayeti: Zilkade ayının yirmi sekizinde; Hilafet askerleri, haçlı Lübnan ordusu ve Rafızi Hizbullat milislerinin batı Kalemun’daki mevkilerine yönelik birkaç koldan iki günden bu yana devam eden saldırısını püskürttü. Haçlı Lübnan ordusu ve Rafızi Hizbullat milisleri, Curud (Arsal, El-Ka), ‘Zemrani’, ‘Muşkata’, ‘Mira’ ve ‘Fayha’ dağlarına ve ‘Zevitina’ ve ‘Haruta’ vadilerine saldırdı. Düzenlenen saldırıda Hilafet askerleri ile haçlı Lübnan ordusu ve Rafızi Hizbullat milisleri arasında şiddetli çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalar sırasında şehadet süvarilerinden Lübnanlı ‘Ebu Dücane’ -Allah O’nu kabul etsin- kardeşimiz bomba yüklü aracıyla harekete geçerek, ‘Haşin’ vadisine doğru kaçan ordunun topluluğunu takip etti ve daha sonra aracını toplulukları ortasında patlattı. Bölgede yaşanan çatışmalarda haçlı Lübnan ordusu ve Rafızi Hizbullat milislerinden yaklaşık 100 kişi ölüp yaralanırken, çok sayıda araçları da imha edildi ve kullanılamaz hale getirildi. Aynı zamanda haçlı Lübnan ordusunun, batı Kalemun’da bulunan ‘Hazeel’ dağındaki ve ‘Hurta’ vadisindeki mevkilerinin birkaç top ve havan toplarıyla bombalanması sonucunda Rafızi Hizbullat milislerinden 4 kişi ölürken, M113 tipi bir araçları da kullanılamaz hale geldi. Zilkade ayının yirmi dokuzunda; Hilafet askerlerinin, ‘Vadi Bered’, ‘Senne Muştakah’ ve ‘Karnah Aclun’ mıntıkalarında Rafızi Hizbullat milisleriyle girdiği şiddetli çatışmalar sonucunda Rafızi Hizbullat milislerinden yaklaşık 40 kişi öldürülürken, diğerleri ise yaralandı. Cenub Vilayeti: Zilkade ayının yirmisinde; Şehadet süvarilerinden Iraklı 40

HABERLER

‘Ebu Yasin’ ve ‘Ebu Mikdad’ -Allah onları kabul etsinkardeşlerimiz bomba yüklü bir araçla, Kerbela şehrinin güneyinde bulunan Kerbela Çimento Fabrikası’ndaki Rafızi ordusu ve milislerinin topluluklarına doğru harekete geçti. Fedailer hedeflerine ulaşmayı başardıktan sonra fedailerden biri araçtan inerek iki kontrol noktasında bulunan Rafızilerle çatışmaya başladı. Fedai kardeşimiz, meydana gelen çatışmalarda kontrol noktalarında bulunanların tümünü öldürdükten sonra çimento fabrikasına bağlı toplu konutlara doğru saldırıya geçti. Konutlarda yaşanan şiddetli çatışmaların ardından kardeşimiz şehid -Allah O’nu kabul etsin- oldu. Diğer fedai ise bomba yüklü aracıyla mürtedlerden geriye kalanların topluluklarına doğru harekete geçti ve bomba yüklü aracını mürtedlerin topluluğu ortasında patlattı. Düzenlenen operasyon sonucunda mürtedlerden 50’den fazla kişi öldü ve yaralandı. Selahaddin Vilayeti: Zilkade ayının yirmi dördünde; Fedailerden ‘Ebu Velid El-Ensari’, Tacikistanlı ‘Ebu Halid’, Tacikistanlı ‘Kureyş’ ve Mağripli ‘Huzeyfe’ -Allah onları kabul etsin- kardeşlerimiz, Beyci’nin kuzeyinde bulunan ‘600’ mıntıkasında ve ‘Masafi’ Mahallesi’nde bulunan federal polislerine bağlı 13. Alay karargâhına ve 60. Fırkaya ait ikmal ve nakil karargâhına operasyon düzenledi. Düzenlenen operasyonda fedailer ile mürtedler arasında makineli silah ve el bombalarıyla çatışmalar meydana geldi. Meydana gelen çatışmalar sırasında fedailer art arda patlayıcı yeleklerini patlattılar. Düzenlenen fedai operasyonu sonucunda aralarında bir subayın da bulunduğu 30 mürted ölüp 46 kişi yaralanırken, 15 araçları da yakıldı. Ayrıca destek birlikleri bu karargâhlardan birini grad füzeleriyle bombaladı.

Rumiyah

41

42

HABERLER

Rumiyah

43

‫مۇ ند ە ر ىجــە‬ ‫‪ - 13‬سان ‪ -‬ھىجىرىيە ‪ 1438‬زۇلھەججە‬

‫ئــې مۇۋەھھىدلــەر! خۇشــۋاخ بولــۇڭالر‪ ،‬ئالــاھ‬ ‫بىلــەن قەســەمكى بىــز جىھادىمىــزدا پەقــەت‬ ‫رۇمىيەدىكــى زەيتــۇن دەرىخــى ئاســتىدىال‬ ‫ئولتۇرىمىــز‪.‬‬ ‫ئەبۇ ھەمزە مۇھاجىر ‪‬‬

‫‪4‬‬

‫مۇقەددىمە‬ ‫ماقالىلەر‬

‫‪6‬‬ ‫‪10‬‬ ‫‪14‬‬ ‫‪20‬‬ ‫‪24‬‬ ‫‪28‬‬

‫‪06‬‬

‫جاھىلىيەت ھۆكمى بىلەن ئەمەس شەرىئەت ھۆكمى بىلەن ھۆكۈم‬ ‫قىلىنىدۇ‬ ‫ئالدىراش بولۇشتىن بۇرۇن بىكار ۋاقتىڭنى غەنىيمەت بىلگىن‬ ‫ئىمامەتچىلىكنىڭ دىندىكى ئورنى ۋە ئۇنى تۇرغۇزۇشنىڭ ۋاجىپ‬ ‫ئىكەنلىكىگە دەلىللەر‬ ‫مۇجاھىدالرغا مۇھىم نەسىھەتلەر‬ ‫مۇناپىقالرنىڭ سۈپەتلىرى‬

‫‪10‬‬

‫ئۇممۇ سۇلەيىمنىڭ ھىجرىتى‬

‫خەۋەرلەر‬

‫‪34‬‬

‫ئەسكىرى ئەمەلىيەت خەۋەرلىرى‬

‫ماقالىلەر‬

‫‪40‬‬

‫ئەلقائىدىنىڭ شامدىكى ئىتتىپاقداشلىرى‬

‫‪14‬‬

‫مۇقەددىمە‬ ‫ســەلىبىلەرنىڭ بىــر مەســئۇلى ئىســام دۆلىتىگــە‬ ‫قارشــى ئــۇرۇش مەسىلىســىنى چۈشــەندۈرۈپ مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪« :‬ئــۇالر ئۇرۇشــقا كىــردى‪ ،‬ئۇالرئۆزلىرىنىــڭ‬ ‫ئۆلۈمىنــى ئــۇرۇش نەتىجىلىرىنىــڭ بىــرى دەپ بىلىشــى‬ ‫كېــرەك»‬ ‫ئالــاھ بــۇ كاپىرنىــڭ ئاغىزىدىــن چىقارغــان ســۆز‪،‬‬ ‫ئىســام دۆلىتــى مۇجاھىدلىرىنىــڭ نەزىرىــدە مۇنازىــرە‬ ‫تەلــەپ قىلمايدىغــان ھەقىقــەت‪ ،‬بەلكــى بــۇ شــۇنداق‬ ‫ھەقىقەتكــى‪ ،‬مۇجاھىــدالر ئۇرۇشــقا ماڭغانــدا ئۆلــۈم‬ ‫نۇقــۇل بىــر ئېھتىماللىــق دەپ قارىمايــدۇ‪ ،‬بەلكــى‬ ‫بــۇ ئــۇالر تەلــەپ قىلىۋاتقــان ۋە شــۇنىڭغا ئېرىشــىش‬ ‫ئۈچــۈن تىرىشــىۋاتقان ئــەڭ چــوڭ ئارزۇســى‪ ،‬چۈنكــى‬ ‫بــۇ ھالەتتىكــى ئۆلــۈم ئالــاھ يولىدىكــى شــاھادەت‬ ‫بولــۇپ‪ ،‬بــۇ ئارقىلىــق مۇئمىــن ئالالھنىــڭ يېنىــدا ئــەڭ‬ ‫يۇقىــرى يۈكســەك دەرىجىلەرگــە ئېرىشــىدۇ‪.‬‬ ‫لېكىــن ســەلىبىلەر بــۇ مەســئۇلىنىڭ ســۆزىنىڭ‬

‫ماھىيىتىنــى چۈشــەنمىگەندەك قىالتتــى‪ ،‬چۈنكــى‬ ‫ئۇالرنىــڭ ھــەر قېتىــم ئىســام دۆلىتــى قۇشــۇنى‬ ‫تەرىپىدىــن ھۇجۇمىغــا ئۇچرىغانــدا گويــا باشــقا‬ ‫دۇنيــادا ياشــىۋاتقانداەك قاتتىــق ھەيــران قالغانلىقىنــى‬ ‫بايقايمىــز‪ .‬ئۇالرنىــڭ قۇشــۇنى ئىســام دۆلىتىگــە‬ ‫قارشــى ئۇرۇشــقا چۆكــۈپ ئىســام دىيارلىرىنــى ۋەيــران‬ ‫قىلىشــقا ۋە ئــەر ‪-‬ئايــال‪ ،‬قېــرى ‪ -‬يــاش مۇســۇلمانالرنى‬ ‫كۆپلــەپ ئۆلتۈرۈشــكە تىرىشــىۋاتىدۇ‪ .‬بــۇ ئــۇرۇش‬ ‫ھازىرقــى دەۋردىكــى ئامېرىــكا يېتەكچىلىــك قىلغــان‬ ‫تۇنجــى ســەلىبىلەر ئۇرۇشــى ئەمــەس‪ ،‬شــۇنداقال‬ ‫ئۇالرنىــڭ مۇســۇلمانالرغا قارشــى زور بــەدەل تۆلىگــەن‬ ‫تۇنجــى قېتىملىــق ئۇرۇشــىمۇ ئەمــەس‪.‬‬ ‫بــۇ شــۇنى ئايدىڭالشــتۇرۇپ بېرىدۇكــى‪ ،‬ياۋۇپــا‬ ‫ســەلىبى دۆلەتلىــرى ھــەر قېتىــم مۇســۇلمانالرغا‬ ‫قارشــى ئامېرىــكا بايرىقــى ئاســتىدا چىقىۋاتىــدۇ‪ ،‬ئــۇالر‬ ‫بــۇ ئۇرۇشــقا قاتناشــقان دۆلەتلەرنىــڭ ســانىغىال قــاراپ‬ ‫زور مىقداردىكــى چىقىمنــى ئۇنتــۇپ قالىــدۇ‪ .‬ئىســپانىيە‬ ‫مۇقەددىمە‬

‫‪4‬‬

‫بــۇرۇن بــۇ ئىشــنى ســىناپ باقتــى‪ ،‬ئــۇ نىفىــت‬ ‫قۇدۇقلىــرى ۋە پۇلغــا ئېرىشــىش ئۈچــۈن ئىراقتىكــى‬ ‫ئۇرۇشــتا ئەخمــەق بوشــقا ئەگىشــىپ قۇشــۇن ئەۋەتتــى‪،‬‬ ‫لېكىــن بــۇ قۇشــۇن مۇجاھىدالرنىــڭ تۇنجــى نىشــانىغا‬ ‫ئايالنــدى‪ ،‬ئــۇالر بــۇ ئۇرۇشــتا قاتتىــق تاالپــەت يېــدى‪،‬‬ ‫ئاخىــرى ئىســپانىيە ھۆكۈمىتــى ئىراقتىــن قۇشــۇن‬ ‫چېكىندۈرۈشــكە مەجبــۇ بولــدى‪ ،‬بۇنىڭدىــن ســىرت‬ ‫پۇقرالىرىنىــڭ قاتتىــق ئەيىپلىشــىگە ئۇچرىــدى‪ ،‬لېكىــن‬ ‫بــۇ ســاۋاقالر ســەلىبىلەرگە يېتەرلىــك بولمىغانــدەك‬ ‫قىالتتــى‪.‬‬ ‫كېيىنكــى ھۆكۈمەتمــۇ ئۇنــى تۇنجــى ســاۋاق دەپ‬ ‫قۇبــۇل قىلىــپ يــەر يۈزىــدە ئــۆزى بىۋاســتە ھەرقانــداق‬ ‫ئۇرۇشــقا قاتناشــمايدىغانلىقى دەۋا قىلغــان بولســىمۇ‪،‬‬ ‫لېكىــن ئامېرىــكا ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى قۇرغــان‬ ‫خەلقئارالىــق ســەلىبى ئىتتىپــاق رامكىســى ئىچىــدە‬ ‫راپىــزى ئارمىيەســىنى مەشــىق قىلــدۇرۇش ۋە ئۇىڭغــا‬ ‫يــاردەم بېرىشــنى قــارار قىلــدى‪.‬‬ ‫ئــۇ بۇرۇنقــى ئۇرۇشــتىن ۋە ئۇنىڭدىــن باشــقا‬ ‫مۇســۇلمانالرغا ئــۇرۇش ئاچقــان ياۋرۇپــا ســەلىبى‬ ‫دۆلەتلىرىنىــڭ ئاقىۋىتىدىــن ســاۋاق ئالمىغــان ئىــدى‪،‬‬ ‫ئەنگىلىيــە‪ ،‬فىرانســىيە‪ ،‬گىرمانىيــە ۋە ئامېرىــكا‬ ‫ئۇالردىــن كۈچلــۈك‪ ،‬بىخەتەرلىــك تەدبىرلىــرى پۇختــا‬ ‫بولســىمۇ‪ ،‬كاپىرالرنىــڭ كاتتىباشــلىرىغا زەربــە بېرىــش‬ ‫چاقىرىقىغــا ئــاۋاز قۇشــۇپ ئاتالنغــان ئىســام دۆلىتــى‬ ‫قۇشــۇنىغا تاقابىــل تۇرۇشــتىن ئاجىــز كەلــدى‪.‬‬ ‫بۈگــۈن ئىســام دۆلىتــى قۇشــۇنى دۈشــمەن يۇرتىــدا‬ ‫بۇرۇنقــى قېرىنداشــلىرىغا ئوخشــاش ھۇجۇمالرنــى‬ ‫قىلىۋاتىــدۇ‪ ،‬تۈركىيــە‪ ،‬ئىســپانىيە‪ ،‬رۇســىيە‪ ،‬بىلجىــكا‬ ‫ۋە ئۇنىڭدىــن باشــقا ســەلىبى دۆلەتلىرىــدە قاتتىــق‬ ‫ھەرىكــەت قىلىۋاتىــدۇ‪.‬‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 21‬كۈنــى ئىســام دۆلىتىنىــڭ بىــر‬ ‫شــىرى ئۆلتۈرۈلۈشــتىن بــۇرۇن تاغــۇت ئەردوغاننىــڭ‬ ‫ســاقچىلىرىنىڭ بىرىگــە پىچــاق تىقتــى‪.‬‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 25‬كۈنــى ئىســام دۆلىتىنىــڭ بىــر‬ ‫گــۇرۇپ قۇشــۇنى ئىســپانىيەنىڭ ئىككــى شــەھىرىدە‬ ‫ئىككــى قېتىــم ئەمەلىيــەت قىلغــان بولــۇپ‪،‬‬ ‫كاپىرالرنــى زور ئىقتىســادى زىيانغــا ئۇچراتتــى‪ ،‬يەنــە‬ ‫‪5‬‬

‫‪16‬نەپــەر ســەلىبىنى ئۆلتــۈرۈپ ‪ 130‬دىــن كۆپرەكىنــى‬ ‫يارىالنــدۇردى‪ .‬بــۇ ئەمەلىيەتمــۇ ســەلىبىلەرگە يېڭــى‬ ‫بىــر دەرىســنى بېرىــپ قويــدى‪.‬‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 27‬كۈنــى رۇســىيەدە ئىســام‬ ‫دۆلىتىنىــڭ بىــر شــىرى پىچــاق بىلــەن ‪ 7‬نەپــەر‬ ‫رۇســىيەلىكنى يارىالنــدۇردى‪ ،‬ئالالھدىــن ئۇنــى قۇبــۇل‬ ‫قىلىشــنى ســورايمىز!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ئۈچىنچــى كۈنــى بىلجىكىــدا ئىســام‬ ‫دۆلىتىنىــڭ بىــر شــىرى تەكبىــر تــوۋالپ شــەھىد‬ ‫بولغانغــا قــەدەر كاپىرالرغــا پىچــاق تىقتــى‪ ،‬ئالالھدىــن‬ ‫ئۇالرنــى قۇبــۇل قىلىشــنى ســورايمىز!‬ ‫ئۇنىڭدىــن باشــقا ئىســام دۆلىتــى قۇشــۇنى يېقىنقــى‬ ‫مەزگىللــەردە ســەلىبىلەر‪ ،‬مۇرتەدلــەر‪ ،‬يەھۇدىالرغــا‬ ‫ئــۆز يۇرتىــدا ھۇجــۇم قىلىــپ كــۆپ ئۆلتــۈردى ۋە‬ ‫يارىالنــدۇردى‪ .‬بــۇ ئارقىمــۇ ئارقــا چىقىۋاتقــان‬ ‫ۋەقەلــەر ياۋرۇپــا ســەلىبى دۆلەتلىرىنىــڭ ھېلىمــۇ بــۇ‬ ‫ئۇرۇشــتا زور چىقىــم ۋە بەدەللەرنــى تۆلىۋاتقانلىقىنــى‬ ‫ئىســپاتالپ تۇرۇپتــۇ‪ ،‬بــۇالر قۇشــۇننى ھەربــى ھالەتكــە‬ ‫چاقىرىــش‪ ،‬بىخەتەرلىــك تەدبىرلىرىنــى كۈچەيتىــش‪،‬‬ ‫ســاياھەتچىلىك ۋە تىجارەتنىــڭ زور چېكىنىشــنىڭ‬ ‫ئالدىنــى ئېلىــش‪ ،‬يولالرغــا ســېلىنغان ســىمونتلۇق‬ ‫تەكشــۈرۈش پونكىتلىــرى ۋە پۈتــۈن جايالردىكــى‬ ‫قورقۇنــچ ھالەتلىــرى بۇنــى ئىســپاتالپ تۇرۇپتــۇ‪.‬‬ ‫ئىســپانىيە ۋە ئۇنىڭغــا قوشــنا كاپىــر‬ ‫دۆلەتلىــرى ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئۇرۇشــتىن‬ ‫چېكىنمەيدىكــەن‪ ،‬ئالالھنىــڭ ئىزنــى بىلــەن ئۇالرغــا‬ ‫قارشــى ھۇجۇمــار ئىزچىــل داۋاملىشــىدۇ‪ .‬ئــۇالر‬ ‫بىخەتەرلىــك تەدبىرلىرىنــى قانچىلىــك كۈچەيتســۇن‪،‬‬ ‫بــۇ ھۇجۇمالرنــى ھەرگىــز توختىتالمايــدۇ‪ ،‬ئــۇالر بۇنــى‬ ‫ياخشــى بىلىــدۇ‪ .‬ئەگــەر ئىســام دۆلىتــى قۇشــۇنى‬ ‫بــۇ ھۇجۇمالرنــى كېيىنكــى مەزگىللــەردە يەنــە بىــر‬ ‫دەرىجــە يۇقىــرى كۆتۈرىدىغــان بولســا‪ ،‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫زىيانلىــرى تېخىمــۇ كــۆپ ئاشــىدۇ‪.‬‬ ‫والحمد للــه رب العالمين‪.‬‬

‫بارچــە ھەمدىلــەر‪ ،‬بىزنــى تاغۇتالرنىــڭ ھۆكۈملىرىدىــن‬ ‫قۇتۇلدۇرغــان‪ ،‬بىزگە شــەرىئەت ھۆكمىنى ئىنئام قىلغــان ۋە بىزگە‬ ‫خىالفەتنــى قايتــۇرۇپ بەرگــەن ئالالھقــا خاســتۇر‪ .‬ئالالھنىــڭ‬ ‫رەھمىتــى ئــۆز بەندىســى ۋە جاھىلىيــەت ھۆكمىنى يــوق قىلغان‬ ‫ئەلچىســى مۇھەممــەد ‪ ‬گــە بولســۇن‪ .‬مەن «يېگانە شــېرىكى‬ ‫يــوق بىــر ئالالھدىــن باشــقا ھەقىقــى مەئبــۇد يــوق‪ ،‬مۇھەممــەد‬ ‫ئۇنىــڭ بەندىســى ۋە ئەلچىســى» دەپ گۇۋاھلىــق بېرىمــەن‪.‬‬

‫ئالــاھ ئۆزىنىڭ رەســۇلىنى ئالالھنىڭ رۇبۇبىيــەت‪ ،‬ئۇلۇھىيەت‬ ‫ۋە ئىســىم ‪ -‬ســۈپەتلىرىدىكى تەۋھىدكــە چاقىرىــش ئۈچــۈن‬ ‫ئەۋەتتــى‪ .‬جاھىلىيــەت ئەھلــى رۇبۇبىيەتتىكى تەۋھىدنــى ئىقرار‬ ‫قىلغــان بولســىمۇ‪ ،‬لېكىــن ئــۇالر تەۋھىدنىــڭ (رۇبۇبىيــەت‪،‬‬ ‫ئۇلۇھىيــە ۋە ئىســىم ‪ -‬ســۈپەت تەۋھىدىنىــڭ) ئــۈچ تۈرىنــى‬ ‫بۇزىدىغــان شــېرىككە چۈشــۈپ قېلىــپ بــۇ ئىقرارىنــى بــۇزۇپ‬ ‫تاشــلىدى‪.‬‬ ‫مۇقەددىمە‬ ‫ماقالە‬

‫‪6‬‬

‫ئۇالرنىڭ تولىسى ئالالھقا شېرىك كەلتۈرۈپ تۇرۇپ ئىمان‬ ‫ئېيتىدۇ‬ ‫ئالــاھ شــۇنىڭدىن خــەۋەر بەردىكــى‪ ،‬ئەگــەر كاپىرالردىــن‬ ‫«زېمىــن ۋە ئۇنىڭدىكــى نەرســىلەر كىمنىــڭ؟» دەپ سورالســا‪،‬‬ ‫ئــۇالر «ئالالھنىــڭ» دەپ جــاۋاب بېرىــدۇ‪ .‬ئەگــەر «بارچــە‬ ‫نەرســىنىڭ پادىشــاھلىقى كىمنىــڭ قولىــدا؟» دەپ سورالســا‪ ،‬ئۇالر‬ ‫«ئالالھنىــڭ قولىــدا» دەپ جــاۋاب بېرىــدۇ‪ .‬شــۇنداق تۇرۇپمــۇ‬ ‫ئــۇالر ئالالھنــى زىكىــر قىلمايــدۇ‪ ،‬تەقۋادارلىــق قىلمايــدۇ ۋە ئۇنىــڭ‬ ‫ئازابىدىــن قورقمايــدۇ‪ .‬ئۇالر ئالالھنىڭ پادىشــاھالرنىڭ پادىشــاھى‪،‬‬ ‫ياراتقۇچــى‪ ،‬ھەممــە ئىشــارنى تەدبىــر قىلغۇچى‪ ،‬رىــزق بەرگۈچى‪،‬‬ ‫ئۆلۈكنــى تىرىلدۈرگۈچــى ۋە ئۆلتۈرگۈچــى ئىكەنلىكىنــى ئىقــرار‬ ‫قىلســىمۇ‪ ،‬لېكىــن ئالالھقــا باشــقا نەرســىنى شــېرىك كەلتۈرىــدۇ‪،‬‬ ‫ھالبۇكــى ئــۇالر ئالالھدىــن باشــقا بارچــە نەرســىنىڭ مەخلــۇق‬ ‫ئىكەنلىكىنــى ئىقــرار قىلىــدۇ‪ .‬ئىبنــى ئاببــاس ‪ ‬مۇنــداق دەيدۇ‪:‬‬ ‫«مۇشــرىكالر «ســاڭا ئــاۋاز قوشــتۇق‪ ،‬ســېنىڭ شــېرىكىڭ يــوق»‬ ‫دەيتتــى‪ ،‬ئاندىــن رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنــداق دەيتتــى «مۇشــۇنى‬ ‫دېيىــش كۇپايــە قىلىــدۇ (يەنــى ئۇنىڭدىــن زىيــادە قىلمــاڭالر)»‬ ‫ئاندىــن ئــۇالر «لېكىــن ئــۇ (يەنــى بۇتــار) ســاڭا شــېرىك‪ ،‬ســەن‬ ‫ئۇنىڭغــا ئىگــە‪ ،‬شــېرىك بولغۇچــى ئىگــە ئەمــەس» دەيتتــى‪،‬‬ ‫مۇشــرىكالر بۇنــى كەبىنــى تــاۋاپ قىلىۋېتىــپ دەيتتى»‪[ .‬مۇســلىم‬ ‫رىۋايىتــى]‪.‬‬ ‫بــۇرۇن مۇشــرىكالر قىيىنچىلىقتــا يېگانــە ئالالھقىــا ئىلتىجــا‬ ‫قىلغــان بولســىمۇ‪ ،‬لېكىــن ئــازادە ۋاقىتــاردا ئالالھقــا شــېرىك‬ ‫كەلتۈرەتتــى‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئــۇالر كېمىگــە چىقىــپ‬ ‫(غــەرق بولۇشــتىن قورققــان) چاغلىرىــدا‪ ،‬ئالالھقــا كامالى ئىخالس‬ ‫بىلــەن ئىلتىجــا قىلىدۇ‪ ،‬ئالــاھ ئۇالرنى ئامــان ـ ئېســەن قۇرۇقلۇققا‬ ‫چىقارغــان چاغــدا (بــاال ـ قازادىــن قۇتۇلدۇرغان ئالالھنــى ئۇنتۇپ)‪،‬‬ ‫(ئالالھقــا) شــېرىك كەلتۈرىــدۇ»‪[ .‬ئەنكەبــۇت ‪ - 65‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئــۇالر ئىبادەتتــە ئالالھقــا شــېرىك كەلتــۈردى‪ ،‬ئاندىــن ئالالھقــا‬ ‫قۇشــۇپ زىيانمــۇ ۋە پايدىمــۇ يەتكۈزەلمەيدىغــان نەرســىلەرگە دۇئا‬ ‫قىلــدى‪ .‬بىرقانچــە تۈرلــۈك ئىبادەتنــى تاغۇتالرغــا قىلــدى‪ ،‬ئۇالرغــا‬ ‫ھۆكــۈم ئېلىــپ بــاردى ۋە مۇنــۇ ســۆزلىرى بىلــەن ئالالھقــا يالغاننى‬ ‫چاپلىــدى‪« :‬بىزنىــڭ ئۇالرغا چوقۇنۇشــىمىز پەقــەت ئۇالرنىڭ بىزنى‬ ‫ئالالھقــا يېقىنالشتۇرۇشــى ئۈچۈنــدۇر»‪[ .‬زۇمــەر ‪ - 3‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئالــاھ ئەلچىلىرىنــى ئالالھقــا ئىمــان كەلتۈرۈشــكە‪ ،‬ئىبادەتنى‬ ‫يېگانــە ئالالھقىــا قىلىشــقا ۋە بارچــە تاغۇتالرغــا كاپىر بولــۇپ ئادا‬ ‫جــۇدا بولۇشــقا چاقىرىــش ئۈچۈن ئەۋەتتــى‪ .‬ئىنســان ياكى جىننىڭ‬ ‫ئىمانــى پەقــەت ئالالھقــا ئىمــان كەلتــۈرۈپ تاغۇتقــا كاپىــر بولــۇپ‬ ‫ئۇنىڭدىــن ئــادا جــۇدا بولغاندىــا ئاندىــن توغــرا بولىــدۇ‪ .‬ئالــاھ‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬بىــز ھەقىقەتــەن ھەر بىــر ئۈممەتكــە‪« :‬ئالالھقا‬ ‫ئىبــادەت قىلىــڭالر‪ ،‬تاغۇتتىن ئــادا ‪ -‬جــۇدا بولــۇڭالر» دەپ ئەلچى‬ ‫ئەۋەتتــۇق‪ ،‬ئۇالرنىــڭ ئارىســىدا ئالــاھ ھىدايــەت قىلغانلىرىمــۇ بار‪،‬‬ ‫‪7‬‬

‫گۇمراھلىققــا تېگىشــلىك بولغانلىرىمۇ بــار‪ .‬يەر يۈزىدە ســەير قىلىپ‬ ‫(ئەنبىياالرنــى) رەت قىلغانالرنىڭ ئاقىۋىتىنىــڭ قانداق بولغانلىقىنى‬ ‫كۈزىتىــڭالر»‪[ .‬نەھــل ‪ - 36‬ئايــەت]‪ .‬ئىبادەتنــى يېگانە ئالالھقىال‬ ‫قىلمىغــان ياكــى تاغۇتالردىــن ئــادا جــۇدا بولمىغــان ۋە تاغۇتالرغــا‬ ‫كاپىــر بولــۇپ ئــادا جــۇدا بولمىغــان ھەربىــر كىشــى‪ ،‬ئالالھنىــڭ‬ ‫ئەلچىلىرىنــى يالغانغــا چىقارغۇچــى ۋە كاپىرالرغــا تەييارالنغــان‬ ‫ئازاپقــا اليىــق بولغۇچــى كىشــىدۇر‪.‬‬ ‫ئەلچىلــەر ئالالھنىــڭ‪ ،‬بەندىلەردىــن پەقــەت ســاپ ئىســام ۋە‬ ‫خالىــس تەۋھىدىــن باشــقىنى قۇبــۇل قىلمايدىغانلىقىنــى ئوچــۇق‬ ‫بايــان قىلــدى‪ .‬كىشــىلەرگە ئۆزلىرىنىــڭ پەقــەت يېگانــە ئالالھقىال‬ ‫ئىبــادەت قىلىــش ئۈچــۈن ئەۋەتىلگەنلىكىنــى خــەۋەر قىلــدى‪.‬‬ ‫ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪(« :‬ئــى مۇھەممــەد!) ســەندىن ئىلگىــرى‬ ‫ئەۋەتىلگەن ئەنبىياالرنىڭ ھەممىســىگە‪« :‬مەندىن باشــقا ھەقىقى‬ ‫مەئبــۇد يوقتــۇر‪ ،‬ماڭىال ئىبــادەت قىلىڭالر» دەپ ۋەھيــى قىلدۇق»‪.‬‬ ‫[ئەنبىيــا ‪ - 25‬ئايــەت]‪ .‬ئەينــى ۋاقىتتــا كاپىــرالر رەســۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫گــە بىــر يىــل ئالالھقــا ۋە بىــر يىــل ئۇالرنىــڭ ئىالھلىرىغــا ئىبادەت‬ ‫قىلىــش تەكلىپىنــى ئوتتۇرغــا قويغانــدا‪ ،‬ئىمــان ۋە ئۇنىــڭ ئەھلــى‬ ‫بىلــەن شــېرىك ۋە ئۇنىــڭ ئەھلــى ئارىســىنى ئايرىيدىغــان كافىرۇن‬ ‫سۈرىســى نازىــل قىلىنــدى‪(« :‬ئــى مۇھەممــەد! ســېنى بۇتالرغــا‬ ‫چوقۇنۇشــقا ئۈندىگۈچــى كاپىرالرغــا) ئېيتقىنكــى‪« ،‬ئــى كاپىــرالر!‬ ‫ســىلەر چوقۇنۇۋاتقــان بۇتالرغــا مــەن چوقۇنمايمــەن‪ .‬ســىلەرمۇ‬ ‫مــەن ئىبــادەت قىلىۋاتقــان ئالالھقا ئىبادەت قىلمايســىلەر‪ .‬ســىلەر‬ ‫چوقۇنغــان بۇتالرغــا مېنىــڭ چوقۇنغىنىــم يــوق‪ .‬ســىلەرنىڭمۇ مەن‬ ‫ئىبــادەت قىلغــان ئالالھقــا ئىبــادەت قىلغىنىــڭالر يوق‪ .‬ســىلەرنىڭ‬ ‫(شــېرىك‪ ،‬كۇفــر) دىنىــڭالر ئــۆزۈڭالر ئۈچــۈن‪ ،‬مېنىــڭ دىنىممــۇ‬ ‫ئــۆزۈم ئۈچــۈن»‪[ .‬كافىــرۇن]‪.‬‬ ‫ئالالھ شەرىئەت يولغا قۇيۇش ۋە ھۆكۈم قىلىشتا يېگانە‬ ‫ئەلچىلــەر ئالــاھ ياخشــى كۆرىدىغــان ۋە رازى بولىدىغــان‬ ‫تەۋھىــد ئىمــان ۋە ســالىھ ئەمەللەرنــى بايــان قىلــدى‪ .‬بۇالرنــى‬ ‫بۇزىدىغــان كۇفــر شــېرىك ۋە ئاســىيلىقتىن ئاگاھالنــدۇردى‪.‬‬ ‫ھۆكۈمنىــڭ پەقــەت ئالالھقىــا خــاس ئىكەنلىكىنــى ئــەڭ ئوچــۇق‬ ‫شــەكىلدە چۈشــەندۈردى‪ .‬شــۇنداقال يارىتىــش ۋە كائىناتنــى‬ ‫تەســەررۇپ قىلىــش يېگانــە ئالالھقىال خــاس ئىكەنلىكىنــى بايان‬ ‫قىلــدى‪« .‬يارىتىــش ۋە كائىناتنــى تەســەررۇپ قىلىــش راســتىنال‬ ‫ئالالھنىــڭ قۇلىــدا‪ .‬ئالەملەرنىڭ رەببى ئالــاھ كاتتىــدۇر»‪[ .‬ئەئراف‬ ‫‪ - 54‬ئايــەت]‪ .‬ھۆكۈمنىــڭ پەقــەت ئالالھقىال خــاس ئىكەنلىكىگە‬ ‫دەلىــل بولىدىغــان (ئەنئــام ‪ - 57‬ئايــەت ۋە يۇســۇف ‪67 - 40‬‬ ‫ ئايــەت) ئــۈچ ئايــەت مەككىــدە نازىــل قىلىنــدى‪ .‬رەســۇلۇلالھ‬‫‪ ‬ســاھابىلىرى بىلــەن مەككىــدە شــۇنداق ئاجىــز ھالەتتــە‬ ‫بولســىمۇ‪ ،‬ئالــاھ ئۇنــى بــۇ بۈيــۈك دىننىــڭ ئىنســانالرنىڭ پۈتــۈن‬ ‫ھاياتىــدا ئۇنىــڭ بىلــەن ھۆكــۈم قىلىــش ئۈچــۈن ئالــاھ تەرىپىدىن‬

‫كەلگەنلىكىنــى ئاشكارىالشــقا بۇيرىــدى‪ .‬شــۇنداق‪ ،‬شــەرىئەت‬ ‫يولغــا قۇيــۇش‪ ،‬پەقــەت ئالالھنىــڭال ھۇقۇقــى‪ ،‬شــۇنداقال ئىبادەتتــە‬ ‫ئۇنىــڭ شــېرىكى يــوق ۋە ھۆكۈمدىمــۇ ئۇنىڭ شــېرىكى يــوق‪ .‬ئالالھ‬ ‫ئىبــادەت ھەققىــدە مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬كىمكــى رەببىگــە مۇالقــات‬ ‫بولۇشــنى ئۈمىــد قىلىدىكــەن (ســاۋابىنى ئۈمىــد قىلىــپ ئازابىدىن‬ ‫قورقىدىكــەن)‪ ،‬ياخشــى ئىــش قىلســۇن‪ ،‬رەببىگــە قىلىدىغــان‬ ‫ئىبادەتكــە ھېچكىمنــى شــېرىك كەلتۈرمىســۇن»‪[ .‬كەھــف ‪110‬‬ ‫ ئايــەت]‪ .‬ئالــاھ ھۆكــۈم ھەققىــدە مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئالــاھ‬‫ئــۆز ھۆكمىــدە ھېــچ كىشــىنى شــېرىك قىلمايــدۇ»‪[ .‬كەھــف ‪26‬‬ ‫ ئايــەت]‪ .‬بــۇ ئايەتنىــڭ ئىككــى خىــل قىرائــەت شــەكلى بولــۇپ‪،‬‬‫بىرىنچــى قىرائەتتــە‪ ،‬ئالــاھ مەخلۇقاتالردىــن ھېــچ كىشــىنى‬ ‫ھۆكۈمــدە شــېرىك قىلمايدىغانلىقىدىن خــەۋەر بەرگەن‪ .‬ئىككىنچى‬ ‫قىرائەتتــە‪ ،‬ھۆكۈمــدە ئۆزىنىــڭ شــېرىكى يــوق ئىكەنلىكىدىــن‬ ‫خــەۋەر بەرگــەن‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئاندىــن ســېنى بىــز‬ ‫(ئــى مۇھەممــەد!) دىــن ئىشــىدا شــەرىئەت ئۈســتىدە قىلــدۇق‪،‬‬ ‫شــۇنىڭغا ئەگەشــكىن‪ ،‬بىلمەيدىغانــار (يەنــى مۇشــرىكالر) نىــڭ‬ ‫نەپســى خاھىشــلىرىغا ئەگەشــمىگىن»‪[ .‬جاســىيە ‪ - 18‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫بــەزى ئالىمــار بــۇ ئايەتتە شــەرىئەت زىكىــر قىلىنغانلىقــى ئۈچۈن‬ ‫شــەرىئەت سۈرىســى دەپمــۇ ئاتايــدۇ‪.‬‬ ‫ھۆكۈم قىلىش ۋە شەرىئەت يولغا قۇيۇش تەۋھىدى‪ ،‬ئۈچ‬ ‫تۈرلۈك تەۋھىد دائىرىسىگە كىرىدۇ‬ ‫بىرىنچــى‪ :‬ھۆكــۈم قىلىــش ۋە شــەرىئەت يولغــا قۇيــۇش‪،‬‬ ‫رۇبۇبىيــەت تەۋھىــد دائىرىســىگە كىرىــدۇ؛ چۈنكى بارلىــق كائىناتنى‬ ‫تەســەررۇپ قىلىــش‪ ،‬ئالالھقا خاســتۇر‪ .‬ھۆكــۈم قىلىش ۋە شــەرىئەت‬ ‫يولغــا قۇيــۇش ھۇقۇقــى‪ ،‬ئالالھقىــا خاســتۇر‪ .‬بۇالرنىــڭ ھەممىســى‬ ‫ئالالھنىــڭ تەســەررۇپ قىلىشــى ئاســتىدا بولىــدۇ‪ ،‬مانــا بــۇ ئالالھنى‬ ‫رۇبۇبىيەتتــە بىــر دەپ بىلىشــتۇر‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬يارىتىش‬ ‫ۋە كائىناتنــى تەســەررۇپ قىلىــش راســتىنال ئالالھنىــڭ قولىــدا‪.‬‬ ‫ئالەملەرنىــڭ رەببــى ئالــاھ كاتتىــدۇر»‪[ .‬ئەئــراف ‪ - 54‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫يەنــى ئالالھنىــڭ ياخشــىلىقى كــۆپ‪ ،‬ئــۇ ياراتقۇچــى ۋە ھەممىگــە‬ ‫قادىــر ئىالھتــۇر‪ .‬ئــۇ ياخشــىلىقالرنى قىلىشــقا ۋە يامانلىقالردىــن‬ ‫يېنىشــقا بۇيرۇيــدۇ‪.‬‬ ‫ئىككىنچــى‪ :‬ھۆكــۈم قىلىــش ۋە شــەرىئەت يولغــا قۇيــۇش‪،‬‬ ‫ئالالھنىــڭ ئىســىم ‪ -‬ســۈپەتتىكى تەۋھىــدى دائىرىســىگە كىرىــدۇ؛‬ ‫چۈنكــى رەســۇلۇلالھ ‪ ‬دىــن رىۋايــەت قىلىنىدۇكــى‪ ،‬ئالــاھ مۇنداق‬ ‫دەيــدۇ‪« :‬ئــۇ ھۆكــۈم قىلغۇچــى‪ ،‬ھۆكــۈم ئۇنىڭغــا ئېلىــپ بېرىلىــدۇ»‪.‬‬ ‫[نەســائى ۋە ئەبــۇ داۋۇت رىۋايىتــى]‪.‬‬ ‫بــۇ ئايەتكــە قــاراڭ‪(« :‬ئــى مۇھەممــەد! ئۇالرغــا) ئېيتقىنكــى‪،‬‬ ‫«ئالــاھ ســىلەرگە روشــەن كىتــاب نازىــل قىلغــان تۇرســا‪،‬‬ ‫(ئارىمىزدىكــى دەتاالشــنى ھــەل قىلىــش ئۈچــۈن) ئالالھدىن باشــقا‬ ‫ھۆكــۈم قىلغۇچىنــى تەلــەپ قىالمدىــم؟»‪[ .‬ئەنئــام ‪ - 114‬ئايــەت]‪.‬‬

‫ئالالھنىــڭ شــەرىئىتى بىلــەن ھۆكــۈم قىلىــش‪ ،‬تەۋھىدنىــڭ ئــۈچ‬ ‫تــۈرى دائىرىســگە كىرىدىغانلىقىغــا دەلىــل‪ ،‬چۈنكــى ئالــاھ ھۆكــۈم‬ ‫قىلغۇچــى‪ ،‬ھەكــەم ئالالھنىــڭ ئىســىملىرىدىن بىرى‪ ،‬ھۆكــۈم قىلىش‬ ‫ئالالھنىــڭ ســۈپەتلىرىدىن بىــرى‪« .‬ئالــاھ خالىغان نەرســىنى ھۆكۈم‬ ‫قىلىــدۇ»‪[ .‬مائىــدە ‪ - 1‬ئايــەت]‪ .‬يەنــە ســوراق شــەكىلدىكى بىــر‬ ‫ئايەتتــە «ئالالھدىن باشــقا ھۆكــۈم قىلغۇچىنى تەلــەپ قىالمدىم؟»‪.‬‬ ‫ئالالھنىــڭ بۈيۈكلىكىنــى ۋە گــۈزەل ئىســىم ســۈپەتلىرىنى بىلگــەن‬ ‫كىشــى‪ ،‬قانداقمــۇ ئالالھدىــن باشــقا ھۆكــۈم قىلغۇچــى تەلــەپ‬ ‫قىلىــدۇ؟‬ ‫ئۈچىنچــى‪ :‬ھۆكــۈم قىلىــش ۋە شــەرىئەت يولغــان قۇيــۇش‪،‬‬ ‫ئۇلۇھىيــەت تەۋھىــد دائىرىســگە كىرىــدۇ؛ ئالالھنىــڭ شــەرىئىتى‬ ‫بىلــەن ھۆكــۈم قىلــدۇرۇش‪ ،‬بــۇ يېگانــە ئالــاھ ئۈچۈنــا قىلىدىغــان‬ ‫ئىبــادەت‪ .‬ئالالھدىــن باشــقىغا ھۆكــۈم ئېلىــپ بېرىــش‪ ،‬ئــەڭ چــوڭ‬ ‫شــېرىكتۇر‪ .‬كىمكــى ئالالھنىــڭ شــەرىئىتىدىن باشــقىغا ھۆكــۈم‬ ‫ئېلىــپ بارســا‪ ،‬تاغۇتقــا ھۆكــۈم ئېلىــپ بارغــان ۋە شــۇنىڭغا ئىمــان‬ ‫كەلتۈرگــەن بولىــدۇ‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ســاڭا نازىــل قىلىنغان‬ ‫كىتابقــا (يەنــى قۇرئانغــا) ۋە ســەندىن بــۇرۇن نازىــل قىلىنغــان‬ ‫كىتابالرغــا (يەنــى تەۋراتقــا ۋە ئىنجىلغا) ئىمــان كەلتــۈردۇق دەۋالغان‬ ‫كىشــىلەرنى كۆرمىدىڭمــۇ؟ ئــۇالر ئەرزىنــى تاغۇتنىــڭ ئالدىغــا ئېلىپ‬ ‫بارماقچــى بولۇۋاتىــدۇ؛ ھالبۇكــى‪ ،‬ئــۇالر تاغۇتقــا كاپىــر بولــۇپ (ئــادا‬ ‫جــۇدا) بولۇشــقا بۇيرۇلغــان‪ ،‬شــەيتان ئۇالرنــى چوڭقــۇر ئازدۇرۇشــنى‬ ‫خااليــدۇ»‪[ .‬نىســا ‪ - 60‬ئايــەت]‪ .‬بىــر كىشــى پەقــەت ئالالھقــا‬ ‫ئىمــان كەلتــۈرۈپ تاغۇتقــا كاپىــر بولغاندىــا ئاندىــن ئــۇ ئىســامغا‬ ‫كىرگــەن بولىــدۇ‪ .‬ئالالھنىــڭ شــەرىئىتىنى قۇيــۇپ باشــقا قانــۇن‬ ‫بىلــەن ھۆكــۈم قىلغۇچىنىــڭ يېنىغــا ھۆكــۈم ئېلىــپ بارغۇچــى ھۆكۈم‬ ‫ئېلىــپ بېرىشــى ســەۋەبلىك تاغۇتقــا ئىمــان كەلتۈرگەنلىكىدە شــەك‬ ‫يــوق‪ .‬كىمكــى تاغۇتقــا ئىمــان كەلتۈرســە‪ ،‬ئــۇ مۇســۇلمان ئەمــەس‪.‬‬ ‫ئالالھدىــن دىــن ئۈســتىدە ســابىت قىلىشــنى ســورايمىز!‬ ‫ياكى ئالالھنىڭ ھۆكمى ياكى جاھىلىيەت ھۆكمى‬ ‫ھېكمــەت بىلــەن ئىــش قىلغۇچــى ھەممىدىــن خــەۋەردار ئالالھنىڭ‬ ‫ھۆكمىدىــن باشــقا ھەرقانــداق ھۆكــۈم‪ ،‬زالىــم ئازغــۇن جاھىلىيــەت‬ ‫ھۆكۈملىــرى بولــۇپ‪ ،‬ئىنســانىيەت ئۇنــى قانــداق نــام بىلــەن ئاتىســۇن‪ ،‬ئۇ‬ ‫پەقەت كاپىرالرنىڭ نەپســى خاھىشــىدىن كېلىپ چىققان‪ ،‬ئىنســانىيەتكە‬ ‫تىنچلىــق ئېلىــپ كېلەلمەيدىغــان ۋە نــە دىنــى نــە دۇنيــاۋى نىجاتلىققــا‬ ‫باشــلىيالمايدىغان جاھىلىيــەت ھۆكۈملىرىــدۇر‪ .‬ئالالھنىــڭ ھۆكمىنىــڭ‬ ‫ھەرقانــداق ھۆكۈملەردىــن ئەۋزەل ئىكەنلىكىنى ياخشــى بىلگەن كىشــى‪،‬‬ ‫ھەقىقــى مۇئمىنــدۇر‪« .‬ئــۇالر جاھىلىيــەت دەۋرىنىــڭ ھۆكمىنــى تەلــەپ‬ ‫قىالمــدۇ؟ (ئالالھقــا) چىــن ئىشــىنىدىغان قوۋمنىــڭ نەزىرىــدە ھۆكۈمــدە‬ ‫ئالالھدىنمــۇ ئادىــل كىــم بــار»‪[ .‬مائىــدە ‪ - 50‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئالالھدىــن خىالفــەت دۆلىتىگــە يــاردەم بېرىشــنى‪ ،‬رەھبەرلىــرى ۋە‬ ‫قۇشــۇنىنى ســابىت قىلىشــنى‪ ،‬كاپىرالرنــى قايتۇرۇشــنى ســورايمىز!‬ ‫ماقالە‬

‫‪8‬‬

9

‫بىــكار ۋاقىــت چــوڭ نېمــەت بولــۇپ‪ ،‬ئالــاھ تۇرمــۇش‬ ‫قىيىنچىلىقلىرىدىــن ۋە رىزىــق تېپىشــتىكى جاپادىــن يىــراق قىلغــان‬ ‫نۇرغــۇن كىشــىلەر بــۇ نېمەتتىــن مەھــرۇم قالماقتــا‪ ،‬بۇنىڭدىــن‬ ‫پايدىالنمــاي بــۇ پۇرســەتنى ئۆتكۈزىۋەتمەكتــە‪ ،‬بەلكــى ئــۇالر ئۆلــۈم‬ ‫كەلگەنگــە قــەدەر ئالالھنىــڭ ئۇالرنــى يارىتىشــتىكى مەقســىتىنى‬ ‫بىلمــەي پەرۋاســىز بىــكار ۋاقىتنــى ئۇيــۇن ـ تاماشــا بىلــەن‬ ‫ئۆتكۈزىۋەتمەكتــە‪ ،‬ھالبۇكــى ئــۇالر يېقىنــدا ســورىلىدىغان ئالالھنىــڭ‬ ‫بــۇ پەزلىدىــن ھــۇزۇر ئېلىــپ ياشــىۋاتىدۇ‪ .‬ئالــاھ بــۇ ھەقتــە مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪« :‬ئاندىــن دۇنيــادا ســىلەرگە بېرىلگــەن نېمەتلەردىــن ســۇئال‬

‫ســوراق قىلىنىســىلەر»‪[ .‬تەكاســۇر ‪ - 8‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫شــۇنداق‪ ،‬ئــۇالر يېقىنــدا ســورىلىدۇ‪ ،‬چۈنكــى ئالــاھ‬ ‫مەخلۇقاتالرنــى بــۇ چەكلىــك نېمەتلــەر بىلــەن ھۇزۇرلىنىــش ئۈچــۈن‬ ‫ئەمــەس‪ ،‬بەلكــى ئۆزىگــە ئىبــادەت قىلىــش ئۈچــۈن ياراتقــان‪،‬‬ ‫ھالبۇكــى ئالــاھ ئۇالردىــن ۋە ئۇالرنىــڭ ئىبادەتلىرىدىــن بىھاجەتــدۇر‪.‬‬ ‫ئالــاھ ئــۆز پەزلــى ۋە رەھمىتــى بىلــەن ئىتائەتمەنلــەر ئۈچــۈن كــۆز‬ ‫كــۆرۈپ باقمىغــان‪ ،‬قــۇالق ئــاڭالپ باقمىغــان ۋە ئىنســاننىڭ قەلبىدىن‬ ‫كېچىــپ باقمىغــان بىــر نېمەتنــى تەييارلىــدى‪ ،‬بــۇ تۈگىمــەس نېمەت‬ ‫ئــۆز ۋاقتىنــى ئالالھنىــڭ تائىتــى ئۈچــۈن ئۆتكۈزگەنلــەر ئۈچــۈن‬ ‫ماقالە‬

‫‪10‬‬

‫بېرىلگــەن‪ .‬جەننــەت تۇرالغۇســى نېمىدىگــەن ياخشــى بــەدەل ھــە!‬ ‫لېكىــن كىمكــى ئاخىرەتتىــن پانــى دۇنياغــا ۋە چەكلىــك ھاياتقــا‬ ‫مايىــل بولســا‪ ،‬ئۇنىــڭ ئۆلگەندىــن كېيىنكــى ئەھۋالــى ئالــاھ مۇنــۇ‬ ‫ئايەتتــە دېگەنــدەك بولىــدۇ‪« :‬رەببىــم مېنــى دۇنياغــا قايتۇرغىــن‪،‬‬ ‫بەلكــى مــەن ئۆمرۈمــدە تاشــاپ قويغــان ياخشــى ئەمەللەرنــى‬ ‫قىلىۋالســام»‪[ .‬مۇئمىنــۇن ‪ - 100 - 99‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئىنســان ھاياتــا بولىدىكــەن‪ ،‬ئۆزىنــى ئالالھنىــڭ تائىتــى ۋە‬ ‫رىزاســى بىلــەن مەشــغۇل دەپ قارامــدۇ؟ رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنــداق‬ ‫دەيــدۇ‪« :‬ئــې ئالــاھ‪ ،‬پەقــەت ئاخىرەتتىكــى ھايــات ھەقىقــى‬ ‫ھاياتتــۇر‪ ،‬مۇھاجىــر ۋە ئەنســارالرنى مەغپىــرەت قىلغىــن»‪[ .‬بۇخــارى‬ ‫ۋە مۇســلىم رىۋايىتــى]‪ .‬رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىــڭ بــۇ ســۆزى ھەققىــدە‬ ‫ئويالنغىــن‪ ،‬بۇنىڭــدا رەســۇلۇلالھ ‪ ‬دۇنيــا نېمىتــى تېپىــش ئۈچــۈن‬ ‫جاپــا تارتىشــقا اليىــق ھەقىقــى ھايــات ئىكەنلىكىنــى ئىنــكار قىلىــپ‬ ‫ھەقىقــى ھاياتنىــڭ ئالالھنىــڭ جەننىتىدىكــى ئاخىــرەت ھاياتــى‬ ‫ئىكەنلىكىنــى تىلغــا ئالــدى‪.‬‬ ‫كاشكى مەن (دۇنيادىكى) ھايات ۋاقتىمدا ياخشى ئىشالرنى‬ ‫قىلغان بولسامچۇ!‬ ‫نۇرغــۇن كىشــىلەر دۇنيــا ئەمەللىــرى بىلــەن ئاخىــرەت ئەمەللىرى‬ ‫ئارىســىدىكى تەڭپۇڭلۇقنــى يوقىتىــپ ئىككىســىنىڭ ئارىســىنى‬ ‫ماسالشــتۇرالمىدى‪ .‬كــۆپ كىشــىلەرنىڭ پۈتــۈن غېمى بايلىــق توپالش‬ ‫ۋە پايدىســىز ئىشــار بىلــەن ئــاۋارە بولــۇپ‪ ،‬ئۇالرنىــڭ باي باياشــات ۋە‬ ‫پــاراۋان ياشــىغانلىقىنى كۆرســەڭمۇ‪ ،‬لېكىن ئــۇ ئالالھنىــڭ جەننىتىنى‬ ‫ۋە رىزاســىنى قولغــا كەلتۈرىدىغــان ئەمەللــەردە بــەك نامراتتــۇر‪ .‬ئالــاھ‬ ‫ئۇنىڭغــا بىــكار ۋاقىتتىــن ئىبــارەت بــۇ نېمەتنــى بەرســە‪ ،‬ئــۇ بــۇ‬ ‫ۋاقتىنــى دۇنيــا ئۈچــۈن ئۆتكۈزىۋەتتــى‪ ،‬مانــا بــۇ ھەقىقــى زىيــان‬ ‫تارتقۇچىــدۇر‪ .‬ئىبنــى ئاببــاس ‪ ‬دىــن رىۋايــەت قىلىنىدۇكــى‪،‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬كــۆپ ئادەملــەر ســەل قارىغــان‬ ‫ئىككــى نېمــەت بولــۇپ؛ ســاغالملىق ۋە بىــكار ۋاقىتتــۇر»‪[ .‬بۇخــارى‬ ‫رىۋايىتــى]‪.‬‬ ‫ئــەي دۇنياغــا بېرىلگــەن پۇلــدار ۋە بىــكار كىشــى! ســەن‬ ‫مەھــرۇم قالدىــڭ‪ ،‬چۈنكــى ســەن ئــۆز ئەمەللىــرى ۋە جىھادلىــرى‬ ‫ئۈچــۈن بىــكار ۋاقىــت تاپالمىغــان ئالــى ھىممــەت ئىگىلىــرى تونــۇپ‬ ‫يەتكەنــدەك‪ ،‬ئۆتكــەن ۋاقىتلىرىڭنىــڭ قەدرىنــى بىلمىدىــڭ‪ .‬ئــەي‬ ‫بىــكار كىشــى! ســەن غەپلەتتــە قالغــان بىــر ئىشــقا دۇچ كېلىســەن‪،‬‬ ‫ســەن ئــۇ ۋاقىتتــا مۇنــداق دەيســەن‪« :‬كاشــكى مــەن (دۇنيادىكــى)‬ ‫ھايــات ۋاقتىمــدا ياخشــى ئىشــارنى قىلغــان بولســامچۇ!» [فەجــر‬ ‫‪ - 24‬ئايــەت]‪ .‬ئىمــام تەبــەرى ‪ ‬ئالــاھ قىيامــەت كۈنــى ئــادەم‬ ‫بالىســىنىڭ تۈگىمــەس نېمــەت ئىچىــدە مەڭگــۈ قېلىشــقا ســەۋەب‬ ‫بولىدىغــان دۇنيادىكــى ياخشــى ئەمەللەرنــى قولدىــن كەتكــۈزۈپ‬ ‫قويغىنىغــا پۇشــايمان ۋە ھەســرەت چېكىدىغانلىقــى ھەققىــدە خــەۋەر‬ ‫بېرىــپ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬كاشــكى ھايــات ۋاقتىمــدا مەڭگۈلــۈك‬ ‫‪11‬‬

‫ھاياتىــم ئۈچــۈن‪ ،‬ئالالھنىــڭ غەزىپىدىــن مېنــى قۇتقۇزىدىغــان ۋە‬ ‫ئۇنىــڭ رىزاســىغا ئېرىشــتۈرىدىغان ياخشــى ئىشــارنى قىلســامچۇ!»‪.‬‬ ‫[جامــع البيــان]‪.‬‬ ‫شــۇنداق‪ ،‬ئالــاھ نېمــەت بېرىــپ تۇرمــۇش قىيىنچىلىقلىرىنــى‬ ‫كۆتۈرىۋەتكــەن كىشــىلەر بــار‪ ،‬لېكىــن ئــۇ ھېــچ تــەپ تارتماســتىن‬ ‫ئالالھنىــڭ بۇيرۇقلىرىغــا پــەرۋا قىلمــاي ئــۆز خاھىشــىغا بېرىلگــەن‪،‬‬ ‫بىــكار ۋاقتىنــى ئالالھنىــڭ دىنىنــى تونــۇش ۋە ئالــاھ ئۇنىڭدىــن‬ ‫ئىــرادە قىلغــان نەرســىگە ســەرپ قىلماســتىن‪ ،‬ئەكســىچە ھــارام‬ ‫ئىشــار ۋە ھاجىتــى يــوق كــۆپ ئىشــارنى قىلىــش بىلــەن‬ ‫ئۆتكۈزگــەن‪ .‬ئــەي ئاداشــقۇچى پەرۋاســىز! كــۆپ ســۇئالالر ئۈچــۈن‬ ‫كــۆپ جــاۋاب تەييــارالپ قويغىــن‪ ،‬ئالــاھ بىلــەن قەســەمكى‪ ،‬ســەن‬ ‫بىكارغــا يارىتىلمىدىــڭ‪ ،‬ھەرگىــز تاشــلىنىپ قويۇلمايســەن‪ .‬بىــكار‬ ‫ۋاقتىڭنــى نېمىگــە ســەرپ قىلغانلىقىــڭ ھەققىــدە سورىلىســەن‪.‬‬ ‫كۈنىڭ ئۆتكەنسېرى ئۆمرۈڭ كېتىدۇ‬ ‫ياشــىنىپ مۈكچەيگــەن ۋە يېنىــدا دۇنيــا ئىشــلىرىدا ياردىمــى‬ ‫بولىدىغــان مېلــى ياكــى بالىســى بــار كىشــى بولــۇپ‪ ،‬ئالــاھ ئۇنىڭغــا‬ ‫بــۇ نېمەتلــەر بىلــەن بىرگــە بىــكار ۋاقىتنىمــۇ ئىنئــام قىلغــان‪،‬‬ ‫لېكىــن ئــۇ شــۇ ۋاقىتالرنــى قانــداق ئۆتكۈزۈشــنى بىلمەيــدۇ‪ .‬بۇنــداق‬ ‫كىشــىلەرنىڭ ئاخىرەتتىــن ھېــچ نىسىۋىســى يــوق ئۆتكۈزۈۋەتكــەن‬ ‫شــۇ يىللىــرى ھەققىــدە ئــۇزۇن ئويالنغىــن‪ ،‬ئالالھقــا مۇالقــەت‬ ‫بولۇشــقا قانچىلىــك يېقىنــاپ قالغىنىڭنــى ئويلىغىــن‪ ،‬بالىلىرىڭنــى ۋە‬ ‫نەۋرىلىرىڭنــى ئالالھنىــڭ دىنــى ۋە نۇســرىتى ئۈچــۈن پىــدا قىلىشــقا‬ ‫قىزىقتۇرىدىغــان ۋاقىتىــڭ تېخــى يېتىــپ كەلمىدىمــۇ؟ بىــكار‬ ‫ۋاقىتلىرىڭــدا خىلۋەتتــە ئالالھقــا ئــۆزۈڭ‪ ،‬ئاجىــز مۇســۇلمانالر ۋە‬ ‫مۇجاھىــد بەندىلــەر ئۈچــۈن دۇئــا قىلىدىغــان ۋاقىتىــڭ تېخــى يېتىپ‬ ‫كەلمىدىمــۇ؟ بارلىــق ئىبادەتلــەر بىلــەن ئالالھقــا يېقىنلىشــىدىغان ۋە‬ ‫ئۇنىڭغىــا باغلىنىدىغــان ۋاقتىــڭ تېخــى يېتىــپ كەلمىدىمــۇ؟‬ ‫نۇرغــۇن كىشــىلەر قېرىــپ مۈكچەيگــەن بولســىمۇ‪ ،‬ئۆلۈم‪ ،‬ھېســاب‬ ‫ۋە ســۇئال ســوراقنى ئويالشــمايدىغان ھېســياتچان ئازغۇن ياشــاردەك‬ ‫ياشــاۋاتقانلىقنى كۆرىســەن‪ ،‬ئالــاھ بىلــەن قەســەمكى‪ ،‬مانــا بــۇ‬ ‫قــۇرۇق ئــارزۇ ۋە ھاالكەتنىــڭ ئۆزىــدۇر‪ ،‬ســەن ئالالھنىــڭ بــۇ ســۆزىگە‬ ‫قارىغانــدا قەيــەردە؟‪« :‬ئۆلۈمنىــڭ ســەكراتى قاچقىلــى بولمايدىغــان‬ ‫ھەقىقەتنــى ئېلىــپ كەلــدى‪ ،‬ســەن ئۇنىڭدىــن (يەنــى ئۆلۈمدىــن)‬ ‫قاچاتتىــڭ»‪[ .‬قــاف ‪ - 19‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئىمــام بەغــەۋى ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئۆلــۈم ســەكراتى كەلــدى‪:‬‬ ‫ئىنســاننى قورشــاپ‪ ،‬ئۇنىــڭ ئەقلىدىــن غالىــپ كېلىدىغــان ئۆلۈمنىــڭ‬ ‫قاتتىقــى ۋە ئازابــى كەلــدى‪ ،‬ھەقىقەتــەن ئۆلــۈم ھەقىقىتــى‪،‬‬ ‫بــۇ يەردىكــى ھەقىقــەت ئاخىــرەت بولــۇپ تاكــى ئــۇ ئىنســانغا‬ ‫ئاشــكارا بولغىچــە ۋە ئــۆز كــۆزى بىلــەن كۆرگىچــە» دېيىلــدى‪.‬‬ ‫يەنــە «ئىنســاننىڭ بەخىتلىــك ـ بەخىتســىز بولىدىغانلىقــى‬ ‫ئۇچۇقالشــتۇرىلىدىغان» دېيىلــدى‪« .‬ئۆلۈم ســەكراتى كەلگەن كىشــى‬

‫ئۈچــۈن‪ ،‬ســەن ئۇنىڭدىــن قاچالمايىتتىــڭ ۋە يــۈز ئۆرىيەلمەيتتىــڭ»‬ ‫دىيىلىــدۇ‪ .‬ھەســەن بەســرى ‪« ‬قېچىــپ كىتەلمەيتىــڭ» دىــدى‪.‬‬ ‫ئىبنــى ئاببــاس ‪« ‬يامــان كۆرەلمەيىتىــڭ» دېــدى‪[ .‬معالــم التنزيل‬ ‫فــي تفســير القــرآن]‪.‬‬ ‫قەبرەڭگــە قايىتىشــتىن بــۇرۇن بىــكار ۋاقتىڭنــى غەنىيمــەت‬ ‫بىلگىــن‪ ،‬ئەتىگەنلىكىڭنــى غەنىيمــەت بىلگىــن‪ ،‬بەلكىــم ســەن‬ ‫كەچلىكىڭنــى تاپالماســلىقىڭ مۇمكىــن‪ .‬ھەســەن بەســرى ‪‬‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ «ئــەي ئــادەم بالىســى! ســەن پەقــەت بىرقانچــە‬ ‫كۈندۇرســەن‪ ،‬كۈنــۈڭ ئۆتكەنســېرى ئۆمــرۈڭ كېتىــدۇ»‪[ .‬الزهــد‬ ‫ألحمــد بــن حنبــل]‪ .‬ئۆزىنىــڭ تىتىلغــان گۆشــلىرىنى ئالــاھ يولىغــا‬ ‫ئاتىغــان‪ ،‬دۇنيالىقتــا ئەمــەس بەلكــى جەننەتتــە ياشــارنى بېســىپ‬ ‫چۈشــكەن ياشــانغانالرغا ئەگەشــكىن‪.‬‬ ‫بىكار ۋاقىتلىرىڭنى غەنىيمەت بىلگىن‬ ‫ئالــاھ تۇرمــۇش مۇشــەققەتلىرىنى كۆتۈرۈۋەتكــەن بىــر قســىم‬ ‫ســادىقال بولــۇپ‪ ،‬ئۇالرنىــڭ رىزقــى قېلىچلىرىنىــڭ سايىســى‬ ‫ئاســتىدا بولغــان ئىــدى‪ .‬ئــۇالر ئــۇ رىزىقنــى كاپىرالرنىــڭ تۇرمۇشــىنى‬ ‫قىيىنالشــتۇرۇش ۋە پۈتــۈن ئالەملەرنىــڭ رەببىنىــڭ دىنىغــا يــاردەم‬ ‫بىرىــش ئۈچــۈن ئىشــلىتىدۇ‪ .‬بۇنىڭغــا مۇۋەپپــەق بولغانالردىــن يەنــە‬ ‫ئــۆز رىبــات ئورنىــدا بىــر نەچچــە ســائەت كۈزەتچىلىــك نۆۋىتىنــى‬ ‫ئــادا قىلىــش بىلەنــا كۇپايىلىنىــپ‪ ،‬تۈگىمــەس بىــكار ۋاقىتقــا‬ ‫قايتدىغانــار بــار‪ .‬بــۇ ۋاقىتــار مۇجاھىــدالر ھېــس‬ ‫قىاللمايۋاتقــان نېمــەت بولــۇپ‪ ،‬ئەگــەر بــۇ ۋاقىتنــى‬ ‫ئالالھنــى زىكىــر قىلىــش‪ ،‬قۇرئــان ئوقــۇش‪ ،‬دۇئــا‪ ،‬ياكــى‬ ‫نەپلــە ئەمەللەرنــى قىلىــش ۋە قېرىنداشــار ئــۆز ئــارا‬ ‫بىــر بىرىنــى رىغبەتلەنــدۈرۈش ۋە ئەســلىتىش بىلــەن‬ ‫ئۆتكۈزســە ئىــدى‪ ،‬بۇنىڭــدا چــوڭ پايــدا بوالتتــى‪،‬‬ ‫دۈشــمەنگە ئۇچراشــقاندا ســابىت قــەدەم تۇراتتــى ۋە‬ ‫دەرىجىلىــرى كۆتۈرۈلــۈپ ياخشــىلىق زىيــادە بولغــان‬ ‫بوالتتــى‪.‬‬ ‫ئــەي مۇجاھىــد! بىلگىنكــى‪ ،‬ســېنىڭ بىــكار ۋاقتىڭ‬ ‫ئالــاھ تەرەپتىــن بېرىلگــەن چــوڭ نېمەتتــۇر‪ ،‬زىيــان‬ ‫تارتقۇچىالردىــن بولــۇپ قالماســلىقىڭ ئۈچــۈن ئۇنــى‬ ‫غەنىيمــەت بىلگىــن‪ ،‬ئۇنــى ئالالھنىــڭ يېنىــدا خەزىنــە‬ ‫قىلغىــن‪ ،‬ئالــاھ مۇجاھىــدالر ئۈچــۈن جەننەتتــە‬ ‫يــۈز دەرىجــە تەييارلىــدى‪ ،‬ئالالھنــى دائىــم زىكىــر‬ ‫قىلىــپ نەپلــە نامــاز ئوقۇيدىغــان‪ ،‬قۇرئــان ئوقۇيدىغــان‪،‬‬ ‫كۈزەتچىلىــك رىبــات ۋە جەڭلــەردە تەھەججــۇد‬ ‫ئوقۇيدىغــان مۇجاھىدنىــڭ دەرىجىســى بىلــەن ئالالھنى‬ ‫ئــاز ۋاقىتــا زىكىــر قىلىدىغــان ۋە كۈزەتچىلىــك‬ ‫نۆۋىتىنــى ئــادا قىلىــپ ئۆزىنىــڭ تۈگىمــەس بىــكار‬ ‫ۋاقتىغــا قايتىدىغــان مۇجاھىدنىــڭ دەرىجىســى ھەرگىــز‬

‫ئوخشــىمايدۇ‪.‬‬ ‫رىباتتــا تۇرغۇچــى ســادىق مۇجاھىــدالر‪ ،‬ئــەڭ ئالــى دەرىجىگــە‬ ‫ئېرىشــىش ئۈچــۈن بىــكار ۋاقىتلىرىــدا تىرىشىشــى كېــرەك‪،‬‬ ‫جەننەتتىكــى بىــر دەرىجــە بىلــەن يەنــە بىــر دەرىجىنىــڭ ئارلىقــى‬ ‫خــۇددى ئاســمان زېمىننىــڭ ئارىلىقىــدەك ئىكەنلىكىنــى ۋە ئالــى‬ ‫مەنزىللەردىكــى نېمەتلەرنىــڭ تۆۋەندىكىلىرىدىــن ئــەۋزەل ۋە كامىــل‬ ‫ئىكەنلىكىنــى بىلىشــى كېــرەك‪ .‬رىباتتــا تۇرغۇچىنىــڭ خىزمىتــى كاتتا‬ ‫بولســىمۇ‪ ،‬ياخشــى ئەمەللەرنــى قىلىشــقا سۇســلۇق قىلمىســۇن‪،‬‬ ‫رەســۇلۇلالھ ‪ ‬رىبــات ھەققىــدە خــەۋەر بىرىــپ مۇنــداق دەيــدۇ‪:‬‬ ‫«بىــر كېچــە كۈنــدۈز رىباتتــا تــۇرۇش‪ ،‬بىــر ئــاي روزا تۇتــۇپ قىيامــدا‬ ‫تۇرغاندىــن ياخشــىراق‪ .‬ئەگــەر رىباتتــا تۇرغۇچــى ۋاپــات بولســا‪،‬‬ ‫ئۇنىــڭ بــۇرۇن قىلىۋاتقان ئەمىلــى يېزىلىــپ تۇرىــدۇ‪ ،‬رىزىقالندۇرۇلۇپ‬ ‫تۇرىــدۇ ۋە قەبــرە پىتنىســى (يەنــى ســۇئال ســوراقلىرى) دىــن ئامــان‬ ‫قالىــدۇ»‪[ .‬مۇســلىم رىۋايىتــى]‪ .‬بىــكار ۋاقتىنــى ســەرپ قىلىــپ‬ ‫ئۆلتۈرۈلگەندىــن كېيىنمــۇ قىلغــان ئەمىلــى يېزىلىــپ تۇرىدىغــان‬ ‫رىباتتــا تۇرغۇچــى ئۈچــۈن بــۇ قايســى پەزىلــەت ھــە؟! شــۇنىڭ‬ ‫ئۈچــۈن قۇرئــان ئوقــۇش‪ ،‬قىيامــدا تــۇرۇش ۋە ئۇنىڭدىــن باشــقا‬ ‫ئىبادەتلەرنــى الزىــم تۇتقىــن‪ .‬ئىلىــم تەلــەپ قىلىــش‪ ،‬دىنــدا فەقىــھ‬ ‫بولۇشــقا ۋە ئالالھنىــڭ كىتابىنــى يادالشــقا ھېرىســمەن بولغىــن‪.‬‬ ‫چۈنكــى كۈزەتچىلىــك نۆۋەتلىــرى ئارىســىدىكى بىــكار ۋاقىتقــا كــۆپ‬ ‫ســالىھالر تەشــنا بولىۋاتقانــدۇ‪.‬‬ ‫قەلب قۇرئان بىلەن تەسەللى تاپىدۇ‬

‫ماقالە‬

‫‪12‬‬

13

‫ماقالە‬

‫‪14‬‬

‫«ئى رەببىمىز! بىزگە ئاياللىرىمىز ۋە ئەۋالتلىرىمىز ئارقىلىق‬ ‫شادلىق بېغىشلىشىڭنى (يەنى بىزگە ساڭا ئىتائەتمەن پەرزەنت‬ ‫ئاتا قىلىشىڭنى) تىلەيمىز‪ ،‬بىزنى تەقۋادارالرنىڭ ئىمامى قىلغىن»‬ ‫دەپ دۇئا قىلغان بەندىلەرنى ياخشى كۆرىدىغان ئالالھقا‬ ‫ھەمدىلەر بولسۇن‪ .‬دۇرۇد ساالمالر مۇتتەقىلەرنىڭ ئىمامى‪،‬‬ ‫ئالالھ ئۆزى نازىل قىلغان شەرىئەت بىلەن كىشلەر ئارىسىدا‬ ‫ھۆكۈم قىلغۇچى ۋە دىندا كىشىلەر ئۇنىڭغا ئەگىشىدىغان‬ ‫ئىمام قىلغان‪ ،‬ئاندىن توغرا يولدا ماڭغۇچى خەلىفىلەرنى ئۇنىڭ‬ ‫مەنھىجى ۋە ئىزىدا قىلغان رەسۇلۇلالھ ‪ ‬گە‪ ،‬ئۇنىڭ ئائىلە‪-‬‬ ‫تاۋابىئاتلىرىغا‪ ،‬ساھابىلىرىگە ۋە قىيامەتكىچە ئۇالرغا ئېھسان‬ ‫بىلەن ئەگەشكەلەرگە بولسۇن‪.‬‬ ‫ئەبى ئەمامە ‪ ‬دىن رىۋايەت قىلىنىدۇكى‪ ،‬رەسۇلۇلالھ‬ ‫‪‬مۇنداق دەيدۇ‪« :‬ئىسالمنىڭ ھالقىلىرى بىر‪-‬بىرلەپ‬ ‫بۇزۇلىدۇ‪ ،‬ھەربىر ھالقا بۇزۇلغاندا‪ ،‬كىشىلەر كېيىنكىسىگە چىڭ‬ ‫ئېسىلىدۇ‪ .‬بۇ ھالقىالرنىڭ تۇنجى بۇزۇلىدىغىنى‪ ،‬ھۆكۈم قىلىش‬ ‫ۋە ئاخىرى بۇزۇلىدىغىنى نامازدۇر»‪[ .‬ئىمام ئەھمەد‪ ،‬ھاكىم ۋە‬ ‫ئىبنى ھەببان رىۋايىتى]‪.‬‬ ‫شۇنداق‪ ،‬شەرئى چوڭ ئىمام (يەنى خەلىفىلىك) ئىسالم‬ ‫ھالقىلىرىدىن بىرى‪ .‬ئالالھنىڭ شەرىئىتى بىلەن ھۆكۈم‬ ‫قىلىشنىڭ بۇزۇلىشى‪ ،‬مۇسۇلمانالرنىڭ دىنى ۋە دۇنيا ئىشلىرىدا‬ ‫ئېسىلىدىغان ھالقىنىڭ كەم بولىشدۇر‪ .‬كۆپلىگەن مۇسۇلمان‬ ‫مۇئمىنلەر ئىسالمنىڭ بۇ ھالقىسىنى ۋە ئالالھنىڭ شەرىئىتى‬ ‫بىلەن ھۆكۈم قىلىشتىن ئىبارەت ۋەزىپىسىنى روياپقا چىقارغان‪.‬‬ ‫بۇنى پەقەت ھاكىم ۋە ئۇنىڭغا ياردەم بېرىدىغان نەسىھەت‬ ‫قىلىدىغان ئالىمالر ئۆز ئۈستىگە ئالىدۇ‪ .‬ئالالھ مۇنداق دەيدۇ‪:‬‬ ‫«بىز ھەقىقەتەن (مۇساغا) تەۋراتنى نازىل قىلدۇق‪ ،‬تەۋراتتا (توغرا‬ ‫يولغا يېتەكلەيدىغان) ھىدايەت ۋە نۇر بار‪( ،‬ئالالھنىڭ ھۆكمىگە)‬ ‫بويسۇنغان ئەلچىلەر يەھۇدىيالر ئارىسىدا (تەۋرات بىلەن)‬ ‫ھۆكۈم قىلىدۇ‪( ،‬يەھۇدىيالرنىڭ) زاھىتلىرى ۋە ئۆلىمالىرىمۇ‬ ‫(ئۆزگەرتىشتىن) ساقالشقا بۇيرۇلغان كىتابۇلالھ (يەنى تەۋرات)‬ ‫بويىچە ھۆكۈم قىلىدۇ‪ ،‬ئۇالر تەۋراتنى (ئۆزگەرتىشتىن ساقالشقا)‬ ‫نازارەتچى ئىدى»‪[ .‬مائىدە ‪ - 44‬ئايەت]‪ .‬ئالالھ بەنى ئىسرائىلنى‬ ‫يېتەكلەۋاتقان ئەلچىلەرنى ئالالھنىڭ شەرىئىتى بىلەن ھۆكۈم‬ ‫قىلىشقا تەكلىپ قىلغانلىقىنى بايان قىلدى‪ .‬رەسۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫«بەنى ئىسرائىلنى ئالالھنىڭ ئەلچىلىرى يېتەكلەيتتى‪ ،‬بىر‬ ‫ئەلچى ۋاپات تاپسا‪ ،‬كەينىدىن يەنە بىر ئەلچى كېلەتتى‪ .‬لېكىن‬ ‫مەندىن كېيىن ئەلچى كەلمەيدۇ‪ ،‬كۆپ خەلىفىلەر بولىدۇ»‬ ‫دېدى‪ .‬ساھابىلەر «بىزنى نېمىگە بۇيرۇيسەن؟» دەپ سورىدى‪،‬‬ ‫رەسۇلۇلالھ ‪« ‬بىرىنچىسىگە بەرگەن بەيئەتكە ۋاپا قىلىڭالر‪،‬‬ ‫ئۇالرنىڭ ھەققىنى بېرىڭالر‪ .‬ھەقىقەتەن ئالالھ ئۇالرنى تەكلىپ‬ ‫قىلغان ئىشالردا ئۇالردىن سورايدۇ»‪[ .‬مۇسلىم رىۋايىتى]‪ .‬چۈنكى‬ ‫خەلىفىلەر كىشىلەر ئارىسىدا ئالالھنىڭ شەرىئىتى بىلەن ھۆكۈم‬ ‫‪15‬‬

‫قىلىشتا ئەلچىلەرنىڭ ئورنىدا تۇرىدۇ ۋە رەببانى ئالىمالر بۇ‬ ‫ئىشتا ئۇالرغا ياردەم بېرىدۇ‪.‬‬ ‫توغرا يولدىكى خىالفەت‪ ،‬نەبەۋى مەنھەجگە ۋارىسلىق‬ ‫قىلىدۇ‬ ‫ھازىرقى خىالفەتنىڭ ئەڭ مۇھىم ۋەزىپىلىرى شۇكى‪،‬‬ ‫دىننى يېڭىالش ۋە ئۇنى نەبەۋى مەنھەج ئاساسىدا ئۈستۈن‬ ‫قىلىش‪ .‬خۇددى رەسۇلۇلالھ ‪ ‬تۆۋەندىكى سۆزى بىلەن ۋەدە‬ ‫قىلغىنىدەك‪« :‬ئالالھ خالىغان ۋاقىتقىچە ئاراڭالردا نۇبۇۋۋەت‬ ‫بولىدۇ‪ ،‬ئالالھ ئۇنى كۆتۈرۈۋېتىشنى خالىغان ۋاقىتتا ئۇنى‬ ‫كۆتىرىدۇ‪ .‬ئاندىن كېيىن نەبەۋى مەنھەج ئاساسىدىكى خىالفەت‬ ‫بولىدۇ‪ ،‬بۇمۇ ئالالھ خالىغان ۋاقىتقىچە داۋاملىشىدۇ‪ ،‬ئاندىن‬ ‫كېيىن ئالالھ كۆتۈرۈۋېتىشنى خالىغاندا كۆتۈرىۋېتىدۇ‪ .‬ئاندىن‬ ‫كېيىن پادىشاھلىق كېلىدۇ‪ ،‬بۇمۇ ئالالھ خالىغان ۋاقىتقىچە‬ ‫داۋاملىشىدۇ‪ ،‬ئادىن كېيىن ئالالھ كۆتۈرۈۋېتىشنى خالىغاندا‬ ‫كۆتۈرىۋېتىدۇ‪ .‬ئاندىن كېيىن كۈچ بىلەن باسقۇچى پادىشاھلىق‬ ‫كېلىدۇ‪ ،‬بۇمۇ ئالالھ خالىغان ۋاقىتقىچە داۋاملىشىدۇ‪ ،‬ئاندىن‬ ‫كېيىن ئالالھ كۆتۈرۈۋېتىشنى خالىغاندا كۆتۈرىۋېتىدۇ‪ .‬ئاندىن‬ ‫كېيىن نەبەۋى مەنھەج ئاساسىدىكى خىالفەت بولىدۇ»‪.‬‬ ‫[ئىمام ئەھمەد رىۋايىتى]‪ .‬تەلەپ قىلىنغان خىالفەت نەبەۋى‬ ‫مەنھەج ئاساسىدا بولۇپ‪ ،‬ئۇنىڭدا ساھابىلەرنىڭ خىالفىتى‬ ‫سۈپەتلەنگەندەك «توغرا» دېگەن سۈپەتنى ئەمەلگە ئاشۇرىدۇ‪.‬‬ ‫توغرا خىالفەت‪ ،‬خەلىفىلەرنىڭ بارلىق ئىشالردا كىتاب‬ ‫سۈننەتكە ئەگىشىش ئارقىلىق مەيدانغا كەلگەن ھەم‬ ‫كېلىدۇ‪.‬‬ ‫بۇ يەردىكى «توغرا» دېگەننىڭ بىرقانچە مەنىسى بولۇپ‪،‬‬ ‫ياخشى كۆرگەن بەندىلىرىنى ھىدايەت قىلغان ئالالھ بۇ ھەقتە‬ ‫مۇنداق دەيدۇ‪« :‬لېكىن ئالالھ سىلەرگە ئىماننى قىزغىن‬ ‫سۆيگۈزدى ۋە ئۇنى دىلىڭالردا كۆركەم قىلدى‪ ،‬سىلەرگە پىسقىنى‪،‬‬ ‫كۇفرىنى ۋە گۇناھنى يامان كۆرسەتتى‪ ،‬ئەنە شۇالر ئالالھنىڭ‬ ‫پەزلى ۋە نېمىتى بىلەن توغرا يولدا بولغۇچىالردۇر»‪[ .‬ھۇجۇرات ‪7‬‬ ‫ ئايەت]‪ .‬ئىماننىڭ رۇكنىلىرىنى ۋە شاخچىلىرىنى الزىم تۇتۇش‪،‬‬‫ئۇنى ياخشى كۆرۈپ چىڭ ئېسىلىش‪ ،‬ئۇنىڭغا قارشى كۇفر ياكى‬ ‫پىسىق ياكى گۇناھتىن يىراقلىشىشنىڭ ھەممىسى‪ ،‬توغرا يولدۇر‪.‬‬ ‫توغرا يولغا يېتەكلىگۈچى ئەڭ چوڭ ئامىل‪ ،‬ئالالھنىڭ كىتابىدۇر‪.‬‬ ‫ئالالھ جىننىڭ سۆزى ھەققىدە مۇنداق دەيدۇ‪« :‬بىز توغرا يولغا‬ ‫باشاليدىغان ئاجايىپ قۇرئاننى ھەقىقەتەن ئاڭلىدۇق»‪[ .‬جىن‬ ‫‪ - 2 - 1‬ئايەت]‪ .‬ئالالھ ئۆز ئەلچىسى ئىبراھىمنىڭ توغرا يولنى‬ ‫ئېلىپ كېلىپ كىشىلەرنى ئالالھنىڭ تەۋھىدىگە چاقىرغانلىقىنى‪،‬‬ ‫ئۇ كىشىلەرنىڭ ئازغۇنلىقىنى بايان قىلىپ دەتاالش قىلغانلىقىنى‪،‬‬ ‫ئۇالرنىڭ ئۇنى ئۆلتۈرۈش ئۈچۈن ئوتقا تاشلىغانلىقىغا سەۋر‬

‫رۇم ۋە پارىسقا ئوخشاش ئامېرىكىمۇ ئالالھنىڭ ئىزنى بىلەن مۇسۇلمانالرنىڭ قولىدا مەغلۇپ بولىدۇ‬

‫قىلغانلىقىنى‪ ،‬ئاندىن ئوتنى سالقىن قىلىپ قۇتۇلدۇرغانلىقىنى‪،‬‬ ‫ئۇنىڭ قوۋمى كۇفرىدا چىڭ تۇرغاندا ئۇالردىن ئادا جۇدالىقىنى‬ ‫ئېالن قىلغانلىقىنى ۋە ئۇالردىن «مەن ھەقىقەتەن رەببىم‬ ‫مېنى بۇيرۇغان جايغا ھىجرەت قىلىمەن‪ ،‬ئۇ مېنى توغرا يولغا‬ ‫يېتەكلەيدۇ» دەپ ھىجرەت قىلىپ ئايرىلغانلىقىنى بايان قىلدى‪.‬‬ ‫توغرا بولغان خىالفەت‪ ،‬دىننىڭ بارلىق كۆرسەتمىلىرىنى‬ ‫روياپقا چىقىرىدۇ‪ ،‬سۈننەتلەرنى تىرىلدۈرۈپ بىددىئەتلەرنى‬ ‫يوق قىلىدۇ‪ ،‬كاپىر ۋە سەركەشلەرگە قارشى جىھاد قىلىپ‬ ‫ئىنسانىيەتنىڭ نەپسى خاھىشلىرىغا ئەگەشمەيدۇ‪ ،‬بەلكى‬ ‫ئالالھنىڭ بۇيرۇقلىرىغا بويسۇنۇپ ئالالھ غەزەپ قىلغان‬ ‫ئىشالردىن ساقلىنىدۇ‪ .‬ئالالھ مۇنداق دەيدۇ‪« :‬ئۇالر توغرا يول‬ ‫تېپىش ئۈچۈن مېنىڭ دەۋىتىمنى قوبۇل قىلسۇن ۋە ماڭا ئىمان‬ ‫ئېيتسۇن»‪[ .‬بەقەرە ‪ - 186‬ئايەت]‪.‬‬ ‫خىالفەت ئىسالم دىنىنى ئۈستۈن قىلىشقا ھەرىكەت‬ ‫قىلىدۇ‬ ‫ئالالھنىڭ دىنىنى تۇرغۇزۇش‪ ،‬دۇنيانى دىن بىلەن‬ ‫باشقۇرۇش‪ ،‬دىننى ھىمايە قىلىش‪ ،‬ئىسالم دىيارىنى‬ ‫كېڭەيتىش‪ ،‬مۇسۇلمانالرنىڭ ماللىرى ۋە ھۆرمەتلىرىنى‬ ‫قوغداش‪ ،‬مۇسۇلمانالرنىڭ خەلىفىسى قىلىدىغان ئەڭ مۇھىم‬ ‫ئىشالردۇر‪ .‬يەنە خەلىفىنىڭ ئەڭ مۇھىم ۋەزىپىسى شۇكى‪ ،‬دىنى‬ ‫ھاكىمىيەتنى ئالالھنىڭ پۈتۈن زېمىنغا كېڭەيتىشكە ھەرىكەت‬ ‫قىلىشتۇر‪.‬‬ ‫ئالالھ ئۆزىنىڭ كەلىمىسى ئالى بولۇپ كاپىرالرنىڭ كەلىمىسى‬ ‫يوقالغانغا قەدەر ئىسالم دىنىنىڭ بارلىق دىنالردىن ئۈستۈن‬ ‫بولىشىنى ۋە بارلىق دىنالردىن ئاشكارا ئۈستۈن بولۇشنى‬ ‫خااليدۇ‪ .‬ئالالھ مۇنداق دەيدۇ‪« :‬ئالالھ ھەق دىن (ئىسالم) نى‬

‫بارلىق دىنالردىن ئۈستۈن قىلىش ئۈچۈن‪ ،‬ئۆزىنىڭ رەسۇلىنى‬ ‫(يەنى مۇھەممەد ئەلەيھىسساالمنى تولۇق) ھىدايەت ۋە ھەق‬ ‫دىن بىلەن ئەۋەتتى‪ ،‬مۇشرىكالر ئۇنىڭ (ئۈستۈن بولۇشىنى)‬ ‫يامان كۆرگەن تەقدىردىمۇ»‪[ .‬تەۋبە ‪ - 33‬ئايەت]‪ .‬ئالالھ‬ ‫ئىسالمنى بارلىق دىنالردىن ھۆججەت ۋە پاكىتالر بىلەن ئۈستۈن‬ ‫قىلىدۇ‪ .‬ئالالھ ئىسالمنىڭ ھەق ۋە باشقا بارلىق دىنالرنىڭ باتىل‬ ‫ئىكەنلىكىنى ئاشكارىلىدى‪ .‬ئالالھ بۇ دىنغا باشقا دىنالرنىڭ‬ ‫شەۋكىتى يوق بولۇپ ۋەيران بولغانغا قەدرە ياردەم بېرىدۇ‪ .‬ئالالھ‬ ‫بۇ دىن ۋە ئىلگىرىكى مۇجاھىدالر ئارقىلىق نۇبۇۋۋەت نۇرى‬ ‫چاقنىغان دەۋرىدە پارىس ۋە رۇمدىن ئىبارەت چوڭ ئىككى‬ ‫دۆلەتنى يوق قىلدى‪.‬‬ ‫مەقسەت؛ ئالالھنىڭ دىنى‪ ،‬رەسۇلۇلالھ ‪ ‬ۋە ئۇنىڭدىن‬ ‫كېيىنكى خەلىفىلەر مۇسۇلمانالر دۆلىتىنى قۇرغاندا كاپىرالر‬ ‫ئۈستىدىن غەلبە قىلدى‪ .‬بۈگۈنمۇ مۇسۇلمانالرنىڭ خەلىفىسى ۋە‬ ‫ئۇنىڭ قۇشۇنلىرى‪ ،‬شۇنداق قىلىۋاتىدۇ‪ ،‬چۈنكى توغرا خىالفەتنى‬ ‫تىرىلدۈرىدىغان ئىسالمى دۆلەتنى قۇرماستىن مۇسۇلمانالر‬ ‫ئىززەتلىك بولىدۇ دەپ خام خىيال قىلمىسۇن‪.‬‬ ‫زېمىن ئالالھنىڭ‪ ،‬ئۇنىڭغا ئۆزىنىڭ سالىھ بەندىلىرىنى‬ ‫ۋارىس قىلىدۇ‬ ‫مۇسۇلمانالرنىڭ خەلىفىسىنىڭ ئەڭ مۇھىم ۋەزىپىلىرىدىن‬ ‫شۇكى‪ ،‬ئىسالم دۆلىتى ھۆكۈمرانلىقىنى ئالالھنىڭ پۈتكۈل‬ ‫زېمىنىغا كېڭەيتىش‪ ،‬چۈنكى زېمىن ئالالھنىڭ بولۇپ‪،‬‬ ‫ئۇنىڭدا كاپىرنىڭ ھەققى يوق‪ .‬ئالالھ مۇنداق دەيدۇ‪« :‬بىز‬ ‫لەۋھۇلمەھپۇزدا (ئەزەلدە) يازغاندىن كېيىن‪( ،‬داۋۇدقا‬ ‫نازىل قىلىنغان) زەبۇردا زېمىنغا ھەقىقەتەن مېنىڭ ياخشى‬ ‫بەندىلىرىم ۋارىسلىق قىلىدۇ» دەپ يازدۇق»‪[ .‬ئەنبىيا ‪105‬‬ ‫ماقالە‬

‫‪16‬‬

‫ ئايەت]‪ .‬تەپسىرشۇناسالر ۋە ئىبنى ئابباس‪ ،‬بۇ ئايەتتىكى‬‫زېمىننى «جەننەت» دەپ تەپسىر قىلدى‪ .‬ئىبنى ئابباس ‪‬‬ ‫يەنە مۇنداق دەيدۇ‪« :‬ئالالھ تەۋرات ۋە زەبۇردا مۇھەممەد‬ ‫‪ ‬نىڭ ئۈممىتىنى زېمىنغا ۋارىس قىلىدىغانلىقىنى ۋە‬ ‫ئۇالردىن سالىھ كىشىلەرنى جەننەتكە كىرگۈزىدىغانلىقىنى‬ ‫خەۋەر قىلدى»‪ .‬بۇ ئىككىال سۆز توغرا بولۇپ‪ ،‬بىر بىرىگە‬ ‫زىت كەلمەيدۇ‪ .‬زېمىنغا قىلىنىدىغان ۋارىسلىق‪ ،‬پەقەت‬ ‫ئىسالمنىڭ ئەڭ يۇقىرى پەللىسى بولغان ئالالھ يولىدىكى‬ ‫جىھاد بىلەنال بولىدۇ‪ ،‬چۈنكى كاپىرالر كۇفرىنى ۋە پىتنە‬ ‫پاساتلىرىنى پەقەت ئالالھنىڭ دوستلىرىنىڭ شەيتاننىڭ‬ ‫دوستلىرىغا قارشى ئۇرۇشى بىلەن قىاللمايدۇ‪ .‬ئالالھ مۇنداق‬ ‫دەيدۇ‪« :‬پىتنە تۈگىگەن‪ ،‬دىن پۈتۈنلەي ئالالھ ئۈچۈن بولغانغا‬ ‫قەدەر ئۇالر بىلەن ئۇرۇشۇڭالر»‪[ .‬ئەنفال ‪ - 39‬ئايەت]‪ .‬ئالالھ‬ ‫مۇنداق دەيدۇ‪(« :‬ئى مۇئمىنلەر!) سىلەرگە نېمە بولدىكى‪،‬‬ ‫ئالالھنىڭ يولىدا جىھاد قىلمايسىلەر ۋە (دۇئا قىلىپ)‪« :‬ئى‬ ‫رەببىمىز! بۇ ئاھالىسى زالىم شەھەردىن بىزنى چىقارغىن‪،‬‬ ‫ئۆز يېنىڭدىن بىزگە بىر ئىگىدارچىلىق قىلغۇچىنى مۇيەسسەر‬ ‫قىل‪ ،‬ئۆز يېنىڭدىن بىزگە بىر مەدەتكارنى مۇيەسسەر قىل»‬ ‫دەيدىغان ئاجىز ئەرلەر‪ ،‬ئاجىز ئايالالر ۋە بالىالرنى قۇتقۇزۇش‬ ‫ئۈچۈن جىھاد قىلمايسىلەر‪ .‬مۇئمىنلەر ئالالھ يولىدا جىھاد‬ ‫قىلىدۇ‪ ،‬كاپىرالر شەيتاننىڭ يولىدا ئۇرۇش قىلىدۇ؛ شەيتاننىڭ‬ ‫دوستلىرى بىلەن ئۇرۇش قىلىڭالر (سىلەر ئۇالرنى يېڭىسىلەر)‪،‬‬ ‫شەيتاننىڭ تەدبىرى ھەقىقەتەن ئاجىزدۇر»‪[ .‬نىسا ‪76 - 75‬‬ ‫ ئايەت]‪ .‬ئەگەر ئىسالم دۆلىتى ۋە قۇشۇنى‪ ،‬ئالالھ يولىدىكى‬‫پەرز جىھادنى قىلمىسا ۋە ئاجىز مۇسۇلمانالرنى قۇتقۇزمىسا‪،‬‬ ‫بۇنى كىم قىلىدۇ؟!‬ ‫خىالفەت دۆلىتى‪ ،‬رەھبەرلىك ۋە ھەربى جەھەتتە‬ ‫مەسئۇلىيەتىنى ئۆز ئۈستىگە ئالىدىغان چوڭ ئىشالر‪ .‬بىز‬ ‫ئالالھنىڭ يېقىندا نۇسرەت بېرىدىغانلىقىغا چىن ئىشىنىمىز‪،‬‬ ‫چۈنكى ئالالھ ئۆز دىنىغا ياردەم بەرگەن كىشىگە چۇقۇم‬ ‫ياردەم بېرىدىغانلىقىغا قەسەم قىلدى‪« :‬كىمكى ئالالھنىڭ‬ ‫دىنىغا ياردەم بېرىدىكەن‪ ،‬ئالالھ چۇقۇم ئۇنىڭغا ياردەم‬ ‫بېرىدۇ‪ ،‬ئالالھ ئەلۋەتتە كۈچلۈكتۇر‪ ،‬غالىبتۇر»‪[ .‬ھەج ‪- 40‬‬ ‫ئايەت]‪ .‬ئالالھ ئۆزى ياردەم بېرىدىغانلىقىنى قەسەم قىلىپ‬ ‫تۇرۇپ تەكىتلىدى‪« ،‬ئالالھ ئەلۋەتتە كۈچلۈكتۇر‪ ،‬غالىبتۇر»‬ ‫ئالالھ كۈچلۈك‪ ،‬مەخلۇقاتلىرى ئاجىز‪ .‬ئۇ ھەممە نەرسىدىن‬ ‫بىھاجەت‪ ،‬لېكىن مەخلۇقاتلىرى ئۇنىڭغا موھتاج‪ .‬ئۇ مەغلۇپ‬ ‫بولمايدىغان كۈچلۈك زات‪ ،‬ئۇ ئۆزىنىڭ مۇئمىن بەندىلىرىنى‬ ‫ئىززەتلىك قىلدى ۋە ئۇالرغا ياردەم بېرىدىغانلىنى ۋەدە قىلدى‪.‬‬ ‫ئالالھ مۇنداق دەيدۇ‪« :‬ئالالھ بەندىسىگە (يەنى مۇھەممەد‬ ‫ئەلەيھىسساالمنى قوغداشقا ۋە ئۇنىڭغا ياردەم بېرىشكە)‬ ‫يېتەرلىك ئەمەسمۇ؟»‪[ .‬زۇمەر ‪ - 36‬ئايەت]‪.‬‬ ‫‪17‬‬

‫ئىسالم دۆلىتى ئۈممەت ئۈچۈن خەلىفىنى تىكلەش ئارقىلىق ئالالھنىڭ بۇيرىقىغا بويسۇندى‬

‫خەلىفىلىكنى تىكلەشنىڭ ۋاجىپ ئىكەنلىكىگە‬ ‫دەلىللەر‬ ‫بىرىنچى‪ :‬قۇرئاندىن دەلىللەر‬ ‫ئالالھ مۇنداق دەيدۇ‪« :‬ئى مۇئمىنلەر! ئالالھقا‪ ،‬ئۇنىڭ‬ ‫رەسۇلىغا ۋە ئۆزۈڭالردىن بولغان ئىش ئۈستىدىكىلەرگە‬ ‫ئىتائەت قىلىڭالر»‪[ .‬نىسا ‪ - 59‬ئايەت]‪ .‬تەبەرى ‪ ‬رىۋايەت‬ ‫قىلىدۇكى‪ ،‬ئەبۇ ھۇرەيرە ‪ ‬مۇنداق دەيدۇ‪« :‬بۇ يەردىكى ئىش‬ ‫ئۈستىدىكىلەر‪ ،‬ئەمىرلەردۇر» تەبەرى ‪ ‬مۇنداق دەيدۇ‪« :‬بۇ‬ ‫ھەقتىكى ئەڭ توغرا سۆز «ئۇالر ئەمىرلەر‪ ،‬ئالالھقا ئىتائەت‬ ‫قىلغان ۋە مۇسۇلمانالرغا پايدىسى بولغان رەھبەرلەر» دېگەن‬ ‫كىشىنىڭ سۆزىدۇر‪ .‬ئىبنى كەسىر ‪ ‬مۇنداق دەيدۇ‪« :‬بۇ ئايەت‪،‬‬ ‫ئەمىر ۋە ئالىمالردىن ئىبارەت بارلىق ئىش ئۈستىدىكىلەرنى‬ ‫كۆرسىتىدۇ»‪ .‬بۇ ئايەت ئالالھنىڭ مۇسۇلمانالرغا ئىش‬ ‫ئۈستىدىكى ئىمامالرغا ئىتائەت قىلىشىنى ۋاجىپ قىلغانلىقىغا‬ ‫دەلىل قىلىنىدۇ‪ .‬ئىتائەت قىلىشقا بۇيرۇش‪ ،‬ئەمىر تىكلەشنىڭ‬ ‫ۋاجىپلىقىغا دەلىل بولىدۇ‪ ،‬چۈنكى ئالالھ مەۋجۇت بولمىغان‬ ‫نەرسىگە ئىتائەت قىلىشقا بۇيرىمايدۇ ۋە قۇشۇننىڭ ئۇنىڭغا‬ ‫ئىتائەت قىلىشنى پەرز قىلمايدۇ‪ .‬شۇڭا ئۇنىڭغا ئىتائەت قىلىشقا‬ ‫بۇيرۇش‪ ،‬ئۇنىڭ بارلىققا كەلتۈرۈشنى تەقەززا قىلىدۇ‪ ،‬مانا بۇ‬ ‫مۇسۇلمانالرغا ئىمام سايالشنىڭ ۋاجىپ ئىكەنلىكىگە دەلىلدۇر‪.‬‬ ‫يەنە دەلىللەر شۇكى‪ ،‬ئالالھ رەسۇلۇلالھ ‪ ‬گە خىتاب قىلىپ‬ ‫مۇنداق دەيدۇ‪(« :‬ئى مۇھەممەد!) ئۇالرنىڭ ئارىسىدا ئالالھ‬

‫ئەبۇ مۇھەممەد جەۋالنى بەيئىتىنى بۇزدى‪ ،‬كېيىنكى كۈنلەردە مۇرتەد بولدى‬

‫ساڭا نازىل قىلغان قۇرئان (ئەھكامى) بويىچە ھۆكۈم قىلغىن‪،‬‬ ‫ساڭا كەلگەن ھەقتىن بۇرۇلۇپ‪ ،‬ئۇالرنىڭ نەپسى خاھىشلىرىغا‬ ‫ئەگەشمىگىن»‪[ .‬مائىدە ‪ - 48‬ئايەت]‪ .‬كەينىدىكى ئايەتتە يەنە‬ ‫مۇنداق دەيدۇ‪« :‬ئۇالرنىڭ ئارىسىدا ئالالھ ساڭا نازىل قىلغان‬ ‫قۇرئاننىڭ (ئەھكامى) بويىچە ھۆكۈم قىلغىن‪ ،‬ئۇالرنىڭ نەپسى‬ ‫خاھىشلىرىغا ئەگەشمىگىن‪ ،‬ئۇالرنىڭ ئالالھ ساڭا نازىل قىلغان‬ ‫قۇرئاننىڭ بىر قىسمىدىن سېنى ۋاز كەچۈرۈشىدىن ساقالنغىن»‪.‬‬ ‫[مائىدە ‪ - 49‬ئايەت]‪.‬‬ ‫مانا بۇ رەسۇلۇلالھ ‪ ‬گە مۇسۇلمانالر ئارىسىدا ئالالھنىڭ‬ ‫شەرىئىتى بىلەن ھۆكۈم قىلىشقا ئالالھ تەرپىدىن كەلگەن بۇيرۇق‬ ‫ۋە خىتاب‪ .‬شۇڭا بۇ قىيامەتكىچە كېلىدىغان بارلىق مۇسۇلمانالرغا‬ ‫ئالالھنىڭ شەرىئىتى بىلەن ھۆكۈم قىلىش ئۈچۈن ئالالھ‬ ‫تەرىپىدىن كەلگەن بۇيرۇق ۋە ختاب بولىدۇ‪ .‬ھۆكۈم قىلىش ۋە‬ ‫ھۆكۈمرانلىق پەقەت ئىمامنى تىكلەش بىلەنال ئەمەلگە ئاشىدۇ‪،‬‬ ‫چۈنكى بۇ ئىمامنىڭ قىلىدىغان ئىشلىرى بولۇپ‪ ،‬ئۇنى پەقەت شۇ‬ ‫يول بىلەنال ئەڭ ياخشى شەكىلدە ئەمەلگە ئاشۇرغىلى بولىدۇ‪.‬‬ ‫ئالالھنىڭ شەرىئىتى بىلەن ھۆكۈم قىلىشقا بۇيرىغان ئايەتلەرنىڭ‬ ‫ھەممىسى‪ ،‬بۇنى ئۈستىگە ئالىدىغان ئىمامنى تىكلەشنىڭ‬ ‫ۋاجىپ ئىكەنلىكىگە دەلىلدۇر‪.‬‬ ‫يەنە دەلىللەر شۇكى‪ ،‬ئالالھ مۇنداق دەيدۇ‪« :‬بىز ھەقىقەتەن‬ ‫ئەلچىلىرىمىزنى روشەن مۆجىزىلەر بىلەن ئەۋەتتۇق ۋە ئۇالر‬ ‫بىلەن بىللە‪ ،‬ئىنسانالر ئادالەتنى بەرپا قىلسۇن دەپ‪ ،‬كىتابنى‪،‬‬ ‫مىيزاننى چۈشۈردۇق‪ .‬تۆمۈرنى ياراتتۇق‪( ،‬تۆمۈردىن ئۇرۇش‬ ‫قوراللىرى ياسىلىدىغانلىقى ئۈچۈن) تۆمۈر كۈچ ـ قۇۋۋەتنى ئۆز‬ ‫ئىچىگە ئالغان‪ ،‬تۆمۈردە ئىنسانالر ئۈچۈن نۇرغۇن مەنپەئەتلەر بار‪،‬‬ ‫ئالالھ‪ :‬ئالالھنى كۆرمەي تۇرۇپ (قورالالرنى ئىشلىتىپ) ئالالھقا‬ ‫ۋە ئۆزىنىڭ ئەلچىلىرىگە ياردەم بەرگەنلەرنى بىلىش ئۈچۈن‬

‫(تۆمۈرنى ياراتتى)‪ ،‬ئالالھ ھەقىقەتەن كۈچلۈكتۇر‪ ،‬غالىبتۇر»‪.‬‬ ‫[ھەدىد ‪ - 25‬ئايەت]‪ .‬شۇنىڭ ئۈچۈن ئەلچىلەرنىڭ ئەڭ مۇھىم‬ ‫ۋەزىپىسى‪ ،‬كىتابتا چۈشۈرۈلگەن ھۆكۈملەرگە ئاساسەن ئىنسانالر‬ ‫ئارىسىدا ئادالەتنى بەرپا قىلىش ۋە بۇنىڭغا كۈچ (يەنى تۆمۈر)‬ ‫بىلەن ياردەم بېرىشتۇر‪ .‬بۇ پەقەت ئۇالر ئارىسىدا ئادالەتنى‬ ‫بەرپا قىلىدىغان‪ ،‬قۇشۇنالرنى تەشكىللەيدىغان ۋە دىنغا ياردەم‬ ‫بېرىدىغان ئىمامنى تىكلىمەي تۇرۇپ ئەمەلگە ئاشمايدۇ‪ .‬ئىبنى‬ ‫تەيمىيە ‪ ‬مۇنداق دەيدۇ‪« :‬شۇنىڭ ئۈچۈن رەسۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫ئۈممىتىنى ئۆزلىرىگە ئەمىر تىكلەشكە ۋە ئەمىرلەرنى ئامانەتنى‬ ‫ئەھلىگە تاپشۇرۇشقا‪ ،‬ئەگەر ئۇالر كىشىلەر ئارىسىدا ھۆكۈم‬ ‫قىلسا‪ ،‬ئادىللىق قىلىشقا ۋە كىشىلەرنىمۇ ئەمىرلەر ئالالھقا‬ ‫ئىتائەت قىلسىال‪ ،‬ئۇالرغا ئىتائەت قىلىشقا بۇيرىدى»‪[ .‬مجموع‬ ‫الفتاوى]‪.‬‬ ‫يەنە قۇرئاندىن دەلىللەر شۇكى‪ ،‬جازا بېرىش‪ ،‬قىساس ئېلىش‪،‬‬ ‫زاكات يىغىش ۋە ئۇنىڭدىن باشقا ئەھكام ئايەتلىرى‪ ،‬ئەسلىدە‬ ‫ئىمامنىڭ ۋە ئىمامنىڭ ۋەكىلى ئىجرا قىلىدىغان ئىشالر‪ .‬ئىمامغا‬ ‫ئاالقىدار بولغان ھۆكۈملەر ھەققىدە نازىل بولغان بارلىق ئايەتلەر‪،‬‬ ‫شەرئى ئىمامنى تىكلەش ۋە ئىسالم دۆلىتىنى قۇرۇشنىڭ‪،‬‬ ‫ئىسالم شەرىئىتىدىكى ئاساسى زۆرۈر ئىشالر ئىكەنلىكىگە‬ ‫دەلىل بولىدۇ‪.‬‬ ‫ئىككىنچى‪ :‬سۈننەتتىن دەلىللەر‬ ‫رەسۇلۇلالھ ‪ ‬دىن ئىمامنى تىكلەشنىڭ ۋاجىپ ئىكەنلىكىگە‬ ‫دەلىل بولىدىغان كۆپ ھەدىسلەر كەلگەن بولۇپ؛‬ ‫‪ - 1‬ئابدۇلالھ ئىبنى ئۆمەر ‪ ‬دىن رىۋايەت قىلىنىدۇكى‪،‬‬ ‫رەسۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنداق دەيدۇ‪« :‬كىمكى ئىتائەتتىن قولىنى‬ ‫تارتىۋالىدىكەن‪ ،‬قىيامەت كۈنى ئالالھ بىلەن ھۆججەتسىز‬ ‫ئۇچرىشىدۇ‪ .‬كىمكى بەيئەتسىز ئۆلسە‪ ،‬جاھىلىيەت ئۆلۈمىدە‬ ‫ئۆلىدۇ»‪[ .‬مۇسلىم رىۋايىتى]‪ .‬يەنى ئىمامغا ئىتائەت قىلماي ۋە‬ ‫ئۇنىڭغا بەيئەت بەرمەي ئۆلسە‪ .‬مانا بۇ ئىمامنى تىكلەشنىڭ‬ ‫ۋە ئۇنىڭغا ئىتائەت قىلىشنىڭ ۋاجىپ ئىكەنلىگە دەلىل بولىدۇ‪.‬‬ ‫بەيئەت مۇسۇلماننىڭ ئۈستىدىكى ۋاجىپ‪ ،‬بەيئەت پەقەت‬ ‫ئىمامغىال قىلىنغانلىقى ئۈچۈن ئىمام تىكلەش ۋاجىپ‪ ،‬شۇنداقال‬ ‫ئىمامغا ئىزچىل ئىتائەت قىلىش‪ ،‬ئۇنىڭغا قارشى چىقماسلىق ۋە‬ ‫ئىتائەتتىن قولىنى تارتىۋالماسلىق ۋاجىپ‪.‬‬ ‫‪ - 2‬يەنە ئىرباز ئىبنى سارىيە ‪ ‬رىۋايەت قىلغان مەشھۇر‬ ‫بىر ھەدىس بولۇپ‪ ،‬رەسۇلۇلالھ ‪ ‬مۇنداق دەيدۇ‪« :‬سىلەردىن‬ ‫كىمكى ياشاپ قالسا‪ ،‬كۆپ ئىختىالپالرنى كۆرىدۇ‪ .‬سىلەر مېنىڭ‬ ‫سۈننىتىمنى ۋە توغرا يولدىكى خەلىفىلەرنىڭ سۈننىتىنى چىڭ‬ ‫تۇتۇشۇڭالر كېرەك‪ ،‬ئۇنى چىڭ تۇتۇڭالر ۋە ئېغىز چىشىڭالر بىلەن‬ ‫چىڭ چىشلەڭالر‪ .‬يېڭى پەيدا بولغان ئىشالر (بىددىئەتلەر)‬ ‫دىن ساقلىنىڭالر‪ ،‬چۈنكى ھەربىر بىددىئەت زااللەتتۇر»‪[ .‬ئەبۇ‬ ‫داۋۇت ۋە تىرمىزى رىۋايىتى]‪.‬‬ ‫ماقالە‬

‫‪18‬‬

‫ساھابىلەر رەسۇلۇلالھ ‪ ‬ۋاپات بولغاندىن كېيىن ئەبۇ‬ ‫بەكىرگە بەيئەت بەردى‪ ،‬ئەبۇ بەكىر ئۆمەرنى خەلىفىلىككە‬ ‫تاللىدى‪ ،‬ئۆمەر خەلىفە تالالشنى ئالتە كىشىنىڭ ئىختىيارلىقىغا‬ ‫قويدى‪ ،‬ئۇالر ئوسماننى خەلىفىلىككە تاللىدى‪ ،‬ئۇ شەھىد‬ ‫بولغاندىن كېيىن ئەلىگە (ئالالھ ئۇالرنىڭ ھەممىسىدىن رازى‬ ‫بولسۇن) بەيئەت بەردى‪ .‬مانا بۇ ئۇالر سۇسلۇق قىلمىغان‬ ‫خىالفەت ھەققىدىكى سۈننىتى‪ ،‬شۇڭا بىز رەسۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫بۇيرىغاندەك بۇ ئىشتا ئۇالرغا ئەگىشىش ۋاجىپ‪.‬‬ ‫شۇنداقال مەئسىيەت قىلمىغان ھاكىمالرغا ئىتائەت‬ ‫قىلىشنىڭ ۋاجىپلىقىغا دەلىل بولىدىغان ھەدىسلەر‪ ،‬بەيئەت ۋە‬ ‫ئۇنىڭغا ۋاپا قىلىش‪ ،‬مۇسۇلمانالرنىڭ ئىمامىغا قارشى چىقىشنىڭ‬ ‫ھاراملىقى ھەققىدىكى ھەدىسلەر ۋە ئىمامغا قارشى چىققان‬ ‫كىشىنى ئۆلتۈرۈشكە قىزىقتۇرىدىغان ھەدىسلەر‪ ،‬مۇسۇلمان‬ ‫ئىمامنىڭ بولىشىنى تەقەززا قىلىدۇ‪ .‬مانا بۇ ئۇنى تىكلەشنىڭ‬ ‫ۋاجىپلىقىغا‪ ،‬بەلكى شەرئى ئىمامسىز مۇسۇلمانالر ھاياتى توغرا‬ ‫بولمايدىغانلىقىغا دەلىلدۇر‪.‬‬ ‫رەسۇلۇلالھ ‪ ‬نىڭ خىالفەت قۇرۇشتىكى ھەرىكەتلىرى‪:‬‬ ‫ئالالھ رەسۇلۇلالھ ‪ ‬نى ئەلچى قىلىپ ئەۋەتكەندىن بېرى‪،‬‬ ‫ئىمان ئېيتقانالر ئىبادەتتىال ئۇنىڭغا ئىتائەت قىلىپال قالماستىن بەلكى‬ ‫كاپىرالرغا دەۋەت قىلىش‪ ،‬ئۇالر بىلەن مۇئامىلە قىلىش ۋە ھەبەشىستانغا‬

‫سادىق مۇئمىنلەر پەقەت ئىمامغا بەيئەت بېرىش ئۈچۈن كېلىدۇ‬

‫‪19‬‬

‫ئاندىن مەدىنىگە ھىجرەت قىلىشقا ئوخشاش ھەربىر ئىشلىرىدا‬ ‫رەسۇلۇلالھ ‪ ‬گە مۇراجىئەت قىلدى‪ .‬مۇسۇلمانالر مەككىدە كۈچى‬ ‫يوق يەنى ئۆز ئىشلىرىنى ئىدارە قىلىدىغان دۆلىتى يوق ياشايتتى‪،‬‬ ‫رەسۇلۇلالھ ‪ ‬مۇسۇلمانالرغا ئىمام ئۇستاز ۋە مېھرىبان ئاتا ئىدى‪.‬‬ ‫ئالالھ رەسۇلۇلالھ ‪ ‬گە مەدىنىدە دىنغا ياردەم بېرىدىغان‪ ،‬ئۇنى‬ ‫ئۆز بالىلىرىنى قوغدىغاندەك ھىمايە قىلىدىغان كىشىلەرنى تەييارلىدى‪،‬‬ ‫بۇالر ياخشى كۆرىدىغان ۋە يامان كۆرىدىغان ئىشالردا رەسۇلۇلالھ ‪‬‬ ‫گە ئىتائەت قىلىشقا بەيئەت بەردى‪ ،‬ئەنسارالرنىڭ كۈچى ۋە ھىمايە‬ ‫قىلغۇدەك دىيارى بار ئىدى‪ .‬بۇ ۋاقىتتا رەسۇلۇلالھ ‪ ‬ساھابىلىرى‬ ‫بىلەن ئۇالرنىڭ يېنىغا ھىجرەت قىلدى‪ ،‬رەسۇلۇلالھ ‪ ‬ئۇ يەردە‬ ‫مۇسۇلمانالرغا ھۆكۈمرانلىق قىلىپ ئىسالم دۆلىتىنى قۇردى‪.‬‬ ‫ئۇنىڭدىن باشقا كىتاب سۈننەتتىن دەلىللەر شۇكى‪ ،‬ساھابىلەر‬ ‫ئىمام تىكلەشكە بىرلىككە كەلگەن‪ ،‬بۇنىڭغا ئاالھىدە كۆڭۈل بۆلۈپ‬ ‫رەسۇلۇلالھ ‪ ‬نى دەپنە قىلىشتىن بۇرۇن ئىمامنى تىكلىگەن ۋە‬ ‫مۇشۇ شەكىلدە بىر ئىمامنىڭ كەينىدىن يەنە بىر ئىمامنى تىكلەپ‬ ‫خەلىفىلىكنى داۋامالشتۇرغان‪ .‬مانا بۇ ئىمام تىكلەشنىڭ مۇسۇلمانالرغا‬ ‫ۋاجىپ ئىكەنلىكىگە دەلىلدۇر‪.‬‬ ‫شەرئى ئىمامەتچىلىكنىڭ ۋاجىپ ئىكەنلىكىگە ئەسىرلەردىن بېرى‬ ‫ئۆتكەن بارلىق ئەھلى سۈننەت ئالىملىرى بىرلىككە كەلگەن‪ ،‬بۇنىڭدا‬ ‫پەقەت بىدىئەتچى ئازغۇنالر قارشى چىققان‪ .‬ئالالھقا ھەمدىلەر‬ ‫بولسۇن!‬

‫ماقالە‬

‫‪20‬‬

‫ئــەي مۇجاھىــدالر! مۇناپىقــار ۋە ئالالھنىــڭ يولىدىــن‬ ‫توســقۇچىالر يېقىنــدا ســىلەرگە «ســىلەر «خالىغــان ئىــش‬ ‫ئەمەلگــە ئاشــىدۇ ۋە ئىســامى خىالفــەت ياكــى ئىســام‬ ‫دۆلىتــى قۇرۇلىــدۇ» دەپ گۇمــان قىالمســىلەر؟ بــۇ مۇمكىــن‬ ‫بولمايدىغــان ئىــش‪ ،‬بــۇ ئەمەلىيەتتىــن يىــراق خــام خىيــال»‬ ‫دەيــدۇ‪.‬‬ ‫ئــۇالر بۇنــداق دېگەنــدە‪ ،‬ســىلەر ئالالھنىــڭ مۇنــۇ ســۆزىنى‬ ‫ئەســلەڭالر‪« :‬ئــۆز ۋاقتىــدا مۇناپىقــار ۋە دىللىرىــدا كېســىلى‬ ‫(يەنــى شــەك) بــارالر‪« :‬بۇالرنــى (يەنــى مۇســۇلمانالرنى)‬ ‫ئۇالرنىــڭ دىنــى ئالدىــدى (يەنــى مۇســۇلمانالر ئــۆز دىنىغــا‬ ‫مەغــرۇر بولــۇپ‪ ،‬ئۆزلىرىنــى يېڭىلمــەس دەپ گۇمــان قىلىــپ‪،‬‬ ‫ئــاز ســانلىق تــۇرۇپ كــۆپ ســانلىقالر بىلــەن ئۇرۇشۇشــقا‬ ‫چىقتــى)» دېــدى‪ .‬كىمكــى ئالالھقــا تەۋەككــۇل قىلىدىكــەن‬ ‫(ئالــاھ ئۇنىڭغــا ئەلۋەتتــە يــاردەم بېرىــدۇ)‪ .‬چۈنكــى ئالــاھ‬ ‫غالىبتــۇر‪ ،‬ھېكمــەت بىلــەن ئىــش قىلغۇچىــدۇر»‪[ .‬ئەنفــال‬ ‫‪ - 49‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئۇالرغــا «ئالــاھ يېقىنــدا رەســۇلۇلالھ ‪ ‬ۋەدە قىلغانــدەك‬ ‫ۋە بــۇرۇن قۇســتانتىنىيە پەتھــى قىلىنغانــدەك رۇمنــى پەتھــى‬ ‫قىلىــپ بېرىــدۇ» دەڭالر‪.‬‬ ‫ئۇالرغــا «بىــز ئالالھنىــڭ ياردىمىنــى ئۈمىــد قىلىمىــز‪،‬‬ ‫ئالالھدىــن ئــاق ســاراينى‪ ،‬كېرمىــل ســارىيىنى ۋە لوندۇننــى‬ ‫پەتھــى قىلىــپ بېرىشــنى ســورايمىز‪ .‬ئالــاھ بىزگــە «ئالــاھ‬ ‫ئىچىڭالردىكــى ئىمــان ئېيتقــان ۋە ياخشــى ئەمەللەرنــى‬ ‫قىلغــان كىشــىلەرگە‪ ،‬ئۇالردىــن بــۇرۇن ئۆتكەنلەرنــى‬ ‫زېمىنــدا ھۆكۈمــران قىلغانــدەك‪ ،‬ئۇالرنىمــۇ چوقــۇم ھۆكۈمــران‬ ‫قىلىشــىنى ۋەدە قىلــدى» دەپ ۋەدە قىلــدى» دەڭالر‪.‬‬ ‫ئەممــا بــۇ غەلبــە قاچــان بولىــدۇ؟ بــۇ بىزگــە مۇھىــم‬ ‫ئەمــەس‪ ،‬ئالــاھ بىزنــى بۇنىڭغــا تەكلىــپ قىلمىــدى بەلكــى‬ ‫دىنغــا ئەمــەل قىلىشــقا‪ ،‬شــەرىئەتكە بويسۇنۇشــقا‪ ،‬بۇنىڭــدا‬ ‫تىرىشــچانلىق كۆرسىتىشــكە ۋە قۇربانلىــق بېرىشــكە تەكلىــپ‬ ‫قىلــدى‪ .‬ئەممــا نەتىجىــدە ئالالھقــا خاســتۇر‪.‬‬ ‫ئىمــام ئەھمــەد ‪ ‬قۇرئاننــى مەخلــۇق دېيىــش پىتنىســى‬ ‫بىلــەن ســىنالغاندا‪ ،‬بــۇ پىتنــە ســۇلتاننىڭ كۈچــى بىلــەن‬ ‫ئاشــكارا بولــدى‪ ،‬بــۇ پىتنىنىــڭ بېشــى ئەھمــەد ئىبنــى ئەبــى‬ ‫داۋۇت ئىمــام ئەھمەدنىــڭ يېنىغــا كېلىــپ «ئــەي ئەھمــەد!‬ ‫باتىلنىــڭ ھــەق ئۈســتىدىن قانــداق غەلبــە قىلغىنىنــى‬ ‫كۆرمىدىڭمــۇ؟» دېــدى‪ .‬ئىمــام ئەھمــەد «باتىــل ھــەق‬ ‫ئۈســتىدىن غەلبــە قىلمىــدى‪ ،‬باتىلنىــڭ ھــەق ئۈســتىدىن‬ ‫ئاشــكارا بولىشــى‪ ،‬پەقــەت كىشــىلەرنىڭ قەلبلىرىنىــڭ‬ ‫ھەقتىــن باتىلغــا بۇرۇلىشــى ۋە قەلبىمىزنىــڭ ھەقتــە تېخىمــۇ‬ ‫مۇســتەھكەم تۇرىشــىدۇر» دەپ جــاۋاب بــەردى‪.‬‬ ‫ئۇالرغــا يەئقــۇب ئەلەيھىسســاالم «مــەن چوقــۇم‬ ‫‪21‬‬

‫يۇســۇفنىڭ ھىدىنــى ئېلىۋاتىمــەن‪ ،‬ســىلەر مېنــى ئالجىــپ‬ ‫قالغــان دېمەيدىغــان بولســاڭالر (يۇســۇفنى ئەلۋەتتــە ھايــات‬ ‫دەيتتىــم)» دېگىنــدەك بىــز بــۇ ســىناق كۈلپەتلەردىــن‬ ‫غەلبــە ۋە تەمكىنلىــك ھىدىنــى ئېلىۋاتىمىــز‪ ،‬ســىلەر بــۇالر‬ ‫ئالجىــپ قاپتــۇ دېســەڭالرمۇ شــۇنداق دەيمىــز» دەپ جــاۋاب‬ ‫بېرىــڭالر‪ .‬كــۆپ كىشــىلەر ســىلەرگە «ســىلەر بۇرۇنقــى‬ ‫ئازغۇنلۇقتــا» دەيــدۇ‪.‬‬ ‫مۇناپىقــار ئوھــۇد غازىتىدىــن كېيىــن ســاھابىلەرگە «ئاتــا‬ ‫بوۋاڭالرنىــڭ دىنىغــا قايتىــڭالر» دېــدى‪ .‬ھــەر زاماندىكــى‬ ‫مۇجاھىــدالر بىــرە مۇســىبەتكە يولۇقســا ياكــى بىــرە كۈلپەتكــە‬ ‫ئۇچرىســا‪ ،‬مۇناپىقــار دەرھــال بــۇ ســۆزلەرنى قىلىــدۇ‪.‬‬ ‫ئەگــەر ئــۇالر شــۇنداق دېســە‪ ،‬ســىلەر ئۇالرغــا‪« :‬ئالــاھ‬ ‫مۇئمىنلەرنــى چوقــۇم قوغدايــدۇ»‪[ .‬ھــەج ‪ - 38‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫«كىمكــى ئالالھنىــڭ دىنىغــا يــاردەم بېرىدىكــەن‪ ،‬ئەلۋەتتــە‬ ‫ئالــاھ ئۇنىڭغــا يــاردەم بېرىــدۇ»‪[ .‬ھــەج ‪ - 40‬ئايــەت]»‬ ‫دەڭالر‪.‬‬ ‫مۇناپىقــار يېقىنــدا ســىلەرگە مۇشــرىكالر ئالدىغــان‬ ‫كىشــىلەرگە ئوخشــاش ســۆزنى قىلىــدۇ‪« :‬مۇنــداق ھــاالك‬ ‫بولغــان بــۇ پىچارىلــەر‪ ،‬بــۇالر نــە يۇرتىــدا تۇرالمايــدۇ‬ ‫نــە دوســت يارەنلىرىگــە خــەت ئەۋەتەلمەيــدۇ»‪ .‬بــەزى‬ ‫قېرىنداشــار ئۆلتۈرۈلگەنــدە ئــۇالر ســىلەرگە «ئــۇالر جىــم‬ ‫ئولتۇرالمايــدۇ ياكــى تېنــچ ياشــىيالمايدۇ ياكــى مۇنكــەر ۋە‬ ‫چــوڭ گۇناھالرنــى يــوق قىاللمايــدۇ» دەيــدۇ‪ .‬ئەگــەر ســىلرە‬ ‫بۇنــى ئاڭلىســاڭالر‪ ،‬ئۇالرغــا خەدىچــە ‪ ‬نىــڭ «ئالــاھ‬ ‫بىلــەن قەســەمكى‪ ،‬ئالــاھ ســېنى ھەرگىــز رەســۋا قىلمايــدۇ»‬ ‫دېگــەن ســۆزىنى دەڭالر‪.‬‬ ‫بىــز ئالــاھ يولىدىكــى ھەربىــر مۇجاھىدقــا «ھەرگىــز‬ ‫ئۇنــداق بولمايــدۇ‪ ،‬ئالــاھ ســىلەرنى ھەرگىــز رەســۋا قىلمايدۇ‪،‬‬ ‫ســىلەر ســىلە ‪ -‬رەھىمنــى ئۇاليســىلەر‪ ،‬شــەرىئەتتىن ئــۇزۇق‬ ‫ئالىســىلەر‪ ،‬يەھۇدىــار ســەلىبىلەر ۋە مۇرتەدلەرگــە قارشــى‬ ‫ئالــاھ يولىــدا ئــۇرۇش قىلســىلەر» دەيمىــز‪.‬‬ ‫ئــەي مۇجاھىــدالر! ســىلەر جانلىرىڭالرنــى ئالالھقــا‬ ‫ســاتتىڭالر‪ ،‬ئالدىــڭالردا پەقــەت جېنىڭالرنــى ســېتىۋالغۇچىغا‬ ‫تاپشۇرۇشــتىن ئىبــارەت بىــرال تالــاش بــار‪« .‬شۈبھىســىزكى‪،‬‬ ‫ئالــاھ مۇئمىنلەردىــن ئۇالرنىــڭ جانلىرىنــى‪ ،‬ماللىرىنــى‬ ‫ئۇالرغــا جەننەتنــى بېرىــپ ســېتىۋالدى‪ .‬ئــۇالر ئالالھنىــڭ‬ ‫يولىــدا ئــۇرۇش قىلىــپ (دۈشــمەنلەرنى) ئۆلتۈرىــدۇ ۋە‬ ‫ئۆلتۈرۈلىــدۇ (يەنــى دۈشــمەنلەر بىلــەن جىھــاد قىلىــپ‬ ‫شــەھىد بولىــدۇ)‪( ،‬جىھــاد قىلغۇچىالرغــا جەننەتنــى ۋەدە‬ ‫قىلىــش) تەۋراتتــا‪ ،‬ئىنجىلــدا ۋە قۇرئانــدا زىكــرى قىلىنغــان‬ ‫(ئالــاھ نىــڭ) راســت ۋەدىســىدۇر‪ ،‬ۋەدىســىگە ئالالھدىنمــۇ‬ ‫بــەك ۋاپــا قىلغۇچــى كىــم بــار؟ (يەنــى ئالالھدىنمــۇ ۋاپــادار‬

‫ئەھــەدى يــوق) قىلغــان بــۇ ســوداڭالردىن خۇشــال بولــۇڭالر‪،‬‬ ‫بــۇ زور مۇۋەپپەقىيەتتــۇر»‪[ .‬تەۋبــە ‪ - 111‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئەگــەر ســېتىۋالغۇچى قۇلنــى تاپشــۇرۇپ ئالســا‪،‬‬ ‫خالىغىنىنــى قىلىــدۇ‪ ،‬خالىغــان جايغــا قۇيىــدۇ‪ .‬ئەگــەر‬ ‫خالىســا‪ ،‬قەســىرگە قۇيىــدۇ‪ ،‬خالىســا تۈرمىگــە قۇيىــدۇ‪،‬‬ ‫خالىســا ئــەڭ ئېســىل كىيىملەرنــى كەيدۈرىــدۇ‪ ،‬خالىســا‬ ‫يالىــڭاچ قۇيىــدۇ‪ ،‬خالىســا بــاي قىلىــدۇ‪ ،‬خالىســا نامــرات‬ ‫قىلىــدۇ‪ ،‬خالىســا‪ ،‬ئۇنــى ئاســىدۇ ياكــى ئۆلتۈرىــدۇ‪.‬‬ ‫ســەييىد ‪ ‬ئــورەك ئىگىلىــرى ۋەقەســىنى چۈشــەندۈرۈپ‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬مۇئمىنلــەر قۇتۇاللمىغــان ۋە كاپىــرالر‬ ‫جازاســىنى تارتمىغــان بــۇ ۋەقەدىــن ئۆلگــە ئېلىــش كېــرەك‪.‬‬ ‫بــۇ شــۇنىڭ ئۈچۈندۇركــى‪ ،‬مۇئمىنلەرنىــڭ يەنــى ئالــاھ‬ ‫تەرەپكــە چاقىرغۇچىالرنىــڭ بەزىــدە ئالــاھ يولىــدا بۇنىڭغــا‬ ‫ئوخشــاش ئاقىۋەتكىمــۇ چاقىلىرىدىغانلىقىنــى‪ ،‬ئۇالرغــا‬ ‫ھېــچ ئىــش بولمايدىغانلىقىنــى ۋە ئالالھنىــڭ ئۇالرنــى‬ ‫ئالالھقــا باغلىنىشــقا بۇيرىغانلىقىنــى ئۇالرنىــڭ تۇيغۇســىغا‬ ‫ســىڭدۈرۈش‪ .‬شــۇڭا ئــۇالر ئــۆز ۋەزىپىلىرىنــى ئــادا قىلىــپ‬ ‫كېتىشــى كېــرەك‪ .‬ئۇالرنىــڭ ۋەزىپىســى؛ ئالالھنــى تالــاش‪،‬‬ ‫ئەقىدىنــى ھاياتتىــن ئارتــۇق كــۆرۈش‪ ،‬ئىمــان بىلــەن‬ ‫پىتنىلەردىــن ئۈســتۈن بولــۇش‪ ،‬ئەمــەل ۋە نىيەتتــە ئالالھقــا‬ ‫ســەمىمى بولۇشــتۇر‪ .‬ئاندىــن ئالــاھ ئۇالرغا ۋە دۈشــمەنلىرىگە‬ ‫خالىغىنىنــى قىلىــدۇ‪ ،‬ئاندىــن ئۇالرنــى ئىمــان تارىخىدىكــى‬ ‫ئاقىۋەتلەرنىــڭ بىــرى بىلــەن ياكــى ئالــاھ ئــۆزى بىلىدىغــان‬ ‫ياكــى ئۆزىــا كۆرىدىغــان ئاقىــۋەت بىلــەن ئاخىرالشــتۇرىدۇ»‪.‬‬ ‫ئالالھنىــڭ يېنىــدا ئۇالرغــا كاتتــا ئەجىرلــەر بــار‪ ،‬ســەن‬ ‫ئالالھنىــڭ ۋە ئۇنىــڭ رەســۇلىنىڭ شــىرى ھەمزىنىــڭ قانــداق‬ ‫بولغانلىقىنــى ئاڭلىمىدىڭمــۇ؟ ئۇنىــڭ قورســىقى يېرىلىــپ‬ ‫جىگىــرى چىقىرىلغــان ئىــدى‪ .‬ئوھــود كۈنــى مەخلۇقاتالرنىــڭ‬ ‫ئــەڭ ياخشىســى رەســۇلۇلالھ ‪ ‬گــە نېمىــش بولغانتــى؟‬ ‫مەخلۇقاتــار ئىچىدىــن تالالنغــان ئەلچىلــەر ھەققىــدە‬ ‫ئويالنغىــن! ئىبراھىــم ئوتقــا تاشــاندى‪ ،‬زەكەرىيــا ھــەرە‬ ‫بىلــەن ھەرىدەلــدى‪ ،‬يەھيــا بۇغۇزالنــدى‪ ،‬ئەييــۇب ئــۇزۇن‬ ‫يىــل ســىنالدى‪ ،‬يۇنــۇس بېلىــق قارنىغــا ســوالندى‪ ،‬يۇســۇف‬ ‫ئــەرزان ســېتىلدى ۋە بىرقانچــە يىــل تۈرمىــدە ياتتــى‪،‬‬ ‫ھالبۇكــى ئۇالرنىــڭ ھەممىســى رەببىدىــن رازى بولغــان‬ ‫ئىــدى‪.‬‬ ‫بــەزى ســەلەپلەر مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئەگــەر بەدىنىــم‬ ‫قايچىــار بىلــەن قايچىالنغــان بولســا‪ ،‬بــۇ مــاڭا ئالــاھ ھۆكــۈم‬ ‫قىلغــان نەرســىنى بولمىــدى دېيىشــتىن ســۆيۈملۈكراق»‪.‬‬ ‫شــۇڭا قېرىنداشــلىرىم ئۆزلىرىنىــڭ تەدبىرىنــى رەببىنىــڭ‬ ‫تەدبىــرى بىلــەن تــەڭ قىلمايدىغــان ۋە ئۆزلىرىنىــڭ تاللىشــىنى‬ ‫رەببىنىــڭ تاللىشــىدىن ئۈســتۈن قويمايدىغــان شــۇ كىشــىلەر‬

‫قاتارىدىــن بولــۇڭالر‪ ،‬چۈنكــى ئــۇالر ئالالھنىــڭ تەدبىرىگــە‬ ‫ئارالشــمىدى ۋە «مۇنــداق بولغــان بولســا‪ ،‬مۇنــداق بوالتتــى‪.‬‬ ‫مۇنــداق بولغــان بولســىچۇ؟» دېمىــدى‪.‬‬ ‫ئالالھنىــڭ مۇئمىــن بەندىســى ئۈچــۈن تاللىغىنــى‪،‬‬ ‫ناھايىتــى قىيىــن جاپالىــق بولســىمۇ ياكــى دۇنيــا كەتســىمۇ‬ ‫ياكــى يــۈز ‪ -‬ئابــرۇي ۋە مەنســەپلەر كەتســىمۇ‪ ،‬مالــار ۋە‬ ‫بالىــار يــوق بولســىمۇ ياكــى دۇنيــا پۈتۈنلــەي كەتســىمۇ‬ ‫ئالالھنىــڭ تاللىشــى ئــەڭ كاتتــا ۋە ئــەڭ ئــەۋزەل تالالشــتۇر‪.‬‬ ‫بەدىــر غازىتــى ھەققىــد ياخشــى ئويــاڭالر ۋە تەپەككــۇر‬ ‫قىلىــڭالر! بــەزى ســاھابىلەر بــۇ ۋاقىتتــا غەنىيمــەت‬ ‫ئېلىشــنى خالىغــان ئىــدى‪ ،‬لېكىــن ئالــاھ ئۇالرنىــڭ جىھــاد‬ ‫قىلىشــنى ياخشــى كــۆردى‪ ،‬بــۇ ئىككــى ئىشــنىڭ ئارىســىدا‬ ‫پــەرق ئىنتايىــن چــوڭ ئىــدى‪ .‬غەنىيمــەت؛ يەيدىغــا‬ ‫تائــام بولــۇپ‪ ،‬كېيىــن ھاجەتخانىــدا كېتىدىغــان نەرســە‪،‬‬ ‫كونىرايدىغــان ئاندىــن تاشــايدىغان كىيىــم ۋە تېــزال يــوق‬ ‫بولىدىغــان دۇنيــا ئىــدى‪ .‬ئەممــا جىھــاد؛ ئۇنىڭــدا ھــەق‬ ‫بىلــەن باتىلنــى ئايرىيدىغــان فورقــان بــار‪ ،‬ئۇنىــڭ بىلــەن‬ ‫شــېرىك مەغلــۇپ قىلىنىــپ تەۋھىــد ئۈســتۈن ۋە ئاشــكارا‬ ‫بولىــدۇ‪ .‬جىھادتــا ئىســامغا قارشــى تۇرغــان مۇشــرىكالرنىڭ‬ ‫كاتتىباشــلىرى ئۆلتۈرۈلىــدۇ‪ .‬ئالالھنىــڭ بەدىــر ئەھلىگــە‬ ‫«خالىغىنىڭالرنــى قىلىــڭالر‪ ،‬ســىلەرنى مەغپىــرەت قىلدىــم»‬ ‫دېگىنــى يېتەرلىــك ئىــدى‪.‬‬ ‫ئــەي مۇجاھىــدالر! ســىناق ۋاقتىــدا ســىلەر قــاراپ‬ ‫كۈلىدىغانــار كــۆپ بولىــدۇ‪ ،‬لېكىــن ســىلەر بۇنىڭغــا‬ ‫قايغۇرمــاڭالر‪ .‬ئەنــەس ئىبنــى مالىــك ‪ ‬مۇنــداق دەيــدۇ‪:‬‬ ‫«قۇرەيــش رەســۇلۇلالھ ‪ ‬بىلــەن ســۈلھى تۈزگەنــدە‬ ‫«ســىلەر تەرەپتىــن كەلگەنلەرنــى ســىلەرگە قايتۇرمايمىــز‪،‬‬ ‫بىــز تەرەپتىــن ســىلەر تەرەپكــە بارغانالرنــى بىزگــە قايتــۇرۇپ‬ ‫بېرىســىلەر» دەپ شــەرت قويــدى‪ ،‬ســاھابىلەر «بۇنــى‬ ‫يازىمىزمــۇ؟» دەپ ســورىدى‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪«‬شــۇنداق‪،‬‬ ‫ئەگــەر بىزدىــن ئــۇالر تەرەپكــە بارغانــار بولســا‪( ،‬ئالــاھ‬ ‫ئۇنــى يىــراق قىلســۇن)‪ .‬ئەگــەر ئۇالردىــن بىــز تەرەپكــە‬ ‫كەلگەنلــەر بولســا‪ ،‬ئالــاھ ئۇالرغــا چىقىــش يولــى بېرىــدۇ»‬ ‫دېــدى‪[ .‬مۇســلىم رىۋايىتــى]‪.‬‬ ‫شــۇڭا ئالــاھ يىــراق قىلغــان كىشــىلەرگە قايغۇرمــاڭالر‪،‬‬ ‫ئىبنــى قەييىــم ‪ ‬نىــڭ بــۇز ســۆز نېمــە دېگــەن گــۈزەل‬ ‫ھــە‪« :‬ســەن ھــەق يولــدا مېڭىشــىڭ كېــرەك‪ ،‬بــۇ يولــدا‬ ‫ماڭغۇچىالرنــى ئازلىقىدىــن گاڭگىــراپ قالمىغىــن‪ ،‬يالغــۇز‬ ‫قالغانســېرىڭ بۇرۇنقىالرغــا قارىغىــن ۋە ئۇالرغــا قۇشۇلۇشــقا‬ ‫ھېرىســمەن بولغىــن‪ ،‬باشــقىالرغا قارىمىغىــن چۈنكــى ئــۇالر‬ ‫ھېــچ ئىشــتا ســاڭا ھەرگىــز يــاردەم قىاللمايــدۇ‪ .‬ئەگــەر ئــۇالر‬ ‫ســەن مېڭىۋاتقــان يولــدا توۋلىســا‪ ،‬ئۇالرغــا نــەزەر ســالمىغىن‪،‬‬ ‫ماقالە‬

‫‪22‬‬

‫مۇجاھىدالر ئالالھ يولىدا جىھاد قىلىپ ئۆلتۈرىدۇ ۋە ئۆلتۈرۈلىدۇ _ ئابدۇلباسىت ئۇيغۇر‪ ،‬ئالالھ قۇبۇل قىلسۇن‬

‫قاچانىكــى ئۇالرغــا قارىســاڭ‪ ،‬ئــۇالر ســېنى تۇتــۇپ يولدىــن‬ ‫توســىدۇ»‪ .‬شــەيخنىڭ ســۆزى ئاخىرالشــتى‪.‬‬ ‫شــۇڭا قاراقچىــار ســىلەرنى جىھــاد يولىدىــن تۇســۇش‬ ‫ئۈچــۈن تاشــلىغان شــۈبھىلىرى قەلبىڭالرغــا ســىڭىپ‬ ‫قېلىشــتىن ئــاگاھ بولــۇڭالر‪ ،‬چۈنكــى ئالــاھ ئۇالردىــن يــۈز‬ ‫ئۆرۈيــدۇ‪ ،‬ئــۇالر كــۆپ كىتابالرنــى يادىلىغــان بولســىمۇ‬ ‫ئۇالرنــى ياردەمســىز قويىــدۇ‪.‬‬ ‫مەســىلە ئىلىمنىــڭ كــۆپ بولىشــى ئەمــەس بەلكــى‬ ‫ھــەق بىلــەن باتىلنــى ئايرىغۇچــى ئىمانــى فۇرقانغــا ئىگــە‬ ‫تەقۋالىــق‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئــى مۇئمىنلــەر! ئەگــەر‬ ‫ئالالھدىــن قورقســاڭالر‪ ،‬ئالــاھ ســىلەرگە ھــەق بىلــەن‬ ‫باتىلنــى ئايرىيدىغــان (فۇرقــان) ھىدايــەت ئاتــا قىلىــدۇ»‪.‬‬ ‫[ئەنفــال ‪ - 29‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫شــەيخۇل ئىســام مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئۈممــەت بارلىــق‬ ‫ئىلىــم پەنلىرىنــى ئۆزلەشــتۈرۈپ بولــدى‪ ،‬ئالــاھ قەلبىنــى‬ ‫نۇرالرندۇرغــان كىشــىنى‪ ،‬بــۇالر بىلــەن ھىدايــەت قىلــدى‪.‬‬ ‫ئەممــا كــۆر قىلغــان كىشــىگە كىتابالرنىــڭ كــۆپ بولىشــى‬ ‫گاڭگىــراش ۋە ئازغۇنلىقنىــا زىيــادە قىلــدى»‪.‬‬ ‫ئــې ئالالھ مۇۋەھھىدلەرنى زېمىنــدا تەمكىن قىلغىن!‬ ‫ئــې ئالــاھ مۇۋەھھىدلەرنــى زېمىنــدا تەمكىــن قىلغىن!ئــې‬ ‫ئالــاھ ئۇالرنىــڭ قۇشــۇنىنى توپــاپ بەرگىــن‪ ،‬قۇشــۇنالرنى‬ ‫ئەۋەتكىــن ۋە نىيەتلىرىنــى خالىــس قىلىــپ بەرگىــن!‬ ‫‪23‬‬

‫ئــې ئالــاھ ئۇالرنــى ســاقلىغىن! ئــې ئالــاھ ئۇالرنــى‬ ‫ســاقلىغىن!‬ ‫ئــې ئالــاھ ئۇالرنــى بارلىــق ياخشــىلىققا مۇيەسســەر‬ ‫قىلغىــن!‬ ‫ئۇالردىــن ياخشــىلىقنى ئىــرادە قىلغــان كىشــىلەرنى‬ ‫شــۇنىڭغا مۇۋەپپــەق قىلغىــن‪ ،‬ئۇالردىــن يامانلىقنــى ئىــرادە‬ ‫قىلغــان كىشــىلەرنى جازالىغىــن!‬ ‫ئــې ئالــاھ ئۇالرنــى ۋە ئۇالرنىــڭ ئابرۇيلىرىنــى قوغدىغىــن‪،‬‬ ‫ئــې ئالــاھ ئۇالرنــى ۋە ئۇالرنىــڭ ئابرۇيلىرىنــى قوغدىغىــن!‬ ‫ئــې ئالــاھ ئــۇالر مىســكىن‪ ،‬ســەن ئۇالرنــى ئــۆز ئىززىتىــڭ‬ ‫بىلــەن ئىززەتلىــك قىلغىــن!‬ ‫ئــې ئالــاھ ئــۇالر پېقىــر‪ ،‬ســەن ئۇالرنــى ئــۆز پەزلىــڭ‬ ‫بىلــەن بــاي قىلغىــن! ئــې ئالــاھ مۇھەممــەد ئۈممىتىنــى‬ ‫تىرىلدۈرگىــن! ئــې ئالــاھ مۇھەممــەد ئۈممىتىنــى‬ ‫تىرىلدۈرگىــن!‬ ‫ئــې ئالــاھ مۇھەممــەد ئۈممىتىگــە يــاردەم بەرگىــن! ئــې‬ ‫ئالــاھ زالىــم قوۋمگــە قارشــى بىزگــە يــاردەم بەرگىــن!‬ ‫ئــې ئالالھ كاپىرالرغا قارشــى بىزگە ياردەم بەرگىن!‬ ‫ئــې ئالــاھ قانلىرىمىزنــى ســەن رازى بولغىچــە ئالغىــن!‬ ‫ئــې ئالــاھ قانلىرىمىزنــى ســەن رازى بولغىچــە ئالغىــن! ئــې‬ ‫ئالــاھ قانلىرىمىزنــى ســەن رازى بولغىچــە ئالغىــن!‬ ‫والحمــد لله رب العالمين‪.‬‬

‫ناھايىتــى شــەپقەتلىك ۋە مېھرىبــان ئالالھنىــڭ ئىســمى بىلەن‬ ‫باشاليمەن‬ ‫بارچــە ھەمدىلــەر ئالالھقــا خاســتۇر‪ ،‬ئۇنىڭغىــا تايىنىمىــز‪،‬‬ ‫ئۇنىڭدىنال مەغپىرەت ســورايمىز ۋە نەپسىمىزنىڭ ئەمەللىرىمىزنىڭ‬ ‫يامانلىقىدىــن ئالالھقا ســېغىنىپ پانــاھ تىلەيمىز‪ .‬ئالــاھ ھىدايەت‬ ‫قىلغــان كىشــىنى ئازدۇرغۇچــى بولمايــدۇ‪ ،‬ئالالھ ئازدۇغان كىشــىنى‬ ‫ھىدايــەت قىلغۇچــى بولمايــدۇ‪ .‬مــەن «مۇھەممــەد ئالالھنىــڭ‬ ‫بەندىســى ۋە ئەلچىســى» دەپ گۇۋاھلىــق بېرىمــەن‪.‬‬ ‫«ئــى مۇئمىنلــەر! ئالالھقا اليىق رەۋىشــتە تەقۋادارلىق قىلىڭالر‪،‬‬ ‫پەقــەت مۇســۇلمانلىق ھالىتىــڭالر بىلەنــا ۋاپــات بولــۇڭالر»‪.‬‬

‫[ئــال ئىمــران ‪ - 102‬ئايــەت]‪« .‬ئــى ئىنســانالر! ســىلەرنى بىــر‬ ‫ئىنســاندىن (يەنــى ئــادەم ئەلەيھىسســاالمدىن) ياراتقــان‪ ،‬شــۇ‬ ‫ئىنســاندىن (يەنــى ئــۆز جىنســىدىن) ئۇنىــڭ جۈپتىنــى (يەنــى‬ ‫ھەۋۋانــى) ياراتقــان ۋە ئۇالردىــن (يەنــى ئــادەم بىلــەن ھەۋۋادىــن)‬ ‫نۇرغــۇن ئــەر ئايالالرنــى ياراتقــان رەببىڭالردىــن قورقــۇڭالر‪ ،‬بىــر‬ ‫بىرىڭالردىــن نەرســە ســورىغاندا نامــى بىلــەن ســورايدىغان ئالــاھ‬ ‫تىــن قورقــۇڭالر‪ ،‬ســىلە رەھىمنــى ئۈزۈپ قويۇشــتىن ســاقلىنىڭالر‪.‬‬ ‫ئالــاھ ھەقىقەتــەن ســىلەرنى (يەنــى پۈتــۈن ئەھۋالىڭالرنــى)‬ ‫كۆزىتىــپ تۇرغۇچىــدۇر»‪[ .‬نىســا ‪ - 1‬ئايــەت]‪« .‬ئــى مۇئمىنلــەر!‬ ‫ئالالھدىــن قورقــۇڭالر‪ ،‬توغــرا ســۆزنى قىلىــڭالر‪ .‬ئالــاھ ســىلەرنىڭ‬ ‫ماقالە‬

‫‪24‬‬

‫ئەمەللىرىڭالرنــى تۈزەيــدۇ (يەنــى ســىلەرنى ياخشــى ئەمەللەرگــە‬ ‫مۇۋەپپــەق قىلىــدۇ)‪ ،‬گۇناھلىرىڭالرنــى مەغپىــرەت قىلىــدۇ‪ ،‬كىمكى‬ ‫ئالالھقــا ۋە ئۇنىــڭ رەســۇلىغا ئىتائــەت قىلســا زور مۇۋەپپەقىيــەت‬ ‫قازانغــان بولىــدۇ»‪[ .‬ئەھــزاب ‪ - 71 - 70‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫نىفاق؛ ئىنســان ئۆزى سەزمەســتىن پېتىــپ قالىدىغــان داۋاالش‬ ‫قىيىــن ئىچكى كېســەللىك‪ ،‬چۈنكــى بــۇ كىشــىلەر بىلەلمەيدىغان‬ ‫دەرىجىــدە مەخپــى‪ .‬بۇ كېســەللىككە دۇچــار بولغان كۆپ كىشــىلەر‬ ‫بۇزغۇنچــى تــۇرۇپ ئۆزىنــى ئىســاھ قىلغۇچــى دەپ داۋا قىلىدۇ‪.‬‬ ‫نىفــاق‪ ،‬چــوڭ ۋە كىچىــك دەپ ئىككــى تۈرلــۈك بولــۇپ؛ چــوڭ‬ ‫نىفــاق‪ :‬بــۇ جەھەننەمنىــڭ ئــەڭ تېگىدە مەڭگۈ قېلىشــقا ســەۋەب‬ ‫بولىــدۇ‪ .‬بــۇ مۇناپىــق ئۆزىنىــڭ ئالالھقــا‪ ،‬ئۇنىــڭ پەرىشــتىلىرىگە‪،‬‬ ‫كىتابلىرىغــا‪ ،‬ئەلچىلىرىگە ۋە ئاخىــرەت كۈنىگە ئىمان ئېيتقانلىقىنى‬ ‫مۇســۇلمانالرغا ئاشــكارىالپ ئەمەلىيەتتــە ئۇالردىــن قەلبــى خالــى‬ ‫ئىكەنلىكىنــى يۇشۇرۇشــتۇر‪ ،‬يەنــە ئــۇ ئالــاھ ئىنســانىيەتكە‬ ‫ئەلچــى قىلىــپ ئەۋەتكەنلىكــى‪ ،‬ئۇنىــڭ ئۇالرنــى توغــرا يولغــا‬ ‫يېتەكلەيدىغانلىقــى‪ ،‬قاتتىــق ئازاپتىــن ئاگاھالندۇرىغانلىقــى ۋە‬ ‫ئالالھنىــڭ جازاســىدىن قورقۇتىدىغانلىقى ھەققىدىكى ســۆزلىرىگە‬ ‫ئىمــان كەلتۈرمەيــدۇ‪.‬‬ ‫ئالالھ قۇرئاندا مۇناپىقالرنىڭ پەردىلىرىنى ۋە ســىرلىرىنى ئېچىپ‬ ‫تاشــاپ بەندىلىرىنىــڭ ئۇنىڭدىــن ۋە مۇناپىقالردىن ئاگاھ بولۇشــى‬ ‫ئۈچۈن ئۇالرنىڭ قىلمىشــلىرىنى يۇرۇتــۇپ بەردى‪ .‬ســۈرە بەقەرەنىڭ‬ ‫بېشــىدا «مۇئمىنلــەر‪ ،‬كاپىــرالر ۋە مۇناپىقــار» دىــن ئىبــارەت ئــۈچ‬ ‫تۈرلــۈك كىشــىلەرنى بايــان قىلــدى‪ ،‬مۇئمىنلــەر ھەققىــدە تــۆت‬ ‫ئايــەت‪ ،‬كاپىــرالر ھەققىــدە ئىككــى ئايــەت ۋە مۇناپىقــار ھەققىدە‬ ‫‪ 13‬ئايــەت نازىــل قىلــدى‪ .‬ئــۇالر كــۆپ بولغانلىقى‪ ،‬ئۇالرنىــڭ بااليى‬ ‫ئاپىتــى قاپلىغانلىقــى ۋە ئۇالرنىڭ مۇســۇلمانالر ۋە ئىســامغا قاتتىق‬ ‫بولغانلىقــى ئۈچۈن ئســام ئــۇالر بىلــەن قاتتىق ســىنالغان‪ ،‬چۈنكى‬ ‫ئۇالر كۆرۈنۈشــتە مۇســۇلمان‪ ،‬ياردەم بەرگۈچى ۋە ئىســامنى دوســت‬ ‫تۇتقۇچىــار دەپ نىســبەت بېرىلگــەن‪ ،‬ھالبۇكى ئــۇالر ئەمەلىيەتتە‬ ‫ئىســامنىڭ دۈشــمەنلىرى بولــۇپ‪ ،‬ھەر ســاھەدە دۈشــمەنلىكىنى‬ ‫قىلىــدۇ‪ .‬بىلىمســىز كىشــى ئۇنــى ئالىم ۋە ئىســاھ قىلغۇچــى دەپ‬ ‫گۇمــان قىلىــدۇ‪ ،‬ھالبۇكــى ئــۇ ئــەڭ نــادان ۋە بۇزغۇنچى ئىنســاندۇر‪.‬‬ ‫ئالــاھ بىلەن قەســەمكى‪ ،‬مۇناپىقالرنىڭ ئىســام دىنىغا قىلغان‬ ‫زىيانكەشــلىكلىرى ئازمــۇ؟ ئۇالرنىڭ زەھەرخەندىلىكــى تۈپەيلىدىن‬ ‫ۋەيــران بولغــان ئىســام قورغانلىــرى ئازمــۇ؟ ئــۇالر ئۆچۈرۈشــكه‬ ‫ئۇرۇنغــان ئىلىم‪-‬مەرىپــەت مەشــئەللىرى غۇۋالىشىشــى تۈپەيلىدىن‬ ‫مۇســۇلمانالرنىڭ بېشــىغا قانچىلىــك ئاپەتلــەر كەلمىگــەن؟ ئــۇ‬ ‫مۇناپىقــار قانچىلىغان ئىســام ســىموۋلنى يۇقۇتــۇپ‪ ،‬لەپىلدەۋاتقان‬ ‫نۇرغۇن ئىســام بايراقلىرىنى ســۇندۇرمىغان؟ ئىسالمنىڭ يىلتىزىنى‬ ‫قۇرۇتــۇش ئۇچــۈن نۇمۇسســىزالرچه پالتا ســالمىدىمۇ؟ ئىســامنىڭ‬ ‫سۈپ‪-‬ســۈزۈك بۇالقلىرىنــى زەھەرلىــرى بىلــەن بۇلغىمىدىمــۇ؟ ‪.‬‬ ‫بــۇ مۇناپىقالرنىــڭ ســەۋەبىدىن ئىســام ۋە مۇســۇلمانالر ئايىغى‬ ‫‪25‬‬

‫چىقمــاس پاالكــەت ۋە ئاپەتلەرگــه مۇپتىــا بولــدى‪ .‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫مۇســۇلمانالرغا ئۇرغــان زەربىلىــرى ھېچقاچــان توختــاپ قالمىدى‪،‬‬ ‫شــۇنداق تۇرۇقلــۇق ئــۇالر تېخــى ئۆزلىرىنــى ئىســاھاتچى دەپ‬ ‫ئاتىشــىدۇ‪ .‬ئالالھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬بىلىڭالركى‪ ،‬ئــۇالر ھەقىقەتەن‬ ‫بۇزغۇنچىــاردۇر‪ ،‬لېكىــن بۇنــى ئۆزلىرى تۇيمايــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪- 12‬‬ ‫ئايــەت]‪« .‬ئــۇالر ئالالھنىــڭ نۇرىنــى (يەنــى ئالالھنىــڭ دىنىنــى ۋە‬ ‫نۇرلــۇق شــەرىئىتىنى) ئېغىزلىرى بىلــەن ئۆچۈرۈۋەتمەكچــى بولىدۇ‪،‬‬ ‫كافىــرالر يامــان كۆرگــەن تەقدىردىمــۇ‪ ،‬ئالــاھ ئۆزىنىــڭ نۇرىنــى‬ ‫مۇكەممــەل قىلغۇچىــدۇر»‪[ .‬ســەف ‪ - 8‬ئايــەت]‪ .‬ئــۇالر ۋەھىنــى‬ ‫پارچىالشــقا بىرلىككــە كەلگــەن‪ ،‬شــۇڭا ئــۇالر ھىدايەتنــى تــەرك‬ ‫قىلغــان‪« .‬ئــۇالر (يەنــى ئۈممەتلــەر) دىنىــي جەھەتتــە نۇرغــۇن‬ ‫پىرقىلەرگــە بۆلۈنــدى‪ ،‬ھــەر پىرقــە ئــۆز دىنى بىلــەن خۇشــالدۇر»‪.‬‬ ‫[مۇئمىنــۇن ‪ - 53‬ئايــەت]‪« .‬ئــۇالر ئالداش ئۈچۈن شــېرىن ســۆزلەر‬ ‫بىلــەن بىــر بىرىگــە ۋەسۋەســە قىلىــدۇ»‪[ .‬ئەنئــام ‪ - 112‬ئايەت]‪.‬‬ ‫شــۇنىڭ ئۈچــۈن «رەســۇل ئېيتتــى‪« :‬ئــى رەببىــم! شۈبھىســىزكى‪،‬‬ ‫مېنىــڭ قوۋمىم بــۇ قۇرئاننى تاشــاندۇق قىلىــپ قويــدى»‪[ .‬فۇرقان‬ ‫‪- 30‬ئايــەت]‪ .‬ئۇالرنىــڭ قەلبلىرىدىكى ئىمان ئاالمەتلىرى ئۆچكەن‪،‬‬ ‫شــۇڭا ئۇالر ئۇنى بىلمەيدۇ‪ .‬ئۇالرغا ئىمان دەرىســلىرى ســىڭمىگەن‪،‬‬ ‫شــۇڭا ئۇالر ئۇنــى ئاۋاتالشــتۇرالمايدۇ‪ .‬ئىماننىــڭ نۇرلــۇق يۇلتۇزلىرى‬ ‫قەلبلىرىدىــن ئۆچكــەن‪ ،‬شــۇڭا ئــۇالر ئۇنــى جانالندۇرالمايــدۇ‪.‬‬ ‫ئــۇالر كــۆز قاراشــلىرىنىڭ زۇلمەتلىرىــدە ئىمــان قۇياشــى تۇتۇلغــان‪،‬‬ ‫شــۇڭا ئــۇالر ئۇنــى كۆرەلمەيــدۇ‪ .‬ئــۇالر ئەلچىلــەر ئېلىــپ كەلگــەن‬ ‫ئالالھنىــڭ ھىدايىتىنــى قۇبــۇل قىلمىدى‪ .‬ئــۇالر ئىمان بىلــەن باش‬ ‫كۆتۈرەلمىــدى‪ ،‬ئۇنىڭدىــن يــۈز ئــۆرۈپ ئۆزلىرىنــى كۆز قاراشــلىرىنى‬ ‫تاشــلىيالمىدى‪ ،‬ۋەھىنــى ھەقىقــى ســەلتەنەتتىن ئايرىپ تاشــاپ‬ ‫ئىشــەنچنى ئايرىــدى‪ .‬ئــۇالر باتىل چۈشــەنچىلىرى بىلــەن ئۇنىڭغا‬ ‫قاتتىــق ھۇجــۇم قىلدى‪ ،‬شــۇڭا ئــۇالر ئارقىمــۇ ئارقا تۇزاق قۇرۇشــتىن‬ ‫بــاش تارتالمىــدى‪.‬‬ ‫ئۇالرنىڭ ئاساســلىق مەبلىغــى ئالدامچىلىق ۋە ھىيلــە‪ ،‬تاۋارلىرى‬ ‫يالغانچىلىــق ۋە بۇزۇقچىلىــق‪ ،‬ئــۇالردا ياشــاش ئېڭىــا بــار‪ .‬ئــۇالر‬ ‫ھــەر ئىككــى تەرەپنــى رازى قىلىــپ ياشاشــتۇر‪« .‬ئــۇالر ئالالھنــى‬ ‫ۋە مۇئمىنلەرنــى ئالدىماقچــى بولىــدۇ‪ ،‬ھەقىقەتتە ئۇالر تۇيماســتىن‬ ‫ئۆزلىرىنىــا ئالدايــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 9‬ئايەت]‪ .‬شــۈبھە ۋە شــەھۋەت‬ ‫كېســەللىرى ئۇالرنــى قەلبلىرىنى چارچىتىــپ ھاالك قىلىــدۇ‪ ،‬يامان‬ ‫نىيــەت مەقســەتلىرى غالىــپ كېلىــپ قەلبلىرىنــى بۇزىــدۇ‪ ،‬ئاندىن‬ ‫ئۇالرنــى بــۇزۇپ ھاالكەتكــە تاشــايدۇ‪ .‬دوختــۇرالر بۇنــى داۋاالشــقا‬ ‫ئاجىــز كەلــدى «ئۇالرنىــڭ دىللىرىدا كېســەل (يەنــى مۇناپىقلىق ۋە‬ ‫شــەكلىنىش) بار‪ ،‬ئالالھ ئۇالرنىڭ كېســىلىنى كۈچەيتىۋەتتى؛ يالغان‬ ‫ســۆزلىگەنلىكلىرى (يەنى يالغاندىن ئىماننــى دەۋا قىلغانلىقلىرى ۋە‬ ‫ئالــاھ نىــڭ ئايەتلىرىنــى مەســخىرە قىلغانلىقلىــرى) ئۈچــۈن ئــۇالر‬ ‫قاتتىــق ئازابقــا دۇچــار بولىــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 10‬ئايــەت]‪ .‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫شــەك شــۈبھه تىرناقلىــرى قانــداق بىر كىشــىگه ســانچىلىدىكەن‪،‬‬

‫ئــۇ كىشــىنىڭ ئىمانىنــى تىتمــا تىتمــا قىلىۋېتىــدۇ‪ .‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫پىتنــه پاســاتلىرىنىڭ ئۇچقۇنلىــرى قانــداق بىر كىشــىنىڭ قەلبىگه‬ ‫چاچرايدىكــەن‪ ،‬ئــۇ كىشــىنى جەھەننەمنىــڭ ئــوت ئازابىغا‬ ‫تاشــلىۋېتىدۇ‪ ،‬ئۇالرنىــڭ ئىغــۋا ۋە ئازدۇرۇشــلىرى قانــداق بىــر‬ ‫كىشــىنىڭ قۇلىقىغــا يېتىدىكــەن‪ ،‬ئۇنىــڭ دىلىنــى ئىماندىــن‬ ‫توســۇۋالىدۇ‪ ،‬دېمــەك‪ ،‬ئۇالرنىڭ زېمىندا قىلىدىغان بۇزغۇنچىلىقلىرى‬ ‫ئىنتايىــن زور ۋە كــۆپ بولســىمۇ‪ ،‬نۇرغــۇن كىشــىلەر ئۇالرنىــڭ بــۇ‬ ‫قىلمىشــلىرىدىن بىخــەۋەر‬ ‫غەپلەتتــه قالغــان‪ .‬بــۇ ھەقتــه ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪:‬‬ ‫«ئۇالرغــا «يــەر يۈزىــدە بۇزغۇنچىلىــق قىلمــاڭالر« دېيىلســه‪« ،‬بىز‬ ‫ئىســاھ قىلغۇچىالرمىــز» دەيــدۇ‪ .‬بىلىڭالركــى‪ ،‬ئــۇالر ھەقىقەتەن‬ ‫بۇزغۇنچىــاردۇر‪ ،‬لېكىــن بۇنــى ئۆزلىرى تۇيمايــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪- 11‬‬ ‫‪ - 12‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫قۇرئان ۋە رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىڭ ســۈننىتىگه مەھكەم ئېسىلغانالر‬ ‫مۇناپىقالرنىــڭ نەزىرىدە‪ ،‬يېراقنى كۆرەلمەيدىغــان ئەقلى چولتا‪ ،‬كالتا‬ ‫پەم كىشــلەر ھېســابلىنىدۇ‪ .‬ئــۇالر‪ :‬قۇرئان بىلەن ھەدىســنى تۇتۇپ‬ ‫ماڭغانــار خــۇددى كىتابالرنــى ئۈســتىگه يۈكلىۋالغــان ئىشــەككه‬ ‫ئوخشــاش پۈتــۈن چۈشــىنىدىغىنى قۇرئــان بىلــەن ھەدىســنى‬ ‫كۆتــۈرۈپ مېڭىشــتىن ئىبــارەت‪ ،‬دەپ قارايــدۇ‪ ،‬شــۇڭا ئۇالرنىــڭ‬ ‫ئالدىــدا قۇرئــان بىلــەن ھەدىســتىن ئىبــارەت ۋەھىينــى ســەرمايه‬ ‫قىلغــان تىجارەتچىنىــڭ بازىــرى كاســاتتۇر‪ ،‬ئــۇالر ئۇنــداق مالنــى‬ ‫ئالمايــدۇ‪ ،‬رەســۇلۇلالھ ‪‬ســۈننىتىگه ئەگەشــكۈچىلەر ئۇالرنىــڭ‬ ‫نەزىرىــدە دۆت‪ ،‬كالــۋاالردۇر‪ ،‬بۇنداقــار ئۇالرنىــڭ ســورۇنلىرىغا قەدەم‬ ‫بېســىپ قالســا‪ ،‬مۇناپىقــار شــۇملۇق ھېــس قىلىشــىدۇ‪ .‬ئالــاھ‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئۇالرغــا (يەنــى مۇناپىقالرغــا)‪ :‬ئىمــان ئېيتقــان‬ ‫كىشــىلەردەك (يەنــى ســاھابىالردەك) چىــن كۆڭلــۈڭالر بىلــەن‬ ‫ئىمــان ئېيتىــڭالر دېيىلســه‪« ،‬بىــز ئىمــان ئېيتقــان ئەخمەقلەرگه‬ ‫ئوخشــاش ئىمــان ئېيتامــدۇق؟» دەيــدۇ‪ .‬بىلىڭالركــى‪ ،‬ئۇالرنىــڭ‬ ‫ئۆزلىرىــا ئەخمەقلــەر‪ ،‬لېكىن بۇنــى ئۇالر تۇيمايــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪13‬‬ ‫ ئايــەت]‪.‬‬‫ئۇالرنىــڭ ھەربىرىنىــڭ ئىككــى يــۈزى بولىــدۇ؛ بىــر يۈزىــدە‬ ‫مۇئمىنلــەر بىلــەن كۆرىشــىدۇ‪ .‬يەنــه بىــر يــۈزى بىلــەن دىنســىز‬ ‫قېرىنداشــلىرىنىڭ قېشــىغا بارىــدۇ‪ .‬ھەربىرىنىــڭ ئىككــى تىلــى‬ ‫بولىــدۇ؛ بىــر تىلىنىــڭ تاشــقى ئىپادىســىگه قــاراپ مۇســۇلمانالر‬ ‫ئۇنــى «مۇســۇلمان» دەپ قاتارغــا قوشــىدۇ‪ ،‬يەنــه بىر تىلىدا بولســا‪،‬‬ ‫دىلىدىكــى مەخپىي ســىرنى ئىپادىلەيــدۇ‪ .‬بۇ ھەقته ئالــاھ مۇنداق‬ ‫دەيــدۇ‪« :‬ئــۇالر مۇئمىنلــەر بىلــەن ئۇچراشــقىنىدا‪« :‬بىــز ئىمــان‬ ‫ئېيتتــۇق» دېيىشــىدۇ‪ ،‬شــاياتۇنلىرى‪ ،‬يەنــى مۇناپىق كاتتىباشــلىرى‬ ‫بىلــەن يالغــۇز جايدا تېپىشــقاندا بولســا‪« :‬بىــز ھەقىقەتەن ســىلەر‬ ‫بىلــەن بىللىمىــز‪ ،‬پەقــەت تىلىمىزنىــڭ ئۇچىدىــا ئىمــان ئېيتىپ‬ ‫قويــۇپ مۇئمىنلەرنــى مەســخىرە قىلىمىــز» دەيــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪14‬‬ ‫‪ -‬ئايــەت]‪ .‬بــۇ مۇناپىقــار‪ ،‬قۇرئان ۋە رەســۇلۇلالھ ‪ ‬نىڭ ســۈننىتىنى‬

‫تۇتــۇپ ماڭغانالرنــى كۆزگه ئىلمــاي‪ ،‬قۇرئــان بىلەن ســۈننەتتىن يۈز‬ ‫ئۆرىگــەن‪ ،‬ئۆزلىرىدىكــى كــۆپ ئۈگەنســىمۇ پايدىســى يــوق قــۇرۇق‬ ‫بىلىمنى چــوڭ بىلىپ تەكەببۇرلــۇق ۋە ھارامزەدىلىك قىلىــپ قۇرئان‬ ‫بىلــەن ســۈننەتكه بــوي ئەگمىگــەن‪ .‬شــۇڭا بىــز دائىــم ئۇالرنىــڭ‬ ‫قۇرئــان بىلــەن ســۈننەتنى چىــڭ تۇتــۇپ ماڭغانالرنــى مەســخىرە‬ ‫قىلىشــقانلىقىنى كــۆرۈپ تۇرىمىــز‪ .‬بۇ ھەقته ئالــاھ مۇنــداق دەيدۇ‪:‬‬ ‫«مەســخىرە قىلغانلىقلىــرى ئۈچــۈن ئالــاھ ئۇالرنــى جازااليــدۇ‪،‬‬ ‫ئۇالرنــى گۇمراھلىقلىرىــدا قويــۇپ بىرىدۇكى‪ ،‬ئۇالر تېڭىرقىغــان ھالدا‬ ‫يۈرۈشــىدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 15‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫مۇناپىقالر مىســالي شــۇكى‪ ،‬ئۇالر زۇلمەت قاراڭغۇلۇق دېڭىزلىرىدا‬ ‫كاســات تىجارەتنــى قىلىمىــز دەپ چىققــان كىشــىلەر بولــۇپ‪ ،‬ئۇالر‬ ‫شەك‪-‬شــۈبهه كىمىلىرىگــه ئولتۇرغــان‪ ،‬كىمىلــەر ئۇالرنــى خىيــال‬ ‫دولقۇنلىرىــدا ئېلىــپ كېتىۋاتقانــدا تۇســاتتىن كېمىلىرىنــى بورانلىق‬ ‫جــۇدۇن ئــۆرۈپ‪ ،‬ئۇالرنــى ھــاالك بولغانــار قاتارىغا تاشــلىۋەتكەن‪ .‬بۇ‬ ‫ھەقتــه ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئەنــه شــۇالر ھىدايەتنــى بېرىــپ‪،‬‬ ‫گۇمراھلىقنــى ئالــدى‪ ،‬شــۇڭا سودىســى پايــدا كەلتۈرمىــدى‪ ،‬ئــۇالر‬ ‫ھىدايــەت تاپقۇچــى بولمىــدى»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 16‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئىمــان نۇرى ئۇالرغا ئەتراپنى يورۇتــۇپ بەرگەندە‪ ،‬ئۇنىڭ يورۇقىدا‬ ‫توغــرا يول بىلــەن گۇمراھلىقنىڭ جايىنــى ئېنىق كۆرىۋالغــان‪ ،‬كېيىن‬ ‫ئىمــان نــۇرى ئۆچــۈپ قېلىــپ الۋۇلــداپ يېنىــپ كۆيىۋاتقــان ئــوت‬ ‫قالغــان‪ ،‬مۇناپىقــار ئەنه شــۇ ئــوت بىلــەن ئازاپالنغۇچىالردۇر‪ ،‬ئاشــۇ‬ ‫قاراڭغۇلۇقتــا تېڭىرقــاپ قالغۇچىــاردۇر‪ .‬ئالــاھ مۇناپىقــار ھەققىدە‬ ‫يەنــه مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئــۇالر گۇياكــى كېچىــدە ئىسســىنىش ۋە‬ ‫يورۇقلــۇق ئېلىــش ئۈچۈن ئوت ياققان كىشــىلەرگه ئوخشــايدۇ‪ ،‬ئوت‬ ‫ئۇالرنىــڭ ئهتراپىنــى يورۇتقاندا‪ ،‬ئالــاھ ئۇالرنىڭ ئوتىنىــڭ يورۇقىنى‬ ‫ئۆچۈرىۋەتتــى‪ ،‬ئۇالرنــى ئەتراپتىكى ھېــچ نەرســىنى كۆرەلمەيدىغان‬ ‫قاراڭغۇلۇقتــا قالــدۇردى»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 17‬ئايەت]‪.‬‬ ‫دىللىرىنىــڭ قۇالقلىــرى پەردىلەنگــەن بولغاچقــا‪ ،‬ئىمــان‬ ‫چاقىرىقىنى ئاڭلىمــاس بولۇپ قالغان‪ ،‬دىللىرىنىڭ كۆزلىرىنى ئەمالىق‬ ‫غۇۋاســى قاپــاپ كەتكــەن بولغاچقــا قۇرئاننىــڭ ھەقىقەتلىرىنــى‬ ‫كۆرەلمــەس بولــۇپ قالغــان‪ ،‬تىللىرى ھەقكــه زۇۋان ســۈرمەس بولۇپ‬ ‫گاچىالشــقاندۇر‪ .‬بــۇ ھەقتــه ئالالھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئۇالر گاســتۇر‬ ‫(يەنــى گاس ئاڭلىمىغانــدەك‪ ،‬ياخشــىلىقنى ئاڭلىمايــدۇ)‪ ،‬گاچىدۇر‬ ‫(يەنى گاچا ســۆزلىيەلمىگەندەك‪ ،‬ياخشــى ئىشنى سۆزلىيەلمەيدۇ)‪،‬‬ ‫كــوردۇر (يەنــى كــور بولــۇپ قالغانــدەك‪ ،‬توغــرا يولنــى كۆرمەيــدۇ)‪،‬‬ ‫شــۇڭا ئــۇالر گۇمراھلىقتىــن قايتمايــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 18‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئۇالرنىــڭ ئۈســتىگه دىلــار ۋە رۇھالرنــى ياشــارتىدىغان ۋەھىــي‬ ‫يامغــۇرى ياغقــان بولســىمۇ‪ ،‬ئۇنىڭدىــن پەقەتــا تەھدىــت بىلــەن‬ ‫ئەتىگىنى‪-‬ئاخشىمى ئورۇندايدىغان ۋەزىپىلەرنىڭ گۈلدۈرمامىلىرىنىال‬ ‫ئــاڭالپ بارماقلىرىنــى قۇالقلىرىغا تىقىۋېلىپ‪ ،‬كىيىملىرىنى بېشــىغا‬ ‫يۆگىۋالغىنىچــه بــەدەر قېچىشــقان‪ ،‬ئارقىســىدىن ئىــز قوغــاپ‬ ‫كېلىــپ ۋارقىــراپ ‪ -‬جاقىرىلغــان‪ ،‬ئاندىن پۈتۈن خااليىقنىــڭ ئالدىدا‬ ‫ماقالە‬

‫‪26‬‬

‫ئۇالرنىــڭ ئىســىملىرى چاقىرىلىــپ‪ ،‬ھەقىقىــي ھال‪-‬ئەھۋالــى ئاق‪-‬‬ ‫قارىنــى پەرق ئەتكۈچىلەرگه ئېچىــپ تاشــانغان‪ .‬ئۇالرغا مۇناپىقالر‬ ‫ئارىســىدىكى بەس‪-‬مۇنازىرىچىلــەر گۇرۇھىــي بىلــەن تەقلىتچىلەر‬ ‫گۇرۇھىدىــن ئىبــارەت ئىككــى گۇرۇھنىــڭ ئەھۋالــى مۇنداق مىســال‬ ‫قىلىــپ بېرىلگــەن‪« :‬ياكــى ئــۇالر زۇلمەتلىــك‪ ،‬گۈلدۈرمامىلىــق ۋە‬ ‫چاقماقلىــق قاتتىــق يامغــۇردا قالغــان‪ ،‬گۇيــا چاقمــاق ســوقۇۋېتىپ‬ ‫ئۆلۈپ كېتىشــتىن قورقۇپ‪ ،‬قۇالقلىرىنــى بارماقلىرى بىلەن ئېتىۋالغان‬ ‫كىشــىلەرگه ئوخشــايدۇ‪ ،‬ئالــاھ كاپىرالرنــى يەنــى ئۇالرنىڭ ھەممه‬ ‫ئەھۋالىنــى بىلىــپ تۇرغۇچىدۇر»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 19‬ئايــەت]‪ .‬ئۇالرنىڭ‬ ‫دىللىرىنىــڭ كۆزلىــرى ۋەھىــي يامغۇرىدىكــى نۇرانــه چاقماقالرنــى‪،‬‬ ‫مەنىۋىــي يورۇقلۇقالرنــى كۆرەلمــەي‪ ،‬قۇالقلىرى ۋەھىينىڭ ســاۋاب ۋە‬ ‫جــازا ۋەدىســىنى‪ ،‬بۇيــرۇق ۋە چەكلىمىلىرىنــى ئاڭلىيالمــاي قېلىپ‪،‬‬ ‫ئازغۇنلــۇق ۋادىســىدا يا قۇلىقى بىلــەن ئاڭلىغاندىــن پايدىلىنالماي‪،‬‬ ‫يــا كــۆزى كــۆرۈپ تۇرغــان يولنــى تېپىــپ ماڭالمــاي ھەيرانۇھــەس‬ ‫تــۇرۇپ قالغانــدۇر‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬چاقمــاق چاققانــدا‬ ‫ئــۇالر كــۆز نۇرىدىــن ئايرىلىــپ قالغىلــى تاس قالىــدۇ‪ .‬ئــۇالر چاقماق‬ ‫يورۇقىــدا مېڭىۋالىــدۇ؛ قارڭغۇلــۇق قاپلىغانــدا تــۇرۇپ قالىــدۇ‪ .‬ئالالھ‬ ‫خالىســا ئىــدى‪ ،‬ئۇالرنــى ئــاڭالش ۋە كــۆرۈش قۇۋۋىتىدىــن ئەلۋەتته‬ ‫مەھــرۇم قىالتتــى‪ ،‬ئالــاھ ھەقىقەتەن ھــەر نەرســىگه قادىــردۇر»‪.‬‬ ‫[بەقــەرە ‪ - 20‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ئۇالرنىــڭ قۇرئــان ۋە ھەدىســلەردە بايــان قىلىنغــان ئاالمەتلىرى‬ ‫بولــۇپ‪ ،‬بــۇ ئاالمەتلــەر ئىمــان بەســىيرىتى بىلــەن مۇالھىــزە‬ ‫قىلغۇچىالرغــا ئوچــۇق كۆرۈنــۈپ تۇرىــدۇ‪ ،‬ئالــاھ بىلەن قەســەمكى‪،‬‬ ‫ئۇالرنــى رىياخورلــۇق ھەرىكەتلەندۈرگــەن بولــۇپ‪ ،‬بــۇ ئىنســانغا‬ ‫تۈرتكــه بولغــان ئــەڭ قەبىــھ ئىللەتتــۇر‪ ،‬يەنــه ئــۇالر راھمــان بولغان‬ ‫ئالالھنىــڭ ئەمىر‪-‬پەرمانلىرىنــى قىلىشــتىن ھۇرۇنلــۇق قىلىــپ‬ ‫ئولتۇرىۋالغــان بولغاچقــا‪ ،‬ئىخــاس بىلــەن ئىــش قىلىــش ئۇالرغــا‬ ‫ئېغىــر كەلگەن‪ .‬ئــۇالر ناماز ئۈچــۈن تۇرغاندا خۇشياقماســلىق بىلەن‬ ‫تۇرىــدۇ ســاۋاب ئۈمىــد قىلمايــدۇ‪ ،‬نامازنى كىشــىلەرگه كۆرســىتىش‬ ‫ئۈچــۈن ئوقۇيــدۇ‪ ،‬يەنــى رىياكارلىــق قىلىــدۇ‪ ،‬ئالالھنــى پەقــەت‬ ‫ئازغىنــا يــاد ئېتىــدۇ‪.‬‬ ‫مۇناپىــق دېگــەن خۇددى ئىككــى قوچقارنىڭ ئوتتۇرىــدا قاتناپ‪،‬‬ ‫ئۇنىڭغــا بىــر مــەرەپ قويــۇپ‪ ،‬بۇنىڭغــا بىــر مــەرەپ ئــوق يىدىغان‪،‬‬ ‫يــا ئۇنىڭغــا‪ ،‬يــا بۇنىــڭ بىلــەن مۇقىــم تۇرمايدىغــان ســاغلىققا‬ ‫ئوخشــاش بولــۇپ‪ ،‬قايســى تــەرەپ كۈچلــۈك ھــەم ھۆرمەتكــه‬ ‫ســازاۋەر بولســا‪ ،‬شــۇنىڭغا قــاراپ ئىــش تۇتىــدۇ‪ .‬بــۇ ھەقتــه ئالــاھ‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئــۇالر (يەنــى مۇناپىقــار) ســىلەرگە ھادىســە‬ ‫كېلىشــىنى كۈتىــدۇ‪ ،‬ئەگــەر ســىلەر ئالــاھ نىــڭ نۇســرىتىگە‬ ‫ئېرىشســەڭالر‪ ،‬ئــۇالر‪« :‬بىــز ســىلەر بىلــەن بىللە ئەمەســمىدۇق؟‬ ‫(كافىرالردىــن ئالغــان غەنىيمەتلەردىــن بىزگىمــۇ بېرىــڭالر)»‬ ‫دەيــدۇ‪ .‬ئەگــەر كافىــرالر زەپــەر تاپســا‪ ،‬ئــۇالر (كافىرالرغــا)‪« :‬بىــز‬ ‫ســىلەردىن غالىــب بولــۇپ تــۇرۇپ (ســىلەرنى ئۆلتۈرمىــدۇق)‬ ‫‪27‬‬

‫ئەمەســمۇ؟ ســىلەرنى مۇئمىنلەردىــن ســاقلىمىدىقمۇ؟» دەيــدۇ‪.‬‬ ‫ئالــاھ قىيامــەت كۈنــى ئــاراڭالردا (ھەققانىــي) ھۆكــۈم چىقىرىــدۇ‪،‬‬ ‫ئالــاھ كافىرالرغــا ھەرگىــز مۇئمىنلەرگــە قارشــى يــول بەرمەيــدۇ»‪.‬‬ ‫[نىســا ‪ - 141‬ئايــەت]‪ .‬مۇناپىقــار شــىرىن ‪ -‬شــېكەر ســۆزلۈك‬ ‫بولــۇپ ئاڭلىغۇچىالرنــى ھەيــران قالدۇرىــدۇ‪ .‬ئالالھنى گــۇۋاھ قىلىپ‬ ‫تــۇرۇپ يالغــان ســۆزلەيدۇ‪ ،‬ھەقنــى سۆزلەشــته يېتىۋالىــدۇ‪ ،‬باتىلنى‬ ‫ئــاڭالش ھــەم سۆزلەشــته يۈگــۈرۈپ ماڭىــدۇ‪ .‬بــۇ ھەقتــه ئالــاھ‬ ‫مۇنــداق دەيــدۇ‪(« :‬ئــى مۇھەممەد!) كىشــىلەر ئارىســىدا شــۇنداق‬ ‫ئــادەم باركــى‪ ،‬ئۇنىــڭ دۇنيــا تىرىكچىلىكــى توغرىســىدىكى ســۆزى‬ ‫ســېنى قىزىقتۇرىــدۇ‪ ،‬لېكىــن ئۇ يالغانچــى مۇناپىقتۇر‪ ،‬ئــۇ دىلىدىكى‬ ‫نەرســىگه (يەنى دىلى باشــقا تىلى باشــقا ئەمەسلىكىگه) ئالالھنى‬ ‫گــۇۋاھ قىلىــدۇ‪ .‬ھالبۇكــى‪ ،‬ئــۇ ســاڭا ۋە ســاڭا ئەگەشــكۈچىلەرگه‬ ‫ئەشــەددىي دۈشــمەندۇر‪ ،‬كۆرۈنۈشــته ئــۇ شــېرىن ســۆزى ئارقىلىــق‬ ‫دىنــدار قىياپەتكــه كىرىۋالىــدۇ»‪[ .‬بەقــەرە ‪ - 204‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫مۇناپىقــار ئۆزىنىــڭ لەشــكەرلىرىنى جەمئىيەتته ۋە ئىنســانالر‬ ‫ئارىســىدا پاســاتچىلىق‪ ،‬بۇزغۇنچىلىق قىلىشــقا بۇيرۇيدۇ‪ ،‬ئىنسانالر‬ ‫ۋە جەمئىيەتنىڭ گۈللىنىشــىگه مۇناســىۋەتلىك ھەرقانداق ياخشــى‬ ‫ئىشــاردىن توســىدۇ‪ ،‬بەزىلىــرى مۇئمىنلــەر ســېپىگه كىرىۋېلىــپ‬ ‫ناماز ئوقۇپ‪ ،‬زىكرى‪-‬تەســىبى ئېيتىــپ‪ ،‬تەقۋادار‪ ،‬زاھىد كۆرۈنۈشــكه‬ ‫ئۇرۇنىــدۇ‪ .‬مۇئمىنلــەر توپىدىــن ئايرىلغــان ھامــان يــەر يۈزىــدە‬ ‫بۇزغۇنچىلىــق قىلىشــقا تىرىشــىدۇ‪ ،‬ھەتتــا ئۇالرنىــڭ شــەررىدىن‬ ‫نــه ئادىمــزات‪ ،‬نــه ھايــۋان‪ ،‬دەل‪-‬دەرەخ‪ ،‬زىرائــەت ھېچقانــداق بىــر‬ ‫نەرســه ســاق قالمايدۇ‪« .‬ئــۇ يېنىڭدىن قايتقاندىن كېيىــن‪ ،‬زېمىندا‬ ‫بۇزۇقچىلىــق قىلىــش ئۈچــۈن ۋە زىرائەتلەرنــى‪ ،‬ھايۋاناتالرنــى ھاالك‬ ‫قىلىــش ئۈچــۈن تىرىشــىدۇ‪ ،‬ئالــاھ بۇزۇقچىلىقنــى ياقتۇرمايــدۇ»‪.‬‬ ‫[بەقــەرە ‪ - 205‬ئايــەت]‪ .‬مۇناپىقــار خۇددى جىندەك ھەممىســى‬ ‫بىــر‪ -‬بىرىگــه ئوخشىشــىپ كېتىــدۇ‪ ،‬يامانلىقنــى ئــۆزى قىلىــپ‬ ‫تــۇرۇپ باشــقىالرنىمۇ يامانلىققــا بۇيرۇيــدۇ‪ ،‬ياخشــىلىقنى ئۆزىمــۇ‬ ‫قىلماي‪ ،‬باشــقىالرنىمۇ ياخشىلىقتىن توســىدۇ‪ .‬ئالالھ يولىدا‪ ،‬ئالالھ‬ ‫رازىلىقــى ئۈچــۈن خەيرى‪-‬ئېهســان قىلمــاي‪ ،‬بېخىللىــق قىلىــدۇ‪.‬‬ ‫ئالــاھ ئۇالرغــا ئــۆز پەزلىنــى ۋە نېمەتلىرىنى شــۇنچه ئەســلەتكەن‬ ‫بولســىمۇ‪ ،‬ئــۇالر ئالالھنى ئەسلەشــتىن يۈز ئــۆرۈپ ئۇنۇتقــان‪ ،‬ئالالھ‬ ‫مۇئمىــن بەندىلىرىگــه ئاالھىدە دىققەت قىلســۇن ئۈچــۈن ئۇالرنىڭ‬ ‫ئەپتى‪-‬بەشىرىســىنى كــۆپ قېتىــم ئېچىــپ بەرگــەن‪ ،‬مانــا بۇنــى‬ ‫ئــاڭالپ بېقىڭالر‪« :‬ئــى مۇئمىنلەر مۇناپىــق ئەرلەر بىلــەن مۇناپىق‬ ‫ئايالــار مۇناپىقلىقتــا ۋە ئىماندىــن يىــراق بولۇشــتا بىــر‪ -‬بىرىگــه‬ ‫ئوخشــايدۇ‪ ،‬ئۇالر يامانلىققا بۇيرۇيدۇ‪ ،‬ياخشــىلىقتىن توســىدۇ‪ ،‬ئۇالر‬ ‫قوللىرىنــى يۇمۇۋالىــدۇ‪( ،‬بېخىللىــق قىلىــپ ســەدىقه بەرمەيــدۇ)‪.‬‬ ‫ئــۇالر ئالالھنــى ئۇنتــۇدى (ئالالھنىــڭ تائىتىنــى تــەرك ئەتتــى)‪،‬‬ ‫ئالالھمــۇ ئۇالرنــى ئۇنتــۇدى‪ ،‬يەنــى ئالــاھ ئۇالرنــى ئۆزلىرىنىــڭ‬ ‫پەزلىدىــن ۋە رەھمىتىدىن مەھرۇم قىلدى‪ .‬شۈبهســىزكى‪ ،‬مۇناپىقالر‬ ‫پاســىقالردۇر»‪[ .‬تەۋبــە ‪ - 67‬ئايــەت]‪ .‬ئالالھقا ھەمدىلەر بولســۇن‪.‬‬

‫مېنىــڭ ئىســام دۆلىتىگــە قىلغــان ھىجرىتىــم تەۋھىــد‬ ‫دىيارىــدا ياشــاش ئۈچــۈن كۇفــرى دىيارنــى تــەرك قىلىشــقا‬ ‫تىرىشــقان باشــقا كۆپلىگــەن كىشــىلەرنىڭ ھىجىرىتىگــە‬ ‫ئوخشــىمايتتى‪ .‬مــەن ئەتراپىمدىكــى كىشــلەردىن ۋە‬ ‫يېقىنلىرىمدىــن ئــادا جــۇدا بولۇشــقا‪ ،‬يولــدا دۇچ كېلىدىغــان‬ ‫قىينچىلىــق ۋە خەتەرلەردىــن چىقىــش يولــى تېپىــش‬ ‫ئۈچــۈن يەككــە يېگانــە ئالالھقــا تەۋەككــۇل قىلشــقا مەجبــۇر‬ ‫بولــدۇم‪.‬‬ ‫بۈگــۈن پۈتــۈن دۇنيــا ئالالھنىــڭ دىنىنىــڭ نۇرىنــى‬ ‫ئۈچــۈرۈش ۋە تۆھمــەت تاشــلىرىنى ئېتىــپ خىالفەتنــى‬ ‫قورشــاش ئۈچــۈن توپالنقاندىــن كېيىــن‪ ،‬ئالــاھ بىزنــى دۇچ‬ ‫كەلگــەن جاپــا مۇشــەققەتنىڭ ئالدىــدا ســەۋر قىلىشــمىز ۋە‬ ‫مۇســتەھكەم تۇرىشــىمىز ئۈچــۈن تەييارلىــدى‪.‬‬

‫ماقالە‬

‫‪28‬‬

‫ئىلگىرىكىيولدىشىمنىڭشەھىدقىلىنغانلىقخەۋىرى‬ ‫ئىلگىرىكــى يولدىشــىم (ئالــاھ ئۇنىــڭ شــەھىدلىكىنى قۇبــۇل‬ ‫قىلســۇن) شــامدىكى ئىســام دۆلىتــى مۇجاھىدلىــرى بىلــەن بىللە‬ ‫جىھــاد قىالتتــى‪ .‬مــەن ئۇنىــڭ بىلــەن ئۇچىرىشــىش ئۈچــۈن بالىالر‬ ‫بىلــەن ئاۋىســترالىيىدە خــەۋەر كۈتۈۋاتاتتىــم‪ .‬ئالتــە ئايــدەك ۋاقىــت‬ ‫ئۈتــۈپ كەتتــى‪- 2013 ،‬يىلــى دىكابېــردا ئــۇ مــاڭا مۇنــداق دېــدى‪:‬‬ ‫«مــەن ســىزگە شــۇنى تەكىتلــەپ قۇيــاي‪ ،‬مــەن ئىراق شــام ئىســام‬ ‫دۆلىتىگــە بەيئــەت بەردىــم‪ ،‬ئۇنىــڭ ئەمىــرى ئەبــۇ بەكىــر باغــدادى‬ ‫ئەلھۇســەينى ئەلقۇرەيشــى‪ .‬بىــز باشــقا تەشــكىالتالرنىڭ بىزگــە‬ ‫قىلغــان خىيانەتلىرنــى كــۆردۇق‪ ،‬ئــۇالر بىزگــە تەشــۋىقات ئۇرۇشــى‬ ‫ئاچتــى‪ ،‬جەبھەتۇننۇســىرا بىــز ئويلىغانــدەك ئەمەســكەن‪ ،‬ئىســام‬ ‫دۆلىتىدىكىلــەر ھەققىــي ئالــاھ يولىدىكــى مۇجاھىــدالر ئىكــەن‪،‬‬ ‫چۈنكــى ئــۇالر ئالالھنىــڭ شــەرئىتىنى ھاكىــم قىلىــش ئۈچــۈن‬ ‫جىھــاد قىلىدىكــەن‪ .‬ئۇالرمــۇ گۇناھتىــن خالىــي ئەمــەس ئۇالرنىڭمۇ‬ ‫خاتالىقــى بــار‪ ،‬لېكىــن باشــقىالردا توغــرا ئەقىــدە ۋە توغــرا بىــر‬ ‫مەنھــەج تېپىلمايدىكــەن‪ .‬ئالــاھ بىلــەن قەســەمكى‪ ،‬پــات يېقىنــدا‬ ‫خىالفــەت ئېــان قىلىنىــدۇ‪ ،‬خىالفــەت تەشــكىالت ۋە باشــقىالر‬ ‫تەرىپىدىــن قۇرۇلمايــدۇ‪ .‬ســىز ھەقنــى تەلــەپ قىلغــان چېغىڭىــزدا‬ ‫نىيتىڭزنــى خالىــس قىلىــڭ‪ .‬ئالالھقــا تەۋەككــۇل قىلىــڭ»‪.‬‬ ‫بىرمەزگىلىــك قىينچىلىقتىــن كېيىــن ئىلگىرىكــى يولدىشــىم‬ ‫«‪4-‬يانــۋار» دا ھەلــەب ۋىاليىتىنىــڭ ھەرىيتــان شــەھىرىدە‬ ‫مۇجاھىدالردىــن بىــر جامائەگــە قۇشــۇلغانىدى‪ .‬شــۇ ۋاقىتتــا‬ ‫«لىۋائــۇل تەۋھىــد» جىنايەتچىلىــرى تــەرەپ تەرەپتىــن ھۇجــۇم‬ ‫قىلىــپ قېرىنداشــارنىڭ يولىنــى توســقان ئىدى‪ .‬ئۇالر يولدىشــىمغا‬ ‫ئــوق تىگشــتىن تەخمىنــەن يېرىــم ســائەت ئىلگىــرى ئــۇالر بىلەن‬ ‫تۇقۇنۇشــۇپ قالغــان ئىــدى‪ .‬قېرىنداشــار يولدىشــىمنى ئــۇرۇش‬ ‫مەيدانىدىــن تارتىــپ چىقىتــى ۋە بىــر ئازدىن كېيىنال ئۇ شــاھادەت‬ ‫ئېيتىــپ بۈيــۈك ۋە ئۇلــۇغ رەببىنىــڭ يېنىغــا قايتتــى‪.‬‬ ‫خــەۋەر شــىرىن ھــەم ئاچچىــق ئىــدى‪ ،‬مــەن ئالالھنىــڭ ئۇنــى‬ ‫شــاھادەتتىن ئىبــارەت قىزىققــان نەرسىســىدىن ئۇنــى مەھــرۇم‬ ‫قىلمىغانلىقغــا خۇشــال ئىدىــم‪( .‬مەن ئۇنى شــۇنداق ھســاباليمەن‪،‬‬ ‫ئالالھمــۇ شــۇنداق ھىسابلىســۇن)‪ ،‬لېكىن ئەنســىز ئىدىــم‪ ،‬چۈنكى‬ ‫بالىلىرىــم بىلــەن يالغــۇز ھىجــرەت قىلشــقا مەجبــۇر بولغــان ئىدىم‪.‬‬ ‫مۇرتەدلەر ئاشكارا بولىدۇ‪،‬‬ ‫مۇجاھىدالر سادىق ھالەتتە قېلىپ قالىدۇ‬ ‫ئــۇزۇن ۋاقىــت ئۆتمــەي ئالــاھ ســەھەۋاتالرنى ئاشــكارالپ‬ ‫بــەردى‪ ،‬ئــۇالر كاپىــر ۋە تاغۇتالرنــى دوســت تۇتــۇپ ئۇالردىــن‬ ‫يېتەرلىــك مەبلــەغ ۋە يــاردەم تاپشــۇرۋالدى‪ .‬لېكىــن ئــۇالر ئۆزلىــرى‬ ‫ئىگەللىگــەن ھەرقانــداق ئورۇنغــا شــەرىئەت تەتبىقلىمىــدى‪،‬‬ ‫مۇســۇلمانالرغا تىنىچلىــق ۋە خاتىرجەملىــك ئېلىــپ كىلەلمىــدى‪،‬‬ ‫بەلكــى ئــۇالر تۇرىۋاتقــان رايۇنــاردا زۇلــۇم كــۆپ تارقالدى‪ .‬ئىســام‬ ‫دۆلىتى رىققە شــەھىرىنى ۋە شــامنىڭ باشــقا شــەھەرلىرىنى پەتھى‬ ‫‪29‬‬

‫قىلىــپ بــۇ رايۇنــاردا شــەرىئەتنى تەتبىقلىــدى‪ .‬لېكىن ئىســامنى‬ ‫ۋە جىھادنــى دەۋا قىلغۇچىــار مۇجاھىدالرنــى ئەيىپلــەش ۋە ئۇالرغا‬ ‫ئاھانــەت قىلىشــتىن توختــاپ قالمىــدى‪ .‬ئــۇالر كاپىرالرنــى رازى‬ ‫قىلــش ئۈچــۈن مۇجاھىدالرنىــڭ ئىــش پائالىيەتلىرىنــى يوققــا‬ ‫چىقىرىــپ ئىســامنى بۇرمىــاپ دۆلەتكــە تۆھمــەت قىلــدى‪.‬‬ ‫ئەمەلىيەتتــە ئىجتىمائىــي ۋاســتىلەرگە ۋە كىشــلەرنى ئۆزلىرىگــە‬ ‫تارتىشــقا ئامــراق ئالىمــار كىشــلەرنى كۇفــرى ســايالملىرىدا ئــاۋاز‬ ‫بېرىشــكە‪ ،‬كاپىرالر بىلەن تىنچ ياشاشــقا رازى بولۇشــقا‪ ،‬تاغۇتالرنىڭ‬ ‫ھۆكۈمنــى قۇبۇل قىلشــقا قىزىقتــۇردى‪ .‬ئىســام دۆلىتى شــامدىكى‬ ‫غەلبىلىــرى بىلــەن ئۆزىنىــڭ نىشــانى روشــەن ھالەتتــە ماڭــدى‪.‬‬ ‫ھەقىقەتــەن ئــۇالر ســادىق مۇجاھىــدالر ئىــدى‪.‬‬ ‫بالىلىرىمنــى ئۇالرنىــڭ بــۇ بۈيــۈك كارۋىنىغــا قاتىنشىشــقا‬ ‫قىزىقتــۇردۇم‪ ،‬بالىلىرىمنىــڭ كۇفــرى ۋە شــىرىكتىن خالىي مۇھىتتا‬ ‫توغــرا ئەقىــدە بىلــەن خىالفــەت سايســىدا تەربىيلەشــنى ئۈمىــد‬ ‫قىلدىــم‪ .‬شــۇنداقال بالىلىرىمنىــڭ نەزىرىــدە جىھــاد‪ ،‬تارىــخ ۋە‬ ‫تەپســر كىتابلىرىــدا ئۇقۇپــا قۇيىدىغــان يۈزەكــى بىــر نەرســە‬ ‫بولــۇپ قالماســتىن جىھــاد مەيدانىــدا ئۆســۈپ يېتىلىشــنى‬ ‫ئۈمىــد قىلدىــم‪ ،‬چۈنكــى بۇالرنىــڭ ھەممىســى بىــز ئۈچــۈن‬ ‫دۇنيــادا كاتتــا نىجاتلىــق‪ ،‬بىــز پاســىق ھالەتتــە ئەمــەس بەلكــى‬ ‫شــەھىد ھالەتتــە ئالــاھ تەرەپكــە قايتىمىــز‪.‬‬ ‫مــەن ئاۋىســترالىيىدە ياشاشــقا ســەۋر قىاللمىدىــم‪ .‬بىزنىــڭ‬ ‫شــەيىخلىرىمىزنىڭ بىزگــە بەرگــەن كۆرسەتمىســگە ســىزمۇ ســەۋر‬ ‫قىالاللمايســز‪ .‬ئۇالرنىــڭ ئاجىزالرغــا ۋە مەزلۇمالرغــا قىلىدىغــان‬ ‫ياردىمــى‪ ،‬خەيــر ســاخاۋەت تەشــكىالتىغا ئايــدا ئوتتــۇز دولالردىــن‬ ‫ئېشــىپ كەتمەيــدۇ‪ .‬بۇنــداق ئىشــارنى ســادىق ئەرلــەر ئەمــەس‬ ‫ھــۇرۇن قورقۇنچــاق ئەرلــەر قىلىدىغــان ئىــش ئىدى‪ .‬بىــز جىھادنى‬ ‫تاشــاپ خىالفەتنــى يوقىتىــپ قويغانلىقىمىــز ئۈچــۈن ئۈممــەت‬ ‫خارلىــق‪ ،‬زىللــەت ۋە مەغلۇبىيەتكــە دۇچــار بولغــان‪ .‬جىھــاد بولســا‬ ‫نۇســرەت‪ ،‬كۈچ‪-‬قــۇۋەت‪ ،‬نىجاتلىــق‪ ،‬تەمكىنلىــك ۋە ئاخىرەتتــە‬ ‫نىجاتلىــق ئېرىشىشــىنىڭ بىردىنبىــر يولــى ئىــدى‪ .‬ئازغۇنــار بۇنى‬ ‫قانداقمــۇ ئىتىــراپ قىلســۇن‪ ،‬قانداقمــۇ ئېــان قىاللىســۇن؟!‬ ‫تۇنجى ھىجرەت قەدىمى‬ ‫ئىلگىرىكــى يولدىشــىم شــەھىد بولغاندىــن كېيىــن شــامغا‬ ‫ھىجــرەت قىلماقچــى بولــۇپ تەييارلىقىمنــى پۈتتۈرگەندىــن كېيىن‬ ‫ناھايتــى تىــزال بــۇ يەردىــن ئايرىلماقچــى بولــدۇم‪ .‬لېكىــن يەنىــا‬ ‫ئەنســز ئىدىــم‪ ،‬چۈنكــى ئاتــا ‪-‬ئانــام بىلــەن بىرگــە تۇراتتىــم‪ ،‬ئۇالر‬ ‫توســالغۇ بولســا‪ ،‬قانــداق ســەپەر قىلشــنى بىلمەيتىــم‪ ،‬كېچىــدە‬ ‫قىيامــدا تــۇرۇپ ئالالھقــا دۇئــا قىلىــپ «ئــى ئالالھىــم! ھىجــرەت‬ ‫يولۇمــدا مېنىــڭ ئالدىمنى تۇســماقچى بولغــان ھەرقانــداق ئادەمنى‬ ‫يــوق قىلۋەتكىــن‪ ،‬ئۇنىــڭ كۆزىنــى كۆرمــەس قىلىــپ قويغىــن»‬ ‫دەيتتىــم‪ ،‬ئالــاھ دۇئايىمنــى ئىجابــەت قىلــدى‪ .‬دادام خىزمــەت‬ ‫يىغىنىغــا بېرىــش چاقىرىقىنــى تاپشــۇرۋالدى‪ ،‬ئــۇ دېڭىزنى كېســپ‬

‫ئۈتــۈپ ســەپەر قىلىشــى كىــرەك ئىــدى‪ ،‬شــۇڭا ئانامنىمــۇ ئــۆزى‬ ‫بىلــەن بىرگــە ئېلۋالــدى‪ .‬تۇغقانلىرىــم مەندىــن ۋە ھىجــرەت‬ ‫پىالنىمدىــن بىخــەۋەر ئۆزىنىــڭ ئىشــلىرى بىلــەن مەشــغۇل ئىدى‪.‬‬ ‫مــەن تۇغقانالرنــى يوقاليدىغــان قىياپەتتــە لىۋانغــا ســەپەر‬ ‫قىلماقچــى بولــدۇم‪ .‬مەقســىتىم ئايرۇپىــان «ئەبــۇ زەبــى»‬ ‫شــەھىرىگە يېتىــپ بارغاندا ئــۇ يەردىــن تۈركىيەگە ئۇچــۇش ئىدى‪.‬‬ ‫ســەپەردىن بىــر قانچــە كــۈن بــۇرۇن قېرىنداشــلىرىم مېنىڭ ســەپەر‬ ‫قىلىدىغانلىقىمنــى بىلىــپ قېلىــپ ســەپەردىن بىــر كــۈن بــۇرۇن‬ ‫كېچىــدە ئاتــا ‪-‬ئانامغــا خــەۋەر قىلىپتــۇ‪ .‬ئــۇ ئككىســى ئاچچىقــاپ‬ ‫مېنــى ســەپەر قىلشــىتىن چەكلەپتــۇ‪ .‬قېرىندىشــمغا بېلتىمنــى‬ ‫ۋە پاســپورتۇمنى تارتىۋېلىشــنى ۋە بىزنــى ئۆيدىــن چىقشــتىن‬ ‫چەكلەشــنى بۇيرۇپتــۇ‪ .‬ئالالھقــا ســەجدە قىلىــپ ئالالھدىــن مــاڭا‬ ‫يــاردەم قىلىشــنى تىلــەپ دۇئــا قىلدىــم‪ .‬ئالــاھ ئاتــا ‪-‬ئانامنىــڭ‬ ‫قەلبىنــى ئۆزگەرتتــى‪ ،‬مېنىڭ لىۋانغا ســەپەر قىلىشــىمغا قۇشــۇلدى‪.‬‬ ‫لېكىــن «ئەبــۇ زەبــى» شــەھىرىدە مــەن بىلــەن ئۇچرىشىشــىنى‬ ‫تەلــەپ قىلــدى‪ .‬مــەن بۇنىڭــدا ئىككىلەندىــم‪ ،‬لېكىن رەت قىلســام‬ ‫يەنــە بىــر قېتىــم بېلىتىمنــى ۋە پاســپورتۇمنى تارتىۋالىدىغانلىقنــى‬ ‫بىلەتتىــم‪ ،‬شــۇنىڭ ئۈچــۈن تەلەپكــە قۇشــۇلدۇم‪ .‬ســەپەرگە‬ ‫تەييارالندىم‪ ،‬ئاتا ‪-‬ئانام كۈتكىنىدەك بولماســلىقىدىن ئەنســىرەيتى‪،‬‬ ‫مــەن ئــۇرۇق تۇغقانلىرىمنىــڭ زىيــادە غــەم قىلىــپ ئاتــا ‪-‬ئانامغــا‬ ‫ئەرزىيــەت بىرىشــنى خالىمايتىــم‪ .‬لېكىــن ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪:‬‬ ‫«ئالالھقــا ۋە ئاخىــرەت كۈنىگــە ئىشــىنىدىغان بىــر قوۋمنىــڭ ئالالھ‬ ‫بىلــەن ۋە ئۇنىــڭ ئەلچىســى بىلــەن قارشىالشــقانالرنى ئۇالرنىــڭ‬ ‫ئانىلىــرى‪ ،‬ئۇغۇللىــرى‪ ،‬يــا قېرىنداشــلىرى‪ ،‬يــا ئــۇرۇق ‪ -‬تۇغقانلىــرى‬ ‫بولغــان تەقدىردىمۇ دوســت تۇتقانلىقنى كۆرمەيســەن (يەنى ئۇالرنى‬ ‫دوســت تۇتۇشــى مۇمكىــن ئەمــەس) ئەنــە شــۇالرنىڭ دىللىرىــدا‬ ‫ئالــاھ ئىماننــى مەھكــەم قىلــدى ۋە ئــۆز دەرگاھىدىــن بولغــان روھ‬ ‫بىلــەن ئۇالرنــى كۈچەيتتــى‪ ،‬ئالــاھ ئۇالرنى ئاســتىدىن ئۆســتەڭالر‬ ‫ئېقىــپ تۇرىدىغــان جەننەتلەرگــە كىرگۈزىــدۇ‪ ،‬ئــۇالر جەننەتلــەردە‬ ‫مەڭگــۈ قالىــدۇ‪ ،‬ئالــاھ ئۇالردىــن رازى بولىــدۇ‪ ،‬ئالالھدىــن ئۇالرمــۇ‬ ‫مەمنــۇن بولىــدۇ‪ ،‬ئەنــە شــۇالر ئالالھنىــڭ قۇشــۇنىدۇر‪ ،‬بىلىڭالركى‪،‬‬ ‫ئالالھنىــڭ قۇشــۇنى مەقســەتكە ئېرىشــكۈچىلەردۇر»‪[ .‬مۇجادەلــە‬ ‫‪ - 22‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫ســەپەر ۋاقىتــى يىتىــپ كەلــدى‪ ،‬بىــز ئايرۇپىالنغــا چىقتــۇق‪،‬‬ ‫بالىلىرىــم ئــون تــۆت ســائەتلىك ســەپەر جەريانىــدا ناھايتــى‬ ‫ئەدەپلىــك بولــدى‪ .‬مەنمــۇ ئالالھقــا ئىســتىغپار‪ ،‬زىكىــر‪ -‬تەســبىھ‬ ‫ۋە دۇئالالرنــى ئېيتىــم‪ .‬لېكىــن ئەنســىز ئىدىم‪ ،‬چۈنكى ســەپەرنىڭ‬ ‫ئىككىنىچــى باســقۇچىنى داۋامالشتۇرمىســام بولمايتتــى‪ ،‬يەنــى‬ ‫«ئەبــۇ زەبــى» دىــن تۈركىيەگــە ئۇچمىســام بولمايتتــى‪ .‬يېنىمــدا‬ ‫يېتەرلىــك ئىقتىســاد بــار‪ ،‬ئالالھنىــڭ مېنــى ھەرگىــز نائۈمىــد‬ ‫قويمايدىغانلىقىغا چەكســىز ئىشــنەتتىم‪« .‬ئەبۇ زەبى» شــەھىرىگە‬ ‫يېتىــپ كەلگەندىــن كېيىــن ئاتــا ‪-‬ئانــام يېنىمىزغــا كېلىشــتىن‬

‫ئىلگىــرى بالىلىرىــم بىلــەن ئايرۇدۇرۇمدىن چىقىپ كەتتىــم‪ ،‬ئاندىن‬ ‫دۇبەيگــە ســەپەر قىلــدۇق‪ .‬بىــز ئىســتانبۇل ئارقىلىــق تۈركىيەنىــڭ‬ ‫گازانتــەپ شــەھىرىگە ئۇچۇشــنى پىالنلىــدۇق‪ ،‬گازانتەپكــە يېتىــپ‬ ‫كەلگەنــدە ھالىمدىــن كەتكــەن ئىدىــم‪ .‬تۇركىيەدىمــۇ يازنىــڭ‬ ‫ھاۋاســى ھەققەتــەن ئىسســىق ئىــدى‪ .‬مــەن جىلبــاب كىيگــەن‪،‬‬ ‫نىقــاپ تاقىغــان ئىدىــم‪ ،‬بالىلىرىمنــى ئۇزۇقالنــدۇرۇش ئۈچــۈن بىــر‬ ‫قانچــە ئېغىــر ســومكىنى كۆتۈرگــەن ئىدىــم‪ .‬لېكىــن ئالــا مېنــى‬ ‫كــۈچ قــۇۋەت ۋە ســەۋر بىلــەن ئۇزۇقالنــدۇردى‪.‬‬ ‫بىــز گازەنتەپكــە يېتىــپ كەلــدۇق‪ ،‬بىزنــى مېھمانخانىغــا‬ ‫يەتكــۈزۈپ قۇيــۇش ئۈچــۈن ئايدۇرۇمــدا قېرىنداشــاردىن بىرســى‬ ‫كۈتىۋالــدى‪ ،‬بىــز مېھمانخانىغــا يېتىــپ كەلگەنــدە ئــۇالر بــەزى‬ ‫ھەمشــىرىلەرنى ئېلىۋالــدى‪( .‬ئــۇالر ئۇممــۇ ســارە‪ ،‬ئۇممــۇ ئەممــار‪،‬‬ ‫ئۇممــۇ لەيســە ۋە ئۇنىــڭ ئــۈچ بالىســى ئىدى) بىــز ماشــىنا بىلەن‬ ‫يېرىــم ســائەت ماڭغاندىــن كېيىــن ســۈرىيەگە كىرگەنلىكىمىزنــى‬ ‫خــەۋەر قىلــدى‪ .‬مــەن چۈچــۈپ كەتتىــم‪ ،‬چۈنكــى گازانتــەپ‬ ‫شــەھىرىنىڭ شــام چىگىرىســىدىن نەچچــە ســائەتلىك يىراقلىقتــا‬ ‫ئىكەنلكىنــى بىلەتتىــم‪ .‬ئىككــى كىشــى بىزنــى ماشــىنىدىن‬ ‫چۈشــۈردى‪ ،‬كېچــە قاراڭغۇلۇقىــدا ئۇچــۇق ئېتىزلىقتــا مېڭىــش‬ ‫جەريانىــدا ســومىكىالرنىڭ بەزىســىنى ۋە بالىالرنــى كۆتــۈرۈپ‬ ‫بىزگــە يــاردەم بــەردى‪ .‬مــەن ئالالھقــا ھىمايــە قىلىــش ئۈچــۈن‬ ‫دۇئــا قىلدىــم‪ .‬ئاندىــن بىزنىــڭ توختــاپ ســاقالپ تۇرۇشــنى‬ ‫ئېيتىــپ قالغــان ســومكىالرنى ئېلىــپ كېلىــش ئۈچۈن ماشــىنىنىڭ‬ ‫يېنىغــا كەتتــى‪ ،‬لېكىــن بىــر ئازدىــن كېيىــن چىــراق يانــدۇرۇپ‬ ‫ماشــىنىالر يېتىــپ كەلــدى‪ ،‬بىــز تەرەپكــە قارىتىــپ ئېتىلغــان‬ ‫قۇرالنىــڭ ۋە تــۈرۈك تىلىــدا توۋالۋاتقــان ئەرلەرنىــڭ ئاۋازلىرىنــى‬ ‫ئاڭلىــدۇق‪ .‬شــۇ ۋاقىتتــا بىــز ئۈزىمىزنىــڭ ســۈرىيەدە ئەمــەس‬ ‫بەلكــى تۈركىيــەدە ئىكەنلىكىمىزنــى بىلــدۇق‪.‬‬ ‫مۇرتەد تۈركىيە ئەسكەرلىرىگە تۇتۇلۇش‬ ‫بىزنىــڭ يولىمىزغــا قارشــى چىققــان كىشــىلەر‪ ،‬تۈركىيــە‬ ‫چىگــرا مۇداپىئــە كۈچلىــرى ئىــدى‪ .‬ئــۇالر بىزگــە قۇراللىــق‬ ‫تەھدىــت ســېلىپ نىقاپنــى ئېلىۋېتىشــكە بۇيرىــدى‪ .‬بىــز قورقۇپ‬ ‫بويســۇندۇق‪ ،‬كەينىدىنــا بىــز دەرھــال يۈزىمىزنــى يۆگەشــكە‬ ‫تەييارالنــدۇق‪ ،‬ئــۇالر بىزگــە دىققــەت قىلىۋاتاتتــى‪ ،‬بىــز ســۈكۈتتە‬ ‫تــۇردۇق‪ ،‬ئــۇالر بىزگــە ۋاقىــراپ تــۇرۇپ ســومكىلىرىمىزنى‬ ‫ئاختــۇردى‪ ،‬ئۇنىڭدىــن خالىغــان نەرســىلەرنى ئېلىۋالــدى‪.‬‬ ‫ئاندىــن بىزنــى كەينىدىكــى بىرونىۋىكقــا چىقىرىــپ گازارمىســىغا‬ ‫يۆتكىــدى‪ .‬شــۇ يــەردە بىزنــى ســوراق قىلــدى‪ ،‬بىرئــاز جاپادىــن‬ ‫كېيىــن بىزنــى ئىدارىنىــڭ ئىچىگــە ئېلىــپ كىــردى‪ ،‬بــۇ يــەردە‬ ‫ئــون نەپــەر كۆزەتكۈچــى بىزنــى كۆزىتىــپ تــۇردى‪.‬‬ ‫يەنــە بىرقانچــە ســائەت ئۆتكەندىــن كېيىــن يۈزلىــرى‬ ‫غەزەپتىــن قىزىرىــپ كەتكــەن گېنىــرال چىقىــپ بىزگــە تەكــرار‬ ‫«ســەن دائىشــمۇ؟» دەپ ۋاقىــردى‪ .‬بىــز «نېمــە ئۈچــۈن‬ ‫ماقالە‬

‫‪30‬‬

‫ئۇنــى سورايســەن؟» دېــدۇق‪ .‬ئــۇ «شــۇ چېگرانىــڭ يېنىدىكــى‬ ‫دائىشــار بىزگــە ھۇجــۇم قىلىمىــز‪ ،‬ئېتىزالرنــى كۆيدۈرىمىــز‪،‬‬ ‫ئەگــەر بىــز ســىلەرگە ئەرزىيــەت بەرســەك ئورۇنلىرىمىزنــى‬ ‫پارتلىتىمىــز دەپ تەھدىــت ســالىدۇ» دېــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمــدە‬ ‫ئېيتتىــم‪ ،‬چۈنكــى قېرىنداشــار بىزنىــڭ ئەھۋالىمىزنــى بىلەتتــى‪.‬‬ ‫ئەتىســى ئەتىگەنــدە ئــۇالر بىزنــى مۇرتــەد تۈركىيــە‬ ‫ژاندارمىســىغا يۆتكىــدى‪ ،‬بىــز گازارمىغــا يېقىــن يەردىكــى‬ ‫ســۇالقخانىغا ســۇالنغانلىقىمىزنى بىلىــپ گۇمــان قىلىشــقا‬ ‫باشــلىدۇق‪ .‬بىــز ژاندارمىغــا يېتىــپ كەلــدۇق‪ ،‬ئــۇالر بىزنــى‬ ‫ئارقىمــۇ ئاقــا ســوراق قىلىشــقا باشــلىدى‪ .‬ئــۇالر مېنــى ســوراق‬ ‫قىلىــش جەريانىــدا مــەن باشــقىالردىن بەكــرەك يىرگىنىدىغــان‬ ‫ئەبــۇ قاســىم ئىســىملىك ســاقچى باشــلىقى بــار ئىــدى‪ .‬ئــۇ‬ ‫ســاقچىالرنىڭ چوڭــى بولــۇپ مــاڭا ئۆزىنىــڭ دۆلەتكــە بېرىشــقا‬ ‫بىزگــە يــاردەم بېرەلەيدىغانلىقىنــى ۋە ئۆزىنىــڭ دۆلەتكــە‬ ‫مۇھەببىتــى بارلىقىنــى ئېيتتــى‪ ،‬ئــۇ ئۆزىنــى ئەدەبلىكتــەك‬ ‫كۆرسەتســىمۇ مــەن ئىشــەنمىدىم‪ ،‬ھەقىقەتــەن ئالــاھ مېنــى‬ ‫ســاقلىغان بولــۇپ ئالــاھ كېيىــن ئۇنــى ئاشــكارالپ بــەردى‪.‬‬ ‫شــۇ مەزگللــەردە ئۇممــۇ ســارە ھامىلــدار بولــۇپ باشــتىن‬ ‫كەچۈرگــەن قااليمىقانچىلىقــار ســەۋەبىدىن ئۇنىــڭ ھامىلىســى‬ ‫تۇســالغۇغا ئۇچرايتتــى‪ .‬مۇرتــەد تــۈرۈك ســاقچى باشــلىقى‬ ‫ئۇنىڭغــا ئىــچ ئاغرىتىــپ ئۇنــى تۈرمىدىــن چىقىرىۋەتتــى‪.‬‬ ‫كېيىنىكــى مەزگىلىــدە ئــۇ يەنــە بىــر قېتىــم ھىجــرەت قىلشــقا‬ ‫ئۇرۇنــۇپ شــامغا ئۇڭۇشــلۇق يېتىــپ بــاردى‪ .‬مــەن ئالالھدىــن‬ ‫ئۇنىــڭ ھىجرىتىنــى قۇبــۇل قىلىشــنى ســورايمەن‪.‬‬ ‫ژاندارمــا ســاقچى باشــلىقى ئاخىــردا بىزنــى تۈركىيەنىــڭ‬ ‫خەلقئارالىــق ســاقچى قىســمىغا ئۆتكــۈزۈپ بــەردى‪ .‬بىزنىــڭ‬ ‫ئىشــلىرىمىزغا مەســئۇل ســاقچى باشــلىقى ئۆزىنىــڭ يېڭــى‬ ‫خىزمىتىدىــن ئىنتايىــن پاراكەنــدە ئىــدى‪ .‬ئــۇالر بىزگــە بىزنىــڭ‬ ‫تۈركىيەگــە يەنــە بىــر قېتىــم كىرىشــىڭالرنى چەكلەيمىــز دەپ‬ ‫تەھدىت ســالدى‪ .‬ھەممىمىزنى ئۆزىنىڭ دۆلىتىنىڭ ئەلچىخانىســغا‬ ‫تاپشــۇرۇپ بىرىدىغانلىقىنــى ئېيتتــى‪ .‬بىــز ئۇنىــڭ بىلــەن ئىزچىــل‬ ‫مۇنازىرلەشــتۇق‪ ،‬ئــۇ ئاچچىقلىنىــپ «مــەن ھەممىڭالرنــى تۈرمىگە‬ ‫تاشلىشــىم مۇمكىــن» دېــدى‪ ،‬بىــز «تۈرمــە بىزگــە دۆلىتىمزگــە‬ ‫قايتۇرۇلغاندىــن ياخشــىراق» دېــدۇق‪.‬‬ ‫بىــز تۈرمىگــە كىرگەنــدە ئۇممۇلەيســە بىزگــە ئۆزىنىــڭ تۈرمىنى‬ ‫ئايلىنىپ چىققانلىقنى ۋە قېچىشــقا ئىمكانىيــەت بارلىقنى ئېيتتى‪.‬‬ ‫ئــۇ يولدىشــى بىلــەن ئاالقىلىشــىپ ھازىرغــا قــەدەر يەتكــەن‬ ‫ئەزىيەتلەردىــن خــەۋەردار قىلــدى‪ .‬ئەبــۇ لەيســە ئۇممــۇ لەيســە‬ ‫بىلــەن ئاخىرغىچــە ئاالقــە قىلــدى‪ .‬ئــۇ ئۆزىنىــڭ قېرىنداشــار‬ ‫بىلــەن ئاالقــە قىلغانلىقىنــى‪ ،‬ئۇالرنىــڭ ھەممىســىنىڭ بىزنــى‬ ‫قۇتقــۇزۇش ئۈچــۈن سۆھبەتلىشىشــكە ئاالقــە قىلغىلــى بولىدىغــان‬ ‫كىشــلەر بىلــەن ئاالقــە قىلىشــقا تىرىشــىدىغانلىقدىن ئېيتتــى‪.‬‬ ‫‪31‬‬

‫بــۇ بىــر مۆجىــزە ئىــدى‪ ،‬چۈنكــى بىزنىــڭ ســوالقخانىمىز تــور‬ ‫ئۇالنمايدىغــان يەرئاســتى ئــۆي ئىــدى‪ ،‬شــۇنىڭ ئۈچــۈن ســاقچىالر‬ ‫تېلفــۇن قۇبــۇل قىلىــش ئۈچــۈن يۇقىرىغــا چىقاتتــى‪ ،‬شــۇنداق‬ ‫بولســىمۇ بىــز ھىچقانــداق توسالغۇســز تېلفــۇن ئاالقــە قىالاليتتۇق‪.‬‬ ‫قېرىنداشــار ســاقچىالرنىڭ بىزنــى تاپشــۇرۇپ بېرىشــنى‬ ‫كېچكتــۈرۈش ئۈچۈن بىز بىلەن ئۇچرىشىشــىقا ھەرخىل كىشــلەرنى‬ ‫ئەۋەتىــپ تــۇردى‪ .‬ئــۇالر مەلــۇم دەرىجىــدە نەتىجىگىمۇ ئىرىشــتى‪.‬‬ ‫بىركۈنــى ســاقچى باشــلىقى بىزگــە ئەتــە ئەتىگەنــدە دۆلىتىمزگــە‬ ‫قايتۇرۇلــۇش ئۈچــۈن ئايرۇپىــان ئورۇنالشــتۇرۇپ بولغانلىقىنــى‬ ‫ئېيتتــى‪ .‬ئايرىلىدىغــان ۋاقىتتــا ســاقچىالر كەلدى‪ ،‬بىزنــى تۈرمىدىن‬ ‫چىقــاردى‪ ،‬دەل شــۇ ۋاقىتتــا ئۇالردىــن بىرســى بىــر تېلفــۇن‬ ‫تاپشــۇرۋالدى دە بىزنــى تۈرمىگە قايتىشــقا ئىشــارەت قىلىــپ ئۆزى‬ ‫تېلفۇنــدا سۆزلىشــىپ ئۈســتىگە چىقىــپ كەتتــى‪ .‬ئــۇ بىــر ئازدىــن‬ ‫كېيىــن قايتىــپ چۈشــۈپ بىزنىــڭ ھازىــر ئالدىرماســلىقىمىزنى‬ ‫ئېيتتــى‪ .‬بىــز بۇنىڭدىــن ھەيــران قالــدۇق‪ ،‬ئاندىــن ئۇمــۇ لەيســە‬ ‫يېڭــى ئىشــاردىن خــەۋەردار بولــۇش ئۈچــۈن يولدىشــى بىلــەن‬ ‫ئاالقىالشــتى‪ .‬يولدىشــى ئۇنىڭغــا ئىســام دۆلىتىنىــڭ مۇســۇل‬ ‫شــەھىرىنى پەتھــى قىلغانلىقىنــى ئېيتتى‪ ،‬بىــز شــۇنىڭدىن مۇرتەد‬ ‫ســاقچىالرنىڭ شــۇ ســەۋەبتىن قايتىدىن مەسلىھەتلىشىشــنى قارار‬ ‫قىلغانلىقىنــى بىلــدۇق‪.‬‬ ‫مۇرتەد تۈرۈكلەرنىڭ قولىدىن‬ ‫ئۇالرنىڭ سەھەۋات دوستلىرىنىڭ قولىغا‬ ‫ســاقچىالرنىڭ مۇئامىلىســى كۈندىــن كۈنگــە ئۆزگۈرۈپ ســىلىق‬ ‫ســىپايە بولــۇپ كېتىۋاتاتتــى‪ ،‬مۇنتىزىــم شــەكىلدە بىزگــە تامــاق‬ ‫ئېلىــپ كېلەتتــى‪ ،‬بالىالرنــى ئوينىتىــش ئۈچــۈن ھويلىغــا ئېلىــپ‬ ‫چىقشــقا رۇخســەت قىالتتــى‪ ،‬بىزنى ئىســام دۆلىتىگە تاپشــۇرۇپ‬ ‫بېرىدىغانلىقــى توغرىســدا خــەۋەر كەلــدى‪ ،‬لېكىــن بــۇ مۇرتــەد‬ ‫ســاقچىالر بىزنىــڭ خۇشــالىقىمزنى ناھايتــى تىــزال يــوق قىلۋەتتــى‪.‬‬ ‫ئەســلى تەرتىــپ بويىچــە بىزنــى جەرابلــۇس شــەھىرىدىكى‬ ‫قېرىنداشــارنىڭ يېنىغــا ئاپىراتتــى‪ ،‬لېكىــن ئــۇالر بىزنــى ئېــزاز‬ ‫شــەھىرىگە ئېلىــپ بــاردى‪ ،‬شــۇ ۋاقىتتــا بىــز ســەھەۋاتالرنىڭ‬ ‫ژاندارمىدىكىلــەر بىلــەن ھەمكارلىقــى بارلىقىنــى كــۆردۇق‪ .‬بىــز‬ ‫دەرۋازىدىــن كىرگــەچ ســاقچى باشــلىقى ئەبــۇ قاســىمنىڭ ســىرتتا‬ ‫تۇرغانلىقىنــى كــۆردۇق‪ ،‬بىزنــى باشــقا بىــر كىشــى كۈتىۋالــدى ۋە‬ ‫بىزگــە «ئەسســاالممۇ ئەلەيكــۇم‪ ،‬ھەمىشــلەر ســىلەرنى كۈتىۋاتقان‬ ‫ئىدىــم» دېــدى‪ ،‬ئاندىــن بىزنــى بىــر ياتاققــا ئورۇنالشــتۇردى‪،‬‬ ‫كۆزەتكۈچىلەردىــن بىرســىگە «ســەن قانــداق بولىشــىدىن‬ ‫قەتئىينــەزەر مېنىــڭ رۇخسىتىمســز بىرەرســىنىڭ كىرىشــىگە‬ ‫ۋە چىقىشــغا رۇخســەت يــوق» دېــدى‪ .‬بىــز كىرگەنــدە تامــاكا‬ ‫چېكىۋاتقــان بــەزى كىشــىلەرنى كــۆردۈم‪ ،‬ئــۇالر تــۆۋەن ئــاۋازدا‬ ‫قۇيىلىۋاتقــان مۇزىكىنــى ئۈچــۈردى‪ ،‬ئاندىــن بىــر كىشــى ئىــش‬ ‫مەســئۇلىدەك قىياپەتتــە بىزەلگــەن ئۈســتەلنىڭ ئارقىســغا كېلىــپ‬

‫ئولتــۇردى‪ ،‬ئۆزىنــى ئەمىــر ئەبــۇ ئەلــى دەپ تۇنۇشــتۇردى‪.‬‬ ‫تۈرۈكلەرنىــڭ مۇنتزىــم شــەكىلدە ئۇنىڭغــا مۇھاجىرالرنــى ئەكىلىپ‬ ‫بېرىدىغانلىقنــى ئاشــكارالپ بــەردى‪ ،‬ســوراق جەريانىــدا بىزدىــن‬ ‫شــەيخ ئەبۇبەكىــر باغــدادى ۋە شــەيخ ئۆمــەر شىيشــانى توغرىســدا‬ ‫ســورىدى‪ ،‬بىزدىــن ئــۇ ئىككىســنىڭ ھەرىكىتىنــى ئــۆز ئىچىگــە‬ ‫ئالغــان مەلۇماتــار ۋە بىزلەرنىــڭ ئــۇ ئىككىســنى تۇنۇيدىغــان بىرەر‬ ‫شەخســىنى بىلىدىغانلىقىمىــز توغرىســدا ســورىدى‪ ،‬لېكىــن بىز ئۇ‬ ‫كۈتكەنــدەك جــاۋاب بەرمىــدۇق‪ ،‬ئــۇ قاتتىــق ئاچچىقالپ ســىلەرنى‬ ‫باشــقا ياتاققــا يۆتكىۋېتىمىــز بــدەپ قورقۇتتــى‪ ،‬بــۇ ياتاقتــا كارىۋاتقا‬ ‫ســالىدىغان كۆرپــە‪ ،‬ئەدىيــال‪ ،‬ياســتۇق ۋە شــامالدۇرغۇچ بارئىــدى‪.‬‬ ‫ئۇممــۇ لەيســە يولدىشــى بىلەن يەنە ئاالقىالشــتى‪ ،‬ئۇنىڭ يولدشــى‬ ‫ۋە قېرىنداشــار بىزنىــڭ ئەھۋالىمىزنى ئاڭالپ قاتتىــق غەزەپلەندى‪.‬‬ ‫ئۇنىــڭ يولدىشــى پىالننىــڭ ئىجىــرا قىلىنىۋاتقانلىقىنــى ۋە بىزنىــڭ‬ ‫پــات يېقىنــدا ئالالھنىــڭ ئىزنــى بىلــەن ئىســام دۆلىتىگــە يېتىپ‬ ‫بارىدىغانلىقىمىزنــى ئېيتىــپ بىزنــى خاتىرجــەم قىلــدى‪.‬‬ ‫لېكىــن مۇرتــەد ســاقچىالرنىڭ ئۆزلىرىنىــڭ دوســتلىرىغا‬ ‫يــاردەم بېرىدىغانلىقــى ئاشــكارا بولــدى‪ ،‬بىزنــى بــۇ شــارائىتتىن‬ ‫پەقــەت مۇئمىنلەرنىــڭ ئىگىســى ئالالھدىــن باشــقا قۇتقۇزغۇچى‬ ‫يــوق ئىــدى‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ﺋﺎﻟﻼ ﺳﯩﻠﻪﺭﻧﯩﯔ‬ ‫ﺩﯛﺷﻤﻪﻧﻠﯩﺮﯨﯖﻼﺭﻧﻰ ﺋﻮﺑﺪﺍﻥ ﺑﯩﻠﯩﺪﯗ‪ ،‬ﺋﺎﻟﻼ ﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺳﺎﻗﻼﺷﻘﺎ‬ ‫ﻳﯧﺘﻪﺭﻟﯩﻜﺘﯘﺭ ﯞﻩ ﺳﯩﻠﻪﺭﮔﻪ ﻣﻪﺩﻩﺗﻜﺎﺭ ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﻳﯧﺘﻪﺭﻟﯩﻜﺘﯘﺭ (ﻳﻪﻧﻰ‬ ‫ﺳﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﻳﻪﮬﯘﺩﯨﻴﻼﺭﻧﯩﯔ ﻣﯩﻜﺮﯨﺪﯨﻦ ﺳﺎﻗﻼﺷﻘﺎ ﺋﺎﻟﻼھ ﻛﯘﭘﺎﻳﯩﺪﯗﺭ)»‪.‬‬ ‫[نىســا ‪ - 45‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫قســقا ۋاقىتتىــن كېيىــن ئەبــۇ ئەلــى ياتاققــا قايتىــپ كېلىــپ‬ ‫پــەس ئــاۋادا «مــەن ســىلەرنى دۆلەتتىكــى ياشــارنىڭ يېنىغــا‬ ‫يەتكــۈزۈپ قۇيــۇش ئۈچــۈن تــۈرۈك ئەســكەرلىرىگە قايتــۇرۇپ‬ ‫بېرىشــنى مۇۋاپىــق كــۆردۈم‪ ،‬لېكىــن ئــەي ھەمشــىرلىرىم! ســىلەر‬ ‫ئۇالرنــى قــان ئاقتۇرۇشــتىن توختاشــقا قىزىقتۇرۇشــىڭالرنى ئۈمىــد‬ ‫قىلىمــەن‪ .‬ھەربىــر جەمئىيــەت ئــۆزى خالىغانــدەك ياشىســۇن‪.‬‬ ‫ئەگــەر ياشــار شــەرىئەتنى خالىســا‪ ،‬ئــۇالر ئۆزىنىــڭ زېمىنــدا‬ ‫ئىجــرا قىلســۇن‪ ،‬بىزنىــڭ رايۇنىمىــزدا خالىغــان قانــۇن بىلــەن‬ ‫ھۆكــۈم قىلشــىمىزغا يــول قويســۇن» دېــدى‪ ،‬ئۇنىــڭ بۇ ســۆزلىرى‬ ‫ئىشــنىڭ ھەقىقىتىنــى ئاشــكارالپ بــەردى‪.‬‬ ‫بــەزى كىشــىلەر شــامدىكى ھادىســلەرنى پىتنــە دەپ‬ ‫قارايــدۇ‪ ،‬ئــۇ پەقــەت مۇجاھىدالرغــا قۇشۇلۇشــنى خالىمايدىغــان‬ ‫كىشــلەرنىڭ نەزىــردە پىتنــە‪ .‬ھەقىقەتــەن بــۇ ئىشــار ئىســام‬ ‫دۆلىتىنىــڭ توغــرا نەبــەۋى مەنھــەج ئۈســتىدىكى خىالفەتنــى‬ ‫قايتۇرۋېلىشــقا تىرىشــىۋاتقانلىقىنى ئاشــكارالپ بــەردى‪ .‬بــۇ‬ ‫مەقســەتلەرگە ســەھەۋاتالرنىڭ قۇشــۇنلىرى ۋە ئۇالرنىــڭ‬ ‫باشــلىقلىرى قارشــى تۇرىــدۇ‪.‬‬ ‫خاتىرجەملىككە ئېرىشىش‬ ‫ئەبــۇ ئەلــى بىزنــى ماشــىنا توختىتىــش مەيدانىــدا‬

‫ســاقالۋاتقان ئەبــۇ قاســىم بىلــەن ئۇنىــڭ غالچىلىرىنىــڭ‬ ‫يېنىغــا ئېلىــپ بــاردى‪ ،‬ئــۇ ئىككىســنىڭ دائىــم ئاالقــە قىلىــپ‬ ‫تۇرىدىغانلىقــى ئاشــكارا بولغــان ئىــدى‪ ،‬ئەبــۇ قاســىم بىزنــى‬ ‫تــۆت ســائەتلىك بىــر يەرگــە يۆتكىــدى‪ ،‬لېكىــن بىــز ئــۇالر‬ ‫بىلــەن بىرگــە جەرابلــۇس شــەھىرىگە ئەمــەس بەلكــى ســۇلۇك‬ ‫شــەھىرىگە يېتىــپ كەلــدۇق‪ ،‬ئەبــۇ يۇســۇف ئۇنىڭغــا يــاردەم‬ ‫بــەردى‪ ،‬ئــۇ بىــز يېتىــپ كەلگــەن چاغــدا بىزنــى تاپشــۇرغان‬ ‫ســاقچى بىلــەن ئاالقســى بــار كىشــى ئىــدى‪ .‬ئەبــۇ قاســىم‬ ‫بىزنــى شــەھەرگە يەتكــۈزۈپ قويغاندىــن كېيىن دەرھــال قېچىپ‬ ‫كەتتــى‪ .‬بىــز ســۇلۇك شــەھىرىگە يېتىــپ كەلگــەن چاغــدا بىزنى‬ ‫ماشــىنىدىن تىــز ســۈرئەتتە چۈشــۈردى دە كۆزنــى يۇمــۇپ‬ ‫ئاچقۇچــە نەلەگىــدۇ غايىــپ بولــدى‪ ،‬بىــز بىــر ماقارغــا كىــردۇق‪،‬‬ ‫شــۇ ۋاقىتتــا بــەزى قېرىنداشــار بىزگــە ياخشــى مۇئامىلــە‬ ‫قىلــدى‪ ،‬ئــۇالر ئەبــۇ يۇســۇفتىن «تــۈرۈك ئىتلىــرى قەيــەردە؟»‬ ‫دەپ ســورىدى‪ ،‬ئەبــۇ يۇســۇف كۈلــۈپ تــۇرۇپ «ئــۇالر كەتتــى»‬ ‫دېــدى‪ .‬قېرىنداشــاردىن بىــرى «قېرىنداشــار ئۇالرنــى قولغــا‬ ‫ئېلىــپ ئۇالرنىــڭ قىلمىشــلىرىغا كالىســنى ئېلىــش ئۈچــۈن‬ ‫جەرابلۇســتا ئۇالرنــى كۈتۈۋاتىــدۇ» دېــدى‪.‬‬ ‫بىــز بېســىپ ئۆتكــەن ھادىســلەرنىڭ پەيــدا بولــۇش‬ ‫ســەۋەبىنى ئالــاھ ئــەڭ ياخشــى بىلگۈچىــدۇر‪ ،‬ھەرقانــداق‬ ‫ئەھۋالــدا بارلىــق ئىشــار ئالالھنىــڭ تەقدىــرى بىلــەن بولىــدۇ‪.‬‬ ‫مــەن بۈگۈنگــە قــەدەر ئــۈزۈم ۋە بالىلىرىمنىــڭ ئىســام دۆلىتىــدە‬ ‫ئىكەنلىكىمىزگــە ئالالھقــا شــۈكرى ئېيتىمــەن‪ .‬بىزگــە تەۋھىــد‬ ‫ۋە شــەرىئەت سايســى ئاســتىدىكى خىالفــەت ئىچىــدە ياشــاش‬ ‫نېمىتــى بىلــەن ياخشــىلىق قىلغــان ئالالھقــا داۋاملىــق شــۈكۈر‬ ‫ئېيتىمــەن‪.‬‬ ‫ســەلىبىلەر قوشــۇنلىرى بىزگــە تاجــاۋۇز قىلــش ئۈچــۈن‬ ‫توپالنغانــدا بىــز پەقــەت (ال إلــه إال اللــه) قــا ئىشــىنىمىز ۋە‬ ‫ئۇنــى تەتبىقاليمىــز‪ .‬بــۇ ســەلىبىلەر خىالفەتنىــڭ ئــۇالر ھاياتــى‬ ‫دۇنيانــى قانــداق ياخشــى كۆرســە ئۆلۈمىنــى شــۇنداق ياخشــى‬ ‫كۆرىدىغــان رىجالــار بىلــەن تۇشــۇپ كەتكەنلىكىگــە دىققــەت‬ ‫قىلــدى‪ ،‬ئىســام دۆلىتىدىكــى ئايالالرمــۇ ئەنــە شــۇ رىجالالرغــا‬ ‫ئوخشاشــتۇر‪ ،‬ئــۇالر ئۆيلىرىمىزنــى راكېتــا بىلــەن پارتلىتىــش‪،‬‬ ‫بالىلىرىمىزنــى فوســفورلۇق بومبىــار بىلــەن كۆيــدۈرۈش‬ ‫ئارقىلىــق بىزلەرنــى مەغلــۇپ بولــدى دەپ ئويــاپ قالمىســۇن‪.‬‬ ‫ھەرگىــز ئۇنــداق ئەمــەس‪ ،‬بۇنىــڭ ھەممىســى بىزگــە ئالالھنىــڭ‬ ‫ئىزنــى بىلــەن ئىماننــى زىيــادە قىلىــدۇ‪ ،‬ئالالھدىــن بىــز ئۇنىڭغــا‬ ‫ئۇچراشــقانغا قــەدەر بــۇ يولــدا بىزنــى مۇســتەھكەم قىلىشــنى‬ ‫ســورايمەن!‬ ‫بارلىــق ھەمدىلــەر ئالالھقــا خاســتۇر‪ .‬ئالالھنىــڭ ســاالمى‬ ‫رەھمىتــى ۋە رەســۇلۇلالھ ‪ ‬گــە‪ ،‬ئۇنىــڭ ئائىلــە تاۋابىئاتلىرىغــا‬ ‫ۋە بارلىــق ســاھابىلىرىگە بولســۇن‪.‬‬ ‫ماقالە‬

‫‪32‬‬

33

‫خىالفــەت مۇجاھىدلىرىنىــڭ كۇفــر كۈچلىرىگــە قارشــى‬ ‫جەڭلىــرى ئۈزلۈكســىز داۋامالشــماقتا‪ ،‬بىــز تۆۋەنــدە خىالفــەت‬ ‫مۇجاھىدلىــرى ئېلىــپ بارغــان بــەزى جــەڭ ئەمەلىيەتلىرىنــى‬ ‫ھۇزۇرۇڭالرغــا ســۇنماقچىمىز‪ .‬بــۇ ئەمەلىيەتلــەر ئىســام دۆلىتــى‬ ‫ئۆتكــەن بىرقانچــە ھەپتــە ئىچىــدە دۇنيانىــڭ ھەرقايســى‬ ‫جايلىرىــدا ئېلىــپ بارغــان ئەمەلىيەتلەرنىــڭ بىــر قىســمى خــاالس‪.‬‬ ‫خۇراسان ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ بىرىنچــى كۈنــى خىالفــەت قۇشــۇنى‬ ‫نەنگىھارنىــڭ دەبــاال رايۇنىــدا ئافغانىســتان مۇرتــەد ئارمىيەســى‬ ‫بىلــەن ســەلىبى ئارمىيەســى بىرلىكتــە ئېلىــپ بارغــان ھۇجۇمنــى‬ ‫تارمــار قىلــدى‪ ،‬تۈرلــۈك قۇرالــار بىلــەن ئېتىشــقان بولۇپ ســەلىبى‬ ‫ۋە مۇرتەدلــەر ئەســكەرلەردىن ‪ 4‬نەپىــرى ئۆلــدى ۋە بىرقانچىســى‬ ‫يارىالنــدى‪ ،‬قالغانلىــرى خــار ھالــدا قورقــۇپ قاچتــى‪ .‬ئالالھقــا‬ ‫ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ئىككىنچــى كۈنــى خىالفــەت قۇشــۇنى‬ ‫نەنگىھارنىــڭ دەبــاال رايۇنىــدا ئافغانىســتان مۇرتــەد ئارمىيەســى‬ ‫بىلــەن ســەلىبى ئارمىيەســىگە تۇيۇقســىز ھۇجــۇم قىلــدى‪،‬‬

‫تۈرلــۈك قۇرالــار بىلــەن ئېتىشــقان بولــۇپ‪ ،‬بىرقانچــە ســەلىبى‬ ‫ۋە مۇرتــەد ئۆلــدى‪ ،‬بىرقانچــە ھەمىــر ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪،‬‬ ‫ســاالمەت قالغانلىــرى قاچتــى‪ ،‬بىــر قېرىندىشــىمىز شــەھىد‬ ‫بولــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ســەككىزىنچى كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫راپىــزى مۇشــرىكلىرىغا قارشــى ئــۇرۇش ھەممــە يەردە داۋامالشــتى‪،‬‬ ‫قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ جۇلەيبىــب خۇراســانى بىلــەن ئەبــۇ تەلھــە‬ ‫بەلخــى بــەل بومبىســى‪ ،‬ئابتۇمــات ۋە قــول بومبىلىــرى بىلــەن‬ ‫قۇراللىنىــپ كابولدىكــى ئىــراق راپىــزى ئەلچىخانىســىغا باســتۇرۇپ‬ ‫كىــردى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪ 7‬نەپــەر مۇھاپىزەتچــى ۋە ئىچىدىكــى ‪20‬‬ ‫دىــن كــۆپ كىشــى ئۆلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 10‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى ۋە تەۋپىقــى‬ ‫بىلــەن‪ ،‬ئىنغىماســچى ئۆمەيىــر ئاســىم بىلــەن تەييىــب خۇراســانى‬ ‫بــەل بومبىســى‪ ،‬ئابتۇمــات ۋە قــول بومبىلىــرى بىلــەن قۇراللىنىــپ‬ ‫ھەراتنىــڭ بەكىــر ئابــاد رايۇنىــدا راپىــزى مۇشــرىكلىرىغا ھۇجــۇم‬ ‫قىلىــپ ‪ 50‬نەپــەر مۇشــرىكنى ئۆلتــۈردى ۋە ‪ 80‬دىــن كــۆپ‬ ‫مۇشــرىك يارىالنــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 13‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫خەۋەر‬

‫‪34‬‬

‫ماراۋىدىكى مۇجاھىدالر نۇسرەت يولىدا سابىت تۇرۇۋاتىدۇ‬

‫خىالفــەت قۇشــۇنى غــور رايۇنىــدا مۇرتــەد تالىبــان ھەرىكىتىنىــڭ‬ ‫ھۇجۇمىنــى تارمــار قىلــدى‪ ،‬بىــر گــۇرۇپ مۇرتەدلــەر بالــوي‬ ‫كەنتىــدە مۇرجاھىــدالر قۇرغــان توزاققــا چۈشــۈپ ئــۈچ نەپىــرى‬ ‫ئۆلــدى‪ .‬يەنــە پەيشــەنبە كۈنــى شــورەكان كەنتىــدە مىنــا پارتــاپ‬ ‫بىرقانچــە مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪ .‬شــۇ كەنىتتــە يەنــە‬ ‫ئىككىنچــى كۈنــى تۇقۇنــۇش يــۈز بېرىــپ تــۆت نەپــەر مۇرتــەد‬ ‫ئۆلــدى ۋە ئــۈچ نەپىــرى يارىالنــدى‪ ،‬ئارقىدىــن مۇرتەدلــەر‬ ‫قورقــۇپ قاچتــى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 14‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫خىالفــەت قۇشــۇنى نەنگىھارنىــڭ مەكرىنــە رايۇنىــدا ئافغانىســتان‬ ‫مۇرتــەد ئارمىيەســىنىڭ ھۇجۇمىنــى تارمــار قىلــدى‪ ،‬تۈرلــۈك‬ ‫قۇرالــار بىلــەن قاتتىــق ئېتىشــقان بولــۇپ نەتىجىــدە بىــر دانــە‬ ‫ب م پ ماشــىنا ۋە بىــر دانــە يــۈك ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪ .‬يەنــە‬ ‫چەپرىھارنىــڭ ســەبرۇ رايۇنىــدا تالىبــان ھەرىكىتىدىــن بىــر نەپــەر‬ ‫مۇرتــەد ئۆلتۈرۈلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 16‬كۈنــى ئىســام دۆلىتــى ئەســكىرى‬ ‫پاكىســتاننىڭ غەربــى مىلتــان شــەھىرىدە پاكىســتان مۇرتــەد‬ ‫ئىســتىخباراتىنىڭ بىــر خادىمىنــى ئۆلتــۈردى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 20‬كۈنــى ئالالھنىــڭ تەۋپىقــى بىلــەن‬ ‫قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ يەھيــا بەلۇشــى كۇۋەيتــە شــەھىرىدە‬ ‫پاكىســتان مۇرتــەد ئارمىيەســىگە قارشــى موتســكىلت بىلــەن‬ ‫پىدائىيلىــق قىلــدى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪ 17‬نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە‬ ‫‪ 35‬نەپىــرى يارىالنــدى‪ .‬يەنــە ئافغانىســتاننىڭ غەربــى شــىمالىغا‬ ‫جايالشــقان جەۋزىجاننىــڭ قــوش تىبــە رايۇنىــدا خىالفــەت‬ ‫قۇشــۇنىنىڭ ھۇجۇمىــدا ۋەتەنپــەرەس تالىبــان ھەرىكىتىدىــن‬ ‫‪35‬‬

‫ئىككــى نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى‪ .‬يەنــە‬ ‫ئافغانىســتاننىڭ شــەرقى جــاالل ئابــاد‬ ‫شــەھىرىدە ئافغانىســتان مۇرتــەد‬ ‫ئارمىيەســىنىڭ بىــر ئوفىتســېرى ۋە بىــر‬ ‫ھەمراھــى ئۆلتۈرۈلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 24‬كۈنــى خىالفــەت‬ ‫قۇشــۇنى ئالالھقــا تەۋەككــۇل قىلىــپ‬ ‫ئافغانىســتاننىڭ شــىمالىدىكى راپىزىالرنىــڭ‬ ‫بىرقانچــە كەنتلىرىگــە قاتتىــق ھۇجــۇم‬ ‫قىلــدى‪ ،‬يەنــە مۇجاھىدالرنىــڭ قولىدىكــى‬ ‫مىيــراز ئۇالئىــك كەنتىنــى قايتۇرۇۋېلىشــقا‬ ‫ئۇرۇنغــان ئافغانىســتان مۇرتــەد ئارمىيەســى‬ ‫بىلەنمــۇ قاتتىــق ئېتىشــتى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪54‬‬ ‫نەپــەر راپىزىنــى ئۆلتــۈردى‪ ،‬ئۇنىڭدىــن‬ ‫باشــقا بىرقانچــە ئافغانىســتان مۇرتــەد‬ ‫ئەســكەرلىرىنى ئۆلتــۈردى‪ ،‬بىــر دانــە تانكىســى پاچاقالنــدى‪.‬‬ ‫يەنــە شــۇ يەرنىــڭ بىــان گــورى رايۇنىــدا مۇجاھىدالرنىــڭ‬ ‫ھۇجۇمىــدا ‪ 4‬نەپــەر ئافغانىســتان مۇرتــەد ساقچىســى ئۆلــدى‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫شەرقى ئاسىيا‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ئىككىنچــى كۈنــى مــاراۋى شــەھىرىنىڭ لەيلــۇد‬ ‫مادىيــا ۋە بالنىــخ مەھەلىســىدىكى ئېتىشــىش ۋە مىنــا پارتالشــتا‬ ‫‪ 16‬نەپــەر فىلىپىــن ئەســكىرى ئۆلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ تۆتىنچــى كۈنــى مــاراۋى شــەھىرىنىڭ بەيلــۇت‬ ‫مەھەللىســىدىكى ئېتىشىشــتا ‪ 10‬نەپــەر فىلىپىــن ئەســكىرى‬ ‫ئۆلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ بەشــىنچى كۈنــى ئىســام دۆلىتــى قۇشــۇنىنىڭ‬ ‫ماراۋىنىــڭ بەيلــۇت مەھەللىســىدىكى ھۇجۇمىــدا ئــاز دېگەندىمــۇ‬ ‫‪ 19‬نەپــەر فىلىپىــن ئەســكىرى ئۆلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ســەككىزىنچى كۈنــى مــاراۋى شــەھىرىنىڭ‬ ‫مارىينــوت مەھەللىســىدە مىنــا پارتــاپ ئــۈچ نەپــەر فىلىپىــن‬ ‫ئەســكىرى ئۆلــدى ۋە تــۆت نەپىــرى يارىالنــدى‪ .‬ئالالھقــا‬ ‫ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 15‬كۈنــى فىلىپىننىــڭ جەنۇبــى‬ ‫ماغونەدنادىكــى ئانــدا فېيــت ۋە داتــو ســالىفو رايۇنىــدا بىرقانچــە‬ ‫مىنــا پارتــاپ مۇرتــەد مــۇرۇ ئازاتلىــق تەشــكىالتىنىڭ ‪ 10‬نەپــەر‬ ‫ئەزاســى ئۆلــدى ۋە ‪ 11‬نەپىــرى يارىالنــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن!‬

‫ئالالھ فۇرات ۋىاليىتىدىكى مۇجاھىدالرغا ئىنئام قىلغان غەنىيمەتلەر‬

‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 20‬كۈنــى فىلىپىننىــڭ جەنۇبىــدا ئىســام‬ ‫دۆلىتــى قۇشــۇنى بىلــەن مۇرتــەد مــورۇ ئازاتلىــق تەشــكىالتى‬ ‫ئارىســىدىكى تۇقۇنۇشــتا ئــاز دېگەندىمــۇ ‪ 19‬نەپــەر مۇرتــەد‬ ‫ئۆلــدى‪ .‬مــاراۋى شــەھىرى رايــا مادايــا مەھەللىســى ئەتراپىــدا‬ ‫ئىســام دۆلىتــى قۇشــۇنىنىڭ ھۇجۇملىرىــدا فىلىپىن ئارمىيەســىنىڭ‬ ‫ئالتــە دانــە ھەربــى كېمىســى پاچاقالنــدى‪ .‬مــاراۋى شــەھىرى‬ ‫بەيلــۇت مەھەللىســىدە راكېتــا بىلــەن فىلىپىــن ئارمىيەســىنىڭ‬ ‫بىــر دانــە ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪ ،‬بــەش نەپــەر ئەســكەر‬ ‫ئۆلــدى ۋە ئىككــى نەپىــرى يارىالنــدى‪ .‬مــاراۋى شــەھىرى ئــەال‬ ‫كوچىســىدا تــۆت نەپــەر فىلىپىــن ئەســكىرى مەرگــەن قۇرالــى‬ ‫بىلــەن ئۆلتۈرۈلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 24‬كۈنــى خىالفــەت قۇشــۇنى مــاراۋى‬ ‫شــەھىرى ئــەال كوچىســىدا راكېتــا بىلــەن فىلىپىــن ئارمىيەســىنىڭ‬ ‫بىــر دانــە تانكىســىنى پاچاقــاپ تاشــلىدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر‬ ‫بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 26‬كۈنــى خىالفــەت قۇشــۇنى تۈرلــۈك قۇرالــار‬ ‫بىلــەن ماراۋىنىــڭ ئــەال كوچىســىدا فىلىپىــن ئارمىيەســى بىلــەن‬ ‫قاتتىــق ئېتىشــتى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪ 11‬نەپــەر ئەســكەر ئۆلــدى‪.‬‬ ‫يەنــە فلىپىننىــڭ جەنۇبــى ماغــوي نەدنــاۋ رايۇنىنىــڭ نىيمــاۋ‬ ‫يېزىســىدىكى ئېتىشىشــتا يەتتــە نەپــەر مۇرتــەد مــورۇ ئازاتلىــق‬ ‫تەشــكىالت ئەزاســى ئۆلــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫تۇنىس‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ بەشــىنچى كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫خىالفــەت قۇشــۇنى تۇنىســنىڭ غەربــى مەغىيلــە تېغىــدا‬ ‫مۇرتەدلەرنىــڭ يولىغــا مىنــا قۇيــۇپ تۇنىــس مۇرتــەد ئارمىيەســىنى‬ ‫تۇشــۇۋاتقان بىــر بىرونىۋىكنــى پارتالتتــى‪ ،‬نەتىجىــدە بىرونىۋىــك‬ ‫پاچاقالنــدى‪ ،‬ئۈســتىدىكى ‪ 5‬نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬

‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 29‬كۈنــى قەســرەيىن ۋىاليىتــى مەغىيلــە‬ ‫تېغىــدا مىنــا پارتــاپ تۇنىــس مۇرتــەد ئارمىيەســىنى تۇشــۇۋاتقان‬ ‫بىــر دانــە بىرونىۋىــك پاچاقالنــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫بەيزا ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 29‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن خىالفــەت‬ ‫قۇشــۇنى لىقــاھ بەقىيــە رايۇنىــدا ھۇۋســى مۇشــرىكلىرىنىڭ‬ ‫ھۇجۇمىنــى تارمــار قىلــدى‪ ،‬تۈرلــۈك قۇرالــار بىلــەن ئېتىشــقان‬ ‫بولــۇپ نەتىجىــدە نەچچــە ئونلىغــان مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە يارىالندى‪،‬‬ ‫ئۇالرنىــڭ ئەبــۇ مۇرتــەزا مەھتــۇرى ئىســىملىك مۇرتــەد راپىــزى‬ ‫قوماندانــى ئۆلــدى‪ ،‬ئالــاھ ئۆزىنىــڭ مۇجاھىــد بەندىلىرىگــە‬ ‫تۈرلــۈك قۇرال‪-‬يــاراق ۋە ئــوق‪-‬دورا غەنىيمــەت قىلىــپ بــەردى‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫سۇمالى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 13‬كۈنــى خىالفــەت قۇشــۇنى ماقدىشــو‬ ‫شــەھىرى يــاق شــەيىد مەھەللىســىدە ســۇمالى ئىســتىخباراتىدىكى‬ ‫بىــر نەپــەر مۇرتەدنــى ئۆلتــۈردى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫سەينا ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 14‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن خىالفــەت‬ ‫قۇشــۇنى ئەرىــش شــەھىرىنىڭ بەھىــر كوچىســىدا مىســىر مۇرتــەد‬ ‫ســاقچىلىرى ئولتۇرغــان ئىككــى دانــە بىرونىۋىكىنــى پاچاقــاپ‬ ‫تاشــلىدى‪ .‬ئىككــى ھەپتــە ئىلگىــرى ئەرىشــنىڭ جەنۇبىدىكــى‬ ‫ئىســام دۆلىتــى قۇشــۇنىنىڭ ھۇجۇمىــدا مىســىر مۇرتــەد‬ ‫ئارمىيەســىنىڭ ‪ 23‬دانــە تۈرلــۈك ماشىنىســى بۇزۇلــدى‪ .‬ئالالھقــا‬ ‫ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫فۇرات ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 15‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫خەۋەر‬

‫‪36‬‬

‫خىالفــەت قۇشــۇنى ئىــراق ‪ -‬ســۈرىيە چېگراســىدىكى تەنىــف‬ ‫ئەتراپــى جەمۇنــە رايۇنىــدا راپىــزى ئارمىيەســىنىڭ بارگاھلىرىغــا‬ ‫ئــۈچ تەرەپتىــن قاتتىــق ھۇجــۇم قىلــدى‪ ،‬ھۇجــۇم قېرىندىشــىمىز‬ ‫ئەبــۇ ھەســەن ئىراقىنىــڭ پىدائىيلىــق قىلىشــى بىلــەن باشــانغان‬ ‫بولــۇپ كەينىدىــن مۇرتەدلەرنىــڭ بارگاھلىرىغــا باســتۇرۇپ كىــردى‬ ‫ۋە تۈرلــۈك قۇرالــار بىلــەن قاتتىــق ئېتىشــتى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪68‬‬ ‫نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە بىــر نەپىــرى ئەســىرگە چۈشــتى‪ ،‬يەتتــە‬ ‫دانــە ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪ ،‬بىــر دانــە تانكىســى بۇزۇۋېتىلــدى‪،‬‬ ‫ئالتــە دانــە بارگاھــى كۆيدۈرۈلــدى‪ ،‬ئالــاھ ئۆزىنىــڭ مۇۋەھھىــد‬ ‫بەندىلىرىگــە تــوپ قــۇرال ســەپلەنگەن ئــۈچ دانــە ئەســكىرى‬ ‫ماشــىنا‪ ،‬كــۆپ راكېتــا ۋە تۈرلــۈك ئوق‪-‬دورىالرنــى غەنىيمــەت‬ ‫قىلىــپ بــەردى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫ھۇمۇس ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 17‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن خىالفــەت‬ ‫قۇشــۇنى ھۇمۇســنىڭ شــەرقىدە نۇســەيرىيەلەرگە بىرقانچــە‬ ‫تەرەپتىــن كــەڭ كۆلەملىــك ھۇجــۇم قىلــدى‪ ،‬بىرىنچــى تــەرەپ‬ ‫بادىيــە رايۇنىــدا ھۇجــۇم قىلغــان بولــۇپ‪ ،‬قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ‬ ‫رۇقىيــە ئىراقــى ھەمىيمــە بىلــەن تىســۇرىي رايۇنــى ئارلىقىغــا‬ ‫جايالشــقان بادىيــە رايۇنىدىكــى نۇســەيرىيە ئارمىيەســىنىڭ‬ ‫قوماندانلىــق مەركىزىــدە پىدائىيلىــق قىلــدى‪ .‬ئىككىنچــى تــەرەپ‬ ‫ھەمىيمــە رايۇنىدىــن ‪ 20‬كىلومىتىــر يىراقلىقتىكــى نۇســەيرىيە‬ ‫ئارمىيەســىگە ھۇجــۇم قىلــدى‪ .‬ئۈچىنچــى تــەرەپ ۋەئىــر رايۇنىــدا‬ ‫ھۇجــۇم قىلــدى‪ ،‬بــۇ ھۇجۇمــار نەتىجىســىدە تەخمىنــەن ‪80‬‬ ‫نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى‪ .‬بــەش دانــە تانكىســى‪ ،‬ئىككــى دانــە ب‬ ‫م پ ماشىنىســى‪ ،‬بــەش دانــە ئەســكەر يۆتكــەش ماشىنىســى‪،‬‬ ‫ئىككــى دانــە ئەســكىرى ماشــىنا‪ ،‬ئىككــى دانــە تــوپ قــۇرال ۋە‬ ‫بارسلونادىكى ھۇجۇمنىڭ تەسىرلىرى‬

‫‪37‬‬

‫‪ 65‬دانــە چېدىــر كۆيدۈرۈلــدى ۋە ۋەيــران قىلىنــدى‪ .‬مۇجاھىــدالر‬ ‫تۈرلــۈك قۇرال‪-‬يــاراق ۋە ئــوق‪-‬دورا غەنىيمــەت ئالــدى‪ .‬ئالالھقــا‬ ‫ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫رۇسىيە‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 26‬كۈنى رۇســىيەنىڭ ســورغوت شــەھىرىدە‬ ‫پىچاقلىــق ھۇجــۇم قىلغۇچــى ئىســام دۆلىتىنىــڭ ئەســكىرى‬ ‫بولــۇپ‪ ،‬يەتتــە نەپــەر كاپىرنــى يارىالنــدۇرۇپ شــەھىد بولغــان‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن‬ ‫ئىسپا نىيە‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 25‬كۈنــى بىرقانچــە مۇجاھىــد ئالالھقــا‬ ‫تەۋەككــۇل قىلىــپ‪ ،‬ئۆتكــەن پەيشــەنبە كۈنــى ئىســپانىيەدىكى‬ ‫ســەلىبىلەر توپىنــى نىشــانالپ ئىككــى گــۇرۇپ بولــۇپ‬ ‫ھەرىكــەت باشــلىدى‪ ،‬بىرىنچــى گۇرۇپىدىكــى مۇجاھىــدالر‬ ‫بەرشــىلونەدىكى الس رامبىــاس كوچىســىدا ئابتۇبــۇس‬ ‫بىلــەن ســەلىبىلەر توپلىرىغــا زەربــە بــەردى‪ ،‬شــۇنداقال‬ ‫ســاقچى تەكشــۈرۈش پونكىتىدىكــى ئىككــى نەپــەر ســاقچىنى‬ ‫باســتۇردى‪ ،‬ئارقىدىــن يېنىــك تىپتىكــى قۇرالــار بىلــەن الس‬ ‫رامبىــاس مەيدانــى ئەتراپىدىكــى كۈڭــۈل ئېچىــش ســورۇنىغا‬ ‫باســتۇرۇپ كىرىــپ ســەلىبى ۋە يەھۇدىالرنــى ئۆلتــۈردى‪.‬‬ ‫يەنــە بىــر گــۇرۇپ ســاھىلدىكى كامبىرىيلىــس بازىرىــدا يــۈك‬ ‫ماشىنىســى بىلــەن بىرقانچــە ســەلىبىلەرنى باســتۇردى‪ ،‬بــۇ‬ ‫مۇبــارەك ئەمەلىيــەت نەتىجىســىدە تەخمىنــەن ‪ 146‬نەپــەر‬ ‫ســەلىبى دۆلەتلىرىنىــڭ پۇقرالىــرى ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪.‬‬ ‫ئىــززەت ئالالھقــا‪ ،‬ئۇنىــڭ رەســۇلىغا ۋە مۇئمىنلەرگــە خاســتۇر‪،‬‬ ‫لېكىــن كۆپىنچــە كىشــىلەر بۇنــى بىلمەيــدۇ‪ .‬ئالالھقــا‬ ‫ھەمدىلــەر بولســۇن!‬

‫جەزىرە ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 28‬كۈنــى ئالالھنىــڭ تەۋپىقــى بىلــەن‬ ‫خىالفــەت قۇشــۇنى تەلەفەرنىــڭ شــەرقى ۋە غەربىــدە راپىــزى‬ ‫ئارمىيەســىنىڭ كــەڭ كۆلەملىــك ھۇجۇمىنــى تارمــار قىلــدى‪،‬‬ ‫قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ مەريــەم ئىراقــى بىلــەن ئەبــۇ ھەمــزە ئىراقــى‬ ‫تەلەفەرنىــڭ شــەرقى ئەبتىيشــە كەنتىــدە مۇرتەدلــەر يىغىلغــان‬ ‫ئورۇنــدا پىدائىيلىــق قىلــدى‪ .‬يەنــە قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ مۇســئەب‬ ‫تۈركــى بىلــەن ئەبــۇ زۇلقەرنەيىــن تۈركــى تەلەفەرنىــڭ غەربــى‬ ‫جەببــارە كەنتىــدە مۇرتەدلــەر يىغىلغــان ئورۇنــدا پىدائىيلىــق‬ ‫قىلــدى‪ ،‬بــۇ ئــۈچ قېتىملىــق ئەمەلىيــەت نەتىجىســىدە كــۆپ‬ ‫مۇرتەدلــەر ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪ ،‬بىــر دانــە ئەبرامــۇز تانكىســى‪،‬‬ ‫بىــر دانــە ئەســكەر يۆتكــەش ماشىنىســى ۋە ‪ 12‬دانــە تۈرلــۈك‬ ‫ماشىنىســى پاچاقالنــدى ۋە بۇزۇلــدى‪ .‬مۇجاھىــدالر مۇرتەدلەرنــى‬ ‫ئاســتا ئاســتا مىنــا قۇيۇلغــان جايالرغــا ۋە ئۆيلەرگــە باشــاپ‬ ‫كىــردى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪ 114‬نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى‪ ،‬ئىككــى دانــە‬ ‫ئەبرامــۇز تانكىســى‪ 10 ،‬دانــە ھەمىــر ماشىنىســى‪ ،‬تــۆت دانــە‬ ‫كوجــار ماشىنىســى ۋە ‪ 24‬دانــە تۈرلــۈك ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 29‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫خىالفــەت قۇشــۇنى تەلەفــەر شــەھىرىدە ئىككىنچــى كۈندىكــى‬ ‫راپىــزى ســەلىبى يۈرۈشــىنى تارمــار قىلــدى‪ ،‬تەلەفەرنىــڭ غەربــى‬ ‫ۋە غەربــى جەنۇبىغــا جايالشــقان تۇرمــە ۋە الۋەنــد كەنتلىرىــدە‬ ‫مىنــاالر پارتــاپ راپىــزى ئارمىيەســىنىڭ ئالتــە دانــە ھەمىــر‪ ،‬بىــر‬ ‫دانــە مىنــا تــازالش ماشىنىســى‪ ،‬بىــر دانــە ئەســكەر يۆتكــەش‬ ‫ماشىنىســى ۋە بىــر دانــە توپــا ئىتتىرىــش ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪.‬‬ ‫قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ مۇھەممــەد ئىراقــى تەلەفەرنىــڭ شــەرقى‬ ‫تــەل ســەمىن كەنتىــدە پىدائىيلىــق قىلــدى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪ 18‬نەپــەر‬ ‫مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪ ،‬ئىككــى دانــە ھەمىــر ماشىنىســى‪،‬‬ ‫بىــر دانــە ئەســكەر يۆتكــەش ماشىنىســى ۋە ئــۈچ دانــە ئەســكىرى‬ ‫ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪ .‬يەنــە راپىــزى ئارمىيەســى تەلەفەرنىــڭ‬ ‫غەربــى جەنۇبــى كەركــەرى كەنتىدىــن چېكىنىــش جەريانىــدا‬ ‫ئامېرىــكا ئايرۇپىالنــى خاتــا بومباردىمــان قىلىــپ نەچچــە‬ ‫ئونلىغــان ئىــراق ئەســكىرى ئۆلــدى ۋە ‪ 20‬دىــن كــۆپ ماشىنســى‬ ‫پاچاقالنــدى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫دەمەشىق ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 28‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن‬ ‫خىالفــەت قۇشــۇنى تۈنۈگۈندىــن بېــرى داۋام قىلىۋاتقــان‬ ‫قەلەمۇننىــڭ غەربىدىكــى لىــۋان ســەلىبى ئارمىيەســى ۋە‬ ‫ھېزبۇلــاھ ئەســكەرلىرىنىڭ بىرقانچــە تەرەپتىــن قىلغــان‬ ‫ھۇجۇملىرىنــى تارمــار قىلــدى‪ ،‬ئــۇالر ئىرســال‪ ،‬ئەلقــائ‪ ،‬زەمرانــى‪،‬‬ ‫مۇشــەققەتە‪ ،‬مىيــرا ۋە فەيخــە تاغلىرىغــا ھۇجــۇم قىلغــان بولــۇپ‪،‬‬

‫قاتتىــق ئېتىشــتى بــۇ جەريانىــدا قېرىندىشــىمىز ئەبــۇ دۇجانــە‬ ‫لىۋانــى ۋادى خۇشــۇن تەرەپكــە قاچقــان ئەســكەرلەر ئارىســىدا‬ ‫پىدائىيلىــق قىلــدى‪ ،‬نەتىجىــدە تەخمىنــەن ‪ 100‬نەپــەر لىــۋان‬ ‫ۋە ھېزبۇلــاھ ئەســكەرلىرى ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪ ،‬بىرقانچــە‬ ‫ماشىنىســى پاچاقالنــدى‪ ،‬تۇقۇنــۇش ھېلىمــۇ داۋام قىلىۋاتىــدۇ‪،‬‬ ‫ئالالھدىــن ئۆزىنىــڭ مۇجاھىــد بەندىلىرىنــى ســابىت قىلىشــنى‬ ‫ســورايمىز‪ ،‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 29‬كۈنــى ئالالھنىــڭ پەزلــى بىلــەن ۋادى‬ ‫بــەردى‪ ،‬ســەننە مۇشــەققەتە ۋە قەرنــە ئەجەلــۇن رايۇنلىرىــدا‬ ‫خىالفــەت قۇشــۇنى راپىــزى مۇرتــەد ھېزبۇلــات ئەســكەرلىرى‬ ‫بىلــەن قاتتىــق ئېتىشــىپ تەخمىنــەن ‪ 40‬نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى‬ ‫ۋە كــۆپ يارىالنــدى‪ .‬ئــۇرۇش ھېلىمــۇ داۋاملىشــىۋاتىدۇ‪ ،‬ئالالھدىــن‬ ‫غەلبــە ۋە تەمكىنلىــك بېرىشــنى ســورايمىز!‬ ‫جەنۇب ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 20‬كۈنــى ئالالھنىــڭ تەۋپىقــى بىلــەن‬ ‫ئەبــۇ ياســىن ئىراقــى بىلــەن ئەبۇمىقــداد ئىراقــى كەرباالنىــڭ‬ ‫جەنۇبىدىكــى كەربــاال ســمونت زاۋۇتىدىكــى راپىــزى ئارمىيەســى‬ ‫يىغىلغــان ئۇرۇنغــا ئىنغىمــاس قىلىــپ كىــردى‪ ،‬بۇالرنىــڭ بىــرى‬ ‫ماشــىنا بىلــەن كىرىــپ راپىىزالرنىــڭ تەكشــۈرۈش خادىملىــرى‬ ‫بىلــەن ئېتىشــىپ ئــۇ يەردىكىلەرنــى ئۆلتــۈردى‪ ،‬ئاندىــن زاۋۇت‬ ‫قارمىقىدىكــى ئولتــۇراق رايۇنغــا ئىنغىمــاس قىلىــپ كىرىــپ‪ ،‬بــۇ‬ ‫يــەردە قاتتىــق ئېتىشــقاندىن كېيىــن شــەھىد بولــدى‪ ،‬يەنــە بىــر‬ ‫قېرىندىشــىمىز قالغــان مۇرتەدلــەر يىغىلغــان ئورۇنــدا پىدائىيلىــق‬ ‫قىلــدى‪ ،‬نەتىجىــدە ‪ 50‬دىــن كــۆپ مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە يارىالنــدى‪.‬‬ ‫ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫ساالھىددىن ۋىاليىتى‬ ‫زۇلقەئدىنىــڭ ‪ - 24‬كۈنــى ئالالھنىــڭ تەۋپىقــى بىلــەن‪،‬‬ ‫تــۆت نەپــەر ئىنغىماســچى بىيجىنىــڭ شــىمالى ‪ 600‬كىلومىتىــر‬ ‫رايۇنىدىكــى مەســافى كەنتىگــە جايالشــقان ئىتتىپــاق‬ ‫ســاقچىلىرىغا قاراشــلىق ‪ - 13‬بىرگادىنىــڭ ئىــش بىجىرىــش‬ ‫ئورنــى‪ - 60 ،‬دىۋىزىيەنىــڭ يۆتكــەش ۋە تەمىنلــەش ئورنىغــا‬ ‫ھۇجــۇم قىلــدى‪ ،‬قېرىنداشــار (ئەبــۇ ۋەلىــد ئەنســارى‪ ،‬ئەبــۇ‬ ‫خالىــد تاجىكــى‪ ،‬قۇرەيــش تاجىكــى ۋە ھۇزەيفــە مەغرىبــى)‬ ‫بــۇ ئىككــى ئورۇنــدا ئابتۇمــات ۋە قــول بومبىلىــرى بىلــەن‬ ‫مۇرتەدلەرگــە زەربــە بــەردى‪ ،‬ئارقىدىــن ئــۇالر ئارقىمــۇ ئارقــا‬ ‫بــەل بومبىلىرىنــى پارتالتتــى‪ ،‬نەتىجىــدە بىرقانچــە ئوفىتســېرنى‬ ‫ئــۆز ئىچىگــە ئالغــان ‪ 30‬نەپــەر مۇرتــەد ئۆلــدى ۋە ‪ 46‬نەپىــرى‬ ‫يارىالنــدى‪ 15 .‬دانــە ئەســكىرى ماشىنىســى كۈيــۈپ كەتتــى‪.‬‬ ‫يەنــە توپچــى قىســىممۇ بىرقانچــە گىــراد ئوقلىــرى بىلــەن زەربــە‬ ‫بــەردى‪ .‬ئالالھقــا ھەمدىلــەر بولســۇن!‬ ‫خەۋەر‬

‫‪38‬‬

39

‫بىــر يىلدىــن كۆپــرەك بــۇرۇن ‪ - 1435‬يىلــى‪ ،‬جەۋالنــى فرونتىدىكــى‬ ‫يالغانچــى ئەبــۇ ئابدۇلــاھ شــامى دۇنياغــا شــۇنى جاكارلىــدى‪:‬‬ ‫«ســىلەرنىڭ (ئىســام دۆلىتىنــى دېمەكچى) كىشــىلەرنىڭ ئەقىدىســىنى‬ ‫ســېنىغىنىڭالر ھەققىــدە ســىلەر بىلــەن مۇباھەلــە (لەنەت ئېيتىشــىش)‬ ‫قىلىشــىمەن‪ .‬بەلكــى ســىلەر كىشــىلەرنىڭ ئــەڭ ياخشىســىنى‬ ‫سىنايســىلەر‪ .‬مــەن ئىســامىي فرونــت‪ ،‬جەيشــۇلمۇجاھىدىن ۋە‬ ‫باشــقا مۇجاھىــد جامائەتلەردىكــى مۇجاھىدالرنــى دېمەكچىمــەن»‬ ‫[ئەلمۇباھەلــە]‪ .‬ئــۇ يەنــە مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬يــۈز بېرىۋاتقــان ئۇرۇشــنى‪،‬‬ ‫دۆلــەت جامائىتــى بىلــەن جەربــە ۋە ئىدرىــس (ســۇرىيە مىللىــي‬ ‫بىرلەشمىســى ئىككــى رەئىســى) بىــر ســەپتە تۇرىۋاتقــان ئىككــى‬ ‫تەرەپنىــڭ ئارىســىدىكى ئــۇرۇش دەپ تەســۋىرلەش ھەقىقەتتىــن‬ ‫بــەكال چەتنىگەنلىــك‪ .‬شــىمالدا دۆلــەت جامائىتىگــە قارشــى‬ ‫ئۇرۇشــنىڭ ئــەڭ ئېغىــر يۈكلىرىنــى كۆتۈرگەنلــەر‪ ،‬ئىســامىي فرونــت‬ ‫بىلــەن جەيشــۇلمۇجاھىدىن ئىــدى‪ .‬دۆلــەت جامائىتىگــە قارشــى‬ ‫ئۇرۇشــنىڭ ئىككــى مۇھىــم رولچىســى‪ ،‬ئىســامىي فرونــت بىلــەن‬ ‫جەيشــۇلمۇجاھىدىنالرغا كەلســەك‪ ،‬ئۇالرنىــڭ مۇرتەدلىككــە چۈشــۈپ‬ ‫قالغىنــى بىزگــە نىســبەتەن كۈچكــە ئىگــە بولــۇپ باقمىــدى (ئــۇالر‬ ‫مۇرتەدلىــك ســادىر قىلىــپ باقمىــدى دېمەكچــى)‪ ،‬ئــۇالر بىزگــە يېقىــن‬ ‫بولغانلىقــى ئۈچــۈن‪ ،‬بىــز ئۇالرنىــڭ ئەھۋالىنــى دۆلــەت جامائىتىگــە‬ ‫قارىغانــدا ياخشــىراق بىلىمىــز»‪.‬‬

‫خەۋەر‬ ‫ماقالە‬

‫‪40‬‬

‫‪41‬‬

‫ئۇنىڭدىكــى مۇزنىــڭ ئېرىشــىگە ئەگىشــىپ‪ ،‬ئىككــى تــەرەپ‬ ‫ئىســتىخباراتلىرىنى مەخپــى ئەۋەتىــپ‪ ،‬بىر‪-‬بىرىنىــڭ رەھبەرلىرىنــى‬ ‫‪( IED‬يــول بويىغــا كۆمۈلگــەن بومبــا) ۋە ئــاۋاز يوقاتقۇچــار بىلــەن‬ ‫نىشــانالپ يۇقۇتۇشــقا باشــايدۇ‪ ،‬بەلكىــم بــۇ ئاللىقاچــان باشــلىنىپ‬ ‫بولــدى‪ .‬نېمىــا دېمىگــەن بىلــەن‪« ،‬ئەھرارۇششــام» مۇرتەدلىــرى بىــر‬ ‫چاغــدا جەۋالنــى رەھبەرلىكــى تەرىپىدىــن كەلگۈســىدىكى ســەھەۋات ۋە‬ ‫شــەكىللىنىۋاتقان ئازغــۇن يالالنمــا ئەســكەرلەر دەپ قارالغــان‪.2‬‬ ‫شــۇنداق‪ ،‬ســۇرىيە ســەھەۋاتلىرى قوزغالغاندىــن بېــرى‪ ،‬جەۋالنــى‬ ‫فرونتــى «ئەھرارۇششــام» نــى «مۇجاھىــدالر» دەپ تەرىپلەشــكە قاتتىــق‬ ‫ئۇرۇنــدى‪ ،‬لېكىــن ئەھرارۇششــامنىڭ تاشــقى ئىشــار رەئىســى لەبىــب‬ ‫ئەلنەھھــاس تەرىپىدىــن نۇمۇسســىز بىــر ماقالــە ئېــان قىلىنغاندىــن‬ ‫كېيىــن جەۋالنــى فرونتــى ۋە ئۇنىــڭ ئىئوردانىيــە تاغۇتغــا يۆلىنىــپ ئۇنىــڭ‬ ‫ياشــىۋاتقان «مۇتەپەككــۇر» لىرى قاتتىــق ئوڭايســىزالندى‪ - 2015« .‬يىلى‬ ‫‪ - 21‬ئىيــۇل» دا ســەلىبى ئەنگىلىيــە تاراتقۇســى ئارقىلىــق «مــەن بولســام‬ ‫بىــر ســۇرىيەلىك‪ ،‬مــەن ئىســام دۆلىتــى بىلــەن ھەركۈنــى ئۇرۇشــىمەن‪ .‬بۇ‬ ‫تەھدىتنــى مەغلــۇپ قىلىــش غەربنىــڭ بومبىلىرىدىنمــۇ كۆپرەك نەرســىگە‬ ‫مۇھتــاج» ناملىــق ئەڭ يېڭــى ماقالىســى ئېالن قىلىنــدى‪ .‬ئۇنىڭــدا مۇنداق‬ ‫دېيىلگــەن ئىــدى‪:‬‬ ‫«رىققىــدە كىشــىلەر غەربنىــڭ پاسســىپلىقى مەيدانىغــا دىققــەت‬ ‫قىلىۋاتاتتــى‪ .‬ئاتالمىــش ئىســام دۆلىتــى‪ ،‬پەقــەت بۈگۈنكــى ئۆچۈۋاتقــان‬ ‫كۆلەڭگــە‪ ،‬ئۆزلىرىنىــڭ تەشــۋىقاتىنى كۈچەيتىشــتە غەربنىــڭ ئەســەدكە‬ ‫ھوقــۇق بېرىشــىدىكى خاتالىقىدىــن پايدىالنــدى‪ :‬غــەرب بولســا‪ ،‬ئەســەد‬ ‫ۋە ئۇنىــڭ ئىرانلىــق شــىئە ياردەمچىلىــرى بىلــەن بــۇ رايوندىكــى ســۇننىي‬ ‫ئەرەبلەرنــى مەغلــۇب قىلىــش ۋە خورالشــتا شــېرىك‪ ،‬ســۇرىيەلىكلەرنىڭ‬ ‫كۆپچىلىكىنىــڭ ئىنقىالبتىكــى بىردىنبىــر مەقســىدى؛ ھۆرلــۈك‪ ،‬ئىــززەت‬ ‫ۋە پــاراۋان تېنىــچ ياشــاش‪ .‬بىــز ئەھرارۇششــامدىكىلەر ۋە باشــقا قوراللىــق‬ ‫ئىنقىالبىــي گورۇپىــار (‪ )ARGs‬ســۇرىيەلىكلەر ئۈچــۈن ئــۇرۇش قىلىمىز‪،‬‬ ‫بىــز قورالنــى بۇنىڭدىن باشــقا تاللىشــىمىز بولمىغانلىقــى ئۈچۈن كۆتــۈردۇق‪،‬‬ ‫ياكــى بىــز شەرتىســز تەســلىم بولىمىــز ياكــى خەلقىمىزنىــڭ ھۆرلۈكــى‬ ‫ئۈچــۈن ئــۇرۇش قىلىمىــز»‬ ‫«ئــۇرۇش ئۇزۇنغــا سۇزۇلغانســىرى‪ ،‬ســۇرىيەنىڭ ســاقلىنىدىغان يېــرى‬ ‫شــۇنچە ئازىيىــدۇ‪ .‬ئەھرارۇششــام ئەســەد ھاكىمىيىتىنىڭ ئاخىرلىشىشــىنى‪،‬‬ ‫ئىســام دۆلىتىنىــڭ تەلتۆكــۈس مەغلــۇب بولۇشــىنى ۋە دەمەشــىقتە‬ ‫مۇقىــم ۋەكىللىــك ھۆكۈمــەت قۇرۇلــۇپ ســۇرىيەنى تىنچلىــق‪ ،‬مۇرەسســە ۋە‬ ‫ئىقتىســادنى ئەســلىگە قايتــۇرۇش يولىغــا ئېلىــپ كۆرۈشــنى ئۈمىــد قىلىدۇ‪.‬‬ ‫بىــز ســۇرىيەدىكى كــۆپ ســانلىقالرنىڭ ســاالھىيتىگە ۋە مۇۋاپىــق سىياســىي‬ ‫ئارزۇ‪-‬ئىســتەكلىرىگە ھۆرمــەت قىلىدىغــان‪ ،‬شــۇنىڭ بىلەن بىرگە ئاز ســانلىق‬ ‫كىشــىلەر توپىنــى قوغدايدىغــان ۋە ئۇالرنىــڭ ســۇرىيەنىڭ كېلەچىكىــدە‬ ‫چىــن ۋە ئاكتىــپ رول ئوينىشــىغا ئىمكانىيــەت يارىتىدىغــان بىــر سىياســىي‬ ‫سىســتېمىنى كۆرۈشــنى ئۈمىــد قىلىمىــز‪ .‬بىــز ســۇرىيەنىڭ بىرلىكــى ۋە‬ ‫تېررىتورىيــە پۈتۈنلىكىنىــڭ قوغدالغانلىقىنــى كۆرۈشــنى ئۈمىــد قىلىمىــز»‬

‫بــۇ مۇباھىلىدىــن كېيىــن ئىنتايىــن تىــزال‪« ،‬جەيشــۇلمۇجاھىدىن»‬ ‫ئۆزلىرىنىــڭ ئىلمانىــي ســۇرىيە مىللىــي بىرلەشمىســى‪« ،‬ۋاقىتلىــق‬ ‫ھۆكۈمىتــى» ۋە «مۇداپىئــە مىنىســتىرى» بىلــەن بولغــان مۇناســىۋىتىنى‬ ‫كۆز‪-‬كــۆز قىلىشــتى‪ .1‬يېقىنــدا ئۇالر بىــر بايانات ئېــان قىلىــپ مۇرتەدلىك‬ ‫قىلمىشــلىرىنى يەنــە كۆپەيتتــى‪ ،‬ئۇنىڭــدا ئــۇالر مۇنــداق دېــدى‪:‬‬ ‫«تۈركىيــە ئەســكەرلىرى ۋە پۇقرالىــرى تېرورچــى دۆلــەت تەشــكىالتى‬ ‫ۋە پ ك ك (‪ )PKK‬پارتىيەســىنىڭ قولىــدا ئۆلتۈرۈلگەنلىكــى ئۈچــۈن‪،‬‬ ‫جەيشــۇلمۇجاھىدىن تۈركىيــە ھۆكۈمىتــى ۋە خەلقىگــە ھېسداشــلىقىنى‬ ‫بىلدۈرىــدۇ‪ .‬بىــز تېرورچــى دۆلــەت تەشــكىالتى ۋە پ ك ك پارتىيەســىگە‬ ‫قارشــى تۈركىيــە ھۆكۈمىتــى بىلــەن بىــر ســەپتە ئىكەنلىكىمىزنــى ۋە‬ ‫تولــۇق قولاليدىغانلىقىمىزنــى جاكاراليمىــز‪ .‬بىــز تــۈرك قېرىنداشــار بىلەن‬ ‫بىــر خەندەكتــە بىللــە تۇرىمىــز ۋە بــۇ قاتىللىــق قىلمىشــىنى تۈركىيەنىــڭ‬ ‫ســۇرىيە خەلقىنــى قولــاش مەيدانىغــا قارشــى قىلىنغــان ھۇجــۇم دەپ‬ ‫قارايمىــز»‪ .‬ئــۇالر ئۆزلىرىنىــڭ باياناتىنــى تــۈرك دۆلىتىنىــڭ جاھىلىيــەت‬ ‫بايرىقــى بىلــەن پەردازالشــنى ئۇنتــۇپ قالمىــدى!‬ ‫تۈركىيــە بولســا ســەلىبىي ناتــو (‪ ،)NATO‬شــىمالىي ئاتالنتىــك‬ ‫ئەھــدى تەشــكىالتى) ئىتتىپاقىنىــڭ بىــر ئەزاســى بولــۇپ‪ ،‬ئــۇ‬ ‫ئامېرىكىلىقــار قوزغىغــان ۋە باشــلىغان ئوخشــاش بولمىغــان ســەلىبىي‬ ‫يۈرۈشــلىرىگە قاتناشــقان‪ ،‬بــۇ يۈرۈشــلەر؛ «ئۇزۇنغــا ســۇزۇلغان‬ ‫ئافغانىســتان ئازادلىــق ئۇرۇشــى»‪« ،‬ئۇزۇنغــا ســۇزۇلغان ئافرىقا تۇمشــۇقى‬ ‫ئازادلىــق ئۇرۇشــى (ســومالىدىكى ۋە ئەتراپىدىكــى رايونالردىكــى)»‪،‬‬ ‫«ھــەل قىلغــۇچ ئىچكــى ئۇرۇشــى (ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئىــراق‬ ‫ۋە ســۇرىيەدىكى)» قاتارلىقــار‪ .‬تۈركىيــە ھۆكۈمىتــى‪ ،‬ئىنســانالر تۈزگــەن‬ ‫قانۇنالرنــى قانۇنالشــتۇرۇپ ئىجــرا قىلىــدۇ ۋە ئۇنىــڭ بىلــەن ھۆكــۈم‬ ‫قىلىــدۇ‪ .‬بــۇ ھۆكۈمــەت ۋە ئۇنىــڭ ئارمىيەســى نۇمۇسســىز مۇرتەدلــەردۇر‪،‬‬ ‫شــۇنداق بولســىمۇ «جەيشــۇلمۇجاھىدىن» تۈركىيــە ھۆكۈمىتىنــى‬ ‫ئىســام ۋە مۇســۇلمانالرغا قارشــى قولالشــتا چىــڭ تۇرىــدۇ‪ .‬ئىمــام‬ ‫مۇھەممــەد ئبىنــى ئابدۇلۋەھھــاب ‪ ‬ئىســامنى بۇزغۇچــى ئامىلــار‬ ‫ھەققىــدە مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬مۇســۇلمانالرغا قارشــى مۇشــرىكالرنى‬ ‫قولــاش ۋە يــاردەم بېرىــش‪ .‬ئالــاھ مۇنــداق دەيــدۇ‪« :‬ئــى مۇئمىنلــەر!‬ ‫يەھۇدىــي ۋە ناســاراالرنى دوســت تۇتمــاڭالر‪ .‬ئــۇالر بىــر ‪ -‬بىرىنــى‬ ‫دوســت تۇتىــدۇ‪ .‬ســىلەردىن كىمكــى ئۇالرنــى دوســت تۇتىدىكــەن‪،‬‬ ‫ئۇمــۇ ئەنــە شــۇالردىن ســانىلىدۇ‪ ،‬ئالــاھ زالىــم قەۋمنــى ھەقىقەتــەن‬ ‫ھىدايــەت قىلمايــدۇ»‪[ .‬مائىــدە‪ - 51‬ئايــەت]»‪[ .‬نواقــض اإلســام]‪.‬‬ ‫«ئىســامىي فرونــت» قــا كەلســەك‪« ،‬ئەھرارۇششــام» بــۇ بۆلۈنگــەن‬ ‫فرونتتىكــى ئــەڭ چــوڭ گورۇھقــا ۋەكىللىــك قىلىــدۇ‪ .‬جەۋالنــى فرونتــى‬ ‫رەھبەرلىكــى بــۇ گورۇھنــى «ئىســامىي» ۋە «جىھادىــي» دەپ‬ ‫سۈپەتلەشــكە قاتتىــق ئۇرۇنــۇپ كەلــدى‪ ،‬لېكىــن ئۇنىــڭ رەســمىي‬ ‫رەھبەرلىكىنىــڭ يېقىنقــى باياناتلىــرى جەۋالنــى فرونتىدىكــى جىھــاد‬ ‫دەۋاگەرلىرىنــى ئوڭايســىزالندۇرۇپ قويىــدۇ خــاالس‪ .‬ئەمەلىيەتتــە‪،‬‬ ‫ئىككىســىنىڭ ئارىســىدا رەھبەرلىكنــى تالىشــىش ۋە ئــۆز پىكىرىنــى‬ ‫كېڭەيتىــش ئۈچــۈن ســوغۇق تەشــۋىقات ئۇرۇشــى قىلىنىۋاتاتتــى‪،‬‬

‫‪ 2‬دابىــق ‪ - 10‬قىســىم ‪ - 75‬بەتكــە قــاراڭ‪( .‬جەۋالنــى ئــۆز ۋاقتىــدا ئەبــۇ ســامىر ئۇردۇنىغــا «ئەھرارۇششــام‬

‫‪ 1‬دابىق ‪- 2‬قىسىم ‪- 25،- 24‬بەتلەرگە قاراڭ‪.‬‬

‫كەلگۈســىنىڭ ســەھەۋاتلىرى‪ ،‬لېكىــن ئىســام دۆلىتى ئۇالرغــا ئۇرۇش قىلىشــقا بەك ئالدىــراپ كەتتــى» دېگەن‪).‬‬

‫«بىــز شــۇنى تونــۇپ يەتتۇقكــى‪ ،‬بىزنىــڭ نىيىتىمىزگــە پەقــەت‬ ‫ئەســكىرىي ۋاســتە بىلەنــا يەتكىلــى بولمايــدۇ‪ .‬چوقــۇم اليىقىدا سىياســىي‬ ‫چــارە بولۇشــى كېــرەك‪ ،‬ھەمــدە بىــز ئۇنىڭ توغــرا قــارار چىقىرشــتىن دېرەك‬ ‫بېرىدىغانلىقىنــى بىلىمىــز»‬ ‫«يېقىنقــى كۈنلــەردە بــاش مىنىســتېر داۋىــد كامېــرون (‪David‬‬ ‫‪ )Cameron‬ســۇرىيەدىكى قوراللىــق ئارىلىششــقا قاراتقــان ھۆكۈمــەت‬ ‫سىياســىتىدىكى مۇمكىــن بولغــان ئۆزگىرىشــلەردىن بىشــارەت بــەردى‪ .‬ئــۇ‬ ‫بىرلەشــمە خاندانلىــق (‪ UK‬يەنــى ئەنگىلىيەنىــڭ يەنــە بىــر ئاتىلىشــى)‬ ‫ئىــراق ۋە ســۇرىيەدە ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئۇرۇشــنى «ئالغــا‬ ‫باستۇرۇشــى ۋە كۆپــرەك قىلىشــى» كېرەكلىكىنــى ئېيتتــى‪ .‬شــۇنداق بولســا‬ ‫تولىمــۇ ياخشــى ۋە گــۈزەل بولىــدۇ‪ .‬بىــز ئەھرارۇششــام ‪ - 2014‬يىلــى‬ ‫يانۋاردىــن بېــرى ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئۇرۇشــتا جەڭچىلىرىمىزدىــن‬ ‫‪700‬نــى يوقاتتــۇق‪ ،‬ھەمــدە بىــز ۋە ئىتتىپاقداشــلىرىمىز ھەلەبتــە ئىســام‬ ‫دۆلىتىگــە قارشــى ‪ 45‬كىلومېترلىــق فرونت لىنىيەســىنى تۇتــۇپ تۇرىۋاتىدۇ‪.‬‬ ‫بىــز ئىســام دۆلىتىنىــڭ تەھدىتىگە يۈزلىنىشــنىڭ قانــداق بولىدىغانلىقىنى‬ ‫بىلىمىــز‪ .‬بىــز ئىشــىنىمىزكى‪ ،‬ئىســام دۆلىتــى پەقــەت بىخەتەرلىــك ياكى‬ ‫ئەســكىرىي تەھدىتــا بولماســتىن‪ ،‬بەلكــى نەچچــە ھەسســە يۇقىــرى‬ ‫دەرىجىــدە يۈزلىنىــش زۆرۈر بولغــان‪ ،‬ئەســەد ۋە ئىســام دۆلىتىنىــڭ ھــەر‬ ‫ئىككىســىگە قارشــى بىردىنبىــر مىللىــي ســۇننىي تەشــكىالت قۇرۇشــنى‬ ‫تەلــەپ قىلىدىغــان ئىجتىمائىــي ۋە ئىدېئولوگىيەلىــك ھادىســە»‬ ‫«ئەھرارۇششــام‪،‬ئىنقىالبىــيمەنزىرىگــەچوڭقــۇريىلتىــزتارتقــانبىرئاساســىي‬ ‫ئېقىمدىكىسۇننىيئىسالمىيگورۇپپابولۇشسۈپىتىبىلەن‪،‬تالالششەرتىگەئۇيغۇن‬ ‫بولۇشتاباشقىالرنىڭئالدىدا‪.‬لېكىنغەربنىڭئەركىنلىكئۆلچىمىگەئۇيغۇنمۇكەممەل‬ ‫سۇننىيتەشكىالتنىكۈتۈش‪،‬كىشىنىمۇقەررەرئۈمىدسىزلەندۈرىدۇ‪.‬ھەممىمىزبىلىشىمىز‬ ‫زۆرۈربولغىنىدەك‪،‬ھۆكۈمەتنىڭسىياسىيسىستېمىلىرىۋەشەكىللىرىئوتتۇراشەرققە‬ ‫كىرگۈزۈلمەسلىكى‪،‬تارىخىيكەچۈرمىشلىرى‪،‬سىياسىيمەدەنىيەتلىرىۋەئىجتىمائىي‬ ‫قۇرۇلمىلىــرىتۈپتىــنپەرقلىنىدىغــانبــۇيــەردەئۇنىــڭتەرەققىيقىلىشــىدىنئۈمىد‬

‫كۈتۈلمەســلىكى كېــرەك‪ .‬ئۇرۇشــتىكى خارابىلىكلــەر تۈپەيلــى كېلىــپ‬ ‫چىققــان ھەرقانــداق بىــر سىياســىي كېلىشــىمدە دىنغــا ۋە يەرلىــك‬ ‫ئۆرپ‪-‬ئادەتكــە نىســبەتەن مۇھىــم رولــى بولغــان بولۇشــى كېــرەك‪،‬‬ ‫ھەمــدە ســۇرىيەلىكلەرنىڭ كۆپىنچىلىكىنىــڭ ئارىســىدا كــەڭ تارقالغــان‬ ‫دىنىــي ئەقىدىگــە ئۇيغــۇن بولۇشــى كېــرەك»‪.‬‬ ‫«‪( RAF‬خــان جەمەتــى ھــاۋا ئارمىيەســى) ئىســام دۆلىتىگــە‬ ‫قارشــى ھەربىــي ئىتتىپاققــا قاتنىشىشــقا تەييــار بولغاندىــن كېيىــن‪،‬‬ ‫ئەنگىلىيــە ھۆكۈمىتــى بومبىالرنــى تاشــاپال يېڭىــش مۇمكىــن بولمىغــان‬ ‫رادىــكال گورۇپپــا بىلــەن ئــۇرۇش قىلىشــنىڭ يېڭــى قەدىمىنــى‬ ‫بېسىشــنى ئويلىشىشــتا ئەقىللىــق بولســا بوالتتــى»‬ ‫بــۇ ئۇنىــڭ ئازغــۇن ســۆزلىرى بىلەن ئاياقالشــتى‪ .‬خۇالســە؛ ئــۇ ئۆزى‬ ‫قــارار چىقىرىــش تۈزۈمــى‪ ،‬كــۆپ ســانلىقنىڭ ھوقۇقــى‪ ،‬ئاز ســانلىقالرنىڭ‬ ‫قوغدىلىشــى (راپىــزى‪ ،‬نۇســەيرىيە‪ ،‬دۇرزى ۋە ئىســمائىلىيەلەرنى ئــۆز‬ ‫ئىچىگــە ئالىــدۇ) ۋە دۆلــەت چىگرالىرىنىــڭ مۇداپىئەســى قاتارلىقالرنــى‬ ‫قولاليدىغــان قوۋمپــەرەس‪ ،‬دېموكراتىــك ئىبارىلەرنــى ئىشــلىتىپ ســۆز‬ ‫قىلــدى‪ .‬ئــۇ «ئەھرارۇششــام» نــى ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى مۆتىدىــل‬ ‫«تالــاش ئوبيېكتــى»‪ ،‬ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ســەلىبىي يۈرۈشــىدە‬ ‫غــەرب بىلــەن ھەمكارلىشىشــنى خااليدىغــان «تالــاش ئوبيېكتــى»‬ ‫دەپ تىلغــا ئالــدى‪ .‬ئــۇ ئەنگىلىيــە ســەلىبىلىرىنىڭ ئىســام دۆلىتىگــە‬ ‫قارشــى ئۇرۇشــى ۋە بومباردىمانلىرىنــى مەدھىيلىــدى‪ ،‬بەلكــى ئۇالرنىــڭ‬ ‫قىلىۋاتقانلىرىنــى يېتەرســىز ۋە ئۇالرنىــڭ تېخىمــۇ كــۆپ قىلىــش‬ ‫كېرەكلىكىنــى ئېيتىــپ‪ ،‬ئۇالرغــا مەســلىھەت بــەردى!‬ ‫بــۇ ماقالىدىــن كېيىــن‪« ،‬ئەھرارۇششــام» نىــڭ «سىياســىي‬ ‫ئىشخانىســى» «‪ - 2015‬يىلــى ‪ - 11‬ئاۋغۇســت» كۈنــى «شــىمالىي‬ ‫ســۈرىيەدىكى بىخەتــەر رايــون ھەققىــدە بايانــات» ئېــان قىلــدى‪.‬‬ ‫ئــۇالر بۇنىڭــدا مۇنــداق دېــدى‪:‬‬ ‫«ياخشــى ئىشــقا ۋە تەقۋادارلىققــا ياردەملىشــىڭالر‪ ،‬گۇناھقــا ۋە‬

‫سەلىبىي ئەنگىلىيە خان جەمەتى ھاۋا ئارمىيەسى‪-‬ئەلقائىدەنىڭ ئىتتىپاقداشلىرى ئۈچۈن ئۈمىدنىڭ سىمۋولى‬

‫ماقالە‬

‫‪42‬‬

‫زۇلۇمغــا ياردەملەشــمەڭالر»‪[ .‬مائىــدە ‪ - 2‬ئايــەت]‪.‬‬ ‫«ئۆتكەنكــى تــۆت يىــل مابەينىــدە تۈركىيــە ھۆكۈمىتــى ۋە تۈركىيــە‬ ‫خەلقىنىــڭ ســۇرىيە خەلقــى ۋە ئۇالرنىــڭ ئىنقىالبىنــى ھەرقايســى‬ ‫جەھەتتىــن كۈتكەندىكىــدەك قولــاپ كېلىۋاتقانلىقــى‪ ،‬كــۆز يۇمغىلــى‬ ‫بولمايدىغــان ھەقىقــەت‪ .‬تۈركىيەنىــڭ دۆلــەت بىخەتەرلىكىگــە بولغــان‬ ‫تەھدىتنىــڭ كۈچىيىشــى ۋە تۈركىيــە ھۆكۈمىتــى ئۇچــراپ كېلىۋاتقــان‬ ‫ئىچكــى ۋە تاشــقى بېســىمالرنىڭ ئارتىشــىغا قارىماســتىن بــۇ يــاردەم‬ ‫كېڭەيتىلــدى‪ .‬تۈركىيــە خەلقىمىــز ۋە ئىنقىالبىمىزغــا قارىتــا ئەخالقىــي‬ ‫ۋە ئىنســانپەرۋەرلىك مەيدانىــدا مۇســتەھكەم تــۇرۇپ كەلــدى‪ .‬بــۇ‬ ‫ئاقىالنــە ۋە مەســئۇلىيەتچان مەيــدان‪ ،‬تۈركىيەنــى ســۇرىيە ئىنقىالبىنىڭ‬ ‫ئــەڭ مۇھىــم ئىتتىپاقدىشــىغا ئايالنــدۇردى‪ ،‬ھەمــدە ئىچكــى ياكــى‬ ‫رايونــار ئــارا فرونتــاردا بولســۇن‪ ،‬ئىككــى خەلقنىــڭ ئارىســىدا‬ ‫ھەممىگــە پايدىلىــق يولالرنــى ئاچتــى‪ .‬ھەممىگــە پايدىلىــق يولنىــڭ‬ ‫ئــەڭ يېقىنقىســى‪ ،‬دائىشــقا قارشــى قوزغىلىــش بولــدى‪ .‬دائىشــنىڭ بــۇ‬ ‫ئىنقىــاب دۇچ كەلگــەن ئــەڭ زور ئاپــەت ۋە شــۇنداقال تۈركىيەنىــڭ‬ ‫بىخەتەرلىكــى ۋە مۇقىملىقىغــا بولغــان چــوڭ تەھدىــت ئىكەنلىكىنــى‬ ‫ئىســپاتالندى‪ .‬بەشــار ئەســەدنىڭ مەزھەبچىلىــك سىياســەتلىرى‬ ‫ۋە دائىشــنىڭ ئەخمىقانــە سىياســەتلىرى‪ ،‬ســۇرىيەنى خەلقئارالىــق‬ ‫توقۇنــۇش ۋە ۋەكالىتــەن ئــۇرۇش سەھنىســىگە ئايالنــدۇردى‪ .‬بۇ ســۇرىيە‬ ‫خەلقىنىــڭ ۋە ئىتتىپاقداشــلىرىنىڭ بىخەتەرلىكىگــە تەســىر قىلــدى‪.‬‬ ‫چەتئــەل بۇيرۇقلىــرى ۋە نازارىتىنــى رەت قىلىشــتىكى پرىنسىپالشــقان‬ ‫مەيدانىــدا چىــڭ تــۇرۇش بىلــەن بىرگــە‪ ،‬ھەممىگــە مەنپەئەتلىــك‬ ‫بولــۇش ۋە پۈتــۈن دۆلەتكــە ئــۇزاق مــۇددەت پايدىلىــق بولــۇش‬ ‫پرىنســىپلىرىغا ئاساســەن ھــەل قىلىشــقا تېگىشــلىك رېئاللىــق بــار»‬ ‫«ئەھرارۇششــام ئىســامىي ھەرىكىتىنىــڭ ئىچكــى قىســمىي‬ ‫ۋەزىيەتكــە قارىتــا ئەتراپلىــق يىراقنــى كۆرگــەن ئاساســتا سىياســىي ياكى‬ ‫ھەربىــي ئىشــاردا ســۇرىيە خەلقــى ۋە ئۇنىــڭ ئىتتىپاقداشــلىرىنىڭ‬ ‫مەنپەئەتىگــە ئۇيغــۇن ئىــش قىلــدى‪ ،‬ھەمــدە ئىراننىــڭ تەھدىتىگــە‬ ‫قارشــى ســۇننىيلەرنىڭ بىرلىشــەلەيدىغانلىقىغا كۈچلــۈك ئىشــەنچ‬ ‫بىلــەن ماڭــدى‪ .‬بىــز شــۇنىڭغا ئىشــىنىمىزكى‪ ،‬تۈركىيەنىــڭ ســۇرىيەنىڭ‬ ‫شــىمالىدا بىخەتــەر تېنــچ رايــۇن قــۇرۇش مۇددىئاســىنى جاكارلىشــى‪،‬‬ ‫ســۇرىيە خەلقىنىــڭ مەنپەئەتــى ئۈچــۈن خىزمــەت قىلىدىغــان بىــر‬ ‫ئىــش‪ .‬بــۇ بىخەتــەر رايــۇن ئىنســانپەرۋەرلىك‪ ،‬سىياســىي ۋە ھەربىــي‬ ‫ئىشــاردا زور تەســىرى بولــۇپ‪ ،‬ئۇنىــڭ پايدىســىنى ھــەر ئىككــى‬ ‫دۆلــەت ھېــس قىلغۇســى‪ .‬بــۇ بىخەتــەر رايــۇن يەنــە تۈركىيەنىــڭ‬ ‫دۆلــەت بىخەتەرلىكىنــى كۈچەيتىــش‪ ،‬دائىــش ۋە پ ك ك تەرىپىدىــن‬ ‫تۈزۈلگــەن تېرورلــۇق ۋە بۆلگۈنچىلىــك پىالنلىرىنــى بىتچىــت‬ ‫قىلىشــتىكى زۆرۈر تەدبىــر‪ .‬ســۇرىيەنىڭ شــىمالىدىكى بىخەتــەر رايــۇن‪،‬‬ ‫ئاپەتكــە ئۇچرىغــان خەلقنىــڭ ئۆيلىرىگــە قايتىشــىغا ۋە ئىنقىــاب‬ ‫دۈشــمەنلىرىنىڭ سۇيقەســتىنى بەربــات قىلىشــقا يــاردەم بېرىــدۇ‪.‬‬ ‫شــۇڭا ئەھرارۇششــام ئىســامىي ھەرىكىتــى تۈركىيەنىــڭ ۋە قوراللىــق‬ ‫ئىنقىالبچــى گورۇپپىالرنىــڭ ياردىمــى بىلــەن بــۇ بىخەتــەر رايۇننــى‬ ‫‪43‬‬

‫پۈتــۈن كۈچــى بىلــەن قولاليــدۇ‪ .‬بىــز ســۇرىيە ۋە تۈركىيــە خەلقىنىــڭ‬ ‫قېرىنداشــلىق ۋە تەقدىرداشــلىق مۇناســىۋىتىنى چىڭىتىدىغــان‪ ،‬تۈركىيــە‬ ‫بىلــەن ھازىرقــى ۋە كەلگۈســىدىكى رىقابەتلەرنــى بىرلىكتــە ھــەل‬ ‫قىلىدىغــان ۋە ئىســتراتېگىيەلىك مۇناســىۋەتنى تېخىمــۇ چىڭىتىدىغــان‬ ‫‪3‬‬ ‫پۇرســەتنى چىــڭ تۇتىمىــز‪».‬‬ ‫شــۇنداق قىلىــپ «ئەھرارۇششــام» قولىنــى تۈركىيەنىــڭ مۇرتــەد‬ ‫ھۆكۈمىتــى ۋە ئارمىيەســىگە نۇمۇسســىزالرچە ئۇزاتتى‪ ،‬ھەمــدە ئۆزلىرىنى‬ ‫ئۇالرنىــڭ ســۇرىيەدىكى ۋەكىللىــرى دەپ تىلغــا ئېلىشــتى‪ .‬ئۇنداقتــا‬ ‫جەۋالنــى فرونتىدىكــى جىھــاد دەۋاگەرلىــرى مۇرتەدلىكتىــن تەۋبــە‬ ‫قىالمــدۇ؟ ئۆزلىرىنىــڭ رەھبەرلىــرى بىــر چاغــاردا «كەلگۈســىدىكى‬ ‫ســەھەۋات» دەپ قارىغــان ئــەڭ يېقىــن ئىتتىپاقدىشــىدىن ئــادا‪-‬‬ ‫جــۇدا بولغانلىقىنــى ئېــان قىالمــدۇ؟ ياكــى ھىزبىيــە تەرىپىدىــن‬ ‫كۆرســىتىلگەن باھانىلەرنىــڭ تېيىلغــاق داۋانلىــرى ئۇالرنــى ئــەڭ چــوڭ‬ ‫پىتنە‪-‬مەســىھ دەججالنىــڭ بايرىقــى ۋە رەھبەرلىكــى ئاســتىدىكى‬ ‫‪4‬‬ ‫ئازغــۇن يولــاردا ئۇرۇشــقانغا قــەدەر داۋاملىــق تېيىلدۇرامــدۇ؟‬ ‫بىــز ئالالھدىــن تاغۇتــار ۋە ســەلىبىلەرنىڭ گۇماشــتىلىرىغا قارشــى‬ ‫خىالفــەت بايرىقــى ئىســتانبۇل ۋە ۋاتىــكان شــەھەرلىرىدە ئىگىــز‬ ‫تىكلەنگــە قــەدەر ئىســام دۆلىتــى مۇجاھىدلىرىغــا يــاردەم بېرىشــىنى‬ ‫تىلەيمىــز‪.‬‬ ‫‪ 3‬شــۇنىڭغا دىققــەت قىلىڭكــى‪ ،‬ئوخشــاش بولمىغــان ســەھەۋات گورۇھلىــرى باياناتلىرىــدا ئــۇالر‬ ‫تۈركىيەنىــڭ «بىخەتــەر رايــۇن» شــەكىللەندۈرۈش ئۈچــۈن قىلىنغــان سۇيقەســتلىك ھــاۋا بومباردىمانلىرى‬ ‫خىالفــەت مۇجاھىدلىرىنــى‪ ،‬نۇســەيرى كۈچلىرىگــە قارشــى ئــەڭ شــىددەتلىك ئەزىمەتلەرنــى نىشــان‬ ‫قىلىدىغانلىقىنــى بىلىــپ تۇرۇقلــۇق‪ ،‬ئــۇالر شــام خەلقىگــە كۈڭــۈل بۆلۈشــنى دەۋا قىلىشــتى‪ .‬بــۇ گورۇھــار‬ ‫تۈركىيــە تاغۇتىنىــڭ بايرىقــى ئاســتىدا ئــۇرۇش قىلىشــقا مۇلھىــد (دىنســىز‪ ،‬ئاتېئىســت) پ ك كالرنــى‬ ‫بىــر باھانــە قىلىۋالســىمۇ‪ ،‬ئەممــا ئۆزلىرىنىــڭ ھەلەبتــە مۇرتــەد پ ك ك بىلــەن كېلىشــىم ۋە ســۈلھلەرنى‬ ‫ئىمزاالشــقانلىرىنى ئۇنتــۇدى‪ ،‬بــەزى كېلىشــىملەر پ ك ك كونتروللىقىدىكــى رايونــاردا باشــقۇرۇش‬ ‫ھوقۇقىدىــن تــەڭ بەھرىمــەن بولۇشــنى ئــۆز ئىچىگــە ئالغــان‪ .‬ھەلەبتىكــى پ ك ك بىلــەن بولغــان ئــەڭ‬ ‫داڭلىــق كېلىشــىملەر ئەھلــى شــام جــەڭ سەيناســى ۋە شــامىييە فرونتــى تەرىپىدىــن ئىمزاالنغــان‪ .‬بــۇ‬ ‫كېلىشــملەر «جەيشــۇلمۇجاھىدىن» ۋە «ئەھرارۇششــام» الرنــى ئــەزا ســۈپىتىدە ئــۆز ئىچىگــە ئالغــان‪.‬‬ ‫ئەگــەر ئــۇالر ھەقىقەتــەن مۇلھىــد پ ك ك نــى ئۆزلىــرى تىلغــا ئالغانــدەك ئۇالردىــن ئەنسىرىســە‪ ،‬ئــۇالر‬ ‫بىلــەن ســۈلھ تۈزۈشــكەندىن كــۆرە‪ ،‬ئىســام دۆلىتــى قىلغانــدەك‪ ،‬ئۇالرمــۇ ئۇالرغــا ئــۇرۇش ئاچقــان‬ ‫بوالتتــى‪.‬‬ ‫‪  4‬يېقىنــدا‪ ،‬روبېــرت فــورد (‪( )Robert Ford‬قوشــما شــىتاتنىڭ ســۇرىيەدىكى ســابىق ئەلچىســى)‬ ‫«ھەئــە‪ ،‬ســۇرىيەدىكى ئەھرارۇششــام بىلــەن سۆھبەتلىشــىمىز»‬ ‫(‪ )Yes,Talk with Syria’s Ahrar al-Sham‬نامىلىــق بىــر ماقالــە يازغــان بولــۇپ‪ ،‬ئۇنىڭــدا‬ ‫ئەھرارۇششــامنىڭ تاغۇتــار بىلــەن ۋاســتىلىك ھەمكارالشــقىنىغا ئىككــى يىــل بــوالي دېگەنــدە‪ ،‬ئــۇ‬ ‫قوشــما شــتاتتىن «ئەھرارۇششــام» بىلــەن ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى بىۋاســتە ھەمكارلىشىشــنى‬ ‫كۈچلــۈك تەشــەببۇس قىلــدى‪ .‬ئارقىدىنــا «كۈندىلىــك چاھارپــاي» («‪ )»Daily Beast‬گېزىتــى (ياكــى‬ ‫ژۇرنىلــى) دىكــى «شــەيتانالرغا تاقابىــل تــۇرۇش‪ -‬پېترائــۇس‪ :‬ئىســام دۆلىتىنــى ئۇرۇشــتا ئەلقائىــدە‬ ‫جەڭچىلىرىدىــن پايدىلىنىــش»‬ ‫(«‪ )»Deal with Devils – Petraeus: Use Al Qaeda Fighters to Beat ISIS‬ناملىــق‬ ‫ماقالىــدە داۋىــد پېترائۇســنىڭ (‪ )David Petraeus‬ئىــراق ســەھەۋاتلىرىنىڭ ســابىق بــاش گېنىرالــى‬ ‫ۋە ئىــراق ســەھەۋاتلىرىنىڭ قۇرغۇچىســى) ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى جەۋالنــى فرونتــى بىلــەن‬ ‫ھەمكارلىشــىش ئىدىيەســى ئېــان قىلىنــدى‪ .‬ئارقىدىنــا كاززاب ئەبــۇ ئەبدۇلــاھ شــامىي ئــۆزى‬ ‫ســەھەۋاتالر ئۈچــۈن ئويــدۇرۇپ چىقارغــان ســەلىبىلەر ۋە مۇرتەدلــەر بىلــەن ھەمكارلىشىشــغا ئاالقىــدار‬ ‫ئۆزرىلــەر ســەۋەبلىك بــۇ گورۇھالرنــى تەكفىــر قىلىشــقا بولمايدىغانلىقــى ھەققىدىكــى بايانىنــى ئاســاس‬ ‫قىلىــپ ئۆزىنىــڭ تۈركىيــە‪ ،‬ئامېرىــكا ۋە قولتــۇق (پــارس قولتۇقــى) تاغۇتلىــرى بىلــەن ھەمكارالشــقانلىقىنى‬ ‫ئاقلىــدى! ئــۇ ئاندىــن يالغــان ئېيتىــپ ئىســام دۆلىتىنىــڭ ئۆزىنىــڭ تۈركىيــە بىلــەن «ھەمكارلىشــىپ»‬ ‫كەلگەنلىكىنــى قەيــت قىلــدى‪ ،‬ھەمــدە ئۇنىڭغــا «دەلىــل» قىلىــپ تۈركىيەلىــك ‪ 46‬ئەســىرگە ‪200‬‬ ‫چــە مۇھاجىــر ئالماشــتۇرۇلغان ئەســىر ئالماشــتۇرۇش ۋەقەســىنى ئىشــلەتتى! بــۇ «ھەمكارلىشىشــمۇ»‬ ‫ياكــى مۇســۇلمان ئەســىرلەرنى قۇتقۇزۇشــقا تىرىشــىش پەرزىنــى ئــادا قىلىشــمۇ؟ ئــۇ مۇرتــەد تۈركىيــە‬ ‫ھۆكۈمىتىنىــڭ ۋە ئارمىيەســىنىڭ ناتونىــڭ بىــر قســىمى ۋە ئىســام دۆلىتىگــە قارشــى ئامېرىــكا‬ ‫باشــچىلىقىدىكى ســەلىبىلەرنىڭ بىــر قىســمى ئىكەنلىكىنــى ھەمــدە تۈركىيەنىــڭ مۇھاجىرالرنــى ئەســىر‬ ‫ئېلىشــقا ئىشــتىراك قىلغانلىقــى ۋە جەۋالنــى فرونتىغــا ئىتتىپاقــداش ســەھەۋاتالرنىڭ يۈزىســىدىن‬ ‫ھەلەبتــە‪ ،‬بەزىــدە ھەتتــا جەۋالنــى فرونتىنىــڭ ئــۆزى ئۈچۈنمــۇ‪ ،‬ئىســام دۆلىتــى نۇقتىلىرىنــى بىللــە‬ ‫بومباردىمــان قىلىشــقانلىرىنى ياخشــى بىلىــپ تۇرۇقلــۇق ئۆزىنىــڭ نۇمۇسســىز يالغانلىرىنــى توقــۇدى‪.‬‬ ‫ھەرقانــداق كىشــى ئۇنىڭغــا پەقــەت مۇنــداق دېيەلەيــدۇ‪« :‬ھايــا قىلســاڭ‪ ،‬خالىغىنىڭنــى قىــل»‬ ‫[بۇخــارى ئىبنــى مەســئۇدتىن رىۋايــەت قىلغــان]‪ .‬شــامى يالغاننــى خالىغانچــە كــۆپ توقۇســىمۇ‪ ،‬لېكىــن‬ ‫ھەقىقــەت شــۇنچىلىك روشــەن‪ .‬ســەھەۋاتتىن ئىبــارەت بــۇ قۇربانلىــق قويــار‪ ،‬قاچــان ئۇيقۇســىنى‬ ‫ئېچىــپ ئۆزلىرىنىــڭ ســەلىبىلەر ئۈچــۈن قۇلچىلىــق قىلىۋاتقانلىقىنــى تونــۇپ يېتەركىــن؟‬

45

‫فرہست‬

‫ت‬ ‫�م‬ ‫ہ�‬ ‫ی‬ ‫ومحدو‪ ،‬ں وخربخشی وہ تہک اہلل‬ ‫اے ّ‬ ‫ت‬ ‫‪ �،‬ن� مہ روم ی‬ ‫م ی‬ ‫یک مسق ج ب‬ ‫ز�ون ےک‬ ‫دروتخں ت� ی‬ ‫� چنہپ اجےت‪ ،‬مہ اہجد‬ ‫ن‬ ‫ےس ی‬ ‫� ی‬ ‫رک ےگ‬ ‫شام�ر�ہربمن ‪� - 13‬ذ�و احلہج ‪ 1438‬ہرج�ی‬

‫�ابوزمح�ہ املاہجر ‪r‬‬

‫‪06‬‬ ‫‪4‬‬ ‫‪6‬‬ ‫‪10‬‬ ‫‪14‬‬ ‫‪20‬‬ ‫‪24‬‬ ‫‪30‬‬ ‫‪36‬‬

‫مدقمہ‬ ‫ماقلا�ت‬ ‫شریتعیکوکحمت۔�۔�۔ہنہکاجہیلوکحمت‬ ‫فر�اغتوکرصم�وفتیےسےلہپےلہپتمینغاجنو‬ ‫�امامتوالخفتاکدینںیمرمتہب‬ ‫�ا�و�راسوکاقئمرکنےےکوجو�بےکدلائل‬

‫‪10‬‬

‫ماجہدینےکےیلاہماصنئح‪-‬ہصحوس�م‬ ‫مانقفنییکافص�ت‪-‬ہصحا�و�ل‬ ‫َ�‬ ‫�ا�ّم ُسل یمیکرجہ�ت‬

‫خربیں‬ ‫سعرک�یا�و�رہیفخایلمع�ت‬

‫‪14‬‬

‫مدقمہ‬ ‫صل ی��ب�ی�و�ں ےک ایک ذمہ د�ا�رنے ُانےک د�ولت اسالمہی ےک اپسہوی�ںاک‬ ‫ناشنہ ےننب ےک اعممےل رپرصبت�ہرکتےہوئےاہک�‪ :‬و�ہ گنج ںیم د�اخل وہچےکںیہ‬ ‫وتع ھکرین اچہےیہک ِا�س گنجاک یاکہجیتنُانیک وم�تیک‬ ‫�ا�و�ر ہناںی ا�س اب�تیک ق‬ ‫صو�ر�ت ںیمیھب لکن اتکس ےہ�۔‬ ‫�ر �ّب اعت لٰی ےن ِا �ساک فریک ز با �ن رپ وج اب �ت اج �ر�یرک �د�ی ےہ و �ہ‬ ‫رتا �ضیکوک ئیاجنگ ئش یہںیہن �۔زم ید �ربآ �ں‬ ‫�ایکتقیقح ےہ سج ںیم ا ع �‬ ‫یہ اب �ت د �ولت ا سال مہی ےک اپس ہوی �ں ےک وح �ا لے ےس ز یا �د �ہ د �رست‬ ‫ہے �‪ ،‬ہکلبتقیقح وت ہی ےہہک بج اجم ہد ین اتق �لےئلیک ےتلکن ںیہ وت اہنںی‬ ‫وہا ہکلب ہیوت انیک تہب دش یدوخ �ا ہش وہ تی‬ ‫مو �تاک ضحم ا تحام �ل یہںیہن ت‬ ‫ہے ا �و �ر و �ہ ا �س ےکوصح �لےئلیکلسلسموکشش ںیم وہ تے ںیہ �‪ ،‬ویکنہک‬ ‫قات �لیک اح لت ںیم آ نے و �ا لی وم �ت اہش �د �ت یفلیبس ا لہل وہ تی ےہ ا �و �ر‬ ‫�ا �سیک دب �ولت وممن آ سام �ن و�ز منی ےک ر �ّب ےک اہ �ں ا عٰیل د �رجا �توک‬ ‫پا یلات ےہ �۔‬

‫یلنکاتگل ےہکہ صل ی��ب�ی�و�ںوک ِا�س اب�ت ںیم اہنپ�ںتقیقحاک ا�د�ر�ا�کںیہن‬ ‫ہو�ا وج ُانےک ذمہ د�ا�رکے ہنم ےسیلکن ےہ�۔ ِاسی ےیل مہ دکیےتھ ںیہہک و�ہ اپین‬ ‫سر�زمنیرپد� لوتِاسالمہیےکاپسہوی�ںیکاجنبےسےیکاجنےو�الےرہےلمح‬ ‫ریا�ن وہجاتےںیہ�‪،‬وگیاہک و�ہیسک ا�و�ریہ دنای ںیم سب رہےںیہ�‪،‬‬ ‫پردشش�ر� حو �‬ ‫�ُا�س ندای ںیمںیہنہکسج ںیم انےکرکشل د� لوت اسالمہی ےک اپسہوی�ں ےکالخ�ف‬ ‫ھگاسم�نیک گنج ربپا ےیک وہئے ںیہ ا�و�رسج ںیم و�ہ د�ا�ر الاسال�میک رس�زمنی‬ ‫پر ابتہی اچمنے ا�و�راملسمنو�ں ےک وچب�ں�‪ ،‬وع�رتو�ں�‪� ،‬وب ھڑو�ں ا�و�ر وج�انو�ںیک‬ ‫�زیا�د�ہ ےس زیا�د�ہ ہنکممدعت�ا�دوکلتقرکنے ےک د�رپے ںیہ�۔‬ ‫یہ الہپ ومقعںیہنہکیبیلص امملک ِا�س زمانے ںیمیبیلص رپچم ےک احمل‬ ‫ومعںیہنہک بج و�ہ‬ ‫�امریاک ےکےھچیپےتٹسھگ ےلچآ�رہےںیہ�۔ِ�اسی رط�ح ہی الہپ ق‬ ‫ریپو�یرکنے‬ ‫�اپےنوط�اغتییکاملسمنو�ں ےکالخ�ف ربپایکیئگ گنج ںیم ِانیک �‬ ‫کی اھب�ر�ی تمیق اکچ�رہے ںیہ�۔ و�ہ رص�ف ُا�ن املی وف�ائدوک دکیےتھ ںیہ وج انوک‬ ‫�ا�س گنج ںیم کرشترککے احصل وہ�ں ےگ�‪،‬نکیل و�ہ ہیوھب�ل اجتےںیہہک‬ ‫مدقمہ‬

‫‪4‬‬

‫جن وف�ائد ےک و�ہوخ�ا�ب دکیےتھ رھپ�رہےںیہ ُا�ن ےکوصح�لےئلیک ُاہنںی تہب خو�دلتق وہنے ےس ےلہپ اطغو�ت ا�ر�دگا�نیک وپلسی ےک ایک اپسہیوک وپلسی‬ ‫ٹسنشی ےک اسمےن الہ�کرک�دیا�۔ الہل ا�س اھبئیوکوبق�ل رفمائے�۔‬ ‫باھ�ر�ی تمیق اکچنی وہگی�۔‬ ‫�ا�س اب�توک نیپس ےلہپیھبآ�زماچاک ےہ�۔ و�ہلیت ےکونک�و�ں ا�و�روع�ا�م ےک‬ ‫رعا�قیک گنج ںیم احقم شب‬ ‫�امو�ا�لوکاحصلرکنے ےکوخ�ابو�ں ںیم دمہو�ش�‪� ،‬‬ ‫کےےھچیپےھچیپالچآیا�۔ ا�و�ررھپُا�س ےن دکیاھ ہکُاسےک اپسہی ُا�ن اہد�ا�ف ںیم‬ ‫سب ےسآگے ےھتنجوکاجمہدین ےن اشننہ انبیا ا�و�ر وہا�ں دشنماک وخ�بوخ�ن‬ ‫رعا�ق‬ ‫باہیا�‪،‬اہی�ںکتہکنیپسیکوکحمتوکذللیو�رسو�اوہکروبجم�ر�ًااپینوف�جوک �‬ ‫سے اپسپ وہجانےاک مکح اص�د�ررکناڑپ�ا�۔ رھپو�ہ اپےن زخم اچٹےت وہئے ِا�س اح�ل‬ ‫مںی و�اپسآئےہکوع�ا�م الان�س ُا�ن رپنعل وطنعرک�رہے ےھت�۔نکیلوسحم�س وہتا‬ ‫ہےہک ہیقبس صل ی��ب�ی�و�ںوک ربع�ت دلانےےئلیکاکفیںیہن اھت�۔‬

‫پرھ �‪ 2�5‬ذ�و�اقلدع�ہ ےک د�ن د� لوتِ اسالمہی ےک اجناث�ر�و�ں ےک ایک‬ ‫جمومعے ےن نیپس ےک د�و فلتخم رہش�و�ں ںیماک�ر�و�ائای�ں رس�اناج�م دیں نج‬ ‫مںی ُانوہ�ں ےن ا�س کلمیکتشیعم ےکبس ےس ڑب�ے ا�و�ر اہموتس�ن ینعی‬ ‫سایحت رپاک�ر�ی رض�ب اگلئی ا�و�ر وہی�دیو�ں ا�و�ر صل ی��ب�ی�و�ں ںیم ےس �‪1�6‬کو‬ ‫مو�ت ےکٹھگ اتا�ر دیا ا�و�ر �‪1�3�0‬سے زیا�د�ہوکزخیمرک�دیا�۔ وی�ں ُانوہ�ں ےن‬ ‫صل ی��ب�ی�و�ںوکایسستاک ایک این قبس دیاہک اہنںی ِا�س گنج ےس احصل وہنے‬ ‫�و�الے امو�ا�لاک اسح�ب اگلنے ےس ےلہپ اسیک رشب�ی ا�و�ر تقااص�د�ی وح�الے ےس‬ ‫باھ�ر�یتمیق اکچنےےئلیک وخ�دوکایت�ررکنا اچہےی�۔‬

‫پرھرگ�د� نوو�ا�حیک وکحموت�ں ےن دعو�ٰیایکہکُاہنںی و�ہ الہپقبسھجمسآگای‬ ‫ہے ا�و�رُانوہ�ں ےن ہیزع�ممیمصرکلای ےہہک انیک افو�ا�ج زمنی رپ د�وبد�واتق�ل ںیم‬ ‫شرکتںیہنرکیںیگ ہکلب ُانیک د� لوت اسالمہی ےک الخ�ف گنج ںیم کرشت‬ ‫رفاہیمیک وص�ر�ت ںیم وہگی‬ ‫�‪�،‬ر�افیض وف�جیکرکسع�ی رتبتی ا�و�رُاسوک امد�ا�دیک �‬ ‫تاکہ د� لوتِ اسالمہی ےس اتق�ل ےک ےیلیبیلص اتاح�د ںیم ُاناک وجہصح ےط وہ�ا‬ ‫ہے ُاسے و�ہ ا�د�ارکںیکس�۔‬

‫بدع ا�ز�ا�ں �‪ 2�7‬ذ�و�اقلدع�ہ ےک د�ن د� لوتِ اسالمہی ےکوسہش�ا�ر�و�ں ںیم‬ ‫سے ایک اتہن وسہش�ا�ر ر�و�س ںیم اس�ت اشاخ�صوکرھچ�ی ےس زخیمرکنے ںیم‬ ‫کامای�ب رہا ا�و�رُا�س ےن اپین اجشعت ےس ہیاثبترک�دیاہکایلمع�ترس�اناج�م‬ ‫وہا�۔ الہل ا�س اھبئی ےکلمعوک‬ ‫�دیےنےئلیکھچک زیا�د�ہ اس�ز�وساما�ن د�رکا�رںیہن ت‬ ‫قوب�ل رفمائے�۔‬ ‫�ِا�ن ےک الع�و�ہ ا�و�ریھب تہبیسایلمع�ت ںیہںیہنج الخفت ےک اپسہوی�ں ےن‬ ‫صل ی��ب�ی�و�ں�‪ ،‬وہی�دیو�ں ا�و�ررمتدینیک رس�زیمون�ں ےک چیب ںیم رس�اناج�م دیا ےہ�‪،‬‬ ‫خوصصا احلہی ندو�ں ںیم�۔اتمبتع احد�ا�ث ےس ہی اب�ت اثبت وہتی ےہہکیبیلص‬ ‫یو�رپی امملک اپین رس�زیمون�ں رپ وہنے و�الےایلمع�ت رپیئک ام�ہزگ�رجانے ےک‬ ‫بدعبیھ ابیھکتیئک وح�الے ےس ُاناک ایمخ�ز�ہتگھب رہےںیہ�‪ ،‬اپین افو�ا�جوک اہئی‬ ‫�الر�ٹ ھکرےن�‪،‬وکیس�رٹی اتناظما�ت وپ�ر�ےرکنے�‪ ،‬ایسحو�ں ا�و�راتجر�و�ںیکآمد‬ ‫مںییمک�‪ ،‬ا�و�روخ�ف وہر�ا�سیک ِا�س اع�م احلتیک وص�ر�ت ںیمہکسجاک ہتپ وہا�ں‬ ‫ھپیلی رٹپ�ولگناگ�ڑیا�ں ا�و�ریلگوکچو�ں رپیگلیشیتفت وچکای�ں د�ے رہی ںیہ�۔‬

‫�ا�و�رسج رط�ح ُا�س ےن اپےن اسبہقرجتبا�ت ےس ربع�ت احصلںیہنیک�‪،‬‬ ‫�ِاسی رط�ح ُا�س ےناملسمنو�ں ےس ربسریپاک�ر د�وسر�ےیبیلص وی�رپی امملک ےس‬ ‫بیھ ربع�تںیہنڑکپ�یہک وجُا�س ےس زیا�د�ہوق�ت رھکےن و�الے�‪ ،‬امن و�اما�ن‬ ‫مںی زیا�د�ہمکحتسم ا�و�ررسحد�و�ں ےک دفا�ع ںیم زیا�د�ہ وبضم�ط ںیہ�‪ ،‬الثم طربانای�‪،‬‬ ‫رانس�‪ ،‬رجمین ا�و�ر امریاک وغری�ہ�۔ ِا�ن بسامملک ےن د�ولت اسالمہی ےک‬ ‫ف �‬ ‫رو�ں‬ ‫ساپہوی�ںیکوق�تاک زم�ہاھکچ ےہہک وج اپےن امریکے ُانوک اباھ�رنے رپاکف �‬ ‫کو انیک رس�زیمون�ں ےک اند�رلتق وغا�ر�تاک اشننہ انبنےےئلیک لکن ڑپ�ےںیہ�۔‬ ‫یلنک رھپیھب نیپساملسمنو�ں ےک الخ�ف اپین گنجوک اج�ر�ی رکےھ وہئے ےہ‬ ‫پسنی ا�و�ر اسےک دیرگ رب�ا�د�راکفرامملک رپایلمع�ت ابِ�ذ�ن الہلُا�س وقتکت‬ ‫ےسوف�ظ رہےاگ سجاک اکش�ر اسےک رب�ا�د�ر‬ ‫�ا�و�رُاساک امگ�ن ےہہک ہی ِا�ن احلا�ت حم‬ ‫جا�ر�ی رہںییگ بجکت ہیامملک د� لوتِ اسالمہی ےک استھ گنج ربپا ےیک‬ ‫ماملک وہئے ںیہ�۔‬ ‫ہوئے ںیہ ا�و�ر و�ہ ا�ن اش�ء الہل ا�نایلمع�توک رہگز ر�و�کںیہنںیکس ےگ اچہے‬ ‫�ا�و�رآ�ج د� لوتِ اسالمہی ےک اپسہی انیہاک�رنامو�ںوک د�و�ر اپ�ریک رس�زیمون�ں �و�ہینتک یہ اتحایطی دت�ابریاتخای�ررکلںی ا�و�رےنتک یہ افحظیت اقد�اما�ت اٹاھلںی�‪،‬‬ ‫مںی د�وبا�ر�ہ ےس دہر�ا�رہےںیہ وج�انےکریشوج�ا�ن اھبئوی ��ں ےن د�وسر�ےیبیلص �ا�و�ر و�ہ ِا�س اب�توک ڑب�ی اچیھ رط�ح ےس اجنےت ںیہ�۔ زینآنے و�الے ندو�ں ںیم‬ ‫ب�یل ج�‬ ‫ماملک ںیم رس�اناج�م دیے ںیہ ا�و�ررتکی�‪ ،‬نیپس�‪ ،‬ر�و�س�‪ � ،‬یم ا�و�ر صل ی��ب�ی�و�ں �د� لوتِ اسالمہی ےک اجناث�ر�و�ںیک اجنب ےس ِا�نایلمع�تیک دعت�ا�د ںیم اضافے‬ ‫کی وق�ی امدی اپئی اجتی ےہ�۔ سپیبیلص وکحتمںی زمیدیگنج اسخ�ر�ے ا�و�ر اج�ن‬ ‫وخریز�یرک�رہے ںیہ�۔‬ ‫�ا�و�ررمتدین ےک دیرگماملک ںیم وخ�ب ن‬ ‫�وما�لےکاصقننا�توکرب�د�اشترکنےےئلیکایت�روہجائںیا�و�رلکوتدکیےنھو�الے‬ ‫�اسی رط�ح الخفت ےکریش�و�ں ںیم ےس یاک ریشےن �‪�2�1‬ذ�و�اقلدع�ہ ےک د�ن یکےئل تہب رقیب ےہ�‪ ،‬و�احلدم ہلل ر�ب الاعملنی�۔‬ ‫‪5‬‬

‫تام�مرعتفیںیالہلےئلیکںیہہکسجےنںیمہوط�اغتییکوکحموت�ںےساچبیا�ا�و�ر‬ ‫ہم رپرشیتعیک وکحمتاک اناع�م رفمایا ا�و�رالخفتوک د�وبا�ر�ہاقئم رفما دیا�ا�و�رولص�ۃ‬ ‫� سوال�م وہ ا�و�ر�الہلیک ربتکںی وہ�ں ُاسےک دنب�ے ا�و�ر رسو�ل ﷺ رپوہنج�ں ےن‬ ‫وھڑ�و�ں ےکومس�ں ےلت اجلہتی ےکمکحوکاٹم دیا ا�و�ر ںیموگ�اہی دیات وہ�ںہک الہل‬ ‫گ �‬ ‫کےوس�اوکئی وبعم�ِد برحقںیہن�‪ُ� ،‬اساکوکئی رشیکںیہن ا�و�ر ںیموگ�اہی دیات وہ�ںہک‬ ‫حمدمﷺ الہل ےک دنب�ے ا�و�ر رسو�ل ںیہ�‪�،‬امابدع‪:‬‬ ‫�الہلاعتلیےنرسو�لرکم�مﷺوکربوبتی�‪�،‬الوہتیا�و�راسام�ء�وافص�تںیمالہل‬

‫کیوتحدییکدعو�تد�ےرکاجیھب�۔�اگرچہاہلِجالہتی حوتدیِ�ربوبتیاکاجاملیوط�ر‬ ‫قرا�ررکتےےھتنکیلو�ہرش�کیکاییساقاس�مںیمالتبمےھتوج حوتدییکذمکو�ر�ہ‬ ‫پرا �‬ ‫وتڑنے و�الییھبںیھت�۔‬ ‫بالانیت اقاس�موک �‬ ‫ث‬ ‫ن‬ ‫�ا�و�ر � ن‬ ‫ا� ںیم ےس �اک��ر ولگ �اہلل رپ �اامی� اک �دوعی وت رکےت‬ ‫ںیہ‪ ،‬نکیل �وہ رشمک وہےت ںیہ‬ ‫�الہلاحبسنہواعتل نٰیےہیتقیقحو� ضاحرکد�یہکبجاکف �رو�ںےسوپچاھاجتاےہہک‬ ‫‪�:‬زمنیا�و�روجھچکِا�سںیمےہو�ہسکاکےہ�؟توو�ہوج�ا�بدیےتںیہہکالہلےکےیل‬ ‫مدقمہ‬ ‫لہ‬ ‫ماق‬

‫‪6‬‬

‫�ا�و�ربجِا�نافک�رےسوپچاھاجتاےہہکاس�تآسامنو�ںا�و�ررع�ِشظعمیاکر�ّبکو�نےہ‬ ‫توو�ہوج�ا�بدیےتںیہالہلا�و�ربجُا�نےسوپچاھاجتاےہہکرہزیچیکلمکماب�دشاہی‬ ‫کسےکاپ�سےہا�و�روک�نےہوجانپ�ہدیاتےہا�و�رُا�سےکاقمبےلںیموکئیانپ�ہ‬ ‫�دیےنو�الاںیہن�؟توو�ہےتہکںیہالہل�۔یلنکِا�سےکاب�وجو�دو�ہہنالہلوکای�درکتےںیہہن‬ ‫قرا�ر‬ ‫�ُا�ساکوقت�یاتخای�ررکتےںیہا�و�رہنُا�سےکذع�ا�بےسڈ�رتےںیہ�۔پسو�ہہیا �‬ ‫کرتےںیہہکالہلاعتلٰیہیاملکاملکل�‪،‬خالق�‪،‬مدبرّ�‪�،‬ر�ا�ز�ق�‪ �،‬نزد�ہرکنےو�الاا�و�ر‬ ‫ما�رنےولاےہنکیلِا�سےکاب�وجو�دو�ہالہلےکاستھُاسےکریغ�و�ںوکرشیکانبتے‬ ‫قرا�ررکتےںیہہکالہلےکوس�اامت�میکامت�مولخمقا�تیہںیہ ع�۔دب�الہل‬ ‫ہںیہکبجو�ہہیا �‬ ‫بن ابع�س رضی الہلہنع ےس ر�و�ایت ےہہکُانوہ�ں ےنرفمایا�‪:‬مرشکنیاہکرکتے‬ ‫تےھ�‪،‬ہماحضرںیہ�‪،‬تری�اوکئیرشیکںیہن�‪،‬تورسو�لالہلﷺرفماتے‪”:‬متاہ�ر�ی‬ ‫بربا�د�ی!بسرک�وسبرک�و�(ہیںیرپر�کاج�ؤ) مرگو�ہآگےےتہک‪:‬مرگاہمت�ر�اایک‬ ‫شریکےہمتُا�سےکاملکوہا�و�رو�ہاملکںیہن�‪�،‬و�ہول�گتیبالہلاکوط�ا�فرکتے‬ ‫ہوئےیہیےتہکےھت(مسلم)۔‬ ‫خسیت ا�و�رالکشم�ت ںیم رشمکنی رص�ف الہلوک یہ اکپ�رتے ےھتنکیلآسانی‬ ‫َ َ‬ ‫ے مرایا‪{ :‬ف ِإذا‬ ‫�واشکیشںیمرش�کابلہلیکاجنبول�ٹاجتےےھت�‪�،‬الہلاعتلٰین ف‬ ‫َ َ ُ ّ َ َ َ َّ َ َّ ُ ْ َ‬ ‫ْ ُ ْ َ َ ُ َّ َ ْ‬ ‫الدين فلما نجاهم ِإلى‬ ‫َر ِك ُبوا ِفي الفل ِك دعوا الله ُمخ ِل ِصين له ِ‬ ‫ْ َ‬ ‫ْ ُ َ‬ ‫ال َب ّ ِر ِإذا ُه ْم ُيش ِركون} [العنكبوت‪(]65 :‬جبیتشکرپوس�ا�روہتےںیہوت‬ ‫�اپےندینوکالہلےکےیلاخلصرکےکا�سےسامگنےتںیہ�۔بجالہلاہنںیاچبرک‬ ‫شخیکرپےلآتاےہوتاکییکرش�کرکنےےتگلںیہ�)�۔�ِانوہ�ںےنالہلیکابع�د�ت‬ ‫مںیُاسےکریغوکرشیکرکایل�ا�و�رُا�سوکوھچ�ڑرکُا�نویتسہ�ںوکاکپ�ر�اوجہنعفند�ے‬ ‫کسیتںیہہناصقن�ن�‪ِ�،‬اسیرط�حُانوہ�ںےنابع�د�تیکامت�ماقاس�ماک�ر�خوط�اغتییک‬ ‫جانبریھپدیا�‪،‬طو�اغتیےساحتکم�(یفہلص�)کر�و�ایاا�و�راپےنوق�لےسالہلرپوھج�ٹ‬ ‫َّ‬ ‫َ َ‬ ‫َ َّ ْ َ‬ ‫ھا‪{:‬ما ن ْع ُب ُد ُه ْم ِإل ِل ُي َق ّ ِرُب َونا ِإلى الل ِه ُزلفى} [الزمر‪ (]3 :‬ہما�نیک‬ ‫باند‬ ‫عاب�د�تںیہنرکتےرگما�سےیلہکہیںیمہالہلےسرقیبرک�دیں�)�۔‬ ‫وو�ں ا�و�ر ابنای�ء لعمہی اسلال�موک الہل رپ ایام�ن‬ ‫حالانہک الہلاحبسنہ واعتلٰی نے رس ل‬ ‫�‪،‬عاب�د�توکالہلےکےیلاخلصرکنےا�و�روط�اغتیاکرفکرکنےیکدعو�تد�ےرک‬ ‫ھباجیاھت۔پسیسکاناس�ناییسکنجاکایام�ناقبلوبق�لںیہنوہاتکسبجکتو�ہد�و‬ ‫َََ‬ ‫ا‪{:‬ولق ْد‬ ‫چزی�و�ںوکعمجہنرکےل�؛�ایام�نابلہلا�و�ررفکابلاطغو�ت�۔�الہلاعتلٰینےرفمای‬ ‫َّ‬ ‫َّ ُ‬ ‫اغوتَ‬ ‫َب َع ْث َنا في ُك ّل ُأ َّمة َر ُس ًول َأن ْ‬ ‫الل َه َو ْ‬ ‫اج َت ِن ُبوا الط‬ ‫اع ُب ُدوا‬ ‫ِ ِ ٍ‬ ‫ِ‬ ‫َّ ُ َ ْ ُ ْ َ ْ َ َّ ْ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َّ َ َ ُ َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ف ِم ْن ُه ْم َم ْن َه َدى الله و ِمنهم من حقت علي ِه الضللة ف ِسيروا‬ ‫ُ َُْ ّ‬ ‫ْ َْ َ ْ ُ ُ َ ْ َ‬ ‫ف َك َ‬ ‫ض فانظروا كي‬ ‫ان َعا ِق َبة الك ِذ ِب َين} [النحل‪�(]36 :‬ا�و�ر‬ ‫ِفي الر ِ‬ ‫قیًانیہمےنرہامتںیمایکرسو�لاجیھبہکالہلیکابع�د�ترک�وا�و�راطغو�تےس‬ ‫بوچ�۔ ا�ن ںیم ےسھچک و�ہ ےھتںیہنج الہل ےن دہ�ایت د�ی ا�و�رھچک و�ہ ےھتنج رپ‬ ‫گرم�اہیاثبتوہگیئ�۔سپزمنیںیملچرھپرکدکیوھہکالٹھجنےو�الو�ںاکاسیکاناج�م‬ ‫ہو�ا�)�۔پسرہو�ہصخشوجابع�د�توکالہلےکےیلاخلصرکنےےساناک�ررکتاےہای‬ ‫وو�ںمہیلعاسلال�م‬ ‫طو�اغتیےکاناک�را�و�رُانےکرفکوکرتسم�درکتاےہتوو�ہالہلےکرس ل‬ ‫‪7‬‬

‫کوالٹھجنےو�الارمگ�ا�ہےہ�ا�و�رُانیہزس�ا�ؤ�ںاکقحتسمےہجوالہلّلججاللہےناکف �رو�ں‬ ‫کےےیلایت�ررککریھںیہ�۔‬ ‫وو�ںمہیلعاسلال�میکدعو�تایکیہیھتہکالہلاحبسنہواعتلٰیصر�فدینِ‬ ‫تام�مرس ل‬ ‫�اسال�ما�و�راخلصوتحدیوکیہوبق�لرکتاےہ�‪،‬پسُانوہ�ںےناپیناقو�ا�موکہیاتبدیاہک‬ ‫�و�ہِاسیےیلوعبم�ثےیکےئگںیہہکایکےلالہلیکابع�د�تیکاجئے�‪،‬یجاسہکالہلاعتلٰی‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫َّ ُ‬ ‫َ َ َْ ْ َ َ ْ ُ‬ ‫وحي ِإل ْي ِه أ َّن ُه ل ِإل َه‬ ‫نےرفمایا‪{:‬و َما أ ْر َسلنا ِمن ق ْب ِلك ِمن َرسو ٍل ِإل ن ِ‬ ‫إ َّل َأ َنا َف ْ‬ ‫اع ُب ُدو ِن} [األنبياء‪�(]25 :‬ا�و�رمہےنمتےسےلہپایاسوکئیرسو�لںیہن‬ ‫ِ‬ ‫ھباجیسجیک رط�ف ہی حوی ہنیک وہہکریم�ےوس�ا ا�و�روکئی وبعم�دںیہن وسریم�ی یہ‬ ‫َّ َ ْ َ ْ‬ ‫‪{:‬إ َّن الل َه ل َيغ ِف ُر أن ُيش َر َك ِب ِه‬ ‫عاب�د�ترک�و�)�ا�و�رُا ٰہنںی ہییھب اتب دیاہک ِ‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫ْ‬ ‫َو َيغ ِف ُر َما ُدون ذ ِل َك ِلن َيش ُاء }[النساء‪(]48 :‬بالشہبالہلاعت �لٰیا�ساب�توک‬ ‫رہھٹایااجئےا�و�ررش�کےسمکد�رجے‬ ‫ہنںیےشخباگہکا�سےکاستھیسکوکرشیک �‬ ‫کےانگہو�ںوکےسجچاہےشخبدیاگ�)�ا�و�ربجاکف �رو�ںےنیبنہیلعاصلال�ۃواسلال�موک‬ ‫یہشکشیپیکہکو�ہ�(کافر�)�ایکاس�لالہلیکابع�د�ترکیںا�و�رو�ہ�(نیبﷺ�)�ایک‬ ‫سا�لُا�نےکوبعم�د�و�ںیکابع�د�ترکیںوتالہلاحبسنہواعتلٰینےوس�ر�ۃالاکف �رو�نان�ز�ل‬ ‫کیوجایکرط�فایام�نا�و�راہلِ�ایام�نا�و�رد� سور�یرط�فرش�کا�و�راہلِشر�ک‬ ‫ُ ْ َ َ ُّ َ ْ َ ُ َ َ َ‬ ‫ون * ل أ ْع ُب ُد‬ ‫کے امبنی و�اضح رفتیقرکنے و�الی ےہ ‪{ :‬قل يا أيها الكا ِفر‬ ‫َما َت ْع ُب ُدو َن * َوَل َأ ْن ُت ْم َعاب ُدو َن َما َأ ْع ُب ُد * َوَل َأ َنا َعاب ٌد َما َع َب ْد ُتمْ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ََ َُْ ْ َ ُ َ َ َ ْ ُ ُ َ ُ ْ ُ ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫* ول أنتم ع ِابدون ما أعبد * لكم ِدينكم و ِلي ِد ِين} [الكافرون]‬ ‫( فرمادجیےئہکا�ےاکفر�و! مںیا�نیکابع�د�تںیہنرکتانجیکابع�د�تمترکتے‬ ‫رکاوہ�ںا�و�رہنںیم‬ ‫ہوا�و�رنہمتا�سیکابع�د�ترکنےو�الےوہسجیکںیمابع�د�ت ت‬ ‫�ا�نیکابع�د�ترکنےو�الاوہ�ںنجیکابع�د�تمترکتےوہا�و�رہنمتا�سیکابع�د�ت‬ ‫کرنےو�الےوہسجیکںیمابع�د�ترکتاوہ�ں�۔اہمت�ر�ےےیلاہمت�ر�ادینےہا�و�ر‬ ‫مری�ےےیلریم�ادینےہ�)�۔‬ ‫ت‬ ‫ن‬ ‫حک�وم� �ا�و�ر رشع �و اقون� ںیم �اہلل یک وتدیح‬ ‫وو�ںمہیلعاسلال�مےناپینوقمو�ںرپالہلوکوبحم�باعام�لینعی حوتدی�‪�،‬ایام�ن‬ ‫تام�مرس ل‬ ‫�‪،‬شرک�‪،‬فقس‬ ‫�ا�و�راعام�لاصلہحوکوھک�لوھک�لرکایب�نایکا�و�رِانےکانمفیاعام�لینعیرفک �‬ ‫ربخد�ا�رایک�۔�و�ہامرےسجبسےسو�اضحاند�ا�زںیما�و�روھک�ل‬ ‫�ا�و�رانف مرانیےسُاہنںی �‬ ‫وکحتالہلیہےکےیلےہ� یج۔اسہکقیلخت‬ ‫ایگ‪،‬یہےہہکمکحا�و�ر م‬ ‫کوھ�لرکایب�نایک �‬ ‫َ‬ ‫ےہ‪{:‬أ َل َلهُ‬ ‫کاال‬ ‫مںیالہلاعت کیلٰیاتا�و یک�راالےہِاسیرط�فمکحا�و�رامرںیمیھبو�ہیا یک‬ ‫ْ ْ َْ‬ ‫ْ َ‬ ‫َّ‬ ‫ال َخل ُق َوال ْم ُر َت َبا َر َك الل ُه َر ُّب ال َع ِال َين} [األعراف‪ (]54 :‬سنول! پدی�ا‬ ‫کرناا�و�رمکحدیاناسیاکاک�مےہ�‪،‬بتہربکتو�الاےہالہلوجاس�ر�ےاہجنو�ںاکر�ب‬ ‫ْ ْ َّ َّ‬ ‫ایگ‪{:‬إ ِن ال ُحك ُم ِإل ِلل ِه} [األنعام‪:‬‬ ‫ہے�)�۔�ِاسی رط�حنیت وہگج�ں رپرفمایا ِ‬ ‫‪ / 57‬يوسف‪ (]67 ،40 :‬یفہلصالہلےکوس�ایسکےکاتخای�رںیمںیہن�)�۔‬ ‫�ِا�سےکاب�وجو�دہکہکمںیمیبنﷺا�و�راحصبہ ضریالہلمہنعفعضیکاحلتںیم‬ ‫تےھنکیلرھپیھبالہلاعتلٰینےُاہنںیمکحدیاہکو�ہہیاعال�نرکدیںہکہیمیظعدین‬ ‫�الہلیکرط�فےسِا�سےیلان�ز�لوہ�اےہہکاناسنی نزدگیےکامت�ماسمئلاکہلصیف‬

‫�ِا�سدینےسایکاجئےہنہکُانےکولصیف�ںوکولگو�ںیکوخ�اہاش�تےکاطمبقوھچ�ڑ‬ ‫�دیااجئے�۔پساقنو�ندیانایکےلالہلاکیہقحےہ�۔جسرط�حابع�د�تںیمالہلاحبسنہ‬ ‫�واعتلٰیکاوکئیرشیکںیہنِاسیرط�حمکحںیمیھبُاساکوکئیرشیکںیہن�۔�الہلاعتلٰی‬ ‫َْ‬ ‫َ‬ ‫یا‪{:‬ف َم ْن َك َ‬ ‫ان َي ْر ُجوا ِل َق َاء َرِّب ِه فل َي ْع َم ْل‬ ‫نے ابع�د�ت ےکبا�ر�ےمںی رفما‬ ‫َ َ ً َ ً ََ ُ ْ ْ َ َ َّ َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫عمل ص ِالحا ول يش ِرك ِب ِعباد ِة رِب ِه أحدا}[الكهف‪ (]110 :‬پسوج‬ ‫کوئیاپےنر�بیکالمقا�تاکامدی�و�ا�رےہاسےاچہےیہککینلمعرک�ےا�و�رابع�د�ت‬ ‫مںیاپےنر�بےکاستھیسکا�و�روکرشیکہنرک�ے�)�ا�و�رمکحےکاب�ر�ےںیمالہل‬ ‫ْ َ‬ ‫ََ ْ‬ ‫یا‪{:‬ول ُيش ِر ُك ِفي ُحك ِم ِه أ َح ًدا} [الكهف‪� (]26 :‬ا�و�رہنو�ہ‬ ‫تاعلٰینےرفما‬ ‫�اپےنمکح ںیمیسکوکرشیکرکتا ےہ�)�۔ ِا�سآیتیک د�ووتم�اتررق�آ�ءتںی ںیہ�‪:‬ہپیل‬ ‫ََ ْ‬ ‫�ت‪{:‬ول ُيش ِر ُك} کا�فیکشیپےکاستھ�۔�ِا�سرق�آ�ء�تاکینعمہیےہہک‬ ‫قر�آ�ء‬ ‫وکحتواتخای�رںیمیسکولخم�قوکرشیک‬ ‫�الہلاعتلٰییہربخد�ےرہےںیہہکو�ہاپین م‬ ‫َ ْ‬ ‫ہنںیرکتا�‪�،‬د� سور�یرق�آ�ء�ت‪{َ :‬ول ُيش ِر ْك}کا�فےکوکس�نےکاستھ�۔�ِا�ساک‬ ‫عمینہیےہہکالہلاعتل نٰیےاتخای�رومکحںیمالہلےکاستھیسکوکرشیکانبنےےسعنم‬ ‫کایےہر�وکاےہ�۔اسیرط�حالہلاعتلٰینےوس�ر�ۃالاجثہیںیمرفمایا‪{ُ :‬ث َّم َج َع ْل َن َ‬ ‫اك‬ ‫َ َ َ َ َ ْ َ ْ َ َّ ْ َ َ َ َ َّ ْ َ ْ َ َ َّ َ َ َ َ‬ ‫ين ل َي ْعل ُمون}‬ ‫على ش ِريع ٍة ِمن الم ِر فات ِبعها ول تت ِبع أهواء ال ِذ‬ ‫[الجاثية‪(]18 :‬پرھمہےنآ�پےکےئلدیناکایکرطیہقرقم�رایکےہ�۔آ�پ‬ ‫ریپو�ی ہنےئجیک وجملعںیہن‬ ‫ریپو�یےئجیک ا�و�ر ا�ن ولگو�ںیک وخ�اہاش�تیک �‬ ‫بس ا�سیک �‬ ‫�رھکےت)�‪،‬بضعاملع�ءنےِا�سوس�ر�ۃاکان�موس�ر�ۃالرشیہعذکرایکےہویکنہکِا�سںیم‬ ‫شریتعاکذکروہ�اےہ�۔‬ ‫حک ت‬ ‫ن‬ ‫م‬ ‫� �ا�و�ر اقون� ںیم وتدیح‪،‬‬ ‫�اایتخ�ر �و �و ت ن‬ ‫وتدیح یک ��ی��وں �ااسقم یک ف�رع ےہ‬ ‫�ا�و�ل�‪:‬یہ حوتدیِ�ربوبتیںیمد�اخلےہ�‪:‬حمکاکاتخای�رالہلیہاکےہا�و�رُاسیاکےہ‬ ‫قانو�ن دیےناک اتخای�ر ا�و�رحوکمتاک اتخای�ر �‪،‬کوینہک ہی الہلاعتلٰی کے افاع�ل ںیہ ا�و�ر‬ ‫ََ َ‬ ‫یہ الہلاعتلٰی کو ربوبتی ںیماتکی اجنےناک اقتضا ےہ�‪�،‬الہلاعتلٰی نےرفمایا‪{:‬أل ل ُه‬ ‫ْ ْ َْ‬ ‫ْ َ‬ ‫َّ‬ ‫ال َخل ُق َوال ْم ُر َت َبا َر َك الل ُه َر ُّب ال َع ِال َين} [األعراف‪ (]54 :‬سنول�!پدی�ا‬ ‫کرناا�و�رمکحدیانالہلیہاکاک�مےہ�‪،‬بتہربکتو�الاےہالہلوجاس�ر�ےاہجنو�ںاک‬ ‫�ر�بےہ)�‪،‬بابرکتےہینعیُاسیکریخا�و�رالھبئیتہبڑبھیوہئیےہ�‪،‬پساپ�کےہ‬ ‫�و�ہذ�ا�توجِالہٰےہ�‪،‬خالقےہ�‪،‬قا�د�رےہ�‪،‬خریےکاکمو�ںاکمکحدییتےہا�و�ررب�ائی‬ ‫کےاکمو�ںےسر�وکیتےہ�۔‬ ‫لحََك‬ ‫�د� �وم�‪:‬یہ حوتدیِ�اسام�ء�وافص�تںیمد�اخلےہویکنہکالہلاعتلٰیہےوجا م�(یفہلص‬ ‫کرنےو�الا�)ہےا�و�رُاسییکاجنبےلصیفرک�انےےکےیلرجو�عایکاجتاےہیجاس‬ ‫کہیبنﷺیکاسنئیا�و�رابو�د�ا�ؤ�دںیمر�و�ایترک�د�ہدحیثےساثبتےہ�۔‬ ‫َ َ َ َّ َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫�ِا �سآیِت کریہم رپوغ�ررک�و‪{:‬أفغ ْي َر الل ِه أ ْب َت ِغي َحك ًما َو ُه َو ال ِذي‬ ‫َ ْ َ َ َ ْ ُ ُ ْ َ َ ُ َ َّ ً‬ ‫صل} [األنعام‪(]114:‬توایکںیمالہلےکوس�اوکئی‬ ‫أنزل ِإليكم ال ِكتاب مف‬ ‫�ا�و�رہلصیفرکنےو�الاالت�شرک�و�ں�‪،‬حالانہکاسیےنآ�پیکرط�فہیلصفماتک�بان�ز�ل‬ ‫کیےہ�)کہےسیک“حمک” کووتحدییکونیت�ںاقاس�مںیمامش�رایکایگےہکہالہلاعتلٰی‬

‫ل َك‬ ‫ہیا ح َمےہسجاکینعما كلاحم�(حاکم) کےیھبںیہا�و�رحلاميك�(کحمی) کےیھبںیہ�۔‬ ‫ل ْك‬ ‫ل َك‬ ‫�ا ح َمالہلاعتلٰیکےانمو�ںںیمےسایکان�مےہ�ا�و�را ح ُمُاسیکافص�تا�و�رافاع�لںیم‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫رکاےہ‬ ‫ےہ‪{:‬إ َّن الل َه َي ْحك ُم َما ُي ِر ُيد} [املائدة‪ (]1 :‬یبکشالہلہلصیف ت‬ ‫سے ِ‬ ‫َ َ َ ْ َ َّ َ ْ َ َ َ‬ ‫ً‬ ‫جواچہاتےہ) �ا�و�رِا�سآیت{أفغير الل ِه أبت ِغي حكما} مںیاتساہف�ماناک�ر�ی‬ ‫لہل‪ُ�،‬اسےکاسام�ءسحینا�و�رُاسیکاعلیافص�توکاج�ناتیلےہوتو�ہ‬ ‫کااسول�بےہعیینوجا �‬ ‫�الہلےکوس�ایسکا�و�روکےسیکاحکما�و�راصحِب�اتخای�رام�ناتکسےہ�؟�۔‬ ‫وم�‪:‬یہ حوتدیِ �الوہتی ںیم د�اخل ےہکوینہک الہلیک رشیتع ےس ہلصیف‬ ‫س �‬ ‫کر�و�اناعاب�د�ت ےہ سج ںیمیسکوک رشیکرکنا اجئزںیہن ا�و�ر الہل ےکریغےس‬ ‫کتاحم�(یفہلصرک�و�انا) شر�کاکربےہ ۔جس ےن الہلیک رشیتعوھچ�ڑرکیسک ا�و�ر‬ ‫سےہلصیفرک�و�ایا و�ہ اطغو�ت رپ ایام�ن الیا ا�و�رُا�س ےن اطغو�ت ےسہلصیفرک�و�ایا‬ ‫ََ َ َ‬ ‫�‪،‬ہم ایےس افاع�ل ےس الہلیک انپ�ہ امگنےت ںیہ�‪� ،‬الہلاعتلٰی نے رفمایا‪{ :‬أل ْم ت َر ِإلى‬ ‫َ َ‬ ‫ُْ َ‬ ‫َ‬ ‫ُْ‬ ‫َّالذ َ‬ ‫ين َي ْز ُع ُمون أ َّن ُه ْم َآم ُنوا ِب َما أن ِز َل ِإل ْي َك َو َما أن ِز َل ِم ْن ق ْب ِل َك‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫وت وقد أ ِم ُروا أن يكف ُروا ِب ِه‬ ‫ُي ِريدون أن يتحاكموا ِإلى الطاغ ِ‬ ‫َ ُ ُ َّ‬ ‫الش ْي َط ُ‬ ‫ان َأ ْن ُيض َّل ُه ْم َ‬ ‫ض َل ًل َبع ً‬ ‫يدا} [النساء‪(]60 :‬کای مت‬ ‫وي ِريد‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫نےاہنںیںیہندکیاھنجاکدعو�ٰیہےہکوجھچکمترپا�و�رمتےسےلہپاتا�ر�اایگا�سرپ‬ ‫ریغلہلیکرط�فےلاجنااچہےتںیہاحلانہکہناںی‬ ‫�ا�ناکایام�نےہنکیلو�ہاپےنےلصیف ا‬ ‫حمکدیاایگےہہکاطغو�تاکاناک�ررکیںا�و� یشراط�نوتہیاچہاتےہہک ہناںید�و�ریک‬ ‫گرم�اہیںیمکنیھپد�ے�)�۔جبہیاثبتوہایگہکوکئیصخشیھباسال�مںیمد� خال‬ ‫ہنںیوہاتکسبجکتو�ہالہلرپایام�نہنالئے�ا�و�راطغو�تاکرفکہنرک�ےا�و�رِا�س‬ ‫رشتعےکالع�و�ہیسکا�و�راقنو�نےسہلصیفرکنے‬ ‫�امرںیمیھبذ�ر�اکشںیہنہکوج ی‬ ‫�و�الےاحکمےسہلصیفرک�و�اتےںیہو�ہُا�سےسہلصیفرک�و�انےیکوجہےساطغو�ترپ‬ ‫�ایام�نرھکےنو�الےںیہا�و�روجاطغو�ترپایام�نرکےھو�ہاعطقیھباملسم�نںیہن�‪،‬ہم‬ ‫�الہلےسیہدینِ�اسال�مرپاثبتدقمیامگنےتںیہ�۔‬ ‫حک ت‬ ‫ت‬ ‫وج حک�وم� �اہلل یک ںیہن وت �وہ اجتیلہ یک �وم� ےہ‬ ‫�الہلاحلمیکاخلریبےکاحاک�موکوھچ�ڑرکات�ریکاجہیلاظن�میہر�ہاجتاےہاچہےاناس�ن‬ ‫�اپےنانبئےوہئےوق�اننیوکوکئییھبان�مد�ےدیںہیاجلہتیےکیہوق�اننیںیہ‬ ‫جنےساکفراپیننمدنسپوخ�اہاش�تےکاطمبقولھک�ا�ڑرکتےںیہ�‪ِ�،‬اسیےیلہیافک�ر‬ ‫�اپیناقنو�ناس�ز�یںیمیھبکیھبیسکیمتحےجیتنکتںیہنچنہپاپتےا�و�رہنیہو�ہِا�نوق�اننی‬ ‫کودنوی�یا�و�رُاخر�و�یاکمایبیاکاضمنانباپتےںیہ�۔نکیلوک�ناجناتےہہکالہلیک‬ ‫حوکمتیہبسےسرتہبینوکحمتےہ�؟بالبشہہو�ہنیقی ھکرےنو�الا مومنیہ‬ ‫َ‬ ‫ََ ْ ْ‬ ‫ُ َ‬ ‫َّ ْ َ‬ ‫ہے!‪{:‬أف ُحك َم ال َج ِاه ِل َّي ِة َي ْبغون َو َم ْن أ ْح َس ُن ِم َن الل ِه ُحك ًما ِلق ْو ٍم‬ ‫َ‬ ‫ُيو ِق ُنون}[املائدة‪(]50 :‬کایو�ہاجلہتیاکہلصیفاچہےتںیہ�؟�ا�و�رالہلےسرتہب‬ ‫یفہلصرکنےو�الاکو�نےہا�نولگو�ںےکےیلوجنیقیرھکےتںیہ�)�۔‬ ‫ہمالہلاغلوف�رالرحمیےسدعارکتےںیہہکو�ہد� لوتِخالفتیکرصن�ترفمائے‬ ‫�ا�و�رِاسےکامر�ا�ء�وونج�دوکاثبتدق�مرکےھا�و�ررفکیکگنجوکد�ولتاسالمہیےس�دفع‬ ‫کر�ےا�و�رالہلتہبتخسڑل�ائیو�الاا�و�رتہبتخسزس�ادیےنو�الاےہ�۔‬ ‫ماقلہ‬

‫‪8‬‬

9

‫راغت و�ہتمعن ےہہکسجوک اپنے و�الو�ں ںیم ےساکرث ِا�س ےکوح�الے‬ ‫ف �‬ ‫رضو�ریا�ت زندگی ا�و�ر �رز�ق‬ ‫سےاسخ�ر�ے ںیم ںیہ�؛ و�ہہکنجوک الہلاعتلٰی ےن �‬ ‫کےوصح�لےئلیکاھب�گد�و�ڑرکنےےساچبلایےہ�‪،‬نکیلو�ہا�سرفصتےسافئد�ہ‬ ‫ہنںیاٹاھتےا�و�راسےتمینغںیہناجنےت�‪،‬ہکلبو�ہاسےوہلولبعںیماضئعرکتے‬ ‫�رہےتںیہ اہی�ںکتہکُاہنںی وم�ت ِا�س اح�ل ںیمآیلیت ےہہک و�ہ اپےن ر�ّب‬ ‫تاعلٰی ےستلفغ ںیم ڑپ�ے وہتےںیہ ۔�و�ہ ُاسےکلضفوکایعشوی�ں ںیم ا�ڑ�اتے‬ ‫�رہےتںیہ احلانہکُا�ن ےسرقنعیب ِا�س اب�ر�ے ںیم وپچھ وہگی�‪ ،‬اسیج ہک ر�ب‬ ‫ُ‬ ‫�‪{:‬ث َّم َل ُت ْس َأ ُل َّن َي ْو َمئذ َعن َّ‬ ‫الن ِع ِيم}[التكاثر‪(�]8:‬پرھ‬ ‫تاعلٰیاک رفما�ن ےہ‬ ‫ٍِ ِ‬ ‫رضو�رمت ےسوتمعن�ں ےک اب�ر�ے ںیم اب�ز رپ�س وہگی�)�۔‬ ‫�ا�س د�ن �‬

‫ہا�ں�! ُا�ن ےس وپچھ وہگی�‪،‬ویکنہک ر�ّب اعتلٰی ےنولخم�قوک ِا�س ےیل دیپ�ا‬ ‫رھپے�‪ ،‬ہکلبولخم�قوک ِا�س ےیلقیلخت‬ ‫ہنںیایکہک و�ہ افنیوتمعن�ں ںیمشیعرکتی �‬ ‫کایایگ ہک و�ہ اپےن ر�ّبیک ابع�د�ترک�ے�‪،‬اگرچہ ر�ّب الاعملنی ُا�ن ےسیھب‬ ‫�ا�و�رُانیکابع�د�تےسیھبینغےہ�ا�و�رولخم�قںیمےسُاسیکاطاعترکنےو�الو�ں‬ ‫یکےئل ُا�س ےن اپےنلضف ا�و�ر حرتم ےس و�ہھچکایت�ررک ک�راھ ےہ وج ہنیسکآنھک‬ ‫نے کیداھ�‪ ،‬ہنیسکاک�ن ےن انس�‪ ،‬ا�و�ر ہن یہیسک رشبےک د�ل رپُاساک امگ�ن یہزگ�ر�ا�۔‬ ‫�وہا�ں تنج ںیم ر�ّب اعتلٰی ُاہنںی اطاعت ںیم ا�وقا�تاپھکنے ےک دبلے ںیم‬ ‫مہہشی رہےن و�الیوتمعن�ں ےسون�ا�ز�ےاگ�‪ ،‬ا�و�رایک یہ اچاھ دبلہ ےہ تنجاک�!‬ ‫�رہا و�ہہک وجآخر�ت ےس اغفل وہکر افنی دنای ا�و�ر ِاسیک ز�و�ا�ل ذپیرزندگییک‬ ‫ماقلہ‬

‫‪10‬‬

‫جانبامئل گوہای�‪،‬وتوم�تےکدعبُاساکو�ہاح�لوہگا�‪،‬ہکوجر�ّباعتلٰیےنوی�ں‬ ‫َ ْ‬ ‫بای�ن رفمایا ےہ�‪َ { :‬ر ّب ا ْرج ُعون * َل َع ّلي َأ ْع َم ُل َ‬ ‫ص ِال ًحا ِف َيما ت َرك ُت}‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫[املؤمنون‪�(� ]100 - 99 :‬۔�۔�۔ ریم�ے ر�ب ! ےھجم دنای ںیم د�وبا�ر�ہ ولٹا‬ ‫رکو�ں�۔�۔�۔�)�۔وت‬ ‫�د�ے�*اتکہںیموجھچکوھچ�ڑآیاوہ�ںا�سںیموکئیکینلمع ل‬ ‫کایا�سبسےکدعبیھبوکئیربع�تاحصلہنرک�ےاگ�‪،‬ہکبجکتاسےکمسج‬ ‫مںیر�و�حےہو�ہوخ�دوکالہلر�ّبالزع�تیکاطاعتںیما�و�رُاسیکرضاےکوصح�ل‬ ‫ے؟�! رسو�ل الہلﷺ ےن رفمایا�‪�“ :‬ا�ے الہل�! اصل زندگیوت‬ ‫مںیوغشم�لرکل �‬ ‫کوئی ےہ یہںیہن وس�ائےآخر�تیک زندگی ےک�‪ ،‬سپوت اناص�ر ا�و�راہمجرینیک‬ ‫غمرف�ت رفما�د�ے“(بخاری‪،‬مسلم)�۔یبناکر�مﷺ ےک ا�س رفما�ن رپوغ�ر‬ ‫کریںہکآ�پﷺ ےن نداییک نزدگی ا�و�ر سِایکوتمعن�ںوک ِا�س اقبل یہںیہن‬ ‫مساھج ہکَا�ن ےکوصح�ل ںیموکئی اپین اج�ناپھکئے�‪،‬ویکنہکیقیقح نزدگیوت ر�ّب‬ ‫کریمیکوتنج�ں و�الیآخر�تیک زندگی ےہ�۔‬ ‫�ش‬ ‫ت‬ ‫ن‬ ‫اک ںیم ےن �اینپ �اس ��زدنیگ ےئلیک یگشیپ س�اام� ایک وہ��ا‬ ‫لوگو�ں ںیم ےساکرث ندای�و�ی اعام�ل ا�و�رُاخر�و�ی اعام�ل ےک امبنیوت�ا�ز�نوھک‬ ‫یبےھٹںیہ�۔سپُا�نںیمےسزیا�د�ہرتوکسبام�لو�د�ولتعمجرکنےیکا�و�رایعشای�ں‬ ‫کرنےیک ڑپ�ی وہتی ےہ�۔ ِاسی ےیلآ�پ دکیےتھ ںیہہک ایاسصخش ندای�و�ی زندگی‬ ‫مںیوت ڑب�اینغ ا�و�روخشاح�ل وہگا�‪،‬نکیل ر�ّب اعتلٰییک تنجےئلیک د�رکا�ر اعام�ل ےک‬ ‫رفاغتیکتمعن‬ ‫ریقفو�ںو�الاوہگا�۔ر�ّباعتلٰیےنُاسے �‬ ‫حو�الےےسُاساکاح�ل �‬ ‫رفاغتوکدنایےکوصح�لںیماپھک�دیااحلانہکُاسےِا�س‬ ‫سےون�ا�ز�ا�‪،‬نکیلُا�سےن �‬ ‫رضو�ر�ت ہنیھت�۔ ایاسصخشیقیقح ونعم�ں ںیم اسخ�ر�ہ‬ ‫قد�ر ندای�و�یآسائوش�ںیک �‬ ‫�اٹاھنے و�الا ےہ�‪ ،‬اسیج ہکدیسنا ابن ابع�س رضی الہلہنع ےسرم�و�ی دحیث ںیم‬ ‫رفاغت الہلیک وتمعن�ں‬ ‫�آتا ےہ�‪،‬ہک رسو�ل الہلﷺ ےن رفمایا�‪" :‬صتح ا�و�ر �‬ ‫مںیےسد�واییسںیتمعنںیہنجےکاب�ر�ےتہبےسول�گ ھدوکےاکاکش�ررہےت‬ ‫ہںی�" (بخاری)۔‬ ‫پس ا�ے اپےن اف�ر�غ وقت ا�و�ر وخشاحلیوک دنای ںیماپھکنے و�الے�! وت‬ ‫مرح�ومو�ں ںیم ےس ےہ�‪،‬ویکنہکوت ےن اپین رمعیک دق�ر ہن اج�نرکُاسے اضئع‬ ‫رفاغت انلم وت د ک�ران�ر�‪ ،‬و�ہ‬ ‫را�د ےک ربعسکہکںیہنج �‬ ‫کر�دیا ؛�ُا�ن اعلی تمہ اف �‬ ‫قتلوقتےکببساپینذمہد�ا�ریو�ںا�و�راہج�د�یرسگرموی�ںیکیھبلیمکتںیہن‬ ‫کرپاتے�۔ ا�و�روُت�‪،‬ہکسج ےک اپ�س اف�ر�غ وقت ےہ�‪،‬وت ایکمیظع اعممےلاک‬ ‫سامانرکنے�و�الا ےہکہ وجریت�یرظن�و�ں ےس ا�وجلھ وہگای ےہ ا�و�روتُا�س ےس‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫غافل وہچاک ےہ�‪ ،‬و�ہڑھگ�یہکسج ںیموت ےہکاگ ہک�‪{ :‬۔۔۔ َيال ْي َت ِني ق َّد ْم ُت‬ ‫ِل َح َيا ِتي}[الفجر‪(� ]24 :‬کا�ش ںیم ےن اپین ا�س زندگیےئلیک یگشیپ اسما�ن‬ ‫وہا�)�۔ اما�م ربط�ی رحہم الہلاک وق�ل ےہ�‪�" :‬ر�ّب اعتلٰی ابنآ�د�میک ا�س‬ ‫کای ت‬ ‫حرس�ت ا�و�ر دن�امتوک ایب�ن رفماتے ںیہ�‪ ،‬سجاک و�ہ ر�و�ز ایقمت اکش�ر وہگا�۔‬ ‫�ُاسےدشید احاس�ِس دن�امت وہاگ ہک و�ہ دناییک زندگی ےک د�و�ر�ا�ن کین اعام�ل‬ ‫کرنے ںیموکتاہیرکتا رہا ےہ�‪ ،‬و�ہ زندگیہک وج اسےمہہشیشیمہیکوتمعن�ں ںیم‬ ‫‪11‬‬

‫باق�ء شخبیتکسیھت�۔ انچنہچ و�ہ ےہکاگ ہکاک�ش ںیم ےن اپین ا�سیقیقح نزدگیےئلیک‬ ‫وہا�‪،‬ہک ا�بوت‬ ‫� نداییک نزدگی ںیم کین اعام�لیک وص�ر�ت ںیم یگشیپ اسما�نایک ت‬ ‫مو�تیھبںیہنآنیہک وجھجموک ر�ّب اعتلٰی ےکبضغ ےس اچبلے ا�و�رُاسیک‬ ‫�رضا دلا�د�ے "�(جامع ابلای�ن�)�۔‬ ‫جی اہ�ں�! ولگو�ں ںیم ےسوکئیوت ایاسیھب ےہہکسج رپ الہل ےن اناع�مایک ےہ‬ ‫رضو�ریا�تزندگیےکوصح�لےئلیکتقشمرکنےےساچبلایےہ�‪،‬نکیل‬ ‫�ا�و�راسے �‬ ‫�و�ہ الپر�و�ا�ہ اپینجک ر�و�ی ںیم ڑبھات یہ الچ اج�رہا ےہ ا�و�ر اپےن ر�ب ےک ا�و�امرےس‬ ‫فغتل رب�ت رہا ےہ�۔ و�ہ اپےن اف�ر�غ ا�وقا�توک ِا�س اب�تیک رعمفت ےکوصح�ل‬ ‫رکا ہکُاساک دین ا�و�رُاساک ر�ب ُا�س ےسایک اچہات ےہ�‪ ،‬ہکلب و�ہ‬ ‫مںیںیہن رص�ف ت‬ ‫�ُاہنںیرح�ا�ماکمو�ںںیمایالح�لزیچ�و�ںےکےبد�ریغاتسامع�لںیمرص�فرک�دیات‬ ‫ہے�۔ سپ ا�ے اغفل وگمہتشگصخش�! ا�ن ےبامش�روس�الو�ں ےک وج�ا�ب ایت�ر کرھ وج‬ ‫نعرقیبھجتےسوپچےھ ئاجںیےگ�‪،‬ہکو�الہلےھجتےبکا�ردیپ�اںیہنایکایگا�و�رہن‬ ‫ہی ےھجترتشےباہم�ریک امندنوھچ�ڑ دیا اجئےاگ�‪ ،‬ا�و�رھجت ےسریت�ے اف�ر�غ ا�وقا�ت‬ ‫کے اب�ر�ے ںیم چوپھ وہگیہکوتنے ہناںیاہک�ں رص�فایک ےہ�۔‬ ‫ت‬ ‫� �ا� یک � ن‬ ‫د� زگ�ر��ا ےہوت ریت�ا یھب‬ ‫�ج ب‬ ‫�چ ت‬ ‫ھچک ہصح س�اھت ںیم ال اج��ا ےہ‬ ‫لوگو�ں ںیم ےسضعب ایےسیھب ںیہہک وج ھڑباپےیک رمعوکچنہپ ےکچںیہ ‪،‬‬ ‫�ُانیکرمککھجیئگ ےہ ا�و� �رُاہنںی ندای�و�ی امو�ر ںیم دم�د دیےن و�الے اساب�ب ینعی‬ ‫ما�ل ا�و�ر ا�ولا�دیھبرسیمںیہ�۔ ِا�س بس ےکاستھاستھ ر�ّب اعتلٰی ےن ُاہنںی‬ ‫غ ت‬ ‫فر�ا�ٖ� یک تمعن ےسیھب �ونز�ا ےہ�‪،‬نکیل و�ہ ہیںیہن اجنےتہک ِا�س وقتوکےسیک‬ ‫گز�ا�ر�ا اجئے�۔ سپ ا�ے و�ہہکسجاک ہی اح�ل ےہ�‪ ،‬ذ�ر�ا ا�ن اسلو�ں ےک اب�ر�ے‬ ‫مںیوس�چہکوجوتےنزگ�ا�ردیےنکیلُا�نںیمریت�ےےیلآخر�تاکوکئیہصح‬ ‫ہنںی اھت�۔ ذ�ر�ا وس�چہکریت�ا اپےن ر�ّب ےس المقا�تاک قوتانتک رقیب ےہ�۔ایک‬ ‫�ابیھ و�ہوقتںیہنآیاہکوتاپےنوٹیب�ںا�و�ر وپتو�ںوکدینا�و�رُاسیک رصن�تیکر�ا�ہ‬ ‫رفاغت‬ ‫مںی رقبانای�ں دیےن رپ اباھ�ر�ے�؟ایک ابیھ و�ہ وقتںیہنآیاہکوت اپین �‬ ‫کو الہلاعتلٰی ےکاستھولخ�ت ںیم اپےن ےیل�‪،‬ولظم�ماملسمنو�ںےئلیک ا�و�ر الہل ےک‬ ‫ماجہد دنب�و�ںےئلیک دعا ںیمزگ�ا�ر�ے�؟ ایک ا�بیھب و�ہ وقتںیہنآیاہکوتبس‬ ‫سےٹکرکرہممنک رطیےق ےس الہلاک رق�ب احصلرکنے ںیمنگم وہجائے�؟‬ ‫لوگو�ںںیمےستہبےسایےسںیہہکنجرپ ھڑباپاآچاکےہنکیلآ�پ ہناںی‬ ‫�دکیےتھ ںیہہک و�ہ ُا�ن رغم�و�ر ا�و�ر اغفل ونجو�انو�ںیک رط�حیک ذنہتی رپ زندگی‬ ‫گز�ا�ررہےںیہہکںیہنجوم�تا�و�راسح�بیکڑھگ�یاکرس�ےےسایخ�لیہںیہن‬ ‫�آتا�ا�و�ر ہیوت و�الہلیبمل یبمل امدییں ابندھےن ا�و�ر الہکت ےکڑگھے ںیمرگنے‬ ‫کےرتم�ا�د�ف ےہ�۔ ذ�ر�ا وس�چہکوت ر�ّب اعتلٰی ےک ا�س رفما�ن ےکوح�الے ےس‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ ُ َْ‬ ‫ےہ؟�‪{َ :‬و َج َاء ْت َسك َرة ال ْو ِت ِبال َح ِ ّق ذ ِل َك َما ك ْن َت ِم ْن ُه‬ ‫کاہ�ںڑھک�ا �‬ ‫َتح ُ‬ ‫يد} [ق‪�(� ]19 :‬ا�و�روم�تیک ےب وہشی ربحق ربخےلرکآگیئ�‪ ،‬یہی و�ہ‬ ‫ِ‬ ‫رکا اھت�)�۔ اما�م وغب�ی رحہم‬ ‫رفا�ر اتخای�ر ت‬ ‫قحتقی ےہسج ےک اعرت�ا�ف ےسوت ر�ا�ہ �‬

‫ُ‬ ‫�الہلاکوق�لےہ�‪":‬وجاءت سكرة املوت�‪:‬ینعیوم�تیکےبوہشیا�و�ردش�ت‬ ‫جواناس�نرپاھچاجتیےہا�و�راسیکلقعرپاغلبآجاتیےہ�۔بالحق‪ :‬عیینوم�ت‬ ‫کیتقیقح ےک استھ�‪ ،‬ا�و�ر ہییھباہک ایگ ہک ابلقح�‪ :‬ینعی بالحق من أمر‬ ‫اآلخرة یاہ�ںکتہکاناس�ناسےاچیھرط�حاچہپ�نےلا�و�رمشچبوخ�ددیھکےل�‪،‬‬ ‫�ا�و�ر ہییھباہک ایگ ےہہک بالحق‪ :‬عیین و�ہ اناج�مہکسجکت اناس�نآخر�ت ںیم‬ ‫ہپےچناگ�‪ ،‬ینعی اعس�د�ت ا�و�راقش�و�ت�۔ ا�و�ر ہییھباہک ایگ ےہہک بالحق�‪ :‬ینعی ملن‬ ‫جاءته سكرة املوت ۔ ذلك ما كنت منه تحيد‪ :‬ینعی سج ےسوت‬ ‫وہااھت�‪،‬نسحےناہک�‪:‬ینعیسجےسوتاھبگاتاھت�‪،‬ابنابع�سےناہک�‪:‬ینعیسج‬ ‫تمرفن ت‬ ‫رکا اھت[معالم التنزيل في تفسير القرآن]۔‬ ‫کووت انسپدن ت‬ ‫پس اپےن اف�ر�غ قوتوکتمینغ اج�ن�‪ ،‬ا�س ےس ےلہپہک ےھجتریت�ی ربقںیم‬ ‫�اتا�ر دیا اجئے�۔ اپینحبصوکتمینغ اج�ن�‪،‬ایک ولعم�مہکوت اگیل اش�موک ہن اپسےک�۔‬ ‫حنسےسر�و�ایتےہہکانوہ�ںےناہک�‪�":‬ا�ےابنآ� �دم�!وت ندو�ںےسابع�ر�ت‬ ‫ہے�‪،‬سپبج یاکد�نزگ�راجتاےہوتریت�ایھبھچکہصحاستھںیمالچاجتاےہ�"‬ ‫[الزهد ألحمد بن حنبل]۔‬ ‫ریپو�یرکہکوہنج�ںےنالہلیکر�ا�ہںیماپےن‬ ‫ذٰہل�اوتا�ن �وبڑھےاجمہدینیک �‬ ‫سجوم�ں ےکڑھتیچ�ے ا�ڑ�ا دیے ا�و�ر دنای ےکوصح�ل ےک ےیلہنںی ہکلب تنج ےک‬ ‫حوص�لےئلیک ونجو�انو�ں ےس اقمبہلایک�۔‬ ‫غت‬ ‫�اینپ ف�ر�ا�� یک ڑھگویں وک تمینغ اجون‬ ‫رضو�ریا�ت نزدگیرسیم‬ ‫بضعوکینکا�رایےسیھبںیہہکنجےئلیکر�ّباعتلٰیےن �‬ ‫را�د�ی ںیہ�‪ ،‬ینعی ُاناک �رز�ق ُانےک زین�ےیک ون�ک ےلت ےہ�۔ سپ و�ہ اسےافک�راک‬ ‫ف م‬ ‫یجان رح�ا�مرکنےےئلیک ا�و�ر ر�ّب الاعملنی ےک دینیک رصن�تےئلیک اتسامع�لرکتے‬ ‫ہںی�۔ِا�ناہلوتفقیںیمےسایےسیھبںیہہکوجربا�طںیماپیندنچوٹنھگ�ںیکاب�ر�ی‬ ‫کو وپ�ر�ارککے ابقی ےکوطیل وقت ںیم اف�ر�غ ھٹیب اجتےہںی�‪ ،‬ا�و�ر‬ ‫یہ ا�وقا�تاجمہدےئلیک تہب ڑب�ی تمعن ںیہ اکسج اشیدُاسے احاس�س‬ ‫نہ وہ�۔اگر و�ہ ِا�ساک رھبپو�ر افئد�ہ اٹاھتے وہئے الہل ےک ذکر�‪،‬‬ ‫تال�و�ترق�آ�نا�و�ردعاںیمرص�فرک�ےایون�افلاکاتہام�مرک�ے‬ ‫یا اھبئوی�ںوک وعظ وصنتحیرک�ے ا�و�ر وی�ں و�ہ ایک د�وسر�ےوک‬ ‫ترحیض دلائںیوت ا�س ےس تہبعفن احصل وہگا ا�و�ر ہیافک�ر ےس‬ ‫مڈھبڑیےکوقتاثبتدقمیاکابعثےنباگا�و�رد�رجا�تیکدنلب�ی‬ ‫�ا�و�رویکین�ں ںیم ڑبھوتر�یاک ومجب اثبت وہگا�۔‬ ‫رفاغت الہلاعتلٰییک‬ ‫سو ا�ے اجمہد اھبئی�! اج�ن ولہکاہمت�ر�ی �‬ ‫جانب ےستمعن ےہ�۔ سپ اسےتمینغ اجنو اتکہاسخ�ر�ہ اپنے‬ ‫�و�الو�ں ںیم ےس ہن وہجا�ؤ�۔ اسے الہل ےک اہ�ں ویکین�ںاک ذخری�ہ‬ ‫بانلو�۔ ر�ّب اعتلٰی ےناجمہدینےئلیک وس د�رجےایت�ررک�رکےھںیہ�۔‬ ‫پسوجاجمہدالہلاکذکررکتاےہا�و�رون�افلا�و�رالت�و�ترق�آ�ناکاتہام�م‬ ‫کرتا ےہ ا�و�ر ربا�ط وقات�ل ںیم وخ�ب اج�ناپھکتا ےہ�‪ ،‬اساک د�رجہ‬

‫رکا ےہ ا�و�ر اپین ربا�طیک‬ ‫�ایےساجمہدرم�ابط ےک رب�ابرںیہنہک وج الہلاک تہبمک ذکر ت‬ ‫با�ر�یلمکمرککے ابقی ےکوطیل وقت ںیم اف�ر�غ ھٹیب اجتا ےہ�۔‬ ‫رفا غت ںیم‬ ‫پس ا ہلِ دص �ق اجم ہد ین ا �و �ر رم�ا طبنیوک اچ ہےیہک ا پین �‬ ‫�ا عٰیل د �رجا �توک اپنےےئلیک وخ �ب تنحمرک یں ا �و �ر ہی اب �ت ای �د رھکںیہک‬ ‫جتن ےک ایک د �ر جے ےس د �وسر�ے د �ر جے ےک امبنی اسم فتآ سام �ن ا �و �ر‬ ‫�ز منی ےک ما بنی اسم فت ےک رب �ابر ےہ �۔ ا �و �ر دنلب د �رجا �تیکںیتمعنیھب ےچین‬ ‫�و �ا لے د �رجا �تیک وتمعن �ں ےس ز یا �د �ہ افلض ا �و �ر اب کام �ل ںیہ �۔ سپ رم�ا بط‬ ‫یکےئل وج اجر ِ ظعمییبناکر�مﷺ ےن ا �س دحیث ںیم ایب �ن رفما یا �‪ " ،‬رباط‬ ‫يوم وليلة خير من صيام شهر وقيامه‪ ،‬وإن مات جرى‬ ‫عليه عمله الذي كان يعمله‪ ،‬وأجري عليه رز قه‪ ،‬وأمن‬ ‫َّ‬ ‫الفتان"[مسلم] �( �ایک د �ن ر �ا �ت اک ر با �ط ایک ام �ہ ےک ر � �وز �و �ں ا �و �ر‬ ‫قای �م ےس افلض ےہ ا �و �راگر و �ہ رمگای وت ا �ساک و �ہلمع اج �ر�ی رہےاگ وج و �ہرک‬ ‫�رہا اھت ا �و �ر ا �ساک �رز �قیھب اج �ر�یایک اج ئے اگ ا �و �ر ا �سیک ربقوک ونتف �ں ےس‬ ‫حموف�ظ رکاھ اج ئے اگ �) �۔وت اسے دکیےتھ وہ ئے رم�ا بطوکآ خر �تےئلیک زم ید‬ ‫�ز �ا �د ر �ا �ہ ایہمرک نے ےس ےب رغتبںیہن وہ نا اچ ہےی �۔وسایک یہ ڑب �ےلضفاک‬ ‫رفا غت ےک قوتوکیھب ویکین �ںاک اجر ووث �ا �ب‬ ‫م لاک ےہ و �ہ رم�ا بطہک وج ا پین �‬ ‫یلےن ےک ےیل ا تسامع �لرک �ے �ا �و �ر ا سےک امت �م ا عام �ل ا سےکلتق وہ نے ےک دعب‬ ‫بیھ اج �ر�ی رہںی �! سپ ا �ے رم�ا بط اھب ئی �! ال �ز�م ےہہکمت الت �و �ت رق�آ �ن �‪ ،‬ایق �م‬ ‫�الللی ا �و �ر دیرگابع �د �ا �تاک ا تہام �مرک �و ا �و �ربلطملع �‪،‬مہف د ین ےکوصح �ل ا �و �ر‬ ‫رفا غت وجمت ا پین ر با �ط‬ ‫کات �ب ا لہلوک ظفحرک نےےئلیک ہشیمہرح یص ر ہو �۔ ہی �‬ ‫کی اب �ر یو �ں ےک امبنی اپتے وہ �‪ ،‬تہب ےس اص حلنی ا �س رپ رشکرک تے ںیہ‬ ‫رفا غت ےک وخ �ا شہدنم ںیہ �۔‬ ‫�ا �و �ر ا پےن ےیل یھب ا ییس �‬ ‫بالبشہہ دلو�ں وک رق�آ�ن ںیم یہ وکس�ن اتلم ےہ‬

‫ماقلہ‬

‫‪12‬‬

13

‫ماقلہ‬

‫‪14‬‬

‫رکا ےہہکُاسےک دنب�ے ہیےتہک گا�"(بخاری)�۔پس ولگو�ں رپ الہل ےک ان�ز�لرک�د�ہوق�اننی ےسوکحمترکنے‬ ‫رعتںی الہل ےک ےیلںیہ وج ہی دنسپ ت‬ ‫تام�م فی‬ ‫َ َّ َ َ ُ ُ َ َ َّ َ َ ْ َ َ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫اجنا مںی افلخ�ء�‪�،‬ابنای�ء ےکاقئم اقم�م ںیہ ا�و�راملعئے ربانی ُا�ن ےک دم�دگا�رںیہ�۔‬ ‫ہوئے�ُاسے اکپ�ری َں�‪{:‬وال ِذين يقولون ربنا هب لنا ِمن أزو ِ‬ ‫َ ُ ّ َّ َ ُ َّ َ ْ ُ َ ْ ْ ْ‬ ‫اج َعل َنا ِلل ُم َّت ِق َين ِإ َم ًاما}[الفرقان‪(�]74 :‬‬ ‫وذ ِريا ِتنا قرة أعي ٍن و‬ ‫�خ‬ ‫ت‬ ‫ث‬ ‫ِج‬ ‫�ا�و�ر و�ہ وجےتہکںیہ ا�ے امہ�ر�ے ر�ب ! ںیمہ امہ�ر�ی ویبیو�ں ا�و�ر ا�ولا�د�و�ں ےس‬ ‫‪،‬اہنم� وبن� یک �و�ا�ر� ےہ‬ ‫التفِ �ر�ادشہ‬ ‫�آکنوھ�ںیک ڈنھٹ�ک اطع رفما ا�و�رںیمہ رپہزیگا�ر�و�ںاک اما�م انب�) ا�و�رولص�ۃ والس�م‬ ‫بالبشہہ ِا�س د�و�ر ںیم الخفتاک اہم رتیناک�م دینیکدجتید ا�و�رُاسےاہنم�ِج‬ ‫ہوُاسےک رسو�لﷺ رپ وج اما�م اتملنیق ےھت�‪،‬نجںیہ الہل ےنولگو�ںاک اما�م انبیا نوب�ت رپاقئمرکنا ےہ اسیج ہکیبنﷺ ےن اشب�ر�ت دیےت وہئے رفمایا�‪"�:‬‬ ‫کہ و�ہ وحی ےک احاکما�تیک انب�ء رپےلصیفرکتےتےھ�ا�و�راستھیہ استھ ُاہنںی جبکت الہلاعتلٰیوکوظنم�ر وہگا اہمت�ر�ے د�رمای�ن وبن�تومجو�د رہےیگ رھپ‬ ‫�دین ںیمیھب اما�م انبیاہکول�گ ُا�نیک دین ںیم اقدت�ا�ءرکتےتےھ ا�و�ررھپولص�ۃ و �الہل اسے اٹاھنا اچہےاگ وت اٹاھلےاگ رھپاہنم�ج وبن�ت رپاگمز�ن الخفت وہگی‬ ‫سال�م وہُانےکجہنم وریس�ت رپ ےنلچ و�الےافلخ�ء ر�اشدین ا�و�رُانیکآ�ل ا�و�رُانےک �ا�و�ر و�ہیھب ا�س قوتکت رہےیگ بجکت الہلاعتلٰیوکوظنم�ر وہگا رھپالہل اسے‬ ‫�اصاح�ب ا�و�رایقمتکت ُانےک ر�اسےت رپ ےنلچ و�الو�ں رپ�‪�،‬اما دعب�‪:‬‬ ‫�اٹاھنا اچہےاگ وت اٹاھلےاگ رھپاک�ٹاھکنے و�الی وکحمت وہگی ا�و�ر و�ہیھب ا�س‬ ‫�اما�م احدم�‪،‬حاکم ا�و�ر ابن ابح�ن ےن اپینحیحص ںیم ابو امامہ رضی الہلہنع ےس �وقتکت رہےیگ بجکت الہلاعتلٰیوکوظنم�ر وہگا رھپالہل اسے اٹاھنا اچہےاگ‬ ‫�ر�و�ایتایک ےہہک رسو�ل الہلﷺ ےنرفمایا�‪"�:‬تم �‬ ‫رضو�ر اسال�م ےکڑک�و�ںوک تو اٹاھلےاگ ا�س ےک دعبملظیک وکحمت وہگی ا�و�ر و�ہیھب ا�س قوتکت رہے‬ ‫�ایکایکڑک�ارکےک �‬ ‫وتڑ�وےگ�‪،‬جبیھبوکئیڑک�اوٹٹےاگوتول�گاگےلڑک�ے گی بجکت الہلاعتلٰیوکوظنم�ر وہگا رھپالہل اسے اٹاھنا اچہےگا وت اٹاھلےاگ‬ ‫سے ٹمچ اجئںی ےگ�‪،‬سب ےس الہپ وٹٹےن و�الاڑک�امکحاک وہاگ�ا�و�رآخر�یڑک�ا پرھاہنم�ِجِ وبن�ت رپاگمز�ن الخفتآجائےیگ�" رھپیبنرکیم ﷺ اخمو�ش‬ ‫نام�زاک وٹٹےاگ�"�۔‬ ‫ہوگےئ(احمد)�۔پسو�ہالخفتسجاکاقئمرکناولطم�بےہ‪،‬کوایاسوہنااچہےی‬ ‫شرعی امامِتٰیمظع اسال�م ےکڑک�و�ں ںیم ےس ایکڑک�ا ےہ ا�و�ر الہل ےک ان�ز�ل کہ و�ہ وبن�ت ےکرطیےق رپ ےنلچ و�الی وہ ا�و�رُا�س ںیم رشد و دہ�ایتیک تفص‬ ‫کر�د�ہوق�اننی رپاقئموکحمتاک اختہم ایاس اصقن�ن ےہسجاک اصقن�ن اہل ِاسال�م �ویےس یہ اپئی اجتی وہ ےسیجہک رسو�ل الہلﷺ ےک دعبالخفتیک مذہ د�ا�ر�ی‬ ‫ےامیا�ں احصبہ رضی الہلمہنع ںیم اپئی اجتییھت�۔‬ ‫کے دین ا�و�ر ندای�د� نوو�ںوک وہتا ےہ�۔�ایام�ن ا�و�ر اسال�میکینتک یہ اشخںی نج نساھبلےن و�ال ن‬ ‫کا د�ا�ر�ومد�ا�روکحمت ےک ِاسیڑک�ے رپ ےہ�۔�د�رقحتقی الہل ےک ان�ز�لرک�د�ہ‬ ‫بالبشہہوکئی الخفت ُاسی وقت دہ�ایت ایفہت ا�و�ر�رشد رپینبم وہیتکس ےہ بج‬ ‫ریپو�ی‬ ‫قو�اننیےسوکحمترکنےیکذمہد�ا�ر�یاکح�میکےہا�و� �رُا�نےکاستھاہلِملعیک �ُاسےکافلخ� تءام�مامو�را�و�راحلا�تںیماتک�بالہلا�و�ریبنﷺیکتنسیک �‬ ‫ہے وجرشیتع ےک احاکما�ت ےسوکحمترکنے ںیم دم�درکتےںیہ ا�و�ر امر�ا�ء کریں �۔‬ ‫َّ َ َ ْ َ َّ َ‬ ‫�‪{:‬إنا أنزلنا‬ ‫�و اکح�موکتحیصنرکتے ںیہ�‪�،‬الہلاعتلٰی ےنف م‬ ‫الت ْو َراة ِف َيها‬ ‫کات�بالہلںیمرشدےکیئکینعمایب�نوہئےںیہ�‪،‬جنںیمےسبسےسمیظع‬ ‫رایا ِ‬ ‫ُ ً َ ُ ٌ َ ْ ُ ُ َ َّ ُّ َ َّ َ َ ْ َ ُ َّ‬ ‫َ َ َّ َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫الل َه َح َّببَ‬ ‫هدى ونور يحكم ِبها الن ِبيون ال ِذين أسلموا ِلل ِذين هادوا عمین الہلاعتلٰیاک اپےنوبحم�ب دنب�و�ں رپلضف و دہ�ایت ےہ�‪{:‬ول ِكن‬ ‫َ َّ َّ ُّ َ َ ْ َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫ُ ُ َ َ ُ ُْ‬ ‫اس ُت ْحف ُظوا من ك َ‬ ‫الله َو َك ُانوا إ َل ْي ُك ُم ْال َيم َ‬ ‫ال ْح َب ُار ب َما ْ‬ ‫ان َو َز َّي َن ُه ِفي ُقل ِوبك ْم َوك َّر َه ِإل ْيك ُم الك ْف َر َوال ُف ُسو َق‬ ‫اب‬ ‫ت‬ ‫والربا ِنيون و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ص َي َ‬ ‫َع َل ْيه ُش َه َد َاء}[المائدة‪ (�]44 :‬کشیب مہ ےنوت�ر�ا�ت اتا� �ری�‪ ،‬سج ںیم َوالع ْ‬ ‫ان أول ِئ َك ُه ُم َّ‬ ‫اش ُدون} [الحجرات‪ (�]7 :‬نکیل الہل‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫الر ِ‬ ‫ہد�ایت ا�و�ر ر�وشینیھت ا�س ےک اطمبق ہلصیفرکتے ےھت ابنای�ء وجرفما�ں رب�د�ا�ر نےاہمت�ر�ے ےیل ایام�نوکوبحم�ب انب�دیا ا�و�ر اسےاہمت�ر�ے لدو�ں ںیم زمین‬ ‫رانیوکاہمت�ر�ے ےیل انسپدنید�ہ انب�دیا�‪،‬‬ ‫تےھ ا�ن ولگو�ں ےک ےیل وج وہی�د�ی ا�و�ر ربانی ا�و�ر اعلم ےنب�‪ ،‬ہی الہلیکاتک�ب کر�دیا ا�و�ر ا�س ےنرفکا�و�رانگ�ہ ا�و�ر انف م‬ ‫کے احمفظ انبئے ےئگ ےھت ا�و�ر و�ہ ا�س رپوگ�ا�ہ ےھت�)�۔پس ہی و�اضح رفما دیاایگ ییہ ول�گ دہ�ایت و�الے ںیہ�)�۔پس ایام�ن ےک ا�رکا�ن�‪،‬خاصئل ا�و�راشخو�ںاک‬ ‫کہ الہلاعتلٰی ےن ویبن�ںوک حوی ےکقو� نانی ےس م‬ ‫وکحترکنےاک فّلکم انبیا �الزت�ا�م�‪ِ�،‬ا�ن ےس تبحم ا�و�ر ِا�ن ےسکّسمت رھکان�ا�و�ر ایام�ن ےک انمفی رہ زیچےسیج‬ ‫تاھ�(�ا�و�رینباسر�ائلیےکاعممال�تا�و�رایسستابنای�ءیہالچتےےھت�)�‪،‬یجاسہک‬ ‫رانی ےس د�و�ر وہنا ہیبس رشد و دہ�ایت ےہ ا�و ن�ر رشداک بس‬ ‫کرف ف‪،‬قس�‪،‬ناف م‬ ‫�‬ ‫نیبﷺ ےنف م‬ ‫رایا�‪"�:‬بین اسر�ائلی ےک ابنای�ء ُاناک اتجامعی اظن�م الچتے ےھت�‪،‬جب سے ڑب�ا د�اعی رق�آ�ن ےہ�‪،‬یجاس ہک الہلاحبسنہ واعتلٰی ےنںیمہ ج� ّ��و�ں ےکوق�ل‬ ‫َّ َ ْ َ ُ‬ ‫َ ُّ ْ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫�‪{:‬إنا س ِمعنا قرآنا عجبا * يه ِدي ِإلى الرش ِد} [الجن‪:‬‬ ‫�ایکیبن وف�ت وہتا وت د�وسر�ا یبن ُاساک اجشننی وہتا ا�و�ربالبشہہریم�ے دعبوکئی کی ربخ �دی ِ‬ ‫نیبںیہن�‪�،‬ا�ب افلخ�ء وہ�ں ےگ ا�و�ررثک�ت ےس وہ�ں ےگ�"�‪،‬ہم�(صاحبہ رضی الہل ‪ (�]2 - 1‬البشہبمہ ےن ایکبیجعرق�آ�ن انس ےہجودیسھی ر�ا�ہیک رط�ف ےل‬ ‫نعمہ�) ےن وپچاھ �‪:‬آ�پںیمہایک مکح دیےت ںیہ�؟�آ�پﷺ ےن رفمایا�‪"�:‬سب جاتا ےہ�)�۔�ِاسی رط�ح الہلاعتلٰی ےن اپینیبن ا�و�رلیلخ ابر�اہمی ہیلع اسلال�موک رشد‬ ‫سے ےلہپ سج ےس تعیبرکول سب ُاسییک وفا�د�ا�ر�ی رپاقئم رہو ‪�،‬اہنںی ُا�ناک �و دہ�ایت اطعیک ‪،‬پس ُانوہ�ں ےنولگو�ںوکوتحدییک رط�ف البیا ا�و�رولگو�ں ےس‬ ‫حق د�و ‪،‬بے کش الہلاعتلٰی ُا�ن ےس ُانیک رعایا ےک اب�ر�ے ںیم وس�ا�لرک�ے مانقہشرک ےک ُانیک رصیحرمگ�اہیوک و�اضح ایک�‪ُ�،‬انیک ا�ذیوت�ں ا�و�ر مھدویک�ں ہکلب‬ ‫‪15‬‬

‫�ر�و�م ا�و�ر اف�ر�س یک وتنطلس�ں یک رط�ح�‪�،‬الہل ےک ا�ذ�ن ےس املسم�ن امریہک وک یھب تسکش دیں ےگ‬

‫� نزد�ہ الج ڈ�الےنیکوکشش رپربصایک�‪،‬پسآ�پ ےن الہلیک اجنب رجو�عایک وت‬ ‫�الہلاعتلٰی ےنآ�گوکڈنھٹ�ارک ےک السمیت انب دیا ا�و�رآ�پ ےن اپےن اب�پ ا�و�ر‬ ‫صرا�رکای�ا�و�ررھپ‬ ‫�اپینوق�م ےس رب�ا�ء�تاک اظاہ�ررک دیا بج ُانوہ�ں ےنرفک رپ ا �‬ ‫َ َ َ ّ َ ٌ َٰ‬ ‫�آ�پ ُا�ن ےس د�و�ر�ی اتخای�ررک ےک رجہ�ترک ےئگ�‪{:‬وقال ِإ ِني ذ ِاهب ِإلى‬ ‫َرِّبي َس َي ْه ِد ِين} [الصافات‪ (�]99 :‬ا�و�ر ا�س ےناہک کشیب ںیم اپےن ر�بیک‬ ‫رضو�ر ر�اسہت کداھئےاگ�)�۔‬ ‫طر�ف اجنے و�الا وہ�ں�‪ ،‬و�ہ ےھجم �‬ ‫پسالخفتِر�اشد�ہلمکما�و�روپ�ر�ییکوپ�ر�یرشیتعوکاقئمرکتیےہ�‪،‬نستّ‬ ‫کو نزد�ہرکتی ےہ ا�و�ر دبعتاک اختہمرکتی ےہ�‪،‬کاف�ر ا�و�ر مشدون�ں ےس اہج�د‬ ‫ریپو�یںیہنرکتی ہکلب الہل‬ ‫کرتی ےہ�۔خالفتِ ر�اشد�ہ وخ�اہاش�ت و اھو�ا ءکی �‬ ‫ریپو�یرکتی ےہ‬ ‫کےومکح�ںوک وبق�لرکتی ےہ�‪�،‬الہلیک وبحم�ب زیچ�و�ںیک �‬ ‫�ا�و�ر الہلوک ان�ر�ا�ضرکنے و�الی زیچ�و�ں ےس اتجان�برکتی ےہ�‪�،‬الہل اعتلٰی ےن‬ ‫َْ‬ ‫َ َّ‬ ‫ُ َ‬ ‫ْ ْ‬ ‫رایا�‪{:‬فل َي ْس َت ِج ُيبوا ِلي َول ُيؤ ِم ُنوا ِبي ل َعل ُه ْم َي ْرش ُدون} [البقرة‪:‬‬ ‫ف م‬ ‫‪ (�]186‬وت ال�ز�م ےہہک و�ہ ریم�ی اب�ت امنںی ا�و�رھجم رپ ایام�ن الئںی�‪ ،‬اتکہ و�ہ‬ ‫ہد�ایت اپئںی�)�۔‬

‫غ‬ ‫�خ‬ ‫ت‬ ‫ل‬ ‫�‬ ‫ب‬ ‫�اامم ِ� یمظعٰ( التف) �دنی ےک � ے ےک ےیل یعس �ووکشش‬ ‫رکیت ےہ‬ ‫وو�ں رپ الچنے�‪�،‬دین ا�و�ر‬ ‫�الہل ےک�دینوک اقئمرکنے�‪�،‬دنایوک دین ےک اص ل‬ ‫�د�ا�ر�الاسال�میک افحظترکنے�‪،‬سماملنو�ںیک اج�ن�‪،‬ما�ل�‪،‬زع�ت ےک�دفا�عرکنے‬ ‫کےاہماکمو�ںےکاستھاستھۃفیلخاسملنیملیکاہمرتینذمہد�ا�ریو�ںںیمےس‬ ‫وکحتوکالیھپنےیک شوکشرک�ے�۔‬ ‫یہیھبےہہکوپ�ر�ی ندایرپالہلےکدینیک م‬

‫پس الہلاعتلٰی اچہےت ںیہہکاملسم�ن دینِ اسال�م ےک ےبلغ ےک ےیلوکشش‬ ‫کریں اتکہ اسال�مامت�م ا�دیا�ن رپ اغلبآ اجئے ‪�،‬الہلاکہملکبس ےس ا�وناچ وہ‬ ‫جائے ا�و�ررفکاکہملکبس ےس اچین وہاجئے�ا�و�ر ِاسی رط�ح الہلاعتلٰیاک ا�ر�ا�د�ہوکنہی‬ ‫بیھ یہی ےہہک و�ہ اپےن دینوکامت�م ا�دیا�ن رپملھکالھک اغلبرک د�ے�‪�،‬الہلاعتلٰی‬ ‫ُ َّ َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ ْ‬ ‫�‪{:‬ه َو ال ِذي أ ْر َس َل َر ُسول ُه ِبال ُه َد ٰى َو ِد ِين ال َح ِ ّق ِل ُيظ ِه َر ُه‬ ‫نے رفمایا‬ ‫َ َ ّ ُ ّ َ َ ْ َ َ ْ ُ ْ ُ نَ‬ ‫الد ِين ك ِل ِه ولو ك ِره المش ِركو }[التوبة‪�(�]33 :‬وہی ےہ سج‬ ‫على ِ‬ ‫نے اپان رسو�ل دہ�ایت ا�و�ر دینقح د�ےرکاجیھب�‪ ،‬اتکہ اسے رہدین رپ اغلبرک‬ ‫�د�ے�‪ ،‬وخ�ا�ہ رشم�ک ول�گ رب�ا اجنںی�)�۔‬ ‫�الہلےکدینےکےبلغےکوہفم�مںیمہیاشملےہہکو�ہامت�ما�دیا�نرپدلائلو‬ ‫بر�اہنیےکدیم�ا�نںیمیھباغلبوہ�‪،‬پسالہلاعتلٰیےندینِاسال�مےکقحوہنے‬ ‫کےدلائلا�و�رابطلا�دیا�نےکوھجٹےوہنے�ا�و�رِا�نابطلا�دیا�نوکایلممٹیرکنے‬ ‫�و�الےدلائلوکو�اضحواظہررفمادیا�۔�ِاسیرط�حاسال�مےکےبلغںیمہییھباشملےہہک‬ ‫�اسال�مابقیامت�ما�دیا�نرپحتفاحصلرکےلاہی�ںکتہکُانیکتنطلسا�و�رُانیکاینب�دمتخ‬ ‫ہواجئے�‪،‬پسالہلاعتلٰیےند�و�ِروبن�تیکد�وڑب�یوتنطلس�ں(�ر�و�مواف�ر�س�)ےکالع�و�ہ‬ ‫کاف�رےکیئکامملکاکاختہماسال�ما�و�رےلہپد�و�رےکاجمہدینےکذ�ریےعرک�و�اای�۔‬ ‫پسذمکو�ر�ہابلاالک�مےسمر�ا�دہیےہہکالہلاکدینافتحا�و�راکمر�ا�نوہایگبج‬ ‫سماملنو�ںیک ریاست وجو�د ںیمآئیسجیک ایق�د�ت رسو�ل الہلﷺ ا�و�رُا�ن‬ ‫کے دعبافلخئے ر�اشدین ضری الہلمہنع ےنیک ا�و�رآ�ج الہلاعتلٰییک دم�د ےسۃفیلخ‬ ‫�اسملنیملا�و�رُانےکونج�دیھبِاسیامروکاقئمےیکوہئےںیہ�‪،‬پسالخفتِر�اشد�ہوک‬ ‫� نزد�ہرکنے و�الی اسالمی ریاست ےکایق�م ےک ریغبحتف ای املسمنو�ںےئلیک زع�تاک‬ ‫سوچایھبںیہناجاتکس�۔‬ ‫ماقلہ‬

‫‪16‬‬

‫ث‬ ‫��زنیم �اہلل یک ےہ‪�،‬وہ �اِاکس �و�ا�ر�‬ ‫ن‬ ‫ت‬ ‫�اےنپ �� یک دنب�وں وک انب��ا ےہ‬ ‫جسصخشوکاملسمنو�ں ےک امو�روسنےپ ئاجںی�(عیین ۃفیلخ اسملنیمل اعّز�ہ‬ ‫�الہل�) ُا�س رپ ال�ز�م ےہہک و�ہ ِاسالمی ریاستیک تنطلسوک وپ�ر�ی دنای کت‬ ‫ھپالینےیک شوکشرک�ےویکنہک زمنی الہلیک ےہ ا�و�ر ِا�س رپاکفراکوکئیقح‬ ‫َْ ّ ْ َ‬ ‫َََ ْ َ ََْ‬ ‫َّ ُ‬ ‫ہن‬ ‫الذك ِر أ َّن‬ ‫ور ِمن بع ِد ِ‬ ‫ںی�‪ ،‬الہلاعتلٰی ےنرفمایا�‪{:‬ولقد كتبنا ِفي الزب ِ‬ ‫ْ َ ْ َ َ ُ َ َ َ َّ ُ نَ‬ ‫الرض ي ِرثها ِعب ِادي الص ِالحو }[األنبياء‪ (�]105 :‬ا�و�ر زبو�ر ںیم‬ ‫ہم ےنتحیصن ےک دعب ہیھکل دیا اھت ہکزمنی ےک و�ا�ر�ث ریم�ے کین دنب�ے‬ ‫ہو�ں ےگ�)�۔‬ ‫مف ّس�رین ےن نج ںیم ابن ابع�س رضی الہلہنعیھب اشمل ںیہ ‪ِ�،‬ا�سآیت‬ ‫مںی زمنییکریسفتتّنج ےسیک ےہ�‪ِ�،‬اسی رط�ح ابن ابع�س ضری الہلمہنع ےن ہی‬ ‫بیھ رفمایا�‪�"�:‬الہلاحبسنہ واعتلٰی ےنوت�ر�ا�ت�‪�،‬زبو�ر ا�و�ر اپےناسبقملع ںیمآسام�ن‬ ‫�و زمنیوک انبنے ےس ےلہپ ہیھکل دیاہک و�ہ زمنیاک و�ا�ر�ث امتّ ِ دمحمﷺ‬ ‫کو انبئے اگ�‪ُ�،‬اہنںی تّنج ںیم د�اخلرک�ےاگ ا�و�ر یہی ںیہ کین �ولگ�"�۔پس‬ ‫یہ د� نوو�ںوق�لحیحص ںیہ ا�و�ر ِا�ن ںیم اعت�ر�ضںیہن�۔�زمنییک ہی و�ر�اثت اہج�د یف‬ ‫بسلی الہل ےک ریغبںیہن احصل وہیتکس وجہک اسال�میک وچٹی ےہویکنہکاکفراپےن‬ ‫وھچڑتے ا�و�ر ولگو�ںوک دین اسال م ےک اب�ر�ے ںیم ےنتف ںیم التبم‬ ‫کرفوکہنںی �‬ ‫کرنے ےس ُا�س وقتکتںیہن رکےت بجکتہک رمحنٰ ےک ا� لوای�ء�‪،‬یشاط�ن‬ ‫�‪{:‬و َقات ُل ُ‬ ‫رایا َ‬ ‫وه ْم‬ ‫کے ا� لوای�ء ےک الخ�ف اہج�د ہن ربپارکیں�‪�،‬الہل اعتلٰی ےنف م‬ ‫ِ‬ ‫َ َّ ٰ َ َ ُ َ ْ َ ٌ َ َ ُ َ ّ ُ ُ ُّ َّ‬ ‫ين كل ُه ِلل ِه} [األنفال‪ (�]39 :‬ا�و�ر‬ ‫الد‬ ‫حتى ل تكون ِفتنة ويكون ِ‬ ‫�ا�ن ےس ڑل�و�‪ ،‬اہی�ں کتہکوکئی ہنتف ہن رہے ا�و�ر دین بساک بس الہل ےک‬ ‫َ َُ َ َُ ُ َ‬ ‫�‪{:‬و َما لك ْم ل تقا ِتلون ِفي َس ِب ِيل‬ ‫لےی وہجائے�)�ا�و�ر الہلاعتلٰی ےن رفمایا‬ ‫َّ َ ْ ُ ْ َ ْ َ َ َ ّ َ َ ّ‬ ‫الن َساء َو ْالو ْل َدان َّالذينَ‬ ‫الرج ِال و ِ ِ‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫الل ِه والمستضع ِفين ِمن ِ‬ ‫َّ‬ ‫الظالم َأ ْه ُل َها َو ْ‬ ‫َي ُق ُولو َن َر َّب َنا َأ ْخر ْج َنا م ْن َهذه ْال َق ْريةَ‬ ‫اج َعلْ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬ ‫َ َ ْ َ ُ ْ َ َ ًّ ِ َ ْ َ ْ َ َ ْ َ ُ ْ َ َ ً َّ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫لنا ِمن لدنك و ِليا واجعل لنا ِمن لدنك ن ِصيرا * ال ِذين آمنوا‬ ‫َّ َ َّ َ َ‬ ‫َ ُ َ‬ ‫َ ُ َ‬ ‫ين ك َف ُروا ُيقا ِتلون ِفي َس ِب ِيل‬ ‫ُيقا ِتلون ِفي َس ِب ِيل الل ِه وال ِذ‬ ‫ََ ُ َ‬ ‫َّ َ‬ ‫َّ ُ‬ ‫َّ َ ْ َ َّ‬ ‫الش ْي َطان َك َ‬ ‫ان‬ ‫وت فقا ِتلوا أ ْو ِل َي َاء الش ْيط ِان ِإن كيد‬ ‫الطاغ ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ً‬ ‫ض ِع ًيفا} [النساء‪ (�]76 - 75 :‬ا�و�رںیہمتایک ےہہکمت الہل ےک ر�اسےت ںیم‬ ‫�ا�و�ر ا�ن ےببس رم�د�و�ں ا�و�روع�رتو�ں ا�و�روچب�ںیک اخطرںیہن ڑلتے وجےتہکںیہ‬ ‫کہ ا�ے امہ�ر�ے ر�ب ! ںیمہ ا�س یتسب ےساکن�ل ےلسج ےک رہےن و�الے‬ ‫ظالم ںیہ ا�و�ر امہ�ر�ے ےیل اپےن اپ�س ےسوکئی امحییت انب د�ے ا�و�ر امہ�ر�ے ےیل‬ ‫�اپےن اپ�س ےسوکئی دم�دگا�ر انب�۔�و�ہ ول�گ وج ایام�ن الئے و�ہ الہل ےک ر�اسےت‬ ‫مںی ڑلتےںیہ ا�و�ر و�ہ ول�گوہنج�ں ےنرفکایک و�ہ ابطل وبعم�د ےک ر�اسےت ںیم‬ ‫لڑتےںیہ�۔ سپمت اطیش�ن ےک د�وسوت�ں ےسڑل�و�‪ ،‬کشیب اطیش�نیک اچ�ل ہشیمہ‬ ‫ناہیتزمک�و�ر رہی ےہ�)�۔پساگراتق�ل یفلیبس الہل ےک ےیل�ا�و�رزمک�و�رومنمنیوک‬ ‫کرف�ا�و�ر�اہلِرفکےکوجنپ�ں ےسڑھچ�انے ےک ےیل د� لوتِ اسالمہی ا�و�ر ِاسےکونج�د‬ ‫‪17‬‬

‫ہنںی اھٹںی ےگوت ِا�س رف�ضوک وپ�ر�ارکنےکے ےیلوک�ن اٹےھاگ�؟�!‬ ‫یہںیہ و�ہ اھب�ر�ی ا�و�رقثلی امو�رنجیک ذمہ د�ا�ر�ی د� لوتِ الخفتیک ایق�د�ت‬ ‫�ا�و�رونج�دےکدنکھو�ںرپےہا�و�رںیمہنیقیےہہکد� لوتِاسالمہیےکےیلالہلیک‬ ‫نرص�ترقنعیباترنےیہو�الیےہ�‪،‬بے کشالہلّزع�وّلج ےنمسقاھکئی ےہہک‬ ‫جوُاسےک دینیک رصن�ترک�ےاگ وت الہلُاسیک رصن�ت رفمائےاگ َ‬ ‫�‪{:‬و َل َي ُ‬ ‫نص َر َّن‬ ‫َّ‬ ‫َّ َ َ‬ ‫الل ُه َمن َي ُ‬ ‫نص ُر ُه ِإ َّن الل َه لق ِو ٌّي َع ِز ٌيز} [الحج‪ (�]40 :‬ا�و�ر انیقی الہل‬ ‫ضرو�را�سیکدم�درک�ےاگوجا�سیکدم�درک�ےاگ�‪،‬کشیبالہلانیقیتہبوق�تو�الا�‪،‬‬ ‫�‬ ‫سب رپ اغلب ےہ�)�۔�ِا�سآیت ںیم الہلاعتلٰی ےنرصن�تاک عود�ہمسقاھکرکایک‬ ‫ہےسجرپدلالتال�ِمہیمسقرکرہاےہا�و�ر سِایکاتکدی ِ(إ َّن)سےوہرہیےہ�ا�و�ر‬ ‫ََ‬ ‫�ِاسیرط�حال�ِماتکدییھبالہلےکد�واسام�ءینسح{لق ِو ٌّي َع ِز ٌيز}پرد�اخلےہ�‪،‬پس‬ ‫�ُاسیکوق�ت ےک رب�ابروکنیسوق�ت وہکسیت ےہکوینہک وہی اخلق ےہ ‪�،‬و�ہ ےسج اچہے‬ ‫�ا�و�رینتجاچہےوق�تےکاساب�بد�ے�‪�،‬وہیالوق�یےہطاقوت�رےہا�و�رُاسیکولخم�ق‬ ‫کزم�و�رےہ�‪�،‬وہیاغلینےہا�و�رُاسیکولخم�قُاسےکد�ریکریقفےہ�‪�،‬وہیالزعیزےہ‬ ‫�زبر�دست ےہسج رپوکئی اغلبںیہنآ اتکس�‪ُ�،‬ا�س ےن اپےنوممن دنب�و�ں ےک‬ ‫لےیزع�تھکلد�یےہ�ا�و� �رُا�نےسرصن�تاکا�و� �رُانےکےیلاکفیوہنےاک عود�ہایک‬ ‫َ َ ْ َ َّ ُ َ‬ ‫اف ِع َب َاد ُه} [الزمر‪(�]36 :‬کای‬ ‫ہے�‪�،‬الہلاعتلٰی ےنرفمایا�‪{:‬ألي‬ ‫س الله ِبك ٍ‬ ‫�الہل اپےن دنب�و�ں ےک ےیلاکفیںیہن�)�(جعم اک ہیہغیصزمح�ہ� ک‪،‬اسئییک ر�و�ایت ںیم‬ ‫اعشر�و�ر ابوعجرفےن ا�س ےس اتخال�فایک ےہ�)�۔‬ ‫�آیا ےہہکبج ا‬ ‫ت‬ ‫ووج� ےک �داللئ‬ ‫�اامم ِ� یمظعٰ وک اقمئ رکےن ےک � ب‬ ‫�ا�ولًا�‪:‬قر�آ�ِنرکیم ےس دلائل‬ ‫َ َ ُّ َ َّ َ َ ُ ْ َ ُ ْ ّ َ َ َ ُ ْ‬ ‫�‪�-‬الہلاعتلٰی ےنرفمایا�‪{:‬يا أيها ال ِذين آمنوا أ ِطيعوا الله وأ ِطيعوا‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َّ‬ ‫الر ُسو َل َوأ ْو ِلي األ ْم ِر ِمنك ْم}[النساء‪�(�]59 :‬ا�ے ولگو وج ایام�ن الئے‬ ‫ہو ! الہلاک مکح امنو ا�و�ر رسو�لاک مکح امنو ا�و�ر ا�ناکیھب وجمت ںیم ےسمکح دیےن‬ ‫�و�الےںیہ�)�‪،‬طرب�ی ےن ابورہیر�ہ رضی الہلہنع ےس ر�و�ایتیک ےہہکُانوہ�ں‬ ‫نے رفمایا�‪[ "�:‬أولو األمر]سے رم�ا�د امر�ا�ء ںیہ�"�‪،‬پرھربط�ی ےن رفمایا�‪ِ�"�:‬ا�س‬ ‫با�ر�ے ںیم زیا�د�ہ د�رست ُا�ن ولگو�ںاک وق�ل ےہ وجےتہکںیہہک ِا�س ےسرم�ا�د‬ ‫�امر�ا�ء حواک�م ںیہ ہکبجُا�نیک اطاعت ُا�ن امو�ر ںیمیک اجئے وج الہلیک اطاعت‬ ‫ہو�ں ا�و�رجن ےساملسمنو�ںیکتحلصموصقم�د وہ�"�ا�و�ر ابنریثکےنرفمایا�‪"�:‬ظاہر‬ ‫ییہ ےہ –�و�الہل اعمل�‪-‬ہک ِا�سآیت ںیم ا� لوو�الامرےس رم�ا�د امت�م امر�ا�ء و اکح�م‬ ‫�ا�و�ر املع�ء رم�ا�د ںیہ�"�۔‬ ‫�ِا �س آ یت ےس الخ فت ےک و جو �ب رپ ا سدت لا �ل ہی ےہہک ا لہلاحبس نہ و‬ ‫تاعلٰی ےن امت �ماملسم نو �ں رپ و �اجبایک ےہہک و �ہ ا �ولو ا لا مریک ا طا عترک یں‬ ‫�‪ ،‬پس ُانیک ا طا عتاک مکح د یےن ےس ہی و �اجب وہ اج تا ےہہک و لی ا لا مرےک‬ ‫عدہ �ے رپیسکوکنیعتمایک اج ئےکوینہک ا لہلاعت لٰی ُا �سصخشیک ا طا عتاکےسیک‬ ‫حمک د �ے ےتکس ںیہ سجاکوک ئی و جو �د یہںیہن ا �و �ر ُا سیک ا طا عتےسیک ال �ز�مرک‬

‫کسےتںیہسجاک و جو �دہیبحتسم وہ؟ پسیسکیک ا طا عتاک مکح ِا �س اب �تاک اقت ضا‬ ‫کرتا ےہہکاطم �عاک و جو �د وہ �‪ ،‬پس ہی ِا �س اب �ت رپ دللی ےہہک ا ما �م �( لخہفی �)‬ ‫کیبیصنت ا �و �ر ُا سیک رقت�ر�ی امت �ماملسم نو �ں رپ و �اجب ےہ �۔‬ ‫�‪ِ� -‬ا سی رط�ح ا ما مِتیمظع ےک د لائل ںیم ےس ا لہلاعت لٰیاک ہیوق �لیھب ےہ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ ُ‬ ‫احكم َب ْي َن ُهم ِب َما أ َنز َل‬ ‫جس ںیم رسو �ل ﷺ وک اخم طبایک ایگ �‪{:‬ف‬ ‫ّ ُ َ َ َ َّ ْ َ ْ َ ُ ْ َ َّ َ َ َ ْ‬ ‫ّ‬ ‫َ‬ ‫الله وال تت ِبع أ هواءهم عما جاءك ِمن الح ِق }[المائدة‪:‬‬ ‫‪ (� ]48‬وسوت ا �ن ںیم ا �س ےکوم �ا فقمکحرک وج ا لہل ےن ا تا �ر �ا ےہ ا �و �ر وجقح‬ ‫ریپو�ی ہنرک �)‬ ‫تری�ے اپ �سآ یا ےہ ا �س ےس ہنموم�ڑرک ا �نیک وخ �ا ہاش �تیک �‬ ‫ََ‬ ‫ْ ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫�‪{:‬وأ ِن احكم بينهم‬ ‫�ا �و �ر ِا سی رط�ح ِا �س ےک دعب و �ا لی آ یت ںیم رفما یا‬ ‫َ َ َ َ ّ ُ َ َ َ َّ ْ َ ْ َ ُ ْ َ ْ َ ْ ُ ْ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ِبما أ نزل الله وال تت ِبع أ هواءهم واحذ رهم أ ن يف ِتنوك عن‬ ‫َ‬ ‫ّ َ‬ ‫َْ‬ ‫ض َما أ َنز َل الل ُه ِإ ل ْي َك }[المائدة‪ (� ]49 :‬ا �و �ر ہیہک ا �ن ےک‬ ‫بع ِ‬ ‫�د �رمای �ن ا �س ےکاس تھہلصیفرک وج ا لہل ےن ان �ز �لایک ےہ ا �و �ر ا �نیک وخ �ا ہوش �ں‬ ‫ریپو�ی ہنرک ا �و �ر ا �ن ےس چب ہک و �ہ ےھجتیسک ا یےسمکح ےس اکہب د یں وج ا لہل‬ ‫کی �‬ ‫نے ریت�ی رط�ف ان �ز �لایک ےہ �)‬ ‫پس ا لہلاعت لٰیاک رسو �ل ا لہلﷺ وک ہیمکحہکاملسم نو �ں ےک امبنی ا لہل ےک‬ ‫نا �ز �لرک �د �ہ وق �اننی ینعی رشیتع ےس ےلصیفرک �و �‪،‬تو ا لہلاعت لٰیاک رسو �لﷺ‬ ‫سے اطخ �ب د �رقحتقی ا مت ےس اطخ �ب وہتا ےہ بجکت ِاسیکصیصخت‬ ‫کیوک ئی دللی ہن وہ اسیج ہک ِا �س اعم مےل ںیم ےہ �‪ ،‬پس ایق مت کت ا لہل‬ ‫تاعلٰیاک امت �ماملسم نو �ںوک ہیمکح ےہہک و �ہ ا پےن امبنی ا لہل ےک ان �ز �لرک �د �ہ‬ ‫قو �اننیوک اق ئمرک یں ا �و �ر اق نو �ن �‪،‬حوکمت ا �و �رتنطلسںیہن اق ئم وہ تی رگم‬ ‫�ا ما مت �(خالفت �) ےک ایق �م ےک اس تھویکنہک الخ فت یہ اق نو �ن ا �و �ر ُا سےک‬ ‫ناف �ذ ےک ذ �ر یےععیین وکحمت وتنطلساک رہظمو ویسہل ےہ �ا �و �ر ا لہلیک رشیتع‬ ‫کا افن �ذ یھباک مل وط �ر رپ الخ فت و ا ما مت ےک ریغبںیہن وہاتکس سپ و �ہ امت �م‬ ‫رشتع ےس ےلصیفرک نےاک مکح د یاایگ‬ ‫�آ یا �ت نج ںیم ا لہلیک ان �ز �لرک �د �ہ ی‬ ‫ہے و �ہ ِا �س اب �ت رپ دللی ںیہہک ا یےس ا ما �م �( لخہفی �)کیرقت�ر�ی و �اجب ےہ‬ ‫جو ِا �ن ا مو �روک رس�ا ناج �م د �ے �۔‬ ‫َ‬ ‫�‪{:‬ل َق ْد َأ ْ َس ْلناَ‬ ‫�‪ِ� -‬ا سی رط�ح ا لہلابت �ر�ک و اعت لٰیاک ہیوق �لیھب دللی ےہ‬ ‫ر‬ ‫اب َو ْالم َيز َ‬ ‫ََ ْ َّ‬ ‫ان ل َي ُقومَ‬ ‫ات َو َأ َنز ْل َنا َم َع ُه ُم ْالك َت َ‬ ‫ُر ُسلنا ِبال َب ِين ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ْ ْ‬ ‫َّ ُ ْ‬ ‫َْ ٌ َ‬ ‫س ش ِد ٌيد َو َم َنا ِف ُع‬ ‫اس ِبال ِق ْس ِط َوأ َنزل َنا ال َح ِد َيد ِف ِيه بأ‬ ‫الن‬ ‫َّ َّ‬ ‫َ َ ْ َ َ َّ ُ َ َ ُ ُ ُ َ ُر ُ َ ُ ْ َ‬ ‫اللهَ‬ ‫َّ‬ ‫ْ‬ ‫اس و ِليعلم الله من ينصره و سله ِبالغي ِب ِإ ن‬ ‫ِللن ِ‬ ‫َ‬ ‫وو �ںوک و �اضح‬ ‫ق ِو ٌّي َع ِز ٌيز } [الحديد‪ (� ]25 :‬الب ہبش انیقی مہ ےن ا پےن رس ل‬ ‫� یلدول �ں ےک اس تھاجیھب ا �و �ر ا �ن ےک اس تھاتک �ب ا �و �ررت �ا �ز �ووک ان �ز �لایک �‪ ،‬اتکہ‬ ‫لو�گ ا ناص �ف رپاق ئم رہںی �‪ ،‬ا �و �ر مہ ےن ولہا ا تا �ر �ا سج ںیمتخس ڑل �ا ئی ( اک‬ ‫ساما �ن �) ےہ ا �و �ر ولگو �ں ےک ےیل تہب ےس افئد �ے ںیہ ا �و �راتکہ ا لہل اج �ن‬ ‫رکا ےہ �۔ انیقی‬ ‫وو �ںیک دم �د ت‬ ‫لےہکوک �ن کیدےھ ریغبا �سیک ا �و �ر ا �س ےک رس ل‬ ‫�ا لہل ڑب�ی وق �ت و �ا لا �‪ ،‬بس رپ اغلب ےہ �) �۔‬

‫وو �ں�‪-‬لعمہی ا سلال�م�‪-‬یک تثعب ےک اقمصد ںیم ےس ےہہک و �ہ وحی‬ ‫پس ہی رس ل‬ ‫کےاطمبق ولگو �ں ںیم دع�ل توکاقئمرک یں ا�و�ردع�لیک رصن�توق�ت ےسرک یں‬ ‫م�ّ� ن‬ ‫وو �ں ےک بع�ی� ںیہن اح صلرک ےتکسرگم اما�میک رقت�ر�ی‬ ‫�ا�و�ر ہیدصقم�‪�،‬رس ل‬ ‫کے دعبجو ُا �ن ےک د�رمای �ن دع�لوک اقئمرک�ے�‪�،‬د ینیک رصن�ترک نے‬ ‫�و�الےرکشل�و �ںوکمظنمرک�ے�‪�،‬اما�م ا بن ہیمیت رحہم ا لہل ےن رفما یا�‪ِ� "�:‬ا سی ےیل‬ ‫نیبﷺ ےن امتوک ا پےن ا�وپر اما�مرقم�ررکنےاک مکح دیا ا �و�ر ِاسی رط�ح‬ ‫�ولا�ۃا لا مو�روکمکحد یاہکوجا ما نتُاہنںید�ییئگےہ�ُاسےُا�سےکا ہلولگو�ں‬ ‫کی رط�ف ولٹا�د یں ا �و�ر بج ولگو�ں ےک د�رمای �ن ہلصیفرک یںوتدع�ل ےسہلصیف‬ ‫کریں ‪ِ�،‬اسی رط�حآ �پﷺ ےن امتوکمکح دیاہک و �ہ الہلیک اطاعت ںیم‬ ‫�ولا�ۃ ا لا مو�ریک اطاعترک یں�"[مجموع الفتاوى]۔‬ ‫�‪ِ� -‬اسی رط�ح اما مِتٰیمظع ےک د لائل دح�و�د� ق‪،‬اص �ص�‪�،‬زکو�ۃ ےک عمجرکنے‬ ‫�ا�و�ر ِا سی رط�ح ےک دیرگ احاک�میکآیا�تیھب ںیہ وجہک د�ر�اصل اما�م�( لخہفی�)‬ ‫رفائض ںیم ےس ںیہ�‪،‬پس و �ہ امت�مآ یا�ت وج ا ما مت‬ ‫�ا �و�ر رھپُاسےک انبئنی ےک �‬ ‫سے ہقلعتم احاک�م ےک اب�ر�ے ںیم ان�ز�ل وہئی ںیہ و �ہ ِا �س اب �ت رپ لدلی ںیہ‬ ‫کہرشعی اما مت ا �و�ر د� لوتِ اسالمہیاک ایق�م رشیتع ا سالمہییک ا سا �س ا �و�ر‬ ‫ضرو�ر یا�ت ںیم ےس ےہ �۔‬ ‫�‬ ‫ثانًای�‪:‬نستّ ےس دلائل‬ ‫�ا�و�ل�‪:‬قولی تّنس ےس دلائل‬ ‫نیبﷺ ےس ر�و�ایترک�د�ہریثکاحا�دیث اییس ںیہ وج اما�میکبیصنت و‬ ‫ترق�ر�ی رپ دلالترکتی ںیہ�‪،‬یجےس�‪:‬‬ ‫�‪ 1‬ع�۔دب�الہل نب رمعرضی ا لہلامہنع ےس ر�و�ا یت ےہہک رسو�ل ا لہلﷺ ےن‬ ‫را یا�‪ "�:‬سج ےن ا مرییک اطا عت ےس اہتھچنیھک ایلوت و �ہ ایقمت ےک د �ن ا لہل‬ ‫ف م‬ ‫سے ا�س اح �ل ںیم المقا�ترک �ےاگ ہک ا �س ےک اپ�سوکئی دللی ہن وہگی ا�و�ر‬ ‫جو ا�س اح�ل ںیم رم�اہک ا �سیکرگ�د �ن ںیمیسکیک تعیب ہنیھت و �ہ اجلہتییک‬ ‫مو �ت رم�ا�"(مسلم )�۔ یہ دحیث اما�میکرقت�ر�ی ا �و�ر ُاسیک ےننس�ا �و�ر امنےنیک‬ ‫یبنّ رتین دللی ےہکوینہکاگر رہاملسم �ن رپ اما �میک تعیبرکنا و �اجب ےہوت‬ ‫�ا ما�م ( لخہفی�)یک رقت�ر�ی یھب و�اجب وہ ئی�‪ِ� ،‬ا سی رط�ح اما�میک ا طاعت ‪ُ�،‬ا �س‬ ‫کے الخ�فرخ�و�جیک امم نتع ا�و�ر ُاسیک اطا عت ےس اہتھےنچنیھکیک اممنتعیک‬ ‫نوص�صیھب ہفیلخیکرقت�ر�ی ےک و جو�ب رپ لدلی ںیہ �۔‬ ‫�‪�2‬۔ �ِا سی رط�ح الرع با�ض نب اس�ر یہ رضی ا لہلہنعیکوہشم�ردحیث ںیم ےہ‬ ‫کہ رسو�ل ا لہلﷺ ےنرفما یا�‪"�:‬بے کشمت ںیم ےس وجآ ئدن �ہ زما نے ںیم‬ ‫� نزد �ہ رہےگا وت و�ہ تہب اس�ر�ے اتخال فا�ت دکیےھاگ�‪،‬پس مت رپ ال�ز�م ےہہک‬ ‫مری�ی تّنس ا�و�رافلخئے ر�اشدینیک تنس رپ ےمج ر ہان�‪ِ� ،‬ا �ن ےسوبضمطی ےس‬ ‫چٹم اج نا ا�و�ر د�انوت �ں ےس اہنںی وبضمطی ےس دبا انیل�ا �و�رتنیئن دبعا�ت ےس‬ ‫چبانویکنہک رہ دبعترمگ�اہی ےہ(ابو داؤد‪،‬ترمذی)۔‬ ‫ماقلہ‬

‫‪18‬‬

‫�ا�و�راحصبہ رضی الہلمہنع ےسوت�اتر ےساثبت ےہہکیبنﷺ یک وفا�ت ےک‬ ‫بدعُانوہ�ں ےن ابوبرک ضری الہلہنع ےسالخفتیک تعیبیک�‪،‬پرھابورکب ضری الہل‬ ‫عہن ےک دعبرمعرضی الہلہنعہفیلخ ےنب ‪،‬پرھرمعرضی الہلہنع ےن اپین وفا�ت ےک‬ ‫�وقت الخفت ےک امروک ےھچ رتہبین احصبہ ےک د�رمای�نوصحم�ررک دیا وتامثع�ن‬ ‫�رضی الہلہنعاک انچ�ؤ وہ�ا�‪،‬پرھُا�نیک اہش�د�ت ےک دعبیلع ضری الہلہنعیک الخفتیک‬ ‫یبتع وہئی ۔یہ ےہالخفت ےکےلئسم ںیم احصبہ ضری الہلمہنعیک تّنسہکُانوہ�ں‬ ‫نےیھبک ِا�سےلئسموک اکلہںیہن اجنا�‪،‬پسیبنﷺ ےکمکح ےکاطمبق ِا�س اعممےل‬ ‫ریپو�ی و�اجب ےہ�۔‬ ‫مںی ُانیک اقدت�ا ا�و�ر �‬ ‫�ِاسیرط�حو�ہاحا�دیثنجںیماکح�میکایےسامو�رںیماطاعترکنےاکمکح‬ ‫�دیاایگ ےہنج ںیم الہلیک تیصعمںیہن ا�و�ر تعیب ا�و�ریلہپ تعیب ےس وفا ےک‬ ‫حمکیک احا�دیث�‪،‬آئہمنیملسم ےکالخ�فرخ�و�جیک اممنتعیک احا�دیث ا�و�ر وج‬ ‫�اما�م ِ قح ےس (حوکمت ےکےلئسم ںیم�) ڑگھج�ارک�ے ُا�سیکرگ�د�ن ا�ڑ�انےیک‬ ‫�احا�دیث ؛�ِا�ن بس احا�دیثاک اقتضا ےہہکاملسمنو�ںاک اما�م ومجو�د وہ�‪،‬پس یہی‬ ‫�اما�میکرقت�ر�ی ےک وجو�بیک دللی ںیہ�‪ ،‬ہکلباملسمنو�ںیک زندگی ںیمریخوالھبئی‬ ‫ہنںی وہیتکس بجکت ُاناکوکئی رشعی اما�م ہن وہ�۔‬ ‫�د� �وم�‪:‬نیبﷺ یکیلعف تّنس ےس امامِتٰیمظع ےک ایق�م ےک وجو�ب ےک‬ ‫�د لائل‬ ‫نیبﷺ یک تثعب ےک دعب ُا�ن رپ ایام�ن النے و�الےاحصبہ ضری الہلمہنع‬ ‫�آ�پﷺ ےک ا�و�امروک اجب التے ےھت ا�و�ررص�ف ابع�د�ا�ت ںیم یہآ�پﷺ‬ ‫صر�ف یقیقح ومنمنی یہ اما�م یک تعیب رکتے ںیہ‬

‫‪19‬‬

‫کی اطاعتںیہنرکتے ےھت ہکلب دعو�ت ےک امو�ر ا�و�رافک�رسے اعتمل ےک‬ ‫ماعمال�ت ا�و�ر ِاسی رط�ح ےک دیرگاعممال�ت ےسیج ہشبح ا�و�ر رھپدمیہنیک رط�ف‬ ‫ہرج�ت ںیمیھبآ�پﷺ یہ امتت�ماحصبہ ضری الہلمہنع ےکرمجع ےھت�‪،‬نزیہییھب‬ ‫ل� ن‬ ‫مسھج انیل اچہےیہکہکماگرچہ د�ا�ر�ا مک�ی� ںیہن اھت نکیل ِا�ساک ہیینعمںیہن اھت ہک‬ ‫سمامل�نیسک اما�ر�ت ےک ریغباپین زندگی الچ رہے ےھتہکلبیبنﷺ املسمنو�ں‬ ‫کے اما�م ےھت وجاستھیہ استھمّلعم ا�و�رقیفش اب�پیھب ےھت�۔پرھبج اہلِ دمیہن‬ ‫مںی ےس الہلاعتلٰی ےنیبنﷺ یک رصن�ترکنے و�الو�ںوکڑھک�اایک ا�و�رُانوہ�ں‬ ‫نےیبنﷺیکاچہےدنسپوہایانسپدن‪،‬نسےنا�و�رامنےنیکتعیبیکوتدمیہنںیم‬ ‫�اناص�روکوق�ت ووشکت احصل وہیئگ�‪،‬پرھیبنﷺ ا�و�راحصبہ رضی الہلمہنع ےن‬ ‫مدیہنرجہ�تیکوت دمیہن ںیمیبنﷺ یک وکحمتاقئم وہیئگ ا�و�راملسمنو�ںیک‬ ‫حوکمتاپےناپ�ؤ�ںرپڑھک�یوہگیئا�و�ریبنﷺا�و�راحصبہےنآرکد�ا�ر�الاسال�م‬ ‫کےایق�م ےکلمعیکلیمکترک �دی�۔‬ ‫کات�ب وتّنس ےک دلائل ےک الع�و�ہ اما�م وہفیلخیکرقت�ر�ی ےک وجو�ب رپ‬ ‫صاحبہ ضریالہلمہنعاکاجام�عا�و�رِا�سلمعرپُانیکرح�صا�و�ریبنﷺیکوفا�تےک‬ ‫بدعُانوک دفنرکنے ےس ےلہپ اما�میکرقت�ر�ی ‪ِ�،‬ا�س اجام�ع رپُاناک اتسرم�ا�ر ا�و�راحصبہ‬ ‫�رضیالہلمہنعاکایکاما�مےکدعبد�وسر�ےاما�میکرقت�ر�یرکنا�؛یہبسیھبہفیلخیک‬ ‫ےکام�ماملسمنو�ں رپ و�اجب وہنے ےک دلائل ںیہ�۔‬ ‫ترق�ر�ی ت‬ ‫لبہکہفیلخیکبیصنت ورقت�ر�ی و�ہ و�اجب ےہ سج رپ زمانہ د�ر زمانہ امت�م‬ ‫لعامئےاہلتنساکاتاف�قےہا�و�رِا�سےساتخال�فرص�فاہلدبعتوالض�لیہ‬ ‫کرتےںیہیکنج اخملتفیک رپ�و�ا�ہںیہنیک اجنی اچہےی�‪ ،‬و�احلدم هلل ر�ب الاعملني�‪.‬‬

‫ماقلہ‬

‫‪20‬‬

‫�ا�ے ریم�ے اجمہد اھبئوی�!‬ ‫�آ�پ ےسانمفق ا�و�ر دینیک ر�ا�ہ رپ ےھٹیب ر�اہز�نںیہک ےگ�‪:‬ایک مت ہیامگ�نرک‬ ‫رشدن� ٔہریبعتوہ ےتکسںیہ�؟ اہمت�ر�اایک ایخ�ل‬ ‫یبےھٹ وہہکاہمت�ر�ے ہیوخ�ا�ب ذ�ر�ایھب م‬ ‫الی الخفت ایىتحہک اسالمی وکحمتکتیھب اقئم وہ ےکسیگ�؟ ایاس‬ ‫ہےہک اس م‬ ‫کھچیھبںیہن وہاتکس�۔ ہی ابتںی اقحئق ےس تہب د�و�رںیہ�۔‬ ‫ْ‬ ‫جب انمفق مت ےس ہیںیہکوت الهلاعتلٰی ےک ا�س رفما�نوک ای�درک�و�‪{ِ :‬إذ‬ ‫ُُ‬ ‫َّ َ ٌ َ ُ‬ ‫َي ُقو ُل ْالُ َناف ُقو َن َو َّالذ َ‬ ‫ض غ َّر َهـؤالء ِد ُين ُه ْم‬ ‫ين ِفي قل ِوب ِهم مر‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ َ َ َ َ َّ ْ َ َ ّ َ َّ ّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ٌ‬ ‫ومن يتوكل على الل ِه ف ِإن الله ع ِزيز ح ِكيم} [األنفال‪]49:‬‬ ‫�(جب انمقفنی ا�و�ر و�ہ ول�گ نج ےک لدو�ں ںیم ایک امیب�ر�ییھت�‪،‬ہہک رہے‬ ‫تےھا�ن ولگو�ںوک ا�ن ےکدینےن دھوکادیا ےہ�۔ ا�و�روج الہلرپرھب�وسارک�ے‬ ‫تو کشیب الہلبس رپ اغلب�‪،‬امک�ل تمکح و�الا ےہ�)�۔‬ ‫�ا�و�رُا�ن ےسہک د�وہک�‪ :‬الهلاعتلٰیرقنعیباملسمنو�ںوک ر�و�م رپ حتف اطع رفمائے‬ ‫گا اسیج ہکحیحص دحیث ںیم رسو�ل الہلﷺ ےن عود�ہ رفمایا ےہ�ا�و�راسیج ہک‬ ‫�ِا�س ےس ےلہپہینطنطسق حتف وہ اکچ ےہ�۔‬ ‫�ا�ن ےسہہک د�وہک�‪ :‬ںیمہ الهلاعتلٰییک رصن�ت ےس ِا�س ےسیھب زیا�د�ہیک‬ ‫�امدی ےہ�۔ مہوت الہلاعتلٰی ےس و�ائٹ اہ�ؤ�س�‪،‬رکمینل ا�و�ردنل�نیک حتف یک امدی‬ ‫َ َ َ َّ‬ ‫الل ُه َّالذ َ‬ ‫ين‬ ‫�رھکےت ںیہ ا�و�ر امہ�ر�ے استھ الهلاعتلٰیاک ہی عود�ہ ےہ�‪{ :‬وعد‬ ‫ِ‬ ‫َْ‬ ‫ُ‬ ‫الصال َ‬ ‫ال ْرض َكماَ‬ ‫نك ْم َو َعم ُلوا َّ‬ ‫ات َل َي ْس َت ْخ ِل َف َّن ُ‬ ‫ح‬ ‫َآم ُنوا ِم‬ ‫ي‬ ‫ف‬ ‫م‬ ‫ه‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ َ َْ َ‬ ‫ف َّالذ َ‬ ‫ين ِمن ق ْب ِل ِهم} [النور‪(�]55:‬تم ںیم ےس وجول�گ ایام�ن‬ ‫استخل‬ ‫ِ‬ ‫لےآئے ںیہ ا�و�روہنج�ں ےن کینلمع ےیکںیہ�‪ ،‬ا�ن ےس الہل ےن عود�ہایک ےہ‬ ‫رضو�رزمنیںیماپانہفیلخانبئےاگ�‪،‬سجرط�حا�نےسےلہپولگو�ں‬ ‫کہو�ہاہنںی �‬ ‫کو انبیا اھت�۔�۔�۔�)�۔‬ ‫�رہی ہی اب�تہک ایاسبک وہگا�‪،‬وت ہی امہ�ر�ااک�م یہںیہن ا�و�ر ہن الہلاعتلٰی ےن‬ ‫مہںی ِا�ساک فلکم انبیا ےہ�۔ںیمہوتُا�س ےن سب دین ےک ےیلاک�مرکنے ا�و�ر‬ ‫شریتعیک افحظت ےک ےیل اتناہئیوکششرکنےاک فلکم انبیا ےہ�‪ ،‬ا�و�راتنئج‬ ‫کا اعممہل الهل ےکرپس�د ےہ�۔‬ ‫فعليك بذر الحب ال قطف الجنى‬ ‫متاہ�ر�ے ذمے جیب اک ڈ�الان ےہ ہنہکولھپ�ںاک وصح�ل‬ ‫وهللا للساعين خير معين‬ ‫�الهلاعتلٰی تنحمرکنے و�الو�ںیک وخ�ب دم�درکتےںیہ‬ ‫تفہنقلخ رق�آ�ن ےک زمانے ںیم بج اما�م احدم رحہم الہل رپآ�زمائشآئی ا�و�ر‬ ‫حوکمت ےک ز�و�ر رپ بج ےنتفاک ہبلغ وہ�اوت ےنتفاک رسغہن احدم نب ابی د�ا�و�د�‪ ،‬اما�م‬ ‫�احدم رحہم الہل ےک اپ�سآیا ا�و�رزنطیہ اند�ا�ز ںیمےنہک اگل ہک�‪ :‬ا�ے احدم�!ایک وت‬ ‫‪21‬‬

‫نے کیداھ ںیہنہک ابطلسک رط�ح قح رپ اغلبآگای�؟ اما�م احدم رحہم الہل ےن‬ ‫رایا�‪ :‬ابطلقح رپ اغلبںیہنآیا�‪ ،‬ہکلب ہیوتُا�س قوت وہگا بج د�لقحوکوھچ�ڑ‬ ‫ف م‬ ‫کر ابطلوک اپانلںی�‪ ،‬ہکبج امہ�ر�ے د�ل ا�بیھبقح رپاقئم ںیہ�۔‬ ‫�ُا�ن ےس وہی اب�تہہک د�و وج وقعی�ب ہیلع اسلال�م ےنیہکیھتہک�‪{ :‬إ ّني َ َلجدُ‬ ‫ِِ ِ‬ ‫َ ُ ُ َ َ ََ َُ‬ ‫ِريح ي‬ ‫وسف ل ْوال أن تف ِّن ُدون} [يوسف‪�(�]94:‬اگرمت ےھجم ہی ہنوہکہک‬ ‫�بو ھڑا ایھٹس ایگ ےہ�‪،‬وت ےھجموت سویفیک وخشوبآ�رہی ےہ�)�۔امت�م رتاصمئب و‬ ‫شمالک�ت ےک اب�وجو�دںیمہآسانی�‪ ،‬حتف ا�و�رنیکمتیک وخشوبآ�رہی ےہاگرمت ہی ہنوہک‬ ‫کہ مہایھٹسگےئ ںیہ�۔ ا�و�ر تہب ےس ول�گمت ےسںیہک ےگہک "إنكم لفي‬ ‫ظاللكم القديم" �(تم اپےن رپ�انے اکہب�و�ے ںیم وہ�)�۔‬ ‫ومع رپانمقفنی ےناحصبہرک�ا�م ضری الہلمہنع ےس یہیوتاہک اھت‬ ‫زو�ه احد ےک ق‬ ‫غ �‬ ‫کہ اپےنآبا�ء و اجد�ا�د ےک دینیک رط�ف ول�ٹآ�ؤ�۔�۔�۔‬ ‫مانقفنی یہی تابںی رہد�و�ر ںیم ُا�س قوتاجمہدینوکےتہکںیہ بجاجمہدین‬ ‫پر�الہلیکر�ا�ہںیموکئیتبیصمآپڑتیےہایاہنںیلتقو خزم�‪،‬دیق�وبدنا�و�راکتلفی‬ ‫کا اسمان وہتا ےہ�۔‬ ‫َّ َّ‬ ‫الل َه ُي َداف ُع َعن َّالذينَ‬ ‫�‪{:‬إن‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫�اگر و�ہ ایاسںیہکوتمتیھب ا�ن ےسہہک دیان ِ‬ ‫رکا ےہ وج‬ ‫َآم ُنوا} [الحج‪ (�]38:‬کشیب الہل ا�ن ولگو�ںیک رط�ف ےس دفا�ع ت‬ ‫رکا وج ڑب�ا اخئن�‪ ،‬تہب انشرک�ا‬ ‫�ایام�ن الئے�‪ ،‬کشیب الہلیسک ایےسصخشوک دنسپںیہن ت‬ ‫َ َ َ ُ َ َّ َّ‬ ‫الل ُه َمن َي ُ‬ ‫ہو�)�‪{،‬ولينصرن‬ ‫رضو�ر ا�ن ولگو�ں‬ ‫نص ُره}[الحج‪�(�]40:‬الہل �‬ ‫کی دم�درک�ےاگ وج ا�سیک دم�درکیں ےگ�)�۔‬ ‫مانقفنیںیہمتیھبوہیںیہکےگوجانوہ�ںےناصاح�برجعیےکاب�ر�ےںیم‬ ‫کاہ اھت ‪�،‬و�ہںیہنجرشمکنی ےن دغ�ا�ر�یرکتے وہئے دیہشرک دیا اھت�۔‬ ‫�"تف ےہ ِا�ن ہنتف ز�د�ہ ولگو�ں رپہکینتک ایھبنک وم�ت ام�ر�ے ےئگ�! ہن‬ ‫یہ اپےن ویب�ی وچب�ں ےک اپ�س رہے ا�و�ر ہن یہ اپےن اصحب (نیبﷺ�) اک‬ ‫یپاغ�م اچنہپ ےکس�"�۔‬ ‫جبیھبھچکاستیھ دیہش وہ�ں ےگوتیہی تابںیمت ےسیھبیہک ئاجںییگ‬ ‫کہ�‪ :‬ہن ہی ےھچیپ ےھٹیب اتکہالسمت رہےت ا�و�ر ہن ہی رب�ائوی�ں ےک اختےم ںیم‬ ‫کامای�ب وہئے�۔‬ ‫پس ِا�ن ابتو�ںاک وج�ا�ب دیس�ہ دخیہج رضی الہلاہنع ےک الاف�ظ ےس دیان ہک�‪:‬‬ ‫�"�امطانی�ن ھکرںی�‪ ،‬الہلیکمسق�! الهلآ�پوکیھبک رسو�ا ہنرک�ےاگ�"�۔‬ ‫ہم رہاجمہد ےسےتہکںیہ�‪ :‬الہلیکمسق�! الهلںیہمت رہگز رسو�ا ہنرک�ےاگ ہکمت‬ ‫لو�گ ہلص رحیمرکنے و�الے�‪ ،‬رشیتعاک دفا�عرکنے و�الے ا�و�ر صل ی��ب�ی�و�ں�‪،‬‬ ‫یوہ�دیو�ں ا�و�ررمتدین ےکالخ�ف الهل ےک ر�اسےت ںیم اہج�درکنے و�الے وہ�۔‬ ‫مؤ�ر�خ دمحم اسب�م اپیناتک�ب "الدرر واملفاخر في أخبار العرب‬ ‫األواخر"مںی دعو�تدجنیہ ےک املع�ء ےکرصمےک اب�دشا�ہ ےکالخ�ف اتق�ل ےک‬ ‫با�ر�ے ںیماتہک ےہ�‪ :‬الہلیکمسق�! اب�دشا�ہیک ا�ن ےک اقمبےل ںیم حتف ُا�نیکزمک�و�ر�ی‬ ‫یا زب�دلییک وجہ ےسںیہن وہئی ہکلبرعبو�ںیک ایخنت ا�و�رالعقے ےکولگو�ںیک‬

‫� ضرامدن�ی ےس وہئی�۔‬ ‫�ا�ے اجمہد�و�!‬ ‫تم اپےنآ�پوک الهلاعتلٰی ےک اہ�ں چیب ےکچ وہ�۔ ا�باہمت�ر�ےاسمےن یاک‬ ‫ہی ر�اسہت اتچب ےہ ا�و�ر و�ہ ہیہک ےچیب اجنے و�الے اسما�نوکرخید�ا�ر ےک وح�الے‬ ‫َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ّ َْ‬ ‫ُْْ‬ ‫�‪{:‬إ َّن الل َه اشت َرى ِم َن الؤ ِم ِن َين أ ُنف َس ُه ْم َوأ ْم َوال ُهم ِبأ َّن‬ ‫کر د�و ِ‬ ‫ّ‬ ‫َ ُ ُ َ َّ َ ُ َ ُ نَ‬ ‫الله َف َي ْق ُت ُلو َن َو ُي ْق َت ُلو َن َو ْعداً‬ ‫َ‬ ‫لهم الجنة يقا ِتلو ِفي س ِب ِيل ِ‬ ‫َع َل ْيه َح ًّقا في َّ‬ ‫الت ْو َراة َواإلنجيل َو ْال ُق ْرآن َو َم ْن َأ ْو َفى ب َع ْهده منَ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ ِ ِ‬ ‫ّ َ ْ َ ْ ُ ْ َ ْ ُ ُ َّ‬ ‫َ َ َ ُ َ ْ َ ْ زُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫الل ِه فاستب ِشروا ِببي ِعكم ال ِذي بايعتم ِب ِه وذ ِلك هو الفو‬ ‫ْال َع ِظ ُ‬ ‫يم}[التوبة‪(�]111:‬یبکش الہل ےن وممون�ں ےس ا�نیک اجنںی ا�و�ر‬ ‫�ا�ن ےک امو�ا�ل رخید ےیلںیہ�‪ ،‬ا�س ےک دبلےہک انیقی ا�ن ےک ےیل تنج ےہ�‪،‬‬ ‫�و�ہ الہل ےک ر�اسےت ںیم ڑلتےںیہ�‪ ،‬سپلتقرکتےںیہ ا�و�رلتق ےیک اجتےںیہ�‪ ،‬ہی‬ ‫تو�ر�ا�ت ا�و�ر اجنلی ا�و�ررق�آ�ن ںیم ا�س ےک ذمے اکپ عود�ہ ےہ ا�و�ر الہل ےس زیا�د�ہ‬ ‫�اپان عود�ہ وپ�ر�ارکنے و�الاوک�ن ےہ؟ وت اپےن ا�س وس�د�ے رپوخ�بوخ�ش وہجا�ؤ‬ ‫جومت ےن ا�س ےسایک ےہ ا�و�ریہی تہب ڑب�یاکمایبی ےہ�)�۔‬ ‫�ا�و�ر بجرخید�ا�راسما�نوک صوو�لرک ےلوت ا�سیک رمضی وجاچہےرک�ے‬ ‫جاہ�ں اچہے رکےھ�‪ ،‬اچہےوتلحم ںیم رکےھ ا�و�راچہےوتلیج ںیم�‪،‬یتمیقڑپک�ے‬ ‫رضو�ر�تڑپک�ے ےک الع�و�ہ اسے اع�ر�ی رکےھ�‪ ،‬اچہےوت‬ ‫ہپانئے ای رص�ف دقب�ر �‬ ‫غین رکےھ�ا�و�راچہےوتریقف�‪ ،‬اچہےوت اسےہتختٔ د�ا�ر رپاکٹلئے ا�و�راچہےوت ا�س‬ ‫پر دشنم طلسمرککے اسےلتقرک�و�ا د�ے ای ا�ساک ہلثمرک�و�ا د�ے�۔‬ ‫�اصاح�ِب اخد�و�د ےک و�اقےع رپرصبت�ہرکتے وہئے اسلدی ےناہک�‪ِ�" :‬ا�سجہن رپ‬ ‫رو�ں‬ ‫�و�اقاع�تاک ر�ونام وہنا انگزیر ےہہکسج ںیم ومنمنی نزد�ہںیہن ےتچب ا�و�راکف �‬ ‫وہا�۔ ا�و�ر ہی ِا�س ےیلاتکہ دعو�ت الی الہل ےک احمل ومنمنی‬ ‫کا ؤم�اخذ�ہںیہن ت‬ ‫کےذہون�ںںیمہیتقیقحر�اسخوہجائےہکنیعنکممےہہکر�ّباعتلٰییکاجنب‬ ‫�انےکرفسںیم ُاہنںی ِا�س رط�ح ےک اناج�میک رط�ف البیا اجئے ا�و�ر ہیہک ُانےک‬ ‫پا�س اپین ذ�ا�ت ےکوح�الے ےسوکئی اتخای�رںیہن ہکلبُاناک ا�و�ر�دین ودیقع�ے‬ ‫کے احلا�تاک اعممہل الہل ےک اہتھ ںیم ےہ�۔ ُا�ن ےک ذمےوتسب ہی ےہہک اپان‬ ‫فر�ض ا�د�ارکیں ا�و�ررھپلچ ںیسب ا�و�ر اناک رف�ض ہی ےہہک و�ہ انچ�ؤرکتے وقت الہل‬ ‫�ر�ّب الزع�توکںینچ ا�و�رزندگی رپدیقع�ےوکرتجحی دیں ا�و�ر ےنتفکی ومجو�ں رپ‬ ‫سےزگ�رنےےئلیک ایام�نوکایتشک�ں انبلںی ا�و�رتین ولمع ںیم الہلاعتلٰی ےکاستھ‬ ‫صد�قوک اپانئںی�۔ رھپالہل ر�ّب الزع�ت ُانےک ا�و�رُانےک مشدون�ں ا�و�ر ِاسی رط�ح‬ ‫�اپےن دین ا�و�رُاسیک دعو�ت ےکاستھ وجاچہےولس�کرک�ے�۔ اچہےوتُاہنںی‬ ‫�ُا�س ےجیتنکت اچنہپ د�ے وج ایام�نیک ات�ریخ ںیم دکیےنھوکاتلم ےہ ای رھپوکئی ا�و�ر‬ ‫ماعمہلرک�ے ےسج و�ہ اپےنملعِاکمل ےکاطمبقرتہبےھجمس�"�۔‬ ‫سب الہلیک اجنب ےلچ اج�رہےںیہ�۔اگرکوئی اپینڑیھبیسکوک چیب د�ےوت‬ ‫ھبال ُاسے زیب دیات ےہہک و�ہ ِاسے ذبحرک�دیےن ےکببسرخید�ا�ر رپانبضغ�ک‬ ‫ےجیسپ؟�!�!�!‬ ‫ہو ای ُاساک د�ل ِا�سلعف رپ �‬

‫کای وتنے انس ںیہنہک الہل ا�و�ر اسےک رسو�لﷺ ےکریشزمح�ہ ضری الہلہنع‬ ‫کے استھایک ولس�ک وہ�ا�؟ اناک ٹیپ اچ�کرککے انےکرگجوک اکنلاایگ ا�و�ر اناک‬ ‫ثمہلایکایگ�۔‬ ‫�ا�و�رایک متوھب�ل ےئگہکریخخلاقل دمحمﷺ ےکاستھ احد ےک د�نایکھچک‬ ‫ہو �ا �؟‬ ‫�ابنای�ء و�رسلمہیلع اسلال�م وجتقلخ ںیم وچٹی ےکول�گ ےھت�؛ ُانیک ز گندوی�ں‬ ‫مںی وغ�ررک�و�‪ ،‬دکیوھہک ابر�اہمی ہیلع اسلال�موکآ�گ ںیم اکنیھپ ایگ�‪ ،‬زکریا ہیلع‬ ‫�اسلال�موکآ�ر�ے ےس ریچرک د�ولتخرک�دیاایگ�‪ ،‬دیس وحوص�ر ییحی ہیلع اسلال�موک‬ ‫�ذبح رک�ڈ�الاایگ�‪ ،‬ایو�ب ہیلع اسلال�م ربسو�ں کتآ�زمائشاکٹےت رہے�‪ ،‬وینس‬ ‫لعہی اسلال�م یلھچم ےک ٹیپ ںیم دیق رہے�‪ ،‬ویسف ہیلع اسلال�موھکٹے د�امو�ں‬ ‫رفوخترک�دیے ےئگ ا�و�ریئک اسلو�ں کت دیق ںیم ڑپ�ے رہے�۔‬ ‫با�ز�ا�ر ںیم �‬ ‫یہبسھچک وہنے ےک اب�وجو�د و�ہ اپےن ر�ب ا�و�ریقیقح رپ�و�ر�دگا�ر ےس ر�اضی‬ ‫�ر ہے �۔‬ ‫سفل اصحلنی ںیم ےسضعباکانہک ےہ�‪:‬اگرریم�ےمسجوکویچنیق�ں ےساکٹا‬ ‫جائےوت ہی ےھجم ِا�س ےس زیا�د�ہوبحم�ب ےہہک ںیم ر�ّب اعتلٰییکیسک ہلصیفرک�د�ہ‬ ‫وہا�۔‬ ‫چزیےک اب�ر�ے ںیموہک�ںہکاک�ش ایاس ہن ت‬ ‫پس ا�ے ریم�ے اھبئوی�! ُا�ن ولگو�ںیک امندن وہجا�ؤہکنجیک دتبریالہل‬ ‫بساحنہ وتاعلٰییکدتبریےسںیہنرکٹ�اتی ا�و�رنجاک اتناخ�ب ر�ّب اعتلٰی ےک اتناخ�ب‬ ‫وہا�۔ ایےسول�گ ر�ّب اعتلٰییک اپین تنطلسےئلیکدتبریںیم‬ ‫سےاصتم�د�مںیہن ت‬ ‫�دخل اند�ا�ز�یںیہنرکتے�۔ (�و�ہ ایےساملک�تںیہنےتہک�‪،‬ہکاگر ہیاک�م وی�ں وہتا‬ ‫تو اساک ہجیتن ایاس وہجاتا�‪ ،‬ا�و�رنکمم ےہہک ۔�۔�۔�۔ ا�و�راک�ش ۔�۔�۔�۔ وغری�ہ�)�۔‬ ‫پس الہلاعتلٰی اپےن مومن دنب�ےےئلیک وجیھب زیچ اتنچ ےہ و�ہ یف اقحلتقی‬ ‫وہا ےہ اچہے اظبہرُا�س ںیمینتک یہلکشم ا�و�رتقشم وہ�‪ ،‬ای ُا�س‬ ‫ہبرتین انچ�ؤ ت‬ ‫مںی ام�ل و�د�ولت ا�و�راج�ہ ونمبص ےکوھکاجنےاک اتحام�ل وہ ای اہل وعای�ل ےکوھک‬ ‫جانےاک اندیہش وہ�‪ ،‬ای وپ�ر�ییک وپ�ر�ی نداییک ابتہیاکیھب رطخ�ہ وہ�۔‬ ‫زو� ٔہ دب�ر ےک ےصقوک ای�درک�و ا�و�ر ُا�س ںیم وغ�ر�وفرکرک�و�‪،‬ہکضعب احصبہ‬ ‫غ �‬ ‫�رضی الہلمہنع ےناجت�رتی اقفےل رپ حتف اپنےیک وخ�اہشیک�‪،‬نکیل الہلاحبسنہ وتاعلٰی‬ ‫نے ُا�نےئلیک اہج�د ںیم ےنلکنوک اتخای�ررفمایا ا�و�ر اسےقح وباطل ںیم رف�قرکنے‬ ‫�و�الامیظع و�اقہع انب�دیا�۔‬ ‫قافےل ںیمایک کراھ اھت�؟اھکنا ہک وجاھک ےنیل ےک دعباضق�ء احجت ںیم لکن‬ ‫جاتا ےہ ا�و�رڑپک�اہک وج ےننہپ ےک دعب وبسدی�ہ وہجاتا ےہ ا�و�ررھپکنیھپ دیا اجتا‬ ‫ہے�ا�و�ر دنای ہک وج ویےس یہ ز�و�ا�ل زپیر وہنے و�الی ےہ�!�۔‬ ‫بجہک اہج�دےئلیک ےنلکن ںیم و�ہمیظع و�اقہعشیپآیاہکسج ےک ذ�ریےع ےس الہل‬ ‫تاعلٰی ےنقح وباطل ےک امبنیرفتیق رفما�د�ی ا�و�ر اسےافک�ریک تسکش و ریتخ‬ ‫�ا�و�روتحدی ےکوہظ�ر ولغےباک ذ�ریہع انبیا�ا�و�ر اسی رعمکے ںیم رشمکنی ےک و�ہ‬ ‫سر�د�ا�ریھبلتق وہئےہک وج اشاعت اسال�م ےکآگے تہب ڑب�ی رکا�و�ٹ نبرک‬ ‫ماقلہ‬

‫‪22‬‬

‫کڑھ�ے ےھت�۔ ِا�س بس ےسعطق رظنیہی تلیضف یہاکفی ےہہک ر�ّب اعتلی‬ ‫نے اہل دب�ریک اجنب کیداھ ا�و�ررفمایاہک�‪ :‬ا�بمت وجاچہورک�و�‪ ،‬ںیم ےنںیہمت‬ ‫بشخ دیا�۔‬ ‫�ا�ے ریم�ے اجمہد اھبئوی�!�آ�زمائش ےک وقت ںیم اھٹھٹرکنے و�الو�ں ا�و�ر‬ ‫مذ�ا�ق ا�ڑ�انے و�الو�ںیک دعت�ا�دیھب ڑب�ھ اجتی ےہ�‪ ،‬سپ ا�س رپانمغ�ک ہن وہنا�۔‬ ‫سممل ےن اپینحیحص ںیم انس رضی الہلہنع ےس ر�و�ایتایک ےہہکرقیش ےن رسو�ل‬ ‫�الہلﷺ ےکاستھحلص اک اعمہد�ہایک وت ا�س ںیم ہیرش�ط رکیھہک�‪:‬اگرمت ںیم ےس‬ ‫کوئیصخش امہ�ر�ے اپ�سآگای وتمہ اسے و�اپسںیہن ولٹائںی ےگ ا�و�رمہ ںیم‬ ‫سےوکئی اہمت�ر�ے اپ�سآگای وتمت اسے امہ�ر�ی رط�ف ولٹا�ؤ ےگ�۔احصبہ رضی‬ ‫�الہلمہنع ےنرع�ضایک ہکایک مہ ہیںیھکل�؟ وتآ�پﷺ ےنرفمایاہک�‪" :‬ہا�ں�‪،‬‬ ‫ہم ںیم ےس وج ُا�نیک رط�ف الچایگ وت الہل ےن اسے د�و�ررک�دیا ا�و�ر ا�ن ںیم‬ ‫سے وج امہ�ر�ے اپ�سآگای وت الہلرقنعیب ُا�سےئلیکآسانی ا�و�ر ےلکناک ر�اسہت‬ ‫یمرسرفما�د�ےاگ�"�۔‬ ‫پس ےسج الہل ےن د�و�ررک�دیا�‪ُ ،‬ا�س رپمغ ہناھک�ؤ�۔‬ ‫�ا�و�ر�ابنمیقرحہمالہلےنایکیہدمع�ہ اب�تیہکہک�‪:‬مترپال�ز�مےہہکر�ا�ہقحرپ‬ ‫لچےت رہو�ا�و�ر ا�س ر�ا�ہ رپ ےنلچ و�الو�ںیکتلق ےساہنتئی و�وحتشوسحم�س ہنرک�و�۔‬ ‫جبیھبںیہمت ایکےل وہنے ےکببساہنتئیوسحم�س وہوت اپےن ےستقبس ےل‬ ‫جانے و�الے اسھتوی�ںیک اجنب دکیوھ ا�و�ر ُا�ن ےس اجلمےنیکوکشوش�ں ںیم‬ ‫لگ اج�ؤ�‪ُ ،‬ا�ن ےکوس�ا رہ�ایک ےسرص�فرظنرک�وکوینہک و�ہاہمت�ر�ےھچکاک�م‬ ‫ہنںیآنے و�الے�۔ ا�و�راگر و�ہںیہمت اہمت�ر�ےرفسےک د�و�ر�ا�ن اکپ�ریںوت ُانیک‬ ‫طر�فوتجہتمرکنا�‪،‬ہکاگرمت ُانیک رط�فوتمجہ وہگےئوت و�ہںیہمتڑکپ ںیل‬ ‫گے ا�و�راہمت�ر�ے ر�اسےت ںیم رکا�و�ٹ نب اجئںی ےگ�۔ ابنمیق رحہم الہلاک الک�م‬ ‫خمت وہ�ا�۔‬ ‫پس ِا�ن اہبش�ت ےس چبرک رہوںیہنج دینیک ر�ا�ہ رپ ےھٹیب ر�اہز�ن ا�و�ر‬ ‫کشتس وخ�ر�د�ہ ول�گںیہمت اہج�د ےک ر�اسےت ےس ریھپنے ےک ےیل الیھپتے‬ ‫�رہےتںیہ�۔�(جا�ن ولکہ�)یہاعممہلضحم الهلاعتلٰییکوتفقیاک ےہ�۔ الہلاعتلٰی ےن‬ ‫عرا�ض رفما ایل ےہ ا�و�ر ا�ن ےسوتفقی بلسرک یل ےہ اب�وجو�د ِا�س ےک‬ ‫�ِا�ن ےس ا �‬ ‫کہ و�ہ تہبیساتکبو�ںاک وبجھ اپےن لدو�ں ا�و�رونیس�ں ںیم اٹاھئے وہئے ںیہ�۔‬ ‫سواعممہلملعیکرثک�تاک ںیہن ہکلب الہل ےکوقت�ٰیاک ےہہکسج ےک ذ�ریےع‬ ‫سے ایامنیوسکٹی ا�و�رزیم�ا�ن بیصن وہتی ےہ�۔‬ ‫َ ُّ َ َّ َ َ ُ ْ َ َ َّ ُ ْ ّ َ َ ْ َ َّ ُ ْ ُ ْ َ‬ ‫ِ{يا أيها ال ِذين آمنوا إن تتقوا الله يجعل لكم فرقانا}‬ ‫[األنفال‪ (�]29:‬ا�ے ولگوجو ایام�ن الئے وہ !اگرمت الہل ےس ڈ�ر�و ےگوت و�ہ‬ ‫متںیہ (حق و ابطل ںیم رف�قرکنے�و�الی )فرقا�ن د�ےاگ�)�۔‬ ‫�الهلاعتلٰیخیش الاسال�م ابن ہیمیت رحہم الہل رپ رحم رفمائے�‪ ،‬رفماتےںیہ�‪ِ :‬ا�س امت‬ ‫نےامت�م ولع�م وونف�نیک وخ�ب دخمتیک�‪ ،‬سپسج ےک د�لوک الہلاعتلٰی ونم�ررفما‬ ‫�دیےت ںیہوتُاسےجوملع اتچنہپ ےہ ُاسے ُا�س ےک ذ�ریےع ےس دہ�ایت دیےت ںیہ‬ ‫‪23‬‬

‫ریحانی ا�و�ر‬ ‫دارک دیےت ںیہوترثک�تبتک ےس سب ا�سیک �‬ ‫�ا�و�ر ےسج الہلاعتلٰی ان ھ‬ ‫گرم�اہی ںیم یہ اضافہ وہتا ےہ�۔‬ ‫ومدینوک زمنی ںیمنیکمت اطع رفما�‪،‬یا الهل�! اجمہدینوک زمنی ںیمنیکمت‬ ‫یا الهل�! ح‬ ‫عاط رفما�‪،‬‬ ‫یا الهل�! ِا�ن ےکرکشل�و�ںیکلیکشتوک ا�و�ر انےکرسیو�ںیک رتسلیوکآسا�ن رفما�‪،‬‬ ‫�ا�و�ر ا�نیک وتین�ںوک اخلص رفما�۔�۔�۔‬ ‫یا الهل�! اپےنظفح و�اما�ن ےک ذ�ریےع ا�نیک افحظت رفما�‪،‬یا الهل�! اپےنظفح و�اما�ن‬ ‫کے ذ�ریےع ا�نیک افحظت رفما�‪،‬‬ ‫یا الهل�! اپین ا�سآنھک ےس ا�نیک افحظت رفما وجوستیںیہن ا�و�رولخم�ق وس اجتی‬ ‫ہے �‪،‬‬ ‫یا الہل�! رہریخوک ا�ن ےک ےیلآسا�ن رفما�‪،‬‬ ‫یا الهل�! وج ا�ن ےکاستھالھبئیرک�ے اسے رہالهبئی بیصن رفما�‪،‬‬ ‫�ا�و�ر وج ا�ن ےکاستھ رب�ائی اچہے ا�ساک وبضم�طوق�ت ےکاستھؤم�اخذ�ہ رفما�۔�۔‬ ‫یا الہل�! ا�نیک ا�و�ر ا�نیک زعتو�ںیک افحظت رفما�‪،‬یا الہل�! ا�نیک ا�و�ر ا�نیک زعتو�ں‬ ‫کی افحظت رفما�‪،‬یا الہل�! ا�نیک ا�و�ر ا�نیک زعتو�ںیک افحظت رفما�۔�۔�۔‬ ‫یا الهل�! ہینیکسم ںیہ اپینوق�ت ےس ہناںی زع�ت اطع رفما ا�ے ر�ّب الاعملنی�‪،‬‬ ‫یا الہل�! ہیریقفںیہ�‪ ،‬اہنںی اپےنلضف ےسینغ رفما ا�ے ر�ّب الاعملنی�۔�۔�۔‬ ‫یا الہل�! امت دمحمﷺ وک دیب�ا�ررک�د�ے�‪،‬یا الہل�! امت دمحمﷺ وک دیب�ا�ر‬ ‫کر�د�ے�‪،‬یا الہل�! امت دمحمﷺ وک دیب�ا�ررک�د�ے�۔�۔�۔‬ ‫یا الہل�! امت دمحمﷺ یک رصن�ت رفما�‪،‬‬ ‫�ا�ے ر�ّب الاعملنی�‪�،‬ا�ے امہ�ر�ے ر�ّب ۔�۔ ا�ے امہ�ر�ے ر�ّب ۔�۔‬ ‫یا الہل�! اظلوم�ں ےک اقمبےل ںیم امہ�ر�ی رصن�ت رفما�‪،‬‬ ‫رو�ں ےک اقمبےل ںیم امہ�ر�ی رصن�ت رفما�۔�۔�۔‬ ‫یا الہل�! اکف �‬ ‫یا الہل�! امہ�ر�ے وخ�ن ںیم ےس انتج اچہے ےل ےل�‪ ،‬اہی�ں کتہکوت ر�اضی‬ ‫ہوجائے �‪،‬‬ ‫یا الہل�! امہ�ر�ے وخ�ن ںیم ےس انتج اچہے ےل ےل�‪ ،‬اہی�ں کتہکوت ر�اضی‬ ‫ہوجائے �‪،‬‬ ‫یا الہل�! امہ�ر�ے وخ�ن ںیم ےس انتج اچہے ےل ےل�‪ ،‬اہی�ں کتہکوت ر�اضی‬ ‫ہوجائے �۔ �۔ �۔‬ ‫رپد�و�ں ےک وپٹو�ں ںیم ےس‬ ‫یا الہل�! امہ�ر�ی الشو�ںوک د� نرد�و�ں ےک وٹیپ�ں ا�و�ر ن‬ ‫�ا ٹاھ نا �‪،‬‬ ‫رپد�و�ں ےک وپٹو�ں ںیم ےس‬ ‫یا الہل�! امہ�ر�ی الشو�ںوک د� نرد�و�ں ےک وٹیپ�ں ا�و�ر ن‬ ‫�ا ٹاھ نا �‪،‬‬ ‫رپد�و�ں ےک وپٹو�ں ںیم ےس‬ ‫یا الہل�! امہ�ر�ی الشو�ںوک د� نرد�و�ں ےک وٹیپ�ں ا�و�ر ن‬ ‫�ا ٹاھ نا �۔ �۔ �۔‬ ‫�و�احلدم هلل ر�ب الاعملني�‪.‬‬

‫إن الحمد هلل‪ ،‬نحمده ونستعينه ونستغفره ونعوذ‬ ‫باهلل من شرور أنفسنا‪ ،‬وسيئات أعمالنا‪ ،‬من يهده هللا‬ ‫فال مضل له‪ ،‬ومن ُيضلل فال هادي له‪ ،‬وأشهد أن محمدا‬ ‫عبده ور سوله‪.‬‬ ‫َ َ ُ َّ‬ ‫َّ‬ ‫َُ‬ ‫َ{يا َأ ُّي َها َّالذ َ‬ ‫ين َآم ُنوا َّات ُقوا الل َه َح َّق تقا ِت ِه َول ت ُموت َّن ِإل‬ ‫ِ‬ ‫َ َ ْ ُ ْ ُ ْ ُ نَ‬ ‫وأنتم مس ِلمو } [آل عمران‪ (�]102 :‬ا�ے ولگو وج ایام �ن الئے وہ‬ ‫�! ا لہل ےس ڈ�ر�و �‪ ،‬اسیج ا �س ےس ڈ�رنےاک قح ےہ ا �و �رمت رہگز ہنرم�و �‪،‬رگم ا �س‬ ‫ُ َّ‬ ‫َََ ُ‬ ‫�‪{،‬يا َأ ُّي َها َّ‬ ‫حا�ل ںیمہکمتملسم وہ�) َ‬ ‫الن ُ‬ ‫اس َّات ُقوا َر َّبك ُم ال ِذي خلقك ْم‬

‫ََ‬ ‫ً َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫اح َد ٍة َوخل َق ِم ْن َها َز ْو َج َها َو َبث ِم ْن ُه َما ِر َجال ك ِث ًيرا‬ ‫س َو‬ ‫ِم ْن ن ْف‬ ‫ِ‬ ‫ٍ‬ ‫َّ َ َّ َ َ َ ُ َ َ ْ َ ْ َ َ َّ َّ‬ ‫الل َه َك َ‬ ‫ان‬ ‫َو ِن َس ًاء َو َّات ُقوا الله ال ِذي تساء لون ِب ِه والرحام ِإ ن‬ ‫َ ُ‬ ‫َعل ْيك ْم َر ِق ًيبا} [النساء‪ (�]1 :‬ا�ے ولگو ا پےن ر�ب ےس ڈ�ر �و سج ےن‬ ‫وجڑ�ا انب یا ا �و�ر ا �ن‬ ‫متںیہ ایک اج �ن ےس دیپ�اایک ا�و�ر ا سی اج �ن ےس ا �ساک �‬ ‫�د� نوو �ں ےس تہب ےس رم�د ا�و�روع�رتںی الیھپئںی ا�س ا لہل ےس ڈ�ر �و سجاک‬ ‫�و�اسہط د�ےرکمت ایک د�وسر�ے اپان قح امگنےت وہ ا�و�ر رشہت د�ا�ر�ی ےکاقلعت �ت‬ ‫�‪{،‬يا َأ ُّي َها َّالذ َ‬ ‫کو اگب �ڑنے ےس وچب کشیب ا لہلمت رپرگن�انیرک رہا ےہ�) َ‬ ‫ين‬ ‫ِ‬ ‫َّ َ َ ُ ُ َ ْ ً َ ً ُ ْ َ ُ َ َ ُ‬ ‫ص ِل ْح لك ْم أ ْع َمالك ْم‬ ‫َآم ُنوا َّات ُقوا الله وقولوا قول س ِد يد ا ‪ -‬ي‬ ‫َ ََ َ َ‬ ‫َّ‬ ‫ََ ْ ْ َُ ْ ُُ َُ‬ ‫ويغ ِفر لكم ذ ن‬ ‫وبك ْم َو َم ْن ُي ِط ِع الل َه َو َر ُسول ُه فق ْد ف َاز ف ْو ًزا‬ ‫ماقلہ‬

‫‪24‬‬

‫َع ِظ ًيما} [األحزاب‪ (� ]71 - 70 :‬ا�ے ولگو وج ایام�ن الئے وہ ! الہل ےس ممنک رطیےقسے اکنلےت ںیہ �۔ ُانیک الصتی ےس اج ہلصخش ہیامگ �نرکٹیباتھ‬ ‫ربملعد�ا�ر ںیہ�‪ ،‬اح لانہک و �ہ اہج لت ا �و�ر اسف�دیک ا تناہ‬ ‫�ڈ�ر �و ا �و�ر ابللک دیسھی اب�توہک �۔ و�ہ اہمت�ر�ے ےیلاہمت�ر�ے ا عام�ل د�رسترک ہےہک و �ہملع و�اصال�ح ےک �‬ ‫�د �ےاگ ا �و�راہمت�ر�ے ےیلاہمت�ر�ےانگ�ہ شخب د�ےاگ ا�و�ر وج ا لہل ا�و�ر ا�س ےک پرہپےچن وہتے ںیہ �۔‬ ‫�رسو�لیک رفما �ں رب�د�ا�ر�یرک�ےوت انیقی ا�س ےناکمای بی اح صلرکلی�‪ ،‬تہب‬ ‫�ا سال�م ےک ےنتک یہ رم�اکز ںیہ وج ِانوہ �ں ےن ابت �ہرک�ڈ�الے ا �و�ر اسال �م‬ ‫بڑ�ی اکمایبی�) �۔‬ ‫کےےنتک یہ ےعلق ںیہ نجیک ِانوہ �ں ےن اینب�د یںوھکھکیلرک�ڈ�الںی ا �و�ر ُا ہنںی‬ ‫�ا ما دعب �‪ :‬افن�ق ایک ا ییس رطخنا�ک اب طین امیب�ر�ی ےہہکوک ئیصخش ِا�س ںیم کشتس و�ر یتخ ےس د�وچا�ررک�دیا�ا �و�ر ِا سےک ےنتک یہ اشن�ن ر�ا �ہ ںیہ نجوک‬ ‫وہاکوینہک ہی امیب�ر�ی ولگو�ں �انوہ �ں ےن اٹم ڈ�الا�ا�و�ر اسےک ےنتک یہ رسلبدن رپچم ےھت ںیہنج ِانوہ �ں ےن‬ ‫بمالتہوتا ےہ ا �و�ر ُا�سوک ِا ساک ا حاس�س کتںیہن ت‬ ‫وو �ںیک ڑج�و �ںوکک ااھ �ڑےنکنیھپےئلیک ُانوہ �ں ےن‬ ‫سے یپھچ وہئی ےہ�۔ ہیبس ےس زیا�د�ہ ُا�سصخش ےس یپھچ وہتی ےہ وجوخ�د نسروگ �ںرک�ڈ�الا�ا�و�ر اسےک اص ل‬ ‫وہا ےہنکیل و�ہ ِا�س ےک ےیلاسیبلت �تڑھگتا ےہ�۔ سپ و�ہوخ�دوکحلصم تکےن یہدک�ا�ل ام�ر�ے ا �و�ر اسےک ذ�ر�ائع ےکےنتک یہ رسشچےم انوہ �ں ےن دنب‬ ‫�ِاساک اکش �ر ت‬ ‫کر �ڈ �ا لے �۔‬ ‫وہا ےہ�۔‬ ‫جمساتھ ےہ اح لانہک و�ہ یف اقحلتقی دسفم ت‬ ‫ناف �قیک د�و ا قاس�م ںیہ�‪�1� :‬۔ افن�ق ا صرغ �‪�2‬۔ افن ک�ق ارب�۔‬ ‫ناف ک�ق ارب�‪ ،‬وجہکمنہج ےک بس ےس ےلچن د�رجے ںیم ہشیمہ رہےناک ابعث‬ ‫ہے�ا �و�ر ِاساک بلطم ہی ےہہکوک ئیاملسمنو �ں ےک اسمےن ا لہل�‪ُ ،‬اسےک رفشوت �ں�‪،‬‬ ‫وو �ں�‪ ،‬ا�و�ر وی�مآخر�ت رپ ایام �نوک اظہررک�ے�‪،‬نکیل‬ ‫�ُا سیکاتکبو�ں�‪ُ ،‬اسےک رس ل‬ ‫باطن ںیم و �ہ ِا �ن بس ےس العتقل وہ ا�و�ر ُا ہنںیالٹھجنے و�الا وہ �۔ ایاسصخش‬ ‫�ِا �ن ابتو�ں رپ ایام�نںیہن رھکات ہک الہلاعت لٰی ےنالک�مایک ےہ ا �و�ر ُاسے رشب‬ ‫پر اتا�ر�ا ےہ ا �و�ر ِا�س رشبوک ولگو�ںےئلیک رسو�ل انب یا ےہ�‪ ،‬و�ہ ُاہنںی اپےن ا�ذ �ن‬ ‫ربخد�ا�ررکتا ےہ ا �و�رُاہنںی اپےن‬ ‫سے دہ�ا یت د یات ےہ ا �و�رُاہنںی ا پینڑکپ ےس �‬ ‫عذ�ا�ب ےس ڈ�ر�اتا ےہ �۔‬ ‫�ا لہلاحبس نہ وتاعلٰی ےنرق�آ �ن دیجم ںیم انمقفنیاک رپ�د �ہ اچ�کرک دیا�‪ُ ،‬انےک‬ ‫�ر�ا�ز ا فاش �ںرک�دیے ا�و�ر ا پےن دنب�و �ں ےک اس مےن ُا نےک اعممال �توھک�لرک‬ ‫�رکھ دیےاتکہ و�ہ ُا �ن ےس ا �و�رُانیک افص�ت ےساتحم�ط رہںی �۔ ر �ّب اعتلٰی ےن‬ ‫سو� �رة�ابلرق�ہ ےکآغا�ز ںیم دنای ںیم اپئے اجنے و�الےنیترگ�وہو �ںاک ذکر‬ ‫رایا ےہ�‪ ،‬نمومنی�‪،‬افک�ر ا�و�رانمقفنی �۔ انچ نہچ ِا�س اقم�م رپومنمنی ےک اب�ر �ے‬ ‫ف م‬ ‫مںی �‪ ،�4‬افک�ر ےک اب�ر�ے ںیم �‪ ،�2‬ہکبجانمقفنی ےک اب�ر�ے ںیم �‪ 1� 3‬آ یا �ت‬ ‫�و�ا�ر�د وہ ئی ںیہ �۔‬ ‫کوینہکانم قفنییک دعت�ا�دز یا�د �ہ ےہ ‪ ،‬ول�گومع مًا ُانیک وجہ ےسرشںیم التبم�ء‬ ‫ہوتے ںیہ ا �و�ر ا سال�م ا�و�ر ا ہل ا سال�موک ا �ن ےس دشید اصقن �ن اتچنہپ ےہ �۔‬ ‫�اسال�موک انمقفنی ےس ےنچنہپ و�الے اصمئب تہب دش ید ںیہ�‪،‬ویکنہک و �ہ وخ�د‬ ‫کو ا سال�م ےک استھ ا�و�ر ِاسیک رصن�ت وحامیت ےک استھوسنم�برکتے ںیہ‬ ‫�‪،‬حالانہک و �ہًاتقیقح ِا سےک دشنم ںیہ ا�و�ر اپےن اند�ریپھچ دع �ا�و�تیکڑھب�ا�سوکہر‬ ‫‪25‬‬

‫�ا سال�م ا�و�ر ا ہل ا سال�م ہشیمہ ےس یہ ِا �ن ےکببسآ�زم ئاوش �ں ا �و�راصم ئب‬ ‫مںی التبم�رہےںیہ ا �و�ر ِا �ن انم فوق �ں ےکالیھپ ئے وہئے اہبش �ت ا ہلِ ا سال�م رپ‬ ‫گاہے اگبہےہلمحآ �و�ر وہتے رہےںیہ �۔�ِا�س بس ےک اب �و جو�د و �ہامگ �نرکتے‬ ‫ََ‬ ‫ہںیہک و�ہ اصال�حرکنے و�الےںیہ�‪ ،‬احلانہکتقیقح ہی ےہہک ‪{ :‬أ ل ِإ َّن ُه ْم ُه ُم‬ ‫ْالُ ْفس ُد و َن َو َلك ْن َل َي ْش ُع ُر َ‬ ‫ون} [البقرة‪ (� ]12 :‬نس ول ! انیقی وہیوت‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫�‪{،‬ير ُيدو َن ل ُي ْطف ُئوا ُنورَ‬ ‫فاس�د ڈ�الےن و�الے ںیہ ا�و�رنکیل و�ہںیہنےتھجمس�) ُ‬ ‫ِ ِ‬ ‫َ َ ْ َ َ ِْ َ‬ ‫َّ َ ْ َ ْ َ َّ ُ ُ ُّ ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ور ِه ولو ك ِره الكا ِفرون} [الصف‪:‬‬ ‫الل ِه ِبأفو ِاه ِهم والله م ِتم ن ِ‬ ‫‪ (� ]8‬ہی ول�گ اپےن ہنمیک وھپنوک �ں ےس الہل ےک ون �روک اھجبنا اچ ہےت ںیہ�۔ ا لہل‬ ‫رو�ں ےک ےیل ہیانتک یہ‬ ‫کا ہلصیف ےہہک و�ہ اپےنون�روکالیھپرک رہےاگ وخ�ا�ہاکف �‬ ‫ناگو�ا�رویک �ں ہن وہ�) �۔ �ِانوہ �ں ےن وحی ا ٰلیہوک سپ تشپ ڈ�ا�ل دیےناک ہلصیفرکلای‬ ‫ہے ا�و�ر و�ہ ا �س ےس دہ�ا یت اح صل ہنرکنے رپ اب ہیم وط �ر رپقفتم وہچےکںیہ�‪:‬‬ ‫َ َ َّ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫{ف َتقط ُعوا أ ْم َر ُه ْم َب ْي َن ُه ْم ُز ُب ًرا ك ُّل ِح ْز ٍب ِب َما ل َد ْي ِه ْم ف ِر ُحون }‬ ‫[املؤمنون‪(�]53 :‬رگم دعب ےک ولگو�ں ےن اپےن دینوکآپس ںیمڑکٹ �ے‬ ‫ُ‬ ‫وحي‬ ‫ٹڑک�ےرکلای رہرگ�و �ہ ےک اپ�س وجھچک ےہ اسی ںیم وخ�ش ےہ�) �‪{ ،‬ي ِ‬ ‫ُ‬ ‫ْ َ َْ‬ ‫َب ْع ُ‬ ‫ض ُه ْم إ َلى َب ْ‬ ‫ض ُزخ ُرف الق ْو ِل غ ُرو ًرا} [األنعام‪ (�]112 :‬و �ہ‬ ‫ع‬ ‫ٍ‬ ‫ِ‬ ‫�ایک د�وسر�ےوک رپفر یب ابتںی ا لاقرکتے ںیہ دھوکا دیےن ےک ےیل�)�‪ِ� ،‬ا سی‬ ‫{ات َخ ُذ وا َه َذ ا ْال ُق ْر َ‬ ‫لےی �انوہ �ں ےن�‪َّ :‬‬ ‫آن َم ْه ُج ً‬ ‫ورا} [الفرقان‪]30 :‬‬ ‫�(قر�آ �نوکرظن�ا ند�ا�زرک رکاھ اھت�) �۔ ِانےک لدو �ں ےس ایامنی العما �ت ٹم یکچ‬ ‫ہںی سپ و �ہ ُاہنںیںیہن اچہپنےت�ا�و�ر ِا�ن ںیم ایام�نیک ڑجیںاکڑھیکچ ںیہںیہنج‬ ‫�و�ہ د�وبا�ر�ہ وبںیہن ےتکس�ا �و�ر ِا نےک لدو �ں ںیم ایام �ن ےک ر �وشن اتس�ر �ے ھجب ےکچ‬ ‫ہںی ںیہنج و �ہ د�وبا �ر�ہ ر�وشنںیہنرککسےت ا�و�ر انےک ابطل افاک�ر �و�آ�ر�ا�ءیک ایسہی‬ ‫نے ِانےک ایام �ن ےکوس�ر �جوکرگہن اگل دیا ےہسج ےس نِایک ریصب�تیھب اج تی‬ ‫�رہی ےہ�۔ و�ہ ا لہلیک ُا�س دہ�ا یتوکوبق�لںیہنرکتےسج ےکاستھُا �س ےن‬ ‫�ا پےن رسو�لﷺ وک اجیھب ےہ �۔ ِا�س دہ�ا یت ےسضیف ای�ب وہکر و �ہ وخ�دوک‬

‫سرلبدنںیہنرک تے ا�و�ر ِا�س ےس ہنموم�ڑرک ا پینآ�ر�ا�ء و�افاک�روک ِالیہ دہ�ا یت رپ‬ ‫ترجحی دیےن ںیم و �ہوکئی اضم ئہقںیہنےتھجمس �۔ ِانوہ �ں ےن حویِ ا ٰلیہ ووصن�ص ہیعطق‬ ‫کووھٹ�ستقیقح ےک ر �و�پ ےساکن�ل د یا ےہ ا �و�رُاہنںی ا تعام�د�وقینییک اش �ن‬ ‫سے دج�ارک�د یا ےہ ا�و�ر و�ہ ِا �ن رپ ا پین اب طل ات�ویال�ت ےک ےلمحرک تے ر ہےت‬ ‫ہںی �۔ ہیثیبخ ِا�ن وصن�ص ےک استھ ایاس یہ ولس�کرکتے ںیہ اسیج ہکوک ئی‬ ‫شصخیسکسیسخ ا�و�رینیمکوق�ماک امہم�ن نب اجئےوت و�ہ ُا�س ےکاستھ ترپاپ�ک‬ ‫�ا �و�ر ابعز�ت رطیےق ےس شیپآ نےیک اجبئے ُا�س ےکاستھ و�ہولس�کرک تے‬ ‫ہںیسج ےک و�ہ الئقںیہن ا�و�رُا سیک امہم �ن ون�ا�ز�یرکتو �دیےت ںیہنکیل ا تناہ ئی‬ ‫چہاچک ہٹ ‪�،‬د�لیک رفن�ت ا�و�ر اکاتہٹ ےک استھ�‪،‬وگ یا و�ہہہک رہے وہ �ںہک �‪:‬‬ ‫�"متاہ�ر�ا امہ�ر �ے اہ �ںآ نےاکوک ئی ر�ا سہتںیہن�‪ ،‬ا �و�راگرآنا اچہووت ز بر�دسیتآنا‬ ‫پڑ�ےاگ�" �۔ ُانوہ �ں ےن ِا �ن وصن�ص ےس اپان دفا �عرکنےےئلیک رط�ح رط�حیک‬ ‫�رکا �وٹںی ا �و�روق�اننی انب رکےھںیہنکیلاگر و�ہ ِانےکآمےناسمےنآہی اجئںیوت‬ ‫�و �ہےتہکںیہ �‪" :‬مہںی ِا�نیظفل اظمہرےسایک انیل دیان ہکنج ںیمںیمہوکئی ینیقی‬ ‫با �تںیہنیتلم�" �۔ ِا �ن ےکوع�ا�م ا لان�ساک ومقف ہی وہتا ےہہک�‪" :‬مہںی وہیھچک‬ ‫کافیےہسجرپمہےناحلہید�و�رںیماپےنڑب�و �ںوک اپیاےہ�‪،‬ویکنہکو�ہوصن�ص‬ ‫کے اب�ر �ے ںیم ا سال�فیک تبسن ز یا�د�ہملع رھکےت ںیہ ا �و�رتجح وبرہا�ن ا�و�ر‬ ‫�اسدت لا�ل و�ا تسابن�ط ںیمیھب ُا �ن ےس ز یا�د �ہوبضم�طںیہ �۔ہکبج ا سال�ف رپاس�دگی‬ ‫�ا �و�راس�د �ہ ولحیاک رنگ اغلب اھت ا�و�ر ُانےک اپ�س ا سدتلا�ل و�اتسابن�ط ےک وق�اعد‬ ‫کیسےنھاک وقتیھبںیہن اھت �۔ ُانوہ �ں ےن اپینوت�انا ئای �ں ا�و�ا مریک اجب آ�و�ر�ی‬ ‫�ا �و�رون�اہی ےس ا تجان�ب ںیم رص�فںیک �۔ ذٰہل�ا احلہی د�و�ر ےک امہ�ر�ے ڑب�و �ںاک‬ ‫طریہقٔاک �رزیا�د�ہملع رپینبم ا�و�روبضم�ط ےہہکبج اسال�فاک رطیہقًاتبسنمکیملع رپ‬ ‫بمین ےہ�‪،‬اگرچہ و�ہ السمیت ےک ز یا�د�ہ رقیب ےہ�" �۔‬ ‫�انوہ �ں ےنرق�آ�ن وستنیک وصن�ص ےکاستھ و�ہ اعممہلایک ےہ وجآ�ج ےک‬ ‫ربنمو �ں‬ ‫�د �و�ر ںیم ہفیلخ ےک استھایک اج تا ےہ �۔ ُا ساک ان�موتوکس�ں رپدنک �ہ ا�و�ر �‬ ‫پرڑھک�ےوبیطخ�ںیک زبانو�ں رپ اج�ر�ی ےہ �‪ ،‬نکیلمکحیسک ا�و�راک یہ لچ رہا‬ ‫ہوتاہے ا �و �رہفیلخیکوک ئی اب�ت یہںیہن اتنس ا�و�ر ہن یہ ُاسےک ا�و�امروک اجب التا‬ ‫ہے �۔ ِانوہ �ں ےن اہل ایام �ناک ابل�س نہپ رکاھ ےہنکیل انےک د�ل زیغ وضال�ل‬ ‫�ا �و�ر اہل دقح وکرفےک ا مر�ا �ض ںیم التبم�ء ںیہ �۔ ِا �ناک اظہرا ناص�ر دم یہن اسیج‬ ‫ہے�‪،‬نکیل ابطنافک�ریک رط�ف امئل ےہ�۔ زبا �ن ےس ہیحلص وجولعم�م وہتے‬ ‫وجگنجؤ �ںیسیج‬ ‫ہںی ہکبج ا نےک لدو �ںیکتیفیک ِا سال�م ےکالخ�ف ڑلنے و�الے �‬ ‫َ َّ َّ‬ ‫الله َوب ْال َي ْوم ْالخر َو َما ُه ْم ب ُم ْؤمنين }َ‬ ‫ِ ِِ‬ ‫ہے�ا �و�ر ہیےتہک ںیہ�‪{ :‬آمنا ِب ِ ِ ِ ِ ِ‬ ‫[البقرة‪(� ]8 :‬ےتہک ںیہ مہ ا لہل رپ ا�و�رآخر�ت ےک د �ن رپ ایام �ن الئے�‪،‬‬ ‫حالانہک و �ہ رہگزوممنںیہن�) �۔‬

‫خاینت ےہ �۔ و�ہ زندگیزگ�ا�ر نے ےک ِا�س کل�یے رپلمعرکتےںیہسج ےسامت �م‬ ‫فر یق ُا �ن ےس ر�اضی ر ہےتںیہ ا�و�ر و �ہ ُانےک امبنی ا من و�اما �ن ےس ر ہےتںیہ �‪،‬‬ ‫ُ َ ُ َ َّ‬ ‫الل َه َو َّالذ َ‬ ‫ين َآم ُنوا َو َما َي ْخ َد ُعو َن‬ ‫یلنک د�رقحتقی�‪{:‬يخ ِاد عون‬ ‫ِ‬ ‫إ َّل َأ ْن ُف َس ُه ْم َو َما َي ْش ُع ُر َ‬ ‫ون} [البقرة‪ (� ]9 :‬ا لہل ےس دھوکا اب�ز�یرکتے‬ ‫ِ‬ ‫ہںی ا�و�ر ا �ن ولگو�ں ےس وج ایام �ن الئے�‪ ،‬اح لانہک و �ہ ا پین اجنو �ں ےک وس�ایسک‬ ‫کو دھوکا ںیہن د�ے رہے ا �و�ر و�ہ وعش�رںیہن ھکرےت�) �۔اہبش �ت شووہ�ا �ت‬ ‫کے ا مر�ا �ض ےن ِانےک لدو �ں رپہلمحرککے ُا ہنںی رم�د �ہرک�د یا ےہ ا �و�ر ُا نےک‬ ‫مذمو�م اقمصد ےن ُانےک ا�ر�ا�د�و �ں ا �و�ر وتین �ںوک افسدرک�د یا ےہ �۔ ہی اسف�د‬ ‫�ِا�س دق�ردشید ےہہک ڑب�ے ےس ڑب�ا بیبطیھب ِاسےک الع �ج ےس اقصرےہ �‪:‬‬ ‫ُ ُ ْ َ َ ٌ َ َ َ ُ ُ َّ‬ ‫الل ُه َم َر ً‬ ‫اب َأ ِل ٌ‬ ‫ضا َو َل ُه ْم َع َذ ٌ‬ ‫يم ِب َما‬ ‫ِ{في قل ِوب ِهم مرض فزاد هم‬ ‫َ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫كانوا َيك ِذ ُبون} [البقرة‪ (� ]10 :‬ا �ن ےک لدو �ں یہ ںیم ایک امیب�ر�ی ےہ‬ ‫تو الہل ےن اہنںی امیب�ر�ی ںیم ا�و�ر ڑبھا دیا ا�و�ر ا �ن ےک ےیل د�ر�د ان�ک ذع�ا �ب‬ ‫ہے�‪ ،‬ا�س وجہ ےسہک و�ہوھج�ٹےتہک ےھت�) �۔جسیھبصخشیک ایام نی اچ�د�ر ںیم‬ ‫�ِانےک دیپ �ا ےیک وہئے وکش�ک وبشاہ �ت ےک ےجنپ ویپست وہئے ُاسے ات�رات�ر‬ ‫کرکے رکھ د یا�‪ ،‬ا�و�رسج ےک د�لوک ِانےک الیھپئے وہئے ےنتفاک رش�ا�ر �ہوھچ‬ ‫جائےتو ُاسےآ�گ ےک ذع�ا�ب ںیم دکھلی د یات ےہ ا �و�رسج ےکاکنو �ں ںیم‬ ‫�ِا�ن ےکاہبش�ت د� خال وہجائںی ا�س ےک د�لوکنیقی ا �و �ردصتیقیک تمعن ےس‬ ‫مرح�و�مرک�د یےت ںیہ �۔ ِاناک اچم یا وہ�ا اسف�دزمنی ںیم تہب ز یا�د �ہلیھب اکچ ےہنکیل‬ ‫َْ‬ ‫يل َل ُه ْم َل ُت ْفس ُ‬ ‫�اکرثول�گ ا�س ےس اغفل ںیہ َ‬ ‫�‪{:‬وإ َذ ا ِق َ‬ ‫ال ْ‬ ‫ض‬ ‫ي‬ ‫ف‬ ‫وا‬ ‫د‬ ‫ر‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ َِ‬ ‫َ ََ‬ ‫ُْ‬ ‫َ‬ ‫َق ُالوا إ َّن َما َن ْح ُن ُم ْ‬ ‫ص ِل ُحون ‪ -‬أل ِإ َّن ُه ْم ُه ُم ال ْف ِس ُدون َول ِك ْن ل‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َيش ُع ُرون} [البقرة‪ (�]12 - 11 :‬ا�و �ر بج ا �ن ےساہک اجتا ےہہکزمنی‬ ‫مںی اسف �دتم ڈ�الووتےتہکںیہ مہوترص�ف اصال�حرکنے و�الےںیہ س�۔ن ول !‬ ‫قیانی وہیوت اسف�د ڈ�الےن و�الے ںیہ ا�و�رنکیل و �ہںیہنےتھجمس�) �۔‬

‫کات�ب وستن ےسکّسمت رھکےن و�الاصخش ِا نےک زن�دیکیحطس اعم نی اک‬ ‫پری�وکا�ر ا�و�روقعم�ل اقحئق ےس رحم�و�م ےہ ا�و�روصن�صاک احمل ا �ن ےک اہ �ں‬ ‫گدھےیک امندن ےہسج رپاتکبںی ال�د د�ییئگ وہ �ں ا �و �ر و �ہوتسب ےلہپ ےسلقن‬ ‫ریپو�یرکنے و�الے ِانےک‬ ‫شد�ہملعوک یہ اٹاھ تا رھپرہا ےہ �۔وصن�صیک وہبوہ �‬ ‫نز �دیک اپگل ںیہ نج رپ و �ہ ا پین اجملس ا�و�ر الم قاتو �ں ںیمنعط وعینشترک تے‬ ‫َ‬ ‫َ َ ُ ْ ُ َ َ َ َ َّ ُ َ ُ َ ُ ْ‬ ‫اس قالوا أنؤ ِم ُن‬ ‫�ر ہےت ںیہ�‪{َ :‬و ِإ ذا ِقيل لهم ِآمنوا كما آمن الن‬ ‫َ َ َ َ‬ ‫َ َ َ َ ُّ َ َ ُ َ َ َّ ُ ْ ُ ُ ُّ َ‬ ‫السف َه ُاء َول ِك ْن ل َي ْعل ُمون }‬ ‫كما آمن السفهاء أل ِإ نهم هم‬ ‫[البقرة‪ (�]13 :‬ا �و�ر بج ا �ن (مانفوق �ں�) ےساہک اج تا ےہہکسج رط�ح ا �و�ر‬ ‫لو�گ ( سےچ د�ل ےس�) ایام �ن الئے ںیہ متیھب (�ویےس یہ اص�ف د�ل ےس�)‬ ‫�اسال�موبق�لرکلووت و�ہےتہک ںیہہکایک مہیھب اسی رط�ح ایام �ن ےلآئںی سج‬ ‫طر�ح ا�و�ر احقم ول�گ ایام �ن الئے ںیہ ای�د رکوھ ! البشہبیہی ول�گ ویبقو�ف ںیہ‬ ‫�ِا �ن انم فوق �ںاک ا صل رسما یہرکم� فوریب ا�و�ر ِانیک عمج وپنیج د�ر�و �غوگ ئی ا�و�ر مرگ ہی اجنےت ںیہن )�۔‬ ‫ماقلہ‬

‫‪26‬‬

‫�ا�و�ر ہن ہی دہ�ایت اپنے و�الے وہئے�) �۔‬ ‫�ایام�نیکآ�گ ُا�نےئلیک اجالاکرتی ےہوت و �ہ ِاسیک‬ ‫�ر�وشین ںیم دہ�ایت ا�و�ررمگ�اہی ےک اقمما �ت ا �و�راشننای �ں‬ ‫�دیھک ےتیل ںیہ �۔ رھپ و�ہ ون�رھجب اجتا ےہ ا �و�ر ا �و نےچ‬ ‫�ا�ونےچڑھبکےت وہئے ولعش �ں و�الیآ�گ یہ ابقی ر �ہ‬ ‫جاتی ےہ سج ںیم و �ہ ذع�ا �باک زم�ہ ےتھکچ ںیہ ا �و �ر‬ ‫َُ‬ ‫یو�ں و �ہ ا ندھری�و �ں ںیم ےتکٹھب ر ہےت ںیہ�‪{َ :‬مثل ُه ْم‬ ‫اس َت ْو َق َد َنا ً ا َف َل َّما َأ َ‬ ‫َك َم َثل َّالذي ْ‬ ‫ض َاء ْت‬ ‫ر‬ ‫ِ ِ‬ ‫ْ ََََ‬ ‫َ َ ْ َ ُ َ َ َ َّ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ور ِهم وتركهم ِفي‬ ‫ما حوله ذ هب الله ِبن ِ‬ ‫ُظ ُل َمات َل ُي ْبص ُر َ‬ ‫مانقفنی افک�ر ےس زع�ت احصل رکنے یک وکشش ںیم ےب اقن�ب وہ اجتے ںیہ‬ ‫ون} [البقرة‪ (� ]17 :‬ا �نیک‬ ‫ٍ‬ ‫ِ‬ ‫ماث�ل ا�سصخشیکیس ےہ سج ےنآ�گ الجئی بج‬ ‫مانفق ےک د�و ہنم وہتے ںیہ نج ںیم ےس یاک ےک استھ و�ہ وممون�ں �آ�گ ےنآ�س اپ�سیک زیچیں ر�وشنرک�دیںوت الہل ا �ن ےکون �روک ےلایگ ا �و �ر‬ ‫سے اتلم ےہ ا�و�ر د�وسر�ے ےکاستھ و�ہ اپےندحلم اھب ئوی �ںیک اجنب ولٹات ےہ �۔ �اہنںی ا ندھری�و �ں ںیموھچ�ڑ د یا ا�ب و�ہ دیھکںیہن ےتکس�) �۔ �ِانےک لدو �ں ںیم ایاس‬ ‫�ُا سیک د �وزبانںی وہتی ںیہ�‪ ،‬ایک و �ہسج ےس و �ہاملسمنو �ں رپ اپان انب�و ٹی ر�و �پ خلل و�اقع وہچاک ےہہک ِاہنںی ایام �نیک دن�ا انس ئیںیہن دییت ا �و�ر انیکآکنوھ �ں‬ ‫ظاہررکتا ےہ ا�و�ر د� سور�ی و�ہ سج ےس و�ہ ا پین اخ �صولفحم �ں ںیم ا پےن اصیل پر رپ�د�ے ڑپ�ے�ر ہےتںیہ�‪ ،‬سپ و�ہرق�آ �ن ےکاقحئقاک اشمہد �ہںیہنرککسںیت‬ ‫َ ُ‬ ‫ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫خایلا�تاک اظاہ�ررکتا ےہ�‪{َ :‬وإ َذا َل ُقوا َّالذ َ‬ ‫{ص ٌّم ُبك ٌم ُع ْم ٌي‬ ‫ين َآم ُنوا قالوا َآم َّنا َو ِإذ ا �ا�و�ر ِانیک زبانںی قح ےنہککے�وقتوگنیگ وہجاتی ںیہ�‪:‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ُ ْ َ َ ْ ُ نَ‬ ‫ْ َ ُ َّ َ َ ُ ْ َّ َ َ ْ ُ ُ ْ َ ْ ُ نَ‬ ‫ََْ َ َ َ‬ ‫اط ِين ِهم قالوا ِإنا معكم ِإنما نحن مسته ِزئو } فهم ل ير ِجعو } [البقرة‪ (�]18 :‬رہب�ے�‪،‬گونےگ�‪�،‬ا ندھے ںیہ سپ‬ ‫خلوا ِإلى شي ِ‬ ‫[البقرة‪ (�]14 :‬ا�و�ر ہیانمفق بج وممون�ں ےس ےتلم ںیہوتےتہک ںیہہک مہ �و�ہںیہن ےتٹلپ�) �۔�اناسنو �ں رپ وحیاک اب�ر�ا �ن رحتم ربسا ہکسج ںیم لدو �ں ا �و�ر‬ ‫بیھ ایام �ن الئے ا�و�ر بج و�ہ اپےنرس�د�ا�ر�و�ں ےک اپ�س وہتےںیہوتےتہکںیہ �ر�وحو �ںیک زندگی ےہ�‪،‬نکیل ِا �ن انم فوق �ںوک ا�س ںیم ےس سب وعدییکڑککیت‬ ‫کہ کشیب مہاہمت�ر�ےاستھںیہ ‪ ،‬مہوت ا �ن (سماملنو �ں�)سے د�لیگلرکتے جبایل �ں ا�و�رحبص وشا�م ُا �ن رپ الگویک اجنے و�الی اکتلفی رشعہی یہ انس ئی د یں ‪،‬‬ ‫ہںی�) �۔ یہاتک�ب وستن ےک احلمنیوک مذ�ا�ق ا �ڑ�اتے وہئے ا �و�رریقحتآمزی جنوک و�ہ اپےن ا�وپر وبجھےتھجمس ںیہ �۔ سپ ِانوہ �ں ےن ا پین اگنایل �ںاکنو �ں ںیم‬ ‫ناگ ہو �ںےسدکیےتھوہئےرق�آ �نوتنسےسمہنوم�ڑےتیلںیہا�و�را لہلےکان �ز�ل ٹوھنس ںیل ا�و�ر اپےنڑپک�و �ں ےس ہنم اپھچکر اھب�گ ےلکن�‪ِ ،‬ا�س اح�ل ںیمہک‬ ‫کر�د �ہ احاک�م ےکاسمےنرسستمیلمخرکنے ےس ا ناک�ررک�د یےت ںیہ ا �و�ر اپےن ُا �س �ُاہنںی ےھچیپ ےس البیا اج�رہا اھت �۔ سپ ُاہنںی ربسرعا�م اکپ�ر�اایگ ا �و�ر اہل ریصب�ت‬ ‫رشو �رربکتںیماضافے یکےئل انےک اح�لوکوھک�لرکسامےن رکھ د یاایگ ا �و�رُانےک د �ورگ �وہو �ںےئلیک د �و‬ ‫عملرپیہوخ�شوہکرےھٹیبر ہےتںیہہکسجیکرثک�تےس ا�‬ ‫وہا�۔ ِاسی ےیلآ�پ ُاہنںی وحییک رصیح وصن�ص ےس ماث لںی ایب �نیکںیئگ�‪ُ ،‬اناک الہپرگ�و�ہ وج ثحب مواب حہثرکتےںیہ ا �و�ر د �وسر�ارگ �و �ہ‬ ‫کےوس�اھچک احصلںیہن ت‬ ‫َْ َ‬ ‫َّ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ُّ‬ ‫َ‬ ‫ّ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫�اتسزہ�ا�ءرکتا اپئںی ےگحالانہک د�رقحتقی �‪{ :‬الله يسته ِزئ ِب ِهم ويمدهم جو ا ندھی دیلقترکتے ںیہ �۔ سپ ا�رشا�د وہ�ا�‪{ :‬أو كص ِي ٍب ِمن السم ِاء‬ ‫َ‬ ‫في ُط ْغ َيانه ْم َي ْع َم ُهو َن} [البقرة‪ (�]15 :‬ا لہل ا �ناک ذم�ا�ق ا �ڑ�اتا ےہ ا�و�ر فيه ُظ ُل َم ٌ‬ ‫ات َو َر ْع ٌد َو َب ْر ٌق َي ْج َع ُلو َن َأ َ‬ ‫ص ِاب َع ُه ْم ِفي آذ ِان ِه ْم ِم َن‬ ‫ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬ ‫ٌ َْ‬ ‫َ َ َ ْ َ ْ َ َّ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َّ‬ ‫اع ِق حذ ر الو ِت والله م ِحيط ِبالكا ِف ِرين }[البقرة‪:‬‬ ‫�اھنںی ڈھلی د�ے رہا ےہ�‪ ،‬ا پین رسکیش یہ ںیم �‬ ‫ریحا �ن رھپتے ںیہ�) �۔ �ِاناک الصو ِ‬ ‫حا�ل ہی ےہہک و�ہ اسخ�ر�ے رپینبم اجت�ر�ترکنےےئلیک ا ندھری�و �ں ےکدنمس�رکی ‪ (� ]19‬ای ےسیجآ سام �ن ےس اترنے و�الی اب�ر�ش�‪ ،‬سج ںیمیئک ا ندھری�ے ںیہ ا �و�ر‬ ‫جانب اجکنےل ںیہ �۔ وہا�ں و�ہ وکش�ک وبشاہ�تیکویتشک �ں رپوس�ا�ر وہگےئ ںیہ گر �ج ا �و�ر کمچ ےہ�‪ ،‬و �ہڑک کےن و�الی ویلجب �ںیک وجہ ےسوم�ت ےک ڈ�ر ےس‬ ‫جو ُانوک ےلکرخایلا�تیک وم جو �ں رپریتتی اج�رہی ےہ �۔ رھپدنت�وتزیوہ�ا ےن �ا پین اگنایل �ں اپےناکنو �ں ںیم ڈ�ا�ل ےتیل ںیہ�) �۔‬ ‫�ُانیکویتشک �ںوک ا لٹ دیا ا�و�رُاہنںییھب دیرگ الہ�ک وہنے و�الو �ں ںیم اجیھپاکن�‪:‬‬ ‫َّ َ َ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ َ َ َّ َ ْ َ‬ ‫�ِا �ن انم فوق �ںیک رظن یں اتینزمک�و�ر وہتی ںیہہک و �ہ اب�ر�ا �ن وحی ںیمڑک کےن‬ ‫الضللة ِبال ُه َد ى ف َما َر ِب َح ْت ِت َجا َرُت ُه ْم‬ ‫ين اشت َر ُوا‬ ‫{أ ول ِئك ال ِذ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َو َما ك ُانوا ُمهت ِد ين} [البقرة‪ (� ]16 :‬یہی ول�گ ںیہ وہنج �ں ےنرمگ�اہی �و�الی ون�ر�انی ویلجب �ں ا�و�ر ِاسےک اعم نییک ر�ونشوی �ںوک دکیےنھیک تکسںیہن رھکںیت‬ ‫کو دہ �ایت ےک دبلےرخید ایل�۔ سپ ہنوت ا�نیک اجت�ر�ت ےن ا�نوک افئد�ہ د یا �ا �و�ر ِانیک امستعںییھب ا�و�ا مر� نوو�اہییک دن�ا�ؤ �ں ا�و�ر عود �و �وعدییکڑک�کیک ات �ب‬ ‫‪27‬‬

‫رو �ںوکاکمایبی ےلموتےتہک‬ ‫ہںیہکایک مہاہمت�ر�ےاستھںیہن ےھت ا�و�راگراکف �‬ ‫ہںیہک مہمت رپ اغلبآنے یہ ےگل ےھت ا�و�رایک مہ ےنںیہمتاملسمنو �ں ےک‬ ‫ہاتوھ �ںےساچبیاہناھت �۔سپایق متےکد �نا لہلاعتلٰیاہمت�ر �ےد�رمای �نہلصیف‬ ‫رو �ںوک ا یام �ن و�ا لو �ں رپرہگز ر�ا �ہ ہن د �ےاگ ) �۔ ِا �ن‬ ‫کر �ےاگ ا �و�ر ا لہلاعتلٰیاک ف �‬ ‫مانفوق �ں ںیم ےسوکئی اب�ترک�ےوتاشسئیگت ا�و�راھٹم�س ےکببس ےننس و�ا لے‬ ‫کو تہب اھبتی ےہ�‪،‬نکیل ا لہلاعتلٰی ُا�سوھج�ٹ ا�و ک�رذ�ب ایبنی رپوگ�ا �ہ ںیہ وج‬ ‫�ُا سےک د �ل ںیم وم جو�د ےہ �۔ سپمت ُاسے دکیوھ ےگہکقح ےک اعممےل ںیموت‬ ‫گویا و�ہ وسیا وہ�ا ےہ�‪ ،‬ا�و�ر ابطل ےک اعممےل ںیم اتناہ ئی رسگر�م �۔ سپ دکیوھہک‬ ‫�ر �ّب اعتلٰی انیکایکںیتلصخ ایب �ن رفما تا ےہ�‪{َ :‬وم َن َّ‬ ‫اس َم ْن ُي ْع ِج ُب َك‬ ‫الن‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ ُ‬ ‫ُّ ْ َ َ ُ ْ ُ َّ‬ ‫الل َه َع َلى َما في َق ْلبه َو ُه َو َأ َلدُّ‬ ‫ق ْول ُه ِفي ال َح َي ِاة الدنيا ويش ِهد‬ ‫ِ ِِ‬ ‫ْالخ َ‬ ‫ص ِام} [البقرة‪ (�]204 :‬ا�و �ر ولگو�ں ںیم ےسوکئی وت ایاس ےہ سج‬ ‫ِ‬ ‫کی اب�تآ�پوک نداییک نزدگی ںیم ڑب�ییلھب ولعم�م وہتی ےہ ا �و �ر و �ہ اپین کین‬ ‫ینیت رپ ا لہلوکوگ�ا�ہیھب انبتا ےہحالانہک د�ر�ا صل و �ہ رپ لے د�رجےاک ڑگھج�ا لو‬ ‫ہے�) �۔�و�ہ احاک�م وجانمقفنی اپےن ریپ�وکا�ر�و �ںوک اص�د�ررکتے ںیہ�‪ُ ،‬ا �ن ےس‬ ‫�زمنی ا�و�ر ا ہل زمنی ںیم اسف�د یہ اتلیھپ ےہ�ا�و�ر نج ابتو �ں ےس و �ہ ر �و کےت ںیہ‬ ‫�انیہ ںیم ولگو �ںیک دنای و�آخر�تیکالھب ئی وہ تی ےہ �۔‬

‫ریحا �ن رپ یاش �نڑھک�ے ر ہےت ںیہ�‪ ،‬ہن‬ ‫ہنںی الکسںیت �۔ سپ و�ہ دیم�ا �ن ہیت ںیم �‬ ‫ُ‬ ‫�‪{:‬ك َّلماَ‬ ‫کا �ناک�مرک�رہے ںیہ ا�و�ر ہنآکنںیھ یہھچک افئد�ہ د�ے رہی ںیہ‬ ‫َ َ َ‬ ‫َ َ َ ْ َ َ َ َ ْ ْ َ ُ َ َ ْ َ َ َّ‬ ‫َ‬ ‫اللهُ‬ ‫ض َاء ل ُه ْم َمش ْوا ِف ِيه و ِإذ ا أ ظلم علي ِهم قاموا ولو شاء‬ ‫أ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ّ‬ ‫لذ هب ِبسم ِع ِهم وأ بصا ِر ِهم ِإن الله على ك ِل �ش ْي ٍء ق ِد ٌير }‬ ‫[البقرة‪ (� ]20 :‬بج یلجبیک کمچ ےسھچک ر ش�وین ڑپتی ےہوت لچ ڑپتے‬ ‫ہںی ا �و�ر بج اندھری�ا وہجاتا ےہوترہھٹاجتےںیہ �۔ ا�و�راگر ا لہلاچ ہات وت (�ا �س‬ ‫حا�لںیمڑک�کےس�)�ا �نیکامسعتوکا �و�ر(چکمےس�)�ا �نیکاصب�ر�توکبلس‬ ‫کرکسات اھت�‪( ،‬کوینہک�)�ا لہلاعتلٰی انیقی رہ زیچ رپاق�د�ر ےہ�) �۔رق�آ �ن وستن ںیم‬ ‫�ِانیک ضعب العما�ت ذمکو�ر ںیہ نج ےس ِاہنںی و�اضح وط�ر رپ اچہپ نا اجکسات ےہ �۔‬ ‫�ِا نےک لدو �ں ںیم ریاکا�ر�یاک رم�ض ھٹیب اکچ وہتا ےہ�‪ ،‬ا�و�ر ہی ا ناس �نیکحیبق رت ین‬ ‫عا�د �ت ےہ �۔ و�ہ ر �ّبِ رحام �ن ےک ا�و�ا مریک اجب�آ�و�ر�ی ںیم ا تناہ�د�ر جےیکیتسس‬ ‫کا اکش�ر وہتے ںیہ ا �و�ر ِا �ن ںیم اخال �ص دیپ�ارک نا ُا �نےئلیک اتناہئیرگ�ا �ں ا�و�ر‬ ‫شملک وہتا ےہ �۔ بج امن �زےئلیکآتے ںیہوت کسمس�اتے وہئےآتے ںیہ ا�و�ر‬ ‫�و �ہیھب ولگو �ںوک کداھنےےئلیک�ا�و�ر و �ہ ا لہلاک ذکرںیہنرکتےرگم تہب یہمک �۔‬ ‫وہا ےہ وج د�و ر �یوڑ�و�ں ےک د�رمای�ن‬ ‫�ِا �ن ںیم ےس رہکیساک اح�ل ُا�سڑیھباکسا ت‬ ‫بےیچین ےس اھبگیت رہیت ےہ�‪،‬یھبک ِا�س ریو�ڑ ےکاستھوتبکیھ ُا�س ریو�ڑ ےک‬ ‫ساتھ �۔ ِا سی رط�ح انم قفنی یھب د� نوو �ںرگ�و ہو�ں ےک د�رمای �ن ذتبذ�بیک‬ ‫�ا �ن ںیم ےسیسکوکمت ا ہل ا یام �ن ےک امبنی امن�ز ر � �وز �ے ا �و�ر زہد و�ا تجاہ�د‬ ‫حالت ںیمڑھک�ے رہےت ںیہ ا�و�ر دکیےتھ ںیہہک ِا�ن ںیم ےسوک�ن اسرگ�و�ہ‬ ‫َْ‬ ‫َ َ َ َ َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ض‬ ‫�ز یا�د �ہ وق�ی ےہہک ُا�س ےک استھ اج لمںی �۔ ِا�س رط�ح و�ہ ہن ِا�دھرےک وہتے مںی رسگر�م اپ�ؤ ےگ�‪،‬‬ ‫نکیل د�رقحتقی�‪{ :‬و ِإ ذ ا تولىَ سعى ِفي ْ الر ِ‬ ‫ُ ْ َ َ َ ُ ْ َ ْ َ ْ َ َ َّ ْ َ َ َّ‬ ‫الل ُه ل ُيح ُّب ال َف َساد }َ‬ ‫ہںی ہن ُا�دھرےک�‪ ،‬ا�و�رسجوک ا لہلرمگ�ا�ہرک�د�ےوتتم ا�سےئلیکوک ئی ر�ا�ہںیہن ِليف ِسد ِفيها ويه ِلك الحرث والنسل و‬ ‫ِ‬ ‫[البقرة‪ (�]205 :‬ا�و�ر بج ا ٹھرکجاتا ےہ وت زمنی ںیم ا�سیک د �و�ڑ‬ ‫پا �ؤ گے �۔‬ ‫� ھدو �پ ا �س ےئل وہتی ےہہک و ہ ا�س ںیم اسف�د اچمئے �‪ ،‬ا �و �رںیلصف ا�و �رںیلسن‬ ‫رکا�) �۔فی اقحلتقی و �ہ بس ایک‬ ‫�و �ہ ا ہل تنس�‪ ،‬ا ہل رق�آ �ن ےک اب�ر�ے ںیم احلا�تیک اب�زگتش ےکرظتنم تاب �ہرک�ے�‪ ،‬احلانہک الہلاسف�دوک دنسپںیہن ت‬ ‫�ر ہےت ںیہ �۔ سپاگر ر �ّب اعتلٰی ُاہنںی حتف ےس انکمہ�ررفما�د�ے وت و �ہےنہک ہیسنج ےس ںیہ ا�و�ر رہ�ایک د�وسر�ے ےس اشمبہ ےہ �۔ و �ہ رب�ائیاک ا�رتاک�ب‬ ‫گلےت ںیہہک �‪ :‬ایک مہ اہمت�ر �ے استھ ہن ےھت�؟ ا�و �ر ِا�س رپنیقی دلانےےئلیک کرنے ےک دعب ِا ساک مکح یھب دیےت ںیہ ا�و �ر یکین ےس وخ �د ر�ک اجنے ےک‬ ‫�و �ہ رط�ح رط�حیکںیمسقاھکتے ںیہ �۔ ا�و�راگر حتف اتک�ب وستن ےک مشدون �ں بدع ا�و�ر�و �ںوک یھب ر�و کےت ںیہ �۔ و�ہ ا لہلیک ر�ا�ہ ںیم ام �ل رخ�چرکنے ںیم‬ ‫کے بیصن ںیم وہوت�( کات�ب ونستّ ےک مشدون�ں ےس�(ےتہک ںیہہک�‪:‬ایک مت بلخ ےساک�م ےتیل ںیہ�۔ ر�ّب اعتلٰی ےن ُاہنںی اپین وتمعن �ںیکینتک ای �د دہانی‬ ‫عرا �ضایک ا�و�ر اسے الھب د یا �۔ ا سی رط�حینتک‬ ‫جانےت ںیہنہک امہ�ر�ے امبنی ا خو�تاک مکحم دہع ےہ ا�و�ر امہ�ر�ے امبنی بسن کر �و�ا ئی �؟ �! نکیل ُانوہ �ں ےن ا �‬ ‫رعمت احصلرکنا اچہات ہی اب�ر ر �ّب اعتلٰی ےن اپےنوممن دنب�و �ں ےکاس مےنانم قفنی ےک اح�لاک رپ�د �ہ‬ ‫کا قلعتیھب رقیباک ہے�؟ سپ ا�ے و�ہہک وج ُانیک ف‬ ‫رکو�‪،‬ہک چا�کرک�دیا اتکہ و�ہ ُا �ن ےس ا تجان�برک یں �! سپ ونس ا �ے اہل ا یام �ن �! �‪:‬‬ ‫ہے �‪،‬متںیہ اچ ہےیہک ُانیک افص�ت ر �ّب الاعملنی ےکالک�م ےس ا خذ ل‬ ‫َ ْ ُ ُ َ ُْْ َ‬ ‫َّ َ َ َ َ َّ ُ َ ُ‬ ‫ْ ُ َ ُ َن َ ْ ُ َ َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ض يأمرون ِبالنك ِر‬ ‫رضو�ر�ت‬ ‫�ِا �س ےک دعبںیہمتیسک لدلییک �‬ ‫ںیہن �‪{ :‬ال ِذ ين يتربصون ِبكم {النا ِفقو و ْالنا ِفقات بعضهم َِمن بع ٍ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ َ َ َ ُ ْ َ ْ ٌ َ َّ‬ ‫الله َق ُالوا َأ َل ْم َن ُك ْن َم َع ُك ْم َوإ ْن َك َ‬ ‫ان َو َي ْن َه ْو َن َعن الَ ْع ُروف َو َي ْقب ُ‬ ‫ضو َن أ ْي ِد َي ُه ْم َن ُسوا الل َه فنس َي ُهمْ‬ ‫ف ِإ ن كان لكم فتح ِمن‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ْ ِ‬ ‫َْ‬ ‫َ َ ٌ َ ُ ََ ْ َ ْ َ ْ ْ ََْ ُ ْ ََ ْ َ ْ ُ‬ ‫َّ ُ‬ ‫َ ُ ُ ْ َ ُ نَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫اسقو } [التوبة‪ (�]67 :‬انم فق رم�د ا �و�رانم فق‬ ‫ِللكا ِف ِرين ن ِصيب قالوا ألم نستح ِوذ عليكم ونمنعكم ِمن ِإن النا ِف ِقين هم الف ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َّ‬ ‫َ َّ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ُْ‬ ‫ال ْؤ ِم ِن َين فالل ُه َي ْحك ُم َب ْي َنك ْم َي ْو َم ال ِق َي َام ِة َول ْن َي ْج َع َل الل ُه عو � ترںی�‪ ،‬ا�ن ےکضعب ضعب ےسںیہ �‪ ،‬و �ہ رب�ائیاک مکح دیےت ںیہ ا �و �ریکین ےس‬ ‫ً‬ ‫َْ‬ ‫َ َ ُْ‬ ‫ين َعلى ال ْؤ ِم ِن َين َس ِبيل} [النساء‪ (�]141 :‬ہی (مانفق�) معنرکتےںیہ ا�و�ر اپےن اہتھ دنب ھکرےت ںیہ�۔ و�ہ الہلوکوھب�ل ےئگوت ا�س ےن‬ ‫ِللكا ِف ِر‬ ‫را �ن ںیہ�) �۔‬ ‫لو�گاہمت�ر �ے اناج �ماک اتناظ �ررک تےںیہ رھپاگرںیہمت ا لہل حتف د �ےوت ہیےتہک �اہنںیالھب د یا �۔ انیقی انمفق ول�گ یہ انف م‬

‫مدقمہ‬

‫‪28‬‬

29

‫را�د ےکرفسےس‬ ‫�د� لوتِ اسالمہییک اجنب ریم�ی رجہ�تاک رفسُا�ن تہب ےس اف �‬ ‫کھچ زیا�د�ہفلتخمںیہن اھت�‪،‬ہک وجرفکیک رس�زمنی ےسوک�چرککے حوتدییک رس�زمنی‬ ‫مںیآئے ےھت�۔ ر�اسےت ںیم د�رپشیآنے و�الی الکشم�ت ا�و�ررطخ�ا�ت ےس ےنچبےئلیک‬ ‫مری�ے اپ�س ِا�س ےکوس�اوکئی اچ�ر�ہںیہن اھت ہک ںیم اپینوق�ت وقالبتی ےسلمکم وط�ر‬ ‫پر رب�ا�ء�ترکتے وہئے رص�ف ا�و�ررص�ف ر�ّب اعتلٰی رپرھب�وسہرک�و�ں�۔ یف اقحلتقی‬ ‫یہبس ریم�ے ےیلزتکہیسفن ا�و�روق�تاک ابعث انب ا�و�رُا�س ےن ےھجمآ�ج ےک د�و�ر ںیم‬ ‫�د�رپشی الکشم�تاک اسمانرکنےےئلیک ایت�رایک�‪ ،‬ایک ایاس د�و�رسج ںیم وپ�ر�ی دنای الخفت‬ ‫کے ابملاقبل ربسریپاک�ر وہچیک ےہاتکہ اپےنںیئت الہل ےکون�روکاھجب د�ے�۔‬ ‫ت‬ ‫ریمے س�اہقب وش�ہ�ر یک اہش�د� یک ربخ‬ ‫ت‬ ‫ق‬ ‫مری�ے اسبہقوشہر(� �بلہ الہل�) ا�ر�ض ِشا�م ںیم د�ولت اسالمہی ےک اجمہدین ےک‬ ‫ہرم�ا�ہ اتق�لرک�رہے ےھتہکبج ںیمآسرٹلیای ںیم وچب�ں ےک رمہ�ا�ہ ُا�نیک اجنب ےس ُا�ن‬ ‫سے اجلمےن ےک اشا�ر�ےیک رظتنمیھت�۔ھچ ام�ہزگ�ر ےکچ ےھت ا�و�ر ہی دمسرب �‪ 2�0�1�3‬یک‬ ‫ماقلہ‬

‫‪30‬‬

‫ضمرط�بیھبیھتویکنہک ا�ب ےھجم اپےنوچب�ں ےکاستھ ایکےلرجہ�ترکنایھت�۔‬

‫اعش‬ ‫رمد مدب �‬ ‫ت‬ ‫وتدیےک‬ ‫ل �و �ا �ء لا ح‬

‫با�ت ےہہک بج انوہ�ں ےن ےھجم اتبیاہک�‪" :‬مںیںیہمت اپین د� لوتِ اسالمہییک‬ ‫یبتعیکربخد�ےرہاوہ�ں�۔ںیمےند� لوتِاسالمہیےکامریابورکبابلدغ�ا�د�ی‬ ‫�اسحلینی الرقییش ےک اہتھ رپ تعیبرکلی ےہ�۔‬ ‫مہںیوتقع ےہہک د� سور�ی امجتعںی مہ ےس دغ�ا�ر�یرکیںںیگ ا�و�رںیمہ‬ ‫شکےہہکامہ�ر�ےالخ�فرپ�ویپڈنگ�ےیکگنجربپارکد�یاجئےیگ�۔� ج�بھ��ۃ‬ ‫�انلرص�ہ و�الے ویےسںیہن ےسیج مہ ُاہنںیامگ�نرک�رہے ےھت�۔ د�ولت ِ�اسالمہی‬ ‫�و�الےہییقیقح اجمہدین ںیہ�۔ و�ہ وہمج�ریت ایوقمتیےئلیکںیہن ڑل رہےہکلب و�ہ‬ ‫شریتعےکافن�ذیکاخطراتق�لرک�رہےںیہ�!�۔اہی�ںیھباھبئی اطخ�ؤ�ںےساپ�ک‬ ‫ہنںی ا�و�راسمئل اہی�ںیھب ںیہ�‪،‬نکیل رص�ف ہییہحیحص دیقع�ے ےک احمل ا�و�ر‬ ‫�د�رستجہنم ےک ریپ�وکا�رںیہ ا�و�ر و�الہل�! الخفتاک اعال�ن تہبرقیب ےہ ا�و�ریہ‬ ‫ہوہیںیہناتکسہکِا�نےکالع�و�ہوکئیا�و�رالخفتاکاعال�نرک�ے�۔حقیکالت�ش‬ ‫مںی ہشیمہولخ�ص اتخای�رکر�ویگوت الہلاعتلٰیںیہمتیھبک اضئعںیہنرک�ےاگ�"�۔‬ ‫رعے دعب ےھجمولعم�م وہ�اہک �‪ 4‬ونج�ر�یوکریم�ےاسبہقوشہرےن‬ ‫کھچ یہ ص‬ ‫�ولایہبلح ےکےبصقحریات�ن ںیم ومجو�داجمہدین ےک ایکومجمعے ںیمومشلتی‬ ‫�اتخای�ررکلی ا�و�ر و�ہ اپےن اھبئوی�ںیک رصن�تےئلیک ےلکن نج رپوحص�ا�ت ےننیمک‬ ‫لاگ�د�ییھت�۔نکیل ر�اسےت ںیم ُا�ن رپیھب ول�ا�ء الوتحدی ےک دبماعشو�ں ےنگاھ�ت‬ ‫لاگ� �دی�۔اجمہدین گنجیک ٹیپل ںیمآگےئ ا�و�ر اسی د�و�ر�ا�ن ریم�ےاسبہقوشہر‬ ‫کو ڑبج�ے ںیم اتناہئی رطخنا�ک رطیےق ےسوگلییگل�۔اجمہدین ےنوف�ر�ا ً�اہنںی‬ ‫�دشنمیکوگلوی�ںیک وبچاھ�ڑ ےس د�و�ر ایک انپ�ہاگ�ہ ںیملقتنمرک�دیا�‪،‬نکیل دنچیہ‬ ‫مٹن دعب و�ہ ا�ن اش�ء الہلرمتہباہش�د�توک اپگےئ ا�و�ر اپےن اخلق ومالکیک اجنب‬ ‫رپد�ے ےک د�ل ںیم ر�ب اعتلٰی ےکرع�ش ےسیکٹل ایک‬ ‫�ر�و�انہ وہگےئ�‪ ،‬ا�و�رزبس ن‬ ‫قدنیل ےک اند�ر اجبےس�۔‬ ‫گرچہانمغ�کیھت�‪،‬نکیل یف اقحلتقی ہیوخشیاک ابعثیھب‬ ‫�انیک اہش�د�تیک ربخا ت‬ ‫تیھ�۔ ںیم اپےناسبہقوشہر(�ق�بلہ الہل�) ےکوح�الے ےس تہبوخ�شیھتہک الہل‬ ‫�ر�ّب الزع�ت ےن اہنںی اہش�د�ت ےکوصح�ل ےسرحم�و�مںیہنایک�‪ ،‬امہ�ر�ا ُانےک‬ ‫با�ر�ےںیمیہیامگ�نےہ�ا�و�راناکیقیقحاحمسبوتالہلیہےہ�۔نکیلںیمرہبحا�ل‬ ‫‪31‬‬

‫رمدتنی یک یعلق لھک یئگ �ا�و�ر اجمدہنی چس رپ اقمئ �رےہ‬ ‫پرھزیا�د�ہ رعصہںیہنزگ�ر�اہک الہلاحبسنہ وتاعلٰی ےنوحص�ا�تیکیعلقوھک�ل‬ ‫� �دی�۔ ُانوہ�ں ےنافک�ر ا�و�ررمتدین ےسھٹگ وج�ڑرک رکاھ اھت ا�و�ر ا�ن ےس املی ا�و�ر‬ ‫�دیرگیئک رط�حیک امد�ا�د صوو�لرک�رہے ےھت�۔ ُانوہ�ں ےن اپےن زیرنیکمتیسک‬ ‫بیھ العقے ںیم رشیتعاک افن�ذںیہنایک ا�و�ر ہن یہاملسمنو�ںوک امن و�اما�نرسیم‬ ‫کای ہکلب ِا�س ےک عربسک ُانےک العقو�ں ںیم سرہوملظ وجرب ےلہپیک رط�ح اج�ر�ی‬ ‫�رہا�۔اسید�و�ر�ا�ند�ولتاسالمہیرقہا�و�ررس�زمنیاش�مرپےلیھپدیرگیئکرہشآ�ز�ا�د‬ ‫کر�و�ا یکچیھت ا�و�رُا�س ےن ِا�ن ںیم رشیتعاک افن�ذیھبایک اھت�۔نکیل ہیبسھچک‬ ‫�اسال�م ا�و�ر اہج�د ےک دعوید�ا�ر�و�ںیک ُا�نوکشوش�ںوک ہن ر�و�ک اکس وج و�ہ اجمہدین‬ ‫کی اسکھوکاتمثررکنے ےک ےیل�ا�و�ر انےک افاع�لیک ذممترککےافک�روکوخ�ش‬ ‫کرتے ںیہ ۔ ہی ہشیمہیک رط�ح د� لوت اسالمہی رپ اسال�موک ریغام�ل انبنےاک‬ ‫�الز�ا�م دھرتے رہےتہںی احلانہکوسشل ڈیمیا رپیہ رظنآنے و�الے ہی ول�گ‬ ‫نجںیہ "لعام�ء " ےک ان�م ےس اکپ�ر�ا اجتا ےہ ےن اپین ایس�ہاک�ریو�ں ےس امہ�ر�ے‬ ‫خالص دین اسال�موک ریغام�ل انبیا ےہ ا�و�ر اسیک امیلعت�توکخسم رککے شیپایک‬ ‫زائییک ےہ�‪،‬افک�ر ےک استھ‬ ‫ہے�۔ ِانوہ�ں ےنرفکیہ اتناخبا�تیک وحصہل اف �‬ ‫�امن و�آشیت ےک استھ رہےنوکوبق�لایک ےہ�‪ ،‬وط�اغتییک وکحمتوکمیلستایک‬ ‫ہے ا�و�ر الع�و�ہ ا�زیں تہبیسرمگ�اہوی�ں ںیم ولم�ث وہئے ںیہ�۔‬ ‫جاہ�ں کت د� لوتِ اسالمہییک اب�ت ےہوتاش�م ںیم وتفحا�ت ےک دعبیھب‬ ‫�ِاسےک اجمہدین ےک ا�ر�ا�د�ے اخلص رہے�۔ ُاناک بصن اعلنی الخفتاک ا�زسرنو‬ ‫قای�ماھتا�و�رںیمیھبہیاچہیتیھتہکںیما�و�رریم�ےےچبِا�سمیظعمہماکہصحںینب�۔‬ ‫مںی اچہیتیھتہکریم�ے ےچب الخفت ےک اسئے ےلت رپ�و�ر�ش اپئںی ا�و�ر�ِا�س‬ ‫زائی ےس‬ ‫مںی ُاہنںیرفک�‪� ،‬رشک�‪،‬ملھکالھک دب اخالقی ا�و�رانگہو�ںیک وحصہل اف �‬ ‫پا�ک امحو�ل ںیمحیحص دیقع�ےیکمیلعت د�ی اجئے�۔ ںیم ُا�نیک رپ�و�ر�ش ا�سجہن‬ ‫پراچہیتیھتہک اہج�د امہ�ر�ی زندگییک ایکتقیقح وہ�‪ ،‬ہنہک ہیضحمبتکریس�ت‬ ‫�وفتریسںیم ذمکو�ر�ہ و�اقاع�ت ڑپ�ھ ےنیلکتدحم�و�د وہ�۔ ہیبس ِا�س ےیلہکمہ دنای‬ ‫مںییھباکمای�ب وہجائںی ا�و�ر بج ر�ّب اعتلٰییک اجنب ولٹںیوت افسوق�ں ےک‬ ‫حا�ل رپںیہن ہکلبدیہش�و�ں ےک اح�ل رپولٹںی�۔‬ ‫�ا�بریم�ےےیلآسرٹلیایںیمزمیدرہاناحم�لوہچاکاھتا�و�ران�ماہن�د"لعام�ء"کی‬ ‫�د�ییئگ دہ�ایا�ت ا�باقبل رب�د�اشتںیہن رہیںیھت�۔زمک�و�ر�و�ں ا�و�رولظممو�ںیک‬ ‫ریخاتیا�د�ا�ر�ے‬ ‫نرص�تےئلیک�ُاناکاتبیاایگلحِا�سےسآگےھچکںیہناھتہکمہیسک �‬ ‫ریخا�تد�ےدیں�۔ا�و�رہیدحوکئییقیقحرم�دںیہنہکلبوکئییتسس‬ ‫کو�‪ 3�0‬ڈ�الرامہانہ �‬ ‫کا ام�ر�ا زب�د�ل یہنیعتمرککسات ےہ�۔ بج امہ�ر�ے اہج�دوھچ�ڑ دیےن ا�و�رالخفتیک‬ ‫عد�م ومجو�دگی ےکببس امت ذلت ےکاستھرسنوگ�ں ا�و�رتسکشوخ�ر�د�ہ وہگیئ�‪،‬‬ ‫توامہ�ر�ےاپ�سحتفومتنیک�‪،‬وق�تو�اقدت�ا�را�و�رآخر�تںیماجن�تےکوصح�لاکسب‬

‫� یاکیہ سرہتاچب�‪،‬وجکہاہج�دیفلیبسالہلےہ�۔نکیلرمگ�اہیےکد�اعییھبالھبیھبک‬ ‫�ا�ستقیقحاک اعرت�ا�فرکیں ےگ ا�و�ر ا�ساک ربمال اظاہ�ررکیں ےگ�؟‬ ‫ت‬ ‫رجہ� ےک �ر�اےتس رپ �ادتب�ایئ دقم‬ ‫�اپےناسبہقوشہریک اہش�د�ت ےک دعب ںیم ےن ا�ر�ض اش�میک اجنب رجہ�ت‬ ‫یکےئل ایت�ر�ی رش�و�عرک� �دی�۔ریم�ا ا�ر�ا�د�ہ دع�تمتخ وہنے ےکوف�ر�ا دعب رخترفس‬ ‫باندھےناک اھت�‪،‬نکیل ےھجم ِا�س اب�تیک رپیاشنی الحقیھتہک ںیم اپےن و�الدین‬ ‫کےاستھ ر�ہ رہییھت ا�و�ر ےھجمھجمسںیہنآ�رہا اھت ہک ںیم اہنںی ہتپ ےلچ ریغبےسیک‬ ‫کنول�ں�۔ ایک ر�ا�ت ایق�م الللی ےک د�و�ر�ا�ن ںیم ےن دعایکہک�‪�" :‬ا�ے الہل�! وج‬ ‫بیھ ریم�ی رجہ�ت ےک ر�اسےت ںیم رکا�و�ٹ ےنب اسےھجم ےس د�و�ررک�د�ے ا�و�ر‬ ‫�اسے اندھارک�د�ے�"�۔ الہلاحبسنہ وتاعلٰی ےنریم�ی دعا وبق�ل رفمالی ا�و�رریم�ے‬ ‫�و�الدوک ذب�ریہع وف�ناک�ل اتبیا ایگ ہک اہنںیاک�ر�وبا�ر ےک وح�الے ےس ایک‬ ‫ریبو�ن کلم اجنا ڑپ�ےاگ�۔‬ ‫�اجال�س ںیم رشکترکنا ےہ ا�و�ر ا�سےئلیک اہنںی �‬ ‫پس و�ہ رفس رپ ر�و�انہ وہگےئ ا�و�ر و�الد�ہیھب انےک رمہ�ا�ہ یلچںیئگ�۔ اسی د�و�ر�ا�ن‬ ‫مری�ےسرس�الی رشےت د�ا�ریھب اپےن اعممال�ت ںیم رصم�و�ف وہگےئ سج ےس‬ ‫�ُا�نیکوتجہریم�ی رسگرموی�ںیک اجنبںیہنیئگ�۔آسرٹلیاییک اٹنیلیسنج اجییسن‬ ‫کے الہاک�ر�و�ںوکیھب ر�ّب اعتلٰی ےن اندھارک�دیا ا�و�ر و�ہ اپینلسلسموکشش ےک‬ ‫با�وجو�د ےھجم وہ�ائی رفسرکنے ےس ر�وکےنےئلیک د�رکا�رولعمما�ت عمج ہنرکسےک�۔‬ ‫مںی ےن اپےن وہ�ائی رفسوک ِا�س رط�ح ےس ترتبی دیاہک دکیےنھ و�الےوک‬ ‫حموس�س وہہک ںیم انبل�ن ںیم اپےن رشہت د�ا�ر�و�ں ےس ےنلم اج�رہی وہ�ں�۔نکیل‬ ‫مری�ا ا�ر�ا�د�ہ ہی اھت ہک ںیم ابویبہظ ںیم رکےنکے د�و�ر�ا�ن رتکیےئلیک ٹکٹاک‬ ‫رکو�ں�۔‬ ‫بدن�وبتس ل‬ ‫مری�ی ر�و�انیگ ےس دنچ د�ن ےلہپریم�ےوچب�ںوکریم�ے ا�ر�ا�د�ےاک ہتپگل‬ ‫گای ا�و�رسج د�ن ںیم ےن ر�و�انہ وہنا اھت ا�س ےس یاک ر�ا�ت ےلہپریم�ے اھبئی‬ ‫نے ریم�ے و�الدینوک بسھچک اتب�دیا سج ےس و�ہ دشید ےصغ ںیمآگےئ�۔‬ ‫�ُانوہ�ںےنےھجمرفسرکنےےسعنمرک�دیاا�و�رریم�ےاھبئیوکاہکہکو�ہامہ�ر�ے‬ ‫پاسوپ�ر�ٹا�و�رٹکٹطبضرکلےا�و�رںیمہرھگےسےنلکنےسر�وکےرکےھ�۔ا�س‬ ‫پر ںیمدجس�ے ںیمرگکر ر�ّب اعتلٰی ےس دم�دےئلیک کیھب امگنےنیگل�۔‬ ‫�الہلاحبسنہ وتاعلٰی ےنریم�ے و�الداک د�ل دب�ل دیا ا�و�ر انوہ�ں ےن ےھجمانبل�ن‬ ‫کی اجنبرفسرکنےیک دہ�ایتیک ا�و�راہک ہک و�ہھجم ےس ابوہظیب ںیم ںیلم ےگ�۔‬ ‫مںی انیک بلط رپ ضرامدن�ی اظہررکنے ےساچکچہ رہییھت�‪،‬نکیل ےھجمولعم�م‬ ‫تاھ ہکزم�احتمرکنے رپ د�وبا�ر�ہ ھجم ےس ریم�ی زیچیں نیھچ یل اجئںییگ�‪،‬‬ ‫�ا�س ےیل ںیم ِا�س رپ ر�اضی وہگیئ ا�و�ر ر�و�انہ وہنےےئلیک ایت�ر وہگیئ�۔ امہ�ر�ے‬ ‫�و�الدین امہ�ر�ے اب�ر�ے ںیم و�اضح وط�ر رپوخ�ف ز�د�ہ ےھت ا�و�ر ںیم اہنںی‬ ‫مزید رپیاش�نںیہنرکنا اچہیتیھت ا�و�ر ہن یہ ںیم اپےن رسس�الی رشےت�د�ا�ر�و�ں‬ ‫کے ےیل زمیدفیلکت ای مغاک ابعث اننب اچہیتیھت�۔نکیل رفما�ن اب�ر�ی اعتلٰی‬

‫ْ‬ ‫ْ َ َّ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َّ َ‬ ‫ہے�‪{ :‬ل ت ِج ُد ق ْو ًما ُيؤ ِم ُنون ِبالل ِه َوال َي ْو ِم ال ِخ ِر ُي َو ُّادون َم ْن‬ ‫َ َ‬ ‫َّ‬ ‫َ ْ‬ ‫َ َ َ ُ‬ ‫َح َّاد الل َه َو َر ُسول ُه َول ْو كانوا َآب َاء ُه ْم أ ْو أ ْب َن َاء ُه ْم أ ْو ِإخ َو َان ُه ْم‬ ‫َأ ْو َعش َيرَت ُه ْم ۚ ُأ َٰولئ َك َك َت َب في ُق ُلوبه ُم ْال َيم َ‬ ‫ان َو َأ َّي َد ُهم ب ُ‬ ‫وح‬ ‫ر‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ ِ‬ ‫ِ ٍ‬ ‫ُّْ َُْ ُ‬ ‫َ ْ َ ْ ََْ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫َّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ات تج ِري ِمن تح ِتها النهار خ ِال ِدين ِفيها ۚ‬ ‫ِمنه ۖ ويد ِخلهم جن ٍ‬ ‫َ َ َّ ُ َ ْ ُ ْ َ َ ُ َ ْ ُ ُ َٰ َ ْ ُ َّ‬ ‫الله ۚ َأ َل إ َّن ح ْزبَ‬ ‫ِ ِ‬ ‫�ضي الله عنهم ورضوا عنه ۚ أول ِئك ِحزب ِ‬ ‫ر ِ‬ ‫َّ ُ ُ ْ ُ ْ ُ نَ‬ ‫الل ِه هم الف ِلحو }(املجادلۃ‪ (�)22:‬وت ا�ن ولگو�ںوک وج الہل ا�و�ر وی�م‬ ‫�آخر�ت رپ ایام�ن رھکےت ںیہ�‪،‬ںیہن اپئےاگ ہک و�ہ ا�ن ولگو�ں ےس د�وسیت رھکےت‬ ‫ہو�ںوہنج�ں ےن الہل ا�و�ر ا�س ےک رسو�لیک اخملتفیک�‪،‬وخ�ا�ہ و�ہ ا�ن ےک اب�پ‬ ‫ہو�ں�‪ ،‬ای ا�ن ےک ےٹیب�‪ ،‬ای ا�ن ےک اھبئی�‪ ،‬ای ا�ناک اخند�ا�ن�۔ ہیول�گ ںیہ نج ےک‬ ‫� لدو�ں ںیم ا�س ےن ایام�نھکل دیا ےہ ا�و�ر اہنںی اپین رط�ف ےس ایک ر�و�ح ےک‬ ‫ساتھوق�تیشخب ےہ ا�و�ر ہناںی ایےس ابغو�ں ںیم د� خالرک�ےاگ نج ےک ےچین‬ ‫سےرہنیں یتہب وہ�ںیگ�‪ ،‬ا�ن ںیم ہشیمہ رہےن و�الےںیہ�‪ ،‬الہل ا�ن ےس ر�اضی‬ ‫ہوگای ا�و�ر و�ہ ا�س ےس ر�اضی وہگےئ�۔ ہیول�گ الہلاکرگ�و�ہ ںیہ�‪ ،‬ای�د رکوھ ! انیقی‬ ‫�الہلاکرگ�و�ہ یہ و�ہ ول�گ ںیہ وجاکمای�ب وہنے و�الے ںیہ�)�۔‬ ‫سرفاک وقتآیاوتمہاکمایبی ےکاستھرقم�ررک�د�ہ قوت رپ وہ�ائی اہج�ز ںیم‬ ‫یبھٹےئگ�۔ریم�ےوچب�ںےن �‪1�4‬ھگوٹن�ںےکرفسےکد�و�ر�ا�نڑب�ےےھجلسوہئے‬ ‫�ر�ویےاکاظمہر�ہایک�۔ںیمرثک�تےساتسافغ�ر�‪،‬ذکرا�و�ردعارکتیرہی�‪،‬نکیلاسےک‬ ‫با�وجو�د ںیمیسک دق�ر رپیاشنیاک اکش�ریھتویکنہک ابیھ ںیم ےن اپےنرفساک رتکی و�الا‬ ‫حہصیھب ترتبی دیان اھت ہکبجریم�ے املی وسائل دحم�و�د ےھت�‪،‬نکیل ےھجمنیقی اھت‬ ‫کہ الہلاعتلٰی ےھجم اضئعںیہنرکیں ےگ�۔‬ ‫ن�ابوہظیب ےنچنہپ رپ ںیم اپےن و�الد ےک مہکت ےنچنہپ ےس ےلہپ ایرئپو�ر�ٹ‬ ‫ٹرم�ل ےس ےنلکن ںیماکمای�ب وہگیئ�۔ رھپمہ دبیئیک اجنب ر�و�انہ وہئے ا�و�ر‬ ‫�وہا�ں چنہپرکمہ ےنرتکی ےکرہشاتسوبن�ل ےس وہتے وہئےغا�ز�ی انات�پ ےنچنہپ‬ ‫یکےئل وہ�ائیٹکٹاک دنب�وبتسایک�۔ ںیمنکھت ےس وچ�ر وہچیکیھت�۔رتکی ںیم‬ ‫پڑنے و�الیرگمی ریم�ے ےیل تہب اھب�ر�ی اثبت وہئی ا�و�ر ا�س رپزتسم�ا�د ںیم‬ ‫لجاب�ب ا�و�راقن�ب ںیم وبلم�س اسما�ن ےک تہب ےس اھب�ر�ی اھب�ر�ی وگیب�ںوکیھب‬ ‫رھپےلوچب�ںےکےھچیپ‬ ‫ھگٹیسرہییھتا�و�راستھیہاستھےھجماپےند�ووجیشےل یت‬ ‫یپےھچیھب اھبگان ڑپ رہا اھت�۔ احلدم ہلل ر�ّب اعتلٰی ےنھجم ںیموق�ت ا�و�ر رب�د�اشت‬ ‫رضو�ر�ت‬ ‫کورھبدیا اھت سجیکآگےآنے و�الے احلا�ت و�و�اقاع�ت ںیم دشید �‬ ‫ڑپی�!�۔‬ ‫بیھ �‬ ‫جب مہ اغ�ز�ی انات�پےچنہپوت�ایک اھبئیےن وہا�ں امہ�ر�ا اتسابق�لایک ا�و�رںیمہ‬ ‫�ایک فیس اہ�ؤ�س ںیم ےل ےئگ اہج�ں دعب ںیم ا�ّم اس�ر�ہ�‪�،‬ا�ّم امع�ر ا�و�ر ا�ّم ثیل‬ ‫�ا�و�رُاسےکنیتےچبیھبآےئگ�۔پرھآ�دھےےٹنھگےکرفسےکدعبںیمہاتبیاایگہک‬ ‫ہم اش�م ںیم ںیہ�۔�ِا�س رپ ںیم رپیاشنی ںیم التبم وہیئگویکنہک ےھجمولعم�م اھت ہک‬ ‫غا�ز�ی انات�پ اش�میک رسحدسےمک ا�زمکیئکےٹنھگ ےک افصےل رپ ےہ�۔�ُا�ن ولگو�ں‬ ‫نےںیمہ ا�و�روچب�ں ا�و�راسما�نوکاگ�ڑ�ی ےساکنلا�ا�و�رات�ریک ر�ا�ت ںیم مہ ایک‬ ‫ماقلہ‬

‫‪32‬‬

‫ھکےل دیم�ا�ن ںیم رفسرکنے ےگل�۔مںی ےن�الہلاحبسنہ و اعتلٰی ےس افحظتیک‬ ‫�دعاکی�۔پرھںیمہاہک ایگ ہکھچک ر�ک اجئںی ا�و�ر اتناظ�ررکیں اتکہ و�ہ امہ�ر�ا ابقی‬ ‫ساما�ن وہا�ں کت الںیکس�۔‬ ‫یلنکھچک یہ دیر دعبات� یریک ںیمھچکزیتر� نشوای�ں رظنآنےںیگل وجزیت‬ ‫ہوتیںیئگ ا�و�راستھیہ استھاگ�ڑیو�ںیکآ�و�ا�زیھبآنےیگل ا�و�رھچک یہ دیر‬ ‫بدع امہ�ر�ے ا�وپرترکی زبا�ن وبلےت ول�گ د�رجن رھبالکنشوکفںی ات�ن ےکچ‬ ‫تےھ�۔مہںی وف�ر�ًا ھجمسآیئگہکمہ اش�م ںیمںیہن ا�و�رمہ یاک ڑب�ی تبیصم ںیم‬ ‫گرھےکچ ںیہ�!�۔‬ ‫رمدت رتیک ج‬ ‫وف� یک دیق ںیم‬ ‫رگات�ررکایل اھت ا�و�رُانوہ�ں ےن‬ ‫ترکی اب�ر�ڈ�ر رٹپ�و�ل ےک ایک دسےت ےنںیمہ ف‬ ‫گنوپ�ائٹنرپںیمہمکحدیاہکمہاپےناقن�باتا�ردیں�۔ہمےن یاکےحملےک‬ ‫لےی اقن�ب اتا�ر�ا نکیل رھپوف�ر�ًا یہ د�وبا�ر�ہ اقن�ب نہپ ایلویکنہک و�ہ رشیراگنہو�ں‬ ‫سے امہ�ر�ی اجنب دیھک رہے ےھت�۔ہم پچ ےھتنکیل و�ہ مہ چرپخی رہے ےھت‬ ‫�ا�و�ر امہ�ر�ے اسما�نیک شحواینہ اند�ا�ز ںیم التشی ےنیل ےک استھاستھ وج زیچ‬ ‫ہام�ر�ےاسما�ن ںیم ےس ُاہنںی دنسپآ رہییھت و�ہ ےل رہے ےھت�۔�ِا�س ےک دعب‬ ‫وھٹس دیا ا�و�رںیمہ‬ ‫�ُانوہ�ں ےن یاکرتکب دنباگ�ڑ�ی ےک ےلھچپ ےصح ںیم ںیمہ ن‬ ‫بریکو�ں ںیم ےل ےئگ اہج�ں انوہ�ں ےنرف�ش رپ اھٹبرکمہ ےسوس�ا�ل وجو�ا�ب‬ ‫شر�و�عرک دیے�۔کیئوٹنھگ�ںیک اکھت دیےن و�الیشیتفت ےک دعب و�ہںیمہ امع�ر�ت‬ ‫کے اند�ر ےل ےئگ اہج�ں ُانوہ�ں ےن د�رجن ےس ز�ائدحلسم اگ�ر�ڈ امہ�ر�یرگن�انی‬ ‫کے ےیلنیعتمرک دیے�۔‬ ‫کیئےٹنھگزگ�رنے ےک دعبوف�ج اک رنج�ل ےصغ ےس ال�ل ہنم ےلرک�و�اپس‬ ‫�آیا�۔�ُا�ساک ہصغُابل ُابلرک ابہرآ رہا اھت ا�و�ر و�ہ اب�ربا�رخیچ رہا اھت�‪"�،‬کای مت د�اعیش‬ ‫ہو؟�"�‪،‬ہم ےن وج�ا�ب دیا "تمویک�ں وپچھ رہے وہ�"�۔�و�ہےنہک اگل ہک�"سرحد‬ ‫�‬ ‫پر د�اعیش ومجو�دںیہ وجمہ رپ ےلمحیک دمھیک د�ے رہےہںی� صف‪،‬ول�ںوکالجنے‬ ‫�ا�و�رہگجہگج مب اھپ�ڑنےاک اناک ا�ر�ا�د�ہ ےہاگرمہ ےنںیہمتوکئیزگنداچنہپئی ا�و�ر‬ ‫وھچڑ�ا�"�۔مںی ےن الہلیک دمح ایب�نیکویکنہک ِا�س ےسپہتاتلچ اھت ہک‬ ‫متںیہ ہن �‬ ‫باھئوی�ںوک امہ�ر�ی دیقاک ہتپلچ اکچ ےہ�۔‬ ‫ددن�رما ےک اپ�سجیھب دیاایگ اہج�ں ےپ د�رپے‬ ‫�اگیلحبص ںیمہ رتکییک رمت ج‬ ‫تفتوشی�ں ےنںیمہ اکھترک رکھ دیا�۔فتشیت ےک�د�و�ر�ا�ن ایک افرسےھجمتخس‬ ‫ناسپدناھت سجاک ان�م ابواقسم اھت ا�و�ررئنیسافرس�و�ں ںیم ےس اھت�۔�و�ہ ےھجمےنہک اگل‬ ‫کہُا�س ےک اپ�س ہیاطقت ےہہک و�ہ د� لوتِ اسالمہیےنچنہپ ںیم امہ�ر�ی دم�درک‬ ‫سےک�ا�و�ر و�ہ د� لوتِ اسالمہی ےس یہقلعت رھکات ےہ�‪،‬یلنک ےھجم ُا�سیک ابتو�ں‬ ‫کایھبک اتعاب�رںیہنآیا�‪ِ�،‬اسےک اب�وجو�دہک و�ہ اہبنے اہبنے ےس امہ�ر�ے استھ‬ ‫شاسئیگت ا�و�ررنمی کداھتا اھت ا�و�ر دعب ںیم الہلاحبسنہ و اعتلٰی ےن ےھجم کداھ دیاہک‬ ‫مری�ے دخشا�ت د�رست ےھت�۔‬ ‫‪33‬‬

‫�ا�ّم اس�ر�ہ احمہلیھت ا�و�ر ِا�س رپیاشنی ا�و�رتبیصمیک وجہ ےس ُا�س ےکلمح‬ ‫دیچیپای�ں دیپ�ا وہنی رش�و�ع وہںیئگ�۔�الہلاحبسنہ و اعتلٰی ےن رتکی ےک‬ ‫مںی گ‬ ‫مرتد�افرس�و�ں ےک د�ل ںیم رحم ڈ�الا ا�و�رُانوہ�ں ےن�ُاسے رہارک دیا�۔�ا�م اس�ر�ہ‬ ‫نے رجہ�تیک د�وبا�ر�ہوکششیک ا�و�راکمایبی ےس اش�م چنہپیئگ�‪،‬مںی الہلاحبسنہ‬ ‫�وتاعلٰی ےس دعارکتی وہ�ںہک و�ہ ِا�سلمعوکُا�س ےسوبق�لرک ےل�۔‬ ‫�آخرکا�ردنج�رما ےنںیمہ رتکییک انرٹپو�ل رب�انچ ےکوح�الےرک دیا اہج�ں‬ ‫ہام�ر�ےسیکاک وئسم�و�ل افرس ِا�س ےئناک�م ےس تہب گنت اھت�۔مہںی د�وبا�ر�ہ‬ ‫فتشیتینتگھب ڑپ�ی ا�و�رںیمہ ہی دمھیکیھب د�ییئگہک امہ�ر�ے رتکی ںیم د�اخےل‬ ‫پر اپبدن�ی اگل د�ی اجئےیگ ا�و�رںیمہ امہ�ر�ے وکلم�ں ےک افس�ر�ت اخنو�ں ےک‬ ‫حو�الےرک دیا اجئےاگ�۔ہم ُا�س ےس ثحبرکتے رہے اہی�ںکتہک و�ہ ےصغ‬ ‫وکڑھ�ی ںیم کنیھپ د�و�ںاگ�"�۔ہم ےن وج�ا�ب دیا‬ ‫سےےنہک اگل�"مںیںیہمت ایک ٹ‬ ‫کہ�"ہملیج ںیم وہ�ں ہیُا�س ےسںیہکرتہبےہہکںیمہ و�اپسجیھب دیا اجئے�"�۔‬ ‫وکڑھ�ی ںیم و�اپسآئےوت ا�ّم ثیل ےن اتبیاہک و�ہ اپان‬ ‫جب مہ لیجیک ٹ‬ ‫موبائل اپےناستھاپھچ الئی ےہ�۔�ُا�س ےنوف�ر�ا اپےنوشہروکوف�نایک ا�و�رُاسے‬ ‫سا�ر�ے احلا�ت اتبئے�۔�ابو اللثی ےنبدع ںیم د�وبا�ر�ہ وف�نایک ا�و�ر اتبیاہک و�ہ‬ ‫باھئوی�ں ےس ر�ابےط ںیم ےہ ا�و�ر و�ہ بس ِا�نوکشوش�ں ںیم ںیہہکہقلعتمولگو�ں‬ ‫سےر�ابہطرکےکامہ�ر�یرہائییکوکششیکاجئے�۔یہر�ابےطابللکایکرک�امت‬ ‫وکڑھ�ی زیرِ زمنی ےصح ںیمیھت ا�و�رومبائل ےکلنگس وہا�ں‬ ‫تیھویکنہک امہ�ر�ی ٹ‬ ‫ہنںیآتے ےھت� ت۔ام�م افرس�و�ںوک اپےن وف�ن ا�وپر اجرک ےننس ڑپتے ےھتنکیل‬ ‫�ِا�س بس ےک اب�وجو�دمہیسک رخ�ابی ےک ریغباک�لرکنے ا�و�راک�ل ےننس رپاق�د�ر‬ ‫تےھ ا�و�رامت�مرعتفیںی الہلیہ ےک ےیلںیہ�۔‬ ‫�ایکہسرہپافرس�و�ںےنںیمہاتبیاہکامہ�ر�یو�اپیسیک ئالفوٹ�ںاکدنب�وبتس‬ ‫ہو اکچ ےہ ا�و�ر اگیلحبص ںیمہ اپےن کلمجیھب دیا اجئےاگ�۔جب اجنےاک قوتآیا‬ ‫تو افرسںیمہ ےنیلآئےنکیلکی د�م ایک افرسکووف�ناک�لآئی�۔�ُا�س ےنںیمہ‬ ‫وکڑھ�ی ےک اند�ر د�وبا�ر�ہ ےلچ اجئںی ا�و�ر رھپوف�ن ےننس ےک‬ ‫�اشا�ر�ہایک ہک مہ ٹ‬ ‫لےی ا�وپر اھبگات وہ�ا الچایگ�۔کھچ دیر دعب�و�ہ و�اپسآیا ا�و�رںیمہ اتبیاہکںیمہ‬ ‫�و�اپسںیہناجیھباجرہا�۔ہمبیجعرپیاشنیاکاکش�رےھت�۔�ا�ّمثیلےناپےنوشہروک‬ ‫فو�نایک سج ےن اتبیاہک د�ولتِ اسالمہی ےنموصلوکآ�ز�ا�درک�و�ا ایل ےہ�۔�ا�ب‬ ‫مہںی نیقی وہایگ ہک ہیرمتد افرسامہ�ر�ی رہائی ےک ےیل وہنے و�الے ذم�اکر�ا�ت‬ ‫کودیجنسگی ےکاستھ ںیل ےگ�۔‬ ‫رتیک ےک رمدتنی ےک اہوھتں ےس‬ ‫�اُےکن وحص�ایت �ااحت�دویں ےک اہھت ںیم‬ ‫�د�ن ہب د�ن افرس�و�ںاک ر�ویہ امہ�ر�ےاستھرن�م وہتا اج رہا اھت�۔�ُانوہ�ں ےن‬ ‫باقاعدگی ےس امہ�ر�ے ےیلاھکنا النا رش�و�عرک دیا�ا�و�رُانوہ�ں ےنںیمہ اجا�ز�ت‬ ‫�د�یہکنحصںیموچب�ںوکےنلیھکےکےیلےلاجیارکیں�۔پرھربخآئیہکذم�اکر�ا�ت‬

‫کامای�ب وہ ےئگںیہ ا�و�رںیمہ د� لوتِ اسالمہی ےکوح�الےرک دیا اجئےاگ�‪،‬یلنک‬ ‫وخای�ں دلجیہ ِا�ن رمتد افرس�و�ں ےن اٹم دیں�۔‬ ‫ہام�ر�ی ش‬ ‫مذ�اکر�ا�تںیمہیےطوہ�ااھتہکرج�ابسلںیمںیمہاھبئوی�ںےکوح�الےایک‬ ‫عزا�ز ےل ےئگ اہج�ں ےپصوح�ا�تںیمہ دنج�رما‬ ‫جائےاگ�‪،‬یلنک ہیرمتدینںیمہ ا �‬ ‫کے استھاس�زبا�زرکتی رظن ئآںی�۔ہم ےن ےب اتبانہرسحد�یٹیگوبع�رکےی‬ ‫�۔�وہا�ں ںیمہ ابواقسمڑھک�ارظنآیا ا�و�ر ایک ا�و�رآ�دمی ےن امہ�ر�ا ہیہکرک اتسابق�ل‬ ‫کای�"�اسلال�ممکیلع ونہب�۔مںیآ�پاک اتناظ�ررک رہا اھت�"�۔�و�ہںیمہ ایکرمک�ے ںیم‬ ‫لےایگ�ا�و�رمہ ےن ُاسے ایکاگ�ر�ڈوک ہیےتہک انس�"جورمضییھب وہاجئے�‪ِ�،‬ا�س‬ ‫کرم�ے ےسوکئی ابہرںیہن اج اتکس ہن یہوکئی اند�ر اج اتکس ےہ بجکت ںیم‬ ‫نہوہک�ں�"�۔جب مہ ُا�سرمک�ے ںیم د�اخل وہئےوت ںیم ےن ایکآ�دمیوک‬ ‫یسرگٹو�ںاک ایش رٹ�ے اپھچتے ا�و�رویم�ز�ک دنبرکتے کیداھ�۔‬ ‫وخوص�ر�ت زیمےک ےھچیپ ھٹیبرک اپےنآ�پوک‬ ‫�ِا�س ےک دعب و�ہصخش ایک ب‬ ‫�ایک اہمامکنڈ�ر ےکطو�ر رپاظہررکنے اگل ا�و�ر اپان اعت�ر�ف امریابویلع ےکوط�ر‬ ‫پررک�و�ایا�ا�و�رےنہک اگل ہکرتکی افرسومعمًا ُا�س ےک اپ�س شاہمجرین ےلرکآتے‬ ‫ش‬ ‫ہںی�۔�ُا�س ےن مہ ےسخیش ابورکب ابلدغ�ا�د�ی ا�و�رخیش رمع ��ی��انی ےک اب�ر�ے ںیم‬ ‫سو�ا�ل ےیکہکایک مہ ُانیکلقن ورحکت ےک اب�ر�ے ںیمھچک اجنےت ںیہ ای مہیسک‬ ‫�ایےسصخشوکاجنےت ںیہ وجُا�نوکاجنات ےہیلنک بج مہ ُاسےولطمبہ وج�ابا�ت‬ ‫نہ د�ے ےکسوت و�ہ ےصغ ںیمآگای�۔پرھُا�س ےنںیمہ ڈ�ر�انے ےک ےیلاستھ‬ ‫رتسب مک‪،‬لب�‪،‬کتےی ا�و�ر ےھکنپ ڑپ�ے ےھت�۔�ا�ّم‬ ‫�و�الےرمک�ے ںیمجیھب دیا اہج�ں �‬ ‫لثی ےن اپےنوشہروکوف�نایک ا�و�ر بج ُاسے ا�و�ر اھبئوی�ںوک امہ�ر�ے احلا�ت‬ ‫کے اب�ر�ے ںیم ولعم�م وہ�اوت و�ہتخس ےصغ ںیمآئے�۔�ُاسےک وشہرےنںیمہ‬ ‫قینی دلایاہک امہ�ر�ی رہائیاک وصنمبہ ابیھمتخ ںیہن وہ�ا ا�و�ر الہل ےک ا�ذ�ن ےس‬ ‫ہم د� لوتِ اسالمہیچنہپ اجئںی ےگ�۔‬ ‫فرسپےن اتاح�دیو�ںیک دم�درک ان اچ�ہ رہے‬ ‫یلنک ہی و�اضحرظنآ رہا اھت ہکرمتد ا ا‬ ‫ہںی�‪،‬پس ُا�س وقت امہ�ر�ی افحظترکنے و�الا الہل ےکوس�اوکئی ہن اھت ا�و�ر وہی‬ ‫َّ َ َ َ‬ ‫ُ‬ ‫ََ‬ ‫ہے وجؤمنمنییک افحظت رفماتا ےہ�‪{َ :‬والل ُه أ ْعل ُم ِبأ ْع َدا ِئك ْم ۚ َوكف ٰى‬ ‫َّ‬ ‫َّ َ‬ ‫ََ‬ ‫ِبالل ِه َو ِل ًّيا َوكف ٰى ِبالل ِه ن ِص ًيرا}(النساء‪ (�)45:‬ا�و�ر الہل اہمت�ر�ے‬ ‫مش�دون�ںوک زیا�د�ہ اجنےن و�الا ےہ ا�و�ر الہلاکفی د�وست ےہ ا�و�ر الہلاکفی دم�دگا�ر‬ ‫ہے �) �۔‬ ‫کھچ دیر دعب ابویلع امہ�ر�ےرمک�ے ںیم د�وبا�ر�ہآیا ا�و�رےنہک اگل "مںی ےن‬ ‫ترکیےکافرس�و�ںوکہکدیاےہہکںیہمتد� لوتِاسالمہیےکونجو�انو�ںےکاپ�س‬ ‫ھبجی دیں�‪،‬یلنک رب�ا�ِہرک�م ا�ے ونہب�آ�پ ونجو�انو�ں ےس اب�ترکیں ا�و�رُاہنںی‬ ‫کتش و وخ�ن ےس ر�وکےنیک شوکشرکیں�۔مہںی دحتم وہرک اشب�ر ےساجن�ت‬ ‫رہاکھچک العقہ ےلاتکس ےہ ا�و�ر وہا�ں‬ ‫حاصلرکنی اچہےی ا�و�رُا�س ےک دعب ی‬ ‫�اپین رمضیاک اظن�م انفذرکاتکس ےہ�۔�اگر د� لوتِ اسالمہی ےک ڑلکے رشیتع‬ ‫نافذرکنا اچہےتںیہوت و�ہ اپےن العقے ںیم ایاسرک ےتکسںیہنکیل ُاہنںی اچہےی‬

‫کہاستھیہ استھںیمہوھچ�ڑ دیںہکمہ اپےن العقے ںیم وجرمضی اقنو�ن انفذ‬ ‫کریں�"�۔�ُاسیکابتو�ںےناحلا�تیکتقیقحےکاب�ر�ےںیمامہ�ر�ےایخلا�ت‬ ‫کیوتثقیرک �دی�۔شا�م ےک احلا�تضعب ولگو�ںوکہنتفرظنآتےںیہ ‪،‬یلنک ہی‬ ‫�ُانیہ ولگو�ںوکہنتف ےتگلںیہ نجیک رہنکمموکشش وہتی ےہہکاجمہدینیک وفص�ں‬ ‫مںی اپےناشمل ہن وہنے ےک ےیلوکئی اہبنہرت�ا�ش ںیل�‪،‬کوینہک ا�ب ذ�ر�ا اسیھب‬ ‫شک ابقیںیہن رہا اھت ہکرص�ف د� لوتِ اسالمہییہحیحصجہنم رپلچ رہی ےہ ا�و�ر‬ ‫�ِاناک دصقماہنم�ِج وبن�ت رپالخفت ےک د�وبا�ر�ہ ایق�ماک ےہ ا�و�ر�د� لوتِ اسالمہی‬ ‫کا ہیزع�موحص�ا�ت ا�و�رُانےکآقا�ؤ�ں ےکوخ�درغضی رپینبم اجیڈن�ے ا�و�ر�د�رپر�د�ہ‬ ‫نموصبو�ں ےک ر�اسےت ںیم رکا�و�ٹ نب رہا اھت�۔‬ ‫ل ت‬ ‫� �اسالہیم چنہپ ےئگ‬ ‫�� آرخاک�ر مہ �د�و ِ‬ ‫�ابویلع ںیمہ یاک ہگج ےلایگ اہج�ں ابواقسم ا�و�رُا�س ےکرمتداستیھ یاک‬ ‫قافہل انبرک امہ�ر�ا اتناظ�ررک رہے ےھت�۔�ِا�ن د� نوو�ںاک رقییبقلعت ابللک و�اضح‬ ‫تاھ�۔�ابواقسمںیمہ اپیناگ�ڑ�ی ںیم اھٹبرک �‪4‬ھگےٹن ےکرفس رپ ر�و�انہ وہایگ نکیل‬ ‫ماعہد�ے ےکاطمبق و�ہںیمہ رج�ابسلںیہن ےلرکایگ ہکلبںیمہ ولس�ک ےلایگ‬ ‫�ا�و�ر اپےناستھ ابو سویفوک ےلآیا وج یاک اقممیصخش اھت اتکہںیمہ ُا�س ےک‬ ‫حو�الےرک ےکوف�ر�ًا اھب�گ اجئے�۔جب مہولس�ک ےچنہپوتںیمہ دلج�ی دلج�ی‬ ‫مشچ ز�د�نںیماغئبوہایگ�۔ہمایکرھگںیمد�اخل‬ ‫گا�ڑ�یےساتا�ر�اایگا�و�رو�ہ ِ‬ ‫ہوئے اہج�ںھچک اھبئوی�ں ےن امہ�ر�ا اتسابق�لایک ا�و�ر ابو ویسف ےس وپچاھ�"ترکی‬ ‫کےتاہک�ں ںیہ�؟�"�۔�ُا�س اھبئی ےن اتبیاہک�"باھئی ِا نوتک�ںاک رج�ابسل ںیم اتناظ�ر‬ ‫کر رہے ےھت�۔باھئوی�ںاک وصنمبہاھت ہکُاہنںیڑکپرکُانیکرگ�دنںی اتا�ر دیں‬ ‫�ُا�سرکتب ا�و�ررفیب ےک دعب وجُانوہ�ں ےن مہ ےسالیھک اھت�!�"�۔‬ ‫�آ�ج ںیم الہلیک اتناہئی رکشگز�ا�ر وہ�ںہک ںیم ا�و�ر ریم�ے ےچب د� لوتِ‬ ‫�اسالمہی ںیم ںیہ�۔�ر�اسےتیک امت�موفیلکت�ں ےک اب�وجو�د ںیم الہلاعتلٰییک اب�رگا�ہ‬ ‫مںی ہشیمہرکشگز�ا�ر رہو�ںیگہکُا�س ےنںیمہ الخفت ںیم وتحدی ا�و�ررشیتع‬ ‫کےاسئے ےلت زندگیزگ�ا�رنےیک تمعنیشخب�‪،‬جس رپامت�میبیلص وفجںی رص�ف‬ ‫ٰ‬ ‫"الالہ اال ہللا" پرایام�نرھکےتںیہا�و�راسے‬ ‫�ِا�سےیلہلمحآ�و�رںیہویکنہکمہ ِ‬ ‫نافذرکتے ںیہ�۔صل ی��ب�ی�و�ںوک اچیھ رط�ح اج�ن انیل اچہےیہکیبیلصینتج زندگی‬ ‫سےتبحمرکتےںیہ�‪ُ�،‬ا�س ےسںیہک زیا�د�ہ الخفتِ اسالمہی ےکرم�دوم�ت ےس‬ ‫حمتبرکتےںیہ ا�و�ریہی اح�ل د� لوتِ اسالمہییک وع�رتو�ںاک ےہ�۔سو صل ی��ب�ی�و�ں‬ ‫کو ہیھجمس انیل اچہےیہک امہ�ر�ےوشہر�و�ں رپ ڈ�ر�و�ن�‪،‬گرھ�و�ں رپمباب�ر�ی ای وچب�ں‬ ‫پرفسدی افسوف�ر�س کنیھپرک و�ہ ںیمہ ولغم�بںیہنرک ےتکس�!لبہک ُانےک ہی امت�م‬ ‫ھتہڈنک�ے امہ�ر�ا نیقی زمید ڑبھا دیےت ںیہ ا�ن اش�ء الہل�۔‬ ‫مںیالہلےسدعارکتیوہ�ںہکوم�تکتںیمہِا�سدیسھےر�اسےترپاثبتدق�م‬ ‫�رکےھا�و�رولص�ۃوالس�موہامہ�ر�ےیبندمحمﷺرپا�و�رُانیکآ�لرپا�و�رُانےکاحصبہ‬ ‫پر رضی الہلمہنع امجنیع�۔�ا�و�رامت�مرعتفیںی الہل ر�ّب الاعملنی یہ ےک ےیلںیہ�۔‬ ‫ماقلہ‬

‫‪34‬‬

35

‫کرفیک وف جو �ں ےک الخ �ف ونج �ِد الخ فتیکلسلسم گنج ںیم مہ ضعب‬ ‫کا�ر�و�ا ئوی�ںاک ذتکر�ہرکیں ےگ وجالخفتیک تنطلس ںیم وستعاک ببس ںینب‬ ‫یا ا لہل ےک مشدون�ںوک ہدتش ز�د �ہرکنے ای الہ�کرکنے ای لذلیرکنےاک ابعث‬ ‫نبںی�۔گز �ر �ے دنچوتفہ �ں ںیمرشم�ق ورغم�ب ےکاحم�ذ�و �ں رپ د� لوتِ اسالمہی‬ ‫کی اج نب ےسیکیئگاک�ر�و�ائوی�ں ںیم ےس ہی یاکرصتخماجئز�ہ شیپ ےہ�۔‬ ‫�والہی رخ�اس� ن‬ ‫ا�‪:‬‬ ‫نملگمکی ذ�ی اقلدع �ہوک الہل ےکلضف ا�و �ر احاس�ن ےسرگننہا�ر ںیم د �ہ ابلا ےک‬ ‫گا�ؤ �ں رمیز رپرمتد ا فاغ نی وف�ج ا�و�ریبیلص ا تاح�د ےکرتشمکہ ےلمحوکونج�دالخفت‬ ‫سپاپرکنے ںیماکمای�ب رہے سج ےک د�و�ر�ا �ن فلتخم انو�ا �ع ےک السےح ےس‬ ‫جڑھپںی وہئںیسج ےک ےجیتن ںیم �‪ 4‬ہلمحآ�و�ر الہ�ک وہ ےئگنج ںیمیبیلصیھب‬ ‫شامل ںیہ ہکبجیئک دیرگ زخیم وہ ےئگ�ا�و�ر الہل ےن ُاناکرکم و رفیب ُا نیہ رپولٹا‬ ‫�د یا ا �و�ر و �ہ انکا�م وہرک و�اپس ول�ٹ ےئگ�ا�و�ر امت�مرعتفیںی ا لہل ےک ےیل یہ ںیہ‬ ‫�ا �و�ر ُا سییک اجنب ےس ںیہ امت�م احاس �ن �۔‬ ‫بد �ھ �‪ 2‬ذ�ی اقلدع �ہوک ایکےل الہل ےکلضف ےسرگننہا �ر ےک العقے د �ہ ابلا‬

‫مںی صل ی��ب�ی�و �ں ا�و�ررمتد افاغ نی وف�ج ےکرتشمکہاق فےل رپیئک ونج�د الخ فت ےن‬ ‫محہلایک سج ےک د �و�ر�ا �نفلتخم انو�ا �ع ےک ا لسےح ےس وہنے و�الیڑھجپو �ں ںیم‬ ‫کیئیبیلص ا�و�ررمتد اپےن ا ناج�موکچنہپ ےئگ ا �و�رُانیکیئک ھم�ر اگ �ڑ یا �ں ابت �ہ وہںیئگ‬ ‫رفا�ر وہ ےئگ �۔ �ِا�س ےلمح ںیم ایکاجمہدیھب دیہش وہ‬ ‫بجہک چب رہےن و�الے و�ا پس �‬ ‫گای مہ ُا�س ےک اب�ر �ے ںیم یہیامگ �ن رھکےت ںیہ ا �و �ر الہلیہ ُاساک اسح �ب ےنیل‬ ‫�و�الا ےہ ا�و�ر امت�مرعتفیںی ا لہل ر �ّب الاعملنی یہ ےک ےیل ںیہ �۔‬ ‫نملگ �‪ 8‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہل ےکلضف ا�و�رُا سیکوتفقی ےس ر�ا فیض رشمکنی‬ ‫کےالخ �فاجمہدینیکلسلسمگنج ت‬ ‫ےک یاکےصحےکوط �ررپد �و�اغنام سیاجمہدابو‬ ‫ق‬ ‫� �ل‬ ‫�جل ی��ب� بی� ا لرخ�اسانی ا�و�ر ابوہحلط ابلیخل ب ھم�ا الہل اب�ر �و�د�ی وٹکیج �ں ‪،‬کالنشوکفو �ں‬ ‫رعاقی‬ ‫�ا�و�ر ڈنیہرگنیڈی�و �ں ےکاستھاکبل رہشےک افس�ر تی العقے ںیم ر�ا فیض �‬ ‫حوکمت ےک ساف �ر�ت اخنےیک اج نب لچ ڑپ�ے ا �و�ر ِا�س رپ رہپ�ہ د یےت �‪7‬‬ ‫عانصروک ا�و�ر افس�ر�ت اخنے ےک ا ند�ر �‪ 2� 0‬انعصروک الہ�کرک د یا�ا �و�ر امت �م‬ ‫ترعفیںی ا لہل ےک ےیل یہ ںیہ ا�و�ر ُا سییک اجنب ےس ںیہ امت �م احاس �ن �۔‬ ‫رعا�ت �‪ 1� 0‬ذ�ی اقلدع�ہوک ا لہل تےکفلض ا �و�ر ُا سیکوت فقی ےس د �و ا غنام سی‬ ‫مج �‬ ‫�‬ ‫ق‬ ‫�‬ ‫ل‬ ‫�‬ ‫ماجہد ینریمعاعصم ا�و�ربیط ا لرخ�اسانی ب ہم�ا ا لہل اب�ر �و�د�ی وٹکیج �ں�‪،‬کالنشوکفو �ں‬ ‫خربیں‬

‫‪36‬‬

‫ما�ر�ا�و�ی ںیم اجمہدین ا�ب یھب حتف ےک ر�اسےت رپ اثبت دقمی ےس اقئم ںیہ‬

‫�اتو�ا�ر �‪�2�1‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہل ےکلضف ا�و�ر ُاسیک‬ ‫تتوفقی ےسوکئہٹ ںیم اتساہش�د�ی اھبئی ابوییحی ال�بل�وشی‬ ‫�ق�بلہ الہلرمتد اپسکاتنی وف�ج ےکاقفےلیک اجنب لچ‬ ‫رکُا�س ےن اپین اب�ر�و�د�ی‬ ‫پڑ�ا ا�و�ر ُا�ن ںیم د�اخل وہ �‬ ‫موٹر یئاسلک اھپ�ڑ د�یسج ےک ےجیتن ںیم الہل ےکلضف‬ ‫سے �‪ 1�7‬رمتدینالہ�کوہےئگ�ا�و�ر �‪ 3�5‬دیرگزخیموہ‬ ‫گےئ�ا�و�رامت�ملضف وتمعن الہلیہیک اجنب ےسںیہ�۔‬ ‫�د� سور�ی اجنب امش�ل رغمبی افاغسنات�ن ںیم‬ ‫جو�زجا�ن ےک العقےوق�ش ہبت ںیم ونج�ِدالخفت ےس‬ ‫ہونے و�الیڑھجپو�ں ںیم رمتداطلاب�ن ےک د�وانعصر‬ ‫ہال�ک وہ ےئگہکبجرشمقی افاغسنات�ن ےکرہشالج�لآبا�د‬ ‫مںیآشتںی السےح ےس ےلمح ںیم رمتد افاغنی وف�ج اک‬ ‫�ایک افرسا�و�ر ُاساک استیھ الہ�ک وہ ےئگ�ولہل احلدم‬ ‫رعا�ت �‪ 2�4‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہل رپوتکلرکنے‬ ‫مج �‬ ‫کے دعبامشلی افاغسنات�ن ےکعلض “صای�د�” ںیم ر�اضفوی�ں ےکیئکاگ�ؤ�ں رپ ونج�ِد‬ ‫خالفت ےنیئک د�نکتہلمحایک سج ےک د�و�ر�ا�ن رمتد افاغنی وف�ج ےسدشید‬ ‫جڑھپںی وہئںی وجریم�ز�ا ا�ولکناگ�ؤ�ںاک ہضبقاجمہدین ےسڑھچ�انےیکوکشش‬ ‫کر�رہیںیھت ۔�ِا�س ےلمح ںیم اجمہدین ےن �‪ 5�4‬ر�اضفوی�ںوک الہ�کرک دیا ہکبج‬ ‫�افاغنی وف�ج ےکیھبیئک انعصر الہ�ک ا�و�ر زخیم وہ ےئگ ا�و�ر ایک کنیٹ ابت�ہ وہ‬ ‫گای�‪،‬نزی ِاسی ےعلض ےک العقے“پال�ن وغ�ر�ی�” ںیم اجمہدین ےک ےلمح ںیم رمتد‬ ‫�افاغنی وپلسی ےک �‪ 4‬انعصر الہ�ک وہگےئ�۔‬ ‫مجہع �‪ 2�5‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہل ےس دم�د امگنےت وہئے ا�و� �رُا�س ایکےل رپوتکل‬ ‫کرتے وہئےننرگہا�ر ںیم اچنی ےک العقے اممدن ںیم ونج�ِد الخفت ےن‬ ‫صل ی��ب�ی�و�ں ا�و�ررمتد افاغنیلشیپس وف�رسزےک ایک ڑب�ے ےلمحوک اپسپکر دیا بج‬ ‫لصیبی اپےن السےح ا�و�راس�ز�وساما�ن ےک استھ ِا�س زعم ںیمآئےہک و�ہ اغلب‬ ‫�رہںی ےگ�۔�ُا�ن ےک استھ �‪�B5�2‬ا�و�ر �‪A1�0‬طای�ر�ے ا�و�ریگنج یلیہاکپرٹجگن‬ ‫مںی رشیک ےھت وج د�ائںی ا�و�ر ابئںیلسلسم ابمب�ر�یرک رہے ےھت�‪،‬پس ُا�ناک‬ ‫ماقبہل اجمہدین ےن فلتخم انو�ا�ع ےک السےح ےسایک ا�و�ر د� نوو�ں وج�انب ےک‬ ‫�د�رمای�ن �‪ 1�2‬ےٹنھگ دشیدڑھجپںی اج�ر�ی رہںی سج ںیمیبیلص ا�و�ر ُا�ن ےک د�م‬ ‫ھچےل ذ�ر�ایھب دقشیپمی ہنرک ےکس ا�و�ر ِا�س د�و�ر�ا�ن �‪ 3�0‬ہلمحآ�و�ر الہ�ک وہ ےئگ‬ ‫جن ںیممک ا ک�زم �‪ 1�2‬یبیلصیھب اشمل ںیہ ا�و�ر امت�ملضف و احاس�ن الہلیہیک‬ ‫جانب ےس ںیہ�۔‬

‫�ا �و�ر ڈنیہرگنیڈی�و�ں ےسسیل وہرکلچ ڑپ�ےاتکہرہ�ا�ت ےک العقےرکب�آبا�د‬ ‫مںی ر�افیض رشمکنی ےک اما�م اب�ڑ�ے“�الوج�ا�دیہ�” ںیم ر�افیض رشمکنی رپہلمح‬ ‫کرںیکس ‪،‬پس ُانوہ�ں ےن ر�اضفوی�ںوکوخ�بلتق وفیلکتاک زم�ہاھکچیا ا�و�ر الہل‬ ‫کےلضف ےسرقتیاب �‪5�0‬مرشکنیوک الہ�ک ا�و�ر �‪ 8�0‬رشمکنیوک زخیمرکنے‬ ‫مںیاکمای�ب رہے ‪،‬ہم ِا�ساک�ر�و�ائییکوتفقی رپ الہلیک دمح ایب�نرکتےںیہ�۔‬ ‫�اتو�ا�ر �‪ 1�3‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہلاعتلٰی ےکلضف ےسوغ�ر ےک العقے ںیم ونج�ِد‬ ‫خالفتےنرمتداطلاب�نےکُانےکوم�رچو�ںرپےلمحوکاپسپرکدیابجرمتدین‬ ‫کا� یاکومجمعہ ابلو�یاگ�ؤ�ں ںیم ُانےک ےیل اگلئیاھگ�ت ںیمسنھپایگ سج ےک‬ ‫رعمجا�توک‬ ‫تنےجی ںیم �‪ 3‬رمتدین الہ�ک وہ ےئگ�۔�ِا�س ےک الع�و�ہ ِا�س ےسےلھچپ �‬ ‫ماجہدین ےنوش�ر�ہنکاگ�ؤ�ں ںیم ُانےک ایک دیپ�ل دسےت رپ امئن مب اھپ�ڑ�اسج‬ ‫کے ےجیتن ںیمیئک رمتدین الہ�ک وہ ےئگبجہک اگےل ر�و�ز ِاسیاگ�ؤ�ں ںیمڑھجپںی‬ ‫ہوئںیسج ےک ےجیتن ںیم �‪ 4‬رمتدین الہ�ک ا�و�ر �‪ 3‬دیرگزخیم وہ ےئگسج ےک‬ ‫بدع و�ہ الہل ےکلضف ےس ھٹیپریھپرک اھب�گ ےئگ�۔‬ ‫پری �‪ 1�4‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہلاعتلٰی ےکلضف ےسرگننہا�ر ںیم اممدن ےک العقے‬ ‫مرکنہ رپرمتد افاغنی وف�جیک دقشیپمییکوکششوکونج�ِدالخفت ےن اپسپکر دیا‬ ‫جسےکد�و�ر�ا�نفلتخمانو�ا�عےکالسےحےسدشیدڑھجپںیوہئںیسجےکےجیتن‬ ‫مںی ایک ‪ BMP‬ا�و�ررمتد افاغنی وف�جاک رٹ�ک ابت�ہ وہایگ�و ہلل احلدم�۔�د� سور�ی‬ ‫رپچا�ر ےک العقےربس�و ںیم رمتداطلاب�ن ےک ایکرصنع‬ ‫جانبرگننہا�ریکلیصحت ھ‬ ‫کو الہ�کرک دیاایگ�‪�،‬ولہل احلدم�۔‬ ‫ن‬ ‫بد�ھ �‪�1�6‬ذ�ی اقلدع�ہوکرغمبی اپسکات�ن ےک رہشاتلم�ن ںیم رمتد اپسکاتنی‬ ‫رشمیق �اایشی یک اج� ب‬ ‫�‪ :‬ن غ‬ ‫ل‬ ‫�‬ ‫�‬ ‫�اٹنیلیسنج ےک ایکرصنعوک د� لوتِ اسالمہیاک ایکہیفخ دسہت الہ�کرکنے ںیم‬ ‫بد�ھ �‪�2‬ذ�ی اقلدع�ہوک ام�ر�ا �و�ی رہش ےک ےلحم اب ی � ا �و�ر ولیل �د ام �د یا ںیم‬ ‫کامای�ب رہا�‪،‬ہم ِا�ساک�ر�و�ائییکوتفقی رپ الہلیک دمح ایب�نرکتے ںیہ�۔‬ ‫اپلفین وف جی الہ�ک وہ‬ ‫جڑھپو �ں ا �و�ریئک مب دھامکو �ں ےک ےجیتن ںیم �‪ 1� 6‬یبیلص ئ‬ ‫‪37‬‬

‫�ولایہ الرف�ا�ت ںیم ضعب انغئم نج اک الہل اعتلٰی نے اپےن اجمہد دنب�و�ں رپ اناع�م رفمایا‬

‫کںیسج ےک ےجیتن ںیم �‪ 1�1‬وفجی الہ�ک وہ ےئگہکبجونجبی اپلفئن ےکوصبے‬ ‫گےئ �و ہلل احلدم �۔‬ ‫ج�‬ ‫�‬ ‫مجہع �‪�4‬ذ�ی اقلدع�ہوک ام�ر�ا�و�ی رہشےک ےلحم ولیب�ت ںیم وہنے و�الیڑھجپو�ں ماغویدننا�ؤ ےکاگ�ؤ�ں امین�ؤ ںیم وہنے و�الیڑھجپو�ں ںیم رمتد بھہ رحتیروم�ر�و‬ ‫مںی ونج�دالخفت ےنیبیلص اپلفئین وف�ج ےک �‪ 1�0‬انعصروک الہ�کرک دیا ا�و�ر ایک کے �‪ 7‬انعصر الہ�ک وہ ےئگ�ا�و�رامت�ملضف ایکےل الہلیہیک اجنب ےس ےہ�۔‬ ‫مائن ڈھونڈ ےن و�الیاگ�ڑ�ییھب ابت�ہرک د�ییئگ و ہلل احلدم‬ ‫ن‬ ‫فہہت �‪ 5‬ذ�ی اقلدع�ہوک ام�ر�ا�و�ی رہشےک ےلحم ولیب�ت ںیم د� لوتِ اسالمہی ےک‬ ‫�‪:‬‬ ‫ویتسن یک اج� ب‬ ‫جون�د ےناھگ�ت اگلرکیبیلص اپلفئین وف�ج ےکمک ا�زکم �‪ 1�9‬انعصروک الہ�کرک دیا�۔‬ ‫�اتو�ا غ�ر �‪ 6‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہل ےکلضف ا�و�رُاسیکوتفقی ےسرغمبیویتنس ےک‬ ‫ل‬ ‫نملگ �‪�8‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہلّزع�وجّلیک وتفقی ےس ام�ر�ا�و�ی رہشےک ےلحم جلب ا م��یلہ ںیم رمتدین ےک ر�اسےت رپونج�دالخفت امئن مب اگلنے ںیماکمای�ب‬ ‫ما�ریون�ت ںیمیئک امئن مبےنٹھپسےیبیلص اپلفئین وف�ج ےک �‪ 3‬وفجی الہ�ک ا�و�ر �‪� 4‬رہے ےسجرمتدویتنیس وف�جوک اجیلنے و�الیرتکب دنباگ�ڑ�ی رپ اھپ�ڑ دیاایگ سج ےک‬ ‫�دیرگزخیم وہ ےئگ ولہل احلدم‬ ‫تنےجی ںیمرتکب دنباگ�ڑ�ی ابت�ہ وہیئگ ا�و�رُا�س ںیم وس�ا�ر �‪ 5‬رمتدین الہ�ک ا�و�رزخیم‬ ‫نملگ �‪�1�5‬ذ�ی اقلدع�ہوک ونجبی اپلفئن ےک وصبے امغویدننا�و ےکاگ�ؤ�ں ہو ےئگ�و ہلل احلدم�۔‬ ‫ل غ‬ ‫�اند�افتی ا�و�ر د�اتواسیلوف ںیمیئک مب دھامکو�ں ےک ےجیتن ںیم رمتد � ج� بھہ رحتیر‬ ‫نملگ �‪�2�9‬ذ�ی اقلدع�ہوک ولایہ اقلرصین ںیم لبج ا م��یلہ ںیم مب دھامکے‬ ‫مو�ر�و ےک �‪ 1�1‬انعصر الہ�ک ا�و�ر �‪ 1�1‬دیرگانعصرزخیم وہ ےئگ�۔‬ ‫کے ےجیتن ںیم رمتد نویتیس وف�ج ےکانعصروک اجیلنے و�الیرتکب دنباگ�ڑ�ی ابت�ہ وہیئگ‬ ‫�اتو�ا�ر �‪ 2�0‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہلیک دم�د ورصن�ت ےسونجبی اپلفئن ےکوصبے �ولہل احلدم�۔‬ ‫ماغویدننا�ؤ ںیم رمتد � ج� بھہ رحتیروم�ر�و ےکالخ�فونج�دالخفت ےندشیدہلمح‬ ‫ض‬ ‫کای سج ےک ےجیتن ںیممک ا�زمک �‪ 1�9‬رمتدین الہ�ک وہ ےئگ ا�و�ر ام�ر�ا�و�ی رہشےک‬ ‫�والہی �ال�ب�ی��اء‪:‬‬ ‫حمےل ر�ایا ام�د�ایا ںیم وہنے و�الیڑھجپو�ں ںیم اجمہدین ےناپلفئین وف�جیک �‪ 6‬وفجی‬ ‫نملگ �‪�2�9‬ذ�ی اقلدع�ہوک ایکےل الہل ےکلضف ےس ق�یفہ ےک العقے اقل�ح رپ‬ ‫شکایت�ں ابت�ہرک دیں ہکبجولیب�ت ےلحم ںیم ر�اکٹ ےس اشننہ انبرکُا�نیک ایک حوثی رشمکنی ےک ےلمحوک ونج�د الخفت اپسپرکنے ںیماکمای�ب رہے�۔�ِا�س‬ ‫گا�ڑ�ی ابت�ہ�‪ 5� ،‬انعصر الہ�ک ا�و�ریئک دیرگزخیم وہ ےئگ�‪،‬نزیاش�ر�ع الع�ء رپانسئرپ �د�و�ر�ا�ن وہنے و�الیڑھجپو�ں ںیم وپ�ر�ے د�نفلتخم انو�ا�عاک السہح اتسامع�لایک‬ ‫فائر ےساپلفئین وف�ج ےک �‪ 4‬انعصر الہ�ک وہگےئ�و ہلل احلدم‬ ‫گای سج ےک ےجیتن ںیم دسوی�ں رمتدین الہ�ک ا�و�رزخیم وہگےئ�۔ہال�ک وہنے‬ ‫ل‬ ‫م‬ ‫مج �‬ ‫رعا�ت �‪ 2�0‬ذ�ی اقلدع�ہوک ام�ر�ا�و�ی رہشیک اش�ر�ع الع�ء رپ ر�اکٹ ےس اشننہ �و�الو�ں ںیم ےلمحاک امکنڈ�ررمتد ر�افیض ابورمتیض ا حط�و�ر�ی اخز�ا�ہ الہلیھب اھت ا�و�ر‬ ‫اپلفین وف�ج ےک کنیٹوکونج�دالخفت ےن ابت�ہرک دیا ا�و�رامت�م فی‬ ‫بانرکیبیلص ئ‬ ‫ومنشیک تمینغاک احاس�ن رفمایا�ولہل احلدم‬ ‫رعتںی �الہلاعتلٰی ےناجمہدین رپ السےح ا�و�ر ای ین‬ ‫�الہلیہ ےک ےیلںیہ�۔‬ ‫فہہت �‪ 2�6‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہلیک دم�د ےس ام�ر�ا�و�ی رہشیک اش�ر�ع الع�ء ںیمیبیلص‬ ‫وصامہیل‪:‬‬ ‫لفاپئینوف�جےکالخ�ففلتخمانو�ا�عےکالسےحےسونج�دالخفتےندشیدڑھجپںی‬ ‫�اتو�ا�ر�‪�1�3‬ذ�یاقلدع�ہوکومغا�دیوشرہشےکےلحمای�قدیشےکوتفقیوچ�کےکرقیب‬ ‫خربیں‬

‫‪38‬‬

‫جون�دالخفتےنرمتدوصمالیاٹنیلیسنجےکایکرصنعوکالہ�کرکدیا�ولہلاحلدم‬ ‫ن‬ ‫�‪:‬‬ ‫�والہی انیسء یک اج� ب‬ ‫پری �‪�1�4‬ذ�ی اقلدع�ہوک ایکےل�الہلیکوتفقی ےسرعیش رہشیک اش�ر�ع ابلرح‬ ‫پررمتدرصم�ی وف�جیک د�ودہفون�عیکرتکب دنباگ�ڑیو�ںوک وجرمتدرصم�ی وپلسی‬ ‫کےانعصروک اجیل رہیںیھت اجمہدین ےن ابت�ہرک دیا�۔ �‪ 2�3‬د�نلبق ونج�د الخفت‬ ‫پررش�و�ع وہنے و�الےرمتدرصم�ی وف�ج ےک ےلمح ںیم ا�بکترصم�ی وف�جیک‬ ‫�‪ 2�3‬اگ�ڑیو�ںوکجز�و�ی اصقن�ن چنہپ اکچ ےہ و ہلل احلدم‬

‫تکی رش�وعا�ترحص�ا�ءیک اجنب ےس وہئںی بج اتساہش�د�ی اھبئی ابو رقہی الرع�اقی‬ ‫ڑنکو�ل ر�و�م‬ ‫�ق�بلہ الہل ےنحم�یمہ ا�و�ر �‪ T3‬ےک د�رمای�ن ریصن�ی وف�ج ےک وفجی �‬ ‫کو اتساہش�د�ی ےلمحاک اشننہ انبیا ہکبج ےلمحاک د� سور�اوحم�ر حم�یمہ ےکرغم�ب ںیم سیب‬ ‫ولرٹد�و�راھت ہکبج ےلمحکا رسیت�اوحم�ر الوعراک العقہاھت�۔ ا�س ےلمح ےک ےجیتن ںیم‬ ‫ک یم‬ ‫رمتدہالک�‪5� ،‬یٹکن�‪�،‬د�و ‪،�BMP‬فوجیلقن ولمحیک اپنچ اگ�ڑیا�ں�‪�،‬د�ووف�ر‬ ‫�‬ ‫�‪8�0‬‬ ‫�وہلیاگ�ڑیا�ں�‪�،‬د�و اھب�ر�یوتپںی ابت�ہرک د�یںیئگ ا�و�ر ُانےک �‪ 6�5‬ےمیخ�‪/‬ھٹاکنے‬ ‫جال دیے ےئگ ا�و�راجمہدینوک السہح ا�و�ر ایومیننش تمینغ احصل وہ�ا�ولہل احلدم�۔‬

‫�ر �وس‪:‬‬ ‫ت‬ ‫فہہت �‪�1�6‬ذ�ی اقلدع�ہوک ر�و�س ےکرہشوس�رغو�ت ںیم الخفت ےک ایک اپسہی‬ ‫�والہی �ارفل�ا�‪:‬‬ ‫رعاقیونصمعیرسحدرپ نے اچقو ےس �‪7‬لوگو�ں ےس زخیمرک دیا ا�و�ررھپپولسی ےک اہتوھ�ں دیہش وہایگ‬ ‫نملگ �‪�1�5‬ذ�یاقلدع�ہوکایکےلالہلےکلضفےساشمی �‬ ‫تن‬ ‫طرا�ف ہم ُا�س ےک اب�ر�ے ںیم یہیامگ�ن ھکرےت ںیہ ا�و�ر ُا�ساک اسح�ب ےنیل و�الا الہل‬ ‫�ال��ف ےکرقیب اجلومنہ العقے ںیم ر�افیض وف�جیک ریبکو�ں رپ تنیت ا �‬ ‫ےآمنی�۔‬ ‫سےونج�دالخفت ےنہلمحایک ۔محےلاک آغا�ز اھبئی ابونسح الرع�اقی �ق�بلہ الہل ےک ہے�‪،‬ہم الہل ےس دعارکتے ںیہہک و�ہ امہ�ر�ے اھبئیوکوبق�ل رفمائ �‬ ‫�اتساہش�د�ی ےلمح ےس وہ�ا سج ےک دعبرمتدینیک ریبکو�ں رپہلمحرش�و�عرک دیا‬ ‫رگات�ر وہگای ہکبج �‪7‬‬ ‫گای سج ےک ےجیتن ںیم �‪ 6�8‬رمتدین الہ�ک ا�و�ر ایک رمتد ف‬ ‫نیپس‪:‬‬ ‫گا�ڑیا�ں ابت�ہ ‪�،‬ایک کنیٹوک زج�و�ی اصقن�ن ا�و�ر ےھچ ریبکو�ںاک الج دیاایگ�۔نزی‬ ‫ہعمج �‪�2�5‬ذ�ی اقلدع�ہوک ایکےل الہل ےس دم�د امگنےت وہئے ا�و�ر ُاسی رپوتکل‬ ‫ل‬ ‫ص‬ ‫�الہلاعتلٰی ےن اپےن ومحد دنب�و�ں رپ اھب�ر�ینیشمنگیگلنیتاگ�ڑیو�ں ‪،‬مزی�ائل کرتے وہئے نیپس ںیم اجمہدین ےک د�و ہیفخ دسوت�ں ےن ی��ب�ی�و�ں ےک‬ ‫لانرچاگ� �ڑی�‪�،‬السہح ا�و�ر ایومیننشیک تمینغاک احاس�نایک�و ہلل احلدم‬ ‫�اتجامعا�توک اشننہ انبیا�۔ماجہدین ےک ےلہپ دسےت ےن اب�رسولناکی اش�ر�ع ال�س‬ ‫ل‬ ‫ص‬ ‫�ر�ام�بلا�س ںیم ی��ب�ی�و�ں ےک ایکاکھٹوک اشننہ انبیا ا�و�راستھیہ استھ وپلسی‬ ‫ح‬ ‫کے کیچ وپ�ائٹن رپ د�و وپلسی و�الو�ںوکاگ�ڑ�ی ےسلچک دیا ا�و�ر ِا�س ےک دعب‬ ‫�والہی مص‪:‬‬ ‫رعا�ت �‪�1�7‬ذ�ی اقلدع�ہوک ایکےل الہلیکوتفقی ےسرشمقیصمح ےک ون�ا�ح لہےک السےح ےس انوہ�ں ےن ال�س ر�ام�بلا�س ںیم احنہ ےکرقیب صل ی��ب�ی�و�ں ا�و�ر‬ ‫مج �‬ ‫مںیریصنیو�ںےکاکھٹنو�ںرپیئکوج�انبےسونج�دالخفتےنڑب�اہلمحایک۔محےل یوہ�دیو�ںوکلتق ا�و�رفیلکتاک وخ�ب زم�ہ اھکچیا�۔ماجہدین ےک د�وسر�ے دسےت‬ ‫با�رسولنا ںیم ےلمح ےک اتنئج و وع�اقب‬

‫‪39‬‬

‫نےاکمربیسل ےک اسحیل ےبصق ںیمیئک صل ی��ب�ی�و�ںوک رٹ�ک ےسلچک دیا�۔�ِا�س‬ ‫زغو�ے ےک ےجیتن ںیمیبیلص اتاح�د�ی امملک ےکرقتیاب �‪ 1�4�6‬ول�گ‬ ‫ماب�ر�ک �‬ ‫ہال�ک ا�و�ر زخیم وہئے ا�و�ر امت�مزع�ت الہل ا�و�ر ُاسےک رسو�ل ےک ےیل ےہ ا�و�ر‬ ‫رعتںی الہل ر�ب‬ ‫نکیل ارثول�گںیہن اجنےت ا�و�ر امت�م فی‬ ‫مونمنی ےک ےیل ےہ ک‬ ‫�الاعملنی ےک ےیل ںیہ�۔‬ ‫�والہی �ازجلریہ‪:‬‬ ‫ت‬ ‫ل‬ ‫پری �‪�2�8‬ذ�ی اقلدع�ہوک ایکےل الہلیک وتفقی ےس � عف�ر ےکرشمقی�‪،‬جونبی‬ ‫ش‬ ‫�ا�و�ررغمبی وحم�ر رپ ر�افیض وف�ج ا�و�ر ح��د ےک امرییک یگنج ایط�ر�و�ں ا�و�ر اپاچی‬ ‫یہیلاکپرٹ�و�ںیک دم�د ےس ےیک ےئگ ڑب�ے ےلمحیک ونج�دالخفت ےن ر�و�ک اھت�م‬ ‫کی�۔محےلاک اقمبہلاجمہدین ےن دشید اقمبہلرک ےکایک سج ےک د�و�ر�ا�ننیت‬ ‫ےئگ نج ںیم ےس ایک تد�وہر�ا اہشتس�د�ی ہلمح اھبئی ابورمیم‬ ‫�اتساہش�د�ی ےلمح ےیک ت‬ ‫� بط� ش‬ ‫ل‬ ‫�ا�و�ر اھبئی ابوزمح�ہ الرع�اقی �ق�بلہ الہل ےنایک ا�و�ر � عف�ر ےکرشم�ق ںیم ا ی�ہ اگ�ؤ�ں‬ ‫بعصم الرتکی ا�و�ر اھبئی ابو‬ ‫اشننہ انبیا ہکبج اتساہش�د�ی اھبئی ابو‬ ‫مںی رمتدینوک ت‬ ‫ت‬ ‫�‬ ‫ق‬ ‫�‬ ‫ل‬ ‫ل‬ ‫�‬ ‫�ذ�و�الرقننی الرتکی ب ہم�ا الہل ےن اپین اب�ر�و�د�یاگ�ڑیا�ں � عف�ر ےکرغم�ب ںیم‬ ‫�اجلاب�ر�ہاگ�ؤ�ں ںیم رمتدین ےکاکھٹ رپ اھپ�ڑ دیں ۔�ا�ننیت اتساہش�د�یولمح�ں ےک‬ ‫تنےجی ںیمیئک رمتدین الہ�ک ا�و�رزخیم وہ ےئگہکبجاجمہدین ُانوک امئن ومب�ں ےک‬ ‫لسےلس ا�و�ر اب�ر�و�د�یرھگ�و�ںیک رط�فچنیھک النے ںیماکمای�ب وہئے ںیہنج ا�ن‬ ‫پر اھپ�ڑ دیاایگ سج ےک ےجیتن ںیم ُانےک �‪ 1�1�4‬انعصر الہ�ک ‪�،‬د�و ابر�امزکنیٹ‬ ‫�‪1�0� ،‬ھم�ر ‪ 4� ،‬وکجا�راگ�ڑیا�ں ا�و�ر �‪ 2�4‬فلتخم وفجیاگ�ڑیا�ں ابت�ہ وہںیئگ و ہلل‬ ‫�ا حلدم �۔‬ ‫ت‬ ‫ل‬ ‫نملگ �‪�2�9‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہلّزع�وجّلیکوتفقی ےس � عف�ر رہش رپ ر�افیض‬ ‫لصیبی ےلمحاکلسلسم د�وسر�ے د�ن اجمہدین ےن اقمبہلایک ۔مرغبی ا�و�ررشمقی‬ ‫سج ےک د�و�ر�ا�ن د�و اتساہش�د�ی اھبئی ابودمحم الرع�اقی‬ ‫موح�ر رپدشید گنج وہئی ت‬ ‫�‬ ‫ق‬ ‫لسم ن‬ ‫�‬ ‫ل‬ ‫�‬ ‫�ا�و�ر اھبئی ابوبعصم الرتکی ب ہم�ا الہل ےنلت ا � اگ�ؤ�ں ںیم ر�افیض وف�ج‬ ‫ش‬ ‫�ا�و�ر ح��د وک اشننہ انبیاسج ےک ےجیتن ںیم �‪ 3�9‬رمتدین الہ�ک ا�و�رزخیم وہ ےئگ‬ ‫�‪6� ،‬ھم�ر�‪3� ،‬کوجا�ر ا�و�ر �‪�3‬دیرگوفجیاگ�ڑیا�ں ابت�ہ وہںیئگ ہکبجرتمہ ولا�ونداگ�ؤ�ں‬ ‫کے رقیب امئن ومب�ںاک ہلسلس ےنٹھپ ےک ےجیتن ںیم �‪6‬ھم ت�ر�‪�،‬ایکوکجا�ر ‪�،‬ایک‬ ‫مائن ڈھ ن‬ ‫وڈنے و�الیاگ�ڑ�ی ا�و�ر ڈلب� �وز�ر ابت�ہ وہ ےئگ ہکبج �لعف�ر ےکرغم�ب ا�و�ر‬ ‫جون�برغم�ب ںیم یھب دسوی�ں رمتدین الہ�ک و زخیم وہ ےئگ ا�و�ر ُانیک �‪2�0‬‬ ‫رفا�ر وہتے اقفےل رپ‬ ‫گا�ڑیا�ں ابت�ہ وہںیئگ بج الرککر�یاگ�ؤ�ں ےس ُانےک �‬ ‫�امریہک ایط�ر�و�ں ےن ابمب�ر�یرک د�ی و ہلل احلدم‬

‫جا�ر�ی ےلمحاک اقمبہلرکتے وہئے رج� تو�د رعسا�ل�‪،‬جر�و�د الاق�ع�‪،‬جاب�ل�(�الزمر‬ ‫ن‬ ‫خ‬ ‫ش ت‬ ‫�انی�‪،‬م�ق�ہ�‪،‬مری�ا�‪،‬ف ی��ہ�) ا�و�ر و�ا�د�ی ز�و�ی� ی��� یہ ا�و�ر و�ا�د�ی رح�وتہ ںیم ُا�ن ےس‬ ‫تشدیدڑھجپںیںیکسج ےک د�و�ر�ا�ن ا�ن رپ اب�ر�و� خد ش�یاگ�ڑ�ی ےس ابو دجانہانبلنی‬ ‫ل� ن‬ ‫�ق�بلہ الہل ےن اتساہش�د�ی ہلمحایک وجہک و�ا�د�ی ا �� یک اجنب ُانےک اھبگےت‬ ‫فوجوی�ں رپایک ایگ�۔پس اتساہش�د�ی اھبئی ےن اپیناگ�ڑ�ی ُا�ن ےک د�رمای�ن اھپ�ڑ‬ ‫� �دی�۔جڑھپو�ں ا�و�ر اتساہش�د�یولمح�ں ےک ےجیتن ںیمرقتیاب �‪ 1�0�0‬انبلنی وفجی ا�و�ر‬ ‫حز�ب الال�ت ےک ر�افیض الہ�ک ا�و�رزخیم وہ ےئگ ا�و�رُانیکیئکاگ�ڑیا�ں ابت�ہ ا�و�ریئک‬ ‫کو زج�و�ی اصقن�ن اچنہپ ہکبجرغمبیوملق�ن ںیم لبج زخعل ا�و�ر و�ا�د�ی وح�رتہ‬ ‫وگو�ں ےس ابمب�ر�ی ےک ےجیتن ںیم ر�افیض‬ ‫مںی ُا�ن ےکاکھٹنو�ں رپ ام�رٹر ےک ل‬ ‫حز�ب الال�ت ےک �‪ 4‬انعصر الہ�ک ا�و�ر انبلنی وف�جیک �‪M1�1�3‬گا�ڑ�یوک زج�و�ی‬ ‫قناص�ن اچنہپ�۔‬ ‫نملگ �‪�2�9‬ذ�ی اقلدع�ہوک الہل ےکلضف ا�و�ر احاس�ن ےس و�ا�د�ی الرب�د�‪�،‬وسن‬ ‫شت‬ ‫م��قہ ا�و�ررقنہ ع�لج�و�ن ںیم ونج�د الخفتیک دشیدجگن ےک ےجیتن ںیم ر�افیض‬ ‫حز�ب الال�ت ےکرقتیاب �‪ 4�0‬انعصر الہ�ک ا�و�ریئک دیرگ زخیم وہ ےئگ�۔‬

‫ل ن‬ ‫و�‪:‬‬ ‫�والہی �ا �ج�� ب‬ ‫�اتو�ا�ر �‪ 2�0‬ذ�ی اقل تدع�ہوک ایکےل الہلیکوتفقی ےس د�ووسہش�ا�ر ابو ایسنی الرع�اقی‬ ‫�ا�و�ر ابودقم�ا�د الرع�اقی �ق�بلہ الہل ایک اب�ر�و�د�یاگ�ڑ�ی ےلرکرکبال�ءٹنمیسرٹکیف�ی‬ ‫ش‬ ‫مںی ر�افیض وف�ج ئا� نو�ر ح��د ےک اتجامعا�تیک رط�ف ر�و�انہ وہئے�۔ہپےل اغنامسی‬ ‫ٹ‬ ‫نے د�و کیچ وپ�ا����و�ں رپچنہپرک ُا�ن ےسڑھجپںیرک ےک ہناںی الہ�کرک دیا‬ ‫�ا�و�ررھپ رٹکیف�ییک رہائیشاکلونی ںیمےنسھگکے دعبدشیدڑھجپو�ں ےک ےجیتن ںیم‬ ‫ہشدی وہایگ مہ ُا�س ےک اب�ر�ے ںیم یہیامگ�ن رھکےت ںیہ ا�و�ر الہلیہ ُاساک اسح�ب‬ ‫یلےن و�الا ےہ�۔�د�وسر�ے اغنامسی ےن چب اجنے و�الے رمتدین ےک د�رمای�ن‬ ‫�اپین اب�ر�و�د�یاگ�ڑ�ی ےل اجرک اھپ�ڑ د�یسج ےک ےجیتن ںیمرقتیاب �‪ 5�0‬رمتد الہ�ک‬ ‫�ا�و�ر زخیم وہ ےئگ�ولہل احلدم�۔‬

‫�والہی صالح �ادلنی‪:‬‬ ‫رعا�ت �‪ 2�4‬ذ�ی اقلدع�ہوک ایکےل الہلیک وتفقی ےس �‪�4‬اغنامسوی�ں ےن‬ ‫مج �‬ ‫�اتاح�د�ی وپلسییک ول�ا�ء اثلثیک اھچ�ؤنی ا�و�ر �‪6�0‬مکینپیک اھچ�ؤنی رپہلمحایک وجہک‬ ‫ےہ�۔باھئی ابو الولدی الاناص� �ری�‪�،‬ابو‬ ‫شاملی یجیب ےک العقے ا�ل �‪ 6�0�0‬ںیم و�اقع ت‬ ‫خالدات� جکی�‪،‬قریش ات� جکی ا�و�ر ذحیہف املرغبی �ق�بلہ الہل ےن د� نوو�ں اھچ�ؤنوی�ں‬ ‫ین ےسالکنشوکفو�ں ا�و�ر ڈنیہگرنیڈی�و�ں ےسڑھجپںیںیک ا�و�ررھپاپین‬ ‫مںی رمتدج��یک ٹ‬ ‫�‬ ‫با�ر�و�د�ی � یں اھپ�ڑ دیںسج ےک ےجیتن ںیم �‪ 3�0‬رمتدین الہ�ک وہ ےئگنج‬ ‫ن‬ ‫مںی یاک افرسیھب اشمل ےہہکبج �‪ 4�6‬رمتدین زخیم وہ ےئگ ا�و�ر �‪ 1�5‬اگ�ڑیا�ں‬ ‫�‪:‬‬ ‫�والہی �دقشم یک اج� ب‬ ‫پری �‪�2�8‬ذ�یاقلدع�ہوکایکےلالہلےکلضفےسرغمبیوملق�نںیمونج�دالخفت جال د�یںیئگ�‪،‬نزیا�ن اھچ�ؤنوی�ںوکاجمہدین ےن ام�رٹر ےکگولو�ں ےسیھب اشننہ‬ ‫نےیئک وج�انب ےسیبیلص انبلنی وف�ج ا�و�ر ر�افیض زح�ب الال�ت ےک د�و�د�ن ےس بانیا ا�و�رامت�مرعتفیںی الہلیہ ےک ےیلںیہ�۔‬ ‫خربیں‬

‫‪40‬‬

41

43